Z E L M I R E

treurspel.

Gevolgd naar het Frahsche

VAN DEN HEERE

DE BELLO Y.

Ahflulit bunc tandem Riifini pana tumultuin Abfolvitque Deos.

Te AMSTELDAM,

T3y I z A A K D DIM, op den Cingel, tusfchen de War* moesgracht en de Drie-Koningftraat, J76S.

Mm Frivilegia

TO E JV T I N G,

AAN DEN HEERE

JACOB VAN STAMHORST,

BEMINNAAR EN OEFENAAR.

DER DICHTKUNST.

ierd fteeds de fchoone Poëzy By haar Meceeneii blyde ontfangen ,

Wier oordeel, van vooroordeel vry,

Hen yvren doet voor haar belangen,

Waar vind zy echter meerder gunst Dan by een’ Oefnaar-zelv’ van haar verheven kunst ?

A 2 nbsp;nbsp;nbsp;In

in die bewustheid durft ^y ’t waagea

U, Stamhorst! Febus echte Zoon!

Een Vrucht haars arbeids op te draageu;

U, wieu reeds tweemaal de ecrckroon Wierd door Melpomene gefclionken,

Toen gy den S chouwburg deed met dichtjuweelen pronken.

Zy leid een weêrgaêlooze Vrouw,

Verdrukt door bange tegenfpoeden,

Z E LJUIR E, wier onfehatbre trouw Het heerlykü’ blinkt in ’t hevigft’ woedennbsp;Der Kroonzucht, die haar’ Stam verraad,

Op ’t hooge Treurtooneel in ’t Nederduitsch gewaad.

Zy wyd die Baak van deugdw.aardeering,

Dat achtbaar Wonder der Natuur,

Der Huwlyksliefde en Vaderëering,

Bezield door zeldzaam heldenvuur,

Dat waardig Voorwerp van ontferming Aan uwe heuschheid toe, gerust op uw befcherming.

Z E L MIR E ftoort zich aan geen’ fmaad, Waarmee de Nyd haar durft befpringen;

Aan geen Anthénors, die uit haat Haar poogen haaren roem te ontwringen;

Die, met een loosvermomd gezicht.

Haar ’t licht misgunnen en zelf fchuw zyn voor het licht.

, nbsp;nbsp;nbsp;Uw

V o o R B E R I C H T.

J'^J^aarfcbynlyk zal het den meesten Dicht- en Schouwburgminnaaren bekend zyn dat reeds vóórnbsp;drie jaaren eene Navolging Z e l m i r E, doornbsp;den Heere De Belloy in Frankryk ten too-neele gevoerd^ in onze taaie gedrukt is; en vee-len van ben zullen mooglyk denken dat wy van gedachten waren die Navolging zodanig te kunnennbsp;verbeteren als de oude berymingen van Pompe-jus en Horatius mzenlyk door Dichters van onzenbsp;eeuwe verbeterd zyn. Doch opdat men tegen dienbsp;Vertaaling en ons oogmerk geene nadeelige denkbeelden opvatten, of onheufche aanmerkingen verfprei-den zou, zo hebben wy in dit Voorbericht recht-Jlreeks de oorzaak willen melden, die ons tot deezenbsp;nieuwe Navolging der Zelmire beeft aange-

De Wel-Ed: Heeren Regenten van bet Wees-en Oudemannenhuis, en uit dien hoofde tevens Regenten van den Schouwburg , ons in den jaare 1764 te kennen gegeeven hebbende dat hun Wel-Ed: gaarne wenschten eene Vertaaling van ditnbsp;Treurfpel, ten • voordeele der twee gejioemde Godshuizen, uit banden van ons Kunstgenootfchap tenbsp;zien V hebben wy, het ftuk der moeite wel voaardig

oor-

PERSOONER

Polidoor, Koning van Lesh»!.

Zelmire, Dochter van Polidoor.

Ilus, Trojaanscb Prins, Echtgenoot van Zelmire.

Anthenor, Prins van de7i bloede der Koningenvan Lesbos.

R H A M N E s, Opperbevelhebber der Lesbiaanfcbe Leger* benden.

Ema, Vertrouwde van Zelmire.

Eüriales, Trojaanse]} Krygsüver[le.

Een Thracische Soldaat.

Priesters, Burgers en Soldaaten van Lesbos.

Trojaanfche en Thracifche Soldaaten.

Het TOONEEL is te LESBOSi

En verheeld eene genoegzaame iiitgeftrektbeid van grond ^ ter wederzyde met Doornen, en Verders met Kot-Jen, aan den oever der Zee, hy de Jlad Mity-lene. Aan de eene zyde vertoont zich een Tempel , tegen over welken de weg naar denbsp;Stad ligt; en in ’t verfebiet ziet men eennbsp;Graftombe.

treurspel.

EERSTE BEDRYF.

EERSTE TOONEEL. Zelmire, Ema.

Zelmire, Ema volgende, die naar den

Wkant des Tempels vlied. nbsp;nbsp;nbsp;(klagten!

aarde Ema! gy ontvlucht me ? ik volg u; hoor myn Ach .'laat myn’ traanenvloed i»v grimmigheid verzachten!nbsp;Hoor uw Prinfês!

Ema.

Kan ik u hooren zonder fchrik ? Ontaarde Koningstelg!

Zelmire.

Bedaar een oogenblik,

Myn’ Broeders Vadermoord is door de Go6n gewroken.... Ema,

Het heeft zyn wreedheid aan uw’ byftand niet ontbroken: Zyn wanbedryf en dood zyn me, op myn komst, gemeld.nbsp;Maar, beef! dcwyl zyn val u ’t zelfde lot voorfpelt.nbsp;Slaat toe, 6 Goden!

(Zy doet nog eenigefebreden naar den Tempel,') Zelmire, baar wederhoudende.

Blyf! ken my te recht. Verblinde! 5 Gy, die, fints myn jeugd, zo teder my beminde!

Acht KV dit hart,waarïn ge uw deugd vond, uwe trouw,

A nbsp;nbsp;nbsp;'Zo

a nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E.

Zo eerloos, dat het lich met moord bezocdlen zou ?

QMet eene zachte Jlem, en rondom ziende )

Ach! vcrr’ van’t middel tot myns Vaders valteltrekkeii, Ben ik het,die hern’t woên myns Broeders wist teonttrck-E M A.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(ken.

Hoe! Polidoor —

Ze LM I RE.

Hy leett.

Em A.

Myn Vorst! .... Wat grootsch beftaan!.... Zelmire.

.Bedwinguw drift; uw vreugd jaagt me angst en fiddring aan. Eén woord baart zynbederf.... Watdorstikuontvouwen!nbsp;Helaas! myn beeveud hart doemt reeds zyn dwaas vertrou-E M A.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(wen.

Zelmire! vreest ge my?

Zelmire.

6 Ja, in dit geval,

Vergeef’t my, vreeze ik u, myne Ema! ja’t heelal.

Ik zou u, zo ge my niet moest tot hulp verflrekken, Ondanks uw trouw,’t verblyfmyns Vaders nooit ontdekken :

Maar ’k waakte alléén vergeefs voor zyn behoudenis.

Ik merk te klaar dat my uw byftand noodig is.

Zie, by decz' Tempel, daar uw af keer pay deed weenen, Dit ruime grafgewelf, niet yerr’ van Mitylenen,

Omringd van menig rots, die ’t woên der zee weêrftaat, En oud cipresfenlocf, der dooden droef iieraad.

Daar eert men de asfehen nog van Lesbos Opperhccren. Daar moet myn Pader ’t licht, offehoon hy leeft, ontbeeren.nbsp;6 Heldcnfchimmen, die hy allen flreeft voorby!

U w Zoon verzelt u reeds, fchoon hy nog leevend zy. Gy fpaart zyn’ ouderdom, van ’s moorders woedeonthe-’t Verblyf der dooden is een vryburg voor zyn leven. (ven.nbsp;Ema.

Door welk een wonder hebt gy ’t moorders rot misleid,

E»

T R E Ü R S P E L. 3

En elk doen denken dat uw woeste onmenschlykheid..? Z E L MI R E.

’k Zal, in dit eciriaam oord, u die verborgenheden,

Die myne vadermin vernuttig wist te fmeeden, Vertrouwen, en een reeks van wondren u ontleen.

Die zelfs het Godendom myn’ Vader fchuldig fcheen.

U w teerheid groeije als ik de myne u af zal maaien:

Ik wil u, ongeveinsd, myn hartsgeheim verhaalen.

’t Lot, dat te Samos u een’ tyd vertoeven deed,

Bragt Lesbos, verr’ van u, terwyl in ’t doodlykfl’ leed; Als Ilus, myn Gemaal, door Tros, uit deeze ftreekennbsp;Te rug ontboón wierd, om zyn Vaderland te wreeken:nbsp;Zyn afzyn, ’t wreed begin van onzen tegenfpoed,

Gaf fnoaden Azor en zyn’ aanhang nieuwen moed.

Die Booswicht,door de Goön ten Broeder mygegeeven, Dorst roekloos dingen naar zyns Vaders troon en leven;nbsp;In ’t wanbedryf volleerd door hen, wier fnood gedragnbsp;Zich ftreelt met grooter Ifaat, by d’ omkeer van ’t gezag.nbsp;Vergramde Polidoor wilde op dien Staatsverradernbsp;De rechten wreeken van natuur en kroon te gader;

Doch ’t vaderlyk gemoed, alleen gelfreiig uit nood,

Had hem wel ftraf bereid, maar eischte nooit zyn’ dood. Die trotfche, wien het heir gelyk een’ afgod eerde,nbsp;Terwyl ’t, door zyn beleid, drie jaaren triomfeerde.

Die God van ’t wuft Gemeen, die, in zyn Vaderllad, Een’ heilftand moede was, dien hy onwaard bezat.

Had reeds de Thraciërs met hem doen faamenfpannen, Die fluts, tot moord gehuurd, ons handlen als tirannen,nbsp;Als vrekke ontëerders van ’s Lands zeden, ons verraên,nbsp;Schoon zy betaald zyn om getrouw ons vöör te (taan.nbsp;Arglistige Azor had elks hart in ’t kwaad gewikkeld.

Hy veinsde dat de Vorst, door argwaan aangeprikkeld, Hem wilde opöftfen aan zyn woede en grimmigheid;

Dat reeds vergif of ftaal was tot zyn’ val bereid.

Zyn Volk rukte, op die maare, in Mitylenes wallen: Hier wierd ik met myn’ Zoon en Vader overvallen,

A a

4 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E, . '

En moest, op ’t wreedfl' gedreigd met grootcr ramp cn Myn’ rouw cn tederheid verkroppen in myn hart. (fmart,nbsp;Ema.

Rampzalig Koning! dorst, in alle uwe ongelukken,

Uw eigen Telg de kroon uw achtbaar hoofd ontrukken? Ziedaar den fchandprys van d’ ondankbren Onderzaat,

Voor dertig jaaren deugd en zorgen voor den Staat!

Tegen Zelmire.

Kost gy ten minften niet, voor een’ gevangen Vader,

De woede ontwaapnen van dien fnooden Ryksverrader ? Zelmire.

Neen; door myn droefgeweenwierdhy nog meer verhard, ’k Moest hem misleiden, toen hy doof was voor mynnbsp;fmait.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;*

Wy doen een’ Booswichtrcchtwanneerwyhembclaagcn. Myn vadermin deed my een’ nutten aanflag waagen.

Ik llemde in Azors woede; ik prees zyn fnood beftaan: Dus kwam ik d’ uitflag vddr van zyne gruweldaên.

Elk ftervling, ’t zy oprecht, of vol van boezemvlekken, Waant zyns gelyken Iteeds in anderen te ontdekken-:

Dus dacht my Azor zo ontaard te zyn, als hy.

’k Ontwrong hem een ontwerp ’t geen hy verborg voor my. De wreedaart,die den Vorst zyn vryheid had ontnomen ,nbsp;Wilde in het heimlyk hem door honger om doen komen.nbsp;Ema.

Go6n!

Zelmire.

In den hoogden nood keerde ik het misdryf af.

’k Vond een’ Soldaat die tot den Eurgt my toegang gaf: Doch, wreed door zwakheid, trouw door lade pligtbc-tooning.

Ontnam hy my de fpys, die ’k aanbragt voor den Koning. ’k Tree echter in: ik vind hem liggen op den grond: (mond:nbsp;Het doodzweet breekt hem uit; de droefheid fluit zyn’nbsp;Ik druk hem in myn’arm :hy, moedloos, fchier bezweken.nbsp;Zieltoogde, zuchtte, weende,cn kon byna niet fpreeken.

’k Gaf

TREURSPEL. 5

’k Gaf toen Natuur gehoor: zy wilde dat myn trouw, Tot haar nog grooter roem, haar wet verandren zou.

De grootfte ontlleltcnis zal nimmer haar doen zwichten. Natuur kan woudreu in den hoogltcn nood verrichten.

’k Heb,met myn borst,den melk,het vocdfel voor myn’ Myn’ droeven Vader tot verkwikking aangeboón: (Zoon,nbsp;Myn wanhoop, zyn gevaar, de traanen die myn wangennbsp;Afvlociden, dwongen hem die achtbre hulp te ontfangen.nbsp;Ema.

Zelmire! ik ftaa verrukt door onverwachte vreugd.

Duld dat ik u omhclze, en juiche om uwe deugd. Verwondring, tederheid, ontroering, mededoogen,

’t Perst all’ een’ traanenvloed van blydfchap uit myne 00-Zelmire. nbsp;nbsp;nbsp;(gen.

Een Thraciër wierd zelfs ontroerd op dat gezicht.

Zyn komst verraste my in ’t oefnen van myn’ pligt: (ken, Maar’tonbeweegly kit’ hart, wanneer’t Natuur hoort fpree-Is, eer men ’t denkt,vermurwd,en op haar llem bezweken.

Hy fchcen als door den God, die me aanblies, overmand, En bood me, om myne deugd verbaasd, flraksonderftand.nbsp;Myn Vader,door zyn hulp den kerker zyndc ontvloden.nbsp;Vond tot zyn veiligheid een fchuiiplaats hier by dooden.nbsp;Dit was nog niet genoeg; ’k moest Azor, eer hy ’t wist,nbsp;Van dit geliefde pand verwydren door myn list.nbsp;ik moest zyn wreedheid aan een ander oord bcpaalcn,

En ging hem zelf devluchtmyns Vaders’teerft’verhaalen. Ik veinsde dat de Vorst, door vrienden ftout gefchaakt,nbsp;In Ceres Tempel was in veiligheid geraakt,

.Alwaar Gloanthes, die den Koning hoog waardeerde. Met weinig Krygsvolk zich nog wezentlyk verweerde.nbsp;Goón ! wie voorzag die nieuwe en wreede gruweldadn ?nbsp;Men brengt van allen kant Ontdoken toortfen aan,

En woedende Azor doet, door ecrvergecten handen

Dat groot,dat trotsch gebouw tot puin en asch verbranden.

Heeft een ontmenscht gemoed ooit eerbied voordeG^^^^i-^

A o nbsp;nbsp;nbsp;Maar

6 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Maar dees geheiligde asch, waarin die fnoode Zoon (wen, De naare grafplaats van ïyn’ Koning waant te aanfchou-Kon myn godvruchtc list het best verborgen houên.

E M A.

Dus word gy, daar hy u het leven is verpligt,

Als de oorzaak van zyn’ dood, door ieder valsch beticht. AchÜaat my aan uw kniêneen drift,die onrechtvaardig....

Zelmire., baar opbeffende.

Nu ze onrechtvaardig is, is zy te meer roemwaardig:

Ik eerde een gramfchap die my heimlyk Hortte in rouw: U w haat gaf my terftondverzeekring van uw trouw. (ten.

Myn ramp heeft my tcnprooijeaan’twreedilelotgelaa-Myn grootfte vreugd is hen te minnen die my haatcn;

En ik verfoei het Volk, welks laage ziel my acht. Omdat het waant dat ik myn’ Vader heb geflagt.

Wil,op myn voorbeeld,hi die dwaalingelkverflerken. Tracht, nevens my ,het heil uws Meesters uit te werken.nbsp;De zon heeft driewerf reeds gepraald aan ’s hemels trans,nbsp;Sints hem dit duister graf verbergt voor haaren glans,

En ik zyn’ ouderdom bedekt kom onderfchraagen (Oj) den Tempel wyzende.)

Met giften, die in fchyn den Goón zyn opgedraagen.

Bewaak deez’ plaats rondom; de ichrik ontroert myn Nu ’k Azors ondergang aan hem ontdekken moet. (bloed,nbsp;’k Zal,buiten ’t aaklig graf,dit voorval hem ontvouwen;nbsp;Ten minden zal hy ’t licht één oogenblik aanfehouwen.nbsp;Kom, nadren wy.

(Zy doet eenige febreden achterwaarts, loudende Ema by de hand.)

Ema.

Gy beeft!

Z E L MIR E j ftiljlaande.

Ach! zie, hoe fmts het uur Van die gewyde daad, dat wonder der Natuur,

Myn liefde en tederheid vergroot zyn voor myn’ Vader, ilv' voel op zyn gezicht, zyn’ naam cn item te gader,

Esq

treurspel.

