� L � S ? EL.

� � O C H � R � � �.

Te A M S � � L D A M,

By de Erfg: van J: Lescailje, op de Middeldam,

op de hoek van de Vifchmarkt, 1699.

DE Staten van Holland ende Weftvrieflanddoeii te weten. Alzo Ons
vertoond is by de tegenwoordige Regenten van de Schouwburg tot
Amiterdam , Dat zy Supplianten zedert eenige Jaaren herwaarts
met hunne goede vrinden hadden gemaakt en ten Tooneele gevoerr ver-
fcheiden Weiken, zo van Treurfpeelen , Blyfpeelen alsKlugten , welke zy
lieden nu geerne met den druk gemeen wiiden maken : doch gemerkt dat
deze Werken door het nadrukkenvan anderen, veel van hun luifter, zo in
Taal als Spelkonft zouden komen te verliezen, en alzo zy Supplianten hen
berooft zouden zien van hun byzondere oogwit om de Nedcrduitfchen
Taal en de Digtkonft voort te zetten, zo vonden zy hen genoodzaakt, om
daar inne te voorzien, ende hen te keeren tot Ons, onderdanig verzoeken-
de, dat Wy omme tedenen voorfz. de Supplianten geliefden te verleenen
Oktroy ofte.Privilegie, omme alle hunne Werken reeds gemaakt, ende
noch in 't ligt te brengen, den tyd van vyftien Jaaren alleen te mogen druk-
ken en verkoopen of doen drukken en verkocpen , met verbod van alle an-
deren op zeekeren hoctge peene daar toe by Ons te Seilen , ende voorts in
eommuni forma. Zo ts 't datWy de Zake en 't Verzoek voorfz. overge-
merkt hebbende , ende genegen wezendeter bede van de Supplianten , uit
Onze regte weteníchao , Souveraine magt ende auihoriteit dezelve Sup-
plianten gekonze«:een , geaccordeerr ende geoétroijcert hebben , conzen-
'eeren , accordeeren ende oíiroijeren mitsdezen , dat zy sieduurendedai
'yd van vyftien eerft ach:er een volgende laaren devooriz. Werken die
xeeds gedrukt zyn, ende die van tyd tot tyd door haar gemaakt ende in
' ligt gebragt zullen werden , binnen den voorfz. Onzen Lande alleen zul-
len mogen drukken,, doen drukken, uitgeven tn verkoopen. Verbiedende
"aarom allen ende eenen yegelyken dezelve Werken naat te drukken, ofte
^el_Jers naargedrukt binnen den zelve Onzen Lande te brengen , uit te ge ven
orte te vèrköopert , on de verbeurte van alle de naargedruktc', ingebragte
orte verkogte Exemplaar-en , ende een boete van drie honderd guldens daat
en boyen te verbeuren , te appliceren een darde part voor den Officiel'die de

� � � cal ange

ealangc doen lu, een darde part voor den Armen ter Plaatze daar het caius
voorvallen zal, ende het refteerende darde part voor den Supplianten. Alles
in dien verftande, dat Wy de Supplianten met dezen Onzen Oftroije alleen
willende gratificeren, tot verhoedinge van haare lchaade door het nadruk-
ken van de rootfr. Werken, daar door in geenige deelen vetftaan, denin-
houdc van dien te authorizceren ofte te advoueeren , ende veel min de zel-
ve onder Onze protektie ende befchermingeeenig meerder krediet, aanzien
oft reputatie te geven, nemaar de Supplianten in kas daar in yets onbehoor-
lyfc zoude mogen influeeren , alle het zelve tot haren lafte zullen gehouden
wezen te verantwoorden ; tot dien einde wel cxpreflelyk begeerende.dat by
aldien zy dezen Onzen Oktroije voor de zelve Werken zullen willen (lel-
len daar van geene gcabbrevieerde ofte gecontraheerde mentie zullen mo-
gen tnaaken , nemaargehouden zullen weezen het zelve O�troy in 't geheel
ende fonder eenige Omifl�e daar voor te drukken ofte te doen drukken,
ende dat fy gehouden f�llen zyn een exemplaar van alle de voorfz. Wer-
ken . gebonden ende wel geconditioneert te brengen in de Bibliothcecq van
Onfe Univerfiteit tot Leiden , ende daar van behooilyk te doen blyken.
Alles op poene van het e�fe�l van dien te verliefen. Ende ten einde de Sup-
plianten dezen Onzen Conzent en O�roije mogen genieten als naar be-
hooren : Laden wy allen ende eenen ygelyken die 't aangaan mag, dat zy
de Supplianten van den inhoude van dezen doen, laaten en gedogen, rufle-
lyk en volkomentlyk genieten, en cefl�rende alle beletten ter contrarie. .
Gedaan in den Haage onder Onzen grooten Zegele hier aan doen hangen
den xix September in 't Jaat onzes Heeren en Zaligmakers duizem zes
honderd vier en tachtig.

Ter Ordonnantie van de Staaten

De Regenten van de Schouwburg hebben het recht van de boven-
ftaandePrivilegie, voor DE SPIEGEL DER ZOTTEN, BL�-
S Ρ S L. Vergund aan de Erfgenaamen van Jacob Lescailj e.

Den 16 Maert, 1699�

H Eer Dwinger wilde in de Echt zyn Vrijeziel doen
treeden
Met Lichthart, een, wiens doen zyn naam recht cvenaard:
Want hy by yder voor een Lichtmis was vermaard ;
Doch ftond 'mDwingers gonft,door fno� fchynheilighedcn.

De Juffer Vrijeziel, veinfd'zich, om deze reden,
Puur zot, op dat zy aan geen Ondeugd raakt gepaard,
En wierd, na Lichtbarts raad, in 't Beterhuis bewaard ;
Zo ziet men of zy veinfd, 't geen by haar werd geleeden.

De Knecht van't Gekkenhuis (HecrEelharts trouweVrind,

Van Dwinger zo gehaat, als Vrijeziel bemind)

Doet haar zyn Zotten zien, die elk ten Spiegel ftrekken.

In 't eind ziet Dwinger, hoe hem Lichthart heeft misleid,
Geeft Eedelhart zyn Kind, voorheen te onrecht ontzeid,
�n Lichthart word gezet in 't Beterhuis der Gekken.

E.N O C � � R O O �

� L � � KD I CHT.

A s Plautus afgerecht op vrolyke Toonéelen :
ZícKrook zyc Spiegel voor de Zotten nueensaan,.

En hoe de waereld meelt met zotten is belàân,
Dat zal u Dunkryk hier, met WaanhcU, klaar verbeelen.

En Lieven zal niet min met Waanfchoon zich fteeds ftrcelen,
Met Dichtlief, Heldelief, tïiRymaart. zobeftaan
De menfchen, yderroemd op loffe en yd'le Waan,
Wyl ze in haar leevensloop maar Zotte rollen fpeelen.

Dns zeid den Agrippyn : zie 's menfchen ydelheid,
Daar Dcmokryt om lacht, en Heraklyt om fchreid ;
Terwyl den.eenen zotrnetdeand'reniteedszal fpotten.

Maar trekt het � niet aan, fchoon u een zot veracht ;
De wacrekl is doch vol van diergelyk geflacht,
En 't rechte Speeltooneel voor allerhande Zotten.

De SPIEGEL der ZOTTEN.

Jbjen Spiegel is ons hier, ten dienfte voor de Zotten,

u boertende afgemaaid, in maatgezang; hetgeen

O ns 's waerelds zotterny ontdekt : zo dat, na 'k meen,

G een fchranderlyk vernuft dit werk ooit kan beipotten.

jS.omziet, en bladerd dit eens door, het zal ontleen

JYecht 't Zots bedryf ; vermids zy hier elkaar bedotten,

O m ydel aardfch genot, alwaar dat yder één

C/p doeld : waar door � r. o o � s geeft fteeds roemryk
hier beneén

JVonftvloeijend bloeijenzal, enfchietenfchoonebotten.

V E R � � � � � R S.

Dwinger, Vader van Vrijeziel, hebbende xyn Dochter,

die zich gek veinsd, orneen verderftëlyk huuwelyk

te ontgaan, in een Verbeterhuis gezet.
Vrijeziel, Dochter van Du>iager,bemind van Eedel-

hart en Lichthart.
Eedelhart, Minnaar van Vrijeziel.
Lichthart, Minnaar vanFr^?V/,bezind van Dwinger.
GoEijErR.ouv_>Kameniervan-.í^rrjí"«<í/,NichtvanPej-e/'.
PASOPjKnecht van hetVcrbeterhuis,Neef vanGoeijetrouw.
WaarenaR, Vader van Waanfchoan, Helde-"\

lief, en Dichtlief,
Wa � � s c h o o �, een Juftër,die haar inbeeld,

dat alle Vrijers op haar verliefd zyn,
H E L D e L � e F,eenjufter,veriiefd opAlexander

zittende
in het
Verbe-
terhuis.

de Grootjdoor het leezen van zyn Daadcn,

Dichtlie F, een Juffer, verzot op de Poëezy,

en het Tooneelfpel,
Wa � � � e L r>,èen grootfuoevend,doch klein-

hertig Kapitein,
R'ïmaart, een Poëet,
Livert, een Jonker, verliefd op een nergens

te vindene Schoonheid,
Dunkrïk, eeningebeeldeRykaart,

Twee Knechts van het Verbeterhuis.

HetTooneel verbeeld eenBinnepIaats van een

� � � � � �,

� L � S P E L.
EERSTE BEDRYF.

EERSTE TOONEEL
Vri j ez iel, Pasop.

Pasop.
Ejuffrouw Vrijeziel, uw Dienitmaagd, Goei-

jetrouw,
Is hier gekoomen, die u wel eens fpreeken wou,
Myn Nicht, dat is een Meid, als kruid, is 't
uw behaagen
Dat zy u fpreek ?

Vrijeziel.
O ja, Pasop: maar, 'k moet u vraagcn

- Pasop.
Juffrouw, 'k heb nu geen tyd, voorwaar.
Ik moet de kleedercn gaan zoeken by malkaar,
Die, om de grillen van de Gekken te geneezcn,
Die hier loosjeeren, ons heel dienlh'g kunnen weezen.
Dan moet ik my eens kleên, alseenßellona, dan,
AlseenPoè'et, danzus, danzo, als Vrouw, alsMau,
Al na de grillen zyn der Zotten en Zottinnen,
Om de gebreeken van hun harffens te verwinnen.

Vrijeziel.
Wat voor een kleed is dan voor myn gebrek beïreld ?

Mits, myn Papa my hier voor gek bragt, met geweld;
'k Moeit my dus veinzen, wilde ik met geen Lichtmis

huuwen,
Gy weet, 'k had reden om het huuwelyk te fchuuwen
Van Lichthart.

Pasop.
't Is een Galt die nietmetal en fluit,
Een gro�te Laburlot, een Lichtmis in zyn huid ;
Wy kennen hem, Juffrouw, en, naikhebvernoomen,
Vaart hy zo voort, kon hy hier wel loosjeeren koomen.
'k Weet niet hoe uw Papa zo blind is, dat hy niet
In hem kan zien, 't geen al de waereld in hem ziet.

Vri jeziel.
Metfchyn van deugd weet hy Papa te blindende oogen.

Pasop.
Ja, Juffrouw, wie werd thans door fchyndeugdnietbe-

droogen ?
Maar 't flimfte is, datjuift uw Papa watkoppig is ;
Myn Meefter heeft hem korts noch een gefchiedenis,
Diehy, in 't Koffyhuis, van Lichtharts guite parten
Gehoord had, gautfch ontdekt, maar't ging hem niet ter

harten ;
Hyzeide, ik weet het wel, de Wacht die had Abuis,
Hy had de Kaerel niet gefne�n, maar kwam die fluis
Juift over daar de Wachts, op 't fchreeuwen, overkwaa-

't Is meer gebeurd dat zy een eerlyk man mee naamen,

En guiten, die het ftuk beitonden, lieten gaan.

Zo wift hy 't alles in de befte vouw te flaan :

Dies zoekt gy wyffelyk deze echt, door lift, te ontvlieden ;

Myn Meefter zal ook trouw de hand daar in uw bieden,

Hy heeft my daatelyk het hcele werk gezeid ;

Hoe hy met Dwinger, uw Papa, heeft overleid,

3 )ie al uw handeling acht enk'lc veinzerijen,

Om u van 't huuw'ly k dus van Lichthart te bevrijen,

Dat al de Gekken, op dat hy beproeven mag

Wat in uw boezem iteekt, zich zullen dezen dag,

't Geen anders nooit gefchied, in 't openbaar vcrtoonen,
Om uw dufdaa�ig van dit opzet af te troonen ;
Voeg u hier na : ik zal gaan krygen het gewaad,
Daar wy de Gekken me� bedienen na haar ftaat.
'kZieGoeijetrouw/, ik ga.

TWEEDETOONEEL
Goe ijEiROUf, Vri jeziel.

�-� Oe durft ge u onderwinden
Te wand'Ien op de plaats ? juffrouw, 'k dacht u te vinden.
In uwe Kamer, is 't niet beft dat gy vertrekt ?

Oneen! ik hou my met myn Masker fteeds bedekt,
Wanneer ik iemant zie , om niet bekend te werden.

