O F D E
t Ainfteldam, by de Erfgen: van J. L E s c a 11. j e ëü D. Rank, op de Beursfluis. 1729.
Alst Privilegie.
-ocr page 10- -ocr page 11-H E E R E
Emiramis, dc moedigde Vordin^ Met zo veel prael verheven doof de minnbsp;‘ Van d’eerdcnVord der eerde Monarchy e,nbsp;Na zy zich zag gevoert in flavernye,
En in triomf dien Koning acngcboon.’
Tot
Verfchynt gelyk een geeflel van de Goón,
-ocr page 12-T ot zy ne ftraf te vreeslyk uitgezonden,
Daer hy bezuurt zyn luften te ongebonden,
En haere hant, bezoedelt met zyn bloet,
De koorts der min verjaegt uit zyn gemoedc. Zykoomt, enftaptinet Koninklykefchreden,
En gordt het llael om haer volmaekte leden.
Dus toegeruft, en vol bedekt geftreel,
Zet zy haer voet op Araftels Schouwtoneel.
Daer leert ze aen elk ’t betrachten zyner plichten: Een Vorft gt; het werk der Majefteit verrichten ^nbsp;Den ftrik te ontgaen der ondeugt, en der jeugt:
Een braeve ziel, te waken voor de deugt,
Die eeuwig blinkt met glinfterende dralen;
En boe men zal een wulpfche drift bepalen; Wanvoeglykheit verbannen, eer de ftrafnbsp;Dedwaesheit volg’, de misdaetfleepe in ’tgraf.
Zy toont, waer in ’t gemeene, en ’t Vorftlyk leven, Gelyke wet, en voorfchrift is gegeeven;
Hoe ’s hemels toorn en roede is van dien aert,
Dat zy zo min het meerdre als ’t mindre fpaert j En hoe den geen, die’t heilige durft lebenden,
Dc wraek voorzegt een toevloed van elenden.
Zo
-ocr page 13-Zo treedt zy toe, daer zy,WELE0LEHEER Zich ncdrig werpt voor uwe voeten neêr,
Schoon zy zich ziet tot Koningin gehuldigt.
Zy is aen u haer grootften glans verfchuldigt:
Gy zette haer meer kracht by, door de gunft gy haer toonde uit liefde tot de kunft.
Vergun Mynheer, vergun dat zy zich buige, ¦Aen u haer plicht endankbaerheitbetuige,
Zich aen u wyde, en in de fchaduw ruft Van uwen Naetn, enheushcitelkbewuft.nbsp;Gntfangt gy haer, kan zy u thans bekoren,
Zo zal zy zich veel moediger doen horen;
fchoon de Nyt op haer zyn pylen nbsp;nbsp;nbsp;,
^ at vreeft zy dan, gewapent met dit fchilt ?
Men poge ’c brein te flypen en te wetten,
Om uwen lofrondborftig te trompetten j Ik vind by my ’t vermogen te gering,
Voor Febus zoon, en liefften voedfterling.
F) w edle ziel, door edle zucht gedreven,
Heeft zich alom een grooten naem gegeven,
Gy hebt u zelf verheven ’t allermeeft
Door uw vernuft, en ongemeenen geeft.
* S nbsp;nbsp;nbsp;Wat
-ocr page 14-Wat kan uw hooft, al fchranderheits bevatten! Gy weet de konft; naer heur waerdy te fcbatten.
En toont wat beft gevolgt dient, wat gemydt,
O Ariftarch I ö fakkel onzer tyt 1 De Zangberg zal uw y ver altoos danken.
Hy luiftert fchcrp nacr uw vergode klanken.
D w Hardersfluit wort de eeuwen toegcwydt.
In u herleeft Virgyl, en Theokryt.
Zo ftreelt uw konft ook zedelerende ooren,
Als zy door u den Venuzyner horen,
Vr' en gy uw tytzo loffelyk befteedt,
EnFlakkus fteekt in ’t Nederduitfchekleet,
De Schouwburg fiert uw hooft met gloriepalmen.' Men hoort den wand en fteenen wedergalmen,
A's Lajus zoon ’t onw illig kwaet befch reit.
Of als Achil den Grieken hulp ontzeit,
En brult vantoorn, al dreigt dc vlam hun vlooten. Dan juichtze, en wort met blyfchap overgoten,nbsp;Gekeft van u door menig guide les,
Als gy de deugt herftelt in Arzafês.
Zo bly ft eU hart aen uw beroemde zangen,
Geheel verrukt en opgetogen hangen j
Zo
-ocr page 15-Zo koeftert gy de zuivre Poezy,
meerder glans geniet door uw waerdy.''
I^ie liefde en luft blonk fteeds in volle vlamme Op ’theerlykft uit, in uw doorluchten ftamme!
Wat al begunftigers heeft uw geflacht,
Wat Minnaers van de konft, niet voortgebragt! Ous volgt ge uw Burgermeefterlyke Vaderen,nbsp;Dat bloet Mynheer! dat bloet verwarmt uwnbsp;aderen!
roemt deeze Eeu op uwe fchranderheên,
O brave fpruit van ’t Adlyk Maerfleveen!
Wel aen M y N h e e r ! ik eindige met wenlchen tt^oit die bloevn der konden moet verflenflen,nbsp;Wiens aenwas gy zo loffelyk betracht,
Wiens misbruik gy doemt in een duiftren nacht.
dat deeze Eeuw zich fpade zie verlaten Vanu, het puik van alle Megenaten!
Leef lang, tot vreugt van ieder, E d e e H e E R! Vcrzaedt zo wei van jaren, als van Eer.
Philip Zweerts.
-ocr page 16-NIN u s j Koning van Affirië.
Skmiramis, PrinreflevanBaktra.
CiAXAREs, Koning der Meden, en V eltoverftc vaii Ninus.
Atergatis, Prinfeflc van Affirië.
B E s s u s j Prins van Baktra.
SiBiRTiusj VertroudevanCiaxares. ThalesTris, V ertroude van Atergatis.
ILIN o s, Hooftman van Ninus Lyfwacht.
T H E R E s 5 Hooftman van de Lyfwacht van Scmiramis.
ZWYGENDE.
Affiiifche en Baktriaenfche Gevolgen en Lyfwachten. HetToneel verbeelt het Koninklyk Paleis iö Ninivé,
-ocr page 17-Pag; ï
o P D ET
T R EV R S T E L.
EERSTE TONEEL.
ClAXARESj SiBIRTIUS. SiBIRTIUS.
jOwertAffirië vereeltinOorelogen,’ • ---------
i Nu ’t Bakcriane ziet den trocfen nek gebogen^
I En Koning Ninus jna haer’ fchrikkelyken val,
I Maekt zich thans Meefter eh Verwinnaer van’t Heelal. _ .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;., ¦nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lt; ,
GaiifchNinivé, mynHeer, heeft u een Kroon gevlochten nbsp;nbsp;nbsp;,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;, .
Voor zulk een zeege, door liw ftrytbren arm bev9chtenf Maerach! van dit gejuich, ’tgeen ieders ooren vult,
Vrees ik, dat gy het minft de vruchten /maeken zult;
Had gy T-o ver nok met uw Wa,pens.doorgedrongen,
En Zoroafterinzyn roofheft met befprongeny ^:.
Of had gy nimmermeer ’t kken oyerfchot behoed,
ÉnzwelgdedeOxus, ofdeTanaïsdatbloeti
Noit knaegdc udat gy ’tHofverplichtteaenuw vermo-
.. 1*:
A
-ocr page 18-a nbsp;nbsp;nbsp;S M I R A M I S,
En bragt de tekens van Triomf voor ieders oogen. Scmiramis myn Heer, die koftelyke buit! . . .nbsp;ClAXARES.
Wei nu Sibirtius ?
SiBIRTiUS.
Wort Koning Ninus Bruit!
ClAXARES.
ZynBruit? watzegtgy? zaldeVorftdusonbezonnen Terftont doen kroonen haer, die by pas heeft verwonnen?
Bedriegtge u niet myn Vrient?’t is licht een wulpfche min. Sibirtius.
Gy zultwelhaeft haer zien verheven tot Vorftin.
Zy laet wel kleinen lull tot liefde en’t heerfchen blykcn j Maer echter zuchtze oin haer verlore Koninkiyken ¦,
En wénende, toont zy zo veel grootmoedigheit,
Dat zy haer ramp fchy nt te braveren als zy fchreit.
Ja , die verwonnene^ fiert haer bekoorlykheden,
In Ninus Ryxpaleis met de aengenaemfte zeden.
Zien wy haer klagen om haer ongeluk, ons hart Wort ftrax genegen mê te delen in haer fmart.
Steeds onbezweken, en zo fier, wint die flavinne By ons al de achting van een groote Koninginne 1nbsp;Met zulke Wapens, die zy mêbragt uit haer lant,
Heeft zy het hart van haer verwinnaer overmant.
O ja myn Heer, de Vorft, vermoeit van’t zegepralen gt; Wil in de omhelzing van ïe fchoone eens adem halen;nbsp;En fchoon zy hem niet vleit, noch opentlyk verfmaet,
’K vrees echter voor wn liefde, en haer verborgen haet. ClAXARES.
Queekt Ninus deeze vlam in zyneziel ontfteken,
Hy baent die fiere een weg om zich op ’t felft te wreken. Hoe vaek heeft zy ’t gevaer des Oorlogs wel gefart!
’K beken deez Maer verbaeftme, en geeft my niets dan fmart ^
Doch deez gerechte fpyt, wil hy die drift niet fmoren,
Is algemeen? enmyilenignietbelchoren.
-ocr page 19-K verlang dat gy my van myn zielsvriendinne iets melt. Oenees een ongedult dat my zo teder quelt.
SiBIRTIUS.
Beroemde Vorft! mogtik, met dit verhael te Iparen, Êen zachte kalmte in uw verliefde ziel bewaren!
^at ik u melde van uw liefde en levensluft,
T is my onmogelyk, ten zy ik u ontruft.
Oe fchoone Atergatis.....
ClAXARES.
^ nbsp;nbsp;nbsp;Helaes! wat moet ik denken ?
V at bittre teug van gal wil my het nootlot fchènken ?
O dodelyke zorg die myne ziele dmkt!
Zeg my Sibirtius, is my die bloem ontrukt ?
I^ybt gy die ichoone 5 ei Zeg! in d’opgang van haer leven Zien fterven ? zaegt gy haer den leften dootfnik geven ?nbsp;SiBIRT lU S.
^ neen myn Heer, zy leeft, maar ach I zy wbrt bemint: En 't haetlyk voorwerp, dar in haer behagen vint,
:^oont uwe glorie j nü ’t zo ftout zich durft verkloeken, Van uw Vorftinne rot zyn Ega te verzoeken.
ClAXARES.
Wat wreedaert is het die myn Min wil tegenftaen ? Sibirtius.
^TisBeffus, Vorft^ het is die laffe Baktriacn,
T is die hoogmoedige, zo Ipoorloos en vermeten gt;
Dat hy zyn nederlaegreets fchyntte zyn vergeten;
Die, aen de dienften van Semiramis verflaeft.
Op haeren minfiren wenk gewillig loopt en draefc.
Hy vleide zich voorheen, die trotfe te bekoren:
Maer heeft de hoop van haer bezitting ganfeh verloren 5 Sints hy Vorft Ninuszag getroffen door haer oog;
T welk dien verwaenden tot deez’ nieuwe min bewoog.
. nbsp;nbsp;nbsp;ClAXARES.
Wat hoof ik! moet ik deez’ ontaerdenhier befchouwei» Als mededinger naer het puik van alle Vrouwen ?
Cy Zegt hy. mint haer! en hy durft zo onbefchaemt Een liefde ondekken j die zo weinig hem betaemt!
A z nbsp;nbsp;nbsp;E®
-ocr page 20-En myne Atergatisj leentze ooren aenzynklagten ?.
En wilze een Kóning om een fnooden flaef verachten ? Volgt zy haer Broeder in Zyri iporeloze drift ?
En ftreeltze dien Barbaer, myn oorlogspryze en gift ? Kan ik ’t geloven van myn Waerde! kan ik denkennbsp;Dar zy haer hart wil dien onedlen vyant fcheriken!
.Ondek my ’t geen gy zaegt zints ge afgezonden zy t,
En ik in ’t Leger moeft vertoeven tot deez tyt.
W ift Beflus min wel iets op haere ziel te winnen ?
Mint zy hetn Weer ? ei zeg. Hoe nu, waerzyn myn zinnen P
Vertrout gy dit van uw ftantvaftige Prinfes ?
Oneen, zy leeft voor u, voor u Ciaxares.
SiBIRTlUS.
Wat fmaet uw fchoone ook wift dien Beflüstoe te dry-ven.
Het ftrekte alleen om zyn gehaette min te ftyven,
Met wat verachting zy zyn ftaet hem ook verweet,
’K belpeurde nimmer dat dit lafteren hem ipeet.
Hy roemt by haer, te zyn uit Vorftelyke loten,
Uit groten ftamme, ja, uithemelfchzaetgcfproten.
En de Edelmoedigheitdie in hem wert befpeyrt,
1 s dat hy, fel befchimpt, noit zynen ftaet betreurt;
Zich niets bekreunt, mag hy naer zynen luft ftechs leven.' Een beter indruk zal Semiramis ons geven,
Die aengebeden, zich beklaegt in haren ftant,
En wyft de gunften van haer vyant van de hant.
Vrees in uw liefde voor die fiere, en voorden Koning, Want lichtlyk eilcht zy van den Vorft, tot gunftbeloning,nbsp;De Trou zy n’s Zufters voor haer Neef, met hem begaen.nbsp;En wat zal Ninus om haer liefde niet beftaennbsp;Niet, dat Atergatis zich zal voor BelTus uiten,
’K verzeker u dat zy daer toe noit zal befluiten.
Ik Zag te fel een haet in haervergramt gezicht.
De Baktriaen heeft noit voor zich iets uitgerichf.
Ik heb haer telkens naer myn Koning horen vragen,
De vreugt ftraelde uit haer oog, niets kon haer meer behagen , nbsp;nbsp;nbsp;Daa
-ocr page 21-Dan uw verkregen roem ? en aengenaem verhael Van uw kloekmoedigheit, en groote zegeprael.
Ow bitter afeyn kon alleen haer hart bedroeven,
Als zeu befchuldigde van ’t al te lang vertoeven;
Maer vrees myn Heer, fchoon zy zo teder u bemint,
Oat uwe liefde in ’thof veel hinderpalen vint.
C I A X A R E s.
Ach! myn Sibirtius, gy geeft my ’t leven weder.
Gevoelt myn Engel voor haer Minnaer zich zo teder ? at Zoude ik vrezen daer ik zie myn heil volmaekt!
T is my genoeg nu zy als nog in liefde blaekt____
Ooch vlei u niet te veel myn ziel! in dit vertrouwen,
Gy kent noch niet te recht de losheit van de Vrouwen ! Alaer zacht daer komt zy, ’k voel ontroering in mynnbsp;bloet.
G Hemel! laet my zyn de zucht van haer gemoed t. TWEDE TONEEL, v
^INUSj AtERG-ATISj ClAXARESjSlBlR-TIUS, Th AL E S T RIS, IL 1 N os,
Lyfwacht.
ZN I N IT S.
yt welkom in myn Hof, ó Helt! wiens legervanen Geüingert zyn tot fchrik der ftrytbre Baktrianen!
Hoe klinkt uw zegeprael de wyde W erelt door!
^taeft uw dapperheit op myn doorluchtig ^oor! Arabic, zo fel geteilf ert in myn woede,
Den Nylftroom, ftreng gezweept door myn gevreesde roede,
Vag ik gedootverft van den fchrik, doch weer herftclt;
A aar ’t puin vin Baktradekt zyn neergeflagen Helt.
iiuc gy air aeei van rerne , inaeei. tlebt aen den Scepter van Aturie verknocht.
A 3
groeieuw Ryxgezach j al heerfchtge binnen Meden. Gy zult den zetel van Iberië betreden.nbsp;iNU2,eg, hoe gy dit deel van Perfië, in deez tocht.
C I AX A'
-ocr page 22-ClAXARES.
Grootmoedig Koning! Zoon van Belus! VorftderWe-relt!
Wiens diadeem wy zien met zo veel glans beperelt!
Ik buige eerbiedig voor uw gunftdic my beftraelt,
En rr elde u op wat wys ik heb gezegepraelt.
Toen ik d’Araxes met uw Krygsmagt overfnelde ¦gt;
Waer van gy ’t hoog bewint aen my in handen Helde gt; Vloog die gevreesde Maer ftrax over, van den vlietnbsp;Die Scythië aflhydt van het Baktriaenfch gebiedt gt;
Tot verre in Tracië, ja zelf tot in de landen VanThemicyris, aen den Taurus, daer dellrandennbsp;Van Kappadocië den fnellen Thermodoonnbsp;Ontfangen uit zypkil, en de edele Amazoonnbsp;Regeert, die ’t vroulyk kroott, tot hoon en fchimp de?nbsp;Mannen,
De borften affchroeit, om den boog te kunnen fpannen j En Baktra lokte uit dit, en ’t Scy thilchc geweft,
Een Heir gewapende Barbaren in zyn neif,
Dat nu te moedig, en verwaent door ’t weinig marren, Ons leger zelf bellont te tergen, en te iarren.
Myn Krygsvolk, gloeiende in 't verlangen tor den ftrydt, Toog voort, viel in, en floeg, en moorde wyd en zyd,nbsp;En brak al de ordening des vyands, zo verwaten!
AideAgrialpers, Sogdianiërs, Sarmaten,
En Arachofiërs, begaven zich ter vlucht,
Zo fnel gely k een drift van vogels in de lucht.
Dit baerde een feilen toorne in de andren, en zy vochten Vol wanhoop, en vol woede, als wilde bofchgedrochten.nbsp;De pyl vloog van de pees, en Hoof zo vinnig voort,nbsp;Gelyk een hagelbui komt fnorren uit het Noort.nbsp;DeScythen ftreden als verhitte nachtbachanten,
En gilden yflyk by’t gebriefch der Elefenten. roen zagenwe onder ons een menigte geftort.
Myn Fielden deinsden, doch kloekmoedig aengeport, Herftelden zich: en nu begon het heetfte vechten-Èll’ wift op’t vrezelyxt eenbloetbad aen te rechten,'
-ocr page 23-OF DE DOOT VAN NINUS. H Tot beeken vloeiende in den Pontus en Meoot.
De Kaspifche Oceaenzag ftrax 2.yn pekel root^
Doch wy bevonden 't Heir des vyands, na dit Aagten, Door 7,yn vt'anorde haeft ontheiftert van z,yn krachten,
En drcven’t op de vlucht, en Mgen het verfpreit,
Daar Azië en Euroop zich van elkander fcheit.
V''y kregen ’t al ten buit 5 terwyl zy zich verfcholen In wilderniAën, deeze op rotzen, geene in holen.nbsp;^’ugolthetBaktraj dat belegert, al te wrang,
Weihaeft gedreigt wiert met een’wiAèn ondergang.
I^yn Krygsvolk ftichtte een brant, die alles Aoopte en kraekte,
T fcheen aen de vlam die nu gehele boATchen blaekte, DfhierdeWercltzichherfchiep ind’eerAren vorm.nbsp;EaiopamiAiis dreunde en daverde op dien Aorm.