Een zachte drift ontltaau in myn gefolterd hart,

Myri bloed geheel ontroerd , myn zinnen gantsch verward. Een nieuwe zucht, die tot zyn hulp my aan komt fpooren.nbsp;Maakt de infpraak der Natuur veel fterker dan te vooren.nbsp;(Zy treed in de Graftombe.)

E M A, heengaande,

6 Goón, die zelfs de deugd uw’ toorn doet ondergaan! Verdient ze, als zy u volgt, uw Eraf ten doel te liaan

TWEEDE TOONEEL.

Polidoor, Zelmire.

Polidoor, uit de Graftombe komende,

Men onderfieund door Zelmire.

yn Dochter! onderlteun myne afgematte leden. Schraag, fchraag myn’ ouderdom; bellier myn zwakkenbsp;{Hy nadert langfaam.) (fchreden.nbsp;Ik llaa myn fcheemrend oog vcigeefs naar ’s hemels trans.nbsp;Voor myn bedwelmd gezicht verbergt herlicht zyn’glans:nbsp;’k Ontdek heteindlyk : ’k mag u nogmaals dank bewyzen....nbsp;Achi’t leven is me een last, waarvoor ik thans moet yzen.nbsp;Neen,’k moet het minnen, wyl ’teen gift is van uw deugd;nbsp;Kan ik my immer wel hcrïmiren, zonder vreugd,

Het uur, waarïn ik, door gebrek by na verflonden,

Een tweede Moeder in myn Dochter heb gevonden Ik zie in u veréénd, door ’t voorbeeld dat gy geett,

De rechten, die Natuur altoos gefcheiden heeft.

Zy, die ik ’t leven gaf, en ’t licht my heeft gefchonken, Zal fteeds myn teedre ziel in dubblc liefde ontvonken.nbsp;Welk een vertroostend heil, welk een onfehatbaar zoetnbsp;Stort uwe godsvrucht uit op all’ myn’ tegenfpoed!nbsp;Zelmire.

Verdient zo kleen een dienst by u zo veel belooning? Weet dat die vadermin, die teedre pligtbetooning,

Den naam van godsvrucht waard’by elk die deugd bemint, A 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Door

8 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Door keur het edelfte is, daar ik vermaak in vind.

Myne eerfte hulde is aandeGoón, wier gunst wy roemen : Maar ’k zal myn’Vader (leeds myn’God op aarde noemen.

Doch fpaaren we onze vreugd tot beter’ tyd, Mynheer! De Hemel vleit ons met een’ blyden ommekeer:

Wy zien zyn felle wraak reeds onzen wensch vóórkomen: 't Is uit met Azor.

Polidoor.

Goón!

Z E L MIR E. nbsp;nbsp;nbsp;(men;

Men heeft hem ’t licht beno-J-Icm,met drie vv'onden,in zyn tent deez’nacht vermoord; En vruchtloos word alsnog zyn moordcr nagefpoord.nbsp;Polidoor.

6 Goden!moet myn Zoon,myn hoop in vroeger dagen, My, nu hy derft, flechts zyn geboorte doen beklaagen?nbsp;Ik zie in d eind’van myn’Vervolger mybevryd! (ilryd!...nbsp;Maar, ach! hy was myn Zoon!... Wat omkeer 1 wel k eennbsp;Ach I kon ik denken, toen gy hem my gaaft voordcezen,nbsp;Dat ik u voor zyn’ dood daarna zou dankbaar weczen.^

Z E L M IR E.

Zyn dood dreigt u elk uur met nieuwen tegenfpoed.

Het Leger heeft hem wraak gezworen: ’t is verwoed. Gy weet hoe hy van ’t Volk alom wierd aangebeden.nbsp;Polidoor,

Wie was zo wel gevormd om’t hart des Volks te kneeden Als hy, wiens zacht gelaat de koelheid van ’t beleidnbsp;Steeds wist te paaren met het vuur der dapperheid;

Met gaaven pronkende, die ons in Helden hreelen, Doch, kwalyk aangelegd, de fnoodfte gruwlen teelfcn?nbsp;Hy wist de kunst, waardoor men ’t edelll’ hart verkracht,nbsp;Ach! heeft een zelfde (lam ii-beiden voortfebragt! (ken.

Maar ’t is nu tyd, Zelmire! om ons dit oord te onttrek-Laat ons het wreevlig Volk de waarheid (Iraks ontdekken, Zelmire.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(ziet.

yerge^ifscj) ontwerp, waarvan myn vrees niets goeds voor-

Hyt

TREURSPEL. 9

Het Krygsvolk is ontzind; braveer die wreedaarts niet. Zo ge u vertoonde aan ’t Volk, dat Azor heeft gehuldigd,nbsp;Wierd ge,als zyn moordenaar,door elk van henbefchul-Hun haat zou waancn dat gy waarlyk had verricht (digd:nbsp;Het yslyk gruwelftuk, waarmee gy word beticht.

De looze Booswicht, die, lints Azor is doorftootcn,

’t Staatzuchtig doel verbergt van zyne vloekgenooten,

Z al met den waan des V olks zyn voordeel doen, en, valsch, Het feit, door hem verricht, u fchuiven op den hals.

Zo de enkele argwaan, dien myn Broeder wist te kweeken, Het Volk in drift ontllak om zich op u te wrceken.

Wat zou het niet belfaan, indien het waarlyk dacht Dat gy, fchier in hunn’ arm,hem wreed had omgebragt?nbsp;Alyn Vader! laatcn wc ons dat groot gevaar onttrekken.nbsp;Anthénor zal de kroon ten trouwen fchutsheer'ftrckkcn;nbsp;Zy fchynt hem toegefchikt om zynen heldenaart.

Ik acht hem all’ den roem zyns eedlen Hamhuis waard’.

’k Doe, voor myn’ Zoon en my, thans affland van deez’ Staaten,

Door Azor fnood bevlekt, door ’t Godendom verlaaten. Anthénor zal gewis my toeflaan dat ik bynbsp;Alyn’ Egaê my vervoege, en voer’ myn’ Zoon met my.nbsp;’k Zal onder ’t aantal Volk, dat in decs tcgenfpoedenjnbsp;Als balling my verzelt, u voor ’t gevaar behoeden.nbsp;Polidoor.

Alaar gy, wier heldenmoed de deugd zo verr’ doet ga.an, Dat zelfs het Godendom daarvoor verbaasd moet Haan!nbsp;Duit gy dat allen, die rechtvaardigheid betrachten,

U medepligtig aan den moord uws Vaders achten.? Zelmire.

W.at fchaad een kwaade naam,als ’t hart de daad ontkent ? In vrede met ons-zclv’, weêrHaan we airwatonsfchend;nbsp;Daar anderszins een goede ons doet van fchrikverbleeken.nbsp;Als ’t hart in ’t heimelyk zyn vleitaal moet weêrfpreekea,nbsp;Aly dunkt ik hoor gerucht. Zou iemand ons befplén.?

i

10 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

DERDE TOONEEL.

Polidoor, Zelmire, Ema.

MEma. nbsp;nbsp;nbsp;(liên,

evrouw! ’t fchynt dat van verr’, by eenige Oorlogs-De Legerhoofden met Anthénor ons genaakcn.

Zelmire, verbaasd.

Vlucht, vlucht, Mynheer! tree in.

(Zy? verbergt Polidoor in de Graftombe.')

VIERDE TOONEEL.

Zelmire, Ema.

E M A.

T

il uwe ontroering ftaaken. Zy treeden tempelwaarts; en ’t Volk, naar allen fchyn,nbsp;Hetdenkt in ’t einde dat ’er waarlyk Goden lyn.

Dit ’s van Anthénors deugd eengrootsch,eenheerlyktee-Zelmire. nbsp;nbsp;nbsp;(ken.

Ik laat u hier: myn hart zou door myn aanzicht fpreeken; Myn oog zou my verraên. Blyf, Ema! volg uw’ pligt.nbsp;Slaa alles gade; en als Anthénor heett verrichtnbsp;Air ’t geene u kalmte baart,en my thans maakt verlegen.nbsp;Zal-ik hem fpreeken, en tot ons vertrek beweegen.

Go6n! dat myn Vader door uw goedheid zy bewaard! Spaart, fpaart uw evenbeeld op dees rampzalige aard’!nbsp;Laat ons die groote gunst in onzen nood erlangen,nbsp;Offehoon het waereldrond niet waard’ is dieteontfangen!nbsp;(Zyi vertrekt. baaren voeg neemenr/s tusfebennbsp;den Tempel en de Graftombe.)

V y F-

II

TREURSPEL. VYFDE 'I'OONEEL.

Anthenor, BPha M N E s , Legerhoofden , Lesbi-aanfcbe en Tbracifcbe Soldaaten; E m a , by den Tempel.

RüAMii’ES, tegen Antbénor. ynheer! ’t roept alles u op deez’ doorluchten troon.nbsp;Aiithénors deugd en ftam verwerven hem de kroon.nbsp;Anthenor.

Gy, Lesbiaanfche Schaarc en Thracifche Oorlogslieden! ’k Verlaat met fmart een’ troon, dien gy my aan komt bieden.nbsp;Hoe zoet is ’t als ons ’t Volk den fcepter waardig acht!nbsp;Maar Haat het geeven van decz’ troon in uwe magt?

De Hemel fchenkt u in Zelmires Zoon een’ Koning : Hem op te voeden voor zyn Volk, zy myn belooning. 'nbsp;Een’ goed’, een’ deugdzaam’ Vorst te vormen, zal veel meernbsp;Myne achting ryzen doen dan dat ik zelf regeer’.

Treed allen tempelwaarts om ’t offervuur te ontfteekcn. En voor uw’ nieuwen Vorst de Goón om gunst te finecken.nbsp;Ik volg u; maar ’t is nut dat ik aan Rhamnes meldnbsp;Wat achterdocht myn ziel om Azors moord beknelt:

’k Zal, zo myn yver u den daader aan kan brengen.

Het bloed des Vorftenbeuls haast met uw traanen mengen. (Zy ^eeden allen in den Tempel. Antbénor geeftnbsp;Erna een teeken om te vertrekken.)nbsp;ZESDE TOONEEL.nbsp;Anthenor, Rhamnes.

MR H A M N E S.

ynheer! duld dat ik hier voor irwTdangen pleit’. Myn yver tot uw heil verfchoont myn roekloosheid.

Uw weigering verbaast me; ik kan ’t.u niet vcrzwygcn. Uw recht,der Burgren Hem doet u ten rykstroonftygen,nbsp;En gy ,gy Haat dien af voor ’t kroost van een’ Trojaan!nbsp;Ecus Vreeindlings zoon ontrukt u’t loon voor uwe dain!nbsp;*kWist eertyds,uaar iny dacht,uw hartsgeheim te ontdekken:

Dat

12 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Dat hart fchynt niet gevormd om u’tgebied te onttrekken, ’k Merk dat in uw ontwerp iets groots, iets heerlyks is.nbsp;Verlicht my, biddeik, in dees diepeftiuisternis.

A N T H E N o R, ter zyde, nadat by Rbamnes een tee-ken gegeeven beeft om te zien of iemand ben befpied. Hy merkt myn list... Ik moet een’ Medeltauder zoeken:nbsp;Maar hy, dien ik verkies, mag wel die keur vervloeken.nbsp;Tegen Rbamnes.

Ik zal u toonen dat ik me op uw trouw verlaat.

Gy fproot uit duister bloed en tracht naar hooger ftaat: Uw roem, in ’t kiezen van de middlen onverfchillig,nbsp;Maakte u tot alles in uw’ Meesters dienst gewillig,nbsp;Dewyl het zelfbelang, bedekt met fchoon vernis,

Alléén de vvaare deugd der hovelingen is.

Ten doel aan de. yverzucht van Azors trotfche vrinden, Zoud ge u reeds, zonder my, in ballingfchap bevinden.nbsp;Ik was het, die voorlang u helde in ftaat en eer:

Dus zyt gy niets, zo ’k diene; en alles, zo ’k regeer.

’k Zal, op decs borgen, n myn oogmerk mededcclcn. (Icn.

Ja, Rhamnes! lints mynjeugd kon my de flaatzucht ftree-Den troon ontbeerend’, fchoon geteeld uit Vorstlyk bloed. Verduurde ik ftceds dien hoon in myn getergd gemoed.

Ik kon door geen geweld ooit tot myn oogmerk komen, Dies moest het alles zyn door flaatslist ondernofnen.

’k Heb Azors hart allengs tot woede en haat gebragt; Bewerkt dat door den Zoon de Vader wierd geflagt;

En Azor-zelv’, dien ik vervoerd heb tot trouwloosheid, Veréénde ik deezen nacht met de offers van zyn boosheid.

B H A M N E S.

Hoe! Gy? ^

A NTHENOR.

Hy fteunde al toos op ’s Krygsvolks hart en eed, En wierd nooit van zyn Wacht gevolgd, gelyk gy weet.nbsp;Hy deed zyn legerplaats, maar nooit zyn tent bewaaken.nbsp;Daar was het dat myn haat,door ongeduld aan’tblaaken.nbsp;Zich heeft naar wcnsch verkoeld in zyn misdaadig bloed;

Maar

TREURSPEL. 13

Maar ’k hoorde ’t nadren van een bende: ik week met fpoed; En naanwlyks had ik tyd my aan haar oog te onttrekken.nbsp;Ligt wist haar Azor, vddr zyn’ dood, myn’ naam te ontdek-Die vrecs-alléén kan myn ontwerp verydien; maar (ken.nbsp;Om dat te ftaaven. heb ik reeds de middlcn klaar.

’k Maak, door het vveigren van het opperde vermogen, Elk, die my ooit beticht, vooraf verdacht van logen;

En Ilus Zoon, nu V orst, geleverd in myn hand,

Strekt my, in ’t minft’ gevaar, een zeker onderpand.

Ge acht my te omzichtig om zyn’ levensloop te rekken Tot hy zichzelven kenne, of vrees in my kan wekken.nbsp;Hy ftrekk’ my tot een borg in ’t nypen van den nood:nbsp;Maar ’t uur van myne rust zy ’t uur ook van zyn’ dood.nbsp;R H A M N E S.

Zult gy Zelnn'rc niet naar haar’ Gemaal doen keeren ?

Een vreemde troon.....

A N T H E N o R.

Zy moet in Pergamum regeeren. Haar Vader is geflagt door haaf onzinnig woén.

Een hart, my zo gelyk, zou hier myn’ argwaan voên.

’k Zal wccten w'at haar heeft tot deeze daad bewogen____

’k Wil, Rhamnes! u terftond tot hoofd van ’ tHcir verhoo-Vdór eedler kieze ik u, wyl ik me op u verlaat, (gen. Befpeur, door deeze proef, wat u te wachten (laat.

De Burgery en ’t Heir doen reeds, in alle hoeken,

Met hevig ongeduld naar Azors moordcr zoeken.

Men toone een zelfde drift,en volge in fchyn hun fpoor: Betichten wy daarmede een’ Vriend van Polidoor.

Laat ons ftoutmoedig een’ geringen ftervling noemen, Wiens onfchuld weerloos zwicht’, als wy ter ftrafhem doc-Maar keer u’tecrft’, door list en fchrandrevcinzery, (men.nbsp;Tot hen, die in zyn tent getreeden zyn, na my.

Ik-zelf, hen zoekende, moet my’elks oog onttrekken. Een, min ontzien dan ik, zal hen het best ontdekken.

’k Verlaat me op uwe vlyt. Denk wat gy hier by wint, Indien ’t misleid Gemeen my als voorheen bemint.

Der

14 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Der Burgtcii achting moet my dus myn grootheid fchenken.

Geen nutter llaatslist wist ooit Dwingland uit te denken. Ik veins een’ troon te ontvliên, daar ik met drift naar haak.nbsp;’k Eer voor clks oog de Go6n,fehoon ik 2e in ’t hart verzaak.nbsp;Gy ziet het Volk, het Hof en ’t Heir in yver blaakennbsp;Om door hunn’ lof myn’ naam alöm beroemd te maaken.nbsp;Men noemt my naauwlyks, of men ftelt myn deugd in ’tnbsp;Men rukk’ den blinddoek niet van hun misleid gezicht.(licht.nbsp;’k Bedroog den tydgenoot: ’k wil naar iets grootfehernbsp;trachten:

’k Wil dat dees dwaaling duur’ door all’ de nagedachten; Dat elk in my befchouwe een’ deugdzaam’ Onderdaan,nbsp;Wien ’t lot ten troon verhief om zyn beroemd'beftaan.

Dit grootsch ontwerp tracht ik met u hier uit te voeren, ’t Belang bind ons aanéén met onverbreekbre fnoeren:nbsp;Die God des Hovelings verbind u aan myn zy’.

Die God der Koningen verzekert u van my.

( Antbenor treed in den Tempel.) ZEVENDE TOONEEL.

TT nbsp;nbsp;nbsp;Rhamnes, alleen.

1 J. oc! is ’t des Hemels wil dat hy ten troon zal (lygcn ? Zyn voorbeeld voert my weg ; doet my verwonderdnbsp;zwygen...

