hYP^J’\'V'^ ;P':fgt;ii: ^^-j. i 1 V 7-f.:, ■■T4.fclt;-,fr‘*'J# ■■■^■■^\
gt;• %,-X^vX
.*■, . —I ■nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^4 ,
'f’ nbsp;nbsp;nbsp;•v_^
X.
\t
X'-'r^A
(4-
'.f
fed
ALT-CELTISCHER
/
Dresden.
Königliclie öffentliche Bibliothek.
Dublin.
Hodges, Figgis amp; Co., Buclihandlung. Edinburgh.
University Library.
Signet Library.
Frankfurt a. M.
Stadtbibliotbek.
Rotbscbild’scbe öffentliche Bibliothek. Peter -Wilhelm - Müller - Stiftuugnbsp;(10 Expl.).
Baer amp; Co., Buchhandlung.
Freiburg (Baden).
Grossherzogliche Universitats-Bibliothek.
G. nbsp;nbsp;nbsp;Ragoczy, Buchhandlung.
Wagner’sche Universitats - Buchhdlg. Freiburg (Schweiz).
Prof. W. Streitberg.
Genf.
Bibliothèque publique.
H. nbsp;nbsp;nbsp;Georg’s Universitats-Buchhandluiig.
Genua.
A. Donath, Buchhandlung.
St. Germain-en-Laye (Frankreicli). Bibliothèque du Musée Gallo-Komain.
Göttingen.
Akademische Buchhandlung.
Robert Peppmüller, Buchhandlung.
Graz.
Prof. G. Meyer.
Greifswald.
Königliche Universitats-Bibliothek. Prof. Dr.^ Heinrich Zimmer.nbsp;Groningen.
Universitats-Bibliothek.
Guimaraes (Portugal).
Dr. Francisco Martins de Moraes Sarmento.
Halle a. S.
J. M. Reichardt, Buchhandlung. Hamburg.
Stadtbibliothek.
Hannover.
Hahn’sche Buchhandlung. Heidelberg.
Prof. Dr. R. Briinuow.
Karl Groos, Buchhandlung.
Brukenthal’sches Museum.
A. MacBain.
Prof. J. M. Hart.
Grossherzogliche Hof- und Landes-bibliothek.
Grossherzoglicher Oberschulrat.
Rat der Stadt.
Altertumshalle.
Oberbibliothekar Dr. W. Brambach.
Königliche Universitats - Bibliothek.
Stahel’sche Buchhandlung.
Bibliothek der Stadt Köhi. Königsberg (Ostpreussen).nbsp;Königliche Bibliothek.
Prof. Dr. Oskar Schade.
F. Rouge, Buchhandlung.
Königliche Universitats-Bibliothek.
Dr. phil. C. E. Pauli.
Carl Fr. Fleischer’s Buchhandlung. Otto Harrassowitz, Buchhandlungnbsp;(3 Expl.).
L. A. Kittler, Buchhandlung.
Alfred Lorentz, Buchhandlung.
Max Rube, Buchhandlung.
Simmel amp; Co., Buchhandlung (2 Expl).
Prof. P. J. Cosyn.
Prof. Louis Duvau.
Prof. F. A. Coelho.
Ivan Thomas Davies.
Dr. Chance.
Rev. E. M“ Clure.
W. H. Stevenson.
Whitley Stokes D. C. L., LL. D. Dulau amp; Co., Buchhandlung.
G revel amp; Co., Buchhandlung.
David Nutt, Iluchhandlung (18 Expl.). Williams amp; Norgate, Buchhandlung.
-ocr page 8-|
51. = mini, anno '; a. Clir. = anie Christum natum; a. u. = anno urhis.nbsp;abgel. = ahgeleüet.nbsp;abl. = ablativus.nbsp;abret. = altbretonisch.nbsp;abstr. = abstract.nbsp;ace. = accusativus.nbsp;acorn. = dltcornisch.nbsp;acy. = altcymrisch.nbsp;ae. = altenglisch. AEM == Archaeologisch-epigraphische Mit-tlieïlungen aus Oesterreich-üngarn. afrz. == altframösisch.nbsp;ahd. = atthochdeutsch,nbsp;ai. = altindisch.nbsp;air. = altirisch. Alliiier — Inscriptions antiques de Viewne. Allmer et D. = Musée de Lyon — Jw-scriptims antiques par Allmer et Dissard.nbsp;altcelt. = altceltiscli.nbsp;altp. = altpersisch,nbsp;an. = altnordisch. Anal. Boll. = Analecta Bollrmdiana. armor. = armorisch. arrond. = arrondissement. as. = altsachsiscli. aspan. = altspanisch. ASS = Acta Sanctorum coll. Boïlandus. BC = Bulletin archéologique du Comité des travaux historiques. BE = Bulletin épigraphique par Mowat. BECh = Bibliothèque de VÉcole des Charles. BJ = (Bonner) Jahrbücher des Vereins von AUerthumsfreunden im Bheinlandc. BICA = BuUettino dell’ Instituto di corri-spondenza archeologica. Boma, Bladé = Épigraphie antique de la Gascogne par J.-F. Bladé. |
BM — Bulletin monumental, dirigé par Ie comte de Marsy. Boissien = Inscriptions antiques de Lyon p. p. A. de Boissieu.nbsp;bret. = bretonisch.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;' BUG = Bibliotheca rerum Germanicarum ed. Bh, Jaffé. BS AF = Bulletins de la Société des Anti-quaires de France. c. = columne. c. a. = circa annum.nbsp;eelt. == celtisch.nbsp;cf. = confer. CGIL = Corpus Glossariorum Latinorum a G. Loewe incoh. ed. G. Goetz. CIG = Corpus Inscriptionum Graecarum, CIL = Corpus Inscriptionum Latinarum,nbsp;CIB = Corpus Inscriptionum Bhenanarumnbsp;ed. Guit. Brambach. Clust. = Codex lustinianus. COgn. = cognomen compos. = compositum.nbsp;corn. = cornisch. CTh. — Codex Theodosianus. cy. = cymrisch. dat. = dativus. dép. = département.nbsp;deriy. = derivatum.nbsp;dial. == dialect. Biet. arch. = Dictionnaire archéologique de la Gaule. Dipl. Pard. = Biplomata, chartae etc. cd. Pardessus. — Pertz = MGBiplomatum imperii t, I. EE = Ephemeris epigraphica. ëran. = êranisch. Espérandien = Épigraphie romaine du Poitou et de la Saintonge. |
Abkür7,vinffen.
rdf. grwndform. gem. = gemeinde. geriii. = germcmisch:nbsp;got. = gotisch.nbsp;gr. = griechisch. Herin. — Hermes. Zeitschrift filr classische Phïlologie. j. = jetzt. IA = liinerarium Antonini. IB Cli = Inscriptiones Britanniae ehristianae. ld. = Idem. idg. = indogermaniscJi. jli. = jarhundert. IH = Inscriptiones confoederationis Ilelve-ticae Latinae ed. Mommsen. IHCll = Inscriptiones Ilispamae eliristi-anae ed. Hülmer. IHier. = Itinerarium Ilierosolymitanmn s. Burdigalense. in. = inemtis.nbsp;iiitei'i. = interjection. Ir. = iriscli. IR,N = Inscriptiones regni Nenpoliinni ed. Mommsen. It. mar. = Itinerarium maritimum. Jnllian == Inscriptions romnines de Bor-deaux. Kr ans = I)ie nltchristlichen Inschriften der Bheinlande. ksl. Mrchenslmvisch. lat. = lateinisch. Le Blaiit = Inscriptions chrétiennes. Lejay == Inscriptions antiques de la Cotc-d’Or. lett. == lettisch. ligur. == ligurisch;nbsp;lit. = litaittëdi. ex. = exev/ntis. Ex. == Exempla scripturae epigrapMcae Latinae ed. Hiibner. f, nbsp;nbsp;nbsp;= folio; femimn. F. nbsp;nbsp;nbsp;= frauenname. FHG = Fragmmta Ilisforicoriim Graeco-rmn ed. Müller. fl. = flufi.nbsp;frz. == französisch. g. , geil. = genefivus. G. nbsp;nbsp;nbsp;= gott, göttin, gottJieit.nbsp;gael. = gaélisch. |
in. = masculin. M. = mannsname. MAc. Par. = Mémoires de VAcadémie des inscriptions et helles-lettres. Paris.nbsp;iiiKret. = mittelhretmisch.nbsp;mcy. = mittelcgmrisch. MG = Monvmenta Germaniae historica. — nbsp;nbsp;nbsp;a. a. — auctores antiquissimi. — nbsp;nbsp;nbsp;Cap. = Capitularia. — nbsp;nbsp;nbsp;SS = Scriptor es. — nbsp;nbsp;nbsp;SSMer. = Scriptor es rerum Merovin- gicarum. Mowat = Notice épigraphique de diverses antiquités gallo-romaines. P. 1887. MSAF = Alémoires de la Société des An-tiquaires de France. Murat. = Muratoi'i, Novus Thesaurus vete-' rum Inscriptionum. Mur.-Cli. = Catalogue des monnaies gau-loises de la hibliothèque nationale p. Mu-ret et Chahouiïlet. 111Z. = mimzefn). 11. = neutrum; nummer. nbf. = nebenform.nbsp;nKfl. = nébenflup.nbsp;nbret. = neubretonisch. ND = Notitia Bignitatum. nfrz. = neufranzösisch. NG = Notitia Galliarum. nhd. = ncuhochdeutsch.nbsp;nir. = neuirisch.nbsp;noin. = nominalirus. O. = ortsname. O.- = Ober-. oKerll. = oberhalb.nbsp;ogin. — ogmisch. Or. = Orelli-Ilcnzcn, Inscriptionum Lati-narum selcrtarmn ampjlissima Collectio. p. = page, pagina. p. Clir. = post Christum natum. piet. = pictisch. pi. — planche; pluralis. praef. = praefatio; praefix. praep. == praeposition. prov. = provengaliscli. RA = Bevue archéologique. Rav. = Barennafis anonymi cosmogntpihia ed. Binder et Parthey. RBN == Bevue beige de numismatique. R(' == Bmte ccltique. |
Abküi'zungen.
|
KE == Bevue cpigraphique du midi de la France. llichard = Marques de xwücrs et petites inscriptions gallo-romaincs par Bichard. KM 11. f. == BhciniscJies Museum für PMÏo-logie. Neue Folge. K.N(F) = Bevue (de la) numismaüquc (frangoise). Kobert = Monnaies gauloises. P. 1880. Kobert-Caguat — Épigruphie gallo-ro-maine de la Moselle. S- == sïh. S.,' = série. Saec. = jarhumlert. SAF = Société des Antiquaires de France. Sch, == Sigles figuUns (époque romaine) par H. Schuermans.. = singularis. SCt urk . = Urkundenhuchd. Abtei St. Gallen. skr. = Sanskrit. slaw. = slawisch. Sp. — spatte. st. = stamm. suil'. = suffix. t. = torn. TP = Tabula Peutingerana. U. nbsp;nbsp;nbsp;= und. u. a. = und andere. iiinbr. — tmibrisch. urliret. = urbretonisch. iircelt. = urcelfiscJi. urk. = urkunden, urkundenbuch. V. nbsp;nbsp;nbsp;= vüa. y. nbsp;nbsp;nbsp;= Tolltsname. Vaillaiit = Notes boulonnaises. Épigraplüe de la Morinie.nbsp;var. = variante.nbsp;ved. = vcdisch. Vgl. = vcrgleiche; verglcicht. vorcelt. = vorceltiscJi. VOrgeriii. — vorgermamsch. W. nbsp;nbsp;nbsp;= ivelsch. Willli. = E-xempla Inscriptiomm Latina-rum comp. Wïlmanns. WK = Korrespondemblatt der WZ == Westdeutschen Zeitschrift für Ge-scliichtc und Kunst. Z. = Zeitschrift. z. nbsp;nbsp;nbsp;b. == mm beispil.nbsp;zd. = zeml. |
|
il liurzer vocal, in a-, da, ma, via-; ab, -abe, -abis, abu-, abus-, bab, cab, gab, lab,nbsp;I’ab, sab, scarab, stabat, tabat; ac-, -aca,nbsp;¦aces, aci-, bac, brace,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;cac, caerac, carac, cornac, crac, dac, daco-, emac-, iac-, -lacus, mac-, -maco-, otac, tac, uxac, vac;nbsp;ad, baditis? , cad, -adis, caddar, carad, ca-radd, epad; ag, bag, brag, dago-, lag, mag,nbsp;magu, ortiag, rag, sagi, sagina, sago-, tag-,nbsp;** Vaga; Drabonus fur Draonus; al, *aleveto-,nbsp;all, alo, alus, halus, Arial-, cal, call-, gal,nbsp;gala, mal, misal, sal, stal, tal, val; am, amo, cam,nbsp;celam, Ccicamini?, dam, gam, glam, iam,nbsp;mam, nam, Eameana, sam, samo, tarn, tami,nbsp;tamo; an, ana, anam, a|3[9]-av-ae, ane —nbsp;ande, ani, anio, ano = ando, -ano-, ban,nbsp;can, garanu, dano, Ian, man, ii,aviaxrjg,nbsp;manis, Qaninio?, tano, taranu; ap, apio,nbsp;lap, lape, sap, senap, vap; aqv-, maq,nbsp;maqv, svaqq-; ar, -a-ra, are, arepo-, ario,nbsp;ar-i-s, aro, autar?, avar, car, carac, carad,nbsp;caradd, caran, carass, cams, dar, daric,nbsp;dam, gar, garanu, Larus, mar, marl-, Na-mare, par, sar, scarab, spar,.tara, taranu,nbsp;taro-, var, varic?; as, asi, asia, asii, asio,nbsp;asum, bas, cas, casi, das, gelasonen?,nbsp;Glasiconas, laso, las, qas, ras, sas, sas,nbsp;sasia, vas; at, ata, ate, atai, ates, ati,nbsp;atinia (-ea), atio-, atis, atos, atu, atui,nbsp;atus, Batus, oat, cata, caOi, carat, eatos,nbsp;catu, catus, Catusiacum, iatu, Istat-, lat,nbsp;latio, latis, mat-aris, mat!-, mato-, matu, minat,nbsp;ra-ti-, rato-, ratu, tati, vlatos, ad-vat; av,nbsp;arav, Avar-icum, ogm. avi (gen.), avi-,nbsp;bay, blav, cavar, cavl, dravl, Elaver,nbsp;erav, litavi. In position: abb, abl, abr,nbsp;dabr, gabr, sabr; acc, baccar, cracc, dace,nbsp;macc, Nacca; acm; *dac-ru, act, acth, *iae-ti-,nbsp;laot, racte; Addva; cad-ro-; maglo-; agno;nbsp;*nagrü, sagr-; alb, Galba; aloes; alia, alio,nbsp;*ballo,Callaeus, dallo, gall,iall,lall; mals; alt,nbsp;*al-tr-avo-s, *al-tr-Sn-; amb, camb; damm, Holder. Alt-coU. Sprachschatz. I. |
mamm, namm; amn, damn, namn; anco; ande, ando, andu, band!, blando-, danda, mand, rand,nbsp;vand; cang; ann, anna, annio, branno, danno,nbsp;Gannica, glann, tann, thann; ant, banta, cant,nbsp;iant, mant, nant, sant, spant; Ilianv-issa;nbsp;*livanx; Drappes, nappi, tapp; Sapplius?;nbsp;captus, Graptus; arb, carb, tarb; arc, care,nbsp;marc, Tarkno; ard, bard, *ardi, ardu, *svard-ami; arg, marga; arn, earn, tarn; carp, scarp;nbsp;arr, carr; cars!, mars; art, cart, cartis, gart, lonbsp;*squarti-; arv, carv,*mar-vo-s, tar-vo-s; base;nbsp;asn, casn; Sasr-anus vgl. ZedrjQovevg- tasg;nbsp;casp; ass, bass, carass, cass, dass, gass, lass,nbsp;mass, Nasso, sass, vass; ast, cast, glast, mast;nbsp;latri, matr, natr, *na-tr-ü; att, catt, catth;nbsp;vlatti für ulÊÈti?; ax, crax, -xs, -xx, axu,nbsp;iaxs, Laxt.. la, tax, taxea, taxi, Venaxomo. —nbsp;Durch a ist lautgesetzliches e widergegebennbsp;in NajiaGar, NagavOaxig neben Nemausus;nbsp;MavuTtioi neben Menapii; IlaraovCov neben 20nbsp;Petovio, Petavio; Garmani und Garmanosnbsp;neben regelmaftigem German!, Germanus;nbsp;umgékert verhult sieJi wol Eraviscï zunbsp;Araviscï; Adiatunnus Adietuanus. Ebensonbsp;weehselt a mit e in Cernunnos xc/qvov,nbsp;Secco Sacco, Mecco Macco, ïennia Tan-nia Tonnia; lateinisch Trenegussi xind ogm.nbsp;Trënagusü(s); welsch Anda-gelli vgl. Ande-;nbsp;bretonisch a aus nicht accentuiertem % vornbsp;liquiden: Vall-aun-iu-s; w. Cunet-oci für 30nbsp;früheres Cunat-aci oder Cunot-aci; tv. Cu-negni variante von alterem Cunagni, gen.nbsp;von Cunagnos. Cymrisch ist das stammhaftenbsp;0 in irrationales a abgeschwacht in Eeita-genus, vgl. Bria- = *Brlgo-, Cona- (ogm.nbsp;Cuna-) aus *Cuno-, cuma aus *cumo(s),nbsp;dunna- für *dumna = *dumno-, Eva-,nbsp;Netta-, Eega-, Eicaa-, Eia-'= *Eïgo-, Teuta-aus *Teuto-, Trêna-= *Trêno-, Vassa- ausnbsp;*Vasso-, Vinda- — *Vindo-, Vora- aus mnbsp;*Vero-; ebenso in den irischen m. mid n.nbsp;stammen. 1 nbsp;nbsp;nbsp;[a] |
¦ ab
|
Fermer steht a gescliivacht aus o in kko-vov, in der latein. version Corbalengi, Ena-barri, Qvenatauci. Für a stelit o in Adnomatus, -mopatis; au wechselt mit ou, Ausoba Ausava, Corno-vium Cornavii; o nèben a imd u in Amio-Eabia- Evoiu-rix. CeUische tvurzel coc aus cac; y mog und mag, rod um,d rad; vgl. Coppus Cappo,nbsp;10 cost cast, domn- damn-, Lor-onius tmdnbsp;Lar-onius, Nonnus wnd Nannos; vgl. ounbsp;und au. a und u toechseln in camulo- camalo-, catu- gescliwaclit zu cata-; Magalus Magulus,nbsp;Sumlo- Samulo-; Caracates Carucates, dub-nos Sovfiv- öcifiv-, dubronnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;vgl. nsguE-êovXa, fiavicmrjg. a für au in NagaSax für NagavGaxLc. i für a in Cabillonum dbgel. von caballos. 20 a Mlfsvocal in Sagarett-os für *Sagretos. Altceltisch a bleibt ir. cy. a. lt;1 langer vocal, in a-, -aco-, aco-s, -ali, -aio-, -ano-, *(p)lanos, *ara, *ardo, -ario-, *avion,nbsp;-avus, bad, *bagia, *bago-, barö, basium, blavo -,nbsp;*boxataco,braca,brano-,*bratir,bratr-,bratu-,nbsp;*clad-, -cladia, clav-, -knati, *damo-, dano-,nbsp;-gatus, gna, -gna-to-, *(p)lama, lan, Larius,nbsp;-late, marl-, maro-, *matlr, matr-, *mlato-,nbsp;*nanti, Nava, *pata, *radiat-us, * radio,nbsp;30 *saragétu, scanl-, scala, *snatëda, *snato-s,nbsp;*svanatu, *tabat, -tat, Teu-(Tou-, Tö-)tati-,nbsp;trago-, *ulati, *valo-, varö, vati-, vér-tragos. Altceltisch a bleibt ir. a,, wird acy. saec. 5 —6 ö, in: Bodv-öci gen. zu Bodv-acus, Cu-net-oci, Cuno-m5r[i] für Cuno-mari, saec. 7nbsp;—8 au (aw), auch breton. saec. G o, spetternbsp;eu, e; z.b. altcelt. *bratlr, w. brawd, armor.nbsp;breur. amp;-stamme, f: -aba, -aca, -aca, -acoa, 40 -acta, *aiba, Alba, -alca, Aleba, -alia, -ana,nbsp;-anca, Anïs-ola?, -anna, -anta, -a-ra, acc.nbsp;artvass, -asia, -asta?, -ata?, -auda, -ava,nbsp;-banta, Belesama, Belsa, bëna benna, *bouc-ca, braca, -bona. Bonna, *bratra, brica,nbsp;briga, brïva, bulga, -cenna, *clanda, clëta,nbsp;*cnucca, coca, koqvk, *coxa, orotta, oumba,nbsp;*delva, Deusa, Dëva, Druna, Dubna, Dubra,nbsp;dula, Dumna, -eia, -ella, *enguina, -enna, -era,nbsp;-esa, Es-Ksyya-i, -eta, -ëva, -gala, -ge(gi)na,nbsp;50 -glanna, -gonna, *grëna, -ia, -ica, -icca,nbsp;lis, -illa, -ima, -ïna, -ina, -inna, -isca, Isca,nbsp;-issa, -ita, -iva, laina, lama, *landa, leuga,nbsp;acc. lokan, Loxa, Mosa, *munca, *Nesa,nbsp;-oba, -odae, *öga, -öna, -ona, -onna, -ora, [§. — ab] |
-ösa, -ova, ranna, rëda, *scêta, *scidyana, Segla, selva, ir. sesrach, *slatta, *s(p)lega, ir. srón, Suasa, Sunoiva,nbsp;Süra, -ta, teuta, ótöna, -tla, töta, touts, * tun da, *tunna, -uba, -uca, -ula, -ulla, -umna?, -üna, -unia, -unna, -üra, -va,nbsp;Vedra?, verna, Vinda, Vepisona, Vereduna,nbsp;*vrassa; und in allen fem. der nomina auf o-. Für a haben einige ö: Coblutö, Tarknö, -Vossend, ogm. ilvvetö. nbsp;nbsp;nbsp;lo Ü-stamme, m..-Abre;{ta, Acapa, Aemonisa, Aeta, Aetula, Altera, Allusa, Amuta, An-delipa, -antae, Arda, -ata, Atepilla, Ateula,nbsp;Ateura, Atta, Bacaudae, Belgae, Cabuca,nbsp;Cabucca, Caoava, Cacurda, Cantusa, Cara-calla, Kaoïamp;a, Catussa, Cea, Celtae, Cexa,nbsp;Cissa, Coisa, Coronca, Craouna, Crecoa,nbsp;Cuma, Druca, Drucca, Eesa, Galba, Garta, Gea,nbsp;lera, Inderca, -isa, -issa, -itae, lumma,nbsp;lura, lusa, Licca, Lossa, Lova, Lucca, Manna, 20nbsp;Mantusa, Mapa, Marca, gciQKav, Masa, Merca,nbsp;Merula, Mosa, Nacca, Neia, Orida, PruO-ca,nbsp;Eioa, Rivica, Eoveca, Eovika, Senna, 2gso-rai, Suicca, Taluppa, Tocoa, Turoca, -uca,nbsp;Vaga, Veca, Verica, Yindoinissa, Volcae.nbsp;Brittisch -vellanos für -vellaunos.nbsp;a durch apex bezeugt in 'Acóro, Arelate,nbsp;Arelatens-, ^Atéia, [Atejpomari, Cassiana,nbsp;Cassianus, Germanici, Germaniciani, Ger-manus, Helvianus, Indamia, IndamI, sa- 30nbsp;garius, Sai(o), Sédatus Sedatus, [Sjegu-siavls, Togiaciae, ïramulei, Veratius, Yir-domarus; irrtümlich in Araricorum und Se-quano. Für a steht aa ,in Ataa;^ti tmd in w. Daari, Craaniani, Maiaanus, Ricaamaariu(s)nbsp;(=*Eigo-marius), Vaaro. A-vorschlagnachStohes=urcelt. ao=vorcelt, apo = gr. ano, ir. a; corn, ab, bref. a \cy. onbsp;— gr. KTCÓ], in A-bre;(ta, A-bre;^tubogius, 40nbsp;A-brinc-atui, A-bud-ius, A-drastus; a- praef.nbsp;(gr. a-, i-), a-lauda. a praep. vor t, für ad- (pder ati-?) in A-tecto-rix, Epad-ate^to-rix, A-trebates. *a interi. oder vocativ-partikél, air. a, a, ba, acy. a, ba, mbret. a, corn, a, gr. m. A . . ., O. bei Novara, (G-attico) GIL V 6617: vicanis A . . . . ab quot;flufF, in ”A^o-g, Ab-ona, Ab(o)n-oba, *Ab-ulos, Abusïna, air. oub (st. abu), 50 g. aba, abae, abret. euon- schaum, cf. ai.nbsp;abbra, n. gewitterwoTke, gr. arp-^ó-g-, nasal-lose nbf. zu eelt. ambe, Ambo-(glanna), Am-bra, Ambris, cy. Ambyr, ai. ambu, ambbas. |
|
-ab |
Ab- |
1 * [-ab — Ab-ia]
-ocr page 18-Abia-marcae — Ab-n-oba
|
?Alt)ia-marcae G. (Floisdorf) CIM 635:' Matronis Abiamarc(is) lul(ia) Procula s. 1.nbsp;m. {nachUim BJ 83,148 n. 293: Abiamar.nbsp;C. iTil(ius) Procul[u]s. 1. m.). Alftiaiiiiis G. (Boussïllon, canton dc Gardes, Vaucluse) CIL XII 6034: Deo Abianio V. [s. 1. m.]; cf. Abinius. Alïicel-ia F. (Antibes) CIL XII 215: Abicelia Secundina. 10 Abicinione, s. Avennio. Abidia F. (bei-Venedig) CIL V 2187: Abidia Crescentilla. (Gereia bei Verona)nbsp;3403: Abidia Maxima. Abidianiis 31. (Verona) CIL V 3662: M. Manilius. M. f. Pob. Silo Abidianus. Abidiu-s 31. (Desenmni) CIL V 4031: P. P. Abidii P. P. f. f. Tilioius Atilianusnbsp;et Vrbicus. (Brescia) 4249: P. Abidiusnbsp;Viator. 20 Abigeneus 31. (Lwm-Bentéle) GIL III 3334: Aur(elio) Abigeneo (?). Abil-eia F. (Lyon) Boissieu p. 52^, GlY: Magusatia Abileia; cf. Abilus. Abil-ia F. (Mom) GIL VI 10453: Abi-liae Paulae. Abiliaiia F. (Tarragona) GIL II 4149: Abiliana uxor. Zu Abilius, oder m Avilius,nbsp;Avillius? Abilici V. in Hispanien. GIL II 2698: 30 Ex gente Abilioorum; cf. Abliqnm. Abilius 31. (Valera Quemada) GIL II 3182: L. Abilius Sabinus d(omo) Lim(icus).nbsp;(Mom) VI 10452: Sextus Abilius TropM-mus; cf. 10451. Ablllius M. (Narbonne) GIL XII 4541: M. Abilllus M. lib. Gal. Silvanus; cf.Avilli-. Ab-ilu-s M. (Gyaloca in TJngarn) GIL III 4227: Abilus Turanoi f. dom(o) Luco-cadiacus. (Vechten) Sch. 21 ¦. Abilus f(ecit).nbsp;40 (Poitiers) Sch, 19: Abili o(fficina); cf. Ar-ablia, Abil-eia, ambio-. Ab-ilyx M. Polyh. 3, 98, 2: 'AvriQ ’'I^rjQ ovogix. Liv. 22, 26, 6: Abelux eratnbsp;Sagunti nobilis Hispanus. Ah-ina. christl. F. (Maücmd) GIL V 6302. Abin-io(n) O., j. Binnon. Merowina. mg.nbsp;BECh. 3, 106. Abin-iu-s G. (Gimieg, Alpes Maritimes) GIL V 78Q5: P(ro) s(alute) d(omus) d(i-,'10 yinae) Q. Eniboudius Montanus ü (centu-rio) leg(ionis) III. Italicae, ordinatus [e]xnbsp;eq(uite) Eom(ano) ab domino imp(eratore)nbsp;M. Aur(elio) A[n]tonino Aug(usto') aramnbsp;posuit deo Abinio l(ibens) m(erito). [Abia-marcae — Ab-n-öba] |
Abiolica, s. Ariorica. Abi-oniiu-s 31. (Spanten) EE '3 p. 194 n. 152: Abionno Taurino Doideri f. Vad. ?Abi-ren? (Deuts) BJ 77, 45 = 81, 207 = 83, 172 n. 450: Pro sa[l. augg.nbsp;Here Juli Magusano et matronis AbirenibufsJ. -abis in Ovil-abis, Saet-abis, Sar-abis; Coru-abe. Abisinius M. (MonticcU) GIL V 8128: M. Abisinio M. f. [PJrocesso. nbsp;nbsp;nbsp;lo -abl in Ar-ablia. Ablaidaci V. in Hispanien. (S. 3Iartin de Borines bei Cangas dc Onis) EE 4 p. 18nbsp;eu GIL II 2710: Ex gente Ablaidacoru(m). Abl-ica fl. Trad. Wie. 232 (a. 713): In pago Saroinse super fluvio Ablica; cf. Abel-ica, Eblica. Abli(l(um), gen., V. (Osma) GIL II 2817; cf Abilici. AXA-dniw-^ 31. (Harduga) GIL II 2940:20 Ablonius Lici[ni]ae serv[u]s, u. in O. Ablo-niaco Pard. n. 369 (a. 673). Abu ? 31. (Poitiers) Micliardn. 1: OF ABN. Ab-ll-Öba (zu Ab-ona) der Schwarzwald von seinem reichtum an wafter. Plin. n. h. 4, 79: Montis Abnovae. Tac. G. 1: Montis Abnobae. Ptol. 2,11,5: Ta Kaloigsvanbsp;quot;A^vo^a (’A^vo^aia ci. 3IüUer) (oQrf). 2, 11, 6: Meta^v xov te 'Pijvon %ul xamp;v ’A^vo^aimv o^écav. Avien. orb. 437: Abnoba . . . Abno- 30nbsp;bae. 3Iart, Gap. 6, 662: Hister fluvius or-tus in Germania de cacumine mentis Abnobae (ad nouem codd., corr. Accursius) sexa-ginta amnes absumens, etiam Danuviusnbsp;vocitatur. Bises gèbirges vergötterung ist dienbsp;dea oder Deana, Diana A.: (Muhlenbach heinbsp;Haslach, a. 193 p. Ghr.) CIM 1683 == Ilüb-ner Ex. n. 415: In b(onorem) d(omus)nbsp;d(ivinaeJ Deanae Abnobae Cassianus Ca-sati v(otum) s(olvit) l(ibens) l(aetus) 40nbsp;m(erito) et Attianus frater Palcon(e) etnbsp;Claro co(n)s(ulibus). (Möthenberg hei Al-pirshach, auf dem Schanzle) GIM 1626:nbsp;Abnobae Q. Antonius Silo )gt; leg(ionis) Inbsp;adiutricis et leg(ionis) II adiutricis et le-g(ionis) III Aug(ustae) et leg(ionis) IIIInbsp;F(laviae) f(elicis) et leg(ionis) XI C(laudiae)nbsp;p(iae) f(idelis) et leg(ionis) XXII p(iae)nbsp;f(i)d(elis) V. s. 1. 1. m. (Badenweiler) GIMnbsp;1654: Dianae Abnob[ae]. (Aus der Alh, 00nbsp;oberh. 3Iühlburg) GIM 1680: Deae Abnobenbsp;Lucilius Moderatus v. s. m. (Ilardheimernbsp;Schlöftchen bei Pforzheim) GIM 1690: | AbJ-nobe. |
10
-abo- in Anao- für Anabo ocler Anavo, Oën-abu-m.
Abo-brica O. der Cileni in Ilispania Tarraconensis, am fl. Avo, PUn. n. h. 4,112;nbsp;= Avo-briga, Ao-briga; cf. Avobrigensinbsp;GIL II 4247, Aobrigens(es) 2477.nbsp;Abodiaco, s. Abudiacon.
Ab-öna ƒ. a-st., hritt. fl., j. Avon, y ab, acy. abon, w. afon (sprkh avon) fluf), corn.nbsp;10 av'On, auon, hret. avon, auonn, av-en (innbsp;Pont-aven), ir. g. sg. abann von nom. *abïj,nbsp;g. abonos, gacl. abl^uinn, amhainn, manxnbsp;awin. Pav. 5, 31 p. 437, 14: Abona.nbsp;Ab-one abl, hritt, O. IA 486, 1.nbsp;Ab-oiiiu-s ilf. (Vicensa) GIL V 3120:nbsp;Abonins Acantbns — in memoriam Abo-ni. . . ici.
Ab-o-s hritt. fl. j. Ome, dessen mimdung der Humher. Ptol. 2, 3, 4: ’’A^ov norc/gov\nbsp;20 L^olcd.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i
?Abra 31. cliristl. cognomen, Pais n. 336; ! cf. ir. M. Abra mac Branain.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i
?Abra F. tocliter des Ililarius von Poitiers.! Fortun. v. Hilarii 6, 17. 20. 13, 46. 49 = jnbsp;3ia a. a. II 3, 12. 25. 6, 15. 29.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;j
Abragone O., s. Arragone. nbsp;nbsp;nbsp;i
afiqavaq, s. a^évag. nbsp;nbsp;nbsp;j
Abr-anu-s 31. Vita Tresani 1 ASS 7.fehr. \ II 53 F.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1
00 Abr-avaumi-s hritt, fl, j. Annan. Ptol. l 2,3,2; A^Qaovavvov Tcoragov èx^oXai. Mav.nbsp;5, 31 j). 438, 4: Anava. Vgl. Abr-unus?
Abr-eliis M. (AUse-Sainte-Beine) Lejay 22: Abreli m(aiiu).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'
Abrenctas, s. Abrincatui.
A-bre2(ta töpfermarlce gefunden m La Guerche, dép. du Gher: ABEIIXTA.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;‘
Abrejftu-bog-iu-s 31. (Langres) 3Iurat. 22, 5: Abrextubogius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;!
10 Abrianeco O. j. Fwringen in LotJiringen | Oder Branges, dép. Aisne und Saóne-et-Loire..nbsp;3Ieroiv. mz. BECJi, 6®s., 3,106; s. Aprianco.nbsp;Abricantinus, s. Abrincatinus.nbsp;Abricca, Abrinca, s. Obrinca.nbsp;A-brinc-atui V. im Avranckin, secundaire wurzel ahgeleitet von eeltisch ber, idg.nbsp;bber, ^hringen’; cf. mhreton. hambronc,nbsp;ambrouo (füren), w. he-brwng (ducere, co-mitari), corn, hebrenciat (dux); vgl. Obrin-50 cas. — Plin. n. h. 4, 107: Abrinoatuos.nbsp;Ptol. 2, 8, 8: ’A^QivMxrovoi Kal nóXig Iv-yeva. NL occ. (Lugdun. II) 5, 116 =nbsp;266.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7, 92; Abrincateni. 37, 11 = 22:
-abo- — Abudi-aco-n
Abrincatis. NG 2, 4; Civitas Abrincatuin. 3IG. Gap. I 13,12 == Grog. Tur. h. F. 9,20nbsp;(a. 587): Duas porciones .. de Abrincatas. —nbsp;Lie stadt Avranclies, dép. 3Ianche, heipt aufnbsp;meroti’. münzen (vicus) ABEENCTAS BNFnbsp;1836 p. 407, ABEENKTAS Gomhrouse n.1nbsp;pl. 2,3—6 mid (3Ietz tt.jh.) EN 3®s., 4 p. 34nbsp;—36. 8p. 166 w.57: ABEINKTAS, n. 56:nbsp;ABEIIIGKTAS, hei Fortun. v. Paterni 10,33.nbsp;12, 36. 13, 39. 16, 47 = 3IG a. a. II 36, lonbsp;3. 12. 20. 37, 4 Abrincas. Bavon Abriu-catilUlS. Concil von Orleans a. 511 (t, 8,nbsp;356 B Mansi): Nepus episcopus ecclesiaenbsp;Abrincatinae. Gr eg. Tur. v. Mart. 2, 36:nbsp;Leodovaldus Abrincatinae civitatis episcopus.
! 3, 19: Abrincatinus incola. VitaFilih. 3, 21 j ASS 20. aug. IV 79 ü.' Abricantinae ecclesiae.
; Über den A. pagus s. Longnon, Atlas p. 98.
I Abl’ilium flumen, s. Sabrina.
! ’A^QiÓQi^ s. Ambiorix. nbsp;nbsp;nbsp;20
[ Abr-iu-s 31. (Langres) BA 3®s., 16p. 32:
T. Abrius Candidus, und in 0. Abri-acu-m (a. 833).
ab-ro- stamm zu idg. abb-ra-, got, ab-ra-(starJc, heftig), ]/ abh schwellen, strotzen; mhret. alfo = *afro.
I Abr-o(n) 31. (Beims) B8AF 1881 p \ 245: Abronis.
! Abr-oniu-s M. (Bavenna) Murat. 2027,
1: C. Abronius Lupus veteranus miles. 30 ; Abr-onu-s M. (Mainz) Bcclccr n. 245'':
! Norbania Saturnina Norbani Abroni vetlt;(e-i ra)gt;ni. lib(erta).
' Abr-OSU-s M. (Gastel, a. 236 p. Ghr.) CIB 1336; cf. Aprossus, Aprosus.nbsp;i Abr-liiiu-s M. (Santa Gruz de la Sierra)
; GIL II 676: Abru[n]us Luce divinae v. s. a.
1. 678; AbrunusCamalif. Fr/L Abravannus? j Abru-pateriia (Nizza) GIL V 7950 =nbsp;Pais 1032: Abrupaterna Q. f. Buma.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-10
Abucc-iu-s AL, Abuccia (-ucia) F. GIL VI. IX. X. Sell. 25 in O. *Abuociacumnbsp;j. Avosacco, Friaid. dial. Avosa.
Abucini, Portus, O. j. Port-sur-Same, Haute-Saóne, hei Langres. NG 9, 10 (^var.nbsp;bucini, buceni).
Abucinus M. (Chester) GIL VII 173:
D Abucin. Ilühncr list: 3 (oenturia) A[l|-buoi[a]n(i). nbsp;nbsp;nbsp;50
Abudi-aco-n 0., o-st. n., dbgel. vom M. Abudius, ƒ Epfacli in O.-Baiern. Ptol, 2,
12, 4; A^ovöcaKov. IA 275, 1 Abuzaco,
TP Abodiaco, Auodiaco.
[-abo- — Abudi-aco-ij]
-ocr page 20-Abud-ino-s — ac-auno-
|
Ablld-ino-s M. (AlUer) Sch.2amp;: Abudi-nos. Tudot 72: Abudinus. A-lbud-iu-s 3L, -iiï F.,gentile; ErnauUvgï. air. budecb eufriden. (Unter Tiberius) Tac.nbsp;a. 6, 30: Abudius Euso. — (Parenzo) CILnbsp;V 328: T. Abudius Verus. 329: P. Abudiusnbsp;Veras pro salute P. Abudii Veri. (Mon-faleone; Udine; Aquüeja) 8110,34: P. Abu-d(ius)Eusiculen(us). (AUeMarignane)8322:nbsp;10 M. Abudius Vitalis. (Bom) VI 12752.nbsp;12753: M. Abudius Seleucus. (Vaison) Xllnbsp;1303: Q. Abudius Prontonis 1. Theodotus.nbsp;1388: L. Abudius L. fil. V[olt]. . . . (Ga-bii, a. 220 p. Chr.) XIV 2809: Abudionbsp;Prisco Cassidario Demetrius. (In villa 3Ion-ciatti, via Ostiensi) Or. 3093: Abudiae M.nbsp;lib. Megistae . . . M. Abudius Luminaris pa-tronus idemque coniux... et M. Abudionbsp;Saturnino filio. (Zara) CIL III 2938: Abu-2J dia Maxima. (Pola) Y 216: [AJbudia Publia.nbsp;Aliudo-S M., mz. der Biturïges CiM in goldnbsp;JfMr.-C7i.4146—4153, bronzeildi—4171:nbsp;ABVDOS, ABVDS, ABVDO*; BN 3^ s.,nbsp;3 p.33amp;. 4 jj.193. Hucher IjiCLXXX fig.2nbsp;— Bobert p. 46: ABVD; daneben BN t. 3nbsp;(1838) pl. XVI n. 7 p. 413: ABVDOD no-minativ aus miftbrauch von seiten des sckrei-bers oder aus Abudons. AI)ll-gato-S Jf., gold-mz. der Biturïges. Hucher I pl. LXXIX fig. 1: ABVGATO;nbsp;Mur.-Ch.4172—4176: ABVCATO; cf.*Am-bi-catus, Ambi-gatos. Albllla O. der Bastitani in Spanien, j. Abla. PtoC 2,6,60:fuMS Albula?).nbsp;IA 404,7 Alba. Vgl. die iberisch-lateinischenbsp;mz.-aufschrift OBVLCIN. *All)-ulos oder *AI)-la fl. in: Apula oder Appula, j. die Appel, nebehfluft der Nahenbsp;unweit Kreuznach, vgl. berg *Er-ab-ulos. 40 -albu-iii in 0. Cën-abu-m, Adi-abon; vgl. -üba. Albunsiia, s. Abusina. -abu-s in 31. Ar-abus, Intar-abus, ?oc-cabus. *abll-sia (von abu-s) in Abusina. Abus-lnft fl. die Abens zwischen Ingol-stadt und Begensburg. An deren mündungnbsp;0. Abusina / Fining. IA 250,2: Abusina.nbsp;TB Arasena. NI) oec. 35, 26.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(a. 759)' so Aleichelbeck hist Frising. p.60: Abunsna. Zu ir. abh fluft, aibell i. uisce wafter. Abuso. (Paris) BE 1882 p. 120. Sch. 2 7: AB V co 0; auch in Metz. [Abud-ino-8 — ac-autio-] |
Abuta F. (Blanhenheim) CIB 1986: D(^is) M(anibus) Abutae matri. Abuttia F. CIL VI 10468: Abuttia Galla mater Abuttiae Eomeui filiae. Abllttiu-S 31. nomen. (Anagni, a.u.743) CIL X 5906: L. Abuttio Laconi. 5914: C. Abuttio L. f. Lacon[iJ. Als cogn. (Bom) VI 11446. Abuzaco, s. Abudiacon. -ac- ableihmg, ir. -ach; m*car-aca, carac- lo alia, Cimi-ac-inus, Sarr-ac-ina, ülc-ac-inus. -ac- in st. darv-ac oder -darv-ec, ir. gen. darach cf. dervo-. Ac .... Jf. cogn. (Tarragona) CIL II 4974, 1. (Limoges) Sch. 28: AC. Ac ... . O. (bei ZaJdbach) CIB 1260: Vel. A . . . domo. Ac ... . Ac.... ia F. (Possagni) CIL V 2104 add.: Ac ... . iae///P. f. Tertiae. Aka . . auf bronze-mz. der Aulerci Ebu- 20 rovices. Alur.-Ch. 7111—7115. -aca in KOIIAKA. -aca in Isaca, Isca fl. -aca in *cambaca, Sanuaca und O. auf -aca. .....acadunus cogn. 31. (Old-Pernith, 2. ,jh.) CIL VII 323: [C. TitioJ . . acaduno Vlp(ia) Trai(ana), em(erito) al(ae) Petr(ia-nae) Martius f(ilius) p(onendum) c(uravit).nbsp;-acae in Borvon-acae, Carnon-acae? sonbsp;Acaiiius cogn. 31. (Ebersdorf) CIL IIInbsp;4595: Acaino. Sumoti f. an. XL. h. s. e.nbsp;Dibugius f. p. Acalus cogn. 31. (Haniïlo Biragn) CIL III 2792: Tritano Acali matri et filiae. Acan..... Jf. (Tarragona) CIL II 4974, 2. Aean-avu-s M. (Bom) CIL VI 10740: [AJelpi. Acanavi. Acania F. (Bom) CIL VI 2201: Sib[iJ 40 et Acaniae Q. 1. Lepidae. Akan-iu-s Jf. (Narbonne) CIL XII 4378: Q. Akanius Q. f. Eufus.' *Ac-aiitia fl. ,j. die EscJiaz. Acapa Jf. (Chesterford [Audleg End]) CIL VII 1336, 7: Acapa f(ecit).nbsp;Acap-USCO-S 31. (Poitiers). -acas 0., s. -aco-. . . eiiac-ates V. (Turin) CIL V 6986: . . nacatium (nicht [Corjnacatium). nbsp;nbsp;nbsp;r,y Acaiicofn) (Landscha) EE IV p. 169 n. 591: Acauconi (dat). ac-ailiio-, ^stein, fels’, urspr. ac-ouno-(acutus) aus ak-u, cf lat. acu-s, gen. -üs, |
Acaunu-m — Accatena
14
|
acütus, acüleus. ]/ ak (scharf, spits sein) in lt;M. a^-man (stein), gr. axóvr/ (wetsstein). Acaunu-m, Acaunu-S, spatere schrei-hung mit schwachmg des c zu g Agaunn-iii O. j. 8aint-Maurice-en-Valais (Schweiz, canton Waadt). Eucheriiis in pass. Mauricü 3nbsp;ASS 23. sept. VI 342: Aoaunus sexagintanbsp;terme milibus a Genavensi urbe abest. Vitanbsp;Romani praef. ASS 38. febr. Ill 741 A:nbsp;10 Quamvis ergo Agaunus vester Galileo pri-scoque sermone tam primitus per naturamnbsp;quam nunc quoque per ecclesiam veridicanbsp;praefiguratione Petri 'petra esse dinoscitur.nbsp;Alarii chron. a. 515: Monasterium Acaunonbsp;a Segismundo constructum est. Greg. Tur.nbsp;glor. mart. c. 74 p. 537, 15 K. (a. 532):nbsp;Agauno dirigit. Dipl.Pard. (a. 523) n. 103:nbsp;Agaiini . . . Agaunum . . . Prope Agaunonbsp;monasterio. Passio interpol. Mauricii 1, 2—3nbsp;20 ASS 32. sept. VI 345 R: Ad locum, cuinbsp;Agauno nomen est... Agaunum accolae inter-pretatione Galilei sermonis saxum dicunt.nbsp;Vita Sigism. 6 ASS 1. mai I 87 B: Locum,nbsp;qui Agaunum vocatur. Vita Salabergae 3,29nbsp;ASS 22. sept. VI 522 D: Acauno celebraturnbsp;passio. Vitae primorwn dbbatum Agaunens.nbsp;4 ASS 2. nov. I 553 C: Opus, quod nuncnbsp;Agauno regitur. 10 p. 55i E: Eequiescitnbsp;Agauno (bis). Auf merow. mz. ACAVNO (BEnbsp;30 C/t 26p. 450, RN3lt;^s. tSp. 1 66 w.58.59},nbsp;AGAVNO MO(nasterio) (BN 1863 ^1.342),nbsp;AGAV. . . . (Combrouse w.4 pi. 1,1), ACV-NIVIS (BNF 1836 p. 409). Baker Acau-neusis, Agaunensis. Avitilwm. 20 a. 515nbsp;p.l33P.: De institutione Acaunensium. 25nbsp;p.145: In basilica sanctorum Acaunensium.nbsp;(Bcllegarde, a. 521 p. Chr.) GIL XII 4083:nbsp;Mar(tyr)um A[g]animsium. Vita Maturininbsp;1, 6 ASS 1. nov. I 252 B: Agaunensiumnbsp;¦10 martynim. Bipl. Pard. n. 103, a. 523: Monasterium Agaunense. Eueherius in pass.nbsp;Mauricii 3 p. 342 B: In Acaunensibus an-gustiis. Vita Romani 4, 15 p. 744 E: Innbsp;Agaunensium locum. Vita Eugendi 15,27nbsp;1 .ian. I 54: De forniatione monasteriinbsp;nostri Agaunensis coenobii. Greg. Tur. h.nbsp;F. 3,5: Monasterium Acaunensim (var. Aco.,nbsp;Ag.); ad sanctos Ao(g)aunelt;(nse)gt;s. 10,31:nbsp;Beatorum ibidem reliquiae ab antiquisnbsp;.'.0 fuerant collocatae. Glor. mart. c. 25 tit.:nbsp;Be sanctis Agaunensibus. 75: Qui sanctisnbsp;Agaunensibus deserviunt. Vita Sigismundinbsp;9 P- 87 B: Ipsius Agaunensis monasterii. 10 p. 87 E: Venerabilis monasteriinbsp;sanctorum Agaunensium abbas. 11 p. 85 F:nbsp;Agaunensi monasterio. Marii chron. a. 565:nbsp;Monachi Agaunenses. a. 575: Monasteriumnbsp;sanctorum Acaunensium. Fortun. c. 2,14 tit:nbsp;De sanctis Agaunensibus carmen. 8,3,172:nbsp;Et legio felix Acaunensis (var. Ag.) adest.nbsp;Fredegar. 4,79: Ad instar monastiriae sanctorum Agauninsium. Merow. gold-triensnbsp;von Bagobert I: EOMANOS MV(netar.)nbsp;AGAVNINSIS (regio). Bipl, Perts p. 17,15 lonbsp;(a. 635): Monasteria sanctorum Agaunensium, Lirinensium, Luxoviensium. Pard. n.nbsp;275 (a. 636): Agaunensium. Pertz p. 20,31nbsp;(a. 653): Ad monastbirium sancti Mauriciinbsp;Agaunis. Pard. n. 34 5 (a. 662). 355 (a. 666).nbsp;401 (a. 683): Agaunensium. Vita Salabergaenbsp;2,17 p.526B: Agaunensium monacborum.nbsp;Vita Amati 2,11 ASS 13. .sept. IV 304 F:nbsp;Coenobium Agaunense. Mareulfi form. 1,1nbsp;p. 39,14Z..- Monasteria sanctorum Lyrinen- 20nbsp;sis, Agaunensis, Lossoviensis. Bipl. Pard.nbsp;n. 514 (a. 721): Agaunenses monaebi. 543nbsp;(a. 728). 596 (a. 748): Monasteria Lirinen-sis, Agaunensis, Luxoviensis. Vita Bonitinbsp;5, 23 ASS 15. ian. I 1073: Cum ad Agaunensium venisset coenobium. Vitae primo-rum abbatum Agaunensium prol. ASS 2. nov. |
I 552 A, 2 p.552F: Agaunensis monasterii.' 8 p. 554 A: Monasterio Agaunensi. Vita Severini 1, 2. 5 ASS 11. febr. II 548 A. 30nbsp;C: Sacrosancte Agaunensium monasterio.nbsp;Agauill. Greg. Tur. h. F. 3,6: Ad sanctosnbsp;Ac(g)aunus. Cf. Acunum. iicaunu-niarga f, steinmergel. Plin. n. h. 17,42—44: Alia est ratio, quam Britanniaenbsp;et Galliae invenere alendi earn (terrain) ipsa.nbsp;Est genus, quod vocant margam: spissiornbsp;ubertas in ea intellegitur et quidam terraenbsp;adipes ac velut glandia in corporibus, ibinbsp;densante se pinguitudinis iiucleo. Non omi- .lo sere et boc Graeci'--leucargillon vocant candidam argillam —. Duo genera fuerant. Plura nuper exerceri coepta proficientibusnbsp;ingeniis. Est enim alba, rufa, columbina,nbsp;argillacea, tofacea, barenacea . . . Proximanbsp;(terra) est rufa, quae vocatur acawnumarga,nbsp;intermixto lapide terrae minutae, barenosae.nbsp;Lapis contunditur in ipso campo. ?Acca F. (Penalva de Castro) GIL II 2808: Acca; s. Accava.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 -acca in *ls-acca oder *ïs-anca, iacca, *vir-acca. Accatena F'. iberisch? (Eauze, Gers) Bladé w. 19: lulia Condai fil(ia) Accaten(a). [Acauiiu-m — Accateua] |
Acc-au-s — Acell-asia
|
?Acc-aii-s AA wöwew. (Bei Brindisi) OIL IX 63; L. Accaus Clario. (Penüma) IXnbsp;3163; L. AccaufsJ. . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3164; L. Accaus L. nbsp;nbsp;nbsp;f. Flaccus. 3188; L. Accaus Philadespo-tus. c/quot;. 3195; Acca . . . . (Capestrano) 3396:nbsp;T. Accaus lustus. (Fermo) 5367; T. Accainbsp;T. 1. PMladelfphiJ. ?Acc-aya F. (Bei Fermo) CILIX 5371; [Ajccavae Salvilla[eJ. Basu AcQ.n,(Prezm) 10 Clly IX 3142; Acea Er.....(Pratola hei Pentima) 3166; Acca Q.f. (Penüma) 3146; Acoa L. f. Prima. 3196; Saluta Acca 1.nbsp;3197; [AJccae L. f. Trypherae. 6082, 5;nbsp;Acca L. . . Sil. 9, 117; Acca (mulier Pac-ligna); cf. Acchava. ?Accav-ia F. (Paris, 1.—2. jh.) BA n. s. 35 (1878), 374 = 3quot; s. 3 p. 124 =nbsp;BSAF 1878 p. 107 = BE 1882 p. 59;nbsp;D(is) M(anibus) m(onimentum) Accaviaenbsp;30 Martiolae. ?Accav-onia F. GIL VI 10472; Acca-vonia L. 1. Felicula. ?Acc-avu-S M. cogn. (Toccii) GIL IX 3059; Mulio Aocavi. (Pentima) 3165; C.nbsp;Accavo C. f. Ser. Frentioni. 3189; L. Ac-cavo L. 1. PMleroti. 3194; Accav[i] PMle-monis. (Narhonne) XII 5975; Accavi. (Bordeaux) BE 2, 59; Aocavus. ?Acceic-iiui gen. pl. (Ciudad Bodrigo) 30 GIL II 865. Acc-el-iu-S M. cogn. (Narhonne) GIL XII 4578; Vivit M. Anelius Eotui T. f.nbsp;Accelius (Acceptus coni. llirschfeld); cf.nbsp;Plilegon macr. 1 p. 86,14 K.: MÜQxog 'Ax-icÉltog, Ma^xov vióg, TtóXiag Bovuviag. Accellia F. (Fontanello) GIL V 6598; Accelliae T. f. luliae. (Bei Castelluccio Ver-rino) IX 2781; Accelli[a]. . . .; cf. Acellia.nbsp;Accell-in-s M. (Fontanello) GIL V 6598;nbsp;40 T. Aceellio Cla. Ingenui f. patri ... et T.nbsp;Accellio T. f. Claud. lulio fratri ... et T.nbsp;Aceellio T. f. Clau. Vero . . . T. Accelliusnbsp;Verinus; cf Acellius. Acc-es M. (Paredes de Nava, a. 2 a. Chr.) EE 1 p. 46 n. 141 = Hubner Ex. n. 865;nbsp;Acces Licirni Intercatiensis. Acch-aya F. GIL VI 10476; Acchava M. nbsp;nbsp;nbsp;1. Appia; cf. Acca va. Accliayo(ii) AL GIL VI 10476; L. Ac-50 chavoni M. 1. Stabilioni. Acci-aoa villa, O. abgel. v. röm. gentüic. Accius, j. Essey-et-AIaizerais. *Acci-acil-S O. in villa Acciagus a. 780, j. Essey -lez- Nancy; s. Aciacus. [Acc-au-s — Acell-; |
Accil-ïnxi'S II. cogn. (London) GIL VII 1336, 6.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;' Acc-iofn) a. (zu\^^est) GIL III 3128; lovi Accioni [pajtrio Suetrius |Sabi]nus leg.;nbsp;cf. Avion, or. mar. 682—683; Vastam innbsp;paludem, quam vetus mos Graeciae vocita-vit Accion (Genfer sec). Acci-S M. cogn, (Oher-Feising hei ATah-renberg) GIL III 5101. Acco(n) M., fürst der Senones hei Caesar lo 5. Cr. 6,4, ‘ nom. Acco (codd.§, Acico lt;x Icose-forni fiir Axix-tÓQiog?), Hf ahl. Accone, 7,nbsp;l,^*- gen. Acconis. — (Bibeira de Plana) GIL II nbsp;nbsp;nbsp;361; Acco. (Segovia) 2734; Acconi. (Gu-miél hei Burgos) 2771; Madicenus Vailiconbsp;Acconis f(ilius). (Bom) VI 2583; P. Acconbsp;Crescens. (Lyon, Trion): Acco f(ecit). —nbsp;Neben Acco findet sich die form ACCV aufnbsp;einer fibula in Poitiers, Espérandicu 161.—nbsp;Urk. SG I n. 5, a. 735: Sig(num) Acconis; 20nbsp;vgl. Aco, Aoü. Acco F. (Palavera la vieja) GIL II 937; Sentia Acc[o] C[ljun(iensis?). (Victring) III nbsp;nbsp;nbsp;4831; Fl(aviae) Acconi. AccolacllS O.j. Accolay h. Auxerre, Yonne. Accön-iu-s BI. (Ispra) GIL V 5493== Pais n. 837; Acconius (Sacconius Balestra) Crescens. (Susa) GIL V 7267; L. Accon....nbsp;(Blannheim) CIB 1717 ~ Haug n.%3: Ge-nio Mercurii Alauni lul(ius) Acconius Augu- 30nbsp;stinus. (Speier) CIB 1797; Deo Mercurionbsp;Acconius; vgl, Aconius. Accoru-s G. (Bognes, Boudies-du-Bhóne) GIL XII 5783; Accoro; cf. Aoóro, Acorus.nbsp;-aCCO-S, -acca, hr et, ach, s. -acoa. .... accot-anu-s BI. (Val de üjo, en la BTontaneta) GIL II 3985; AIACCOTAN.nbsp;-aCCU-S in Avidiaccus. -ac-e F. in w. Tunccet-ac-e. -ace o. in Caliace, [HJermoniaoe. nbsp;nbsp;nbsp;40 Aced-ilu ill. (Poitiers, vor a. 268) Bichard n. 2 p. li: Aoedilu f(ecit). Acedo-inapatis s. Agedomopatis. Ac-ei-o(n) Cr., pyren. berg der Aquitaninbsp;(Aventignem, canton de Nestier, arrond. denbsp;Bagncres-de-Bigorre) BA 16 (1860) p. 489;nbsp;Aceioni deo Antonius Vindemialis ex votonbsp;po(suit); cf. (Baudéan, arrond. de Bagnères-de-Bigorre): Montibus Aceioni Nethoi v. v. V. s. 1. m.; vgl. Ac-aunu-m. nbsp;nbsp;nbsp;50 Acelenxis? AI. (Bretzenheim) CIB 947; M. Petronius C. f. Cla. Acele (odcr Celeia.?). Acell-asia BI. (bei Este) GIL V 2634; Acellasiae L. f. Maximae. |
Acell-ia — Aci-acu-s
Acialicus — -aco-
|
tile Accius. (a. 721) Parel. n. 514; In pago Pauliacinse, j. Aisy. Audi im payus Scar-ponensis und Cenomanicus. Ligt m grundenbsp;frane. O. Essey (-Maizerais, Ulemihe-et-Alosdle) U'/id Assé (-le-Bérenger, May enne;nbsp;-le-Boisne und -le-Bïboul, Sartlie). Acialicus 31. (Poitou) Sdi. 36; Aoialici o(fficina). Akiaiiil F. (Polch) Clli 688; Attae Akia- 10 naf (Allianae? Brambach) i///s. Acianius 3L (Ladenburg) Sch. 37; nbsp;nbsp;nbsp;. . ACIANII, cf. AciaiiUS fundus. God. tradd. eccl. Bavewn. 31, 33. Acica F. (Yivïers, nach a. 102) GIL XII 2451. ’AxLx-óiQio-q 31., anfürer der Gallier c. a. 280 a.Ghr. Pausan. 10,19,7.8. 22,10.13.nbsp;23,12. Biodor. 22,18; KiiÓQiov^Kiiéqiog',nbsp;cf. Acic-o(n) Acco(n)? 20 Acic-ia F. (Gonw) Pais n. 1077, 19. Acicus 31. (Viviers, nach a, 102) GIIj XII 2451; Acico (......[Dajcico . . . ?) Acica. Aci-duiiuill O., s. Aoito-dünum. *Acili-acu-ni oder *Aselliacum O. in Asiago (Vicenza); vülcicM auch in Gigliè;nbsp;cf. *Oaeliaeum. Acinia F. (Vicenza) GIL V 3155; Le-pidiae L. 1. Acime (dativ). 30 Acimariiis 31. GIL VIII 6093; M. lu-lius Acimariu(s). Acim-iiicuin O., s. Acumincum. ’•'Aci-mogida, s. Agmoedis. AcillCO-vepus 31. auf silbermz. (Vernon und museum zu Lyon) BN 1851 pl. 15.nbsp;188 1 p. 185. ITucher, art gaulois I pl, 89,nbsp;2; ACINCOVEPVS — PETEVCOEI odernbsp;PEEEVCOEI. Ac-incu-iu O., s. Aquincum. 40 *Acin-iacu-s oder *Aquin-iacu-s O., vom röm. gentile Acinius, Aquinius; ligt zu grundenbsp;j. Acigné, gemeinde von Vllle-ct-Vilaine. Aci-Ollllil G., hrunncn-nymphe, fontaine de l’Ftuvée zu Fleuri hei Orleans. Or dl,nbsp;1955 == MSAF 11 p. 291 = BA n. s. 11nbsp;(1865) ji. 412; Aug(ustae) Acionnae sacrumnbsp;Capillus Illiomari f(ilius) i^orticum cum suisnbsp;oriiamentis Y(otum) s(olYit) l(ubens) m(e-rito); cf. Acei-oni. 50 -lt;lcio-S, in Cucin-acio-s; s. -aciu-s; s. -aci-s. *Acir-ap . . . M. (Colchester) GIL VII 1336, 9; Of. Acirap. Acil'g (Lc Chdtelet) Sch, 38. [Acialicus — -aco-j |
.... Acironi (Valdres, museum zu Stockholm) BICA 1883 p. 238. AcirrillS 31. (Karin) GIL III 2900; Acimo filio. -aci-S, hret, -ek, in *vii’-aci-s, cy. Dervaci (nomin.) für Dervaci-s, Deryacius. Acisiuiis M. (Paugnani hei Capodistria) GILj V 491: P. Aoisinus C. f. Venetus. -ïlc-issa, hret, -egez. Acit-av-oii-es V. in den Alpen. (La lo Turhia) CILY 78i7,2b'. Acitavones. PUn,nbsp;n. h. 3,137: Acitavones (agitabones DFB). acito-, zu air. ached, aiched feld; vgl. Adamnani pita Columhae 2,13 p. 121: Mo-nasterio, quod Latine Campulus Bovis dici-tur, Scotice vero Ached-bou, j. Aghahoe innbsp;the Queen’s County, dioec. Ossory; s. A;(itos. Acito-drmil-ni O. der Lemodci, j. Ahun, arrond. de Gucret, dép. Creusc. TP Acito-donum; spater Aci-dunum, Agi-dunum; auf wnbsp;mz. hei Gombrouse n. 6 pi. 2, 7: Adeduno. *Acito-rlgi-aco-ii O. in Galatien. TP Acitori^iaco. -aciu-s in M. Bodv-acius, Exoinn-acius, Sanu-aoius, Togi-aciu-s, Ver-aoiu-s, Viiid-a-ciu-s; cf. acio-s, cy. -ooï. Acl-iu-s ilf. (Maïland) GIL V 5816: M. Aelius Maximianus. (Biegél) Sch. 39: Acli Sun . . . Aclutius ilf. GIL X 4876; C. Aelutius so Terfetina tribu) L. f. Gallus. Acm-antum (-us) O., j. Esmans, Seine-et-3Iarne. *acniO- ist. aemon) ^stein’ {ai. a^man, gr.aKfzcov, Kf akmu ) m*a.am-ödo-s’steinig’. Aciii-Ödae insulae (Brit.) PHn.n.h.4,103. Aciuon-isa 31. (3Iuseum in Wiesbaden) Sch. 8. ... . acniorii. . ilf. (London) GIL VII 1336, 1225.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-10 Aciion F. (Oteyza) GIL II 2303 (mutter des Calaetus Equesi f(ilius). acilUii s. agnua. -aco- suffix; a hald lang, huid Jeurz, aher immer acccntuicrt; als a bezeugt in Bê-nacus, Avïtacus, Antonnacensis, als a innbsp;Aeftern-acum, Bebriaci, Mattiacas, Neinau-siacas arces und Pauliacus. Ausonius epist. 5, 36 macht aus Lucani-aco zivci trennharc u'ortc; Togiaciae mit apex. — air. -ach aus 5onbsp;Sch, acy. -auc, mcy. -awc, w. -awg, og, hret.nbsp;saec. 6—13 -öc {manchmal seit saec.11 -ïic),nbsp;dann eue (oc), und his jetzt ok im nd.-leon.,nbsp;hret. soit saec. 13 ëc, (Léon) ek. |
-aco-
|
-aco- = idg. -aqo-, ai. -aka-s, gr. -5|, --gl, laf. -acu-s, -aca, -ax, Ut. -ök-s, M.- ck-s,nbsp;-akü, -óka-s, Uit. -ak-s. Die ahleitimg -ac heseicimet nie die ab-stamniung. Du Celten hiMcten danüt personennamen (nicht patronymica), völker- und ortsnamen. — p..- *Anav-acu-s, And-acu-s,nbsp;*Ande-rect-acu-s, Anvalonn-aco-s, Ard-acu-s,nbsp;Ars-acu-s, Aamp;ed-iao(i), Angi-acu-s, Avidi-10 acu-s (cf. -accu-s), Bag-aco-s, Bir-aco-s,nbsp;^Bödi-aco-s, *Bodv-acu-s, *Bracani-acu-s,nbsp;Calaci-acu-s, Calg-aco-s, Cali-aco-s, *Camul-Sco-s, Carat-aoo-s, Cat-aco-s, *Catu-aco-s,nbsp;, Kell-acu-s, Cisi-acu-s, Clodi-acu-s, Clot-aeu-s,nbsp;*Cojn-alti-aeu-s, Comi-acu-s, Congenti-iicu-s,nbsp;Con-goneti-acus, Coroti-acu-s, Gosaci-acu-s,nbsp;^Cunat-acu-s aus *Cunot-acu-s, Curti-Scu-s, l)e(ei, l)vic(g)i(e)-aco-s, Dubn(Dumn)-Scu-s, *I)ubr-acu-s, Dm’u-aco-s, Epi-acu-s,nbsp;20 *Epo-marci-acu-s, Gis-acu-s, *Illi-aco-s,nbsp;*ïsarn-acu-s, Lovem-acï (gen.), Lutt-acu-s,nbsp;Macniacus (lis Magni-acu-s), Magi-acu-s,nbsp;Magni-acu-s, Marini-acu-s, *Mat-aco-s, Ma-teri-acu-s, Mec-acu-s, [M]oci-acu-s, Mol-acu-s, Motii-aou-s, Motuidi-ac, Mut-acu-s,nbsp;Nert-acu-s, Pic(x)t-acu-s, Pir-ako-s (oder Bi-i'agos), Pott-acu-s, Kabi-acu-s, Eaur-acu-s,nbsp;Euitt-acu-s, Sen-acu-s, Sint-acu-s, Tarv-acu-s,nbsp;Tegern-acu-s, Togi-iicu-s, ïovis-aci, Treiti-•'0 ao .., Tunccet-ace, Turi-acu-s G., *Turr-ac-odcr *Torr-ac-, . ugi-acu-s (nicht Bug.) CILnbsp;XIII 5240, ürn-acu-s, Valeti-aco-s, Vass-ac,nbsp;*Vcd-aco-s, Vel-acu-s, Ven-acu-s, *Ver-caiit-acu-s, *Verëd-aco-s, Vetti-acu-s, Vind-ac,nbsp;Vodelutei-acu-s, Vritt-aco-s. — V.: Ablaid-aci, Bel-acï, Bidillan-ov-i-aco-s, . illi-aco-s,nbsp;Lev-aeï, Mogontiaci von Mogontium, Orni-acï, Oromans-aci, Osismi-ael von Osismiï,nbsp;nautae Parisiacï von Parisiï, Segonti-acï vonnbsp;10 Segontium, Teutobödi-aeï, ferner in *Beim-acu-s Bén-acu-s lacus, Buei-aeu-s fl., Medo-acus Medu-acus fl. — Igt;ie O. mif -aco-snbsp;(acu-s, f. aca, n. aco-n, -u-m, pl. f. -acae,nbsp;n. aca) sind ursprünglich adicctiva, bei wel-chen cin siihstantiv, tvelclies einen u'onsitsnbsp;bedeutet, zu verstellen ist. lYise ahleitungnbsp;kommt mit dcm lat. suffix -i-anu-s in dernbsp;bedeutung ganz überein (Dipt. I’ard. n. 230,nbsp;a. 615: Locellum, qui appellatur Lucianusnbsp;50 neben locellus, qui appellatur Luciacus)nbsp;wid ist in den moisten fatten mit einem personen- (niemals götter-) namen verbanden,nbsp;und der ortsname drüeM eine mit dem namennbsp;des gründers bzw. besifzers bezeiclinete anside-lung aus. In -i-aco- gehort i meist zumnbsp;stamme von namen auf lat. -ius; es findet sichnbsp;aber auch cin unorganisches -i- vor der en-drnig -ac eingeschoben. Die nicht vo-n personennamen gebildefen ortsnamen sind geivön-liche. Dise bildung von ortsnamen daucrtenbsp;nicht bloft unter der römischen herschaft fort,nbsp;sondern war in Gallien auch noch spater unternbsp;der deutschen herschaft eine zeit lang imnbsp;gebrauche. [Die nicht von personennamen lonbsp;gcbildeten ortsnamen im MA. sind geivön-liche collectiv-ableitimgen von hauptwörtern, |
= lat. ëtum, meist hybrider bildung, z. b. Aqu-acum, Arën-acum, *Betuli-aouin (birkcn-wald), Burgin-acu-m, Lign-acum, Patell-acum von patella, *Piscin-acmn, '*'Qremi-aca,nbsp;*Eatiii-acum (füicetum), Eupin-acum, Silv-aeuin, *Tamoii-aco-.] — Abaci-acu-s, Abri-acu-m (locus), Abudi-aco-ii, Acci-aca villa,nbsp;Acci-ac(g)us Aci-acu-s, Accol-aou-s, Acer- 20nbsp;acu-s, *Acili-acu-m, *Acini-acu-s, *Acitorïgi-aco-n, Aconi-aca, Actori-ac, *Aculi-acu-s,nbsp;*Acuti-acu-s, Adrusi-acu-s (fundus), Aebasci-aco, Afri-acu-s, Agir-acu-s, Aguni-acu-in,nbsp;Aiani(i)-acu-s, Ain-acu-s, Alaci-acu-m, *Alan-ti-acu-s, Albaci-acu-s, *Albani-acu-s, Albi-acu-s, Albili-acu-s, Albini-aca (-acus, -aco),nbsp;Albucenn-acu-s,*Albuci-acu-s,Albucon-acu-s,nbsp;Albuni-acu-s, Alciac(g)us (-aco) = Auci-acu-m, Aldini-acl montis, Ali-acu-s, *Alisi- 20nbsp;aou-m (cf. Alis-incuiii), *Alli-acu-s, *Alliari-aou-m, *Almacbi-acu-iii, Aloi-acu-m, Aloni-acu-s, *Alpi-acu-m, Alpini-acu-m, Alsi-ïtcu-s,nbsp;Alteri-aeu-s (villa), Altici-acu-s, Altili-acu-s,nbsp;Altrisi-acu-s vicus = Altrieiensis villa, Al-vini-acu-s, Amani-acu-ni, Amanzi-acu-s,*Am-bacti-acir-s, *Ambari-acu-S (cf. Ambariagumnbsp;praedium), Ambili-acu-s, Ambroni-acu-s, Am-fi-acu-s,*Ambilli-acu-m,*Amici-a:cu-m,Amili-acu-m,Ammati-acu-s (fundus),Ammoni-acu-s, 40nbsp;Ampli-acu-s, Anauli-Seo, Ancariaou-m, Anci-acu-m, Andebren-acu, *Andel-acu-s, Andi-acu-s, *Andili-acu-s, ’Av\So\ovvv-d%o-g, An-gelgi-aca-s, Angeri-acu-s, Ani-aco, *Anici-acu-s (villa), Anon-acu-s, Antebre(i)nn-acu-m,nbsp;Antedioinn-aco, Antenn-acu-s, *Anti-acu-snbsp;(Anci-ac(g)u-m),*Antici-acu-m,Antili-acu-in,nbsp;*Antini-acu-in, Anton-aco, Antonn-acu-m,nbsp;Antoni-acu-s, *Antulli-acu-m, Antunn-acu-s,nbsp;Appi-acu-s, Appili-acu-s, Apponi-acu-s villa, 50nbsp;Appugni-acu-s, Aprarici-a(oo), Apri-acu-m,nbsp;Apsi-acu-s, Aptann-acu-m, Apuli-acu-s villa,nbsp;Aqu-acu-m, *Aquini-aca-s in Acbiniagas,nbsp;*Arcani-acu-m, Arceiacensis, Arcbi-acu-s, Ar- [-Sico-j |
-aco-
Brac(c)i-acu-s, *Bragari-acu-m, *Bragi- 20 ci-acu-s, Aunedonn-acii-s, *Aureli-acu-s Au- acu-s. belli-acu-m, Cambi-acu-s, Cam(b)lici-ac(g)u-s, Cambrili-acu-s, Camburci-aeu-m, Kamel-aco,nbsp;*Cameri-acu-m, Camili-acu-s oder Gamli-acu-s, Camilli-acu-s, Camisi-acu-s, Campani-aou-s (curtis) Campini-acu-s, Campann-ac,nbsp;Campari-acu-s, in Campisoi-ago, Camponi-acu-s, Camsi-acensis pagus, Camuli-acu-s, Ca-nabi-aca(pl.), Canari-ago, Cande-acu-s,Candi-acu-s, Cangi-acu-s, Cani-aca villa, Cani-acu-s, 5onbsp;Cann-aco, Canog-aco, *Cantari-acu-m, *Can-t(a)rici-acu-m, *Cant(a)rini-acu-m, *Canteri-acu-m, Canti-aca, *Canti-acu-m, C(L?)antici-aco, Cantili-aou-s, *Cantim-acu-m, *Gantri- ohini-acu-s von Arquinius, Arci-aoa, Arci-acas, Arci-acu-s, Ardu-acu-s, Aren-aou-m, Arenti-acu-s, Argenti-acu-m, Argentini-aou-s,nbsp;Ari-aco, *Ari-acn-m, Ari-acu-s (neben Arri-aca), Armani-acu-s pagus, in page Arn-aco,nbsp;An-i-aca (neben Ari-acu-s), *Arri-acu-m, Ar-suni-acu-s (fundus), Arti-acu-s (Arti-acanbsp;villa, Arci-aca-s, Ai’ci-acu-s), Artili-acu-s,nbsp;Arten-acu-s, *Artini-acu-m, Arton-acu-s, Ar-10 tunn-acu-s,*Aselli-acu-m, Asi-acu-mmonaste-rium, Asn-acu-s, *Aspern-acu-s fUr *Aspren-acu-s, Astari-acu-s pagus, Asteri-aou-s, Ata-ci-aco vico, Ateli-aco, *Atepi-acu-m (Atti-pi-acu-m), *Atri-acu-s, Att-acu-m, Athan-iicu-s, Attichi-acu-m, Attini-acu-s (-um), At-tipi-acu-s, Attivi-acu-s, Auoi-acu-s, Auden-acu-s, Auditi-acu-s, Audri-aca villa, Au-duni-acu-s (colonia Auduni-aca), Augi-acus,nbsp;Aulati-aco, Auli-acu-s, Auliqui-acu-s, Aun rili-acu-s,Auri-acus,Aurini-acu-s,Ausei-acu-s, Austili-aco, Autimi-acu-m,Auxili-acu-s,Avan-aco vico, Aven-acu-s Avenn-acu-s, Avendelli-acu-s (villa), Avenni-acu-s, Averi-acu-m,nbsp;Averni-acu-m, Avi-acu-m, Avilli-acu-m,nbsp;Avit-acu-s, Aviti-acu-s, Bacari-acu-m, Bac-cori-acu-m, Baci-acu-s (villa), Bad-acu-m,nbsp;Bag-acu-s, Balbi-acu-s, Balbini-acu-s, Balci-acu-s, Balgi-acu-s, Baltili-acu-s, Bangi-so acu-m villam, Bani-acu-s (pons), ex Bani-aco villa, Bannaci-acu-s, Barbari-acu-s, innbsp;villa Barberi-aeense, Barbiri-aou-s, Bargi-acu-s, Bari-acu-s, Barisi-acu-m villam, Basi-acu-m, *Basili-acu-m, Basili-aca, Bas(s)ini-acu-s (pagus), Bassi-acu-s, via Bassoni-aca,nbsp;Batoni-acu-m, Baudi-acu-m, Baudi-aca, Bau-dili-acu-s,Baugi-acu-s,Bauvi-acu-s,Bav-acu-s,nbsp;Baxi-acu-s, Becci-acu-s, *Beccini-acu-m, Be-dri-acu-m,Belci-aco,Belcion-acainsula,Belini-¦10 acu-s, Belni-acu-s, in Berbiri-aco, Berci-acu-s,nbsp;Berici-acu-s, Berimeri-acas, Bern-acu-s (villa),nbsp;Berni-acu-s, Bertini-acu-s (villa), Bessen-acu-s, Bessi-aco, Besti-acu-m, *Beteni-acu-mnbsp;in Beteneium, Betini-aca villa, Betri-acu-mnbsp;in Vitri-acu-m, *Betuli-acu-m, Bidisci-acu-s,nbsp;*Bilini-acu-s (fundus) in Bilini-acu-m, Bin-gi-ac «MsVinci-acu-m, Biri-acu-s,Bisini-acu-s,nbsp;Bitini-aoa curtis, Blaborici-acu-m = Lauri-acu-m, Blaoi-acu-s (villa), Bladel-acu-s, Bla-50 den-acu-s, Blanci-acu-m, Blandi-acu-s, Blan-gi-acu-s, Blani-acu-s, Blans-ac (vicaria),nbsp;Blari-acu-s, Blavi-acu-s (ager), *Blavini-acu-m, Bobilini-acu-m, Bocili-aca-s, *Bon-acu-s, Bonisi-acu-s, Borci-acu-s, *Bormeri- [-aco*] |
acu-m, Born-acus, *Borveri-acu-m, *Borvili-acu-m, Borvoni-acu-m, *Bouten-acu-s, Bo-vini-acu-m, Braboni-aco, *Bracani-acu-s, acu-m %n Brai-acu-s (villa), Brani-acu-s, Brassi-acu-s, Brauni-acu-m spater Braboni-acu-m, Breci-aco, Brenn-acu-s Brenni-acu-s,nbsp;Brevelei-acu-m, Breveli-acu-s, Brici-acu-s,nbsp;Bridri-acu-s, *Briganti-acu-m, Brili-acu-s,nbsp;Brilli-aco, Brini-acu-s, Brinn-a-cu-s (villa), lonbsp;Brinni-acu-m, Brisi-acu-s (mons), Brisni-acu-s (villa), Britenn-acu-s, Brithi-acu-m,nbsp;*Britini-acu-m, Britinni-acu-s (Brettini-acu-s), Britti-acU-s, Broo(Bruc)ari-aca villanbsp;seu Brucari-acu-s, Brocari-acu-s villa, Bro-oi-acu-s, Brucci-ago, Bruchari-aou-m (pala-tium) = villa Brocari-aoa, Bruci-acu-snbsp;(villa), *Bruni-acu-m, Brutti-acu-m, Bucci-acu-s (vicus), *Bucculi-acu-s (fundus) innbsp;Bucculi-acu-m, Buoe-acu-s, Buci-acu-s, Bu- 20nbsp;culi-acu-m, Buli-acu-s, Bunci-acu-s, * Burden-acu-m, Burgin-acu-m (Burginatio),nbsp;Buri-acu-s, Burini-acu-m, Busci-acu-s, Busi-acu-s (locus, vicus), villa Busini-aca, Bussi-acu-s, Butini-acu-s (villa), Buxi-acu-s, Ca-bardi-acu-s fundus, Cabari-acensis, Cabiri-acu-s, Cabrini-acu-s, Caci-acu-s, Cadali-acu-s,nbsp;Cadoni-acu-s fur Catoni-acu-s, Cadri-acu-s,nbsp;Caedr-aco, *Caerelli-acu-m, Caesori-acu-m,nbsp;Kaih-aoo, Kair-aoo, Calambi-acu-s, Calci- sonbsp;acu-s, Caldeni-acu-m, *Caldini-acu-s (fundus) in Caldini-acu-m, *Caletoni-acu-m Odernbsp;Caletini-acu-m, *Cali-acu-s, Cali-aoe, Cali-aou-m (Cal-agu-m), *Calibi-acu-m, Calini-acu-s (fundus), Call-aco, Calli-acu-s, Cal-maoi-acu-s vicus, Calmeli-acu-m, Calmici-acu-m, Calmidi-acensis, Calmini-acu-m (mo-nasterium), Calmisci-acu-m, Caln-acu-s, Cal-ni-acu-m, Calri-acu-s, Calvi-acu-s, Calvini-acu-s, Camar-acu-s Camer-acu-m, Camarci- -lonbsp;Camari-acu-s, Cambari-aco, *Cam- |
25
-aco-
26
Crovi-acu-s, Cruoini-Cubri-acu-s, Cucenni- aco, Capi-acu-s, Capiti-acu-s, Caprini-acu-s, Captin-acu-s, Capton-aoo, Captunn-aco ausnbsp;*Capitön-acu-s, *Carant-acu-s, *Caranti-aeu-s, Carantizii-aou-s, *Caranten-acu-s, Ca-rati-aeu-s (villa), Carban-acu-s, Carbn-acu-m,nbsp;(Jarbon-acu-s (villa),Cardoni-acu-s,Care-acu-s,nbsp;Carenten(n)-acu-s,Cari-acu-s(villa),Cari(e)ci-acu-s, Carili-aco, Carini-acu-s, Carisi-acu-s,nbsp;Carli-aeu-s, Carn-acu-s, Carpenti-acu-m, Carlo raci-acu-s /'Mr*Carati-acus,*Car(r)i-acu-s,Ca-si-aeu-s, Casili-acu-s, Gaspini-acu-m, Cassi-acu-s (rus Cassi-acu-m, Cbaci-acu-m), Cassili-acu-m, Cassini-acu-s, Cassori-aco, *Castini-acu-m, Catal-acu-s, Caten-acu-s, Cati-acu-s,nbsp;Catici-acu-m, Catini-acu-m, Catiri-aco, Katol-aco, Gaton-aco, Catui-aca, Catuli-aco, Catull-aco, Cat(d)uli-acu-s, Catulli-acu-s, Caturni-acu-s (vicus), *Catus-ac, Catusi-acu-s, Catuss-aeu-s, Cauc(t)i-acae (domus od. villae), Gauci-20 acu-s (Causi-aeu-s, Cauti-acu-s), Caudi-acu-s,nbsp;Cauli-aca villa, *Cauli-acu-s (fundus), Caun-acu-s,Cauri-acensis, inCavani-aco (Gavini-aco)nbsp;villa, Cavann-acu-s, Cavari-acu-s, Cavenn-acu-s, *Cavili-aca, Cavinci-acu-s, Cavini-acu-snbsp;(fundus), Celci-acu-s (vicus), Celi-acu-s, Celsi-acu-s (villa), Centri-acu-s,Cerebelli-aca, Cerni-acu-m, de Cervi-aco, Cbaci-acu-s (s. Cassi-acu-s), Charis-ago, Cbassi-acu-s, Cberi-acu-s,nbsp;Ghildrici-aca (villa), Cbildri-acu-s (praedium),nbsp;30 villa D(Ch?)iluquifiaga =-aca, Cbin-acu-m,nbsp;Ghristi-acu-m, Chuvini-acu-s, Ci-aco, Cici-aco, Cilbociaga marca, Cintini-aco Ciiitin-aco,nbsp;Gintri-acu-m, Cipili-acu-s (villa), Circi-acu-s,nbsp;Girisi-acu-s, Cisi-acu-s, Citili-acu-m, Civri-acu-s, Cixi-acu-s, Clamenci-aeu-s für *Cle-menti-acus, Clamici-acu-s (villa), *Clari-acu-s,nbsp;terminus Glari-acensis, Clemenci-acu-s, Clepi-acu-s, Cleri-acu-s (finis), Clioi-acu-s, Climici-acu-m, Clippi-acu-s Clipi-agu-m, Cluci-aco,nbsp;¦10 Gluni-acu-s, Cluturi-acu-m od. *Clutori-acu-s,nbsp;Gocc-aco, Cocci-acu-s (Cocti-aou-s), Cochei-acu-s, Coci-aco, Godici-acu-s, Coi-acu-s, *Colla-di-aeu-m, Colli-aco, Colni-acu-s, Col5ni-acu-s,nbsp;¦quot;Columbani-acu-m in Columni-acu-m, Colum-l)ari-acu-s, Com-acensis, Comari-acu-s, Co-mi-acu-s für *Commi-acu-s, *Comini-aou-m,nbsp;Commarci-acu-m, Commerci-acu-s, Commi-sci-acu-s, Commodoli-acu-s (ager), 'Com-niun-acu-s, Comodoli-acu-s, Compendi-acu-mnbsp;•¦'0 nus Cunopenni-aou-m, Compesci-ago, Con-ci-acu-s s. Vonci-acu-s, Cond-acu-s, Coni-öcu-s, *Conn-acu-s, Conprini-acu-s, Conri-^u-s, Conti-acu-m, Contion-acu-m, Con-fioni-acu-m, Corban-acu-s, *Corbi-aea, Cor- |
bi-acu-m, Corbini-acu-s, Corbon-acu-s, *Co-relli-acu-m, Corenti-acu-m, Cormari-acu-m, Corn-aco (pago), in villa Corneci-aco, Cor-nili-acu-s, Cortenn-acu-s’ für Curtenn-acu-s,nbsp;Cortori-aeu-s, Corturi-acu-s, Cosen-aeu-s,nbsp;Cöti-acu-s, Cotton-acu-s, Crassini-acu-m,nbsp;*Credi-acu-s, Crepi-acu-s für Crispi-acu-s,nbsp;Cresci-acu-s, Cri-acu-s, Crici-acu-s, Crideci-aco vico, Crio6i-ac, Crisci-aou-s, Crisi-aou-s,nbsp;Crispi-acu-s, Crispini-acu-s, Cristini-acu-m, lonbsp;*Crixsi-acu-s, Croi-acu-s, Croni-acu-s, Cros-sili-acu-s (fundus),nbsp;acu-s, Cruscini-acu-s, acu-s (villa),. Cuci-acu-s, Cuisi-aco silva, Culmisci-acu-s, Cumli-acu-s, *Gunopenni-acu-m in Compendi-acu-m, Cupi-acu-s, innbsp;pago cognominatö Cupidini-aol, Curci-aco,nbsp;Curi-acu-s (vicus), Curisi-acu-s, *Curti-acu-s, Curtin-acu-s, Curtini-acu-m, Curtori-acu-m, Gurtr-acu-s, Curtri-acu-m, Cusi- gonbsp;acu-s, Cussi-acu-s, Cussili-acu-s, Gussini-acu-m, Cuti-acu-s, *Cutici-acu-m in Codici-acu-m, Cutti-aca (villa), Dacconi-aca (villa),nbsp;*Dalmati-acu~s, Daraci-acu-m, Darci-aeu-snbsp;(curtis), Darenti-aca, Dari-aco, Decani-acu-s,nbsp;*Deci-acu-s (in Diti-agu-s, Disoi-acu, Disi-acu-s),Dëvilli-acu-m, Dexteri-acu-m, *Dextri-ni-acu-m, villam Disi-acu-m, Doci-acu-s, Do-dini-aca villa, Dogmani-aca villa, Doli-acu-s,nbsp;Domiti-acu-s, Donnaoi-aco, Dravini-aca villa, sonbsp;*Drussi-acu-s, Du-acu-s, Dulci-acu-s, Dull-ac-ensis villa, Dulmini-acu-s (pagus, c,f.nbsp;Dulcomensis), Duodeci-acu-m vicum, Duri-aco, Duzi-acu-s (villa), Ebori-acu-s (locus),nbsp;Ebur-acu-s (Ebor-acu-s), *Eburi-acu-s,nbsp;*Eburul-acu-s, Elari-acu-s (terminus, vicus)nbsp;s. Hilari-acu-s, Bleri-acu-m, Elmeti-aco,nbsp;Embri-acu-m, Epei-aco-n Epei-acu-m Epi-acu-m, Eponi-acu-m, *Eposi-acu-m, *Ep-poni-acu-s, *Eptarini-acu-m, (*Eptern-acu-s, 40nbsp;Eftern-acu-m, Ephtei'n-acu-m, Aptern-acu-m,nbsp;in villa Eptern-aco), Epti-acu-m, *Erbessi-acu-s,(Ercheraus seu) Ercliari-acu-s,Ermeli-acnbsp;plebs, Espani-aco (Spani-aco)-, Estani-aco,nbsp;Eterno-acu-s, Eustri-acu-s, Eavrini-acu-s, Fer-ruci-aco,F euteiigi-acu-m, Fidenn-acu-s,Fiden-ti-acu-s, Fid(g)i-acu-s, Filomusi-acu-s (villa),nbsp;*Firmini-acu-m,Firruci-acu-m,Flacelli-acu-s,nbsp;Flaci-acu-s, Flauni-acu-s (villa), Flavi-ao(g)u-s (locus), *Flaviiii-acu-s, -aca villa, r,onbsp;Flori-acu-s, Folli-acu-s, Francili-aeu-s (villa),nbsp;Fronten-acu-s, Fronti-acu-s, Fulloni-acu-snbsp;(fundus), Fusci-acu-s, Fuscini-acu-m, Gabri-acu-s, Gaoi-aco, Gal-acu-m, *Galli-aeu-s in [-aco-] |
27
28
|
Gali-acu-s, Gauci-acu-m villam, Gaudi-acu-s (vicus, villa) für *Gavicli-acu-s, auch Gau-gi-acu-m, Gavarci-acu-m, Gavi-aco, Ga . .-urci-aco, Gazi-acu-m, Geln-acu-m (villam),nbsp;Gemeli-aco, Gemili-aco, Gemini-acu-s (fundus), pontem Genav-acu-m, Genici-acu-s,nbsp;Genili-aco, Genoli-acu-s, Genti-acu-m, Gen-til-iacu-s, Genuli-acu-s, Gerci-acu-s (ager),nbsp;Gergi-acu-s, Geri-acu-s, *German-ac(g)u-s,nbsp;10 Germani-acu-s (aucJi Germini-acu-s), *Ger-meri-iicu-m in Germereium, Germini-acu-s,nbsp;Gerni-aca curtis, *Gësoni-acu-m, Gêsöri-acu-s,nbsp;Gessi-acu-s, Gessori-acu-m, Gibri-acu-s, Gi-seriacu-m, Grani-acu-s {amh Grini-acu-s),nbsp;*Grat(t)i-acu-s (in Graoi-acu-s), *Gratini-acu-m, Gred-aca, Grivi-ïïco, *Harmoni-acu-s,nbsp;Hauci-aou-s, in agro Hebocasi-aco, |H|e(Hi)-la(e)ri-acu-s, Helleri-acu-s (vicus), '¦‘¦‘Herli-acu-m, *Hermer-acu-s, Hermoni-acu-s, Hi-20 lari-aeu-s, Honorisi-acu-s (villa), *Hostili-acu-m, Huldrici-aca villa, lamni-acu-s, la-varci-acu-m, Ibill-aco, Ibri-acu-m {aus *Ebu-ri-acu-m), Ic(c) i-acu-s, Icini-acu-m, Ili-aco,nbsp;*Iocundi-aou-s, in palatio logenti-aco, lovi-acu-m, Iscomodi-acu-s (villa), Itiberci-aco,nbsp;lucli-aoo, luli-acu-s oder luci-ac, lulini-aco,nbsp;lusci-aco, lussi-acu-s (villa), *Iuveni-acu-s innbsp;luvini-acu-s, *Iuventi-acu-s in Iu(o)venci-acu-m, luvini-acu-s, Ivi-aco, Labrini-acu-rn,nbsp;30 Lacci-aco, Ladini-acu-m für *Latini-acu-s,nbsp;^'Laeli-acu-s in Lili-acus, Lami-acu-s, Lan-derici-acu-s, Lani-aco, Lantici-aco, Larn-acu,nbsp;Lasci-aco vico, Lastemari-aco, Latili-aco,nbsp;Latine-acu-m locus, Latini-acu-s, Laudardi-aca villa, Laudi-aou-s (vicus), Laugn-acu-m,nbsp;Launardi-aca villa, Lauri-acu-s, Lausi-acu-s,nbsp;Legion-acu-m, Lenti-acu-s, Lentili-acu-s,nbsp;*Lentenn-acu-m, *Lepidi-acurS in Lipidi-acu-s vicus, Lezini-acu-s, *Liber-acu-s, Li-40 bi-acu-s, Licani-acu-s vicus, Lic(s, z)ini-aeu-s,nbsp;Limabi-aco, *Lindi-acu-m, Lini-aeu-s (.villam Lini-acas), Lintini-aco, Litini-acu-m,nbsp;Loc-aco, Locod(g)i-acu-s, Locotei-acu-s, Lo-gan-ac-ense, Logi-aca-s, Loisdan-aco, *Lolli-acu-s, Lom-ac-ensis fia-g^s, *Loppi-aeu-snbsp;in Lupi-acu-s, *Losuni-acu-m, Lucani-aeu-snbsp;villa, *Lucci-acus fundus in Luci-acu-m,nbsp;Lucönn-acu-s, Lücenti-aeu-m, Lüci-acu-s,nbsp;Lucili-acu-s vicus, *Lucotei-acu-s, *Lucovi-50 acu-m, Luperci-acu-m, *Lupini-acu-m, denbsp;Luppi-aco, Lusi-acu-m, *Luti-acu-m, Lu-tin-aco s. Ticin-aco, Luvi-acu-m, *Macer-acu-s, Macrini-acu-m, Maderi-acu-m, Madi-acu-s, *Maeli-acu-s in Melli-acu-s oder Mili- |
[-aco-] aou-s, Magi-acu-s, Magn-ac-ensis finis, *Ma-gni-aco-n, Magni-acu-s, Mairil-acu-s, Mali-aca, Mali-acu-s (finis), Malli-acu-s (cortis),nbsp;Manili-acu-s, *Manti-acu-s in Manci-acu-snbsp;villa, Marcelli-acus (Marcili-acu-s, Marcilli-acu-s), Marceni-acu-m, Marcenn-acu-m villam, Marcenni-acu-s, Marci-ac(g)u-s, *Mar-cidi-acu-m, Marcil(l)i-acus, Mari-acu-s, Ma-rini-acu-s, Marti-acu-s, Martili-acu-m, Mar-tini-acu-s (villa), *Masci-acu-s,*Mascul-acu-s, lonbsp;Masici-aco,*Masini-acu-m, Massi-acu-s, *Mas-soni-acu-m, *Massul-acu-s, Mate(i)ri-aco, Ma-tili-acu-m, Matini-acu-m, Matoli-aco, *Matri-acu-s, Matrini-acu-s, Matti-acu-s, -m, Matu-acu-s, Maugon-aco, *Maurenti-acu-s, Mauri-acu-s, Maurici-acu-s (vicus), Maurili-aco, Mau-risini-acu-m, *Maurul-acae, Maus(z)i-acu-s,nbsp;Maximi-aou-s, Mederi-acu-s, Melti-acus, Me-nevi-acu-m fretum, Mentuni-aco, *Mercuri-acu-m,Meri-acu-m,Meroli-acu-s,*Meten-acu-s, 20nbsp;Metili-acu-m, *Metti-acus-, Miceri-acu-s, Mi-ciacu-s, Milic(s)i-acu-s, Milleli-acu-s fundus,nbsp;*Milli-acu-m, Minari-acu-s, Minati-acu-s, Mi-niri-acu-m, Minthi-acu-m, Miti-acu-m, Mo-den-acu-s, Mogo(u)nt(c)i-acu-m, Molini-aco,nbsp;Molisi-aca, *Mollici-acu-s, Momoci-acu-s,nbsp;Monci-acu-s, *Montan,-acu-s, *Montani-acu-snbsp;Montini-acu-s, Montin-aco, Montelli-acu-snbsp;villa, Morni-aco, Mosi-acu-s, Movilli-acu-s,nbsp;*Muci-acu-s, Muli-aco, Murn-acu-s, *Murri- 30nbsp;acu-m, Music-aco, *Musti-acu-s, Mut-aca, Mu-tini-acu-s, Nadilli-acu-s, Nanni-acu-m, *Nan-tiacu-s (fundus), valle Nantini-aca, Nanto-acu-s, Nason-acu-m,, Nauri-acu-m, ïleraet-aco-n, Nertenn-acu-s, *Nerti-acu-s, *]Srigidi-acu-m, Mgr-aeu-s, Ninitt-acu-m, Niri-aou-s,nbsp;Niuli-acu-s villa, Nob(v)i-li-acu-s, Nocturni-acu-m, Noctern-acu-m Noitern-acu-m, Noni-acu-s,Novali-acu-s,*]Srovelli-acu-s,Novi-acu-mnbsp;castrum, Novil(l)i-acu-s, *Octavi-acu-m, 40nbsp;*Octaviani-acu-m, Odili-acu-s, *Ofili-aca,nbsp;-u-m, Optemari-aco (finis), Orbani-acu-s,nbsp;Orbini-acu-s, Osi-acu-m, Paci-acu-s, Paxi-acu-m für *Pacci-acu-s, Paldri-acu-s, Parci-acu-s, Parili-acu-m (villam), Parnati-acu-s, .nbsp;Passarini-acu-s, *Pastori-acu-m, Patern-acu-s, *Paterni-aeu-s (fundus) in Paterni-acu-m, Patri-acu-s (curtis), Patrici-acu-s,nbsp;Patricini-acu-s, Patrini-acu-s (villa), *Pau-oi-aou-s in Pooi-acu-s, Pauli-acu-s, Paoli- 50nbsp;aco, *Penno-becci-aeu-m in Pembeci-acu-m,nbsp;Perniei-acu-s, Petri-ac-ensis ager, Petroni-acu-m, Pilli-aco, Pinci-acu-s, territorio Pin-cin-acensi, Piper-aeu-s, Pisci-acu-s, Piscin- |
|
Mu-m, Pisini-acu-m, Pisuni-acu-s fundus, *Piti-acu-s in Pici-acu-s, *Plari-acu-m, Plau-zi-aou-s (villa), Plerin-acu-s, Podentini-acu-s,nbsp;¦^'Poli-acu-m, Pollini-acu-m cms quot;^'Paulini-acu-m?, Pompei-acu-s (castrum), Ponti-acu-s,nbsp;Pontici-acu-s, Poiitili-acu-s, Pontini-acu-s,nbsp;*Popili-acu-m, Posci-acu-s, Posili-acu-m,nbsp;Postenni-acu-s (villa), *Postumi-acu-s innbsp;Posthimi-agu-s, Potenti-acu-s, Presini-10 acu-s, Primi-acu-s (Premi-acu-s), Primuli-acu-m, Prisci-aou-s (oollis), Priscini-acu-snbsp;(vicus), -a (villa), Prissini-acu-m, Probi-ac,nbsp;Provili-acu-m, Prun-acu-s, Pruvini-acu-m,nbsp;* Pudenti-acu-s in Podenti-acu-s, Pulleli-acu-s, *Pusinn-acu-s, Putili-acu-m, Quar-tini-acu-s (praedium), in condeda Quasn-aeense, Quinti-acu-s (fundus), loco Quoci-aco, Eamel-aco, *Eati-aco-n, Eatini-acu-m,nbsp;Eauc(z)i-acu-m, Eaur-acu-in, Eedonati-aoonbsp;20 (villa), Eeguli-aca villa (Eiguli-ag(c)u-m),nbsp;Eemili-aca cortis, *Eenni-acu-s (Eegni-acu-s),nbsp;Kenti-acu-ni, Eial-aco, Eibini-acu-m, Eicci-acu-s, *Eicteri-acu-m, Eicti-acu-m, Eipani-acu-m, Eivini-acu-s, Eocci-acu-s, Eoman-acu-s, Eomani-acu-s (Eonaini-acu-s), Eome-li-acu-m, Eomili-acu-s (Eumeli-acu-s, Eu-mili-acu-s, Eumli-acu-s) aus Eoniuli-acu-s,nbsp;*Eosci-acu-m, Eotei-acu-s (Eotogi-acu-s, Eo-tagi-acu-s villa), Eothmari-acas, Euf(f)i-30 acu-s (Eofi-acu-s), Eulli-acu-s, Euli-acu-snbsp;(Roli-acu-s), Rumini-acu-s (villa), Rupi-aeu-s (villa), *Eusei-aeu-s in Euei-acu-s,nbsp;*Ruti-aeu-m, *Rutul-acae, Sabini-acu-s,nbsp;Sacci-acu-s Saci-ac(g)u-s, * Sacconi-acu-m,nbsp;Saderni-acu-s, Sagraci-aco, Sali-aco, Salini-acu-s, Salmonci-acu-m, *Salvi-acu-s, Salvi-ni-acu-s, -cu-m, Salvigni-acu-m, *Samo-penni-aou-m in Sanapini-acu-m, *Sanci-acu-s, *Sancti-acu-s Sansi-acu-s, *Sapi-acu-snbsp;-10 Sabi-acu-s Savi-acu-s, Saraci-acu-m, Sarbi-ni-acu-m, Sarci-acu-s, Sassi-ac-ense mona-sterium s. Sax., Sassigni-aca-s aus *Saxoni-aca-s, Sat(h)an-ac(g)u-s, Satelli-acu-s, Sau-ci-acu-ni, Sauli-aco vico, Saurici-acu-s, Sa-vini-aeu-s (villa), Saxi-acu-m, Saxini-acu-mnbsp;s. Sassigni-acu-m, Scantini-acu-s (fundus),nbsp;Scaurini-acu-s (domus), *Scoti-aou-s, Scu-vili-acu-s, *Secundi-aeu-s, *Secundini-acu-s,nbsp;Securi-acu-s, Sedati-acu-m, *Sedegen-acu-s,nbsp;50 Sefini-aco, Sego(u)nt(c)i-acu-s, Seimeti-aco,nbsp;Belani-acu-m, Senecorbi-acu-s, Senseri-acu-s,nbsp;Senti-acu-s (Sinci-aou-s), Sentini-acu-m, Se-ptimi-acu-m (-ï), *Septici-acu-m, Servi-acu-m,nbsp;Sesei-acu-s (cellula), Setbtbi-aco, *Sever-acu-s, Severi-aca, -u-s (villa), Severini-acu-m, *Sext(c)i-acu-s (vicus), Sessi-acu-snbsp;(-m), Sesti-acu-m, Sila(i)ni-aco', Silgi-aco,nbsp;Sili-acu-s, Silli-aco, *Si(e)lvani-acu-s (-ago),nbsp;Silvi-ac(g)u-s (villa), Silvini-acu-s, *Simi-li-acu-m, Simplic(c)i-acu-s, Sinani-aco, Si-sci-acu-s (ager, fundus, villa), Sitri-aco, Si-veri-acu-m, Sivri-acu-m, Soc(s)i-acu-s, Sogi-acu-m, Soi-acu-m (Sugi-acu-m), Sol(l)emni-acu-s, Solerci-aco, *Sölimari-acu-s, -a lonbsp;* Solli-acu-s, Soli-acu-s, Soln-acu-s, Solon-acu-s, Somni-acu-m, Sp(Esp)ani-aco (villa),nbsp;Spanten-acu-m, Sparn-acu-m vicum (Sparn-acu-s villa), Stabul-acu-m, Stabuli-acu-m,nbsp;Stan-acu-m, Stani-acu-s, Stant-acu-s, innbsp;Stauri-aeo, Stirpi-acu-s, Stirpini-acu-s (villa),nbsp;*Storaci-acu-m, Subligni-acu-s (locus), Su-gi-acu-s, *Sui-acu-m, Sullini-acu-s, Sulloni-acae, Suluni-ac, Superi-acu-s, Surdili-acu-m,nbsp;Susci-acu-s, Sutrini-acu-m, Taoi-acu-s, Ta- 20nbsp;ionn-acu-s, Talipi-acu-s, Tanconi-acu-m,nbsp;Tasci-aca pi., Tasili-acu-s villa, Taudini-aconbsp;(villa), Taumi-acu-s, Taur-acu-s, Tauri-acu-snbsp;(vicus), Tauric(c)i-acu-s var. Taurisi-acu-s,nbsp;Taurini-acu-s, Tausili-acu-s, Tausiri-acu-s,nbsp;Tavaii-acu-m,Teneaci-acu-s, Terci-acu-s, Teu-deci-acu-s villa, Teu(o)derici-aco, Tbaisa(co)nbsp;ca(stro), *Tbeudebercthi-acu-s, Tliusti-aconbsp;(villa), Tiberi-acu-s, Ticin-aco, Tilini-acu-snbsp;(villa), Tilli-acu-s, Timi-ago, Tincill-acensis, 30nbsp;Tirruei-acu-m,Todini-acu-m,Tolbi-acu-s,Tor-n-acu-s, Torti-acu-m, Traci-acu-s, *Trebenn-acu-s,Trêvici-aou-s,Tritini-acu-m,Troci-acu-s,nbsp;Trusci-aco, Tudini-acu-m, Tulbi-aco, *Tulli-aou-s (fundus), Tulpi-acu-s, Tunci-acu-s, Tu-rili-acu-s, Turn-acu-s, Turun-aco, Tusi-aco,nbsp;Uc(g)ultuni-acu-m, Ulpi-acu-m, TJmbri-acu-snbsp;(villa), Uri-acu-s, *Ursi-acu-s, Ursili-acu-s,nbsp;Ursini-aca cortis, IJvibri-aco, Vacculi-acu-m,nbsp;Vaculi-aou-s, Vagni-acae, Valenti-acu-m, Va- 40nbsp;lentini-acu-s, -u-m, *Valeri-acu-s, Yalli-acu-s,nbsp;Vapor-acensis, Varei-agu-s, *Vari-acu-s innbsp;Wari-acu-s, Guari-acu-s, Warn-acu-s, Vassi-acu-s, *Vatili-acu-m, *Vecturi-acu-m, Vell-aconbsp;vico, Venisci-aoo, Verati-aco, Verci-acensis,nbsp;Veri-acu-s villa, Vergili-acu-m, Verici-acu-s,nbsp;fundus Verini-aca, Vermi-acu-s,*Vern-acu-m,nbsp;Verni-acu-s, Verzer-acu-s, Vibri-acu-s (vicus),nbsp;Viceli-acu-m, Vici-acu-s Wici-aco, Vieto(u)ri-acu-s (villa),Victori-acu-mVictri-acu-m(villa), 50nbsp;*Vidu-acu-ni, Vilari-acu-s, Villeri-acu-ra,nbsp;Vil(l)i-acu-s, ad villam Wilt-acu-m (Vulti-acu-m), Vimini-aou-m, Vimm-acu-m pagum,nbsp;Vinci-acu-s, -aca curtis, Vinderi-acu-m, *Yin- [-aco-] |
Acriminus
|
di-acu-s, Vindici-acu-s, Vindimi-acu-m, Vin-dini-aca (finis), *Vindoliv-aca, Vini-aou-s, Vinici-acu-m, Viri-acu-m, Virili-acu-ni, Vi-ris(z)i-aco, Virovi-acu-s, Virri-aco vico, Vi-siliacu-s, Vitelli-acu-m, Vitri-acu-s (fundus)nbsp;/MrVictori-acu-ni(Betri-acu-in?),Vivmi-acu-s,nbsp;V odgori-acu-s, V odo-gori-acu-m, V odoll-acu-snbsp;vicus, Vonci-acu-s (pagus wnd fundus), Vulci-acu-s var. Wilti-acu-s (villa), *Vulpi-acu-m,nbsp;10 *Vulpili-acu-s, *Vulti-acu-m. — -i-ilCU-Snbsp;wird zu ecus in 0. Yincecus, im Breton, innbsp;ec (Briec aus Brithiac von Britti-acu-s). —nbsp;-i-acu-m wird spater verJcürzt in -ium,nbsp;wie Brigantium, Caspingium (aus Caspiiiia-cum), Contium, Costantium, Divitium, Dl-vonantium, Erolentium, Lentium, Magnium,nbsp;Moguntium, Eentium, Sentium, Titium, innbsp;-eium (-aium), z. b. Anceium aus franz.nbsp;Ancei = *Anciag, Anoiaoum, *Antiaous,nbsp;20 Andeleius, Beteneium aus *Beteniacum, Ge-necio aus Genioiacus, Germanayum aus Ger-managus *Germanacus, Germereium ausnbsp;*Germeriacum, Marceium aus Marciacusnbsp;Martiacus, Molceiuni aus Molciaoum, odernbsp;-ia (Crovia aus Croviacum), oder assimiliertnbsp;sich dent romanischen suffix êtum, Astanë-tum, Burcitlmm für Borcëtum, Marcëtum,nbsp;Stabulétum, Tulpëtum, Hurcëtum «MsAsta-niacum, Borciacum, Maroiacum, Stabulacum,nbsp;;i() Tulpiacum, Urtiacum. Die frz. O. auf -ainbsp;erJdaren sich aus -ai = meroiv. ag, Z. b.nbsp;Douai aus Doacum, Duacum, ital. -acco,nbsp;-ago, -aga aus -aco, -aca. Nlid. ward dasnbsp;.suffix meistens zu -ich. Acod-illo-s M. (Saint-Martin bei Ie Mas-d’Agenais) Bïadé n. 198. Acohilarus 31. (Studenbcrg) Sck. 42. Acoinn M. (Douai) Sch. 40 Ac- o(n) M. (Goldmz. der Mcdiomatrici) 40 3Iur.-Ch. 8944: ACO. (Astorga, vor a.315nbsp;p. Chr.) GIL II 2635; |Pab(ius)] Aco Ca-tullinus vir consularis praeses prov(inciae)nbsp;Oallaeciae. (Bom) VI 1780: Aconi[sJ Ca-tullini v(iri) c(larissimi). (Hr. el-Qheria,nbsp;a. 315—319) HE 7 p. 68 n. 220: Procon-sulatu Aconis Catu|llini]. (Orange) GILnbsp;XII 5686,6: . . . us Aco. (Ad Adriam)nbsp;Pais n. 489: Q. Accius Aco P. f. Q. n. Au-ditus. (Palazzuola Yercellese und Garlasco)nbsp;50 Pais w. 1058, 58: Aco. Dazu töpfernamenbsp;(Vienne) CJi XII 5683, 59. (Poitiers, vor a.nbsp;268) Richard n. 3; ACV = nom. Acu, wcnnnbsp;AOV(ïI). Vgl. Acco und Acönius. Acön-ia F. nomen. (Bom a. 384) GIL [-aco- — Acriminus 1 |
VI 1779, 19: Aconia Fabia Paulina G. f. 1780: Fabiae Aconiae Paulinae c(larissi-mae) f(eminae) filiae Aconi[s] Catullini.nbsp;10544: S. Aconiae Priscillae . . . Aconia Tu-enda. (Lambèse) VIII 3319; Qualis fuitnbsp;Aconia muneris ut meus fatus esset brevisnbsp;cuncti fuimus pares. (Treja) 1X5660: Aconia Q. 1. Mus(a). (Perugia) XI 1970: Aconia L. 1. Lais. (Ex Tiburtino) 1982: Aconia C. 1. Pumpua. 1983: Aconia L. f. Quar- lonbsp;tilla. (Palestrina) XIV 3313; Aconia Xu-meriana Tuscbi filia Caere. Aconi-aca (vom gentile Aconius abge-leitet) finis (im pagus Scarponinsis, a. 745) Pard, dipt. 586. — Agoïii-acu-in, j. Oigmjnbsp;(im pagus Tornodorinsis) Pard. 587 a. 746. Acoiii-anus. (Annüna) GIL VIII 5656: Memoriae gentis Aco . . . ianae. AcÖa-iu-S 31. nomen. (S. Angelo in Vado, unter Traianus) Or. 3049 == Hemen suppt. 2Qnbsp;3 p. 265: L. Aconio L. f. Clu(stumina) Sta-turae. (Bei Viddo in Dalmaticn) GIL IIInbsp;1825: L. Aconio Agatbopo. (Bom) Y1 2762: Q. Aconius Q. f. Pup. Messor Laude. 10543: C. Aconi Successi. 10544: G. Aconio An. Tuendo. (Pompeji) X p. 1062: Sal. Aconiusnbsp;Prim .... (Aus Treja) IX 5660: Q. Aconius T. f. (Ex Tiburtino) XI 1 w. 1979; L. Aconius L. f. Medicus. 1980: Acbonius C. f. Medicus. 1981: A. Aconius L(artis) sonbsp;Ur(siae) g(natus). 1984: Aconi. (Bolsena, 3. jh.) 2699. 2700. 2708: L. Aconio Gal-listo. (Civitd Gastcllana) 3116; G. Aconio C. f. Porru. 3117. 3118: C. Aconius C. f.nbsp;Porrus. 3119: C. Aconius L.f(ilius) Porrus.nbsp;(Le-Luc bei Fréjus) XII 287 adel: . .Aconius Invali[dus]. (Marseille) 418: D(is)nbsp;M(anibus) Cassiae Fortunat(ae) Aconis pa-tronae merentissim'Ae). (a. 316) CTh. 8,nbsp;12,2: Aconio Gatul(l)ino proconsuli Africae. 40nbsp;Cf Clusf, 8, 53, 26. (a. 338) 6, 22, 2: Aconio vicario Africae. 12, 1, 24: Aconio Ca-tulino vicario Africae. Vgl Aco und Aconius. Acörii-S G. (Langon, arrernd. d’Aix, canton de Salon, Bouches-du-Bhone) GIL XII 5798: [GJenio Acóro. (Bognes, canton denbsp;Lambese, Bouches-du-Bhune).— 31. (Bom)nbsp;VI105 4 6; M. Acorus Sutor. (Sorrento1X691:nbsp;D(is) M(anibus) Acorus Aug. ver. Vgl. Accorus. aco-S, brei eaug, cf. gr. mxvg, lat. acer, 50 in *di-aco-s, ex-aoo-n. ?Acotis M. (Verona) GIL V 3642: G. lulius . . Acotis .... ?Acriminus M. (Boxley bei Maidstone, |
Acronus
Acut-io-s
|
wid Chatham, Kent) GIL VII 1336, 10: Acrimini (gen.). ?Acronus der Untersee. Mela 3, 2, 24: Rhenus Alpibus decidens prope a capitenbsp;duos lacus efficit Yenetum et Acronum. -act- ahleitimg in Bibr-aote, Ep-as(e)n-act-us, O. Waractus, in villa Veractense (cf. Varatensis). *-acta suff. mr bildung von fem.-st. — 10 ir. -acht (doinacht), cy. -aith, spater -aeth.nbsp;Actalenses V. (in Galatia) Plin. n. h.nbsp;5, 147. Actalus M. cogn. (Nimes) CIL XII 3929: Secundae Actali fil(iae) uxo(ri) . . .nbsp;Secunda Actali fil(ia). Actannum curtis. Dipt. Pard. 104 a. 523: Actanni. -acte in O. Bibr-acte cf. Bibr-ax. Actl. NI), occ. (Belg. I) 42, 38: Prae-20 fectus laetorum Actorum (Aeduor. Boeking). Act-iu-S M. (Badia di Bosazeo) CIL Vnbsp;1054: L. Actius M. f. (Bom) VI 10555:nbsp;Acti ossua bic sita sunt. (Arezeo) Sch. 45:nbsp;P. Actii. Actori-acu-S O. Merow. mg. BN 3® s., 1. 8 i). 167 w. 61: ACTOEIAC//// Act-ulu-s M. (zwischen Le-Bove und Gignac) GIL XII 632: Aureliai Actuli f.nbsp;Secundai. cf. Bipl. Pertz 77 (a. 710) p. 69,nbsp;30 26; 81 (a. 716) p. 73, 5; 84 p. 75,15: Ac-tulius. Actu-S M. (Murviedro) CIL II 3924: . . . ecilio Acto. Aculia O. (l.febr..713) Trad. Wiz. 192: Inter Aculia et Mittilibrunnen (zweimal).nbsp;Baron (22. apr. 713) 202: In pago Acu-linse (Achilgouue) super pluviolas Aquilas;nbsp;cf. Aquela. *Aculi-acu-S von Aculius in Aguliacus, *oj. Saint-Apollinaire (Cóte-d’Or); weiter innbsp;Eguilly (Aube) wid EguUly (gemeinde Saint-Avit, Eure-et-Loire). Ac-Ulla F. (Este) CIL V 2568: Acullae matri. Acum-incum O. (in Pannonia inf, j. Alt-Szlankamen) Ptol. 2, 15, 1: Kat ’Akov-luvxov. 3: AroygivKov. Amm. 19, 11, 8:nbsp;Vallo prope Acimincum locato. IA 242,2:nbsp;Aciminci. NB occ. (Pawn. II) 32, 7. 16.nbsp;30 26.35: Aciminci. TP und Bav. 4,20 j).219,nbsp;14: Acunum. Acumis F. cogn. (Este) CIL V 2686: Sempidien[aJ P. 1. Acumis. (Maïland) 6096: Holder , Altcelt. Sprachschatz. L |
Liciniae P. 1. Acumini. (Telese) I 1219 = IX 2310: Acumis Volusia Q. 1. Acunivis s. Acaunum. Ac-unu-m '/efe’, ligurisch? c/lAc-aunu-m, O. l) j. quartier Notre-Bame d’Aygu, Avey-ron, Oder Anconne bei Montelimar, Bróme. mier. Al p. 55S W., p. 4 Tobler: Mansionbsp;Acuno. ÏT.-Acunum. Bav. 4, p. 239,nbsp;13: Acunon. 2) s. Acumincum. Acuria F. (Pizzoli) CIL IX 4505: Acu- lo riae C. 1. Philemae. Acurio(n) M. (London) CIL VII 1386, 12: Acurio f(ecit). (Bouai) Sch.bO: Acurio f.nbsp;(Tours) 51: Acurioni m. (Poitiers): Acuri of. Acurius Jf. (Le Grotte hei Mirabella) CIL IX 1305: D(is) M(anibus) C. Eufiniusnbsp;[S]i[l]vester qui et Acurius. Cf. (Vauveti) 4094: Aqur.........ude..... ’AxovGiéiV s. Arausio. Acussros AI. Bronze-mz. der Carnutes. 20 Mur.-Ch, 6391—6394 (6394 öms Campnbsp;d’Amboise et Manthélan, Indre-et-Loire). Acutia O. stadt der Vaccaei in Hispama Tarraconensis. Strab. 3, 3, 2 p. 152: zijvnbsp;A%ovxuav nóhv. Steph. Byz. p. 61: Amv-zua nóhg’I^fjQiag, Kaamp;aEzqu^cov èv za ZQizm.nbsp;*Acüti-acu-S O. vom gentilicium Acutio-s. 1) nbsp;nbsp;nbsp;j. Aguisy, commune de la Cheïhe, Oise.nbsp;arrond. de Compiègne, canton d’Estrées, c. a,nbsp;657. Bipl. 32 p. 31, 17 Per te; Aguciaco. so 2) nbsp;nbsp;nbsp;in Aiguisy, dép. de l’Aisne. Acüt-illa F. cogn. (Mailand) CIL V 6093: Simpliciae Acutil[l]ae . . . Felix qui et Acutus. Acüt-illu-S AI. cogn. (I ondon) CIL VII 1336, 13: Of(fiema) Acutil(li). (Avignon,nbsp;Yaison und Nimes) XII 5686, 8: Of(ficina)nbsp;Acutill(i). Acnt-iuu-S M. (Pola) CIL V 8138. Acüt-io(n) Jf. (Klagenfurt) CIL III40nbsp;4785: Matern(ius) Acutio. Actlt-io-s Jf. Bronze-mz. der Carnutes. Hucher 1 pl. LII n. 2: ACVÏIOS. Alur.-Ch,nbsp;6388—6390 (6390 ausCamp d’Amboise etnbsp;Manthélan, Indre-et-Loire): TIOS. Inschr.nbsp;(Palestrina) CIL XIV 3047:. L. Acuti(os).nbsp;3048: M. Acuti(os). 3065: C. Aquti(os) ! C. f. Töpfcrmarke (Trier) WK 1 w. 6 s. 39: Acutios. — Acutius teïls celtiscli teils la-teinisch. M. Acutius, tribunus plebis a. 399 50 a. Chr. Liv. 5,10,11. Acutius Eufus Gaes. b. nbsp;nbsp;nbsp;c. 3, 83, 2. — (Palestrina) GIL I 83: C. Aquti C. f. — Q. Acutius Nerva, cos. des. 100 p. Chr. cf. Plin. ep. 2,12,2. (Brohl) 2 [Acronus — AcQt-io-s] |
ad — add-edo-
an, ass, lat. asser. 2* 5686, 7: Acutus. 9; Acu[t(us) oder Acu-t[ill(i)]. (Tienne) 70“: Of(ficina) Aquti. (Saint-Pardoux-Lavaud, Crcuse) BE 1 p. 261: Ofic(ina) Acuti. (Lyon) Aïlmer et Bissard «•30:........lib(erto), [Ajcüto....... [se]x viro Lugud(unensi). (Besqngon) Vais-sier pl. I n. 1: Acut. (Bordeaux) Jullian n. 413—416. 437—440. 981; Acuti, Acutus, Aqutus. (Limoges) Sch. 53: Offic(ina)nbsp;10 Acut(i). 55; Ac|ut]i m(anu). (Paris) BAnbsp;3«s. t. 15 (1890), 369: Ofic. Acui. (Poitiers,nbsp;vor a, 268) Bieliard n. 4—9; Acuti. 10: Of.nbsp;Acuti. 11: Offici(na) Acuti. 12: Acutu(s).nbsp;13: Acutus. Sell. 56: Acuti o(fficina). (Poitou) Sch, 57: Acuti of. (Allier) Tudot 71:nbsp;Offic(ina) Acuti. (Banton): Acuti. (Win-disch) IH •». 352*^ ilJT.; Ofic. Acuti. (Worms)nbsp;Weckerling 2 s. 85: Acutus. (Andernacli)nbsp;BJ 89,51: Acut(i) o(fficina), Acuti o(fficina)nbsp;20 vaso(rum). (Ostia) CIL'MN 288: [AJemilionbsp;D. 1. Acuto. — Acuta F. (Gardun) GIL IIInbsp;2725: Aurel(iae) Acutae. (Narhonne) XIInbsp;5153-5154:V aria [Syjnerotis l(iberta) Aquta. ad partikel (praep. u. praef.), an, hei, zu, air. ad-, at-, cy. ad-, lat. ad, paelign. (Corfinium)nbsp;a9, umbr. -ar, ars-, ar-, got. an. as. at, ae. set,nbsp;dhd. az. In: Ad-bitus, Ad-bogius, Ad-bucie-tus, Ad-bucillus, Ad-cenus, Ad-cultus, Ad-ganai, Ad-gatus, Ad-geleius, Ad-genn-, Ad-30 gentius, Ad-ginnius, Ad-gonna, Ad-ledus,nbsp;Ad-lucca, Ad-mageto-, Ad-marus, Ad-mata,nbsp;Ad-matius, Ad-minius, Ad-namatus, Ad-na-niatius, Ad-namus, Ad-Qcasi-HPog, Ad-reti-cius. Ad-retonius, Ad-rettius, Ad-smerius,nbsp;A-te;^to far *z,d-{pder ati-?)te2to, A-treba-tes = *Ad-trebates, Ad-vatuca, Ad-vocisus,nbsp;Ad-volenus, Ad-volena. AA B EVOIVRIX silher-mz. der Gallier in Pannonien, in Udine gefunden. Mur.-Ch,nbsp;40 10162. AD topfermarke. (Beims) BSAF 1881 p. 245. Adace s. Atax. Adaciariicus, villa Athatianica, Dassar-gues, commune d’Aigues-Mortes, Gard. Adaegiiia F’. (Medellin) OIL II 605: Dominae [T]uribri[g(ensi)] Adaegina[e]; cf.nbsp;Ataecina. Ad-aio-s M. Athcnae. 12, 43 p. 532®: 30 Aöuïog 6 AksKtQvav iTtir.aXovjisvog cf. (Cat-das deBeyes) CIL II 2543; Edovio Adalusnbsp;Cloutai (filius); cf. Adarus. Adaii-ates ceivitas in den Alpes Cottiae (Susa, a. u. 745/6) OIL V 7231: Adana- |
tium. (Aux Escoyeres, hameau du Queyras, cotmnune d’Arvieux, canton d’Aiguilles, nachnbsp;a. 44 p. Chr.) XII 80: Praef(ecto) Capill(a-torum) A[danatiu]m. Vgl. Edenates undnbsp;Quariates Adunicates. Adan-at-iu-s M. fUrer der Sco7-disten. Athenae, 6, 25 p. 234’' ZeuP statt ’Aamp;a-v0.ti.og. ad-arcS f. Plin. n. h. 16,167; Est et in Italia adarca nomine palustris ex cortice lonbsp;tantum sub ipsa coma nascens, utilissimanbsp;dentibus, quoniam vis eadem est quae si-napi. 32,140: Inter aquatilia dici debet etnbsp;calamocbnus Latine adarca appellata. Biosc, 5, 136:'0 ö'e ttQoGayoQsvógsvog ciödgxtjg yL-vsxai fiiv iv Falmlq. Galen, de simpl. me-dicani. temp, ac fac. 11 ji. 370, vol. 12 p. 370 K.: 'Adaqxiov, evtot óè aqqsvixwgnbsp;aöaqr.ov, aXloi Ss ‘d'rjXvxmg ccSdqxrjv naXovai. Cf. ir. adarc, horn, alat. arcere. Vgl. air. 20 adirc-liu, gl. cen'nix? Ad-ani-S M. (Calcar) CIB 187: C. lu-lio Adari f(ilio) Primo Trevero eq(uiti) alae ]sroric(orum). Ad-bitu-s M. (Vaismi) CIL XII 1386. Ad-bog-iu-s M. cogn. (Mainz) CIB 1230: Adbogius Coinagi f(ilius) na(tione) Petru-corius; vgl. Adbucietus, Adbucillus. Ad-buci-etu-s M. (Bordeaux) Jtdlian n. 19: Sironae Adbucietus Toceti fil(ius) 30nbsp;v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). Ad-buc-illu-S M. Vgl. buc-, bug-, bux-, buss-, busso-, bussu-, bus-. Caes. h. c. 3,nbsp;59, 1; Allobroges duo fratres, Eoucillus etnbsp;Egus, Adbucilli (adbuci T) filii, qui prin-cipatum in civitatem multis annis obtinuerat. Ad-catuanilUS s. Adiatunnus. Adcen-eicil-S If. (Mailand) CIL V 5783: I(ovi) o(iotimo) m(aximo) Adceneieo. (Pavia) 6409: I. o. m. Agganaico (von Adga-40nbsp;nai, hewoner ernes vicus). Ad-cenu-S (cf. Adgennus) M. (Les Gi-randes, commune d’Arrênes, Creuse) Annates de la Soc. d’agriculture du Puy t. 31, 2®nbsp;partie: L. Adn. Adceni. Ad-ciil-tu-s M. cogn, (Au Basteau, canton de Vaiso7%) CIL XII 1304: Matribus Adcultus Vassedonis f(ilius) v(otum) s(olvit)nbsp;l(ibens) m(erito). adit-edo-, aUd-edo-, ass-edo-, speer? u'. eo (Gwen-, Guynn-)assed, asetb, ased (vgl.nbsp;Ad-qdtaci, Atisios) von add fur ans, got. ans, [ad — add-edo-J |
Addedo-maro-s
Ad-sinn-iu-s
|
Aïïedo-niaro-s M. ’der eincn grojien speer liat’ (cf. èyxeai-ficoQog), hriüaniscJiernbsp;fürst. Gold-mg. Evans p. 363. 364. 367.nbsp;368. 369 —374, XIV 1 — 9; AHHE-DOMAEOS, ADDEDOMAEOS, ADDIIDOM,nbsp;A00IIDO[M]. (Leagrave hei Luton) Thenbsp;Academy n. 942 p. 358. MurrCh. 9546:nbsp;ADD. . . (St. Nicolai hei Opplotnitg) CIIjnbsp;III 5291: Ingenus Assedomari. Ygl. (aiifnbsp;10 dem Preims h. Wolfsberg in Kürnten) 5087:nbsp;Asseda... Add-o(ii) M. Eio 55,10,“'’ (a. ü a. Chr.): ’'Aêömv öé tig ra ’A^rayei^a xariycov 'bmjycc-ysxo rbv Paiov . . . xai exQcoasv avxóv (s.Ad-duus). (AUripp) CIR 1788; I(o-vi) ó(ptimo)nbsp;m(aximo) Addo ex voto posuit. Vita Aridünbsp;3, 27 ASS 2ó.aug. Yp.ljèamp;C.: Quidam virnbsp;cognomento Addo, filius cuiusdam Proculi.nbsp;Add-üa fl., j. Adda. Polyh. 2, 32, 2;nbsp;20 Elg XTjv xav ’Jvcróftjdpwi' yrji/ xaxce xag avQ-Qoiag xov xs ASóa xal IlaSov noxagov.nbsp;34, 10, 20: AaQiog . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;noxapov xbv ’ASovav. Strah. 4, 3, 3 ji. 192: quot;Alnmv, oamp;sv xal 6 ’Aêovag eig xavavxia pepij xanbsp;ngbg xrjv ivxbg Kshxixfjv xal txI'tjqoï xr)v Ad-QLOV lifivrjv. 6, 6 p. 204: 'O ’Adovlag xbnbsp;OQog, ov QH xal S 'Prjvog inl xag aQxxovgnbsp;xal b 'Aöovag eig xavavxia ig^dlkcov elg xfjVnbsp;Adqiov llpvtjv. 12 p. 209: Iloxaybv xbvnbsp;so’Aöovav. 5, 1, 6 p. 213: Aipvri Adqiog xa-Xovfiévrj’ nlfjQoï ó’ avxijv b Aöovag jtoxa/ióg'nbsp;bÏx’ i^lrjGxv slg xbv Udöov' xag 6s Tirjyctg tG^rj-xev iv xm AöovXa oQsi, otxov xal b ’Pf)vog.nbsp;Plin. n. h. 2,224: In Lario Addua. 3,118.nbsp;131: Adduam. Tac. li. 2, 40: Confluentesnbsp;Padi et Aduae fluminum. Claudian. de VInbsp;cons. Honor. 195: Colla levant pulcher Ti-cinus et Addua visu caerulus. 458: Addüanbsp;quo scissas spumosior incitat undas. 488:nbsp;•10 Geler Addua nostro sulcatur socero. Bidon.nbsp;Apollin. epist. 1, 5, 4: Caerulum Adduam.nbsp;Ennod. 10 (epist. 1, 6) 31. G. a. «. VIIp. 16,nbsp;14; Mariam fluvium Adduamque laudastis.nbsp;Cassiodor. cliron. a. 490: Ad Adduam fluvium. Rav. 4, 36 p. 289, 4: Adua. AdduilO (villa, pago Eodonucinse). Bipl. 36 c. a. 658 p. 34, 14. 17 Perig. Adduu-S 31. Veil. 2, 102, 2: Circa Ar-tageram graviter a quodam, nomine Adduo, 60 vulneratus; s. ’Aöömv.nbsp;ade- für ate-V Adeba O. der Ilercaones, j. Laceha. Ptol. 2, 6, 63;’AdE^cc, cf. Plm.w./i. 3,20; Plumennbsp;Uduba (var. Udiva). [AMedo-maro-a — Ad-ginn-iu-s] |
Ade-bug-iu-s 31. (Dijon) Lejay 135: Aperini Adebugi fi(lii). Cf. Ado-bogiona? Ade-carus 31. (Rouvines) BS AF 1872 p. 91: Adecari. Ade-düno s. Acitodunum. Adei-aim-s Jf. (Rom) GIL VI 2754: L. Magius Adeianus. Adeituu-S 31. iherisch? oder doch cel-tisch für Ad-iatuus. (Saint-Bertrand de Com-minges) Barry, Inscriptions inédites des Py- lo rênées 1866 p. 29: Borsus Adeitui f(ilius). Ad-ellu-in O. stadt der Contestani inlli-spania Tarraconensis, j. Elda. IA 401, 1: Adello. Rav. 4, 42 p. 304, 11: Eloe. 5, 4nbsp;p. 343, 3; Edelle. ad-es füfte, d-stamm, gr. Txóö-sg, urgerm. *fötiz, ai. padas. Hesych.-.’'Aöeg' jtodej. Ades-ate O., j. Axat, Aude. Ad-eu-s 31. Du 3Iègc, Archéol. pyrén. 3 p. 348: Q. Atilius Adeus. nbsp;nbsp;nbsp;20 Ad-ganai bewoner eines vicus? (Galliano bei Como) CIL V 5671: Niger Tertulliusnbsp;Severus Matronis et Adganais v(otum) s(ol-vit) l(ibens) m(erito). Von derselben örtlich-Jceit luppiter Adceneicus und Agganaicus. Ad-gatu-S 31. (Lyon, Trion): Adgati m(a)n(u). Ad-gel-eiu-S 31.. (St. Georgen am Lang-see) CIL III 4844: Ti. lulius Adgelel f(i-lius) Buccio mil(es) cob(ortis) montan. 30 pri[m]. ’Ad-geiin-ia F. nom., cf. Nitio-genna, Con genn-iou-s, Ad-ginnus, Con-ginna, Ad-ginnius, Billi-ceddni, zu -ged-no-s, st, geido-)nbsp;(Nimes) CILXlï 3368: Adgennia Licinilla. Ad-geiin-iu-S 31. (Nimes) CIL XII3175; D(is) M(anibus) Sex. Adgennil Macrinl.nbsp;3188: Sex. Adgennl Hermétis. 3368; Sex.nbsp;Adgennius Solutus. Ad-genii-oiliu-s Af. (Bei Novara) GIL 40 V 6632; Successa Adgennoni. , Ad-geimo-rix Af. (L’Isle, dép. Vaucluse) CIL XIIp. 822: A^yEvvoqiy\og\OveQex£//pa-qs/Jvi. Ad-gennii-s Af. cogn. (Nimes) CIL XII 3369; Adgennus Cassici f(ilius); cf. Adcenus. Ad-gent-il V. (cf. Con-genti-acu-s), die bewoner der Terre dArgence, zwischen Garden, Rhone und Petü-Rhóne. (Nimes) CILnbsp;XII 3084: Marti Aug(usto) Lacavo sacrum eonbsp;Adgentil ex aere collato. Ad-ginn-iu-s Af. cf. Ad-gennius. (Lyon) Boissieu p. 5, cf.Allmer ctDissard 2 p. 110: Q. Adginnius Martinus. Boissieu p. 9, cf. |
Ad-gonna
Ad-mageto-s
|
Allmer ct D. 2 p. 111, a.70p.Clir.: Q. Ad-ginnius Vr[bici fil(ius), Martinus] Seqiianus. Ad-goniia F. (Nimes) CIL XII 3370: Adgonna Excingilli f(ilia) sibi et suis. -adi - in sfamm epadi-, Saéadis, Leo(Leii)c-adia;-cf. gemm-ades. Adi-abo-li oder *Adi-avu-m O. hei Almas, eivischen Sloeny imd Neudorf. Ptol. 2, 11,nbsp;12; ’Aöia^ov (ava^ov codd.). ND occ. 33,8nbsp;10=29: Odiabo. IA 246, 2; Azao. TP:nbsp;Lepauist. Adi-ac-eiisis. Grcg. reg. 11,58 a. 601: Aleriensis et Adiacensis civitatum. Adiac-iii-S M. (Bei Breseia) CIL Y 4449: Adiaoius Primian(us), ad-iant- tv. add-iant, addiad (desiderium), cf. iantu-, ir. ét (zelus), sier. yatna. Adi-ant-o(n) 31. (Basel-Augst) CIL XIII 5278; D(is) M(ambus) Adiantoni Toutio-20 [n(is) f(ilio)] et Mai'ulin(ae) Marupi] f(iliae)nbsp;coniugi Adled[us et] Adnam[a]tus [fili] eo-rum p(onendum) c(uraverunt). Davon ah-géleitet Adiatullus, Adia(ii)tunn-. Adiantuiiïi-eiia F. (Aus röm. Zeit, hei Thiaucourt) BE 5 p. 52: Adiantunneni (da-fiv) Exvertini Naiipisetu. ad-iato- s. adiant-. Aóiatofioq s. Adiatunnus. Adiato-rix 31. Cic. epist 2,12, 2 (a. u. ^704): Iter habebant ad Adiatorigem (coni.nbsp;Taiirellus; adiatoregem cod. 3led.). Strah.nbsp;12, 3, 6 p. 543; AöiatÓQi^ 6 AogvtnXdovnbsp;rsxQKQiov Falaramp;v vwg. 35 p. 558: Avtsv-Tog vLog ’AdiarÓQiyog . .'. .^0 gev yaQ KaÏGaQnbsp;flqiag§sv6cig thv Adiaróqiya fiErè neddav tcainbsp;yvvaixóg . . . ad-ia-tu- (cupidus) s. adiant-. Adiat-llllïl-S 31. ^Desiderhis’, ahgel. von Adianto(n). (Grottenhofen hei Seclcau) CILnbsp;40 III 5350: Adiatullus Vepotali f(ilius). (3Ia-riasaal) 6505 = EE 2 p. 438 n. 954: Mi-vilae Adiatulli. EE 4 p. 163 n. 570; Vp-piae Adiatulli f(iliae). Adiatu-marii-s 31. (Arlon) Wüthem. Lucilïburgensia VI 10 p. 246 pl. 62 fig.2bQnbsp;— Steiner 1969: Lucauiae Adia[t]umar[i]. Adiat-uiiiiu-s M. fürst der Sonfiates hei Caes. h. G. 3, 22,^‘'’; Adiatunnus codd. unbsp;(adeatuannus (3). Nicol. Damasc. lib. 116nbsp;¦quot;’O fr.SG FHG 3,418 ap. Athenae. 6,54 p. 249'’:nbsp;Adiérofiov (lis -nvvov) tbfi rcóv Sariavwvnbsp;^aedéa; s. Adietuanus. Ad-iatu-s? 31. cogn, (Arles) CIL XII 5696, 4: Capnus Adiat//i. |
^Adi-ani-iu s. Adiabon. Ad-ica F. (Bevel-Tourdan a. 563) Le ' Blant 2 n. iGG A p. 151.nbsp;j Adic-iu-s 31. (Breseia) CIL Y 3251 ¦. I M. Adicius Pulni. I Adicti-acu-s 31. cogn. (3Iorozzi) CIL Y I 7711: C. Vaberi C. f. Adictiaci. -adicu-s suffix, in Lugu-adious, cf. suffix -aticcus in Epaticcus. Adido(n) local-G. villeicht aus Adi-dü- lo num. (Le Puy-en-Vélatj, dép. de la Haute-Loire, 1. oder 2. jli.) BE 1 p. 116: Adidoninbsp;et Augusto Sex. Talonius Musicus d(e) s(ua)nbsp;p(ecunia) p(osuit). ad-ietu- für ad-ientu- cf. adianto-, -u-. Adietu-anu-S 31. silber- und hronze-mz. der So'iatcs, 3Iur.-Ch. 3604—3613: EEXnbsp;ADIEÏVANVS EE B SOTIOTA; s. Adiatunnus. -adis, in Amadis, Sasadis? nbsp;nbsp;nbsp;20 Adiuni. . . (Podverh hei OherlicMenwald) GIL III 5129; Viator Adiecte Adium .... Ad-iuilC F. cf. IV. 31. Eiddyn, w. eid-duned = ed-iunet, hret. 31. Ediunet. (Ystrad-gynlais, Brecknockshire) IBCh 55. 56: Ad-iune bic iaoit. Ad-iu-s 31. (Arles) CIL XII 796: A. Adi[o] Frontonl. -adiu-s in Berladius, Colladius, Lugadius, *Eectadius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Adiuueiise (Noric. rip.) ND occ. 34,40. Ad-ledu-silf. (Basel-Augst) CIL XIII 5278: Adled[us? et] Ad-nam[a]tus. Ad-letoce O. j. Bollène an der mündung des Lez. IHier. 553 cod. Paris. 4808: Mu-tatio Adletoce. Ad-lucca F. (Breseia) CIL V 4536: Adluccae Messili f(iliae). Ad-luc-tu-S 31. (Bessac, arrond. de 3Iélle, -w Deux-Sèvres) Espérandieu n. 125: C(aio)nbsp;Eufinio Iul(ius) Adluc(tus?) lier(es). Adnia.... M. cogn. (Mariasaal) CIL III 4901. Ad-inachen O. Vita Pauli Leon. 3, 25 ASS 12. mart. Up. 116 .E.- Ad rapem (var.nbsp;ripam) quamdam pervenit, quae Admaohennbsp;(var. Amaceda) dicitur, iuxta insulam, quaenbsp;et ipsa Medonia nuncupatur. Admageto - briga 0. Aes Admagetos 50 schlop, festung’’ Caes. h. G. 1, 31,'“ (a. 61nbsp;a. Chr.): Quod proeliuna factum sit Adma-getobrigae (-ige A', -ise und -ie ceit, codd.). *Ad-mageto-s iif. [Ad-gouu5r — Ad-mageto-s] |
Ad-maru-s — Adrabae-campi
Adr-ana — Ad-tusta
|
Adr-ana fl. Eder ist deutsch. AdrailS und ra quot;AÓQava s. Atrans. Adraste F. s. Andrasta. Adrast-ia Cr. in Eaoim. (Ztcischcn Mi~ Midza und Dcményhaza) CIL III 944; Innbsp;h(onorem) d(omus) d(ivinae) Adrastiae col-leg(iuin) utriclarioriim. Identisch mit dernbsp;Meinasiatischen Adrasteia? Adrast-illil F. (Carlsburg) CIL III Jo 1246: ïuticiae Adrastillae. Adrast-in-s M. nomen. (Mmes) CIL XII 3136: M. Adrastius Secundus. A-drastus M., nach Stokes = vorcelf. *Apo-drasto-s. (Tarragona) CIL II 4970,nbsp;7: Adras(tus) Preter(iti). (Gredisfje) FE 2nbsp;J). 318 n. 439: M. Suronio Adrasto. (Cer-vignano) V 978: T. Canio T. l(iberto)nbsp;Adrasto. ( Villa d’Urhuna hei Montagnana)nbsp;Aa^iu;, 2629: L. Flavianus M’. 1. Adrastus. (Padua)nbsp;20 3023: L. Raecio D. 1. Adrasto. (Ostia)XIVnbsp;J623: T. Sestius Adrastus. ¦ Adrcito(n) M. cogn. (Alia Nervia hei Ventimiglia) Pais n. 999: Sentro Adreitonisf. Ad-ressi-kno-s M. (Saint-Cosme hei Ntmes, Gard) CIL XII j}. 833: . . .ASqso- GLxvog (name des gehers) [dsdr......]ui (dativ des gottes) ^gatovêe kcc[vvsi']. Ad-retic-iu-s (nach Windisch zu ir. ad-redeg to run hack, to recur) AI. Ad-re-30 tic-ia F. (Cahasse) CIL XII 344: G. Ad- reticio Victori Volt(inia) marito.....et G. Adreticio Firmino fil(io) et Sext. Adreticio insequenti fil(io) et T. Adreticio Vindicinbsp;lil(io) et G. Adreticio Grato nepoti... et G.nbsp;Adreticio Pio nepoti et Adreticie Pie nepotinbsp;et Tito Adreticio Avito . . . Adret-oniii-s AI. nomen. (Arles) CIL XII 739: D(is) M(anibus) Adretoni Avitinbsp;' Horténsis lib. 40 Adrett-io(n) 31. cogn. (Ghapelle de Notre-Lame-de-Vie, gemeinde Alougins hei Cannes) CIL XII 208: D(is) M(anibus) T.Fl. Valerionbsp;T. Fl. Adrettio et T. Fl. Moderatus ppf. Adri-acn-s (vicaria) (^eom röm. gentile Atrius) j. Argg (Indrc). ’Aö(fiavoi. Ilesych.: AÖQiavoi (^Aeschyl. fr. 68?)' Kskvol ol naQa vrjv 'Adqlav nsgioixoi.nbsp;adro- = gr. «dpóg? Adro-brica O. in llispanien. AIcl. 3,1,13: 50 Adrobricam urbem. Adron fl. in Brit. Mav. 5, 31 p. 438, 7 = Ptol. 2, 3, 4; OvsÖQu noragov sx^okui,nbsp;Oder portus AdurniV Adr-oiiu-s AI. (Braga) CIL II 2430: |
Adronus Caturoni. (Bei Castro de Euhids unweit Araujo) 2519: Adrono Veroti f(ilio). Adro-S inscl ziviscJicn Irland und Bri-tannien. Plin. 4,103: Andros. PfoL 2,2,10: quot;Aöqov eQtgiog. ?Adr-otu-s 31 (Alariasaal) CIL III 4886: P. Titius P. 1. Adrotus. Adr-uppö F. (Périgueux): lulia Adruppo. Ad-ril-s fl. j. l’Arroux. IA 418, 2: Ad Adruin flumen.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Adrusi-acu-s. (tah. Veld. p.1,13, a.104 p.Chr.) CIL XI1 M. 1147 i;. 218: Pund(os)Va-lerianum Tovianas Adrusiacuin Lucilianuin. Adsacio O. Aleroiv. mz. Combrouse n. 947 pl. 3, 2. Adsalluta (cf. tv. Essyllt) norische flufl-G. j. Saan. (Saudörfel) CIL III 5134: [Savo etjnbsp;Ads(allutae) v(otum) s(olvit) l(ibens) m(eri-to) [Seejundio. 5135: Adsallutae Aug(ustae)nbsp;sacr. G. Caeeina Faustinas. 5136: Adsallute 20nbsp;Aug. sac. Ocellio [CJastrici Marcelli ser(vus) V. s. 1. m. 5138; Savo et Adsallutae sacr. P. Ant(onius) Secundus v. s. I. m. FE 2 p.441nbsp;w.971: Adsallutae et Savo Aug. sac. (Hrast-nigg) AE3I 9, 261; Adsal(l)ute Aug(uste). Adsed- (nach Windisch pracp. ad 4quot; l/ sed) cf. Added-, Assed-, Aamp;yö-. Ad-sedeo(n?) cogn. (Wieling oder Wolfsberg) CIL III 5022: Tertius Adsdeon[i]s. Adsed-ilu-s AI. (S. Veit lm Vogau) CIL 30 III 5373; Mosicu Adsedili f. Adsedu-s AI. (Bei Ottmanach) CIL III 4847; Ti. lullus Adsedi f(ilius) Taulus. Ad-smer-iii-s G. hei den Pictones. (Poitiers) Espérandieu 36: Deo Meti^eurio Ad-smerio I(^ulius) Venixxam(us) v(otum) s(oI-vit) l(ibens) m(erito). 38: [. . . . Mercurio Adjsmerio . . . (Alcaux) BS AF 1882 p. 310nbsp;Atesmerio. Adsultiis O. j. Seux, Somme, arrond. 4o Amiens, canton de Alolliens. Dipt. Pertznbsp;p. 109, 16 (c. a. 751): Adsulto. *Ad-teg-ia O. j. Athies, arrond. Péronne, cant. Ham, Somme. Vita Madegundis 1, 2nbsp;AIG3Ier. II p. 365, II: In Veromandensemnbsp;ducta Adteias (var. Ategias, Atteias) innbsp;villa regia. 366, 3; Adteias (var. Ad(t)-tegias, Atteias) nocte cum paucis elapsa est. 1, 4 p. 366, 19; Adteias (var. Ateias) do-mum insti-uit. 2,13 p. 379,1. 386,16: In 50 Adtegia (var. Ateias, Atteia) villa. Ad-tllstil F. (Bordeaux) Jullian n. 164; [Dis ManibusJ et memoriae Pub(. . . iae)nbsp;Adtustae. LAdr-au.i — Ad-tustaJ |
Ad-vocisu-s — . aelmanius
|
Advento. (Bom) VI 10576: D(is) M(anibus) Advento. (Lincoln) VII 187: [L. Antijsti-[us Advjentus. (Lanchcster) 440: Sub An-tistio Advento. (Pant y Polion, Caermar-fhmshire) IBCli 83: Talo[ri] Adven[tij Ma-qv[eragi] film[s]. (Lambèse) CILYlll 3288. jnbsp;3291: Adventus Aug. verB(a). (Ain Zana) ^nbsp;4609: Aemilius Adventus. (Gehna) 5469:!nbsp;Postumiae Adventae uxori Postumiae Ad-10 ventae vivae. (Luccra) IX 829: Adbenta.nbsp;(Xe Grotte heiMirabeUa) 1278: Adv[e]nta (?)nbsp;nu(trix?). (Bei Sorq) X 5757: . . . olcianbsp;Adve[nta]. (Velletri) 6575: Firmini Adventinbsp;lib. (Termini) 7369: L. Acilio Advento.nbsp;(Arles) Xn 813: C. lulio Advento. (Vechten) CIR 55: . . Antistius Adventus. (Coin)nbsp;352; C. Secundin. Adventus. 363; C. luliusnbsp;Adv[entus]. (Altripp) 1791: C. lul(ius) Adventus. (Frascati) CIIj XIV 2714: [A]d-20 ventus. — Bavon Adveutina F. (Lamhèse)nbsp;CIL VIII 3939; Octa(vie) Adventine. Ad-vocisu-s M. (cf. Voccio, *Catu-vo-caunus), töpfcrmarlce Advocisi, Advocis. (London, York, Exeter, Chesterford) CIL VIInbsp;1336,16. 1337,2. (Vicwwe) XII 5686,13.nbsp;(Injon) BE 1885 p. 151. (Ilerhord) BSAFnbsp;lt;1884nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;123. (Allier) Tucht 11. (Brotonne, canton de Cauclelec, Normandie) Sch, 73. (Bouai, Tongern) 74.75. (Augst) III 352,2.nbsp;00 Advore. (Avesnes) Sch, 77. Ad-vo-nx F. (Bordeaux) Jullian w.126: lulia Advorix. -ad == -ass in carad, epad. ae diphthong s. ai. ae fiir e in Covinaerta. ?Aeb . ... . cogn. (London) CIL VII 1334, 3. Ael)-aSCi-aCO O. in pago Matascense. Bipl. Pard. n. 559 a. 739. 10 ?AebiS0Cl civitas in Hispanien. (Chaves, a. 79 p. Chr.) CIL II 2477; Aebisoc(i). Cf.nbsp;(Orense) 2527: !N[y]niphis Calpurnia A[l]-bana Aeboso(ca). Vgl, die iberische ms.-in-schrift Aoib*s’t. AebillS 31. (Bordeaux) Jullian n. 417. Aeboracuin, Aebredniiuin, s. Ebora-cuni, Ebrodünum. Aebro(n) iix ems Autun. Fortun. v. Ger-niani 7, 22: Aebronis. 23; Aebro. 00 Aebudae insulae, s. Ebudae. Aed... cogn. (Castri novi) CIL IX 6082, 7. (Toulouse) XII 5690, 60. . . . aedagonius 31, (Laas) CIL III 3782. |
Aedearatos 31. American Journal of Archaeology 1887nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;261. Aed-ilus M. cogn. (Austis) GIL X 7884: Eaustus Aedi(li filius). 7885; Casticiusnbsp;Fausti Aedili f. Anovii pater. Aedin-iu-s 31. (Bom, a. 210) GIL VI 1058 (l, 160): Q. Aedinlus Faustus. (Ca-nosa, a.223) IX 338: M. Aedinius lulianus.nbsp;(Vieux, a. 238 p. Chr.) 3ISAF 4® s., t, 7,nbsp;1876 p. 34. 37: Aedini luliani leg(ati) Au- lonbsp;g(usti) prov(inoiae) Lugd(unensis) qui posteanbsp;praef(ectus) praet(orio) tuit. . .' Exemplumnbsp;epistulae Aedini luliani praefecti praet(orio) . . . Aedinius lulianus. -aedo(n)wLugu-aedon,o(ifOT.Biv-aiddonas.nbsp;Aed-oniii-s 31. cf atamp;mv. (Verona) CILnbsp;V 3459: D(is) M(anibus) Aedoni Secutoris. Aedosotis. Americ. Journ '. of Archaeology 1887 p. 261. Aedredona F. cogn, (Cascano) CIL X 20 4764: Aedredona Alti lusti f(ilia). Aedro(n) portus (von Chioggia) Plin. n. h. 3,121; Pars eorum et proximum portuinnbsp;facit Brundulum, sicut Aedronem Meduacinbsp;duo ac fossa Claudia. Aedui s. Aidu-ï. Aediin-iaX. nom. (Saint-Amand enEauze, Gers) BSAF 1881 p. 92 = Bladé n. 15;nbsp;D(is) M(anibus) Aeduniae Hermiones. Aefteriiacuill s. Eptariniacum. nbsp;nbsp;nbsp;so Aeg .... cogn.. (Danillo) CIL III 2791. Aegassis. pyrenao. G. BE 5 p. 104:nbsp;Aegassi (var. Argassi, Alcassi) Geminus Q.nbsp;lul. Balbi ser. v. s. 1. m. Aegircius s. Egircius. AegO-sag-es V., nach Stakes su aïi aiyóg und sagum, = alyó-êoQoi,. Polyb. 5, 77, 2;nbsp;’'Arvalog tyjav rovg AiyoSÜyag (TsKXOGayagnbsp;Casaubonus) Falatag ensTco^Bvero. 78, 6 :nbsp;Toils AlyoGayag.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Aegrito-inarus s. Ecritomarus. Aegua O. m Hispanien. Stretb. 3,2,2 p. nbsp;nbsp;nbsp;141: Aïyovcc. Aegus ilf. nach Stokes fiir Aigo-s, m air. ag, nbsp;nbsp;nbsp;g. aige, cf. aïg? Ernault vgl. germ, aik-eiche, atystpog. Caes. b. c. 3, 59,1; Allobro-ges II fratres Eoucillus et Egus Adbucilli filii.nbsp;79,6: Allobroges Rovici atque Eci familiares. aei triphthong, lusitaniscJi, in Gaeicius, Caeilobriga, Maeilo.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Aelariq(um) F. (Madrid) CIL 11 3062: Amia Aelariq(uin?) Marti v(otum) s. l(ubens). .aelmanius G.(Cabem del Griego) CIL II 3100: [AJlbanus . . aelmanlo. [Ad-vocisu-a — . aelmanius] |
-aelo
Aes-ica
|
-aelo in Pomjj-aelo, And-elo. Aelosani s. Elosani. AiXovQÓtv s. Iluro. VAemate j. Imatz? lA 269, l. TP uM Pav. 4, 19 p. 217, 17: Lainatis. Aemicis F. cogn. (Nimes) GIL XII3526: Aemicis Vadu[lli filia], *AeiniIi-ilCU-S, -avu-s, s. Amili-aou-s, -avu'S. 10 Aeniines partus j. Port-Miou, gegeniiber der insel dcs Embiez zwischen dcr bai vonnbsp;Saint-Nazairc und dem cap Side. Itin. marit.nbsp;506 Wess.: A portu Aemines (var. Mines,nbsp;Minus) Immadras positio. Aeniitiium 0. j. Coimbra, und fl. in Lusitania, toarscheinlich iberisch. PM. 2,5,6: AlgivLov. Plin. n. h. 4, 113: Oppidura etnbsp;flumen Aeminium. JA 421,5: Eminio. Sue-bische mz. IMVINI. . UN 1865 p. 243;nbsp;20 w. von lleccarcd: AEMNIO IVSTVS, vonnbsp;Sisebutus: IMINIO PIVS. — Lavon Aemi-nienses Plin. n. li. 4, 118. (Merida) GILnbsp;II 500. (Niebla) 954: Aeminien[sis]. 2559.nbsp;EE 1 p. 184: Aeminiensis Lusitanus. Aemiiiius fl. Plin. n. li, 4,115: Ab Mi-nio, quem supra diximus, CC (ut auctor est Varro) abest Aeminius, quem alibi quidamnbsp;intellegunt et Limaeam vocant, Oblivipnisnbsp;antiquis dictus multumque fabulosus. 30 Aemodae s. Ebudae. Aeinona 0. s. Bmona. ?Aen..... cogn. (Lomlon) GIL VII 1336, 20. ?Aeii. . . (Dijon, aux Poussots, 3.jh,) Le-jag 129: D(is) [M(anibus)] mon[um(entum)] Aen......... Aeiibura AT. cogn. (Lonato) CILY 4033: Q. Caeci[l]ius Q. f. Aenbura. Aeneanici in Baetica. Plin. n. h. 3,14: quot;10 Callensibus (adiciuntur) Aeneanici. ¦?Aenet mz. zu St. Peter im Holz in Karn-ten, Bep. I 176: AENEÏ. Aeil-iu-S s. Ainius. Aenib-elis AL (Jdtiva) GIL II 3621: Q. lunio Q. f. Gal. Aenibell. Aeiii-Oliii-S AI. (Au Colombier) AISAF 20 (n. s. 10') p. 118 n. 103: M. Aenionus. Aeiio(n) Jf. (Bei Como) GIL V 5342: Aeno Aupledonis f(ilius). Aen-oiia 0. j. Nona in Dalmatien. Plin. n. h. 3,140: Aenona (oppidum Liburnorum).nbsp;Ptol. 2, 16, 2: Aivamp;va. Mav. 5, 14 p. 381,nbsp;5: Enona und verschriben 4, 22 p. 223,17:nbsp;Elona. L-aolo — Aes-icaJ |
Aeuo-i'ales 31. Fredegar. ckron. 4, 87 a. 641: Aeno vales (var. -val(l)aus, -vallus)nbsp;comex Sogiontinsis; cf. Nordo-alaus ausnbsp;-valalius. Aenus s. Ainos. -aenvis in Eutaenus. Aeolercus s. Aulercus. Aepatiaci portus, s. Epatiacus. ^Aequo-lbonil 0. nach d’Arbois de Ju-bainville von AI. Aequos, in Spanicn. lA lo 416, 5: Equabona. Bav. 4, 43 p. 306, 19:nbsp;Abona. Aer. . . . (Alailand) GIL V 8116, 7: Aer .... Tra. Aerardiarenses (pagus). (Ale'zicux bei Vienne, Isère) BA n. s. 34 p. 349: Genionbsp;Aerardiarensium. Aerea 0. s. Aeria. Aer-eda pyrenae. G., cf. Aher-belste. (Territoire du Gau-d’Ared, dorf Siradan) 20nbsp;Du Alcge, Mémoires de la Société archcolo-gique du Midi de la France Q p. 00 = AIo-nivments religieux des Voices Tectosages p.nbsp;206, 25: Deo Aereda Cucums. Aerënösil V. in llispanien. (Bei Alan-resa) Polyb. 3, 35, 2: Tovg Al^rjvoei'ovg. Aer-esiu-s M. GIL VII 245: 0. Aere-sius . . . Aei'i ? cogn. CIIj 1331, 7. Aer-ia 0. auf berg Clairier, frilher Ven- 30 teroti, zwischen den gipfeVn Bel-Air undnbsp;Arfuyen, s-b. von Malaucène; oder auf demnbsp;plateau ilber dorf Barri bei Bollène) Strab. 4, 1, 11 p. 185: ’Asgitt, tm ovti (ggt;rjsiv ’Aq-tSfilScoQog) asQLa dice to èqf {Ijfiovg fS^vaamp;ai ficycAov. 7} (isv ovt' aUr] TtaOa èöti nsSiagnbsp;xai svjSotog, 7] 6’ ix tijg ’AsQÏag eig ttjvnbsp;Aisvitava ineQamp;sOiig Otsvag xal iXoiöeig.nbsp;Plin. 71. h. 3,36: In agro Cavarum . . . Aerea.nbsp;Stepli, Byz.: KeXtLXT] nóXig 'Asqia, wg ’AnoX- 40nbsp;XódcoQog èv q^QoviKmv tetd^ta. -aes in .. . cemaes GIL III 3224, Ma-gissaes 3695. Aes-ariu-s M. (faryiulus Sabarici) Fortun. V. Gerniani 10,31: Sabarici famulus Aesa-rius. 32: Pro Aesario. Aesen . . (Paris) BE 1882 p. 118, 84: Aesen . . . Licoidi. Aeseianns agellus. (Brescia) GIL V 4489: Agellu(m) Aeseianum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Aes-ica 0. j. Greatchesters (standort der cohors II Astu7-um Severiana a, 225 p. Chr.)nbsp;ND occ. 40,42. Bav. 5,31 p. 432,19:nbsp;Esica. |
50
-ocr page 41- -ocr page 42-Aevill-oniu-s
Ageitis
|
arrond. de Draguignan, canton d’Ati^s) 351 p. 810; Aevillia Maxuml fil(ia) Sectindinanbsp;sibi et G(aio) Aevillio Recepto T(iti) f(ilio). Aevill-oiliu-s M.(Novara) CIL V 6528quot;: Aevilloni Pr[isjci. AeA'il-oiliu-s Jf., AcYlloniaPl (Novara) CIL V 6530: Aevilonius Frontinus C. [p.Jnbsp;et AeviIoni[a] Albuciana. Aev-iu-S M. (Bordeaux) JuïUan «.978: 10 Ael(ius) Aevi('Qs). AexÜFas cogn. (Kömlöd) CIL III 3322: Oplus Laepoc^s Volsetis f. Aexilvas. Afri -SCU-S o. (von Afrius), j. Friac, Lot. Ag.....O. (nicht Agen) Jullian n.^12. ¦aga in O., s. -aca. Agaev-in-S 31. cogn. (S. Banillo) CIL III 2767; C. Arrius Agaeviufs]. Ag-aiu-s 31. (Bled-el-Gouhari) CIL VII 5936: A. Agaius L. f. Quartus. 20 Againinus nbsp;nbsp;nbsp;(Ghemme hei Sizzano) CIL V 6587; Paganis Agaminis. Aganapis O. j. Annapes, Nord, auf me-rotving. mz. Aganimses s. Acaunenses. Agaiitici s. Avantici. Aganticuni O. j. Ganges, IlérauU. ayaOiJalo-q, nach Stolces = 2iga,n(= ayav)-saio-s, )/ si, cf. ayd-atocog. Oppian. cyneg. 1,467 — 470; 30 ’’Eexi, SÉ Tl OxvXaKiov yévog uXy.igov iyysvTriQcov, Baióv, axaQ fisyaXrjg avxé^iov sgpsv’ aotö^g'nbsp;Tovg xQagjcvayQia g)vXaBQsxavS)V aiolovmxwv,nbsp;Avxaq imxlsÉSrjv Gcpag amp;yaGSaCi}vg ovóiir]vuv. tiyaoasvg. 'Oppian. cyneg. 1,476: ’PivsGi S' avxE fidkiGxa TtavÉ^oyóg iöxiv ayaosevg. Agathon O. j. Agay. Marfyrhm s. Por-carii 5 AS8 12. aug. lp. 738 E: Ad locum, cui nomen Agathon. Agauniini s. Acaunum. 40 Ag-avn-s 31. (Tarragona) CIL II 4970, 14: Agavi. AFHA M. oder G. — Agedillus? Bronzc-mz. BN 1844 p. 365; n. s. 41 (1881) p. 69; geïbfmpfcr-mz. der Scnones, rücklaufignbsp;AH^A iiJV 1844 p. 165—169. 3Iur.-Cli.nbsp;7467—7470. Bronze-mz. zuAmhleny, Aisne,nbsp;BN 3quot;s., i. 4(1886)i). 200 w. 54: ATHD. Aglt;'lt;lil-icn-s 31. (Londommd Col Chester) CIL VII 1336, 25: Agedilici Se[cu(ndi 50 servi?)]. Aged-illu-s M. villeicht zu air. aged (gesicht) für agïda, \/ ak. Vgl. Agisillus,nbsp;(Ihorra) CIL II 4456: L. Caecilio Agidillo.nbsp;('Xowdöw) VII 1336,24: Agedilli. . MwdAgee- tAovill-oniu-s — Ageius] |
dillus f(ecit). (London) 1337, 3: Agedilli. (Saintes) Espérandieu w. 69: C(aio) lulio Agedil[li] fil(io), [......]a (tribu). Macro, Sant(oni), duplicario alae Atectorigianae. Agéd-inco-n. Cf. Acitavones (Agitabo-nes), Aguntum. Villeicht Ugurisch, cf. Bo-dincus. O. j. Sens, Yonne. Caes. h. G. 6, 44,“ (a. 53): In Senonum finibus Agedinci.nbsp;7,10,^’^ (a.52). 57,^: Agedinci. 59,‘“. 62,^^;nbsp;Agedincum. Ptol. 2, 8, 9: Eévovsg, wv nóhg lonbsp;’AyrjSixov (cod. X dyijdijKov, Agedincum ed.nbsp;Bom.). IA 383, 4: Agedincum (cod. B).nbsp;2T.-'Agetincvm. Bictionar. Tironian.: Seno-nes Agedincum. — Agiedinceiises. (Sens)nbsp;BA 12, 2 (1856) p. 540 = BSAF 1865nbsp;p.l2Z^a.250p.Chr.: C.Amatio . . . aedil(i)nbsp;vikan(orum) Agied(incensium) aedil(i) c(u-ruli) S(enonum). Aged-inu-s 31. (Bourhonne-les-Bains) BA n.s. 39 j). 36: D(ecimus) Mvalius Age- 20nbsp;dinus f(ecit). Agedo-mopati-S 31. (Saintes) Espérandieu 99 — 102: C. luIio Congonnetodubni f(ilio) Volt(inia tribu) Victori Agedomopatisnbsp;nepoti praefecto fabi’um tribuno militumnbsp;cohort[is Delmat- oder Belg- oder Aug.nbsp;Bracjarum sacerd(oti). Romae et Augustinbsp;ad confluentem C(aius) lülius Volt(inia)nbsp;Victor filius. Vgl. sïïber-mz. GAIV(s) IV-L(ius) B AGEDÖMAPATIS. Bohert, 3Ion- 30nbsp;naies gauloises p. 58. BN 3® s. 1883 t. 1nbsp;p. 10 pl. 1 n. 5, t, 3 p. 479, 1884 p. 183:nbsp;GAIV. IVL B ACEDOMAPAÏIS. (Beinbsp;Jersey) 3Iur.-Ch. 10412: GAIV IVLI Snbsp;ACEDOMAP... — BN n. s. 7 (1862)nbsp;p. 28 pl. 1 w. 6 = 3lur.-Ch. 4599; GAIV.nbsp;IVLI. M . . .OMAPATIS. Agedo-TÏrn-s 31. (Nantes) BA n. s. 35 (1878) p. 106: Agedovirus Moi’ici fil(ius). Agedumiin (Almn, 3Icuse) s. Acitodu-10 num. Agei-o(n) pyrenae. G. (villeicht = K^o., cf. Acionna). (3Iontégut, vallée de la Nesle,nbsp;Haute-Garonne) Bosehach, Catalogue du mu-sée de Toulouse n. 179; Ageioni deo Anto-nius Vindemialis. (Comté de Bigorre) Bladenbsp;n. 151: Ageioni deo Labusius v. s. 1. m.nbsp;(Bigorre) \b?gt;: Ageio deo pagani Perrarien-ses ex voto. (Baudéan, dans la vallée denbsp;Campan) 155: Montibus Ageioni Metelflji 5onbsp;Ijl0.0^111... es .... s. 1. m. Ageius O. ). Ay. Vita Tresani 4 ASS 7. fébr. II p. 54 B: Proximi loei, qui diciturnbsp;Ageius. 5 p. 54 B: Locum, qui dicitur |
Agisi-aca — Agr.
|
Agisi-Jica J’. (Utrecht) CIR 54: Agisia-cae (dat.). Agis-illu-S M. (TJieux, Bclgien) WZ 1885, 228; vgl. Age(i)dillus. Agis-ilii-S M. (Westerndorf) CIL III 6010, 5: Agisilus fe(cit). 6010, 6: Agisili.nbsp;(Carthago) YIII 10540: Agisili. . Agis-inu-s Jlf. cogn. (Tortoli) CIL III I). XXXV p. 878 == X 7855, a. 734 p. Chr.:nbsp;10 D. Numitorio, Agisini f., Tarammoni, Fifens.nbsp;ex Sard(inia) et Tarpal(?)ari f(iIio) eins. Agis-iu-s M. cogn. (Salzhurg) CIL III 5542; Banona Agisi f(ilia). Agistilu-s M. (Langres) RA 3® s., f.16 pgt;. 47. Agitabones s. Acitavones. Agitarius M. Rard. n. 301 (a. 642). rf. Aigatharius mid air. aigthiu (fürchten)nbsp;aiis *agithiu, agor (ich fürchte). 20 nbsp;nbsp;nbsp;Agi(?)u(?) . . Jlf. (Saintes, zeit des Au gustus) Ilcrm. 22,547*= WK 6 sp. 205: C. lulio Agi(?)u(?)i(?) 1........a Macro Sant(oin). Agiunnis vicus auf merow. mz. -agius in Aev-agius?, Bsvaytoj?, Bis-agius. Coin-agius, Coinnagi (gen.), Com-agius, -ia, Port-agius, Ulagius, ün-agius. Agiustus M. (Wiesbaden) CIR 1521: Q. Vibius Eaetus mil. cob. II. Eaet(orum).nbsp;30 Agla Minor, O.inBaetica. Pün. n. h. 3,10.nbsp;Agle-diiiio O. j. Aiglun. Agtia (Britt.) Arne? llarme?. Vita Mar-culphi 2,13 ASS 1. mai 1 p. 7‘è K: Insulam, quae ab incolis loei illius Agna vocitatur.nbsp;Vita alia 3, 15nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;77 F: Britanniae region! quaiiidam adiacentem insulam, quae Agnus vocatur. aglia s. agnua. Ague ris oder Angeris, fl. j. VIndre, nhfl. 40 der Loire. Agni-acu-s O. j. Aigné. Agnio(n) fl. ,j. die Aa in Frankreich. Carhd. de S. Berlin cd. Gucrard ji. 18 (a.nbsp;648). 49 (a. 723): Sujira fluvium Agniona.nbsp;Vita MummoUni 7 ASS 16. oct. YII 2 p.nbsp;982 E: Super fluvium Agnionem. -a-gllO- demin.-suffix in patrongmica auf -agno-s; cf. gr. dgvóg von a^vog, amp;yvog, slaio.nbsp;agnïcï. *Aidagnos, Artagnos, *Broccagnosnbsp;EO g. Brocagni, Coiniagnus?, Colum(b)agnos g.nbsp;Columagni, Corbagnos, Curcagnos, Dalagnos,nbsp;Ercagni (spater Erchan), Maglagni Maila-gni, Talagni, Ulc(c)agni; pictisch w. saec. 6nbsp;Drustagni (nomin.), Drostan Drosten, u’. [Agisi-ac» — Agr____] |
Saiictagnus (yow lat. sanetus).--agn- wird zu -angn-, daratis ir. patronymica und demi-nutiva auf an, ivie Baitan, Coiman, Cronan, Dublin, Enan, Pailan, Finan, Gabran, Lonan,nbsp;Muadan, Orcan, Ossan, Eodan, Sanctan, Sa-ran, Slanan, Tecan; U'. und bret. an. Dienbsp;namensformen auf -agni auf den ir. ogam-inschriften (Corbagni, Dalagni) sind die vor-gangcr der sptdteren ir. auf -ain (Ultain g.nbsp;von ültan). Bie inschrift w. Cunegni (var. lonbsp;von atterem Cunagni), gen. von M. Ciinagnosnbsp;(tv. Cynan, bret. Conan) zeigt den ursprungnbsp;der ir. demin. auf -ïn (Coinin). Agllötes V. Steph. Byz.: Ayvamp;rig, td-vog KsXzLKfig naga xov wxsavóv, rag ’Agzefitóoigog.nbsp;Vgl. Anagnutes bei Plin. n. h, 4, 108. agnua f. baetisches feldmaft. Varro r. r. 1, 10, 2; Actus quadratus, qui et latus est pedes CXX et longus totidem: is modusnbsp;acnua Latine appellatur. (Jaen) CIL II20nbsp;3.361, c. a. 100 p. Chr.: Thermas . . . cumnbsp;[sijlvis agnuar(um) trecentarum. Colum. 5, 1, 5: Hunc actum provinciae Baeticae rustic! agnuam vocant. Isid. or. 15, 15, 5: Actum provinciae Beticae rustici agnos vocant. Vgl. Metrolog. scriptt. p. 125,9. 130, 4 H. und aKKiva. Ago .. . cogn. (Spalato) CIL III 2551: Ter. Pantera Ago . . AgO-luaru-S M. (Corroy-Ie-Grand) Sch. 30 145: Agomar, Agomarus. (Bartlow-Hills,nbsp;Essex; Vecht en) 146: Agomarus. (a. 640)nbsp;Pard, n. 293: Signum Agomari episcopi. Agon O. j. Ileugon, Orne. Agones V. in Gcdlia Cisalpina, am fuft der Alpen im gebiet der Agogna, Polyb. 2, 15, 8: quot;Ayaveg. AgOliesum vicaria, j. Agones, Ilérault; s. Agunna. Agoniicns M. (Pmguente) CIL Y 432:40 M. Agomic(us) G. f. . . tabina. -agO-S suffix, in Arvïr-agus, Bir-agos (Pirakos) cf. Biracatus, Coin-agus, Com-agus,nbsp;zlïioutgll-agos, .4«oiigl|-agos, Nert-agus, Pra-sut-agos?, Un-agus, ver-agos; vgl. aco-s. Imnbsp;mittelaltcr in O. = -aco-s, in Andel-agus,nbsp;Bmeti-agus, Cair-agus?, Calosen-agus, Ca-randen-agus, Carenten-agus, Diti-agus, Ge-bolci-agus, German-agus, Patriagus, Satan-agus (Satbanacus), Yarci-agus, u.a. Senon- 5 onbsp;agus pagus = Senonicus (Sénonais). Agostedumun s. Augustodunum. Agr .... cogn. (Carlsburg) CIL III1189. (Carthago) YIII 10541: Agr . . . |
Agraeea
ai
|
Agraeca F. praen. (Padua) OIL V 3070: Agraecae Vosmia[e]. Agranius M. (Curcggio) CIL Y 6611: M. Agranius Valerius. Ag re cogn. (Spalato) CIL Hl 2341: Fu-ficia Agre. Agrecius M. (Yknne) CIL XII 2103: Agrecius. Ygl- Agritius biscJiof von Triernbsp;im 4. jarhundcrt. L’AcJiérg, Spicil. 2,210'*. 10 Ai(son. prof. 14, tit. ji. 95: Censorio Attico Agricio (dat.). 14, 2: Agrici (voc.). Pard.nbsp;n. 143 (a. 565): Agridus archiep. Senon.nbsp;Gh'cg. Tur. h.F. 8,31: Agricium (var. Agre-cium) Trecassinum (var. Trie.). Agr-lcco-S 31. (Pouilly-sur-Tingeanne, dioc. de Langres) Lejay 248: A.gric.cos.nbsp;fi. li. ae. Agrilicus 31. (Chaves) CIL II 2468: Septum[i]us Agrilicus. 20 Agrilius JII., AgriliaiP. (Rom) CILYl 975 (2,36), a. 136: L. Agrilius L. f. Amplia-tus. 11262: C. Agrilius Fimius sibi et Agrl-liae Feliculae. 11263: L. Agrilius Mercu-rius. 11264: C. Agrilius /// aga fecit C.nbsp;Agrilio lasoni. 11265: Agrilia Asprenillanbsp;Agriliae Cornice. 11266: [Agjrilia Iconiunbsp;dedit L. Agrilio lanuarl vernae suo. 11267:nbsp;Agriliae Successae. (Tébessa) VIII 1942:nbsp;Agrilia Donafta]. (Lambèse) 2618°, 6: . . 30 lulius Agri . . us. dsaec.S in.) 3026: Agrilio Frisco mil. leg. III. Aug. natione Italieo.nbsp;(Palermo) X 7301: A. Agrilio A. f. Aspre-na[ti]. (Dijon) Lejay 100:1)(ecimus) Agrilies. Agriii-iu-s 31., Agriii-ia F. (Spalafo) CIL III 2163: Q. Agrinius Onesimus etnbsp;Agriniae Carite Agriniae Portunatae filiae.nbsp;(Aquïleja) V 8228: Q. Agrinius Glaucias.nbsp;(iRowi) VI1058 (7,139), a.210: Q. Agriniusnbsp;Saloninus. 11268: Agrinia M. 1. Felicula. 40 (Bu Ftis) VIII 805: Q. Agrinio Q. fil(io) Arn(ensi) Sperato Speratiano. (Khamisa)nbsp;5080: Agrinia Gaia. (lledjez-IIamar) 5501:nbsp;Agrinfija Victoria Agrini Donati filia. Agrinus 31. (El cerro deLcon) CIL II 2030: C. Licinio Agrino Osq(uensi). ('Pog-zirt) VIII 8998: F. lulius Agrinus. Agritia mancip. (a.542) Pard. 1 ‘iOp. 107. Agroetiu-S 31. Greg. Tur. h, F. 2, 8 (9) ad a.411: Agroaetius (var. Agroetius) ex pri- 60 micirio notariorum lovini. **‘ilg-ro-S struges, clades; air. ar (schlacht, niderlage), cy. air, aer schlacht, hampf, innbsp;arem. namen; gr. ay-pa (jagd, fang), ai.nbsp;(ghase) -ajra- m y ag- treïben; vgl. idg. |
aquot;-ro- (triff, aclcer). In *’’*Agro-tigernos (cy. Aerthirn), *agro-magus (ey. aerfa), Eati-agros, Su-(Sy-)agrius, Var-(Ver-)agrl.nbsp;Agrunironno (vicus) /ra/’ meroiv. mg.nbsp;Ags-atus 31. fow*ags [*acs], air. a (car-rus) — *aga, cf. gael. aisil, tv. echel, bret.nbsp;a,el(axis). (Reims) 'BSAF18Slp. 245: Agsati. Agt---- cogn. (Macarsca und Salona) GIL III 3214, 4. *agu- Icampf, air. ag, g. aga (u-sf), aymv, lo in Ago-marus, *Ago-nei’tus (pugna validus),nbsp;ir. Aig-nert, Aigh-neart. Aguciaco O. s. Acuciacus, Acutiacus. Agul_----O.? (Carcahuey) CIL II1657. Agulia, Agnliaco, s. Aculia, Aculiacus. -aguiu für -acus in O. Aeci-agum.nbsp;Aguili-acuill O. j. Eugny. Dipl. Pard.nbsp;n. 514 a. 721: In Aguniaco. Agumia vicus, O. j. Agonès, Ilcraulf. 3Ierotv. mg. BECh 6° s. t. 3, 106. Cf. vi- 20nbsp;caria Agonensis. Ag-uiitu-m 0. in Noricum, j. Lieng im Pustertale. Pliw.w./n 3,146: Aguntum. Ptol.nbsp;2,13,3: ’’Ayowtov (ayovqxo v cod. X). IA 279, 7: Agunto. (Seeon) CIL III 5583: II virum et praef(eotum) i(ure) d(icundo) civitatisnbsp;Aguont(i). (Sonnenburg bei S. Lorengen, a.nbsp;218 p. Chr.) 5708: Ah Ag(uonto) m(ilia)nbsp;p(assuum) LVI. (Casicl Diiino) V 708:nbsp;Cl(audium) Ag(uontum). (Rom, nach Sepfi- 30nbsp;mius Severus) EE IV n. 894'*, 11 qj. 313: M. Aur. M. Cl(audia) Dammo Acunt(o). Fotiun.v. 3Iart, IjQttO: Hic montana sedensnbsp;in colle superbit Aguontus (auuntus coddf).nbsp;Aguilteiis(es). (Rom) CIL VI 1569.nbsp;-agus s. -agos, -acos. Agusius AL, Agusia F. Gic. ep. AU. 11,23,2: Agusius quidam. ld. epis1.1‘5,llnbsp;(a, u. 708): T. Agusius. (Teramo) CIL IXnbsp;5067: L. Agusius Cn. f. L. Mussus. (Pan- 40nbsp;tam) XIV 2804: Agusiae T. f. Priscillae. Agnssius 31. (Rom) CIL VI 2626: Agussius Veratianus. Agusteduiuiin, Agustidtiuuiii, s. Au- gustodunum. Agusloiiemetuill S. Augustonemetum. Agustoredo, -return, s. Augustoritum.nbsp;Agustiidinensis s. Augustodunum.nbsp;AllOiSSUS 31. iberisch? (Nux, communenbsp;de Barran bei Audi, Gers) Blade n. 50: C. 50nbsp;Octavio Ahoissi f(ilio) Fausto. (Dép. desnbsp;Basses-Pyrénées) n. 158: Ahoissi (fil)io (te-st)amento. ai diphthong (voti den Römern in ae ver- [Agraeca — ai] |
Ai. .
Aidu-s
|
wandelt): Aebisoci, Aebosoca, Agganaieus, *aiba, Aidu-ï (Aedui), Ainos (Aenus, Enus),nbsp;-aio-, -aia, -aiae pl., Alaisiagis, Attaedio,nbsp;Bil-caisio(n)?, Caeroesi, Caiantolus, Caitio,nbsp;span. caetra KaLXQia, Gaisio, yaïsog gaesum,nbsp;lailkoYasi?, Leucitieai, Maiatai, Maiiisns, Ma-laios, Paemani, *(p)axaia schuh, *c§ =nbsp;*quai, Ritucai, Sacro-maini, Saedius?, Saemunbsp;Oder Safmu?, *saim-, Seixomniai, Tadgaloinbsp;10 Ptol.’EGKsyyai,Biavdooi)wtoDvminack Ernaultnbsp;dat. fem. sg. griechisch.--ae imnom.pl. von m. nbsp;nbsp;nbsp;arstammen, -antae, -atae, Belgae, Celtae,nbsp;-itae, SgiQxai, Volcae. Lepontischc gen.-fem.-endung -ai (von nomin. z) in Slaniai, Ver-kalai. ai in lusitanisehen namen CIL IInbsp;453. 454. 632. 660. 847. 912. 2543. 2657.nbsp;Fgrenaeisch wechscl von ai (uai), ei iind ae:nbsp;Baicorrixo Buaicorrixo, Beisirissi, Baeserte.nbsp;Zu ir. ai wird das a der stannmylhe durch 20 das folgende i gebrochcn; z. h. ir. flaith für *vlati-s. Ai. . . cogn. (London) CIL VII 1331, 47: C. F. {lis Of. ?) Ai... 1336,29: Offi. Ai..nbsp;Ai . . . ioi'ilgatus oder Aiio CIL II2772.nbsp;Ai. . il.. ioiiis im museum su Toulouse n. nbsp;nbsp;nbsp;145. .....ai ... . iinnin O. (Beynost, Ain) 'Allmer IT^-. Vikanis.....ai. . . .nnensibus. Aiarn-acii-iii O. und Aiarniacus (ca-30 strum) j. Jarnac, Clmrente-Inférieure. *ail)a f., danehen *aibo m. das aufiere, frewndlielie miene, air. aeb, gael. aoibh. Vil-Iciclit in Aebisoci Aebosoca? Aib-arus M. (Venosa) CIL IX 602: C. Virginio C. f Aibaro Menatia Valentinanbsp;mater et Aibarus pa(ter). A. iblioiiiai’liis M. (lleddesdorf-Nieder-hieher) CIR 694: A-ibliomarius Opfius. Aicad-ru-s M. Vita Filiberti 3,24 ASSnbsp;40 30. aug. IV ^). 80 A: Aicadrum . . . eidemnbsp;Aicadro. AicetuOSB’. (Old Penrith) CIL Vil 327: Aicetuos mater, vixit a(nnis) XXXXV, etnbsp;Lattio filia, vix(it) a(nni.s) XII. Limistus.(?).nbsp;coniu(gi) et filiae pientissi[mis] posuit.nbsp;Aicoiia s.- Axona. Aicoims M. cogn. (Laibach) CIL III 3853: Avitus Aieoni. Aicor. .. cogn. (Orange imd bei Nhnes) 50 CIL XII 5686, 25: Aicor, Aieo. Aicuria-v. (Vic de Chassenay, dioc. d’Autun) Lejay 290 bis. Aidaca . . (Wörther Au bei lliltenbcrg) IVZ 3 (1884) p. 277. [Ai... — Aidu-s] |
*Aid-agUll-S oder *Aidu-agno-s (Aidanus, Aedanus), ir. Aidan, Aedhan, Oedan, AI ir. hl.nbsp;((t.jh.) ASS 3. nov.l564. — Vita Carthacinbsp;1 ASS 11. mai III p. 376 A: Presbytero nomine Aidano. — Adamnani vita Columbaenbsp;1, 8 pt- 34 (Aidano rege . . .), 9 p. 35. 26nbsp;p. 55: Aidanus filius Fergnoi. 49 jj. 91:nbsp;Aidani filii Gabrani (cf. Ann. Cambr. a.nbsp;607). — 3, 5 p. 197 — 199. 201. — 6 p.nbsp;203: Aidanus filius Libir. — Ueher s. Ai- lonbsp;danus sive Maedoeus ep. Fernensis cf. ASSnbsp;31. ian. II p. 1112—1120. IJeber s. A,nbsp;priester von HU, ep. Lindisfarnensis (f 651)nbsp;s. ASS 31. aug. VI p. 688—694. Baed.nbsp;h, e. 3, 3. 5. 14—16. 25. 26. 28. 4, 23. 27. 5, 22. 24. — 1, 34; Aedan rex Scottorum, qui Brittaniam inhabitant. Aidisio O. Vita Bandaridi 2, 17 ASS 1. aug. I 66 F’ (6. jh.): In loco nuncupatenbsp;Aidisio.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aidlie (im SW von county Gedway, dioc. Kilmacduagh, barony Kittartan) IV 31. a,nbsp;526.622: Aidhne. Ann. U. a, 783: Aidne.nbsp;Vita Kellaci 3 ASS 1. mai I p. 105 B: Hi-Fiachriorum Aidhnensium ducem. aidll- feuer, air. aid, aed, ead, ir. aodh, w. aidd pl. eiddiau m. (eifer), mhret. oa/.nbsp;(eifersucht); idg. y aidb a^idb brennen, gr.nbsp;ai'amp;-agt; brenne, ]/ verwant mit alamp;-ognbsp;brand, gr. iQ'-agóg, ai. idh (indli-e) ent- 30nbsp;ziindc, ëdh-as-, idh-mas ansünder, brenn-hols, lat. aes-tu-s glut, aes-ta(t)-s, aed-e-snbsp;fcuerstatte, aidl-li-s; ae. ad für aid, ahd.nbsp;eit scheiterhaufen, as. idal, ahd, ital rein. In demm.*Aid-agnus, 31. Aed u-stamm, da-von Aidu-ï. Aidu-s, n-st. 31. Adamnani v. Columbae 1, 10 p. 36. 37: Domnallus filius Aido {nach (S'tol'cs*Aidös=*Aidouos cf.ylvuÉfog). 1,11nbsp;p. 38: Apud Aidum regera . . . Aidus rex. ï»nbsp;1, 13 j). 41: De Oingusio filio Aido Com-mani sancti propbetia viri. 1, 14 p. 42:nbsp;Aidum. . . . Dermiti regis, qui Aidus Slanenbsp;lingua nominatus est Scotica . . . Aidum. 1, 17 p. 45: De Colgio, Aido Draignicbe filio. 1, 36 p. 66: Aidum cognomento Nigrum (Ilubh). p. 67: Aidus Niger. 68: Aidus.nbsp;69; Aidum. 70; De Aido ... Aidus. 71;nbsp;Aidus Niger. 1, 43 y». 82: Ronanus filius sonbsp;Aido filii Colgen. 1,49 p. 91; Aidi (f598)nbsp;filii Ainmurech. p. 94; Domnallus Aidi filius. 1, 50 p. 98; Columbus filius Aidi. 2, 31 p. 144: Fintenii filii Aido. 3, 20 p. 225: |
Aidu-o-s
Aidu-i
|
Colgius films Aido Draigniche. Audi in Aid-nertli = *Aidu-nertos. Aidu-O-S Af. (^'o«*aidu-s feuer, ir. aid, aed, nir. aodh, w. aidd, hret. oaz zèle, jalousie, got,nbsp;aidV, aM. eit, europ. aidhu glut, cf. gr*alamp;v-gnbsp;hrennend), ir. Aodh, Aed, Aid (name einesnbsp;ir. königs, f 817), gen. Aedo, Aeda, Aidonbsp;(Aiduus Slebtiensis Patrick ed. StoTces 271).nbsp;Als V. der Gallia Lugdunensis (H)Aed-UOS, 10 -Hus, üs, pl. *Aidu-T, Aedui, Edui, Haedui, Hedui, Haedues, Alóovaioi, \lie feurigen’’. Naeh comm. Lucan. 1,427: Edui (Eduli C) dicti a verecundia, id estnbsp;cuto TTjg alSovg. Tectis enim capitibus priminbsp;instituerunt sacra facere, sive nequid adver-sum conspiciant, sive, ut dixi, ut confitean-tur vereeundiam circa deos habere. 428:nbsp;Edui (eduli (7) sunt abiliaco sauguine. Quinbsp;Eomanorum fratres dicti sunt. Den Aedui, ao die in Bourgogne centrale und Nivernais wonten, wurden die silber- und Irronze-mzn.nbsp;EDVIS rev. ORC(G)E(I)TIEIX Mur.-Ch.nbsp;4822—4828. 4831 zugeschriben. Polyh. 3,nbsp;47, 3: OiQExm d’ inï nolv ói avkavog, oi)nbsp;TCQÖg g'sv xdg a^axovg Aïdvsg (ei. lac. Gro-mvius: HqêvEg codd.) Kslxoï xccxoixovai, xxjcnbsp;Ó’ 0.710nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;avxov TtXsVQOV OQL^OVÖl TToGov ot TtQog OQxxop xsxXigévca xóóv ’’AXTtemv TtaqmQsioi. Caes. h. G. 1, 3.,^^: Haeduo. 9,'^: 30 H(a)eduuna. 10,^. 11,^: H(a)eduorum. H(a)edui. 12,*: H(a)eduorum. 14,**: H(a)e-duos. 15,**: H(a)eduis. 16,'; Haeduos.nbsp;*•***: H(a)edui. 17,”; H(a)eduis. 18,*';H(a)e-duorum. H(a)edui (hédui 2’). 19,¦''.23,quot;:nbsp;H(a)eduorum. 28,**: H(a)eduis. 31,”;nbsp;(noni.) aeduusnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;haeduos A E heduosAf haeduus li lieduus T. **’: sduos Ashh. h(a)eduos eelt, *”; aeduos AsJib. It h(a)e-duos cett, h(a)eduorum. ***’: seduis Aslib. 40 ha(ll)eduis A haeduis B' heduisAfï’. 32,**: H(a)eduus. 33,’; aeduos AsJib. M h(a)e-duos cett. 35,”; seduis AsJib. heduis T he-duis A'E'.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;‘1-'0; aeduos Ashh. h(a)eduos cett. *’; seduorü AsJih. h(a)eduoruirL cett. 36,**; seduos Aslib. h(a)eduos cett. *'; se-duis Ashb. haeduis AB'T he(l)duis 31.nbsp;Ha(e)duorum. 37,^; seduis Ashb. heduisnbsp;cett. II aedui Ashb. h(a)edui cett, IS,'quot;; gduisnbsp;Ashh. h(a)eduis cett, *’; gdui As/(6. h(a)edui 50 cett, ‘^**; aeduis Ashb. h(a)eduis cett. 44,^’; leduos Ashb. 31 haeduos AB’T. **”: aeduosnbsp;Ashb. h(a)eduos cett. *”; aedui Ashb. h(a)e-dui cett. 48,'*; aeduis Ashb. Bpr. eduis 31 HoivDBb, AJtoelt. Spracbschatz. J. |
haeduis AE corr. T. 2, 5,'*; H(a)eduum. ’; H(a)edui. 10,”: aeduos ilf haeduos T heduos As/(5. A héduosE. 14,^: H(a)eduo-rum. *: civitatis H(a)edu(a)e. “*: H(a)eduos. ‘*: eduis M h(a)eduis cett, ”: 'quot;eduosif haeduos cett, **; H(a)eduorum. 15,': eduo2i.Af h(a)eduorum cett. 5, 6,': H(a)eduus. *;nbsp;eduorum A h(a)eduorum cett. H(a)edui.nbsp;7,': (ciuitati) aedue 31 haeduae (^-ue Ashb.)nbsp;cett. h(a)eduorum. ^*: gdui 31 h(a)edui lonbsp;cett. 54,*'*: eduos 31 h(a)eduos cett, 6,4,*’:nbsp;aeduo® Af h(a)eduos cett. ”: eduis Af h(a)e-duis cett. H(a)eduis. 12,”: H(a)edui. *:nbsp;gduis E, h(a)eduis cett, ’: H(a)eduorum.nbsp;8.15.22. ]j(a)eduis. H(a)edui. 7,5,'*;nbsp;eduos Af h(a)eduos cett, ”: H(a)edui. ”:nbsp;H(a)eduis. 9, *”; eduorü Af h(a)eduorum cett, **; eduis 31 h(a)eduis cett, **: H(a)eduis. 10,*: H(a)eduorum. *: eduos Af h(a)eduosnbsp;cett. 17,”: eduos Af h(a)eduos cett, 20nbsp;H(a)eduorum. 32,’; eduoz; 31 beduorü Anbsp;haeduorum cdt. *; Haeduorum. **’; Haeduos.nbsp;34,*: H(a)eduos. 37,”: H(a)eduus. (Darausnbsp;Gros. 6, 11, 5: Sollicitatis etiam ad se Aeduis). ’; aeduo2|. Af haeduorum cett, *”;nbsp;H(a)edui. *'*: H(a)eduos. 38,**: H(a)eduo-rum. **: Haedui. Haeduorum, 39,*:nbsp;eduus A haeduus cett, 40,”; eduozi Af h(a)e-duorum cett, ***: H(a)eduorum. *’': Haedui.nbsp;41,*; eduo4 Af haeduorum cett. 42,*: edui 30 Af h(a)edui cett, 43,*”; aeWos E eduos A' haeduos cett, 45,””: H(a)eduos. 50,'”: Haedui, 53,*”: Haeduos. 54,*: H(a)eduis. *:nbsp;Haeduos. eduoru Af. haeduorum cett. *:nbsp;aeduos E haeduos cett 55, *: eduorü Af;nbsp;haeduorum cdt. ’: H(a)eduis. 59,”’61,**.nbsp;63,*; H(a)eduorum. H(a)edui. *”: aeduinbsp;Ashb. h(a)edui cett. 64,”; H(a)eduis. 67,*'’:nbsp;aedui Af haedui cett, *”: Haedui. 75,'’:nbsp;aeduis Ashb. haeduis cett. 76,”; aeduorü 40nbsp;As7(amp;. eduo4 Af haeduorum cett. **: h(a)e-duis o h(a)edui (3.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;77,*: h(a)eduis. 89,*: Haeduis. 90,*: aeduos Ashh. haeduos cdt. • ¦*: eduis Af h(a)eduis cett. **: H(a)eduis.nbsp;Hirt. b. G. 8,2,*^: Haeduorum. 45,*: aeduü Ü Af ediü Ashb. haeduis A haeduum E heduu T. aeduis Ashb. eduis Af h(a)eduis cett.nbsp;46,**: aeduos Af eduos Ashb. h(a)eduos cdt.nbsp;54,**: aeduos Af h(a)eduos cett, *®; edui Afnbsp;h(a)edui cett, Cic. ad Att, 1,19,2 (a.u.694): 50nbsp;Haedui, fratres nostri, pugnant. Epist, 7,nbsp;10, 4 (a. u. 700): Non modo hostes, sednbsp;etiam fratres nostri Haedui. Be (fwiw. 1,41, 3 [Aidu-o-s — Aidu'ï] |
Aidu-i
zóqtjg dii(pd'Stqev Atóovovg 'Pcopatav dnoGzfi-vai, xal zov KaïGaqog èveiStGavTog avzoig (fiXtav etpaGav ttaXaiav sqiamp;axsvai.. Dio 38,nbsp;32,2 (a. u. 696): Aiöovcov. . .Aïöovoi. 34,1.nbsp;39,2,1 (a.697): Al'óovoi. 40,36,5 (a.702):nbsp;Aiëovav. 37,1: AïSovoi. 38,3: Atöovav.
; Incerti panegyricus Constantio Caesari dicfu.s 21: Civitas Aeduorum (Autun). Eumenünbsp;gratiarum actio Constantino Augusto (a. 311)
1: Flavia Aeduorum. 2: Aeduis (dat.). 3: lo Aedui. . . Pi-inceps Aeduus ad senatum ve-nit. . . Aedui (pl.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4: Aeduorum . . . Pra-
ternitas Aeduorum . . . Civitatem Aeduorum. 5: Dixi, quam bene meritis Aeduis subveneris . . . Aeduorum labores, quosnbsp;sustulisti. 14: lam non antiquum Bibracte,nbsp;quod hucusque dictum est lulia, Polia, Plo-rentia, sed Flavia est civitas Aeduorum.nbsp;NI) occ. 42, 38: Praefectus laetorum Acto-rum (Aeduorum Boeking). NG 1, 4: Civi- 20nbsp;tas (A)eduorum. Auson. lectori 5 p. 2, 5nbsp;Sch.: Gens Haedua matri de patre. Parent.
6, 5 — 6 p. 43: Potentes Haedues (haedu-ges Y). Sulpic. Sever, vita Martini 15, 1: Quid etiam in pago Aeduorum gestum sit,nbsp;referam. Sidon. Apoll. epist. 4, 21, 2: Hae-duus pater tibi, mater Arverna est. Pi-i-mis Haeduis (eduis ill) deberis. 5, 18, 1:nbsp;Haeduae civitati te praesidere coepisse libensnbsp;atque cum gaudio accepi. lul. Honor. 13 3o
?. nbsp;nbsp;nbsp;32 B.: Haedui (edi VC bedi 8). Steph.nbsp;Byz.: AiëovGioi, avggaypiPagatmv, nqbg zfjnbsp;KeXzixrj PaXazCa, ’AnoXXóöwqog iv ^qovixamp;vnbsp;ë'. Constanta vita s. Germani 1, 1, 3 ASSnbsp;31. iul. VII p. 202 I): Aeduam profectusnbsp;est, ubi lulius reipublicae rector, ac guber-nator Galliae residebat. Cone. Aurelian. Illnbsp;a. 53s (Mansi 9,20 C): Agrippinus episco-pus ecclesiae Aeduorum (Autim). Condi.nbsp;Lugd. II a. 567 (9, 788 I))\ Syagrius ... 40nbsp;episcopus ecclesiae Aeduorum. Paris. ITnbsp;a. 573 (8671)): Syagrius . . . Aeduorum episcopus. Matisc. a. 581 (936 D): Syagriusnbsp;episcopus Aeduorum. Lzigd. Ill a. 583nbsp;(943C). Matisc.IIa.585 (957 C): Syagriusnbsp;episcopus ecclesiae Aeduorum. Fortun. v.nbsp;Martini 1, 325: Post Aeduorum templumnbsp;dum evellere vellet. Greg. Tur. virf. luliani
?. nbsp;nbsp;nbsp;30: Sinphorianum Aeduum. Vita Eptadii
1 ASS 24. aug. IV p. 778 C: Augustodu- so nensis Aeduae Galliarum oppidi. Vita Be- 'nbsp;siderati 3 ASS 8. mai II p. 304 A: Aeduorum civitatem. Vita Ema/ni 1,4 ASS 16. mainbsp;III p. 5961’.’ Aeduae civitatis. Vita Aredii
90 (a. 44): Diviciacum Haeduum. Strdb, 4, 1, 11 p. 186: 'Pïi 8ï xal b’'Aqaq sx tavnbsp;’'Aknscov^ bqi^mv £fjxoavovg ze xal Alóovovgnbsp;(aiSovlovg codd)) xal Aiylt;)^yovag xal Oiiadi)-xaOLOvg. 3, 2 p. 192: Tb zcöv Aiöovmvnbsp;(^’Edovcov codd?) sê'vog, nóhv êj^ov Ka^vllï-vov inl TW ’A^aQL xal q)^ovQiov BC^Qaxza.nbsp;ot dè Ai'óovoi xal Gvyyeveïg ^Pa^aicov mvo-^d^ovzo xal TtQamp;TOi xmv ravry TtQoGiiX'd'Ovnbsp;10 nQog zrjv cpMav xal Gv^^aylav. ... Ot St]-xoavoC, ëiatpoQoi xal toïj 'Proftaiotg sx nok-lov ysyovózsg xal roig Alöovoig (iöovoignbsp;codd.) . . . Tohg Alöovovg (èóovovg codd.) ...nbsp;4j3. 193: ’Ttzsq ovv zamp;v^Elovfjzztmv xal zamp;vnbsp;Erixoavêóv Al'öovoi (ot bovoi codd.) xalAty-yovsg oixovGi nqbg SvBlv. Liv. 5, 34, 5 (eunbsp;a. 391 a. Chr.): (Bellovesus) Bituriges, Ax-vernos, Senones, Aeduos, AmbaiTos, Carnu-tes, Auleroos excivit. 9: Insubribus pagonbsp;•20 Haeduorum. Epit. 61: Quibus (Allobrogi-bus) bellum inferendi causa fuit, quod Teu-tomalium Salluviorum regem fugientem re-cepissent et omni ope iuvissent, quodquenbsp;Aeduorum agros, sociorum populi Eomani,nbsp;vastassent. 104: Eogatus ab Aeduis et Se-quanis. 137: Ara Caesari ad confluentemnbsp;Araris et Ehodani dedicata, sacerdote createnbsp;C. lulio .Veroondaridubno Aeduo. Mela 3,nbsp;2, 20: Aquitanorum clarissimi sunt Ausci,nbsp;30 Celtarum Haedui, Belgarum Treveri, in Hae-duis Augustodunum. Plin. n. li. 4, 107:nbsp;Aedui foederati. 17,47: Aedui et Pictonesnbsp;calce uberriraos fecere agros, quae sane etnbsp;oleis vitibusque utilissima reperitur. Tac.nbsp;h. 1, 51: Sequanis Aeduisque. 64: Adver-sus Aeduos . . . Aedui (pl.). 2,61: Proximosnbsp;Haeduorum pagos. 4, 17: Aeduos Arver-nosque. 57: Sacrovirum et Haeduos. A. 3,nbsp;40: Aput Aeduos lulius Sacrovir. 43: Aputnbsp;40 Aeduos (mit hauptsiadt [caput gentisj, j.nbsp;Autun). 44: Aeduos. 45: Eduis. 46: Aeduos. 11,25: Primi Aedui senatorum innbsp;urbe ius adepti sunt. Plut. Caes. 26: Tbnbsp;Tamp;v ’Eöovmv Bamp;vognbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nqbg avtóv.
Flor. 1, 36 (3, 2): Gum adversus eos (Al-lobroges et Arvernos) similes Haeduorum querellae opem et auxilium nostrum llagi-tarent. 44 (3,10): Haedui de incursionibusnbsp;eorum querebantur. Ptol. 2,8,12: Tb zamp;vnbsp;50 Aiamp;óav êamp;vog xal nókei.g avramp;v AvyovGzó-êovvov, Ka^vlhvov, AovySovvov (vrizqónoXig.nbsp;Appian. Gall. 16: Atdovoig ezi, nqb zov Kat- \nbsp;Gaqog inoXk^si cpiXoig o^Ui 'Papatcov . ¦ •;nbsp;avé^ev^sv anb zamp;v Aibovmv. 21: quot;Ow oBqi-
[Aida-l]
-ocr page 49-Aidu-ï — Aimala
|
35 col. 1305 B Buin.: Aeduae civitatis. Sfe-phani Africani vita Amatoris 4,25 ASS' l.mai I nbsp;nbsp;nbsp;p. 57 B: Aeduam profectus est, ubi luliusnbsp;reipublicae rector ac gubernator Galliae prae-sidebat, 4,28 p. 58 C. E: Ad Aeduam civi-tatem. Audoeni v. EUgii c. 35 d’Achéry spicil.nbsp;2,88; Civitatem, quae olimEdua, nunc autemnbsp;Augustidunus vocatur. Vita s. Praeiecti 3, II nbsp;nbsp;nbsp;ASS 25. ian. II p. 632; In Aeduorumnbsp;10 urbe. Vita Audoeni 8, 15 An. Boll. 5, 93; Civitatem Galliarum Aeduam, quae nunc Augustidunum vocatur. Ursini vita Leode-garii 1, 5 A8S 2. oct. J p. 486 A: Agusti-duno, quae est Aeduorum civitas, feceruntnbsp;pontificem. 1,12 p.487 A: Urbe sua Aedua.nbsp;B: Ad civitatem Aeduam. Dipt. Bard. 587nbsp;a. 746: Eduam civitatem. Auf inschriften:nbsp;(Manijaskale) CIL III 370; Aedu[us]. (Pe- tronell) 4498;......s Amabilis cives Ae- 20 duus. (Aulwn) VI 11090 = Bejag app. B p. 250; D(is) M(anibus) Aemilio Morvinniconbsp;Aeduo. (Nimes) XII 3325: Mur(millo) Columbus Serenianus (pugnarum) XXV na-t(ione) Aedvs [ = Aedu(u)s]. (Alise-Sainte-Beine, c. a. 48 p. Chr.) Bejag 5: Omnibusnbsp;bonoribus apud Aeduos et Lingonas functus.nbsp;(Prégilhert, canton de VermoMton, Yonne, a.nbsp;258 Oder 259 p. Chr.) B8AF 1879 p. 100nbsp;—103: Aed(uorum) f[ini]b(us) ab Aug(u-30 stoduno) m(ilia) p(assuum) LXXII. (Grand-Villars hei Moirans im Jura) B8AF 1888nbsp;p. 218—222 == BE n. 54 (1889), 775 p.nbsp;435 — 436 cf. Allmer et Dissard 2 p. 82;nbsp;[. . . . Latijnio Pomp[tinJa (tribu) Latininbsp;fil(io) Camfpjano, Aeduo, sacerd(oti) IIInbsp;(trium) provinciarum Galliar(um), (offi]ci(i)snbsp;et honofribu|s omnibus [in reb(us) publjicisnbsp;[suis funcjto Seq(uani) [pujblice.— Murat.nbsp;1088, 6 = MilUn voyage 1 p. 336: Q. Se-40 cund(i) Quigonis civis Treveri, IlIIlI vir(i)nbsp;Augustalis in Aeduis oonsistentis omnibusnbsp;bonoribus inter eos functi. (Biom in dernbsp;Auvergne) Or ell 193: Genio Arvernorumnbsp;Sex. Orcius Suavis Aeduus. (Auxerre) MSAFnbsp;30 (1868) p. 142—148; D(is) M(anibus)nbsp;et memoriae Aureli Demetri adiutori(s) pro-e(uratoris) civitatis Senonum, Tricassinorum,nbsp;Meldorum, Parisiorum et civitatis Aeduorum.nbsp;(Monceau-le-Comte, canton Tannay, Nièvre)nbsp;60 B8AF 1877 ji. 199; Opifices loricari qui innbsp;Aeduis consist(unt). (8ens) J)A n. s. 11nbsp;(l865) p. 417; Aquiliae Placiliae civi Aeduaenbsp;luli IThermiani eojniugi. (Bjyon) Allmer etnbsp;71.115; A[quiliaePlaoc]il[lae civi Ae]d[uaenbsp;uxori]. Boissieu p. 517 w. 75: Mariae Ma-crinae Aeduae. Allmer etD. w. 114; Aed[uo]nbsp;summis [bonoribus] apud nos functo, sacer-doti ad templ(um) Eom. et Aug. ad confluent. Araris et Rhodani. (Avenches) CIBnbsp;XIII 5110; C. Valer. C. f. Pab. Camillo,nbsp;quoi publioe funus Haeduorum civitas etnbsp;Helvet(iorum) decreverunt et civitas Hel-vet(iorum) qua pagatim, qua publice sta-tuas decrevit lulia C. lull Camilli f(ilia) lonbsp;Pestilla ex testamento. — Aedueusis. Ste-phani Africani vita Amatoris 1, 1 ASSnbsp;1. mai I p. 52 C: Procerum Aeduensium. |
1, 2 p. 53 E: Ex civitate Aeduensi. Als M. von Aedui sind ilherlifert: Alau-cos, Anorbos, At(e)pilos, Cavarillus, Coios, Convictolitavis, De(i)viciacus, Diasulos,nbsp;Dub(m)norï(é, ei)x, Dubnocoveros, Litavl-cos, Aemilius Morvinnicus, Orc(g)i(e)ti-rlx, Sex. Orcius Suavis, Sacrovir, Togian- 20nbsp;tos, Valetiacos, Vercondaridubnus. — Vonnbsp;Aedui abgeleitet ist Aedu-ÏCU-S Auson.nbsp;parent. 4, 2 p. 42 Sell.: Patris et Aeduicinbsp;(Scaliger; aeducii V). 6, 3 p. 43: Hgduiconbsp;ductum de stemmate nomen. Prof. 17, 7nbsp;p. 66; Stemma tibi patris Haeduicumnbsp;(Mommsen; Hedui V). -aidU'S in M. Con-aidus, *Dubo-aidus (ir. Dub-aed). Aigrone 0. j. Airon-Notre-Dame und 30 Airon-Saint-Vaast, Pas de Calais. Aiio G. (Penalva de Castro) CIB II 2772; Ai. io oder Ai. . . ioragato. Aiio(n) M. (Pmalva de Castro) CIB II 2782: C. Calvisio Aiionis f. Gal(eria) Sa-bino. (San Esteban de Gormag) 2814; L.nbsp;Tritalicu[s] Aiionis Plavi f. 2822: [C.]nbsp;Aionis f. Calvisio Sabino. (Bara de losnbsp;Infantes) 2859: Apolinius Turainus Aiponinbsp;(Aiioni, Aponi?) f(ilius). (Ehersdorf) III 40nbsp;4597; Oomisi Aionis. (Bondon) VII 1336,nbsp;30: Of(fioina) Aio .... (Trier) CIB 825:nbsp;Cassis Aio. (Poitou) )Scb. 162, (Be Bangon): I. Aioni. -aiio- in Cottaiius, MAVC . . . AIIOS; s. -aio-. Ail bine fl, s. Albanios, Albinios. Ailenus M. Adamnani vita Columbae 1, 43 p. 82: Colman Canis, filius Aileni. Ailirubrias vieus auf merow. mz. so Aimala 0. j. Emael. Vita I. Huherti 1, 7 ASS 3. nov. I p. 800 B: Ad villamnbsp;Aimala. 3* fAidu-I — Aimala] |
aimil- — A-iu-s
Aiusia
Alat-ei'vae
Alator. .
A-latinl
28,50^1.299,1 ƒƒ.: Avis galerita, quae Gal- Matrib(us) Alatervis et Matrib(us) Campe-strib(us) cob, I[I] Tungr(oram) ins(tante) Ulp(io) ScSrin ~J (centurione) leg(ioiiis) XX:nbsp;V(aleriae) V(ictricis). cf. M. Atervos. Aliltor. . (Roohj Wood hei Nucélles in Barloivay parish, Hertfordshire) CILYH 85:nbsp;D. Marti Alatori Dum(nonius ?) Censorinusnbsp;GemellI fil(ius) v. s. 1. m. (South Shields)nbsp;EE 7 jp. 316 n. 399: Mart(i) Ala(tori);nbsp;10 Oder lat. ^der jager ’ ? Al -auco-S M. auf gclhkupfer-mz. der Ae-dui. Mur.-Ch. 5080 — 5083 (5080. 5083 vom 3Iont Beuvray, Saóne-et-Loire, 5081 ausnbsp;Vendeuil): ALAV, ALAVCOS. Cogn. (Spo-leto) CIL I 1406: L. Magni(us) L. 1. Alau-cus. (Tarragona, aus Italien) II 4970,15:nbsp;Alaucus [I]uli. (Narhonne) XII 4801: ï.nbsp;Fadius T. l(ibertus) Alauc[us]. (Palestrina)nbsp;XIV 3369: L. Plotinus L. 1. Alaucu[s].nbsp;20 Topfermarke Alauoi m(anu) aus Tours Sch.nbsp;170 und Le Bernard. Vgl. Varr. l. l. 8,36,nbsp;65: Quare si essent in analogia, aut ut Poe-nicum et Aegyptiorum vocabula singulisnbsp;casibus dicerent aut pluribus ut Gallorumnbsp;ac ceterorum; nam dicunt alacco alaucusnbsp;(ala’'cus F) et sic alia. H-lauda f., die haubcn-lerche; Stokes vgl. ir. luad. Aus alwda ward ital. allod-ola lod-olanbsp;allod-etta, prov. alauza alauz-eta, afrg. aloe,nbsp;30 nfre. alouette (woraus hret. alc’houeder alc’-bouedez, umgestaltung des einhcimischen wortsnbsp;ec’houedr ec’bouedez), aspan, aloa aloeta,nbsp;nspan. alondra. I)as irische tvort ist fuiseognbsp;gl. baec alauda Stokes Ir. glosses 1860 p. 7,nbsp;140. — Plin. n. h. 11, 121: Pai-vae avi,nbsp;quae ab illo (apice) galerita appellatanbsp;quondam, postea Gallico vocabulo etiamnbsp;legioni nomen dederat alaudae. Caesar hattenbsp;ivürend des gallischen kriegs one ermachtigungnbsp;« des senais aus transalpinischen Galliern dienbsp;legio Alaudae errichtet, Suet. Caes. 24: Adnbsp;legiones, quas a re publica aceeperat, aliasnbsp;private sumjitu addidit, unam etiam exnbsp;Transalpinis conscriptam vocabulo quoquenbsp;Gallico (Alaudae enim appellabatur), quamnbsp;disciplina cultuque Eomano institutam etnbsp;ornatam postea universam civitate donavit.nbsp;Ire soldaten nannte Cicero scherzweise insgenbsp;sammt Alaudas, in hestimmtem gegensatze zunbsp;.oo legionen mit nummern. Ad Att. 16, 8, 2:nbsp;•Antonium cum legione Alaudarum ad ur-bem pergere. Philipp. 1,9,20: ludices ma-nipularis ex legione Alaudarum. 5, 5, 12:nbsp;Antesignanos et manipularis et Alaudas iu- [Alator.. — A-launï] |
dices se constituisse dicebat. 13,2,3: Hue accedunt Alaudae ceterique veterani. 18,37:nbsp;Ut Alaudae in tertia decuria iudicarent.nbsp;(Tarragona) CIL II 4188; Trib. mil. leg(i-onis) V Alauda[eJ. (Triest) V 547; M[il(es)]nbsp;leg(ionis) V. Alaud[ae|. (Bom) OrclL 3522;nbsp;C. Sallio Matern. bucinatori leg. V Alaudae.nbsp;(Alacchia) CIL IX 1460; Legione V Alaudae. (Capestruno) 3380; [Trib.] mil. leg.Vnbsp;Alaudae. (Foligno, nach a. 71) Orell. 773nbsp;= Wilm. 1148: Trib. mil. leg. V Alaudae.nbsp;— Melitonis vlavis cap. 8 (Pitra, Spicil. So-lesnt. 2 p. 543): Per alaudas, quae a laudenbsp;nomen accipiunt, secundum illud: Quod gerit ore melos, Ormella vocatur; [Alauda]nbsp;quod sit avis laude plena, sonare potest;nbsp;signifieantur viri spirituales, qui psalmis,nbsp;hymnis et canticis spiritualibus creatoremnbsp;suum laudare delectantur. Alarccll. medic. lice alauda dicitur. 29, 30 p. 310, 20.’ Coridallus avis, id est quae alauda vocatur. Gr eg. Tur. h. F. 4,24 (31); Avis ooredallus, quam alaudam vocamus. lul. Honor, cos-mogr. 13 p. 32 R.: Alaudes (alaides P; Ve-lavi ei. Miillcnhoff). Aldelmi Sagiensis mir.nbsp;Oportunac 14 ASS 22. apr. Ill p. 70: Viditnbsp;aviculam nomine acredulam, quam vulgusnbsp;vocavit alaudam. Alauda M. cogn. Martial. 12, 58, 2: 30 Estis, Alauda, pares. 60,8: Liquidum potetnbsp;Alauda merum. (Ahellino) CIL X 1141: C. Aruttius C. f. Gal(eria) Alauda. Alauiia O. in Britannia, l) Stadt der Banmonii, j. Bough Castte. Ptol. 2, 3, 7nbsp;ji. 92, 6 M: 'Alavva, vïïleicht Velunia heinbsp;Rav. 5, 31 p. 435, 3. 2) Stadt der Otalini,nbsp;j. Alnwick? Ptol. 2, 3, 7 p. 93,417.- Akavvanbsp;(alvra X). Rav. p. 428, 10. 4.30, 17. 434,nbsp;15. IA 386, 6: Ab Alauna.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Alauua O. in Gallien, l) j. Alleaume-lès-Valognes, Manche. 7A 386,6: Ab Alauna. TP: Alauna. 2) in Gallia Lugdmensis, j.nbsp;Allonnes, Sarthe. Pard. dipl. n. 230 a,61ö:nbsp;Infra terminum Alaunensem. Alauna ft. Rav. 5, 31 p. 438, 16; cf w. Aunl (nbfl. des Dee hei Chester). Alauua silva = Pensavelcoitj. dorfPensel-'wood an d. guellcd.Stour. Rav. 5,31p. 425,11. A-lauiiI V. in Noricum. Ptol. 2, 13, 2: 50 Feovansg xal 'Ahxvvoi, doppelgcmeinde amnbsp;südahkangc der norischen Alpen; vgl. civitasnbsp;Saevatum und Laiancorum. NIgt; occ. 42,68:nbsp;Alauni. Vgl. Alounae. |
Alauni-acu-s
Alb-anu-s
|
Aliuii)i-acu-s O. j. Alonne, s. Alaiina. Alauiiiiini O. in Gallia Narbonensis, j.nbsp;Notre-Dame-des-Anffes hei dorf AluunlAu-lun), commune de Lurs, Basses-Alpes. (Yi-carello) GIL XI ;I281. 3284: Alaunium.nbsp;3282. 3283: Alaunio. IA 343, i. 388, 3:nbsp;Alaunio. TP: Alaunio. Al-aun-iu-s local-G. daselbst, GIL XII 1517: . . . us Tacitus Alaunio s. p. v. s.nbsp;10 1. [m.] A-lauuo-s ft. 1) j. Axe. Pto?. 2, 3, 3: 'Akavvov Ttotufiov SK^okcd. 2) j. Alne beinbsp;Alnwick in NoriJmnheGand. Ptol. 2, 3, 4:nbsp;‘Akctvvov noTcifiov ix§okaC. Baeda h. e. 4,nbsp;28: Alne. Al-anno-S G. (3Iannhcim) CIR 1717 = Haug 88: Genio Mercurii Alauni. Vgl.nbsp;Alounis. alatisa f,, alse, fisch; prov. alausa, ited, ‘io span. alosa, fre. alose. Auson. Mos. 127:nbsp;Stridentesque focis, obsonia plebis, alausas.nbsp;Gargil, Alarüal. de med. 62: Capiuntur pi-sces natura pingues, ut sunt salmones etnbsp;anguillae et alausae et sardinae vel aringi. Alavotlieusis pagus, pays de Voux, en Gdtinais. Pard. dipt. n. 177, c. a. 570; Innbsp;pago Alavodiense. Aliivöria O. der Vascones, j. Alagon am Ebro. Plot. 2,6,66: Akavmva. IA 444,1:nbsp;00 Allabone {var. Allobone). Al»). . F. (Mailand) GIL V 5793: Alb.. Cara. Al»).. . aiiea F. (Larn) GIL IT 2855; Ambata Alb. . .auca Segovetis f(ilia). Alba ((/ alb, idg. albh weift sein, glanzen) gebirge die raukc Alb. Vopisc. Prob. 13,7: Ultra Nigrum fluvium et Albam; cf.nbsp;Ptol. 2, 11, 5; Td Sgdvvga roig 'Akndoignbsp;{oQi}) y.a'c ovta ineg xgv y.srpakgv tov Aiï-10 vovjSlov. Alba ft. l) in Hispania Tarraconensis. Plin.n.li.‘?)ft2'l-. Ulumen Alba. 2) dieAube,nbsp;nbfl. der Seine. Pard. dipt. 257, a. 63i2: Innbsp;Briegio sujier iluviolum Alba. Vila German,nbsp;oirg. 3 ASS l.oct. lp.340: Super ripas fluvii,nbsp;cui Alba vocabulum est. 3) lotiac v. Eusfasünbsp;1, 3 ASS UI), mart. III p. 787 A; Inter flu-vios Mugram et Albam. Vila Agili 2, 5nbsp;ASS 30. aug. VI p. 577 B; Inter Albam etnbsp;50 Mueram in loco, qui dicitur Eboriacus. 4) j.nbsp;VAubetin, nbfl. des Grand-Morin, Seine-et-Marne. 5) Trad. Wiz. 194. 224 a. 718:nbsp;Ad Berunivillari(e) ad Alba. 6) die (oberenbsp;bei Dogern, untere hei llerrenalb) Alb. |
Alba ligurisch? ’weifte stadt’ l) in Spa-nien, j. Arjona. 2) A. Helvia oder Helvo-rum, j. Aps, arrond. Privas, Ardèche. 3) A. Pompeia, j. Alba. Albani-aca F. cogn. (Mailand) CIIj V 6116; Valeriae Valerin(ae) Albaniacae. *Albaili-acu-s 0. j. Albagnac, dép. de VAveyron, Cantal; Aubagnat, Haute-TjOire. Alban-illa F. (Gherasco) GIL Y 7676; Ulattiae Albanillae.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo *Alban-io-s ft., j. Belvin. Adamnani vita Golumbae 2, 4 p. 108: Rivulo, qui dicitur Ailbine. Oder— AlbiniosV *Albauto-iuagus O. j. Aubenton an der Aube, Aisne. Alb-aiiU-S M. cogn., Albaiia F. celtisch und römisch. (Lmahon, 330 p. GJir.) GIIjnbsp;II 191; Albani. (Mérida) 600; C. Vibiusnbsp;Albanus. (31edina de las Torres) 1026: Lu-cianus M. f. Al[b]anus. (Lebrija) 1294; L. 20nbsp;Acilio Quirina Albano. (Las Gabezas denbsp;San Juan, 49 p. Ghr.) 1302; Albani Sun-nae f(ilii). (Gabeza del Griego) 3100: [A|l-banus. (Bei Almazarron) 3525—3527; Albanus. (Narenta) III 1792: C. Pollius Albanus. (Giüuk) 2728; M. Plaetorius Albanus. (Tifey 3256; Albanus. (Bregetü) 4338:nbsp;Albanus Balvi f. dec. ala Augusta Ituraeo-rum domo Beta vos.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Karnhurg) 4875: Albano Q. Sab. ver(nae). (Bosendorf) 4919:30 Gambugio Albani. (Tamenberg) 4932: C.nbsp;Sempronius Albanu.s.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(S. Ljambrecht bei Neumarld) 5061; Albane Sabinaes a[n]cil-lae. (Ijctusch) 5112: Albanus Hespani ser-(vus). (Voitsberg) 5412; C. Atucio Albano. (Augsburg) 6010,*: Of(ficina) Albani. (II-bono) I) XXXI a,127p. Chr.: Numerio Albano. (Aquilamp;ja) V 1008: L. Vibius Albanus. 1452; Q. Lico[vi] Albani. (Adria)nbsp;2333: Albanus. (Brescia) 4597: Albanus jynbsp;Quartio. (Nave) 4719: Albanus. (Brebhia)nbsp;5502; M. Valerius Albanus. (Pavia) 6407: N. Albanus. ('JVbi^ara) 6529; Albanus. (Tro-baso) 6645: Albano. (Locarno) 6648: . . Ouf. Albanus. (Susa) 7242; M. Luciliusnbsp;Pruendi 1. Albanus. 7256: P. Trebio P. [f.]nbsp;Oor. Albano. . . P. Trebius P. f. Oor. Albanus. (Watermot'e bei Cirencester) VII 66:nbsp;Tur(ma) Albani. (Stannington, a. 124 qh Chr.)nbsp;1195: ...Albani [filio, Su]nu[c]o. (Lon- sonbsp;don; York) 1333(^^~^*: Albani, of. Alban(i).nbsp;(Bei Carpentras) XII 80; Albano Buss[ullinbsp;fi]l(io). (Fréjus) 277: Albano Tallutiusnbsp;pater. (Bernmes) 1187; M. Hirtuleio M, f. [Alaiuii-5cu-s — Alb-finu-sJ |
Albar-inus
Albia-henae
Volt. Albano. (Vitnne) 1994: Albaaa. j (Nimes) 3069: [AJurelius Alban[us]. 3436: jnbsp;6. Attio Albano. 3597: Albanus. (Milhaud)nbsp;4078: L. Avillio Albano. (Orange; lJic; \nbsp;Aoste, Nimeft) 5686/’: Albani ma(nu), of. inbsp;Alba(n(i). (Frcjus; Orange; Vienne) 0. |nbsp;Val. Albani. (Chalon-sur-Saóne) Canat j?. 33;nbsp;Albanus Excingi f. eques ala Asturum na-tione Ubius. (Paris) BE 1882 p. 114.nbsp;10 (Seurrc, dioc. de Bcsangon, doyenne de Neu-blans) Lejay 271. (In l’Allier; Studenberg;nbsp;Windisch) Sch. 179.180: Of(ficina) Albani.nbsp;Aueh aus Bordeaux bei Jullian n. 420. 421.nbsp;(Scchietn) CIB 450: Albania Albani f(ilia).nbsp;('l'rier) 824: L. Albanus. (Mainz) 984;nbsp;Valerius Albanus. (Zahlbach) 1162: M. Lu-tatius M(arci) f(ilius) Ser(gia tribu) Albanusnbsp;dom(o) Cor(finio). (Mariusaal) 1174: L. Do-nius Albanus. (Baden-Baden) 1G5S: L. Ae-20 milius Albanus. — Cotistanfii vita (lermaninbsp;1, 6, 52 AjSS 31. iul. VII p. 211B: Albaninbsp;martyris. Vita Severi 2 An. Boll. 5, 417:nbsp;Sancti Albani martyris. 8^.421: Beatinbsp;Albani oratorium.
Albiir-iiuis G. (bei Ie Barrou zwischen Vaison und Carpentras) CIL XII 1157:nbsp;[Solijmari f. Albarino. Vgl. ligur. O. Al-bar-ascus (a. 839), C. Albarenius C. f. (Pavia) CIL V 2845 von *Albarenus aus ‘‘'Also bar-ius. Stokes vgl. piet. Art-ablar (für -al-bar?) Ann. U. a. 708.
Albiiri-OSCils von ‘“Albar-iu-s, O. j. Ar-barel. Testamentum Ahhonis a. 739 in Marion, Cartulaire de Saint-IIugues de Grenoble p. 39 (cf. Paid. dipl. n. 559): Colonica ubinbsp;dicitur Albariosco, quem Marcianus servosnbsp;noster habet.
All'»iir-itns fundus. Cod. tradd. eccl. Ravenn. 73, 6.
40 Al barna O. j. Aubarne, co-mmune de Saintc-Anastasie, Gard.
Albarno(n) O. j. Barnon, Basses-Alpcs. Allu'ceia 0., s. Albocola.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;''
Alben 110 s. Albinnum. nbsp;nbsp;nbsp;'
Albentibili s. Albion. nbsp;nbsp;nbsp;|
*alb-ento-, *alb-anto-'glanzendweilT, \ participialstamm als fluftnamen-element, in\nbsp;‘''Alba(e)ntia, Albanto(n), vom adi.-.stamm \nbsp;-albo-.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1
60 ‘‘‘Albento-gillllll 0. Albentiolum y Am-¦ bencheul, im gau von Cambrai, Nord. jnbsp;Alberici-acu-in O. j. Oberchies, Nord.nbsp;Alb?-ta fl. j. l’Aubois en Berry. lonaenbsp;rita Eustasii 3, 16 ASS 29. mart. III p. i
[Albar-iuus — Albia-henae]
79077 = Mabill. ASS Ben. 2 p. 122: Aliud (monasterium) Gaudiacum nomine baudnbsp;proeul a fluviolo Albeta (iw. Albeto).
Alb-ia 0. j. Albi, dép. du Turn, spater Albiga mit parasitischem g. Vom gentile Albius. Greg. Tur. It. F. 2, 12 (13): Dioge-nianum Albigae (sacerdotem). 9,20 —J/fïnbsp;Cap. lp. 13, 12 a. 587: Albige. Vita De-siderii Cadurc. c. 1 [Labbe, Bibl. nova tn,ss.
1 p. 699): Apud Albige.— Albieus. Vita lo Segolenae 4, 27 ASS 21. iul. V j). 635 I):nbsp;Per Albica ai-va. — Albieiisis, Albigen-sis. NI) or. 8, 29: Equites catafractariinbsp;Albigenses. NG 12,5: Civitas Albigensium.nbsp;Conx. Agath. a. 5U(gt;, t. 8, 337 B Mansi:nbsp;Sabinus episcopus Albigensis civitatis. Grcg.nbsp;Tur. h. F. 2, 2 (3): Apud Albigensem Gal-liaruni urbem. 27 (37): Per Albigensimnbsp;(l’Alhigcois) ac Ilutinam civitatem. 5, 32nbsp;(44): Salvio Albiensis episcopus. 6,21 (29); 20nbsp;Beati Silvii Albiensis episcopi. 24 (33):nbsp;Albiensis civitas. 7, 1: Albigensem urbem.
8, 22: Albiginsibus (dat.). 45: Albigensem urbem. Glor. mart. I.,b7: Apud Albigensemnbsp;urbem. Mir. Martini 3, 30: Ex Albigensi.nbsp;Pard. dipt. n. 230, a. 615: In Albiensi.nbsp;Merow. mz. RN 1847 p. 110; ALBIGInbsp;PIÏVR. Combrousc pi. 5, 5; ALBIENSIS,nbsp;RN 3“ s., t. 8 p. 168 ». 74: ALBlc////////nbsp;p. 169 w. 75: ALBIQIINSE (VAlbigeois). Vita ;ionbsp;Desiderii Cadurc. c. 1 p. 69 9; Albiensium. Vitanbsp;Agricoli 1, 1 ASS 2. sept. I p. 450 C: Exnbsp;illustri Albiensium (== Romana faniilia Al-binormn) familia Avenione natus. Vita Se-golenue 1, 4 ASS 21. iul. V p. 6311): Exnbsp;urbe Albiensium. Über den Albigensis pa-gus (Albechowa a. 870) s. Longnon, Atlasnbsp;p. 144. Cf. Albivia.
Albi-acu-.s o. vom gentile Alb'ms. Merow. mz. BECh. 2 p. 77 n. 366. 26 p. 450: AL- 10nbsp;BIACO VICO, ALVIACO. In Frankreichnbsp;zwei gemeinden Albiuc, in der Haute-Garonnenbsp;und in Ie Lot; drei Aubiac (zwei Gironde,nbsp;eins Lot-et-Garonne), aueh cin Aubiat, Ptiy-de-I)óme. Vgl. aueh Aubiers, IJeux-Sèvres.
— Acta Austregisili 1, 1, 7 ASS 20. mai V p. 230 L: Coloniam Albiacurn.
?Albia-henae matronae, auf den fundort bei Ober-Elvenich in Bheinpreussen zuriiek-zufüren, wol german. CIR 551: Albiahenis 50nbsp;Superinius lustinus v. s. 1.m. 552; [ MatronisJnbsp;Albiahenis Terentiae lustina et Vera v. s. 1. m.nbsp;553: AlbiahenfisJ Macrinjius odcr -iaj -'//uinbsp;1:11 lil!¦nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Albiahenis [//Dajgionius [PirJ-
Albicci — Albio(7i)
|
manus et Lucilius Dagionius Su(pjer v. s. 1. m. (Ncidcnstein in Baden) 1722 add.=nbsp;WK 1 p. 73 w. 261; Matronis Alhiahenabusnbsp;lul. Veranius Super(us) jiro se et suis v.nbsp;s. 1. in. Albkci s. Albici. AlMcciu-s M. Albifcia F. Vajurisch? mzza) CIL V 7910—7912. 7924 =/'««nbsp;1022: Albiccia Materna. (Cimiez) CIL V 10 7925: D. Albicci Licini Antoni Liberalis. (Tourctteh. Nizza)792G: Q. Albiccio Pudentinbsp;Q. Albiccius Puden[tian jus. (Nizzu) 7927;nbsp;Albic[c]ia Agathemeri?. 7928: Albicciae Q.nbsp;f. Paullinae Albiccia Ursionifs] filia Galla.nbsp;(Bcrcl) 7i'M: Mocciae Paternae Q. Albficjcinbsp;Pudentian|iJ iiliae. (Saint-Bons) 7981: C.nbsp;Albiccio Proc[I]o. (Bom) VI 11300: D. Albicci Licini Antoni Liberalis. Davmi AI-biccianus M. eogn. (Nizza) CIL V 7960: ¦io lulio Albicciano. Cf. Albicius. Albicc.()(n) JIL cogn. (Brescia) CIL V 4597: EppupajeJ iMbiccionis f. Alb-ïci, Albicci Iigarisch?%erghcu'0ner' V. auf den gipfein iiber das tal l’lliivcauncnbsp;(Uhclka), dep. des Bassrs-Atpes. Cacs. h. c.nbsp;1, 34, 4: Albiccos (T, albicos Ashb.), bar-baros homines, qui in eonun (Massiliensium)nbsp;fide antiquitus erant, montesque supra Mas-siliam incolebant. 56,2: Albicorum. 57,3; 30 Neque niultum Albicci nostris virtute cede-bant, homines asperi et montani et exerci-tati in annis. 58,4: Magno numero Albic-corum (Ashb., albicogt;j T) et pastorum inter-fecto. 2, 2, 6: Per Albiccos (Ashb., albicos T). 6, 3: Coniuncti Albicis. Cf. Straho 4,nbsp;6, 4 p. 203: Meta ö'e Tovg 2idhvas 'Ah^ieïgnbsp;Kal (p Gosselin) 'Al^ioixoi Kal Ovov.óvtioinbsp;vipovzai Ta jt^oödpatin!nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;zme ogar. Ila- von Alebece. 10 Albic-iu-S 31. Albicia F. (Patras) CIL III 519: Albicia Nice. Pais 447; Caupiusnbsp;Albicius Primus. (Bom, u.Il(t) CIL 1058:nbsp;C. Albicius Severus. (Lucera)lX 866; Albiciaenbsp;Mee ... — Albiciainis M. (3Ic-rida) CILnbsp;II 518: P. Albiciani Sal(ac). Cf. Albiccius. Alb-icu-s 31. (Beja) CIL II 99: C. Albius C. f'. (G]al. Albicus. (Atla Nervia bei Ventimiglia) Pais 999: C. Albicus C'. f. Ex-omnacius. 50 Alb-illiu-s 31. (Aguileja) CIL V 8252: Acastus Albidi P. se|r(vus)J. ’AXfiiel(i s. Albici. Albiga s. Albia. Albigauuiiiii.5'. Alb-io-n. |
Alb-ilia O. Bar. 4, 32 nbsp;nbsp;nbsp;267, 14: Al- bilia. 33 p. 270, 13 — 271, 1: luxta fines Albius (alpium Guido 36) |seu Alliiliae]nbsp;supra scriptae Italiae est civitas, quae dici-tur üroriatis, item Albis. Albili-Scu-S O. j. Atibillg, 3[arne. Alb-illiis JIJT. cogn. (London; York) CIL VII 1336, 36: Albilli in(anu). Albilla F. (Bordeaux) Jullian n. 317. Albini^auin, -oii s. Alb-io-n. nbsp;nbsp;nbsp;lo Albiniaca com plebei. gentile Albinius in Bom, O. j. FAvenieh bei Wiehtcrieh, kreisnbsp;Euskirehen, Blieinpreussen. Albilli -Slcii-s O. j. Aubigng. Pard, dipt. n. 186 a. 579: Regiculam iuris nostri, cuinbsp;vocabulum est Albiniacum, situm in pagonbsp;Decollatinense, quiequid portio nostra innbsp;iam dicto loco, in villa seu agro Albiniaco...nbsp;Chron, s. Benigni ed.Bougaud p. 64: Godi-nus dedit s. Benigno alodium iiuis sui, cui 20nbsp;vocabulum est Albiniacus. Dipt. a. Ii62nbsp;Pertz p. 37, 20; Albiniaco. Zwei andere Albiniacus enltouergue; in Albignac (Corrèze),nbsp;Aubigné-Briand, 3Iuine-et-Loirc, arrond. denbsp;Saumur, cant, de Vikiers, weitcren drei Au-bignc (Ille-et-Vilaine, Sarthe. Deux-Sècres),nbsp;Aubigneg (llaute-Saónc), Aubigng-sur-Nère,nbsp;Citer, und 17 anderen gemeinden Aubigngnbsp;in Aisne, AUicr, (pagus Portianus) Ardennes,nbsp;Aube, Calvados, Cóte-d’Or, Nièvre, Nord, aonbsp;Pas-dc-Calais (pagus Atrebatensis), Deux-Sècres, Somme, Vendee). Pard. dipl. n. 119nbsp;u. 553: Albiniacus in Portensi, j. Aubignc,nbsp;Saint-3Iarcel. ^Albillios fl., s. Albanios. Alb-inilU-lli O. auf ligurischem boden, j. Albens bei Saint-3Iarccl, arrond. Chimbérgnbsp;in Sacogen. 3lcrou'ing. gold-mz. BN 3” sér.,nbsp;f. 7 p.FÓ—18-. ALBINfNO PIT. t. 8nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;168 w. 72; ALBENNO PET. 73; [AjLBINNO 10 PIT. — Albiiiiiciiscs. (Albens, a.lKlp.Chr.)nbsp;CIL XII2492:Vicanis[Albinnensibus]. (3Ia-rigng - Saint-3Iarccl, zwischen Bumillg undnbsp;Albj/) 2493.2494; VIcanIs Albinnénsjibus]. — Albcinio j. Aubin. 3Icrow. mz. BECh. 6quot; scr. 3, 106: ALBENNO. BN 1847 p. 108: ALBENNO PIT. 1864 p. 415:nbsp;ALBENNO PET. Vgl. Art-albinnum. Alll-intiliiiliiiiii Alb-io-n. Allliliussns celtische form eines laieini- .50 selien namens. (3Ialain, dioec. Langres) Le-jag 212; Albinussi Sic . . . . ? Albio(n) 31. eogn. (Baracs bei Fötdvar) CIL 111 6010, 10: Albio f(ecit). [Albicci — Albio{D)^ |
Albion-ensis
Albuc-illii-s
|
Albincaiinum. Tac. li. 2, 15: Albigaunum interioris Ligiiriae. Ptol. 3,1,3: 'Al§iyyav-vov. TA 295, 5. It. mar. 503, 1: Albin-gauno. 502, 5: Albingaiinum portus. Ï'P;nbsp;Albincavno. (Horn, a. 14i p. Ckr.) CILYÏnbsp;2379, 47: M. M . . . . Paternus Albing. (a.nbsp;153) 2381'‘17: Aeliiis L. f. Publ. Admtornbsp;Alvinca. 2529: P, Carantius P. f. Pub.Veras Albingauno. (Mainz) Cllt 1215: M.nbsp;10 Muoius M. f. Pub. Albi. Pud. Ttav. 4, 32nbsp;p. 270, 7. 5, 2 yr 338, 3: Albinganis. Fre-degar. chron. 4, 71 p. 156, 30: Albinganonbsp;(civit.) Vita Verani 18 ASS 19. oct. VIIInbsp;p. 468 1): Ad civitatem, cui nomen est Albingano. 14nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;468 P.' Albingano. — Al- biiigilimi V. lAv. 29,5,2: Inter Albingau-nos Ligures. Vopisc. Procul. 12,1: Proeulo patria Albingauni fuere, positi in Alpibusnbsp;maritimis. 13, 5: Apud Albingaunos. —nbsp;20 AlbiiigaHiieiises. (Athenga) CJL V 7780nbsp;(a. 214 p. Clir.): Plebes urbana Albingau-nensium. 7782: Plebs urbana Albingaunen-sis. 7783 (a. 191 p. Chr.): Albi[njga[u]nen-sibus. — Aus Album Intemelium zusanimen-gezogen ist Alb-iiitiinili«-ni, Allbeutibilinbsp;O.j. Ventimiglia. Tac. h. 2,13: Munieipiumnbsp;Albintimilium. Ptol. 3, 1, 3: AX^ivnglXiovnbsp;(ci. Wüberg; aX(3wtog(vcov X). IA 296,1:nbsp;Albintimilio. JP.-Albentimillo. (Tarragona)nbsp;30 CIL II 4171: L. Valerius L. f. Secundusnbsp;domo Albentibili mil. leg. VII g. f. (Nizza)nbsp;V 7883: . . . [M. Aemilijo Aliconi trib. . . .nbsp;Albintimiliens. (Rom, a. 144 p. Chr.) VInbsp;2379^,1: M. Aemilius Clemens Albi[ntijmil.nbsp;2589: M. Saburius Ligus Fal. Albintimili. Albioii-ciisis loagus, LcBion inRevest-du-Bion, Basses-Alpes. Albio-rica, G. (hei Saint-Saturnin d’Apt) CIL XII 1060: Albiorice (dat.) . . . . v. s.nbsp;40 1. m. Albio-riX der orisgenius des herges Ven-toux, Oder nach RJnjs ^Mnig der welt \ alb-io-, w. elfydd? G. (Gablet, cant. Batmes h. Vaison,nbsp;Vaucluse) CIL XII 1300: Marti Albioriginbsp;Sex. Cornelius Sacratus v. s. 1. m. M. (Angora) GIG 4039 /.23—26:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Arsrco- geiyogófjgoamp;oiriaveóo}%sv,avd'^iai'Tagavsi)'rjXS KaïaoQog nai lovhag 2tej3a6Tfjg. l. 32—33: Al§iOQiS,AxEnoQuyog ro óevrsQov Sifjgod'Oiviavnbsp;M eScoKev. 63: AQiazoxl\ri]g AX[^io^iyog]. Albis O., s. Albilia. Albi-S fl. j. l’Aube (vgl. Albi-s Elbe aus westgerm, *Albi- aus *Albia, attn. Elfr ausnbsp;*albiz). Bav. 4, 26 p. 236, 1. |
Alb-ïs-iu-S M. Alb-isiil F. nomen. (Rom) CILYl 11307- 8: L. Albisio Stepliano.nbsp;11309: L. Albisio Tertullo filio L. Albisiusnbsp;P. i'.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;11310: Albisius Verus Albisiae ïhia- teni matri suae fecit. 24112: Albisius Pe-relianus. (Nimes) XII 3394: Albisiae Cn. f. Seeundae. (Weinshcim bei Worms) CIRnbsp;909: I)(is) M(anibus) T. Tummoni et Albisiae coniugi. Albius O., s. Albilia. nbsp;nbsp;nbsp;lo Albivia vicus. Forhm. vita Martini 12, 36 p. 31,4 KruscJi: In vicum, cuius voca-bulum est Albivia. Aferotv. mz. Combrouse n. 13 pt. 2, 13: ALBIVIINSE. s. Albia. Albo-cola 0. iberiscM cf. Burdi-gala. (Torrecïlla de AJdcategada) CIL II 880: Al-bocolensi. (Aus Galicia) 2598: Proc. me-tall(orum) Alboc(olensium). Po/^/b.S, 14,1:nbsp;AQ^ovKÓXgv. (Daraus Stepb. Bgz.: ’Aq^ov-Kcch], nóXig gsylartj tcov èvtbg quot;I^rjgog nota- 20nbsp;gov, góXig sïXsv 'Awi^ag, mg UoXv^Lognbsp;rgmi.) liv. 21, 5,6: Hermandica et Arbo-cala eoram (Vaccaeorum) urbes vi captae.nbsp;Arbocala et virtute et multitudine oppida-norum diu defensa. PfoL 2,6,49: AX(3óx£Xa.nbsp;IA 434,7: Albocela. Rav. 4,44 jr 312,20:nbsp;Albeceia. alb-olon. Dioscor. 3, 30: rxlypov--- ’Pcogaimv noXuovg (pulegium), Agjgoi ano-Xstovg, FaXXoi aX^oXov, ot de yaXXig oipig; :io cf. PUn. n.li. 27,81: Galeopsis (Hcrmolausnbsp;Barbarus, calepsis coddf) aut, ut alii, gale-obdolon vel gallon oaulem et folia habetnbsp;urticae leviora et quae gravem odorem tritanbsp;reddant, flore imrpureo. Alb-oiliu-s AI. Albonisi F. (S. Seba-stido) GIL II 338 = EE 4 p. 11-. Albo-nius Tacilli. (Galisteo bei Aledcllin) CIL II 606: Pro salute et reditu Lupi Alboni f(ilii) Cap.....Alboniae. (Coria) 776:-lu Alboni. (CUeri) V 7499: l)(is) M(anibus) M. Alboni Callistini Albonia Epagatho lilio plissim(o) et Alboniae Cale patronae optimenbsp;et sibi. (Vclcia) XI 1147 p. 4,29: Albonionbsp;Pusillo. (La Alentana) XIV 3951: C. Al-bonius C. f. Euf[u,s]. Alb-Olliia O. in Aubonne bei Pontarlier. Albucii centena j. Le Buguc, Dordogne. Albuceilll-acu-S villa von *AIbucenus zu Albucius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 ¦*‘Albuci-!lcu-s O. j. Albusciago, Alai-land, und Albussac, Correze. Albuc-illu-S M. (Mailand) CIL V 5839: Albucilli. [Albion-ensis — Albuc-illu-s] |
87
Albuci-o(n) — iilce
proceritas aurium et ceiTicis distingiiat, item natam in Scadinavia insula nee unKiuamnbsp;visam in bac iirbe, multis tarnen narratamnbsp;achlin baud dissimilem illi, sed nullo suf-fraginum flexu, ideoque non cubantem, sednbsp;adclinem arbori in somno, eaque incisa adnbsp;insidias capi, alias velocitatis memoratae.nbsp;Labrum ei superius praegrande. Ob id retro graditur in pascendo, ne in priora tendens involvatur. Daraus Solin, 20, 6. 7: lonbsp;Est et alce mulis comparanda, adeo pro-penso labro superiors, ut nisi recedens innbsp;posteriora vestigia pasci non queat. Gan-gavia insula e regions Gennaniae mittit animal quale alce, sed cuius sutfragines ut ele-pbantis ilecti nequeunt: pi-opterea non cubatnbsp;cum dormiendum est, tarnen somnulentamnbsp;arbor sustinet, quae prope casuram secatur,nbsp;ut fera dum adsuetis fulmentis innititur fa-ciat rainam. Ita capitur: alioqui difficile 20nbsp;est earn mancipari; nam in illo rigore po-plitum inconprebensibili fuga pollet. Fau-san. 5,12,1: Tdg aXxag, tb èv XïArtxij amp;ri-qIov . . .’’AXxai gav yciQ \xaï] xapata ani teeïgnbsp;èipQvatv ayovdiv ot aggavag, tb Sa •0'^lu ovnbsp;(pvai tb nagdnav. 0, 21, 3: quot;Eati Sa dXxgnbsp;xaXovgavov amp;tjglov, alSog g'av iXdcpov xcilnbsp;xagijXov gatet^v, ylvatai Sa iv ty KaXtamp;v ytj.nbsp;amp;yg(cov Sa wv ïagav góvtjv avip'avdai xainbsp;TtgoïSatv ovx aauv dv^gdmig' (StaXaïai Sa ig 30nbsp;aygav aXXcov xal tyvSa ig %aïgd Ttota Salgavnbsp;dyai ¦ èarpgaxai gav ya dvamp;gcÓTtov [xed] jioXvnbsp;ati dnayovGa, Sgt;g ipaiyi, xataSvatai Sa ig epd-gayyag xal atryXaia td ^aamp;vtara. otnbsp;ovtag OVV, èitóra inl ^gayvaatov, araSliov tyvnbsp;TtaSidSa xiXlav 1) x«t bgog 7tagiXa§óvtag tbvnbsp;xvxXov gav ovx aauv bnag SiaXvaovaiv, ini-avvióvtag Sa aal td ivtbg yivógava tov xvxXov navta atgovdi td te dXXa xal tdg dXXag.nbsp;at Sa gtj tvyoi tavty (pioXavovaa, atiga ye innbsp;I dXxtjv aXetv iatlv ovSagta griyavy. Calpurn.
\ cel. 7, 50; Raram silvis etiam quibus editur alcen. Capitolin. Gord. c. 33, 1: Pueruntnbsp;sub Gordiano (III.) Romae . . - alces decem.nbsp;Vopisc. Aurel. 33, 4: Alces. Isidor. or. 14,nbsp;4,4: (^Hircania silva) bisontes quoque ferasnbsp;et uros atque alces parturit. Glossar. cod.nbsp;Vatic. Begin. 1701 saec. 11 p. 3 col. 5: Alxnbsp;et (E)lax. Elebo. Hemen glaubfe das tiernbsp;auf einctn diptychon (3Ion. dell’ Inst. 5, 5l) 50nbsp;zu erkennen (Ann. d. Inst. 25 p. 118). —nbsp;Dazii adi. aloiiiiis im testament eines Lin-gonen .saec. 1 (naeh a. 09) p. Chr. Wihnannsnbsp;w. 315, 72: Ex cornibus alcinis.
Albuci-(i(n) (ihlcitunf/ rom gcntUe Albu-cius, O. j. Anlni/fson, Crcusc: Castruni Al-bucione. Audi Auhusson, (fcm. 3Iaserat, Ilmte-ljoirc; Ornc; Ihty-ile-Dómc.