Goei jet rouw.
Maar, Juftrouw,blyft gy in uw voorneem noch volherden^?Gy veinft u gek te zyn , ja komt zo ver, datgy
Befluitendorir, en zelfs ook toeftaan, omeensvry
Te raaken van een echt, die uw bederf zou baaren,
U m'cV�rbeterhuis, alsgek, tedoenbewaaren.

't Is beter dus geveinfl:_i als aangegaan een trouw
Met een die al myn geld en goed verkwilkn zou,
Die my alleen bemind om zyn lichtmiffig keven, '
Doormynemidd'len-, bet den ruimen toom te geevcn. '
Zyn Wandel tuigt het, maar myn vader wil 't niet zien,
En wil my dwingen hem de hand als bruid te bi�n,
Daar Eedelhart, die my tot bruid heeft-uitverkooren ,
Is, bymyn Vader, zo gehaat, dathy hemhooren
Noch zien wil, fchoon hy niets op hem te zeggen weet,
En ik gelukkig was wierd ik aan hem befteed :
Maar Lichthart, heeft het hart myns vaders ingeno�men,
Door fchyndeugd, en dit de� tot dit befluit my koomen,
Om, onder dwaasheidsfchyn, klaar hem zyn blindigheid

Te tooncn, en hoc hy door Lichthart werd mifleid,
Wyl hy'geeozints gelooid het ongebonde leeven
Van Lichthart, 't geen hem vaak te kennen is gegecven.
Maar, uwe Neef Pasop, heelt my ftraks doen vcritaan,
Wat hier om �nynent wi I al werden zal gedaan.
De Gekken van dit Huis die zullen hier verfchynen
In 't openbaar, of lient myn veinzen m�gt verdwynen,
En ik een inkeer kreeg door hen te zien, wel nu,
Wat dunkt u?

G O E I J E Τ R O U W.

Wel, dat zal vermaaklyk zyn voor u.

Dit's van de Baas van't Huis met voordacht dus bcftooken.

Ik weet het al, en heb de Ivleeftcr reeds gefprooken,
't Is een heel reklyk man, die net zyn waereld weet ;
'k Heb hem uw zaak verhaald, in 't lang en ook in 't breed,
Hy heeft met uwe Itaat ten hoogften meedelyden,
Men vindze van zyn foort heel zelden zo befchydeii ;
Ook is hy Eedelhart verpligt en heeft verftand,
Geen wyzer Gekkeva�r is in het gantfche land,
Hy weet heel aardig met zyn gekken om te ipringen ;
'k Heb hier wel eer gediend, ik weet van al zyn dingen,
Daar is geen zotheid, of hy geeft 'er reden van.

Vri j ez iel
Ja, Goeijetrouw, dan is 't een heel verftandig man.

Goeijetrouw.
De toeloop, die werd hier zo groot van alle foorten,
't Zy mans, of vrouwen, hoog, of laage van geboorten,
Dat, zo 't dus voort gaat, na'k kan uit deze eeuw vermo�n,
Heeft hy de Turk zyn land wel tot zyn huis van doen ;
Ja, Juffrouw Vrijeziel, dat is zo, welteweetcn.
Maar, holla, deze praat zou my wel doen vergeeten
De heek zaak waarom ik hier gekoomen ben.
'k Kreeg van de morgen vroeg deez' brief van Eelhart, en ■
Uw Goeijetrouw wift niet hoe dat zy't beft zou maaken,

Dat deze brief bekwaam m�gt in uw handen raaken,

D E R Ζ O Τ TEN. r�

'k Vertrouwde , niemanialsmy zelve, dit te doen,
't Geluk heeft dan gewild dat ik moeil herwaarts ipo�n ;
Uw Vader, die op my gezet heeft zyn vertrouwen,
Zond my hier heen om naauw uw'hand'lingtebefchou-
Hy is vol achterdocht, en meend uw mymering, (wen;
Is maar een looze trek : 't geviel my zonderling
Dat ik die laft kreeg om van daag op u te paiTen.
Uw vader zal te met uw koomen eens verrai��n,
Veins dan maar wel ; ik hoop eer de avond.noch genaakt,
Gy 't hoekje van uw ramp zult boven zy η geraakt.

Vrije2 iel.
Helaas !

Goeijetrouw.
Wy zullen ons van daag hier wat vermaaken,
'k Weet de gelecgenheid van 't Huis, en ken de Snaaken,
Pasop, myn Neef, zal ons hier in ten dien��e ftaan;
Maarzie, daarkomthy met eenarm volkle�renaan.

DERDE TOONEEL.
Pasop, V r i j e ζ ι e t, Goeijetrouw.

V R I J E Ζ Ι Ε t.

"DAsop, watzultgynu beginnen met die kle�ren?
■*� Pasop.

Daar moet ik my van daag zo wat me� transformieren.
Dit moet na de ord're van myn Meeiters huis geichi�n,
Gelykikhebgezegt, Nicht, heeft het vaak gezien.

Goeijetrouw.
Ja, ja, ik weet van't werk.

Dit Huis, propvol van gekken,
<> an net een Spiegel voor de heele waereld /bekken,
Die toch vol gekken is, die van een yd'le wa�n,
Gclyk hier 't volk in huis, al t'zaamen zwanger gaan.
~T^eze is verzot op geld ; die weer op oorlogs zaaken ;
ten ander zal de min ; die wc�r den drank vermaaken ;
Deez'we�rdePo�'ezy: kortom, eenyderzot,

Heeft, als het fpreekwoord zegt, zyn eigene Marot ;
Dat zal klaar blyken, uit die geen., die hier loosjeereii. �
Gy zult de zotheid Itraks zien anatomizeeren,.
Mejuffrouw Vrijeziel, endarinzuikeenfoort, �
Waar onder 't grootfte deel der gantfche waereld hoord.

Vrije ζ i el.
Wat zit hier al voor volk ?

Dat aan ii te vernaaien
Viel veel te lang, 'k zal flechts een deel der principaalen
Opnoemen daar de reit wel onder fchuilen kan.
Vooreerit, zo zit hier, eengrootfnocvendeOorlogsman,
Doch, 't is een bloode nar, dieWa�nheldisgeheeten,
En met inbeelding is van dapperheid bezeeten.

Vrijeziel.
Zit zulk een man voor gek ? die zotheid is gemeen,
Men vint'er, van zyn foort, wel duizend tegen een.
G O E I J E Τ R O U ψ.

Dat's waar, Juffrouw, deKryg, geeft zulk een volk met
hoopen.

Pasop.
Ook zit 'er een, die zich heeft arm en zot gezoopen,
Uit... Zoet, hoe noemd hy 't ook? Ja, uit de Hengitebron;
Och! geenwa�nwyzerzot, alshy, zagooitdcZon;
Hy noemd zich Rymaart, hy doet niet als vaerzen maaken,
Enkwam, daardoor, hierin't Verbeterhuis te raaken.

Hoc, raaktmen daar door in't Verbeterhuis? is't waar?
Och ! dan beklaag ik de Po�'eten allegaar !
Po�'eten fchaar, voorwaar , 'k heb met u meedclijen !
Want raakt gy hier in huis, zo moet men 't huis verwijen.

V R Ι Τ E Z 1 E L.

Kan 't zyn dat niemant van dat vo�k zich aan Horne�r
Wil fpieg'len, die daar door tot beed'len kwam wel eet !
Waanwysheid, doet'er veel haar middelen verlchry ven.

G O E I J E Τ R O U \'7.

Ja, neemWaanwysheid maar eens weg, wat zal 'er blyveil�

Wyl heel de waereld toch beftaat in waan en fchyn,
En yder een zyn uil fteets meend een valk te zyn.

Dat is zo, Goeijetrouw, gy hebt dat niet geloogen.

Pasop.
Noch zult gy in dit Huis een jongeling beoogen,
Die, door inbeelding, op een Schoonheid is verliefd,
Die nergens is op aard ; hy is in 't hart gegriefd
Zo diep, dat hy niet doet als van zyn ichoonefpreeken,
Zyn naam is Lievert.

O! metziillckegebreeken
Van zotheid zyn nu al de Minnaars meed befmet.

Pasop.
Hier is ook iemant van zyn vrinden in gezet,
Die Dunkryk heet, die niet en heeft om van te leeven
Als 't geen zyn vrinden tot zyn onderhoud hemgeeven,
En deze Gek beeld hem valt in te zyn heel ryk ;
Ja zo, dat niemant in het Land hem is gelyk,
Pocht van zyn Landen, en ontelb're heerlykheden,
En zet die zomtyds eens in rijen, en geleeden,
Spreekt alty d van zyn geld, en is geen ftuiver heer.

Goei j e trou ψ.
Och ! zulke Dunkryks zyn 'er in dit Land wel meer,
Die altyd op haar geld en heerlykheden itoffen ;
Die gekheid word hier fchier zo groot, als by de Moffen :
Maar, Neef Pasop, ei! zeg, zit hier die vader noch,
Met zyn drie Dochters ?

Eilieve! zeg me toch
Of die in't openbaar me� hier verfchynen zullen.

Goeijetrouw.
Och! Juffrouw, 'kwedjezoudnietindefpullen

Zyn willen, voor te zien, deez' vier haar zottighe�n.
De Vader, VVaarnar, wil zyn Dochters fteedsbertc�n
TcnHuuw'lyk, en kiert, in gedachten, bydouzynen
Schoouzoonen;Iiy m�gt nooit hier op de plaats verfchynen,
Om zyne malligheid, zyn Oud �le Dochter die
Heet Waanichoon, en die is de zotfte van de driei

Vri j ez iel.
Hoe, is ze daarom gek, omdatzyfchoonwilheeten?
Is niet de J ur�crfchap meert met die wa�n bezeeten ?

Ja, Juffrouw Vrijeziel, dat's waar, maar geef wat tyd,
't Is een Zottin diemeenddat ydereen haar vr.yd,
Dat haarefchoonhcid heeft op aarden geen gclyken,
Dat elk verliefd werd, die haar maar komt aan te kyken,
En ze is zo raar gekleed, bcfmcerd, gemoed, gekruld,
Dat zonder lachchen, gy haar niet aanfchouwen zult ;
Haar twee Gezufters zyn ook vol van zotte grillen,
De jongde zou wel ftecds Commedies maaken willen,
Zy heet ook Dicht�ef ; en dat heeft haar gek gemaakt ;
Endeand're, Heldelicf, is in't verftand geraakt,
Door Alexanders da�n geltaadig tedoorleezen.

Pasop.
'k Meen 't ons wat moeiten kort dat volkje te geneezcn.
'k Zwyg van Lichtmill�n, die hier in een groot getal
Valt zitten, maar ons maakt het meert gebrui van al
Een Vrouwmenfch, zy is met een booze kop bezeeten.

Goei je trouw.
'k Vrees dat uw Meefter daar nooit middel toe zal wcetcn »

Pasop.
Ja, Goeijetrouw. dat vrees ik ook, en kon hy dat,
Dan m�gt ons Huis wel ruim zo groot zyn als deez' Stad.
Zwaarmoedige kan hy, door zang, en dans, verblijen,
En ook geneezen ; ja, kortom, wat frenezijen
Daarzyn, hyhclptze, 'k zie zyn kuuren zyn heel goed;
Maar voor een boos wyfs kop is 'c mis al wat hy doet.
Vaarwel, juffrouw, 'twcrdtyddatikmygaverkleeden.

Goei je ir ου ψ.
Ei, Neef, laat ik van daag eens in uw p�aatze treeden,
Om oiae Juffrouw te vermaaken, want gy weet
'k Heb, toen 'k hier woonden, in uw plaats, my vaak ver-
kleed.

Ga heen, ik zal itraks by u koqmen,

VIERDE TOONEEL.
Vrijeziel, Goeijetrou^.

Vr I J E Ζ Ι Ε L.

\A Aar,Goeijetrouw,waar toe hebtgy dit voorgenomen?
■*�*-*■ Goeij�trouv.

Al leen tot uw vermaak, Mej uftrpu w Vrijeziel ;
Wat zou ik a�rs veel doen van daag ?
Vrijeziel.

Nu, zo't geviel,
Dat u myn Vader nu eens zag in and're kle�ren,
Wat zoud gy zeggen ?

G O E I J F. Τ R O U MC.

Dat ik, omuaftekeeren
van zotheid, udit, als ten fpiegel, heb gedaan.
Lees Eelharts Brief, terwy 1 'k my zal vcrkleeden gaan ;
k Laat u zo lang alleen.

Maar, hoe! wat zal dit weezen?
�asop komt loopen uit zyn magf, dit doet my vreezen,
"asop, wat is'er gaans? uwk'om��ont�lekmy, ach!

.:..- V Y F DE TOON E E L.
� a so �, v � � j � � � � l ; g � � � j � � r � u v.

Pasop.
|�> Aar is geen zwaarigheid. Ik kom, om dat ik zag
*-r Heer Dwinger, uw Papa, met myne Meefler fpreeken,
Hy trad in huis zo als ik van u was geweeken.

Ik dank u voor deez' dicnit.

Kom,Neef, gaan wy maar heen,
'k Moet rhy voor Waanheld eens,als een Belloon,verkleên.

ZE S DE � O O � E EL.

V R � j � � � E L alleen, kezende de Brief � an Eedelhart.