Zal ik thans'zwichten voor de wroeging mynsgemoeds?... Baart ons de deugd in dees bedorvene eeuw iets goeds ?nbsp;Wat vrucht heeft Polidoor van zyne deugd verkregen?...nbsp;Indien myn ziel tot rang, tot grootheid is genegen,nbsp;Wilde ik die waard’ zyn door eene eedle heldendaad....nbsp;Neen; gruwlen baanen hier den weg tot ecre en llaat.nbsp;Laat ons myn’ Meeseer in zyn vaste ontwerpen ftyven.nbsp;Gy, Goden, die hem kroont! dwingt my tot wanbedry ven.nbsp;De mensch tracht die te ontvliên; maar ach! voor ’t zwaknbsp;gemoed

Word hun gelukkig einde een rasverleidend zoet.

Einde des Eerjlen Bedryfs,

twee-

treurspel. nbsp;nbsp;nbsp;ij

TWEEDE BEDRYF.

EERSTE TOONEEL.

Q/intbénor, de Legerhoofden, de Lesbiaanfche en Tbra-cifcbe Soldaaten heren uit den Tempel naar de Stad.^

Zelmire, Ema, Polidoor.

Zelm'ire, tegen Ema.

't -is air den Tempel uit-en naar de Stadgetoogen.

’k Sloeg fteeds op dit verblyf van verre oplettende oogen... Men melde llraks den Vorst deex’ grooten ommekeer.nbsp;(Zj opent de Graftombe, en Ema gaat achter bet Too-neel om toe te zien dat niemand hen overvalle )

Wy xyn hier veilig. gun me een wyl gehoor, Mynheer!

(Polidoor treed uit de Graftombe )

Verneem wat hoop de vreugd doet in myn xielherleeven. Anthénor, wiens verftand gy altoos hebt verheven,

Al de achting waardig, die gy ooit hem hebt betoond, Verwierp den fcepter; wil myn’ Zoon hier xien gekroond,nbsp;Hoe vuurig zal zyn trouw zich ftraks voor u verklaaren,nbsp;Op ’t hooren dat myn liefde u ’t leven wist te fpaaren!nbsp;Myn Vader! vina gy goed dat ik aan zyn beleidnbsp;Ons beider lot betrouwe, om zyn grootmoedigheid ?nbsp;Polidoor.

6 Ja: men hoope op hem om onze elend’ te fluiten, (ten; Hy heeft my’teerfte ontdekt uw’ Broeders fpoorloos mui-Doch had zulks, tot myn’ ramp, helaas! te laat verftaan.nbsp;En zo hy lèdert als een deugdzaam Onderdaan,

Ligt zuchtende om myn’dood, myn’ Zoon ten troon deed ftygen.

Moest hy zyn’ nieuwen Vorst gehoorzaam zyn, en zwygen. Gaa, flcl myn leven in zyne eedle hand: vlieg heen.

Maar

i6 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Maar die gcvaarlyke eer bewyz’ men hcm-alléén. Schenkt hy uw’ Zoon den ftaf,hy zal uw’ Vader fpaareti.

TWEEDE TOONEEL.

Polidoor, Zelmire, Ema,

VEma. •

orst! die Soldaat, dieu, in’t barnen der gevaaren, De boeijens heeft ontrukt, door uw’ Tiran gefmeed,nbsp;Zoekt u in deeze tombe, en, klaagende om uw leed,nbsp;Moet hy, gellyk hy zegt, u ’t naarft’ bericht doen hooren.nbsp;Polidoor,

Wat rampen, Hemel! heeft uw toorn my nog befchooren ^ Zelmire, driftig.

Hy nader’ vry.De fchrik bedwelmt me In’t nieuw gevaar. QEma geeft een teeken aan den Soldaat om toe tenbsp;treeden, en gaat binnen, als by uitkomt.')

DERDE TOONEEL.

Polidoor, Zelmire, een Tiiracische Soldaat.

DDe Soldaat, tegen Zelmire.

e Hemel,die me uw deugd getoond heeft middagklaar, Deed my een feit zien, dat geen ftervling zou gelooven.nbsp;’t Is Azors vloekverwant, die ’t licht hem dorst ontrooven:nbsp;Het is Anthcnor-zelf.

Zelmire.

Anthénor!

Polidoor.

Hy!

De Soldaat.

Mynheer!

Gy -vvcct wat fchrandrc list, wat misverftand, weleer

Uw

T R E U R S P É L. 17

Uw vlucht bewimplend’ voor uws vyands trotsch vermo-

’tGedrag van uwe Wacht verfchooiid heeft itizyneoogen. Sints, willende uvv behoud niet Hellen aan ’t geval,

En Azors lytllaffiers verzeilende overal,

Wilde ik zyn gruwzaam hof tot in den grond befpieden. ’k Zocht, maatig yvrendc, u te wisfer hulp te bieden;nbsp;Totdat ik eindlyk eens myn’ wensch voldaan mogt zien,nbsp;En uit dit oord met u naar Trojes wallen vlién.

’k Zocht Azor dcezen nacht,om hem bericht te geeveil Van d’uitllag eens bevels, door hem my voorgefchreven.nbsp;Ik vond hem, van zyn bed geworpen op den grond,nbsp;Zich wentlende in zyn bloed, en doodelyk gewond.

„ ’k Eisch, (kermt hy,) geene hulp in deeze doodsgevaaren, „ Uan om myn deerlyk lot aan ieder te openbaaren.

„ Dat de aarde een monllerdier leer’ kennen van naby,

„ En myn gefchrirt daarvan ’t onfeilbaar tecken zy.” Straks fchryfr hy met een hand, gellerkt door zyne woede,nbsp;Ten onbetwistbren blyke, een’ brief met eigen bloede.

„ Vlucht, (zegthy;) llus Haal, door eedlen toorn ontbloot, „ Wreeke op Anthénor al myn gruwlen en myn’ dood.”nbsp;Hy noemt u; ’k zie den angst hem tot het uiterli’ brengen;nbsp;Zyn traanen,als een beek, zich met zyn bloed vermengen.nbsp;Ik meld hem uw behoud ; en dat getrouw berichtnbsp;Schetst nog een’ Hraal van vreugd op zyn verbleekt gezicht.nbsp;Dus was zyn einde; en ik, die alles had te vreezen,

Ik vluchtte, om met zyn’ moord niet valsch beticht te wcc-PoLtDOOR. nbsp;nbsp;nbsp;(zen.

Myn Zoon! dit ’s dan de hand, die ’t licht uws levens dooft! Anthénor heeft uw deugd en leven my ontroofd!

Twee rampen, die me om Hryd tot bittren rouw vermaanen. Schreit, droevige oogen! fmelt in vaderlyke traanen!

Z E L M I R E.

Qo6n! heeft Anthénor zo veele yslykhcên bedacht!

En ik, myn Vader! wilde u leevren in zyn magt!

F o.

18

Z E L M I R Polidoor, tegen den Soldaat.

Geef my ’t gefchrift: ik wil ’t, in ’t byzyn der Soldaateii,. Op dat gezicht door fchaamte en woede als uitgelaaten,nbsp;IViet de eene hand doen zien aan d’oorfprong van myn fmart,nbsp;Met de andre deczen dolk hem drukken in het hart.

Z E L MIR E.

Mynheer! bezadig u.

De Soldaat.

Wat wilt ge u onderwinden?

Gy zond geflacht zyn, Vorst! eer gy gehoor kost vinden. Ik-zelf, die telkens my omringd van moorders zag,nbsp;Beducht dit waard’ gefchrift te brengen aan den dag,

Ik heb’t voor de achterdocht van all’wat leeft verborgen, En zal het aan Zelmire in deezen nacht bezorgen.

Weet ook dat Rhamnes, dat Anthénor, afgericht üp list, uw Vriendenfehaar’ met dcczen moord beticht.nbsp;Men zegt dat ge oorzaak zytdatde Afgod dcczer Volken,nbsp;Dat Azor nederdaalde in de onderaardfehe kolken;

Voorts dat ge, daar ge uw’ Zoon van uit het graf beftryd, Uw flinkfche'ontwerpcn dus volvocrd hebt door den tyd.nbsp;De Legerhoofden zelfs, die hem als heilig achten,

Jitaan als om ftryd naar de eer om zynen beul te llagten; En Rhamnes, ’t Opperhoofddoor dapperheid beroemd.nbsp;Is door de wetten tot .dien wreeden dienst benoemd.nbsp;Zelmire.

Myn Vader! zou het hen aan list en moed ontbrcckcn Om u te düoden, eer hunne ondaad zy gebleken ?

Zy zullen u ’t gefchrift ilraks rukken uit dc hand.

Men zal het moordziek, V olk doen waanen dat dit pand Met valfchc trekken door ’t bedrog is uitgevonden.

Ik heb by Azor reeds, om u, myn’ eed geichonden.

Elk 'zal geloovcn dat ik Azor heb' misleid,

En, dienende uwe wraak, dien flag heb voorbereid;

Dat wy tc faamen reeds voorlang dien aanflag fmeedden. Men zoeke een’ veilger weg, met minverhaastefchreden..nbsp;Dat niets ons eerst ontwerp in zynen loop bepaal’!

Men

TREURSPEL* 19 Men vluchte metgt; den brief naar Ilus, myu’ Gemaal.

Gy weet reeds dat die Held, met glori overlaaden,

Lc vrede in Troje heelt herftcld door dappre daaden. Men wyke, en kooin’ met hem, die nooit wierd overmand,nbsp;De waarheid toonen met den blikfem in de hand.nbsp;Polidoor.

Maar hebben wc in die vlucht geen’ tegenftand te vreexen ? De Soldaat. .

Myn Jaage ftaat, een ramp, die fomtyds nut kan weezen, Helpt my u dekken voor des Dwinglands achterdocht.nbsp;Mevrouw'! de kielen, daar gy Azor om verzocht,

Zyn vaardig, en gy zult, na morgen, hier niet tx;iden.

’k Volg u naar Troje, alwaar myn bende u zal geleiden, ’t Schynt dat de Hemel, door ’t verwekken van dien Ipocd,nbsp;In onze ontwerpen zelfs uw haaters werken doet.

Ach! gafhy, door’t verlies van myn verachtlyk leven, ’tWelk door een’ braaven dood-alléén kanzyn verheven,nbsp;Dat ik, geringe Haaf, het roemryk werktuig waar’

Om een’ doorluchten V orst te redden van ’t gevaar!

VIERDE TOONEEL.

Polidoor, Zelmire.

W nbsp;nbsp;nbsp;Polidoor.

at ccdle ziel, Zelmire! in zulk een’ laaggeboren’! Wat les, die Koningen ongaarne willen hooren!

Wat Vorst vernedert zich voor ’t arm en flecht Gemeen? Gedenken we ooit aan hen in hun ranipzaligheên?

Zyn ooit ónze oogen op hunn’ duistren fland geflagen ? Hun yver durft nogtans voor ons het uiterü’ waagen,

Eu toont, verr’ dat die fmaad by hen ftrafwaardig fchyn’, Een menschlyk hart voor ons, als wy in lyden zyn.

Maar laat ge dus uw’ Zoon, zo teder opgetogen,

De vreugd myns ouderdoms, den wellust myner oogen, Ey onze raslè vlucht ten prooije aan ’t wreed gezag

B 3 nbsp;nbsp;nbsp;Ecus

40 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E ,

Eens Tygers, wicn dit Volk xyn’ Vorst betrouwd' heeft? ’k Zou minder iiddren xo hy in bebloede holen, (Ach!nbsp;By ’t Lybiaansch gcdicrt’, waar’ voor elks oog verfcholen.nbsp;Hoe! fprceken liefde en pligt thans met de klaarde tkmnbsp;Tot u voor my-alléén, en xwygen xy voor hem?

Z E L M I U E.

Ach! xou myn vaderliefde, in xo veele ongelukken,

Dc llcrke neiging van een Moeder my ontrukken ?

Natuur befchonk my met het tedcrlf hart, Mynheer!

Om ’t in het xwaartl’ verdriet te domplen, keer op keer. Vv'‘at wreede keur I.. Ik lal myn’ Zoon of u doen fneeven!nbsp;Hier Haat de rede flil; hier moet het harte beeven.

IViyn Zoon is al myn lust; ’k aanbid myn’ Egaê: maar Zyii xe ai hun bloed u niet verichuldigd, in ’t gevaar?nbsp;Myn leven is het uwe j ik heb ’t u opgedraagen.

Zy moeten mede, als ik, voor u hun leven waagen:

Hees is door eigen keur, die door geboorte uw Zoon ;

’t Voegt dus dat elk van ons u xyue erkentnis toon’. I'OLIDOOR.

UwZoonommy...!

Zelmire.

Hy !.. Eer hy ’t leven xou verliezen..., Wat misdaad,grooteGoón! moet ik in’t eind’ verkiezen?nbsp;Polidoor.

¦ Zyn fchoone levenszon, nog naauwlyks opgegaan,

Voor ’t nietig overfchot myns avonds af te Haan!

Dc hoop van ’t gantfche Ryk dus in de wieg te fmooren . Om my van ’t graf te ontfiaan, my toch in ’t kort befchoren!nbsp;Denk, daar Natuur op ’t Idaarll’ haare infpraaku verleent,nbsp;Dat xe a! haar rechten tot behoud uws Zoons vereent.

Ze ontfluit xyn loopbaan, pas: ik moet u haast begeeven. Ach! voegt het Polidoor xyn telgen te overleeven?

Z E L M 1 R E.

Wy worden beide, ö Vorst! door ’t hartcleed verblind. Hoe toch behouden wy dit ongelukkig kind?

Zo die Tiran, als hy ’t de rykskroon heeft gefchonken.

Slechts

TREURSPEL. aï

Slechts door dat tooifel tracht zyn offer op te pronken, Zal dan uw dood myn telg inin lier ven doen? ó Neen!nbsp;Ik ken Anthénor; ’k 7-ic door al zyn loosheid heen.

Hy, vreczend’ dat de tyd die gruwlen zal ontdekken, Wil tegen Ilus ’t kind ten gyzelaar doen ftrekken.

6 Ja, myn Zoon l hy zal u redden van den dood:

Zyn wreed belang zal voor u waaken in deez’ nood.

Men zal, als Ilus keert, en ’t wraakzwaard gord op zyde,. Den Dwingland zien gevloekt, wien ’t Volk korts offersnbsp;wydde;

En ’t fchuldlocs voorwerp van zyn laatfle gruwcldaên Zal dan door onze hulp zyn magt gewis ontgaan.

Het ffaa],’t verraad, het vuur,’t mag all’ ons opzet fty ven. Het goud, hier telkens ’t loon der fnoodfte wanbedryven,nbsp;Kan ’t V olk misl'chien wel ééns de deugd omhelzen doen.nbsp;Kom,laaten we,in die hoop,ons naar myn’ Egaê fjsoên.

VYFDE TOONEEL.

Polidoor

VDe Soldaat, tegen Polidoor.

erberg u voor het laatff’: verberg u, zonder beiden, ’k Zal wederkeeren, Vorst! om u aan boord te leiden.nbsp;Tegen Zehnire.

Anthénor wilde u zien; maar Ema fprak hem aan,

En heeft hem op den weg verlet in ’t herwaarts gaan.

Ik hoor hem reeds,Mevrouw! vergun my hem te ontwyken. (Hy vlucht, en Polidoor verbergt zichnbsp;in de Graftombe.)

Zelmire. nbsp;nbsp;nbsp;(ken!

Ach! welk een nieuwe fchrik doet all’ myn’ moed bezwy-Myn oog! ontveins voor hem myn woede en felle Ifnart. Verberg voor dat Gedrocht de ontroering van myn hart.

ZES-

ut nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

ZESDE TOONEEL.

Zelmire, Anïhenor, Ema, Wachten.

MAnthenor. nbsp;nbsp;nbsp;(fchaaren

en wil door my, Mevrouw! den wensch derLeger-En ’t oognjerk van het Volk u heden openbaaren.

’k Merk dat men u hier by dcex’ Tempel zoeken moet, Waar een te traag berouw u 1 leeds vertoeven doet.

Gy tracht hier van de wraak der Goon te zyn ontheven; Maar gy deed gruwlen die hun gunst te boven llreeven.nbsp;Uw dierbre Vader, dien ge arglistig hebt verraén,

En onder ’t gloeijend puin eens Tempels deed vergaan, Noopt uwe ziel tot rouw om onherllelbre treken.nbsp;Waarvan een fchuldig Volk vergeefs u vry willpreeken.

Ik moest, toen Azor heerschtc, ondanks my-zelv’,’t ont-Bcwaaren, en ik floot het oog voor zyn gedrag; (zag Maar ’k zal, nu anderen zyn woede dorllen ItrafFen,nbsp;Schoon ik zyn leven doem’, zyn’ dood thans wraak ver»nbsp;fchaffèn.

Wat aanbelangt den Prins, betrouwd aan myne vlyt. En onbewust dier fchand’ dat gy zyn Moeder zyt,

Ik kan niet dulden dat uw by zyn, ’t welk wy haaten, Een fchandlyk voorbeeld aan zyn jeugd geeve in deesnbsp;Staaten,

Doe uw doemwaarde fchuld aan uw’ Gemaal verllaan, De fchcpcn zyn gereed: gy zult op morgen gaan.

Z n L M I u E, verjla^en.

Met recht grieft me uw verwyt, zo bits als onrechtvaardig.