A IbllCOli-iiCU-S O.j. Sf. Amour,3Iaconnuin.
Albucrareiisis. FUn. n. li, .‘i.'i, 80: In uno tantum Callaeciae metallo, quod vocantnbsp;Albucrarense.
Album O. J. Fontaine-St,-3T('en. Vita s. 10 3Ici'vnm 0 An. Boll. 3 jj. 148: Ab illo si-(luidem eventu habitatores loei istius Albumnbsp;ei nomen dederunt, quia tune albedinemnbsp;sanitatis inde recipi mererentur.
Albuiiii O., in pago Stamjiensi. Fard, dipl. n. 358 u. 007.
Albuiii-ilcu-s O. j. Herhiynies, commune dc Villcreau, Nord. JJipl. a. 71!) Fcrtz p. 106,nbsp;35: Albuniaco.
Alb-iira F. dn Ccnuculo) CIL II 73: 20 Albura. (Lcin'u) 341: Alburae Titi f(iliae).nbsp;(Junto d Fkmcncia) 853: A[l]burae (Aebu-raV) Taneini [f(ili{ie)J.
Ak-o O. in Celtïbcria, vgl. Alci-inonis. 1 iv. 40, 48. 40. IA 445,5: Alces.
ak*ë, ak*e-s, grrm, alci-s, pi. alces, i-st,, (Ills iorgcrm. alkis, alyiz, nltsluic. *olsi; cel-tischcs tier, das elentier; warseheinlieh von \nbsp;Folgh. 34,10, 8 hcsehrïben:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;d'e IIoXv- j
^loj xed ióiópopg)óv ri ysvvao-d'ai fwov £v 30 avraïg (raig ’’AXniaiv), èXacpoaióig tbnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;!
7tXi]v avxévog xai XQiiagarog, ravta ó’ toMa- | vai xaTCQm, inb da tw yavalio nvgfjvct lOyaivnbsp;Saov cmamp;apiaïov axQÓxogov., moXixfjg xagxovnbsp;tb ndiog. Cues. h. G. 6, 27: Sunt item tinnbsp;Hercynia silva), quae appellantur alces (j3,nbsp;altes «). Hanim est consimilis capris figuranbsp;et varietas pellium, sed magnitudine paulonbsp;antecedunt mutilae(|ue sunt comibus etnbsp;erara sine nodis articulisque habent, nequenbsp;•10 quietis causa procumbunt neque, siquo ad-flictae casu concidenint, engere sese aut inbsp;sublevare possunt. His sunt arbores pronbsp;cubilibus: ad eas se adplicant atque ita Inbsp;pallium modo reclinatae quietem capiunt. inbsp;Quaruin ex vestigiis cum est animadversum jnbsp;a venatoribus, quo se recipere consuerint,nbsp;omnis eo loco aut ab radicibus subruunt autnbsp;accidunt arbores, tantum ut summa speciesnbsp;earam stantium relinquatur. Hue cum senbsp;50 consuetudine reclinavenint, infirmas arboresnbsp;pondere adfliguut atque una ipsae concidunt.nbsp;Flin. n. 7(. 8,3!): Septentrio fert et equonimnbsp;greges feroram, sicut asinorum Asia etnbsp;Africa, praeterea alcen iuvenco similem, ni
[Albuci-o(n) — alco]
-ocr page 59-Alci-acu-s — Ales-ia
|
Alci-acu-S O. 1) j. Zudmisqu-es, ranton (h Lumbres. Pard. dipl. n. 31:2 = Carhi-hdre de l’ahhaye de Saint-Bcrfin cd. Gucrardnbsp;p. 18 (a. 048). 2) j. Auxey-le-Grand, Cóte-d’Or, im pagus Bclnensis. 3) Vita Silvhiinbsp;2, 20 ASS 17. febr. III p. 31 B: Quod nonnbsp;multo longe ab Alciaco distat coenobio . . .nbsp;in Alciaco coenobio. 2, 21: Alciaci coenobii.nbsp;— Alciagus (luch in Aussac, comnwne denbsp;10 rifonor-de-Cos (Tarn-et-Giironne). Aloi-iiionis O. PM. 2, 11, ló; 'AIki.-uoEci'ij (^Ekxtfioevvig X, ’Aixifioiug Glürk). rgl. O. Mu-enna; urspr. fluftnamc, j. AUmiild.nbsp;Vgl. Icpontisrh Alcovinos. Alciodonini s. Autessiodurum, Alcins M. nomen. (Andanccttc) GIL XII 1796; Aldus Sabinianus. Al-cluitli s. *Alix. Alco(n) M. ein Snguntiner. Liv. 21,12.13. 20 Aleonis portus (au fond de la baie denbsp;CnFolicre), ghceh.? B. mar. 500; Ab Alco-ni.s Pomponianis portus. Cf. Steph. Byz.:nbsp;'Akavtg, vijaog xal nóhg Maaaakiag, étg'Aq-TCfiiócoQog. ro i9i'ixoi' 'Akavlzqg. Alco-viii(lo-s ir. (Rodez) BSAF 1886 p. 185 = BE 6 p. 92: Alcovindos Noliccini. Alkovilio-S M. vornamc, leponti^ch. (Bei Slftbbio, nüdlich vom Luganer see, cantonnbsp;Tessin) Pauli s.8 n. lb: Alkovinos askoneti.nbsp;30 Vgt. sala.ssisdi Tikovana. Alc-tu-S M. Wilthcim, Luciliburg. tab. 62 p. 260: Boudius Aldus. Ahl-eiie pyretuie. F. (Saint-Lizier, Con-serans, Arie'ge) lliibner Ex. n. 36: V(ivae) Aldeni Donni fil(iae) uxor(i). Cf. Aldini-acus mons, a. 973. Al(*asiu-niava F. (Lourmarin) CIL XII 1124: Aleasiumarae Viri f. Aleba F. vgl. Alef, name cincs kiinigs von 40 Cornwall; ir. aiaib, pict. (cenuValeph. (Al-Cfinfnra) CIL II 755: Aleba Gelti f(ilia).nbsp;(Mafra bei Lissabon) EE 2 p. 234 n. 304:nbsp;Aleba Arconis f(ilia). Alebece 0. in Gallia NarbonensLs. Plin. n. h. 3, 36: Alaebaece Raeiorum Apollina-rium. Vgl. Albioeci zind Albic(c)i. Aleb-io(n). Apollod. 2,5,10,8: Aiekamp;av êi 'Hqaxkfig 'I^gqlav slg Aiyvoxivgv ijk^ev,nbsp;iv ^ rag §6ag aqiTjQovvTO 'Ake^lav zs xalnbsp;5o Aéqxvvog of Iloseióamp;vog vtol, oils xzelvagnbsp;óia TvQQZjvCag ysi. Jl/ela 2,5,78; Aliud li-tus ignobile est, lapideum ut vocant, in (juunbsp;Herculem contra Alebiona et Dercynonnbsp;(Bursiun, Albionem et Iberionem Bhi/s, al- |
biona et bergyon cod. A) Neptuni liberos diniicantem cum tela defecissent ab invo-cato love adiutum imbre lapidum ferunt. Allt;‘b-o(n) M. (Lasnigo in Vula,ssina) CIL V 5218; C. Alebo (iastici f. (Turin)nbsp;7072: (P.] Coelio Alebonist. f. Stel. Nigro.nbsp;(Montaldo bei Mondocl) 7803; Tretius Ale-boni f. Aleeco 0., j. Saint-Malo, Ille-et-Vilaine. Merow. mz. Combrouse n. 15 pi. 2,14. BN lonbsp;3' .9., t. 8 p. 169 n. 76: ALEf ECO. n. 77:nbsp;ALEECO (VI)CO. Vgl. n.81: ALOFICE VI. Alegarii-eiisis. Vita s. Marii 1,3 ASS 27. ian. II p. 774: In agro Aleganiensinbsp;(ArvernensiV). AlftiliU-S M. (Prcblati bei Wolfsberg) CIL III 5085: Aleino Ooniconis f. PAllMUla cogn. (Bergamo) CIL 5151: Comeliae P. 1. Alendae. Al(Miiiiu-s ilL (Verona) CIL V 3590: *o P. Alfio Alennio Maximo Curtio Valeriano.nbsp;(Begar) EE 2 p. 273, a. 138: P. Delphiusnbsp;Peregrinus Aleius Alennius Maximus Curtiusnbsp;Valerianus Proculus M. Nonius Mucianu.s. AUMitlilli 0. Vita Wincbaudi 10 ASS 6. apr. I p. 575 B: In villam nomine Alen-tum, non longe ab oppido Rothomagensi.nbsp;Alericus, Alerius /l., s. Elaver, Elans.nbsp;Alerta 0. j. Saint - Vincent d’Ardcntes,nbsp;Indre. IP.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ou Alës-ia, Alisia, AIKsija, Alixia f 0. j. Atise-Sainte-Iteine, cantmiFlavigny, arroml. Semtir, dép. Cóte d’Or. Stamm auf -ia, cfnbsp;air. all (fels), gen. aille, rtMS*pals-, red. pasyanbsp;skr. pasana. Vgl. Alisanos, Alisontia. Ba-neben air. ail g. ailech, aus *ailiks, ailecb ausnbsp;*alikos; in 0. wie Ail-Cluade y. Bumharton. — Caes. b. G. 7, 68,1; Alesiam, quod est oppidum Mandubiorum. 2,'': Ad Alesiam.nbsp;69,1; Ipsum erat oppidum Alesia lt;^positum^ 40nbsp;in colle summo admodum edito loco. 75, I, '. 76, 5,Ad Alesiam {daruus Oros. 6, II, nbsp;nbsp;nbsp;7). 77, 1,‘: Qui Alesiae obsidebantur.nbsp;79, 1,*: Ad Alesiam. 3,^: Erat ex oppido .nbsp;Alesia despectus in campum. 80, 9: Quinbsp;ab Alesia (ab alesia A.s'/(6., elesiaA7P, ale-sie |3) processerant. 84, 1: Vercingetorixnbsp;ex arce Alesiae suos conspicatus ex oj)pidonbsp;egreditur. Ilirt. b. G. 8,14,*. 34,'*: Alesiae.nbsp;Caes. c. 3, 47, 6: Ad AJesiam. Strab. wnbsp;4, 2, 3 y?. 191 ; Ihql 'Akgslav nókiv Mav-óovflav, I'dvovg Sgoqov zoig Aqoviqvoig.nbsp;Lir.epit. 108: C. Caesar Gallos ad Alesiamnbsp;vicit. Biod. 4,19,1. 2:txtfOE no- [Alci'amp;cu-s — |
Aleta — Alibiccus
|
liv ivfieyéamp;r] Trjv ovofiaGamp;eiaav ano Trjg xazo: Tfjv axqatüav aXz]g ^Akrjölav. TCoXloiig öi y.alnbsp;tav iyyaQtav èvé/n^ev sig trjv TtóXiv.. .01 ósnbsp;KsXtol ^iyQi tavós tav yaiQav Ttfiwffi tav-tfjv trjv nóXiv, rog ènccGtjg ttjg KsXti-x^g ov-Gav sGxLav %ttï ^rjXQÓnoXxv. óiéjisive S’ avxt]nbsp;namp;via xbv aq) ^HqanXéovg yQÓvov sXsvamp;éQanbsp;%al amp;nÓQamp;x]Xognbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xov rj/icig yQÓvov' tb ós xsXsvxaïov vnb Pciiou KaïGaQog xov ÓLU 10 xb fisysamp;og xmv TtQa^sav amp;sov xxQoaciyoQsv-amp;svxog ix jSiag aXovGa GvvrjvayxaGamp;i^ ^sxctnbsp;Tcavxav xav aXXav KsXxmv vnoxay^vac Pa-fiaioig. 5, 24, 2; Kaxa ós xfjv ’ÜQaxXsovgnbsp;inï rtjQvóvxjv GxQaxsiav, xaxavxxjGavxog sxgnbsp;xt]v KsXxi-xrjv avxov xal nóXiv AXrfGiav svnbsp;xavx'^ xxLGavxog. Yell. 2, 47, 1: Circa Ale-siam. Plin. n. h. 34, 162: Deinde et argentum incoquere simili modo coepere equo-rum maxime ornamentis iumentorumque acnbsp;20 iugorum Alesia oppido, reliqua gloria Bi-turigum fuit. Plut. Caes. 27: Eig nóXivnbsp;AX't}Giav . . . STCi xfjv AXxjGLttv . . . ngbg AXr\-Gta . . . èx T^g ’AXrjGlag . . . xrjv ’AXrjGiav.nbsp;T(jtc. a. 11, 23: Apud Alesiam. Flor. 1,nbsp;45, 23 (3, 10): Alesiam. Polyacn. 8, 23,nbsp;11: KalGaq AXsglccv (aXaiGiav cod. Flor.)nbsp;TtóXiv xxjg FaXatCag snoXwQxsi. Fio 40,nbsp;39, 3: ’Eg AXsGiciv. Passio Beginae 1nbsp;ASS 7. sept. III p. 39 A: Transiens autemnbsp;Olibrius a Massilia in Alexiam civitatem.nbsp;2 p. 39 B: Ingressus autem antistitem Alexiam. — Celtische inschr. (auf dem plateaunbsp;des mont Auxois, hei AUse-Sainte-Beine, aufnbsp;dem Cimeticre-Saint-Père) Biet. arch. pl.XLlnbsp;n. 7 = Lejay 3: In Alisila (= Alisija).nbsp;(Sérancourtbei Bourges) BA 6 (I849)p.554nbsp;== n. s. 16 (1867), 12: Buscilla sosio le-gasit in Alixie (loc., für Alixia-i) Magalu?nbsp;Töpferstempel (Alaise, canton d’Amancey,nbsp;¦10 arrond. de Besangon, dép. du JDoubs) BSAFnbsp;1858 p. 149 ^ BA 15, 2 (1859) p. 610:nbsp;Alesi. — Alerowing. mz. BA n.s.8 (1863)nbsp;p. 380: ALIS ... A FITV. p. 379 = BNnbsp;1864 p. 409 (sacc. 7): ALISIA CAS(tro).nbsp;3“s., t. 8 p.l(\Q n.79: ALI lY CY^ . 80:nbsp;ALISIA f FITI. — Davon Alisiensis,nbsp;Aliseiisis, Alsiiisis. (Blei-tesseren zuAlise)nbsp;Lejay 14—17: ALISIENS(is, -es oder -ium),nbsp;AL, ALS, A. BA n.s. 4 (I86I) p.69: ALS.nbsp;ao Constanta vita Germani 1,7,55 ASS Sl.iul.nbsp;Ylli?. 215A..- In Alisiensi loco. Stcplmninbsp;Africani vita Amatoris 27 A/SjS 1. mai Inbsp;p. 58 A: Suffronius, generoso sanguine cre-atus, ex oppido Alisensi. Wideradi test.ap. [Aleta — AUbioouB] |
Pard. n. 514 t. 2 p. 323 a. 721: Loca sanctorum s. Andocbii Sedelocense et s. Ke-ginae Alsinse. — A. pagus, j. l’Auxois, s. Longnon, Atlas‘p. 94. Fortun. v. Germaninbsp;11,36: In pago Alisiense res gesta est. lY*-deradi test. j).323: In loco nuncupante Fla-viniaco, in agro Burnacinse, in pago Alsinse ... p. 324: In pago Alsinse et innbsp;Pauliacense ... In pago Alsinse. Aleta O. j. Alct, Ille-et-Yilaine. Acta s. lo Moto (Morice Pr. 1, 192): Ad civitatem,nbsp;quae vocatur Aleta. Aletauus pagus (um Taulignan hei Nyons, Bordognc) CIL XII 1711: L(ucio)nbsp;Yoturio Maximo aedili pagi Aletani patrinbsp;C(ai) YoturI Aviti. Aletea. (Cordova) CIL II 2272: L. Cor-nelio L. 1. Eubemero Cornelia Aletea uxor. Aletia pagus (dioecese Alet.i dann Saint-Malo). Alerow. mz. BA n. s. 8 (1863) p. 20 380 = BN 1864 p. 40: ALETIA PAGO.nbsp;s. Longnon, Atlas p. 106. Aletius M. Aletia F. (Norha) CIL II 733: Arenterus S. Aleti f. an. LXX Corianbsp;Aleti f. (Bei Triest) Y 609: Cominia L. 1.nbsp;Aletia. (AquUeia) 1293: Seiai 7 b Aletiai.nbsp;(Padud) 2892: Aletia D. 1. Ameryllis. (An-gleria) 5486: Polia L. f. Aletia. (Monselice)nbsp;8110, 37: Aleti Eoman. (Mirahella) IXnbsp;1193: C. Aletio P. f. Lupo . . . P. Aletio C. aonbsp;f. Lupo. (Isernia) 2694: Aletiae X. f. Avit.nbsp;epist. (a. Ó16) 41 (87) p. 69 P. (a. 517) 42 (88): Aletium presbyterum. Pard. dipl. n. 121 a. 533: Aletius. Aletum 0. j. Saint-Servan, Illc-ct-Vi-laine. NL occ. 37, 8. 19: Aleto. AleilCllS M. (Lyon) Boissieu p. 436 w. 4: Aleuci. Alexia s. Alesia. Algiae saltus, j. l’Auge, Normandie. 40 Alllialienae s. Albiahenae. -all in levenali, w. Ev-ali (gen.). -all in Gabali, Taexali. -alia in O., wie Ussalia. Ali -acviS 0. vom röm. gentile Allius, in Ailly (Dure; Meuse; Somme) und Aillacnbsp;(Dordogne). Dipl. Pard. n. 369 a. 673:nbsp;Yilla Aliacus. Aliarnm vicaria, Alicr, j. Saint-Clair, Vienne.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.'•,0 AliasoillHS M. Pard, n. 180 a. 572: Aliasonio cum uxoi’e sua Floi’entina. Alibiccus Oder Allbletus M. (Heidelberg) BJ 62, 15. |
Aliboeci - - Alis-io-s
Aliortus M. (Llanhaiarn oder Llancl-haiarn bei Chicüog Station, Carnarvonshire) IB chr. 146: Aliortus Elmetiaco Mc iacet.nbsp;(Pant Beuddwr bei Abergivili, Carmarthenshire) Mhys^ p. 390: Corbagni filius Al[ior-tus?]. *al-io-s, *al-ia, *al-io-ii, ewrop. aljos, idg. *al-io-s Ander er, ztveitcr’, lat. alius, ir.nbsp;aile, manx elley, bret. all, eil, w. all, ail, eil,nbsp;corn, eil, eyl, yll; got. alji-s (ein) anderer, lonbsp;armen, ail g. ailoy, cf. ar. *an-ia-; vgl. allo-, ^ sehon in der gallischen zeit assimilation des I consonantischen j mit dem vorhergehenden l. ] Al-io-S lepontischer M. (Civiglio bei Como) Pauli n. 21. *Alio-tero-s M., urcelt. alio-tiros, ir. aili-thir fremd, pïlger, aus alio- und tïrnbsp;(terra). Adamnani v. Columbae 1, 3 jj. 24:nbsp;Abbatem Alitberum (von Clonmacnoise a.nbsp;j 585, f 599).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 ! Ali(iuaiulus M. germanisch? (Baden-' Baden) CIB 1668. (Ettlingen) 1678: Cor-j nelius Aliquandus. : nbsp;nbsp;nbsp;-ali-S bret, -el, in *gob-ali-s, *sam-ali-, O. Sarr-alis? *-ali-S bret. -el, tv. -aul, air. al, in *cant- (var VII Alifium). Vita 70 ü; Quaedam Aliboeci. Ptól. 2,10,8: 'Ali^awi (-01X0!, -ijxoi Muller; tXovxaxoi X). Cf. Alebece, AX§ieig, Al^ioixoi. Alicaiium 0. IA 261,9: Alicano. 262: Halicano. liav. 4, 19 J3. 216, 3: Ligano. Alicia F. (Poniirolo) CIL V 5167: Ali-ciae Sp, f. lustae. Alicius M. Frontin. straf. p. 83, 28 G-: Sponso nomine Alicio {var. aliciorum; Al-10 lucceio Liv. 26, 50). s. Allucius. Alico(n) M.cogn. (Nizm) CIL V 7883: [M. Aemilijo Aliooni. Ennod. 98 {eplst. 4,nbsp;2): Ennodius Aliooni. Cf. Alio, Aleinusnbsp;nébcn lepont. alios. Aligantiensis (bei Savaria) CIL III 4227: Peniius Dovideri f. Aligantie(n)sis. Aligerium 0. j. LalUer, gemeinde Saint-Jcures, Haute-Loire. Al-illus M. Vita Kellaci 1 ASS 1. mai 20 lp. 104 F: Nepos Alilli Molt. Alimahus M. cogn. germanisch? (IIousc-steads) CIL VII 693: Eomulo Alimahi'. Aliiieis curtis, ,j. Haïlignicaut, Ilaute-Marne. Aliiigavia vicus, j. Langeais, arrond. Chinon, Indre-et-Loire. Mcrow. mz. Com-brouse n. 824 ter pl. 2, 15: ALINGAVIAS.nbsp;MN 3'^ s., t. 8 i). 169 w. 78: ALINCAYIASnbsp;VICO. 30 Alingaviensis. 6-reg.Tur. h, F. 10,31: In vieis quoque, id est Alingaviensi....nbsp;dor. mart. c. 15 tit.: De reliquias sanctinbsp;lobannis Alangaviense vici. 15: Apud vi-oum Alangaviensim. Aliiig-o(n) O. j. Langon an der Caronne, arrond. Bazas, Gironde. Sidon. epist. 8,12,nbsp;3: Portum Alingonis. — AlillgOliensis.nbsp;Paul. Nolan, ep. 12, 12: ünum de Alingo-nensibus dignemini inittere. 20,3: Alingo-lo nensi ecclesiae novam filiam te auctore pro-. genitam iam . . . usque ad dedicationis diemnbsp;crevisse signabas. Alintuma, Alintumnia villa, 0. Lipl. c. a. 658 p. 33, 41 Pcrtz: Alintummas. 33,nbsp;45: Alintumas. Alio M. cogn. (Yico hei Mondovi in Pie-mont) CIL V 7730: Valerius C. f. Secundus Alio. In Castrum Alionis j. Chdtelaillon. Alio(n) 0. j. Whitley Castle oder Ald-M stone? IA 481, 3: Alone. NB occ. 40,53:nbsp;Alione. *Alio-düro-ii feste des Allius (röm.) O., warschemlich in der dweccse Meaux. Bipl.nbsp;Pard. n. 257, a. 632: In pago Aliodrense. [Aliboeci — Alïs-io-s] |
lali-s, *ep-ali-s, Vernalis......alis cogn. CIL II 1918. Alis-ano-s local-G. (Couchey, Cóte d’Or, dioec, Langres, 1. jh. p. Chr.) Biet, arch, sonbsp;inscr. Gaul, tab. II fig. 6. 6 bis = Iliibnernbsp;Ex.dill —Lejay 112: Doiros Segomari ieurunbsp;Alisanu (dat.). (Visignot, gemeinde Viévy,nbsp;canton Arnay-le-Buc, Cote-d’Or, dioec. Autun,nbsp;l.jh. p. Chr.) Iliibner Ex. 932 -= Lcjuy 291:nbsp;j Deo Alisanu Paullinus pro Contedoio fil(io)nbsp;j suo v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). AliseiO vicus (von *Alisi-aou-m) j. Auxey, Cote-d’Or. Mcroiv. mz. Alisensis, Alisiensis, Alisija s. Alesia. ao Alis-incu-m 0. im gebiete der Aedui, j.nbsp;Anizy, Nièvre. lA 366, 7. 460, 7: Alisin-cum. TP: Aquis Nisincii, j. Scant-Honor c. *Alis-inii-m 0., röm. castell, j. Neekar-Elz Oder Elsenzbach und -gau, von dem El-senzflufte benannt, — Alisinensis. (Bon-feld in Wirtenberg) CIB 1593: In b(ono-rein) [d(omus) d(ivinae)] c(ivitatis) Alisin-‘ (ensis) L. Aventinius Maternus d(ecurio) c(ivitatis) s(altus) T(aunensis) don(avit). 50nbsp;Alis-io-s M. Alis-ia F. Vita Apollinarisnbsp;2,8 ASS 5. oct. Ill p. 61 B: Unum ex pue-ris, nomine Alisiumnbsp;; Lupi 6 ASS 29. iul. |
Alisna
A-llo-brog-es
Allo-brSg-es
|
meri singularis numquani us litteris defini-untur; et ideo hic Allobroges, non bic Allo-brogus facere pronuntiatur. — Von allo- alius tmil brogi terra, regio, patria w. all-fro alieni-gena (cf. Anto-broges, *Coni-broges, tv. Cymry)nbsp;hesitzergreifer einer fremden mark, d. h. dienbsp;(tuf der cmdern seite der Bltóne und des Genfernbsp;sees, Oder auch auf frewdeni, ehemals Uguri-seheni hoden angesülelten’. Schol. luvenaLnbsp;10 8, 234: Allobrogae {aus luvenals ace. sing.nbsp;AJlobroga gebildefcr nom. pi.) G-alli sunt.nbsp;Ideo autem dicti Allobrogae, quoniam 'bro-gae’ Galli agrum dieunt^ 'alia’ autem aliud.nbsp;Dicti autem Allobroges, quia ex alio loconbsp;fuerant translat!. — F. in Gallia Narhonen-sis, nördlkli der Isère und östlich der mittle-ren Rhone, von Valence und Ijyoti bis in dienbsp;savoyischen berge tmd an den Genfer see;nbsp;mit civitas Viennensium, civ. Gratianopoli-20 tama, civ. Genavensium; dioecese Bclley. —nbsp;Ir land muft wm saec. 4 a. Chr. nied. lAgu-¦ rien geheiften hahen; Aristot. mclcor. 1, 13,nbsp;30; ein fluft in Ligurien, j. la perte dunbsp;Rhone imterhalb Bellegardc. Von disen ge-genden haben im laufe des zivischen Aristo-teles und Hannihal ligendcn jarhunderts dienbsp;Allobroges hesitz ergriffen, Callisthen, Sybar.nbsp;Galat. 13 ap. Stob. floril. 100, 14: Karcicpé-Qsrat yccQ ()'AQag) sig tovtov (’PoSavbr) aaranbsp;*0 TTjv ya^av xmv Allo^^óytov, vgl. Bs.-Plutarch,nbsp;de fluv. 6. Poltjb. 3, 49, 13: Ilgog vt]v öianbsp;xmv AXlo^glymv rMXovfisvmv raXaxamp;v ito-Qsiav... ÖO, 2: quot;A'og glv yag (Ka^yrjdóvioi)nbsp;èv toïg êniTcé^oig -fjeav, cmsL%ovxo névxeg av-xamp;v ox %cixcc géqog riyBuovEg xmv 'AXXo§qlymvnbsp;. . . inetór] S’ ixsivox fièv eig xfjv olneCav om-tfXXamp;yrjGctv, ot èi xcsgl xbv Avvv^av tj^^avxonbsp;TCQOuysiv iig xag övaymQxag, x6 xs Gvvaamp;Qoi-Gavxeg ot xmv AXXo^Qvymv xjysftóvsg ixa-40 vóv XI xtXrjQog xtQOKaxsXé^ovxo xovg svnal-(jovg rónovg, 8i tav eêei xovg «epl xbv Av-vi^av xax’ ^ivdyxtjv noisïGamp;ai xijv ava^o-Xriv. . . 51, 9: quot;Excel êe xohg gsv xtXeiGxovgnbsp;xmv AXXo^Qtymv Kninxetve, xovg öe Xoixtovgnbsp;xgeipafievog xjvdyyictGe tpvyetv eig xriv ohetav...nbsp;Cic. p. Fontdo 26: Vos Volearum atquenbsp;AUobroguni testimoniis non credere timetis?nbsp;36: Excitandus Cn. Domitius et Q. Maximus, qui nationem Allobrogum et reliquiasnbsp;50 sui.s iterum armis conficiat... M. Fabiumnbsp;subscriptorem eius rogabimus, ut Allobrogum animos mitiget, quoniam apud illosnbsp;Pabionim nomen est amplissimum. Catil. 3,nbsp;4; Ttaque ut eomperi legates Allobrogum Holdek, Altcelt. Sprachschatz. I. |
belli Transalpini et tumultus Gallic! exei-tandi oausa a P. Lentulo esse sollioitatos, eosque in Galliam ad suos ciyis eodemquenbsp;itinere eum litteris mandatisque ad Catili-nam esse missos ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6; Cum iam pontem Mulvium magno comitatu legati Allobrogum ingredi inciperent ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8: Admonitu Allo brogum. 10: Erat scrip turn ipsius manu Allobrogum senatui et populo ... 11: Le-guntur eadem i’atione ad senatum Allobro- lonbsp;gum i^opulumque litterae. 14: In bao Allobrogum sollicitatione versatus.' 22: Ho-mines Galli ex oivitate male pacata, quaenbsp;gens una restat, quae bellum populo Eo-mano facere posse et non nolle videatur. 4,4: Sollicitantur Allobroges. 5: Postremo hesterno die praemia legatis Allobrogumnbsp;Titoque Yolturcio dedistis amplissima. Pronbsp;Sidla 17: Allobroges, maximarum rerumnbsp;verissimi indices. 36: Ab Allobrogibus no- 20nbsp;minatum Sullam esse dicis. 37; Ad incitandosnbsp;animos Allobrogum. Ad Att, 1, 13, 2: Pa-cificatorem (= C. Calpumium Pisonem) Allobrogum. 2, 1, 3: Nona in contione, quonbsp;die Allobroges invoearunt. 25, 1: De illonbsp;tempore Allobrogum. De domo sua 134:nbsp;Ad me consulem cum Allobrogibus communis exitii indicia adferre. De prov. cons. 32; C. Pomptinus, fortissimus vir, ortum repente bellum Allobrogum atque bac scelerata con- sanbsp;iuratione excitatum proeliis fregit eosquenbsp;domuit, qui lacessierant, sed ea victorianbsp;contentus re publica metu liberata quievit.nbsp;Fasti triumph. OIL I p. 460 a. 634; Maximus procos. de Allobrogpbus] et rege Ai’-vernorum Betulto. a. 700: [C. Pomptinus .....f. . . n. pro. pr.] a. DCXCIX. Q. Fa- bius Q. Aemiliani f. Q. n. an. DC[XXXIII] [de Allobrogibus]. Cic. de divin. 1, 21; Etnbsp;clades patriae flamma ferroque parata voci- 4anbsp;bus Allobrogum patribus populoque patebat.nbsp;Brutus ad Cic. epist. 11, 11, 1: Biduo abnbsp;Allobrogibus et totius GaUiae legates ex-specto, quos confirmatos domum remittam.nbsp;Plancus ad Cic. epist. 10,11,2: Ipse in Allobrogibus eonstiti. 10, 15, 3: Itaque innbsp;Isara, flumine maximo, quod in finibus estnbsp;AUobrogum, ponte uno die facto exercitumnbsp;a. d. mi. idus Maias traduxi. Brutus adnbsp;Cic. epist. 11, 13, 14; Qiios ipsi adhuc sa- sonbsp;tis adroganter Allobroges equitatusquenbsp;omnis, qui eo praemissus erat a nobis,nbsp;sustinebant, nostroque adventu sustineri fa-cilius confidimus. Tarnen, siquo etiam casu 4 [Allo-brigt;g-ö») |
99
Allo-brog-es
|
Isaram se traiecerint, nequod detrinien-tum rei publicae inmngant, summa a nobis dabitur opera. Flanmfi ad Gic. epist. 10,nbsp;23, 7: CJularone, ex finibus Allobrogum.nbsp;Caeti. b. G. 1, 6, 2, 3: Inter baes Helvetio-rum et AUobrogum, qui nuper pacati erant,nbsp;Rhodanus fluit . . . Extremum oppidum Allobrogum est proximumque Helvetiorum finibus Genava. Ex eo oppido pons ad Hel-10 vetios pertinet. Allobrogibus sese vel per-suasuros, quod nondum bono animo in po-pulum Romanum viderentur, existimabant,nbsp;vel vi coacturos, ut per suos fines eos irenbsp;paterentur. 10,5: Inde in Allobrogum fines,nbsp;ab Allobrogibus in Segusiavos exercitumnbsp;ducit. 11, ö: Item Allobroges, qui transnbsp;Rhodanum vieos possessionesque habebant,nbsp;ex fuga se ad Caesarem recipiunt et demonstrant, sibi praeter agri solum nibil esse re-iu liqui. 14,3: Quod Aeduos, quod Ambarros,nbsp;quod Allobrogas vexassent. 6: Si Allobrogibus satisfaciant. 28, 3: Allobrogibus im-peravit. 4: Pinitimi Galliae provinciae Al-lobrogibusque essent. 44,9: BeUo Allobrogum proximo. 3, 1, 3: Qui a finibus Allobrogum et lacu Lemanno et flumine Rho-dano ad suiumas Alpis pertinent. 6, 16;nbsp;Legionem in Nantuatis, inde in Allobrogesnbsp;perduxit. 7, 64, 5: Bellumque inferri Allo-30 brogibus iubet. 7: (Jlandestinis nuntiis le-gationibusque Allobrogas (a, allobroges /3)nbsp;sollicitat, quorum mentes nondum ab supe-riore bello resedisse sperabat. 8: Horumnbsp;principibus pecunias, civitati autem imperium totius provinciae pollicetur. 65, 3;nbsp;Allobroges crebris ad Rhenum dispositisnbsp;praesidiis magna cum cura et düigentianbsp;suos fines tuentur. b. c. 3, 59, 1; Erantnbsp;apud Caesarem in equitum numero Allobro-40 ges -II- fratres, Roueillus et Egus, Adbucillinbsp;filii, qui principatum in civitatem multisnbsp;annis obtinuerat...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2: His domi amplis- simos magistratus mandaverat atque eos extra ordinem in senatum legendos curave-rat. 63, 5: Quae res nota erat Pompeio,nbsp;delata per Allobrogas perfugas. 7 9, 6; Allobroges, Rovici atque Eci familiares, quosnbsp;perfugisse ad Pompeium demonstraviinus...nbsp;84, 5: Unum Allobrogem ex duobus, quosnbsp;50 perfugisse ad Pompeium supra docuimus,nbsp;cum quibusdam interfecit. Sail. Cat 40,1:nbsp;Igitur P. Umbreno cuidam negotium dat,nbsp;uti legatos Allobrogum requirat eosque, sinbsp;possit, inpellat ad societatem belli, existu-[Allo-brög-osJ |
mans publice privatimque aere alieno ob-pressos, praeterea quod natura gens Gallica bellicosa esset, facile eos ad tale consiliumnbsp;adduci posse. 4. 41,1. 44,1.3: Allobroges.nbsp;45, 1; Cicero per legatos cuncta edoctusnbsp;L. Valerio Flacco et C. Pomptino praetori-bus imperat, ut in ponte Mulvio per insi-dias Allobrogum comitatus deprehendant. 49, nbsp;nbsp;nbsp;1: Per Allobroges. 4: Quae se ex Vol-turcio aut Allobrogibus audisse dicerent. lo 50, nbsp;nbsp;nbsp;1: Dum legatis Allobrogum et T. Vol- turcio, conprobato eomm indicio, pi'aemia decernuntur. 52, 36: Indicio T. Volturcinbsp;et legatoimm Allobrogum convicti confessi-que sint. llorat. epod. 16,6: Novisque rebus infidelis Allobrox. Dazu Porfyrion: Hoenbsp;ad tempus illud refertur, quo CatUüiae fa-ctio coniuravit et paene legati Allobrugumnbsp;illis consenserant. Schol, r: Allobrox pro-ditor coniurationis Catilinae. /S^raï). 4,1,11 20nbsp;p. IBhsq.: Kóivrog Od^iog Ma^ipog Aifii-Xiavbg ovi oXatg tqioI ^vqiaGtv eïxoGi (iv-QiuScig Kslramp;v xarexoilje, xal carpGe xQÓTCaiovnbsp;avróamp;i Xevxov Xlamp;ov xal veag êvo, zov fihvnbsp;’'AqEwg zbv 6’ ’HqaxXÈovg. dnb ós zov ”Iaa-Qog sig Ovlsvvav zpv zwv 'AXXo§qlyugt;v firjzQÓ-TtoXiv xsifiévijv s%i za ^ PoSavm Gzaósoi siGinbsp;ZQLaxÓGwi sïxoai. TtXpaiov ó insqxsizai z^gnbsp;Oviévvtjg zo Aovyóovvov, èq)’ oS Gv/ifiiGyov-Givnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;o zs’Aqaq xal 6 'Poóavóg' (Szd- wi ócoi d’ sïoiv In avzo ne^y psv nsql óiaxo-aiovg did zyg 'AXXo^qlyav, avdnXa ós fuxqm nXslovg. AXXó^qiysg ós pvqidai noXXaïg nqó-zsqov (isv sGzqdzsvov, vvv ós ysaqyovGi zdnbsp;nsóia xal zoig a'èXamp;vag zovg iv zaïg ’AXnsGi'nbsp;xal ot p'sv dXXoi xafirjóbv ^amp;Giv, oi d’ ini-cpavsGzazoi zrjv Oiisvvav syovzsg, xwprivnbsp;nqózsqov o^Gav, fiyzqónoXiv d’ opcag zovnbsp;samp;vovg Xsyopévyv, xazsGxsvdxaGi nóXiv' i'óqv-zaï d’ inl zw 'Poóapcö.... xazsXamp;d)v ós CPo- 40nbsp;óavbg) sig zd nsói'a zygnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;zfjg AXXo^qi- ymv xal 2IsyoGiavamp;v Gvji§dXXsi zw Aqaqi. . . 4, 3, 4 jp. 193: Td ós psza^i ’samp;vtj zov zs Aiyyqog xal zov Uyxodva nozapov za nsqavnbsp;zov 'Poóavov zs xal zov ’Aqaqog naqdxsizainbsp;nqbg uqxzov zolg zs ’AXXó^qi^i xal zoïg nsqlnbsp;zb Aovyóovvov. 4, 6, 4 p. 203: üaqazsi-vovGi ós oi Ovoxóvzioi piyqi AXXo^qiywv...nbsp;’AXXó§qiysg fisv ovv xed Abyvsg inb zoignbsp;Gzqaztjyoig zdzzovzai zoïg ccgiixvovfisvoig sig r,onbsp;TTjv Naq^wviziv, Ovoxóvzioi óé, xaamp;dnsq zovgnbsp;OiióXxag sqiafisv zovg nsql NsfiavGov, tcét-zovzai xad’’ aizovg. 16, 2, 46 p. 765: ’Evnbsp;ipvyïj óiszsXsi naqu zoig AXXó^qi^i 1 'aXdzaïg |
Allo-brog-es
|
oixrjffiv. lAv. 21, 31, 5—6: Incolunt prope Allobroges, geus iam inde nulla Oal-lica gente opibus aut fama inferior. Tuinnbsp;diseors erat. Regni eertamine ambigebantnbsp;fratres; inaior et qui prius imperitabat,nbsp;Brancus nomine . . . lAv. epit. 61: Cn. Do-mitius proconsul adversus Allobrogas adnbsp;oppidum Vindalium feliciter pugnavit; qui-bus belli inferendi causa fuit, quod Teuto-10 malium Saluviorum regem fugientem rece-pissent et omni ope iuvissent, quodque Ae-duorum agros, socioruni populi Romani,nbsp;vastassent... Q. Pabius Maximus consul,nbsp;Pauli nepos, adversus Allobrogas et Bitui-tum Arvernorum regem feliciter pugnavit...nbsp;Allobroges in deditionem accepti. 65: L.nbsp;Cassius consul a Tigurinis Gallis, pago Hel-vetiorum, qui a civitate seeesserant, in fini-bus AUobrogum (Mommsen Nitiobrigum)nbsp;20 cum exercitu caesus est. 103: C. Pompti-nus praetor Allobrogas, qui rebellaverant,nbsp;ad Solonem domuit. Val Max. 9,6,3: Ira-tus namque (Cn. Domitius) Bituito regi Ar-vemorum, quoniam suam et AUobrogumnbsp;gentem se etiam turn in provincia morantenbsp;ad Q. Pabii successoris sui dexteram confu-gere bortatus esset, per conloquii simulatio-nem arcessitum hospitioque exceptum vinxitnbsp;ac Romam nave deportandum curavit. Veilnbsp;30 2, 10, 2: Eo tractu temporum et Domitiinbsp;ex Arvernis et Pabii ex Allobrogibus victoria fuit nobilis. Mela 2,5,75: Vienna Al-lobrogum. Sefi. benef. 5, 16, 1: Ingratusnbsp;Catilina: param est illi capere patriam, nisinbsp;verterit, nisi AUobrogum in illam cobortesnbsp;inmiserit et trans Alpes accitus bostis vetera et ingenita odia satiaverit ac diu debi-tas inferias GaUicis bustis duces Romaninbsp;persolverint. Colum. r. r. 12, 23: Pix cor-40 ticata appellatur, qua utuntur ad conditu-ras Allobroges. Plin. n. h. 3, 34: Allobro-gum (regio). 36: Vienna AUobrogum. 7,nbsp;166: Q. Pabius Maximus consul apud flu-men Isaram proelio commisso adversus Al-lobrogum Arvernoramque gentes a. d. VI.nbsp;id. Augustas, CXXX perduellium caesis,nbsp;febri quartana liberatus est in acie. 18,85:nbsp;Siliginem proprie dixerim tritici delicias can-dore, virtute, pondere. Conveniens umidisnbsp;f.o traetibus, quales Italiae sunt et Galliae Co-inatae, sed trans Alpis in AUobrogum tantum Remorumque agro pertinax. Tac. h. 1,nbsp;66: Lento deinde agmine per fines Allobro-gum ac Vooontiorum ductus exercitus. ƒ«- |
ven. 7,214: Rufum, quem totiens Ciceronem Allöbröga dixit. (Dazu schol.: Rufum, quinbsp;Gallus fuit et valde disertus.) Ars anmi.nbsp;Bern. An. Hdv. p. 199, 22: Hie Allobroxnbsp;Allobrogis, quod nomen ursum (lis rufum)nbsp;significat. Flut. Cic. 18: IlQmxopêvav Shnbsp;Tovvav etv/^ov èniër\povvt£g 'AXko^Qlyav dvonbsp;nQsa^eig, êamp;vovg ^dltata öij róts TtovrjQccnbsp;TfQUTzovTog Kal ^a^vvofiévov rtjv ^ysfioviav. . . . td ygcxp/uxTa (SvvsQyovvxcov ddrikcag twv lo ’AXlo^Qiyav. Flor. 1,36 (3,2): Allobrogesnbsp;deinde et Arverni, 'cum adversus similesnbsp;Haeduoram querellae opem et auxilium nostrum flagitarent. 2, 12 (4, l): Nee civilinbsp;conspiratione contentus- (Catilina) legatesnbsp;AUobrogum, qui turn forte aderant, in armanbsp;sollicitat. Smt. Nero 2: (Cn. llomitius) innbsp;consulatu Allobrogibus Arvernisque supera-tis, elephanto per provinciam vectus est,nbsp;turba militum quasi inter sollemuia triumpbi 20nbsp;prosequente. Ptol. 2,10,7 : Elt dn dvuxolamp;vnbsp;xov ’Podavov dQKXXKaxarot fi'ev AXXó^Qiysgnbsp;ino MsêovXlovg, év nóXig Ovkvva. Appian.nbsp;Celt. 1, 12: quot;Ort of Zalvmv (dvvdöiai), xovnbsp;i'amp;povg Tjxxrjamp;ivxog inb 'Pco^aloov, ig ’Alló-jS^iyag Kaxsqgt;vyov, xal aixovg i^aixovvxsg ofnbsp;'Pcofiaïoi oxQKXsvovOiv ènï xovg AXXó^Qiyagnbsp;ovK exdidóvxag, rjyovpépov oqiwv Pvalov Ao~nbsp;fisxlov- a naqoSsvovxi (xi/v) xwv NaXvcovnbsp;êvxvy%dvsi nqsa^Bvxrig Bixoïxov xamp;v 'AXXo^qI- 30nbsp;ymv . . . Bixotxov, six'' 'AXXó^Qiyag. b. c. 2,4:nbsp;’AXXo^Qiycov ói nQia^eig, aixiépBvoi xohgnbsp;TjyovjiBvovg abxcöv, *** ig xfjv AbvxXov gvv-(opoGiav inriyamp;tjGav iamp;s dvaaxriGovxBg inVPoa-jxaiovg xijv PaXuxiav . . . ot S' 'AXXó§qi.yBgnbsp;ivSoMGavxBg ixoivmGavxo lt;Pa|3fw Ndyya, 'dgnbsp;riv xamp;v ’AXXo§Qfywv TXQoGxdxrjg, wanBQ énd-Gaig nóXsGtv bGxi xig iv 'Pcapy ngoGxdxtjg.nbsp;naga ês xov Edyya /laamp;av 6 Kikbqcov gvv-Élajlïv roiig ’AXXó^gtydg xb xal OvovXxovg- 40nbsp;jtiov. Ampel. 21,b: Catilina cum in caedemnbsp;senatus, incendium urbis, dueptionem aerariinbsp;coniurasset et in id facinus Allobrogas sol-licitasset, ab Cicerone in senatu accusatus,nbsp;ab Antonio in Apulia debellatus est. Dionbsp;37, 34,1: Mbxu ’AXXo^glyoov, oi)g xaxd ngs-G^Biav nagóvxag dvintiGB Gvp(pgovfiGai xbnbsp;aixa. 47, 1: Tav 8b ’AXXo^glyav xrjv Pa-Xaxiav xijv nsgï Ndg^ava nogamp;ovvxav Pdïognbsp;Hopnxïvog h ’dgyav avxtjg xohg pBv inoGxga- 50nbsp;xriyovg btxI roiig noXBfi/ovg ins/xiliBv. . . 48,1:nbsp;Aovxtog 8b d-q Mdgeog xal NBgovtog FdX^agnbsp;tóv XB 'Poóavbv inBgaiaamp;rjGav xal xd xamp;vnbsp;AXXo^glyuv XvfxrjvdfXBVoc riXog ngbg NoXca- 4* nbsp;nbsp;nbsp;fAIto-ltróg-ea] |
Allo-bröff-es
|
vtov Ttóltu TjlOov. 38, 32, 1; Jia tamp;v 'Al-Xo§qiy(ov snoqevovro. 43, 3: MeraTtsfiTfetat Tig zbv avamp;vnatov tamp;v 'Pcojiaimv ’AXló^qi'^ oivnbsp;(Ariovistus). 39, 5, 2: OiaqayQovg nuqa zinbsp;zy Asfidva Ufivy Ê nqbg zotg AXX6§qi^inbsp;fzéyqi zamp;v’'AItzecov oiKovvzag. 40,39,1: Ka-zcKpqovTjSag b Ovsqxiyyezóqz'^ zov Kazdaqognbsp;ig év ETZzccLKSi, In ’AlXó^qiyag iozqdzsvGe.nbsp;43,30,3; ’Eneiöy zivsg zmv ’AXXo^qiycov, otignbsp;10 ot ó ’ló^ag ix zov nqbg zbv Kovqzcava noXé-fiov ^(oyqySag êdsóéxsi, ybzofióXrjGav. 46,nbsp;50: Tobg êx Ovtévvyg zyg Ncxq^covyGiGg vnbnbsp;zamp;v ’AXXo^qiyav nozh ixneGÓvzag. Schol. lu-venal. 8, 239: Propter Mulvium (pontem),nbsp;ubi Catilinae coniurati et Allobroges depre-bensi snnt. Auson. ord. urh. noh. 110 sq.:nbsp;Insinuant qua se Grais Allobroges (allobro-gis F) oris excluduntque Italos Alpina ca-cumina fines. Amm. 15, 12, 5; Hae regio-20 nes, praecipue quae confines Italicis, paula-tim levi sudore sub imperium venere Eo-manum primo temptatae per Pulvium, deindenbsp;proeliis parvis quassatae per Sextium, adnbsp;ultimum per Fabium Maximum domitae.nbsp;Cui negotii plenus effeetus asperiore Allo-brogum gente devieta hoe indidit cognomen-tum. Oros. 5,13,2 {aus Liv. 61): Gnaeusnbsp;quoque Domitius proconsule Allobrogas Gal-loij iuxta oppidum Vindalium gravissimonbsp;80 beilo vicit, maxime cum elephantorum novanbsp;forma equi hostium hostesque conterriti dif-fugissent; XX milia ibi Allobrogum caesanbsp;referuntur, III milia capta sunt. Honor. 1‘Snbsp;p. 32 R.: Allobroges (alobroges F). Rav. 4,nbsp;26 p. 236,9; Item iuxta praefatam Galliamnbsp;Belgicam Alobriges ponitur patria quae di-citur Burgundia, quam Burgundiam secun-dam esse legimus Galliam. Fortwn. carm.nbsp;2, 15, 1. 2: Si Hilarium quaeris qui sit co-40 gnoscere, lector, Allobroges referunt Picta-vïos {lis Pictaviis oder mit Leo Pictavius).nbsp;3,7,18: Fulgor apostolicus visitat AllobrS-gas. Append, carm. 6, 6 p. 280 Leo: Hicnbsp;tegat Allobrogas, dirigat illa Getas. Crloss.:nbsp;Allobrus (Adlobrus, Adrobrus) Gallus denbsp;Gallia (gallius cod. Raris^ 7Gi3 fol. 6'’, 2);nbsp;CGIL 4 p. 10, 26. 14, 36. p. 483, 49 und-cod. Sangall. 238 ^.13: Tllobroges Galli. —nbsp;Allobrox G. (La Bdtie-Mont-Saléon, dép.nbsp;r,o des Hcmtes-Alpes) GIL XII 1531: Pompeianbsp;Lucilla Allobrog(i) v(otum) s(olvit) l(ibens)nbsp;m(erito). M. cogn. (Nimes) GIL XII 3109:nbsp;L. Annius Allobrox. — Allolgt;rogilt;*-IiillSnbsp;(e/'.C'antabrinus, Graecinus) M. cogn. im Fa- [AUo-brog-esJ |
'hischen geschlechte. (Rom, Icaiserseit) GIL VI 1407; Q. Pabio Allobrogiclno///Maximo. Innbsp;folge dessen dem conszd a. 633 der heinamenbsp;Allobrog-ïcu-s heigelegt. Val. Max. 3, 5, 2: Age Q. Pabi Maximi Allobrogilt;(ci)gt; et civis et imperatoris clarissimi filius Q. Pa-bius Maximus quam perditam luxuria vitamnbsp;egit! 6,9,4; Q. Pabio Maximo, qui Gallicanbsp;victoria cognomen Allobrogilt;^ci^ sibimet acnbsp;posteris peperit. Veil. 2,10,2: Pabio Pauli lonbsp;nepoti ex victoria cognomen Allobrogico in-ditum. Glaudius 2, 25 a. 48 p. Glir. All-mer 2 p. 109 = Aïlmer et Dissard 1 w. 12:nbsp;Inter imagines maioram suorum Allobrogicinbsp;nomen legere. Sen. benef. 4, 30, 2: Quidnbsp;nuper Pabium Persieum, cuius osculumnbsp;etiam inpudici devitabant, sacerdotem nonnbsp;in uno collegio fecit nisi Ven-ucosi et Allobrogici et illi trecenti, qui hostium incur-sioni pro republica unam domum obiecerant? 20nbsp;Plin. n. h. 33, 141: Prater eius (Africani)nbsp;Allobrogicus primus omnium pondo millenbsp;habuit. luvenal. 8,13 sq.: Cur AllöbrSgïcisnbsp;et magna gaudeat ara natus in Herculeonbsp;Fabius lare? Fseudo-Ascon. in act. I in G.nbsp;Verrem 19: Fornix Fabianus arcus est iuxtanbsp;regiam in sacra via Pabio censore constru-ctus, qui de victis Allobrogibus lt;(Allobrogi-cus^ nominatus est. — Gds. nied. 4, 12;nbsp;Potui quidem aptissimum est vinum frigi- 3»nbsp;dum, vel certe bene calidum, meracum, po-tissimum Eaeticum vel Allobrogicum. Go-hmielt. r. r. 3, 2, 16: Nee minus Allobi'ogi-cae (uvae), quarum vini iocunditas cum re-gione mutatur. Plin. n. h. 14,26: Quod etnbsp;in Eaetica Allobrogicaque (vite), quam supra picatam appellavimus, evenit, domi no-bilibus nee agnoscendis alibi. Pecundaenbsp;tarnen bonitatis vice copiam praestant, eu-genia ferventibus locis, Eaetica temperatis, 10nbsp;Allobrogica frigidis, gelu maturescens etnbsp;colore nigra {cf. 14,57: Viennenses soli pi-cata sua, quorum genera diximus, plurisnbsp;permutare, sed inter sese amore patrio, cre-duntur. Idque vinum trigidius reliquis ex-istimatur in frigido potu). Plut. qu. syrnpos. 5, 3, 1: ’Ex ds zyg nsql BUvvciv FaXaziag b niaskyg olvog xazaxogi^szai, Siaqicqóvzmgnbsp;zijxwgsvog inb ’Pagalcov' oi yaq góvov sveo-Siav ziva za zoiavza nqoGÖtómGiv, dAlè: xai 50nbsp;zbv olvov ebgovy naqiGzyGt zaytag ègaiqcovnbsp;zy amp;£qfiózyzi zov otvov zb vsaqbv xal vda-zmbeg. Martial. 13, 107 sq.: Haec de viti-fera venisse picata Vienna ne dubites, misit |
All-odiu-s
Al-o
lOfi
|
Romulus ipse mihi. — AUobrogiscJte 31.: Brancus, Catugnatos, Egus, Raucus Rou-cillus. All-0(liu-s Jf. Vitn Ilamertini 1 ASS SO. apr. II 759 F: Et postea fuit abbasnbsp;ipsius ecclesiae post s. Allodium. Vita 3Ia-riani 1 ih. p. 760 A: Tempore beatissiminbsp;Allodii pontilicis. All-Ollt-in-S M. (Zahlharh) CIR 1249: 10 [Sa]turnini Allont . . . -allo-S ir. all, iw *vatn-allo-s, ir. fannall; *ab-allo-s, Cab-allo-s, CalomallusV, *cam-allos, Uxxo . . allus, mlat. vass-allus. Allo-triges cf. Duro-triges. V. in Hispa-nien. Strab. 3, 3, 7 p. 165: ’ÖKvm ós rot? ovógaai Ttlsova^eiv (pevyoiv rb atjêig rfjg yga-q)fig, ei (iri xivi TtQog rjêoi’rig èartv cmoveivnbsp;HXevTuvqovg xal BccQÖvrjtcig v,ai Aïlóxqiyagnbsp;xai iiXXa %ei^(o aai aGtjfióxsga xovxoav ovogava. 20 Allov-eia E’. Vita Ilagnobodi ASS 1C. oct. VII p. 948 C: Mulier . . . quae Al-loveia vocata. Alluc-lu-s, Allu(i(u)ius 3£. Liv. 26,50, 2 (c. a. 210 a.Chr.): Soipio (captivam) internbsp;cetera aceepitdesponsam eam principi Celtibe-rorum; adulescenti Alluoio nomen erat. . .nbsp;12: Vocatoque ad se Allucio. Frontin. straf.nbsp;2,11,5: Scipio Africanus in Hispania, cumnbsp;inter captivas eximiae formae virgo nubilis adnbsp;30 eum perducta esset omuiumque oculos in senbsp;converteret, sumuio custodia babitam sponsonbsp;nomine Alioio reddidit. Dio fr. 56, 47:nbsp;UctQamp;évov èv xoïg ai'/^galcóxocg inKpavïj xal-ket Xcc^mv vTtanxevamp;r] (i'ev iiXXmg eGssamp;ainbsp;avxfig èv êgaxi, g,aamp;a)v dé, dxi ^AXXovxla xivïnbsp;xamp;v èv xéXet KeXxi^ij^av èvrjyyvijxai, gerenég-xpccxó xe avxbv ccêxenayyeXxog aai rijv natdanbsp;civxa nageSoiXE gsxci tav Xvtgtav. (Arroyonbsp;dd Puerco) CIL II 737: Amo(e)na Alluqinbsp;10 f(ilia). (Paimogo) 961: Glaucus Aluquiinbsp;f(ilius). (Valenga do Alinho) 2465: Disnbsp;manibus Alluquio Andergi f(ilio) Aeturaenbsp;Arqui f(ilio) Macro Alluqui f(ilio) Cluti-moni Alluqui f(ilio). Phleg. Trail, macr. 1:nbsp;’AXovxiog ’AntXwvxag, ccnb AovGixuviag nó-Dtaj TvxegavirjGlag. 29, 1: Aoxxovgwg,nbsp;AXovxxlov vtóg, nóXeojg Ai^ovQO^iGvyyrjGÏag. Allucones s. Calucones. -allum in O. Coriallum, Pentallum. 60 Alluqius, Alluquius s. Allucius. Alllir-iu-s AL (Sainte-Colombe) CIL XII 5682, 138: A. Alluri o(ffioina). (lygon)nbsp;Bamp;issieu p. 436, 5: A(ntonii) Allur(ii) o(f-ticina). |
Allus (noch Stolces ^stem\ cf. ir. all aus *allos, *(p)alsos). M. cogn. (Badajoz) GIL IInbsp;1020: lulius Allus. All-usa 31. (Bordeaux) JuUian n. 383: lulius Allusa f(eoit). 384: lul(ius) Allus(a)nbsp;f(ecit) nian(u). 385: Allusae manu. 386:nbsp;Sabin(us) et Allusa. 387: [A]llu[sa]. 388:-Allus[aJ. 389: Allusae man[ul. (Poitiers)nbsp;Richard 21: Allus ''. Alluus M. (Mailaml) CIL V 5941: L. lo Alluo Victori. Alma fl. Ugurisch. IA 500,6: Ab Alma fiumine. *Almaclii-aca-m O. von Almachius, j. Almaggago, Trentino. Alilialiao {wegen h vgl. Stolces c^. nobetb, bret. mahilon) matres. (Le Plan d’Au(l)psnbsp;\aus de Almis, Almes], arrond. de Brignol-les, canton de Saint-3Iaximin, dép. du Var)nbsp;CIL XII 330: Matribufs] Almahabu[s| Sex. 20nbsp;Vin[djiu[s] Sabinus v. s. Lm. Almaniscae O. j. Almenèches, Ome. Almanticenses. (Saint-Pons) GIL V 7869, add. p. 1092: Hereuli lapidarl(i) Almanticenses p. (Arles) XII 732: Lapidarinbsp;Almanticenses. Alna 0. j. Annoeux oder Aulncry. Me-row. mz. BEGh. 6® s. 3, 107. Combrouse n. n pl. 2, 16: ALNA VIC(o). Vita Lom-delini 5 ASS 15. iun. 11 p. 1086 A: In 30nbsp;locum, qui Alna dictus est. — Alueiisis.nbsp;Vita Lomdélini 5 p.lQ68B: Alnense mona-sterium. — Allieus. Vita Landeüni 7 p.nbsp;1065 F: Monasterium in pago Sambreonbsp;nomine Alneo. Alnao o. in der Loiregegend. Pard. dipl. n. 442 t. 2 p. 244, a. C97. Aloia Tico, j. Alluyes, canton Bormeval, arrond. Chdteaudum, Eure-et-Loir. Merow.nbsp;Mens.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Aloiosa F., christl. (Setuval) CIL II 4976, 39 = IHCh 204: Aloiosae vivas in. Alo(n) O. in Brittanien. IA 481, 3 = Gallunio (galluuio A). Rav. 5, 31 p. 430,nbsp;11? s. Alionis. -alo(n) in M. Auoalo(n). Alona O. j. Allormes, Eure-et-Loir. Alerow. mz. Combrouse pl. 2, 17: ALONAnbsp;QM? Al-onae s. Alounae. nbsp;nbsp;nbsp;50 Aloni-SCU-S von Al(l)8nius, 0.). Aïlone, Sarthe. Alonis s. Alconis. Al-onna O. j. Allormes, Alaine-et-Loire. [All-odiu-s — Al-onna] |
Alontigicapli — Alsinsis
|
Aloiltigicaeli F. m Hispunia Baetica. Plm. n. h. 3, 12 (olontigicaeli A). Alonum 0. j. Allamps, Meurthe. Alorcus nach ErnauU zu w. alarch schwan, M. Liv. 21, 12, 4: Alorcum Hi-spanum ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6: Alorcus ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8: Alorco. -alos (mit l-suffix gébïldet) in lepontisckcn famiUennamen, M. Pivotialos (gen. -ui), Te-kialos; gall. M. Mag-alos, adi. *sam-aios. 10 -alo-S 'brct. -el, w. -awl, -ol, in *ép-alo-s fallen, dcriv. von epo-s, w. ebeul; *vetn-alos,nbsp;tv. gwenn-awl, hret. gwenn-el. Banébennbsp;-allos. Alosta O. j. Alost, Ost-Flandern, Belgien. Alostigi F. in Hispania Baetica. Plin. n. h. 3, 12 (var. alastigi). Al -ounae G. (CMeming hei Salzburg, a. 237 p. Chr.) CIL III 5572: Bedaio Aug(usto)nbsp;sacr(um) et Aloun(is) Ar. Setonius Maxi-w mianus et Pir(inius) Pirmianus nvir(i).nbsp;(CMeming, a. 225): Bedaio Aug(usto) sa-cr(uia) Alon(is). (Seeon bei Salzburg, a,nbsp;219) 5581: Bedaio Aug(usto) et Alounisnbsp;sacr(um). Münchenersitzwngsber. 1883,213:nbsp;Saero Alauuarum Aug(usti) no[stri]. Cf.nbsp;Alanni, Mercurius Alaunus, deus Alus. *Al0Y-in-S M. in O. Aloiacum (in pogo Bituricensi) aus *Aloviacuin. Alpes (i-stamm), das hochgcbirge Mittel-30 Ettropas, seit 218 a. Chr. durch die Bömcr in umlauf gekotmuener Ugurischer name; dochnbsp;schon bei Herodot 4,49 ftieftt der Alpis ober-halb Umbriens: ’Ek lt;ïè y.at'UTtEQÖ'E %mQrignbsp;’Ofi/SptJCMY KéQTtig notagog xai aXXog quot;AXnignbsp;ttQognbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ëvsjxov xol O'StOt pÉovTEj inól- ÓOV01 ig avróv. Polybios nennt sie zuerst als gebirge. Lycophr. Alex. 1361: EaXnuov )3e-§waav oxamp;t]QÖgt;v Ttuyatv. Posidon. ap. Athenae.nbsp;6,23nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;233 d. e: Td te ttaXm gsv ’Pinaïa xa- 10 Xovfisva OQTj, £Ïamp;’ ^6X£Q0v’'OX§ict TfQoaayoQev-amp;Bvra, VVV 8s quot;AXma (iOri ös rpg PaXau'agJ. cf. Schol, ad Apoll. Bhod. 2,675: 'TntQ^oQiovgnbsp;prj elvai uXéojg (prjOlv'U^oSorog —,IIoGsiSm-viog êè Aval cppai voiig 'TniQ^ogiovg, xaxoi-XHV Si Ttsgl rag quot;AXneig r^g ’ItaXiag. Strab.nbsp;4, 6, 1 p. 202: Td yaQ ’’AXnua xaXBÜSamp;ainbsp;tiqÓisqov quot;AX^ia, xaamp;dnsQ xaï’AXneivaj cf.nbsp;Steph. Btjz.: ’AXniig xal ’AXneia OQt], xainbsp;’AX^ia, Sixy yaQ p ygapfj, xal Scd tov tt, xaïnbsp;.^0 Sta TOV |3. Festus epit.p.AM.: Album, quodnbsp;nos dicimus, a Giraeco, quod est dXcpóv, estnbsp;appellatum. Sabini tarnen alpum dixerunt.nbsp;Unde credi potest nomen Alpium a candorenbsp;nivium vocitatum. CGIL 4 p. 307, 47: [Alontigicaeli Alsingis] |
Alpes nives; p. 368,53: Nives Alpes. Etym. 31.: ’AXtteia^ oQog Tijg KeXxixpg. Sta xo nXij-amp;og xrjg Xsvxiig xióvog aXnia ixX'ijamp;p xd ’ÓQfj’nbsp;ri nagd xo aXxov, 8 èaxiv 'irgrjXóv, ’AXxig xi-xXrjG^ai. Servius in Vergil, georg. 3, 474:nbsp;Gallorum lingua alti montes Alpes vo-eantur. Aen. 4, 442: Alpini Boreae] Plantes de Alpibus, quae Gallorum lingua altinbsp;montes vocantur. (Baraus Isid. or. 14, 8, 18: Nam Gallorum lingua Alpes montes lo alti vocantur.) 10,13: Sane omnes al-titudines montium licet a Gallis Alpes vo-centur, proprie tarnen iuga montium Galli-corum sunt. Gomm. Lucani 1, 183: Alpesnbsp;autem lingua Gallorum alti montes dicun-tur.— Procop. b. Goüh. 1,12 vamp;n Spanten:nbsp;’Axgtg ig ’AXnsig xdg iv ogei xm TlvgrivaCanbsp;oitGag' ’AXnsig Si xaXeiv xtjv iv ötEvo^wptanbsp;SioSov ot ToïUTt) avamp;qmnoi. vevofilxaGi. *Alpi-acii-in -(von 31. Alpius) O. j. Al- 20 pago. *Alpini-acu-in (;von 31. Alpinius) O. j. Alpnacht. Alp-o(n) 3t. (Bergamo) CIL V 5130: . . . antio Sex. f. Vot. Aiponi. (Zülpich) CIll 541 = Hettner 53: L. Marcius Alponis f.nbsp;Verecundus. Alp-o(n) fl. Priscianea p. CLXXXIII 19 An. Helv. ed. Hagen: Omnia nomina fluvio-rum maseulina sunt, ut Panna Alpo.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Alsa fl. und hafen bei Aquileja, j. Ausa. Plin. n. h. 3,126. — Hierongm. chron. a.Abr.nbsp;2356: luxta Aquileiam Alsae occiditur. Alsatis villa, j. 3Ionipezat, canton Saint-3Iamert. Alsegaudia vico, j. Allenjoie, depart, du Boubs. 3lerow. triens. BS AF 1865 p. 70:nbsp;ALSEGA^EIA vico, Alsgaudia vico. —nbsp;Alsegaugensis pagus. Pard. dipl. n. 544,nbsp;a. 728: In pago Alsegaugensi. Vgl. Long- 40nbsp;non, Atlas p. 135. Als-ena, Als-ina fl. Bipl. p. 22, 12 Petiz, c. a. OM: In üuviolo nuncupante Al-sina (var. Alisna). p. 29, a.667: Per illamnbsp;Alsenam . . . Per ipsam Alsenam, usque ubinbsp;in Glanem ingreditur. Alsgaudia s. Alsegaudia. Alsgoia centena, j. Saint-Victor-d’An-joux, gemeimde 3Ionsols, Bhóne. Alsi-acil-S vom röm. gentile Alsius, Al- 50 sia, O. j. Saint-Germam-Laval, Seine-et-FLarne. Als-ina fl., s. Alsena. Alsinsis pagus s. Alesia. |
Alsiodoruni
Alverui
Alvi-aco — Amarne
Alvi-aco 0. Meroio. me. ALVIACO, s. Albiaco vico.
Alv-inca 0. (Rom, a. Iö4 p. CJir.) CIL VI 3281a: Aelius L, f. Publ. Adiutor Al-vinca.
Alviui-acu-S vicaria, j. Alvigmc, Lot, ’AXovictiv s. Albion.
Alv-isill-S 31. nmnen. (Aquileja) Rais 1077, 25: C. Alvisi. 1077, 26: T. Alvisi.nbsp;10 Alv-itiu-s 31. (Merida) CIL 11 563: M.nbsp;Alvitius T. fi. lunius H[e]rmias,
Alv-ona 0. m lAburnia, Rlin, n. h, 3,140.
Am----M. (Igtitza) CIL III 6178, 7,
12: Severas Am....
-aina- s. -amo'.
Amabianensis s. Ambiam.
Amaci V. in Hispama Tarraconensis. Ptol. 2,6,35; ’AgaKav 'Aaxovqma Avyovota.nbsp;s. Amocensis.
20 ?amactum, gepragtes geld. Cart. Henon. 48 p. 206, 19 Z: Argento vel amacto. 2nbsp;p. 186, 12. 43 p. 204, 331?.' Tam in argentum quam in araaetum. 3 p. 186, 23. 4nbsp;p. 187, 5: Argento vel amacto.
Amadis. B3I 22 p. 562. cf. (Paris) u. (Chdtelet) Sch. 246.
AmadusaJ’. cofirw. (3Iagyar-Egregi)) CIL III 840: Ulpia Amadusa coniunx.
Amainius M. (Sasamon, a, 239 p. Chr.) 30 EE 2 p. 244 n. 322: lul(ius) Eufemusnbsp;Amainius.
’Amalchiuni, Plm. n, h. 4, 94: Septen-trionalis Oceanus, Amalchium (amalcium A amalchium E) eum Hecataeus appellat anbsp;Parapaniso amne, qua Scytbiam adluit,nbsp;quod nomen eius gentis lingua significatnbsp;congelatum. Philemon Morimarusam a Cim-bris vocari, hoc est mortuum mare, indenbsp;usque ad promunturium Rusbeas, ultranbsp;40 deinde Cronium. Laraus Solin. 19, 2.nbsp;Amalgadius s. *Samalo-gatos.nbsp;Anialicio(n) 0. j. ArmeiUon, Pard.dipl.nbsp;n. 559, a. 739: Amalicione.
Aiiiallo-brioa 0. inSpanien, lA 435,1. (Var. Amalobrica.)
?AMANDI. Rrome-me. (Pommicrs, dép. deVAisne) RN 3®s., 1.4 (1886)p. 199w.46.
Amaiidio(n). (Dachsberg) CIR 1875: G. Vitali Amandionis.
50 Amani-acu-m 0. j. 3Ienca, Pas-de-Ca-lais, arrond. dc Montreuil, cant, de Fruges. Amans-io(n) ft, j. la Mosson.
Am-antia F. rogn. (Seisech) CIL III 3982 (interpoliert).
tAlvi-aco — Amarne]
' *AlU-ailtia ft. J. Amance, linker nbfl, der Aube (Seine); und, fl. Aumancc, dép. del’Allier.
Aniantiiil V. zwischen Suu und Brau nuch Rufus c. 1: Amantinis inter Savum etnbsp;i Dravum prostratis; aber Ptol. 2, 15, 2 imnbsp;. nordUclien teil von Pannonia inferior, wnge-far bei Stuhlweipenburg: Kaxtyovoi ós xav-i xqv xr/v ETtaQ%iav iu (isv Totj óvögtxoïg ps-; QSGxv ’Apctvrivol ctQxxixmxsQOi. Cf. Plm. 3,
J 148: Amantini (amanti AJïP’ ammanti BR)\. lo Bacuntius in Saum Sirmio oppido influit,nbsp;ubi civitas Sinniensium et Amantinorum.nbsp;Vgl. 0. Annamantia, Anamatia, Adnamantianbsp;(buna Foldivar). (Putinczc) (77X 1113224:
. . . cemaes Liccav[i] f. Amantinus.....
Liccaus pater Loriqvs et Licalos. — Amantinus auch im 0. Amantiniacus Cari. Savin, n. 602, saec. 11.
*Amailt-is(s)!l in fl. Ama,tisss,,j.rAmasse, Touraine,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Amantiiis 31. Plut. Caes.bO-. Apavxiov. 51: 'Apavxiov. (Salona) CIL III 2296:nbsp;Amantius signu Simplici. Purd. dipt. a. 533nbsp;w. 118.119: Amantium. Greg. Tur.vit.pair.
4,1: Beati Amanti antestitis (Rutenae ecle-siae). Ygl. Ad-amantius. In Amanzi-acus j. Amanzé, Saonc-et-Loire.
iim-anto- participiaistamm, daneben ein-facher stamm amo-.
*Amaiitogiluni ft. in Amantiola, j. so I’Amesule, la 3Iesule oder I’Amamieullc, zu-fluft der 3Ieurthe bei Lay-St. Christophe un-terlialb Nancy; und in 0. Slaneieulles, amnbsp;3Iancebadi oberlialb Briey.
Ainannm portus in Ilispania Turraco-nensis. Plin. n. h. 4, 110
Allianus 31. cogn. (Rom) CIL VI 268, a. 57 p. Chr.: Q. Nonius Amanus., ('ReWew-hofen bei Jülicli) CIR 617: ' M. lul(ius)nbsp;Amanus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-lo
Amaraildus M. Greg. Tur. glor. mart.
1, 56: De Amarando martyre. . . . Amaran-dus autem martyr apud Albigensim urbem.
Aiiiaraiiiis 31. (Locosano) GIL IX 1074: Heraiscus Eggiae (gens Aeclanensis) Nerul-lae ser. lovi Amarano aram posuit. RA n.nbsp;s. 28 (1874) p. 79. (Normandie) Nc/i. 260.
Amarcolitan M. (Monthelon) RA n. s.
30 (1875) yi. 264: Deo Apollini Granno Amarcolitan Veranus Tilande v. s. 1. m. .wnbsp;Amaretus If. Pard. dipt. n. 180, a. 573:nbsp;Amareto cum uxore sua Savina.
Amarne 0. j. Amas, gemeinde Ocquiers in Belgien.
-ocr page 71-Amasia
amb-nct-os
|
Amasia, J'oMii Galatid,0. (Zwisch. MüM-bach u. Reussniarkt) CIL UI 971: Dom(o) 7\jnas(ia). (Ramleh, l.jh., vUldcht cmgusüsch)nbsp;CIL UI 6607: Amasia. Alliasias fl., die Ihns. Strab. 7,1,3 p. 291: ’Eni ravTct öh tm 'Agaaia (piqovxainbsp;Blaovgyig xe xai Aovnlag Ttoxagóg. Mcla 3,nbsp;3, 30: Amissis. RUn. n. h. 4,100: Amnesnbsp;clari in Oceanum deflmint Gutbalus,Visculusnbsp;10 sive Vistla, Albis, Visurgis, Amisis {var.nbsp;Amissis), Ehenus, Mosa. Tac. a. 1,60: Adnbsp;tiumen Amisiam. 63: Ad Amisiam. 2, 8:nbsp;Lacus inde et Oceanuim usque ad Amisiamnbsp;flumen secunda navigatione pervebitur. Classis Amisiae lt;^ore)gt; reliota laevo amne, erra-tumque in eo, quod non subvexit. 23; Plu-res Caesar classi inpositas per flumen Amisiam Oceano invexit. Mar clan. Heracl.pcripl.nbsp;maris ext. 2, 32: Apaaiov noxapov (drei-20 mal). Ptól. 2,11,1: Apadiov TCoxapov ix^oXai.nbsp;7: Ot (pQiaiox psxQx xov Apiolov TCoxapov.nbsp;Stadi: Ptól. 2,11,13 Apiela. 8, 6, 3: Tamp;vnbsp;de sv xfi reQpavia Siaoiipwv TtóXeav rj psvnbsp;ApaSeia xrjv ueyCaxtjv TjpéQav e%ei. Stepli.nbsp;Byz.: ’Apiaa (var. quot;Apisea) nóXig PeQpavlag.nbsp;MaQXiavbg èv xoïg ajxb 'Paptjg ènl xccg êia-aijfiovg nóXeig. xo èamp;vixbv 'ApiGatog. Rav. 4,nbsp;17 p. 212,18.19: Lamizon Ipada (Müllen-hoff DA 2, 215* list Amisa Visara).nbsp;ao Aiiiasoilius Af. (Augst) IH 346,5: Ama-sonius. Aluasoilia F. Pard. dipl. n. 180, a. 573. Amat-o(n) M. (Vechten) CIR 57: Smer-tuccus Amatonis f(ilius). . . . amatus Af. cogn. (Enns) CIL III 5681: . . . mamato. Amhü F. cogn. (Bei Karakal) CIL 1593: Claudia Amba. Aiubacia, *AlllbaiCt-ia von cogn. Am-¦10 baetius, O. j. Amboise, arrond. Tours, %dre-et-Loire. Merow.mz. RN 1839 p. 435. 436. Combrouse w. 18 pl. 3, 1—8; AMBACIA.nbsp;RN 3® s., t, 7 (1889) p. 40. 41; AMbACIAnbsp;VI(co) M PATVENIN; auch AMBACEA,nbsp;ANBAOE, AMBASIA. Suïpic. Sever, dial.nbsp;2 (3), 8, 4: In vice Ambatiensi. Paulin.nbsp;Petrie. V. Mart. 5,533: Ambatiae (Ambitiaenbsp;P) nomen priscum prior incola dixit. 555:nbsp;Ambatiae (Ambitiae F) ad vieum properatnbsp;50 deducere turmas. Fortun. v. Alari. 4,210:nbsp;Mirum aliud vice quod contigit Ambaciensi.nbsp;Creg. Tur. h.F.2,2% (35): luxta vicum Am-baciensim territurium urbis Toronicae. 10,nbsp;31, 3; In vicis quoque, id est Alingaviensi, |
Solonaeensi, Ambaciensi. ... de virt. 3Iari. 2, 17: Contra vicum Ambiacensim. 4, 42: ; De villa Tbemello in page Turonicae urbis vici Ambiacensis. ! *Anibacti-acH-S venn cogn. Ambaetius, I 0. j. Amhazac, arrond. de Limoges, Ilaute-I Viemie. Merowmg. nis., 7. jh., RN 1855 p. I 403. 1861 p. 36. Deloche, Description des monnaies mdrovingiennes du Limousin, Parisnbsp;1863, p. 119. RN 3quot; s., t. 4 p. 36: AM- lunbsp;BACIACO. Jimb-act-OS = *amb(i)-acto-s, compos, von partikel ambi und *ac-to-s (jat. ac-tu-s),nbsp;^part.pass, von y ag, idg. ag (*agö ich ireibe,nbsp;fare), eg. *agam gehe, lat, ago, gr. aya treibe,nbsp;fare, an. aka faren, germ, ako fare, ai. ajami,nbsp;ajati, av. az aiti treibt, armen, acem hinge,nbsp;fare. cf. comp, ambi-ag- sich herumtreihen,air.nbsp;imm-agim ich treibe umher, praef. imm-act,nbsp;gl. iecit. Dasu partidpial-bildung ambaetos 20nbsp;der hermngesante, bote, Jwriger, dienstmann.nbsp;Nach dem aufgeben des kricgerischen lebensnbsp;der celtischen filrsten unter römischer herschaftnbsp;wurden ire ambacti aekerbauer (Strab. 4,1,2nbsp;p. 178), daher w. amaetb pi. emeitb, -iaid, m.nbsp;Festus epit, p.AM.: Ambactus apud Enniumnbsp;lingua Gallica servus appellatur. AmCb)gt;nbsp;praepositio loquelaris significat circum, undenbsp;supra servus ambactus, id est circumactusnbsp;dicitur. cf. gloss, cod. Bruxcll. 10859 fol. 2' 30nbsp;col. 2: Ambactus. seruus. Placidi gl. p. 11, 17 Jl..- Ambacti, servi. Cod. Paris. 7643 fol. 12'',! und cod. Bamberg. P. II 33 fol. 10^nbsp;col. 2: Ambi, serui. Gloss, 'a a’: Ambactinbsp;(Ambi) Mwd Ambactus: seruus Gallice. Class.nbsp;Auct. ed. Mai 6,506: Ambi, serui, coloni, lixae,nbsp;CGIL 2 p. 16,3; Ambactus dovloj.nbsp;xóg. ag quot;Evviog. Die Romer haften das tcortnbsp;zuerst durch die cisalpinischen Gallier kennennbsp;gelernt, spatestens um den anfang des 2. jh. 40nbsp;V. Chr. — 'Die ambacti toerden gemeint vonnbsp;Polyb. 2,17,12; Thql Si xccg sxaiQelag fisyi-axtjv (SnovSrjv itxoiovvxo Sia to Í (po§£Qa-xaxov xal Svvaxwxocxov tlvcxi jrap’ ajixotg xov-xov, og av nXeCaxovg i'lsiv doxy xovg amp;£Qa-Ttsvovxag xal svgTXigicpsQogivovg (ambaetos)nbsp;avxa wnd Diodor. 5,29,2 (aus Posidonius):nbsp;’Enayovxai Se xol ttspartovraj iXcvamp;égovg sxnbsp;xav Ttsvtjxav xaxaXeyovxsg, olg 'gvwyoig xalnbsp;jxagaOTtiöxaïg XQamp;vxai xaxa xccg iid%ag. Caes. sonbsp;b. G. 6, 15, 2; Eorum (equitum Gallorum)nbsp;ut quisque est genere copiisque amplissimus,nbsp;ita plurimos circum se ambaetos clientesquenbsp;babet. Hanc unam gratiam potentiamque [Amasia — amb-act-os] |
ainbacf.hius
Amberciaouiii
IIG
|
novei'unt. cf. 1, 18, 5; Dumnorigem . . . magnuin numerum equitatus suo sumptunbsp;semper alere et circum se babere. 6, 19, 4nbsp;werden für ambacti clientesque die ivortenbsp;servi et clientes gebraucJit. Auf mimzen JINnbsp;1883i). 110: ARG =8 AMBACTI. (Bronze,nbsp;des ostens) Mwr.-Ch, 8362—8366: AMBA-OTVS. (Bronze, der Mcdiomatrici) 8985: ARC.8____MBACTV. 8987: ARC AMBA. 10 — Als persönlicher name, cognomen (Bom) CIL VI 9462 a 1 2 = 13402: Ambactusnbsp;tect(or) L. (Oisterna) X 6494, 6: L. Ap-puleius 3. l(ibertus) Ambactus. — Ein titel,nbsp;nicht name, ist ambacthius. (Boo^nhurg, Zeeland) CIB 36: lanuarinius ambactbius (für *ambactius;nbsp;cf. Dagobrectb) vom deutschen stamm am-bacbtja, vor der germcmischen lautverschie-hung den Kelten entléhnt {ahd. ambabt, friin-2ü Icisch *ambacthas \cf. im verhrüdenmgshuchenbsp;von Ffdvers MGp. 369,55,18Piper Ambeetanbsp;oder Ambeeta?], ae. anbibt, ambibt, n. amt,nbsp;dienst, ambibt, ymbeacbt, m. diener)wndnbsp;volksetymologisch nmgébildet zu got. andbabtsnbsp;óiaKovog, énrjQSTfjg, lEizovQyóg von *and-babta. Bazu fem. Ambactia O. Ambada F. (Villafranca de Oca) CIL II 2908: Corneliae Ambadae. 2909: Valeria Ambadae lib(erta); s. Ambata.nbsp;so Ambaicus M. (Iruha) CIL II 2935:nbsp;Munatius Fuscus Ambaici f. Aiiibarc-io(ii) M. cogn. (Varese) GIL V 5461 add,: Sexta quae et Rufa Ambar-cionis f. Ainbari-Scu-S O. l) im pagus Lugdu-nensis, j. Ambérieux-en-I)omhes, Ain. Lex Gundohada tit, 42, a. 501: Data Ambariaconbsp;in conloquio sub die III nonas septembris,nbsp;Abieno v. c. consule. Lex Godomari tit,nbsp;40 107: Incipit capitulus, quem domiius nosternbsp;gloriosissimus Ambariaco in eonventu Bur-gundionum instituit. 2) viearia im pagusnbsp;Engolismensis, j. Ambe'rac, Charente. 3) Am-bariago praedium, j. Emmerich. Ambaris töpfer stempel aus Poitou (Sch. 266) rmd St. Père-en-Bais. Amb-arri compos, von part. ambi und Arar, für Amb-arari '««ƒ beiden seiten desnbsp;fl. AraP. V. (der teil der civitas Lugdunen-60 sivm zwischen Bhóne und Saêne: Bresse undnbsp;villeicht ein teil du Bugey und du Valroney),nbsp;cliënten der Aedui. Caes. b. G. 1, 11, 4:nbsp;Eodem tempore, lt;(quo^ Aedui, Ambam, ne-cessarii et consangninei Aeduorum, Caesa- [ambactbius — Amberciacum] |
rem certiorem faciunt, sese depopulatis agris non facile ab oppidis vim bostium probibere. 14, 3: Quod Aeduos, quod Ambarros, quod Allobrogas vexassent. Liv. 5,34,5: Is (Bel-lovesus), quod eius ex populis abundabat,nbsp;Bituriges, Arvernos, Senones, Aeduos, Ambarros, Camutes, Aulercos excivit. Ambarrhis M. Ambarria F. nomen. (Annemasse) Allmer 647: [Ambjarrius Ma-crinus. (Bomessin) CIL XII 2416: Ambar- lonbsp;riae C(ai Ambarri) fi[l(iae)] Remullae. Ambasia s. Ambacia. ?Anibasius 31. (Theben, a. 14 p. Chr.) EE 5 p. 624 n. 1471: L. Ambasius Mode-stus . . . L. Ambasius Ilus. Amb-atus M. Ambata F. Phlegon macr. 1 p. 87, 23 K.: quot;Aji^aTog AokovqIovnbsp;vtóg, zrig avzTjg nóXeaig (neml. caib Aovöi-zavtag TtóXscog PvzEQavtjGlag). (Trujülo) CILnbsp;II 623: Camira [A]mbati f(ilia). (Arroyo 20nbsp;del Puerto) 738: Ambatus. (Jwnto a Pla-sencia) 853: Ambatus Pe[l]li f. (Tedaveranbsp;de la Beina) 907: Flaccus Amba[ti]. (Go-rao) 2709: M. Fuse. Cabed(us) Ambatinbsp;f. Vadiniensis. (Lara) 2855: Ambata Al-b . . auca Segovetis f(ilia). 2856: Ambatanbsp;Paesica (cogn.) Argamonica (V.) Ambatinbsp;uxor. 2857: Ambatee Terenti.... uri f(i-liae). (CaraQo) 2863: Cabedus Sicculus Ambati f(ilius). (Lara de los Infantes) 2869: sonbsp;Madiceavus(Madigenus?) Calabius Ambati f.nbsp;(Eguilaz) 2948: Amba[t]us Plend[i] f[il.]nbsp;(Contrasta) 2950: Ambata Appae f. 2951:nbsp;Ambaftjus Serm . . . f. 2956: Segontiusnbsp;Ambati Vecti f(ilius). (Liria) 3787: Ambatus. (Villar) A02i-. L. Postumius Ambatus. (Traguntia) 5036: Mentina Ambati f.nbsp;(In den talern von San Millan und Aran,nbsp;wnweit Burgos) Fidel Fita, Epigrafia Bo-mana* Madrid 1883: Secontius Obionesis 40nbsp;Ambati f. (Trier) CIB 782: Urbanus Am-bat. (Eins) Sch. 267: Ambatus [f.] Vgl.nbsp;Ambada. ambaxia s. ambactia. amb6 s. ambis. Ambeailis s. Ambiani. Amb-er air. ambur, ammor, amor a trough?- {vgl, og^Qog, lat. imber, zu *ambi-s),nbsp;vindelicisch-gaUischer fl., j. die Ammer, im O.nbsp;Ambre, s. *am-bis, Ambra. Auch in Wir- 50nbsp;tenberg gab es eimen fluft dises namens, cf.nbsp;den cy. fluftnamen Ambyr, Amyr, Amir =nbsp;Ambir. Amberciacum s. Ambrosiacum. |
Ambexonis
Ainbi-
|
Ambexonis Ojm.) iherlsch. ambï- (wm) praepos., praefix, partikel der reciprociteit, urcelt. ambi, air. imb- wn, imm-aus imb-, imme für imbe, im- um, cy. am-,nbsp;tc. amm-, corn. u. w. ym, hr et. am, (Léon)nbsp;em-, im-; lat. ambe, amb- in amb-ages, am-bi-egnus, amb-ire, amb-itus, am-, an-; umbr.nbsp;am-, an-, amp-r, ambr-, osk. amf-r, yr.nbsp;a.y.(pi,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ac. ymb, an. um {alter umb); 10 as. ahd. umbi = *umb- -{-praep. bi; Ttsl. obü, o; ui. abbi, altp. abisb, zend aibi, aiwi; idg.nbsp;*Tibbi, *in.bhi-. Bise galUsche partikel ambi-in compositis amb-acto-S7Amb-ar(a)rI, Ambi-bariï, ^Afi§l-êQavoi, Ambi-gatns (-catus?),nbsp;Ambi-latrI, Amb-iliatï, Ay^t-hy.oi., Ambi-rënus, Amb-iscara, Amb-isontes Ay^iaóvnoi,nbsp;Ambi-toutï, Ambi-vare(i)tl. ambi- suhst., verzawnwng, nach d’Arhois de Jubainville zu ir. imbe, dat. pl. imbib gl.nbsp;20 .suepitms, in: Ambi-anï, Ambi-avus, Amb-illos, Amb-iUius, Ambio-rix. Ambia F. (OWacastcllo hei Trient) CIL V 5039; Ambiae Saubiae Pladiae 1'. Ambiacensis s. Ambaciensis. Ambiacinus O. hei JAmoges. Vita TI. Aredii 6, 59 ASS 26. aug. V p. 193 D: Denbsp;monasterio Ambiacini. |
Ambi-Snl F. in Gallia Belgica, wordiaft im Amiénois (Santerre, Pontkicu, Vimeux); ae.nbsp;30 Embéne mit i-umlaut, Caes. b. G. 2, 4, 9:nbsp;Ambianos decem milia {daraus Oros. 6,7,14).nbsp;2,15,2: In fines Ambianornm (ambionoramnbsp;Ashh.AB ambianornm cc#.) pervenit. 7,75,nbsp;3,'®: Ambianis (4,’-’* iciil C. Muller Ambianinbsp;statl Ambibarii lesen). Hirt. 8, 7, 4: Bel-lovaeos omnes, qui arma ferre possent, innbsp;unum locum convenisse, itemque Ambianos, Aulercos, Caletos, Veliocassis, Atre-batas {daraus Oros. 6, 11, 12). Strab. 4,nbsp;10 3, 5 p. 194: Toig Msvctnioig ö' tlal 6vv-t^BÏg STtl ty amp;aXatTy MoqivoI ral BeXXoar.oinbsp;xal 'Ay^Luvol xal Sovtöolmvsg rul KdXeroinbsp;fieXQ'- '^VS ir^oX^g rov Hrjxodva norayov. 6,nbsp;11 p. 208; TQltrjv {höbv) rrjv inl tbv wrsa-vóv, Tr)v KQbg BsXXoar.oig ral ’Ay^tavoïg.nbsp;Plin. n. 1i. 4, 106; Ambiani. Ptol. 2, 9, 4;nbsp;’Ay^iavol ral nóXig aviamp;v SayaQO§QCovanbsp;(X -§Q(ya). Incerti panegyr. Constantio Gae-sari d. 21: Quicquid infrequens Ambianonbsp;50 et Bellovaco et Tricassino solo Lingonicoquenbsp;restabat. IA 362, 4; Ambianis.^ (Ambianinbsp;als ei vitas Ambianensium = Samarobriva j.nbsp;Amiens, Somme.') Concïl. Agrippin. a. 316nbsp;(2,1771 Mansi): Eulogius Ambianornmnbsp;fepiscopus). CThcod. 8, 14, 1, a. 367:nbsp;(Dat.) . . . Ambianis. Ammian. 15, 11, 10,nbsp;ad a. 365: Belgica, qna Ambiani snnt, urbsnbsp;inter alias eminens. 27,8,1; Profectus ita-que abAmbianis. NB occ. 42,67; InterEemosnbsp;et Ambianos provinciae Belgicae secundae.nbsp;Hieron. ep. 123 ad AgcrucMam (Opp. I 914 Anbsp;ed, Ven.): Ambiani. Hieron. chron. a. Abr.2383:nbsp;Gratianus Valentiniani filius Ambianis imperator factus. lul. Howr. cosmogr. 19; Am- lonbsp;biani oppidum. Lexicon Tiron.: Ambiannsnbsp;Samarobria (j. Amiens). Passio lusti 1 An.nbsp;Boll. 5, 374; Ambianis (zu A.). Fortim. c.nbsp;10,6,25; Ambianis tremulum cernens Mar-tinus egenum. Vita Praecordii 10 ASSnbsp;1. fehr. 1198 B: Pacta est coUatio sancta-rum reliquiaram Ambianis. lip. 198 F:nbsp;Oum rediisset Ambianum. (St. Bernhard)nbsp;CIL V 6885; Numinib(us) Augg. lovi Poe-nino Sabineiius Censor Ambianns v. s. 1. m. 20nbsp;(Bom) Le Blant, Inscr. chrét. 2 n. 655 p.nbsp;535; llat(ione) Ambiana. CIL VI 11522;nbsp;D(is) M(anibns) Ambianae. 15493; Disnbsp;Man(ibns) Clandiae Lepidillae ex provincianbsp;Belgica Ambianae fecemnt überi eins. (Bordeaux) Jullian n. 60; L(ncio) Ammi(o) Sil-vin[o] civi Ambian[o|. (Longueau h. Amiens,nbsp;a. 307) BA n.s. 43 (1882), 113; D(omino)nbsp;n(ostro) Gal(erio) Val(erio) Maximino no-b(ilissimo) Caes(ari) c(ivitas) Amb(ianomm) 30nbsp;a S(amarobriva) l(euga) I (prima). Meroio.nbsp;mz. Combrouse n. 25 pl. 2,18—21; AMBIANIS. BNF 1836 p. 323; AMBIANESJ?nbsp;BEETOALDVS. Auch AMBEANIS. Bard.nbsp;dipl. a. 669, n. 333; Bertefredns Ambianisnbsp;nrbis episcopns. 335; Berthofridns episco-pns, peccator, Ambianis nrbis. — Am-bianenses. (Sophia) CIL III 7415 =nbsp;AFM 10 (1886), 50; Civis [Amjbianen-sis. Sulpicius Sever, vita Mart. 3, 1; Am- 40nbsp;bianensinm civitas (j. Amiens). NB or. 6,nbsp;36; Eqnites catafractarii Ambianenses. Occ. 9, 39; Ambianenses spatbaria et scntaria. NG 6, 11; Civitas Ambianensium. Passionbsp;lusti 4 An. Boll. 5, 376; Ambianensium cl-vitatem. Vita Ebrulfi 5 ASS 25. iul. VInbsp;195 C: In suburbanis Ambianensium. Cone.nbsp;Aurelian. a. 611, Mansi 8, 367 A: Edibiusnbsp;episcopns ecclesiae Ambianensis. Fortun.nbsp;vita Mart. 1, 56; Occurrenti igitur portae 50nbsp;Ambianensis egeno. Greg. Tur. mAr. Mart.nbsp;1,17; In porta Ambianensi. Pard. dipt. I w. 345, a. 662: Ambianensis ecclesie episco-! pus . . . Episcopns Ambianensis ecclesiae. .. [Ambexonis — Ambi-5nl] |
Ambian-icus — Ambilli
MiUler Ambiani, Contzen Ambiliati od, Ani~ bilatri.
*Ambi-cato-S 'ser scliarf, Mug’, ir. Imm-j chath, ptó. Emchat(us), 31. Ei-y. 5,34,1. 2,
I c. a. 311 a. Clir., noch einem griechischen autor oder aus einem gallischen epos: Prisconbsp;! Tarquinio Eomae regnante Celtarumf, quaenbsp;' pars Galliae tertia est, ] penes Bituriges (''all-\ machtig’, spat er mit einem gallischen voïke,nbsp;saee. 1 p. Chr., vcrwechselt) summa imperii unbsp;tuit. li regem Celtico dabant. Ambicatusnbsp;, (ei. Stokes; Ambigatus coddf) is fuit, virtutenbsp;j fortunaque cum sua turn publica praepol-: lens, quod in imperio eins Gallia adeo fru-gum hominumque fertilis fuit, ut abundansnbsp;, multitudo vix regi videretur posse. Vgl.nbsp;Abugato, wnd des Hieronymus brief 1amp; adnbsp;; Auigaium Spanum t. I c. 455—457 (cod.
^ Augiens. CV fol. 165'' col. 2), oder cf. ir. i im-goe = *ambi-gavia?.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Ambi-davus 31. cogn. (Die) CIL XII 1577: . . Ambidavi flam, divonim.
Ambi-drabus 31. vom V. Ambidravi entnommen. (Villach) CIL III 4753: Ambi-drabo f(ilio) equiti auxsiliari.
Anibi-dravl ^umwoner der Drau’, nori-, scJies V. am oberen laufe der Drau. Ptol. 2, j 13,2; Ta êh dvaroXMmxB^a NcoqikoI aat ’Afi-I ^(ÖQavoi Kal ’Ag,pihK0i.
Ambi-gato-S s. Ambicatos. nbsp;nbsp;nbsp;30
; Ambii..... (Kusel) CIB nil- VA.
Ambii......et Domitianus.
i Ambi-latri V, in Aquitania. Plin. n. h.
' 4, 108.
Ambili -sïcus O. j. Ambüly, Haute-Savoie.
Amb-ilïati nach Ernault ahleitung von ' Ambilius, nach Stokes zu fl. Ila u. ahd. ïlen,
I as. ïljan eilen, V. Caes. b. G. 3, 9,10: Soeios : sibi ad id bellum Osismos, Lexovios, Xamnetes,nbsp;Ambiliatos (ambianos |3 ambiTaritos Gros. 10nbsp;6, 8, 8), Morinos, Diablintes, Menapios ad-sciscunt. Vgl. 31. Hiatus.
Ambi-lici von partikel ambi- und Likas, lAcae accolae, umwoncr der Gaü im Lessach-tal in Noricum, V. Ptol. 2, 13, 2: NagiKolnbsp;Kul ’Afi^ió^avoi Kal ’Ap^DiKOt.
Amb-iliu-s M. (Modena) CIL XI 834:
Q. Ambilius T. f. Pol(lia) Tiro Mutin(a). cf. Ambillius.
Ambilli O. j. Ambel en Trièves, Isère. 50 Pard. dipl. n. 559, a. 739, t. 2 p. 374 =nbsp;j Caii.ulaire de la cathédrale de Grenoble, édi-\ tion des Documents inédits p. 34: In Ambil-! lis. p. 376: Ambillis in Taraone.
Ordinator ecclesiae Ambianensis (zweimal) . . . Ambianensium urbis episcopus. 315,nbsp;«. 663: Bertbefridus, munere superni largi-toris Ambianensis ecclesie episcopus ... Exnbsp;ordine clericorum Ambianensis ecclesiae . . .nbsp;Episcopus Ambianensis ecclesiae . . . Ordinator ecclesiae Ambianensis (zweimal) . . . Ber-thefridus peccator, Ambianensium urbis episcopus. Zacharias papa BRG ‘d p.l9d Jaffé,nbsp;10 a. 7-18: Eimberhto Amabianensi episcopo.nbsp;Ühcr den Ambianensis pagus (j. l’Amiémms)nbsp;s. Longnon, Atlas p. 127. Zgt;ipl. Pertz (c.a.nbsp;681?) p. 47, 9. (c. a. 751) p. 109, 16: Innbsp;pago Ambianense. Vita Germani 7, 23 AiSSnbsp;3.mai 1^.2680; In pagum Ambianensium.nbsp;Miracula Fursei 1,7 A8S 16. ian. II p. 42.nbsp;Vita alia 2, 1, 4 p. 49: Per Ambianensemnbsp;pagum. Vita TJlphiae 5 ASS 31. ian. II1123:nbsp;In pagum Ambianensem. 9 p. 1124: Civitatisnbsp;20 .ilmbianensis . . . Sancta sedes Ambianensis.nbsp;Vita Praecordii 8 A8S 1. fébr. I 197 F: ïotanbsp;terra Ambianensium. lip. 198E.- Ambianensis quidam. Vita Salvii 3,9 A88 11. ian.nbsp;lp. 706: A plebe Ambianensium. 3,13
?. nbsp;nbsp;nbsp;706: Ab urbe Ambianensi. Passio Fau-stiani et Victorici III. id. dec. (Cod. Augiens.nbsp;XXXII fol. iQ’’ c. l): Ambianensium urbis.
?. nbsp;nbsp;nbsp;2: Ambianensium urbe. f. 47quot;^ c. 1: Adnbsp;urbem Ambianensium. c. '2: Intra Ambia-
30 nensium ambitum. f. 47'' c. 1: Ambianensium urbem. Paginïberti vita Walarici 2, 8 ASS 1. apr. I 19J3.' Ad quemdam locumnbsp;Ambianensium. lüp. 19D.- Pontificis Ambianensis . . . Antistes Ambianensis ... 5,2 6nbsp;p.23E: Pontifice, qui tune erat Ambianensium. Vita Balthildis 7 AIGSS Mer. II p.nbsp;491,1: Monasterium, quod vocatur Corbeia,nbsp;in Ambianense parroebia. Acta Fiacrii 4,5nbsp;ASS 30. aug. VI 610, 35 p. 610B.' In ter-10 ritorio Ambianensium.
Ambian-icus. Vita Salvii 2, 7 AS8 11. ian. I 705: Honorati Ambianicae cathedraenbsp;antistitis.
Ambi-avu-S 3I. (Avigliana) OIL V 7218: Gtraecia Ambiavi f. Seeunda.
Ambi-bar-il furiosi, furihimdi’ aus partikel ambi- tmd bari; ambi-bar-io-s = eg. am-far ’ira plenus’; ir. bara, gen. baranu zornnbsp;= cy. bar ira, furor, V. mit dem hauptortenbsp;ïro Amlrièrcs in Bas-AIaine. Caes. b. G. 7,75,4:nbsp;Armorioae appellantur, quo sunt in numeronbsp;Coriosolites, Redones, Ambibarii (ambibaxiinbsp;Aslih. a ü ambarii T), Galetes, Ossismi, Le-xovii, Venelli. Desjardins list Ambarri, C.
[Ambian-icus — Ambilli]
-ocr page 75-Ambilli-acum — Ambi-toutus
0. *Ailibilli-Scum vom M. Ambillius, j. Emmel im Icreis BernJcastel. Amb-illos M. Silher-ms. Mur. et Chah. 5715 — 5719. 5722. 5723: AVIBILLI Mnbsp;EBVKO(vix). 5724: AiBILLI M EBV.nbsp;5725: AlBIL Jï EBVKO. 5726: AVBIL.nbsp;5728 — 5730: MBIL Jï EBVEO. 5731.nbsp;5732: AMBILO M BBVEO. 5746: AVIBnbsp;M EBVEO. RN 1860 j). 415: AMBILLnbsp;10 S EBVEO. 1869 jj. 2.3: AMBILL. — Jn-schriften (Samte-G-emrnc, commune de Saint-Puy, canton de Valence, dép. du G-ers) Blodenbsp;w. 64: D(is) M(aiiibus) Albini Ambilli fil(ii).nbsp;Ambilo s. Ambillos.quot; Aiubi-mogidus V. oder heamtenname? (Braga) GIL II 2419: [Caejlicus Erontonbsp;Arcobrigensis Ambimogidus fecit. Ainbio-marcI adiectiv, vgl. an. ummerki, ahd. umbimarchSn. (Rcmagen in Rhempreus-20 ,sen) CIR 646: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) etnbsp;genio loc[iJ, Marti Herculi Mercurio Am-biomarcis. Vgl. Matronae Abiamarcae. Aillbio-rix M., fierst der Eburonen. Goes. I). G. 5, 24, 4: Eburones, quorum pars maxima est inter Mosam ac Ebenum, qui subnbsp;imperio Ambiorigis et Catvolci erant. 26, I, ®: Ambiorige. 27, 1,®: Ambiorigem. ^ II, *®; Ambiorix. 29,5,Ambiorigem. 31,nbsp;6,[Ambiorige). 34, 3,'’; Ambiorix. 36, 30 1,^: Ambiorigem, 3,**: Ambiorige. 37,1,®: Ambiorigem. 38,1,’. 41,2,®: Ambiorix, 4,”:nbsp;Ambiorigem. 6, 2, 2,®: Ambiorigem. 5,1,®:nbsp;Ambiorigis. 3,®: Ambiorigem. 4,’”: Am-biorigi. 6,3,”: Ambiorigem. 9,2,'’: Ambiorix. 29, 4,'®: Ambiorigis. 30, 1,®: Ambiorigem, 31, 1,’: Ambiorix. 5,’®: Ambiorige.nbsp;‘®: Ambiorigem. 32, l,®: Ambiorigi. 33,nbsp;3,^: Ambiorigem. 42, 3,®: Ambiorigis.nbsp;Ambiorigi. 43, 4,’®: Ambiorigem. Ifirt. h.nbsp;i» G. 8,24,4,'®: Ambiorigis. ®®: Ambiorix.nbsp;25,1,’: Ambiorigis. Aus Goes. Gros. 6,10,1,®:nbsp;Ambiorix (-rex D). 17: Ambiorigem (regemnbsp;LPD). 11,15: Ambiorigis. Flut. Gaes.24::nbsp;Ot êh nlsèoroi xai xpawöTOt rcöv UTfoGravraivnbsp;jiSTu A^QiÓQifog Kórtav (lèv avrcö OTgaiOTCiêanbsp;rdyga gvQidOcv '^| 7tSQia%óvTSg i7tolwQ%ovv.nbsp;(Baraus Suidas:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ovoga xv^iov.) Proniin. strot. 3,1 T, a ¦ Beletis ab Ambiorige '(-rege codd.) Titurii Sabini et Cottae lega-M torum copiis. Flor. 1, 45 (3, 10), 7: Ambiorix (var. -rex) concitavit Eburones. Dionbsp;40, 5: 'Hq^nv Sh xov noXsg-ov rovrov ’EjSov-Qcorol Tjyovficvov acpiaiv Ag^iÓQiyog.... 6. 7. 31:32:'Ag§ió- |
Qiya. Inschrift (Voutenay, auf der Römer-strofJe von Avallon noch Auxerre) M8AF 30 (3,10) 1868 i?. 126:.........|A]ug. sac(rum) deo Mer[c]urio Am . . . us Celsus (A)mbiori(gis) f(ilius) (oder -ri[x]s) ex votonbsp;sol(vit) [l(ibenter) m(erito)]. *Anil»io-S M., piet. Im, Imm. *Amb-ir s. Amb-er. Ambi-rënu-s ilf. 'uw Rheine wonend’, ’Am Rhyn’, wie Ad-lëdus ’heim Ledus-fluft’. lonbsp;GIL III JIXXII p. 865, a. 105: Ambirenusnbsp;luvenci f(ilius) Eauric(us) pedes eob(ortis)nbsp;III Gallorum, inMoesia inferiore; c/quot;. Abiren. Anibi-rodacus V. oder amtsname? (Tarragona) GIL II 4306: Uxamens(is) Ambi-rodacus. *ailll)i-S i-sf., y ab. Fndlichcrs ghssar: 'Ambe; rivo. Inter ambes; inter rivos.’ Vgl.nbsp;Ambo-(glanna), Amb-er, Ambra, Amb-ri-s,nbsp;ab-, gr. og/3-qo-g, lat. imber, st. imbri, am- 20nbsp;ni-s, ai. ambu, ambb-as waftcr. Ambi-sagrus (Frnault vgl. ogam. Sagr-amnl, Netta-sagru, Sagar-ettos, ic. baer en-têté [Èppós, ö;(U5ióg?], ymbaeru s’af firmer — ambi-sagr-) G. (Aquileja) GIL V 790: 1. o. m. co(nservator) et Ambisagrus Primus. Anibi-sasius ilf. (Cimego) GIL V 4889: (AJmbisasius. *Alllb-isC-ara = *Ambi-iscara ’die icafierreiche, die vil wafter habende’ vonpraep. swnbsp;ambi und ableitvmg von *isca wafter?, dienbsp;Fmbscher, r. nbfl. des Rhcms. Anib-isontes aus praep. ambi und dem flufinamen Isonta (Salmch) zusammengesetzt,nbsp;’umwoncr der Isonta, bewoner der Isonta-ufer’. Raetischer stamm im Pinzgau. Plin.nbsp;n.h. 3,137: Ambisontes. (LaTurbla) GILnbsp;V 7817, 14: Ambisontes. Wol zusammen-foliënd mit den von Ptol. 2,13,2 als norischnbsp;genoMnten Ambisontii: Katéiovai ö's za i«nbsp;gcv óv0jA,ixmTsqa tijg inaqytug cmb aQnztovnbsp;dq^ogévoig 2lsovaxeg Kal ’Akavvol Kal Ag^i-Govrioi. Ainbi-tarviii-s (cf tarvos) vicus, j. Hen-tern bei Zerf, hreis Saarburg. Sueton. Galig. 8: Plinius Secundus in ïreveris vico Am-bitaryio supra confluentes (Saar und Mosel). Anibi-toutl von partikel ambi uwl touto-volk, ein gau der Galater in Kldnasien. Plin. n. h, 5, 146: Ambitouti.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.m Aiubi-toutus 31. (Tel-el-GJumrme am Fuphrat, bei DjerdMs in Syrien, 1. jh.) GILnbsp;III 6707, Cf XII p. 21=== FE 5 p.'l9 n.23:nbsp;Scaurus Ambitouti f(ilius) domo Nantuas [AmbilU-amim — Anibi-toutns] |
Ambi-trebius
Ambr-ones
|
eques ala [BJosphoranorum h. [s.] e. (Ar-lon) Wilihem Lucüïburg. p. 246 fig. 259: D(is) M(ambus) Cidionius Amretoutus (lisnbsp;Ambitoutus) s. v. f. Ambi-trebius pagus in GalUen, 'mot-looncr’ Oder ^cmf heiden seiten der Trehia’. (Veleia, a. 102—113) OIL XI 1147, 1, 3.nbsp;2,39. 40. 41 (his). 42. 44. 46. 48. 49. 50.nbsp;52. 54. 56. 66. 68. 3,80. 81. 84. 85. 4,40.nbsp;10 44. 52. 5,39. 44. 58. 61. 62. 63. 7,49.nbsp;52: In Veleiate pago Ambitrebio. 1147,2,nbsp;7: In Veleiate pago Domitio sive Ambitrebio. 5, 87: In Placentino et Veleiate pag.nbsp;Vercellense et Ambitrebio. 6, 90: Paganinbsp;pagi Ambitrebi. *Ambi-Tareto-S vom praefix ambi und m wrhret. uo-ret suc-curro, cy. wared, ym-wared. M., piet. Ipeuoret; pl. Ambi-varëtï.nbsp;Nach Ernault villeicht Jcremtmg mit ]/ var,nbsp;20 cy. in gwared, ai. vr hemmen, aiifhalten, hin-dern, got. vaijan, as. werian). V. (im odernbsp;hei Burgwnd, nicht in der Normandie). Caes.nbsp;h. G. 7,75,2: Imperant Aeduis atque eorumnbsp;clientibns, Segrtsiavis, Ambivaretis (ana-bluaretis codd.), Aulercis Brannovicibus mi-lia XXXV. 90,6,'“: Ambivaretos (ambinbsp;bractos Ashh., ambibaretos cett.). Arabi-varltl V. auf der grenze von Bel-gica und Get'mcmia. Caes. h. G. 4, 9, 3,“: 30 Ad Ambivaritos trans Mosam missam. Oros.nbsp;6, 8, 8 list auch in Caes. 3, 9, wo die him-desgenoften der Veneter angefürt werden,nbsp;Ambivaritos statt Ambiliatos. Amblari-acu-s O. j. Amhérieux. Bard. dipt. n. 559, a. 739: In pago Vianense etnbsp;Leudunense, Bornaco, Basciasco, Amblariaco,nbsp;Blaciaco. Ainbl-ava, j. Amblève, nhfl. der Ourthe. I)ipl. Pertz p. 48, 6, c. a. 681?. 193, 15:nbsp;40 Super fluvium Amblavam. Ainblava O. j. Amblève hei Malmédy. Bipl. Pertz p. 28,39, a. 667: Curtes nostras,nbsp;id est Amblavam, Cbarancho, Ledernao . . .nbsp;29, 2. 3: Usque in Amblavam; deinde pernbsp;Amblavam. 9: Per ipsam Amblavam. lAhernbsp;historiae Francorum 52 ad a. 717 MGS8nbsp;Mer. II p. 326, 20: In loco quidem Am-blava. Ambliduiu O. j. Amhly, gemeinde Am-50 hly-et-Fleury, Ardennes. Ambligis. Vita Landélini 8 ASS15.im. II p. 1066 A: Silva nuncupata Ambligis. s.nbsp;Amligis. *Aml)l-isa fl, j. Fhnmels. tAiiibi-trebius — Aiubr-ones] |
Amblitolium O. j. Ambleteuse, Pas-de- nbsp;nbsp;nbsp;! Calais. nbsp;nbsp;nbsp;: Ambloiiis curtis, j. Ahlancourt, Marne. Ambo(n) AL, ein Celtiherer. Appian. Hisp. 46: Agovaxol. . . aT^arrjyobg ’’Afi^cova Kcci vlsvKcovci riyovvTO. Fö'Z. Ammo, Ambatus? nbsp;nbsp;nbsp;: Ambo-glanae (von ambo cf. ambe gl. , rivo wnd glanna ufer eines fluftes) O. innbsp;Britarmien, j. Birdoswald. (Budge Coppicenbsp;hei Froxfiéld, Wiltshire) CIL VII 1291: A lonbsp;Mais Aballava üxel|l]odu[no] Amboglau-[n](i)s Banna(m). NI) occ. 40, 44: Ambo- ¦'nbsp;glanna. Bav. 5,31 ^.431,10: Gabaglanda. Vgl. Glanno-venta, Glanni-banta. Amb-oniu-s 31. (Capua) CIL X 4452: Ambonius S. 1. -ambos in Cisi-ambos. Ambra oder Amb-ri-S, cf. ambe, am-bes, ambo-; Ambyr, ab-; gr. og^-qo-g, lat. imber (gdf. imb-ri-), fl. in Vindelicien. 20 Ambra O. in Baetien, j. Séiöngeismg hei Bruch an der Amher. IA 236, 4. 257, 4. 258, 10. 236, 4: Ambre. Ambrani s. Arverni. Ambreci-acu-m s. *Ambrosiacum. *Ambri.....(Petronell) CIL III 4443. Ambr-idiu-s M. nomen gentïlic. (Nimes) CIL Xn 3401: D(is) M(ambns) Ambridi Filisci. Amb-ri-S s. Ambra. nbsp;nbsp;nbsp;30 Ambro O. j. Lamhromc; oder Amhrau en Saintonge; oder Lamhres, Nord. Merow.nbsp;mz. BNF 1836 p. 321: AMBEOVIC; auchnbsp;AMBROVVIC. Ambron-acu-s O. j. Amhronay, Ain. Ambr-oues, nom. pl., n-st, zu ncm. sg. Ambrü, ahleitung vom st. ambb(a)r, wovonnbsp;ai. ambbr-n4-s gewaltig, schrechlich, gr. d(fi)-§Q-igo-g starh, one m in got, abr[a]-s? V.nbsp;ligwrischen stammes ? Valer. Ant. arm. 40nbsp;fragm. 63 p. 27b P.; cf. Liv. epit, 68: G. Marius consul summa vi oppugnata a Teu-tonis et Ambi'onibus castra defendit. Oros. 5, 16, 1, a. 105 a. Chr.: C. Manlius consul et Q. Caepio pro consule adversus Cimbrosnbsp;et Teutonas et Tigurinos et Ambronas, Gal-lorum [Germanorum del. Peter] gentes, quaenbsp;tune ut imperium Romanum exstinguerentnbsp;conspiraverant, missi provincias sibi Rbo-dano fluvio medio diviserunt. Vgl. Futrop. 50nbsp;5, 1, 1: Romani consules M. Manlius et Q. Caepio a Cimbris et Teutonibus et Tuguri-nis et Ambronibus, quae erant Germanonun et Gallorum gentes, victi sunt iuxta flumen |
Ambr-ones
|
Ehodanum [et] ingenti internicione. Casaiod. § 2. 3. 5, a. 619. Oros. 5, 16, 9; Teutonesnbsp;Cimbri etTigurini et Ambrones. 11: Galloramnbsp;corpora ... 12: Dux quoque eorum ïeuto-bodus, occisus est. . . 13: Haec de Tiguri-nis et Ambronibus gesta sunt. Strah. 4, 1,nbsp;8 p. 183: MccQtog Ss y.arcc tov 7tQhg”A^i-§Qcovag y.al Tavysvovg nóXs^ov. Verr. Flacc.nbsp;ap. Fest. epit. p. 17,2 JU.; Ambrones fuerunt 10 gens quaedam Gallica, qui subita inunda-tione maris cum amisissent sedes suas, ra-pinis et praedationibus se suosque alere coeperunt. Eos et Oimbros Teotonosque C.nbsp;Marius delevit. Ex quo tfactum est, ut tur-pis vitae homines ambrones dicerentur. Da-her Placid, gl. p. 12, 4. 5: Ambronem, per-ditae (probite codd.) improbitatis, a gentenbsp;Gallorum, qui cum Cimbris Teutonisquenbsp;grassantes (crassantes eodd.) periere. Gloss. 20 cod. Paris. 7643 f. 12'', 2: Abro deuorator. luxuriosus gluto .... Ambronë perdite. in-probitatis. Ambros. deuoratores hominvm.nbsp;Cod. Baniberg. P. II 33 fol. 10’' col. 2: Am-bro deuorator Ambro decoctor. aut profu-sus. Ambro luxuriosus profusus. consum-ptor. Ambro egiluo gluctu. Ambro ganeonbsp;popino. Ambronem perditae inprobitatis anbsp;gente Gallorum qui cum cibristg aut omisq.nbsp;grassantes periere Ambrones deuoratores bo- 30 minum. Cod.SangaU.238p.lb: Ambro deoo-ctor ammuliere dissipare ambro consumptor patrimonii. Cod. Bruxell. 10859 f. 2’' col. 2:nbsp;Ambrones. detractores uel consumtores pa-trimoniorum. f. 3quot;: Ambro. glutto. CGILnbsp;4 p. 16, 11: Ambro profusus [decoctor autnbsp;profusus]. 25 p. 308, 20: Ambrones de-u(f)or(l')atores;^. 330,28: Deuolatores ambrones; Ji. 483,1: Ambro decoctor. 2: Ambro consumtor patrimonii. Gildas liist. § 16: 10 Quasi ambrones lupi profunda fame rabidi. Anthol. Lat. w. 19, 21 A.; Ut apludamnbsp;harmoniae tensore a me velut ambrone col-lectam adoreos vertatis in stuppos. n. 686,nbsp;22: Ne saltim excubiis ut saepe ambronibusnbsp;obstet. Aldhelm. de lavdibus virg.ll: Eudisnbsp;possessor buccis ambronibus et labris lur-conibus vetitam degustans alimoniam. 12:nbsp;Grebra internecionis strage ambronis orcinbsp;faucibus tradidit. De octo princ. vitiis 5 3: 00 Dum vetitum ligni malum decerperet ambro. ¦Zm disem verse im cod. Vatic. Begin. 2078nbsp;f. 111 die glosse: glutto devorator. Aedil-valdus ad Aldhelmum BRG 3 p. 36 Jaffé,nbsp;ror 706: Quibus ad integrum exuberantis |
ingenii aepulis ambronibus siticulosae intel-legentiae faucibus avide absumptis. Wyn-fretJms BBG 3 p.bl, a. 716 — 717: Uni-versi aurilegi ambrones. Plut. Marius 15: Tav èi ^uQ^dgav dielóvrav 6(pag airovgnbsp;Si%a Kig^qoi g'sv ela^ov Sta NaQiKwv dvm-amp;SV ETtl KdrXov itoQEtv ytal trjv naQoSov êxEl-vtjv j3id^s6amp;at, Tevrovsg Ss yal’AgjS^cavsg Stanbsp;Aiyvcov snl Mdgiov Ttagd d'dlattav. Katnbsp;KCg^Qotg (lèv sysvszo nXstmv rj StaXQt^ii xai lonbsp;giXXrjOtg, Tsvroveg Ss xal ^AfijSgavsg aQavtsgnbsp;s'iQ'vg xal StsXamp;óvzsg zrjv s’v gsGcg xtaqavnbsp;stpatvovxo TtXriamp;st ts dnstQot xal SvOTtQÓaonrotnbsp;td siSfj, q:amp;óyyov rs xal Hó^v^ov srsQotgnbsp;ogotot.... 19: . . . (^'Ag^Qavsg avofid^ovtonbsp;xal nXrjd'og ‘énsQ r^tSfivQtovg aSrot xaamp;' sav-Toiig ^Gav), dvat^avtsg inl rag rtavoTtXtagnbsp;sytaqovv. Td fisv ovv Gtófiata TcXtjGfiovrj ^e-^aQTjfisvot, rotg Sè (pQOvggaGi yavqot xal Sia-xsyvgsvot Ttqbg rov dxQarov, oSx drdxroig 20nbsp;odds pavtaSeGt qtsqógsvot Sqógoïg oiS's dvaq-amp;^ov dXaXaygov Uvrsg^ «llo; xgovovtsgnbsp;xd OTxXa xal GvvaXXógsvoi ndvxsg dpa xrjvnbsp;aéxmv scpamp;syyovxo noXXdxig nqoagyo^lav Ag-^Qcovsg, sirs avaxaXovgsvot Gtpag avxovg, sïxsnbsp;xovg jtoXsgiovg x'g nqoSrjXaGst Ttqosxpo^ovv-rsg. Tamp;v Ss IxaXtxcbv •jtqamp;xot xaxajSalvovxsgnbsp;STx' avxovg Aiyvsg, wff i^xovGav ^otóvxav xalnbsp;Gvvgxav, uvxspcóvovv xal avxol xxjv Txdxqtovnbsp;STttxXtjGtv avxcbv slvat' Gtpdg ydq aixovg oü- 30nbsp;xag xaxd ysvog ovogd^ovGt Aiyvsg . . . Tovgnbsp;gsv ovv’'AgPqavag SisOnaGs xb qsïamp;qov' ovnbsp;ydq spamp;aGav sig xd^iv xaxaGXTjvat Sta^dvxsg,nbsp;aXXd xoïg nqcóxoig sdSdj gsxd Sqógov xcóvnbsp;Atyvtov nqoGnsGÓvxcov èv %SQalv Tjv tj gdj^rj'nbsp;...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20: Fnsl Ss rtoXXovg xmv 'Ag^qwvav oi ’Pagaiot Siatpamp;siQavxsg avs^dqrjGav bnt-Gca . . . Tamp;v Ag§qmvav óSvqgbg ¦yv Sid vvxxóg, ov xXavamp;goïg ovSs Gxsvaygoïg av-amp;Q(a7iav èoixtag, dXXd amp;'tjQogtyrjg xtg wqvyfi 411nbsp;xal §Qvyfiga gsgtygsvov ansiXaïg xal Hqtjvoignbsp;dvaTtsgnógsvov ix itXrjamp;ovg xoGovxov xd xsnbsp;nsQt^ oqtj xal xd xoïXa xov Ttoxagov nsqisspd-vst. Dio 44, 42,4 (in einer rede des Anto-nius): FaXaxCa xj xovg xs ”Ag§Q(ovag xal xovgnbsp;KigPqovg stp' rigag dnoaxsiXaGa. 50, 24, 4:nbsp;Tamp;v toiig Klg^qovg, xovg quot;Ag^qavag xaxa-xotfidvxav. Vegef. r. mil. 3,10: Cimbri Cae-pionis et Mallii legionis intra Gallias debel-larunt; quarum reliquias cum Gaius Marius sonbsp;suscepisset, ita erudivit scientia et artenbsp;pugnandi, ut innumerabilem multitudinemnbsp;non solum Cimbrorum, sed etiam Teutonumnbsp;et AmbronuTii publico Marte deleret. [Anibr-oues] |
Anima . .
Amm-lu-s
|
Aiiima. . . (KircMioint, o. a. Neresheim) EE 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;176 w. 626 = Das Kiinigreich WUrttemherg 1, 147: D(is) M(anibus) Marras (C)erialis ex (centurio ?) et Amma . . . . . . iimina F. (Mainz) (Jilt 1369: ... amma eoniunx. AiHiiiiiCii germanisch? F. (Zülpich) CIB Ö38: luliae Sujieri fil(iae) Ammacae. Annn-aou-s AT. AiiiiHiiia A’. (Lissabon) 10 CIL II 5002: lulia P. f. Ammaia. (Znde-tidi) V 398: T. Ammaeus L. f. Priscus.nbsp;(Bonn) CIB 491: D. Ammaeus D. 1. Olympus . . . D. Ammael ser. Ailiniiliil O. ). Portalegre. PUn.n.h.iiT, 24: In Lusitania perquam mirandi ponderisnbsp;in Ammaeensibus iugis. Pfol. 2,5,6: ’Ag-guta. — Aniiniüeiisis. (Portalegre, a.161nbsp;p. CJir.) CIL II 158: Municip(es) Ammai-(enses). (Mérida) 501: Aventinus Maximaenbsp;20 lib(ertus) Ammaiensis. (Badajoz) 1016: P.nbsp;C'incio Pap(iria) Euf. A(mmaiensi). Aminaii-ia villa. Vita et passio Mononis 6 A8S 18. oct. VIII 368 A; cf. Fredegar.nbsp;rhron. contin. 45 ad a. 762 MGSS Mcr. IInbsp;188, 30: Ammanugus comis Pectavensis. Alliniati-acvi-S O. j. Ameyzku hei Talis-sieu. (Talissieu) Allmer 716: Actor fundi Ammatiaoi b(onoruni) Plavi StratonIs. Aiiiniaus ill. (CnstelveccMo Suhrego) CIL 30 IX 3312: T. Ammaus P. f. Nerva. Aniin-ausiii-s M. (Lancaster) CIL VII 287: Pla(vio) Ammausio praef(ecto) eq(ui-tum). (Birten am AlMwin) CIB 211, a,nbsp;221—23ó: Cessorinius Ammausius ursariusnbsp;leg. XXX. (Zingsheim) 636: Octavio [A]in-[m|aus[ioJ. Ainniiiva F. (Mdlingen) CIB 130: Ul-p(ius) Lupio et ülpia Ammava. Amine ... AI. cogn. (MUrlenhach, hreis 40 Prüm) CIB 848;.....nius Amme...... Amin-ediu-s AI. (Paredes de Nava in Spanien, a. 2) EE 1nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;46 n. 141 = Hiih- ncr, Exempla n. 865; Aneni Ammedi (fil.). AMMI hillon-mz. BN 3quot; s., t, 2 p. 185, pl. V n. 4. BNP' 1884 pl. 5, 40: AMMI;nbsp;s. AM. Aiuiii-ica F. (Valera de arrïba) CIL II 3198: Octavia Ammica Contuei f(ilia). Alum-iliu-S AI. (Vestmanland, ini AIu-ho scum zii Stocliliolm) BICA 1883 p. 237; Apollini Granno donum. Ammilius Constansnbsp;praef. tem(p)li ipsius v. s. 1. m. Amin-illa F. (Sens) Catalogue du mtise'e p. 33: Ammilla Loeusi filia. (Oppenheim, Holdeu. Alt-celt. Spraclischatz. I. |
oherhalb der sdiwefelgueïïe der Sirona) CIB 917; Primia Ammilla. (Sens) Bull, de lanbsp;Soc. arch, de Sens t. 9: Ammilla.c/’. (Nimes)nbsp;GIL XII 4033: D(is) M(ambus) Vo. Am-millini. . Ammilu.sima F. (Stanwisc)CILj VII 920: Aelia Ammilusima. Amiuiinis (vgl. Adminius) AL, hrittani-.scJter für.st, Silher-u.hronze-mz. Evansp.2\0. 530—531 plate Y n. 1 AMMINVS B DVN; lonbsp;p. 211 plateY n. 2: AM; p. 351 plate XIIInbsp;n. 7: A B AM(minus). Silberniz. Alur.-Ch.nbsp;9580 = Evans p. 209, vignette: AMMI Bnbsp;ES, typus von Perintlms; naeh Evans SE-(gontiaei). Bïllon-mz. BN 3“s., f. 2 p.lSbnbsp;pl, V n. A. BN 1884 pl. 5,40: AMMI.nbsp;(Villaviciosa) CIL II 146: Aunia Ammininbsp;f(ilia). (CapinJia) IbA: Amminus Andaitiaenbsp;f(ilius). (Chichester) VII 10: Lucullus Ammini f(ilius). 'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Amm-io-s F. (FoggiaVecclna in Klein-asien) CIC w. 3415 = Her zog 617: H Tev-%-a8so)v (pvhi Qlaovtav, MoSio^v] O'vycnSQa, Aggiov rgv %cïXovgsv‘rjv Aqlgtlov, agyisgsiavnbsp;Asiag vaov rov iv Eipsaco, TtQvraviv, ars-cpavïigioqov dig, %ai iSQSiav tyg Mccaaahag,nbsp;aycovoamp;iriv, ryv 0Xaovwv EggoKQaTOV yv-i’ctiKa, a^evrjg evsnev xai vtjg nsQi zov ^lovnbsp;Koag\LOxr)rog zs xct] ciyvsiag. Amin-in-s Jf. Ainmia F. (Bom) CIL so T 1063: lulia Ammia. 1091: Trebonia C. P. 1. Ammia. (Santiponee) II 1140; Ammia Veneria. (Cadiz) 1756: Ammia Felicia.nbsp;(Astorga) 2649: |A]mmia Prisca Cilena.nbsp;(Leon) 2675; L. Aemilio Ammi f(ilio) Q(ui-rina) Valenti an(norum) XXIIX Ammia | PJro-cfHa b(eres) f(aciendum) c(uravitj. 2676:nbsp;Aemiliae Ammiae M. f. (Calomarde hei Al-barracin) 3172: Mariae Ammiae. (Paredesnbsp;de Nava, a, 2) EE 1 _p. 46 w. 141 — Ilübner, 4onbsp;Exempla w. 865; Hospitio Ammi Caenecae- ni..... (Alsóllosva) CIL III 819; lul. Ammia. (Bei Alaros-Némcü) 1359; Ammius Cresces. (Sulona) 2369: [Po]mp. Ammia.nbsp;(Balmatien) 3189; Semproniae Ammiae.nbsp;(Szöny) 4316: Aurelia Ammia. (Triest) Vnbsp;559: . . . [ija L. 1. Ammia. (Treviso) 2121:nbsp;Ammia. (Alaïland) 6023; luliae Ammiae.nbsp;(Saint-Sauveur bei Nizza) 8123,1: Ammia.nbsp;(Bom) VI11558.11559; Ammiae. (London) sonbsp;VII 1334,8; Ammius. 1336, 60: Ammiusnbsp;f(ecit). fioTOZièscj VIII 3342; Aeliae Ammiae. 3758; lulie Ammfie]. (Canosa)nbsp;IX 402; Tutoria L. Enni L. f. Tutoria D. 5 [Amma ... — Amm-iu-s] |
Amino(n) — Amorinus
... Ammonis. 32 p. 581A.quot; Ammon . . . Ammon. 4,40 p. 582; Ammonem.
Amiiioda F. cogn. (Széplak) CIL III 4264.
Atii( m)oili-ilCll-S vomr'óm. gentile Ammo-nius, gr. ’Afigmvwg, mm aegypt. G. Ammon,
‘ O. j. Ameugny, Saóne-et-Loire.
' Ammonias (villas) O. j. Les Amognes,
I bei Nevers. Pard. dipt. n. 514, a. 721: In pago Avalinse et Neverninse sive Am- lonbsp;j monias.
Amneraix? F. cogn. (Aps) GIL XII 2682: Macrina Amnfraix (Hirschfekl cl.nbsp;Amneraix).
Amn-ius M. (Alise-Sainte-Beine) Lejay 26: Lali Amni. Bavon O. quot;'Amni-aciis j.nbsp;Amné. Pard. dipt. n. 312, a. 648: In pagonbsp;Taroanense . .. Amneio.
1 -amnos in ogam. gen. sg. Sagramni, Va-j lamni; y am angreifen, oder ableitwng? cf. 20 ! Sagrani, Sagranni; vgl. -avnus.
Afivixai s. Fagvïxai, Namnites.
amo- stamni, in Amillius, neben amanto y am.
-amo-, -amS superlativ-suffix, ir. am, cy. -am, j. af. Aramus fl., APHTOIAMOC, AT-TAMOC, Cawama (Cauvama?), Clütamus,nbsp;Indamus?, Lubiamus, koseform Medamusnbsp;Medama; *nex-is-amo- = nexisn mo-, *nex-amo- der nachste, O. Oxama, Saxamus Sax- 30nbsp;xamus Saxsamus, *sen-is-am = *sen-is-mmo-cy. binham der dlteste, Suramus, Tautamus,nbsp;Trigisamum, CIL V 5197 ... uamus, Ud-damos, Ux-is-ama, Uxama w. ucbaf, Venix-ama (-erna, -iema), Venixxamus, Venixxamo-: durum, Vindama.
' Amociula cogn. (Vallermosa) CIL X ; 7842: D(is) M(anibus) Ammoccadae. (As-j solo) 7848; . . Amocadae . . ebenni.
Amocenses V. (Coria) CIL II 764:40 ' Samacia Perecati £ Amo(censis). (Tarragona) 4233: Paetinia Patemae, Paterni fl-l(iae) Amooensi Cluniens(i) ex gente Can-tabro[r(um)]; cf. Amacï.
-amon suffix in Aramo G., cas(s)amo, Trigisamo, Vindamo; s. amü.
Amonc-iacus O. j. Monchy.
Amoniensis pagus. Fortun. vita Ger-mani 36, 104: In pago Amoniense.
Am-onus M. cogn. (London) GIL VII60 1336,21: Amonus. (Lyon, Trion) BF 1885nbsp;p. 151: [Am] onus.
Amorinus M. Pard. dipl. n. 118, a. 533: Amorinum quoque servum.
1. Ammia. (S. Bartolomeo in Galdo) 940: Aminiae Primigeniae .... Ammia Sabina.nbsp;(Brindisi) 6105; Ammiae Struniae (fe Ser-vandae?). (Pozzuoïi) X 2107: Ammia. (Mi-seno) 2653: Liciniae Ammiae. (SiMariadinbsp;Capua) 3955: Aponfia] Ammia. (Cascano)nbsp;4773: Pontia L. 1. Ammia. (Ausonia) bZ72-.nbsp;Stahia P. 1. Ammia. (Castelforte) 5376:nbsp;Manlia L. 1. Ammia. (Aquino) 5470: Am-10 miae L. 1. Tuscae. (Traetio) 6015: Badianbsp;D. 1. Ammia. (Fondi) 6258: Laelia Q. 1.nbsp;Ammia. (Velletri) 6618: Q. Ammio Q. 1.
Optato. (Termini) 7441: .....bia M. 1.
Ammia. (Nimes) XII 3634; lulia Ammia s. (Narhonne) 4417: P. Ammiae Cn. C'n. 1. Statiae uxorl. 6231: Tetrinia P(u-blii) et m(ulieris) lib(erta) Ammia. (Beinbsp;Nyons) 5701,21: Sex. Ammius Servatianusnbsp;V(iennae) f(ecit). (Bordeaux) JulUan 60:nbsp;20 fB(is) M(anibtis)] L(uci) Ammi Silvin|i]nbsp;civi[s] Ambiaii[iJ. (Metz) Bóbert et Cagnaf,nbsp;Fjpigr. p. 49: D(is) M(anibus) L. Am(mio)nbsp;Minervino. (Namur, unter Traian) Èevuenbsp;de Vinstruction puhlique en Belgique 29, 6nbsp;jj. 417—420: Securiniae Ammiae . . . Secu-rinio Ammio patri. (JDoomhurg, Zeeland)nbsp;ÜIB 26: Deo Neptu[no] Octavius Ammiusnbsp;V. s. 1. m. (Maim) 1006: Titinia Amm . . .nbsp;mater. 1032; Ammius Saturninus. Töpfer-30 marJce (HeimersJieim; Ileddernheim; Voorburg) Sch. 281. (Fine schüftel, j. in Mainz)nbsp;Becker s. 101. XIV. b. 6: Ammius f(ecit).nbsp;(Ostia) XÏY 617: Amintiae Ammiae. 717:nbsp;Caecilia L. L. 1. Ammia. 1794: Ulpiae Ammiae. (Bom) 1891: Caeciliae Ammiadi.nbsp;(Aïbano) 2180: Atia M. 1. Ammia. s. Amius.nbsp;Bazu das römische cognomen Ammiauus GILnbsp;III. VI. VIII. XII. XIII.
Ammo(n) {cf. Ambo, Ambatus) M. cogn. 40 (Coruna del Conde) CIL II 2797: L. Pom-peius Custumus Ammonis fil(ius). (Alkofen)nbsp;III 6010,15: Ammo f(ecit). (La Foux,nbsp;commune deBemotüins) XII 2988: Esciggo-rix Ammonis f. Apolli v. s. 1. m. (Heidels-burg bei Waldfischbach, Pfalz, 3. jh.) BJnbsp;76,229. 77,82 =WZ 4 (1885), 360: Am-
moni Drapponis f[il(io)]...... Vita Sam-
sonis 1, 1 A8S 28. iul. VI 574 C; Deme-tiano ex genere, Ammon nomine . .. huic 50 Ammoni... Ammonis. 2ji.574D. Sp.bliF:nbsp;Ammon. . .Ammon. . . Ammone. 7 p.57 5 C:nbsp;Ammoni. . . Ammonem . . . Ammon. 3, 29nbsp;p. 5801): Ammonem . . . Ammon. F: Ammon . . . Ammon. 30 p. 580 F: Ammonis
i;Ammo(n) — Amorinus]
-ocr page 81-Ampenuum — Anali-acus
en-, bret. am- (vor p), lat. an-(helo), gr. ava-uvia. In: An-vallonacos (Stokes).
-au- in K^[p]-Kv-aj, *'carul-an-, c(o)r-an-ya, Dur-an-ius, Sëqu-ana; cf. Icpontisch Sla-nios, Slania.
an (= n) wechselt mit en in iantu- ientu-, arganto- argento-.
-an accusativ-endung von feni. a-st. in anam für *anan, logan, xgigagniGtav.
Ampenimm portus, j. L’Empan, ffe-meinde Beauvoir-sur-mer, Vendée.
Ainpitovraa. (Beims) BS AF 1881 p. 245.
Ampl-iacu-S 0. j. AnlJikic, Dordogne. Meroir. mz. Combrouse n. 29 pl. 1,4. 2,22.
Ampolinis 0. j. Le Boeulx, Belgien, Ilennegau.
Ainpsiaili. Strab. 7, 1, 3 p. 291: Ilgog 10 Ss rw musava Hovyag^QOi . . . xnrt ’AgipiavoLnbsp;[xagipiavoi codd.), snl tctSta Ss tm 'Agaoianbsp;qtsgovxut BiQovgyLg xs Kal Aovitlug rcoxafióg,nbsp;Sié)r(ov 'Pijrov itsgi t^moGiovg axaSCovg.
Ampucius o. j. Ampuis, BMne.
Anipngili-acus 0. j. Ampoigné, djoecese Angers.
AintOl’gis s. Anitorgis.
*-ainri ip. -amonos) stamm -aman(n), bret. -o, w. -af, in *cal-amQ, cf. -imu nnd -amon-.nbsp;20 Ani-lica F. (NeumarU bei Schladming)nbsp;CIL III 5056: Amuca Burrani f(ilia).
Amue .. . cogn. (York) CILYÏL 1.331,10.
Amullina F. (Salona) CIL III 2549: Caetennia Amullina.
Aiimnias M. (Macrhia bei Circello, a. 101 p.Chr.) CIL IX 1455,2,T. Amunionbsp;Silvano. (Poitiers) lücfmrd 23: Amuninbsp;(manu).
Anmrius M. (Verona) CIL V 3312: 30 C. Amuril Taci[t]inus et Hermes libferti).
ATnttro(n) M. cogn. (Lurenfelt in Kdrn-ten) CIL III 4732: Ategnate Amuronis f(iliae).
Aiimrus M. (Salona) CIL III 2207: Aur. Amuro et Aur. Quinte.
Ainusicus M. Ausetanorum princeps, a. 218 a. Chr., Liv. 21, 61, 11.
Amuta 31. Tëpferstcmpel (Injon, Trion) BE 1885 jp. 151; cf. Amotacianus fundusnbsp;¦10 Cod. tradd. eccl. Bavenn. 100, 14.
Aniytos M. könig von GalaUen. Bronze-mz. 3Iur.-C1i. 2431: AMYTO •BA((Jil£(oj). (Angora) CIG 4039,^®: [Iljvlcngsvrig ^aai-ksmg Agv\y^xov viog. Agvvxag Fai^axo-SiaGxov. l^n^vXaigsvrjg ^aGiXsag Agvv-xov viog.
AN. Bronze-mz. Mur.-Chab. 2619: CAI(tio) B exergue AN.
au- negativ-praefix, air. an-, é- (vw c, t), 00 eg. an-, corn, an-, bret. an- aiï-, gr. av-lat. in-, got. alid. as. ae. un-, an. ó-, ai. zd.nbsp;an- a-, armen, an-, idg. n-, nn-. In: An-drasta An-dautonium.
au- intensw-praefix, ir. an-, corn, an-, tv.
-an- (-ano-, -ana) deminutiv-suffix?
m 10
fl. *Aurana, Brigana, *Cucana, Dëvana cf. Hïvona, Logana, Meduana, Orcana, Osana,nbsp;Séquana; O. Boi’cana, Tra vana, *Vraicana,nbsp;Vindana; F. Banana, Bovana Bovanna,nbsp;*Brittana, Victisirana; G. Bormano et Bor-manae (d.), Sequana Siquana Siquanna Se-cuana; Vercana; salassisch Tikov-ana cf.nbsp;Icpontisch Alkov-inos.
*anS s. anax.
Ana .... cogn. GIL VII 1336, 62. nbsp;nbsp;nbsp;20
A.na . . Bana G. (Bonn) BJ 59,39: Dae Ana . . bane C. [Acjutius; cf. deab. Idbanisnbsp;Gabiabus CIB 625.
AnaBon s. Adiabon.
Anaco s. Aunaco.
Anagia villa (Andunum?) O. j. Nages, Gard.
Anagnis s. Anauni.
Anagnutes V. in Aquitanien, au pays de Betz, univeit der Loire. Plin. n. h. 4, 30nbsp;108; cf. Agnotes.
Anagrates O. j. Annegray, commune de la Voivre, arrond. de Lure, canton de Fau-cogney, Haute-Saóne. lonae vita s. Colum-bani 12: Vasta herenus Vosagus nomine, innbsp;qua erat castrum dirutum olim, quod antiquorum traditie Anagrates nuncupabant...
I 14: Ad Anagrates perveniunt... nbsp;nbsp;nbsp;15: Ab
' Anagrate . . . Vita s. Nicetü 7 ASS 8. febr.
III 168 2^: Anagrates. nbsp;nbsp;nbsp;lo
'' Anaii .. . cogn. (Cambridge) CIL VII 1336; 63: Anaii f.
Anaillus ilf. cogn. (Wïlderspool bei Warrington) CIL VII 1336,64: Anailli ma(nu''. j XII 5686,42: Anaill(us). (Vienne) Allmernbsp;i914. (Augst) IH 352, 13: Anaill. f(ecit);
! ebcnso aus Clermont: Anaill. of. und Autun, j an-ala (nach Siegfried %low’) und de-au-I ala (blow away) imperaf. act. sg. 2 auf dernbsp;i inschrift von Poitiers, zu an- hauchen? sonbsp;I Anali-acus vicus, O. j. Naillat, canton denbsp;I Dun-le-Palleteau, arrond. de Gueret, Creuse,nbsp;\Merow. mz., 7. jh. BN 1861 p. 31: AN-! ALIACO.
5* nbsp;nbsp;nbsp;[Ampemium — Anali-acus]
-ocr page 82-anam
AnaTO-s
137
anax — Anda-seta
Andasius — Ande-cavi
d’Arbois de JubainvUle ^habitant du grand pays’. Caes. h. G. 2, 3, 1,^: Andebrogiumnbsp;(TB var. U marg., andocumborium Ashb. anbsp;U). Cf. Allo-broges, Anto-bröges, *Com-broges,
Ande-camölo-S 31. compos, von augmen-tativ-partïkcl ande- und kriegsgott Camulos, ser [anlich] ^dem Cumulus’. (Bei Fevers)nbsp;Bid. arch, de la Gaule, inscr. gaul. n. 9:nbsp;Andecamulos Toutissienos (son des Toutis- lönbsp;sos) ieuru.
*Ande-camüluiii für *Andecamnlo-dü-num Ande-camulu-s (fundus oder vicus).
O. j. Bandon an der Gartempe, canton Chd-tcauponsdt, arrond. Bcllac, Hautc-Vienne, im geblete der alten Lemovices. — Aiidecaiiiu-leuses V. Orétl. 1804 == Texier, 3Ianuelnbsp;d’Épigraphie suivi du Recueil des Inscriptionsnbsp;du Limousin. Poitiers 1851. 8o. ^.98 n. 30nbsp;pl. II: Numinibus Aug(nstoram) fanum Plu- 20nbsp;tonis Andecamulenses de suo posue(runt).
Ande-caiui-s M. (Reims) Bulletin arch, du Comité des Travaux hist. 1889 n. 2, 22.
Allde-earn-S 31. (Rotticdl) Holder s. 24: Andecarus. (Worms): Andec(ari) of(ficina).
Ande-cavï von partikel ande- ^md cav, cy. caw (ligamcn)? Bei Caesar koseformnbsp;Andes, Andi. V. mit stadt luliomagus, j.nbsp;Angers, dep. 3Iainc-et-Loire. Plin. n. h, 4,nbsp;107; Andicavi (E^ andigaui F). Tae. a. 30nbsp;3, 41; Andecavi ac Turoni .... Andecavosnbsp;(acc.). Ptol. 2, 8, 8: Kat naltv twv pÈvnbsp;Eagvnamp;v ccvatoliKÓreooi ’AvÖLKavoi, av Ttó-hg ’lovhófiayog. Oros. 6, 8, 7 (aus Caes.nbsp;b. G. 3,7, 2,’: In Andibus): Apud Andica-vos. FG 3, 5 (Lugdun. III): Civitas An-decavoram (Angers). Concil Andeg. a, 153nbsp;(3Iansi 7, 900): In civitate Andegavorum.nbsp;3Iz. bei Eckhel BFV 1, .72: ANDEC undnbsp;ANDECAV. 3Iionnet 1 p. 80: ANDECAVI, 40nbsp;ANCEC u. ANDEC. 3Ierow. mz. ANDECAVInbsp;Cl, ANDEGAVIS CIVI, ANDEGAVES,nbsp;ANDECAVIS, ANDICAVIS CIV, .ANDEGAVIS FIT, ANDECAVI ECLESIE (cathe-drale von Angers), ANDS (= Andecavis).nbsp;EN1839p.437;ANDEGAVIco. 1847p.l04; •nbsp;ECCLESIE ANDECAVI. ‘F s., t. ^ p. 11:nbsp;AND[EC]AVI. t. 7 p. 41: ANDE CAV. t. 8nbsp;p. 171—172 n. 96—100; ANDECAVIS,
, ANDECAVIS PITVE. Combrouse n. 30 ff. 50 ipl. 1, 5—7: ANDEGAVIS. n. 31 umd 948nbsp;! pl 4, 1—12; ANDECAVIS. Fot. Tir. 142;
Andecavus. Greg. Tur. 7(. F. 2,13 (l8); Ande-Ande-brogiïi-S Af. von *Ande-brox, nach J cavo (stadt) venit... De Andecavo.. .Venienti
[Andasius — Ande-cd^vi]
schrift aus Egremont in South-Wales) Ar-chaeologia Camhrensis 1889 p. 176—177.
Alldasius M. (Jlom)CILS\2^\ 3: Andasi. (Xantcn) CIR 208: L(ucius) Andaspus?].
Au-daiitonia wn au- verneinungs-parti-kel? 0. in Pannonia superior, j. Scitarjevo an der Brau. (In Pest) CIL III 3679: T.nbsp;F(lavius; Bonio Qur(ina) Andautonia equesnbsp;alae Prontonianae. (Scitarjevo) 4008: [C(i-10 vis)] muii(icipii) And(autoniae). (Stenievec,nbsp;a. 350 p. Chr.) 4010: Eesp. Andaut. (Scitarjevo) 4011: E. p. And. (Szöny) 4316:nbsp;Aurel. Vindex Andautoniae eq(ues) coh(or-tis) I ïhrac(um). Ptol, 2,14,4: AvSavw-rwv. IA 266, 2 verstümmelt in llautonia.
And-ftvu-m O. j. Laudou, Gard.
ailde- praefix der hewcgimg hin oder her, intensiv und augmentativ, ^gegen’, air. pracp.nbsp;ïnd (auch separativ), int, inn-, in- (gegen),nbsp;20 ant, and (da, dort), ahret. an- (untrennharnbsp;und intensiv), en-, lat. ind-, got. anda, ahd.nbsp;ant-, nhd. ant-, ent-. Ut. ant-, ai. adhi (super,nbsp;ad), tdi;. ndhi, and-. In: And-autonia?, An-d(e)-arta, *Ande-bilis, *Ande-brennos, Ande-broci- (lis brogi-)rlx, Ande-brogiu-s, Ande-ca-mulos, Ande-canus, Ande-carus, Ande-cavï,nbsp;Ande-com-bogios, Ande-dünis, Ande-lagus,nbsp;Andeleius, Ande-lipa, And-elo-s, Ande-lous,nbsp;Ande-matunnum, Ande-rëx, Ande-ritum, An-30 de-roudus, Ande-rounis, Ande-thanna, And-ilus, And-iourus, And-usia. Banehen auchnbsp;formen anda- in w. Anda-gelll (gen.), Anda-seta; andi- in Andi-cavl, ando- in Ando-bales,nbsp;Ando-bru, Ando-matunnnm, Ando-rourus, innbsp;Andu-govoni, und ane- in 31. genet. Es-ane-koti = *Ex ande-cottI (gen.), *Ex-ande-cot-tio-s oder -koti(os), An-are-viseos = *And-
are-visius; anni- in tv. Anni-curi.....
Auch in An-des, And-iccus, Andus.
40 Allde 31. (Otton) CIL III 2824; I(ovi) o(ptimo) m(aximo) e(aelesti) Paulus Andesnbsp;Barcini v. s. [I] m.
*Aiide-I)ilis s. Ando-bales.
Ande-brenn-acu-s O. j. Amlernac dans la Charente. 3Icroic. Mens RA 6,2 (1850)nbsp;p. 512, collection Amecourt und Cabinet’ denbsp;France: ANDEBEIVNACO, ANDEBEE-NACV, AUDEBEINNACO, abgdeitet vomnbsp;31. *Aade-l)reiino-s.
00 *Aiide-l)rogi-rix F. cogn. (Vierme, Isère, zeit des Augustus) CIL XII 1924: D(is)nbsp;M(anibus) Pompeiae Coccae Andebrocirigisnbsp;Sequanae.
-ocr page 85-141
Andecavi
142
vero Adovacrio Andecavus. 4,13: Teiminus Andecavus. 47; PerAndigavus regressus. 5,7nbsp;(13): Per Andecavum. In terminum Toroni-cuni et Andecavum usque Sanctonas transiit.nbsp;19(26): Dehinc Toronici, Pecta vi, Baiocassini,nbsp;Caenomannici et Andecavi (pi-, V-) cumnbsp;aliis multis in Brittaniam ex iussu Ohilpe-rici regis abierunt. 22 (29): Andeeavo adnbsp;pascendum delatur. 5 (40): Ut Andecavusnbsp;10 pasceretur de publico. 6, 14 (21): Apudnbsp;Andecavam urbem. 22 (31): Cum Toronicis,nbsp;Pectavis, Andecavisque atque Namnetieis.nbsp;7,11: In Andeeavo enim terra tremuit. 8,nbsp;18; Theodulfuni Andegavis (hauptori clcrnbsp;civitas Andecavorum) comitem esse deerevit.nbsp;8,42: Andecavus vero veniens. 43: In An-decavo. 10, 9: Ad Andigavam urbem diri-git. 14: Andeeavo venit .... Andecavaenbsp;urbis. 25: Andecavos, Namneticos atquenbsp;20 Cenomanicos valida famis oppressit. 31:nbsp;Licinius civis Andecavus.....Infra termi
num Andecavum. Greg. Tur. virt. Mart. 2, 48. 3, 11. 27: Andeeavo teiTe(i)turio. 2,nbsp;33: Andecava regio. 3, 31: Ex Andeeavonbsp;veniens. Fortun. vita Albini 9, 24: Ande-gavam civitatem. 10, 26; In civitate Andecava. 11,31: Andecavis. Gregari prol.nbsp;ad vit. Martini MG aa. IV 2 jp. 82, 9: Pernbsp;beatum Maurilium atque Albinum Andeca-30 vorum antistites. Capit. 6 p. 83, 11: Epi-scopus Andecavorum. 16 p. 83, 33: Andecavis revertens. p. 83,34: Episcopus fieretnbsp;Andecavorum. Martgr. Hieron. kal.mart., id.nbsp;sept: Andegavis. VitaMaurilii 2,5: Andecavorum aggressus est urbem. 13, 55: Urbsnbsp;Andecava. 16, 44; In civitate Andecava.nbsp;81: Plebs Andecavorum. . . . Urbem Andecavam. 84: Maurilius Andecavorum episcopus. 97; Andecavam reeuiTat ad ur-40 bem. 19, 106: Urbs Andecava. 28, 142:nbsp;Ab Andecava urbe. 144: Urbs Andecava.nbsp;Formulae Andcc. V (a. 514—530) ^.4,4Z..-Anno quarto regnum domni nostri Childe-berto rege cum . . . iuxta consuetudinemnbsp;Andicavis civetate curia puplica resederenbsp;in foro ... p. 4, 20. *' p. 4, 30: . . . Andecavis civetate. 4 p. 60, 22: Actum Andecavis. 10*quot;^. 8,16. ll'^p. 8,23. 12 17.9,3.nbsp;13i). 9, 13. 14p. 9, 22. 15 p. 9, 31. 16nbsp;50 p. 10, 10. 24 p. 12, 12. 28 p. 13, 16. 31nbsp;p. 14, 22. 47 p. 21, 7. 13. 50^ p. 22, 6.nbsp;'’.p. 22, 20. 51 p. 22, 36. 52 p. 23, 5. 53nbsp;p. 23, 7: Andecavis civetate. 25 p. 12, 27:nbsp;Super terra ecclesiae Andicavis. 32 p. 14,28:
In civetate Andecave. 46 p. 20, 27: Infra muro Andecavis. 48 p. 21, 23: Andicavisnbsp;civetate. Pard. dipt n. 178, a. 572: Audo-veus Andegavorum ei^isoopus. w. 189, a. 581:nbsp;Audoveum episcopum Andegavae civitatis.nbsp;n. 230, a. 615: Per manum Andegavi pon-tificis. n. 32, a. 658: Sitas in pagus Cinno-mannico, Andicavo, Eodonuo (Mob. Bodo-nico) et Musfa. Dipt Pertg (c. a. 705) ». 74nbsp;p. 65,42: In suburbio Andegavis urbis. Vita lonbsp;Brioci 9 ASS 1. mai Ip. 94B: Corpori innbsp;basilica ss. Sergii et Bacebi prope Andega-vum collocato. 58 An. Bolt 2 p. 188: Adnbsp;urbem Andecavum. Vita Melanii 4,21 ASSnbsp;6. tan. I p. 330: In Andegavis (ausg. Andega va) civitate. Vita Albini 16 Mab. Inbsp;p. Ill cf. ASS 1. mart. I 57. Fortun.MGnbsp;aa. IV 2, 57: In civitate Andegava. Vitanbsp;Magnohodi 1, 5 ASS 16. oct VII p. 941:nbsp;Andegavis repedavit pontificem. 3, 21 p. sonbsp;945 B.- Andegavae residere. 24 p. 946 A;nbsp;Ad eum accedere Andegavis. Vita Serenedinbsp;7 ASS 21. iuL Y p.lQlF: Andegavim trans-latum est. Vita Audocni 12, 24 An. Boltnbsp;^5, 101: Per Andegavis (Hendaye bei Bayonne?) autem transiens. Vita Mcnclei prol.nbsp;ASS 22. iul. V p. 307 C: Andegavi urbisnbsp;illustris. 1, 2 p. 309 A; Andegavis pagi.nbsp;Ann. Lauresh. a. 724 ed. Katz p. 28, 22;nbsp;Migravit ad Andegovis (Anjou). Aus Ande- sonbsp;gavu u’ird Anjo, Anjou. Andegavus pagusnbsp;(I’Anjou, peupladc des Angevins) Dipl. Pertznbsp;(c. a. 658) n. 35 p. 33,43: lt;^In)gt; pagus Cin-nomannico, Andicavo, Bodonico et Musfa.nbsp;Über dcnselben s.Longnon, Atlas p. 102. —nbsp;Aiidec(g)avensis (angevin). Concil. Turon.
II a. 567, Mansi 9 c. 805 E: Domitianus peccator episcopus ecclesiae Andegavensisnbsp;(Angers). Fortun. vit. b. 3Iaurilii MG aa.
IV 2 p. 84,24: Sanctae Andecavensis eccle- 40 siae. 6, 23 p. 87, 10: Andecavensis terri-torii. 25 p. 87, 23: Sanctae Andecavensisnbsp;ecclesiae. 13, 58 p. 91,2; Andecavensi ecclesiae. 63 p. 91,20; Sanctae Andecavensinbsp;matri ecclesiae. 16, 76 p. 93, 13: Sanctanbsp;Andecavensis mater ecclesia. 96 p. 94, 41:nbsp;Pontifioalem Andecavensis ecclesiae cathe-dram. capit. 19 p. 83, 40: Per totum An-decavensem pagum. Greg. Tur. h. F. 6, 6:nbsp;Homo erat Andecavensis incola. 9,18: An- sonbsp;degavensis territoi'ii terminum. Virt Martnbsp;3,7: De Cracatonno Andecavinsi vico. 23;nbsp;Incola vero Andecavensis urbis. 4, 14: Exnbsp;Andecavensis urbis terreturio. 17: De vico
[Andecavi]
-ocr page 86-Andecavi
Ande-matuiinu-in
|
Andecavensi, cui Crovio antiquitas nomen indidit. 23; Ermegundis Andecavensis civis.nbsp;24: Territorium Andegavensis urbis (I’Anjou). Gesta Bagoberti I c. 35 MG SS Mcr.nbsp;11 413, 28); In pago Andegavinse. Farcl.nbsp;dipl. n. 252, a. 631: In eadem dioecesi An-degavensi. n. 306, a. 644: Frenemundi An-degavensis episcopi. n. 547, a.730: In pagonbsp;Andegaveninso. Vita Bcsideruti 5 ASS S.mainbsp;10 II p. 304 C: Per Andegavensem dioeoesim.nbsp;8 p. 304 E: Andegavenses. Vita Bomnolinbsp;2, 11 ASS 16. mai III 609 A; Yir quidam Andegavensis, Stritius nomine. Vitanbsp;Licinii 1, 1 ASS 13. fcbr. 11 p. G78B: S.nbsp;Licinii Andegavensis episcopi. 1, 9 p. 679nbsp;B: Comes atque dux Andegavensium. 2,11nbsp;p.679E: Andegavensium urbs. 2,12 jj. 679nbsp;F: Ecclesiae Andegavensi. Vita Mevenninbsp;An. Boll. 3 p. 153: Andegavensem civita-30 tern. Vita Magnohodi 1, 1 ASS 10. oct.YIlnbsp;p. 940jF.- In pago Andegavensi. 1,3 j). 941nbsp;B: As. Licinio Andegaviensium episcopo.nbsp;1, 4 j). 941 C: Civitatis Andegavensis. 1,5nbsp;p. 94115; Praesulem Andegavensem. j). 941nbsp;F: Plebs uni versa Andegavensium. 1, 6nbsp;p. 942 B: Praeerat Andegavensibus civibusnbsp;antistes constitutus Magnobodus. 1,8 jn 942nbsp;C: Ad Andegavensem civitatem. 2,12 p. 943nbsp;B: In eodem pago Andegavensi. 3, 21nbsp;Si)p. 9é5E: A sancto Magnobodo Andegavensium episcopo. E: Sanotus Albinus, olimnbsp;Andegavensium antistes. 4, 39 p. 948 45;nbsp;Ecclesiam Andegavensem. 41 p. 949 A:nbsp;Ab Andegavensibus. Vita Serencdi 8 ASSnbsp;21. iul. V p. 167 J’; Ab urbe Andegavensi.nbsp;. . . Populus Andegavensium. Vita Meneleinbsp;1, 9 ASS 22. iul. V p. 310 B: Ab Andegavensi patria. 11 pgt;- 310 B: Patria Andegavensi. 3, 26 p. 313 B: Ab Andegavensinbsp;•10 iiatria. 28 p. 313 B: Cum satellitibus suisnbsp;Andegavensibus. 30 p. 313 E: Pagi Andegavensis. — Andegaviiiiis. Condi. Aure-lian. a. 511 (Mansi 8 c. 356 45): Eusto-cbius episcopus ecclesiae Andegavinae. B'or-mul. 570 (II p. 715 B.): Civitatis Andioa-vinae. Greg. Tur. virt. Mart. 1, 22: Servusnbsp;cuiusdam bominis Andicavini. Bard. dipt.nbsp;412, a. 690: Noviolio in pago Andegavino.nbsp;— Aiidegavodiis. Vita Audoëni 2,11 ASSnbsp;.50 24. aug. lY 807 F: Per pagum Andegavo-dum. Ande(o)-coiu-ll)0g-iu-s (cf. Ano-ko-po-k-io-s, Yer-com-bogius) M. fürer der Bcmcr am, dcr spitze der Carnutes. CarnutiscJie mz. [Andecavi — Ande-malunuu-mj |
JAY n. s., t. 10 (1865) p. 140—141. 1869 j). 11. Mur.-Ch. 6342—6356; ANDECOM.nbsp;1840 p. 168. 3® 5., t. 2 p. 182. 3 p. 480.nbsp;RBN 44 pgt;. 427. Mur.-Ch. 6351. 6354. cf.nbsp;p. XIII; ANDECOMBO. Cues. h. G. 2, 3,1:nbsp;Remi, qui proximi Galliae ex Belgis sunt,nbsp;ad eum Iccium et Andocombogium (ando-cumborium Ashib. a U andebrogium TB vur. U marg?), primes civitatis suae, miserunt. AHde-dllim-S {zu dunum) M. (Wien, a. lo 60 p. Chr.) GIL III B II p. 845—846: lan-tumarus Andeduni f(ilius) Yarcianus [aiisnbsp;Yarcia) equ. cob. II Ilisp(anorum) in Illy-rico. Alldegavi s. Andecavi. Aiide-gemis If. (Lyon, Trion) BE 1885 p. 151: Andegeni uml Andegeni m(anu). *Alidel-acn-S von M. Andelus, 0. m An-delagum monasterium, 9. jh., spdter Ande-leius, MG SS 11 298, j. Andelay; in Les so Andelys (Eure) und Andelat (Cantat). *Aiidel-avii-s, *Andel-au-s 0. An-delot, dép. Haute-Marne, arrond. dc Cliau-mont. (a. 587) Factum Guntchranmi ct Chil-deberti II (Greg. Tur. h, F. 9, 20) = MG Cap. I p. 12, 33: Andelao convenissent.nbsp;Fredcgar. chron. 4 c. 7; Guntbramnus senbsp;cum Cbildeberto qiacem firmandum Andelaonbsp;coniuncxit. c. 38: Per Andelaum. Meroiv.nbsp;mz. BN 1868 p. 486: ANDELAO. 3® s., sonbsp;t.8 J9.172 M.101: ANDELfAO YI. w.102:nbsp;AMDELES niCO. cf. Andella. Allde-lipa (cf. Lippo, Lippinus, Lipuca) M. (Bordeaux) Jullian n. 126: C(aio) lu-l(io) Andelipae Aquitani f(ilio) lulia Advorixnbsp;uxor ber(es) ex t(estamento) p(onendum)nbsp;c(uravit). Aiid-elos 0. in Ilispanien bei den Vas-cones. Ftol. 2, 6, 66: ’’Avdrjlog. (cf. Pom-joelo, Pompaelo.) Bavon Andploiieiises V. « einer stadt in llisp. Tarr., in Navarra. Flin.nbsp;h. n. 3, 24. (Santacara bei Fuente de lanbsp;Beyna) GIL II 2963: Sempronia Firmi f.nbsp;Andelonensis. *AudelllS M. in Andilius? Aiide-iuatunnii-m 0. j. Langres. Nach d’Arbois de Joubainville ablciirzung filr *An-de.-matunno-dünum ^festung des Andematun-nos', von augmentativ-partikel ande- undnbsp;Matunnus == G. Matünus, Matuna; stamm sonbsp;matu- schwein, wildschwein, bar. Ftol. 2, 9, 9: Aóyyovsg, mv noXig Avöovfiatovv-vov. lA 385, 6. 386, 1: Ab Andeman-tunno. TP: Andemantunno. (Sacquenay, |
Ande-rect-acu-s
And-et4ii-s
|
dioc. de Lawjres, Góte-d’Or, a. 44 p. CJir.) Lejay n. 249 = EA 3® s., t. 15 p. 404:nbsp;And(ematunno) m(ilia) p(assu'am) XXII. (a.nbsp;268, nördl. von Eijon, dans Ie clos Theve-nin) Lejay 146 = EA 3® s., t. 15 p. 407:nbsp;Aiid(e)ni(atunno) l(eugae) XXV. (Enternbsp;Claudius, CJioïlly,. Haute-Marne) Mémoiresnbsp;de la Commission des Antiquitcs de la Gótc-d’Or. Hijon 1838 j). 296: And(ematunnum)nbsp;10 m(ilia)p)(assuuralXII. (a.l21p.Clir.)p.‘2'il-.nbsp;And(ematunnum) m(ilia) p(assuum) XIII. *Aiide-rect-acu-S M. ir. Ind-recMach. Aiide-r^diis M. Vita Eadegundis 1, 34, 79: Anderedus agens einsdem beatissimaenbsp;(Eadegundis). Anderelio s. Anderidos. Anderetiani. NI) occ. 7, 100: Ande-re[nijtiani. 41,17: Praefectus müituin An-derec(«agt;’. -rio)ianorum, Vico lulio. 42,22. 20 23: In provincia Lugdonensi Senonia: prae-feotus classis Anderet(var. -z-it)ianoruin, Pa-risius (zu Andrési am msammenfluft dernbsp;Seine und Oise?). Andergus %lind’ -von an und dercos od. ableitung -von ando-? {cf. Inderca) M. (Va-lenqa do Mi-nlio) GIIj II 2465: D(is) M(a-nibus) Alluquio Andergi f(ilio). Anderidos in Brittanien. NI) occ. 28, 10: Anderidos. 20: Praejiositus numerinbsp;30 Abulcormn, Anderidos. Eav. 5, 31 p. 427,nbsp;18: Anderelio. Aiidë-rïtuni urcelt. ande-rïtu-, air. ïnd-ritb (incursus, mimdung) = *ande-reti, gen. des inf. indriuth = *ande-retu, su rethimnbsp;ieh laufc. O. hauptort der Gabali, j. An-térieux bei Gliaudesaygues, arrond. de Saint-Flour; seit 2. jh. Javols bei Mende, depart,nbsp;de la Losère, arrondiss. de Marvejols. Vgl.nbsp;Andrida der Endert-bach, der bei Cochem innbsp;40 die Mosel mündet. Ptol. 2, 7, 11: 'Tip’ ovgnbsp;la^aloi %(d nólig AvSsQySóv unrichtig farnbsp;’AvöéQLTov. TE: Anderitum. Eav. 4, 26 p.nbsp;238, 8: Andereton. Alldei’iuill s. Andetrium. Andernacum, -iis s. Antunnacum. Andernusilf. (Chesterford [Audley End] und Colchester) CIL VII 1336,65: Anderni,nbsp;Andorn, Andorv. Andero oder Anderon(us) local-G. (vom 50 berge?). (Aus Galicien) CIL II 2598: I(ovi)nbsp;o(ptimo) m(aximo) Anderon(i?) sac(rum). , Ande-roudu-s 'ser rot’ M. (Padua) GIL V 2911: Anderoudo yiro. Ande-rouru-s nach d’Arbois de Jubain- |
¦vïUe ’ad flumen Eouram Jiabitans’. M. (Nar- bonne) CIIj XII 4577: ......[Ajnderou- [rus oder ra cjomunis. Vgl. Ando-rouru-s, Eaur-ïcï. Anderpus vicus, O. j. Antwerpen, Bel-gien. Aleroiv.mz. EN 1855 j)-56; 3®s., f. 8 p. 172 n. 103: ANDEEPVS; s. Ando-verpis. Andes V. hoscfomi für Andecavi mit Anjou, — civitas Andecavorum. Caes. b. G. 2, 3 5, 3: Ipse in Carnutes, Andes, Turones, quae- lo que oivitates propinquae bis locis erant, ubinbsp;bellum gesserat, legionibus in hiberna de-duotis, in Italiam profectus est. 3, 7, 2:nbsp;Publius Crassus adulescens cum legione se-ptiina proximus mare Oceanum in Andibusnbsp;hiemarat. 7, 4, 6: (Vercingetorix) celeriternbsp;sibi Senones, Parisios, Pictones, Cadurcos,nbsp;Turonos, Aulercos, Lemovices, Andos reli-quosque omnes, qui Oceanum adtingunt, ad-iungit. 75, 3,^®: Andibus. Ilirt-ius b. G. 8, 20nbsp;26, 2,’: A Dumnaco,. duce Andium. Andes O. bei Mantua, j. Pietola. Vita Vergili de comm. Probi sublcda p. 52 Eeiff.: In vico Andibus, qui abest a Mantua milia passuum XXX. Lonati vita Vergili p. 5411..' In pago, qui Andes vocatur et abest a Mantua non procul. Cod. Bamberg. P. II 33 fol. 11” col. 2: Andes, pagvs vnde Vergiliusnbsp;natus est. ciuitati Mantvae uicinus. Hïero-n.nbsp;chron. a. Abr. 1948; Vergilius Maro in pago 30nbsp;qui Andes dicitur haut procul a Mantuanbsp;nascitur Pompeio et Crasso consulibus. Ande-sagina O. j. Ansainne, Seine-Infc-ricure. Vita Lupi 3,12 AS8 l.sept. I 260jB.‘ In villam, quae dicitur Andesagina super flu-vium Anciain. 4, 17 p. 260 A.' Andesage-nam locum. Andescox? G. (Colchester) CIL VII 87: ]Sruminib(us) Aug(usti) et *Merou(rio) deonbsp;Andescoci. ,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Ande-thanna vicus, von stamm tann, = ad quercus? cf. bret. glas-tannen (ïlex). O.nbsp;erste station cm der strafte von Trier nachnbsp;Eeims, j. Echternach (nach andern Anvennbsp;oder Sandiveiler bei Luxemburg). IA 366, 3: Andethannale vicus. Sulpie. Sev. dial. 2 (3), 13, 3: Haut longe a vico, cui nomennbsp;est Andethanna. Fortun. vita Mart. 4, 366:nbsp;Ubi se Andethanna propinquat. Villeiclitnbsp;auch ANDE . . . NAL auf merow. mz. ,50 Aiideti-Jlca F. (Gaïbano) CIL V 2438: Andetiacae M’. f. Gallae. And-et-iu-s ilf. cogn. (Concordia) Pais n. 411: Andetius Cra[ssi f.?]. [Andc-rect-Scu-s — Aud-et-iu-s} |
Andetrium — ando-batta
|
Aiidetriuiu 0. in Dalmatien hei Muc (Much) oberhalh Salona. Strah. 7,5,5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;315 : ”Eaxi óè xal ’Ai'd’TjvQiov è^v^vbv icoqIov. IHin. n. li. 3, 142; Andetrium. IHol. 2, 16, 7;nbsp;'AvSÉkqiov. Dio 56, 12, 3: ’Eg ’AvêrjQiovnbsp;TEfjjog in’ ccvxy irj Ealavy incoMdfiévov. TP:nbsp;Andretio. Pav. 4, 16 j?. 210,18: Endetrio.nbsp;(Spalato) GIL III 3200: Viam Gabinianamnbsp;ab Salonis Andetrium. (Maim) CIR 1088:nbsp;10 Civitatis Auderiensium (Andetriensium?).nbsp;Allllia 31. (Aquileja) GIL V 1359:nbsp;An-dis (dat). (Goncordia) 8740: [PIJavionbsp;Andiae. — F. (Nuovolento hei Brescia) 4246:nbsp;Cornelia Andia. Audi-jiti-s 31. Oder F.? (Nefherhy) GIL VII 960; Deo veteri sancto Andiatis v. s. 1. m.nbsp;Alldicavi s. Andecavi. Aiul-icfii-s 3L (Zahlhach) GUI 1199: C. lulius C. f. Vol(tinia) Andiceus. In O.nbsp;20 Andiciago j. Imago in der Lombardei.nbsp;Andigaviuus, Andigavus s. Andecavi.nbsp;Audilegllill monasteriuin, j. Andeli ennbsp;Normandie. Baed. h. e. 3,8: In Andilegumnbsp;monasterio. And-ilius 31. gentile von Andelus oder Andilus. In O. *Aiulili-ilcu-s j. Andillacnbsp;(Tarn), Andillé(Vienne), Andilhj (Gharente-Inféricure, Ilautc-Marne, Haute-Savoie,nbsp;Seine-et-Marne) und *Aiidili-avu-s j. An-30 dillou, commune de Saint-Pcllcrin (Eurc-et-Loire). Aild-illu-S (dcmin. des cthn. Andes^ 31. (Paris) BA n. s. 35nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;381. BE 2 p. 119, 104; Andilli m(anu). Davon *Andilli-stcu-iu O. j. Andillac, Andillé, Andillic, Andillou, Andïllg. . . . aiidiiio cogn. (Bei 3Ionga) GIL V 3868: . . . andinoni. And-iouru-s 31. (= Ande-iouni-s, nach 40 d’Arhois de Juhainvïlle ^ad luram hahitans’),nbsp;vgl. lüra, lüratilla. (Wiesbaden) GIB 162ö:nbsp;iluranus eq(uesl ala I Flavia Andiouri f(i'nbsp;liüs) civis Secuanus. And-iu-iii inscl mischen Gallicn und Brittanien. IA 509, 3. And-iii-s M. gentile. (Grenoble) GIL XII 2256; Q. Andio QuIntinI filio Quintano. 2274: T. Andius Eu.......In O. Audi- ilcu-s, Andiaguiu j. Angcac, dép. de la .50 Gharente, arrond. Gognac. Aiidizetes F. in Nider-Pannonkn. Strah. 7, 5, 3 p. 314: ’Avdt^rjTioi. Plin. n. h. 3,nbsp;148: Andic(z)etes. Pto?. 2,15, 2: yird/fijugnbsp;(var. ’AvöiavzEg). [Aodotrium — audo-batta] |
Andli-s pyrenae. G. /i Andeliacuin? oder Iberisch? (Bagnbres de Luchon) BA 5, 1nbsp;j}. 162—166. Gastillon 1 pl. 4 n. 19. Lu-chairc p. 55 n. 144; Deae Andli Laetinusnbsp;Laeti f. v. s. 1. m. aildo- praefix, variante von ande- = andi-; nach Ernault an -|- do cf. lat. indo-, indu-.nbsp;In: Ando-bales, Ando-blatio, Ando-bru, Ando-com-bog-io-s (Anokopogios = Anno-combo-gios), *Ando-lati-s, Ando-matunnum, Ando- lonbsp;rourus, ^v[do]o’ui'va)cog, Ando-vartonios; s.nbsp;anda-, ande-, andu-. Aildo(n) 31. cogn. (Goncordia) Pais n. 1229: Ando maritus. (Golchester) GIL VIInbsp;1331, 11: Andon. (Vienne) XII 1988: Oc-tavi|us] Andoni|s| fil(ius). Ando-bales, lude-bilis, ludi-bilis /’dr *Ande-bilis. 31. honig der Ilergeten. Polyb.S,nbsp;76,6: Top Tamp;v’l^ijgav’Avöo^dhrjv. 9,11,3:nbsp;’Avdo^dhyv. 10, 18, 7: Trig Mavëoviov yv- 2jnbsp;vaiKog, bg ryv aSekpog ’AvSo§dhov rov rwvnbsp;’IlsgyriTWP fiaadéag. 13: ’Avöo^dhov. 35,6:nbsp;’Av6o§dkr]g. 37, 2. 7. 40, 3. 10. 11, 26, 6:nbsp;’AvSo§cdriv. 29,3: ’AvSo^edr]. 5. 31, 1. 4:nbsp;’Avdo^dkov. 33,6. 21,11 (9), 7: Liv. 22,21,3: Mandonius Indebilisque, qui an tea Ilergetum regulus fuerat. 25, 34, 6:nbsp;Indibilis. 7: Indibili (dat). 26,49,11:nbsp;Mandoni uxor, qui frater Indibilis Ilergetumnbsp;reguli erat. 13: Indibilis filiae. 27,17,3:30nbsp;Eadem causa Indibili Mandonioque fuit,nbsp;baud dubie omnis Hispaniae prineipibus. 9:nbsp;Indibilis et Mandonius. 10: Indibilis. 28,nbsp;24, 3: Mandonius et Indibilis, quibus, quianbsp;regnum sibi Hispaniae pulsis inde Cartha-giniensibus destinarant animis. 31,5: Mandonius et Indibilis in fines regressi. 34, 3:nbsp;Indibilis. 8: Indibilem. 29, 1, 19: Eademnbsp;aestate in Hispania coortum ingens bellumnbsp;conciente Ilergete Indibili. 2, 14: Eegulus donbsp;ipse Indibilis. * audo-batta lat andabata, ein f echt er mit geschloftenem visier one augcnlöcher.nbsp;Nach Stakes von *ando- ai. andha-s (blind)nbsp;und batta, m. a-st. vivt mit w. bath (coin),nbsp;corn, bathor (coiner), lat, battuere (frz.nbsp;battre)? Andabatae titel einer menippeischennbsp;satire Varro’s fr. 25—35 B., bei Nonius 3nbsp;p. 101A. Gic. ep. 7, 10, 2 (a. u. 700): Ne-que spectare essedarios, quem antea ne 50nbsp;andabata quidem defraudare poteramus.nbsp;Hieron. adv. Ilelvidium de perp. virgin. Ma-riac 5 (Opp. 2 c. 210 C): More andabata-rum gladium in tenebris ventilans. Adv. lo- |
Ando-blatio
Ando-vartonio-s
151
Ando-yerpis — Aneroesto-s
|
Aii(lo-verj»is O. j. Antwerpen in Bclgien; s. Andei^pus. Aruloxponni pyrmae., iberisch? (Saint-Bertrmd de Comminges) Mur. 1402,5; V. Se-nicco Senixsonis f. sibi amp; et Sunduccae Fusci filiae uxsori Orgoanno et Andoxponni filis. Aiidoxus pyrenac. N., iberisch? (Meïles bei Saint-Béat, senil de la vallcc d’Arran,nbsp;Haute-Garonne) Eoschach, Catalogue dunbsp;10 Ilusce de Toulouse n. 139: Deo Bascei An-dosso Andoxus v. s. L m. Vgl. Andossus. Aiull’ii M. (Poitiers): Andra man. Aiull’ada F. (Thorda in Daden) CIL III 917; Andrada Bituvantis. Aii-draS-tii britt. sigesgöttin, feni. von an-drasto-s {ai. a-dbrsh-ta-s) unbesigbar, von ver-neinungspartiJcel an- und dras-to-s part.perf. pass. y dras aus dbras ai. dhrsh, dharsh (op-primcre, vincere), gd. daresh, gr. O^aö-, •0-Kps-,nbsp;20 Ut. dn^s-, Jcsl. drüz-u, got. ga-dars, praet. gi-tors-ta. Graecisiert'AvSQaaxq, auchAdguarrinbsp;bei Dio 62,6: ’HBowdoviaa rrjv %ttQa ig topnbsp;ov^cevbv KvarsivaGa slns ' ré Goi ünbsp;'AvSQaGtt], %al TtQoGSMxaboviiat GS yvvgyvvat-xa aiTCG vi'xtjv xal Gcorygioiv xai ilsvamp;SQiav.’nbsp;7: Kal xavxa navxa amp;vovxég xs uga xal sGximgs-poc, v^Qx^opxsg, SP xs xoïg ciXloig Gxpmp isQoïgnbsp;xal SP x^ xxigApSaxyg gaXiGxa alGsi stxolovpnbsp;(BQSXxaPoty ovxm yaQ xal xxjv vlxrjp avóga^op,nbsp;30 xal sGs§op avxxjp nsqixxöxaxa. FpIA-drastus. Andreiiie. (Tatavera de la Meina) CIL II 902; Andreine sa. Luoretia. AlldvetiO s. Andretium. Audrogius II. Baed. h. e. 1,2; Interea Trinovantum firmissima civitas cum Andro-gio duce datis XL obsidibus Caesari se de-dit. Yillcicht der von Gdlfredus Monunie-tensis, hist. Brit. 3,19 ertvahnte Andragius. Audi'OS insel zwischen Irland und Brit-40 tanien. Flin. n. h. 4,103; cf. quot;Aöqov pr\aog. cf. O. Andra j. Saint-Aubert, Nord. aildu- s. anda- ande- ando-. Andneia ülyrisch? Wachstafel der Pi-rusten, a. ISO. (Vcrespatahi) CIL III C ii p. 928: [Andujeia Batonis. VUI p. 944:nbsp;Andueia Batonis (zweimal). Aildu-eillia F. ïtlyrisch? Wachstafel der Pirusten. (Yerespatuki) CILlll C iiip. 930,nbsp;a. 162: Anduenna Batonis .... Anduenna.nbsp;00 Aiidu-govoii-iiis Y.? Gallische mz. BNnbsp;1864p.253. 1865p. 1,34-136. t869p.ll.nbsp;Biet. arch. I p. ,59—60 w.68: CIILIIGOEIXnbsp;M ANDVGOVONI; AXDV. Cf. Mur.-Chab.nbsp;10376—10378. [Ando-verpis — Anèroesto-s] |
Auduiio-ciies. (Pest) CIL III C vi p. 938, a. 139: Anneses Andunocnetis. *Andura O. in ILspanien, j. Andujar? wol iberisch andi-ur ^grofter fluff. (Martos)nbsp;CIL II 1693: L. Aeiius Epaphroditus An-durensis. Andu-S M. cogn. (Bordeaux) Jullian n. 259: Interliciixs Andus c(ivis) Aq(iiensis).nbsp;(Tarquimpol in LotJmngcn) BE 5 (1885)nbsp;p. 50: D(is) M(anibus) Vuniccio Ando [S]e- lonbsp;cunda uxor. (WK list Pando.) (Gaud, amnbsp;rechten ufer der Pique, Ilaute-Garonne) Bo-schach n. 159: Andus Bilaisis f(ilius) h(ic)nbsp;s(itus) e(st). -audus in Aliqu-andus, Ting-andus V CIL XII 4553; s. -andos. And-usia 0. ivol nicht celtisck, j. Anduze, arrond. d’Alais, Gard. (Nimes) CIL XIInbsp;3362; Andusia. Davon Andusio O. j. An-duzon, zwischen YalUguière und Bochefort. 20 ane- fUr ande- in Esanekoti gen. zii Ex-ande-oottus, An-arê-viseos = *And-arë-vis-io-s. -aiie fem. in Clontiane. Aliect-iil-S nach d’Arbois de JubuinciUe von stamm anecto- beschützer, zu ir. angimnbsp;ich beschützc. M. Liv. epit. 139, a.9 a. Chr.:nbsp;Inter primores pugnaverunt Senectius etnbsp;Anectius tribuni, ex civitate Xerviorum.nbsp;Ygl. Ane^t Ane^^tlatus und Senec-tiu-s. so Anemia F. cogn. (Salona) CIL III 2355. cf. M. Animgus Pard. dipt. n. 544, a.nbsp;728: De Animgo. Animiia serva Pard. dipl.nbsp;n, 180, u. 573. Greg. Tur. niir. Mart. 2,11;nbsp;Coniux Animi tribuni nomine Muinmola. Au-ëm-o(n) von *anëmQ. air. anini f., mbref. eneff (sele), bret. (Léon) éné, fl. innbsp;Oberitalien, j. Lamone bei Faenza. PUn. n.nbsp;h. 3, 115. TP: Animo. Aneii-iu-s M. Aneiiia F. (Parades de « Nava, a. 2 a. Chr.) FE 1 p. 46 «. 141 =nbsp;Ilübner, Excmpla n. 865: Aneni Aramedinbsp;(fil.). (Spalato) CIL III 2170: D(is) M(a-nibus) Aneniae Puscine. (Bom) VI 2547: S. Anenius Euporas. aiiepsa. Dioscor. 4,145; 'EXXs^oqog Xsv-xóg .... ’Pcojiaioi ^SQaxQovg ciX^ovp, FaXXoi XdyiPOP, ot ós apsifS. Aiieroesto-S und Anéroestes M. anfürer der a. 225—.2,83 in lialien hampfenden Gae-saien. Polyb. 2, 22, 2; Toig ^aGiXsvGi Koy-xoXixaPw xal AprjQosGxm. 26,5: ’ApxjQosaxxignbsp;6 jSaGiXsvg. 7: Kaxa xfjp ’AvrjQOSGxov ypco-gxjp. 31,1—2: Tamp;p ^aGtXsmp KoyxoXixdvog |
Anersi-acu-s
Animo-rix
|
o d' sTSQog KVTwv ’AvfjQÓsGTog. Flor. 1, 20 (2, 4) aus Livius: Ariovisto (ario bisto Bnbsp;ariouitoJV) duce. Ygl. Anareviseos. Aiiersi-acii-s 0. j. Annecy, Ilaute-Sa-voie. Anesi-ates V. j. Nese hei Bergamo. GIL V 5203; VIcanis Bro[manensibusJ Anesia-tibus. Aliesius fl,, s. Anisus. 10 Aiiej^tia .. ? Töpferstempel (Poitiers) cf. Espérandieu p. 237. Anejjtio-Tiiaru-S ^grofter hescJmfger’; cf. Anect-ius. Beiname des Apollo. Southnbsp;Shields, on the IlerdT Sands, südlicJi dernbsp;mündung des Tyne. Academy 1887 n. 784nbsp;= EE 7 p. 349 n. 1162: Apollini Anextio-maro M. A. Sab. oder Anextio Maro M(ai*ci)nbsp;A(ntonii) Sab(ini servus). (Im museum sunbsp;Le Mans, nicht aus Allonnes, Sarthe) Bul-20 lefin monwmcntal 1889 p. 583 = Ac. Inscr.nbsp;et B. L. Par. 9. mai 1890: [Deo ApollinJI Anex[tiomaro] eius del [.....signum cum omnibus ornamjentis d. Aii-e5(t[o]-lat-iii-s topfer. (Poitiers) Archives historiques de Poitou 1.1 p. 343: An-extlati. AliCi^tlus M. gentilnamc. (Saint-Pierre-les-Eglises hei Chauvigny, 2. (jh.) Espérandieu 82: ^///Anextio/^y/in Belgio/^/sororis 80 f./^ [An]extli patris. -ang- in Ce-angi, Dec-angi, Conc-angion, ir. M. Ciiangus, Silul-ancis, vgl. -anc-. Angelicus G. (Ventas de Caparra) OIL II 809; Magilo L. . . . Gouti f(ilius) ara(m)nbsp;Angefici(¥) l'(aciundum) c(uravit). Aug-eit-iu-s M. cogn. (Villar) OIL II 833: Aunia Angeiti f(ilia). Vgl. Us-eitius,nbsp;Angetius. Allgelgi-llcas dbgeleitet von F. Angelia, 40 0. j. José, gemeinde Battice hei Lüttich innbsp;Belgien, und Angeli-3CH-ni 0. j. Langey,nbsp;Eure-et-Loire. Aiigellas 0. in Spanien. lA 412, 3. Arig-er, Aiigeris fl, j. I’Indre, nbfl, der Loire. Greg. Tur. vit. pair. 18, 1. 2: Supernbsp;fluvium Angerem, in ipso Angeris fluviinbsp;alveo. Bav. 4, 40 p. 298, 17: Alere. Aiigeri-Scu-s vicus ƒ Saint-Jean-d’An-gély. Charente-Inférieure, und Aingerey, £0 Meuyihe-ct-Moselle. Ang-et-iu-s 31. (In der Ilergegowina, vor a. 80) AEM 8 s. 108 n. 16: Eufus An-geti f. mil. cob. I Luce(nsium). Aiigia. Vita s. Samsonis 1, 6, 59 ASS |
28. iul. VI p. 586 F: Legiam, Angiamque marinas insulas prospero navigio petierunt. Aiigulis fl. j. Angolin oder Anglin. Bav. 4, 40 p. 298, l'6. -ani in Ambi-ani, Brigi-ani, Con-test-ani aus Con-text-ani, Gang-ani, Sên-ani; vicusnbsp;Boxsani; if. Qven-vendani (ableitung vonnbsp;Qvenvendi) fill Barcuni; Sagrani cf. Sagranni,nbsp;ogam. Sagramni. Ani TP s. Anisus. nbsp;nbsp;nbsp;lo Ani . . . cogn. (London) CIIj VII 1331, 95: Euf(us) S. Ani. . ? cf 103: Of. Sani. Ania cogn. (Turin) CIL V 7198: Cas-siae M. f Aniae. Auf einer thonlampc BJ 38, 167 n. 21 = Sch. n. 319 = BJ88, 96:nbsp;Ania. -aiijjl fern.-suffix, an. -ynja., ahd. -un, -unnea, -in -inna, mhd. -inne. In: Ammanianbsp;villa, *c(o)r-an-ya, Mocca Ennania uxor,nbsp;Nassania fons; -ss-an-ia, st-an-ia.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aiii-acu-s j. Angé. 3Ierotv. mg. BN 3® s., t. 8 p. 172 n. 104; ANIVCO VICO. Aiii-av-in-s 31. Aiii-av-ia F. (Adria) CIL V 2370: Tertia Aniavia M. Ani(avi)nbsp;f(ilia). Aiiicetis 0. Bav. 5, 31 p. 426, 4. *Aliici-acil-S vom riim. gentile Anicius, 0. 1) j. Anisy-le-Chdteau, arrond. de Laon, Aisne. 3Ieroiv. mg. BEGh 26 p. 451: ANI-SIACO VICO. BN 3'=s., t, 8 (1890) i3.173 30nbsp;n. 107; ANISIACO VIC. 2) in Anigy, dép.nbsp;du Calvados. 3) in Aigné, dans la Sarthe? 4) Anicio vicus j. Le Puy-en-Velay, Ifaufe-Loire, auf clem mont Anis. Mcrowing, mg. Combrouse n. 49 pi. 5, 7: ANICIO. BN 3“nbsp;s., t. 8 p. 172 n. 105. 106: ANICIO FIT.nbsp;Greg. Tur. h. F. 10, 25, a, 591: Ad locum,nbsp;quern Anicium vocitant. 5) in Aniciaeo j.nbsp;Ingago in der Lomhardei. ¦anicus in Borm-anicus deus. nbsp;nbsp;nbsp;40 Anigeillius genius. (Cilli) CIL HI 5157: Genio Anigemio oultores eius v(otum) s(ol-verunt) l(ubentes) m(erito). Aiiili-acu-s 0. j. Naillac, Creuse. 3Ierow. mg. BN 1883 p. Ill: ANILIACN VICO. Animgus, Animia s. Anemia. Aiiimo s. Anemo. Allinionia von *animu, st, *animon- cf. anemon-, F. Pard. dipt, n. 324, a. 053: Ani-moniae abbatissae supradictae nominatae 50nbsp;congregationis eiusdem loci (s. Petri Lugdu-nensis). *Animo-rix 31. air. Ainmorius (auch Ainmire), g. Ainmirecb. Adamnani vita Co- [AueTsi-Rcu-a —- Animo-rïx] |
Aninna
Anni-
Amiice-o(n) — Ant.
|
Annicc-o(n) F. cogn. (Nimes) CIL XII 3407; Annicconi Mogillonis f(iliae) Statu-tus vir, Aunicc-oio-sl/. Bronee-mz. derPetrocorii Mur.-Ghab. 4325—4332; ANNICCOIOS. Ann-iccu-S M. cogn. (Mmes) GIL XII 3896: S[e]n[e]cioni Afnnijcci f(ilio). Anili-Cliri..... (anni- = anda-). (La- nivef hei Bolmin, Gornwall) IBGh 18 == 10 Mhijs^ 403. Aiin-icu-S Hf. cofiTW. (Aus Noricum) GIL III 5697: Annica AiinilisoLa s. Anisola. Ann-io-s M. (Linz) GIL .111 6010, 16. (London) VII 1336, 69. (Beims) BSAFnbsp;1881 p. 245: Annios f(ecit), Alinisola 5. Anisola. Alllio(n) ilf. (Segovia) GIL II 2732: Valerio Annoni Luguadici f'(ilio). (Tarsdorf)nbsp;20 III 5610; Annoni. Annoc. BN 1883 p. 18: OIIVKO B AXXOC. Anii-ocaA'. (Zalamea de la Serena) GIL II 2355; Corneliae P. f. Annocse. Ann-onius Jf. (Narhonne) GILXII4590: D(is) M(anibus) Annoni Portunat(i) Anno-nia [PJanthera (zweimal). Aini-otius M. (Leuzingen) III 232: M. Annotius. 80 Annou-S {aus Ann-ovo-s? cf. Belinicous, Durnacous) M. (Saint-Bertrand de Gom-minges) BA 16 (1860) p. 487: Diane Ho-rolati et Carre deo Annous. Alill-US-ili-S M. (Wettingen hei Baden, Schtveiz) GIL XIII 5233: L. Annusius Ma-gianus. -ano- cy. -an-, idg. -nno-, gr. -avo-, ai. -ana-, in *bicc-ano-s, *gar-ana, *grav-ano-,nbsp;lït-anos. 40 -ano- aus -agno-, ir. -an-, hret. -en-, in *Aid(u)-anos, Alis-anos, Are-anos, Carm-anos, Catu-Snos, Cicnt-anos, Cunu-anos, Li-cut-anos, MovG-avog, Sën-anï, Vripp-anos. Anoca O. der Gantahri. (Tarragona) GIL II 4233: Betiniae Paternae, Patemi fil(iae),nbsp;Amocensi Cluniens(i) ex gente Cantabro-[r(um)]. Anoc-it-icu-s G. (Gonderci, c. a. 180) OIL VII 504; Deo Anocitico iudioiis optimorumnbsp;60 maximorumque iinp(eratorum) n(ostrorum)nbsp;sub Ulp(io) Marcello co(n)s(ulari) Tineiusnbsp;Longus in prefectura equitu(m) lato clavonbsp;exornatus et q(uaestor) d(esignatus). Vgl.nbsp;Antenociticus. |
Auo-ko-pok-io-s = *Ando-combogios, cf. Ver-combogius, M. (Briona hei Novara)nbsp;Belloguet 1 p. 323 inscr. XVI. Anodibim. (Bordeaux) Jullian n. 195. Anon-acil-S O. j. Annonay, ArdècJie. Anoniredl G. (Vaison) CIL XII 1285: loventius Daveri f(ilius) s(olvit) v(otum)nbsp;l(ibens) m(erito) Anoniredi. Anorbos M. Süher-mz. der Aedui, vor 58 a. Chr. Mur.-Ghab. 4945—5025: AN- lonbsp;ORBOS B DVBNOEIX. BA n.s. 14 (1866)nbsp;p. 6; ANORBO B DVBNOREX. Ansa cf. an. ass pl. aesir, got. ansis |/an; ftuftgoffin, j. the Little Ouse. IA 480, 3: Ad Ansam. Ansali. Pannonische süher-mz. Ilucher, Art gaulois 2® partie, 7 2: ANSALI. Ansal-icus. Parel, dipl, n. 301 t.2igt;.74, a, 642: Ansalicus Suessionensis urbis epi-scopns.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aiis-iciu-s M. (Verona) GIL V 3489; D(is) M(anibus) L. Ansicio lustino L. An-sicius Quintianus. Aiis-illa O. Vita Treverii 3, 13 ASS IG.ian. IIji. 35: Monasterium, nomine An-silla secus Prissiniacum. . . . Ab ipso Ansillanbsp;monasterio. Ansiocus M. Vita Lupi 14 ASS 25. oct, XI p. 674 G: Cuidam presbitero, nomine Ansioco.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Aiisira F. cogn. (NeuJiaus hei Gnigl) GIL III 5539: Paceiae C. 1. Ansirae. Aiisium O.inltalien. (Krusevo, s.1—2) GIL III 2887: A. Saufeius P. f. Ca[m.nbsp;EJmax (?) Ansio. Anso vico O. Meroiv. mz. Comhrouse pl. 5, 4. Anspania. (Aquileja) GILY 814: Leuce Anspaniae 1. Occusia Venusta mag. deaenbsp;Obsequenti d.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Ansteium s. Austeium. - (int-sfeimme in brïgant, brïg-antïn-, BQéy-avtsg, Brigantia cf. Bregetio, Brigantio,nbsp;Brigantium, lacus Brig-ant-inu-s, carant,nbsp;Carant-ius, -ia, Car-ant-one, Carantus,nbsp;caurant starlce form vom irischen stammnbsp;caurat, Dëc-antae, ir. dinu (ewe-lamh), ir.nbsp;lóche (lightning), Medu-antum, ir. namanbsp;(hater, enemy), Num-antia,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-avricc, Tarn-ant-one, ir. tipra, Tri-nov-antes, Ve- so dantii, Matronae Vedantiae. Ant. . . (Ferrara) GIL V 8110,42: P. Ant.... (Nizza) 8112, 10: C. Ant . . . G . . . [Annicc-o(n) — Ant...] |
Aiiteae
-antinoS
IGO
50 .
-ocr page 95--antio
-antuici
|
-ailtio in Sext-(Sest-, Sost-)antio. -autis ƒ., ir. -it, in *mag-anti-s. Antissio-doriim s. Autessiodurum. -aiitius in gmtüic. *Al-antms, Car-an-tius, Nam-antius; . . . antius Sex. f. Alpo CIL V 5130. Antivelaeum vorgcUrge in Brittmien, j. Landsend. Ptól. 2, 3, 2: ’Avriovstatovnbsp;Ükqov tb aal BaXÉQiov. 10 -auto- (erweiterung der participial-endung ant) in alb-anto-, *am-anto-, Ati-antus, Birr-antus, *brag-anto- nében brago-, brig-anto-neben brigo- {cf. -ento- nében -o-), Car-an-to-s, Craxs-antus, Dec-antI, Gar-aatus, Grau-nanto vico, loT-antus, lun-antus, Iv-antus,nbsp;Nam-antus, JVoov-avvai Nov-anti. Auto-l»rÖg-es V. in Aquitania, nachharn der B,uteni. PUn. n. h. 4, 10!): Antobrogesnbsp;' (var. antebroges). Ire liaupistadt liieft An- 30 to-brix oder im franlcischen Latein Antu-berix. Meroiv. mz. BN 3® s., i'. 8 nbsp;nbsp;nbsp;173 n. 108: ABT m/l/11-, n. 109; VNT///BERI //II; p. 174 n. 114: ANlABEEIX; p. 178nbsp;n. 145: ATVNBERIX. Aiitoci ... Gr. (Housesteads) CIL VII G56: D. Antocl . . .; cf. Antenociticus, Ano-citicus. Autodon ckristl. cogn. (Orange) CIL XII 1271: Antodoni . . 30 Aatogilus O. j. Anteuil, Boitbs. Vita II. Fursei 2, 1, 4 ASS 16. ian. II p. 49:nbsp;Villam, quae Antogilus vocatur. Aiitoilum. Aliracula Fursei 1,7 p. 42: In curtem vocabulo Antoiluni. Autoiia s. Abona und Trisantona. Aiitoii-aco O. j. Antoigny, Orne, oder An-toignc, Maine-et-Loire. Mcroiv. mz. Com-brouse pl. 5,6; ANTONACO. BN 3“ s., t. 8 p. 174 n. 113: AHTOM //// 40 AutonaCO s. Antunnaeum. Alltoui-acil-S O. voni gentüe Antonius. l) villa in pago Cenomanensi, j. Antoignc.nbsp;Purd. dipl. n. 230 t. 1 p. 205, a. 616: An-toniaco. 2) Audi in Antony, Seine-et-Oise.nbsp;3) Antogny, Indrc-et-Loire. 4) Antogné,nbsp;Maine-et-Loire. 5) Antogny, Indre-et-Loire.nbsp;G) Antogné, Vienne. 7) Antoigné, Sarthc. Alltoiin-aCO s. Antunnaeum. Autoilll-ava s. Antunnava. 50 AntoilUin O. in pago Avalinse, j. An-tlüen, Nièvre. Purd. dipt, n, 514 p. 325, a, 731: Antonum. n. 587 p. 400, n. 746: An-tonem. -ailt-OlUIS in Car-ant-onus, Gob-ant-onus. Holdkb, Altcelt. SprachschatK. 1. |
Antopat. . (S. Martin de Borines bd Cangas de Onis) FE 4 p. 18 ad CIL IInbsp;2710; Dib(us) M(anibus) Antopate (genet.). -aiitos in Togi-antos, Ull-antos oder Ved-antos. AutraniBensis von Entraigues, Puy-de-Bóme, Bioni, bei Ennezat. Vita III. Austre-monii 4,22 ASS l.nov. lp. 12F: Antrani-bensi studiose niinistraret populo. Ailtrigiiius s. Antmm. nbsp;nbsp;nbsp;lo Antrocius M. (Carlsburg) CIL III 978: Antrocius verna. Antros insel, j. Medoc. Méla 3, 2, 21 —22; Ubi (Garunna) obvius Oceani exae-stuantis accessibus adauctus est . . . In eonbsp;est insula Antros nomine, quam pendere etnbsp;adtolli aquis increscentibus ideo incolae ex-istimant, quia cum videantur editiora quisnbsp;obiacet, -ubi se fluvius implevit, illa operit,nbsp;haec ut prius tantum ambitur.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Auti'Uiu Loire-insel mit Moster, j. Indre, Loire-Inférieure. Aigradi vita Ansberti 2, 16 ASS 9. fébr. II p. 350 C: In quadam insula alvei Ligeris, quae vocabatur Antrum.nbsp;Vita Ermentandi 3, 14 ASS 25. mart. IIInbsp;p. öl'lE: Est enim opacitate densata silva-rum; quam ideo et pro2oter nonnulli abditanbsp;in ea loca vir domini Antrum voeavit. Sednbsp;et meridianam quae licet s^oatio sit minornbsp;in specie, tam in nullo ab hac discrepans, 30nbsp;voeavit Antricinum. 4, 21 j). 581 ü; Antri-ginum expetere. 22 pi.bSlB: In Antrigino. 27 p. 582 B: Antrensein insulam. 5, 36 p. 584: B: Insulae Antrensis. 6, 38 p. 584 C:nbsp;Insulam Antrensein. G, 41 p. 585 A.' Antrum adiit . . . Antrensein insulam. 45 p.nbsp;585 C: Antrensem insulam. 47 jgt;. 585 F:nbsp;Antriginuin adiens. Antruiu f. Bav. 5, 31 p. 438, 10. Aiilvuiii O. j. ruines de la bourgade 40nbsp;d’Anfre, Frandie-Comté, eommmie de Villard-d’IIéria, canton de Moiruns. Merow. mz.nbsp;O.jh, BN 1883 p. 1G2: ANTRO VICOnbsp;EITVR. -iiilt-S partic., pil noni. -antes: *carant-s, *locaut-s, Tri-nov-antes; cf. anto-, -antus.nbsp;autu- stamm in Antullo-, *Autunno-.nbsp;Autuatiici s. Advatuci. Ajitulielus iberischP (Alcantara) CIL II 756: Boutius Antubel(i) f(ilius).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Aiitii-Rerix s. Antobroges. Aiituciauus s. Antutus. -aiitllifi V. in Gabr-antuicl. 6 nbsp;nbsp;nbsp;[-antio —autuicij |
Antulli-acu-m — Apagante
Alltlinil-acu-lll O.j. AndernacJi in Itliein- anus, Germin-anus,Icci-anus, Livi-anus, Macc- anus, Magi-anus, Marc-anus, Nem-anus, EIp-anus, Ron-anus, Sagr-anus == Sagramnos, Saxs-anus Sax-anus, Senni-anus, Ser-anus, lonbsp;Sim-anus, Tren-anus, üxsac-anus (deus),nbsp;Villi-anus. Bic ir. kosenamcn auf an sindnbsp;deminutiva aus -agnos; z. b. Abranus, Aidan,nbsp;Areranus, Artbran-anus, Bardan, Becc-anus,nbsp;Bic-anus, Bec-anus, Broc-anus, Cëranus odernbsp;Quéranus (bei Alcuin fcdsch Cbëranus), Du-ban, Gibrianus, Helanus, Meldan, Olc-anus,nbsp;Petranus, Rectan Rectanus, Senan, Tresanus,nbsp;Yeranus; ebenso tv. Con-anus = *Cun-agnosnbsp;cf. Cunegni.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 -aiiu-s ableittmg in Bal-anus, lït-anos, Eöd-anus, Eot-anus?, Sëqu-anus Seco-anus. Aii-Vill-onii-aco-s o-st., nach Stokes von intensiv-parUkel an = lat. an in an-bêlo cf.nbsp;gr. ava, ava quot;/val (cf. ogm. gen. Val-amnT, Ir. fail (there is), tot. valere, und suffix -aco-. G. (Autun, ende der augustischcn zeit) Ilüb-ner, Excmpla w. 38: ... licnos Contextos. leuru Anvalonnacü (dat. sg.) canecosedlon = . . .li fdius Contextus fecit Anvalonnaco ca- 30 necosedlum. Vgl. O. Auiiedonnacum odernbsp;Avedonnacum. Anviiiiuiii O. j. Anvaing im helgisclicn Hennegau. Anx-ui’a fl. j. l’Anxure, crgieftt sich in die Mayenne, s.-ö. von S. Germain-d’Anxure. Ao-brïga O., s. Abobriga. Aoivis vicus, O. Meroiv. mz. BN 3® s., I 8 _p. 174 w. 116: AOIVIS FIT f. Aora s. Arausio. nbsp;nbsp;nbsp;40 Aox töpferstempel. (Reims) BS AF 1884 jj. 134: A|jjO|i|X Oder X[!jO|l|V (cf.nbsp;Atio;^tus). -ap- ableitung in Arn-apa, Geld-apa, Len-apa, Men-apii Mon-apia Mav-anla Mav-dnioi, 01-epa; von apa ivafter, led. aqua, got. abva? Apa M. (Bei Fréjus) CIL XII 262: C. lulio, Apolloni f(ilio) Apae missioio, ex te-stamento. (Orange, Fins d’Annecy; Nar- sonbsp;bonne) 5686,455; ï. lul. Apa. (Lyon) BEnbsp;1885 p. 153; vgl. Appa. Apagante. (Brumath) BAn, s. 15 (1867) p. 159. *Antulli-acu-m von M. Antullius, O.j. Afdwlly. -iiutum in O. Casc-antam, Medu-antum, Novi-antum. Antuniuin O. j. Aintoing im hélgischen Hemiegau. prcufien, Icr. ALayen, stadt cmf dem linken Bheinufer, abgeleitet vom M. cogn. *Ant-un-10 nus, stamm *Ant-unno- vom stamm antu-,nbsp;(Aleüenstein von Tongern) Orell. 5236 = BAnbsp;n. s. 3 (1861) j)- 410: [Aritujnnacum. (Ztvi-sclien Junglinster und Burglinster, Luxem-hurg) BA 1876 p. 176—181 = BJ 67,6:nbsp;A[ntunnacumJ. NJ) occ. 41, 13 = 25: An-tonaco (Magont.). IA 254,1. 371,1. TP:nbsp;Antunnaco. Ammian. 18, 2, 4: (Civitas)nbsp;Antennacum. Chïldéberti II decretio 1 MGnbsp;Cap. I ji. 15, 18, a. 597: Antonaco (var.nbsp;20 anthonago,anthanacho,anteniaco, antheacho)nbsp;kalendas Marcias anno vicesimo regni nostrinbsp;convenit. Meroiv.ms. BN 3®s., f. 8 (1890)nbsp;iJ. 174 w. 115: ANTVNNACO ULBIA Bnbsp;VICLVEAC. BN 1848 p. 76: ANTONN-ACO. Fredegar. chron. 4, 40, ad a. 613:nbsp;Cumque Antonnaco accessisset. Bav. 4, 24nbsp;p. 227, 11: Anternacba. Pard. dipt. n. 586nbsp;t. 2 p. 399, a. 745: Apud Andernacum innbsp;palatio. — Aiitoiiuaceiisis. Fortun. earm.nbsp;30 10, 9, 63: Antonnacensis castelli promptusnbsp;ad arces. *Aiituiin-ïïva O. j. Antonaves, Ilantes-Alpes. *AutlIllllU-S AI. cogn., stamm *Antunno-von antu-, in Antunn-acum, *Antunn-ava, cf. Antunia, lat, Antonius. Aiitu-S M. (Asberg) CIB 230: Tib. lul. Antus. Antus IIIvir zu Clmiia in Ilispa-nien bei Akerman, Ancient coins p. 85 n. 1.nbsp;40 (Cf. gricch. Antbus?) An-tutu-S (cf. Gon-touto-s, Eu-tut) in Antucianus, Cod. tradd. cccl. Bavenn. 35,21. All-U (urcélt, -ön-, mm. s. *-on-s) altir. göttermutter. ?Anua F. (Salamanca) CILII886: Anua Aeburr(i) f. (Hübncr d. Sunua Reburri). an[u]goin. (Lamas de Moledo) CIL II add. ad n. 416 p. 695. -anum in Intar-anum, Rand-anum, Raur-50 anum, Vat-anum. Anumis AI. (London) CIL VII 1336,71. (Paris) BE 1882 p. 120. (Lyon, Trion):nbsp;Anuni m(anu). (Bordeaux) Jullian n, 433:nbsp;Anu(nus). [Antiilli-acn-m — Apagante] |
-a-nil-S in Adietu-anus, Alis-anus (deus), Ambi-anï, Ani-anus?, Bail-anus, *Elgo-bard-anus, *Blav-anus, Borm-aiius (deus), Lucusnbsp;Borm-ani, *Calet-anus (cirem. Kaled-anus),nbsp;Canti-anus Canti-an-illa, Cati-anus, *Peiino-dub-anus,Ern-anus,Fid-anus,Frac-anus,Germ- |
Apamos — Apomm
|
Apamos celHsch ocl. syrisch? Bronze-mz. F. Lcnormant, La monnaie dans l’antiquité t. 2nbsp;]). 342 —Mél. de Num. 1 p. 326: ATTAMOSnbsp;(oder ATTAMOC) R L. MVNAT. (Poitiers,nbsp;Uipferstempcl) Apa(in.i). aparia. Dioscor. 4,30:’!4/^ia)(Jw?. . .. Pm-yaïoi y^dfiev, ol danpóXiovy,, o[ ós 6ay-yovivdlsy., ol ós ovvlolafi, iGnavoï ccnaQia, zlaKoi y.oxCaicd^Vgl. pflanzennamen dnaqivri^nbsp;10 unaQyia. Aparraci. . M. cogn. iber.? (Guitiris) CIL II 2569: E)(is) M(anibus) ApjiiTaqnbsp;Avitius M. Alicie. Apaturius 31., mörder Séleulcos’ III., a. 221 a. Ghr., ist gricchisch. Polyb. 4, 48, 8:nbsp;’Anatovgiov rov PaXarov. 9: Tov 'Anctzov-Qiov. Trog. prol. 27: Quo a Gallis occisonbsp;Seleucus quoque frater eius decesserit, ma-ioremque filium eius Apatuvios occiderit,nbsp;20 Hieronym. in Daniël, c. 11, 10 {Opp. t. 5nbsp;c. 706/)) atts Porphyrius Tyrius, cf.FrlIGnbsp;3 fr. 11 p?. 711, 11: Cumque Seleucus (Ce-raunus) maior frater tertio anno imperiinbsp;esset occisus in Phrygia per dolum Nicano-ris et Apaturii. Ap-aiid-ulus 31. (aud-== avad-?). Amdh. 28,1,49: Apaudulus nomine servus Anepsiae. Apaunaris O. in Brittanien. Rav. 5, 31 p. 425, 5. 30 Apava . . (Bordeaux) Jullian n. 435. Apeilocariou O. Phlegon macrob. 1 p. 87, 25 K.: KéXziog UsIXlov vlbg nóXscognbsp;’AtisiXokkqCov. Apei’inus Jlf. (Dijon) Lejay 135: (Mo-numentum) Aperini Adebugi f(ilii). Apete-maru-s M. (Buoux) CIL XII 1148: Verbronai-a Apetemari f(ilia). Apeva o. in Pannonien. Rav. 4, 19 p. 217, 20; cf. Aleba p. 218, 10? lt;10 -apia in Gam-apia, Garn-apia. Apiates s. Sotiates. Apil-iu-s M. Apilia F. (Cividale d’Austria) CIL V 1771: Apilia Caelerina. (Ca-raillon) XII 1060: C. Apil[m]s [Veijento; cf. Apillius. Apiliutas M. Phlegon macrob. 1 p. 81, 21 K.: ’AXovxiog ’AitiXzovzag, a%b Aovöixa-viag nóXsiog ’IvtsQagvr^alag. Apill-iu-s M. (Aquileja, alle Bacchine) .w CIL V 8452: L. Apillio Successo; cf. Api-lius. Apilog:(!o ogm., villekht gen. sg. ron eincrn ir. Eind-Lugaid, Api fiir Albi? s.nbsp;Atilogdo. |
Apiliis M. (Santiponce) CIL 11 1133: C. Marcius Apilus magister larum Augusto-r(um) et genii Caesaris August(i). (Braga) 2433: Apil[us] Arqu[ii im]mun[is]. ApiilSUS M: cogn. (8. Danillo) CIL III 2796: Vendo Tritaneri Apinsi f. Apisoc-ill-S AI. (La Oneda bei Breno) CIL V 4948: L. Apisocius Succ[e]ssus.nbsp;-apiiim in Garn-apium. Apia cogn. (Ykldo) CIL III 1817: Apia, lo Aplis 31 (Vragnizza) CIL III 2322:nbsp;Apli (dat). . (Danillo Biragn) 2778: Aplisnbsp;Ledietis Sini f. 2790: Sextus Statiniusnbsp;Aplinis f(ilius). 2795: Turo Static. Aplinisnbsp;f(ilius). (Danillo) 6412: Aplis Lunnicusnbsp;Triti f(ilius). Aplis F. (Strd) CIL iri 3166quot;: Crepe-reiae Ap[l]idi uxori. ApliiiS Jlf. (Spalato) CIL III 2501: Aplius Karus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aplo(n) Jlf. (8. Danillo) CIL III 2779: Aplo Darmo Caturi f (Danillo Biragn)nbsp;2792: Aploni Tritanonis. (3Iatte.rsdorf)nbsp;4244: Ti. Claudius Aplo. Aploildus Jlf. (Vïllnmanta) CIL II 3082: Aplondus (Atlondus? cf. II 76) Dagenciumnbsp;M. f. Aplou-iu-S {oder = Apollonius?) Jlf. (Bordeaux) Jullian n. 127. Aplu F. (Danillo) CIL UI 6410: Aplu ao Du . . . ApludilS praen. (8. Danillo) CIB UI 2773: Apludi Statici Dec. -apo in Sacr-apo. AnOA. Gold-mz. der Elvetii. 3Iur.-Chab. 9302—9304. Apollo. Cacs. b. G. 6, 17,1: Deum maxime Mercurium colunt... nbsp;nbsp;nbsp;2: Post hunc Apollinem et Martem et lovem et Minervam. De bis eandem fere, quam reliquae gentes, 40 habent opinionem: Apollinem morbos de-pellere. Beinamcn: Amarcolitan? Ane;^tio-marus, Belenus, Bormanus, Bormo, Borvonbsp;(auch milDamona), Cobledulitavus, Cosmis?nbsp;Grannus (auch mit Hygia, Ny(i)mphae, Si-rona), Grannus Mogounus, Lïvicus, Maponus,nbsp;Mogo (Mogonts,Mounus?), Mogounus, Sian-nus? Toutio-rix, Vindonnus, Virotutis. Amc7*nbsp;verbundcn mit Aesculapius, Diana, Mars,nbsp;Mercurius, Minerva., Veriugodumnus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5o Apora. (Hispaniae) Mionnet, 8uppl. I p. 111 n. 640—642: APOKA, AIPOEA,nbsp;EBORA. Aporiim stagnum, s. *ati-boro-n. 6 nbsp;nbsp;nbsp;[Apamos — Aporum] |
Appa — Aquili-acu-m
Appa M. (Contrasta) CIL TI 2950; Am-bata Appae f. Ygl. Apa.
Appencensilllll civitas = Vapincum. Mz. Mur.-CJiab. 2243: ATTn.
Appi-acu-s colonia in par/o Cmwmcmnico, j. Saint-Ulphace sur la Brnye, Sarthe; ah-géleitet von Appius. Pard. dipt. n. 300, a.nbsp;643. Audi inAdiy, Oise, und Adiey, ffaute-Saóne.
10 Applli-acu-S O. j. AppiUy, Oise, vom gentile *Appilius (Apillius, Apilia oder Ap-palius) Pard. dipt. n. 470, a. 70S-. In Ap-piliaco super fluvio Isara (in pago Novio-mensi).
-app-iil-S in Exvertinappius. Apponi-acu-S villa hei Orleans, vomnbsp;gentile Apponius, Aponius.
Appiigiii-acii-S j. Saïllenard, Saóne-d-Loire.
20 Aprarici-aco O. j. Evrecy, Calvados. Meroiv. mz. RN 3® s., t, 8 p. 174 «.117nbsp;_p7VII «.18: APEARICIA R PATRICIV?.
Apri-acu-in von AI. Aprius, O. j. Apriach in Karnten.
Apri-ancuiii vicus, O. j. Ahriac, oder Chevry, Seine-et-Alarne, oder Chabrignuc,nbsp;Corrèze. Merowing. mz. RN 1847 p. 115.nbsp;(saec. 7) 1861 p. 2d5: APRIANCO. Vgl.nbsp;Abrianeco.
80 Apriai'VUS M. (Alaria-MUnster b. Worms) WZ 2, 39: Apriavvus f(ecit).
Aprili-aru-iii O. j. Avrilly oder Avrille', von M. Aprilius.
Apr-illa Ncogn. (Viddo) CIL III 1844; Aprillae. (Vragnizza) 2250: April. hPe-russich) 2852: D(is) M(anibus) Laetiliaenbsp;Aprillae. (Aquüeja) V 1467; Voltilia|e] Q.nbsp;I. Aprlipje. (Bei Brescia) 4488: Vapjeriaenbsp;Aprillae.
40 Apro(n) fl. in Ligurien, j. la Siagne. Polyh. 33,11(8), 2: ‘Hk(v slg rovg ’Ogv^i'ovg,nbsp;arqaxoTtsSsvaccg ös naqa tov quot;Anqmva itozcc-gov aveöé^iTO xovg noXsgCovg.
Apsi-acu-s von AI. Apisius, O. j. Epfig, Elsaft - Lothringen.
Apsoles O. (Rom) CIL VI 2740: Ti. Claudius Ti. f. Rufus Apsoles.
Apta O. j. Apt, Vauduse, ist Ugurisdi. Aptann-acu-iii villa, O.
50 Apterji-acu-ill s. *Eptariniacum. Apuli-acu-s villa.
Apulloims AI. (Albizzate) CIL V 5605: Camurius Apulloni f.
-apiis in Sacr-apus.
[Appa — Aquili-acu-m]
Apusidia F. (Cmdale) CIL V 1761: Apusidia Ö. f. Secunda.
*Aqu-acu-in O. j. Aach, landkreis Trier.
Aqu-ela ft., s. Aquila.
Aquesi-amis AI. (Prutting bei Rosenheim) CIL III 5565, a.SlOp. Chr.: P(rae)p(ositi)nbsp;eqq(uitibus) Dalm(atis) Aquesianis comi-t(atensibus).
Aqiies-illa F. (Salona) CIL III 2185; D(is) M(anibus) Aquesillae.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
Aquga? (Bordeaux) JulUan n. 440: AJquga.
aquicell Ugurisdi? Plin. n. li. 15, 36: Quartum pitydia vocant e pinastris, singularis remedii adversus tussim in melle de-eoctis nucleis. Taurini aquice(ae)los (var.nbsp;aravicelos, ravicelos) vocant.
Aqiiicilias cogn. ? (Greimerath) CIR 765: Aquicilias.
Aquila, Aquela (cf. lat. aquilo- dunkcT) 20 fl. 1) die Eidiel, nbfl. der Soar, s. Aeulia,nbsp;Achilla, Aculinse, Aquilinse, Achilgouuenbsp;pagus. Trad. Wiz. 202, a. 713: Supernbsp;pluviolas Aquilas .... sub ambas ripasnbsp;Aquilas. 256, a. 713: Super fluvio Aquila.nbsp;196, a. 716: Inter Aquilam et Mittibrun-nen. 227, 3. febr. 718: Pluvius Aquilanbsp;. . . Aquila . . . super fluvio Aquila . . .nbsp;ubi Deopacis ingreditur in Aquila. 194 =nbsp;224, 13. febr. 718: Ubi Theotpacis ingredi- s.)nbsp;tur in Aquila . . . super fluvio Aquila, ubinbsp;Theotp(b)acis ingreditur in Aquila. 195,
18. mai 718: Ubi Theotbach in Aquilam ingreditur. 262, a. 723: Inter Mittilibrunina et Aquila . . . super fluvio Aquila. 37, a.nbsp;737: Super fluvio Aquela in villa Di(Ch)lu-quifiaga. 2) j. l’Aiglette bei Laon in FranJc-reich. 3) j. l’Aigle, nbfl. der Loire. 4) j.nbsp;die Aal, in stadt Aaien — Aquileia TP.
5) beiZosim. 5,29; fls rgg quot;Hficovog nqo- 10 êAPwv xai TOV quot;AkvIiv nEqaitad'Hg nozugbvnbsp;Tw NcoQLxm nQOBÉflaXsv, und Sozomen. li. e.nbsp;1,6,4: Kal xov’A-avXiv, dg ov Xóyog xad-iX-y.vGArjvai rijv ’Aqytó, «ai xö Tvqqrjvüvnbsp;êiaGaamp;rjvai TtéXayog. 5: Eni rbv ’AkvXivnbsp;nozafibv ijyayov, og xw Hqióavm GvgfldXXei.nbsp;’AxvXig vïUeicht der fluvius frigidus, die Wip-pach, die auf Aquileia zuflieftt; nicht dienbsp;Laibach. — Cf. fl. Aquilinus, j. VAgly.
Aquili-acu-iu (cf. Aguliaco) O. Alira- 5o cula s.Apollinaris 1,2 ASS 23.iul. V|gt;. 353;
In fundo cognomento Aquiliaco; nbgel. von Aquilius, -a, z.b. Aquilia A'. (Sens) RAn.s.
169
Aquilimenses — Ara-brïga
170
|
11 (1865) jJ. 417: Aquiliae Flaciliae civi Aeduae luli [Thermiani cojniugi. Aquilimenses s. Ecolisma. Aquilis, quot;Axvhg s. Aquila. Aqu-iucum, Ac-incum {cf. M. Aqu-incu-s iitid Acinco-vepus) nicht celtisch, O. in Pannonia inferior, j. AU-Ofcn hei Budapest, scit Hiidrian municipium, seit Septimiusnbsp;Sevcrus colonia mit dcni namen Colonia Ae- 10 lia Septimia Aquincum. *Aquiiii-ftcu-s oder Aciniacus vom röm. gentile Aquinius oder Acinius, O. in Aoiiini-agas (sc. villas), j. Acigné, commune de l’IUe-ct- Vïlaine.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;~ *Aquiuogiluin aus *Aquino-ioliim, O. in Aquiniolum, Aquinolium, j. Avigneau, Yonne. Aquisgi'iuii, -num, s. Grannus. Aquisiaiia fl., la Guisane, nhfl. der Durance. Bard. dipl. w. 559 t. 2 p.‘612, a. 73D 20 — Cartulairc de GrcnoUe ou deSuint-IIugues, cd. des Documents inédits p.‘6\-. Similiter etnbsp;in pago Briantino, et Aquisiana (valléc denbsp;la Guisane, j. du Monêtier) et Annevasca,nbsp;in loca nuncnpantes Briancione valle . . .nbsp;ipsa valle Briantina et Aquisiana ... Innbsp;valle Aquisiana. Aquislevae vicus, j. Eygliers. Bard. dipl. n. 559 t.2 p. 372, a.739: (In pago Brigan-tino) Aquislevas. 30 Aquotis fl. j. l’Agout, nhfl. des Tarn. Aqutus s. Acutus. -ar- in MspaniscJien namen: Bes-aro, Bom-arus, Cal-arius, Eb-arus, Eob'r'rq’m, lamm-arus, Talab-ara Talab-arus ar-, er- intensiv-partikel '‘ser’, in: '*Ar-au-, Ar-cun-ia, cf. Hercynia silva, Hercu-niates, (H)ar-mog-io-s ?, Arpenino deo; air. ar-, er-, cy. er-, = *par(a), lat. per-, gr. 7CSQC-. io -ar- suffix, in: Ar-ar, Cav-ares, Cav-ar-illus, Cav-ar-inus, hritt. Lim-ar, Tam-ar, Ovag-ug. AR auf sïlher-mz. der transpadanisehen Boier. Mur.-Chah. n. 10005—10013. Ar... (Brescia) GIL V 4233: lovi Br. . . Ar . . . Ar[. .]auiu . . V.? (Yelilla de Valdorc) EE 3 p. 195 n. 154: Manili Ar[. .]aumnbsp;oder Ar[. .Jaumelani f(ilius)? 60 Ar.......eus G. (j. in Toulouse) RA 16, 2 (1860) p. 490: Deo | Ar . . . . j. . . eo. Ar......oigei. Merow. mz. RN 3®s., f. 8 p. 177 w.135: AR/// ///0IÖEI R OKO-,//TE M. |
.....ar (Saint-Savournin) GIL XII 617: Ex regi[one] //.....ar. Ara fl. 1) j. die Aar. Baedae passio s. lustini ilOsg.; Et ingressus civitatem, Ba-sileam nomine, qua suos cursus in Rbenumnbsp;infert Ara üuvius. 2) die AJir, die unter-lialh Sinzig in den Bliein mündet, Arula. Ara O. Merow. mz. ARA FITVR. -ara in F. Satt-ara. -ara ausgang in O. Sav-ara villa, Tev- lo ara, fl, *Att-ara, Aut-ara, Av-ara, *Borv-ara, *Cant-ara, *Clot-ara, *Colv-ara, *Cuc-ara, Is-ara, Isc-ara, *Mat-ara, ?Nov-ara, Osc-ara, Sam-ara, *Sav-ara, Scut-ara, •’’Sim-ara,nbsp;Tam-ara, Tev- ara (-era), *Val-ara, *Vic-ara,nbsp;*Vind-ara. -iira in mat-ara oder mat(d)aris. Arab-ica F. (Astorgu) GIL II 2637: Vafl(eria)j 0. [f(ilia)] Arabica. Arab-iiiu-s M.(Tarragona) GIL II4248:20 C. Val(erio) Arabino Flavian! f(ilio). Arab-io(n) M. (Tivoli) GILXTV 3769: Sex. Fresidi Sex. L. Arabionis ossa sita. Arabion-illa F. eogn. (Talonno) GIL V 6629: D(is) M(anibus) Martia Arabionil[l]a. Arab-iu-s M. Arab-ia F. (Rom) GIL VI 12281: Arabia Firma Venus Afra. (Te-hessu) VIII 1880. 1881: Arabi. (Bortonbsp;d’Anzo) GIL X 6705: Arabio Luciano quinbsp;et Sarga.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Arablia F. aus Ari-ablia, Abilus (gr. ócpel-) oder Arab-lia, ef Maglius, Sappliusnbsp;Sapplia? (Jetzt in Trier, christl.) Kraus 212:nbsp;Infas dulcissima filia Arabli[a]. Ar-ab-o(n) n-st., cy. araf (mitis, placi-dus), arafbau (quiescere) cf. Ar-abus, Ar-ar; fl. j. die Raah, slaiviscli Raba. Btol. 2,11,3:nbsp;IJorafiov, Of %aXehai ’Agaflco-O (Marcian.;nbsp;Nc/qaflóv codd., N aus vorliergéhendem AI). 14, 1: nbsp;nbsp;nbsp;T7)g Kara rov Aga^amp;va noru- 40 pbv extQonfjg. 15, 1: Anb tijg tov Aqa^a-vog (vaqPamp;vog X) noxagov êKtQonfig .... Anb trjg iurgoniig rov Aqa^mvog morapov. . . . Msta ÖB xbv Aqa^avu (vaQ^cova X) noxapóv. TB: Arrabo. 6. Audi O. in Ban-nonien. IA 261, 8: Arrabone. TB: Arra-bone. Rav. 4, 19 p. 216, 5: Aravona. Vgl.nbsp;Arrabona. Arab-oiiius M. (Lamhèse) GIL VIII 2564, 2, 108: Arabonius Caecilian(us). 50 Ara-l)rïgil O. der Lusitani, j. Alemquer. Btol. 2, 5, 6: Aqa^^iya. Blin. n. h, 4,118:nbsp;Axabricenses. JA 419,8. 421,1: lerabrica.nbsp;Rav. 4, 43 p. 307, 2: Terebrica. 316, 8: [Aquilimenses — Ara-brigOr] |
Ai'abun
Ar-ar
Perbrigam. (Alcantara) CIL II 760, 14; Arabrigenses. (Aroche) 967: Eufini Ara-brigensis.
Aralbuil. . (Baab) CIL III 4367: Acra-banis Arabunis (gen.) f. (^cy. araf mitis, placidus, cf. Arabo, Arablia, Ar ar).
Ar-abll-S cf. lat. name Placidus, 31. cogn. (Valera cle arriba) CIL II 3183: Aeliusnbsp;Arabus. (Bom) YI 12280: Araba conservonbsp;10 Diadumeno. (S. Maria di Gapua) X 4067;nbsp;A. Castricio A. 1. Arabo. 4086: M. Cloelionbsp;M. f. Arabo. (Narbonne) XII 4872: T. In-dutus Arabus. (Périgueux, nicht nach Cara-calla) Orelli 4019 = BE 1 n. 52: L. Ma-rall[ius] L. Marulli Arabi fil. Quir. Aeternus.nbsp;(Ostia, a. 239 p. Chr.) CIL XIV 461; L.nbsp;Traiano Arabo. Ygl. Int-arabus.
. . araca cogn. (Bonn) CIB iTV'—Hett-ner 137; //araca.
2(1 Araceli O. in Ilispankn, j. Arhisa. IA 455, 3. — Aracelitani F. Plin. n. h. 3,nbsp;24: Aracelitanos. Idac. cJiron. f. 2 c. 236A'nbsp;Sirm.: Brevi tempore potestatis suae Aracel-litanorum frangit insolentiam.Bacaudaruin.
?Aracilia F. (Palestrina) EE 1 p.Vl a. 32: Aracilia C. f.
Araclovi . . (Bollina) CIL V 572: P. Araclovi...
Aracil F. (Steuerberg) GIL III 4937: 30 Lucconi Terti f(ilio), et Aracuni Atlunisnbsp;filiae.
Aracus M. (London) GIL VII 1336, 87; Araci ma(nu). Gr. (San Paulo) II 4991:nbsp;Araco Aranio Niceo.
Arado. Merow.mz. BN 3” s., t. 8 p. 175 w. 121; t////AEADO B STVDILO.nbsp;Araegemia s. Aregenua.
Aray j. Montagues d’Arcs. Vita s. 3Ie-lori 15 Anal. Boll. 5, 174 (zweimal): In 40 montem Aray.
Araica F. (Conirasta) CIL II 2952; Araioa Aral f.
Al’-aillS M. cogn. (Conirasta) CIL II 2952: Araica Arai f.
Araiu-ïci V., von fl. Aramns (Saane, Emmen, Beuss, Limmat oder cinem see?) cf.nbsp;deus Aramo(n). (Avenches) CIL XIII 5096:nbsp;. Nautae Aruranci Aramici.
Aramis fl. Bav. 5, 31 j). 426, 3.
50 Aram-o(ii) celtische? local-G. von Aramon an der BJióne. (Ermitage de Notre-Bame denbsp;Laval, gemeinde Coïlias, canton de Bemoulins,nbsp;dép. du Gard) CIL XII 2971 und p. 832:nbsp;Aramoni porticum Licinia P. fil(ia) Accep-
tArabuu.. — Ar-ar]
tilla ex YÓto d(e) s(ua) p(ecunia) f/ecit). (Aramon, arrond. Nimes) BE t. 2 p. 263;nbsp;Lucius Combarillius Fusoinus m(inister) faninbsp;I(ovis) A(ramonis). M. (Nijmegen) CIBnbsp;120: P. Aramo. Bic inschrift CIL XIInbsp;fats.'211*-. [C(ollegio)] utric(ulariorum) Ara-m(onensibus) ist imcclit.
Araiid-atiim O. Vita Bomiliani 2, 16 ASS 1. iul. I p. 53 B: In Arandato.
Arandis O. der Celtici in Lusitania, j. lo Ourique. Ptol 2, 5, 5:JA 426,3;nbsp;Aranni. Bav. 4, 43 p. 306, 13: Arani. —nbsp;Aranditaiii V. Plin. n. h. 4, 118.
Arandisiii . . (Ilaimhurg) EE 4 p. 159 n. 550: ARANDISXll
*ArandlillUin? O. j. Ilournèze heiCulvis-son, canton de Sommières; nicht dorf Nages.
— Araiiduiiicl. (Calvisson) CIL XII 4155: D(is) M/anibus) T. Iul. Aviti yicini (lis vi-cani?) Arandunici pos.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Arani s. Arandis.
Araiiia F. (Barcelona) EE 3 p. 199 n. 164; D(is) M(anibus) Araniae Fortunate.nbsp;Vita Eparchii 2, 7 ASS 1. iul. I ji. 114A.’nbsp;Olava sive Arania, ex genere iiobili procreata.nbsp;quot;^^Araiiiacnm s. Amacum.
Aranicus 31. (Ventas de Caparra) CIL II 851: Aranioi.
Aranni s. Arandis.
Arant. . . christl. cogn. (Como) CIL V 30 5404: Arant. . .
Ar-ant-rdu JIJ. (Tiüelberg beiLuxemburg) Sch, 453; Arantedu. Vgl. Antedu.
Arant-illns auf einer inschrift von Aletz. Arant-in-s Jf. (Bom) CIL VI 3186:
0. Arantius Atiutor . . nat. Pannonius.
Arant-o(n) Jf. (Cappignia) CIL II 453; Dutaius Arantoni f(ilius).
Aranus V? (Valdoré) EE 3 p. 195 n. 156: Munigal[l]o Arani Bouti Vad. an. ronbsp;arapenilis s. arepennis.
Ar-ar nom. sg., r-stamm [cf. Priscian.
5, 13: Barbara vero plura: Aspar, Bostar, Hamilcar, Arar, quod etiam Araris dicitur.
7, 50: Huius Araris, hanc Ararim. de accent, lïber 23 (vol. 2 p. 523, 25 JJ): Propria nomina, ut Arar et Caesar et Bostar], 'dernbsp;langsame’ (Zeup), cf. cy. araf(lentus,placidus).,nbsp;fl. j, die Saónc. Caes. b. G. 1,12,1: Flumennbsp;est Arar, quod per fines Haeduorum et Se- .'iOnbsp;quanorum in Rhodanum influit incredibili le-nitate, ita ut oculis, in utram partem fluat,nbsp;j iudicari non possit. (cf. Vib. Sequ.: Ararnbsp;I Germaniae e Vosego monte miscetur Eho-
173
Ai'-ar
174
dano; ita lene decvu-rit, ut vix intellegi possit decursus eius.) 2/; Citra flumen Ararim.nbsp;13, 1,^: Pontem in Arare faciendum curat.nbsp;16,3,®; Flumine Arare (-ri T) . . . Abnbsp;Arare (-ri T). 7, 90, 7; Quintum Tulliumnbsp;Ciceronem et Publium Sulpicium Cabilloni etnbsp;Matiscone in Haeduis ad Ararim rei frumen-tariae causa conlocat. Hirt. b. G. 8,4,3: Le-giones XIIII et sextam ex bibernis ab Arare
10 educit. 31. Lepidus ad Cic. epist. 10,34,1,
?. nbsp;nbsp;nbsp;u. 711: Gum exercitu meo ab oonflueiitenbsp;Arare (ab cod. 3Icd.) Ebodano castra movi.nbsp;Verg. buc. 1,63: Aut Ararim Partbus bibet autnbsp;Germania Tigrim. Stfah. 3,1,11 p.l8G:’Psinbsp;ëh %ctl 6 quot;AqaQ in tav ’Alneav ópiftav £rj-xoavovg te xal Alöovovg xal Aly(yovag xainbsp;Ovaóiyxadwvg, nct^alajlav ó’ vatSQOv i6vnbsp;Aov^iv ix tav avtav öpör cpsQÓnevov nla-tóv, inixQatrjOag ta örófiaw xtït yavófievog
20 a^qjOLV ”AqaQ Ovp^iLöyei ta ^Poëava. 14 p. 189; 'O ë’ ’'Aq(xq ix.ëéjetai.. 3, 2 p. 192:nbsp;Kata ttjv Gvfijloltjv tov te’AgaQog tov no-tapov xcd tov Poëavov . . . Ta ë i^rjg eamp;vrinbsp;ta Gvvteivovta nQog tov Ptjvov, ta gev vnhnbsp;Toü Aov^iog OQi^etai, ta ë’ inh tov quot;Agagog.
. . . Ta quot;Agagi. . . Tov quot;Agagog . . . Ta quot;Agagi . . . Tov quot;Agagog . . Tbv’Agaga, 3. 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;193;
Tov quot;Agagog. Tibull. 1, 7, 11: Testis Xrar Ehodanusque celer magnusque Garumna.
•io Liv. c})it. 137; Ara Caesari ad confluentem Araris et Ehodani dedicata. Sen. apoc. 7:nbsp;übi Ebodanus (rodanus V) ingens amnenbsp;praerapido fluit Ararque dubitans, quo suosnbsp;cursus agat, tacitus quietis adluit ripas va-dis. Lucan. 1, 434—435: Qua Ebodanusnbsp;rap turn velocibus undis in mare fert Ararim.
?, 476-477; Ebodanumque morantem prae-cipitavit Arar. I)asu Ars anonyma Bernen-sis (^Anecd. Hclv. p. 113, 29 77.): Hic Arar,
10 id est fluvius. Hinc legitur: Ebodanumque morantem praecipitayitArai'. Plin.n.h. 3,33:
... übi Eboda Ehodiorum fuit, unde diotus multo Galliarum fertilissimus Ebodanusnbsp;amnis, ex Alpibus se rapiens, per Lemannumnbsp;lacum segnemque deferens Ararem. Tac. ann.nbsp;13,53; Vetus Mosellam atque lt;(Ararim)gt;,nbsp;facta inter utrumque fossa conectere para-'nbsp;bat, ut copiae per mare, dein Ebodano et^nbsp;Arare subvectae, per earn fossam, mox flu-
60 vio Mosella in Ehenum, exim Oceanum de-currerent. h. 2,59; Ipse Arare flumine de-vebitur. Flut. Caes. 18: Tlegi tov quot;Agaga Ttotagóv. 26: TLg'og tov’Agaga. SU. 3,451 |nbsp;—454: Auget opus stanti similis tacitoque '
liquore ] mixtus Arar, quem gurgitibus com-plexus anbelis | cunctantem iinmergit pe-lago raptumque per arva | ferre vetat pa-trium vicina ad litora nomen. Ptol. 2, 10,
3; quot;O te quot;Agag xal 6 Aov^cg 7cgoGjii%amp;évzeg alh}loi,g • ènéiovGi ëe ai (Psv tov quot;Agagog (av-dgov A) Tcrjyal arto tav quot;Alzceav gêovOui...nbsp;I)io 38, 32, 4: Toïg ’EXovrjtioig tov quot;Agagivnbsp;ëiajlcdvovöi. 44,42,4: Uleïtai ëe ov’Poëa-vbg eti póvog ouó’ quot;Agagig. 46,50, 4; Eg lonbsp;TO peta§v tov te Eoëavov xal tov Agagiëog.nbsp;Nemesian. cyn. 67. 68: Quae Ebenum Ti-grimque bibunt Ararisque remotum | prin-cipium Nilique yident in origine fontein. In-certi panegyr. Constantino Augusto d. 18:
A Ebeno usque ad Ararim.....Tandem
eluctati Araris moras. Inccrti gratiar. uctio Constunüno Augusto 6; üsque Ararim porrecta planities. Amnüan. 15, 11, 17: Eho-
danus--Ararim, quam Sauconnam ap- 20
pellant, inter Germaniam primam fluentem, suum in nomen adsciscit. Claudum.mBufin.nbsp;2,111; Quos Ebodanus yelox. Araris quosnbsp;tardior ambit, de 3Iullü TJieodori cons. 53:nbsp;Lentus Arar. in Eutrop. 1,405; Cinypbiis-que ferax Araris successit aristis. 2, 269:nbsp;Ebodano stimulatus Arar. de hello Pollentinonbsp;(Getico) 298; Longinquuin profugis Ararimnbsp;praecingere castris. TP: Arar. ND occ. 42,nbsp;21; Arar. lul. Honorius B 22: Araris 30nbsp;Sidon. Ap. epist. 2, 10, 4 p. 34 v. 22; Hincnbsp;Arar resultat. 6, 12, 5 p. 102, 4; Vidimusnbsp;per Araris et Ebodani ripas non unum, quodnbsp;unus impleveras, horreum. carm. 5, 208;nbsp;Ehenus, Arar, Ebodanus, Mosa, Matrona,nbsp;Sequana, Ledus. CalUsthen. Syhar. l. l‘ó tavnbsp;Fttlatixav ap. Stob. floril. 100 ttegl vóaovnbsp;14: quot;Agag nomfióg ion tijg Kslnxijg, trjvnbsp;TtgoStjyogiav ëe siXyipag nagit tb •ygfiÓGamp;ainbsp;ta ’Poëava' xatacpégetai, yag eig tovtov xatd lonbsp;tyv yagav tav AXXo^góyav. yevvatat ë evnbsp;aiita péyag iy'd'vg xXovnaia ngoGayogevOfisvognbsp;vnb tav èy^agiav. Laurentius I/ydus de annonbsp;et mensibus in universum 8 p. 104 Boethernbsp;(vol. 1, 149, 14 JA): Kul sv Agdgei ëè tanbsp;notaga tijg KeXtixijg tixtetai ixamp;vg (xXoniavnbsp;avtbv oi ètciiagtoL xalovGLv). Ps.-Plutarch, denbsp;fluv. 6, 1; Agag notafióg eGti tijg KeXtixijg,nbsp;trjv ngoGrjyogiav elXtjqtag naga tb rigfiÓGamp;ainbsp;ta Poëava' xatagiégetai yag eig tovtov xata 50nbsp;ttjv y^agav tav AXXo^góyav. sxaXeito ëènbsp;ngótegov BgiyovXog' fietavoitaGamp;t] ëè ëd ai-tiav tocavtf/v. quot;Agag xvvtjyeGiag yagiv eignbsp;vXf]v ngoyagijGag xal evgojv tov dëeXgibv
[Ar-iii]
-ocr page 102-Ar-ar
|
KeXxi^riqov éno amp;7]qioiv avrilwfiivov, Sm kv-nrjg VTte^^okrjv êavxbv naiQimg nkrigag g^alsv tig rov norccfibv BQiyovlov, og ^7t’ avvovnbsp;fiSTMvofMaamp;f/ ”AQaQ. Greg. Tur. li. F. 2,nbsp;32: Tune (a. 496) Gundobadus et Godegi-siliis fratres regnum circa Khodanum aiitnbsp;Ararem cum Massiliensem provintiain reti-nebant. 5, 33, o. 580: Ehodaniis cum Ararenbsp;coniunctus. 8, 30; Gentes vero, qviae ultranbsp;10 Ararem Ehodarmmque et Sequanam com-manebant. glor. confessomm c. 22: Dumnbsp;Ararem fluvium transire cupiret. 110: Super alveum Araris, de quo bic aquas hau-riens vino miscuerat. AetMcus cosmograph.nbsp;20. Fredegar. chron. c. 89; Arar fluvius,nbsp;qui cognominatur Saoconna. Fortmi. carm.nbsp;6, 10, 55; Nos licet obstet Arar Ehodanus-que, natamus amore. CGIL 4 jp. 208, 8:nbsp;Arar flub(u)ius Germanig. Passio MaredU 5nbsp;20 AS8 d.sept. II 197 G: lubet itaque eum adnbsp;Saturni statuam duci, quae rijiae Araris immi-nébat, et ad Solis simulacrum, quod in alianbsp;parte fluminis positum adorabant. Vita Trc-verii 1,3 ASS IG.icm. II ji. 33: luxta fluviumnbsp;Araris, sive Sagonnae. Acta Annemwndil2nbsp;ASS 28. sept. VII p. 746 A; Vehiculo Araris remeavit ad civitatem Lugdunum. Vitanbsp;Boniti 5, 20 ASS 15. ian. I pgt;. 1073: Pernbsp;amnem Araris. Constantü vita Germani 1,nbsp;80 7, .56 ASS 31. iul. VII p. 215 7?; Arari fa-mulante. Bav. 4, 27jp. 242,11: Arab. Aufnbsp;inschriften: (Lyon) Boissieu p. 5 (70 p. Chr.)nbsp;cf. AUmer et Lissard 2 p. Ill: Ad conflu-eiites Araris et Ebodani. Boissieu p. 71 cf.nbsp;Allnicr eti). 2 jp. 366: [Naut|a ad Ara[rim],nbsp;q(uaestor) eiusd(em). Boissieu «. 23 jJ. 114nbsp;— Orelli 5968 cf. AUmer et D. 2 p. Ill:nbsp;Ad aram Caesaris apud templum Eomae etnbsp;Augusti [in]ter confluen[tes Araris] et Eho-40 da[ni]. AUmer et JD. n. Ill: Inter eónflu-[entes Araris] et Ehod[ani]. Boissieu p. 81nbsp;— Orelli 5966 = Wilmanns 2220 = All-mer et D. n. 114: Ad confluent(es) Ararisnbsp;et Ebodani. AUmer et JD. n. 131 (zwiscJiennbsp;M. Aurelius und Caramlla): [Inter conflu'nbsp;en]tes Arar(is) [et Ehod(ani)]. 132: [Inte]rnbsp;confluentes [Arajris et Ebodani. Boissieu p. 95: M. Lucter(ius)---omnibus bono- ribus in patria functus sacerd. arae Aug. 60 inter coiifluent(es) Arar(is) et Ebodani.nbsp;p. 203 = Wilmanns 2228 = AUmer etnbsp;JDiss. M. 166: Nautae (gen.) Ei odanic(i) Ararenbsp;navigant(is). Boissieu p. 209 = Wilmannsnbsp;2230 = AUmer et JD. n. 171: Nautae (dat.) [Ar-ar] |
Arare navig(anti). Eoissicup. 398; Nautae Arare navig. 565 (christl.): Hino agger so-nat bine Arar resultat. AUmer et Diss. 2nbsp;w. 17 6: Pat[ronus nautarum Ebodanicorum]nbsp;Arare navigantium. Espérandieu 173;nbsp;[Ad confljuentes [Arar(is) et Ebod(ani)?].nbsp;(Sens) BA n. s. 11 (1865) p. 416: Sext(o)nbsp;lulio Tbermiano saoerdoti arae inter con-fluent(es) Arar(is) et Ebodani omnib(us)nbsp;bonoribus apud suos functo, (Pern bei Ca- lonbsp;hors) Champollion-Figcae, Nouvellcs recherches sur la ville gauloise d ’ Uxellodunum 1820nbsp;p. 105, cf B,A 3,1 (1846) p. 251 = Boissieu p. 95 = BE w. 21; Inter confluent(es)nbsp;Arar(is) et Ebodani oivitas Cad(urcorum). — Arar-iCU-S ahleitung von Arar. Greg. Tur. h. F. 8, 30: Ararica Ebodaniticaque li-tora. de gloria martyrum 69 p. 534, 21; Ad jjontem ducitur amnis Ararici. Sklon. Apoll. epist. 1, 8, 1: Bibitor Araricus (Ara- 20nbsp;ris potor c). IMgohanri). (Lyon) Boissieunbsp;p. 197 = Wilmanns 2229 = AUmer et D.nbsp;n. 162: Naut(ae) Arar(ico). (Bom) Orellinbsp;4077 = Boissieu p. 207: Nautae Ararico.nbsp;(Lyon) Boissieu p. 259 cf. AUmer et I). 2nbsp;p. 80; Patron(o) nautar(um) Araricorum etnbsp;Ligericor(um), item Arecarrorum et Pondc-ratium. Boissieu p. 260. 622 = Wilmannsnbsp;2219 = AUmer et D. 129: Patrono nauta-r(um) Araricor(um) et Ebodanicor(um). 30nbsp;Boissieu jp. 265 = Allmcr et D. w. 127: Patrono splendidissimi corporis n(autarum)nbsp;Ebódanicor(um) et Arar(icorum). Boissieunbsp;p. 388 = AUmer et D. w. 179; Tipurtiusnbsp;Sacruma nau[t]a Araric(us). p. 389, 2 =nbsp;Or'clli 4244 = Herzog n. 536 — Allmcrnbsp;n.117 — BE 2 p. 34 und 60 = AUmer etnbsp;D. n. 178: Civi Viennensi, naut(ae) Arariconbsp;bonorat[o]. Boissieu p. 390 = Wilmannsnbsp;2238 = AUmer et D. w. 172: N(autae) Ar a- 40nbsp;rico. Boissieu p. 391 = AUmer et D. n.nbsp;177, a. 216: Hautae Ararico. . . — L(ocus)nbsp;d(atus) d(ecreto) n(autarum) Arari[coruinj.nbsp;Boissieu p. 395, 7 = Wilmanns 2235 =nbsp;AUmer 2 p. 257 n. 172 (Atlas n. 249) =nbsp;AUmer etD. «.180: Patrono Ebodanicorumnbsp;et Araricor(um) n(autae) Ebod(anici) etnbsp;Araric(i). [L(ocus) d(atus) d(ecreto) ir(au-tarum)] Ebod(anicorum) [et Araricorum |.nbsp;BE n. 478: bfaut(ae) Ararico. (Dijon) Le- .lonbsp;jay 103; .... nauta Araricus. (Saint-Bemynbsp;hei Arles) OIL X1Ï 1005: lsrau[t]ae Ararico.nbsp;(Mmes) GIL XII 3316 c/i 3317: ]Sr(autis)nbsp;Ebod(anicis) et [A]rar(icis loca numero) XL |
Arardus — Ar-ausi5(n)
|
d(ata) d(ecreto) d(ecurioiium) N(emaiisen-sium). (Langrcs) BN 3“ s., t. 16 j). 36; D(is)M(aiiibTis)Eliae libertae p(ulilicae) Ara-ricus frat(er) p(onendum) c(uravit). (Kirch enbsp;St. Blaise hei Tenne) Herzog 571; Na[uta-rum] Eliod[anico]r[iini et Araricoinni Lu-gudu]n[ij corpoi’[atorum]. Mit Arar zu-scmimengesetzt ist Amb-arri = *Amb(i)-ai'arI. Arardus pyrenac. local-G. des dorfs Ar-10 diègc. (Saint-Béat, dép. des Basses-Pyrcnccs) Orcll. 1959; Arardo daeo lulius P('ublii)nbsp;f(ilius) V. s. 1. m. Ai’ascoiie. Bav. 4^ 26 p. 239,17. s. Ta-msco, Tarascone. Avasione s. Arausione. Aratrilis M. Aratria F. von *ara-tro-n pflug, air. ara-thar, mbrct. (saec.15, Cathol.)nbsp;ararz (lis arazr), nhret. ara-r oder vann. arérnbsp;für arèr, Léon alar, iv. aradr, aradyr, eorn.nbsp;20 aradar, = lat. aratnim (nach arare neugo-hildeté), gr. kqo-zqo-v, cf. ai. aritram ruder,nbsp;h'sl. raio, oralo, Ut. arklas, an. ardr, armen.nbsp;avöi; (wol entlehnt). (Aguileja) CILY 883;nbsp;Aratria C. 1. Salvia. 1092; C. Aratrius C.nbsp;f. . . . L. Aratrius C. f. Aquino. 1093; C.nbsp;Arat[rius] O. 1. Eufi . . . 1094; L. Aratriusnbsp;Surio Atatriae Elpidi coniugi optimae. (Ve-nedig) 2157; C. Aratr . . 2198; L. Aratriusnbsp;L. I. Aratrius L. 1. Diogenes. (Monfalcone)nbsp;30 8110, 47; C. Aratri. Ar-au- nach d’Arhois de JubainviUe com-po.sitwm mn praep. ar (er) und ]/ av vernemen, heachten, sêhüizen. In: Arausio, Ara-vus, Aravi, Arav-acI Arvacï Arevacï, Arav-isci Erav-isci. Arauco O. Merow. gold-mz., hei Noyon. BSAF 1874 p. 131; AEAVCO V. Al'iiura O. j. Saint-Thibery. IA 389,4. Araurca F. cogn. (3Iunzach hei Liesfal) 40 IH 296. Ar-aur-i-s nach Ernault == Ar-av-(agt;-(a) cf. Av-ara? fl. j. l’IIérault in Südfranlcreicli.nbsp;Strab. 4,1, G p. 182; 'Enl amp;clxeQa pÉQrj %fiqnbsp;NixQ^avog ix tov Ksyfiivov cpÉQOvxae nQognbsp;xriv amp;ahiixrav, oineg xal 6 ’Axa^ o xe Oq-jSig xal 6 ’'AqavQig (qavQccgig codd.). Flin. n.nbsp;h. 3, 32; Flumina Araris, Liria. Mela 2, 5,nbsp;80; Ex Cebennis demissus Arauris (Vossius;nbsp;arausis A) iuxta Acbatban (Agatban ei.nbsp;f,0 Schott). Ptol. 2,10,2; AgavQiog jrotKfioünbsp;Vita Severi 1, 7 AS8 25. aug. Vnbsp;p. 160C'.‘ In alveo Arauri fluminis. Bei Vi-hius Sequ. hei fit der fluf Cirta; Cirta Mas-siliensium secundumAgatbam urbem. Al'ail- |
r-icil-S. SU, 3, 403; Spiciferisque gravis bellator Araurious (var. arant(h)icus; Ara-YSuCus Schlichtcisen) ovis. 5,556—557; Nam-que illi vulnere praeceps terga dabat levi-bus diffisus Arauricus armis. Vita Severinbsp;1, 6 p. 160A’.' In fauce quadam Araurica. Ai’ausa (cf. Arausia) M. (Astorga) CIK 11 2633, a. 27 p. Chr.: Arausa Blecaenl. Araiisa O. IA 272, 4. Araiisic(n) ilf. cogn. (lm museum zu lo Pest) OIL III 3690 = A;A’ 2 p.392 w.735;nbsp;Comium Arausionis filia oder Comiumaranbsp;ürsionis filia? Ar-ausiö(n) vom gentile *Arausius, ab-geleitd vom gall. M. Arausa, O. der Cavari, j. Orange, Vaucluse, = Colonia Piima lulianbsp;Secundanorum (row der 2. legion) Arausio,nbsp;in Gcdlia Narbonensis. Liv. (a. 619) epit.nbsp;67, aus Valerius Aniias 63 p. 276,1 Peter:nbsp;Ab isdem hostibus Cn. Manlius cos. et Q. 20nbsp;Servilius Caepio procos. victi proelio castrisnbsp;quoque binis exuti sunt; militum milia octo-ginta ocoisa, calonum et lixarum quadra-ginta, secundum Antiantem apud Arausio-nem. Strab. 4, 1,11 p. 185; Eioi Ss iv xmnbsp;gsxa'^v TtóXstg Í AvsvLmv xal Agavoimvnbsp;Y.ai AsQia. Mei. 2, 5, 75; Secundanoruinnbsp;Arausio. PUn.n.h.'ófóQ: (Colonia) Arausionbsp;Secundanorum. Ptol. 2,10,8; Élxa vno gsvnbsp;xovg KsyalXuvrovg KcivaQOi, ebr xtoXsigAgav- 30nbsp;gIcov xoXiovéa (ccxovölcov codd.). xy fiS fquot;nbsp;Avsvvlcov xoXcoviaxy'gS {aqavGlav x6'gS i('\.nbsp;TP: Arusione. I. Hier. 46 p. 553,7 W., p. 4nbsp;Tobler: Civitas Arausione. Bav. 4, 26 p.nbsp;239,15; Arasione. (London) FE 7 p. 27Gnbsp;w. 816; Arausione. (Orange) GIL XII 1236;nbsp;Flamen Eom(ae)et A[ugusti j (vel dfivi Aug.J)nbsp;prmi[us in colon. Araus.?]. 1238; [Colo-nia]e Arau[s? pat]ron[is|. 1240; [Sace|r-d(os) d[ei Arausiojne. (Ntmes) 320G-. IlIIll 40nbsp;(Sex) vir(i) Aug(ustalis) col(onia) Cópianbsp;Claud. Aug. Lugud. item Narbóne Martionbsp;et (colonia) Fir(ma) lul(ia) Secund(anorum)nbsp;Arausione. Bronze-mz. BN 1863 p. 159 = Mur.-Chab. 2226; AOPA. (AVEA____ statt AEAV. . .. im mittelalter). — Araii-siensis, tcofür auch Avauseiisis. (Bom) GIL VI 1549, a. 175 oder 176: Curatorinbsp;civit(atis) Araus(iensis) prov(inciae) Gal-liae Narb(onensis). (Die, a. 245 p. Ghr.) 60nbsp;GIL XII 1567; luni(o) Tito XVvir(ali)nbsp;Arausens(i). (Sainte-Golombe, Vienne) 1912; ! D(is) M(anibus) L. Caecill Pisonis civis ; Araus(e2)sis). (Besanejon) Orcll. 2313 = BA [Arardus — Ar-au8io(n)J |
Arausona
Arav-isoi
Ptol. 2,6,55: ’Agaiovaxsg. 56: Tamp;v 'Agaiovu-x(ov, Appian. Ilisp. 45: Eg Agovaxovg. 46. 48: Agovaxoi. 50. 51: Agovaxav (drei-mal). 66: Agovaxovg. 76: Eg xov 'Agova-xcöv xal Nofiavrifov nóXsgov. . . . Agovaxovg.nbsp;94. 99: Agovaxwv (drcimal). Ilieronym.nbsp;contra Vigïlantium (Opp. t. 2 c. 389 A).- Denbsp;Vectonibus, Arrebacis Celtiberisque descen-dens. (Lulya) CIL III 3271: Decurioninbsp;alae II Aravacorum, domo Hispano. 3273: lonbsp;[De|curio mis[s]icms alae II Arava[corum].nbsp;(E^seg) 3286: Niger Bataronis f. Sue[ljtriusnbsp;eques ala Aravacorum. (Raab) 4373: Cri-ï spus Mac . . |f.] Siscianus eq. alae I Arava-c(orum). (Wets) 5629: M. Modestius Ke-pentinus pater vet. ex dec. al. I. Aravacorum. (Ephesus) 6075: Praef. al(ae) pr(i-mae) A[sturumJ oder A[ ravacorum]. (Oltinu,
\a. 99) AEM 11 (1887), 26 p. 24 n. 15:
: In alis tribus et cohortibus sex quae appel- zo i lantur Gallorum Plaviana ... II Hispano-j rum et Aravacorum (innen Arvacorum).