De lucht gaf weerlicht van de atgryzelyke vonken.
Men zegt, Prometheus op den Kaukazu? geklonken,
’t vuur, en hoorde klaer dit oorelogsgefchal,
En vreesde in al zyn pyn voor zwaerder ongeval.
Vorft ZoroaAer, die als Koning ’t lant bcAierde,
W Ou ftilAanr, op dat hy door ons gebrantfchat wierde i Maer myn Soldaten, zo ver meefter door ’t gewelt,nbsp;Eegeerden dat de ftadt my wiert ter hant geftelt.
Dies dreef de wanhoop bun na buiten van de wallen ,
En Wy, wy zagen ons op ’t fchichtigfte overvallen,
Maer ’t krygsgeluk dat aen uw wapens bleef gehecht, Maekte ons verwinnaers naer een onvermoeit gevecht.
^ oir zag ik klocker of grootmoediger Barbaren!
wAden ’t leven na dien ondergang niet fparen,
Want toen hun Vorft de ziel moeft derven met de Kroon, ^ crfmaeddcn veelen ’t licht, vergeefs hun aangeboón:
, fchoon ik breidelde de woede in myn Soldaten,
Hem volgden echter veel wanhopende onderzaten, m had ik niet vertrooft het Koninklyk gedacht,,
- had zich met eigen hant moordadig omgebragt. o^jphamis, zo fchoon als wreeten Aer gefchapen,nbsp;chcennuTiAfoné, dan Venus zelf in’t wapen,
8 SEMIRAMI S;
blonk in’t Heir gelyk een andere Minerf,
En riep kloekmoedig uit, wrvjm, verwin of ^erf.
*K zag haer met bloet begruift, by hare krygsbanieren, Alwaer ze op ’ t lofiykft will haer benden te bellieren,
Zy wekte in ieder van de krygers, moedt, en kracht,
En fcheen een wonder van het V rouv. elyk gellacht.
Haere pnverzaegtheit hielt onze overwinning tegen:
Haer dappre wederllant belette ons allerwegen.
Was in ’t begin een pyl op haere borll geloll,
De zegeprael hadons min moeite en bloet gekoft.
Ja, daer zy zag haer volk gefneuvelt, en aen ’t wyken j ’Zj'f echter bleef vol moedt wel verre van ’t bezwyken.nbsp;Doch nu verwonnen, fprakze; o Vader ! Vaderlant!
Ik leeve, om u noch eens te wreken door myn bant.
Die trotlè taelkon my op ’t vinnigfte verlloren,
Maer ’k Ipaerde haer myn Heer voor uw rechtvaerden toren, nbsp;nbsp;nbsp;,
En Zond den vollen roof, en haer voor uwen Troon,
Op dat zy plechtig llerve, een olfer voor de Goón.
N I N u s.
Zoude ik deez fchoone voor die wreetheit niet bewaren ?, Haer bloet vermengen met het wierook voor de altaren.^nbsp;Zo ’t lot de zeege aen ons daer voor gegeven had,
Ik achte ze al te boos, en Veel te duur gefchat.
Geen fchyn van offer zou die euveldaet bedekken.
Een zucht, die in myn hartmêdogen weet te wekken j Een tedre neiging, die ik heimelyk gevoel,
Stelt zelf myn ziel alrê haer heete wraek ten doel. ClAXARES.
Weet een flavinne nu des werelts Heer te ftreelen ?
N I N U S. ¦
Ik wenfchte ’t ryksgebied met zulk een Vrou te delen. Atergatis.
Dat Vader Belus u behoede, en ’t Koninkryk!
Noit, grote Vorll! gefchiedeuw Kroon dit ongelyk j Noch uwe Zuffer, dat zy zien zou voor haere oogennbsp;Dat ge een gevangen zoudt op Vaders Troon gedogen.
OF DE DOOT VAN NINUS. 9
N I N TJ S.
Bewaer’t onmch ’tgeen gy aen my verfchuldigtzyt gt;
Ik leeve zo ik wil j en pafle op geen verwyt.
ClAXARES.
Cy xet uw voet op’t ys myn Vorft! wacht u voor’t glyen. Die looze is afgericht op fchrandre veinzeryen gt;nbsp;vinthaer zeeden met zagtmoedigheitgepaert,
I^aer ze is van binnen dol na bloet, en wrect van aert. Daer u Aflirie fchafc de allerfchoonffe rozen,
Debt ge u een bloem van verre, en vol gevaers, gekozen? Leer haer eerft kennen 5 *t is een adder fchoOn van fchyn gt;nbsp;^et goude vlerken, maer van binnen vol féhyn :
2.y vindt zich wel in Ifaet om Ryken te beroeren,
Ln kloek genoeg om iets, dat groots is 5 uit te voeren.
. Dw beider drift enhaet fteekt alte vinnig uit.
L zal rued gaen leven met het opperfte befluit;
Myn Lyfwacht volg-me, ik ga ter Tempel onder’t flach-p ten,
Len gunftig antwoort uit den mond der Goden wachten.
DERDE toneel.
ClAXARES, At ERGA Ti S, SlBlRTIUS,
T H A L E S T R IS.
V nbsp;nbsp;nbsp;ClAXARES.
ergun Mevrou, dat ik, na ’t quyten van myn plicht, My weer mag fpieglen iii den glans van uw gezicht,
Dat ik myn eerbied en myn dienft u mag betuigen! Atergatis.
D oorluchtige Üorlogshelt! wiens arm het al doet buigen, ^ tnenge ook myn gejuich by dealgemeenc vreugt,nbsp;w at geeft gy blyken van een waere Heldendeugt!
Det krygsgeluk fchenkt u zyn herelykfte vruchten; w edle glorie ftygt.... maer hoe! zie ik u zuchten ?nbsp;aer uw geduchte roem zig vreeze en yrientfehap wekt,nbsp;A 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Wat
-ocr page 26-Wat houd uw wenfchen noch benevelt en gedekt ?
Cl AXA R E s.
Ik voel van fpy t Mevrou myn boezem fel ontbranden. Een fcherpe wroeging drukt my ’t hart en de ingewanden.nbsp;Was noit Semiramis geworden myn flavin,
Noit gaf zy ons de wet als ’s v/erelts Koningin.
Hoe edelmoedig Weet die vreeze uw ziel te prangen!
Hoe braef myn Heer neemt gy uw deel in onz’ belangen! Eer deez Baktrianin myn Vaders Troon betrad,nbsp;Wenfchte ik myn armen met haer bloet te zien befpat.nbsp;Maer fchoon de liefde weet myn Broeder te vrybniten,nbsp;Waent gy hem tot een daet zo dwaes te zien befluiten ?nbsp;Indien de rede had op hem zo weinig kracht,
Gy zoud my dienft doen als gy haer om ’t leven bragt. ClAXA RES.
En gy my zien gereet uw wenfchen te volbrengen,
Doch mede om Beffus lot met haren ramp te mengen;
Op dat die fnode ziel, haerflaef, en Min verwant,
Met haer voor u verllrekte een waerdige offerhant.
Hoe vrolyk zoude ik indie flachtinge my vleien,
Als u die zelve hantna de Echtkoets mogt geleien,
Als gy de prys wiert van myn arbeit voor den Staet j Ach 1 fchoone!.... hoe! wat ’s dit ? uw lachende gelaetnbsp;Verduiftert zich! gy ziet my aen met droevige oogen jnbsp;En treurt gelykde zon met wolken overtogen.
Wat oorzaek geeve ik, die dus fchigtig u verftoort ?
Of is ’t 5 nu gy den naem van Beflus hebt gehoort ?
’T fchynt dat de haet, dien ik hem toone, u kan vervelen. Goón! ’t is te veel nu die Barbaer uw ziel kan ftrelen.nbsp;Roei uit uw borft die Min, eer ik, beklemt van rou gt;
Uw deerlyk lof zo wel als ’t myn befclirei Mevrou!
Laet af 3 my dunkt ik zie de N inivéfche daken In lichte vlamme, ik hoor de Tempelftylen kraken jnbsp;Men zegt, Semiramis met Vorftlyk bloet befpat,nbsp;Verdelgt door vuur en zwaert de Koninklyke ftadt,nbsp;Enplondertj rooft, vernielt j en woedt om zich te wreken 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1 Ier-
-ocr page 27-OF DE DOOT VAN NINUS. n Herfchept den Tigris in een bloecftroom,boos ontfteken^nbsp;E n blufcht haere ontucht met uw Beitjs ^ daer elk fchrikc ,nbsp;En gy met al dit Hof in folferdampen ftikt.
Ach! met wat tranen! met wat zuchten! met wat klachten !
Beweene ik u, als ik myn plicht dan zal betrachten!
Oan wert gy noch de myne, als ik op ’tfelftu wreek,
En,’naditwreeken, opuwlyk, myzelfdoorlteek’. y ergeef me ó W aerde! dat ik u, door ’t groot vermogennbsp;y an myne vreeze, ga dit deerlyk lot vertogen,nbsp;w iert decze zorg in my verydelt, Goón! mogt gynbsp;pw liefde en gunft eens weer doen naderen tot my!
Ow roem en eer.....
A T E R G A TI s,
j nbsp;nbsp;nbsp;Laet af, en ftaek in ’t einde uw klachten,
K Weet buiten u my n Heer myn glorie te betrachten.
Oy zaegt de blyfchap. die ik toonde, van my vliên, y^oras ik de argwaen uit uwe oogen quam te zien.
T is waer hy mint, macrik, wel ver van zyn verwachting quot;Ee vleien, zie hem als een voorwerp van verachting.
’K Was niet verfchuldigt te verlichten uwe pyn,
2gt;o ’k de y verzucht geen blyk van liefde dagt te zyn. ClAXARES.
py Weet Me vrou! de vreugt tot in myn ziel te dringen;
K. ben de gelukkigfte van alle ftervelingen.
Vergeef eens Minnaers vreeze en pynlyk ongedult,
Nu ge u voor my verklaert bekenne ik myne fchult:
E)e zoete hoop tot u wort my dan weer gegeven!
En gy zult aen myn zyde in Ekbatane leven ?
Atergatis.
Jk fchonk u reeds voorheen myn toegenegenheit,
AVel aen myn Heer, zie my volftandig en bereit Te heerfchen neftens u, uw min krygt haer beloning:nbsp;Maer laten we eerft de ruft bevordren van den Koning.nbsp;Datuwflavinneflerv’, dat Beflus omkome, ofnbsp;Tot Broeders wclftant zy gebannen uit dit Hof.
CI A~
-ocr page 28-Xi SEMIRAMIS, ClAXARES.
Gy zult my voor u^»)heil fteeds leven zien, en fterven; Voor u alleen wil ik myn Kroon en Scepter derven ¦,
Ik ruft niet voor ik hem volkomen zie herftclr.
Eii nu zyn liefde tot een dwaesheit overhelt,
Wiens vrucht, zo by die fmaekt, hem eeuwiglyk ZaJ wroegen,
Gaen wy Mevrou ons tot zyn welzynt’zamen voegen. VIERDE TONEEL.
BesSÜS, ClAXARES, AtERGATIS, SlBlRTlUS, ThALESTRIS.
IËESSUS.
k nader met onzach de aenbiddelyke zón,
Die door haer ftralen my op ’t vinnigft blaken kon.
Geen goude Titan ryft met herelyker glanflen UitTetisblaeuwenfchoot naer’s hemels zuidertranflen.nbsp;Dan uw volmaektheit praelt die my geheel vrybuit!nbsp;Gelukkige! die u verkrygt tot zyne Bruit!
Mxer wat is dit. moet ik,ö puikjuweel der Vrouwen! Het voorwerp van myn liefde en haet gely k befchou wen!nbsp;O wreede! zy t gy ft niet die keft in elx gezichtnbsp;Voor onze wallen hebt uw krygstrofeen gefticht ^
Cl A XA RE s.
Ja’kbenhet, brengu vrydien naerenftaet te binnen.
En dat gy ft zyt, dien ik daer mede kon verwinnen,
Dat ik u boeide, en zond deez fchoone tot een prys. Vergeet gy hoe gy hier gebragt wiert op wat wysnbsp;Durft gy vermetele! niet vrezende myn toren,
Een Vrou beminnen, die ’k voor my heb uitverkoren ? Denk onbefchaemde! wat gy zyt; een wangedrocht,nbsp;Dat noit iets deftigs, noit iets heerlyx heeft gewrocht.
Verlaet deez I loutheit: wift ik foode u te o verwi nnen, Vervloek dien ftont vry toen gy haer eerft dorft beminnen.
VYFDE
-ocr page 29-Atergatis, BesSUïj ThAI-ESTRIS.
HB E s s us.
oe wort my ’t hart door fpyt en toorn van een ge-: ^ fcheurttnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;•
Wat donderflag! is my wel ooit die hoon gebeurt!
O Hemel! ’t was dan niet genoeg, dat ik myn ftaten Moeft dien hovaerdigen verwinnaer overlaten,
^ Word ,z.ynde een Prins, gelyk een vuige flaef gehaet! ^een üaef verzwelgde zelf zo gruwelyk een fmaet!
Ooón 1 wil, op dat ik tny van hem op quot;quot;t felfl kan wreken ^ vlam van liefde in deez Prinfes voor my ontfteken.'nbsp;waerdige Vorftin, fchenkmy uw teder hart,
^yn edelmoedigheit is hier te wreet gefart.
^ nbsp;nbsp;nbsp;Atergatis.
wilt noit edien moedt in uw gedrag te ondekken.
^aer u dit Hof tnóeft tot een haetlyk voorwerp ftrekkeh } ^ergeet gy uw verlies, en fpreekt my aen van min inbsp;5 die gy aen moeft zien gelyk uw vyandin.
Oy Weet uw roem zeer wel van uwe zucht te fchiften , Ow glorie ofFrende aen’t belang van uwe driften;
Oaer dit Paleis noch j uicht om uw bedroefden ftant, Klaegt gy van liefde, en hoont uw eigen Vaderlant.
^aer weet dat ik myn hart wil een verwinnaer fchenkea i En geen gevangen, die moet paften op zyn wenken.
O ...........
Dat my, waer ik my keere of wende Trotfeert en hoont in myne elende,nbsp;Zo onverdraeglyk, reis op reis^
bloedig Hof! ó helfch Paleis!
x4 SÈMiRAMiSj Ik zie uw wanden zelf getuigeniffe dragennbsp;Hoe derelyk wy zyn verdagen.
Macr ’k zal dat akelig Taefreel
Wel haeft met Vórlten Moet bevlekken.
Ciaxares! verwagt uw deel,
Gy zult myn wraek een offer ftrekken.
Maer zagt____wat geeft blacft my dit In.^
En ftilt myn bloet dat ik voel zieden ?
Semiramis zal hier gebieden,
De Vorft is razende van min!
*K zal hem eerft met haer hulp, als zy regeert, verraff eff, En in zyn bloet myn fchande afwaffen.
Hoort ieder dan na haer geboón,
Ik zal myn glorie niet bepalen,
My meefter maken van de Kroon,
Als ik haer zelve in ’t graf doe dalen.
-ocr page 31-OF DE DOOT VAN NINUS. ij
EERSTE TONEEL.
Semiramis.
^ 5 laet ons, zwanger van die bloedige gedachten, gunftige uitdag van zo fchoon een werk verwachten!nbsp;Verwoede fchrik! wyk voor een daedt, die my bekoort,nbsp;Wanneer ik denk aen myn doorluchtige geboo rt’.
* ^^rhartige invloed! maek myn ziel niet meer bewogenj Wederhoumy niet j lafhartig mededogen!
^at my de liefde van een boos Tieran verwekt,
^iens krygslaurieren zyn met V aders bloet bevlekt. Onze eer en glorie zal tot aen de ftarren blinken,
Of in een nare nacht, die eindloos is, verzinken.
K moet Baktra redden uit zyn daverny en dwangk ,
^yn luider bouwen uit zyn droeven ondergangk j Ofmy een opening ten diepen afgront delven.
O myn paleizen! gy uitmuntende gewelven!
Ooor zulk een lieve hant zo waerdig my gedicht,
Ooch nu verdwenen als een fnelle blixemfchigt!
Rechte overblyfzels van die grootheit! gy moet drekkeu Om myn gedoorde ziel tot wreetheit op te wekken.
K verdraeg met regt, zo lang de wraek niet is verricht gt; Oat uw gedachtenis te fchendig my beticht.nbsp;vVy gaenó Vader! kloek, en door de hoop gede ven,
Ow fchim die zoetheit, en uw eifch betaling geven.
Maer weet ge ó droevige i in wat dant, en waer gy zyt ? ^reet onderzoek! dat my op nieus myn plicht verwyt!nbsp;^et ga zo ’t wil, ons daet een edle wraek te zoeken!nbsp;jaoelkunt ge een dwinglandt in zyn eigen hof verkloeken?nbsp;j^en zwak vermogen, in die kleenheit noch geboeit,
« al uw hulp, helaes! uw magt is uitgeroeit.
Onzaelge! als u miflukt hem ’t leven te verkorten,
Za\
-ocr page 32-Zal de aengehitfte wrok u vreezlyk nederftorten j En zo ge uw rampen wy t een nootlot veel te onzacht jnbsp;Schenkt u de liefde een deel van ’s werelts oppermagt.
Wat! liefde! zou deez drift van Ninüs u behagen, iDaer al uw vrienden zy li door hem zo wreet verflagen ?nbsp;Zoudt gy, zelf’ t allermeeft verfchuldigt aen de wraek ,nbsp;Die zoete drift weerftaen, dat ftrelerit zielsvermaek ?
O onrechtvaerdige en verkeerde gunft der Goden Gy doet felk luiftren liaér de wettèn en gebodennbsp;Van een onwaerden en verwyfden dwirigelantjnbsp;Die ik my fchamen zou te géven hart en hant.
Als ik hem zie zo diep in welluft weggezonken,
Daer helH een vuige zucht ’tfenyn heeft ingefchonkenV Dan voert de fpyt in my de grootfte heerfchappy,
Datdie onedle ziel my Ziet in flaverny !
’K zie ’t Koninklyk fieraed door hem met voeten treden i Hy fchandvlekt fchaemtelóos de V orftelyke zeden jnbsp;En als hy op den Trooii, gely k een flaef my vleit gt;nbsp;Befchimp ik in my zelf zo laf een Majefteit.
Schep moed , gy zult miflcliien hem fchandelyk doen ftervèri.
De gunft des Hemels werkt door rampen menigwerven. Licht leevè ik om myn wenfeh noch eens voldaeri te zien.nbsp;En rja die daet alleen de werêlt te gébiên,
Licht wort deri Vorft daer toe de min iri ’t hart gedreven. Zy allen weten ’t, die de diademen geven.
O fchrandre veinzery! ó heilzaem middel! ’t geen My byblyft tot myn trooft 5 en vergezelt alleen,
Verlaet my niet: maer leer my fix op 't doelwit mikken y Leer my den Koning in zyn driften meer verftrikken jnbsp;En hoe ik my met hem op \ liftigfte verzoen,
Niet om zyn liefde, maer myn wraekzücht, te voldoen.
Bessusj Semiramis. Semiramis.
^Jytgy’tmynboezemvrient? ontwykmyniet, koom nader.