QHaare fierheid herneemende.')

Maar neen; een’ Onderdaan acht ik geen antwoord waardig, ’c Volk is myn Rechter niet,noch gy, wiens taal my fart.nbsp;’k Erken geen Rechters dan deGoón,myn’ Gade en hart.nbsp;Anthenor,

Uw’ Gade, zegt ge!,. Ik weet dat cene oprechte liefde, Poop uwe valfche d?ügd, hem te ongelukkig griefde.-

Hy,

TREURSPEL. 23 'Hy, vreemdling, en verlokt door fchynbekoorlykheêii,nbsp;Was naauwlyks nog met u in ’t echtverbond getrecn,nbsp;Wanneer zyn dapperheid, to menigwerf gebleken,

Hem riep naarl’roje, om daar zyns Vaders hoon te wreeken. Maar als zyn tecdre liefde, ons medelyden waard’, •

In ’t einde cens recht bcfeft met wie hy is gepaard, (fcn, Zal hy, bcfchaamd. vergramd, uw’ Vader wraak verfchaf-En,dóor uwfchandc ontëerd,uvooruwgruwlcnflratFcn.nbsp;ZE LMIR E.

’k Beef op dat denkbeeld! Ach! ligt zal zyn minnevuur Door een te wreed bcricHt gcbluscht zyn in dat uur.

M aar gy, wien Lesbos thans doet op den rykstroon ftygen, Bedien u van ons recht, nu ’t bloed u ’t doet verkrygen.nbsp;Duld dat ik Ilus toorn verzoene, en aan zyn kniênnbsp;Hem tevens, met myn’ Zoon, myntraanen aan moog’ biên!nbsp;Anthenor.

Die Zoon is onze Vorst, en van uw magt ontheven. Zelmire. •

’t Volk zou hem, zo gy ’t (temde, aan Ilus wedergceven. Welk een geheim belang doet u een kroon verfmaên.

Die thans grootmoedig u door ons word afgedaan?

Maar ’k zal van u ,voor ’tV olk, my op myn beurt beklaagen. Ik durf met billyk recht om andrc gunden vraagen:nbsp;Getrouwe Vrienden, die, geraakt door myn verdriet,

Met my eene andre kust.....

Anthenor.

Neen, neen; verhoop dat niet. Het fnood beleid van hem, die Azors bloed deed Itroomen,nbsp;Nam draks dat tyddip waar, om onze wraak te ontkomen,nbsp;’t Gevolg, de fchepen, die gefchikt zyn tot den togt,

’t Zal alles door my-zelv’ op ’t naauwll’ zyn onderzocht.

Zelmire, ter zyde.

Helaas! myn Vader!

Anthenor.

Hoewat fchrik doet u ontroeren ? Tracht ge ons den Moordenaar in veiligheid tc ontvoeren,^nbsp;B 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Zel-

E,

y zien, naby den wai, zes Phrygiaanfche fchcpen: Een ligte boot. Mynheer ! fpoeit hen vooruit naar’tflrand;nbsp;En aan den voet dier rots treed Ilus-zelf aan land.nbsp;Anthenor.

Hoe I Ilus ? nbsp;nbsp;nbsp;•

Z E L M IR E,

Ik herleef.

Anthenor,

Juist nu te rug te komen!

R H A M N E s.

’t Is pas twee maanden dat dees togt wicrd ondernomen. Doch ’t is onmooglyk dat hem iemand hebb’ verklaardnbsp;Wat ramp hier, fints een week, zo veel verandring baart,nbsp;Hy brand van yver om zyne Echtgenoot’ te ontmoeten.nbsp;Ik zie hem.

AGTSTE TOONEEL.

Jlhs, Euriales, Zelmire, Anthenor, Eaia, Rhamnes; Thracifcbe en Lesbiaan-Jcbe Soldaaten; Wachten,

W’’ Zelmire, naar llus toefcbietende. aarde Prins!...

• nbsp;nbsp;nbsp;Ilhs,

treurspel. nbsp;nbsp;nbsp;SS

IL u 8, uitkomende tusfcben den Tempel en de Graftombe, en Zelmire omhelzende.

Duld dat ik aan de voeten

Van ’t voorwerp myner min myn hart en lauwrcn wy’! ’tVerlangen dreet my voort; ik vloog myn Volk voorby.nbsp;Zelmire, verfcbrikt, ziende by llusnbsp;niemand dan Euriales.

Hoe !...fchi5 alleen!

Ilus.

Mevrouw! myn bende volgt my fpoedig, Om, maatig in getal, doch echter overvloedig,

Een’ Vorst u aan te biên, verwonnen door myn kling, Die ’k wenschte dat door u 7.yn vryheid weer ontfing.

’k Schenk liefst myn giften door de hand van myn Beminde.

Maar gaan wy ftraks, my n Lief! daar ik u w’Vader vinde, Opdat ik in dat pand, hergeeven aan myn trouw,

De grysheid cn de deugd myns Vaders weer aanfehouw’... Maar hoe! gy zwygt! gy ftaat Bedeesd, met fchreijendcnbsp;oogen...!

Zelmire, verflagen, bet oogflaande op Antbénor,

Ach!

Spreek.

Anthenor, ziende dat Zelmire geen antwoord geeft.

Mynheer! gy zyt in uwe hoop bedrogen. De Koning leeft niet meer. Gebonsd van Lesbos troon,nbsp;Verbannen door zyn Volk, gedoemd door zynen Zoon,nbsp;Ontkwam hy by’t altaar vergeefs desWreediiarts handen.nbsp;Des Overwinnaars haat deed 2yn verblyf verbranden.nbsp;Ilus.

V'at hoor ik? groote Goón! wat vreesfelyk befluit! Nooit braakte de afgrond zo veel fchriks op’t aardryk uit.

Laat ons, myne Egaê! dees gevloekte kust ontweken----

Rampïalig Vader! ’k lal uw’ dood op ’t fellle wrecken.

B 5 nbsp;nbsp;nbsp;(Hy

26 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

(^Hy vat Zelmire by de band.}

’k Zweet by Zdmirc en by myn’ echt, dat ’s Moordcrs ftraf....

Anthenor.

Wat eed! Gy vat de hand die zelf hem overgaf.

I L o S.

Zelmire ?... is ’t mooglyk ? neen; gy lastert haar^ Verrader!

Anthenor. nbsp;nbsp;nbsp;*

Zy fpreek’ dan zelf.

Ilüs.

Ze is ’t beeld der deugd, en zou haar’ Vader Van ’t licht berooven!

Zelmire.

Prins! gy weet met wat onthaal.... (Ter zyde.}

Goön! zo ik fpreek, verlies ik V ader en Gemaal,

Die, beide weerloos....

Ilüs.

Spi^ek: ’k wil dit geheim ontdekken. Zelmire, ter zyde.

De nood wyst my myn’ pligt; ik moet hier ’t offer flrekken. ( Tegen Bus.}

Ja, wyl myn Vader of myn Broeder ’t levenslicht.... (^Driftig en met nadruk.}

’k Zou heden nog bellaan al ’t geen ik heb verricht.

Ilüs, uit febrik te rug deinzende.

Vervloekte! Onfaai-de! Snoode! of hoe zal ik u noemen} Durft ge,onbedeesd, u op uw wreedheid nog beroemen.^nbsp;Zo zelfs uw Vader u naar ’t leven had gedaan.

Had ge, over ’t yslyk feit met deernis aangedaan, Gewillig aan zyn woede ti moeten overgeeven.

’kHad dan uw’ dood bcfchreid:nu gruw ik van uw leven. Ik zweer ons huwlyk af, en vloek 'd’onzaalgen dond,nbsp;Waarin uw valfche deugd myn hart aan ’t uw’ verbond,nbsp;’k Ontvlucht dit Eiland: ’k gaa, u bannende uit myn zinnen,nbsp;De misdaad boeten, die ’k bedreef door u te minnen.

Zel-

TREURSPEL. 27 Z elm IKE, met drift.

Mynheer! ach! wil voor’t minll’----

(^yerders zicb wederhoudende, en met een gelaat,

’t welk iets gebeims te kennen geeft.)

Uw’Zoonxieii...

Ilus, zonder-baar aan te zien.

Zwyg! Ik ftrcct'

Terftond naar Azor, opdat hy my ’t kind hcrgcev’.

Z E L M I R E.

Ach, Uns! Azor moest welhaast den rykstroon derven: Eene onbekende hand heeft hem dee7.’ nacht doen fterven,nbsp;IL D s, tegen Zelmire.

De Go6n zyn billyk... Beef!

Tegen Antbénor,

Bezit gy hier den troon ?

Anthenor.

Ik? neen; uw Telg-allcén heeft recht op deeze kroon.

Ilus. nbsp;nbsp;nbsp;(ten.

Geenszins: zynMocdcr dorst door gruwlen daar naar tracli-Myn Zoon, myn dierbre Zoon, heeft niets van haar to In Ilium is ’t Volk van deugdclyker aart,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(wachten,

Hy maake eerlang zich door myn lesfen hunner waard’. Zou ik, als Vader, tot zyn’ pligt hem kunnen maanen,nbsp;Zo ’k V orllenbeulcn aan hem gaf tot Onderdaanen ?nbsp;Anthenor.

Mynheer!,.,

Ilus.

Het is genoeg. Anthenor hoorde my.

Dat dan myn Zoon terftond my weêrgegeeven zy.

Of’k zweer u dat myn wraak,met recht op’t fclft’ aan’ï En Troje en Azië zal voeren op dees ftranden; (branden,nbsp;Dat gy my weêr zult zien in dit afgryslyk oord,

Verzeld vanbloeddorst,roQf,verwoesting,brand en moord; Totdat dit fnood gewest, waarïn meer zielgebreken.nbsp;Meer gruwlen heerfchen dan in ’s afgronds naarfte ftreeken,nbsp;Dit moordhol ,’t welk den fchrik der liefde en der natuur

In

2S nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

In ’t daglicht heeft gebraakt, vernield zy door ons vuur.

Hy vertrekt.

Anthenor, tegen Rhamnes.

Ik volg hem van naby. Gaa, roep de Legerfchaaren Byéén; men moet terftond dien hoon haar openbaaren.nbsp;(iJy gaat binnen met alle de Wachten, en Rhamnesnbsp;met de Soldaaten.)

NEGENDE TOONEEL.

Zelmire, Ema.

VZelmire.

lieg; volg myn’ Echtgenoot; geef met omzichtigheid Hem heimlyk kennis van Anthénors looS beleid.

Ik was alreeds voorlang die fnoode lastring moede.

Ema vertrekt.

Hoe ftreelt, 6 Ilus! my uw dcugdelyke woede!

Gy zult die vloeken, als ge eerlang my trouw bevind. Hoe meer gy thans my doemt, hoe ’k meer zal zyn bemind.nbsp;Goón! watBefchermer wilde uw goedheid ons vergunnen!

Myn Vader zal naar Troje ons veilig volgen kunnen:

’k Zal hem dit haatlyk oord ontrukken op de vloot. ’kBen meer voor hem bezorgd dan voor myn’Echtgenoot.nbsp;Wat drift met wond op wond ons harte ooit hevig griefde,nbsp;De werking der natuur befchaamt de kracht der liefde.

Einde des Tweeden Bedryfs.

DER-

treurspel. 29

DERDE BEDRYF.

EERSTE TOONEEL.

ZAnthenor, alken. nbsp;nbsp;nbsp;Oegdy

ie dan van ’t grootsch ontwerp, lo fchrander aange-Door Ilus weêrkonist my ’t gewenscht gevolg ontzegd. Men levert hem zyn’ Zoon, verftoken van ’t regeeren:nbsp;Men waant hem door die daad teftraffen,my dusteeeren.

6 Troon, zo lang begeerd! dacht ik met harteleed U eenmaal op te treên, daar ’k alles om u deed?

Zie ik me op d’eigen ftond het eenig pand onttrekken, ’tWclk in dit bloedigRyk my tot een’borg kon (trekken?nbsp;’k Z.al altoos op deez’ troon met angst zyn aangedaan:

Eer ik hem opfteeg, wilde ik dien eerst vast doen (laan.

Zo Ilus, onderricht van al myn fnoode laagen,

Als fchutsheer van zyn’Zoon,en wrecker zynerMaagen, Eens keert met al zyn magt, daar hy van wraakzuchtnbsp;blaakt;

Zvn recht herëisfchcn komt, in de eerfte drift verzaakt; \Yaar vlucht ik heen ?... en wie kan my verzeekring geevennbsp;Dat Azor-zelt my niet ontdekt heeft, vóór zyn Ihceven?nbsp;Dat die getuigen, die ik vrees, op nieuw ontrust.

Zich niet van Ilus komst bedienen aan dees kust?

(Ontroerd en met een beevende Jlem.')

Die voorgevoelens, die myn ziel met Ichrik bezwaaren, Zyn ’t zeker kenmerk van myn dreigende gevaaren:..nbsp;Om hen te keeren dient myn vlyt op nieuw hefteed.

(Na een ’weinig overweeging.)

De Prins is hier alléén: hy, in zyn dringend leed Genoopt om door de vlucht zyn’ verdren ramp te weeren,nbsp;Gat reeds zyn krygsvolk last weer naar de vloot te keeren.. .¦

De moordzucht woed alom nog in dit bloedig oord-----

’t Beledigd Volk is zelts op Ilus fel gettoord.

Zyn dood zou Lesbos op het hoogtl’ behaaglyk weezen.

5Ö nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E ,

’k Behou daardoor zyn’ Zoon; ’k zal dan geen 1’roje vrcezcn.

In ’t kort, ’t is Ilus die me alléén te duchten ftaat.

Eén misdaad, wel gedaagd, fmoort al myn voorig kwaad.

Maar wie 7.al zich voor my in dat gevaar begeevcn ? Ach! dat een tydllip, als weleer by Azors fneeven,

My diende, en zonder hulp hem bragt in myn geweld!... Ik zie hy komt... Wat vreugd!... ó Spy t! hy is verzeld...nbsp;Ligt fcheiden ze... Zo hy alléén blyft, zal hy Iterven.

’t Noodlottig uur genaakt.

QHy verbergt zich tiisfcben de boomen.')

TWEEDE T O O N E E L.

IL ü s en E u RIA t E s, aan de andere zyde van het Tooneel uitkomende.

Ilus.

L/ aat my den troost verwerven Dat myne wanhoop, daar ze uw hart tot deernis port,nbsp;Haar klagt in vryheid in den fchoot der vriendfehap dort’!nbsp;Gedrukt door al de elend’, die my verteert van binnen,nbsp;Verborg haar zwaar gewigt haar drengheid voor myn zinnen;

En de eerde hitte van myr. gramfehap deed myn hart Geheel gevoelloos zyn voor myne ondraagbre fmart.

Nu voele ik al te wel de wond die my doet treuren.

’k Voel, door’tvcnyn der kwaal, die telkens open fcheuren. Door de onweêrrtaanbre kracht der min wierd al de gloednbsp;Der daatzucht nitgedoofd in myn misleid gemoed.nbsp;Zelmire fchatte ik meer dan de eer der krygslauwrieren;nbsp;Haar fchoonheid minder dan de deugden die haar deren.nbsp;Haar oog verwon my door eene onweérdaanbrc kracht;nbsp;Ivlaar ’t was haar dcugd-alléén die ’t hart boeide aan haarnbsp;magt.

è SchvH’

TREURSPEL. 31 5 Schynhcil, ’t welk myn ziel te veel hield opgetogen !nbsp;De waarheid opent thans myn langverbysterde oogen:

’k Wend myn gezicht te rug: het fchrikt wanneer ’t haar ziet;

Ik kan niet twyflen, en, helaas! ’k begryp haar niet.

’t Valt hard een dwaaling,die zo ftreelendiSjteontbeerenj Zo groot een liefde in zo veel haat te doen verkceren,

En thans in ’t voorwerp, ’t welk myn Godheid was op aard’, Een fnood gedrocht te zien dat niets dan affchrik baart.nbsp;Eoriales.

Mynheer! ik twyfelde of men haar moest fchuldig noemen: Maar eindlyk dorst Zclmire op haare fchande roemen.nbsp;Wy bloosden beide, toen het Volk, in ’t algemeen.

Met zo veel drift by u haare onfchuld wilde ontleen; Haar prees omdat zy, door verwoedheid aangedreven,nbsp;Haar’ dierbren Vader had aan ’tRyk ten prooij’ gegeeven.nbsp;Kan ’t zyn, ó Goden! dat die kunne, zacht van aart.nbsp;Zo groot een wreedheid ooit met haar befchroomdheid paart!nbsp;I LOS.

Als die bcfchroomdc kunne op ’t fpoor des pligts wil treeden, De zachte neiging volgt, natuurlyk aan haar zeden,

Dan loutert zulk een kalmte, allengs door’t hart verfpreid, De deugd van dag tot dag, door haare tederheid.

Maar als die minzaame aart met moeite is afgezworen; Wanneer een Vrouw zich ééns door’tmisdryf laat bekoo-Dan, door de fpyt vervoerd om ’t roekeloos beftaan, (ren,nbsp;Neemt zy, met meerder kunst, ook meerder wreedheid aan .-Ach! fpoedcn we ons ter vlucht. Wat kan hier’tklaagennbsp;EtTRiALEs.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(baaten!