! Ala I Arvacorum in Pannonia CIL III L.
^ XI (a. 80), XII (u.85). Ala II Arvacorum ^ in Pannonia CIL III B. XI («. 80), XIInbsp;(a. 85), (Hamburg, a. 84) EE 5 p. 93. Alanbsp;j I Hispanorum Arvacorum in Pannonia inferior CIL III B. XXXIX (a. 154 p. Chr.).nbsp;(Cremona) CIL V 4095: Praef. alae Ara-vaco[rum]. (Rom) VI 1607: Praef(ecto) ounbsp;eq(uitum) alae I (primae) Aravacorum.
Al’liveuae aquae, s. Saravenae.
Ariivl nach d’Arbois de Juhainvïllc Ilie \ ser aclitsamen, beschütger’, von stamm ar-au-,
‘ F. (Beveza) CIL II 429, u. 118 p. Chr.: Civitas Aravor(um), j. Beveza beiMarialva.nbsp;(Mérida) 502: lul. Scitianus Araus. (Alcantara) 760,12: Aravi (nom.pl.). (Bada-joz) 1017: G. Silio Cosmo ili-avo. (Rom)nbsp;CIL VI 3422: Na(tione) Arava. Ahleitung: lonbsp;Aravaci.
Arav-Ui E. (Rom) CIL VI 13225: Aurelia Aravia.
iiraviceli s. aquiceli.
Arav-iscl (daneben Ërav-iseï) F. Pmino-niens, hieften bei iren celtischcn landesgenoficn die amvoner der Raab, in der heutigen Stuhl-weiftenburgergcspanschaff. Plin. 3,148:Era-visci. Tac. G-. 2 8: Sed utrum Ai'avisci in Pan-noniam a Bois, Gennanorum natione, an Osi 5onbsp;aE Araviscis in Germaniam commigraverint,nbsp;cum eodem adhuc sermone institutis moribusnbsp;utantur, incertum est, quia pari olim inopianbsp;' ao libertate eadem utriusque ripae bona
n. s. 38 (1879) p. 82: Geminia Titnlla Arau-siensis mate(r) sacrorum. — Araiisicus (direct von *Arausms oder von Arausa gehïldet). Concil. Aquïlei. a. 381 (Mansi 3 c. 599Z)).-Constantins episcopus Arausicus. Concil.nbsp;Araus. I 29, «. 441 (Mansi 6 c. 440 C):nbsp;In Arausico territorio. iNG- 11,11: Civitasnbsp;Arausicorum. Canones Epaonenses a. 517:nbsp;Florentiiis in Cliristi nomine episcopus ci-i!) vitatis Arausicae. Concil. Araus. II a. 529nbsp;(Alansi S c. 111 D): In Arausica civitate.nbsp;Concil. II 1’aris. a.554 (Mansi 9 c. 741A):nbsp;Matthaeus episcopus ecclesiae Arausicae.nbsp;Conc. 77 Valentin, a. 584 (c. 946 Trapi-dius..., episcopus ecclesiae Arausicae. Conc.nbsp;II Mutisc. a. 585 (c. 1)58 A): ïrapetius, episcopus ecclesiae Arausicae. Vita Caesarii 1,nbsp;3,27 ASS 2(1. aug. VI 10 D: Arausici op-pidi. Veri vita Eutropii 4 ASS 27. mai. VInbsp;p.lOOC: Aurasicae civitatis.—AriUisiciiSnbsp;pagus, s. Longnon, Atlas p. 141. — Arail-sioiiOllsis. Apollin. Sidon. cpp. 6, 12, 8:nbsp;Quantas tibi gratias Arelatensis Eegensisnbsp;Avenniocus, Arausionensis quoque et Al-bensis, Valentinaeque nee non et Tricastinaenbsp;urbis possessor exsolvat. — Arausia. Verinbsp;vita Eutropni 1 ASS 27. mai VI jj. 700 7A-Antiquae urbis Arausiae.
Araiisoiia O. in Ilalmatien, sivischcn la-3u der und Tragurium. IA 272. Ptol. 2, 16, 6: ’Aqavi,amp;va. IA 272, 4: Arausa. Rav.nbsp;4, ld p. 209, 14: Arausione. 5, 14 p. 381,nbsp;2: Arausion.
Ai’av-aci (nach eVArhois de Juhainvüle ahleitung von Aravus) und Arv-aci, sclüecMcnbsp;orthographic Arevaci, V., celtiberisclier stammnbsp;in llispania Tarraconensis. Legende uufnbsp;einer iberiscJien münzc A(A)(pP. XH^ (Ao-r(a)qh'tz) das volle von Aora. Folyb. 35, 2,nbsp;‘10 4: IlaQu xaiv Aqkvcc'Kamp;v. 9: Tag ’AQavaxmvnbsp;aSiKiag. 13: Ot d’ ’AQavaxai, 3, 3: Tolgnbsp;g,sv ’AQavmaig. 4: Tovg ós Aqavanag. 9:nbsp;AQavanag. Strab. 3, 4, 13: Avtamp;v rs zamp;vnbsp;KsXxL^riQmv slg xêxxaqa gsQfj óiyQrjgévmv oinbsp;KQaxKSxoi [mhaxa itQog era eiat %ai TtQog vóxovnbsp;oi ’Aqovuxoi, övvuTtxovxsg KaQTXTjxavoig xalnbsp;xaïg xov Tdyov mjyaig' nóXig d’ avxmv óvo-j.iaaxoxdxfj Noy,avxla. . . . Tav ó’ ’A^ovaxavnbsp;S0XI xal Ssyqóa nóhg x,ai IlalXavxia. Liod.nbsp;50 31, 42: Oi psv Agovaxoi, vogioavxsg TtoXiinbsp;xgsi'xxovg elvai xrav ’Ijlljgav. Plin. n. h. 19:nbsp;Vaccaei, Vettones et Celtiberi Arevaci. 27:nbsp;Arevacis nomen dedit fluvius Areva (sonstnbsp;unbeh). 4,112: Per Arevacos Vaccaeosque.
[Arausoua — Arav-iseï]
-ocr page 105-Aravona
Arcanto-dano-s
|
malaque erant. Ptol. 2, 15, 2; ’Ev ö's toïg KimroXixoïg aQKrixwxcixot, fiÈv ’Aqccvïgxoinbsp;(a^aviGKai X), jxeGrjfijiQivcÓTeQOc (51 SxogèiGy.oi.nbsp;(Alsó-Szt-Ivcm, im comitat Alhcns) CIL IIInbsp;25 = BA 33w. s. 38 (1879) p. 173: Batonbsp;Trantonis fi(lms) Araviscvis. GIL III I).nbsp;XLII (a. 145—160): TJlpio Spumari f(ilio)nbsp;Biaiisconi Eravis(co), ex equite coh. I Alpino-r(um) eqiiit., in Pannonia [inferiore], (Aqiiin-10 ci, a. 167) XLVI: Ex gregale alae I Thra- gt;nbsp;c(um) veteran(ae), Oxetio Naevionis l'(ilio),nbsp;Erav(isco). Benare, uni die seït der letstennbsp;iulischen Miser geschlugen, mit aufscliriftnbsp;RAVI8 Oder EAVISCI; cf. EcJdteï 4, 178.nbsp;Arneth, dipl. s. 72. Mommsen, Geseh. desnbsp;Röni. Müngwesens s.G^Q. (Wiener) Numism.nbsp;Zeitschrift 12 (1880) s. 120. Aravona s. Arabo(n). Arl)a dalmat, insel mit stadt, j. Arhc. Plin. ‘Mn. h, 3, 140: Arba. Ptol. 2, 16, 7: êcava vfjGog, Iv fj rtóLig dvo, •(Kaï Desjardins') ’'Ag(}(x (ag^a^ce X), KÓXXevtov. TP: Arva.nbsp;(Zara) GIL III 2931: Aedil(i) Arba. (Wai-tzen) 3582: Arba. Al’bace O., einc nklerlaftung der Aravaci. Stepk. Byg.: Ag^idxrj, ndiig êv KeXxi^iggla,nbsp;mg ’ló^ag. rb iamp;vmbv Ag^axuiog (èg^dxiognbsp;codd.). ArbacilS. Sü. 3, 362: lamque Ebiisus 30 Phoenissa movet, movet Arbacus arma. Arb-al-0 fl. j. Erpc {pms Arv-al-o; ef. Ar-va). Plin. n.li. 11,55: Apud Arbalonem. Arbatilicns pagus, pays (aneien eomtc) d’IIerhauge, Loire-Inférieure. Greg. Tur. innbsp;glor. mart. 89: Apud terminum vero Picta-vum vicus est in Arbatilieo, nomine Becciaconbsp;(j. Bessay, Vendee). Arbates s. Atrebates. Arb-eia O. in Brittanicn. ND occ. 40, 40 7 = 22: Arbeia. Arbernus s. Arvernus. Arbiragus s. Arviragus. Arbo(n). (Pfalz): Arbo fecit. Arbocala s. Albooola. Arbonensis. SG urh. 1 w. 10, a. 74!: In Arbonense pago. 12, a. 745: In pagonbsp;Arbonense castro. Arb-oii-iu-s Jüf. nomen. (Bom) GIL VI 1058 (1,155), a. 210p.Ghr.: Q. Arbon(ius)nbsp;60 Quintianus. (Vienne) GIL XII 5686,71:nbsp;Arboni m(anu). Arbor (Baet.) j. Arhon am Bodensee, dann römiseh Arbor Felix. ND occ. 35, 34:nbsp;ïribunus eohortis Herculeae Pannoniorum, |
Arbore. lA 237. 251: Arbore Felice. TP: Arbor Felix. Amm. 31,10, 20: Per castra,nbsp;quibus Felicis Arboris nomen est. Arbor ... 0. Amm. 16, 2, 3: Aliis per Arbor................quibusdam per Sedelaucum et Coram iri debere firmantibus. Ar b-or i'n-S M. Iwsename. Auson. parent. 5 tit: Aemilius Magnus Arborius avunculus. V. 2: Diceris (id re fit) tertius Arborius. 6 lit.: Caecilius Argicius Arborius avus. v. ‘2 .sq.: lonbsp;Maternuin post bos commemorenms avumnbsp;Arborium, Haeduico ductum de stemmatenbsp;nomen. 18 (inscr.): Vera Liceria uxor Ar-borii sororis filii. v. 10: Coniunx Arboriinbsp;commemoranda milii. Profil tit.: Aemiliusnbsp;Magnus Arborius rhetor Tolosae. v. 5—8:nbsp;Bis meritum duplici celebremus bonore pa-rentem Arborium, Arborio patre et avo Ar-gicio. Stemma tibi patris Haeduicum, Tar-bellica Maurae matris origo fuit: ambo ge- 20nbsp;tius procerum. 21, 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;: Tu mihi, quod geni- tor, quod avunculus, unus utrumipie, alter ut Ausonius, alter ut Arborius. Vgl. God.nbsp;Theod, I 32, 4 (a. 370). cf. VI 35,9. XIVnbsp;3,16 (a. 380). Sulpic. Sev. vit. Mart. 19,1:nbsp;Arborius autem, vir i^raefectorius. 2: Apudnbsp;Arborium. Dial. 2 (3), 10, 6: Testatur Arborius ex praefecto. Idac. chron. t.2 c. 242nbsp;G: Nepotianus Theudorico ordinante Arborium accipit successorem. 243 Arborius. sonbsp;Paulin. Petricord. vit. Mart. 2, 655: Arborius, muudi eximio perfunctus bonore. 5,nbsp;699—701: Nam gestae clarus turn culminenbsp;praefecturae | Arborius vidit fulgentum lucenbsp;micantem [ gemmarum. Fortun. v. Martininbsp;2, 19: Arbiter Arborius, vir praefectoriusnbsp;idem. 32: Ab ArbSrio. 4,305. 317: Arborius. ’AQfloQVxoi schreibfelcr filr Allobriges. Al’bu-calii s. Albocola. nbsp;nbsp;nbsp;40 Arblissoiiius Jf. (Novara) GILY 6541: Arbussonius Candidus. Arc. . M. (Aquileja) GIL V 1440: C. Arc. Titycbo. (Zowdow) VII 1336, 88.nbsp;(Friedbcrg) Sch. 454: Arc. [== Arc(helai)]nbsp;of(fioinaV). Area 31., a. 394 oder 396 odcr 402. (Concordia) GIL V 8768: Area Manioninbsp;milete e numero Brucherum. ¦*Arcaiii-acn-S von Arcanius, 0. l) in so Arcaniaco, j. Arcagnago hei Mailand. 2) Ar-chignac, Dordogne, Arcaiito-daiio-s naeh Ernault ein titel, mUnzwardein, von arcanto fur arganto, [Aravona — Arcanto-dano-s] |
Arcari-acu-s
Ar-oun-ia
|
^argenü iudex^ cf. ro-danos. One andre legende Iluchcr, Art gaulois pl. 48 n. 1. Lamhert pl. XVI fig. 16. BN 1859 p. 87/;nbsp;AECANTODAN. 1880 p. 352: ARKANT.nbsp;Gall, hronse-mz. l) der Méldi: Muret-Ch.nbsp;7684—7688. 7690: ARCANTODAN RO-VECA. ROVECAJÏAECANTODAK 2)dernbsp;Alediomatrici: Mur.-Ch. 8985—8987: ARC.nbsp;AMBACTV(S). BN 1883 p. 110: ARG Bnbsp;10 AMBACTI. 3) der Lixovii: Murd-Gli. 7158;nbsp;CISIAMBOS B ARCANT . . . M. 7166 -7168: MAVPENNOS ARCANTODAN Bnbsp;SIMISSOS PYBLICOS LIXOVIO. AW1862nbsp;p. 181. 182: ARCANTODAN MAVFENKnbsp;'¦*'ArCiiri-ïlCU-S von M. *Arcarius, in O.nbsp;Ercherans sen Erchariacus. Arcco ilf. s. Arco. Arccil 31. (Lara) GIL II 2860: Arcea Plandica. cf. Arco. 20 Arcea O. j. Arce bei Sens. Vita s. Ehbo-nis et s. Gerici 6 ASS 27. aug. VI j). 99 D: Locus Arcea ah antiquis cognominatus. ArceaceHsis villa. (Bei Troyes) Vita s. Winebaudi 6 ASS 6. apr. I p. 574(7; Denbsp;villa Arceacensi. Arceciljs G. (Bregenz) GIL III 5768: Deo Mercurio Arcecio. Arcegeto O. Merow. mz. BN 3° s., t. 8 (1890) p. 175 n. 122: ARCEGETO B fnbsp;30 MOHHVS MV. Arceiaceiisis s. Arciacensis. Ave-eiu-s 7I£ (Gltioggia) GIL V 2308; Arceio Eutycho. Arkeiii-acn-s O. j. Arquenai, du doyenne de Sabïé. Arcevoturnin vicus. (Nimes) GIL XII 5894; Augusto sacr| um |. Vicus Arcevoturum. Archi-ftCll-S vicaria, j. Archiac, Glia-rente Inférieure. \ 40 Arcliotaiilia F. Ennod.episf.6,24:: En-nodius Archotamiae. 7, 14: Ennodius Ai’-cotamiae. Gassiod. var. 4, 12: Ai-chotamia itaque illustris femina. Arcialt;;o(n) G. (York) GIL VII 231: Deo Arciaoon(i) et n(umini) Aug(u)st(i)nbsp;Mat(ernius?) Vitalis ord(o) Y(otum) s(olvit)nbsp;l(il)ens) m(erito). Arci-ilcu-s O. s. Artiaous. Arciaiiia F. (Galamares) GIL II 289: 50 lulia Atil. f. Aroiania. Arcin-iii-s M. (Bom) Orelli 3522; C. Sallio Arcinio Caesar(ea) n(atione). Arcino. (Bregenz) GIL III 6010, 246: Arcino of. [Aroari-aou-s — Ar-eün-ia] |
Arcioiii . . 31. cogn. (Iluri) GIL X 440: C. Octavius Arcioni. . . -arcio in Ambarcio cogn. GIL V 5461 add. Arcisvis M. (San Anton) GIL II 733; Arcisus Arenteri f. (Jinzo de Limia) 2520:nbsp;Medamus Arcisi f(ilius). Vgl. Argesis, Ar-quio, Arquius. -arco- suffix in Cori-arcos; em-arcus, Is-arcus, *cumb-arc in cy. ewmareb (convallis, lo vallis angusta), *alarc in cy. alarch (olor). Arco(n) M. (Mafra bei lAssabon) FE 2 p. 234 n. 304: Aleba Arconis f(ilia). (Vü-laniejia) GIL II 664: Arcco Tancini f(ilius).nbsp;668: Arco. (Santa Gruz del Puerto) 671:nbsp;Cilia Arconis f(ilia). 948. (Aus Nord-Lusi-tanien) 2615; Annius Arconis. Arco-l)rïga (ww M. Arquius GIL II 632 gehorig) O. Festus cpü. p. 118 JA; La-cobrigae nomen compositum a lacu et Arco- 20nbsp;briga Hispaniae oppido. 1) der CcUiberi, nichtnbsp;j. Arcos. Ptol. 2,6,57: ’’AQY.o^Qiya. IA 437,1.nbsp;438, 13: Arcobrig(o)a, Artobrig(c)a codd.nbsp;Bav. 4, 43 p. 309, 17; Arcobrica. Arco-brigenses (Ilisp. Tarr.) PUn. n. h. 3, 24. 2) nbsp;nbsp;nbsp;stadt der Geltici in Lusitanien, j. Ferrol.nbsp;Ptol. 2, 5, 5: 'AQYofiQLya. (Coria) GIL IInbsp;765: Aemilius Marcellus M. f. Arcobrigensis. 3) nbsp;nbsp;nbsp;(Braga) 2419: [Caejlicus Pronto Arcobrigensis Ambimogidus (volks- oder amts- sonbsp;name?) fecit. VilleicM = Adrobrica bei Mela 3, 1, 13: In Artabris sinus ore angusto ad-missum mare non angusto ambitu excipiens Adrobricam urbem et quattuor amnium ostianbsp;incingit. Arcoiltiil (gr. 'AQypvxla?) F. (Bom, a. 412) LeBlant, Inscr. chrét. 2 w.657 j). 539:nbsp;Epitafi-um Reiuo et Arcontiae qui nationenbsp;Galla germani fratres adalti una die mor-tui et pariter tumulati sunt; ib. v. 9. 10: 4ünbsp;Ast haec Graiugenam resonans Arcontia lin-guain I nomina virgineo non tulit aptanbsp;choro. Vgl. O. Argunti-aco. Arcosiiiiiis 31. (Bom) GIL VI 2524:' Q. Arcosinius. Ai'Cotainia s. Archotamia. Arctiiuniuii s. Aretaunum, Artaunon. -arcilill in 0. Med-arcum. Ar-cun-iïi, ’Aq-xvvm ^erhebung’oQtj'^die scrho}ienberge\von'AQ-xvi io-g,'H.er-ejn-io-s 00nbsp;'scr hoch’, von verstcirkungspartikel ar-, er- fürnbsp;*para, und cun-io-s von cuno-s, iv. cwn (sum-mitas, altitudo) in conip. adi. altus, == cun Jiöhe,nbsp;oynu = cunu (surgere), ar-gwn == ar-cun |
Arc-iisa — Ardu-acu-s
|
(apex), er-ohynu = er-cunu (elevarc), argy-niad oder erchyniad = ar-(ei-)-cuniat (elcva-tio), IdQ-KVviog, Her-cynios, Hercyiiia silva (mif parasitischenX li) ’ser hoch’; cf. Hercu-niates, Kvv-rjteg, Cun-etio. Ygr. xv, ai. 9va,nbsp;lat. ci-, CU-. Ariskit. meteorol. 1,13,19, tvortnbsp;des celtischen Germankns, nördlich der Do-nmi: 'E% dê trig UvQriv^g Qiovaiv o xs ’’IsxQognbsp;xal b TaQx^GÓg. ovxog fièv ovv Gtrjlamp;v,nbsp;10 b ê' quot;iGxQog êi bl't]g xrjg Evqénqg slg xbvnbsp;Evgtivov nóvxov. tav ö alXav «ora.uwy otnbsp;nlüGtoi Ttqbg aqKXov ix xav bqav tav ’Aq-xvvCav’ xavxa ös xcd vipei xmI TtXijd'ei fiè-yiGxa Ttsql xbv xÓtxov xovxóv sGxiv. Ein jün-gerer hericM de mirab. ausc. 105 verlegt dienbsp;Donau-quelle auf die Arkgnien. — Exc. exnbsp;Eiongsio Ilalic. 14, 1, 2: Eeqpavca, péxqxnbsp;óqvfxov ’AqxvvCov (xaqxvvlov cod. Amhros. Q.nbsp;13 sup.) Kal xav Pixtaiav oqav KatXrjKovGa.nbsp;20 Vgl. die artikel Ercynios mit got. fairguni,nbsp;Eergunna (Virgunda Virgundia), Orcymosnbsp;uml dArhois de Juhainville MC 11,216nbsp;—219. Arc-iisa, F. (Narhonnc) GIL XII 4574; Octaviae Arcusae uxori. Arciitaniia F. Vüa s. Apollinaris 2, 9 ASS 5. oct. III p. 61 F: Arcutamia sena-ti'ice. Vgl. Archotamia. Arciitio(n) M. cogn. (Mailand) CIL V 30 6226; Arcutio libertus. Arda O. j. dorf Ardrcs. Arda M., anfürer des helgisehen aufstan-des gegen Caesar, 57 a. Chr. Ilio 39,1, 2; (üt BsXyiKol) jcoti’w TtXrjv Fqgav Xóym %qi]-Gagsvoi GvvE^ovXevGavxó xs sul xoxg 'Pa-guLoig, Kal GvvagOGav quot;Aqöav (aSqav cod.nbsp;Medic., FaX^av Xylunder nacli Caesar) nqu-GxijGafisvoi. Inselir. von Marclop hei Feurs,nbsp;Loire. MSAF (w. s. 8, 1846) p. 262. 385'nbsp;¦lü = Boissieup.ll8: Arda. Münzo RN 1857nbsp;p. 393 pi. 12 n, 5. Gold- u. hronse-mz. dernbsp;NerviL BA 1868 p. 412. n.s. 23 (1872)nbsp;ii. 259-266; AEDA, APAA, VailV, AEQA.nbsp;Mur.-Ch. 8839.8840; APAA.' 8841; ARDA.nbsp;8812—8851; ARDA 7? ARDA. 8852—nbsp;8858; B ARDA. BN 3® s., t. 3 (1885) p.nbsp;148. 150 pl. 6, 14: ARDA, AR AA, ARvA.nbsp;Inschrift (Agde, Ilérault) 8AF 19 marsnbsp;1890: ASqr] (dArhois de Juhainville ci.nbsp;no Aqëq) MqxqaGi kul AioGKoqoi[g]. Avd-illU-S (vom M. Arda) M. cogn. auf töpfermarken. (Tarragona) CIL II 4970,nbsp;43: Ardaci, of(ficina) Arda[ci]. Vil 1336,nbsp;89; Ardao. (Lodève) XII 5686,63: A[rd]- |
aci (^Appaci) [mja(nu). (Narhonne, Nhnes, Orange, Vienne) 72: Of. Arda. . . (Vienne,nbsp;Gmf) 73““: Of. I. Ardac. (Sainte-Colomhe)nbsp;73’’; Ardac. (AlUer) Sch, 464: Of Ard.nbsp;468: Of Ardaoi. (Amiens; Louai) 467; Ardaci. (Autun): Of Ardaci, Off. Ardac, Ardac, Of Ar, Of Arda. (Douai; Jarnac,nbsp;Gharente): Arda. (Limoges) Sch. 461; Ard///.nbsp;467: Ard, [Ardjaei. (Lyon) BE 1885 p. 151:nbsp;Ardacus (Ardacis Creuly). (Lyon; Trion): lonbsp;0. Arda, of Arda, Ardac, o. Ardac, Ardaoi,nbsp;of Ardaci. (Paris) BE 1882 p. 118, 95;nbsp;Ard(aci). 96: Ardaci. p. 114: [0]f(ficina)nbsp;Ardaci. 120: Ofaidao, Oardn (lis Of Ardac). (Périgueux): Ardaci ma(ini) [so lisnbsp;auch (Vichy-les-Bains) Sch. 470; Ardasina].nbsp;(Poitiers) Bichard 26: Of Ar. 27: Ardaci.nbsp;28: Ardaci ma(iiii). (Reims) B8AF 1881nbsp;p. 245: Of(ficiiia) Ardaci. (Augst) III 352nbsp;ahd: Of Ardaci. (Windisch) c: Of Ard. 20nbsp;(Andernach, Kreuznach, Bonn) BJ 89 s. 3nbsp;n. lO'*”®: Of(ficiiia) Ardaci, 0. Arda . . ., 0. Ard. (Dimesser hei Mainz) Becker s. 102, 12.13: Ardacus. (Museum in Liittich) Sch.nbsp;467: [Arjdaci. (Tongern) 462. 465. 467.nbsp;469: 0. Ard., of [Arjda., [Arjdaci, of Ai'-daci. (Worms): Ardaci m(anibus). Ardaoiieoil $. Adurni portus. Ardbiiina, Ardeinia s. Arduinna. Ardesca fl., s. Atrica. nbsp;nbsp;nbsp;30 Ardiiiieusis. CTh 14, 17, 5, a. SC!): In viginti panibus sordidis, qui nunc dicun-tur Ardiniensis. Ardilllia s. Arduinna. ArditiO s. Aredunum. '¦’'ardi-s, ir. aird spitze, punct; a quarter (of the heavens); cf. gr. aqSx-g pfeilspitze,nbsp;stachel (Stokes). Ardobaaius M. BonifatH e,p. 63. BBG 3 p. 182 ƒ., a. 747: Per suum hominem Ar- 10nbsp;dobanium. Ardoilixa. (Solutrd, 8aone-et-Loire) BS AF 1881 p. 140; Ardo nix a gemit. ardu- (Stamm), ardvo- erhahen, air. ard, ardd, art, y geschwwnden (erhahen; hocJi,nbsp;graft, cdel), urceltisch ardvos, lat. ardu-o-snbsp;steil, hoch = ard-vo-s aus urital. *ar[)uo-s,nbsp;gr. óqamp;ó-g 'aufrechC aus *oq»-fo-g, ai. ur-dhva-s aufrecht, altus, Y ardh, cf. altpers.nbsp;ardastana, zd. eredhva, idg. rdh-uo-s auf- 30nbsp;recht. Lavon abgel. Ardu-inna. Ai’dll-acu-s vicaria, j. Arde, d Saint-Juire, Vendee. [Arc-usa — Ardu-acu-s] |
Ardïiba, — aream
|
Ardubii O. in Dalmaticn, j. TJrcle. Dio 56,15,1, a.10p. Chr.: 'EdovXcÓGaro fi£v ya-qiov TL ’'AqSov^av. Ardu-iima imd Ardu-enna (Ardvénna cf. Cebénna, Gobannitio, Lemannos) ah-geleitet von stamm ardu ^hochland’, die ical-cligcn Jiöhen, die von der Maas üher der Moselnbsp;liis simn Ilheine sich hinziéhen, der Ardenner-ivald; begann am Blieinim osten, hedeckte einennbsp;10 teil des gebietes der Treveri, berürte im westen das der liemi, im narden das der Ner-vii und die Schelde. Deutsch, nach falschcrnbsp;analogie, die Holte Venn (von fania), belg. lanbsp;Haute Fagne (sumpfland). Caes. b. Cr. 5,3,nbsp;4; In silvam Arduennam (arduenna Ashb. ^ nbsp;nbsp;nbsp;i MT ardueninam AB aus arduennam der vorlagc) abditis, quae ingenti magnitudinenbsp;per medios fines Treverorum a fluinine Ehenonbsp;ad initium Eemorum pertinet. 6, 29, 4:nbsp;2i) Per Arduennam silvam, quae est totius Gal-liae maxima atque ab ripis Eheni finibusquenbsp;Treverorum ad Nervios (Eemos Bergli) pertinet milibusque amplius quingentis in lon-gitudinem patet. 31, 2: Quorum pars innbsp;Arduennam. silvam, pars in continentis pa-ludes profugit. 33, 3: Ipse cum reliquisnbsp;tribus (legionibus) ad flumen Scaldem, quodnbsp;influit in Mosam, extremasque Arduennaenbsp;partis ire constituit, quo cum paucis equi-80 tibus profectum Ambiorigem audiebat. (Oros.nbsp;6, 10, 17 —18: (Caesar) Ambiorigem etnbsp;Eburones deletae legionis auctores postquamnbsp;in Arduennam silvam refugisse conperit —nbsp;quae silva totius Galliae maxima est atquenbsp;a ripis Eheni finibusque Treverorum ad Ner-vios usque pertingit et in longitudine plusnbsp;quam quinquaginta milibus passuum patet.nbsp;19: Eeconditas in Arduenna silva praedasnbsp;quaerant.) Strab. 4, 3, 5 p. 194: quot;TXt] yaqnbsp;40 èOTiv ovy vtptjXcóv öÉvóqav TColXfj jiEv ov xo-öavxTj êk oötjv ot Gvyyqatfügnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xExqa- Kiaydicov axadicov, xccXovGl S’ ccvxxjv ’Aqdov-ivvav. Tac. a. 3, 42: Petebantque saltus, quibus nomen Arduenna. Fortun. carm. 7,nbsp;4, 19/'..- Ardenna an Vosagus cervi, caprae,nbsp;helicis uri | caede sagittifera silva fragorenbsp;tonat? Fredegar. chron. 4, 38, a. 612: ïheu-dericus cum exercitum Ardinnam transiens,nbsp;Tholbeaco pervenit. 47, a. 622—623: Ee-50 tinens sibi, quod Ardinna et Vosacos versus Neuster et Burgundia excludebant. 74,nbsp;a. 632—633: Transita Ardinna, Magancianbsp;cum exercito adgreditur. eontin. 9: Arduen- |
[Arduba — areaiii] nam silvam transeunt. Liber historiae Fran-cormn 41 p. 312 Krusch: Ardinna silvanbsp;transit. 52 p. 326, 15:' Ardinna silva in-gressus. PetH dipl. p. 22, 35, a. 648: In fo-reste nostra nuncupante Arduinna, in locisnbsp;vastae solitudinis. 42, 19, a. 677: Ad su-prascripta monasteria, quae sunt in Arduenna. 87,39, a.743—747: Monasteria Sta-bulaus et Malmundario, qui ponuntur innbsp;foresta nostra Arduinna. Vita et passio Mono- lonbsp;nis 2 ASS 18. oct. VIII p. 367 B: Locumnbsp;in silva, quae Arduenna nuncupatur. Vitanbsp;Bemacli 2, 10 ASS 3. sept. I p. 694 Pbnbsp;Monasteria sua in pago, qui Ardoenna (cod.nbsp;Valcellensis Arduenna) dicitur, cognominatanbsp;Stabulaus, sive Malmundarium. Vita Beo-dati 2, 12 ASS 19. iun. III p. 876 C: Arduennae vastissimos expetere saltus. Vita I.nbsp;Huberti 1, 3 ASS 3. nov. I p.79QB: Innbsp;Ardoinna. Ueber den Arduennae pagus s. 20nbsp;Longnon, Atlas j). 133. — A. die göttin desnbsp;groften belgischen waldes. (Bom) GIL VInbsp;46: Arduinne, Camulo, lovi, Mercurio, Her-culi M(arcus) Quartinius M(arci) f(ilius)nbsp;cives Sabinus Eemus, miles coh(ortis) VIInbsp;pr(aetoriae) Antoniniane p(iae) v(indicis)nbsp;v(otum) l(ibens) s(olvit). (Bei Gey, auf cl.nbsp;tvegc von Buren nach Montjoye) CIB 589:nbsp;Deae Ardbinnae (mit b = v) T. lulius Ae-qualis s. 1. m. — Ardueniieiisis. Greg. 30nbsp;Tur. h. F. 8,21, a. 585: Aput Belsonancumnbsp;villa, quae in medio Ardoennensis silvae sitanbsp;est. Perfe dipl. p. 22, 4, a. 644: In terranbsp;nostra silva Ardenense. 23, 38, a. 651: Innbsp;vasta heremi Ardennensi. Arduno s. Aredunum. quot;AQÓ'vsq s. Aidui 65, 23—29. are- praefix mit sehwund von p, air. ar, air, praep. 'bei, vor, fur' (ante, pro),nbsp;pictisch in ar-diuois, acy. ar (bei, an), bret. 40nbsp;ar-, w. ar, vor, bei, für, verwant mit gr.nbsp;xvaqa, got. faiir, lat. ar, ad, ai. pari. End-lieher’s glossar,- Itiner.: are ante. In Are-brigium, Are-cluta, Are-comici, Are-dünum,nbsp;Are-genua, Are-lapie, Are-late, Ar(e)-moricaenbsp;civitates, Are-taunum; An-are-viseos fürnbsp;And-are-visius. cf. Annorovëci. areailI, Ammian. 28,3,8 (a. 369): Are-anos genus hominum a veteribus institutum, super quibus aliqua in actibus Constantis 50nbsp;rettulimus, paulatim prolapsos in vitia anbsp;stationibus suis removit. ... ld enim illisnbsp;erat officium, lt;(ut)gt; ultro citroque | per longa |
Arë-brig-iu-m
Are-latë
|
spatia] discurrentes, vicinamm gentium stre-pitus nostris ducibus intimarent. Arë-ltrïg-iil-m (ad collem, ad montcm; in monte situm, montanum) von brïg mons,nbsp;zu air. bri, gen. breg (berg). 0. der Salassinbsp;auf den graischen Alpen, j. Derby. IA 345,nbsp;4. 347, 7: Arebrigium. TP: Arebrigivm.nbsp;Bar. 4, 30 p. 250, 7: Arebribium. Daneben Al'ë-lovig-mi-S (pagus) 'quot;am berge gelegen) 10 TJmgébung von Beaime und Nuits, Cóte d’Or.nbsp;Eumen. gratiar. aetio Constantino Augustonbsp;r. 6: Quin etiam ipse ille pagus Arebrignusnbsp;(Areprigiius W arebignus C, om. B) inaninbsp;feritur invidia, cuius infimo loco vitium cul-tura praecipua est. Arëcaippus 31. (Bollcndorf) CIB 847: D(is) M(anibus) Areoaippo defunoto Eieno. Arecali-aco O. lïcrow. mz. Combrouse pl. 1, 9. 20 Arë-clnta O. Vita Gildae 1, 1 ASS 20. ian. 11 p. 958: Gildas, Arecluta fertilissimanbsp;regions oriundus . . . Arecluta autem regionbsp;cum sit Britanniae pars, vocabulum sumpsitnbsp;a quodam iiumine, quod Glut nuncupatur. Arë-COm-ÏCI V. in Gallia Narbonensis, bas Languedoc (civitas Nemausensium etnbsp;civitas Lutevensium). Von are- u/tid cf. Co-mum, Comanus; vgl. Auson. clar. urb. 115:nbsp;Usque in Teutosagos (lis Tectosagos) paga-;i0 naque (übersetziing von v-mgy — pagus) nomina Belcas (Belcos Paris. 8500; lis Vol-cas). — Caes. b. G. 7, 7, 4: Praesidia innbsp;Rutenis provincialibus. Voleis Arecomicisnbsp;(are comi cis Ashb. aretomicis cett.), ïolo-satibus circumque Narbonem, quae loca ho-stibus erant finitima, constituit. 64,6: Altera ex parte Gabalos proximosque pagosnbsp;Arvernorum in Elvios, item Eutenos Cadur-cosque ad finis Volcarum Arecomicorumnbsp;10 (acremicorum Ashb.^ aere mor a AsM.^ are-micorum ceft,') depopulandos mittit. b. c. 1,nbsp;35, 4: Agros Volcarum Arecomicorum (argnbsp;comi coru Ashb.) et Ilvorum publics iisnbsp;conoesserit. St7-ab. 4, 1, 12 p. 186: Triv d'nbsp;ITll Q-aiEQU flÉQTj xov Tcovagov OvÓlKCa vs-govrai rriv jtlstOTijv, ovg’AQrjKogiGxovg ngoG-ayogsvovGi. rovreov d’ ènivsiov ri NaQ^avnbsp;lÈyExai, öixaióxEQOv d' av Kal xyg gllyg Kel-xiKjjg léyoLXO . . . Ot fiÈv ovv Ovdlxai ysi.xo-so vevovGi xm ’Poöavw, xovg Ealvag eyovxegnbsp;arxiTtagrjKovxag avxoig èv xg nsgeda Kal xovgnbsp;KaovccQovg .... ’'Alia d sGXiv aSo^a samp;rgnbsp;Kal giKQu, Tta^aKeigsva xoïg 'AgrjKogtGKOignbsp;; géyqi nvQxji/tjg. Mnxqónohg de xmv Aqijy.o-giGKoov eGxl NégavGog. Mela 2, 5, 75: Arecomicorum Nemausus. PUn. 3, 37: Nemau-sum Arecomicorum. Ptol. 2,10, 6: Mexd Senbsp;j xovxovg (TsKXOGayag) (xéyqt xov 'PoSavov txo-\ xagov OvÓXkki oi Aq^jKogioL, év xcóleig ge-öóysiot Ovn’Sóguyog Ka' gS' i(' Négav-Gov Kolavla k^' gS' l_quot;. Silber- und bronze-' münzen Mur.-Chah. 2646—2648. 2650—nbsp;2661: AR B VOLG. 2662—2683: VOL- lonbsp;CAE B AREC(omici). Die mschrift 3IAFnbsp;31 (1869) p. 150 = CIL XII fals. 229*: |
0. lul. Caesar de Galleis et Allobrogibus et Arecomicis triumpliavit ist gefalscht. Arecumlm. (Lezoux) BS AF 1883 p. 209. Aredius, Aregius ist wol germanisch. Ave-dniui-lll O. j. Ardin, Deux-Sèvres. Merow. mz.: AREDUNO VICO PITUR.nbsp;BN 3quot;s., t. 8 p. 175 w. 126: VRDINO PIT. mnbsp;p. 176 n. 127: ARDINO PIT. 128: VR fnbsp;DWO IET. 129: VR t DVNO FIT. Bard.nbsp;dipt. n. 517, a. 721: De villa vestra sanctinbsp;Gervasii nuncupante Arduno. Aregali vico, O. j. Auriliac. Canted. Ileroiv. mz.: AEEGALIACOI. Arë-genua 'ad ostim^i’. Ptol. 2,8,2: BeSovKaGlaiv ’Aqriyevovu [noxagov êK^oXat],nbsp;j. fl. Af-genou, an dessen mündung Le Guildonbsp;tmd Plancoet. TP: Araegenue, j. Vieux em oonbsp;der Orne, bei Caen, canton d’Fvrecy, dép.nbsp;Calvados. Aregius s. Aredius. [A]regovicov[io] O. (dorf Bosselle hei Forbacli). Museum in 3Ietz n. 107 — Bo-bert, Fpigr. de la Moselle 2 pe- 3 pl. VI fig. 1nbsp;(a. 20 p. Clir.) oder [T]regovicov[io]. ArelailUlll s. Arelaunum. Arë-lape O. in Noriemn, j. Groft-Pöcli-larn in Oesterreich unter der Fns. Ptol. 2, lo 13, 3: nóleig ós sIgIv ev avxfj vnb gèv xovnbsp;Aavov^iov noxagov 'AqeXdnri (ei. Müïler;nbsp;ageXccTT] X) Xe' g^ KXavöiovaov X^'gis'yo quot;. 8, 7, 5: Tov Se Nwqlkov gev ’AgeXan-g (dqeXdxfj eodd.) xijv geyiGx'gv xigégav eyeinbsp;(OQÖóv le l_S.i Kai SieGxxjKev AXe^avöqlag nqognbsp;SvGeig amp;qa dy'. IA 234, 3. 248, 6: Ar-lape. ND occ. 34, 34 (Nor. rip.): Equitesnbsp;Dalmatae, Arlape. 42: Praefecto classisnbsp;Arlapensis et Maginensis. TP: Arelate. Der sonbsp;7iame ist in dem des naken fluftes lAlaf cr-halten. Arë-latë, nach d’Ar-bois de Jubainville [Arë-brïg-iu-m — Aré-liitë] |
Arë-latë
|
latein. scJireibuncf für gall. Arelati (fiir *Are-lati-dünon ^veste des Are-latis') neutr. vom Arë-latis, tvelclicr Arelas wnd Arelatemnbsp;erlclart nach analogie der lat. nomina auf -asnbsp;für -atis, wie primas, optimas aus *primatis,nbsp;*optimatis. Stohes vgl. ir. lathach. D’Arboisnbsp;de Jubainv. denM auch an ableifung auf -atenbsp;von st. Arelo-, Seit Ptólem. Arelaton, -um,nbsp;mit seinem abt. Arelato, Arelatu. O., stadt innbsp;10 Gallia Narbon., j. Arles, dép. des Bouches-du-BJióne. Caes. b.c. 1,36,4: Naves longasnbsp;Arelate (are latse AsJib.) numero XII facerenbsp;instituit. 2, 5, 1; Ad eas (naves), quaenbsp;factae erant Arelate (arelatg Aslibf) pernbsp;Caesarem, captivae Massiliensium (a massi-liensib; Ashb.) accesserant sex. Strab. 4, 1,nbsp;6 p. 181: ÜQbg ós rmPoóava nólig sari %alnbsp;èfiTtÓQiov ov fii.KQbv AqsXccts (aQsXdrai eodd.)'nbsp;ÏOov Ss ncog Sisf^si za SfinÓQia ravta alkrjlzovnbsp;20 rs xal zcöv slQtjgéeav axQav, fj ghv Nccq^covnbsp;Tov AqjQoötGLOv, zb ö' AqsXuzs zfjg MaSSa-Xlag. Mei. 2, 5, 75: Sextanorum Arelate.nbsp;Plin. n. h. 3, 36: In mediterraneo coloniaenbsp;Arelate Sextanorum, q. s. (Die inschriftnbsp;CILXll 121*: Arelate Sextanoru ist falsch.)nbsp;Stief. Tïb. c. 4, a. 47 a. Chr.: Pater Tiberi,nbsp;quaestor C. Caesaris ... ad deducendas innbsp;Galliam colonias, in quis Narbo et Arelatenbsp;erant, missus est. Ptol. 2, 10, 8: SaXvsg,nbsp;30 (br Ttólsig . . . 'AqiXaxov y.oXwvia. Dig. 14,3,nbsp;13 pr.: Ulpianus libro vicensimo octavo adnbsp;edietum: Habebat quis servum merci olea-riae praepositum Arelate. Cyprian, epist.nbsp;68,1: Marcianus Arelate consistens. 3: Adnbsp;plebem Arelate consistentem. Philostrat. vit.nbsp;soph. 1, 8: quot;Hv g'sv yuQ zmv ioitt^Lmv Pala-zSiv onros (^ajloi^tros), ’AqsIuzov jtoIewS) 1)nbsp;inl 'HQiócei’m notufia (py.iarai, óiipvrjg ósnbsp;iz£'j^9fj xal o:vöp6amp;r)Xvg: daraus Suidas: ®a-40 ^(opiuog, ’AqXskzov zrjg iv PaXXia itoXszag. IAnbsp;289, 4: Arelatum usque. 299, 4. 339, 7.nbsp;344, 2. 388, 6: Arelate. 396, 1: Ab Arelato (var. -e).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;497, 10: Arelato usque. 508, 1: Arelatum. TP: Arelato. Incerti panegyr. Constantino Aug. d. c. 18: Parumnbsp;illis videbatur concitus ruere, minus solitonbsp;Arelato properare. 18: Cum ilium Arelatenbsp;deserto comperissent abisse Massiliam. Er-öffnimg des concils durch den Icaiser Constan-fio tin 1. aug. 316 (Z. f. Kirchcngesch. 10, 509):nbsp;Arelate. Gesetz Cmistantin’s M. vom 13. aug.nbsp;316, CTh 11, 30, 5. 6: Arelato. Clust. 1,nbsp;21,2: Arelato. CTh 11,30,6, a. 316: Dat.nbsp;Arelate. 8,7, 2, a. 326: (Dat.). . . Arelato. [Arë-lïUè] |
Sulpic. Sev. chron. 2, 39, 2: Ceterum a no-stris turn apud Arelatem ac Bitteras, oppida Galliarum, episcoporum comitia fuere. IHie-ros. 37 ]}. 4 T.: Civitas Arelate (Par. 4808nbsp;! Arellate). 38: A Bordigala Arelate (Par.nbsp;i Arillate) usque. 89 j). 6: Ab Arelate (Par.nbsp;Arillato) Mediolanum usque. Cone. Agrippnn.nbsp;a. 316 (Mansi 2 c. 1379 A): Valentinus abnbsp;Arelato. Prudent, peristcph. i, 9b sq.: Tequenbsp;praepollens Arelas (spcitlatem. nominat., da- lonbsp;raus frs. Arles \ef. Consent, vol. 5 J3. 316,7nbsp;K: Haec Arelas et hoc Arelate. 349, 2:nbsp;Hoc Arelate]) habebit, sancte Genesi. Liberiinbsp;ep. 2 (Mansi 3 c. 202 A).- Vincentius, quinbsp;cum ceteris legatus missus fuerat, Arelatumnbsp;pervenit. Avien. or. mar. 689—691: Are-latus illic civitas attollitur, \ Theline (Telmenbsp;Muller; vilmer ist Theline nach v. Gutschmidnbsp;= Ehodanusia bei Aigucsmortes) vocata subnbsp;priore saeculo, | Graio incolente. Auson. 2jnbsp;ordo nob. urb. 73—75: Pande, duplex Arë-latë (voc.), tuos blanda hospita portus, | Gal-lula Eoma Arelas (das kleine Bom GaUiens),nbsp;quam Narbo Martins et quam ] accolit Al-pinis opulenta Vienna colonis. Epist. 25, 81—83: IJtque duplex Arelas Alpinae tecta Viennae | Narbonemque pari spatio sibi consent et mox I quinquiplicem socias tibi,nbsp;Martie Narbo, Tolosam. Mosell. 480—481nbsp;Duplicemque per urbem | qui meat et Dex- 30nbsp;trae Ehodanus dat nomina ripae. Ammian.nbsp;14, 5, 1, ad a. 333: Arelate hiemem ageiisnbsp;Constantins. 10, 1, a. 354: Egressus Arelate Valentiam petit. 15, 11, 14, a. 355:nbsp;Viennensis civitatum exultat decore multa-rum, quibus potiores sunt Vienna ipsa etnbsp;Arelate (cod. Vatic.: Arelatae) et Valentia.nbsp;18: Per patulum sinum, quem vocant Adnbsp;gradus, ab Arelate octavo decimo ferme la-pide disparatum. 29,5, 5, a. 373: Ab Are- 40nbsp;late secundis egressus auspiciis. ND occ.nbsp;42,14: Praefectus classis fluminis Ehodani,nbsp;Biennae sive Arelati. Sozomen. eccl. h. 9,nbsp;12, 6: KcovGzavzïvog Ss (psvycov zrjv Aq^Xa-zov (AqiriXazov Niceph.) xazsXaj3s. 13, 3:nbsp;Kal Esqóvziog gsv ini zzjv AQrfXazov iXaGag.,nbsp;inoXiÓQKSi zfjv nóXiv. Oros. 1, 26, 65: Partem provinciae Narbonensis, qua Arelas civitas sita est et mari Gallico Ehodani flu-men accipitur. (Daraus Isid. or. 14,4,25.) sonbsp;7, 42, 3: Igitur Constantins comes in Galliam cum exercitu profectus, Constantinumnbsp;imperatorem apud Arelatem civitatem clau-sit, cepit, occidit. 43,1: Constantins comes |
Arë-late
|
apud Arelatem Galliae urbem oonsistens. (Bacda h. e. 1, 11; Constantius comes innbsp;Galliam cum exercitu profectus, apud Arelatem civitatem eum clausit, cepit, occidit.)nbsp;Ohjmpiodori Thebad fragm. 16 ap. PJiotnbsp;cod. 80 p. 58, 42 B (t. 4 p. 60 M.): Kav-Gtdviiog Kctl OvXtpiXag anoGtéXXovrat TtaQctnbsp;’OvaQLOV y.aid KmvGxavxlvov, r.M xctiaXa^óv-Tsg xriv AQïiXaxov, iVHa xag Siaxqi^ag Inoi-10 ELxo KavGxavtïvog Gvi' 'lovXiavü xm naidi,nbsp;xaimjv noXwfiKovGi (a. -IH). MarcdUn. chron.nbsp;a. 111: Oonstantinus ajiud Gallias invasitnbsp;imperium filiumque suum ex monacho Cae-sarem fecit. Ipse apud Arelatum civitatemnbsp;occiditur. Harems Iordan. Bom. 324: . .nbsp;apud Ai-elatum. Get. 32, 165; Occiditurnbsp;Arelato. Idac. dhr on. t. 2 p. 235 B: Pernbsp;Aetium comitem liaud procul de Arelatenbsp;quaedam Gotborum manus extinguitur. 239nbsp;20 B: Apud Arelatum. 240 C: Avitum denbsp;Italia ad Gallias Arelate successisse. Gone.nbsp;Arelai. III a. 455 (Mansi 7 p. 907 C): Eo-gamus ergq, ut sanctitas vestra se usquenbsp;Arelate fatigare digiietur. Ad Leonem M.nbsp;epist. 65,1 (Mansi 6 c. 12 B): Coepiscopusnbsp;noster Eaveniiius in civitate Arelate. 3 c.nbsp;74 B: Haec (civitas) in tantum a glorio-sissimae memoriae Constantino peculiariternbsp;honorata est, ut ab eius vocabulo praeternbsp;30 proprium nomen, quo Arelas vocitatur, Con-stantina nomen acceperit. Sidon. Apoll. epist. I, 11, 7; Venio Arelate. 5,22,4: Tibi Arelate profecturo. Nov. Maiorumi 9,1, a. 459. II, 1, a. 460: Arelato. lul. Honor. 19: Arelate 023pidum. 22: Egerentes Arelatem mer-gunt (nicht Arelate inmergunt). Expositionbsp;totius mvmdi 58 p. 122 Biese: Similiternbsp;autem babet (Triveris) alteram civitatem innbsp;omnibus ei adiuvantem, quae est super mare, ¦10 qnam dicunt Arelatum, quae ab omni mundo negotia accij^iens jiraediotae civitati emittit.nbsp;Collnlio episcoporum coram rege Gundebaldonbsp;adversm Arrianos a. 499 p. 161, 8 Peiper:nbsp;Venerunt itaque de Vienna Avitus, de Arelate Aeonius. Zosim. 2,20, ad a. 317: Krav-Gxavxïvog gev ymamp;Ïgxx^Gl KaiGaoa K^iGreov, iknbsp;TtaXXaKïjg avxcö yiyovóxa MiveQ^Crjg oroftff,nbsp;vscivéav ovxa, Kal KmvGxavxïvov ov tcqonbsp;TtoXXamp;v xjfiEQcav èv ’A^sXaim xy tcóXei xexamp;ev-60 xa, avaSsiKwrai óè.Gvr avxotg KaïGuQ Kaïnbsp;o Aly.ivvIov xtaïg AiKivvMvóg, tig smoGxovnbsp;TCOoEXd-av jirjva vijg yXiKiag. 5,31: Kav-Gravxivov xov xvqkvvov trjv PaXariav xtaGavnbsp;öiad^agóvxog Kal iv xy’A^eXaxm öiaxQÏ^oi’xog. Hoi-dee, Altcelt, Sprachschatz. I. |
Proc. b. Gotth. 3, 33: Kal vvv Kaamp;ijvxai fièv iv xfj ’AQsXdxm Kal tmtiKOV aytava ¦O'ïWftti'Ot.nbsp;Yib. Sequ.: Ebodanus Galliae, Lugdunumnbsp;et Avenionem decurrens atque Arelaten,nbsp;marl Tyn-beno miscetur. Iordan. Get.nbsp;47, 244: Quomodo Euricus rex Vesegotba-rum Eomani regni vacillationem cernensnbsp;Arelatum et Massiliam propriae subdiditnbsp;dicioni. . . . Arelatoque degens nono decimonbsp;anno regni sui vita privates est. Grog. Tur. wnbsp;h. F. 2, 5 (7): Suspicabatur enim per deinbsp;misericordia Aetium advenire, ad quem ertnbsp;Arelate (var. -ae, dat.) abierat igt;rius suspe-ctus futuri. 4, 23 (30); Accedens Arelatenbsp;et vallans earn. Fortunat. c. 5, 2, 69: Quinbsp;fuit antistes Arelas de sorte Lerini. 8, 3,nbsp;157: Pon-igit ipsa decens Arelas jua donanbsp;Genesi | astris. Concil. 11. Matisc. a. 585nbsp;(Mansi 9 c. 958 D): Sapaudi ejüscoiü abnbsp;Arelato (missi). Martyrol. Hieronymian. 17. anbsp;leal, fehr., 3. non. mai.: Arelato, 8. hot. sept: In Arelato. 7., 6. hat, 7. id. sept: Arelato. Fredegar. chron. 2,60; Cumque Arelato ob-sederint. Bav. 4, 26 j). 238, 9. 10: Uger-non quae confinatur cum Arelaton civitatenbsp;provinciae Septimanae. 27 p. 242,14: Prae-latam civitatem Arelaton. 28 p. 244, 10:nbsp;Arelaton. Tractatus de origine liturgiae Ili-bcrnicae, in, cod. Cotton. MS Cleopatr. E. 1nbsp;ƒ. 6’' (c, a. 720): In Arelata. Baeda h. c. 1, sonbsp;27: Vir domini Augustinus venit Arelas. 4,1: Qui cum pariter per mare ad Massiliam et deinde jier terrain Arhelas pervenissent.nbsp;Fredeg. cont. 18, a. 736: Usque Marsiliensemnbsp;urbem vel Arlatum. Marculfi formul. suppl. 1 p. 107,15 Z.: Arlatu. Vita Gaesarii 1, 2, 17 ASS 27. aug. VI 68 A.- Cum ab Arelato fuisset abstractus. 3, 23 p. 691): In Arelato vero Gotbis cum captivorum iminen-sitate reversis, replentur basilicae sacrae. lonbsp;26 p. 10 B: Extrabi ab Arelate antistitemnbsp;fecit. 27 p. lOB: Cuius etiam partem Arelatum liberaverat redimendo. 5,48 p.l5B:nbsp;Tamquam ad propinquam domum Arelatonbsp;venit. 2, 1, 7 p. 16 F: Captivi Arelato re-dimendi non frustra exbiberentur: inagnanbsp;multitudo nobilium Arelato ab ipso vironbsp;sancto cottidie paseebantur. 2, 2, 19 p. 80nbsp;A: Haec Arelato ad basilicam apostolorum,nbsp;ubi ipse metatum babuerat, celebre acta sonbsp;noscuntur. 3, 23 p. 81 A: Mbil dubitansnbsp;venit Arelato. ConstantU vita Germani 1,nbsp;7,56 ASS Sl.iul. VII 215.B.- Sanctus Ger-manus Arelatum petens. Vita Quinklii 1, 2 7 tAré-lfttc] |
Arë-latë
|
ASS IS.febr. II 82 9-F; B. Genesii martyris Christi, Arelas pro eius confessione passi.nbsp;Vita Agili 10 A8S 30. aug. VI 567 F:nbsp;Devenerunt Arelatum. Vita Fomitiani 1,3nbsp;ASS 1. iul. lp. 50 B: Arelatem apud do-mnum Hilarium episcopum quantuluracum-que commoraturus advenit. VitaAegidiil,ènbsp;ASS 1. sept. I 300 B: Arelatem citius pro-peravit . . . Arelate (in A.). Inschriften:nbsp;10 (Petroneïl) CIL III 4464: L. Cornelius L.nbsp;f. Pirmus Teretina Arelate mil. leg. XVnbsp;Apol(linaris). (Vicarello) XI 3281, 4.nbsp;3283, 3: Arelata (aus Arelate latiniskrt).nbsp;(Gémenos, Saint-Jean-de-Garguiers) XII n.nbsp;594 %md p. 815: Col(onia) lul(ia) Paternanbsp;Arelate. w. 595 und p. 815: [Col(onia) lu-l(ia)] Patern[a Arelate]. (Arles) 676: [Co-ljon(ia) A[relat(e)]. 689: Illlllvir Aug(u-stalis) corp. c(olonia), I(ulia) P(aterna)nbsp;20 A[r]el(ate). 694: Illlllvir Aug(ustalis)nbsp;c(olonia) l(ulia) P(aterna) Arel(ate). 699:nbsp;Illlllvir. Aug(ustal.) Arelate. 700: IlIIlInbsp;(viri) Aug(ustalis) col(onia) lul(ia) Pat(erna)nbsp;Ar(elate). 702: Illlllvir(i) Aug(ustales)nbsp;c(olonia) I(ulia) P(aterna) Arel(ate). 704:nbsp;Navicular. Arel. item Illlllvir. Aug. corpor.nbsp;c(olonia) I(ulia) P(aterna) A(relate). 705:nbsp;Illlllvir. Aug(ustal.) col. Iul. Aquis et co-l(onia) Iul. P. Arel(ate). 706: [Plamini-31) cae?] col(oniae) Arelat. 712: [Gol(onia)nbsp;lul(ia)] Pat(ema) Arelate. 719.- Fabr[iJnbsp;tignua[r(ii)] c(olonia) I(ulia) P(aterna) Are-l(ate), mag(istri) eiusdem corp(oris) primenbsp;Ar[el(a)t(e)i:'. 722, saec. 2 ex.: Pab(ri) ti-g(nuarii) corp(orati) Ar(elate). 726: Cor-p(orato) fabror(um) tignarior(um) corp(o'nbsp;ratorum) Arel(ate). 728: FabrI tign(uarii)nbsp;corpor(ati) Arel(ate). 730: Collega fab[rum]nbsp;navalium c[orpor.? Arel.?]. 731: ütriclarionbsp;40 cor[p(orato)] c(olonia)I(ulia)P(aterna) A(re-late). 736: [PJabri tignuari(i) cor[p]oratinbsp;Arelat(e). 738: Corp(orato) col. Iul. Pa-tern(a)e Arel. fabror(um) tignuarior(um).nbsp;(Saint-Itemy) 1005: [VIJ viro Aug. corp(o-rato) [col. Iul. Pat]er(na) Arel(ate), cura-t(ori) eius[de]m corp(oris) bis. (Arles, 435nbsp;p. Chr.) 5494: De Arelate Ma[ssil(iam)]nbsp;miliaria poni s[tatuit]. 5701,1: A(relate)nbsp;f(ecit). 5701,2“: Arel(ate) [fac(it)]. (Trin-r,o quetaille) 5701,4: Ar(elate). 5701,7 : Are-l(ate). (Arles) 5701, 9: Arel(ate). (Briounbsp;hei Saintes) Espérandieu 70: Q(uintus) lu-lius Q(uinti) f(ilius) Ter(etina tribu) Cetrusnbsp;domo Ai'elat(e). (a. 551, christi.) Boissieu [ Aré-late] |
p. 586. XLIV: Cumque Arelas magno mu-nere lasta tuit. Auf münsen: COL.AEE-LAT. SEXTAN; münzstatte unter Constantin: AE(e)L(ate), sej,tener AE. — Ilümen von 350—480: (Constantin’s III) Cohen W ?. nbsp;nbsp;nbsp;492 n. 1, (lovinus’, f 413) p. 495 n. 1,nbsp;(A'vitus’) p. 512 n. 1. p. 513 w. 2, (Maiora-nus’) p. 514 w. 1, (Severus’ III) p. 519 w. 6,nbsp;(lulius Nepos’) p. 530 n. 3: AE(elato). Aufnbsp;meroiv. mimsen BN iV s.,t. 5 (1887) ^.122 wnbsp;n. 1, p. 123 n.2. 3: AE—AT (die civitasnbsp;Oder provincia Arelat). Ziveifelhaft ist dernbsp;Mens von ChUdehert II (575 — 596) BNnbsp;1“ s., t 17 (1852) p. 338 = 3“ s., t. 5nbsp;(1887) p. 169: AEELATO CIVIT. —nbsp;Arelateiisis. Big. 33, 2, 34: Idem (Scae-vola) libro octavo decimo digestorum . . . :nbsp;Ad rem publicam Arelatensium pertinerenbsp;volo. Plin. n. h. 10, 116: In Arelatensinbsp;agro. 33, 143: Pompeium Paulinum Are-latensis equitis Eomani filium. Synodusnbsp;Arelatensis I. a. 314 (Mansi 2 c. 469 B):nbsp;Ad Arelatensium civitatem. 476 E.' De ei-vitate Arelatensium, provincia Viennensi.nbsp;(a.316) Victoris epit. 41,4: Filiumque suumnbsp;Crispum nomine, ex Minervina concubinanbsp;conceptum, item Constantinum hisdem die-bus natum oppido Arelatensi, Licinianumquenbsp;Licinii filium, mensium fere viginti, Cae-sares effecit. NG 11, 15 (Vienn.): Civitas sonbsp;Arelatensium. NB occ. 11,33: Praepositusnbsp;tbesaurorum Arelatensium. 43: Procuratornbsp;monetae Arelatensis. 54: Procurator gynaeciinbsp;Arelatensis, provinciae Biennensis. 7 5: Praepositus branbaricariorum sive argentariorumnbsp;Arelatensium. Hier on. chr on. a. Ahr. 2063:nbsp;Clodius Quirinalis rbetor Arelatensis Eomaenbsp;insignissime docet. a. 2372: Factione Satur-nini Arelatensis episoopi. Symmach. epist. 20nbsp;(18), 2, a. 399: Siquos in Arelatensi urbe 40nbsp;oursu et genere praestantes meorum curanbsp;reppererit. Concil. Taurin. c. a. 400 (Mansi 3 c. 861 E/- Inter episcopos urbium Arela-latensis et Viennensis. Sulpic. Sever, chron, 2, 39, 2: Arelatense concilium. Zosimi pupae ep. a. 417 (Mansi 4 c. 359 B): Metro-politani Arelatensis episeopi. B: Metropo-litanus episcopus Arelatensium civitatis. 2 ?. nbsp;nbsp;nbsp;360 A.' Dedit enim exemplum Arelatensisnbsp;ecclesia, quae sibi Oitbaristam (— Céreste) sonbsp;et Gargariam parochias in territorio suo sitasnbsp;incorporari iure desiderat. . . Sane quoniamnbsp;metropolitanae Arelatensium urbi vetus pri-vilegium minime derogandum est, ad quam |
primum ex hac sede TropMmus summus antistes, ex cuius foute totae Galliae fideinbsp;rivulos acceperunt, directus est. 6 C.361D:nbsp;Patroclo inetropolitano episcopo Arelaten-sium civitatis. 362 A: IJt territoriis iiide-bitis ad Arelatensem civitatem antiquitusnbsp;pertinentibus locarentur. 7 c. 364A.’ Sanctinbsp;Trophimi reverentiam, qui primus metropo-litanus Arelatensis civitatis ex hac sede di-
u) rectus est.....Metropolitanus Arelatensis
episoopus. 8 c. 364 Z».- Quia satis constitit Arelatensis ecclesiae sacerdoti prisca id in-stitutione concessum. . . . E: Trophimus sa-cerdos quondam Arelatensi urbi ab aposto -lica sede transmissus. 365 A.- Arelatensisnbsp;episcopo civitatis. 11 c. 367 H.- Patroclonbsp;episcopi Arelatensi. Honorii et Theodosiinbsp;constitutio ad Agricol. a. 418 de conventïbusnbsp;annuis in iirbe Arelatensi habendis cd. Haenelnbsp;win Corp. legum p.2ii8sq.: In metropolitana,nbsp;id est in Arelatensi urbe incipiant septennbsp;provinciae habere concilium. Acta Grcnesitnbsp;1 ASS 35. aug. V p. 185 B: Proprium atnbsp;que indigenam Arelatensis urbis beatissi-mum Grenesium martyrem. 6 p. 135 F:nbsp;Providerunt tarnen fideles temporis illiusnbsp;dei servi, ut utrainque fluminis ripam ge-minatis urbibus ambiendam unius martyrisnbsp;tutela muniret. (a. 441) Concïl. Arausic.nbsp;30 (cod. Colon. CCXII): Ex provincia Vien-nensi Arelatensis civit(atis) Helarius episconbsp;pus, Ravennius presbyter, Petronius diaconus. Concil. Vas. II. a. 442: Ex provincia oenbsp;civit. Arelatensium Helarius episoopus, Petro-nius presbyter, Leontius diaconus, (a.415)nbsp;Nov. Valentin. 3,16,1 § 1: Hilarius Arelatensis . . . Hilarius enim, qui episcopus Arelatensis vocatur ecclesiae. Leonis M. ep. 40,nbsp;a. 419 (Mansi 5 c. 1428 C): In Arelaten-io sium civitate. 41, a. 449, c. 1429 A.- Arelatensi ecclesiae. 65, 2 (6 c. 73A): Primanbsp;intra Gallias Arelatensis civitas. C: Privi-legia Arelatensis ecclesiae, c. 74 A; Intranbsp;Gallias Arelatensis ecclesia. 3 (c. HC):nbsp;Ecclesia Arelatensis. 75A.' Arelatensis ecclesiae sacerdos. 4 c. 75B: Arelatensis ecclesia. 66,1, a. 450 (c. 76C): Arelatensemnbsp;episcopum. 2 (c. 77 A): Viennensem et Arelatensem civitates. B: Sub Arelatensis an-50 tistitis auotoritate. Leontii ad Hilarum ep.nbsp;5, 3 p. 139 Thiel (a. 462): Ecclesia nostranbsp;Arelatensis. Ililari ep. 8, 5 jp. 145 TMelnbsp;(a. 462): Arelatensis episcopus. 6 p. 146:nbsp;Paroecias Arelatenses. 10,2 p. 149 (a. 464):
Arelatensis antistitis. 4 p. 150: Ad Arelatensem antistitem. 5 p. 150: Ad Arelatensem ecclesiam. 11, 1 p. 151 (a. 464): Co-episcopo nostro Leontio, Arelatensis ecclesiae sacerdote. Sidon. epist. 1, 11, 2: Arelatenses. 6,12,8: Arelatensis Regensis Aven-niocus. 7,12,3: Ab Arelatensium portis. Ana-stasüll. papae epist. 6, 1, 2, a. 498, p. 634 Thiel: Eratris et coepiscopi nostri Arelatensis. Symmachi papae epist. 3, a. 500, p. 655 lonbsp;Thiel: Inter Arelatensem et Viennensem ecclesiam. 14, 1, a. 513: Caesarius metropo-litanae Arelatensis civitatis sacerdos . . . Inter ecolesias Arelatensem et Viennensem . . .
2: Arelatensi et Viennensi sacerdoti. . . Arelatensis episcopus. 16, 1, a. 514: Sancta Arelatensis ecclesia. 3: Arelatensis ecclesianbsp;. . . Ecclesiae Arelatensis. Concil. Agafh. a.nbsp;506 (Mansi 8 c. 33GE): Ego Caesarius, innbsp;Christi nomine episcopus Arelatensis. Ennod. 20nbsp;' epist. 7,8 p. 234, 24 V.: Arelatensis habita-I tio. Symmachi papae epist. 14, 1 p. 722nbsp;! Thiel, a. 513: Caesarius siquidem frater etnbsp;1 coepiscopus noster, metropolitanae Arelaten-I sis civitatis sacerdos. . . . Inter ecclesias Are-1 latensem et Viennensem. 2 p. 723: Arela-I tensi et Viennensi sacerdotibus. . . Arelatensis episcopus. 16,1 p. 728, a. 514: Sanctanbsp;Arelatensis ecclesia. 3 p. 729: Arelatensisnbsp;ecclesia. . . . Dum a inetropolitano antistite sonbsp;ecclesiae Arelatensis. AvU. ep. 41 (87), a.nbsp;516 ex., p. 69,13 P.: Per Arelatensis ecclesiae clericos. Hormisdae papae ep. 150, 1nbsp;p.988 Thiel: In Arelatensi ecclesia. Concil.nbsp;[Arelat.IV. a. 521 (Mansi 8 c. 625 C^.' Cae-
¦ nbsp;nbsp;nbsp;sarius . .' . episcopus Arelatensis ... In Arelatensi civitate. Gennadius 70: Hilarius
i Arelatensis episcopus. Vigilii papae ep. 6,
I a. 543 (Mansi 9 c. 40 C): In ecclesia Are-riatensi. c. 43 A, a. 545: Qui ex antiqua-lo ! consuetudine ab Arelatensi consecrati sunt.
I C: Auxanio fratri et coepiscopo nostro, Are-' latensis civitatis antistiti. B: Arelatensis epi-: scopus. 11 (Mansi 9 c.48P); Auxanio, quon-! dam Arelatensis civitatis antistiti. Concil. V ; Constantinop. coll.7 ,a.550 (Mansi9 C.348C):
¦ nbsp;nbsp;nbsp;Aurelianum religiosissimum, qui praesidetnbsp;Arelati venerandae ecclesiae, quae prima estnbsp;sanctarum Galliae ecclesiarum. c. 350: Adnbsp;Aurelianum religiosissimum praesulem Are-latensis ecclesiae, quae prima est sanctarumnbsp;ecclesiarum, quae in Gallia sunt. c. 361P.’nbsp;Dilectissimo fratri Aureliano episcopo Arelatensi Vigilius. Pelagii ep. 13 (Mansi 9
A i* é-li të]
-ocr page 114-Arë-latë
|
c. 726 B), a. 556: Arelatensibus episcopis. 14 (C.72QE): Sapaudum fratrem et coepi-scopum nostrum, Arelatensis civitatis anti-stitem. Goncil. II. Paris. a. 554 (Mansi 9nbsp;c. 740 A): Sapaudus in Christi nomine epi-scopus ecclesiae Arelatensis. Becretum epi-scopor. a. 567 (Mansi 9 c. ^14 B): Domninbsp;Caesarii Arelatensis episcopi. Goncil. Paris.nbsp;IV. a. 573 (Mansi 9 c. 867 B): Sapaudusnbsp;10 • • . episcopus ecclesiae Arelatensis. Fortu-nat. carm. 8,3,40: Temporibus nostris Arë-latense decus. Append, carm. 13, 6 Leo:nbsp;Per Yos Pictavis Arëlatense decus. VitaAl-hini 18, 53: Ad beatum Caesarium Arela-tensem praesulem. Vita Badegundis 1, 24,nbsp;5 9 : Priusquam exciperet Arelatensem regu-lam. Vita LeoNni 13, 40: Sanctum Caesarium Arelatensem episcopum. Greg. Tur. h.nbsp;F. 1, 28 (30): Arelatensibus. 34: Apudnbsp;20 Arelatinsim Galliarum urbem. 3, 23: Are-latensim urbem. 4, 5: Arelatensim proTin-ciam (la Provence arlésiemie). 19 (26):nbsp;Arelatensi monasterio (dat). 23(30): Arelatensim urbem. . . . Urbem Arelatensim. 30nbsp;(44): Arelatensim provinciam. 8,30: Uger-num Arelatense castrum . . . Provinciam Arelatensim. 39: Sabaudus Arelatensis episcopus. 9, 7: In Arelatense provinciam. 23:nbsp;Licerius Arelatensis episcopus. 39: Caesariinbsp;so Arelatensis episcopi. 40;. Arelatensim urbem expetunt. 42: Caesarii antistitis Arelatensis. 10, 2: Evantius, filius Dinami,nbsp;Arelatensis. 25: Arelatensim provintiamnbsp;adiit. Vit patrwm 6,6: Arelatensim provintiam depopularet. 46: Beati Genesi Arelatensis martyris. In glor. mart. 66: Sanctinbsp;Genesi Arelatensis. 67: Apud eandem, Arelatensim scilicet, urbem. 77: Dum in Arelatensi urbi resederet. Goncil. II. Valenti-io num a. 584 (Mansi 9, 945Igt;^.- Sapaudus...nbsp;episcopus ecclesiae Arelatensis. Gregor. M.nbsp;reg. 5, 58. 59. 60, a. 595: Virgilio, episcoponbsp;Arelatensi. 6,51, a.596: Virgilio episcoponbsp;Arelatensi, metropolitae Galliarum. 53, a.nbsp;596: Virgilium episcopum Arelatensem . . .nbsp;In ecclesia Arelatensi. 9,216, a. 599: Virgilium episcopum Arelatensem. . . . Mona-sterii Arelatensis . . . 224, a. 559.'Virgiliumnbsp;Arelatensem episcopum. 11, 38, a. 601:nbsp;so Virgilium episcopum Arelatensem. 45, a.nbsp;601: Virgilio episcopo Arelatensi. Bonifatiinbsp;IV. ep. a. 613, ap. Peyron Ciceronis oratt.nbsp;fragm.app. p. 152: De fratris et coepiscopinbsp;nostri Floriani Arelatensis ordinatione. Baed. |
[Arë-latë] : h. e. 1,24: Arelatensi episcopo. . . . AdBthe-rium Arelatensem episcojium. 27, 7: Quianbsp;ab antiquis praedecessoruin meorum temporibus pallium Arelatensis episcoisus accepit,nbsp;quem nos privare auctoritate percepta mi-nime debemus. Si igitur contingat, ut fra-ternitas tua ad Galliarum provinciam trans-eat, cum eodem Arelatense episcopo debetnbsp;agere, qualiter, siqua sunt in episcopis vitia,nbsp;oorrigantur. . . . Quicquid vero ex auctori- lonbsp;tate agendum est, cum praedicto Arelatensenbsp;episcopo agatur, ne praetermitti possit hoe,nbsp;quod antiqua patrum institutie invenit. 28:nbsp;Arelatensi episcopo. . . . Arelatensi episcopo.nbsp;Pard. dipt w. 559 t 2 p. ‘674 (a. 739): In pago Arlatino. ... In pago Arelatense. Vita Bomani 2, 6 AS8 28. fehr. III 7421)nbsp;= MG8S Mer. I 663: Hilarius Arelatensisnbsp;episcopus. Passio Valcrii 15 A88 22. oei.nbsp;IX 5‘34B: In urbe Arelatensi. Vita Mitriae 20nbsp;1 Anal. Bolt 8, 10: Arelatensis civitas.nbsp;Constanta vita Germani 1,7,56 ASS 31.iutnbsp;VII 215 B: Urbs Arelatensis. Acta Genesiinbsp;1 ASS 25. aug. V p. 135 B: Proprium at-que indigenam Arelatensis urbis beatissi-mum Genesium martyrem. Vita Lupi 1nbsp;ASS 29. iut VII 69 F: Sancti Clari Arelatensis episcopi. Vita Apollinaris 2, 9 ASSnbsp;5. oct III 61 E: Arelatensium urbis. Vitanbsp;Lauriani 10 ASS 4. iut II p. 38 B: Euse- 80nbsp;bius Arelatensis episcopus. Vita Quinidii 2, 5 ASS 15. fehr. II p. 830 F: Arelatensis episcopus. Vita Virgilii 1, 1 ASS 5. mart. I 400 jF.' Virgilii Arelatensis urbis antistitis. 2, 6 nbsp;nbsp;nbsp;401 F: Arelatensis urbis . . . intra urbem Arelatensem. 7 p. 401 F: Corda Arelatensium, 402 A: Urbem Arelatensem. 8 p. 402 B: Arelatensis diaconus. 3,16 p. 404nbsp;A: Populi Arelatensis. Vita Busticulae 1,3nbsp;ASS 11. aug. II 658 C: S. Caesarius urbis 40nbsp;Arelatensis episcopus. 4 p. 658 E: Urbisnbsp;Arelatensis Caesarius papa. amp;p.658F. 2, 17p. 660F: Ad civitatem Arelatensem. Vita Caesarii 1,1,1 ASS 27. aug. VI 64F: Caesarius Arelatensis episcopus. 7 p. 651):nbsp;Ad civitatem Arelatensem. 8: In praedictanbsp;urbe Arelatensi. 2.^16 p. 57 F: Territoriumnbsp;et civitatem Arelatensem. 3, 20 p. 69 A:nbsp;Arelatensium ecclesia. 24 p. 69F: Et nonnbsp;permisit deus sub illo homine nocere Arela- 5onbsp;tensibus suis. 26 p. 70 B: De Arelatensibus affectuose requirens. 4, 31nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;71 F; Arelatensem ingreditur civitatem. 3, 4, 32 p. 83 A: In Arelatensium civitate. Vita |
Arelate — arë-mörï-co-s
|
Agricoli 1, 2 AS8 2. sept I 4=501): Hono-ratus et Caesarius Arelatenses (episcopi). Vita Acffidü 1, 8 AS8 1. sept. I p. 300 B:nbsp;Arelatensera ecclesiam. Inschriften: (Bom)nbsp;GIL VI 1006: DIvae Faustinae Aug. Sex-tanl Ai’elatenses. (Esparron hei Moustiers)nbsp;XII 349 und p. 810: T. Domit(io) L. f.nbsp;Ter(etina) Pedullo Arelatensi. (Aix; Belco-dène)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;F(in(es) Arel(at(ensium). 10 (Gcmenos, Saint-Jean-de-Garguiers) 594 u. p.815: FInibus Arebitensium loco Gargario.nbsp;(Arles) 656: [Fojrtunae [A]relaten(si) [Xem-oder Ar]ausen(si oder -siiftn). (Trinquetaille)nbsp;672: Navic(ularii) mariii(i) Arel(atenses).nbsp;(Arles) 689: Illlllvir. Aug. corp, c(ol). I(u-liae) P(aternae) A[r]el(atensium). 692 (saec.nbsp;1 ex. — 2 in.): Navicularl marln(i) Arel(a-tenses). (Toulon, Var, cf. BE n. 50, 720 374; aus Artes?) 696: Aedil(i) Il(duum) 20 vir(o), pont(ifici) et fl(amini) col(oniae) lu-l(iae) Arel(atensium). (Arles) 697: IIv[irnbsp;iur. die.] quinq(uennalis) cand(idatus) Are-lat(ensium). 701: Arelatenses [munijcipés.nbsp;704: N a vioular(io) Arel(atensi). 712: Flamininbsp;c(oloniae) Ar(elatensis). 726 (s. 2 ex.):Go\'-p(orato) fabror(um) tignarior(um) corp(oris)nbsp;Arel(atensis). 7 33: IJtricl(ario) eorp(orato)nbsp;Arelat(ensi). 734: P(ausarii) Arel(atenses).nbsp;(Saint-Gahriel hei Arles) 982: Navicular(io)nbsp;30 mar(ino) Arel(atensi). (Arles) 5683, 347:nbsp;Potito Ar^e)latensium (scU. servo). (Brioux)nbsp;Ledain, Epigraphie romaine du Poitou. Poitiers 1887, p. 38: Domo Arelat(ensis). *Ai’elate auch in Arlet, Haute-Loire. Merotv. me.: ALEATE vico. Are-lauiniiu silva. (La forêt de la Bro-tonne, Seine-Infériem'e hei Caudéhec, dioecese Bouen) Liher historiae Francorum 25, c. a.nbsp;720 (MGSSMer. II 282,15): In silva con-40 fugit in Arelauno (var. Aurelauno). 38 p.nbsp;307,20: Arelauno silva ingressus est. Vitanbsp;Condedi 1 AAS 21. oct. IX p. 355 A: In in-sulam vocabulo Belcinacam, vicinam fisconbsp;Arelano, quae undique ambiebatur Iluvionbsp;Sequanae. — Arelaiieiisis ih.: In saltunbsp;ikrelanensi. *Ai’elavu-s O. Arelaus villa, j. Vatte-vïUe la Bue? Fredegar. chron. 4, 25 ad a. G03—604: Cumque Arelao villa venisset. 60 Arel-eiieo (nacli d’Arhois de Juhainville ableitimg von st. Arelo-) vicus, O. j. Arlanc,nbsp;arrond. Saint-Amhert, Puy-de-Bóme. Ateroiv.nbsp;triens. BN 1839 p. 201: AEELENGOnbsp;FITVR. |
Areletia O. Ptol. 2,11,13: Aqslsxla, var. ’AQsyslia. Areii-asci ist ligurisch. Are-llca (d’Arhois de Juhainville vgl. Ambi-licï) O. j. Peschiera am Gardasee, ewi-schen Verona und Brescia. (Peschiera) GILnbsp;V 4017 (saec. 3): Coll(egio) n(autarum)nbsp;V(eronensium) A(relicae) consist(entium). —nbsp;Are(i)liceiises. (Peschiera) GIL V 4015: In collegio naviculariorum Arelicensiuiu. lo 4016: Ooll(egio) naut(arum) Arilic(ensium).nbsp;Vgl. Arilicenses. TP: Ariolica. Bav. 4,30nbsp;p. 252, 16: Ariolita. Arella. (Bei Bollendorf) GIB 845: At-tucia Ari lila. Arellate s. Arelate. Are-mag-io-s M. Brome-mz. der Gar-nutes. Ilueher, Art gaulois pl. 182,1: ARE-MAGIOS. Muret-Ghah. 6358. 6359: ARE-MACIOS. nbsp;nbsp;nbsp;20 arë-niörï-CO-S ^antemarinus, admarinus, maritimus’, hr et. armoric j. arvorek, adi.nbsp;vom stamm are- mori- componiert von par-tïkél are (auf, hei, vor) wnd *mori (meer), IV. ar-for (seaside), mhret. armor (terre aprés la mer, qui est sur les hords de la mer),nbsp;aruor, Ar-mory (jetzt Bretagne), nhret. armor und arvor (maritime, un lieu sur Ie hordnbsp;de la mer), Armoric (la terre armorique, j.nbsp;ai-vorek), Aremori-ca fem., terra ad mare sonbsp;sita, muritima, naQuUa, und Are-mori-ci dienbsp;vorm meer wonenden, antemarini. Eine gegend, WO spater die Bretonen sicli ansidelten. Bei Gaesar hegreift der name Aremorioa das'nbsp;game galUsche hüstenland zwischen Loirenbsp;und Seine, also etwa die Bretagne und dienbsp;Normandie, h. G. 5, 53, 6: Magnas Gallo-rum copias earum civitatum, quae Armori-cae appellantur, oppugnandi sui causa con-venisse. 7,75,4: Universis civitatibus, quae 4onbsp;Oceanum attingunt quaeque eorum (Gallo-.rum) oonsuetudine Armoricae appellantur,nbsp;quo sunt in numero Coriosolites, Redones,nbsp;Ambibarii, Caletes, Ossismi, Lemovices, Ve-nelli. Hirtius heil. Gall. 8, 31, 4: Cete-raeque civitates positae in ultimis Galliaenbsp;finibus, Oceano coniunetae, quae Anuoricaenbsp;appellantur. (Baraus Gros. 6, 11, 19: Sinbsp;Aremoricis gentibus adiunctus esset.) Irrignbsp;ist die angahe des Plinius, daft nur Aqui- sonbsp;tania zwischen der Garonne und den Pyre-naeen so heifte, n. h. 4, 31: Inde ad Pyre-naei mentis excursum Aquitanica, Aremo-rica antea dicta (ein teil von Aquitania honnte [Arelate •— aré-mori-co-s] |
Aren
Aren-aou-m
|
disen namen von dm galllsclien nationen er-halten). (Armorica ist spafcre contraction für Aremorica.) Ein glossar hei Mai coll.:nbsp;Fra-meae hastae longissimae simt, quibusnbsp;etiamne Armorici utentes hoe nomen tribu-unt. Quidam ita et gladios significari pu-tant. Itinerar. p. 617 W.: Aremorici antenbsp;mare; are ante, more dicunt mare, et ideonbsp;Morini, marini; cf. Endlicher’s glossar: Are-10 morici antemarini, quia are ante. Eutrop.nbsp;9, 21: Apud Bononiam per tractum Belgi-cae et Armorici (Faeanii transl. tb BelyiKovnbsp;xKinbsp;nbsp;nbsp;nbsp;var. ’'AlgoQxov) pacandum mare acoepisset. Auson. profess. 11,27.28: Stirpe satus druidum | gentis Arê[arê-nacJi Stolces — nagai \ morïcae. Technopuegn.nbsp;9, 15; Tertia opima dedit spoliatus Arë-mörïcus lars (Viricïomarus). Auson. epist.nbsp;9, 35: Sunt et Arêmorïci qui laudentnbsp;20 ostrea ponti. liutil. Namat. 1,213: Arëmö-rïcas oras. Sidon. Apollmar. carm. 7, 246nbsp;—247: Litorius Seythicos equites turn fortenbsp;subacto I celsus Arëmorïeo Geticum rapie-bat in agmen. 369; Quin et Arëmoricusnbsp;piratam Saxona tractus | sperabat. 548:nbsp;Litus ArëmSrïcï. Zosim. 6, 5 (ad a. 408):nbsp;Kal o ’.^QgÓQixog (für ’AgjioQmbg) anag, r.alnbsp;stiQai raXaxcóv ènaQyiai, Bgsttavovg fiigtj-öafisvat., xatee tbv ïaov acpag rjXevamp;SQcoOavnbsp;30 tQÓttov, in^éXlovaai, giv zovg ’Pcogatovg kq-Xpvxag, oIkhov 8i xar’ i^ovalav xcolCxevfianbsp;xad'iGxaGai. 6: Kal 7j gèv Bgsxxavc'ag %alnbsp;xamp;v êv KsXxoig iamp;vcóv anÓGxaGtg, xad-’ övnbsp;cxv^dvrei ov 6 KmvGxavxïvog èyévsxo.nbsp;Fortunat. carm. 3, 8, 3: Ultima quamvis sitnbsp;regio Armorlous (armaricus A) in orbe. Conc.nbsp;Turon. II a. 567 can. 9 (Mansi 9 C.794A):nbsp;In Armorico (en Armorique). Armorica loirdnbsp;Bav. 4, 39 p. 295 Britania in paludibusnbsp;40 genannt (got. marei, cf. ahd. muor, slaw.nbsp;morava). Vita Melori 14 Ancd. Boll. V p.nbsp;173: In Armorico regionis Domnoniae etnbsp;Cornubiae. Vita Brioci 8 ASS 1. mai Inbsp;p. 93F: In littore Armorico . . . Locum mo-nasterio sortiuntur, quod brevi fratrum pi-orumque Armoricorum opera consurgit etnbsp;perfioitur .. . Ad earn soli Armorici partem,nbsp;quae postea de eius (Brioci) nomine Brio-censis dicta est. Vita Brioci 40 Anal. Boll.nbsp;50 II 179; Ad regionem devenerunt Armori-cam. Vita Pauli Leon. 2,23 A88 II jo. 115nbsp;E: Armorica regione. Vita Gildae 3, 16nbsp;A8S .29. ian. II p. 960; Cum dei iussu per-venisset in Armoricam quondam Galliae re- |
[Aren .. nbsp;nbsp;nbsp;— Aren-acu-m]nbsp;gionem; tune autem a Britannis, a quibusnbsp;possidebatur, Letavia dicebatur; ab eis ho-norifice et cum gaudio magno susoeptus est.nbsp;Vita s. Cadoci in Canihro- British 8aints p.nbsp;67: In illo tempore, cum venerande memorie Cadocus Eomam adisset, et omnia sanctorum leca per Italiam atque Galliam con-stituta pergisset, gratia visendi reliquiasnbsp;sanctorum, contigit ilium advenisse ad quan-dam provinciani, que quondam Aremorica, lonbsp;deinde Lettau, nunc vero Britannia minornbsp;vocatur. (Stohrez) GIL 111 1919 = Wilm.nbsp;1629; Duci leg. c[ohort. alarujm Britanici-[njiarum adversus Arm[orico Oder -orica-no]s. — ArniOl'icaiius. ND occ. 1, 45:nbsp;Tractus Armoricani (codd. -carie, -ae) etnbsp;Nervicani (von der Garonne bis zur Sonmic).nbsp;37, 1: Dux tractus Armoricani. 13: Subnbsp;dispositione viri spectabilis ducis tractusnbsp;Armoricani et Nei-vicani. 14; Tribunus co- 20nbsp;hortis primae novae Armoric'(an)gt;ae. 24:nbsp;Extenditur tarnen tractus Armoricani et Ner-vicani limitis per provincias quinque. Iduc.nbsp;chron. f. 2 c. 242 D Sinn.: In Armoricananbsp;provincia Fretiricus frater Theuderici regisnbsp;insurgens cum his, cum quibus fuerat, su-peratus occiditur. Iordan. Get. 36,191:nbsp;Armoriciani. lonas de vita Columhani c. 20nbsp;AS8 8ur. 21. nov. y). 474: In Armorieanonbsp;loco, in suburbano Constantiae urbis. Baeda 30nbsp;h. e. 1, 1; Tractus Armoricanus. 21; Armoricana gens. Vita s. Germani auctorcnbsp;Constantio 2, 1, 62 A8S 31. iul. VII p. 216nbsp;F: Vix domum de transmarina expeditionenbsp;remeaverat; et iam legatio Armoricani tractus fatigationem beati antistitis ambiebat.nbsp;Offensus enim superbae insolentia regionisnbsp;vir magnificus Aetius, qui turn rempubli-cam gubernabat, Eochari, ferocissimo Ala-norum regi, loca ilia inclinanda pro rebel- 40nbsp;lionis praesumptione permiserat. 2, 73 p.nbsp;219 F: Armoricanae regionis. lohannes An-tiodienus fr. 201, 3 (4 jj. 615 AT.): Kaxxjyco-viGaxo Ó£ (Asxiog) xal Fóxamp;ovg xovg iv Fa-Xaxia x^ TtQog löJCÉpav tav ’Pafialmv Sfi^axsv-Gavxag xcoQioig' naQSGxxjGaxo xal AQg,oqx%i-a-vovg (cod. aigoQixiavovg) a(p'riviaGavxag 'Pw-gaiav. Vgl. Armorianus. Aren. ¦ . (Mezzolomhardi, Nonstal) GIL V 8110, 370; L. Are. Maravav. (Nonsherg, 50nbsp;Vervb) 371: L. Aren . . . Maurian(us). Aren-5CH-lu von M. Arenus, Arrenus, niderrheinischer 0. im lande der Bataver,nbsp;j. dorf Rindern, 500 meter südlich von Cleve, |
Arentella — Areva
|
prmss. Ithcinprovinz. Tac. h. 5, 20: Decu-main legionem Arenaci. IA 256,3. 369,5: Harenatio. TP: Arenatio (ul)l., statt Are-naco), linlcsrhdn. erste station auf der streckenbsp;von Nymwegen nach Xanten. Areiitella s. Argentina. Areiitcrus ilf. (San Anton) GIL II 733: Arenterus S. Aleti f. . . . Arcisus Arenteri f. . . . Suatiiis Arenteri lib. Yyl. Aretins. 10 Areiiti-acii-s O. j. Arancy, Aisne. Areiitoiiia vious, O. Merow. me. ARIIN-TOMA. Areiius M. cogn. fS. Isidro) GIL II 2696: . . ndoti Flavi Areni f. cf. Arrenus. arep-eilll-i-S i-stamm, für *arependis (nd dialectisch zu im assimïliert). Nach Stokesnbsp;ableihmg von arepo-. Gallisch-Mspanisdicsnbsp;fchlmaft, fram. arpent, uitspan, arapende,nbsp;ir. airchiun nach d’Arhois de Jubamoülenbsp;20 IIG 12,162 '?e nom de chacim des deux petitsnbsp;cótés de la pièce de terre lahourablc'. Golum.nbsp;r. r. 5, 1, 6: At Galli candetum appellantnbsp;in areis urbanis spatimn centum pedum, innbsp;agrestibus autem pedum CL, [quod aratoresnbsp;candetum nominant,] semiiugerum quoquenbsp;arepennem vocant. Alte glosse zu Gai insti-tut.: Aripennis est semiiugerum in longitu-dine CXX, in latitudine CX; duo aripennesnbsp;iugerum faciunt, qui est centuria. Pard.nbsp;30 dipil. n. 180 t. 1 p. 138, a. 513: Quaternosnbsp;aripennos vineae (ziveinial) . . . quaternosnbsp;arpennos vineae . . . quatuor arpennos vineaenbsp;. . . vineae oultae arpennos quinque ... vineae cultae arpennos, quos pro oblata nostranbsp;donamus. p. 141: Centum arpennos terrae.nbsp;Greg. Tur. h. F. 1, 6: ünus stadius habetnbsp;aripennes quinque. 5, 21 (28): Aripennem.nbsp;Isidor. orig. 15, 15, 4 (aus Varro): Actusnbsp;quadratus undique finitur pedibus CXX;nbsp;40 hunc Betioi arapenne diount, ab arando scilicet. Param gloss, cod. Bamberg. P. II33nbsp;fol. 14'' col. 2: Arapennem Betici uocant abnbsp;arando scilicet, ipse est actus quadratusnbsp;vndique finitvs pedibus CXXC . ita. CXC .nbsp;CXC. CXC. De mensuris metrolog. script. IInbsp;p.137 n. 12 H.: Arapennis vero, quem semi-’nbsp;iugerum dicunt, idem est, quod et actusnbsp;maior, habens undique versum pedes CXX,nbsp;perticas vero XII. Lex Wisigoth. lib. 8 tit.nbsp;.quot;io 4 § 25: Utrinque medietas aripennis liberanbsp;reservetur. 10 tit. 1 § 14: Per singulanbsp;aratra quinquagenos aripennes dare debent. . . . Nisi quinquaginta aripennes concludant. Formul. Turon. 8 p. 140, 3Z.: Vinea, iuris |
mei, babentem aripennos (ear. -is) tantos. GGIL 4 p. 530, 32: Iugerum arripennemnbsp;(aripennem bc). Vita llüari 1 ASS 25. oct. XI 638 I): Exiguam tarnen segetem, unius ferme satam in spatio aripennis, quam cir-cuire non voluit cura solertiae, vis abstulitnbsp;tempestatis. (Die) GIL XII 1657: Conse-cratuin cum bes(s)e vineae arep(ennis). iiré-po-s (wegen des suffixes vgl. Ernault bret. bes-p = siccus, *sit-qo-s) pflug. lm lonbsp;^recurrcns versus ’ (^Mommsen vgl. Sidon. ep. 9, 14, 4) (Bochemaure, Ardèche, saec. 7) GIL XII 202* (auch codex Augiens. 150nbsp;f. 1520: S A T O R AREPOnbsp;TENETnbsp;OPERAnbsp;ROTAS Wescher BSAF 1874 p. 152 aus cod. Par. 20 gr. 2511 f. 60'': adroq | aqlno | tscst | ons-qa 1 qótaq, mit der griech. übersetzung: onbsp;OTtEiqmv aqotqov, xqaTSi eqya rqo%ovg. cf.nbsp;Suidas öccroiq aarcoqog. Wegen der endtmgnbsp;vgl. Ernault dvorico. Derselbe halt übrigensnbsp;auch die übersetzung 'De laboureur Arejgonbsp;tient avec soin les roues’ für möglich.nbsp;Ares-iu-S M. (Pozzuoli) GIL X 2584: luliae.......[quae] et Aresii. Avesiliartosil V. nicht weit von den Are- sd comici und vonArelate. Sallust, hist, fragm.nbsp;(cod. Orléans 169) XVII cf. Hauler, Wienernbsp;Sitzungsberichte 113, 677: Postqua[m] innbsp;Aresinartos[ios?] ve[nere om]ni copia na-vium l[onga]rum. Arestum s. Arisitum. Aretius cogn. M. Aretia F. (Monta-gnana) GIL V 2523: T. Aretius T. C. L) 1. Apiolus . . . sibi et Aretiae Modestae lib.nbsp;suae et T. Aretio Proculo spurio Modestae ronbsp;lib. fil. (Bei Le Buis) XII 5696, 2: Aretius (^fortasse male lecta’). (HüttigweUer)nbsp;Glli 750: Cn. Aretio (dat.). Fpl. Arenterus. Aretol-aiiio-s JID Südgallischemz. bronze. Muret-Ghab. 2707. 2708: APHTOIAMOSnbsp;B NAWY (Namausos). Silber 2710.2713.nbsp;2714: A B NEMAT. Aretilllu-s M. cogn. (St.-Güles, terre de VArgentière) GIL XII 4128: D(is) M(ani-bus) Omullae Aretulli f. Aber cf. Aratullae 6»nbsp;Martial. 8, 32, 2. Areus M. cogn. (Thorda) GIL III 925: Areo . . Areva fl. in Hispania Tarraconensis. PU- [Arentella — ArevaJ |
Arevaci — Argant-onio-s
|
nius n. h. 3, 27: Arevacis nomen dedit flu-vius Areva. ArCA^aci s. Aravaci. Ai’cverno s. Arvemi. are-verilUS ‘Lpcrs. sing, impcrativ. einesnbsp;vcrhum; cf. ceons (dimitfe). EndlicJier’s glos-sar: Arevernus, ante obsta. Artacus M. (BJicinzdbcrn) CIB 1819: Mansuetus Arfaoi. 10 Arg. nbsp;nbsp;nbsp;(Gefaft-aufschrift aus Citania) Hübncr, Bömische Tlerrschaft in Westcuropa s. 259: Arg (pder Airg) Camali. ai’g- y spiendere, in Arg-una, Arg-entia. idg. arg', arag', rag' silberweif2 sein. gr.nbsp;aQyóg heil, laf. arg-illa tpcifte thonerde (?),nbsp;ai. arjuna- heil, rein; cf. got. arrknij;)a, f. rcin-heit, un-airkns unJicilig. Arg. s. arcantodanos. Arg .. . cogn. (Yragnizsa) GIL III 2250: 20 D. M. L. C. Arg . . . Arga .... cogn. (Pettau) GIL III 4021: C. Antonius Arga . . . Arg-acla s. Argela, Argeli. Argaiuoiiira rillcicht V. (iMm) GILnbsp;II 2856: Ambata Paesica (cogn.) Argamo-nica Ambati uxor f(aciendum) c(uravit). Argain’ou O. j. Argagnon, Basses-Byré-nécs. — Ai’ganoiui fl. j. VArguenon. argant- in piet, Tal-argan, altw. fl. Ar-.'so gan-hell, tv. Arian-hell. ArgauthoniïlS s. Argantonios. arg-ailto- argento- silher, südarische gdf.nbsp;argnto, air. argat arget, gen. argait arggaitnbsp;argit, newir. arggat arcat, spdter airged undnbsp;airgead, hrit., acorn, wnd abret. argant, w.nbsp;ari-ant *arj’ant, mbret. argant archant, nbret.nbsp;arc’hant, vann. und corn, argant = * argento-n, italische grundform argnto- odernbsp;argento-, lat. arg-entu-m, osTc. arag-eto-; gr.nbsp;‘10 Hqy-vQog cf. aQyéx-, ai. rajaté,-m (y rag) n.nbsp;silher, noch in der vedischen zeii entlchnt ausnbsp;av. erezata; armen, ai-tsath; y errg-spiendere,nbsp;ers- glanzen in got. airk-n-s rein, heilig, ahd.nbsp;erban echt, ae. eoroan-stan edelstein, ai. arj-una-s adi. weiftUeh, licht, siTbern. In *Ar-gantonios 31., cogn. *Arganto-s [oder *Ar-gento-s), in Arganto-magus, w. Tal-arian.nbsp;Bas e in Argento-rate, Argento-varia, Ar-gent-illus, caledon. Argento-coxos, entwedernbsp;60 durch lat. argentum beeinfluftt oder dialect,nbsp;fornien; cf. lantu- ncben lentu-. Argailtó-milgllS von M. Argantos, ^des Argantos (eines alten eigentümers) feld\ O.nbsp;1) der Bituriges, j. Argenton-sur-Creuse, dép. [Arevaci — Argant-öiiio-s] |
de l’Indrc, IA 460,2: Argantoniago (agran-tomago coddi). 461, 2: AVgantomago (ar-gantomagum MOQUV, argentomagum T). 462, 3: Argantomago (argentomago A3I0nbsp;QTUV, augusto mago N'). NB occ. 9,31:nbsp;Argentomagensis. 2'P: Argantomago. Pas-sio 31 arcelli 4 ASS 4. sept. II p. 197 C: Argentomagensis aggeris carpens viam. Vilanbsp;II. Aridii 4, 41 ASS 23. aug. V p. 189 B:nbsp;Vico quodam Argentomao (bei Limoges), lonbsp;42 p. 189 C: Cuidam vieo Argentomao.nbsp;191 A.' Argentomaus. Ilcrotv. mz. BECh. 6° s. 3, 107: AEIINTOMA, AEGENTO (vicus). 2) hei Gemhloux; j. Argcntan, dép.nbsp;de la Mandie. — Bemin, nach d’Arbois denbsp;Jubainviïle *Aj'ge)ito-liia.guluiii, *Argen-to'iolum, spater *Argentogelum, O. 1) innbsp;Spanien, j. Torienzo. JA 423,4: Argentiolumnbsp;(oder Argenteola Ptol. 2, 6, 28 = *Argen-toilum, *Argentogilum). 2) j. Argenteuil, 20nbsp;dép. de Seine-et-Oise, gegend von Paris. Bipl.nbsp;J-'erte ji.63,34, a. 697: In villa Argentoialo.nbsp;39: Ipsius monasthiriae suae Argentoialo.nbsp;42: Argentoiali. 3) Argenteuil, dép. Yonne. *.\rglt;‘lllt-Öiiio-S silbcrmann’ (cf. röm. Argentinus), M., zum mindesten in den be-ginn des 5. jh. hinaufreichend. Herodot. 1,nbsp;163: ’AMKÓgevoL ós eg rbv TaorriCaov nqoa-ipilesg sysvovro rm fSaGilsï tav TctntySGkov, Tcö ovvoga fisv fjv ’A^yarDmviog' hvQccvvsvGs 30 ds TaQzijGGov óyómKovzc: srea, s^lwGs ós ranbsp;névta sïmGl Kal sy.aróv. 1G5: AQyavamp;aviognbsp;Si rrjviKavxa ijór] xstslevt-tiKse. Cic. Gat. mai.nbsp;69: Bxspectemus Tartessiorum regis aeta-tem; fuit enim, rrt scriptum video, Argan-thonius quidam Gadibus, qui octoginta re-gnaverat annos, centum viginti vixerat. Strab. 3,2,14 j). 151: AvaKQSovxa g'sv ovrtog sinslv quot;lyray’ out’ av Afiald’irjg iSovXotptjv KSQagnbsp;out’ sxsa nsvxfjKovxd xs Kal sxaxbv TaQxxjG- 40nbsp;Gov jSffötlEÜöfft,” ’HqÓóoxov Ss xai xo bvouanbsp;xov ^aGilscog xaxaygatjjai xaXeGavxa Agyav-’d-óviov. Val. Max. 8, 13, 4: Arganthoniusnbsp;autem Gaditaiius tam diu regnavit, quamnbsp;diu etiam ad satietatem vixisse abunde fo-ret: LXXX enim amiis patriam suam rexit,nbsp;cum ad imperium XL annos natus accessis-set. Cuius rei certi sunt auctores. Asiniusnbsp;etiam Pollio, non minima pars Eomani stili,nbsp;in tertio historiarum suarum libro centum 50nbsp;ilium et XXX annos explesse commemorat,nbsp;et ipse nervosae vivacitatis baud parvumnbsp;exemplum. Plin.'n. h. 7, 15, 4: Anacreonnbsp;poeta Argantbonio Tartesiorum regi CL tri- |
209
Argela — arg-ento-
Argento — Argento-rate
Argento-varia
Arilica
Argentinae civitatis. — 2) Argent-rato, saec. 9, j. Argentré, dép. de la Ilaycnne.
Avgento-varia O. der Itauriel in Germ, super., 1500 meter östt. von GrusscnJieim ininbsp;éElsaji. IHol. 2,9,9: 'AqyivxovaqLa. IA 354,nbsp;3: Argentovaria. TP: Argen.touaria. Am-nüan. 31,10,8: Primum apud Argentariamnbsp;signo per cornicines dato conciirri est coe-ptum. Aurel. Victor epit, de Cues. 47,2:nbsp;10 Hic (Gratiaiius) apud Argentariam oppiduinnbsp;Galliae triginta Alainannorum milia in bellonbsp;extinxit. Huron, clirqn. a. Abr. 2393: Ala-mannomm XXX oirciter milia aput Argentariam oppidum Galliarum ab exercitu Gra-tiani strata. (Paraus Cassiodor. ckron. a.nbsp;377: Alamannorum circiter XXX milia apudnbsp;Argentariam oppidum Galliarum caesa.)nbsp;Oros.'7, 33,8: Gratianus imperator . . . continuo apud Argentariam, oppidum Galliarum,nbsp;20 formidulosissimum bellum incredibili felicitate confecit. Nam plus quam triginta milianbsp;Alamannorum minimo Romanorum detri-mento in eo proelio interfecta narrantur.nbsp;HG 9,8 (Scquan.): Castnim Argentariense.
ArgeilUS M. (Suintes) Hspérandieiil8I-. C. lulius Aemuli(i) l(ibertus) Argeiius.
Arges-is pyrenae. M. (Argiienos) Castil-lon d’Aspet, Histoire des populations pyré-néennes 1842 t. 1 pl. 5 w. 26: Argesis. Vgl. 00 Arcisus, Arquio, Arquius.
Arg-ïciu-s If. Auson. parent. 6 tit.: Ce-cilius Argicius (Agricius Schenkl, Agrycius Mommsen) Arborius. Prof. 17,6: Arborium,nbsp;Arborio patre et avo Argicio.
Arglliciis M. (Chaves) HE 4 nbsp;nbsp;nbsp;16 ad
CIL II 2468: Septumius Argilicus.
*Argilli-acu-in von M. *Arg-illius von Argillus von stamm argo- = gr. ccqyo- glanzend, sckimniernd, weift (niit der nébenformnbsp;•10 argio-), O. j. Argiïly.
Arg-ilus (cf. Argelio) M. Pertz dipl. n. 70 p. 62, 34, a. 697: ArgMlo.
Argiiltorati s. Argentorato.
argio-S stamm auf-ja nében argo- glanzend, heil, = ciQyóg. cf. tv. Sen-argji, in: Arg-icius, Argio-talus; c/l W. arg-lïtus, arg-illa, arg-entum, ai. arjuna; piet, arg innbsp;Tal-org.
Argio-talu-s mit weift er stirn, von ar-50 gio-; Stokes vgl. ir. Tol-org und Tol-arg, Talorggan, Talorgg, gen. Taloirc, cy. talnbsp;stirn, piet. Tal-orgg, Tal-orc, Thal-arg, Tal-org, Tol-arg(g), w. Tal-arj(g)an; mbret. erebnbsp;scJmee, j. ere’h, w. eiiy, eira von airg?
(Worms) CIP 891: Argiotalus Smertuli-tani f(ilius) Namnis (aus Nantes) equ(es) ala Indiana.
Arg-iria O. ivarscheinlich iberisch.
Arg-ita /?. in Irland, j. Bann. Ptol. 2,
2, 1: Agyita noragov fxjlola/.
Arg-ul)imii O. j. Argoulcs, Somme. Ai'goiis M. Pupyrus-urkunde a. 359 p.nbsp;Chr. Hermes 19, 419: AovXov ctvxov o|ró-fiarij quot;AgyovTLV — éï xal si' rivi êtégeo ovó- lOnbsp;pan xaXhs rjnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;yêvi Pallov.
Arlielas s. Arelas.
iiri- ir. air-, aur-, er-, ir-, cy. er-; ver-siarkungs-partikel in Ari-albinno, Ari-aldu-num, Ari-amnes? Ari-anilla? (Stokes), Ari-conium.
-ari in Nov-aria fl., Voc-arium.
Ari . . . (Vicenza) CIL V 3160 add.: Lollia Ari. . .
¦Aria in Baetica. Mionnet 1 p. 12. nbsp;nbsp;nbsp;20
-aria in Berl-ari-a.
-ai’ia in F. Cambaria, Cavaria.
-aria mase. ia-sfamm, in rann-aria. Al'i-acu-S O. s. *Arriacus.
Ari-albilUlO O. = civitas Basiliensium, j. Burgfeldon. TP: Arialbinum, Arialbin-num. 'lA 238,3: Artalbinno. 252,1: Art-albinno.
Ari-alflniimn O. in llispania Baetica, Plin. n. h. 3, 10.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30
Ari-aiimes M. Galater-hauptling. Athen. 4,34 {FHG 1, 334): Ev ós rij xQLvrj b av-tbg 0vXagyog ’Agiapvrjv iprjal rov Palurrivnbsp;TtXovaieótavov bvra STtayystlaeamp;ai saxiaGainbsp;PaXaxag navxag sviavxbv xal xovro Gvvxsls- -6ai notrjGavxa ovxmg . . .
Ariau-illa F. cogn. (Verona) CIL V 3459: Ex [familija Arianillae.
. . . ariantis ilf. cogn. (London) CIL VII 1336, 1228: . . . arian(us).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
*ariax, *ariak-s, air. aire gen. aireeb princeps, urir. ^arieks primat, ai. aiya-ka-snbsp;quot;ertvürdiger mann’ zu arya- zugetan, fromm.nbsp;Arica s. Atica.
Ari-coiiium (ef. Viro-conium) O. IA 485, 3: Ariconio.
Aricus M. cogn. (London) CIL VII1336, 90: Arici m(anu), Ariei ma(nu). (Poitiers):nbsp;Arici. (AUier) Sch. 478:'Arici ma(nu).
Arida fl. j. l’Ardre. Acta Macrae 3 ASS 50 6’. ian. lp. 325: In insulam, ubi Arida flu-violus in fluvium influit Vidulam, ducta est.nbsp;Aridiiis, Arigiiis s. Aredius, Aregius.nbsp;Arilica s. Arelica.
[Argento-varia — Arilica^
-ocr page 122-215
Arillate — Ar-ïvo-s
216
217
Arizago
Aro-enis
218
|
M ... TOM. (TOpfcrmarlce aus Poitiers) Sch. 484: Arivus L. f. Arizago, In pago. Parel. dipl. t- 2 p. 423, a. 565. Arlapo s. Arelape. Arlate, Arlatu s. Arelate. Arlavis O. Merow. ms. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 228 n. 520: MALLO AELAVIS. Arlincuiu O. j. Arlanc, Puy-de-Póme. 10 Ai’liicus O. j. Saint-Cassien, gemeinde Cannes, Alpes-Maritimes. *Ariii-aiiCixni von *Armus oder *Arma, O. in Hermencum, j. Herment, dép. Puy-de-Home; cf. O. Almancum von fl. Alma innbsp;Ligurien. Arinani-acii-s pagus s. Longnon, Atlas p. 153. Al'niasto(n) pgrenae. G. celtisch oder hashiscli? (Valcdbrère) LucJiaire p. 55 n. 20 146; Armastoni deo. Armicuin G. (Carvoran) GIL VII 744: Deo Armicum (?) Hoenius (?) v(otum) s(ol-yit) l(ibens) m(erito). . . . armilhis M. (Merida) CII. II 571: M. lunius M. P[a]p. C. . . . armillus. *Arinint'ilCU-s M. ir. Airmetagh. Aniiis (lis Avuns?) fl. j. Arundel. Bav. 5, 31 p. 426, 8. Armis F. cogn. (Este) GIL V 2684; 30 Satria D. 1. Armis. *Arm-isa fl. j. die Erms, nbfl. des Neckar. — Arinisses 'aw der Erms’. (Metzingennbsp;an der Erms) GIB 1648: I(ovi) o(ptimo)nbsp;m(aximo) Confanesses Armisses v. s. 1. 1. m.nbsp;’die tcmpelgenoften an der Erms’. Armistae V. in Halmatien. Plin. n. li. 3, 143. ArniOgaS comes. Victor Vitensis hist, pers. Afr. 1, 43 sqq. 40 Ar-mogio-S ’ser groft’ von intensiv-par-Wkel ar- ser und mog-io-s von y mog, idg. magh helfen, vermogen G. heiname desnbsp;Mars. (St. Velt an der Klein-Brau) GILnbsp;III 4014; Harmogio [A]ug(usto) sac(rum)nbsp;0. Marius Serotinus ex iussu. (Seckaunbsp;in Steiermark) 5320; Marti Latobio Harmogio Tioutati (fiir Toutati cf. p. 1163)nbsp;Sinati Mog[i]enio C. Val. [VJalerinus exnbsp;voto. (Perivart) 5672, befter EE 2 p. 445 50 w. 988: Marmogio (lis [HJarmogio) sacr(um). (Ober-Pannonien) EE 4, 472: Marti Ma[r]-mogio Aug. s. Marmogius. Ariiiorici s. Aremorici. Arinorianus M. (El Kef) GIL VIII |
1643: lulio Casto Armoriano equiti Eo-mano Cubernio vixit armis XVII lulius For-tunatus Armorianus Cubernius et Homulia Saturnina parentes locus datus a lulio la-nuario jrai’ente suo. Vgl. Aremorici. *ArR-acii-S naéh d’Arbois deJubainviUe von Arïnus, O. j. Arnac, Bhóne. Audi innbsp;Arignac, Aregny und Arnago (Trentim).nbsp;God. Paris. 4883 A ad a. 701 — 7'05; In co-mitatu Lemovicensi in pago Arnaco.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Arnageiie, Arnagiiie s. Ernaginum. Arnalia G., beiname der Minerva. (Vil-ley-sur-Tille en Bourgogne, beiAutun) Orelli 1961 = Lejay, inscr. fausses ou suspect esnbsp;n. IX p. 243—247: Mercurio et Minervae jnbsp;Arnaliae | Numinib(us) Augustor(um) sacrum. O. Luoceius Mareellinus deeur(io)nbsp;v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). Bie ziceinbsp;er sten zeilen sind spater zugefügt; Mercurionbsp;et ist falsch, Minervae Arnaliae ver duchtig. 20 *Ar-uëmëtRiu O. Arueineticl V., bewoner der Terre d’Argens, des teils der erz-dioecese Arles auf deni rechten Bhóne-ufer. (Jonquières ini canton de Beaucaire) GILnbsp;XII 2820: Arnemetici. Arnius M. (Triest) GIL V 522: L. Ar-nius L. f. Pup. Bassus mil. leg. XV Apol-(linaris). -ar-iio- ableitungs-suffix, air. -arn, abret -arn -ern. In: *ës-arno-s msen, air. iarn, 30nbsp;abret. hearn, *it-arn, *loc-arno-s lêc-arna,nbsp;*lov-arno-s, *scov-arna or, *val-arno-s (?),nbsp;M. Ag-arna?, Cov-arno, Dous-arni, Segi-arnus, O. Bern-amum, Lib-arnum. ai'UO- stamm in fl. *Arnogilum, j. Arnoul, dép. Charente inférieure, M. und fl. Arnon;nbsp;Orn-ava; cf. alno-, ermo-, orno-. Arno(n) M. Miracula s. ApolUnaris 2, 17 AS8 23. iul. V i). 357: Erat quidem Martinus de Arnonis cohorte (= in curte 40nbsp;Arnonis in Burgund) villa cognomine. Arno(n) fl. nbfl. des Cher. Arnus fl. ist nicht celtisch. Aruuval M. Vita Kiliani 1 A8S 8. iul. \1 p. 613 A.' Arnuvale (abl.). -aro in *Tett-aro. -aro(n). (Magdalenenberg) CILlll 6505: Secundus . . . aronis f(ilius). Aro-aima s. Arvanna. Avocio F. (Leon) GIL 11 5085: Anneiia 50 Arocio fil(ia). Aro-euis fl. im lande der Biablintes, j. l’Aron, mündet in die Mayenne bei Moulain.nbsp;Pard. dipl. n. 230 t. 1 p. 215, a. 615: In [Arizago — Aro-enisj |
Arogus — Arrelensis
|
oppido Diablentis, iuxta ripam Aroenis flu- ' violi. ?Arog'US M. cogn. (Spitalherg heiKlagen-furt) GIL III 4980: Coriielio Arogo. (Pola) V 40: Arogo Aug. lib. tabular, et Aeli[s]nbsp;Valeriano Eroti 6|e]. Arogus patri et fratri-[b(us)] dulcissimis. Ar-ola fl. j. die Aar. Fredegar. chron. 4, 18, ad a. 598—599: In laco Duninsenbsp;10 (Thuner see), quem Arola flumenis influit. ArOll O. j. Aron im archidiaconat Laval. BN 1883 p. 484. .aroniiis M. (Cividale) GIL'V 8891: . aronio Hilarion . . Ai’-OUllil fl. j. l’Aronde, nbfl. der Oise. Baudemtmdi vita Amandi 6,24 ASS O.febr.nbsp;I 853 C: Seous Aronnam Iluvium. -arO-S suffix, bret. -ar, in: *bud-aro-s, Kav-aQO-g Cav-aro-s,*lab-aro-s *su-lab-aro-s,nbsp;2ü *lax-aro-s (gleaming, glittering), fl. Nab-aro-s,nbsp;M. Sam-aro-s, ms. //aros. Aro-trëbae V. in lEspania Tarraconen-sis. Disen namen fürten spetter die Ar-tabri. Strab. 3, 3, 5 p. 154: ’'Eyovae dè oi ’'AQXcc^qoi nóXiig Gvyvag èv xóXnm övvoixov-gsvag, ov oi nXéovxeg xal iQÓgsvoi roig xo-noig ’AQXa^Qwv Xigiva TXQoOayoQEVovaxv' oxnbsp;óe VVV xovg ’AQxd^Qovg ’AQoXQe^ag xaXovatv.nbsp;samp;vnj gsv OVV nsQL xQiaKovxa xrjv imqav vs~nbsp;30 gsxcei xfjv (isxa'^v Tdyov xal xcóv AqxÜ^qxov.nbsp;Plin. n. h. 4,111: Arroni, Arrotrebae. 114;nbsp;Ibi gentem Artabrum, quae numquam fuit,nbsp;manifesto errore. Arrotrebas enim, quosnbsp;ante Celticum diximus promunturium, boenbsp;in loco posuer’e litteris permutatis. 119: Enbsp;regioneArrotrebarumpromunturi. cf. Arroni. Arovintiis M. cogn. (Pocitelj) GIL III 2993: D(is) M(aiiibus) Arovinto. arpa heirfe ist germanisch. Fortun. carm. io praef. 5 p. 2,14 Leo: Barbaros leudos arpanbsp;relidens. Arpagoïie vicus, O. j. Arpajon, Gantal. Merow.me. BN3®s., ^.8(l890)jp. 177 n. 136:nbsp;AEPAGONE B fLEODEEAMNVS M. Arpecio(n) ilf. cogn. (Besiutta) GIL ¥ 1828: Q. Ful(vius) Arpecio. Al’peniims m arpa dunkél? pyrenae. G-. (Gomminges, im museum m Toulouse) Orellinbsp;5872: Arpenino (pder Arpenno) deo Belexnbsp;50 Belexeonis f. v. s. 1. m. arp-BimilS s. arepennis. ArpO M. (Villa Anul y Gastro) Bevista archeologica (Lisboa) 1890 p. 73: Arponbsp;|T]ure|i| f(ilius) Faustanus. [Arogus — Arrelensis] |
*Ar(Hiiiii-aCU-S O. vom gentUicium Ar-quinius, -ia, in Arcliignai, Allier. Arquio(n) Jlf. cogn. (Monteagudo) GIL II 2990: Marti invicto Statutus Arquio v.nbsp;s. 1. m.; cf. Arquius, Arcisus, Argesis. Arqilius M. (Gondeixa) GIL II 377: Arquia Helena. (Trujillo) 632: Mailo Ar-qui f. (Bei Garriga) 2373: S(extus) Ar-qui(us) Cim[bri?] l(ibertus) Saur(. . ,...) V. s. l(ibens) m erito). (8. Martinho de lu Dumo) 2433: Apil[usJ Arqupi]. (Avellar)nbsp;2435: Arquius Variatp]. (S.Joao do campo)nbsp;2458: Anicius Arqu[i]i (filius). (Yalenganbsp;do MinJio, saec. 1) 2465: Aeturae Arquinbsp;f(ilio). (Astorga, a. 152 p. Chr.) 2633: Ex gente Visaligorum Antonium Arquium. (Calderucla) 2834; Marti Aug(usto) aramnbsp;posuit A. M. Munerigio Arqui(i) f(ilius) 1. m. Vgl. Arqui-o, Aro-isus, Arc-iu-s, Arg-esis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 -arr- Iberisch? iw Bibotarris, Bontar, Hal-scotarris, Hanarrus, Hontbarrus, Hotarr..., Hotarris, Orcotarris, Oi’cvarrus, Orgvarra, O. . .arrus GIL III 4947, Senarre fem. Arr. . . . (Cividale) GIL V 8110, 48: Q. Arr .... (Wilderspool bei Warrington) VII 1336, 91: An-.... cogn. (Lincoln) cf.nbsp;1334, 9: Arri. Arr-abo(n) s. Ar-abo(pi). Arraboiia O. j. Badb. ND occ. (Pann.I) 30 34,4: Arrabona. 5: Arrabona. 15: Cuneusnbsp;equitum stablesianorum, Arrabonae. 16:nbsp;Equites promoti, Arrabonae. 27: Praefectusnbsp;legionis decimae quartaedeoimae geminarumnbsp;militum liburnariorum, Arrabonae. IA 246, 3. 263,1. 267,10: Arrabona. TP: Arrabo. Vgl. Ar-ab-o(n). Ar radius M. (Bom, a. 103) Henzen, Annali dcll’ InsÜiuto 1885 p. 239 n. 4: M.nbsp;Arrad(ius) Prisons Traianenses Baetasius. 40nbsp;cf. (Piperno vecchio) GIL X 6439: L.Aradionbsp;Eoscio Eufino Saturnino Tiberiano, Arraedo(n) M. eines freigelaftmen. (San Esteban) GIL II 2826: Arraedo f(ilius). cf.nbsp;Arrenus. Arra-genus M. (Göln) CIB 312: Man-suetus Arrageni f. Arragina O. s. Orgenomesci. Arragone O. (Vicarello) GIL XI 3281 —3284: Arragone (-em 3281, Abragone 50nbsp;irrtümlich 3284). Arraticuni O. j. Arras, Ardèche. Arrelensis pagus s. Longnon, Atlas p. 114. |
Am-aca
Art-abrï
Artado
Artemis
|
¦nóXiig (jvpmg iv xóknco avvoiKov^ivctg, 'or ol Ttllovreg Kal ^Qm/ievoi totg xónoig ’AQxa^Qavnbsp;h^éiia TCQoGayoQSvovGiv' ot öe vvv xovg 'Aq-xa^Qovg'AQOXQ£§ag KalovGLV. Dann,vermut-lich aus Artemidoros: quot;Eamp;vt] fx'ev ovv nsglnbsp;xQiUKOvxa xriv lóiQav visstal xxjv [lexa^v Ta-yov Kal Tcar ’AQxé^QcoV svSaifiovog êi xijgnbsp;%(ÓQag vnaQj^ovOrjg Kaxa XE xaQitovg Kal jSo-GKrifiaxa xal x6 xov %^vöov xai aQyvQOv xalnbsp;10 xwv TtaQanlxjGÓoav (d. i. KaxxixEQOv) Ttkijamp;og.nbsp;3, 5, 11 p. 175 (aus Poseidonios): Ai öhnbsp;KaGStxEQiÓEg Sixa fiÉv siai, KEÏvxap S’ èyyvgnbsp;alïiikmv TtQog uqkxov anb tor xwu ’Aqxu^qoivnbsp;Ixfiêvog TiElayiai. Mela 3, 1,13: In ea pri-inum Artabri sunt etiamnum Celticae genlis, deinde Astyres. In Artabris (artabresnbsp;A') sinus ore angusto admissum mare nonnbsp;angusto ambitu excipiens Adrobricam ur-bem et quattuor amnium ostia incingit.nbsp;20 Agathem. 4,16: ’Anb PaÖEiqav Sia ’Ieqovnbsp;UKQaxtj^iov ETtl ’AQxa^QMV XigÉva oxuSlolnbsp;7952. Artemidoros hei Plinius 2, 242:nbsp;Artemidorus adicit amplius a Gadibus cir-cuitu saori promunturi ad promunturiumnbsp;Artabrum, quo longissime frons procurratnbsp;Hispaniae, 891Y2 milia passuum. (Darausnbsp;Martian. Cap. 6,611 p. 206,19ii; Ad aliudnbsp;finale promunturium, quod Artabrum me-moratur.) 4, 113: Artabrum promunturionbsp;30 longissime frons procurrit Hispaniae = Ne-rimn (nicht Cap Ortcgal, wie C. MiiUer will).nbsp;Ptol. 2, 6, 21: KaxÉiovai Ss xa fier xceqI xbnbsp;Msqwv axQcox^Qiov ’Aqxa^QOi, sv oig nóXsignbsp;KXavdLogÉQiOv, Nooviov. Artado O. j. Arthel, Niëvre. Arta-düinuil s. Arte-dünus, *Arto-dünus. Art-ifgilOS patronymicon, ir. Artan. M. Brash pi- 137: Artagni (genetiv). Artahe, Artelie pyrenae. (iberisch?) lo-40 cal-G., villeicht einfacher O. Ardet. (Dorf Saint-Pé-d’Ardet) Bevue de Commingesnbsp;1888, ‘,P trimestre: Deo Artahe L. P(ompei)nbsp;Pauliniani. Barry, Les Eaux thermales denbsp;Lez; cf. Bu Móge, Mémoires de la Soeiéténbsp;archéologique du Midi 7 p. 33. Second re-cueïl de quélques inscriptions romaines — BAnbsp;13, 2 (1857) p. 681: Lexeia Odanni f(ilia)nbsp;Artebe v. s. 1. m. (Saint-Bertrand de Comminges) BA 16, 2 (I860) p. 487: Deo Ar-50 tahe. (JeM in Toulouse) p. 489: Arteienbsp;de[o] Bonnexi Amandis v. s. 1. m. Art-aio-s nach d’Arhois de Juhamville von artos bar oder arta burin; G., name fürnbsp;Mereurius, nach Bhys = Mercurius Cultor [Artado — Artemis] |
CIB 1591, cf. to. ar plough-land. (Bei Beaucroissant, canton de Bives, Isère) GILnbsp;XII 2199: Mercurio Aug(usto) Artaio sa-cr(um) Sex(tus) Geminius Cupitus ex voto. Art-alb-iiiiiu-rn s. Arialbinnum. Artaili V. (Drizzona tvesüich von Pia-dena) OIL V 4088: luventuti Artanorum posuit collegium. Art-aii-iu-s ableitung von Artos, M. (Kutatz) CIL III 6365: Artani Marei. 10nbsp;(Bom) VI 12452: D(is) M(anibus) M. Artani Atenei f. Ar-taiiii-eusis. Fortunat. carm. 10,5 Ut. 10 Ut.: De oratorio Artannensi. cf. Ande-tbanna. Artas M. cogn. (Verona) CIL V 8118, 2: Artas Sidon, Aqxa[g] HeiSw . . Ar-taiiiiO-li aus Aretaunum 'ad Tau-num’, von are und Taunos ’am Taunus’, ’vor der h'óhe’ gelegener O., die ztvischen 20nbsp;Praunheim und Heddernheim ligende Iled-dernburg, auf dem heidenfelde bei Ileddern-lieim. Ptol. 2, 11, ISi’Aqxavvop. Ar taunus villeicht in ARA'NVS FEC(it) (fig.) bei der Saalhurg. ai’favus ’cuUellus’ nach Ernault ’stein’ mlat, federmefter, mefter, abret. altin rasier-mefter, ir. altan, w. ellyn, acorn, elinn. Art-branauus s. *Arto-branagno-s. Arte . . CUS topischer beiname des Mars. 30 (Flieftem, kreis Bitburg) CIB 840 = WKnbsp;7 (1888) n. 7 spi. 147: [In b(onorem) d(o-mus)J d(ivinae) Leno Marti Arte . . co. Arte-dunus s. *Arto-dunum. Artegia villa j. Arthies, Seine-et-Oise. Pard. dipl. n. 413, a. 690. Arteha s. Artaba. Art-elia F. (Périgueux): Artelia Sabina. Vgl. Artilius. Arteniia O. Vita DomiUani 2, 15 ASS 4.0 L iul. I 53 A.- Eremum, quam quaeris, usque ad petram, quae Artemia (nach d’Ar-bois de Jubainville ’la pierre d’Artemius,nbsp;nom grec’) dicitur, a dextra, seu laeva, subnbsp;integritate tibi cedo. 16p. 53C.- Usque adnbsp;petram Artemiam. Arteniis griechische bezeichnung einervil-leicM galatischen göttin. Plut. mul. virt.p.2b7 F: ’EniqictvsGxsqav S’ avxrjv (Kdyjiai’) inolsinbsp;Kal xb xrjg Aqxsgiëog isqsiav sïvai., Iqv pa- 50nbsp;XiGxa Falaxui GÉpovGi, nsqt xs nopnag Sslnbsp;Kal d’vGiag KexoGyrjpÉrtju ogaGO-ai peyalo-TtQsnamp;g. amator. c. 22: ^Hv dr xji Kdypynbsp;xaxacpvyr) Kal TtuQapvamp;ia xov xtdamp;ovg, leqm- |
Arten(n)-acu-s
Artini-acu-s
6vvrj nctTQWog ’A^ré^iSog' %al ra iroAA-ci naQcc rrj amp;ea êiszQL^ev, ovöét a nQOGiejisvrj, jivca-^évmv 7tol).S)igt; jSaCiXémv xat övvaSrmv avvi]v.nbsp;Polyaen. strat. 8, 39: Tov Sivatov ywijnbsp;%allH Gmy,axog xai ccQery rpvx^g BijxlssGtéftjnbsp;Kdfifia' xal yaQ ijv’A^réfiiSog teQSia, rjv fia-liaxci FaldtaL GÉ^ovGi, xal rjv sv te nofinaLgnbsp;xal S'vGLaig del fisyaXonQsnag xal Gey,vSgt;gnbsp;xsxoGyrifilvti.
10 Arten(n)-acu-s nach d’Arbois de Ju-hainville von M. gentïlic. *Artenus, var. von Artennus, 0. in Artenac (j. commune denbsp;Saverdun, Ariège; commune du .dép. de lanbsp;Charente; hameau du dép. de la Charente),nbsp;Arthenay (écart de l’Hommet, Manche), undnbsp;Artenay (commune du dép. du Loir et; dreinbsp;hameaux d’Artenay [Maine-et-Loire, Deux-Sèvres, Vienne]).
Arthiaiuis M. cogn. (York) CIL YII 20 1 331, 16: Arthianus. [AJrthianus.
Ai’tlioiia s. *Art-ona.
Arti Oder Atti (fig.). (Paris) BE 1882 | p. 114.
Artia s. Arti-acu-s.
Arti-acn-s, Arti-aca f., scil. villa, nach d’Arhois de JuhainviUc ableitung vom röm.nbsp;gentilidum Artius. 0. l) römische stationnbsp;zwischen Troyes und Chalons-sur-Marne, j.nbsp;Arcis-sur-Auhe, Aube. IA 361,4: Areiaoa.nbsp;30 Vita Genovefae 7, 35: Artiacum (var. ar-cHacam; archaiam cod. Aug. XXXII a 1.nbsp;w.) oppidum. 39: Ab Archiaca oppido . . .nbsp;In urbe Arcbiaca (arcbaica cod. Aug.).nbsp;Fredegar. chron. 3,71: Sigybertus cum ex-ercitu Arciaca resedens. Vita Fidoli 5 ASSnbsp;Ki. mai III p. 589 F: Ajciacas castrumnbsp;transire volens. Merowing, mz. ENF 1836nbsp;p. 407: ARCIACA. EN 3® s., t. 6 p.11—nbsp;72 n. 6: ARCIACA FITVR. _p. 72 w. 7:nbsp;•io ARCIACA PITR. t. 8 p. 175 n. 123: ARCIACA B DAOVALDVt^. m. 124: AR-ClACAE B MNRINOsd. 1869 p. 276:nbsp;ARCIACAS B MAVRINOS. w. 125: AR-CIAGO B CERANIO MO.—Arciacensis.nbsp;Vita G-enovefae 7,34: In Areiacinse oppido.nbsp;Fredegar. chron. 4,19, a. 599: In Arciacin-sem campaniam. Vita Victoris 1, 3 ASSnbsp;26. febr. III _p. 666A.- In Arciacense territorium. 2,9j9. 667A.’ In Arciacensi castro.nbsp;.'io Über den Arciacensis pagus s. Longnon, Atlas p. 110. 2) (a. 757) Maffei, Verona ïl-lustrata 1, Verona 1731, I**, p. 46: Viousnbsp;Artiacus (bei Verona). 3) j. Eessy. 4) Ar-ces (lis Arce) en Graisivaudan, commune de
Holder, AUcelt. Sprachschatü. I.
Saint-Ismier, Isère. Pard. dipt. n. 559 t. 2 p. 375, a. 739: Colonica in Glisione ... propenbsp;de Arcia (fem. von Artius). 5) in Arsague,nbsp;Landes. 6) itdl. Arzago bei Mailand. 7) innbsp;Arzaga bei Bergamo. 8) Artiaco, ]. Arsagonbsp;in der Lombardei. 9) Arciacas, acc. pil- f-gt;nbsp;j. Assé-le-Bérenger, Mayenne. 10) Artiacus,nbsp;j. ArQay, Vienne. 11) Arsiaco (ablativ) j.nbsp;Arcy-sur-Gure, Yornie. 12) Arciacus j.nbsp;Arcy-Sainte-Eestitute, Aisne. 13) Arciacus lenbsp;nach d’Arbois de Jubainville in j. Arciatnbsp;oder Arcieux, commuMC de Saint-Jean-de-Thurigneux, Ain. Audi in Südfranlcreich:nbsp;Arsac, Gironde; Arzacg, Basses-Pyrénées;nbsp;Arzac, commune de Cahuzac, Tarn; Arsac,nbsp;commune d’Auzers, Cantal; Arsac, communenbsp;de Garat, Charente; Arsac, commune denbsp;Saint-Frejoux, Corrèze; Arsac, commune denbsp;Coubon, dans la Haute-Loire; Arsac, commune de Saint-Pierre-du-Champ, dans la 20nbsp;Haute-Loire. Viïleicht auch in Arcia, Capi-tolini Maximin. 28, 8: lt;(Inter)gt; Aquileiam ¦nbsp;et Arciam.
Arti-cno-S patronymicon ’son des Artos’,
M. (Angora) CIGr III 4039, 38: MovGa-vog Aoxixvov.
Art-idiu-S ableitung von Artos, gentilic.
M. (Eom) CIL VI 200 (a. 70 p. Chr.):
T. Artidius Theagen. 12471: T. Artidio Martiali. (Bir Haddada) VIII 8714: L.Ar- 30nbsp;tidius Muttun.
Al'ti-dnnilS o. s. Artedünus,*Artodi1num.
Artigeili s. Artogenos.
Artigi O. iberisch, in Baetica, j. Alhama. Plin. n. h. 3,10: Artigi quod lulienses. Ptol.
2, 4, 9: (Agriylg. Fin anderes Artigi j. bei Quintana am ft. Ortiga IA 416, 1.
Artila. (Bom, a. 227) CIL VI 2799:
M. Aur. M. f. Fl. Artila Plii[lippop. vico] Stairesis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
Artili-Scu-s vom gentile Artilius, O. in der umgébung von Eu, Seine-Inférieure. (a.nbsp;751) Pertz dipl. p. 109, 13: In pago Tellaonbsp;. . . Artiliaco. Vgl. Ateliacus.
Art-ilius ableitung von Artos, Jlf. cogn. Artilia F. gentile. (Brescia) GILY 4535:nbsp;Artilius Gregorius. (Aquileja) 8123, 6: Artilius. (Lyon) Boissieu p. 200, 29: Artilianbsp;Martia. Vgl. Artelia.
Art-illus 31. (Lyon) Allnier ct Bissard f)0 w. 32: G(aio) Geminio Artillo vet(erano)nbsp;leg(ionis) VII Aug(ustae).
Art-illi O. j. Artins, Loir-ct-Gher, und *Artiin-acu-S O. j. Ilerzenich, hreis Duren,
8 [Arten(u)-ilcu-s — Artiui-Slcu-K]
-ocr page 128-227
Art-inu-s — Aru-anna
228
|
von Artiniu-SM. GIL VI 3186: C. Artinio Victore. Art-iuu-s ahleitung von Artos, M. cogn. (Trier) CIE 817: Acceptio Artino. Al’tio(n) göttin, von artos har oder arta bcirin. (Muri hei Bern) GIL XIII 5160 =nbsp;Ilühner, Exempïa 901: Deae Artioni Licinianbsp;Sabinilla. cf. (Bollendorf hei Bifburg) BJnbsp;55/6 s. 245: Artioni Biber. 10 *Artio(n) vom gentile Artius, O. j. Argon, Cóte - d’Or. Artisi-acu-S O. j. Artezé, dioecese Angers. Art-iu-s nach d’Arhois imd Stohes ^son des Artos, Barenson, Fite-ursé’, röm. gentile,nbsp;ahleitimg von Artos har, M. Art-ia F. cogn.nbsp;(Fhersdorf) GIL III 4376: Ala Panno.nbsp;sign(ifer) tur(ma) Arti. (Pozguoli) X 2622:nbsp;M. lunius Artius collibertus. Vgl. 0. Arti-20 acu-s. arto- ir. art stein, davon *artinna ra-• siermefter (bret aoten, w. ellyn), c/i Arturus? Arto(n) ahleitung vom gallisclien namennbsp;des haren, M. IBN 6833. In O. Artona,nbsp;Artonacus, Artunnacum. *Arto-)()oduus M., cy. Artb-bodu, Artb-uodu. *Arto-branos M. in ir. Art-bran gen. Art-brain. Basu demin. *Arto-bl'aii-agllO-Snbsp;30 urcéltisch (Stokes), M. Adarmani vita Go-lumhae 1,33 j). 62: De quodam Artbranano.nbsp;63: Fluviusque eius loei, in quo idem ba-ptisma acceperat, ex nomine eius Doburnbsp;Artbranani usque in bodiemum nominatusnbsp;diem, ab accolis vocitatur. Arto-bi’ïga 0. Mgel, feste des Artos. (In Vindelicien, hei Laufen) Ptol. 2, 12, 4:nbsp;'AQto^Ql'yct. (In Noricum, hei Trawistein?)nbsp;TP: Art(i?)obrige. cf. Ardo-brica. 4u *Arto-(lrino-ii O., des Artos feste, j. Ar-tlmm, Loire. *Ai’to-galo-S nach Stokes von artos har und -galos stark, M. ir. Art-gal, -ghal. *Arto-genos w. Artbgen (rex Geretici-awn) ^des Baren son\ in 0. Artigeni (fundi) (9. jh.) hei Marseille. *Arto-gnavo-s nach Ernaidt von gnou hekannt, M. hret. Arth-nou. *Ai’to-inaglos nach d’Arhois de Juhain-50 ville ^fürst, honig der haren’, cf. deutsch Beriirich, M. w. Artb-mail, Artb-vael, hret.nbsp;Artb-mael. IBGh 62: Artmali Tecani (fil.). *Art-0na vicus, O. j. Ar tonne, arrond. de Biom, canton d’Aigueperse, Puy-de-B6me. TArt-inu-s — Aru-auna] |
Greg. Tur. glor. conf. 5: Apud Artbonam Arvernensim vicum . . . Ab Arctbonensimnbsp;vicum . . . Ad vicum Arctbonensim. Vitanbsp;pafr. c. 5, 2: Artbonensis vici. Artoil-acu-S vicus, O. j. Arnac-Pompa-dout, canton de Luhersac, arrond. de Brive, Gorrèse. Merow. ms. BFGh 26 j). 451. —nbsp;BN 1862 p. 235: AETONACO. Vgl. Ar-tunnacus.. Artoii-OSCiis O.j. l’Aragne, pays de Gap. lo Pard. dipl. n. 559 t. 2 p. 374 (a. 739): Innbsp;Artonosoo. *Arto-rlx M., ir. Artri. Arto-S ’har’ (d’Arhois de Juhainviüe), ir. AI. Art, gen. Airt (= arti) dia gott, w.nbsp;hret. artb, piet. Art(-ablar), nach Frnaidt sunbsp;w. artbal knurren, hret. barzal hellen.- M.nbsp;Bronse-mz. der Gamut es, BN 1842 pIXXInbsp;n. 17 p. 431 = Mur.-Ghah. 6382 —6386:nbsp;ARTOS. In: *Arto-boduus, *Arto-branos, 20nbsp;Arto-briga, *Arto-dunum, *Arto-galos, *Ar-to-genos, -maglos, -rlx, und in ahleitungennbsp;wie cogn. Artinus, gentilic. Artanius, Arti-cnos, Art-idius, Art-ilius, Artio(n), Artius,nbsp;fem. Arta, And(e)-arta, Artaios (Mercurius).nbsp;cf. Su-artus. artu- stein, in artva, artuosus, ArturusV Artula P'. (Beneuvre, McurtJie-et-AIoselle) BSAF1886 ji. 201: Artula memoria. (Trier)nbsp;Kraus n. 216: Artula.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;;«) Artiillia F. (Orsonoha) GIL II 8. Avtlinil-acvi-S i:owilf.*Artunnus, Arto(n), O. j. Arthonnay, Yonne, vgl. Artonacus. avtn-ÖSUS. Vita Sequani 1, 6 ASS 19. sept. VI 38 A: Gallis quidam artuosus. Artur-ill-s M. Adamnani vita Golumhae 1, 9 p. 35. 36: Arturius. Art-Ul‘US von art stein oder nach Zimmer aus lat. Artorius?, M. cy. Arthur (ir. Arturnbsp;ist lefmwort), ein nordbrittanischer sagenhcld. 40nbsp;Vita Gildae 5: Arturi regis. . . . Artburonbsp;(dat.). . . Arthurus. . . . Ab Artburo rege . . .nbsp;Pro Artburo. ... 6: Ab Artburo rege. . . .nbsp;Arturum . . . Rex Artburus. 10; Ab Arturonbsp;tyranno. artva fem. %-stamm, cisalpinisch, grah-stein; air. art stein, grahstein, arteini pebbles; cf. Artemia tmd spdtlat. artavus cultellus.nbsp;Bilingue Inschr. von Todi: Karnitu artuaNnbsp;(acc. pl.) 'congessit lapides (sepulcrales)’ 50nbsp;nach Stokes. Aru. . . oder Arv . . . cogn. (York) GIL VII 1336, 143: Belsa. Arv. (Arul.?) f. Aril-aillia s. Arvanna. |
Arubii
Arus
|
Arubii V. Ptol. 2, 8, 7; 'Aqov^ioi (var. A()oviol) y.ca nólig OvayÓQirov, cf. 2, 6, 2:nbsp;KallaïnösvAovx'iivgIcüv'Oqoviov aKQov.Avien.nbsp;or. mar. 160—162: Arymm sursum tumescitnbsp;prominens in asperum septentrionem. 171:nbsp;Abque Aniilt;^i^ iugo. Vgl. Arvii. Arnbiuin O. (Scyfh.) stadt in Moesia inferior a. P., j. MatscMn hei Galatz. NB or. 39, 7: Arubio. 16: Cuneus equitum cata-10 fractariorum, Arubio. IA 225,4: Arrabio.nbsp;TP: Arubio. Bav. 4, 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;178,18. Ygl. Ar- rubio. — Arubiaiius beiname des luppiter von Arubium. (Ciïli, a. 21ö p. CJir.) CIL IIInbsp;5185: Pro sal(ute) d(ommi) n(ostri) imp(e-ratoris) Antonini Pi f(elicis) A[ug(usti)]nbsp;I(ovi) o(ptimo) m(aximo) conser(vatori)nbsp;Arubiano et Cel(eiae) sanc(tae). Vib(ius)nbsp;Cassius Victorinus, b(ene)f(iciarius) co(n)-s(ularis) leg(ionis) II Ita(licae) p(iae) f(i-20 delis) Antoniniane, v(otum) s(olvit) l(ibens)nbsp;m(erito). (Beun hei. Graz) 5443: I(ovi)nbsp;o(ptimo) m(axinio) Arubino. L. Camp(anius)nbsp;Geler sacerdos urbis Eomae aeternae et lu-lia Honorata con. pro se et suis v. s. 1. m.nbsp;(Salzburg) 5532: I(ovi) o(ptimo) m(aximo)nbsp;Venustinus summ. signum I(ovis) Arub(ia-ni) cultorib(us) cum base d. d. {(Chiemingnbsp;hei Salzburg, a. 337 p. Chr.) 5572 = B.Inbsp;83, 168 n. 423: Bedaio Aug(usto) saer.nbsp;30 Aloun. Ar. (nicht = Arubiano) Setoniusnbsp;Maximianus et Pir. Pirminianus Ilvir.] (Stöt-tham hei Traunstein, a, .226) CIL III 5575:nbsp;In b(onorem) d(omus) d(ivinae) I(ovi) o(pti-luo) m(aximo) Arub(iano) et sancto Bed(aio)nbsp;Vind. Verus bf. cos. leg. II Ital. p. f. Sever,nbsp;ex voto pos(uit). (Pidenhart hei Seeon, a.nbsp;21!gt;) 5580: I(ovi) o(ptimo) ni(aximo) Arubiano et Bedaio sancto Tul. luvenis bf. cos.nbsp;leg. II Ital. Antoninian. v. s. 1. m.nbsp;jo Ariica M. (Feurs, dép. de la Loire, zwi-sclien a. 41 und 54 p. Chr.) BS AF 1887nbsp;p. 307. = BE n. 48 (1888) n. 699 p. 3 19:nbsp;Ti(berius) Claudius Arucae fil(ius) Capito.nbsp;Vgl. Arugus. Ar-iicri O. iberisch? j. Moura, Aroche in Spanien. Plin. n. h. 3, 14: In Celtica Aci-nipo, Arunda, Arunci ... cf. PM. 2,4,11:nbsp;BaiTiKwv KsItlkamp;v ’AgovunL IA 427, 2:nbsp;Arucci. Bav. 4, 45 p. 317, 17: Aruci. —nbsp;.O'» Aruccitanus. (Moura, a. 51—59 p. Chr.)nbsp;CIL II 963: Civitas Aruecitana. Arurria s. Arupium. ArucciiSj Arurcius? ilf. (Vic en Auvergne) Sch, 499: Ai-ucee. |
Aruc-ouiu-s M. (Bom) CIL VI 12488: L. Aruco[m Cenjsorini. (Matlock Moor, Berbyshire) VII1214: L. Aruconi Verecundinbsp;metal(lorum) Lutud(ensium?). Arngus M. (Brescia) GILY 4536: Arugus lovincilli f(ilius). Vgl Aruca. ,Ar-ula fl, l) j. l’Aigre, dép. du Chcr. Eucherii narratio de martyrihus legionis The-haicae c. 10 AS8 22.sept. VI 343 7); Salo-dorum vero castrum est supra Arulam flu- lonbsp;men, neque longe a Ebeno positum. 2) dienbsp;Ahr, s. Ara. Arulas mon. Arles-sur-Tech, Pyrénées-Orientales. . . . arnlliis M. (York) CIL VII 1336, 1229: . . . arulli (gen.). Ar 11111 fl. j. rArc, Bouches-du-Bhóne. Aruiici s. Arucci. Ar-uiida iberisch, O. der Celtici in Hi-spania Baetica, j. Bonda in der provinz Ma- 2 ) laga. Plin. n. h. 3,14: Arunda. Ptol. 2, 4,nbsp;11: AoovvSa. — Arillldeiisis. (Bonda)nbsp;CIL II 1359: Ab ordine Arund(ensium).nbsp;1360: A s[plendiJdis[simo| ordine Arunden-s(ium). Vgl. Arandis. Ariiiis Oder Armis O. j. Arundel. Bav. 5, 31 p. 426, 11. Arupium O. der lapoden in Illyricum, j. Vital bei Ottoschatz. Ptol. 2,16,9: 'Aoovk-¦Ba IA 274,2: Arupio. TP: Arypio. Bav. 30nbsp;4, 22 p. 224, 16: Parupion. — Ariipiili.nbsp;Strab. 4, 6, 10 p. 207: ’lanoSsg . . . nóXsignbsp;d' avrmv MhovXor, ’Aoovmeoi, Moi’rjZLOv,nbsp;Ovév8(ov. 7, 5, 4 p. 314: A.Qovnïvoi. Ap-pian. Illyr. 16: Avoovnivoi (A^ovnïeoi ci.nbsp;ScMceighauscr') d', o'i nXeiorot xal gayigiora-xoi tarSs tav lanóScov daiv. Arura cogn. (Benevento) CIL IX 1935: Pontia Arura concubiiia. (Gastel Tusa) Xnbsp;7460: Helviae Arurae. (Narhonne) XII 4)nbsp;4761: Arura. ¦•‘’Arura fl. die Aar. Bavon Ariir-aiiciis = *Arur-an-icu-s? (Avenches) CIL XIIInbsp;5096: Nautae Aruranci Ar amici. Arurciisis. (Muri) CIL XIII 5161: Deae Nariae reg(io) Arure(nsis) cur(ante)nbsp;Peroc(e) l(iberto). Arus auf galUschen mz. mit dem bilde des Hercules. BA 8, 1 p. 490. Silher-mz.nbsp;der Segusiavi, BN 1847 p. 152. 1855 p. 50nbsp;150. Bid,, d’arch. eelt. n. 23. Lelcivel, Atlasnbsp;pl 8 w. 5: SEGVSIA(us) B AEVS. Bu-chalais, Bescription des méd. gaul. pl. 2 n.'.].nbsp;Huclier, Art gaulois 1’'® portie pl. 7 n. 2. 8* nbsp;nbsp;nbsp;[Arubii.— Arus] |
-aru-s
Arv-erni
233
è'amp;i'og ^tt%ificÓTctrov icóv nQog xy Kelxiny Fa-kaxSgt;v. AnokXoScoQog XExaQxy ‘j^Qomxmv Kei-rmv ^AQoeQvovg’. Cacs. h. G-. 1, 31, 3: Gal-liae totius factiones esse duas; haram alte-rius principatum tenere Aeduos, alterius Ar-vernos. Hi cum tantopere de potentatu inter se multos annos contenderent, factum esse, uti ab Ai-rernis Sequanisque Germaninbsp;mercede arcesserentur. 45,2; Bello supe-10 ratos esse Arvernos et Rutenos ab Quintonbsp;Fabio Maxumo, quibus populus Romanusnbsp;ignovisset neque in provinciam redegissetnbsp;neque stipendium inposuisset. 7,3,3: Namnbsp;quae Cenabi oriente sole gesta essent, antenbsp;primam confectam vigiliam in finibus Ar-vernorum audita sunt, quod spatium estnbsp;milium passuum circiter centum LX. 4,1:nbsp;Vercingetorix, Celtilli filius, Arvernus, summae potentiae adulescens, cuius pater prin-20 cipatum Galliae totius obtinuerat et ob earnnbsp;causam, quod regnum appetebat, ab oivitatenbsp;erat interfectus, convocatis suis clientibusnbsp;facile incendit. 5, 5; Ut, si flumen trans-issent, una ex parte ipsi, altera Arverni senbsp;circumsisterent. 7: Bituriges eorum discessunbsp;statim se cum Arvernis coniungunt. 7, 1:nbsp;Interim Lucterius Cadurcus in Rutenos missus earn civitatem Arvernis conciliat. 5; Innbsp;Helvios, qui fines Arvernorum contingunt,nbsp;30 convenire iubet. 8, 2: Mons Cevenna, quinbsp;Arvernos ab Helviis discludit. . . Ad finesnbsp;Arvernorum pervenit. 4: Celeriter haec famanbsp;ac nuntii ad Vercingetorigem perferuntur;nbsp;quem perterriti omnes Arverni circumsistuntnbsp;atque obsecrant, ut suis fortunis consulatnbsp;neu se ab bostibus diripi patiatur, praeser-tim cum videat omne ad se bellum trans-latum. 5: Quorum ille precibus permotusnbsp;castra ex Biturigibus movet in Arvernosnbsp;«versus. 9, 5,'*: Arvernis (dat.). 34, 2: Innbsp;Arvernos ad oppidum Gergoviam secundumnbsp;flumen Elaver duxit. 37, 1,^: Sollieitatusnbsp;ab Arvernis. 38, 5: Conlocuti cum Arvernis. 8,^*’: Cum Arvernis nosmet coniungere.nbsp;64, 6,Gabalos proximosque pagos Arvernorum. 66,1; Hostium copiae ex Arvernisnbsp;equitesque, qui toti Galliae erant imperati,nbsp;conveniunt. 75, 2; Parem numerum Arvernis adiunctis Eleutetis, Cadurcis, Gabalis,nbsp;50 Vellaviis, qui sub imperio Arvernorum essenbsp;consuerunt. 76, 3: Vercassivellauno Ar-verno, consobrino Vercingetorigis. 77, 3:nbsp;Hic (Critognatus), summo in Arvernis ortusnbsp;loco et magnae habitus auctoritatis. 83,6:
His copiis Vercassivellaunum Arvernum, unum ex quattuor ducibus, propinqumnbsp;Vercingetorigis, praeficiunt. 88,4; Vercas-sivellaunus Arvernus vivus in fuga conpre-henditur. 89, 5: Eeservatis Haeduis atquenbsp;Arvernis. 90, 2,^: Eo legati ab Arvernisnbsp;missi. 3: Captivorum circiter XX milianbsp;Aeduis Arvernisque reddit. (Aus Caes. 7,
3 — 43, Oros. 6, 11, 5: Praeterea Arverni ceterique confines, sollicitatis etiam ad se lonbsp;Aeduis, multis adversum Caesarem proeliisnbsp;bellaverunt.) Ilirt. b. G. 8, 44, 3,‘Q Epa-snacti Arverni. i®; Epasnactus Arvernus,nbsp;amicissimus populo Romano. 46, 4,^'’; Innbsp;Leniovicum finibus non longe ab Arvernis.nbsp;Yarr. l. l. 8, 41,81: Quód est ut Arbernusnbsp;Percelnus Perpennus Arberna Percelna Per-penna {(Muller Arvernus ... Arverna). Strah.
4, 1, 14 p. 189; ”OGa eig 'AQovtQvovg xopC-^exax xal zbv AelyriQa TCoxafióv. 2,2 nbsp;nbsp;nbsp;190: ao
Ovellcéïoi ös iiexa xovxovg, dl nqoacoQL^ovxó note ’AQovÉQvoig, vvv Ss xdrxovxax xaamp;’êav-tovg' elxa ^iqovsQvoi xal Asfxoovlxeg xalUs-xqoxóqloi. 3 p. 191: Aqovsqvoi dè iSqvvtuinbsp;jisv ènl xm ylslyrjQL’ pyxQÓTtoXig S’ avxav soxinbsp;Nspcoaabg èitl xm noxapa xsi^évy . . . Tygnbsp;SvvdiiEcog Ss xxjg txqÓxsqov Aqovsqvoi ixsyanbsp;xsxi.iriQiov nuQsyovxai. xb TColXaKig xcoXs/xysatnbsp;TV^bg ’Pcofialovg noxs fisv ^ivQidöiv sïxoGi,nbsp;TtdXiv Ss SinXaöiaig. xoaavxaig yaQ xCQbg Kal- aonbsp;GaQU xbv amp;sbv Sirjymvlcavxo fisxd OvsQXiyys-xÓQxyog, tcqóxsqov ds xal sïxoai xtQbg Mdgi^ovnbsp;xbr AifuXiavóv, xal xfQog Aofiyxiov d’ cbsKii-xag Arjvó^aQ^av. n^bg /.isv ovv KalGaQu txsqInbsp;xs FsQyoovlav nóXiv xmv Aqovsqvmv, s(fgt; vijjy-Xov oQovg xsi^svrjv GvvsGrrjGav ot dymvsg, si,nbsp;yg Tju o OvsQyxyysxo^il' xal o nsqï ’AXyGlavnbsp;TtóXiv MavSov^icov, samp;vovg ofió^on xotgnbsp;’AQOvsQvoig .... Aisrsivuv Ss xyv aQxyv oinbsp;Aqovsqvoi xal ixs%Qi Ndq^covog xal xmv StJwv 40nbsp;xrjg MaGGaXidxiSog, èxQdtovv Ss xal xmv fis-%Qi IJvQrivrig samp;vmv xal ^syQi dxsavov xalnbsp;'Prjvov. 3,4 ji. 193: Td Ss fisxa^ii samp;vy xovnbsp;xs AslyyQog xal xov Syxodva jroTcfto-O xd ns-qav xov 'PoSavov xs xal xov ’’AqaQog Ttaqd-xsixax ngbg uqxxov xoïg xs ’AXXÓ^qi'^c xal xotgnbsp;tcsqI xb AovySovvov' xovxmv S’ STCxrpavsGxa-xóv sGxt xo xmv ’AQovsQvmv xal xb xmv KaQ-vovxmv, Si mv dfigpoxv svsj^amp;slg b AslyyQ signbsp;xbv mxsavbv s^siGi. 4, 1 p. 195: Tmv Ss 5onbsp;fisxa^v samp;vmv xov xs Alyxodya xal xov AsL-yyQog oi fisv xoig 2-tjxoavoig, oi Ss xoïgnbsp;'Aqovsqvoig bfioQovGi. 3 p. 196: EÏQyxai Ssnbsp;xal xb xmv ’EXovyxxlmv nXyamp;og xal xb xmv
[Arv-eriii]
-ocr page 132-Arv-erm
|
’AQovéQVCov xkI to tamp;v 'Svft^aicov, nbsp;nbsp;nbsp;amp;v rj TtoXvavamp;Qania cpaLvsrcxi Kcti, onsQ elnov, rj twv yvvaixamp;v UQeTrj TtQog to lUrsi-v xui ix-TQSCfidv Tovg naiSag . . . Liv. 5, 34, 5: Isnbsp;(Bellovesus), quod eius ex populis abunda-bat, Bituriges, Arvernos, Senones, Aeduos,nbsp;Ambarros, Carnutes, Aulercos excivit. 27,nbsp;39, 6: Non enim receperunt modo Arverninbsp;eum deincepsque aliae Gallicae atque Alpi-10 nae gentes, sed eum secuti sunt ad bellum.nbsp;Liv. cpit. 61: Q. Pabius Maximus consul,nbsp;Pauli nepos, adversus Allobrogas et Bitui-tum Arvernorum regem feliciter pugnavit.nbsp;(l)araus Oros. 5, 14, 1; Anno ab urbe con-dita DCXXVIII Pabius consul Bituito reginbsp;Arvernorum Galliae civitatis bellum maximonbsp;iiistruetu conparanti adeo cum parvo exer-citu occurrit. . . ) Liv. epit. 107; Praetereanbsp;res gestas a C. Caesare adversus Gallos, quinbsp;20 prope universi Vercingetorige Arverno duoenbsp;defecerunt, et laboriosas obsidiories urbiumnbsp;continet, inter quas Avarici Biturigum etnbsp;Gergoviae Arvernorum. Yul. 3Iax. 9,6,3:nbsp;Cn. autem Domitium summi generis et magninbsp;animi virum nimia gloriae cupiditas perfi-dum existere coegit: iratus namque Bituitonbsp;regi Arvernorum, quod [turn] suam et Al-lobrogum gentem se etiam turn in provincianbsp;morante ad Q. Pabii successoris sui dexte-30 ram confugere hortatus esset, per conloquiinbsp;simulationem arcessitum hospitioque ex-ceptum vinxit ac Eomam nave deportandumnbsp;curavit. Veil. 2, 10, 2: Eodem tractu tem-porum et Domitii ex Arvernis et Pabii exnbsp;Allobrogibus victoria fuit nobilis. Lucan.nbsp;1,427.—428: Arvernique ansi Latio se fin-gere fratres, sanguine ablliaco populi. Plin.nbsp;n. h. 4, 109: Aquitanicae sunt . . . Arverninbsp;liberi. 7, 166: Q. Pabius Maximus consulnbsp;40 apud flumen Isaram proelio commisso adversus Allobrogum Arvernorumque gentesnbsp;a. d. VI. id. Augustas, CXXX perduelliumnbsp;caesis, febri quartana liberatus est in acie.nbsp;34, 45: Verum omnem amplitudinem sta-tuarum eius generis vicit aetate nostra Ze-nodorus Mercurio facto in civitate Galliaenbsp;Arvernis per annos deoem, HS|ccci| mani-preti, postquam satis artem ibi adprobaverat,nbsp;Eomam acoitus a ÏJerone. 47: Statuam Ar-r,o vernorum cum faceret provinciae Dubionbsp;Avito praesidente. Tac. h. 4,17: Batavonbsp;equite protritos Aeduos Arvernosque. Plut.nbsp;Cues. 25: ^AcpsiaTrjxsi, jiev ovv nokXa (pvXa,nbsp;jr^ióö/ijpa S'e rjOav ^Aq^éqvoi ml Kaqvovrivot; [Arv-ernl] |
TO óè 6v(i7tciv aiQi^Eig xqdTog rou noXL (lov OveQyevroQt^, ov tov Traréqct LaXarca zv-qavvtóa óoxovvza nqdzTEiv ccTtixTEivav. Suet.nbsp;Caes. 9 (ad a. 63 a. Chr.): Per Ambranosnbsp;et Transpadanos (die Ambrani sind wol nichtnbsp;die ligurischen Ambrones, sondern verschribennbsp;fur Arverni. Mommsen BG 3®, 169*). —nbsp;Nero 2: Allobrogibus Ai’vernisque superatis.nbsp;Flor. 1, 37 (3, 2), 4: Allobroges deinde etnbsp;Arverni, cum adversus eos similes Haeduo- lonbsp;rum querellae opem et auxilium nostrumnbsp;flagitarent. 45 (3, 10), 20: Sed maximanbsp;omnium eademque novissima coniuratio fuitnbsp;Galliarum communis: pariter Arvernos atque Biturigas, Carnutas simul Sequanosquenbsp;contraxit. 24: Circa Gergoviam Arvernorumnbsp;tota belli moles fuit. Ptol. 2,7,12: Miqognbsp;zmv ’AqovEQvmv, iv oig nóXig AvyovOrovijie-rov. 8, 11: Toïg ’Aqovéqvoig, o’t naqoiKOvainbsp;zd Ké ijzsea OQZj. 12: Art’ avazoXav ds twv 20nbsp;Aqovéqvcov. Dio 40,33,1 (ad a. 52 p. Chr.):nbsp;Kdv zovtm ot PaXazai airamp;ig ieeófiaSav.nbsp;’Aqoveqrol ydq fjyovfiévov (Slt;p8gt;v Ovsqxiyye-zóqtyog cmÉGzrjGav ... 2: ’Eg ê'e zzjv Aqovsq-vlda avzsfi^aXaiv ETtavfjyaytv ol'xads zovg no-XsfiLovg. 35,1: Keel snsLÖij noXsjiovfisuoL zdgnbsp;ysq}VQag ol Xotnol ’Aqovsqrol ^nqoExexQazrjKS-Gttv.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4,22 fa. tf.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Arvernorum . tunc nobilissimae civitati atque eorum duci Bituito. 6, 17, 3: (C. lulius Caesar) inter 30nbsp;tot successus ter male pugnavit, apud Arvernos semel praesens et absens in Germanianbsp;bis. Hieron. chron. a. Abr. 1891: Arverninbsp;nobilissima Galliarum urbs capta et rexVi-tuitus. Ammian. 15,11,13: Prima provincianbsp;est Aquitanica, amplitudine civitatum ad-modum culta: omissis aliis multis Burdigalanbsp;et Arverni fClermont) excellunt et Santonesnbsp;et Pictavi. ND occ. 42,44 (Aquit.I): Prae-fectus laetorum gentilium Suevorum, Ar- 40nbsp;vernos (Celenius; arumbernos codd. aus arunos dcr vorlage) Aquitanicae primae. NC12,S: Civitas Arvernorum. Sidon. Apoll.nbsp;epist. 1, 9, 5: Aliquid de legationis Arver-nae petitionibus elaboramus. 11,3: Ut Ca-tullinus inlustris tunc ab Arvernis illo ve-niret. 4: Sidonius nunc in Arverno est. 2, 1, 1: Duo nunc pariter mala sustinent Arverni tui. 6, 2: Arvernis (dat.) secunda. 3,1, 2: Culmina pretiosa posuisti ecclesiam so Arverni municipioli. 2,1: Salutat populusnbsp;Arvernus, cuius parva tuguria magnus hospes implesti. 3, 1: Si quando, nunc ma- |
Arv-ei’ni
xiine Arvernis meis desideraris. 12,2: Per-gens virbem ad Arverpam. 4, 21, 2: Hae-duus pater tibi, mater Arverna est. 3: Igi-tur Arverni si portionem tui saltim vicissim iure sibi vindicant. 4: Ut tibi liceat Arver-nos vel propter litteras non amare. 5, 6,1:nbsp;Arvernorum timor potuit aliquantisper rations temporis temperari. 6, 4, 1: Qui innbsp;Arvernam regionem longum iter, bis quippenbsp;10 temporibus, emensi casso labore venerunt.nbsp;12, 8: Arverni tarnen oppidi ego nominenbsp;uberes perquam gratias ago. 7, 1,1: Huionbsp;semper irruptioni nos miseri Arverni ianuanbsp;sumus. 2: Populus Arvernus. 2, 3: Arverni huic patria. 5, 3: His accedit, quodnbsp;de urbibus Aquitanicae primae solum oppi-dum Arvernum Eomanorum reliquum par-tibus bella fecerunt. 7, 7, 2: Arvernorum,nbsp;pro dolor, servitus, qui, si prisca replicarentur,nbsp;20 audebant se quondam fratres Latio dicere etnbsp;sanguine ab Iliaco populos ('aus Lucan. 1,nbsp;427sq^.) computare... 6: Namque alia regionbsp;tradita servitium sperat, Ai-verna supplicium.nbsp;11,1: Atque utinam haec esset Arvernaenbsp;forma vel causa regionis, ut minus excusabilesnbsp;iudicaremur! 8, 1, 1: Hinc est quod etiamnbsp;scrinia Arverna petis eventilari, oui sufficerenbsp;suspicabamur, siquid superiors vulgatu pro-tulissemus. 9, 7, 1: Quidam ab Arvernisnbsp;no Belgicam petens. 9, 3: Territorium Arvernum cum praeterirent. Carm. 7,149: Hanc,nbsp;Arverne, colens nulli pede cedis in armis.nbsp;248: Per terras, Arverne, tuas. Anth. Lat.nbsp;684,4. bM.: Nobilitas patriae Treveri prae-clara, patrumque | Arvernum hospitium ci-vem se adscisse superbit. Gcnnad. 92: Si-donius Arvernorum episcopus. Condi. Agath.nbsp;a. 50lt;) (Mansi 8 c. 337 L): Eufrasio epi-scopo civitatis Arvernae (Auvergne). Condi.nbsp;10 Arvern. a. 535 (Mansi 8 c. 859 L): In Arverna urbe (Clermont). Iordan. Get. 45,nbsp;238: Eurichus vero rex Vesegotharum Are-vernam Galliae civitatem lt;(oeeupavit)gt; An-themio principe iam defuncto. 240: Are-vernam occupans civitatem . . . Eelicta patria maximeque urbem Ai-evernate (praeuer-natem codd.) bosti, ad tutiora se loca col-legit. Fortunai. carm. A,itit.: Galli episcopinbsp;civitatis Arvernae. 5, 5 tit.: Per Avitumnbsp;60 episcopum Arvernum. t’. 17: Plebs Arvernanbsp;etenim, bifido discissa tumultu. 8,3,161,sg..'nbsp;Privatum Gabalus, lulianum Arvernus ab-undans, | feiTeolum pariter pulchra Viennanbsp;gerit. 15, 3: Lumen ab Arvernis veniens
feliciter arvis. 10,10,14: Plebs quern Arverna colens arma salutis habet. Greg. Tur.
It. F. 1, 28 (30): Missi sunt. . . Arvernis Stremonius episcopus . . . 29(32): Veniensnbsp;vero AiTernus, delybrium illud, quod Gal-lica lingua Vasso Galatae vocant, incendit,nbsp;diruit atque subvertit. (44): Apud Arvernis.nbsp;46: Aiiud Arvernos (zivdmal). (47): Iniu-riosus quidam de senatoribus Arvernis. . .nbsp;Nobilissimi Arvernorum. 2, 8 (9): Apud lonbsp;Arvernus. 10 (ll): Gives Arvernus. . . .nbsp;Sancti luliani Arverni martyris. 12 (13):nbsp;Apud Arvernus. . . . Venerandum Arvernusnbsp;(in A.) . . . Eusticus nomine, qui erat exnbsp;ipsa urbis Arvernae diocise presbiter. (16):nbsp;Apud Arvernus. 15 (20): Arvernus adve-niens. . . Fuit autem Arvernus annis novemnbsp;. . . Ab Arvernos vereretur interfici. (21):nbsp;Apud Arvernus. . . . Apud urbem Arvernam.nbsp;(23. 36): Arvernus advenit. (36): Ecclesiae 20nbsp;suae, quam in Arverno habebat. 27 (37):nbsp;Arvernorum populus.^. . . Ad Arvernus dire-git. 3, 2: Apud Arvernus. ... In cathedranbsp;Arvernae ecclesiae. 9: Arvernus (locativ)nbsp;sonuit eum interfectum fuisse. Arcadiusnbsp;quoque, unus ex senatoribus Arvernus. . . .nbsp;Ille quoque nee moratus Arvernus vadit. . . .nbsp;Arvernam Lemanaem (la Limagne d’ Auvergne). 10: Ab Arverno rediit. 11: Atnbsp;ille infideles sibi exaestimans Arvernus. 12: sonbsp;Arverno veniens. . . . Ad urbem Arvernam.nbsp;j 13: Ab Arverno discedens. . . . Arvernumnbsp;regressus est. 16: In Arverno babitaret.nbsp;23: Arverno (m A.) relictam. . . . Mittensnbsp;Arvernum. 25: Ad ecclesias in Arverno si-tis. 4,5: Ad civitatem Arvernam. (7): Arverno eum direxerunt. . . . Episcopus Arver-j nis est datus. 6 (9): Diregensque Arvernusnbsp;Chramnum. 7 (lO): Arvernum properarent.
'8 (13): Apud Arvernum resedebat. (15): io Ipsum Arverno iuberet institui. 10 (16):nbsp;Apud Arvernus. . . . Civem Arvernum Asco-vindum nomine... Ab Arverno regressus . . .nbsp;Arvernus populus infra mums tenebatur in-clusus . . . Per Arvernum venientes ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;13
(20): Per Arvernum atque Lemovecinum tfanseuntes. 23(30): Arvernos commoverenbsp;jjraecipit... Fecitque Eodanus tunc Arvernis,nbsp;quod fecisse quondam Semoes legitur de Tro-ianis. . . . Magni ibi tunc viri ex Arvernis. sonbsp;24(31): Ante cladem Arvernam ... In eclesianbsp;vero Arverna. (32): Apud Eandanensim mo-nasterium civitatis Arvernae (en Auvergne).nbsp;(35): Apud Arvernum. ... In ecclesia Ar-
[Arv-ernI]
-ocr page 134-Cives Arverni.... Arvernis eum di- verna. . . . Civibus Arvernis (aU.). 26 (39): Arvernum regressus est. ... In urbe Arvema.nbsp;27 (40): Firminnm Arvernum. 29 (42):nbsp;Arverno pervenerunt. 32 (46): Arvernumnbsp;venit. . . . Arvernum redit. 5 (9): Apudnbsp;monasterium Melitensim termini Arverni.nbsp;6 (ll): Quid Arverno de ludaeis boe annonbsp;contigeret. 7 (13): Per Arvernum rediit.nbsp;16 (23): Ante cladem Arvernam. 25(33):nbsp;10 Arvernorum regionem. (49): Arverno fuganbsp;secederem. . . . Ab Arvernis populis. 6, 16nbsp;(24): Secum Arverno detulit. 18(26): Arvernum cum supradictis tbesauris reversus. . . . Adsumptis secum Arvernis atqueVella-vis ... Mummolum Arvernus adduxit. (38): Apud urbem Arvernam residens. 8, 18: Anbsp;comitatu Arverno submotus. ... In urbe Ar-verna. ... In regionem Arverna. 30: Cumnbsp;Arvernis . . . Arvernae regionis . . . Necetiusnbsp;20 Arvernorum dux. 43: Nioecius Arvernus.nbsp;45: Eulalio nunc Arverno comité. 10, 6:nbsp;De carcerariis Arvernis. . . . Apud Arvernus.nbsp;8: In confinio vero termini Arverni, Gaba-litani atque Euteni. . . . Cautinus episcopusnbsp;Arvernae urbis (Clermont). . . . Inter artanbsp;vallium Arvernorum. . . . Arvernum venit...nbsp;Accedendi in Arverno. 31: De senatoribusnbsp;civibusque Arvernis. Glor. mart. capit. 65:nbsp;In Arverno. 66: De sancto Genesio Arverno.nbsp;30 8: Arverni territurii. 43: Namacius Arvernorum episcopus. . . , Ab Arverna urbe. 44:nbsp;Arvernum perlati sunt. 47: In Arvernonbsp;territurio. 50: Ad Arvernam regionem. 51:nbsp;Apud Thigernum castrum urbis Arvernae. 5 2:nbsp;Pedamius, Eunomi quondam Arverni presbi-teri filius. 64: Apud urbem Arvernam. 65:nbsp;Arvernum abiit. . . Diaconem Arvernum in-venit. 66: In buius urbis Arvernae territurio,nbsp;quod adiacit Tigernensi castello. 83: Arver-,10 norum filios. . . . Cumque iter de Burgundianbsp;ad Arvernum (Auvergne) ageremus. Yirt.nbsp;luliani 1; lulianus, qui Viennensi ortus urbenbsp;Arvernus (dat.) datus est martyr... Arvernusnbsp;advenit . . . In Arverno territurionbsp;13: Quae ei in Arverno posito contigerunt.nbsp;. . . Cum ad direptionem Arvernorum rexnbsp;antediotus festinaret. 14: In Arverna rê-gione. 23: Apud urbem Arvernam. . . . Arvernae regioni . . . Arvernae rexit eclesiam.nbsp;50 34: Arvernus accederem. 46”: Ai-vernanbsp;regio. Virt. Mart. 2, 10. 20: Ex Arvernonbsp;(von Arvernum) veniens. 3, 60: Arvernonbsp;venientes. Vit. pair. 2: Beati patris Avitinbsp;Arverni pontifiois. 2,1: Sacerdos Arvernae [Arv-ernij |
eclesiae. . . . Ipsos Arverni terreturii terminus. . . . Arverna civitas. 2: Gallus episcopus Arvernam regebat eclesiam. 3: Fines est terreturii ingressus Arverni, 3,1. 4,1:nbsp;Arvernus advenit. 4, 3: Cladis Arveriltie. 4: In Arverno. 5, 2: Arvernum terminum. 6: Sanctus Gallus incola Arvernae urbis. 6,1: Ab Arverna urbe. . . . Civem Arvernum. 2: Ex civibus Arvernis. 3: Apud urbem Arvernam (Clermont). . Arverni clerici (plur.) . rexit. 6: Arverna civitas (stadt; sweimal). . . . Ad civitatem Arvernam. 7: Civibus Arvernis (dat.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;11, 1: Apud monasterium Meletinsim termini Arverni. 12,1: Arverni territurii. 2: Apud Arvernam urbem. 3:nbsp;Eegressus est Arvernum. . . . Ai'vernum re-gressus est. 14, 1: Martius Arvernae urbisnbsp;abba. 17, 5: Arvernum adiit, unde se essenbsp;confessus est. . 20,1: Beatissimus Leobardus 2ünbsp;Arverni territurii indigena fuit. Glor. conf. 1: In Arverno territurio. 5: Ad urbem Arvernam. . . . Senatores Arverni. 29: Arverna civitas. . . . Arvernae urbis. 30: Apud Arvernus. 31: Apud Arvernum. 32: In su-pradicta Ai’vei’na urbe. 34: Arvernae urMs.nbsp;40: Tempore autem Tbeudeebildae reginaenbsp;Nunninus quidam tribunus ex Arverno (dienbsp;Auvergne im gegensatze zu Frankreich) denbsp;Prancia post reddita reginae tributa rever- 30nbsp;tens, Audisiodorensim urbem adivit. De cursunbsp;stellarum.^i: Arvernae regionis. Martyrol.nbsp;Hieronymian. 12. kal. fehr.: Alevernis. 10.nbsp;et 5. kal. sept., 6. kal. oct., 4. id. dccembr.:nbsp;Arvernis. Fredegar. chron. 3, 62 tit.: Denbsp;Arvernis et Celso patricio. 4,87: Bobo duxnbsp;Arvernus. Formulae Arvern. 1“ p. 28,3Z.;nbsp;Commanens orbe Anrernis (die ganze altenbsp;civitas). 2'’ p. 29, 16: Arvernus aput virnbsp;laudabile illo defensore vel cura pubplica 4onbsp;ipsius civitatis. 3 p. 30, 9: Arvernis civi-tatis (cité d’Auvergne). Passio luliani 1 p.nbsp;879,18/ö'MScli: Arvernae urbis (Clermont). 3 p. 879,34: In territurium Arverne urbis. Vila I. Austremonii 1,1 ASS l.nov. I p.49nbsp;C: Arvernis Austremonius est destinatusnbsp;episcopus. . . . Arvernis civitatis moenia per-venit. 3 p. 49 A’; Arvernorum congaudensnbsp;facilitatem oredendi. 2, 8 p. 51 D: In Arvernam urbem. 11 p. 52 C: Arvernae urbis. 50nbsp;3, 12 p. 53 A: Arvernorum pontifex. 13nbsp;p. 53 B: In civitate Arverna (zweimal). 14nbsp;p.5‘SC: Bella, quae Arvernis regio perpessanbsp;est. 15 p. 53 F: Arvernis vade ad mona- |
AiT-erni
|
sterium Mauziacum. 17 X). 54 A: Vade Ar- vernis in Aquitaniam.....Arvernis yenit, Vifa AmahiUs 4 ASS 11. iun. II p. 467 C: Alverno (in Auvergne) constmcta. 8jJ.468nbsp;A: Arvernum repetens. Vita Bigomcri 4nbsp;ASS' 21. aug. IV p. 787 B: De Arverno.nbsp;Vita Ficloli 2 ASS 16. mai III p. 589 A:nbsp;Fuit enim ex Arvernis, urbis incola. Vitanbsp;Dalmatii hei Luhhe, Bihlioth. Nova AISS 2nbsp;i'j append. Hist. litt. (1735) 3,645: Arvernaenbsp;civitatis. Vita altera Aridü 2,14 ASS 25.nbsp;aug. V 184 E: Arvernis (= in Arveniiain)nbsp;iter ut ageret. Vita Praeiecti 1,1 ASS 25.nbsp;ian. II p. 630: Arvernorum ecclesia. 1, 2nbsp;p. 630: Multos Arvernorum vicinarumquenbsp;urbium populos, 3, 10 j;. 631: In supra-dicto territorio Arverno. 13 p. 632: In Ar-verna urbe. 14 _p, 632: Ad viros industriesnbsp;Arvernorum populos properat. Vita eiusdemnbsp;20 alia 1, 8 p. 634: Praeiectus Arvernis adnbsp;praesulem properat. 2,13 p. 634: In territorio Arvernorum. 3, 17 p. 635: Arvernorum proceres. . . . Est subsecutus Arvernis.nbsp;Vita LonocMU et Agnofledae 2 Anal. Boll.nbsp;.3 JJ. 161: Ad eivitatem, quae vocatur Al-vernia. . . . Infra moenia urbis Alvernii. Vitanbsp;Tillonis 2,14 ASS 7. ian. Ij).378: Ad finesnbsp;Arvernorum. 18j3.378: Omnibus Arvernorum urbium babitatoribus. Vita Boniti 3,nbsp;30 15 ASS 15. ian. I p. 1072: Arvernorumnbsp;gleba tenus. 4, 18 p. 1073: Arvernae senbsp;emerserat urbi. 5, 20 p. 1073: Arvernorum gleba relicta. 7, 37 p. 1075: Usquenbsp;quo Arvernorum fines ingrederemur. 7, 38nbsp;p. 1076: Arvernorum tellurem fuissemusnbsp;ingressi. Vita Menelei 6, 65 ASS 22. ml.nbsp;V p. 319 A.' Ex partibus Arvernis. — Jn-schriften: Fasti triwmpliales (a. 634) GILnbsp;I p. 460: Q. Pabius Q. Aemiliani f. Q. n.nbsp;40 am. DC[XXXIIIJ Maximus procos. de Al-lobro [gibus] et rege Arvernorum Betulto X . k.......Cn. Domitius Cn. f. Cn. n. Abenobarb. a[n. DCXXXIIIJ pi’ocos. de Gal- leis Arverneis XVI . k.....(Vionne) GIL XII 5686, 1211: Teddi manu Arve(r)ni. (Lyon) Boissieu p. 86 = Wilmanns 2221nbsp;— Alhner et Bissard 2 n. 118: C(aio) [Se]r-vilio M[ar]tiano Arverno. . . . sacerdotl adnbsp;templum Bomae et Augustorum. (Lyon)nbsp;50 Boissieu p. 81: Sacerd(os) Arvern(us). (Lyon,nbsp;imter Severus Alexander) Boissieu p. 241 =nbsp;Orell. 5530 = Wilmanns 1293 = Hühner,nbsp;Exemp)la n. 608 = Allmer et Biss.1 w. 24:nbsp;C. Atilius Marullus Arveru(us). (Lyon) |
Boissieu 467 = Allmer et Hiss. 2 n. 97: ......Arv(ernis) Bit(urigibus) C(ubis) Bit. C. Bit. C.............[Bit.] C. Bit. C. Bi[t. C.......] RAn.s.i (1861) p.2amp;2: Natti Arve(rni) m(anu). — Mercurius Ar-vermis des Puy-de-Hóme ivar natmmlgoü des gallischen volksstammes der Arverni (cf.nbsp;Osann,BJ 18,139—144). (Gripsivald) GIBnbsp;256 = Ilettner 19: Mercurio Arverno M.nbsp;lulius Audax pro se et suis 1. m. Glli 251 ~ lonbsp;Ilettner 20: Mercurio Arverno Sext(us) Sem-pronius Super 1. m. (Grimlinghausen h. Neuss)nbsp;GUI 267: Mercurio Arverno. (Wenau heinbsp;JüUch) 593: Mercurio Arverno vicini v. v.nbsp;(Horf Horn hei Buremonde, Holland) GIBnbsp;2029 =-- BAI 1875 f. 41 p. 551 sq.: Mer-curio Arverno [a]ed(em) (Zangemeister) Ir-midius ar(am) po(suit) e(x) v(oto). (Aufnbsp;deni gix)fel des Buy-de-Home): Mercurionbsp;Arverno (= topogr. G. Mercurio Dumiati) 20 cives......., negotiatores......dono dant. (Biom in der Auvergne, unter dem plateau des Homes) OrelU 193: Genio Arvernorum Sex. Orcius Suavis Aeduus =nbsp;arvernischer Alercurius heiPlin. n. It. 34,45.nbsp;cf. Greg. Tur. Ji. F. 1, 29 (32) = Mercuriusnbsp;Dumiatis. (VicJiy, meilenstein, swisehen u.nbsp;247 und 2-19 p. Ghr.) BSAF 1880 p. 145nbsp;= BE 2 (1882) p. 212: Imp. d. n. M. lul.nbsp;Pbilippo VG et M. lul. Pbilipjoo nobilissimo 3onbsp;C.. esari eivi[t]as Arvern(orum = Glermont)nbsp;l(eugae) XXI[IIIJ. (Arlaines hei Vic-sur-Aisne) BSAF 1883 p. 229: . . . us Seccinbsp;f(ilius) [AJrvernus eques ala Vontiorumnbsp;(staW Vocontiorum). — Alünzcn. BN 1856nbsp;jo. 325. 1858 i;. 115: APOYÊPNOI. Ale-row. mg. der Auvergne: BNF' 1836 pgt;. 411:nbsp;AE(verna). BJV1839 p.131: AEVEENV...nbsp;Gomhrousc n. 61 pl. 2,25: AE B GI (Glermont). BWA8Q9 p. 216: AEVEENO Cl-4onbsp;VITATI EIT. BN 3‘=s., t, 1 (1889) p. 49:nbsp;AEVEENO 01. (= Glermont). 51: AE-VEENO CIV. t, 8 (1890) p. 162: f AE-VENIO. p. 174 w. 118: AE(verni). jj. 175nbsp;n. 120: CIVITATI urn AE. p. 176 n 130:nbsp;VEE[V]EEMO-E///E//mOM. p.111 n.131:nbsp;[AE]V t EENO. 138: AEVEENO. 139:nbsp;AEVEE t NO Cl. 140: AEVE f ENOnbsp;GIVE. _p.l78 n.Ul: AEVEENVS CIVES.nbsp;142: t AEVIENNO CIVITI EITVE. — 50nbsp;Arvorii-icii-s töpferstempel. (Elsuft %mdnbsp;Nymtvegen) Sell. 500. — Goncü. Aurelian. 1nbsp;a. 511 (Mansi 8 c. 356 G): Eufrasius epi-scopus ecclesiae Arvernicae (Glermont). Gon- fArv-irnl] |
Arverno-rix
Bard. dipl. n. 442 f. 2 p. 244 (a. 697). — Atif Arvernis von arvernisclien colonisten be-ruhen: Auvers (Manche), Auvcrs-le-llamonnbsp;u. Auvers-sous-Montfaucon (Sarthe), Auversnbsp;bci Etampes und Auvers-sur-Oise (Seine-et-Oise); cm/'Alvernicum Vernègue (Bouches-du - Rhone).
Arverno-l'Tx Arverner-König', beiname des Mercurius. (Miltenberg am Main) CIRnbsp;1741: In b(onorem) d(omus) d(ivinae) Mer- lonbsp;curio Arvernorigi.
Arv-etiii-s 31. cogn. (Romeno) GIL V 5068:Lumennones Arvetius et Maximus etc.
Arvi-ates V. in Panmnien. Plin. n. h.
3, 148.
Arvii V. in Gallien. Ptol. 2,8,7: Meamp;’
I ol'j (^AvXiqyiovg) ot ’Aqovioi ((Aqov^loi) xal Ttóltg OvctyÓQLTov. Each d’Anville von dcrnbsp;Erve, nhfl. der Sarthe, bcnannt. s. Arubii.
Avvinolus 0. Vita Gallae 6 ASS 1. fcbr. 20 I p. 010 E: Campus ipse a tonitruo et ful-gore ita est redactus, ut nomen suum amit-teret, et nunc Arvinolus vocetur.
Av-vir-iigiiS M_ luvenal, 4, 126. 127 (a. 86): Begem aliquem capies, aut de te-mone Britanno | excidet Arviragus. Bazunbsp;schol.: Britannorum rex Arbiragus. Vgl.nbsp;Biracos Biragus, Pirakos, Meuragius (in dennbsp;bretonischen chroniken), soivie Arverius.
ArviriiiiO s. Arverno. nbsp;nbsp;nbsp;30
Ai'V-iu-S 31. (Spanien) GIL II4970,124: Arvi, C. Arvi, 0. Arvi. (Pompeji) IV 1815:nbsp;Cum Arvlo. (Ossuccio am Lago di Gomo)
V 5227: Arvius MgrI f(ilius). VII 1236: Arvi (genet,. Us Arveri).
Arvovea 0. Passio Ephysii 13 Anal. Boll. Ill p. 367: In locum, qui Arvoreanbsp;nuncupatur . . . Dicebant autem locum iliumnbsp;nominari Arvoream.
Arziliae villa, 0. Bipl, Peris p. 40, 28 lo (a. 664): In Arzilias.
-as nominativ der a,-declination in namen Capascas, Exascas, Gatpas?
-as latein. nomin. in etlmica, s. -ati-s.
-as genet. Segamon-as, Suission-as.
-as endung des accus. plur. in Abrenctas Abrinktas, Allobrogas, Atrebatas, Biturigasnbsp;Bituricas Betoregas, Carnutas, Ceutronas,nbsp;Curiosolitas, Diablentas, Lemovecas Limo-vicas, Lingonas, Namnetas, Nemetas, Picto- 50nbsp;nas, Eedonas, San(c)tonas, Senonas Senno-nas, Silvanectas, Suessonas Suessionas Sex-sionas Sexionas Sexonas Sessonas Sessionas,nbsp;Tricassas.
cü. Aurel. a. 535 (Mansi 8 c. 863 B): Gallus in Christi nomine episcopus ecclesiae Arvernicae. Bard. dipl. n. 177 t. Ip. 132,nbsp;c. a. 570: In pago Alvernico. ... In ijjsonbsp;pago Alvernico. Formul. Arvern. 6 p. 31,nbsp;22 Z.: In pago Arvernico, in vico illo. Vitanbsp;Almiri 1, 3 ASS 11. sept. Ill p. 803 E: Denbsp;pago Arvernico. Yita Sori 1, 2 ASS l.febr.nbsp;Ip. 109 E: Territorio ortus Arvernico. . . .nbsp;10 Arvernicum excedens solium. Ragimbertinbsp;vita Walarici 1, 2 ASS 1. apr. 1 p. 11 C:nbsp;In Alvernica regione ortus. Vita Praeiectinbsp;alia, prol. 1 ASS 25.ian. II p. 633: Aiver-nico territorio est exortus. 1,3 p. 633: Ar-vernica urbe. 2, 11 jj. 634: Urbis Arvernicae. 2, 12 p. 634: Urbs Arvernica. 3,16nbsp;p. 635: Ai-vernicam urbem. 3, 23 p. 636:nbsp;Erat in Arvernico locus. 3, 25 p. 636: Innbsp;territorio urbis Arvernicae. Vita Lenogisilinbsp;20 1, 4 ASS 13. ian. Ip. 1120: Ad civitatemnbsp;Ai-vernicam. Vita Boniti 1, 2 ASS 15. ian.nbsp;Ip. 1070: Inclyta Bonitus progenie Ai-ver-nieae urbis oriendus fuit. 2, 5 p. 1071:nbsp;Arvernicam ecclesiam. 3, 15nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1072: B. ^
Boniti Arvernicae urbis episcopi. 7, 32 pi- ' 1075: Cathedra Arvernicae urbis. Vita Me-nelei 3, 26 ASS 22. ml, V jp. 313.B.- Innbsp;partibus Arvernicae regionis. 4, 49 p. 316nbsp;B: Arvernica patria. Vita Pardulphi 2,16nbsp;30 ASS 6'. oct. Ill p. 437 A: Ex territorio Arvernico. — Ubcr den Arvernieus pagus s.nbsp;Longnon, Atlas p. 143. — Arverneusis.nbsp;Concil. II Turon. 21, a. 567 (Mansi 9,802nbsp;C): In canonibus Arvernensibus. Greg.Tur.nbsp;de glor. conf. 5: Apud Artbonam, Arvernen-sim vicum. Vita Aviti Miciac. 1, 5 ASSnbsp;17. iwn. Ill p. 352 E: In territorio Arver-nensi. Vita Carilefi 1,4 ASS 1. iul. I j). 91nbsp;B: In Arvernensi territorio. Yita Besideratinbsp;¦10 3 ASS 8. mai II p. 304 A: Arvernensium etnbsp;Biturigensium, nec non totius pene Aquita-niae fines. Vita Maximi 5, 27 ASS 2. ian.nbsp;Ip. 94: S. Augustinus pontifex urbis Arvernensium provinciae. Vita Menelei 4,4 6nbsp;ASS 22. iul. V p. BIGB: Eusebius Arver-nensis episcopus. 4,48 p. 316 B: Eusebiumnbsp;Arvernensium episcopum. 6, 65 p. 319 A.-Genesius comes Arvernensis.— Arvernischcnbsp;M.: Ascovindus?, Avitus, Bituitus, Brigio,nbsp;50 Caledos, Catalos, Cavanos, Celtillus, Cicedos,nbsp;Comondos, Critognatus, Cunuanos, Donna-mos, Epad(s)nactos, Epos, Motuedios, Pisti-los, Vercingetorix, Yercassivellaunus, Vdrga-sillaunos. — AlYGl’llis 0. in der Loiregegend.
[Arveruo-nz--as]
-ocr page 137-246
245 nbsp;nbsp;nbsp;-asa — Asi-aou-m
[-asa — Abi-acu-m]
-ocr page 138-Asimitius
Assi-cinus
|
Asimitius M. (Tarragona, c. a. 1G6) GIL II 4118; Flavius Asimitius. Asiiia fl. s. Axona. *Asilli-acu-lB mn Asinius, O. j. Asnago, Comasco. Asiticus M. fig. (Poitiers). Asitio F. (Santany) GIL II 3671: An-nia Asi(tio). 3674: Antestia Asitio. 3686: Pompeia Asitio Pompei Aspri f.nbsp;la -asiiis endung in: Ad-asius, And-asius,nbsp;Aud-asius, Bed-asius, Cacasi m. (fig.), Ca-pr-asius? Cavar-asius, Cocasi (fig.), Corb-asius, Culn-asius, Gerv-asius, Gild-asius,nbsp;Leop-asius?, Pvi(blii) Bilici Sarasi, Tuss-asius, Un-asius, GIL III 4593: . . . mera-sius L. f. Vitalis. *ilslo nacli Stokes ir. iil (offspring), urcelt. (p)aslo, ahcl. fasel. Asm-aiitia O. j. Amance, Mcnrthe-et-Mos. 20 Asmai’ias villulam. Vita Haduindi 1, 5nbsp;ASS 20. ian. II 1141: Asmarias. -asn- in Ep-asn-actu-s nach Stolccs für asan von lat. asinus, gr. o rog für *oavog,nbsp;got. asinus, ahd. esil, Ut. asilas, oder zu ir.nbsp;asna (rïb), esnae. Asna fl. j. Axona. ^'Asii-acu-s O. j. Puy-d’Arnac (Gorrèze) imd in Aynac (Lot). -asili in .... [Calpjurnio L. |f.]?ubasni, 30 mil. cob. I Tungror(um) GIL VII 691. Asiiia s. Axona. asoios. Inschrift von Bnona: K[vi]tes asoioi ken. Vgl. Asuvius. As-oniu-S M. As-oiiia F. (Galuso) GIL V 6902: M. Asonio St. f. Cepbaloni sex-vir Asoniae Pbilemationi sor. Pliniae T. f.nbsp;Martae Asoniae Caliopae sor. Asoniae Eu-chari soror Chllo Murranus 1. d. s. Asigt;-iMiiii-s M. (Xanten, a. 210 p. Glir.) 40 GIB 220: M. ülp(ius) Aspadius. aspalathus. Plin. n.h. 24,111: Vulgaris quoque haec spina, ex qua aenae fullo-niae inplentur radicis usus habet. Per Hi-spanias quidem multi et inter odores et ad unguenta utuntur illa aspalathum vocantes.nbsp;Vgl. spalax, Plin. 19, 99 (calax codd.). Aspalato O. in Dalmatien. ND occ. 11,18. Aspalia F. christl. (Pernau) GIL III 4219: Aspaliae flliae carissimae.nbsp;ho Aspa-luca, Aspalluga 0. iberisch? j.nbsp;A.CC0US, südlich von Oloron, ini tal von Aspe,nbsp;Basses-Pyrénées. IA 453, 1. Aspastricius M.dwistl.cogn. (Mailand) GIL V 6261: Aspastricio. [Asimitius — Assi-aiius] |
Aspavia O. in Baetica. B. Ilisp. 24, 2: Gastello Aspavia, quod est ab Ucubi milianbsp;passuum V. *Asperi-acu-m von Asperius, o. j. Sin-rago, Pav., cf. frz. Aprey. *Aspern-acu-S O. s. *Asprën-acu-s. Aspis O. der Contestani, j. Aspe. PM. 2, 6, 61: laöTtLg. IA 401, 2. Asp-öiia 0. auf deni ivege von Ancyra nach Tyana, am l. ufer des Halys. IA 143, lonbsp;4.206,2. TP; Aspona. Pffier. 575, 12:nbsp;Civitas Arpona. Amm. 25,10,10: Dispositanbsp;apud Aspuna Galatiae municipium. Socr.nbsp;h. e. 7, 36; Eig quot;Aanowa. Basïlii notitianbsp;142 G.: 'O Aanóvyg (gen.). Nova tacticanbsp;1279: 'O Aonóvrig. Hierocles 696 : quot;Aanova. *Asprën-acu-s nach d’Arbois de Jubain-ville voni gentile Asprenus zu cogn. Asprius, in Epernay (Alarne und Góte-d’Or und Savoie, commune d’Fntremont) für *Aspernacus. 20 Aspuua s. Aspona. -ass- in lur-assus, Lup-assius, Par-assius, Sal-assi, Tag-assus, F. Ur-assia. GIL IIInbsp;4604: . . . uassa Saccavi f. (Pozzuoli) Xnbsp;3661: ... assius Vene[ti f.] Venetus. Assata F. (Lorïlla) GIL II 1457: Igna-tia Assata. Assecoilia 0. in Ilispania Tarraconcnsis, j. Assorey. IA 430, 5; Asseconia. Bav. 4, 45 p. 321, 6: Assegonion. nbsp;nbsp;nbsp;30 asseda. CGZA 4p.476,44: Asseda sella quadriiugis. Asseda .. ., Assedo-niarus s. Addedo-maro-s. Vgl. Aamp;gSiaci, AHHedo, Atisios. Assegonion s. Asseconia. Asselia F. (Gasalpoglio) GIL V 4046: Asseliae M. f. Sabinae. Assenio(n) M. (BingerbrücJc) GIB 743: Soenus Assenionis f. mil. ex. cbo. I. Panno-niorum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Asseria Ó. j. Podgraje bei Bencovaz in Dalmatien. Plin. n. li. 3,139; Inmunes As-seriates. Ptol.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^AGasola. TP: Aserie. Bav. 4, 16 p. 211, 5; Seriem. GIL III 2850: Asseria. (Dohropoljc, c. a. 69—70nbsp;p. Ghr.) FF 2 p. 349 n. 553: Inter rem p.nbsp;Asseriatium et rem p. Alveritarum. Asseri-ates O. inltaliemPlin.n.h.^., 130. . . assi . . iodvae. (Herbitzheim an der Saar, unweit Saaralben) WK 9 (1890) w. 7 60nbsp;sp. 17 5 w. 9 6: I(n) b(onorem) d(omus) d(i-vinae) //assi//iodvae im. Assi-auus M. cogn. (Boarno) GIL V 4900; Marti M. Vetinus Assianus v. s. 1. m. |
Ass-icu-s — Ata
Ataaxtus
Atax
|
Ataaxt\lS (aa == a) für Ataxitus? M. (Saint-Avit-de-Soulège) JulUan 970: Ataaxt(i)nbsp;m(aiiu). Atace fl. s. Atax. Ataciaco vico. Memv. mz. MN 1839 p. 470. Ataciiii s. Atax. Ataco . . . (dativ). (Irsdi) CIM 836. -ataco-S adiediv-endmig hr et -adek, in 10 *car-ataeo-s. Atacotti s. Ate-cottï. ’At(xxó^ s. Atax. Ataecina G-. (Merida) GIL II 461: D(eaé) s(anetae) A(taecinae) T(uribrigensi)nbsp;P(roserpinae). 462: Dea Ataeoina Turibri-g(ensis) Proserpina. (Medellin) Q0ëgt;: Domi-nao | TJuribri[g(ensi)| Adaegina[e|. \cf. GILnbsp;II 71: D(eae) s(anctae) Turubrig(ensi) 101:nbsp;Dese sanctae.] 20 AtagillOS vicus. Merotv. mz. Atagis fl. s. Atesis. Atalocus M. I)e vitis patrnm Emeriten-sium 2, 19, 44 ASS 1. nov. I p. 336 F: Episcopum nomine Atalocum. Ataliis M. s. Attaltis. atari piet nach Stókes = w. adan flügel, vwdt mit lat. penna für *petsna? gr. itizo-gca, ^ot.*fi{)ra, /'. aus vorgerm. pétra, idg. ynbsp;pet, ai. pat (liegen, in O. Athan = Mtol. 2,nbsp;30 3, 8. 8, 3, 9: IlrsQcorov evQazÓTtsöov, Mav.nbsp;5, 31 p. 435, 24; Pinnatis. Ataiiagi'iim Jmuptstadt der Ilergetes, j. Sananja. Ziv. 21,61,6: Atanagmm urbem,nbsp;quae caput eius populi (Ilergetum) erat,nbsp;circumsedit. Atainim O. j. Saint-Yrieix (= sanctus Aredius), Ilaute-Yiennc. Vita altera s. Ari-düA, 11 ASS 25. aug. V p. ISi B: Quodnbsp;coenobium nuncupatum Atano. Vgl. Atta-40 num. Atava M. cogn. (S. Helenenherg) EE 4 p. 162 n. 564; Atara Noeibionis f. Bulluninbsp;uxori. Atarca vicus. (Birolo hei Ivrea, a. MO p. Chr.) GIL V 6812: [D]e vico Atarca. AtarvillS M. Hieronym. contra Mufinum 3,33 (Opp. 2 c. 561 G): Aterbius (yar. Atar-vius) contra te latrabat lerosolymis. Atari. Goldstater der Arverni. Mur.-Gh. f.0 3722. 3723: ATAV. Atav . . . (Borf Thor, Vaucluse, zwischen Avignon und Gavaillon) GILXÏl 5683,323nbsp;und p. 859: Atav . . . Atax fl. in Gallia Narbonensis, j. l’Aude, [Ataaxtus — Atax] |
der sich in das Miffellandische meer ergieftt. [Priscian. inst. 5,39: G-raeca vero sive nothanbsp;eadem servant et apud nos genera, quomodonbsp;et barbai’a, ut 'bic Phaeax’, 'Aiax’, 'calix’nbsp;(ktzo zov xvh^), 'Pollux’, 'Atax’, 'Volux’,nbsp;'baec Sphinx’, 'nox’.] Hecataeus ap. Steph.nbsp;Byz. s. V. Naqflmv:’'Eazi xal ICgvrj Na^fleo-VLZzg, mg ^Aaxalmvïng. y.al Tzozagog’’Azet'^nbsp;(Behdigeranus; ctzaKÓg, alay.óg cetf.). Strab. 4,1, 6 p. 181: 'Jï gEv ovv Ndoflmv vtzéqxsi- lo Tczi zmv Toü Azaxog ehISoIcoh xai zfjg llgvrjgnbsp;zijg Na^flmvlzidog. p. 182: ^Ezzl S'dze^a [dè]nbsp;zijg Ndgflmvog i% zov KEggévov zpéqov-zaï TZybg zriv {tdlazzar, £§ ovtzeq y.al b’Aza%nbsp;u zs quot;OojSi-g y.al 6 quot;AQavQig. 1, 14 p. 189:nbsp;jEjc Ö8 NaQfliovog ccvaizlslzai gsv 6 AiygQnbsp;inl giy.()ov zm’Azaxi. 17, 3, 25 J9. 840: quot;Óuqnbsp;tzsqI zov Baiziv nozagbv [xal zbv ’Ataxa],nbsp;xal zijg Kslzixijg zr\v Naoflm.iïziv. Tïbuïl. 1, 7, 3sg..‘ Hunc fore, Aquitanas posset qui 20 fundere gentes, j quem tremeret forti militenbsp;victus Atax. Mela 2,5,81: Atax ex Pyre-naeo monte degressus, qua sui fontis aquisnbsp;venit, exiguus vadusque est, et iam ingentisnbsp;alioqui alvei tenens nisi ubi Narbonem ad-tingit, nusquam navigabilis, sed cum hiber-nis intumuit imbribus usque eo solitus in-surgere ut se ipse non capiat. Lacus accipitnbsp;eum Rubraesus nomine spatiosus admodum,nbsp;sed qua mare admittit tenuis aditu. Luean. 30nbsp;1,403; Mitis Atax Latias gaudet non ferrenbsp;Carinas. Bazu comm. Usener: Mitis Ataxnbsp;fluvius (Galliae non adeo profundus, ideonbsp;'mitis’ quia per ilium classis Eomana lt;(non)gt;nbsp;navigaverat nisi contra se Caesare dimi-cante). Plin. n. h. 3, 32: Plumen Atax enbsp;Pyrenaeo Rubrensem permeans lacum. Ptol.nbsp;2,10,2;’!/4TO!yos ztozagov sxflolal. Porfyrionnbsp;in Hor at. serm. 1, 10, 46; Terentius Varronbsp;Narbonensis, qui Atacinus ab Atace fluvio 40nbsp;dictus est. Hieronym. chr on. a. Ahr. 1935: P. Terentius Varro vico Atace (attace A’) in provincia Narbonensi nascitur. Avien. or.nbsp;mar. 589: Hic salsum in aequor amnis At-tagus ruit. Sidon. Apoïlin. ep. 9,15,1 p. 169nbsp;V. 33 Ij.: Ataoem tonare cum suis oloribus.nbsp;carm. 5, 209: Clitis, Elaris, Atax, Vacalis.nbsp;Yïbius Sequ.: Atax Pyrenaeorum circa Nar-bonam decurrit in Tyrrhenum mare. For-tunat. carm. 6, 5, 213. 214: Excipit hinc 50nbsp;Narbo, qua litora plana remordens | mitisnbsp;Atax Rbodanas (rhodanus codd.) molliternbsp;intrat aquas. Yita Mart 2, 78; Rhenusnbsp;Atax Rhodanus Tibris Padus Bister Orontes. |
ate- — Atecto-rix
|
Fredegar. cJiron. contin. 20, a. 737: Super Adice fluvio. cf. Atagis. — Davon Atacininbsp;V. (clienten) die beivoner der ufer dcs Atax.nbsp;Mela 2, 5, 75: Sed antestat omnis Atacino-rum Deeimanorumque colonia (seit a. 110),nbsp;unde olim his terris auxilium fuit, nunc etnbsp;nomen et decus est Martins Narbo. Quintil.nbsp;inst. or. 10,1, 87; Atacinus Varro. — Ata-cina F. cogn. (Castdlon de Ampurias) CILnbsp;10 II 4627: Corneliae Atacinae. ate- urcelt. ati (auslautendes i ward zu e), intensiv-partikel, praefix, praep., spelter atnbsp;(trans, ultra, supra), air. aith (=ati), ath,nbsp;aid-, id- hetont (re-), ad- (tonlos) aus *ata-,nbsp;ed- (ciucli var. aud-, aut = gall, atu-), gael.nbsp;at-, ad-, cy. at-, w. ad-, at-, hret. at-, et-(lat, re-), ad-, az-, lat. et, etiam und at-(aTUs),nbsp;gr. eri, ai. ati, athi. In: Ate-boduus Ate-bodua, -cingus, -cotti, -dios, -duna, -genta,nbsp;20 -knatos = Afo-gnatu-s, -gnata, Ate-gnia,nbsp;-gnutis, -iouous, -merus, At-epilos, At-epos,nbsp;At-epo-mari, At-esui, At-eula, Ate-vortus,nbsp;Ate-vritus, -vrita, Atualus. -ate nominal-suffix in 0. Ades-ate, vil-leicht Arel-ate, Atan-ate, Biaen-ate pago, Braun-ate, Briv-ate vicus (ort ivo einenbsp;hrilckc ist), Burgogi-ate (var. Bergoi-ate),nbsp;Camb-ate, Cassici-ate, Cer-ate, Corn-ate,nbsp;C'orter-ate, Crud-ate, Curoin-ate, Gesocrib-30 ate, Legern-ate, Lun-ate (Lunas), Men-ate,nbsp;Mim-ate, Eati-ate, Stiri-ate (locus Norieus),nbsp;Telem-ate? Ugg-ate, Urcb-ate, Viruc-ate. Atë-Böd-uo-s M. Ate-bodua F. cogn. (Lurenfeld in Karnten) CIL III 4732: Ate-gnate Amuronis f. optime eoniu(gi) Atebo-duus Vercombogi f. v. f. et sibi et suis.nbsp;(Kosclmits) 5247: Ca[m]panus Atebodui f(i-lius) vius fecit sibi et Quartae ooniugi etnbsp;suis. (Seckau) 5386 = i?jE 2 p. 443 n. 977:nbsp;40 Tertius viv. fee. sibi et Ateboduae Qartinbsp;f(iliae) con(iugi). cf. Boduo-gnatus, Maro-boduus, Athubodua? Atec . . . (Bordeaux) s. Ebucius. -atec- in ir. Eoebaid gen. Eebdach, nach Stokes *Eku-(= [pjeku pa9u)atex g. Eku-atec-os, ir. Lugaid g. Lugdacb = *Lugu-atex g. Lugu-atec-os. D'Arbois de Jubain-ville vgl. Epatiocus, Luguadicus. Ate-ciugn-s = valde fortis, cf. ir. cing, 50 M. cogn. (Mailand, a. 29 p. CJir.) CIL Vnbsp;5832: P. Atecingi f Atecius M.cogn. (Brescia) CIL V 4601: T. Fannio AtecI filio Donicio. (Ivrea) 6788: |
C. Ateci Valeri. VII 1336, 97: Atecii (lis Atecti) m(anu). Ate-lvliato-S = Ategnatos, Ategnatus, M. Inschrift von Todi: Ateknati (gen.). Ate-COttI nach Stokes von ate und cottos ^die ser alten (bewoner)'? abteïlung der altennbsp;Picti, seerciubervolk. Hieronym. adv. lovin.nbsp;2,7 (Opp. 2 c. 335 A); Cum ipse adulescen-tulus viderim Attieotos, gentem Britannicam,nbsp;humanis vesci carnibus: et cum per silvas lonbsp;porcorum greges et armentorum pecudum-que reperiant, pastorum nates et feminarum,nbsp;et papillas solere abscindere et bas solasnbsp;ciborum delioias arbitrari. epist. 69 ad Ocean.nbsp;(Opp. 1 c. i;13 B): Scottorum et Attieotoruninbsp;ritu ac de re publica Platonis promiscuasnbsp;uxores, communes liberos habeant. Amm.nbsp;26,4,5 (a.365): Pecti Saxonesque et Scottinbsp;et Atacotti (atacitti codd.) Brittannos ae-rumnis vexavere continuis. 27,8,5 (a. ÓVAS).-20nbsp;Picti in duas gentes divisi, Dicalydonas etnbsp;Verturiones, itidemque Attacotti bellicosanbsp;hominum natio et Scotti per diversa vagan-tes multa populabantur. ND or. 9, 8. 29:nbsp;Atecotti. occ. 5,48: Atecotti seniores. 197:nbsp;Honoriani Atecotti seniores. 5,51.70: Atecotti iuniores. 200: Honoriani Atecotti iii-niores. 218: Atecotti iuniores Gallicani. 7,nbsp;24: Atecotti Honoriani iuniores. 74: Atecotti Honoriani seniores. 78: Atecotti iu- 30nbsp;niores Gallicani. Atect-iu-s M. (Aachen) Zcitschrift ¦ des Aachener Geschichtsvereins 7 (1885) s. 159nbsp;—172 n. 9. 10. 12. 13: Tras Eenum f(ecit)nbsp;Atectius lullinus m(iles) leg(ionis) X G(e-minae). a-tec-to-, a-texto- zusammengesetzt nach Stokes aus praepos. a (pder ad-, ati-) undnbsp;tecto-, participial-bildung (participium pass.nbsp;mit activer bedeutwng) von )/ teg decken, be- 40nbsp;schützen? in Atecto-rix, Epad-atej;to-rïx, cf.nbsp;Con-te^to-s, Tecto-sages, -i. Atecto-iTX M., fürst der Pictones. Bronze-mz. der Pictavi (von Poitou) od. der Pctrucorii. Lelewel, Typegaulois pl. IX fig. 24. BN1838nbsp;p.78. 1851 p. 391. 1866 p. 406. Hucher,nbsp;L’art gaulois d’après les médailles. LeMansnbsp;18 7 3, j:). 141. Ch. Robert, Monnaies gauloisesnbsp;p. 43. RA 35 (1878) p. 188. RC 1881nbsp;p. 116. 1887 p. 137. EAT 3“s., #. 2 ^9.496. 50nbsp;RA 3° s., 1.15 (1890) p. 376. Mur.-Chab.nbsp;4344 — 4352: ATECTOEIX, ATECTOEI.nbsp;Von einem angesehenen Gallier der caesari-schm Oder augustischen zeit, der sie ausgeho- [ute- — Atecto-rix] |
Ate;(tTis — Atep-atu-s
|
hen, fürt iren namen die ala Atectorigiaiia. (Kustendsehe, a. 222—235 p. Chr.) GILnbsp;III 6154, cf. 19.1358. jBAl7 (1868)p.272.nbsp;Hermes 22, 547’^): Fl. Severianus dec(urio)nbsp;alae I. Atectorum (nacJi der oorschrift Ate-ctor. falsch aufgélöst) Severianae candidatus 'nbsp;eins. (Bom) BSAF 1889 p. 246 == WIf8nbsp;(1889), 267 n. 152; D(is) M(ambus) ülpianbsp;Danaé ex Mauretania Caesariensi, v(ixit)nbsp;10 a(nnis) XXIIX C. Valerius Maximus, decurionbsp;alae Atectorigiarse (verhaucn für Atectori-gia[na]e) exercitus Moesiae inferioris con-iugi [p|ientissimae fecit. (Saintes, Charente-Inférieure, gehort in die augustische periode)nbsp;Hspérandieu n. 69: C(aio) lulio Age[dilli]nbsp;f(ilio) [Scapti|a tribu. Macro, Sant(oni),nbsp;duplicario alae Atectorigianae. cf. Epad-ate;(to-rIx. Ate^tus (cf. Epad-ate;(to-rigi, Conte;(tos, 20 Atecius). l/teg dccken, air. teg haus, gr.ti-yog téyg, tectum. A-tectu-S M. cogn. (Colchester) GIL VII 1336,97: Atec[t]im(anu). (Capua)XA019:nbsp;L. Arrio Atecto Surrentio. (Campanien)nbsp;8042,77; C. Mur. lusti Atec. (Melun) Murat, p.1282.,5 — Bevue des sociétés savantesnbsp;1865 lgt;.153; Dis Manibus Tuoticio etVereenbsp;et Senognato et Colonae patrib(us) et fra-tribus A.textus d. s. p. Ygl. Atecius.nbsp;so Ate-dios auf mimzen Belgiens, auch lat, Ate-dliua M. (Klagenfurt) GIL III 4906: Gupitus Atedunae l(ibertus) et Litulla Toutinbsp;f(ilia) Genetivo filio ann. X et sibi v. f.nbsp;(Aus Noricum) EE 4^ p. 171 n. 605: Mari-cae Bledonis f. uxori et Atedunae f. *Ate-geilis M. ir. Athgein, Atbgin. Ate-genta. (Mauterndorf) GIL III4735; Votticius Gupitus et Votticia Ategenta.nbsp;(Lietzen) 5643: Sul. Eessatus et Atigentanbsp;40 con. vi. f. s. Ategnata. Ategia O. s. Adteias. Ate-gna-to-S o-stamm, compon., nach Ernault mhret. baznat von *at-gna (connu;nbsp;évident, manifeste), tree, baenat, gr. I'rt yva-xóg. M. Ate-gnS-ta F. Inscr. hilinguisnbsp;von Todi: Ateknati (gen. sing.). (Lurenfeld)nbsp;GIL III 4732; Ategnate Amuronis f(ilie).nbsp;(Wöllan in Kcirnten) 4764; Galendinus Ate-gnati filius. (Aus Noricum) 5698; Ategna-50 tae Malsonis f. Ate-gnia nach d’Arhois de Juhainville ^cclle qui a une bonne forme’, von substant.nbsp;gné = *gnio-n art, gestalt, ausséhen. F.nbsp;(Soulosse, im museum zu Épinal) Murat. [ nbsp;nbsp;nbsp;— Atop-atu-al |
1082, 2 = EA OT. s. 34 (1877) p. 129®): M[e]ddugnatus Ategnie f(ilius). Ategnio-niaru-S von *ate-gmo-n, ir. aitb-gne, écne iviftenschaft, litteratur, dicht-Tcunst, M. (Weisenau bei Mainz) Archaeolog.nbsp;Zeitung 1879 n. f. 3, 2 s. 53: Vinda Ate-gniomari f(ilia). Ate-giiutis gen. M. (Bourges) Academie des inscr. et belles-lettres. Paris, 8 mai 1885,nbsp;comptes-rendus p. 91 = BE öp.119: Num. lonbsp;Aug. et Marti Mogetio Gracebus Ategnutisnbsp;fil(ius) V. s. 1. m. Ategua iberisch? O. in Hispania Baetica. B.Hisp. 6,1.3. 7,1.3. 8,6: Ateguam. 22, 1; In oppido Ategua. 3: Ateguam. 7: Op-pidum Ateguq,. Strab. 3, 2, 2 i?. 141; ’Axi-yova. Plin. n. h. 3, 10: Ategua. Frontin. strateg. 3, 14, 1; Bello civili, cum Ateguanbsp;urbs in Hispania Pompeianarum partiumnbsp;obsideretur. — Ategueiises. Val. Max. 9, 20nbsp;2, 4: Manibus Ateguensium. Ateia O. s. *Atteia. Ate-ioiicu-s nach d’Arbois de Jubainville für Ate-iougus ’qui a un bon joug’ cf. Ver-iougus. M. (Nimes) GIL XII 4006: Garkalnbsp;Ateiouci (gen.) f. Ateix fig. (Lyon, Trion). Atelxanti fig. (Windisch; Taufendcll) Sch. biS. (Poitiers) Bichard 44: Ateixanti. Ateli-acu-S vom gentile Atel(l)ius, O. j. 30 Tilly. Dipl.Pertzp. 21,19 n. 20, c. a. 656:nbsp;Ateliaco vel locello qui dicitur Gurtilis fibinbsp;Berimariacas. p. 109, 14, c. a. 751: Arti-liaco. Ate-mervis (= valde hilaris, vel velox, ir. mer, mear) M. (Cilli) GIL III 5257:nbsp;Mariccae Atemeri f(iliae). Vgl, Atimeria. Aten. F. cogn. (Bordeaux) Jullian w. 160. Ateni-acu-s O. j. Atenai. Atense coenobium, j. S. Yrieix-la-Perche. 40 Vita Sori 4, 19nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1. febr. I 203 E.- In Atensi coenobio. ?Atenus M. (Veczel in Baden) AEM 1885 s. 244. At-epa aus at = ate und stamm epo-equus = ai. atya9va = ati-a9va gutes pferd, cf. Atepo, Atepilos, Atepilla, Atepomarus,nbsp;Ateporix, M. (La Fosse Jean Fat bei Beims)nbsp;BE 5 (1885)^9.139; D(is) M(anibus) At-tilli et Atepae. (Metz) Bóbert et Cagnat, 50nbsp;Épigr. p. 45—46: D(is) M(anibus) lul(ius)nbsp;Sacer Nammiae Ate. pae t(umulum) p(osuit). Atep-atu-S M. cogn. (Cruviers, dép. Gard, arrend. Alais, c. Vezenobres) CIIj XII 2905: |
257
Atepi-acu-s — Aterta
Ateras — Atest-as
|
Aterus M.cogn. (Sf.Vdt) CIL III 5042: Atero Festi et Cattuni Montani lie. f. Atervos M. (Nantes)BE 6,264: [At]ei-vo [sepjulta XXII; ef. Matronae Alatervae. -tóTï^g graecisiert in yaio-atrig, Bal-atrigj s. -atios für -ata. -iltës F. s. -ati-s. -iltes in Teutates Tioutates Toutates. Atesinos s. Atesis. 10 Atosios 31. Bronze-mg. Lambert, par-tie, pl. VIII n. 11. 12. (Pommiers, dép. de l’Aisnc) BN 3® s., t, 4 p. 198 n. 43: ATE-SIOS B EEMOS. Atesis ft, in Baetia, j. die Etsch, Adige. Strab. 4,6,9 p. 207: ^TnêQxeitcti ós twvnbsp;Kuqvcov tÓ Ansvvivov OQog, liftvijv s'xov £|-isïGav eig rbv ’Arriatvov norafióv, og naqa-laftmv quot;Arayiv (Eisacli, sonst Isargus) akXovnbsp;noxagov sig rbv Aóqlav SKftaXlst. Verg.Aen. 20 9,677: Atesim seu propter amoenum. (Ba-zu Servius: Liquetia flumina iuxta Padum et Atesin (athesin 31 aethesin AS aetatesnbsp;in B atesin L/JI), Venetiae flumina, estnbsp;etiam fluvius Liquetius. . . . Athesis (atesisnbsp;F) Venetiae fluvius est, Veronam civitatemnbsp;ambiens et in Padum cadens.) Val. Max.nbsp;5, 8, 4: Apud Athesim flumen. Plin. n. Ji.nbsp;3,121: Accedentibus Atesi ex Tridentinisnbsp;Alpibus et Togisono ex Patavinorum agris. 30 (Si?. 8,595: Vérona, Athësi circumflua. Plut. Afar. 2.3: Tbv Artcava norafióv . . . Iléqavnbsp;xov ’Auamvog. Flor. 1, 38 (3, 3,12): Atbe-sim (Saumaise; adgsim B, adbostesin N)nbsp;flumen. Incerti panegyr. Constantino Aug.nbsp;d. 8: Athesis ille saxis asper et gurgitibusnbsp;verticosus et impetu ferox. TP: FI Afesia.nbsp;lAv.epiit.QS: Q. Catulo proconsule, qui fauces Alpium obsederat et ad flumen Athesimnbsp;castellum editum insederat reliqueratque. 40 Claudian. de nupt, Hon. 2,11—15: Athesis strejiat choreis j calamisque flexuosus [ levenbsp;Mincius susurret j et Padus electriferis | admo-duletur alnis. d^ VI cons. Honor. 196; Veloxnbsp;Athesis. 209; Athesis. epithalamium dictumnbsp;Palladio et Celerinae 106: Athesin (achesinnbsp;V athesï A atesim G athesim L Vossianusnbsp;294). Sidon. Apollin. epist. 1,5,4: Velocemnbsp;Athesim. Ennod. panegyr. dictus Theodericonbsp;8, 46^.208,33 V.: Atesis undas videat tua 50 vice (nec5 Ilarteï) opulentas extitisse cada-veribus. Menandri fr. 8 p. 7 Bind. (a. 561): 'Avukqov xov Ttoxagov Axxiaov. Fortunat.nbsp;praef. § 4 ji. 2, 2 Leo: Atesim. vit. Mart,nbsp;4,678: Ingrediens Atesim (atisim, -in codd), [Aterus — Atest-as] |
Padus excipit inde phaselo. Vïb. Sequ.: Atesis Veronensium in Padum decurrit.nbsp;Gesta Theoderici regis 6 3IG SS 3Ier. IInbsp;204, 13: Se precipites in Athesim fluviumnbsp;mergunt. Ijaudes Veronensis civitatis 7, 2:nbsp;Pontes lapideos firmatos super flumen Atesis. (Verona) GIL V 3348; Trans Ath(e-sim) (die schreibung ist nicht siclier vcrbürgt).nbsp;cf. Ateste. Atesmeius M. cogn. (Bussoleno) CIL lo V nbsp;nbsp;nbsp;7223: Sciricus Atesmei f. et Ata Ates-mei f. Ate-snier-iu-S G., beiname des 3Icrcu-rius. (Meaux, collection Bassy) BSAF 1880 p. 117.142. A. de Longpérier, Oeuvres t. 3nbsp;p. 272; D(eo) Atesmerio Heusta v(otum)nbsp;s(olvit) l(ibens) m(erito). cf. Atismerius,nbsp;Mercurio Adsmerio, Smert/((yos, Smertullus,nbsp;2g,sQxoii.dqcc, SgsQxóqi^, CMEP, Rosmerta. ^ Ate-SinertllS M.? Bie inschrift (Vineuil 20 bei Blois, Loire-et-Cher) Buil. arch. 1888nbsp;pgt;. 331; R Iga Atesmerti 1. viva s. f. istnbsp;verdachtig. Atesos M. Bronze-mz. der Bemi. 3Ié-langes de numismatique 1 (1875) p. 161 — 168. BBN 44 (1888) p. 428. Mur.-Chab.nbsp;8084: ATESOS. Vgl Atisios. Ate-spatus nach d'Arbois de Jubainville pari. pass. vom verbum denominafiv. *ate-spu, cf. ir. aithesc (responsum) — *ate- 30nbsp;sco-n, w. atep (responsum) — *ate-sepo-n. 31. (Augustisch, bronze bei 3Ioulins, dép. de l’Allicr, j. im, Louvre) Fröhner, Les muséesnbsp;de France, Paris 1873, fol., p. 1 tab. I. IInbsp;= Hübncr, Exempla n, 897. 898: Caesarinbsp;Augusto (imd Liviae Augustae) Atespatusnbsp;Crixi fil(ius) v. s. 1. m. Atessat-ia F. (Lyon, c. 50 p. Chr.) Allmer et B. n. 262 t. 3 p. 176: Atessatiae Fidulae. Atess-atis M. (Nimes, sacc. 1) CIL XII40 3429 umd j). 838: 6. Asuio Atepillae G. As.......Messio Atessatis fll(iae) pa . . . . . . Asuia Asui fil. (Nimes) GIL XII 3802; [Vijrotoutae Atessat[is?]. (Mainz, a. 182nbsp;p. Chr.) GIB1023: Ates[s]as. (Gastel) 1312: T. Veter. Atessas. (Brumath) BA n. s. 15 (1867) p. 159: Paterio Atessatis. Atest-as Jf. Atestatia F. (Greifenburg) CIL III 4724: Atestati Bricconis f. (Tre-mosine) V 4876: T. [At]es[t(as)] Priscus 60 VI nbsp;nbsp;nbsp;vir Aug. Brix. sibi et Verae Primulaenbsp;coniugi carissim. et C. Atest(as) Servand(us)nbsp;et C. Atest(as) Securus parentibus b. m.nbsp;(Limone) 4887: Atestatiae Sex. [f. Sejeun- |
At-este — Athisia
262
dae uxori [et Atjestatiae Primulae filiae C. Ates[t]ati Quartioni VI [vijro Brix. et C.nbsp;Atesta[t]i Quinto filis. (Como) 5292: L.nbsp;Luteus Atestatis f(ilius).
At-este o. ist, nicht ccltisch, ohgleich es warscheinlich mit Atesis zusammcnliüiurt.
At-6SUl von partikel ate und ësu-, V. in G-allm Lugduncnsis, viUcicht paps de Séez.nbsp;Plin. 4, 107. Ygl. Esu-nertus, Essui.
10 A-tett-in-s nomen gentUic. M. Atettia. F. (Nimes, dép. du Gard) GIL XII 3711:nbsp;P. Atettius Saturninus. 3866: L. At[etj-tius Cornelianus. (Böi Montpellier) 4192:nbsp;Atettiae Cn. lib. Gratae. Vgl. Ateetius?
Ate-ula (d’Arhois de Juhainvillc vgl. ula-tos), naclt. Zeuft zu britt. lolus. cf. ir. ealadlia (n-stanim) science, *iulo-maros (eolo-maros),nbsp;iriscli iul-mhar. M. Bic inschrift (Naix,nbsp;Meuse, im museum zu Bordeaux) Orcllinbsp;20 3274: Ateula SollI f. (dativ oder ablativ)nbsp;ist unecht; cf. BSAF 1882 p. 285 — 288.nbsp;(Bordeaux) Jullian n. 274 ^.361—363:nbsp;Maxsumo Ateulae f(ilio) Maiori Maxsum(i)nbsp;f(ilio) Icae Congonnetiaci f(iliae) Fabatusnbsp;Maxsumi f(ilius) et Comnitsiae matri Se-cundo Maxsumi f(ilio) Celtae sorori Me-tellus l(ibertus) dé suo feci(t) mac(eriam).nbsp;Auf gallischen silher-münzen im ganzen ostennbsp;von Frankreich (nicht der Caletes und nichtnbsp;30 der Veliocassi). J. J. Chifflctii Vesontio,nbsp;Lugd. 1618^1. 211. Eckhel 1 p. 77. Lele-wei p. 269; Atlas pl. 3 no. 43, 5 n. 10. Bu-chaiais n. 364 p. 119. BN 1840 pd,- 12 n.nbsp;6. 7. 8. Lambert, 1''“ partie, pl. IX n. 24.nbsp;25. Ilucher, Art gaulois l’^® partie, pl. 44nbsp;w.1; 2’^parfie,p.l30. BN 3“s., lt;. 2 (1884)nbsp;p. 182. (Pommiers, depart, de l’Aisnc) BNnbsp;3°5.,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;195.198. BJ 21 (1854) s. 70.
Biet. arch, de la Gaulc n. 195. Mur.-Chah. 40 7185 — 7188. 7191 — 7193. 7196. 7197.nbsp;7199—7202 (7187. 7193 aus Chantenay)-.nbsp;ATEVLA B VLATOS (= vlatos fürst).nbsp;BBN 44 (1888) p. 428. (Sanxay, Vienne)nbsp;BN 3'^ s., t. 2 p. 496: ATEVLA. Mur.-Ch,nbsp;7189: AT...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7194: ATEVLA. 7195:
TEVN B . . ATOS. 7198: ATEVLA. s. Atula. Ygl. Atebla F. (Oedenburg) AEMnbsp;12, 83?
Ate-ura M. auf gall, denar, cf. BC 2, 50 508.
Ate-liritu-S M. cogn. (Turin) GIL V 6957: Mercurio T. Mallius AteuiTtI f. Ma-giacus V. s. 1. m. (Poitiers) Esperandieu 168:nbsp;Ateuritus Heuticae salutem hoe illei in
cunno. (Bordeaux) Jullian tl w. 174: Me-(moriae) Saturniniae Ateuritae. n. 199: D(is) M(anibus) et niemori(ae) Ateuriti. cf.nbsp;Urit-acos, OvQitr-axo-g, Uritu Escingos.nbsp;SLMQov, ïeuru, lat. ur-na, ur-ceus.
Ate-valu-S M. (St. Peter am Beissberg) GIL III 5092'': Ateva . . (Ilasenhach beinbsp;TaxenbacJi, Unterpinzgau) 5523: Atitto Ate-vali f(ilius). cf. Atualus?
Cupitae Atevorti f(iliae). a-te^to- s. ateeto-.
Atgite. (Arles) GIL XII 786: Atgite Samice . . .
Atlia M. Yita EuscUae 2, 13 ASS 16. mart. II f. IhlF: Atha quodam sancto.
Atlialocus M. Greg. Tur. h. F. 9, 15: Arianae sectae episcopus Athalocus.
Athamallus M. cogn. (Valence) GIL XII 1767: Q. Saed(ius) Athamallus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Athaii-acu-S von gr. M. ’Aamp;dvag, O. j. Ainay am zusammenflufte der Saonc und dernbsp;' Bhóne bei Lyon. Greg. Tur. in glor. mart,nbsp;c. 48: Locus autem ille, in quo passi sunt,nbsp;Athanaco vocatur, ideoque et ipsi martyresnbsp;a quibusdam vocantur Athanacenses.nbsp;’AHavarioq s. Adan-at-iu-s.
Altaricus M. (Les Provenchères, j. im museum zu Graon n. 42): A0AEICVS.
Atliatianica villa s. Adaoianicus. nbsp;nbsp;nbsp;.-.o
AHedi-Sco-S {cf. Addedomaros, AHHedo, Assedomaros, Atisios, Atesos?) M. Bronze-mz. der Bemi. Biet. areh. de la Gaule n. 120.nbsp;BN 1858 p. 443: A0IIDIAC B A. HIR.nbsp;IMP. Bronze-mz. (Pommiers, dép. de l’Aisnc)
1 Bidl. de la Société de Numismatique 1867 pl, XI n. 27. BN 1868 jp.llO: A0IIDIAC.
3° 5., t, 4 (1886) p. 199 n. 44. — Alur.-Ghab. 8086—8091 (8089. 8090 aus Ven-deuil-Gaply). BBN 44 (1888) p. 436:40 A011DIAC B A.HIR.IMP.
AUtledo-maros s. Addedo-maros. Athegia O. j. Athis, gemeinde Athis-Ifons,nbsp;Seine-et-Oise.
Aamp;EN Oder A0EY (rücMaufig). Münze Mur.-Ghab. 2229.
Athen-acu-s O. ). Thenac, Bordogne. Athesis s. Atesis.
Athetasis O. Bipl. Pertz n. 62 j). 55,28: Locellum, cui nomen Athetasis.
Athictus, AtictllS M. ist griechisch. ' Athisia F. (Verona) GIL V 3593: V. fnbsp;C. Didius Prhonimus Athisiae Primulae coii-iugi karissiinae. cf. Atisios.
0 * nbsp;nbsp;nbsp;[At-este — Athisia]
-ocr page 146-Atiiu-’bodua
-a-ti-s
Atis — Atitto(n)
|
(Mons) Beleiiatensis, vioani Belgin-ates, Ber-corc-ates,. Bergom-ates in Gallia Cisalpina, Betarr-atis, Boi-ates, M. Bori-atis (gen.), Bo-rod-ates, Briv-atis, Y. Briv-ates, Briv-ati-om,nbsp;Cabuni-ates, C’aerac-ates, [Caled]omap-atis,nbsp;M. Cainul-ates, Carac-ates, V. Cassici-ates,nbsp;Caten-ates, F. Cerdici-ates, deo Mercurio Cla-vari-ati, V. Cooos-ates, agnitan., von Cocosa,nbsp;Cbrogenn-ates, F. Daesiti-ates, 0. Corter-atis,nbsp;10 F. Deci-ates, decum-ates? Des - uvi - ates,nbsp;Dêv-atis, Dex-uvi-ates, F. Dexiv-ates, Dumi-atis, Diin-atis (von dunum), Dur-ati-os, Du-robriv-atis, Edel-as, aquitan. Elus-ates, vonnbsp;0. Elusa ahgeleitet, V. . . enac-ates GIL Vnbsp;6986, Foeun-ates, Matronae Bracores Gal-lian-ates, Gallion-ates, Genu-ates hei den Li-gtirern, Hercuni-ates, aquitan. V. Lactor-atesnbsp;von Lactora, Lang-ates. Lie-ates, Lixovi-atis, Map-atis, Mauriennas, Maus-atis feil desnbsp;20 Jura, Montun-ates, nicht *mori-atis, sondernnbsp;*morite-atis, adi. NctfiavG-an-g von gallischnbsp;Namausos = NipavGog, Namaus-ates =nbsp;Nemausenses, Nantu-a(a- Oder a)tes, Odi-ates, aquitan. V. Ono-bris-ates, Osquid-ates,nbsp;Quari-ates von 0. ahgeleitet, Pol-ates hewonernbsp;von Pola in Mistrien, Mars Eandos-atis, Eati-atis, Eic-ati? Creticus Eunatis (filius), Sa-vinc-ates, Sibuz-ates, Sibyll-ates, Sonti-atesnbsp;Soti-ates, Subin-ates (vicus), Talli-ates, F.nbsp;30 Tarus-ates, Tolosates die bewoner von To-lösa (aher Tolósatis casciquadra Martial. 12,nbsp;32, 18), Torn-ates, Trev-atis, Tublin-ates,nbsp;Vas-ates, Vell-ates; 0. Volog-atis. cf. -ate innbsp;Gallar-ate, Nantu-ate, Pedrin-ate. — -Stesnbsp;nach d’Arhois de Jubainville in ableitungennbsp;A(d)-treb-ates, villcicht Nantu-ates. Atis M., hoischer Mnig in Gallia Trans-padana, f 230 a. Chr. Polyh. 2, 21, 5 (a. U. 517): ’Avsüov (ihv rovg IdCovg jSaGiisignbsp;WAxvv nal PdXarov. Atisios Atisius M. Atisia F. gentilk. s. Atesos, AeilDIACi, Addedo-maros, Assedo-marus = Atesos? (Iglitm) GIL III 6178,6,nbsp;2: Atis(ius) Valen. (Verona) V 3406; Ati-siae Aphrold]i[siae]. 3499: C. Atisius Felix C. Atisius C. 1. Gamus. 3500; Q. Atisius D. lib. lucundus. (Pompeji) X 8048,2;nbsp;C. Atisius Sabinus. (Arles) XII 764: C.nbsp;Atisi Secundi. (Die) 1654: Atisia Paulina.nbsp;50 (Beaucroissant, Isère) 2200; 0. Atisius Se-dulus. (Saint-Aupre, Isère) 2203; C. Atisius Paullin(us) uxori optimae et Atisiae C.nbsp;f(iliae) Macrinae. (Grenoble) 2260: Atisio.nbsp;BE 1891 No. 60 n. 847 p. 74: Sex Ati- |
s[io.....]. (Genf) GIL XII 2611: Atis(ia) Maria coniugi amantissimo et merentissimo. (Aoste-St.-Genis, nicht vor Hadrian) 2396; C. Atisius Primus publ(icanus) XX libertat(is) p(rovinciae) G(alliae)X(arbonensis). (Vienne;nbsp;Aoste-St.-Genis) 5685, 2: C. Atisius. (Marseille; Aoste; St.-Genis-dAoste) 3*“**: C.Atisius Gratus. (Genf) 3“: C. Atis[ius] Gratusnbsp;f(ecit). (Garpentras; Vienne;Sainte-Golombe;nbsp;Aoste-St.-Genis; vallée de Gresivaudan) 4: wnbsp;C. Atisius Sabinus. (Aoste; Aix) 5; L.nbsp;Atisius Secundus. (Vienne) 5686, 204; C.nbsp;Atisius f(ecit). (Bei Grimlinghausen) BJnbsp;89 (1890) s. 59; 6. Atisius Gratus f(ecit).nbsp;(Malconte) fig. Blade n. 192: C. Atisius. (Allier) Sch. 591:0. Atisius. (Agen) MSA F 2 (1820)^5.378. Sch. 592: 0. Atisius Sabinus.nbsp;MUmen. Bronze-mz. der civitas Bemorum.nbsp;Muchalais p. 221 w. 545—549. Lelewel pi.nbsp;VII 10. Bictionnaire archéol. de la Gaule 20nbsp;n. 107. 108: EEMOS (vollcsname) B ATISIOS Oder ATISIOS EEMOS. Milnze ausnbsp;Sainte-Beuve-Epinay: ATISIO. Mimze ge-fimden in Epinay, cf. La Seine-Inférieure,nbsp;par l’abbéGochet, p. 515: ATISIOS. Milnzenbsp;gefunden au camp de la Gheppe und in dernbsp;umgegend von Ghulons-sur-Marne. BSAFnbsp;1881, 173. BBN 44 (1888) i5.427: ATISIOS B EEMOS. BN 1838 p). 81 n. 2.nbsp;Mur.-Chab. 8054—8082 (8070.8073.8076 sonbsp;aus Paris, 8074 aus Gorbeny, Aisne, 8077.nbsp;8078 aus Beims): ATISIOS EEMOS. (Gr. St. Bernhard) v. Buhn-Ferrero 60. 61: ATISIO EEMO. Vgl. Atbisia. — Bavon mit ligu-rischem suffix 0. Adisasgo (saec. 11 ex.) bei Ghuunhac aus *Atisi-ascus. Atl-Smer-iu-S (cf. Atesmerius, Adsmerius, Smerius) 31. (St. Peter im llolz in Kiirnten)nbsp;GIL III 4743: Atitoni Attalonis et Lediaenbsp;Casilli f. Atismei-ius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 ’Axlomv s. Atesis. Atissa. (j. in Bonn) Ilettner 103: [Tur]-(ma) Atissae. Gf. Atessas. Atiss-iu-s 31. AtissiaF’. (Bom) GIL VI 5815: D(is) M(anibus) Atissiae Q. f. Pro-culae fecerunt Q. Atissius Liberalis et Valeria Cresces filiae. Atito(n) 31. (St, Peter im Holz in Kdrn-ten) GIL III 4743: Atitoni Attalonis et Lediae Casilli f. Atismerius. cf. Atitto. so Atitta 31.? cogn. (Alcala del Bio) GIL II 1087: Urchail Atitta (gen.) f(ilia). Atitto(n) 31. (Ilascnbach bei Taxcnbach, TJnterpinzgau) GIL III 5523: Atitto Ate- fAtis — Atilto(ii)] |
-atium — A-trëb-at-es
vali f(ilius) ann(orum) LXXV his s(itus) e(st). Uttu Elvissonis f'(ilia) uxor. Mom-mus Atittonis f(ilius), Conginna Quordaionisnbsp;f(ilia) fil(ius) nu(rus) par(entihus) fec(erunt).