Ik heb deez, nacht gezien de fchim van mynen Vader ,
Ik Zag dien Helt, terwyl ik rulle op ’t ledekant j Voor myne fponde, maerhelaes! niet in dien llant jnbsp;aer in hy uitblonkj toen hy volk en land regeerde,
Dl met een vetten roof van ’tflagvelt thuiswaert keerde» I^iet met dien glans waer mê zyn y ver, noit genoeg,
Ge loop der Harren aen den Hemel gade floeg,
Als hy omringt ,’s volx heil en onfpoed will te giffen ,
En uit den afgront riep een drang geheimeniffen:
Ik zag hem geenzins met dien vriendelyken lach,
Waer mê hy my wel eer zyn vreugtte noemen plag.
O neen, hy naderde met bleeke en doodfche wangen gt;
En Hapte gins en weer met trage en lome gangen;
Zyn oogen waren van hun held ren glans berooft:
Hy zuchtte op ieder Hap, en fchudde driewerf ’t hooH. Het zwart en yflyk bloet droop zypende uit zyn wonden.nbsp;Het lichaem zag gekneuH, geplettert, en gefchonden.nbsp;Zyn hand zwaeide eene Toorts, dus vreezlyk quam hynbsp;gaen,
Zag my, ganfch niet verfchrikt, en fprak my eindlyk aen; J^aet myn verjchjninge u 'myn kint een denk heelt geeven »
Hfe ongelukkiglyk ww Vader quam te fneven.
heb aen deJlranden van’t Koptijch meir gca:aerty Vandaer fieeg ik om hoog, en brak de korfl der aerdt;
Ik wort gedagvaert voor uw bedde, om te hevelen,
Dat gy, in dit paleis, myn geefl met wraek meet Jlrelen.
De tyt isgunfiig, wreek , wreek my, en al myn volk.
Vaer wel, ’k begeefmy weer naer de onder aerdfe kolk.
B nbsp;nbsp;nbsp;Een
-ocr page 34-i8 S E M I R A M I S, ‘
Een ander ïou van angft licht fidderen en fchrikken, Maer ik ftak de armen uit, wanneer hy my ontviel,
En riep, och Vader ! och! uw doot beklemt myn xicl!
Ik voelde j toén hy pas myn leger was ontweken,
In my een feller vlam van haet en woede ontfteken.
Kom 5 laet de tekens onzer val, die k hof nog draegt O Bellus! door uw hulp met bloet zyn uitgevacgt.
Ik heb u in myn llaet tot deelgenoot verkoren.
Hebt gy des dwinglants doot op’t plechtigfte al gezworen? En iets vernomen tot bevordring onzer plichtnbsp;Bessus.
De liefde ftraelt den Vorfl; alzins irit zyn gezicht.
’T gerucht gaet dat hy u zal tot Vorftin verheffen, b E M I R A M I S.
Zo zal myn wraekzugt hem tot in den afgront treffen.
BE s SU s.
Gy kunt verzekert zyn van myn getrouwen moedt gt;
Ik zweer u by de zucht die onze zielen voed,
By’t kil gebeente van onze afgeflorven Vaderen, nbsp;nbsp;nbsp;\
Dat ik de wraek dien’, die zich koeftert in onze aderen. Maer zal onze aenflag wel gelukken, poog den lofnbsp;Van Ninus V''eldhcer te verduiftren in dit Hof.
Tracbt eerft een middel tot zyne ongunft te verzinnen , Eer hy door zynen raet des Konings hart zal winnen:
Hy is ’t alleen Mevrou, wiens fchrander krygsbeleit Zal waken voor de ruft en ’t heil der Majefteit.
O ja hy is ’t 3 duurt flechs zyn aenzien en vermogen,
Die haeft zyn Meefter rukt den nevel van zyne oogen,
En reeds den haet ontffeekt in fchone Atergatis.
Vrees ft nllermeefl; voor hem die u het fchaedlykft isgt;
Jagt; ftraf hem sfchooc hy u geen hinder kon verftrekken. Zyn zwaert draegt noch van ’p bloet uw ’s Vaders rodenbsp;vlekken.
Dathy, eerzyneraetzich veftcs en grype ftant 3 Dat hy vertrekke3 of dat hy fheeve, en raek van kant.nbsp;Gyzult Mevrou! indien ge u dit durft onderwinden3nbsp;Geev tegqjiftrevets van uw heil ten hove vinden,
’K
-ocr page 35-K xie dan geen oogen om ons gins en weder flaen gt;
En ’s K onings Zufterzai van haer befluit wel gaen.
Gy weet wat gy vermoogt by’t hooft der aertstirannen j Een zucht is magtig om uw vyant te verbannen.
S E M I R A M I s.
Neen Beflus, zyne val wieft de onze met een ruk.
Net veinzen moet alleen bevordren ons geluk ;
Indien wy blyken van den minften bloerdorft geven,
Zult gy Semiramis noit als V'^orftin zien leven.
Wyn ganfche toeleg moet beftaen, om Ninus hert Zo diep te quetfen, -dat het noit genezen wert.
Indien de wyze raed der vrienden, meer vermogen Verkrygt op zyne ziel, dan ’t lonken van myn oogen,
Tref ik myn wit noit, en verblydc my te vroeg, viaxares is my geen vyant noch genoeg,
^ wenfchte alhier te zien een drang van Hovelingen,
Oie hem rot afftant van zyn liefde wilden dwingen: w ant zo hy mint terwyl hy vreeft voor ongeval, .
Nan ichep ik hoop dat ik myn wenfch verkrygen zal. pies moet ik, veinzende, myn lift ten arbeit zetten,nbsp;pat doot noch leven hem zyn lie ide kan beletten.
En als ik eindelyk op zynen zetel raek, pan , dan beginnenwe eerft te denken om de wraek.nbsp;poch Zo wy ftorven, moet de doot ons weinig (marten.nbsp;Dus moet men ’t ongeluk in al zyn rampen tarteri,
Ge! ukkig'! die noit in een drang van onheil zuft,
Zo ftreeh men al zyn druk te boven door’t vernuft.
Gy onderwyl, myn vrient, moet door bedekte wegen Zien volk te winnen, eer we om byftant zyn verlegen,nbsp;poch zie wel toe, dat gy fteeds zo behendig werkt,
Dat niemant noch van u, noch van het volk iets merkt. Gy ziet wel haeft die tyt gelukkiglyk geboren,nbsp;pat ik myn vyant, en gy de uwe in ’t bloet zult fmoren.nbsp;p help u op zyn tyt, om hem, wiens liefde uw haecnbsp;Eicht heeft ontftoken, fel te ftrafFen, 't gaet hoe ’t gaet.nbsp;Bessus.
Zowertdefmart,
20 s E M I R A M I s.
Als u dedwingelant geldt na de Echtaltaren Noch eeniglins verzacht, laet ik de Ryxprinlèsnbsp;Dan huwen ? voor het oog zelfs van Ciaxares.
’K moet niet alleen voor dien verwaenden Veltheer wy-ken j
'K zagmy op ’t fchandelykft van hem verongelyken r Doch ’kzie wel haeft de tyt en blyde hoop vervult,
Dat ik dien wreden zal betalen zyne fchult.
Inmiddels zal ik my op u, Vorftin' vertrouwen.
Schoon ik uw gunften tot den Koning moet befchouwen 5 Doch zo ge uw hant hem bied, verligt dan mynen fpyt.nbsp;En *k bid dat gy myn min dan ook behulpzaem zyt.nbsp;Semiramis.
Gy mint, en ik begryp zeer wel in deeze uw fmarte,
Dat zucht tot ftaet u meer dan liefde gaet aen ’t harte.
Zie echter my, ó zuil van myn doorluchten ftam 1 Niet minnenydig, noch geftoort om uwe vlam.
’T is billy k dat elk voor zich zelve zoig moet dragen,
’K gun u Atergatis, kan zy uw ziel behagen,
Indien gy hechs uw roem vervolgt in uw vermaek:
Wy zyn vereenigt in een algemene zaek, Enonaffcheidbaer zynde, en tot de wraek genegen,nbsp;Moet de eer van ’t Vaderlant fteeds’t allerzwaerfte wegen.nbsp;Maer zacht ik hoor gerucht, menftake deeze reen.
DERDE TONEEL.
Ninus, Semiramis, Bessus, Ilinos;
L Y F W ACHT.
SN IN u s ^0# Ixj/fviacht.
ta buiten. Bellus ga, men late ons beide alleen.
VIERDE
-ocr page 37-Ninus, Se m IRA mis.
WNinus.
el aen Mevrouw, hoor na uw Vorft, en ftreel zyn wenfchen.
Oy zyt wanneer gy wilt de Magtigfte aller menfchen. Se2£f wie tot u fpreekt; ’t is één die alles dwingt,
En maekt gelukkig dien hy met zyn gunft omringt i ^doorluchtige Prinfes! ’t is Ninus, wiens vermogen ,
2.0 veele Ry ken door ontelbere oorelogen Verplichtede aen zyn zwaert, en hechtte aen -zyne Kroon,nbsp;Monarch der Werelt, en der Goden groote zoon!
Oy xiet my ruften namyn wakkre krygsbedryven,
Verzaed van glorie, en omfchaduwt van oly ven gt;
Ik heb my zelf een naem verworven, en de zon Vcrlicht geen Koninkryk, daer ik niet overwon.
I^a dat ik offerde aen myn rufteloze wenfchen Een zachte vrê, tot noch bewaert by alle menfchen,
^erde ik ontzien, bemint, geducht, en ver gevreeft.
Elk waent dat niemant zo gelukkig is geweeft Als N inus; maer helaes! het is een ydel giffen :
Ik moet de ruft, zo wel verdient gt; licht eeuwig miffen.
K befchrei zo wel als gy Vorftin, uw Baktra s’ val,
Sins ik u van den Troon zag rukken in myn wal.
Ach 1 had ik u gezien, die ftrydt was noit begonnen.
Nu, triomferende, zie ik my zelf verwonnen.
Ja ’k ben die temmer der gedrochten, 70 verwoedt,
Oie, fel getroffen van uw oog, u valt te voet.
En Zyn verbeelding ftreelt, ó ftrydbre krygerefte!
Met u teontfangenalszyn waerde zielsvoogdeffe.
Oy weent Mevrouw, ach' vondt dit indruk op uw ziel, Zuivre vlam uw harte eens welgeviel!
^at nevel dekt uw oog! ik zie uw Ichoone kaken Eefproeit met tranen. Goón ! gy zult my doodlyk blaken,nbsp;B 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Dcez
-ocr page 38-Deez dierbre paerelen verwakkrcn mynen gloet.
De purpre dageraet ftort ’s uchtents vry een vloet,
Hy plenge tranen die de kruiden doen herleven,
En weten aen ’t gebioemte een fchoner glans te geven J Uit uwelichten vloeit een aengenamer nat!
Maerzal dan eeuwiglyk uw boezem zyn befpat Met zilte droppels ? zal uw Ichoonheit dus verquynen ?
Ei! laet de wolken van uw droetheit eens verdwynen!
Ik hoop dat gy myn gunft niet langer weigren zult. VVaerom Mevrou, waerom myn wenichen niet vervult ?nbsp;Kon u de werelt v;el een groter minnaer fchenken ?
Kunt ge in deez zegeprael noch om uw boejens denken ? Zie hoe ik u myn min betuige in deezen ftant,
'K eiich u als Minnaer, niet gelyk een Dwingelant.
S E M t R A M I S.
Elelaes! wat wilt gy van m.y n tedre kinderplichten ?
Ach! wat begeert gylzou myn hart natuur doen zwichten? Zou de ongelukkige Semiramis, zo wreetnbsp;Een hant ontfangen, die haer Vader fneuvlen deed ?nbsp;Verdiende ik droevige! wel oit zo zware plagen ?
Tracht gy myn oogen tot meer rampen te behagen Myn droeve val gééft noch geen einde aen al myn pyn;nbsp;’Kmoet noch al ftryden,’k moet noch meer gewapent zyn.nbsp;Wilt gy my minnen Vorft, bemin ray meerder bloedig,nbsp;Bemin geweldiger , en minder edelmoedig.
’K ben eens gekiuiftert, ’t is genoeg, haek door uw tael Z4O teêren vleient, na geen twede zegeprael.
Gy toeit myn lichaem, wil, wil vrymyn bloet vergieten, Laet ik de vryhcit van myn ziel alleen genieten.
Waerom (behags ik u nryn Koning) nietgevoert Een Vorftelyken toon, die minder my ontroert ?
Waeróm my, uw üavin, met kracht niet aengegrepen ? Wanneer ik met gewelt my zag naer ’t Altaer liepen,nbsp;Bcfchoude ik vrolyk met een aengenamen lach,
Myn leet ten ende op zulk een heuchelyken dag.
Want, verre van my aen dirlot ten proi te geven,
Z,ou myn verlegen ziel na Vader heeneftrevea gt;
En 7.yn yerftoorden geeft verheugen met myndoot.
Ik zou door gift op ftael my redden uit dien noodt,
En roepen fel gefart, en razende van toren,
Eegin Barbaar, en knel een ziel zo vrygeboren,
O y kunt my fneuvlen doen door uWe Tiranny: poch wilt gy ’t leven, en ik ’t fterven, ’t ftaet aen my.nbsp;Maer neen, gy mint, en weet gevoeliger te fpreken,nbsp;Ondanx my zelve in ’t hart eerbiedigheit te ontfteken;
En maekt me, om dat ik u niet haten kan, befchaemt, Ter wyi my de achting, die ’k u tone, niet betaemt.
vergat my lichtelyk, verfchonendeal uw woeden , pis ik miif glorie in myn boezem wift te voeden:
^aer ik ben fteeds dezelve in voorfpoed en in noodt.
Als ik u liefde ontzeg, wreek ik eens Vaders doot. yVas door uw volk die Heltzodeerlyk niet verflagen,
K Was de gelukkigfte als ik u dan kon behagen.
N I N u s.
Wilt gy u wreken, toonu zelf dan groots van moedt,
¦En Wreek u niet zo ftreng, maer wreek u,in myn bioet. Aal dan myn liefde noit uwhaette boven komen inbsp;Ao veel weldaden waer van ge u ziet overftromeft,nbsp;Verlichten die noch niet uw zwaere tegenfpoedtnbsp;Ipfchuldigt my uw ramp van eenigeovermoedt ?
K 2.00 van uw Vaders doot de fchult gewillig lyen,
Nad ik hem ’t licht ontrooft door lift of fchelmeryen. Alaer neen, hy, levende met roem en majefteit,nbsp;hturfop het bed van eer vol heldendapperheit.
Voldoe my, ’k zal de ftadt, die gy betreurt, weer bouwen, Cy zult uw Baktra met meer pracht dan oit, 'befchouwennbsp;Semtramis.
P heilige alTche van een Vader my. zo waerd! pedachtenilTe van een Koningzo vermoert!
Verfterkme! engyóVorft! vergun my myn begeren, Eaet me on verhindert naer ’t verwoefte Baktra keeren;
K zal veilig wezen by dat droevige gezicht, paerikeen grafzuil voor verflage helden fticht.
Droog door die goetheit bei myne uiquot;gekretene oogen.
B 4 nbsp;nbsp;nbsp;Ik
-ocr page 40-14 SEMIRAMI S,
Ik zal getrooft zyn, zo gy dit flechs wilt gedogen.
Ni N us.
Gy wilt van hier, gy wilt dan weder van my vliên,
Daer ik in myn paleis u naulyx heb gezien ?
Gy zyr dan daer toe maer alleen tot my gekomen;
Op dat myn ziel van zo veel zorg wierdc ingenomen ?
Vergun in deze zaek, die gy verzoekt Me vrou gt;
Dat ik een dwinglant ben, u hier in wederhou.
Zo uw bekoorlykheit zich van myn oog afzonder’,
Gaet ftrax de zon van myn geluk en blyfchap onder. Neen blyf! wiert my van u de zegeprael voorfpelt,
Gy triomfeert weêrom met krachtiger gewelt'.
Is Zoroafter door myn krygsmagt overwonnen 3 Is......
Semiramis.
Zwyg myn Heer,waer toe dit droef verhael begonnen? Verberg die nare fchets van myn gelede pyn.
Uw vyandfchap en min doen me ongelukkig zyn.
Gy toont u wreet en heufch voor Vorftelyke zielen.
Ik wiert, daer Baktra s’ wal en zo veel helden vielen,
En daer uw Veltheer had voor u gezegepraelt,
Niet in triomf gevoert, maer herwaerts ingehaelt.
Alzo belacht het lot al myne elendigheden.
Ach! waerom zie ik my van Ninus aengebeden!
O wrede Goón! waerom onze ondergang bereit,
Door heldeii zo vol deugt, en goedertierenheit! Ninus.
Zie mynen glans! wilt gy deez koftelyke zal en gt;
Gelyk een twede zon, naeft myne zy beftralen ? Semiramis.
Ik wenfchte ó Ninus! o verwinnaer van al de aerdt!
Dat gy zo veel noit had vermeeftert door uw zwaert ^
Dat ik een kroon droeg die gy niet mogt evenaren:
Ik zou ze om uw wacrdy ftrax zetten op uw haren Zo ’t my myn plicht vergunde, uw Majefteit gevielnbsp;Myn hart zo véél noit, als de gaven van uw ziel.
Maer ach! de heerlykheit waer in gy zyt gezeten p
Erin-!-
-ocr page 41-OF DE DOOT VAN NINUS. if Erinnert my myn ramp en maektme op ’t lot gebeten.
’K vertvy t mynxwakheit in’t befchouwen van uw moedt. Dat zy u niet misgunt al dit verkregen goedt.
O vreugde! ik zie wel haeft het einde van myn zuchten. Smaek van myn roem Prinfes! ook de aengename vruch-.. ten,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.
hd aek u bezitfter van myn ry kdom, laet myn mont Op uwe lippen thans verzeglen dit verbondt,nbsp;SeMIR-AMIS.
Sta af ó groote Vorft, gy doet myn kaken blozen.
O aengenaemTaefreel! ólieffelykerozen!
Ow wonderbaere gloet ontfteekt my ’t ingewant. Eegunftig my myn lief, vergeet uw Vaderlant,
Laet ik u aen myn zyde als Koninginne zetten,
V erplicht al ’t aertryk, geef de volkren uwe wetten, Semiramis.
Neen, gy bedriegt u, zo ge u immer daer mê vleit.
’K vlie uw verleidingen door myn ftantvaftigheit,
’K zal onbeweeglykals een rots geftadig blyven,
O hemel! wil myn ziel in zulk een opzet fty ven! IkbiddoorluchteHelt! begeelme , oflaet my gaen.
Ik zoude uw wenfch voldoen, moeft ik u niet weêrftaeni Ni Nus.
Wel aen, ikgaMevrou, en zal u vryheit geven:
Maer’t is de hoop alleen die my behoud het leven.
Denk vry dat myne ruft, hoe kleen, my zoude öntvlien, Zo ’k ciy niet vleide om u haeft Koningin te zien.
VYFDE TONEEL.
JS E M I R A M I S.
a vlei u met myn min, lafhartigfte aller menfchen!
Ik vlei my met uw dood, het eind van al myn wenfchen. ’T geluk lacht my reeds toe. myn ziel! nu wort het ty cnbsp;Iets te ondernemen, daerge alleen bequaem toe zy t.nbsp;EÏTuie vun het twede Bedryf.
B j nbsp;nbsp;nbsp;DERDE
-ocr page 42-afó SEMIRAMIS,
N INUS, InNOSj LyFWACHT.