’k WeetEmaas inzicht niet; maar zy,die langs deflraaten Der Stad my volgde, en u in ’t woest gedrang verloor,nbsp;Verzoekt dat gy Zelmire in ’t heimlyk geeft gehoor.

Ie CS.

Wie? ik! dan maakte ik my aan haare misdaên fchuldig. ik wacht myn’ Zoon hier; wees voor hem-alléén zorgvuldig.

Be-

32 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Bevorder ï,yn vertrek; gaa heen.

(^Euriales vertrekt naar de zyde, die tegen over den Tempel is.')

DERDE TOONEEL. Ilds, Anthenor.

Ilus.

. ampiaalge Zoon, Wien ’t levenslicht eerlang verftrekken zal tot hoon ’

Ach! kon ik, voor uw oog verbergende uwe elende, Bewerken dat gy nooit uw Moeders gruwlen kende!

’k Moet zorgen dat myn roem haar Ichande van u weer’; Myn deugd verdubblen, tot hcrlleliing van uwe eer.

(Hy rust tegen een’ der pylaaren des Tempels.) Anthenor, die gediiurende de voorige regels int zyn'nbsp;fchuilboek U gekomen, en Euriales met de oogen nafpoort.nbsp;Euriales is reeds uit ons gezicht geweken,

En Ilus door ’t gewigt van all’ zyn’ ramp bezweken.

’k Heb eindlyk ’t oogenblik getroffen tot den flag.

Niets kan hem redden: dathy Iterv’!

(iïy trekt zyn' pook, en beft zyn’ arm op, om Ilus te doorjlooten.)

VIERDE TOONEEL,

ZELMtRE, Ims, Anthenor.

Z E L M1R E, tusfehen den Tempel en de Graftombe uitkomende, grypt met beide haare banden An-tbénors arm, en ontweldigt hem zyn pook.

errader! Ach! QAnthénor, met Zelmire worjlelende, vat haare linkerhand, ter-wyl zy met haare rechterband dennbsp;pook vasthoud.)

ItüS,

TREÜRSPÉL.

I LOS, ben in deeze gejlalte gewaar wordende. Watzie’k?

* A N T H E N o R, na een weinig Jlilzwygens.

Een fnoode Vrouw, die, zo ik ’t lüet verhoedde, Gewis haar’ Echtgenoot vermoord had in haar woede.

Zelmire, verjcbrikt,

6 Hemel! Hemel! ’k fterf!

(Zy bezwykt op de trappen des Tempels.')

Ilus.

Afgryslyke euveldaad!

Had dan haars Vaders bloed haar woede niet verzaad!

Dit was dan ’t onderwerp, ’t misdaadig doel dier fnoode. Waarom zy heimlyk tot een mondgefprek my noodde!

Anthenor, met eene groote ontroering. Mynheer! dees aanflag baart ons billyk nieuwe fchrooni,nbsp;Myn Wacht is hier naby ;’k wil dat die herwaarts koom’.nbsp;(Hy toont door zyne gebaarden een beimelyknbsp;worneemen te bebben.)

VYFDE TOONEEL.

Ilüs, Zelmire.

Ilos. nbsp;nbsp;nbsp;(trekken,

’k Uezwyk... Een doodlyke angst misvormt haar wezens-Wie zou in haar gelaat een gruwelftuk ontdekken (iïy nadert Zelmire.)

A Minzaam, doch meteen wreedaartig Voorwerp! kom, Doorftoot my ’t liarte, of geef me uw’ Vader wederom.

Zelmire, by zicb-zelve komende.

Wat naam! ÓGoon! word ik van ’t daglicht nog befchenen? Gy leeft!

iLns, driftig.

Gy wilde my met Polidoor verédnen!

De moord des Heids maakte u voor myne wTaak beducht. Recht'aarde Zuster van den fnooden Azor! vlucht!

C nbsp;nbsp;nbsp;Oat*

34 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E ,

Ontwy k myn’ toom!

Zelmire, zicb opricbtende.

Ach! hoor!...

IliOS, baar van zicb weer ends.

Wat durft gy uvermceten? Zeemire.

Weetdat dees T ombe....

ZESDE TOONEEL.

Anthenor, Ilos, Zelmire, Tbraciërs.

Anthenor, fchielyk naderende, en zicb voegende tiisfchen flus en Zelmire.

' at men ftraks Zelmire keten’! Men fleep’ haar naar den Burgt! houd alles wel bezet.nbsp;Dat ieder, wie ’t- ook zy, de toegang zy belet.

Ilos.

Denk niet,Mynheer! dat ik deOntrouwe vddr wil fpreekcn.. Maar ’t voegt me, als haar’ Gemaal, alléén dien hoon tenbsp;wreeken.

’k Staa toe dat gy haar op den Burgt in boeijcns fluit; Maar fpreek nog over haar geen verder vonnis uit.

ANTHENaR, nbsp;nbsp;nbsp;(ken.

’kTracht,door een’ kleinen dienst, myn magt niet uit te ftrek-Ik kwam het misdryf vddr: gy kunt de ftraf voltrekken.

Zelmire, tegen Antbémr. Doemwaardig Huichelaar!...

Tegen Bus.

Hy-zelf viel op u aan;

Myn arm weêrhield zyn vuist, gereed om toe te flaan. Anthenor.

WIC ? ik ? Wat woede!,. Zou ’t belang my hem doen vellen? Goón! moet de laster nog haar’ vadermoord verzeilen!

Te.

treurspel.

Tegen Ilus.

Ik, die het weiflend Volk, toen ’t my verhief ten troon,, Gefterkt heb in hun trouw, ter liefde van uw’ Zoon,nbsp;Zoude ik my tegen u thans waapnen als verrader..!

Tegen Zelmire.

Vaar voort: befchuldig me ook als moorder van uw’ Vader. Zelmire, willende fpreeken3 doch zichnbsp;bedwingende.

Wat antwoord geeve ik hem?..

Tegen llus.

Roep hier u w Wacht teröond. Beef, to ge een dierbaar pand, daar ge all’ uw’ lust in vond,nbsp;Dat my nog waarder is, en ’t welk de Goden haaten,nbsp;(Zy wend de oogen gedmrig naar het Graf.')

Ten prooije aan nieuwen,ramp durftroekloos overlaaten! Draag zorg dat Erna ’t u deez’ dag nog ftcll’ ter hand.nbsp;(^Overjlelpt van droefheid.)

Ach! laat my fterven: vlucht! voer ’t met u vanditftrand. Ilus, ter zyde.

Hoe! grieft haar Zoon-alléén haar thans het angftig harte 1 Tegen Anthénor.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(fmartc.

Men breng’ haar uit myn oog; haar rouw vergroot myn Anthénor, met Zelmire en de Wachtennbsp;vertrekkende.

Men graav’ den valftrik op, die nog verborgen ligt. (fZelmire heengaande, ziet. met oplettendheid telkensnbsp;om, of Anthénor by llus blyft.)

ZEVENDE TOONEEL.

Ilus, alleen,

at poel van yslykbeên, waarvoor myn rede 7 wicht? ’t Verraad, wie ’took beftond, is wccrxyds 20 affehuw*nbsp;lyk____

Elk roemt Anthénors deugd... Kan ’t zyn dat hy zogruwlyk Zich als myn Moorder., ? Neen ¦, hy fchoiik ;nyn’ Zoon dennbsp;ftaf.

C 2 nbsp;nbsp;nbsp;Maar

3*5 nbsp;nbsp;nbsp;' Z E L M I R E,

Maar wat bedoelde toch Zcimire met dit Graf?

Zy floeg haar fchreijend oog fteeds derwaarts; fcheen vol vreezen____

Ik wil dat doodsch verblyf doorzoeken ;’t kon ligt weezeu Dat één van’tVloekgefpan....

(^Hy nadert de Graftombe, en boud ftandJ)

Ach! mogt ge in ’s aardry ks nacht Hier rusten, Polidoor! by uw aêlöud Geflacht!

Ach ! mogt ik op uwe asch een Monfter om doen komen f Wat vreugd waar ’t,fchoon myn bloed moest by het zyncnbsp;ftroomen!

Welaan!.. Wat vreemd gedruis!... Is’t waarheid ? of is’£ Hoe! ’t Grafontfluit zich!...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(fchyn ?

{Hy jlaat de band aan zyn geweer.y

AGTSTE TOONEEL.

Polidoor, Ilüs.

Polidoor, de Graftombe openende.

’tïs zyn ftemi’t moet Ilus zyn. (Ify treed uit bet Graf,')

’t Is myn Verlosfer, dien des Hemels gunst zorgvuldig Behoed heeft. Ach, myn Zoon I

It os, verrukt van vreugd.

Go6n! ’k vind Zelmire onfchuldig. (Hy ombekt Polidoor.)

Ziedaar ’t geheim verklaard van all’ haar angst en vrees! Ziedaar'het dierbaar pand , waarop haar droefheid wees !nbsp;L.'iat ons haar redden!... Maar waar dwaalen myn gedachten?

Is’t haar behoeden,als ge uw’ dood hier hebt te wachten? Gy zyt in meer gevaar ian zy; en zoud, verrast____

treurspel. 37

negende tooneel.

Polidoor, Ilds, Eüriales.

Dl LOS, tegen Eüriales, terwyl by nadert.

oe myn Trojaanen ftraks ontfcheepen: volg myn’ last. •nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Eüriales.

Hoe! Polidoor...!

1 Lüs, met de grootjle drift.

6 Ja; myn Vader is in ’t leven;

En 20’k aan de infpraak van myn hart geloof durf gceven^ ïs ’t door Zelmires zorg. Maar ’t misdryf en de doodnbsp;Vervolgen hen; laat ons hen redden uit ien nood.

En ook myii’ Zoon.

Eüriales.

’k Had reeds het Wicht in myn vermogen, Maar door Anthénor is ’t myne armen weêr onttoogeu.nbsp;Hy volgde uwe Egaê, die in keetncn was gekneld,

„ ’t Vertrek van’tTrooifche Volk is (roept hy,)uiKefteld. „ Ik heb verhinderd dat Zelmlre uw’ Prins deed meeven.nbsp;„ Men moet my van dit feit eerst nader oopning geeven.nbsp;Polidoor.

Wat nieuwe toeleg..? Goón! Wat wil die floute taal?

1L ü 8, met de 'zelfde drift.

Die Veinzaart dacht my ’t hart te grieven met zyn ftaal. En dorst, door haar belet, haar met dien moord bezwaaren.nbsp;’k Gaf hem geloof... Verfchoon me... ó Moed, nooit tenbsp;evenaaren!

Uit overmaat van deugd zich maakende verdacht,

Verklaarde ze opentlyk dat ze u had omgebragt.

Wat hoon, wat fmaad verduurt ze! Ik-zelf, ik dorst haar doemen,

Haar d’affchrik der Natuur, den hoon van ’tMcnschdom Polidoor.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(noemen.

Hoe! haar, myn Zoon! zy is ’er ’t wonder van en de eer, C 3nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;111-

58 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E.

Indien gy wist____Maar neen, men redde haar, Mynheer!

Tegen Euriales, die daarop tusfcben den Tempel en dg Graftombe vertrekt.

Gn; wapen’t T rooifche V olk.

Tegen llus.

Laat ons den flryd bcraamen.

T O O N E E L.

Polidoor, Ilos, Ema.

WE M A, komende van de zyde der Stad.

at wonderbaar geluk, 6 Prinslen! voegt u t’faamcn! Tegen llus.

Ik wilde u in het einde uw dwaaling klaar doen zien.

En kwam hier om myn’ Vorst 2yn’ Wreeker aan te bién. De Hemel komt niy vddr. Nu wil één der Soldaaten,nbsp;Die by de poort van Mars zich ftraks zal vinden laaten,

’t Gefchrift u gceven, ’t welk hem Azor flervend’ had Ter hand gefield, en ’t lot des gantfchen Staats bevat.nbsp;Polidoor.

Dit is ’t onfeilbaar pand, dat haast ons zal hcrftellen;

De blikfem en de dood, die ’t Monfter zullen vellen,

’t Welk Azor ombragt, en in fchyn zyn wreeker is. Maar wat weervaart Zelmirc in al haar droefenis ?

Ema. nbsp;nbsp;nbsp;(ken.

De Burgt, niet verr’ van ’t Heir, moet haar ten kerker llrek-Anthénor doet zyn Volk de tenten weer betrekken.

Hy keert naar Mitylene, en zyn geveinsd gelaat Vertoont een’ doodfehen fchrik voor’t ongehoord verraad.nbsp;Hy wil aan ’t Hof, daar ’t V olk den troon hem heeft be-fchoren,

Den raad van llus, aan het hoofd der Grooten, hooren. Ilus.

Dit ftaal geev’ hem eerlang myn antwoord, en zyn loon. Hy zal bel'chaaind liaan, ik Azors fchrift hem toon.

Waar-

TREURSPEL. 39

Waarde Egaê! ’k vrees nu min dat hy uw bloed zal plengen. Hy durft in ’t openbaar die misdaad niet volbrengen.nbsp;Tegen Polidoor.

Gelooft ge, daar hy my hier ophoud tot myn’ val,

Dat hy, ‘tot haar verderf, een’ aanflag waagen zal? ö Neen; ik moet u ’t eerde onttrekken aan zyn woede.

Tegen Erna, die daarop vertrekt.

Gaa heen; zeg dien Soldaat dat hy zich ftrandwaartsfpoedc.

ELFDE TOONEEL.

Polidoor, Ilüs.

ZIlus.

al op myn vloot, Mynheer! u redden van'’tgevaar. Ik keer terftond te rug met mync Vriendenfehaar’.

Ik wil eene Egaê, w'ier gedrag ik fchyn te wraaken, Verraslen op den Burgt en haare keetnen llaakcn;

En ruk, als ik ’t gefchrift der wraak vertoone in ’t licht, Anthénor ’t momtuig af, voor ’s Volks misleid gezicht.nbsp;Poli DOOR.

Hoe! zou ik door de vlucht my dat gevaar onttrekken ? Myn Dochter drong my aan myn’ levensdraad te rekken:nbsp;Zou ik, daar zy zich durft voor my ten ofter biên,

Een leven, ’t geen ik haar verfchuldigd ben, ontzien? Neen; fchoon my de ouderdom reeds door zyn koudenbsp;griefde,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;_ (de.

Myn moed ontvonkt op nieuw, door’t vuur der kinderlief-¦Ondanks myn’ zwakken geest en uitgeteerde magt.

Houd zich myn hart in ftand, herneemt myn arm zyn kracht. Helaas! die teedre zorg om zyn gedacht te hoedennbsp;Kan zelfs den iloutftenmoedin’tzwakftefchepfel voeden.nbsp;Natuur! ik leerde zulks van u en van myn Spruit.

Wy ilreeven, tot uw’ roem, uw wetten verr’ vooruit.

V oer uw Soldaaten aan: ’k wil me aan hun hoofd begeeven; Uwe Egaê redden, of kloekmoedig met haar fnceven.

G 4 nbsp;nbsp;nbsp;II.ÖS.

40 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Ilüs.

Gy doet my fiddren. Ach! gy ftelt al te onbedacht U-zelv’ ten prooije aan ’t woên van haar barbaarfcheWacht,nbsp;Gy zult, word gy herkend, u ’t fpoor ten val zelf baanen.nbsp;Polidoor.

Men kleede en wapen’ my als een’ van uw Trojaanen.

’k Begeer zulks; Itrydende aan uw zyde, ontbloot van Haat, Ben ik, onttrdbnd Monarch, flechts een gering Soldaat.nbsp;MynDochter! door wat ramp ziet geuommyb'eftryden!nbsp;Myn leven weegt de fmart niet op, die ’t u doet lyden.

Einda des Derden Bedryfs.

VIER'

TREURSPEL. 41

VIERDE BEDRYF.

EERSTE TOONEEL.

Zelmire, Ema, Euriales, Trojaanfcbe Soldaaten, van den kant der Stai tusfcben denbsp;hoornen aankomende.

WJquot; nbsp;nbsp;nbsp;Zelmire.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(fpoeds,

'' V aar leid gc op ’t aaklig ftrand my heen met lo veel Langs 20 veel Itapels doón,langs 20 veel beeken bloeds?nbsp;Eiiriales.

Volg ons ter plaats, daar 2ich uw Vader houd vcrfcholen. Prins Ilus heeft ons dit nadrukkelyk bevolen. _

Uw Wacht, die hem vervolgt, door 2yne list misleid, Liet my den toegang tot den Burgt in 2ekerheid.

De eer is aan hem dat ik uw ketens heb verbroken.

Kom nu, terwyl die Held, in cedlen moed ontdoken, Zich weer een’ doortogt aan den voet der wallen maakt,nbsp;Alwaar 2ynTelg word,by de poort van Mars,bewaakt,nbsp;En hy dat laatlle pand rukt uit uw’ Dwinglands handen,nbsp;Ontwyk, op on2e vloot, dce2e akelige ftranden.

Gy vind daar Polidoor: men wederhoud 2yn fchreén. Zelmire.

Is hy op uwe vloot!.. ’k Vlieg aanftonds derwaarts heen.

My n Vader!... Ema! kom Wat kreet heb ik vernomen!