-iltilini in 0. Aren-atium, Burgin-atium, Capell-atium, Sest-atium.
Atiusa M. fig. (Museum in Wiesbaden) Sch. 593. 594. Bccltcr Mainz 5. 6: Atius;nbsp;Atiusa.
10 Atixs-is (cf. suffix -sius; of. Athictus, Atictus) pyrenac. M. (genet.). (Gems, valUenbsp;de Sauveterre, prés Saint-Beat) Barry, Unenbsp;Inscription inédite du Musée de Toulouse,
p. 10.
Atizi-agus vicaria j. Montaleat, Tarn-et-Garonne.
Atlantici O. in Gallia Narbonensis. Plin. n. li. 3, 36; Camboleotri Atlantici.
At(e)-loiidus (Thurneysen vgl. ir. lond
20 wild) M. GIL II 76: L. Mi C. f. Atlondi. (Villamanta) 3082: Aplondus (Atlondus?)nbsp;Dagencium M. f(ilius?). (ivoJier?) 4980:nbsp;Atlondus Maquiaesus Sunnae f.
Atlus M. (Baumotte-lez-Pin,Ilaute-8aóne) Mémoires de la Société d’Emulation du Boubs,nbsp;séance du 14 février 1880 = BE 3 (1883)nbsp;p. 272.
Ato(n) M. (Bei Feldhirchcn) GIL III 6503: Obilie Atonis f.
30 -ato in F. Epato.
AtoclillS M. Vita Samsonis 1, 8 A8S 38. iul. VI p. blbB: Atoclius. E: Atonbsp;clius. . . . Atocli (me.).
AtoliliUS M. (Bemagen) GIB 648 = llaug 7 9; Atolini (nemlich filius, nach Ghrist).nbsp;s. Aiolini.
Atolisus M. (Narhomie) GIL XII 4842; Giariae Q. f. Atoliso (corrupt?).
Atora O. s. Atura.
40 -ato-S in M. Sin-atos, *dam-atos; s. atus.
-ato-S in *car-atos part. perf. pass. m ir. caru ich liebe, in Caratios.
-ato-S bret. -od, w. -awd, in * tab-ato-s zunge.
Atot(us?). (Trier) GIB p. 357 zweimal.
Atp-illo-S, Atp-ilo-S M. gallischer fürst, Münze BN 1860 p. 178; OECITIEIX Bnbsp;ATPILI. I'= Atpili f(ilius). BA n. s. 13nbsp;(1866) p. 418 pl. XI 25: ATPILI.Ii. BN
60 1868 p. 5; OEGETIEIX B ATPILI I'. ib. SEGISV B ATTTI. 1868 pl. 1 n. 6. (Pom-
miers, départ. de l’Aisne) 3® s., tip. 195: | adventumque ibi Eomanorum expectare una ATTT. BA n. s. 17 (1868) 138: ATPI-j cum Atrebatibus (flB var. atrebatis Ashb.nbsp;LI.F. (Vernon) OECITIEIX B ATPILLI' Jf atribatis AB') et Veromanduis, fini-
t-atium — A-trëb-at-es)
P. Mur.-Ghab. 689—691: ATEI B MA. Silber-mz. der Segusiavi. Mur.-Ghab. 4637.nbsp;4638: ATTTI. Silber-mz. der Aedui. Mur.-Ghab. 4800—4806; ATPILI P(ilius) Bnbsp;OEGETIEIX (= Orcetirix Atepili filius).nbsp;Csiïöe»-; 4807—4812: ATPILI F. (silber)nbsp;4813; ATPILIF B OE. cf Atep-ilos.nbsp;Atpo-marns M. s. Atepomams.nbsp;Atrabates, Atravetes s. Atrebates.nbsp;Atractianus s. Atrectius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
Atrans O. in Noricum, j. Trojana bei St. Osivald auf dem Branberge. IA 129,3:nbsp;Adrante mansio. Illieros. p. 560 W.: Man-sio Hadrante. TP: Adrante. Ob glcich demnbsp;walde bei Zosim. 2,45; IIeqI ra’'ASQava, wonbsp;Magnentius den Gonstantius schlug?— (Mi-trovitz, a. 354 p. Ghr.) GIL III 3705 =nbsp;Wilmanns 835: Quinarios lapides per Illy-ricum fecit ab Atrante ad flumen Savumnbsp;milia passus CCCXLVI. — Bazu local-gott- 20nbsp;heit Atrans. (j. in Goritz) GIL III 5117:nbsp;Atranti Aug(usto?) sac(rum). (Traianibcrg)nbsp;5118: [Atr]ant[i]. — Atrantinus zu O.nbsp;Atrans. (Hrastnih) 5121; Ex vik(ario) Be-nigni vil(ici) stat(ionis) Atrantin(ae). (j. innbsp;Goritz) 5123: Noreie August(ae) et honorinbsp;stat(ionis) Atrant(inae). EE 4 p. 167 n.nbsp;585: Vil(ici) s[t]at(ionis) Atrantin(ae).
AtreEa F. (Bordeaux) Jullian n. 155; Matri eius Atrebse.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30
A-trëb-at-es t-stamm, nach Zeufl bewoner, besitzer, für *A(d)-trebates (a nach d’Ar-bois de Jubainville)., compos, von praep. oder partikel ad = lat. ad und treb-ates, ^possessor es, bewoner, anwoner’, air. atrab besitznbsp;aus *ad-trebo-n, aec. plur. Atrebatas (=nbsp;-ans, nicht griechische, sondern gall, flexion?)nbsp;amvoner, zu air. a-treba d. i. *ad-treba ernbsp;besitzt, toont, ad-ro-threb assedit, attrab won-sitz, w. adrefu retourner chez soi, athref man- 4onbsp;sio, von *trebo-, *trbho dorf — ir. treb wo-nwng, tv. tref dorf, bret. trev, lat. tribus stamm,nbsp;germ, thorpa (got. paürp acker, land, as.nbsp;thorp, ae.an. l)orp, a/id. dorf) cf. Con-trebia;
V. im mrdwesten Galliens hei den Belgae, provinz Artois, mit hauptstadt Nemetaeon, j.nbsp;Arras {alt Arraz aus Atrabatas), Pas-de-Galais. Gaes. h. G. 2,4,9,^®; Atrebatesnbsp;{acc.; daraus Gros. 6,7,14). 16,2; Transnbsp;id flumen (Sabim) omnes Nervios consedisse 50
-ocr page 149- -ocr page 150-Atrebia — Atta
Attacco(ii) — Attialus
Attianus — Attonius
|
Attianus cogn. M. Attiana F. ist la- tcinisch. Attichi-acii-in s. *Atepi-acu-s. Atticoti s. Atecotti. Attili-acu-m 0. j. Tïlly, Seine-et-Oise, arrond. de Mantes, canton de lloudan. Cf.nbsp;Atili-acu-m. Attilio(n) Jf. (Ashcrg) CIB 234: C. Atti-lio C. f. 10 Att-illu-s M. cogn. (Museum in Mün-ehen) CIL III 6010, 25; Attillus f(ecit). (Yorlc) VII 1336, 110. (London; Biclibo-rougli) Sch. 612: Attilli m(anu). (Vaison) XII nbsp;nbsp;nbsp;1446: Sabinae Atlll(us). (Champs desnbsp;Alouèges, Fins d’Annecy) 2534: . . . iliusnbsp;Attillus. (Victme) 5686,98: Attilli ina(nu);nbsp;Attillus. (Aix) 5777; ////lio Attilli f. (Bordeaux) Jullian n. 447: Attilli. (Fosse Jeannbsp;Fat hei Beims) BE 5 p. 139: I)(is) M(ani- 20 bus) Attilli et Atepae Augusti Nocturni(i). (Oher-Weningen, Sclnoeiz, saee. 2—3) CIL XIII nbsp;nbsp;nbsp;5222: Attillus fecit. (Alains, vonnbsp;Klcimvintcrnheim) Becicer s. 100. XIV. 2. 3.nbsp;(Darmstadt) BJ 27, 124: Attillus f(ecit).nbsp;(Trier) CIB 825,4: Attillus. (Castel) 13i2:nbsp;Pl(avius) Sabinius Attillus. (Coin) BJ 88,nbsp;97; Attillus f(ecit). (Museum in Darmstadt;nbsp;Alains; England; Bom) Seh. 577: Atillus.nbsp;(Bei Mains) 578: Atillus f(ecit). (Bhein- ¦•jo sabern; Hannover; Vechten; Holland) Sch. 611. attilus m. eine störart, j. oherital. adello. Blin. n. h. 9, 44: Attilus (piscis) in Padonbsp;inertia pinguescens ad mille aliquando libras, catenate* captus hamo nee nisi bournnbsp;iugis extractus. Atque hunc minimus ap-pellatus clupea venam quandam eius in fau-cibus mira eupidine appetens morsu ex-animat. 10 Attiui-acu-S von *Attinius, variante vom ital. gentile Atinius, 0. j. Attigny, im tal dernbsp;Aisne, arrond. de Vousiers, mtd Attigny,nbsp;cantons-hauptofi des dép. des Ardennes. Einnbsp;ander es Attigny im dép. des Vosges; auch innbsp;Autingues, canton d’Ardres, Bas-de-Calais,nbsp;arrond. de St.-Omer, und in Attignat-Oncin.nbsp;Dipl. Berts p. 40, 23 (a. 664): Attiniacumnbsp;(in pago Attoariorum). p. 106, 28 (a.749):nbsp;Attiniaco villa. —¦ Attilliacense merumnbsp;.¦io (fiscus) (Attin). Dipl: Berts p. 49, 9. 15:nbsp;Infra mero Attiniaceiise. Attiuus M. cogn. (Yorh) CILNll 1336, 111: Attinus. (Bas-en-Basset, chef-lieu denbsp;canton de Varrond. d’Yssingeaux, dép. de la [Attianus — Attonius] |
Ilaute-Loire) BE n. 56 (1890) p. 5 w. 804: Alpino p(uero) Attinus pat(er), Pollinanbsp;m(ater) t. p(osuerunt). Attio(n) ilf. (Al-Gyógy) CIL III 1400; Q. Ingenuvius Attio. (Victring) 4933: M. Ulpius Attio. (Mains) CIB 1128: Attionbsp;Lani £ Montanus annorum XLV mil. co[h].nbsp;Ea[e]toru[m]. cf. Atio. (Hcddernheim) 1483nbsp;T. Attio Attonis (nach Becicer s. 112 C. 7: T. Attii (centuria?) Attonis). nbsp;nbsp;nbsp;lo Attipiacum s. *Atepi-acu-m. Attisaga M. cogn. (El Arahal) CiL II 1374; C. lulius Attisaga. Attisas fl. s. Atesis. Attiso M. cogn. (London) CIL VII1336, 112. Attiulius M. (Hcddernheim) CIB 1491“ 2; Leg. XXII Attiulii. Attivi-acu-s 0. j. Athée. Atto(n) M. sum teil celtisch, sum teil ger- w manisch. (Augshurg; und jetst in München)nbsp;CIL III 6010, 26: Atto fecit, Atto f(ecit).nbsp;(St. Andrü in Karnten) AEM 10 (1886) s.nbsp;233: Atto. (Klagenfurt) EE 2 p. 438 n. 952,nbsp;ad GIL III 6503: Obilie Attonis f. con.nbsp;(Bom) CIL VI 3332: M. Taricius Atto.nbsp;(Miramas) XII 646: Celtilla Attonis f.nbsp;(Agen) Blade n. 176; Maglo Matonio Attonbsp;ma[r]morarius v(otum) s(olvit) l(ibens) m(e-rito). (JJnecht ist die inschrift, angeblich hei 30nbsp;den ruinen von Eysses hei Yïlleneuve d’Age-nais. Blade n. XXXVI p. 186: luP Attonisnbsp;fil. Atto.) (Tets) CIB 605: Attonis. (Bolch)nbsp;688; Atto Parno. (Trier) 825: loincatiusnbsp;Atto. (Dienheim) 915: Silius Attonis f(ilius).nbsp;(Heddernheim) 1483 == Becicer s. 112 C.l:nbsp;T(iti) Attii, ceilturia (?) Attonis. (Wolf-stein) 1769 = Haug 55; Attonia Selmanicconbsp;Attonis f(ilio). (Nimtcegen) Sch. 616: Attonbsp;f(ecit). (i^oWwei?) 617; Atto fec(it). (Bhein-aonbsp;sahern) 618: Of. Attoni. (j. in Mains)nbsp;Becker s. 102,14: INOTTA19 (=officina(?)nbsp;Attonis). Sïlher-ms. im Berliner museum, s. A. Engel, Études sur les grandes collections de Numismatique de l’Allemagne, Mulh. 1879nbsp;p. 31: ... ATTO. s. Attü. Attoniii (?). (Brohl) CIB 661. Attonius M. Attonia F. (Bettau) CIL III 4031: M. At[t]onius [Eujfinus. (Frauen-chiemsce) 5569: L. Attonio Adnamato. (Augs- 50nbsp;hurg) 5797: Sext. Attonius Privatus civesnbsp;Trever. (Uts-Mcmmingen) 6570: C. Sarve-lius T. f. Paternus, c(ivis?) c(oloniae) Cl(au-diae) Ar(ae?), Attonius. (Bei Biercehridge, |
Attracta
Atucia
Atucus — Atus-iu-s
|
AtucilsAf. (Magdalcna-Berg inNoricum) AEM 9 (1885) p. 260: Atuco Matonis f. -atul in A-brinc-atui. Atuia s. Attuia. Atula cogn. (Cremona, a. 481 p. Clir., christl.) GIL V 4117. Atul(l)ius If. Atul(l)ia E. (KleinSanct-Veit hei lieincgg) AEM 8,d0. 13,117: [P.] Ael(ius) S[ec]undu[s] Atuli f(ilius). (Stmo) 10 CILY 6583 add.: Atulia Tertia. (Hom) VI 2379, 54 (a. 144 p. Chr.): T. Atullpus]nbsp;Severus. (Stmo) 12783: D(is) M(anibus)nbsp;Atulliae Faustinae filiae dulcissimae . . .nbsp;[Atjiillius Primitivus. (Salerno) X 533: ï.nbsp;Atullius Severus. (Pompeji) 854: T. Atul-lius C. f. Geler. (Lcngfeld) CIIl 1402: C.nbsp;Atulius Maior. Atullo -S M. Gold-ms. eines fürsten der cisulpinisclien Boii. BN 1869 p. 16 pl.ï 1: 20 ATVLLOS. Vgl. ALur.-Clidb. p. 219 m n. 9434. Clli p. 357: Aiul(lus) (Atulius?)nbsp;viermal. -atinii in O. Arandatum. Atmi. (Maine) GIB 1376, 10. Atun1l)erix s. Antobroges. Atuiiderix. Aleroio. me. BN 1868 j). 486. 1869 p). 276: ATVNDEEIX. Atuiiessiis M.(Saintes) Espérandienlll: Corritiae Atunessi f(iliae). 30 AtxillS, (Meimslieim) CIB 1572: Atuns (dat.) Unnae fili(ae) coiugi. AtuiiUS M. (St. Veit in Karnten) GIL III 4952: Ti. Publicio Atuno. (St. Alichaelnbsp;in Noricum) AEM 1885 s. 258: Atunus. Atiir fl. in der Gascogne, prov. Adóur, j. l’Adour. Nach W. von Ilumholdt von hash.nbsp;iturria quelle. Lucan. 1, 420—421: Et ri-pas Aturi qua litore curvo | molliter admis-sus claudit Tarbellicus aequor. Btol. 2,7,1: 40 ^Arovqiog Ttoragov ix^oXaL Auson. parent. 6, llsg..' Turn profugum in terris, per quasnbsp;erumpit AtuiTus Tarbellique furor perstrepitnbsp;Oceani. illbscB. 468: Tarbellicus ibit Atur-rus. Vïbius Sequ. de fluv.: Atyr. — Atur-l’CS (accolae fluvii). Sidon. epist. 2, 1, 1:nbsp;Kediit iste Catilina saeculi nostri nupernbsp;Aturribus. — AturriciiS. Sidon. epist, 8nbsp;12,7: Hic Aturricus (atturicus jP) piscisnbsp;Garunnicis mugilibus insultet. 60 Atura vom fl. Atur, auch vico lulii, O.j. Air e-sur-l’Adour, Landes. Greg. Tur. innbsp;glor. conf. 51: Infra terminum (vici lulien-sis), quod superius diximus, apud vicum [Atucus — Atua-iu-s] |
Atoram. Meroiv. me. Comhrouse w. 79 pl. 1, 10: ATVEEE. Hauptort der Atlireiises (die dioecese umfafit Ie Clialosse, Ie Gahar-dan Occidental und einen teil von Estarac).nbsp;NG 14, 9: In provinoia Novempopulana . . . . civitas Aturensium. ViUeicht die Taru-sates hei Caesar und Toruates hei PUnius. Üher den Aturensis pagus s. Longnon, Atlas p. 151. Atur-Svu-s fl. j. l’Arroux, nbfl. der Loire, lo Atur-euu-s M. cogn. (Brignon, Gard) GIL XII 2920: Servilia Atureni. Atur-ia fl. in llispanien, j. Oria. Mela 3,1,15: lt;(Atu)gt;ria. Atur-ios M. Atur-ia F. gentile. (Bcau-caire. Gard) GIL XII 2826: D(is) M(a-nibus) Aturiae Calliste. (Saintes) Esperan-dieu 107: lul(ius) Aturios (oder villcicht Atn-ris) aY(u)nc(u)lus. At-lirita cf. Ate-uritus; cf. OvQinaxog, 20 Urittius, uritu. Aturo(n) M. (Gitania) llermes 15, 600 = Ilühner, Bom. llerrschaft in Westeuropqanbsp;s. 256: Aturo Viriati (filius). (lleddesdorf-Niederhieber, a. 246 p. Chr.) CIB 692:nbsp;Aturo. -atus in M. Ad-nam-atus, GIL III 5681: . . . am-atus, Atep-atus, Camul-atus, Cas-atus (Sequanus), Cass-atus, Cenn-atus Cen-atus, Cinn-atus, Gom-atus, Gombucov-atus, 30 Coutusu-ati (gen.), Dir-atus, Giam-atus, Hiatus, Liud-atus, Lup-atus, Magi-atus, Med-ati (gen.), G. Eatam-atus? Eeds-atus die-nehen Eess-atus Ees-atus Eedes-[atus],nbsp;Sëd-atus, Sem-atus, Vass-atus, Viri-atus. In O.: Belenatis oder Belenatus abgeleitet von Belenos; -atus tvird im mittelalter zunbsp;-adus, 6. Vocradus, Vougré (Auhe); s. atos. -atu-S in Garatus; s. atos. Atusa M. cogn. (Chdtelet-d’Andance, io Ardèche) GIL XII5686,104: Atusa fec(it).nbsp;(Luxemburg und London) Sch. 621. 622:nbsp;Atusa f(ecit). Ygl. Attusa. Atusirus ilf. (Wdsènau) CIB 939 = Becker n. 232: Blussus Atus[iri f(ilius)].nbsp;Vgl. Sirus? Atus-iu-s M. (Maïland) GIL V 5847: M. Atusio M. f. Ouf. Glycero. 5848: M. Atusi Trypbonis qui vixit a. XXXIIII M. Atusiusnbsp;Glyoerus. (Arona) 6623: D(is) M(anibus) 50nbsp;Prisci Atusi Adiutoris. (Orte) XI 3057:nbsp;Sex. Atusius Sex. fil. Pabia Eoina Priscus,nbsp;evoe(atus) Aug. (Périgueux): Gn. Atusiusnbsp;lustus. King, im Arch. Journal: S(exti) |
Atus-oniu-s
Aucius
|
A.T.V.S.I fyenetiv). cf. Fröhncr, PJiilol. suppl. 5, 1 p. 38. Vgl. Attusius. Atus-Oiiiii-S M. (JagstJiausen) Das Kö-nigreich Württemberg s. 171: Atusonius Vi-ctorinus. Atyr s. Atur. au ir. ó, ua, hrit. u, idg. au; a-lauda, Alaunius, Arausió(n), -auco-s, Audos, Aulir-cus, auno-, Caunus Caune, Caurinus, Cauru 10 cf. Cavarinus, *clönis für *claunis, Don-tau-r-io-s, Draucus, Drausus (Drausius, Con-draussius) (ütcr als Drusus, in Lauconno, Laucus, launo-s, *(p)lausa, lau-tro-n, MAVO,nbsp;Maufennos, Eaucillus, [p jrau-ta-s, Sintaugus.nbsp;Wechsel non au wnd ou; Counus und C'au-nus, Acounis und Acaunus, Alounis undnbsp;Alauni, Ando(e)-rourus und Eaurici, cf. py-rcnae. Harousoni und Harausoni. au aus a in Caune Caunus, Quenataucï. 20 au wecJisélt mit a, in Naiiaüat Nagav-CccTig. au- praefix ^von’, ir. praep. ó, ua, laf. au-(ferre, fugere). Au . . . (Wicn) CILIll 4558: Au...inus. (Brescia) V 4320: M. Au .... Eufi . . .nbsp;(Gles, Val di Non, a. 103 p. Chr.) 5067:nbsp;C. Au......atino. Aubasii. (Nijmegen) Cllt 85: M. L. Au-basno. 30 Aub-e(lo(n) M. Fredegar. cliron. 4, 71. MGSS lier. II 156, 19: Aubedo legatariusnbsp;dirictus a Chlodoveo (II.) regi. 156, 30:nbsp;Aubedo. Aiica, Auva fl. j. la Bresle. Aucalo(n) M. cogn., demin. von Auco. (Torrètes hei Apt, Vauclu.se) GIL XII 1088:nbsp;Minervai [Tjulla Aucalonis [f.J v. s. [1.] a.nbsp;(Be Fort, Itameau la Folie, commune d’Any-ITartin-Bieux hei Aubenton, Aisne) BSAF 40 1889 p. 84: Auc(alo) Auconis fil(ius). Aucaiiisus fundus. God. tradd. ceel. Ba-venn. 72, 3: Fundus Varianus qui vocatur Aucanisi. Vgl. Canisius. Aucarliis M. (Uticl) GIL II 3218: Ela-tia Aucarli f. Aucasus 31. (Sainte-Gemme, commune de Sempuy, canton de Valence, Gers) Bladenbsp;n. 64: Caeudnae (lis Laevinae) Aucasi fil(iae)nbsp;uxori. 50 Auccitauiis 31. cogn. (Aleaudetc) GIL II 5061: Conieli[ae L. f. Titianae uxori C. |nbsp;Sall(ii) Aucci[tani|. Auceia F. (Altino) GIL V 2180: Sibi et Auceiae Psyche. |
Aucetiaiuis 31. (London) GIL VII1336, 116: Aucetia(nus?) f(ecit). -aucia in Avaucia. Aucia fl. die Oos bei Baden-Baden. — Auciacensis. Dipl.Berte ^.41,35Y«- 675): Balneas illas trans Ehenum, in pago Aucia-censi sitas. Trad. Wis. 278 (a.712): Trans Eenum in pago Auciacinse. Auci-aco O. l) j. Aucliy. Merow. ms. Gombrouse pl, 1, 11; Auciaeo. 2) j. Auxy- lonbsp;le-GJidteau, Pas-dc-Galais. 3Ierou’. m,s.: Au-ciaco: 3) im peigus Wasttnensis, j. Auxy,nbsp;Loirct. 4) Auciacus, eondita, im pugus Ge-nomanicus; j. Oisé (Oisé), Sartlie. Vgl. villam Auciacum, Alciacum. Aucias O. j. Oulx, Italien. Aucieruus 31. (var. Autbigernus). lonac vita Columbani c. 10. Sur. ASS 21. nov.nbsp;p. 470. Aucilauo c(astro). 3Ierowing. ms. BN 20 1862 p. 335. Auclliu-S 31. Aucilia F. (Bom, unfer Vitellius) GIL VI 2763: L. Aucilius L. f(i-lius) Vol(tinia) Secundus Vienna. (LaBalmc)nbsp;XII 2376: Igt;(is) M.(anibus) Auciliae Mar-cellinae defunctae ann. XXII men. VI dier.nbsp;XVIII. Aucilius Lucanus et Modestia Mar-cian[e] parent, infeliciss. til. pientiss. p. c.nbsp;et sub asc. ded. (Saint-Vulbas, swischennbsp;Lyon und Lagnieux, dép», de l’Ain) Allmer .'lonbsp;II n. 133: M. Aucilio Lucano (dat) dec(u-rioni) civit(atis) Vien(nensium). (Bordeaux)nbsp;Jullian n. 850; Aucilia Pascasia. Aucis odcr Ulois j. Oulx. Auc-issa 31. cogn. (Paris) BE 1882 p. 120: Aucissa. (Auf einer fibula aus Nea-pel) GIL X 8072, 22: Aucissa. (Fibula, j.nbsp;im Musée de 8t, Germain n. 22266) BE 3nbsp;(188.3) p. 273 = BSAF 1883 p. 291: Aucissa. (Eine bronse-fibcl, in Trier) WZ 3 40nbsp;s. 186: Aucissa f(ecit). Aucius nomen 31. Aucia F. (Aus La-tium) GIL I 92: C. Auci (. . Cauei?) M. f. (San Esteban) II 2828: Terentia Aucia.nbsp;(Pagno) V 7639; V. Anivius Auci f. Moctius.nbsp;(3Iontélimar) XII 1743: Dis Manibus M.nbsp;Audi [MJacrIni. (Nimes) 3608; T. Audusnbsp;Helvianus. (Narbonne) 4856: Auc[i]ae D. 1....... (Vaise) Boissieu p. 163 = All- mcr-D. n. 28; C. Aucius C(ai) fll(ius) Ga- 50 l(eria) Macrinus. cf. t 2 p. 431 == t. 3 p. 445:nbsp;D(is) M(anibus) C. Aucii Gal(eria) Celeris,nbsp;seviri Aug(ustalis); C. Aucius Macrinusnbsp;patri. [Atua-oniu-8 — Auoliisj |
Auco(n) — Audinn-incum
M. Audasio Suavl. 3505; M. Audasius M.
1. Titurus. (Bergamo) 5150; L. Audasius L. 1. Licinus. (Monza) 5749: D(is) M(ani-bus) Audasiae Q. f. Gales Q. Audasius Ae-raa/.on VIvir Aug(ustalis) g(ratuito) d(ecu-rionum) d(ecreto) Mediol. et Foro Popil.nbsp;pater. (Brescia) 8879: Audasia D. 1. Clara.nbsp;(Bom, a, 70 p. Chr.) VI 200; P. Audasiusnbsp;Polybius. (Tebessa) VIII 1886; C. Audasius C. f. Pap. Succedens. . . Audasi(us) lonbsp;Pomptinus Primitius. 1910; Audasius Pri-mitius et Audasia lanuaria Audasiae For-tunatae filiae suae. 1911: Audasia Charitu.nbsp;(Constantine) 7255: C. Audas . . . (II Vastonbsp;d’Aimone) IX 2868: Audas. Eunomie f.nbsp;(Gapua) X 8223: [Aujdasiae Apate.
Audatius M. (Museum in Wiesbaden)
Sell. 636; Audati m(anu). FpL Audacius.
Audax M. cogn., nach d’Arbois dc Ju-bainville villeicM lateinische ausspraclie des 20 galUscJien Audagus. Biodor. 33 fr. 21:nbsp;Avdag (Lusitanier). Appian. Ilispan. 71nbsp;(74): Avöaxa y.al ALxdlxcova Kal MIvovqov.nbsp;(Angora) CIL III 265: Fl. Audaeis 7 leg.
I. adiutric. nat. Germanic. (Belgrad) 6335: Audax T. c. praefectus urbi. (Pompeji) IVnbsp;1955: Audax. (London) VII 1338, 3;nbsp;Audax. (Pentima) IX 3207: C. Antonionbsp;Audaci. (Arsoli) 4066: Audaeis. (Casteïla-mare) X 775: P. Aelio Audaci. (Orange) sonbsp;XII 1249 M. jo. 824: Audax Cilonis (fllius).nbsp;(Corncillian) 5686, 108: Audaci. (Grips-wald) CIB 256 •= Ilettner 19: Merourionbsp;Arvemo M. lulius Audax pro se et suis 1. m.nbsp;(Jetzt in Mainz) Beclcer s. 108, 212; T(iti)nbsp;Audaeis (?). cf. Sch. 637.
Audeniaces. (Villc-Vicïlle beiSommières, dép. du Gard) MSAF 13 (1837) p. 212:nbsp;Vota Rutin(ii) Audemaces Messina Ceniceo,nbsp;Messini f(iliae) v. s. 1. m.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
Audena fl, Liguriens. Liv. 41, 19, 1; Intra Audenam amnem.
Auden-acu-S vicaria, O. j. Aulnay-de-Saintonge, Charente -Inférieure.
Auderatum O. j. Orret, Cóte-d’Or. Pard. dipt. n. 514 t 2 p. 325 (a. 721): Auderato.nbsp;n. 587 ^.400 (a. 746): In pago Duismense,nbsp;Audrate.
Auderienses. (Mainz, a. 277— 278) CIB 1088; L. Sextio Pervvinco dec(urioni) 50nbsp;civitatis Auderiensium causidico. lAs An-detriensium? oder tnit Bergh WZ 1, 514nbsp;Aureliensium.
Audiiiu-incum O. j. Ounans, Jura.
Auco(n) M. (Le Fort, liamemi la Folie, commune d’Amj-Martin-Itieux, hei Aubenton,nbsp;Aisne) BSAF 1889 p. 84; Auc(alo?) Auco-nis iil(ms).
-auco-s ahleitung in Al-aucos, Alb... auca CIL IT 2855, Cai-aucus? Donn-aucus,nbsp;Senn-aucus?
Aucroilia F. (Mactar) CIL VIII 654: Aucronia Roga(ta).
w Aiict-illa F. coc/n. (Tarragona) CIL II 4387; Atilia Auctilla.
Auct-inu-s M. Auctilla F. (Honda) CIL II 1359: L. lunius Auctiniis. (Ecija)nbsp;1497: Furnia Auctina. (Trier) CIll 825:nbsp;Auctinus Romanus.
Aiicto-mariis M. (Cilli) CIL III 5272: Magimai’o (dat.) Auctomari.
Alictiira fl, s. Autura.
Alictus M. Aiicta F. ist lateiniscJi.
20 -aucü- F.? in Bagaucuni (dat).
Aucus M. cogn. (Ileklenlieim) CIL III 5932 = Bas Königreich Württemberg 1 s.nbsp;147: Fl(avius) Aucus. (Pagno) V 7639;nbsp;V. Anivius Auci f. Moctius. (Nmrrébroby,nbsp;Fünen) BICA 1883 p.236 = Bi? 4 (1884)nbsp;p. 34; Dis Aucus (odcr Aucus) f(ecit). Vgl.nbsp;Aucius.
-ailtl- in Ap-aud-ulus, Bag-audae, brilt basc-auda, fons Bli-audi, Cass-auda, Gabnbsp;30 audus, Gec-aud? Lagu-audus, Sap-audus,-anbsp;(cf. Sapavidus CIL XII 1838). Vgl. -oud-in Olloudius; .s. -dos, -da, -don.
Aiida fl j. Grcsle, in Eu. Vita Germani 7,24 ASS 2.mai I p. 268 B: Transito Audanbsp;amne, qui est limes medius Normanniae etnbsp;Franeiae. Vgl. Aucia.
Aiidaciiis Jli. (Carmran) GIL VII 749: Fortun[ae] Audac(ius) Romanus D (centu-rio) leg(ionum) VI. XX . [11] Aug(ustae).nbsp;40 Vgl. Audatius.
Audaci fig. (Lyon, Trion): AVDACI. Audagus M. (Brougham-Castle in Westmoreland) GIL VII 295 = EE 7 p. 306nbsp;n. 953: Deo Blatucairo Audagus v. s. p. s. s.nbsp;Vgl. Audax.
Audalea F. odcr V.? (Lissabon) CIL II 5008: luliae Severae Audaleae.
audasia. CGIL 4 p. 404, 25: Audasia (Adasia bf Adasiam' de) ovis maior natu.
60 Aud-asiil-s ilf. AudasiaB. renet? Sued. Oct 19: L. Audasi. . . Audasius. (Bom) GILnbsp;I 1031 = VI 12804: P. Audasius A 1. Sté-panus. (Verona) GIL V 3503; L. Audasius Boduaci f. Audasia C. f. Paulla. 3504:
[Aiico(n) — Audinn-incum]
-ocr page 157-Aud-ïnus
Augusto-dunum
Augustobriga. Bav. 4,43 p. 311,2: Augu- : istobriga. 4897: Ab Augustobriga m. VIII. Alld-Inus M. (d’Arhois de Juhainvïlle v(/l. ir. M. Uada = Ödans, gen. üdantos =nbsp;oudans, oudantos). Greg. Tur. Ji. F. 7, 47:nbsp;ConiunctusAudmo. 9,30; Audini filius. Vitanbsp;Germani 1,5 ASS 2. mai I p. 2621): Quem-dam Scotorum gentis principera sibi, Audi-num nomine, una cum uxore, rpiae Aquilanbsp;vocabatur, obvimn liaberet. Fj: Audinusnbsp;cum Aquila uxore . . . Audinus. 10 Axiditi-acu-s O. j. Saint-Galmier, Loire. Vita Bnldomeri 3 A88 27. febr. III p. 683nbsp;F: In vico quodam, qui Auditiacus voeatur., Audo----(8calhg'castle) GIL VII 874; Deo s. Belatuca[d]ro Audo .... [Pajullinus V. s. Audos AI. Bronze-ms. der Biturigcs Cuhi. BN 183819.412. 1847 pl.11. Mur.-Chah.nbsp;4183. V. l)uJm-Ferrero 30: AVDOS; s.nbsp;ABVDOS. 20 Audotus M. (En la Puebla de lAllo) EE 3 p. 193 n. 149: Audoti Flavi Areni. Audl’ate s. Auderatum. Alldri-Sca villa, j. dorf Orville, dép. Pas-de-Calais, arrond. d’Arras. Auduili-acu-S O.j. Annag-la-Cóte, Yonne, arrond. Avalon. Parel. dipl. n. 273 t, 2 p.nbsp;37 (a. 635): In pago Avalense coloniamnbsp;Auduniacum. Audura fl. s. Autura. 30 Auge. Siïber-mz. BBN 1885 pl. 13, 5: DVENAC B AYGII. Augecia. (Auejst) III 352, 28 Jf..- Auge cia f. . .. aiigiacus M. (Zurzach) GIL XIII 5240: . . . Augiacus . . f. Polia Super [Pol]-lentia miles [leg.] XI C(laudiae) p. f. Augi-acu-S centena, O. j. Augy (Allier) oeler Augy-sur-Aubois (Glier). AugilO M. (Limoges): Sul(picius) Au- 40 gilo. Augilius M. Vila Desideraü 1 A88 8. mai II p. 303 G: Patre Augino. Acta Austregi-sili 1, 1, 1 A88 20. mai V pgt;- 229*B: Au-stregisilus, natus Augino patre. AuginilS mons in lAgurien. lAv. 39, 2, 2; In montem Auginum profugerunt. Augtus. (BesanQon) Or. 2313= Herzog 412: D. lul(ius) P. f. Augtus. AllgUllOn s. Augustodunum. 50 -augUS in M. Sint-augus cf. Vertougus. Aiigustalioiia $. Augustobona. Aiigustadiuiuin, Aiigustednnuin,nbsp;Augustidxmuni s. Augustodunum. Augusts-llöna hybrkler 0., ^stadt des- |
Augustus’, Ort der Trieasser, daler spetter Augusta Trecorum, Tricassi, Tricasi ge-nannt, j. Troyes, Aube. Ptol. 2, 8, 10: ’Tqgt;’nbsp;ovg [KaQvovrag) TqikccSioi, xal nóhg Avyov-Gró^ova. IA 381, 7; Augustobonam. 383, 6: Augustobona. TP: Aïïg. Bona. Augusto-Srïga ’des Augustus festung’, römische gründung nacJi a. 27 a. Ghr., O. innbsp;Ilispania. l) sfaelt der Vettones in Ljusita-nia, j. Talavera la viejee. Plin. n. Ji. 4,118: lonbsp;Augustobricenses. PM. 2, 5, 7: Avyovato-[jQiya. IA 438,6: Augustobriga (var. -brica,nbsp;-bria). Bav. 4,44 i». 312,12: Augustabria.nbsp;(ElVillar del Pedroso bei Talavera la vicja)nbsp;GIL II 941: Flavia Eufina Augustobrig(en-sis). — 2) O. der Pelendones in Ilispemianbsp;Tarraconensis, j. Aldea del Muro bei.AIuronbsp;ele.Agreda. Ptol. 2, 6, 53: Avyovato^QÏyanbsp;(55 Noova AvyovGva genanni). IA 442,3: stabrica. (Agreda, a. 131 p. Glir.) GIL II 4892: Ab Augustobriga m. p. III. (Galde-ruela, a. 104—111 p. Ghr.) 4893: Ab Au-[gustobriga]. (Geistelruiz) 4895: A(b) Au-gus(tobriga). (Pozalmuro) 4896; A(b)Au- (a. 104—111 p. Ghr.) 4898: Ab Augusto-brifga]. (Poza) 4899: A(b) Augustobriga m.VIIII. (a. 100 p. Ghr.) 4900: Ab Augu-stob(riga) m. p. X. (Garrejo) 4901: Augu- sonbsp;stobrigam m. p. XXVI. Augusts-duiiUHi ’burgberg, festung eïes Augustus’, ander stelle vonBïbracte. l)haupt-stadt der Aedui, j. Auhm (nach el’Arbois denbsp;Jubainville aus Austoün für Agustodünum),nbsp;dép. Saónc-et-Ijoire. Melei 3, 2, 20 (c. a. 43):nbsp;Urbesque opulentissimae in Treveris Augusta,nbsp;in Haeduis Augustodunum, in Auscis Elium-berrum. Tac. a. 3,43 (a.21p. Ghr.): Apudnbsp;Aeduos maior moles exorta, quanto civitas 40nbsp;opulentior et comprimendi procul loraesidium.nbsp;Augustodunum caput gentis armatis cobor-tibus Sacrovir occupaverat. 45: 'Mox Augustodunum petit. 46: Sacrovir primo Augustodunum, dein metu deditionis in villamnbsp;propinquam cum fidissimis pergit. Ptol. 2, 8, 12: To tamp;v AiSovav samp;vog xccl nolsig avramp;v AvyovGTÓdovvov..... nbsp;nbsp;nbsp;8, 5, 5: Tijg 6s AovydovvrjGiag PalXiug tb gsv AvyovGtó-öovvov lysi Tfjv fiEyCGvrjv rjfiSQav wQmv is (Jó, 50 y.ccl óisGTtjKsv AXe^avÓQstag nQog övGsig amp;Qceignbsp;fi yijSquot;. Ammian. 15,11,11: Lugdunensemnbsp;primam Lugdunus ornat et Cabillonas etnbsp;Senones et Biturigae et moenium Augustu- [Aud-ïnus — Augustö-dünum] |
Augusto-dunum
|
duni magnitude vetusta. 16, 2, 1 (a.356): Conperit Augustuduni civitatis antiquae mu-ros spatiosi quidem ambitus, sed carie ve-tustatis invalides barbarerum impetu repen-tino insessos, torpente praesentium militumnbsp;manu veteranes concursatiene pervigili de-feiidisse, ut solet abrupta saepe discriminanbsp;salutis ultima desperatie propulsare. 2; Au-gustudunum pervenit. IA 360,2; Augusto-10 dunum. 366, 5: Ab Augustoduno. 458,5.nbsp;460, 8: Augustodunum. TP: Avg. Dvnvm.nbsp;NI) occ. 11,59: Procurater gynaeeii Augu-steduno translat! Mettis. 42,70: Praefeetus Sarmatarum gentilium. Au......Jlieron. citron, a. Ahr. 23(gt;fgt;: Magnentio aput Augustodunum (-denumPJ’) arripiente impeiium. Gros. 7, 29, 8; Magnentius enim apud Auguste (t’ar. -U-) dunum arripuit imperium.nbsp;Zosim. 2,42,4; üccvTeg oftotcog oGot ttjv itó-20 liv AvyovGTÓSovvov aKovv (iv avrynbsp;Tavva iitQccyamp;rj) r^g cxvrrjg tyivovxo yvcófixig.nbsp;Ars Asperi grammatici (Ancccl. Jlelv. ji. 61,nbsp;11 Hagen): Lugduni vel Agustiduni lege-bam,, tamquam Lugdune vel Augustidunonbsp;et bis similia. Fortunat. carni. 8, 3, 160:nbsp;Augustïdiine Symphoriane venis. VUa Gcr-mani 29, 83: Quotiens famulus dei ad Au-gustidunum voluisset accedere. 61, 163:nbsp;Pergens Augustidunum vir sanctus Rotagi-30 aco dum pervenit. 63,170: Itaque pergensnbsp;Augustiduno pro ordinatione Syagrii epi-scepi. Grcg. Tur. h. F. 3, 11 (ad a. 534):nbsp;Chlethacharius vero et Childebertus in Bur-gundiam dirigunt, Augustidunumque obsi-dentes, cunctam, fugato Godomaro, Burgun-diarn occupaverunt. Martyrolog. Hierongm.nbsp;1. ian., 6. id. km., id. mai., 8. h. iul., Ic. iul.,nbsp;prul. non. iul., non. aug., 11. h. sept, 10. Ic.nbsp;sept,, 6. Tc. .sept, id. sept, 8. Tc. oct, Jc. mv.,nbsp;ioprul. non. nov., 13. k. dec.: Augustiduno.nbsp;Grcg. reg. 9, 222 (a. 599): Ecclesia civitatis Augustodunae post Lugdunensem (prima)nbsp;esse debeat. 13, 7 (a. 602): Augustoduni.nbsp;Fredegar. chron. 4, 58 (ad n. 629—630):nbsp;Per Agustedunum Autesiodero pergens. 90nbsp;(a.(gt;42): Per Senonas et Auticiodero Agustedunum accesserunt......Agustedunum gradiendum iter adrepuit. . . . Usque adgre-derit Agustedunum. . . Postergum eius Agu-60 stedunum accessit. . . . Agustedunum dirixe-rat. ... De urbem Agustedunum maturius liromeventis. ... In crasteno de Agostedu-num promovens. lonae vifa Columhani c.nbsp;19: Per urbem Vesontionem Agustidunum- |
[Augustü-dünumJ que. Aetldc. 19: Augustadunum. ‘ Bav. 4, 27 p. 241,14: Augunon. Bard. dipt w. 514 t. 2 p. 325 (a. 721): Similiter et areas innbsp;Augustodunum civitate. n. 587 t. 2 p. 401nbsp;(a. 746): Actum Augustoduno civitate. Vitanbsp;Lcodegarii 1, 19 A8S 2. oct. I 466 Jï; Augustidunum commendaverat urbem. 2, 23nbsp;p. 469 J); Augustidunum urbem accederent. 34 p. 411 B: Augustidunum assignaverunt in dominium. 35 p. 471 C: De Augusti- lonbsp;duno. 36 p. 4711): Civitatis Augustiduni.nbsp;Ursini vita Lcodegarii 1, 5 ASS 2. oct, Inbsp;486 A.- Augustoduno, quae est Aeduorumnbsp;civitas, fecerant pontificem. 8 p. 486 C: Innbsp;Augustuduno urbe. 11 p. 486 PV In civi-tatem suam Augustuduno. Audocni vitanbsp;Fligii c, 35: Civitatem, quae olim Edua,nbsp;nunc autem Augustidunus vocatur. Vitanbsp;Audocni 8,15 Anal. Boll. 5, 93; Civitatemnbsp;Galliarum Aeduam, quae nunc Augustidu- 20nbsp;num vocatur. Passio VI Benigni 2,9 AS8nbsp;1. nov. I p. 165 F: Ad urbem Augustidunum iter dirigunt. Haec ex antique Heduanbsp;est vocitata. 166 A: Ex suo nomine (lu-lius) Augustidunum, hoe est Augusti mon-tem appellari constituit. Annalcs Flavinia-censcs a. 725: Augustodunum (ags cocZ.)nbsp;destruitur. [llerici vita s. Germani 1, 3;nbsp;Augustidunum demum concepta vocari, |nbsp;Augusti montem (var. nomen) transfert 30nbsp;quod Celtica lingua.] — Inschriften: (Té-bessa) BC 1890 jo. 459; P. Messius P. f.nbsp;Q(uirina) Melissus Aug(usto)du(no). (Ni-mes, saec. 2) CIL XII 3232 = Kaibel-Le-hèguc n. 2495: AvyovGv[odovvov]. (Autun)nbsp;BA n.s.1 (1863) p. 275: M////V ] TODV |nbsp;ONSIS 1 VM I OS. (Prégübert, canton denbsp;Vermanton, Tonne, a. 258 oder 259 p. Chr.)nbsp;BSAF 1879 p. 100 — 103; Aed(uorum)nbsp;E[mi]b(us) ab Aug(ustoduno) m(ilia) p(as- 40nbsp;suum) LXXII. Merow. münzen: AG und AC.nbsp;(saec. G ex.) BN 1884 p. 73: A^GVSTE-DVNO. (Gold-triens) BN 3quot; s., t 7nbsp;(1889) p. 38—40: AVCVSTIDVNO FIT.nbsp;BNF 1836 p. 327; AVGVSOTEDVNO F. — Ang'ustodnneiises. Concil. Arelat. I. a. 314 (Mansi 2 c. 476D^.- Reticius episco-pus, Amandus presbyter, PMlomatius diaconus de civitate Augustodunensium. Fu-menii oratio pro restaurandis scolis 14,1; In cgt;onbsp;Augustodunensium oppido. ND 9,33: Au-gustodonensis loi'icaria, balistaria et cliba-naria. 34; Augustodonensis scutaria. Idac.nbsp;chron. c. 238 C 8irm.: Eufronii Augustodu- |
Augusto-duro-n — Augustb-magus
|
nensis episcopi. Concil. Epaonense a. 517 (Mansi 8 c. 564 2?^; Pragmatius ia Christinbsp;nomine episcopus civitatis Augustodunensis.nbsp;ConciJ. Aurelian. V. a. 549 (Mansi 9 c. 136nbsp;B): In Christi nomine Nectarius episcopusnbsp;ecclesiae Augustidunensis. Fortunati carm.nbsp;5, 6 fit. p. 112 Leo: Ad Syagrium episco-pum Augustidunensem. jj. 117,1; Augusti-dOnensis opus tibi solvo, Syagri. Vita Q-er-10 mani 1,1; Beatus igitur Germanus Parisio^nbsp;rum pontifex territorii Augustidunensis in-digena. 8, 26: Pro villis Augustidunensisnbsp;ecclesiae. Greg. Tur^h. F. 2, (15): Basilica beati Simphoriani Agustidunensis mar-tiris. 9,23: Virgilius abba Agustidunensis.nbsp;40; In monastyrio Agustidunensi relicta.nbsp;41: Desiderius diaconus Siagri Agustidunensis episcopi. 10, 26: Eustasius Agustidunensis diaconus. 28: Siagrium. Agustidu-20 nensim (episcopum). Grcg. Tur. in glor.nbsp;mart. c. 51; Symphorianus martyr apudnbsp;Agustidunensim urbem martyrium consum-mavit. In glor. conf. c. 72 cap.: De cimi-tirio Agustidunensis urbis. 72: Cimiteriumnbsp;igitur apud Agustidunensim urbem Gallicanbsp;lingua t ? * (lücke nach Bonnet) vocitavit,nbsp;eo quod ibi fuerint multoruiu hominum ca-davera funerata. 74; At Eiticius episcopa-tum Agustidunensis urbis, populo elegente,nbsp;so sortitur. 96: Infra Agustidunensim termi-num. Vitae patrum 7, 1: Agustidunensisnbsp;civitatis comitatum ambivit. 8, 10: Siagrium Agustidunensim episcopum. 12; Diaconus 'enim Agustidunensis gravi oculorumnbsp;caecitate turbatus. Stephani Africani vitanbsp;' Amatoris 4, 27 A88 1. mai 1 p. 58 C: Adnbsp;urbem Augustudunensium venit. Gi'cg. rcg.nbsp;(a.59Cgt;) 6,52: Desiderio Viennensi et Syagrionbsp;Augustodunensi episcopis. (a. 597) 8,4: Sy-40 agrio episcopo Augustodunensi. (a. 599) 9,nbsp;208: Syagrium episcopum Augustodunen-sem. 213: Syagrii episcopi Augustodunensis. 219; Syagrio episcopo Augustodunensi.nbsp;222: Syagrium episcopum Augustodunen-sem. 223; Syagrio episcopo Augustodunensi. 224: Syagrium Augustodunensemnbsp;episcopum. (a. (102) 13, 11: Xenodochiumnbsp;Augustodunense. 12: Parthenonem sanctaenbsp;Mariae Augustodunensem . . . Ab episcoponbsp;ao Augustodunensi. 13; Ecclesiam sancti Martini Augustodunensem. Pertz dipl. p. 154,nbsp;27 (a. 635, nach v. Sided echt): De domnonbsp;Perreolo, Augustidunensis urbis episcopo.nbsp;Parel, elipl. n. 275, t. 2 p. 41 (a. 636): Holder, Altcelt. Sprachschalz. I |
Ferreolus, Augustodunensis episcopus. n. 333 jJ. 111 (a. 659): In Christi nominenbsp;Ragnobertus, ac si indignus, Augustudu-nensis ecclesiae episcopus. n. 369 p. 160nbsp;(a. 673): S. Leodegarii episcopi Augustidunensis. n. 392 p. 184 (a. 680): Ego, Leo-degarius, ab impio iudice Ebroino cathedranbsp;Augustidunense depositus. n. 437 p. 238, «. 696: In pago Augustidunense. | Über disen pagus s. Longnon, Atlas p. 94. | Vita lo Eugendi 2,3 ASS l.ian. I p. 50: In Augii-studunensium urbe. Passio Andeoli 1,6 A»?/? 1. mai I p. 37: Ad Augustidunensem (cod. Augiensis LXXXIV f. c. l) urbem. Passio V.Bcnigni 1, 1 ASS 1. nov. lp. 160 7?.-Augusti(-u- t'ör.)duneiisium urbe. 1, 2 p. 160E.' Augustudunensium urbe. Vita Fmani 1, 4 ASS 16. mai III p. 596 F: Ad Augustodunensem Galliarum urbem. 1,10 p. 597nbsp;1): Augustudunensem urbem. 2,11 p.598 20nbsp;A: Ab Augustodunensi oppido. VitaEptadiinbsp;1 ASS 24. aug. IV p. 778 C: Augustodunensis Aeduae Galliarum oppidi civis. 13nbsp;p.78QD: Ad urbem Augustodunensem. Actanbsp;Aunarii 3 ASS 25. sept. VII p. 106 C: Sya-grius episcoims Augustodunensium aposto-licae cathedrae praesidebat. Vita Besideriinbsp;1 ASS 23. mai V p. 252 C: In Augustudu-nensi civitate. Acta Austrcgisili 2, 2 ASSnbsp;20. mai V p. 233* 7gt;.- Ad Augustodunensem 30nbsp;urbem. Vita Agili 2, 5 ASS 30. aiig. VInbsp;p. 577: Augustodunensis ecclesiae pontifex.nbsp;Vita Lcodegari et Gerini prol. 1 ASS 2. oct.nbsp;lp. 463Al.' Erminario, urbis Augustidunensis episcopo. 1, 2 p. 464 A: Leodegariusnbsp;urbis Augustidunensis eisiscopus. 3 p. 464 C. 5 p. 464 71. 4, 58 p. 479 Tl.- In Augusti-dunensi urbe. Vita Deodaü 3, 20 ASS 19. iun. UI p. 8797V Leodegarium Augustodunensem episcopum. Vita Eticherii 1, 4 ASS 40nbsp;20. fébr. III p. 217 F: In Augustudinensinbsp;urbe. Passio Marcelli 2 ASS 4. sept. II p.nbsp;197 A: Valerianus Augustidunensis viaenbsp;compos. Constanta vita Germani 2, 1, 64nbsp;ASS 31. nd, VII p. 217 C: Territorium Augustodunense. ~ 2) j. Aiithon, dép. Fure-ct-Loir. Augustö-(luro-n 'des Augustus festung’’ 0., hauptort der Baiocasses, j. Bayeux, Ced-vados. TP: Augustoduro. nbsp;nbsp;nbsp;so Augnsto-magiis 'des Augustus fdd’, j. Senlis, Oise. TP: Avg. Magus. IA 380,5:nbsp;Augustomago. 10 [Augustó-duro-n — Augusto-magus] |
, Augusto-nëm-ëto-n — Aulerci
|
Augustö-nëm-ëto-n \ïes Augustus hei-ligtum’ O., spater Arverni, j. Clermmit-Ferrand, Fuy-de-Fómc. Ptol. 2,7,12: Mi-Qog rcóv Aqovcqvcov, iv oig nóhg Avyovaio-véfisTOv Y.' fie'. TP: Aüg. Nemeto. Jjexicoti Tironianum: Arueimus — Agustoneme-tum. (Tebessa) CIIj VIII 10629 = P:Enbsp;5 p. 207. 375 n. 650 cf. Hennes 19, 8^;nbsp;M. lulius M. f, Qui(rina) Maternus Aug(u-10 sto)n(emeto) mil. leg. III Aug(ustae). (Win-disch) CIL XIII 5209: [M. IJulio M. f.nbsp;[Qui]r. Maxim(o) [A]ugusto[neJmeto mil.nbsp;[leg.] XI C(laudiae) p. f. Vgl. Nsjxcoaaóg. Augiistö-rïto-u Vfcs Augustus furt\ O. gegen saec. 3 Lemovices, j. Limoges, Ilaute-Vienne. Ptol. 2, 7, 9: ’Ev ös tfj fisGoyetanbsp;Toïg fisv HI'axoGlv vTtóxeivzai AigovLKOi 'Aalnbsp;nólig AvyovarÓQirov. IA 462, 2: Augusto-ritum. TP: Aus Rito (vorlage Aug. rite).nbsp;20 (Limoges) Espérandieu, Cité des Lemovicesnbsp;w. 69^1.157: Aug[usto]riti civi[tatis]. Gold-solidus Dagoherts I. 631—638. MA n. s. 36nbsp;(1878)j).250—255 — Mélanges de nmnism.nbsp;3 jj. 191: fLEMXOVIX AGVSTOEEDOnbsp;ANSOINDO MO(netario) M f DOMNVSnbsp;DAGOBERTHVS REX PRANCORVM. Felix Bourquelot, in: Annuairc de la SAFnbsp;1851 n. 36. Lexicon Tironianum: Agusto-retum. 30 Allgustudunum s. Augustodunum. Aulati-acil-S O. Acta Austregisili 2, 2 ASS 20.mai V p. 233 B: Mansit non longenbsp;ab urbe villa Aulatiaco. Aulauna s. Alaona. Aul -ayn-sVilf. giegclhruchstüdc ausMhein-zabern, j. in Mainz: \UIAV. Aulerci M^eiiAulirci F. Caes. h. G. 2,34: Eodem tempore a Publio Crasso, quem cumnbsp;legione una miserat adVenetos, ünellos, Osis-40 mos,Coriosolitas,Esuvios, Aulercos,Rbedones,nbsp;quae sunt maritumae civitates Oceanumquenbsp;attingunt, certior factns est omnes eas civitates in deditionem potestatemque populinbsp;Romani esse redactas. 3, 17, 3: Atque Msnbsp;paucis diebus Aulerci (aulurci Ashl)) Ebu-rovices Lexoviique senatu suo interfecto,nbsp;quod auctores belli esse nolebant, portasnbsp;clauserunt seque cum Viridovice coniunxe-runt. (Baraus Oros. 6,8,18: Aulercos (var.nbsp;50 aluercos) Eburovices Lixoviosque). 29, 3:nbsp;Itaque vastatis omnibus eorum agris, vicisnbsp;aedifioiisque ineensis Caesar exercitum re-duxit et in Aulercis Lexoviisque, reliquis itemnbsp;civitatibus, quae proxime bellum fecerant, [A.ugttsturném-ëto-n — Aulercï] |
in Mbernis conlocavit. 7,4,6: Celeriter sibi Senones, Parisios, Pictones, Cadurcos, Turo-nos, Aulercos (auleurcos A' Ashb. auleur- cus B' aulurcos (3 , archetyp. aulorcos), Lemovices, Andos reliquosque omnes, qui Oce-anum adtingunt, adiungit. 57,3,Summa imperii traditur Camulogeno Aulerco. 75, 2: Imperant Aeduis atque eorum clientibus, Segusiavis, Ambivaretis, Aulercis Branno-vicibus, [Blannoviis], milia XXXV. 3: ... lonbsp;Nitiobrigibus quina milia; Aulercis Ceno-mapnis totidem. . . Lemovicibus (Nipperdey;nbsp;lexouiis (3 lixouiis a Ashb.) et Aulercis Ebu-rovicibus (Henry dcVcdois; eburonibus codd.)nbsp;terna. Hirt. h. G. 8,7,4: Ambianos, Aulercos, Caletos, Veliocassis, Atrebates. (Barausnbsp;Oros. 6,11,12.) Liv. 5,34,5: Is (Bellovesus),nbsp;quod eius expopulis abundabat,Bituriges, Ar-vernos, Senones, Aeduos, Ambarros, Carnutes,nbsp;Aulercos excivit. Plin. n. h. 4,107: (In Lug- 20nbsp;dunensis Gallia) Aedui foederati, Carnuteninbsp;foederati, Boi, Senones, Aulerci qui cogno-minantur Eburovices et qui Cenomani, Meldinbsp;liberi, Parisi, Tricasses, Andicavi, Viducas-ses, Bodiocasses, Venelli, Coriosvelites, Dia-blinti, Riedones, Turones, Atesui, Secusiavinbsp;liberi, in quorum agro colonia Lugdunum.nbsp;Ptol. 2, 8, 7: Ev ós rfj psaoysCu ramp;v fi'svnbsp;Ovsvercbv sioiv avaTohxaTsqot AvlÏQywi (oi)nbsp;Aia^Xirai, év nóltg Noióóovvov. 8: AvXIoq- 30nbsp;KOI 01 xal Ksvofiavvoi, wv nóXig Obivóivovnbsp;(Valois list Sovivóivov). 9: AvqvqkoI otnbsp;E^ovQoviKot, mv noXtg MsdioXccviov. IA 384, 4: Mediolano Aulercorum (aurelcorumD alu-ercorum OQ), j. Evreux, dép. Eure. TP: Mediolano Autercorvm. A. Diablintes, dép),nbsp;de la May enne (Jilhlains, Maine occidental),nbsp;zwisclien Bedones, Curiosolitae und Venetes.nbsp;Cenomani = civitas Cenomanorum (Mainenbsp;oriental). Eburo-vices (nachd’ArhoisdeJu-mnbsp;bainville von AI. Eburos), pays d’Evreuxnbsp;(= civitas Ebroicorum und oiv. Sagiorum).nbsp;Branno-vloes (Gharolais), nacli d’Arbois denbsp;Jubainville von M. Brannos, im norden desnbsp;dép. de l’Ain; cliënten der Aedui, hewontennbsp;den nw. teil des aeduischen territoriums, wel-chcr spüter die civitas Autessiodurum bïldete.nbsp;Legende des ersten bischofs von Auxerre innbsp;Entrains, Nièvre: Quidam Aeolercus. Bronze-münzen der Aedui Eburovices. Mur.-Chah. 50nbsp;7046: AVLIRCVS. 7047—7049: AVLIR-CO(s) M EBVROVICOM. Imehriften: (lA-mogcs, saec. 2) Espérandieu, La dié des Lemovices p. 50: D(is) M(anibus) et m(emo- |
Aulia
Aura
|
riae) Paeti Paetinp] decurionis civitatis Aulercorum | Ebu |r[oYicum] ipse sibi [vius]nbsp;posui[t]. (Bordeaux) Jullian n. 52; [D(i@)nbsp;M(anibus)| e[t] memo[riae]. Soll[emiiis?]nbsp;cives Aulercu[sJ. Aulia . ... M. (Madrid) CIL II 4976, 6: Aul.ia. Allli-acu-S vom gentile Aulius, O. Bard. dipt. n. 300, f. 2 p. 70 (u. 64.2). 10 Allliqui-acu-S vicaria, j. AJlouis, Cher. Aulirci s. Aulerci. Aulll. (Le-Graisivaudan) CIL XII 2325: Hic fines Aul[l]orum. Aulma F. (Museum in Agram) AFjM 1885 s. 139. Aiilo . . . (Cividale) CIL V 1773; M. Aulo . . . Yitiaco.....vitiaci f. Aulo(n) M. cogn. (Brescia) CIL V 4731: Spurio Homuncioni et Seeunde Aulonis f.nbsp;20 P. Vetius Cupitus ami . . Auluceiltius illyrisch? M. cogn. (Aqui-leja) CIL V 940: Val(erius) Aulucentius. ?Aulucmus M. (Thorda) CIL III 918: D(is) M(anibus) Aur(elius) Aulucmus. AVN-T. Britt, mz. in süber und bronze. Fjvans p. 413—414, plate XVII n. 8. Auli-aco vicus, O. Merow. mz. RN 1864 1). 416: AVNACO. Auil-atius M. (Mailand) CIL V 5972: 30 Aunatio Verno. Aunci-acu-s Yicaria, j. Onzay, commune de Palluau, Indre. Aulidlupra. Merow. mz. RN 3® s., t. 8 (1890) p. 179 n. 147: AVMQLVPIïA Mnbsp;t CHCDDO. Aun-edo(n) M. eogn. (Reims) BSAF 1884 p. 135: Aunedo. cf. (Rossum) Sch.nbsp;696: A(um)edu f. Davon ahgeleitet Auiiedonil-acu-m O. j.Aunay-de-Sain-40 tonge, dép. de Charente-Inférieure, arrond. Saint-Jean-d’Angély, stadt in Aquitanien,nbsp;strafte von Bordeaux nach Autun. IA 459,nbsp;4: Aunedonnacum (var. aunidonacum, aune-dunacum, aunedonacum). TP: Auedonnaco.nbsp;Vgl. Anvalonn-acos. Ann-enus 31. (London) CIL^ll 1326, 345: Auneni Martialis (gen.). Merotv. mz.nbsp;RN 3® s., t. 8 (1890) p. 179 n. 153; AV-MEMI///// 50 Aun-icili-s venetisch? M. (Aquileja) CIL Y 891: M. Aunicius M. f. Mess'alllnus. Aiiii-iUiu-s 31. (Como) CIL V 5374: D(is) M(anibus) Secundini Aunilliorum.nbsp;Aunios insel von Hispania Tarraconen- |
sis, der gallaecischen Mste gegeniiber, j. Ons. Plin. n. h, 4, 111; Ex insulis nominandaenbsp;Corticata et Aunios. Auli-iu-s M. Aunia F. (Villaviq.osa) CIL II 146; Aunia Ammini f. (Capara)nbsp;820: Caelia Aunia luli Fusoi Tuberianinbsp;uxor. (Villar) 833: Aunia Angeiti f(ilia).nbsp;(TaJavera de la Reina) 903: Aunia Tangininbsp;f(ilia). (Navalcdbaïlo) 2840; Antestia Aunia. -auii-0- cndung, suffix, aus a-Yan-o- lo (Zm/I® 129. 275), in 31. Alaunos (Al- odernbsp;A-1.?), bellaunos, Canaunos, loaunus, Lïgau-nus, Lucaunus Lugaunus, Lugauna, Vallau-nus, Vasauna, Yeilaunus, Velaunos (ausnbsp;vella-Yonos cf. Vella-yii), vellaunos in Vel-launo-dünum, Vereassi-yeilaunus, Sego-vel-launï, CIR 1985: ...ioctauno, V. Anauni,nbsp;Concanauni, Genauni Genaunes, Ingauni, Li-gauni, Velauni, 0. Ac-aunum, Alaunium,nbsp;Eyaunum vicus, lyaunum, *Ivavono-n, fl. 20nbsp;Alaunos Alauna (Al- oder A-1.?), Bon-önanbsp;für *Bon-auna? Icaunus (Icauna Yonnenbsp;nicht célüsch nach d’Arbois de Jubainville'),nbsp;Mal-auna, Mol-in-auna (in Lothringen). Auii-o(n) M. germanisch? Greg. Tur. h. F. 7, 47: Gum Aunone. Alinom. (Poitiers) Sch. 698: Aunom. o. Auiioiieiisis. Idac. chron. t. 2 c. 243 C Sirm.: Sueyi adversum Aunonensem saeviuntnbsp;plebem. F: De Aunonensi plebe. 244 D; 30nbsp;Aunonenses. Aunonibe. (Bei Friesach) CILUl 5027: Aunonibe luliani f. Aunus 31. Verg. Aen. 11, 700 sg..- Ap-penninioolae bellator filius Auni, | baud Li-gurum extremus. (Vienne) CIL XII 5686, 117; Auni m(anu). (Moudon) XIII 5043: Q. Ael(ius) Aunus. (Voorburg; Amiens) SchA}97: Auni m(anu). (Rheinzabern) 6dd:nbsp;Aunus f(ecit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4o Aup. . . (Romeno) CIL V 5068; Aup. Firminus et Paternus et lustinianus. AHpl-edo(n) M. cogn. (Como) CIL V 5342; Sibi et Aenoni Aupledonis f(ilio). -aur- nach Ernault aus aY-(a)r-, in Ar-aur-is, Vi-aur-us. Aur. Silber-mz. lIuclier,Artgauloisp.7b-. CA-IVR oder AVE. ATRA .... s. Arauso(n). Aura vallis, fj. la vallée d’Aurc, cine der cgt;o Quatre Vallées, llautes-Pyrénées. Aura fl. j. Aure, geht in die Fure; cf. Aur-ona und *Aur-ana. Aura F. cogn. (Mailand) CIL V 5963: 10* [Aulia — Aura! |
295
Aur-ana
Aiir-iu-s
296
et in agro Gallioo esse in servitute. 22: Sibi et [AJtIliae Aurae uxori. (Rom) OrélU 4544: Abucciae Aurae. (Narhonne) CILnbsp;XII 4684; Plavia Aura. *AiH'-ana leurzform von st. auro-, fl. j. die Ohm. AlirasiCllS s. Arausicus. AYRC. SiJber-ms. Leletvel pl. 1., 10. IIu-eher, Art gauïois p. 75. Aureli-acil-S (von Aurelius) fundus, O. 10 in l) Aureillac (Gard), 2) Aureliaco hn pagus Telamitensis, j. Aurïllac (dép. du Can-tal), 3) OrlJiac (Lot), 4) Auriliacus, j. Orlynbsp;(Seine), 5) Orliac (Dordogne), 6) en Qucrcy,nbsp;7) Orlhaghuet (tlmw.) ministerium, im pagus Rutenicus, commune de Sainte-Geneviève,nbsp;Aveyron, 8) Orliaguet (Dordogne), 9) Orlia-guet, commune de Gimel, Corrèse, 10) innbsp;Italien (prov. Ravenna, prqv. Forti, undnbsp;Oriago, prov. Venedig). 20 Aur-elus ilf. (Bordeaux) Jidlian n. 24:4,: Aurelus Aurikn(us). Aure-OnilllS, Aurionus vicus, j. Évron, Vita Iladuindi 3,8 ASS SO. ian. 11 p. 1142:nbsp;In locum, qui vocatur Aurion. 3,9: In vi-cum scilicet suum, qui Aurion vocatur . . .nbsp;Praedictus vicus Aurion. Pard. dipt. n. 300,nbsp;t. 2 p. 70 (a. 642): Auriono (Aureonno)nbsp;vicuni.....De Aureonensi vico (zweimal). Aureos O. IHier. p. 6 Toliler: Mutatio 30 Aureos (cod. Paris. Aurseos). Aurgi in Ilispanien, j. Jaen, iberisch ? Anri-acu-s vom gentiUc. Aurius. Acta AustregisiU 1, 1, 6 ASS 20. mai V p. 230*nbsp;A: Sub Auriaco. In Auriac (Var); Auriacnbsp;(Basses-Alpes); Auriac (Creuse); Saint-Georges - d’Aurat (Haute - Loire ); Auriatnbsp;(Creuse); Orry-la-vitte (Oise); Orago (Mai-tand). Aiiriatensiiim castrum j. Roccavione. 40 Acta s. DalmaUi, bei Spelta, Hist, de’ vc-scovi di Pavia. Pavia 1597, p. 49—-56: In castro Auriatensium, quod inter Gegii etnbsp;Vermenagiae fluvios situm est. Auriates bei Forte-Demonte ztvischen dem col de l’Argentière und Coni. Rav. 4,33 p.nbsp;270,13—271,2: luxta fines Albuis (=A1-pium) supra seriptae Italiae est civitas quaenbsp;dicitur ^ Ororiatis, item Albis. Cf. Guidonbsp;36 p). 476, 14—17. 50 Auriaxe s. Uriaxe. Anricima fig. (Rottweil) Holder s. 24. Auri-kniis '.sow des *Atiros'’, cf. Aura CIIj V 5963, M. (Bordeaux) Jutlian n.nbsp;244: Aurelus Aurikn(us). |
Aiiriensis. Syn. Lucensis a. 572 (Mansi 9 c. 841Fj): Witimer Auriensis ecclesiae epi-scopus. Aurili-acil-S fundus s. Aureliacus. Aur-illa von st. auro-, nach ErnauU == *aus-ro- morgen, cf. avqiov, F. Vita Melorinbsp;1 Anal. Boll. 5, 166: Uxorem nomine Au-rillam de genere Britannorum. Aiirilli-acu-m von *Aurillius, 0. j. Au-riltac. nbsp;nbsp;nbsp;10 *Aiirini-acu-in, *Aurini-aca von ill. Aurinius, in l) Origny-te-Butin, Orne, 2) Au-rignac, dép. Haute - Garonne, arrond. denbsp;Gaudens, 3) Orignac, 4) Orgnac, 5) Orniach, 6) Orny, 7) Orgnaga und Oranago (Mai-land). Aiiriiix 0. in Hispanien. Liv. 24,42,5; Ad Auringem inde urbem Poeni recessere,nbsp;et, ut territis instaret, secutus Eomanus.nbsp;Verschiden von Orongi.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aurion 0. s. Aureonnus. Aur-iu-s 31. Auria F., stamm auro-, vit-teicht gall, ursprungs, aus Larinum. Cie. . pro Ctucntio (a. 62 a. Clir.) 5, 11: Nupsitnbsp;A. Aurio Melino. 7, 21: Larinas quaedamnbsp;fuit Dinaea, socrus Oppianici, quae filios ba-buit M. et N. Aurios et Cn. Magium et filiamnbsp;Magiani, nuptam Oppianico. M. Auriusnbsp;adulescentulus . . . N. autem Aurius, fraternbsp;eius, mortuus est . . . Interim venit index ad 30nbsp;Dinaeam neque obscurus neque incertus, quinbsp;nuntiaret ei filium eius, M. Aurium, vivere Propinqui tarnen illi, quern ad modum viva Dinaea instituerant, ita mortua ilia ad in-vestigandum M. Aurium cum eodem illo indice in agrum Gallicum pi'ofecti sunt. 8,23:nbsp;Ipsuin M. Aurium non magna iactura factanbsp;tollendum interfieiendumque curant. . . Lit-teras Larinum ad Aurios, illius adulescentis 40nbsp;suosque necessarios, mittunt . . . Quas litte-ras A. Aurius, vir fortis et experiens et dominbsp;nobilis et M. illius Auri perpropinquus, innbsp;foro, palam, multis audientibus, cum ades-i set Oppianicus, recitat et clarissima voce senbsp;nomen Oppianici, si interfectum M. Auriumnbsp;esse comperisset, delaturum esse testatur.nbsp;24: Interfectum esse M. Aurium renun-tiant. . . . Aurius, is qui antea denuntiarat.nbsp;25: A. Aurium ilium, qui sibi delationem 50nbsp;nominis et capitis periculum ostentarat, etnbsp;alterum A. Aurium et eius L. filium et Sex.nbsp;Vibium . . . proscribendos interficiendosquenbsp;curaret. 9,26: Habiti matrem, illam, cuius |
[Aur-ana — Aur-iu-s]
-ocr page 163-Aur-ona
Aus-oba
|
virum A. Aurium occiderat, concupivit. 11, 31; Cum esset gravida Auria. 6G, 188; A.nbsp;Aurinm. Audi in Auri-knus und vallisnbsp;Auria hci Cavaillon (Vaucluse) s. 11, undnbsp;0. Auri-acu-s. *AiiV-ölia fl. in Oronna, j. I’Aronde, dép. de I’Oise. Alli'-On-iu-S von stamm auro-, M. Pard. dipl. n. 412, t. 2 p. 210 (a. 090): Auronius.nbsp;10 Aui’Oria F. (Sörg) CIB 763; Aurorianbsp;. . . AurofriaeJ. '*‘Auros M. in Auri-knus. Anrs-inus M. Pu^xl. dipl. n. 361 i. 2 p. 150 (a. 670): Signum Aureino. -alls (-ous) aus avos, in: Canaus, Cirous, Divitaus, Lieoaus, Maccaus, Pravaiis, Sa-maus, Segisiaus, Sennaus, Simaus, Tanaus,nbsp;0. Andelaus s. *AndelaYus (c/'. *Andel-acus),nbsp;Berraus, Merlaus aus *Merulavus, pagusnbsp;20 Vellaus. cf. -ous. -aus fur acus, in Ercheraus seu Erchari-licus; vicus Lucofaus aut Lucofagus; Stabu-laus aus Stabuliacuui. -aus aquitunisdi in Heraus cf. Harouso, Harausoni. Ausa iberiscli? 0. l) der Ausetani in llispania Tarraconensis, ini mittelalter Vidinbsp;d’Osona, j. Vich Oder Vique in Catalonien.nbsp;Ptol. 2, 6, 69; Avaa. Iberische nimise:nbsp;80nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Mionnet t, 1 p. 55. — Alise- taUT y. Cues. b. c. 1, 60, 2; Hos Tarraco-nenses et lacetani et Ausetani et paucis post diebus Illurgavonenses, qui flumen Hi-berum attingunt, insecuntur. Liv. 21, 23,nbsp;2; Ilergetes inde Bargusiosque et Ausetanosnbsp;et Lacetaniam, quae subiecta Pyrenaeis mon-tibus est, subegit. 61,8; Inde in Ausetanosnbsp;prope Hiberum, socios et ipsos Poenoram,nbsp;procedit. 29, 2, 2; Per agrum Ausetanum.nbsp;40 5; Medii Ausetani erant. 3,3; In agrumnbsp;Ilergetum Ausetanorumque. 34, 20,1; De-fecere ad eum Sedetani, Ausetani, Suesse-tani. 39, 56, 1; Hand procul flumine Hi-bero, in agro Ausetano. Plin. n. h. 3, 22;nbsp;Ausetani. 23: Latinorum Ausetani. Ptol.nbsp;2, 6, 69: Avamp;rjzai’ol. Latere. Veron. 14,8:nbsp;Ausetani. (Sevilla) CIL II 1181: Praef(e-cto) cobort(is) primae Ause[tanorum]. (Barcelona) 4537: Ex d. d. Ausetanor(um). 2) innbsp;50 llispania Bactica. lAv. 26,17,4; In Ause-tanis (Q-lareanus und Iliibner CIL II p.434nbsp;lesen Oretanis) is locus est inter oppidanbsp;Iliturgim et Mentissam. 3) j. la Chapellcnbsp;d’Ose, Jiameau commune de Lantages, Aube. |
Ausil fl. bei Aquileja in Friuul. AusaHcalio(n) 0. in Liburnia, j. beinbsp;Lrenovatz in Dalmatien. Ptol. 2,16,6: Av-GaynciXC (avoavxSv X). TP: Ausancalione. Ausanius M. Greg. Tur. h. F. 3, 36; Ausanius amicus meus eum Papianilla con-iuge. Aus-ava fl. die Oos, Oose oder Oes, nbfl. der Kgll, nordöstl. von Priim. — 0. j. Oosnbsp;im hr else Priim, Bheinpreussen, im bezirh lonbsp;Biklesheim, zivischen Trier und Coin. I Anbsp;372, 5: Vicus Ausava. TP: Ausaua. -ausca ligur. in 0. Vindausca, davon ab-geleitct Vindauscius, Vindauseensis. AuscI, Auscil V. ist iberiscli. -aUSCia in F. Vindauscia. Ausci-acu-s 0. Pard. dipl. n. 300 t. 2 p. 70 (a. 642): Ausciaco. Auscrocos, Aiiscrocus M., groftvater des Mnigs Cottios, vater des Lonnos und des 20nbsp;Cot(t)os, fdngt an eu regieren 75 a. Chr.nbsp;Silber-miinzen gefwnden in Barry bei Orange;nbsp;bei Alais, Gard; in Vernon; au mont Beu-vray; auf dem groften St. Bernhard, u. a.nbsp;Muret-Chah. 5747: AVS. 5748: AVS Mnbsp;AVSe. 5749 — 5754. 5765. 5766. 5771.nbsp;5772: DVENACOS B AVSCRO. 5757nbsp;— 5760: AVSCEO. 5767. 5768. 5773;nbsp;AVSCEO. 5769: DVENACO ; AVSCEO.nbsp;5770; AV. . 5774; DVENACOS B AVS- 30nbsp;CEOCOS. 5775.5776: AVSCEOCOS. 5777:nbsp;AVSCEOCO. 5779; DVENACVS AVS-CEOeVS. 5780. 5781. 5784: DVEN Bnbsp;AVSe. 5782. 5783. 5785: AVSC. Auserus fig. (Antiq. Mannheim) Sell. 711: Auserus. Ausiniaca villa von Ausinius. Pard. dipl. n. 471, t. 2 i). 278 (a. 708): In linenbsp;Ausiniaca villa, in pago Pugentense (Suge-tense), super fluvium Mosellae. AucJiinfranz. 40nbsp;Osny und Osnago (Como), Osnaglii(Mailand). \ Ausin-incu-ni 0. in Oisenans, commune I de Buffy-sur-Seille, Jura. Ausio(n) M. (Saalburg) CIB 1428“: Primius Ausio. Brunotti, Cod. dipl Toscan. 1 n. 8 p. 441 (a. 715): Ausio. -aviso- ableitung in al-ausa, Ar-ausa, bac-ausa Bac-ausus, Bai-auso, Bell-ausus,nbsp;Bi-ausius^ -ausia, Car-aus-iu-s, Mel-aususnbsp;-ausa, Nem-ausus, Penn-ausius, ïel-ausius; 50nbsp;vgl. oes, eus und osus. Auso(u) M. (Mainz) CIB 1154: Auso. Aus-oba fl. in Irland, bei Galway. Ptol.nbsp;2,2,3; A'iaó^a norcifiov rx/Solw. Bav. 5,32 [Aur-ona — Aus-oba] |
Atis-ona
Autessio-durum
Aut-estms — -autonia
duro [LXXJII Intaranum m(ilia) p(assuum) XX[Xrn|; ab Autessioduro sic Odouna In-taranuin [LJXXX; Intar[anum] m(ilia) p(as-suum) XLV; a Xevinio sic Massava Intaranum. Ileroiu. münzen: BN 1847 p. 105:nbsp;AVTIZIODIEO. 1863 p. 344: AVTISIO-DEEO. 1868 j). 191: ATISlODIEO IVITS,nbsp;AVTISIODIEA, AVTISIODIEO, AVTISIO-DEE. 3“ s.i, t 8 (1890) p. 179 n. 152:nbsp;10 AVTRIODEEO. — Autissiodiireiises.nbsp;Christl. inschrift, c. a. 367? (hameau dunbsp;Turon, univoit Montségur, arrond. de Viüe-neuve-sur-Lot, dép. de Lot-et-Garonne) Bladenbsp;n. 172: Autissiodurensium civitas. — Prosper i Aquitani chron. a. 439: Papa Caelesti-nus Germanum Autisiodorensem episcopumnbsp;vice sua inittit. Concil. Aurelkin. I a. 511nbsp;(Mansi 8 c. 357 B): Theodosius, episcopusnbsp;ecclesiae Autisiodorensis. Conciï. Paris. lYnbsp;20 a. 573 (Mansi 9 c. 868 A); Aunacharius ...nbsp;episcopus ecclesiae Autisiodorensis. Concil.nbsp;Matisc.I a, 581 (Mansi 9 c. 936DA' Aunacharius in Christi nomine episcopus ecclesiaenbsp;Autisiodorensis. II a. 585 (Mansi 9 c. 957nbsp;I)): Aunacharius episcopus ecclesiae Autisiodorensis. Greg. Tur. li. F. 4, 42: Audi-siodorensis urbis incola fuit. 5, 14: Pernbsp;Audisiodorensem territurium (l’Auxerrois).nbsp;Mir. Mart. 2, 5: Ex Autisiodorense opido.nbsp;30 4,13: Autisiodorensis urbis. Glor. conf. 40:nbsp;Autisiodorensim urbem. Yirt. lulian. 29:nbsp;Beatum Germanum Autissiodorensim antesti-tem. Pard. dipt, n. 273, t. 2 p. 36 (a. 635):nbsp;Palladius, quamvis peccator et fragilis, san-ctae Autissiodorensis ecclesiae episcopus.nbsp;p. 31: Me cellam sive coenobium in suburbane Autissiodorensi oonstruxisse ... In ter-ritorio Autissiodorensi Vincella super loau-nam Iluvium .... In pago Autissiodorensinbsp;40 \ühcr disen vgl. Longnon, Atlas p. 109] villam, quae dicitur Vallis, et Clamiciacum.nbsp;n. 275 p. 41 (a. 636): Palladius, Altissio-dorensis episcopus. n. 363 p. 153 (a. 670):nbsp;In pago Autissioderinse (zweimal), w. 437nbsp;j). 238 (a.696): Villa vero Corvillo in pagonbsp;Autissiodorense. Cod. Cotton. Cleopatra E.nbsp;1 fol. 6'' de liturgia Hibernica (e. a. 720):nbsp;Germani episcopi Autisiodorensis. Baedanbsp;h. e. 1,17: Autissiodorensis episcopus (Ger-50 manus). Yita Germani 1, 4 AS8 2. mai Inbsp;p. 262 C: In pago Autissiodorensi. . . . Urbsnbsp;Autissiodorensis. Constantii vita Germaninbsp;1, 1, 1 ASS 31. iul. VII p. 202 B: Autisiodorensis oppidi. 2 p. 202 B: Territorium
Autisiodorensis urbis. 2,12 p. 204 F: Autisiodorensis oppidi. 3, 21 p. 207 A: In ecclesia Autisiodorensi. Yita Mamertini 1nbsp;AS8 20. apr. II p. 759 B: Ad s. Germanumnbsp;Autissiodorensem episcopum. Yita Genovefaenbsp;i c. 3,11: Ab Autisioderense urbe. Yita Epta-dii 6 ASS 34. aug. IV p. 779 B: Civitatisnbsp;suae Autissiodorensis. Acta Aunarii 3 ASSnbsp;35. sept.YJl p. 106 C: Praesule Autissiodorensis ecclesiae Aetherio. lp. 106 G: Ad lonbsp;praefatam Autissiodorensium civitatem. 8nbsp;p. 107 A: In territorio praedictae civitatisnbsp;Autissiodor. liagmiberti vita Walarici 1, 4nbsp;ASS 1. apr. 1^.17 F: Aunacharii Autissiodorensis episcopi. YitaLupi 1,2 ASS l.sept,nbsp;lp. 256D.’ Aunarius Autisiodorensium prae-sul. Yita Severi 4 Anal. Boll. 5, 419: Autisiodorensis ecclesiae . . . Autisiodorensis civitatis. Yita Aquüini 2, 26 ASS 19. oct.nbsp;VIII p. 509 E: GeiTuani Autisiodorensis. 20nbsp;[Geneaïogia regum Franconm, cod. Augiens.nbsp;LXXXIII saec. 11 ƒ. 14'' = Aug. CXLVInbsp;f. 2’’: In Fontanide in pago Autisiodorensi. |nbsp;Stepliani Africani vita Amaloris 1, 1 ASSnbsp;1. mai I p. 52 C: Proclidius civis Autissiodorensis. 2, 8 p. 51 A: In Autissiodorensium civitatem pergere. 3, 18 p. 56 B:nbsp;Euptilius, civis Autissiodorensis civitatis. 4,
24 p. 57 C: Territorium Autissiodorense. Passio lusti 4 Anal. Boll. 5, 376: Se chid- sünbsp;stianos esse Autysiodorenses natione.
Aut-estius (von Autus) M. nomen gen-tilicium. (Nimes) CIL XII 3462: Autestio Q. f. Vol. Palustri.
Aiit-illus M. (S. Bartolomeo in Galdo) CIL rX 942: C. Baebio Autill[o].
Antimi-acnm O. von M. Autimius.
Alit-iiil ir. Y. an Galwag-bag, tvo die stadt Athcnny. Ptol. 2, 2, 4: Avtïvol. Pseudo- 40nbsp;Aethici cosmogr. 39: Ubi Velaburi Luceni-que consistunt.
Autis'(s)ioduruni s. Autessiodurum.
Autius M. ist lateiniscli,
Auto(n) abgeleitet von Autus, 31. cogn. (Cherasco) CILX 7480: Tertio Bresio Au-tonis f.
'*Auto-ialuin? Altogilo, O. in Auteuil, Seine-et-Oise, arrond. de Itambouillet, cant,nbsp;de 3Iontfort-l’Amaury; Auteuil, dép. de la sonbsp;Seine, j. in Paris; Authiou, Nièvre.
-autonia in And-autonia? Yon 31. Au-tonius. (Isernia) CIL IX 2638: A[u]tonio lustiniano rectore provinciae. (Lanciano)
[Aut-estius — -autonia]
-ocr page 166-Aiito-scuttus
Auximum
|
2998; Autonius lustinianus rector [provin-ciae], (Venafro) X 4858: Autonio lustini-ano praesidi provinciae Samnitium. Auto-scuttus M. cogn. Antosciitta F. cogn. (Stains) CIL III 5408: Atilius Auto-scutti f(ilius). (Enzelsdorfl.Fernits) 5426; Autoscuttas. Autosudorillll s. Autessiodürum. Autl'-aca O. der Vaccaei. Ptol. 2,6,49;nbsp;10 AVTQaxa. Autr-ÏCO-ii ahgpleitet von fl. Autura ('*Aïit-ara Zeuff) l’Eure, 0. der Carnutcs innbsp;Liigdvmensis, j. Chartres, Eure-et-Loir. Ptol. 2, nbsp;nbsp;nbsp;8, 10: KaQvovrai. Avtqikov. TP: Autri-ciun. NCr 4 (Ijugdun. Senon.), 5: Civitasnbsp;Autrioum. Comtantii vita Germani 1, 1, 8nbsp;A8S 31.'iul. VII p. 203(7; Ad locum, quinbsp;appellatur Autrious. \Vgl. Her kus p. 226,nbsp;s. zu Autessiodurum,] (Tebessa) CIL VIII 20 1 8 7 6; Q. lulius Q. f. Quir. Dioratus Autr(i-co) mil. leg. III Aug., s. Altricus. AutriciiS M. germanisch? Pard. dipt. n. 393, t. 2 p. 185 (a. 680): S(ignum) Autrico. Aliti'ig-on-es Y. in Hispania Tarraco-nensis (nicht — AhlÓTQiysg hei Strab. 3, 3, nbsp;nbsp;nbsp;7 p. 155). Liv. fragm. lib. 91; In Be-roiies et Autricones. . . . Undique equitibusnbsp;et suae gentis et Autriconum. Mela 3, 1,nbsp;15; Per Autrigones (Hermolaus Barbarus, 30 avariginos A). Plin. n. li. 3,27; In Autri-gonum X civitatibus Tritium et Virovesca. Flor. (aus Tav. 135?) 2, 33 (4, 12), 47 ;nbsp;Vaccaeos et Turmogos et Autrigonas crebrisnbsp;inoursionibus fatigabant. (Parans Cros. 6,nbsp;21,3; Vaccaeos et Turmogos et Autrigonasnbsp;adsiduis eruptionibus joopulabantur.) Ptol.nbsp;2, 6, 7; AvTQLyóvav Nsqovk jioragov ix^o-Xai, ^Xaovióf^Qiya. 52: ’AvatoXixmieQOi denbsp;xovrmv rs xaï xwv Kavvci^Qav Amgiyoveg.nbsp;40 54: ’Tnb Ss tovg Avxqiyovag Bfjqcovsg. 64:nbsp;Toig gsv AvxglyoGLv, ovg giöovg o nozctfibgnbsp;(quot;JjSij^og) SiaQQsè. Liber generationis 1,216,nbsp;3 (Ghronogr. a. 354) p. 109 ilf.: Autricoui.nbsp;Chr. Alex.: Autrigonii. Fredegar. chron. 1,nbsp;8: Autriconi. ? Aiitrodius M. (Francolise) CIL X 4717: V. Autrodiu(s) C. (f.). . Autl’Oiiiiis 31. Autroiliii F. ist latein. Aut-iliniia j. l’Automm, nbfl. der Oisc.nbsp;60 Alitiimiiliia F. cogn. (Villanueva delnbsp;Mio) CIL II 1074: Attiae Autumninae f. Alltllino O. liagimberti vita Wcdarici 1, 3 A8S 1. (ipr. 1 p. n I): Quoddam mona-sterium, nomine Autumo. [Auto-scuttus — Auximum] |
*Aut-urii aus *Avot-ura von idg. avotós brunnen (Fick) ? fl. j. l’Eure, nbfl, der Seine.nbsp;Vita Emani 1, 7 ASS 16. mai III p. 6117 B:nbsp;Super ripam fluininis, cui vocabulum est Au-dura. 2,16 p. 698E: Prope fluvium Audurae.nbsp;Vita Bethcerii 9 ASS 2. aug. I p. 170 F: Adnbsp;portum, qui vocatur Vilemeldis . . . supernbsp;fluvium Audura. Vita Leutfredi 2, 12 ASSnbsp;21. iwi. IV p. 107 F: luxta fluvium Auctu-ram. 2,18 p. 109 A: In Auctura fluvio. 3, lonbsp;24^1.1100; luxta ripam fluniinis Aucturae. In O. Autr-icum. AiitilS (venetisch, oder — Auctus?) 31. Auta F. (Hol bei Laschische) CIL III 5151:nbsp;Cupitus Auti f. (Aquileja, cliristUch) V 1637:nbsp;Hic requiisoit Auta in pace. (Verona) 3500: C. Autus Narcissus. (3Iagliano) IX 3992: Sutoria Autta. (Porto d’ Anzo) X 6721;nbsp;Gargilii Auti. (Ostia) XIV 1215: Laberianbsp;Q. et D. 1. Auta. (Pforzheim) CIB 1689: 20nbsp;luli Auto (dativ) filio. (Windisch) Sch. 718. C. Aut. (Spanische münze) Akernian, Anc. Coins p. 85 w. 1; T. Autus (Illvir Gluniaenbsp;in Hispania). Aliva fl. bei Onival, gcht in den ocean. Bagimberti vita Walarici 3, 16 ASS l.apr. I p. 21 A; Austa, iuxta Auvae fluvium. Auv-aca F. (Julkh) CIB 596: Macrinia Auvaca. AiiV-ailCUin gen. pl. (cf. Auvo, Avana), 30 tvarscheinlich V. (SanEsteban) CILÏ12827: L. Licinius Seranus Avvancum. Auvo 31. cogn. (Cadiz) GIL II 1775: S. Avvo. Vgl. Avana, Auvaiicum. Auxili-acu-S villa, 0. j. Oisilly en Bourgogne. Hipl. Pertz p. 40, 22 (a. 664): Au-xiliaouin (ace.). Auximum, Auxumum stadt in Pke-num, j. Osimo, römiscJie colonie, a. u. 597 — 157 a. Chr. gegrwndet; italisch, nicht cel- 40nbsp;tisch, trotz vita Felkiani 8 Anal. Bolt. 8 p.nbsp;387 S(p: Ad Picenam provinciam pervenit, ubinbsp;multas urbes, scilicet Pinnem, Asculum, Pir-mum, Ausunum, Senegaliam, quae in Penta-poli regione sita est, convertit ad dominum.nbsp;Quaestioncs.grammaücae codkis Bernensis 33nbsp;(Anccd. Helv. p. 187, 17 Hagen): Galli Se-nones ab urbe Romana revertentes condide-runt secus mare civitatem vocantes Ancho-nam velut 'hanc unam’, inde pu'ogredientes 50nbsp;vocaverunt Auximum, quapropter, ubi tunbsp;posuisti 'syntliema’, si posuisses 'epithema’,nbsp;putasses te quot;f* ritis quaestionibus id augendinbsp;gratia super addidisse. Havon Auximates. |
Auxunnus
Avar-ïco-n
|
Auxunnus fl. s. Axona. av |/ fordern, gern huhcn, begunstigen (Fick); bret. evez soin, iv. ewi écouter, air.nbsp;-oi, -ai it garde, gr. cefCoj (FrnauU). In:nbsp;Ar-siV'I, avento-. -av- in ableihingen, fl. Abravannus, in portum Crindavinum (Ninies) CIL XII 3313,nbsp;Lit-avia, Lit-av-iccus; *vl-av (hret. glau-,nbsp;w. gwlaw-) regen. 10 -avS suffix, bret. -aoii, ou, iv. au, gen-ava mund, in M. Oal-ava, F. Cass-ava, Duci-ava Dugi-ava, ?Mess-ava, ? Vos-ava Vosavia, 6r. Onu-ava, Osdi-avaBj-^’w 0. Aball-ava? Ambl-ava, Antunn-ava, Aus-ava vicus, Gal-ava,nbsp;Gen-ava, Mas-ava, Mass-ava, Ovil-ava, Pis-avae, Eion-ava vicus? Vell-ava; in ft. Ambl-ava, An-ava, Aus-ava, *Bon-ava *Bomi-ava,nbsp;*Broc-ava, *Brun-ava, ^ilal-ava Malva, Mat-ava (in lialien), Occ-ava, Orn-ava, *Val-ava. 20 Ava F. (Szent-Endre) CIL III 3644: Ava Macimari f. Avaka. (Inschrift auf mont Beuvray) BA n. s. 23 (1872)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;59: Avaka. Avaguia 0. der BsXlowol, j. Lavagna. Ptol. 3, 1, 28: Avayvia. Avalana s. Aballava. Aval(l)insis s. Aballo(n). Avallaus 31. cogn. (Wien, a. 24!) p. Chr.) CIL III 4558: [A]ur(elius) Avallaus. 30 Avallo vicus, j. Ilavelu, Eure-et-Loir, bei Houdan, arrond. Breux, canton Anet, cf.nbsp;Longnon, Géogr. p. 325. [Fortunati] vitanbsp;Leobini 18, 60: Avallo vico aocederet; cf.nbsp;Aballo(n). Avallocium. (a. 574) Greg. Tur. h. F. 4, 34 (49): Usque Avallocium (var. aiialo-cium) Carnotinensem vicum abiit. [Fortunati] vita Leobini 17, 57: Avallocium per-venisset. 40 Avaua F. (Sasamon, 239 p. Chr.) EE 2 p. 244 n. 322: Va[(leria)] Avana; cf.nbsp;Auvo, Auvanoum. Avau-acu-s 0. 3Ierotv. mz. BN 3® s., t, 8 (1890)i).178»j.l46: WAMfAJCO V(i)CO. -avannus in fl,. Abr-avannus. Avant-ici vcmi fluff Vancon? V. in Gallia Narbonensis, pays dc Ghorges bei Siste-ron (=Avatici). Blin. n. h. 3,37: Adiecit formulae (der provinz Narbonensis) Galba 50 imperator ex Inalpinis Avanticos (ac(g)an-ticos codd.) atque Bodionticos, quorum op-pidum Dinia. Ygl. fl. Avance, gemeinden Avanqon, westlich von Chorges, Aventicum. Avdvxixov s. Aventicum, |
Av-antuni locellus, in pago Genomannico. Bard. dipt. n. 230 t. 1 p. 205 (a. 615):nbsp;Avanto (Gauvin ci. Ananto), j.. Arnage. ?Av-ara, Avera fl. j. l) l’Èvrc, Yèvre, nbfl. des Cher, dép. Cher. Acta Austregisilinbsp;2,8 ASS 20. mai V p. 234*Super ripamnbsp;Ultrionis et Averae. 2) j. I’Aurette. In 0.nbsp;Avaricum, und nach Ernault in Ar-aurisnbsp;= *ar-av(a)r(a). Avare 0. der Lusitani; 3Iiiller setzt den lo ' ort der civitas Aravorum, j. Leveza beinbsp;3Iarialva, gleich; lliibner zu CIL II 453 p. • 51 vgl. den vicus Talabara. Btol. 2, 5, 6: AvaQi] (3Iuller, kavagr] codd.). Avarea F. (Wolfsberg) CIL III 6518: Avareae. ! Avaria. Fillon, Etudes numistnatiques Ipl.l n.9 = BN 3® s., t, 7 (1889) pgt;. 548:nbsp;ND IVSTINVS C. B VICT[OEJIA AVA-ED.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 I Avar-ICO-n nach Zeuft vom fl.-namen Av-ara (j. I’Evre), der vorort der Biturigesnbsp;I Cubi, 0. j. Bourges, Cher. Cues. b. G. 7,nbsp;13, 3: Caesar ad oppidum Avaricum, quodnbsp;erat maximum munitissimumque in finibusnbsp;Biturigum atque agri fertilissima regione,nbsp;profectus est, quod eo oppido recepto civi-tatem Biturigum se in potestatem redactu-rum confidebat. 15,3: Deliberatur de Ava-rico in communi coiicilio, incendi placeat an sonbsp;defendi. (4) Procumbunt omnibus Gallisnbsp;ad pedes Bituriges, ne pulcherrimam propenbsp;totius Galliae urbem, quae praesidio et or-namento sit civitati, suis manibus succen-dere cogerentur; facile se loci natura defen-suros dicunt, quod, prope ex omnibus par-tibus flumine et palude circumdata, unumnbsp;babeat et perangustum aditum. 16, 1,*.nbsp;Ab Avarico. 2,'*’: Ad Avaricum. 18, I,quot;'*:nbsp;Propius Avaricum. 29, 4: Sibi numquam 40nbsp;placuisse Avaricum defendi. 30,2,®: Primonbsp;incendendum Avaricum, post deserendumnbsp;censuerat. 31, 3,'’: Qui Avarico expugnatonbsp;refugerant. 4, Id, quod Avarici deperi-erat. 32,1,': Caesar Avarici compluris diesnbsp;commoratus. 47, 5: Ut sibi parcerent neu,nbsp;sicut Avarici fecissent, ne a mulieribus qui-dem atque infantibus abstinerent. 52, 2,quot;:nbsp;Ad Avaricum. b. c. 3, 47, 5: Ad Alesiamnbsp;magnam se inopiam perpessos, multo etiam 50nbsp;maiorem .ad Avaricum maximarum gentiumnbsp;victores discessisse. Flor. 1,45 (3,10), 23:nbsp;Turn ipsa capita belli adgressus urbes, Avaricum quadraginta milium propugnantium [AuxujmuB •— Avar'ico-n(| |
Av-ari-o(n) — Aveniii-o(n)
|
[ sustulit I, Alesiam duoentorum quinqua-ginta milium iuventute subnixam flammis adaequavit. Ptol. 2,7,10: 'AvaQixóv (Muller ei. 'AovaQiKÓv) %6Xig. Dio 40, 34, 1:nbsp;Avamp;ig ovr ixsirot nQÓg ts rovg BirovQiyagnbsp;inavijlamp;ov xal nóhv avvSiv Avuqixov êXói'rsgnbsp;ènl nXeiazov ir amy ccviéaiov. IA 460, 4;nbsp;Avaricum. TP: Avarievm. Meilenzeiger vonnbsp;Alkliamps (Edm. Tudot, Carte des voies rom.nbsp;10 du dép. de l’AlUer ji. 12); ... Avar. 1. XIIIInbsp;Med(iolan.) 1. XII Ner. 1. XXV. Münse.nbsp;IINF 1836 p. 310: A(Taricum). — Avari-censis. Caes. Ij. G. 7, 47, 7’'-; Excitari senbsp;Avaricensibus praemiis. Av-ari-o(n) fl.j. l’Aveyron, nhfl. des Tarn. Vita s. Amantii 3,19 MG a. u. IV 2 p. 37:nbsp;Ut partem nunc eius Lauterna teneat rivus,nbsp;partem Avarionis babeat ripa duminis innbsp;testimonium virtutis perpetuo servatura. 20 Avarillll promunturium, j. Cup Aveiro. Ptol. 2, 6, 1: AvaQov axQov. Avarns M., ein Numantiner, nach W. v. Humboldt p. 31.7 o baskisch. Appian.IIisp.nbsp;95: AvaQog ö' avxamp;v yyovfisrqg . . .'O fi'svnbsp;AvaQog . . . Tbv Avaqov. cf. Avara. . . . avarus AI. (Mariasaal) CIL III 4966; ... avaro Eumnis f. Avat-ïci V. in GaUia Narbonensis, zivi-scJien PJióne und Marseille, identisch mit den 30 Avantici? NacJi Alüller von den Anatilii nichtnbsp;verseinden. Méla 2,5,78: Inter eum et Ebo-danum Maritima Avaticorum stagno ad-sidet. Daraus Plin. n. h. 3, 34: Oppidumnbsp;Maritima Ab(v)aticorum (ruines au fonds denbsp;l’étang de la Yalduc) superque Campi La-pidei, Herculis proeliorum memoria, regionbsp;Anatiliorum et intus Dexuiatium Cavarum-que. Ptol. 2, 10, 5: Msra ÓÈ rbv Podavbvnbsp;ETil tlaXciOGr] Kshai AvariKamp;v (avaxiaXav V)nbsp;40 MdQhifict TcaXtg. Av-aucia M. Belgische bronze-ms., im territorium von Tongern, bei Asberg am Ni-derrhein, auch auf dem Gr. St. Bernhard ge-flinden. Lcleivcl pl. IX 26—27. v. I)uhn-Ferrero *73. Bictionn. archéol. de la Gaulcnbsp;n. 115. EA'’ 1858 p. 440.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1868 p. 408. 1883 p. 7. lluchcr pl. II n. 169. Muret-Ghab. 8881—8890: AVAVCIA. AtC töpferstempel. (Poitiers, vor a. ttdS) bo Bichard p. 14: AVE. (Jublains) Moivatnbsp;p. 87: AVE. AY-e(lo(n) M. cogn. (Nuvolento) CIL V 4304: M. Secundi Avedonis. Avedoim-aco s. Aunedonnacum. |
Av-eius M. (Narbonne) CIL XII 5148: C. Aveio Severo. (Bordeaiuc) Jullian w. 449; Aveius. Avel-iu-S ilf. (Boecabruna) GILY 7823: M.’ Avelio M.’ f. Fa[I.] Paterno. . . . M.' Ave-lius M.’ f. Marcellus et Comisia Tranquil-lina parent(es) filio pientissimo. *av-ell«ï ivind, ir. ail, mbret. auel, av-el, f.. Icon. avel, tree. awel, f., tv. awel, f., gr.nbsp;ultXXa ivindstoft, aeolisch av-eXXa.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Arell-icu-S AI. gentUname (cf. G. Endo-vellicus). (Huclés) CIL II 3133 = FF 4 p. 21; Hispanus (praenomen) Avellicus. * avelio w. ewyllys, bret. eouel (voluntas), lat. avidus (Stokes). Aven fig. (Gannstatt) Sch. 639: Aven. Avena ilf. (Verona) CILY 3382 =Kai-bel-Lebègue 2307: M. Avena Macro . . . Ave-niae Bassaridis filiae . . . Avenianus. Avên-acii-s und Avënn-acu-s nach w d’Arbois de Jubainvïlle ableitung com gen-tilicium Avénus oder Avena, dann Avënnusnbsp;(cf. Abenna) neben Avius, O. j. Avenay, dep.nbsp;de la Alarne, arrond. de Beims, canton d’Ay;nbsp;ferner curtis Avenacus 'mi pagus Fquestri-cus (um Nyon) mul villa Avenacus im agernbsp;Viriacensis, und in Saint-Oyen, Alaconnais. Aveudo(n) O. in Balmatien. Strub. 4,6, 10 p. 207. 7, 5, 4 p. 314: HóXsig d’ avrav (’laTtóöav) MixovXov, Aqovmvoi, Movritwv, 30nbsp;AvépSiov (Gluver, oaSEvdov codd.). IA 274, 1: Avendone. TP: Auendone. Bav. 4, 22 p. 224, 15: Abendone. Appian. Illyr. 16:nbsp;’Imtóöiav ö's zêbv èvzbg ’'AXztsmv Movrjzivoinbsp;psv xcil AvsvSsazai, nQoaéamp;svzo anreS ngoG-lÓvzi. Avenia F. cogn. (Verona) CILY 3382 == Kaibcl 2307: Aveniae Bassaridis. (Aqui-leja) 8371: D(is) M(anibus) Cosconiae Aveniae coniug(i) optim(ae) L. Cervon. Avitia- 40nbsp;nus merenti. Aveiii-aiin-S M. cogn. (Verona) CIL Y 3382 = Kaibel 2307; M. Gavius Corneliusnbsp;Agatbemer Avenianus. Aveilli-acn-S O. s. Avenacus. Aveniii-acu-S O. j. Augny oder Avigny. Vita Tresani 16 ASS 7. febr. II p. 33 B:nbsp;Locus, qui dicitur Avenniacus. Aveiini-o(n) nach d’Arbois de Juhain-ville ableitung auf -o(n) vom römischen ba gentile Avennius, abgeleitet vom cognomennbsp;Avennus, Avénus, O. der Cavares in Gallia Narbonensis, j. Avignon, dép. de Vau-\cluse. Artemidor. ap. Steph. Byz.: Avcvicóv, |
[A.V'ari-o(n) — Avermi-o(n)]
-ocr page 169-Avenniocus
Avent-ia
|
nóhg MaOGaliag n^bg rm ’Podavw. rb èamp;vi-%bv Avsvicov^Gwg rm è7tt%CL)Qt(p Kal Aveviaj-vixrig xw quot;Ellrjvx xvnw. Strah. 4,1,11 J?. 185: EigI ö's iv TM fisxa^v Tcóbeig xai Avsi'iüv xalnbsp;’ApavGi'av Kal ’AsQia. 3Iela 2, 5, 75: Aven-nio Cavarum (urbs). Plm. n. Jt. 3,36:nbsp;Avennio Cavarum. PM. 2,10,8: Kavagoi,nbsp;agt;v Ttókeig ^eGÓyeLoi . . . Aovevvimv (WiTberg,nbsp;yloavevviav codd.) Kokmvia. TP: Auennione. 10 JA 553,5: Civitas Avenione. IHier. 43, p. 553,5 W; pgt;. 4 T.: Civitas Avinione (aW.)nbsp;(cod. Yeron., Avenione cod. Paris. 4808).nbsp;Marii cliron. a. 500 p. 10 Arndt: Gundoba-gaudus Avinione latebram dedit. «. 581nbsp;p. 15: Mummolus patricius cum uxore etnbsp;filiis et multitudine familiae ao diviciisnbsp;multis in marca Childiberti regis, id estnbsp;Avinione, confugit. Greg. Tur. li. 2, 23nbsp;(32): Avennionem urbem ingreditur. 6,18 20 (26): InAvennione secum retinuit. . . Aven-nione (nach A.) abiit. . . Dux advenit Aven-nione. . . . Avennione regressus est. 7, 36: Avinione accessi. 8, 3: Quae Avennionenbsp;inventae sunt. Concil. II. Ilatisc. a. 585nbsp;(Mansi !) c. 958 E): loannis episcopi abnbsp;Avenione. Frcdegar. (4, 108) contin. 20,nbsp;ad a. 737: Avennionem urbem niunitissimamnbsp;ac montuosam ipsi Sarracini, collecto hostilenbsp;agmine, ingrediuntur. (l09) 21: Avennio- 30 nem urbem venientes. Formul. Marculf. suppl. 1 p. 107, 15 Z.: Avennione. Mav. 4,nbsp;29 p. 239,16: Abicinione. Vita Apollinarisnbsp;2,8 ASS 5. oct. 111 p. 911): Naturae firma-tam munimine arcem monstraret Avennio.nbsp;Vita Agricoli 1, 1 ASS 2. sept. I p. 45Ö C:nbsp;Avenione natus. 1, 6 p. 451 C: Cum Avenione dudum viguisset . . . Avenione. 1, 8nbsp;p. 451 F: Avenio (vocat). Silher-mz.: Lanbsp;Saussaye, Nuni. de la Narhonn. w. 17. I)ict. 40 archéol. de la Gaule w.3. Lelmvélpl.8,17.52. Buclialais p. 20: AOTE, AYE. BN 1838nbsp;p. 220: AV(ennio). p. 221: AOYE. 1867nbsp;jp. 331:AOVE. 1869 ii. 275: AOYA. 1883nbsp;p. 1: AOYE. Murct-Cliab. (silbcr) 2509—nbsp;2514: AOYE. (bronze) 2515—2517: AYE.nbsp;2518.2519: A. AOYE (Jttwr PK). 2520: AOYENIOA. 2521:____YOAN. 2522: . . . NOYN. 2523: . . OY. . Audi AOYE-NIOAN. Auf nierowingischen münzen audi: 50 AVINIONI CIV., AV(e)N(io) und AE. — Aveiiiiiciises bewoner von Avignon. Greg.nbsp;Tur. li. F. 6, (9): Migrante autem Aven-niensis (-icensis Longrion) civitatis (l’Avi-gnminais) pontifice. (lüez) CIL XII 366: |
Curatorp rei p(ublicae)] Avenn[iens(ium)]. (Cadenct) 1069: C. Iul(i)us Avenn(iensis?).nbsp;(Apt) 1120: Ilvir(i) c(oloniae) I(uliae) Ha-d(rianae) Avenn(iensis). (Ntmes) 3169:nbsp;Locus d. [d(ecreto) d(ecurionum)] Avenni-en[ses patrono?]. 3275 u.p. 897: Cüratorinbsp;Cabell[ens(ium)] Avenniéns(ium) Eoroiiilién-s(ium). — AveuiOliensis. llilaripapae ep.nbsp;15,1 p. 159 Thiel (a. 465): Abinionensi pro-vinciae. Vita Agricoli 1, 4 ASS 2. sept. I lonbsp;^.450J?.- Avenionensem ecclesiam. 450 jE.'nbsp;Eelictis Avenionensibus. 1, 6 p. 451 G: Ecclesiam Avenionensem... A loanne primumnbsp;episcopo Avenionensi. — Über den Avenio-nensis pagus s. Longnon, Atlas p. 141. —nbsp;AYClluicilS. NG 11, 14: Civitas Avenni-corum. Concil. Agath. a. 506 (Mansi 8 c.nbsp;337 B): luliano episcopo de Avennica civi-tate. Greg. Tur. h. F. 4, 23 (30): Avenni-cam urbem . . . Avennicam ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 (44): 20 Avennici ten-iturii (VAvignonnais). nbsp;nbsp;nbsp;6, 1: Se infra murum Avennicorum munitione concludit. 16 (24): In oivitate Avennica. 7, 10: Infra murus Avennicae urbis. 38: In Avennica urbe retenetur. 40: Apud urbem Avennecam. 10,23: Vivariensim Aven-nicamque urbem (VAvignonnais). Vita Agricoli 1, 8 ASS 2. sept. lp. 451 F: Avenicae civitatis columen. — Avillio aucli in dennbsp;dioecesen Alli u. Antibes; in Avignon (Jura) 30nbsp;um,d zwei Avignonnet (Haute-Garonne undnbsp;Isère). ATeiluiociiS j. Avignon. Sidon. Apoll. epist. 6, 12, 8: Avenniocus. Greg. Tur. li. F. 4, 29 (42): In Avennioco terreturio (V Avignonnais). Avcilteco s. Aventicum. Aveiit-ia fem. ïamp;-stamm, nach Zcuft von stamm av-ento-. 1) Flvet. G., schutzgöttin vonnbsp;O. Avent-ioum, = eine Mustitia ’ ?, eine quell- 40nbsp;göttin derfontaine des Bugdères hei Bonutyre.nbsp;(Mü/nchweilcr) GIL XIII 5071: Déae Aven-t(iae) C. lul. Primus Trevir cur. col. item cur.nbsp;Illlllvir de suo posuit. 5072: Deae Aven-t(iae) T. Tertius Severus cur. colon, idemquenbsp;all(ector) cui. incolae Aventioens(es) jorim.nbsp;omnium ob eius erga se merita tabulamnbsp;arg. pu[b]l. posuer(unt) donum, d. s. p. exnbsp;HE vcc. 1. d. d. d. 5073: Deae Aventiaenbsp;et gen(io) incolar(um) [= Apollini?] T. Ia- 50nbsp;nuarius Elorlnus et P. Domitius Didymusnbsp;curatores col. ex stipe annua adiectis de suonbsp;HSquot; n ld. 2) Avencia F., abl. Parel. dipl.nbsp;n. 180 t. 1 p. 139 (a. 573): Basulo (aU.) [Avenniocus — Aveut-iaJ |
Aventi-acu-s
Av-esa
eum uxore sua Avencia. 3) fl. in Oheritalicn,' GIL XIII 5042: Hanc pecun(iain) incol(is)
col(oniae) Aveiiticensium dari volo. (Münch-weiler) i)072: Incolae Aveiiticens(es). (Aven-cJies) 5091: Incolae Avent[ic]ens(es). 5102: Colon! Aventicenses. Pard. dipl. n. 103 1.1nbsp;j3. 70 (a.523): Fine Aventicensi. Fredegar.nbsp;avento-, had von G. Aventia den namen er-' chron. 4, 37 (a. 609 — 610): Alamanni innbsp;halten. 0., liawptstadt der eivitas Elvetiorum,' pago Aventicense Ultraiorano hostiliter in-in der provincia Maxima Sequanorum, j.' gressi sunt .... maximam partem territurionbsp;jo AvenGies, dcutsch Wiflisburg, Schtveig, ean-. Aventicense incendio concremant.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
ion Waadt. Tac. h. 1, 68 (geit des Vitéllius, Aveiltill-iu-S M. Aveiltiiiiil F. nomen a. 69): Aventicum gentis caput (Helvetio-! lateiniscJi.
rum). Ptol. 2, 9, 10 (stadt der Erjxoarol):: Aveilt-inn-S M. Aveutilia F. cogn. ist AvavrLKÓv (Müller list Aveviiy.óv). TP mit \ latciniseh.
titel-vignette: Auentieum. Heletiorum. NG\ Aventi-o(n) naehd’Arbois de Juhainville 9,4: Civitas Elvitiorum, Aventicus. IA'^abgeleitet vom gentüe Ayentius, 0. l) Avan-352,4: Aventiculuin [fe Aventicum col(o-i fow, dép. des Ilautes-Alpes. 2) Avangon,
j. Currionc, tvoran die festung Luvenm sikl-Ucli von Carrara. TP: Fl. Auentia.
*Aveiiti-acu-S vom gentile Aventius, O. j. Avcnsac, Gers.
Aveilt-ÏCU-iii naclt Zeuft von stamm
ma)] Helvetiorum. Amniian. 15,11,12: Alpes Graiae et Poeninae . . . habent et Ad-20 venticum, desertam quidem civitatem, sednbsp;non ignobilem quondam, ut aedifioia semi-ruta nunc quoque demonstrant. Coneil. Ma-
dép. des Ardennes. 3) Avangon, écart de la commune d’Exireuïl (Beux-Sèvres). A) Avan-ton (Vienne). — Thurncysen vgl. hach Avan- 20nbsp;gon im canton Waadt.
Avent-iu-S römisches gentile vom stamm
tisc. II. a. 585 (Alansi 9 c. 958 A).- Marius avento-. (Bordeaux) Jidlian n. 207: D(is) episcopus ecclesiae Aventicae. Gre^r. Twr., M(anibus) et m(emoria) Aventi (?)... (orfcrnbsp;vita patrum 1,1: lila lorensis deserti se-1 Aventini).
creta, quae inter Burgundiam Alamanniam-! *a,y-tönto-H cy. emit gl.aequus,hret.(Lcon) que sita Aventicae adiacent civitati. Fre-, eeun, eu-n juste, corn, ewn aequus, rectus,nbsp;dcgar. chron. 2, 36: Titus universam Galli-' mste; ]/eev tueri, protegere; davon abgéleitetnbsp;leam circuivit et Aventeoo civitate, quem ! Avent-ia, Avent-icu-m.
30 pater inciperat, explevit et gloriosae, eo gt; AT-ël'il fl. s. Avara. nbsp;nbsp;nbsp;so
quod earn diligebat, ornabit . . . (Vespasia-1 Averanus aquitan. G. des mont Avéran nus) Germanus revellantis superat et Aven-; (Ie col de l’Aouëran) dans Ie Cotnminges beinbsp;ticum civitatem aedificare praecepit. A Tito, l^Mcllcs, canton Saint-Béat, Haute-Garonne,nbsp;filio suo, postea expletur et nobelissima m\auf der sqjanischen gr enge (auch ein dorf
Averan, Hautes-Pyrénées, gtvischen Ossun mul Lourdes), oder G. der waldhüche, cf.nbsp;Avëra? (Zwischen Fos und Canejan) BAnbsp;13, 2 (1857) p. 682: Averano deo lulianbsp;Sergi f. Paulina v. s. 1. m.
Averciaco O. j. Avrcchy. nbsp;nbsp;nbsp;*
Averi-aco O. 1) villa in pago Andcgu-vinse. 2) j. Fverich im begirice der Severin-fiirclie in Coin.
Averius M-. fig. (London) The Journal of the British arcJucological Association WHOnbsp;p. 15: Quintus Aver(i)us Veranius.
=*'AYerm-acu-in 0. in Evernacum, j. Ehernach im hreis Kochem.
*av-er-o-s nach Ernault ’(pGit')fils’ = *(p)av-er-os, w. -wyr, cf. bret. d-ouaren, cf 1nbsp;avios, lat. puer, gr. naJ--ig.
Av-esa villa, j. Avoise, Sarthe, diocese du, Mans. Pard. dipt. n. 300 t. 2 p. 69: Villamnbsp;TECO FITV. — Aveilticensis. (Moudon) I iuris mei, cuius vocabulum vocatur Avesa.
[Aventi-acu-s — Av-esa]
Gallea Cisalpina atficetur. 40: Alamanni vastatum Aventicum praevencione Wibilinbsp;cuinomento et plurima parte Galliarum, innbsp;Aetalia transierunt. cf. Avantici. (Sion, a.nbsp;251—254 p. Chr.) GIL XII 5518: Aven-40 t(icum) leug(ae) XVII. (Amsoldingen, a.nbsp;251—254 p. Chr.) IE 309 = BE 5 p. 70:nbsp;Aventic(o) leug(ae) VIL (Entreroches beinbsp;la Barrag, cant. Waadt, a. 128—138 p. Chr.)nbsp;Ill 331: Aventicum m. p. XXXXI. (Pau-dcx gwischcn Lausanne und Vevey, a. 140nbsp;—144 p. Chr.) 332: Avent. m. p. XXXVIII.nbsp;(Treycovagnes bei Yverdun, a. 202—205 p.nbsp;Chr.) 333: Aventic. leu[g]. XXI. (Chavor-nay bei Orbe, a. 202 — 205 p. Chr.) 334:nbsp;50 Aventic. m. p. XXIII. (Bei Solothurn, a. 213nbsp;p. Chr.) 335: Avent. XXVI. (Bei Badennbsp;int Aargau) 337: Av. 1. LVI. (Merowing.nbsp;triens) BN 3® s., t. amp; p. 16 n. 11: AVEN-
Aveseude — Avirlio
[Aveseude — Avirho]
-ocr page 172--avi-s
Avo-brïga
Avolea — Ax(s)-ill-ius
|
sua honorib(us) functo, flam(ini) Eomae dl-vor(um) et Aug(usti) p(rovinciae) H(ispa-niae) c(iterioris). Nicht = Ardobrica. s. Abo-brig(c)a. Avolea O. Tita Menelei 4, 43 ASS 22. kil. V p. 315 E: Villas Avolcam et Vari-cium in Exandonensi pago. Avolgig'i F. (Astorga) CIL II 2633 (a. 152 p. Chr.): Ex gente Avolgigorum. 10 Sempronium Perpetuum Orniacum. Avolus M. Fortunat. carm. 4, 21 Ut.: Epitapbium Avoli. 4, 21, 1; Inriguis AvS-lum lacrimis ne flete sepultum. Av-oiliu-s M. gentüic. Avoiiia F. ist latemiscli. Avonus M. cogn. (Genf) CIL XII 5686, 118: Avonus f(ecit). (Reims) BS AF 1881nbsp;p. 246: Avonus fe(cit). Avor . . . (Aus der coUectim Jules Clie- 20 vrier passée au nmsée de Chaïon-sur-Saóne) BE 3 p. 267 = BSAF 1883 pi- 292: lu-lios A\or/l/-, s. Avo . . . Vgl. (Bordeaux) JulKan w. 59: [D(is)] M(anibus)......vor [def(unctus) an]n(os) XXXX faber, civis Medijomatricus......ci.? . . . avorix Gallier. (Jublains) Mowat p. 7 9: [Virjotuti... avorix.....iani (filius) avot, avvot ici iexbmtrT'^ f^ciC? Bronze-mz. der Lexovvi. muret-Chab. 7148: TOVA R TOVA. 7149: / TOVA (== avot?). nbsp;nbsp;nbsp;(Triumph-bogen von I Orange, a, 21 p. Chr.) CIL XII 1231, 1'^: / [Bojudillus avot. (Breteuil en Picardie) Comte d’Aïïonville, Dissertation sur les campsnbsp;romains du dépiartement de la Somme jo. 184nbsp;pl. V w. 44: [Eej;tugen]os avvot. (Museumnbsp;zu Moulains) Edm. Tudot, Collection denbsp;figurines en argile etc. Paris 1860. pl. XII: 10 Sacrillos avot .... Sacr[i]llos Carati avot form.....Sacrillos avot form. (Lezoux, Puy-de-Dóme) RA série, t. 11 p. 159: Plav(os) avo(t) .... Eutenus av(ot) ....nbsp;Togos a(vot). (Terracotta-figur aus Caude-hec-lès-Elbeuf) t. 10 p). 362. t, 11 p. 155.nbsp;t. 13 ji. 145 = Bulletin archéologique dunbsp;comité des Travaux historiipues et scicntifiquesnbsp;1887 pi. 323: Ee;(tugenos Sullias avvot.nbsp;(Fégréac, Loire-Inférieure) AePar., 10 juinnbsp;^0 1887 = RA .3® s., t. 10 p. 362: Avvot.nbsp;Avot. . . (Museum zu Wien) CIL IIInbsp;3010, 34: Avot. Lvota ftg. (Jublains) Mowat p. 85: Avo-ta[epMax(i)|mi (entweder Avota (et) Maxi- liljL u |
mus oder Avota Max(i)m[iJ = Avota, sclave Oder arbeiter des Maximus). AVOTA. . . MAXM.. . Avi'i-Oiiiilini O. j. Évron, Mayenne. -avuill in O. Ad-avum, An-avum, Broc-avum (beruht aM/quot;/?. *Broc-ava?), Gandavumnbsp;castrum (Gent), luv-avum, Tar-avum? Vel-lavum territorium. Avuntus s. Aguntum. avvot s. avot. nbsp;nbsp;nbsp;10 -ax, -ak-s in *ariax. -ax in O. Bibr-ax neben Bibr-acte. -ax- aquitan. Hannaxus, Uriaxe, Berbaxis. Axa /Z. Kemble, Cod. dipl. aevi Sax, n.71nbsp;(a. 723): Terra autem baeo sita est innbsp;monte et circa montem qui dicitur Brente;nbsp;babens ab occidente Sabrinam, ab aquilonenbsp;Axam, ab oriente Termic, ab austro Siger.nbsp;Axabricenses s. Arabriga. Axauthos insel hei Brittanien. Plin. n. 20 h. 4, 103: Axantbos (var. axantos, anxan-tes); vgl. lixisama. Ax-autia O. villeicht Boiirg Saint Chri-stophe, dép. ie l’Ain. Vita Domitiani 1, 4 ASS 1. iul. I p. 500; Lugduno egressus,nbsp;quandam eremunculam aggreditur, locumnbsp;qui Axantia vulgo dicitur. Axati O. in Jlispania Baetica (Hispa-'ensis conventus), j. Lora del Rio. Plin. n. h. 3, 11: Axati.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Axatitaiii F. (Lora) CIL II 1055: In munioipio Flavio Axatitano . . . m(unicipii)nbsp;E(lavii) Axatitani. ’A^slvioq. Appian. Ilisp. 47: Ayoqa psv xivi rmv nolsgicav iitejELqn tceqI A'^siviovnbsp;nóhv GeacoQ£vg,évy s. üxama. * Axelo - driniim O. in BrUtama. ND occ. 40,49: Axeloduiio. s. Uxellodunum. Axenoratus ilf. Pard. dipl. n. 177 t. 1 p. 132 (a. 570): übi casam indominicatam 10nbsp;Axenorato Balulo fuisse dinoscitur. Axia vicaria, O. j. Aixe, Ilaute-Vienne. axi-ac-bi-ti nach Ernault Jaillé, coupénbsp;(cf. vidu-I)i-on) avec un instrument tran-chant, cf. iv. a web edge, *awcbog aigwisé,nbsp;awcblymu aiguiser, und o§v-amp;yx-Tog. (Vieil-Évreux) Diet. arch, de la Gaule, Inscr. gaul.nbsp;n. 8: AXIACBITI. Vgl. Axi -ounus. Axii . . cogn. (London) CIL VII 1331, 21:Axii. _nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5a Ax(s)-ill-ius M. illyrisch? (Trier) CIR 770: Axsillius Avitus sive Sacruna. (Dm-fnbsp;Pallien auf dem ivege von Trier nach Lüt-tich) 796: Axillius. [Avolea — Ax(9)-ill-ius] |
Ax-ïma — Aziri-aca
[Ax-ïnia — A/.iri-aca]
-ocr page 175-|
K) celtisch, l) air. b (m), ay. b (m), idg. bb, lai. anlautend f, inlaut end b, umbr. osh. f, nbsp;nbsp;nbsp;fff. lt;p, germ, lit slaw. sd. bj ai. bh, z. h.nbsp;ambi, baro-, Bibr-acte. 2) nbsp;nbsp;nbsp;Fortsetzer der grundspi'aclilichen q-reiJie,nbsp;urcelt. gu, air. cy. b = a) idg. g^, g^, lat. bnbsp;(v, g), (g) V, umbr. oslc. b, gr. (3^ (y) (d),nbsp;germ, q (p) (k), Ut g, slaw. g, i, dz, al-ban.^ g, g, arm. k, zd. g, j (zh), ai. g, j; 0. b. 10 bena, *bivo-s; amp;) idg. g^h, g^b, lat. f (b, gu, v), umbr. oslc. f, gr. qgt; (%) (amp;), germ, v (b)nbsp;(g), g) «¦, slaw. g, z', dz, alb. g, g, arm. g, nbsp;nbsp;nbsp;i, g, j W, ai. gh, h. 3) nbsp;nbsp;nbsp;Celtisch b = air. cy. b (m?), urspr.nbsp;gv, ^a^. gv(b),v, umbr. osh. b, gr. § (y),nbsp;qo, Ut. g, slaw. g, got. kv, germ, kv, gv, zd.nbsp;g, j (zh), ai. g, j; aus urspr. velaren g‘\nbsp;g^h, k^; bel-, 4) nbsp;nbsp;nbsp;G-all. b? urspr. ghv, air. cy. b, lat. vnbsp;20 (gv, g), gr. X, lt;p, germ, g (v?), lU. slaw. g, zd. g, j, zh, ai. [g]h. 5) nbsp;nbsp;nbsp;b für altes v, sowol im anlaut als imnbsp;inlaut: Ambi-dravus, Ardbinnae CIB 589,nbsp;Bertunum = Virodünum? Besantio für altesnbsp;Vesontio schon bei Ammian, Bingium nebennbsp;Vincum, Borvo daraus Borbo, Borbitoma-gus für Borveto-magus, Cob-nertus Com-nertus Covnertus oder Counertus, Coviner-tus Conertus, V(i)biscus fiirViviscus; m für 30 b in Veceo für Becco? 6) nbsp;nbsp;nbsp;Für b steht p in: carpentum für ear-ba(e)ntum. Biraia. Alerow. mz. EN 3® s., t. 8 (1890) p. 186 n. 203: f BiEAIA VICO. Ba..... (La Ermita de Bonela) CIL II nbsp;nbsp;nbsp;2926: Alae Ba..... BaBbec ... F. (Pulst in Karnten) CIL III nbsp;nbsp;nbsp;4903: Massato Babbec .... fi[l]. cf.nbsp;Esectbecna? 40 BabBiiis M. christl. cogn. (Beligna) CIL V 1691: Ego Babbius Nonnite coiugi pos. Babrinius M. (Aquileja) CIL V 971: T. Apolonius C. [f.] P. Babrinius M. [f.]. Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
?BaI)US M. (Klausenburg) CIL III 866: Aur. Babus. Bacaco s. Bagacon. Bacacu F. (8t Michael bei Villach) AEM 9 (1885) p. 258: Ba.ca.cu. Vgl. Bagaueu. Bacadus M. (Osterndorf zwischen Scham-bach und Gehren) CIL III 5922: D(is) M(anibus) Veseeae Bacadi f. *Bacari-acu-m von M. Bacarius, O. j. Bacharach.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Bacasis O. der laccetani in Hispania Tarraconensis, j. Bag a am fl. Llobregat.nbsp;Ptol. 2, 6, 71: Btt¦k. — Bacasitanus.nbsp;(Casteïlon de Ampurias) CIL II 4625: L.nbsp;Aemilio Montano Bacasitano Lacerilis f(i-lius) h(ic) s(itus) e(st).nbsp;bacaiidae s. bagaudae.nbsp;bac-ausa. Cod. Paris. 7643 f. 19'', 1:nbsp;Bacausas. concas ereas. Bacavisus M. (S. Walhurgis bei Eber- 20 stein) CIL III 5019: Luoco Vircllles (Vir-cilles?) et Bacausus Tertio . . . fili fecerunt. bacca vUleicht ein an Bacchus angelen-tes hispanischcs icort. Varro l. l. 7, 87: Vi-num in Hispania bacca. Baccanae, tal von, j. Baccano. IA 286, 4: Baccanas. baccar, aris, n. (i-stamm) oder griech.? pflanzenname, gallischer baldrian, Valeriananbsp;celtica L., noch jetzt im Veronesischen bac- 30nbsp;cara, bacohera, cf. mlat. asara bacca, (auchnbsp;span.) a. bacara, asabaccara, span. asa-bacar, versetzt basic, basacara, gael. bachar,nbsp;m., digitalis, lady’s glove, wird unterschidennbsp;von bachar, m., glans quernea. Verg. buc. 4, 19 sq.: Gum baccare. 7, 27 sq.: Baccare frontem | cingite, ne vati noceat mala lingua future. Plin. n. li. 12, 45: Baccarisnbsp;vocatur nardum rusticum, de quo dicemusnbsp;inter flores. 21,29: Baccar quoque radicis 40nbsp;tantum odoratae est, a quibusdam nardumnbsp;rusticum appellatum. Unguenta ex ea ra-dice fieri solita apud antiques Aristophanes j 1 [b — baccar] |
Baco-ara
bacucei
Baculo(n)
Baes-ella
|
quibus vera officia aut superbe aut humili-ter peraguntur, explerent. Baculo(ii) M. (Brougham) EE 3 jj. 125 n. 84: Deo Belatucadro Baculo pro se etnbsp;suis v(otum) l(ibens) s(olvit). Bac-uut-iu-s für *Bag-unt-iu-s; cf.*Ba-gantia, fl. in Pawnonia inferior, j. Bossut in der slavon. mïlitairgrenze, flieftt in die Sau.nbsp;Plin. n. h. 3, 148: Alter amnis Baguntiusnbsp;10 in Saum Sirmio oppido influit. Ptol, 2,15,nbsp;4: Ovanovi^-a- X)vtiov. Bac-ui'dus Gr. german.? (Coin, a. 189p. Chr.) CIB 385: Baejirdo sacrum M. Alba-n[i]us Paternus optio v. s. 1. m. II Sil. cos.nbsp;(Cöln) 386: Bacurdo sacrum T. lul. Fortu-natus pro se et suis v. s. 1. m. {in laterenbsp;leg. XXII pri.). Bac-urius Jf. Awmiaw. 31,12,16: Ba-curius Hiberus quidam. Rufmus h. e. 2, 33. 20 Theophan. chronogr. 1 j3.24 de Boor: Tamanbsp;Povqjïvog iffiojisr itaQa rov avrov ^aSiXemgnbsp;zamp;v ’I^fjQwv BaKKOVQiov aKrjxowg. Baden-acu-s O. Pard. dipl. n. 412, t. 2 p. 209 (a. 690): Badenaco ad Fontanellae. Badera O. in GalUa Narhonensis, j. Ba-ziège hei Toulouse, dép. Haute-Garonne, arrond. Villefranche. TP: Badera. Badia O. in Lusitanien, vüleicht j. Ba-dajoz. Val. Max. 3, 7, 1: Gum oppidum 30 Badiam circumsederet. Plutarch, reg. et imp.nbsp;apophth, Scip. mai. 3: HohoQxStv ö's %óIlvnbsp;Bad'EÏav. bad-iti-s i-stamm von y eelt. bad tauchen, pflanzenname 'Ie.nenuphar’,ngmphaea. Mar-ccll. medic, c. 33, 63 p. 347, 11 H.: Herbanbsp;est, quae Graeee nympbaea, Latine clavanbsp;Herculis, Gallice baditis appellatur. ?BadOCUms M. Trad. Wiz. w. 14 (a. 739): De genitore Badocune ad me (Boro-40 num) pervenit. Badomarius M. ist germanisch. Badouicus mons, j. Mount Badon in Berkshire. Gildae hist. § 26: Badonioi mentis. Baed. h. e. 1, 16: Badonicus mons. Badu-ariu-s nach Zeuft gallischen ur-sprungs. Coripp. in laud. lustin. 2, 284: Dispositorque novus saorae Baduarius aulae. Badusius Jl£ ist lateinisch. *Badva ir. kriegsgöttin Badhbh, nach Sieg-50 fried im frisischen lucus Badubennae, Tac. a. 4, 73. (h eingescJioben, römische unhe-rechtigte schreïbung.') Thurneysen vgl. Bodv-. Baebelo O. in Hispanien. Plin. n. h. |
33, 97: Ex quis (argenti puteis) Baebelo appellatur hodie. Baebro O. in Hispania Baetica, j. Cahra. Plin. n. h. 3, 10: Baebro. Baecor O. in Hispania Baetica. Appian. Hisp. 65: 'Eg %coq£ov co ovoga rjv BamÓQ. Baecula O. in Hispanien; l) in Hispania Baetica, j. Baylen. Polyh. 10, 38, 7: 'O 61 riöv KaQp^ëovLcov atQarrjybg èrvyxave gsv óiccvQi^cov èv xoïg tvsqI KaOzalcava zónoig lonbsp;ztEQL BamvXct nóliv ov fia%Qav zmv aQyvQsicavnbsp;jZEzallcov. 11,20,5: EyyiSag Se zeg Kaaza-XmvL Kcd zoïg tisqÏ Bcelxvlcc zónoig. Liv. 27,nbsp;18, 1 (a. 209 a. Chr.): Prope urbem Bae-culam. 28, 13, 5 (a. 206): Ad Baeculamnbsp;urbem progressus. cf. perioch. lïb. 27: Innbsp;Hispania ad Baeculam Scipio cum Hasdru-bale et Hamilcare conflixit et vicit. Appian.nbsp;Hisp. 24: EmcpavÉvzog Ss avrcö zov 2xi7c£-covog èg Baixvkrjv {Wesseling stattBaizmgv). 20nbsp;Steph. Byz.: Baixvla, nóUg ’I^rjQiag ngognbsp;zaig 'HgaxlEiaig azzjXcag, zo Èamp;vixbv Baixv-Icvg. 2) O. der Ausetani in Hispania Tar-raconensis. Ptol. 2, 6, 69: Bcaxovla (Be-xovla X). — Baeculonenses. Plin. n. h. 3, 23: Baeculonenses. Baeculonius M. Liv. 41, 4, 1 (a. 178 a. Chr.): Sub haec A. Baeculonium signife-rum suum, notae fortitudinis virum, inferrenbsp;signum iussit.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Baed-arus zu w. baedd eher, M. (Za-gaia, distr. Meedinté, hei Cernetz) CIL III 1585: Ucudius Baedari et Sutta Epicadinbsp;p(arentes) p(ientissimae) fil(iae) tit(ulum)nbsp;p(osuerunt) [i]d[e]m Ulcudus B[e]dari. Baedorus M. (Condeixa a velha) CIL II 365: De vico Baedoro gentis Pinto-n(um). Baedyi V. in Hispania Tarraconensis, hei Betanzos und am fl. Mandco. PtoL 2,6,26: 40nbsp;BaiSvcov (ciiSvcov X). Baega oder Baegum O. (Marchena) CIIj II 1394: Calpurnia Felic[l]a Baegesis. Baelo(n) O. s. Bailo. Baenis fl. in Lusitania, hei stadt Baiona, gegenüher der insel Baiona; nicht Néhis.nbsp;Strah. 3, 3, 4 ji. 153: Baïvzg {pi Se Mlvióvnbsp;(paei) noXv fiÉyiSzog zamp;v èv AvOizavia zzozet-fiamp;v ETt OKZaxootovg xai avzóg avaTzisofievognbsp;GzaStovg (falsch).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Baesado M. Liv. 33,44,4: Cum Budare et Baesadine, imperatoribus Hispanis. Baes-ella F. (Gourdan, hei Saint-Gau-dens, Pyrenaeen) BS AF 1880 p. 157: Ser- 11* [Baculo(n) — Baes-ella] |
Baes-erta — *baga
|
ranconi Belheiorigis f(ilio) et Baesellae uxori liered(es) fecer(unt) ex test(amento). Baes-erta pyrenaeischer G., iherisch? von 0. Basert in den Pyrenaeen, s.-w. von Huosnbsp;am ufer der Garonne, hei la Broquere undnbsp;dem see Bariazan, auf dem wege von Saini-Gaudens nach Bagnères-de-Luchon, Haute-Garonne, canton de Saint-Bertrand de Com-minges (die capelle Notre-Dame de Basertnbsp;10 scheint das lieiligtum discs ortes erseizt zunbsp;haben). (Bei Labroquere, j. im museum zunbsp;Toulouse, Boschach catalogue n. 114) BAnbsp;16,2 (1860) i9.489 = BSAF 1879 _p.56:nbsp;Baeserte deo Harbelex Harsi f. v. s. 1. m. Baeslo M. (Alt-Ofen) GIL III 3437; I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Baesio Gu . . . fil.nbsp;V. s. [1.] m. Baeso M. (Segovia) CIL II 2733: C. Baeso . . . abi . . . Ux(amensis). 20 Baesucei 0. j. Yilches? (Vilches) CIL II 3251: [C. Se]mproiii[o] C[eleris f(ilio)nbsp;Cejleri f(ilio), d(ecreto) 4(6011x101111111) mu-nie[ip]i Baesuccitani. [HJuic municipiumnbsp;Blavium Baesuccitanum laudationem, locumnbsp;sepulturae, inpensam funeris, exsequias, sta-tuam decrevit. 3252; Munic(ipium) [B(la-vium)] Baesuccptanum] . . . [ci]ves Baesuc-oitani et incolae. Baes-Uris 0. in Lusitanien, ist iherisch. 30 Baet-asii nach Thurneysen villeicht zunbsp;air. baitb toricht, launisch; T. Untcr-Germa-niens u. Belgiens, zusammen mit Nerviern u.nbsp;Tungren gencmnt, u. zwar unter den voTkern,nbsp;die heim Bataver-aufstande den libmern amnbsp;Icingsten treu hliehen. Germanen? Ir gebietnbsp;reich te westwarts bis an den pagus Condrustis.nbsp;Plin. n. h. 4, 106: Baetasi. Tac. h. 4, 56:nbsp;Nihil apud Batavos ausus quosdam Nervio-rum Baetasiorumque in arma traxit. 66:nbsp;40 Claudius Labeo Baetasiorum Tungrorumquenbsp;et Nerviorum tumultuaria manu restitit...nbsp;Civilis Baetasios quoque ac Nervios in fidemnbsp;acceptos copiis suis adiunxit, ingens rerum,nbsp;perculsis civitatum animis vel sponte incli-nantibus. ND occ. 28,18: Tribunus cohor-tis primae Vetasiorum, Regulbio (Beculvernbsp;in Brittcmien). (Lissa) CIL III 3079; L.nbsp;SerTili[us] P. f. Ser. Baetasius. (Seckau)nbsp;5331; Praef(ecto) coh(ortis) I Betas(iorum)nbsp;60 c(ivium) R(omanorum). (Bom, a. 103)nbsp;Ilenzen, Annali dell’ Inst. 1885 ji. 239 n.i:nbsp;M. Arrad(ius) Priscus Traianenses . . . Baetasius . . . Mwd spater Baetasius . . . Baetasius. (a. 104) p. 258 n. 4. BICA 1885 [Baes-erta — *bag5j |
w. 1070: Bamp;.Aamp;sms. (zweimal). (Bom, in villa Pamfili) CIL quot;VI 8808: Phoebus Neronisnbsp;Claud. Caesaris Aug. corp. oust. dec. Eabuti,nbsp;nat(ione) Baetesius, mil. an. VIII. vix. an.nbsp;XXV h. s. e. Posuit Gnostus dec. eademnbsp;hexes eius ex colleg. German. (Maryport)nbsp;VII 386: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) coh(ors) L Baetasiorum o(ivium) R(omanorum). (Carlisle) 390. (Maryport) 391; Marti mi-litari coh. I. Baetasiorum c. R. 394. 395: 10nbsp;Victoriae Aug. coh. I. Baetasiorum c. R.nbsp;(Malpas in Cheshire) 1193 = III L) xxinbsp;(a. 103): (Coh.) I Baetasiorum. (Stanning-ton bei Sheffield) VII 1195 = III B xxxnbsp;(a. 124): (Coh.) I Baetasior(um) (zuerstnbsp;Baetasior., nachher Betas.geschriben). (Mainz)nbsp;GIB 981: Annauso Sedavonis f(ilius) civesnbsp;Betasiu[s eq(ues) alae] li Plavia[e]. Baet-errae stadt der Volcae Tcctosages in Gallia Narbonensis, j. Beziers, dép. Hé- 20nbsp;rault, ist iherisch. Bazu Betarr-atis (cf.nbsp;Namaus-atis) V., mit celtischem suffix. Bronze-mz. Buchalais p.84—86. Bict. arch, de lanbsp;Gaule n. 15. BA 12, 1 (1855) p. 35—42.nbsp;(saec. 2 a. Chr.) BN 1855 p. 431. 1883nbsp;p. 5: BHTAPPATIC. Be la Saussaye, Nu-mismatique ji. 183 tab. 22. Gh. Bobert, Nu-mismatique de la province de Languedoc; lanbsp;période antique, (extr. du t, 2 de la nouvellenbsp;édition de l’IIistoire générale du Languedoc sonbsp;t. 2 p. 513; p.m et pl. IV fig.20-. BHTAR-RATIC Oder BHTARRATI. Monnaies gau-loises j). 19; B BHTAPPAfTICJ. Muret-Ghab. 2432—2437: BHTAPPATIZ. 2438;nbsp;BHTAPPA . . 2439; BHTAPP . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2440; BHTAPPA. . 2441-.BHTAPPATI. . 2442; BHTAPPTI.. 2443: BHTAPP AT . . Baetesius s. Baetasius. Baetis fl. Baeticus ist iherisch. Baeto-rix M. ist germanisch. Strab. 7, 4o 1, 4 p. 292: AsvöÓQi'è, BcarÓQiyog rov Mé-Xwvog ccêslqiov vióg, Uovyafi^qog. Baetulo(n) fl. und o., Baeturia iherisch, ?Baetus M. (Pentima) CIL IX 3175: . . Sentius L. f. Baetus. ?Baezocrusu F. (8. Baniïlo) CIL III 2781: Baezocrusu lavia lavi f(ilia). Baezns zu cy. baedd apcr, baeddaidd eberanlich? M. (Abrudbdnya) CIL III 1270:nbsp;D(is) M(anibus) Planio Baezi qui et Ma- 50nbsp;gistro. air. bag f. kampf, contentio, pugna, (von *bhagha-?), baigim ich kampfe, ahd.nbsp;b(p)aga, pagön, nhd. biigern; nach d’Arbois |
Bageeto(n) — Ba-ia
|
gregatis bacaudis in ecclesia Tyriassone foederatos. 238 jï; Per Bredericum Theu-dorici regis fratrem bacaudae Tarraconensesnbsp;caeduntur ex auctoritate Eomana. Hieron.nbsp;chron. a.Abr.2303: Diocletianus in consortium regni Heroulium Maximianum adsumit.nbsp;Qui, rnsticorum multitudine oppressa, quaenbsp;faotioni suae bacaudarnm nomen indiderat,nbsp;pacem Galliis reddidit. Zosim. 6,2,5 (a. 408): 10 Tïjv Xeiav anaGav öcoQrjadjjLevos roig rce^l idg ’’AX'jteig dnaviriGaOïv amtS ^cexavöaig. Oinbsp;Tcspl tag quot;AXtcsig jSaKavSai. Die vita s. Mau-ricii Tcennt sic als Christen, ivas zu Salviansnbsp;eifer stimmt. Passio s. Mauricii et sociorumnbsp;cius 1, 1 (ASS 22. sept. VI p. 345 B) cod.nbsp;Aug. XXXTII fol. 172^ col. 1: In bagau-damm loco. 1, 2 fol. 172'' col. 2: Contranbsp;Bagaudarum turbas esse pugnandum. Passio Typasii vcterani 1 An. Boll. 9 p. 116, 20 13: In partibus quoque Galliarum bacaudae crudeliter saeviebant. Das Monasteriumnbsp;Fossatensc, Saint-Maur-les-Fosses, depart.nbsp;Seine, fürte den warscheinlich alten namennbsp;Castrum bagaudorum. Die Bagauden em-pörtcn sich im j. 284. — Baganda 31.nbsp;(Bavenna) CIL XI 287, a. 545 (cf. Agnellinbsp;liher pontificalis 26 c. 77): Consecuti beneficia archangeli Micbaelis Bacauda et lu-lianus a fundamentis fecerunt et dedicave- 30 runt. Cassiod. var. 5, 25: Bacauda viro su-blimi (tribnno Alediolanensi) Tbeodoricus rex Mediolanensis. Gregor. I. reg. ep. 1, 4 p. 5nbsp;Eivalcl (a. 590): Bacaudam fratrem et co-episcopum (Formiensem) nostrum. 1, 4 (a.nbsp;590): Bacauda episcopus. 1,8)). 10 (a.590):nbsp;Bacaudae episcopo Formiensi. 1, 9 p. 11nbsp;(a. 5.90): Testamentum Bacaudae quondamnbsp;xenodochi. 2, 6 p. 105 (a. 591): Bacaudaenbsp;et Agnello episcopis. 4,42 j). 278 (a.594): 40 Bacauda frater et coepiscopus noster. 7, 16 (a.597): Obitum Bacaudae episcopi. (Zam-bra) IHCh 100 (a. 630): Dedicavit bancnbsp;aede(m) d(o)m(inu)s Bacauda ep(i)sc(o)-p(u)s. Cone. Tolet. VIII, a. 653 (Alansi 10nbsp;c. 1222 C): Bacauda Egabrensis episcopus.nbsp;— BagaiidicilS. Eumenii or. pro restau-randis scolis 4: Latrocinio bagaudicae renbsp;bellionis obsessa. Bageeto(n). (Tabajd) CIL III 3372: 50 Annamatus Tripponis f. ann. LXXX. h. s. e. et Bassae Bageetonis [f.] coniugi . . . Bagenus O. Vita Gallae virg. 14 ASS 1. fébr. I p. 941 E: Et portaverunt illudnbsp;Bageno Tico (Galliae). [Bageeto(n) — Ba-ia] |
Bag-erna villa, O. j. Bernes, Seine-et-Oise. *I)ag-ia f. streit, Icampf, ir. baigfie con-tentio, pugfM, air. baigim ich Mmpfe, deutsch bfig-ja streit, Tcampf, in Baia germ. Bagja-varja, Baivaria (Baiern). Bag-la 31. cogn. (S. Vittorino bei Aquila degli Abruzzi) CIL IX 4279: L. Oppius P.nbsp;f. Bagia. (Preturo) 4469: Bagiae. Bagienni Ugurisch, nbsp;nbsp;nbsp;lo Bagin-ati-s dbgeleitet von O. Baginus. (Morestel, dép. de l’Isère), vïllcicht von Ba-chelin, hameau de la commune de Bassinsnbsp;bei Ilorestel, CIL XII 2383: lovi Baginatinbsp;Corintlus Nigidi AelianI (sclave) ex Yot(o). Bag-iniis, Bag-ina G., local-genien zu Mont Vanige und dorf Bésignan. (Belle-combe, canton du Buis, dép. de la Dróme) BEnbsp;n. 54 (1889) n. 777 p. 438; Felix Smerinbsp;f(ilius) Bagino et Baginababus [Y(otum)] 20nbsp;s(olvit) l(ibens) m(erito). — Baginenslsnbsp;pagus, vüleicM erhaltcn in mont Tanèze undnbsp;dorf Bésignan bei Sainte-Jalle bei Tare-ndol. (Canton du Buis, dép. de la Dróme, arrond. Nyons) GIL XII 1377 : L. Veratius Eusti-cus aed(ilis) pac(gi) Bag(inensis) leg(at)nbsp;beneficiaria ex mul(tis) et aere fracto. Bag-inus Jlf. episcopus. Pard. dipt. n. 344 t. 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;125 (a. 662): Baginus, ac si peccator episcopus. nbsp;nbsp;nbsp;30 Bagna villa, in pago Atoariorum, j. Ba-gnot. Pard. dipt. n. 554, t. 2 p. 366 (a. 734): Actum Bagnavilla, publice. Bagnissuini s. Bainissone. Bagnoben vicus. Merow. mz. Bagliolum villa, j. Bagnoux, commune de Calvisson. Bagnolum, BaniolumJ. Baigneux. Pard. dipl. n. 480, t. 2 p. 288 (a. 711): In pagonbsp;Ladscense, Pauliaco et Bagnolo. n. 514 p. 40nbsp;324 (a. 721): In pago Leotinoinse, villamnbsp;Maurianae, Altam ripam, Baniolum. Bagolosus villa in pago Mosariorum. Dipl. Pertz p. 96, 8 (a. 714): Actum Bago-loso villa publice. Bagusta in pago Ambianensi. Dipl. Pertz p. 37, 25 (a. 662): Per Bagusta. Baia O. j. Baye, Marne. Vita Alpini 1 ASS 7. sept. III p. 85F: In agro Oatbalau-nensi vico, qui Baia dicitur. 4 p. 86 B: sonbsp;Baiam defertur. Ba-ia (fUr bag-ja streit, Tcampf) nach Glüclc das stammwort des namens Baicr, dasnbsp;stammland des volTces der Baiern. Bav. 4, |
Baiala
Bal-ano-s
Balarus — Baliticaurus
Balcinium O. 1) im pagus Vimnaus, j. Beauchamps, dép. Somme, arrond. Abbeville;
2) im pagus Ostrébanti, j. Bouchain, dép. Nord, arrond. Valenciennes.
Balcium, Baucium, O. j. Les Baux, dép. des Bouches-du-Bhone, arrond. Arles.
*Balc-ona fl. inPalehou., j. Bayhonbuch, r. nbfl. der Warche.
*l)alco-s ir. bale fest, stark, w. balch proud, bret. balch stolz, frech. Ernault vgl. gr. (pol- lonbsp;xóg. In *maro-balous; viüeicht in fl. Belcanbsp;(LeBec), Belcha (La Bauche), *Balc-ona,
O. Balcantia.
Bald-acu-s O. 1) j. Baudeux oder Bo-deux; 2) Bouafles, commune du canton des Andélys, Eure.
Baldlli-acu-s O. j. Batilly.
Baldo(n) O. in Spanien. Liv. 33,21,8: Baldonem.
Balgenti castro, O. j. Baugency. BN w 1839 p. 206: BALGENTI CASTE(o).
Balgi-acu-S zu Balius? O. l) vicaria im pagus Andegavus, j. Le Vieil-Baugé, dép.nbsp;Maine-et-Loire. Pard. dipl. n. 369, t. 2 p.nbsp;159 (a. 673): In Balgiaeo. 2) im pagusnbsp;Lugdunensis, j. Bagé-la-Ville und Bagé-le-Chdtel, dép. Ain, arrond. Bourg. 3) j. IjUnbsp;Basoge-Montpingon, Laval, s. Baugi-acu-s.
Balgini-acii-m von Balginius, O. j. Bau-qnez, brgm. u. kr. Alalmedy. nbsp;nbsp;nbsp;so
*Bali-acu-m O. in Balihc, j. Baal, regbz. Aachen, kr. Erkélenz.
Bali-Svu-s O. j. Baillou, dép. Loir-et-Cher, arrond. Vendame.
Balidae O. in Gallien am Lega (Liger). Bav. 4, 26 p. 234, 12: Balidas.
Balio M. Pacati panegyr. Theodosia Au-g%isto cl. 28: Vestrum, Balio triuniphalis et trabeate Merobaudes.
*Balio-ialum O. 1) j. Bailleul, dép. lo Nord, arrond. Ilazebrouck. 2) Balioiluinnbsp;O. j. Baiïlct. 3) Baliolis j. Beloeil in dernbsp;belgischcn provinz Hennegau, arrond. Afh.
4) Baliolum im pagus Lisuinus, j. Bailleul-la-Vallée, départ. Eure, arrond. Pont-Audemer. ' 5) Baliolus im pagus Carnote-nus, j. Bailleau-le-Pin, dép. Eure-et-Loir, arrond. Chartres.
ball-SCa vitis. Colum. r. r. 3,2,19: Qua-lis balisca (vitis), quarum minorem cocco- so loum vocant Hispani. 7,1: Baliscam. 9,1:nbsp;Baliscum. 3: Biturici generis aut balisci.
Balissae aquae s. Balizae.
Baliticaurus s. Belatucadros.
traditur) Eomam venerunt, pollicentes ad Macedonieum bellum auxilia.
Balarus lusitanischer M., nacli Stokes = gr. qpaXapó? heil, leuchtend, glanzend, weift.nbsp;SU. 3,378: At Vettonum aras Balarus pro-bat aequore aperto.
Balat-ëdo O. j. Balesmes, dép. Indre-et-Loire, arrond. de Loches, canton de la Haye. Q-reg. Tur. h. 10,31,6: In vicis... Balatedine.nbsp;10 Balatot'oruni in pago Eemensi. Pard.nbsp;dipt. n. 119, t. lp. 86: Balatoforum, quodnbsp;dicitur Xenodochion.
Balatonium villa in solo Portensi, O.j. Balham an den ufern der Aisne, Ardennes,nbsp;arrond. de Béthel, canton d’Asfeld. Pard.nbsp;dipt. w. 119, t. lp. 85: Balatonium sive Ple-rinaoum. Alerow. mz. BN 1839 p. 203:nbsp;BALATONE.
Balat-onius M. (Beims) BC 1889 n. 2 w p. 22 n. 20: Balatonius.
Balat-onua villa Pard. dipt. w. 328, t. 2 p. 105 (a. 657): Medietatem, quain in Bala-tonna genitores nostri tenuerunt.nbsp;Balatonno O. s. Belato-dunum.nbsp;Balat-iilla F. (Bijon, Cóte-d’Or) Lejaynbsp;143: Balatulla Matu ... eis (filia). cf. Be-latulla.
Balavo O. j. Baïllou, Loir-et-Cher. Me-roiv. mz. BN 1864 p. 407: BALAVO B 30 EEAEGVSEIO M.
*Balbi-Hco-S vom gentile Balbius, O. j. dorf Baugy, dép. Saone-et-Loire, arrond. denbsp;Gharolles, canton de Alarcigny. Pard. dipt.nbsp;w. 442, t. 2 p. 244 (a. 697): Ultra Ligerimnbsp;Balbiago. — Balbiacensis. Grcg. Tur. denbsp;virt. s. Alartini 2, 16: Igitur dum quodamnbsp;tempore iter agerem in pago Balbiacinsi,nbsp;ad Ligerem fluvium usque peiTeni.
Balbini-aco-S vom gentile Balbinius, O. ¦10 l) j. Bohigny, dép. Seine, arrond. St. Benis.nbsp;Pard. dipt. n. 452, t. 2 p. 256 = Tardif,nbsp;Alonuments historiques n. 40 p. 32 (c. a.nbsp;700): De Latiniaco et Balbiniaco; 2) Bau-bigny, départ, Cóte-d’Or, arrond. Beaune;nbsp;3) BauUgny, dans la Manche.
Balbo-S ir. AI. Balbh, nach Stokes zu ir. balbh stammering, dumb, viUeicht enflehntnbsp;von lat. balbus? Strab. 3, 5, 3 p. 169: Buldog Padixavóg.
50 Balc-antia auf einem fluPnamen beruhen-der O., j. Boquencé, Orne.
Balci-acu-S O. 1) Alerowing.mz.: BAL-CIACO, BELCIACO. 2) B. ministerium, j. Balzac, Aveyron.
[BaUrus — Baliticaurus]
-ocr page 183-Bal-iu-s
balnea
|
Bal-iu-s M. (Veczeli) CIL III 1629, 3: Elius Balius. Vgl. Balgiaous. Balizae aquae in Pannonia superior. IA 265,7: Aquis Balissis. (Horn) CIL VI 3297:nbsp;Ex Pan(nonia) sup(eriore) natus ad aquasnbsp;Balizas, pago lovista, vic(o) Coc... netibus. Balla nach Stoles [zoall’, cf. lulioballae castellum Ill3rrici Procop.deaedif. p.2%b.,‘ó'dnbsp;Lind. und ir. O. Balla (urceU. *Ballaia?),nbsp;10 dorf in der harony of Clanmorris, in Cearci,nbsp;j. county of Mayo, pjrovinz Connaught. Balla ... O. Merow.mz.: BALLA..... VICO. Ballaiov. Bronze-mz. Mur.-Chab.lQl'A2 —10135: BAAAAIOV rücMaufig. Ballatetoiie O. s. Belatodunum. [idlXsxa s. baluca. Ball-ista (cf. Tol-isto-bogii) berg in Li-gurien. Liv. 39,2,7: M. Aemilius alter con-20 sul agros Ligurura vicosque, qui in campis aut vallibus erant, ipsis monies duos Bali-stam Suismontiumque tenentibus, deussitnbsp;depopulatusque est. 40, 41, 1: Postumiusnbsp;prima et tertia legione Balistam Suismontiumque monies obsedit. 41, 18, 1: Duosnbsp;monies Letum et Balistam ceperunt. 9: Pe-tillius adversus Balistae et Leti iugum, quodnbsp;eos monies perpetuo dorso inter se iungit,nbsp;castra habuit. 80 Ballista Af. cogn. (Verona) CIL V 3357: P. Asinius L. f. Ballista. Servius ed. Thilonbsp;t. 1 p. 1: Monte sub hoe lapidum tegiturnbsp;Ballista sepultus; | noete die tutum carpe,nbsp;viator, iter. Ballodium O. j. Baslieux, dép. Moselle, arrond. Briey. Bal(l)-onius M. ist lateinisch. bal-luS f., oberital. halma, nprov. baumo, südostfranz. barme, afr. balme die felsgrotte,nbsp;40 franz. baume, ¦ raetisch palva, bair. b(p)al-fen, palven bei Schnteller^ 1, 236. Vitanbsp;Bomani 5, 19 ASS 28. fébr. III ji. 746 A:nbsp;Quam in cingulo illo vel halma, Gallico, utnbsp;reor, sermone sic vocatam. — Auch in O.nbsp;Balma, l) mon. im pagus Scodingorum, j.nbsp;Baume-les-Messieurs, dép. Jura, arrond.nbsp;Lons-le-Satmier; 2) mon. ini pagus Lugdu-nensis, j. Saint-Ilomain-de-Boche, communenbsp;de Prafz, Jura; 3) im pagus Lausannensis,nbsp;'¦gt;0 j. Baulmes, Schweiz, canton Waadt; 4) innbsp;dioecesi Vesontiensi, j. Beaume. Pard. dipl.nbsp;n. 514, t. 2 p. 325 (a. 721): In pago Pau-liacinse, Balma et Corniciaco; 5) ƒ Baumes?nbsp;6) j. Baume-les-Nonnes. EgUberti vita Er- |
menfredi 3, 23 ASS 25. sept. VII p. 121 D: Penes monasterium virginum Balmam. Balmae O. in valle Alaurigenica. Pard. dipl. n.559, t.2 p.371 (a. 739): In Balmas,nbsp;ubi oratorius in honore sancti Verani estnbsp;constructus. Balo-doriium O. j. Ballore, dép. Saóne-et-Loire, arrond. Charolles. Balo-dorum O. j. Balleure, commune d’Etrigny, dép. Saónc-et-Loire.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo^ Bal-oniu-S ilf. s. Ballonius. Balo -rice F. (Aulnay, dép. Charente-Inférieure, a. 212) BA 3“ s., f 13 (1889) p. 423 == BE No. 55 (1889) n. 794 p. 466nbsp;= Espérandieu 51 p. 146 (a. 212? war-scheinl. unecht): C(aius) lu(lius) Drutedo etnbsp;Baloric(e) (Allmer corrigiert es in Baiorice). Balsa villeichtïber. (span., port., hash.); zu bash, balsa urspr. ^sammlung, anhaufung;nbsp;pfütze’? TT/L Belsinum, Balsio. Ernault vgl. 20nbsp;Belsa. O. derTurdetani in Lusit., j. bei Tavira.nbsp;Mela 3, 1, 7: In Cuneo sunt Myrtili, Balionbsp;(Barbaras ei. Balsa), Ossonoba. Plin. n. h. 4, 116: Oppida Ossonoba, Balsa, Myrtilis. Ptol. 2, 5, 2: Mstee zag zov Ava nozagovnbsp;SK^ohag TovQÓrjzccvamp;v Bdkacc.., ^Oaaóvo^a...nbsp;Cod. Marciani Heracl. p. 547,2: 'Enl ’’I^alGanbsp;. . .’A-no dh’I^dlGmv. IA 426,1; Balsa. Bav. 4, 43 p. 306, 10: Balsa. (Tavira) GIL II 4990: T. Manlio T. f. Quir. Paustino Bals. 30nbsp;I)ie münze MVNICIP.BALSA. . . ist falsch.nbsp;BN 1864 p. 245. — Balsenses. Plin.n.h. 4, 118: Balsenses. (Torrejao) GIL II 105: G. Blossius Saturninus Galeria Napolitanus Afer Areniensis incola Balsensis. (Tavira)nbsp;4989: Publicius Alexander Laetilianus Bal-sensium (libertus). Balsimius Jf. germanisch? (Inschrift a. 535) BA n. s. 6 (1862) p.316: Balsimius.nbsp;Pard. dipt. w. 471, f. 2 p. 278 (a. 708): Bal- 40nbsp;simius (mancipium). Balsio(n) Iberisch? cf. Balsa, Belsinum. O. der Geltibercr in Hispania Turraconensis. IA 443, 4: Balsione. cf. 451: Balsione. Balta O., vorort eines secundairen pagus, j. Baupte (Manche). Baltili-acii-s O. j. Baillé, dépendant de la paroisse d’Evron. baluca, balux, hallux goldsand, unreines metall, ein altes spanisches wort, vgl. ai. va- sonbsp;luka, valika, f. arena, oder iberisch? cf. span.nbsp;baluz Ideiner goldhlumpen. Strab. 3, 2, 8nbsp;p. 146; As,iovGl ós Pakdrai lt;(xalliöTa)gt; zknbsp;naq êavzoig slvca za fiézalka sv zco KsgfiÉvm [Bal-iu-s — baluca] |
Bal-ucus
Baniana
|
OQSi, xal rcc in amy zslfieva rfj üvQrivy' zb fiivzoz nleïov tavzEvd'sv evöozi^sï. iv ês zoïgnbsp;iprjyiiaSi rov ^^vGiov (paGiv eiQioxsGamp;ai norsnbsp;zai ‘ïi^ilirqalaq ^cólovg, Sj xabovGi ndlctg,nbsp;jxMQcig zaamp;uQGscog dsojxévag. PUn. n. h. 33,nbsp;7 7: Aurum arrugia (var. auriga) quaesitumnbsp;non coquitur, sed statim suum est. Inye-ninntur ita massae, nee non in puteis, etnbsp;denas excedentes libras; palagas (var. pala-10 cas), alii palacurnas (var. psalacurnas), idemnbsp;quod minutum est balucem vocant. Martial.nbsp;12, 57, 7—10; Hinc otiosus sordidam qua-tit mensam 1 Neroniana nummularius massa, [nbsp;illinc balucis malleator Hispanae | tritumnbsp;nitenti fuste verberat saxum. M. Aurel. ap.nbsp;Fronton, ep. ad M. Caes. 5,23,38: quot;AnL^avognbsp;'LiTtóö'eöi? videtur mibi, quod plane '(¦baluceis,nbsp;qualem petieram. lustin. 44, 1, 7; In bacnbsp;cursus amnium non torrentes rapidique, utnbsp;20 noceant, sed lenes et vineis campisque in-rigui, aestuariis quoque Oceani adfatimnbsp;piscosi, plerique etiam divites auro, quodnbsp;in palucibus vehunt. Clust. 11, 7 (6), 1nbsp;(a. 365): Itaque siqui sponte confluxerint,nbsp;eos laudabilitas tua octonos scripulos innbsp;balluca, quae Graece iQVGa^iiog appellatur,nbsp;cogat exsolvere. CTJt 10, 19, 3 (a. 365):nbsp;Siqui sponte confluxerint, eos laudabilitasnbsp;tua octonos scripulos in balluca cogat ex-30 olvere. 4 (a.367): Ob metallicum canonem,nbsp;in quo propria consuetudo retinenda est,nbsp;quattuordecim uncias ballucae pro singulisnbsp;libris constat inferri. 12: Balluca. Hcsych.nbsp;BdXlsKec' ipTjcpov. CGIL 2 p. 263, 8: Pri-óiov 2QVG0V aKaamp;dqiSto v. balluca. ji. 4 78,5 9: balluca. p. 479,1: XqvgIov yt]-Siov dzaamp;aQiGzov: balluca. Bal-ucus M. (Coursegotdes) GIL XII 41: Baluch Lanc Civotegetis ovp. 40 Bambix pyrenaeisck, nach Luchaire eher gallo-griechisch als ïberisch, M. (Ardiège,nbsp;Haute-Garonne) PA armee 16, 2 p. 489.nbsp;Barry, Monographie du dieu Lcherenn d'Ardiège p. 16 «.VII = Catalogue du Musce denbsp;Toulouse n.QA: Bambix Publ(i) l(i)b(ertus).nbsp;Barry p. 19 w. IX = Catal. n. 103: Bambix, Sori f(ilius). Bamica. (Gallarati) B315'^ s., f.11 (49 de la collection)-. Bamica. 50 Ban .... G. (Malpartida) GIL II 855; ...........I...........[ Ban[dJ... Banaciaco 0. s. Bannaciacus. Bau-ana F. (Patemion hei Villach in Kdrnten) GIL III 4753: Tinco Eedsati f(i- [Bal-ucus — Baniana] |
lius) et Banana Venimari f'(ilia) uxor T(i-vus?) v(iva?) f(ecerunt) Ambidrabo f(ilio) equiti auxsiliario a(nnorum) XX. H(ic) s(i-tus) e(st). Banas 0. j. Banes, hameau commune de Beaumont, Dordogne. Brevier von Sarlat.nbsp;Proprium s. Aviti, saec. 6: Vicus de Banas. banata. Diocletiani edict. fr. Alegalop.: Bavaza Naqizr] óinbg rjzoi r.ara^imv..... ^avava FaXlinr]. nbsp;nbsp;nbsp;lo Banbia. (CöIm) WK 1 w. 5 s. 35. cf. Banvos. Banci-allum O. in pago Cenomanko. Pard. dipl. n. 230, t, 1 p). 210 (a. 615): Rei-colam illam, quae est super Ledum fluvium,nbsp;nomine Banciallo. Banci-o(n). (Trier) Kraus n. 94: Ilic iacit in pace Bancio. band^ bond air. y 'hefehleW, ace. pl. for-banda, -bandi, verh. ad-bondim, -bonnim 20nbsp;je notifie. Aus dem Celtischen ist nach d’Ar-bois de Jubainville entlehnt as. ahd. ban,nbsp;pan(n) m., ae. geban, an. bann, n. gébotnbsp;unter strafandrohung, verbot, gerichtsbarkeitnbsp;und deren gebiet. Gr eg. Tur. h. F. 5, 26:nbsp;Post baec Chilpericus rex de pauperibus etnbsp;iunioribus ecclesiae vel basilicae bannos ius-sit exigi, pro eo quod in exercitu non am-bulassent. Lex Bib. tit, 67: De eo quinbsp;bannum non adimplet. Dronke, God. dipl, 30nbsp;Ftdd. n. 4'^ p. 3 (a. 751): Banno nostro (dbl.) . . . banni nostri. Cartae Senon. 19 p. 193, 13 sq. Z.: Ut de omnis bostis vel omnibus bannis seu et arribannus sit conservatus. Bandiiius 31. (Mmes) GIL XII 3919; Sinicus Bandinus (Hirschfeld B[l]andinus). Bandritum 0. der Senones in Gallia Lugdunensis, j. Pasumot, nördlich von Bassou, am linken ufer der Yonne, gegcnübernbsp;Bonnard. TP: Bandritum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Bandus M. welsch. (SiUan, Cardiganshire) Bhys^ 379: Bandus iacit. Bandya G. (Braganga) GIL II 2498: Bandve Cornelius Ooulatus v. s. J. m. cf.nbsp;(Ginzo de Limia) 2515: ... cius C. Vii. f.nbsp;Ba[n]dveae[t]obrico v. [1.] a. s. Bani-acu-s O. Acta AustregisiU 2, 13 ASS 20. mai V p. 285* F: Ex Baniaco villa.nbsp;Vita Geremari 2, 19 ASS 24. sept. VI p.nbsp;702D: Ad locum, quiBaniacus pons dicitur. 50 Baniana O. der Turduli m Hispania Baetica, j. Baëna. Ptol. 2, 4, 9: Biviava. —nbsp;Banienses. (Alcantara) GIL II 760, 15:nbsp;Banienses. (Moncorvo) 2399 auct.: lovi |
Baniarioia
Ban-0
|
optimo max(imo), civitati Baniens(i) [Sul-picius] Bas[stis d(onuin)] d(at). B-aniaricia 0. lonae vita Columbani c.18 Sur. ASS 21. nov. j). 471: Penes Calmem,nbsp;quam Baniarieiam vocant. Baii-illus M. Baiiilla F. (Tours) Sch. 728: Of. Banilli. sno. OIL Y 3744: Ba-nilla. Bailio(n) Jf. fig. (Trier) Sch. 727: Banio. 10 Bani-o(n) F. (Dorf O.ssuccio in Tremez-eina am Zago di Como, hci Mailand) OILnbsp;V 5227: Matronis et genlis Ausuciatiumnbsp;consacravit Arvius NigrI f. nomine sno et C.nbsp;Semproni Mgri et Banionis Cucalonis filiaenbsp;liarentium suoimm. Vgl. Banira, Banona. Baniola 0. j. Bagneux, Marne. Baiiiolum 0. 1) im pagus Castrensis, j. Bagneux, Seine; F) im pagus Latisccnsis, j,nbsp;Bagncux-la-Fosse, Aube; 3) im pagus Seno-20 nicus, j. Bagneaux, Yonne. Vgl Bannolus,nbsp;Bagnolum. Ban-ira F. (Bois de Vaux bei Vidy) CIIj XIII 5027: Banira et Doninda et Daedalusnbsp;et Tato Icari flli. Suleis suis, qui curamnbsp;vestra(ni) agunt Ideii(nicis?) Cappo Icarinbsp;l(ibertus?). Baiiisaio-s M. Vita Badegundis 2, 17: Servus beatae reginae nomine Banisaios ex-tendit manum. 30 Ban-iii-s M. (Globasnitz in Earnten) CIL III 5076: Banio Verecundo. Vgl. italisch.nbsp;gentilnamen Ban(n)ius. Bann .. . cogn. (York) CIL VII 1337, 7: Bann . . . Banna 0. in Brittanien. Bav. 5, 31 p. 432, 20: Banna. (Budge, Wiltshire) CIIjnbsp;VII1291: Banna(m). — Bannenses. (Car-rawburgh) CIL VII 620: Vic . . Banneses.nbsp;(Birdoswald) 830: Venatores Bannies(es). 40 Banna cogn. (Bregenz) CIL III 6017, 8: Banna f(ecit). (In JYeapel) X 8072,11:nbsp;Banna. (Kleines denkmal in Paris, Cabinetnbsp;des médaOles n. 3836) BSAF 1880 p. 130nbsp;—131: BANNAI (lis Banna f(ecit)). (Ausnbsp;Mandcure) A. Vaissier, Lcs poteries estam-pillees dans I’ancienne Séquanie, 1882 j). 41nbsp;pi. XIII fig. B: Banna f(ecit). BE t. 3nbsp;(1883) p. 273: Banna f(ecit). Bannaci-Scn-S vicaria, 0., merotv. mivnz-Eo statte, j. Banassac, im Gévaudan, dép. Lozere, arrond. Marvejols. BN 3® s., t. 8 (1890)nbsp;p. 14—15 (gold, a. 628—631): CHAEIBEE-TVS EEX B fBANNACIAGO PCT. p.179nbsp;n. 153: AVOEOI/////BA. p. 181 n. 168: |
BANAEIIACO ///// B t^KOSCA. Auch Ban-nacaco, Banniaciaco. Bann-atia 0. dcr Vacomagi, j. Dealgin, am fl. Earn, oder Buchanty on the Almond?nbsp;Ptol. 2, 3, 8: Bavvaxla. Bannaventa 0. j. Baventry in Northamptonshire. I A 470, 5 {LN; bennaventa A BCGIMB benauenta OQTTJV bennauennanbsp;Fy 479,5: Bannavento. cf. 477,1: Isan-navatia; und Banna.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo banne in Brigo-banne. ¦bannis in Brigobannis; cf. Canto-benna. Bannolus 0. j. Bagneux, canton des Bi-ceys. Quantin, Cartulaire general de I’Yonne. Auxerre 1860, a. 695: Bannolus; a. 711:nbsp;Bagnolum. Bard. dipt. n. 514, t. 2 p. 324nbsp;(a. 721): In pago Leotincinse, villam Mau-rianae, Altam ripam, Baniolum. Vgl. Ba-niolum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Bannovallum 0. in Brittanien. Bav.b., 31 p. 430, 3. Bannun-S M. cogn. (Aldborough) CIL VII 1336, 132: Bannui m(anu). (Dép. denbsp;I’Allier) Sch. 730: Bannui. s. Banvos. Banoluccus M. (Augsburg) CIL III 6010, 37: Banolucci. (London; Chesterfordnbsp;[Audly End]) VII 1336, 133. (Amiens)nbsp;Sch. 729: Banolucci (gen.). Ban-ona F. cogn. (St. Veit bei Greifen- so burg in Earnten) CIL III 4724: Antestianbsp;C. £ Banona. (Vf. Veit) 4884: Banona Anninbsp;Sabini v. f. sibi et Septumo coni. (Tanzen-berg) 4892: Q. Cervius Eaustus et Banonanbsp;Montani v. f. s. et Faustinae fil. ann. X.nbsp;(Victring) 4933: luliae Ti. fll. Banonae M.nbsp;Ulpius Attio matri optimae. (Bei Enittel-feld in Steicrmark) 5473: Saturio Talionisnbsp;v(ivus) f(ecit) s(ibi) et Banona Bardi an-(norum) LXX. (Groftlobning bei Knittelfeld) 40nbsp;5474: Pluncus Victoris et Caletiu Adnamatinbsp;V. £ sibi et Banonae £ an. XVIII. (Salzburg) 5542: Banona Agisi f. obit. an. LXXXV.nbsp;(Jetzt in Graz) 5698: Belatullo Biraconisnbsp;£ an. LXX et Ategnatae Malsonis £ coni,nbsp;an. LX et Vergaio £ an. XXXX et Livimaenbsp;£ an. XXX et Claudiae Banonae an. VIII h.nbsp;f. c. (Ilelenenberg) EE 2 p. 480 n. 1061:nbsp;Banona. (Como) CIL V 5377: V. £ Secundus Maximi £ sibi et Banonae Eufi £ Eufi- mnbsp;nae uxori et M. Eufinio Seeundino £ (Gastel Seprio) 5626: Banona Sunuei £ (Olcg-gio bei Arona) 6621 = Hübner, Exemplanbsp;n.21: Banona Doconis f(ilia) p(osuit) su(is)? fBaniarioia — Ban-bnaJ |
*'ba-no-s — Barbari-acu-s
Barbario(n)
Bardo-magus
bardo-s — Bardyetae
laudibus in longum vates dimitti- vüle von M. Bardos, O. hei Mailancl. (Mai-land) CIL VI 5872: Ab [p]ossessoribu[s Yijci Bardoma[g(i)]. 5878: Possessorib(iis)nbsp;vici Bardomag(i). Bardo-S m. o-stamm, nach Zimmer lyrischer sanger m lob uncl scJdwipf; air. \iwdpoet, pi. baird, hret. tréc. barz harde, vann. barb,nbsp;mbrct. barz menétricr, mimus, corn, bartb tu-biccn, mimus vel scurra, w. bardd, p?. beirdd,nbsp;10 beirddion. Bas wort ist nicht genannt, obernbsp;gemeint bei Poseidonios lib. 23 (c. 100 a. Chr.)nbsp;FHG 3 p. 361. Athenae. 4 c. 37 p. 152®:nbsp;'Aifioqioavxog d’ avvov -jtQOamp;eaglav nors rfignbsp;amp;oCvrjg ufpvSXEQ'^GccvTd xiva xmv ^aQ^aQCOvnbsp;noixjxxjv dqnxéO'amp;ca xal óvvavx'ijoavxa psianbsp;v/xveiv avxov xrjv énsQO^riv, êccvxóv dnbsp;anoamp;Qgvuv oxi vaxé^tjxs, xov dè xsQipamp;évxanbsp;amp;vlaxLOv cchfiOai iqvaiov xaï qvipui avxtönbsp;naQaxqéiovxi, aveXójiEvov d’ èxeüvov ndXivnbsp;20 vgvelv Xéyovxa öióxi xu ï%vri xfjg yijg ècp Tjgnbsp;dqgax’ïiXccxel%Qvoov xal eve^yeoiag dvamp;QÓnoignbsp;qjÉQSi. Appian. Gall. 4, 12: MovOixóg xanbsp;avriQ sl'nsxo, ^aQ^aQm fxovatxy xbv jiaeiXéanbsp;Bixotxov, alx’ AXXó^Qiyag, aixcc xbv n^söjSav-xTjv avxóv sg xa yavog xcci avÓQaCav xainbsp;naQwvsiav vjxvamp;v. Genannt bei Poseidonios, FHG t. 3 p. 259 = Athenae. 6 c. 49nbsp;p. 246“““*: noGaidóviog S’ b ’Anajiavg èv xynbsp;x' xai xQtxij xóiv taxoqiöiv 'Aêlro/’, (prjol,nbsp;30 ^naqidyovxai g.aO'’ avxamp;v xal itoXafiovvxsg övg,-jStwrag, orj xaXovGi. itaqaGlxovg. O'Srot d'Ènbsp;êyxwgia avxamp;v xal nqbg aamp;qóovg XayovGivnbsp;dvamp;Qfanovg GvvaGxcbxag xal nqbg axaGxov xmvnbsp;xaxd (laqog èxaCvmv axqocojiévcov. rd óe dxov-Gjxaxu avxwv aiGxv ot xaXovfxavoi, ^aqöot' not-r/TCït dè ovxoi xvy^dvovGi, jxsx móijg anaivovgnbsp;Xayovxag. Poseidonios hei Strab. 4, 4, 4 p.nbsp;197: Buqa naGi d’ mg ènlnav xqia cpvXanbsp;xmv xifimpévmv öiaqgt;sqóvxmg aGXL, ^dqöox xanbsp;40 xal ovdxaig xai óqvióat' ^aqóot fièv ¦é/x.vytainbsp;xal TtoiyxaL ... Biodor. 5, 31, 2: FIgl öanbsp;Tcaq' avxoïg xal Txoifjxal geXmv, ovg ^dqSovgnbsp;ovogd^ovGiv. OVXOI dh ft£r’ oqydvcav talg Xv-qaig ojioimv (cf. crotta Britanna) aóovxsg,nbsp;ovg fi'av ifxvovGiv, ovg óa fiXaGq}rjfiovGi. Am-mian. 15, 9, 8 (aus Timagenes): Per baecnbsp;loea hominibus paulatim excultis viguerenbsp;^tudia laudabilium doctrinarum, incboatanbsp;per bardos et eubagis et drasidas. Et bardinbsp;60 quidem fortia virorutn illustrium facta be-roicis conposita versibus cum dulcibus lyi-aenbsp;modulis cantitarunt. Luccm. 1,447—449:nbsp;Vos quoque, qui fortes animas belloque per-emptas | [bardo-s — Bardyetae] |
tis aeTum, | plurima securi fudistis carmina, bardi! Baeu Commenta Bern. TJs.: Bardinbsp;Germaniae geus quae dixit viros fortesnbsp;post interitum fieri immortales. Qui nuncnbsp;securi decedente Caesare scribere yacantnbsp;vel cantare. Pauli Festus p. 34,11114. = p. 25, 5—7 P.: Bardus Gallice cantor appel-latur, qui virorum fortium laudes canit, a gente Bardorum, de quibus Lucanus: 'Plu-riiua securi fudistis carmina Bardi’. Hesych.: lonbsp;Baqöol' doLÖol naqd PaXataig. Prudent.nbsp;apotJi.29Q—299: Scriptoris (Moysis), quemnbsp;non bardus pater aut avus augur, | fabulanbsp;nee veteris famae nee garrula nutrix, | neenbsp;sago olangore loquax et stridula cornix i remnbsp;docuere dei. CGIL 4 p. 487, 37. 590,42.nbsp;600, 15. Cod. Sangall. 238 p. 24: Bardusnbsp;carminum conditor. — BardaiCUS. luvenal.nbsp;sat. 16, 13 s^..' Bardaicus iudex datur baecnbsp;punire volenti | calceus . . . was geivonlich 20nbsp;als illyrisch, von dem scholiasten ober alsnbsp;gallisch gedeutet wird: Centurio, qui quasinbsp;inter illos milites militavit babentis statio-nem apud Bardos. Est autem geus Galliae.nbsp;lulius Capitol, in Pcrtinace c. 8, 3: Cucullinbsp;Bardaici; s. Vardaicus. — Bardigiosus.nbsp;Felicis monachi Girwensis vita Guthlaci 1, 9nbsp;ASS 11. apr. II p. 39 B: (Guthlacus) nonnbsp;puerorum lascivias, non garrula matronarumnbsp;deliramenta, non vanas' vulgi fabulas, nou 30nbsp;ruricolarum bardigiosos vagitus, non falsidicanbsp;parasitorum frivola, non variarum volucrumnbsp;diversos crocitus, ut adsolet illa aetas, imi-tabatur. — Bardo-S auch als M., wie ir.nbsp;Bard, gen. Bairt; (bret. Barz gewönlich mitnbsp;dem artilcel). (Geiselbrechting, in Noricum)nbsp;CIL III B. mp. 846 (a. 64 p. Chr.): Cattao,nbsp;Bardi (one gentilickmi) f(ilio), Helvetio, alaenbsp;Gemellianae gregali. (Wien) 4575: T(itus)nbsp;Pl(avius) Bardi veter(ani) alae I Fl(aviae) .40nbsp;Aug(ustae) Brit(onum miliariae) c(ivium)nbsp;E(omanorum) Lici(nius) Memor fratri suonbsp;pos(u)it. (Feistritz in Karnten) 4838: luliaenbsp;Bard[i {also hieft er IuliusBardus)filiae]Elio-marae. (Bei Knittelfeld in Steiermarlc) 5473:nbsp;Saturio Talionis v(ivus) f(ecit) s(ibi) et Ba-nona Bardi (one gentile) (filia) an(norum)nbsp;LXX. (3Iiseno)X 3468: D(is) M(anibus) L.nbsp;lalli Valentis qui et Liccae Bardi f. Optionis.nbsp;(Vechten) Sch. 732: O Bardo. Auch in O. sonbsp;Bardo-magus. Bardyetae' Y. in Hispanien, iberisch? Strab. 3, 3, 7 p. 155: El gy xtvi Ttqbg rjóo-vyg ioxiv dxoveiv IlXavxavqovg xal Baqövrj- |
Barea
Barisi-acu-:
|
xccq %ai ’AXXótQiycig %al aXXa xsIqco %aï aarj-fióxEQa rovvonv ovófiara. 3,4, 12 p. 162: 2vv£'/,lig d’ eiGÏ {BrjQiavsg') xal BaQÓvi^taig,nbsp;oBf OL VVV BaQSovXovg xaXovexv. s. Varduli. Barea 0. s. Baria. Barecillo s. Baraoillo, Baricillo. Baregium O.j.Baréges, Ilautes-Fyrénées. Bareloco O. Merow. me. BN 3“ s., t. 8 (1890) p. 182 n. 169: BAEELOCO. 10 Bareta M. cogn. (JdMva) GIL II 3628: Baebiiis Bareta. Barevel O. j. Barvaux-Condroe, in der helgisdien provine Namur, arrond. Binant. Barg.....ligurièch? 0.? M.? (Borgo S. Balmaeeo) GIL V 7850: Secundus Eni-eius Parrae f. Barg .... Barga (vicus?) (Veleia) GIL XI 1147 p. 6, 70: Bargae. Bargae O. j. Barges, Góte-d’Or. 20 Bargates M. cogn. Petron. sat. 96: Procurator insulae Bargates. (Bom) GIL I 1019: C......C. 1. Bargates. VI 13716: Q. Cae[cilius] Bargates. 23014: M. Nonius Bargates. (Bimini) I 1553“= XI 494: Q.nbsp;Ovi(us) Q(uinti) l(ibertus) Barg(ates). (Nar-honne, Aude) XII 4886: C. lulius Bargati 1.nbsp;4895: C. lulio Bargatis 1. Lucrioni. Bargatus M. (Arezeo) ScJi. 733: Bar-gatus. 30 BaQyiaxig O. s. Brigaecium. Bargi-acu-s O. j. Chdteauneuf-Yal-de-Bargis, dép. Nièvres, arrond. Gosne, Bargin ... M. (Bei Grcmona) GIL V 4093: lovi L. Varius Q. f. Bargin . . . BargO- s. brago-. Barg-Onlus istamm brago- oder bargo-) M. (Zalilbach) CIB 1222: ^ (Centuria)nbsp;Bargoni. BargOS cf. brago-, fl. l) in Irland, s. •10 Birgos. 2) in Illyrien. Strab. 7, 5, 12 p. 318: Mera'^v Öveïv TCora/icóv ifi^aXXóvvavnbsp;slg rbv ’Igtqov, tov tb Nouqov tov naqa ttjvnbsp;NsyBGTixrjv QBOvtog xai tov MaQyov (xivegnbsp;Ö£ BaQyov cpuGiv). Barg-usil Y. in Hispanien, um Berga, prov. Barcelona. Poïyb. 3, 35, 2: Kal d'ta-^ug TOV ’'I^tjQa noTagbv %aTsGTQB(psTO to tbnbsp;IXovQyfjTamp;v Bamp;vog xal BaQyovGicov, bti ÖBTOvgnbsp;AiQrivoGiovg xal Tovg ’AvöoGÏvovg, gBypi, Tijg 50 TtQoaayo^BvogévTjg üvQrivrjg. 4: ’HyBfióva giv BTtl naGTjg xaTéXms Tijg bttI xdÓB tov noTagovnbsp;%aiQag'Avvcova, Tav öh BaQyovGiav xal ês-Gnóvrjv' fiaXiGTa yaQ TOVTOtg rptiGTSi. Slu Tvjvnbsp;n^bg 'Pagaïovg Bvvoiav. Liv. 21, 19, 6: |
(Eomani) ad Bargusios primum venerunt, a quibus benigne excepti, quia taedebat imperii Punici, multos trans Hiberum populosnbsp;ad cupidinem novae fortunae erexerunt. 21,nbsp;23,2: (Hannibal) Ilergetes inde Bargusios-que et Ausetanos et Lacetaniam, quae sub-iecta Pyrenaeis montibus ust, subegit. Stepli.nbsp;Bye.: BaqyovGLOL, eamp;vog övTixbv ngbg twnbsp;’I^rjQi. noTaga, IloXv^iog iv TQkm. Ygl. Ber-gistani.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo -Bari cy. fUr -barri in Vendu-bari (ir. Einnbharr), cf. Ena-barri, Barri-vendi. Baria O. der BastuU in Ilispania Tar-raconensis, aber noch eu Baetica gerechnet, j. Yera am r. ufer des Almaneora. Gic. adnbsp;Au. 16, 4, 2: Eo ipso die, quo oppidumnbsp;Baream cepisset. Plin. n. h. 3,19: Oppidanbsp;orae proxima Urci adscriptumque Baeticaenbsp;Barea. Ptol. 2, 4, 8: Büqbm {BaquXia X)nbsp;•jtóXig. 9: BaQBiag noXsag. JSan. 4,42 jo. 305, 20nbsp;2: Barria. 5, 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;343,9: Baria. Guido 82 _p. 515,15: Varia. Müneen hei Sestini p. 35 umd Gusseme 1 p. Zlb. (Yülaricos) EL 3nbsp;p. 47 n. 39 (a. 348 p. G'hr.): Ees publicanbsp;Bariensium. Bari-acu-S l) villa in pago Genomanico. Pard. dipl. n. 179,11 ji. 135 (a. 572): Villamnbsp;Bariaco. j). 136: In Bariaco. «.230^9.203nbsp;(a. 615): Gum Bariaco. 2) bei Bourges. 3) j. Boiry, dép. Pas-de-Galais. 4) j. Barjac. 30 Baricca F. (Au Kef, bei Bob-el-Oust) BG 1887 p. 230: Baricca Eogati fi[lj. Baricillo O. Merow. Mens. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 48: BAEICILLO M MODE-EATVS I. p. 49 auch BAEACILLO, BA-EACILLO PI, BAEECILLO, BEEECILLO. Barici-o(n) M. (Ileddernhcim) CIB 1445: Aemilius Barioio T(auriensis) votum sol. 1. 1. m. Bari-duuum O. in DalmaUen. TP: Ba- 40 riduo. -barii in Y. Ambi-barii; cf. Com-barillius. Barisi-acu-m vmi M. *Barisios, O. j. Barieis-au-Bois, canton de Coucy-le-Chdtcau,nbsp;dép. Aisne, arrond. Loon. Lipl. Perie p. 25, 30 (c. a.661): Villam nostram nuncupatam Barisiacum, sitam in pago Laudunensi. 34:nbsp;Ipsam villam memoratam Barisiacum. 39: De ipsa villa Barisiaco. Pard. dipl. n. 350 t. 2 p. 133 (a. 664): Villam nuncupatam 50nbsp;Barisiaco, in pago Laudunensi sitam ... Etnbsp;ipso loco vel villa superius nominata Barisiaco. . . . Ipsum monasterium vel villamnbsp;saepe nominatam Barisiacum. [Barea — Barisi-acu-m] |
Baiia — Barri-vendi
|
Barla O. s. Barba. Barlous O. j. Barleux, dép. Somme, arr. Péronne. Barna (cf. w. barn f. judgment, barnu to judge, barnwr, barnydd judge, hr et. barn-ernbsp;richter = *barn-.^rio-s, barn-our richter —nbsp;*barn-ori-s; vgl. ’auch hr et. lud-uarn =nbsp;Ind-barn, ir. Mael-barn) F. (Linares) OILnbsp;II 3282; Aelia Q. f. Barna. (Telese) IXnbsp;10 2222: Arbitratu Barnae {gen. von Barnaes)nbsp;libert. (Montedoro) FE 8 p. 61 n. 242,10:nbsp;Barn. (Aïlier) Sch. 734; Barnae. Barnacis O. der Carpetani in Hispania Tarraconensis. Ptol. 2., 6, 56: BaQvaxig. cf. Lgt;OQvaMg. Baro- mn *bbaro-s, ir. bar a sage, lat. bariolus (Stohes). In: Barogilmn, Baroma-gus, M. Com-baro-marus, Barus, *Bar-isios,nbsp;F. Anibi-bariï. 20 It)aro(n) ist romanisch, nicht céltisch, trotz schol. Pers. 5, 138: Lingua Gallorum (d. h.nbsp;im gallischen Latein) barones dicuntur servinbsp;militum, qui utique stultissimi sunt, servinbsp;scilicet stultorum. cf. barro(n). Baro(n) abgeleitet von Barus, M. cogn. (Como) GIL V 5372; D(is) M(anibus) C.nbsp;Secundienus Baronis C. Secundiénus Severusnbsp;patri pientissim. (Arcisate zwischen Logonbsp;Alaggiore %md Lago di Como) 5450: Matro-30 nis lunonibus Valerius Baronis f(ilius) v. s.nbsp;Lm. (Brébhia) 5499: I(ovi) o(ptimo) m(a-ximo) L. Coelius Baro votum. 5503: D(is)nbsp;M(anibus) L. Coeli L. f. Out'. Baronis. (Tro-haso) 6645: Novellio Baroni. (Ivrea) Paisnbsp;w. 906; C. Attio Baroni. (Emhrun, Basses-Alpes) GIL XII 91: L. Vestonius Baronisnbsp;fiL ius). Baro(n) o. Merowing. mz. von Bennes: B’A’E’O’N'E. 40 Barocho 31. Trad.Wiz. n. 202 (a. 713): Barocbone. *Baro-iala O. in Bareil, commune de Chalonnes, départ, 3Iaine-et-Loire, arrond.nbsp;Angers. *Baro-ialuni O. in Bareuü oder Ba-roeul, cf. Marcq-en-Bareuïl, Marcq-Baroeut im dép. Nord, arrond. Lille, canton Tour-coing. *Baro-magus hrit. O., von fl. *Barus. 50 TP: Baromaci. Wird für identisch mit dcmnbsp;Caesaromagus des IA gehalten. Baronins M. Baronia F. s. Barronius. Baronta AI. Pard. dipt. n. 559 t. 2 p.nbsp;373 (a. 739): Baronta. [Barla — Barri-yondi] |
Barontus 31. Pard. dipl. n. 253 t.2 p.Q (a. 631): Ad viro illustri Baronto comité.nbsp;p. 10: Ad viros illustris Gainoaldo et Baronto comitis. ji. 11: Barontus subs. Vitanbsp;Menélei 1, 5 AS8 22. iul. V p. 309 B: Barontus. 6: Baronti. 7 p. 309 E: Barontus. F: Baronti (zweimal). 8: Barontus. 12 p. 310 ü.' Barontum. 3, 22 p. 312 E. 26nbsp;p. 31‘dB: Baronti. . . . Barontus. 27 jp.313nbsp;G: Barontum. 21 p. 313 C. 28 jp. 313 G; lonbsp;Barontus. D.-Baronti. 29; Barontumnbsp;mal). E: Bxconio (dat). 30 ji. 313 iS.'Barontus. 4,32_p.314J?.- Baronti . . . Barontusnbsp;. . . Baronti. . . Barontus. 33 p.311G: Baronto (dat, ziveimal). 34 p. 314 G. D: Baronto . . . Baronti. 4,35 p. 314 D.- Baronti.nbsp;ïbid.: Baronto (dativ). E: Baronti. 36:nbsp;Baronti (zweimal). 4,36.37 p.311:F: Bar-ronti. 31 p.313F. 38 ji. 315 A.'Barontus. . . . Baronti. p. 315 A. 4,39 p.315A: Ba- 20 rontus. B: Barontum . . . Baronti. 40 p.nbsp;315 B: Barontum . . . Barontus. C: Barontinbsp;. . . Barontum. 41 p. 315 G.- Barontus. 42nbsp;p. 315 D: Baronti . . . Baronti. 43 jp. 315G.-Baronti. 6, 61 p. 318 G. B: Barontum . . .nbsp;Barontum. B: Barontus'. Barossa vallis, j. Le val de Barousse, l’une des quatre Yallées, Hautes-Pyrénées. Barosus 31. (Lambèse) GIL VIII 2568, 53: C. Marius Barosus Sim(ithu).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Barra O. j. Barr in Elsafl-Lofhringen. Pard. dipl. n. 511 t, 2 p. 313 (a. 720):nbsp;Barre. *I)arr-aco-S nach Ernault hr et barrek comhle, plein jusqu’aux hords; hranéhu, bar-roc’h \%ind in O. Barr-acu-m von barr som-met\. Barrex? heiname des 3Iars, nach Ernault '^suprême\ (Carlisle) GIL VII 925: M(arti) Barreci lanuarius.......v(otum) 40 s(olvit) l(ibens) m(erito). Barrect. (Tommen-y-3Iur; aetatis infi-mae) EE 1 p. 284 n. 854: D(is) M(anibus) Barrect Carantei. Barri s. Barri-vendi (gen.), son vonVen-du-barri (gen.), 'w. M. Ena-barri (gen.) für Enna-barri. cf. Vendu-bari für -ban-i. Barria Bav., s. Baria. Barrilla F. (Pozzuoli) GIL X 2265: Ti. Claudio Diadumeno amico lulia Barrilla. 50 Barri-'vendi compos, von barr=*bhars-to sommet, w. bar in Hen-bar, und von vendi,nbsp;gen. lat. von vindo- weift = w. Berwyn ^ivhite-topped’ oder ^tvhite-headed’, ir. Barrf'binn |
Barro(n) — basc-auda
Bascei — bas-m-m
|
ria. Dam schol.: Mascaudas vasa ubi cali-ces lavantur. et caccabos. CGIL 4 p. 24, 23: Bascaudas concas greas. p. 294, 46;nbsp;Vascaudes (Vasoaudas aft) concas ereas. cf.nbsp;Loewe, Prodrom. p. 62 sq. Bascei G., du val et du col de Bassoucs, nquitanisch; ïberisch? (Melles, seuil de lanbsp;vallée d’Arran, dép. Haute-Garonne, arrond.nbsp;Saint-Gaudens, canton de Saint-Béat, jetztnbsp;10 im nmseum zu Toulouse) Du Mège, Archéol.nbsp;pyrén. p. 159 = BA 16, 2 (i860) p. 490nbsp;= Boschach n. 139; Bascei Andosso ipdernbsp;Basceiandosso) Andoxus v. s. 1. m. Basci-ascus mit ligur. suffix, O. j. Bois-sieu. Pard. dipl. n. 559 t. 2 p. 612 (a. 739): In pago Vianense et Leudunense, Bornaco,nbsp;Basciasco, Amblariaco, Blaciaco, colonicanbsp;Sevorio. Basci-o(n) M. cogn. (Busachi) GIL X 20 7870: Bascio Lossonis. Bascus M. fig. (Jetzt in Mainz) Becker s. 102, 19: Basci. Basi-acu-m O. l) j. Bessot. 2) j. Saint-Nizier-sur-Arroux, dép. Saóne-et-Loire. cf. Bessiaco. Basila M. F. cogn. (Susa) GIL V 7296; Tul(iae) [BJasilae. (Kesür-el-Ghennaia) VIIInbsp;4310: Coniugi merenti cum Basila et Valentino fil(iis) coni(ni)nnibus. (Atina) Xnbsp;30 5056: [T.] Helvio T. 1 Basilae. 5057: T.nbsp;Helvio T. f. Basilae. (Bordeaux) Julliannbsp;w. 212; Memoriae Basil(a)e (nicht Basilenm). Basilgeacus O. j. La Basoge-des-Alleux. Bad-tXeia insél, nach Zeuft j. Gesel. Dio-dor. 5,23,1; Jlfpl tov xalovgévov rjléxTqov VVV óis^tgsv. rijg Sxvamp;lag rijg (jneQ rrjv Fct-lariav (= Germaniam) xar’ avrixQv vijaógnbsp;èeri neXayla Kara rov axsavbv 7} TTQOOayo-Qevogévfj Eaöilsia. etg ravrrjv b xlvdoav ix-10 ^dklst Saipdig rb xaXovgsvov ijXexr^ov, ov-öafiov de rijg oixovgévrig tpaivógtvov ... 5:nbsp;Tb rjXexrQov övvdysrat- gèv êv rij TCQosiQrjgévynbsp;vi]a(p, xogi^erui ó’ vrcb rav êyyaqiav Tiqbgnbsp;rijv dvrinÉQag ^neiQOV, di ‘fjg cpSQerai rtgbgnbsp;robg xa'd'’ rÓTtovg. Plin. n. h. 4, 95;nbsp;Xenophon Lampsacenus amp;¦ litore Scytharumnbsp;tridui navigatione insulam esse inmensaenbsp;magnitudinis Balciam tradit, eandem Py-theas Basiliam (aus ’A§aXr)Gtav nach v. Gut-50 schmid) nominal. 37, 35; Pytheas Guto-nibus Germaniae genti accoli aestuariumnbsp;Oceani Metuonidis nomine spatio stadiorumnbsp;sex milinm, ab hoe diei navigatione abessenbsp;insulam Abalum, illo per ver fluetibus ad- [Bascei — bas-iu-m] |
veM et esse concreti maris purgamentum, incolas pro ligno ad ignem uti eo proximis-que Teutonis vendere. 36: Huic et Timaeusnbsp;credidit, sed insulam Basiliam vocavit. 61:nbsp;Metrodorus Scepsius in eadem Germanianbsp;Basilia insula nasci (adamantem), in quanbsp;et sucinum, solus, quod equidem legerim,nbsp;dicit et praefert Arabicis. Quod esse falsumnbsp;quis dubitet? Basill-aca villa vom griechisch-römischen lo gentile Basilius. Basili-acu-m O. j. Basiago, Faentino, cf. frz. Basly, dép. Calvados, arrond. Cacn,nbsp;canton Creully; Basillac, dép. Dordogne. BasiniaCUS pagus s. *Bassiniacus. Basinta F. (Bom) CIL VI 3368; L. Aur. Basinta. Basinns M. Basina F. ist franUsch. Basio F. venetisch? (Padova) CIL V 2887: Aollia P. 1. Basio sibi et T. Cartorio 20nbsp;Scirto uxor viro. ?Basitanus M. cogn. (PozzuoU) CIL X 2260: Ti. Claudio Basitano. bas-iu-m, -ii, n. kuss, transpadanisch; ital. bacia (selten bagio), rum. buza lippe,nbsp;prov. bais, spgt;an. beso kuss, bezo lippe, buznbsp;handkuss, portug. beijo kuss, beigo lippe.nbsp;Zuerst von Catullus aus Verona eingefürtesnbsp;wort, 5, 7: Da mi basia mille, deinde centum. 13; Cum tantum sciat esse basiorum. 30 7, nbsp;nbsp;nbsp;9: Tam te basia multa basiare. 12: Basia mala fascinare lingua. 16, 12: Milianbsp;multa basiorum. 99, 16: Numquam iamnbsp;posthac basia surripiam. Phaedr. 5,7,28sq.:nbsp;lactat basia | tibicen. Petron. sat. 21; (Ci-naedus) modo extortis nos clunibus cecidit,nbsp;modo basiis olidissimis inquinavit. 23; Im-mundissimo me basio conspuit. 24: Clunibus eum basiisque distrivit. 31: Stupenti-bus spississima basia impegit. 86: Mox ba- 40nbsp;sio inbaesi. Martial (a. 85—86) 1, 3, 7:nbsp;Dum basïa iactas. 76, 14; Basïa sola cre-pant. 2, 10, 1. 12, 1. 21, 1. 22, 4. (a. 87nbsp;—88) 3, 65, 9. (dec. 88) 4, 22, 8. (a. 89) 5, 46, 1. (a. 90) 6, 34, 1. 50, 6. (a. 93) 8, nbsp;nbsp;nbsp;46, 6. (a. 94) 9, 93, 7. (a. 98) 10, 42, 5: Basïa. (a. 96) 11,6,14; Da nunc basia, sed Catulliana. 8,12.13. 22,2. 23,10.nbsp;26,3. 95,1: Basia. 98,9. 21: Basium.nbsp;104, 9. (a. 101) 12, 26, 4. 55, 9: Basia. 50nbsp;12: Basium (acc.). 59,1: Basiorum. 65,7;nbsp;Basio. luvenal 4, 118: Blandaque devexaenbsp;iactaret basia redae. Maximiani eleg. 1, 97nbsp;— 98 P.: Labra, | quae gustata mihi basia |
Basins — Bataro(ii)
Batavó-duro-n — Baudi-o(n)
|
3286: Niger Bataronis f. Sue[l]trms (origo) eques ala Aravacorum. Batavó-diiro-ll O. (cf. 'oppidum Bata-vorum’ Tac. h. 5, 19), J. ValMiof hei Nijmegen. Tac. h. 5, 20: Batavoduri . . . Bata-voduri. PM. 2, 9, 8: BaravódovQov. Vgl. Bav. 1, 10 p. 27, 15: Frixonum Dorostatesnbsp;est patria. 4, 24 p. 228, 17: Sub Doro-state Prigonum patria. 10 Bat-eia. (Michelsdorf hei Friesacli) GIL III 5031: luniae C. f. Bateiae. (Glohasnitznbsp;in Karnten) 5076: Bateiae Disocni f. ïBatelis. (Greuth) GIL III 5057: Ba-tell Deusonis f. JtaS-avdxioq, BaS-dvaxTOi^ M. Athenae. 6,25 p.234'’: Th d’ ï'9'i'og ccvxwv {xamp;v Zxoq-óiGTÓiv) ievi. ftèv leitjavov zamp;v gsrcc BqÉvvovnbsp;ötqaxtvGagévcov ènl xo AeXq)XKOv pavxsïov Pa-laxSiv, Baamp;dvaxxog (aamp;avaxiog AG; Zeuft 20 ci. Aêavaxiogj Ss xig '^ysgcuv avxovg SicoKiGsv S7tl xovg txsqI xov quot;Igxqov xóxtovg * * a(p’ xignbsp;xal X7}v oSóv, Sx ¦^g èvÓGxrjGav, Bccamp;avctxxiavnbsp;xalovGi xal xohg anofóvovg xovg sxslvovnbsp;Baamp;ax’dxxovg sxx xal vvv nQOGayoQSVOvGiv. Batiana O., stadt der Gavarer, j. Mir-mande, dép. Bróme, arrond. Valence, canton Loriol. TP.’Batiana. JJPeros. 554,1: Mut.nbsp;Vacianis (Bantianis Ver.). Bav. 4, 26 p.nbsp;239, 12: Untiana. 30 Batis f., eine pflanze, meerfenchel (Gritli-mum maritimum L.). Golum. 12,7,1: Bat-tis et eius colioulum, qui milvinus pes ap-pellatur. ¦ Plin. w. 7(. 21, 86: In Italia pau-cissimas (herbas sponte nascentes) novimus, fraga, tamnum, ruscum, batim marinam,nbsp;batim hortensiam, quam aliqui asparagumnbsp;Gallicum vocant. 174: Batis quoque alvomnbsp;mollit. Inlinitur podagricis cruda et contusa. *Batoii-aca von M. Bato(n), O. in Batto- 40 naga, Brescia. Batora O. in Hispania. (Martos) GIL II 1677: Ordo Batores(is). Batro cogn. (Gïlli) GILIH 5235: Batro Celeian(orura). Batrus M. (Bordeaux) Juïlian n. 213: Batrus Coni (filius oder Batrusconi?). Batsala O. in pago Atrebatense. Pard. dipl. n. 392, t. 2 p. 183 (a. 680): Batsalanbsp;cum ecclesia et omnibus appendiciis. 50 Batsio. (Alt-Ofen) EL 2 p.370 n.amp;33 ad CILÏH 3437:1. o. m. Batsio Gv//i fil.v. s.[l.] m. *-l)atta m. ?L-stamm, ¦viUeicltt in an-da-bata für *ando-batta (Stokes), Buttu-batta hei Naevius? Vgl. batu-. [Batavó-duro-n — Baudi-o(n)] |
Battaces M. (102 a. Ghr.). Polyb. 21,37 (22, 20), 5: Haqayivovxax Palkox naqa AxxL-Sog xal Baxxaxov xwv sx IIsGGivovvxog IsQScavnbsp;xrig firiXQog xamp;v amp;samp;v. Liodor. fr. 36, 13, 1:nbsp;'OxL Baxxaxfjg xig ovoga rjxs, (prjGlv, ix IIsGGivovvxog xijg 0Qvyiag, isQshg VTtaQj^av xijgnbsp;(isyalxjg xamp;v amp;samp;v (ixjXQÓg. 3: O Baxxdxrjg.nbsp;cf. Plut. Mar. 17: IIsqI xovxov Ss nag xovnbsp;XQÓvov a.qgt;ixsxo xal Baxaxxjg sx IIsGGivovvxognbsp;6 xrjg (A,syélf]g /itjx^og iSQSvg.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Batt-alus M. (Astorga) GIL II 2650: C. lulius C. lib. Bat[t]alus domo Eoma. Batt-ius M. nomen. (Venosa) GIL IX 456: K. Battio Se ... . Batto(n) M. cogn. Battü F. (Pozzo zwi-schen Vicenza und Bassano) GIL V 361* ist echt (Mommsen FE 5 p. 246) — Paisnbsp;n. 611: D(is) M(anibus) Viridomaro Batto-nis f. Cluirio (nomen gentilicium, oder =nbsp;Centroni?) d(o)nio Tens. (Helenenherg) EE 20nbsp;4^. 165 n. 576: Postumia P. 1. Battu. Battus M. (Alt-Ofen) GIL III 3593: Batti Vi... i f(ilio) ann(orum), et Ees____ore ann(norum) Memoris f(iliae), h(ic) s(itis), et Sisiune nepti annicule, fecit Verbugianbsp;filia eius et sibi viva. Ba-tu- mir. bath manslaughter, ir. bat, hret. ba-z stock, w. ba-th coin, pl. ba-thau,nbsp;cf. lat. ba-tuere, ae. beadu. j/ba schlagen. ?Batusius ilf. cogn. (Ponza) GIL X so 6776: Batusius. Bauconica O. j. Oppenheim in Hessen. TP: Bonoonica. IA 355, 4: Bauconica. snbsp;Buconice. Baud-elius M. Martyrol. Hieronym. 13. k. iun.: In Galliis Baudeli martyris. Vgl.nbsp;Acta s. Baudelii martyris Nemausi, A8Snbsp;20. mai V p. *195—*196. Baudi-aca von M. Baudius, villa in pago Cenomanico, O. j. Bais. Pard; dipl. n. 300, 40nbsp;t. 2 p. 70 (a. 642): Villam Baudiacam. Baudici-aca finis. Pard. dipl. n. 586, t. 2 p. 398 (a. 745): In fine Baudiciaca. Baudigo(n) M. (Pozzuoli) GIL X 2676: Vitalis Baudigonis (f.). Baudili-acu-S von Baudilius, O. j. Bouilly, dép. Yonne, arrond. Auxerre, canton St.-Florentin. Baud-illius M. germanisch? Gr eg. Tur. im glor. mart. 77: Est apud Nemausensis 5onbsp;urbis oppido Baudillii beati martyris glorio-sum sepulchrum, . . . Baudillium martyrem. Baudi-o(n) M. (Spoleto) Orell. 3391 (un-ter Constantinus): Plorio Baudioni viro dn- |
Baud-iu-s — Bebr-inium
|
cenario protector! ex ordinario leg. II. Ital. Divit(ensmm). Baud-iu-s ^sigreich’ M. BaudiajF. (Bom) CIL VI 3594; D(is) M(anibus) Fl(avio)nbsp;Brittoni leg. XIIII gem. Catonia Baudianbsp;coniiix et liberi eius b. m. feoer(unt). Innbsp;O. Baudiaoa, Boudo-briga; cf. Boudios. Baudo-brïsa (= Baudi colUs, cf. *Bau-dus, Boudus, *Baudius) O.j.Buppricli, reghz. 10 Trier, Icr. Saarlouis, lag an der Bömerstraftenbsp;von Trier nach Strafiburg. IA 374,2; Bau-dobric(g)a. Merov. ms. BN 3® s., t. 8 (1890)nbsp;p. 185 M. 199: BODOVEECA FIT. Ver-scliiden von Boudobriga. Baiidrinus villa, j. Boran, Oise, arr. de Senlis, canton de Neuilly-en-Thelle. Dipt.nbsp;Pertz p. 84, 15 (a. 726): Villa sua nnnco-pante Baudrino, super fluvium Hyssera, si-tain in pago Cameliacinse. 20: Ipsa villanbsp;20 Baudrinus. 22; Ipsa villa in snprascriptonbsp;loco Baudrino in iam dicto pago Camelia-cinse. 29: lam dicta villa Baudrinus innbsp;superescripto pago Cameleacinse. Baudus M. Anth. Lat. 307 v. 4—6E.: Esse inter iuvenes cupit, vocari | Baudus,nbsp;dum misero gemat dolore | et nil pi’ovaleat.nbsp;In: Baudo-briga. Baugi-acu-S O. j. Bouliy, dép. Nièvre, arrond. Cosnes, canton St.-Amand. Con-30 stantius vita Germani 1, 3, 26 ASS 31. iul. VII nbsp;nbsp;nbsp;p. 207 F: Ad proprium habitaculumnbsp;Baugiacum. Vita Lupi 1, 3 ASS 27. ian.nbsp;H p. 777: Baugiacum villam. 4; Villa Bau-giaco. — Audi in Baugcy. Baugus M. cogn. (Bir Haddada) CIL VIII nbsp;nbsp;nbsp;8725: T . . . Baugus. Bannonia insel. PUn. n. h, 4, 94: Insulae complures sine nominibus eo situ tra-duntur, ex quibus ante Scythiam quae ap-40 pellatur Baunonia unam abesse diei cursu, in quam veris tempore fluctibus eleotrumnbsp;eiciatur, Timaeus prodidit. Bausetae in valle Maurogenica, O. j. AIont-Saint-AIichel-dc-la-Portc. Baus-o(n) M. cogn. (Klagenfurt) CIL III 4888; . .. ius Bausonis et Cotonise. (Arn-dorf) 4889; Bauso Cupiti et Eustice con-iugi viva fecit. (Arsago) V 5537: Bauso. Bauson vicaria, j. Saint-Genest-de-Beau-30 zon, Ardèchc. Bautae 0. j. Pont-Brogny, commune de Pringy, Haute-Savoie. IA 347, 11; Bautas.nbsp;s. Bo(utas?). Bautica beiname von fl. Doria Baltea |
in Oberitaïien. Bav. 4, 36p. 288, 15: Duria Bautica. Vita Ursi 1, 1 ASS 1. febr. Inbsp;p. 937 C: Circumcingitur enim (Augustanbsp;Praetoria) a duobus fluminibus, quorumnbsp;ista sunt nomina, Duria videlicet, et Baut(h)-egius. 1, 4 p. 937 F: lam vero fluvius,nbsp;quem antea Bauthegium nominavimus, quinbsp;ex Alpibus Penninis descendit, ex orientalinbsp;parte ipsam urbem circumcingit, et vali-dissimo cursu infestus tanta crevit magni- lonbsp;tudine, ut muros civitatis validissimo cursunbsp;arctaret, invaderet agros, ... Bauvi-acu-S O. j. Bovée, dép. Meuse, arroml. Commercy, canton Void. Bauxare 0. j. Bozen in Tyrol. CTh. 6, 30, 3 (a. 379): Bauxare. [Paid. h. Lang. 5, 36 (ad a. 680): Qui Bauzanum et reli-qua castella regebat.] *lbayacca nach StoTces in w. buwch, brei buoc’b Oder bioc’b, corn, bücb, bugb.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Bavacum s. Bagacon. Bavartensis vallis, j. Le Vabartès, portion de la vaïlée supérieure de la Garonne. Bayina. Martyriwm s. Porcarii 6 ASS 12. aug. II p. 738 F: Bavinarum, id estnbsp;avium maritimarum innumerabilis multitude. Bax-era fl. Vita Tygris (echt?) 12 ASS 25. iun. V p. lóL: Flumen, quod diciturnbsp;Baxera, qui intrat in Isaram flumen.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Baxi-acu-S vicaria, O. j. Bassy, Saóne-et-Loire. Baxo(n) M. Buricius epist. 2,20,6: Pro Baxone. F. (Mollina) GIL II 2060: Postu-mia M(arci) f(ilia) Aciliana Baxo. Baxsantiiios. (Lezoux) BSAF 1883 p. 209. Bazas s. Vasatas. Bdora s. BoSsQia. -be verbal-endimg in iore-be. nbsp;nbsp;nbsp;40 Bead . ... AI. cogn. (Tarragona) CIL II 4972, 20; Bead. C. Ann. Vgl. (Voorburg)nbsp;Sch. 762; Beada[t]e. ’Bealcost 0. (Bom) CIL VI 2772: Na-t(us) vico Blialcost reg(ione) Pautaliense. BeBérixoq (Ilesych.) venctiscli, Bebii montes s. Bibii. Beboriia O. j. Borre, Pas-de-Calais. bebra. Veget.r.mü. 1,20: Barbar! autemnbsp;scutati pedites bis praecipue utuntur, quas 50nbsp;bebras vocant et binas etiam ac ternas innbsp;proeliis portant. Bebriacum s. Betriacum. Bebr-inium ZU *bebro-s, in pago ïaruan- [Baud-iu-s — Bebr-inium] |
*Bebr-isa — Eedacicj
bëcco-S m, schnabcl, prov. bec-s schnabel, it. bgcco, bresc. bgch, parmes. b§ccb, cat.
becb, nbsp;nbsp;nbsp;gael. (aucli nidersckottisch) beio f., bret,nbsp;bék, béc, bég (^pl. bégou) m. rostrum, facies,nbsp;bach croc, franz. bec, ahd. piebu, ae. bè'cca,nbsp;ndl. bek. Vgl. prov. beca halten, pïc, it. picconbsp;m. rostrum, cuspis. M. cogn, (ir. Becc, Beg).nbsp;Suet. Vitell. 18 (a. 70 p. Chr.): Ab Antonionbsp;Primo adversarum partium duce oppressusnbsp;est, cui Tolosae nato cognomen in pueritia lonbsp;Becco (dat.) iuerat: id valet gallinacei rostrum (schnabel eines hünerhans). (Ruffieux,nbsp;Ain, Savoie) GIL XII 2514: Num. Aug.nbsp;deo Apollini Beccus ex voto. Trad. Wiz.nbsp;232 (a, 713): Signum Bertigario, sibi Beccus.
*bêcco-S oder *biccos adi. klein, air.
becc, nbsp;nbsp;nbsp;bec klein, wenig, gering, nir. gael. beag,nbsp;gael. beic, le. bacb. Bavon atgeleitet *bicc-ano-s, armor, bieb-an, mbret. biban klein,nbsp;beban, bec’han, bret. bic’ban, biban, bian 20nbsp;klein, tvenig, cy. by(i)cban (cf. beeban), corn.nbsp;beeban, biban, beban, bian, bean. In fl.nbsp;*Dïvo-becca kleine Bwy, *mori biocanon marenbsp;parvum, j. Ilorbilian, M. *Penno-beccusnbsp;capite parvus? in O. *Penno-becci-acum,nbsp;Pembeciacum.
beccum, -beccus bach, in fl, Eoto-bee-ous, früher Eota in Gallien, O. Milebeccus.
Becillum Rav. s. Brixellum.
BecnaP.cogw. (Ebersdorf) CJDIII4597: 30 Domisi Aionis an(norum) LX [b(io)] s(itus)nbsp;e(st) et Becna coiux viva. P(arentibus) fi-(lii) p(osuerunt).
Bectenus AI. Bard. dipt, w. 241, Z. 1 ji. 228 (a. 627): Signum Becteno.
Bec-uro 31. fig. (Paris) BE 1882 p. 114: BIICVEO.
Beda M. F. germanisch,
-beda in brittan. göttin Eicagam-beda CIL VII 1072?nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
Beda vicus, O., j. Bitburg, preuss. Rliein-provinz, regbz. Trier. TP: Beda vicus. IA 372, 4: Beda vicus. Rav. 4, 26 p. 238, 1:nbsp;Bidana. (Feldflur Burbet nördlieh von Bitburg) WKXO (1891) sp. 103—104 (a. 245):
A vikan[is B]edensibu[s]. — Bedeiisis. Pertz dipl. p. 93, 40. 94, 39 (a. 706): Innbsp;pago Bedensi. ( Über den pagus s. Longnon,nbsp;Atlas p. 113; über B. pagus in civitatenbsp;Leucorum p. 117.) p. 96, 44 (a. 715—716?); .wnbsp;Gastro Bedense. Pard. dipt. n. 540, t, 2nbsp;p. 349, a. 726: In pago Bedensi.
Bedaciq. (3Iedinaceli in Spanien, prov. Soria) EE 2 p. 243 n. 321: Valerius Be-
nense, O- Pctyd. di^)ï. n. 528, t. 2 j). 340 (a. 723): Bebrinio, super fiuvio Quantia.
*Bei)r-isa in O. u. fl. Bïbis (fram. Bi-hiche) bei Busendorf in Detdsch-Lofhringcn, lef cis Bolchen.
Betor-onna 1) fl. j. la Brevenne, dép. du Bhónc, nbfl. der Azergue. Vita Domitiani 1,
6 ASS 1. iuï. I p. 50-D; Igitur ciroumcirca illos perscrutantes locellos, fontes repereruntnbsp;10 irriguos; inter quos unum invenientes maximum, Bebronnae indiderunt nomen; undenbsp;usque in bodiernum diem Bebi'onnensis di-citur ille locellus. — Bavon Bebron-icanbsp;oder Bevronica vallis. — 2) o. j. nion.nbsp;Saint-Rambert, Am. Acta Ragneberü 5 ASSnbsp;13. iun. II p. 695 F: Ad quemdam locumnbsp;Bebronne vocabulo.
BebropiciXS enttveder aus *Bebro-baccus verderbt, oder Bebr-op-io-us aus *Bebr(av)-20 ic-us; fl. in pago Vonginsi, j. Ie ruisseau denbsp;Livry. Bard. dipt. n. 492, t. 2 p. 300 (a.nbsp;676 oder 715): Crisciaco super fluviolo Be-broprico (lis Bebropico).
*bêbro-s nacJi d’Arbois de JubainvUle 'biber, castor’, gael. beabhar, acorn, beternbsp;(oder aMsae.beofor?), Zat. fiber, beberPnsemw.nbsp;5, 14, scJiol. luvenal. 12, 34, rom. bïbër, frz.nbsp;bevere j. bièvre, germ, bebru-, bibru-, tvesteur.nbsp;bhebbro-s, lest. bebru. Ut. bebru-s tmtZbèbru-s,nbsp;30 preuss. bebru-s, zd. bawri, ai. babhrü-s, idg.nbsp;*bbe-bhrii-s, ni. bïber, eigentl. braun (I'iclc);nbsp;in Bebr-onna, Bibr-acte, Bibr-ax, Bibr-oci;nbsp;cf. bibro-.
?bec in Babbec? Esectbeena? Pabecus?
Bec .. ali . . cogn. (York) CIL VII1336, 137: Büc.ali (Beg.ali? Ilübner').
Becca M. eines cinaeden, von der gesicMs-bildung. Anth. Lat. 321, 3. 5 JZ.
becci- s. baoci.
40 Becci-aco vicus, rom gentile *Beccius (difi vom cogn. Beccus), O. j. dorf Bessay,nbsp;dép). Vendee, arronrl. de la Rochc-sur-Yon,nbsp;canton de Mareuil. G-reg. Tur. in glor. mart.nbsp;1,89: Vicus est in Arbatilico, nomine Bec-ciaco.
Becco(n) 31. cogn. (Pallanza) CIIj V 6644: Vecco Mocconis f(ilius). (Toulouse)nbsp;XII 5381: Deo Silvan(o) Dom(estico) Beoconbsp;V. s. 1. m. Greg. Tur. de virt. luliani 16:nbsp;m Becconis oomitis . . . Becconem . . . Becconinbsp;. . . Becco.
*BGCC01li-Scn-in von M. Becconius (su Beccus), O. j. Becquigny, dép. Aisne, arrond.nbsp;St.-Quentin, canton Roliain.