CTl /fEjuffrouw Vrijeziel, ik heb, Ut noch toe, uw Vader
*�* VJ. Dwinger, ver geef fch, Lichtharts goddeloos leeven
doen bekend maaken: doch het is zo ver met hem gekoomen^dat
zyn Voogden hem willen � aß zetten,zy zullen uw Vader zelfs
hoornen waarfchouwe-n .Schoon men zegt,datgy buiten zinnett
Z)'t, ik twyjfelgeenzints aan uw verfland, en hoof ujn 'i kort,
invryheid, entotmyn Bruidte zien". Vaarwel.

Uw Dienaar Eedelhart�

Dat geef den Hemel ; doch myn pligt doed my dit vlieden,
Tot dat myn Vader my uw Huw'lyk zal gebieden.
Misleide Vader ! heb ik myn gehoorzaamheid,
En fchuld'ge Kinderpligt u immer wel ontzeid ?
Vergeef my, dat de min, om myn verderf te keeren,-
Uw keur myweig'ren doet, uit nood, en veinzen leeren�
Engy, myn Eedelhart, wacht, metmy, met geduld,
Oft noodlot wil datgy myn Bruigom weezen zult.
Maar, 'k zie dat Dwinger, myn Papa, komt herwaarts
treeden. , _c

O Liefde ! help �� toch myn veinzery bekleedcri !
'k Zal, onder dwaasheids fchyn, hem Lichtharts fieltcry
Nochmaals opnoemen, oft gebeuren mögt, dathy
Daar door bewoogenwierd,om Lichtharts fuoode nukken
Bet te onderzoeken, die my �-hart zo vinnig drukken.
Ik moet my houden of ik hem niet had gezien.

ZEVENDE TOONEEL.
D w � � G E R, V R IJ E � ï E L, zich veinzende te mymeren

Dtikger [preekt, in 't uithoornen, tegen iemand
van binnen.

'k ÍT711 dat zyLichthart trou wd,ik moet haar eens beipiên.

V* V R I J E � � � L.

� Neen ! Eedelhart, 'k zal nooit.....

,,'k Hoor haar van Eelhartfpreeken;
� Zy ziet my niet, ik hoop , ik zal haar looze ft reeken
�Nu haait ontdekken, en zien of zy veinfd, of niet;
� Ik moet voort luifteren.

� Öf gy uw trouw my bied,
₅₎ 't Is al vergeeffch, fchoon elk uw deugden kend,en waar-
den,
j, 'k WiljZonder Vaders laft, die nimmermeer aanvaarden.

Dwinger.
», Nu fpreekt zy met veritand, als eeu gehoorzaam Kind,
5, 'k Wil hoopen, dat zy zal tot Lichthart zyn gezind.

Vrijeziel.
■>■> Myn Vader Dwinger wil, dat ik zal Lichthart trouwen ;
■>■> Doch hy zal Vrijeziel nooit, als zyn Bruid, aanfehouwen;

') Het is een Lichtmis, my is daat'lyk noch gezeid___

Dwinger.
5) Nu hoor ik 't klaar, haar doen is maar hartuekkigheid,
'5 ¿y is niet gek, maar ftout ; zy zal met Lichthart paaren,
'> Of'k zal haar in dit Huis, voor altoos, doen bewaaren.

Vrije ziel.
�Spreek ik met Lichthart? 'k dacht, dat ik met Eelhart

fprak.
�Help! hy (laat na myn eer, 'k verfchuil my onder 't dak.

Dwinger.
Sta, Vrijeziel, waarheen? ik heb uw veinzerijen
Befpi�d.

V R ι ] E 2 I E L tegen Dwinger.
Is 't waar, Mevrouw? komt Lichthart u ook vrijen?
Zytgy aan hem verloofd? watzegtgy, Heer, is'twaar,
Dat hy veel Juffers van pleizier houd hier en daar ?

Dwinger.
Hou op, 't is lang genoeg geveinfd, 'k zal u wel dwingen

� Vrij eziei.
Ja, kwam hy dcWacht,die nacht,met lift,te ontfpringen?
Was hy weer dronken ? vocht hy met het mes ? _� � pyn !
Zal zulk een Ondeugd dan myn Bruigom moeten zy η ?

Dwinger,
Het is een fchik'lyk Heer, het zyn maar laikringcn
Van Eelharts minnenyd, die uitftrooid___

V R I J E Z I E L.

Weet deez' dingen
Myn Vader wel? neen: ja, 't is hem bekend gemaakt;
Drie duizend gulden, op een avond, kwyt geraakt,
Met dobb'lenlfpeeld hy valfch?isLichthart elk een fchuldig?

Dwinger.
Speeld gy geen valfche rol? uw taal maakt me onverduldig;
'k Zeg, Vrijeziel, gy.....

Hoe! had hy vergif gekocht?
Rampzaal'ge Vrijeziel! waar waard gy toe gebrogt,
Zogy, met Lichthart, uin'tHuuw'lykhadbegeeven?
Dacht hy, kort na de trouw, myn Vader om het leeven
Te brengen, om zo heer te werden van zyn goed ?

Dwinger.
�Wat taal is dit ? ik kryg een grilling door myn bloed.

,, Nu zie ik, dat zy in haar harffens is geflaagen.
Bedaar, myn Kind.

Vri jeziel.
Waarom ? ik heb geen itof tot klaagen.
Zytgydaar, Goeijetrouw, ei! wilt niet van my gaan,
Men heeft my daat'ly k iets van Lichthart doen verftaan,
Waar door ik reen heb om my hertig te verblijen ,
Want Lichtbarts Voogden zyn bekend zynfchelmerijen,
Zy willen heïm'lyk hem vaft zetten, is 't niet fchoon ?
Myn Vader werd wel licht van daag by hen ontbood ;
Ha! ha! wat lach ik.

Ach! keer weder tot uw zinnen!
Myn Dochter, laat myn wil uw fteegheid eens verwinnen,
Zie my eens aan, ik ben uw Vader, hoor na my,
't Geen gy van Lichthart zegt, is enk'le raazerny.

Ach ! Vader, zyt gy hier ?

Ja, Kind, geef u tot reeden,
Aanvaard een Bruigom na uws Vaders zinlykheden,
Vertrouw, dat ik niets, als uw heil, bezorgen zal.
'k Heb reen tetwyf'len dat ge uw zelven veinfd als mal.
Om zo myn voorneem, 't geen toch niet zal zyn te breeken,
Te hind'ren ; wantik hoor na bidden, noch na fmeeken.
Eens Vaders wil (trekt fteeds een Dochter tot een wet ;
Ja, zydoetkwaalyk, zo zy zich daar tegen zet:
En, 'k neem, 't viel heel Hecht uit, 't geen hy haar had gc-

Zy trooft zich, dat haar ramp haar niet kan zyn geweeten.

ZytgydeSnijer? zytgy, uitmynsVaderslaft,
Alhier gekoomen, op dat gy myn Bruids kleed paft ?
Maar, hoe! wat zie ik? 'tismyi\Vader! kan'tgefchieden,
Myn Heer, ei! laat my een verderf'lyke echt ontvlieden. '
Myn trouw, met Lichthart, baard gewis myn ondergang.

Dwinger.
Gy zingt uw oude zang, ho, ho, 'k heb die al lang
Genoeg gehoord, hoe'tzy, ik ben niet te beleezen,
Enzytgygek? goed, 'kbragtuhieromtcgenec7.cn,
De rnidd'len zullen ftraks daar toe in arbeid gaan ;
Doch, datgygckmoetzyn, fla'k nu geen twyriel aan;
Wyl 't een 'Zottin is, die veel liever by de Gek ken
Wilwoonen, als een echt, na's Vaders zin, voltrekken.
Gy kund uw fpieg'len aan de Gekken, ik ga heen,
En hoop die fpiegcl zal uw brengen tot de rc�n.
Daar zie ik al een Gek: 't is Waanheld, dienverwaaten,
En blooden Krygsman, 'k zal hen wat alleenig laaten.

Wa anheld, Vr.ijf.ziel gemaskcrt,heen cn'wi�r
wandelende.

VT7 Ie wandeld daar ? een Amazoon ? hoe ! heeft het fchyn,
** Dat een van haar myn zwaard noch zou ontkoomen

zyn ?
Daar 'k uitgeroeid heb al die op het aardryk woonde
Van dat: gellacht, om dat myn Moeder my eens hoonde,
Die de allerneritcn is van de Amazoons geweeit :
Waar door myn Vader Mars, zo vreeslyk wierd bevreefd,
En zorgden dat ik ook myn Moeder m�gt verpletten,
Zyn kracht infpanden, om myn voorneem te beletten ;
Doch, ik zulks merkende, heb hem van ftonden aan
Verklaard voor vyand, en den oorlog aangedaan,
Gedaagd, om lyf om lyf te vechten ; maar myn krachten
Wel kennende, dorli hy my niet in 't veld verwachten,
Maarfnapten, metcenfnap, ten Hemel, gingdeGo�n
Vertellen, hoe hy was gevloodcn voor zyn Zoon ;
Zy, meer bevreefd voor my alleen, als voor de Reuzen,
Die eertyds trachtedchaar mogentheid te kneuzen,

Ycrkooren fluks de Zen, cm my met vader Mars

Weer tebevreedigen : maar hy vond my zo bars,
En wreed, dar hy niet zag hoe dat hy 'c beft zou (tellen ;
'k Stondeind'ling toe dat hy vai>ons zou 't oordeel vellen ;
Dus wees hy, Mars zou Mars zyn van den Hemel, ik
Van 't Aardryk, en alleen des hee�en waerelds Schrik.
Ik keurden't goed, en lietmy daarmee vergenoegen ;
En, om de Zon weerom in dank iets toe te voegen,
Zo heb ik hem, die dag en nacht fteeds loopen molt
Rondom de waereld, van dat ζ waare werk verlofl:,
En zei: gy zult voortaan maar itilftaan, ennietdraaijen,
Want-de aarde,en hemelskloot zal nu �teets om u zwaaijen;
Dus heeft myn fchikking dan het oud gevoel verkeerd ;
't Is Waanheld, die daar van als Baas moet zyn ge�erd.
Schrik , Waereldlingen, fchrik , wacht u myn werk te

Op dat 't Heelal niet tot een kerkhof'komt te raaken,
En weet, dat alles wat men ooit van Helden fchreef
_k Maar loogens zyn, wyl ik het al alleen bedreef.

Wel, hoe ! hier komt zich noch een Amazoon vertoonen*
Sa, gy zult derven.

' GoeijEIRO�V gekleed als een Belloona, V RI J E-
ZIEL gemaskert, Waanhelb,

Neen, neen, 'k wil u verichoonen,
Gy met uw beide zult voorbooden van myn faam
V erftrekken, en alom verbreiden myne naam ;
k Verzwoer op 't Vrouwvolk ooit meer myn geweer te
_T, trekken.

Sta, Waanheld, zie wie zich hier komt ontdekken,
Β 4 Ik

Ik benBelloona, deGodinvan'tOorlogslot.

Wa anhel x>.
Ik Mars op aard. Vaarwej. Och!

Blyfmaarftaan.
Waanheld.

Zo zot
Niet, och! och! och! 'kvoel dat de Zon my heeft be-

- droogen,
Ik zie myn Marslykheid, in rook en wind, vervloogen,
De fchrik maakt dat ik op myn beenen pas kan ftaan.
GoEIJETKOUW krygt een houte fabel van
�aarzy, die ze in de fche� fteekende
Waanheld geeft.
Kom, dapp're zoon van Mars, vat dezen fabel aan,
Die ik u k�m tot loon van uwe daaden fchenken,
Daar kund gy de Godin des Oorlogs by gedenken,
Zeis van Vulkaan gefmeed, in fchuim van Tarters bloed
Gekoeld ; aanvaard ze.

V R ι j e ζ ι e L.
Hoe ! gy beefd.
Wa akhelb.

Gantfch niet, dat doet
Het Oorlogsbloed, 't geen fors komt door myn lichchaam

zweeven.
Om dat de Krygsgodin my zulk een eer komt geeven ;
Het is een trilling, die myn dapperheid verbeeld,
En zulke helden �n 't gemeen door de aad'ren fpeeld.

'k Geloof't ; Bclloona heeft zulks dikwils ondervonden.

Waanheld.
Godin, door deze gift hebt gy my zo verbonden,
Dat ik (leeds tooncn zal hoe zeer ik uw bemin,
En dat de Kryg alleen beheerd myn ziel enzin.
Vaarwel. ■

TIENDE TOONEEL.
Vrijeziel, Goeijetrout.

pj zie, hoe trots gaat hy daar heenc treeden.
Vrijeziel.
Ja, had gy eens gehoord hoe hy heeft opgefneeden
Van zyne dapperheid.

Dat 's my genoeg bekend,
Ik ben zyn zottighe�d noch wel van ouds gewend.
Gaan wy uw Vader zien, met een, een foort van Snaaken,
Die Zang en Dansluft kwam puurfteeken gek te maakcn.

Einde ν an''tEer�e Bedryf.

DWINGER, GoEijETRO�fi» het gewaad
van Be�loona.

ZO heeft u Lichthart dan gera�n, dat gy uw Kind
Zoud vaft doenzetten?wel,'k beken dat hy haar mind.
, Dwinger.