E u R i A L E s.

Wat aantal Ruiters breid 2ich uit langs gindfehe boomen! prins Ilus word omringd.

Zelmire.

Vlieg ftraks tot 2yn ont2et.

Go6n! 20U ik, tot 2yn’ val, 2yn van den dood gered! (De Trojaanen vertrekken langs den zelfden weg,nbsp;vanwaar zy gekomen zyn.)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^

Cs nbsp;nbsp;nbsp;twee-

42 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

TWEEDE TOONEEL, Zelmire, Ema.

Z E L MIR E, langs den zelfden ‘voeg by tiisjcben^

poozing uitziende. nbsp;nbsp;nbsp;(ven....

ntdek van verre een’ ftryd,die my de ziel doet bee-Hoe, Ema! zou de moed den Vyand reeds begceven? Zie, de aanval des Trojaans verydelt zyn beleid.

GoAn! voegt u eindlyk aan de zy’ der billykheid! (heid. Mars zal zyn’ byftand biêii aan Temmers der trouw'loos-De zegepalmen zyn te dikwils ’t loon der boosheid.

Kom, volg mc... ó Hemel! ’k zie ons Volk ,van allen kant. Door nieuwe benden weêr verflrooid en overmand.

Prins Ilus tracht vergeefs de zynen t’faam te rukken— Myne oogen fchcmcren door zo veelc ongelukken.

(Zy 'oalt in de armen van Emad) (^Eén Trojaan keert te rug,d’wars over bet Too-neel, houdende een gebroken Z’voaard in de band:nbsp;by ziet met nadruk naar den kant, van‘uoaarnbsp;by gekomen is i den rug naar Zelmire ‘wendende y en zich naar bet Graf fpoedende.)

Ema.

Ach! ’k zie dat een Trojaan, die niet fchynt overhcerd, Met een gebroken zwaard op ’t fpoedigft’ grafwaarts keert-Zelmire, uitziende.

Ik kan niet zien wie ’t zy... Hy treed ’er in... è Goden! Is hier geen toevlucht voor rampzaalgen, dan by dooden ?nbsp;Ema.

Mevrouw! hy word vervolgd: zyn fchuilplaats is ontdekt. Zelmire.

Wat heil, dat Polidoor zich elders ’t leed onttrekt!

DER-

TREURSPEL. 43

DERDE TOONEEL.

Zelmire, Ema, Rhamnes, Lesbiaanfcbs Soldaaten.

Z Rhamnes, na overal rond-gezien te bebhen.

elmire is eindlyk dan in myne magt gekomen, (men. Maar’tTrooifche Legerhoofd heeft reeds de vlucht geno-’tGaat vast dat hy myn wraak tracht op de vloot te ontgaan.nbsp;Men Ifeek’den brand ’er in: brengt aanftonds toortfenaan.nbsp;Gaat, haast u.

(fien gedeelte der Soldaaten vertrekken.') Zelmire, ter zyde.

Welk een lot, myn V ader! dreigt uw leven! Ach! wil men u alom aan ’t vuur dan overgeeven!

Tegen Rhamnes. nbsp;nbsp;nbsp;(vergiet.

Zorg,Wrcedaart! dat ge op nieuw geen fchuldloos bloed HetKrygshoofd,dat gy ioekt,week naar de fchepen niet.nbsp;Ik heb hem Itraks gezien... Maar acht gy hem ftrafwaardig,nbsp;Wanneer hy voor zyn’ Vorst zich trouw betoont en vaardig?

Geef hier geen voorbeeld, dat elk affchrik baart en rouw; Dewyl der wreekren Haal eerlang zulks volgen zou.nbsp;Rhamnes.

Dat hy zich overgeev’: hy moet zich Iduistrcn laaten.

’t Is myn gevangene: ik heb recht om hem te haaten.

Het fcheen dat hy my zocht in ’t hevigft’ van ’t gevecht. Ik merkte dat zyn moed op my ’t had toegelegd.

Waar’ hy een l.csbiaan, ik zou hem niet verfchoonen.... Maar ’t is een Vreemdling, die zyn’ Prins moet byftand too-nen.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(zicht,

Wys my zyn fchuilplaats aan: ’k wil, in myns Volks ge-Wcl 2wcercn,miis dat hy myn ketens draage en zwicht’, Dat ik myn handen nooit zal met zyn bloed bevlekken,nbsp;En ’t recht der zegepraal niet verder uit zal ftrekken.

ZeL-

44 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Zelmire.

Barbaar! ik zou dan dien rampzaalgen, tot myn fchand’...! Ter zyde, tegen Erna, met de grootjie drift; ziendenbsp;de Soldaaten met toortfen te rug komen.

Maar, Hemel! ’k zal terftond de fchepen zien in brand. Myn’Vader...

Tegen Rbamnes.

’k Gaa voor ’t heetil’ der vlam, in myn vervoering, My werpen....

Rhamnes, tegen twee Soldaaten, die Zelmire ‘wederhouden.

Dat zy blyv’.... Mevrouw ! aan uwe ontroering Bemerk ik dat hy op de vloot is.

(Hy wil vertrekken.')

Zelmire, telkens door de Soldaaten wederbouden.

Neen; in ’t Graf....

R H A M N E s, zich ophoudende, tegen andere

Soldaaten. nbsp;nbsp;nbsp;(draf.

Men rukk’ hem fttaks daarüit! Hy zwichte, of vrees zyn (Zy treeden in de Graftombe.)

Zelmire, ter zyde; zich op den voorgrond van bet Tooneel begeevende.

Myn Vader! zou ik, met eens anders leed bewogen, Om zyne vryheid thans uw’ ondergang gedoogen ?...nbsp;Maar hoe! vanwaar komt my die onverwachte fchrik ?nbsp;Wat wreede fiddring treft myn hart, op ’t oogenblik?

VIERDE TOONEEL.

Polidoor, in een Trojaansch kleed; Zelmire, Ema, Rhamnes, Lesbiaanfebe Soldaaten.

Polidoor, uit bet Graf treedende, en zich met

Zzyn gebroken zwaard verweerende.

al, LafFen! u dit duur doen boeten: treed niet nader!

Wat hoore ik!

TREURSPEL.

Rh amp; MN ES, naar Polidoor kopende, en hem den arm vasthoudende.

Geef me uw zwaard!

Zelmire, mede toefchietende.

Staa!

Rhamnes, den Koning herkennendey wiens helm hem afgerukt voord.

Polidoor!

Zelmire.

Myn Vader!

Polidoor, haar in zyne armen ontfangende.

Ach! myne liefde bragt ons teiden in deez’ flaat. Zelmire.

Ik ben’t, dien verried. Ziedaar de gruweldaad, Waarmee myn zuivrc ziel fteedswierd beticht voordcezcn,nbsp;Op ’t oogenblik volvoerd door myn ontydig vreezen.

U w Beulen weeken reeds door ’s Hemels wys bellier:

Ik bragt hen, onbedacht, tot uw bederf weêr hier.

Ik dacht dat ge op de vloot, gedreigd door’s Vyandswoe-PoLiDooR. nbsp;nbsp;nbsp;(den...

Ik veinsde, op Ilus raad, my derwaarts heen te fpoeden. Ply wilde my aldaar weêrhouden met geweld; (Iheld.nbsp;Maar ’k ben hem,eer hy ’t merkte,op’t fpoorweêrnage-’k Ben hem, in d’aanval van uw Wacht, tehulp gekomennbsp;Ik hoorde dat de Burgt alreeds was ingenomen,

En kom, terwyl ik my met andren werk verfchaf,

U w’ Egaê volgende, u verwachten in dit graf.

Dit Haal verraad myn’ arm...

Zelmire,

’k Voei myn gefolterd harte Op ieder oogenblik geprangd door nieuwe fmarte.

Hoe! wapende myn nood uw zwakke hand met kracht, Toen ik u in den drang van wreede Moorders bragt ?nbsp;Rhamnes.

.Soldaaten 1 gaat hen aan Anthenor overgceven.

VVy-allen zyn misleid: ’k ben van myn woord ontheven.

ZEt-

Z E L M I R E,

Zelmire, met drift, en naar Rbamnes . kopende.

Soldaaten! Rhamnes! hoort; hoort myne reden aan! Ach! voegt het u thans naar uw’ Konings val te Haan?nbsp;Gy, Lesbiaanen, tot menschlievendheid genegen!

Hebt nog de wreedheid niet der Thraciërs verkregen. Offehoon dit toomloos Volk uw trouw verbasterd heeft,nbsp;’k Weet dat de menschlykheid nog in uw harten leeft.nbsp;Dat haar, in ’s Konings naam, de wroeging doe ontwaaken!nbsp;Zyn wonderbaar behoud uit ’s afgronds duistre kaaken,nbsp;Zyn rampen, 2yn gevaar, 2yn jaaren, wier gezichtnbsp;Den toorn ontwapent en tot achting zelfs verpligt,

’t Geween, de wanhoop van zyn Telg, fchier nergens veilig,

’t Maakt alles voor uw trouw zyn hoofd te meerder heilig. 6 Rhamnes! hooger rang heeft uwe ziel gevleid;

Maar ’t misdryf wierd in u nog geene hebblykheid. Anthénors voorbeeld, zyn doemwaard’ geluk tot heden,nbsp;Heeft u verleid om ook zyn dwaalfpoor in te treeden.

Wat loon ge ook, naar uw’ wensch, van zy ne gunst geniet, Zal ’t onze minder zyn, zo ge ons uw’ byftand bied?nbsp;Maak dat uw grootheid van haar vlekken worde ontheven.

Verkryg door deugd al ’t geene u’t misdryf plagt te geeven.

Ter zyde, zieb naar baaren Vader wendende. Mynheer! hy word vermurrvd.

Tegen Rhamnes.

Ik werp my voor u néér.

Herdenk aan uwen eed: vervul dien; wreek onze eer! Gy z woert ons dat gy zoud myn’BroedersMoorder dooden.nbsp;’t I's... Goón! ’t Gedrocht verfchynt.

V Y F=

TREURSPEL. 47

VYFDE TOONEEL.

Anthenor, met een talryk gevolg van Tbracifcbe Soldaaten; Ilos, Euriales en eenige Trojaa-nen, allen geboeid; Polidoor, Zelmire,nbsp;Ema, Rhamnes, Lesbiaanfcbenbsp;Soldaaten.

Anthenor, tegen Rbamnes.

t ie Ilus, zie dien fnooden, Bie tegen al myn zorg zich trotsch heeft aangekant,

Door onze Thraciers heldhaftig overmand.

Gy deed niet min: uw moed, die deeds heeft uitgeblonken, Verwon het eer ft’; heeft my Zelmire weêrgcfchonken.nbsp;Rhamnes.

Mynheer! zo gy myn’ dienst vergelding waardig acht, Biede ik u grooter gift, die gy het minft’ verwacht;

Die zelfs by ’t aanbod my doet llddren en verbleeken. Ziedeez’ Trojaan.

(Jtly toont hem Polidoor.')

Anthenor.

Kan’tzyn!

Ilus.

Ik kan van fchrik naauw’ fpreekeo, Anthenor.

Leeft Polidoor!

Ilus.

6 Go6n!

Polidoor.

Ja, ’k ben ’t, dien gy verried. Slaa de oogcn neêr, en beef, nu gy uw’ Koning ziet.nbsp;Gevoel de fchaamte en fpyt, die fchier alle oogenblikkennbsp;Een’ Moorder pynigt, wien zyn Rechter doet verfchrik-kcn.

’k Spreek

48 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E.

’Ic Spreek als Verwinnaar, fchoon ’t geluk myn’ weiisch niet vleit.

Gekroonde Boosheid vreest geboeide Onnozelheid. (^Antbénor tracht hem met een onvertraagd vaezennbsp;aan te zien.)

U \v angst is met een’ glimp van trotsheid overtoogen.

’k Zie uw gelaat verbleekt, terwyl gy dreigt met de oogen.

Anthenor, met eene gemaakte bedaardheid. Mynheer! waarom zou ik bevreesd zyii of verft oord ?

De fcepter is een last, die weinig my bekoort.

Ik heb den rang verfmaad, dien ge eertyds mogtbekleeden; Gy kunt, zo ’t Lesbos duld, hier weêr ten zetel treeden.nbsp;Maar ’k twyfel billyk of het vvreekend Volk, tot hoonnbsp;Van Azor, ooit zyn’ Beul zal vesten op zyn’ troon.

Myn Vrienden! onze zorg was vruchtloos om te ontdekken Wie ’t was, die u de vreugd uws levens dorst onttrekken.nbsp;Is ’t vreemd dat onze vlyt onnut was, keer op keer ?

Gy ziet hier Polidoor... Wat vraagt, wat zoekt men meer? Polidoor.

HoelMonfter!...

Anthenor, flontmoedig.

Alles kan me uw misdaad kenbaar maaken. Men zag u voor dien Zoon alreeds natuur verzaaken.nbsp;Wy hebben, tot zyn heil, uw list weêrftaan met kracht,nbsp;En gy, gy hebt fchier in onze armen hem geflagt. (ken,nbsp;Wat valfche aanminnigheid, wat vond, die elk doet fchrik-Kon, door zyn Zusters hand, hem in’t bederf verftrikken!nbsp;Zy dient zyn’ toorn in fchyn; neemt deel in zynen nood,nbsp;En dus misleid ze al ’t Ryk door uw’ verdichten dood;nbsp;Terwyl die jonge Held, op ’t uiteind’ van zyn leven,

Wyzende op Polidoor. nbsp;nbsp;nbsp;(fneeven.

Den Booswicht waant ontzield, die zelf hem wreed doet Tegen zyne Soldaaten.

Nog meer: in ’t tydftip zelfs, wanneer men hem vermoord, Land lius, door Zelmire ontboden, in dit oord.

T. R E U R S P E L. 49

Zy veinzen beide dat ze clkanddr doodlyk haaten.

De een vloekt zyn wreede Gade, als dol en uitgelaatcn, Daar de ander haar’ Gemaal door ’t zwaard wil doen vergaan.

Hy-zelt'doct doof mynWacht haar llraics in keetnen liaan. Ik, dien men ’t ollcr van dat yslyk fpel doet weezen,nbsp;Verweer hem, als ik dien ondankbrcn’t meest moet vreezen.nbsp;6 Lange fchakel van de laflle onmenschlykheên,

Om Azors Wreckers eii zyn Volk op ’t hart te treen!

’k Wil, Snooden! dat het Volk u hoore, op mync klagten. Komt,ondergaat de fl:raf,dic’t misdryt'heeft te wachten;nbsp;De foltring, die men u bereid heeft tot uw fchand’.

Z E L M 1 R E.

Goon! blyft de donder thans nog werkloos in uw hand! Gy fpant met hem te faam’: gy doet hem triomfeeren;nbsp;En wilt gy nog dat de aarde uw heilig recht zal ceren!

1L o s, driftig.

Hun recht verdedigt ons: het houd hunn’ blikfemfchicht Nog in ecu dichte wolk bedekt voor ons gezicht:

Maar hun verborgen arm, alreeds omhoog geheven,

Met bedreiging wyzende op Antbénor.

Verblind het offer, om ’t een’ wisfer flag te geeven.

ó Slang, die telkens u in nieuwe bogten krult!

Waan nooit dat ge ongeftraft hun wraak ontkomen zult, ’k Verwonder me om uw list, die tevens my doet fchrikken,nbsp;Het rasfc ca zeekre fpel van uw gereede rtrikkeii.

Maar beef in ’t dicpft’ des nachts, waarin gy weet te vlién, Als ik u ’t yslyk licht der waarheid ftraks doe zien!

Zieb hedwngende, en op de Tbracïêrs wyzende. Necn,’k zou vergeefs op hulp van fnoode Vreemden hoopen,nbsp;])ie, handlcnde in verraad, aan u hun ziel verkoopen.nbsp;Gy daagt my voor'al ’: Volk, opdat ik my verweer’:

Ik daag u op myn beurt daar ook: beef zelf veeleêr! Gy,die met Azor heulde,en wreedhefnhebtdoorllokenJnbsp;^Antbénor veinst de grootjle verwondering.)

Gy, die zyn bloed Vreekt, daar uw handen nog van rooketi!

D nbsp;nbsp;nbsp;Kom,

50 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Kom, voel nu idf den flag, die uw misbruikte magt, Uw lafte kunsmary, ons hoofd had toegedacht!

Anthenor. nbsp;nbsp;nbsp;(dooven.

Geveinsde! ik xAïors Beul r Wyt mc, om myn’ roem tc Ten minde een misdaad, die men beter kan geloovcn.nbsp;Wierd immer myn gezicht verblind door ’t goud der kroon ?nbsp;Myn deugd flond die reeds af ten nutte van uw’ Zoon.nbsp;Wat argwaan..? Waar zyn uw getuigen.. .?¦ Toon my na-

iLüS. nbsp;nbsp;nbsp;(der____

Kom, volg; die twyfling is uwe cerftc ftraf, Verrader! Anthenor.

Gy hoort het, Rhamnes! al die fmaadreên, zo vol gal, Zyn voorbeduidfels van een’ aanflag tot myn’ val.

Ontdek en peil de bron, die, in dees llaatskrakeelen, Hunne onbedachtzaamheid, hunn’ trots, met hoop kannbsp;ftreclen.