[*Bebr-i8a — Bedaoiq]
-ocr page 197-Bed-aio-ii
Beisiris
|
daciq(uni) [genfilifafis nO'iHen\ Candidus. Vgl. Valeria Venniqum. Bed-aio-u vicus in Noricum, röm. station zwischen Salzburg und Innsbruck, 0. j. CJiie-ming bei Seeon, in der nahe des heutigen Sce-bruck, am Chiepisee. Ptol. 2, 13, 3: Béêa-'Aov (Muller list Bsêdïov), TP: Bedaio. IAnbsp;236, 1. 257, 1. 258, 7: Bidaio. Bed-aio-S nach Stokes zu ir. Bede, abret. 10 Bedoe Bidoe, piet. Béde. Local-G. in Noricum verert, am 15. mai? Nach im fürte der O. Bedaion seinen namen, oder umgekert dernbsp;gott nach dem orte: ^der gott von Bedaion’.nbsp;(Chieming in Oberbaiern, bezirksamt Traun-stein) GIL III 5572 (a. 337p. Chr.): Bedaionbsp;Aug(usto) sacr(um), Alo'unar(um?) Setoniusnbsp;Maximianus et Fir(mius oder -minius) Fir-minianus Ilvir(i) Perpetuo et Cornel, cos.nbsp;(Stöttham, bezirksamt Trawnstein) 5575 (a. 20 326): In li(oiiorem) d(onms) d(ivinae). I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Arub(iano) et sanctonbsp;Bed(aio) Vind(ius) Verus... ex voto pos(uit)nbsp;id(ibus) Mais. (Pidcnliart bei Seeon) 5580nbsp;(a. 219): I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Arubianonbsp;et Bedaio sancto ... idib(us) Mais. (Seeon beinbsp;Salzburg) 5581 (a. 319): Bedaio Aug(risto)nbsp;et Alounis sacr(um). C. Catins Secundianusnbsp;Ilvir inip(eratore) Antoiiin(o) II. et Sacer-dote co(n)s(ulibus). (In Chieming 9. merz so 1882 gefunden) Münchener Sitzungsberichte 1883, philos.-phüol.-histor. Cl. heft 2 s. 211nbsp;(a. 309): Bedaio Aug(usto). (In Chiemingnbsp;am 17. april 1883 gefunden) ebd. s. 214 (a.nbsp;325): Bedaio Aug(usto) sacr(um) Alon(is)nbsp;L. Cassius Lucullns et C. Vind(ius) Con-stans Ilviri (von Bedaium) Tusco et ? con-sulibus. Bed-arus M. (Thorda) CIL III 917: Bedarus. 40 Bed-asius M. Bed-asia F. nomen. (Brescia) CIL V 4396: Bedasiae Q. f. lustae. (Cles, Val di Non, a. 103) 5067: Bedasius...nbsp;Ai Marani bei Ala) Pais n. 664: Dian® Be-das(ius) Primus. Bedata O. j. Saint-Marcellin, commune de Bognes, Bouches-du-Bhóne. Bedenense ministerium, j. Bédène oder Viadène im canton de Saint-Amand-des-Cots,nbsp;Aveyron. 60 Bedern-ilca villa, O. Pard. dipl. n. 47 5, t. 2 p. 282, a. 709: In villa, quae vocaturnbsp;Bedernaca, sitam in pago Virdonense. Bedesia J’. C0.9W. (Montelione) CIL X 88: Suallia Q. f. Bedesia. |
Bed -esis fl., j. lionco, italisch; aber cf. Atesis, Tamesis? Bedicco vico. Merow. münze. Bed-iscum O. j. Bais, dép. und arrond. Mayenne. Bedo M. cogn. (Toledo) CIL II 3074: Bedo Canbaricum. -bedonla in O. Canti-bedonia. Bedonia fl. j. la Boulogne. Be(fo§ schleier? Edicti Liocletiuni fragm. lo Alegalopolit.: Bsdol NtoQixog xalhGzog rjroinbsp;^7]Xov . . .Bsdog PaXhxog. Bedri-SCUni s. Betriacum. Bedunia O. in Spanien, asturische skult. Ptol. 2, 6, 30: Bsdovvrjaleav Bsöovvla. IAnbsp;439, 7: Bedunia. (Penedva de Castro) CILnbsp;II 2788: Coemea. B//etunia Ci[]|i f. Vgl.nbsp;Betouna. Bedunus M. (Braganga) CIL II 2507: Flavio Beduno. cf. Betouna, Betunia. 20nbsp;Bedus fl., j. Le Bied, nbfl. des Loing.nbsp;Beennate vicaria, j. Beynat, dép. Corrèze,nbsp;arrond. Brive. Begaro s. Bigerriones. Begeeto(n) AI. (Tabajd) CIL III 3372: Bassa Begeetonis [f.] coniugi. Begekata. Merow. mz. liN 1852 p. 244: BEGEKATA oder BEGERATA (Bigom-tana civitas)? Begerri s. Bigeniones. nbsp;nbsp;nbsp;so Begesse O. in Brittanien, j. Barhül. Bav. 5, 31 p. 435, 6. Begia M. Kemble n. 69 (a. 718): Servo dei, quem vocant Begia. Oder germanisch,nbsp;ivie F. Beia für Begia aus Bagia (prundf.nbsp;Bagjan)? Begiloc s. Beiloc. Begonium ministerium, j. Begon, com-nvme de la Selve (Aveyron). Begorra s. Bigerriones. nbsp;nbsp;nbsp;40 BegOSUlil vicaria, j. Bégot-le-Bas, commune de Saint-Pons, und Bégot-le-Haut, commune de Biols (Hérault). Begu (sanctimonialis femina). Baeda h. e. 4, 23. Beiloc ilf. BBC 3, 3 p. 110 Jaffé (c. a. 732—742): Beiloc (Begiloc C). Beisiris(sis?) pyrenae. G., warscheinlich Iberisch, Luchaire. y siri, bask, zuri weifl.nbsp;(I)orf Cadéac-les-Bains, dans la vallée 50nbsp;d’Aure, im land der Bigerriones, Hautes-Py-rénées) BA n. s. 16 (1867) p. 371 = BEnbsp;2 p. 184: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Beisi- fBed-aio-n — Beisiris] |
Bel — Belat-ullus
|
rissi M. Val. Potens v. s. 1. m. Bie inschrift ist vcrdcichtig. cf. Baeserte (deo). Bël M. zu air. mir. bél m. lippe, mn/nct, pl. n. beóil, w. gwefl =*vo-bel, nach Stokesnbsp;*beslo-, *ghveslo- zu gr. %üXoz‘i YitaKeïlacinbsp;1 ASS 1. mai lp. 104 E: Eugenius cogno-mento Bêl, Kellaci filius. Bel-ad V. (ceivitas) in den Alpes Cot-tiae. (Bogen von Susa, a. u. 745/6) CIL V 10 7231: Belacorum. Bamit zusammenzustellennbsp;Velacus, Velaco, Velagostes, Velagostius,nbsp;Velacostai, Ve(Vi)lagenms, Velagenus, Vela-cena, Velagia. Bel-ad-iu-S M. (Boulogne-sur-mer, Pas-de-Galais) Vaillant n. ld: Beladius Talani f(ilius) Paim(onius). Beladonnis? G., hcimmie des Alars. (NaJie dem hause la Tour d’Aigues, hei Aix-cn-Provence, Bouclies-du-Bhónc) CIL XIInbsp;20 503; Marti Beladonni (dativ), T. Pl(avius)nbsp;lustus ex iussu. Belat portus, j. Ie port de Belatto auf der französisch-spanischen grenze. Belata F.cogn. (Alailand) GIL V 6000: Belatae. bel-atll- nach Siegfried und Stokes infi-nitiv-aUeitung auf -atu- von y hel *gvel [in ir. épil er stirht, ir. epeltu interitus, gen.nbsp;epelten; atballat sie sfecamp;m, at-bela er sterhe],nbsp;io germ, qual (ahd. qnellan, as. quelljan, ae.nbsp;cwellan), Ut. gel. cf. belo-. In: Belatu-cadros,nbsp;*Belatu-duntim, Bel(l)atulliis Belatulla, Be-latu-mara. Belatu - cadro - S brettan. heiname des kriegsgottes, nach Bhgs ^ schön in der zerstö-rung, schön wann er tötet’. (Whelp casttenbsp;hei Kirkhy There in Westmoreland) CILYllnbsp;294: Deo Belatucadro lib(ens) votum fecitnbsp;. . iolus. (Brougham Castte, Westmoreland)nbsp;40 2 9 5 = EE 7 p. 306 n. 953: Deo Blatu-cairo Audagus v. s. p. s. s. (Plumptomvallnbsp;hei Penrith in Cumberland) CIL VII 314:nbsp;Deo sanoto Bel[a]tuca[dro] aram. 318:nbsp;Deo Marti Belatucadro et numinib(us) Au-g(ustorum) lulius Augustalis actor lul(ii)nbsp;Lupi praef(ecti). (Kirkhride, Cumberland)nbsp;333: Deo Belatucadro Petsius M. solvit votum 1. m. (Old-Carlisle) 337: Deo sanctonbsp;Belatucadro Aurelius Diatua (?) ara(m) exnbsp;50 voto posuit l(ibens) m(erito). EE 3 ji. 128nbsp;n. 92: Deo Belatucadro sancto Aur(elius)nbsp;Tasulus vet(eranus) v. s. 1. [m.]. CIL VIInbsp;349 = EE 7 p. 307 n. 965; Deo Belvtvca-d[ro]. (Ellenhorough bei Maryport) CIL VII [Bël — Belat-ullus] |
369: Belatucadro lul. Civilis opt(io) v. s. 1. m. (Carvoran) 745: Do Belatucadro votu s(olu-tum). EETp.d2Q «.1053: Deo [BJaliticauronbsp;votu(m). CIL VII 746: Do Marti Belatu-cairo. (Castlesteads) 873: Deo Belatucadronbsp;ar. Minerv[alis?]. (Scalby-castte) 874: Deonbsp;s(ancto) BeIatuca[d]ro Audo . . [Pajullinusnbsp;V. s. (Castlesteads) 885: D(eo) Marti [Be-la]tuca[dro]? Paco[ni]us Saturn[inu]s [prae-f]eet[us] posuit. (Burgh-by-Sands) 934: lonbsp;Deo Belatuca[dro]. 935; Deo Belatucadronbsp;Antr(onius) Auf(idianus) posuit aram pronbsp;se et suis. EE 7 p. 332 n. 1084; Martinbsp;Belatucad(ro) sa(n)ot(um). (Netherby) CILnbsp;VII 957; Deo Marti Belatucadro [A]ur(e-lius) [M]ca[n]or v(otum) s(olvit) l(ibens)nbsp;l(aetus) m(erito). (Brougham-CastleinWest-moreland) EE 3 p. 125 n. 84; Deo Belatu-oadro Baculo pro suo et suis v(otum) l(i-bens) s(olvit). «. 85 = Hiibner, Bomische 20nbsp;Herr schaft in Westeuropa s. 62: Deo Belatu-oadro Amuro, Sivitus Tingso ex cuneumnbsp;[Er]is[iorum Gerjmanorum. Unecht ist dienbsp;inschrift EE 7 p.dbS «.1186: I(ovi) o(pti-mo) m(aximo Tarami Belatucabro Moguntonbsp;Mouno deabus Matribus deae Suriae For-tunae ceterisq(ue) Britannorum dis dea-busq(ue) C. Verius Fortis trib. cob. I. Ael.nbsp;Britonn. vs. *Belatii-dnnum = i?e?atiarii;. 0. l) Ba- 30 lado(n). Vita Bomnoli 2, 11 ASS 16. mainbsp;III p. 609 B: In villa nostra, quam Bala-donem vocant. 2) j. Ballon, dép. de lanbsp;Sarthe, arrond. Le Alans. Merow. mz. BNnbsp;3® s., t. 8 (1890) p. 181 n. 165: BALA-TONNO. M. 166; BALATONNO. w. 167;nbsp;BALLATETONE. Belatull-ius II. (Trion) Allmer et Biss, n. 390 t. 3 p. 389: Belatullius Victor etnbsp;Pousonia Gra[ta(?)J.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Belat-ullus M. Belat-ulla F. cogn. (Bei Toltschach in Kdrnten) CIL III 4949:nbsp;Belatullse Duni f. (Jetzt in Graz) 5698:nbsp;Belatullo Biraconis f(ilius) an. LXX. et Ate-gnatae Malsonis f. con. an. LX et Vergaionbsp;f. an. XXXX et Livimae 1'. an. XXX etnbsp;Claudiae Banonae an. VIII b. f. c. (Western-dorf) 6010,189: Belatullus. (Como)N5273:nbsp;Belatullae Calventi f. uxori. (Genf) XIInbsp;2627; Terentia Belatulla. (Langres) BA H^s., ,50nbsp;1.16 (1890) j). 52: Belatulla coniux et Mos-sianus. (Tarquimpol beiBieuze, Lothringen)nbsp;BE 5 (1885) p. 50 = BSAF 1887 i?.175nbsp;= WZ 1887 s. 287: Maiusi Blandi 111. Ma- |
Belatïi-marii
Bël-ëno-s
|
riani fil. Beiatulla (lis Belatullae) ux(oris) Beiatulla (lis Beiatulla) posuit. (Gastel, a.nbsp;236 p. Chr.) OIR 1336: Titius Belatullus.nbsp;(Homburg) BE 1885 p. 212 == WK 4 sp.nbsp;107: Belatullus. (Worms) fig.: R(amp; B)ela-tullus. (j. in Mainz) Becker n. 82 undnbsp;p. 102 nr. 26. 27: Belatulus f(ecit) und aufnbsp;stempeln aus MiUenberg usw. (Bei Vidy)nbsp;GIL XIII 5025: In honorem d[onius dito vinae] deo Apollinis Ca.....Belatul[l]i coniux [pro salute . . . .]nis viri sui v. s. m. nbsp;nbsp;nbsp;[1.]. (Limbach) 1773: Belatulle uxori.nbsp;Belatu-mara naA Ernault ^grande xmr la destruction’, E. (Trostberg, bczirksamt TrauMstein in, Oberbaiern) GIL III 5589:nbsp;L. Bellicio L. f. Quartioni decurioni luva-vensium Ilviro iuris dicundi, vixit an. LVIIInbsp;Sapliae Belatumarae coniugi an. LXII. Bel-licius Seccio et Bellicius Achilles cum con-20 iugibus ex testamento faciendum curaverunt.nbsp;Belaunum = *Belavanum, O. j. Bclan-sur-Ource, dép. Cóte-d’Or, arrond. Montigny.nbsp;Belbili s. Bilbilis. Belbocanensis s. Bellovacensis. Belca O. j. Beauche, commune de Bam-pierre-en-Burly, Loiret. TB. IA 367, 5. Belca fl. j. Ie Bec. Belcae wol — Volcae Arecomici. Auson. ord. urb. nob. 115: Usque in Teutosagos (lisnbsp;30 Tectosagos) paganaque nomina Belcas (bel-cos Raris. 8500). Belcae Y. MelaS, 5, 36: Scythici populi incolunt, fere omnes et in unum Belcaenbsp;adpellati. 6, 57: Thyle Belcarum (Kapp;nbsp;belgarum cod. Vatic. 4929) litori adpositanbsp;est, Grais et nostris celebrata carminibus. Belclia==*Bel-ich-a cf. Belca, fl. inpago Autissioderinsi, j. la Beauche. Bard. dipl. n. nbsp;nbsp;nbsp;363, t. 2 p. 152, a. 670: Super fluvionbsp;40 Belchae . . . Super fluviolo Beloha. p. 153: Super fluvio Belchae (zweimal). Belci-aco O. j. Beaucé, dép. Ille-et-Vilaine, arrond. umd canton Eougères. Merow. mz. RN 1863 p. 347: BELCIACO.nbsp;RN 3® s., t. 8 (1890) p. 182 n. 175:nbsp;BEJ ¦ CIACO B LEVDOMIEO. Belcinaca insula, j. Belsignac. Vita Con-dedi 1 A8S 21. oct. IX p. 355 A.- In insu-lam vocabulo Belcinacam, vicinam fisco Are 60 lano, quae undique ambiebatur fluvio Se-quanae. — Belcionaca insula. Vita Au-doeni 17, 44 p. 58, 17 Sauv. = Anal. Boll.nbsp;5, 122: Insulam, cui est Belcionaca voca-bulum. |
. BeldevacilS s. Bellovaci. Belea . . . (EUenborough) GILYll 1336, 142. Beleaiik .... Merow. mz. RN 3® s., t, 8 p. 182 n. 176: -f BELEA/Ei//// R -j-TEO-DOVALD. Beledonii V. Steph. Byz.: BsXrjöóvwc, s'amp;vog tcccq’ mxsava. HaQ^EVtog sv AijXionbsp;’ovó’ Ènl ttjXlOtcov axQa BsXrjöovécov’. Beleia O. der Edetani in Spanien. Btol. lo 2, 6, 62: BêXsia (BsXXta X). IA 454, 8:nbsp;Beleia. Rav. 4, 45nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;318, 7: Belegia. Belen-atis s. Belenos. *Beleil-ava O. in Belleneuve, dép. Góte-d’Or; Béllenot sous Bouïlly, dép. Cóte-d’Or, arrond. Beaune; Balemd, dép. de l’Aube. Belendi V. in Aquitanica, im arrondiss. Bamiers, dép. Ariège, iberisch? Blin. n. Ji, 4, 108: Belendi. Vgl. cod. Sangall. 238 p. 25: Belenni tetri (=mlain?).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 (tskév-io-v pflanze, vïlleicht Balanites Ac-gyptiaea Delïl. Bseudo-Aristotél. plant. 7 p. 821, 32 B: BeXéviov, xb êtiXrjxrjgamp;ösg rb ys-vófievov iv tij HEQaïói, fisraqgt;vrcv6gsvov èvnbsp;xy Aiyvnxm y iv xrj HuXcuGxlvy yCvexca ^Qa-aigov. BeXév-io-qpriester des Belenos? (Aquileja) GIL V 735 u. add. p. 1024 = Kaibel-Le-bègue 2311: Apthoneto fratri Theodoro filionbsp;Achillaeus pater BsXsvi, (vocativ).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Beleniiis ableitimg vom gottnamen Bele-nus, auch Bellenius geschriben (unter einflup von bellum), M. Belenia F. (Hr. Zanfour)nbsp;GIL VIII 1799: Belenia Pabia. 4695: Q.nbsp;Bellenius Secundus Pius. (Saintes) RA 12, 1 (1855) jp. 363: D(is) M(anibus) lul. Belenia® M. ïerenti C. Marian, .fil. s. Bi[l]-lenius. In: Belniacus. Beleno castro von G. Belenos, O. j. Ghd-teaubelin bei stadt Salins, oder bei Bordeaux. 40 Merow. n(z.: BELENO CAS(tro). BEChnbsp;t. 26 p. 452. 6® s., 3, 110: BELENO Rnbsp;CASTEO. RN 3® s., t. 8 (1890) p. 182 n.nbsp;177: B6LGNO FUT R ///l/ljl foODOLINOnbsp;OlONI///. cf. Belna-villa. Bël-ëiio-s rmch d’Arbois de Jubainville ’brillant, resplendissant, ardent’, 7. ]/g^'iielenbsp;heil sein, glühen, ai. gval brennen, gvalana-snbsp;ardens, splendens, ignis aus *^ëlëno-s; dannnbsp;BelinOS, 1) G., dem Apollo verglichen. Ter- 60nbsp;tuil. apol. c. 24: Unicuique etiam provinciae etnbsp;civitati suus deus est, ut Syriae Astartes,nbsp;ut Arabiae Dusares, ut Noricis Belenus, utnbsp;Africae Caelestis, ut Mauritaniae reguli sui. [Belatu-maru — Bël-ënO'S] |
371
Bël-ëno-s
372
|
Ad naüoncs 2, 8: Belenum Noricvim. Ile-rodian. 8,3,8: Kal nbsp;nbsp;nbsp;öé xtvsi; èöidovro, oij dij Tov iTtiyatQiov (der Aguilejer) •Osov viKXjv vTtiG'jiyovjiivov. BïXevov (BéXsv cod.nbsp;Venei.) ós xalovei rovrov, as^oval rs vnsQ-(pvaq, 'AnókXcova slvat, samp;slovzsg. ov xai rrjvnbsp;sixóva slsj/óv tiveg ramp;v Ma^ifilvov Otgaria-tögt;v cpavijvai Ttokkaxig iv asqi 'bneq zfjg nó-ksfog jzayojisvrjv. 9: quot;Otzsq size aktjamp;wg sqpav-10 zaGamp;tj rialv, v.al (^iTtkaGamp;rj oder sipsvGamp;t]nbsp;llcnverden'y jSovkoizévoig firj aaxfjjiorsïv zo-Govzov GzQazov nqbg ó^lov órjjiozav jtolvnbsp;ikdzzova jirj avziGióvza, óoxsïv ós 'imó amp;savnbsp;allo: fifj vTz’ avamp;gcüTtav vsvixTjOamp;ai, sIksïvnbsp;ovx s^a. Capitolm. Maxmüni duo c. 22, 1;nbsp;Cum igitur frustra obsideret Aquileiam Ma-ximinus, legates in eandeni urbem misit.nbsp;Quibus populus paene consenserat, nisi Meno-filius cum collega restitisset dicens, etiamnbsp;20 deum Belenum per liaruspices respondisse,nbsp;Maximinum esse vinceiidum. 2: Unde etiamnbsp;postea Maximiniani milites iactasse dicun-tur, Apollinem contra se pugnasse debere,nbsp;nee illam Maximi aut senatus sed deorumnbsp;fuisse victoriam. Auson. (der nach 2Io-mm-sen zu CIL V p. 84 den namen B. nur ausnbsp;gelerter spïlerei für Apollo gebrauchi) prof.nbsp;5, 7—14; Tu Baiocassi stii-pe druidarumnbsp;satus, I si fama non fallit fidem, | Beleninbsp;30 (gen.) sacratum ducis e templo genus | etnbsp;inde vobis nomina; [ tibi Paterae; sic mini-stros nuncupant j Apollinares mystici: | fratrinbsp;patrique nomen a Pboebo datum | natoquenbsp;de Delpbis tuo. 11, 22—25; Nee reticebonbsp;senem | nomine Phoebicium, | qui Beleninbsp;aedituus | nil opis inde tulit. Inschriften:nbsp;(bei Klagenfurt) CIL III 4774: Belino Aug.nbsp;sac. (Aquileja) V 732 (a. 286 — 305):nbsp;[Apollini] Beleno [imperator] es Caesares [C.nbsp;40 Aur. Val. Dijocletianus et [M. Aur. Val.nbsp;MJaximianus [p. f. invicjti Augg. dedicave-rant. \cf. n. 803: Deo Soli Diocletianus etnbsp;Maximianus invicti Augg.J 733: ... Bë-l(8no) voti solvere lib(entes). 734: Belinonbsp;Augus(to) L. Annius Pidelis. 736: C. Aqui-leiensis Diadumenus B(eleno) v(otum) s(ol-vit). (Beligna hei Aquileja) 737: Apollininbsp;Beleno C. Aquileiens(is) Felix quod vilic(us)nbsp;summarum [vovit, libertns posuit]. 738:nbsp;50 Belino Aug(usto) sacrum voto suscepto pronbsp;A. Aquillio C. f. Pom. Valente IllI. v. i. d.nbsp;desig. Phoebus lib. v. s. 1. m. 739: Belenonbsp;V. s. 1. a. p. c. . . -nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;740; Belino Sex. Cae- sernius Paustus Illlllvir v. s. 1. in. (Aqui- [Bël-ëno-s] |
leja) 741: Apollini Beleno Aug(usto) Tib. Cl. Aristio et Cornelia Eutyc[hi]an. coniunx cum filis Claud. Constante Feroefijano Eu-t[y]ohiane [AJristione ex voto posuer(unt)nbsp;signum Cupidinis. L(oous) d(atus) d(ecreto)nbsp;d(ecurionum). (Beligna) 742: Beleno Au-g(usto) sacr(um). L. Cornelius L. lil. Veil.nbsp;Secundinus Aquil. evoc. Aug. n. quod innbsp;urb. donum vov. Aquil. perlatum libens posuit. L. d. d. d. (Aquileja) 743; M. Hosti- lonbsp;lius Auctus Illlllvir B(eleno) d. s. (Beligna) 744: Belen(o) Aug(usto), in memo-r(iam) lulior(um) Marcell(i) et Marcellse etnbsp;in honorem luliarum Charites et Marcellaenbsp;filia(rum) et Lieinfi) Macron(is) iunior(is)nbsp;nepotis C. lul(ius) Agathopus Illlllvirnbsp;Aquil. L. d. d. d. (Aquileja) 745: Belinonbsp;Aug(usto) sacr(um). L. lunius Successus v.nbsp;s. 1. m. domu Altinas. (Beligna) 746: Beleno Mansuetius Verus Laur. Lau. et Vi- 20nbsp;biania lantulla v. s. (Aquileja) 747 — Fer-rero n. 35: T. Marius Aptus Vercellen(sis)nbsp;et Asiaticus Ma[ri (servus)] Beleno v(otum)nbsp;s(olverunt) l(ibentes) a(nimo) p(...) c(...).nbsp;(Insel Corgle) CIL V 748: Apollini Belenonbsp;Aug(usto) sac(ruin). C. Petilius Venustusnbsp;trib. praetorian, v. s. (Aquileja) 749: Apollini Beleno Aug. in honorem C. Petti C. f.nbsp;Pal. Philtati eq. p. praef. aed. pot. praef.nbsp;et patroni collegiorum fabr. et cent. Dio- 3onbsp;des lib. donum dedit. L. d. d. d. (Belvedere) 750; P. Trosius C. f. Cinna B. s.nbsp;(Insel Barbanza) 751; Belino sacr(um). L.nbsp;Vettonius L. 1. Secundus Illlllvir. (Beligna)nbsp;752: Beleno Aug. T.Vlbius Abascantus IlIIlïnbsp;vir. Aquil. dónum ded(it). (Belvedere) 753;nbsp;Apollini Beleno Aug. C.Volusius . . . (Aquileja) 754 add.: Fonti Bel(eni). (Monistero)nbsp;755: Fonti Bel(eni) sacr(um). T. Kaniusnbsp;lanuarius [v.] s. 1. m. [cf. (zwischen Mona- 40nbsp;stero und Terzo) 8250: Fontib(us) Aug. He-raola pos.] (Zuglio) 1829; Aedem Belininbsp;[su]a pecunia refecere et [olu]pea inauratanbsp;in fastigio V et signa duo dedere. (Concordia) 1866; M. Pore(ius) Tertius Bel(eno)nbsp;Augus(talis) Concord(iae). (Altino) 2143: L. Aquilius Narcissus Aug(ustalis) Bel. v. s. (Venedig) 2144: Belino Aug. v. s. Q. He-rennius Paulli lib. Polybius Augustalis.nbsp;2145: C. Lucretius C- f- Papiria Eufus B(e- 5onbsp;leno) V. s. 1. m. 2146: B[e]l[e]no Aug(usto)nbsp;Na[e]vius P[hile]tus. (Aquileja) 8212:nbsp;[Apo]llin(i) Belen(o) . . [A]quileiensis/'//tusnbsp;Illlllvir [Aquile]iae coactor [arge]ntarius |
I5ël-ërio-ii — Belgae
37G
Belgae
|
incolant, sese cum his coniuiixisse, tantuin-que esse eorum omnium furorem, ut ne Su-essiones quidem, fratres consanguineosque suos, qui eodem iure et isdem legibus utan-tur, unum imperium unumque magistratumnbsp;cum ipsis habeant, deterrere potuerint, quinnbsp;cum bis consentirent. 2, 4, 1—2: Sic rep-periebat (Caesar): plerosque Belgas esse or-tos ab Germanis (tiach d’ArJ)ois de Jubain-10 ville ini geograpliisclien, nicht im ethnographi-schen sinne, wie 6,32,1: Segni Condrusiquenbsp;ex gente et numero Germanorum) Ebenum-que antiquitus (sacc. 3 a. Chr.) traductosnbsp;propter loci fertilitatem ibi consedisse, Gal-losque, qui ea loca incolerent, expulisse, so-losque esse, qui patrum nostrorum memorianbsp;omni Gallia vexata Teutonos Cimbrosquenbsp;intra fines suos ingredi prohibuerint. (Baminbsp;vgl. Tac. G. 2: Quoniam qui primi Ehenumnbsp;20 transgressi Gallos expulerint, ac nunc Tun-gri, tune German! vocati sint.) Caes. h. G.nbsp;2, 4, 4: Quantam quisque multitudinem innbsp;communi Belgarum concilio ad id bellumnbsp;pollicitus sit. 5,4: Omnis Belgarum copiasnbsp;in unum locum coactas. 6, 1: Belgae op-pugnare coeperunt. 2: Gallorum eadem at-que Belgarum oppugnatio est baec. 14,1,Gnbsp;Post disoessum Belgarum. 6: Haeduorumnbsp;auctoritatem apud omnes Belgas amplifica-30 turum, quorum auxiliis atque opibus, siquanbsp;bella ineiderint, sustentare consuerint. 15,nbsp;1: Quod erat civitas (Bellovacorum) magnanbsp;inter Belgas auctoritate atque hominumnbsp;multitudine praestabat. 5: Esse hominesnbsp;feros magnaeque virtutis, increpitare atquenbsp;incusare reliquos Belgas, qui se populo Eo-mano dedidissent patriamque virtutem pro-iecissent. 17, 2: Ex dediticiis Belgis reli-quisque Gallis. 19, 1,®: Belgae ad Nerviosnbsp;40 detulerant. 3,7,1: Caesar pacatam Galliamnbsp;existimaret, superatis Belgis, expulsis Ger-manis, victis in Alpibus Sedunis. 11, 2:nbsp;Huic mandat, Eemos reliquosque Belgasnbsp;adeat atque in officio continent Germanos-que, qui auxilio ab Belgis arcessiti diceban-tur, si per vim navibus flumen transire co-nentur, probibeat. 4, 38, 3,'“: Caesar innbsp;Belgis omnium legionum biberna constituit.nbsp;dlirf. b. G. 8, 6, 2: Bellovacos, qui bellinbsp;50 gloria Gallos omnes Belgasque praestabant.nbsp;38,1: In Bellovacis relinquit, nequa rursusnbsp;novorum consiliorum capiendorum Belgisnbsp;facultas daretur. 54, 5: Sic enim existima-bat tutissimam fore Galliam, si Belgae, quo- |
[Belgae] rum maxima virtus, Aedui, quorum aucto-ritas summa esset, exercitibus continerentur.nbsp;Strab. 4, 1, 1 i?. 176: Of fièv ó-fj i^ixvnbsp;^ovv, ’Axvnavovg xal Bélyag xccXovvtsg xainbsp;Kélrtxg' rovg p'sv ’Axvnavovg teXécognbsp;laygévovg ov rfj ylwity (lóvov, alia xaï roignbsp;GwgaGiv, èjjL(p£Qitg ’'I§r]Q6i gallov Ij jTalaratnbsp;rovg óè XoiTtovg FeeXauxovg fisv TTjv oipcv,nbsp;SgoyXcÓTTovg 6’ ov névvag, all’ èviovg giXQovnbsp;TtaQuXXdztovTag taig yXdtTciig' xal noXLXua lonbsp;dÈ »tat of §loi gixQov i^rjXXayfiivoi siolv'nbsp;p. 177: BéXyag S e'Xsyov xovg Xoinovg re rmvnbsp;naQcoxeaviramp;v gé%Qi rmv ix^oXamp;v rov Frjvovnbsp;xaL rivag rmv naQoixovvrmv rov Prjvov xalnbsp;rag ’'AXneig. Ovrmg 6s xal 6 amp;ebg KaïouQ evnbsp;rolg rirtogvrigaGiv eÏQTjxev. 6 êe 2ie^aörbgnbsp;KaïGaQ rerQayfj êisXmv rovg fi'ev KéXrag rrjgnbsp;]\[ciQ§a)vhi6og irtaQxiag aTvétpfjvev/Axviravovgnbsp;d’ ob'öJtEp xamp;xsïvog, nqoGeamp;rixe ö's rerra^eG-xuiSexa ï'amp;vf] rmv gera^v rov Fa^ovva xal 20nbsp;rov AeiyrjQog noragov vegogivmv' rrjv óènbsp;Xotnrjv óieXmv Siya rijv gev AovySovvm nqoG-mqiGe g£%Qi rc5r “rco gsQmv rov Frjvov, rijvnbsp;ó'e roïg BéXyaig. 3,1 j?. 191: Tavrrig ó'e rrjgnbsp;ydpijg rd gev dvm geQH] rd rtpoj raïg nrjyaignbsp;rmv noragmv^ rov re 'Pijvov xal rov 'Poóavov,nbsp;gsxQi geGmv GyeSov ri rmv nedimv vnb rmnbsp;AovySovvm réraxrai, rd ós Xoind xal naqm-xeavirixd vn dXXy réraxrai gegiêi, r^v lóémgnbsp;BéXyatg rtQOGvégovGiv. 4, 1 p. 194: Msta 30nbsp;dÈ rd Xexamp;svra êamp;vt] rd Xoind BsXymv ÈGrivnbsp;éamp;vr] rmv nagmxsavirmv, mv Oriéveroi gévnbsp;eiGiv of vavgayriGavreg Tt^bg KaïGaQa. 4, 4, 3 p. 196: Tovrmv êh rovg BéXyag d^iGrovg (paGiv, elg nevrexaióexa k'amp;vri óiyQ-r/gévovg,nbsp;rd gsra^v rov ’Pyvov xal toü AséyrjQog naQ-oixovvra rov mxsavóv, mGrs góvovg dvréyeivnbsp;TtQog TTJV tSv FeQgavmv êipoóov, Kig^Qmvnbsp;xal Tevróvmv. avrmv ó'e rmv BeXymv BeX-Xodxovg aQiGrovg qjaGÏ, gsrd ós rovrovg, 40nbsp;SoveGGimvag. ryg ós TtoXvavamp;Qmnlag Grjgeiov'nbsp;elg ydQ rgidxovra gvQidSag e^srd^sGamp;aé cpaGinbsp;rmv BsXymv ngóregov rmv óvvagévmv qjégsivnbsp;oTtXa. Méla 3, 2, 20: Namque a Pyrenaeonbsp;ad Garunnam Aquitani, ab eo ad Sequanamnbsp;Celtae, inde ad Ehenum pertinent Belgae.nbsp;Aquitanorum clarissimi sunt Ausci, Celta-rum Haedui, Belgarum Treveri. Plin. n. h.nbsp;15^51: (Mala) a conditione castrat! seminis,nbsp;quae spadonia appellant Belgae. 16,15 8: In .50nbsp;Belgis. Lucan. 1, 426: Et docilis rector con-strati (var. monstrati) Belga covinni. Baminbsp;comm. Usen.: Belga] ciuitas Galliae. Tac.a. 1, 34: Sequanos proximos et Belgarum civi- |
Belgae
|
tates in verba eins adigit. 43: Neque enim di sinant, ut Belgaram quamquam ofïerentiumnbsp;decus istud et claritudo sit, subvenisse Eo-mano nomini, compressisse Germaniae po-pulos. 3, 40; Componunt Florus Belgas,nbsp;Saerovir propiores Gallos eoncire. Tac. h.nbsp;4, 17: Fuisse inter Verginii auxilia Belgas,nbsp;20: Tumultuariae Belgarum cobortes . . .nbsp;Cedentibus Belgis pellitur legio, et valiumnbsp;10 portasque trepidi petebant. 37; Vitellii tarnen imagines in castris et per proximasnbsp;Belgarum civitates repositae. 70: Civilisnbsp;avia Belgarum circumibat. 71: Pars equi-tum aequioribus iugis circumvecta nobilis-simos Belgarum, in quis ducem Valentinum,nbsp;cepit. 76: Quod roboris sit. Belgas secumnbsp;palam aut voto stare. Plutarch. Pompei. 51:nbsp;/doKOiv noQ^coTatco rijg PcójiTjg anüvai xainbsp;avvrjQvrjaamp;ai Bélyaig xal ^ov-^^ocg xal B^er-20 xavoig èXdvB'avsv ino êetvÓTrjzog iv fteuw rwnbsp;6ri(i(p xal roïg xvQicordroig ngdypaGi xaroito-liTEvó/ievog rbv nofinrjtov. Caes. 20: ’Enslnbsp;öe BÉXyug ijxovGs êvvaxcotaTovg Kekxamp;v xalnbsp;xr]v xglxrjv anaarig xf^g Kslxix^g vsjiójiévovgnbsp;axpsGxavai, nol'kdg Sri '^i'Vag iivgidöag èvÓTtkmvnbsp;dvÖQamp;v riamp;Qoixóxag, èmOxQSxpag evamp;vg êycógeinbsp;xdyei noU.amp;. Flor. 1, 45 (3, 10): Sequensnbsp;longe longeque cruentior pugna Belgarum,nbsp;quippe pro libertate pugnantium. Ptol. 2,nbsp;30 3, 13 (in Brittanien, s. Caes. h. G. 5, 12):nbsp;Toig dè Ao^ovvoig Bilyai xal Ttólsig' ’'laxahg,nbsp;quot;TSaxa 'd'Egfid, Ovsvxa. Appian. Gall. 1, 4:nbsp;Msxd xovxovg b KaïGag xoig xalovjiévoig Bil-yaig imnsGav jtoxafiór xiva nsgaSi, xoGov-xovg anèxxELvev mg xov noxapov yEcpvQWamp;Évxanbsp;xoïg GmpaGi TCEgaGai. Incerti gratiarum actionbsp;Comiantino Augusto 3: Ita in unam pacemnbsp;sociatis omnibus Celtarum Belgarumque po-pulis eripuere barbaris, quicquid iunxerenbsp;40 Eomanis. Ammian. 15, 11, 1: Temporibusnbsp;priscis cum laterent hae partes ut barbarae,nbsp;tripertitae fuisse oreduntur in Celtas eos-demque Gallos divisae et Aquitanos et Belgas, lingua, institutis legibusque discrepan-tes. 3: A Belgis vero eandem gentem (Gallos) Matrona discindit et Sequana. 4: Ho-rum omnium apud veteres Belgae dioeban-tur esse fortissimi ea propter, quod ab hu-maniore cultu longe discreti nee adventiciisnbsp;60 effeminati delieiis, diu cum transrhenanisnbsp;certavere Germanis. Serv. in Verg. georg. 3,nbsp;204: Gallicana vehicula, nam Belgae civitasnbsp;est Galliae, in qua buiuscemodi vebiculinbsp;usus repertus est. Auson. Mos. 10—11: |
Et tandem primis Belgarum conspicor oris i Noiomagum. 24: Dignata imperio debentnbsp;cui moenia Belgae. 318 sq.: Hos ergo autnbsp;horum similes est credere dignum | Belgarum in terris scaenas posuisse domorum.nbsp;394 — 395: Cum facta viritim | Belgarumnbsp;patriosque canam, decora inclita, mores.nbsp;439; Belgarum bospitiis non per nova foe-dera notus. A5Q sq.: Addam praesidiis du-biarum condita rerum, | sed modo seouris lonbsp;non castra, sed borrea Belgis. 461 sq.: Nonnbsp;tibi se Liger anteferet, non Axona praeceps, |nbsp;Matrona non. Gallis Belgisque intersita finis.nbsp;Claudian. cons. Stil. 1, 225—226: Ut iamnbsp;trans fluvium non indignante Caüco | pascatnbsp;Belga pecus. Oros. 6, 7, 11 (aus Caesar):nbsp;Post haec Belgarum gens, quae tertia parsnbsp;Galliarum est, adversus Ca,esarem exarsit.nbsp;Cassian. contra Nestorium 1,2,4; Emersissenbsp;haeresim venenosam ex maxima Belgarum 20nbsp;urbe conspeximus. Salvian. guh. dei 7, 50:nbsp;Belgarum regio post primum exitium Germaniae arsit. Sidon. Apoll. carm. 7, 234:nbsp;Belgam. 328: Belga. 372 sq.: Francusnbsp;Germanum primum Belgamque secundum.nbsp;Inschriften: (Pdronell) AFM 1886 s. 26nbsp;n. 12: Belga. (Bei Humatz hei LjuhusM,nbsp;a.173) III 1790=6362: Cob(ors) I. B[e]l-g(arum). (Vergoraz) 1918: C(enturio) le-g(ionis) I M(inerviae), praepositus coho(rtis) 30nbsp;I Belg(arum). (Salona) 2067; Mil(es) eo-b(ortis) I Belg(arum). (Orgija hei Much)nbsp;2744: Vexil. cob. [I. B]e[l]. (Brazza) 3096:nbsp;Cent(urio) cob(ortis) I Belg(arum) cura-gens tbeat(ri). (Sird) 3162’’: Co[b]. I.nbsp;Ilelg. (Gardun-Vojnic) FE lp. 108 w.350: . . . emens Platoris [Dajesitias vexill(arius) [e]quit(um) cob. I Belgar(um). (Serajevo)nbsp;AFM 1890 s. 210; C. lulius Maximus veter. cob. ï. Belg(arum). cf. 1884 s. 106 40nbsp;w. 12. (Bath) GIL VII 49: lulius Vitalis,nbsp;fabricie(n)sis leg(ionis) XX V(aleriae) v(ictri-cis) ... natione Belga. (Saintes) Espérandieunbsp;99—102: Tribuno militum cobort[is I Bel-gjarum. (Mainz,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;unter Severus Alexan der) CIB 1030: Genio cbor(tis) I Septimie Bel(garum) Alexandrinianae. — Venta Bel-garum (hélgischer hïlfstruppen), j. Winchester in der englischen Grafschaft Hampshire,nbsp;Oder CalvepitFarm, in der grafschaft Wiltshire. 50nbsp;IA 478,2. 483,2. 486,11: VentaBelgarum.nbsp;Bav. 5,31126,8: Venta Velgarom. — Bel-gicl F. Bio 39,1,1 (a. 57 a. Chr.): 01 yagnbsp;BsXyixol xm xe Pfjvm xtolXoTg xal Gvgglxxoig [BelgaeJ |
Belgae
|
yéi'sGi TCQoGoMovvxsg xctl tni xov coxeavov xbv naxa BQSxxavtav xa'd'^xovxss £i' ixsv xm Tt^lvnbsp;01 fiev êvGTCOvSoi xoïg ^Pcoficüoxg ^Oav, ot 6inbsp;ècpQÓvxi^ov avxamp;v ovêév, xóxs Se xov Kaiaaganbsp;cv (jpegó/xevov löóvxeg xal SexSavxsg, [irj xalnbsp;sjti Gqgt;ag ogjj,i^6y, OvvsGxgaq^TjGav xaï xoivmnbsp;nl^v ^Prjfiamp;v Aóyw %QrjGd(i£voi Gwe^ovlev-Gavxó xe in\ xoïg ’Pa^aioig xal GvvcójioGavnbsp;rdX^av ngoGxriGdixevoi. 40, 42, 1 (a. 51):nbsp;10 Or xs ydg Bskyixol oi nlriGió£goi Kó^iiióvnbsp;xivu ’Axgé^av 7tgoGxrjGdix,£voi. — BclgiCUS.nbsp;Verg. georg. 3, 204;. Belgica vel molli melius feret esseda collo. Dam Servius: Belgica esseda, Gallicana veliicula. Propert.nbsp;5,10,39—42; Claudius Eridanum traiectosnbsp;arcuit hostes, | Belgica cui vasti palma re-lata ducis j Virdomari. Genus hie Ehenonbsp;iactabat ab ipso | nobilis e tectis funderenbsp;gaesa rotis. Plin. n. h. 16, 161; Quippenbsp;20 non eadem gratia Belgicis (calamis). SU.nbsp;10,77; Ut canis occultos agitat cum Belgi-cus apros. Sulpie. Sever, dial. 1, 8, 5; Undenbsp;interdum Belgious (monacbus) noster valdenbsp;irasci solet. 9, 2; Sicut Belgicus nosternbsp;irascitur. Vita Maurïlii 18, 102 = MG a.nbsp;a. IV 2 p. 95,15; Belgicus quidam nomine.nbsp;103; Belgicus oculorum caecitate percussus.nbsp;105; Belgicus. — Belgica ward von dennbsp;Bömern erobert 50 a. Clir., eigene provinznbsp;30 (kaiserlich) 17p. Chr. Plin. n.h. 1 (aus 4,31);nbsp;Belgicae Galliae (gen.). 4,105; Gallia omnisnbsp;Comata uno nomine appellata in tria popu-lorum genera dividitur, amnibus maxime di-stincta. A Scalde ad Sequanam Belgica, ab eonbsp;ad Garunnam Celtica eademque Lugdunensis,nbsp;inde ad Pyrenaei montis excursum Aquita-nica, Aremorica antea dicta. 7,76; Cornelinbsp;Taciti equitis Eomani Belgicae Galliae rationes procurantis. 15, 103; In Belgicanbsp;40 vero Lusitanis (cerasis), in ripis etiam Ebeni.nbsp;36,159; In Belgica provincia oandidum la-pidem serra qua lignum faciliusque etiamnbsp;secant ad tegularum et imbricum vicem vel,nbsp;si libeat, quae vocant pavonacea tegendinbsp;genera. Tac. a. 13, 53; Aelius Gracilisnbsp;Belgicae legatus. li. 1, 69 (m a. 69): Valerius Asiaticus, Belgicae provinciae legatus.nbsp;Ptol. 2, 7, 1: 'Jï KeXxoyaXaxia Siygtjxai eignbsp;enagiiag xaGGagag, ’.Axovixaviav xal AovySov-50 vrjGÏciv xal BeXyixriv xal NaQ^covrjGlav. 8,3;nbsp;H ê avaxoXixtj xav nXevQamp;u Gvvijxxxai g'svnbsp;xfj BsXytxy xaxd xbv Sxfxoavav xxoxagóv. 11;nbsp;Tlgbg xy BeXyixy. 2, 9 Ut.: KeXxoyaXaxiagnbsp;BeXyixrjg amp;£Gig. 1; Tyg Se BeXyixfig I'aXXiag [Belgae] |
Tj gev ccTxb SvGewg nXevga xal Txaga ryv AovySovvyGiav eigrixai' y S’ agxxixfj xal naganbsp;xbv Bgexxavixbv mxeavbv ejei ovxatg. Vatic. /V. 223 ree. Mommsen: Ex epistula divi Hadrian!, quam scripsit Claudio Saturnino legato Belgicae. Dio 39, 50, 2 (zu a. 55 a. Chr.):nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;yneigov xyg BsXyxxijg xaxd Mogtvovg. Spartian. Did. lul. 1; Inde Bel-gicam sancte ae diu rexit. Eumenii gra-tiarum actio Constantino Aug. 7; Ab eo fle- lo xus e quo retrorsum via ducit in Belgicam.nbsp;Eutrop. 9,21; (Carausius) cum apud Bono-niam per tractum Belgicae et Armorici pa-candum mare accepisset. Ammian. 15, 11nbsp;(zu a. 355)., 9; Post bas Belgica prima Me-diomatricos praetendit et Treviros domici-lium principum clarum. 10; Huic adnexanbsp;secunda est Belgica, qua Ambiani sunt, urbsnbsp;inter alias eminens et Catelauni et Eemi.nbsp;17, 3 (a. 357), 6; Secundae Belgicae. ND 20nbsp;occ. 1,46; Belgicae secundae (dux). 73.74;nbsp;Belgicae primae. Belgicae secundae (con-sulares). 3,19; Belgica prima. 20; Belgicanbsp;secunda. 5, 140; Belgicae secundae (dux).nbsp;11, 56; Procurator gynaecii Eemensis, Belgicae secundae. 57; Procurator gynaeciinbsp;Tomaoensis, Belgicae secundae. 58; Procurator gynaecii Triberorum, Belgicae primae.nbsp;22, 7. 8; Belgica prima. Belgica secunda.nbsp;26.27; Belgicae primae. Belgicae secundae sonbsp;(consulares). 38,1; Dux Belgicae secundae. 6; Sub dispositione viri spectabilis ducis Belgicae secundae. 42, 37; Praefectus lae-torum Lingonentium per diversa disperso-rum Belgicae primae. 38; Praefectus lae-torum Actorum, Epuso Belgicae primae.nbsp;39; Praefectus laetorum Herviorum, Fauonbsp;Martis Belgicae secundae. 40; Praefectusnbsp;laetorum Batavorum Nemetacentium, Atra-batis Belgicae secundae. 41; Praefectus lae- 40nbsp;torum Batavorum Contraginnentium, Novio-mago Belgicae secundae. 42; Praefectusnbsp;laetorum gentilium lt;^Sueborum)gt;, Eemolt;(s)gt;nbsp;et Silvanectas Belgicae secundae. 67; Praefectus Sarmatarum gentilium, inter Eenosnbsp;et Tambianos (Eemos et Ambianos Gelen.)nbsp;provinciae Belgicae secundae. Latere. Veron.nbsp;8,2.3; Belgica prima. Belgica secunda. 15, 7; Istae omnes civitates trans Eenum in formulam Belgicae primae redactae. Latere. 50nbsp;Polem. Sïlv. 2, 9; Septima (provincia Gal-liarum); Belgica prima, in qua est Treveris.nbsp;10; Octava; Belgica secunda, de qua (trans-itur ad Brittaniam) transitus Britannorum. |
Belgae
|
NG 5, 1—5: In provincia Belgica prima civitates num. IIII: Metropolis civitas Tre-verorum. Civitas Mediomatricum, Mettis.nbsp;Civitas Leucorum, Tullo. Civitas Verodu-nensium. 6, 1—13: In provincia Belgicanbsp;secunda civitates num. XII: Metropolis ci-vita.s Eemorum. Civitas Suessionum. Civitasnbsp;Catalaunorum. Civitas Veromandorum. Civitas Atrabatum. Civitas Camaracensium.nbsp;10 Civitas Turnacensium. Civitas Silvanectum.nbsp;Civitas Bellovacorum. Civitas Ambianensium.nbsp;Civitas Morinum. Civitas Bononiensium.nbsp;Gros. 1,2,52: Per litus septentrionalis Oce-ani usque ad Galliam Belgicam et flumennbsp;Ehenum. 60: Galliam Belgicam. 63: Gallia Belgica babet ab oriente limitem flumi-nis Ebeni et Germaniam, ab euro Alpesnbsp;Poeninas, a meridie provinciamXarbonensem,nbsp;ab occasu provinciam Lugdunensem, a circionbsp;20 Oceanum Britannicum, a septentrione Bri-tanniam insulam. 65: Belgicam. 66; Belgicam Galliam. Sidon. Apoll. epist. 17,2:nbsp;Belgicis olim sive Ebenanis abolita terris.nbsp;9, 7, 1: Quidam ab Arvernis Belgicam pe-tens. carm. 7,547; Belgica rura. lul. Honor. prov. 18^). 34E..' Belgica provincia.nbsp;Gildae Mst. § 3: Absque meridianae fretonbsp;plagae, quo ad Galliam Belgicam navigatur.nbsp;Gr eg. Tur. de virt. luliani 32: Quidam apudnbsp;30 Belgicae secundae provintiam, id est subur-bano Eemensis urbis. Pard. dipl. n. 512, t.2nbsp;jo. 322 (c.a.720): Belgicae, Aquitaniae me-tropolitanos. Baed. h. e. 1, 1: (Brittania)nbsp;habet a meridie Galliam Belgicam. Vitanbsp;Salahergae 1, 4 ASS 22. sept. VI p. 522 A:nbsp;Post Germaniae Belgicaeque laboriosum cal-lem. Vita Ettonis 1, 3 ASS 10. iul. III p.nbsp;59 F: Pro Belgicae ac Gallicanae salutenbsp;ecclesiae. Inschriften: (Angora) GIG 4011;nbsp;40 nQea^BVTïjv %ai avnGTQatrjyov Bslyixrjg. (Tarragona, unter M. Aurelius oder Commodus)nbsp;GIL II 4114: Proc(uratori). XX. bered(ita-tium) per Gallias Lugdunensem et Belgicamnbsp;et utramq(ue) Germaniam. (Garisburg) IIInbsp;1017 (a. .2.38—244): Petronius Polianus —nbsp;leg(atus) Aug(usti) [pr(o)p]r(aetore) Eae-t(iae), i[te]m Belgicae. 1456: Proc(uratori)nbsp;rat(ionis) priv(atae) prov(inciae) Maur(eta-niae) Caes(ariensis), item per Belgicam etnbsp;50 duas Germanias. (Cilli) 5212: Próc(uratori)nbsp;provinciarum Belgicae Germaniae superiórisnbsp;Germaniae inferioris . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5213; Proc(ura- tori) provin[ciarum] Bel[gieae et] Germ[a-niae utriusq(ue)]. 5214: [Proc(uratori) Aug. |
prov(inciarum) B]el[gicae German(iae) utri-usq(ue)]. 5215 (zwischen a. 161 imd 169, unter Mare Aurelius und Verus): Proc(ura-tori) provinciar(um) Belgicae et utriusq(ue)nbsp;Germ(aniae) Eaetiae Mauret(aniae) Caesa-rens(is) Liisitaniae Ciliciae. [Earnach ge-fdlscht ist (museum in Metz) Bohert et Gagnat,nbsp;Epigr. de la Moselle fase. 2 p. 30—32: T.nbsp;Vario Clementi proc(uratori) provinc(iae)nbsp;Belg(icae) praef(ecto) equit(um) alae Bri- lonbsp;t(annicae) praef(ecto) auxil(iorum) Hisp(a-norum) Trev(erorum) civ(itas) opt. prae-sidi.] (Ephesus) 6065: Subprocurator pro-vinc. [Maurjetaniae, Tingitanae, Item pro-vinc. Belgicae. (Brettye beim alten Sarmi-zegefhusa) Hemen, BIGA 1848 p. 155:nbsp;Per . Belgicam . et. duas Germanias. (Gon-cordia, nach 166 p. Ghr., s.2) BE 5 (1885)nbsp;p, 324 = Pais 1227: Procur(atori) prov(in-ciae) Belgicae. (Ivrea, saec. 2 ex.) V 6785: 20nbsp;Mil(es) benef(iciarius) leg(ati) Aug(usti)nbsp;provinc(iae) Belgic(ae).. (Turin) 6974: [Le-gajto pro praetor(e) [im]p. Nervae Caes.nbsp;Aug. provinciae Belgicae. 6975: Legatonbsp;pro prae[tor.] imp. Nervae Cae[s. Aug.] provinciae Bel[gicae]. 6976 (a.103): Leg. pronbsp;pr(aetore) [provinc(iae) Belgijcae divl Nervae. (Naeh a. 103) 6977 = Hiibner, Ex-empla n. 348: Legato pro pr(aetore) provin-c(iae) Belgic(ae) divl Nervae. 6978: [Leg. 30nbsp;pro pr(aetore)] provin[c. Belgic(ae) divinbsp;Nervae]. 6980; Leg. pro pr(aetore) pro-[vinc(iae) Belgic(ae) divi Nervae]. (Bom) VI 1401: Leg. Aug. [pr(o) pr(aetore) prov. P]onti et Bitbyniae item German]iae, Dal-matiae, Belgica[e]. 1435 (a. 163): Leg.nbsp;Aug. [pr]o pr(aetore) prov(inciae) Belg(i-cae). 1444 (a. 107): Leg(ato) pro pr(ae-tore) provinciae Belgicae. 1450; Leg(ato)nbsp;Augg(ustorum) pr(o) pr(aetore) provinc(iae) 40nbsp;Germaniae inferioris, item provinc(iae) Belgicae. 1509: Leg(ato) Aug(usti) pr(o)nbsp;pr(aetore) prov(inciae) Belgicae. 1548: Leg.nbsp;propr. provinc. Belgio[ae]. 1599 (a. 177):nbsp;Proc(uratori) a rationibus; proc(uratori)nbsp;Belgpcae et dujarum Germaniarum. 1625“'''nbsp;(aus den letzten jaren Mare Aurels): Pro-c(uratori) monet. proc. X[X] bered. proc.nbsp;provinci[ae] Belgicae et duarum Germania-rum proc. a rationibus Aug. 1625®: Ex 50nbsp;Belgica Treveri. 2821 (a. 246): Civ(es)nbsp;ex prov. Belgica Aug(usta) Viromanduro-ru(m) milites. 2822: Ex provincia Belgicanbsp;[niilites]. 8450: Pr[oc(uratori) provinc(iae) ] fBelgae] |
Belgica — Beli-acu-s
|
Belgicae. 15493: Dis Man(ibus) Claudiae Lepidillae ex proviucia Belgica Ambianaenbsp;fecerunt liberi eius. YIII 597: [Leg(ato)]nbsp;Augg. pr(o) pr(aetore) provino[iae Bejlgi-ca[e]. (Lanibèse) EE 7 n. 395 p. 121: Prae-tori leg. Aug. Tice quinque fascium prov.nbsp;Belgi[cae]. (Tunis, unweit Sidi Amor Eje-didi; geit von Septimius Severus bis Severusnbsp;Alexander, frühestens a.193—211, spatestensnbsp;10 222—235) EE 5 p. 531 n. 1203: Pra[e-f(ecto)] veb[icu]lor(um) per B[e]lg[ic]amnbsp;et duas G-[e]rman(ias). [Belgica, Germanianbsp;sup. u. inf. machten rniter einem post-directornbsp;einen eigenen post-bezirlc aus.] (Neapel) Xnbsp;1679: Cornicnlario proc(ïiratoris) provinciaenbsp;Belgicae. 1705: [Leg(ato) Aug. Galjliae Bel-gi[oae]. (Formia) 6092: A cominentarlsnbsp;provmc(iae) Belgicae. (Arles) XII 671: Pronbsp;inag(istro) [XX liered(itatium)] provinc(ia-20 rum) Xarboneii[sis] Aquitanic(ae) B[elgi-c(aeJ?J. (Nimes) 5897: [Leg(ato) Au[g]...nbsp;[prov(inciae) Belgjicae. (Lyon, unter Severusnbsp;Alexander) Boissieu p.211 = Orell. 5530 =nbsp;Wilmanns 1293 == Allmer et Dissard w. 24:nbsp;Item vice proo(uratoris) patrimon(ii) pro-Y(mciarum) Belgic(ae) et duarum Germa-iiiar(um) .... bis pr[oc(uratori)] ration(is)nbsp;privat(ae) per Belgic(am) et duas Germ(a-nias) . . . Boissieu j). 273: Proc. XX bered.nbsp;30 per Gallias Lugdunensem et Belgicam etnbsp;utramq(ue) Germaniam. (Maim) CIB 1101: . . . Aprilis Sol. f. 7 (centurio; villeicht eq(ues)) cbo(rte) [I (prima)J Belgica, na-tione Li[n]gaust[e]r. (Tivoli) XIV 3593:nbsp;Electo iud(icio) sacro ad [census] accept(an-dos) per proY(inciam) Velgicam. Belgica vicus in Unter-Germanien, an der strafte von Coin nach Trier, grenz-station, O. j. Biïlig, reg.-bez. Coin, hreis Eus-40 Icirchen, preuss. Bheinprovins, am Spechel-stein. IA 373, 3: Belgica vicus. Belgida O. in Spanien. Appian. Hisp. 100: Belyrjdrj nólei. Oros. 5, 23, 11, ausnbsp;Liv. 91 Oder 92: Pompeius Belgidam (bel-gidam LPBB; Segidam edd., cf. CIL IInbsp;988), nobilem Celtiberiae urbem, cepit. Belgiaa F. cogn. (Mailand) CIL V 6004: Belginae. Belg-inum 0. grem-station an derBömer-50 strafte von Bingen nach Trier, j. Stumpfer Thurm hei Wederath, preuss. Bheinprovinz,nbsp;reg.-bez. Trier. TB: Belginum. (Bruchloch,nbsp;zwischen Junglinster imd Burgïinster innbsp;Luxemburg) BA n. s. (1876) p. 178. 181 [Belgica — Beli-ücu-s] |
— BJ 67, 5—6: [Belgjini. Bavon (Hein-g er ath) CIB 864 — Wilma/nns 2282: In b(onorem) d(omus) d(iYinae) dea[e] Eponenbsp;Yica[n]i Belg(inates) p(osuerunt). Belgis fl. s. Celbis. Belg-isius M. (Lyon) Boissieu p.li cf. Allmer et Dissard t. 2 p. 131: Ti^ito) Belgis .. . Belgïtes V. in Pannonien. Plin. n. h, 3, 148: Belgites. nbsp;nbsp;nbsp;lo Belgium die landermasse der Bellovaci und irer helgischen verhündeten, Belgien.nbsp;Caes. h. G. 5,12,2: Ab iis, qui praedae aonbsp;belli inferendi causa ex Belgio transierantnbsp;(qui orti omnes fere iis nominibus civitatumnbsp;appellantur, quibus orti ex civitatibus eonbsp;provenerunt) et bello inlato ibi permanseruntnbsp;atque agros colere coeperunt. 24, 3: Trisnbsp;(legiones) in Belgio conlocavit. 25,4: Lu-cium Plancum cum legione ex Belgio cele- 20nbsp;riter in Carnutes proficisci iubet. Hirtiusnbsp;h. G. 8, 46, 4,^^: Quattuor legiones in Belgio conlocavit. 6: Ad legiones in Belgiumnbsp;se recepit bibernavitque Nemetocennae. 49,nbsp;1,^: Caesar in Belgio cum biemaret. 54,4: C. Trebonium cum legionibus IIII in Belgio conlocat. (Saint-Pierre-les-Eglises, hei Chau-vigny, Vienne, 1. jh.?) Espérandieu p. 236:nbsp;.....Anextlo |.....in Belgio. Belgius M. celtischer anfürer a. 282 a. Ch. 30 Pompei Trogi prol. 24, 7; Ipse (Ptolomaeusnbsp;Ceraunus) cum Belgio Gallorum duce congressus interiit. lustin. 24, 5,1: Igitur Gallinbsp;duce Belgio ad temptandos Macedonum ani-mos legatos ad Ptolomeum mittunt. 6, 1:nbsp;Brennus, quo duce portio Gallorum in Grae-ciam se effuderat, audita victoria suorum,nbsp;qui Belgio duce Macedonas vicerant. 25,2,2:nbsp;Exemplum Belgi, qui non magno ante tempore Macedonum exercitum cum rege truci- 40nbsp;daverat. Pauscm. 10, 19,4, 7: Bólyiog ósnbsp;STtl Maxsöóvag rs Kal ’IllvQiovg rjlaGe, Kalnbsp;èg ayamp;va TtQog IlTolsgaïov KazéGTfj torsnbsp;syovTa zrjv JMaKsêóvav ftaGiksiav. Belheiorix Iberisch? M. (Gourdan hei Saint-Gaudens, Pyrenaeen) BSAF 1880 p.nbsp;157: Serranconi Belbeiorigis f(ilio) et Bae-sellae uxori bered(es) fecer(unt) ex testa-mento. Bella F. (Nimes) CIL XII 3469: D(is) 50 M(anibus) Béliae PrImI f. M. VIbius Cam-panus uxórl optimae. Bell -acu-s Oder Biliacus O. j. Bellac, Haute- Vienne. |
Beli-andrum
Belism-iu-s
387
Belismum — Bellic(c)us
388
r(unt). Mliys erivartet Belisamius, Belise-mius Oder Belisimius. Vgl. Blesamius, -mus.
Belismum vicaria? j. Bdlême, dép. Orne, etrrond. Mortagne.
beliu-candae pflanze, Achillea millefolium; cf. ir. bile heiliger haum, und lat. folium = *bholio-n, gr. (pvllov und caud-hundert? JDioscorid. 4 c. 113: MvqióepvXlovnbsp;1 ol ös gvllócpvXlov, oi 6s GrQarLCOxiK'g, ol Ssnbsp;10 A%(lksiog, Bcogaïoi fiillsqgt;6hovfi, ot Sh aov-TtsQKihovg, BsvsQig, TaXloi ^sliovxuvScig\.nbsp;Apul. de herb. 89: Myriopbyllos, Itali millefolium, Galli bellocandium, alii vigentiam,nbsp;Daci diodela.
Bell . . G. (Mandeure) MA n. s. 43 (1882) p. 271; Deae Bell | Scantrus 0;(tainbsp;fil.
Bellacus castmm, j. Bellac, dép. Ilaute-Vienne.
20 nbsp;nbsp;nbsp;Bell -anco(n) M. (Unterhalb Memagen)
CIM 641 = Ilaug n. 27: Deo Herculi et genio loei Bellanco Gimion[iJs (yicml. filius)nbsp;vot(um) s(olYit) l(ibens) m(erito).
Bellator lateinisch? M. (Carlsburg) CIL III 1018: M. Vetio Bellator(e). (Langres)nbsp;BA n.s. 39 (1880) p.1?,-. Bellator Cocill(i)nbsp;fil(ius). (Arles) GIL XII 5819: Bellatur.nbsp;(Eheinzabern) Sch. 774: Bellator f(ecit).
Bellato-rix M. (Grassendorf) CIM 1877: 30 Constans Bellatoricis.
Bellatu. (Bei Autun) Société de Chulon, bei Creuly.
-bellaUllOS in Dub(m)no-bellaunus nach GlüeJc aus *bella-vanos su Bello-vesus, Bel-lo-rïx, belg. Y. Bellovaci; vilmer nach d’Ar-bois de Jubainvüle für -vellaunos ^gut’.
Bell-ausus M. (Lyon, chrisU.) Boissieu p. 597. LXIII = Le Blant t. 1 n. 30 p. 67:nbsp;A Bellausus. (Bainson) Le Blant t. 1 n.nbsp;10 337 A p. 452: Bellosa.
Belleu-avus ableüung von M. Bellinus. O. j. Belleneuve, Cóte-d’Or, arrond. Dijon.
Bellen-ica (cf. Bellemer oder Pollenser tal, ital. Valle di Blegno) Bav. 4, 30 J5.251,nbsp;14; Bellenica. Guido 458, 4-: Bellanica.
Bellenius M. für Belenius, in O. Bel-uiacum; cf. Bellinus, Bellenus.
Belli SU belo-? (cf. stadt Belia oder Ve-lia hei Ptol.), celtiberisches volle in Spanien, 50 Polyb. 35, 2, 3; licence xmv BsXXav kA TLx-xiov. 11; Ox fisv OVV BsXlamp;v y.al TLxxcovnbsp;Gvfiya%ovvxsg Pcoycdoig. Appian. Hisp. 44:nbsp;SeyfjSfj TtóXig èaxï KsXxijSrj^cov xwv BsXXavnbsp;Xsfoyévcov. 48; Havxsg A^ovaxol xal BsXXol
[Belismuci. — Igt;cllic(c)us]
xai Txxamp;oe. 50: BsXXovg xal Tixamp;ovg xal AQOvaxovg. 63; BsXXamp;v xal Tkamp;mv. 66:nbsp;Aqovaxohg xal Tlxamp;ovg xal BsXXovg. Aufnbsp;münsen OO/'/V/'/VXM = Boaili-khoem.
Belliccus s. Bellicus.
Bellicensis s. Belicensis.
*Bellici-acu-m von Bellicius, O. in Bel-linsago.
Bellic(e)ianus M. cogn. (Ssöny) CIL UI 4311; D(is) M(anibus) et memoriae E. An- lonbsp;tisti Belliciani . . . Luci Antisti Bellicus . . .nbsp;et Bellicianus. (Cilli, a. 211) 5187: C. Li-cinius Bellicianus. (Lins) 5688: Eloriusnbsp;Bellicianus. (Bulmore, Caerleon) VII 133;nbsp;I(ulius) Belicianus. (Caerwent) 1255; Bellicianus Bellicianus Bellicianus Bellicianu[s].nbsp;(Chester) EE 7 p. 292 n. 893: L. Ecimiusnbsp;Bellicianus Vitalis. The Academy No. 803nbsp;p. 209: D(is) M(anibus) M(arcus) Sextiusnbsp;[M(arci?) f(ilius)] Clau(dia tribu) Bellicci- 20nbsp;a(nus) Celeia. (Ilr. Sidi Médiün) CIL VIIInbsp;1287: L. Bellicius Bellicianus.
Bellicinus M. Bellicina F. cogn. (Cilli) CIL III 5225; Vepon(iae) Bellicinae.
Bellic(c)us M. Bellic(c)a F., davon Bell-ïc-iu-s M. Bellicia F. nomen. (Cas-lona) CIL II 3265: G. Cor(nelius) Bellicus.nbsp;(Tarragona) 4175: L. Coelius Bellicus. (ITft-lovadj) in 291; ... [Bellicio] P. [f] Stel.nbsp;So[ller]ti. (Lesan, 182 p. Chr.) 752 add.: mnbsp;Ayiano Be[lJli[co]. (Kulitsch bei Smederevo)nbsp;1647: Bel ll|icus (?) Caesar[is] n(ostri) ver-(na) vil(icus). (Sten am Anger) 4175:nbsp;Bel. (Ssöny) 4311: Luci Antisti Bellicus ... et Bellicianus. (Arndorf) 4789;nbsp;Bellicus Marini fil(ius). (St, Veit) 4811;
M. Bell(icius) Saturninus . . . cum Bell(icia) Satürnina . . . Bel(licio) Pinitian(o) fi[li]is.nbsp;(Döchmannsdorf in Karnfen) 4:839'• Belliciusnbsp;Statutus. (ZoUfcld) 4929: BeU(iciae) Aute-40nbsp;tae. (Görits) 5123: Bellicus. (BergVitopanbsp;bei Cilli) 5183; C. Bellicius Ingenuus. (Wald-stein im UébélhacMal) 5452: C. Bellic(ius)
. . . C. Bellicio Eu . . . (Weits) 5493: Bel-liciae Spectatae. (Grabenstadt, distr. Traun-stein)5570: Bellicus Secundi f(ilius). (Burclc-hausen) 5589: L. Bellicio L. f. Quartioni decurioni luvayensium . . . Bellicius Seccionbsp;et Bellicius Achilles. (Augsburg) 5811:nbsp;Peregrinius Bellic(us). (Iglitsa) 6211; ... 60nbsp;[B|ellicius. (SaJona) 6376: Domit(ia) M.nbsp;[f(ilia)] Bellica. (Stabiae, a. 68) d. iv p. 847.nbsp;xr p. 848; C. Bellico Natale, c. vn text, etnbsp;test. p. 943: De Bellico Alexandri . . . Bellici
Bellienus
Bellinus
|
Alex[a]ndri . . . Bellieus Alexandri . . . Bel-licus Alexand[ri|. (Pmipeji) IV 2247: Bel-llcus. (Magnadola) V 1127: Bellico. (Co-maccliio, prov. Ferrara) 2416: L. Bellitius Felix. (Trevenmolo, prov. Verona) 3337.nbsp;('FerowfO 3338: Bellici Sollertis. (Villanova)nbsp;3515: D(is) M(anibus) L. Bellici AntM etnbsp;Belliciae Myrtidis. (Sfenico) ,5010: M. Ul-piufs] Bellieus. (Carnago) 5602: P. Cam-10 pilio Bellico. (Ivrea) 6795: A. Titio A. 1.nbsp;Bellico. (Bom) VI 13538: Q. Bellici Aemi-liani. 13539: C. Bellicius C. f. Pal. Fau-stianus . . . C. Bellicio C. f. Pal. Proculo.nbsp;13540: 0. Bellici Prepontis. 13541: [C.]nbsp;Bellicio C. 1. Urbano . . . C. Bellicius Urba-nus. 13542: T. Bellicio Eipano . . . T. Bellicio Asiatico. (Tretire, Herefordshire) VIInbsp;'163: Deo trivii Bellieus don(avit) aram.nbsp;(Procolitiae) FE 3p.315 m. 191: Deae Con-20 ventinae Bellieus v. s. 1. m. p. (Chester) 7nbsp;p. 293 n. 900: M. Sextius Clau(dia) Belli-c[us] Cla(udia) Celeia. (Slimdn) GIL VIIInbsp;940: C. Bellieus Aptbon[etus]. (Tunis) lliS:nbsp;Bellic(us) Max(imi) f(ilius). (Hr. Sidi Median) 1279: ... [BellJIci Secundi. 1287:nbsp;L. Bellicius Bellicianus . . . Bellicius Eepo-stus. (Dugga) 1525: M. Mattius M. f. Arn.nbsp;Pullaienus Bellieus. 1526: C.Mattius Pul-laienus Bellieus. (Lamhèse) 2554'^, 16: M.nbsp;30 Laetor. Bellieus. 2567,15: C.Nonius [B]el-lieus. 36: A. Geminius Bellieus. 3228: C.nbsp;Eutil. Bellico. 3521: Bellieus. (Khamisa)nbsp;4874: C. Vasidius C. lil. Palat. Bellieus.nbsp;4995: Herennius Bellieus. 5036: Licinianbsp;Bellica. (Signs) 5790: lulia Q. f. Belliea.nbsp;(Beni Ziad) 6400: lunia Q. f. Bellica. 6647:nbsp;C. Tulius Bellieus. (Benevento) X 1942:nbsp;Bellieia Quintilia. (Pescina) 3715: C. Bel-licium Proebrysum. (Bon Aftan) BC 1887nbsp;40 p. 113: M. Lieinius Bellie. Eoman. f. p. v.nbsp;(Africa) p. 121: Eogatus Bellici f. (Bud-rum) The Journal of hellenic Studies 11 (l 890)nbsp;p. 251 w. 27 (unter Antoninus Pius):... ciusnbsp;T. f. Cl. Dexter Augus[tanus Alpinjus Bellicius Sellers Metilius......s Eutilianus. (Pisa, noch a. 87) GIL XI 1430: C. Bellieus Natalis Tebanianus. (Antibes, a. 124) XII 169: [C. B]ellieIo Fla[eco Torquato]. (Arles) 738:nbsp;C. Publ(io) Bellieo. (Vaison) 1361: [B]el-r.o lieae llaminic[ae] Divae Aug. prop. 1398:nbsp;C. Blaesio T. filio, Volt(inia), Bellico. (Vienne,nbsp;2. jh.) 1853: C. Bellico Calpurnio [T]or-quato. 2018: Valeri (duo:) Bellinus etnbsp;Bellieus. (Grenoble) 2247: Attia AtticI fl-l(ia) Bellica. 2262: Ingenuiae T. f(iliae)nbsp;Bellicae. (Lucey) 2442: D(is) M(anibus) |
Q. Carmini Bellici. (Seyssel) 2561: Q. Ca-tius . . [f.] Bellieus. (Bei Nmies) 3485: D(is) M(anibus) P. Csecili Bellici. Auf töpfer-marlcen: (Sainte-Colombe, Isère) 5686,125“:nbsp;Bllllicci ni(aiiu). (Aosta) 1'2F‘-. Bellieus f(e-cit). (Juhlains) Mowatp.8‘d: Bllllicci m(anu).nbsp;(Vienne) GIL XII 5686, 126: Eellicci ina-(nu). 131“'’’: Billicu///, Blhicul///. (Sainte- lonbsp;Colombe und Vienne) 5701, 51“quot;'’: L. V(i-bius) Bellieus V(iennae) f(ecit). (Jjyon)nbsp;Boissieu p. 54 cf.Allmer et Biss. t.2jo. 123.nbsp;f. 3 _p. 25: Numinibus Augustor(um) Ti.Ep-pius Bellie[us ....]. Allmer et Biss. t. 2,nbsp;w. 133: (lul)iae Salicae (coniugi) [Ti. E]pplnbsp;Bellici ftrjes provinci(ae) Galliae imd Ti.nbsp;|E]ppi Bellici]. (Bijon) Lejay n. 106: D(is)nbsp;M(anibus) Bellieia Belli[ni]ci soror. (Poitiers) Bichardn. 67: Bellicci m(anu). (Trier) 20nbsp;GIB 825: Bellicius Cossus. (Worms) 901:nbsp;Maianus Bellici f. (Mainz) 1107 = BeeJeer, 'nbsp;Katalog d.Mainzer Museums w. 89: lul(ius)nbsp;Bellieus. (Museum su Epinal, vom berg Bo-non, Hohe Bonne) GIB 1909: Belliccus Sur-bur. (Vechten) Sch. 776: Bellici. 779: Bel-licv///o. fTöM(/efw) 777: Of. Be[lli]ci. (Bom,nbsp;c.a.100) GILXV887“: Exf(iglinis) L.Bellicinbsp;Sollerti(s). 887’’: Ex f(iglinis) L. Vellicinbsp;Sollertis. 887”: Ex f(iglinis) L. Vellici Sol- 30nbsp;l(ertis). 888: De praedis L. B(ellici?) S(ol-lertis?). 2418: C. Bellici Zmaragdi. Einnbsp;C. Bellicius Torquatus war consul ord. a.nbsp;148 p. Chr. Vgl. Billicus. — In: Bellicum,nbsp;Bellitium, vorort eines jgagus, j. Belley, Ain. Bellienus ist lateiniseh. -bellinos s. Belinos. Bell-intum O.j. Barbentane bei Avignon, bei Mas de l’Enfant, commune de Bognonas,nbsp;Bouches-du-Bhóne. Illier. 42 p. 553, 4 W. 40nbsp;— p. 4 T.: Mut(atio) Bellinto. bellinuntia s. bilinuntia. Bellinus M. Beilina F. cogn. Plut. Pomp. 24: Br^aryyovg óvo Es'^tlhov Kalnbsp;Btllïvov. (lm museum su Turin) GIL Vnbsp;8122,3: Bellini. (Binchester) VII 430: . . .nbsp;bellinufs]. (Tal de l’Huveaune) XII 401 u.nbsp;p. 811: Belli[no] (Belle . . . -Jullian). BEnbsp;5 p. 294 n. 68. (Vienne) GIL XII 1866:nbsp;Atti(i duo:) Bellinus et . . . Ninus liberti. 50nbsp;2002: T. Servilius Bellinus. 2018: Valeri (duo:) Bellinus et Bellieus. (Ntmes)nbsp;3748 u. p. 840: D(is) M(anibus) T. Messinbsp;Bellini v. s. p. (Belley) Allmer 739: Sexti- 13* [Bellienus — Bellinus] |
Belliolus — Bellö-vacI
|
ImsBellimis. (Basel) GIL XIII 5281: D(is) M(anibus) Bellinus Divixt(i) filio. (Neuss)nbsp;CIB 2lt;db = Hau(j 73; Beilina. — Belfilms pagus, j. Le Bélin, Le Belinois. Parel,nbsp;dipl. n. 300, t. 2 p. 70 (a. 642): Villamnbsp;proprietatis meae Isomodiaeum, sitam innbsp;pago Belini (var. Belim, Bellivi). s. Belenus. Belliolus 31. (Lyon) Boissieu p. 503 = Allmcr et Diss. w. 270, t 3 jp. 191: C(ai)nbsp;10 Belli(i) Bellioli. Belliosa F. (Lyon) Boissieu p. 427 w. 25: Numonia Belliosa. Bellirinum villa, O. j. Beaurains, dép. Pas-de-Calais, arrond. Arras. Perts dipl. p.nbsp;37, 21 (a. €62): Bellirino. Pard. dipl. n.nbsp;392, t. 2 p. 183; Belrenio. Bellisone O. in lEspanien. IA 451, 1. s. nbsp;nbsp;nbsp;Balsio(n). Bellitiolia O. s. Bilitio. 20 Bellius M. Bellia F. (Cüü) GIL III 5155: Bellia Sarona. d.xlv (a. 165). xlvinbsp;(a. 167): C. Belli Urbani.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Gomo) V 5387: Suadillae Belliae Cripponis f. (Lyon) Boissieu p. 503 = AUmer et Biss. n. 270, t. Sp.ldl: D(is) M(anibus) et memoriaenbsp;dulcissimae C. Belli Bellioli qul vixit annisnbsp;VIL m(ensibus) IIII d(iebus) III. C. Belliusnbsp;Octavius, pater, Firmia Sextiola mater, etnbsp;Bellia Octaviola soror, vivi [si]bi posterls- 30 que suis fecerunt et sub asoia dedicaverunt. (Solmanden) GIB 1765: Bellius Suaviusnbsp;Evius (von Haug verbeftert in Bellius, Sua-vis filius). Bello s. Bailo. bello- in Bello(n), Béllo-rïx, -vaci, -ve-sus, für belo-; cf. bellaunus (^nacli Glück aus *bellavanos), oder zu belatu-? Bello(n) M. (Pola in Isirien) GIL V 86, 7. 8: Bello (nominativ). (Narbonne) XIInbsp;40 0992: L. Fulvio Belloni. (Périgueux) BEnbsp;té 1 n. 60: Bell[us et] Bello PrimanI (filii).nbsp;Bello-aci s. Bellovaci. Bellolaet(c)o O. j. Beaufay, arrond. le Mans, canton Ballon, dans la SarOie.nbsp;Merowing. mz. BN 1883 p. 480: BELLO-FAECO. S'» s., t. 8 (1890) p. 183 n. 178:nbsp;BELLOVETO. Bellogaecum O. Beaugé? en Maine-et-Loire. 50 Bellölia der lateinische name der kriegs-göttin der celtischen Scordisci. Ammian. 27, 4,4: Scordisci..., saevi quondam et truces,nbsp;ut antiquitas docet, hostiis captivorum Bel-lonae litantes et Marti. cf. (Novara) GIL [Belliolus — Bellö-vacij |
V 6507: Virtuti Bellonae L. Petronius Cal-listratus visu iussus. Bellonius M. (Obrigheim) GIB 1724 = Haug n. 10: L. Bellonius Marcus. Bello -rix F. (Langres) Murat. 22, 5; Apollini lulia Bellorix Abrej;tubogi f(ilia)nbsp;ex voto suscepto. Bellosa s. Bellausus. Bellö-Taci zu Vac-alus, Vaco, Vacua, Va-cus, Vaco-magus, Vagienni, cf. Ovax-órr- lo 10-v; Tohoro-dyioi? d’Arbois de Jubainvillenbsp;vgl. Ebro-vaccus. Belgischer V. ini Beau-vaisis (Biauvoisis aus Béllovacése) und Telle,nbsp;um Beauvais (Biauvais = Bellovacis),nbsp;Oise, früher Caesaromagus. Gaes. b. G. 2, 4, 5: Plurimum inter eos (Belgas) Bellova-cos (bellouacos a bello uaeoSjB bellouagos (3) . et virtute et auctoritate et bominum numero valere: hos posse conficere armatanbsp;milia centum; pollicitos ex eo numero electa 20nbsp;sexaginta, totiusque belli imperium sibi po-stulare. 5, 3; ld fieri posse, si suas co-pias Haedui in fines Bellovacorum (bello uacortï Ashb. bellobacorum (bello bacorum B) a bellouagorum T) introduxerint et eo-rum agros popular! coeperint. 10, 5:nbsp;Quod Diviciaeum atque Aeduos finibus Bellovacorum (bellouacorum a bellouagorum ^ B corr.') adpropinquare cognoverant. 13, 1: Caesar ... in deditionem Suessiones ac- 30 cepit exercitumque in Bellovacos (bellouagos TB corr.) ducit. 14, 1: Bellovacosnbsp;(bellouagos TB corr.') omni tempore in fidenbsp;atque amicitia civitatis Haeduae fuisse.nbsp;14,5,®: Petere non solum Bellovacos (bellouagos TB corr.)., sed etiam pro his Aeduos. 5, 46, 1: Caesar . . . nuntium in Bellovacos ad Marcum Crassum quaestorem mittit. 7,nbsp;59, 2: Bellovaci autem defectione Haeduo-rum cognita . . . bellum parare coeperunt. 40nbsp;5; Bellovaci, quae civitas in Gallia maxi-mam habet opinionem virtutis, instabant.nbsp;75, 3,^^: Bellovacis. 5: Ex his Bellovacinbsp;suum numerum non contulerunt, quod senbsp;suo nomine atque arbitrio cum Eomanis bel-luin gestures dicerent neque cuiusdam im-perio optemperaturos; rogati tarnen abCom-mio pro eius hospitio II una miserunt.nbsp;90, 5,®: Nequam a finitumis Bellovacis ca-lamitatem aocipiant. Ilirt. b. G. 8, 6, 2: 50nbsp;Bellovacos, qui belli gloria Gallos omnesnbsp;Belgasque praestabant, finitimasque his ci-vitates duce Correo Bellovaco et Commio |
Bellovaedius
Bello-vesu-s
Atrebate exercitus conparare atque in unum locum oogere, 7,1,^: Ad Bellovacos pro-ficiscitur. 3: A quibus eum quaereret Caesar, quo loco inultitudo esset Bellovaoorumnbsp;quodve esset consilium eorum, inveniebat:nbsp;Bellovacos omnes, qui arma ferre possent,nbsp;in unum locum convenisse. 6; Constituissenbsp;autem Bellovacos omnium principum consensu. 12,1; Bellovaci delecta-manu peditumnbsp;10 cognitis stationibus cotidianis equitum no-strorum silvestribus locis insidias disponuntnbsp;eodemque equites postero die mittunt. 14,nbsp;1; Duces Bellovacorum veriti similem ob-sessionem Alesiae noctu dimittunt eos, quosnbsp;aut aetate aut viribus inferiores aut inermesnbsp;habebant, unaque reliqua inpedimenta. 15,nbsp;4,’; Bellovaci (nom. pi.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;16, 2: Insidias
veriti liberam facultatem sui recipiendi Bel-lovacis dederunt. 17, 1,^: Correum, Bello-20 vacorum ducem. 20,2,®: Bellovaci reliquae-que civitates. 21,3: Adflictas opes equestri proelio Bellovacorum esse. 4,®: Bellovacos.nbsp;22, 1,®: Bellovacos ceterasque Gralliae civitates. 23,1: Concurrunt reliquarum civita-tium legati, quae Bellovacorum speculaban-tur eventum. 38, 1: Caesar interim M. An-tonium quaestorem cum cobortibus XV innbsp;Bellovacis (bellouacis AsJth. bello acis Anbsp;bellovagis |3 belgis J5') relinquit, nequa rur-30 sus novorum consiliorum capiendorum Belgis'facultas daretur. Cic. epist. 8,1,4 (a.u.nbsp;703): Apud Bellovacos circumsederi. Liv.nbsp;epit. 114: Brutus, legatus Caesaris in Gallia,nbsp;Bellovacos rebellantes in proelio vicit. Beinbsp;Strahon BslXoaxoi. 4,3,5 p. 194: Toïq Ma-vanioig d’ slgI Gvva%tïg tnl ry amp;akaTTy Mo-Qivol xal BaXXoaKOL xal 'Afi§iavoï nceï JSovaG-aiaveg xal KdXstoinbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ryg sgt;ij3oXijg xov
Srjy.odvcc TtoTajiov. 4, 4, 3 p. 196: Avxav 40 Sa xamp;v BaXywv BsXXoaxovg dqiGxovg lt;paai,nbsp;fisxd Ss xovxovg, BovaGGLCOvag. 5,11 j). 208:nbsp;Tqixriv (6S6v) xfjv anï xbv axscxvbv xbv (xyvnbsp;codd.) TtQbg BeXXoaxoig xal ’A^Piuvotg. Plin.nbsp;n. h. 4, 106: Bellovaci. Ptol. 2, 9, 4: BsA-XovuKOi, ebv TtóXig KaïGaQÓjiciyog. Incertinbsp;panegyr. Constantio Caesari d. 21: Quiequidnbsp;infrequens Ambiano et Bellovaco et Tricas-sino solo Lingoniooque restabat, barbaronbsp;cultore revirescit. Clust. 12, 46 (47), 1, 7nbsp;50 = CTh 7, 20, 2 (a. 320): K. mart. in ci-vitate Velovocoram. (Bellovacorum? soilnbsp;Yelanorum zu lesen sein, in Moesia sup)).nbsp;NG- 6, 20 (Belg. II): Civitas Bellovaoorum.nbsp;Oros. 6, 7, 12 (aus Caesar): Bellovagui,
qui ceteris numero et virtute praestare vide-rentur. 11, 12 (aus Ilirtius): Bellovagui, omnibus Gallorum gentibus ipsorum opinions fortiores babebantur. Notae Tiron.nbsp;fol. 15 jn 142 Gr.: Belloacum. 3Iartyrolog.nbsp;Ilieronym. id. oct.: Belloacis civitate Lu-ciani martyris. Yita Ehrulfi 1 ASS 25.nbsp;iul. VI p. 194; Civis Belloacae urbis. 10nbsp;p. 196 A: Belloacum translata sunt. Inschriften: (Viinne) CIL XII 1922: Merca-lonbsp;tori. Senilis filio, civi Bellova[co]. (Bordeaux) Jullian n. 58: D(is) M(anibus) obnbsp;memoriam Vestini Onatedonis c(ivis) Bel-[l(ovaci)] (nicht Belendi). Merow. mimzen:nbsp;BNF 18'd% i). 409: BELLOVAECO. ENnbsp;1868 p. 194; BELDEVACVS Cl. — Bel-lovaceiisis. Bipl. Pertz p. 31, 18 (a, 657nbsp;—ff73): Aguciaco, Cusduno, Magninovillare,nbsp;Medianovillare, seo et'Gellis, sitas in pagonbsp;Belloacinse. [Über den B. pagus s. Long- 20nbsp;mn, Atlas p. 127.] Pard. dipt. n. 412, t.2nbsp;p. 209 (a. 690): Vuabuniacas in pago Be-loacinsi. Bipl. Pertz p. 61, 6 (a. 095): Innbsp;loco noncopanti Hosdinio, in pago Belloa-cense. p. 109, 8 (c.a.751): In pago Bello-acense loca nominata Pittitovillare, Marciaco,nbsp;Saoiaco, Ansinovillare, ïbeodegariovillare,nbsp;Ambricocurte, Ebroaldocurte, Gellis. Zacha-rias papa BEG 3 jn 193 Jaffé (a. 748):nbsp;Deodato Belbocanensi episcopo. Passio Eau- sonbsp;stiani et Yictorici 3. id. dec. (cod. Augiens.nbsp;XXXII col. 1): Belloacensium ingres-
es
sus est finib; Passio lusti 7 Anal. Boll. 5, 377: In territorium Belvacense. YitaEhrulfinbsp;4 ASS 25. iul. VI p. 195 A: A Belvacensinbsp;episcopo. 8 p. 195 F: In territorio Belva-censium. Yita Gercmari 1, 1 ASS 24.sept.
VI J5. 698 AJ; In confinio Belvacensium. 2,
19 p. 102 B: Belvacensem pagum. Acta Fiacrii 3, 26 ASS 30. aug. VI p. 608F: In 40nbsp;territorio Belvacensi apud Britolium. Baude-mundi vita Amandi 6, 24 ASS 6. fehr. I p.nbsp;853 C: In pago Belvacensi.— Bclvaceusenbsp;monasterium, j. Bélvès, dép. Borclogne, arr.nbsp;Sarlat.
Bellovaedius 31. Ammian. 25,7,13 (a. 363): Xemota et Victor ex parte nostrorumnbsp;et Bellovaedius, insignium numerorum tri-buni.
Bello ¦VeStt-S von bello- oder hefter belo-, 50 cf. Visu-rix? Sigo-vesus, 31. Ves-agus,nbsp;Ves-ontio, 31. schwesterson des Ambig(c)atus.nbsp;Liv. 5, 34, 3 (a. 391 a. Chr.): Hic magno
[Bellovaedius — Bello-vesu-s]
Bell-ucius
Belunum
Bellis
Benagius
|
Oi'tumt'c, BsXovvov .... IA 276,2; Vlam Bellono (cod. Escor.; reliqui Beloio). (Aqiii-leja) GIL V 993; L. Liicceio L. f. Lucullonbsp;ini.vir(o) i. d. Belluni. (Bom) VI 2612;nbsp;D. M. M. Oreius M. f. Pap. Secundus Be-luno. Bellis M. cogn. (Maguelonne, IlérauU) GIL 4193; Belus Cobn[erti f.]. Belvacensis s. Bellovaci. 10 Belve ilf. (Are d’Orange, Vauclusc) GIL XII 1231, 9; Belve. Beiiii-lligU-S 6r. (Ampïlly-les-Bordes, Gótc-d’Or) Lejay p. 38 n. 28; Deo Bemilu-ciovi (lis -lugovi?^. liena genetw iircélt. *bnas, U-stam/tn, frau, iveib, in F. Bena, Sacro-bena (ef. Sacro-vi-rus), Seno-bena, Mandu-benos? Benaia; ir.nbsp;ben, gen. s. mna, mnaa, cy. ben muller, iv.nbsp;corn, ben, acorn, benen gl. sponsa, gr. yvvt),nbsp;20 boeot. (5ava, got, qvinö, alid. quena, aisl.nbsp;kona gen. pl. kvenna (im germ, in die n-declination ubergefüH), preuss. gëna elicfrau,nbsp;genna, aksl. zena, armen, kin, ai. gna- wetbnbsp;eincs gottes, ved. gna für gana, au. jéni, gbenanbsp;tvcib, idg. gen. *g^nas, uridg. *g^en-a, *g^nn-a,nbsp;*g^n-a l/gen-, *-gna tveïb, urspr. das gebarennbsp;(Brugmann). Bëlia F. (Bei Brescia) GIL V 4547; Bena Criponi. 30 Bên-aco-S ^cormdus’, für *benn-aco-s? cf. air. bennach, cy. bannawc (Zeuft), ahge-leitet von ir. benn f. horn, vorgebirgc, cy. corn.nbsp;ban m, horn, spitse, prov. ban; cf. Canto-bennumV l) M. (Aus Savalle in der Valnbsp;Sahhia) GIL V 4892; . . . sena Benaci. Vgl.nbsp;Pnake in der etrushischen inschrift Pauïi n.nbsp;36 s. 107; Pnake Vitamu La;{es = Benaousnbsp;Vindamo Lauci. 2) Laous Benaous ^mit dennbsp;filen vorgebirgen’, der Garda-see, in Gallianbsp;40 Gisalpina. Polyb. 34, 10, 19^ hei Strab. 5,nbsp;6, 12 p. 209; Algvag ós sivaL ipgaiv ivnbsp;roig oQSGi nXslovgnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;t^sig ós fisyalag, |
wv Tj g'sv Byvaxog s%si, isijxog TtsvianoaLcov Graólcov, itXdxog ós lt;(sKcitóvy tgcaKOVxa,nbsp;sy.Qsi ós noxagog MlyKiog. Verg. georg. 2,nbsp;159—160; Laeus tantos? te, Lari maxime, teque I fluctibus et fremitu adsurgens,nbsp;Bénaoe, marino? (Lasu Servius: Larius la-cus in Gallia est cisalpina, non amplius cen-50 turn viginti stadiorum eireiiitu patens; Be-nacus in eadem regione mille et ducentorum.nbsp;Benaous laous est Italiae, qui magnitudinenbsp;sui tempestates imitatur marinas. luniliusnbsp;p. 8 Muller: lunilius dicit; Benaous eiusdemnbsp;: regionis laous circuitus stadia mille, ut Ae-¦ niilius Macer; illi (Unger list IIII) multanbsp;laous quem oiroum milia. Pkilargyrius p.nbsp;329; Larius — non amplius oentum vigintinbsp;stadiorum cirouitu patens, Benaous mille etnbsp;ducentorum.) Aen. 10,205 sq.: Quos jiatrenbsp;Bënaoo, velatus harundine glauoa j Mincius in-festa ducebat in aequorapinu. (LasuServius:nbsp;Benaous laous est Venetiae, de quo fluviusnbsp;nasoitur Minoius. lure ergo dux Venetus lonbsp;fluvium provinciae suae depinxit in navi;nbsp;quem Benaci filium, quia ex ipso babet ori-ginem, dicit.) Plin. n. li. 2,224; In Benaoonbsp;Mincius. 3, 131; Mincium Benaous. 9,75nbsp;(aus Aemilius Macer Veronensis): Laous estnbsp;Italiae Benaous in Veronensi agro Minciumnbsp;amnem tramittens, ad cuius emersus annuonbsp;tempore, octobri fere mense, autumnali sidere,nbsp;ut palam est, biemato lacu, fluctibus glome-ratae volvuntur in tantum mirabili multitu- 20nbsp;dine, ut in excipulis eins fluminis ob hocnbsp;ipsum fabricatis singul orum milium reperian-tur globi. Vopisci vitaProbi 24,1; Eoma urbenbsp;fugerunt et in Italia circa Veronam ac Be-nacum et Larium atque in bis regionibusnbsp;larem locaverunt. Aurel. Victor, epit 34, 2;nbsp;Adversum gentem Alamannorum baud pro-cul a lacu Benaoo dimicans tantam multi-tudinem fudit, ut aegre pars dimidia super-fuerit. Glaudian. epithalam. dictum Pal- 30nbsp;ladio et Geler. 105—108; Undique concur-runt volucres, quaecumque fremente [ per-mulcent Athesin cantu, quas Larius audit, I quas Benaous alit, quas excipit amnenbsp;quieto | Mincius. Glaudian. carmina minoranbsp;13 (52) V. 18; Bênacumque putat litoranbsp;rubra lacum. God. Paris. 7643 f. 20', 1;nbsp;Benaous laous Mantue. (Am Gardasee) GILnbsp;V 3998; ... oio et lac(ui) Benaoo Successus Q. Samici Myrini v. s. 1. m. Q. Samicius 40nbsp;Suc| cessujs iterum. — Beiiacciiscs gcmcindenbsp;am nordwesüichen ufer des Garda-sces, nachnbsp;dem Laous Benaous, dem Garda-see, benannt.nbsp;(Broscia) GIL V 4313; Trumplin[i] et Be-nacen[ses]. (Toscolano) 4866 (a. 165p.Glir.).nbsp;4867 (a.189). 4868 (a.191). 4869 (quot;a. .SftSnbsp;—270): Benacenses. (Gargnano) A.814:'. Neptune sacrum. P(agani) B(enaoenses). BenagillS. (Algier) BSAV 1883 p. 64; Benagi vixal (Lyon) Boissieup.'dOd — AU- sonbsp;mer et Liss. n. 81; XaiQS Bsvayi, vyiaivsnbsp;Bsvceyi, neben laiQe svtpvyc, vyiaivs evtpvxt-Benago et Lentulo coss. a. u. 479 (‘Ójt. Bs-vaxov xai Asvxovlov), Benaoo II et Merinda [Belus — Beiiagius] |
Ben-aia — Bepo-litanos
|
coss. a. u. ISO (yn. Bsvdwv xb kccï Ms-Qévdov^. lieii-iiisi von bëna ahgeleitet, F. Greg. Tur. vit.patr. 15,‘S: Benaia, hoe erat nomennbsp;inulieris. Benaias vieo, O. j. Bénayes, départ. Correze, arrond. Brives, canton Lubcrsac.nbsp;Merow. mz. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 183nbsp;n. 180: BEklAIASCO V. 10 Ben-arni ^num galUcum nomen, an ïbe-ricum?’ Zeuft. Plin. n.h. 4,108: Venami. Besjardins list mit Marca Benarni odernbsp;Venarni. IA 452, 6: Benearno (beneharnonbsp;ACFGJLN). 453,3. 457,5; Benearmimnbsp;(JLNB, beneharmim reJiqui). Conciliumnbsp;Agath, a. 506 (Mansi 8 c. 337 B): Ga-lactorius episcopus de Benarno. Greg. Tur.nbsp;h. F. 9, 7: Vice luliensis atque Benarnaenbsp;(Béarn, valléc du gave de Pau) urbium (j.nbsp;20 Lescar, Basses-Pyrénées, ein wenig nordwestl.nbsp;von Pau, seit 980 Lascurris). 20 = Pactum Guntchrammi et CMldcberti II — AIGnbsp;Cap. lp. 13, 40 (a. 587): De oivitatibus ...nbsp;Benarno. — Benarneuses. FG 14 (prov.nbsp;Novempop.), 8: Civitas Benarnensiuin. Con-cil. II Matisc. a.' 585 (Mansi 9 c. 958 B):nbsp;Savinus episcopus ecclesiae Benarnensiuin.nbsp;Pard. dipt. n. 347, t. 2 p. 130: Salvius Be-narnensis urbis episcopus. Uher den Benar-30 nensis pagus s. Longnon, Atlas p. 151. Beneharnum s. Benarni. Benela O. in Carnien. Eav. 4, 21 p. 222, 23. Benius s. Bennius. Benlaunl V. lei Wilten. Ptol. 2,12,3: BÈvlttvvoi. Muller ci. Ksvavvoi oder Kaï-vcxvvox, s. Genauni. henna fem. éi-stamm, cine art funverlc, korlschlitten, cy. benn f. vehiculum, nelen-40 form men, menn, Ir et. mann m. TcörlcJiennbsp;one lienkel, tragkorh für lasttiere, bannenbsp;ïcagenkorh, nhcl. benne f. wagenkasten, ital.nbsp;imd raetorom. benna Icorlschlitten, auch benda,nbsp;roman, bgnna ivagenlcorb, afrz. frz. bennenbsp;kasten, ae. binn aus eelt. benna, Jioll. bennenbsp;tvasclikorh, span. catalon. prov. banasta;nbsp;Grimm zu binden flcchten. Pauli excerptinbsp;ex lil. Festi 32 M. = p. 24,1. 2 P.; Bennanbsp;lingua Gallica (in Nord-Italien) genus vehi-50 culi appellatur, unde vocantur conbennonesnbsp;in eadem benna sedentes. Baraus Glossar.nbsp;cod. Bruxell. 10859 f. 9’^ col. 2; Benna linguanbsp;Gallica genus vehiculi appellatur. cf. Catonbsp;r.r. 23,1: Bennae emautur? [Ben-aia — Bëp6-litanos] |
Benna s. Vienna. Benn-icus JIP fig. (Bieppe) Sck. 790: Bennici. (Bondon) 791: Bennici m(anu).nbsp;(Bavay) 792: Bennicus. cf. Belinicus. Benn-in-s ilf. Bennia F. gentUname, italiscli? s. mxssap. bennarihino Fabretti n.nbsp;2952, zurückgéhend auf daim.-lat. Bennusnbsp;wagenfilrer'? s. Beeclce, B. M. 37, 385.nbsp;(Tarragona) CIL II 4186: Bennia Venu-stina. 4967, 4: On. (Gn.) Beu(nius). (S, lonbsp;Banillo) III 2785; Nomedito Benni. (Pom-peji) IV 1848: Statius Blinni P. s(erYus)nbsp;Hispanis. (Bom) VI 13552: L. Bennius.L. D. 1. Bassus, Bennia L. 1. Musa, L. Ben-niu[s] Anio[etus]. 13553: L. Bennio Capi-tolino ... Duo Benni. Epictetus et Zosa. 13554; Sex. Bennius Eucharis[tus] Sex.nbsp;Bennio Saturnino patri. 13555: L. Bennionbsp;Olympiaco . . . L. Bennius Hilarus et Bennianbsp;Helpis. 13556; C. Bennio Zotico. 13557; 2«nbsp;Bennia D. 1. Antiochis. 13558: Bennia Pau-stine. 13559: Bennia Hilara. (Aïn-Brinn)nbsp;VIII 2608: L. Bennius Primus sacerdos cumnbsp;Bennio Portunato filio. (Lambèse) 4172:nbsp;Bennius Felix. (Algier) 10477, 3: [L.?J Benni Vo.....(Bei 8. Valentino) IX 3069: Bennia D. 1. Exoebe. (Pesto) X 486: Ben-niae Epbesiae. (Besina) 1403 c 4: L. Bennius L. f. Tro. Maritumus. (Pozzuoli) 1684; [M.] Bennio M. f. Eu[fo]. 3001: Bennius 30nbsp;Geler. (Cuma, a. 7 p. CJir.) 3697, 2: M.nbsp;Bennio S . . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3713: M. Benni Rufi. (8. Maria di Capua) 4042: Benie Pelicissime C. Beniu[s] Felicissimus. (8. Germano) 5220; Q. Benio Q. 1. Eroti. EE 8p. 149 w.596: M. Benius M. 1. (Porto d’Anzo) CIL X 6709: Bennia . . . (Bavenna) XI 46: Bennia Marcia. (Nepi, a. 18 p. Chr.) 3196: L. Bennius Primus mag. pagl, Bennia Primigenianbsp;magistra. Münze: Cohen, m. imp. 1* p. 177 40nbsp;w. 15: L. BENNIO PEAEF. henilO- horn, spitze, cap, cy. bann, ban, ir. benn horn, in Canto-bennum album [?]nbsp;cornu, Cantobennicus, cf. Brigo-bannis, üm-bennum? Benn-oiiius M. (Brindisi) EE 8 s. 4 n. 10: Bennonius Pba[r]na[cjes L. li. Ber. ?Beiltvielliivs M. (8. Maria di Capua) CIL X 4013: M. Bentuellius M. f. . . .nbsp;B^oregas s. Bitmlges.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Beorretaiius s. Bigerritanus. Bëpö-litanos Galater, noch 8tolces zu ir.nbsp;biach penis; nach Ernault zu Vejoo-talos,nbsp;Acinco-vepus, tv. gweb visage. M. Plut. |
Beralcha — berg-
|
mui virt. p. 259 B: 'Hv o’ orofta tw veavi-Gy.a BrjitoXiravog. C: By^nohravóv. Beralcha F. Fortunati vita Badegundis 2,8: Per Beralcham Adteias nocte cum parteis elapsa est. Berallo O. j. Béralle, Pas-de-Galais. Merow. mz.: BEEALLO. Berarilini ïberisch /ïir Verarimii, cf. Be-rones. 10 Beraxs ibcrisch. Berb-era fl. la Bèhrc, r. nbfl. der Loire, davon vicus Berhereiisis j. Lompierre-sur-Bihre, Allier. Greg. Tur. vit. patrum cap.nbsp;13,1: Ad vicrim Bferberensim, qrii nunc Li-pidiaco (nach dem neuen hesitzer Lepidus)nbsp;dicitur, veniens. Berberis fl. Greg. Tur. virt. Mart. 1, 36: Trans Berberem fluvium. Berbiri-acu-s villa. [Chronkon s. Be- 20 nigni cd. Bougaut p. 29—30.] Berbis O. in Pannonia inferior, hei Po-djajci ztvischen Verovitilc und Valpovo. Ptol. 2, 15, 4: Beg^ig (Bs^^lg X). TP: Berebis.nbsp;IA 130, 6: Vereis (var. Verecis). Illieros.nbsp;562, 10: Mansio Vereis, liav.i,19 ^.215,nbsp;6: Berevis. Auf Jcupfermünzen Ovsg^iavcovnbsp;hei Bahington, Numismatic chronicle 1863nbsp;p. 104—106. Berccilo s. Baracillo. 30 Bercltts 31. (Fcija) GIL II 1489: L. Bercius Aper. In O. Berci-acn-s, l) j. Bercé,nbsp;dép. Sartlie, gemeinde Alarigné. 2) j. Berzat,nbsp;Dordogne, s. Breciaco. Vgl. Birciris. Berconum O. Plin. n. h. 3, 79: Lerina (insél Saint-Honorat) adversum Antipolim,nbsp;in qua Berconi oppidi memoria. Bercoi’Cates V. in Aquitanien (nicht Bis-carosse mch Bercouats noch Barcou). Plin. n. h. 4, 108. 40 Bercoriuin O. j. Bressuire, Deux-Sèvres. Bercui-acil-S O. Pard. dipl. n. 363, t. 2 p. 152 (a. 670): Bercuiaco ... Ex ipsonbsp;agro Bereuiacense. Berdes O. j. Verdds, Basses-Pgrénées. Berecillo O. 3Icrotv. mz. MN 3° s., t. 8 (1890) p. 183 w. 182: f BEEECILLO.nbsp;p. 184 n. 191: fBLIIClLLOO. cf. Brecillo,nbsp;Bricilloo, Baracillo. Berecingum -O. j. Barking on the Tha- 60 mes. Baed. h. e. 4, 6: In Berecingum locus. Berecyiltia phrygische G. auch bei den Geiten in Autun vererf. Greg. Tur. in glor.nbsp;conf. c. 77 (zu c. a. 180 p. Ghr.): Peruntnbsp;autein in bac urbe simulacbrum fuisse |
Berecintbiae, sicut sancti martyris Sim-pboriani passionis declarat bistoria. Hanc cum in carpento pro salvatione agrorumnbsp;ao vinearum suarum misero gentilitatisnbsp;more deferrent, adfuit supradictus Simpliciusnbsp;episcopus, baud procul aspiciens cantantesnbsp;i atque saltantes ante boe simulacbrum; ge-: mitumque pro stultitia plebis ad deumnbsp;j emittens ait: 'Illumina, quaeso, domine,nbsp;j oculos huius populi, ut cognoscat, quia lonbsp;simulacbrum Berecintbiae nihil est.’ Etnbsp;I facto signo crucis contra, protinus simula-chrüm in terrain ruit, ao defixa solo animalia, : quae plaustrum quo boe vehebatur trahe-bant, mover! non poterant. Stupit vulgus innumerum, et deam laesam omnis catervanbsp;conclamat; immolantur victimae, animalianbsp;verberantur, sed moveri non possunt. Tunenbsp;quadringenti de illa stulta multitudine virinbsp;coniuncti simul, aiunt ad invicem: 'Si virtus 20nbsp;est ulla deitatis in statua, eregatur spontae,nbsp;iubeatque boves, qui telluri sunt stabiliti,nbsp;procedere. Certe si moveri nequit, mani-festum est nihil esse divinitatis in ea.’ Tunenbsp;accedentes et immolantes unum de pecori-bus, cum viderent deam suam nullatenusnbsp;posse moveri, relicto gentilitatis errore, in-quesitumque antestitem loei, convers! adnbsp;unitatem eclesiae, cognoscentes veri deinbsp;magnitudinem, sancto sunt baptismate oon- 3onbsp;secrati. Vgl. Vita Symphoriani 3—11 AS8nbsp;22. aug. IV p. 399 G—497 C und Sulpic.nbsp;Sev. vit. Martini c. 15. Bereda O. s. Voreda. Bereni-aca curtis, j. Bergnicourt, déq). Ardennes, arrond. Bethel, canton Asfcld. Ber-enilS G. (Sainte-Sabine, Góte-d’Or, dioecese Autun) Lejay n. 253: Bereno Ci-cetius. Beresis oder Bereiisis (centuria Arven- 4o sis), bask. Be-ra, Be-hera, partie inférieure?nbsp;(Bei Alcoléa del Bio) GIL II 1064: Centu-riae Ores(is), Manens(is), Halos, Erques(is),nbsp;Beres(is), Arvabores(is), Isines(is), Isurgu-t(ana). Beretonli mons, in pago Tolosano. Pard. dipl. n. 393, t. 2 p. 184 (a. 680): In mon-tem Beretonii quondam usque in Stirpini-ago. berg- berg, corn, bret, bern, cy. bera 60 haufe, cy. bryn hügel aus *byr(g)-yn, cf w.nbsp;beras tas, frz. barobe heuhaufe (aus berc-),nbsp;span. port. barga abschüftiges ufer, germ,nbsp;stamm berga- (claraus lehmvort ksl. brëgu [Beralcha — berg-] |
Bergae — Berg-omo-n
|
ufer, herg), arm. barjr hocli, berj MJic, idg. bberg^o- ybherg'h; cf. ligiir. berga, bereganbsp;m Beregie-ma. In: iuventutis Vo-bergensis,nbsp;Berg-idum, Berg-imus, Berg-intram, Berg-omon, Berg-usia; vgl. briga. Bergae 0. j. Bergnes, dép. Nord, arrond. Bunlcerque. Bergalei alpengcmeinde im tale von Ber-gell Oder Pregaglia, an der llaira nördlich 10 vom Corner see, oherJialb Chiavenna. (Beinbsp;Cles, Val di Non) Edict des Claudius vomnbsp;15. mere 46 p. Cltr., CIL V 5050,11; Ber-galeos. Bergaiiie, Bergamo s. Bergomon. Bergant. . G-. (Longwood beiSlaclc) EEnbsp;7 p. 298 n. 920: Deo s(ancto) Berganti (i.nbsp;e. Briganti) et n(uminibiis) Aug(tistoruin).nbsp;cf. dea Brigantia. Bergeraulum O. j. Bargème, Var. 20 Bergeiltio s. Bregetium. Bergi insel hei Briüanien. Plin. n. Ji. 4, 104: Bergos (acc.); vgl. Bergyos. Bcrgida O. Flor. 2,33 (4, 12), 49: Pri-mum adversus Cantabros sub moenibus Ber-gidae proeliatum. Bergidoii O. in Asturkn, im nordwesU. Spanien, miscJien Luciis und Asturiga, j.nbsp;Villa franca del Vier so, prov. Lcon. Pfol.nbsp;2, 6, 28: 'H AorovQia, %al Ttóleig èv avrrjnbsp;30 al'ös' . . . BéQyióov (^jSsqytSov X) QXaovwv.nbsp;IA 425, 4.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;429, 2.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;431, 1: Bergido. Bav. 4, 45 p. 320, 10: Bergidon. (Tarragona) CIL II 4248 (a. 75): C. Val. Ara-bino, Plaviani f(ilio), Bergido P(laviensi). Miinsen bei Gussemc 2 p). 386. — Bergi-deiisis. Vita Fruchiosi 1, 2 ASS 16. apr.nbsp;II p. 431 E: Inter montium convallia Ber-gidensis territorii. 1, 5 p. 432 B: Demuiiinbsp;iterum egrediens, inter Bergidensis territoriinbsp;40 et Gallaeciae fines, aedificavit inona^teriumnbsp;Visumense. Berg-imus G-. von Bergomon. (Brescia) CIL V 4200: Bergim(o) M. Nonius M. f.nbsp;Pab. Senecianus v. s. 4201 (a. u. 746): L.nbsp;Vibius Visci 1. NympI odotus Bergimo votum. 4202: [Genio col(oniae)] Brix| iae et]nbsp;Bergl imo] sacr[um] Alpi[nus]. ('Arco)) 4981:nbsp;Sex. Nigidius Pab. Primus aed. Brix. decur.nbsp;bonore grat. d. d. ex postulation, pleb. aramnbsp;50 Bergimo restit. (Bom, c. saec. 2 ex.) XV 889:nbsp;Bergimi. Bergine O. j. Vernègues, dép. Bouches-du-BMne, arrond. Arles, canton Egguières. [Bergae — Berg-omo-n] |
Avien. or. mar. 700: Gens bine Nearcbi Bergineque civitas.' Berg-intrum liguriseh? O. in Gallien, j. Ie Bourg-Saint-Ilaurice en Tarentaise, in Savoyen, auf dem rechten ufer der Iscre, amnbsp;fufie des Meinon St. Bernhard; in der nahenbsp;ein bach j. Borgeat. TP. IA 345,5. 347,8:nbsp;Bergintrum. Bav. 4, 26 p. 238, 16: Bre-niton. Bergistaul F. Liv. 34 (195 a. Chr.), lo 16, 9: Bergistanorum civitatis septem ca-stella defecerunt. 17, 5: Eebellione Bergistanorum. 21, 2: Transfugit inde ad con-sulem princeps Bergistanus. 6: Bergistanosnbsp;ceteros. Vgl. Bargusii und Bergium. BeQyizioiv s. Brigetio. Berg-ium O. im nordosten Spaniens, swischen Ebro uml den Pyrenaeen, j. Berga,nbsp;Liv. 34 (a. 195 a. Chr.), 21, 1: Victor adnbsp;Bergium castrum ducit. Ptol. 2, 6, 67: 20nbsp;hsQyrjrsg, iv olg Ttóhig geeóyeioi. . . BiqyL-öov (^sqyidiov X). Bergium O. in Germania magna. Ptol. 2, 11, 14: BÉQytov. Bergogiate, Bergoiata vicaria, O. j. Ie Bourg-Saini-Andéol, Ardèche, s. Burgogiate. Berg-omo-n O., stadt der Orobii, hernaeh der Cenomanni, in Gallia Cisalpina, j. Bergamo. Catonis origg. bei Plin. n. h. 3, 124:nbsp;Orobiorum (codd. orumbo(i)uiorum, oromo- 30nbsp;biorum) stirpis esse Comum atque Berg-omum et Licini Porum aliquot circa p)opu-los auctor est Cato, sed originem gentisnbsp;ignorare se fatetur, quam docet Corneliusnbsp;Alexander ortam a Graecia interpireta-tione etiam nominis vitam in montibus de-gentium. 125: In boe situ interiit oppiduinnbsp;Orumboviorum Parra, unde Bergomatesnbsp;Cato dixit ortos, etiamnum prodente se al-tius quam fortunatius situm. Strah. 5,1, 6 40nbsp;pgt;. 213: Bgi^éa %al Mavvova xal Bé^yofiovnbsp;(Mommsen mit Cluverius statt ’Pfiyiov, cf.nbsp;Procop. b. Gottli. 2,12: BsQyogov Kal Kmgovnbsp;Kal No^uqlv Kal alV axta noliagara') Kalnbsp;Kamp;gov. lustin. 20, 5, 7 — 8: His autemnbsp;Gallis causa in Italiam veniendi sedesquenbsp;novas quaerendi intestina discordia et ad-siduae domi dissensiones fuere, quarum tae-dio cum in Italiam venissent, sedibus Tuscosnbsp;expulerunt et Mediolanium, Comum, Brixiam, .50nbsp;Veronam, Bergomum, Tridentum, Vicetiamnbsp;condiderunt. Ptol. 3, 1, 27: Ksvogavav, o'inbsp;delv vn:b rrjv Ovsvertav, Bègyogov. IA 127,nbsp;10: Bergame civitas. Illier. 94 p. 548 IF., |
Bei'ff-onia
Bern-atis
|
p. 6 T.: Bergamo (cod.Yeron., Vergamo cocl. Paris. 4808). Fasti Vindobonenses prioresnbsp;a.464 MG a.a. IX 305: Occisns est Be-orgor rex Alanorum Bergamo ad pede mentis. Inschriften: (Pergamo) CIL V 5126:nbsp;Flamini divi Claudil Bergomi. Pais w. 1165:nbsp;.. acero. L. f. [Vo]t(uria) Bergomo. (Bei Win-disch) CIL XIII 5210: Q. Lncilius Q. f.nbsp;Vot(uria) Pudens Bergomi mil. leg. XInbsp;10 C(laudiae) p(iae) f(idelis). — Bei’gom-ates.nbsp;Plin. n. h. 3, 125: Bergomates. 34, 2: Innbsp;Bergomatium agro extrema parte Italiae.nbsp;Symmachi papae epist. 5 p. 668 Thiel a. 501:nbsp;Laurentius episcopiis ecclesiae Bergomatisnbsp;subscripsi. (Brescia) CIL V 4368: Cura-t(ori) rei p(ublicae) Bergom(atmm) dat(o)nbsp;ab imp. Traiano. (Bergamo) 5128: M(uni-eipii) B(ergomatis). (Baggio) 8921: Cur(a-tori) r(ei) p(ublicae) [C]omens(ium) et Ber-20 g(omatmm). Berg-onia G. (Viens, dép. Vaucluse, ar rond. und canton d’Apt) CIL XII 1061:nbsp;Bllrgoni(a)e G. L . . . Calvo v. s. 1. merito. Berg-onius M. (Benevento) CIL IX 1644: C. Bergonius Q. f. Bergui O. j. Bergoueg, Landes; Basses-Pgrénées, arrond. Bayonne, canton Bidache. Berg-ula O. der Bastitani (gehort jedoch eu Baetica), j. Berja, prov. Almeria. Ptol.nbsp;30 2, 6, 60: BÉQyovXu (^eQyovXa X). Berg-ulla christl. F. (Cremona) CIL V 4121: Bergulla. Bergus mons, der berg unter dem walde von Saint-Andéol odcr bois de Berg, östtichnbsp;von Villeneuve-de-Berg, Ardèche. Berg-ü-s-ia O. l) stadt der Ilergetes in Spanten, j. Balaguer, prov. Lerida. Ptol.nbsp;2, 6, 67: BsQyovGw. Lavon Bergusita-uus. (Narbonne) CIL XII 4529: T. Vi-40 pongins Homullus Bergusitamis. Vgl. Bar-gusii. 2) O. der Allobroges, j. Bourgoin,nbsp;dép. de l’Isère, arrond. La-Tour-du-Pin. IAnbsp;346,8: Bergusia. 2!P.-Bergusium. Bav.A,nbsp;26 p. 239, 7: Birgusia. Bergyos. Mela 2, 5, 78: Litus igno-bile est (am sinus Gallicus), lapideum ut vocant, in quo Herculem contra Albiona etnbsp;Bergyon (Alebiona et Dercynon ei. Bursian,nbsp;cf. Apollod. 2, 5, 10) Neptuni liberos dimi-50 cantem, cum tela defecissent, ab invooatonbsp;love adiutum imbre lapidum ferunt.nbsp;Berhaxes, Berhaxis iberisch. Beria 31. vcnetisch? (Alia Boschina bei Belvedere) CIL Y 1092: Beria M’. f. |
Beria oder Beriia raetisch, O. (Terso) CIL V 947: Q. Vettidius Q. f. Cla. Beria.nbsp;(Bom) VI 1058,13 (a. 210 p.Chr.): C. An-tonius C. f. Antullus Beruae. 3559, 6 (a.nbsp;168 p. Chr.): Berua. Plin. n. h. 3, 130:nbsp;Pertini et Tridentini et Beruenses Eaeticanbsp;oppida. (Féltre) CIL V 2071: Beruens.nbsp;colleg. fabr. Altinatium. Ygl, die monti Be-rici bei Yicenm. Beria in pago Attoariarum, O.j. Beire- lo la-YiUe. Ports dipt. p. 40, 21 (a. 664). Berici-acu-S O. j. Béreysiat, Ain. Bericicus M. (The Gnoll, bei Neath, aiis Llangadoc, Glamorganshire) IBCh 80 ==nbsp;Bhys^ 386: Macaritini fili Beric(f?)irci]. Bericos odcr Yericus? brittan. 31. cf. (aber nicht gleich) Verica. Bio 60, 19, 1:nbsp;BsQiKÓg Tig sy.nEGmv ek vijGov (B^erra-vtag) %aza GzaOïv. Berigieraa mons agri Genuatis, ligur.? 20 (Isola) CIL I 199 = V 7749, 19 (a. u.nbsp;637=117 a. Chr.): In montem Berigiemam. Berigneium s. Bernegium. Beriniariacae villa, j. Bermeries, dép. Nord, arrond. d’Avesnes, canton de Bavai.nbsp;Perts dipl. p. 21,19 (c. a. 656): Ateliaco velnbsp;locello qui dicitur Curtilis fibi Berimeriacus. Beriimeium s. Bernegium. Berillus 31. Yita Amati 1, 4 ASS 13. sept, IV p. lOSE: Minister e fratribus, cui 30nbsp;nomen erat Berinus. Berinzona s. Bilitio(n). Beritini pagani. (A la Penne, dorf bei Puget-Théniers, Alpcs-3Iaritimes) CIL XIInbsp;2: Beo Marti leusdrino pag(ani) Bereti(ni)nbsp;de suo sibi posuerunt. Beritoniis 31. fig. (Neutcied) Sch. 793: Beri tonus. Berl-aria villa in pago Attoariarum O. Perts dipl. p. 40,23 (a. 664): Berlariam. 40 Berl-eta villa in pago Atrebatense, O. Pard. dipl. n. 392, t. 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;183 (a. 680): Ber- leta cum omnibus appendiciis. Bermereis O. j. Biesmerées, in der bel-gischen provinz Namur, arrond. Phïlippcvïlle, canton Florennes. Beriia in pago Eemensi, j. Saint-Sauve, Nord. Pard. dipl. n. 119, t. 1 ^i.85: Berna. Bern-ai)a O. der Edetani. Ptol. 2,6,62: BÉQVa^a (BsQvava X).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5o Bern-aco villa publica, j. Berny-Bivière, dép. Aisne, arrond. Soissons, canton de Yic-sur-Aisne. Ygl, Brennacus. Bern-atis villa, comté de Substantion. [Berg-oaia — Bern-atis] |
Bernazobres
bem-
|
Beriiazobres s. Verno-dubrus. Berii-egiiim, Beriiiueiura tmd Beri-gnelum j. dorf Bargny, Oise, arrond. denbsp;Senlis, canton de Bets; s. Brennaco. Bern-ona eurtis. Bard. dipt. w. 103, i5.1 j). 70 (u.523): InVallense pago, et in vallenbsp;Augustana, quae est a finibus Italiae, aliasnbsp;curtes, Sidrio, Bernona, Leuca, Bromusionbsp;duodecimo paterno. 10 BsQvoq s. Brennos. Berone 0. j. Baron, dép. Saóne-et-Loire, arrond. und canton Char olies. Beroil-es V., celtiberischer stamm von den Celtici am Anas in Hispanien. Bell.nbsp;Alexandr. 53, 1: Berones. Strab. 3, 4, 5nbsp;p. 158: KeXtoig, ot vvvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xal Brj^iovsg xalovvrat: 12 p. 162: OiKovGi d’ IK fzev rwv TCQog uqktov pcQamp;v xolg Kiltc-§riqai BrjQcovsg, Kctvxd^Qoig ogo^oi xoïg Ko-20 vietioig (Kaqiaxoig des Ptol.?), xal aviol xovnbsp;KsXximv OxoXov ysyovóxeg, wv êaxi itóhgnbsp;OvaQia Kara xxjv xov ’’Jjltjgog Sid^aGiv %si-psvrj' Gvvsy^eig ö’ siol xai Bccgdvrixcag, oi)? otnbsp;vvv BagSovXovg itaXovGiv. Liv. fragm. lib.nbsp;91: In Berones et Autricones. . . . Frumen-tumque inde Contrebiam, quae Leucada ap-pellatur, comportandum, praeter quam ur-bem oportunissimus ex Beronibus transitusnbsp;erat ... In confinio Beronum. Ptol. 2,6,54:nbsp;,00 Vno Se xovg AvxQiyovag Briqmvsg, ev olg Ttó-keig TqIxiov MdyaXXov, ’Olivet, OvaQiia. 55:nbsp;’Tnb Ss xovg Ilslsvdovag %al xovg BxjQavagnbsp;Agatovansg. Berra cogn. (Alailand) CIL Y 8115,20: Berra. — Zu ^berro-S hurs, nach Stotcesnbsp;bret. ber-r, w. byr, corn, ber, ir. berr Icurz,nbsp;berraim icli schere, cf. lat. brevis = *bregvisnbsp;aus *mregh-vi-s, gr. ^qaiv-g, got. ga-maur-gjan? 40 Beri’-avu-s oder Be(a)rraus vicus, 0. ;j. Barrou, dcp. Tndre-et-Loire, arrond. denbsp;Ijoches, canton du Grand-Pressigny. Greg.nbsp;Tur. h, P'. 6, 7 (12): Graviter tunc pagusnbsp;Siodunensis ac Berravensis urbis Toronicaenbsp;devastati sunt. 10, 31, 6: Huius temporenbsp;aedificatae sunt ecclesiae in vicis, id estnbsp;Evina, Mediconno, Barrao, Balatedine, Vernao. Berrice inset bei Brittanien. Plin. n. h. 4, 104: Maximamque omnium Berrioen, exnbsp;,¦50 qua in Tylen navigetur. Berricum villa bei Le Mans. Vita Ha-duindi 1, 5 ASS 20. ian. II p. 1141: . . . Beruum et Berricum (villas Oenoman.). Berronice Galaterin, fruu des Deitauros [Bernazobres — beru-] |
(Bciotaros), naeh Helm Berenice. PUit, ado. Colotem 4, 5: llQog de BeQQOviKXjv xxjv Arjt-xavQOV XCÖV Aaxeicufiovicov xivd yvvatxamp;vnbsp;capixéöamp;ca liyovGiv. Bers-ashi-s venetisch? (Verona) GIL V 3516: D(is) M(anibus) C. Bersasi Philocyrinbsp;Crispina Amiohale mater. Berseg . . ibcrisch? (Hallai bei Auch) Blade n. 203: Macro Bersegi f(ilio). Bers-elliiiii 0. in Pannonien. Bav. 4,19 lo p. 218, 1. Bersimes M. (Brescia) CIL V 4366: Aurelius Bersimes. Bersovia 0. j. Zsidovin im ungar. comi-tat Krasso-Ssöreny, bes. Bogsan. TP: Bersovia. Priscian. inst. 6, 13: Traianus in I Dacicorum: Inde Berzobim, deinde Aizi pro-cessimus. Bav. 4, 14 p. 204, 3: Bersovia.nbsp;Bersula oberital. fl. TP: FI Bersvla.nbsp;Berta P'. (Wiesbaden) CPB 1515: C. 20nbsp;Val(er.) C. f. Berta Menenia Crispus mil.nbsp;leg. VIII. Aug. Bertini-aca eurtis, j. Saint-BUn, dép. Haute-Marne, arrond. Chaumont. Bertini-acu-s villa. Pard. dipt, n. 49, t. 1 p. 24 (a. 475, warschcinlich unecht):nbsp;Viliam de Bertiniaco .... Dicta villa denbsp;Bertiniaco. berto- nacJi Gliiclc su cy. berth nitidus, pulclier, in Gur-berth = *Ver-bertus, bret. 30nbsp;Berth-valart, corn, berth, ir. Bertach innbsp;Flaith-bertacb =*Vlati-bert-aco-s. cf. nibrct.nbsp;berz, vann. herb’ eclat, succes (Ernault);nbsp;ahd. berbt-, got. bairhts clarus. Bert-ona F. Trad. Wis. n. 243 (a. 700): Bertonae. Bert-oiliu-s M, Pard. dipt, n. 551, t. 2 p. 365 (a. 732): Item quae in praedio Ma-cbariaco a Bertonio mihi donata. Bertunum 0. tiMSgttK. Viro-dunum? l)j. 40 Birten bei Zanten, Bheinpreussen, reg.-bes.nbsp;Büsséldorf, hreis Geldcrn. Greg. Tur. innbsp;glor. mart. c. 62: Apud Bertunensim oppi-dum. Bav. 4, 24 p. 228, 1: Beurtina. 2) j.nbsp;Fertow = Vertunum, dép. du Pas-dc-Catais,nbsp;arrond. und canton Montreuil. Merow. ms.nbsp;BECJi 6“ 5. 3, 110. BN 1852 p. 246:nbsp;BEETVNO FIT. Bertunus M. Trad, Wis. w.244 (a.713): Tenunt beredis Bertuno.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so beru- VL-stamm, n., air. bi[u]r =be’'r spiefl, stachel, gen. bera, pi. beura sudes, gael. biornbsp;a pointed small stick, corn, ber gl. veru, bret.nbsp;w. ber bratspieft, speer, lat. (g)veru, umbr. |
Berua
betidolen
Betinae
bëtü-la
|
Betinae O. j. Béthines, dép. Vienne, ar-rond. Montmorillon, canton Saint-Savin. Betini-aca villa in Beteneium, O. j. Bégny, Ardennes, arrond. de Bethel, cantonnbsp;de GJidteau-Porcien. Betorec(g)as, Betorex, Betorgas, Betoricas, Betoricus s. Bituriges. Betorrita O. j. Bédarrides, dép. Vau-cluse, arrond. Avignon. 10 Betouna F.cogn. (Lara) CIL II 2861; Atiliae Betounae Mecani (?) libertae. cf. Be-dunienses, Bedunus, Betunia. ?Betranus M. (Bom) CIL VI 669: Be-tranus. Betri-acu-m O. in Oberitalien, bei Cal-vatone, zivischen Piadena und Bozzolo, prov. Cremona, distr. Casalmaggiore. Plin. n. h.nbsp;10, 135: Venerunt in Italiani Bedriacensi-bus bellis civilibus trans Padum et novaenbsp;20 aves. Tac, h, 2, 23; Aegre coercitam legio-nem et pugnandi ardore usque ad seditio-nem progressam Bedriaci sistit. 39: Pro-moveri ad quartum a Bedriaco castra jila-cuit. 44: Otboniani Bedriacum petentes ...nbsp;Magnam exercitus partem Bedriaci reman-sisse. 45: Vitellianus exercitus ad quintumnbsp;a Bedriaco lapidem consedit. 49; Promiseenbsp;Bedriaci, Placentiae aliisque in castris ce-lebratum id genus mortis. 50: Die, quonbsp;30 Bedriaci certabatur. 57: Prosperas apudnbsp;Bedriacum res. 66: Bedriacensi acie. 70:nbsp;Bedriacensibus campis. 86; Bedriacensis pu-gnae. 3,15: Universo cum exercitu secun-dis a Verona castris Bedriacum venit . . .nbsp;Ad octavum a Bedriaco progressus. 20: Bedriacum niittit. 27: Proxima Bedriacensisnbsp;viae tertiani septimanique sumpsere. 31:nbsp;Qui nuper Bedriaci victoriae temperassent.nbsp;Plut. Oilio 8: 'O dè quot;Oamp;tov TtaQaysvógsvog signbsp;¦10 BrjrQiaxbv ecg tó at^ctWTteóov (éati ös tcoU-'/yt] nltjclov Kgsgmvtjg t6 BrjtQiaxóv) è§ov-XevsTO TteQl rijg gé^fjg. 11: Pevogéveov êenbsp;tovrmv Kal ramp;v êv BTjtQcaxa GtQatKaxamp;v tovnbsp;’'Oamp;wvog èxcpeQogévcov get’ OQyfig inl rrjv gd-yy[v n^or\yayev avtovg 6 ÜQÓxXog ex rov Brj-T^iaKov. 13: ’BtcI tb Brjt^iaxóv . . . Eig tbnbsp;BrjtQcaxóv. losepli, b. lud. 4, 9, 9: Kal ye-vogevfjg GvgjSoXXjg xatd Br)SQcaxbv tijg PaXa-tcag ngog re OvdXevta xal Kacxlvvav tovgnbsp;DO OvcteXXtov GtQatrjyovg, ty tt^coty g'ev '^géganbsp;tteqiriv ”0amp;(OV, ty öevtéqa ós tb OvcteXXtovnbsp;GtQatcmtcxóv. Sueton. Oth. 9: Apud Betria-cum fraude superatus est. ViteU. 10: Denbsp;Betriacensi victoria et Otbonis exitu. 15: [Betinae — bëtü-l5] |
Betriacenses copias et duces. Vesp. 5: Acie Betriacensi. luvenal. 2, lOQ: Bêbrïacis campis spolium adfectare Palati. Schol. luven.nbsp;2,99: Hunc (Otbonem) incomparabilis vitaenbsp;bello civili Vitellius vleit apud Bebriaoumnbsp;campum. Horum bellum scripsit Cornelius,nbsp;scripsit et Pompeius Planta, qui ait Bebri-acum vicum esse a Cremona vicesimo la-pide. ad v. 106: Bebriacus campus internbsp;Hostiliani et Cremonam .... ubi .pugnavit lonbsp;Otbo cum exercitu Vitelliano et victus senbsp;ipsum iugulavit. Hicronym. chron. a. Abr.nbsp;2084: Otbo tertio regni sui mense ajmtVe-triacum propria manu occubuit. Aurel. Vict.nbsp;epit. 7, 2: Hic (Otbo) a Vitellio priinumnbsp;apud Placentiam, dehinc apud Betriacuninbsp;victus. Eutrop. 7, 17, 3: Cum apud Betri-acum in Italia levi proelio victus esset. TP:nbsp;Beloriaco. Oros. 7, 8, 6: Quarto apud Bedriacum proelio cum animadvertisset suos 20nbsp;vinei. Bav. 4,30 ji. 25 3,2: Brediaco. Guidonbsp;459, 1: Bridiacum. Bettinis O. Meroiv. mz. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 183 n. 185: BETTINIS FIT Bnbsp;t MEDOALDO AO. [ieTTOViscy s. vettonica. *betuil f. birlce, ci/. bedw, bret. bézö, bèo, bezv-en, acorn, bedew-en; cf. air. betbe gl.nbsp;buxus, arbor. Betubia, Betuia F. s. Betuvius. 30 Betuitus s. Bituitos. bëtu-la, bëtll-lla fem. 0,-stamm, birke, demin. von *betua, tessin. bidelya, it, bétula u.nbsp;béttula (danében mü suffix-vertausehunghfA-ello), crenmi. béddol oder beddól? cat, bedóll,nbsp;afrz. bououl, bool, bou (statt bodol), walton.nbsp;böle, span. a-bedul, galic. bedui, port. betulla,nbsp;'pic. champ, boule (für beoule?), daher frz.nbsp;bouleau {demin. für *heou.lea,vL) birke. Plin.nbsp;n. h. 16,74—75: Gaudet frigidis sorbus, 40nbsp;sed magis etiam betulla. Gallica baec arbornbsp;mirabili candore atque tenuitate, terribilisnbsp;magistratuum virgis, eadem circuits flexilis,nbsp;item corbium costis. Bitumen ex ea Gallinbsp;excoquunt. 176: Siquidem et genistae etnbsp;populi et ulmi et sanguine! frutices et be-tullae et barundo fissa et barundinum folia.nbsp;209; Betulla. — In: Bedul-campus. Bavonnbsp;*Betulletuni j. Le Boulay-Thierry und Lenbsp;Boulay-IIivoye, dép. Fure-et-Loir, arrond. 50nbsp;Breux, canton Nogent-le-Boi; auch in Bou-laie, Boulaye, Boulois, Bouloy; Belloy, dép.nbsp;Seine-et-Oise, arrond. Pontoisc, canton Lu-zarches, imd Boullay-les-Beux-Fglises, dép. |
*Betuli-aou-m — Biatu-macus
Biausco(n) — Bidillanu(v)i-aco-s
|
1891 s. 5G n. 13; Asu(v)ius Biatumari f(ilius) vius sibi et Deva[e] Namiori[g]isnbsp;[f(iliae)l. an. XXX. c[oi]ugi Biatumaronbsp;[patr]i bss. Biausco(n) M. (Alsó-Sgent-Ivdn) GIL III D. XLii p. 884 (a. 145—160): Cob(or-tis) I Alpinor(um) equit(atae) ... ex equite,nbsp;Ulpio Spumari f. Biausconi Eravis(co). Biaus-iu-s beiname des Mercurius, G-. 10 (Ubbergen) CIB 97: D[eo] Mercurio Biau-sio [S]iinpliciu[s] Ingemi[s] v. s. 1. m. Bilt)-Bco-n O. in Germanien bei den Iler-munduren, vïllcieht Bïburg bei Altmühl. Pfol. 2, 11, 15: BC§a%ov. Bib-all T. in Ilispania Tarraconensis, j. Val Bibalo (nicht Vianna del Bollo, tvienbsp;Jliibner will). Plin. n. h. 3,28: Viba li.nbsp;Ptol. 2, 6, 42: Bi^aXamp;v QÓQog BijSceXamp;v.nbsp;(Chaves) GIL II 2477 : Bibali. 20 Bibe O. j. Le Mont-Aimé, gemcinde Bergères-lès-Vertus, dép. Marne, arrond. Chalons, canton Vertus. TP: Bibe. Bib -esia fl. in Spanien, j. Bïbeg. Bav. 4, 45 p. 321, 17. Bibli monies in Pannonia superior. Ptol. 2,14,1; Méiqi tav Bi^aCcov (ci. Muller; (Si-jiXi'mv X) ó^sav. IA 274, 3: Bibium (Bu-bium B, Bilbilim F\ j. Pottoh. Bibiscoil s. Viviscus. 30 Bibr-acte oder Bibr-ax O. nach Zeuft ^ stadt der biber’, von gall. *bebro-s, j. lenbsp;Mont Beuvray, 20 kilometer ivestlich von Au-tun, dép. de la Nièvre, canton de MouUns ennbsp;Gilbert. Caes. 5. (?. 1, 23, 1: A Bibracte,nbsp;oppido Haeduorum longe maximo et copios-sissimo . . . Iter ab Helvetiis avertit ac Bibracte ire contendit. 7, 55, 4: Litavicumnbsp;Bibracte {§ bibracti a Ashb.) ab Haeduisnbsp;receptum, quod est oppidum apud eos ma-40 ximae auetoritatis. 6: Obsides civitatumnbsp;Bibracte ad magistratnm dedueendos cura-verunt. 63, 5: Totius Galliae conciliumnbsp;Bibracte indicitur. 90, 8,Ii^se Bibractenbsp;liiemare constituit. Ilirt. b.G. 8,2,1,®: Abnbsp;oppido Bibracte proficiseitur. 4, 1; Ipse senbsp;recipit die XXXX. Bibracte. Strab. 4, 3, 2nbsp;j?. 192: Msra'^v fisv ovv rov AïyrjQog Kal zovnbsp;’’Aqaqog oIku tb zov Aióovcov i'amp;vog, nókiv e%ovnbsp;Ka^vXkïvov Kal (pQovQiov Bi^gaKza. Incertinbsp;50 gratiarum actio Constantino 14 (a. 311): Sisnbsp;licet dominus urbium, omnium nationum,nbsp;nos tarnen etiani nomen accepimus tuum:nbsp;iam non antiquum Bibracte, quod hucusquenbsp;dictum est lulia, Polia, Plorentia, sed Plavia [Biau8co(ii) — Bidillanu(v)i-aco-s] |
est civitas Aeduorum (Autun). G. der quelle des Mont Beuvray. (Lijon, aus Autun):nbsp;Deae Bibracti (as)signatum. (Luxemburg)nbsp;Oreïli 1973; Deae Bibracti P. Capril(ius)nbsp;Pacatus Illlllvir Augustal(is) v(otum) s(ol-vit) l(aetus) m(erito). Bibrax Eemorum, j. le Vieux-Laon, ge-meinde Saint-Thomas, dép. de l’Aisne, cant. Craonne, c. 20 kïlom. östlich von Laon undnbsp;32 von Beims. Caes. b. G. 2, 6, 1: Ab bis lonbsp;castris oppidum Eemorum nomine Bibraxnbsp;aberat milia passuum octo. Vita Gobani 6nbsp;ASS 20. ian. IV p. 24 B: Ad Laudunumnbsp;montem, qui antique sermone Bibrax nun-cupabatur. Bibr-OCI von *bebro-s biber, V. ini süd-östlichen Brittanien. Caes. b. G. 5, 21, 1; Trinovantibus defensis atque ab omni mili-tum iniuria probibitis, Cenimagni, Segonti-aci, Ancalites, Bibroci, Cassi legationibus 2Unbsp;missis sese Caesari dedunt. Bicatius M. nomen. (Bei Pont-en-Boyans, Isère) GIL XII 2210; D(is) M(anibus) C.nbsp;Bicati Potiti p(rimi) pi(laris). Bicc . . . (Pogzuoli) CIL X 2168: D.M. Bibiae Bicc . . . Bicci-ati-s O. Pard. dipl. n. 559, t. 2 p. 371 (a. 739): Colonica in valle Diubiasca,nbsp;infra fines Langobardorum ubi dicitur Bic-ciatis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Bicelmensis pagus s. Longnon, Atlas p. 147. Bic-ëra fl. j. Vezère, nfl. der Dordogne. Bav. 4, 41 p. 299, 2. Bicirius (= Vicirius?) M. (Verona und Genua) CIL V 8114, 13: Bie(irii) Aga-t(hopi). (Bom) VI 13581 cf. X 1008*, 69:nbsp;Dis M(anibus) C Bicirius Agatopus Bicirionbsp;Agatopo. (Arles) XII 5682, 12: Bie(irii)nbsp;Agat(opi).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Bicor-asco mit Ugurischem suffix, O. Pard. dipl. n. 559, t. 2 p. 371 (a. 739): Bi-corasco. Bic-urg-iu-m O. in Germania magna. Ptol. 2, 11, 14: BiKOVQytov. Bid-agum, Bizagum O. j. Bkac, gemcinde Calvisson, Gard. Bidaio s. Bedaion. ItiófiQioq s. Ciderius. Bidillaiiii(v)i-aco-s warscheinlich ethni- 50 cum von *B(V)idillanv-io-n oder -via, O.nbsp;Bitilianum, villa Bidiliane, j. Bédilhan beinbsp;Calvisson, dép. Gard, arrond. Nimes, cantonnbsp;Sommières. (Nmies) CIL XII p. 383 |
Bidlsci-acu-s
Bil-bilis
|
IVb.50 jp.382: IctQta Oder Faqta oviay.og óeöe fiav^s^o NafiavGiKa^o §QaT0vd£. Bidisci-Scu-s O.j. Besse, Maine-ct-Loire, canton Saint-Georges-le-ThoureU. BióÓQiog s. Ciderius. biduBilim s. vidu-bio-n. Bieius M. cogn. (Botticino Sera, prov. Brescia) GIL V 4209: Eatabus Deico Bieinbsp;(gen.) f. v. s. 1. m. 10 Bieiios M. Bieiia F. (Bom) OIL VI 10006: Biena Cor .... ungentaria. (Ausnbsp;Jlrcsci'a.^^ 13584: Cn. Bieno Cn. liberto One-sidoro. (Beggio)Xl 972: Cn. Bienus L. f.nbsp;Pol. Broccus. (Coin) WK 10 (1891) w.47nbsp;(saec. 1 p. Clir., 1. ludfte) I. II sp. 109: Bienus Gati f(ilius). Ill p. 110: Bieno Gatinbsp;f(ilio) civi Viromanduo. Vgl. die münzenbsp;BIIINOS (geivönlicli Bilinos gelesen). Bieri 0. j. Bièrei Schweiz, canton Waadt, 20 district Aubonne. Biga M. (London) GIL VII 1336,146: Biga fec(it). (York) 147: Biga. Bigerra iberisch? 0. 1) der Oretani, j. Becerra. Liv. 24,41,11: Bigerra indenbsp;urbs (socii et bi Eomauorum erant) a Car-thaginiensibus oppugnari coepta est. 2) dernbsp;Bastitani, j. Bigorra am fl. Madera. Ptol.nbsp;2, 6, 60: Biyéqqa. Bigerriones viUeicM hasldsch, celUberi-30 sches volk in Aquitanien, bewoner der Bigorre, tal der Neste und der oberen Adour undnbsp;Gave de Pau, mit hauptort Bigorra, j. dorfnbsp;Cieutat, Hautes - Pyrénées, arrond. et cantonnbsp;de Bagnères-de-Bigorre, spetter, ends 4.jh,,nbsp;nach Turba (Tarbes, Hautes-Pyrénées) verlegt. [Tiber den Bigorrae pagus s. Ijongnon,nbsp;Atlas p. 152.] Cues. b. G. 3, 27, 1,“: Bigerriones. Plin. n. h. 4, 108: Begerri.nbsp;NG li (dv. Novempop.), 11: Civitas Turba,nbsp;40 ubi eastrum Bogorra. PauUnus Ausonio v.nbsp;246: Dignaque pellitis babitas deserta Bï-bO) . gerris (Voss. Ill hat uigerris). Sidon.Apol-lin. epist. 1,11,3: Turn Paeonius quam Bi-gerrus (Arelatensis). Pactum Guntcliramni et ChUdeberti II = Greg. Tur. 9,20 = MGnbsp;Cap. I p. 13, 40 (a. 587): De civitatibusnbsp;vero, boo est Burdegala, Lenaovecas, Cadur-cus, Benarno et Begorra (j. Tarbes) (var.nbsp;Begaro, Bigorra). Eav. 4,41 p. 300,5: Bi-60 gorrias. Virgil, grammat, 2 p. 8, 13 H.: Denbsp;potestate autem (scil. litterarum), quia ma-gna ex parte legestum (neglectum Bonscli)nbsp;est, bigerro (Bönsch d. Bigerrico = Aqui- Holder, Altcelt. Sprachschata. 1. |
tanico) sermone clefabo (crepabo oder labor Bönsch). Merowing, mz. BN 1869 p. 276:nbsp;BEGOERA (j. Tarbes, nicht Bouère) PIT.nbsp;1883 p. 485: BEGOEEA. t, 8 (1890)nbsp;p. 182 n. 174: fBEi^OEEA PIT; und BE-GEEA cf. Begerata. Bigerritiiims. Auson. epist. 11,5^.170, 2 5 Sch.: In fundo patriae Bigerritanae. Coned. Agath. a. 506 (Mansi 8 c. 337 B): Apro episcopo Bigorritanae civitatis (j. Bigorre). jonbsp;Condi. II. Matisc. a. 585 (Mansi 9 c. 958 C):nbsp;Amelius, episcopus ecclesiae Bigorritanae.nbsp;Greg. Tur. h. F. 9,6: Amelius BeoiTetanaenbsp;(filr Begorretanae) urbis episcopus. In glor.nbsp;mart. c. 73: Infra terininum urbis Beorrita-nae. In glor. conf. c. 48: Infra terminumnbsp;autem Beorretanae urbis. Vita Savini 2nbsp;ASS 9. oct. IV J). 1004J..- Vigorritanam ei-vitatem (Tarbes). — Bigerricus. Sulpic.nbsp;Sever, dial. 1 (2), 1, 8: Bigerricam vestem, 20nbsp;brevein adque bispidam. Sidon. Apollin. epist. 8, 12, 1: Quia solet Bigerricus turbo mobi-lium aggeruni indicia confundere. Fortunaf. vita Martini 3, 49: Induitur sancta birsutanbsp;bigerrica palla. Vgl. Greg. M. reg. 7 ind. 7,nbsp;epist. 40: Sex minora Aquitanica pallia etnbsp;duo oraria transmisi. Bigorra s. Bigerriones. Bigur vallis, j. tal Baïgorry, dép. Basses Pyrénées, arrond. Mauléon.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Biisanch 0. j. Bihain, in der belgischen provinz Luxemburg, arrond. Bastogne, cantnbsp;Houffalize. Bilaisis pyrenae. M. iberisch? (Gaud, vallée de la Pique, j. im museum zu Toulouse)nbsp;Boschachn. 169-. Andus Bilaisis f(ilius) b(io)nbsp;s(itus) e(st). Bil-Bilis nach d’Arbois de Jubainville reduplic. form von bili variante zu st. bilo-, ' la trés bonne, la trés heureuse, la trés same, 40 la trés sure’? 0. der Ccltiherer in Ilispanianbsp;Tarraconensis, j. Fl Cerro de Bambola, 3nbsp;kilometer nördlich von Calatayud, prov. Zaragoza in Aragonien, iberischnbsp;Strab. 3,4,13 p. 162: Kai Fsyo^qlya 6’ èotlnbsp;xamp;v Keln^rjQav nóXtg y.al BlXpdig, Ttsq'i ccgnbsp;MsxiXXog xai SsqzcoQiog ÈnoXéjj.rjGav. lustin.nbsp;44, 3, 8: Nec ullum apud eos telum proba-tur, quod non aut Birbili fluvio aut Cba-lybe tinguatur. Plin. n. h, 3, 24: Civium 50nbsp;Eomanorum Belblitanos. 34, 144: Haecnbsp;(aqua) alibi atque alibi utilior nobilitavitnbsp;loca gloria ferri, sicuti Bilbilim (var. Birbi-lium) in Ilispania et Turiassonem, Comumnbsp;14:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[Bidi£ci-acu-s — Bil-bilis] |
Bil-caisi-o(n) — bilin-untia
|
in Italia, cum ferraria metalla in iis locis non sint. Martial. ], 49, 1—4: Vir Celti-iberis non tacende gentibus | nostraequenbsp;laus Hispaniae, | videbis altam, Liciniane,nbsp;Bilbïlin, | equis (aquis?) et armis nobilem. Te, Liciniane, gloriabitur nostra j nee me tacebit Bilbïlis. 4, 55, llsg..' Saevonbsp;Bilbïlin optimam metallo, | quae vincit Cba-lybasque Noricosque. 10,103,1 sq.(a.98):nbsp;10 Municipes, Augusta mihi quos Bilbïlis acri |nbsp;monte creat, rapidis quem Salo cingit aquis.nbsp;104, 6: Altam Bilbïlin et tuum Salonem.nbsp;12, 18, 9: Auro Bilbïlis et superba ferro.nbsp;Ptol. 2, 6, 57: Kslrl^riQeg, iv oïg noXeig . . .nbsp;Ba^ihg (Bd§ig X). IA 437,3. 439,1: Bil-bili. Auson. epist. 24, 5Q sq.: Ergo meumnbsp;patriaeque decus columenque senati | Bilbïlis (var. Birbilis) aut haerens soopulis Cala-gurris babebit. Ausonio Paiilinus epist. 10,nbsp;20 223sg'..' Birbïlim acutis | pendentem scopu-lis. 231: Birbïlis buic tantum, Calagorris,nbsp;Hilerda notantur. Sidon. ApolUn. carm. 23,nbsp;163: Quem dat Bilbïlis alta Ma^rtialem.nbsp;Consentii ars vol. 5 p. 349, 5 K.: Bilbilis.nbsp;Pav. 4,43 jo. 309,16: Belbili. Mimsen desnbsp;Augustus, Tiberius und Caligula, cf. EcKlielnbsp;B. N. 1, 35 sq. Mionnet t. 1 p. 30. suppl.nbsp;1 p. 55. Cohen m. imp. p. 152 n. 635nbsp;—642: BILBILIS und BILBILI. p. 198nbsp;30 w. 95—97: MVN(icipium) AVGVSTA BILBILIS. i).241 w.36: MVN. AVG. BILBIL.nbsp;Cf. Aloïss Heiss, Description générale desnbsp;monnaies antiques de l’Espagne (1870) p.nbsp;1815. Inschriften: (Bom) CIL VI 2728:nbsp;Birbili. (Artes) XII 735: D(is) M(anibus)nbsp;Metelliae Protidis matri Birbilitan(ae, nomen Ff) Lucinae. (Bordeaux) Hübner, Ex-empla n. IQi — Jullian w. 66: L(ucio) Antonio L(ucii) f(ilio) Gal(eria tribu) statutonbsp;40 domo Bilbil(itano) Ocellio l(ibertus). —nbsp;Aquae Bilbitanorum (j. Alhama bei Ca-latayud, bezirh Ateca) bei IA 437, 2. 438,nbsp;14. cf. CIL II 3022: L. Cornelius Pbllo-musl L. Samius Aquensis b. s. e. Bil -caisi-o(n) M. (Celigny, im schweiz. canton Genf) CIL XIII 5018: Igt;(is) M(ani-bus) Cornell Bilcamp;,isionis fil. Publicia Per-petua coniugis incomparabilis. Bileseton F. (Cchcgin, in der span.prov. 60 Murcia) CIL II 3537: Pompeia M. f. Bileseton Proba v[e]ixit. cf. Bilition. Biliacus O. s. Beliacus. Bilic-anus M. (London) CIL VII 1336, 148: Ofic. Bilicani (gen.). [Bil'Cai8i-o(n) — ‘bilin-untia] |
Bilic-atus M. cogn. auf töpfermarken. (London; auch in Autun und Périgueux) CILnbsp;VII 1336,149: Of(f)ic(ina)Bilicat(i). (Sainte-Colombe) XII 5686, 130“: Bilicatus f(ecit).nbsp;(Vienne) 130'’: Offic. Bilicati. (Genf) 130'’:nbsp;Ofic. Bilicati. Ofic.Bilic]. (Toulouse) Ofic. Bilicati. (Paris) Sch. 807 — BE 1882 p. 114. 120. BA 3'’5., t.4 (1884) p. 377:nbsp;Ofic(ina) Bilicati. (Lyon, Trion) Of. Bilica.,nbsp;Ofic. Bilicat., Billicc[at]i. (Limoges) Espé- lonbsp;randieu n. 59 j3. 137, 3: Ofic. Bilica(ti). —nbsp;(Poitiers) Bichard 70: Of Bilicat. 71: [Ofnbsp;BJilicat. Bilicatus auch in der Auvergne.nbsp;(Windisch) Mitth. der antiq. Ges. in Zurichnbsp;15 5. 218: Of Bilica. (Bomi) BJ89 (1890) 5. 6 n. 39: Ofic. Bilicat(i). Bilic-edo(n) AI. (Biegél) Sch. 808: Bili-cedo f(ecit). s. Billicedo, Vutlobilicedonus. Bil -icos von bilo-, M. Chr. Alex. 186, 2 p. IIOM.: Bilici gens et accolae T(=G)al- 20nbsp;lorum. — Davon gentile Biiicius M. cogn.nbsp;(Tarragona) CIL II 4970,85: Ofic(ina) Bi-lic . . . . (Shefford, Bedfordshire) VII 1336,nbsp;150: Of Bilici. . . inach Dryden OP BI-AlCl3[ni]). (Orange) XII 5686,127: Bi. o.nbsp;(Avignon) 128: [OJfic. Bili. (Aix?) 129“:nbsp;Ofic. Bilic. (Vienne) 129^: Gfi. Bilic. (Genf)nbsp;129*’: Ofic. Bili. (Aoste-St.-Denis) 129'* jj.nbsp;860: Ofic. Bilic . . (Museum in Langresnbsp;n. 119) BE 5 (1885) p. 31: D(is) M(ani- sonbsp;bus) Pu(blii) Bilici Sarasi et liberorum eiiusnbsp;p(ater) Sacrovirus m(onimentum) p(osuit).nbsp;(Tours; Limoges) Sch. 800. (Poitiers) Bichardnbsp;69: Ofic. Bilic. (Paris, rücMaufig) 801: Ofic.nbsp;Bilic. (Lüttich; Limoges) 802: Ofi. Bilic.;nbsp;Ofic.Bilici. (Tongern)803:. . .0. Bilic.(Lyon,nbsp;Trion): Of Bilic.; Ofic.Bilic. (Windisch undnbsp;Turgi) m 352, 33“: Ofic. Bilici. Bilini-Scu-m abgeleitet von Bilinius, O. 1) Buïligny, dép. de la Meurthe, arrond. und 40 canton Tout. 2) Beligny, commu/ne de Ville-franche, Bhóne. Bilinos s. Bele(i)nos. bilin-untia von Belenos, dem gaUischen Apollo. Dioscorid. 4 c. 69: ’Toexvagog [ot da êioOKvagog,......Pcogcüoi IvGavcc^ ösv- TUQice, ot ds ATtoXXlVttQlg ^......amp;OVSKOt. (pa^ovXmvia, PaXloi ^iXivovvrta (lis §sXevovv-xia?), Aaxoi êtiksia amp;égvog iotl kts. Apulei. de herb. virt. c. 4: A Graecis Hyoscyamos 5onbsp;dicitur et Dioscyamus . . . Latini insanamnbsp;vocant, aliqui Apollinarem, . . . Tusci fabamnbsp;lupinam, Galli bellinuntiam, Daci dieliam.nbsp;cf. Isidor. or. 17,9,41: Hyoscyamos a Grae- |
-bills
Bingium
|
cis, a Latinis herba calicularis .... Hanc vulgus Milimindrum dicit, propter quod alie-nationem mentis induois; warscheinl. iberisch. -bilis s. bilo-. Bilisa gii bilo-, M. cogn. (Szöny) CIL III 6010, 248: Bilisa. Bilisarius M. cogn. christl, a. 538? (Ci-mitile, prov. Caserta, distr. Nola) CIL X 1350: Bilisari. 10 Bilisia s. Belisia. Bilistages M. Liv. 34, 11, 2: Ab Iler-getum regulo Bilistage. Bil-ltio(n) 0. j. Bellinzona. Greg. Tur. li. i^. 10, 3: Ad Bilitionem buius urbis (Me-diolanensis) castrum, in campis situm Ca-ninis. Mav. 4, 30 p. 251, 15: Bellitiona.nbsp;Guido 14 j). 458, 5: Bellinciona. ¥gl. Bi-leseton. Billacum s. Ibillaco. 20 Billatica. (Lamta in Africa, a. 4.53) CIL VIII 11128: Billatica. Billenius M. nomen. (Alla Nervia) Pais 992: Bi[l]lenius Onesimus. Bil(l)i-acus mm rom. M. Bil(l)ius = Duilius, 0. in Billy (z. b. Billy-sur-Aisne;nbsp;Billy-sur-Ourcq), Bilhac, Billey, Biïlé, Bil-liat, Billieu. Bill -icca F. (Anglefort) Allmer 691: Billiecae Gratiani fil(iae). 30 Billiccatus s. Bilicatus. Billice . . . (London) CIL VII 1336, 151“: EDILLIff. BmiCG. Billiceddni-S E’. (Landsluid) CIB 1780: D(is) M(anibus) Caciro T. f. Geddi et Billi-ceddni patribus Magissa filius f. c. Billicedo M. fig. (Xanten) Sch. 398: Abil-licedo fe(cit). Hettner 17 4, 20. Bilice do. Bill-icus M. cogn. fig. (London) CIL VII 1336, 152: Billie, of. (Vienne) XII 10 5686, 131“: Billieu///. 131’': Bil„icui///. (Vechten) Sell. 71%'. Bellici. 779: Bellicv///o.nbsp;(Tongern) 777: Of Be[lli]oi. (Lyon, Trion):nbsp;Billicve, Billic(v2), Billicvz o. Vgl. Bilious. *Billio-magus 'des Bil(l)ius feld’, O.j. Billom in der Auvergne, Puy-de-Bome, arr.nbsp;de Clermont. Merow. mz. BN 3” s., t. 8nbsp;(1890) p. 184 n. 187: BILLIOMACO. n.nbsp;188: BirnOMAC AlCO. w.189: faiLLIO-MV(=a) VICO. 50 Billo(n) 31. cogn. (Bom) CIL I 1285 = IX 3521: L. Billueidius L. 1. Billo. (Bcinbsp;Seyssel, Haute-Savoie) XII 2562: Deo Vin-tio Polluci On. Terentius Billonis fil(ius)nbsp;Terentianus ex voto. |
Billus 31. (Modena) CIL XI 888: Q. Gavius Billus. bilo- nach d’Arbois de JubainvUle mir. bil sicker, gut, glücklich, heil, in Bilicos, Bi-licius, Bilicatus, Bilisa, Bilu, Bilios, Bilius,nbsp;Bilbilis, Cinci-bilus, Mandu-bilos. Mit var.nbsp;bili- in Inde(-i-)bilis für Ande-bilis, Ando-bales, Mandu-bilis; ef. Biliccus. Biloeraha in pago Saruinse. Trad.Wiz. n. 267 (a. 719): Ad Biloerakawilare.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Biln sf. bilon-, M. cogn. (Trient) CIL V 5041: Prisons Bilonis Carci. Bilubium 0. in Lalmatien. TP: Billu bio. lA 338,2: Bilubio. Bav. 4,16 p.210,nbsp;11: lulianum. Biluco vico. BN 1863 p. 346: BILVCO VICO FIT. 3“ s., t. 8 (1890) p. 184 n. 190:nbsp;BIJVCO VICO ET. Zu lesen Bilaco? Billy,nbsp;dép. Loir-et-Cher, arrond. de Bomorantin,nbsp;canton de Selles-sur-Cher.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Biludium in Illyrien. Sestini^ p. 42 cf. Mionnet suppl. t. 3 p. 328: BlAoYAIQN. Bim -ius M. (Carbonara bei Ceglie, prov. Bari) CIL IX 278: A. Bimio [Flaojci fnbsp;Flac[co]. (Le Chdtelet, gemeinde Gourzon,nbsp;Haute-Marne) Sch. 813: Bimius. Bim-umo-S 31. (Saint-Bemy, dép. des Bouches-du-Bhêne, arrond. Arles) CIL XIInbsp;p. 127: BIAA/MoC AIToYMAPeOC (=E.nbsp;son des Litumaros). (d’Arbois de Jubain- sonbsp;ville list Bimamos, superl. von Bimos, wohernbsp;Bimius.) Binagum in pago Belnense. Pard. dipt, n. 437, t. 2 p. 237 (a. 696): In suprascriptanbsp;villa in Hauxiaco et Binago. Binbelli ligurisches V. Italiens. Plin. n. h. 3, 47. Bineta cogn. (Bergamo) CIL V 5148: Capitoni Blnetae et Martiae et Primul. de-licatis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;io Bingium (aus Vingium oder Vincum?) 0. j. Bingen, am 1. ufer der Ndhc, Binger-briiclc und Buppertsberg, Bheinhessen. Tac. h. 4, 70: Tutor Treveris comitantibus, vi-tato Mogontiaco, Bingium concessit. TP:nbsp;Bingiti. JA 253,4: Bingio. 371,3; Vinco.nbsp;374, 4; Bingio. Ammian. 18, 2, 4; Civita-tes occupatae sunt septem: Castra Herculis,nbsp;Quadriburgium, Tricensimae, Nivesio, Bonna,nbsp;Antennacum etVingo. Auson. Mos. 2; Ad- 50nbsp;dita miratus veteri nova moenia Vingonbsp;(Mommsen; uico codd.). NB occ. 41 (Mo-gont.), 10: Bingio. 22; Praefectus niilitumnbsp;Bringentium, Bingio. Bav. 4,24 p. 227,7: 14* nbsp;nbsp;nbsp;[-bilis — Bingiuml |
Binhdo
Birr-ius
Bingum. (Meilenstein wn Tongcrn) Orell. 5236 = BA n. s. 3 (1861) p. 410: [Bi]n-gium. cf. Condi-vicnum oder Condi-vincum.
Bllihdo F. cogn. (Gleichenberg) OIL III 5483: Binlido (nach Frnauït H für II = Bi-nedo) coniux.
Bio M.cogn. (Tarragona) GIL II 4970, 86: Bio fe(cit). 164: [B]io? (London)nbsp;1336,153: Biofe I//(— Bio fecit?). (Bonn)nbsp;10 BJ 90, 43: Bio fecit.
Bio-cno-Silf. (Colchester) CILYll 1336, 154 == FF 3 p. 148 n. 138 (unecht?):nbsp;BIOKHO.
Bi -onna j. Bmme, nhfl. der Aisne, ent-springt bei Somme-Bionne (Ilarne).
Bi-onta F. cogn. (Curno hei Bergamo) GIL V 5176: Luciliai L. f Biontae.nbsp;Bippii. si fig. (Eottweü) Holder.nbsp;Birac-attus o-st, abl. von Biraco . M.nbsp;20 (Dijon) Ijcjay w. 83: DisManibus . . . [I]ulinbsp;Biracilli C(aius) lul(ius) Biracattus paternbsp;p(onendum) c(uravit).
Birac-atns M. (Les Pousseux, Dijon) J.iejay 128: M(onumentum) Litugeni Bira-cati [filii].
BiQax-eXX-ov stadt derTusci. PM. 3,1, 43. Birac-illu-s M. cogn. (Mmes) GIL XIInbsp;5686, 132: Birac(i)lli. (Allier) Sch. 815:nbsp;Biracri .... Ygl. Biragillus.
80 Bir ac-iu-S M. cogn. (Scarpi.szolo hei Brescia) CITj V 4153: P. Mueius Biraolnbsp;f(ilius). (3Iains) Beclccr s. 26 n. 93 — BJnbsp;64, 43. 67, 7: M(arcus) Biracius Indutius.nbsp;Vgl. Pirus.
Birac-o(n) 31. (Aus Noricum, in Graz) GIL III 5698: Belatullo Biraconis f(ilio).nbsp;cf. Piracos.
Biraco-S nach d’Arhois de Jubainville abl. von Binis,«:ar. von Birrus, 31. Insubrischenbsp;io silber-münze. BN 1860 p. 173 pl. 8, 11.nbsp;1861 p. 62.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1868 p. 414. 3Iuret-Ghah.
9579: BIRACOS; s. Ar-viragus, Biracius, Pirakos. O. in Biraghi, Birago, Biraga imnbsp;3Caïlandisclten. ii!(7 11,156. Birac(Charente;nbsp;Gironde; Lot-et-Garonne), Biré, Sarthe.
Birag-illu-s 3L (London) GIL VII 1336, 155: Bir.agilli (gen.), s. Biracillus.
Biragns 31. (Dijon) L^ejay p.138 w. 164: Dis Manibus mon(umentum) Martiae, Biragi.nbsp;60 Birbatri cogn. (Diano) GIL I 1257 =nbsp;X 290: L. Oppi M. f. Birbatri n.
Birbienns 31. (Torh) GIL YII 1336, 158: Birbieni (gen.). (Franlcreich) Sch. 818:nbsp;Birbieni.
tBinlido — Birr-ius]
Birbilis s. Bilbilis.
Bircilloo s. BerecUlo.
Bircius 31. Bircia F. (Porto d’Anzo) GIL X 6710: D(is) M(anibus) Birciae Am-pliatae C. Bircius Epaphroditus patronae b.
m. nbsp;nbsp;nbsp;f. Vgl. Bercius.
Birgaius 31. (SUchester) FF 3 p. 143
n. nbsp;nbsp;nbsp;126.
*Bii’go-drinnni O. in Birgden, Idrchdorf im preuss. rcg.-hez. Aachen, hreis Geilen- lonbsp;Icirchen.
BirgOS ir. fl. Berhha, engl. Barroiv. Ptol. 2,2,5: BlQyov (var. Ba^yov) noragov in^olai.nbsp;Birg-nsia O. s. Bergusia.
Biri -acu-S ahl. von Birius, O. j. Birieux, Ain, arrond. Trévoux, canton Meximieux.nbsp;Biriatus 3£. s. Viriatus.
Biriciana G. in Baetien, j. Burhnars-hofen. TP: Biricianis.
/ Birici .. . (Africa) BC 1887 p. 122: 20 Birici/H Frontones f.
Biricus F’, cogn. (3/leschta Nehur) CITj VIII 6892: lulia Q. fil. Biricus.
Birila insel bei Brittankn. Bav. 5, 32 p. 441, 4.
Bir-iscuin O. Pard. dipt. n. 559, t. 2 p). 371 (a. 739): In Birisco.
Bir-ins 3L (Africa) GILYlll 17022: Seia Birius Fortunatus.
Birnns O. Pard. dipt. n. 474, t. 2 ^.280 .‘io (a. 709): In pago Testeventi super Mosam,nbsp;loco Birni.
biros s. birros.
Birr .. .31. cogn. (Genf) GIL XII 2594: Mercurio Aug. M. Attius Birr . . . v. s.
Birr-antus 31. cogn. fig. (Tourdan, canton de Beaurepaire, dép. de l’Isère) GIL XII 6030, 2: Birrantus. (Jublains, 3Jayenne)nbsp;Moivat p. 83, 85: Bir[r]antus. p. 85: Birr-antv .... (Allier) Sch. 819: Birrantin. . . 40nbsp;(Vechten) 820: Birrant(us).
Birri-o(n) M.cogn. (Susa) CITY 7278: Birrionis.
Birr-ius M. Birria F. nomen. PUn. n. h. 1, 19: Q. Birrio. Hor. serm. 1, 4, 69:nbsp;Caeli Birrique latronum. Porfyrion: Byr-rius. (Sebenico) CITj III 2799: Birriusnbsp;Fortunius. (Stobrec) 8548: Bju-ria Lupula.nbsp;(Asoio) V 2101: Birriae L. f. 2906: Birriusnbsp;Voltioni. (illyr.) f. Sumbica Ostiala, Birria 60nbsp;Frem(antio), Birria Quarta, Birria Voltioin.nbsp;f Tertia. (Leno, proving Brescia) 4168:
... Birrius P. 1. Abascantus. (Bom) VI13591: M’. Birri Albani Birria Ni[ce] coniugi b. m.
Birr-o(n) — Bisanga
T5is-au
bison
|
Trad. Wie. a. 699, 205. 223. 252; Ad Bi-sariga. 240: Ad Bisanga. Bis-au s. Bissau. Biseiia F. (Aquilcja) GIL V 1363; Bi-sena T. f. Posilla. Biscne... cogn. (London) GIL VII 1336, 156; BI?ENE . . . VBisentina regio. (Bom) GIL VI 3566: Anneus Portunalis milis regionis Bisentinae.nbsp;10 Bisentio(n) s. Vesontio. Bisi -acu-m 0. j. Biziat, dép. Ain, arroncl. Trévoux, canton ChdtiUon-sur-Chalaronne. Bisigarium O. j. Lcux-Évailles, dép. 3Iayenne, arrond. Laval, canton Montsurs.nbsp;Bard. dipt. n. 85, ^. 2 p. 478 (a. 710): Bi-sigario. Bis-illus M. (Nuits, Góte-d’Or) Lejuy 230: Luminatus Bisilli (filius). Bisiili-acil-m von M. Bisinius, dift vom io germ. M. Bisinus, O. j. l) Besny-les-Laon,nbsp;Aisne? 2) Bessenicli, hreis EusMrchcn, rcg.-bee. Göln. Bis-iu-S M. Bis-ia F. cogn. (Abrugi-banya) GIL III 1266: Bisius Scenob(arbi). (Galderio)Y 3702; C. Bisio C. f(ilio). (Bez-eonico) 5239: Miniciae L. f. BIsiae. (Mai-land) 5841: Q. Bisius Communis. (Nijmegen,nbsp;s. 1 ex.) GIB 116 = Hübner, Exempla n.nbsp;395: Q. Bisius Secund(us) Q. f(ilius) domonbsp;30 Brixsse mil. leg. X. g. Bïson grundform bisont- der ivisent, cel-tiscJi oder germanisch? ahd. wisunt, wisant, wisint (heruUscher AI. Ovlecivêog bei Procop.nbsp;b. Gotth.), ae. wesend, an. vlsundr, got. *wi-sunds, gr. §ia(av gen. ^idmvog. Sen. Hippol.nbsp;Q5.sg.: Tibi villosi terga bisontes | latisquenbsp;feri cornibus uri. Plin. n. h. 8, 38: Pauoanbsp;contermina illi (Scythiae) Germania, insignianbsp;tarnen bourn ferorum genera, iubatos bison-40 tes excellentique et vi et velocitate uros.nbsp;Martial. spect.'iZ.^I (a. 80): Illi cessit atroxnbsp;bubalus atque bïson. epigr. 1, 104, 8 (a.nbsp;85—86): Turpes esseda quod trabunt bï-sontes. 9, 57,10 (a. 94): Nee rasum caveanbsp;latus bïsontis. Pausan. 10, 13, 1: BCamvognbsp;ós ravQov rmv Tlaiovmamp;v. 2; Odtoi otnbsp;Gcovsg xctXsncóraToi 9r\qLmv slaiv amp;XbSæamp;ainbsp;^mvtsg, xai óIkxvu o^k av ovtw yévoiTO Isxvqccnbsp;ry ig^oXy. ¦d'rjqsvovtai ós oStoi rqÓTtov roi-60 óvós. èrtsiëav xwqCov ot uyqsvovrsg nqccvsgnbsp;silqagt xaamp;yxor sg xobXóxyra, xtQmxct gsvnbsp;cpqéygati laxvqm rtsql^ ayv^msavro, ósvzsqovnbsp;ós xb xaravxsg xaï tb txsqI tw nsqaxi bgaXbvnbsp;ccixov vsoóaqxoig jSvqffcag xatsaxóqssav. yv [Bis-au — bïson] |
lt;Jè xvxaxiiv aitoQovvTsg ^vqamv, xÓts xai xk ava xmv ósqgaxmv vnb sXaiov aepiöiv oXi-öamp;yqk Ttoisïxai. xb ós svxsvamp;sv ot gaXiGxanbsp;[nTtsvsiv ayad'ol övvsXavvovGiv sg xb siqygs-vov x^gqIov xovg ^iGcovag' ot ós svamp;vg svnbsp;xatg iXQÓxaig xS)v jSvqGav óXtGamp;óvxsg xaxk xovnbsp;Tcqavovg xvXtvóovxai, scog xaxsvsxamp;aiGiv sg xonbsp;ogaXóv. sqqiggsvox ós svxavamp;a TjgsXrjvxcanbsp;xax' ccqX'^? rsxccqxy ós y nsgnxy gaXiGxanbsp;ygsqa xav gsv yóy xov S-vgov xb txoXv b Xi- lonbsp;gbg acpaiQSÏ xctl y xaXaiTfaqla, ot ós GipiGiv,nbsp;olg xéxvy xiamp;aGsvsiv, nqoGcpsqovGiv sxi xsigs-voig ntxvog xyg ygsqov xaqxtbv TxqosxXéxjjav-xsg sx xmv {sXaxtGxmv^ sXvxqmv' sxsqag ósnbsp;ovx Sv xqoggt;7]g xó ys rtaqavxixa ajpaixo xccnbsp;d'yqta' xéXog ós óiaXa^óvxsg ósGgotg ayovGi'nbsp;xal xovg gsv Xqónov atqovGc xov siqygsvov. 3; Tov jSiGmvog ós xyg xsqjuXyg. c/! 9,21,2; Ovxob ós ot sx üaióvmv (xavqoi) sg xs xbnbsp;aXXo Gmga óetGstg, xal agfpl xb Gxsqvov ga- aonbsp;XiGxa siGi xai xyv ysvvv. Lio 76, 1, 5 (sunbsp;a. 202): BÏGmvsg, ^omv xi xovxo slóog, ^aq-^aqixbv xb ys'vog xal xyv bxpiv. Oppian.nbsp;cyneg. 2,159—llbG'EGxiv agaigaxsxov 90-vloig xavqoiGt ysvsamp;Xov, | tong xaXsovGi |3t-Gmvag, insi Ttaxqyg xsXsd'ovGi ] BiGxovióognbsp;®qyxyg’ axkq sXXaxov sïóea xota. { qiqixaXsyvnbsp;Xaixyv gsv STCmgaóbv aiamp;vGGovGiv | avxsGi.nbsp;TtiaXéoiGi xal agp’ axaXotGi ysvscobg' j otet xsnbsp;Xaxvysvxsg aqmqsnsg slóog s'xovGi \ ^avamp;óxo- 30nbsp;goi, pXoGvqot, amp;yqmv gsósovxs Xsovxsg. | o^stainbsp;xsqamv ós nvqiyXmxtvsg axmxat, \ xaXxstoignbsp;yvagrcxotGiv snsixsXoi ayxiGxqoiGiv. | aXX ovxnbsp;mg s'xsqoi Gvvsvavxtov aXXyXoiGi | vsvovGtnbsp;Gxvysqmv xsqamv snixaqGiov aixgyv' \ vnxianbsp;ó' siGoqómvxa nqbg aiamp;sqa lt;potvia xsvxqa. |nbsp;xovvsxsv OTXTXÓxs xsv wv’ STtixQty^ovGi, xtjjóv-xsg I 7j jSqoxóv, y xiva amp;yqa, gsxyoqov asi-qovGi. I yXmGGa ós xotg Gxsivy gsv, axkq xqy-Xsta gaXiGxa, \ oïa Gióyqo^óqoto nsXsi xsxva- 40nbsp;Gga GbëyqoV | yXmGGy d’ atgaGGovxsg anbnbsp;Xqóa Xixga^ovGiv. Timotheus Gaeaeus de ani-malibus 28 ed. Haupt, Hermes 3 (1869), s.nbsp;18: quot;Oti sGxl ^ovg jSi'Gmv xaXovgsvog, bg sysinbsp;xyv yXmGGav toj Gaqxoxpayov. sGxi dÈ anb BiGxm-vtëog yyg. Solin. 20,4: In hoe traetu sane etnbsp;in Omni septentrionis plaga visontes frequen-tissimi, qui bovis feri similes, saetosi eolla,nbsp;iubas horridi, ultra tauros pernioitate, captinbsp;adsuescere manu nesciunt. Isid. or. 14, 4, 4; 50nbsp;Bisontes quoque feras, et uros atque alcesnbsp;parturit (Hircania silva). Lex Alam. pact. 6 fr. 5, 6 p. 28, 5; Siquis vesontum (var. bissontem), bubalum, si cervum, quod bru- |
Bisontiï
Bitto(n) — Bïtu-ito-s
|
— Allmer et Diss. n. 271, t. 1 j).193: D(is) M(aiiibus) et memoriae aeterna[e] Bittiaenbsp;Titiae, feminae sanctissimae et imcompara-bili moribus [et piejtate, et Sabinio Sancto,nbsp;coningi vivo; lulius Diviciac[us] et Sabiniusnbsp;Sanctinus, fil[i], parentibiis karissimps] po-nendum curaveru[iit] et sub ascia dedicave-runt. (lyyon) Boissieu p. bOi.XY—Allmernbsp;et Diss. 3 j). 451; D(is) M(anibus) et me-10 moriae aeternae Bittiae Eugeniae, animaenbsp;innocentissimae, quae vixit annis XVIII,nbsp;mense 1, dieb(us) XXIII, Bittia Severa alumna[e]dulcis[simae.....]. (Oberolm hei Mainz) BecJcer n. 58; L(ucius) Bittius Pau-linus anular(ius). Bitto(n) AI. cogn. (Aosta) OIL V 6853; Pomponius Bitto. llïtu- u-stamm, mm. *bïtu-s m., acc. sg. *bitu-n, welt, air. bitb, stamm bitu m., gen.nbsp;20 betho, a'bret.*'bit, mhret. bet, acg. bit, byt, w.nbsp;by-d. Ut. g^-tü aufzuleben, alcsl. zi-tu zunbsp;lében, quot;j/g^ei-; cwig, immerwarend in Bitui-tos, Bituoos Bituca, Bituia, Bitulla, Bitumosnbsp;(superl.), Bituna, Bitutio; bitu- welt namnbsp;nach d’Arhois de Juhainville als erstes com-positionsglid (indeclinabel) die hedeutung^ cwig,nbsp;immer’ an (adv. oder adi.), in Bitu-riges,nbsp;Bitu-daga, daneben Dago-bitus immer gut,nbsp;*bitu-lanos air. bith-lan immer voll, *bitu-30 matis air. bith-maith f. immer gut, ir. bith-beo semper virus — *bitu-bivos, ir. bith-slannbsp;toujours bien portant — *bitu-slanos, air.nbsp;bith-fhote immer lang = *bitu-voiitios, w.nbsp;byt in Bit-eomin, Bit-monoc, bret. bit. Bituc-iu-s abgeleitet von Bitucos, M. nomen gentüic. (Au Pont-Lunet bei Marsil-largues, Ilérault) GIL XII 4178; T. Bitucius Titus. Bitukos M., könig der Galater, Bituka M F. cogn. Bronze-münzen. Muret-Chab.nbsp;2406; BITOYKOC BACIA . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2407; BI- TOYKOC BACIAEYC. 2408; BITOYKOC BACI. . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2409; BITOYIO BACIAE . . 2410; BITOYIOC BACIAYE. 2411; BI-TOYIOC BACIAEYC. 2412; BITOYIO BACAEYC. 2413.2414; BITOYIO BACIAEYC. 2415; BITOYIO TOrO BACIAEYC. Vgl. Mionnet, Bcscr. t. 4, p. 404nbsp;n. 8—11. BN 1856 p. 5.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1858 p. 124. 50 BA n. s. 34 (1877) p. 93. Ch. Bobert, Nu-mismatique de la province de Languedoc; la période antique (Extr. du t. 2 de la nouvellenbsp;edition de l’Histoire générale du Languedoc)nbsp;joZ. IV16. Catalogue p. 68. A. Barthélemy, [Bitto(u) — Bïtü ito-s] |
Numismatique de la France, V^patiie, p. 18. (Watcrmore bei Cirencester, s. 1 ex. oder 2nbsp;in.) GIL VII 68 = EE 7 p. 280 n. 834;nbsp;Dannicus, eqes alae Indian(ae) tur(ma)nbsp;Albani stip(endiorum) XVI, cives Raur(i-cus), cur(averunt) Eulvius Natalis [et]nbsp;F[nic}it lavjius Bitucus er(edes) testame(n-to). Il(ic) s(itus) e(st). (Nimes) XII 3114;nbsp;P.r.o. [x](umis) Bituka v. s. 1. m. Ygl.nbsp;Bituitos 2).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10 Bïtü-daga naeh d’Arbois de Jubainville ^toujours borme’; F. cogn. (Bordeaux) Jul-lian n. 118; lulia Bitudaca Matui filia.nbsp;119; [I]ul(ia) Bitudaga. Bitugia F. nomen. (Grenoble) OJA-XII 2263; Bitugia Modestina mater. Bituios s. Bitukos. BïtÜ-ito-S M. 1) honig der Ar verni, 121 a. Clir. besigt. GIL I, act. triumph. Capitol,nbsp;a. u. 634: Q. Fabius Q. Aemiliani f. Q. n. 20nbsp;an. DC[XXXIII] Maximus procos. de Allo-bro [gibus] et Betulto (lis Betuito) rege Ar-vernorum X. k. Liv. epit 61; Q. Fabiusnbsp;Maximus consul, Pauli nepos, adversus Al-lobroges et Bituitum Arvernorum regem fe-liciter pugnavit. Ex Bituiti exercitu caesanbsp;milia bominum centum viginti. Ipse rexnbsp;cum ad satisfaciendum senatui Romam pro-fectus esset, Albam custodiendus datus est,nbsp;quia contra pacem videbatur, ut in Galliam 30nbsp;remitteretur. (Baraus Gros. 5, 14, 1; Annonbsp;ab urbe condita DCXXVIII Fabius consulnbsp;Bituito regi Arvernorum Galliae civitatisnbsp;bellum aximo instruetu conparanti adeonbsp;cum parvo exercitu occurrit, ut Bituitusnbsp;paucitatem Romanorum vix ad escam cani-bus, quos in agmine babebat, sufficere possenbsp;iactaret. 2; Qui cum sibi ad transferendasnbsp;copias unum pontem Rbodani fluminis pa-rum esse intellegeret, alium conpactis lyn- 10nbsp;tribus catenisque conexum superstratis con-fixisque tabulis instruxit. 3; Conserta pugnanbsp;et diu graviter agitata, victi Galli conversi-(j^ue in fugam, dum quisque sibi timet, co-acervatis inconsulte agminibusetpraeproperonbsp;transitu pontis vincula ruperunt ae moxnbsp;cum ipsis' lyntribus mersi sunt. 4; Centumnbsp;octoginta milia armatorum in exercitu Bituiti fuisse traduntur, ex quibus centumnbsp;quinquaginta milia vel caesa vel mersa sunt.) 50nbsp;Strab. 4,2,3 p. 191: Bixvkov (^ixitov codd.) Se xov Jtjöj xov Md^igov %clt;l xbv AojiCxiov nolEgriaavxog o nax7]Q AovéQiog, Athenae. 4, 37 p. 152^:”Exi 6 IloasiSwviog öirjyovg.Bvog |
Bitu-lla
Bïtü-rigës
|
xal rbv AovtQviov tov Bitvirog TCatQog nlov-Tov TOV vTcb Ptofiaiav 'aiQ£amp;évtog. Val. Max. 9,6,3: Iratus namque (Cn. Domitius)nbsp;Bituito regi Arvernorum, quod suam et Al-lobrogum gentem se etiam turn in provincie’nbsp;morante ad Q. Fabii snocessoris sui dexte-ram confugere hortatus esset, per conloquiinbsp;simulationem arcessitum bospitioque excepnbsp;turn vinxit ao Romam nave deportandumnbsp;13 curavit. Cuius factum senatus neque pro-bare potuit neque rescindere voluit, ne re-missus iu patriam Bituitus bellum reno-varet. Igitur eum Albam custodiae causanbsp;relegavit. Flor. 1, 37 (3, 2, 5): Nibil tamnbsp;conspicuum in triumpbo quam rex ipsenbsp;Vituitus discoloribus in armis argenteoquenbsp;carjiento, qualis pugnaverat. Appia/n. Gall.nbsp;12:'üt (Tvaiep Aojierlco) mxQoSsvovti lt;^xrjvynbsp;tS)v SctXvmv ivTvyiévsi Ttpso^svrrjg Birohovnbsp;20 ^aodécog zamp;v 'AXlo^Qiyav (irrtümlich staltnbsp;der Arverner) . . . Movoixóg rs amp;vrjQ sirtsto,nbsp;fiovaixrj rbv ^aSiXea Bitoïrov, £itnbsp;AXXó^Qiyag, tlxa xbv TtpiolSsvxrju avxbv eg xenbsp;yévog xal ccvêgeiav xal negiovsCav xipvav.nbsp;Eutrop. 4, 22 (a. u. 627): Arvernorum tunenbsp;nobilissimae civitati atque eorum duci Bituito. Hieronym. chron. a. Ahr. 1891: At-verni nobilissima Galliarum urbs capta etnbsp;rex Vituitus. Frcdegar. chron. 2, 30 MG88nbsp;30 Mcr. II 54,14: Aversia tune nobelis Galliarum urbis capta et rex Vetuetus. — 2) Wolnbsp;auch der Galater, der den Mifhridates vomnbsp;lében erlöste; nach d’Arhois de Jubainviïïenbsp;ware Bitukos hermsfélïen. Appian. Mitlir.nbsp;c. 111: Bixóixov (^Ixixov V) ovv xiva idaiv,nbsp;riysfióva KeXxSiv...’0 p'ev Sri Bixótxog (§[xixognbsp;V). . . Liv. perioch. 102 p. 90 l. 9 John:nbsp;(Mithridates) a milite Gallo nomine Bitoco,nbsp;a quo ut adiuvaret se petierat, interfeotus est.nbsp;40 Aurel. Victor de viris illustr. c. 76, 8: (Mi-thridales) inmissum peroussorem Gallum Si-thocum auctoritate vultus territum revoca-vit et in caedem suam manum trepidantisnbsp;adiuvit. Oros. 6, 5, 6 nennt den Gallumnbsp;quendam militem nicht mit namen. Ttltu-lla ableitwng von Bitus, F. cogn. (Coiilours hei Marguerittes, Gard) GIL XIInbsp;3003: Bitulla[e]. Bitu-mus superl. von bitus, nach d’Aren hois de Juhainvïlle ^très perpetuel ’, M. (Tai-mezzane bei Brescia) GIL V 4929: Bitumo Lubia[m]i f(iliö). Bitunia O. j. Béthune, Pas-de-Galais. BN 1862 p. 319. |
Bitunia, saltus, Albitemius? ïberisch? (Veleia) GIL XI 1147 col 3, 32. 75ii.213:nbsp;Saltum Bituniam (Bitiniam 32) Albitemium.nbsp;col. 6, 60 p. 217: Saltus praediaque Bitu-nias sive quo alio vocabulo sunt. Bitunia F. (Grenoble, Isère) GIL XII 2288: Bitun(ia) Titiol[a mater]. Bitun-o(n) ableitung v. Bitunus. M. cogn. (Novara in Piemont) GIL V 6553 — Hüb-ner, Exempla n. 20: Sola Bituno(nis?) f(i- lonbsp;lia) pia, vale. Bitunus M. Bituna F. cogn. (Embrun) GIL XII 89: Bitunae Kari f. matri. (Lanbsp;Grive bei Saint-Alban, Isère) 2356: Dubna-cus Cobrovilli f. fecit vius sibi et Bitunaenbsp;Troucstis f(iliae) coniugi suae. fig. (Obern-burg am Main) BJ 62, 50: Bitunus f(eoit).nbsp;(Königshofen) 66, 70. Bïtü-rTgës nach Zewft — ^aut semper aut mundi vél late dominantes, i. e. potenles’, 20nbsp;nach d’Arbois de Jubainviïïe nicht ^weltJcö-nige’, sondern ^toujours rois, rois perpétuels’. V. in zwei abteilungen: l) B. Cubi mit haupt-stadt Avaricum, j. Bourges, Gher, im pays de Berry. 2) B. Vivisci im Bordelais, mitnbsp;hauptstadt Burdigala. Gaes. b. G. 1, 18, 6:nbsp;Huius potentiae causa matrem in Bituidgi-bus (uiturigibus aT bitorigibus Z7) homininbsp;illio nobilissimo ac potentissimo conlocasse. 7, 5, 1,''^: Ipse in Bituriges proficiscitur. 2: 3o Eius adventu Bituriges (Cubi) ad Aeduos,nbsp;quorum erant in fide, legates mittunt sub-sidium rogatum. 3: Haedui . . . copias equi-tatus peditatusque subsidie Biturigibus mittunt. 4: Qui cum ad flumen Ligerim venis-sent, quod Bituriges (acc.) ab Haeduis divi-dit, paucos dies ibi morati neque flumennbsp;transire ausi domum revertuntur legatisquenbsp;nostris renuntiant, (5) se Biturigum perfl-diam veritos revertisse, quibus id oonsilii lonbsp;fuisse cognoverint, ut, si flumen transissent,nbsp;una ex ponte ipsi, altera Arverni se circum-sisterent. 7: Bituriges eorum discessu sta-tim se cum Arvernis coniungunt. 8,5: Ca-stra ex Biturigibus movet in Arvemos versus. 9, 6,'®: Vercingetorix rursus in Bituriges (Berry) exercitum reducit. 11,9: Ex-ercitum Ligerem traducit atque in Biturigum fines pervenit. 12, 2: Oppidum Bitu-riguin, positum in via, Noviodunum oppu- 60nbsp;gnare instituerat. 13,3: Caesar ad oppidumnbsp;Avaricum, quod erat maximum munitissi-mumque in finibus Biturigum atque agrinbsp;fertilissima regione, profectus est, quod eo [Bitu-lla — Bïtü-rïgës] |
Bïtu-riffës
|
oppido recepto civitatem Biturigum se in potestatem redacturum eonfidebat. 15, 1:nbsp;Uno die amplius XX urbes Biturigum in-cenduntur. Hoe idem fit in reliquis civita-tibus. 4: Procumbunt omnibus Gallis adnbsp;pedes Bituriges, ne pulcbèrrimam prope to-tius Galliae urbem, quae praesidio et orna-mento sit civitati, suis manibus succenderenbsp;cogerentur. 21, 3: Nee solis Biturigibusnbsp;10 oommunem salutem committendam censent.nbsp;29, 4; Factum inprudentia Biturigum. 75,nbsp;3: Sequanis, Senonibus, Biturigibus, Santo-nis, Kutenis, Carnutibus duodena milia. 90, i 6; Titum Sextium in Bituriges (bitu reges AsM)}). . . mittit. Hirt. 1). G. 8, 2, 1: Adnbsp;legionem XIIlt;^I)gt;, quam non longe a finibusnbsp;Haeduorum conlocaverat in finibus Biturigum. 2: Eeliqum exercitum in copiosissi-mos agros Biturigum inducit, qui, cum la-20 tos fines et eomplura oppida haberent, uniusnbsp;legionis bibernis non potuerint contineri,nbsp;quin bellum pararent coniurationesque fa-cerent.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3, 3: Multis bominum milibus captis perterriti Bituriges, qui prinium ad-ventum potuerant effugere Eomanorum, in finitimas oivitates aut privatis hospitiis con-fisi aut soeietate consiliorum confugerant.nbsp;5; Bituriges, cum sibi viderent dementianbsp;Caesaris reditum patere in eins amicitiamnbsp;30 finitumasque civitates sine ulla poena de-disse obsides atque in fidem receptas esse,nbsp;idem fecerunt. 4,2: Bituriges ad eum (Cae-sarem) legates mittunt auxilium petitumnbsp;contra Carnutes, quos intulisse bellum sibinbsp;querebantur. 11, 1: Legionem XIII, quaenbsp;cum ï. Sextio legato in Biturigibus biemabat.nbsp;Strab. 4,2,1 p. 190:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ö’ 6 fisv la- Qovvag rQial Kotaixoig av^fjd'slg slg rb /ista^v BizovgCycov ts tamp;v ’Otdamv (oi. Kramer; io-40 gkamp;v codd.) è'jtmaXovfxévmv %al Kavróveov,nbsp;aiKfotSQcov ralanxwv êamp;vwv' fióvov yccQ ófjnbsp;rb rmv BitovQiyav rovrav i'amp;vog èv roïgnbsp;Axoviravoïg aXlóipvlov 1'Sqvxcci, %al ob Gvv-rsXet avroig, dh ê^nógiov BovQdCyaXanbsp;Ejïixetftsvov Xi/A.voamp;ctXdrr't] riv(, TtoiovGivnbsp;at ix^oXal rov norafiov. 2: Elra ’Aqovsqvoinbsp;%ai AsfjioovtKsg %al JJexQOxóqwi' jrpóg xov-xoig NixwQiyeg xat KaêovQxoi xfil BixovQiysg,nbsp;ot Kov^ot xaXovfJLEVoi. p. 191: IlaQcc fi\vnbsp;.50 OVV xoïg UsxQoxoQwtg GiöriQovQyetd iGxivnbsp;aGxsïa xal xotg Kov^oig Bixovql^i. Liv. 5,nbsp;34,lsg'..' Celtarum, quae pars Galliae tertianbsp;est, penes Bituriges summa imperii fuit |
[Bïtü-rigës] (nach d’Arbois de Jubainvillc missverstünd-niss der griechischen quelle). li regem Cel-tico dabant. Ambigatus (Ambicatus ci. Stokes)nbsp;is fuit, virtute fortanaque cum sua turnnbsp;publioa praepollens, quod in imperio eiusnbsp;Gallia adeo frugum hominumque fertilisnbsp;fuit, ut abundans multitude vix regi vide-retur posse. 5: Bituriges (acc.). Lucan. 1,nbsp;423: Et Bïtürix longisque leves Suessonesnbsp;in armis. Lam comm. Us.: Et Bituris] po- lonbsp;pulus. Plin. n. h. 4,108: (Aquitanicae sunt)nbsp;Bituriges liberi cognomine Yivisci. 109:nbsp;Pictonibus iuncti autem Bituriges liberi, quinbsp;Cubi appellantur. 19, 8: Cadurci, Caleti,nbsp;Euteni, Bituriges ultimique bominum existi-mati Morini, immo vero Galliae universaenbsp;vela texunt, iam quidem et transrbenaninbsp;bostes, nee pulcbriorem aliam vestem eorumnbsp;feminae novere. 34,162: Deinde et argentum incoquere simili modo coepere equorum sonbsp;maxime ornamentis iumentorumque ac iu-gorum Alesia oppido, reliqua gloria Biturigum fuit. Klor. 1, 45 (3, 10) (a. 52 a.nbsp;CJir., aus Liv. 107): Pariter Arvernos atque Biturigas, Carnutas simul Sequanosquenbsp;contraxit. Ptol. 2, 7, 7: BirovQiysg ot Ovi-piGxoi, év TtóXeig Noviófiayog, BovQÖtyaXa.nbsp;10: ndvxcov öè xovxmv dit dvaxoXav itaqij-xovxeg imXafi^dvovGi zal xxjg gsxcc xbv AL-ysiQa Tcoxa/xbv Bixovqiyig ot Kov^oi (r.ov^oc 30nbsp;codd.) Kaï TtóXig Avaqixóv. Lio 40, 33, 2nbsp;(ad a. 52 a. CJir.): 'O KaiGaq dvixoixtGamp;')]nbsp;zal zaxaXa^onv avxobg èg BixovQiyag ifi^c^Xt]-zóxag izstvotg fi'ev (on ydq na ndvxeg otnbsp;GXQaxtmxai avxov naqijGav) ovz sixijfivvev, ignbsp;ês Sr} xr}v AqoveqvlSu dvreg^aXav Ènavriya-yEv öizaSs xovg- noXEiitovg zal (pv yccQ èSózsinbsp;na d^LÓfiaiog abxoig slvai) nQoansxaQr)Gsv.nbsp;34, 1: Avd'ig ovv izEÏvoi nqóg xs xovg Bi~nbsp;xovQiyag ènavrjXamp;ov zal nóXiv abxav Aova- 40nbsp;Qtzbv êXóvxEg sni nXeiGtov èv avty dvrsoyov.nbsp;Ammian. 15,11,11: Lugdunensem primamnbsp;Lugdunus ornat et Cabillona et Senones etnbsp;Biturigae (ueturrigae cod. Vat?) (Bourges)nbsp;et moenium Augustuduni magnitude ve-tusta. TP: Betvriges. Sulpic. Sever, dial. 1 (2), 8, 7: Claudioraagus vicus est in con-finio Biturigum adque Turonum. NG 12, (Aquitan.I)2: Metropolis civitas Biturigumnbsp;(Bourges). Butil. Namat. 1, 353: Xon Bï- 50nbsp;türïx largo potior strictura camino. Not.nbsp;Tiron. f. 15 p. 141 Gr.: Bitui-rex. Oros. 6:nbsp;11,1 (aus Cues. b. G. 7,15,1): Incensa Bi-; turigo civitas. Sidon. Apoll. epist. 7, 5, 1, |
Bïtu-rigës
Biturigas (stoelt) deoreto civium petitus ad-veni. 8,2: Populus Beturix. 9,1: Ad ple-bem Biturigis in ecclesia sermocinatus. 23: Prins Bituriges noveram quam Biturigas.nbsp;Iordan. Get. c. 45, 237: Veniens in Beturi-gas civitate. Fortunat. carm. 3,20 Ut: Adnbsp;Pelicem episcopum Biturigum. Vita Germaninbsp;62, 166: Gum Bituricas accessisset. Vitanbsp;Martini 3, 269: Est loens in Toronum fine 10 et confine Biturgnm. Gr eg. Tur. li. F. 1, (31): Bituricas civitatem adgressns... Apudnbsp;Bituricas urbem. 2, 13 (l8): Brittani denbsp;Bitoricas a Grothis expulsi sunt. 3,12: Bituricas urbem petiit. 4, 24 (31): Bitorexnbsp;(stadt, im nominativ). 6, 7 (12): Gum Binbsp;turicus musitaret. 22 (31): Biturigi veronbsp;cum quindecim milibus ad Mediolanensim castrum confluunt.....Isti qui Bituricas (stadt) obsidebant. (39): Eemigius Bituri- 20 gum episcopus. 7, 12: Biturigi contra eos venire disponunt. 13: Biturigi commotinbsp;cuncta vastarent. 24: Gum Aurilianensibusnbsp;adque Biturigis Pectavum petiit. 38: Abnbsp;Ollone Beturicum comité. 42: Bituricumnbsp;quoque comes. 8, 30; Byturigi. 10, 19;nbsp;Biturigas urbem (das territorium von B.).nbsp;Glor. conf. 79: Eclesiam Biturigis primumnbsp;instituit rexitque. 80: Biturigum (gen.).nbsp;Martyrol. Hieronymian. 16. hal. fébr., 4. hal. 30 mai., 13. hal. iun., hal. aug., hal. oct, non. oct, 4. id. oct, id. oct.: Bituricas. B,av. 4,nbsp;40 ji. 297,1: Buturicas. Pard. dipt n. 442,nbsp;t. 2 p. 245 (a. 697): Bituricas in conventunbsp;nobilium. Formul. Bitur. 3 p. 169, 34 Z.^nbsp;Beturegas civitate accedas. 9 p. 172, 13.nbsp;13^ p. 175, 36.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;15° p. 176, 10.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;15^ ?. nbsp;nbsp;nbsp;176, 22; Bitoricas in civitate. Vita Be-siderati 6 A8S 8. mai II p. 304 C: Apudnbsp;Bituricas. Vita Austrcgisïli 1, 2, 10 ic 20. mai V p. 231* ü.' Decedente Biturigis Apollinare episcopo. 17nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;232*A.- In ipsa civitate Biturigas. 2 c. 1 p. 233*A.- Bituriges tributarios non fecerat. c. 5 p. 233*7?.-Biturigas civitatem. c. 8 p.2Si*B: Biturigas maneo. F: In spiritu ad Biturigas fui. ?. nbsp;nbsp;nbsp;9 p. 234* F: Biturigas resideret. Vitanbsp;Sulpicii 1, 5 ASS 17. ian. 11 p. 175: Biturigas in civitate .... Bituricas in civitate. Vita Eustadiolae 3 A88 8. iun. II P- 50 133 JEJ; Moenia Biturigis civitatis. Vita Si-giranni 24 Anal. Boll. 3 p. 406: Bituricas in civitate. Baudemundi vita Amandi 1, 6nbsp;ASS 6. febr. I p. 849 E: Givitatem Bituricas. Inschriften: (Tarragona) OIL II 4203: Praefecto cobortis primas Bituri[g]um. (Salona) III 2065: Virdomarus Thartontisnbsp;f. domo Biturix missicius alae Claudiae novae t(estamento) f(ieri) i(ussit) et Pamaenbsp;soróri. (Augstmrg) 5831: Natione Biturix.nbsp;(Sïkator) D.ixp. 852 (a. 74p. Chr.); (Gohors) I (prima) Aquitanorum Biturigum. (Torh) VII 248: Gives Biturix Gubus. (Cherchel)nbsp;BE 3 (1883) p.21=EE 5 p. 465 n. 988:nbsp;[Ti(berius) Claudjius Gongonetia[cus] eq. )onbsp;alae. II. Thraoum [njatione Biturix. (Fortnbsp;du Ha): Bitur. (Nimes) GIL XII 3058:nbsp;Ordo Bitur[igum]. (Bordeaux, saec.l)Jul-lian n. 1: Augusto sacrum et genio civitatisnbsp;Bit(uricum) Viv(iscorum). 133; lul(ius)nbsp;Lupus c(ivis) Biturix V(i)b(iscus). 222:nbsp;D(is) M(anibus) Gastrici(a)e nationis Bitu-r(igis) V(i)v(iscae). (Lyon) Boissieu p. 467 = Allmer et Biss. w. 97:......Arv(ernis) Bit(urigibus) G(ubis). Bit. G. Bit. G......20 .......[Bit.] G. Bit. G. Bi[t. G.......] 124 (cf. Jullian t 2 p. 515, Espérandieu 172, spater als Bomitianus): Cüratóri Bi-t(urigum) VIviscórum. (Bordelais) 125: .....io Silv[ino? . . . . , Bitujrigi Gu[bo]. Boissieu p. 532 = Allmer et Biss. n. 126: .... [lulijus Balbus Bitvrix. (Lyon, Trion)nbsp;Allmer et Bissard, Trion p. 171 = BE t. 2nbsp;n. 637 = Allmer et Bissard, Lyon n. 225;nbsp;A(ulus) ) Did (i) us Martinus civis Biturix aonbsp;Gubus. (8ainte-SaUne, dioecese Autun) Le-jay n. 251: . . . [IJuliae fil(iae) [Bi- odernbsp;Ca?]turigi. (Limoges, saec. 2) BE 1882nbsp;p. 11—12 = Jullian t. 2 p. 516 = Espérandieu, Cité des Lemov. p. 55: Artis gram-matices doctor, morumq(ue) magister, Blae-sïanus Bïturïx, Musarum semper amator,nbsp;bic iacet aetemo devinctus membra sop orenbsp;und M(arcns) C(laudius) B(]aesianus) B(i'nbsp;turix) G[ubus?] I? (Bourges) Buhot de Ker-rnnbsp;sers, Épigr. rom. du Cher p. 134; Caviaenbsp;Quietae Aemili Afri Ilvir filiae ///ƒ/ i Blaesi-[ani?] Bit. Gub/^/ocus. (Bonn) CIB 498;nbsp;Biturix nationis, Faedus (Germane?) equ.nbsp;ala Longina (lis Longiniana). (Maim, a. 90)nbsp;EE 5 p. 652—653; (Gohors) I Biturigum.nbsp;CIB 1120: Praef(ecto) coh(ortis) II. ^(se-cundae) Bituric(g?)um. (Basel) GIL XIIInbsp;5276: Ex civitate Biturigum. Au ft er dennbsp;genannten ist Bratronos ein Biturigen-name. 5onbsp;— Ber voïhsname Biturix wird, wie auchnbsp;Boius, Eburo, Vindelicus, auch als personenname gébraucht, M. F. cogn. (Ling) GILnbsp;III 6010,42: Biturix f(ecit). (Eining) Mün- [Bïtü-rïgës] |
Bïtü-rjges
|
chener Siteungslerichte pMlos.-pMlol. u. histA Cl. 1887 s. 197: Biturix fe(cit). (Yorli;nbsp;AlMorougli) CIL VII 1336, 159; Biturixnbsp;f(ecit). (London) 160: [BJiturici (gen.).'nbsp;in(anu). (Sainte-Colombe, Isère; Nïmes) XIInbsp;5686,135“““: Biturix f(ecit). (Lyon, Trion;nbsp;musée Guiniet) Aïlmer etBiss., Trion p. 363%nbsp;Biturix f(ecit), Biturix. f(ecit). (Lyon) BEnbsp;1885 p. 151 = (Baris) Sch. 827: Biturix.nbsp;10 (Poitiers): Bitur(ix). (Vechten; Le CJiutelet)nbsp;Sch. 828: Biturix f(ecit). (Étouges) 830v'Bi-turix. f(ecit). (Le Chdtelet) 831: Bi.t.ur.ix.nbsp;f(ecit). (Langres) Juïlian t 2 p. 528 =BAnbsp;3“ s., t. 16 (1890) p. 53: D(is) M(anibus)nbsp;Priscae Biturigis [l]ib(ertae). (Auxerre)nbsp;MSAF 30 (3, 10) p. 133 = Jullian t.2 p.nbsp;528: D. M. Biturix Vitalis filia. (Graux,nbsp;dans les Vosges) MSAF t. 5 p. 22 =BSAFnbsp;1880 p. 254: Apollini et Sironae Biturixnbsp;20 luli f. Merotv. münzen von Bourges: BNFnbsp;1836 p. 408. BECh t. 26 p. 452; auch einenbsp;goldmünze in Gotha: BETOEE6AS. BNnbsp;1859 i). 190: BETOEEX. 1864 _p. 415:nbsp;BETOEECAS. 3“ s., t. 8 (1890) p. 183nbsp;w. 181; fBEOEECA? ClV(itatis) (ace. pinbsp;statt genet.), n. 183: f BETOEEQA^ CLnbsp;n. 184; BETOEEX. w. 975 p. 323: BG-TOEICA/Z////. n. 976 j). 323: tB[ETOE]I-0A(y^ CIVI. — Bituricus. Colum. r. r. 3,nbsp;30 2, 19; Qualls est Biturica (vitis). 28: Bi-turicae. 7, 1: Bituricam. 9, 1: Bituricum.nbsp;3: Biturici generis. 21, 3: Bituricae. Plin.nbsp;n. h. 14, 27: (Vitis) Eaecenia et cum eanbsp;florens Biturigiaca (lis Biturica oder Biturinbsp;gica) acino rarior, numquam floris obnoxii,nbsp;quoniam antecedunt ventisque et imbribusnbsp;resistunt, meliores tarnen algentibus locisnbsp;quam calidis, umidis quam sitientibus. Isidornbsp;or. 17,5,22: Biturica a regions nomen sortitanbsp;10 est, turbines et pluvias, et calores fortissimenbsp;sustinens, nee in macra terra defioiens, buiusnbsp;meriti et basilicum est. Constantii vita Ger-mani 1,1, 8 ASS 31. iul VII p. 203 C: Exnbsp;territorio Biturico. Concil. Agath. a. 506nbsp;(Mansi 8 c. 337 A): Tetradius, episoopus denbsp;Biturica (Bourges) metropoli. Concil. Aurel.nbsp;a. 511 (Mansi 8 C.356B): Tetradius, epi-scopus ecclesiae Bituricae metropolis. Concil.nbsp;Arvern. I a. 535 (ALansi 8 c. 863 B): Hono-50 ratus in Christi nomine episcopus ecclesiaenbsp;Bituricae. Concil. Arvern. II a. 549 (Mansinbsp;9 c. 144D).’ Desideratus, ecclesiae Bituricaenbsp;episcopus. Concil. Paris. II a. 554 (Mansinbsp;9 c. 740 E); Probianus episcopus ecclesiae [Bïtü-rïgësj |
Bituricae. Concil. Paris. III a. 557 (Mansi 9 c. 747 C): Probianus . . . episcopus ecclesiae Bituricae. Concil. Paris. IV a. 573nbsp;(Mansi 9 c. 867 C): Felix . . . episcopus ecclesiae Bituricae. Concil. Matisc. I a. 581nbsp;(3Iansi 9 c. 936 C): Eemedius in Christinbsp;nomine episcopus ecclesiae Bituricae. Cone.nbsp;Matisc. II a. 585 (Mansi 9 c. 357 C):nbsp;Sulpitius episcopus ecclesiae Bituricae. —nbsp;Fortunati vita Germani 40, 111: Pagus lonbsp;Bituricus. Greg.h.F. 1,(31): Apud Bituricam urbem. 5, (6): Leonastis Bituri-gus (Berry) archidiaconus. (lO): In Biturigonbsp;termino. 25,(33): Biturica civitas. 29,(39): De Biturigo (Bituricum, das territorium, stadt) retractus. (49); In Biturico. . . In Biturigo pergens .... Inruentibus Biturigis. . . . Ad hospites suos iterum in Biturigo expetiit. 6,22(31): Ad terminum Bituricum venit . . . Bituricum valiant. . . In- 20 grediemini Bituricum. 8,43; Infra territuriinbsp;Biturigi termino. 9,19: Territurii Biturigi.nbsp;24: Biturigae urbis. 10, 25: Ex Bitorico.nbsp;26: Sulpitius Bituricae urbis pontifex. Glor.nbsp;mart. 1, 33; Biturigae eclesiae. 58: In pagonbsp;Biturigi territurii. 89: In Biturigo. Virt.nbsp;Mart. 2,7 cap.: Item de alio paralytico exnbsp;Biturigo (s^a(lC). 2,24: In Biturigo. 29.3,40.nbsp;45: Ex Biturigo. 4, 45: Biturigae urbis.nbsp;Glor. conf. 7 9: Bituriga vero urbs . . . Ante 30nbsp;conspectum muri Biturigi. 80: Plebs . . .nbsp;Bituriga. 90: In Dolense autem Bituriginbsp;terminum (das territorium von B.). 102:nbsp;Episcopus Biturigus . . . Felicis Biturigi epi-scopi. Vitae patrum 8,11: Ex termino Biturigo (du Berry). 9, 1: Biturigi territuriinbsp;. . . Archadium Biturigae urbis episcopum.nbsp;16, 1; Biturigi territurii . . . Territurii Biturigi. 18, 1: Biturigum terminum est in-gressus. Martyrol. Ilicronym. 14. hal. sept.: 40nbsp;In Biturico territorio sancti Mariani. Pard.nbsp;dipl. n. 230, t. 1 p. 209 (a. 615): In Biturico. n. 273, t. 2 p. 37 (a. 635): In pagonbsp;Betorico. [Über den Bituricus pagus s.nbsp;Longnon, Atlas p. 143.] n. 358, t.2p.l43nbsp;(a. 667): In territorio Biturico ... In pagonbsp;Biturico (en Berry). Pertz dipl. p. 59, 48nbsp;(a. 695): In pago Bitorico. Form. Bit. 7nbsp;_p.l71,14Z.; Betorice civitatis, ego illi con-manens in pago Bitorico. L 15; Bitorice ci- 50nbsp;vitatis. 15“y». 175, 8; In pago Biturigo.nbsp;Vita Aventini 1, 2 ASS 4. febr. 1 p. 476 C:nbsp;Bituricae urbis oppidi indigena. Vita Lau-riani 8 ASS 4. iul. II p. 37F: In territorio |
Bit-uris
bl
|
Biturico. Vita Desiderati 4 ASS 8. mai. II p.SOiS: ürbis Bituricae archiepiscopo. Ste.-pliani Africani 5, 32 ASS 1. mai I p.59E:nbsp;Ex territorio Biturico. Vita altera Arediinbsp;3, 28 ASS 25. aug. V p. 186 D.- De territorio Betorico. Vita AustregisiU 1,1,1 ASSnbsp;20. mai V p. 229* B: Bituricae civitatisnbsp;indigena. 1, 2,12 p. 2ül*C: In urbe Bitu-rica. 16 ggt;. 2S1* F: Ab urbe Bituriga. 2nbsp;10 c. 1 p. 232*F: Urbem et pagum Biturigum.nbsp;F: Ad portas Biturigae civitatis. p.233*A:nbsp;Pagum et urbem Biturigam. c. 3 p.233*C.nbsp;4jö.233*D.- In pago Biturico. c.7 p.23V*B:nbsp;In ipso pago Bitiïrigo. c. 8 p. 231* B: Innbsp;Bituriga civitate. F: Pagum Biturigum.nbsp;Vita Sulpicii 1, 2 ASS 17. ian. II p. 168: . Bituricae fuit urbis egregius pastor. 6, 25 j).171; Bituricam plebem. Vita alia Sulpiciinbsp;1,7 p. 175: Plebem Bituricam. Vita Sigi-¦20 ranni 1 Anal. Boll. 3, 381: Sigirannus,nbsp;solo Biturico nobili ex progenie ortus. Vitanbsp;Fustadiolae 5 ASS 8. iun. II p. 134 A: ïer-ram Biturigam. 8 p. 134 D.- Biturigae urbis pontifex. Vita Pardulp)hi 2, 18 ASS 6.nbsp;oei. III p. 437 JD: Homo quidam ex territorio Biturico, Leodulpbus nomine. — Bi-tiirigi-acu-s s. Bituricus. — Biturigicusnbsp;M. Fdicti JDiocletiani frgm. Megalopolitan.:nbsp;A'tzyog FalliKog rovreativ Av^tavijSiog Tjvoi.nbsp;30 Bizov^rjzixog. — Bitiirig(c)eiisis. AH) or.nbsp;5, 34: Equites catafractarii Biturigentes.nbsp;Greg. Tur. virt.IuUani c. 14: Tetradius epi-scopus Biturigensis. lonae vita Fustasii 3,nbsp;16 ASS 29. mart. III p. 790 A.- In Bitori-cense urbe. ... In suburbane eiusdem Bi-toricensis urbis. Vita Alariani 1 ASS 20.nbsp;apr. Up. 760A.’ A finibus Bituricensibus.nbsp;Vita Lauriani 10 ASS 4. iul. II p.38C: Innbsp;pagum Biturigensium. Vita Desiderati 3 ASSnbsp;40 S.maillp. 304 A; Arvernensium et Biturigensium, nee non totius pene Aquitaniae lines.nbsp;Vita Germerii 11 ASS 16. mai III ji. 594A.'nbsp;Bituricensem comitatum. Vita AustregisiU 1,nbsp;2, 10 ASS 20. mai V p,231*B: Ecclesiamnbsp;Bituricensem. Acta AustregisiU 2, 13 p.nbsp;23b* F: De loco vicino ab urbe Biturigensium Novavilla. Vita Fustadiolae 1 ASSnbsp;8. iun. 11 p. 133 C; In urbe Biturigensiumnbsp;. . . Biturigensem ecclesiam. Vita Genovefaenbsp;50 c. 6, 70: A Bituricense urbe. — Bituri-veiisis. Form. Bitur. jp. 167, iOZ.: Sic re-fulgit vultus autem apud clerus Bituriven-sis. 168,4: Corda Biturivensis. 19^1.179,nbsp;3: Ecclesiae Biturivense urbem. |
Bit-uris O. in Spanien, j. Bidaureta, ist iberiscli. Bitus nach d’Arbois de Jubainville ’Perpetuus’, M. cogn. (Lyon) MF 1885 nbsp;nbsp;nbsp;152: Bitus. (Lyon, Trion) p. 363. 364: Bitus. (Niershach) CIB 855: Deo Intarabo ex im-perio Q. Solimarius Bitus aedem cum suisnbsp;ornamentis consacravit 1. m. Pard. dipt. n.nbsp;253, t. 2 p. 10 (a. 631): Bitus servus. Sonst ^nbsp;ist Bitus thracisch für Bithus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo* Bituti-o(n) M. cogn. (Bieux-Mérinvillc, Aude, gwischen Narhonne und Carcassonne)nbsp;CIL XII 5371: C. Gominio C. f. Volt(inia)nbsp;BitutionI prait(ori) c(oloniae) I(uliae) C(ar-casonis). Biuinus M. cogn, (Bienno) CIL V 4975: [Ves]gassis Biuml f. Biuima fl. cf. F. Bivonia. Pertg dipl. p. 92, 38 (a. 702): Usque Biunna. Bluvo(n) M. cogn. (Calvisano, proving 20 Brescia) CIL V 4136: ïertius Biuvo[nis f.]. Biv-aiddouas list StoJecs die ogmische inschrift in Man,*Tlie Academy n. 744 p. 93: Bivaieunas . . . (gen.) magi mucoi Cunava;nbsp;cf. Lugu-aedon (gen), Aedonius. Biyeio(n) cogn. cf. lepontisch Pivotialos, Pivones. (Buffedora di Ghiara di Adda, ge-gend von Brescia) CIL V 4164: V(ivus)nbsp;f(ecit) Eufiis Biveionis f. sibi e[t] Diae Ca-pi [ujxor(i) et Biveioni ïriumonis f.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Biverias curtis. Vita-AgïU 7 ASS' 30. aug. VI p.b31 D: Curtem, quae dicitur Biverias. Bivito(n) Oder Bivitonus M. (Langres) RA 3® s., t. 16 (1890) ^.44: Bivitoni Bissinbsp;fil(io) Oder fil(ii). *bïv0- adj. lehendig, air. biu, béo, béu (wow. plur. bi), beo-, -beo, cy. byw, huw,nbsp;-biu, abret. biu, mbr. beu, bret. biu, beu,nbsp;Lcon beo, acorn, biu, ncorn. bew vita, urcelt, 40nbsp;guivo-, lat. (g)vïvo-, gr. §iIo-, pio-g lében,nbsp;got. qiwa- aus *gwiwo-, *giwo-, ae. ewieunbsp;(eucu), ahd. quëc(ccb). Ut, gvyva-, gyva-s,nbsp;ahsl. ^ivu, ai. jiva-s, armen, kea-m lebe, idg.nbsp;g^ïuó-s. -f ir. biv, lat. (g)viv, gr. j3iP vonnbsp;ai. gïv lében; in air. bith-beo *bitu-bïvosnbsp;immer lebend; cy. Bewwi, Con-bevi, w. Cyn-fyw; Boci-bewwi. Bivonia F. (Brescia) CIL Y 4487: Bi-voniae P. fil(iae) Priscillae. nbsp;nbsp;nbsp;50 Bizaguui, Bidagum O. j. Bigac, ge-meinde Calvisson, Gard. bl in Ibliomarius. |
fBit-uris — bl]
-ocr page 236-Bla ..
Blandi-acu-s
[Bla .. — Blaodi-acu-s]
-ocr page 237-Blandi-baceius — Blandus
rente, arrond. Angoulême; dép. Charenfe-Inférieure, arrond. St'-Jean-d’Angély, canton Matha; dép. Haute-Loire, arrond. Le Puy,nbsp;canton Saint-Paulien; dép. Haute-Vienne,nbsp;arrond. und canton Bcllac), Blameat (dép.nbsp;Puy-de-Bóme, arrond. und canton Clermont),nbsp;Blanmy (Charente-Infér.), Blangy (Aisne;nbsp;dép. Ardennes, arrond. Bethel, canton As-feld; Blanzy-sur-Bourhince, dép. Saóne-et-10 Loire, arrond. Autun, canton Montcenis) undnbsp;in 13 weïlern, Blaugac (dép. Gard, arrond. u.nbsp;canton JJgès [alt Blandiacus u. Blaudiacusp,nbsp;Bianzé (piem. Binzago, prov. Novara, distr.nbsp;Vercélli), cf. Blandiana villa in Baden, aufnbsp;dem wege von Carlshurg nach Csïkmó. TP:nbsp;Blandiana. Vgl. Blangiacus.
Blandi-baccius O. j. Blomhay, dép. Ardennes, arrond. und canton Bocroi. Pard. dipt. n. 119, t. 1 p. 85 (a. 533): Blandibac-20 eins villa in Portensi.
Blandiuia F. (Lyon) Boissieu p.4A^ — Wïlmanns 2566 = Allnier et Biss. n. 187:nbsp;Blandiniae Martiolae puelae.
Blaiidini-actt-ni, Blandinium, kloster Blandinherg zu Gent. Pard. dipt. n. 407 p.nbsp;202 (a.703): Ad monasterium Blandinium.nbsp;Vita Fleutherii 1, 3 AS8 20. fébr. III p.nbsp;181 B: In loco, qui nunc Blandinium ap-pellatur. 2., 6 p. 188 C: ... Addens maternbsp;30 episcopi, quani Blandam vocavit. Ab illanbsp;itaque Blandinium locus appellatus est. 2,nbsp;7 p). 188 73.- Blandinium adirent . . . Blandinium iverunt . . . Viam, quae ducit Blandinium. 3, 12 p. 189A; Nomine Blanda:nbsp;aqua Blandinium nuncupatum est. 3, 14nbsp;p. 189 C. 5, 31 p. 192 F: B. Betri Blandi-niensis. Vita alia Fleutherii 4,20^.19173.-Blandiniensem (ecclesiam). 6, 33 _p. 193 O.-In locum, qui nunc Blandinium appellatur.nbsp;40 6, 34nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;193 B: Blandinium adiit. 7, 38
p. 194 73.- Blandiniensem ecclesiam. [Vgl. Liber censualis s. Petri Blandiniensis ASSnbsp;1. nov. ï p. 375 G: Locum . . . : cui Blandinium indidit vocabulum, quia blanditiis ani-mos ferocis populi inibi delinivit sacriquenbsp;baptismatis unda consecravit.]
Bland-inus von Blandus abgeleitet, M. Blaiid-ina F. cogn. (Antechera) CIL IInbsp;2021: Corneliae Blandinae Singiliensi L.nbsp;50 Cornelius Themison pater et Cornelia Blandanbsp;mater posuerunt. (Gradisca oder Varheli)nbsp;III 6271: Valeriae Blandinae coniugi. (Lyd-ney Park, Gloucestershire) YII 138: D(eo)nbsp;M(arti?) Nodonti Pl(avius) Blandinus, ar-
matura, v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). (Cagliari) X 7604: Titiae Plaviae Blandinae. (Nimes)NIl 3919: Sinicus B[l]andinus.nbsp;(Bijon) Lejay 85: Segomar[us] Blandin(i)nbsp;f(ilius). Vita Saldbergae 1, 9 ASS 22.scpt.nbsp;Nip. 522F; Vir . . . nomine Blandinus, quinbsp;cognomentum Baso acceperat. Vita Clarinbsp;2,3 ASS' l.ian. 1 p. 55: Sanctae Blandinae.
I 3, 4: Apud sanctam Blandinam. 4,9 p.56: j Coenobium sanctae Blandinae. 5,10: Bea- lonbsp;tissimae martyris Blandinae. 6, 11: Virgonbsp;beatissima Blandina. 12: In ecclesia bea-tae martyris Blandinae. O. Cella Blandini,nbsp;j. La Celle-sur-Morin, Seine-et-Marne.
Bland-iro(n) M. cogn. (Como) CIL V 5273: V. f. C. Albucius Blandiro.
Bland-ius ilf. Blandia F. gentilicium. (Verona) CIL V 3768: L. Tenatio P. f. vironbsp;Blandia C. f. (Bergamo) 5132: L. Blandiusnbsp;C.f. 5133: Q.Blandi[us] Monta[nus]. (Como) 20nbsp;5324: L. Blandpus . . .Jorinus. (Mailand)nbsp;5970: Sex. Blandi Profuturi. (Lodi vecchio)nbsp;6345: C. Blandius Secundinus cum Blandionbsp;Prisco pontific. et Blandio Agricola filis Me-diolani. (Genf) XII 2601: Blandio C. [fV]nbsp;yol(tinia) Latino (dat.). (Caissargues) 107 V.nbsp;Blaesae Blandi f. sorori an(norum) . . . Ser-vatae Titi f. uxori Optatus Blandi f. sibi etnbsp;SU [is . . .]. (Lyon) Allmer et Bissard t. 1nbsp;p. 448. t. 3 p. 443: D. M., L. Blandio Pa- 33
terno,.....; L. Blandius Pius fratri karis-
simo p. c. (Vienne) Allmer t. 1 p. 349. In O. Blandi-acu-s.
Blandola F. (Arles) CIL XII 953: Blandola.
Bland-oua s. Blanona.
Blandoni-acil-S in pago Atboariomm. Pard. dipl. n. 514, t. 2 p. 325 (a. 721): Innbsp;pago Atboariomm, Hicio et Blandoniaco etnbsp;colonica; cf. n. 587, t. 2 p. 400 (a. 746): -lonbsp;In pago Atboariomm, Flexo et Blandonero.
Blando-vicun-ia fem. patronym. Hochter wow Blandovicunos’, l/vik, cf. ’It-ovva, Vir-unum, Sed-uni. (Gargas, dép. Vaucluse,nbsp;arrond. und canton Apt) BE t, 1 p. 178 n.nbsp;209. 256 = BF 2 p. 187 = BSAF 1880nbsp;p. 245 == CIL XII p. 137, 2: CCKGrrAInbsp;BAANAOOYIKOYNIAI (dat. fem. sg. griech.).
Bland-ulus M. cogn. (Gafsa) CIL VIII 131: Bland[ul]us Pot[bi f]il(ius).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50
Blandus ilf. Blanda T*'.; auchlateinisch, (Villa Vizosa) CILÏL 130: Blandus Scalliaenbsp;Eufinae servus. (Antechera) 2021: Cornelianbsp;Blanda. (Valencia) 3782: [D(is)] M(anibus)
[Blandi-baocius — Blandus]
-ocr page 238-Blangi-acu-s — Blarus
|
G. luli Blandi. (Kaindorf, distr. Hartherg) III 5510: Ti. Claudio Blando. (Gradisca odernbsp;Varheli) 6271: P. Pont. Blando. (Salona)nbsp;8786: Clódiae P. 1. Bland[ae]. (Pompeji) IVnbsp;1552:.. Eubelio Blando (aU.) cos. (a. 17p. C.).nbsp;1717. 1719: M. Caesius Blandus. 1733:nbsp;M. Caesius Blan(dus). 3071: Blando (^«6/!.^.nbsp;(Venedig) V 2189: Acutiae L. 1. Blandae.nbsp;(Ferrara) 2405: T. Blandus T. 1. Priyatus.nbsp;10 (Bagnolo) 3170: C. Dosseni Blando. (Ye-rona, a. u. 753) 3257: Blandus C. Afininbsp;Asclae ser. 3692: [OJpelliai M. f. Secundainbsp;sorori Blandai 1. (Brescia) 4593: Q. Egnanbsp;tius Q. 1. Blandus. (Como) 5290: Blandaenbsp;Eomati f(iliae) matri suae. (Monm) 5751:nbsp;Cenuriae Blandae Maurenae filiabus. (Mai-land) 589Q-. Laetil[l]o Blando. 5900:.^anan-dae Amabill Blandae libert. 6086: L.Virionbsp;L. 1. Blando. (Aquileja) 8393: M. Gavionbsp;20 Blando conl. (TJiala) VIII 566: L. Valerius Blandus. (Hr. hu Schater) 1188: C.nbsp;Blandus. (Lambèse) 2769: L. Mellonio L.nbsp;f. Cl. Blando. 4063: Se. Blan[d . . .]. (Ksoiirnbsp;el B’eimaia) 4312: L. lulius Blandus 2maLnbsp;4313: L. lulius Blandus. (Aumale) 9153:nbsp;Pompeus Blandus. (Hr. Abel em Mthir)nbsp;16422: C. Caecilius Q. f. Cor. Blandus. [Blandus auch 12695. 12696.] (Lucera) 1X799:nbsp;C. lulius Blandus. (Fermo) 5390: P.Pabiusnbsp;30 Blandus. (Salerno) X 548: L. Aelius Blandus. (Besina) 1403 c 19: C. Postumius C.nbsp;f. Pal. Blandu[s]. (Neapel) 2311: Blandaenbsp;(dat.). 2511: C. Suettio Blando. (Miseno)nbsp;3555: L. Carisio Blando. (Pompeji) 8048,nbsp;21: Luri Blandi. Xï. (Clermont)'A112P6-. G.nbsp;Pompeio Blando. (Arles, christl.) 942:nbsp;Blanda. (Aramon) 2811: Baebia Blanda.nbsp;(Cruviez) 2903: Blandus Priyati f. (Har-horme) 4880: C. lulius C.1. Blandus. (Lyon)nbsp;40 Boissieup. 390 = OreU. 7254 = Wilmannsnbsp;2238 — Allmer et Hiss. n. 172: C. Apronio,nbsp;Aproni(i) Blandi fil(io), Eaptori, Treyero.nbsp;(Dijon) Bejag 81: D(is) M(anibus) Martillaenbsp;Blandi iU(iae). 93: D(is) M(anibus) Blandanbsp;Blandi fil(ia). 162: M[i]nuta Blandi fil(ia).nbsp;(Tarquimpol hei Hieuse, Lothringen) BE 5nbsp;(1885) p. bO = BSAF 1887 p. 175: Ma-iusi, Blandi fil(ii) Mariani M. Belatullae ux.nbsp;Belatulla posuit. (Basel-Augst) CIL XIIInbsp;50 5282: Blandus Vindalucon(is). (Nijmegen)nbsp;CIB 74: Bland . . . (Bom) CIL XV1248“ '=nbsp;[auch in Mainz, Becker s. 99. Ill]: L(uci)nbsp;Luri Blandi. Vila Boniti 3,15 ASS 15. ian. Inbsp;p. 1072: Mulier quaedam erat nomineBlanda. [Blaugi-acu-s — Blurus] |
— Blandi Mons O. j. Blasimont, dép. Gi- , ronde, arrond. la Béole, canton Sauveterre. Blangi-SCU-S für Blandiacus, 0. j. Blan-gy-sur-Ternoise, dép. Pas-de-Calais, arrond. St.-Pol, canton Be Pareq. Vita Bertae 1, 6nbsp;ASS 4. iul. H p. 50 H: In yilla sua Blan-giaco. 1, 9 p. 51A: In amoenissimo loconbsp;Blangiaci oppidi. 2, 10 p. 51 H: In Blan-giaci. 2, 14 p. 52 C: Ad Blangiaci amoe-nissimum monasterium. 2, 15 p. 52 C: Ad lonbsp;Blangiacum. 2,24 _p. 53jF; In Basilica eoe-nobii Blangiaci. (zu a. 685, redigiert c. 961)nbsp;Cartulaire de l’ahhaye de Sai/nt-Bertin p.‘ó‘ó:nbsp;Blangiacum in pago ïaruanorum. Blani-acu-S yilla, vom M. *Blan-io-s. l) j. Blagng-sur-Vingcanne, Cóte-d’Or, arr.nbsp;Hijon, canton Mirebeau. Pertz dipl. p. 40, 22 (a. 664): Blaniacum. 2) j. Bligny, dép. Auhc, arrond. Bar-sur-Auhe, canton Ven-deuvre-sur-Barse. 3) j. Planig in Bhein- 20nbsp;hessen, kreis Alzey. 4) j. Blonay, Waadtland. *Blaiiio-brïga von M. *Blanio-s, O. ^Fresnenan) CIL II2902: Blaniobr(igensis). Blaunia F. (S. Severino) CIL IX 5611: Blannia Ursilla. BlanUOYÜ s. Brannoyices. *Blauo-ialum, Blanoilus vom M. *Blanos triefaugig, /bblan, griech. cplavnbsp;sprudeln, schwellen; O. j. Bléneau, déqiart.nbsp;Yonne, arrond. Joigny.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Blanoiia O. in Lïburnia, j. Yrama. Ptol. 2, 16, 6: Bkavmva. IA 272, 3: Blandona. Blanuanius M., aus *Blano-manius ent-standen? (Wiesbaden) CIB 1522: Blanuanius Ayiti. Blan-USCUS cnMdconnais, mit ligurischem suffix, j. Blanot, dép. Saóne-et-Loire, arrond.nbsp;Mdcon, canton Clung. Blanz(s)i-ac(g)us 0. 1) j. Blancey, Cóte-d’Or, arr. Beau^ie, canton Pouillg-en-Mon- lo tagne. 2) j. Blanzay, Yienne. 3) j. Blanzacnbsp;in dép. Charente; dép. Charentc-Inférieure;nbsp;dép. Haute-Loire; dép). Hautc-Vienne. Vgl.nbsp;*Bland(g)iacus. Blari -acu-m O. j. Blerïk an der Maas, nördl. von Boermond, prov. Limburg. Blarit villa, O. j. Bléry, Seine-et-Oise, arrond. de Mantes, canton de Bonnicres, commune de Boissy-Mauvoisin. Blarta M. thracisch? (Coin) CIB 344; 50 Longinus Blarta Bisae f. Bessus eq(ues)nbsp;alae Sulp(iciae) an. XXXVI. Blarus M. cogn. (Aus Piemont) CIL V 7185; L. Isaleius L. f. Blarus. |
Blase-o(n) — Blava
|
Blasc-o(n) insél, j. Brescou, IlerauU, canton Agde. Strut). 4,1,6 nbsp;nbsp;nbsp;181: Tr]v BXaOxmva vijGov. Plin. n. h. 3,79: Galliae autem ora in Rhodani ostio Metina, mox quae Blasoorumnbsp;(fftr. brascorum, blasconus) yoeatur, et tresnbsp;Stoechades (daraus Martian. Cap. 6, 643).nbsp;Ptol. 2, 10, 9 (nacli Muller interpolation):nbsp;BXaSxmv. Avien. or. mar. 603 sq.: Blasconbsp;propter insula est, j teretique forma caespesnbsp;10 editur salo. *Blasi-acu-iii von Blasius, O.j. Bisago, Como. cf. *Besiagum. aus mlato- *ml-to- gemalenes (cf. mla-ti-s), eincm qlten part. pass, zu cy. malu,nbsp;ir. melim (inf. bleith) malen, lat. molere;nbsp;mbret. bleut mel. Icon, bleud; vann. bled met. *)jla-t hlume, mbret. *blezu blumen, befter bleuzu, bleuzf, eg. blodau flos, mcy.nbsp;blawt, 'll', blawd blume und mel, acorn, blot,nbsp;20 corn, bles, blez, air. blath blume, bMie, mir.nbsp;blath blume, blilte, cf. ybblo-, bblé-, bhlës-sclnvcHen maclien, got, bloma m. blume, alid.nbsp;bluot bliite vm stamm bble- bhlo-, led. flos,nbsp;sahin. Plusare, abl., osTc. Fluusai, dat. Form.nbsp;Andec. 22 p. 11,32Z.: Ilia blada (von reben),nbsp;quern ibidem deos dederit. *Iilati-acu-S nach d'Arbois de Jubain-ville vom gentile Blatius, Blattius, 0. 1) im Mans, nicht Blèves, dép. Sarihe. Bard. dipt.nbsp;30 w. 230, t. 1 j3.211 (a. 615): Locello, qui nun-cupatur Blaciacus. 2) m der umgebung vonnbsp;Vienne, Isère, nicht La Blache, canton Vinay.nbsp;Bard. dipt. n. 559, t. 2 p.312 (a. 739): Eam-nulfus de Blaciaco. 3) j. Blaey, Tonne, arrond.nbsp;Avallon, canton Isle-sur-le-Serein. Bard,nbsp;dipt. n. 587, t. 2 qj. 400 (a. 746): In pagonbsp;ïernodrinse curtem, quae vocatur Blaciacus.nbsp;4) j. Plassac, Girmide, arrond. und cantonnbsp;Blaye. Mabillon, Vet. Analecta cd. Bar. a.nbsp;.10 1723 p. 25^'^Bard. dipt. n. 230, 1.1 p. 206nbsp;(a. 615): Villa vero Blacciago sita in terra-turio Burdigalense, secus ipsum agrum Blac-ciaco castro Blavit (Blavium Bard.), quae est super alveum Garonnae.......Secus ipsum agrum Blacciaco. 5) j. Blaisy-Bas und Blaisy-Haut, Cote-d’Or, arrond. Dijon,nbsp;canton Sombernon. 6) j. Blossac bei Blaye.nbsp;7) j. Blaisy, commune de Saint-Mar cl-de-Vaux, Saóne-et-Loire, arrond. Chalon, cant.nbsp;50 Givry. -Rlatio in Ando-blatio. Blatius s. Blattius. *Blato-l)ulg-io-s nach d’Arbois ablei-tung von *blato-bulga ''melsach (Bhys)’ M., Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
als 0. in Brittanicn, j. Birrens, bei Middleby Kirk, standort der coh. II Tungrorum oo eq. C. L. I A 467, 1: A Blatobulgio (cod. Bemens. -burgium). Blato-inagUS und Blatomum, O.j. Blond, dép. Hatde-Vienne, arrond. und canton Bel-lac. Mcrow. mz. Belfort n. 868: BLATO-MAGO FI. 869 (saec. 7): BLATOOlAGO.nbsp;870: fBLAROMAGO VI. 871: fBLA-TOMO 8CI MAE.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;« Blatta F. (Aumale) CIL VIII 9116: Caeciliae Blattae coniugi. ?Blattius, Blatius M. gentile. Liv. 26, 38, 6: Sala2Üae principes erant Basins etnbsp;Blattius; Basins Hannibali amicus, Blattius,nbsp;quantum ex tuto poterat, rem Romanamnbsp;fovebat. 8: Be Blattio. Blattius. 11: Blattius; heiftt bei Val. Max. 3, 8, ext.1: Blas-sius. Apgt;pian. Annib. 45 — 47: Bldziog.nbsp;CIL I p. 448 adn. (a. u. 707): M. Blat- 20nbsp;tins M. f. (a. u. 708): . . . Blattius M. f.nbsp;(La Barra) II 998: L. Blatius Calpurnia-nus. (Sevilla) 1176: L. Blatio L. f. Ser.nbsp;Ventino (oder Serventino). (Asturien) 2715:nbsp;Blattia Caecilia. (Kalsdorf) III 5428: Bla-t. . . Ur . . . (Este) V 2704: L. M’. Blattilnbsp;nepotes. (Grofter St. Bernhard) 6866: Poe-nino sacrum P. Blattius Creticus. (Bom)Ylnbsp;13610: L. Blatti D. 1. Pan. 13611: P.nbsp;Blattio Urbano. (Altilia) IX 2492: Blattius 30nbsp;Bexter. (Die, a. 245 p. Chr.) XII 1567:nbsp;Blattio Paterno civitatis Voc(ontiorum). Innbsp;0. *Blatiacus. Blatu M. (Mougins bei Cannes) CIL XII 231: ValeriaePaternae L.Val.Blatu (Ilirsch-feld ci. Bla(s)tu(s) ?) filiae pilss. v. an. XVIIII. Blatucairo s. Belatucadros. Blaudi-acu-S 0. s. Blandiacus. Blaudos 0. in Bhrygien bei Ancyra. Strab. 12, 5, 2: Tovxmv (der Tectosagen) 4’ 40nbsp;ijv (pQovQiov ’’AyKVQa bficovvgog ty TtQog Av-Sia nsQi BXavóov noXlivy 0qvyicexy. Steph.nbsp;Byz.: BXccvSog, nóXig Qqvyiag, anb BXa'v-Sov rov rbv tónov jtpeoTovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lag Ms- vsxQixtrjg. zb samp;vzxbr BXcxvdrjvóg. Cic. ad Q. fr. 1, 2, 4: Be Blaudeno Zeuxide. Blauto s. Blavia. Blava, Blavia vicaria, villeicht zu *blavi-s cheveu, bret. (Léon) bleo poil. 0. ' j. Blaye bei Bordeaux, Gironde, TB: Bla- 50 , uia. lA 458, 7: Blauto (mit recht vonnbsp;I Wesseling in Blavio verbeftert). Auson. ’ epist, 10, 16: Fert militarem ad Blaviam. ND occ. 37 (Armor.), I: Blabia. 15: Prae- ] 5 [Bla8c-o(n) — BlEva] |
'‘Blavini-acu-m — Bluc-io-n
Bletis. Val. 859: Terminus Augusta!, inter fectus militum Carronentium, Blabla. Greg. Turin, de glor. conf. c. 45; Est autemnbsp;sepulcbrum eius (s. Bomam) contiguumnbsp;Blaviensi castello super litus amnis Garou-nae. Lihcr historiae Francorum 31 (ad a.nbsp;!')67): B avia castello in basilica sancti Eo-mani sepultus. Ttav. 4, 40 JJ. 298, 4* Bla-via. Mahillm, Vet. Anal. p. 259 — Pard.nbsp;dipl. n. 230, t. 1 p. 206 (a. 615): Castronbsp;10 Blavium (Blavit Mah)). Yüa Momani, Ut,nbsp;Anal. Boll. 5, 178: Castro Blayiae. 180:nbsp;Locum castri, cuius vocabulum est Blavae.nbsp;9,183: Castro suburbanae civitatis Blaviae.nbsp;13, 188: Ad locum castri Blaviae. ’^Blavini-acu-ni 0. j. Blavignac, dép. Loeère, arrond. Marvejols, canton St.-Chely-d’Apcher. Blecaenus M. (Astorga, a. 27 p. Clir.) OIL II 2633: Arausa Blecaenl. 20 BledenMthe 0. Kemble n. 63 (a. 712): Ad portum que dicitur Bledenbithe. Bled-inus w. Bleddyn, nach d’Arbois de Jubainville und Tliurneysen deminut, m cy.nbsp;blaidd, bret. bleid, Leon bleiz wolf, air. blednbsp;untier. M. Vita Moclioemoci seu Pulcherii 3,nbsp;2ii ASS 13. mart. II 284(7; Eonanus nominenbsp;filius Bledini. Bled-o(n) M. (Bei Melk) EE A p. Ill n. 605: Maricae Bledonis f. uxori. 30 Blegina nomen illyrisch? (Ad Bivedum, zwischen Bleggio und Tione) AEM 5 (1881)nbsp;s. 117 = Pais n. 698: [S]ex. Blegina ....nbsp;inmunis [Cajesaris. Blendium hafen in Hispania Tarraeo-nensis, j. P. Pendueles. Plin. n. h. 4, 111: Portus Blendium. Mela 3, 1, 15: Belluntenbsp;list Muller zu Ptol. 2, 6 p. 148 Blendium. Blendo(n) M. (Meiselberg in Karnten) CIL III 4842: Cauru Blendonis f(ilia). 40 Blendumen iP. Pertz dipt p.9Q,13 (a. 714): Blendumen abbatissa. Blenna O.j. Blennes, dép. Seine-et-AIarne, arr. Fontainebleau, canton Lorrez le Bocage. ?Bleronosita. (Dijon, auxPoussots) Le-jay 132: Batinio B[le]r[o]n[os]ita(e). Blesa fl. 1) j. la Blaise, nbfl. der Marne. 2) die Blies, nbfl. der Saar. Blesamius Galater in diensten des tetrarchen Deiotaros, erinnert an die gottin .00 Belisama (Minerva). Cic. pro Deiotaro 33nbsp;(a. 45): Blesamius . . . Blesamius. 34: Ble-samio, qui vivit in regno. 38: Huic Blesa-mio. 41: Corpora sua pro salute regumnbsp;suorum bi legati tibi regii tradunt, Hieras |
et Blesamius et Antigonus. 42: Exquire de Blesamio numquid ad regem contra dignitatem tuam scripserit. Epist. ad Att 16, 3, 6 (a. 44): Ecquid amas Deiotarum et non amas Hieram? qui, ut Blesamius venit adnbsp;me, cum ei praescriptum esset, nequid sinenbsp;Sexti nostri sententia ageret, neque ad iliumnbsp;neque ad quemquam nostrum rettulit. Innbsp;0 BUmes und Blêmes. Blesamus M. (Bom) CIL VI 16199“ lo = XIV 3752: B. Cornelius L. 1. Blesamus.nbsp;21994: C. Mannei Blesami. (Ascoli Piceno)nbsp;IX 5235: Q. Salius Q. P. 1. Blesamus. Blescius M. (Bisingham) GIIj VII1017: Blescius Diovicus. ?Blesi-o(n) M. (Nijmegen) GIB 70: Ble-sio Burgionis fil(ius). Blestium 0. in Brittanien, j. Monmouth, lA 485, 2: Blestio. Blestus M. (Leon) CIL II 5087: Ï .... 20 Blestus. Blesum s. Blaesus. Bletisa 0. j. Ledesma in Lusitanien; warscheinlich iberisch. CIIj II 858: Terminus August(al.) inter Mirobrig(am) Val. ut Bletisam et Mirobr(igam) et Salm(anticam). Blezis s. *Blaesi. *blillO urcelt, in Dia-blintres, aFret. blin gl. tepore, plur. blinion gl. inertes, gl. tebefacti, 30nbsp;blin-der (fiir blin-ter) gl. segnitia, bline gl.nbsp;hebeseeret. i. stupesceret, w. blin fatigue; nachnbsp;Bugge ai. glana fordone; nach Loth blin furnbsp;mli-n, cf. gr. a-fi^lvvoo, d-gfilvg = ci-filvg. Blirei portus, 0., und castellum de Bli-riaco, le chateau de Bléré, Touraine. Blivida s. Brivatis. Blixata in Parisiaco? Pard. dipt w.452, t. 2 p. 2bl (a. 700): In monte Blixata. Blocu-liti w. Bliglyd u. Bliglid. (TAa- 40 nor) Bhys^ 367. 425: [Bjloculiti. Blote 0. j. Blot-TÉglise, Puy-de-Dome, arrond. Biom, canton Menaf. Merow. mz.nbsp;Belfort 881: f BLOTE FIT. BIOXUS vgl. abret Blucb? M. (Bordeaux) JuUian t. 1 n. 175 p. 286: C(ai) Sec(undi-ni?) Bloxi. Bill.... M. (Tarragona) CIL II 4970, 87: Blu____ Bluc-io-n castell der Tolistobogii, residenz 50 des Deiotaros, in Galatia. Cic. pro Deiotaronbsp;7, 21: Cum in castellum Blucium (luceiumnbsp;codd) ventum esset, Strab. 12,5,2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;567: (Dqovqm d’ avTamp;v tun to t£ BIovmov red to |
[*Blavini-acu-m — Bluc-io-n]
-ocr page 241-Blussus — BóisQaog
|
Ilrjiov, av ró fi'sv rjv (^aGilsiov JrjiovccQov, tb Ss ya^ofpvXaxiov. Blussus M. (Weisenau) CIB 939 = Becker n. 232: Blussus Atusiri f(ilius)nbsp;nauta. Blustieilielus mons (agri G-enuatis), li-(juriscJi? GIL I 199 == y 7749, 21 p. 886 (a.u. 637 = 117 a. Chr.): Inde sursum iugonbsp;recto Blustiemelo in montem Claxelum. 10 blutthagi-o(n) stamm auf -ion, pflanzen-name. Marceïl. medic, c. 9, 132 p. 107, 2: Herb am, quae Gallice dicitur blutthagio,nbsp;nascitur locis humidis, earn teres, succum- que eius--auribus instillabis. Biefen- hach vgl. mrd. Waudr nehen blautr mollis, ae. nbsp;nbsp;nbsp;bleat miser, ahd. blóz, und -ago innbsp;pflanzennamen. bn in dubno-, Cobnertus, -ob-nos, fl. Li-bnius, assimiliert dumno, Comnertus, Ex-20 omnus, Limnius. -bo dat. pl. in matrebo Namausikabo. Bo .... pagus. (Bei Entrechaux) GIL XII 1371: Praef(ecto) Bo . . . tior(um), wonbsp;schwcrlich Bocontiorum zu erganzen ist. Boacias fl. lAguriens, j. Vara. Ptol. 3, 1,3; ExtQoni] Boaxiov jtorapov. IA 293,5:nbsp;Boaceas. Bo-acil-in O. j. Bohas, dép Ain, arrond. Bourg, canton Geyzériat. 30 Boae delmatische insel. Ammian. 22, 3, 6: In insulam Delmatiam Boas. 28, 1,23;nbsp;Ad Boas Delmatiae locum. Boalcha villa, in Coenomanico, nicht la Bosse, dép. Sarthc. Bard. dipl. n. 230, t. 1 p. nbsp;nbsp;nbsp;214 (a. 615): De villa Boalcba.nbsp;Bo-antiis M. Greg. Tur. h. F. 8, 11; Boantum. Boates Y. NG 14, 7; In provincia No-vempopulana... civitas Boatium. s. Boiates. 40 Boatius 31. (Salona) GIL III 1934:nbsp;Caesia T. f. Secunda BoatI Aesculapio.nbsp;(Lucera) IX 876: T. Boatius T. 1. Eros; cf.nbsp;Kellermann vig. III 1, 6. VI 3, 12. Boba 31. christl. (VercelU) GIL V 6737: Boba. Bobini cella, mon. Montier-en-VIsle, Aube, arrond. und canton Bar-sur-Aube. Bobiuni [Bobïum vita s. Galli 1132 3IG poet. 11 p. 4:57: Quaere monasterium, Bo-50 bium quod dicitur], j. Bobbio. Alartyrol.nbsp;Hieronym. 9. k. dec.: In Italia monasterionbsp;Bobio depositie sancti Columbani abbatis.nbsp;lonae vita Golumbani cd. Sur. 21. nov. p.nbsp;467: In Bobiensi monasterio .•. . . Bobiensis |
coenobii. c. 18 jp. 471: Boboleni, qui nunc Bobiensi coenobio praeest. c. 29 p. 477;nbsp;Quem locum veterum traditie Bobium nun-cupabat, ob rivum in eo loco boe nominenbsp;fluentem: amnemque alium profluentem, nomine Treviam, super quem olim Hannibalnbsp;biemans bominum, equorum, elepbantorumnbsp;atrocissima damna sensit. p. 478: In antenbsp;dicto coenobio Bobiense. God. Taurin. F. III nbsp;nbsp;nbsp;15 /'.39': E Bobiensi monasterio. f. 55'': lonbsp;Cenobio Bobiensi. Fredegar. chr on. 4, 36:nbsp;Monasterium loco nomen Bobio illuo con-struens. Yita Walarici 5, 25 ASS 1. apr. 1 p. 231): Cum esset in Bobio. Vita Sala-bergae 1,3 ASS 22. sept. Y1 p. 521 F: Monasterium Bobiense. Vita Wandregisili 2, 12 ASS 22. iul. V p. 2lt;o7 F: In monasterium, quod vocatur Bobius, in regione Lon-gobardorum. VitaFiliberti l,Q ASS 20.aug. IV nbsp;nbsp;nbsp;p. 7Q B: Bobium. Vita Audoëni 2, 4 20nbsp;Anal. Boll. 5, 81; Bovium in Italia. Boblaenus 31. (Condeixa) GIL II 384: Maelia Boblaeni f(ilia). bÖC- tumor, ir. bocaim tumeo = bocim, bocail ostentatio; gaél. boebail tumidus =nbsp;bocil; cy. bogail, bogel umbilicus = bocel;nbsp;bogeiliaw prominere, eminere = *boceliau.nbsp;In: Boci-bewwi, Msli-^oxo-v (0905), Eo-bogdioi für *Eo-bok-idioi; Tri-bocï? (vonnbsp;d’Arbois de JubainvUle zu ir. boe gl. tener, :ionbsp;bret. bouk weich, zart, cf. pl. bocion putres,nbsp;vann. poug? gcstellt, Hrès doux, trés tendres’;nbsp;s. Bocula), Touto-bocio. Trad. Wiz. 136nbsp;(a.745): InLonenboebo .... in Lonenbuab?nbsp;Vgl. dacisch Costoboci, Costobocae, Coissto-boc(ensis regis)? Bocciduus O. Vita 3Iclori 6 Anal. Boll. 5, 169: In page castelli, quod Bocciduus appellatur. 14 p. 174: In castro Bocciduo. Bocciis aquitan. local-G. von Boucou, ao Haute-Garonne, canton Sauveterre-en-Nébou-zan, hei Saint-Gaudens. (Val d’Aure, Hautes-Pyrénées, mus. in Toulouse) Boschach n. 180nbsp;= BA 16,2 (1860) p. 489 = BSAF 1879nbsp;jp. 55: Bocco Harousoni M.Val(erius) Pusci-nus V. s. 1. m. Boschach n. 1S7 = BA 16, 2nbsp;(i860) p. 489: Bocco Harausoni M. Val.nbsp;Fuscus V. s. 1. m. M. (Vizeu) GIL II 410:nbsp;Sunuae Bocci f(iliae). (Hildesheim) Pliilol. 28 (1869) s. 369 =Hiibner, Excmpla w. 939: 50 L.Manli Bocci. Not. Tiron. f. 20 p. 186(ïr..-Boccus Boccicus. cf. Bucco, Locco, Mocoa,nbsp;Mocco, Moccus, Vecco. Bóxs(gt;(foq s. Bodencos. 15'^' [R1u8SU8 — Bw/fOHO?] |
Boceoni — *bodi-aco-s
|
Boccoiii O. in Gallia Narbonensis. Ilav. 4, 27 igt;. 240, 10. Bocib . . . (Llanwinio, Carmarthenshire) Ehys^ 280. 389: Bladi fili Bodibeve undnbsp;' wélsch ogam. Beww[i] awwi Bocib[ewwi].nbsp;cf. Touto-bocio, Con-bev-i, iv. CynfyTvr. Bocili-acas. [Gcst. dbh. Fontanell. 10 MG 88 II 283, 10.] Bök-io-s M., gaUischer fürer. Müme mit 10 sieilischem typus. IIA n. s. 34 (1877) p. 93:nbsp;BWKIOI. Brome-münsen der Longostalcti.nbsp;La 8aussaye, Narbonnaise. Lieiionn. archéol.nbsp;de la Gaule, pgt;l. des monn. n. 29. Luchalaisnbsp;p. 90. 91. A. lleiss p. 438: AOffOCTA-AHTQN; BWKIOC oder AOYKOTIOC —nbsp;AOrrOCTAAH — PAVEP (diese fünf buch-staben ceUiberisch). Ch. Bobert, Numisma-tique de la provinee de lAinguedoc; la périodenbsp;antique p. 56 u. pl. IV fig. 15 (Uxtr. du t. 2nbsp;20 de la nouvelle edition de l’Histoire généralenbsp;du Languedoe) und Monnaies gauloises p. 18:nbsp;BCüKIOI B AOrrOCTAAHTOJN. Muret-CJiab. 2359 — 2366: BQKIOC B AOrPOCnbsp;TAAHTQN Tt^P. 2393. 2394: BQKIOCnbsp;B AOrrOC . . AHTQN. 2395. 2396: BQ-KIOC B AOrrOCTA . HTSN. Nicht su ïouto-böcio. Bocium 0. j. 8aint-Pierre-de-Boeuf, Loire, arrond. Saint-Ltienne, cant. Pélussin.nbsp;30 Bocociloil s. Dea Vocontioram. Boc-ula F., nach d’Arbois de Jubain-ville zu air. boe doux, tendre, aus *buoco-, bret. bouk aus *buco-, zu Tri-boeï. Vitanbsp;Menelei 3,21 A88 22. iul. V ji. 312 C: Matrem sancti Doculam, sororem Boculam. Boc-urus M. cogn. (Cruviers, Gard) CIL XII 2903: Blandus Privati f. sibi et Secun-dillae iixori. Bocuri (gen.) f. vivos f(ecit). Bodalcha in pago Tellao. Pertz dipl. 40 jo. 109, 13 (e. a. 751): Bodalcha. Bodanensls. Vita Marti 1, 2 ABS 27. ian. J1 p. 774: A fratribus Bodanensis eoe-nobii. 3,13 p.llb-. Ab ecclesia Bodanensi. Bodasi villa, j. Boisviïle-la-Saint-Père, dép. Eure-et-Loir, arrond. Chartres, cantonnbsp;Voves. Boddegun (gentis nomen?). (Liegos in Spanien) EE 3 p. 196 n. 158: M(anibus)nbsp;Neconi Boddegun Loncinis fil(ii) Va(dinien-no sis). Bod-ecius iberisch? (Astorga) CIL II 2633 (a. 27p.Chr.): Bodecius Burrall (pen.nbsp;= Burrai?). (Santo Tomas de Collia) 2707:nbsp;Bovecio Bodeeii. [Bocconi — *bödi-!lco-3j |
Bod-eilCO-S ft., der ligurische name des Po. Polyb. 2,16, 12: Huqó. ys grjv roïg iy-loagioig 6 notaixog nQoaayoQSVsrai BóSsynog.nbsp;Plin. n. h. 3, 122: Pudet a Graecis Italiaenbsp;rationem mutuari, Metrodoms tarnen Sce-psius dicit, quoniam circa fontem arbornbsp;multa sit picea, quales Gallice vocenturnbsp;padi, hoe nomen accepisse, Ligurum quidemnbsp;lingua amnem ipsum Bodincum, quod signi-ficet fundo carentem. Theon ad Aral, phaen, lonbsp;35Q: quot;Een êh ó ’Hqiöavbg rijg ysuviiaagg rynbsp;Ixak'ia HalciGörjg, naXEÏxai ö's ino xagt;v iyxeo-QLMv BóxEQGog {lis Bóósyxog). Ilcsych.: Be-^éxjKog (Müllenhoff list Bê-^ódsyxog)' 6 ’Hqc-óavbg vnb xSiv ’Evsxwv. Bav. 4, 26 p. 231, 17 : Bodungo ort am Bodensee, cf. Bodineus. Bodeims AI. cogn. (Spanien) EE 4,18 ad CIL II 2707 (p. 376): Bovecio (Bou-[t|icio) Bode(ni filius) cives Org(e)nom(eseus)nbsp;ex gent(e) Pembeloru. (Thruxton ztvischen 20nbsp;Ambresbury und Andover) CIL VII 3: Quintus Natalius Natalinus et Bodeni. Boderia s. Bodotria. Bodero M. (Bei Sorrïba in Spanien) EE 3 p. 43 n. 28 = p. 194 n. 150: D(is)nbsp;M(anibus) Bodero Bodives(i?) Doideri [f(i-lio)] a(nnorum) XXV filio suo m(ater) p(o-suit). Bod-etia 0. in Ligurien, j. Bonaciola, niv. von Spezia, prov. Genua. IA 294, 1: sonbsp;Bodetia; cf. Bodiontiei. *t»ödi, boudi aus *bhoudi-, n, sig, nach Glüclc und Ebel in air. büaid, cy. büd victoria, j. büdd f. utilitas, commodum, quaestus,nbsp;w. bret. bud bradium, victoria, fortuna, got.nbsp;*büt boute, vorgerm. bhüd; in F. Boudiccanbsp;(brittan.), Boudius, Boudia, Bödio-casses?nbsp;bret. Bud-ien 'sow des sigs', nach d’Arbois de Jubainville ’celui qui est en quelquenbsp;sorte membre de la familie dont la victoire 40nbsp;personnifiée est Ie chef, *bödiacos victor,nbsp;ir. Cath-bhuadhach, V. Teuto-bSdiacï, Bodi-cus, Bsdicus, Bödiccius, *Ver-bodius, *Ver-bödicus, *Büdi-atus im cy. namen Bud-atnbsp;(von bud aus bodi); s. bödio-. Bodi . . . cogn. (Bei Nizza) CIL V 7890 (cf. p. 931): Lucentius Rutani f. Bodi . . .nbsp;7902: Bodi. *bödi-aco-S abgeleitd von stamm bödio-, victoriosus, quaestuosus, nach d’Arbois de 50nbsp;Jubainville ’celui qui appartient au victorieux’,nbsp;oder vom stamm bodi- sig ’ celui qui appartient d la victoire’. cf. Teuto-bödi-acï nachnbsp;d’Arbois de Jubainville ’ fils ou protégés de |
Bodi-beve — Bodió-casses
|
la divmité qui preside aux victoires sur les peuples’ Oder ^ fils du vainqueur des peuples’;nbsp;ir. biiadhacH sigreich, cy. büdiauc victor, vi-ctoriosus, j. büddiawg quaestuosus, in hret.nbsp;M. Budoc, Buduc, O. Beuzec (drei gemeindennbsp;inFinistère) aus (Les) Buduc, hof des Buduc. Bodi-beve (gen.) w. M. (Auf dem Llan-winio-steine, Carmarthenshire) EJiys^ 280. 389; Bladi fili Bodibeve (gen.) und in ogam.nbsp;10 Awwi Bocib .... und Beww. Bodicc-iu-S M. — röm. ' Victorius vgl. hret. Bödicus. (Titul) CIL III 3256; Bo-diccius imag. et Albanus h. p. Böd-ic(c)us ^Victor’, von bödi sig, boud-, M. Bödicca F. ^Victorina, victrix’ (nachnbsp;Litavic(c)os, stamm höamp;io-). (Chichester) CILnbsp;VII13; [Bodijcca Aelia, Cauva, [Laeti] fil(ia).nbsp;(Lamhèse)Yin. 2877; Lollia liodicca. (Bin-gerhrüclc, preuss. Bheinprovinz) Clli 745;nbsp;20 Bodic[a]. Name eines hreton. grafen heinbsp;Greg. Tur. h. F. 5,10(16); Macliavus quondam et Bodicus Brittanorum comités..... Bodicus; hret. und w. Budic, spetter Buzic. Vgl. Boudicca. ?Bodilo(n) M. Greg. Tur. de virt. Mart. 4, 10; Bodilo unus de notariis nostris. Bodinco-niagiis 'feld des Boclincus’ oder ’die Po-ehene’, vox hyhrida, verkürzt Bodincusnbsp;— Bodi campus, O. j. heim dorfe Monteünbsp;30 da Po, circondario Turin. Plin. n. li. 3,122;nbsp;Pudet a Graecis Italiae rationem mutuari,nbsp;Metrodorus tarnen Scepsius dicit, quoniamnbsp;circa fontem arbor multa sit picea, qualesnbsp;Gallice vocentur padi, boe nomen accepisse,nbsp;Ligurum quidem lingua amnem ipsum (Pa-dum) Bodincum vocari, quod significet fundonbsp;carentem. Cui argumento -adest oppidumnbsp;iuxta Industriam vetusto nomine Bodinco-magum, ubi praecipua altitudo inoipit. (Bom)nbsp;40 CIL VI 2613; P. Ovinconius P. f. Pol. Ingenues domo. Bodincomagus. (Oddalengo)nbsp;V 7464; T. Lollius T. 1. Masculus Illlllvirnbsp;Bodincomagensis. cf. Bodencos. Bod-iiicus ligurisch, nach Metrodoros von Scepsis in Kleinasien (f 70 a. Chr.) ’dernbsp;grufidlose’ (am oherlauf), ’hodenlos’ für dennbsp;Padus. Plin. n. h. 3, 1, 22; Ligurum quidem linguae nomen amnem ipsum (Padum)nbsp;Bodincum vocari, quod significet fundo ca-50 rentem. cf. Bodencos, Bodinco-magus; Bau-t(b)egiusi' ^'böd-io- gelb, air. buide gl. flavus, lat. badius aus *gvodiós?; in Bodio-cassesnbsp;(Thurneysen). |
bödio- siger, ahgeleitet von bödi- sig, w. budd advantage, gain, profit, ahret. bud, cf.nbsp;deutsch beute; zu ir. buad, buaid sig, cy. bud.nbsp;In V. Bodio-casses? *Bödio-vellaunus in victoria melior, cy. Bud-gualan, -lion, -llaun?nbsp;*b5dio-maros cy. biidd-fawr, ir. buadhmbar,nbsp;gael. buadbmbor, *B5dio-voretos in victorianbsp;maior, hret. *Bud-woret; Bodiccius, hret.nbsp;Boudicca (= Boudicea), *Bödiatus, cy. Bu-dat, hret, M. *B5dicus, Biidicus, cy. Budio; lonbsp;ahgel. *Bödiacus cf. V. Teuto-bodiaci, cf. ir.nbsp;buadacb, '’¦'Catu-bodius, cy. Cat-bud, *Ver-bodius, ’‘Ver-bodius, Bodi-ontici. JIf. *Sego-bodius woher 0. Sego-bodium cf. M. Se-boddu für Segobodiu (dat). Bodió-casses nach d’Arhois de Juhain-ville ’les élégants (grands) vainqueurs’, von stamm bödio- siger; nach Thurneysen vil-leicht zu mir. budiebass == *bSdio-casso-snbsp;Oder *bodio-cassu-s hlondlockig; nach Stokes 20nbsp;-casses zu bansa? V. in Gallia Lugudu-nensis, im Bessin, nordwestlichem teil dernbsp;dioecese Bayeux, spetter Baïó-casses [nachnbsp;Glilck von baia für bag-ia f. streit, kampfj,nbsp;mit Jiauptort Augusto-durum (Bayeux, Calvados). Plin. n. h. 4, 107; Bodiooasses.nbsp;Ptol. 2, 8, 11; Me^' oi)ff [MéXêag) TtQog vynbsp;BsXyMy Ovaêiy.aOwi ral nóXig Noióficcyognbsp;(nach Cluver j. Nuits). cf. Strah. 4, 1, 11nbsp;p. 186; ’Pst dh xal 6 ’IAqcxq ix rcöv ’'AXneeov 30nbsp;bql^eov iSyxoavovg rs xal Aidovovg xctï Ai-ylt;(pvcig xal Ovaö()xaGlovg. Auson. prof. 5, 7; Tu Bagocassi stirpe druidarum satus. NG 2 (Lugd. II), 3; Civitas Baiocassium.nbsp;Not. Tiron. fol. 15 p. 142 Gr.: Baiocas.nbsp;NL occ. 42, 34; Praefectus laetorum Bata-vorum et gentilium Suevorum, Baiocas etnbsp;Constantiae Lugdonensilt;(s)gt; secundae. For-tunati vita Paterni 10,33; Per civitates Con-stantiam scilicet, Baiocas (Bayeux), Cino- 40nbsp;mannis, Abrincas, Redones Britanniae multanbsp;monasteria per eum domino sunt fundata.nbsp;Merow. mz. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 180nbsp;«. 158 ;t BAIOCAS. 159; fBAIOCA?. 160;nbsp;t BAIOCAS. i?. 181 w. 161; BAIOCA'».nbsp;n. 162; BAIOC'A? FIT. Vitei Gcrmani 6, 21 ASS 2. mai I p. ‘2amp;7 F: Cum autem Baiocas civitatem tenderet. 22'pi. 268 A.-Perveniens Baiocas. — Baiocassensis.nbsp;Greg. Tur. virt. Martini 2,53; Quidam ergo sonbsp;Baiocasinsis civis. — Baiocassiui cinwoncrnbsp;der civitas B., Ie Bessin. Sidon. Apoll. epist. 4, 18, 2; Bergens in praedia Baiocassina totamj que] provinciam Lugdunensem secun- [liüdi-bove — l^odió-cassos] |
Bodion-iu-s
Bodu-aco-s
Bodlicus M. (Bijon, Góte-d’Or) Lejay p. 142 n. 171; MarullinI Bo[dlici]?
Bodo(n) M. iberischer name? (Arjonilla) GIL II 2114; M. Horatius M. f. Gra[l(eria)]nbsp;Bodon. Uur. Ilyir. Lucretia L. f. Sergetonnbsp;uxor. Vgl. Zobel, Span. Münzen s. 8; Bodo.
Bodoarii = Baioarii V. Vita Agili 3,13 ASS 30. aug. VI p. 580 B: Ad Boias, quosnbsp;teiTae illius incolae Bodoarios yocant.
Bodobria, Bodo-brica s. Boudobriga. lo Bodoilia fl. imd O. s. Bononia.
Bodonias 0. in Gallia Lugudunensis. Eav. 1,26 p. 235, 4.
Bodorecas s. Boudobriga.
Bodo-rix M. (Modena) GIL XI 867; C. Tatio C. 1. Bodorigi.
Bodornelliis O. j. Bornel, depart'. Oise, arrond. Beauvais, canton Méru. Pertg dipt.nbsp;p. 109,10 (c. a. 751): In pago Camliacensenbsp;loco, qui dicitur Bodornello.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Bod-otria bucht, the Firth of Forth bei Edinburgh. Tac. Agr. 23; Clota et Bo-dotria diyersi maris aestibus per inmensumnbsp;reyectae, angusto terrarum spatio dirimun-tur. 25; Ciyitates trans Bodotriam sitas.nbsp;Btol. 2, 3, 4; Bo8eqia sïajvai^. Bav. 5, 31nbsp;p. 438, 6; Bdora.
Bodovreca S. Baudobriga.
Bodricasono O. Merow. mg. Belfort n. 902 (saec. 7 ex.): BODEICASONO. 30nbsp;-bodlia in [CJatbubodua, Atebodua; cf.nbsp;(Herbitgheim an der Saar, unweit Saaralben,nbsp;kreis Zabern) WK 9 (1890) n. 7 sp. 175nbsp;n. 96; I. b. d. d. Victoriae Hassi=iodyae///m.
Boduac-iu-s M. gentile. (Nimes) GIL XII 3205; D(is) M(anibus) Boduacil Karlnbsp;Gaiae Messoris- f. C. Boduacius Karus sibinbsp;et parentib(us) y(iyus) f(ecit). 3475; D(is)nbsp;M(anibus) Boduaci Maximi.
Bodu-aco-s britt. Bodu-öco-s M. cogn. 4^ (Verona) OILY 3503; C.AudasiusBoduacinbsp;f. Audasia C. f. Paulla. 7720; Boduac.. Trei-tiac . . . (Orange, Vaucluse, a. 21 p. Ghr.)nbsp;XII 1231'’, 8®; Bod'')(acus; gen. Boduoci.nbsp;(Welsche inschrift auf dem stein Maen Ly-fhyrog gu Mynydd Morgan, in Glamorganshire) IBGh 71 = Bhys 47 = 2 386; Boduoci bic iacit filius Catotigirni pronepusnbsp;Eternali Vedomayi. (Aïlier) Sch. 8.36 ==nbsp;Lejay p.182,233; Boduoc. cf.Boduo-gnatus 50nbsp;(son des Boduos), Boduo-genus, cy. Bodücnbsp;cf. Boddawg. Brittan. gold- u. siïber-müngen,nbsp;bes. in Gloucestershire u. dem westlichen teilnbsp;von Oxfordshire. Lelewel 8, 18, 19. Aker-
dam pervagatur. Greg. Tur. Ji. F. 5, 19 j (26) (a. 578): Baiocassini . . . Super Saxonesnbsp;Baiocassiaos (nach irem mütélpunct Bageux \nbsp;genannt). 9,13; Leudovaldp Baiocassino ;nbsp;pontifice. 10,9; Baiocassinos Saxones, iuxta |nbsp;ritum Brittanomm tonsos atque cultu vesti-menti conpositos. Virt.Martini 4,22 (a. 590):nbsp;Silluvius incola Baiocassinus. Vita lAipiprol.nbsp;ASS25.oct. XI p. 670(7; 1 p. Q70F: Baio-10 cassinae urbis. 9nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6 7 2 C: Baiocassinae sedis.
Vita Vigoris 1 ASS 1. nov. I ji. 298 Baio-casine civitatis episcopi. 3 p. 298 C: In re-gionem Baiocasinam. 7 ^.301^.' Episcopus Baiocasine civitatis. 8 p. 302 A: Eegionbsp;Baiocasina . . . Omnis plebs Baiocasina. Vitanbsp;Marculfi 1, 2 ASS 1. mai 1 p. 71 B: Óp-pido oriundus Baiocassinae urbis. Vita alianbsp;1,1 p. 751): Marculfus ex nobilissimis ditis-simisque Baiocassinis civibus exortus. 1, 2nbsp;io p. 75 E: Omnis Baiocassina plebs. 2, 7 p.nbsp;76 E: Urbis Baiocassinae. Aigradi vitaAns-herti 6, 27 ASS 9. febr. II p. 352 F: Gere-baldus episcopus Baiocassinae urbis. Ühernbsp;den Baiocassinus pagus s. Longnon, Atlasnbsp;p. 98. — Baiocensis. Vita Manvaei 1 ASSnbsp;28. mai VI p. 767 E: In urbe Baiocensi. 9nbsp;p. 768 E: In matre ecclesia Baiocensi. Vitanbsp;CmtexU 1 ASS add. ad 19. ian. Ï1 p. 1137;nbsp;Contestus episcopus Baiocensis. 5 i?. 1137;nbsp;30 Sedem Baiocensem. Vita Aquüini 1,7 ASSnbsp;19. oct. VIII p. 507 A: Baiocensium ci-yitate.
Bodion-m-s M. (BeiNizm) GIL V 7885.' T. Aurelio Demencelonis f. Bodionionbsp;co|4. Lig.].