		� � E.N O C � � R O O � � � � SPIEGEL der ZOTTEN. � L � � KD I CHT.

	w		A s Plautus afgerecht op vrolyke Toonéelen : ZícKrook zyc Spiegel voor de Zotten nueensaan,.

En hoe de waereld meelt met zotten is belàân, Dat zal u Dunkryk hier, met WaanhcU, klaar verbeelen. En Lieven zal niet min met Waanfchoon zich fteeds ftrcelen, Met Dichtlief, Heldelief, tïiRymaart. zobeftaan De menfchen, yderroemd op loffe en yd'le Waan, Wyl ze in haar leevensloop maar Zotte rollen fpeelen. Dns zeid den Agrippyn : zie 's menfchen ydelheid, Daar Dcmokryt om lacht, en Heraklyt om fchreid ; Terwyl den.eenen zotrnetdeand'reniteedszal fpotten. Maar trekt het � niet aan, fchoon u een zot veracht ; De wacrekl is doch vol van diergelyk geflacht, En 't rechte Speeltooneel voor allerhande Zotten. D. KROON.

				VER-



AA N ENOG KROOK, Op zyn Blyipel, Genaamd De SPIEGEL der ZOTTEN. Jbjen Spiegel is ons hier, ten dienfte voor de Zotten,

	�
	�	u boertende afgemaaid, in maatgezang; hetgeen

	O ns 's waerelds zotterny ontdekt : zo dat, na 'k meen, G een fchranderlyk vernuft dit werk ooit kan beipotten. jS.omziet, en bladerd dit eens door, het zal ontleen JYecht 't Zots bedryf ; vermids zy hier elkaar bedotten, O m ydel aardfch genot, alwaar dat yder één C/p doeld : waar door � r. o o � s geeft fteeds roemryk hier beneén JVonftvloeijend bloeijenzal, enfchietenfchoonebotten. J. A. Hoe � er.

			A4
				VER-



	DER ZOTTEN.
	DER ZOTTEN.	II

't Geen anders nooit gefchied, in 't openbaar vcrtoonen, Om uw dufdaa�ig van dit opzet af te troonen ; Voeg u hier na : ik zal gaan krygen het gewaad, Daar wy de Gekken me� bedienen na haar ftaat. 'kZieGoeijetrouw/, ik ga. TWEEDETOONEEL Goe ijEiROUf, Vri jeziel. GOEIJETRO�T. �-� Oe durft ge u onderwinden Te wand'Ien op de plaats ? juffrouw, 'k dacht u te vinden. In uwe Kamer, is 't niet beft dat gy vertrekt ? Vr IJEZ IEL. Oneen! ik hou my met myn Masker fteeds bedekt, Wanneer ik iemant zie , om niet bekend te werden. Goei jet rouw. Maar, Juftrouw,blyft gy in uw voorneem noch volherden^?Gy veinft u gek te zyn , ja komt zo ver, datgy Befluitendorir, en zelfs ook toeftaan, omeensvry Te raaken van een echt, die uw bederf zou baaren, U m'cV�rbeterhuis, alsgek, tedoenbewaaren. V R I J E Ζ I E L. 't Is beter dus geveinfl:_i als aangegaan een trouw Met een die al myn geld en goed verkwilkn zou, Die my alleen bemind om zyn lichtmiffig keven, ' Doormynemidd'len-, bet den ruimen toom te geevcn. ' Zyn Wandel tuigt het, maar myn vader wil 't niet zien, En wil my dwingen hem de hand als bruid te bi�n, Daar Eedelhart, die my tot bruid heeft-uitverkooren , Is, bymyn Vader, zo gehaat, dathy hemhooren Noch zien wil, fchoon hy niets op hem te zeggen weet, En ik gelukkig was wierd ik aan hem befteed : Maar Lichthart, heeft het hart myns vaders ingeno�men, Door fchyndeugd, en dit de� tot dit befluit my koomen, Om, onder dwaasheidsfchyn, klaar hem zyn blindigheid



	DER ZOTTEN.
	DER ZOTTEN.	ip
		ip

O Liefde ! help �� toch myn veinzery bekleedcri ! 'k Zal, onder dwaasheids fchyn, hem Lichtharts fieltcry Nochmaals opnoemen, oft gebeuren mögt, dathy Daar door bewoogenwierd,om Lichtharts fuoode nukken Bet te onderzoeken, die my �-hart zo vinnig drukken. Ik moet my houden of ik hem niet had gezien. ZEVENDE TOONEEL. D w � � G E R, V R IJ E � ï E L, zich veinzende te mymeren Dtikger [preekt, in 't uithoornen, tegen iemand van binnen. 'k ÍT711 dat zyLichthart trou wd,ik moet haar eens beipiên. V* V R I J E � � � L. � Neen ! Eedelhart, 'k zal nooit..... Dwinger. ,,'k Hoor haar van Eelhartfpreeken; � Zy ziet my niet, ik hoop , ik zal haar looze ft reeken �Nu haait ontdekken, en zien of zy veinfd, of niet; � Ik moet voort luifteren. Vrijeziel. � Öf gy uw trouw my bied, ₅₎ 't Is al vergeeffch, fchoon elk uw deugden kend,en waar- den, j, 'k WiljZonder Vaders laft, die nimmermeer aanvaarden. Dwinger. », Nu fpreekt zy met veritand, als eeu gehoorzaam Kind, 5, 'k Wil hoopen, dat zy zal tot Lichthart zyn gezind. Vrijeziel. ■>■> Myn Vader Dwinger wil, dat ik zal Lichthart trouwen ; ■>■> Doch hy zal Vrijeziel nooit, als zyn Bruid, aanfehouwen; ') Het is een Lichtmis, my is daat'lyk noch gezeid___ Dwinger. 5) Nu hoor ik 't klaar, haar doen is maar hartuekkigheid, '5 ¿y is niet gek, maar ftout ; zy zal met Lichthart paaren, '> Of'k zal haar in dit Huis, voor altoos, doen bewaaren. Ë � ■ Vrije-



	DER ZOTTEN.
	DER ZOTTEN.	tl
		tl

,, Nu zie ik, dat zy in haar harffens is geflaagen. Bedaar, myn Kind. Vri jeziel. Waarom ? ik heb geen itof tot klaagen. Zytgydaar, Goeijetrouw, ei! wilt niet van my gaan, Men heeft my daat'ly k iets van Lichthart doen verftaan, Waar door ik reen heb om my hertig te verblijen , Want Lichtbarts Voogden zyn bekend zynfchelmerijen, Zy willen heïm'lyk hem vaft zetten, is 't niet fchoon ? Myn Vader werd wel licht van daag by hen ontbood ; Ha! ha! wat lach ik. Dv � � g er. Ach! keer weder tot uw zinnen! Myn Dochter, laat myn wil uw fteegheid eens verwinnen, Zie my eens aan, ik ben uw Vader, hoor na my, 't Geen gy van Lichthart zegt, is enk'le raazerny. Vr I JEZ IE L. Ach ! Vader, zyt gy hier ? Dwinger. Ja, Kind, geef u tot reeden, Aanvaard een Bruigom na uws Vaders zinlykheden, Vertrouw, dat ik niets, als uw heil, bezorgen zal. 'k Heb reen tetwyf'len dat ge uw zelven veinfd als mal. Om zo myn voorneem, 't geen toch niet zal zyn te breeken, Te hind'ren ; wantik hoor na bidden, noch na fmeeken. Eens Vaders wil (trekt fteeds een Dochter tot een wet ; Ja, zydoetkwaalyk, zo zy zich daar tegen zet: En, 'k neem, 't viel heel Hecht uit, 't geen hy haar had gc- heeten, ' Zy trooft zich, dat haar ramp haar niet kan zyn geweeten. V RIJ EZI EL. ZytgydeSnijer? zytgy, uitmynsVaderslaft, Alhier gekoomen, op dat gy myn Bruids kleed paft ? Maar, hoe! wat zie ik? 'tismyi\Vader! kan'tgefchieden, Myn Heer, ei! laat my een verderf'lyke echt ontvlieden. ' Myn trouw, met Lichthart, baard gewis myn ondergang. � 3 'Dvi«�



		D E SPIEGEL DER ZOTTEN, *� L � S ? EL.* D O O R � � O C H � R � � �.

			Te A M S � � L D A M, By de Erfg: van J: Lescailje, op de Middeldam, op de hoek van de Vifchmarkt, 1699. Met Privilegie,



		C O � � �

	van de PRIVILEGIE.

DE Staten van Holland ende Weftvrieflanddoeii te weten. Alzo Ons vertoond is by de tegenwoordige Regenten van de Schouwburg tot Amiterdam , Dat zy Supplianten zedert eenige Jaaren herwaarts met hunne goede vrinden hadden gemaakt en ten Tooneele gevoerr ver- fcheiden Weiken, zo van Treurfpeelen , Blyfpeelen alsKlugten , welke zy lieden nu geerne met den druk gemeen wiiden maken : doch gemerkt dat deze Werken door het nadrukkenvan anderen, veel van hun luifter, zo in Taal als Spelkonft zouden komen te verliezen, en alzo zy Supplianten hen berooft zouden zien van hun byzondere oogwit om de Nedcrduitfchen Taal en de Digtkonft voort te zetten, zo vonden zy hen genoodzaakt, om daar inne te voorzien, ende hen te keeren tot Ons, onderdanig verzoeken- de, dat Wy omme tedenen voorfz. de Supplianten geliefden te verleenen Oktroy ofte.Privilegie, omme alle hunne Werken reeds gemaakt, ende noch in 't ligt te brengen, den tyd van vyftien Jaaren alleen te mogen druk- ken en verkoopen of doen drukken en verkocpen , met verbod van alle an- deren op zeekeren hoctge peene daar toe by Ons te Seilen , ende voorts in eommuni forma. Zo ts 't datWy de Zake en 't Verzoek voorfz. overge- merkt hebbende , ende genegen wezendeter bede van de Supplianten , uit Onze regte weteníchao , Souveraine magt ende auihoriteit dezelve Sup- plianten gekonze«:een , geaccordeerr ende geoétroijcert hebben , conzen- 'eeren , accordeeren ende oíiroijeren mitsdezen , dat zy sieduurendedai 'yd van vyftien eerft ach:er een volgende laaren devooriz. Werken die xeeds gedrukt zyn, ende die van tyd tot tyd door haar gemaakt ende in ' ligt gebragt zullen werden , binnen den voorfz. Onzen Lande alleen zul- len mogen drukken,, doen drukken, uitgeven tn verkoopen. Verbiedende "aarom allen ende eenen yegelyken dezelve Werken naat te drukken, ofte ^el_Jers naargedrukt binnen den zelve Onzen Lande te brengen , uit te ge ven orte te vèrköopert , on de verbeurte van alle de naargedruktc', ingebragte orte verkogte Exemplaar-en , ende een boete van drie honderd guldens daat en boyen te verbeuren , te appliceren een darde part voor den Officiel'die de � � � cal ange



ealangc doen lu, een darde part voor den Armen ter Plaatze daar het caius voorvallen zal, ende het refteerende darde part voor den Supplianten. Alles in dien verftande, dat Wy de Supplianten met dezen Onzen Oftroije alleen willende gratificeren, tot verhoedinge van haare lchaade door het nadruk- ken van de rootfr. Werken, daar door in geenige deelen vetftaan, denin- houdc van dien te authorizceren ofte te advoueeren , ende veel min de zel- ve onder Onze protektie ende befchermingeeenig meerder krediet, aanzien oft reputatie te geven, nemaar de Supplianten in kas daar in yets onbehoor- lyfc zoude mogen influeeren , alle het zelve tot haren lafte zullen gehouden wezen te verantwoorden ; tot dien einde wel cxpreflelyk begeerende.dat by aldien zy dezen Onzen Oktroije voor de zelve Werken zullen willen (lel- len daar van geene gcabbrevieerde ofte gecontraheerde mentie zullen mo- gen tnaaken , nemaargehouden zullen weezen het zelve O�troy in 't geheel ende fonder eenige Omifl�e daar voor te drukken ofte te doen drukken, ende dat fy gehouden f�llen zyn een exemplaar van alle de voorfz. Wer- ken . gebonden ende wel geconditioneert te brengen in de Bibliothcecq van Onfe Univerfiteit tot Leiden , ende daar van behooilyk te doen blyken. Alles op poene van het e�fe�l van dien te verliefen. Ende ten einde de Sup- plianten dezen Onzen Conzent en O�roije mogen genieten als naar be- hooren : Laden wy allen ende eenen ygelyken die 't aangaan mag, dat zy de Supplianten van den inhoude van dezen doen, laaten en gedogen, rufle- lyk en volkomentlyk genieten, en cefl�rende alle beletten ter contrarie. . Gedaan in den Haage onder Onzen grooten Zegele hier aan doen hangen den xix September in 't Jaat onzes Heeren en Zaligmakers duizem zes honderd vier en tachtig.