’k Zal by den muur myn Volk vergadren: gy, gaa heen. En ondervraag eerst zelf dees Moorders, écn’ voor één’.nbsp;Ik moet vooraf, eer xy ’s Volks vicrfchaar nog genaaken,nbsp;My daar vertoonen; haar hun misdryf kenbaar maaken.

’k Merk wat hunne uitvlucht, hun verborgen aanllag zy.

Om dien te fluiten.....Hoor myn oogmerk: gaa met my.

Gy, Thraciers! zult ftraks quot;hen van elkander fcheiden.

’k Zal hen heréénen, als wy hen ter flrafplaats leiden. Slagt, dierbre Vrinden van Vorst Azor! flagt deez’ dagnbsp;Hen, van wier haat ge, als hy, verwachtte een’ zelfden flag,nbsp;(iïy ’üertrekt met Rhamnes en een deel der Soldaatend)

ZESDE TOONEEL.

Zelmire, Polidoor, Ilüs, Ema, Wachten.

.en al myn rampen: dit gewaad had my bedrogen, ïk gaf myn’ Vader zelve in ’s Dwingclands vermogen.

ILUS.

U R S

Ilüs.

6 Goóti!

(De Tleraciërs gfypen Ibis en Polidoor aan.)

Z E L MI u E, hen beiden by de hand vattende. Myndicrbre Gade!... Ach ,Vader!... Bittrefmart!nbsp;Men rukt hen van my af... Hoe yslyk klopt my ’t hart!nbsp;Om hen te volgen lyd myn ziel de wreedfte plaagen.

(Menjleept hen aseg, ondanks haar' legenftand.) Bloeddorltigen!

ImSj zich van zyne Wachten ontjlaande, en Zelmire omhelzende.

Houd ftand!... Myn Lief! myn welbehaagen! Polidoor, het zelfde van zyn' kant doende.

’k Omhels u andermaal... Vaar wel!

(Me« leid ben beiden voeg.)

Zelmire, vallende in dè armen der Wachteny die by baar gebleven zyn.

’t Is dan gedaan.

Ik zwicht voor myne elende en onbedacht beltaan.

Het was onwillens, en doet me echter alles vreezen:

Hoe zwaar moet ^n de ftraf van een’, die fchuld heeft, weezen I

(Men leid. baar voeg» en Erna volgt baar.)

Einde des Vierden Bedryfs»

52 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

'VYFDE BEDRYF.

EERSTE TOONEEL.

Ilüs tn EouiAtEs, geboeid; Wachten..

WEuuialf.s.

y worden dan voor dien bebloeden troon gedaagd, Waarvan \ vcrachtlyk V olk hun Koningen verjaagt!nbsp;Waar is de hoop, die ons in ’t leed was bygcbleven?

] LUS.

Die laatfte hoop, helaas! heeft ons geheel begeeven. Zelinire en Polidoor, ten prooije aan ’s Vyands dolk,nbsp;Zyn reeds ter dood gedoemd door ’t loosverleide Volk.nbsp;Anthénor wist hun woede op ’t hevigfte aan te kweeken.nbsp;Zyn ftaatkunde, afgericht op list en Inoodc treken.

Legt dus, terwyl hy-zelf de deugd fchynt vóór te öaan, Op' ons de fchuld en ftraf van al 7,yne euveldaén.nbsp;HetThraciesch Krygsvolk, welks trouwloosheid is voldongen ,

Heeft my, metRhamnes aan hun hoofd,in ’t heir befprongen. Die laffe ontrukte my ’t gelchrift, door ’t welk in ’t kortnbsp;Het V olk ontdekken 2ou hoe ’t 1’nood' bedrogen word;nbsp;Wyl Axor-xelf daarin aan elk op ’t klaarft’ berichttenbsp;Dat hy voorheen den Vorst uit muitzucht valsch betichtte.nbsp;Zyn’ dood verwyrende aan xVnthénor, noemde hynbsp;Dien fnooden de oorzaak van zyn woede en razerny;

En dus die yslykhccn ontdekkende allerwegen,

¦ Verzocht hy elk om wraak, en had die ook verkrelt;jen. Zelmire! Ach! moesten wy, gereed ter dood te gaan,nbsp;Ons-beider fchuldloos hart met wroeging nog belaên!

’k Hield u verdacht!... Word me ooit dat fnood beltaau vergeeven ?

Ea, tot nog grooter fmart, gy doet uw’ Vader fneeven!

Eu.

53

TREURSPEL.

E U R I A L E S.

Kan ze om een’ misflag zich bczvvaaren,dien zy wraakt?

1 L U S.

Vergeeft mcn’t zich,wanneer men zelfzyn’ ramp volmaakt? Haar onbevlekt gemoed pleit vruchtloos in haar voordeel;nbsp;OiTchoon Iiaar rede z wygt,haar denkbeeld flrykt het oordeel.

T WEEDE TOONEEL.

Ilus, Anthenos, Rhamnes, Euriales, f-VacbUiii Thracifebe Soldaaten.

Anthenor.

JTy, Thraciers! bezet dees plaats aan allen kant.

Gy zult het gantfehe Volk vcrichyncn zien aan ’t flrand, Met die ontmcnschten,die ’t gedoemd heeft om te fterven.nbsp;Zo moog’ Vorst Azors fchim door’t recht hier wraak ver-’k Beveel niet liddering den toellel tot die ftraf. (werven.nbsp;Tegen Uns.

Gy, Phrygiaan! gaa heen, cn wacht uw vonnis af.

Myn eerrang zou my hier uw’ Opperrechter maaken; Maar ’k zal, by u verdacht, dien hoogen rang verzaaken.nbsp;’k Laat de uitfpraak over ons aan ’t Volk in ’t algemeen.nbsp;Hoe Ilreng ook ’t vonnis zy, wyt zulks u-zelv’ alléén.nbsp;Zo gy me had vergund het mcê te moogen vellen,

Deed ligt de deernis my tot zachtheid overhellen;

En ’k zal, na all’ den hoon, door u my aangedaan, Inwendig zuchten, zo de wraak te verr’ mogt gaan.nbsp;Iets.

Neen;niets zal ooit den loop vanzyne valschheid fluiten! De oprechtheid-zelf zou zich niet anders kunnen uiten.nbsp;Door alle uwe euveldaêii heeft eindlyk uw gemoednbsp;De rust verkregen, die de deugd gevoelen doet.

Maar, Snoode! beef! Zo de aard’ het ysfelyk vermogen Van Roovers, door ’t geluk begunltigd, moet gedoogen,nbsp;Ten minflen eischt de wet van ’t Noodlot, (die Tiran,nbsp;Wiens blinde magt geen mensch zich ooit onttrekken kan,)

3 nbsp;nbsp;nbsp;y

54 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Dat, daar hun (tellingen welhaast lyn aangenomen. Door andre gruwelen hun gruwlen (traf bekomen.

Gy zult uw voorbeeld eens gevolgd zien, tot uw fchac. Die lalfen zullen, fchoon ze u dienen, gis daarnanbsp;Een andre Anthenor hen tot fnood verraad zal noopen ,nbsp;Aan hem hun razerny, gclyk aan u, yerkoopen.

Alle uws gclyken, die ge in list en fnoodheid nu Volleerd maakt, zullen haast die oefnen tegen u;

Op ’t onverwachtfte u van den zetel nederilooten,

En uw bebloede kruin van ’t kroonlieraad ontblootcn. tk gaa, en wacht vol moeds het vonnis van myn draf.nbsp;Schoon ’t leven rhy voorheen het grootd’ genoegen gaf,nbsp;Nu maakt de Hemel dat my ’t daglicht moet verveelen.nbsp;Kan iets, waarin gy deelt, ooit onze zinnen dreelen.^nbsp;(_Hy vertrekt met Euriaks en eenige Wachten,)

DERDE TOONEEL.

Anthenor, Rh am nes, Tbracifebe Scldaatcnt

H. Anthenor.

y zal niet derven; neen; het wigtig zelfbelang V an myn’ verkropten haat verhoed zyn’ ondergang.

Hy met de zynen blyve aan ons geweld ten prooijc,

Om hier my in te daan voor ’t woen van ’t wreckend Troje. Zelmire en Polidoor zyn reeds gedoemd ten val.

Ik wil dat hun verderf zyn draf verdrekken zal.

'Ecrwyl ik droevig fchyn, omdat zy ’t leven derven,

Ben ik de onzichtbre ziel van’t Volk, dat hen doet lier ven. Dus blyft myn misdaad, die my onrust heeft verwekt,nbsp;Klct hen voor eeuwig in het duister graf bedekt.

Geen mensch zal, na de wraak aan Azors bloed befchoren, Een misdaad, reeds geboet, ooit trachten na te fpooren.

Gy hebt my grootcr dienst, dan ’k had verwacht, gedaan: Myn weldaén zullen ook uw’ wensch te boven gaan.

Rham-

TREURSPEL. 55

R H A M N E S.

Mynheer, geen hoop op loon kan ooit myn ziel beleezen: ’t Gelukken van myn zorg zal myn bclooning weczen.

Maar vreest gy niet dat ligt het Volk, door dit geval Vermurwd, de weeklagt van ’t berouw verhooren zal ?

’k Heb reeds de trouw gezien,de onwillige eerbetooning, Waartoe elk word genoopt door’t kenmerk van een’Ko-An THE NOR.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(ning.

Hy wierd te fel gehoond om niet te zyn gehaat.

Men mint geen’Vorst meer, dien men tergde door verraad. Zy waanen door zyn’dood zyn gramfchapvdór te komen;nbsp;Eens wreckers magt te ontgaan, die hen voor ftraf doetnbsp;By hen is Polidoor als een Tiran onttroond; (fchroomen.nbsp;En Azor was tot Vorst in zyne plaats gekroond.

Hun blinde liefde voor dien Prins kent paal noch perken, Waarin hen ’t bygeloof doldriftig fchynt te Herken.

Der Goden Tolken, door uw goud alreeds verleid;

Het oud gebruik, vernieuwd door hunne listigheid, Waardoor ze in’t openbaar die fchandftraf, zonder beeven,nbsp;Den valfchen eernaam van een plegtig offer geeven;

De wet,door welke aan ’tHoofd dcrKrygsliên word gcboèn Der Vorften moordenaars op ’s Vorlten graf te doón,nbsp;’tHoud alles’t weidend Volk aan myn belang verbonden;

’ tSterkt all’hun woede,en bouwt myn heil op vaste gronden.

Dus legt men ’t ligtverleidc en laffe Volk aan band, ’tWelk,blyvendc in den plooi die’t kreeg door onze hand,nbsp;Als’t werktuig van den Held, die’t leid naar zyn behaagen,nbsp;Steeds, met een’ zwakken geest, ftoutmoedig ’t all’ durftnbsp;waagen;

’t Welk, in den naara des Staats, verleid word tot verraad, En, in den naam der Go6n, een’ Koningsmoord begaat.

Maar ’k zie de Burgers reeds eerbiedig herwaarts komen. Zo dra de Priester heeft zyn plaats by ’t graf genomen,nbsp;Aanvaard dan ’t offermes, cn flagt hen met elkaêr.nbsp;Verzuim geen oogenblik.

(HyfpreeU ’oerders injlilte mt Bbemnes.')

D 4 nbsp;nbsp;nbsp;VIER'

56 nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

VIERDE TOONEEL.

Anthenor, Rhamnes, Polidoor,

Z E L M1R E, E M A, Thrcicifcbe Soldaatm,

Gevolg van Wachten en Burgers.

(De Tbracïérs fcbikken zich langs het fteboomte, aan de zyde der Stad; bet Volk by den I'enipel,nbsp;en de Soldaaten by de Graftcnihe.)

Z EL MI RE, de Graftombe aanziende.

D it, dit is dan ’t altaar,

Alwaar dc Goden, thans befchenners der trouwloosheid, Dc onnozelheid ten prooije opöiFren aan de boosheid!

Dit, ach, myn Vader! is het loon der deugd ia ’t end’. De linaad, de fchande is op haar droef gelaat geprent.

’t Voorfpoedig wanbedryf bekleed zich met haar’ luister, En zy, in fchaduw van het misdryf, blyft in ’t duister:nbsp;Zy fterft, en, ach! men flaat de fchraalc gunst haar af,nbsp;Dat haar doorluchte naam haar byblyv’ tot in ’t graf.nbsp;Polidoor.

6 Neen; verheven deugd behaalt geen fchande op aarde; Zy juicht in ’t midden van haar beulen; kent haar 'waarde.nbsp;De fchande valt alleen op de ondeugd, hoog van Ihat;nbsp;Op haar, die zonder fchrik haar hart nooit gadeflaat.nbsp;ó Volken, door myn’ ftarn met vveldaén ovcrlaaden!nbsp;Waarom wilt ge u in ’t bloed van mync Dochter baadcu?nbsp;V oldoct uw’ haat aan my: velt my voor ’t outer ncêr,nbsp;Maar zend haar’ Gade en Zoon met haar naar Trojc weer:nbsp;Laat my nog éénmaal hen omhel'zen vóör myn llcrven:nbsp;’k Zal van uw wreedheid dan nog eenig zoet verwerven.nbsp;Anthenor.

Neen; Zelmire word met u ter dood gebragt;

En ’t lot van Ilus cn zyn’ Vriend ftaat in myn magt.

T R E U R S P E L. 57

Ze LM I RE.

’k Ben Moeder, Dochter,Gade; ó ramp! die naainen tevens Zyii inyne beulen, in het uiterite imr myns levens.'

(Zy gaat voanboopende been en weder.) Tirannen van uw’ V orst! Moorddaadig Volk, dat fnood,nbsp;Zelfs op ’t gc'iag der wet, uw’ Koning brengt ter dood!nbsp;Dc vlek, u door dien moord voor eeuwig aangewreven,nbsp;Zal ’t erfdeel weezen van den laatllcn uwer neeven.

Maar neen;datTrojc eerlang,gewapend tot inyn wraak, U w Steden omwroete, en tot ruime graaven maak’!

Dat pest en hongersnood, de fchrik der ftervelingen,

Met al de rampen van den oorlog u befpringen!

U vv kroost 7.y, daar gy-ïelf op ’t doodlykft’ ligt gewond, Uit zyne wieg gcfchcurd, verpletterd op den grond !

De gloeijende afgrond jaag’ dc golven uit haar kolken.

En zwclgc uw Eiland in,' tot fchrik van alle Volken! Opdat dit Monrterdicr verdelgd ïy, ’t%elk de hoon,

Dc grootdc fchandvlck is van’tMenschdom endeGoón! QDe Priesters verfchynen en hlyven op de trappennbsp;des Tempels Jlaan.)

Anthenok.

’t Is tyd, b Rhamnes! die ontzinde drift te floorcn.

Vol voer de wraak, die aan de wetten is bcfchoren. Aanvaard het flaal,en ftort op ’t Graf het fchuldig bloed:nbsp;Dat is het offer, ’t welk alléén de Go6n voldoet.nbsp;Rhamnes, bet offermes aanneemende, ’t welknbsp;de Opperpriester hem aanbied.

Ja.BurgersI’k moet dien pligt,dlen llrcngen pligt volbrengen, ’t Gebied my alles hier ’t misdaadig bloed te plengen.

’k Voldoe dus aan uw keur,’t gebruik, myn’eed en de eer. (f/y heft den arm op tegen Polidoor, terwylnbsp;Zelmire, die zich tusfeben heiden wil werpen,nbsp;door eenigeSoldaaten word tegengehouden: dochnbsp;den volgenden regel uitjpreekende, keert bynbsp;zich onverwachts om, en doorjhot Znthénor.)nbsp;Doemwaardig Moordenaar! dort voor uw’ Koning neer!

Dj nbsp;nbsp;nbsp;An-

3S nbsp;nbsp;nbsp;Z E L M I R E,

Anthenor, vallende in de armen eens Tbracïérs. A’errader!

( Het Volk, de Soldaaten en de Tbracïérs maaken eene bevceeging om Rbamnes aan te vallen;nbsp;doch konden jland, ziende dat de Rriesters bennbsp;door teekens trachten te veederbouden, en datnbsp;Rbamnes een open Gefcbrift vertoont. Denbsp;voorige Thracifebe Soldaat wederboud de an~nbsp;dert Soldaaten van zynen Landdart.')

Rh AM NES, met bet Gefcbrift van /hor in de band.

Pricsterfchaar’! hy heeft alléén misdreven;

Dit fchrift zal u een blyk van al zyn gruwlca geeven.

Z E L M I R E.

Myii Vader! ach! kan ’t zyn ?... Wat hei!, na zo veel hoon! Polidoor.

M yn waarde Rhaixamp;cs 1.. ach, myn Telg!

Ah THEN OU.

’k Sterf... Daar zyn GoAn! Zelmire.

Gy kent hen dan in ’t eind', nu hen uw dood verdedigt. IJ w leven heeft te lang hunne eer en magt beledigd.

Sterf, Snoode! fterfinfchaamte,in woede ,infpytcnfiTiart, Nu’t licht der waarheid fchynt in d’afgrond van uw hart!nbsp;(iWera brengt /Intbénor weg.^

R H A M N Ë 5, met yver, tegen de Thraciérs.