Bodï-ont-ïci = triumph antes, von bodi sig, V. Blin. n. Ji. 3, 37; Adiecit formulaenbsp;(der proving Gallia Narbonensis) Galba imperator ex Inalpinis Avanticos atque Bodi-10 onticos (gehorte tvol ursprünglich gur provingnbsp;der Alpes Maritimac; C. Alüller ei. Bolion-tioos, gu fl. Bleone), quorum oppidum Dinianbsp;(Bigne). cf. (Bigeste bei Humac in Balmatien)
GIL III 8495; Vanaius Venic.....domo
Bodion[t(icus)] m(iles) cob. III Alp(morum). (Bei Knin) 9907; Verus Ye . . . . cae [f(i-lius)] d[om]o [Bod]ionti(c)u[s] mil. cob.nbsp;I|1I] Al[p.].
Bodiuni 0. j. Bué, dép. CJier, arrond. 50 und canton Sancerre.
Bodi •vesus synonym von Sego-yesus (d’Arbois), M. (Bei Sorrïba in Spanien) EEnbsp;3 pgt;- 43 n. 28 = p.ldl w. 150; I)(is) M(ani-bus) Bodero Bodiyes(i?) Doideri [f(ilio)].
[Bodion-iu-s — Bodu-Sco-sJ
-ocr page 245-Bodii-ia — Boielius
|
man p. 194. Evans p. 134 —139, plate I n. 1. 2. 3 p. 125. 487: BODVO, BODVOC,nbsp;BODVOS. Bodu-ia F. (Mailand) CIL V 5860: Boduia L. 1. Liberalis. Bodu-isso(ii) 31. (Turhole, Casaglia) CIL V 4547: Boduisso Coipilloni et Bena Cri-poni et Ponto Boduissonis et Ersea Vorvo-disius Crera Boduissonis s. e. 10 Boduiigo 0. am Bodensee. Bav. 4, 26 jj. 231, 17. cf. Bode(i)ncos. Boduni V. s. Dobuni. boduo- ableitung auf uo-, hampf, germ. badu, ae. beadu, an. bod f., gen. bödvar. In:nbsp;Boduo-genus, Bprli-bodus, Boduo-gnatus,Bo-duacius, Boduacus Boduocos, Ate-boduus,nbsp;Ate-bodua, ir. Bodb gen. Boidb (Hennessynbsp;vgl. air. bodb = *bodva f. TcraJie; schlacM-göttin Badb, Bodb^, Bodhb(b)cbadb, 0. Bodb-20 gna, *Isarno-boduos 'piet. larn-bodb (Stokes),nbsp;bret, * Tri-boduos, ahret, Tri-bodu, *Arto-bo-duos, abret. Arth-bodu, Arthuodu, *Catu-boduos, bret. Cat-w(b)odu (wie Eu-boduu,nbsp;Tri-bodu), [CJatbu-bodua, Maro-boduus (gal-lische aussprache von germ. Marabath(d)us),nbsp;Soli-boduus, Teuto-boduus, *Ver-boduos cy.nbsp;Gur-bodu, Guruodu, Gurvodu; iv. El-bodu,nbsp;El-bodugo, El-bodg. Böduo-geinis nach Bhijs ' a man descen-30 ded from the goddess Bodva’. 31. cogn. (Bei Prichvillotv, insel Ely, Cambridgeshire) CILnbsp;VII 1292. (Colchester) Sch. 837: Boduo-genus f. Böduo-gnatllS w. Bodnod, cf. ir. Badhbh-gbna, belgischer M. eines Nerviers (a. 57 a. CJir.). Caes. h. C. 2, 23,-4: Omnes Nerviinbsp;confertissimo agmine duce Boduognato, quinbsp;summam imperii tenebat, ad eum locumnbsp;contenderunt. 10 B8duo-S 31. Bodua F. (Dans l’Erdre, in Nantes, Loire-Inférieure) B8AF 1883nbsp;p. 292 = BE 4 (1884) p. 116: Boduos.nbsp;(Nuits-en-Bolard, Cóte-d’Or) Lejay n. 233nbsp;p. 182: Pervia Bodua. Bodus G. (Villapachos) EE 1 p. 185 n. 294: Deo Bodo Veicius votu s(olYit) l(i-bens) m(erito). Boense O.j. Boulmns, llaute-Saóne. Berts dipt. p. 40, 33 (a. 66-1): Villam Boensem. 60 Boevillare O. j. Beuvïllcrs, Meurthe-et-3Ioseïle, arrond. Briey, canton Audun-le~ Boman. Bogadiuiil O. in Germania magna, vil-leicht j. Op gen Born bei Calcar. Ptol. 2, |
11, 13: BoydÖLOv. TB: Burginatio. IA 256, 2: Burginacio. 370, 1: Burginatio. ^óyóio- in Bo póySioi, 'Bo^óyöiov dxQov; s. -boe. Bogi.... cogn. (London) CIL VII1336, 162: Bogi. bogio- in Ad-bogius, .Abre;{tu-bogius, Ando(e)-com-bogios, cf. Anokopokios, Ado-bogiona? Bogionius (Boionius), Tolisto-bogii, Touto-bocius, Tu-bogius, Vercom- lonbsp;bogius, Setu-bog(gg)ius (Setupokios); nachnbsp;Stokes villeicht verwandt mit slaw. bogunbsp;gott, bret. boe, in Dosarboe, Erispoe, Biski-boe; nach Ernault su ir. (con)boing, (com)-bach, (com)baig il brise, ü brisa; nachnbsp;Thurneysen villeicht su ir. bag kampf. Vgl.nbsp;Ad-buci-etus, -buoi-llus, Ade-bug-ius? Bogionius 31. (Bom) CIL VI 2382“: L. Bogionius L. f. Ela. Missicius Solva. Vgl. Boionius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Bogodiataros s. Brogitaros. Bogorra s. Bigerricus, Bogorra. Bograndium O. in Briüanien. Bav. 5, 31 p. 436, 7. Boi-acum O. ƒ Boyer, Saóne-et-Loire, arrond. Chalons, canton Sennecey- le-Grand. Boiae F. Egïlberii vita s. Ermenfredi 1, 3 ASS 23. sept VII p. 117 B: Boias qui nunc Boiarii dicuntur, tendit. Boi-ates V. im pays de la Teste-de-Buch so dans les Landes (teile der bistümer Bordeaux, Dax und Bazas), villeicht reste desnbsp;groften volks der Boii, das im norden vonnbsp;Italien so vile eroberumgtn gemacht hatte undnbsp;erst 191 a. Chr. zerstort tvard; nach Ch.nbsp;Bobert sind es Aquitanier. (Bordeaux, 3.jh., 1. halfte) Jullian n. 45 = BE No. 63, n. 862 p. 116: D(is) M(anibus) Saturnini(i)nbsp;Privati Iul(ia) Prima uxor looucum (= lo-culum?) dona vit, cives Boias an(norum) 10nbsp;XXXVII. NG 14 (Novempop.), 7: Civitasnbsp;Boatium. s. Basa-boiates, Basobocates (Blin.).nbsp;Vgl. Caes. b. 6r. 3, 23, 1: Crassus in finesnbsp;Vocatium (uocatirum (uocatirum B uocatnbsp;irü Ashb. uocat tirum 31) a U uotium T)nbsp;et Tarusatium profectus est. 27, 1,®: Vo-cates Tarusates. Blin. n. h. 4, 108: Aqui-tanicae sunt. . . Sediboviates . . . Basaboia-tes (Bazadais). s. Boates. Boicalns s. Boiocalus. nbsp;nbsp;nbsp;.50 Boielis vicus? (gen.) (Veleia) CIL XI 1147 p. 6, 70: Praediaque Boelis. Boielius. (Luna) CIL XI 1388: Boielius Fortis. |
[Bodu-ia — Boielius]
-ocr page 246- -ocr page 247-Boii
|
erant, receperunt. 29, 2: Quamm omnium reram summa erat capitum Helvetiorumnbsp;milia CCLXIII, Tulingorum milia XXXVI,nbsp;Latovicorum XIIII, Rauracorum XXIII, Bo-iorum XXXII; ex kis, qui arma ferre possent, ad milia nonaginta duo. 7,9,6: Gor-gobinam, Boiorum oppidum, quos ibi Hel-vetico proelio victos Caesar eonlocaveratnbsp;Haeduisque adtribuerat. 10, 3. 4: (Caesar)nbsp;lu cobortatus Aeduos de supportando commeatunbsp;praemittit ad Boios, qui de suo adventunbsp;doceant bortenturque, ut in fide maneantnbsp;atque bostium impetum magno animo sus-tineant. Duabus Agedinci legionibus atquenbsp;impedimentis totlus exercitus relictis adnbsp;Boios proficiscitur. 14,5: Vicos atque aedi-ficia incendi oportere boe spatio a Boianbsp;(nacJi ZctiP eine Bojengegend in GruTlicn, iconbsp;ein Bojenrest sich niderlieft) quoque versus,nbsp;20 quo pabulandi causa adire posse videantur.nbsp;17, 2: De re frumentaria Boios atque Hae-duos adbortari non destitit; quorum alteri,nbsp;quod nuilo studio agebant, non multum ad-iuvabant, alteri non magnis facultatibus,nbsp;quod civitas erat exigua et infirma, celeri-ter, quod babuerunt, consumpserunt. 3:nbsp;Summa difficultate rei frumentariae adfectonbsp;exercitu tenuitate Boiorum. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;75, 4,^®: Rauracis et Boiis (k bois /3 boiuiis Ashb.) 30 bina (milia imperant). — Seit ende des j. 58nbsp;a. Clir. an der grenze der civitas Aeduorimi,nbsp;im lieutigen Nivernois, in Boulvy. Strab. 4,nbsp;4,1 p. 195: Kal yccQ ol aXXoi ndvreg (J;(£(ïórnbsp;ri ot iv rij Ixalia Ks^roï jisravsGrrjGav ek rijgnbsp;vneQ ramp;v quot;Alnscov yijg, xaamp;aTte^ ol Bóior xalnbsp;Sévovsg. 6, 8 p. 206: ’E^rjg Ss ra rtQog sconbsp;geQf] rS)v oqamp;v xuï ra STiiarQscpovra Ttqog vó-rov ’Patrol Kal OvtvöohKol KaréxovGi Gvv-dnrovrsg ’Elovrjrrioig xal Botoig' inixEi.vrainbsp;40 yap roïg êxeiveov nsêloig. . . . 'Anavrsg 8' o-S-TOi xal rijg ’Iraklag ra ystrovsvovra fisQtjnbsp;xarérQS%ov dsi xal rijg ElovrirrCav xal Sg-KOavaiv xal Botcov xal FsQfiavamp;v. 5, 1, 6nbsp;p. 212 sq.: Méyiara 8’ ramp;v Kslramp;v êamp;vijnbsp;Bóiot xal ’'IvGov^Qoi xal ol rrjv ’Pajjtalav Ttorenbsp;£§ ilt;pó8ov xaraXa^óvrsg Bévoveg fierd PaiGa-ramp;v. rovrovg fisv ovv i^éq)amp;siQav vGreQOVnbsp;reXsmg ’Pcofialoi, rovg 8e Botovg s'^ékaGav exnbsp;ramp;v roTteov. fiEraGrdvrsg 8’ slg rovg nsQi rovnbsp;50 Igtqov roTtovg fierd TavglGxcov mxovv nols-fiovvxEg ngbg Aaxovg, Ecog dnmXovro nav-Eamp;vsl' rijv 8e yógav ovGav rijg ’IXXvQl8ognbsp;fifjXo^orov roïg tceqloixovGi xaréXmov. 9 p.nbsp;216: Kevóflavor 8e xal ’EvexoI GvvEfid^ovv |
xal ngb rijg ’Avvl§a GrgarElag, Tjvixa Boï'ovg xal ’IvGovjSgovg inoXéfiovv, xal fisrd ravra.nbsp;10: Ol 8’ èvrbg rov IId8ov xarÉiovGi fiEVnbsp;ccTcaGav oGrjv iyxvxXovrat rd Anévviva ogrjnbsp;ngbg rd ’AXrcEia fiéyQr Fsvovag xal ramp;v 2a-pdrwv. xarsljfov 8e Bóioi xal AlyvEg xalnbsp;BsvovEg 5(Kt Fai^arai rb tcXÉov' ramp;v 8e BoÏamp;vnbsp;E^EXaamp;évrcov, dgjavrGamp;évrcov 8s xal ramp;v Fai-^aramp;v xal BevÓvoiv, XElnsrat rd AtyvGrixdnbsp;(pvXa xai ramp;v ’Pcofialcov al dnoixiai. 7, 1, 5 lo p. nbsp;nbsp;nbsp;292: FlgoGanrovrai 8e rijg Xlfivgg In bXl- ,nbsp;yov fiEv ol ’Patrol, rb 8e nXéov ’EXovrjrrtoinbsp;xal Ovtv8oXtxoi * xal -g Bo'imv Èggfita. 2, 2 p.293: Wgol (noGEt8dgt;vtog') 8e xal Boï'ovg rbv ’Eqxvvtov 8QVfibv oixEiv ngórsgov, rovgnbsp;8e Kifi^govg ogfigGavrag ènl rbv rónov rov-rov, dnoxgovGamp;évrag vnb ramp;v Bo'ï'cov inl rbvnbsp;'lörqov xal rovg 2xoq8lGxovg FaXdrag xara-jSijvat, EÏr' ênl TsvqiGrag xat TavqiGxovg,nbsp;xal rovrovg FaXdrag, str’ ênl ’EXovgrrlovg, 20nbsp;noXvygvGovg fiÈv dv8qag EiQgvatovg 8é. 3, 2nbsp;j). 296: Td KsXrtxd, 01! te Bótot xal 2xoq-StGxoi xal TavQtGxoi. 3, 11 41. 304: Botgs-^tGrag avgg Fsrgg . . . rovg te KsXrovg rovgnbsp;dvafiEfiiyfiévovg roig te Oga^l xal roig ’JXXv-gtoïg E^Enógamp;gGE, Boï'ovg 8s xal dg8gv gepd-viGE rovg vnb KgtraGlgm xal TavgÏGxovg. 5, 2 p. 313: Mégog fiEv 8g rt rijg %(ógag rav-rgg gggfitoGav ol Aaxol xaranoXEfigGavrsg Boï'ovg xal TavgÏGxovg, samp;vg KsXrtxd rd bnb 30nbsp;KgtraGÏgm. 6 4). 315: Ol ydg nXslGrov 8v-vdfiEvot ngórsgov rsXÉcog êranEtvód'gGav xalnbsp;ê^éXtnov, FaXaramp;v fi'sv Bótot xal2xog8lGrat...nbsp;Liv. 5, 35, 2 (a. 391 a. Chr.): Poeninonnbsp;deinde Boii Lingonesque transgressi, cumnbsp;iam inter Padum atque Alpes omnia tene-rentur, Pado ratibus traiecto non Etruscosnbsp;modo, sed etiam TJmbros agro pellunt: intranbsp;Appenninum tarnen sese tenuere. 21,25,2nbsp;(a. 218 a. Chr.): Boi sollicitatis Insubribus 40nbsp;defecerunt, nee tam ob veteres in populumnbsp;Romanum iras, quam quod nuper circa Padum Placentiam Cremoniamque colonias innbsp;agrum Gallicum deductas aegre patiebantur q. s. 5: ld quoque dubium est, legati ad ex-postulandum missi ad Boios violati sint, annbsp;in triumviros agrum metantis impetus sitnbsp;factus. 23, 24 (a. 216), 11: Spolia corporisnbsp;caputque praeoisum dueis Boi ovantes tem-plo, quod sanotissimum est apud eos, intu- 50nbsp;lere. 12: Purgato inde capite, ut mos iisnbsp;est, calvam auro caelavere, idque sacrumnbsp;vas iis erat, quo solemnibys libarent, pocu-lumque idem sacerdotibus [esse] ac templi [Boii] |
Boii
|
antistitibus. 31, 2, 5 (a. 201): P. Aelius consul in Gallia, cum audisset a Boiis antenbsp;suum adventum incursiones in agros socio-rum factas, duabus legionibus subitariis tu-multus eius causa scriptis additisque ad easnbsp;quattuor cobortibus de exercitu suo C. Am-pium, praefectum socium, hac tumultuarianbsp;' manu per Umbriam, qua tribum Sapiniamnbsp;vocant, agrum Boiorum invadere iussit. 11:nbsp;10 Nisi quod populatus est Boiorum finis. 10,nbsp;2 (a. 200): Insubres Cenomanique et Boiinbsp;excitis Celinibus Ilvatibusque et ceteris Li-gustinis populis Hamilcare Poeno duce, . . .nbsp;Placentiam invaserant; (3) et direpta urbenbsp;ac per iram magna ex parte incensa, vixnbsp;duobus milibus bominum inter incendia rui-nasque relictis, traiecto Pado ad Cremonamnbsp;diripiendam pergunt. 32, 29, 7 (a. 197):nbsp;Et iam omnia cis Padum praeter Gallorumnbsp;20 Boios, Ilvates Ligurum sub dicione erant;nbsp;(8) quindecim oppida, bominum viginti milianbsp;esse dicebantur, quae se dediderant. Indenbsp;in agrum Boiorum legiones duxit. 30,1—4:nbsp;Boiorum exercitus baud ita multo ante tra-iecerat Padum iunxeratque se Insubribus etnbsp;Cenomanis, quod ita acceperant, coniunctisnbsp;legionibus consules rem gestures, ut et ipsinbsp;eollatas in unum yiris firmarent. Postquamnbsp;fama aecidit alterum consulem Boiorumnbsp;30 urere agros, seditio extemplo orta est; po-stulare Boi, ut laborantibus opem universinbsp;ferrent; Insubres negare se sua deserturos.nbsp;Ita divisae copiae, Boisque in agrum suumnbsp;tutandum profectis Insubres oum Cenomanisnbsp;super amnis Mincii ripam consederunt. 31,nbsp;1: Minucius consul primo efPusis populatio-nibus peragraverat finis Boiorum. 2: Neenbsp;Boi detrectassent pugnam, ni fama Insubresnbsp;yictos adlata animos fregisset. Itaque re-40 licto duce castrisque dissipati per vicos, suanbsp;quisque ut defenderent, rationem gerendinbsp;belli bosti mutarunt. 5: Boios ita, ut tem-ptare spem certaminis non auderent, terri-tos. 33, 22, 4; Adiceiret Boios adversus senbsp;transgredientis Padum, ut Insubribus Cenomanique auxilio essent. 23,8: Q. Minuciusnbsp;consul de Ligui'ibus Boisque Gallis in montenbsp;Albano triumpbavit. 33, 36, 4 (aus Tale-rius Antias fragni. 34 F.): Marcellum Boio-so rum ingressum finis . . . Corolamus quidamnbsp;regulus Boiorum cum magna manu adortusnbsp;ad tria milia bominum occidit ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8; Boi, ut est gens minime ad morae taedium fe-rendum patiens, in castella sua vicosque [Boii] |
passim dilapsi sunt. 9: Galli, feroces Boiorum ante dies paucos pugna, in ipso itinere proelium committunt; et primo adeo acriternbsp;invaserunt, ut antesignanos inpulerint. 15:nbsp;ld quoque inter scriptores ambigitur, utrumnbsp;in Boios prius an Insubres consul exercitumnbsp;duxerit adversamque prospera pugna oblit-teravit, an victoria ad Comum parta defor-mata clade in Bois accepta sit. 37, 1: L.nbsp;Purius Purpurio alter consul per tribum lonbsp;Sapiniam in Boios venit. 2: Ne interclude-retur simul a Bois Liguribusque. 3: lunctisnbsp;exercitibus primum Boiorum agrum usquenbsp;ad Pelsinam oppidum populantes peragra-verunt. 4: Ea urbs ceteraque circa castellanbsp;et Boi fere omnes praeter iuventutem, quaenbsp;praedandi causa in armis erat (tune in de-vias silvas recesserat), in deditionem vene-runt. 5: Boi neglegentius coactum agmennbsp;Eomanorum, quia ipsi procul abesse vide- 20nbsp;rentur, inproviso aggressuros se rati per oc-cultos saltus secuti sunt q.s. 10: (Marcel-lus) Boiorum triumpbi spem collegae reli-quit. 22, 1—2 (a. 195): L. Valerius Elac-cus in Gallia cum Boiorum manu propternbsp;Litanam silvam signis collatis secundo proelionbsp;conflixit. Octo milia Gallorum caesa tradun tur; ceteri omisso bello in vicos suosnbsp;atque agros dilapsi. 46, 1 (a. 194): Innbsp;Gallia L. Valerius Plaecus proconsul circa 30nbsp;Mediolanium cum Gallis Insubribus et Bois,nbsp;qui Dorulato duce ad concitandos Insubresnbsp;Padum transgressi erant, signis collatis de-pugnavit. Decem milia bostium sunt caesa. 4: Ti. Sempronius consul in provinciam profectus in Boiorum primum agrum legiones duxit. Boiorix turn regulus eorum cumnbsp;duobus fratribus tota gente concitata adnbsp;rebellandum castra locis apertis posuit, utnbsp;appareret dimicaturos, si bostis finis intras- 10nbsp;set q. s. 48, 1: Scipionem alii coniunctonbsp;exercitu cum collega per Boiorum Ligurum-que agros populantem isse, quoad progredinbsp;silvae paludesque passae sint, scribunt. 35, 4 (a. 193): L. Cornelius Merula per extremes Ligurum finis exercitum in agrum Boiorum inJuxit, ubi longe alia belli ratio quam cum Liguribus erat. 2: Boi diripinbsp;sua impune quam tuendo ea conserere cer-tamen malebant. 4: Boi ut egressum suis sonbsp;finibus hostem sensere, sequebantur silentinbsp;agmine, locum insidiis quaerentes q. s. 5,nbsp;13: Quattuordecim milia Boiorum eo dienbsp;sunt caesa; vivi capti mille nonaginta duo. |
Boii
|
equites septingenti viginti vinus, tres duces eoruin, signa milltaria ducenta duodecim,nbsp;carpenta sexaginta tria. 40, 2 (a. 192): L.nbsp;Quinctius et Cn. Domitius consules in pro-vincias profecti sunt, Quinctius in Ligures,nbsp;Domitius adversus Boios. 3: Boi quieverunt,nbsp;atque etiam senatus eorum cum liberis etnbsp;praefecti cuin equitatu (summa omniumnbsp;mille et quingenti) consul! dediderunt se.nbsp;10 36, 38, 5 (a. 191): P. Cornelius consul cumnbsp;Boiorum exercitu signis collatis egregie pu-gnavit. 6: Duodetriginta milia liostium oc-cisa Antias Valerius (fragm. 41 P.) scribit,nbsp;capta tria milia et quadringentos, signanbsp;militaria centum viginti quattuor, equosnbsp;mille ducentos triginta, caipenta ducentanbsp;quadraginta septem; ex victoribus millenbsp;quadringentos octoginta quattuor oecidisse,nbsp;7: Ubi ut in numero scriptori parum fideinbsp;20 sit, quia in augendo eo non alius intempe-rantior est, magnam tarnen victoriam fuissenbsp;apparet, quod et castra capta sunt et Boinbsp;post earn pugnam extemplo dediderunt se,nbsp;et quod supplicatio eius victoriae causa de-creta ab senatu victimaeque maiores caesae.nbsp;39, 2: P. Cornelius consul obsidibus a Boiorum gente acceptis agri parte fere dimidianbsp;eos multavit, quo, si vellet, populus Eoma-nus colonias mittere posset. 7: Devictis acienbsp;30 Bois. 9: Nisi illi (Ligures) cogantur in iusnbsp;iudiciumque populi Eomani, ne Boios qui-dem quieturos. 40,3: Se de Gallis Bois po-stulare triumphum, quos acie vicerit, castrisnbsp;exuerit, quorum gentem biduo post pugnamnbsp;totam acceperit in deditionem, a quibus ob-sides abduxerit, pacis futurae pignus. 4:nbsp;Verum enimvero illud multo 'maius esse,nbsp;quod tantum numerum Gallorum occideritnbsp;in acie, quot cum milibus certe Boiorumnbsp;40 nemo ante se imperator pugnaverit. 5: Plusnbsp;partem dimidiam ex quinquaginta milibusnbsp;hominum caesam, multa milia capta, senesnbsp;puerosque Bois superesse. 11; P. Corneliusnbsp;consul triumpbavit de Bois q^. s. 39,42,10:nbsp;Nuntiatum in convivio esse nobilem Boiumnbsp;cum liberis transfugam venisse. Mela 3, 5,nbsp;45: Cornelius Nepos . . . Quintum Metellumnbsp;Celerem . . . ita rettulisse commemorat: cumnbsp;Galliae pro consule praeesset (62 a. Chr.),nbsp;60 Indos quondam a rege Boiorum (ci. Bein-nold, botorum codd.) dono sibi datos . . . vinbsp;tempestatium ex Indicis aequoribus abreptosnbsp;. . . tandem in, Germaniae litora exisse (dienbsp;Boier im spateren Ilarlcomanen-lande, Tac. |
G. 42; s. Biese B. M. n. f. 44, 346). Plin. n. Ji. 3,116; In hoe tractu [octavae Augustinbsp;regionis, quae determinatur Arimino, Pado,nbsp;Appennino] interierunt Boi, quorum tribusnbsp;CXII fuisse auctor est Cato (or. 2 fr. 44 P.),nbsp;item Senones, qui ceperunt Eomam. 124:nbsp;Boi Transalpibus profecti Laudem Pompeiamnbsp;(condidere; aier cf. Mommsen CILYp. 196).nbsp;125: Interiere . . . Melpum opulentia prae-cipuum, quod ab Insubribus et Bois et Se- lonbsp;nonibus deletum eo die, quo Camillus Veiosnbsp;ceperit, Nepos Cornelius \cJironicorim fr. 7nbsp;219P.] tradidit. 146: Noricis iungunturnbsp;lacus Pelso (Peiso codd.), deserta Boiorum.nbsp;4,107: Boi (in Lugdwnensis Gallia). Fron-tin. strat. 1, 2, 7: Decem milia Boiorum ex-cipiendo ibi Eomanorum agmini inminere.nbsp;6,4: Boii in silva Litana, quam transiturusnbsp;erat noster exercitus, succiderunt arboresnbsp;ita, ut parte exigua sustentatae starent, 20nbsp;donee inpellerentur; delituerunt deinde adnbsp;extremas ipsi ingressoque silvam hoste lt;(per)gt;nbsp;proximas ulteriores inpulerunt: eo modonbsp;propagata pariter supra Eomanos ruinanbsp;magnam manum eliserunt. SU. Ital. 4,148nbsp;—156: Boiorum ante alias Crixo duce mo-bilis ala | arietat in primos obicitque im-mania membra. | Ipse, tumens atavis, Brenninbsp;se stirpe ferebat | Crixus et in titulos Ca-pitolia capta trahebat. | Tarpeioque iugo sonbsp;demens et vertice sacro | pensantes aurumnbsp;Celtas umbone gerebat. | Colla viri fulvonbsp;radiabant lactea torque, | auro virgatae ve-stes, manicaeque rigebant | ex auro, et si-mili vibrabat crista metallo. 158s(j.; Spis-saeque ruunt conferta per arma | undaenbsp;Boiorum. TOIsg'..- Boiorum nuper populosnbsp;turbaverat armis | Flaminius. 5, 107 sq.:nbsp;'Siccine nos’, inquit, 'Boiorum in bella ru-entis I spectastis?’ 137—139: Quod rege 40nbsp;superbus | Boiorum caeso capiti illacerabilenbsp;victor I aptarat pugnasque decus portabatnbsp;in omnis. 646 sgquot;.: Fusisque catervis | Boiorum quondam patriis. 649 sg..- Maximusnbsp;ille I Boiorum terror. Tac. Ji. 2, 61: Ma-riccus quidam, e plebe Boiorum. G. 28:nbsp;Igitur inter Heroyniam silvam Ehenumquenbsp;et Moenum amnes Helvetii, ulterior a Boii,nbsp;Gallica utraque gens, tenuere. Manet adhuonbsp;Boihaemi nomen signatque loei veterem me- honbsp;moriam quamvis inutatis cultoribus. 42:nbsp;Fraecipua Marcomanorum gloria viresque,nbsp;atque ipsa etiam sedes pulsis olim Bois vir-tute partis. Plut. Bomul. 17; Bigvlog 4’ 6 [Boii] |
Boii
|
noiriT'^g...Itysi' Tr\v d’ovra^ Bóïoi re xal eamp;vea fivQta Keltamp;v | mqa^evoi qel^qtav iv-rbg eamp;evro IlaSov' | onla d’ ênmQo^exXóvregnbsp;aQeijiciveav ènb yeiQmv \ xovq'i^ irtl ervye^ynbsp;xósfiov eamp;evro gjóvov. PtoZ. 2,14,2 (Pannon.nbsp;sup.): ’Ev óè roïg pera^v Bóïol fièv n^bg öv-Ofiag. 3,1,20; Boiamp;v Pallcov. Verrius Flac-cus ap. Festuni 36,10: Boicns ager dicitur,nbsp;qui luit Boiorum Gallorum. Is autem estnbsp;10 in Gallia citra Alpes, quae togata dicitur;nbsp;in quibus sunt Mediolanenses [aus Varroj.nbsp;Appian. Gall. 1, 1: Bowl, Kelrcxbv eamp;vognbsp;amp;riQicoöéararov, ên^Xamp;e ’Pcafiawig. Ilami. 5:nbsp;Eni noranbv HgiSavbv rbv vvv Udöov Xeyó-fievov èlamp;cóv, evamp;a Pa^aïoi Kelroïg roig xa-Xovuévoig BoLolg ènoXé(iovv, èsrQaronéêevGev.nbsp;8: ’Pco/rawi . . . rqirov ijdij ntaiovreg neq'inbsp;TlaSov (yqrrr]vro yaq órj xal vnb Boiav rcQbnbsp;Avvi^ov). IA 456, 4: Boios (acc.; 6 codd.nbsp;sn bosos, 1 bolas) Burdigalam: mpm. XVI, süd-ivestUcli von Bordeaux, j. Saint - Vincent-de-La Testc-de-Buch, dép. Gironde, die alte liaupt-stadt des pays de Buck, aus spatlat. Boïcum;nbsp;nach andern j. Argenteyres, gemeinde Biganos,nbsp;Gironde. Paul. epist. 10 Ausonio 239—241;nbsp;Anne tibi, o domine inlustris, si scribere sitnbsp;mens, [ qua regione habites, placeat reticerenbsp;nitentem | Burdigalam et pioeos malis de-scribere Böios (la Teste de Buch, Ie Bueys;nbsp;30 s. Boates). Bimensuratio provinc. 18 Biese:nbsp;Desertis, in quibus babitabant Boi (loy V) etnbsp;Carni. Oros. 4,20,4 (aus Liv.): Insubres Boinbsp;atque Cenomanni contractis in unum viri-bus Hamilcare Poeno duce, qui in Italia re-manserat, Cremonam Placentiamque vastan-tes, difficillimo bello a L. Pulvio praetorenbsp;superati sunt. 11 : Consul Marcellus innbsp;Etruria a Bois oppressus magnam partemnbsp;exercitus perdidit; cui postea Purius alternbsp;10 consul auxilio accessit: atque ita universumnbsp;Boiorum gentem igni ferroque vastantesnbsp;propemodum usque ad nihilum deleverunt.nbsp;21: Scipio cum Boiorum gente conflixit, innbsp;quo proelio XX milia bostium interfecit. 6,nbsp;7, 5 (aus Caes. b. G. l): Horum fuit, cumnbsp;primum progressa est, omnis multitude Hel-vetiorum, Tulingorum, Latobogiorum, Eau-racorum et Boiorum utriusque sexus adnbsp;centum quinquaginta et septem milia bomi-60 num. CGIL 2 p. 31,1; Bos buc ^oreyeQoi.nbsp;wö oj. yallot = Bos j3ovg Boi éreQoCwg, otnbsp;rdXXoi dg. lonae vita Eusiasii 1, 4 ASSnbsp;.29. mart. III ji. 787 B: Hos (Warascos) adnbsp;fidem convertens, ad Boios, qui nunc Baio- |
[Boii] arii vocantur, tetendit. 8p).788B: Cumnbsp;ad Baioaricos tendens veniret. Vüa Agilinbsp;3, 13 ASS 30. aug. VI p. 580 B: Deindenbsp;directo calle ad Boias, quos terrae illius in-colae Bodoarios (für Badoarii aus Ba-oariinbsp;nach Glüclc) vocant, pervenerunt (Eustasiusnbsp;et Agilus). Vita Salabergae 1, 2 ASS 22.nbsp;sept. VT p. 521D; Gens Baïoariorum, quamnbsp;Orosius vir eruditissimus et bistoriarum co-gnitor Boios prisco vocabulo appellat, in lonbsp;extrema Germania sita. Inschriften: GIL Inbsp;p. 459 (a. 557): [Q. Minucius C. f. C. n.nbsp;Eufus cos. a. DLVI] de G[alleis Boieis Li-guribusque in monte] Alban[o]. (Ebersdorf)nbsp;III 4594: Ariomanus Iliati f. Boi. (Diplomnbsp;von Weiftenburg, a. 108) III d. xxiv j;.867;nbsp;Alae I Hispanorum Aurianae ... ex gregale,nbsp;Mogetissae Comatulli f(ilio) Boio. (Diplomnbsp;von Carnuntum, a. 1131114) D. xxvi p. 869:nbsp;Alae Frontonianae... ex gregale Nertomaro 20nbsp;Irducissae f. Boio. (Bom) VI 3308: D(is)nbsp;M(anibus) Ulpi Titi eq. sing. Aug. num.nbsp;Tur. nat(ione) Boius .... alleot. ex ala Inbsp;Tbr(ac.) ex Pann(onia) sup(eriore). (Fermo) IX 5363: Praef(ecto) ripae Danuvi et civi-tatium duar(um) Boior(um) et Azalior(uni) cf. 5364. (Marbach) CIB 1600; [Djeanaenbsp;et [(genio) l(oci) exp]lorat[ores] Triboci etnbsp;Boi 1. 1. m. — Boius volTcername als personenname. (Geisfhal) GIL III 5417: Boius 30nbsp;Boniati (sibi) et Maximae Dievionis f(iliae)nbsp;oon(iagi) opt(imae) an(norum) LX, et Co-mato Boi f(ilio) an(norum) XL, et Eustiaenbsp;Tertulle con(iugi), et Kalendinus Celati f(i-lius) m(iles) l(egionis) II. ad(iutricis) an-(norum) XXVI. (Triest) V 579: Tulliaenbsp;Bol [f(iliae)] Secundae. (Gasteggio, provinznbsp;Pavia) 7359: Secunde, Verine, Boiae l(iber-tabus). (Vienne) XII 1942: M. Boio Sex.nbsp;f'Il(io) Vol. . . . (Sagonte) Sch. 838: Bolll 40nbsp;man.ecit. (Beims) BS AF 1881 p. 244:nbsp;Boii o(fficina). Erscheint in O. Boioduronnbsp;d. i. Boii castellum. Boius in comp. Boio-calus, Boiorix Boiiorix, Comboiomarus. —nbsp;Boicus. Pauli Festus 36 p. 26, 16—18 P.nbsp;(aus Varro): Boicus ager dicitur, qui fuitnbsp;Boiorum Gallorum. Is autem est in Gallianbsp;citra Alpes, quae togata dicitur: in quibusnbsp;sunt Mediolanenses. — Boicus M. gentilenbsp;von celtischer herlumft, von einem gcographi- 80nbsp;schen namen. (Bozzi bei Pinguente) GIL Vnbsp;433: C. Boico Avito f. ann. XVIII C. Boicus Silvester et Lotticina Marcellina v. f.nbsp;et sibi. (Bordeaux) Jullian n. 7 cf. Iliibner, |
Boiio-dums
Boio-rix
|
FjXenipJa n. 386: I(ovi) o(ptimo) m(axi-mo). Boi(cus?) ïertius Unagi f(ilius) ex test(ameiito) pon(i) iussit. Matugenus etnbsp;Matutio f(ilii) curaver(unt). — Boioi stadtnbsp;Ilhjriens. Polyb. 5, 108, 8: lt;Igt;ihnnog . . .nbsp;xaTsla^sTO ... Tamp;v ne^l zi^v AvpaSiav llfivrjvnbsp;’’EyfElavag, KsQtxxct, Sutiava, Boiovg. —nbsp;Boiohaemiim, Boiliaenuim celtisch-deutscli, mild. Bêheim (yms Bai.). Strab. 7,nbsp;10 1, 3 ])¦ 290: 'O Eqxvviog ÖQVpbg xal zcc zamp;vnbsp;Uoijjiav i'amp;v'rj, ra fisv oixovvtu svvbg tovnbsp;ÖQvfiov, iv oïg Ecrrt xai zó Bovicetfiov zó zovnbsp;MaQo^odov ^uGlXslov, ilg ov êxEÏvog zónovnbsp;aXXovg zs fiizavsGzyas nXsiovg xal ërj xaï TotJgnbsp;óiiosamp;vag mvzê MaQxouavvovg. Veil. 2,109,nbsp;3: Boiohaemum, id regioni, quain incolebatnbsp;Maroboduus, nomen est. Tac.G.28: Manetnbsp;adhuc Boibaemi nomen signatque loei veterem memoriam quamvis mntatis eultoribus.nbsp;20 Ptol. 2, 11, 11; Méycc è'amp;vog oi Baiyoi (JiéxQinbsp;zov Accvov^lov, aucll BaLvoxaïpai, d.i. Bceïo-XaïiJ-ttz, Boïxalficci. 2,11,10; XaiQovGxol xaïnbsp;Kafiaovolnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tov MsXi^óxov o^ovg, wv TtQog avazoXag tzsqÏ zov quot;AX^iv nozafióv Bai-vo^aifiai. Boiio-durus s. Boioduron. Boiinum vicaria, j. Bouin, dép. Beux-Sèvres, arrond. Helle, canton CJief'-Boutonne. Boiniccus M. cogn. aus *Boviniccus? so (London) OIL VII 1336, 163; Boiniccinbsp;m(anu). boio- in Boio-rix, Boio-durum, Boius, Boii, Boionius, Com-boio-marus. Boio(n) nacli Glüclc deufsch für Bogjo {gdf. Bogjan) oder für Baio; ilf. (Helcnen-berg) EE 4 p. 162 n. 565: P. Barbius Sp.nbsp;f. Boio. Siïber-münze im Wiener münz-ca-binet: BOIO. BoiO-caluS (darin der volhsname Boios) 40 Ampsivaricr; M. Tac. a. 13,55: Clarusnbsp;per illas gentes et nobis qnoque fidusnbsp;Boiocalus (boicalus Med. l.hd.). 56; Haecnbsp;in publicum Ampsivariis respondit, ipsinbsp;Boiocalo ob memoriam amicitiae daturumnbsp;agros. cf. Eitucalos. Boio-duro-n von M. Boius, ^feste des Boius’’, nicht ^der Boii’, O. l) J. die Innstadtnbsp;bei Passau, gehort nicht mer m Baetien, son-dern schon zu Noricum, der name ist erhal-50 ten in Beiderbach. Ptol. 2, 12, 4: UóXsignbsp;4È Eiölv iv zij OvivSeXixia zza^a [i'ev zóv Aa~nbsp;vov^iov 7torag.bv 'AQzó^Qiya, Boïóöovqov. TP:nbsp;Castellu. BolodurV IA 249, 5: Boiodoro |
(cod. Escor.; die übrigen hss. haben boiodoro oder bolodero). NI) occ. 34,44 (Nfor. rip.):nbsp;Tribunus coliortis, Boiodoro. Eugep. ritanbsp;Severini 22,1: Basilicae extra muros oppidinbsp;Batauini in loco nomine Boiothro (var. bi-othro) trans Henum fluvium constitutae.nbsp;36, 1: In loco Boiotro (var. boitro). cf.nbsp;(Hrastnïk) OIL III 5121: Ser(vus contra)nbsp;scr(iptor) stationis Boiod(urensis). (Bei En-gclhartszell, a. 211—217) 5755: A Boiiodu- lonbsp;rus laloato (a loviacoV Stanaco?) [m. p.]nbsp;XV. Alte variante BOHODVEI | SALOAI-VXS I XV (nach Kenner bei Ilirschfeld, Mit-theil. 3,56). 2) In Burbuy in der belgischennbsp;provinz Luxemburg, arrond. Marche; ausnbsp;Dur-boium für *Boiodurum. Boi-öniu-s M. Boiönia F. CapitoUn. Anton, c. 1: Tito Aurelio Fulvo Boionionbsp;Antonino Pio patemum genus e Gallianbsp;Transalpina, Nemausense scilicet .... avia 20nbsp;materna Boionia Procilla. Aurel. Vict, Caes.nbsp;16, 1: M. Boionium, qui Aurelius Antoninus babetur. 41, 20: Marcus Boionius.nbsp;Epit. 15,1: Antoninus Pulvius seu Boioniusnbsp;dictus, postea etiam Pius cognominatus.nbsp;Eutrop. 8, 8, 1: T. Antoninus Pulvius Boionius. (Auf dem wege von villa Baspa nachnbsp;casa bianca, nicht ad Grado) AEM 5 (1881) s. 121 =Paisw. 251: C. lulio Boioni...... (Bom) CIL VI 9355; Boionia (groftmutter 30 des Antoninus Pius) Antuliala mater Nar-ciss[oJ f. erga se pientissimo qui vixit annisnbsp;XXVI moratus est in dispensatione Boioni i|ae Procillae et Aureli Pulvi. 12393: L. Boionius Latro. 13618: L. Boionius Gentilis. 13619: L. Boioni Germani. 13620: L. Boionius Leo. 13621: L.Boionio Olympo. 13622; Boioniae Portunatae. (PozzuoU) Xnbsp;1815: Tannonio Boionio Crbysanti Tanno-nio Boionio Crbysantio. (Bologna) XI 758: 40nbsp;Boionius Epapbroditus. Boio-riX ^Mnig der Boii’. l) JVame eines Boierfürsten in Italien. Liv. 34, 46, 4 (zunbsp;a. 194 a. Chr.): Boiorix turn regulus eorumnbsp;(Boiorum) cum duobus fratribus tota gentenbsp;concitata ad rebellandum castra locis aper-tis posuit. — 2) Ein Gallier in Autun. (Aufnbsp;einem Ideinen bronzenen stier mit drei hör-nern zwischen Autun und Couches, dép.Saóne-ct-Loire, gefunden) BSAF188'd i?.216. 289: 60nbsp;Aug(usto) sacrum Boiorix dae sua pecunia.'— 3) Gimbrenhönig. Sein name nach d’Arbois de Jubainville anspilimg auf den Icrieg diser völ-Iter mit den Boii; nach Müllenhoff und 'Po- [Boiio-durus — Boio-rïx] |
Boiotro — Bolosea
|
maschck gaïlische umformung vom deutsclien Bajarïks. Liv. epit. 67: M. Aurelius Scau-rus ... a Boiorige ferooi iuvene ocoisus est.nbsp;Plut. Marius 25, 3: Boiamp;Qt'§ ós 6 rSiv Kig-Pqcov ^aGihvg oltyoarbg nqoOinnsvGccg tranbsp;GvQccvonéêo) nqomaXetto zhv Maqtov, ¦rjgégai'nbsp;bqiGavxu xal rórcov nQ0sk9sLV xal StaymvL-eaoamp;cti Txsqi Tfjg %(óqag. Flor. 1, 3 (3, 3),nbsp;18; Boiorix rex in prima acïe dimicans in-10 pigre nee inultus occiditur. Oros. 5,16,20;nbsp;Lugius et Boiorix reges in acie ceciderunt. Boiotro s. Boioduron, ?Boipiravus Af. (Tomisélj hei Strahomer) GIL III 3816: Tertius Epponis Boipiravi f. Boi -SCI F. an der unteren Ponau, zeit des haisers Theodosius II. Priscus fragm.nbsp;1 jp. 276 Pindorf^FHG 4 _p. 71 tp. 166nbsp;ed. Bonn.): Boï'axoig. Iordan. Get. 24,126:nbsp;Boiscos, qui ripae istius Scythiae insedebantnbsp;20 (an der Maeotis). Boiscus M. cogn. (8. Pietro Montagnon) CILY 8112,17: Boiscus. (Bom) VI 21418;nbsp;LIviaé Augustae 1. Cbloés Boiscl llbertór.nbsp;et familiaé. (Narhonne) XII 4961: V(ivus)nbsp;Magidius Boiscus et Magidiae Quartae con-tubernali. Boisil M. Baed. h. e. 4, 27 (25): Lin-disfarnensis ecclesiae, cui tempore illo prae-positus Boisil magnarum virtutum et pro-30 pbetici spiritus sacerdos fuit. 28: Famulus domini Boisil. 5, 9; Deo dilecti sacerdotisnbsp;Boisili (cum esset idem Boisil praepositusnbsp;monasterii Mailrosensis sub abbate Eata).nbsp;Vgl. abret. Boisellus. Boissi-acu-iii 0. s. Bussiacum. Bol f f urns M. (Baden hei Zurich) CIL XIII 5234: Einioni Bol'f'f'uri. Bola 0. j. Beule, dép. 8eine-et-0ise, arr. de 3Iantcs, canton Meulan, gemeinde Baze-40 mont. Bolariuiii O. j. Baulers, in der hélg. prov. Brabant, arrond. und canton Nivelles. Bollbeam. Merow. mz. BN 3® s., t, 8 (1890) y). 185 n. 200: BOFBEAM JÏMOBE-EATO. ' Bolbederiae zerstörter ort,' gemeinde Langlade, dép. Gard, arrond. Nimes, cantonnbsp;Sommières. Bolbestrense ministerium, j. Le Tol-60 vestre, en Toulousain. Bolbona vicaria, j. Boulbonne, cmnmune de Cintegabellc, dep. Ilaute-Garonne, arrond.nbsp;3Iuret. [Boiotro — Bolosea] |
BoMus M. cogn. (Colchester) CIL VII 1336, 164: Boldus. ?BolegaSgUS O., sechs stumden von An-cyra, j. Bavli. IA 203,4; Bolegasgus (var. Bolelasgus, Bolegalgus). Bolentio(n) j. Bulson, dép. Ardennes, arrond. Sedan, canton Baucourt. s. Bu-lentio. Bolentio-n O. in Pannonia sup. Ptol. 2, 14,4: Bmlsvxiov. TP: Bolentio. IHier. 562, lonbsp;6; Mut. Bolenta. Bav. 4,19nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;215,9; Ba- lenilo. Bolerion s. Belerion. BoletailUS M. (Ermitage del Socorro) Fidel Fita, Estudios historicos, colleccion denbsp;articulos escritos y puhlicados, 3Iadrid, For-tanet, 1884, 1 p. 83: L. Val. Gal. Maternonbsp;Boletano. (Aquileja) GIL V 8431; F. Pe-dueaeus Boletanus. Boleticum O. j. Boulages, dép. Auhe, 20 arr. Arcis-sur-Aube, canton Méry-sur-Seine, Bolgacensis vicaria, O. nicht Bouges. Bolg-io-S 31. s. Belgius, vgl. Belgae. Bolianicus villa, Bollauicae, Bulia-nicus O. j. Bouillargues, dép. Gard, arrond.nbsp;und canton Nimes. Bollana villa, j. Bollendorf, reg.-bez. Trier, hreis Bithurg. Pertz dipt, p. 96, 32nbsp;(ca. 715—716): In villa Bollane. l. 34: Innbsp;ipsa villa Bollane. p. 97, 18; Villam, quae 30nbsp;vocatur Bollunvilla sive Bolluntorf. Bollauicae s. Bolianicus. Bollinium, Hollinlum villa. Pard. dipl. n. 457, t. 2 p. 262 (a. 703): In villanbsp;nuncupante Bollinium (var. Hollinium) innbsp;pago Tornacensi. bolluca s. bulluca. Bolinus M. fig. (Basel, Augst) III 352, 35a—O; Borilli of., Bolmi of, Sorilli m. Bolodro O. j. Bouloire, dép. Sarthe, arr. 40 St.-Calais. 3Ierotving. mz. Belfort n. 903;nbsp;tB0L»0 = DSK0. Bolodui’um s. Boioduron. bolona. Cod. Paris. 7643 f. 20’^, 2: Bo-lona redéptor citariarü tabnarius quas tabi-nas uulgo cetarias uocant. Bolonia s. Bononia. Boloiila F. AS8 16. oct, VII 2 p. 820 —821 Passio s. Bolonias martyris in agronbsp;Bassiniacensi (c. a. 363).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Bolosea F. (Idana) CIL II 440: Bolo-s[e]a Toutoni f(ilia). (Caparra) 834; Bo-losea[e] Pelli f(iliae). (San Martin del Ca-stamar) 881: Bolosea Brevi f |
*bolo-sero-n
Boniatus
|
*bolo-sëro-ii nach Stohes su bolo -cpvXXov, folium und sêro- cy. bïr, ir. sir? Apulei. denbsp;virt. herb. c. 99: Graeci earn dicunt cissosnbsp;melas, alii cissarion cissonecionve, alii cry-sometas, Galli bolusseron (var. bolus ser-ron, -sellon), Daoi arborriam, Italia bederamnbsp;nigram. cf. Dioscor. 2, 210: KiGGÓg [ot ösnbsp;xiamp;ctQov, ot 6s xtoGciQov, oi ós '^iQvGÓxaQTtog,nbsp;ot ós noiririKr], ot ós xoQVfi^fjd'Qa, ióiamp;xainbsp;10 vvatov, oi ós AiovvGlov, oi ós lamp;vamp;fjQt,ov, oinbsp;ós itSQGig, oi ós Kijfiog, oi ds aortlijno?,'Pta-païoi GiX§a fidtsQ, oi ós sósQa, FdXXoi Gov-^ittjg] . . . Xsfsrai yuQ 6 [isv tig Xsvwg, o ósnbsp;fisXag, o ós sXi%. Bolvelauniuiiï O. im südlichen Britta-nien. Bav. 5, 31 p. 425, 19: Bolvelaunio. Bolvinnus G., heiname des Mars vom O. j. Bouhy hei Entrains, dép. Nièvre, arrend. Cosne, canton Saint-Amand; zwei alto tare hei Le Blant, Inscriptions chrét. de lanbsp;Gaule t. 1 p.29: Aug. sacr. Marti Bolvinnonbsp;et Duna[e] C. Domit. Virilis deourio pronbsp;salut. sua et lul. Tballi Virilliani et Avi-tillae Aviti fll. uxoris t. s. 1. m. und Mart.nbsp;Bolvlnni. Cabinius Severus donum dedit. Bomarthiis M. (Almodovar del Bio) GIL II 2324: Eetugenor(um servus) Bo-marthus h(ic) s(itus) e(st). Bomiliaris villa, O. Bard. dipl. n. 230, 30 t. 1 p. 201 (a. 615): Villam Bomiliarim. Bomiuin O. in England. IA 484, 3: Bomio. boii in Boneconis, Cissobonis und Bon-noris pyrenaeisch. -bö-na f., ortsnamen-grimdwort, nach d’Arbois de JuhainviUe, Ernault und Stokesnbsp;^bau’, von *bau-no-s gcbaut, hewont, vgl. ir.nbsp;both = *buta hütte, vgl. vorgerm. bhii, got.nbsp;bauan, ahd. büan; ai. bbavana wonort,haus?nbsp;40 in O.: Augusto-bona, Colo-bona, Equa-bonanbsp;= *Aequo-bona, lulio-bona, Eatis-bona?nbsp;Vindo-bona. cf. Bononia. Bona O. 1) j. Bonn in Bheinpreussen, s. Bonna. 2) in Austria Mosellanica, j.nbsp;Bannes, gcmeinde Bissay, Sarthe. Bard. dipl.nbsp;n. 318, t. 2 p. 93 (a. 651): Data Bonae.nbsp;Merow. mz. Belfort n. 904: BONA PITYE. Bonacium O. j. Sainte-Yoy, Haute-Loire, arrond. Yssingeaux, canton Tence. Merow.nbsp;60 mz. Belfort n. 905: BONAICIO. *Bon-acu-S ahgel. vom lat. cogn. Bonus, O. in ecclesia de Bonago, hei Toulouse;nbsp;in Bonae und Bonnac (Ariége), Bonnacnbsp;(Cantal), Bonnac (Haute-Vienne), Bonnat |
(Creuse), Bon/nat, gemeinde Mons (Btiy-de-Bómc), Z'wei Bonnay (Bouhs, Somme). Yil-leicht auch in Bonnay. Saóne-et-Loire (d’Arbois de JuhainviUe). Boii-alfa, Bon-alpha O. j. Bondouflc, Seine-et-Oise, arrond. und canton Corheil.nbsp;Bard. dipl. n. 230, 1.1 j9.198 (a. 615): Villam iuris mei, cuius voeabulum est Bonal-pha, sitaui. in territorio Stapense (Mdb.nbsp;Stampense) seu Sequalina (Mah. Aequalina) lonbsp;silva. 209: Villa Eedonatiaco, quae adnbsp;Bonalfa semper aspexit. Ygl. Nidalfa undnbsp;* Bono-dubrum. Bon-alla O. Yita Bomnoli 2, 9 ASS 16. mai III p. QOSE: Villam Bonallam nomine,nbsp;in pago Stadinse. *Bon-ava fl. in O. Boneffe, helg. prov. Namur, canton Eghezée. BoiiCOiiica O. j. Oppenheim in Hessen. (Meilenstein von Tongern) BA n.s. 3 (1861) 20nbsp;p. 410: (Bon)conica. TB: Bonconica; s.nbsp;Bauconica, Buconice. Boiidiliolie O. unweit Saint-Martial, gemeinde Montauhan, Tarn-et-Garonne; cf. Btol. 3, 1, 43 BovósXia stadt der Tusci? Boiieco(n) pyrenae. M. (Yallée de Lar-houst, bei Bagnères de Luchon) Grut. 37, 5 = Castillon I, pl., n. 1. 2: Abellioni deonbsp;Taurinus Boneconis f. v. s. 1. m. cf. Bonicus. Boiieculias O. j. Bonoeïl, arrond. Bellac, 30 cant. Saint-Sulpice-les-Feuilles, Haute-Yienne.nbsp;Merow. mz. saec. 7. Belfort n. 906: BON-CLVLIAS. s. Bonoclio. Bonevalus. Bard. dipl. n. 559 p. 374 (a. 739): Terras in Esturbatina, quem denbsp;Bonevalo conquisivi. Bonexsis M. (Saint-Bertrand de Com-minges) BA 12,1 (1855), 221: O Bonexsi. Senixsonis f. uxsor. s. Bonnexis. Bonia F. (Glohasnitz) GIL III 5074: 40 C. Crispinió Eufo aédilicio et Baebiae Bo-niae uxóri f(ilii) et f(iliae) Y(ivi) f(ecerunt).nbsp;(St. Yeit hei Waldeck) 5107: Boniae Successi f(iliae). (St. Leonhard hei Graz) 5437.nbsp;5438: L. Cantius Secundus v. f. sib(i) etnbsp;Cantiae luni f. Boniae uxori et Cantiae L.nbsp;f. Boniatae. (Bein) 5444: Ve[r]carius Ti-tiae V. f. sib(i) et Boniae con(iugi). Boniatus M. Boniata F. (St. Baul in Bresje) GIL III 3930: Lucius Boniati f(i- 50nbsp;lius) et lulia Prisca coniux v. f. sibi etnbsp;Bussugnatae f. (Gottesthal heiYillach) 4768:nbsp;Bon[i]atae ux(ori). (Töltschach) 4791: Au-r(elius) Boniatus. (Tiefen) 4900: Bonia- [*bolo-B6ro-n — Boniatus] |
479
Bonicia
*Bono-brïffa
480
|
[ta]e coniugi. (Mariasaal) 4934: Boniata Cintul(i). (Glohasnitg) 5076: BoniataeVin-donis f(iliae) con(iugi). (Bol hei Laschische)nbsp;5151: Boniatae Secundi f(iliae). (Cilli) 5232:nbsp;Boniatae AntonI fll. coniugi. 5242: Ati-oucius Ittonis lib. an. C. et Boniata coni.nbsp;an. LX. (Stranitsen) 5285: Severa Apronisnbsp;f. V. f. s. et Boniatae f. (Geisthal) 5417:nbsp;Boius Boniati et Maximae Dievionis f. con.nbsp;10 op. 5418: Suaducia Boniati f(ilia). (St.nbsp;Leonhard hei Gras) 5437. 5438: Cantiaenbsp;L. ,f. Boniatae. (Kohenz, distr. Knittelfeld)nbsp;5468: Boniata con(iux). (Burnovo) AEMnbsp;11 (1887) s. 78 n. 23: L. Caes(ius) Bo-niatus. liollicia O. Merow. mz. Belfort n. 907: BONICIA VIGO. Bon-icus M. (Tarragona) GIL II 4418: Memoriae Ulpi Bonici. (Zarai) 4560: lunianbsp;20 Bonioa. — BoilicliiilUS. (Mansous) GILnbsp;VIII 726: . . . us Clarus Bonicianus. Boii-inus M. (Aïbona) GIL III 10075: Geminus Boninus Hostiducis Sentonae v. s. Lm. Boni-o(n) M. (Pest) GIL III 3679: T., r'(laTius) Bonio Quri(na) Andautonia equesnbsp;alae Frontonianae. (Leibnitz) 5354: Bo-nioni Atti f(ilio). (Pozzuoli) X 3123: Ulpionbsp;Bonioni. Boilis F. (Mariasaal) GIL III 4854: 30 Bonis Anbusuli f(ilia). Bonis in pago Waponicense, O. Le plan de Boung. Parel. dipt. n. 559, f. 2 p. 373nbsp;(a. 739): Bonis. Bonisaiia s. Burbida. Bonisi O. Merow. mz. Belfort n. 908: BONISI FIT. Bon-isia F. (Bom) CILYl 20397: lu-liae Bonisiae. Bonisi-SCU-S vicus in pago Parisiaco, ioj. Bondy, dép. Seine, arrond. St.-Benis, canton Pantin. Pard. dipl. n. 452, t. 2 p. 257nbsp;(a. 700): Vici Bonisiacinsis. Bonitta F. (Lamhèse) GIL VIII 2906: Bonittae. Bonitns J4. Boiiita F’. Awmiaw. 15,5, 33: Boniti. . . Franei quidem. Trehell. Poll.nbsp;tyr. trig. 10,11: Bonitus et Celsus, stipato-res principis nostri (Gallieni). Vita Bonitinbsp;1, 2 A8S 15. ian. lp. 1070: Inclyta Boni-50 tus progenie Arvernicae urbis oriendus fuit.nbsp;3, 13 p. 1072: Bonitus. 15 p. 1072: B.nbsp;Boniti Arvernicae urbis episcopi. 6, 28 p.nbsp;1074: Beatus Bonitus. 7,31 p.1075: Beatinbsp;confessoris Boniti. (Spalato) GIL III 2248: |
Bonitae alumnae. (Gilli) AEM 11 (1887) s. 76 n. 18: M(arcia?) Bonit[a]. (Bom) GILnbsp;XV 1680: Ex officina Boniti. . . . bouius. (Grado) GILY 988: ... bonio ......IlIII[I]viro . . . bonius... Floras. Bonna O. j. Bonn am Bhein, s. bona. Tae. h. 4,18: Herennio Gallo legionis primae legato, qui Bonnam obtinebat. 20: Batavi cumnbsp;castris Bonnensibus propinquarent . . . Bon-nense proelium. 25: Bonnam, hiberna primae lonbsp;legionis, ventum. 62: Desertis Bonnensibusnbsp;castris. 70: Legiones a Noyaesio Bonnaquenbsp;in Treveros . . . traductae. 77: Palantes ca-ptarum apud Novaesium Bonnamque legio-num manipulos. 5, 22: Profectus Novae-sium Bonnamque ad visenda castra, quaenbsp;biematuris legionibus erigebantur. [Flor. 2, 30 (4, 12), 26: Bonnam (N; oder bormil B; station der Bhein-flotte) et Caesoriacumnbsp;(gesogiamcum N; Boulogne) pontibus iunxit 20nbsp;classibusque firmavit. ef. Mommsen BG 5nbsp;s. 28^.] Ptol. 2, 9, 8: Bóvva. TP: Bonnae.nbsp;IA 254,3. 370,7: Bonna. Ammian. 18,2, 4: Civitates oecupatae sunt septem: Castra Herculis, Quadriburgium, Tricensimae, Ni-vesio. Bonna, Antennacum et Vingo. Bav. 4, 24 y). 227, 13: Bonnae. (Meilenstein von Tongern) BA n. s. 3 (I86I) p. 410: (Bonna) l(eugae) XI. Merow. münsen. Belfortnbsp;n. 909. 913 (ztvei münzen Theodeberts I., 30nbsp;a. 534—648): unten B-0 (—Bonna). 910:nbsp;BONNvV rücMüufig. 911: BONNA V. Vgl.nbsp;Bona. Bonna fl. j. la Bonne, nfl, des Brac. Bonnexis iberisch? (j. in Toulouse) BA 16, 2 (i860) p. 489: Arteie de Bonnexinbsp;Amandis; s. Bonexsis. Bonnis. (Saint-Bertrand de Gomminges) BA 16, 2 (1860) p. 487: Abellionni Cesonbsp;niens son Bonnis fil. v. s. 1. m. s. Bonis. 40 Bonno in pago Constantino, in condeda Quasnacinse, j. Bonneau, gemeinde Gourcy,nbsp;dép. Mandie, arrond. und canton Goutances.nbsp;Pard. dipl. t. 2 p. 450 (c. a. 718): Bonno. Bonno-l’is pyrenae. M. für Bonno-rixV (Saint-Bertrand de Gomminges) Barry, Inser.nbsp;inéd. des Pyr. 1866 p. 26: Vivus Bonnoris,nbsp;Dunohorigis f. Bonn-OSCO in ralle Maurigenica, Pard. dipl.n.559, 7.2 j).371 («. 755^.• DeBonnosco. 50 *Bono-I)rïg2 ^festwng des Bomis’ naeh d’Arhois deJuhainville in Bonnoeuvre, Loire-Inférieure, arrond. Aneenis, canton Saint-3Iars-la-Saiïle. |
[Bonicia — *Boiio-brïga]
-ocr page 255-Bonoclio
Bön-onia
Boiioclio O. j. lionnmü, dép. Oise, canton Cr épy-en-Valois. Meroiv. ms. Belfort n. 912: BONOCLIO. Vgl. Boneculias.
*Bono-dul)runi in Bondoufle, depart. Sdne-et-Oisc, arrond. u. canton Corheil; rgl.nbsp;Bonalfa.
*BoilO-iiilus nacli d’Arbois de Jiihain-ville ahgeleitet vm cogn. Bonus, O. l) in Bonogillus villa, j. Bonneil, dép. de 1’Aisne,nbsp;10 arrond. und canton Chateau-Thierry. Fre-degar. chron. 4, 44 (a. 616/617): Bonogillonbsp;villa. 2) j. Bonncuü-en-France, dép. Seine-et-Oise, arrond. Pontoise, canton Gone,ssc.nbsp;3) j. Bonnoeü, Calvados, arrond. u. cantonnbsp;Falaisc. 4) Bonnauil-sur-Marne, dép. Seine,nbsp;arrond. Sceaux, canton Charenton-le-Pont.nbsp;5) in der grafschaft Uzcs, Gard, Darm JJnbsp;Bormeuïl dép. Oise, 1 Charcnte, 1 Indre, 1nbsp;Vienne.
20 Boiio-inagus O. 1) im lande der Cuvari. Bar. 4, 26 p. 239, 14; bei TP: Senomago.nbsp;2) j. Bomhogen, rcg.-bes. Trier, im kreisenbsp;Wittich,
Böll-öniii erst Bönonia (Catull.), dunn Bononia wwbona'fcaw’.^ oder auf flu/lnamennbsp;'quot;Bon-öna für *Bon-auna heruhend. O. l) innbsp;Gallia Cisalp., j. Bologna. Cic. ep. (a. u.711)nbsp;11,13,2: Postero die mane a Pansa sum ar-cessitus Bononiam. 12,5,2: Magno praesidionbsp;30 Bononiam tenebat Antonius. 3: Praeter Bo-noniam, Eegium Lepidi, Parmam totam Gal-liam tenebamus studiosissimam rei publicae.nbsp;Strab. 5, 1, 11 p. 216: Bovavla. Liv. 33,nbsp;37, 3 (ward römisch 196 a. Chr. noch Fél-sina): lunctis exercitibus (consules) primumnbsp;Boioram agrum usque adPelsinam oppidumnbsp;populantes peragraverant. 4: Ea urbs ce-teraque circa castella et Boi fere omnesnbsp;praeter iuventutem, quae praedandi causanbsp;•10 in' armis erat .... in deditionem venerunt.nbsp;Der celtische name Bononia ward, als es a.nbsp;189 a. Chr. latinische colonic ward, von dennbsp;Itömern beïbehalten. Liv. 37, 57, 7: Eodemnbsp;anno ante diem tertium kal. ianuarias Bononiam Latinam coloniam ex senatus con-sulto L. Valerius Placcus M. Atilius Serra-nus L. Valerius Tappo triumviri deduxerunt.nbsp;(8) Tria milia bominum sunt deducta; equi-tibus septuagena iugera, ceteris colonisnbsp;50 quinquagena sunt data. Ager captus denbsp;Gallis Bois fuerat; Galli Tuscos expulerant.nbsp;39, 2, 6: (C. Flaminius) ne in otio militemnbsp;liaberet, viam a Bononia pei'duxit Arretium.nbsp;Veil. 1, 15, 2: Cn. autem Manlio Volsonc et
IIoLDEEj Altcolt. Sprachschatz, I.
Pulvio Nobiliore consulibus Bononia deducta colonia abbinc annos ferme ducentos sejitendecim. Héla 2,4,60: Mutina et Bononia (bonia A), Eomanorum coloniae. Plm,nbsp;n. h. 3, 115: Intus coloniae Bononia, Fel-sina vocitatum, cum princeps Etruriae esset,nbsp;Brixillum ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6, 218: Septima divisio ...
vadit super Bononiam. 7, 163: Bononiae L. ïerentius M(arci) filius. 33, 83: Vete-ranorum unius Bononiae bospitali divi Au- lonbsp;gusti cena. SU. 8, 599: Ooni prisca domusnbsp;parvique Bononia Ebeni Martial. 6,85,5:nbsp;Orbata Bönönïa. Tac. h. 2, 53 (a. 69): Ee-diere omnes Bononiam . . . Bononiae. 67nbsp;(«. 70): Caecina Cremonae, Valens Bononiaenbsp;spectaculum gladiatorum edere parabant.
71: Bononiae a Fabio Valente gladiatorum spectaculum editur. Flut. Cic. 46: ’Eylvovronbsp;ó’ cd GvvoSoi fióvoig anÓQQTjxoi Ttegl nóXivnbsp;BovcovCav. Flor. 2,16 (4,6), 3: Apud Con- 20nbsp;fluentes inter Perusiam et Bononiam iun-gunt manus. Suet. Aug. 96: Contractis adnbsp;' Bononiam tiiumviroram copiis. Nero 7 (a,
. 69): Eediere omnes Bononiam. Phlegon 1 macrob. 1 p. 85 K.: Fdïog 'Opwjöiog OqÓvxwv,nbsp;2ii'^xov vióg, «ólEtog Bovavlug. p. 86: Muq-y.og ’Ar.yJhog, Muqkov vtóg, xtoXeag Bovco-viug. . . . Tixog OvBxeQaviog, TlonXCov vüóg,nbsp;JtóXsaig Bovcovlag. . . . Tixog NsQoviog 2exovv-öog, Tlxov vlóg, TXÓXswg Bovmviag. . . . Tlxog sonbsp;FEQOviog riwXXltov, Fatov vlóg, nóXscog Bo-veovlag. . . . TovqéXXt] dXóqriGig (?), Fatov cat-iXev^éqa, -jxóXscog Bovcovlag. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2 jp. 88:
Faiog AxjXfjSwg IlQigog, xxóXscog Bovcovlag.
. . . KXcoSla rioxéaxa, Fatov a.TXsXtvQ'SQa, txó-Xemg Bovcovlag. . . . Féïog AaXXlag Ticovuïog, Aovy.lov Vlóg, nóXecog Bovcovlag. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;89:
nóxtXiog KovïGÉvxiog ’EcpvQlcov, TlonXlov an-sXcvB-tqog, ixdXscog Bovcovlag. . . . Aovxwg Aï-Xiog AcoQÓamp;Eog, Aovxlov axtEXsvamp;SQog, noXscog 40 Bovcovlag. . . . IlóXXa Acovdxa, Lé^Cxov tlvyó.-xrjQ, TxóXscog Bovcovlag. 4 p. 89: Aomcognbsp;TeQSvxiog nóXecog Bovcovlag. Ptol. 3, 1, 42nbsp;(in Gallia Togata): Bo§covlav. cf.Steph.Byz.:nbsp;Bo§covla, xtóXig TxaXlag. xb iamp;vmbv Boj^covia-Tijg. Appian. b. civ. 3,69: IlévGag ójSelw xijvnbsp;Xayóva xQcoamp;slg êg Bovcovlav s^ecpé^sxo. 73:nbsp;Tl^óg xov IlavGay èg Bovcovlav xQanslg. Blonbsp;46,36,3 (a.xi.711): Bovcovlav. 54,3: UbqInbsp;Bovcovlav. 55,1: ’Ev vrjGidlco xivl xov jxoxa- 50nbsp;jnon Ton Tcciga ttjv Bovcovlav naQa^Qsovxog.nbsp;50, 6, 3 (a. 722): Ta. xs yccQ aXXa xal xovgnbsp;X7]v Bovcovlav êTxotxovvxag avxbg (Augustus)nbsp;av'd'cg, iva óy y.al icp^ savxov aTVcoxlGamp;ai cSo-
IG nbsp;nbsp;nbsp;[Bonoclio — Bón-öiüaj
-ocr page 256-Bon-onia
|
Kcaflt, rt^oöJcarföiijffoiTo. Trehéll. Poll. tyr. trig. 33, 4 (Censorin.): Extat eius sepulclirumnbsp;circa Bononiam. Lexicon Tiron. fol. 15 p.nbsp;140 Gr.: Bononia, Bononiensis. TP: Bononia.nbsp;IA 99, 5. 127,2; Bononia civitas. 219,2:nbsp;Bononia. 281,2: Bononiam. 282, 2. 3. 7;nbsp;Bononia. 283,3.7. 287,5: Bononia. Illier.nbsp;616, 6 p. 25 ï'..- Civitas Bononia. Pav. 4,nbsp;33j9. 272, 9; Bononia. Ambros. epistula-10 rum classis 1 ep. 55, 3 col. 1005 B (a.nbsp;392): Bononiam retrorsum rediens. cp. 39nbsp;Ben. ad Fausiinum (lib. 2 ep. 8): Ipsamnbsp;Bononiam, Mutinam, Eegium derelinquebas.nbsp;NI) occ. 42,61: Praefectus Sarmatarumnbsp;gentilium Bononiae in Aemilia. Scrv.Verg.nbsp;Aen. 10, 198: Hunc Ocnum alii Aulestisnbsp;filium, alii fratrem, qui Perusiam condidit,nbsp;referunt: et ne cum fratre contenderet, innbsp;agro Gallico Pelsinam, quae nunc Bononianbsp;20 dicitur, eondidisse. Olympiodor. fragm. 12nbsp;p. 453 Bind. (t. 4 p. b^M.): ’Em Bovmviav,nbsp;nóXiv oUttco xalovpsvfjv, TtaQccamp;aXaaöLttv Ínbsp;ngarrjv èv Totg zagt;v PalXinv OQWig xsijiêvrjv.nbsp;Zosim. 5,31: 'O dh fiaSiXevg ènéatt] Bovavlanbsp;xy nóXu, fiia tyg AipiXiag ovay, öieGxyxvtanbsp;ds xoig xaXovfiévoig (iiXloig ê^öofiyKovxct xf/gnbsp;’Pccpévvyg . . . Tyg Bovmviag è^yXavve. 33,1:nbsp;SitlXljeovi xaxa Bovwvtav ovxi, nóXiv ovGav,nbsp;ag e’iQrixai, xrjg AlpiXiag. 37, 2: Ei'g xi xygnbsp;30 Bovavïag OQjirjxy^iov ijXamp;EP, o xaXovGiv 01-xov^aqlav. 6, 10, 2 (a. 4.10): Bovmviav ósnbsp;TtoXiOQXTjaag, avaBxogévyv ijiiSQaig xcoXXaignbsp;ov óvvxjamp;slg êXeiv. Steph.Byz.:Bo§(avic:,7t6Xignbsp;’IxaXiag. xb èamp;vixbv Bo^avtdxrjg mg Pxamp;vgvxd-Xfjg, y Bo^mvtog mg’Ptamp;vpviog. Proc. b. Gotth.nbsp;3,11: BixdXiog ovv xm sxqaxm xovxm d(i(plnbsp;nóXiv Bmvmvsiav ysvófisvog xivd xs xmv sv-xavamp;a qiQovgimv bfioXoyia sXibv sv Bmvmvsianbsp;TCÓXsx yGvya^e. Martyr. Ilieron. 5. 7c. dec.: Innbsp;40 Italia eivitate Bononia. 3. non. dcc.: In Bononia Italiae. Greg.Tur. li. F. 2,(16): Bononiae civitatem Italiae sacerdotes dirigit.nbsp;In glor. mart. 43: Agricola et Vitalis apudnbsp;Bononiam Italiae urbem pro Christi nominenbsp;crucifixi sunt. Vita Petronü 2, 15 AS8 4.nbsp;oct. II p. 459 F: Urbis Bononiae. F: Qua-propter urbs eadem non inoongrue dicta estnbsp;hortus Eomae: propria enim etymologianbsp;speoialique vocabulo Bononia sibi inditumnbsp;50 est, eo quod universis opibus sit copiosa,nbsp;omnibusque bonis ad plenum referta. undnbsp;öfter. — Inschriften: (Calahorra) CIL IInbsp;2983: C. Variolen[o] C. f. Domi[t]i[anoJnbsp;Bononia, mil(iti) leg(ionis) VI D (centuria) [Bon-onia] |
Pri[mul|i. (AtJicn) III 559: M. Acilius Pot-tinus medicus colonia Bononia. (Aus Aloesia inf.) 6223: M. Maesius Geminus Bononia.nbsp;(Spalato) 87Bonon(ia). (Salona) 1018‘ó,nbsp;12; Bonon . . . (Aquïleja) V 904: [M.J Cal-ventius T. f. Lem(onia) Bononia. (Terzi beinbsp;AcpuUja) Grcgorutti archcgrafo triestino 6 pgt;-238: C. Aninius. . . Lem(onia tribu) Bono[n. ' mijl. leg. VIII (Hispaniae, Augustae). (Bom, a.118p.Chr.) Grttt,24:8,G — Allmer,Inscr.dc lonbsp;Vienne 1 n. 11 p. 51: Ti. lulius Ti. f(ilius)nbsp;Stell(atina) Verecundianus Bononia. (Bom)nbsp;GIL VI 2375’’, 15: M. Terentius Leo Bo-non(ia). 40: C. Servilius Vitalis Bon[oniaj.nbsp;2379“ 43 (a. 144): C. Sextius Marcellinusnbsp;Bononia. 57: T. Vassidis Severus Bononia.nbsp;*’,21: Victorinus Bononia. 26: L. Atiliusnbsp;Terentianus Bonon(ia). 33: Sossius Bononia.nbsp;46; C. Egnatius Agricola Bonon(ia). 2381*’nbsp;(a.155): . . . i. Pol. Aper Bonon(ia). 2382*' 20nbsp;(a. 177): C. Satrius C. f. Lem. Maximus Bo-n(onia). 2465: Q. Eneius Q. f. Lem. Monnbsp;tanus Bononia. 2687: Q. Pomponius Q. f.nbsp;Lemonia Bononia. 2693: M. Annius M. f.nbsp;Lemo(nia) Paulinus Bononia. 2727; L.Vi-bius L. [f. L]emo[nia] Marcellus Bono| n(ia) |.nbsp;3438; M. Tadius M. f. Lem. Tertius domonbsp;Bononiae. 3559: Bonon(ia). 3884 p. 867,nbsp;27: M. Domitius M. f. Lem. Getulicus Bo-n(onia). EF 4 p. 306 n. 887; [Marjcellin. 30nbsp;Bon(onia). CIL VI 3885; . . rius Marcellinus Bonon(ia). (Siracusa) X 7121 (vornbsp;a. u. 733): Cn. Octavi(us) A. f. Mai(cia?)nbsp;Mcanor Bononia (?). (Neapel) 8059, 226: C. L. V. Bononi(a). (Bavcnna) XI 21; T. Curtiacus T. f. Lem. Bon(onia). (Modena)nbsp;837; D(is) M(anibus) Aurelio Processanonbsp;I v(iro) e(gregio) ex cent(urione) praet(oriae)nbsp;coliort(is) VI, prot(ectori) ducenario Bono-i nia. (Vicarello) 3281: Bononiam. 3282—40nbsp;13284: Bononia. (Königsfelden) XIII 5213: : L. Titennius L. f. Lemonia Victorinus Bo-no(nia). (Xanten, a. 9—16) CIB 209 = Ilühner, Fxempla n. 197: M. Caelio T. f(i-lio) Lem(onia) Bon(onia). (Zahlbach) 1207: M. Val. M. f- Lem. Matto Bononiae. 1213: G. Matteius C. f. Lemon(ia) Priscus Bono-(nia). (Coin) BJ 81 (1886) s. 2‘ÓS==WK 5 (1886) sp. 168 n. 109: [A. Au?Jreliusnbsp;A(uli) f(ilius) [Le]m(onia) Bon(onia). — .^onbsp;Bononiensis. Catull. 59, 1: Bononiensisnbsp;Eufa Eufilum fellat. Cic. Brut. 46, 169: C. Eusticelius Bononiensis is quidem et ex-j ercitatus et natura volubilis. Liv. 39,2, |
Bön-o
ó: Translatum deinde ad Apuanos Ligures bellum, qui in agrum Pisanum Bononien-semque ita incursaverant, ut coli non posset.nbsp;Plin. n. li. 7, 159: Totidem ^ (CL) annosnbsp;Claudi Caesaris censura T. Fullonium Bo-noniensem. 16, 161: Nullus sagittis aptiornbsp;calamus quam in Eheno Bononiensi amne.nbsp;.36, 161: Sunt et Bononiensi Italiae partenbsp;(lapides speculares) breves, maculosi, coni-10 plexu silicis alligati, quorum tarnen apparent natura similis. Tac. a. 12,58: Eodemnbsp;(Nerone) oratore Bononiensi coloniae igninbsp;baustae subventum centies sestertii largiti-one. Suet. Aug. 17: Bononiensibus quoquenbsp;publice, quod in .^ntoniorum clientela anti-quitus erant, (Augustus) gratiam fecit con-iurandi cum tota Italia pro partibus suis.nbsp;(cf. Mommsen, Hermes 18, 172.) Nero 7:nbsp;Pro Bononiensibus Latine, pro Ebodis atquenbsp;20 Iliensibus Graece verba fecit. Pauli exc. exnbsp;lïbro Festi p. 160 (127) M., p. 159, 16 P.:nbsp;Bononienses. Conc. Aquilei. a. 381 (Mansinbsp;3 c. 599Z().- Eusebius episcopus Bononiensis.nbsp;Amhrosius in ep. 39 Hen. ad FausUnumnbsp;(lïb. 2 ep. 8): De Bononiensi veniens urbe.nbsp;Exhortatio virginitatis 1, 1: Ego ad Bono-niense invitatus convivium. He virginibusnbsp;1 c. 10, 57 col. lamp;OH: Denique de Placen-tino sacrandae virgines veniunt, de Bononi-80 ensi veniunt, de Mauritania veniunt. 60 c.nbsp;161 A; Nam quid de Bononiensibus virginibus loquar? Hieron, cliron. a.A. 1928 (ausnbsp;Suet.): L. Pomponius Bononiensis Atellana-ram scribtor clarus babetur. Oros. 5, 6, 2nbsp;la. u. 619): In Bononiensi agro fruges in ar-boribus enatae sunt. Simplicii papae ep. 14,nbsp;3 p. 202 Thiel (a. 482): In Bononiensi (ecclesia). Gennadi v. inl. 42: Petronius Bononiensis episcopus. Martyr. Hieron. prul. non.nbsp;40 ian.: In oriente Bononia civitate Hermetisnbsp;et Gagi. Yita Petronii 1, 5 ASS 4. oct. IInbsp;ji. 455 F: Pelix, Bononiensis episcopus. 6nbsp;i). 455 jE. 2, 12 p. 458 JV Gives Bononienses. löj). 459AJ; Bononiensibus civibus .,nbsp;Givitatem Bononiensem . . . Bononiensis ci-vitas und öfter. (Bologna) OIL XI 718:nbsp;|Bononi]ensis [VIJvir [Clau]dial(is). (Modena) 845: P. Eefrio Grato Bononiens(i).nbsp;1065: ... Bononi[ens]. — 2) Seit der geitnbsp;50 des Constantinus, früher Gessoriacum, ae.nbsp;Bunne, mnl. Bonen (aus Bónonja), j. Bou-logne-sur-mer, dép. Pas-de-Calais. TP: Ge-sogiaco quod nunc Bononia (von den Bo-wern, nicht von den Gntliern so genannt).
Origo Constantini imp. 2,4 MG aa. IX p. 7, 16: (Constantinus) ad patrem Constantiuninbsp;venit apud Bononiam, quam Galli prius Ge-soriacum vocabant. CTh 11,16,5 (a.343):nbsp;Bononiae. Eutrop. 9, 21, 1: (Carausius)nbsp;cum apud Bononiam per tractum Belgicaenbsp;et Armorici pacandum mare accepisset. Am-\ mian. 20, 1, 3 (a. 360): (Lupicinus) Bononiam venit quaesitisque navigiis et omninbsp;; inposito milite, observato iiatu secundo ven- lonbsp;I torum ad Eutujiias sitas ex adverso defer-Aur. 9, 9: Notarius Bononiam mittitur ob-I servaturus sollicite, ne quisquam fretumnbsp;¦ Oceani transire permitteretur. 27,8,6: Adnbsp;i Bononiae litus, quod a spatio controversonbsp;! terrarum angustiis reciproci distinguiturnbsp;' maris. Sogomen. e. h, 9, 11, 3: HsQciicoamp;elgnbsp;Se KwvaTUVTÜvog aito BQSitaviag êni Eovo-vlav (B C; Bo^ovlav cod. Fuh.) rtóliv zijgnbsp;Fcclaiiag naga amp;alciaaav xsigévriv. Zosim. 20nbsp;6, 2, 2: Bovavta, Feggaviag ovGa Ttókig rijgnbsp;xazco. Baeda h. e. 1,33: In Bononia civitate.nbsp;lonae vita Eustasii 1, 7 ASS 29. mart. IIInbsp;p. 787 C: Audomarus Bononiae Taroanensisnbsp;oppidi episcopus fuit. VitaAgili c. 2,5 ASSnbsp;30. aug. Tl p. 577: Bononiae et Taruanen-sis oppidi. B: Bononiae (gen.). Müngen,nbsp;contorniate von Constans I. Cohen m. imp. 6nbsp;p. 582 n. 1: BONONIA OCEANEM. (c. a,nbsp;342) BN 3“ s., t. 3 (1885) p. 267: BONO- 30nbsp;NIA OGEANEN(sis). Merowing. müngen,nbsp;Belfort n. 914: f BONONIA CIVI. 915:nbsp;fDONONIA mVI. 916: f BONONIAnbsp;cm. 917: bONONIA CIH. 918: fBO-NONNIA N (rücUaufig). — Bononiensis.nbsp;Eumenii panegyr. Constantino Augusto d. 5:nbsp;Bononiensis oppidi. Vita Vulmari 1, 2 ASSnbsp;20. iul. V p. 84 F: In pago Bononiensinbsp;(über disen s. Longnon, Atlas p. 128), innbsp;villa nuncupata Silviaco. 2, 10 p. 86 B: 40nbsp;In pagum Bononiensem. Yita Vulmari 1nbsp;Anal. Boll. 3 p. 450: In pago Boloniensi,nbsp;in villa quae dicitur Silviacus. Vila Vin-centii (Madelgarii) 4, 25 ASS 14. iul. IIInbsp;p. 675 F: Vulmarus Boloniensis coenobiinbsp;memorandus abbas. —¦ 3) In fünf anderennbsp;Boulogne in Franlcreich: B.-sur-Gesse, dép.nbsp;Haute-Garonne, arrond. St.-Gaudens; B.-sur-Seine, dép. Seine, arrond. Saint-Denis, canton Ncuïlly; dép. Nord, arrond. und canton 50nbsp;Avesnes; dép. Yendée, arrond. Napoléon-Yendée, canton les Essarts; B.-la-Grasse,nbsp;dép. Oise, arrond. Gompiëgne, cant. Bessons;nbsp;-welter in Bologne-siir-Marne, dép). Haide-
16* nbsp;nbsp;nbsp;[Bon-uniaJ
-ocr page 258-Bononiatia
Bonxoris
Bouxsus
Bor-illiis
|
Barry, Inscr. des Byr. i860, p. 29: 0(is) i[(anibus) Bonxoris Faustini filius. Bouxsus aus Bonoxus, pyren. M. (Dans Ie Haut-Comminges, Haute-Garonne) lio-schach, Catal. du musée de Toulouse w. 151:nbsp;amp;(civagt;v) Proxumus Dannadinnis f(ilius)nbsp;Eomae Bonxsus frater heres' fecit. Bonxus M. (Sammlung des baron d’Agos zii Tihiran, Hautes -Pyrénées) BA n. s. 35nbsp;)o (1878) p. 158. Boschach n. 137: Fago deonbsp;Bonxus Taurini f(ilius). Bopiennus s. Boriennus. . Boplo berg hei Genua, liguriscli, GIL I 199, 18 (a. u. 637 = 117 a. Chr.) = Vnbsp;7749, 18: In monteni Apeninum, quei vo-catur Boplo. Bor.... cogn. (Neu'castle) GIL VII 1336, 166: Bor____ Boratiola iheriseh? (Veleia) GIL XI 20 1147 j?.6,67: Saltus praediaque Boratiolae. Borbëtö - magos von M. *Borvetos ’feld des Boroetos’ od'er ^feld heim fUiftchennbsp;Worms’ von fl, *Borv-eta von st. ^'borveto-,nbsp;spelter civitas Yangionum, j. Worms. Piot.nbsp;2,9,9: Ovayyióveov ós BoQ^rjxópayog. TP:nbsp;Borgetomagi. IA 355,3: Borbitomago (var.nbsp;Bormitomago). 374, 6: Borbitomago. Bav.nbsp;4, 26 p. 231, 1: Gtormetia, quae confinalisnbsp;est cum praenominata Maguntia civitatenbsp;30 Francorum. (Meücneeigcr hei Tongern) Oreïlinbsp;5236 = BA n. s. 3 (1861) p. 410: [Boi-b]itomag(us). Borbona O. j. Bourhonne-lcs-Bains, dép. Haute-Marne, arrond. Langres. Merow. mz.nbsp;Belfort n. 920: BO EBON CASTEO. 921:nbsp;BOEBONE C NETA. 922: BVEBVrXEnbsp;CAS. BorEoue vicaria, j. Bourhon-VArcham-hault, dép. Allier, arr. MouUns. s. Burbune. 40 *Borc-ana O. j. Burgen, reg.-hcz. Go-hlenz, Icreis St. Goar. *Borci-acum von M. Borcius, O.j. Bor-zago im Trentino, hez.-li. Tione; vgl. frz. Bourcia, dép. Jura; Boursay, dép. Loir-et-Glier; Burcy, dép. Galvados; Seine-et-Marne;nbsp;Burzy, dép. Saónc-el-Loire, u. in Burtscheid,nbsp;reg.-hez. Aachen. Borc-ius M. ahgel. von stanim borco- = gr. ipoQKÓ- tceift, Icuchtcnd, cf. broco-. (Mainz)nbsp;50 GIB 1104: Borci ... *Borc-onna fl. in O. Burgonnum. Boroo-vicium d. h, quot;Weiftenheim’ {von Borco-vicus) j O. am lladriansivaU in Brit-• fanien, j. Ilousesteads. ND occ. 40,40: Tri- |
bunus cohortis primae Tungroruin, Borco-vicio. Bav. 5,31 ^0.432,18: Velurtion? aher cf. Verlucio. Ygl. Longovicium, Vercoviciumnbsp;und O. Borgovico hei Como. Borde(i)gala s. Burdegala. Bordouse O. in pago Elisano. Pard. dipt, n. 393, t. 2 p. 185 (a. 680): Bordouse villa. Borea M. (Zivischen Niébla und Iloguer, prov. Huelva) GIL II 4963 (a. 27): Boreanbsp;{dativ; cf. deo Aereda) Cantibedoniesi. (An- lonbsp;dalusien) BA n. s. 17 (1868) p. 410: Gelernbsp;Erbuti f(ilius) Limicus Borea (dativ). Vgl.nbsp;Boriatis miletis. s. Boria. Boresiuni O. j. Boresse, dép. Gliarentc-Inférieure, arrond. Jonzac, canton Moni-guyon. Pard. dipt. n. 559, t. 2 pi. 373 (a, 739): In ipsum pago Ebredunense, oolonicasnbsp;in Boresio. Boresti T. Brittaniens, dassélbe volk tvie die Verturiones, nach Stokes verwandt mit 2onbsp;BoQscig und'TnsQ-§ÓQsioi. Tac. Agr. 38: Innbsp;fines Borestorum exeroitum deducit. VBorfagiaF’. (Gamhahtki) GILV 6479: Minervae Borfagia Quarti f. Firma. Borgetomagi s. Borbetomagos. Borgo-ialo O.j. (Bourgueil) Saint-Épain, dép. Indre-et-Loire, arrond. Gliinon, cantonnbsp;Sainie-Maurc. Aleroiv. mz. Belfort n. 923:nbsp;BOEGOIAXO. Borlio . . . (Saint-Berfrand-de-Gommin- 8o ges) BA 16 (i860) p. 487: Abelion deonbsp;Eo . . . . Borbo ::: o’'ilf v. s. 1. m. Boria M. F. (Lerida) GIL II 3013: Melia Boria Ful(vi) f. (Bagusa vecchia) IIInbsp;1748: M. Pomentino Boriae f. Boria. 1798:nbsp;Boria. G. des nordicinds hei den Palaten,nbsp;aus ^oQsag? j. die hora. (Pola) GIL V 7:nbsp;Euancelus colonorum Polensium Boriae v.nbsp;s. 1. m. s. Borea. Bori-atis M. (Bömischer frithof von la 4o Fosse-Jean-Fat, j. im museum zu Beims)nbsp;BSAF 1885 p. 129: D(is) M(anibus) etnbsp;me(moriae) Boriatis (genetiv) miletis. Ygl.nbsp;Borea. Bori-edo(n) AI. cogn. (BihcJiestcr) GIL VII 1334, 15: Boriedo f(ecit). cf. Boria. Bori-euiius. (Izaourt, tal Barousse, Hautes-Pyrénées) Orclli 5880* == 2M 16nbsp;(1860) p. 487 = Além. de la Soc. archéol. 4 p. 139: Borienno {var. Bopienno) deo 5o Monsus Taurini. Vgl. Boria, Burorina (?),nbsp;Bori-edo und deus Bras-ennus. Bor-illusilf.to^gt;2. (Fszek) GILUl 6010, 43“: Borilli op. (Szöny) Borilli s. (O- [Ronxsus — Bov-Ulus] |
'IJorilus
Boitus
(Aix, Bouehes-du-Rhone) CIL XII 494: Dexter Boi'man(o) iter(um) l(ibens) m(erito).nbsp;(Borf Aix-en-Biois, Dróme) 1567: Bormanonbsp;et Borman[ae] P. Saprin[ius] Eusebes v. s.
1. m. (Saint- Vulbas [frilher Saint-Bourbaz], canton de Lagnieu, Ain; mit Icalteni ivafter)nbsp;RA n. s. 39 (1880) p. 134 = Allmer 3 p.nbsp;452: Bormanae Aug(ustae) sacr(um) Ca-
pri(i) A[t]ratinus......Sabinianus d(e)
s(uo) d(onaverunt). Auch im O. Luco Bor- lo mani IA 295, 6 in Ligurien.
*Bormeri-acu-m s. Borveri-acu-m.
Borinlae aquae. Cassiodor. var. 10,29: Limosae podagrae subita inundatione com-plutus, aquas Bormias potius siocativas, sa-lutares huic specialiter passioni, veile tenbsp;petere postulasti.
Bormio O. Worms im Velfliner-tale, Oberitalien, mit heïlqucllen.
Borniitoniago s. Borbetomagos. nbsp;nbsp;nbsp;20
*lbor-ino- warm, nachErnault für*hoïv-mo- oder ‘*bur-mo- (cf. lat. fermentum von ferveo), ]/bberu, bhur. In: Bormanus, -a,nbsp;Bormanicus deus, Bormo(n), Bormitomago.nbsp;Vgl. borvo-.
Borm-o(n) G. beiname des Apjollo, an tvarmen quellen verert. (Aix-les-Bains innbsp;Savoyen) CIL XII 2443: M. Licin(ius) Eusonbsp;Borm(oni) \ Vallentin RC 4, 446 list Bormano oder Bormanae] u(ti) Y(overat) s(ol- 30nbsp;vit) l(ibens) m(erito). (Bourbon-Lancy) RAnbsp;3, 2 (1847) p. 583 = Orelli 1974 = RAnbsp;n. s. 39 (I88O) p. 80—83: C. lulius Epo-redirigis f(ilius) Magnus pro L. lulio Calenonbsp;filio Bormoni et Damonae vot(um) sol(vit),nbsp;jj. 83: ... simis nu | deo Bo(rmoni). —nbsp;Aquae Bormonis ein badeort, j. Bourbon-Lancy, dép. Saóne-et-Loire, arrond. Cha-rolles. TP: Aquis Bormonis. Vgl. Borvo,nbsp;welches nach d’Arbois de JubainviUe ligurisch donbsp;ist, cf. Cebenna und Kéggevov.
Bornacus, Boriiadum s. *Burnacus.
Borocia F. (Annüna) CIL VIII 5535:
T. Borocia T., f. Quir. Valentina.
Borod-ates V.? (Toulouse) CIL XII 5379: Erditse d[eo?] consacran[iJ Boroda-tes V. s. 1. m.
Boi’odes M. (Hr. Bu Schater) CIL VIII 14317: M. lulius Borodea.
Boroii O. in Ligurien, j. Morrone? TP. so Rav. 4,32 p. 269,8. 5,2 p. 337, b: Boron.
BoroilUS M. Parel. dipl. n, 536, 1, 2 p. 346 (a. 726): Boronus . . . Signum Boroni.
Borrus zu mir. borr proud. M. (La-
Szöny) oirilli n. (London) VII 1336,167: Borilli. (London; Cambridge) 168: Borillinbsp;m(anu). (London; Colchester) 169: Borilli |nbsp;of(ficina). (Jjondon; Aldborough) 170: Bo-!nbsp;rilli off(icina). (London) 171: Borilli offi-c(ina). (HWlerl/Sc/». 847: Borilli of. (Vienne)nbsp;CIL XII 5686,138'quot;: Borilli of., ..rillim.nbsp;(Sainte-Colombo) Borilli m. (Wien undnbsp;Pest): Borilli m(aB'u). (Sarthe) Moivat,',nbsp;10 Rem. sur les insor. de Paris p. 74, 23. |nbsp;p. 80. (Poitiers) Richard 72. 73: Borilli of.nbsp;(Lyon) RE 1885 p. 152: Borillus. (Lyon,nbsp;Trion): Borilli ofic., Borilli of. (Legoux,nbsp;Puy-de-TJóme) BSAE’ 1883 p. 90: Borillinbsp;o(fficma). H. de Fontenay, Inscript. céram.nbsp;d’Autun, w. 88. (Jiiblains, musée du Mans)nbsp;Moioat, Not. épigr.p. 66.83: Borilli of(ficina).nbsp;(Paris) BE 1882 p. 114: Borilli of(ficina).nbsp;p. 120: |B]orill(i). (Basel, Augst) IH 352,nbsp;20 35““'': Borilli of., Bolmi of., Sorilli m.nbsp;Borilus Oder Borisns M. (Kempten od.nbsp;Bleichernösch in Baiern) WZ 4 (1885) sp.nbsp;226: Lucius Borisi oder Borili.
Borïnas. Fortunat. vita Alartini 1,290: Flamma volans Borïnas mordebat in aeranbsp;pinnas.
Boi’io . . . cogn. (Aldborough) CIL VII 1336, 172 : Boriom a. (Aïlier; Bavai) Sch.nbsp;848: Borio. (Bouai) 849: Borio m(anu).
30 Borisus s. Borilus.
Borius M. (Saint-Nieolas bei Nancy; Nijmegen; Voorburg) Sch. 850: Borius (fig.).nbsp;(Andernack; Bonn) BJ 89 (1890) s. 6 n.nbsp;42“’quot;: Borius.
Borma O. s. Bonna.
Bormaiii oppidum in Gallia Narbonensis. Plin. n. Ji. 3, 36.
Borman-icu-s lusitanischer G. (Caldas de Vizella bei Guimaraès, Portugal) CIL IInbsp;•10 2402 — BA n, s. 39 (1880) p. 140 = Hiib-ner, Exempla n. 230: Medamus Gamal(i)nbsp;Bormanico v(otum) s(olvit) l(ibens) ni(eri-to). CIL II 2403 = RA n. s. 39 (1880)nbsp;p. 140: C. Pompeius Gal(eria) Ca[t]uronisnbsp;f(ilius) [R]e[ct]ugenus Uxsamensis deo Bormanico v(otum) s(olvit) p(ecunia) [s(ua)?].
Borniaiion O. der Jagyges Metanastae in Daciu, j. Borszod. Ptol, 3,7,2: BÓQfiavov.nbsp;8, 11, 3: To ovv BÓQgavov tav 'la^vyavnbsp;DO è'xsi iTjV gsyi'otrjv rjgégav a^av tS, xal óisorrj-ZEV ’AXs^avógEcag Jtpoj óvosig agaeg a
Boi'iii-aiius G. Bonnana G., beinamen der gesundheils-G. Apollo und Bamona; vonnbsp;den warmen quellen in der Provence benannt.
[Borilus — Boitus]
-ocr page 261- -ocr page 262-Bosel antistcs Huicciorim (a. 689—691), Bacda li, e. 4, 23.
Bos-itto(n) M. Pard. dipl. n. 412, t. 2 jp. 210 (a. .690): Signum Bosittone.
Bosius M. (Zafra) OIL II 997: Q. Pompeius Bosius Priscus.
Bosnabroge 0. (Stil dcr Belg. I.) Me-10 rO'W. me. BN 3® s., t.8p. 186 n. 202 = Belfort 925: BOooNAbEO^E.
Boso F. (Baradillo) OIL II 2862: Boso Doc. m. f.
Boso M. ist gernianisch.
Bospor. (Tarragona) CIL II 4970,89:^ Bospo(r) Eas[i]ni.
Botane villa, castmm, ƒ BouteviUe, dép. Charente, arrond. Cognac, canton CJutteau-neuf.
¦M Botailis austrasisclicr 0. j. Botans, dép. i Ilaut-Bhin, arrond. und canton Belfort? \nbsp;Merow. me. BN 1840 p. 108: VICO BO-!nbsp;TAISTIS VT (d’Arbois dc Jubainvillc list fit).nbsp;3'’ s.,t. 8 p. 313 = Belfort «.926: AICO ^nbsp;B0J_VHI8VT.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;;
Botkalia 0. j. Boujaillcs, dép. Boubs, arrond. Pontarlier, canton Levier.
Boterdum 0. in der gcgend von Bilbilis. Mart. 1, 49,7 sq.: Et delicati dulce Boterdinbsp;;jo nemus, j Pomona, quod felix amat. 12,18,nbsp;10—12: Hie pigri oolimus labore dulci |nbsp;Boterdum Plateamque — Celtiberis | haecnbsp;sunt nomina crassiora terris.
Boteria 0. j. Lcs Boutières, gegend des Yivarais.
Boterium 0. Pard. dipl. «.316, i. 2 p. 92 (c. a. 650): In Boterio. s. Betereo.nbsp;Bothmariacas 0. [MG-SS II 272.]nbsp;Boti V. s. Boii.
40 Botilo villa in pago Cenomanico. Pard. dipl. n. 230, t. 1 p. 202 (a. 615): Villasnbsp;Crisciago et Botilo.
Botis insel des nurdl. oceans, j. Bute im Firth of Clyde? Bav. 5, 32 p. 440, 20.
Botius M. Botia F. (Sasamon, a. 239 p. Chr.) FjFj 2 p. 244 w. 322: Botia. (Bom)nbsp;C'I7yVI3416: Aeliae Botiae coniugi. (Lani-hese) VIII 3474: Q. Botius Urbanus. Vgl.nbsp;Boutius, Boutia.
Ó0 Botivo 0. in Panmnicn, j. Botovo am ft, Bodonia, TP: Botiuo. Vgl, Ptol. 2, 14, 4nbsp;BovmvCix, Muller ci. Bodmvla. lA 13Ö, 2:nbsp;lovia. IHier. 561,10: Civitas lovia. Bav.nbsp;4, 19 p. 215, 14: Botivo.
[Eosel — Boil]
496
Boto M. cogn. (Cilli) CIL HI 5191: Boto Non|i].
Botritium cellula, 0. j. Bourct-sur-Canche, dép. Pas-de-Calais, arrond. St.-Pol, canton Auxy-lc-Chdtcau.
Botrocale. Contorniate BN 1884 p. 159: BOTEOCALE — ASTVEI NIKA. Cohen m.nbsp;imp. 6 j). 588 «.16: BOTEOCALES.
Botti-o(n) M. (Himmelberg hei Fcldhir-chen) CIL III 4915: Bottiae Bottionis lo fil(iae).
Bott-iu-s M. Bottia F. gentiUc. (Groft-Mariabuch bei Glanegg) CIL III 4864: C. Bottio Mercatori edilicio Bottia Saxsaminbsp;fil(ia) Suaducia uxor et sibi v. f. (Tentschach)nbsp;AEM 11 (1887) s. 81: C. Bottio Me[rca-tori] et C. Brittio Adiu[tori] an. XXIIII etnbsp;Botti[o ... an. VII, Bottio Paulfino an. J.nbsp;(Himmelberg bei Fcldhirchen) CIL III 4915:nbsp;Bottiae Bottionis fil(iae). (Numidien) EE 5 20nbsp;p. 445 «. 903: P. (oder T.) Bottius P. (odcrnbsp;! T.) f. Quir. Senecio. 904: /Bottio/fil. Quir.nbsp;Senecioni . . . B[ott]i Senecio[nis] patris.nbsp;.(AlUfe) CIL IX 6304: Bottia C. 1. Isia.nbsp;(Saint-GUlcs, Gard) XII 4112: Bottiae Cn.
I f. Messinae, uxori.
j Bottus M. Botta F. cogn. cf ir. bott \feuer (Stokes). (Seckaumiihle bei Leibnitz)
I EE 4 p. 169 «. 593: Ann[ia] Botta. (Bon-nieux, Vaucluse, arrond. Apt) CIL XII 1105:30 Uxovino v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito)
; Q. Annius Bottus.
I Bot-uca F. (Klagcnfurt) CIL III 6495 = EE 2 j;. 437: Botucae Maciovmd(i) filiaenbsp;[ mater viva f(ecit).
I Botur-o(n) M. cogn. (Clarensac, Gard) j CIL XII 4142: D(is) M(anibus) Gratl Bo-turonis f(ilii) [p(atris)], Luciae L. Lotusi (?)nbsp;fll(iae) matri[s].
bou diplithongischer stamm, bov-, bó-, air. 40 bo kuh, iuvcnca, gen. bou, bó; cf. vita Colum-bae ed. Beeves p. 121: Monasterium, quodnbsp;Latine Campulus bovis dicitur, Scotice veronbsp;Acbed-bou. acy. bret. bou, tv. u. bret, bu-clinbsp;\kuh, tv. bu, bret. buc'h, bioc'h, bas-vannet.
‘ bieuc'h, lat. bos gen. bov-is rind, umbr. bum bov cm, buf boves, bue bove. gr. ^ov-g rindnbsp;aus *(3(au-g und yaiog 6 iQydvtjg §ovg, germ.nbsp;*ko- /'. *ku', aksJ. gov-gdo rind, lett. guwsnbsp;kuh, ai. gau-s (]/ gav) rind, go, stamm gav, sonbsp;ed. gau-s, gao-s, armen, kov gen. kovunbsp;(u-decl.), idg. g^ou-s m. f. rind,
Bou nomen, (Genf) CIL XII 5686,139:
C. Bou .... Gent ...
Bouclonna. — Bondns
|
Boudeilllil s. Boud-inna. boildi- aus *bhoudi-, bödi- .sig, profit,nbsp;¦w. budd profit, buddugol ¦viciorieux, abret.nbsp;))ud gl. hradiumi (hravium), ir. buaid; ynbsp;bhudb, bheudh. Nach d’Arbois dc Jubainvillenbsp;ist deutsch beute aus dem Celtisclien entlclmt.nbsp;cf. Boudius, Boudobriga. Boudi-ca F., SU abret, Budic = *bou-dicos. (Cappignia) CIL II 455: Boudicas. n) laccis = Boudica Slaccis (gen.)? Vgl. Bounbsp;dicca, Bodicca, Boudius, Boudobriga. Boudi-cca ^sigcrin’, su M. *Boudiccos, *Büdiocos, Bödicus von boudi-, F., Jcöniginnbsp;der Iceni in Groftbrittanien. (a. 62 p. Clir.)nbsp;Tac. a. 14, 31: yxor eius (des Prasutagus)nbsp;Boudicca verberibus adfecta et filiae stupronbsp;violatae sunt. 35: Boudicca (bouduccaerf.)nbsp;cuiTU iilias prae se vebens, ut quamquenbsp;nationen! accesserat, solitum quidem Bri-20 tannis feminarmii ductu bellare testabatur,nbsp;sed tuiic non ut tantis maioribus ortamnbsp;regnum et opes, verum ut unam e vulgonbsp;libertatem amissam, confectum verberibusnbsp;corpus, contrectatam filiarum pudicitiamnbsp;ulcisci. 37: Boudicca vitam veneno finivit.nbsp;Agr. 16: Boudicca (uoadicca A boaduca Ti)nbsp;generis regii femiiia duce (neque enim se-xum in imperiis discernunt) sumpsere uni-versi bellum. Fio 62, (a. 61 p. Chr.) 2, 2:nbsp;30 'H ê'e gdhöTa avzovg èQeamp;ioaOa èvavtianbsp;PcofiaCcov nolegsLV avamiaaSa, ziig öè ttqo-axatsiag airmv a^icoamp;siaa xal tov TtoUfiovnbsp;Ttavtög axQcitrj'yfjSttGa, BovvêovÏKa ijv, yvvrjnbsp;BQsxxavlg yévovg xov ^ccGilswv, gu^ov i) y.axanbsp;yvvaüxa (pqóvrigci typvacc. (.3) ctmt] yaQ 6vv-Tjyayi xs xb axQdxsvg,a apcpl Sddsxce pvQiédagnbsp;()V xal avé^rj ini jSljftor ix yijg êXaidovg ig xbvnbsp;'Pagcxïxbv xqÓtiov Tvsnoirgiivov.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Ss xal xb aamp;fia fisyïexrj xal xb ció'og ^loGvQcoxdxrj 40 tÓ ts §léfiga b^ifivxdxtj, (4) xal xb (pd’éy/xanbsp;xQayi) siys, xi]v xs xófirjv nlsloxrjv xs xal '^av-amp;oxdxf]v ovGavnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ramp;v ylovxmv xad-sïxo, xal GTQSJtxbp psyav yQvGovr ecpÓQSi, ytxcöva. xs TtagnoCxilov svsxsxóXxtaxo, xai yXagvöanbsp;sn avxa naysiav snsTXsnÓQxtrjXO. ovxco g'svnbsp;dsl svsGxsvamp;^sxo ¦ tÓt£ bs xal lóyytjv Xa^ovGa,nbsp;amp;GXS x.al sx xovxov ndvxag sxnlfjxxsiv, sXs'^svnbsp;(bós ....nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6,1: Tavxa siTXovGa laymv gsv sx xov xólnov TXQOxjxaxo gavxsla xivl 50 gsvfj, xal ijtsiór] sv aiGia GipÏGiv sdQafjiS, xónbsp;xs TxXxjamp;og Tiav xjGamp;'sv drs^ótjGs, xal xj Bovv-Sovïxa xrjvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;sg xbr ovQavbv dvaxslvaGa sixts (2) ^yaqiv xs Goi syo), w ’Avó^aGxxj, xal TCOoGsntxaXovgal GS yvvx] yvvaïxa . . . .’ 7,1: |
i Tavxa uxxa i] Bovvöovixa 6tigr]yoQXjGaGa ] smjys xolg 'Piogaioig xxjv Gxqaxiav ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8, 2: I PI fisv OVV BovvSovixtt sg xQSig xal sïxoGi • gvQidöag dvSQÖiv GXQaxsvga sypvGa aVxxj g'svnbsp;sqf d^fiaxog myslxo, xovg ós dXXovg cog sxd-Gxovg öisxa'^sv. 12, 6: Anoamp;avovGrjg ós èvnbsp;xovxcg xijg Bovvêovixrjg vÓGa sxslvgv gsvnbsp;êsivamp;g STtsvamp;tjGav (pt BQSxxavoï) xal noXv -telrog samp;axpav. Boudi-llus M. (Jja F'osse-Jean-Fat, in lo Beims) BSAF 1883 p. 152 n, 10: Bou-dillus Vimpurila. 1884 p. 135: Bou-dillus (fig.). (Jircisach) CTll 1650: Satur-riinus Boudill. an. XXX. (Wilir bei Ilor-burg, Flsaft) BSAF 1885 p. 190: Iovi(?)nbsp;Boudilpjus pos(uit). {Orange, Yaucluse)nbsp;BSAF 1885 p. 190 = BC 1887 p. 325 =nbsp;BA 3® s., t. 11 (1888) j). 157: [Bojudillusnbsp;avot. Boiidi-iuia F. (Trujillo) OIL II 625 = 2o FE ip. 13: Boudinna oder Boudenna Ca-rai [= Cam(ali)?j f(ilia). Boudius ^victoriosus) Baudius M. Bou-dia F. nomen gentüic. (Le Poussin) CIJj XII 2665 (nicht jünger als Augustus): [(J|in-tugnata Boudi (pder Boudi[ci]) feilia. (Ni-mes) 3477: D(is) M(anibus) Boudiae Prl-mulae. (Aatun) Grut. 1137,5: Boudii. Innbsp;Ëni-boudius. Boudius ilf. (Bossum) Sch. 854: Bou- so dlus. Boudo-brïga = Boudi collis, O.j. Bop-pard, preuss. Bheinprovins, reg.-bes. Coblens, loreis St. Goar. (Tongern) Oreüi 5236 =nbsp;BA n. s. 3 (1861) p. 410: [Bojudobriga.nbsp;TP: Bontobrice. IA 254,2: Baudobrica.nbsp;FD oee. 41 (Mogunt.), 11: Bodobrica. 23:nbsp;Praefectus niilitum balistariorum, Bodobrica.nbsp;Bav. 4, 24 p. 227, 8: Bodorecas. . Boudiis ilf. Bouda P'. cogn. (Eppen- -lo stein) OIL lil 5477: Quintianus Cittonis f.nbsp;et Nigella lib. Boudes v. f. s. et Adnamatonbsp;f. an. VI. (Le Poussin, Ardèche) XII 2665nbsp;(nicht jünger als Augustus): [GJintugnatanbsp;Boudi (orfer Boudi[ci]) feilia. (Nmies) 3478:nbsp;Boudo Valerio Vrittonis f. 3603; Sex. Gra-nio Sex. f. Volt. Boudo. (Langres) Cataloguenbsp;du muséc n. 69 = BA 10 (1854) p. 761nbsp;= 3® s., t. 16 (1890) p. 44: D(is) M(ani-bus) Boudo Catuni filio. jp. 49; ... et Li- sonbsp;tavicco. et Bou[do] ....nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Töpfer stempel: (Voorburg) Seh. 853: Bou(..) fec(it). (Bouai) 855: BOVDOI (= Boudo f.?). (Mains)nbsp;856. (Veelden und Voorburg) 857; Boudus [Boudeniui -r- Boudus] |
T5oxarva
bril
|
II 5011: L. Bovius luliaims. (Ospedaletto) V 1811: Bovius Eufinus. (Hom) VI 13629 :nbsp;Sex. Bovius Anteros. 13630: Sev. Bovionbsp;Clonio. 13631: Sex. Bovius Licinus. 13632:nbsp;Bovia. (Frigento) IX 1048: KT. Bovius N.nbsp;et M. 1. Hilarus. (Fallcrone, a. 83 p. Chr.)nbsp;5420: Agente curam T. Bovio Vero, lega-tis P. Bovio Sabino P. Petronio Achille.nbsp;5469: Boviae Paustae Bovl Placcl. (Polo ienza) X 129: Bovia Maxima. (Poszuoli)nbsp;1685: L. Bovius L. f. L. n. Pal. Geler.nbsp;2172: Boviae L. f. Proculae. Töpferstempel:nbsp;(Rossum) Sdi. 862: Bovi. (Riegel) 863:nbsp;Bovi m(anu). Boxarva cogn. (Boitonaga) CIL V 4297: [A]emiliu[s] Clarus Boxarvae f(ilius) v. s.nbsp;1. in. Box(s)uin O. l) j. Le Buis-les-Raron-nks, dép. Rróme, urrond. Nyons. (L’Ermi-30 tage de Tain, JDróme) CIL XII 1783: V[i]-cani Boxs[ani] et Xoiomagens[es] (Nyons). 2) Buis, gemeindc Saint-Léger de Beuvray,nbsp;Saóne-et-Loire. TP: Boxvm. br in Ala^Qoëuog (für -iog?), Bibrax, Cono-cobro-s, dubrum, gabro-, iubron, Ee-biica F., Eibricus M., yebro(n) 31. Anhm-tcndes br l) aus mr, in mrog- zu brog-,nbsp;-broges, quot;braci, ifi^gsK-ióv, bratu- zu ]/mernbsp;spreclien? Brennos? 2) lat. fr-, deutsch br-;nbsp;'J’O z. h. brac- lat. frag-, deutsch brek-. Bi-____ 31. cogn. (Valence) CIL XII 1773: Primo Br____ C. (Brescia) CILY 4233: lovi Br. Ar. P. Apidius P. 1. Omuncio V. s. 1. m. Bra.....31. (Tarragona) CIL II 4971, 3: Bra . . . Braboniaco O. s. Brauniacum. Brac O. j. Bras, dep. Meuse, arrond. Verdun, canton CJiarny. 40 Brac . . villa. Pertz dipt. p. 34, 14 (c. a, 658): Brac ... et Daccognaca villlt;^a innbsp;pag^o Vimen . . en .. braca die Jwse, danehen bracca f., A-st., nacJi Ernault umgébïldetes *vraca. Zu cy.nbsp;gwreg-ys, corn, grugis spetter grigis, hr et.nbsp;grouiz, gouriz m. gürtel (Schuchardt). Vonnbsp;braca entlehnt romanisch braga (ital. bracanbsp;pl. brache, venet. bragb-ier, hresc. bragh-er,nbsp;hergam. braghe, regg. brègh, sard, raga, rum.nbsp;60 bracie = *bracia, bracea Iwscngurt, prov.nbsp;braya, afr. braie pl. braies Jtose, nfr. brayenbsp;hose, braie windel, span. braga windel, bragasnbsp;hosen, port. braga windel, wiclcelband, ringnbsp;an der Teettc der galecrenshlnvcn, pl. bragas loeite hosen, churwelseh brajessas hurze hosen), Glossae Cassell.: pragas. Urgerm. * bracanbsp;(lehnwort aus gall, braca), ahd. pmoh lumbar c, femoralia, ae. bróc nom.pl. brêc, fries.nbsp;brok, brek, an. brókr hose, aslaiv. bracina,nbsp;bracinö sericae vestes; as. und an. brok.nbsp;Rüclcentlchnt sind hret. (Léon) bragez culotfenbsp;(vonfrz.pl. bi-agues nach Ernault) pl. bragounbsp;tvcitelcnichose, gael. brigis briogais briogse (ausnbsp;engl. breeches), air. bróc, mir. brócc, nir. gael.nbsp;bróg f. schuil (aus an. brókr) (Thurneysen).nbsp;— brfficae heinMeider, hosen wm hüftc undnbsp;oberschenJeel, gallische, nach d’Arbois de Ju-bainville von den Scythen enllchnte national-t/racht; nach E. Saglio, Les bracae et lesnbsp;hosae, RC 11 (1890) _p. 33—40 ^nom d’unnbsp;pantedon, long ou court, tantot s’arrctant aunbsp;genou, tantot descendant jusqu’au pied, flot-tant OU assujeüi . Von den Griechen amp;va-^vQideg genannt: Pólyb. 2,28,7: 01 gsv ovvnbsp;quot;IvSog^Qeg xal Boïot rag ara^vQióag siovtegnbsp;y.al Tovg svnitsïg tav Gaymv tisqI aiirovgnbsp;è^éta^av. 30, 1: Totg glv oniaco rmv KsX-Twv TtoXkpv sv^^rjOtlav ot Gayoi pera ramp;vnbsp;ava^VQiSav' TtaQaïxov. Strab. 4, 4, 3 j). 196,nbsp;von den Belgen: EayrjipoQovai da xal xopo-XQOcpovGi xcci ava^vQLGi xqamp;vzaL nsQinaxapé-veag. Plutarch, Oth. 6: FaXaxixamp;g ava^vqiGinbsp;xctl xaiQÏaiv avaaxavciGpivog. — I)iod. 5,30,1:nbsp;’EGamp;fjGi Ss iqavxcii (PccXaxai) xccxanXrjxxixaïg,nbsp;Xixamp;Gi psv §anxoig xqópaGi TtavxoSaTXOig Si-fjvamp;iGpsvoig xal ava^vqiGiv, ag axaïvoi ^qa-xag TCQoGayoQSvovGiV snmoqnovvxai Ss Ga- yovg qa^Smxovg..... Hesych. (nom. piL, c-stamm): Bqdxag' ava'^vqiSsg und ^gdxxai' ttïysiai êKpamp;ÉQtti Ttaqa KsXxoïg. Lucil. 11,nbsp;fr.SOUB.: Conventus puleher: braces, saganbsp;fulgere, torques inque sagis magnae. Properf.nbsp;5,10,39—44: Claudius Eridanum traiectosnbsp;arcuit bostes, | Belgica cui vasti palma re-lata ducis | Virdomari; genus bic Ebenonbsp;iactabat ab ipiso, j nobilis e tectis funderenbsp;gaesa rotis. | Illi virgatas maculanti sanguine bracas | torquis ab ineisa decidit uncanbsp;gula. Ovid. trist. 3,10,19. 5, 7, 49 von dennbsp;Geten: Pellibus et sutis (laxis) arcent malanbsp;frigora bracis | oraque sunt longis borrida tectanbsp;comis. 10, 33 sq.: Hos quoque, qui genitinbsp;Graia creduntur ab urbe | pro patria cultunbsp;Persica braca tegit. Carm.Priap.4amp;,5: Medisnbsp;laxior Indicisque bracis. Lucan. 1, 430 sgquot;..'nbsp;Et qui te laxis imitantur, Sarmata, bracis jnbsp;Vangiones. Valer. Flacc. 5, 424: Hi iamnbsp;Sarmaticis permutant carbasa bracis. 3Iar- [Boxarva — braca] 30 |
In-
.-aca
|
iial. 1, 92, 8 (a. 8'5—86): Diniidiasqtie nates Galliea braca tegit. 11, 21, 9 (a. 96): Quam veteres bracae Britonis pauperis (he-woncr Brittaniem oder der Bretagne). Tac.nbsp;h. 2, 20: Ornatum ipsius (Caecinae) muni-cipia et coloniae in superbiam trabebaiit,nbsp;quod versicolori sagulo, bracas [barbarumnbsp;tegmen] indutus togatos adloqueretur. Capernbsp;dc verhis duhiis, vol. 7 p. 108, 10 K.: Bra-10 eas, non braces. Not. Tiron. f. 17 p. 157nbsp;Gr.: Brax, bracatus. Suet. lul. 80: Gallosnbsp;Caesar in triumpbum ducit, idem in curiam. I Gain bracas deposuerunt, latum cla-vum sumpserunt. Edict. Bioclet. (a. 301)nbsp;7,46 CIL III jO. 831: Pro bracibus. Lam-prid. Alex. Sever. 40, 5: Donavit et ocreasnbsp;et bracas et calciamenta inter vestimentanbsp;militaria. 11: Bracas albas habuit, nonnbsp;coccineas, ut prius solebant. Vopiseusnbsp;20 Aurelian. 34, 2: Inter baec luit Tetricusnbsp;clamide coccea, tunica galbina, bracis Gal-licis ornatus. Ambros. de offieiis ministro-rum 1 c. 18, 80 col. 22 E—23 A: Sacerdo-tes quoque veteri more, sicut in Exodo le-gimus, braebas accipiebant, sicut ad Mosennbsp;dictum est domino (28, 42. 43): Et faciesnbsp;illis braebas lineas, ut tegatur turpitudenbsp;pudoris. A lumbis usque ad femora erunt,nbsp;ut babebit eas Aaron et filii eius, cum in-30 trabunt in tabernaculum testimonii. Schol,nbsp;luvenal. 1, 111 B.: Nudis pedibus vel pul-verulentis. vel bracis vel pedules novos innbsp;bracis, quos pedornis dicunt. Gesdz desnbsp;llonorius, CTh 14, 10, 2 (a. 397): Usumnbsp;tzangarum atque braebarum intra urbemnbsp;venerabilem nemini liceat usurpare. 3 (a.nbsp;399): Intra urbem Eomam nemo vel ragisnbsp;(Mein. ci. braebis oder bragis) vel tzan-gis utatur. Hieronym. cpistol. 64 ad Fa-io.biolam (0pp. cd. Yall. Yen. 1766 t. 1 col.nbsp;361): Vocaturque lingua Hebraea boc genus vestimenti maebnase, Graece Tceptexslij,nbsp;a nostris feminalia, vel bracae usque adnbsp;genua pertingentes. Yulg. Daniel. 3,21:nbsp;Viri illi vincti cum bracis. CGIL 4^j.281,nbsp;48: Sarabara linon persa braca (fluxa acnbsp;sinuosa uestimenta interpr. d). Isidor. or.nbsp;19, 22, 29: Bracae, quod sint breves (d. h.nbsp;[Igaxvg) et verecunda corporis bis velentur.nbsp;60 30: Tubrucos vocatos, quod tibias bracas-que tegant. Tubrauci, quod a bracis adnbsp;tibias usque perveniant. De dubiis nominib.nbsp;vol. 5 p. 572 Keü: Bracas, non braces, utnbsp;Livius 'laxisque bracis . — Urlcundc von [braca] |
721 bei Puricell. Monumenta Ambrosian. Basil, p. 13: Ut acceptet ipse Ursus pronbsp;ista donatione — camixiam unam, et bra-garum par unum, valentia solido uno; xem-plare (?) unum valens tremessibus duobus. — Bl’acatllS mit hosen bekleidei. Friscian. vol. I 441,21*. 562,16 if..- Braccatus. Cic.nbsp;pro Font. (a. 69 a.Chr.) 15,33: Sic existi-matis eos Me sagatos bracatosque versarinbsp;animo demisso atque bumili? Pis. (a. 53 lonbsp;a. Chr.) 23,53: Neque paterni generis, sed-.nbsp;bracatae cognationis dedecus. Epist. 9, 15»nbsp;(a. 46 a. Chr.), 2: Bracatis et Transalpinisnbsp;nationibus. Ovid, trist. 4, 6,47: Vulgus adestnbsp;Scytbicum bracataque turba Getarum. Yul.nbsp;Alax. 2,6,10: Dicerem stultos (Gallos), nisinbsp;idem bracati sensissent, quod palliatus Pythagoras credidit. Mela 2,1,10: Satarebaenbsp;auri argentique maximarum pestium ignarinbsp;vice rerum commercia exercent, atque ob 20nbsp;saeva biemis admodum adsiduae, demersisnbsp;in bumum sodibus, specus aut suffossa ba.-bitant, totum bracati corpus, et nisi quanbsp;vident etiam ora vestiti. 5, 74: (Galliae)nbsp;pars nostro mari adposita (das südöstlichenbsp;Gullien) fuit aliquando Bracata (nunc Nar-bonensis) est magis culta et magis consitanbsp;ideoque etiam laetior. Plin. n. h, 3, 31:nbsp;Narbonensis provincia appellatur pars Gal-liarum quae interne mari adluitui-, Bracata 30nbsp;antea dicta. (Daraus Alartian. Cap. 6,634.)nbsp;[Im gegensatse dazu heiftt das iibrige Galliennbsp;Comata Plin. 4, 105.] Cf. Commenta Lu-cani 1,443 JJs.: Tres sunt Galliae, bracatanbsp;comata togata. Pers. 3, 53 sg.: Quaequenbsp;docet sapiens bracatis inlita Media ] portions. luvenal. 8, 234 slt;p: Ut bracatorumnbsp;pueri Senonumque minores,|ausi quod liceatnbsp;tunica punire molesta. Yopisci Probus 18, 5: Deinde cum Proculus et Bonosus apud 40 Agrippinam in Gallia imperium arripuis-sent omnesque sibi iam Brittannias, Hispa-nias et Bracatae Galliae provincias vindi-carent, barbaris semet iuvantibus vioit.nbsp;lul. llonorii cosnwgr. 18 p. 34 B,.: Gallianbsp;Bracata (brecatia S brecatiam (i eras) P).nbsp;CGIL 4 j). 210,49: Bracata galeata. 594,nbsp;16: Bracata gillea. Cod. Bruxell. 10859nbsp;/; 8'' col. 1: Bragata. galea. [Ethic.] cosmogr. 18 j). 79, 11: Galliam bracatam. — l)ra- 50 carius Iwsenfabricant. Edict. Dioclet. 7,42nbsp;(a. 301) = CIL III jr 831: Bracario pronbsp;exoisura et ornatura pro birro qualitatisnbsp;primae. Lamprid. Alex. Scv. 24, 5: Bra- |
Bracan-eto
Brac-ares
|
carioram, linteonum, vitrariorum, pellio-num, claustrariorum, argentariorum, auri-ficum et ceterarum artium vectigal pul-cherrimum instituit ex eoque iussit thermas et quas ipse fundaverat et superiores po-puli usibus exhiberi. Clust. 10, 66 (64), 1;nbsp;Fabri bracarii. (Saintes) HE Nr. 53 (1889)nbsp;n.7G6 p.4:22=Espéra'tulieu n. 117 m. add.nbsp;jj. 399; Maiiupretiari(i) b(racarii) v(estifices).nbsp;10 M. cogn. (christl., eiegel in Spanien) GIL IInbsp;4967, 32: Bracari vivas cum tuis. I Pa-piri dipJomatici raccolti cd ilhtstraU dall’ah-hfdc Gaet. Mnrim n. 88 p. 135 (a. 572):nbsp;Martyria, coniux Bracarii. Fow bracca gen-tiUcium Bracciu.s,' Bracan-eto (ahl.) O. j. Briquenay, dép. Ardennes, arrond. Vomiers, cant. Buzancy,nbsp;vgl. Braccani-acu-s. Bracaiitia s. Brigantium. 20 ?BrSlc-ares ocZw Bracari F. inSispama Tarraconensis; ir gchict von dem ausfluft dernbsp;heiden ströme Minius und Burius aufwartsnbsp;und nördlich an die Lucenses angrensend;nbsp;lm osten ivird dasselbe (lurch Asturien he-grenzt; ire hauptstadt Bracar(a)augusta, j.nbsp;Braga in Portugal. PUn. n. h. 3, 18; Nuncnbsp;universa provincia (citerior Hispania) divi-ditur in conventus septem, Carthaginiensem,nbsp;Tarraconensem, Caesaraugustanum, Clunien-30 sein, Asturum, Lucensem, Bracarum. {I)ar-aus Martian. Cap. 6, 632.)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;28: Bracarum XXIIII civitates CCLXXXV m. capitum, ex quibus praeter qisos Bracaros Biballi, Coe-lerni, Callaeci, Equaesi, Limici, Querquerninbsp;citra fastidium nominentur. 4, 112: Conventus Bracarum . . . Bracarum oppidumnbsp;Augusta. . . . (Durius) Turdulos a Bracarisnbsp;arcens. Ptol. 2, 6, 1: KalXccïxav B^ccKccgavnbsp;(BqamaQLQOiv X).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;38: Msxa'gv Ss tov Ml- 40 viov Kal tov Aoqlov notajiov ta gsv itcl amp;a-Xdosy xaté'j^ovei KallaÏKoi olB^ay.dqioi (Bqai-xccQioi codd.), sv olg Ttólsig BQaxaQavyovara, KakdSovvop, UCvtjtog, KovtcIovtiku, Tovyyó-’A^aöovxrM. Appian. Hisp. 74 (72):nbsp;ÜSQaaag Sh xal róvSe, xal fiéiQi NCjitog sté-qov Tcotauov TCQosXamp;cóv, BqaxaQwv avta qos-QOfiévyv dyoQuv aQTtaadvtcov satQutsvsv sninbsp;Tovg BQaxaQovg, ol' slaiv i'amp;pog * * *. IAnbsp;420, 8: Bracaram Augustam. 422,1: Bra-60 cara. 2. 423,6. 427,4. 429,5: ABracara.nbsp;Auson. ord. urh. nohil. 85: Quaeque sinunbsp;pelagi iactat se Bracara dives. Idat. chron.nbsp;1. 2 e. 240 A .• Ad Bracaram extremam civi-tatem Gallaeciae. C: In conventus parte |
Bracarensis. Idat. chron.: Aliquantis Bra-carae in exitu suo occisis. Concïl. Braca-rense II a. 563 (Mansi 9, 773 A): In me-tropolitana eiusdem (Galliciae) provinoiae Bracarensis ecclesia convenissent. Concïl.nbsp;III Bracar. a. 572 (Alansi 9, 836X0-' Tamnbsp;ex Bracarensi, quam ex Lucensi oppido. . . In metropolitana Bracarensi. 837 A: Mar-tinus Bracarensis sedis episcopus. B: In ecclesia Bracarensi. 841 C: Martinus Bra- lonbsp;carensis metropolitanae ecclesiae episcopus.nbsp;lul. Honorii cosmogr. 19: Bracara oppidum.nbsp;\Ethic.] cosmogr. 19 p. 79, 14 B.: Bracara.nbsp;Vita Fructuosi 4, 19 ASS 16. apr. II p.nbsp;435 E: Inter Bracliarensem urbem et Du-miense coenobium. (Braga) GIL II 2416nbsp;= Hühner, Exempla w. 446 (saec. 2 med.):nbsp;ConventuusBracaraug(ustani). CILll 2423nbsp;(saec. 2): Gives Eomani qui negotianturnbsp;Bracar(ae)august(ae). 2426; [Cajmalo Mei-20nbsp;g[aec]o Bracara[u]gustano [sjacerdoti [RoJ-mae Aug. Caesa[rum] conventus [A]ugu-st[anus]. 2639 add.: Q. Fab. Geler Bra-c(ara). (Tarragona) 4123: Convent. Brac.nbsp;4204: Ex convent(u) Bracaraug(ustano).nbsp;4215: Sacerdoti convent(us) Bracari. 4236:nbsp;Pomp(oniae) Maximinae ex '~]. (conventu')nbsp;Bracaraug(ustano). 4237: Q. Pontio Q. f.nbsp;Quir(ina) Severo Brac(ar)aug(ustano). 4257: M. Ulpio [Reburro] C. fil(io) Quir(ina) Re- so burro, ex 7 (conventu) Bracaraug(ustano).nbsp;(Quinta do Paic.o, a. 134 p. Chr.) 4736; Anbsp;Bracara Aug(usta). (Villanova de Famcli-cdo, a. 134) 4737: A Braca[r]a Au[g]. (a.nbsp;134—135) 4738: A Bracara. (Termo denbsp;Barcellos, a, 214) 4740: A Bracara Au-g(usta). (Barca da Trofa, a. 337sqq.) 4742:nbsp;[A] Brac[ara Aug.]. (In Braga, a. 134—nbsp;135) 4747: A Bracar(a)aug(usta) Asturicamnbsp;m. p. CCXV = BA n. s. 39 (I88O) p. 152. 40nbsp;GIL II 4749 (a. 32—33): Bracaraug(usta).nbsp;4752 (a. 134—135): A Bracara Aug. mp.nbsp;XIII. 4756 (a.238): A Brac(ara) Aug. m.nbsp;p. I. 4761 (a. 282—284): A Brac(ara)nbsp;mp. VI. 4766 (a. 219): A Bracara m. ji.nbsp;III. 4770 (a. 43—44): Brac(ara) Aug(u-sta). 4771 (a. 43—44): Brac. Aug. 4773nbsp;(a. 32—33): Brag. Aug. XX. 4777 (a.32nbsp;—33): [Brac. Aug.] XXXIIX. 4778 (a,32nbsp;—33): Brac. Aug. LIX. 4800: Br. Au. p. 50nbsp;XV. 4803 (a. 80): A Brac(ara) m. p. XIX. 4804 nbsp;nbsp;nbsp;(a. 214): A Bracara m. p. XVIIII. 4805 nbsp;nbsp;nbsp;(u. 219): A Brac(ara) Aug(usta) in.nbsp;p. XXL 4806; A Brac(ara) Aug(usta') m. [üracao-eto — Brac-üres] |
Bracase-acu-m
Bracc-io-s
|
p. XXII. 4809 (a. 250): A Brac. mil. p. XXV. 4812 (a. 250): A Bracara Aug(usta).nbsp;4813 (a. 230): A Brac(ara). 4814 (a. 77nbsp;— 78?): A Bracara Aug(usta). 4816 (a.nbsp;238?): A Brac(ara) Aug(usta) m. pas[s]uumnbsp;XXVIIII. 4821 (a. 134): A Bracara m. p.nbsp;XXXI. 4:82ii (a. 250): A Brac(ara) Aug(u-sta) XXXI. 4825: A Brac(ara) Aug(usta).nbsp;4826 (a. 238): Brac. Aug. m. p. XXXII.nbsp;10 4830 (a. 276): A Bra. m. p. XXXIII. 4833nbsp;(a. 250): A Brac. Aug. m. p. XXXIII. 4835nbsp;(a. 250): A Brac. Aug. XXXIIII. 4837 (a.nbsp;214): A Brac. Aug. m. p. XXXIIII. 4838nbsp;(a. 80): A Brac. Aug. m. p. XXXIIII. 4839:nbsp;A Brac. m. p. XXXIIII. 4841 (a. 134): Vianbsp;Bracara m. p. XXXV. 4845: Bra . . Aug.. XXV____ nbsp;nbsp;nbsp;4848 (a. 214): A B......in. p.....II. 4849 (a. 134): A Bracara Aug. m. p. XXXVIII. 4850 (a. 214): A Bra-2ü c(ara) m. p. XXXVIII. 4857: [A Bracjara m. p. 4858 (a.238): . . . Brac. m. p. LXVI.nbsp;4860 (a. 134?): A Bracara milia ....nbsp;LXXIV. 4868 (a. 11-^12 p. Chr.): Brac.nbsp;I.I.I.I. 4869 frt. 5.2—33?): [Brajcaraug.nbsp;4870 (a. 288): Brac. m. p. XVIII. 4871nbsp;(a. 134?): A Braca Aug. m. p. XX. 4872nbsp;(a.214): Bracar. Aug. m. p. XX. 4875 (a.nbsp;44—45): Braca|ra] XLII. 4877 (a. 134):nbsp;Al. (lis Brac.) Aug. m. p. LXXXXV. (01-30 tina) AEM 11 (1887) s. 24 n. 15: (Co-hors) I. Bracar. Augustanorum. s. 26 (a.nbsp;99): Cohortibus sex .... I Bracaraugusta-narum. (Viddi) GIL III 1773: Dianaenbsp;Nemores. sacrum Ti. Claudius Claud[i|anusnbsp;prae£ co|Ii]. I. Bracar. August. e[x] votonbsp;su[s]cep. de suo. (Malpas in Cheshire, a.nbsp;103) III D. XXI p. 864 = VII 1193: (Coh.)nbsp;III Bracaraugustanorum. (Weiflenburg innbsp;Franhcn, a. 108) GIL III D xxiv j». 867:nbsp;40 (Cob.) III Bracaraugustanorum et .... Vnbsp;Bracaraugustanorum. (Bivéling hei Stann-ington, a. 124) xxx j). 8 72 == GIL VII119 5:nbsp;(Coh.) III Brac(ar)augustaiior(um). (Giur-giu, a. 134) III D. xxxiv p. 877; cf. Wienernbsp;Sitzimgsherichte 77 (1874) s. 429: (Cohors)nbsp;I Brac(araugustanorum). (Begenshurg, a.nbsp;166) EE 2 p. 460: (Coh.) III. Brac(arum)nbsp;imd (coh.) V Braca|rum]. (Eining, a. 137)nbsp;Miinchener Sitmngsherichte 1890, 5. juli, s.nbsp;50 339: [et III Bracarajug(ustanorum). . . .etnbsp;V Bracaraug(ustanorum). (In Daden amnbsp;rechten ufer des hachs Bcrcelc) GIL IIInbsp;8074, 9^: Coh(ors) I Brac(arum). Co-h(ors) Brac(arum). (Bom) GIL VI 1822; [Bracase-ac.u-m — Bracc-io-s] |
Praef(ecto) coh(ortis) III. Bracar (um) August[an(orum)] q(uae) e(st) in Eaetia.nbsp;1838: Praef. coh. II Bracar(um) Augusta-n(orum). 3228: Cho. III. Bracasu (fürnbsp;Bracaraugustanorum). 3536: Praef(ecto)nbsp;cohort(is) III Bracarang(ustanorum). 3539:nbsp;Praef. coh. V. Bracar. Augustanoruin. (Chesters, a. 146) EE 5 p. 96 f. — BE 2 (1882)nbsp;p.2T2 = EE 7 iJ.340 n.1111-. (Coh.) [HIJnbsp;Brac(araugustanorum).(iaiwamp;cseyVIII3005: wnbsp;Coh(ors) III. Bra(carum). (Constantine)nbsp;7079; Praef(ectus) cohort(is) IIII Bracarumnbsp;in ludaea.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Sch er schel) 9358: Praef(ecto) coh(ortis) I. Augustae Bracarum. (Trinque-taiUe) XII 672: Praef(ecto) cohor[t(is)] ter-t(iae) Bracaraugustano[rum]. (Beaumont am herg Ventoux, Vaucluse) 1358: Pra[ef(ecto)nbsp;coh. I(?) Brac]arum Augustanorum. Bracase-ilcu-m O.j. Brissac, dép.Maine-ct-Loire, ar rond. Angers, canton Thouarcé. 20 *Braccaiii-acil-m von Al. gentilic. *Brac-canius, cg. Braocaniauc, Brecheniauc, von AI. Brachan. Bracci-acus, Braci-acus vom gentilic. Braccius, 0. l) Bracciacus j. Bracy, commune d’Egriselles-le-Bocage, dép. Tonne,nbsp;arrond. und canton Sens. 2) Braciacus, j.nbsp;Brassac, Puy-de-Dóme, arrond. Issoire, canton Jumeaux. 3) Braciacus j. Brassac, dép.nbsp;Tarn-et-Garonne, arrond. Moissac, canton tunbsp;Bourg-de- Tisa. 4) Braciacus j. Brachy, dép.nbsp;Seine-Inférieure, arrond. Dieppe, cantonnbsp;Bacqueville. 5) Braxiacus, a. 990 ini pagusnbsp;Lugdunensis. 6) Braccius j. Bras-d’Asse,nbsp;dép. Basses-Alpes, arrond. Digne, cantonnbsp;Alezél. Bard. dipt. n. 559, t. 2 p. iilQ —nbsp;Gartulaire de Saint - Ilugues de Grenoble p. 44 (a. 739): Locella nostra in pago Eegense, nuncupantes Braccio, una cum Voconcio.nbsp;Infra ipsum pago Eegense ad ipsum Bractio 40nbsp;et Vocontio. ?Bracciatus 31. cogn. (S. Germano) GIL X 5330: Eubenius Bracciatus et Licinianbsp;Victorina. Brackillo(n) 31. cogn. fig. (London) GIL VII 1336, 175: Brackillo. Vgl. Bracus,nbsp;Braccius. Bracc-io-s ahleitung «lowhracca, braca. Al. nomen. (Fondi) GIL I 1189 = X 6233: C. Braccius C. f aed. 6234. 6235: C. Brac- .-gt;0 cius C. f. aed. CIAtt III 1066: Méviognbsp;BgaKKiog. 2115; Mdviog BqéKr.cog Maviovnbsp;Xollidrig. Davon O. Bracciacus; ef. Brackillo. |
braci-
Bragum
Brad-eia vicus, j. Brie-Comte-Bobert, braci- • von *mraci-, eine getreideart, aus wclclier maU bereitet ward. \mir. bracnbsp;four, nacli Stokes j. brag malt, ist enüeJmt],nbsp;air. braicli f. muls, gen. bracha aus *bracös,nbsp;acc. braicb, aus *mraich {gen. mracho) m.nbsp;Cormac brace, w. und corn, brag malt; cy.nbsp;brag mals {sg. bregyn), acorn, bracaut gl.nbsp;mulsum, corn, brag gl. bratium, hret. bra-gezi keimen; ir. braebaim w* malse, fer-10 mento, «MS *bracaini, cy. bragu mals be-rciten, gacl. brach-. Oder y'brac, deutschnbsp;brag (brigg-van) cf. alid. briuwan aus *brac-van von bracu, ac, breówan, cm. brugga;nbsp;nl. stamm bras n. mixtio, conditura, dannnbsp;helhiari; verb, brassen, wM. prassen; afrs.nbsp;Itras mals, mlut. bracium mals, braciare,nbsp;braxare brauen, aus braci-, afrs. bracier,nbsp;aspan. brasar. Vgl. ig-fQsn-róv. Nach Ilehnnbsp;suerst name einer getreideart, des spélses,nbsp;20 dann übergehend in die bedeutung mals, bier-würse, hier selbst; nach Krek su den Stuwennbsp;nach der seit gelangt, wo celtische stomme innbsp;den südosten, nach Böhmen und Pannoniennbsp;mul in die Ponaugegenden surückgewandertnbsp;waren; slaw. braga, braha, braja maische,nbsp;dünnbier (Ut. brogas der bragen); klruss.nbsp;morokva morast, Ut. mèrkti einweichen,nbsp;marka, lett. marka flachsröste. Plin. n. h.nbsp;18, 62: Gralliae quoque suum genus farrisnbsp;30 dedere, quod illio bracem vocant, apud nosnbsp;scandalam {var. sandalam), nitidissimi grani.nbsp;Est et alia differentia, quod fere quaternisnbsp;libris plus reddit panis quam far aliud.nbsp;lonae vita Columbani c. 21 ed. Sur. 21.nbsp;nov.p.Plh-. Centum dicens modia esse vini,nbsp;ducentaque frumenti sed et bracis {also vonnbsp;frumentum unterscliidcn) centum modia. In:nbsp;Braci-aca, Mandu-bracios. Braci-aca G. des malses, beiname des 40 Mars. (Haddonhouse bei Bakewell) OIL VIInbsp;176; Deo Marti Braciacse [Q.] Sittius Cae-cilian(us) praef(ectus) cob(ortis) I Aquita-no(rum) v(otum) s(olvit). Braciacus s. Bracciacus. Bracirius M. (Flavion, Namur in Belgien) Sch. 865: BKACIEIVS (A ar-chaisch). Braclus fur Braculus, Braculos, iion *braca ursus? urdeutsch praha, braha. M.nbsp;fio fg. (Xanten) Sch. 866: Bracli. Brac-o(n) M. gentile. (Am Albancr see) OIL VI 3387 =XIV 2345:_T. El....... liberto Braco lustinus patr§|onus b. m. f. Ygl. 0. Bragogilo, M. Brackillo, Braoeius. |
Bractis 0. j. Bras-lès-Saint-Hubert, in belg. Luxemburg. ?braCHS. [Gesta abb. Fontan. 6 —MGSS II 279: Bracus sive vallis, quae diciturnbsp;Dirginis.] dép. Seine-et-Marne, arrond. Melun. Fortu-nat. vita Germani 43, 120: In Bradeia vico pagi Parisiaci. ?Braebius M. Braebia F. (Cimies) lo MSAF 20 {n. s. 10) (1850) p. Ill: M.nbsp;Braebio Paterni filio Claud. Braebia Paulinanbsp;Ifatri optimo. Braecores gallisches V. (Galliano bei Conw) Pais n. 847; Matronis Braecoriumnbsp;Gallianatium. Braeti-ailUS M. eogn. (Pleckenalpe) CIL V 1863: Cura[nte] Attio Braetiano. ?Braet-ius M. (Tarragona) CIL II49 70, 498: Suavis Braet(ii). (Bei Mantua) III 20'nbsp;B. Liv p. 897 = V 4056 (a. 248): M. Brae-tio M. f(ilio) lustino Sabatin(a) Mantua.nbsp;(Cilli) III 5220; L. Braetius L. f. Publ.nbsp;Veron. vet. leg. VIII. Aug. (Asolo) V 2097: P. nbsp;nbsp;nbsp;Braetius P. f. Pronto. (Padua) 2851: Q. nbsp;nbsp;nbsp;Braetius M’. f Fab. Salius. (Gaëta) Xnbsp;6139: Sex. Braetio Eideli. (Narbonne) XÏInbsp;4510: L. Braetius Litorinus solearius. CIBnbsp;1173 = Ilaug 44 (saec. 1 p. Chr.): M(ar-cus) Braetius M. f. (trib.) Stel(latina) Tau- 30nbsp;r(inis). Vgl. Brait-. In 0. Bar sago (Como)nbsp;und Barsacco, friaul. dial. Barza, aus *Brae-ti-acu-m. *Bragari-SCU-ni von M. Brag-arius st. bargo-, brago-, 0. j. Bragayrac, dép. Haute-Gar onne, arrond. Muret, canton Saint-Lis. Braggecte 0. Vita Tillonis 2, 18 ASS 7. ian. I p. 378: Quod coenobium vocavitnbsp;Braggecte. *Brag-isa, Brachysa nassauischer nfl. 40 der Sayn, j. Bracksbach oder Bregnits. Brago-duno-n 0. inVindelicien,j.Braun-lingen an der Brege, kreis Villingen in Baden, Oder bei Mengen am, der Donau. Ptol. 2, 12, 3: BgayoSovPov. Bragogilo von M. *Bracus, 0. j. Le Breuil, dép. Seine-et-Oise, arrond. Bambouil-let, cemton Montfort-VAmaury, gemeinde Ga-rancières. Pard. dipt. n. 442, f, 2 p. 244nbsp;(a. 697): Bragogilo.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Braguni 0. j. Bray-Saint-Christophe, dép. Aisne, arrond. Saint-Quentin, cemtonnbsp;Saint-Simon. Perts dipt. p. 36, 16 (a. 662): Im Brago. |
[braci- — Braguni]
II
-ocr page 270- -ocr page 271-Bran-oscus
bratu-de
|
branos seerdbe, mbret. bran gl. cornix, cor-vus, piet. Bran; w. corn, bran f. Icr/ihe, JcM. vranö robe, Ut. vafna-s eorvus, varna cornix,nbsp;halt.-slaw. gdf. *vornos‘? In tv. Eialobrani,nbsp;O. *Brana; ogm. Branan. Bran-oscus vom galUschen namen Branos mit liguriscJiem suffix, O. j. Branoux, gemeinde Blannaves, dép. Gard. Brapi-atns M. auf ziegeln (Bouai) 10 8ch. 868; Braria. m(anu). (Maisières, Mans;nbsp;Bavay; Walsbetz; Houthem-S.-Gerlach; Fou-ron-le-Comte) 869: Brariatus, Eariatus, Bra-rinius, Braptatus. (Amiens) 4668: Eiatu f.nbsp;(Bei Nijmegen) 5540; Vacasat(us) Brapia[tinbsp;fe], [Vacasatjus Bpapiati ff. Ygi. 5570.nbsp;5571. Braqui (nach Stokes — brapi in Brapi-atns?) O. j. Braux, depart. Ardennes, arr. Mézières, canton Monthermé. 20 Brara O. in Germania superior. Bav. 4, 26 p. 232, 9. Bras-aca beiname von O. Segisama in Hispanien. (Tarragona) GIL II 4157: C.nbsp;lulio Eeburro, mil(iti) leg(ionis) VII g(e-minae) f(elicis), d(omo) Segisama Brasaca. BraSCUin ministerium, O. j. Brasc, dép. Aveyron, arrond. Saint-Affrique, cantonSaint-Sermin. Bras-eniius G. (NoboU bei Gardone) GIL 30 V 4932; Brasenno Sex. Valerius Primusnbsp;I. ni. Bras-ldia F. (Sorrento) GIL X 721: Brasidia L. f. sibi M. Tanonio M. f. filio etnbsp;suis cognatis omnibus. *BrasÖ-dtlllon in Brasdunum vicaria, j. Brédon, dép. Gharente-Infamp;ieure, arrond.nbsp;Saint-Jean-d’Angély, canton Matha. Brassi-acu-s vicaria, j. Brassac, gemeinde Montvalent, dép. Lot, arrond. Gour-40 don, canton Martel. Brastis O. j. Bras in Beïgien, prov. Lüt-tich, arrond. Verniers, canton Stavelot, Pertg dipt. p. 103, 18 (a. 746): Villam aliquam,nbsp;(juae vocatur Letbernau, una cum a23pen-diciis suis, quorum vocabula sunt; Brastis,nbsp;Feronio, Uvalia et Aldainias. Brasus M. (Lyon) Boissieu p. 516, LXXII = Alhner et Biss. n, 236, t. 3 p. 120:nbsp;D(is) M(anibus) C. Mansueti Brasi, civisnbsp;óo Tre[veri]. Bratananium O. in Baetia, auf dem Karlsberg oberhalh Gauting. TB: Bratananio. *brater ev-stamm in -tar, bruder, air. brathir (im gen. dat. plur. in die i-declina- Holbeu, Alt-eelt. Spraohsohat?: I. |
tion übergegangen), mir. bratbair, ey. braut, w. brawd fiir brawdr pl. brodyr, mbret,nbsp;16. jh. breuz-r, j. breu-r, corn, brand, broder;nbsp;lat. fra-ter, gr. gtQtq-trjq aöeXcpóg He.sych.,nbsp;cpQa-rcoQ mitglid einer (pqaxQia., dor. q}Qcc-ri]Q,nbsp;got. bröjiar, ahd. braoder, preuss. brote brate, Ut. bro-ter-èli-s brüderchen, bró-li-s, lett. bra-lis, hsl. bra-tr-ii, bratü, ai. bbrata stammnbsp;bbra-tar-, zd, bra-tar-, bra-ta, apers. brïi-ta,nbsp;armen, e-lbair, gen. elbaur, idg. bbra-tër. lonbsp;In: Bratr-ono-s. -bratius von u-stamm bratu (Stokes) oder von o-stamm brato- (Pauli)? In: Cas(s)i-bratius. Brato(n) zu stamm bratu-, M. cogn. (Nijmegen) GIB 115: I(ovi) o(ptimo) m(a-ximo) domestico Brato veteranus 1. m. Bratr-ono-S abgeleitet von *bratër bruder, wie lat. patrönus von pater, biturig. M. (Né-ris-les-Bains, Allier) BA n. s. 34 (1877) 20nbsp;p. 137 = 35 (1878) jo.94 —108=E(7 5,nbsp;116—119: Bratronos Nantonicn(os) (desnbsp;Nantonios son) Epadate;{torigi Leucullosunbsp;iorebe locitoi. bra-tu xL-stamm, nom. *bra-tu-s m. sub.st. iudicium, gericht, urteil. air. bratb m., gen.nbsp;bratbo, bratba aus *bratas, *bratavos, ir.nbsp;bratb, acy. bröt, braut, w. brawd — *bratnbsp;iudicium, mbret, breut débat, plaidoycr, j.nbsp;breud plaidoirie, corn, brues, brys, bres, brus. 30nbsp;Vgl. ae. bradean sententiam dicere. Nachnbsp;Frnault ¦(/b(b)er tragen, nach Pauli von }/nbsp;bra aus mer sprechen, got. mërjan, zd.nbsp;mrauati, mrüitê loquitur, ai. bravïti. bratu-de nach Zeuft und Stokes aUativ: ex iudicio, ex imperio, iussu, ex decreto, bynbsp;order, by decree. Nach Stokes und Frnaultnbsp;ist de ablativsuffix zd. dba und lat. abl. aufnbsp;-id, gr. -amp;£v (nccvxod's, -amp;sv, ev-d'iv), lat.nbsp;in-de, cf. antid-ea. In 8 inschriften: l) (Ni- 40nbsp;mes) GIL XII p. 383,1. 833 = BE No. 50nbsp;p. 382; I(r?)ciQxa B[i]dLklccvovLaKog SeSsnbsp;fiaxQs^o NagotvOiKa^o ^qaxovSs. 2) (Nimes)nbsp;GIG III 6788® = GIL XII p. 383, 4: . . .nbsp;TIIDYbEOYLO . . . ova^ dsds [(39ar]on[dj£nbsp;\:L\avxEv[cc\. 3) (Nimes) B8AF 1876 p.05nbsp;—97 = BG 7, 109 = GIL XII p. 383, 5:nbsp;KctOGLxaXog Ovs^Gixvog êsês ^Qaxovös v.av-xsva Aagiuvovu. 4) (Saint-Góme, Gard, beinbsp;Nimes) BE 6 p. 294—296 = GIL XII p. r,onbsp;383,7. 833: ... ASqeaaixvog | [d£(5«...o]n(nbsp;^QcixovSs xci[vTEva]. 5) (Laval-Notre-Bamenbsp;bei Gollias, Gard) GIL XII 5887: Ay.oIlonbsp;Gqiov gav evav a ... va j) o ötös ^QaxovSs 17 [Bran-oscus — bratu-de] |
Bratu-spantium — Breg-ontius
Brego-villicum — Brenno-s
|
BrejïO-villicum in pago Viennensi. Pard. dipl.'n. 324, t. 2 p. 102 (a. 653): In villanbsp;de Bregovillicum. Jiregusiii O. j. Bourgoin, depart. Isère, arrond. La, Tour - du - Pin. Merotv. mz. BNnbsp;3“ s., t. 8 (1890) p. 186 n. 206 == Belfortnbsp;930: fBREGVSIA FIT. breialo. Bndlichers glossar: Caio breialo sive bigardio; s. broialo, brogilo. 10 Breni-eii-io-ii O., stadt da' Otalini in Brittanien, j. High-Boclicster oder BiecJiesternbsp;in Bedesdale. Ptol. 2, 3, 7: Bgigéviov. IAnbsp;464,3: A Bremenio. Bav. 5,31 j).434,13:nbsp;Bremenium. Standmi der colwrs I fida Var-duUorum civium Bomanoruni equitata miliaria Antoniniana (c. 215 p. Chr.). (Higli-Bochester) CILYll 1030: G(enio) d(oniini)nbsp;n(ostri) et signorum coh(ortis) I Vardull(o-rmn) et n(umeri) explorator(um) Brem(e-20 niensinm) Gor(dianorum) Egnat(ms) Luci-lianus leg(atus) Aug(usta) curante Cassionbsp;Sabiniano trib(uno). 1037: D(eae) R(pmae)nbsp;s(acrum). Dupl(arii) n(umeri) explor(ato-rum) Bremen(iensmm) aram instituemntnbsp;n(umini) eins, C. Caep(asio?) Charitino tri-b(uno). V(otum) s(olverant) l(ibentes) m(e-rito). Brenietemi-acu-m O. j. Bibchester hei Overborougli. ND occ. 40,54: Cuneus Sar-30 matarum Bremetennaco (armatarum breme-tenraco lidschr.). IA 181, 5: Bremetonacinbsp;(var. Bremetennaci). Bav. 5, 31 p. 431,3:nbsp;Bresnetenaci veteranorum, (Bibchester) GILnbsp;VII 218: Deo san(cto) [AJpollini [et] M[a-trjonis [pjro salute d(omini) n(ostri) [et]nbsp;n(umeri) eqq(itum) Sar[mat(arum)] Bremè-tenn(acensium) [G]ordiani P(ompeius) An-toni[an]us D (oenturio) leg(ioiiis) VI vic(tri- cis) domu Meliten[s]is (?)......... 40 Bremia hritt. 0. Bav. 5, 31 p. 427, 4. Brena F. (Bom) CILYl 13633: Brenae Secundae L. Coccius Cbrysanthus ooniuginbsp;carissimae et benemerenti fecit. Breii-acu-in 0. j. Brenae, Dordogne, canton Montignac. Breu-ia mmen gentilic., m gall. Brennos, Brena? (Bom) GIL XIV 4155: Brenia Por-tunatae eoniugi bene merenti. Breiliton s. Bergintrum. 50 Breimi s. Breuni. Brennoii. Lexie. Tiron. f 20 p. 186 Gr. Breiino-S M.1) AnfUrer der senon. Gallier ((. 390 a, Glir. Liv. 5,38, 3: Brennus regulusnbsp;Gallorum, in paucitate hostium artem ma |
xime timens, ratus ad id captum superiorem locum, ut, ubi Galli cum acie legionumnbsp;recta fronte concucurrissent, subsidia innbsp;aversos transversosque impetum darent, adnbsp;subsidiarios signa convertit, si eos loco de-pulisset, (4) baud dubius facilem in aequonbsp;campi tantum superanti multitudine victo-riam fore. 48, 8: Inde inter Q. Sulpiciumnbsp;tribunum militum et Brennum regulum Gal-loruni conloquio transacta res est et mille lonbsp;pondo auri pretium populi gentibus moxnbsp;imperaturi factum. 9: Pondera ab Gallisnbsp;adlata iniqiia, et tribuno recusante additusnbsp;ab insolente Gallo ponderi gladius, audita-que intoleranda Romanis vox, vae victisnbsp;esse. Oros. 2, 19, 5: Galli Senones ducenbsp;Brenno. Sil. 4, 148—156: Boiorum antenbsp;alios Crixo duce mobilis ala j arietat innbsp;primos obicitque immania membra. | Ipse,nbsp;tumens atavis, Brenni se stirpe ferebat , 20nbsp;Crixus et in titulos Capitolia capta trahe-bat. I Tarpeioque iugo demens et verticenbsp;sacro I pensantes aurum Celtas umbone ferebat. I Colla viri fulvo radiabant laeteanbsp;torque, | auro virgatae vestes, manicaequenbsp;rigebant | ex auro, et simili vibrabat cristanbsp;metallo. 4, 280 s??..’ Ut tibi, quas Brenninbsp;populus ferremus in arma, | narraret, dex-tras. Plut. Gamill. 17: '0 §a6il£vg rmv Fa-latamp;v BQsvvog .... Tbv Bqbvvov . . . FvcoqI- 3Unbsp;dag 0 Bqévvog avrov inegaQxvqazo amp;£ovg. 22:nbsp;JJctQiqv 6 Bqévvog ayav im zrjv Ttóhv zbnbsp;azqdzevjia . . .'0 Bqévvog. 28: Nvvelamp;óvzognbsp;lig lóyovg Bqévvm SovlniKiov zov ythdqyovnbsp;zcóv ’Pcogcdav ... 'O öi Bqévvog oiov i(pv§qé-^cov xal r.azayslav dnolvaagsvog zrjv ga%ai-qav aga xal zbv ^wazfjqa nqoGsQqxs zoignbsp;3zu'2goLg. üvvamp;avogévov Ö'e zov FéovXitLKiovnbsp;^Ti zovzo;’ ^Ti ydq allo’ slitsv, zoïg vs-v Mg gé V o tg oóvvg;’ 29: Tov Bqévvov ... O 40nbsp;Bqévvog . . . Tayv óé övgtpovgGag b Bqsvvognbsp;angyays zovg KeXzovg sig zb Gzqazónsöov ovnbsp;TtoXiav neGÓvzcov. Festus p. 372 M. = p.nbsp;568 P..' 'Ve victis’ in pro verb ium venissenbsp;existimatur, cum Ronia capta a Senonibusnbsp;Gallis aurum ex conventione et pacto ad-penderetur, ut recederent, quod iniquis pon-deribus exigi a barbaris querente Ap. Claudio, Brennus rex Gallorum ad pondera ad-iecit gladium et dixit: ve victis. Quem üunbsp;postea perseoutus Purius Camillus, cum in-sidiis circumventum coneideret, et querere-tur contra foedus fieri, eadem voce remune-rasse dicitur. Appian. Gall. 3: quot;Ozi b zamp;v 17^ [Brego-villicum — BreDno-s] |
519
Brenno-s
520
|
KsXtamp;v ^aGilevg BQÉvvog, rwv Oa^iav raii' ’Pcofiaicov jtollotig ccveXÓvxwv Kehmv, fifj 6e-^dfievog xovg Pco^aCcov n^eG^eig, inï rovxoignbsp;TtQÉG^eig imXs^dfisi’og eg natajtXrj^tv, oï KeX-Twv anüvrcav fisfaXcov xd GÓfiaxa ovxwvnbsp;vnsQé^aXXov, s^énsfiTtsv ig’PcojX'rjv, ahimjievognbsp;xovg 0ajSlovg oxi xiQsG^evovxsg Ttagd xovgnbsp;xoivovg vóixovg inoXsjxrjGav. jjxei xe xovgnbsp;dvÖQag ig ÓLxrjv èxóóxovg oi ysvéGamp;ai, ei (ir)nbsp;10 amp;éXovGi 'Pcojuotoi v.oivov avxmv elvai xö eQ-yov . . . Bqivvog 6s Kal oooi KeXxmv ijGaiynbsp;VTx’’ er.eivoj, vofiÏGavxeg xi^QiGamp;ax ncci ^^Xexicbgnbsp;èveyxóvxeg ig TO-iij dXXovg KeXxovg neqiine^-Ttov, a^LOVvxeg ccvxovg Gvvetjpé'tpaGamp;ai xovóenbsp;xov TCoXéfiov. xai noXXav cc(piKo^évcov dqav-xeg xjXavvop ixil xxjv Pafixiv. Polyaen. strat.nbsp;8, 7, 2; KeXxoi Bqévov /SaGiXécog xjyov/xévovnbsp;%axd xqdiog xrjv Pmfitjv éXóvxeg êxxxd firjGivnbsp;xaxéGyov. I)io fr. 24, 9. (Tsetg. hist. 831:nbsp;io’En PaXaxav xaxdQ’jfovxog xw xóxe xovxcovnbsp;Bgewov. cf. Zonar. 7, 23.) Claudian. b.nbsp;Gild. 126: Me Senonum furiis, Brenni menbsp;reddite flammis. Get. 4:‘61 sq.: Vestris nam-que arinis Alarici fracta quievit | ac Brenninbsp;rabies. Hieronym. epist. 123, 17 ad Age-ruchiam (Opp. t. 1 c. 914 X) Vall. Ven.):nbsp;Aeterno quondam dedecore Eomanum labo-rabat imperium, quod Gallis cuncta vastan-tibus, fusoque apud Alliam exeroitu, Romamnbsp;30 Brennus intravit. 130, 7 ad Demetriademnbsp;c. 983 i?.- Brennus nostri temporis (Alari-cus). liutil. Nam. 1, 125: Victoris Brenninbsp;non distulit Allia poenam. Serv. Verg. Aen.nbsp;6,825: Brenno duce Galli apud Alliam flu-vium deletis legionibus everterunt urbemnbsp;Romam absque Capitolio. 7, 717 (darausnbsp;commenta Lucani 7, 633 JJs.): Allia fluviusnbsp;baud longe ab urbe est. luxta quem Gallinbsp;Brenno duce XV kalendas Augustas die de-40 leto exeroitu, post triduum deleverunt etiamnbsp;urbem exceqtto Capitolio. 8, 652: Brennonbsp;duce Senones Galli yenerunt ad urbem. 8id.nbsp;Ap. 2,526sg. .• Brenni contra arma Camillumnbsp;prefer ab exilio. 5,80: Brennuiu tremuisti.nbsp;7, 128 sq.: Si moenia capta j mox Brenninbsp;videre fugam. 9, 245: Brenni iii trutinanbsp;loyem redemptum. loannes Lydus de mag.nbsp;1, 50 p. 161 -Bh.: Tqi^vqeg, i'amp;vog FaXaxi-kÓv, xaig oj'ótofs xov 'Prjvov naqccvefiófievoi,nbsp;60 ojiov xai Tqi^VQig xj xcóXig, (.Svydfi^qovgnbsp;avxovg ’Iralo/, oi öe FaXa-xai Qqdyxovg xaamp;'nbsp;ijftSg eTXicpTjfii^ovGiv') inl Bqévvov Txoxè 6idnbsp;xamp;v ’'AXneav GTXoqdöxjv dXmpevoi inï xrjv ’Ixanbsp;Xiav i^xjviXamp;gGav êid xcóv avo6svx(av xai [Brenno-sJ |
Kxavamp;mdamp;v iqyyia)i/, mg (ptjGtv OveqyxjXiog (Aen. 8, 657).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3, 74 Np. 269 Pk.: Hqög UeGGivovvxi, nóXei xfjg FaXaxiag (otirco óè xb ymqlov ovofiaGamp;rivai Gvg^é^rjxev ix xov ne-Geiv aneiqovg ixeï, FaXaxmv xmv neql ’Po6a-vbv inineGÓvxmv xy %cÓQa Bqévvov 'gyyaagé-vov, xai xrjv bfimvvfiov avxuïg ymqav ixdt-xeïv ^la^Ofiévmp, mg QsueGxéXXag xai SiGevagnbsp;(Sisenn. fragm. 133 p. 296 Peter) oi Pm-fiaioi (paGiv, mv xdg iQ-ijGeig 6 Bdqqap ini lonbsp;xmi' aP'd'Qmnmv nqayydxmv dpxjyayep' iym óènbsp;xdg pi^Xovg ovnm xeamp;éafiai) ixeï xoivvv xé-gepog ijv xxê. Suidas v. Bq^ppop. ^ilg ovvnbsp;fiexa xTjp aXaGiv tpg Pmgrjg inavrjXd'Ev onbsp;KdfiiXXog, xai rong neqi xov Bqijvvov ^aq^d-qovg dveiXev, eig xqiGiv dyayoip xrjv vnóamp;e-Giv, dniöei^e ndvxmv yeyovévai xmv nenqay-ge'vmv axxiov xov Qs^qovdqiov. — Breiini-CUS adi. Sidon. Apoll. carm. 7,561 sg..- Cumnbsp;Brennica signa | Tarpeium premerent. — 20nbsp;2) Fürer der Tolistóbogen, a. 279)278. Cal-limach. fragm. 443: OSg Bqévvog dxp' eGne-qioto ¦SaXdGGrjg \ rjyayev 'EXXfjvmv eig in-avaoxaGiijv. Polyb. 4, 46, 1: ’ExivrjGav gèvnbsp;aga xoïg neqi Bqévvov ix xijg oixelag (oinbsp;neqi Kogovxóqtov), óiaqpvyóvxeg óè xov neqlnbsp;AeXq)ovg xivóvvov xai naqayevógevoi nqógnbsp;xov EXèrjGnovxov, eig gèv xrjv Aaiav ovxnbsp;ineqaimamp;xjGav, avxov 6e xaxegeivav 6id x6nbsp;qjiXoimqfjGai xolg neqi xó Bv^dvxwv xónoig. sonbsp;9, 30, 3: Aixmloi ydq góvoi gèv xmv ’E\-Xrjvmv dvxmqjamp;dXgrjGav nqóg 'Avxinaxqovnbsp;iinèq xrjg xmv dóixmg dxXrjqovrxmv aGqia-Xeiag, góvoi 6è nqóg xrjv Bqévvov xai xmvnbsp;aga xovxm ^aq^dqmv ècpoóov dvxÉGxrjGav.nbsp;35, 4: Aga ydq xm PaXdxag xaxaxpqovfjGainbsp;Maxeöóvmv vixfjGavxag TlxoXegalov xóv Ke-qavvóv inixaXovgevop, evamp;émg xaxayvóvxegnbsp;xmv dXXmv ^xov oi neqi Bqévvov eig géorjvnbsp;xrjv PXXdóa gexd óvvdgemg. Cic. de divinat. lonbsp;1,37,81: Quod contigisse Brenno dieiturnbsp;eiusque Gallicis copiis, cum fano Apollinisnbsp;Delpbici nefarium bellum intulisset. Turnnbsp;enim ferunt ex oraclo eefatam esse Pytlüam: ' Ego providebo rem istam et albae virgines.’ Ex quo factum, ut viderentur virgines ferrenbsp;arma contra et nive Gallorum obruereturnbsp;exercitus. Strab. 4, 1, 13 p. 187: Tóv dX-Xov (?) Bqévvov xóv ineXd-óvxa inl AeXipovgnbsp;PlqavGov xcvég (paGxv' ovóè xobg üqavGovg 60nbsp;d’ è'y^ogev eineïv, onov yrjg mxrjGav nqóxeqov.nbsp;Liv. 38, 16, 1: Galli (Tolostobogii), magnanbsp;bominum vis, seu inopia agri seu praedaenbsp;spe, nullam gentem, per quas ituri essent. |
Brenno-s
|
parem armis rati, Brenno duce in Dardanos pervenerunt. Ibi seditio orta est; (2) adnbsp;viginti milia hominum cum Lonorio ac Lu-tario regulis secessione facta a Brenno innbsp;Thraeciam iter avertunt. Biodor. fr. 22,9,nbsp;1: quot;OxL BQÉvvog 6 ^ccaiksvg BaXaxmv ixstanbsp;TCSvTSKCiidsKcc jivQidêavnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xal tn- niatv fj-VQLcov ml ersQov ayoQaiov o^lov %al ïfiTtÓQav nlstOtcov xal dfia^av SiSiilUov slgnbsp;10 Maxeöoviav sXamp;cov TtóXsjxov inoL'rjOEV, iv wnbsp;¦wolXovg ezqaxiwxag dno^almv mj fixj laxvaag,nbsp;vexiQOV sig xijv ’EXXdSa iX%'dgt;v xal sig xö svnbsp;j£X(poig fiavxsïbv, amp;éXcov dnoavltjOai avxó.nbsp;xal TtoXXov TtoXéfiov yeyovóxog fxvQiaSag ix£i6snbsp;ax^axicoxttiv «Ttojlalcbv èitlijyij xal avxbg Bqsv-vog XQial Tiltjyaïg. 2; BaQvvófisvog ës xalnbsp;• TCQog amp;dvaxov, avvayaymv xov Aoov avxovnbsp;dieXaltjee xoig BaXdxaig, svix^ovlsvijag avxoignbsp;Éavxbv xal xovg XQavjxaxlag andvxag anoxxeï-20 vai, xal xdg d^a^ag xavGavxag sv^mvovg signbsp;xci oixsia ènavsXamp;sïv, ^aadsa ë's xaxaOx^Sainbsp;KiyótQiov. BQSvvog ës axQaxov txoXvv s/xcpo-QïjGafisvog savxbv dnsGxpa^E. 4: quot;On jSpEwognbsp;6 xamp;v BaXaxav §aaiXevg sig vabv sXamp;iov dp*nbsp;yv^ovv jxsv 7] xQXJGovi^ ovësv slësv dvad-rjixa.nbsp;aydXjxaxa ës fióva Xld'xva xal ^vXtva xaxaXa-jSav xaxsysXaGsv bxi amp;sovg avamp;QaixofiÓQCpovgnbsp;sivat ëoxovvxsg ÏGxaGav xovxovg ^vXivovg xsnbsp;xal Xid'ivovg. Propert. 4, 12 (13), 51 sg'.;nbsp;30 Torrida saerilegum testantur limina Bren-num, I dum iietit intonsi Pythia regna dei.nbsp;5, 10, 41: Gemis bic (Virdumarus) Ehenonbsp;{Ijuc. Muller ci. Brenno) iactabat ab ipso.nbsp;Potnpei Trogi prol. libri 24: Eepetitae indenbsp;Gallorum origines, qui Illyricum occupa-runt; atque ut ingressi Graeoiam Brennonbsp;duce Delphis vioti deletique sunt. lustin.nbsp;24, 6, 1; Interea Brennus, quo duce portionbsp;Gallorum in Graeoiam se elFuderat, auditanbsp;40 victoria suorum, qui Belgio duce Macedonasnbsp;vicerant, indignatus parta victoria opimamnbsp;praedam et Orientis spoliis onustam tamnbsp;facile relictam esse, ipse adunatis CL mili-bus peditum et XV milibus equitum in Macedonian! inrumpit. (2) Cum agros villas-que popularetur, occurrit ei cum instructonbsp;exercitu Macedonum Sosthenes . . . (3) Victor Brennus nemine probibente totius Ma-cedoniae agros depraedatur. (4) Inde quasinbsp;50 terrena iam spolia sorderent, animum adnbsp;deorum inmortalium templa convertit, scur-riliter iocatus locupletes deos largiri bomi-nibus oportere. (5) Statini igitur Delphosnbsp;iter vertit, praedam religioni, aurum olfen-] sae deorum inmortalium praeferens; quosnbsp;I nullis opibus egere, ut qui eas largiri bomi-! nibus soleant, adfirmabat. 7, 1,1: Brennusnbsp;cum in conspectu baberet templum, diu de-I liberavit, an confestim rem adgrederetur annbsp;vero fessis via militibus noctis spatium adnbsp;resumendas vires daret. 9: Habebat Brennus lecta ex omni exercitu peditum sexa-ginta quinque milia; Delpborum sociorum-que non nisi quattuor milia erant, (lO) lonbsp;quorum contemptu Brennus ad acuendosnbsp;suorum animos praedae ubertatem omnibusnbsp;ostendebat statuasque cum quadrigis, qua-rum ingens eopia procul visebatur, solidonbsp;auro fusas esse plusque in pondere quamnbsp;in specie babere praedae adfirmabat. 8,11:nbsp;Dux ipse Brennus cum dolorem vulnerumnbsp;ferre non posset, pugione se finivit. 25, 1, |
2: Galli, qui a Brenno duce, cum in Grae-ciam proficisceretur, ad terminos gentis 20 tuendos relicti fuerant. 32,3,6: Galli bellonbsp;adversus Delpbos infeliciter gesto, in quonbsp;maiorem vim numinis quam bostium sense-rant, amisso Brenno duce 'pars in Asiam,nbsp;pars in Tbraciam extorres fugerant. Valer.nbsp;Max. 1, 1, 9 Par.: Brennus Gallorum duxnbsp;Delpbis Apollinis templum ingressus deinbsp;voluntate in se manus vertit. Nep.: Brennus rex Gallorum victoriis Delpbos usquenbsp;pervenerat, cumque iam bumanae vires re- 30nbsp;sistere ei omnino non possent, cultoresquenbsp;loei ad Apollinem confugissent, respondit.nbsp;Clitophon ap. Plut. parall. 15: Bgsvvog Pa-Xaxmv j3aGiXsvg XsxjXaxwv x^v 'AGxav snlnbsp;’EcpsGov r]Xamp;s, xal TjyaGamp;tj nagamp;svov Arjpo-vixxjg (cod. ërjiJ,oxixrjg)' x] ës GvvsXamp;siv vtxs-G%sxo, sdv xd xpsXXia xal xbv xÓGfiov xmv yv-vaixcov ëttj avxy, xal xf]r’'Eg)SGov Ttgoëovvai' 6 d’ rj^koGs xoiig Gxgaxicaxag Sfi^aXstv sig xov xÓXtxov bv sl%ov xgvGov xrjg gjvXagyvQOv. noixj- lonbsp;Gavxcov ës, VTxb xxjg ëarpiXsiag xov XQvGovnbsp;^wGa xaxs^cÓGamp;rj' xad’ansg ÜGxoQsi KXsxxoq)S)vnbsp;iv TXQÓxip PaXaxxxmv. Stohae. florileg. 10,71:nbsp;Bgsvvog b xxöv PaXaxwv ^aGiXsvg XsrjXaxcövnbsp;xxjv 'Aolav sig quot;EqisGovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xal Gxgaxons- ësvGa/isvog nsgispsvs rol) noXsgov xr)v ngo-d’SGpCav. Txagamp;svog ës xig xmv sniGruimv rov-vofta Arjfiovixrj sig S7riamp;viJ,iav sgxtsGovGa xov ^ag^dgov, ngoëmGsiv avxm xrjv quot;EcpsGov xiTt-sG'/sxo, sav jxiGd'bv Xd^oi xd tpsXia xal xovg 50nbsp;bgfiovg' o Bgsvvog Ós ës^dfisvog avxfjv signbsp;X07C0V cogtGfisvov, i^yays xovg vnoxsxaygsvovgnbsp;xai TfgoGsxa^sv avxoïg xbv y^gvGbv oGov slypvnbsp;xÓGjiov yagiv paXXsiv sig xbv xxjg cpiXagyvgov [Brenno-s] |
Brenno-s
|
xÓItvov. noirjSévtav d's avtwv vb nciQayysX-Q'év, Tj /ItjfiovCy.rj VTtb tijg baipiXeiag tov ^aX-Xofisyov nbsp;nbsp;nbsp;JraffK xatsywGamp;t]. Porphyrii Tyrii fr. 4, 6 FHG 3 p. 699: Bqévvov tov rccXarov inióvtog toeovzov noXé^ov xal avtbvnbsp;ot Maxeöóvsg 'EtY\sluv ixaXsOav, oti %QÓvmnbsp;toomde oi ettioiai nvéovOi. 2!co6amp;évrjg ê'enbsp;Bqévvov ê^eXccGctg, xal oXmv 6vo stav jtQO-Gthg tmv nQayydtmv anoamp;vtjOxei. Flor. 1,nbsp;10 27 (2, 11), 3; Cetemm gens Gallograeco-mm, sicut ipsum nomen indioio est, mixtanbsp;et adulterata est; reliquiae Gallorum, quinbsp;Brenno duce vastaverant Graeciam, orien-tem secuti, in media Asiae parte sederunt,nbsp;Pausan. 10, 8,3(2); Bqévvov Se tov FaXa-tav GtQcitbv ayayóvtog ig zleXgjovg. 19, 7nbsp;(4): Toig Se èg Uaioviav lovGi BQÉvvog ijGavnbsp;xctl ''AxiymQiog aQ%ovteg. 8 (5); quot;Evamp;a Stj ónbsp;BQÉvvog TtoXvg jiev iv GvXXóyoig tolg xoivoïg,nbsp;20 noXvg Se xaH exaGtov riv tav èv téXei Fa-Xatav inl vfjv FXXdSa iitGÉQav GtQateveG’amp;ai,nbsp;amp;aamp;évsió.v te FXXrjvav trjv iv ta nuQÓvtinbsp;öirjyovitevog, xal ag ypryxata noXXa fiev tvnbsp;Tfo xoiva, nXeióva Se iv leQoïg td te dvaamp;ri-fiata xal aQyvQog xal %QvGÓg eativ iitiGtimg.nbsp;dvéneiGÉ te Sfj tovg FaXdtag èXavveiv inl t7]vnbsp;'FXXdSa, xal avtm GvvdQ^ovtag dXXovg tenbsp;TtQoGelXeto tav èv téXei xal tov ^Axiypóqiov.nbsp;20,6(4); 'Hv dè ouó'è ó Bqévvog ovre Ttdvtanbsp;30 aGvvetog, ovre dneiqmg el^sv, ag dv tig ^dq-^aqog, GO(plG(iata ig noXefilovg i'^evqeiv. 7nbsp;(4); Katd tovro b Bqévvog oGov fivQiovg tavnbsp;FaXatav anÉGteiXev. 21, S sq. (l): Bqivvognbsp;Ss toig negl tov MaXiaxbv xóXnov oixovGinbsp;^evyvvvai tov SnsQyeibv inétaGGsv xtê. . . .nbsp;'Hv Sh xal tm Bgévva td ftev ÜQaxXeatavnbsp;iXaGGovog cpQovtlSog, dyaviGpa Se inoisitonbsp;i^eXdGai te ix tav Gtevav tovg dvrixaamp;r/fts-vovg xal naQsXamp;siv ig trjv ivtbg 0eQfionvXavnbsp;io'EXXdSa xtê. 22,2: Ta Ss Bgivva XoyiGftbgnbsp;nagiGtato ag, si dvayxdcsi tohg AitaXovgnbsp;oixaSs ig vfjv AitaXiav dvayaQijGui, gaavnbsp;rjSt] yevrjGoïto 6 jtolsfiog avta ngbg tb ’EX-Xfjvixóv xtê. 10 (5): Tóts Ss 7j tav Alvid-vav xal [1^] tav ^HgaxXsmtav énóa%saig in-TjyeiQS tbv Bqévvov. 12: 'O Ss BgÉvvog ov-SÉva eti eniGy^iov ygóvov, nglv 1) tovg dnbnbsp;tov GtgatonÉSov tov Gvv ta AxiyaQia naga-yevÉoBai, ti]v oSbv inoisito inl tovg AsXipovg.nbsp;60 23,1: BgÉvva ds xal ty Gtgatia tav te EX-Xyvav 01 ig AsXcpovg damp;Qoiaamp;Évtsg dvtetd-^avto. 6: Oê Ss a.Q%OftÉvyg ft£v tijg ydxyg,nbsp;xal jxdXiGta oi nsgl tbv BqÉvvov, oinoi Ssnbsp;fitjxiGtoi ts yGav xal dXxijxdtatoi tav FaXa- LBrenuo-8j |
tav . . .^Slg Sè xal b BgÉvvog sXa^s tgavfiata, ixsivov /tsv XinoipvxyGavta ixxoiii^ovGiv sxnbsp;tijg itdy-yg. 12 (7); Toig Sè ipsvyovGtv bpovnbsp;td BgÉvva xal oi negl tbv Axi^dgiov iv tynbsp;ngotiga vvxtl uvsfiix9yGav . . . (8); Td Ssnbsp;BgÉvva xatd ft'sv td tgavg.ata iXsinsto etinbsp;Gatygiag iXnig' tav Ss noXitdv epópeo cpaólvnbsp;avtbv xal tij aiSoi nXÉov, ats tav iv ty 'EX-XdSi xaxdv ai'riov, êxovaiag dcpeivai tyv tQv-Xyv axgdtov nivovta tov oi'vov. Polyaen. 10nbsp;strut. 7,35,1: Bgivog, FaXardv paGiXsvg,nbsp;neiGai jSovXófievog avtovg inl tyv EXXdSanbsp;GtgatsvGai, Gvi'ayaydv sxxXyGiav avSgdv xalnbsp;yvvaixav ngoyyaysv aiipaXmtovg EXXyvag,nbsp;iXa^iGtovg td adfiata xal dGamp;svsGtdrovg, ragnbsp;xstpaXdg dne^vgyfiÉvovg, tgi^avia gvnmvtanbsp;negi§s§Xyy,Évovg' xal nagÉGtyasv avroig tavnbsp;FaXatav tovg psyiotovg xal tovg eveiSsGtd-tovg FaXatixyv onXiGiv s'xovtag. tovto noi-yGag ’y/tsig’, sinsv, Ai tyXtxovtoi xal toiovroi 20nbsp;ngbg tovg ovtmg èad'sveig xal y,ixgovg noXe-jxyaofxev ’ xtê. 2: Bgivog FaXdtag dyayavnbsp;inl tyv EXXdSa, amp;edfisvog tovg iv AsXgjoignbsp;XgvGovg dvSgidvtag, ngoGxaXsadg,svog AsX-q)0vg aixfiaXdtovg Sid tov êgfiyvimg ygeto,nbsp;si Gtsgsbv sïy tb xQ'GSiov tav dva-d-yfidtav.nbsp;sinóvtav Ss 'ra fièv evSov iotl xaXxóg, td Ssnbsp;s'^aHsv xQvobg insXyXatai Xsntóg’, ynsiXyGatonbsp;d'dvatov dnaGiv, si tovto ngbg dXXovg bg,o-XoyijGsiav’ «Ha xal tovvavtiov Xiyeiv nag- 30nbsp;yyysiXsv, ag ÉGtiv dnavtanbsp;nbsp;nbsp;nbsp;uvtbg Sy GcpvgyXatog. xal Sy tav yysfióvav evSov tivdg xaXÉGag tovg aixfiaXdtovg óftoiwg ygeto.nbsp;tav Sè tb ngoGtaxamp;èv sinóvtav, wg ndvtanbsp;siy xgvGÓg, ixiXsvGsv avtovg dvayyeXXsiv toignbsp;nXyamp;sGiv, iva jidxoivto ngoamp;vpótsgov agnbsp;anoXyrpófisvoi XQvGov fioigag fisyiatag. Fgt;ionbsp;fr. 88: Td dva-Bijfiata, a note oi FaXdtainbsp;oi fistd BgÉvvov GtgatevGavtsg sx tav ^sX-(pav ÉGvXyaav. Athenae. 6,25 ji. 234’*'’’: Tav lonbsp;Sè FaXatav oi ExogSiGtai xaXov/tevoi XQvobvnbsp;fièv ovx siGdyovGiv sig tyv abtav xdgav,nbsp;Xy^ófisvoi Sè tyv dXXotgiav xal dSixovvtsg lt;ftbvnbsp;dgyvgovy ov nagaXsinovGi. to S samp;vog avtavnbsp;iatl (lèv Xsiipavov tav fistd BgÉvvov Gtgatsv-GafiÉvav inl tbv AsXtpixbv fiavtsiov FaXatav. Brenno-s M. cogn. (nicht würdenamc). (Bordeaux, saec. 1 p. Chr.) Jullian n. 216nbsp;p.317— 319: [B]renno[s]. Daoongentiliciumnbsp;Brenia imd Brinnius, und O. *Brenn-acu-s, 50nbsp;und ihil. 0. Brenno in den provinzen Comonbsp;und Turin, dorf Breno in der provinz Piacenza, Brcnna in den provinzen Como undnbsp;Siena, und fl. Brenno j. Ie Brignon, Touraine. |
Brennus
Breuci
|
Breiinus herg. Schol. Verg. g. 4, 278: Mella amnis in Gallia Cisalpina, vicinusnbsp;Brixiae, oritur ex monte Brenno. ?BreutailUS eu *Brenta, Brinta, fl. im Veneierlandc. Plin. n. h. 3, 113: Forobren-tani. (Urbino) Mur. 730, 1 = Herzog 67Q:nbsp;L. Petronio L. f. Pup(inia) Sabino Porobren-t(ano), com. pr. pr. leg. X fret. et IIII Pla.,nbsp;donis don. [a]b imp. Marco Antonino innbsp;10 bello German, bis. Brente berg. (a. 723) Kemble w. 71: Montem qui dicitur Brente. Breona, Breone, Briona 0. j. Brienne-le-Ckdteau, dép. Aube, arrond. Bar-sur-Aube. Über den Breonensis pagus (Ie Brenois) s.nbsp;Longnon, Atlas p. 110. Breoues s. Breuni. Brequa . . . (Auf der Saalhurg) stempel. Bres-etum locus. Pard. dipl. n. 230, 20 t. 1 p. 207 (a. 615): Locum vero qui ap-pellatur Bresetum in territorio Bufdigalense,nbsp;ubi precarias (lis picarias) habere videmur. Bresle villa, O. j. BrallevUle, dép. Meurthe-ct-Moselle, arrond. Nancy, canton Haroué. Brestus mons. Vita Bomani 4, 16 ASS 28. febr. III p. 744 F: Bresti montis saxo-sas angustias. *l)rë-ta arstamm, urteil, urteilsspruch, von brëto-, idg. *bhr-ta, nach Ernault von y bernbsp;;)o tragen; in compositum vergo-bretos; nachnbsp;Zimmer '^spruch’ su air. breth gen. britbenbsp;iudicium, gericht, y var sprechen = germ.nbsp;*vorda früher *verta. Vgl. *bratu-s. Bgeravoi, Bretaiili. s. Brittani. B retina stadt der Belimi, j. Brentino. Ptol. 3, 1, 28: Bgitiva. Bretiniacus, Britinniacus vom genti-licium Britannius, O. j. Bretigney, Boubs, und in Brétigny. 40 Breto-laioll 0. der Celtici in Lusitanien. Ptol. 2, 5, 5: Bgezólatov. Bret-o(n) O. 1) j. Breton, commune de Castillon-du-Gard, dép. Gard, arrond. Uzès,nbsp;canton Bemoulins. 2) Breto mansus, j. Saint-Hilaire-de-Brethmas, dép. Gard, arrond. wndnbsp;canton Alais. Vgl. Britovius. -i)ret-onio in Com-bretonio; s. Britt-ana. -brëto-S von gall. *brëta, in vergo-brëto-s. Brettan. s. Brittan. 50 Bretto s. Brittones. ¦‘^Bretula fl. j. Bresle, s. OQovöig. Breucl V. im heutigen Bosnien am Savus. Strab. 7,5,3 p. 314: ’'Eamp;rrj ö’èan tcöv Tlavvo-VLCOV Bqsvkoi xal ’Avöi^fittoi Kal zhxicoveg Kal |
TleiQovBxai xa'i Ma^aiot xccl AcuOixiaxcu, mv Baxcov Tiysfióiv. Plin. 3,147: Saus per Cola-pianos Breucosque (defluit). SU. 4,233: Etnbsp;multo vix fusum vulnere Breucum (Schlicht-eisen Leucum). Suet. Tib. 9: Eaetico et Vin-delico (bello) gentis Alpinas, Pannonico Breu-cos et Dalmatas subegit. Ptol. 2,15,2: Kar-é%ovai dh xavxijv xfjv inaqiiav (Pann.inf.) èrnbsp;gsv xoïq SvGfuxoïg gBQEGiv Afxavxivoi aQxxixcó-xsQOi, Tirp oog ’EgxovviccTsg, elxa AvSl^rjxeg, lonbsp;slxa Bqsvxol (Bbvxxqox X). Dio 55, 29, 3nbsp;(a. 6 p. Chr.): Bqsvkoi Tlavvovixov e9vog,nbsp;Bdtcova xal avxol sregov nQoGxrjadjxevoi, ininbsp;xs xb Silt;}giov xcd ènl rovg iv avxcö ’Pcofiaiovgnbsp;cÓQgtjGav. 34,4:'O Bdtcov oB^soxog, 6 xóv xenbsp;riivvrjv nQoöovg xcii fiiGxtbv xovxov xrjv aoyxjvnbsp;XÖ3V Bqevxcovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;iaXm xs éitb xov ixégov Bdxcovog x(xi óiscpamp;dgxj. 6: 'O XhXovavbg sm,-GxgaxsvGag xovg xs Bgsvxovg svixxjGs xxê. (Tarragona) GIL II 4136: Cohort. I. Breu- 20nbsp;cor(um). (Knodara) III 215: [C]ob(ors) VIInbsp;Bre[ucor(um) c(ivium)] R(omanoram) eq(ui-tatae). (Erékli) 731 = 7395: Praef. cob.nbsp;I[II] Br[e]ucorum. (Nagy-Osztró) 1464:nbsp;Praef(eoto) cob(ortis) VII Breuoor(um).nbsp;(Bellyc; Bati-iui; Buracs; Buda; Alt-Ofen;nbsp;Pest; Szöny; Mitrovitz) 3757 = EE 2 n.nbsp;173 p. 400 = Wilmarms 2802: Cob. VIInbsp;Br(eucoram) An(toniniana). (Baab) 4377:nbsp;Seilus Batonis £ Breucus eq. ala Pannonio- sonbsp;rum. (Auf dem Preims im Lavand-tule, a.nbsp;SO) 5086: Mil. cbor. V. Breuc(orum). (Knit-telfeld, a.80) 5472: Vet. cor. V Breucorum.nbsp;(Weihmörting, a. 108) 5613: [Tribujnusnbsp;co[b. IJ Breuc(orum) P[hilippi]an[ae (. (Pfiinznbsp;in Rdtien, a. 108) 5918: Cob(ors) I. Bre(u-corum). 5918“, cf. EE 2 n. 1063 p. 481,nbsp;befter Münchener Sitzungsber. 1887 s. 192,nbsp;befterWK6 (1887)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;161: [CJob. ï. Bre(u- eorum). (Pfünz, zwischen 138 und 161) 40 (Münchener) Allg. Zeitwng 1887 n. 157 s.nbsp;2293: Imp. Cae. T. Aelio Hadr. Antoninonbsp;Aug. Pio cob. I. Brc'’. (Pfünz, a. 183—18 S)nbsp;3Iünchener Sitzungsber. 1891, s. 430: [Co-b(ors)] (prima) Breuco[r(um)]. (a. 211) s.nbsp;434: Cob(ors) I (prima) Fl(avia) Breuco-[r(um)] Antonian (a). GIL III 5918'':nbsp;Praepositus [cob. I. Breucorum]. (Alt-Ofen;nbsp;Szöny) 6472 = EE 2 n. 773: Cob. VIInbsp;Br(eucorum) Sever(iana). Suppl. note zu 50nbsp;6748: Cobors I Breucorum)? fi|d(elis?) Va-l(eria?) v(ictrix?) bis torquata ob virtutemnbsp;appellata. (Klosterneuburg, a. 80) B. xi:nbsp;Cob. ... V Breucorum, (Bélegh, a. 85) B. fBreunus — Breucil |
Breuco-magos — *Breviö-duras
|
XII: Goh.....VII Breucorum. (Weiftenburg in Franken, a. 108) B. xxiv: Goh. . . . I Breucorum. (AU-Ofen, a. 167) B. xlvi:nbsp;Goh. -.. VII Breucorum. (Militairdiplom vonnbsp;Fining) Münch. Sitemigsh. 1890, amp;(1.2, s. 338nbsp;(a.137): II Plav(ia) [p(ia) f(idelis.) cc (miliaria)nbsp;et IBreucor(um)]. (Blasendorf, a. 142) GILnbsp;III C. vu: Dasius Breucus... Dasius Breucusnbsp;... Ab Dasio Breuco. (Begensburg, a. 166) EFnbsp;10 2 B. Lxi, ji. 460: I Breuc. (Szöny) Sacken,nbsp;Mittheilungen 3,147: Cob. V. Br(eucorum).nbsp;FE 2 n.773 p. 400: [GJoh. VII Br(eucorum) I nbsp;nbsp;nbsp;G]ordi[ana]. (SzekcsÖ, a. 201) AFM 1891nbsp;p. 50: Goh(ors) Br(eucorum) c(ivium') E(o-manorum) eq(uitata). (Aquileja, a. 103)nbsp;GIL V 875: Praef(ecto) coh(ortis) I Breu-oor(um) equit(atae) c(ivium) E(omanorum).nbsp;Pais n. 189: [Praef. c]oh. III. Br(eucorumnbsp;Oder BrittonumY (Gambalö) GIL V 6478: 20 Praef(eoti) coli(ortis) I. Breu[c(orum)]. (Turin, noch a. 81) 6995 = Hühner, Exempla n. 347: Praef(ecto) coh(ortis) II Br(euco-rum)' eq(uitatae), trib(uno) coh(ortis) Inbsp;Br(eucorum) oo (miliariae) eq(uitatae).nbsp;(Piemont) 7153: Praef(ecto) coli(ortis) Breu-co[r(um)]. (Elsdon) VII 1054: Goh(ortis) II nbsp;nbsp;nbsp;Breucor(um). (ScherscJiel) VIII 9391:nbsp;[Ex] coh(orte) II. Breucorum, (Bei Tagre-maret in Algier) FE 5 p. 483 n. 1048: 30 Mil(es) cob(ortis) se(cundae) Br(eucorum). 7 p. 209 n. 670 (a. 270): A cob(orte)nbsp;Breuc(orum), n. 671 (a. 282—3): A cob.nbsp;Breuc(orum). (Ganera) GIL IX 4753:nbsp;Praef(ecto) cob. III. Breuc(orum). (Te-ranio) 5066: Praefeeto cob. ïï Breucorum. (S. Maria di Gapua) X 3847: Prae-f(ecto) cob. III Breucor(um). (Alvignano)nbsp;4619: Praef(ecto) cob. prim(ae) Breuco-r(um). (Mola) 6102: Praef(ecto) cob. V.nbsp;40 Breucorum. (Birten? eiwa zwischen Glau-dius und Vespasian) GIB 159 — Ilettmr 9Q:nbsp;Marcinus Surconis f. Breucus mil(es) ex co-b(orte) VIII Breuc(orum) ann. XXXV stip.nbsp;XII. h. s. e. (Xanten) GIB 223 p. 64: Co-h(ors) Breucorum. (Bei Asberg) 232: Sa-saius Liccai f. miles ex cob. VIII. Breucorum ann. XXXII. stip. XII b. s. e. h. t. f.nbsp;(Bingerbrück) 740: Breucus (jiersonen-eigen-name) Blaedari f. miles ex cob(orte) ï Pan-50 no(^niorum)nat(ione) Breucus. (Worms)897:nbsp;Praef(ectus) coh(ortis) VII, Breu(corum).nbsp;Breuco-niajïOS s. Brocomagos. BTeil-llI stamm Breu-no- == gr. ^qv-vo-(Stokcs). cf. ahd. brün- fulvus, fuscus und cogn. |
Piraco-brüna GIB 760. V., raetischer stamm um Brenner und Inn. Strab. 4,6,8 p. 206: 01 Sè OvivóokiKol xai NcoqikoI rrjv sxrbg TtaQcÓQSiav xaxs'fpvGi rb nléov gsra BQevvavnbsp;xal Psvuvvaiv (em. Xylander; j^Qiyxav xalnbsp;Tsvvavcov codd.; nach Muller tvdren dienbsp;Breunimit den Breuci verwechselt), Tjdij tou-rcov IXlvQiêbv. Snavteg ö' onrot xal trig Ita-Xiag ta ySLtovevovta /lÉqfj jcatET^e^fOV del xalnbsp;vijg ’Elovrjvticoe xal Srixoavamp;v xal Botmv lonbsp;xal PeQgavamp;v. Hor. c. 4,14, 9—13: Militenbsp;nam tuo | Drusus Genaunos, inplacidumnbsp;genus, I Breunosque velocis et arces ! Alpi-bus impositas tremendis | deiecit acer plusnbsp;vice simplici. Basu Pseudacron: Genauninbsp;(cenaü’quot; A) et Brenni gentes Gallorum.nbsp;Plin. n. li. 3,137: Breuni, Caenaunes. Flor. 2, 22 (4, 12), 4: Omnes illius cardinis po-pulos, Breunos, Gennos atque Vindelicos, per privignum suum Claudium Drusum pa- 20nbsp;cavit. Ptol. 2, 12, 3: Tijg óè Ovtvó'eXvxtagnbsp;ta gsv aQxtixmtsga xaté%ovGi Povvixdrai,nbsp;VTtb Si tovtovg Asvvoi xal KavGovdvtai, sitanbsp;Bsvlavvoi (Muller ci. Kivavvoi), aïta Bqsvnbsp;voi, xal TtaQcc tbv Aixiav notagbv yltxdtioi.nbsp;Gassiodor. var. 1 ep. 11: Breones, qui mili-taribus officiis assueti civilitatem premerenbsp;dicuntur armati, et ob boe iustitiae parerenbsp;despiciunt, quoniam ad bella Martia semper intendunt Iordan. Bom. 241 (aus Flo- 3onbsp;rus): Mox omnis illius cardinis populosnbsp;Brennos Teutonius (T. feit bei Floras) Cen-nos atque Vendilicos, per eodem Gladionbsp;Gaesarem Eomanus vicit exercitus. Fortunat,nbsp;carm. praef. 1 p. 2 Leo: Breonis. Vita Martini 4, 645sg..' Qua vieina sedent Breonumnbsp;loca, perge per Alpem, | ingrediens rapidonbsp;qua gurgite volvitur Enus. (La Turbia)nbsp;GIL V 7817, 6: Breuni (unter den gentesnbsp;Alpinae devictae).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Breonensis. Gregor. M. reg. ind. 9. ep. 1, 16*^: (In ecclesia) Breonensi (var. Beconensi). Brevari-acu-s O. j. Breuvery, depart. Marne, ar rond. Ghdlons-sur-Marne, cantonnbsp;Ecury-sur-Goole. Breveli-acu-ni O. j. Brévilly, dép. Ardennes, arrond. Sédan, canton Mouson. *Brevio-durils feste des Brevius’ [M. römisclies gentile vom cogn. Brevis. (Sannbsp;Maiiin del Gusfanar bei Salamanca) GIT. II .50nbsp;881: Bolosea Brevi f.j, 0. j. Brionne, dép.nbsp;Fure, arrond. Bernmj. IP: Brevoduro. IAnbsp;385, 2: Breviodorum. Auch in Briare, dép.nbsp;Loiret, arrond. Gien. |
[Breiico-iïiagüs — Brevio-durus]
I
-ocr page 279-Brevitica — Brici-o(n)
|
Brevitica 0. j. Beuvrages, dép. Nord, urrond. und canton Valenciennes. Brexellon s. Brixellon. Brexis s. Brixis. Brex-iu-S M. GIL X 8042,23: C.Bre-xi(us) Senecio. bre/tll- nach JtJrnauU zu air. bricht zauher, zauherspruch. In A-bre;(tu-bogiusnbsp;= 'A^aOnctvrog. 10 Brezecha s. Brisi-acu-m. Bri O. s. Brivatis. Bri s. Bricos. Bri:::: lis G. iherisch? (j. in Toulouse) BA 16, 2 (1860) p. 489: Bri::::o deonbsp;Hannaxis ;:; nionnis. ani v. s 1. m. bria berg für briga, in O. Admageto-bria, Bruto-bria, Catu-bria, Coelio-bria, Sado-brianbsp;für Sodo'bria; Samaro-bria, Sodo-bria; *Co-lumbo-bria (Columbi mons), Conim-briga,nbsp;20 *Vindo-bria. Bria von brig = *Briga, O., zu brigo-. l) in pogo Biturico. Bard. dipl. w, 358, t.2nbsp;p. 143 (a. 667): In Bria, qiiae est supernbsp;fluvium Flironte. 2) j. Brey, reg.-hez. Coblenz, Icreis 8t. Goar. Br i-aciis villa, j. Brée, dép. May enne, arrond. Laval, canton Montsurs. Bard. dipl.nbsp;n. 300, f. 2 p. 70 (a, 642): Villa Briaco. Briagontiiuis. (Veleia) GIL XI 1147 30 i’- ó, 74: In Placentino pao Briagontino.nbsp;Vgl. Brigantia, Brigantini monies, Brigantesnbsp;u. dergl. Bria-niail s. *Brigo-maglos. Briancione s. Brigantio(n). Briania O. j. Brienne, Ardennes, arr. Bethel, canton Asfcld. Briantinus s. Brigantio(n\ Brias 0. j. Broycs, dtp. Marne, urrond. Epernay, canton Sézanne. 40 bribetha. Vita Samsonis 3,26 AS8 28. iul. VI p. 580 jB; Anum suis vestibus bri-betham (birrhatam?) chrysulatamque. brica = briga collis, mons, in O. Abo-brica, Abulo-brica, Ardo-brica, Axabricenses, Bodo-brica = Boudobriga, Boudo-brica,nbsp;Bruto-brica, Caeilo-brica, Caesarobricenses,nbsp;Cento-brica,*Coniumbric(enses),Eburo-brica,nbsp;Flavio - brica, lulio - brica, Medubricenses,nbsp;Mero-brica, Mirobricenses Celtici, Teno-brica.nbsp;60 Vgl. brinca. Brica O. s. Bricca. ¦ . . brica JG. cogn. (Bei Gretabridge) GIL Vil 278: Deae Nympba[e| Neinebricanbsp;etianuaria fil(ia) libentes ex voto solverunt. |
Bricca 0. j. Brèches, Indre-et-Loire, arrond. Tours, canton Chdteau-la-Vallièrc,nbsp;Gr eg. Tur. h. F. 10, 31, 4: Per vieos, idnbsp;est Calatonno, Bricca, Eodomago, Briotreide,nbsp;Cainone. Merowing. mimzen. Belfond 931:nbsp;fBEICCA VICO. 932: BEICA VICO F. Bricci-acus von AI. Briecius, O. 1) j. Brissac, dép. llérauU, arrond. Montpellier,nbsp;canton Ganges. 2) j. Brissy, elép. Aisnc,nbsp;arrond. Saint-Quentin, canton Moy. 3) j. lonbsp;Brixey-aux-Chanoines, dép. Meuse, arrond..nbsp;Commcrcy, canton Vaucouleurs. — Merow.nbsp;mz.: BEICCIACO, s. Brilliaco. Briccio-f rida F. christl., hybride bildung. (Tournon, Ardèche) GIL XII 2652: Famulanbsp;dei Bricciofrida, Bricc-iu-s M. Briccia F. gentile von *Briccos, Bricos. (IJszeJc) GIL III 6010,44: Brioc..... (Gloucester) Vll 1336,176: Brice..... (London; Yorh) 177: Bricci 20 (gen.). (London) 178: Bricc. m(anu). (Catania) X 7098: M. Valerius Briccus. (Bre-scetlo) XI 1032: Bricciae PleridI uxorl.... et Briccio Potito (dativ). (Narbonne) XIInbsp;4663: Bricoiu[sl Callistus. (Vienne) 5686,nbsp;141: Bricci. m(anu). (Augst) III 352, 36:nbsp;Bric|. . . Martyrol. Hieronym. id. novemb.:nbsp;Turonis Briccii confessoris. In: Bricciacus.nbsp;Vgl. Bricius, Breccius. Bricc-o(n) M. (S. Veit bei Greifenburg so in Kdrnten) GIL III 4724: Atestati Bric-conis f(ilio). Bric-ena I\ (Thorda) GIL III 917: Bricena. *Brici-aCHS von Bricius, 0. j. Brécé, doyenné du Bassais au Maihe, itn lande dernbsp;Biablintes, dép. May enne, arrond. Mayerme,nbsp;canton Gorron. Bard. dipt. n. 230, t. 1 p.nbsp;198 (a. 616): In Bructiago. Bricianii s. Brigiani. nbsp;nbsp;nbsp;« BricianiiS M. Gaesarii testamentum ASS 27. aug. VI p. 62 E: Servo meo Briciano. Bricic . . . (Bleatam) GIL VII 897: Capud Pi ... . civitat. Bricic . . . Bricilonnum, Bricilloo 0. j. Bruton, dép. SartJie, arrond. La FUche. Greg. Tur.nbsp;mir. Mart. 4, 23: Cbarimundus ex Brici-lonno i;var. Bricillonno) veniens. Aleroiv.nbsp;mz. Belfort 780. 783. 784: fBEICILLO 0.nbsp;785: BEICILLO 0. s. Bircilloo, Breoillo. 50nbsp;Nicht = Barioillo. Brici-o(n) M. (Auf dem Breims im La-vant-tale in Kdrnten) GIL III 5086 add.: Surus Bricio viv[us] sibi et Tertiae . E . . f. [Brevitica — Erlci-o(u)] |
Bric-iu-s
Brieniio(ii)
|
uxor, et Quarto fil. mil. chor. V. Breuc(o-rum). Vgl. Brigio(ii). Bric-iii-s M. Bricla F. Greg. Tur. h. F. 2, (l): Bricius ad episcopatum (vonnbsp;Tours) succedit . . . Bricius . . . Bricium . . .nbsp;Bricius . . . Bricionem . . . Brici (voc.) . . .nbsp;Bricius ... Bricius ... Bricius... Bricio (dat.) . . . Bricius , . . 10, 31, 4; Bricius (quot;(Ir 5: Bricius. 6; Bricius. (Colchester) FE 7nbsp;10 w. 1155 p. 347: Brici. (Luxeuü) M8AFnbsp;26 (3, 6) (1862) p. 24—29: (Lus)soio etnbsp;Briciae Divictius Constans v. s. 1. m. [Dienbsp;inschrift (Luxeuü) p. 20—22: Diva(e) au-xi(liari) Bricia(e) reg.(nante) Cae(sare) Au-g(usto) co(n)s(ulibus) Tib(erio) et Pis(one)nbsp;dedicatu(m) templum ist unecht.] (Reims)nbsp;B8AF 1888 p. 173: D(is) M(anibus) Bri-cia. Vgl. Briccius, Breccius; s. Brixia.nbsp;Bric-o(n) M. coyn. (Forest-8aint-Julien,nbsp;20 Hautes-Alpes) GIL XII 5698, 4: Briconisnbsp;(name des besitzers der patera). -liricoi in Caeilobricoi. Bricoii-iiis M. Vita Aigulphi 2, 18 ASS 3. sept. lp. 746 F: Uno, Briconio nomine (var. Britonio). Brico-S M. Brica F. (Verona) CIL V 3840: C. Virius C. [f.J Pulum sibi et Caliainbsp;M. f. Bricai uxori. 8über-münzen. Leleivélnbsp;3,49: BEIC — COMAN, BB — COMAN,nbsp;30 BEICO — COMA. RN 1856 p. 72: BEICnbsp;— COMAN. 1860p.llQ-. BEICO—COMA.nbsp;1864 p. 480: BEI — CO[MA]. Alur.-Chab.nbsp;bmi. 5808: BEIC R COAA.N. 5809 : BEICnbsp;COMK 5810: BEIC CO.... 5811 —5814:nbsp;BEIC COAiN. 5815: BEICO R COMA.nbsp;5816—5820: BEI R COMA. 5821: BEInbsp;COMA. 5822: BEI COMA.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5823: BE. COMA. nbsp;nbsp;nbsp;5824: ...COMA.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5825: BEI COM. 5826: . . . COMA. 5827: R ... R 40 COMA. 5828: BEI COMA. 5831: BEInbsp;OMA. 5832: BEI COMA. 5833: BEI Rnbsp;COMA. 5835. 5836: BEI COMA. 5838nbsp;—5840. 5842. 5843: BEI COMA. 5846.nbsp;5847: BEI. 5849. 5851. 5852: BEI COMA.nbsp;5854: BE. COMA. 5855. 5856: BEI COMA.nbsp;Vgl. die arvernischen bronze-mimzen Mur.-Ghab. 3888: CICIIDV BEI IIP AD. 3889.nbsp;3890: .ICIIDV BEI. 3891: . . . IIDV BELnbsp;3892—3896: CICIIDV BEL 3897—3899:nbsp;.50 CICIIDV BEI R IIP AD, wnd die silber-münzen 3Iur.-Chah. 5803—5805: BEI Rnbsp;BEI. 5927. 5928: R BEL Oder gehörennbsp;die letzteren den Brigantii? — (Bavay) Sch.nbsp;873: Bricus (. . . (.Bric-iu-s — Brieuuo(uj3 |
Bric -osei vom 'nomen Bricos, 0. in valle Maurigennica, j. 3Iont-Saint-JuUen( Bard.nbsp;dipl. n. 559, t. 2 p. 371 = Carfulaire denbsp;Saint-Hugues de Grenoble p. 37 (a. 739):nbsp;Colonica super Bricoscis. Bricostix? M. (Bei RaUndorf) GIL III 5697: Meleiae Bricosticis filiae. Bl‘icti-o(n) M. Sulpic. Sev. dial. 2 (3), 15, 1: Heia te Brictio, heia te Brictio. 2: Bri-ctio. 7: Brictio. . . . Brictionem. Fortunat. lo vita Alartini 4, 528: Eia te, Brictio, mon-stres! 529. 552: Brictio. Brict-ius M. Hist. VII dorm. 6 col. 1282 Ruin.: Beatum Brictium. Vgl. Brio-cius, Brixius. In O.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(=*Sanctus Brictius) -et-Gourcelles, dép. Marne, arrond. u. canton Reims; Monthré (=Mons Brictii),nbsp;dép. Marne, arrond. Reims, canton Verzy;nbsp;Dombras (— *Dominus Brictius), dép. Meuse,nbsp;arrond. Montmédy, canton Damvillers. 20 bricumus, -um? beifuft. Mar cell, medic. c. 26, 41 p. 260, 13 H.: Artimisiam herba est, quam Gallice bricumum appellant. Brid -ius M. Baed. h. e. 3,4: Eegnante Pictis Bridio filio Meilochon, rege potentis-simo. s. Brudeus. Bridur. Mcro-w. mz. RN ‘S^s., t. 8 (1890) p. 187 n. 210: BEIDVE C f OETE R jnbsp;PEOVINV^ M.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 BriegiiiS pagus • j. La Brie, ztvischen Marne und Seine. Bard. dipl. n. 2b7, t. 2nbsp;p. 16 (a. 632): Eboriacum situm in x^agonbsp;Briegio. . . . Alterum farinarium situm innbsp;Briegio, super fluviolum Alba. Bertz dipt.nbsp;p. 109, 7 (c. a. 751): In pago Briegio locanbsp;nuncupante L in ariolas. lonue vita Eu-stasii 1, 1 ASS 29. mart. III p. TèQE: Pernbsp;saltum pagumque Brigeium (var. Briegium).nbsp;lonae vita Columbani c. 25 ed. Sur. 21. nov. 40nbsp;p. 476: Intra Briegensem saltum, supranbsp;fluviolum Eesbacem. Vita Blandini v. 14nbsp;(Anal. Boll. 7 p. 15l): Fulcoius spatiansnbsp;paradisum x»er Briegensem. v. 339 p. 161:nbsp;Est etiam saltus Briegensis grandis et altus.nbsp;s. Briac. Gesta Dagoberti I. c. 49 MG. SS.nbsp;Mer. II 423, 11 (a. 641): Latiniacum villam, quae sita est in Brieio. Vgl. Brigiensis. Brienco(n) s. Brigantio(n). Brieima = *Brig-enna, fl. j. Brien; cf. 50 Brionna aus *Brig-onna. Brieniio(n) pagus umd vious, j. Brienne und Ie Briennois. Vita Lupi 6, 24 ASS 1.nbsp;sept. I 264 B: Briennom praedio. Merow. |
Brientinus
Brïff-ant-es
|
mz. Belfort 933: BEIVNNONE F. 934: BEIENNONE PAVO EI. 935: BEI EN-NON. 936: BBIENNON. Brientinus s. Brigantio(n). brïg- herg, liügel, hölie, air. bri gm. bregnbsp;{iir^'pr. *brix gen. *brigos, cy. corn, lorct. brenbsp;ƒ'.; cy. adv. fry aus bry ohcn (enthalt einennbsp;advcrbialen casus von *brix); cf. deutschnbsp;berg, got. bairga-s, slaw. bregu; germ, burg,nbsp;10 gdf. bhrgbi-s. In Brigo-banne. Erwciterternbsp;stamni *brïga. Ahgeleitet l) cy. corn, brynnbsp;aus bri[g]-in m. liiigel oder aus *bir(g)-in?nbsp;2) Brigia, Are-brigiu-m, Arebrig-nus, Brigi-anl. 3) stamm brïgant- brïgantïn-, Brigan-tes, Brigantius, Ërigantium. 4) Brig-etion. brïga f. liügel, burg. Bas tvort briga (auch brica, cf. brinca) bestund nach d’Arbois denbsp;Jubamvüle schon im Celtischen, als die Galliernbsp;Spanien eroberten, seit saec. 5 a. Chr. Abo-20 brica = Ato-briga, Admageto-briga, Adro-brica, Amallo-briga, Ao-briga = Avo-briga,nbsp;Ara-briga, Arco-briga oder Erco-briga, Arto-briga, Augusto-briga, Avo-briga, Axa-briganbsp;= lera-briga = Ara-briga? Baudo-briga,nbsp;Blaiiio-bri(ga), Bodo-briga, *Bono-briga,nbsp;Boudo-briga, Caesaro-briga, C(a)eto-briga,nbsp;Calu-brig(ensis), *Oanto-briga, Cato-briga,nbsp;Cento-briga (-brica), Cëto-briga, Coeleo- (Col-laeo-)briga, Coelio-briga, KodsQivó?-^Qiya,nbsp;30 Conimbriga, Gonembriga (-brica) für*Gone-no-briga oder*Columbo-briga, -bria, Cottaeo-briga, Deo-briga aus *Dëvo-briga (Deo-bri-gula), Desso-briga mons oder coUis australisnbsp;(südlich), *Donno-briga, Eburo-briga, Eoco-briga, Erco-brica, Plavio-briga, [Se- odernbsp;Lan- oder Ton|gobr[igensis] GIL II 3122,nbsp;lera-brica = Ara-briga, lulio-briga, Ackxó-AuyKo-^QLya s. Lango-briga, Laco-briga und Lago- oder Lango-briga, Lïtano-40 briga, Medo-(amp; Medu-)brega, Meidu-briga,nbsp;Mero - briga, Miro - briga,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;* Mogeto - briga, Monto-briga, Mundo-briga, Nemeto-briga, Nerto-briga, *011o-briga, Per-briga = Ara-briga, Sego-briga Segobrigenses, Tala-briga,nbsp;Tameo - brigus, Tere-brica == Ara-briga,nbsp;Tolo-briga, vicus Tongo-briga, Tungo-briganbsp;j Tunto-briga, Turo(i, u)-briga (dafiir listnbsp;Beflefsen Arabriga), Vindo-briga, Volo-brega,nbsp;VIII briga EE i p. 16 ad GIL II n. 248Ö.nbsp;;io Nach d’Arbois de Juhainville auch in O.nbsp;Benoeuvre (Meurfhe) für *Dano-briga, Be-neuvre (3Ieurthe-et-Moseïle) saec. 12 dorf Do-nobrii (gen.), abt. Donobrio, saec. 10 Dono-brensis adi. zuO. en Auvergne, Vgt. brïg-,bria. |
Briga /’. air. brig f, gl. valor, kraft, macht, ansehen, wert, und adi. kraftig,nbsp;machtig; nir. gacl. brigb f. substance, essence,nbsp;elixir, juice, sap, ir. dimbrig weakness; cy.nbsp;brï ni. auctoritas, aestimatio, dignitas, honor;nbsp;bret, bri = brig, mbret. bry égard, respect,nbsp;corn, bry m. In Briga, *vo-brIg-, britt,nbsp;guo-bri(g) gl, gravis, Brigo, Brïgios, Brïgia,nbsp;Brïgo-magus, Nitio-briges, * Brigo-vanos,nbsp;*Ilio-brigos, *Vobrlganos, abret. Catwobri lonbsp;*Catu-vobrigos, *Bresselo-vobrIgos, abret.nbsp;Haelwobri, ir. Brig, Briga, Brigh, *brlgo-mar. — Briga ir. Brig, Brigh, F. (Stein amnbsp;Anger) GIL III 4202: Brige Avie. (Stranitzen)nbsp;2585: Briga Aviti f(ilia). Vita Endei 1, 1nbsp;A88 21. mart. UI 269 G: Mater vero eiusnbsp;Brig nomine, id est vigorosa vel virtuosa,nbsp;filia fuit Anmerini ducis Ardkianacht. Vitanbsp;Gomgaïli 1 AS8 10. mai II 580 G: Com-gallus, nobilissimo Aradensium genere or- 20nbsp;tus, patre Sedneo, matre Briga editus est. . . nbsp;nbsp;nbsp;. . Praeter Sedneum eiusque uxorem Brigam. Bazu ir. M. Brig. Brïgaic-io-n O. im nördlichen Spanten, j. Benavente am fl. Esla. Flor. 2, 33 (4,nbsp;12), 55: Nisi Brigaecini prodidissent. Btol.nbsp;2,6,29 (falschlich in Asturien): Boiyainivavnbsp;BQiyair.iov. 49: OvaY.KdLOi, sv oig noksig'nbsp;BagyMKig (Müller ci. BQiyal%iov). IA 439, 8. 440, 1: Brigecio. Rav. 4, 45 p. 319, 1: 30 Brigicon. Brïgan ... cf. *briga-ni-s, mbret. bern, bret. (Léon) ber-n monceau, pl. ber-ni-ou,nbsp;corn, bern gl. acervus, w. bry-n colline, pl.nbsp;bry-ni-au, ahgeleitet von briga. (Reims) BEnbsp;5 p. 140: D(is) M(anibus) Briga[n]. Briganit-ius celtischer beiname eines thracischen gottes? (Rom) GIL VI 2807:nbsp;Beo sancto Eroni (thrac., cf. EE 2 p. 300nbsp;n. 368) Briganitio Plabius Proclianus mil. 40nbsp;coh. III pr. Brïg-aut-es in Brittanien, bergbewoner, höhenbewoner’ = ai. brh-ant-as, cf. ved. brahman abactr. berezant hodi, ir. Brega (?),nbsp;ir. gloss. Bregait, abret. brientin, die ^hohen,nbsp;edlen’, cf. germ. Burgundi(ones); nach Rhysnbsp;’’the free men or privileged race’, w. bri renown, emince, braint privilege, bryeint fürnbsp;brigeint aus brigantia oder brigantion.nbsp;Britt. V. 1) im nördl. England. Sen. apo- sonbsp;col. c. 12, im gedicht v. 15—17: Et caeru-leos scuta (serva Gertz JJ. 137, 847) Bri-gantas j dare Eomuleis colla catenis | iussitnbsp;et ipsum nova Eomanae i iura securis tre- (Brientinus — Brïg-ant-es] |
’'Briganti — Brigantii
|
mere üceanum. Tac. a. 12, 32: lamque ventum haud procul mari, quod Hiberniamnbsp;insulam aspectat, cum ortae apud Brigan-tas disoordiae retraxere ducem, destinationisnbsp;certum, ne nova moliretur nisi prioribusnbsp;firmatis. Et Brigantes quidem, pauois quinbsp;arma coeptabant interfectis, in reliquos datanbsp;venia, resedere. 36: Eidem Cartimanduaenbsp;reginae Brigantum petivisset. 40: Postnbsp;lu oaptum Caratacum praecipuus scientia reinbsp;militaris Venutius, e Brigantum civitate, utnbsp;supra memoravi, fidusque diu et Eomanisnbsp;arrnis defensus, cum Cartimanduam regi-nam matrimonio teneret. h. 3, 45: Carti-mandua Brigantibus imperitabat. . . . Venutius accitis auxiliis, simul ipsorum Brigantum defectione in extremum discrimen Car-tiinanduam adduxit. Agr. 17: Terroremnbsp;statim intulit Petilius Cerialis, Bregantumnbsp;20 civitatem, quae numerosissima provinciaenbsp;totius perbibetur, adgressus. Multa proelia,nbsp;et aliquando non incruenta; magnamquenbsp;Bregantium partem aut victoria amplexusnbsp;est aut bello. 31: Brigantes femina ducenbsp;exurere coloniam, expugnare castra, ac nisinbsp;felicitas in socordiam vertisset, exuere iu-gum potuere. luvenal. 14,121: Dirue Mau-rorum attegias, oastella Brigantum. PM.nbsp;2, 3, 10: ’Tnb fiÈv rovg SsXyoovag y.al roiig 30 'ilTdXivovg ói'tjxovTsg i(p^ éKuteQu ra mXayr] BQiyavrsg. 11: Toitg Bgiyavrag. Pausan. 8.,43, 4: ’Avrcovïvog (Pius) . . . anersfxsro ósxalramp;i’nbsp;èv BQixtavla Bgiyavrcov xi]v noXhqv^ oxi èn-EG^aivsiv Kal ovxoi Gvv bitXoig ijg^av êg xxjvnbsp;Psvovviav (Vinoniam? Hirschfeld, Mommsen) froiiocd', inxjKÓovg'Pwjiaimv. IA 476,nbsp;1: Isu (= Isurio) Brigantum. Stcph. Byz. :nbsp;Bgiytg (nach Herodot 8, 73) l'Ovog amp;gaKiKÓvnbsp;. . . 'Hgcoêiavóg . . . Bgiyavxag avxovg gpxjGi,nbsp;40 worin er eine verwechselung mit dem hritta-nischen volke dises namens zu finden sclieint.nbsp;(Mumerïlls) CIIj VII 1091: Nio[t|oveliusnbsp;f(ilius) Vindicis an(norum) XXX stip(endio-rum) Vim nat(ionis) Brigantis, militavitnbsp;in coh(oi-te) II ïbr(acum). — 2) in Irland.nbsp;Ptol. 2,2,6: lovcQ i’oi, VTtsg out; OvGÖlai Kalnbsp;avaxoXiKcoxegoi Bgiyavxsg. 8: KogióvSai vnignbsp;rovg Bgi/yavxag. — brigantes. Marcell.nbsp;medic. 8, 127: (Oeuli) vermieulos habeantnbsp;,^o aut brigantes, qui cilia arare et exulcerarenbsp;solent. *Brigantl = ved. f. brbati die hohe, erhabene, i-stamm, nom. sing., part. fem.,nbsp;römischc notierung dea Brigantia = ir. [*Brigantl — Brigantiï] |
Brigit, inselceltische göttin der tciftenschaf-ten und Minste, göttermutter in Irland, ¦ spater mit der heiligen des gleichen namens vermengt, gen. ir. Brigte, Brigt®, dat, Brigti,nbsp;ace. Brigti, mir. Brigte, Brigtse; cf. ai. brha-\ tyas zu m. ai. brb-ant- groft, erhaben seiend,nbsp;brb-at- erhaben, hoch, grofi; Siegfried vgl.nbsp;ved. G. Brhaspati herr des gebets; cf. an.nbsp;Bragi. (Greetland, a, 205) GIL VII 200:nbsp;D(eae) Vict(oriae) Brig(antiae latinisierter lunbsp;dativ) et num(inibus) A(u)g(ustorum) T.nbsp;Aur(elius) Aurelian(us) d(onum) d(at) pronbsp;se et suis. S(aoerdote) Mag(io) S(evero)?nbsp;Antonino II et Geta co(n)s(ulibus). (Adelnbsp;bei Leeds) 203: Deae Brigan|tiaeJ ....nbsp;(Cumberland) 875: Dese Nymphse Brig(an-tiae) quod voverat pro sal(ute) [Pul(viae)nbsp;Plautillae] dom(ini) nostri invic(ti) imp(e-ratoris) M. Aurel(ii) Severi Antonini Piinbsp;Pelic[i]s Aug(usti) totiusque domus divinae 20nbsp;eius M. Cocceius Nigrinus [pr]oc(urator)nbsp;Aug(usti) n(ostri), devo[tissimus] num[ininbsp;maiejstatique eius, v(otum) [s(olvit)] l(ibens)nbsp;m(erito). (Birrens bei Middleby, saec. 2nbsp;p. Chr.) 1062: Brigantise s(acrum) Aman-dus arcitectus ex imperio imp(eratum) [f(e-cit)|. — Brigida F. ist latmisierte form vonnbsp;mir. Brighid = air. Brigit = acelt. Brigantl.nbsp;Vita s. Brigidae virginis Scoticae, uhbaüssaenbsp;Kildarensis (f 523) A8S 1. febr. lp. 118 30nbsp;—185.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;cf. Martyrol. Hieronym. hi. febr.: In Scotia depositio sanotae Brigidae virginis. Acta Blitharii 4 ASS 11. km. 11' p. 474 A.• B. Brigida. Vgl, Bergant. . . Brigantia s. Brigantii, Brigant-io-n. Brigant-ico-s M. Fin Bataver Tac. h. 2, 22 : lulius Breganticus cum paucisnbsp;equitum, bic praefectus alae in Batavisnbsp;genitus. 4, 70: Ala Singularium, excitanbsp;olim a Vitellio, deinde in partes Xesi)asiani 40nbsp;transgressa. Praeerat lulius Briganticusnbsp;sorore Civilis genitus, ut ferme acerrimanbsp;proximorum odia sunt, invisus avunculonbsp;infensusqrie. 5, 21: Briganticus praefectusnbsp;alae ceciderat, quem fidum Eomanis et Ci-vili avunculo infensum diximus. Villeicht innbsp;mimze PIFANTIKOV. Brigant-icn-ni metallum? (Bacre bei Biplcy, Yorhshire, West-liiding, a. 81) GILnbsp;VII1207: Imp(eratore) Caes(are) Domitiano 50nbsp;Aug(usto) co(n)s(ule) VII Brig(anticum?).nbsp;s. Brigantes. Brigantii F. Strab. 4, 6, 8 p. 206: Kal ot ’EGxCfovig 8i rwv Oviv8oXikS)v sial Kal |
* Briffantino-magos
Brïg-ant-io-n
|
Boiyévxioi, nal Ttóleig amamp;i BQiyavxiov xaï Kdfi^ódovvov. Ammian. 15, 4, 3: lamquenbsp;(Rhenus) absolutus altaque divortia riparumnbsp;adradens lacum invadit rotundum et va-stum, quein Brigantiam accola Raetus appellat, perque quadringenta et sexagintanbsp;stadia longum parique paene spiatio latenbsp;diffusum horrore silvaram squaleiitiura in-aceessum,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(nisi qua vetus illa Komana 10 virtus et sobria iter conposuit latum) barbaris et natura locorum et caeli in-clementia ref'ragante. 4: Hanc ergo palu-dem spumosis strependo verticibus amnisnbsp;iiirampens et undarum quieteiu permeansnbsp;pigram, mediam yelut funali intersecat li-bramento et tamquam elementum perenninbsp;discordia separatum nee aucto nee immi-nuto agmine quod intulit, vocabulo et vi-ribus absolvitur integris nee contagia deindenbsp;20 ulla perpetiens Oceani gurgitibus intimatur.nbsp;5: Quodque est impendio mirum, nee sta-gnum aquarum rapido transcursu moveturnbsp;nee limosa subluvie tardatur properans flu-men, et confusum misce^i non potest corpus: quod, ni ita agi ipse doceret aspectus,nbsp;nulla vi credebatur posse discerni. — BRnbsp;auf miinzen = Brigantii? — *Brïgailt-1110-S. Plin. n. h. 9,63; Mustelarum, quas,nbsp;mirum dictu, inter Alpes quoque lacusnbsp;30 Raetiae Brigantinus aemulas marinis general. Vgl. cy. brëeuhin, breeniun, bren-bi(y)n, brennin, M’.brenbin, brenin = breen-nin, breentin = *bregentinos aus briantin,nbsp;brigantin fmst, Tcunig, corn, brentyn, bryn-tyn adi. free, privileged, sovereign, noble,nbsp;excellent, von bry altus, sublimis — brig (cf.nbsp;UP. brb'go rex = got. *brigu ]/ brab). *Brigantiiio-niagos 0. j. Brégangon, dép. Var, gemeinde Bormes, arrond. Toulon-io sur-Mer, canton Collobrières. Bav. 4,27nbsp;p. 240, 11: Bricantinomagus. Brïgaut-ïö(n) stadtname, m dem parti-cipialstamm brigant- ragend, ai. brbat hoch cf. air. Brigit = ai. bi’hat-I. 0.1) ini süd-östlichen GalUen, j. Briangon-sur-Durance,nbsp;depart. Ilautes-Alpes. Strdb. 4,1,3 jp. 179:nbsp;Aiu B^iyavrlov Kwggg xal Bxiyyoficcyov xatnbsp;Tfjg xS)v ’Alnscov vTtSQamp;ioicog ini ’Slxskov,nbsp;TO nsQag xijg Koxxiov yijg. Ptol. 3, 1, 36:nbsp;50 JSsyovaiavwv iv PqaiaLg (vilmer Koxxcaignbsp;nach Mommsen OIL V p. 810) ’’Alnssinbsp;AteyovGLOv, BQiyavxLov, TP: Brigantionenbsp;VI. in alpe cottia. lA 341,5. 357,3:nbsp;Brigantione. lulian. epistul. ad S. P. q. |
\Athen. p. 286UeQÏ xovg Palhxovg ! oqovg iv raig nlrjelov nólsGiv sig XQiaxosiagnbsp;(ivQiaêag psSigvmv nvqov xaxsiQyaagivov ivnbsp;: xy Bqiyavrla, xoaovxov IXSQOV nsQi xag Kox-I xiag Alnsxg mg in ifis Gx^axsvGmv ixilsvaenbsp;{ naQaaKEvctsHyvai. IHieros. 67 p. 555,11 W., ' p. 5 T.: Mansio Byrigantum (cod. Paris. 4808; Byrigane cod. Yeron.). Ammian. 15,nbsp;10, 6: Declive quidem iter sed expeditiusnbsp;ad usque castellum Virgantiam patet. Bn- lonbsp;nod. 245 (carm. 1, 1 inscr.): Itinerariumnbsp;Brigantionis eastelli. Bav. 4,27 p. 240, 4:nbsp;Jlrincatione. Pard. dipt. w. 559, t. 2 p. 372nbsp;(a. 739) = Cartulaire de I’eglise dc Grenoble ou de Saint-Hugues. Edition des Documents inedits p. 34: In pago Briantino,nbsp;et Aquisiana et Annevasoa, in loea nuncu-pantes Briancione valle. . . . Ipsa valle Bri-antina et Aquisiana. . . . Ipso pago Brigan-tino (le Briangonnais, s. Longnon, Atlas p. 20nbsp;142). Vita Tygris 12 ASS ,25. iun. V p. 7 5 E: Ad Brientinum castrum quod Sabau-dia vocatur. Vita Vera/ni 7 ASS 19. oct. VIII ^.467 F: Maxima montis parte quinbsp;Brienconi adiacet. (Vicarello) OIL XI 3281:nbsp;Brigantium. 3282. 3283; Brigantio. 3284:nbsp;Brigantione. XII 94 (saec. 4, unter Gon-stantinus Magn.): Qui munioip[ii Brigantionis incolae sunt] . . . biis Brigantionisnbsp;sunt. . . (Briangon, saec. 1) 95: V. f. T. 30nbsp;Parridius Parrionis fil. Quir(ina) Gratusnbsp;quaest(or) II(duum)vir munic(ipii) Brigan-tien(sium). Vgl. Breetenus. — 2) NieJd Briangon. (La Villette beiAime) CIIj XII 118 :nbsp;Hie (adv.) Brigantione geniti. — 3) j. BrVnbsp;angonnet, zwischen Grasse u. Fntrevaux, dép.nbsp;Alpes - Maritimes, arrond. Grasse, cantonnbsp;Saint-Auban. Münze BN 1856 p. 86: BRIGnbsp;(nicht Briangon). Briancione pagus, s. Ijong-non. Atlas p. 160.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Brig-ant-io-n ^hochstadf oder verMrzt aus *Briganti-aoo-n ^wonort des Brigantios'', 0. 1) in Baetien, j. Bregenz am Bodensee. Strab. 4, 6, 8 p. 206: Kal ox ^EGxxmvsg ö'snbsp;xmv OvxvëoXxKmv sxgx %ai B^xyavxxox, xalnbsp;nolsxg aiixwv BQiydvxiov (Gxxdvxiov, jSxxdvxxovnbsp;codd.) K(sx KagpoSovvov (xavdo^ovvov codd.).nbsp;Plin. n. h. 9, 63; Mustelarum, quas, mirumnbsp;dictu, inter Alpes quoque lacus Raetiae Brigantinus (Bodensee) aemulas marinis general 50nbsp;Solin. App. 234,6: Brigantinus lacus. Ptol. 2, 12, 3: IjQog ös ry xsrpaly tov ’Pyvov noxa/iov Ta^yaxxiov Bqxydvxiov. 8,7,3: Tijgnbsp;gsv OVV Paixxctg xb gsv BQtydvxiov xfjv psyx- [*iJrigantiao-magos — Brig-ant-io-n |
Brigant-ius — Brig-etio(n)
|
Srtjv '^jié^ccv s'xei wprov is y', Kal dtésrt^xev ^AlE'^avÖQeiag dvaeig wQaig (ï. TP: Bri-gantio. IA 237, 4. 251,2. 258,3. 259,2;nbsp;Brigantia. 277, 4. 278, 3: A Brigantia.nbsp;ND oee. (Pact.) 35, 32: Praefectus numerinbsp;barbarioariorum, Coiifluentibus (j. bei Pliein-eck, mündung des Pheins in den Bodensee)nbsp;sive Brecantia. Ammian. 15, 4,1: Belegensnbsp;margines lacus Brigantiae (Bodensee). 3;.nbsp;10 (Rhenus) lacum invadit rotundum et vastum,nbsp;quem Brigantiam accola Eaetus appellat,nbsp;perque quadringenta et sexaginta stadianbsp;longum parique paene spatio late diffusurn.nbsp;horrore silvarum squalentium inaccessum,nbsp;(nisi qua vetus illa Romana virtus et sobrianbsp;iter conposuit latum) barbaris et naturanbsp;locorum et caeli iiiclementia refragante. 4:nbsp;Hanc ergo paludem spumosis strependo yer-ticibus amnis inrumpens et undarum. quie-20 tem permeans pigram, mediam velut funalinbsp;intersecat libramento et tamquam elemen-tum perenni discordia separatum nee auctonbsp;nee imminuto agmine quod intulit, vocabulonbsp;et viribus absolvitur integris nee contagianbsp;deinde ulla perpetiens Oceani gurgitibus in-timatur. 5; Quodque est impendio mirum,nbsp;nee stagnum aquarum rapido transeursunbsp;movetur nee limosa subluvie tardatur pro-perans flumen, et eonfusum miseeri nonnbsp;30 potest eorpus. lonae vita Colmnbani c. 26nbsp;ed. Sur. 21. nov. p. 476: Intra Germaniaenbsp;terminos; Rbeno tarnen vieinum oppidum,nbsp;olim dirutum, quod Brigantium nuneupa-bant. p. 477: Penes Brigantiae urbem.nbsp;Cod. Taurin. F. IV 12, cap. lib. 1, 29: Denbsp;. . Brigantig sessione. Pav. 4, 26 p. 231,nbsp;19; Bi'acantia. Zwei meüemteine a. 250 p.nbsp;Chr. rechnen die meüen A. B. — a B(rigan-tio): (Bei Zirl umveit Innsbruch) CIL IIInbsp;40 5988: A B. m(ilia) p(assuum) XCIIX. (Beinbsp;Schönberg) 5989: A. B. m. p. CXII. —nbsp;2) In O. Breneeda a. 956, j. Stein-Frenz innbsp;Nassau. — 3) In Gallaecia an der spani-schen nordlcüste, seit a. 75 Brigantium Pla-vium, ). La Goruna in der nülie des pro-mimturium Celtkum. PM. 2, 6, 4: Kallaï-Kwv Tamp;v Aovk7\vgI(ov Èv tw Meyako) hgsvinbsp;(pkaovtov BQiydvtLov. Dio 37, 53, 4; Bqi-ydvtiov Ttoliv Kalaixlag naQanlsvGag. IAnbsp;50 424, 5: Brigantium. ND oee. 42, 30 (Cal-laecia): Tribunus cohortis Celtiberae, Brigantiae, nune luliobriga. Oros. 1, 2,71:nbsp;Secundus angulus Hispaniae circium inteii-dit; ubi Brigantia Gallaeoiae ciyitas sita al- [Brigant-ina — Brïg-etio(n)] |
tissimam pharum et inter pauca memorandi operis ad speculam Britanniae erigit. 81:nbsp;Brigantiam Gallaeciae civitatem. (Darausnbsp;Aetliicus cosm. 39 p. 99 P.) Pav. 4, 43 p.nbsp;308, 5: Bricantia. lul. Honorius cosmogr. A 21: Brecantium oppidum maritimum.— Vgl. At-brigantia, Brigetio. Brigimt-ius abret. Brieut für *Brigen-tius, Jf. Brigantia F. (Kobenz, district Knittelfeld) GIL III 5468: Vibius Elvisiani lonbsp;(filius) et At(tia?) Brigantia con'iux) an-Oiorum) XXXX, et Boniata con(^iux), et Vi-biauo t'(ilio) an(noruiu) XX. (Trier) Glitnbsp;803: Q. Briganti[oJ (dat.J. *Brigailto-ialuiU in Brantolium, j. lirmitóme, dép. Dordogne, arrond. Périgueux. Bi'ige O. j. Farenioutier-en-Brie, dép. Scinc-et-Marnc, arrond. Goutommiei's, cantonnbsp;Pozoy-en- Brie. Baed, h. e. 3, 8: In Brigenbsp;(zweimal). 3, 8: Eiusdem monasterii Bri- 20nbsp;gensis. Brige britt. O. j. Broughton. IA 483, 3 486, 12; Brige. Brigeium s. Briegius. *Brig-enna ft. Prien aus Brienna. ‘pBrigeS. Plut. Brut. 4,5: quot;EnsSov óè tov-Tcor (isv OKraKiSiihoi Gvv toig GtQaTSvogévoig oiKETaig^ ong Bglyag 6 BQOvrog wvófia^s. -briges in *AUó-^Qiysg s. ’AlXó-tQiysg; AXló-^Qiyeg ist eine scldecMe form für Allo- 30nbsp;broges; in Nitio-briges die leampfberümten’ (B acmeist er), s. -brix. Brïg-etio(n) zuerst ein castell, dann muni-cipium, zuletzt colonic in Pannonia superior, j. Alt-0'-Szöny an der Donau, im ungarischennbsp;comitat Komar om, Komorn gegenüber. TP:nbsp;falsch Brigantio. PM. 2, 14, 3; Bgt-yalrMvnbsp;(lis Bgiystlcov?) Itylav a' llo-riamp;óg. IA 246,2;nbsp;Bregetione leg. I. adi. 262,9. 263,2. 264,7.nbsp;265, 3: Bregetione. ND occ. 33 (Valer.), 51: 10nbsp;Praefectus legionis primae adiutricis cohortisnbsp;quintae partis superioris, Bregetione. Ammian. 17, 12, 21 (a. 358): Bregetionem ca-stra commota sunt. 30,5,15: Bregitionemnbsp;I pervenit. Hieronym. chron. a. Abr. 2391:nbsp;Valentinianus subita sanguinis eruptionenbsp;1 quod Graece apoplexis vocatur Brigitionenbsp;moritur. Aurél. Victor, epit. 45, 8: Valentinianus apud Bregentionem legationi Qua-dorum respondens, .... impetu sanguinis, 00nbsp;voce amissa, sensu integer, exspiravit. So-crat. h. e. 4,31: Tslevra tv (pQOvQlm mnbsp;TCQoGmvvgia BsQyirlcov. Gonsularia Gonstan-tinopolitana a.375: Et ipso anno diem fun- |
brïgi- — *Brig-inno-n
|
ctus Valentinianus senior XV kal. dec. in castello Virgitione (schreïb Brigetione). Oros.nbsp;7, 32, 14; Valentinianus . . . apud Brigitio-nem oppidum subita effusione sanguinis,nbsp;quod Graece apoplexis vocatur, suftbcatusnbsp;et inortuus est. Cassiodor. chron. a. 370:nbsp;Valentinianus apoplexi Brigitione moritur.nbsp;Iordan. Bom. 309; Apoplexia subito et sanguinis eruptione Bregitione defunctus estnbsp;10 (aus Hieronym.). lul. Honor, cosmogr. Bnbsp;19; Brecentione. Aefhici cosmogr. 19 p. 79,nbsp;(iOB.: Bregentione. (Stuhlweiftenburg) CILnbsp;III 3355; Aug(ustalis) m(unicipii) Brig(e-tionis). (Tata) 4:281: [Aug(ustalis)] mu-n(icipii) Brig(etionis). (O'-Ssöny) 4291;nbsp;Dec(urio) m(unicipii) Brig(etionis). 4298;nbsp;Vet(eranus) leg(ionis) I ad(iutricis) p(iae)nbsp;f(idelis) ex sign(ifero), dec(urio) Bri(getione),nbsp;qui magistrat. 4309; Brig(etionenses). (Bü-•iohjeg) 4322; |AJug(ustalis) m(unicipii) Bri-[g(etionis)]. (Hzi'my) 4323; Augustalis mu-n(icipii) Brig(etioiiis). 4330; Q(uondam)nbsp;Aug(ustalis) m(unicipii) B(rigetionis). 4334nbsp;= HH 2 p. 423 n. 883; C. Vindonio [de-c(urioni)J niun(icipii) Brig(etionis). 4335;nbsp;Dec(urioI col(^oniae) Brig(etionis). 4336;nbsp;Dec(urio) mun(icipii) Brig(etionis). (Szend)nbsp;4355; I)ec(urio) Brig(etionis). (O'-Szöny)nbsp;4625; A Brig(etione) mp. X. (SütW beinbsp;io Nesgmil) 4626; A Brig(etione) mp. XI.nbsp;4627 (a. 247 p. Chr.): A Brig(etione) mp.nbsp;XI. (Bei G-ran, a. 237—38) 4630; A B(ri-getione) mp. XXXIII. (Csiv, a. 244) 4634;nbsp;A Br(i)g(etione) mp. XXXIII. (Ssanto)4amp;35:nbsp;AB(rigetione) mp. 4636; [A Br]eget(ione).nbsp;(Komorn, a. 201) 4638; A Br[i]geti(one)nbsp;m. p. III. (a. 230) AEM 10 (1886) s. 112;nbsp;[A] Bri(getione). (Uj-Szöny, u. 237) EEnbsp;4, 538; [A B]rige[tione] m. p. V. (Almds,nbsp;40 a. 242) 2 p. 430 n. 910; A Brig. m. p.nbsp;VI. w. 911; A Brig. m. p. (a. 245) AEMnbsp;10 (1886) s. 112 n. 2; s. 113 n. 3; [A Bri-g(etione)]. (a. 268) s. 113 n. 4: A Brig(e-tione). (O'-Szöny) s. 114 n. 1; August(a-lis) municipi Brig(etionis). (Stuhlweipen-burg) EE 4 p. 126 n. 427: [.Dec.? m]un.nbsp;Brig(etionis). (O'-Szöny) p. 129 n. 437;nbsp;Dec(urio) m(unicipii) Bregetionesium. (Bom)nbsp;CIL VI 3198; XatusGn Pa[n]nonia infe-óo riore, domo Briget[i]one [e]t legione primanbsp;at[i]utri[ce] Qiier tvird nicht die natio, son-dern der geburtsort der domus entgegengeseM ;nbsp;cf. Mommsen, Hermes 19, 38). brïgi- mons ~ germ, borgi-, rgl. brig-. |
brigü. In V. Brigi-anï, Arebrigi-u-m, Ne-brigi-. Brïg-ia «jow brig, fl, j. la Brayc, nbfl. des Loir, flieftt an Vibraye (Sarthe) vorüber,nbsp;hieft aucli Braya. Yita Boamiri 1 AS8nbsp;3. nov. 1 p. 661 D: In loco ubi Brigia rivu-lus surgit. (Braye bei Mans, saec. 4) Ma-biU. Anal. 241; De Sayiniaco super Brigiam.nbsp;(Ampl. Coll, 1 2, a. 528): Super fiuviumnbsp;Bria. [Cauvin, Ge'ogr. du dioc. de Mans, lonbsp;p. 500; Saviniacum super Brigiam, Savi-gneyurn super Brayam (). Savigny-sur-Braye,nbsp;dép. Loir-et-Cher, arrond. VendSme)7\ -brigia in Canta-brigia stalt *Canto-briga. Brïgi-Snl ein Alpenvolk in GalUen, ^herg-betvoner, bewoner der höhen’ von gall, brigi-mons, nach Desjardins ^dans la . allee supérieure de la Durance au nord des Caturiges’. PUn. n. li. 3, 137 = (La Turbid) CIL Vnbsp;7817, 29; Brigiani, (Briangonnet, départ, 20nbsp;Alpes - Marifimes) CIL XII 57,- cf. p. 804;nbsp;Ordo Brig(ianorum? ). 58; Ordo Br[i]g. 59;nbsp;Brig .... (Les Escoyères, gemeinde Arvieux,nbsp;Queyrac, dép. Ilaufes-Alpes, arrmul.BrianC:On,nbsp;canton Aiguilles; nach a. 44) 80; Praef(eoto)nbsp;Capill(atorum) A[danatiu]m Savinoati(um)nbsp;Quariat[ium item?] Bricianiorum. Brigiensis (la Brie). Vita Agili c. 4,20 ASS 30. aug. VI p. 582 D: Intra Brigien-sem saltum (la forêt de la Brie). Vita sonbsp;Audoëni 7 11 Anal. Boll. 5,89; In remotisnbsp;Brigiensis silvae, super riyum Easbacem.nbsp;Vgl. Briegius. Brigindli, dat. sg. Brigindoni; cf. briga hUgcl; local-G., nacJiBhys the Gaulish cow%-terpart of Brigit (Brigantia)’, cf. Briganti.nbsp;Geltische inschrift aus Volnay, museum sunbsp;Beaune, BA n. s. 3 (1862) 5, 27 == n. s. 15 (1867) p. 388 = Dictionn. arch, de la Gaule, inscr.gaul. n. 4: Iccavos Oppianicnos 4onbsp;ieuru Brigindoni oantalon, nach Stokes:nbsp;Iccavos Oppiani filius fecit Brigindononbsp;[Brignon] cantalon. (Auxey, Cote-d’Or, dioe-cese Autun) Lejay 30 p. 40. [Zugleich 0.nbsp;Brigendonis, urk, a. 834, j. Brognon, Cote-d’Or, arrond. mid canton Dijon; a. 974 agernbsp;Briendonensis en Mdconnais.] *Brig-iiliiO-n cf. briga berg, erhebung, festung, 0. bei Nimes, warscheinlich Brignon,nbsp;dép. Gard, arrond. Alais, canton Vezenobres. 50nbsp;(Le Serre-de-Brienne, sur la commune denbsp;Brignon) CIL XII 2913; G(aius) Aureliusnbsp;Aquis B(riginnensibus) v. s. I. m. (Nimes)nbsp;3362; Briginn ... of. Brigindu. [brigi- — *Brïg-iniio-n] |
Brigino — Brilli-acu-s
|
Brigino O. Merow. mz. BN3°s., 18(1890) p. 187 n. 213 = Belfort n. 937: BEIGIN. Brig-io- in 0. Arebrigium, 31. ... nta-brigius Ca . . . ni t CIL V 4169. Brigi-o(ii) Jf. (Weisenau) CIB 939: Me[iiimanü Brigiojnis f(ilia). . . . Menimaniinbsp;Brigionis f(ilia). Vgl. Bricio(n). Brig-io-s 31. Brig-ia F. cogn., cy. Brii. (GamUtz) AE3I 11 (1887) s. 76 n. 17:;nbsp;10 Brigia. (Stainz in Oesterreich) CIL III:nbsp;5708: Atilius Autoscutti f(ilius), Brigia;nbsp;Brigi f(ilia) Latinae f(iliae) a(miörum) XX.nbsp;(3lMntecMari hei Verona) V 4054: Postumianbsp;C. f. Brigia. (Dijon) Lejay 80 m. j). 279:nbsp;D(is) M(anibus) lul. Vebronis Brigi fl(lii).nbsp;(Dijon, Vertault, Cóte-d’Or, dioecese Langres) \nbsp;p. 80, 80. 227, 284 : Brigius. Bronze-me.nbsp;der Arverni. Lelewel 7,1. BN 1838 p. 142.nbsp;1851 p. 394. Bohert p. 42. Hucher, Artnbsp;20 gaulois, pl. 98, 1. Mur.-Chah. 3948. 3949nbsp;= BN 3® 5., t. 3 p. 336: BEIGIOS. Brigi-osum, Briosum, Briosso, 0. in Gaïlien, j. Brioux-sur-Boutonne, dép. Deux-Sèvres, arrond. 3lelle. TB: Brigiosum. Bard.nbsp;dipt. n. 438, t. 2 p. 240 (a. 696): Asinarianbsp;in pago Briosense. 3ïerow. mz. Belfort 956.nbsp;961. 962. 967 — 976: BEIOSSO VICO.nbsp;957.958: fBEIOcoccO VIC. 959: fBKI-osso VICO. 960: f BEIOSSO VICO;;;:.nbsp;30 963: ...OSSOVICO. 964—966; BEInbsp;OxrxO VICO. 977; kj-H ' I' O' S.S' O VICO.nbsp;Vita 3Iaxentii 3,23 A88 26. iun. Y p.17A A:nbsp;In vico Briosse. Brigitio(n) s. Brigetio(ii). Brigiu. (Vertault, dép. Cóte-d’Or, dioec. Langres) Lejay 284. ?Brigmenia F. (Am Eisenerzherg nachst 8embach) CIL III 6515: Adiutorino Adiu-loris et Brigmeni et Barbiani. e. Olie. 40 -brig-nu-S (= *brig-inos, naeh K. F. Johansson idg. bbrghen berg) in Are-brignusnbsp;(pagus). brigo- zu ir. brig, brigh valor, virtue, cy. bri auctoritas, dignitas, honor, in Taineo-brigus G. CIL II 2377, in Brigo-maglos,nbsp;Brïgo-vix, * Brigo-vanus, Brigo, Brigiusnbsp;Brigia, ir. Briga, Brig, Brigh f, Il-bri *Ilio-brigos, *Eeoto-vobrïgos zu cy. guo-bri, gofrlnbsp;gravis, gloria, abret. Wo-brïan = *Vo-bri-50 ganos, Cat-wobri = *Catuvo-brlgos, Bresel-wobrl = * Bresselo-vobrigos. Brlgo(n) von brig, M. (Bom, a. 141) Annali dell’ Instituto 1885 p. 252, 13“ =nbsp;BIC A 1885 n. 1076: P. Ael(ius) Brigo. [Brigino •— Brilli-acu-s] |
Brigo-banna O. j. Hüfingen an der Brege und nalie dem zusammenflufte dernbsp;Brege wnd Brigach mit der Donau. TB:nbsp;Brigobanne. *BrigÖ-(lrinO-n in O. Brigden weiler ini arrond. Tongern, helg. prov. Limhurg. * Brigo-ialus, *Brigogilum, zu Mga anhöhe. O. l) Brigogalus j. 8aint-Épain,nbsp;département Indre-et-Loire, en Touraine,nbsp;arrond. Chinon, canton 8ainte-Maure. 2) in lonbsp;Brigueïl, dép. Charente und dép. Vienne. 3) in Brieulles-sur-Bar, dép. Ardennes, ar-remd. Vouziers, canton du Chesne. Brigö-niagio-s nach Emault — ’prince valeureux’’, 31. (Chesterholm, Chollerford beinbsp;Hexham, christl., saec. 4—6) Broceedings ofnbsp;the 8oc. of Antiquaries of Newcastle uponnbsp;Tyne 4 (1889) p. 172 = BC 11, 344 =nbsp;The Academy, sept. 5 (1891) No. 1009nbsp;jo. 201: Brigomaglos iacit . . . cus. Vita 20nbsp;Brioci 2 Anal. Boll. 2, 163: Sanctus Brio-maglus, Coritioianae regionis indigena.nbsp;(Llandyvaélog, Brecknockshire) IBCh 40:nbsp;f Briamail Flou. *Brig8-niagOS (fWindisch vgl. MagBreg) O. j. Briangonnet, départ. Alpes-3Iaritimes, arrond. Grasse, cant. Saint-Auban. (Briangonnet) CIL XII 60 und p. 804: |Ordonbsp;B]rigoma[gensium] ist wol unecht. Vgl. Bre-ctenus, Brigiani. Brigoniono O. in Brittcmien. Bnv. 5, 31 p. 434, 2. Brïgö-vix nach Thurneysen ’müchtiger kdmpfer) 31. cogn. voUnam,e. (Brescia) CILnbsp;V 4710: Eufus Brigovici.s f. -brïgula in Deo-(= dlvo-, dêvo-)brigula ’die kleine festung der glitter'’ in Spanten. Brïg-ulo-S (stamm brigo-) fl, der uitere name der Same; spetter Ar ar, cndlich Sau-emna genannt. Bs.-Blut. fluv. 6: ’'Aquq no- lonbsp;rapós £GTt xfig KshiKtig, rijv nQoarjyoQLcivnbsp;silrjcpèig naQu zo riQfióaamp;cce tw Boöavm' xava-(péqsxai yctQ stg tovtov xaxa xriv jwQav xaipnbsp;’AlXo^QÓycov. ênaksïxo Ss txqoxsqov Eqeyovlog'nbsp;fxsxcovofiaGamp;xj SÈ öi aixiav xoiavxriv. ’Aqaqnbsp;KvvriyssCag yaqiv sig illrjv TtQoycoQrjOag xcdnbsp;eiqoov tbv aSsXcpbv KsXtl^qQov inb amp;rjQlo)vnbsp;avxjloxpÉvov, dia Ivnxjg insQ^oXTjv iavxbvnbsp;xaiqimg nXfj^ag s'^aXsv sig xbv noxagbv Bqi-yovXov, oj cat avxov fistcovofiéaUt] ’Agaq. 5o Brilli -acu-s 0. 1) j. Brilliac, gemeinde Ghaix, dép. Vendée. 2) j. Brillac, dép. CIm-rente, arrond. imd canton Copfolens, dioecese |
?Brimoius — Bi'inta
brio — brisa
Briscia
Brito-maris
Brito-martos
Britt-ani
|
fiaioi ós Tccs 2svóvugt;v nólsig STtQée^svov, %al ivs%akovv on ovxsg svGnovóoi fiiGamp;ogpo-QovGt xara 'Pojftof/cov. tovGÓs wiig nQSG^signbsp;BQiTÓjxctQig (Mommsen M. F. 2, 372 ei. Bqi.-TÓ^aQTog oder B^irofiatog) fisra ramp;v xtjQv-Ksimv %ai rijg [sQug Gtol^g %arérs^ev èg noXXanbsp;%at óiÉQQitpsv, êyxaXav on avrov 6 nmriQnbsp;iv TvQQrjvia nolsfimv «vtjpijto vnó Praftatwvnbsp;. . . Tovg Ós Tj^amp;vxag névrag snxsivs Koq-10 vtjliog, TcXrjv B^/xofia^iog, dv ósivmg ulmGcc-fxsvog rjysv sg xov ^Qiafi^ov. Gall. 11: Tov-xovg (TCQSG^sig 'Proftaiwv) BQixófjLaQig ó KsX-xóg, ccyavaxxmv Ótxsq xov TtaxQog óxi Gv/xfia-yav TvQQtivoïg vnb Fanalmv èv xüós xmnbsp;noXéiKp óisq)amp;a^xo, xé xs xrjQvxsia (psQovxagnbsp;xal xrjv uGvXov iGamp;ijxa nsQixsifisvovg xaxéxs-fisv sg TioXXé, xal xu fispij xamp;v Gcofiaxmv ói-SQQiijjsv sg xa nsóla. xal xov /jivGovg o Koq-vijXiog sv óów nvamp;óftsvog, sg xag Zsvóvmvnbsp;20 nóXsig Gvvxóvm GTXovóy óia Sapivwv xal IJi-xsvxïvcov sG^aXmv anavxa xaamp;ijgst xal svs-TtLiinQTj, Xamp;V XS avd’QfÓTtcov xag fisv yvvaixagnbsp;xal xa naióia rivÓQanoói^sxo, To^g dÈnbsp;x]§y xtavxag sxxsivsv ójiaXamp;g, xal xx]v ymqavnbsp;sXvjiaivsxo noixiXag xal aoixov sg x6 Xoinovnbsp;STCoisi. BQixói/.aQiv ós fióvov rjysv alyfiaXm-lov ixxl Xvjirj. Brito-martos M., fürer der senonisclien Gallier, der von Claudius Marcéllus’ handnbsp;30 hei Clastidium fiel. Flut. Bomul. 16; Bqi-xofiuQxov xQaxxjGavxi FaXaxamp;v ^aGtXsag. Mar-eell. 6: ’Exsiamp;sv ós fiv^iovg xamp;v FaiGaxamp;v 6nbsp;^aGiXsvg BQixófiaQxog avaXa^amp;v xrjv txs^Inbsp;Ilaóov yamp;Qav snÓQamp;si. 8: Llrao BQixofiaQXov,nbsp;^aGiXsmg laXaxamp;v. Britonius s. Briconius. Brito -res M., villeicht — Vercingetorix. Appian. Gall. 21: quot;On 6 Bqixóqrjg óisq)amp;siqsvnbsp;Alóovovg Pafiaiaiv anoGxfjvai, xal xov Kai-40 Gagog ovsióiGavxog avxoig (piXiav sqiaGav rxa-Xaiav sqiamp;axévai. Britoviiis ’beinamc des Mars, villeicht zu dorf Saint-Hïlaire de Brefhmas, cant, d’Alais,nbsp;im 14. jJi. Bretomansus. (Ntmcs) GIL XIInbsp;3082; Aug('usto) Marti Britovio [//// vor-namc\ Salvius, Secundini fil(iiis) ex voto.nbsp;3083; Ma[rti] BrIto[vio . .] Valerius A. [f.]nbsp;Martialps] v. s. 1. m. Britt. (Bom) CIL VI 1058; C. Britt. 50 Messlus. cf. Britto. Brittaif. co^cw. (Coppct) GIL'Mll 5020: D(is) M(anibus) Phileti Brittae. Britta F. Gr eg. Tur. in glor. conf. 18: Quarum unam Mauram, Brittam alteram [Brito-martos — Britt-anï] |
vocitabat, dicens, se ab eorum ore baec nomina cognovisse. Britta F. cogn. (Jimena de la Frontera) GIL II 1335: Anctinus Clementis sibi etnbsp;suis Brittae mater an. LX li. s. e. sit t(ibi)nbsp;t(erra) levis. (8asamon,a.239p.Clir.) igt;S12:nbsp;Valeria Britta. Brittae matres. (An der Beech hei Xan-ten) CIB 201: Matribus Brittis L. Valerius Simplex mil(es) leg(ionis) XXX IJ(lpiae) lonbsp;v(ictricis) t. s. 1. m. (Xanten) 208: M(a-tribus) Brittis Max//acis L. Andas. m(il.) l(egionis) XXX U(lpiae) v(ictricis)....... cf. Britannae. Britta O. j. Brütten (aus *Brittona?), hez. Winterthur, canton Zurich, Schweiz. Britt-anl hei den Griechen Bqsxxavol, Bqsxdvoi, twran sich nach Windiscli ir. Bre-tan, nom.pl. Bretain am naeJisten anseldieftt;nbsp;das unaspirierte t der irischcn form steht fur 20nbsp;tt, das a in der ahleitungssylhe rear ursprimg-lich lang; stf. Brittano-. Die form Britannlnbsp;scheint nach Windisch eine lateinische um-gestalhmg zu sein. [Die gneehische sehrcibungnbsp;(von Pyfheas?) Ilqsxav-, vrjGoi Tlgsxavixainbsp;hangt nach Thurneysen wnd d’Arhois de Ju-hainville mit eg. Prydain, alter Pryd3rn undnbsp;Prydein zusammen, das hei den Cymren Brit-tanien hezeichnet und hei den Iren in dernbsp;form Cruitbn-ig hezeichnung der Pieten- sonbsp;stdmme ist; grundform *Qritano- odcr *Qri-tino-. Damit scheint vermengt worden zunbsp;sein Brittanï, name eines galUschen volhesnbsp;vom helgischen zweige, das ztvischen a. 200nbsp;und 100 a. Chr. Britfanien gegen die Pietennbsp;eroberte, ef. Caes. h.G. 2,4,7.] V. Gatullusll., 11 sq.: Gallicum Rhenum, liorribile aequor ulti|mosque Britannos. Caes. h. G. 4, 21, 5: Consilio eius cognito et per mercatores perlato ad Brittanos (A britanos B bri- 40nbsp;tannos Aslib.), a conpluribus eius insulaenbsp;civitatibus ad eum legati Teniunt, qui pol-liceantur obsides dare atque imperio populinbsp;Romani obtemperare. 5,11,8: Maiores iamnbsp;undique in eum (unum Jul. Lange) locumnbsp;copiae Brittanorum (A bntanorumA.shb.B)nbsp;convenerant summa imperii bellique admi-nistrandi communi consilio permisso Cassi-vellauno; cuius fines a maritimis civitatibusnbsp;flumen dividit, quod appellatur Tamesis, a .50nbsp;mari eirciter milia passuum LXXX. 9: Huicnbsp;superiori tempore cum reliquis civitatibusnbsp;continentia bella intercesserant; sed nostronbsp;adventu permoti Brittani (brittanni A Ashb. |
553
|
briianni JB) hunc toti hello imperioque prS,e-fecerant. 14, 2: Omnes vero se Brittani (britani Ashh. B' britanni A) vitro inficiunt,nbsp;quod caeruleum efficit colorem, (3) atquenbsp;hoe horridiores sunt in pugna aspectu; ca-pilloque sunt promisso atque omni partenbsp;corporis rasa j^raeter caput et labrum su-perius. 4: Uxores habent deni duodeniquenbsp;inter se communes, et maxime fratres cumnbsp;10 Iratribus parentesque cum liberis; (5) sednbsp;qui sunt ex iis nati, eoranj habentur liberi,nbsp;quo primum virgo quaeque deducta est.nbsp;21, 3; Oppidum autem Brittanni (AT britanni Aslib. B) vocant, cum silvas inpeditasnbsp;vallo atque fossa munierunt, quo ineursio-nis hostium vitandae causa convenire con-suerunt. Propert. 2, 1, 76: Esseda caelatisnbsp;siste Britanna iugis. 3, 11, 1 (18, 23):nbsp;Nunc etiam infectos demens imitare Brï-20 tannos. 23 (27), 5: Seu pedibus Parthosnbsp;sequitur seu classe Britannos. Panegyr. innbsp;Mcssallmn [= TibuTl. 4,1,J 149: Te manetnbsp;invictus Eomano Marte Britannus. Verg.nbsp;eel. 1,66: Toto divisos orbe Britannos.nbsp;georg. 3, 25 (a. u. 724): Purpurea intextinbsp;tollant aulaea Britanni. caial. 2, 2: Thucydides Britannus. Strab. 2, 1, 18 p. 75:nbsp;Oog ixiivog (6nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(isv ïxi Kehovg VTioXctfi^dvH, iya ö’ oïnai Tlqsxxavovg slvai, 30 ^oQSioxéqovg tijj KsXxixi^g GxaSloi,g öiG%c-Xioig TtsvxctxoGioig . . . Ovg q)'rjGiv aniystvnbsp;xrig MsGGaXiag ivvKxi,GyxXiovg xccl ixaxbvnbsp;Gxadlovg, mGd' oi voxidaxaxoi xmv Uqsxxccvamp;vnbsp;^OQSLOxsQoi xovxcov uGiv. 5,12 |i. 117: Ai-yeiv Ttegl xmv xctxd IjQsxxavovg xai Pêpga-vovg ... 4,5, 3nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;200 : Avo fxivxoi xQsig vixug ivLXfjGs (KaiGa^) xovg Jlpsxxavovg, xat-TtaQ diio xayfiaxa fxóvov TtSQuiwaag xijg' gxqg-xiag, xai ccTcijyayev OfitjQa xs xctl èvÖQaTXoda 40 xccl xijg GXXxjg Xaiag nXriamp;og xxe. 4 p. 201nbsp;(aus Poseidonios): ilrpl ijs (’li^vrjg) ovd'evnbsp;ï'KpyLEv Xéysiv Gaqisg nXriv oxi uyQimxeQox xmvnbsp;riQsxxavmv inaQyovGiv oi xccxoixovvxeg avxxjvnbsp;xxe. Nicolaus Damascen. fragm. 26 ji. 121nbsp;Bind.: ’’Aypi BQexxavmv xs xal ’Slxsavov.nbsp;llorat. epod. 7, 7: Intactus aut Britannusnbsp;ut descenderet | sacra catenatus via. carm.nbsp;1, 21, 14 SI/..- In I Persas atque Britannos.nbsp;35 (a. u. 72718), 2'd sq.: Serves iturum Cae-50 sarem in ultimos | orbis Britannos. 3,4,33nbsp;(von den hinter den Celten des festlcmdes innbsp;irer cuUurenhvicklung tveit zurUcJcgcUibenennbsp;Britten): Visam Britannos hospitibus feros.nbsp;5, 2—4: Praesens divus habebitur | Augu |
stus adiectis Britannis | imperio gravibus-que Persis. 4, 14, 47 sq.: Beluosus qui re-motis j obstrepit Oceanus Britannis. Biodor. 5, nbsp;nbsp;nbsp;21, 2: Paiog KaiGaQ . . . sysi^mGaxo xrjvnbsp;vrjGov, xccl xovg ÜQSxxavovg xaxanoXeiixjGagnbsp;xivccyxccGs xsXslv m^iG/xsvovg cpóqovg. 5 sq.:nbsp;AQfiaGi fisv yccQ xeexa xovg TtoXé/xovg yQamp;vxccinbsp;xxe. 32,3: ’AyQimxccxmv ö’bvxmv xmv inb xccgnbsp;ccQxxovg xaxoixovvxmv xccl xmv xy 2xvamp;£anbsp;TcXyGioycoQmv, cpaGl xivag ccvamp;Qcbnovg eGd'Ceiv, lonbsp;rnGneq xccl xmv ÜQSXXccvmv xoiig xaxoixovvxccgnbsp;xfjv Svoficc^ofievyv quot;Iqiv. Oiiid. «to. 2,16,39:nbsp;Seythiam Cilicasque feros viridesque Britannos. met. 15, 752: Scilicet aequoreosnbsp;plus est domuisse Britannos. Bionys.perieg.nbsp;283 — 285: ’Hiyi ^o^swv | mxecevov xeyvxainbsp;ipvxQbg poog, svamp;a BqsxüvoI (d’Arbois denbsp;Jubainville schreibt IIqsx.') \ Xsvxcc xs cpvXanbsp;veyovxccL ccqsificcvsmv PsQficcvmv. (Barausnbsp;Priscian. perieg. 274: Qua sunt German! 20nbsp;bellaces atque Britanni.) Seneca apocol. 3: Constituerat enim omnes Graecos, Gallos, Hispanos, Britannos (Brittannos F) to-gatos videre. 12: Ille Brittannos | ultra noti litora ponti | et caeruleos scuta Bri-gantas | dare Eomuleis colla oatenis | iussitnbsp;et ipsum nova Eomanae | iura securis tre-mere Oceanum. Octav. 28: Britanni antenbsp;ignoti iurisque sui terga dedere. 42.: Britannis primus imposuit iugum Claudius. 30nbsp;Lucan. 2, 572: Territa quaesitis ostenditnbsp;terga Britannis. 3, 77 sq.: Celsos ut Gallianbsp;cuiTus I nobilis, et flavis sequeretur mixtanbsp;Britannis. (Bazu Commenta Us.: Celsosnbsp;currus nobilis Gallia sequeretur mixtis Britannis.) 4, 134 sq.: Sic Venetus stagnantenbsp;Pado, fusoque Britannus [ navigat Oceano. 6, nbsp;nbsp;nbsp;68: Unda Caledonios fallit turbata Britannos. Plin. n. h. 4,104: Ad earn (Ictim)nbsp;Britannos vitilibus navigiis corio oircum- donbsp;sutis navigare. 106: A Scaldi incolunt extranbsp;Texuandri pluribus nominibus, dein Me-napi, Morini ora Marsacis iuncti pago quinbsp;Chersiacus vooatur, Britanni (dorf Bretagne,nbsp;an der mundung der Somme), Ambiani, Bello-vaci, Bassi. 22,2: Similis plantagini glastumnbsp;in Gallia vocatur, Britannorum coniugesnbsp;nurusque toto corpore oblitae quibusdam innbsp;sacris nudae inoedunt Aethiopum coloremnbsp;imitantes. Joseph, b. lud. 2, 16, 4: 'Ttisq 50nbsp;mxecevov exsQccv i^yxyGccv oixovnevyv, xcclnbsp;geyQi xmv KvcGxoqyxmv tiqoxsqov B^sxxavmvnbsp;óiijveyxccv xa onXcc. Statius silv. 5, 2, 149:nbsp;Hunc regi rapuit thoraca Brïtanno. Martial. [Britt-aiii] |
Britt-am
|
11, 53, 1 (a. 96): Caeruleis . . , Brïtannis. 14,99,1 (a. 8-1 Oder 85): Barbara de pictisnbsp;veni bascauda Brïtannis. Tac. a. 12, 33:nbsp;Itum inde in Siluras, super propriam fero-ciain Carataci viribus confisos, quem multanbsp;ambigua, multa prospera extulerant, ut ce-teros Britannorum imperatores praemine-ret. 35: Turbatis contra Britannorum or-dinibus, apud quos nulla loricarum galea-10 rumve tegmina. 13, 32: A. Plautio, quemnbsp;ovasse de Brittanni|i]s rettuli, nupta. 14,nbsp;29: Turn Paulinus Suetonius obtinebat Bri-tannos. 32: Ut Britannis ad spem, ita ve-teranis ad metum trahebantur. . . . Victornbsp;Britannus. 34: Britannorum copiae passimnbsp;per catervas et turmas exsultabant, quantonbsp;non alias multitudo, et animo adeo feroci,nbsp;ut coniuges quoque testes victoriae secumnbsp;traherent plaustrisque inponerent, quae su-20 per extremum ambitum campi posuerant.nbsp;35: Boudicca curru filias prae se vehens, utnbsp;quamque nationem accesserat, solitum qui-dem Britannis I'eminarum ductu bellare te-stabatur. 37: Quippe sunt qui paulo minusnbsp;quarn octoginta milia Britannorum cecidissenbsp;tradant, militum quadringentis ferme inter-fectis nec multo amplius vulneratis. h. 1,nbsp;70: Praemissis Gallorum Lusitanorumquenbsp;et Britannorum cohortibus et Germanonimnbsp;30 vexillis cum ala Petriana. 3, 45: Ea dis-cordia et crebris belli civilis rumoribus Bri-tanni sustulere animos auctore Venutio.nbsp;Aejr. 11: Plus tarnen ferociae Britanni prae-ferunt, ut quos nondum longa pax emollie-rit. Nam Gallos quoque in bellis floruissenbsp;accepimus; mox segnitia cum otio intravit,nbsp;amissa virtute pariter ac libertate. Quodnbsp;Britannorum olim victis evenit: ceteri ma-nent quales Galli fuerunt. 13: Ipsi Bri-10 tanni q. s. 15: Britanni agitare inter senbsp;mala servitutis g. s. . . . Si sese Britanni nu-merent. . . lam Britannorum etiam deos mi-sereri. 21: Britannorum 25: Britannos.nbsp;26.27: Hriiamp;xini (n.pl.). 28: Britannorum.nbsp;29: Ex Britannis . . . Britanni (n. pi.). 32:nbsp;Britannorum. . .Britanni (n.pl.). 34: Britannorumnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;35: Britannorum acies in speciem simul ac terrorem editioribus lo-cis constiterat ita, ut jorimum agmen in 60 aequo, ceteri per adelive iugum conexi vel-ut insurgerent; media campi covinnariusnbsp;eques strepitu ac discursu complebat. 36:nbsp;Simulque constantia, simul arte Britanninbsp;ingentibus gladiis et brevibus caetris mis- j [Brittgt;anï] |
silia nostrorum vitare vel excutere, atque ipsi magnam vim telorum superfundere. . . . . . Hostibus (Britannis) . . . parva scuta et enormes gladios gerentibus; nam Britannorum gladii sine mucrone complexum armo-rum et in arto pugnam non tolerabant. 37:nbsp;Britanni (pi.) . . . Consilium Britannorum innbsp;ipsos versum. 38: Britanni palantes mixto-que virorum mulierumque ploratu traherenbsp;vulneratos, vocare integros, deserere domos lonbsp;ac per iram ultro incendere, eligere latebrasnbsp;et statim relinquere; miscere in vicem con-silia [aliqua], dein separare; aliquando franginbsp;aspectu pignorum suorum, saepius concitari.nbsp;Satisque constabat saevisse quosdam in coniuges ac liberos, tamquam misererentur.nbsp;Plut. Pompei. 51: 2vvfjQtrjGamp;ai BéXyaig %ainbsp;Eovri^oig 'nal B^erTavoig. Cues. 23: 'if dsnbsp;£7Et rovg BQStravovg GrQctrsia rijv fiev vólpavnbsp;ei%sv ovo^aGTijv. Suet. d. Iul. 25: Adgressus 20nbsp;est et Britannos ignotos antea, superatisquenbsp;pecunias et obsides imperavit: per tot suc-cessus ter, nec amplius, ad versum casumnbsp;expertus. Calig. 44: Adminio Cynobellininbsp;Britannorum regis filio. A-wïA.irtf 424,3 i7..-Cernitis ignotos Latia sub lege Britannos (bre-tannos V^)! Flor. 1, 45 (3, lO), 1: Restabantnbsp;autem inmanissimi gentium Galli atque Ger-mani et quamvis toto orbe divisi, tarnennbsp;quia vincere libuit, Britanni. 18: Reversus 3onbsp;igitur in Galliam, classe maiore auctisquenbsp;oopiis in eundem rursus Oceanum eosdemquenbsp;rursus Britannos. 47 (3, 12), 4: Quippenbsp;sicut Galliam, Thraciam, Ciliciam, Cappadocian), uberrimas validissimasque provin-cias, Armenios etiam et Britannos, ut nonnbsp;in usum, ita ad imperii speciem magnanbsp;nomina adquisisse pulchrum ac decorum.nbsp;Florus poeta hci Spartian. vita Iladriani 16, 3: Ego nolo Caesar esse, | amblare per lo Brittanos. luvenal. 2, 161: Minima con-tentos node Britannos. 4, 126s^i..' Aut denbsp;temone Brïtanno | excidet Arviragus. 15,nbsp;111: Gallia causidicos docuit facunda Britannos. Appian. proocm. 9: amp;ccXaGGtignbsp;TCaGrjg ‘^yspovEvovGi ipg svzbg ovGrjg xui vp-Giov anccGmv xai iv rro mxeava B^£ttccvcóv.nbsp;Gall. 19: Evamp;vg rjQSamp;i^ov xoiig BQStravovgnbsp;TtaQOQxfjGui, syxXrjfia sy^ovtag on GtvovÓcóvnbsp;GrpiGi ysvofiivcov sti TCaQrjv to GtQatónsöov. 5onbsp;Ilisp. 1: Tbv Ó SGTtSQiov xai tbv ^oqsiovnbsp;wxsavbv ov tcsqamp;Giv, on grj TtOQ-d’gsvsGamp;aznbsp;jxóvov stel BQStravovg. b. civ. 2, 17: 'O ósnbsp;KaiGaQ sv ts KsXtolg xai BQSttavoig nollcc |
557
|
/.eet laiMtQcc eigyaG^Evog. 32: quot;O ó’ agrt rbv MKeavöv ix BgEtravmv ÖiEnEitlEVXEi. 73:nbsp;’l^rjgmv %al KeXtamp;v /«l BgETxavamp;v eamp;vï} ts-tgaxÓGia TtEginonqGavxag xy ixaxgiSi, SieXvovnbsp;ccysgaGxovg avEV 'd’gidfi^ov xs xctt dcogsag,nbsp;134: Kal xd KeXxamp;v %al Bgsxxavmv vofiisiv,nbsp;u EilyipaGiv, E^eiv §é^aia xov êóvxog v^gi-^oybÉvov. 140: ’T(jiag Ss o Sy^og sSmxsv ininbsp;Kslxovg stat Bgsxxavovg xm Kccioagi, xaï dgi-lü GxEVOVXag eSsi Ttftröv xal agiGxsiav xv%EÏv.nbsp;150: Tov EGnsgiov wxsavbv ènl Bgsxxavovgnbsp;SiénlEvGsv, ovTto) ysvófisvov ev nsiga, xgy-fivoïg XE xS)v Bgsxxavamp;v xovg zv^sgvyxag êno-xélXovxag exeXevs xdg vavg nsgiayvvvai. Po-lyaen. strut. 6 p. 277,10717.; Bgixxavav aki-axofiévav. 8, 23,^5 (a. 55 a. Ghr.): BaGiXsvgnbsp;BoEXxavwv KaOosXXavvog Kmioys y,Exd txoXXamp;vnbsp;InnÉatv zal dgfidxcov’ KaÉGagi (léyiGxog £Xéggt;agnbsp;EinExo, ^wov Bgsxxavoïg ovi ÉagayÉvov . . .nbsp;20 Bgsxxavol Se igsTtXdyrjGav aógaxov zal insg-rpvsg Q-ygiov iSóvxsg . . . Bgsxxavol fi'svnbsp;avxotg tJtTXOig zal agfiaGiv sqpsvyov. (cf. Cues,nbsp;h. G. 5, 18.) Gaius 44: Adminio Cunobel-lini Britannorum regis filio. Fronton, epist.nbsp;de hello Parthico p. 217 Nah.: Quid? avonbsp;vestro Hadriano imperium obtinente quantum militum ... a Britannis caesum? Vitanbsp;5: Britanni teneri sub Eomaua dicione nonnbsp;poterant. Cleomed. de motu circ. corp. cael.nbsp;80 1, 8, 42 jp. 76 Ziegler: ‘‘AXXd naga fi'sv Hvy-vtxaig zal Ald'ioi\)iv ÈXayiGxov cpaivExai xb xovnbsp;nóXov ütpog, fisyiGxov Ss sv Bgsxxavoïg, iv ósnbsp;xotg Sid fiÉGov zXifiaGiv dvaXóyag. Pausan.nbsp;1, 33, 4: 'ilzsavm- ydg ov noxafim, amp;aXdGGt]nbsp;Ss EGydxy xyg vnb dvamp;góincov nXsofiévyg, ngoG-oixovGiv ’'I^ygsg zal KsXxoi, zal vyGov ’SlxEa-vbg s'xEi xrjv Bgsxxavmv. Bio 39, 51, 1 (a.nbsp;55 a. Chr.): 01 ydg Bgsxxavol xbv intnXovvnbsp;avxov (KaïGagog) ngonvamp;ógsvoi xdg zaxdg-40 Gsig andöag xdg ngbg xyg ynsigov ovGag ngo-xaxéXa^ov zxs. cf. (u. 54) 40, 2. 60,19,5nbsp;(a. 43p. Chr): Ot ydg Bgsxxavol . . . 20,5:nbsp;Tamp;v Bgsxxavamp;v. 21,1; Oi Bgsxxavoi. 30,3nbsp;(a. 47): Oi alyfiaXtoxoi ot Bgsxxavol sfiays-Gavxo. 62, 2, 2 (a. 61): BovvSovïxa, yvvynbsp;Bgsxxavlg ysvovg xov (SaGiXsiov. 6, 3: Zv~nbsp;ógamp;v Bgsxxavamp;v. 76,12,1 (a. J^08): Avo Ssnbsp;ysvy xamp;v Bgsxxavamp;v fisyiGxd siGi, KaXySovioinbsp;zal Maidxai' zal Èg avxd zal xd xamp;v aXXavnbsp;50 ngoGgrjfiaxa Sg sinsïv Gvyxsxcógyxsv. oixovGinbsp;Ss ot (lÈv Maidxai ngbg avxw xeZ SiaxsixiGfiaxi,nbsp;6 xyv vyOov Sixfj xsfivei, KaXySóvioi Ss gsxnbsp;sxsivovg zxs. 13,4: Tovg Bgsxxavovg. Hero-dian. 3,7,2 (ad a. 197): Kal ydg oi Bgsxxavol |
dvSgsia xs zal amp;vfim qiovixfZ ovSsv xamp;v IX-Xvgiamp;v dnoXsinovxai. 3: ’’HSy Sh Siaxóvxcov zal naiiovi^óvxav xamp;v Bgsxxavamp;v Sg Sy vs-vixyxóxav. 14,2 (a. 203): Kaxd Bgsxxavamp;vnbsp;sysïgai xgónaia. 3 (a. 208): Tbv wxsavbv Sta-nXsvGag (Ssovygog) Bgsxxavoïg snéoxy. 4: Otnbsp;Ss Bgsxxavol . . . ngsG^siag snsfinov nsgL xsnbsp;slgyvyg SisXsyovxo ... 5; BovXófisvog ngoG-z.xyGaGamp;ai xyv zaxd Bgsxxavamp;v vixyv xs zalnbsp;ngoGyyoglav. 6; Td ydg nXsÏGxa xyg Bgsx- lonbsp;xavamp;v yagag snixXv^ó/isva xaïg xov Sxsavovnbsp;Gvvsyamp;g dfinéxiGiv sXwSy yivsxai' oig samp;ognbsp;xoïg fiÈv ^ag§dgoig svvyisGamp;ai xs zal Siuamp;sïvnbsp;^gs^OfiEvoig (is%gig i^vmv' yvfivol ydg bvxsgnbsp;xd nXsÏGxa xov GÓfiaxog xyg iXvog zaxagigo-vovGiv, 7; OvSh ydg sGamp;yxog ÏGaGi ygyGiv,nbsp;«Uk xdg fiÈv Xandgag zal xobg xga^yXovgnbsp;xoGfiovGi GiSygco, xaXXaniGfia xovxo zal nXov-xov Gvfi^oXov vofiitovxsg wGnsg xbv ygvobvnbsp;oi Xoinol jSdgjSagoi, xd Ss Owfiaxa Gxi^ovxai 20nbsp;ygaqpaïg noixiXaig zal ^wwv navxoSanamp;v si-xÓGiv' oHsv ovS’ dfupiévvvvxai, ïva fiy Gxs-nwGi xov Gwfiaxog xdg ygacpdg. 8; Eial Ssnbsp;fiayijiaxaxoi xs zal cpovixwxaxoi, aGniSa (ló-vyv Gxevyv ngo§s^Xy(iévoi zal Sógv, ^Icpognbsp;S's nagygxyfisvoi yvftvov Gwfiatog, ê'wgaxognbsp;Ss y zgdvovg ovx ÏGaGi ygyGiv, sfinóSiov vo-fii^ovxsg ngbg xyv SioSov xamp;v sXamp;v, s^ évnbsp;xyg dvaamp;vfiidaswg zal nayvxyxog b zax sxsi-vyv xyv ywgav ayg ^oipwSyg asl qjaCvsxat. sonbsp;Spartian. vita Hadriani 5, 2 (ad a. 118):nbsp;Brittani teneri sub Eomana ditione non poterant. Solin. 22, 7 (9) p. 113, 7—114, 1nbsp;M.: Siluram quoque insulam ab ora quamnbsp;gens Brittana Dumnonii tenent turbidumnbsp;fretum distinguit. Bexipp. fragm. 29 _p. 199nbsp;Bind.:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Bgsxxavamp;v %aga, yv nsgiggéwv vyGov igyd^sxai, vvv svgsamp;sïGa iv nsgaGi xyg Pwfiaiwv dgyyg dgiamp;fisïxai. Eumen. paneg.nbsp;Constantio Caesari d. 11: Ad boe natio ronbsp;etiam tune rudis et solis [Britanni] Pictis.nbsp;modo et Hibernis assueta bostibus, adhucnbsp;seminudis, facile Eoinanis armis signisqirenbsp;eessit. 19: Exultantes gaudio Britanni cumnbsp;coniugibus ac liberis. CapitoUn. Anton. P. 5, 4: Brittanos per Lollium Urbicum vicit legatum alio muro cespiticio summotis bar-baris ducto. M. Ant. 8, 8: Adversus Brittanos quidem Calpurnius Agricola missusnbsp;est. Gordiani tres 3, 7: Cervi palmati du-eenti mixtis Brittannis. Spartian. Sever. 23,^'^nbsp;3: Turbatam rem p. ubique accepi, pacatamnbsp;etiam Brittannis relinquo. Vopiisc. Prob. 18, 8: Gallis omnibus et Hispanis ac Brittannis [Britt-anI] |
Britt-ani
|
hinc permisit, ut vites ¦ haberent vinumque conficerent. Procul., Bonos. 14,1; Bonosusnbsp;domo Hispaniensi fuit, origine Brittannus,nbsp;Galla tarnen matre. Firm. Mat. 2 8,6: Inspe-ratam imperatoris faciem Brittanus expavit.nbsp;Liber generaüonis 1, 197, 62 (Chronogr. a.nbsp;354 p. 107 M.): Brittani. Amniian. 20, 9, 9nbsp;(a. 360): Apud Brittannos. 22,3,3 (a. 361):nbsp;Et Palladimn primum ex inagistro officio-10 rum in Brittannos exterminarunt suspieionenbsp;tenus insimulatum quaedain in Galluin con-posuisse apud Constantium. 26, 4, 5 (a.nbsp;365): Picti, Saxonesque et Scotti et Atta-eotti Brittannos aerumnis vexavere continuis.nbsp;28, 1, 21 (a. 368): Frontinus . . . ablegatusnbsp;est in exilium ad Brittannos. 3,1 (a. 369):nbsp;Versis turbatisque Brittannorum fortunis.nbsp;29,4, 7 (a. 371): In Brittannos translatum.nbsp;30, 7, 3 (a. 375): Brittannum rexit exer-20 citum. 9 (a. 375): Brittannos, catervasnbsp;superfusorum bostium non ferentes, spenbsp;meliorum adsumpta, in libertatem et quie-tem restituit placidam, nullo paene redirenbsp;permisso grassatoruni ad sua. Eutropiusnbsp;6, 17, 3;. (C. lulius Caesar) Brittanis moxnbsp;bellum intulit, quibus ante eum ne nomennbsp;quidem Eomanorum cognituin erat, eosquenbsp;victos obsidibus acceptis stipendiaries fecit.nbsp;7,13,2: (Claudius) bellum Brittanis intulit,nbsp;30 ([uain nullus Eomanorum post G. Caesaremnbsp;attigerat, eaque devicta per Cn. Sentium etnbsp;A. Plautium, inlustres ao nobiles viros, tri-umpbum celebrem egit. llierongm. chron.nbsp;u. Ahr. 2061: Claudius de Brittanis trium-favit et Orcbadas insulas Eomano adiecitnbsp;imperio. a. 2221: Clodio Albino, qui se innbsp;Gallia Caesarem fecerat, aput Lugdunumnbsp;interfeoto, Sevems in Brittanos bellum trans-fert. llieronym. comment, in lerem. proleg.nbsp;40 Ub. 3 (Opp. cd. Valt. Ven. 4 c. 925—926):nbsp;Habet enim progeniem Scoticae gentis, denbsp;Britannorum vioinia. Paula et Eustochiwnnbsp;de locis sanctis cap. 2 inter Hieronymi epist.nbsp;46,10, Opp. t. 1 c. 206 I) = p. Ai Tobler:nbsp;Divisus ab orbe nostro Britannus. G-ennad.nbsp;57: Fastidius Britannorum episcopus. Ser-vius Verg. Aen. 1, 287: Britannos, qui innbsp;Oceano sunt, vicit. Auson. epigr. 109: Sil-vius bic Bonus est. 'Qui Silvius?’ Iste Brï-60 tannus. | 'Aut Brito bic non est Silvius autnbsp;malus est. 110,1: Silvius esse Bonus fer-tur pariterque Brïtannus. | Quis credat ci-vem degenerasse bonumV Mosell.68: Totanbsp;Galedoniis talis pictura Brïtannis. i07 sq.: [Britt-ani] |
Aut Italum populos aquilonigenasque Britannos I praefecturarum titulo tenuere se-eundo. Pacati paneg. Thcodosio Augusto d. 28: Manibus satellitum Britannorum. The-mist. orat. 6 p. 90,8 Bind.: Kaï Slkci^slv Ivnbsp;ravtm EvQoig xai B^sravoig. Claudian. innbsp;Bufinum 2,149: Extremos ultra volitat gensnbsp;siqua Britannos. Be IV cons. Honor. 28 sq.:nbsp;Terribilis Mauro debellatorque Brïtanni |nbsp;litoris. Be beilo Gildon. sq.: Non solito lonbsp;vultu, nee qualis iura Brïtannis | dividit. Be cons. Stilich. 3, 148s(/..- Nee stetit Oceano remisque ingressa profundum | vincen-dos aliö quaesivit in orbe Britannos. 301: Magnaque taurorum fracturae colla Brïtan-nae (canes). Be beilo Pollentino (Getico)nbsp;202: Seoum cuncta trabens a Gadibus usque Brïtannum | terruit Oceanum. 416:nbsp;Extremis legio praetenta Brïtannis. Lausnbsp;Strenae iOsq.: Qui signa Brïtanno | intulit 20nbsp;Oceano. NB occ. 35,25: Tribunus cobortisnbsp;tertiae Brittorum, Abusina. Sulpic. Sever,nbsp;chtonicor. 2, 41, 3: Sed id nostris, id estnbsp;Aquitanis, Gallis ac Britannis, indecens visum. Butü. Nam-. 1, 500; Et quaecumquenbsp;ferox arva Brïtannus arat.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4,37: Scafae tarnen maioribus liburnis exploratoriae sociantur, quae vicenos prope remiges in singulis partibus babeant, quas Britanni f pi-catos vocant. Oros. 5,22,7: Brittanis Gal-sonbsp;lisque et creati populis et instruct!. 6, 9, 5nbsp;(aus Cacs. b. G. 5): Caesaris equitatus primonbsp;congressu a Brittanis victus ibique Labienusnbsp;tribunus occisus est. Secundo proelio cumnbsp;magno suorum diserimine victos Brittanosnbsp;in fugam vertit. 10,1 (aus Caes. b. G. 5):nbsp;Caesar a Brittanis reversus. 7, 5, 5 (ausnbsp;Suet.): Minocynobelinuin Brittannorum regisnbsp;filium. Bosomen, eccl. li. 1, 6, 3; Evtsvamp;evnbsp;siKÓzmg Etc KmvGtavTÏov TCEQióvxog, o-dit èóóxEi 40nbsp;nuQavogov iQiStiavi^Eiv tovg Italcóv snexEiva,nbsp;PaXdtaig rs xal B^ettcivoig, xal osot txeqI tbnbsp;HvQrjvaiov oQog oixovGi,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tov Tt^bg êané- Qav axEavov. 1, 8, 2: ’Anb rijg Tt^bg Bqex-tavovg ê'aXdaaifig. StepJi. Bys. p. 186 ilf.; Èïol xal BQEtruvLÖEgnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ev tm axeava, wv tb iamp;vixbv BQEttccvoi. Aiovvocog (l. l. 284) 'bq)E~ Xmv tb 'èv t Ecpri ^axEavov XEpitai ipviqbgnbsp;QÓog, Evamp;ce BqExavoi.’ xal dXXoi ob'rcag ötdnbsp;n nqExaviSEg v^Cot, ag Maqxiavbg xal Hto- 50nbsp;XEfiaiog. p. 534: H^Etavixri, vrjOog ^nEiqovnbsp;fiigovfiÉv'rj, naqd ty KEXnxy. ol tavtyv ot-xovvTEg HqEtavol xaXovvtac. Prosper Aquit.nbsp;de ingratis 12 sq.: Dogma, quod . . . pesti- |
Eritt-i
|
fero YOinuit coluber sermone Britannus (Fe-lagius). epigr. p. 193 sg. ed. Far. 1711: Aut bunc fruge sua aequorei qiavere Britanni.nbsp;Notae Tiron. fol. 15 p. 140 Gr.: Brittanus,nbsp;Brittania, Brittanicus. Concil. Tur. a. 461nbsp;(Maiisi 7 c. 947 C): Mansuetus, episcopusnbsp;Britannonim (Bretons). Annalcs Camhriaenbsp;in Monum. Mst. Brit. I 830, a. a. 453 =nbsp;Jaffé reg? a. 454: Alterum exemplar buiusnbsp;10 indictionis mittit ad Britanos. Sidon. Apoll.nbsp;epist. 1,7,5: Britannos supra Ligerim sitos.nbsp;3, 9, 2: Mancipia sua Brittannis dam solli-eitantibus abducta deplorat. 9, 9, 6: Volumina tua, quae Eiochatus antistes ac mo-nachus atque istius mundi bis peregrinusnbsp;Britannis tuis pro te reportat. carm. 7,885(7. ;nbsp;Victricia Caesar | signa Caledonios trans-vexit ad usque Britannos. 369—371: Quinnbsp;et Aremoricus piratam Saxona tractus \ spe-20 rabat, cui pelle salum sulcare Brïtannumnbsp;ludus et assuto glaucum mare findere lembo.nbsp;Alcim. Avit. epist. 4 (4) p. 30, 1 F: (Pau-stum) ortu Britannum babitaculo Eegiensem.nbsp;Zosim. 6,5,3 (a. 408): 'Onbsp;nbsp;nbsp;nbsp;anaq %aï STEQai Falatamp;v snaQxtcii, BgsTTavovg gifirjöd-gsvoi. Frocop.h. Gottli. 1,24: n^oleysi TciBger-tavav Ttdamp;tj. Cassiod.chron. a.207: His conss. Severus in Brittannos bellum movit, ubi utnbsp;receptas provincias ab incursione barbaricanbsp;30 faceret seouriores, valium per CXXXII pas-suum milia a mari ad mare duxit. Gildaenbsp;hist. § 6: Quod non Britanni sint in bello fortes, nee in pace fideles. 20: Aetio ter con-suli gemitus Britannorum. 23: Gurtbigernonbsp;Britannorum duce. Forttm. carm. 3, 8, 41:nbsp;Insidiatores removes vigil arte Britannosnbsp;(von Britannia minor). 6, 5, 219: Getanbsp;Daca Britannus. 7, 8, 64: Crotta Brïtannanbsp;{für Britannica) canat. 8,1,18: Britannusnbsp;40 habet. 9,1,73: Quem Geta, Vasco tremunt,nbsp;Danus, Eutbio, Saxo, Britannus (von Brit.nbsp;minor). 10, 7, 8: Quem Hispanus Maurusnbsp;Persa Britannus amat. append, carm. 2,32nbsp;p. 276 Leo: Trans Oceanum terra Brïtannanbsp;favet. 2, 84 p. 277: Germanus Batavusnbsp;Vasco Britannus (von Britannia minor) agit.nbsp;vita Germani 56,100: Britannus presbyter.nbsp;vita Martini 3,26: Oceanusque negat com-mercia ferre Britannis. 494: Quasque Brï-óo tannus babet terras atque ultima Tbyle.nbsp;Marü chronic, a. 560: Ad Brittanos petiitnbsp;¦ . . Cum Brittanis movere ausus est. . . In-terfecto comité Brittanorum. Concil. Tnron.nbsp;II a. 567, can. 9 (Mansi 9 c. 794 A): |
Adicimus etiam, nequis Britannum (Breton) aut Eomanum, in Armorico, sine metro-politani aut comprovincialium voluntatenbsp;vel literis, episcopum ordinare praesumat.nbsp;Gregor. Twron. h. F. 1, 34 (43): Maximusnbsp;vero ¦ cum per tyrannidem obpressis Brittanis (in England) sumpsit victoriam, a mili-tibus imperator creatus est. Von nun annbsp;Bretonen: 2, 13 (18): Brittanni de Bito-ricas a Go this expulsi sunt. 4, 4: Chanao lonbsp;quoque Brittanorum comes. . . . Nam semper Brittani sub Francorum potestaten!nbsp;po^t obitum regis Cblodovecbi fuerunt, etnbsp;comités, nonreges appellati sunt. 4,13(20):nbsp;Cum Cbonoo Brittanorum comité. . . . Cbra-mnus cum Brittanis contra patrem aciemnbsp;instruxisset.. . . Cbonoo Brittanorum comes. . . . Brittanorum comes. 5,10(16): In Brittanis haec acta sunt. Macliavus quondam et Bodicus Brittanorum comités. 22 (29): Brit- 20nbsp;tani quoque graviter regionem Eedonicaiiinbsp;vastaverunt incendio, praeda, captivitate . . .nbsp;Beppolenus vero dux contra Brittanos dire-gitur. 5,24 (31): Brittani eo anno valde infestinbsp;circa urbem fuereNamneticam et Eedonecam.nbsp;(40): Eonius quoque episcopus, quem liga-tum Brittanorum supra iiieminimus. 9,18:nbsp;Brittanni quoque inruentes in termino Na-mnitico, praedas egerunt. 24: Brittani eonbsp;anno graviter territurium Namneticum Ee- 30nbsp;donicumque praedae subiecerunt. 10, 9:nbsp;Brittani circa urbes Namneticam utique etnbsp;Eedonicam valde saevirent . . . Ego te usquenbsp;Warocum ducam ac Brittanos tibi in unumnbsp;collectos ostendam. . . . Baiocassinos Saxo-nes, iuxta ritum Brittanorum tonsos atquenbsp;cultu vestimenti conpositos. . . . Multosquenbsp;per biduum de Brittanis ac Saxonibiis su-prascriptis interimit. ... In captivitate Brittanorum positi. . . . Multitiido magna, sicut 40nbsp;de regali exercitu, ita et de Brittanis caesanbsp;est. In glor. mart. 60: Britto quidam exnbsp;satellitibus Waroebi Brittanorum comitis. 84: Brittanorum comes. Cone. Constantinop. Ill a. 680 (Mansi 11 c. 294 C).- ’Ereaó'ij ivnbsp;fiéam tS)v samp;vamp;v ramp;v ts AoyyofiagSav %m,nbsp;2ixXd§(ov, ov grjv alia xal lt;Igt;Qdyxcov, F6x-amp;COV %kI BQ£TTavS)v nlüsxoi sk xamp;v Ovvêov-Imv rgimv eivai yvwQL^ovxat,. Bacda h. e. 1, 2: Caesaris equitatus primo congressu a 5o Brittanis victus ibique Labienus tribunusnbsp;occisus est. Secundo proelio cum magnonbsp;suorum discrimine victos Brittanos in fugamnbsp;vertit. . . . Caesar a Brittanis reversus in tBritt-ani] |
Britt-ani
|
Galliam. 4: Susceptamque fidem Brittani usque' in tempora Biocletiani principis in-violatam integramque quieta in pace serva-bant. 12: Adiuncta secum Brittanorumnbsp;manu. 13: 'Aetio ter consuli gemitus Brittanorum’. 15: Dominantibus Brittanis; 17:nbsp;Brittani. 5,7: 'Sospes enim veniens supremonbsp;ex orbe Britanni’. Be locis sancUs c. ‘21 p.nbsp;234 Tohler: Nostram, id est Britannorumnbsp;10 insulam. Fredegar. cJtron. 4, 11: Eo annonbsp;(590) inter Francos et Brittanis super fluvionbsp;Vicinonia bellum est ortum. 12: Beppele-nus dux Francorum factione Hebrachariinbsp;idemque ducis a Brittanis interficetur. 15nbsp;(a. 593): Exercitus Francorum et Brittanorum invieem proeliantes, uterque nimiumnbsp;gladio trucidantur. 20 (a. 5991600): Internbsp;Segona et Legere usque mare Ocianum etnbsp;Brittanorum limite (die grense der Bretagné)nbsp;20 pras Teuderici baberit. 78 (a. 6361637):nbsp;Dagobertus ad Clippiaco resedens, mittitnbsp;nuncius in Brittania, que Brittanes malenbsp;admiserant. . . . ludacaile rex Brittanorumnbsp;(ziveimal). Vita Melori 1 Anai. Boll. 5,166:nbsp;Aurillam de genere Britannorum, de patria,nbsp;quae vocatur Domnonia. VitaAIpini 2 ASSnbsp;7. sept. III p. 85 F: Cum autem Pelagiananbsp;haeresis Britannos infecisset. Vita Briocinbsp;58 Anal. Boll. 2,188: Eex quidam Britan-30 norum. Vita Wimvaloëi 3, 16 ASS 3. mart.nbsp;I p. 253 B: In omni Brittannorum (Bretagne) imperio. Vita Leonorii 2, 13 ASS 1, nbsp;nbsp;nbsp;iul. lp. 123 F: Dux Britannus, Eigual-dus nomine. Vita Marculphi 2, 13 ASS 1.nbsp;mai I j). 73 F: In regionem Britannorum. 2, nbsp;nbsp;nbsp;16 ji. 74 B: Britannorum populi. Vitanbsp;Samsonis 1, 5 ASS 28. iul. Y1 p. 575 A:nbsp;De Britannorum autem genere. 1,7 j). 575nbsp;B: Egregii magistri Britannorum, Eltuti 40 nomine. . . . Omnium Britannorum. ... 1,9 p. 576 A: Omnium Britannorum. Vita Fur-sei 7, 35 ASS 16. ian. II p. 41: Per Britannos in Saxoniam (= per Walliam innbsp;Angliam) transvectus est. Vita Fligii c. 10.:nbsp;Ex diversis gentibus venientes pariter man-cipia liberabat, Eomanorum scilicet, Gallo-rum atque Britannorum, et Maurorum, sednbsp;praecipue ex genere Saxonum. Vita Boniti 3, nbsp;nbsp;nbsp;15 ASS 15. ian. lp. 1072: Citra marisnbsp;50 littora insulam, quam Britannorum gens sita aequor oontinens vallat. — Augusti mon. An-cyr. 32, 6, 2 M.^ = CIL III p. 796 — 799: Ad mé supplices confugl erunt] regés ....nbsp;Britann[o]rum Dumnobellau[nus] et Tim.. [Britt-ani] |
. . . . lBQSTci]vvmv Ao^i.vosllavpog kki r[ift.. ......]. (Zazwuros, 186 p. Chr.) GIL III 1396: Signifer et quaestor n(umeri) Bri-t(annorum). (Alsó-Ilosva in Baden) FF 2, 466: CoL II (loas Mommsen CIL III 1633, 2 in cob. I andern wollte) Br(itannomm) m(iliaria). (Eleinsclicnh).FF i p.77 w. 206:nbsp;C(obors) III B(rit). (Orsowa) CIL IIInbsp;1703,3: [Cojb. III Brit. (3£ilitair-dipl. vonnbsp;Weiftenhurg inFranken, a:108) III 1, (innen) lonbsp;11: (Goh.) Ill Brittaninorum et III Batavo-rum. (auften) 10: III Britannorum et JIInbsp;Batavorum cc. (Bipl. von Fining) Müncli.nbsp;Sitmngsler. 1890, hd. 2, s. 338 (dec. 137):nbsp;[III] Britann(orum) et IIII Gallor(um nichtnbsp;Batavorum). (Oherh. Fining, a. 211) GIL IIInbsp;5935: Genfijo cob(ortis) III Brit(annorumnbsp;Oder Britonum). (Aus Certia — Bomlott innbsp;Baden) AF3I 3,90: Goh. II Britann. (Ama-sia) FF 5 p. 2S w. 41: [Al]a I. Flavia 20nbsp;[Au]g. Brittan[n]. (Cuneo) CILY 7717: Co-h(ortis) III Britannorum ~] (centuria) Gesati.nbsp;(Winchester) VII 5 = BJ 59,148. 83,156nbsp;n. 340: Matrib(us) Ital[i]s, Germanis, Gal-(lis), Brit(annis) [oder Gal(licis) Brit(anni.-cis)] Antonius |Lu]cretianus [b(ene)f(icia-rius) co(n)s(ularis) rest(ituit). (Gastlehill,nbsp;am tvall des Pius) CIL VII 1129 = BJnbsp;83 ^.161 w. 381: Campestribus et Britan-ni(s) (Matribus) oder Britanni(ae deae) Q. 30nbsp;Pisentius lustus pr(a)ef(ectus) cob(ortis) IVnbsp;Gal(lorum) v(otum) s(olvit) l(ibens) l(ae-tus) m(erito). (Coin) CIB 2033: Givisnbsp;Brit///ann. Mimzen (des Icaisers Claudius,nbsp;a. dl?) Cohen, monn. imp. 1‘^ p. 252 w. 15;nbsp;DE BEITANNIS. (a. 41) w. 16: DE BEI-TANOT. (a. 46) n. 17.18: DE BEITANN. — Bie Brettani soïlten iren namen erhalten halen von Bqzxxavóg. Parthenius ne^l sqcox.nbsp;naamp;xjijiax. 30: Aéytxai ós %ai ^ff^ccKléa, oxe .40nbsp;ccTt’ ’F^vamp;slag xccg rgt;]Qvóvov (lovg ijyccysv,nbsp;alé/isvov Sia xfjg KsXxamp;v %diQccg a.q)i%s(SQ'ainbsp;mxQa BQSxavvóv' xa ós ccqu iiTtaQisiv Q-vycc-xsQce, KsXxLvrjv ovojza. Andersdts wird dernbsp;volTisn. Britaunus zim M. cogn. (London)nbsp;CIL VII 1336,179; Britann . . . (Vechten)nbsp;Sch.SlF. L BEI.. NNI (Britanni?). (Win-disch) 4479: PEIT(AN)N1I = Britanni?nbsp;Bazu officina Britailllica. (Bom) CIL XVnbsp;1561: S(ummae) p(rivatae) G(aesarum?); of- 50nbsp;(ficina)Brit(annica?), s(tatio seounda). 1562:nbsp;[S(ummae) p(rivatae) C(aesarum?)]; ot(fi-cina) Brit(annica?), s(tatio) (tertia?). (Innbsp;Paris) 2124; S(ummae) p(rivatae) ^C(ae- |
Brittanis — Brittania
sarum?); of(ficina) Brit(annicaV), s(tatio secunda). — Bri(e)ttaiiis. Strah. 2, 5, 8nbsp;j). 114; TlQExxaviSmv. Anth. Lat. 425, 5. 6nbsp;B.: lila procul nostro semota exclusaquenbsp;caelo I alluitur nostra victa Britannis (brit-taniios F) aqua. Appian. prooem. 5: Kalnbsp;xbv ^ÓQSiov (oxsavbv ig xrjv B^sxxaviöu vijoovnbsp;TtsQaGavxsg, '^txsxqov /xeyalfjg psl^ova, xbnbsp;KQaxiGxov avxxjg ïjovGiv vns!) x]juGv, ovöbvnbsp;10 xfjg allujg SeoyiEvoi' ov yaQ svcpoQog avxoignbsp;iaxiv ovö’ rjv ïypvGiv. Dio 62, 2, 2: Bovv-óovïxct ijv, yvvrj B^sxavvi'g. 76, 16, 5 {adnbsp;a.211 p. Ghr.): Tovxo fikv xj BQSxxavig ehtsv.nbsp;Athcnae. 6, 105 p. 273'*: Lovhog dÈ KaïGaQnbsp;b TCQamp;xog Ttavxai' avamp;Qcóncov neQatmamp;elg inïnbsp;xag BQSXxavLSag vriGovg jiexcc yjlLmv Gxacpamp;vnbsp;XQSïg olxixag xovg navxag GvvsTXijyexo, agnbsp;Kóxxag laxoQEÏ b xóxs vnoGxQaxrjywv avxm êvnbsp;x(p jxsqI xx]g ’Pcofiaïcov Ttolixelag GvyyQafXfxaxtnbsp;20 (p. 247 Peter), o xy xxaxQLW yfiamp;v yiyQanxainbsp;g)avrj. Itdian. epist. ad S. P. q. Athen. p.nbsp;279 ü.' napnlyamp;sïg ö'e anb xyg Bqsxxaviöognbsp;(Brittania) vavg avyy-d'yGav. Priscian. perj,eg.nbsp;hll sq.: Ast aliae Ooeani iuxta boreotidasnbsp;actas I sunt geminae, Ehenique Britannidesnbsp;ostia cernunt. Stepli. Byz.: BqsxxavCöeg vy-Goi, èv xa wxeavKi, cbv xb iamp;vtxbv Bqsxxavoi.nbsp;AiovvGwg vqiEXav xb 'èv x êq)y ^axsavov xé-yvxat ifivy^bg ^óog, evamp;a BQSXavoC'’ xal also lot ovxmg 6ia n JJqixavidsg vyGoi, Sg Maq-xiavbg xal Uxolsfiaiog.