		G. FAGEL. Ter Ordonnantie van de Staaten SIMON van BEAUMONT,

	De Regenten van de Schouwburg hebben het recht van de boven- ftaandePrivilegie, voor DE SPIEGEL DER ZOTTEN, BL�- S Ρ S L. Vergund aan de Erfgenaamen van Jacob Lescailj e. Den 16 Maert, 1699�

			KOR-



KORTE INHOUD. KLINKDICHT. H Eer Dwinger wilde in de Echt zyn Vrijeziel doen treeden Met Lichthart, een, wiens doen zyn naam recht cvenaard: Want hy by yder voor een Lichtmis was vermaard ; Doch ftond 'mDwingers gonft,door fno� fchynheilighedcn. De Juffer Vrijeziel, veinfd'zich, om deze reden, Puur zot, op dat zy aan geen Ondeugd raakt gepaard, En wierd, na Lichtbarts raad, in 't Beterhuis bewaard ; Zo ziet men of zy veinfd, 't geen by haar werd geleeden. De Knecht van't Gekkenhuis (HecrEelharts trouweVrind, Van Dwinger zo gehaat, als Vrijeziel bemind) Doet haar zyn Zotten zien, die elk ten Spiegel ftrekken. In 't eind ziet Dwinger, hoe hem Lichthart heeft misleid, Geeft Eedelhart zyn Kind, voorheen te onrecht ontzeid, �n Lichthart word gezet in 't Beterhuis der Gekken. �. KROOK.

	A₃
		OP



		D E Pag. f S PI E GE L ' DER � � � � � �, *� L � S P E L.* EERSTE BEDRYF. EERSTE TOONEEL Vri j ez iel, Pasop. Pasop. Ejuffrouw Vrijeziel, uw Dienitmaagd, Goei- jetrouw, Is hier gekoomen, die u wel eens fpreeken wou, Myn Nicht, dat is een Meid, als kruid, is 't uw behaagen Dat zy u fpreek ? Vrijeziel. O ja, Pasop: maar, 'k moet u vraagcn Of iemand rrry..... - Pasop. Juffrouw, 'k heb nu geen tyd, voorwaar. Ik moet de kleedercn gaan zoeken by malkaar, Die, om de grillen van de Gekken te geneezcn, Die hier loosjeeren, ons heel dienlh'g kunnen weezen. Dan moet ik my eens kleên, alseenßellona, dan, AlseenPoè'et, danzus, danzo, als Vrouw, alsMau, Al na de grillen zyn der Zotten en Zottinnen, Om de gebreeken van hun harffens te verwinnen. Vrijeziel. Wat voor een kleed is dan voor myn gebrek beïreld ? A s Mits,



		16 DESPIEGEL Mits, myn Papa my hier voor gek bragt, met geweld; 'k Moeit my dus veinzen, wilde ik met geen Lichtmis huuwen, Gy weet, 'k had reden om het huuwelyk te fchuuwen Van Lichthart. Pasop. 't Is een Galt die nietmetal en fluit, Een gro�te Laburlot, een Lichtmis in zyn huid ; Wy kennen hem, Juffrouw, en, naikhebvernoomen, Vaart hy zo voort, kon hy hier wel loosjeeren koomen. 'k Weet niet hoe uw Papa zo blind is, dat hy niet In hem kan zien, 't geen al de waereld in hem ziet. Vri jeziel. Metfchyn van deugd weet hy Papa te blindende oogen. Pasop. Ja, Juffrouw, wie werd thans door fchyndeugdnietbe- droogen ? Maar 't flimfte is, datjuift uw Papa watkoppig is ; Myn Meefter heeft hem korts noch een gefchiedenis, Diehy, in 't Koffyhuis, van Lichtharts guite parten Gehoord had, gautfch ontdekt, maar't ging hem niet ter harten ; Hyzeide, ik weet het wel, de Wacht die had Abuis, Hy had de Kaerel niet gefne�n, maar kwam die fluis Juift over daar de Wachts, op 't fchreeuwen, overkwaa- me�, 't Is meer gebeurd dat zy een eerlyk man mee naamen, En guiten, die het ftuk beitonden, lieten gaan. Zo wift hy 't alles in de befte vouw te flaan : Dies zoekt gy wyffelyk deze echt, door lift, te ontvlieden ; Myn Meefter zal ook trouw de hand daar in uw bieden, Hy heeft my daatelyk het hcele werk gezeid ; Hoe hy met Dwinger, uw Papa, heeft overleid, 3 )ie al uw handeling acht enk'lc veinzerijen, Om u van 't huuw'ly k dus van Lichthart te bevrijen, Dat al de Gekken, op dat hy beproeven mag Wat in uw boezem iteekt, zich zullen dezen dag, 't Geen



		DE SPIEGEL
	ιζ	DE SPIEGEL

Te tooncn, en hoc hy door Lichthart werd mifleid, Wyl hy'geeozints gelooid het ongebonde leeven Van Lichthart, 't geen hem vaak te kennen is gegecven. Maar, uwe Neef Pasop, heelt my ftraks doen vcritaan, Wat hier om �nynent wi I al werden zal gedaan. De Gekken van dit Huis die zullen hier verfchynen In 't openbaar, of lient myn veinzen m�gt verdwynen, En ik een inkeer kreeg door hen te zien, wel nu, Wat dunkt u? G O E I J E Τ R O U W. Wel, dat zal vermaaklyk zyn voor u. Vr IJEZ1 EL. Dit's van de Baas van't Huis met voordacht dus bcftooken. GoEIJHIIlOUf. Ik weet het al, en heb de Ivleeftcr reeds gefprooken, 't Is een heel reklyk man, die net zyn waereld weet ; 'k Heb hem uw zaak verhaald, in 't lang en ook in 't breed, Hy heeft met uwe Itaat ten hoogften meedelyden, Men vindze van zyn foort heel zelden zo befchydeii ; Ook is hy Eedelhart verpligt en heeft verftand, Geen wyzer Gekkeva�r is in het gantfche land, Hy weet heel aardig met zyn gekken om te ipringen ; 'k Heb hier wel eer gediend, ik weet van al zyn dingen, Daar is geen zotheid, of hy geeft 'er reden van. Vri j ez iel Ja, Goeijetrouw, dan is 't een heel verftandig man. Goeijetrouw. De toeloop, die werd hier zo groot van alle foorten, 't Zy mans, of vrouwen, hoog, of laage van geboorten, Dat, zo 't dus voort gaat, na'k kan uit deze eeuw vermo�n, Heeft hy de Turk zyn land wel tot zyn huis van doen ; Ja, Juffrouw Vrijeziel, dat is zo, welteweetcn. Maar, holla, deze praat zou my wel doen vergeeten De heek zaak waarom ik hier gekoomen ben. 'k Kreeg van de morgen vroeg deez' brief van Eelhart, en ■ Uw Goeijetrouw wift niet hoe dat zy't beft zou maaken, Dat deze brief bekwaam m�gt in uw handen raaken, 'kVer-



		D E R Ζ O Τ TEN. r� 'k Vertrouwde , niemanialsmy zelve, dit te doen, 't Geluk heeft dan gewild dat ik moeil herwaarts ipo�n ; Uw Vader, die op my gezet heeft zyn vertrouwen, Zond my hier heen om naauw uw'hand'lingtebefchou- Hy is vol achterdocht, en meend uw mymering, (wen; Is maar een looze trek : 't geviel my zonderling Dat ik die laft kreeg om van daag op u te paiTen. Uw vader zal te met uw koomen eens verrai��n, Veins dan maar wel ; ik hoop eer de avond.noch genaakt, Gy 't hoekje van uw ramp zult boven zy η geraakt. Vrije2 iel. Helaas ! Goeijetrouw. Wy zullen ons van daag hier wat vermaaken, 'k Weet de gelecgenheid van 't Huis, en ken de Snaaken, Pasop, myn Neef, zal ons hier in ten dien��e ftaan; Maarzie, daarkomthy met eenarm volkle�renaan. DERDE TOONEEL. Pasop, V r i j e ζ ι e t, Goeijetrouw. V R I J E Ζ Ι Ε t. "DAsop, watzultgynu beginnen met die kle�ren? ■*� Pasop. Daar moet ik my van daag zo wat me� transformieren. Dit moet na de ord're van myn Meeiters huis geichi�n, Gelykikhebgezegt, Nicht, heeft het vaak gezien. Goeijetrouw. Ja, ja, ik weet van't werk. Pasop. Dit Huis, propvol van gekken, <> an net een Spiegel voor de heele waereld /bekken, Die toch vol gekken is, die van een yd'le wa�n, Gclyk hier 't volk in huis, al t'zaamen zwanger gaan. ~T^eze is verzot op geld ; die weer op oorlogs zaaken ; ten ander zal de min ; die wc�r den drank vermaaken ; Deez'we�rdePo�'ezy: kortom, eenyderzot, Heeft



		14 DE SPIEGEL Heeft, als het fpreekwoord zegt, zyn eigene Marot ; Dat zal klaar blyken, uit die geen., die hier loosjeereii. � Gy zult de zotheid Itraks zien anatomizeeren,. Mejuffrouw Vrijeziel, endarinzuikeenfoort, � Waar onder 't grootfte deel der gantfche waereld hoord. Vrije ζ i el. Wat zit hier al voor volk ? Pasop. Dat aan ii te vernaaien Viel veel te lang, 'k zal flechts een deel der principaalen Opnoemen daar de reit wel onder fchuilen kan. Vooreerit, zo zit hier, eengrootfnocvendeOorlogsman, Doch, 't is een bloode nar, dieWa�nheldisgeheeten, En met inbeelding is van dapperheid bezeeten. Vrijeziel. Zit zulk een man voor gek ? die zotheid is gemeen, Men vint'er, van zyn foort, wel duizend tegen een. G O E I J E Τ R O U ψ. Dat's waar, Juffrouw, deKryg, geeft zulk een volk met hoopen. Pasop. Ook zit 'er een, die zich heeft arm en zot gezoopen, Uit... Zoet, hoe noemd hy 't ook? Ja, uit de Hengitebron; Och! geenwa�nwyzerzot, alshy, zagooitdcZon; Hy noemd zich Rymaart, hy doet niet als vaerzen maaken, Enkwam, daardoor, hierin't Verbeterhuis te raaken. GOEIJ�TRO��, Hoc, raaktmen daar door in't Verbeterhuis? is't waar? Och ! dan beklaag ik de Po�'eten allegaar ! Po�'eten fchaar, voorwaar , 'k heb met u meedclijen ! Want raakt gy hier in huis, zo moet men 't huis verwijen. V R Ι Τ E Z 1 E L. Kan 't zyn dat niemant van dat vo�k zich aan Horne�r Wil fpieg'len, die daar door tot beed'len kwam wel eet ! Waanwysheid, doet'er veel haar middelen verlchry ven. G O E I J E Τ R O U \'7. Ja, neemWaanwysheid maar eens weg, wat zal 'er blyveil� Wv'



		DER ZOTTEN. , tf Wyl heel de waereld toch beftaat in waan en fchyn, En yder een zyn uil fteets meend een valk te zyn. Vil J EZ IEL. Dat is zo, Goeijetrouw, gy hebt dat niet geloogen. Pasop. Noch zult gy in dit Huis een jongeling beoogen, Die, door inbeelding, op een Schoonheid is verliefd, Die nergens is op aard ; hy is in 't hart gegriefd Zo diep, dat hy niet doet als van zyn ichoonefpreeken, Zyn naam is Lievert. Goeijetrouw. O! metziillckegebreeken Van zotheid zyn nu al de Minnaars meed befmet. Pasop. Hier is ook iemant van zyn vrinden in gezet, Die Dunkryk heet, die niet en heeft om van te leeven Als 't geen zyn vrinden tot zyn onderhoud hemgeeven, En deze Gek beeld hem valt in te zyn heel ryk ; Ja zo, dat niemant in het Land hem is gelyk, Pocht van zyn Landen, en ontelb're heerlykheden, En zet die zomtyds eens in rijen, en geleeden, Spreekt alty d van zyn geld, en is geen ftuiver heer. Goei j e trou ψ. Och ! zulke Dunkryks zyn 'er in dit Land wel meer, Die altyd op haar geld en heerlykheden itoffen ; Die gekheid word hier fchier zo groot, als by de Moffen : Maar, Neef Pasop, ei! zeg, zit hier die vader noch, Met zyn drie Dochters ? Pasop. Ja� Goeijetrouw. Eilieve! zeg me toch Of die in't openbaar me� hier verfchynen zullen. Pasop'. Gewis. Goeijetrouw. Och! Juffrouw, 'kwedjezoudnietindefpullen Zyn



		z8 DE SPIEGEL DWINGER. 't Is nochtans waar, al die hier zyn, zyn buiten zinnen. Vri J EZ I EL. Laat ons dan luift'rcn. DERDE TOONEEL. WaanhELD van de eene ζγ , Rymaart vande andere zy komende. Dwinger en Vrije- ziel ter zyden Wa ANHELD, ziende Rymaart eenige gebaarden maakcn� \^ At wil Rymaart weer beginnen, Die zich puur arm, en zot, aan lompe vaerzenfchreef? Dat zyn grima��en ! 't hoofd vol rimpels, 't aanzigt fcheef, Hybytdenaagels van zyn handen, datzyn blikken! Hoe dapper dat ik ben, zyn weezen doet my fchrikken. R� MAART. O blonde Krulbol, van den hoogen Helikon, Schenk my, totdronkenstoe, nu'matderHengftebron! Maak los de banden van my η geeft, door rymerijen Bezwangerd, dat ik my wydluftig mag verblijen In deeed'le Dichtkonft,, en, in vaerzen net van ihe�, Uitdrukken 't gro�te Feeft van vader Evo�. Hoe zal 't begin beft zyn ? 'k ben warrig van gedachten ; 'k Zal van de Muzen eerft noch byftand moeten wachten ; Myn harffens tuimelen gefta�g van 't een op 't a�r. Kom, Muzen! help my toch! W Α Α Ν Η Ε L D. Och! 't is een Tovenaar! De Vent roept muizen aan, ik beef. Rym aar t. O! 'twilnietjukken. Waanheld. Och! hy word dol, 't is ofhy wil zyn hair uitrukken. Rymaart. Sa, Geeften, zyt toch vlug, ach! Evo'e, ftabyj!