’ nbsp;nbsp;nbsp;N I N u s.
^praekt gy den Veltheer en myn Zufter?
I L I N o S.
Ja, zy komen
• Ninus.
Vertrek , zo lang tot ik hen hebb’ vernomen.
twede toneel.
Ninos.
Myn Vorfl:.
Wa
at onuitfprekelyke gloet Sleurt myne ziele gins ea weder?
Wat angft bekommert myn gemoedt?
Hoe maekt de liefde my zo teder!
Voele ik myn moedt zo onverzaegt Uit mynen boezem weggejaegc?
Te rugge ó fchandelyke luften!
Myn hart bewaer uw heil, gy moogt Begunftigt van om hoog met zegeningen, ruften,nbsp;Het is een misdaet ’t geen gy poogt.
Een misdaet! zal ’t een misdaet heten.
Dat ik een fchoone en edle Vrou Verherelyke met myn trou?
W enlch aen myn zy te zien gezeten |
Daer
Zou ik, wiens magt onmeetbaer is, Verfmachten zonder laeftenls.
-ocr page 43-Daer alles leeft naer myne wettón ?
Staet myne zucht niet' alles vry ?
^ at zeg ik ? fnode drift wilt gy myn roem verpletten ? Waer toe , waer toe vervoert gy my !
plansryke deugt! leen my uw wapen, aio heilig, ’t geen my fteeds geviel!
Koom my te hulp! hebt gy myn ziel Oeen zuivre wetten ingefchapen?
^aer hoe! wat is het dat my quelt? pefchied , door min, de deugt gewelt?
Is zy, die my het hart kan boejen,
Is Zy geen edele Prinfès ?
^ aerom zou ik deez zucht, deez liefde dan befnoejen ? '2.y is, en blyft myn zielsvoogdes.
Ja, deeze ontroering myner zinnen,
Komt noit tot kalmte of tot de ruft,
Myn heele vlam wort noit geblufcht,
Voor zy my weder zal beminnen.
O liefde! roei myn heil niet uit!
En gy myn ziel! volg uw befluit.
I^eniet een fchat zo onwaerdeerlyk.
Wat zuft gy, nu het u gelukt,
Dat gy de werelt, daer gy praelt zo ryk en heerlyk,
V oor uwe voeten ziet gebukt ?
Ik zie Ciaxares met myne zufter komen.
Opdekken wy het geen by ons is voorgenomen.
DERDE TONEEL.
Ninus, Ci.'vxaresjAtergatisjIlino».
DNi Nus.
oorluchtig Veltheer; ryk voorzien van roem en lof! En gy myn zufter, gy ó luilter van myn Hof!
W y xien de dageraet uw’s heils in ’t kort verfchenen.
Men reikhalft, ieder wenfcht om u te zien vereenen, Doch op dat elk uw vreugt in vollen glans befchou,nbsp;Hoortmyn begeerte by uw KoninklykeTrou.
Toen Vader Belus, die den gront lei van myn ftaten, My ’r Ryxge vaerte door zyn doot had nagelaten,
Klom ik ten 1 'roon, en zag ’t Heelal in vrede en ruft ; Geen Koning zag ik op des anders Kroon beluft ;
Elk ftnaekte ’t zoet genot van ’s Vaders have en erven: Mezopotamië zag, toen hy quam te fterven,
Myn kleen gezach flechs tot zyn lantgrens uitgeftrekt.
Ik j moedig voelende myn eerzucht opgewekt 5 Greep fpies en klingj terwyl myn bloec geraekte aen ’t zieden,
En fchreeude onzachelyk, ’k wil werelden gebieden.
Ik zette al verder voort myn voet in Azia,
En dwong gantfch Libië, en ’t geroofterde Afrika.
De vliet die zich ontlaft uit zeven wyde monden,
Heeft ook de ftriemen van myn heerfchzucht ondervonden.
*K verjoeg Vorft Vexoris, en roofde een ryken fchat D it Izis heiligdom, in Koptus zonneftadt.
En fchoon een zwaere vloot van kielen wiert bedolven, Na die verwinninge in zyne Erithreefche golven,
Myn magt groeide echter, ik hielt alles in bedwangk,
En ftoof den Bosfor in den mont met wapenklank.
’K heb meer dan eens, in ’t hart van Scy thië gedrongen 3 Verfcheide volkeren van dat geweft befprongen.
Doch fchoon ik met myn hant denaerdklootleggeaen bant.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;En
-ocr page 45-OF DE DOOT VAN NINUS. 25
En lo veel Ryken docnr my n zwaert hebbe o vermant) Schoon ik met de oogen op myn wil flechs hoef te wenken.nbsp;En kroon en ftaf kan aen myn gunftelingen fchenken;
K vind echter my in ’t eind verwonnen, door ’t gewelt Van twee fchoone oogen ;’k voel myn grootlê ziel geknelt.nbsp;^aer, na dewerelt en haervolkren te verwinnen,
Befluite ik, veilig naer myn luft te mogen minnen.
Een Vrou die zich vertoonde aen myn gezicht, geboeit Heeft de onverzaegtheit van myn boezem uitgeroeit,
En’ t is onmooglyk myn gedult noch meer te rekken , ik geen wedermin kan in haer hart verwekken.
K wil liever fneuvelen dan leven in die pyn.
ilt bid ik beide dan, dier fmart deeiachtig zyn.
En laet u ’t geen ik u bekent maek, niet mishagen.
K begeer myn Scepter met myn hart haer op te dragen.’ Het Kronegout geeft een behagelyken gloet jnbsp;K verbeeld’ my hier door te vermurwen haer gemoedt.'nbsp;ClAXARES.
Zult gy grootmagtigfte bed winger der gedrochten!
Die uw verwinningcn zo dierbaar hebt bevochten ,
O 9ynsbaermaeken aen een lafïeen dartle luft ?
Oeheel dewerelt is uw groote naem be wuft,
Hoe zal de volkeren dit in hunne ooren klinken ,
Daer zy uw Majefteit zo herelyk zien blinken,
Als gy hartnekkig, aen een fnode drift geknelt,
Uw dapperheit, die voor geen vyant zwichtte in ’t velt,' Moet zien benevelt met dien damp, ja gants verdwynen ?nbsp;Nu komtdegrootfte proef, myn Vorftwilu verpynen.,nbsp;Gy zult de prael, kunt gy deez hartstocht niet ontvliên gt;nbsp;Van al uw daden in een nacht verduiftert zien.
U w onbezweken roem, geveft op menfclie fpieren, in ’t koftclyk tieras van ft bloet der Affirieren,
Zult gy nietftrafFeloos verdelgen, waer is nu Uw ftrenge tucht? ladtaf, de Goden dreigen u.’
Maer ki^t gy deeze drift de vlagge weer doen ftryken i Zo geeft ge op uwen Troon regt Vorftelyke blyken.
Z'/c gy geichapen tot gebieder, of tot flaef ?
Hoe
-ocr page 46-30 SEMIRAMIS,
Hoe onvcrwinnelyk zag u al ’t heir! hoc braef!
Hebt ge ieder vyant niet tot aen de ziel genepen ?
Toon dat ge
En zoud ge nu myn Vorft! deez Ichande met u flepen ? Neen ’t ging te verre 5 en’t was uw zucht te veel geviert,nbsp;: u zelt zo wel als anderen beftiert.
N I N u s.
W ie heeft den Veltheer tot een zedevoogdt gekozen ? Wat doet u klagen ? wat myn zuiler zuchten lozen ?,
Wie leerde u met uw Vorft te treden in gefchil ?
Zyt my gehoorzaem, ftreel myn liefde, of zwyg vry ftil. Hoe! daer de Goden zelf myn zin niet tegenlfreven jnbsp;Zult gy my durven dus hoogmoedig leflen geeven ?
De mont van Rimmon zegt, dat wie myn Majefteit T e fchendcn tracht, wel haeft de ftraf wert toebereit.nbsp;Gebruik ontzach, en wil uw eigen roem niet delven.
Leer de bellieringe der driften aen u zelvep.
Heb ik myn bleet zo vaefc in uwen dienft gewaegt, Hitheemfche landen van wanfchepzelen gevaegt,
En op uw voetfpoor my zo loffelyk gedragen,
Dat elk daer van de faem hoort heerlyk van gewagen; Vergun my dat ik zeg, dat zulks u niet betacrat.
Ik ben ó Koning! 'k bid verlchoonme, om u befchaemt. A T E R G AT I s.
Zien wy voor MajefteitschofFeerders gezcls fchafFen »
Gy zult als de eerlle van die fchenders u zien ftraffen.
Men vlamt op uwe Kroon, geen wonder, men wert ftout Door uwe goetheit die u ’t bitterfte onheil brout.
Laet af myn Heer van die ontzinnige op te volgen.
Zy 5 zo baldadig, zo wraekzuchtig, en verbolgen, Verquikt zich met de hoop, en maekt zich nu al rê 3nbsp;Om u te domplen in een grondeloze Zee.
Dwing haer. een Koning moet het laffe fmeken vlieden; Een Vorft als gy 3 volgt geen gebod, maer moet gebieden.nbsp;N 1 N U s.
% bemin als Minnaer 3 niet gelyk een boos Tieran.
C I A, XA R E S.
Hoe! is ’er niets myn Heer dat u weêrhouden kan ?
Indien gy ’t purper met deeze ondaet wilt bevlekkengt;
Zal u ’t gevaer te laet uit uwe doling trekken.
Kan ’t moglykzyn dat een, die ftecdsna glorie draeft. Zien zo geweldig aen een minnetocht verliaeft,
Zyn Ryk en leven los wil in de waegfchael ftellen ?
Ach i volg, daer u de deugt jnyn Koningwil verzeilen! K zeg andermael, als u de welluft dus verleidt,
Bezoedelt gy den glans der hoogfte Majefteit.
Wat heil, wat wedermin wert u van een befchoren,
^iens haet de wraek zo vaek voldoening heeft gezworen? Gy waent lichtvaerdig, en veel te ydel, daer gy dwaelt,nbsp;Hat al uw doen üechs aen uw wil moet zyn bepaelt.
Alaer neen myn Heer, een Vorft verbintzich aen de weN ten,
En mag zo wel als ’t volk zich daer niet tegen zetten. Ontvonk uw eerzucht, keer, keer weder tot de reen gt;
Tot eigen welzyn, en tot welftant van ’t gemeen. Atergatis.
^Vilr gy my vergen een gekluiflerde llavinne Op mynes Vaders troon re zien als Koninginne ?
Zal zy u achten die u ftadig vloekt en tergt,
Doch zo bedektlyk u haer wrevlen haet verbergt ?
Hie u befchout gelyk haer vyant, wraek durft zwerers Hen koften van uw hooft, en u zo boos onteren ?
Sterf zo gy leefde, want als gy zo verre uitfpat,
V/ aer ’t beter dat gy noit den troon betreden hadt.
Gy waent een boezem vol van tederheit te winnen,
Hie niets dan bloetdorft, niets dan wreetheit kan verzinnen.
Gedenk hoe Baktra van haer kunne wiert beftiert.
Alen wierp de Mannen daer op ’t velt voor ’t ongediertgt;
W anneer hun de ouderdom verfchafte zilvre haren.
Eaet u de woeftheit van dien lantaertaflchrik baren.
Heez leeft in gmwelen, en daer zy komt te kort j ,Wort haer meer boosheit noch van Bellus ingeftort.
NI N u s.
Gy fart my beide, en poogt door t’zamen acn te /pannen j Een luifterryke fchoonte uit myn gezicht te bannen,nbsp;Ondankbren! geeve ik u geen hulpe in uw verdriet ?
Keur dan myn liefde ook goed t, en wederftree/ze niet.
C I A X A R E s.
Hoe! kunnen we uw befluit niet doen te rugge keren ?
Laet Ninias, die eens al de Aerde zal regeren,
Laet dan N itokris geeft wel eer uw mingenoot,
Ach! laet helt Belus die ten Hemel is vergood,
Zo veel 5 myn Koning, op uw edle ziei verkrygen!
Zie toe, eer zyne toorn verhefïe, alrede aen ’t ftygen. Waer dryft, waer dryft de min, een wulpfche min u heen?nbsp;O Ninus zult ge uw glans nu met de voeten treên,nbsp;Geboud door zege op zege, uit zo veel bloed en tranen,nbsp;Van neergeflagene en trouhartige onderdanen ?
Roeit nu een vrouwelonk uw achting uit Zyn ftcgt;
Zo lang gekoeftert in den fchoot van Ninivé ?
Verftuift uw arbeid dus, na zo veel uit te rechten gt;
En heel de werelt door uw wapens te bevechten ?
Dat laet de Hemel noit gefchieden!
Atergatis.
Ach! verbloem
Uw dwaesheit met geen fchyn, bewaer uw eer en roem.
Ninus tegen Ciaxares.
G y hebt 5 eens anders heil benydende, verzonnen Een richtfnoer, daer ik zou als ’t voegt, na leven konnen,nbsp;Maer ’tis geen wonder Prins j dat gy geen blyfehap fcheptnbsp;In ’t goet geluk van een, dien gy verwonnen hebt.
En op dat al het geen gy zegt te meer zou klemmen, Bewoogtge uw Minnares uw inzicht toe te ftemmen.nbsp;Licht vreeft uw liefde ook voor ’t geluk van myn Vorftin.nbsp;Maer keurt uw Vorft nier goet uw onderlinge min ?nbsp;Waerom belet gy dan myn heil by’t uw’ te voegen ?
En gy Mevrou j verlaet uwmoeilyk ongenoegen j Semiramis verdient uw haet noch bits verwyt.
Zy tcont aen my ’t ontzach dat gy noch fchuldig zy t.
G I A“
-ocr page 49-OF DE DOOT VAN NINUS. 33
ClAXARES.
Oy meent Vorft, daer gy blyft in haeren ftrik gevangen gt; Dat wy u raden tot ons eigene belangen.
Wilt gy ’t vertrouwen op uwvrienden, nugeheel Verwerpen ? mael u zelt een bloedig Tafereel.
Atergatis.
Laet u bewegen door myn zuchten, en gebeden.
N I N u s.
^^el myne ziel niet meer met valfchen fchyn van reden. Oy duld geen vreemt gezach, dit wekt uw beider rou.
Wat zou een zwakke Vrou uitvoeren ?
Atergatis.
Goón! wat zou
Oie wrede uitvoeren! zy alleen kan u bederven.
Zie my gebogen voor uw voeten, laet my fterven Zo gy gelooft dat my de Ipyt flechts wekt die pyn.
’K zal willig de offcrhande aenuw begeertezyn.
’K zweer by al ’t heilige! gy mindert myn verdrieten, Koope ik uw afftant met myn bloet te laten vlietennbsp;Daniheuvleik, als dit hof verbarnt, niet in de vlam.
Dus tone ik dat ik niet verlochen mynen ftam.
Het is onmogelyk te keeren, flopt ge uw ooren j Den val van ons geflacht, uit Godlyk zaet geboren-Ik bid u andermael, ’k bid om u zelve, ommygt;
En Vadei Belus, die u gaf zyn heerfchappy.
Kunt gy voor zyn gezicht verfchynen, en niet blozen, Indien gy fchandlyk durft uw eer verroekelozen ?
Blyft ge onbewegelyk! ’k fmeek om Nitokris geeft gt;
Uw Ryxvorftinne die Zo waert u is geweeft.
W il haer gedachtenis zo fchendig niet onteren.
En kan haer bleke fchim al mede uw hart niet deren,
Dan bidde ik om de fpruit, dien ge uit den vruchtbren fchoot
yan deeze lieve j en zo beminlyke echtgenoot Verkregen hebt, helaes! waer zyn, waer zynuw zinnen 1nbsp;Dc kleene Ninias zal die u niet verwinnen ?
Dewelluft} liefde j en hoop van ieder onderdaen!
C nbsp;nbsp;nbsp;Gy
-ocr page 50-54 S E M I R A M I S,
Gy draeit uw hooft, en ziet vergramt my zylings acn ?
O Goden 1 ’k wanhoop dat ik ietwes zal verkrygen.
N 1 N u s.
Rys: gy verveeltme met uw klagt, ’k gebiede u ’t zwygen. Een wereltdwinger volgt zyn wit en wenfchen. kennbsp;Me als Koning, en dat ik u onafhanklyk ben.
Indien Semiramis haer liefde my wil geven,
Zult gy eerbiedig zyn, en na haer wetten leven.
Laetmy alleen.
ClAXARES.
Gy wilt, wel aen myn Heer wy gaen.
AT E R GATI s',
’T ryk waggelt, groote Vorft! het is metu gedaen. VIERDE TONEEL.
N.
Ninus.
I een, ik voldoe niet aen uw beider zinly kheden j Gy zult het voorwerp van uw haet zien aengebeden.
Ja, gy zult heerfchen, gy zult zyn myn Koningin,
En wetten fchryven, 6 doorluchtige üavin!
Hoe voele ik uwen glans door myn gedachten fpelen!
Uw fchoonheit, die myn geeft zo teder weet te ftrelen, Geeftnieuweindrukzelsop myn hart, datonverzaednbsp;Door ’t oog zich vleid, in ’t bruine en blozende gelaet.nbsp;Voor wat Godin heeft myn Baktrianin te wyken ?nbsp;Penthezilé zal voor haer moedt de vlagge ftryken.
Wat levendige zwier volmaekthaer minzaemheit! Natuur heeft al liaer werk hier in te koft geleit.
’K verheel my reeds de vreugt die myne ziel zal ftnaken, Als haeraenloklykheir my ftreelt, en zal vermaken,nbsp;Koom Ninus! laet uw tong van honig druipen, veknbsp;Ook liefde in haer gêmoedt, gaen wy na haer vertrek.
O liefde! ó minnegodt I begunftig al myn pogen!.... Maer Hemel! wat is dit ? wie zie ik voor myn oogen ?
OF DE DOOT VAN NINUS. 3? V Y F D E TONEEL.
Ninus, SeMIRAMIs, dewelhe den Konmg ziende f nveer heengaet ^ doch door hem weder-houden, en tot voor op het Toneelnbsp;gebragt wert.
HNinüs.
oe! Ichuwtge my ? vertoef myn fchoone 3 ach! hoorr gy niet ?
Vertoef Semiramis 3 waerom is ’t dat gy vlied ?
O xon! verquik ray met den weerfchyn van uw ftralen,
Als gy me ontwykt 3 moet ik in duifterniffe dwalen. Sêmiramis.
Doorluchtigfte Monarch ’ vergeefme, ik weet myn plicht, En vreesde eerbiedig, fe genaken uw gezicht.
’K ben hier flavin, gy zyt myn Koning en Verwinnaèr. Ninus.
Ik ben uw flaef 3 gy myn Vorftin. vreeft gy een Minnaer 3 Die al zyn heil fchept in een enkle hoop 3 Mevrou!
Dat hy uw gunft eenszal genieten door de trou?
Wanneer verkryg ik van uW oog een vleient teken ?
Wanneer zal myn gefmeek uw marmren boezem weken ? Regeer aen piyne zyde als Koningin 3 gebie;
Koom dat al ’t Aertryk u op ’t hoogft verheven zie. Sêmiramis.
’K bezat grootmoedig Vorft! in myne heerfchappye ¦gt;
Veel minder aenzien dan in deez myn flavernye:
En was myn Vader in den flrrydt nietafgemaekt 3 ’K bekten 3 ’k haddwazelykmynondergang gewrackt.