1 ly wierd door ’t Offer-zeif gedoemd, dat hy deed fneeven. Reeft, Volken ! Azor heeft dit met zyn bloed gcfchreveii.nbsp;(Hy leest:)

’k Sterf door Antbenors band: by is bet, die myn jeugd Door valfcbe vriendfebap beeft verleid van 't fpoor dernbsp;deugd:

Ik wierd tot vadermoord vervoerd door dien Verrader.

Gy, door wier hulp ik tot myn doelwit ben geraakt, Misleide Volken, die 'k misdaadig beb gemaakt!nbsp;Deelt in myn wroegingen: beweent en wreekt myn' Vader!

(Met

TREURSPEL. 59

(^Mst vervoering • en den brief aan den Opperpriester overgeevendeO

Hy is gewroken... Schreit, vermcctle Burgers! fchreit! Beweent met aflchrik uw gevloekte fpoorlooshcid!

Ziet, daar gy ’t Ipecltuig van twee Siiooden moest verftrek-keu.

Wat ramp het trotsch verzuim der wetten kon verwekken l, ( Terwyl by fpreekt, ontboeijen de Priestersnbsp;Polidoor en Zelmire.')

Gy, die het recht der Goón u Hout toecignen dorst,

En u tot Rechters zelfs verklaard hebt van uw’ Vorst! Gy wilde aan ecu Gedrocht, in gruwlen lang bedreven,nbsp;De oprechtlle deugdcu-zelf ontzind ten offer geeven;

Een’ Held, een’ Vader, een’roemwaardig’ Opperheer; Een’Koüing, die den troon en’tmenschdoralirckttotcer;nbsp;EcnDochtcr... Goón! zeis’tcólli’gewrocht van uw vermogen:

Gc aanfehouwt, verrukt, in haar, uw beeldtnis uit den hoo-Zelmire... Zou haar deugd u niet aan ’t harte gaan?

^ Wyzende op den voorigeji Soldaat.

Dees Thracicr zag baar iets ongehoords beltaan:

6 Ja; toen op den Burgt haar Vader was gevangen,

Deed haare godsvrucht hem de vreemdftc hulp erlangen, Hem reddend’, daar hy Iticrf van honger en van dorst,nbsp;Door ’t zuiver vocdfel uit haar dcugdelyke borst;

Elet hccrlykft’ wonder,’t welk alle eeuwen zullen looven. Hier zegepraalt Natuur, en ftreeft zich-zelf te boven.

Ik zie uw harten reeds bewogen door myn réén:

De liefde en ’t waar berouw vermengen hun geween. Onbiiigbre Thraciers! gy-zelf zyt ook bewogen.

Ach! bloost niet! fchaamt u niet om zulk een mededogen! Door ’t waar berouw onteert een heldenhart zich niet.nbsp;Komt, Volken, die dcez’ dag uw heil bevestigd ziet!nbsp;Erlangt vergitienis van uwen Vorst: treed nader,

En werpt met my u neer voor een’ toegeeventi’ \’ader,

{Alk

63 ZFXMIRE, TREURSPEL,

QAlk de Soldaaten en ’t Volk mllen, benevens Rbamnes, den^Koning te voet,}nbsp;Polidoor, Rbamnes omhelzende.

Ach! ’k fterf vernoegd: ’k hervind uw harten: ’t Rreelend Vauvdceze zegepraal heeft al tnyn leed vergoed. (zoetnbsp;Wat Vader,hoe gehoond,zou zyn verdwaalde Zootien,nbsp;Wanneer de liefde hen te rug brengt, af keer toonen?

Z EI. M1R E, snei drift.

Maar, Rhamnes! myn Geniaal, myu Zoon, thans in ge-

Rhamnes. nbsp;nbsp;nbsp;(vaar____

ik heb voor hen gezorgd. Mevrouw ! Uw vrees bedaar’. U w Egae is ourboeid: hy zal... Ik zie hem komen.

LAATSTE TOONEEL.

Polidoor, Zelmire, Ema, Rhamnes, Ilus, Eüiii ales. Priesters; Gevolg vannbsp;Wachten, Tbracifebe Soldaaten ennbsp;Burgers; Trojaanen.

O nbsp;nbsp;nbsp;Ilus.

nverwacht geluk! Wat maar’ heb ik vernomen? Hoe! ’t Monlkr...

Zelmire.

’t Leeft niet meer. Omhels hier Lesbos Held, Myn’ Wreeker.

Jlu.s, Rbamnes omhelzende.

Die my weer in vryheid heeft hcrlleld.

Z E L Ivl I R E.

’k Heb alles van zynvlyt en wys beleid ontfangen.

Kom, volg me, om ’c loon voor zulk een fchoon berouw te Polidoor.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(erlangen.

6 Goón! uw gunst beftraal’ myn Dochter, dag aan dag! Haar weldaén zullen my niet lang meer llreelen; ach!nbsp;Neemt zelf op u de zorg van myne dankbetooning;

Zy vinde in ’t hart haars Zoons haar grootfte deugdbcloo-

N A B E R I C II T.

De Heer De Belloy beeft in bet Jht mn dit Dveurfpel ciciTi zyne Leezers 1 eden billen ^ecven ^wuctvovtïnbsp;Rhainncs de zyde van Anthénor verhaten beeft, en totnbsp;zynen pligt wedergekeerd is : docb by beeft omioodignbsp;geacht dit verbaal te doen uitfpreeken; oordeeknde datnbsp;de Aanfcbouwer met eene naauvckeurigbeid , die zrytienbsp;aandoening verflaauvot, even zo min gediend is als dezelve voor den Leezer bebaaglyk is: waaróm wy goedgevonden hebben dat verbaal liever achter bet Spel dennbsp;Leezer en mede te deelen, dan in bet Stuk-zelf in te las-fchen. Zie bier dan de Vertaaling des laatften Tooneelsnbsp;in zyn geheel.

It,rs.

6 nvcrwacht geluk! Wat maar’ heb ik vernomcu ? Hocl’tMonftcr...

, nbsp;nbsp;nbsp;Zelmire.

’t Leeft niet meer. Omhel s hier Lesbos Held, Myn’ Wreeker.

Ilüs, Rbarnnes omhelzende.

Die my weer in vryheid heeft herfteid. Zelmire.

6 Goön! na ’t hevig leed, waaronder ik moest zwoegen, X'erliest myn hart zich in eeii’llroom vau waar genoegen.nbsp;Gy, Rhamnes, dien ik thans als ’s Lands Verlosfcr eer’!nbsp;Meld ons wat de oorzaak is van zulk een’ ommekeer.nbsp;Rhamnes,

Toen ’k my den Vorftenmoord, als reeds volvoerd, verbeeldde,

En ge in de fchand’, naar ’t fcheefi, van zulk een’g^ruw'el deelde,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Tjack-

Trachtte ik, niets ïiende dan voorfpoeJige euveldaêii, Uit zucht tot grootheid, ook d.u vloeklpoor in te liaan.nbsp;Maar ’t onverwacht geval van ’s Konings wedervindingnbsp;Deed me aarzlcn in’t bclluit, gevormd in niyn verblinding.nbsp;De vrees wcêrhield my nog; wyl ik geen middel zagnbsp;Om klaar Anthénors doel te brengen aan den dag.

Maar door ’t gclchrift, dat ik Prins Uns heb ontwrongen, Wierd in myn wankle ziel tcritond de ftryd voldongen.nbsp;Ik volgde de infpraak van de Goou, wier mogendheidnbsp;’tWeêrfpannig rncnschlyk hart wcêrhoud, bedwingt en leid.nbsp;’k Verleidde, in fchyn, door goud, het Hoofd der Priester-fchaaren,

En dorst hem myn beflnit, tot ’sD winglands val, verklaaren. Ik moest Anthénor, die myn wraak ligt kon ontvliên.nbsp;Doorwonden, eer ik hem zyn gruwlen klaar deed zien.nbsp;’kHeb zulks verricht. Wat heil,nu ’t bloed van dien verwoeden

Myn misdaên uitwischt en myn fchande kan vergoeden! No Vorst en Volk, elkaêr hergeeven, thans verheugdnbsp;My wedt' zien keeren op het glorifpoor der deugd!nbsp;Zelmire.

’k Heb alles van uw vlyt en wys beleid ontfangen.

Kom, volg me, om ’t loon voor zulk een fchoon berouw te Polidoor.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tetlangen.

o Goón! uw gunst bcftraal’ myn Dochter, dag aan dag! Haar weldaên zullen my niet lang mesr ftreelen: ach!nbsp;Neemt zelf op u de zorg van myne dankbetooning:

2y vinde in ’t hart haars Zoons haar grootfte deugdbeloo®

ning;

EINDE,

C o P Y E van de PRIVILEGIE.

Staten van Hoilai.d en Weftvriesland doen te weeteii : alzo ¦* ons te kennen is gegecven hv tic Regenten van het VVees-enOu-de Mannenhuj'S der Stad Amftcrdam , en in diequaliteiten te fa mennbsp;Eygenaats, mitsgaders Regenten van den Scliouwbuig aldaar j dat zynbsp;Supplianten , eciiige Jaaien hebben gejonilTeeit van ‘t Oitroyby onsnbsp;den 27 May van deivjaate 1728. als ineede van de prolongatie vannbsp;dien den 6 December 1742- aan de Supplianten verleent, waar bynbsp;wy aan deSupplianten goedgtinftiglyk hadden geaccotdeetten gene-troycer», om nog voor den tyd van vyfrien agter een volgen de'aaren,nbsp;de Werken , die ten dienlle van het Toneel reets waren gedrukt, ennbsp;van tydrot tyd nog verder in het licht gebtagt,en ren ïooneele gevoelt zouden mogen werden , alleen te mogen drukken, doen diuk-ken, iiitgeeven en verkopen, dat de Jaren,by de voorlz. prolongatienbsp;van't gemelde Ofttoy of Privilegie vervat op den 6 December vannbsp;deczen Jaare i7S7 ftond te expirceren; en dewyl zy Supplianten tennbsp;meeften diende van de Schouwburg, (waar van hunne tefpeftivenbsp;Godshuyzen endet andere meede moeten werden gcrulienteert, denbsp;vootnoemde Werken, zo vanTreurfpcllen, Biylpellen,Klugten , alsnbsp;anders, die reets gedrukt, en ten Toncele gevoett zyn, ofin het toe-koomende gediukt,enienTanecle ge voert zouden moogen werden,nbsp;gaarne a Heen,gelykvootheenen,zouden blyven drukken, doen drukken, uitgeeven en verkopen, ten einde dezelve Werken , door hetnbsp;nadtukken van anderen , haar luifter, zoo in taaie als Ipelkonü , nietnbsp;mogten komen te verliefen, en dewyle haar Supplianten zulks na dcnbsp;expiratie vSnde voornoemde prolongatie van ’t vootfz Offroy, nietnbsp;gepermitteert was; zoo keerden de Supplianten haar tot Ons, reve-lentelyk verzoekende; dat Wy aan de Supplianten , in haar voorlz.nbsp;qualitcyt,geliefden tevetlcenen prolongaticvan hetvooifz OGroy,nbsp;om de voorlz. Werken, zoo van Tceurlpellcn , Elyfpellen , Kluchten,nbsp;als anders, reets gemaakt, en ten Toneele gevoett, of als nog in hetnbsp;ligt te brengen, en ten Toneele te voeten, nog voor den tyd vanVyf-tien eerltkomende enagtereeii volgende jaaren, alleen te mogennbsp;drukken , en vetkoopen, ofte doen dtukken, tii verkopen , met verbod aan alle an deren op zeekerchooge Pane by Ons daar tegens tenbsp;flatueeren, daarvan te verlecnen Offtoy in fdtma ; ZO is 't dat Wynbsp;deZaakeende't voorfz. verzoek overgemerkt hebbende, tnde genegen wezende , ter beede van de Supplianten, uit Onze regte wee-tenfehap, Souvetaine magten authoriteit,dezelve Stippltantea ge-confenteett, geaccordeeiU en geoctioyeeit hebben, confenteeien,nbsp;accorderen ende oftroyeren haar bydeeze, dat zy, gediiuiendcdeiïnbsp;tyd van nog Vyftien eerft achtereen volgen dcjaaien,dc voorfz. Wer^nbsp;ken, indiervoegen ,, als zulks by de Supplianieo is vetzogt, en hiernbsp;vooren uitgedrukt Haat,binnen den voorlz Onzen Lande alleen zullen mogen drukken, doen drukken , uitgeeven ende verkopen , verbiedende daatomine alleen een iegelykende voorlz. Werken,in’cnbsp;geheel ofte ten deele te drukken,na te drukken,te doen nadrukken,nbsp;te verhandelen, ofte vetkoopen, ofte cldeis nagediuki .binnen dennbsp;zelven Onzen Lande te brengen , uit te g.5ven of cc verhandelen ennbsp;vetkoopen, op de verbeutte van a 11e de nagedrukte, ingebtagte, ver-Isandelde of vetkogte Exemplaren, cndeecri boete van drie duyzendnbsp;guldens Jast «n boven, te verbeuren, te Appliccren een derde part

TOOS

voorden Officier, die de Cal,ïnpe (ïocn zal, een derde part voor d( Armen der olaatlcn daar het Cafus voorvallen zal, ende het lefteenbsp;rende derde pait voorde Supplianten, en dit telkens zo meenigmaalnbsp;ais dezelve zullen worden agterhaali, alles in dien veiftande, oai Wynbsp;deSupplianicn mei dezen Onzen Odiroye alleen willendegratificee-len tot verhoedinge van hunne fchade door het nadrukken van denbsp;voorfz. Werken , daar door in gemgen deele verdaan den iiinehoudenbsp;van dien te auioriferen , ofte,le advouëren ,en veel min , dezelve,nbsp;onder onze pretextieen befcherminge, eenig meerder Credit, aan-jien, of reputatie te geeven, nemaar de Sii pplianieii in cas daarinnenbsp;iets onbehoorlykszoude infiuërcn , alle het zelve tot hunnen laftenbsp;zullen gehouden wezen re verantwoorden, tot dien einde wel ex-prcfTelyk begcerende, dar óyaldien zy dezen onzen O^iroye voor dezelve U erken zullen willen (lellen , daar van gcene geabbrevicerdenbsp;of gecontraheerde mentie zullen mogen maken, nemaar gehoudennbsp;weezen.het zelve roy in 'r geheel ,cn zonder eenig^omiflie,daarnbsp;voor tc drukken , of te doen drukken , en dat zy gehouden zullennbsp;ryn,een Exctnplaar van dc voorlz. Werken^op Groot Papier, gebonden en wel gecondinoneert, te,brengen in de Bibliotheek van onzenbsp;Univerliteyt te Leyden , binnen den tyd van zes wecken , na dat denbsp;Supplianten dezelve Werken zullen hebben beginnen uit te geeven,nbsp;opeen boete van zes honden gul den,na expiiatie der voorfz. zes Wecken , by deSuppüanren re verbeuren ren behoeve vande Nederduirfenbsp;Armen van de plaatsalvvaar de Supplianten woonen , en voortsopnbsp;poene van met’er daad verfteeken re zyn van het effeéf van deezennbsp;Oftioye , dat ook de Supplianten, (choon by heringaan van dit Oc-rroy een Fxcmplaai gelevert hebbende aan de voorfz. Onfè Bibliotheek, by 2CO ‘ ^rre zy geduurende den tyd van dit Oifroy dezelvenbsp;Werken zouden willen herdruk ken met eenige Obfervatien, Noten,nbsp;Vermeerden ngen , Verander! rgen , Corieftien , of anders gt; hoe gc-iiaamt, of ook in een ander formaat, gehouden zullen zyn wederomnbsp;een ander Exemplaar van dezelveWerkcn,geconditioneert als vorennbsp;te brengen in de vootlz. Bib!iorheek , biunen denzelveu tyd, en opnbsp;de boeten en poenaliceir, als vooren. £n ren einde de Suppliantennbsp;deezen onzen Coniente ende Oftroye mogen genieten als naar be-hooien, lallen wy allen en e--n iegelykrn, dien het aangaan mag, datnbsp;zy de Supplianten van den inhoude van dezen doen, laaten en gedogen , ruftelyk, vredciyk en volkomenilyk genieten en gebruiken,nbsp;cesleerende alle belet ter contrarie. Gëdaan in den Hage, onder onzen Grooten Zcgcle , hier aan doen hangen op den agtften November, in ’t jaar onzes Heeren ea Zaligmakers duizend zeven hon-derd-zeven-en-vyftig.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;P. S T Y N.

Ter Ordonnantie van de Staaten, Lager ftoncl,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;c. BOEY.

Aan de Supplianten zyn , nevens dit Oftroy , terhandgcilcltby Tstraóf Authenticq,haar Ed. Gr. Mog. Kcfolutitn van den a». funynbsp;17*5» en 30. April , T728 , icn eindeom zigdaar natcreguleercn'.

De Regenten van hetWees-en Oude Mannenhuis hebben, in hun-pe voorfz. qualiceit; het recht van deze Privilegie, alleen voor den tegenwoordigen Druk, van ZELMIRE, Treurf^eJ, vergundnbsp;aan IzaakDuim.

AyvJïeUam} 6élm December»