		DFR ZOTTEN. * s> W AANHELD loopt verbaaft weg.* Ik vlugteer dat ik hier raak laelyk in de ly. VIERDE TOO NEE L. R Y M A ART� DWINGER enVRIJEZIEL Ur Zydei�. Dwing er. � TJ Oe loopt die Krygsman? wel! zyn dit geen klaare bly- � " Van zotheid ? , (ken Vrij EZ ι e L. � Zacht, myn Heer,wilt noch geen vonnis ftryken, � 'k Weet nier dar loopen ju�tl zo irerk na zotheid ruikt, � Wyl 't is een goed geweer voor die 't in tyds gebruikt. �Maar, letopdeez'. Dwinger. � 't �s eenPo�'et, zelfs na uw zeggen, � Dat hy een Zot is, is dat noodig uit te leggen ? R Y M A A R T. Ha! 'k heb 't gevonden! Dwinger. �Goed, bewaar het. R Y MAART. Myn gedicht Zal nu't dol dronke feeft klaar brengen in het licht. Voor eerft zo naaderen een deel boksvoete Goden, Dat eezeloorig goed, vol dartelheid, ontbooden Van vader Bromius; Najaaden onvertn.it, Geleiden, mer gezang, Arjadne, Bacchus bruid; 't Air moet mc� dronken zyn zo 't 'werk zal zyn ter ecren, Een dronke Componiit diend dit te componeercn, (neen : Op dronke woorden ; want hier voegd niets uucht'rens, Na haar komt kruipende aan, dien zatten beeft, Sile�n, Hy is gevallen van zyn Ezel, och ! zyn Knechten Die hebben werk om weer dien Dikbaft op te rechten : En Jonker Camus werd, wyl hy geen Reekeling, Noch Raf, noch Bokkings brengt, in eene ronde kring Van zatte Saters, een broonddronken fchaar, gedwongen



		₅o DE SPIEGEL Te haaien, met'er vaard ,< tweeduizend O�Tetongen. De dronke Boteris danft hier een dronke dans, Wyl Bacchus, onder een gevlochte wyngaardkrans, Van zyn Bacchanten, by zyn Bruidje werd gedraagen : Maar 'k zie, het Feelt dat werd geftoord, dooronweers vlaagcn, En jaagd de Saters, van ruigmoszig hair begroeid, In hunne hooien, wyl E�ol zeer vreez'lyk loeid. Ei zie, hoe rollen de Bacchanten, en Najaaden Daar overhoop, elk is op 't hoogft met vrees belaaden, Ze ontfchuilen 't onweer : beft verberg ik my, met een, �In deze kromme rots van kromkronk'lige fteen, Tot dat den hemel, en het aardryk weer verlicht is. Hy gaat tegen eettBoom�aatt. Dwinger. � Deez' Kwiebus al zo krom en dronken, als zyn dicht is. Vr IJ EZ IEL. �Dat is Poeete zwier, en gro�te Dichters taal. Dwinger. �Eizie! daar blyft hy ftaan zo ftyf, geiyk een paal. R y m a a R τ. Hoe ftaat het met de luchr? 'k moet eens het hoofduit- fteeken ; De bui �s over, 'kzie, het onweer is geweeken ; Ik ga na huis, op dat ik voort mynvaers voltrek'. Maar, daar komt Lievert, dien altyd verliefden Gek, Diezelfs een haril�nfchcts kan doen in liefde blaaken ; Ik moet hem weer zien 'teen of't ander wys te maaken. Dwinger. � Hier wil den eenen Gek den ander foppen. VrI JEZ1EL. �Zoet, � Tree wat te rug, men m�gt ons zien.

			vyf�



		p DE SPIEGEL R Y M A A R T. Dat waerelds pronkjuweel heeft zich ftraks hier vertoond. LlEVERI. Ha ! had ik toen hier ook geween. R�MAART. Ja, zouweoogen Me� hadden aangefchouwd het ongemeen vermoogcn Van die volmaakte, van die mcnfch'lykc Engelin, Ik zorg, dat gy ftraks zoud geitorven zyn van min. Lie vert. Ei ! beeld my haar eens uit. R�M.AARt. Dat 's boven my η vermoogen, Ik kan uhaar niet, als gedoodverwd, Hechts vertoogen ; 't Kantoor van't brein begreep, volmaakt, nooit zulk een fchoon; Zeisryzigvangeftalt, fier, alseenx^mazoon, En vet, en maager, bruin, en blank, haar hair goudgluung, Enzilverkronk'liggeel, haar mond bloedkraalazuurig, Haar waereldklootelyk gezicht glom, alseengloed Van Etna; Heer, in't kort, zy was puur melk en bloed ; Waar kwam natuur oit zulk een fchepzel voort te brengen? Wien, die haar ziet, zou't hart van liefde niet verzengen? Haar teed're� LtEVERT. Hou toch op, ik kan! ik kan niet meer! 'k Val,d�or het denken aan die Schoonheid,fchier om veer; Uw gro�te geeft weet haar bezonder af te maaien ; Maar zeg, wat deed zy toch ? wilt my dat ook verhaalen, Sprak zy niet? Rym a art. Ja, haarfpraak, en haar yvoore leen, In fchoonhcid met eika�r net kwaamen over een, Haar ftyl van fpreeken, wie zou't vaneen Juffer wachten? Is krachtiger, myiiHeer, als honderd dommekrachten, Waar me� zyvyzeld, e�l van'tong, enheufchvanmond, 't Hartnckkigft-onverftand uit diepe domheids grond ;



		M DE SPIEGEL Zyn willen, voor te zien, deez' vier haar zottighe�n. De Vader, VVaarnar, wil zyn Dochters fteedsbertc�n TcnHuuw'lyk, en kiert, in gedachten, bydouzynen Schoouzoonen;Iiy m�gt nooit hier op de plaats verfchynen, Om zyne malligheid, zyn Oud �le Dochter die Heet Waanichoon, en die is de zotfte van de driei Vri j ez iel. Hoe, is ze daarom gek, omdatzyfchoonwilheeten? Is niet de J ur�crfchap meert met die wa�n bezeeten ? GoEIJETROUW. Ja, Juffrouw Vrijeziel, dat's waar, maar geef wat tyd, 't Is een Zottin diemeenddat ydereen haar vr.yd, Dat haarefchoonhcid heeft op aarden geen gclyken, Dat elk verliefd werd, die haar maar komt aan te kyken, En ze is zo raar gekleed, bcfmcerd, gemoed, gekruld, Dat zonder lachchen, gy haar niet aanfchouwen zult ; Haar twee Gezufters zyn ook vol van zotte grillen, De jongde zou wel ftecds Commedies maaken willen, Zy heet ook Dicht�ef ; en dat heeft haar gek gemaakt ; Endeand're, Heldelicf, is in't verftand geraakt, Door Alexanders da�n geltaadig tedoorleezen. Pasop. 'k Meen 't ons wat moeiten kort dat volkje te geneezcn. 'k Zwyg van Lichtmill�n, die hier in een groot getal Valt zitten, maar ons maakt het meert gebrui van al Een Vrouwmenfch, zy is met een booze kop bezeeten. Goei je trouw. 'k Vrees dat uw Meefter daar nooit middel toe zal wcetcn » Pasop. Ja, Goeijetrouw. dat vrees ik ook, en kon hy dat, Dan m�gt ons Huis wel ruim zo groot zyn als deez' Stad. Zwaarmoedige kan hy, door zang, en dans, verblijen, En ook geneezen ; ja, kortom, wat frenezijen Daarzyn, hyhclptze, 'k zie zyn kuuren zyn heel goed; Maar voor een boos wyfs kop is 'c mis al wat hy doet. Vaarwel, juffrouw, 'twcrdtyddatikmygaverkleeden. G o E-



		DER ZOTTEN. 17 Goei je ir ου ψ. Ei, Neef, laat ik van daag eens in uw p�aatze treeden, Om oiae Juffrouw te vermaaken, want gy weet 'k Heb, toen 'k hier woonden, in uw plaats, my vaak ver- kleed. ,. Pasop. Ikbentevre�n. GoEIJETROUW. Ga heen, ik zal itraks by u koqmen, VIERDE TOONEEL. Vrijeziel, Goeijetrou^. Vr I J E Ζ Ι Ε L. \A Aar,Goeijetrouw,waar toe hebtgy dit voorgenomen? ■�-*■ Goeij�trouv. Al leen tot uw vermaak, Mej uftrpu w Vrijeziel ; Wat zou ik a�rs veel doen van daag ? Vrijeziel. Nu, zo't geviel, Dat u myn Vader nu eens zag in and're kle�ren, Wat zoud gy zeggen ? G O E I J F. Τ R O U MC. Dat ik, omuaftekeeren van zotheid, udit, als ten fpiegel, heb gedaan. Lees Eelharts Brief, terwy 1 'k my zal vcrkleeden gaan ; k Laat u zo lang alleen. Vki JEZ iel. Maar, hoe! wat zal dit weezen? �asop komt loopen uit zyn magf, dit doet my vreezen, "asop, wat is'er gaans? uwk'om��ont�lekmy, ach!

			Β VYF-



		ïS D E SPI E GE L. .:..- V Y F DE TOON E E L. � a so �, v � � j � � � � l ; g � � � j � � r � u v. Pasop. \|�> Aar is geen zwaarigheid. Ik kom, om dat ik zag -r Heer Dwinger, uw Papa, met myne Meefler fpreeken, Hy trad in huis zo als ik van u was geweeken. .; \ Vr I } E ZIEL. Ik dank u voor deez' dicnit. GoEIJETROU �. Kom,Neef, gaan wy maar heen, 'k Moet rhy voor Waanheld eens,als een Belloon,verkleên. ZE S DE � O O � E EL. V R � j � � � E L alleen, kezende de Brief � an Eedelhart.* CTl /fEjuffrouw Vrijeziel, ik heb, Ut noch toe, uw Vader � VJ. Dwinger, ver geef fch, Lichtharts goddeloos leeven doen bekend maaken: doch het is zo ver met hem gekoomen^dat zyn Voogden hem willen � aß zetten,zy zullen uw Vader zelfs hoornen waarfchouwe-n .Schoon men zegt,datgy buiten zinnett Z)'t, ik twyjfelgeenzints aan uw verfland, en hoof ujn 'i kort, invryheid, entotmyn Bruidte zien". Vaarwel. Uw Dienaar Eedelhart� Dat geef den Hemel ; doch myn pligt doed my dit vlieden, Tot dat myn Vader my uw Huw'lyk zal gebieden. Misleide Vader ! heb ik myn gehoorzaamheid, En fchuld'ge Kinderpligt u immer wel ontzeid ? Vergeef my, dat de min, om myn verderf te keeren,- Uw keur myweig'ren doet, uit nood, en veinzen leeren� Engy, myn Eedelhart, wacht, metmy, met geduld, Oft noodlot wil datgy myn Bruigom weezen zult. Maar, 'k zie dat Dwinger, myn Papa, komt herwaarts treeden. , _c [O Liet-



		zo DE SPIEGEL Vrije ziel. �Spreek ik met Lichthart? 'k dacht, dat ik met Eelhart fprak. �Help! hy (laat na myn eer, 'k verfchuil my onder 't dak. Dwinger. Sta, Vrijeziel, waarheen? ik heb uw veinzerijen Befpi�d. V R ι ] E 2 I E L tegen Dwinger. Is 't waar, Mevrouw? komt Lichthart u ook vrijen? Zytgy aan hem verloofd? watzegtgy, Heer, is'twaar, Dat hy veel Juffers van pleizier houd hier en daar ? Dwinger. Hou op, 't is lang genoeg geveinfd, 'k zal u wel dwingen Tot..... � Vrij eziei. Ja, kwam hy dcWacht,die nacht,met lift,te ontfpringen? Was hy weer dronken ? vocht hy met het mes ? _� � pyn ! Zal zulk een Ondeugd dan myn Bruigom moeten zy η ? Dwinger, Het is een fchik'lyk Heer, het zyn maar laikringcn Van Eelharts minnenyd, die uitftrooid___ V R I J E Z I E L. Weet deez' dingen Myn Vader wel? neen: ja, 't is hem bekend gemaakt; Drie duizend gulden, op een avond, kwyt geraakt, Met dobb'lenlfpeeld hy valfch?isLichthart elk een fchuldig? Dwinger. Speeld gy geen valfche rol? uw taal maakt me onverduldig; 'k Zeg, Vrijeziel, gy..... Vrijeziel. Hoe! had hy vergif gekocht? Rampzaal'ge Vrijeziel! waar waard gy toe gebrogt, Zogy, met Lichthart, uin'tHuuw'lykhadbegeeven? Dacht hy, kort na de trouw, myn Vader om het leeven Te brengen, om zo heer te werden van zyn goed ? Dwinger. �Wat taal is dit ? ik kryg een grilling door myn bloed.