Ik zie my in myn val ten Hemel toe verheffen!
O ja, grootmoedig Vorft! dit onheil moeft my treffen Tot mynen roem 3 quot;k wiert uw gevangen Minnares,
Een naem, doorluchtiger dan Baktra’s Ryxprinfès.
Nu ’t my gelukte van uw hart te triomferen,
Kan myneluifter op de werelt niet vermeren.
C 2 nbsp;nbsp;nbsp;’ K
-ocr page 52--iS S E M I R A M I S,
’K behaeg; een grootcn Vorfl:, wiens ftaele en yzre vuift, De bekkenelen van de Reuzen heeft vergruift.
Wiens wapenruftinge in triomfen is verlieten j Terwyl zyn Vader ter onfterflykheit gezeten,
De late komft zyn’s Zoons, met volle majefteit, Naefthem, in d’eerften rang van ’t Godendom verbeid.nbsp;Maer ik elendige! befchou met fchreiende oogen,nbsp;Dienongemenen Helt als voor my neêrgebogen.
’K zie d’edelmoedigften der werelt, ’k zie den zoon Van Jupiter, zynhart, en met zyn hart, een kroon.nbsp;Wiens glans zich over’t ruim van ’taertryklpreit, mynbsp;bieden;
En ik moet zyne gunft en min, helaes! ontvlieden.
NI N u s.
Eer wort de Hemel tot zyn ondergang beftormt,
De werelt weder in een mengelklomp hervormt,
Eer ik u müTen wil ó welluft royner dagen!
Ik zal u fchoone Vrou ' voor eeuwig liefde dragen.
S E M I R A JM I s.
Gaf’t lot meer vryheit aen myn plicht na mynen wenfeh, Ik zweer u, Vorft, gy waeit my de aengenaemfte menfeh.nbsp;’K zou, niet beftreden van dcez vinnige ongelukken ,nbsp;Myn mont op ’t vriendelyxt aen uwe lippen drukken.
’K zoude u omhelzen als gy my uw armen bood.
Ja, moedig Helt! uw hooft zou ruften in myn fchoot. Wy zouden bei vereent, ons ongeftoort vermaken gt;
De zoete vrucht van twee verliefde zielen fmaken.
En juichent treden naer het luiwlyx ledekant____
N I N u s.
Hou op, waerom myn hart zo teder aengerant,
Wyl, ongevoelige! u myn liefde kan vervelen?
Wreetaerdige! gy zult myn droeve wonden helen,
Of my beroven van het aengename licht.
Daer, vat myn ftael, trê toe, hoe ! wend gy uw gezicht? Kom ftrafmy door uw hant, en wil u van my wreken.
S E M I R A M I s.
O gruwel I zoude ik u met dit geweer doorfteken?
Zon
-ocr page 53-37
Zou ik befluiten tot die wrede onmenfchlykheit,
Daer gy u zelf een pkets in myne ziel bereit ?
Neen/k wenlchte,zo ik u niet ganfchlyk mag verfchoneDgt; Een lieffelyker wraek van zulk een lieflyk hoonen.
N I N u s.
Met welk een bitterheit, o wreede! mengt ge uw zoet! Verminder uwen plicht, ik val voor u te voet.
S E M I R A M I s.
Wat wil dit zyn myn Heer ? wilt gy u nederbuigen!
Moet dus een Vorltzyn min aen een liavin betuigen!
Kan ik geloven dat uw liefde is van die kracht?
Deez buitenfporigheit maekt u by my verdacht.
N I NU s.
O Hemel! twyfeltge aen de oprechtheit myner ffnarte ? Zo gy my wilt een piaecs vergunnen in uw harte,
K zweer u op ’t heiligft’ by myn rykltaf, by deez Troon, By mynen Vader, ja by al de Hemelgoon inbsp;Eifch wat gy wilt myn lief, ikza.' het al gehcngen.
S E M I R A M I S.
Wel aen, ’t behaegt me uw liefde eens op den toetste brengen.
Ikfchenkumy, óVorft! zo ik den naeflen dag,
Elw Ryken buiten u alleen regeren mag.
• Wort my dien dag, alleen gehoorzaemheit gezworen,
Gy Zult uw Troufeeft op den avond zien geboren.
Geef my dit zoet vermaek: want zo gy dit verricht. Verandert gy myn gunft in een volkomen plicht.
zal, indien gy wilt myn bede en wenfch vergunnen, Hier in de grootheit van uw min befchouwen kunnen,
En, als ge u fpelende dus van de kroon berooft,
Zet ik ze u weder als myn Bruidegom op ’t hooft.
Pit’s ’tenkei middel om uw Minnares te ontfangen.
Hier door wort gy mynlief, en uitterfte verlangen.
N 1 N u s.
Geen overwinninge, hoe verre ook uitgeftrekt! b’cen zegeprael heeft my meer'blyfchap oit verwekt.
Myn o verfchoone! ik wil, al ’t geen ct zult gebieden,
s E M I R A .M r S,
Dat ïonder tegenfpraek, zulx aenftonds zal gefchieden. Doch voor wat zwaeren prys geneeft gy myn verdriet!nbsp;fk heb ’t gezworen, en dien eed herroep ik niet.
Het ftrelent denkbeelt van myn zinnen en gedachten,
’T bezit van u, moet ik het allerdierbaerfte achten.
Maer, daer ge in’t eind myn liefde aenloklyk vleit en ftreelt, Waerom ’t vermogen van ons beide dan verdeelt ?nbsp;Semiramis,
’K verheel my dat ik dus uw naem van fmaet bevryde.
De iafber volgt u, zo gy my zet aen uw zyde.
En zo een enHen dag uw purperimy verder,
Verbaze ik ieder door een loftelyk'beftier.
’K zal door een kloek vernuft my zo beminlyk maken, Myn Heer! dat niemant uw verkiezinge zal wraken.
Dan drukke ik u myn lief! in ’t diepft vanmyn gemoedt. Dan ofFere ik voor u myn leften druppel bloet.
G y zult myn toevlucht zynjuicts kan ons heil dan fchenden. Dan gord ik u het fbael om uwe ftrydbre lenden,
Jin volge u moedig by het oorelogs gefchal, gt;
En juiche in al het geen u flechs behagen zal.
N I N u s.
Hou op myn waerde ziel! gydoet een Minnaerfnikkea Naer al dien welluft:, en vermaeklyke ogenblikken, inbsp;Gy geeft my ’t leven door uw toverent geluit.
Omhels my, dat wy gaen, geef my uw hant myn Bruit!
Ik wacht myn heil, als ik alom bevel zal geven,
Dat gy u morgen tot Vorftin zult zien verheven.
Ontfang den prys, waer voor uw ziel, aen my verplicht, Haer gunftmy toelonkt uituw levendig gezicht.nbsp;Semiramis.
Eeminnelyke Vorft! ik volg uw zielsbehagen,
Als ik voor eenen dag uw Kroon my op zie dragen.
Etude van het derde Bedryf.
OF DE DOOT VAN NINUS. 39
EERSTE TONEEL.
SiBiRTIUS, Thalestris.
TSibirtius.
haleftris, breng my naer de kamer van Mevron, Opdat ikhaer de pracht derhuldiginge ontvou.
Thalkstrjs.
V ertoef, getrouwe aen Vorft Ciaxares belangen, ^evrou, wel blakende om die tydinge te ontfangen,nbsp;Oient in haer bezigheitnu echter niet geftoort.nbsp;ik heb haer fmeken en gebeden aengehoort,
En xag haer daetlyk met verbleekte en doodfche kaken 3 in diepe eerbiedigheit neêrllorten. de ogen blakennbsp;Van heilige iever, die haer zuchten wieken geeft;
M zw’oegc en hygt, terwyl haer bange boezem beeft.
R verlietjhaer heimlyk om dien iever niet te ftuiten.
Oe Hemel helpe haer met zyne raedsbeftuiten!
^aer zie, daer nadert zy, van ’t klagen afgemat.
'' srhael Sibirtius, op dat zy aemtocht vact’.
TWEDE TONEEL.
ATERGATIS3 SiBIRTIUSs ThALESTRIS.
Me
S IBIR TIUS.
Levrouwe fchynt bedrukt, zy late zich getrooften. Atergatjs.nbsp;getrooften ? daer de zon zelf rou draegt in het ooften ?nbsp;En dekt met treurgewaed vol fchaemte ’t aengezicht,
Is
Nu ’s werelts Ryxmonarch, nietpaöende op zyn plicht 3 ^yn zetel rukkende uit zyn krammen en gewrichten 3nbsp;Eiet ganfch Heelal beveelt voor zyn flavin te zwichten ?
-ocr page 56-40 SEMÏRAMIS,
Is ’t moglyk dat ik my vertroofte ? daer ik dus Gehopnt wcrde j en myn huis in hem, Sibirtius?
Hoorde ik ’t gedommel niet der Trommlen enTrom-r petten ?
Zag ik geen legers van gewapende Kornetten yoortftuiven als een wolk ? kentekens van ’t geluknbsp;Der fnode vyandin, en myn benaeuden druk,nbsp;Sibirtius.
Schoon u rechtmatig ’t heil dier trotfe moet verftoren, Ontzeg my echter niet, ’t verhael daer van te horen.
De kimme in 't ooft ging pas in arbeit van de zon,
Toen de eerfte toeftel van deez plechtigheit begon.
Vier Hofherouten op het prachdgfte uitgeftreken, Begonnen eerft te paert de Ramklaroen te fteken.
Zy kruiften vierwerf dus de Ryxftadt op en neer,
£n riepen: hoort, nu hoort de W et van uwen Heer,
Gy Babiloniërs, en dappere Affirieren,
Gy Ninivieren, fteeds gewoon te zegevieren I Hy dacgt deez dag u, met een zaemgevoegden drom,
In Nifrods Tempel, voor het oog van ’t Godendom. Naeu klinkt die galm door ft oor, of ieder, ftrax ter benen,nbsp;Is op dit ftreng bevel ten Tempelgang verfchenen,
Elk mompelt, denkt,en vraegt,en draeft met veel gedruisj D us fnelt de Tigris door een losgeborften Huis,
Armenië voorby, om met een heet verlangen De Eufraet te omgrypen, en in de armen bly te ontfangcn.nbsp;Zo blaekt de Niniviet, om te eeren het gcbodtnbsp;Des Konings, hier geviert gclyk een wereltgodt.
In zulk een drang begeeft zich ’s Vorften lyffchutbende, Die _maekt ruimbaen, en roept: dat elk zich keere ennbsp;wende.
Een rei van Prieftercn, in ft witte koorgewaed,
Met offertuig, vervult de doorgebroken ftraet,
Elk heeft een palmtak in zyne uitgeftrekte handen:
Zy roepen; Vrede, en driewerf Vrede zy deez landen. Deklankder Trommelen, Klaroenen, Harp, en Fluit,nbsp;Verdooft ft volk mommeling door ft lieffely k gduit.
OF DE DOOT VAN MINUS. Ryxprinfen, uitgedoft in blinkende gewaden,
Vervolgen de ordening, en naer hun ,’sKonings Rader . De Ridderfchap vertoont aen ’t volk het blank geweer,
Verxelt den ganfchen fleep, en kruift al op en neer.
N u komt Semiramis, gezeten op een kemel gt;
En blaekt van glorie in de fchaduw van een Hemel,
Door vier zwarte Arabiers gedragen en getorft.
De hoogmoed zwol j door al dien toeftel, in haer borft gt; ’T gezichte gloeide, en lloeg ganfch dartel heen en weder.nbsp;At E RG ATI s.
Waer bleef de blixem dat die haer niet floeg ter neder ? Affirië'! helacs! het is met u gedaen.
Ik zie uw luifter haeft in rook en afch vergaen.
SlBlRTIUS.
H et Hooft, en de edelfte van ’s Konings Ly ftrouwanten, Hielt’s Kemels teugel, die vaft blonk van diamanten.
T gebit was enkel gout j het zwaere dekkleet, was Getoit met perelen uit d’Indiaenfchen plas.
Men zag de kruin van ’t beeft, geeiert met de pluimaedjc Des Fenix, dien men in d’Arabifche boflchaedjenbsp;^'erichalkt had, eer zyn neft, van wierook toebereit,nbsp;Ziyn hondertjaergen tyt voleinde in Majefteit.
Nu oordeel van de pracht van uwe vyandinne!
Die uitftak als de nieuverhevene Vorftinne.
Haer dekt een Mantel, die, uit Tirus hier gebrocht, Vankoftlyk purper gloort, en kunftig is doorwrocht.nbsp;Myn oogen fchittcrden met de oogen der gemeente,nbsp;Van al deezheerlykheit, en ’t flikkren van ’t gefteente:nbsp;Zogaetzevoort, dankomtdeKoning, diezynftafnbsp;En kroon verroekelooft, die hem de Hemel gaf!nbsp;Deontaerde Beflus, die eerlang verftrekke een offernbsp;Aen uwe woede, torft, ó ftnaet! ’s ryx heiige koft'er,nbsp;Gevolgt van’t hofgezin: dan fluit de Ruiterynbsp;Den fleep en ftacy. maer Vórftin ’t verbaesde mynbsp;Dat deeze ruiterbende, ik zag’t aen hare vanen,nbsp;laegreep een aenhang van verwonne Baktrianen.
C 5-
-ocr page 58-4z S E M I R A M I S,
At e r g a TI s.
’T gaet wel myn Broeder, laet, laet uw Vorftin begaen, En recht dus voor u leif een deerlyk bloetbadt aen inbsp;Verhaeft uw val, en fteek uw ondergang met Iporen!
Ga voort Sibirtius j en laet my ’t einde horen,
S IBI RT JUS.
Met zulk een toeftel, en een opzet veel te fnoot, Gcnaekt men Belus beelt, uw Vader, korts vergood,nbsp;Na dat het Priefterdom mee eerbied kuit den drempel.nbsp;En ’t wierooliOiter Imooktjcn zwaeit in Nisrods Tempel.nbsp;Men buigt al prevlende, en men vangt gebeden aen ^
En velen zeggen, dat ze in waerheit en geen waen, Befchoudea, hoe men op de levenloze wangennbsp;V an’t beelt, wel kl aer kon zien de zilte tranen hangen,nbsp;Gelykeen voorbó van een nakend ongeluk!
De Wichlaer llacht een Varre, en rukt met eenen ruk Het binnenfte uit, en wurmt, en wroet in de ingewanden.nbsp;En fpreekt al brommende, terwyl zyn oogen branden.nbsp;Nu wert Ajjirté meer luifter noch belooft,
Maer ‘waek o Koning! eer u ’t leven •mert ontrooft I Tas op het zeggen Vorfi van uvi vergode VÞren.
Uw Broeder fchrikt en beeft, en ’t bloet bevriell in degt; aderen,
Doch verre van hier door te doven zynen brant,
Ontfangt Semiramis den Scepter uit zyn hant;
Ja, die vermetele befl aet zyn kruin te ontrukken De goudc diadeem, om ze op baer hooft te drukken.
Hy beurt zich op, en fpreekt, een ieder houd zich Uil:
’K beveel doorluchtig volk ! gehoorzaemmynenvoil^
Dat gy aen deeze Vrou zult hulde en trouwe zweren.
’K geefhaer de magt, deez dag myn fiat en te regeren ,
Te zitten op myn troon met onbepaelt gezag.
Dies zweert men datelyk haer Trou voor dezen dag.
Zy dankt den Vorft, en geeft allenxkens haer bevelen. Verzoekt hem zelf te Feeft, om zyne ziel te ftrelen.nbsp;Maer ach! ik.vreeze, ik vrees eer de avontftont genaekt!
A TER-
-ocr page 59-Atergatis.
Sibirtius, nu wert het tyt dat ieder waekt.
Ik zorg j dien maeltyt zal de Koningduur betalen. Ciaxares alleen doet my noch adem halen,
Zynieverj enzynminj vleit myne hoop alleen. Sibirtius.
Hy houd al heimlyk volk gewapent op de been,
Hy zweert u hulp, al was ’t ten kollen van zyn Haten.
A T E R G A T IS.
Hoe houd zich het gemeen ?
Sibirtius.
Haer volk is uitgelaten.
Het roept j reeds dronken van zyne opgeblazenhcit, LaKg leef Semiramis, lang leef haer Majefleit.
Een magtige aenhang, zelf van Ninivieten, voegen ilich ook daer by, verzelt van blyfehap en genoegen; •nbsp;Zich buigzaem tonende aen ’t gezach dier trotfe V rou;nbsp;Hoch andren weigren weer die fnode hulde en l'rou.
A T E R G A T I s.
Door welkeen helfche drift wort Broeder voortgedreven! Sibirtius.
Stel u geruft.....maer zagt.
Atergatis.
Ach! al myn leden beven!
Hy leeft, hy leeft niet meer, de Goden zeggen waer. Sibirtius.
Prinfes zyt niet bevreeft, wy hebben geen gevaer.
Ik hoor klaroenen, ’k zie Semiramis genaken,
Gevolgt van ’t Hof, en ’t volk dat voor haer hooft wil waken.
44
DERDE TONEEL. Semiramis, Ninus, Ciaxares, Bessus?
A T E R G A f I S , S 1 B 1 R TI ir S , TRALES-TrisjTheresj gevolg van Baktrianen.
GS E M I R A M I Si
rootmoedigen! die door niyn nieuwe hecrfchappy, De kluifters aflegc van uw bitcre ilavernynbsp;Is uw getrouhcit, en helthaftigheit geblekennbsp;Voor Vaders huis in’t velt, geeft door uw dienft: een teken,nbsp;Hoe u ter harte gaet ’t geluk van uw Vorftin.
En gy myn lief! die my verheft tot Koningin.
Gy xult befpeuren, eer de nacht zyn vale vlerken Spreitover 't .\ertryk, watuwgunften kunnen werken :nbsp;Elk zal befchouwen, als uw byiyn ’c Feeft vercier’,
Of ik qnwaerdig hen den Staf, en ’t Ry xbeftier.
Laet Baktriane thans voor eeuwig xyn vergeten;
Net uur gezegent, toen het wiert om ver geftuecen.
Nu gy van uwe min zo groote blyken geeft,
Voele ik dat haet noch wraek aen myne ziele kleeft. Grootmoedig Helt! ik zal in Tempelen en Koren,
Den lof der liefde met bazuingeklank doen horen.
En als ik u dus eer, met plechtig Kerkgebaer,
Vereenen wy ons hart voor’t blakende Echtaitaer.
NI N u s.
O Koninginne van al’s werelts Vorftendommen !
Die uw vermogen ziet ten hoogften top geklommen.
Een ieder twyfelt of gy van deez heerlykheit
Meer glans ontleent, dan geeft aen deeze uw Majefteit.
Ik zal de gunft van u met ongedult verwachten.
S E M I R A M ) S.
Geniet de vrucht haeft: van uw ftrelende gedachten.
tegen Ciaxares,
En gy myn Heer, weet dat myn harte zich verblydt, Nuk hier zo dappren Voril en Koning ,al3 gy zy t,
-ocr page 61-4S'
Hebb’ tot getuige van zyn glorie, roem der Helden!
Gy fleepte zege op zege uit de Aziaenfche velden.
Draeg kennis van my n groots beftier op dezen dag,
En loof een fchoone daet, wiens weerga niemantzag. Geniet myn vrientfchap , wil me op 't ftaetlyk Feeftnbsp;ontmoeten.