Bvitanil-ius von V. Britannus oder Bre-tannus uhgeleitct l) Kin bischof der mace-donischen secte. Pabst Liberius hei Socrat. Ik e. 4,12 (a.366): Bqsxxavico — Gassiodor.nbsp;hist. ceel. trip. 7,25; Britanió. 2) =Brittonbsp;Usdiof von Trier (a. 373—386). Sulp. Sev.nbsp;cliron. 2, 49,4: Per Britannium episcopum.nbsp;3) Britanius comes. Greg. Tur. li. F. 4, 26nbsp;40 (39): Palladius aiitem, Britani (4;ar. Britiani)nbsp;quondam comitis ac Caesariae filius. In:nbsp;Britinniacus, Bretiniacus. — Brittania, dernbsp;landesname, ist von V. Brittani abgcleitet.nbsp;Nach Pseudo-Aristot. de mundo 3 (393*’12,nbsp;17): ’HqaxlsLtov axylamp;v jteQLQQési xyvnbsp;yyv b mxsavóg' èi' xovxco ys fxyv vyGoi fieyi-Gxai xs xvyyavovGi ovGax êvo, BQtxavvLXainbsp;lEyóg,EvaL ’’Al^iov xal ’léqvy itTtèq xovg Kel-xovg, ivar Bgsxavvixal (vyGot) der gcniein-50 same name für die heiden insein ’’Al^iov (lisnbsp;’Al^Coiv) und ’Isqvy (’lovspvta), cf. Alarcia/n.nbsp;lleracl.peripd. 2 c. 41—45 (GGM l,5Q0sq.);nbsp;Stobae. cel. phys. 1, 34, 2 p. 658 H.: ’Ev [nbsp;xovxm ys fiijv vyGot jxsydkai xvyxdvovGiv fti ,
xs bvo Bpsxavvixal Isyófisvai, ’Al^iov xal Ls^fvy, xamp;v 7tqoiGxoQrtgsvG)v (ist^ovg vnsQnbsp;KsXxovg xsCjisvat . . . Ovx bXiyai xs dXXai pi-JcpKt 7t£(it xag Bqsxavvixdg xal xyv L^yqtavnbsp;xvxXm 7fsqxsGxsq)ava)vxai xyv oixovjisvyv xav-xyv. Bisen plural hat schon Polyh. 3,57,3:nbsp;IIsqI xamp;v Bqsxxavixmv vyGmv, und (inliehnbsp;hericlitet Plin. n. h. 4, 102, daft Britanniaenbsp;der umfaftende name für alle die groften undnbsp;kleinen insein sei, tvelche jetst su dem ver- lonbsp;einigten Icönigreiche gehören: Britannia insula . . . Albion ipsi nomen fuit, cum Britanniae vocarentur omnes, de quibus moxnbsp;paulo dicemus. lm engeren sinne des ivortsnbsp;ist ober BQsxavvixy, z. b. hei Strabon, aufnbsp;die eine gröste insel hescJirankt, und in der-selben tveise gébrauehen Gaesar und Tacitusnbsp;die namen Britanni und Brittania (TFm-disch). lm j. 43 p. Ghr. ward Britannianbsp;römische (kaiserliche) provinz. Erst seit der 20nbsp;diocletianischen neuordnung der provinzennbsp;fürte der süden der insel den namen Britannia prima. Die aremorisehe halbinscl (Bretagne) toird seit dem 6. und 7. jarhundertnbsp;Brittania genannt; nach franz. Bretagne muftnbsp;Brittannia als die tvirklich gesprochene formnbsp;geiten; mbret. (Léon) Breiz, (Vannes) Breih,nbsp;Brèb,=Brittia. — Brittania. Gaes. h. G. 2,
4,7; Ajiud eos (Suessiones) fuisse regein nostra etiam memoria Beviciacum, totius Gal- 30 liae potentissimum, qui cum magnae partisnbsp;barum regionum, turn etiam Brittaniae (Bnbsp;brittannisB Ashb. britanniae cett.) imperiumnbsp;optinuerit. 14, 4: In Brittaniain (B^ brit-tanniam Ashb. britannia A') profugisse. 3,
8, 1: Naves babent Veneti plurimas, quibus in Brittaniam (B britania M brittanniamnbsp;Ashb.) navigare consuerunt. 9,10: Auxilianbsp;ex Brittania (B brittannia A' Ashh.), quaenbsp;contra eas regiones posita est, arcessunt. 40nbsp;4, 20,1: Caesar ... in Brittaniam (A brita- 'nbsp;niam B Ashh.) proficisci oontendit. 21, 3:nbsp;Ipse cum' omnibus copiis in Morinos pro-ficiscitur, quod inde erat brevissimus in Brittaniam (A britaniam ü britanianbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tra-
iectus. 22,2; Neque bas tantularum rerum occupationes Brittanniae (A britannig Mnbsp;britaniae B Ashh. sibi brittanniae §) ante-ponendas iudicabat. 23, 2: Ipse hora cir-citer diei quarta cum primis navibus Brit- 50nbsp;taniam (A britaniam B Ashh.) attigit atquenbsp;ibi in omnibus collibus expositas hoStiumnbsp;copias armatas conspexit. 27, 2: Commiusnbsp;Atrebas venit, quem supra demonstraveram
[Brittanis — Brittania]
-ocr page 298-Biittania
|
a Caesare in Brittaniam {A britaniam J3 Aslib.) praemissum. 28,1: Post diem quar-tum, quam est in Brittaniam {A britaniamnbsp;JB Ashb.) ventum. 2: Quae (naves) cumnbsp;adpropinquarent Brittaniae ('A britaniae Bnbsp;britannig Ashb.). 30, Principes Brittaniae (A britaniae B britannig Ashb.). 2;nbsp;Neminem postea belli inferendi causa innbsp;Brittaniam (quot;J. britaniam i' britanniamnbsp;10 transiturum confidebant. 37,1: Morini,nbsp;quos Caesar in Brittaniam (A britania Bnbsp;britanniam Ashb.) proficiscens pacatos reli-querat. 38, 1; Caesar postero die Titumnbsp;Labienum legatum cum iis legionibus, quasnbsp;ex Brittania (A britania B Ashb.) reduxe-rat, in Morinos, qui rebellionem fecerant,nbsp;misit. 4,^'-: Duo omnino civitates ex Brittania {A britania B britannia Ashb.) obsides miserunt. 5, 2, 3: (Caesar) omnes adnbsp;20 portum Itium convenire iubet, quo ex portunbsp;commodissimum in Brittaniam (A britaniamnbsp;BAslib.) traiectum esse cognoverat, circiternbsp;milium passuum XXX [transmissum] a con-tinenti. 6, 5: Id esse consilium Caesaris,nbsp;ut, quos in conspectu Galliae interficere ve-reretur, bos omnes in Brittaniam (A bri-tan’^iam B brittann'a Ashb.) traductos neca-ret. 8, 5: Accessum est ad Brittaniam (Anbsp;britaniam B Ashb.) omnibus navibus meri-30 diano fere tempore, neque in eo loco hostisnbsp;est visus. 12 (beschreibtmg dcs landes bisnbsp;14), 1; Brittanniae (Ashb. britanniae AB)nbsp;pars interior ab iis incolitur, quos natos innbsp;insula ipsi memoria proditum dicunt, (2)nbsp;marituma pars ab iis, qui praedae [ac bellinbsp;inferendi] causa ex Belgio traiisierant (quinbsp;omnes fere iis nominibus civitatum appel-lantur, quibus orti ex civitatibus eo perve-iierunt) et bello inlato ibi permanseruntnbsp;40 atque agros colere coeperunt. 3: Hominumnbsp;est infinita multitude creberrimaque aedi-licia fere Gallicis consimilia, peoorum ma-gnus numerus q. s. 13, 2: Qua ex partenbsp;est Hibernia, dimidio minor, ut existimatur,nbsp;quam Brittania (A britania B Ashb.), sednbsp;pari spatio transmissus, atque ex Gallia estnbsp;in Britaniam (B Ashb. britanniam A'). 22,nbsp;4; Obsides imperat et quid in annos singu-los vectigalis populo Eomano Brittania (Anbsp;60 britania B britannia Ashb.) penderet, con-stituit. 6, 13, 11: Disciplina (druidum) innbsp;Brittania (AB^ brittannia Ashb.) repertanbsp;atque inde in Galliam translata esse existimatur. 7, 76, 1: Huius opera Commii, ut [Brittania] |
antea demonstravimus', fideli atque utili su-perioribus annis erat usus [in Brittania (A britania B Ashb.)\ Caesar, b. c. 1, 54, 1:nbsp;Naves faciant, cuius generis emu superiori-bus annis usus Brittannig (T brittanig Ashb.)nbsp;docuerat. CatuU. 29, 3. 4: Quod Comatanbsp;Gallia | babebat ante et ultima Brittanianbsp;(0). cf. 29,12: Puisti in ultima occidentisnbsp;insula. 29,20: Galliae optima (beste reich-tiimer) et Brittaniae (brittanie 0). 4:5,21 sq. lonbsp;(a. 55 a. Chr.): Unam Septimius inisellusnbsp;Acmen | mavult quam Syrias Britanniasque.nbsp;Cic. epist. 7, 6, 2: Tu, qui ceteris cavere di-dicisti, in Britannia ne ab essedariis deci-piaris, caveto. 7,1: In Britannia nihil essenbsp;audio neque auri neque argenti: id si itanbsp;est, essedum aliquod capias suadeo et adnbsp;nos quam primum recurras. 2: Sin autemnbsp;sine Britannia tarnen assequi, quod volu-mus, possumus, peiUce, ut sis in familiari- 20nbsp;bus Caesaris. 10,1: Quod si in Britanniamnbsp;quoque profectus esses, profecto nemo innbsp;ilia tanta insula peritior te fuisset. 16, 1:nbsp;Quod in Britannia non nimis ipdoamp;é(OQovnbsp;te praebuisti, plane non reprebendo. 17,3: In Britanniam te profectum non esse gaudeo. 15,16,2 (a. u. 709): Si insulam Britanniamnbsp;coepero cogitare, eius ei'dcolov mibi advolabitnbsp;ad pectus? Ad Q. fr. 2,13[lo“], 2: Modonbsp;mibi date Britanniam, quern pingam colori- 30nbsp;bus tuis, penicillo meo. 15 [16],4: 0 iucun-das mibi tuas de Britannia litteras! Time-barn Oceanum, timebam litus insulae. 3, 7, 2 5: Ex Britannia Caesar ad me kal. septembr. dedit litteras. Ad Att. 4, 16 (a. u. 700), 7:nbsp;Etiam illud iam cognitum est, neque argentinbsp;scripulum esse ullum in ilia insula, nequenbsp;ullam spem praedae nisi ex mancipiis, exnbsp;quibus nullos puto te litteris aut musicisnbsp;eruditos exspectare. 18,5: A Quinto fratre 40nbsp;et a Caesare accepi a. d. 9. kal. nov. litteras a litoribus Britanniae proximis a. d. 6.nbsp;kal. octob. Confecta Britannia, obsidibusnbsp;acceptis, nulla praeda, imperata tarnen pecunia exercitum e Britannia reportabant.nbsp;Beor. nat. 2, 34, 88: Quodsi in Scytbiamnbsp;aut in Britanniam spbaeram aliquis tuleritnbsp;banc. Biod. 5, 22, 1: Trjv KaiGaQog ysvo-üÉvtjv ovQureiav sig Ugerravtav (G-roftbriUu-nien). Liv. 135 up. Apponium in Canticuni 50nbsp;Canticorum 12 p. 237: Caesar Augustus innbsp;spectaculis [Eomano] populo nuntiat, re-gressus a Britannia insula, to turn orbemnbsp;terrarum tarn bello quam amicitiis Eomano |
Brittania
|
imperio [pacis abundantia] subditum. epit. 105; Aliquam partem insulae in potestatemnbsp;redegit. (Jlieraus liahcn spatere eine crobe-rung des landes gemaclit, wie Eutrop. 6, 17nbsp;(14): Britannos stipendiaries feeJt. ef. Bu-fus Festus 6.) Propert. el. 5,3,9: Hi-bernique Getae pictoque Britannia curra.nbsp;Veil. 2, 46, 1; Cum . . . C. Caesar . . . etiamnbsp;in Britanniam traiecisset exeroituin. 47, 1:nbsp;10 Bis penetrata Britannia. Mela 3,6,49: Britannia qualis sit qualesque progeneret moxnbsp;certiora et magis explorata dicentur q. s.nbsp;(49 — 52 beschreibung). 53: Super Britanniam luTerna est. Sen. apocol. 8: Parumnbsp;est, quod templum in Brittania (brittannianbsp;V, in Canmlodimuin) habet? quod liuncnbsp;(Claudium) barbari colunt et ut deumnbsp;orant (laQOv svildtov rvisïv? dial. 6,14,3:nbsp;C. Caesar cum Britanniam peragraret neenbsp;20 Oceano continere felicitatem suam posset.nbsp;11, 13, 2: Hic Germaniam placet, Britanniam aperiat. Blin. n. h. 1, 4, 30: Insula-rum in Gallico Oceano XCVI, quas internbsp;Britannia. 2, 186; Sic fit, ut vario lucisnbsp;incremento in Meroe longissimus dies XIInbsp;boras aequinoctiales et octo partes uniusnbsp;borae colligat, Alexandriae vero XIIII boras, in Italia XV, in Britannia XVII, ubinbsp;aestate lucidae noctes baut dubitare permit-30 tunt, id quod cogit ratio credi, solstiti die-bus accedente sole propius verticem mundinbsp;angusto lucis ambitu subiecta terrae continues dies babere senis mensibus, noctesquenbsp;e diverse ad brumam remote. 187: Quodnbsp;fieri in insula Tbyle Pytheas Massiliensisnbsp;scribit sex dierum navigatione in septentrio-nem a Britannia distante, quidam vero etnbsp;in Mona, quae distat a Camaloduno Britan-niae, oppido circiter ducentis milibus, adfir-40 mant. 217: Octogenis cubitis supra Britanniam intumescere aestuus Pytbeas Massiliensis auctor est. 3, 119: Portus, quinbsp;Vatreni dicitur, qua Claudius Caesar e Britannia triumjibans praegrandi illa domo ve-rius quam nave intravit Hadriam. 4, 102;nbsp;Ex adverso buius situs Britannia insula,nbsp;clara Graecis nostrisque monimentis, internbsp;septentrionem et occidentem iacet, Germa-niae, Galliae, Hispaniae, multo maximisnbsp;50 Europae partibus luagno intervallo adversa.nbsp;Albion ipsi nomen fuit, cum Britanniae vo-carentur omnes, de quibus mox jiaulo dice-mus. Haec abest a Gesoriaco Morinorumnbsp;gentis litore proximo traiectu L circuitunbsp;patere |XXXXVII.t| LXXV Pytbeas et Isidorusnbsp;tradunt, XXX prope iam annis notitiamnbsp;eius Eomanis armis non ultra vicinitatemnbsp;silvae Calidoniae propagantibus. Agrippanbsp;longitudinem DCCC esse, latitudinem CCCnbsp;credit, eandem Hiberniae, sed longitudinemnbsp;CC minorem. 103: Super earn baec sitanbsp;abest brevissimo transitu a Silurum gentenbsp;XXX. Eeliquarum nulla CXXV amplior circuitu proditur. Sunt autem XL Orcades lonbsp;modicis inter se discretae spatiis, VII Acnio-dae, XXX Hebudes, et inter Hiberniam acnbsp;Britanniam Mona, Monapia, Eiginia, Vectis,nbsp;Silumnus, Andros, infra vero Sambis etnbsp;Axantbos, et ab adversa in Germanicum marenbsp;sparsae Glaesiae, quas Electridas Graeci re-centiores appellavere, quod ibi electrumnbsp;naseeretur. 104; Ultima omnium quae me-morantur Tyle, in qua solstitio nullas essenbsp;noctes indicavimus, cancri signum sole trans- 20nbsp;eunte, nullosque contra per bramam dies.nbsp;Hoe quidam senis mensibus eontinuis fierinbsp;arbitrantur. Timaeus historicus a Britannianbsp;introrsum sex dierum navigatione abessenbsp;dicit insulam Ictim, in qua candidum plumbum proveniat. 6, 219: Alterum per Hy-perboreos et Britanniam horarum XVII. 9,nbsp;116: In Britannia (uniones) parvos atquenbsp;decolores nasci oertum est. 10,56: Anserisnbsp;genera sunt chenalopeces et quibus lautio- sonbsp;res epiulas non novit Britannia, ohenerotesnbsp;fere anseres minores. 15, 102: Annis CXXnbsp;trans Oceanum in Britanniam usque (cerasi)nbsp;pervenere. 17, 42: Alia est ratio, quaranbsp;Britanniae et Galliae invenere alendi earnnbsp;ipsa. Est genus, quodvocant margam... 43:nbsp;Illam Gallias Britanniasque locupletantemnbsp;cum cura dici convenit. 45: Alterum genusnbsp;albae creta argentaria est. . . Hac maximenbsp;Britannia utitur. 25, 21: Frisi gens turn 40nbsp;fida, in qua castra erant, monstravere illam,nbsp;mirorque nominis causam, nisi forte confinesnbsp;Oceano Britanniae velut e propinquo dica-vere. Non enim inde appellatam, quoniamnbsp;ibi plurima naseeretur, certum est etiamtumnbsp;(G^ermanici Caesaris act ate) Britannia libera.nbsp;30, 13: Britannia bodieque earn (magieamnbsp;artem) attonita celebrat tantis caerimoniis,nbsp;ut dedisse Persis videri possit. 33,24; Galliae Britanniaeque medio (digito in anulis) r.onbsp;dicuntur usae. 54: Claudius . . . cum denbsp;Brittannia triumpharet. 164: Nigro plumbonbsp;ad fistulas lamnasque utimur, laboriosiusnbsp;in Hispania eruto totasque per Gallias, sed |
[Brittania] |
Brittania
|
in Brittannia summo terrae corio adeo large, ut lex custodiatur, ne plus certo modo fiat.nbsp;.37, 35; Sotacus credidit in Brittannia petris effluere quas electridas vocavit. Tac. a.nbsp;11, 3: Asiatici — recenti adversus Britan-niani militia. 14, 29: Caesennio Paeto etnbsp;Petronio Turpiliano consulifius gravis cla-des in Britannia aecepta. 39: Igitur adnbsp;spectandum Britanniae statum missus est enbsp;10 libertis Polyclitus, li. 1, 2: Perdomita Britannia et statim omissa. 2,97: Auxilianbsp;tarnen e Germania Britanniaque et Hispa-niis excivit. . . . Numquam satis quieta Britannia. 3, 44: At Britanniam inclinatusnbsp;erga Vespasianum favor, quod illic secun-dae legioni a Claudio praepositus et bellonbsp;clarus egerat, non sine motu adiunxit ce-terarum. Agric. 5: In Britannia. . . . Nonnbsp;sane alias exercitatior magisque in ambi-20 guo Britannia fuit. 8: Praeerat tune Britanniae Vettius Bolanus . . . Brevi deindenbsp;Britannia consularem Petilium Cerialem ae-cepit. 9; Comitante opinione Britanniam einbsp;(Agricolae) provineiam dari . . , Statim Britanniae praepositus est. 10: Britanniae si-tum populosque multis scriptoribus memo-ratos non in comparationem curae ingeniivenbsp;referam, sed quia turn primum perdomitanbsp;est: ita quae priores nondum comperta elo-30 quentia percoluere, rerum fide tradentur.nbsp;Britannia, insularum quas Eomana notitianbsp;complectitur maxima, spatio ac caelo innbsp;orientem Germaniae, in occidentem Hispa-niae obtenditur. Gallis in meridiem etiamnbsp;inspicitur; septentrionalia eius, nullis contranbsp;terris, vasto atque aperto mari pulsantur.nbsp;Pormam totius Britanniae Livius veterum,nbsp;Fabius Eusticus recentium eloquentissiminbsp;auctores oblongae scutulae vel bipenni ad-40 simulavere. Et est ea facies citra Caledo-niam, unde et. in universum fama est trans-gressa, sed inmensum et enorme spatiumnbsp;procurrentium extreme iam litore terrarumnbsp;velut in cuneum tenuatur. Hane oram no-vissimi mards tune primum Eomana classisnbsp;ciroumvecta insulam esse Britanniam adfir-mavit g. s. 11; Ceterum Britanniam quinbsp;mortales initio coluerint, indigenae an ad-vecti, ut inter barbaros parum compertumnbsp;50 q. s. 12: Nox clara et extrema Britanniaenbsp;parte brevis q. s. Eert Britannia aurum etnbsp;argentum et alia metalla, pretium victoriae.nbsp;Gignit et Oceanus margarita, sed subfuseanbsp;ac liventia. Quidam artem abesse legenti- [Brittania] |
bus arbitrantur; nam in rubro mari viva ac spirantia saxis avelli, in Britannia, proutnbsp;expulsa sint, colligi. 13: Primus omniumnbsp;Eomanorum divus lulius cum exercitu Britanniam ingressus . . . Longa oblivio Britanniae etiam in pace: consilium id divus Augustus vocabat, Tiberius praeceptum. Agi-tasse Gaium Caesarera de intranda Britannia satis constat. 14 : Eedactaque paulatimnbsp;in formam provinciae proxima pars Britan- lonbsp;niae ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;16: Quod nisi Paulinus cognito provinciae motu propere subvenisset, amissa Britannia foret ... Nee Vettius Bolanus,nbsp;manentibus adhuc civilibus bellis, agitavitnbsp;Britanniam disciplina. 17: Ubi cum ceteronbsp;orbe Vespasianus et Britanniam reciperavit.nbsp;18: Britanniae statum . . . Eebellione totiusnbsp;Britanniae. 20: Ut nulla ante Britanniaenbsp;nova pars pariter illacessita transierit. 23;nbsp;Inventus in ipsa Britannia terminus. 24: 20nbsp;Eamque partem Britanniae, cj^uae Hiberniamnbsp;aspicit, copiis instruxit, in spem magisnbsp;quam ob formidinem, si quidem Hibernianbsp;medio inter Britanniam atque Hispaniamnbsp;sita et Gallico quoque mari oportuna va-lentissimam imjoerii partem magnis in vi-cem usibus miscuerit. Spatium eius, si Britanniae comioaretur, angustius, nostri marisnbsp;insulas superat. Solum caelumque et in-genia cultusque liominum baud multum a 30nbsp;Britannia diftemnt... Adversus Britanniam. 27: Inveniendumque tandem Britanniae ter-minum. 28: Cofiors Usiporum per Germa-nias conscripta et in Britanniam transmissa . . . Cireumvecti Britanniam. 30: Magnusnbsp;mihi animus est hodiernum diem consen-sumque vestrum initium libertatis toti Britanniae fore . . . Nobilissimi totius Britanniae . . . Nunc terminus Britanniae patet. 31: Britannia servitutem suam quotidie 40 emit, quotidie jjascit. 33; Finem Britanniaenbsp;non fama nee rumore, sed castris et armisnbsp;tenemus: inventa Britannia et subacta. 38:nbsp;Praefecto classis circumvehi Britanniamnbsp;praecipit . . . Britanniae litore lecto omni.nbsp;39; Nam etiam turn Agricola Britanniamnbsp;obtinebat. 40: Si in Britannia foret. Anth.nbsp;LatA22B.: Libera, non fiostem, non passanbsp;Britannia (brittania F) regem [ externum,nbsp;nostro quae procul orbe iacet, | felix adver- ,50nbsp;sis et sorte oppressa secunda | communisnbsp;nobis et tibi. Caesar, erit. 426; Semota etnbsp;vasto disiuncta Britannia (brittania F)nbsp;ponto 1 cinctaque inaccessis fiorrida litori- |
Bi'ittania
|
bus, I quam pater invictis Nereus velaverat undis, I quam fallax aestu circuit Oceanus,|nbsp;brumalem sortita polum, qua frigida semper I praefulget stellis Arctos inocciduis,nbsp;conspectu devicta tuo, Germanice Caesar,nbsp;subdidit insueto colla premenda iugo.| Aspice,nbsp;coufundat jiopulos ut pervia tellus; | con-iunctum est, quod adbuc orbis et orbis erat.nbsp;Frontin. straf. 2,13,11; Commius Atrabas,nbsp;10 cum victus a divo lulio ex Gallia in Brit-tanniam fugeret. Plut. Sertor. 4; KaieuQognbsp;ra iöTtÉQia xal KeXtovg Kal Fefijxavovg Kara-aTQE(po[isvov xal BQsxraviav. Cacs. 16; Fvnbsp;ÓS BQsrtavla rmv nolsuicov sig rónov llcodijnbsp;xal fieGtbv idarcov ifinEGovGi xolg nqmxoignbsp;xa'^iaQioig. Suet.'Iul.25: In Britannia classenbsp;vi tempestatis prope absumpta. 46; Britan-niam petisse spe margaritarum, quarum am-plitudinem conferentem interdum sua manunbsp;20 exegisse pondus. 58; Neque in Britanniamnbsp;transvexit, nisi ante per se portus et navi-gationem et accessum ad insulam exploras-set. Calig. 19; Alios, ut Germaniam et Britanniam, quibus imminebat, alicuius inmensinbsp;operis fama territaret. Claud. 17; Undenbsp;adquireret Britanniam potissimum elegit,nbsp;neque temptatam ulli post divum lulium etnbsp;tunc tumultuantem ob non redditos trans-fugas. 21; Deditionem Britanniae regum.nbsp;EG Nero 18; Etiam ex Britannia deducere ex-ercitum cogitavit. 40; Britannia Armenia-que amissa ac nirsus utraque recepta. Vesp.nbsp;4; Claudio principe Narcissi gratia legatusnbsp;legionis in Germaniam missus est; inde innbsp;Britanniam translatus, tricies cum bostenbsp;conflixit. Duas validissimas gentes superquenbsp;uiiginti oppida et insulam Vectem (Wight)nbsp;Britanniae proximam in dicionem redegit,nbsp;partim Auli Plauti legati consularis, partimnbsp;40 Claudii ipsius ductu. Tit. 4; Tribunus mi-litum et in Germania et in Britannia meruit. Fomitian. 10; Sallustium Lucullumnbsp;Britanniae legatum. Flor. 1,45 (3,10), 16;nbsp;Classe igitur conparata Britanniam transitnbsp;mira ,celeritate. Patisan. 8, 43, 4; 'Avxmvï-vog(Pius)...anExipExo dÈ xal xamp;v sv BQixxa-vLa BQiyavxcav xrjv txoIX'ijv, oxi STtEG^atVEivnbsp;xal ovxot ehv OTXloig ijQ^av ig xxjv FEVOvnavnbsp;(Vinoniam? llirschfeld, Mommsen) goiqav,nbsp;50 ém]xóovg'Pcajj,ala)v. PtoLl,15,7; Ttjg BQEXXa-viag (Muller will TIq.). Ampel. 6,12; Ad occi-dentem Brittannia. 18,20; Gains Caesar, quinbsp;Gallias Germaniasque subegit et primus Eo-manorum navigavit Oceanum, in quo Brit- |
tanniam invenit et vicit. 48, 6; Per Gaium Caesarem Gallias, Germanias et Brittanniam.nbsp;Appian. Gall. 1, 5; AietxXevsev 6 KaleaQ ègnbsp;xijv BqEXxavlav (ef. BqExavvig). Herodian. 2nbsp;15, 1; Ti}v Ev BqExxavia dvvapiv. 5; ’Axtbnbsp;BqExxavLag. 3, 7, 1 (ad a. 196): ÜEQaioiamp;Elgnbsp;ds (Septimius Severus) anb xrjg Bqsxxavlagnbsp;Eg XT]v a.vxixEig,Év7]v FaXXiav iexqaxoxxÉÖEVöEV. 8, 2 (a. 197): AtoxxiQGag ds xa xaxa xrjv BqExxavtav xal biEXar ig dvo riyEgovlag xrjv lOnbsp;xov i'amp;vovg i§ovGtav. . . ig xxjv PeSpriv TjnEL-ysxo. 14, 1 (ad a. 203): '0 xfjg Bqsxxaviagnbsp;rjyovjxEvog. 2 (a. 208): Tijv ig xr\v BqExxa-viav E^odov. Cleomed. de motu circ. corp.nbsp;cael. 1, 7, 37 p. 68 Ziegler: AiyExai yovv ivnbsp;Bqsxxavla, txeqI xaqxivov xov rjliov yivofisvovnbsp;xal xrjv jiEylGxrjv rjfiiqav noiovvxogy ag bxxmnbsp;xal ÓExa aqamp;v iGrjgEQivamp;v yivExai 17 “^ixEQa, 7^ df 7} vv^. quot;Oamp;sv xal (pmg sivai naq’ avxoïg vvxxbg xaxa xov y^qóvov xovxov, avxov naqa 20nbsp;xbv oqi^ovxa xov TjXiov xtaqaxqiy^ovxog xalnbsp;a.nonifiTtovxog xag avyag VTXEq yijv' OTXEq agi-Xei xal naq^ rigiv yivExai^ bxav TtEXaGy xconbsp;bqi^ovxi, TtoXv TOÜ qicoxbg xr]v avaxoXfjv avxov nqoXafi^dvovxog' oamp;ev xal iv BqEXxavianbsp;vvxxbg sivai ipamp;g, wg xal dvayivwGXEiv Sv-vaaamp;ai. Minuc. Fel. 18, 3; Britannia solenbsp;deficitur. Tertullian. adv. ludaeos 7; Britanniae inter Oceani ambitum conclusae.nbsp;Pio 39,1,2 (zu a. 57 a. Chr.): Tbv mxsavbv sonbsp;xbv xaxa BqsxxavLav. 50, 1 (a. 55): ’0 ovvnbsp;KaiGaq xov xe Pijvov nqaxog xóxs Pagaimvnbsp;biEjSxj xal ig Bqsxxaviav fisxd xavxa xov xenbsp;UogTXfjwv xal xov KqaGGov vnaxEvóvxcovnbsp;inEqaimamp;fj. 2 (nicht aus Caesar): ’H ds dqnbsp;%mqa avxri ansy^ei fisv xfjg TjnEiqov xrjg BsX-yixrjg xaxa Moqivovg GxaSiovg TXEvxi^xovxanbsp;xal xExqaxoGi'ovg to Gvvxogwxaxov, xtaqrixsinbsp;ÓE Txaqd xe xrjv loijxfjv Falaxiav xal naqanbsp;xrjv ’l^rjqiav oXlyov naGav ig [te] to niXayog 10nbsp;avaXEivovGa. 3; Kal xoig fiEV tcccvv nqmxoignbsp;xal ^EXXrjvav xal ’PagaLav o'dd’ oxi eGxlvnbsp;iyiyvwGxExo, xoig ds Ensixa ig agcpiG^rjxrjGiv,nbsp;EÏXS rjrxEiqog Eixs xal vrjGog Eirj, dipixExo' xalnbsp;noXXoig iq) ixdxsqov elSÓGi gsv ovd'sv axsnbsp;grjx’ avxoTXxaig grjx avxrjxóoig xmv iniyaqiaivnbsp;ysvogivoig, xsxgaiqogivoig Si, wg sxaGxoinbsp;GioXrjg rj xal (piXoXoyiag slyov, Gvyyiyqarxxai. 4; Uqoïóvxog 6e xov y^qóvov rxqóxsqóv xe in’ AyqixoXov avxioxqaxrjyov xal vvv ini Nsovrj- sonbsp;^ou auTOJtpaTO^og vrjGog ovGa Gaepwg iXr'j-Xsyxxai. 53, 1; ’Ex xrjg Bqsxxaviag. 40, 1, 2; 0 KaiGaq . . . ig xrjv Bqsxxavlav avamp;ig insqaiwamp;rj. 4,2; ’Ev xrj BqExxaviq. 49,38, [Brittania] |
Brittania
|
2: ’Eg TTjv Bqsxravtav. 53, 22, 5 (a. 27 a. CJir.): Kal g^cÓQiA.’rjSs (ó Avyovcsrog) wgnbsp;Kal ig rijv Bqgxtuviav axQuxsvGcov. cf. ITorat.nbsp;c. 1, 35, 29sg'.: Serves iturum Caesarem innbsp;ultimos j orbis IMtannos. T)io 55, 23, 2: Tónbsp;xe ösvxsQOv xö AvyovSxstov xb iv Bqsxxavlanbsp;xy avm (Britannia superior, nach 197, ana-rhronistisch den namen anwendend, selion heinbsp;der nufsülv/ng der legionen des Augustus a.nbsp;10 5 p. Chr.') yeifid^ov. 59, 21, 3: ’OQfiyaagnbsp;rag Kal Eg xyv Bgsxxaviav exqaxevGcov. 25,1:nbsp;’lig 5ta( èv xy Bqsxxavia GxqaxsvGcov. 60,19,nbsp;1: Avlog Ilkavxtog fiovlsvxrjg Xoyigóxaxognbsp;Eg xijv Bqsxxaviav gGxqéxsvGs. 60, 21, 3:nbsp;ÜSQaimamp;elg Eg xyu Bqsxxavïav. 22, 1; ’Egnbsp;xïjv Bqexxaviav i^avayamp;elg êTCsqaiaamp;y. 23,1nbsp;(a. 44 p. Chr.): Tijg yikv ovv Bqsxxaviag ...nbsp;'Ev xi] Bqgxxavla. 30, 1: Ev Se xy Bqexxa-via neqiGxoiyiGamp;ivxog xov OvsGTtaGiavov bnonbsp;20 xmv flaqjSdqcov. 62,1,1 (a. 61 p. Chr.): Evnbsp;xij Bqexxavla. 3, 2: Eg xxjv BqexxavLav. 7,nbsp;1: NijGÓv xiva Mmvav dyypv xyg Bqexxaviagnbsp;Keifiévyv. 11,2: Ek xyg Bqexxaviag. 5:nbsp;KaXbv xb [ivrjfieiov xrjv Bqexxaviav ë^ofiev.nbsp;66, 20, 1 (a. 79 p. Chr.): Kdv xovxm noXs-fxov avamp;ig èv xy Bqexxavla ysvofiévov xd xenbsp;xmv EJtEt noXefiicov Evaïog lovXiog AyqiKÓXagnbsp;ndvxa KaxéSQage, Kal xxqmxóg ys 'PcogaLcav óvnbsp;o'lfieig cGfiev eyveo xovamp;' bxi y Bqexxavia xce-so QiQQVxog eGxL 3: Ev fiev xy Bqexxavia xavx^nbsp;èyévexo. 71, 14, 2 (a. 174): Eg Bqexxaviavnbsp;Ttéfixpag. 16, 1: Ol ’Id^vyeg jiKJtraOÉOTEg sgnbsp;bfioXoyiav yXamp;ov. 2: Kal iTtnéag evamp;vg OKxa-KiGyiXiovg èg Gvpgaylav ol (dem Tcaiser Marcus) naqeGyov, alt;p’ év TtevxaKiGyiXlovg Kalnbsp;nevxaKoGwvg (koI nevx. feit hei JJrsinus) egnbsp;Bqexxaviav enefiipev. 72,8,6 (a. 184): Mdq-xsllog fièv Sy xocovxog mv xovg xe ^aq^dqovgnbsp;xovg èv Bqexxavla Seivag èKdKcoGe. 76,12,5:nbsp;40 Toiavxy (lév xig vyGog y Bqexxavla èGxl, Kalnbsp;xoiovxovg oiKXjXoqag y ye TtoXsfila eyei. vyGognbsp;ydq èGxi. . . Kal avxyg xb fxèv (lyKog GxdSioinbsp;inxaKiGyiXxox Kal eKaxbv xqidKOVxa Svo eiGi,nbsp;xov Se Sy nXdxovg xb (i'ev nXeïGxov Séna Kalnbsp;XQiaKÓGioi Kal SiGylXiot, xb S'e èXdyxGxov xqia-kÓGiol' Kal xovxcav yjieïg ov noXXm xivi xygnbsp;yjA.iGeCag i'Xaxxóv xi èyofiev. JJlpian. JXig. 28,nbsp;6, 2 § 4: Quae sententia rescripto impera-toris nostri (Caraeallae) ad Virium Lupumnbsp;so Brittanniae praesidem comprobata est. So-lin. 22, 1: Binis erat orbis ora Gallici lito-ris, nisi Brittania insula non qualibet am-plitudine nomen paene orbis alterius mere-retur. 8: Tanatus insula adspiratur freto [Brittania] |
Gallico, a Brittaniae continente aestuario tenui separata. 11 (l9): Metallorum lar-gam variamque copiani, quibus Brittaniaenbsp;solum undique generum pollet venis locu-pletibus, gagates bic plurimus optimusquenbsp;est lapis. Èumenii oratio pro restaurandisnbsp;scólis 18: Britanniam. 21: Bataviam Bri-tannianique squaliduni caput silvis et flu-ctibus exerentem. Panegyr. Constantio Cae-sari d. 3: Bestinata Bataviae Britanniae- lonbsp;que vindicta. 9: In Britanniam. 11: Britanniae nomen unum. Britannia (nomin.).nbsp;14: Belli in Britannia confecti. 15: Britanniae litus. 17: Qua Britanniae restitu-tae, qua Francoruin lt;(opes^ penltus excisae.nbsp;18: Lues illa solis Britanniae visceribus in-cubuit. Britannia (nomin.). 20: Praeternbsp;Britanniam. Panegyr. Constantino Augustanbsp;d. 5: Britanniae reciperatio. De receptionenbsp;Britanniae. 7: In Britanniam. 9: Britan- 20nbsp;nia (vocativ). 25: Eecuperavit ille Britanniam. Spartinn. Iladr. 11, 2: Biittaniamnbsp;petit, in qua multa correxit murumque pernbsp;octoginta milia passuum primus duxit, quinbsp;barbaros Romanesque divideret. 12,1: Con-positis in Brittania rebus. Sever. 6,10: Adnbsp;optinendas Brittanias (^danaeli list auclinbsp;Ilübner Pescenn. 5,2: Ad obtinendam Britanniam statt Bitbyniam). 18, 2: Brittaniam,nbsp;quod maximum eius imperii decus est, muro 30nbsp;per transversam insulam ducto utrimque adnbsp;finem Oeeani munivit. Unde etiam Britta-nici nomen accepit. 19,1: Perit Eboraci innbsp;Brittania subactis genlibus, quae Brittaniaenbsp;videbantur infestae. 22, 4: Post murumnbsp;apud Luguvallum -visum in Brittania. 24, 1: A Brittania. Incerti paneg. Maximiano et Constantino d, 4: Liberavit ille Britanniasnbsp;servitute. . IA 463, 3: Iter Brittaniarum. 4: In portu Brittanianim. 508, 4: Britta- 40 nias. Gesetz Constantins vom 20. nov. 319,nbsp;CTh 11,7,2: Ad Pacatianum vicarium Brit-tanniarum. Vopisc. Proh.18,8: Gallis omnibus et Ilispanis ac Brittannis liinc per-misit, ut vites haberent vinumque confice-rent. Carin. 16,2: Deeretis sibi Galliis at-que Italia, Illyrico, Hispaniis ac Brittannisnbsp;et Africa. Lamprid. Comm. 13,5: In Brittania, in Gerznania et in Dacia imperiumnbsp;eius recusantibus provincialibus. Alex.Sev. 50nbsp;59,6: In Brittania, ut alii voluut in Gallia,nbsp;in vico, cui Sicilia nomen est. Capitolin. Ilelv.nbsp;Pertin. 2, 1: Bello Partbico industria suanbsp;promeritus in Brittaniam translatus est ac |
Brittania
|
retentus. 3, 5: Commodus Pertinaci satis-feeit eumque petit litteris, ut ad Brittaniam proficisceretur. 8; Et seditioues quidemnbsp;contra imperatoren! compescuit in Brittaniam. Clod. Alhinus 13,7: Brittanias Caesar subegit. Schol. luven. 2,160; ld est vin-cendo ultra Britannias quoque transivimus.nbsp;... luberna insula Britanniae est sita in Oceanonbsp;mari. 1G1: Circa solstitium in Britannia propenbsp;lü nox nulla est. . - 14, 91: Claudius in Bri-tannico triumpbo. Chronogr. a. 554 p. 147,nbsp;11 ilf..' (Divus Severus imp.) excessit Bri-taniae. lulian. epist. ad 8. P. q. Afhen. p.nbsp;283.4.' ’Ev raïg B^sttavlaig (vgl. Bqenavlg).nbsp;IReronym. cJiron. a. Ahr. 2225: Severus mo-ritur Eburaci in'Brittania. a.2305: Carau-sius sumpta purpura Brittanias occupavit. ?. nbsp;nbsp;nbsp;2316: Post decem annos per Asclepiodo-tum praefectum praetorio Brittaniae rece- 2ü ptae. a. 2387: Valentinianus in Brittania, antequam tyrannidem invaderet, oppressus.nbsp;Eutrop. 7,14,4: Brittaniam (aus Sud.Ncr.).nbsp;19, 1; In Brittaniam . . . Vectam Brittaniaenbsp;proximam (aus Suet. Vesp.). 8,19,1: In Brit-taiiia (quot;«MS Uier. chron. a.Abr. 2225). 10,1,3:nbsp;In Brittania Eboraci. 2,2: In Brittania. ..nbsp;Brittaniae. 8, 13, 3; Ultra Brittanias. 9,nbsp;21: Brittanias occupavit (aus Hier. 2305).nbsp;22,1: In Brittaniis (aus IRer. 2316). Origonbsp;30 Constantini imp. 3, 6 MCr a. a. IX p. 7,21:nbsp;Constantins in Brittania mortuus est. Am-mian. (a. a. 353) 14, 5, 6; In Brittanniamnbsp;missus. 18, 2, 3 (a. 359): Annona a Brit-tannis sueta transferri. 20, 1, 1 (a. 360):nbsp;In Brittannüs cum Scottorum Pictorumquenbsp;gentium ferarum excursus rupta quiete con-(licta loca limitibus vicina tractarent. 23,1,nbsp;2 (a. 363): Alypio Antiocbensi, qui olimnbsp;Brittannias euraverat pro praefectis. 27,8,nbsp;40 1 (a. 368): Nuntio percellitur gravi, quinbsp;Brittannias indicabat barbarica conspirationenbsp;ad ultimam vexatas inopiam. 4: Motusnbsp;adulescentis et senescentis Oceani situmquenbsp;Brittanniae pro captu virium explanavi. 10:nbsp;Civilem nomine recturum Brittannias pronbsp;praefectis ad se poposcerat mitti. 9,1: Haecnbsp;in Brittannüs agebantur. 28,3,4 (a. 369):nbsp;Ob grave crimen actus in Brittannias exsul.nbsp;29, 1, 44 (a. 371): Alypius quoque ex vise cario Brittanniarum. Jiufus Festus 3,2:nbsp;Galliae et Brittaniae tributariae factae sunt. ?, nbsp;nbsp;nbsp;3: (C. Caesar) in Brittaniam transivit,nbsp;decimo anno Gallias et Brittanias tributa-rias fecit. 4: Sunt in Gallia, Aquitania et H0I4DEB) Altcelt. Sprachschatz. I. |
Brittaniis provinciae decem et octo ... in Brittania Maxima Oaesariensis, Plavia Caesa-riensis, Brittania prima, Brittania secunda.nbsp;Pacati paneg. Theodos. Aug. d. 5: Britanniam.nbsp;38: Britanniam. Serv. ad Verg. Acn. 7,225;nbsp;Tellus extrema] ut est Brittaniae (BUM,nbsp;brittanniae A, brittania F, britania L) etnbsp;omnium insularam Oceani. 8, 727: Morininbsp;populi Galliae in finibus, qui Britanniam spe-ctant, proximi Oceano. IReron. epist. 77,10 10nbsp;(a. 399, 0pp. ed. Vail. Vcn. t. 1 c. 466 A).-Sub una aestate didicit Britannia, quodnbsp;Aegyptus et Parthus noverant vere. 133,9nbsp;c. 1038 A (a. 415): Neque enim Britannianbsp;fertilis provincia tyrannorum, et Scoticaenbsp;gentes, omnesque usque ad Oceanum per cir-cuitum barbarae nationes Moysen propbetas-que cognoverant. In Ezechiel. homil. 4, t. 5nbsp;c. 917D.' Quando enim ten-a Britanniae antenbsp;adventum Christi unius dei consensit religio- 20nbsp;nem? Comm. Lucani 1,201 Us.: Britannia.nbsp;369; Per Oceanum itur ad Brittannias. 6,nbsp;67: 'Rutubi portus’ dicitur civitas Britanniae, qua excipit ex Gallia ad se vel Hispa-niis navigantes. Ut aliis, silva. Dimensu-ratio provinciarum 30: Britannia finitur abnbsp;oriente [et occidente om. VS] Oceano, anbsp;meridie Atlantico, a septentrione Oceanonbsp;Britannico. ITegesipp. 5,15: Quid attexamnbsp;Britannias, interfuso mari a toto orbe di- 30nbsp;visas? Claudian. in Pufin. 1, 131: Sensitnbsp;ferale Britannia murmur. lie IV consul.nbsp;Honor. 73: Hunc saeva Britannia fudit.nbsp;He Mania Theod. cons. 50 sq.: Hispana tibinbsp;Germanaque Tetliys | paruit et nostro di-ducta Britannia mundo. In Eutrop. 1,193:nbsp;Practo secura Britannia Picto. Hccons.Stilieh.nbsp;247—249: Inde Caledonio velata Britannianbsp;monstro, | ferro picta genas, cuius vestigianbsp;verrit | caerulus Ooeanique aestum mentitus 40nbsp;amictus. He hello Pollentino (Getico) 568:nbsp;Dira Britannia. Sulpic. Sever, citron. 2,41, 3: Tres tantum ex Britannia inopia proprii publico usi sunt. 49, 5: Maximum intranbsp;Britannias sumpsisse imperium ac brevi innbsp;Gallias erupturum. 51, 3; In Sylinancimnbsp;insulam, quae ultra Britannias sita est.nbsp;Olympiodori Thebaei fragment. 12 FHGnbsp;t. 4 p. 59 ; Kazh rag BQmavlag. . . . Tctïgnbsp;BqsTtavicag . . . Tag BqsrxavLag. NH occ, 50nbsp;1,29; (Viearius) Britanniarum. 35: (Comes rei militaris) Britanniarum. 36: Li-toris Saxonici per Britannias. 48: (Dux)nbsp;Britanniae. 7 5; (Consulai'es) per Britannias 19 [Brittania] |
Brittania
|
dtio. 118; (Praesides) per Britannias tres. 119; Britanniae primae. 120; Britanniaenbsp;secundae. 3, 1—4; Sub dispositione virinbsp;illustris praefecti praetorio Galliarum dioe-ceses infra scriiJtae; Hisj^aniae. Septem pro-yinciae. Britanniae. 32; Britanniarum. 35;nbsp;Britannia prima. 36; Britannia secunda.nbsp;5,131; (Comes limitis) Britanniarum. 132;nbsp;Litoris Saxonici per Britannias. 142; (Duxnbsp;10 limitis) Britanniarum. 7, 153—156; Intranbsp;Britannias cum yiro spectabili comité Britanniarum; Victores iuniores Britanniciani.nbsp;Primani iuniores. Secundani iuniores. 199;nbsp;Intra Britannias cum yiro spectabili comiténbsp;Britanniarum. 11, 20; Eationalis summa-rum Britanniarum. 36; (Praepositus tbe-saurorum) in Britanniis. 60; Procuratornbsp;gynaecii (in Britannis) Bentensis. 12, 15;nbsp;Eationalis rei priyatae per Britannias. 23,1;nbsp;20 Vicarius Britanniarum. 5; Britannia prima.nbsp;6; Britannia secunda. 8; Sub dispositionenbsp;yiri spectabilis yicarii Britanniarum. 12—nbsp;14; Praesides Britanniae primae. Britanniaenbsp;secundae. 28,1; Comes litoris Saxonici pernbsp;Britanniam. 12; Sub dispositione viri spectabilis comitis litoris Saxonici per Britanniam. 29,1; Comes Britanniae. 3; Britannia.nbsp;4. 5; Sub dispositione viri spectabilis comitis Britanniarum; Provincia Britannia. 40,nbsp;30 1; Dux Britanniarum. 17; Sub dispositionenbsp;viri spectabilis ducis Britanniarum. Latere.nbsp;Veron. 7; Diocensis Brittaniarum babet pro-vincias numero VI; primam, secundam. Maxime Caesariensis, Flaviae Caesariensis. Latere. Polem. Silvii 2, 10; Belgica secunda,nbsp;de qua (transitur ad Brittaniam) transitusnbsp;Britannorum. 12; Germania secunda (utnbsp;supra) versus Britann. 15: Lugdunensisnbsp;(tertia) ut supra versus Britann. 11,1; Innbsp;40 Brittannia. 2; Brittannia (prima). 3; Brit-tannia (secunda). Gros. 1,2,63; Brittaniamnbsp;insulam. 71; Ad speculam Brittaniae. 75;nbsp;Et quoniam Oceanus babet insulas, quasnbsp;Brittaniam et Hiberniam vocant, quae innbsp;aversa Galliarum parte ad prospectum Hi-spaniae sitae sunt, breviter explicabuntur.nbsp;76; Brittania Oceani insula per longum innbsp;boream extenditur; a meridie Gallias babetnbsp;etc. 80; Hibernia insula inter Brittaniamnbsp;.'io et Hispaniam sita. 81; Propior Brittaniae.nbsp;6, 8, 8; Auxilia quoque a Ilrittania arces-sunt. [Weiterhin sehöpft Orosius aus Caesar, Suetonius, Hieronymus, Eutropius.] 7,nbsp;34,9; Maximus ... in Brittania invitus pro- |
[Brittania] pemodum ab exereitu imperator creatus innbsp;Galliam transiit. 40, 4; His per Galliasnbsp;bacebantibus apud Brittanias Gratianus, mu-niceps eiusdem insulae, tyrannus creatur etnbsp;occiditur. Sozomen. c. li. 7, 13, Isqq.: ’E%nbsp;trig BgstTcivtag. 9, 11, 2; Ev BgetravCa.nbsp;Constanta vita Germani I 5,41 A88 31. nil,nbsp;YII 211J?.- Ex Britanniis directa legatio.nbsp;6,47 p. 213 H.- Britanniaram insulam. Ar-gumentum vitae Germani Autiss. p. 216 A: lonbsp;Non solum Galliam . . . verum etiam Britanniam. Constanta vita Germani II 1, 59 p. 216 i?.- Ex Britanniis nuntiatur. Stepli.Byz.: Edfiviov, nóXigngetcti’Lag (Bretagne). Ilesych.-.nbsp;BgBtxavia' vr^sog rj nsgi rbv wxsccvóv. Luliinbsp;Honorii cosmogr. 16; Britannia (brittania Fnbsp;bruttaniaN brutanniaP) insula. 17; Brittan-niae valium (oder valium in Britanniis). 18;nbsp;Britannia (brittaniam F brutania S) provincia. Zosim. 1, 66, 2 (ad a. 276): (Probus) 20nbsp;enavas xal célljjr ènavdoxaaiv, evTij BqExzavtanbsp;[isXexriamp;slOav, öia BixxcoqCvov . MavqovGiovnbsp;xb fsvog, WTtsq TXsiGamp;eig ixvj^e xbv STCava-Gxdvxa xijg BqsxxavCag dqypvxa TtqoGxrjGdjis-vog .... 'O 6s (Victorinus) èixl xrjv Bqsxxa-viav svamp;vg i^oqfixjGag Txeqtvoia ovx ag)qovinbsp;xbv xvquvvov ttvaiqEÏ. 68,3; Etg Bgsxxaviav. 2, 8, 2 (a. 305): Hqbg xbv TXaxéqa KmvGxdv-xiov èv xoïg imsq xdg ’'AXxisig êamp;vsGiv bvxa xal xfj Bqsxxavia (?t)V£%£ör£pov ivStj/xovvxa. 30nbsp;15,1 (a. 311): 'O ds KmvGxavxïvog . . . Gvv-ayaymv Swapsig sx xe róv è'xv^sv eycov doqi-xxrjxeov ^ag^dqav xal Leq/iavav xal xavnbsp;dXXcov KeXxixav samp;vav, xal xobg axto xrjgnbsp;Bqaxxaviag GvvsiXsyfisvovg, eig èvvia novnbsp;jivqidöag tcs^amp;v anavxag xal oxxaxiGyiXLOvgnbsp;tnifiag. 3, 5, 2 (a. 357): Eig xrjv Bqsxxa-viav. 4, 35, 3 (a. 383): Md'^ijiog E^rjq xbnbsp;yévog, SsoboGim xm ^aGiXsi xaxd xxjv Bqex-xavïav GvGxqaxsvGdjxevog. 6, 2, 1 (a. 407): 40nbsp;Ot iv xfj Bqsxxavla Gxqaxsvófisvoi GxaGidGav-xeg dvdyovGi Mdqxov inl xbv ^aGiXsiov ótpó-vov ... . Tijv BqsxxavÉav xaxaXmcóv . . . (a.nbsp;408) . . . Leqóvxiov Ss anb xfjg Bqsxxaviagnbsp;oqjjKÓjjLsvov. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3, 1; Toïg sv Bqsxxaviaig GxqaxonsSoig. 6, 5; Ex xfjg Bqsxxaviag. 6 C. 5 (a. 408): Kal b Aqfióqiyog dnag, xalnbsp;sxsqai LaXaxamp;v inaqyiai, Bqsxxavovg fii/xfjGd-fisvai, xaxd xbv ÏGov Gipag rjXsvamp;sqaGav xqó-7C0V, èx§dXXovGai fisv xovg Ecojiaiovg dq^ov- sonbsp;xag, oixsiov Ss xax s^ovGiav noXixsvfia xaamp;-iGxaGai. 6; Kal ij gsv Bqsxxaviag xal xamp;vnbsp;sv KsXxoig samp;vmv dnÓGxaGig, xaamp;’üv sxvqdv-vsi yqóvov b KmvGxavxtvog, êysvsxo. 6,10,2 |
Brittania
|
(a. 410): ’Ovoi^iov Ss nbsp;nbsp;nbsp;itQoe rag sv B()stravla ^^rjiSaiispov TtSieig. Pfocop. h. Vand. 1, 1: Tamp;v Si Sr) vrjGcov Bqsrravia fisv, i)nbsp;SMog errjXamp;v rav’HquKlsiOiv, vr)6av anaaamp;vnbsp;HsyiGrr] nuQU nolv ovGcc, fista rijj sGnsQiag,nbsp;tog ye TO sixóg, sxdttero (loiQag. 2: Bqsrravianbsp;S's r) vr)Gog Pm^iaiav dTisGrr) . . . B^etravlavnbsp;(xfVrot 'Ptofiatot ^t'aö(ófl«(ï'9-at ovKeri sflpv.nbsp;Gotth. 2, 15: quot;Egti Ss t) Sovltj fieyiGrr) ignbsp;10 dyav. Bqerxaviag yaQ avxijv nliov rj Ssxa-nlaGiai' ^v^§aivei elvai. 4,20: Bqxxxia Se r)nbsp;vrjGog STtl xovxov (isv xov Mxeavov xsixat, xrjgnbsp;rjóvog ov noXXa drcoamp;ev^ dXk' oGov ccnb Gxa-Slav SiaxoGiav xaxavxiKQv xS)v xov 'Prjvovnbsp;ix^oXSiv fraXiGca,, Bqsxiaviag Se xal BovXfjgnbsp;xrjg v'lqGov [isxa^v iGxiv. e-wsl BqexxavLa jisvnbsp;rxQog Svovxd nov xeixai r)Xiov xaxd xrjg ’iGna-vwv xd sGyaXtt yarqag, djxqjl GxaSiovg ov^ rjG-Gov t) ig xsxqaxiGy^iXiovg xrjg rjTXeiqov SisxovGa,nbsp;ao BqixxLa S' ig xrjg PaXXCag xd oniGamp;ev, d Sr)nbsp;Ttqbg mxsavbv xexqa(ifisvoi, iGnuvtag Sr)Xovóxinbsp;xal Bqexxaviag nqbg ^oqqav dvs(iov. . . . Tdnbsp;fiev dftqoi Bqexxai'ia xal ®ovXy iv xoig I'fi-nqoGamp;iv ftot loyotg iQQr)9'r). Iordan. Bom.nbsp;260: Fecit etiam hie Claudius expeditionemnbsp;in Brittania insulam, quam nemo ante lu-lium Caesarem neque post eum quisquamnbsp;adire ausus fuerat. . . . Orcadas autem insulas ultra Brittaniam in Oceano positas Eo-30 mano adiecit imperio. Get. 2,10—15: Nuncnbsp;autem de Brittania insula ... Be Brittaniaenbsp;insulae forma. 5, 38: In Brittania. Por-y)hyrius ap. Gildae hist. § 4: Britannia estnbsp;iertilis provincia tyrannorum. Gildae hist,nbsp;pi-aef. § 2: De situ Britanniae. 3: Britannianbsp;insula. 7: Ut non Britannia, sed Eomananbsp;insula censeretur. 10: Ne crassa atrae.no-etis caligine Britannia obscurareter. 14: Britannia. 21; In hunc, Britanniae quasi sub-40 versorem. 27: Eeges habet Britannia, sednbsp;tyrannos. 33: Cunctis pene Britanniae du-cibus. 36: Pene totius Britanniae magi-strum elegantem. 39: Omne comprobeturnbsp;Britanniae malum. 66; Sacerdotes habetnbsp;Britannia, sed insipientes. Martyrol. Ilieron.nbsp;7. id. fehr.: In Brittania civitate Augustanbsp;Aguli episcopi et martyris, Anatholi, Am-monis, Statiani, Nepotiani, Luci, Saturnininbsp;et Same Andreae. Ij2. Ic.iun.: In .Brittanianbsp;50 Timothei diac. Fortunat. carm. 8, 3, 155:nbsp;Egregium Albanum fecunda Britannia pro-fert. Vita Paterni 11, 33: Eedones Britanniae ('mmor.^. Vita Maurilii 16,83: Adnbsp;portum Oceani maris, qui in Britannia ma- |
net minori. Greg. Turon. ist Britannia die Bretagne, im südosten durch die Vilaine al)-gegrenzt. h. F. 4,13 (20): Brittanias petiit.nbsp;5,10 (16); In Brittanis (von Brittaniae, lesnbsp;Bretagnes, la Bretagne armoricaine) haecnbsp;acta sunt. . . . Collectis a Brittaniae viris.nbsp;14(21): Tunc Winnochus Britto in summanbsp;abstinentia a Brittanis venit Toronus. 19nbsp;(26): In Brittaniam. 22(29): Loca aliquanbsp;Brittaniae ferro incendioque opprimet. (48):nbsp;In Brittaniis latuit. 10, 9: Egrediente autem exercitu a Brittaniis. 11: Qui adhucnbsp;captivi in Brittaniis de exercitu Gunth-chramni regis retenebantur. Be virt. Mart.nbsp;4, 46: Advenerat quidam ex Brittania nomine Paternianus. Gregor. M. moral, lib. 27nbsp;(in lob c. 36), 21 (0pp. t, 2 c. 862 C): Eccenbsp;in una fide Orientis limitem Occidentisquenbsp;coniunxit: ecce lingua Britanniae, quae nilnbsp;aliud noyerat, quam barbarum frendere, iamnbsp;dudum in divinis laudibus Hebraeum coepitnbsp;alleluia resonare. Gregor. M. reg. 10, ind.nbsp;3, ep. 27 (0pp. t'’! c. lllOA^.- Cuius amorenbsp;fratres quaerimus, quos ignorabamus. 11,nbsp;39 (a. 601): Omnes Britanniae sacerdotes.nbsp;Bonifatii V. ep. ad lust. (Mansi 10 c. 554 F)nbsp;a. 635: Ut in Dorobernia civitate sempernbsp;in posterum metropolitanus totius Britanniaenbsp;locus habeatur, omnesque provinciae regninbsp;Anglorum praefati loci metropolitanae ecclesiae subiciantur. Isidor. or. 14, 6, 2 :nbsp;Brittania, Oceani insola, interfuso mari totonbsp;orbe divisa, a vocabolo suae geiitis cogno-minata. Hec adversa Galliarumnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ad lirosiiectum Hisxianiae sita est; circuitus eius quadragies octies LX milia; multa etnbsp;magna flumina in ea, fontes calidi, metal-lorum larga et varia copia. Gagates laxiisnbsp;ibi plurimum, et margaritae. 6: Seottia,nbsp;eadem et Hibernia proxima Brittaniae insola. [Aethici] cosmographia 16 p. 78,nbsp;24 IB..' Brittania. 18 p. 79, 7; Brittaniam.nbsp;lonae vita Columbani c. 15 (16) ed. Sur.nbsp;21. nov. p. 472 (cod. Taurin. I' III 15 fol.nbsp;39''): Britannia. Concil. Constantinop. Illnbsp;a. 680 (Mansi 11 c. 294N').’ Elxa yXnl^ogsvnbsp;dnb Bqsxxaviag QsbSaqov xbv GvvSovXovnbsp;ygSrv xal GvvsrtiGxonov, xrjg g.eydXr)g vr)Govnbsp;Bqexxaviag dqy^ieniGxoTtov xal (pxXÓGopov, gsvnbsp;aXXcov exeiGs xaxd xbv xSnov SiaySvxav, ixslnbsp;flev xf) r)gexi()a svwamp;eivai iiexQióxr)xi. Bav.nbsp;l,Bp.9: Duodecima ut bora diei Britonumnbsp;est patria; cuius post terga infra Oceanum,nbsp;ubi longius est duorum dierum cum suis 19 [BrittaniaJ 40 |
Brittania
|
noctibus prospere navigantibus iter, magna insula Brittania reiacet, quam Graecorumnbsp;pliilosopbi quasi micosmin ('^fuxÓGfiiop) appellant . . . Brittaniam. 5 p. 12, 21: Postnbsp;terga Britaniae adiacet. 11 p.27,12: Infranbsp;Oceanum praedicta insula Britania, duin ni-mis est latissima, invenitur. 4, 39 p. 295:nbsp;Iterum ad Oceanum ocoidentalem iuxta su-perius dictam Galliam Belgicam poniturnbsp;10 patria, quae dicitur Britania in paludibusnbsp;{die Bretagne, deutsche übersetmng von Brittania armm'ica, von ahd. muor, slau\ moravanbsp;etc.): non illam Britaniam insulam diximus,nbsp;quae intra magnam Europam ponitur. Quamnbsp;Britaniam plurimi desoripserunt pMlosophi,nbsp;ex quibus ego legi multotiens dictum Ana-ridum et Eldebaldum; sed ego secundumnbsp;praefatum Eldebaldum* *gt;(:in ipsa Britanianbsp;aliquantas fuisse civitates legimus. ji. 296,nbsp;20 1: Per quam Britaniam plurima transeuntnbsp;flumina. IQ p. 296, 4: Iuxta ipsam Britaniam. 4, 45 p. 322,12: Occidentalem Britaniam. 5, 28 p. 417. 418: Britaniam. . . .nbsp;Sed non de insula Britania, quae infra Oceanum existit, dicimus, sed haec Britanianbsp;intra Europam esse dignoscitur. 5,31 p.423:nbsp;In Oceano vero occidentali est insula, quaenbsp;dicitur Britannia, ubi olim gens Saxonumnbsp;veniens ab antiqua Saxonia cum principenbsp;.10 suo nomine Ansehis modo habitare videtur.nbsp;Quam insulam, ut diximus, quidam Graecorum pbilosopbi quasi micosmin appellave-runt. Nam nos tam magnam insulam nequenbsp;in supra scripto mari neque in praefatonbsp;Oceano dilatissimo neque in quo praedixi-mus sinu Ooeani legendam ullo modo rep-perimus. p. 424: In qua Britannia pluri-mas fuisse legimus civitates. pgt;. 432: Iterumnbsp;sunt civitates in ipsa Britannia, quae rectonbsp;40 tramite de una parte in alia, id est de Oceanonbsp;in Oceano existunt, ac dividunt in tertianbsp;portione ipsam Britanniam. p. 434—435:nbsp;Iterum sunt civitates in ipsa Britania rectonbsp;tramite una alteri conexae, ubi et ipsa Britania plus angustissima de Oceano in Oceano esse dinoscitur. 5,31^3. 436,17: Innbsp;ipsa Britannia. 437,5: Currunt autem pernbsp;ipsam Britanniam plurima flumina. ji. 439:nbsp;Pinitur autem ipsa Britannia ... A facienbsp;.00 septentrionalis (habet) insulam Scotiam.nbsp;32^3.439: Iterum in eodem Oceano oeci-dentali, post ipsam magnam Britanniam . . .nbsp;est insula maxima, quae dicitur Ibernia, quae,nbsp;ut dictum est, et Scotia appellatur. Aldhélm. [Brittania] |
de laud, virginitatis 48: Constantinus Con-stantii filius in Britannia, ex pelice Helena genitus. epist. ad Eahfridum p.94 G.: Eae-cundo Britanniae in cespite. . . . Climatisnbsp;Britannia occidui in extremo ferme orbisnbsp;margine sita. In 8. Bonifatü et Lulli cpp. 1 (BEG 3 p. 24 J.): Ex tota fere Brittania. de laud, virginum p. 160 G.: Quos gerit innbsp;gremio fecunda Britannia cives. Baed. h, c.nbsp;1,1—3: Brittania Oceani insula, cui quondam lonbsp;Albion nomen fuit, inter septentrionem et oc-cidentem locata est, Germaniae,Galliae, Hispa-niae, maximis Europae partibus, multo inter-vallo adversa q. s. . . . Brittaniam . . . Extranbsp;fines omnes Brittaniae Hiberniam pervenisse. .. Est autem Hibernia insula omnium post Brittaniam maxima, ad occidentem quidemnbsp;Brittaniae sita. . . Petentes per Brittaniamnbsp;Picti, habitare per septentrionem insulaenbsp;partes coeperunt. . . Brittania post Bretto- 20nbsp;nes et Pictos tertiam Scottorum nationemnbsp;in Pictorum parte recepit . . . Hibernia autem et latitudine sui status et salubritate acnbsp;serenitate aerum multum Brittaniae pi’ae-stat. . . De Brittania adlati serpentes. . . Innbsp;Brittania. 2: Veram eadem Brittania lio-manis usque ad Gaium lulium Caesaremnbsp;inaccessa atque incognita fuit. . . Venit adnbsp;Morinos, unde in Brittaniam proximus etnbsp;brevissimus transitus est; et navibus onera- sonbsp;riis atque actuaris circiter octoginta prae-paratis in Brittaniam transvehitur. . . Iterumnbsp;in Brittania primo vere transvectus ... 3:nbsp;Claudius . . . expeditionem in Brittaniamnbsp;movit . . . Orcadas etiam insulas ultra Brittaniam in Oceano portas Eomano adiecitnbsp;imperio . . . Vespasianus, qui post Neronemnbsp;imperavit, in Brittaniam missus etiam Ve-ctam insulam, Brittaniae proximam a me-ridie, Romanorum dicioni subiugavit... A 40nbsp;meridiano Brittaniae litore. Nero . . . Brittaniam pene amisit. 4: Lucius Brittania-rum rex. 5. 6: Brittanias ... 6: Brittaniam. 8: In Brittania (dreimal). 9: In Brittania. 11: Apud Brittanias ... In Brittania . . . Ulteriores Brittaniae partes . . . Ultra Brittaniam. 12: Brittania in parte Brettonum. . . Extra Brittaniam . . . Brittaniae terras. 14: Brittaniae. 15.16: In Brittaniam. 17:nbsp;Fidem Brittaniarum . . . Brittanias (ztoeimal) r,onbsp;... Brittaniai’um insulam. 21; Brittaniasnbsp;petiit. 22: Brittania . . . Brittaniam. 23: In Brittaniam. 24—27: Brittaniam. 27: Bi-ittaniai’um (zweimal). 29: In Brittania. |
Britiania
|
34: Scotioruni, qui Biittaniam habitant. 2,1: In Brittaniam. 3: Augustinus Britta-niarum archiepiscopus. 4: Veteram Britta-niae incolaram . . . Scottoram, qui Hiber-niam insulam Brittaniae proximam incoluntnbsp;. . . Brettonum in ipsa Brittania. . . In banonbsp;insulam, quae Brittania nuncupatur... Brittaniam. 5; Cunctis, qui Brittaniam incolunt. . . . Mevanias Brettonum insulas, quaenbsp;10 inter Hiberniam et Brittaniam sitae sunt...nbsp;Pictorum quoque atque Scottorum gentes,nbsp;quae septentrionales Brittaniae fines tenent.nbsp;. . . Hengist, qui cum filio suo Oise invita-tus a Vurtigerno Brittaniam primus intravit.nbsp;6: Brittaniam. '9: Omnes Brittaniae fines,nbsp;qua vel ipsorum vel Brettonum provinciaenbsp;habitant. 12: Per omnes Brittaniae provin-cias. 14: Ab adventu vero Angloruin innbsp;Brittaniam. 16: In Brittania. 20; Totumnbsp;20 genus Angloram Brittaniae finibus erasu-ram. 3, 2; Brittaniam. 3; Brittaniam . . .nbsp;Brittaniae . . . Pictorum, qui Bias Brittaniaenbsp;plagas incolunt. 4: Brittaniam (drcimal)...nbsp;In Brittania et in Hibernia. 6: (Eex Osvald)nbsp;omnes nationes et provincias Brittaniae,nbsp;quae in HII linguas, id est Brettonum, Pictorum, Scottoram et Anglorum, divisa est,nbsp;in dicione accepit. 7: Brittaniam (zweimal)nbsp;... A Brittania. 8; De Brittania. 13; Brit-30 taniae fines . . . Brittaniam Hiberniamque.nbsp;22: Brittaniam insulam. 27; Australibusnbsp;Brittaniae plagis... Brittaniam. 28: Eelictanbsp;Brittania ... In tota Brittania ... Brittaniam.nbsp;29; Brittaniam. 4,1: Brittaniamnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2: Brittaniam ... De lirittania. 3; De Brittania. 4.5.13; Brittaniam. 14: Multas Brittaniaenbsp;provincias. 16 [14]; Omnes Brittaniarumnbsp;provinciae . . . Bini aestus Oceani, qui cir-cum Brittaniam ex infinite Oceano septen-lt;10 trionali erumpunt. Weitcr 17. 18. 23. 26.nbsp;5,9. 11. 12. 15. 19—21. 23. 24. Biplom.nbsp;Kemhle n. 80 (a. 736): Aetdilbalt rex Bri-tanniae. S. Bonifatii ep. 61 (a. 744—747)nbsp;BUG 3 p. 180 J.: Ad Brittaniam. Zaclia-rias (a. 748) BEG 3 p. 185 J.: In gentenbsp;Angloram et Saxonum in Brittania insula,nbsp;p. 186; Ad praefatam Brittaniam. Aethil-bertus II. (a. 748—755) BEG 3 p. 255 J.:nbsp;In Brittaniam. Fredegar. cliron. 4, 78 (a.nbsp;50 ()36—637): Dagobertus ad Clippiaco rese-dens, mittit nuncius in Brittania (Bretagne) ¦ . . Alioquin exercitus Burgundiae, qui in Vasconiam fuerat, de presenti Brittaniasnbsp;debuissint inruere ... Eegnum Brittaniae ... |
Eegnum quern regibat Brittaniae . . . luda-caile rex Brittanorum Dagobertum vale di-cens, in Brittaniam repedavit. Adamnani vita Columhae praef. Up. 9: De Scotia adnbsp;Britanniam. 1,1 p. 16: Totius Britanniae imperator. p. 17: In Scotia et in Britannia.nbsp;2p. 19: De Britanniae remigantes. 8p. 32: In Britannia. 13 p. 41: In Britannia. 34 p. 64; Trans Britanniae dorsum (Bruimnbsp;Bretain). 2, 34 p. 149: Ad Britanniam. lonbsp;39 p. 160: In Britannia, p. 161. 162: Adnbsp;Biittanniam. p. 162: In Brittannia. 42nbsp;p. 167: Dorsum Britanniae. 46 p. 183:nbsp;Duobus populis, Pictorum plebe- et Scoto-rum Britanniae. . . . Oceani insulae per totum, videlicet Scotia et Britannia. 3, 4 p.nbsp;196: Ad Britanniam. 14p.214: Britanniaenbsp;Dorsum. 22 p. 227; In Britannia. 2Bp.241:nbsp;Britanniam. Vita Mdori 2 An. Boll. 5,167;nbsp;Cunctis Britanniae optimatibus. Vita Mela- 20nbsp;niae iunioris 10 An. Boll. 8,27; Illi qui innbsp;diversis babentur provinciis, id est in Hi-spania, Italia, Apulia, Campania, Sicilia etnbsp;Africa vel India seu Britannia aut proculnbsp;in reliquis regionibus. Vita Lupi 4 ASSnbsp;29. iul. VH p. 69 F: Ad Britanniam com-meavit. . . . lam pene tota ex parte Britannia occupata. Vita Cadoci in Eees, Cambro-British Saints p. 67: In illo tempore, cumnbsp;venerande memorie Cadocus Eomam adisset, 30nbsp;et omnia sanctorum loca per Italiam atquenbsp;Galliam constituta pergisset, gratia visendinbsp;reliquias sanctorum, contigit ilium advenissenbsp;ad quandam provinciam, que quondam Are-morica, deinde Lettau, nunc vero Britannianbsp;minor vocatur. Vita Genovefae cap. 1, 2;nbsp;Ad Brittanniam ... In Brittaniam. c. 2, 9: A Brittania. Vitae Genovefae cod. Aug. XXXII f. 76'^ 2: Proficiscentes itaque adnbsp;Brittanias Germanus et Lupus jDraeclari 40nbsp;maximique pontifices. f. 77'' 1: Ad Britan-nias ambulanti. Vita Brioci 8 ASS 1. mainbsp;I p. 93 Id 9 p. 94 A.- Minorem Britanniam.nbsp;Vita Brioci 55 An. Boll. 2, 186: Versusnbsp;Britanniam incipit navigare. Vita Wimva-loei 1, 2 ASS 3. mart. I p. 250 B: Est re-gnum sub occiduo mundi climate valdenbsp;opulentum, Britannia (Bretagne) claro nomine nuncupatum. Vita Mareulfi 2, 13nbsp;ASS 1. mai Ip. 73D.- Indicavit se Britan- 50nbsp;niam veile proficisci. 3, 17 p. 74 B: Penenbsp;tota Britannia. Vita alia Mareulfi 3, 15nbsp;p. 77 F.: Britanniae regioni quamdam ad-iacenteni insulam, quae Agnus vocatur. Vita [Brittania] |
Brittania
|
Samsonis praef. 2 A8S ^8. iul. VI j). 573 J); Citra mare in Britannia ac Eomana (= Gallia). 1, 4, 38 p. 582 C: Ad Britanniam.nbsp;41 p. 583 A.' In Britannia. 6,59 j?. 586 F:nbsp;Ad Britanniam remeare. 61 p.587A: Tamnbsp;in Britannia quam in Eomania (Gallien).nbsp;Yita Jlonani 1 ASS 1. iun. I p. 84 A: Innbsp;Britanniam (Bretagne). Vita Lconorii 1, 1nbsp;A8S 1. iul. 1 p. 121 A: In Britanniaenbsp;10 (Bretagne) partibus. 4 p. 121 E: Ulonbsp;autein tempore Childericns rex Pranciaenbsp;imperabat, simulque Britanniae transmari-nae. 2, 10 jr. 123 It; Ad Britanniam. 11nbsp;p. 123 I); - Ad Britanniam patriam, 16 jp.nbsp;124 B: ludualus ad proprias Britanniaenbsp;revertitur sedes. Acta Baithinii 3 A88 9.nbsp;hm. II 2gt;. 237 G: Ad cognatos suos in Bri- jnbsp;tannia pergeret. Yita Lugicli 2, 12 ASS'nbsp;4. aug. lp. 344 A”; Tam in Hibernia quamnbsp;20 in Britannia. Acta Austregisïli II 12 A88nbsp;20. mai V %). 235* B: Ex Britanniae parti-bus. Acta EtJibini 1 ASS' 19. oct. VIII p.nbsp;487 A; In Britanniae (Bretagne) partibus.nbsp;9 j). 487 F: To tam Britanniam. Yita Me-venni 3 An. Boll. 3 p. 144: Letaviam, idnbsp;est Minorem Britanniam. Yita Ettonis 1,5nbsp;ASS 10. iul. III p. 60 A; Hybernia pr-oximanbsp;Britanniae insula. Aigradi vita Ansberti 3,nbsp;17 ASS 9. fébr. II p. 350 C: Britannia in-30 sula ortus. Yita Yulmari 2,14 ASS 20. iul.nbsp;\ p. 8Q E: Eomam de Britannia pergens.nbsp;Yita Leutfredi 1, 10 ASS 21. iwn. IV p.nbsp;107 G: Hibernia Britanniae insula ortus.nbsp;Yita Turiani 1 ASS 13. iul. III jo. 617 B;nbsp;Britanniae minoris. Passio Typasii 1 An.nbsp;Boll. 9, 116, 12: In Britannia Carausiusnbsp;rebellaverat. 2^9.118,8: Do Britanniis.—nbsp;Inschriften: (Alcala del Bio) GIL II 1086:nbsp;In Britan [nia praef. cob.] H. Vasconumnbsp;40 equit. [trib. mijlitum legionis II. Aug. praef.nbsp;alae I. Asturum. (Alcala de Guadaira) 1262:nbsp;Trib. laticl. Brittanniae leg. XX Val(eriae)nbsp;victricis. (Granada) 2078: [L]eg(atus) Au-(g(usti) I pr(o) [pr(aetore) prov(inciae) BJrit-tan|iae]. (Barcelona) 4510: Prtef(ecto)nbsp;alim(entorum) |leg(ato) Aug(usti)] leg(io-nis) VI. viotric(is) in Br[itanniaj. (Tarragona,nbsp;geit des Traian oder lladr.) 6084: Lega[tonbsp;Aug(usti)] leg(ionis) VI. victricis [in Britan-50 nia|. (Angora, nicht vor Sept. 8ev.) HI 249nbsp;= H57w. 1290: Proc(uratori) fam(iliae) gla-d(iatoriae) per Gallias, Bret(annias), Hispa-nias, German(ias) et Eaetiam. (Kaimas) GILnbsp;III 348 = Wilmanns 1264: Proc(uratori) |
[l^rittania] prov(inciae) Britanniae. (Gitluk dei Sign)nbsp;GIL III 2732: Leg. Aug. pr. pr. provin-c(iae) Brittaniae. (Kistagne, nach 127 p.nbsp;Glir.) 2830: Leg. pr. pr. provinciae Brittaniae. (Gradino, a. 90) 2864 = 9960: Leg.nbsp;leg. IV. Plav. lég. leg. HI. Aug. iuridic(o)nbsp;provinc(iae) Brittanniae. (Malpas, a. 103)nbsp;GIL HI D. XXI p. 864 = VII 1193: Innbsp;Britannia. (Sydenham, a. 105) HI d. xxiunbsp;= VH 1194: In Brittan[nia]. (Stannington, lonbsp;a. 124) III D. XXX p.812 = VII 1195: Innbsp;Brittanni[a]. (Kerschhach hei Windisch-Fei-stritz) III 5300: [Deae AJug. e[t NJoreiaenbsp;re|g(inae)? e]t Britania[e prjovinc(iae).nbsp;(Angora) 6753: Proc. fam. glad, per Gallias Bret. Hisp[ajnias German, et Eaetiam.nbsp;(Yalovadj) 6809: Pra3f(ecto) castror(um)nbsp;leg. II. Aug. in Britannia. (Brussa) 6995:nbsp;Brita[nnia sJupe[r]ior[e] e[t infejriore. (Gy-zicus, zeit des Glaudius) 7061: Devi[otori 20nbsp;regum XI] Britanniae. (Aquileja, a. 124nbsp;p. GJir.) V 877 = Wilmanns 1173: Legat(o)nbsp;Aug(usti) pro praet(ore) provinc(iae) Bri-tanniae. (Trevcnzuolo) GIL V 3337: Proc.nbsp;Aug. prov. Britan(niae). (Verona) 3376/7:nbsp;[Tr(ib). mil(itum) in Brijtannia ann. VH.nbsp;(Novara) 8513 •. Proc. Aug. provino. Britanniae. (Pola) Pais n. 1086,2: Devic/ta) Brit-ta(nnia). (Bom, a. 5lj52 p. Ghr.) GIL VInbsp;920: IQJuod reges Brit[anniae XI devictos sonbsp;sine] ulla iactur[a in deditionem acceperitj.nbsp;1223: Provinciae Brittanni[ae]. 1336 (a.nbsp;203): lurid(ico) Brit(anniae) vice leg(ati).nbsp;1509 (unter Gommodus) — Wilm. 1196:nbsp;Leg(ato) iurid(ico) prov(inciae) Britanniae.nbsp;GIL VI 1523 (nach a. 159): Leg. Aug[g].nbsp;pr(o) pr(aetoro) prov(inciae) Brittanniae.nbsp;1549 — Wilm. 637: Trib(unus) mil(itum)nbsp;leg(ionis) VI. viotr(icis) cum qua ex Ger-m(ania) in Brittan(iam) transilt. GIL VI 10nbsp;1626: Proc(uratori) Aug(usti) provinciaenbsp;Britanniae. 1843: Defuncti in prov(incia)nbsp;Britannia. 3539: Britannia. (Ghichester)nbsp;VH 11 = Vaillant 39 (saec. 1 p. Ghr.):nbsp;[Ti.] Claud(ii) [Cojgidubni r/egisV), le-ga[ti] Aug(usti) in Brit(annia). (London)nbsp;GIL VII 22: Hum (ini) C[aes(aris) etnbsp;Genio?] prov(inciae) Brita[nniae ....]?nbsp;(York) 232: Britanniae sanctie (göttin, cf.nbsp;Genio terrae Britannicae 1113) P. Niko- 50nbsp;medes Augg. nn. libertus. (Jarroio, c. a. 124) 498“: Provinc[ia.....] Britannia. (Gastlehill, am wall des Pius) 1129: Cam-pestribus et Britanni(ae deae, nicht Britan- |
Brittania ¦— Biitannicus
|
ni(cis)) Q. Pisentitis lustus pr(a)ef(ectiis) coli(oi’tis) IIII Gal(loram) v(otum) s(olvit)nbsp;l(ibens) l(aetus) m(erito). (Walcot hei Bath,nbsp;zivischen a. 41 und 80) EE 3 js. 140 n. 120.nbsp;4 p. 187. 205 = BE 3^9.24; [Et oder Quinbsp;sunt in Brit]ann(ia). (Bondon) GIL VIInbsp;1235 — EE Ap. 207: P(ublicani) p(rovin-ciae) Bri(tanniae u. Br(itanmae)) san(ctae);nbsp;Jlübncr ci. Lon(dinienses), P(ublicani) p(ro-10 vinciae) Lon(dinienses), pr(ovinciae) Br(i-tanniae) Lon(dinienses) [statt Lon(dinienses)nbsp;icill llübner san(ctae) lesen\, P(ublicani)nbsp;pr(ovinciae) Br(itanniae). cf. (Bondon) CIB VII1331,91: P. pr. B____(Whitley Castle, bei Alston) The Academy 1885 w.705ji.313 (a. 202): Vi(rio) (Lup)o leg(ato) A'ug(iisti)nbsp;co(n)s(ulari) pr(ovinciae) Br(itanniae). EElnbsp;p.308w.963: Pr(ovmcia) Br[itannia]. (Chesters, a. 146) BE 2 p. 271 = EE 5 p. 96 f.nbsp;20 = EE 7 ^1. 340 w. 1117: In Brittannia.nbsp;(Castlenoolc) Proceedings of the Society ofnbsp;Antiquaries of Bondon t. 11 (1886) n. 1:nbsp;Leg(ato) [Aug(usti) prae]s(ide) pr(ovinciae)nbsp;Br(itanniae). (Cirencester, im 1. oder 2. jh.nbsp;errichtet, in diocletianischer zeit, seit tvelchernbsp;der siiden der insel den namen Britannianbsp;prima fiirt, tvider hergestellt) 14^/^10(1891)nbsp;nr.10 sp. 254—255 n. 89: I(ovi) o(ptimo) I m(aximo)] L. Sept[imius . . . ] v(ir) p(er-30 fectissimus) pr(aeses) [prov(inciae) Brit(an-niae) pr(iniae)] restptuit] c(urante) lustp-110 nbsp;nbsp;nbsp;. [Sig]nuna et [erjectam [pjrisca repijgione co[lu]mnam Septimius renovat, priraae provinciae rector. (Hr. Mest, 3.jh.)nbsp;CIB VIII 1578: [Proc.?] Britanniae infe-rior(is). (Ksar-cl-Birsgaun) 2080: Ex pro-vincia Britannia super(iori). (Bambese)nbsp;2766: Praef. cob(ortis) p(rimae) Astu(rum)nbsp;prov(inciae) Britt(aniae) infer(ioris). (Ksarnbsp;40 Sbai) 4800: In Britannia. (Bu Ziun) 5180:nbsp;M(issus) ex [leg(ione)] VI vi[ctr(ice)] p[ia]nbsp;fidelis (fiir fideli) provincie Britannie infe-rioris. (Aumale, a. 260) 9047: [Pr]aef(ecto)nbsp;coh(ortis) I. Astyrum pr(ovinciae) Britta-|n]iae. (GeVat-es-8enun) 11763: Praesidisnbsp;provinciarupn Hisjpani[ae] et Britanniae.nbsp;(Altilia bei Sepino, anf. d. 2. jh.) IX 2456:nbsp;[Legatus] divi Traiani Aug(usti) prov(in-ciae) Britanniae. (Isernia) 2649: Praef(ecto)nbsp;ÓO cob(ortis) I. Pannoni[or(um)] in Brittania.nbsp;(It Vasto d’Aimone, a. 41) 2847: [Legato?] . . . Claudi in Britannia ad......(Bei Ur- bisaglia) 5533 = Wilmanns 1151: Legato •Vugustorum (one den zusatg iuridico) [pro- |
vin]c(iae) Britann(iae). (Tarracina, a. 110) CIB X 6321 = Wilmanns 1170: Leg(ato)nbsp;pr(o) pr(aetore) imp(eratoris) Caes(aris)nbsp;Traiani Hadrian! Aug(usti) provine(iae)nbsp;Brittanniae. (Velletri, c. a. 215) CIB Xnbsp;6569 = CIG amp;Q21==Kaibel 911: Proc(u-ratori) prov(inciae) Brit(anniae) GO (duce-nario) = eitLtQonEvaavti BnaQ%siov Bgitav-vBiag. (Rimini) CIB XI 383: [Iurid(ico)Jnbsp;provinc(iae) Britan(niae) [leg.] leg. XV. lonbsp;Apollinar. provincia Britannia patrono. (Beinbsp;Travi) 1303: Votum ex Britannia rettulit.nbsp;(Titulus Camerinas) Or ell. 804 = Vaillant 34:nbsp;Pro(curatori) provinciae Britanniae (s. zunbsp;CIBYÏL 379). (Viterbo) CIB XI 3002: [Leg.nbsp;Aug. leg. VI] vic[t]r. in Britannia. (Vieuxnbsp;bei Caen, a. 238) M8AF ser. 4,7 = ‘67nbsp;(1876) 11.34: Cui postea leg(ato) Aug(usti)nbsp;pr(aetorio) in Brit(annia) ad legionem sex-t(am) adsedit. p. 36: Exemplum epistulae 20nbsp;Cl(audii) [Pa]ulini leg(ati) Aug(usti) pr(o)nbsp;pr(aetore) prov(inciae) [B]ritanniae. (Mili-tair-diplom von Flemalle bei Biittich, a. 98nbsp;p. Chr.) EE 4 p. 500 u. lxix = WZ 3 s.nbsp;197: pn Bri]tannia . . . in Britannia. (Aven-ches, unter Ti. Claudius Caesar) CIB XIIInbsp;5093: Cum ab eo evocatus [i]n Britannianbsp;militasset. 5094: Cum ab eo evocatus [innbsp;Brita]nnia militasset. (Mainz) CIB 1003nbsp;= BeeJeer 97: (Legatus August! pro prae- sonbsp;tore provinciarum)... Eae[tiae] Germ(aniae)nbsp;sup(erioris) et Britt(anniae). (Castcl) CIBnbsp;1348: Ex [provino]ia Bri[tannia]. (Grotta-ferrata) GIB XIV 2508: Provincia Britannia patrono. (Tivoli) 3599: Leg. Aug. leg. VInbsp;victr. in Britannia. 3608: Legat(o) et co-mitl Claud(ii) Caesaris in Brittannia. 3625:nbsp;Praef(ecto) cob. I. Thrac(um) in Brittann(ia).nbsp;(Ba Montana, saec. 2) 39.55: Censitor ci-vium Eomanorum coloniae Victricensis quae 10nbsp;est in Brittannia Camaloduni. — Münzen:nbsp;(von Hadrian) Cohen mon. imp. 2'“* p. 109nbsp;n. 28: ADVENTVI AVG. BRITANNIAE.nbsp;p. 121 n. 194—197: BRITANNIA (abge-bildet). w. 198. 199: BRITTANNIA. (vonnbsp;Antoninus, a. 140 —143) p. 281 n. 113—nbsp;115: BRITAN(nia). iJ.282 w. 116. (a. 155)nbsp;n. 117. 118. (a. 140 — 143) n. 119: BRITANNIA. (von Commodus, a. 185) 3‘‘*^.232nbsp;w. 37: BRITTANIA. 38: BRITANNIA. sonbsp;Britanuicus. Polyb. 3, 57, 6: HsqI %amp;vnbsp;BQeztavMamp;v vtjSav xal rrjg tov KatTiTsgovnbsp;xataoicsvrjg. 34, 5, 2 (bei Strabon 2, 4, 1nbsp;p. 104): Hvamp;éav^ (up' ov nagangovaHrivca [Brittauia — Britaiiuicub] |
Britannicus
|
nollovg, olrjv /.isv rijv BQertavixrjv i/ijSaöov iTVslamp;eïv (pacSKOvtog, ttjv ê's nsQt^stQovnbsp;Ttliióvcav ^ tsttuQcov ^VQiéóav dnoêóvtognbsp;rfjg V7JÖ0V. 8: Tbv 6’ ’E^aToGamp;évfj óitxTto-QrjaavTcc d %Qr] niGxsvsiv rovroig, bficog %£qlnbsp;Ts Tijg BQSTtaviKiig mncGzevxévat xai tmvnbsp;xciTcc rdÖBiQa %al Tfjv ^ipr\qiav. 10, 7 (ausnbsp;FijtJieas): ilEpi trig BQSttuvLxiig. Gic. adnbsp;Q. fr. 3,1, 3,10: De Britannicis rebus co-ïo gnovi ex tuis litteris nihil esse nee quodnbsp;metuamus nee quod gaudeamus. 7,25: Exnbsp;Britannia Caesar ad me kal. septembr. de-dit litteras, quas ego accepi a. d. 4. kal.nbsp;oetobr., satis eommodas de Britannicis rebus.nbsp;epist. 7, 11, 2: Mira enim persona inducinbsp;jiotest Britannici iureconsulti.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4,16, 7 |13J: Britannici belli exitus expectatur: constat enim, aditus insulae esse inunitosnbsp;inirificis molibus. Etiam illud iam cogni-20 turn est, neque argenti scripulum esse ul-luiu in illa insula neque ullam spem prae-dae nisi ex mancipiis. Deor. nat 3,10,24:nbsp;Quid? aestus maritimi vel Hispanienses velnbsp;Britannici eorumque certis temporibus Velnbsp;accessus vel recessus sine deo fieri nonnenbsp;possunt? Strah. 1, 4, 2 p. 63: amp;ovlrjg, zji'nbsp;(prjGi Tlvamp;sag dnb ftÈv tijg ÜQsnaviXTig 'è^nbsp;7jf.iaQSgt;v nXovv ccnsy^tiv nQog ccqxtov, iyyvg ö’nbsp;tlvai trjg nsTtrjyvMg amp;aldrTrjg. 3: quot;O te yccQnbsp;;i0 Igxoqamp;v xxjv amp;ovlrjv Ilvamp;éag avriQ xpsvói'-Gxaxog i^ijxaGxai, xal ot xfjv ÜQExxavixrjvnbsp;[xaï\ ’léQvrjv ióóvxig ovSsv txsqI xrjg amp;ovh]gnbsp;XêyovGiv, aXXag v^Govg Xéyovxsg (iixqug nsQinbsp;xr^v IlQsxxavixrjv' avxtj te rj TlqixxavLX^ xbnbsp;t'öwg JTWg EöTt Tij KaXxixrj naqsxxsxcc-pévrj, xamp;v TttvxaxiGiiXLxov GxccSlmv ov fiec^covnbsp;xai xoig dxqoig xoig dvxixsifiévoig dxpoQi^o-^.xiVï]. 4: Tbv Ö£ Sid xov BoqvGamp;évovg naq-dXXr\Xov xbv avxbv eivai tm ó'ta xrig Uqixxa-40 viXTjg aixd'QovGLV quot;InnaQióg te xal aXXoi exnbsp;xov xbv avxbv aivai xal xbv öid Siv^avxi'ovnbsp;TM did MaGGaXiag' ov fdq Xóyov aïqrjxa [Uv-'9'Ec'gJ xov av MaGGaXia yvwfiovog xcqbg x^vnbsp;Gxtav, xov avxbv xal”l7t7taQ2og xaxd xbv bjim-wf-iov xatqbv aiqeiv av xm Bv^avxiip qoijöiV.nbsp;EJt MaGGaXiag da alg fxaGXjv xxjv llqaxxavixfjvnbsp;OU TtXaov TMV xtavxaxiGyiXicov aGxl Gxadicov.nbsp;dXXa fiijv E3C jiaGxjg xijg riqaxxaviXTjg ov aiXaovnbsp;TMV XExqaxiGy_iXiagt;v nqoaXamp;xav avqoig av oixrj-50 Giq,ov aXXxog ixmg (xovxo d’dv aixj xb Txaql xrjvnbsp;laqvrjv'), coGxa xa anaxaiva, aig d axxoTxi^ai ttJvnbsp;SovXriv, ovxEx’ olMjGifia. 2,1,18j(.75: Ouxognbsp;(Hipparclios) da Ilvamp;aa mGxaviav xaxd xd dq-xxixcóxaqa xrjg Tlqaxxavixrig xrjv oi'xrjGiv xavxxjv |
[Britannicusj xiamp;r\Gi, xal q}Y\Giv aivai xfjV fiaxqoxdxtjv av-xavamp;a Tj^éqav wqav iGxjfiaqivmv daxa avvéa,nbsp;oxxcoxaidaxa de otxov Ts'TTc^ag 6 ^Xwg paxaca-qi^Exai Ttry/aig. 41 4). 93: Kal vvv d’aiqijGamp;conbsp;bxi xal Tiq,oG9avtjg xal EqaxoGamp;avx)g xal oi .nbsp;axi xovxcov xcqóxaqoi xaXamg xjyvóovv xd xa I^xj-qixd xal xd KaXxixd, fivqim (5e (laXXov xdnbsp;Eaqpavixd xal xd Ilqaxxavixd. 2,5,7|).114:nbsp;OixovGi (5’ •hnaq xov BoqvGamp;avovg vGxaxoinbsp;TMV yvwqCpcov iSxvd'mv^Pco^oXavoi, voxicóxaqoi 10nbsp;ovTEg TMV {maq T^g nqaxxavixijg iGydxaivnbsp;yvM^tJojxÉvMv. 8 p. 115: Oi ydq vvv iGxo-qovvxag xtaqaixaqro Tijg ’laqvxjg ovdav aypvGinbsp;Xayaiv, lij nqbg dqxxov nqóxaixai xijg Ilqaxxa-vixxjg TxXxjGiov, dyqiav TslÉMg dvamp;qcoTxaiv xalnbsp;xaxag oixovvxmv did rjivyog, m(Jt’ ivxavamp;anbsp;vojii^co xb Ttaqag alvai amp;£xaov. . . . Eit] dv axnbsp;xov diaGxrjfiaxog xov dnb MaGGaXiag inl xr]vnbsp;Uqaxxavixrjv avxavamp;d nov Txinxmv b did xovnbsp;BoqvGamp;avovg xvxXog. . . . *Fb ó’ axaï^av anl 20nbsp;xxjv TIqaxxavixx]v dvvaxai Gvq,ipa)v£iv xw dnbnbsp;Bv^avxiov inl BoqvGamp;évtj. . . . Ovxco xdxainbsp;xovg vnaq Uqaxxavix^g ov nXaiovg toutmvnbsp;amp;Exaov 5j q,ixqm nXaiovg, oïov xaxqaxiGy^iXiovg. . . . Kal ydq xrjv Tlqaxxavixrjv ayaiv dvvdfiavoi Pmpatoi xaxagjqóvijGav, bqamp;vxag bxi ovxe lt;pó-|3og £| avxcóv ovd'a alg aGxtv (II6) (ou ydqnbsp;iGyvovGi xoGovxov mot’ anidia^aivEiv xipiv)nbsp;out’ dxpaXata xoGavxxj xig, at xaxdG%oiav. 28nbsp;jo. 128: ’H KaXxixxj nqbg aco fiayqi noxapov 30nbsp;'Prjvov, xb fièv jSóqaiov nXavqbv tm Plqaxxavi-xm xXv^ofiavfi noqamp;/A,r3 navxL . . .quot;Exaqog xóX-nog oficovv/icog avxep xaXovpavog PaXaxixóg,nbsp;^Xanav nqbg xdg dqxxovg xal xxjv Tlqaxxavi-X'qv. 30 p. 129: üqóxaivxai d'e vijGoi xrjgnbsp;Evqdinrjg dg acpajiav, e|m fi'ev GxfjXmv Pddeiqdnbsp;xa xal Kaxxixaqidag xal ITqaxxavixai. 3, 2, 9nbsp;p. 147: PavvaGamp;ai d’ av xa xoig vnaq xovgnbsp;AvGixavovg jSaqjSdqoig xal av xaig KaxxixaqiGinbsp;vriGoïg, xal ix tmv Uqaxxavixamp;v da aig xrjv 40nbsp;MaGGaXiav xojii^aGamp;ai. 4, 4, 6 (nach Arte-midoros): Ilqbg xy üqaxxavixy. 5,1 p. 199: ’H dh Tlqaxxavixx] xqiymvog fisv aGxi tm Gyppaxi, naqa^ipXyxai da xb fiéyiGxov amijg nXavqbvnbsp;xfj KaXxixy, xov pxjxovg ovamp; vneqj3dXXov ovx’nbsp;aXXainov' egxi ydq oGov xaxqaxiGyiXiaiv xalnbsp;xqiaxoGicov 9) xaxqaxoGiwv Gxadiiov axdxaqov.nbsp;... Tb dnb Kavxlov xov xaxavxixqv tmv ax-(SoXamp;v xov Pyvov, amamp;ivmxdxov Gnipaiov xygnbsp;Tlqaxxavixrig. 4 p. 201: EIgI dÈ xal dllai 50nbsp;naql xrjv Ilqaxxavixfjv vrjGoi (iixqai. Piodor. 1, 4, 7: nqoE§i§aGe da (Ediog Tovhog Kai-Gaqj xyv riyapoviav xrjg 'Pcóftijg fii%qi xav Bqaxxavixav vyGcov. 3,38,2: Tovxo ydq xb |
Britannicus
|
liÉQog rijg oiKovfievTig xal vó TtSQÏ ramp;g Bq^x-tavixag vriGovg xcd tijv uQxtov rjXiGxa tcetxtco-XEv vnb xrjv xocvrjv avê'QÓnmv envyvaGxv. 5, 21, 1: Kuxa yaq xrjv ralaxiav vfjv Ttcc^-toJtEavrTiv aar’ avxtxQV xamp;v Eqxvviwv ovo-(itt^oixivcov d^v^amp;v i^^tylGxovg yuQ v7taQ%Eivnbsp;naQEilrjcpa^sv xamp;v xaxcc x-rjv EiQmxtrjv) vxjGoinbsp;noXlai xaxcc xbv wxeavbv VTtuQypvGxv, mv tGxinbsp;^tyiGxri r) nQExxavixTi (Grofthrittamen) xa-10 XovfisvTj. 2: A^xrt ês xb (isv nakaibv avexti-jiixxog èyèvExo ^svixaïg èvvafisGiv. . . . TleQinbsp;ÓE x^g vriGov xai too) cpvofiévov xax’ aUxtivnbsp;xaxxixÉ^ov VVV SiE^ijxsv. 3: Aijxrj yuQ xamp;nbsp;GX'^fiaxi XQlycovog ovGa naQanlrjGccog xxj 2c-xeXccc xag nXEVQag o'bx cGoxwXovg syjEc xxê. . . .nbsp;5: KaxoiXEcv SÉ cpuGc ttJv IlQEXXavixfiv avxó-yamp;ova yévrj xal xbv xtaXacbv ^cov xacg aya-yalg öiaxriQOvvxa xxê. . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;22, 1: Tijg yce^ ÜQExxavix^g xxê. ... 2; NrjGov nqoxEi^Évxiv 20 fiÈv x^g nqsrxavcxrjg, ovofia^oixévtjv Se’'Ixxcv.nbsp;3: Tag nXqGcov vi^Govg xag fiexa^v x£ii.iÉvagnbsp;tijg XE E'UpWJl'tjg xal xrjg üqExxavcxijg. . . .nbsp;38, 5; Ex xTjg nqExxavcxxjg vrjGov. Valer.nbsp;Max. 3, 2, 23; Bello namque, quo C. Caesar non contentus opera sua litoribus Ooeaninbsp;claudere Brittannicae insulae caelestis inie-cit manus, cuin quattuor comnilitonibus ratenbsp;transveotus in scopulum vicinae insulae,nbsp;quam hostium ingentes copiae obtinebant,nbsp;30 postquam aestus regressu suo spatium, quonbsp;scopulus et insula dividebantur, in vadumnbsp;transitu facile redegit, ingenti multitudinenbsp;barbaromm adfluente, ceteris rate ad litusnbsp;regressis solus immobilem stationis gradumnbsp;retinens, undique ruentibus telis et ab omninbsp;parte acri studio ad te invadendum nitenti-bus, quinque militum diurno proelio suf-fectura pila una dextera hostium corporibusnbsp;adegisti. Ad ultimum destricto gladio auda-40 cissimum quemque modo umbonis inpulsu,nbsp;modo mucronis ictu depellens hinc Romanis,nbsp;illinc Brittannicis oculis incredibili, nisi cer-nereris, spectaculo fuisti. Mda 1, 3, 15;nbsp;Europa ienmnos habet ab oriente Tanainnbsp;et Maeotida et Pontum, a meridie reliquanbsp;nostri maris, ab occidente Atlanticum, anbsp;septentrione'Brittanicum Oceanum (das nicernbsp;2'Wischen Grofthrittcmien und der Loire, janbsp;selhst bis m den Pyrenaeen). 2, 6, 85; Py-50 renaeus primo hinc in Brittanicum (brutta-nicum A^') procuiTit Oceanum, 3, 6, 48;nbsp;Sena in Britannico mari Ossismicis adversanbsp;litoribus. Plin. n. Ji. 1,25,6; Herbae mira-biliter inventae. Cynorrodum, medicinae II,nbsp;dracunculus caulis I, Britannica V. 4,109;nbsp;Maria circa oram ad Rhenum septentriona-lis Oceanus, inter Rhenum et Sequanamnbsp;Britannicus, inter eum et Pyrenaeum Gal-licus. 122; Ad portum Morinorum Britan-nicum. 7, 206; Etiamnunc in Britanniconbsp;Oceano vitili corio circumsutae hunt. 9,nbsp;116; Divus lulius thoracem, quem Venerinbsp;Genetrici in templo eius dicavit, ex Britan-nicis margaritis factum voluerit intellegi. lonbsp;169; Nondum Britannica serviebant litora,nbsp;cum Orata Lucrina nobilitabat. 25, 20;nbsp;Reperta auxilio est herba, quae appellaturnbsp;Britannica (/. s. 99; Britannica herba. 27,2;nbsp;Britannioam (herbam) ex Oceani insulisnbsp;extra terras positis. 32, 62; (Ostrea) Cy-Kicena maiora Lucrinis, dulciora Brittannicis. Lioscorid. 4, 2; Bqexxuvcx^ 1) jSExxovcxrjnbsp;Ttóa ÉGxlv s^ovGa gpvXXa ÉnqiEQrj Xanaamp;mnbsp;ayqlco xxê. (verwechsélwng, cf. Britannica 20nbsp;herba). [cf. Marcell. medic, c. 11,16 p. 115, |
18 II.: Herba Britannica. 19,26 p. 183,2; Herba, quae Britannice dicitur. 25, 13 p.nbsp;248, 10; Herbam, quae dicitur Britannice.nbsp;26, 117 p. 269,11; Herbae Britanicae radices. 27,14 j). 276,1; Herbae Britannicaenbsp;radix vel folia. 30, 11 p. 327, 2; Herbaenbsp;Brittanicae sucus. 35,15y).362,29; Herbanbsp;Britannice. CGIL 4 jp. 26, 35; Brettanicenbsp;(Burtitanici c Burritanici d Britaniea cod. sonbsp;Sang all. 238 p. 28) llores qui in silva (sa-lina cl) nascuntur. p. 488, 55; Brittanicanbsp;flores qui in silva nascuntur (om. b). p. 594,nbsp;23; Brittannica floris qui in silva nascitur.Jnbsp;Tac. Ji. 1, 9: In Britannico exercitu. 43; Enbsp;Britannicis cohortibus. 61; Britannico exercitu. 2,32; Bi-itannicum militem. 37;nbsp;Britannicis expeditionibus. 57; E Britannico exercitu delecta ooto milia sibi adiun-xit. 3,1; Britannici exercitus robora. 22; donbsp;Britannicarum legionum. 4,15; Britannicanbsp;auxilia. 46; Germanicum Britannicumquenbsp;militem. 4, 79; Britannica classe. G. 45;nbsp;Aestionim gentes, quibus ritus habitusquenbsp;Sueborum, lingua Britannicae propior. lu-vcnal. 10, ISsj..' Cuncta exsuperans patrimonia census, | quanto delphinis ballaenanbsp;Britannica maior. Suct. Claud. 28-. Britanniconbsp;triumpho. Ner. 39: Glades Britannica, quanbsp;duo praecipua oppida magna civium socio- 50nbsp;rumque caede direpta sunt. Gaïb. 7; Expe-ditionis Britannicae dies. Vitéll. 2: Expedi-tione Britannica. Arrian, tact. 19f2:'Pcoixawcnbsp;fiEv yaq ovóÈ ETtiqGxriGav txoxe xrjv anb xamp;v [Britamiicus] |
Britannicus
|
KQfiaxcov nbsp;nbsp;nbsp;olnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;óè o[ fiÈi' Evqio- Ttaïbi ovö's avTol óis^QtjSavTo aQficiGL, Ttlriv ys dij ot èv taïg vrjGoïg xcxïq B^sxxavixaig xa-Xovfiévaig è’^a xijg fisyaltjg ^-alaöarjg. 3:nbsp;Ovxot yd^ GvvwqLgl xo noXv êjfQcövxo itxtxcovnbsp;xal GfiixQwv xai novrjQwv. ol ölcpQoi óè av-xoig iTtixijdeiol eiGiv êg xö ilavveGamp;at xaxdnbsp;ypQlxov Ttuvxoiav, xal xd InitaQia eg xö xa-XaixXfOQELGamp;ai. Ptól. 2, 2, 1: ’'Hdrj óè avxovnbsp;10 (Oceani horealis) xö fièv dvaxohxaxs^ov 2xv-amp;ixög wxEavóg, xö ós óvxixcóxs^ov rsQjxcivixógnbsp;xs xal BQExxavixög xalslxai (Muller stclltnbsp;überall Uq. her). 2, 3 inscr.: 'Alovlavognbsp;viqaov BQExxavixxjg amp;sGig. 2,3,3; B^ixxavixögnbsp;coxsavóg. 8,2: UctQd xöv Bqexavvixöv wxxa-vóv. 9, 1: Uagd xöv BQexxavixöv axsavóv.nbsp;TertulUan. de eullu feniin. 1,5: Britaimicumnbsp;mare conciiae genus 2irofert. Pio 53,12,6:nbsp;MéxQi xov mxsavov xov BQSxxavixov. 60,30,nbsp;20 1 (a. 47 p. Chr.): Anö xov BQSxxavixov no-léfiov. 72, 8, 1: 'O BQtxxavixóg (nólEjiog).nbsp;ltd. Capitolim M. Ant. 8, 7: Imninebat etiamnbsp;Brittanicum bellum. 22, 1: Inminebat etnbsp;Parthicum bellum et Brittanicum. Lamprtd.nbsp;Commod. 6, 2: Bello Brittanioo. Spartian.nbsp;Julian. 5,1: Et lulianus quidem neque Brit-tanicos exercitus neque Ill3U'icos timebat. lul.nbsp;Capitolim Clodius Alb. 13, 4; Cum Britta-nicos exercitus regeret. Eumen. paneg. Con-30 stanüü Cues. d. 21: Britannicae victoriaenbsp;(gen.). Faneg. Constantino Aug. d. 7: Bri-tannica troiibaea. Liber gcneraiionis 1, 89nbsp;chronogr. a.351 ji. 99 M.: Huousque definitnbsp;terra lafet usque ad Brittanicas insulasnbsp;omnes ad borram resjucientes. l,91,lj).99:nbsp;Brittanicae (insulae). Eutrop. 6,17,2: (C.nbsp;lulius Caesar) vincendo ^ler bella gravissimanbsp;usque ad Oceanuin Brittanicum iirocessit.nbsp;Ammian. 23, 6, 88 (a. 363): Quod genusnbsp;40 gemmae etiam in Brittannici seoessibus ma-ris gigni legique licet dignitate disiiari nonnbsp;ignoramus. 30, 9, 1 (a. 375): Unde Brittannici strejiitus et Africanae clades et va-stitas emersit Illyrici. llieronym. adv. lovi-nian. 2, 7 (Opp. ed. Vall. Yen. 2 c. 335 Aj;nbsp;Atticottos, gentem Britannicam. Ilieron. innbsp;genes. 10, 4 (aus Yarro’s antiq.): Graecisnbsp;accolis occupatas, qui, ut supra diximus, abnbsp;Amano et Tauro inontibus omnia maritimanbsp;.')0 loca usque ad Oceanuin possedere Britanni-cum. SymmacJi. relat. (a. 384—385) 9 (22.nbsp;28): Africanum quondam et Brittannicumnbsp;ducem. 43 (57.64): Afrioani et Britannicinbsp;belli. Dimensuratio provinc. 30 li.: Oceano [Britannicus] |
Britannico. Divisio orbis terrarum 7 M.: Gallia Comata cum insulis Britanicis. Comment. Luean. 1, 369 Us.: Oceani] Brittannicum bellum signiticat. Marcian. lleracl.nbsp;peripl. 2 § 41—45 (GG31 1,560/0.'nbsp;xavixal vrjGoi, vijGog Bqexxavtxij. Eimap.nbsp;fragm. 12 p). 218 Bind.: Tïjg BQSxxavixrjgnbsp;vijGov. ND occ. 5, 92; Britannici (plur.).nbsp;241: [Legio] secunda Brittannica [sive se-cundanij c/'. 7,84: Secundani Britones (bri- lonbsp;tannice C brittannice PY brittanice M).nbsp;Cros. 1, 2, 63: Oceanum Brittanicum. 7,7, 11 (aus Suct. Nero 39): Britannica clades. Oros. apol. 12, 3; Britannicus noster (Pela-gius). luüi llonorü cosmogrupJiia 15 j). 3311.:nbsp;Mare Britannicum (tritanicum Y tliyrrita-nicuin S). Zosim. 1,64,1 (ma. 276): ^Tmj~nbsp;xovoi’ ós avxcp (1’robus) xal xd vnsQ xdg”Al-txsig eamp;VTj, PaXdxai xal’l^q^sg liga trj Bqbx-xttvixrj vrjGia. 2, 33, 2 («. 332): Ta óè xs- 20nbsp;xa^xco xovg iinsQ xdg ’'Alttsig KsXxovg xs xalnbsp;’'I^tjQag TCQÖg xfj BQSxxavixij vrjGm. 3, 5, 2nbsp;(a.357): Tov Prjvov xtQÖg xaïg sGyaxialg xijgnbsp;PsQgavlag, OTXeq sGxlv samp;vog Palaxixóv, signbsp;xö 'AxXavxixöv TtsXayog ixöiöóvxog, ov rijgnbsp;ijïóvog ij Bqsxxavixij vijGog swaxoGioig Gxa-óloig óisGxxjxsv ... 4, 3,1 (a. 364): Tdg svnbsp;xavxtj (JlxaXia) xióXsig sysiv ixp savxm gsxdnbsp;xamp;v vxx'sfi xdg ’’AXttsig samp;vcóv ’Ijixjqlag xs xalnbsp;xijg BqsxxavLxijg vrjGov xal Ai^vtjg dnaGrjg. 30nbsp;19, 2 (a. 375): Pqaxiava gsv xd KsXxixdnbsp;qjvXa xal J^fjQia xiaGa xal xj Bqsxxavxxijnbsp;vijGog dnsxXxjQovxo. 35, 3 (a. 383): Tovgnbsp;xaïg Bqsxxavxxaïg vijOoig svxÖQvgévovg (gxqu-ximxag). 5, 27, 2 (a. 407): (KmvGxavxivog)nbsp;sx tijg Bqsxxavixijg vijGov nsQamamp;sig. 6,nbsp;1,2: quot;Aga navxl X(p sv KsXxoïg xal svnbsp;L^fjQM xal sv ry Bpsxxavixy vrjGio GXQa-xsvgaxi. 6,5 (a. 408): Tovg xs xijv Bgsxxa-vixijv vrjGov olxovvxag xal xmv sv KsXxoig 40nbsp;samp;vamp;v svia. Iordan. Pom. 276: Brittanicum bellum exortum, unde Severus mirabi-liter triumphavit. Gildae hist, praef.: Gen-tis Britannicae historiolam. Forttmat. carm.nbsp;3,5,7: lura Britannica. 26,5: Sequananbsp;te retinet, nos unda Britannica cingit. Yitanbsp;Ilïlarii 3,6: Beatus Hilarius Pictavorumnbsp;urbis episcopus regionis Aquitaniae oriun-dus, quae ab Oceano Brittanico tere milianbsp;nonaginta (octoginta ferme milibus cod. 50nbsp;Augiens. XXXII f. 122', l) seiungitur.nbsp;Yita Alhini 5, 11: Albinus episcopus Vene-ticae regionis Oceano Britannico confinisnbsp;indigena. Formtil. Andee.37: Partibus Brit- |
Britaniiicus
|
tanici (Bretagne) seu Wasconici. lonae vita Colunibani 3 ed. Sur. 21. non. p. 469: Per-nici cursu ad Britannicos perveniuiit sinus.nbsp;4jp. 469: A Britanniois ergo finibus progress! ad Gallias tendunt. 19 p. 474: Denbsp;Brittannica arva. 20: Brittanicoque sinunbsp;redderetur. Bav. 4,46 p. 322,15 —17:nbsp;Qui fretus ex eodem mari Gallico ingrediturnbsp;in ipsum Oeeanum occidentalem Britanici.nbsp;iop.325,1—2: Oeeanum Britanici. 5,4 p. 344,nbsp;15: Quod fretum exiens de mari magno Gallico Valeriaco vergitur in Oeeanum occidentalem Britannicum. Adamnani vita Colum-hae 2, 31 p. 144; Britannicum dorsum. 39nbsp;p. 162: Ad loca Brittannica. 46 p. 184:nbsp;Dorsi montes Britannici. 3, 23 p. 241:nbsp;Oceani Britannici. Aldhelm. epist. ad Edh-fridum p. 92 Giles: Territorii marginemnbsp;Britannici. Epist. 41 BBG 3 p. 110 J.nbsp;20 (c. a. 732—742): Sicui nostrum contingitnbsp;huius Brittanicae (Brettanicae F) tellurisnbsp;sceptra (schivülsüger ausdruck für ' dienbsp;reiche Brittaniens’) visitare. 95 BBGnbsp;3 p. 242 J. (a. 723—755): Biittaniee telluris inclita sceptra.....fugiens deserui. Vita Gerniani 5,18 ASS 2.'mai lp. 267 A.-Transvectus est Britannici maris aequora. Yita Brioci 40 Anal. Boll. 2 p. 179: Marenbsp;Britannicum navigantes. 55 p. 186: Marenbsp;30 illud Britannicum. Yita Samsonis 5,46 ASSnbsp;28. iul. VI p. 584 C: luniavus, qui et ipsenbsp;Britannica lingua 'cum illis lux’ vocitaba-tur. Acta Austregisili 2, 12 ASS 20. mainbsp;V p. 235* E: Secundum Britannicam suamnbsp;et rusticam linguam. Yita Ettmis 1, 6 ASSnbsp;10. iul. III p. 60 B: Non solum gens Brito-num, sed et confines eius (eo quod marinbsp;ambiuntur Britannico) Pictonura et Anglo-i’um et Hibernioi'um. Yita Yincentii ~ Ma-40 delgarii 2, 8 ASS 14. iul. III p. 670: Orbenbsp;Britannico. 4, 25 p. 675 F: E sinu Britannico. Yita Filiherti 3, 28 ASS 20. aug. IVnbsp;p. 80 D; Naves Britannicae. Yita Bonitinbsp;3, 15 ASS ló.ian. lp. 1072: Ad Britanni-cimi rus. — Inschriften: (Angora, a. 362nbsp;p. Chr.) GIL III 247: Ex Oceano Britannico. (Alsó-Kosdly in Baden) 821: C(o)-h(ors) prima Brittanica oc (miliarensis).nbsp;829: [Cobors I] Brit[(annica) miliajrenses.nbsp;w) (Alsó-Ilosva) 1633,2: Goh. [I] Brittannicanbsp;(miliaria). (Csigmo^1633,14:N(umerius)nbsp;s(ingularium ?) B(ritanniconiin ?) und S. B.nbsp;B. (Zicisclicn Tolna und Möss) 3305: De-c(urio) al(ae)Bri(tannicae). (Betronell) 4466: |
T. Flavius Crensces (Us Crescens) equ(es) ale Tam(pianae) vex(illationis) Brit(annicae)nbsp;an(noi’um) XXX st(ipendiorum) XV?, dom(o)nbsp;Durocor(toro) Eem(orum), lifio) s(itus) est.nbsp;Flavius Silvanus dec(urio) a|le ei]usd(em)nbsp;b(eres^ [e(ius)] f(ecit). (Wïen) 4575: T.nbsp;Fl(avi) Bardi veter(ani) alae I Fl(aviae)nbsp;Aug(ustae) Brit(annicae oder Britonum ini-liariae) c(ivium) E(omanoruni) Lici(nius)nbsp;Memor fratri suo pos(uit). 4576: T. Fla- lo vius Verecund(us) Mag.....eques alae I Fla(viae) Aug(ustae) Brit(annicae oder Brit-tonum) CD (miliariae) c(ivium)E(omanorum). (Cilli) 5211: Praef(ecto) al(ae) Britannicaenbsp;mlliar(iae). 5212: Praef(eeto) eq. al(ae)nbsp;Britannio(ae) mlliar(iae). 5214: [Praef(e-cto) alae Brittannicae] miliar(iae). (Cilli,nbsp;unter Mare Aurel und Yertis) 5215: Prae-f(ecto) equit. al(ae) Britannicae mlliar(iae).nbsp;(Amasea) 6748: Ala I. Flavia [Aujg. Brit- 20nbsp;tanl’nica] cd (miliaria) c(ivium) E(omano-rum) bis to[rq]uata o[b virtutejm. (Yalo-vadj, a. 43 p. Chr.) 6809: Ob bellumnbsp;Britannic(um). (Ydd) 7634: M. [Majr-cellus [coh.] I. Britta|nicae]. (Orsova)nbsp;8074, 10: Coh(ors) I (prima) Br(itannica)nbsp;co (miliaria). (Bomlott) 11“: Coh(ors) IInbsp;Britann(ica). Cob. II Br. cd (miliaria).nbsp;(Aus Korahia, Bulcarest) 8074, 12: Cob.nbsp;III Brit., C. III B. (Kleinsehenh) EE 4 30nbsp;p. 77 n. 206: C(oh). III B(rit). (Ziviscliennbsp;Turnu Sevcrinului und Kladova) CIL IIInbsp;1703,3: [Goh.] III Brit. 8075,32 nichtnbsp;s(ingularium) p(editum) B (ritannicorum)nbsp;wie Torma 'will AE3I 3 p. 116 n. 24. —nbsp;3Iilitair-diplome: (Klosterneuburg, a. 80 p.nbsp;Chr.) GIL III 1). XI p. 854: (Gob.) I Britannica. (Bclegh, a.85) w. xnp. 855: (Cob.) I Britannica milliaria. (Lh Ungarn, a. 110) D. XXV p. 868: (Cobors) I Britannica co (mi- 40 liai'ia) c(ivium) E(omanorum) ... et peditesnbsp;singulares Britannici. (Betronell, a. 113 od.nbsp;114) D. XXVI p. 869: Ala I Flavia Aug(usta)nbsp;Brit(annica und Bretannic(a)) co (miliaria)nbsp;c(ivium) E(omanorum) missa in expeditio-nem. (Zsuppa, a. 157?) d. xl p. 882: [Innbsp;pedijt(ibus) singul (aribus) Brittannic(is).nbsp;(Also-Szent-Ivdny, a. 145—160) d. xlii p.nbsp;884: (Ala) Britt(annica) c(ivium) E(oma-norum). (Adony, a. 145—160) d. xliii p. 50nbsp;885: (Ala) Britt(annica) c(ivium) E(oma-norum). (Alt-Buda, a.167) d. xlvi p. 888: ' (Ala) I Britan(nica) co (miliaria) c(ivium) I E(omanorum). (Betronell? a. 84) d. lxxiv [Britannicus] |
Bi'itannicus
|
= EE o p. 93: C(ohors) 1. Britanniea. Edict. Dioclet., fragm. Megalopol.: BiQog Bqb-rawiKog. (Turin, a. 65 p. Chr.) CIL Vnbsp;7003: [DJonfiJs dónato a divo Claud(io)nbsp;belló Britannico. (Eom)Nl 1643 = F«iSatónbsp;37: ... Praef. class. Brit(annicae) et [Ger-manio(ae) et] Moesic(ae) et Pannonic[ae]nbsp;proc. et praesidi Alpium [Cottiarum]. CILnbsp;VI 3358: Val(erii) Paterni speoul(atoris)nbsp;10 exercit(us) Brittan(ici). 8873: Ti. Claudiusnbsp;Aug. 1. Quadratus dec. lectioarior(um) Bri-tanuicl. (lm Tiber-1)6116, a. 183/4) Notizienbsp;di Scavi 1887 p. 537: Tempore belli |Bri-tannioi|. (Bom) Bullettino dcll’Imp. Istikdonbsp;arch. Germ. 1891 == BA sér. 3, t. 18,404:nbsp;Pr I aefectu] s equitat. [bello Britannico].nbsp;(Winchester) CIL VII 5 = BJ 59, 148.nbsp;83, 156 n. 340: Matrib(us) Ital[ijs, Ger-manis, Galtlis), Brit(annis) [oder Gal(licis)nbsp;20 Brit(annicisj] Antonius [Lujcretianus [b(e-ne) I'(iciarius)] co (n) s(ularis) rest (ituit).nbsp;(Lymne) CIL VII 18 =VaiUant 33: [Neji]-tu|no?| aram C. Aufidius Pantera prae-lect(us) clas(sis) Brit(annicae). (Schloftnbsp;Tredermacn hei Birdoswald, vUleicht ausnbsp;Netherhy) CILYIL 86é =^VaiUant 11: Pe-d(atura) cl(assis) Brit(annicae). (Netherhy)nbsp;CIL VII 970 = Vaülant 40: Ped(atura)nbsp;cla(ssis) 'Bri(tannicae). (Graham’s ByJce,nbsp;counter kuiser Plus) CIL VII 1113: Genionbsp;terrae Britannicae M. Coccei(us) Firinus 7nbsp;(centurio) leg(ionis) II. Aug(ustae). (Ochienbsp;hole hei Mendip Hills, Somersetshire, a. 49nbsp;p. Chr.) 1201: De Britan(nicis nemlich me-tallis). (Bei Stockbridge, Hampshire, a. 59)nbsp;1203: Brit(annicum seii. plumbum?). (Charterhouse on Mendip, a. 69 — 79) EE 3 p.nbsp;141 n. 121“: Brit. ex. arg. ve. (Matlocknbsp;Moor, Berhyshire) 1215: Ti(berii) Cl(audii)nbsp;40 Tr(opldmi?). Lut(udense?) Br(itannicum)nbsp;ex arg(ento). (Hcxgrave Park hei Mansfield, Nottinghamshire) 1216: C. luli Protinbsp;Brit(annicum) Lut(udense?) ex arg(ento).nbsp;(Brugh on the Humher, Yorkshire, Eastriding) 1217: . . . Br(itannicum) ex arg(ento).nbsp;(Dover, und Lymne) 1226: Cl(assis) Br(i-tannioae), Cl(a)s(s)is Br(itannicae). (Comhenbsp;Down hei Bath) EE 4 p. 209 n. 707: P(lum-bum) Br(itannioum) s(ignatum) ? (Hr. Djorfnbsp;50 bu Ghdra, a. 210) CIL VIII 11018: Victo-riae Brittanicae. (Bêdja) 14400: [In expej-ditione Britann[ioa... ]. (Eerentino) X 5829:nbsp;Expeditione Brittannica (Iladriani). (Bimini,nbsp;a. 66 p. Chr.) XI 395 = Wilm. 1617: Bello [Bl'itaunicus] |
Britan(nico). (j. in Arles, m. a. 244 ii. 249) CIL XII 686— Vaillant n. 20: [TereVjntiusnbsp;Saturninus ex | optione odcr trierarcho | classis Brittannicae Phi[lippianae najtione Afernbsp;Bizacenus. (Ntmes, zwischen Claudius undnbsp;Diocletian) CIL XII 3182: Mil(itis) [leg(i-onis)] XX Britannio(ae). (Boulogne-sur-mer)nbsp;Vaülant n. 1: D(is) M(anibus) Q(uinto) Ar-renio Verecundo tr(ierarclio) cl(assis) B[rit-(tanicae)] beredes [ponendum curaverunt]. lonbsp;6: P. Graecius Tertinus pater tr(ierarchus)nbsp;cl(assis) Br(itannicae) p(onendum) c(uravit). 8: Mi[ssus in expeditionem Britjannica[m]. (Boulogne) n: Didio [ve]t(e)ra(no) exm[a-nuplari] clas(sis) [Britannicae]. (Im altennbsp;Camerinum in Italien) Orelli 804 — Vailluntnbsp;n. 34: (L. Tusidio Campestri) . . . electo anbsp;diyo Hadriano et misso in expeditionemnbsp;Biitannicam . . . praet'(ecto) classis Britannicae. (St.Valery-sur-Somme, ein salm, untcr 20nbsp;Nero, a. 54 p. Chr.) VaiUant n. 44: Neronisnbsp;Aug(usti); Britan(nicum plumbum); l(egio-nis) II (secundae) \nicht Britan]nicum) L(u-tudense)]. (Boidogne, saec. 5 oder 6) 85.nbsp;86: Brit[a]nn(i)cae. 87 (untcr Claudius):nbsp;Cl(assis) Br(itannica). (Amiens) BICAnbsp;1880 n. 5 p. 325: Expedi(tionem) Britani-cam. Boissicu p. 262: Tossiam Brit. (Vieuxnbsp;hei Caen, a. 238) MSAF ser. 4 1 7 — 37nbsp;(1876) p. 36: Tossiam Britannicam. (fl. 30nbsp;Binge, zwischen Hemmen und Indoornik)nbsp;CIB 67: Alae Vocontior(um) exercituus Britannic! (gen.). (Holland) 139: Vex(illatio)nbsp;Brit(annica). (Givita Lavinia) CIL XIVnbsp;2110: [Donis] donati bello Br[itannico] . . .nbsp;(Bom) XV 1561: Of(ficina) Brit(annica?),nbsp;s(tatio) II (secunda). 1562: Of(ficina) Bri-t(annica?) s(tatio) III (tertia?). (Attalia)nbsp;CIG add. 4340'’: É/nsigag.. B\()\£T]Tavvigt;irjg. ¦— Miinzen: (von Hadrian) Cohen, m. imp.‘‘‘ 40 2 p. 153 n. 555. 556: EXEBC.BRITAN.nbsp;u. BRITANNieVS. (Commodus) 3 p. 350nbsp;n. 945 (a. 184). 946 (a. 183). 947 (a. 186):nbsp;VICT(oriae). BRIT(annicae). (von Septimiusnbsp;Severus, a. 211) ‘6^ p. 317—318 n. 643—nbsp;645: VICT(oria). BRIT(annica). (a. 210)nbsp;p. 318 n. 650, p. 319 n. 652. 653: VICTO-RIAE BRITTANNICAE S. C. (a. 210) p.nbsp;318 w. 651: VICTORIAS BRITANNICAEnbsp;S. C. p. 75 n. 722—725 (a. 211): VICT. 50nbsp;BRIT. p. 76 n. 726—731 (a. 210): VIC-TORIAE BRIT. n. 732 p. 77 n. 736. 737nbsp;(a. 210): VICTORIAS BRITTANNICAE.nbsp;n. 733—735 (a. 210): VICTORIAS BRI- |
Britannieus
Brittanini
Brïttones
|
Britanno). (Doomburg, Zeeland) CIB 43: Deae N|e|haleBniae ob merces recte conser-vatas M. Secunda ... Silvanus negotiator cre-tarius Britannicianus v. s. 1. m. — Britii-niciiiius. (Stohres) CIL III 1919: Duci le-g(ionum) c[oliort(iTim) alarujm Britanici-|n]iarum adversus Arm[oricano]s. — Brit-tauicinixs. (Sirmium, c. a. 268) CIL IIInbsp;3228: Militum vexill(ation'um) leg(ionum)nbsp;10 fG]ermanicia[r(um) e]t Brittanicin(ai-um). Brittanini s. Brittani. Brittene vallis, in pago Tellao, O. j. Bermval. Pertz dipl. 23 p. 109, 14 (c. a.nbsp;751): Brittenevalle. Brittia insel, woher bret. Breiz, vanned. Brèh, Breih. Bei Procop. villeicht der namenbsp;cincs von den Britten vor irer anlmnft in Groft-Brittanien besetztenlandes (Bhys); b.Gotth.i,nbsp;20: Kara óhrbv iqÓvov rovrov ra rs OvaQvatvnbsp;20 i'S-Vci %al crQaricóraig vrja/.mraig, oï öi] ivnbsp;vi'iacp ry Bgirrla xalovgêvy wKfjvrai, nóXsfiognbsp;xal gap] êyévsro £| alriag roiasSs. . . . B^ir-rLa ös 1] vrjöog inl rovrov gsv rov axsavovnbsp;(rov a^xraov) xsirai, rijg yóvog ov Jtollranbsp;anoamp;sv, all’ daov artb Graditov ëiaxoGicovnbsp;xaravnxQV ramp;v rov 'Pyvov ix^olwv gcchora,nbsp;B^erraviag ös xal Oovlyg rijg vyaov gsra^vnbsp;iariv. . . Bqirria ö’ ig rijg PaXlïag ra bniGd'Sv,nbsp;a. êi] KQbg dbxsai’bv rsrQaggéva, IsTtavragnbsp;30 öylovóri xal B^srraviag n^bg §OQQau avsgovnbsp;. . . Bqirriav ös ryv vijGov samp;vrj rqia nolv-avamp;qaTtórara i'^ovoi, ^aOilsvg rs sig avrwvnbsp;sxaera srpsGryxsv. ’Ovógara ös xsirai roïgnbsp;samp;vsSi rovroig ^AyylXoi rs xal hqiaaovsg xalnbsp;ol ry vyGm bgóvvgoi Bqkrcovsg . . . Ta g'svnbsp;OVV xara ryv Bqirriav xaXovgsvyv vijGov roi-avra sGriv . . . Ov yaq nors rb ^mov rovronbsp;(l'nnog) sv ye Bqirrla ysyovbg (paivsrai. . . .nbsp;Kv ravry öi] rij Bqirria vijGw rslp)g sösL-40 gavronbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ot ndXai dvamp;qconoi, öly^a rsgvov avryg noXXrjv nva goiqav, ore y yy xal ó dyq xal rdXXa ndvra ov)r bgotmg £9)’ êxdrsQcc sGrinbsp;. . . AsyovGiv OVV rag rwv dnojSwvvrcov dv-amp;Qagt;na)v ij/v^dg sg rovro asl öiaxogl^sGamp;ai rbnbsp;poqiov. bvriva ös rqónov, avrlxa öyXcÓGa,nbsp;Gnovöaiórara g'sv anayysXXóvrav axyxomgnbsp;noXXaxig rwv ryös dvamp;qwnwv, sg oveiqwöynbsp;ös nva övvagiv dnoxsxqiGamp;ai vsvogixwg ranbsp;B-qvXovgsva. naqd ryv dxryv rijg xara ryvnbsp;60 Bqirréav rov orxsavov vyGov xwgag nagnXy-amp;sig ^vg^alvsi sivai. oixovGi ös avrag av-'d’Qwnoi Gayyvsvovrsg rs xal yi]v ysaqyovvrsgnbsp;xal £Jt’ sgnoqiav vavriXXógsvoi sg ryvös ryvnbsp;vijGov xrs. [Brittanini — BrïttÖnes] |
*Britti-aCU-S abgeleitet von M. Brit-tius, O. 1) Briec-de-l’Odet, depart Fini-stère, arrond. Quimper. Vita Winwaloei 2 c. 12: Brisiaci silva. 2) Brissac, dép. ITc-ranlt, arrond. Montpellier, canton Ganges. 3) Brissac, dép. Maine-et-Ijoire, arrond. Angers, canton Thouarcé. 4) Brissay, dép. Loire, gcmcinde Salles. 5) Brissay, gemeindenbsp;Saint-Bomain-d’TJrplié. 6) Brissay-Clioigny,nbsp;dép.Aisne, arrond. Saint-Quentin. 7) Brissy, 10nbsp;dép. Aisne, arrond. Saint-Quentin, cantonnbsp;Moy. 8) Brixey-aux-Chanoines, dép. Meuse,nbsp;arrond. Commercy, cant. Vaticouleurs. 9) innbsp;Brissago, gemeinde in der ital. provinz Como,nbsp;district Varese. 10) Brissago, fleclcen imnbsp;Scliweizer canton Tessin, bezirJc Locarno.nbsp;11) in Briziacco, Friaul. Brittidius ilf. Brittidia F. lateinisch, Brittii. V. Procop. h. Gottli. 4, 20: Tw iraiöi rw sgw nsqi^s^Xygai ryv Bqirriav gvy- 20nbsp;Gryv . . . Bqlrrioi gsv yaq ovö's oGov sitigi-yvvGamp;at vgïv oioé rs seGiv, ore gy oeps rs xalnbsp;góXeg. . . . Tyv rs Bqerriav syygaro. cf.nbsp;Bqerria. Brittini -Sca curtis, j. Saint-Blin, depart. Hcmte-Marne, arrond. Chaumont. brittium in Eburo-brittium. Brittius ilf. Brittia F., nomen gentil., abgeleitet von Britto-, z. b. (Vezzano) CIL Vnbsp;5002: Staumus Vesumi Britti (filius). Jw 30nbsp;O. Britti-acu-s. Britto-marns M. Flor. 1, 20 (2, 4), 3 [dar'aus Iordan. Bom. 179]: Hi (Galli In-subres) saepe et alias et Brittomaro ducenbsp;non prins posituros se baltea quain Capito-lium ascendissent iuraverant. Lex. Tiron.nbsp;f. 20 p. 186 Gr.: Erittomaras (lis Britto-marns). s. Britomarns. BrïttÖnes, Brltönes (^zu singuleer *Brittu) V. die Britten, cy. Brytbon breton, 40nbsp;corn. Bretlion, iv. brytbon-eg bretonischenbsp;spracJie (aus brittönicos), corn, brethonec;nbsp;mbret. brezonec, breton. trécorois brezoueknbsp;langiie bretonne, léon. brezonnek; breton,nbsp;vannetceis brelionee, in Sarzeau bronniek;nbsp;franz. Breton gelet nacJe Thurneysen undnbsp;Frnault auf cin Brïttonem zurüclc; dernbsp;nominativ Brïttö gïbt franz. Bret, davonnbsp;femin. Brette; bret. breton, bretonn Bre-tagner, bretonnet sind aus frz. breton ent- 60nbsp;Mint; ae. Brytas, Brittas, Brettas. luvenal.nbsp;15, 124 sq.: Qna nee terribiles Cimbri neenbsp;Brittones (®ar. Bistones) nmqnam | Sanro-naataeqne trnces ant immanes Agatbwsi. |
Brïttones
|
Martial. 11, 21, 9; Veteres bracae Brito-nis pauperis. ITygini liber de munitionihus casirorum 29; Nationes Cantabri Getatinbsp;{Mommsen list Hermes 19, 223 Gaetulinbsp;Oder Gaesati) Palmyreni Daci Brittonesnbsp;(Britten aus Briftanien, nicht aus der Bretagne) centuriae statorum et siquid aliudnbsp;datum fuerit in exercitu summactari, in re-tentura j^ossimus. 30: Brittones D. Ter-10 tnlKan. dc virg. veland. 10; Britonum stigmata. IJher gcnerationis 1, 83, 50 Chro-nogr. a. 354 p. 98 M.: Brittones, qui et innbsp;insulis habitant.. Auson. epigr. lOS: Silviusnbsp;ille Bonus, qui carmina nostra lacessit, jnbsp;nostra magis meruit disticha, Brïto bonus.nbsp;109: Silvius hie Bonus est. 'Qui Silvius?’nbsp;iste Britannus. | 'Aut Brito hie non est Silvius aut malus est.’ Ill, 1: Nemo bonusnbsp;Brito est. 112; Silvius hie Bonus est, sednbsp;20 Brito est Silvius idem: j simplicior res est,nbsp;credite: Brito malus. 113: Silvi, Brito Bonus, quamvis homo non bonus esse | ferrisnbsp;nec lt;^se quit)gt; iungere Brito bono. NB or.nbsp;9,2.22: Britones seniores. 31,45: Alanbsp;quarta Britonum, Isiu. occ.1.,13'. Britones.nbsp;84: Secundani Britones. 127; Invicti iu-niores Britones. 35, 25: Tribunus cohortisnbsp;tertiae Brittonum (brittorum, brutorum odd.'),nbsp;Abusina. Constantii vita dermani 1,6,51nbsp;so AfiS 31. iul. VII jj. 213 F: Saxones Picti-que bellum adversus Britones iunctis viri-hus susoeperunt. Procop. h. Gotth. 4, 20:nbsp;Oi Tfj vijcm (Brittiae) o^oivvgoi B^tztioveg.nbsp;Iordan. Bom. 249: Germanos, Gallos, Brittones, Spanos, Hiberes, Astures, Cantabrosnbsp;occiduali axe iacentes et post longum ser-vitium desciscentes per se ipse Augustusnbsp;accedens rursus servire coegit Eomanisquenbsp;legibus vivere. Get. 45,237: Anthemius im-40 perator Brittonum solacia postulavit. 238:nbsp;Eiutimum Brittonum rege. Gildae hist. 15:nbsp;Gens igitur Britonum, Scotorum Pictorum-que impetum non fei’ens. Fortunat. vitanbsp;Gcrmani 72,193: Unde sunt contiguae gen-tes in testimonium, Hispanus, Scottus, Britto,nbsp;Wasco, Saxo, Burgundio. Greg. Tur. h. F.nbsp;5,14(, 21): Winnochus Britto (der Bretone)nbsp;in summa abstinentia a Brittanis venit To-ronus. 8, 34: Vennocus Britto. glor. conf.nbsp;60 23; lohannis quidam presbiter, nationenbsp;Britto ('em Bretone; sonst Brittani). in glor.nbsp;mart.QO: Britto quidam ex satellitibus Wa-rochi Brittanorum comitis. Isidor. or. 9,2,nbsp;102: Brittones quidam Latine nominatos |
suspicantur, eo quod bruti sint, gens intra Oceanum, interfuso mari, quasi extra orhemnbsp;posita. De quibus Virgilius: Toto divisosnbsp;orbe Britannos. 19, 23, 7: Stigmata Brittonum. Bav. 1, S p. 9, 6: Duodecima utnbsp;hora diei Britonum est patria. 1, 5 p. 13, 4. 12: Transindorum vel Britonum regioni-bus oritur vel ponitur sol. lonac vita Co-lumhani c. 16: Gurgarum, genere Brittonem. Adamnanivita Cólwmbae l.,1 p.lltB.: Contra lonbsp;Catlonem Britonum regem. 22 p.52: Internbsp;Brittones. 2 praef. p. 6: Quidam proselytusnbsp;Brito, Maucteus nomine. 3, 6 p. 206: Ali-euius beati Britonis . . . Quidam de suis mo-nachis, Brito. Baeda h. e. 1, 1: Quinquenbsp;gentium linguis, unam eandemque summaenbsp;veritatis et verae sublimitatis scientiam sem-tatur et confitetur, Anglorum videlicet, Bret-tonum, Scottorum, Pictorum et Latinorum,nbsp;quae meditatione scripturarum ceteris omni- «onbsp;bus est facta communis. In primis autemnbsp;haee insula Brettones solum, a quibus nomen accepit, incolas habuit; qui de tractunbsp;Armoricano, ut fertur, Brittaniam advecti,nbsp;Australes sibi partes illius vindicarunt . . .nbsp;Austrina Brettones oecupaverant . . . Proce-dente autem tempore Brittania post Brettones et Pictos tertiam Scottorum nationemnbsp;in Pictorum parte recepit . . . Haec autemnbsp;proprie patria Scottorum est: ah hac egressi, .lonbsp;ut,..diximus, tertiam in Brittania Bretonibusnbsp;et Pictis gentem addiderunt. Est autemnbsp;sinus maris permaximus, qui antiquitus gentem Brettonum a Pictis secernebat, qui abnbsp;occidente in terras longo spatio erumpit,nbsp;ubi est civitas Brettonum munitissima usquenbsp;hodie, quae vocatur Alcluith. 10: Pelagiusnbsp;Bretto. Weitcr Brettones 1,12—16. 20. 34. 2, 2. 4. 5. 9. 20. 3, 1. 4. 6. 9.10.19. 25.28. 4, 23. 26. 5, 9. 15. 18. 19. 22—24. Gre- -lo gor. Ill (c. a. 737—739) BBG 3 p.l03J'..-Brittonum. Yita Leonofii 2, 13 A88 l.iul. I nbsp;nbsp;nbsp;p. 123 F: Proceres Britonum (Bretagne).nbsp;Vita Bonani 3 A8S 1. iun. I p. 84 J?.- Gral-lonus Britonum rex. Vita Melanii 5, 29nbsp;ASS 6. ian. I p. 332: More frendentiumnbsp;patrum nostrorum Britonum. Vita Mevenni II nbsp;nbsp;nbsp;Anal. Boll. 3 p. 149: Ipse Britonumnbsp;(Bretagne) dux ludicaelus. Yita Ettonis 1,6nbsp;ASS 10. iul. Ill p_ 60 B: Non solum gens 50nbsp;Britonum, sed et confines eius (eo quod marinbsp;ambiuntur Britannico) Pictonum et Anglo-rum et Hiberniorum. Vita Filiherti 3, 27nbsp;ASS 20. aug. Ill p. 80 G: Brittones. Not. [Brïttones] |
Brïttones
|
Tir. f. 15 p. 140 Gr.: Britto. — Bie Brit-tones wntcr den römischen hüfstruppen sind nicht verscJiiden von dm Britanni, stammtennbsp;von der insél, aus England und Schotüancïnbsp;(Cdledonii), nicht mm fesüande; der óberrhci-nische numerus Brittonum ist als ein einzigernbsp;truppenlwrpcr aufzufaften, dessen abteilungennbsp;cine anzal mn casteïlen hesetzf hielfen. —nbsp;(Braga, zeit Traians) GIL II 2424: Goh. VI.nbsp;10 Britto(uum). (Carlsburg) III 11!) 3: Tribu-n(o) coli(ortis) I. Britt(onum oder Brittani-cae). (ZwiscJien Turnu Severinului und Kladova) 1703, 3 Cf. EE 4- p. 77: [Cob.] III.nbsp;Brit.... (Kleinschenk) EE i p.77 n. 206:nbsp;C. III. B. _{Spalato) GIL III 2024: Mil.nbsp;coli(ortis) I. Fl(aYiae) Brittonum. (TUul)nbsp;3256: Eq. imag. cob. I. Brit(tonum). (Wien)nbsp;4575: T. Fl(avi) Bardi veter(ani) alae I.nbsp;(primae) Fl(aviae) Aug(ustae) Brit(tonum)nbsp;20 «3 (miliariae) c(ivium) E(omanorum). (Wiennbsp;od. Ehersdorf) 4576: Eques alae I. Fla(viae)nbsp;Aug(ustae) Brittonum co (miliariae) c(ivium)nbsp;Il(omanoi'um). (S. Veit) 4811: Trib. chor-(tis) I. Fl(aviao) Brit(tonum). (Pranühofnbsp;a. 238 p. Ghr.) 4812: S(ingularis) c(onsu-laris) coh(ortis) I. Ael(iae) Brit(tonum).nbsp;(Pfannberg bei Frolmleiten) III 5455: Mil.nbsp;eborftijs I. Brit(tonum). (Melk) 5668; Milesnbsp;cbor(tis) I. Pl(aviae) B(ri)t(tonum). (Einingnbsp;m inNiderbaiern)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;G-en[i|o cob. III. Bri- t(onum od. Britannorum) aram T. Fl(avi]js) Felix praef(ectus) ex voto posuit l(ibens)nbsp;m(erito). (Militair-diplom von Eining) Mün-chener sitzungsber. 1890, ld. 2, s. 340: (Co-hortis III.) Brittonum. (Süistria) GIL IIInbsp;6152 = 7478: 7 c(ob.) II. rFl(av.) Brit-t(onum). (Bei BuTcarest, a. 267?) 6227 —nbsp;7594: [.Cob. Brit]tonum. (Bustschulc, a. 230nbsp;p. Ghr.) 7473: Goh. II. Fl(aviae) Britt(o-40 num) [Alexa]n[d]rianae. (Bélegh, a. 85) GILnbsp;III D. XI i: (Cohortes) Britannica milliarianbsp;et I Brittonum milliaria. (Phüippopel, a.nbsp;99) 11. XX: (Cob.) .11. Flavia Brittonum.nbsp;(Petronell, a. llSjl) d. xxvi: (Cob.) II. Au-g(usta) Nervia Pacensis co (miliaria) Brit-ton(um). (Bamasna, a. 145—161) d.xliv:nbsp;(Coil.) [I. IJlp(ia)J Britt(onum) co (miliaria)nbsp;. . . cob(ors) I. Ulpia Britton(um) co (miliaria), cui praest L. Nonius Bassus Picen(o),nbsp;50 ex pedite Luoneroo Molaci f(ilio), Britt(oni).nbsp;(a. 166) D.Lxi ==EE 2^.460: (Cob.) [IIJI.nbsp;Britt(onum). (Turin) GIL V 6995: Prae-f(ecto) cob(ortis) II. Br(eucorum oder Brittonum?) equitatae, trib(uno) cob(ortis) I. [Brïttones] |
Br(eucorum oder Brittonum?) co (miliariae) eq(uitatae). (Aquileja) Pais n.lS'd: [Praef.nbsp;c]ob. III. Br(eucorum od. Brittonum). (Bofn)nbsp;GIL VI 3301: Natione Britto. 3594: Fl.nbsp;Brittoni. (Ilopton, Berbyshire, bei Matlocknbsp;und Melbourne) y 1117 7: Prae[f(ecto)] c[o]-b(ortis) IV Brit(tonum). (EbrJiester) 458;nbsp;lul(ius) Ger[ma]nus actar[ius] cob(ortis)nbsp;IIII. Br(ittonum?) Antoninia[nae]. (Castle-cary, am ivalle des Antoninus Pius) 1094 lonbsp;— BJ 83, 161 n. 379: Matribus militesnbsp;vexill[at]io (nis) leg(ionis) XX. V(aleriae)nbsp;[v(ictricis)] Britton(es) v(otum) s(olveruut)nbsp;l(ibentes) l(aeti) m(erito). Auf ziegeln innbsp;Yorkshire und Gumberland: (Ebehesfer) GILnbsp;VII 1229: [Co]b(ortis) I. Br(ittonum?).nbsp;(Gastlefield bei Manchester) 1230: C(obortis)nbsp;III. Br(ittonum?). (Bei Slack) 1231; Co-b(ortis) IIII. Br(ittonum?). (Gelma) VIIInbsp;5.363: Praef(ecto) cob(ortis) VI Britton(um). 20nbsp;(Vieil-Arzew) 9764: Librar(ius) aleBritt[o-n(um)] Tet(e)ran(orum) [mil(iariae)]. (Gher-chel) BG 1892 p. 501: I Flavia Hispano-mm et II Brittonum... (zweimal). (Fermo)nbsp;IX 5357: Trib. Cob. I. Aeliae Britton(um).nbsp;(Bimini) XI 393: Praef. cob. III. Brit-t[o]num veteranor[um] equitatae trib. leg. I. adpujtricis piae fidelis. (Civüd Castellano,) 3104: Praeposito numeri Britonum. (Foligno, vor a. 114) Borghesi oeuvres 5 p.‘6 sonbsp;= Oreïï. 6947: Censito[ri] Brittonum Ana-vion[ens(ium)]. (Pesaro) Orell. 6519: Trib.nbsp;cob. I. Fl(aviae) Brittonum. (lm alten Ga-merinum in Bedien) Orélli 804 = Vaillantnbsp;34: (Tusidio) . . . praef(ecto) cob(ortis) II.nbsp;(secundae) Pl(aviae) .... Briton(um) equi-tat(ae), electo a divo Hadriano et misso innbsp;expeditionem Britannicam. (Lyon) Allmernbsp;et B., Trion p. 181 = BE 2 (1887) n. 654nbsp;p. 277 = Allmer et B. n. 226, t. 3 p. 100: 40nbsp;I)(is) M(anibus) et memoriae aeternae, Au-relio Atiano; Valeria. Irene, coniugi caris-simo, nati(o)ne Britto (dativ, sfatt Brittoni),nbsp;lapidem ponendum curavit; cui mecum vi-xit ann.is. XX.; ex quo parbuluni supe(r)-stitem relicuit annorum. X, et sibi viva com-paravit et sub aseia dedicavit. (Göln) GIBnbsp;362 == Büntzer, Katal, 2, 33 = BJ 83 s.nbsp;171 w. 447: Ordi(ne) Brito(num). (Ileddes-dorf-Niederbiéber, a. 239) GIB 694: Genio 60nbsp;bor(rei) n(umeri) Brittonum A(urelius) Iblio-marius. (EuTbach) 1394: Brit(onum) Tr(i-putiensium), cf. (Würzberg) 1392: [Nu|-m[erusj Tri[putiensiumJ? (von Tripontium, |
Britto
briva
|
nhf. Tripuntium, 'lagerplatg in Ober-Germa-nien). (Frankfurt, a. M.) 1455: lovi Doli-eeno C. lui. Marinus O Brittonum Curve-dens(ium, votn lagerplatg in Ober-Germanmi) d. d. (Bei Oehringen) 1559: Cob(ors) I.nbsp;Helve(tiomm) et Brit(tones) Aure(lianen-ses). 1560: [HJelve. et Brit. ISGS**: N(u-merus) Brit(tonum) Gal(edoniorum, vom lagerplatg in Oher-Germanien). (Boekingen)nbsp;10 1592: Cassius Troianus 7 (centurio) Britto-mum (lis niit Haug Brittonum). (ScMoftau)nbsp;1732: Brittones Trip(utienses). (Amorhach)nbsp;1745: Nympbis n(umerus) Britton(um) Tri-putien(sium). (AscJiaffenburg, a.l78p. Chr.)nbsp;1751: N(umerus) Brit(tonum) et explora-t(orum) Nemaning(ensium). 1757: N(ume-rus) Brit(tonum). (Südlich von Ilessdbachnbsp;im Odenwald, a. 146) WK 8 (1889) sj). 161:nbsp;P. p. Brit(onum) Triput(iensium). (Coin)nbsp;20 2033: D. Senio Vitalfi] mil. cob. VI. [in]-genuor(um). c. E? . . . . civis Brit[to]. Britto, Brito M. cogn. (Trigueros) CIL II 952: Britto. (Alcoléa del Bio) 1072: L.nbsp;Stertinius Britto. (Vilches) 3255: Britoni.nbsp;(Perales de Miïla) 6311: D(is) M(anibus)nbsp;Britto (nominativ) Uloq(um, gentis nomen)nbsp;Datic(i filius) an(norum) LXX. (Tebessa)nbsp;VIII 1950: C. lul(ius) Tann[oni]us Britto.nbsp;(Lamhèse) 3962: Q. Petronius Britto. —nbsp;80 Fin Britto bischof von Trier a. 373—386.nbsp;Concil. Valentinum I, a. 374 (Mansi 3 c.nbsp;494 ü/- Ego Britto episcopus. Epist. episc.nbsp;concil. Constantinopol. II, a. 381 (Mansi 3nbsp;c. 581 A/-nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;— Episcopus Britannius bei Sulp. Sev. chron. 2, 49,4. — Britoiien-sis, Brito(a)iiieusis. Concil. Bracar. III, a. 572 (Mansi 9 c. 8ilE): Mailoc (i ausnbsp;g spirans) Britonensis ecclesiae episcopus.nbsp;Episcopi Britanienses noch im Concil. Tole-40 tanum Till, a. 653 (Mansi 10 c. 1223 Aj;nbsp;Matericus presbyter Sonani episcopi ecclesiae Britaniensis. Concil. Bracar. lY, a.nbsp;675 (Mansi 11 c. Ib^E): Bela in Cbristinbsp;nomine Britaniensis ecclesiae episcopus. —nbsp;Brettouicus. Baeda h. e. 3, 1: Brettonicinbsp;regis. *Britt-0lia s. 0. Britta. Britt-ula F. christl. (Ornézan bei Audi, dép. du Gers) BE t. 1 n. 395: Ovüt bonenbsp;50 memoriae Brit'tula. Brittus, Britus M. cogn. (Balya bei Essek) CIL III 3271: Ti. Cl. Britti filionbsp;Valerio, decurioni alae II. Aravacorum, domonbsp;Hispano. (Vezzano hei Trient) V 5002 = HoiiDER, Alt-celt. Sprachscliatz. I. |
BJ 83 s. 178 w. 504: Staumus Vesumi Britti. (Vechten) Schuerm. 877: Britus (fig.). Baron *Brito-ialum. Britulium, Brituogilum s. Brito-ialum. Briuduil monasterium, j. Bredon. Baed. A e. 5, 23: In monasterio, quod vocatur Briudun. Briunnone s. Brienno(n). Ibriva hrücke, auch übergang, furt, fem. lo ïu-stamm, nach Kluge von gdf. *bbrëu-a;nbsp;vgl. an. bru brücke und ahd. brucca brücke;nbsp;s.' brio. In O. l) Bi'iva Isarae Oise-brücke, j. Pontoise, depart. Seine-et-Oise.nbsp;TP: Bruusara (fur Briuisara). IA 384, 11: Briva Isarae. 2) Briva Curretia ' brücke über die Corrèze’, bei den Lemovices, j.nbsp;stadt Brive(s)-la-Gaillarde, depart, de lanbsp;Corrèze. Buricii epist. 2,.24: Brivae (lo-cativ) . . . mibi ieiunus occun-as. Gregor. 20nbsp;Tur. h. F. 7, 10: Limovicinum aceedensnbsp;Briva-Curretia vicum, in quo sanctus Mar-tinus, nostri, ut aiunt. Martini discipulus,nbsp;requiescit, advenit. . . . Audi blo ft Briva,nbsp;Greg. ib.: Apud Brivam vicum. — Briveu-sis. (saec. 5 ex.) Le Blant, Inscr. chrét. denbsp;la Gaulc t. 2 p. 345 = de Bossi, serie 3nbsp;anno 3 (1878) p. 161: Sancto martyri Martino Brivensi. — 3) j. Brives, dép. de l’Indre,nbsp;arrond. und canton Issoudun. Merow. mz., 30nbsp;saec. 7: Belfort 994: fBEIVA VICO. 995:nbsp;fBEIVA ÉlTO. 4) Briva Sugnutiae, O.nbsp;j. dorf Brèves an der Yonne, dép. Nièvre,nbsp;arrond, und canton Clamecy; davon 7 kilometer entfernt Monceaux-le-Comte, arrond.nbsp;Clamecy, canton Tannay. Inschrift BSAFnbsp;1877nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;199: Vioo Brivae Sugnutiae. 5) Bri vae vicus, j. die rue de Brives in Bourges, 'te petit bourg prés duquel la voie romaine de Poitiers d Bourges franchit la Théols.’ 40nbsp;longnon. Greg. Tur. in glor. conf. 79: Apudnbsp;Brivas vicum. 6) Briva, j. Brives-sur-Cha-rente, dép. Charente-Inférieure, arr, Saintes,nbsp;canton Pons. 7) Briva, j. Brioux-sur-Bou-tonne, dép. Beux-Sèvres, arrond. Melle. 8)nbsp;Briva, j. Brives, pres de Saint-Calais, dép.nbsp;May enne. Audi in 0.: Gabris = Carobriisnbsp;von *Caro-briva Pont-sur-Cher; Duro-brivaenbsp;^brücken der festung’ in Groftbrittanien; cf.nbsp;Brivó-duram, spiiter auch Briodu(o, e)rum, 50nbsp;Briodrum; Brioledus, Duroco-brivae, *Mo-geto-briva, Samaro-briva entweder ^brückenbsp;über die Somme’ oder nach d’Arbois de Ju-bainville von M. Samaros. 20 [Britto — brivrq |
Brïv-as
Brix-ello-n
|
BrIV-as ^ort wo eine hrücke ist\ i-stamm Briv-ati-, O. j. Brioude (gébildct mm aecus.nbsp;Briyatem), depart. Haute-Loire, nominativnbsp;Brivas Bidon. Apoll. carm. 24,16; Hincnbsp;suscipiet benigna Briyas. Constantii vitanbsp;Germani I 7, 58 ABS 31. iul. VII p. 215nbsp;B: Ad Briyatensem vieum. Gregor. Tur.nbsp;li. F. 2, 10 (ll): Ad Briyatensem yicum.nbsp;4, 8 (13): Briyatensim diocesim. 10, 29:nbsp;10 A Briyate. In glor. martyr. 47: Briya-tensis pagi. He virt. luliani 1: Instantenbsp;persecutione ad Briyatinsim yicum, in quonbsp;fanatici erroris neniae colebantur, adyenit.nbsp;... Artus Briyate (zu Br.) conduntur. 4. 7.nbsp;13: Ad Briyatinsim yicum. 15.17: Ad vi-cum Briyatinsim. 23: Usque Briyatinsimnbsp;yicum. 25: A Briyatinsi yico. 27; Supernbsp;yicum Briyatinsim. 29: Briyatem adveniret.nbsp;46“: Briyatinsim yicum. Passio luliani p.nbsp;20 880, 9 Kr.: Ad yicum, cui nomen Briyatenbsp;noncubatur. Yiia Halmatii Buten, hei Ijühhe,nbsp;Nov. hïblioth. II append.: In Briyatensemnbsp;yicuiu Arvernae ciyitatis oppidum. Fredeg.nbsp;chron. 3, 13: Eoricos Gotborum rex . . . ba-seleca sancti luliani Briyate (=Baint-Juliennbsp;de Brioude) columnis ornatam mirificae con-struxit. Merowing. münsen: Belfort n.996:nbsp;BEI. .TI und VICO. 997: B°EIVA YICO.nbsp;998; BEIVATE YICO. 999: BEIVATEnbsp;80 VICO FITY.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1000: BET 1001; BEI VAF. 1002: BEI VAT. 1003: BEI YAF, 1001: BEI VAT. 1005: BEIiVAT. 1006;nbsp;BEIVATE. 1007: BEI VAT. 1008: BEInbsp;VAT. 1009: BEI VAT. 1010: BEI VAT.nbsp;1011; BEl. 1013: BEI 1A.T°. 1014: BEInbsp;WT. 1015: BEIVATI VICO. 1016; BEI. 1017;____mITE M. 1018: BEI. 1019: BE. 1020: E. 1021:111. 1022:-BB: 1023; BE. 1025: fBEI. 1029: BB'T. — Übernbsp;40 den Briyatensis pagus s. Longnon, Atlasnbsp;p. 144. Briv-ates hafen in Gallia Lugdunensis, port de Méan, hei der mündung des Ftier-de-Mcan, frühcr fl. Brwé, Loire-Inférieure.nbsp;Ptol. 2,8,1: BQiovaTrjg hfirjr (B^covanj X),nbsp;viUeicM Blivida, Bav. 4, 40 p)- 298, 9. Briyatioin ahleitung von briya, nach Pictet und Btokes genet. plur. von briy-atesnbsp;^pontiles, pontïlia’, nach lièvre und Ernaultnbsp;60 V., ^voisins d’un pont [des gués de la Yiennenbsp;et du Clain]’, Brivati-om unter einfluft desnbsp;folgenden F für ''Briyation; nach Thurn-eysen ware Briyatiom eine ahhürzung, vil-leicht SU einem etlinicon, von *Briyatiomagus [Briv-as — Brlx-ello-n] |
Oder ilnlich. (Alenhir von Yieux-Poitiers, hei Cenon) Espérandieu 34: Eatin Brivatiomnbsp;Frontu Tarbe[iso]nios ieuru. Nach Btokesnbsp;^propugnaculum pontilium’, nach Ernaultnbsp;^castellum pontis accolaruni’ Fronto Tarbei-soni filius fecit. Brivenus yicus. Merotv. ms. Belfort 1030: BEIV____? Brivines (-is?). (Lauingen) GIL III 5878: Cives Briyines.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Briyio O. — Brigitio(n) sp. 540, 42. Fredegar. chron. 2,46 (aus Hieronym.): Va-lentinianus subito a sanguine eruptione,nbsp;quod Greci eproplexia yocatur, Briyionenbsp;moritur. Brivviri s. Brioyera. BriTÓ-durum ^festung der hrücke) O. l) j. Briare sur la Loire, dép. Loket, arr.nbsp;Gien. TP.-Briuoduro. IA 367,4: Briyodu(o)-rum. Acta Austregisili 12,16 ASB 20. mai 20nbsp;Yp. 231*F: luxta yicum Brioderum. 2)Bri-odrum, j. Brières, dép. Ardennes, arrond.nbsp;Yousiers, canton Alonthois, gemeinde Brécy;nbsp;oder Briare, dép. Loket? Merow. ms. Belfort 942; fBEIOAEO. 943: EBETOD^ilO. 3) Briodorum, j. Brieulles-sur-Meuse, dép. Meuse, arrond. Montmédy, canton Hun-sur-Meuse. *I)riyo-n, *brion in Brivo-durum, s. briva.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so *I)rix s. 533, 1. -brix in Anto-brix, Kaïró-^Qii KaGvó-s. -briges. Brixa nach Btokes brig-sa? cf. Bricca, Brixo, Briccio oder Brictio, G. Brixia; ill.nbsp;(Mets) Bohert et Cagnat fase. 3 p. 47—48:nbsp;D(is) M(anibus) Marcellinse (mutter), Bri-x(a)e fil(iae) Cissi fil(ii). Brixa O. s. Brixia. Brixantae s. Brixenetes. nbsp;nbsp;nbsp;40 Brix-anto-s G. (Bei Moulins-Engilbert, dép. Nièvre, arrond. Chdteau-Chinon) Oréllinbsp;1975: Augu(sto) sacrum deo Brixantu pro-pitiu. Brix-ello-n O. in Gallia Cisalpina, j. Brescello in der italianischen provins Beggionbsp;d’ Emilia, district Guastalla. Plm, n. h. 3,nbsp;115: Brixillum. 7, 163: Brixilli longaevi.nbsp;loseph. h. Itid. 4, 9, 9: 'Ev B^e^éllo}. Tac.nbsp;h, 2,33: Brixellum concederet. 39; Profecto 5onbsp;Brixellum Othone. 54; lunctis a Brixellonbsp;yiribus. Buet. Oth. 9: Nee ulli pugnae affuitnbsp;substititque Brixelli. Plut. Mar. 25; Tbnbsp;neêtov tb TteQi Bqi'^tllov (so list Ett. Pais |
Brixen-etes
Brïx-ia
|
statt BsQKsllaq). Oili. c.5: ^Ev nbsp;nbsp;nbsp;nó- 1(1 rijg ’ItalMg nsgl zbv 'ÜQiSavóv. 10: Eig B^CgiU-op. 18: ElSov ë's èv Bqi^illfp ysvó-lievog xal fiv^/xa (xétQiov xal rrjv ETtiy^aqpijynbsp;ovTOig ey^ovSav, si fisrc/qjQaOd'sir]' z/tjltaöEfnbsp;Muqxov ’'Oamp;covog. PJilegon Trail, macr. 1nbsp;p. 85 K.: Aov%iog Ovètriog, MaQxov vióg,nbsp;(^jtóksaigy Bqi^sIXcov. 3 p. 89: Ilólscag Bqi-IsXlcav. Ptol. 3,1,42 (in Gallia togata): BqGnbsp;10 ^eUov. IA 283, 4: Brixello. Chronogr. a.nbsp;334 p. 146, 8 M.: Otho imp. dies XC. ipsenbsp;se Brixellis interfecit. Auctarii Havniensisnbsp;extrema 16 MG a. a.TS.p. 339: Cremonam,nbsp;Brixillam, Mantuam suricarias (suburbica-rias?) captas diruit ac solo aequavit. Am-Iros. epist. 1, 39, 3 = Opp. t 2 c. 944 ed.nbsp;Par. 1690: Nempe de Bononiensi Teniensnbsp;urbe a tergo Claternam, ipsam Bononiam,nbsp;Mutinam, Eegium derelinquebas: in dextranbsp;20 erat Brixillum, a fronte occurrebat Placentia, veterem nobilitatem ipso adbuc nominenbsp;sonans . . . Tot igitur semirntaruni urbiumnbsp;cadavera terrarumque sub eodem conspectunbsp;exposita funera non te admonent? Sidon.nbsp;Apoll. epist. 1, 5: Brixillum dein oppidum,nbsp;dum succedenti Aemiliano nautae deceditVe-netus remex, tantum ut exiremus intravimus.nbsp;Géorg. Cyprii descr. G3Q: (EnaQ^ia Ai(^g(y-kiag) y.aGzQOv BQi.i,(liov. Mav. 4, 33 j). 272,4:nbsp;30 Becillum. (Bom) CIL VI 100(a.l57p. Clir.):nbsp;Brixello. 2379“,24: Brixell(o). 2381’’: Bri-xill(o). EE4p. 306 n. 881 (a. UI): C. Caesiusnbsp;C. f. Arn. Portunatus Brix. CIL Ylp. 654 («.nbsp;143): L.Apertius Victor, Brixell(o) ... L. Cornelius Pudens, Brixell(o). (a.144): P. Atti-cius Ursio, Brixell(o). (Coin, saec. 1 ex. —nbsp;2 in.) BJ 77, 59. 78,136 = WK 3 (1884)nbsp;sp. 118 n. 140: Arn(iensi tribu) d(omo)nbsp;Brixelli. — Brixellaniis. (Brescéllo) CILnbsp;40 XI 1027: A collegio eentonariorum Brixel-lanorum. (Piacenm) 1295: L. Callidiusnbsp;Primus Brixellanus. (Panna) Orelli 3734:nbsp;Ordo possessoresque Brixillanorum. Brixen-etes cf. Brixa, brisa, V. in den Alpen. Pfe. w. A 3,137: Brixenetes (wr.nbsp;brixentes). Ptol. 2,12, 2: Katlypvoi Ss tijgnbsp;'Pairlag ta fisv agy.tixcótSQa BQi^dvtai. (Lanbsp;TurUa) CIL V 7817, 18: Brixenetes. Brïx-ia cf. Brixellum; O. in Gallia Cis-60 alpina, urspr. hauptstadt der Cemmanen, j. Brescia (ital. e = lat. ï). CatuU. 67, 32:nbsp;Brixia Cyoneae supposita speculae. 34: Bri-xiaVeronae mater amata meae. Strah. 5,1,6nbsp;p.213(stadt der’Ivaov^^oi): OvriQcov, xal ctvrrj |
TtóXig gsyakt]. ildttovg Ss tovtav (Mediola-nimn und Yerona) Bqi^Iu xal Mdvtova xal 'P'gywv xal Kagov. Liv. 5,35,1: Alia sub-inde manus Cenomanorum Elitovio ducenbsp;vestigia priorum secuta eodem saltu faventenbsp;Belloveso cum transcendisset Alpes, ubi nuncnbsp;Brixia ac Verona urbes sunt (locos tenuerenbsp;Libui) considunt. 32, 30, 6: In vicos Cenomanorum Brixiamque, quod caput gentisnbsp;erat. Vergil, catal. 8,4—5: Sive Mantuam j lonbsp;opus foret volare sive Brixiam. Plin, n. li. 3, 130: In mediterraneo regionis decimae coloniae Cremona, Brixia Cenomanorumnbsp;agro ([. s. 132: Brixiam. Ptol. 3, 1, 27:nbsp;Ksvogavmv . . . Bqi^m. lustin. 20, 5, 8:nbsp;(Galli) cum in Italiam venissent, sedibusnbsp;Tuscos expulerunt et Mediolanium, Comum,nbsp;Brixiam, Veronam, Bergomum, Tridentum,nbsp;Vicetiam condiderunt. Nazürii paneg. Constantino Aug. d. 25: Aput Brixiam. . . apud 20nbsp;Brixiam. TP: Brixia. IA 127, 11: Brixianbsp;civitas. Itin, Hieros. 558, 8 W. = 97 jj. 6nbsp;j Tohler: Civitas Brixa. Concil. Sardieense a. ', 347 (Mansi 3 c. 39 B): ürsacius ab Italia, de Brixia. c. 42 B: XJrsacius ab Italia, denbsp;Brixa. CTh, 12, 12, 9 (a, 382). 6, 4, 27nbsp;(a. 395). 14, 10, 3 (a. 399). 16, 2, 34 (a.nbsp;399). 11, 30, 61 (a. 400): Brixiae. Mar-tyrol. Hieronym. 15. hal. mart: In Brixianbsp;Paustini et lovittae.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Gr eg. M. dial. 4, 52 30 (Opp. t. 2 p. 459 B ed. Yen. 1744): In civi-tate, quae Brixa dicitur. registr. ep. 4,37 (a. 594): Propter episcopos et cives Brixiae. [Priscian.] de accentïbus 15, vol. 2nbsp;p. 522,11 E.: Brixia. Fredeg. chron. 4, 70:nbsp;De 'terreturio Brissia. Bav. 4, 30 p. 252,nbsp;13: Brixia. Not. Tiron. fol. 20 p. 186 Gr.:nbsp;Brixa, Brixenus. (Brescia) V 4202: [Genionbsp;col(oniae)] Brix[iae et] Berg[imo] sacr[um]nbsp;Alpi[nus]. 4204: VIvir Aug(ustalis) Bri- 40nbsp;x(iae). 4212: Genio [coljoniae civicae Au-g(ustae) Brixiae. 4392 = Wilmanns 1,2170:nbsp;Ornamentis deeurion(alibus) Brixi[ae] Ve-ron. Cremon. [honorato]. CIL V 4414: VInbsp;vir(i) Aug(ustalis) Brix(iae). 4416: Vlvir(o)nbsp;Aug(ustali) Brixiae et Veron(ae). 4418:nbsp;VIvir Brix(iae) et Ver(onae). (Bornato)nbsp;4430: Decurio Brix(iae). (Brescia) 4436:nbsp;VIvir Aug(ustalis) Brix(iae). (Manerda)nbsp;4439: Sexvir Aug(ustalis) Brix(iae). (Bre-bonbsp;scia) 4443: Q(uaestori) Verón(ae) et Bri-x(iae). (Torl)ole)iA44: Decur(ioni)’Brix[iae].nbsp;(Brescia) 4455: Decur(ioni) Brixiae. 4460:nbsp;Decur(io) Brixiae. 4463: Vlvir(o) Aug(u- 20* [Biixen-eles — Brïx-ia] |
Brix-iii — Brocagiani
|
stali) Brix(iae). 4477: Ornamentis decurio-nalibus Brixiae Vlvir(o) Aiigustal(i). (Hon-chi) 4485: Decurio Brixiae, (Tremosine) 4876: Vlyir Aug(ustalis) Brix(iae). 4 877:nbsp;Vlvir(o) Brix(iae). (Limone) 4887: VI[Yi]ronbsp;Brix(iae). (Val Saljhia) 4896: VIvir Aug(u-stalis) Brix(iae). (Boarno) 4904: Prae-f(ectus) aedilic(ia) pot(estate) Brix(iae).nbsp;(Civedate) 4957: Aedil(is), quaestor, prae-10 f(ectus) i. d. Brix(iae). (Arco) 4981: Aedi-l(is) Brix(iae). 4982: Decurio Brix(iae),nbsp;(Lomas) 5006: Dec(urio) Brixiae. (Trient)nbsp;5036: Decurioni Brixiae. (Brescia) Paisnbsp;M. 1273: Ilviri decurionesq(ue) coloni colo-niae civicae Aug(ustae) Brixiae. (Bom) CIIjnbsp;VI 2375”: [Brjixia. 2379” fa. 24:nbsp;Q. Aneharius Secundus Brixia. 40: M. Cu-sonius Secundus Brixia. 45: C. Vitelliusnbsp;Valerianus Brixia, 48: C. Pisinius Maximusnbsp;20 Brixia. 2379”,56 (a.144): Q. Minicius Ser-vandus [Brijxia. 2381®, 4 (a. 154): . . . P.nbsp;f. Pal. (lis Fab.) Proculus Brixia. ”,20 (a.nbsp;155): . . . f. Fab. Primus Brixia. 2430: Ti.nbsp;Claudio Ti. f. Fabia Festo Brixia. 2441:nbsp;C. Nigidio C. f. Fab. Marcellino Brix(ia).nbsp;3482: Q. Valerius Q. f. Fab. Exoratus Brixia. 3560 (saec. 1): L. Aelius Fab. Brixa.nbsp;. . . P. Aelius Fab. Brixia. 3905: L. Popilinbsp;L. f. Fab. Popiliani Brix(ia). EE 4 p. 306nbsp;ao n. 887: C. Caesius C. f. Arn. Fortunatusnbsp;Brix(ia). (ChcsterJiolm) VII 704: Q. Petro-nius Q. f. Fab(ia) Urbicus, praef(ectus) co- h(ortis) IIII. Gallorum......., ex Italia domo Brixia. (Chester) The Academy No. 894 (June 22, 1889) p. 435: D(is) M(ani-bus) P. Eustio Fabia Crescen. Brixia mil.nbsp;leg. XX. (Zureach, a. 71—103/107) CIIjnbsp;XIII 5241: Q. Valerius Q. f. Fab(ia tribu)nbsp;Libens Brixa, mil(es) leg(ionis) XI. C(lau-40 diae) p(iae) f(idelis) 7 (centuria) Attleninbsp;Maxim! ., . (Nijmegen, saec. 1 ex.) CIB 116nbsp;= Hübner, Exempla w. 395: Q. Bisius Se-cund(us) Q. f(ilius) domo Brixsae mil. leg.nbsp;X. g. (Wieshaden) CIB 1528: L. Vale. L. f. Fab, Sec. Brixia mil. leg......(Mains) BI 12 (1882), 136: M. Servilius M(arci) f(ilius) Fab(ia) Seneca, domo Brixia,.. mi-l(es) leg(ionis) XIIII. gem. D Q. Helyi Buc-conis. — Brixiani Y. Liv. 21,25,14: Ibinbsp;60 Se (Eomani) munimento ad tempus commea-tibusque fluminis et Brixianorum etiam Gallorum auxilio adversus crescentem in diesnbsp;multitudinem hostium tutabantur. Tac. h.nbsp;3,27: Brixiana porta. (Leno) CIL V 4186: [Erix-ia — Brocagiani] |
Catil. Brixiano[rum]. (Brescia) 4287: Victor Brixianorum. 4319 (a. 275 p. Chr.). 4323: Ordo Brixianor(um). 4355 (a.201):nbsp;Colleg(ium) iuvenum Brixian(orum). 4356:nbsp;Ordo Brixianor(um). 4411: Coeliae Pater-nae matri synagogae Brixianorum. 4416:nbsp;Colleg(ium) iuvenum Brixian(orum). 4411:nbsp;Ordo Brixianor(um). (Erhusco) 4459: Sa-cerd(oti) iuven(um) Brix(ianorum), defen-sori reip(ublicae) Brix(ianorum). (Bonchi) lonbsp;4485: Ordo Brixianor(um). (Brescia) 4494:nbsp;Ordo Brixianorum. 4503: Quartio Brix(ia-norum) vilicus a[rk]ar(i). 4507: Nigrlnonbsp;vicario Cosmus Brixianor(um) vilicus.nbsp;4685: P. Public(ius) Brixian(orum) [1.].nbsp;4686: Faustinus Brixiano[r(um)]. (Bivanbsp;amGarda-see) 4990: Coll(egio) n(autarum)nbsp;B(rixianorum). (Modena) XI 831: Patro-nus Mutinensium Aquileien(sium) Brixianorum. — Brixianus M. cogn. (Brescia) CIL 20nbsp;V 4629: Q. Quintius Brixianus. (Paganica) IX 3588: M Arcus) N(ummius) Brixianus. Brix-ia G. villeicht su fl. Breuchin (Brêche) imd O. Breuches und Breuchottenbsp;bei Luxeuü, dép. Haute-Saóne. (Luxeuil)nbsp;Orelli 2024 = de Wal 165 = MS AF 26nbsp;(3, 6), 1862, p. 22 f.: Luxovio et Brixiae.nbsp;Ygl. Bricia. Brixillon s. Brixellon. Brixis, Brexis vico, j. Ie Fau-Beignac, 30 dép. Indre-et-Loire, früher Braye-sur-lTndre.nbsp;Gr eg. Tur. h. F. 10,31,5: Per vicos Brixis,nbsp;Iciodoro, Lucas, Dolus. Meroiv. ms. (nachnbsp;d’Amécourt Brizay, dép. Indre-et-Loire, arr.nbsp;Chinon, canton Visie-Bouchard) Belfort n.nbsp;1031: BEIXIS VICO FIT. 1032: BEIXISnbsp;VICO F. 1033: fBEEXIS VICO. 1034:nbsp;t BEIXIS VICO. 1035: EKIXI co AICOnbsp;(rücldaufig). 1036: BEIXIX) AIC . . . BNnbsp;1839 p. 437. 1855 p. 404: BEEXIS VICO. 40nbsp;3” s., t. 8 (1890) i?. 186 n. 207: .BKEXI2nbsp;AICO. p. 189 n. 228: fBEIXItxj ÜICO.nbsp;saec. 5 Brixis vicus, spater Bresis. Brix-iu-s 31. Acta Scarïbergae 3 ASS 18. iul. IV p. 149 B: Sancti Brixii. Ygl.nbsp;Brictius. Brixilis saltus, j. La Bresse, dép. Yosges, arrond. Bemiremont, canton Saulxures. Brixsa . . . cogn. (London) CIL VII 1334, 16: Brixsa.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Broariae O. j. Bruyères-Yal-Chrétien, dép. Aisne, arrond. Chdteau-Thierry, cantonnbsp;Fère-en-Tardenois. Brocagiani (nicht Broeagan), welsch. |
Broe-agnus
*Broco-maglo-s
|
(Verhaltnissmaftig spate inschrift m holdon, Trigg Minor, Cornwall) Blips'^ 402: Broca-giani io iacit Nadotti filius. Bi’OC-agnns für *Brocc-agno-s dachslein, stamm broco-, cf. iv. Brychan. ahret. Bro-can für Brochan in Ean-brocban, ir. 31.nbsp;Broccan, Brocanus, Brogan. (Capel Mair innbsp;der pfarrei Llangeler unweit Llandyssid)nbsp;Bhys 69==--® 273: Decabarbalom filius Bro-10 cagni. Broc-arii O. in Brittanien. Bav. 5, 31 p. 433, 5. *Brocari-actL»'S villa, von M. *Bro-carius, Brocar-ia spelter Brogaria, O. j. Bruyères-le-Clidtcl, départ. Seine-d-Oise,nbsp;arrond. Corbeü, canton Arpajon. lonae vitanbsp;Columbani c. 32 (18): Apud Brucariacumnbsp;villam, (haraus Fredegar. 4, 36.) Yitanbsp;Agïli 2, 8 ASS 30. aiig. VI p. 577 h: Innbsp;20 palatio, quod Brucbariacum appellant. Bard.nbsp;dipl. ¦w. 361, lt;• 2 p. 148. 149 = Tardif,nbsp;3Ionuments historiques p. 1 o col. 2 (a. 670nbsp;—671): In loco noncopante Brocaria, situmnbsp;in pago Stampense, prope de fluviolo Urbianbsp;(Orge) . . . Ipso agro Brogaria. Brocars O. j. Brocas, dép. Landes, arr. imd canton St.-Sever, gemeinde Montaut. Brocavo s. Brovonacae. Broccliilo M. (Arsago) CIL V 5535: .30 lunonibus Brocebilo Brooobi f. v. s. 1. m. ?BroccMna F. (Viddo) CIL III 6331: Papia L. f. Brocchina saeerdos divae Aug.nbsp;testamento poni iussit; s. Brocina. Broccliius M. nomen. (Maïland) CIL V 5971: L. Brocohi Carpi. 5972: C. Broc-ebio C. 1. Constitute .... Brocebio Atilianinbsp;f. Brocco. ?Br0CCllUS, BroCCUS M. cogn., tells rö-misch, teïls celtisch, z. b. (Sevilla) CIL II 401199: Frutonius Frutonii Brocci f(ilius).nbsp;(Cadix) 1791: Ti. Cl(audii) Broc(cbi). (Vollenbsp;deBofal) 2694 = 5726: Fonti Sagin[i]es(i)nbsp;Genio Brocci L. Vipst(anus) Alexis aquile-gus v(otum) s(olvit) l(il)ens) m(erito).nbsp;CBroccus fortasse loei erat dominus’). (Caz-lona) 3293: C. Cornelius C. f. Gal. Broo-chus. (Jerez de los Caballeros) 6277°; G.nbsp;Vibius Probus L. Brocci f. (Zara) III 2904.nbsp;2905: L. Turpilil Brocebi Liciniani. (Igg)nbsp;50 3970: Buio Brocci. (Ebersdorf) 4360: C. Ae-lius Brocedus. (Brescia)Y 4668; Sex. Glodionbsp;Sex. f. Brocco. (Arsago) 5535: lunonibusnbsp;Brocebilo Brocohi f. v. s. 1. m. (Castel Se-prio) 5618: Broccus. (Alaïland) 5972: |
Brocchio Atiliani f. Brocco. 5984: Broccu... 5985: M. Cassio Brocebo. 6110: L. Valeriusnbsp;C. f. Ouf. Broccus. (Bom) VI 9: T. Popiliusnbsp;T. fil. Ani(ensi) Brocebus Caesaraug(ustae).nbsp;(Beggio) XI 972: Cn. Bienus L. f. Pol. Broccus. (G-enf) XII 2606; L. lul. P. f. Vol.nbsp;BroccHus Val. Bassus. 2607; L. lul. P. f.nbsp;Vol. Br[occbus V]al. Bassus. (Nimes) 3167: T. lülio Sex. f. Volt. Maximo Ma . . . Brocebo Servilian(o). (Nyon) IH 116 =-¦ Herzog lonbsp;592: L. Iul(ius) Brocchus Valer(ius) Bassus.nbsp;3limze: Babelon, Monn. de la rép. roni. 1nbsp;p. 528, 23. BEOKXOI nom, pl., mimze desnbsp;Nero, Imhoof-Blumer, Cr. 3Iz. 3Ich. 1890nbsp;p. 744 n. 721. Brocc-illa F. (Finos) CIL II 2064: Fa-biae Broccillae decreto ordinis Ilurconensis L. Fabius Avitus [b(onore)] a(ccepto) i(Hi-pensam) r(emisit). *Brocc-ius ilf. Broccia F. nomen. (Bel 20 Stubenberg) CIL III 5500: Broccia E[e]-s[t]u[t]a. In O.: Broci-aou-m. *l)rocco- m. o - stamm, mbret. hroch., j. broc’h m., tv. corn, brocb, piet. brocc, airnbsp;brooc pl. bruicc dachs, nach Thurneysen —nbsp;roman, brocc- ^spitz’. In: Brobo-magli fürnbsp;*Broeco-magli, Brocagni, Broco-magos. Brocliyl. Kemble n. 80 (a. 736): Est autem agrum in memorata silva Moreb, cu.nbsp;vocabulum est Brocbyl.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so broei' brogi- in Ande-broci-rlx; zu brog, air. mruig? oder zu *Bro(io-maglo-s? Broci-acil-S vicaria, von 31. Brocius, O. j, Broussy-Ie-Grand, dép. 3Iarne, arrond,.nbsp;Èpernay, canton Fère-Champenoise. Brocina F. cogn. (Messejana) CIL II 98; lulia Mermandi f(ilia) Brocina. (Zafra)nbsp;992: Appuleia M. f. Brocina. Vgl. Brocchina. Brocir(i)go? (S. Ilario) CIL XI 1020 40 B. r. o. c. i. r. g. o. brocis in Urobrools. Brociiiail s. *Broco-maglos. Brocodu. (Wilderspool bei Warrington): CIL VII 1336, 180: Bro . . . (In Süd-Franlcreich) XII 5683,44; Bro[c]odu. (Bos-sum) Schuerm. 879; [Brjocodu. Brocoliti s. Procolitia. *BrocO'niaglo-s für eln alter es *Brocco-, acy. w. Broc-mail, Brocb-mail, spettersnbsp;Broch-uail, -vael, bret. Broc-mail, spaternbsp;Broebuail, Brochwel. (Voelas Hall bei Bett wsnbsp;y Coed, Denbighshire) IBCh 158 —Bhys‘nbsp;372, 20; Brobomagli (nominativ, i-declin.) [Broc»agnus — *Brocc-maglo-B]. |
Broco-magos — Brögï-taro-s
|
iam ic iacit et uxor eins Caune (nominativ). Baeda li. e. 2,2: Defensorem nomine Broc-mailum . . . Brocmail. Broco-magos '/eM des Érocos’, O. der Triboci in Germania superior, j. Brumathnbsp;im Elsaft. Ptol. 2,9,9: TQipónwv de Bqbv-xófjLceyog {BQcoKÓ^ayog ei. llüïler'). TB: Bro-ooniaous. Ammian. 16,2,12 (a. 356): Bro-tomago. IA 253,1: Brocomago. Iletlen-zeiger CIB 1953 {a. 24.9 — 251 p. Chr.):nbsp;C(ivitas) Trib(ocorum) a Vro(comago) 1. I. Brod-ent-ia O. j. Brenz im wirtem-herg. Jagstitreise, oberamt Heidenheim. Ptol. 2, 11, 15: BqoSevxLd. Brodilum O. s. Prodilnm. Bi’odionti ligur. V. in den See-Alpen. Inschrift des tropaeum Alpium (La TurMa,nbsp;a. u. 747/48) CIL V 7817, 31: Brodionti.nbsp;Plin. n. 1%. 3, 137, vüleicht gleich mit dennbsp;20 Bödiontici oben 459, 36—48. Brodolium O. s. Prodilnm. lirög- imd Brögi- bezirJc, gegend, land, nach Windisch und Tliurneysen aus *mrog-,nbsp;ir. brnig, air. dat. pl. mrngaib, mir. brng,nbsp;gen. s. brogo, ir. brngh .i.ferann, cy. bro,nbsp;mbret, bro j. (léon., vann. trécor.) bro f.,nbsp;corn, bron, an. mörk, zd. merezn, npcrs. marznbsp;mark, vw. mit laf. margo rand, got. marka,nbsp;f.pl. markos ta ÖQia. Schol. luvenal. 8,234:nbsp;50 Brogae Galli agrnm dicnnt. In Allo-brox,nbsp;pil. m. Alló-brog-es (imd -gae), g-stamm, (cy.nbsp;all'fro alienigena), Cymro a Welshman =nbsp;*Com-brox, pl. Cymry = *Com-brog-es =nbsp;conterranei, populares; Ande-brog-in-s, Anto-broges, Lato-broges Latobrogii (Latobrigii),nbsp;Nitio-broges. Baneben brogi in Brogi-ma-rns, -mara, Brogi-taros, Andebrocirix lisnbsp;Ande-brogi-rix; brog- toeüer gébüdet in brog-ilo, bro-ialo, breialo brul. 40 Brogaria s. *Brocari-aen-s. Brogi . . . (Termini) d/AX 7421:... ins Brogi . . . Brog-ia F. (Lietzen) CIL III 5642: [L. Sejnecins Valens [v(ivns) f(ecit) si]bi etnbsp;Brogie con(ingi). Brogi-lo- %mzaunter bezirk) villeicht urspr. ^kleiner hezirk\ demin. zu stamm brogi-\cf. Capitulare de villis c. 46 (c. a. 800): Utnbsp;Incos nostros, qnos vnlgns brogilos vocat,nbsp;60 bene cnstodire faciant et ad tempns sempernbsp;emendent], ital. brolo, brnolo, broglio küchen-garten, prov. broill-s, brnelh-s gebüsch, ge-hölz, daneben brnelha, brenil eingezauntesnbsp;gebüsch, brnelle; ae. broei gl. vivarium, ahd. [Broco-magos — BrÖgï-taro-e] |
bruil, mhd.hrvLol. Endlichers gloss.: breialo, nach d’Arbois deJubainv. aus broialo. Als O.nbsp;l) VitaIIadoindil.,2 ASS20.ian. II jj.1141: In Brogilo dicti patris. 2) Yita Amati 6 ASS 13. sept. IV p. 129i?.- In fundo suo,nbsp;qui Broilus dicitnr. 9 j). 129 iJ; In pagonbsp;Menapensi in fundo sno, qui Broilus dicitur. 10 p. 129 E: Broilum usque perducitur. 3) Bruel-sur-la-Lys. Vita Ilauronti 3 ASS 5. mai II p. 53 E: In suo qui Broylus di- lonbsp;citur territorio. 4) Brolium, O. j. Saint-Mesmin, dép. Aube, arrond. Arcis-sur-Aube,nbsp;canton Méry-sur-Seine. 5) Broilus, j. dorfnbsp;Breuil-sur- Vesle, dép. Marne, arrond. Beims,nbsp;canton Fismes. 6) Brolium deauratum, j.nbsp;Bridoré, dép. Indre-et-Loire, arrond. undnbsp;canton Loches. 7) in pago Autissiodorensi.nbsp;Pard. dipt. n. 363, t. 2 p. 152 (a.670): Quinbsp;de ipsa porta Parisiaca ad Broile vadit. 8) Brogilum, j. Saint-Fiacre, dép. Seine-et- 20 Marne, arrond. Aleaux, canton Crécy. 9) Innbsp;mercren deutschen O. Brübl. Brögï-mariis M. Brogi-mSra F. cogn. (Ofen) CIL III 3594: Brogimara Dallonisnbsp;f(ilia). (Maria Lanzendorf) 4580: Brogi-marus. (AJöersdor/^4596: Brogimara. (Ober-feising bei Alahrenberg) 5101: C. lulio Ac-cis. f. Cisiaco et Devognatse Ationis filiaenbsp;uxso. Florus et Valerius fill et Brogimaranbsp;filia.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Brögï-taro-s compos, (cf. .Déio-taro-s, Taro-dünum) M. Galater, priester der Eybele.nbsp;Cic. de harusp. resp. 13,28: Brogitaro Gal-lograeoo, impuro bomini ac nefario. 27,59:nbsp;Quantas iste Byzantiorum. Brogitarorumquenbsp;praedas exorbuit (P. Clodius)? /Sest 26,56:nbsp;Brogitaro, impuro bomini atque indigno illanbsp;religione. Schwiegerson des Beiotaros, re-giert in Tavion und in Pessinus. Cic. denbsp;domo sua 129: Gum legatis Brogitari. Ad ionbsp;Q. fr. 2, 7 [9], 2: Brogitarum. — Tetrarchnbsp;der Trog(c)mer zur zeit des Pompeius, sonnbsp;des Beiotaros. Strab. 12, 5, 1nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;567: Elta eig eva ¦^xev Svvaatela, sig AgióraQov, eïza êxetvov dtedé^azo Agvvxag. 2; ’E^ovat ó'e oinbsp;fiev TQoxgoi za TtQog zm nóvzeo xal zy Kan-nadoxla' zavza ó iözl za XQaziOza amp;v vé-govzai Falazai' (pQOVQia avzozg zezeiyiOzainbsp;zQia, Taovtov . . . xai Mzd'Qiddzzov, b éóaxenbsp;nopTtryog BQoyizccQm (ci. Brumann: codd. j3o- 50nbsp;yoSiazaQco) zijg IIovXLxrig ^czadelag agjoQiSag.nbsp;Inschr. (von Guzel-Hissar in Aeolis, ztvischennbsp;Kyme und Myrina) BIC A 1873 p. 227 =nbsp;Hermes 14,474:'^0 êrifiog BQoyCzaQov Arjio- |
Brogmacus
Bi'ucilo-nnuin
Bruolus
*Bubulci-acii-m
buc- — Buci-a^
acu*s
|
buc- in Ad-bue-illiis. ?Bucainia F. (Arles; oder Carpentras, Vaucluse?) BE 1887 n. 669 = CIL XIInbsp;753; Bucamia Aphrodite. Bucanus M. cogn. (Ntmes) CIL XII 3943; I)(is) M(anibus) Tertil Bucani f(ilii). Buccia 0. Oros. 5, 4, 12 (aus LiviusP): Bucciam oppidum, quodViriatus obsidebat. Bucci-acu-S vicus, von M. Buccius, j. 10 Boissy. Fortunati vita s. Germani 38, 108. 39, 110; De vieo Bucciaco. BliCC-ilt;lum = *Bucc-êtum mit lat. suffix, O. j. Boudiy-le-Kepos, dép. Marne, arrond.nbsp;Épernay, canton Esternay. Bucc-illiis M. cogn. (Mmes) CIL XII 5686, 142; Of(ficina) Buccill(i). ?Bucc-iiii'US M. nomen. (Bergheim hei Göggingen) CIL III 5838; M. Buccinionbsp;'Tacito. 20 Bucci-o(n), Buci-o(n) M. cogn. (Tarragona) CIL II 4970,91; Bucoio Aiitichari(s). éSalona) III 2249; Buccioni. (Igg) 3787;nbsp;Bncci I rega ' suis | Buccic | v. (Strahomer)nbsp;3788; Buoioni Irmi f. {tan. Z. Bucca Valentis f. (St. Georgen am Lang see in Karn-ten) 4844: Ti. lulius Adgelel f(ilius) Buc-cio, mil. cob. montan. pri[m]. (Bei St. Veitnbsp;in Karnten) 4846: Ti. lulius Buocio. (Yic-tring) 4998: ürbioo Buccionis fil(io). (St. 30 Margarethen hei Knittelféld) 5469: Buccioni Ressimari fll(io). (Maïland) V 8115, 21;nbsp;Bucoio. (Aquïleja) Pais n. 221; L. Albiusnbsp;B. 1. Bucoio. (Bom) CIL VI 1324: A. Fa-bricius A. 1. Buocio. 11199: [L.] Afraniusnbsp;L. 1. Bucoio. 12369: L. Arri Buccionis.nbsp;18640: L.Fulfennius Bucoio. (Bichhorough)nbsp;Schuerm.. 888: Buccio. (Pozzuoli) CIL Xnbsp;2180: . . . utesius Buccio. 2234: O. Cassius Buccio. (Nimes) XII 3427; P. Pannius 10 Buccio. 3594: D(is) M(anibus) Fusolnae Buccionis fll(iae). (Feyriac-de-Mer, départ.nbsp;Aude, arrond. Narhonne, canton Sigean)nbsp;5360: L. Salonus L. P. l(ib). Buccio. Bucci-oniu-s M. (Bom) CILYl 13147; Aurelius Marcellinus Buccioni filio. X 3745:nbsp;C'. Buccionius L. 1. Ap .... Biicc-iu-s M. Bucc-ia F.,.orthographische variante Biic-io-s AI. Buc-ia F. Auf gal-lischenmünzen: Biet. arch, n. 153: BVCIOS. 60 {Barcelona) CIL II 4572; Porcia M. 1. .Buccia. (Cïlli) III 5265: Vetulla Bucia Urbani f(ilia). (Lamhèse) VIII 2811: Buccius Antoninus. 4027: Bucia Saturnina. (Pompeji)nbsp;X 1000: A. Buccius Victor. 1001; Bucia |
Apta. 1002; Apta Buccia. (Arezzo) Schuerm. 887: BVCCI . . . (Aïlier) 889: Buccius.nbsp;(Nijmegen; Limoges) 890: Buccius f(eoit).nbsp;(Vechten) 891: Buccius fe(cit). Bucco(n), Buco(n) AI. Martial. 11, 76, 2: Bucco. (Strahomer) CIL III 3789: Buco Terti f(ilius). (Bom) VI 23249: L. Octavius Bucco. (Colle di Boio) IX 4337: C.nbsp;Herennius Bucco. (Alainz) WK 1 (1882) s. nbsp;nbsp;nbsp;2: Q. Helvii Bucconis. Auf mtinzen des lonbsp;Tiberius, in Celsa geschlagen: Cohen m. .imp. 1^ p. 200 n. 124: CN. BVCCO. 125: VE-TILIO BVCCOKE. Bucconis O., im mittélalter ein wald Bouconne bei Visie-en-Jourdain, dép. Gers.nbsp;IHieros. 550, 11 = 17 p. 3 T.: Mutationbsp;Buccones (cod. Veron.; cod. Paris. 4808:nbsp;Bucconis). Vgl. G. Bocco. Bucc-oniu-s AI. Bucconia F. (Bom, a. u. 751) CIL VI 10243; Purius Bucco- 20nbsp;nius. (Mmes, saec. 3) XII 3480 m. J3. 838:nbsp;D(is) M(anibus) Bucconiae Sigeni (dat. vonnbsp;Sige) mater filiae. 3623 u. p. 839 add.:nbsp;l’D(is)] M(anibus) [Buccjoniae SeverUlae.—nbsp;Bucconiauus. (Bom) CIL XV 44: Pig(li-nis) Bucconian(is). 47 (zwiscJien a. 203 u.nbsp;205): Pig(linis) Bucconia(nis). 48; Pigl(i-nis) Bucc(onianis). Vgl. Vocconianae? *bÜCCO-S ziegenbocJc, air. boe, bocc, nir. poe, gaél. boe, cy. bweh, corn, boch, mhret. 30nbsp;bouch, hret. bouo’h, got. *hukks, *bukka m.,nbsp;dhd. poch, ae. bucca, an. bukkr, bokkr,nbsp;iran. buza ziege, zd. büza bode, armen, buc,nbsp;buts lamm, idg. bhuzo-s, zu (psvya? —nbsp;Buccus Bucca AL Bucca F. cogn. Vitanbsp;(alia) Bomnoli 2 ASS 16. mai III p.QllC:nbsp;Bucces villulam. (Strahomer) CIL III 3788:nbsp;Bucca Valentis f. (Mmes) XII 3095: Q.nbsp;lulius Bucca a[ed(ilis)] oder A[ug(ustalis)]nbsp;Nemauso. (Allier) Schuerm, 895; Buccus lonbsp;ma(nu). (Botttveü; Vechten) 892:' Buccus.nbsp;(Houthem-S.-Gerlach) 893: Buccus (rück-laufig). (Voorburg; Vechten) 894; Buccusnbsp;f(ecit). *Bucculi-acu-S iw Bucciili-acu-m votn lat. AI. Buoculius, O. j. Biequeley, départ.nbsp;Meurthe-et-Moselle, arrond. und canton Tout. Buceacus O. j. Bussyla-Pesle, dép. Cóte-eVOr, arrond. Bijon, canton Sombernon. Buci-acu-S von Bucius Bucia, var. von 60 Buccius Buccia, O. .1) Pard. dipl. w. 412, t. nbsp;nbsp;nbsp;2 p. 210 (a. 689): Villas cognominantisnbsp;Edoniaco et Miscello in pago Cadrocino,nbsp;Ocello et Buciaco. 2) B. im pagus Salmo- [buc- — Buci-acu-s] |
Buci-anus
Budoris
Budua — ? Bulla
|
Bvidiia s. Burdua. Buduc vicaria, j. Beueec-Conq, dép. Fi-nistère, arrond. Quimper, canton Concarneau. Buflols 0. j. Bouffioulx in der belgischen provim Hainaut. *Bugioni-acu-in von M. Bugonius, 0. j. Busnago, provinz und district ilailancl. Bug-io-S G. (Tarquimpol in Lothringen) Orelli 5882: Bugio M, Monianius Magnusnbsp;10 V. s. [1.] m. Bugiiis M. Bugia F. (Bei Laibach) CIL III 3862: Bugise Sexti f(iliae). (Har-tenschtoftchen bei Thai) 5440: Bugiae Secundi f(iliae). (Lambèse) VIII 2562, 32:nbsp;Bugius Saturninus. Bronze-mz. (im museumnbsp;zu Saint-Germain) Diet. arch. n. 153. Hu-cher, Art gaidois, 2'^ parfie p. 51: BVG-IOS. -bugius in Ade-bugius, Di-bugius. BovCaifiov s. Boiobaemum. 20 BOYIBIION. Silber-mUnze (Museum zu Rouen) Lambert, I'® partie pt. IX 4: BOY-IBIION. Muret-Chab. 10336: BOVIB . . .nbsp;Vgl. Bovibitovios, -vix. Buiio(n), Buio(n) If. (Igg) CIL III 3790: Buio Brocci. (Iska) 3799: Maximusnbsp;Buionis Vi. f. (Bei Strahomer) 3826: Ur-sinus Bu[i]onis [f(ilius)] . . . f(ilio) Buioni.nbsp;(Laibach) 3855: Buio Vibi f(ilius). 3860:nbsp;Buiio Senni [f(ilius)]. 3866: Eegae Buio-30 nis f(ilia). Buiss-anta 0. j. Buissante, dép. Rhone, gemeinden Pommiers und Limas. Buiturri (gen.) cogn. (London) CIL VII 1336,181. (Hilbner ci, Buiturri 0(fer But-turri.) Bulbia ourtis, 0. j. Boujacourt, depart. Marne, arrond. Reims, canton Chdtillon-sur-Marne, gemeinde Champlat. Meroiv. triens.nbsp;Belfort n.10?,^-. tBVLBIACVETE DOMEonbsp;40 Bulbula ft. Vita Menelei 1, 9 ASS 22.nbsp;iul. V p. 310 B: Inter fluvium Sivolis etnbsp;Bulbula. 3, 29 ^9. 313 I?.' Ad Bulbulaenbsp;fluenta. Bulcinius 0. j. Bouchain, dép. Nord, arrond. Valenciennes. Bulentio(n) 0. j. Boulenson, du finage d’Olizy-la-Ferté, dép. Ardennes, arrond. Vou-ziers, canton Grandpré. biilga fern. Stamm, aus Gallia Cisol-sopina, der lederne schlauch, Icdersach; air. bole gl. uter sack, bole, bolcc = bolg saccus, uter,nbsp;pustula, follis; air. bolgaim ich schiocUe,nbsp;gael. bolg, bulg, balg, alle mit gen. u. plur.nbsp;buiig, m.; eg. boly, bola saccus, pi. bolyeu. |
cy. bolg, IV. bol uter, bul cosse, peau et gousse, bret. bolo’h, belc’h cosse du lin, polc’b; cf.nbsp;got. balg-s m., gr. asxog (ist nicht entlent),nbsp;Stamm balgi- m. balg; alid. pale, balcb, ae,nbsp;belj, bylj uter, bulge balg, balg. Von gall.nbsp;bulga stammt mlat. billga f. lederner sack,nbsp;davon afremz. bolge, boge ranzen, boulge,nbsp;nfranz. (bouge) deminutiv boug-ette ranzel;nbsp;daraus engl. bogett, budget; aus dem fran-zösischen stammen span, burj-aca umd ital. lonbsp;bolgia besace, demin. bolgetta; raetorom.nbsp;bulscb bausch, bulseba felleisen. Lueil.nbsp;satur. lib. 2 fr. 65 B.: In bulgam (uulgamnbsp;codd.) penetrare pilosam. 6 fr. 185: Guinbsp;neque iumentumst nee servus nec comesnbsp;ullus, I bulgam et quicquid habet nummo-rum seoum babet ipse; | cum bulga cenat,nbsp;dormit, lavit: omnis in unast ] lt;(spes)gt; bomininbsp;bulga; bulga baec devincta lacertost. lib. 26nbsp;fr. 450: Bulga matris {fur matrix) (ahd. 20nbsp;uterpalo). Varr. 80 vogiOg. brauchtnbsp;bulga fur geldsack. Sexagesi 492 p. 20615..• Eo ut viaticum ex arcula adderem, in bulgam. Pauli exc. ex lib. Festi 35, 1 M. — p. 25, 35 P.: Bulgas Galli sacculos scorteosnbsp;appellant. Placidi gl. p. 13, 13: Bulga:nbsp;saccus scorteus. Nonius p.7Sf2: Bulga estnbsp;folliculus omnis, quam et cruminam vete-res appellarunt. Et est sacculus ad brac-cium pendens. 187, 18: Vulga, capacitas sonbsp;vel sinus cum laxitate. In: Blato-bulgio-s. Bulgias Oder Bulgiatis oder Bulgia-tuni 0. j. Bongheat (fruher Bougheat), dép. Puy-de-Borne, arrond. Clermont-Ferrand,nbsp;canton Billom. Greg. Tur. h. F. 3,16: Viliam Bulgiatensim. Bulh -acu-m 0. j. Bouillac, dép. Bor-dogne, arrond. Bergerac, canton Cadouin. Bull -acu-ni 0. j. Bouilly, dép. Aube, arrond. Troyes.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Bulianlcus, Bolianicus villa, 0. j. Bouillargues, dép. Gard, arrond. und cantonnbsp;Nimes. Bulicus M. cogn. (Nimes) CIL XII 3835: L. Potiti Bulic(i). Buline. (Poitou) Schuerm. 898: BVLINE. ?Bulius M. (Ebersdorf) CIL III 4372: Bato Buli f. col. Ap(ulo) eq. ala Panno-niorum. ?Bulla F. cogn. (Cifluch) CIL III 1818: so Eiccia L. [f.] Bulla. (Gaujac, bei Bagnols,nbsp;dép. Gard, arrond. Uzès) XII 2934: L. Bae-bio L. fil. Volt. Cassiano Domitia Domitinbsp;filia Bulla uxor. [Budua — ?BullaJ |
Bullaion
?burd-atio
632
Burdecala — Burdï-gala
Burdï-göa
Burdigalensis rhetor Eomae florentissime docet. Auson. prof. inscr. p. 55 Sch.: Com-memoratio professorumBurdigalensium.prof.