		zz DE SPIEGEL Dwinger. Gy zingt uw oude zang, ho, ho, 'k heb die al lang Genoeg gehoord, hoe'tzy, ik ben niet te beleezen, Enzytgygek? goed, 'kbragtuhieromtcgenec7.cn, De rnidd'len zullen ftraks daar toe in arbeid gaan ; Doch, datgygckmoetzyn, fla'k nu geen twyriel aan; Wyl 't een 'Zottin is, die veel liever by de Gek ken Wilwoonen, als een echt, na's Vaders zin, voltrekken. Gy kund uw fpieg'len aan de Gekken, ik ga heen, En hoop die fpiegcl zal uw brengen tot de rc�n. Daar zie ik al een Gek: 't is Waanheld, dienverwaaten, En blooden Krygsman, 'k zal hen wat alleenig laaten. ACHTSTE TOONEEL. Wa anheld, Vr.ijf.ziel gemaskcrt,heen cn'wi�r wandelende. Wa α ν η e l d. VT7 Ie wandeld daar ? een Amazoon ? hoe ! heeft het fchyn, ** Dat een van haar myn zwaard noch zou ontkoomen zyn ? Daar 'k uitgeroeid heb al die op het aardryk woonde Van dat: gellacht, om dat myn Moeder my eens hoonde, Die de allerneritcn is van de Amazoons geweeit : Waar door myn Vader Mars, zo vreeslyk wierd bevreefd, En zorgden dat ik ook myn Moeder m�gt verpletten, Zyn kracht infpanden, om myn voorneem te beletten ; Doch, ik zulks merkende, heb hem van ftonden aan Verklaard voor vyand, en den oorlog aangedaan, Gedaagd, om lyf om lyf te vechten ; maar myn krachten Wel kennende, dorli hy my niet in 't veld verwachten, Maarfnapten, metcenfnap, ten Hemel, gingdeGo�n Vertellen, hoe hy was gevloodcn voor zyn Zoon ; Zy, meer bevreefd voor my alleen, als voor de Reuzen, Die eertyds trachtedchaar mogentheid te kneuzen, Ycrkooren fluks de Zen, cm my met vader Mars Weer



		DER ZOTTEN. �j Weer tebevreedigen : maar hy vond my zo bars, En wreed, dar hy niet zag hoe dat hy 'c beft zou (tellen ; 'k Stondeind'ling toe dat hy vai>ons zou 't oordeel vellen ; Dus wees hy, Mars zou Mars zyn van den Hemel, ik Van 't Aardryk, en alleen des hee�en waerelds Schrik. Ik keurden't goed, en lietmy daarmee vergenoegen ; En, om de Zon weerom in dank iets toe te voegen, Zo heb ik hem, die dag en nacht fteeds loopen molt Rondom de waereld, van dat ζ waare werk verlofl:, En zei: gy zult voortaan maar itilftaan, ennietdraaijen, Want-de aarde,en hemelskloot zal nu �teets om u zwaaijen; Dus heeft myn fchikking dan het oud gevoel verkeerd ; 't Is Waanheld, die daar van als Baas moet zyn ge�erd. Schrik , Waereldlingen, fchrik , wacht u myn werk te wraaken, « Op dat 't Heelal niet tot een kerkhof'komt te raaken, En weet, dat alles wat men ooit van Helden fchreef _k Maar loogens zyn, wyl ik het al alleen bedreef. Wel, hoe ! hier komt zich noch een Amazoon vertoonen* Sa, gy zult derven. NEGENDE TOONEEL. ' GoeijEIRO�V gekleed als een Belloona, V RI J E- ZIEL gemaskert, Waanhelb, .' GOEIJETR��«'. W^At? Waanheld. Neen, neen, 'k wil u verichoonen, Gy met uw beide zult voorbooden van myn faam V erftrekken, en alom verbreiden myne naam ; k Verzwoer op 't Vrouwvolk ooit meer myn geweer te _T, trekken. ^ ga. GoEIJEIROUf. Sta, Waanheld, zie wie zich hier komt ontdekken, Β 4 Ik



		�4 DE SPIEGEL Ik benBelloona, deGodinvan'tOorlogslot. Wa anhel x>. Ik Mars op aard. Vaarwej. Och! Goeijetrouw. Blyfmaarftaan. Waanheld. Zo zot Niet, och! och! och! 'kvoel dat de Zon my heeft be- - droogen, Ik zie myn Marslykheid, in rook en wind, vervloogen, De fchrik maakt dat ik op myn beenen pas kan ftaan. GoEIJETKOUW krygt een houte fabel van �aarzy, die ze in de fche� fteekende Waanheld geeft. Kom, dapp're zoon van Mars, vat dezen fabel aan, Die ik u k�m tot loon van uwe daaden fchenken, Daar kund gy de Godin des Oorlogs by gedenken, Zeis van Vulkaan gefmeed, in fchuim van Tarters bloed Gekoeld ; aanvaard ze. V R ι j e ζ ι e L. Hoe ! gy beefd. Wa akhelb. Gantfch niet, dat doet Het Oorlogsbloed, 't geen fors komt door myn lichchaam zweeven. Om dat de Krygsgodin my zulk een eer komt geeven ; Het is een trilling, die myn dapperheid verbeeld, En zulke helden �n 't gemeen door de aad'ren fpeeld. Vr IJE Z IEL. 'k Geloof't ; Bclloona heeft zulks dikwils ondervonden. Waanheld. Godin, door deze gift hebt gy my zo verbonden, Dat ik (leeds tooncn zal hoe zeer ik uw bemin, En dat de Kryg alleen beheerd myn ziel enzin. Vaarwel. ■

			TIEN-



DER ZOTTEN. �j TIENDE TOONEEL. Vrijeziel, Goeijetrout. GOEIJETROUT. _χ pj zie, hoe trots gaat hy daar heenc treeden. Vrijeziel. Ja, had gy eens gehoord hoe hy heeft opgefneeden Van zyne dapperheid. Goei jETROUvt'. Dat 's my genoeg bekend, Ik ben zyn zottighe�d noch wel van ouds gewend. Gaan wy uw Vader zien, met een, een foort van Snaaken, Die Zang en Dansluft kwam puurfteeken gek te maakcn. Einde ν an''tEer�e Bedryf.

	BS	TWEE^
	BS



		z6 \|D E SPIEGEL. TWEEDE BEDRYF. EERSTE TOONEEL. DWINGER, GoEijETRO�fi» het gewaad van Be�loona. GoEIJETROUV. ZO heeft u Lichthart dan gera�n, dat gy uw Kind Zoud vaft doenzetten?wel,'k beken dat hy haar mind. , Dwinger. Ja, 't is zynraad geweeft, door dien hy van gedachten, Gelyk als ik was, en haar doen geen zotheid achten, Maar puure veinzery. 'k Heb haar hier ftraks befpied, En ook gefprooken. GoEIJEtROUf. Wel, w�t dunkt u? Dwinger. 'k Weet het niet; Mynlieve Goeijetrouw, wil my uw byftand toonen, Ikzal't, tezynertyd, heelrykelykbeloonen, Dat gy uw zelf verkleed, ftaat my byz�nder aan ; Maar, haare zottigheid zou'die wel overgaan, Door 't middel dat men daar toe in het werk gaat ftellen ? Goeijetrouw. Och , myn Heer Dwinger, wil u zelfs maar niet eens kwellen, Dat 's zonder t wyfel, e� indien 't niet aan zou gaan, Het hoofd der Gekkeva�rs had zulks geenzints gera�n. Ikbeelmyin, datwy, van nu af aan, al winnen; Zaagt gy niet, hoe de Zang, en Dans, haar dwaaze zinnen Bedaarde? zyfprak veelverftandiger, myn Heer. Dwinger. Dat 's waar : maar zomtyds trad zy my wat op myn zeer, Eu fchoot een taal uit, die my gantfch'lyk kwam mishagen. Goeijetrouw. Dat is geen wonder, ze is noch vol van zotte vlaagen,



		DER ZOTTEN 27 AI fpreekt zy nu en dan een wys'lyk woord, men kan 't Wel hooren, dat zy is geflaagen iu 't verftand ; Want al de Gekken, die zy ziet acht zy voor Wyzeu, Zy doen ook wat zy doen, zyzalhetaltydpryzen. Dwinger. Ja, Goeijetrouw, had zy haar zinnen weer, ik zou, 't M�gt gaan zo 't wilde, haar doen weezen Lichtharts Goei j e τ rouw. (Vrouw. Ikzieuw Vrijeziel, uw Dochter, herwaarts treeden ; 'kZalmy, omhaarentwil, weer anders gaan verkleeden. Dwinger. Goed, 'k zal 't vergelden. TWEEDE TOONEEL. Vrijeziel, Dwinger. Dwinger. VV El,ho�gaathetal,myn Kind?,, Vrijeziel. Vry wel, Heer Vader ; maar, 't geen ik heel vreemd bevind, Is, dat men my graag wys zou maaken (kon 't gefchieden) Dat wy zyn in een Huis, alwaar rnen gekke lieden Weer by haar zinnen brengt : maar 't heeft in 't minit geen fchyn, Dewyl hier 't volk is, als alom de menfehen zyn. Zie, daar komt Waanheld, een Kaptein, vol dapperheden; GintsnaderdRymaart, een Po�et: wilt.op haar reden Eensletten; zulk volk gek? DwiN GER. Ja, Kind, dat is gewis. Wie kend 'er een Po�et, die niet vol gekheid is ? Ook geeft Erasmus Lof der Zotheid'klaar te kennen, Dat wyze lieden tot den Kryg ondienftig ben aen. Daar (laat, Demoithenes was wel een heel wys man, Maar een flecht krygsheld. Vri JF.21EL. Dat gaat deze Li�n niet an. D w ι Ν-



	DER ZOTTEN.
	DER ZOTTEN.	Sf
		Sf

VYFD'E TOONEEL. LiEVERT, Rymaart, als in gedachtenflaanie. Dwinger e#- V r i j � � i e l ¿w zyden. L � � V E R � , ziende Rymaart. \J Ch! dat is goed, ' Daar zie ik mynen vriend, die myn verliefde klagten, Door kracht van minnerym,zo 'k hóop,wat zal verzachten, Rymaart. �VolmaakteSchoonheid, ach! mynvcederistelicht, � Om al uw gaaven niet te noemen� LlEVERT. ,,'kLoof, hy dicht Rymaart. �Noch tebegrypen, wyluwwelgciteldeleeden, � Zeer ver te boven gaan alle aardfche fchoonigheden ; � Vergeef my dan dat ik myn krachten acht te kleên, � Om af te maaien een, veel fchoonder als Heleen. L I E V E R �. �Van welk een fchoonheid of Heer Rymaart toch mag fpreeken ? , � Ik voel myn hart tot haar geheel in liefde ontfteeken. � Ik kan niet d uurenj'k ga 't hem vraagen.'k Bid, myn Heer, Verftoor u niet, zo 'k u belet. Rymaart. Wat 's uw begeer ? Gy doet zeer kwaalyk, dat gy my nu komt veritooren ? Ik moet een Schoonheid___ L ie � er �. 'k Heb het alles aan ftaan hooren, Heer Rymaart, wat gy van die groóte Schoonheid fpraakt, w reden hebben my op 't hoogft verliefd gemaakt ; -knzoiknoch uw Vriend, gelyk eertyds, magheeten, vertrouw, datikgeenzintsook'tloonenzalvcrgeeten) Zo ieg my toch waar die volmaakte Juffer woond. Ry.