ClAXARES.
Verheeve Vrou! die u als Ryxvorftin ziet groeten,
’K zal u befchouwen by dat Koninklyk vermaek,
En altv t tonen hoe ik voor orft Ninus waek.
Het Zal my nimmer, om zyn vrient te zyn, verdrieten.
S E M 1 R .A M IS tegen Atergatis.
I-aet ik dan mede aldaer uw by zyn ook genieten Prinlès! ’kbekenmynvreugtwierteenigzinsgeftoortjnbsp;Toen uw gejuich niet wiert by’t huldigen gehoort.
Alyn v/einig aenzien doet u myn gezach licht wraken j Doch ’k hoop haeft dit geluk my waerdiger te maken.
En fchoon gy me in deez ftant mogt haten, ’k zal uw Ipyt Zien neer te zetten, dien niet voeden door verwy t.
Al de achting die ik draeg tot u. blyve ongefchonden Door’t Vorftlyk bloetj Mevrou, waeraengy zytver-^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;bonden.
’K bied u myn vrientfchap, geef my de uwe ook weer Prinfes.
Ik wachte u ftraks te Feeft met Vorft Ciaxares. Atergatis.
Te Feeftgcvloekte? ja, gy meent daer ’t bloet Zal druipen! Is Broeders nier genoegmoet ge u te barften zuipennbsp;Hebtge ook uw haet tot my zo fchelms en valfch vernift ?nbsp;Staet ook Ciaxares ten doel voor uwe lift ?
Welaen, verderf al’t Hof, en leg op uwe luimen.
Een kop is veel te min, de bekers moeten fchuimen!
I werde al geteiftert door uw razende overmoedt,
Gy moet tot de enkels treên in ’t uitgeftorte bloet. ^oude ik aen u den naem van Koninginne geeven }
Daer ons in welluft wort de punt in ’t hart gedreven!
Cl A-
-ocr page 62-46 S E M I R A M I S,
Cl A X AR ES.
MynWaerde!
NIN u s.
Ik zweer u
A T E R G A T I s.
Weg, weg met uw helfch banket. Uw guide fchotelen zyn met fenyn befmet!
De tatei grimmeltal van adderen en flangen!
De ravens kraffen! ’k zié ’t paleis met zwart omhangen. Ik zie myn Broeder, eer dien dappren, haeftgevelt,nbsp;Maer op het fchandelykft, en niet gelyk een helt Inbsp;Ga voort tot my, zo werde uw nederlaeg gewroken,
En wil ’t gefpuis tot myn verderf ten gronde uitfpoken, Dat Zoroafter u geleert heeft j dien Barbaer!
Dat gruwzaem monfterdierdien helfchen konftenaer! Ik zie, ik zie alrê den Hemel u verdelgen ,
En d’opgefpalkten gront u in zyn kaken zwelgen!
Zie toe gedrocht! of fchoon de hel u heeft gebroed, Bemint gy ’t leven, ftort noch pleng geen V orlllyk bloet.
VIERDE TONEEL.
Semiramis, Ninus, Bessus, Ciaxares, SiBIRTIUS, Theresi?»’# gevolg.
Ninus.
(ygaet, enfpuwthaergal, verwoedt en ganfeh verbolgen ! nbsp;nbsp;nbsp;(gen!
Maer ’k zweer myn gramfehap zal de onzinnige vervol*
Ik bid myn Zielsvorftin----
Semiramis.
Zy raeft van toorne; en brant! Een opgewelde fpyt beroofde haer ’t verftant.
B E s s u s.
Ze is als een zé, gefchokt door woefte en dolle winden, Ciaxares.
„ Hoe zelden weet een Vrou haer tochten in te binden!
„ Haer
-ocr page 63-5gt;Haer kunne,die door’c fchoon fteeds heerichappye voert, «Zwicht nergens voor, als voor de drift die haer ontroert.
O groote Koningin! doorluchte Ryxvoogdeffe! Verfchoon de 2,wakheit van nivn waerde Minnareffe!
Een onbezonne woede, en gramfchap dreef haer voort, Een razernye, die in zyn geboorte Imoort.
SemiramiS. nbsp;nbsp;nbsp;(dinne.
Schoon zy my vloekt, ik noem haer echter mynvrien-Zy is de Zufter van een Vorft dien ik beminne,
Dies voel ik geen de minfte ontroering in myn bloet.
Men brengein kalmte dit onftuimige gemoedt,
’K vergeet zulx. maer op dat deez dag niet ga verloren i Laet my met Bellus hier alleen, myn uitverkoren Inbsp;Om te overleggen wie myn gunft....
Ni Nus.
Gebie, wygaen.
Semiramis, Bessus, THEREs^fw^.
VSeMiramis tegen V gevolg. ertrck. ’t Gaet alles wel.
Bessus.
Ik vrees wy zyn verraen. Ciaxares laet klaer zyn veinzery befpeuren,
En poogt de üuierkroon van uwe kruin te fcheuren.
Zyn dappre manfchap zult gy haeft in ’t harnas zien.
Ik vrees wy zullen ons in ’t kort het hooft zien biên. Semiramis.
^erlaet die vrees, hy kome ons vryelyk beftoken.
^yn leger, dat ons voerde in dwang, is opgebroken,
De bloem der Helden naer de grenzen heengerukt,
Van waer zy quamen, nu de lauwer is geplukt, hen hant vol volx dat hem noch over is gebleven,
Zou dat ó Bellus. myn gezach den dootfteek geven ?
Onze onverfchroktheit die gevaer noch leven acht j Begeeveons niet. zeg my de grootheit onzer magt.
B E s s u s.
De Koning flaekte uw volk van flavernye en banden, Toen hy den gulden ftaf beval in uwe handen.
quot;Wy zien van hun omtrent twee duizendt op de been, Kloekmoedigen, grpf van gebeente, en fterk van leen,nbsp;Meeft Mallageten, meeftSarmaten, enHirkanen,
Air Helden; vergezelt van edle Baktrianen ,
En andre volkrcn, die io ’t ooften zyn geteelt. '
Zy zyn in orde alom met veel beleit verdeelt.
’K heb Nirigliffor, ’k heb Baléus, en meer anderen ,
In ’t heimelyk belaft, dat ze aenftonds met elkanderen Bevelen geven, ’t volk gebieden met gezach;
Om hun gewapent te doen komen voor den dag.
T H E R E s.
Zy groeien in getal: want IM inus heerfchappye V erveelt den onderdaen, die haet zyn Monarchye.
Zy vallen toe Vorftin. dat volk moet zyn geviert.
Zy willen beter dan van Ninus zyn beftiert.
Semiramis.
Zo moet het gaen, hecht ik myn luifter aen myn daden! ’K moet,rake ik op den Troonjdoor bloetrivieren waden.nbsp;’T wort tyt, nu mynekiel voor wint dus heene bruifcht jnbsp;Dat ik de wraek fuff’, die my noch in de ooren ruifcht.
O zaelgegeeft ! nu wortge op ’t vrezelyxt gewroken.
Ik zal u ofteren met bloet. dit Hofzal rokeii.
Dat Nimrod daele, en toon’ zyn onbepaelde magt,
Zyn Zoon werde in zyn oog door myn gewelt geilagt. Macr gy ó Theres, zweert ge ook trou aen myne wraeke.nbsp;The R ES.
Oja Vorftin, én ’t is mynpligtdat’k voor uwake.
Ik dank de Goden datik u hier zie gebiên.
Semiramis.
Thans moet*een groter werk,als de aerdeoit zag,gelch;ên. Als ik des Konings bloet zie zypen langs dcez drempel,nbsp;Strceve ik met Beflus, en uw wachten, naer denTempel.
OF DE DOOT VAN NINUS. Jj.5 Daer veftenwe onzen troon in ’t koftelyk pimentnbsp;Van dierbaar menfchebloet, Zo raekt myn wraek volent.nbsp;Myn haet verpooft zich voor de onedle ryxprinfeflè inbsp;Zyleeve, wantzyisCiaxaresmeeftrefTe.
Wy moeten vrede in fchyn , en, buiten krygsgewèlt,
De vrientfchap zoekeil van dien onverwonrien heICi
De jonge Ninias zy ook geipaert: ik reken
My fier, hem onbequaem om ’3 vaders doot te v/rekch.
De haet des volx ontftak hier door in heter gloet.
Ik toone my niet wrect, maer heerlyk van gemoedt. Gerechte Goön! zogy, met myn verdriet bewogen.
Het wreken van een kint befchout met lachende oogen; Zo gy het zyt, die door het vleien van de wraek,
Myn ziele kittelt, en verfchaft dit zoet vermaak: B^unftigt mynen moedt, en laet my zegepralën jnbsp;Zo koeftre ik Vaders afch met Koninklyke ftralen.
Doch is ’t uw raedsbefluic dat ik te gront moet gaen,
Ik fneuvele met roem, en heb iets groots beflaen. GyTheres, zytgeinftaet, uw plichten te betrachten ?
Th ER ES.
Vorftin, ik heb deez zael bezet met dubble Wachten.
Uw Majefteits bevel kan datelyk gefchien.
S E M I R A M I S.
Zeg dan tot Ninus dat ik hem begeer te zien.
ZESDE TONEEL.
Se M IRA MIS, Bessus.
W nbsp;nbsp;nbsp;Bessus.
at Man, ó groote Vrou! ftreéft u vóorby in daden ? Zo werde uw naem alom met zegen overladen.
Maer vreeft gy ’t volk niet, daer gy, nauwelyx gehuld Met zulk een felle drift uw wraekzucht koelen zult?
aerom niet langzaam, niet allenxkens, en by trappen, Des Konings Eraf bereit, om op den troon te ftappen ?nbsp;Beféf, hoe gy- • • •
i) nbsp;nbsp;nbsp;SEMI-
-ocr page 66-ƒ0 S E M I R A M I S,
Semiramis.
Hou op, zyt gy zo koel van bloet ?
Dit eifcht geen fammelen, dit eifcht een kloek gemoedt. ’K voorzie ’t gevaer wel van dienbloetftroom te zien vlieten :
Maer 5 zonder dit beftaen, kan ik geen wit befchieten. Wy moeten ’t wagen, en deez eenen weg inflaen jnbsp;Op ’t hoogft verheven zyn, of op het laeglt vergaen.nbsp;Wanneer gy Ninus op myn ftreng gebod ziet knellen jnbsp;Vertoef niet Bellus, dien laf hartigen te veilen.
’K beveele u zyne doot, en vint ge een beul gebrek ¦,
Trê toe, neem zelf het zwaert, en dryf’t hem door de nek. Of vint ge u onbequaem de onwaerdige aen te randen,
Zo neme ik zelf de kling der wraekc in deeze handen,
’K zal dien rampzalige....
B E s s tr s.
O ontzachelyke Vrou!
Wat twyfeltge aen myn moedt ? of waent gy dat ik zou.. 1 Semiramis.
Ik zie hem komen, pas wel op. nu zal hy horen,
Dat als een donderjlag hem klinken zal in deooren.
ZEVENDE TONEEL.
Ninus, Semiramis,. Bessus,
T H E R E S, L Y F W A C H T.
IN I N u s.
k fprak myn zufter, doch heb niets by haer verricht.
Zy weigert myne bruit te komen voor ’t gezicht.
Maer die hovaerdige zal haere ftraf gevoelen.
Gaen we op iets anders thausjop weelde en welluft doelen. Zy hou zich fchuil. wy gaen ó Koningin! te feeft.
’K zal u geleiden, ’kzal u firelen, blyvangeefti Wy zullen vrolyk ons met ipel en zang vermaken.
Wy pallen op de vreugt daer onze harten blaken ,
Daer zult gy met een kus my heten wellekom,
En
-ocr page 67-En my verheffen tot uw lieven Bruidegom.
Ach! dat ik u omhelz’!
Semiramis.
Terug, fta af verrader!
Geweldenaer! Tieran! vermoorder van myn Vader!
’T is lang genoeg geveinft. ik ruk het momtuig af. Rampzaelge Koning! beef voor uw verdiende ftrafnbsp;Ik zal u tonen hoe men loflyk moet regeren.
Geen Koningin laetzich verachtelyk trotfêren.
Of waent gy dat ge met uw helfch en boos fenyn Van uw vervloekte min, my zult onkenlyk zyn ?
Gy fmeed verraet ondankbre! en legt my linxe lagen, Maer die geu aenftonds op het deerlyxt zult beklagen.
Gyzwoertmyndoot, gy, cnuwzufter.ditis’tloon,
O huichelaer! dat ik u weer zoude op myn Troon....
N I N u s.
Is u het brein bezwalkt ? wat flaet gy dus aen ’t razen ?
Wien vloekt gy ? die u mint! gy doet myn ziel verbazen Zioude ik myn Koningin , myn Bruit verraden ?nbsp;Semiramis.
Vermetele.
Ni NU s. ,
Gy veinft.
Semiramis.
Dat u het onheil 11a!
Gy Zult beproeven hoe ik veinze. uw bloet moet ftromen. En in den kerker werde u ’t leven voort benomen.
Dit zy uw loon. myn wacht.
N I N u s.
„ Dit’sernft, gerechte Goön! S3 Dit fpelde uw Iprake my. ó Belus! help uw zoon.
... nbsp;nbsp;nbsp;The r ES.
Vorftin.
Semiramis.
Getrc
Boeit Ninus, boeit dien fnoden voor mynoogen rouwe Wachten, hy braveerde myn vermogen.
52. S E M I R A M I S,
Dat hy, ontluiftert van 7.yn vorftelyke magt,
De doot verbeide j en in den kerker zy gedacht.
NIN ir s.
Men kluiftre de flavin j die myn gezach durft krenken. Verwaendejzwygidacr ’t alles beeft op ’s Konings wenken.
S E M I R A M I s.
Wat Koning hecrfcht hier daer Semiramis gebied ?
Hoon my niet meer zo trots, kent gy my langer niet ?
T’ za gryp hem lyfsftaffiers. wat ftaet gy thans verlegen!
T H E R E S.
Verfchoon myn plicht, ó Vorft! ik vorder uwen degen.
N I N u s.
Laet de eerbied voor de kroon en Icepter ongefchent,
En my myn kling; eer ’k u ten afgront heene zent.
B E s s u s.
Gy gaeft de Majefteit aen deeze uw Koninginne.
N I N u s.
’K verlietze een poos uit fpel, ten dietift van myn flavinne. Semiramis.
Men leere u wat het zy re fpelen met een kroon Val aen myn vrienden, flraf dien lafle, en geel hem ’t loon.nbsp;Bes sus.
Geef u gevangen.
N I N u s.
Wachtöfnode! ’t zal u gelden. Semiramis.
Acht zyn vergete glans niet meer. draegt u als helden. Ontwringt zyn vuift het Itacl, nu ketent hem, 't gaet wel.nbsp;Ontzachelyke Vorft! wat dunkt u van dit fpel.^
N I N u s.
Verraet myn volk! verraet, laet los, laet los uw Koning! Semiramis! waer vint dcez misdaet zyn verfchoning }nbsp;Men hoort niet, hoe! vergeet dan ieder zyne trou ?nbsp;Werdeik zo fchandclyk verraden van een Vrou!
Moet dit paleis, dat eerft weergalmde van gezangen, Wanneer ’t myjjuichcndejals verwinnaer heeft ontfangen;nbsp;Dit hof, dat my zo vaek de krygslaurieren bood ;
53
Getuige wezen van myn fmadelyken doot!
Nu fchaer uw legers myn trouhartige onderzaten,
Of hebtge teflFens met de Goden my verlaten ?
Kuntgymyziengeknelt, mishandelt, enbelpot.
Die eer gedient wiert als een grote wereltgodt ?
Benikhetniet, dieuóAzie! allerwegen.
Door overwinningen verplichtede aen myn degen ?
benam u immers’tjuk derfchattingen, die gy Ruim vyftien eeuwen achter een, in üavernynbsp;Den Scythen opbracht, heb ik hun niet aengegrepen ?nbsp;Bevloerde ik Fazis rug met volk en oorlogsfchcpen,
En zyn myn legers daer wel oit vergeeflch gelant ?
Heb ik myn ftandaert tot acn ’t ooften niet geplant ?
V reesde ik de tigers in hun eigen neft te tergen ?
Zo ver de Euxynfe zé van de Rifeefchc bergen Geweken legt, zo ver dwong ik dat tvreet gcflacht:
En zoude ik, van een vrou vcrachtlyk omgebracht,
Een lêhimp verftrekken voor de late en volgende eeuwen ? K zal my ontweldigen al waert ge een drift van leeuwen ?nbsp;Laet los ontaerd gelpuis, ontzie uw Vorft en Heer.
Ik ben vermeeftert, Goón! hier baetgeen tegenweer.
S E MI R A M I s.
Gw roem is uitgewilcht door uw onedle daden.
Gy hebtu zelf te fijooten Ichandelyk verraden ,
En van deheerlykheit te onwaerdiglyk berooft.
G w koninklyke glans beftraele nu myn hooft.
De Vorften fpieglen zich ó Vorft I aeti uw elenden.
En leeren wat. het zy de Majefteit te fchenden.
N I N u s,
Dit zyn de vruchten van myn hateiyke min.
Ik koefterde aen myn hart een flang, in myn flavin j Ju een verachte weelde en w'elluft diep verzonken.
Acly waerom blufchte ik niet dat vuur in de ccrile vonken! o6n waere ik AlTurs zaed, ofNinus noit'gev/ecft!nbsp;raed der vrienden! gy ontroert my ’t allo rmeeft!
Ec
} fiiode! zeg nu dat de wraek u dit belaftc, aer uwc hecrfchzugt my zo jammerlyk verrafte.
D ::
-ocr page 70-S E M I R A M I S,
En waen vry dat uw daec den Hemel 2elfverplicht. Myn bloet druipe op uw kop, en fpatte u in ’t gezicht'nbsp;Semiramis.
Dat Aerde en Zé, en Hel en Hemel, zich vermengen Om my te ftrafFen, als ik maer uw bloec zie plengen!nbsp;Men ruk hem uit myn oog. gy Beflus, fpaer geen tyt.nbsp;Ninus.
Wie zag oit weerga van een monfter, als gy zyt!
M,
ACHTSTE TONEEL. Semiramis.
lyn werk is half volbragt 5 myn hart ipringt opvangt; binnen,
En fpelt my dat ik zal de gunft der voUcren winnen.
Kom 5 laet ons leven om alom vermaert tezyn !
Men dreig’ my met een doot; men diflche my fenyn!
Dat ’s Konings ondergang verhaeft myn deerlyk fterven.' ’K zouj voor deez eene wraek, wel hondert levens derven.nbsp;De Kroon door zulk een daet verdient, blinkt ruim zonbsp;fchoon.
Als die ons flapende van ’t lot wort aengeboón.
Kan groote Goden! kan myn heerfchen u bekoren;
En tA dit magtig volk naer myn geboden horen;
Dan ga ik voort, dat zelf de nazaet, door myn faem, Met fchrik gedenken zal aen myn gevreesden naem.
Uiinde w» het'vhrds Bedr}f.
OF DE DOOT VAN NINUS. 55
ClAXARESj AtERGATIS, ThALESTRIS.
O nbsp;nbsp;nbsp;At ERG AT IS.