		DER ZOT TEN: jj Nooit was een Juffer zo in redcnkonft bcdreeven. DWINGER, � Po�et, uw taal is goed om rotten te vergeeven. LlEVERT. Ach! Rymaart, 't is gewis, uit 't geen gy hebt verhaald _%Dat zulk een'Schepfel uit den hemel is gedaald. Myn ingewand dat fmelt, ik zal van liefde fterven, Zq ik 't gezigt.niet van die Schoone mag verwerven ; Ach! kan, door uw beleid,: die gonftmy niet gcfchi�ri Dat ik haar eens aanfchouw ? Rymaart.. Ja, 't avond wel miflchien; Vaar wel, ik ga na huis een Lofdicht op haar fchry ven, Voor u. Lievert. Zo gy zulks doet, 'k zal eeuwig dankbaar bly ven,' Entoonendatikniet, om niet, uw dienft begeer, �hoogverlichte Geeft! , Rymaart. Vaarwel. Lie Vert: Vaarwel, myn Heer. ZESDE TOO NEE L. Lievert. Dwinger en Vrijeziel terzydmj . LlEVERT.^: � �\ Min ! ho� gaauw kund gy de harten ook verov'ren, ^ Uwkonft werd, ni�t vergeefs, genoemd natuur�yk ■ tov'ren, ..,,.. W yl een verhaal flechts, van een Schoonheid my gedaan, Myn hart van liefde ftraks in volle vlam doet ftaan. � Ben onder Venus Star gewifl�lyk gebopren ; ^° ras als ik maar van een Schoonheid kom te hooren, ^f my op ftraat maar een van 't Julferlyk geflacht �Otrnoet, voel ik my in het net der min gebragt,- ^CQ Zo verward, dat ik daar nooit weet uit te brceken ; υ Ver-



		f\|4 DE SPIEGEL Vermids nu deez', dan die my komt in liefde ontfteeketi : De een roemd eens Juffers hair, en de ander haar gezigt, Waar door my aanftonts treft een fchicht vanVenusWicht; Maar nooit kwam een verhaal zo diep myn borft door- grieven, AlsditvanRymaart, en, wat menfehzou nietverlieven Op zulk een Schoonheid, als hy my heeft afgebeeld, Daar, al wat fchoon kan zyn genoemd,volmaakt in fpeeld? Hoe juagd myn. pols, hoe flaat myn hart, ach! puik der Vrouwen, Zal ik eerft t'avond, ach ! dat melk en bloed aanfehouwen? Datzilverkiouk'likhair, fchoon, geel, dieEtnaasgloed Varioogeiimaakenmy, vanmin, gelykverwoed. Heiaas ! ik kan zo lang niet wachten ! myn gedachten, Te driftig in de min verward, doen al myn krachten Bezwyken, ach! ikzwym. Df IN G ER. �Is deez'niet mal? Vrije � iel. �Wel neen, � Van liefde zwy men is by minnaars heel gemeen, �Vraag zulks ilechts't Jonkerfchap, zy zullen't wis bc- �Maar, gintskomtWaanfchoon. ('àamen� DwiN GER. �Dat zy zot is kan men raamc« �Uit haar kleêaasjc. Vrij eziel. �Hoe! gaat dat dan vaft, Papa? ,, In haare kleeding volgt zy 't Jufferfchap maar na : � Hoor haar eerft. ZEVENDE � O O � E E L. Wa � � S cm � � �, L i � � � RT inzwym. D � � � g � $■ en Vrijeziel ter zyden. WaANSCHOON. hebbendeLievertzienzwymen. levert zwymt, zorashymyzietkoornen-



		DER ZOTTEN. Sf� 't Zien van myn ichooeheid heeft wis 't keven hem be- noDtnen. Wat ben ik vrees'Jyk fchoQii ! 'k zet nimmer voet op ftraat, Oft ko.�l'aan duizenden haar vryhcid. Ach'! watraad? De waereid'raakt, in't kort, door my heel uitgeflurven, Zo 'k my in 't openbaar meer zal vertoonen durven. Natuur verzinde zich toen zy my fchiep zo fchoon, Zyfmeede, en fleep een mes, alszymybragtten toon, Waar door de Minnaars, die zy 't keven kwam te geeven, Op het aanfchouwen van myn fchoonheid, weder fneeven. Zie daar de proef, hier leid alweer een jonger Held Enilerft, die, door het zien mynsfchoonheids, is geveld, Li e v.e R τ ittzwym. Ach ! waereldklootelyk gezigt, laat my uw ilraakn Toch zien ! Waanschoox. Hy 's noch niet dood,maar,iiecbts gebragt aan 't maaien. 'k Zal, door een gonitig woord, zyn droefenis doen vli�n, Myn teder hart kan zyn elend niet langer zien. Maarzoet, zo'kdezenn doeeen'gegonft verwerven, Zo zullen al de reil der Minnaars het-bellerven, Uitfpyt, enminnenyd, zo dra zy hooren, dat Ik met deez' Vrijers kwaal me�lyden heb gehad ; 't Waar al te wreed dat ik, om e�ne.te behouden, (den. Een oorzaak" wierd, waar door veel duizend itervenzou- Ach! ik zal moeten, Zal de waereid langer liaan, Myn eigen zelve heel en al mismaaken gaan, Op dat geen Minnaars op.rnyn fchoonheid meer verlieven, Zo raak ik eenmaal vry van al dat harte dieven. Dwinger. 5, Wat dunkt u, Kind, van dat laatdunkende Fatzoen-? ■ 'Vrij Ez iel. 5, Ν iets : want zy doet, en fpreekt, gelyk meer Juffers Hoen, 11 Na Waanfchoons aart. , -« L ie, ν E r τ inzwym. /^ _v Kom»kom, wilt myne wond tochifefpen« �voor ! azuur ! .koraal�' ; / ' '.' Ca Waan-



		$β DE SPIEGEL 'Waanschoon. Ik mag ugeenzints helpen, RampzaaligMinnaar; doch, vertrooft u zelf, datgy't Alleen n�et zyt die dus, onrmyne fchoonheid , leid, Geloof dat zy my zelf op 't hoogft kan laftig weezen ; 'k Heb, 't zy ik eet of drink, geduuriglyk te vreezen Voor minfenyn, endatby 'tvleefch licht is geraakt Een ftuk van 's Minnaars hart, die 't my dus eigen maakt, Gm zo zyn hart een weg tot in myn hart te baanen ; En, zal ik drinken, 'k vrees de wyn, met Vrijers traanen, Vermengd is. Oordeel nu eens zelve of d�t geen py η, Japlaag my weezen moet, zo gruuw'iyk fchoon te zyn. IkziedaarWaarenar^ myn Vader, 'k moet vertrekken; Houd u geduldig. In het weggaan kuftzy haar hand, en werpt die Lievert toefen loopt haa�ig binnen. ACHTSTE TOONEEL. Waahenar, Pasop, Lievert in zwym. t)f 1NGER. en Vrij EZ iel ter zy den. Wa A REN AR. 'k _B id,myn Vriend,wil my verftrekken Een Raadsman. Pasop. 'k Heb geen tyd. WA ARENAR. Eilieve! blyftochftaan, En hoor eens hoe myn hart met zorgen is bela�n : Ik heb drie Dochters, die bekwaam zyn om te trouwen. Paso p. Geh! dat's weer't oude werk. Waarenar. Nu ben ik in benouwen, Wat Schoonzoons dat ik beft voor my verkiezen zal, En kies 'er by my zelfs wel honderd daags. Dvin-



		DER Ζ Ο Τ Τ EN. # DwiN GER. �Doet mal � Dan noch by hem geen zeer ? W Α Λ R Ε Ν A R. En ik en vind geen reden, Wanneer ik overdenk elk eens hoedanigheden, Om iemand af te liaan, zy zyn ook hoe ze zyn ; Want, komt een Oude my �n't zin, naallefchyn Zal die gezuiverd zyn van 't los en dartel leeven Der jonge lieden; maar, een jonge zal we�rgeeven Mc�r zoetheid aan myn Kind _? en jong, mind't Vrouw-? volk meelt; Een Mooije Vrijer, van een hoog verlichte geeft, Verdiend voor al myn keur, en is niet te ver�naaden ; En, is 't een Laclyke, wel, 's nachts kan dat niet fchaaden, . vlen ziet niet als men flaapt ; en is 't een Vroolykaart, ■ k denk, hyjaagd ons weg al wat het hert bezwaard ; ■ icn die wat ftaadig is paft beft op zy ne zaak en ; ■ �en die wat Hooffch is zal ons Huis licht Eedel maaken ; ■ lenTrotsaart, denk ik, ftaataitydopzynrefpektj �n, is'teenKorzele, o! hy wil niet zyn begekt; _:�enBloodaart, denk �k weer, zal alle twiftontwyken; _; �en die Voortvaarend is, geen goede kans verkyken ; ; �en die wat Traag is, niet heel licht bedroagen word ; �eh die wat Fyn is, zal wc�r niemand doen te kort. Dwinger. j, Oft komt'er toe. Wa aren ar. En �s hy Grof, de menfehen vallen Thans over al wat grof : �n'tkort, 'k weet onder allen, Niet een te noemen die verwerp'ly k �s, door dien % in elk, hoofd voor hoofd, niet kan als voordeel zien. ν Pasop, �Vel, kies'er dan drie uit. LlEVERi inzivym. ν_γ Laat my niet langer derven ^Wbyzyn, myn Godin, ik zal van liefde iterven C3 'Zo



		p DE SPIEGEL Zo gy u niet vertoond. Pasop. Wel, wie zucht hier zo naar? Li ever τ. Een Minnaar, door de min, gebragt in doods gevaar. W AAREN AR. Hy zal verliefd licht op een van myn Dochters weezen. Lie ver τ of�aande. Ach ! zoud gy Vader zyn van die my kan genetten Vau myne minnefmart, van dat aanbidd'lyk Beeld, Dat my, fchoon ik haar nooit gezien heb, 't hart ontlteeld ? Ach.' laatzy, bid ik, toch verfchynen voor myne oogen, Indien gy in uw hart hebt eenig�ints me�doogen Met een Verliefde, 'k zal betootien dat myn min Haar fchoonhefd eevenaard in grootheid. O! Godin, Ik zal vernoegd Zyn mag my Hechts 't geluk gebeuren Van u maar eens te zien. Pasop. Ziehier, nu kund gy keuren Een Bruigom vooreen van uw Dochters. Waar en ar. Ja, voorwaar, Deze, en myn Waanfchoon zou netzyn eenzoet'lyk Paar. Ik neem g�enSchoonzoou als die zal zynVrouw beminnen; Want al die 't Trouwverbond, om geld of goed, beginnen, Zyn van de gondzucht, en niet van de min, geraakt ; Daar rechte liefde alleen het Huuw'lyk maakt volmaakt. Lie ν er τ. Ach ! V�der, w�l myn fmart een weinig licht'nis g�nnen, Geef my wat hoop. Wa ar�kar. ' Schep moed, gy hebt myn hart verwonnen 5 Uw trouwe min zal u myn Schoonzoon haaft doen zyn. Lie veRt. Zal ik, dooru, dan zien 't eind van myn minnepyn? Waar en ar. Ja, van deze avond noch, gy kund omtrent ten ^�chtvl'



		DER ZOTTEN. ja My, metmynDochter, hieropdezêplaatsverwachten. Pasop. Ik weet niet of hy daar wel zeker op mag gaan ; Want, hoord ge een ander, zo zal deez' weer achter ftaan. Waaren a r. Neen, neen,,Pasop, ik wil, en zonder tyd verliezen, Van daag de Schoonzoons, die ik heb van doen, verkiezen. Maar deze Minnaar die ftaat vaft. Vaar wel, myn Heer. Kom, laat ons gaan. Lie vert. Vaar wel, 'k wacht te avond u hier weer. NEGENDE � O O � E E L L � e � e R �. D w � � G e R en Vrijezíel terzyden. Lie vert. f � Hemel ! welk een vreugd, 'k zal dan die roem der ^^ Vrouwen, Dat waerelds PronkjuweeljVan avond noch aanfchouwen! Dit komt met 't zeggen van Heer Rymaart over een ; Ik mag my mid'lerwy 1 een weinig gaan vcrtreên. TIENDE TOON E EL. Dwinger, Vrijeziel Dwinger. JA, Kwiebus, loop maar heen: zyn gang zal niet wyd ftrekken. Vri jez iel. Hoe dat? Dwinger. Om dat wy zyn in 't Beterhuis der Gekken , Daar hy niet uit mag. Vrijezi ei. Maar, is't waar, Papa? Dwinger. * Gewis. C 4 Vrije-



		40 DE SPIEGEL Vrijeziel. Wel, wat doen wy dan hier zo zulks de waarheid is? Laat ons na huis gaan, Heer Papa, i ' Dwinger. Zult ge u dan voegen Namynewil? '.��■'■ Vrijeziel. Waar in kan ik u vergenoegen ? Dwinger. Daar in, dat gy u fchikt te weezen Lichtharts Bruid. Vrijeziel. Eilieve! hoor, Papa, wat aangenaam geluid Van Inftrumenten komt daar klinken in onze ooren ? 'k Geloof rilen dan�Ten zal, dat moet ik zien en hooren. Dwinger. Zy gaat, en antwoord niet, ik volg haar op de voet, Qp dat ik weet hoe dat ik met haar hand'len moet. Einde v�n het tweede Bedryf.

			DER;



		DER ZOTTE Ν. �j DERDE BEDRYI� � E E'R S Τ E TOONEEL. Eedelhart, Goeijetrouw m baar eigen 'gewaad, Ρ A S o P. Pasop. � IKhebdaneind'ling, �p uw beede u ingela3ten, Heer Edelhart, op dat g� een oogenblik zoud praaten Met uw Beminde, wyl Heer Dwinger, haar Papa, Eens is na huis gegaan j en ongetwy��ld dra Zal wederkeeren ; dies, om niet bekaaid te raaken, Verzoek ik dat gy toch uw reden kort wild maaken ; 'k Zal uw Beminde, dat gy hier zyt, doen verftaau. GoEIJETRGUf.' Neen, neef Pasop, begin dat niet 5 dat zou niet gaan, Eedelhart. Hoe dat? GoEIJETROU�. Heer Eedelhart-, zy zou te zeer verfchrikkcn. Pasop. Geen nood, ik weet goed raad,en zal de zaak wel fchikken; De Gekken van dit Huis die koomen ftraks toch hier, Zyvind, indietezien, een ongemeen pleizier, Dit 's kwanzuis 't middel om haar zinnen af te trekken Van dwaasheid. Ik zal gaan, en zeggen dat de Gekken,' Die nu wateeten, hier itraks weezen zullen. . Goeijetrout. Goed. Eedelhart geeft Pasop eenfluk geld. Hou. daar, Pasop, dat's voor de moeite die gy doet. �. ' 'i Pasop. "eb dank, Heer Eedelhart.

			C % TWEE-