Hemel! duld ge een ftuk 2.0 vreeslyk en vermetel! Nuftort, helaes! nu ftort de koninklyke zetel.
De Vorft gevangen I en zo fchandelyk onteert!
Wort noch dit Ninivé, dit hof, niet omgekeert.? ClAXARES.
Verlaet uw ichrik en angft, myn hoop, en twede leven! W y zyn tot noch in ftaet, verraders ’t loon te geven.
. Atergatis.
Oy vleitu vruchteloos, ach! ’tismetonsgedaen •
De minfte in ’t hof is een gehaette Baktriaen.
CjAXARES.
Gy weet, myn Edelen die reeds in ’t harnas fteken , Verlangen allen 5 om volkomen zich te wreken inbsp;Zy willen met den ftam de wortel zien geknot,
En zich verzadigen aen Baktra s’ overfchot. j ^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Atergatis.
K voel eenigzins verzacht myn angft, en pynlyk vrezen, Nu ge u Zo heufch voor my, als moedig, toont te wezen.nbsp;Maer laet deeze yver, die voor my zo heerlykblaekt,nbsp;Zyn, door ’t vergunnen van een zaek, geheel volmaekt.nbsp;Laet ik, befchaduwt van uw arm en krygsvermogen,nbsp;Semiramis terftont ïelf treden onder de oogen.
Ei wil, dat ik ook iets toebrenge in dezen flapt,
Tot redding van den Vorft, en ’t bange Vaderlant. ClAXARES.
^yt gy Mevrou ten kryge en oorloge opgewaffen ^oude u helmet en zwaert, zoude u het wr.pen paftennbsp;Gelyk uw vyandin ? het Baktriaenfch gedacht
Ontziet geen kunne 5 en wort in’t harnas opgebragt.
Maer gy tnyn lief, die door uw toverende lonken,
Den rooedt uw ’s Minnaars in de wapens kunt ontvonken, Gy zyt gelchapen tot een loon voorzyne vlyt,
Als geu gewaerdigt ham te ftrelennaden ftiydr. Atergatis.
Na zulk een oneer en braveringe te fmaken,
Kan ’t flagvelt my veel meer dan ’t huwlyxbed vermaken. Als ik Sèmiramis begraeve in’t bloedig puin,
Zet ik den lauwer van myn hooit op uwe kruin.
Vergun ’t. wy zyn zo wel ten oorelog ervaren,
Als ’t haetlyk uitfchot dier vloekwaardige Barbaren. Ciaxares.
Het voege uw grootfche ziel dit te eilïchen;maer ’t belang Van myne liefde, te voorzien uw ondergang.
Doode u Sèmiramis, v/at ramp ftont my te wachten i Atergatis.
Dan zult gyhaer, ten zoen, op myne graffté (lachten. Ciaxares.
Bedien u yan haer lift, ik bid verberg uw haet.
Atergatis.
Neen, ’t is onmogeJyk te veinzen in deez flaet. TWEDE TONEEL.
Semiramis,Atergatis,Ciaxares,Tha-LESTRIS, Theres, Lvfwacht.
Os e M I R a M I S.
ndankbre zie ik u noch voor myn oogen zweeven ?
En zult ge 6 inode ! my noch langer wederftreeven ?
Kunt gy van my, die hier regeermet (lafcn kroon, Begeren, dat ik duld zo fmadelyk een hoon ?
Atergatis.
Geenzins, gy moet dit Hof van Vorftlykbloet zien ftro-men.
Gy moet my tefifens met myn Broeder om doen komen.
OF DE DOQT VAN NINUS. 5^
Maerbeef, want deeze zal, zo ras gy ons vermoort gt;
’T zo bitter wreken dat uw dootkreet wort gehoort.
Geen zwarte kunft kon hem de kracht zyns arms beletteqj Toen hy uw Vader floeg, dat gy niet kunt verzetten.
Zo onvermydlyk is ’t, mis bruikt gy uw gezach j Te wenden van uw hals zo dodelyken flag.
Daerom, begin by hem, wilt gy u zeker wreken.
U w heerfchzugt, die uw haet in ’t harnas weet te fteken; Is anders ydel, en een valfche en lofle fchyn.
Maer hoe wreekt geuaenhem? dat zaluwmoeilykzyn. Hem wort zo licht geen kelk met doodlyk gif gefchonken!nbsp;Hem wort zo licht geen zwaert door hals en nek geklonken!nbsp;Hy is gewapent met kloelcmoedigheit en kracht,
Die uwe dwinglandy , vermetele! belach?.
ClAXARES.
Bedwing uw tong myn Waerdc, en matig uwen toren. Semiramis.
Vaer voort, ’k zal my geenzins aen uwe fchentael ftoren. Draeg onderwyl de ftnart, en druk uw klachten uit,
Nu gy den voortgang van myn heil niet ziet gefluit.
Dat u Ciaxares geleide in zyne ftaten:
Doch heeft zyn grootfche ziel ’t vermogen u te haten;
En eert hy myn gezach, daer hy zyn plicht betracht,
’E. betuige dat ik hem myn vrientfehap waerdig acht. Ciaxares.
Ik, my verheerlykt, door uw achtinge te winnen.
Doch fta my roe Vorftin deez fchoo.ne te beminnen.
Wy zullen beidein’tkort vertrekken naer myn lanf,
Daer ze u geen hinder toe zal brengen in deez ftant j Vergun ons llechs dar wy haer Broeder eerft befchouwen.nbsp;Atergatis.
Gntboei den Koning, gy hoogmoedigfte aller V rouwen.! Semiramis.
’K. zie Bellus komt, die zal zyn lor u doenyerftaen.
DERDE
-ocr page 74-DERDE TONEEL.,
Bessus, Semiramis, Ciaxares, Ater-^ GATIS, ThaLEsTRIS, ThERES, Lyfwacht.
HS E M I R A M I S.
ebt gy myn laft verricht, fpreeif op, hoe is 't vergaen? Bessus.
Ja; na uw Majefteits doorluchtig welbehagen,
Is Ninus vorftlyk hooft van ’t lichaem afgeilagen.
¦ At,ergatis.
’T is uit! ach Broeder! ach! gy baerde u dit bederf!
Myn hartsvriendin ei helpme, ik zwym helaes! ik fterf! Ciaxares.
Thaleftris red deei droeve, of ’t geit haer dierbaer léven. Haer geeft bezwykt, door ichrik en wanhoop vooitgcdre-ven.
Semiramis.
Verhael de omftandigheit van zyn verhaefte doot.
B e s s u s.
Zo ras uw volk den Vorft in yzre ketens floot,
En één hem ft fterven fpelde, eer ft zonnelicht zou dalen, Schoot een geflikker van verfcheide blixemftralen,nbsp;Geflneed door toren, woede, en fpyt, uit zyn gezicht.nbsp;Maer toen wy quamen tot völvoeringe onzer plicht,
Of fchoon de bloetluft van uw dienaers üoeg aen ft razen, Scheen zyne Majefteit een ieder te verbazen.
Driewerven had zyn beulden wredenflagberaemt. Driewerven trad hy weer te rugge, en wiert befchaemt,
Terwyl hem ft zwaert ontviel, met neergeflagene oogea-Dien indruk gaf alleen het koninldyk vermogen.
En wacrlyk in den Vorft ftak meerder gramfehap uit,
Dan fchrik of vrees voor uw ontzachelyk befluit.
Dus riephy uit: is dit de ‘wellufl die pty flreelde ?
0 gy ! «fee W2y quot;wel eer uit uvie lenden teelde
Die
-ocr page 75-5’?
OF DE DOOT VAN NINUS.
Die am den Hemelhtinkt gelyh een niewwe fier,
Zie neder , •üe om laeg ! 6 Vader Jufiter 1
Maer ’k hen’t niet maerdig, ik, ‘weleer eenfchrik der hozen^
Ging myjie waerdigheit ts jkoot verroekelozen.
Wel aen, dat niemant zich om niyne ramp bekremz,
Zent fiechs een firaf, -ivaer •van al de Aercte davre en dreun. Dit heeft hy nauwelyx vol wanhoop uirgefproken,
Of’k z.ie hem necrgevelt, en ’t bloet al hflend’ roken,
Want toen hy verder dacht te gaen met dit gefprek,
Dreef een op ’t onvoorzienfl: het zwaert hem door den nek. My dachtjgeen moorder van een Vorft verdient hetjeven.nbsp;Dies heb ik datelyk den dootfteek hem gegeven.
S E M I R A M I s. nbsp;nbsp;nbsp;‘
ONinus! Ryxmonarch! die uwen fcepterftaf Zo verre zwaeide, en al de werelt wetten gaf jnbsp;’K beloofde u , darde Vorft! uw minnevlam te blu/ïèn,nbsp;Maer weinig dacht ge aldus myn heete wraekte kuffen.
Nu iweeft myn Vaders fchim, al lachende j om my heen. Nu zal Semiramis ten hoogften zetel treên;
Of ryk van glorie, door een edelmoedig fterven j Een onverderflyke eer by later volk verwerven.
ClAXARES.
o ongelukkige! fchepmoedt, fchep moedt Mevrou gt; Herfteluwecr, helaes!
Thalestris.
Haer hart, beklemt van rou j Vernieut allenxkens zyn bezweke en eerfte krachten,
Die reeds in arbeid gaen van tomeloze klachten.
Atergatis.
N u braekt de hel op my haer gruwelen niet meer,
Nu zelf de Hemel ftort zyn dolle gramfchap neer.
Waer is het fchrikdier, vuil van bloet en ettervlekken ? quot;T vertoeft noch Goden! om zyn wreetheit te voltrekken;nbsp;En hof, enftad, en ryk te dempen door Zyn quaet.
Ik zie de tekenen van ’t bloet, waer dat het gaet.
Ciaxares, kom volg met my zyn fchuiflent ftappen.
Tc
Ach! was met duizenden van koppen af te kappen,
lt;fc S E M I R A M I S,
Te wreken zulk een wrede onwreekbare overmoedt! Dit blyfe onuitgewifcht j ’t is vruchtloos wat men doet.
S' E M I R A M IS.
Ja vloek nu vry! ik kan bezwarelyk u vergen,
Dat ge uw oplopenheit op heden zoud verbergen.
Maer weet Mevrou, ik wd hier heerlchen en gebiên j Of’t vorftlyk purper met myn bloet belprerikelt zien.
C 1 AXARES.
Vreeft gy in deeze vlucht uw wieken niet te zengen Gy zult bezwarelyk uw doel ten einde brengen.
Waent gy dat al het volk zo ligt zy n ouden Heer Vergeten zal ? ’t zwoer u deez enklen dag, niet meer.
SeM IR AMIS.
Hoe' zoude ik vrezen ? neen, ik w'il dat elk zal heven, En Ninus volgen, die my poogt te wederilre ven;
En gy myn Heer, verklaar u voor of tegen mv.
Betwift my niet door ’t zwaert deeze opperheerfchappy. Ik zal met u, wil myne aenbiedinge niet wrak n,
Een onverbreekbre wet van vreclcen vrientl'ehap maken,
C 1 A X A R F, S.
Doorluchte Koningin ! ik neem uw voorftel aen,
En zal het dadelyk myn volk ook doen verftacn.
Laet my op nieus daer van de plechtigheit bereiden.
S E M I R A M I s.
Ga heen myn Heer, ’k zal in den Tempel u verbeiden. VIERDE TONEEL.
SeMIRAMISj Bessusj Atergatis, Tha-LESTRIS, ThERESj LvEWACIIT.
WS E .MI R A M I S.
cl nu Prinft's, volgt gy uw Minnaars voprbcelt niet Terwyl gy ziet dat u geen hoop meer o verlclnet.
En ik in ’t einde ben ten hooglten top. gezeten ? Verwerp uwhaet, ikzaluwbitsverwyt vergetep.
My
Vaer wel, ik ga om by een offer aen de Goón,
-ocr page 77-6t
OF DE DOOT VAN NINUS. My te verzekren van de vorftelyke kroon jnbsp;Zodrukikdie, zolangikleve, opmynehaf-ert.nbsp;Ik wil op nieus my zicn tot Koningin verklaren.
VYFDE TONEEL.
Atergatis, Thalestris.
DAtergatis.
e razerny beftormt mynziei acn alien kant.
De wanhooppynigtmy, cnblaekcmy’tingewarit Helaes 1 waer zyn wy, ach' waer zyn wy toe gekomen ?
Ik voel my door ecn zé van onheil overftromen.
Daer ik myn Broeder zie zo fchriklyk omgebracht,
My, van een Helt, myn hoop, vergeten en veracht. Ciaxarcs, gy fpot met uw gezworene eeden ?
Vetwachteik vaneen Prins als gy ,oittrouloo3heden?
Wie dacht dat uwe ziel behagen vOnd in ’t quaet ?
Dat gy bequaem waert tot zofcharidelyk een daet? Thalestris.
Denkt gy Me vrou dat hy haer waere vrientfehap toonde? Daer zy licht ftrafte in hem ’t geen zy in u verfchoonde ?nbsp;Zyn tydig veinzen hoedt een zwaerder ongeluk.nbsp;Atergatis.
Gy trooft my wel, maer och! wie heelt myn bange druk ? O Vader Belus! kan uw lielde dit gehengen ?
Zult gy ó Nisroth, dus uw ftam ten val zien brengen ?
Is dan het Godendom gebreidelt in zyn magt ?
Of vverr ons hulp belet door Godheên van meer kracht ? Neen, Broeders roem wiert onverdraeglyk in hun oogea.nbsp;Men kon die grootheit in een Iferfling nier gedogen.nbsp;ONinus! uwedoot, uwbloet, endeezedagh,nbsp;Verftrekt, voor Vorften van eenonbepaelt gezach,
Een klaeren Ipiegel, om met afkeer te befchouwen gt; Hoe de ydle welluft wert gevolgt van ’t naberouwen jnbsp;Op dat die fnode, die met valfch gevlei behaegt,
Niet al te laet het hart inwendig pynt en knaegt.
6z S E M I R A M I S,
Nu legt helaes! uw hooft van ’t licliaetn afgefoeden.' Rampzaclge uitwerking van uw buitenfporigheden!
O fteunpilaer van ’t Ryk! gelyk gy daelt in ’t graf,
Zo ryt een ftormwint eenen boom ten wortel af.
Zo rukt een dwarrelwint myn vorfllyk ftamhuis neder.
O plaets! daer eer myn jeugt gekoeftert wiert, zo teder. Paleis! waer in ik korts met zo veel luifter blonk,
Ach! hoe verkeert gy ? in wat naere moortfpelonk ? Geen heul is in myn pyn my overig gebleven,
Dan dat ik, vloekende den ftaet, befluit myn leven! Kom myn Thaleftris laet ons fterven in deez noodt,
Eer de onbezuisde aen ons haer dwinglandy vergroot. Thai, ESTRI s.
Neen, leef Mevrou, leef om te j uichen in uw wallen, Als gy uw vyandin door ’t zwaert ziet neder vallen.
’K zie u verzoent, en haer langs gracht en ftraet gefleurt, Daer haer hetlichaem van de woede wort verfcheurt.
A T E R G A T I S.
Wat vleit gy my ? het volk zal na haer wetten hofen.
’T heeft blindelings een eed tot haren dienft gezworen.
Wat hoop blyft over, myn vertroude, in dit verdriet
T H A L E S T R I S.
Hoort gy dat naer geluit, hoort gy dat buldren niet ?
D w Minnaer komt haer licht met v.'apenen te ontmoeten. Atergatis.
Indien hy ’t al beftont, hy zou het doodlyk boeten.
T HALESTR is.
Verwacht eer, dat de magt van uwe vyandin Geknot werde, en gefnuikt, en gy verwint, Vorftin.nbsp;Atergatis.
Dit waer vergeeffch, helaes! ’c is met ons omgekomen.
Ja, ons verderf is by de Goden voorgenomen.
En, verre dat hun haetdoor ’t ftryden wort geflift,
Zie ik noch meer daer door bun gramfchapopgehift. Gehaette dwinglandinldwing nu door zwaert en ftroppen.nbsp;En fchep uw welluft in geknotte Konings koppen.
De V orftelyke telg, leffche eens aen u zyn dorii ,
En
-ocr page 79-OF DE DOOT VAN NINUS, 63 En dryve u ’t ftael, geperft tot wraeke, door de borft.nbsp;Spaer Hemel! Hemel fpaer die hoop in myn elenden!
Ik fmeke u thans niet om myn plagen af te wenden. Befcherm in deexe Orkaen dit enkel overfchot.
Verhoort gy dit, ik trooftme in myn onzalig lot.
Hier vertoont zich een onweerl Thalestris.
’T fchynt dat de Goden eens verhoren uw gebeden.
Zy zenden tot een blyk liaer blixem na beneden.
Wat vreeft gy noch Mevrou t
Atergatis.
Zy bluffen ’t leven uit
Van my, befchermen zy de Koninklyke fpruit.
Hit denkbeelt matigt reeds myn opgewelde klachten.
En bant de droefheit uit myn zinnen en gedachten.
En al de bly fchap die ik fmaek in dit geluk,
Is van meer ilerkte en kracht 5 dan de aendrang van myn druk.
J a 3 deez verwachting fluit op ’t vrolykfte myn oogen ,
En Weet de tranen op myn kaken af te drogen.
Noch vleid me een zoete hoop, al zie ik mynen val,
Een hoop dat deeze ftaet met ons verquynen zal.
Na Weinige eeuwen werd die vreugde in ’t zalig leven,
He telgen onzer ftam noch juichende gegeven,
Hat ’s werelts Monarchy, door Ninus opgerecht,
Eerft deeze fchande ziet aen haren roem gehecht,
Hat haer gebieders zich verachtlyk Haven maken Van vuige luften, en de Majefteit verzaken.
Haer na, door moedig volk den oorlog aengsdaen,’
V oor ’t eerft uit dezen ftant zal moeten overgaen,
En in dien dootfhik zien haer lellen Koning fneven Gelyk een Vorft, fchoon hy niets vorftlyks heeft bedre-ven.
Als Broeders tegenbeëlt, die wel na glorie zocht,
En heerlyk leefde. maer niet heerlyk fterven mogt.
Zo blinke zyne naem het minfte noch ontheiligt,
En blyve in zulk een drang van Koningen beveiligt.
64 S E M I R A M 1 S,
Dan lie ik dé Oppermagt herftek j dan weer gefteurt i Mishandde en verdeelt, gefchonden, en verfcheurt,nbsp;Door 2.0 veel fchuddingen op ’t felft van een gereten gt;nbsp;Gelyk een lichaem van den kanker ingevreten.
Th ALESTRIS.
Gy vloekt uw Vaders erf, daer licht de dapperheit,' Een plaets op lynen troon voor u Mevrou bereit.
Ik 2.ie Sibirtius.
ZESDE TONEEL.
SiBIRTIUSjAtERGATISjThaLESTRU. ATÈRG ATIS.
Kc
„ komt gy meer onheil fmeden, Onialig dienaer van een V orll vol troulooshedennbsp;Shürtius.
Prinfes gy doet uw Helt met dit verwyt te kort.
Daer is om uwentwil bereids veel bloet gekort. Atergatis.
Hy krydt voor my! ach! is lyn arm my wel van noden? Wachtikuituwen mont den haet o'f gunk der Goden ?nbsp;Brengt gy Sibirtius, my fmarte of loet vermae k ?
En lee ve ik in triomf, of ker ve ik 2.onder wraek ? Sibirtius.
Noch’t een,noeh’t andere:lvy zwichten,noch verwinnen. De Hemel haet u niet, noch wil u niet beminnen.
En al de blyk van gunk, Mevrou, diehyugeeft,
Is, dat de hoop tot wraek u niet begeven heeft.
En dat ge een Minnaer, waert aen uw bekoorlykheden, Verkrygen kunt, en met hem heerfchen binnen Meden.nbsp;Atergatis.
Blyft dan de moortdoot van den Koning ongekraft ?
Is dit voldoeninge aen Atergatis verfchaft ?
Sibirtius.
Gy wiertvoldaenVorkin, indien door moedig vechten ,
E«
-ocr page 81-OF DE DOOT VAN NINUS. éy En kracht van wapenen het minft was uit te rechten.
TT beiluit der Goden heeft de dwinglandy behoed ,
En legt haer zetel in ’t piment van 't Vorftlyk bloet. Atergatis.
Wat deed myn Minnaer toen hy heen ging ? nbsp;nbsp;nbsp;'
SiBIRTIUS.
’K zal ’t u meldeni
Hy fteeg te paerde, en riepj omsingelt van zyn Helden; Keer weder tet uw roem, o dappre Ninivyt!
Hanthtief uw glorie , en bedenk wie datgy zyt.
Vw Koning is vermoort, gy hebt uw Vorfi verloren.
Straf haer, diegy deez, dag de Kroon hebt toegezworen.
Die wreede Maer verfchrikte en Burger, en Soldaet. Men riep; fla do»t, fla doot, en red den krankenflaet.nbsp;Heel Ninivé raekt over énde, en flaot aen ’t tieren,
En brult, en grimt, gelyk een hoop verwoede dieren. Doch in het groeien, en toenemen ginzer magt,
Zien wy veel anderen in rwyfeling gebragt,
Die, ganfeh verlegen door hun Eed in deezeelenden,
N iet weten zich aen deeze of geene zy te wenden.
Myn Koning onder wyl vermaentze tot hun Trou. Spitsbroeders! zegt hy, hoe! gehoorzaemtgy een Vrou ?
W y rukken voort, daer ’t volk vaft woedt, als uitgelaten. Met uirgetogen kling,langs grachtjangs markt,en ftraten.nbsp;En komen eindlyk de baldadige in ’t gezicht,
Alwaer de Tempel voor uw Vader is gedicht.
Daer ftont die fiere als ’t hooft der wederfpannelingen En vloekbarbaren, die haer met ontzach omringen.
De Tempeldeuren zyn ontfloten op haer woort,
Als de,ofïcrp'echtigheit dus haeftig wiert geftoort.
’T eerft dat wy deden, om haer’t vluchten te beletten, Was; met een fterke wacht de brug ftrax te bezetten,nbsp;Die op den fnellen droom, die hier voorbylpoelt, leit.nbsp;En Babel ganfeh en al van deze Ryxdadt fcheidt-Semiramis roept: Geón! laeteenvan beide leven lnbsp;K zal u myn bloet, of t bloet van deez verraders geven,nbsp;ddyn nieuwe Heerfehappy heeft immers elk behaegtj
É nbsp;nbsp;nbsp;Wan
-ocr page 82-Waer hygeop hedm tot getuigen zytgedaegt.
Tsy poogde voort te gaen, en had noch meer gefproken j Zo wy ’t niet hadden door onie aenval afgebroken;
Had gy gezien j met welk een kloekheit en gewelt Dit toeging, gy had u de zege alrê voorfpelt.
Myn Koning gt; nimmer in een heter woede ontfteken , Zag ’t gulpent bloet met vreugt nu ftromen, als by beken.nbsp;Dat zich thans mengde met den Tigris daer hy vloeit.nbsp;Atergatis.
Goón! mogt Ik horen dat zy waren uitgeroeit.
SiBIRTlUS.
Die felle flachtinge en ophopinge van lyken,
Waer voor de grootile Helt zou deinzen en bezwyken, Braveerde uw vyandin, zo moedig toegeruft.
Zy 1'cheen een bofchleeuwin op menfcbe bloet beluft, Myn'volk-, fchreeutfeuitj blyftfiaenlikzalu'wnaemdomnbsp;Jteigerea
Tot aen de ft arren, to ge wvo hulp my niet wilt weigeren.
De donder van haer ftem gaf aen dat woort gewicht;
De zwarte winkbraeu, kracht aen ’t dreigende gezicht. Hoe ftonteen ieder die haer zag voor’t hooft geüagen 1nbsp;Zy baerde tefïens veel verwondring en behagen.
Ja zelfeen menigte riep uit: deeze Amazoony Zo onverfchrokken, voegt de fcepter en de kroon.
Wy moeften zelf van hun het aerzelen befchouwen,
Daer wy ons dorften voor het zekerfte op vertrouwen. Dit pynt Ciaxares: hy graeutze toe, houtftant,
TVaer vlugtgy , haters van uw eige?t Vaderlant ?
Maer och! ’t fcheen dat dit Ryk te diep in ’s Hemels toren Gewikkelt was; want al zyn icver was verloren.
Hy zag ze deinzen, en geraekt door vreeze en fchrik r Zy wykenaf, zelfop’tvoordeeligfte ogenblik.
Myn Vorft verzuchtte 5 o Goón y ik zie uw haet ontfteken. Wel aen, 'k zalftieuvlen , mag ik myn Meeftres niet wreken.nbsp;Hy vliegt vol wanhoop door de fpieflen met gewelt gt;
Van niemant anders dan van my alleen verzclt;
En komt Semiramis al woedende aengevlogen,
OF DE DOOT VAN NINÜS. 67 H y vat het ftael, terwyl hy blixemt met zyn ogen jnbsp;Mikt haerna’t harte, en zégt ,fterfMoorderes! maer ach!nbsp;Hier gold noch kracht, noch moedt. die fhode ontwyktnbsp;den flag
Door Beffus tuflchenkomft; die hacr het leven fpaerde gt; Maer zelf den fleek in ’t harte ontfangt, en ftort ter aerde.nbsp;Atergatis.
Dank hogen Hemel! ’k vind myn rampen iets verzacht, Nu die lafhartige en verwaende is omgebragt.
SiBI RTIUS.
Deez on verzaegtheit van uw Minnaer gt; zo verbolgen gt; Ontftak in velen moedt, die zy ne fchreden volgen:
Dn ’t fcheen Mevrou gt; dat wy de zege nu alrê Wegdroegen j dat de Goón verhoorden onze bênbsp;Want wy dus fchielyk door de wapens heengedrongen,nbsp;Dn ’t vyandlyke Hcir zich ziende op ’t felfl: befprongen jnbsp;Deraekte dit ontfehaert en in verlegenheit.
Semiramis zag nu haer ftralFe en dootbereit j ^dien de Hemel niet zo ras voor ieders oogennbsp;Dlaerblyklyk had getoont, dat hy ’t niet wou gedogen.
heldre dagh, die zich beftendig toonde en klaer, j^randert ylings in een nacht ganfch zwart en naer.
F was of de duiftre lucht op ons zou nederdalen Door donderflagen, en gevreesde blixemltralen.
Het Aertryk fchud! de Tempel beeft! de Hemel zugt!
De bange krygsman vliedt met yzelyk gerucht!
En de allerftoutfte voelt zyn hart door fchrik benepen gt;
En vreeft op ’t vrezelykft te werden aengegrepen.
Ferwyl dus alles ftont gefchapen, en dit uur De wolken barften van al ’t water, cn al ’t vuur,
Zien wy d’Aertswichelaer , verrukt en opgetogen gt;
¦Den drempel aftreên. Goón! wat ernft blonk in zyn ogen! Dae^ hy in ’t ingewant van een uitheemfeh gedrocht,
Dp ’t heili^fte aengedaen, ’t geheim der dingen zocht, bee» ontweer, zegt hy, weete u angft in V hart te ¦voeden,nbsp;e Goden , magtig volk ! verhinderen dit vjoeden.nbsp;taek dit gevecht, ontvlie hun toorn eer z,e u verplet.
68 S E M I R A M I S,
’K hewd unit huti n*em, dat gyuvn haet verz.et.
JE» laet uw grootheit eerji, doorhaer , die gy wilt doden y Ten Hemelfieigeren, op 't voetfpoor van de Goden.
HeparelrykeJiroom, in’t alleredtlfl lant,
Haer Vader Liber heeft x.yn krygsflandaert geplant,
Ganfch Ahijfnté , dat zich het hart voelt fchroeien ,
Alwaer ’tgejlarnte roof de huiden, ’ï lant doet gloeien, Maektgy u cynsbaer in het kort door haer beleit,
Hie y met haer eigen naem, ook duwe alom verbreidt.
He tyt kome echter, dat de wraek op 't heetjl verbolgen j He misdoet geejlen zal, en bloediglyk vervolgen.
He one die neiging, die. uwVorfl den doot^eek gafy Sleep door een waerde bant de elendigetok in’tgraf.
Laet zy regereny maermeteen voor’tf erven beven.
Heflam van Helus zal u weder wetten geven,
Tjw Jmart verzet zich door een Vorflelyken Trtu.
Volg dan den wilder Goon, in deez door lucht e Vrou.
Hier zwygt hy,en al’t volk verket zyn angft en fchromen, Door z.ulk een godfpraek op ’t gevoeligfte ingenomen.nbsp;Semiramis gevoelt een heimely ken fchrik ynbsp;Ondanx haer vreugt, op dit denkwaerdig ogenblik.
IJ w Minnaer foiaekt, in al zy n bly fchap en genoegen gt; Van haer verloffinge den ipyt en ’t pynlyk wroegen,nbsp;Doch moet zich trooften y en fpoed zich ter Tempel in gt;nbsp;En offert aen de Goón, verzelt van de Vorftin.
Daer komenze Mevrou.
Atergatis.
De ftraf volgt haere hielen.
Dit is genoeg voor groote en hooggebore zielen.
-ocr page 85-OF DE DOOT VAN NINUS. 69
ZEVENDE TONEEL.
Semiramis aen de eene^ Cl A x A R E ®n de andere z,yde, Atergatis, Sibirtius,Tha-LESTRIS, ThERES^ LyfWACHT,nbsp;en gevolg van Ajjiriers en Baktrianiers.
NS E M I R A M I S.
u valt Semiramis de werelt zelf te kleen.
Zy neemt Ciaxares tot bontgenoot alleen.
Prinfcs leg af uwhaet, en dove in’t einde uw toren.
Het Godendom heeft my Affirië befchoren.
Ciaxares.
Gy Tiet my keren, doch door ’t opperfte befluit, Dezegeprael, Mevrou, die gy verwacht, gefluit.
Ach! zie my Ichaemroot u genaken onder de ogen.
Gy moet Semiramis als Koningin gedogen.
Atergatis.
'T zy verre ó dapper Helt! dat ik u wyten zou ’T nootlottige bellier, ik ken uw liefde en trou,
En weet wat ik u ben verfchuldigt na dit flryden.
My paft niet anders dan myn hart u toe te wyden.
’K. Zal nevens u den troon van Medië betreen.
Vergun flechts eerfl dat ik myn Broeders doot beween.
En gy Mevrou, ’k zie u Meeftrelïe van myn ftaten : Regeer! de Godlpraek wil dat ik u niet zal haten.
Brei uwgezach uit. dwing door wapens engewelt.
Het zelve orakel, dat u onheil heeft voorfpelt,
Betuige ik echter in dat opzicht te beminnen,
Maek u de magtigfte van’s werelts Koninginnen.
Ik kies een andre lucht, en late u dit gebiedt,
Maer weiger my den Prins, de telg myns Broeders niet. Semiramis.
Geenzins Mevrou, hy kan na Medië u verzeilen.
Zyn tegenwoordigheit alhier, zou my ontftcllen • yercenenwe onze magt gt; nu ge u vereent door de Echt,
70 SEMIRAMI S,
Op dat de vrientfchap aen twee Kronen bly v’ gehecht. Giaxares.
Ik neem uw voorftel aen, en zal aen alle kanten,
Myn legervaenen by uw krygsftandaerden planten. Semiramis.
Noit werde Ninus glans door ’t fterven uitgedooft.
Hem zy een eerezuil van myne hant belooft.
Komt 5 laten wy met pracht en ftaetgy de uitvaert vieren, En volgen’t lykgebaer der llrydtbaere Affirieren.
'Einde van het vyfde en laetjle Bedrjf.
-ocr page 87-De Staten van Holland endeWeftvriedand doen te weten, alfoo ons vertoont is by de Regenten van het Burger Weeshuis endenbsp;^ude Mannenhuis der Stad Amfterdara.en, in die qualiteyt.te famennbsp;^ygenaars, mitsgaders Regenten van den Schouburg aldaar, darfy,nbsp;quot;“Pplianten , federt eenige Jaren hebbende gejouitfeert van onfennbsp;^ftroyeofPrivilegievan dato 21 Maiiögp. waar by wy aan henSup-Plianten, in hun qualiteyt hadden gelieven te confenteren, accorderen,nbsp;*nde Oftroyeren, datfy, gedurende den tyd van vyftieneerfl: achternbsp;*snvolgendeJaren,deWetcken, diedoenmaalstendienfte van hetnbsp;Tooneel reers gedrukt waren, ende van tyd tot tyd, nog vorder in hetnbsp;‘‘gt gebracht, ende ten Tooneele gevoert foude werden, alleen foudenbsp;'’’ogen drukken, doen drukken, uytgeven ende verkopen, nu onder-''onden,dat de Jaren,by het voorgemelde ons Oilroy of Privilegie ge,nbsp;haamt.op den 21 dezer Maand Mai was komen te expirerenjende de-de Supplianten ten meeften dienlle van de Schouburg, (waar vannbsp;hunne refpeilive Godshuyfen onder andere, mede moeiten werdennbsp;l^fuiVenteert ,) de voorgemelde Werken, foo van Treurfpellen, Bly.nbsp;'pellen,Kluchten,alsanders,diereetsgedrukt, en tenTooneelege-^oert waren, of in het tdekomende gedrukt,en tenTooneele gevoertnbsp;hiude mogen werden, geerne alleen, gelyk voorheenen, fouden bly-'en drukken,doen drukken,uytgeven en verkopen,ren eynde defelvenbsp;Werken, door het nadrukken van andere , haar luyflrer, foo in taal, alsnbsp;^^Pflkonlt.niet mogten komen te verliefen, dog dat fulks aan hen Supplianten,na de expiratie van het bovengemelde ons Octroy ; en fulksnbsp;t‘a den 21 Mai dezes Jaars 1714, niet gepermitteert foude wefen , foonbsp;jonden fy Supplianten hun genooifaakr fig te keeren tot ons, onderdanig verfoekende, datwy aan hen Supplianten, in harebovenge-*tgt;eldequalireyr,'geliefden te verleenen prolongatie van het voorfz.nbsp;Odtroy of Privilegie,omme de voorfz. Werken,foo van Treurfpellen,nbsp;Blyfpellen, Kluchten alsatidere , reers gemaakt en tenTooneele ge-'oert.enalsnogin het ligtre brengen ende ten Tooneele te voeren,nbsp;den ryd van vyftien eerft achter een volgende Jaren, alleen te mogennbsp;drukken en verkopen . of te doen drukken en verkopen, met verbodnbsp;allen andere op ieekere hoge penen, by ons daar tegen te ftaiiie-fcn in communi forma; So is’t dat wy de fake.ende ’t voorfz. verfoeknbsp;®vergenierkr hebben de, ende genegen wefende,ter bede van de Supplianten, uyt onfe rechte wetenfch3p,Souveraine magtenauthoriteyr,nbsp;defelve Supplianten geconfenreert, geaccordeert ende geodfroyeertnbsp;nebben, conlenteren, accorderen ende odiroyeren, haarby deezen,nbsp;‘J^tfygt;geduurendeden tyd van vyftien eerft agrer een volgende jaarennbsp;de voorfz. Werken, foo van Treurfpellen, Blyfpellen, Kluchten als
an-
-ocr page 88-andere.reets gemaakt endetenTooneelegevoert, en alsnog'in’tlichr te brengen, ende ten Tooneele te,voeren; binnen de voorfz. onzenbsp;Landen alleen fullen, by continuatie.mogen drukken,doen drukken,nbsp;uytgeven en verkopen , verbiedende daarom allen en een ygelyk, denbsp;voorfz. Werken, in't geheel ofte ten deele, naar te drukken, oftenbsp;elders naargedrukt, binnen den fel ven onfen Lande te brengen, uyt tenbsp;geven, ofte verkopen, op de verbeurte van alle de naargedrukte, in*nbsp;gebragre.ofte verkogte exemplaren,ende een boete van drie honderdnbsp;guldens,daar en boven te verbeuren, te appliceren een darde part voornbsp;den Officier, die de calangie doen fal, een darde part voor den Armennbsp;der Plaatfen daar ’t cafus voorvallen fal, ende het refterende dardenbsp;part voor de Supplianten, alles in dien verftande.dat wy deSupplian-ten met defen onfen Octroye alleen willende gratificeren tot verhoe*nbsp;dingevan hare fchade door het nadrukken van de voorfz. Werken ,nbsp;daar door in genigen deele verltaan deninhoude van dien re authori-feren, ofte te ad vouëren, ende veel min de felve onder onfe Ptotexienbsp;ende befchermingeeenig meerder credit, aanfien, of reputatie te geven, nemaar de Supplianten in cas daar inne iets onbehoorlyks zoudenbsp;influëren, alle het felve tot haren lafte fullen gehouden welen te verantwoorden, tot dien eynde wel expreflelyk begeerende,dat by aldieanbsp;fy defe onfen Oöroye, voor devoorfz. Werken fullen willen ftellen,nbsp;daar van geen geabbrevieerde ofte gecontraheerde mentie fullen mogen maken, nemaar gehouden fullen wefen het felve,Oótroy in ’t ge inbsp;heel, en fonder eenige Omiffie, daar voor te drukken, ofre te doe»nbsp;drukken, ende dat l'yj gehouden fullen fyn een exemplaar van denbsp;voorfz. Welken, gebonden cn wel geconditioneeit, te brengen in denbsp;Bibliotheecq van onfe Univerfiteyt tot Leyden,ende daar vanbehoor-lyk te doen blyken, alles op pene van het efietf van dien te verliezen,nbsp;ende ten eynde de Supplianten defen onfen Odtroyeende coiifentenbsp;mogen genieten als naar behooren , lallen wy allen ende een ygeiyk ,nbsp;die’t aangaan mag, darfy de Supplianten vanden inhoude van dezennbsp;doen laten ende gedogen, rulleiyk, vredelyk, ende volkomentlyknbsp;genierenende gebtuyken, ceflerende allebelet ter contrarie. Gedaannbsp;indenHage, onder onfengrooren Zegele, hier aan doen hangen opnbsp;den drie entwinrigften Mai, in’t Jaar onfesHeer en Zaligmakers,nbsp;feventien honderd en veertien.
Ter ordonnantie van deStaten
De Regenten van ’t Wees- en Oude Mannenhuis hebben, in hunne voorfchreven qualiteit, het recht van deeze Privilegie voornbsp;SEMIRAMIS , of de DOOT vanNINUS , Treurfpel,nbsp;vergund aan de Erfgenamen van J. Lescajije ennbsp;Rank. In Amfltldam den 4 Decemhn 1718.