9 nbsp;nbsp;nbsp;tit: Grammaticis Grecis Burdigalensibus.
10 nbsp;nbsp;nbsp;tit.: lucundo grammatico Burdegalensi.
11 nbsp;nbsp;nbsp;tit: Grammaticis Latinis Burdigalensibus. 12 tit: Herculano, sororis filio, grammatico Burdi(galensi). 13 tit.: Thalassionbsp;grammatico Latino Burdigal(ensi). 14 tit:nbsp;Citario Siculo Siracusano grammatico Bur- lonbsp;,digal(ensi) Greco. 24 tit.: Dinamio Burdi-galensi. 25 tit: Acilio Glabrioni grammatico iun. Burdega(le)n(si). epitaph. 1 p. 72,
2 Sch.: Burdigalenses. epist. 9, 19: Burdi-galeiisia (ostrea). NG 13 (Aquitan. IL),2: Metropolis civitas Burdegalensium. Sulpic.nbsp;Sev. chron. 2, 49, 7: Ad synodum Burdiga-lensem. Sidon. Apoïlin. epist. 9, 13, 2,^'*:nbsp;Coram discipulis Burdigalensibus. Avit. epist.
4 p. 29 P..- Guidam Paulino Burdegalensi.... 20 Paulinus quidam (deus viderit, utrum is,nbsp;quem memoratis, tarnen Burdegalensis).nbsp;Cone. Aurelian. I, a. 511 (Mansi 8 c. S5GB):nbsp;Gyprianus in Ghristi nomine episcopus ecclesiae Burdegalensis metropolis. Concü. IInbsp;Paris., a. 554 (Mansi 9 c. IIOB): Leontiusnbsp;episcopus ecclesiae Burdigalensis. Fortunat.nbsp;carm. 1, 15, 68: Tu quoque dicendus Bur-dëgalense decus. 16,3: Burdêgalense prae-mium. 18 tit.: De Bissonno villa Burdega- sonbsp;lensi. 18, 6: Milia septem urbs hine Burdegalensis abest. 19 tit: DeVereginis villanbsp;Burdegalensi. 20 tit: De Praemiaco villanbsp;Burdegalensi. 4, 9 tit; 4, 10 tit: Givitatisnbsp;Burdegalensis. 7, 25, 4: Burdïgalense pe-tens ut celer actus iter. 10, 19, 3: Burdegalensis eras et, cum defensor, amator. Condi. Matisc. II, a. 585 (Mansi 9 c. 957 C):nbsp;Bertechramnus, episcopus ecclesiae Burdigalensis. Greg. Tur. h. F. 2,27 (37): Apud 40nbsp;Burdegalensim urhem. 4, 19 (26): Hera-clium tunc Burdegalensis orbis presbiterum.
5, 25 (33): Urbs Burdegalensis . . . vicos Burdegalensis. (49): Berthramnus Burdegalensis civitatis episcopus. 6 (lO): Ad Burdegalensim civitatem. 14 (21): Infra mu-ros vero Burdegalenses oppidi. 6, 35: Adnbsp;Burdegalensem urbem. 7,31: In urbe Burdegalensi. . . . Burdegalensis civitas. 34 :nbsp;Apud Burdegalinsem urbem. 8,2: Berth-sonbsp;chramnus Burdegalinsis urbis episcopus. 6:nbsp;Garacharius comis Burdigalensis. 34: Ana-tholius Burdegalensis puer. 9, 5: Usquenbsp;Burdegalensem terminum (le Bordelais).
r. 337 A): Cyprianus episcopus de Burdi-gala metropoli. Greff. Tur. h. F. 2,12 (13): Burdegale (gen.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4, 33 (47): Burdigala
abiit. 9,20 {MG Cap. I, a. 587, _p.l3,40): De civitatibus vero, hoe est Burdegala, Le-movicas . . . virt. s. Martini 4, 40: Burdi-gala urbe adpulsi sunt. Isidor. or. 15, 1,nbsp;64: Burdicalem appellatam ferunt, quianbsp;Burgus Gallos prinmm colonos habuerit,nbsp;10 quibus antea cultoribus adimpleta est.nbsp;Bav. 4, 40 p. 298, 1: Bordicalon. Lexi-\nbsp;con Tiron. fol. 15 p. 144 Gr.: Burdegala.nbsp;Passio s. Ausonii 2 Anal. Boll. 5 p. 298: |nbsp;Burdegalam maritimam Galliarum urbem. jnbsp;(Ksar-Gurai hei Tehessa, vor Hadrian) CIL \nbsp;VIII 2103: D. Seius D. f. Quir. luvenisnbsp;Burdigala mil(es) leg(ionis) III. Aug(ustae)nbsp;7 Nepotis. Merow. müneen: Belfort 1041:nbsp;t BVEDEGALA FT. 1042: fBVEDEGALA.nbsp;20 1043: t BVEDEGALA F. 1044 (c. a. 640):nbsp;fBVEDEGALA FIT. 1045: f BVEDEnbsp;GALA. 1046: ATACaaEVe:. 1047:BOE-;nbsp;DICALA. 1048: fBVEDEGALA {wie\nbsp;Bubdegali). 1049: fBVEDEGALA. 1050:1nbsp;BVEDEGALA. 1051: f BVEDEGALA. |nbsp;1052: BVE9 EGALA. 1053: BVED EGA-'nbsp;LA. 1054. 1055: f BVEDE GAL. 1056:nbsp;fBVEDEGALA. 1057: BVEDEGAL. 1058:nbsp;BVEDEdALv. 1059: BV. . GAL E. 1060:nbsp;30 f BVEDEGAL. 1061: BVEDEGALA. 1064:nbsp;fBVED IGALA. 1065:BVEDIALA. 1066:nbsp;BVEüIJ' AL A FIT. 1067: BVEDEPALAnbsp;FIT. 1068: fBVEDEGALA. 1069: fBVE-DEGALIooo. 1070: f BVEDEGALI (nachnbsp;Jullian w. 911 -LE). 1071: BVEDEGALA.nbsp;1073: fBVEDEGALA. 1074: fBVEDEGALA. 1075: BVEDIGALE Cl. 1076:nbsp;BVEDE-OAL. 1077:GAVEGIFlCTI(d^Ame-court list BVEDIGALE GI, FIGTI) GALEnbsp;40 GI. 1078: f BVE LA? 1079: fBV. . .nbsp;DVD. 1080: BVEDEGALA. 1081: BVEDE GALA. 1082: BVEDEpALA FIET.nbsp;1083: BVEDEGALE. 1084:fBVEbEGnbsp;ALA. 1085: BVEDEGfALA. 1086:nbsp;BVEGEGALA. 1087: BVEDEGALA. 1088:nbsp;fBVEDEGALA. 1089: BVEDEGALA FIT.nbsp;1090: f BVEDEGAL. 1091: fBVEDE-GvLvI (EO. 1092: BVEDEGVLEf. 1093:nbsp;f BVEDEGALIAO. 1094: fBVEDEGVL-soLAO. 1095: f BVEDE^^vL VIO. 1096:nbsp;BVEDEGALA. 1097: BVEDE GALA. 1098:nbsp;f BVEDEGAIA. 1099: f BVEDEGALA f.nbsp;— Burdigalenses bewoner von Bordeaux,nbsp;Hieronym. chron. a. Ahr. S369: Minervius
[Burdï-gala]
-ocr page 333-Burdegalis — Burdo(n)
|
6; Civem se esse Burdegalensem. 31: Cum Sanctonicis, Petrocorieis Burdegalensibusque.nbsp;33; Burdigalinsis urbis episcopum . . . urbemnbsp;Burdegalinsim . . . apud Burdigalinsim urbem. 41; Gundigysilus Burdigalinsis. 10,nbsp;ló: Gundigisilum Burdegalensim. in glor.nbsp;conf. 44: Burdegalensis urbis . . Burdega-lensium clericorum . . . eelesiam Burdegalensim. viri. s. Martini 3, 33: Iii Burdega-10 lensi autem regione. 50: Lupus Burdegalensis urbis presbiter. 4, 47; Apud Burdegalensem urbem. glor. martyr, c. 33: Apudnbsp;Burdegalinsim autem urbem. Pard. dipl.nbsp;n. 230 (a. 615), f. 1 p. 199: Villas sitasnbsp;tam in territorio Coenomanico, quam et innbsp;Stampense vel Burdigalense. jo. 206: Villanbsp;Blacciacum sita in territorio Burdegalensi.nbsp;. . .Ad sanctas ecclesias hoe est, Burdiga-lensem, Turonicam et Engolismensem. . . .nbsp;20 De domnis pontifieibus vel Burdegalensi autnbsp;Engolismensi (3Iai. Equilemensi). p. 207:nbsp;Infra muros civitatis Burdegalensis . . . Locum vero qui appellatur Bresetum in terra-torium Burdigalense (Bordelais), n. 347,nbsp;t. 2 p. 129 (c. a. 662): In dioecesim Burdi-galensem, modo Garnomo castro super fluvionbsp;Garumna. ^.130: lohannes, metropolitanusnbsp;Burdegalensis urbis episcopus. n. 384, t. 2nbsp;p.llb (a, 677): De villa praefatae ecclesiaenbsp;80 vestrae, nuncupata Gaviriaco, sita in territorio Burdegalense. Vita Caesarii 1, 2, 17nbsp;ASS 26. aiig. VI p. 68 A: In Burdegalensem civitatem est quasi in exsilio relegatus.nbsp;Vita Eparchii 1, 3. 4 ASS 1. iuU lp. 112nbsp;F: In Burdigalinse (gweimal). Passio Au-somi 2 Anal. Bolt. 5 p.297: Burgidalensemnbsp;et Mauritaniae confinia. Vita Boniani 5nbsp;Anal. Boll. 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;180: Ad urbem Burdega- lensium. 9^.183: Ad terminum Burdega-4P lensium. 13 j). 188; Ad oppidum Burdega-lensium civitatis. Vita 3£agnolerti 3, 25 ASS 16. oct, VII p, 946 B: Ilordegalensemnbsp;adiens pagum. [ Üher den B. pagus s. Long-non. Atlas p. 146.] Vita Filiberti 3,26 ASSnbsp;20. aug. IV p. 80 C: A Burdegalensi urbe.nbsp;I ita Waningi 3 ASS 9. ian. I p. 591: Mittenbsp;legationem ad Burdegalensem (virginem).nbsp;4 p. 592: Childomarcham Burdegalensemnbsp;virginem. Meroio.mz.: Bdfort 1062: fEC-50 LISIE BVBDEG(alensis). 1063: BV. . E-GALE. Burdegalis O.j. Botirdeaux, dép. Bróme, arrond. Die. Burdilleiisis pagus, dép. Dordogne, ar |
rond. Périgueux, canton Brantóme, gemeinde Bourdeilles. Burdinatium. Not, Tiron. fol. 15 p. 144 Dr. Burdiviis Bill 21,501. (Fecamp) Scliuerm. 901: Burdivi. ? Lürdo (n) maulüer, bastard, sardisch burdu bastard, nébenscliöfiling, ital. bordonenbsp;langer pilgerstab (eigentt, maulüer), prov.nbsp;bort-z, bordon-s, afranz. borde, bourt und lonbsp;(auch nfranz.) bourdon; span. borde wndnbsp;bordon, portug. bordao. JJlpian. Dig. l. 32,nbsp;tit. 49: lumenta vel lectica vel sella velnbsp;burdones. Antliologia iMtina n. 101 B.:nbsp;Aurea matronas claudit basterna pudicas, |nbsp;quae radians latum gestat utrumque la-tus. I Hanc geminus portat duplici subnbsp;robore burdo. 204, 6: Burdonum ductornbsp;(paleas nam forte gerebat). 365 i?..- De eonbsp;qui cum Burdo diceretur filiae suae Passi- 20nbsp;faae nomen inposuit. . . . Sed lt;(si)gt; Burdonbsp;homo sit, versum est sofismate verum; | namnbsp;et ridere solet vel ratione viget. | Surrexitnbsp;duplo nostro sub tempore monstrum, | quodnbsp;pater est burdo Passifaeque redit. Ed. Dio-clet. 11,4.5.6: Sagma burdonis. Avit. epist. 86 (77): Quod vix duo burdonum terga detulerant. Antonini Placentini itiner. c. 39:nbsp;Nam et in ipsis montibus leo et pardus etnbsp;onagri et durgonis, qui et caprealt;(e)gt;, et 30nbsp;burdones, qui in montibus molent, simulnbsp;pascuntur. Isidor. or. 12, 1, 60: Burdo exnbsp;equo et asina. Vuig. Begn. 4, 5, 17: Onusnbsp;duorum burdonum. Pelagon. vet. 8. 11.nbsp;Pompeius 148, 33 E.: Burdo. Schol, y innbsp;Horat. carm. 3, 27, 7; Buridos. Not. Tiron.nbsp;fol. 19 p. 181 Dr.: Burdo burdunculus. CGILnbsp;3 p. 189, 7; Mulaus Burdo. Vgl. burichus. Burdo (n), Burdu 31. cogn., vom tiernamen. Tac. h. 1, 58 (a.. 69): lulium Bur- 4o donem Germanicae classis praefectum astunbsp;subtraxit. (Brescia) ClL Y 4491: C.VIbionbsp;Burdoni VIviro Aug. (Yorlc; Aldborough)nbsp;VII 1336, 182: Burdo. (London) 183:nbsp;Burdo f(eoit). 184; Burd. of(ficina). 185:nbsp;Burdoni of., Burdonis of. (Yorlc) 186: Burdunbsp;f(ecit). (Cavaillon) XII 1050: L. lulio D.nbsp;f. Vol(tinia) Burd[on]i. (Vienne; Sainte-Colombe, Isère; Fins d’Annecy, Haute-Savoie)nbsp;5686, 145: Burdoni of(fioina). (Besangon; 60nbsp;Normandie; Bavay) ScJiuerm. 902: Burdo.nbsp;(Liomer): Burdo m. (Lyon) BE 1885 p.nbsp;152; Burdo. (Lyon, Trion): Burd (rd rüclc-laufig) of. und Burdo m. (Poitiers; Douay) [Burdegalis — Burdo(n)] |
Burdoga — ?buriclius
Buricus
Buitus
642
Milon. 6) j. Bornago, Novara. 7) j. Bor-nago, 3Iailand. 8) j. Burnago.
*Buru()-magos, Burnomus von M. Burnus, O. l) j. Bur-nand, dép. Saóne-et-Loire, arrond. Mdcon, cant. Saint-Gengoux.
2) j. Bournand, dép. Vienne, arrond. Loudim, canto}} Les Trois-Moutiers.
Burnus M. Silius 16,559: Burnus avis pollens. 567:Burni. (Chaves) Cl Ij ïl 2484:nbsp;Camalus Burni f(ilius). In O. *Burn-acu-s, lonbsp;*Burno-magos.
Buro(n) M. cogn. (Salerno) C'I/vX640:
L. Suavitius L. f Buro.
Buro-u 0. der Callaid Lucenses, j. Va-res. Biól. 2, 6, 22: Bovgov.
Burr-alus M. (Astorga) CIL II 2633 (a. 27-—1Ó2 p. Chr.): Bodecius Burrall (gen.
= Burrai?).
Burr -anus M. cogn. (NeumarU bei Schladming) CIL III 5056: Amuca Burran 20nbsp;f. (St. Hionysen an der Mur) 5463: luni-ano Burrani f(ilio). (Vienne) XII 5686,146:nbsp;Burrani of(ficina).
*Burri-acu-s s. Buri-acu-s.
Burriaiius M. (Bom) CIL VI 2562: Aur. Burrianus mil(es) cbo(rtis) V. pr.nbsp;Burr-io O. s. Bullaion.
Burr-ius ilf. (E-rvace) CIL III 9760: Burrius Betuloni f. Trebocus; miles cbo.nbsp;Aquitanorum (in Dalmaüen). (Bom) VI 30nbsp;13663: M. Burrio Pelici patron(o) beneme-renti feeer(unt) M. Burrius Hennes M. Burrius [EJuplus et Burria Pbilumene M. Burrius [E]van[ge]lus M. Burrius Atticus M.nbsp;Burrius Abascantus.
*I)urrus maulesél, span. burro, -a, port. burro, -a; s. buricus.
Burrus M. Burra F. cogn., nach d’Ar-bois de Jubainv-ille und Stokes zu ir. borr stolz, hochmütig, graft. (Avila) CIL II 3051 40nbsp;= 5860: Burru[s] Magilonis f(ilius). (Innbsp;Dalmatien) III 3193: 0. Vari Burri. (Geis-thal) 5418: Burrus Suri f(ilius) et Suaducianbsp;Boniati f(ilia). (Verona) V 3585: L.Val[erio]
L. f Bur[ro]. (Logo di Lecco) 5216: P. Pllnius Burrus. (GaUarate) 5564: Adiutornbsp;|B]urri f(ilius). (Cimella, a, 181 p. Chr.)nbsp;7907: An[tistio] B|u]rro co[s]. (Bom, a,nbsp;181) VI 1979: L. Antistio Burro [cosj.nbsp;(GasrMezudr, a,181p.Ch,)YHl 14428: [L. .^,0nbsp;AJntistio Burro. (S. Nazari bei S. Giorgionbsp;la Montagna) IX 2108: Q. Aquei Q. f Bur.nbsp;(Ilieti, a. 181) 4697: Antistio Bu[rro cos. |.nbsp;(Bozzuoli, a. 181) X 1791: Antistio [Burjro
21 [Huricua — Burrus]
miarum delieiarum afluentia est equos buri-chos babere. Mannos autem equos vulgo bu-ricbos appellant. PauUn. Nolan, cpist. 29,12: Macro illam et viliore asellis burico seden-tem. Vcget. mulomed. 6,2,2: Haee emnetrianbsp;equi convenit staturae bonestae ac mediae;nbsp;ceterum non dubitatur, in buricis minoranbsp;ista, et in primae formae equis esse maiora.nbsp;Isidor. or. 12, 1, 55: Mannus vero, equusnbsp;10 brevior, quem vulgo buricum (bruniciumnbsp;cod. Wolfenl).) vocant. CGIL 2 p. 127, 2:nbsp;Mannis jSov^T^oig. Ilesych.: BqikÓv, ovoVnbsp;KvQfjvaïoc, ^aQ^ccQOv (pas.st m ital. hricco).
Buricus {ethnicon m cjerm. V. Buri, cf. OIL III 5937?) M. cogn.'(SUtta) CIL VIIInbsp;11400: lul. Buricus. (Hr. BuBeleer) 12ii90:nbsp;C. Baesius Bur[i]cus. (j. in Neapel) X 8059,;nbsp;36: Burici. ('Jve.s Fim-d’Annecy, Haute-'nbsp;Savoie) XII 2525: T. Eutil(ius') Buricus. jnbsp;20 Burilindus M. (BichborougJi) Schuerm. ]nbsp;905: Of. Burilindi.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i
Buriiii-acu-ni O. j. dorf Bv/rigny, au finage de Wifry-lès-Beims, dé}}. Marne, ar-roml. 'Reims, canton Bourgogne:
Burius M. Buria F. gentile. P'hlegon Trail, macr. 2 p. 88 K.: Bovgla AvyycnvLg,nbsp;nóXtwg Hagggg. (Salona) CIL III 2208:nbsp;Aurelius Burius posiut sibi et matre suenbsp;pie Horanie. (Novara) V 6512: Igt;(is) M(a-30 nibus) Buri Xocine . . . Burius pater. (Bom)nbsp;VI 2732: Aur. Buri. mil. cob. X. pr. (Constantine) YYH 7236: Buria lanuaria. (Skli-Yüsef) 16817: C. Bu[ri]us oder Bu[rsijus?nbsp;In O. Buriacus. Vgl. Burrius.
Biirlatum O. j. Buriats, dép. Tarn, arrend. Cashes, canton Roquecourhe.
*Burn-acu-S vom galt. M. Burnus, O.
1) nbsp;nbsp;nbsp;in pago Vianense, Saint-Jean-de-Bour-nay, dép. Isère, arrond. Vienne. Bard, dipl.
io n. 559, t. 2 p. 372 (a. 7,39) == Cartulaire de Saint-Hughes de Grenoble p. 37: Bornaco.
2) nbsp;nbsp;nbsp;gemeinde Haute-Boclie, dép. Cóte-d’Or,nbsp;arrond. Semur, canton Flavigny. 3) j. Bor-nay, dép. Jura, arrond-. und canton Lons-le-Saunicr. Bard. dipl. n. 514, t. 2 p. 323nbsp;(a.72J): In loco nuncupante Flaviniaeo, innbsp;agro Burnacinse, in pago Alsinse. p. 324:nbsp;In agro Burnacinse... in pago Alsinse ipsumnbsp;Bornadum. 325: In Bornato. w.587 p.400
50 fu. 746): Apud Blaviniacum castrum, in agro Burniacense. . . . Cum ipso agro Bor-uiacense. 4) Bornaco, j. Bournac, liameaunbsp;de la commune de Saint-Affrigue, dép. Avey- jnbsp;ron. 5) ;j. Borny, dé}}. Aisne, gememle Ferté-;
Holdkr, Altcelt. Spraclischatz. 1.
-ocr page 336-644
cos. (Bei S. Giorgio) 5340: L. G'aucideio L. |f.) Burro. (Aix) XII !):i7: T. Aemil(io)nbsp;Burro fratri. (Vaison, a. 52—63) XII p.nbsp;825, add. n. 5842: Sex. Afranio Sex. f. Vol-t(inia) Buitó. BJ 61,107: Of(ficina) Burr.
lJursae Ijeim Moster Früm. Bard. dipl. n. 516, f. 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;329 (a. 721): Ad Saaingas in
Mosllsi, super fiuvio Mosella, totum de Bur-sis quiequid est de nostra parte totum.
10 ?l{xirsa M. cogn. (Aguilcja) GIL V 1130: fC.] Burredius. C. l(ibertus) Bursa. (Bergamo) 5157: P. Purio Bursae.
Bursada, Biirsao iberisch? (auf münzen) Bortza-khoem, su basic, bortz fünfy stadtnbsp;der Celtïberi, j. Borja. Ptol. 2, 6, 57: Bovq-aaöa. Bazu Bursa(v)oueilses. Liv.fragm.nbsp;l. 91: Profectus inde (ab Ibero) in Bursao-num et Cascantinorum et Graccuritanorumnbsp;fines ... ad Calagurim Xasicam, sociorumnbsp;20 urbera, venit. Plin. n. h. 3, 24: Bursaonen-ses (conventus Caesaraugustanorum).
Bursca s. Brusca.
Bursitia O. j. Burst in Belgicn, Ost-P'landern.
Bursituni in pagus Cinnomannico, spa-ter Burceium, O. j. Bersay, dép. Sartlie, ar-rond. Le Hans, canton Ecommoy, gemeinde Saint-Mars-d’OidiUd. Pertz dipt. (a. 658)nbsp;p. 33, 42. 45: Bursito.
.“,0 Biirspra F. cogn. (Coin) BJ 88, 122 == WK 9 (1890) sp. 50: D(is) i?(nferis)nbsp;Manibus M(arcus) Antoni(us) Pritaulus vi-Yus sibi fecit et Paustinae Burspr[ae] coi-iugi carfi]s[s]i[mae].
Burtina stadt der Ilcrgetcs in Hispania Tarruconensis, j. Almundar. Ptol. 2,6,67:nbsp;EovQxiva. IA 451, 4: Bortinae.
Bur-uiicuin O. j. liaus Bürgel, preuft. Bheinprovinz, reg.-bez. Büsseldorf. IA 255,nbsp;41) 1: Burung(c)o. Bar. 4, 24 ji. 227, 15:nbsp;Rungon.
. . . bus M. (Normandie) Sclmcrtti. 906: . . . bus fe(cit).
?Busa M. Grcg. M. reg. 5, 30 (a. 595): Triginta itaque libras auri, quas confamulusnbsp;meus Busa detulit scribo.
Busci-slcu-s villa, j. Busy, dép. iJoubs, arrond, Besaneon, canton Boussière. Pard.nbsp;dipt, n. 363, t. 2 p. 153 (a. 670): Villamnbsp;50 proprietatis meae, quae nuncupatur Busci-aco super fiuvio Belohae. Vila Lenogisili 2,nbsp;5 ASS 13. ian. lp. 1121; In villula, quaenbsp;Busciacus dioitur. 6 p. 1121: Cellulam,nbsp;quae vocatur Busciacus.
[lUirsao — Bussi-enus]
Bursae — Bussi-enus
Busc-illa feni. A-stamm, ron Busca, nach Stokes von derscTben ]/ wie lat. fuscus, dc-niinutiv loie Excing-illa, Gabr-illa, Vind-illa.nbsp;(Inschrift heiBourges): Buscilla Sosio (nachnbsp;Stohes = Sosia; oder = '/wc’ soil, vas?)nbsp;legasit in Alixie Magalu = Buscilla hoenbsp;(vas) remisit in Alisia Magalo. Zu ir. busnbsp;glaine, gleor — puretc, éclat?
Busi-ilcu-s von M. *Busius, O. 1) auch Buxidus iu pago Cenomannico, j. la Boisse- lonbsp;Here, Saint-Longis, dép. Sarthe, arrond. umdnbsp;canton Mamers. Pard. dipl. n. 237, t. 1 p.nbsp;222 (a. 625): Ad Busiacum, vicum eanoni-cum... Memoratum vicum Busiacum. w. 238nbsp;p. 224 (a. 625): In pago Cenomannico, innbsp;loco, qui dicitur Busiacus, vicus canonieus.
2) de Busiaco, j. Bouzy, dép. Marne, arrond. Bcims, canton Ay. 3) j. Boëssé-le-Sec, dép.nbsp;Sarthe, arroml. Mamers, canton Tuffe. Vgl.nbsp;Bussi-acu-s.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Bus-idius M. (Tmk-BaUnO GIL III 3380: Atressa Vindonis filia ann. XXX etnbsp;Proculus Busidi ann. III h. s. e. Busio.
Busin O. j. Buzin, gemeinde Verlée, Bel-gien, Namur.
Businca fl, Eugep. vita Severini 15, 1: Pluvius, cuius Businca nomen est.
Busingiiii O. j. Boeseghem, dép. Nord, arrond. imd canton Hazehrouclc.
Busini-aca villa. [Polyptyque de Saint- 30 Amand.J
Busio M. (Töröh Balint) GIL III 3380: Busio.
Bus-larc O.j. Dürboslar, Bheinpn'cus.seii, Aachen.
*Buso-ialuiH, Busogilum monasterium, in pago Cenomannico, j. La Boissellicrc?nbsp;Pard. diqd, n. lxxxv, t. 2 p. 478 (a, 710):
' Busogilo monasterio.
Buss-acu-111 0. j. Bussac, dép. Dordogne, 40 arrond. Périgueux, canton Brantémie.
Busseiiius 21 Cic. ad Att, 8,12 C' (a. u. 705), I \ Bussenius. (Bom) GJJj VI 13664;
C. Bussenio C. 1. Numenio.
Bussi-acu-s t'0« 711. *Bussiu,s, O. l)Bus-siacum, vicus in agro Parisiensi, j. Boi.ssy.
2) j. Bussy, dép. Bhónc, arrond. Villefranche-sur-Saóne, canton Belleville-sur-Saóne, ge-meindeSaint-Georges-de-Beneins. 3)p Boëssé-le-Sec, dép. Sarthe. s. Busiacus. nbsp;nbsp;nbsp;50
Bussi-enus ilf. Bussiena F. (Bom) GIL VI 6734; C. Bussien . . . Bussiena.nbsp;13665: Dis Manibus Bussienae Triumpbalis.nbsp;19320: Bussiena C. 1. DIonysla.
-ocr page 337-Bussogllum — BuvlndS
|
BuSSOgiluiU S. Buxo-ialuiii. Bnssu-gnatii 31. rompos., vgl. busso-, Buddarus, Budduti, Bussu-llus, -a, Busso-gilum, bux-, (St. l\iul in Bresja) CIL IIInbsp;3930: Lucius Boiiiati f(ilius) et lulia Priscanbsp;coniux v(ivi) f(ecerunt) sibi et Bussugnataenbsp;f(iliae) annor(um) XV. (Gamlitz l)ci Ehren-Jimtsen) 5355: L. Cassius Togio v. f. sib(i)nbsp;et B[u]sugnata d. ann. LXV. 10 Bussu-llus 31. Bussu-llii F. cogn. (Thon) CIL III 4985: Sumario Limmonis f.nbsp;et Bussullaj Atianti f. uxori et Tertio Su-niari f. an. XXXV. (Leohen) 5465: Satonbsp;Togion[i f.] et Bussullae Saggonis f. eon. h. f.nbsp;(Esmyères, dép. llaules-Alpes, gemende Ar-rieux, oder Queyras, dép. Hau'.es-Alpes, ar-rcmd. Brian^on, canton Aiguilles, gemeindenbsp;Chdteaufille-VieUle) XII 80 (nacli a. 44):nbsp;Quai-t[inus?j [Bussjulli i'[il.] [sibi(?) etnbsp;20 Bjussu[llo fi]l. patr|i Bussuljlae Lut[evi?nbsp;fil. I matri . . . Albano Buss[ulli fi]l. fra[t]ri ......o Bussulli f. fratri . . . niae Bussulli f. sorori. Bussu-luftrus nach Tlmrncysen \ler gropuppige’, m ir. bus mund, lippe? 31.nbsp;(Carlshurg in Sichenhürgen) CIL III 1033:nbsp;I(ovi) o(ptimo) Bussumaro. (Silber-mümennbsp;der Gallier in Pannonien, im Wiener cabinet)nbsp;Leleivcl pl. 3, 14: BVSV, BVSSV, BVSSV-soMARVS. Ji’A^ 1869 jo. 287. 3Tur.-Chab.nbsp;10144: M BVSSVMARVS. Vgl, gallischenbsp;mümen der Boier: BC 1 pgt;- 293: BVSV-MARV(s). BussusArbois de Juhainville vgl. spatial. bussus pinguis, ohcsus) 31. fig. (Douai) Sekuerm. 907: OF^ficina) BVSS'l ipder =nbsp;Bassi?). |{HStur-o(n) Azalcr? (Diplom v. a. 154) CIL III D. xxxix: Ursio Busturonis f. Aza-40 lus, ex pedite cob. II Alpinoruni, in Pan-nonia superiore. (Palermo) X 7290: Ulpionbsp;Severo Nar[is]tus eq. sing. Aug. tur. Busturonis. Bust-Ul'US 31. (Buclihacli, in Noricum) AE3I 9 (1885) s. 264: Dresiae Busturi fi.nbsp;coniugi. (Stmerherg) 13 (1890) s. 116:nbsp;SingoriiE Busturi f(iliae). Busu. (Silher-mz. der Gallier in Pannonien) 3Iur.-Ch. 10141—10143: B BVSV; 00 s. Bussumarus. Busu-guiita, -niarus s. Bussu-gnata, -marus. Buta fig. (Arcsnes, Bavag) ScJmerm. 908: Buta. |
Butcelus fig. (Ileddernheim) WK 5 (1886), 138: BVTClILVS:: (linkslaufig). ?Butes. (Sztrigy-Szacsal) CIL III 7893: Butes eoru[m]. Buti-JÏCU-S villa, 0. j. Boussg-Saint-Antoine, dép. Seine-ct-Oise, arrond. Corheil, canton Boissg-Saint-Légcr. Butt-o(n) 31. cogn. (Igg) CIL III 3801: Maximae Buttonis fil(iae). 3819: Veitroninbsp;Buttonis f(ilio) et Tettae Adnomati f(iliae) lonbsp;V. uxori Butto parentibus suis f. ? blittu - batta. Panli exc. ex lih. Eesti 36 p. 26, 8 P.: Buttubatta Naevius pro nu-gatoris posuit, hoe est, nullius dignationis.nbsp;Charts. 2 jp. 242, 10 K.: Butubatta. Hoenbsp;Plautus pro nibilo et pro nugis posuit, utnbsp;in glossis veteram. Vgl. *ando-batta. Butturicus? fig. (London) CIL VII 1336,188: Bu[tt]ur . . (geti.). (Ilarpmdin)nbsp;189: Butturici. 190: Bu[t]um. (Ewell, wnbsp;Surrey hei Stane-Street) 191: Butur. o. s.nbsp;Buiturri und Buturrus. Buttus 31. cogn. (3Ielk) CIL III 5668: L. Baebius Buttus. (Pompeji) Julius de Petra (Bomae a. 1876) 12: Tiburtius Buttus. Butuiia F. cogn. (Enibrun, Basses-Alpes) CIL XII 89 adel.: Butunae {variante zu Bi-tunae) Kari f. ?Buturicus 31. cogn. (Auf dem berge 3Itaïa, a. 235) CIL VIII 5507: P. Aufidius sonbsp;Buturicus. Buturrus M. Buturra IF.copw. iberisch? (Gastiain, beiEstella)CILll 2970 (cf. auct.):nbsp;Au(relia) Buturra Biriati li(lia). (Harpenden) Vn 1336, 190: Bu[t]urri. (Eivell,nbsp;Surrey bei Stahe-Street) 191: Butur(ri) (gen.)nbsp;o(fficina). (Tongern) Schucrm. 913: Butur-(ri) of(ficina). s. Butturicus. Buus 31. (3Iuscum in Brussel) Schucrm. 914: Buus f(ecit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Buviiida fem. amp;-stamm, ir. Bóind (gen. Boindeo, i-stanini), Boand {dat. Boind), Bó-inne {gen. na Bóinni); nach Ernault buv -|-suffix ind- zu ir. büan dauernd; fl.im nörd-lichen Irland, j. the Boyne. Ptol. 2, 2, 7:nbsp;PovovLvèa (von nomin. Bovovlvêag?) Ttotce-pov hfioXat. Adamnani vita Columbae 2,8nbsp;p. 114: Quidam iuvenis de equo lapsus innbsp;flumine, quod Seotice Boend vocitatur. Vitanbsp;Endei 3, 11 ASS 21. mart. III 271 D: Ex oonbsp;utraque parte fluminis, quod Boinn nomi-natur. Dagegen *Bou-uiuda quot;weipe Icuh’nbsp;von bou- rind umd vindo-s weifi, insel Boffmnbsp;an der westküstc von Irland. Baeda h. c. 4, 21* ^Pu980gilum — Buvinda] |
-7)ux — Bjrrrns
[-bux — J^ylTUSj
-ocr page 339--c — caballinus
Gaballinum — cab-allos
|
caballinum. 33, 38: Dens caballinus. 34, 20: Dentes caballini. Yita Husebiae prolog.nbsp;1 ASS 16. mart. II p. 452 B: Quod nonnbsp;contigerit eis aliqiiando fontein lambisse ca-ballinum. — Calballina F. Anih. Lat. 130 B. : De Caballina meretrice: Caballina fu-rens amanda nulli | excussis modo calcibusnbsp;fremebat. — caballïcslre reiten, ital. caval-care, rum. (in) calic ai at a, daneben oala- 10 resc ii it i; ^jrov. cavalcar, cavalgar, frs. chevaucher, span. cabalgar, port. cavalgar.nbsp;Lcx Sol. üt. 23: Siquis caballum alienumnbsp;extra consilium domini sui caballioaverit.nbsp;Anthimi praef.: Siquis caballicando et in la-bore festinando amplius potum praesumpse-rit. Ed. Bothari 340: Siquis cavallum alienum ascenderit et infra vieinia tantum ca-vallicaverit . . . caballicare. 343: Caballioet.nbsp;Lcx Alam. 64: Si homo in equo suo cabal-20 licaverit. BatcMs leg. 4 ji. 183, 16: Caballicare. p. 184, 28: baballicaverit. 29: Ca-ballicet. p. 185, 3: Caballicatio. Vita Vul-mari 2, 16 ASS 20. tul. V p. 87.4.- Accepitnbsp;equum et caballicavit eum. . Caballinum s. Cabillónum. Caballio(n) s. Cabellio(n). caballio(n) secjs/enfó/icw(hippocampus hei Blin. n. h. 32, 93). Ycget. mulom. 1,20,2:nbsp;Equuleos, id est caballiones, marinos. 6,12,nbsp;ao 3: Caballiones marinos. xa(idXX-io-v. llesycli.: Ka^aXXiov' Xrjg. Xai 7j nqéxr] Tov XQixXivov nXlvt], öici ró ccvciKXnov. caballïön, -ii, n., pflanse Cynoglossum officinale L., Apul. herb. 96 (too Ackermannnbsp;caballation list). Caball-iu-S M.nom. (Bom) GIL VI 3888. 3889“: C. Caballio Frisco, mil. I pr. coh. C. nbsp;nbsp;nbsp;Caballius Apollonius liber, patrono bene-40 meren, fecit. G. Caballius Priscus. (Ma- ryport) VII 374: I(oTi) o(ptimo) m(aximo) eoh(ors) I Hispano(rum), cui praest Cab(al-lius) Priscus trib(unus). (Elenborough) 375:nbsp;I. o. m. C. Cabal. Priscus tribunus. (Mary-Xm-t) 376: I. o. m. C. Cabal(lius) Priscusnbsp;trib(unus). EE 7 p. 310 w. 970: I. o. m.nbsp;Cr. Gaballius Priscus tribun(us). Caballo-drmum, Caballonum s. Ca-billonum. 60 lt;‘ab-allo-S ein m gemeinem dienst vertvan-ics jyferd, vïlleicht gallisch; davon ir. capall, cf. mbrct. caual, caffal roussin, bret. ceö'yl,nbsp;mcy. cefiyl, corn, kivell, bauriscli lateinischnbsp;caballus, ital. port. cavallo, span. caballo, |
cal. caball, |irov. caval-s, cavallvs, ostfranz. cvo, centralfrz. cheval {aus caballu), vionnaznbsp;tsevo, engad. k'aval, trins kaval, tessin. ka-val, raetorom. kaval, rum. cal pl. cai; aïb.nbsp;calg, gr. xajSdXXyg, slaw. kobyla stute. Innbsp;welcher provinz dift wort zuerst aufgékommcnnbsp;ist, wiften wir nicht. [Paidus Biac. 4, 11:nbsp;Tune primum caballi silvatici et bubali innbsp;Italiam delati Italiae populis miracula fue-runt.] Lucïl. sat. lib. 3 fr. 78 B.: Succus- lonbsp;satoris, taetri tardique caballi. Yarro Bar-menone 4 (5) fr. 388 p. 202 Büch.: Alüsnbsp;caballum arbori | ramo in hilmili alligatumnbsp;relinquit. SescuUxe 19(16) fr. 478 p.212: In castris pennansi, inde caballum reduxi ad censorem. Horat. serm. 1,6,59: Me Sa-tureiano vectari rura caballo. 103 sq.: Plu-res calones atque caballi | pascendi, ducendanbsp;petorrita. epist. 1,7,88 sg..- Media de nootenbsp;caballum j arripit. 14,43: Optat ephipjna 20nbsp;bos piger, optat arare caballus. 18, 36:nbsp;Aut holitoris aget mercede caballum. Sen.nbsp;epist. 13, 2 (87), 10: Catonem uno caballonbsp;esse contentum et ne toto quidem. Betron.nbsp;sat. 117: Hominis operas locavi, non caballi. 134: Mollis, debilis, la'ssus, tanquamnbsp;caballus in clivo. In der inlialtsangahe zunbsp;Blin. n. h. 29 und 30: Caballis. Martial. 5, 25, 9 (a. 89): Caballo (dut.). nbsp;nbsp;nbsp;10, 9, 5 (a. 98): Caballo (abl.). 12, 24, 6 (a. 101): Non rector Libyci niger caballi (gen.). Ygl.nbsp;Caballus. luvenal. 3, 118: Ad quam Gor-gonei delapsa est pinna caballi. 11, 195:nbsp;Praeda caballorum praetor sedet. Bompon.nbsp;Big. 33, 7,15 pr..- Caballos, qui in pistrinisnbsp;essent. Aiison. epist. 7, 2, 18: Vel quot ha-bet iunctos Vasatica reda caballos. 21, 2,nbsp;35: Tripedes caballos terga ruptos verbere.nbsp;Hieronym. epist. 1,60,17 extr.: Statim cer-namus sagittas pilis, tiaras galeis, caballos .10nbsp;equis cedere. Augustin, civ. dei 18 c. 18:nbsp;Caballum (ace.). Martian. Gap. 2,119: Etnbsp;fons Gorgonei tulit caballi. Anth. Lat. 99, 3 sq. B.: Quod tarnen iligni violaidt terga caballi (vom trojanischen pferde), \ hinc la-cerasse ferunt saeva venena virum. 209,5: Ad maratros (maradros T) dabitur grandis formica caballus (formusca cauallus T). 307, 7: Mori praecipiti furit caballo. 327,6: Ut miseris Irangantur crura caballis. Bompei óünbsp;cowMW. 148,23: Potest animal esse et homo,nbsp;animal esse et caballus, animal esse et burdo.nbsp;Buric. epist. 1,17: Dum caballorum pedes ra-dicum virtus detinet et soli putredo non deti- [Caballinum — cab-5llos] |
cab-allos
|
net. 2,35: Transmisi vobis caballum, qualem vobis sciebam esse necessarium, mansuetu-dine placidum, membris validum, firmumnbsp;robore, forma praestantem, factura conposi-tum, animis temperatum, scilicet nee tardi-tate pigrum nee velocitate praepropenim,nbsp;eni frenus et stimulus sit sedentis arbitrium,nbsp;cui ad evebendum onus et veile suppetatnbsp;pariter et posse, ita ut nee cedat superpo-10 sito nee deponat inpositum. CGIL 2 p.98,nbsp;36: Caballus innog. 4 j). 27,21: Cabo (ca-ba c) caballus (caballum c). p. 213, 20:nbsp;tJabo cauallus (caballus cl), p. 315,7: Caballus cabo aequus (equus ah ede). 13:nbsp;Cabo caballus sonipes equus. 490,22. 23:nbsp;Cabo trade (trabe hc) uel caballos (caballus c) I Cabo caballos (caballus abc) gran-dis. jj. 568, 18: Arcer caballorum pastor.nbsp;2). 584, 47: luba setes porei et leonis caba-ao liqite manu br/stae. 2’- 590, 5: Precincto-rium caballi cingulum. Cod. Bruxell. 1085!)nbsp;/! 12' c. 2: Cabo. caballus. Plackli gl. p. 30,nbsp;10 B.: Cabanum (cod. Cnrsiantis: Cabonumnbsp;Hli, Cabonem C), equum castratum, (juemnbsp;caballum (gaballum CH) nos dicimus. CGILnbsp;3 2gt;. 302,54: Inrcctcpidsg caballi ammissi. Lexnbsp;Sal. 9,1: Caballus ((«cc.; var. cavallum, cabal-luni). 10, 1: Caballo (cicc.; var. cavallum,nbsp;caballum). 23ruhr.: De caballo extra con-30 siiium domini sui ascensu. 27, 3: Ad caballo. 4: Caballi (wow. 8: In caballo.nbsp;37, 1: Caballo («cc., var. cauallum, cabal-lum). ‘SSnibr.: De furtis cab(cau-, gab-)al-lorum vel eqirorum. 1: Siquis cab(cau)al-lum carrucaricium involaverit. 8: Siquisnbsp;caballo alieno excurtaverit. 47, 1: Caballum (var. cauallum, cauallo). IjCX Burgun-diommi 4,1: Caballum quoque, equam, bo-vem, aut vaccam . . . pro caballo optimo Xnbsp;40 solidos: pro mediori X solidos: pro equanbsp;solidos ni. 5: Qui tintinnum caballi furtonbsp;abstullerit, si ingenuus est, caballum aliuranbsp;falem reddat. 6: Si au tem inpedicato caballo ingenuus pedicam tulerit, eiusdemnbsp;meriti caballum se redditurum esse cogno-scat. 7: Si caballum alienum ingenuus nonnbsp;permittente domino ascendere praesumpse-rit, II solidos illi, cuiirs caballus est, pronbsp;unius diei itinerese daturum esse cognoscat:nbsp;60 si vero amplius, ad legem illam teneatur,nbsp;quam de caballis inventiciis iussimus obser-vari. 6,1: Caballum . . . pro caballo semis-sem, pro equa tremissem aecipiat. 18, 1:nbsp;Si de animalibus subito caballus caballum SUos] |
occiderit. 19,2: Quicumque caballum alienum quasi agnitum pro suo tulerit, et suuin esse non potaerit adprobare, caballi alteriusnbsp;eiusdem meriti amissione dampnetur. 3: Caballos. 27,4: Caballos. 6: Caballi (n.2)l.).nbsp;47, 1: Caballos. 49, 1: Caballos. 3: Caballos. 4: Caballos . . . caballos. 73 rubr.: De caballis ... 1: Caballos. 2 : Caballus ... caballum. 3: De caballo etiam curtato.nbsp;Ennod. carm. '2,75, 2s(2.: Nomina qui digna lonbsp;studio superante caballis | subtrahit. (pist. 5, 13, 2: Caballos (camelos codd.) nostros. -7,26,1: Sic de caballo promisso processistis adfatibus. 8,20: Puerum me ad suscipien-dum caballum direxisse. Bard. dipl. n. 108,nbsp;f. ljp. 73 (a.'5;)(gt;): Caballorum pastus atquenbsp;paravereda vol angaria. Iordan. Get. 5, 38:nbsp;Nee eorum fabulas alicubi repperimus scriptas,nbsp;qui eos dicunt in Brittania vel in unaqua-libet insularum in servitute redactos et in 2ünbsp;unius caballi praetio a quodam ereptos. Colt.nbsp;Brit. BelagU epp. 18 (Gratiam deer. C. Illnbsp;qu. 9 c. 19): De uxore ipsius, quia subitonbsp;inter caballos inventa est, et dum trahei’en-tur caballi collisa est illa et aborsum fecit,nbsp;et si ita est forte si caballos alienos tulit,nbsp;inde est culpabilis; nam de muliere, quaenbsp;casu inter caballos confracta est, ubi voluntas illius non agnoscitur pernioiosa fuisse,nbsp;non potest addici per leges. Bard. dijd. n. 3onbsp;180, t. 1 p. 139 (a. 572 oder 573); Caballos et iumenticula nostra. Greg. Tur: li. F. 4, 8 (13): Cum caballis. virt. Mart. 1,36: Caballoram. 3,33:'In Burdegalensi autemnbsp;regione boe anno gravis caballorum extititnbsp;morbus . . . caballis ((?«f.j. 43: Caballorum.nbsp;virt. Iidiani 18: Caballum. 21: Caballum.nbsp;in glor. conf. 19: Caballis (ubl.). 80: Cumnbsp;caballo. Js«tor. on. 12,1,42: Caballus anteanbsp;cavo dictus, propter quod gradiens ungulain -lonbsp;inpressa terra concavit (cf. Verg. georg. 3, 87 sq.: At duplex agitur per lumbos spina, cavatque | tellurern, et solido graviter sonatnbsp;ungula cornu) quod reliqua animalia nonnbsp;habent. Bard. dipt. n. 230, t. 1 pt- 208 (a.nbsp;(115): Keliquos vero caballos tam warannio-nis. p.212: Donet eis caballos passuosnbsp;duos. p. 214: Caballum ... in caballos . . .nbsp;in caballos. Bactus Alamunn. fr. 3, 17: Sinbsp;caballus boves aut poreus hominem occide- 5onbsp;rit. 18: Si cuiuscumque caballus supernbsp;sepe aliena sallierit. 22: Siquis alium denbsp;caballo iactat, sol vat solidos 6.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5, 12: Si caballus, poreus airt bovis hominem occide- |
Caballo-s
Caballucome
rit. 13; Siquis cuiuscuinqtie caballus sepem aliena salierit. Edict. Jlofhari 30; Be ca-ballo. 232; De caballo conparato. Siquisnbsp;caballum emerit . . . ipsum caballum . . . ca-ballum . . . caballus. 234; De peculio suo,nbsp;id est bove, vacca, cavallo. 250; Caballusnbsp;domitos. 251; Caballos domitos . . . cabal-los. 289: Siquis tintinno de super cavallonbsp;aut bove furaverit. 297: De caballo alieno.nbsp;10 298: De caballo. 304: Cavallus aut quis-libet peculius. 305: Cavallus aut alter pe-culius. 324: Si ^anis aut caballus aut qui.s-libet peculius. 326: Caballus. 327: Denbsp;caballo praestito . . . caballum . . . 337: Denbsp;caballo plagato . .. caballum. 338: De codanbsp;caballi . . . caballum. 339: Caballum . . . ca-valli (oen.) . . . cavallum . . . cavallum . . .nbsp;cavallus... cavallus. 340: Siquis cavallumnbsp;alienum ascenderit. 341: De distigurato ca-20 vallo . . . cavallum. 342: Cavallum . . . caballum. 343; Caballum alienum aut quodlibet peculium . . . caballum. 344; Caballusnbsp;(acc.). 347; Caballus airt quislibet peculius.nbsp;348: Caballum aut quolibet peculium . . .nbsp;caballum (zweimal). 358: Cavallus iter fa-cientibus . . . ipsus cavallus (acc.). Formul.nbsp;And. 1 c, j). 5,11 Z..- Cido tibi caballus cumnbsp;sainbuca et omni stratura sua. 15nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10,2;
Quod caballo suo furassit ... 3: Quod ca-30 ballo suo, quem mihi reputabat, numquam turavi ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4: Nee post me in taxato ipso
caballo numquam babui. Marculf. 1, 11 p. 49, 17: Victu ad caballos eorum faenonbsp;carra tanta, suftuso modios tan tos. 2, 1 jJ.nbsp;72, 15; Caballorum pastus aut paraveridanbsp;vel carrarum angaria. 15 j;. 85,10: Caballos tan tos. 16 p. 86, 4: Caballos tantos.nbsp;Bitni'. li)'* J). 175,17: Caballus tantus. Car-tuc Senon. 25 p. 196, 11: Caballus tantos.nbsp;40 Lex Alamann. 6: Bovem aut caballum autnbsp;qualecumque animal. 59; Siquis liber liberum in via de caballo iectaverit. 62; Siquis alicui caballum iiivolaverit. 63,2: Illonbsp;alio caballo mediano si oculo exeusserit.nbsp;64; S'ic illo caballo conponat. 74, 2; Sinbsp;mariscalco alicuius, qui super 12 caballosnbsp;est, occiderit. Liutprandi lex (a. 736) 10nbsp;(79): Cavallo . . . cavallum. 81: Cavallum.nbsp;83: Unum cavallo . . . cavallos sex . . . ca-60 vallus (acc.) . . . cavallos tres . . . tollat cavallo uno. (a. 727) 3 (86): Cavallum . . .nbsp;in ipso cavallo . . . ipse cavallus (ziveimal)nbsp;. . . ipsum cavallum . . . ipse cavallus. (a.nbsp;729) 6 (109): Per bove aut cavallus domi-
tus . . . de cavallus vel boves. (a. 733) 8 (137): Cavallus... caballus. Baeda h. e. 3,9:
De loco, ubi caballus suus esset euratus. Gregorius III (c. a. 732) BEG 3 p. 93 J.:nbsp;Agrestem caballum. Trad.Wiz.ll (a. 739):
In auro et argento et caball. lib. L. et ITll. Pard. dipt, w.578, fc2p.391 =SG uric, ln.10nbsp;(a. 741); Cavallos V, cum saumas et rufiasnbsp;et filtros. EatcMs leges Ip. 185, 6 (a.715nbsp;Oder 746): De ferratura quidem et aliis ar- lonbsp;mis vel caballis. Ahistulfi leges (a. 75o) 2nbsp;p. 196: Cavallum . . . cavallos . . . caballos.
3: Cavallos . . . caballos. Lex Baiuwur. 1,
3 nbsp;nbsp;nbsp;p. 271, 3: Aut caballum aut bovem autnbsp;vaccarn. 9,9; Alienum cavallum aut bovem
I aut aliiiuid animal. 9,11: Siquis tintinna-i bulum furaverit de cavallo vel de bove. 11,
5: Cavallum aut bovem vel quolibet de quadrupedia. 15,1: Cavallum aut quolibetnbsp;animalium genus. 16, 9: In mancipio aut 20nbsp;in cavallo aut in qualecumque peculio. Vitanbsp;Winwaloci 8 AS8 3. mart. I p. ‘BSIF: Quinbsp;Fracani caballum insidebat. Vita, Caesariinbsp;2, 1, 10 ASS 27. aug. VI p. 77 JJ: Caballonbsp;sedens. Vita Marii 2, 5 ASS 27. ian. IInbsp;p. 774: Caballum . . . caballum. Vita Epar-chii 2, 9 ASS 1. iul. I p. 114II.- Caballum.
E: Caballum. Vita Leonorii 2,16 ASS 1. ml.
I p. 124 B: Caballi (gen.) latera. Acta \ Austregisili 2,11 ASS 30. mai V p. 235* C: sonbsp;; Deerant cibaria caballorum. Vita Valentini
4 nbsp;nbsp;nbsp;ASS 4. iul. 11 p. 11 E: De caballo ... caballi (gen.). Vita Fructuosi 3, 11 ASS 16.nbsp;apr. 11 p. 434 A: Cum caballo, qui codicesnbsp;ipsius viri dei gestabat. Vita Filiberti 2,14nbsp;ASS 20. aug. IV p. 78 A: Caballos (acc.).nbsp;VitaParduTplii 2,16 ASS' 6. ocf. IIIp.43711.-Ante caballum suum. 17; Caballi ipsius...nbsp;caballum . . . caballi. 18 p. 437 1); Cabal-
' lus eius in terram cadendo ruit. Inschrift: 40 (Aljustrel, saec. 1 ex.) CIL II 5181: Quinbsp;mulos mulas asinos asinas caballos equasnbsp;sub praecone vendiderit.
Cal)allo-s, Caballus 31. Ilartial 1,41 (a. 85186), 17: Posses vineere Tettium Caballum (liofnarr). 20: Non est Tettius ille,nbsp;sed caballus. (Rosendorf) CIL III 4890:nbsp;Caballó Batavi f(ilio) M. Ulpius Senecio fratri.nbsp;j Auf ms. cin fürst der Carnutes(?), Alcerman,nbsp;Ancient coins of cities and princes p. 158:60nbsp;CABALLO. (Gold) 3Iuret-Chab. 5957: KA-BAAA. (Bronze) 5958—5961: CABALLOS.
Caballucome ccUisch, 0. in LyMonien.
\ TP: Caballucome.
[Caballo-s — Caballucome]
-ocr page 344-Cabalaiinum — Cabelli-o(n)
|
Cabalanmiin s. Cabillonum. Cabamtius Jf. MSAF hl (I890)j»x83; CABAMTIVS {Tudot las CABANTIVS). Cabaii-Scil-s O. in frs. Cavenac, Cava-nac, GJiavanac. *Cabaiii-acu-in von *Cabanius, O. j. Cavagnago, Schweis, canton Tessin, heg. Lc-¦ventina. Vgl. frg. Cavagnac (Cavaignac M.,nbsp;urspr. O.), Chavagnac, Chavagnieii. 10 Cabaiiisililll vicaria, j. Chdbanais, ini Angoumois, dép. CJiarente, arrond. Confolens.nbsp;Alerow. mg. Belfort 1108: CABANISIO. Cab-anno-S M. (Edfu in Oher-Acggptcn) CIG add. 4838 Ka^awog. Cabar.....G. (Vigeu) GIL II 403: Deae Cabar . . . Sul[p(ioius)] Avitus [m]i-l(es) imaginifer cbor(tis) III [G]al(lorum) oe[iit(uria)] Ti. Claudi |MJod[e]sti v(otum)nbsp;l(ubens) a(nimo) s(olvit). 20 Cabarcus M. (S. Juan de Godan, hei Salas) GIL II 5739; Fla(Y)us Auledi f(i-lius) Cabarcus [gente?] Beriso an(norum)nbsp;XV h. s. e. Cabardensis pagus, j. Mas-Gahardès, dép. Aude, arrond. Garcassonne — Cabai'-di-acu-S fundus, ahgelcitet voni gcntüiciumnbsp;*Cabardius gesehriben Cabarsus für Cabar-y,us. O. l) j. ital. Caverzago, Gourgago, Piac.nbsp;dial. Cavarzag, del. Piacentino, bei Trevi, aujnbsp;00 dem linJcen ufer der Trébia. (Veleia, a. 104nbsp;p. Ghr.) GIL XI 1147 p. II 47: Fund(um)nbsp;Aestinianum Antistianum Cabardiacum. 65:nbsp;Pund(um) Cabardiacum veterem. (Bei Tram) 1301: Minervae Cabardiacensi Maria C. Mari Umbonis f(il.) v. s. 1. m. (Piacenza) 1306:nbsp;Minervae medicae Oabardiac(eiisi) Valeria Inbsp;Sammonia Vercellens(is) v. s. 1. m. 2) frz. jnbsp;Chevresis (plur.), dép. Aisne, CJievresis-Mon- ¦nbsp;ceau Oder Le-Meldcux, arrond. Saint-Quentin,nbsp;40 canton Bibemont, wnd Ghevresis-les-Barnesnbsp;Oder Ie petit, gemeinde La Ferté-Chevresis.nbsp;3) VilleicM auch in Chaversy, dép. Oise, gemeinde Trwmïlly. Ka(iaQSilt;i s. Cavares. Cabari-acensis. Vita Alagnohodi 2, 16 ASS 16. oct. VII p. 944 G: Ex agro, quemnbsp;vulgo Cabariacense vocant. 3,26 j).946C:nbsp;Ex jjraedio, cuius Cabariacense vulgo voca-bulum est. 50 Cabarsus gesehriben für *Cabarzus statt *Cabardius, M. (Bei Bergamo) GIL Vnbsp;5134; M. Cabarsus Patiens. In: Cabardiacusnbsp;fundus. [Cabalaunum — Cabelli-o{n)] |
' ?Cabdici. (Beirut) GIL III 175: L.Mu-cimeius P. f. Cabdici. KABE, CABE s. Cabellio(n). Cab-edus M. cogn. (Corao) CÏLll 2709: M. Pusc. Cabed . . . Ambati f(ilius) Vadini-ensis. (Garago bei Lara) 2863: Cabedus Sicculus Ambati f(ilius). Cabeli-o(n) O. j. Chablis, dép. Yonne, arrond. Auxerre. Cabelli-o(n) ahgeleitet vom gentilic. Ca- lo bellius, gall, stadt der Cavares, bürgercolonienbsp;in Gallia Narbonensis, j. Cavaillon, départ,nbsp;Vaucluse, arrond. Avignon. Artemidor. beinbsp;Steph. Byg.: Ka^elXimv, nóhg MaoeakCag.nbsp;’A^xsfilSto^og èv TtQcÓTy ysmy^arpovpévmv. rbnbsp;iamp;viKov r.axa xbt ènLjmQiov xvnov Ka^skkia-vrjOiog dtg Ta^gaKcovijScog, xaxa óè xbv Ek-k-gviKov Ka^skfkyuovlxrig cog TaQQancovkrig.nbsp;Strab. 4, 1, 3 p. 179: Kaxa ês xfjv êxsQcivnbsp;bSbv xr]v óia Ovoxovxlav %di xrig Koxxlov 20nbsp;fxélQi gsv OvyÉQvov %al TagovOKCovog Koivi}nbsp;bSbg Tj anb Negavoov, ivxsvamp;sv ös inl psvnbsp;Tovg Ovoxovxicov bgovg xaï xrjv aQixiv xfjgnbsp;avu^aeswg xwv ’’Akitemv öia AqovsvxIu xalnbsp;Ka^alklavog (assimilation der ziveiten sylbenbsp;an die erste, wie in Cabalione, Cavaillon, cf.nbsp;Catalauni für Catu[v]ellauni, Chaalons, Cha-lons-sur-Marne)ftiTio! s^rixovxa xqla. lip.185;nbsp;MéyQi gèv xov AQovevxia ixoxagov Bdkvsgnbsp;oixovoiv ènï nsvxaxoGLovg GxaSlovg' TXOQamp;fisio) 30nbsp;Óè óta^aQiv stg Ka§(xkkl(Ova nókiv rj iipe'^fignbsp;%ó)Qa TtaGa Kaovd^mv sGxlnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xcbv xov ’laaQog Gvg^okmv rCQog xbv Poóavóv. Plin. n.h. 3,36; Oppida Latina . . . Cabellio. Ptol. 2, 10, 8: KavttQOi., év Ttókeig . . . KajSekktav xokavCa (feit X). 2T.-Cavalline. JA 343,5:nbsp;Cabellione. 388,5: Cavellione. Vita Vecraminbsp;21 AiS'iS' 19. oct. VIII p. 469 E: Cavillonemnbsp;civitatem. Vita Aegidii 3, 23 ASS 1. sept. I p. 303 B: Apud Cabinonem. Inschriften: 40 (VicarcUo) GIL XI 3281,7: Cabellionem.nbsp;3282,6. 3283,6. 3284,7: Cabellione. (Frassonbsp;Sabino) IX 4881; Egnatiae A. f. Aul[inaejnbsp;flaminicae in colonia C[arcasone oder Car-pentorate oder Cabellione] provinciae Nar-bon[ensis]. (Ntmes) XII 3242: Flam(inica)nbsp;Aug(ustae) Cabell(ione). (Zahlbach, ans dernbsp;ersten haiserzeit) GIS, 1203 = Becker 184;nbsp;C(aius) Satrius C(ai) f(ilius) Vol(tmia tri-bu) Cabalione, mil(es) leg(ionis) XVI. Gal- 50nbsp;lische müngen. Sïlber, Aluret-Chab. 2544—nbsp;2549: CABE(llio) M LEPI(dus = M. Aemi-lius Lepidus, nachf. von Antonius). Bronzenbsp;(a. u. 731 oder kurg nachher) 2550—2562: |
Cabell-ius
Cabillonura
|
COL(onia) CABE(mo) S IMP. CAESAR AVQVST. COS. XI. 2563-2585; CABE(1-lio) B COL(onia). — BN 1883 p. 5: KAB.nbsp;Huclier, Art gaulois p. 128; KABE. — Ca-belli -enses mit lat. aUeümg, betvoner vonnbsp;Caoaïllon. (Ntmes) CIL XII 3275 u. p. 837;nbsp;Ciiratóri Cabell(iensium) AveBiiiéns(ium)Fo-roiüliéns(ium) Apténsés. (Le Thor, domainenbsp;Saint-Estève, dép. Vaucluse, a. 2171218 p.nbsp;lü Chr.) 5828; Cabell(ienses). — Cabellicus,nbsp;gaïlische ablcitung. NG-11,13-. Civitas Cavel-licorum. Canone% Epaonenses a. 517 (Mansi 8 nbsp;nbsp;nbsp;c. 565 i? == JJ. 175, 1 ed. Peiper): Fyla-grius in Cbristi nomine episcopus civitatisnbsp;Cavellicae. Concil. II. Paris. a. 551 (Mansi 9 nbsp;nbsp;nbsp;c. 740 C): Praetextatus episcopus ecclesiae Cavellicae. Concil. II. Matisc. a. 585nbsp;(Mansi 9 c. 958 A): Veranus episcopus ecclesiae Cabelli'carum. Pard. dipl. n. 559, t. 2 ïop. 375 (a. 739): Colonicas in pago Cavel-lico (pays de Cavaillon). Vita Verani 4 ASS 19. oct. VIII p. 467 B: In pago, cui nomennbsp;est Cavellico. 22 p. 469 F: Urbis Cavellicae. — Caballiacensis oder Cabellicusnbsp;ager, le Chablais, in Savoyen. — Cabelli-ceiisis. Vita Verani 4 ASS 19. oct. VIIInbsp;p.lamp;7 P): Populus Cavellicensis. — Cabel-lonensis. Greg. Tur. li, F. 8,31; Veranumnbsp;Cavellonensem (episcopum). 9, 4; Veranusnbsp;30 Cavelonnensis (episcopus). virt. Martini 3,nbsp;60; Terretorium Cavellonensis urbis. Cabell-ius M. (IgJitza) CIL III 6179; Cabellius. V 6179, 2, 3; Cabellius S..... (Bom) VI 2379“; C. Cabellius Verus Luca. Cabenses V. (Alora) CILll 1948; Ees-p(ublica) Cabensium. Cab-etius? G., beiname des Mars. (Erb-stetten) CIB 1598; Marti Cabetio. Cabianus M. (London) CIL VII 1336, io 195; Cabian. Cabiatus s. Capiatus. Cabil-emiS Jf. (Piano) CIL X 4786; C. Cabilenus C. f. Fal. Gallus leg. VIII.nbsp;Mutinensis. Cabil-ius AI. (Poitiers) Espérandieu 90; B(is) M(anibus) et memoriaje Cab[ijlii?nbsp;Ve . . . . Latina. Cabill-o(n) M. cogn., fig. (Nim-es) CIL XII 5686, 152; Cabil.. (Anncey) 5686, 286;nbsp;¦ïo CVBEIIIO. (Lyon) Boissieu p. 436, 19.nbsp;ScJmerm. 924; Cabillo. Antiq. de Picardienbsp;9, 425; Cabillo. Grivaud de La Vincellc,nbsp;Antiq. gatdoises et rom. recueillies dans lesnbsp;jardins du Sénat p. 144, note 1; Cabillo. |
Cabillönum nach d’Arhois de Jubain-vïlle abgeleitet von M. Cabillo(n), 0. j. C halon - sur - Saóne, depart. Saóne -et- Loire. Caes. b. G. 7,42,5,^“; Ex oppido Cabillononbsp;(cauillono a Askb. cauillonno j3).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;90,7; Quintum Tullium Ciceronem et Publiuiu Sulpieium Cabilloni et Matiscone in Haeduisnbsp;ad Ararim rei fmmentariae causa conlocat.nbsp;Strab. 4, 3, 2 p. 192; Msta'^v gsv ovv xovnbsp;Aiyriqog nctl zov ’'Aqagog olnsl tb ramp;v Aiöovcov i»nbsp;eamp;vog, Tióhv k'^ov Ka^vllïvov èxtl tm ’Aq^qinbsp;ymÏ (pQOVQiov Bi^QcxKxa. Ptol. 2,8,12; (Ai-dovav) KajSovlhvov. TP: Cabillione. IA:nbsp;360, 1; Cavilunno. 3; A Cavilunno Tre-veros. Gesets Constantin’s (a. 315) CTh 9,nbsp;40, 2 == Clustin. 9, 47, 17; Dat. XII. kat.nbsp;apr. Cabilluno. Ambros. epist. class. 1 ep.nbsp;*24, 11 C (a. 38(i): lusseram eum deducinbsp;Cabillönum. Ammian. 14,10,3 (su a. 351):nbsp;Apud Cabillona. 5; Missus est Cabillona. 20nbsp;15, 11, 11 (a. 355): Lugdunensem primamnbsp;Lugdunus ornat et Cabillona et Senones etnbsp;Biturigae et moenium Augustuduni magnitude vetusta. 27, 1, 2 (a. 367): Qui apudnbsp;Cabillona Divitensibus praesidebat et Tun-gricanis. NB occ, 42,20—21; In provincianbsp;Lugdonensi prima; Praefectus classis Arari-cae, Caballoduno (nach Seech aus Cabillononbsp;Lugduno). Sidon. Apoll. epist, 4,25,1; Pa-tiens Cabillönum (cavillonum cod. Oxon.). .30nbsp;Aviti epiist. 83(7 A) (vor a.516): Quod Viennanbsp;abundat, Cabillonus (cabilonus L Cabilonis ,nbsp;S') obtineat. Fortwnat. vita Germani Paris.nbsp;8,26; Contigit, ut pro villis Augustidunen-sis ecclesiae Tbeodoberto regi Cabillone oc-curreret. Greg. Tur. h. F. 3, 19; Ut re-spuant Cabillönum. 4, 24 (31); Tune etnbsp;Lugdunum, Bitorex, Cabillönum atque Di-vione ab bao infirmitate valde depopulataenbsp;sunt. 5, 20 (27); Apud Cabillönum civita- 40nbsp;tem. 7, 21; Eex Gunthramnus Cabillonnonbsp;(nach C.) regressus. 8, 1; De Cavillonnonbsp;progressus. 11; Cavilonnum regressus. 10,nbsp;10; lussit eum adpraehendi et Cavillonumnbsp;conpactum in vinculis duci. 11; Egrediensnbsp;de Cavillonno. Marii chron. a. 579: A si-nodo, quae Caballono collecta est. Martyrol,nbsp;Hieron. 4. h. febr.: In Cabalauno Eppolitinbsp;Pauli episcoporum. 5. h. april,: Gavillononbsp;Gundthrammi regis. prid. non. sept: Cabal- 6ünbsp;lonis Marcelli, Greg. Al. registr. 11, ind.l,nbsp;ep. 58; Lupo Cabilloni (episcopo). Fredegar. 'nbsp;chron. 3,18; Cabylonno nupeii preparantur.nbsp;4,24 (a, 602(603): Senodus Cabillonno col- [Caboll-ius — Cabillönum] |
663
Cabillonum
664
|
legitur. 30 (a. 60(gt;l607): Cabillonno. 38 (a. 61^): Theudebertus vinctus Cabylonnonbsp;distinatur. 58 (a.62'Jl()30): Ad Cabillonnonbsp;... Cabillonno. 90; Cabilonno . . . Oabilonnonbsp;perrexit. Liber hist Frcmcor.'35: Cabillonnonbsp;uivitate Burgundiae in basilica sancti Mar-celli martyris sepultus est. Vita AustregisiKnbsp;1, 1, 3 ASS 20. mai V p. 229*1); Ab urbenbsp;Cabilloui. Vita Leoclegarii et Gerini 2, 26nbsp;1Ü ASS 2. oct Ip. 469 F; In urbe Cabillona.nbsp;2[erow. miinzcn Belfort 1109: f ECLI8 CAnbsp;VELONE. 1110: EEMI2 CAVEL NO.nbsp;1113.1114: iVTiDIVtCAVELONO. 1115:nbsp;CABILOINO CIVITATE. 1116; f CABILONNO FIT DE SELEtAS VII. 1117.nbsp;1118: CABILON NOFITm. 1119: fCA-BILONNO. 1120: CCOVIVONNOFIT. 1121:nbsp;t;CABILOM MOFIT. 1122; fCABILO NNOnbsp;FIT. 1123 (lt;1.511—501): CAVILLO NNOnbsp;20 FIT (riicMaufi(i). 1124: f CAAILO NNOnbsp;F\T (rücklau/ig). 1125: CAVILO NNOFIT.nbsp;1126: CABILO NNOFIT. 1127: CABILOnbsp;NOFIT. 1128: . . . LO f NNO FIT. 1129nbsp;-1131: CAVILO NOFIT. 1132: CAVILOnbsp;NOFITV. 1133: CAVILO NOFIT. 1134:nbsp;CABILO NNOF. 1135; CAVILO NOFIT. 1136: CAVILON t NOFIT. 1137:......N NOFIT. 1138: CAVA LONNO. (1139; CA.) 1140: KbILO NNOFIT. 1141: fCA-soBILO NNOFIT. 1142. 1143: CABILON NOFIT. 1144; CAVILO N..... nbsp;nbsp;nbsp;1145: CABILONNO FIT. 1146: fCAVILONNO FIT. 1147:......NO CIVI..... 1148. 1149: CABILON NOFITf. H 50: CAVILO NNIOFIT]. 1151: fCABI LONNO FIT.nbsp;I152:'t CAVILO NNOFIT. llSS-.fCAVILnbsp;ONNOFIT. 1154: fCAVIV NOIN. 1155:nbsp;t CAIL t ONNOI. 1156: CAVILON fnbsp;NOFITM. 1157: fCABILO NNOFIT.nbsp;40 1158: fCAVILO NNOFIT. 1159: fCA-VILoOoNNOFIT. 1160: . . Bl rONNO FI.nbsp;1161; CAOIL ONNOF. 1162; MABILOnbsp;lAI NO. 1163: fCABIL-ONNOFIT. 1164:nbsp;fCABILONNOFIT. 1165: fCABI LONnbsp;NOFIT. 1166: fCABlL ONNOFIT. 1167;nbsp;CABIL ONNO FIT. 1168:tCAB . . ONNOnbsp;FIT. 1169: CABLONNO FIT. 1170: CA-BLONNO...f. 1171: fCABILO NNOFIT.nbsp;1172—1176: f CABIL ONNOFIT. 1177:nbsp;5of CABIL ONNO ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1178: fCABILO N- NOFIT. 1179; f CABIL ONNOFIT. 1180: f CA . . . ONNOFIT. 1181: f CABIL..... 1182: f CABIL ONNOFIT. 1183: fCABILO.....1184; CABIL ONNOFIT. 1185; [Cabillöuum] |
fCABI LONNOFIT. 1186:......ONNO FIT. 1187: CAVILON f NOFITM. 1188. 1189: f CABIL ONNOFIT. 1190. 1191; fCABILONNOFIT. 1192:f CABIL ON..... 1193: fCABI.ONNOFIT. 1194: f CABIL ONNOFIT. 1195: fCABI LONNOF. 1196:nbsp;CABIL LONOF. 1197; f CAB .. ONNOFIT.nbsp;1198: CABIL ONNOFI. 1199: fCABI.. . . . FIT. 1200. 1201: fCABI LONNOFIT. 1202; fCABILO NNOFIT. 1203; fCAVlnbsp;LONNOFIT. 1204: f CABIL ONNOFIT.nbsp;1205: f CABI.ONNOFIT. (1206: CA.)nbsp;1207: f CAB ILoNNoFIT. 1208: CAVI-LONNoFIT. 1209: CAB .f ONNO. 1210nbsp;— 1213: CABLfONNO. 1214: CABInbsp;LONNO. 1215: CABILO. 1220: fCABI LONNOFIT. 1221:CAVALON.....1222 1223:fCABILONNOFIT. 1224:. . . . LON NO FIT. 1225: CABIL ONND. 1227nbsp;CABLoooooONNO. 1228; fCABI ooooooo [LON- 20 NO|. 1229: CABII_____ nbsp;nbsp;nbsp;1230—1232 fCABI LONNO. 1233: CABIL f ONNO 1234: CVB....... 1235: fCABL ONNO 1236: f CAB.ONNO. 1237: CAII ONN .. 1238: CABILONNO. 1239—1241: fCABLnbsp;ONNO. 1242;f CABLONNO. 1243—12.50;nbsp;fCABL ONNO. 1251: CA Bl LON NV.nbsp;1252.1253: fCA BIL ON NO. 1254: CAnbsp;BIL ON NO. 1255; CAB . . . . NO. 1256: f BIL......INO ... 1257; CA BLO NN Of. ;io 1258—1261; CA BLO NN 0. 1262: . . Bl ON 0.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1263: CA Bl LO . ..nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1264: CA B..... nbsp;nbsp;nbsp;1265: CA Bl LO NO. 1267: CA BLO NNOf. 1268: . . Bh f ON 0. 1269: CA BL ON NO. 1270: . . Bh f ON NO. 1271; KA...... 1274: CA 01 01 01. 1275: CA BL ON NO. 1279: CAV. 1280: CA. 1282; . . AVILONNO. 1288:nbsp;ONO VHc«. — Calbillonensis. Eum.pancg.nbsp;Constant. Aug. d. 18 (a. 310): A (Jabillonensi -lunbsp;portu. FG (Ijiigd. I) 1,6: Castrum Cabil-lonense. Avit. cpist. 76 (67) (vor a. 510):nbsp;Cabillonensibus singularem famulae sollici-tudinis litteras destinavi. Canones Epao-nenses a. 517 p. 174, 5 Feiper: Silvester,nbsp;episcopus civitatis Cabalonensis. Condi. II.nbsp;Arvcrn. a. 549 (Mansi 9 c. 144 IJ): Agricola, ecclesiae Cabilonensis episcopus. Cone.nbsp;II. Paris, a. 554 (Mansi 9 c.HQB): Agricola episcopus ecclesiae Cabilonensis. Con- sonbsp;dt II. Lugd. a. 507 (Mansi 9 e. 788 C):nbsp;Agricola,... episcopus ecclesiae Cabilonensis.nbsp;Consil. I. Matisc. a. 581 (Mansi 9 c. 937 Afnbsp;Condi. III. Lugd. a. 583 (Mansi 9 c. 944 A), |
Cabino(n) — Caburnia
|
Concil. II. VaJentinum a. 584 (Mansi 9 c. j 946 A), Concil. II. Matisc. a. 585,(3Iansi\nbsp;9 c. 958 A): Mavius, episcopus ecclesiae 'nbsp;Cabillonensis. Fortunat. vita Gcrmuni 6,19:nbsp;BeatusAgricolaOabilonensis episcopus. Greg.nbsp;Tur. h. F. 4, 16: Civitatem Cabillonensim.nbsp;5,(45): Agroecula Cabillonnensis episcopus.nbsp;9,3: Urbem Cavelonensem. 13: Ad Gavel-lonensim urbem reductus est. 20: Aput ur-10 beni Cavillonensim. 27: Cavillonensim urbem adiit. 10,28: Flavo Cabillonensi (dat.) . .. Ad Cabüloninsem urbem redire. in glor. mart. c. 52: De beati vero Marcelli Cavillo-uensis martyris virtutibus. . . . Cavillonensim urbem adiret. 53: A Cavillonensi urbe.nbsp;glor. conf. 84: Silvester Cavillonensim rexitnbsp;eclesiam. Grcg. M. reg. 11, 41 (a. 601):nbsp;Lupo Cabilonensi ep. Vita Caesarü 1,1,3nbsp;ASS 27. aug. VI ji. 64 F: Caesarius Arela-20 tensis episcopu^ territorii Cabilonensis fer-tur indigena. Passio Alarcelli 4 ASS 4. sept.nbsp;II _p. 197 lt;7; Cabilonense oppidum praeter-mittens. Qp.l^lB: In secundo ab oppidonbsp;Cabilonensi miliario. Vita Sori 3, 16 ASSnbsp;1. fébr. I p. 202 E: In urbe Cabillonica. Vitanbsp;Arcgii 1 ASS 1. niai I p. lOdB: Cabillonensis urbis. 2 p. 109Ü; ürbi Cabilonensi.nbsp;AUa Annemundi 10 ASS 28. sept. VII p.nbsp;745E: In Cabilonense territorium. Vita Lnpinbsp;30 1, 2 ASS 27. ian. II p. 777: Lupi Cabilonensis antistitis. Calt)ino(n) s. Cabellio(n). CaI)Iri-a(*ii-s von Cabirus, griecli. Ka^si-yo?, (Coin) WK 10 (189l) n. 47 .II sp. 109: Gato // Cabiri f(ilio) civl Viromanduo; loaumnbsp;Zit Caburus. O. Cliahrac, dép. Corrcze, ar-rond. Tidlc, canton Neuvic-dMTssd. Merotv.nbsp;mz. saec. 7. PK 1861 p. 352 n. 54 — Bel-/'ort 1289: fCABIRIACO VlC(o). EN 18i)lnbsp;ioP. 353: CANTIRIACO {lis Cabiriaco). €abli-acu-in O. j. Chablis, dép. Yonne, arrond. Auxcrrc. Kablieses zu Cabellio(n) Oder zu Cabil-lonum Oder zu Gabali? V. (JSarhonnc) CIL XII 4537: Kabliesi[bus] (dativ). Kd^Xiov s. Gabaeum. Cabloillio O. s. Cabillonum. Cabni ... O. Mcroic. mz. EN 3“ s., i. 8 (1890) p. 192 n. 246: CABNI////t INNH.nbsp;50 cabo s. caballus. €abor O. Merotv. mz. Belfort n. 1290; CABORO UO, 1291: CABORO. Vgl. Caburus. |
Oabria F. (Dijoti) Bejag 111; |D(is) M(anibus) Cjabrie////(. ... |ue?]teris f(iliae). Cabriabaiitus M. (Plaxtol, Kent) CIL VII 1238: Cabriabanti (gen.). * (Jabriaii-ico-s, Cabriaiieciuu aUci-timg von Cabri-anus von Cabr-ius aus Cabrus, st. cabro-, O. Münzen, saec. 7. Belfort 1292;nbsp;CABRIANECO. 1293: CABRIANECO. Nachnbsp;de Ponton d’Amécourt wol = Abrianeco. Cabricantiiim O. in Ilispanien. Eav. 4, lo 43 p. 307, 13; Cabricantium. VCabrilius M. (Leon) CIL II 2682: D(is) M(ajiibus) Cabrilio (dat.) Gracilis ka-rissimo annorum XXXI posuit. Cabr-illus M. fig. = Gabrillus? (Nijmegen) BJ 7, 64. Schuerm. 926; Cabril. f(ecit). (Eiegcl) Schuerm. 926: Cabi . . .nbsp;(Voorburg) 927. (Eeims) BSAF1881 p.24:t)-.nbsp;Cabrilli m(anu). (Juslenville, dép. Theux innbsp;Belgien) Schuerm, 928: Gabrillus. WZ ianbsp;1885 s. 228: [Cabjrillus. Cabrilli-!lcn-S O. 1) condita, j. Che-verng, depart. Loir-et-Cher, arrond. Blois, canton Contres. 2) j. Chabrignae, dép. Cor-rèze, arrond. Brive, canton Jtiillac. Vgl. Ca-prini-acu-s. Cabi’io? M. (Bonn) CIE 477: Gabrio . . . Gabrio. Cabrioliis M. christl. (Eiva, a, 539) CIL V 4998: Pos(itus) super Cabriolo. so Cabi’is s. Gabris. Cabrogilo villa, von M. Cabrus, O. bei Brioude, dép. Ilaute-Loire. Cabi’iiageiiici gentiUtas ex gente Zoela- , rum. (Astorga, a. 152 p.Chr.) CIL II 2633;nbsp;Ex gente Cabruagenigorum Plavium Pron-tonem Zoelas. Cabrus M. cogn. {ist nach d’Arbois de Jubainvüle = gall, *Gabros unter einfluftnbsp;des lat. Caper). (York) CIL YU 1336,196: 40nbsp;Cabrus. (Castel bei Mainz; Voorburg; Lenbsp;Chdtelet) Schuerm. 929: Cabrus. (Bossum)nbsp;930: C[abjrus f(ecit). Cabiica masc. a,-stamm, M. cogn. fig. (Gcnf) CIL Xn 5686,153“; Cabuci. (Nar-bonne) Cabuca f(ecit). (Ltjon, Prion) BEnbsp;1885 i). 152: Cabuca. (Windisch) III 352, 37 M.: Cabuca. (Autun): Cabucca f(ecit). Cabiireiie F. im dativ. (Braganea) CÏL II 2500: Buan Aebuti lib. an.'LXXV Ca-.50nbsp;burene matri d. c. cf. Caburus. -caburius s. de(o) Vacocaburio. Caburnia F. (Braganea) CIL II 2501: Caburn(iaV) .... ura | n. VLXX. [Cabiiio(n) — Caburnia] |
Caburrl-ates — Cacur-onius
Caeu-rö-s
cado-
|
(Jacu-ro-s M. Celtihere aus Segedu. Diod. 3l, 39: ’jlnsxQÏamp;rj ös rig rcöv TtQeajSvtsQcovnbsp;ovofia KdxvQog. Appian. Ilisp. 41; Otnbsp;i'AQovaxoï) öe iTtoSiffivtai te kccI Kd{xvy-Qov avTamp;v 2!syrjdcitov, Ttolsgixbv elvui voju-tófievov, aiQOvvtai. axQaxriyóv.... Ka^xv^^ov. €acus M. cogn., fig. (Beinosa) -GIL II C257, 34: Cacus. (Bordeaux) JuUian t. 1nbsp;n. 453 p. 504; Cacus f(ecit). n. 454—455nbsp;10505: Cacus. (lampc in Coin) BJ 88,93:nbsp;Cacus f(ecit). Oacusa curtis Bei GremUe. Bard. dipl. *gt;¦ 103, t. 1 p. 70 (a. 523): Dono . . . curtesnbsp;sic nuncupatas Briogia, Orona, Cacusa, Eu-iii'egio, Communiaco, Mariniaco, Muratto. (Jacusius M. tiomen und cogn. Cacusia B. (Si. Johann hei Giirlc) GIL III 5028:nbsp;Cacusius Adnaini f(ilius). (Bruzolo)Y 7221:nbsp;Tertio Cacusi f(ilio). (vom Plateau des Cas-^0 stères, dép. Isère, arrond. und canton Saint-MnrcélUn, gwischen Saint-Bonnet-de-Cha-ranne und Saint-Hilaire-du-Bosier) XIInbsp;2192: D(is) M(anibus) C. Cacusio Lucano.nbsp;(Aix in Savoy en) 2461: Cac(usius?) Deci-mianus. €acu-ss-o(n) M. (Buppertsherg) CIB 1833; . . . nucconi (dativ) Cacussonis (f.). cad |/ in cassis für cad-ti-s, cad-ro-s. Cad.... cogn. (Gr. St. Bernhard) GIL 30 V 6886; C. Se......Cad...... Cadan-etuiii O. j. Cadenet, dép. Vaucluse, arrond. Apt. Cad-aiius M. fig. (Pan-Pudding BocJtJ Schuerm. 942. (Jadar-osca O. j. Caderousse, dép. Vau-chtse, arrond. und canton Orange. Cadar-oscus O. Cadarot, j. Berre, dép. Bouches-du-Bhóne, arrond. Aix. Cad-arus M. cogn. (La Oliva) GIL II 40 845: Severus Cadarl f(ilius). Cadcatis s. Cadgatis. Oadda ... O. Merow. mz. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 192 n. 247; j C/KDD/K//////////F\-CIT. Caddarenses stamm cado-, s. wechsel-schreibung Cattharenses. (Kastel) CIB 1317 == Becker 20: Finitius Fidelis mil(es) n(u-meri) Caddarensium. Caddir-o(ii) M. (London) GIL VII1336, 50 199: CA0BIRON(is). Caden-acu-s O. j. Saint-Bomain-des-lles, dép. Seme-et-Loire, arrond. Maeon, cantonnbsp;Ba Chapéllc-de-Guinchay. ^’adeu-ptiini O. Cadenet, zcrsförtc kircltc, |
gemeinde Chusclan, dép. Gard, arrond. Uzès, canton Bagnols. Cadeiiï r.? (Bisingham) GIL VII 996; Deo Mogonti Cad(eno?) et ii(umini) d(omini)nbsp;n(ostri) Aug(usti) M. G(avius?) Secundinusnbsp;b (ene) f(iciarius) co (n) s (ularis) Habitancinbsp;prima stat(ioiie) pro se et -suis pos(uit).nbsp;997: Deo Mouno Cad(enorumV) Inventusnbsp;b (eneficiarius) co (n) [s (ularis)] v. s. Ygl.nbsp;Gadeni. Cadetes V. Caes. h. G. 7,75,4. s. Caleti. Cadgatis und Cadcatis, Cadgatus M. cogn., fig. (lancaster) GIL VII 1336,200; Cadgatema (= Cadgati ma(nu)V). (Vienne)nbsp;XII 5686, 154“: Cadcatis f(ecit). Cadgatis f. Cadgati:ma(nu). ®: Cadgati;.nbsp;(Fins d’Annecy, Haute-Savoie) f; Cadcat(i)nbsp;m(anu). (Clermont): D(is) M(anibus) L.Iulioquot;nbsp;Cadgato sive Tripond(io), marmor(ario). Cadiacus Lucus, caput conventus Lucen- 20 siimi? O. (Gyaloka) GIL III 4227: Abilusnbsp;Turanci f. dom(o) Luco Cadiacus eques alanbsp;Pannoniorum ann(orum) XLIII stipend(io-rum) XXIII b(ic) s(itus) e(st). Ex tes(ta-mento) her(edes) posuerunt Bovegius Venininbsp;f(ilius) Lanciesis (aus Lusitanien oder Astu-rien), Peniius Dovideri f(ilius) Aligantiesis. Cadi-acu-s vom röm. gentilicium Cadius, Radius. O. en Mdeonnais. Cadi-aiio O. j. Caldiero, ptrov. Verona, so IHicros. 558,12 W. p. 6 T.: Mutatio Cadiano. Cadi-ensis vicus, latein. ahlcitung von Cadius (vgl. gall. Cadi-acu-s). (Beaulieunbsp;hei Mirabel-aux-Barormies, depart. Dróme,nbsp;zivischen Vaison und Nyons) GIL XII1341:nbsp;Vinturi Cadienses v(otum) s(olverunt) l(i-bentes) m(erito). Cadili-aco villa, O. j. Chailly-en-Bière, depart. Seine-et-Marne, arrond. und cantonnbsp;Melun.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Cad-illa F. cogn, (Serpa) GIL II 971; Fabia Cadilla. Cadini-acu-s = Cainiacus, O.j. Chagny, départ. Ardennes, arrond. Mézières, cantonnbsp;Omont. Cadisi-amis numerus. (Grado) GIL V 1590: lobannis mil(es) de num(ero) Cadi-siano cum uxore sua Severina fecer(unt). Cad-iu-s ilf. Cadia F. nomen, rUmisch Oder zu ir. caid = *kadi-s holy?nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;r,o cado- gleicher ]/ mit cad-ro-s; in V. Ca-dureï; vgl. Casdianus Cassianus, Velio-casses, -ssi und -caHi, Cattbarenses mid Cadda-renses. |
cado-]
'Cacu-i’o-s
-ocr page 350-Cadola — Cad-ureï
Arecomicorum depopulandos mittit. 75, 2: Parem numerum Arvernis adiunctis Eleute-tis, Cadurcis, Gabalis, Vellaviis, qui sub im-perio Arvernorum esse consuerunt. llirt. b.
G. 8, 30, 1: Lucterium Cadurcum, quem superiore commentario prima defeetionenbsp;Galliae facere in provinciam voluisse impe-tum cognitum est. 32, 1,-'^': In finibus con-sistunt Cadurcorum. 34, 3,quot;: Ex finibusnbsp;Cadurcorum. Strab. 4, 2, 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;190: Nnió- lo
xal KaöovQy.oi xai BLxovQiyEg ot Kov-/3oi xaloógsvoi. p. 191: IlaQa óc roïg Ka-dovQxoig XivovQyiai. Plin. n. h. 4,109: Nar-bonensi provinciae contermini Euteni, (.,'a-durci, Antobroges, Tarneque amne discreti a ïolosanis Petrocorii. 19,8: Cadurci, Ca-leti, Euteni, Bituriges ultumique hominumnbsp;existimati Morini, immo vero Galliae uni-versae vela texunt, iam quidem et trans-: rhenani bostes, nee pulchriorem aliam vestem 20nbsp;eorum feminae norunt. 19,13: Nullum estnbsp;candidius lanaeque similius, siout in culoitisnbsp;praecipuam gloriam Cadurci obtinent. Fron-tin. strateg. 3, 7, 2: C. Caesar in Gallia Cadurcorum civitatem amne cinctam et fonti-bus abundantem ad inopiam aquae redegit,nbsp;cum fontes cuniculis avertisset et fluminisnbsp;usum per sagittarios areuisset. luven. 6,537:nbsp;Magnaque debetur violate poena cadurco.nbsp;7,221: Institor bibernae tegetis niveique ca- .wnbsp;i durci (dazu schol.: Cadurcum quidam cucul-lum dicunt candidum propter biemes et ni-ves comparatum. Alii tabernaculum autnbsp;i tentorium dix. esse, quibus merces suasnbsp;' protegere consuerunt; und schol. 9,29: Ve-neti, ut albedine Cadurci). Ptol. 2, 7, 9:nbsp;j KaöovQxoi xal Ttókig Aovrjova (Divoita). TP:
] Cadvrei. NG 12 (Aquitanica I), 6: Civitas ' Cadurcorum. Auson, prof. 18,14sg..- Dece-dens placides mores tranquillaque vitae | 40nbsp;tempora praedives finisti sede Cadurca (Cahors). Sidon. Apoll. carm. 9, 281: Natalesnbsp;puer borruit Cadurcos. Concïl. Aguth. a. 506nbsp;I (3Iansi 8 c. 337 B): Boetius, episcopus denbsp;; Cadurcis (Cahors). Fotiunat, de virt. Hïlariinbsp;I 4, 11: Cum a Cadurcis (Cahors) venissent.nbsp;Greg. Tur. h. F. 2, 12 (13): Cadurcis (Cahors). 3,12: Apud Cadurcum urbem. 9,11:nbsp;Cadurcum Bruniebilde refudit. 20 = Pactum Guntchramni et Chïldeberti II. (a. 587). 5onbsp;3IG Cap. I j). 13,40: (Civit.) Cadurcus (Cet-hors). p. 14, 2: Cadurcus civitatem. Dipl.nbsp;Pertz p. 15, 22 (a, 629): Civium abbatum-que Cadm-corum. 32: Desiderius pontifex
Cadola O., tceiler in der provins Bellimo in Italien, zu M. cogn. Catulus.
Cadolaico 0. s. *Catulacus.
Cadolidi O. Merow. mz. liN 1883 483: CADOLIDI. 3quot; s., t. 8 (1890) p. 192nbsp;n. 248: fCADOriDI. 249: f CADOLIDI.nbsp;Cadomus s. *Catu-magos.
Cadoii-atus 0. Pard. dipl. n. 514, t. 2 p. 324 (a. 721): In Cadonato in pago Al-10 sinsi.
Cadoiii-acu-s O. s. *Catoiiiacus.
Cadorca s. Cadurci.
Cador-OSCUS villa, im gehiet von Arles. ¦ Cadr-ela, Cadr-ella O. j. Charottes,nbsp;dép. Saóne-et-Loire.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;\
Cadri-slcu-s O. j. Charrey, depart. Cóte-d’Or.
• Cadr-imiius 31. (Arezzo) CILXl 1854: D(is) M(anibus) Cadrinni Clenientis M. Ca-20 drinnius Crescentianus alumnus.
cad-ro- adi. schim, sfarlc, nach d’Arhois de Juhainville von y cad, gr. xaö, ai yadnbsp;.‘tieh auszeichnen; c/’. stewM» cado-m Cadurci;nbsp;ahret cad-r, mbret. caz-r, j. c(k)ae-r schim,nbsp;vannet. kèi’, ahret. cadr gl. decoreo, iv. cadr;nbsp;cf. xs-xaó-gérog. In G. Belatu-cadro-s imdnbsp;in Bellum Gadrum, O. j. Bcaucaire, départ.nbsp;Gard, arrond. Nimes, früher Ugernum; s.nbsp;Longnon p. 437.
30 Cadu 31. fig. (Poitiers): Cadu. f(ecit). , Cadugio O. s. *Catuius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i
Caduli-acu-S O. s. Catulli-acu-s. Caduonus hoscname, nach d’Arhois denbsp;Jubainviüe vïlleicht = *Catu-anus, nir. Kane,nbsp;ilf. Vita 3Ievenni 6 A^ial. Boll. 3 p. 145:nbsp;Yir caritativus, nomine Caduonus. p. 146:nbsp;Caduonus. 7 p. 146: Caduonus... Caduonus.nbsp;p. 147: Caduonus . . . Caduonum. 9 p. 147:nbsp;Caduonus.
40 Cad-ürci vom stamm eado-, F. der Gallia Celtica, und, nach der neuen cinteilung Galliens durch Augustus, von Aquitanica;nbsp;dann (Diocletian) von Aquitania I, in dernbsp;dioecese Vienne (Diste von Verona), in NGnbsp;der 7 Provinciae; das land Quercy, dép. Lotnbsp;und der norden des dép. Tarn-et-Garonne;nbsp;mit hauptstadt Divona, j. Cahors, dép. Lot.nbsp;Caes. b. G. 7, 4, 6: Celeriter sibi Senones,nbsp;Parisios, Pictones, Cadurcos, Turonos, Auler-iio cos, Lemovices, Andos reliquosque omnes,nbsp;qui Oceanum adtingunt, adiungit. 5,1:nbsp;Lucterium Cadurcum, summae hominemnbsp;audaciae. 7, l,'-: Lucterius Cadurcus. 64,nbsp;6: Eutenos Cadurcosque ad finis Volcarmu
[Cadola — Cad-ürci]
-ocr page 351-Cadurcus
Caeia
50
-ocr page 352-Caeilo-bricoi — Caenus
|
Caeilo-bricoi, zur Gotenzeit Calabria, j. castello de Calabre, Aldea Nova, aus *Cae-lo-brïga. Iberische inschrift (Lamas de Mo-ledo, concelho de Moes, bei Vizeu, in Lusi-tanien) CIL II 416, add. jj. 695: Caeilobri-coi = Caeilo-brica? cf. KoiXeqivamp;v KoAió-§Qiya Ptol. 2, 6, 41? Caelaon V. (Lara de los Infantes) GIL II 5798: Aiae CEelaon. Peregrini filiae. 10 Caeledoiiius M. (El Kef) CIL VIII 15952: Caeledonins. Caelenae O. s. Celenae, Cileni, Cilini. Caelenicus F. (Bd La Coruna) CIL II 2568: Caelenicufs] Flavius P. . . caelia ein getrcink. Plin. n. h. 22, 164: Ex iisdem (frugibus) fiunt et potus, zytbumnbsp;in Aegypto, caelia et cerea in Hispania, cer-vesia et plura genera in Gallia aliisque pro-vinciis, quorum omnium spuma cutem fe-20 minarum in facie nutrit. Flor. 1, 34 (2,nbsp;18), 12: (Numantini) cum se prius epulisnbsp;quasi inferiis implevissent carnis semicrudaenbsp;et celiae (praellae cod. B)- sic vocant indi-genam ex frumento potionem. Oros. 5, 7,nbsp;13: (Numantini) larga prius potione usi nonnbsp;vini, cuius ferax is locus non est, sed suoonbsp;tritici per artem confecto, quem suoum anbsp;calefioiendo caeliam vocant. 14: Suscitaturnbsp;enim igne illa vis germinis madefactae fru-80 gis ac deinde siccatur et post in farinamnbsp;redacta molli suco admiscetur, quo fermentonbsp;sapor austeritatis et calor ebrietatis adici-tur. Hao igitur potione post longam famemnbsp;recalescentes bello sese obtulerunt. Larausnbsp;Greg. Tur. in glor. conf. 1: lubet, inquid,nbsp;fieri, ex annonis aqua infusis atque decoctisnbsp;messoribus pooulum praeparari. Hanc enimnbsp;eootionem Orosius a coquendo caeliam vo-cari narravit. Quod cum praeparatum fuis-40 set et in vase reconditum . . . Isidor. or. 20,nbsp;3, 18 s. V. celea. * Caeli-acu-m l) von Caelius, O. j. Ciago, Trentino; 2) Caelius, oi7(T=Acili-acu-m?nbsp;j. Cigliè, Cuneo. Ygl. frz. Ceillac, dép. Hautes-Alpes, arrond. Embrun, canton Guillestre;nbsp;Cély, dép. Seine-et-Marne, arrond. u. cantonnbsp;Mélun; Cilly, départ. Aisne, arrond. Laon,nbsp;canton Marie. Caelioniga. (San Miguel de Cofino, a. w265p. Chr.) CIL II 5736 wnd i?. 1050:nbsp;Scopei[n]o Aunacum (oder Auancum, V.)nbsp;Maiae Caelionigae ex gente Penioru(ni). Caelis brittan. fl. bei der stadt Gullen. Ptol. 2, 3, 4: Kaihog notajiov ix^olaL tCaeilo-bricoi — Caenus] |
Caelins berg in Baetia. JA 250,7: Celio monte. ND occ. 35, 30: Tribunus cobortisnbsp;tertiae Herculeae Pannoniorum, Caelio.nbsp;*Caelo-l)riga O. s. Caeilobricoi.nbsp;?Caemani F. Caes. b. G. 2, 4,10: Con-drusos, Eburones, Caerosos, Caemanos (U C B var. erna nos T paemanos a pemanos AsJib.), qui uno nomine Germani appellan-tur, arbitrari ad XL milia. Daraus Oros. 6, 7,14: Condurses, Eborones, Caerosi, Caemani, lo qui uno nomine Germani vocantur, quadra-ginta milia. ?Caeil . . . cogn. (Angora) CIL III 277: C. Salvius Gal(eria) Caen ... Caeiiecaeni.....(Bei Paredes de Nava, a. 2) CIL II 5763 == Ilübner, Exempla n. 865: Hospitio Ammi(i filii) Caenecaeni..... Vgl. Abi-cnus, Mai-genus, Eeitu-genus. Caeni. Ammian. 14,11, 6 (ad a. 354): Cum Bitbyniam introisset, in stations, quae 20nbsp;Caenos Gallicanos appellatur. IA 141:nbsp;Coenon Gallicanon IHier. 574, 2: Mansionbsp;Ceratae, cf. Kaïvbv icoqIov Strah. 12, 3, 31nbsp;p.55amp;. K. q)QovQwv Plut. Pomp. 37. Ilieron.nbsp;chron. a. Abr. 2292: Inter Gonstantinopolimnbsp;et Heracliam in Ceno frurio viae veteris. Caenia berg, j. Camaion oder Camaleone. Plin. n. h. 3, 35: Amnis Varus ex Alpiumnbsp;monte Caenia profusus. ? Caeiiialls. (Marïhovo bei Sirkovo) CIL 30 III 630: C. lulius Ca[e]nialis. Caenicenses s. KAlNIKHTQN. PCaeilicuSiU. (Coria) CIL 11 763: D(eo)nbsp;Eaeco Claranus Caenici (filius) v. s. 1. m. Caenius M. Caenia F. (Traguntia) GIL .¦ II 5034: Caenia Lupi f. Elaesi. (Forolivii):nbsp;Murat. 3, 5: C. Caenius Sex. f. Kellertn.nbsp;vig. latere. II 2, 66; Q. Caeni Fortunati. Caen-o(n) M. (Coimbra) CIL II 385: Maternae Caenonis f(iliae). (Brozas) 741:40nbsp;Cilius Caenonis f(ilius) Apulus Eaeco v. s. 1. m. (Coria) 11 bi Bovanna Caenonis f. (Villanueva de la Sierra) 802: Alticus Caenonis [f(ilius)]. (Segovia) 2743: Lic(inio)nbsp;Caenoni. (Cartagena) 3434: Sex. Luuciusnbsp;Sex. l(ib). Caen(o). Caenon-iu-s M. (Velilla) GIL II 3016: Tertius Caenoni(i) Mgri verna ann. VII b.nbsp;s. e. L. Caenonius Niger et Optata maternbsp;posuerunt. (Bom) Murat. 801, 2: C. Cae- .''•onbsp;nonius Cresoens. Caenus M. fig. (London) CIL VII 1336, 201: Caeni (gen.) inanu. |
?Caenusa — Caes-arus
|
?Caenusa F. (Kovdcsi, a. 217 p. Chr.) GIL III 3620; Aur. Caen[ujsa. Caepi-acu-s ilf. (Bei Asoio) CILY 2103; Caepiacus Serenus et Crispina parentes. Caepiana wol lateinisch, O., stadt der Celtici in Lusitanien, villeicht j. Cesimbrianbsp;zwischen Sctubal und C. Fspichel. Ptol. 2,nbsp;ö, 5; KcxLTCiccva (Keniér X). ?Caepo M. cogn. (Montegrotto; Aquüeja) 10 GIL V 8110, 61; Caepo. Caepol ... Cr. (Tuy) GILll 5613; [Deo Caepol. . . [et genio] conv[entus Lucensis] Ti. Claudpus......praef.] cho(rtis) Bra- [cara'ugustan(orum)] Auren[si ex voto sacrum]. Caeptieuia convaïlis agri Genuatis, ligu-risch. (Genua, a. 117 a. Chr.) GIL I 199 = V 7749, 8: Ad eomvalem Caeptiemam. Caerac-ates pl. i-stamm, nacJi Zeuft zu -0 ir. cairchuide gl. ovinus = * cairacat-io-s;nbsp;von *cairax gen. cairac-os, = air. caira, ir.nbsp;caera schaf, j. caor, c-stamm, gen. caerachnbsp;i- caorach. F. Tac. h. 4, 70; Tutor Treve-rorum oopias, recenti Vangionum, Caeraca-tium, Tribocorum dilectu auctas, veteranenbsp;pedite atque equite firmavit. . . Secutis Tri-bocis Vangionibusque et Caeracatibus. *Caerelli-acu-m von Caerellius, O. j. Giriè, piem. dial. Siriè; cf. frz. Cérilly, l) dép.nbsp;00 AlUer, arrond, Montïugon, 2) dép. Cóte-d’Or,nbsp;arrond. ChdMllon-sur-Seine, canton Laignes,nbsp;und Cerillg, depart. Yonne, arrond. Joigny,nbsp;canton Cerisiers. Caer-ösi F. zwischen dem oberlauf der flilftchen Prüm vend Kill. Caes. b. G. 2, 4,nbsp;10; Condrusos, Eburones, Caerosos (caero-sos U cerosos T caeroesos a ceroesos Ashb.'),nbsp;C(P)aemanos, qui uno nomine Germani ap-pellantur, arbitrari ad XL milia. JDarausnbsp;40 Oros. 6, 7, 14; Condurses, Eborones, Cae-rosi, Caemani, qui uno nomine Germani vo-eabantur, quadraginta milia. Nach Zeuftnbsp;erhalten im mitteïaUerlichen pago Carouuasco,nbsp;Charos, Carasoo, Carosco, Caroasco im um-hreifte von Prüm, zwischen Bouillon, Kerpennbsp;und Prüm. Vgl. Caerac-ates. Caesaone s. Gaesaone, Goesao. caesar verbum ’dimitte’. Serv. in Verg. Am. 11,743; Xamque Gaius lulius Caesar,nbsp;00 cum dimicaret in Gallia et ab boste raptusnbsp;equo eius portaretur armatus, oceun-it quidam ex bostibus, qui eum nosset, et insul-tans ait 'caesar, caesar (BF caesar ASMnbsp;cecos ae caesar H/, quod Gallorum lingua |
'dimitte’ significat; et ita factum est, ut dimitteretur. Hoe autem ipse Caesar innbsp;epbemeride sua dioit, ubi propriam comme-morat felicitatem. Caesiirdia F. (Leon) GIIjII 2671; Annua Csesardia Vedais f(ilia) Yiminaci Lan-cici. Caesari-acu-m s. Gesoni-acu-m. Caesar-o(n) M. (Oeyras) GIL II 2700; Caesaro Vabali f. (Tarragona) 4970, 104; lonbsp;Caesaroiii (gen.). (Valverde de la Sierra)nbsp;5712; . . Caesaroni . . ulibagi ffi|lius ano-rum XXXX . . utuda Amia [pa [tri posuitnbsp;[VJadiniesis [b.J s. e. Caesarö-lbrïga 'Caesar’s burg’, O.j. Palaver a de la Beina in Spanien. Plin. n. h. 4, 118; Caesarobricenses. (Talavcra de la Beina) GIL II 896; L. Annio Placido Qui-r(ina) Caesarobrig (ensi) an. XL aedil(i)nbsp;quaestori Ilviro ter Domitia Attia marito 20nbsp;optimo fecit. 897; Domitia Attia Caesaro-brig(ensis). (Traguntia) 5033; [Terminjusnbsp;Augustalis I inter Caesajrobrigenses et. , po-libedenses. (Talavera de la Beina) 5320;nbsp;Gran(ii) Pate[rjni? Quir(ina) Cae(sarobri-gensis) ex cas(tello) Ciseli. CaesarÖ-dUliO-n 'Caesar’s feste’, haupt-stadt der Turones, j. Tours, dép. Indre-et-Loire. Ptol. 2, 8, 11; Tovqóvwi zeel nóXig avTcöv KaïGaQÓSovvov. TP: Casaroduno. 30nbsp;(Limoges) Espérandieu, Cité des T^etnovicesnbsp;n. 15nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;60; D(is) M(anibus) et m(emoriae) T(iti) Prooul[i(i)j Irenaei, [d(omo)] Caes(a-roduni) Pacatu[s] pater et sib[i] suisq(ue) vius [p(osuit)]. Caesarö-iiiago-s 'Caesar’s féld’ O. l)im lande der Bellovaci, j. Beauvais, dép. Oise.nbsp;Ptol. 2,9,4; BeXlovazo!,, év Ttóhg KaïGc/QÓ-uayog. TP: Casaromago. IA 380,3; Cae-saromago. 384, 8; A Caesaromago. 2) m 40nbsp;Brittanien, j. Chelmsford am Chelmer, Essex.nbsp;TP: Baromaci fwr Caesaromagi. IA 474,3.nbsp;480, 6; Caesaromago. Bav. 5, 31 p. 429,nbsp;13; Caesoromago. Caes-arus M. Caesara F. Fin Lusita-nier Appian. Hisp. 56; ’Avr\g a ovoga i]v KalsaQog. Ohiog 6 KalacxQog . . . (Medinanbsp;de las Torres) CIL II 1031; Fabiae Caesa-rae . . . Fabia Caesarea mater carissima etnbsp;pientissima f. c. (Caldelas bei Braga) 2457 50nbsp;= 5572; Caes[arus] Clem[entis] Nympbisnbsp;ex voto. (Castandiello) 2698; Vianeglo Segeinbsp;ex gente Abilicorum Tiogilus Caesari (gen.)nbsp;posuit. (Paredes de Nava) 5762; Caisaros 22* [? Caenusa — Caes-rwusj |
Caeselli-acu-m
caetra
|
Cecciq(Tim) pr(iiiceps?) Argailo(zii). (Aguilar de Campó) 6304“: Caesa[ras]. * Caeselli-acu-m von gentiUc. Caesellius, O. j. Kisslegg, im •wirtcmberg. Donaukreis,nbsp;oheramt Wangen. Caesena O. lateinisch. CaesStius ist lateinisch. Caesia silva ist germanisch. ?Caesilla F., Caesius Caesia, Caeso-10 iiius M. Caesonia F. lateinisch, z. h. M. Caes(oiiius) Galpjus CIL I 858. Caes-oria F. (Caerleon) CIL VII 127; Caesoria Corooa. Caesori-SCU-m von M. Caesorius gebil-det, O., das Kastrich zu Mainz. Flor. 1, 5 (ll), 8 (daraus Iordan. Rom. 125): Caesoria-cum. 2, 30 (4, 12), 26: Bormaiu (Bonnamnbsp;N') et Caesoriacum (caesoria cu B gesogia-mcum N; nicht Gesoriacum) pontibus iuiixitnbsp;20 classibusque firmavit. Caet-o(n) M. (Fm Penacova) CIL II 6275“: Frontoniio (lis Frontonio) Caetoninbsp;Picera Duati f. viro f. c. Caeto-brïgS s. Céto-brïga. caetra hispan. schild. Varro ap. Nonium 2 p. 82 = 3Ienipp. fr. 88 B.: Quis rutundamnbsp;facere cetram néqueat? Verg. Aen. 7, 732:nbsp;Laevas (Oscorum) caetra tegit. (JDazu Noniusnbsp;18 p. 555; Cetra, scntum breve. Servius:nbsp;30 Scutum loreum, quo utuntur Afri et Hispani.)nbsp;Liv. 21, 27, 5: Hispani sine ulla mole innbsp;utres vestimentis coniectis ipsi caetris super-positis incubantes flumen tranavere. 28, 5,nbsp;11: Peltastis (pelta caetrae baud dissimilisnbsp;est). Curt. 3, 2, 5; Barcanorum (Farther)nbsp;equitum duo milia fuere, armati bipennibusnbsp;levibusque scutis cetrae maxime speciemnbsp;reddentibus. Lucan. 7,232; Illic pugnacesnbsp;commovit Hiberia cetras. 8ü. 3, 277 sq.:nbsp;40 Panda manus est armata cateia. Versicolornbsp;contra caetra (bei africanischen vólkern).nbsp;345—348 (in Hispanien): Misit dives Gal-laecia pubem, | barbara nunc patriis ulu-lantem carmina linguis, | nunc, pedis altemonbsp;percussa verbera terra, [ ad numerum reso-nas gaudentem plaudere caetras. 10, 229nbsp;— 231: Ingreditur nimbum, ac ritu iamnbsp;moris Iberi | carmina pulsata fundentemnbsp;barbara caetra | invadit laevaeque fodit vino talia mammae. Plin. n. h. 11, 227: Hippopotami corio crassitude talis, ut inde tor-nentur hastae, et tarnen quaedam ingenionbsp;medica diligentia. Elepbantorum quoquenbsp;tergora impenetrabiles caetras babent. Tac. t*Caeselli-Scu-m — caetra] |
Agr.ZQ'. Britanni ingentibus gladiis et bre-vibus caetris missilia nostrorum vitare vel excutere ...... (Britannis) bostibus parva scuta et enormes gladios gerentibus. Sueton. Calig. 19 bei aufzügen: Primo die faleratonbsp;equo insignisque quercea corona et caetra etnbsp;gladio aureaque clamide postridie quadriga-rio babitu curriculoque biiugi famosorumnbsp;equorum, prae se ferens Dareum puerumnbsp;ex Partborum obsidibus, comitante praeto- lonbsp;rianorum agmine et in essedis cohorte ami-corum. Schol. luven. 11,140; Oryx animalnbsp;minus quam bubalus, quem Mauri uncemnbsp;vocant. Cuius pellis ad caetras proficit,nbsp;scuta Maurorum minora. Hesgch.: KahQscci'nbsp;onXanbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ot 8e xvQTiag. cf. KvQudg' Keltoi rag «öitidag. Isidor. or. 18, 12, 5; Cetra scutum loreum sine ligno, quo utuntur Afri et Mauri, de quo poeta (Verg.)nbsp;Laevas cetra tegit. CGIL 2, 482, 3: Slgo- 20nbsp;^vQOivog aSTtig: cetra. A p. 33, 13: Cetranbsp;genus scuti Marsici vel scutum sine ligno. —nbsp;Caetra 31. Cic. or. p. L. Flacco frgm. Bob. 8: Quid sibi meus necessarius Caetra voluit? (Vercelli) CIL V 6709: Valerius Cae.tr.a. — caetratus. Caes. b. c. 1, 39, 1; Scutati citerioris provinciae et caetratae (cgteratgnbsp;Ashh. cetrate T) ulterioris Hispaniae co-bortes. 48, 7; Caetrati (caeturati Aslib. ce-trati 2') citerioris Hispaniae. 55,1: Cobor- 30nbsp;tibus caetratis (centuriatis cocïd.) subsidionbsp;missis. 70,4: Ex eo loco IIII cetratoruiunbsp;cobortis in montem, qui erat in conspectunbsp;omnium excellentissimus, mittit. 5: Huncnbsp;cum, obliquo itinere caetrati (cgtrati T ce-turati Ashb() peterent, conspicatus equitatusnbsp;Caesaris in cobortes impetum fecit; nee minimam partem temporis equitum vim caetrati (cgtrati T egturati Ashb() sustinerenbsp;potuerunt. 75,2: Cum bac et praetoria 40nbsp;cohorte caetratorum (egtratoru Ashb. cetra-to2j. 2') barbarisque equitibus paucis. 3: At-que ita se a caetratis equitibusque defen-dunt. 78,1; Caetrati auxiliaresque. iw. 21,nbsp;21,12: Tredecim milia octingentos quinqua-ginta pedites caetratos misit (Hannibal) innbsp;Africam et funditores Baleares octingentosnbsp;Septuaginta. 23, 26, 11: Nee Numida Hi-spano eques par fuit, nee iaculator Maurusnbsp;caetrato, velocitate pari, robore animi vi- 50nbsp;riumque aliquantum praestanti. 31, 36, 1:nbsp;Nocte caetratos, quos peltastas (in des Ma-cedonenkönigs heere, a. 200 a. Chr.) vocant,nbsp;loco oportuno inter bina castra in insidiis |
Caetranius
Kaiant-olos
|
abdiderat. 3: Duces caetratae cohortis. 33, 1, 4 (a. 197): Duo milia caetratorum, quosnbsp;peltastas vocant. 8, 7; PMlippus cum cae-tratis. 35, 30, 4 (a. 192): Caetrati Acbae-orum in castra impetum faciunt. 42, 51, 4nbsp;(a. 171): Delecta deinde et viribus et roborenbsp;aetatis ex omni caetratorum numero duonbsp;milia erant: agema banc ipsi legionem yo-cabant. 44, 41, 1 (a. 168): Intervallum,nbsp;10 quod inter caetratos et phalanges erat, im-plevit legio, atque aciem hostium interrupit.nbsp;2: A tergo caetratis erat, frontem adversusnbsp;clipeatos habebat. . . . Adversus caetratos.nbsp;Sil. 9, 231: Effulget caetrata iuventus. Caetranius ilf. Caetrania F. (Salona) CILIII 6384: Caetrania Firma. (Aquileja) V nbsp;nbsp;nbsp;1139: Caetran[i]ae T. f. Eusticae. (Pola)nbsp;8148: C. Caetrani dementis. (Bom) VInbsp;3577: C'aetraniae Attic [ae]. . . .Caetrania 20 Lao[dice|. 14037: P. Caetranius P. 1. Nasta. (Ksar Seriana) VIII 4399: C. Cetraniusnbsp;Processus. (S. Vittorino) IX 4276: P. Caetrani. . . . Caetron-ius M. Caetronia F. nomm. (Braga) OIL 11 2423: C. Caetronius. . . .nbsp;(Petroncll, a. 212?) Ill 4452: Cetron(ius)nbsp;Cupitianus. (Aquileja) V 1008: L. Caetronius Onesimus. 1140: Caetronia Saturnina.nbsp;(Monselice) 2582: T. Caetroni T. f. Firmi.nbsp;30 (Murlongo) 2679: L. Caetronius L. f. (Padua) 2911: Viva f. s. et s. L. Caetronio L.nbsp;1. Anderoudo, viro: L. Caetronio L. f. Firmonbsp;1. Caetroniai L. f. Primai f. 2998: Caetro-niae Prooulae. (Arcè bei Pescantina) 3385:nbsp;C. Cetronio C. f. Castalino. (Verona) 3530:nbsp;M. Caetronius T. f. (Negrar) 3938: Gn.nbsp;Arrius Cn. f. Caetronius. (Lograto) 4254:nbsp;Mercurio Cn. Caetronius Praesens. (Aquileja) 8351: Q. Caetronius L. f. (Bom)nbsp;•10 Murat, p. 1322,9: C. Cetronio C. f. dapificinbsp;Cetronia Carolina (ein römischer burger). VI nbsp;nbsp;nbsp;2489: Q. Caetronius Q. f. Pub. Pas ser. 10687: Neus Cetronius Saturninus. 14038: C. Caetronio Alexandro. 14039:nbsp;[CJaetron . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;14039^: Gn. Cetronius He lenas. 14040: T. Caetronius Onomastus ¦ . . T. Caetronius Erastus. 14041: Caetronia Eepentina. (Chester) VII 164: P. [Cae-trjoni T. f. Gal(eria'! Mamilianp] Eufl An- .M tistiani Funisulani Vettoniani le(gati) Au-g(usti). (London) 1336, 202: Caet(ronii?) V(eri?). (Venosa) IX 422, 65: Q. Caetronius. 453: L. Caetronius A. f. (Gasteldieri)nbsp;3309: Q. Caetronio Q. [f. Dexjtro. (Bipa- |
transone) 6078, 59: Cetron .... (Pompeji) X 8058, 13: Cn. Caetroni Eutychi. (Aimc) XII 112, cf. p. 805: D(is) M(anibus) [Q.?]nbsp;Caetronii .... Cus[p]iani. (Monestier dAl-lemont, zivisclien Sisteron u. Gap) XII 1529:nbsp;DIs Manib(us) Q. Caetroni Q. fU. Volt(inia)nbsp;Titulli. (Metz) Brambach, BM 1865 p». 625nbsp;= Bobert-Cagnat fase. 3 j). 162: D(is) [M(a-nibus)] Cetroniae. — Caetroni-auilS M.nbsp;(iMvigliano) CIL V 2873: C. Terentio T. lonbsp;f. Fab. Caetroniano. Caeva 3I. (Menusiglio) CIL V 7551: L. Didius M. f. Cam(ilia) Caeva Attia C. f. Primanbsp;uxor V. Kagiri pyrenac. G., vergötterter berg, j. le Pic de Cagire, dép. Haute-Garonne, zwi-schen Encausse und Saint-Béat. cf. 0. Ba-! giri, iberisch? (Arguenos) CastiUon 1 pi. 5nbsp;• n. 26. Lucliaire, Études p. 59 n. 204: Kagiri deo Argesis et Illumb . . . s. Ohasseris. 20 Cag-irus M. (Landstuhl in der Pfalz) ' CIB 1780: D(is) M(anibus) Cagiro Tegeddi (filio) et Billiccedni (dat.) patribus (= pa-rentibus) Magissa filius f. c. Cag-ius ilf. fig. (Neuss) BJ 53/54, 311. Cagiia fl. j. la Cagne, dép. Alpcs-Mari-\ times, ivestlich von der miindung des Var. i Kagnosco s. *Cani-oscus. Cailatus. (Eschenz) CIL XHI 5257: i Cur. Car. Callati.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Cai .. . de cogn. (Zalatna) CIL III 1331: Opila Cai . .'. de. Caiabr . . . cogn. (Gradiste) GIL HI ! 6298: Caiabr. ' Gaianta nach d’Arbois de Jubainville fur *Cagianta, cogn. (Piuvega) GIL V 4039:nbsp;Hostiliai Caiantai C. Irueius C. 1. Mode-! ratus. ! Caiant-ius fiir *Cagiant-? M. Caiantia F. (Paternion) CIL III 4755: D(is) M(a- lo nibus) Caiantiae Sumariae coniug(i) optimaenbsp;eh. ann. LXXX Caiantius Primitivus vivusnbsp;fecit et sibi. Kaiant-olos von *Cagiant-? ilf., gala-tischer Mnig der tectosagischenVolcae. Mion-net descr. t. 4 p. 405 w. 13: KAIANTOAOY. BAZIA.......... w. 14: KAIANTOAO M BAZIAEQZ. w. 15: KENTAY.....BA- ZIAEQI. BN 1856 p. 3: KAIANTOAGYZ BAZIA. Bronze-mimzen der Bebryccs odcr 50nbsp;Tolosates. Bictionn. arch. w. 31. Lelewel 9,nbsp;54: KAIANTOAOY. BAZIAEQZ. BA n. s.nbsp;34(l877)p.93: KAIANTOAOZ. Ch.Bobert,nbsp;Numismatiquc de la province de Languedoc; [Caetrauius — Kaiant-olos] |
Cai-aiicus
Cairiana
|
la période antique (extr. du t. 2 de la nouvelle edition de VHistoire générale du Languedoc), pd. 4, 18 und 19: KAIANTOAOY BAXIAEQZ. Muret-Chah. 2416 — 2423nbsp;(syracusanischer typus): KAIANTOAOY BA-IIA. 2425—2427 (agrigentinischer typus):nbsp;KAIAN B BAZIAEQI. 2428: KAIANTO-{lov) B BAIIAEQI. Csii-aucus für *Cagi-aucus? M. cogn. 10 (Burfort bei Nimes, départ. Gard) CIL Xllnbsp;3036: Cn. Octavio Cn. f. Caiauco. Caic . . Brome-mz.der Bellovaci: Muret-CJiab. 7979: CAIC B OYOAV. Caiena F. (Arles) CILXTL 654: Bonae deae Caiena, Priscae lib(erta), Attice mini-stra. cf. Gainia. Caii. .. cogn. (Kingston-JDoivn, Kent) CIL VII 1336, 203: Of. Caii. . . Caiiarns G. (Arles) CIL XII 655: Ex 20 imperio T. Attius Quartus Cailaro v. s. 1. m. * Cailli-acu-m in O. Chailly (dép. Cóte-d’Or; Loiret; Seine-et-Marne) und Sailly. Vgl. Calli-acu-m. Cailloilum O. j. Cliaillol, dép. Hautcs-Alpes, arrond. Gap, canton Saint-Bannet-en-Cliampsaur, gemeinde Saint-Michel-de-Chail-lol; umd Saillagol, dép. Tarn-ct-Garonne, arrond. Ilontauban, canton Caylux, gemeinde Saint-Projet, 30 Cailus M. fig. (Bottweïl): Of Cailu. cf. Gailonius. Cainibarillo O. j. Comhiers, dép. Cha-renie, arrond. Angoulême, canton ViUebois-la-Valette. Merotv. mg. Belfort n. 1314: fCAIMBARILLO VE. ?Caimiii-e(li)ae matronae. (EusMrchen) CIB 563: Matronis Caimineais. Caimitae s. Cambes. Cainenis (gen.) II. (Cremona, a. 157) lt;10 CIL III D. xLi p. 883 =V 4092: L. Valerionbsp;Cainenis f(ilio) Tarvio, Opino ex Cors(ica). Caini-acu-S O. j. Chagny, dép. Ardennes, arrond. Mégières, canton Omont. s. Cadini-ïicu-s. Kainik-ëtai O. Caeuicenses ligur.? V. in Gallia Narbonensis, ufer gtoischen Marseille und Salon; cf. fl, Caenus. Sïlber-mg.nbsp;Biet. arch. n. 1. BN 1887 p. 230 — 231.nbsp;1883 p. 5: KAlNIKHTQN. Iluret-Chah.nbsp;50 2245. 2246: KAlNIKHTSN, daruntcrTïWA.nbsp;Plin. n. h. 3, 36: Caenicenses. Caino(n) gu air. cain schön, gut, O. l) j. Chinon, dép). Indre-et-Loire. Gr eg. Tur. h. F.nbsp;5, 11 (17): Cainon vero Toronicum vicum. [Cai-aucus — Cairiaua] |
' 10, 31, 4: Per vicos . . . Cainone . . . Vita ^ Badegundis 2, 4 MGSS Mer. II 381, 9: Innbsp;castello Cainone. Meroio. mg. Belfort 1315:nbsp;jO CVINOCO. 1316: CAINO CAS. — Cai-: nonensis. Greg. h. F. 6, (13): Ad Caino-' nensem castram. in glor. conf. 22: Ad ca-strum Cainonensim urbis Turonicae. 23: I Ante ipsam Cannonensis vici eclesiam. — [ 2) ƒ Chateau-CJiinon-vïlle, départ. Nievre. Merow. niünze. Belfort n. 1317: CAIHOME lonbsp;CA2. Caino-s nach Stokes gu air. cain schön, fl, j. la Touloubre. Ptol. 2, 10, 5: Kaïvovnbsp;(xevova X) nozagov ix^olal, nach Mullernbsp;villeicht — xaivrjv dia)Qv%a Strab. 4, 1, 8 p.nbsp;183 = fossam Marianam. Bavon T. Caenicenses, Kaïvixnptca. Caio(n) M. (S. Hélenenberg) FE 4 ji. 165 n. 577: Quincto Caionis f. Caio vico, O. j. Ie Chay, départ. Puy-de- 20 Bóme. Merotv. mg. Belfort n.lBld: °f CAIOnbsp;VI t CO°. 1320: CAIO Vica. 1321:nbsp;CAIO VICO. *caio-n stamm *cag-io- Liag’, air. cae eingefridigter platg, haus; ¦mir. cai (cae), auchnbsp;cói, cai, caoi haus; ir. cerdd-chae gl. offi-cina, cerd-eba fabrica, cy. cae sepimentum,nbsp;abret. cai-ou gl. munimenta, plur. m. cainbsp;hag, stamm cagha, mbret. cae liaie, cnclos,nbsp;quae haie d’épines, nbret. kae m. auclVdeiclf, 30nbsp;pl. kaé-ou haie, cloture faite d’épines, petitnbsp;mur, moitié pierres, moitié terre. Be tiomi-nïbus Gallicis 10: Caio breialo sive bigardio.nbsp;Bavon afrg. caye sandbank, nfrg, quainbsp;damm, span. cayo, pl. cayos sandbank, riffe;nbsp;nach Windisch gu ahd. bag bagjan, ae. baganbsp;bege, an. bagi, germ. *cagbo- oder *cagba.nbsp;CGIL 4 p. 103,8: Kai cancelli (cancilli c).nbsp;Cod. Par. 7643 f.G5^,l: Kai cancelli. CGILnbsp;4 p. 531, 46: Kai cancellae. In 0. Matu- 10nbsp;caium nach Ernault ^toit, étable d pores’. Cai-oscum O. j. Caïllou, dép. Tarn-ct-Garonne? *Cail’-acu-S O. 1) j. Cherré, Montfort, départ. Sarthe, arrond. Mamers, canton Lanbsp;Ferté-Bernard. Pard. dipt. n. 230, t. 1 p.nbsp;211 (a.615): Kairaco vero villam. 2) Cair-agus O. j. Cayrac, dép. Tarn-et-Garonne,nbsp;arrond. Montauban, canton Caussade. Cair-eni piet. V. im westen von Suther- so land. Ptol. 2,3,11: KuQvovaxcii' eïza Kcci-qrivol zal dvazoLy.aiTSQOi r.aï ZEXsvzaïoi Koq-vuovwi. Cairiana von M. Caerianus? stadt der |
Cairocurbense
Cala-duno-n
Cal(l)aecia — Calambrio
|
Chalons, dép. Maycnne, arrond. Laval, canton Argentré. Lard. dipt. n. 85, t. 2 p. 477 (a. 710): De Caladunno monasterio. i).478:nbsp;Ad Caladunno . . . Ad Caladunno . . . Ad Ca-ladunno . . . Ipsum monasterium Caladunno. Cal(l)aecia nicht celtisch. Calaetus, Chalaetus, Calaetius 31. (Otcyza) CIL II 2968: Calaetus Equesi f(i-lius). (Avila) 3052: Longinus Frisco Ca-10 laetio patri f. c. (Linares) 3298: Faustanbsp;cuni filio suo Cbalaeto. Calagum s. Calacon und *Caliacus. ?Calaguri’is fast sicher ïberisch, O. l)Ca-lagurris lulia, stadt der Yascones in Hispania Tarraconensis, j. Calahorra. Strab. 3, 4, 10nbsp;^.161: ’Ev KalciyovQL OvuSkwvcov nólsi xalnbsp;zrjg Ttagah'ag èv Taggcixcovi xal iv rcö Htis-Qoaxonstcp. Liv. 39,21,8: Celtiberi ad Ca-lagurrim oppidum ultro lacessiverunt proe-20 lio Romanos, fragm. lib. 91: Profectus indenbsp;in Bursaonum et Cascantinorum et Graccu-ritanorum fines, evastatis omnibus procul-catisque segetibus, ad Calagurim Nasicam,nbsp;sociorum urbem, venit. Flor. 2,10 (3, 22),nbsp;9: In Eomanam fidem venere urbes Osca,nbsp;Termeste, Ulia, Valentia, Auxuma et innbsp;fame nibil non experta Calagurris. Ptol. 2,nbsp;6,66: Ovacxovsg xal nóhetg ficGÓyetoi...Ka-layoglva (Kalaxoglva X, villeicht KaXayoglnbsp;iü Nccipixa) ükert). Appian. b. civ. 1,112:nbsp;Tofs JiEpf w %(OQLOV KaldyvQOv Gzgazoneóev-ovGiv. IA 393, 1: Calagorra. Auson. prof.nbsp;1,7: Adserat usque licet Fabium Calagurrisnbsp;alumnum. epist. 25, 57: Haerens scopulisnbsp;Calagorris. Paiüimis ad Ausoniwn v. 223nbsp;—225 p)- 302 Peiper: Montanamque mihinbsp;Calagorrim et Birbilim acutis | pendentemnbsp;scopulis collemque iacentis Hilerdae | ex-probras. v. 231; Birbilis buie tantum, Ca-40 lagorris, Hilerda notantur. Prudent, peri-step)h. 4,31: Nostra gestabit Calagurris am-bos. 8 tit.: De loco, in quo martyres passinbsp;sunt, nunc baptisterium Calagurri.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Gr eg. Tur. in glor. mart. 92: Callagurris autem urbs Hispaniae Emeterium Celedoniumquenbsp;martyres gestat, liav. 4,43 y). 309,8: lulia.nbsp;Oi'os. (aus Lw.2amp;) 5,23,14; Duae (civita-tes) tantum restiterunt, boe est Uxama etnbsp;Calagurris: quarum üxamam Pompeiusnbsp;50 evertit, Calagurrim Afranius iugi obsidionenbsp;confectam atque ad infames escas miserandanbsp;inopia coactam ultima caede incendioquenbsp;delevit. Hïla/ri papae ep. 13, 2 ji. 156 Thielnbsp;(a. 463—464): Silvanus quidam episcopus rCal(l)aecia — Calambrio] |
Calagurae. (Pampdona, a, 119 p. Chr.) CIL II 2959: Callagori (schreih Calagorri). (Pe-tronell) AE3I 10 (1886) w. 16 s. 28: Calagurri. (Nijmegen) CIB 117: [M.J Aureliusnbsp;T. f. Gal(eria) [Fljavos Calag(urri) mil(es)nbsp;leg. X gem. und M. Aurelius T. f. Gal(eria)nbsp;Festus Calag(urri). 3Iünzen: liöm. münzennbsp;imter Augustus und Tiberius. Cohen monn.nbsp;imp. p. 154 n. 673: NASSICA B CALA-QVRRI IVLIA. 1^ 200 ^.116 — 119: M. lonbsp;C(alagurris) I (uL), C . I. C., MVN . CAL .nbsp;IVL. — Calagurritani einwoner von Calagurris. Caes. ö. c. 1, 60, 1: Oscenses etnbsp;Calagurritani, qui erant cum Oscensibusnbsp;contributi. Tal. 3Iax. 7, 6, 6 ext. 3: Cala-gurritanorum execrabilis impietas. . . . Cala-gurritanis (dat.) Plin. n. h, 3, 24: Caesar-augusta . . . recipit populos LV, ex bis ci-vium Romanorum Belblitanos, Celsenses exnbsp;colonia, Calagurritanos qui Nasici cognomi- 20nbsp;nantur; . . . stipendiaries . . . Bursaonenses,nbsp;Calagurritanos qui Fibularenses cognomi-nantur. Suet, Aug. 49: Dimissa Calagurri-tanorum manu. Ilieronym. chron. a. Abr.nbsp;2104: Quintilianus ex Hispania Calagurri-tanus primus Romae publicam scolam etnbsp;salarium e fisco accepit et claruit. IlUarinbsp;papae ep. 16, 1 p. 166 (a. 465): Calaguri-tanorum . . . civitatis. (Tarragona) CIL IInbsp;4245: C. Sempronio M. f(ilio) Gal(eria) Fido sonbsp;Calagorrit(ano). 4326: Su|l]pic[iae] . . fil. . . . Calagu [rrit] an [aej. (Éeidenheim) III 5932 = FE 4 p. 175 n. 624: T(itus) Fl(a-vius) cives Kal(agurritanus). (Turin) CILnbsp;V 6987: [Cal]ago[rritani ex Hijspania ci-[teriore] patrono. CTCfwcs) XII 3167: Calagurritani (nemlich Nassici) ex Hispania ci-terióre patr[ono]. — Calagiirenses. Ililarinbsp;papae ep. 16,1 p. 165 Thiel (a. 463): Silvaninbsp;episcopi Calagurensium ecclesiae. — 2) Ca- 40nbsp;lagorris, j. 3Iartres-de-Bivière, dép. Ilaute-Garonne, arr. Saint-Gaudens, cant. Saint-Ber-trand-de~Cominges. JA 457,9: Calagorris. Calaicus O. in pago Wapcnccnse, j. Le Cairc. Pard. dipl. n. 559, t. 2 p. 373 (a.739):nbsp;Calaico. Calalusia s. Galacusia. Calainl)i-acxi-s O. j. Viriviïïe, dép). Isère, arrond. Saint-AIarcéllin, canton Boybon? Calambrio vom fl. la Salembre? O. j. so Neuvic-sur-l’Islc, dép). Dordogne, arrond. Bi-bérac. TP: Calambria (nach Jullian; nach Desjardins Ca......nao, nach Alïllcr Ca- lonbelo). |
Calane-onniim
Caleoula
|
Calanc-onnum vicaria, j. Chakmgon, (lép. Ardèdie, arrond. Tournon, canton Ver-mux. C(K)alaudinus, -a s. Calendinus, -a. Calaris in Sardinicn ist nicht celtisch. Calariuiii vicaria, j. Chalicrs, dép. Can-fal, arrond. Saint-Flour, canton liuincs. Calarius ibcrisch? (Tarragona) GIL II 4370: L(icinius) Calarius. 4441; L(icinii)nbsp;10 Calari. Calaroiia O. j. la Chdleronne, nicht Grenoble. NI) occ. 42, 17: Tribunus cohortis primae Plaviae Sapaudicae, Calaronae. Calaroiia fl. j. la Chalaronne, dép. Ain, nbfl. der Saóne. Vita Besiderii 7 ASS 23.nbsp;niai V p. 253 L: In territorio Lugdunensinbsp;iuxta fiumen, cuius vocabulum est Calarona. Calatoiino s. * Caleto-dSnon. Calatumia villa in pago Attoariarum. 2u Ihrtz dipl. p. 40, 23 (a. 664): Villam Cala-tunnam. Cal-aus für *Calavos? O. l) j. dörfcr Chaló-Saint-Mars, dép. Seine-et-Oise, arrond.nbsp;u. cant. Etampes, und Chalou-la-Bcine, dép.nbsp;Seine-et-Oise, arrond. Etampes, canton Mé-révïlle, gcmcinde Chalou-Mouüneux. 2) j.nbsp;Chalaux, depart. Nièvre, arrond. Clamecy,nbsp;canton Lormcs. ? Calava 31. fig. (London; Littlington bei ‘^Boyston; Cambridge) GIL Yll 1336,208;nbsp;Calava f(ecit). (Lyon) Allm'r-Dissard t. 2nbsp;p. 365: Calava. (Lyon, Trion): Calav/'/.nbsp;(Bonn) BJ 89 (1890) s. 7 w. 49: Calavanbsp;f(ecit). (Andernach) s. 51 n. 6: Calav(a)nbsp;dreimal widcrholt. (Echzéll, im grofth. Hessen,nbsp;hr. Nülda) Scimerm. 981: Calava f(ecit). ? Calav-ius Af. Calavia F. nomen, oshisch ? (Aejuïteja) GIL V 8305; Calaviae Q. 1. Cervo-lae I.. Turranio....] o Turraniae Calavianae.nbsp;i^Bom) TL 4535; Q. Calavi Q. 9. L. Epa-phrae ollae.ll. 5894.5895: Cn. Calavius.nbsp;14053: C. Calavi Hermetis . . . . C. Calavinbsp;Piaeri fili. eius . . . Calaviae lustae filiaenbsp;eius. (Hr. Bischkd) VIII 12299; L. Calavius Grermanianus. (Larino) IX 749: Q. Calavio Euodo . . . . Q. Calavius.....(Be- nevento) 1985: Calavia..... (II Vasto d’Aimone) 2885: C. Hosi.... Calavia..... (Brindisi) 6112: P. Calavius Zetbi et Am-50 pbionis d(uorum) Calaviorum l(^ibertus) An-teros. 6113: P. Calavius P. 1. Nicepborus. (Nocera) X 1090: M. Cal[avius] M. f. M.nbsp;Cal[avius] M. f. Flaccus. (Pozzmli) 2202:nbsp;N. Calavi Eusebis. (S. Ilaria di Capua) |
3787,1: Cn. Calavius M . . . (Aquino) b-ibS: Calaviae Q. 1. Pbiluminae. (Pompeji) Ld.nbsp;de Petra (Bomae 1876) n. 25: M. Calaviusnbsp;Secundus. (Fréjus) GIL XII 263: Kalavianbsp;M(arci) f(ilia) Z) LEGIIX (latet cognomen?nbsp;3Iommsen). (Aix, dép. Bouches-du-Bhóne)nbsp;520: Sex. Calavio Sex. f. Pastori. Calcevius, spetter Calcegiiis, pagus. Vita Ansberti 1 Anal. Boll. 1 p. 180: Pagonbsp;Veliocassino patrimonioque Calcevio. Vita lonbsp;Waningi 3 ASS 9. ian. I p. 591: Est innbsp;Eotomagensi archiepiscopio super mare pagus, qui vocatur Calcegius. Calci*acu-s vom gentUe Calcius odcr Ca-licius Oder Caletiacus? O. l) j. Chaussy, dép. Seine-et-Oise, arrond. Mantes, canton Magny.nbsp;Pard. dipt. n. 413, t. 2 p. 212 (a. 690): Innbsp;villa Chrausobaco qui nuncopatur Calciacus.nbsp;Vita Waningi 3 ASS 9. ian. I p. 592: Pro-vinciam Calciacensem (j. Ie Pays de Caux). 20nbsp;b: Ad Calciacensem provinciam. 2) j. Gliél-sey beiSussey, dép. Cóte-d’Or, arrond. Beaune,nbsp;canton Liernais. 3) Calciagus villa. Vitanbsp;Arnulfi 15 3mSSMlt;9-. II p. 438: Villa Do-diniamaca, quae contigua Vosago est, inter-dumque Calciago non multum longe abnbsp;urbe cellula retrusus. Calco? (San Esteban de Gormae) GIL II 2830; Calco . . . ?Calcus O. j. Chooz, dép. Ardennes, ar- 30 rond. Bocroi, canton Givet. ?Caldareiisis vallis, j. Cauterets, dép. Hautes-Pyrénées, arrond. und cant. Argelès. Calde(i)ni-acu-iii abgeleitet von 31. Cal-dinius oder Caldonius, für *Caldini-acu-s, O. j. Chaudenay in Lothringen. Caldi-o(n) vom röm. gentile Calidius, für *Calïdï-o(n), O. j. Chaudion, dép. Ardennes,nbsp;arrond. Bethel, canton Chateau-Porden, ge-meinde Saint-Fergeux.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Caldis zu air. caill sïlva, gr. alccdoj, ahd. bolz, ae. bolt? O. pays de Caux. Bagim-berti vita Walarici 4, 18 ASS 1. apr. I p. 21 E: De quodam loco Caldis. Caldliba stadt der Turdetani in Hispania Baetica. Ptol. 2,4,10: KahóovjSci (y.aXSov^anbsp;X); Cortes ci. Kóhov^a (Plin. Colobana)nbsp;oder Kói'ovjSa. Cal6 s. Gala, Gales. Calcba s. Calleva. nbsp;nbsp;nbsp;50 Calecula stadt in Hispania Baetica, hei Haragoleja, término de Pinos Puente, juris-dicción de Transmülar. Ptol. 2,4,9: (Tovq-donlrov) KalTjmvla. 10: KalfjxovXa. Plin. [Calanc-onnum — Calecula} |
Calediga
Cal-edon-ii
|
n. h. 3,12; (Conventus Astigitani) Callicula {var. Gallicula). IA 405, 4: Caviclum {lisnbsp;Calliclum). — Caleculensis. (Daragóleja)nbsp;CIL II 5500: C. lunius Sevrus Caleculensis. Calediga gens? {cf. Calitix?). (Bei Aguilar dc Campó, partido judicial de Cervera de Bio Pisuerga, provincia de Palcncia) CILnbsp;11 6299; Aninus posui Annae Caledige ma-tertere piae, que vicsit annis LXXX. D(is)nbsp;10 M(anibus) Aninus filius Dovidenae Caledigenbsp;matri piaentisime, quae vixsit annis LXXV. Calediiis Jf. CalediaJ’. (Coridico) CIL V 317: P. Caledius C. f. . . . . C. Caledionbsp;patri P(ublii?). (Parenzo) 345: C. Caled.nbsp;C. 1. Sativ. (Hr. el Chima) VIII 724; P.nbsp;Caledius Rufus. 725: . . [Cjaledius Satur-ninus. 734: L. Kaledius Victor. (Bei Léks)nbsp;1796; Caledia Saturnina Libera. (Kudiatnbsp;Ati) 7261: Caledia Grattia. (Hr. cl-Aluin) 20 14755: Caledi Maxim[i et Caledi....... et Caledi. . .] (Hr. Aïn Tunga) 14927; L. Kaledius Privatus. 14928: Caledius. 15947;nbsp;C. Ca[le]dius. (Sidi-Tüsef) 16818: M. Caledius Achilleus. (Brindisi) EE 8 j). 4 w. 11;nbsp;Caledia Nice. (Pompeji) CIL X 1048: M.nbsp;Caledi M. 1. Antiochi Audia L. 1. Statia M.nbsp;Caledius M. 1. Libo. — Caledianus. (Nea-pcl, saec. 1 p. Chr.) Eaibel 756“: r[v]vai.%lnbsp;HaKnCov Kal[ij]dot; ccQ^ovtixov xal gr)tQlnbsp;30 HmyJov Ka[X]rjêicivov ccfOQavogtxov ^ . . .nbsp;[7’]i(^£()1oj) KadtQMWs KctXrjdLavbg Cal-ëdon-es von Caledo, V., name des nordöstlichsten celtoiritt. stammes. Flor.nbsp;1, 45 (3, 10), 18: Caledonas secutus in sil-vas unum quoque ex regibus Casvella innbsp;xincla dedit. Eumenii panegyr. Constantinonbsp;Aug. 1 (a. 310): Non dico Caledonum (Ca-lidonum M) aliorumque Pictorum silvasnbsp;•10 et paludes. s. Di-ealedones. — Cal-ëdilnbsp;aucJi M. auf milnzen. Bronze der Arvcrni:nbsp;Muret-Chah. 3931.3934.3935: CALIIDV.nbsp;SiTber-milnzen der Caletes: 7174 (Bazochesnbsp;cn IJvMOis). 7175. 7176: B CALEDV.nbsp;7177 (Bazoches en Hunois). 7178—7180:nbsp;CALEDV. 7181 — 7183: SENODON(ninbsp;filius?) M CALEDV. SiTber, aus dem osten,nbsp;aeduisch? 8158 — 8172: B KAA. Bronzenbsp;8173. saber 8174—8182: B KAA. 8184:nbsp;.50 KAA {daruntcr AE [E uber A gesetzf] undnbsp;Y).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8185—8221: B KAA. 8222: KAA (darunter AE ubergesetzt). 8223 — 8241 (8225 aus Chantcnay, 8227 aus Villeneuve-au-Boi): B KAA darumter 3, Y. 8242— [Calediga — Cal-êdön-iij |
8274 (8243 aus Chantenay): B KAAEAOY. Silber 8275—8278: B KAA darunter AE,nbsp;vor dem portrait, Y. Ygl. KAAETEAOY. Cal-ëdön-il vgl. Caledones, cy. Coed Oder Isgoed (Niderwald) Cclyddon \bei Nenniusnbsp;56: Bellum in silva Celidonis, id est Catnbsp;Coit Celidon, cy.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;cf. j. Dunkeld aus Duncbailden; Y., Jiatten das nordivest-licJie Schottland vor den Picti und Scotti inne, die vorfaren der heutigen HocliscJiotten. lonbsp;Lucan. 6, 67 sg.: Aut vaga cum Tethys,nbsp;Rutupinaque litora fervent, | unda Caledo-nios fallit turbata Britannos. Sil.3,5dlsq.:nbsp;Hinc pater ignotam donabit vincere Thylen, [nbsp;inque Calëdonïos primus trabet agmina lu-cos. Yal. Flacc. Arg. 1, 8—9: Caledoniusnbsp;postquam tua carbasa vexit | Oceanus. Plin.nbsp;n. h. 4, 102: Vicinitatem silvae Calidoniaenbsp;(der caledonische ivald). \cf. Solin. c. 22,1: In Calidonicum usque angulum. In quo 20 recessu Ulixem Calidoniae adpulsum mani-festat ara Graecis litteris scripta. Martian.nbsp;Cap. 6,666: Silva Calidonia.] MaHial. 10,nbsp;44, 1 sq. (a. 96): Quinte Calëdomos, Ovidi,nbsp;visure Britannos | et viridem Tethyn Ocea-numque patrem. Stat. silv. 5,2,142 (a. 96):nbsp;Quanta Caledonios attollet gloria campos!nbsp;Tac. Agr. 10: Citra Caledoniam. 11: Ru-tilae Caledoniam babitantium comae, magninbsp;artus Germanicam originem adseverant. 30nbsp;{Baraus Iordan. Get. 2, 13: Calydoniamnbsp;vero incolentibus rutilae cumae, corporanbsp;magna, sed fluvida; Gallis sive Spanis, utnbsp;quibusque obtenduntur, adsimiles.) 25: Adnbsp;manus et arma conversi Calidoniam inco-lentes populi, paratu magno, maiore fama,nbsp;uti mos est de ignotis, oppugnare ultro ca-stella adorti, metum ut provocantes addide-rant q. s. 27: Exercitus nibil virtuti suaenbsp;invium et penetrandam Caledoniam invenien- .10nbsp;dumque tandem Britanniae terminum continuo proeliorum cursu fremebant. 31:nbsp;Ostendamus, quos sibi Caledonia viros se-posuerit. Flor. 1, 12(17), 3; Ciminius interim saltus in medio, ante invius planenbsp;quasi Caledonius [Hrumalban, the backbonenbsp;of Scotland] vel Hercynius {daraus Iordan.nbsp;Bom. 148). Ptol. 2, 3, 8: Anb Ss Tov Ae-gavvoviov xolnov géiQi rrjg OvaQCiQ da%v-GEtog KaXyöóvioc xcd ‘\)7CEq avvoèg 6 KaXfjdó- 50nbsp;vwg ÖQvgóg, cor ccvaToXixcoTEQOi AsKccvtai,nbsp;gElf ovg Aovyoi GvvamovrEg roig KoQvavtoig,nbsp;KCii uTtèp xovg Aovyovgnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xiTcb Ss tovg KaXfjóovlovg Ovaxogayoi. Dio 75, 5, 5 (a. |
Cal-edo-s — ? 0(K)ale(a)ndinus
?Kalendio(n) — Calëti
|
cron(io) Verino con(iugi). (FrauentJial bei Detdschlandsberg) 5407; P. An3(ras) Galan-dinus v(ivus) f(ecit) s(ibi) et Silvie Ursulenbsp;o(oniugi). (GeistJial) 5417: Kalendinus Oe-lati f(ilitis) m(iles) l(egionis) II ad(iutricis).nbsp;(Kalsdorf) 5429: Nammonius Mussa et Ka-landina coni. v. et Saturninus Saturionis v.nbsp;f. (St. lïuprecht an der Baah) 5486: Ka-landinio. (Aquileja) V 1086: Aquil(eiensi)nbsp;10 Calendin(o) a. XXII. m. VI. Aquil(eiensis)nbsp;Daramone mater. (S. Maria di Capua) Xnbsp;.3889: P. Eapellius Kalendinus [prjaef. coli.nbsp;II. Gal. ?Kalendio(n) cogn., lateinisch? chrisü. (Como, a.556) CIL V 5403: Agnellus filiusnbsp;Calendionis. (Mailand) 8926: Calendio.nbsp;(London; Yorlc) YII 1336, 548: Kalendio.nbsp;(Djerma) VIII 4372: Calendioni patri. (Ksarnbsp;Seriana) 4408; Curant(e) Kalendione. (Gel-20 ma) 5438: Calen(dio). (Sigus) 5806; L. Li-cinius L. f. [Q(uirina)] Kalendio. (Aumale)nbsp;9114: Memoriae Kalenzonis. (Constantine)nbsp;10485,1; Kalendionis. (Scherschel) 10944;nbsp;[K]alend[ion]is. (Die) XII 1667 : D(is) M(a-nibus) L. Solli Calendionis n(atione) É(aeti)nbsp;Sollia Sabina coniug. kariss. Ciilenus M., villeicht auch celtisch; z. b. Tac. h. 3,35: lulium Calenum, tribunum ...nbsp;Calenus Aeduus. (London) ScJiuerm. 983:nbsp;30 Cale . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;984: Calenus f(ecit). (Tongern) 985: . . . Calenus f(ecit). Caleoui . . (Aldboroiigh) CIL VU 1336, 210; Caleoni. . * Calepi-acu-m vom M. Cal-epius, nicht zu ep-os pferd, O. j. CUchy-la-Garenne,nbsp;départ. Seine, arrond. Saint-Denis, cantonnbsp;Neuilly -sur-Seine. Calerona fl. Passio Desiderü 7 Anal. Doll. 9,256,28: Territorii Lugdunense flu-¦10 vium, cuius vocabulum est Calerona. Cales O. l) j. Cagli in Nord-Italien, prov. Pesaro e Urhino, distr. Urbino. IA 316, 1:nbsp;Ad Calem. Serv. in Verg. Aen. 7,728: Cales linquunt] Oivitag est Campaniae; nam innbsp;Plaminia quae est Cale dicitur. Est et innbsp;Gallia (=Gallaecia) hoe nomine, quam Sal-lustius [fragm. inc. 37 DietscH] cap tam anbsp;Perperna commemorat. 2) jetzt Porto. IAnbsp;421,8: Calem. Idaf. chron. c. 24015 Sirm.:nbsp;50 Locus, qui portu Cale appellatur. 241 D:nbsp;Portu Cale castrum. Kalët-ëdü M., stamm kalëto-, suffix -ëdu, auf gallischen süber-münzcn Ost-FranJcreichs, in griechischen buchstahen. (Zu [?Kalendio(n) — Calëtï] |
Burwein, Graubünden) BN 1861 p. 13: KAVGJCAo)-. (Pommiers, dép. de l’Aisne)nbsp;BN 3'’s., t, 4 p. 193; KAAGTeAOY. Alur.nbsp;et Chab. 8279—8295; B KAAETEAOY.nbsp;8296. 8297: XE B KAAETEAOYSVA. Calëtl (Caletes ?) von calëtS- hart, pl., V. in Gallien im pays de Caux und Bray, Seinenbsp;infer., gehörten zu Belgium. Caes. b. G. 2,4,9:nbsp;Menapios VII milia, Caletos (daraus Cros.nbsp;6,7,14: Caleti) X milia, Veliocasses etVero- lonbsp;manduos totidem. 7, 75, 4: XXX universisnbsp;civitatibus, quae Oceanum attingunt quae-que eorum consuetudine Armoricae appel-lantur, quo sunt in numero Coriosolites,nbsp;Eedones, Ambibarii (Ambiani?), Caletes (ca-detes archetyp\ Ossismi, Lexovii (Lemovicesnbsp;codd.), Venelli. Hirt. b. G. 8, 7, 4: Bello-vaces omnes, qui arma ferre possent, innbsp;unum locum convenisse, itemque Ambianos,nbsp;Aulercos, Caletos (aletos AsJib.; Oros. 6,11, 20nbsp;12 Saletos (-es E)), Veliocassis, Atrebates.nbsp;Strab. 4, 1, 14 p. 189: 'O ó’ quot;Aqaq èxdéxercanbsp;xai 6 Aov^ig 6 elg tovtov èg^ahlatv, ehanbsp;nsSevsrai,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;rov Brjnoava notagov, nav- TEuHer nbsp;nbsp;nbsp;‘naratpiQStai tig xbv m%suvoi! %al Tovg Arj^ojSiovg xal Kctlixovg (Xylander; uwdstoug codd.). 3, 5 j}. 194; Totg Msva-Ttioig d’ siGi avvs^eig inl xfj amp;cihaxxrj MoQtvoinbsp;Kcii Bellodr.oi Ag^iavol Kal 2ovs.Gstoivsgnbsp;Kal KdXexoi gé%QC xfjg èx^ohijg xov iSrjKouva 30nbsp;noxafiov. Plin. n. h. 4, 107: Lugdunensisnbsp;Gallia habet Lexovios, Veliocasses, Galetosnbsp;(galletos DEF\ Venetos, Abrincatuos, Os-sismos. 19, 8: Cadurci, Caleti, Euteni, Bi-turiges ultumique hominum existimati Mo-rini, immo vero Galliae universae vela te-xunt. Ptol. 2, 8, 5: Kaxé'j^ovai d's xriv fiernbsp;dgKXXKriv naQaXtov dnb xov BijKoava xtoxa-fiov KaXXijxat (lis KaXéxax), wv xcoXig lovXto-jSdra K Squot;vanbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ovg 01 Afj^ov^ioi' eixa -lO OvsveXXoi, fisamp;’ ovg BiëovKuGioi xal xeXsv-xaioi ot gè'iQi xov Pa^aLOv dxQCOxtjQtov 'Ogl-ögioi, wv noXig OvoQyov. Not. Tiron. 80 Zang.: Caletus (var. callidus, callicus), j.nbsp;Lillebonne, dép. Seine-Inférieure, arrond. Lenbsp;Havre. Merow. münze BNF 1836 p. 443nbsp;= Belfort n. 1961: QEMEDICO CAlt;(eto-rum), j. Jumièges, départ. Seine-Inférieure,nbsp;arrond. Bouen, canton Duclair. — Calëtusnbsp;pagus, ein teil der ciyitas Eotomagensium 50nbsp;(mit den archidiaconaten Eu, le pays denbsp;Caux, le Grand-Caux und le Petit- Caux),nbsp;tractus Caletensis (le pays dé Caux) s.nbsp;Longnon, Atlas p. 98. — Vita FUiberti 3, |
Caleto-s — Calg-aco-s
* Cali-aca
Calla
Calk . . .
Calmaci-acu-s
[Calla... — Caliuiici-acn-sJ
-ocr page 366-Caliiieabilidis
-kalos
|
11 p. 65, 19 Krusch: In vico similiter cui vouabulum est Calmaciaco. Fard. dipl. n.nbsp;119, tl p. 87 (a. 533): Calmisciaco. 2) j.nbsp;Chcmaeé, dép. la Mayenne, arrond. u. cantonnbsp;CMteau-Gontier. Meroto. ms. BN t.8nbsp;(1890) p. 193 n. 258, pl. VII n. 23; CAL-MACIAQO. Belfort w. 1323: CALMACIAS. Calineabilidis villa. Bard. dipt. n. 393, t 2 p. 184 (a. 680): In pago Tolosano vil-10 las uuncupatas Calmeabilidem. ?calmes. lonae vita Columbani c. 18 ed. Sur. 21. nov. p. 471, cod. Taurin. F III15nbsp;f. 39'': Penas (lis -es) Cahnen quam Bania-riciam vocant. f. 40''; Galmen. Calmes 0. im dép. Ilautes-Alpes. Greg. Tur. It. F. 4, 29 (42) (a. 571): Usque Mu-sticas Calmes accedentes, quod adiacit civi-tatem Ebredunensem (Embrun), j. laplainenbsp;du Flan de Faei, gemeinde Guillestre, amnbsp;20 msammenfluft des Guil und der Durance,nbsp;im 12./13. jh. Sancta Maria de Calnia. Calinili-.4cu-m von M. Calmilius, O. Calmiliacense coenobium, dép. Hautcs-Alpes,nbsp;arrond. Briangon, canton Lc Monéticr-Saint-Cltaffre. Vita Menélei 1, 10 ABS 22. iul.nbsp;V p. 310 B: Calmidiense monasterium. 2,nbsp;17 p. 311 F: ïn monasterio Calmidiacensi. Calinilieiise monasterium, j. Le Mona-stier - sur-Gazelle, dép. Haute-Loire, arrond. 30 Le Fuy. Caln»iiii-acu-m O. Vüa Calmimi 7 ASS 19. aug. III p. 760 D: Monasterium illudnbsp;Calminiacum vocavit. Calmili-ius M. Vita Calminü 1 ASS 19. aug. III p. 759 E: Calminio (dat). 2nbsp;p. 759E: Calminius. F: Non accidentaliternbsp;parentum voto, sed veraciter nutu divinonbsp;Calminü nomen accepit, ut ex voeabuli suinbsp;praesagio manifeste eluoesceret, quantumnbsp;40 eum postmodum ad exercenda opera pieta-tis cal or spiritalis muneris animaret. 3 p. 759 nbsp;nbsp;nbsp;F. 4 p. 73QA. 5 p. 76015 (zioeimal).nbsp;6p. 760Ü. 7 p. 760 0. 7.8p.760D. 8nbsp;p. 760 E. 10 p. 760 F: Calminius. 11 p. 760 nbsp;nbsp;nbsp;F. V2p. 761 B: Calminio (dat). 13nbsp;p. 761 ü.' Calminius . . . Calminio (dat). 14nbsp;p. 761 ü. 15 p. 761 C; Calminius. CALMINOXOV. Gallische bronzc-münze Muret-Chab. 10343: B CALMINOXOV. 50 Calmiri-acu-s O. j. Saint-Légcr-les-Md-con, dép. Saóne-et-Loire. Calmisciaco s. Calmaoi-acu-s l). Calmoiiteiisis pagus s. Longnon, Atlas p. 118. [Cailueabili (lis — -kalos] |
Caln-acu-m castellum super Isaram flu-vium, j. Chauny, dép. Aisne, arrond. Laon, Calniciim gen. pl., V. (Osma) GIL II 2825: L.Efondo CalnicumOrastunonisf(ilio). Calo(n) O. j. Bheinkamp, preuss. Bhein-provinz, reg.-bez. Düsseldorf. IA 255, 4. 370, 4: Calone (abl.). ?Calo M. cogn. fig. (ImWiener museum) GIL m 6010, 249: Calo. calo(^n) lateinisch, trotz GGIL 4 p. 103, lo 9: Kalones Galliae militum. Glossar. cod.nbsp;Bruxell. 10859 f. 12quot; col. 2; Calones. cal-liarü militu. calocatano-S hanenblume? «M*cali-aco-s? cf. frz. coquelicot. cf. nl. nklerrhcin. kolle-bloem. Marcell. medic, c. 20, 68: Pastidiumnbsp;stomacbi relevat papaver silvestre, quodnbsp;Gallice calocatanos dicitur, tri turn et exnbsp;lacte capruno potui datum. Vgl. calox. ?Calocissus M. Martial. 9, 93: Calo-20 cissus puer. ?Calodu-anuS M. cf. Adietu-anus, auf contorniaten. Góhen m. imp.^ 8 p. 285 n. 88nbsp;(unter Augustus): CALODVANI. (unternbsp;Nero) p. 293OT.162: D CALODVANI. (Trajan) p. 304 n. 203; D.CALODVANI. *Calo-ialum, Caloili villa, von M. Calus (s. O. Cala)? j. Ohaillot in Faris. Caloniallus M. cogn. (Vaison) GIL XII 1283: Genio forensi Calomallus vas tabul. 30 Calom-lus M. (Maïland, christl.) GIL V 6200: Calomiu . . Calon, Chalon s. Cavalio(n). Caloilia 0. Vita Domitiani 2, 10 ASS 1. iul. I p. 51 F: In praedio suo, quod di-cebatur pridem Calonia, a fonte, qui Ca-loiina vocabatur, trabens vocabulum. Cal-onna villa, 0. j. Ohalonncs- sur-Loire, dép. Maine-et-Loire, arrond. Angers. Magnobodi vita Maurïlü 2 ABS 13. sept 40nbsp;IV p. 72 D: Audiens vir dei Maurilius,nbsp;quod fanum esset antiquissimum in territo-rio civitatis Andecavae, loco, qui nominaturnbsp;Calonna super litus Ligeris, ipsum fortiternbsp;expugnaturus incredulitatis fomitem, illucnbsp;constanter advenit. 5 p. 72 F: Ecclesiaenbsp;Calonnensi longo tempore deservivit. 6 p. 73 A.’ luxta oppidum ipsius vici Calonnae. 8 p. 73 B: Per ipsum Calonnae praedium. 12 p. 7 3 jD .• In Calonnensi vico. 13 p. 7 3 E’.- 50 Maurilius presbyter ecclesiae Calonnensis. -kalos = galos? in Boio-calus, lepontisch Eitu-kalos, Ver-kala F. cf. AI. Calus, O.nbsp;Cala-dunon, Cala. |
*Calosen-acu-s
Cam.
Cam .
Camar-acu-s
|
Hucher, Art gaulois 2'^ parf ie, p. 74. HA w. s. 14 (l866)i).6: CAM(biovicus?). Muret-Cliab. 4139. 4140. 4141 (aus Chantenay):nbsp;CAM.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4143. 4144: CAM. (Silber) 4145: CA, darunter VR. Cam ... cogn. (Forstheim bei Hoseck St. Christoph) CIL III 6492: ... cottus Cam... Cam.....(London) CIL VII 1331,29: MAD. lu ?Cam...... (Ntmes, imter Fomitian) CIL XII 3167: L. Servilio Vatiae Cassio Cam...... cama f., romanisch, streu, bett, lager. Isid. or. 19, 22, 29: Camisias vocamus, quod innbsp;bis dormimus in camis, id est, in stratisnbsp;nostris. 20,11,2: Cama est brevis et circanbsp;terram. Graeci enim xagai breve dicunt. Camactulici V. in Gallia Narbonensis. Plin. n. h. 3, 34: Citbarista portus, regionbsp;20 Camactulicorum, dein Suelteri supraqueVe-rucini. Camala 0. in Spanien. LA 395,2: Ca-mala. ?Camalatriim 0. in iMcanien? Frontin. strateg. '¦ Licinius Crassus fugitivorumnbsp;bello apud Camalatrum educturus militemnbsp;adversus Castum et Cannicum. duces Gallo-rum XII cobortes cum C. Pomptinio et Q.nbsp;Marcio Eufo legatis post montem circum-30 misit. Camaloc .. in .. . vicani. (Crato) CIIj II 170: lovi optumo maxumo vicani Camaloc . . in. Camalo-dtlmim s. Camulo-dunon. Camalo-S M. Camala F. cogn. Fhlegon Trallian. macrob. 1 p. 87 K. : KagaXog Kav-toXyovvlov vwg. (Vizeu) CIL II 407:nbsp;H(ic) s(ito) Lucan(o) f(ilio) Supo (?) etnbsp;Camal(a) oder f(ilio) su[o] po[sui]t Cama-40 l(us). (Lamas de Moledo) ill: C[a]ma-[l]a[ej Anogin[n]iae? ann(orum) III Lon-geia C[a]mali mater [f]ec(it). 418: Ca-[mjala Pisiri (Paesuri?) f(ilia). (Deveza)nbsp;428: lovi o(ptimo) m(aximo) Ka[malus].nbsp;(Cappignia) 453: Maeilo Camali f. (Sannbsp;Antdo de Benespcra, comarca de Guarda)nbsp;458: Ca[malja Bou(ti). (Trujillo) 625 =nbsp;5274: Boudinna Carai ((Kb. Camali) f(ilia).nbsp;(Santa Cruz de la Sierra) 678: Abrunusnbsp;50 Camali f(ilius). 680: L. Coutius Camalinbsp;f(ilius). (Jaraicejo) 690: Ca[m]alus Clotinbsp;f(ilius). (Brozas) 745: [Cajmalus Turei f.nbsp;(Coria) 768: Longinus Camali Cauriesi b. [Cam ... — Camar-acii-s] |
s. e. 784: Camalo Placci f(ilio). (Caldas do Vizella) 2402 = Hühner, Fxempla 230:nbsp;Medamus Camal(i) Bormanico v. s. 1. (S.nbsp;Martinho deBume) CIL II 2426: [Cajmalonbsp;Melg[aeci filijo Bracara[u]gustano. (Braga)nbsp;2445: Camaia Camali. 2447 = 5609: Ee-burrus Camali Aenus. (Bei Pastoria) 2484:nbsp;Camalus Burni f(ilius). (Friaens) 2496: I Camalus M[el]o[n]is Limi[c]us. (Braganf-a) j 2502: Cam(ala). (Compostella) 2550): Pro- lonbsp;cula Camali f(ilia) Crovia. (Bei Astorga) \ 5076 = 5662: C. Pelgus L. f. Scaptia Ca-I malus Valerevex. (iMniego) 5249: Camala ! fecit sibi et Eufino et Vegeto fi(lio). (Bed-\semdo bei Lamego) 5256: Gatur[us et] ne-! pos ex Camal(o). 5588: Camali. 5589:nbsp;Camal(i). 5590: Camali domi (gen.) Caturonbsp;Camali (filius). 5592: Croni Camali (filii).nbsp;(Citania) 5594: Coru-abe Medamus Camali.nbsp;5595: Coroneri Camali domus ^haus des 20nbsp;Coronerus (des sones) des Camalus'. 5601:nbsp;Airg . . . (= argilla?) Camali. 5604: Ca-m(ali), [CJamali, [Cajmali. (Trier) CIB pi-357: Cam(alus?) dreimal. Vgl. Camulos. Camal-oscum 0. j. Chamaloc, dcparl. Drome, arrond. und canton Die, Camara ist griechisch. Camar-acu-s nach d’Arbois deJubainville ableitung v. römischen ubernamcn Cammarusnbsp;krabbe, Camarus, villeicM variante von Cam- 30nbsp;marus, oder *Camariacus von M. Cammarius, 0. j. von den Franzosen Cambrai, dép. Nord, von den Deutschen Kameryk genannt. TP:nbsp;Camaraco. LA 377,9. 379,3: Camaracum.nbsp;NG (Belg. II) 6,6: Civitas Camaracensiumnbsp;(aus Cameracese tvird Cambroisis). Greg.nbsp;Tur. h. F. 2,8 (9): Ad urbem Camaracum. 31 (42): Apud Camaracum. 6, 27 (41): In Camaracensem urbem discessit. de virt. Martini 1, 10: De Camaracinse. Fredegar. 40nbsp;chron. contin. 10: In loco nuncupato Vin-ceoo in pago Camaracense. Liber hist. Fran-corum 5: Usque Camaracum civitatem ve-niens. Vita Gaiigerici 5 Anal. Boll. 7p. 391,nbsp;12: In praediota oivitate Camaraco (cf.nbsp;Friedrich, Drei unedierte Conciliën aus dernbsp;Merovmgerzeit s. 14, a. 614 od. 615). p. 391, 4, 6: Camaracinse civitate. 12 p. 396, 9: In oppido Camaracinse civitate. Acta Gau-gerici 1,6 ASS 11. aug. II p. 673 B: Vedul- so fum Cameracensis sedis episcopum. 6 p.nbsp;673 E; Gaugericus Cameracensis ecclesiaenbsp;ordinaretur episcopus. 2,14 6 7 4 E.- Prae-dictam Cameracensium ecclesiam. p.QlbA: |
Camarci-acu-m
Canibai’-ms
|
Ab urbe Cameracensi. Pertz dipl. p. 36, 9 (a. 662): Tam in pago Constantino, quamnbsp;in Noviomagense, Tel Cameracense (Ie Cam-hrcsis; s. Longnon, Atlas p. 123), seu Ver-mandense. Pard. dipl. n. 404, jf. 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;197 (a. 685): Monasterium nostrum, cuius vo-cabulum est Hunulfocurtis, in pago Kam-brincense, super fluvio Scald. Vita Yin-crntii (Madelgarü) 3, 22 ASS Ié. tul. III gt;0p. 674 C: Cameracensi cathedrae. Vita Hum-herti 2, 11 ASS 25. mart. III p. BGiiB: Anbsp;Cameracensis sedis episcopo. Vita Aldegun-dis 1, 4 ASS 3(K ian. II p. 1036: B. Aut-berti Atrebatensis et Cameracensis ecclesiaenbsp;pontificis. Vita Amalbergae 2 ASS 10. iul.nbsp;Illp. 69 C: Sanctae Cameracensis ecclesiae.nbsp;4 p. 69 E: Ab Autberto Cameracensi episcopo. Vita Aniati 7 ASS 13. sept. IV p.nbsp;129 C: Ad Cameracensem diverterunt ur-20 bem. Vita Landélini 2 ASS 15. iun. II p.nbsp;1064 F: In pago Cameracensi. 4 p. 1065 C:nbsp;Ire Cameracum. Vita (alia) Landélini 1 ASSnbsp;15. hm. II p. 1067 C: Cameracensi episcoponbsp;(ahl.). 4p. 1067 F: Cameracum (acc.). Actanbsp;Madelbertae 5 ASS 7. sept. III p. IIOA.-Pontifice Cameracensis urbis Autberto. Vitanbsp;Bertae 2, 10 ASS 4. iul. 11 p. 51 E: Cameracensem episcopum. Zacliarias papa BBGnbsp;3 p. 193 tl. (a. 748): Trewardo Camoroca-30 nensi episcopo. Meroiv. münzen: Belfort n.nbsp;1331: fCAMVRVCO. 1332.1333: CAMA-RACO (rückldufig). 1334: CAMARACO CIVI.nbsp;1335: CAMERACO Fl, 1336: CAMERACO.nbsp;1337: CAM°A°RAC (rücMaufig). Camarci-acu-ni in pago Remensi, O. j. Chambrecg, depart. Marne, arrond. Beims,nbsp;canton Vïlle-en-Tardenois. Camavi-acii-m von M. Cammarius, Ca-marius, Camerius, 0. l) j. Chéméré-le-Boi, 40 d^. Moyenne, arrond. Laval, cant. Meslay.nbsp;Vita Hadmndi 1,5 ASS 20. ian. II p. 1141:nbsp;Camariacum. 2) j. Chemiré-en-Charnie,nbsp;depart. Sarthe, arrond. Le Mans, canton Lanbsp;Suzes. 3) j. Chameyrat, dép. Corrèze, arrond. und canton Tulle. 4) j. Camairago,nbsp;prov. 3£ailand, distr. L^odi. 5) j. Camariago.nbsp;Audi in: Camarcy? CJiambray, Chambry;nbsp;s. Camberiacus, Cameriacum. Camar-ïca eigcntl. adi. vom lat. M. cogn. 50 Camars, cf. galUsch M. Camaro, l) stadtnbsp;der Cantabri, j. Cambarco. Ptol. 2, 6, 50:nbsp;KafiagixK. Bav. 4, 43 p. 308, 15: Cam-bracum. 2) C. insula, j. insel la Camargue,nbsp;dép. Boudtcs-du-Bhóne, arrond. Arles. |
?Camar-inus M. (Leibnitz) CIL III 5381 cf p. 1048 = EE 2 p. 443 n. 976: C. Memmius Camarinus. Camar-o(n) M. cogn, (Lincoln) CIL VII 1336, 220: Camaro f(eoit). Camasius M. cogn. (Die, Bróme) CIL XII 1593: Camasius. camba. CGZi 4 p. 29,37: Camba cauis. Canilba in Dionante, O j. Champ, dép. Meuse, arrond. Verdun-sur-Meuse, canton lonbsp;Charny, gemeinde Champneuville. Pard, dipt,nbsp;n. 325, t, 2 p. 103 (a. 65(i): Camba. caniba l) das zwischen huf u. scJiinbein befindliche gelenk. Pelagon. vet. 14, 219: Sinbsp;gamba intumuerit... Tune alium contusumnbsp;gambae (caube cod.) superimponis. 25,329:nbsp;Ad gambas. 26, 347: De gambis. Veget.nbsp;mulom. 2, 28, 38: Inflexione genioulorum at-que gambarum. roman. ital. gamba bein,nbsp;gambo stengel (sard, camba), rtr. kómba, 20nbsp;t^óuba, t;);óma etc., prov. gamba, frz. jambenbsp;(afrz. jame), span. cat. gamba (altspan.nbsp;auch cama), port. gambia bein. — 2) cambanbsp;radh'ümmimg, felgc. — Cainbas. Adam-nani vita Columbae 1, 49 p. 96: Ad monasterium sancti Comgelli, quod Scotice dici-tur Cambas. Cambada cf. Cambus, Cambius, -ia, Cam-barius, -ia, 31. (Dijon, Cóte-dtOr) Lejay p. 163,107: D(is) M(anibus). M[e]mo(riae?) sonbsp;Priva[t]i Arricii [(filius)]. Cambad- | M[e]anbsp;die[a]. ?Caiubaei V. in Illyrien. Appian. Illyr. 16: Kag^ctiovg. Cambari-acu-S, Cambariense suffragium, villa, vom gentile Cambarius, l) Pard. dipl.nbsp;n. 230, 1.1 p. 200 (a. 615): Eae sunt villaenbsp;ipsae de campo Chunanae, Ludina, et Co-mariago, vel Cambariaco. p. 206: Et suf-ragio Crisciacense vel Cambariense. 2) Perfz 40nbsp;dipl. p. 33 (c. a. 658), 42: Cambariaco. 45:nbsp;Cambariaco. 3) en Lyonnais. 4) Chambéry,nbsp;dép. de la Savoie, und 5) Chambéry-le-Vieux,nbsp;dép. de la Savoie, arrond. Chambéry, cantonnbsp;La Motte-Servólex. Cambarisio, Cainbarisi für Camba-rensi, j. Camarès-sur-Dourdon, dép. Aveyron, arrond. Saint-Affrique; oder Chambary, weilernbsp;von Saint-Brice? Merow. münzen: Belfortnbsp;n. 1338: f CA|V\BAR|c/5|0 FIT. 1339: 50nbsp;CACOBARISI. Cambar-iiis 31. Cambaria F. nomen gentile. (Ntmes) GIL XII 3505: Cambarianbsp;Chrysanthe. 3706: Sex. Cambarpus] Seve- |
23*
[Camarci-acu-ni — Camliar-ius]
-ocr page 370-Cainb-arus — *Cambi-dobr'Qiïi
Cambil . . .
Gainbo-dïino-n
* Cambo-friitti-s
Cainbus
206; Kal oi ^Eericaveg óè tav OvivöoXi-kS)v elsi xai BQiyavxioi, xal nókscg aviav Bqi-yavziov xaiKafi§óSovvov(xavöó§ovvov codd.).nbsp;Ftol. 2,12,4 (mVindelicien): Ka\x§6dovvov.nbsp;NI) occ. 35 (Eaetia), 8.19: Cambidano. TP:nbsp;Gamboduno. IA 237, 2. 250, 8. 258, 13;nbsp;Campoduno. (Isny, a. 201) GIL III 5987:nbsp;A Camb(oduiio) m. p. XI. Auf den mero-toing. münzen Kempt en in Schwdben, niditnbsp;10 Camhon, Loire-Infcrieure. Belfort n. 1341:nbsp;CAMBIDONNO FITAB. 1342. 1343; CVW-DONNO. 1344: CAMDONMO. 1345: CAMBIDONNO. 1346: CAMBIDONNO. 1347:nbsp;CAMDONNO. 1348;CAMDIDONNO. 1349:nbsp;CAMDONNO. 1350; CAMBIDOINO.
*Caml)ö-frutu-s? (stomm^srütu-) 'rlms curvus, curvus fiuvius \ ir. sruth stroni, bret.nbsp;frut, frot ruisscau, courant, nach Ernault sunbsp;dcutsch sprudel? 0. Vita Turiani 8 AS8 13.nbsp;20 iul. III p. 618 C; Monasterium, quod Yoca-quot;* tur (cy.) Camfmt.
Caiiibo-lectri von cambo-, V. 1) der ' Gallia Narbonensis. Pün. n. h. 3, 36; Cam-boleetri, qui Atlantici cognominantur. 2) innbsp;Aquitanica. Plin. n. li. 4,108: Cambolectrinbsp;Agessinates.
? Camboliva vioaria, j. Chamboulive, dép. Corrèze, arrend. Tulle, canton Seüliac.nbsp;Cainbone O. 1) vicaria, im pagus Bitu-30 ricus, j. GJiambon, dép. Gher. 2) Cambomimnbsp;im pagus Tolosanus, j. Camon, dép. Ariège,nbsp;arrend. Pamiers, canton Mirepoix. 3) imnbsp;pagus Nigromontensis, j. Chambon, depart.nbsp;Creuse.
Camb-ömun O. 1) j. La Bégue, dép. Hautes-Alpes, arrend. Gap, canten Aspresles-Yeynes, gemeinde La Beaume. IHieros.nbsp;58 p. 555 W., p. 5 Tebler: Mutatio Cam-bono. 2) eder Cambo, abgeleitet von Cam-10 bus, j. Le Chambon, dép. Corrèze.
Caiiiboi’ci-acuni O. j. Chambourcy, dép. Scinc-ct-Oise, arrond. Versailles, canton Saint-Gcrmain-en-Laye.
Caillbo-rïtll-S ven cambo- wnd riton furt d. i. ^vadum curvmi, 'gué de la courbe’ edernbsp;’fluvii Canibi vadumé; O. l) in Brütanien, j.nbsp;Icldingliam? JA 474,7: Camborito. Britt,nbsp;münze. Evans p. 390. Plate XV n. 14:nbsp;. . . DVRO — CAM(boritus). 2) Cambortusnbsp;soj. Chambord, dép. Loir-et-Cher, arrond. Blois,nbsp;canton Bracieux. 3) j. Chambourg en Tou-raine, dép. Indre-et-Loire, arrond. u. cantonnbsp;Loches. Meroiv. triens. BECh 6“ s., 3,112:nbsp;Cambortese pago (le territoirc de Chambourg).
[*Cambü-frütu-i — Cambus]
gt;U' i
4) nbsp;nbsp;nbsp;im vorïgen jarhundert Chambort, gemar-liwng Jouars-Pontchartrain, dép. Seine-et-Oise, arrond. Bambouillet, canton Chevreuse.
5) nbsp;nbsp;nbsp;j. Chambord, dép. Saónc-et-Loire, arrond.nbsp;und canton Autun, gemeinde Saint-Forgeot.
' nbsp;nbsp;nbsp;? cambortus zaunpfal. Lex Sal. 34, 1:
Tres cambortus involaverit aut excervica-verit. Lcx Bib. 43: Tres cambortus involaverit.
Camb-osciis villa, abgeleitet vom M. lo Cambus, O. j. Cliambost-Ijongessaigne, dép.nbsp;Bhóne, arrond. Lyon, canton Saint-Laurent-de Chamousset.
Cambotre M. SUber-mUnze der Bituri-ges, findet sicJi in der Tourainc, im Poitou und im Berry. Muret-Chab. 4131—4133:nbsp;CAMBOTRE. 4134: CAMBOTRE. 4135nbsp;—4138: CAMBOTRE.
Cainbr-acu-m O. j. Cambarco. Plin. n.
7«. 4,111: Orgenomesci e Cantabris (fMüller 2u : ci. Argenomesci et Cambraci). Bav. 4, 43nbsp;p. 308, 15: Cambracum. Vgl. Camaracum,
; Camarica.
Cambri-anus M. (BabTs-potoh bei Plevlje) CIL III 8322: L. Cambrianus L. P. (Be-sina) X 1403'^ 2,4; Q. Maecius Cambrianus.
I Cambrili-acu-s O. j. Chambellay, dép.
: Maine-d-Loire, arrond. Segré, canton Le j Lion-d’Angers.
Cambrim O. j. Cap Hoyhambre? Bav. so
4, nbsp;nbsp;nbsp;43 p. 308, 12: Cambrim.
Cambriniarum O. j.^ Cambremer, dép.
Calvados, arrond. Pont-l’Evêque. Pard. dipt. w. 412, t.2 p. 210 (a. 690): Cambrimaro innbsp;pago Lexuino.
I Cambrinse O., j. Chambrois oder Broglie, dép. Eure, arrond. Bernay.
Cambri-o(n) aws *Cambario(n), vom gentile Cambarius, O. j. Gambron-Gasteau und iv Cambron-Saint-Vincent, in der bclg. provinznbsp;\ Hainaut, arrond. Mons, canton Lens. Pertznbsp;dipl. p. 109, 7 (c. a. 751): In pago Brago-banto, loca nuncupantes Scancia et Cam-brione.
Cambro-iauiia O. in Brittanien. Bav.
5, nbsp;nbsp;nbsp;31 p. 433, 16; Cambroianna.
Camb-ulus M. cogn. christl. (Carthago)
CIL VIII 1167; Cambulus.
€aniburci-acu-m von M. Camburcus. so Cambur-o(n) M. cogn. (Brescia) Paisnbsp;1275; Q. itomanius Camburonis f.
Cambus von cambo- ^hrumm’’, M. cogn.
(London) CIL VII 1336,221: Cambus f(ecit).
-ocr page 373-cambuta — Caiiiilus
|
(Mediunu, christl., a.329) BE 2 (1882)_p.149 = EE 5 (1884) p.479 n. 1041: Primosusnbsp;Cambns genitores. (G-enf) CIL XII 5683,nbsp;243: [Cajmbi. (Sainte-Colomhe) 5886,163:nbsp;Cambus f(ecit). (Lyon, Trion) Allmer etnbsp;Dissard, Trion t. 2 p. 3Q7: Cambus f(ecit).nbsp;(Foiticrs): Cambus oder Camrus f. Davonnbsp;ahgeleitet II. Cambius, O. Cambo oder Cam-bonum, M. Cambo(n) und coinpos. Cambo-10 dünon. s. Gamba. {•aiubuta ww*cambos, krmimstdb. Bard. dipt. n. 118, t. 1 p. 83 (a. 533): Argenteamnbsp;eabutam figuratam. lonae vita Columhaninbsp;c. 30: Camloata. Cambuxa F. iberisch? (Buran, hei Audi, dep. Gers) BE t. 2 n. 29 p. 36 n. 480: Cam-busae l(ibertae) (dat). CanidoiiUO O. s. Cambodunon. Kamelaco O. s. Camili-acu-s. 20 Camelaria O. Vita Praciecti 1, 3 ASS 25. km. II p. 630: In loco, cui Camelarianbsp;nomen inditum est. Camelio-magus O. hei den Anares, j. Broni hei Stradélla, circondario Vogliera. TB:nbsp;Cameliomagus. IA 288, 4: Comillomago. Camelö-rigi cigenname auf einer nach-römisclien inschrift (Cheriton, Bemhrolceshire) IBCh 95 == Bhys^ n. 82 p. 400: Camelo-rigi fill Pannuci; vgt Camulo-rix m Camu-30 lus. Nacli Bhys ist e ein irrationaler vocalnbsp;— Camlorigi; viïleicht von ykam to vault,nbsp;to hend, to envelop, davon xag-ivog, xagd^a,nbsp;KÓfia^og, xdgci^og, lat. cainurus, camera,nbsp;deutsch himmel. cf. Himil-, -bimil? Kameiius M. cogn., verdorht. (Ntmes) CIL Xn 3735: L. Mario L. f. Vol. Ka-meno f. CaiueraCUS s. Camaracus. Cameri-acu-m von M. Camërius, o. j. ¦10 Chamery, depart. Marne, arrond. Reims,nbsp;canton Verzy. Cameron 0. j. CampemeUlcs, teil von Bogerville, dép. Seine-Inférieure, arrond. Lenbsp;Havre, canton Saint-Bomain. YitaVigoris 6nbsp;Ass 1. nov. I p). 301 A; In alio loco transnbsp;I'retum maris, qui dicitur Cameron. Cam-iccus oder Camicc-ius M. (Marren hei Loeningen, Oldenhurg) BJ 57 (1876) s. 67 = Iliihner, Exempla n. 9(1: Vic(to-.’'0 riae), Diccius, Camicci (filius oder libertus),nbsp;v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). Camili-acu-S vom gentile Camulius vom gall, Camulus, oder von Camilius, -ia = Ca-millius, vom latein. Camilius; 0. l) Camili- |
acu-m oder Gamliacus, j. Chamhly, dép. Oise, arrond.Senlis, canton NemUy-en-Thelle. Bard,nbsp;dipt n. 241, t, 1 p. 227 (a. 627): Villa, quaenbsp;Tocatur Matrius, quae est in opido Camlia-cense. Bertz dipt. 18nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;19 (c. a. 640): In loco noncopante Cotiraco, quae est super flt;^luviu)gt;m Isera, slt;(ito)gt; in pago Camilia-cense. (Uher den pagus C. s. Longmn, Atlasnbsp;p. 127.) Bertz dipt. 70 p. 62 (a. 687): Curtenbsp;basileci sui nuncopanti ÏToeito, que ponetur lonbsp;in pago Camiliacinse. Bard. dipt. w. 412, t.2nbsp;p. 209 (a. 690): ISToviliaco in pago Camilia-oinsi... Gundulfo curti in pago Camiliacinsi.nbsp;p. 210: Prisciaco in pago Camiliacinsi . . .nbsp;Actum Camiliaoo, vico publico. Bertz dipt. 64 p. 57 (a. 692): Villa nuncopanti Xocito, sitam in pago Camiliacinse. 69 p. 61 (a.nbsp;696): De monastirio Tusonevalle, que estnbsp;in pago Camliaciacinse. 94 p. 84 (a.726):nbsp;Villa sua nuncopante Baudrino, super flu-vium 20nbsp;Hyssera, sitam in pago Cameliacinse ... Innbsp;supradicto loco Baudino in iam dicto pagonbsp;Cameliacinse . . . Iam dicta villa Baudrinusnbsp;in superescripto pago Cameliacinse. 23p. 109nbsp;(c. a. 751): In pago Camliacense loco, quinbsp;dicitur Bodornello. 2) C'amiliaco, j. dorfnbsp;Chemillé-sur-Dême, dép. Indre-et-Loire, arr.nbsp;Tours, canton Neuvy-le-Boi. Merow. mii/nzen.nbsp;BN 3“ s., t 4 p. 41—42: f KAMELACOnbsp;VICO. i5.42: CAMILIACO. Belfort n.1351: sonbsp;fCAMILIACO. 1352: CAMILIACO F. 1353.nbsp;1354: CAMILIACO. 1355: CAMILIV 0. 3) Camiliaco, j. Chemülé, duyenné de la Chartre, dans le Bas-Vendomois. 4) Cami-lia,cvLm,j. Beaumont-sur-Oise. 5) in Chamilly,nbsp;départ. Saone-et-Loire, arrond. Chalon-sur-Saamp;ne, co/nton Chagny. 6) Chemilla, départ.nbsp;Jura, arrond. Lons-le-Saunier, canton Arin-thod. 7) Chemillé, dép. Maine-et-Loire, arrond. Cholct. 7) Chemillé-sur-Indrois, dép. «nbsp;Indre-et-Jjoirc, arrond. Loches, canton Mon-trésor. 9) Chemilli, dép. Orne, arrond. Montague, canton Bellemc. 10) sechs Chemillynbsp;(dép. Allier, arrond. Moulins, canton Sou-vigny; dép. Haute-Saonc, arro-nd.Vesoul, canton Scey-sur-Saone; Ch.-près-Scignelay, dép.nbsp;Yonne, arrond. Auxerre, canton Seigneley;nbsp;Ch.-sur-Serein, dép. Yonne, arrond. Auxerre,nbsp;canton Chahlis; dép. Indre-et-Loirc, gemeindenbsp;Langeais; dép. Saone-et-Loire, gemeinde La 50nbsp;Vineuse). Camilus = Camilius? M. cogn. (Amphora aus dem Samie-tale, heim dorfc Brachy, dép. Seine-Inférieure, arrond. Dieppe) BSAF fcambuta — Camihisl |
V t'aminas
|
1881 p. SO—81: II (duorum) C'amil(l?)i, (et) Melissi. ?Caminas Jli. cogn. (Taggia) CIL V 7809; M. 'Val(erius) Caminas. *Camiui-SCU-lJl von Caminius, O. l) j. Cnmnago, prov. Cmm. 2) Gliamigny, dép.nbsp;Seine-d-Marnc, arrond. Meaux, canton Lanbsp;Ferté-sous-Jouarre. camlnu-s villcicM gall. Htaniw camm-10 ïno-? weg, sfraPe-, span. camino, portug. oaminho, cat prov. cami, prov. caini(n)-s,nbsp;ostfrg. cemi, ccntr.-frz. chemin {ems camimi),nbsp;davon ital. cammïno tveg, Yimnaz tsemaê,nbsp;Tessin kamin. Nach ErnauU aMeitung vonnbsp;verb, cingim marcher, te. rhy-gyng trot, mbret.nbsp;cam un pas, nbref. kam, kamet schritt, corn.nbsp;cammen weg, w. cam schritt = *camin, ca-man weg, pl. acg. cemmein, air. cemmea.nbsp;Aus laf. eamlnum ahd. chgmi(n), schwek.nbsp;‘M ;(gmi. Nach Holtzmnnn ist mlat caminusnbsp;teeg urspr. ^deche, Mmmel’, dann ^rauchfang’’;nbsp;cf. got. himins die declce, der Mmmel. NotiUanbsp;episcopahmm IJispan. a Wamba, rege con-fccta, saec. 7, bei Fucangc: Oxoma teneat denbsp;fiirca usque ad Aylanzon, quomodo curritnbsp;in camino s. Petri, qui vadit ad s. lacobum. Cainio-rica G. (Sois.sons) RA n. s. 1.3 (1866) p. 220: Deae Camioriese votum. Caniira F. cogn. (Alfekarao) CIIj 11 .•io .360: Terentiae Q. f. Oamirae. (Trujillo)nbsp;623: Camira [A]mbati f(ilia) an(norum) Lnbsp;li(ic) s(itae) s(unt). Camira sibi et matrinbsp;f(aciendum) c(uravit). (Villrimejla) 664:nbsp;Camira Visali f. (Alcantara) 757: Camiranbsp;Tongi 1'. (Coria) 776; Camira [T|a[l]ori f.nbsp;(Plasencia) 853; Camirae. (Trujillo) 5281:nbsp;Camira. caniisa. s. camisia. Camisca (villeicht Damisca zu lesen?). 4,0 (Rei S. Pancrazio Salentim) FE 8 p.b w. 18. Caiiiiscana ecclesia. Gelasii p)apae epist. fragm. 17 ji. 492 Thicl: Constantium Cami-scanae ecclesiae saoerdotem. cani-isijl fcm. ia-stamm (cf. tgigagK-iala), leinenes unterlcleid, leinener überwurf, hemd,nbsp;nachthemd; nach Kluge und Tlmrnegsennbsp;villeicht aus dem germanischen *kamItio-nnbsp;(demin. von * kamos Meidv/ng, un. hamr)nbsp;enüehnt und weiter ins Eomanische gedrungennbsp;.•jO (gdf. *camisi-m un,d *camise-m odcr auchnbsp;*camisu-m hemd, nach aspan. camz-il hem-denstojf, prov. camsil, afrz. canse, cainse,nbsp;cbainse m. frauenhemd, davon ubgel. cans-ilnbsp;chains-il, ital. camice w. chorhemd, venct. ca- [? Caminas cam-ïniaj |
mise, raetisch und rumdn. camisia). — Gall. camisia ist celtische umbildung des deutschennbsp;*kamitja, (/erm. *%am-isjö (j/ham behleiden)-,nbsp;urgerm. ’¦'hamïtbia, a fries, hemethe, ahd.nbsp;heniidi a7is *camithi, nhd. hemd, cf. got.nbsp;hamön, ana-hamön, ga-hamön sich bcMeiden,nbsp;as. ahd. hamo Meid, Mille, hunt, gerin. stammnbsp;*hama- und *haman- in an. hams aus *ha-misa- schlnngenbalg, haut, hamr, hanii hemd,nbsp;ae.homsLhiiïïe, «//(?. lih-hamo, «s. fetlar-hamo, lonbsp;germ. ]/ hem-, ham-, idg. kern, kom- bedeclcen.nbsp;Aus lat. camisia entlehnt sind mir. caimmse f.nbsp;(daraus ae. gemes) j. caimis, gen. caimse,nbsp;mbret. camps, nbret (Juion) kamp-s f. dienbsp;priesterliche edba, mcy. cam-se = * cam'sianbsp;langes Meid (ist aus dem Irischen entlehnt), ¦IC. hefys, altcorn, hevis, bret, (Jjéon) hihviz, mbret. hiffuis, biuis, hyvis frauenhemd,nbsp;span. portug. camisa, catal. prov. camisa,nbsp;frz. chemise, rrjxt. camischa, rtr. kamisa, 20nbsp;rum. camesa, camasa, camese, ital. camicia,nbsp;camiscia. Adiectiv-bildung zu camisi-. Ausnbsp;dem lat. entlehnt auch alban. kemise. Stolccsnbsp;vgl. ai. gamulya. Pas gallische wort camisianbsp;fimlet sich zucrsi bei Hieronym. epist. 64 adnbsp;Fabiolam, de veste sacerdotali § 11, a. 396nbsp;odcr spat est ens 397 (Opp. t. 1 c. 361 Veil.nbsp;cd. Fcm. 1766): Yolo pro legentis facilitatenbsp;abuti sermone vulgato. Solent militantesnbsp;habere lineas, quas camisias vocant, sic sonbsp;aptas memhris et adstrictas corporibus, utnbsp;expediti sint vel ad cursum, vel ad praelia,nbsp;dirigendo iaculo, tenendo clypeo, ense vi-brando, et quocumque necessitas traxerit.nbsp;Ergo et sacerdotes, jiarati in ministeriumnbsp;dei, utuntur hac tunica. PauU Festus p.811,nbsp;4iIP. = 449P.- Supparus vestimentum puel-lare lineum, quod et subucula, [id est camisia, ist irrig, gehort dem epitomntor, nichtnbsp;dem Festus an) appellatur. Victor Vitensis lonbsp;hist. pers. Afr. 1,39: Camisias sibi et femo-ralia faciebant. JjCX Sal. 41, 2 cod. Wolf: Si vero eum in puteum aut in aqua miserit et eum aut de camisa aut de collis aut denbsp;quibus rebus relaturus steterit. 58, 4: Innbsp;camisa discinctus. Marini, Papiri diplomtd. 125 (a. 564). Gregor. M. rcg. lib. 7 ind. 15 cp. 30: Duas autem cami.sias (die priesierl.nbsp;alba) et quatuor oraria vobis transmisi, quaenbsp;praedietis viris ex benedictionibus sanoti 50nbsp;Petri peto humiliter offerri. Isidor. or. 19,nbsp;21, 1: Camisias (bcMgeu'dnder) vocamus,nbsp;quod in bis dormimus in camis (beft). CGILnbsp;3j). 272, 61: 'O ^crcovloxog camisia. Vita |
Ca™isi-acii-s — Campeni-acii-s
|
Arnulfi 1,13 ASS 18. hd. IV j;.437 A: Ar-debant nequiter circa nates vel genitalia loca camisiae illorum. €amisi-acH-S vicus, j. dorf Chanr/y, dép. Marne, arrond, Vitry- Ic-Franeois, cnn-foii Heüfz-le-Maurupt. Camisola fl. j. la Camiole, hadi, der in den Riou-Blanc, dép.Var, mündct. Cain-iiis 31. (Bregenz) CIL III 6010, 10 250; Camius fe(cit). Vgl. Cammius. Caillliaco O. ALerow. milnze. Belfort n. 1357; CAiTlLIAI^O, s. Camiliaeus. €ainlici-acil-S s. Camblici-acu-s. Cainloriga Camulorix. Cainma \oder Caminia?) F., Galaterin. Blut. mul. virt. p. 257 F: 'O AAvarog yvvmv.anbsp;nc/o9évov Kdggav ovofia. 2b8A: Kagpav.nbsp;C: Kappa. amat. c.22p.768B: Tb negl Kap-pai’ (codd.xdpipav) ovx ué,i6v iaii rrjr Falan-20 Krjv TcaQzlamp;eêv. C: 'Hv 6s ry Kdppy (xapCpr}nbsp;codd.) xaxagivyr] xal •maQapvALa rov TCaamp;ovgnbsp;leQwGvvri nazQwog ’Agrépidog' xal td nolXdnbsp;TTagd xfj amp;SCÖ ëisxQi§£v, ovêéva nQoOxBpévrj,nbsp;pvapérarnolXamp;v ^aeiXécov xal êvvaaxmv av-xt'jv. F: Kappa (xapipa codd.). Polyaen. 8,39:nbsp;Tov Sxvdxov yvvTj y.dXXsi GÓpaxog v.ai agsxijnbsp;svxXssGxdx)] Kappa' xai ycig xjv ’Aqxs-pidog Ugsia . . . Kdppav. Cammitis in valle Maurigenica, j. Cara-30 magne, depart. Savoie, gemekule Chambéry. Bard. dipl. n. 559, t. ‘2 p. 371 ,(a, 739):nbsp;Cammite superiore et Caininite subteriore. Caram-iiis M. (Wkn) CIL III 4660,5; Cam . . . Secu . . (Scckau) 5328; L. Cam-miu[s] Secundi[nusJ. (Aguileja) V 961; L.nbsp;Cammius Maximus. Vgl. Camius. Ka[i(iovvioi s. Camunni. Carao . .. cogn. (Brescia) CIL V 4474; Camo. ¦10 CamoloduilO s. Camulodunum. Camomiliis 31. cogn. fig. (Vienne) CIL Xll 5686, 165; Camomili m. €am-öiiius 31. aus Bononia. 3Iartial. 6, 85, 1: Eufe Oamöni. 9, 74; Pueri picturanbsp;Camöni. Campagones reder auslUspanien. (Zsup-pa in Daden, a. 157) CIL III d. xl; (Ala) |1 His|panor(uin) Campagon(um). (Carls-hurg, u. 191) 1193; Praef(ecto) alae Oani-fto pag(onum). (Leva) 1342; Ala I Hi[sp(a-uorum)] Campag[on(um)J. 1343: Al(a)nbsp;0[a',m(pagonum). (3Iaros-Németi) 1377:nbsp;Kq. alae Campagonum. (Veczel, zeil desnbsp;Caracallu) 1378: Ala I Hisp(anoi-uin) Cam- |
pag(onum) Antoniuiana. (Deva) 1380; Ala I Hisp(anorum) Camp(agonum) Philipp(ia-na). (Bom) VI 3238: Aurel(ius) Vital(is)nbsp;t(ribunus) b(eneficiarius) equ. sing, turm(a)nbsp;Lupionis nat(ione) Dacus, ala Campacon(um). caiiipagUS eine art sclndie. Ed. Dioclet. (a. 301) 9,11: Campagi militares. Trehell. Boll. Gallicn. 16,4: Caligas gemmeas adne-xuit, cum campagos reticules appellaret.nbsp;Capitolini 3Iaximini duo 28 (iun. 2,8): Nam lonbsp;cum esset Maximinus pedum, ut diximus,nbsp;octo et prope semis, calciamentum eius, idnbsp;est campagum regium, quidam in luco, quinbsp;est inter Aquileiam et Arciam, posuerunt,nbsp;quod constitit pede maius fuisse hominisnbsp;vestigio. Cainpaui-acu-s abgeldtet vom genti-liduni Campanius, -ia, dijl ahgéleitet von Campanus, bewemer odcr stammend aus Campania, O. j. Champagne, dép. Sarthe, arrond. 20nbsp;Le 3Ians, canton Montfort-lc-Botrou. 3Icrow.nbsp;gold-triens: Belfort n. 1359; CAMPANIAC.nbsp;1360: f CAMPANIACO. — Auch in Cam-pagnac (dép. Aveyron, dép. Dordogne, dép.nbsp;Gard, dep. Lot, dép. Lot-el-Garonne, dép.nbsp;Tarn); Cliampugnac (dép. Cantal, dép.Clia-rente-Inférieure, dép. Corrèze, dép. Dordogne,nbsp;dép. lUe-et-Vilaine, dép. Haute-Loire, dép.nbsp;Lozere, dép. Ilaute-Vienne); Cliumpagnatnbsp;(dép. Creuse, dép. Buy-de-Dóme, dép. Saêne- aonbsp;et-Loire); Cliampagné (dép. Vendée, dép.nbsp;Vienne); Champagneux (dép. Savoie); Cham-pagney (dép. Doubs, dép. Jura, dép. Ilaute-Saóne); Chumpagny (dép. Cóte-d’Or, dép.nbsp;Jura, dép. Loire, dép. Saóne-et-l.oire, dép.nbsp;Savoie). — Audi *Campiiii-acu-s in abret.nbsp;Kem(n)peniac, j. Campénéac, dép. 3lorbïhan,nbsp;arrond. u. canton Bloërmel; Campigny (dép^.nbsp;Aisne, dép. Calvados, dép. Eure); Chunipignénbsp;(dép. 3Iaine-et-T.oire); Champigny (dép. Al- lonbsp;lier, dép. Aube, dep. Clier, dép. Cóte-d’Or,nbsp;dép. 'Eure, dép. Gironde, dép. Indre-et-Loire,nbsp;dép. l.oir-et-Cher, dép. 3Iaine-et-Ioire, dép.nbsp;3Iarne, dép. Ilaute-Marne, dép. Nièvre, dep.nbsp;Seine, dép. Deux-Sevres, dép. Seine-ct-3Iarnc,nbsp;dép. Vienne, dép. Yonne). Cailipavi-acu-S von cogn. Camparius, O. Bard. dipl. w.230, t. 1 p. 203 (a. 015): Cam-pariacum vero Aestivale. Ciimpausci-acii-s O. j.Izé,dép.31ayennc, su arrond. Alayenne, canton Buis. 3Ierow. mz.nbsp;Belfort 1361; oCAMPAVSCIAC. Cailipeili-acu-s O. j. Cliampoigny, dép. Loirct, arr. u. cant. Orléans, gemeindc Ingré. [Camisi-IlcU'S — Campeni-acu-sJ |
*G'ampili-acu-s — *Cainiil-ius
|
^ Campili -3.CU-S von Campilius, O. j. Chmnpülct, dép. Indre, arrond. und cantonnbsp;La Ckdtre. *€aiupili-o(n) O. j. Champïllon, depart. Marne, arrond. Reims, canton Ay. €amp-ilns M. (Leon) CLL II 5682; L. Campilo Paterno equit(i) secundo Aquaenbsp;Flaviae, opt(ioiii) trib[uni] militum leg(io-nis) VII gem(inae) p(iae) fel(icis) per Pla-10 vium (’ampilum No[elic]um lib(ertos) f(a-ciendum) c(urayit). (lEcrmannstadt; Maros-Porto) CLL III 1634,4, cf. Wiener sitzunys-ber. 77 (1874) s. 426: Campili, (Bachma-ning; in München; Baab; Stein am Anger)nbsp;6008, 9: Campili. (Palermo) X 8053, 43:nbsp;Campili. (Vienne) XII 5682, 19: Campili.nbsp;(Bonn) Sclinerm. 1025: Campil(i?). BJnbsp;88, 98; Campili. (Mainz) Bcclvcr s. 100,nbsp;XIV. 7: Campili. L'o Caiupllo in page Arduennensi, 0. Pard. dipt. n. 409, t. 2 p. 204 (a. 687): Inter Mol-lem Campellum, Campilonem et Haletum,nbsp;Perreum montem. Cainpiiigole 0. ). Champignelles, dép. Yonnc, arrond, Joigny, canton Bléncau.nbsp;Oanipini-acu-S s. Campani-acu-s.nbsp;Cainpio(n) j. dorf Champion, beiChailly-lès-Enncry in L.othringen, reg.-bezirk Metz.nbsp;Merow. mz. BN 3° s., t. 8 (1890) p. 228nbsp;30 «.521: fPOALLO CAOOPIONE FI (Belfortnbsp;1362 list: CACOVNIONE). Belfort 1363;nbsp;MALLO CACOPIOHE. Vgl Waitz V. G. 1nbsp;s. 322 note 4. Cain[gt;0(l()no s. Cambodunon. Canipoiia 0. in Pannonia inf, unterhalb Ofen, j.Teteny? /A 245,4: Campona. NL)nbsp;occ. S3 (Valer.), li: Campona. 35: Equitesnbsp;Dalmatae, Campona. Caiiipoiii V. in Aquitanica, im tale Cam-iopan, dép. J [antes-Pyrenees. Plin. n. It, 4, 108: Camponi (var. Campoi). Nach Mullernbsp;zu Bionys. Perieg. 338 = Cempsi; s. Cambo. Campoiii-acu-S 0. j. Champougny, dép. 3Ieuse, arrond. Commercy, cant. Vaucouleurs. ? Campusius 31. Canipusia F. (Kursari beiYalowadj) CLL III 6824: T. Campusiusnbsp;C. f. Ser. votranus de legione V. Gtalica.nbsp;(Bom) VI 5896; C. Campusius Optatus.nbsp;5897; Campusia Helena. 50 Cams . . . (Hid) CLL H 6349,40; Sta-til. Camsv. Canisaui’us j. Le Ghampsaur. Camsiacensis pagus, le pays de Ghangynbsp;(T,ongnon, Atlas p. 122). s. Camisiacus. ^*Campili-acu-is — *Camul-iu3i |
Camii fig. 3Iitth, der antiq. Ges. in Zurich 15 s. 219; Camu. Camuiinuis? 3L. (St. Nicolai bei Opplot-nitz) CIL ni 5291: Ingenus Assedomari an. LII Quinta Camuinui. Cainul-iltMi-S als 0. besitz eiwes Camulus, l) vier Chamblay (dép. Eure-et-Loir; Lndre;nbsp;Jura; Vosges); 2) Ghambly, dép. Oise, arrond. Senlis, canton Neuilly-en-Telle; j. L,cnbsp;Chamolay, dép. Lsére, arrond. L,a Tour-du- lonbsp;Pin, canton 3Iorestel, gemcinde Les Avenicres. Cainul-ates 31. cogn., christl. (Adamuz) LILCh 195 = CILj II 4967,34: Cumulates.nbsp;cf. Camulatos. Camulat-ia F. nomen gent ilk. von Camulatos. (Nimes) CLL XII 3645: Camu-latiae Severae. Cainiil-atos 31. Camiilata F. ableitung von Camulus. Pint, Brut. 49: Kagovldzog.nbsp;(Aix-les-Bains en Savoie, saec. I p. Ch.) CLLj sonbsp;XII 2480: C. Valerius Senorigis fil(ius) Ca-mulatus vivus sibi et Valeriae, S(exti) Va-l(erii) filiae, [Ca]m[ujlat[ae coniugji? undnbsp;[Valerii Cajmulati. Bavon gcntilic. Camu-latia. -camuleiises in Ande-camulenses. Camuli-aiins M. (Feistritz) CIL HI 4893: Camuliano Camuli et Suadra Senuci. Caniuliu-iliS 31. gcntilic., ableitung von G. Camulus. (Trier) CIB 825; Cainulinius sonbsp;Oledo. Camul-inus 3L (Bordeaux) Jidlian t. 1 n. 219 p. 320—321: [Camulino Camlul\^i) f(ilio) defunc[to annorum.....; C |amulini lib(ertus). n. 258 p. 346—317: [Camujli-nus(?). (Allier) Schuerm. 1028: Camulinus. Camill-ius rOmisches gentilidum, 31., Camulia Jï’., var. Camiillius, -ia warschein-lich abgeleitet von 31. cogn. und G. Camulosnbsp;(nicht zu verivcchseln mit dem latein. gentile 4onbsp;Camillius, var. Camilius, abgeleitet vom cogn.nbsp;Camillus]. (Hoch-Ósterwitz in Karnten) CILnbsp;III 4887: Camuliae Quart! f(iliae). (Arezzo)nbsp;XI 1840: Camulius. Claudianus. (Apt,nbsp;Vaucluse) XII 1116: T. Camullio T. fil(io)nbsp;Volt(inia) Aemiliano. (Lourmarin) 1125:nbsp;Camullia Tertulla. (Vaison) 1401: D(is)nbsp;M(anibus) T. Cg,mulli(^i) Telesphor[i] Ca-mulliu[s] Onesimus fil(ius). (Vienne) 1960: \ Camulia Marcella. (Grenoble, saec.2p.Chr. .50 unter Hadrian) 2230; D(is) M(anibus) T(iti)nbsp;Camul(ii). L(uoi) f(ilii) Layeni emeriti, le-g(ionis) Ill(ae) Gallic(ae) . . . Camulia sorornbsp;eius. (Carsan, Gard) 212b-. D(is) M(anibus) |
Camuli-xiis — üanmlo-genus
|
luli C'aiuull Veri. (Narhonm) 4677: Ca-muliae O. f. Proculae. (Bordeaux) JuUian t. 1 n. 215 p. 316—317: D(is) M(aiiibus)nbsp;Camulia patribus Blasto et Ivorigi (p)osuit.nbsp;n. 218 p. 320: Carauliae. (Briord) Allmernbsp;750.760.761: Camulia Attica. Aticli in 0.nbsp;* Ciinmli-acu-s j. Chamouülac, dép. Cha-rente-Inférieure, arrond. Jomac, canton Ilon-tendre, und [c. a. 1000] Ecclesiam sanctaenbsp;10 Mariae de Camulio (hei Toulouse) und villanbsp;*C!amul(l)ia j. CJiamouille, dép. Aisnc, arr.nbsp;Laon, canton Cretonne. Caniuli-xiiS (x = cs, cf. Zeuft- p.786) 3[. fig. (hei Mainz) Sclmerm. 1029: Camu-lisus. (Bom) BJ 89 (1890) s.7 «.52: Oa-inullixus. Cailiulodouo .'J. Cambodunon. Caniiilo-duilO-ll ’feste des (Mars) Camii-los {cf. Eburo-dflnum\ befter als Camalodu-20 num (oder ist Camalus die altere form?), O. in Brittania, j. Lexden Heath ztvischen J.ondonnbsp;und Colchester, grafschaft Exeter. Plin. n.h.nbsp;2, 187: Mona, quae distat a Oamalodunonbsp;Britanniae oppido circiter ducentis milibusnbsp;t'amalodunum Britanniae oppidum (war-schcinlich aus Agrippa). Tae. a. 12,32 (zunbsp;a. 51 p.Chr.): Colonia Camulodunum validanbsp;veteranorum manu deducitur in agros captives, subsidium adversus rebelles et in-30 buendis soeiis ad officia legum. 14, 31 (a.nbsp;61): (Iceni) rapiunt ai’ma — aceri'imo innbsp;veteranes odio. Quippe in coloniam (c/inbsp;Agr. 14) Camulodunum recens deduct! pel-lebant domibus exturbabant agris, captives,nbsp;serves appellando, foventibus inpotentiamnbsp;veteranorum militibus similitudine vitae etnbsp;spe eiusdem licentiae. Ad hoe templumnbsp;dive Claudio constitutum quasi arx aeter-nae dominationis aspiciebatur, delectiquenbsp;10 sacei'dotes specie religionis omnis fortunasnbsp;effundebant. Nee arduum videbatur excin-dere coloniam nullis munimentis saeptam...nbsp;32: Inter quae nulla palam causa delapsumnbsp;C'amuloduni simulacrum Victoriae ac retronbsp;conversum, qua,si cederet hostibus. (c/i Se-nec. apocol. c. 8) ... Tutela templi freti, etnbsp;iinpedientibus qui occulti rebellionis consciinbsp;consilia tui'babant, neque fossam aut valiumnbsp;praeduxerunt, neque metis senibus et femi-50 nis iuventus sola restitit: quasi media pacenbsp;incauti multitudine barbarorum circumveni-untur. Et cetera quidem impetu direptanbsp;aut incensa sunt: templum, in quo se milesnbsp;conglobaverat, biduo obsessum expugnatum-que. Ptol. 2,3,11: Haqa rfjit Tagfjao! |
T^ivóavTsg, iv oïg nólig Kafiovló-êovvov (codd. Kafiovdólavov). Bio 60, 21 (zu a. 43 p. Chr.): (^Kkavówg) zo Kagovkó-öovvov TO TOv Kvvo^ekklvov ^aelksiov sïki.nbsp;TP: Camuloduno. IA 480,4: Camoloduno.nbsp;Bav. 5, 31 p. 429,14: Manulodulo colonia.nbsp;(Spalato) CIL III 2053: Tarcho Tarbunnisnbsp;f. mil. cob. Aqu(itanorum) ann. XLV stip.nbsp;XXV dom(o) Camu[l(oduno)J. (Petronell) lonbsp;AEAI 4 s. 128: T. Statius T. Gla. Vitalisnbsp;Camuloduni stip. III. (La Montana, saec.2)nbsp;CITj XIV 3955: Censitor civium Romano-rum coloniae Victricensis, quae est in Brit-tannia Camaloduni. cf. (Campanario) IInbsp;2362: L. Valerio L. f. Galleria) Silvano Vi-ct(ori) Valeriano Vict[ricensi]. Münzen.nbsp;(Brittische von Ctinobelinos, in gold, silbernbsp;und bronze). (G-old-mz.) Evans pl. IX 5 =nbsp;Muret-Chab. 9557: CAMV B CVNO. Evans 20nbsp;pl IX 8 == Muret-Chab. 9558: CAMV Bnbsp;CVN. Evans pl IX 1 ^Murct-Ch, 9559:nbsp;CAMV B CVNO. Evans pl. IX 12 — Alur.-Chab. 9560. 9561: CAMV B CVN. Evansnbsp;pl IX ri = Mur.-Chab. 9562: CAM BOJH.nbsp;Evans pl. XXII n. 1 p. 561—562 u. anderenbsp;bis 567: CAMVL B CVNOBELiN. (Ausnbsp;Leagrave bei Luton) The Academy no. 942,nbsp;may 24,1890 p. 358: CAMV B CVN. (Britlnbsp;sïlber-mz.) Muret-Ch, 9564: CVN B CAM. 30nbsp;(Britt, bronze-münzen) Evans pl XIII 4.nbsp;Mur.-Chab. 9565: CAM B CVNO. Evansnbsp;pl XII 10 = Mur.-Chab. 9566: CVNOnbsp;B CAM. Evans pl. XII 14 = Mur.-Chab.nbsp;9576: CVNOBELIN ü CAM. v. Sollet, Zeit-schrift für Numism. 15 (1887) s. 2: CAMnbsp;B CVNO. — Auf münzen des Carausius,nbsp;Biocletianus und Allcctus bedcutet C = Camulodunum: C, MSC, SMC, MC, SPC, CL,nbsp;QC. — Nach Ernault auch in cngl. Hamilton. .10nbsp;Canmlo-geuiiS ’son des (Mars) Camu-los’, M. 1) Aulerher aus Evreux, für er dernbsp;Parisii, f 52 a, Chr. Caes. b. G. 7, 57, 3:nbsp;Summa imperii tz'aditur Camulogeno Au-lerco, qui prope confectus aetate tarnennbsp;propter singularem scientiam rei militarisnbsp;ad eum est honorem evocatus (evectusnbsp;Whitte). 4: Is cum animadvertisset perpe-tuam esse paludem, quae influeret in Sequa-nam atque ilium omnem locum magnopere 50nbsp;inpedir-et, bic consedit nostrosque transitunbsp;probibere instituit. 59, 5: Altera ex partenbsp;Bellovaci, quae civitas in Gallia maximamnbsp;habet opinioneni virtutis, instabant, alteram [CamuU-xus — Camulo-genus] |
Ciimulo-snata
Vcatiinm
Camulogeuus parato atqiie instructo exercitu tenebat. 62, 5: Ipse dux bostium Camulo-genus suis aderat atque eos cohortabatur.nbsp;7: C'ircumventi omnes interfeotique sunt.nbsp;8; Eaudem fortunam tulit Camulogenus. —nbsp;2) (Gallische qold-münze der Arverni) Mur-Chal). 3727; CAMVLO(genos?). — 3) Hastings hei Dover) BSAF 1888 p. 131; Nu-m(iui) Augus(ti) deo M[arti] Eomulus Ca-10 inulogeni fil(ius) posuit.
Camülö-gnata nach d’Arhois de Juhain-vïUe ^hahituce d Camulos, celle gni fait du dieu Camulos Vohjet de son culte hahihtel,nbsp;adoratrice de Camulos^, F. (Vase aus Ber-nay, dép. Fure, in der Pariser hibliothck, no.nbsp;:?813, nouv. 3040) AIS AF 19nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;23. BIC A
1830p. 111 = Alotvatp.lQ2: Mercurio Ca-inulognata, Coici filia, v(otum) s(olvit) l(i-bens) ni(erito).
20 Caiimlo-rlx 'honig von G. Camulos, dem Camulos üherlegcrf, oder m air. cumal, ausnbsp;*uumala? G. (Pont-les-Bonfuys, hei Lcrrain,nbsp;dép. Vosges, arrond. Mirecourt, canton Barney) Le Temps 1884, 22 aoüt: Gamulorici.
Camülö-rix, -ris M. (Anglesey; Bhudd-gaer hei Carnarvon) cf. Bhi/s^ n. 7 p. 364; Gainuloris [filius] Camulorigbo (genetiv?)nbsp;i|c iaeitj. cf. Camelorigi. — *Oaniulorlganbsp;G. (Soissons) Philol. 22, 332—334 = BJnbsp;30 42, 102; Dea Camlorige votum.
Cam-ülo-S Icosenamcn mit diminuiercndem -lo-, ir. Cumal(l), gen. Cumail; nach Glüchnbsp;^potens, fortis’ (tvoher nach d’Arhois de Ju-hainvillc ir. camus tcrritoire soumis a Vautoriténbsp;d’unroi); Stakes vgl. cumal, gen. cumaile, anbsp;she-slave, wurgeUi. vw. mit gr. xdg-vco, OtdrjQo-und mit ai. 9am tvork, und den verhal-stammen pra-9am-aya to kill, pra-yam-aya tonbsp;comiuer. (Salona) CIL III 8671; [lovi opti-10 m |o maxs[imo . . . Epjone [ . . . Marti] Garni ulo |. (Bom) VI 46; Arduinne, Gamulo,nbsp;lovi, Mercurio, Herculi M. Quartinius M.nbsp;t'(ilius) cives Sabinus NN. Eemus, milesnbsp;cob(ortis) VII. pr(aetoriae) Antoninianenbsp;p(iae) v(indicis) v(otum) l(ibens) s(olvit).nbsp;(Barhill) VII 1103 cf. FE 1 p. 334 n.nbsp;1093; .Deo Marti Gamulo c. (Clermoni)nbsp;BA 9I844) p. 253*; Gamulo Viromanduo.nbsp;(Bindcrn hei Clevc, a. 54—ü8) CIB 164 =nbsp;.quot;io llübner, Excmpla n. 198; Marti Gamulo sacrum, pro salute ïiberii (nicht von der l.hd.,nbsp;aus Neronis, das widerlierzustellen ist) Claudinbsp;Caesaris Aug(usti) Germaniei imp(eratoris)nbsp;cives Eemi, qui |t|emplum constitueruut
[OainülÖ-guata — ?camuin]
o(b) c(ives) s(ervatos). Sein name auch in O. Camulo-dünon, AL Camulo-genos, F. Ga-mulo-gnata, Camulo-rix, Camelo-rigi, Camu-loris, Camulorigho, F. Gam(u)lorIga, AL.nbsp;Aude - camulos, auch O. Ande-camulum,nbsp;M. Leucamulus == *Leuc[o-c]amulos. —nbsp;Caiuulus M. Camilla F. (Feistritz) CILnbsp;III 4893: Camuliano Camuli (filio) etnbsp;Suadra Senuci. (Judenburg) 5479: Qaitanbsp;Camule l(iberta) f(ecit) sib(i) et Totto fil. lonbsp;(Triest) V 547: Camula. (Arles, saec.lin.)nbsp;XII 744: . . . io Camula . . , Description dunbsp;musée de Narhonne 1847 p. 57; Camula.nbsp;(Bordeaux) Jullian t. 1 n. 219 p. 320-321;nbsp;[Camulino Cam]ul(i) f(ilio). ». 220p. 321:nbsp;D(is) M(anibus) Camulu(s). (J.jectoure, dép.nbsp;du Gers, .saec. 1) BE No. 63 (1891) p. 118:
........ullae.fa.......Camuli til.....
[cjuravit. et//er. (Le Fort, du hameau la Folie, gemeinde Any - Martin-Bieux hei Au- 20nbsp;henton, dép. Aisne) BSAF 1889 p. 84: [• . .]nbsp;Famuli oder Camuli fil(ius). (Poitiers):nbsp;Gamul.o und Camuli. (Dernau, saec. I)nbsp;BJ 82, 92: Primia[e] Camul[ae] coiiiugnbsp;[fecit]. (Zwischen KreuznacJi und Planig)nbsp;BJ Festschrift (1891) s. 143: Ga[mu]lanbsp;uxso[r] Gamati Ambiti. Ahleitmigen vonnbsp;Gamulus sind: Gamul(l)ius, Gamul-atos cogn..nbsp;davon gentilic, Gamulatius, AI. Gamulates,nbsp;AL. gentilic. Camulinius, O. Camblosco = 80nbsp;*Oamul-oscus, und in Chamblay, dép. Jura,nbsp;arrond. Poligny, canton Villers-Farlay; dép.nbsp;Fure-ct-J.oir, arrond.^ und canton Chartres,nbsp;gemeinde Bcrchères-VÉvêque; dép. Indre, arrond, Chdteauroux, cant. Jjcvroux, gemeindenbsp;Moulins; dép. Vosges, arrond. und cantonnbsp;Bemiremont, gemeinde Tholy. Cf. Gamunni,
O. Camar-acu-m usiv.?
*Camul-OSCUS ahgeleitet von Gamulus, ahl. Camblosco, j. Champlost en Scnonais, -lonbsp;dép. Yorme, arrond. Joigny, canton Brienon.
Camulossesa O. in Brittanien. Bav. 5,
31 p. 433, 21.
?camum ein aus gcrste hereitctcs ge-trank in Pannonien; nl. kamme, kam, mtat. camba, afrz. cambe hrauerei, nl. kammennbsp;brauen, kammer, afrz. cambier hr mier. Ul-pian. lih. 23 Dig. 33, 6, 9; Siquis vitiumnbsp;j legaverit . . . nee camum nee cervesia con-I tinebitur nee hydromeli . . . Zytbum et ca- ;gt;onbsp;j mum et cetera, quae pro bominum afi'ectionenbsp;atque usu vini numero liabebuntur. luliusnbsp;Africanus: HlvovGi yovv JuUov Alyvittioi,nbsp;xéfiov LLaiovsgy Kélzoi xsQ^rjalav. Ed. Dio-
t
-ocr page 379-VCamundis — Can-ascus
cM. (a. 301) 2, 11. CIL III jp- 827; Cer-vesiae, caini.- Priscus fragm. Mst. Gotthicae p. 300 Bind. (a. 448 p. Chr.): ’ExoQijyovvronbsp;ós 'tjg.ïv nma xófiag {tCóu 2ixvamp;av) tQocpai,nbsp;ccvtI p'sv ahov xsyxQog, civtl ós oivov o fis-óog inixcoQicog xalovgsvog . . ¦ xal to sx xqi-'ö'Mvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nófici' xapov ol ^(xq^ciqoi
xalovOiv ixvt() (an Aftiiu’s hofe).
¦PCaniUlKlis in valle Maurigenica, j. 10 Chamoux, dtp. Savoie. Pard. dipl. n. 559,nbsp;i. 2 p. 371 (a. 739).
¦fKaiiovvXóöovvov s. Cambodunon.
(Jamiiinil gallisch (cf. Comum Comanus (Jommonii oder ligitrisch? Y. in den Alpcn-Idlern des Oglio, nuch denen die Val Camo-nica oheihalb des Lago d’ Iseo genumit ist,nbsp;urspi'. raetisch- cuganeischcr stanim? Strab.nbsp;4,6,8 ]}¦ 206; Tovtov (’Paitixov) ó' eial tovnbsp;cpvXov xal Af\nóvxioi xal KapovXoi (codd.;nbsp;20 Xglander ei. Kagovvoi). Plin. n. h. 3,134;nbsp;(Latini iuris Euganeae gentes) Ex his Trum-pilini... dein Camunni conpluresque similesnbsp;finitimis adtributi municipiis. 136 == (Lanbsp;Turbla, a. U. 747jS) CIL V 7817, 2; Camunni. Bio 54, 20 (zu a. u. 738): Kag,-govvioi xal Ovewiot, ’Aknixa yévtj, ónla tsnbsp;ccvTiQQavio xal vixtj'd'évtsg vnó tov IlovnXiovnbsp;SiXiov ÈxtiQ(óamp;i}Gav. (Brescia) CIL V 4310;nbsp;fNeroJni Claudio [Tji. [f.J Druso [Camunjninbsp;so et Trumpllnl. (Èogni, aus der zeit des Tiberius) 4954; Clvit(as) C[amunn(orum)].nbsp;(Cividate) 4957; II(Duo)vir i(uri) d(icundo)nbsp;Gamunnis ... a re p(ublica) Camunnor(um).nbsp;(Brescia) 4964; A re [publ(ica)J Camun-n[or(um)]. (Bavenna) XI 42; ... nat(ione)nbsp;Camunn(us).
Camurius M. Camuria F. nomen, von camurus krumm, ist lateinisch.
€ana insel, j. Canna. Bav. 5,32 p. 441, «12; Cana.
Caua? cf. Canaus, Canavos, G. (Ingivei-Icr) CIB 2069; Dae Can . . . reginae. 2070; D(eae) C(anae) r(eginae) Divixta Terentianinbsp;V. s.
caiia die Jcanne. Vita Austregisili 1, 1, 8 ASS 20. maiV p.2Z0*B: Custos cananaenbsp;illius. s. canna.
Caiialbi-aca pl., o-stamm, zu sing. -Scon, = lat. cannabetum, bret. canabek = cy.nbsp;i'O “'canabauc *canabaea von germ, (nicht eelt,nbsp;U'ie Glück tvill) can(n)abi-s hanf, oder für
Canavi-acum von Canavus? O. im plur. BB occ. 34 (Nor.rip.),iQ: Tribunus cohor-tis, Cannabiaca.
Canaca stadt der Turdetani in Hispania Baetica, vïlleicht am fl. Chanzu. Ptol. 2, 4,
10; Kdvaxa (Kawaxa X).
Caiiacius M. Oanacia F. (Portogruaro) CIL V 1937; Paridi Canaci. (Lourmoirin,nbsp;Vaucluse) CIL XII 1096; Ganaoia | v. s. 1.nbsp;m. P(roxumis?).
*(Jau-acu-S ableitung von lat. adi. conus weifi, als cogn. Canus Kanus, O. in l) Cha-nac en Auvergne, j. Clianat-la-Nouteyre, dép. lonbsp;Puy-de-Bóme, arrond. und canton Clermont-Ferrand, gemeinde Nohanent. 2) Chanac,nbsp;dép. Lozere, arrond. Alurvejols. [Chanac,nbsp;dép. Corrèze, in urkunden Chalnac, von ander em ursprung?] 3) Chaney, dépari, Ain?
4) Channay, depart Indre-et-Loire, arrond. Tours, canton Chateau-la- Vallière. 5) Canacnbsp;(2 depart. Tarn, gemeinde Lacaune, arrond.nbsp;Castres, und gemeinde Murat-sur-Viau;
2 dép. Aveyron, gemeinde Burenque, arrond. 20 Bodez, canton Béquista, u. gemeinde Onct-le-Chdteau, arrond. und canton Bodez; départ.nbsp;Tarn-et-Garonne? 6) Chanac, dép. Bordogne,nbsp;arrond. Sarlat, canton Sarlux, gemeinde Si-meyrols.
Caiiaekius M. (Stein am Anger) CIL III 4155; Canaekius Aug[g.] nn. ser(vus).
Caiiagobia 0. j. Ganagobic, dép. Bassc.s-Alpes, arrond. Forcalquier, canton Peyruis.
Canalico 0. in Ligurien bci Crixia, lA so 295, 2; Canalico. TP: Calanico.
?CanaliiiS M. (Pedena) CIL V 322_;
L. Vibius L. f. Pup. Canalius.
VCauania stadt in Ilispania Baetica, im llispialensis conventus, j. Villanueva del Binnbsp;am Guadalquivir. Pliw. 3,11; Ganama. CILnbsp;II 1074; M(uniceps) m(unicipii) Elavl Ca-nam(ensis). (Sevilla) 1182; Lyntrari Cana-menses, Oducienses, Naevenses.
(Jaiianis villa, j. Chenevellcs, dép.Vienne, 10 arrond. Chdtellerault, canton Pleumartin,nbsp;Pard.. dipl n, 382, t 2 p. 174 (a. 676): Denbsp;Cananis (Canapis) villa. Merow. mz. Belfort n. 1372; CANA NG VIC.
Canan-iii-s gentilicium. (San Pedro de Zela) CIL II 5614; lTi]to Cananio [M]ar-celliano ann. XVII [Cajnanius Montanusnbsp;[Pajbia Marcella domino piissimo f. c.
Canao s. Canav-o(n).
*Cauari-acu-s 0. Vet Anal Alabill. p. .so 282 ed. Par. 1723 (a. 710): Canariago.
Caii-asciis locus, ahgeleitet vom ltd. cogn. Canus, mit ligurischem suffix, bci Brioude,nbsp;dép. Haute-Loire.
[?Camun(li8 — Caii-aaeua]
-ocr page 380-Canav-ilus — Candi-acu-s
|
Canav-llus deminutiv-name eines Yinde-Uciers, cogn. von *canavo-s catulus. (Augs-hurg, a. 203) CIL III 5802: Pro salute sua et P. Hisp(anii?) Canavili fill. Bavonnbsp;0. Canavilium, ministerium, j. Saint-Bome-de-Tarn (Aveyron), arrond. Saint-Affrique. *(jaiiav-o(n) iret. n-stamm, M. Greg. Tur. h. F. 4, 4: Ghanao quoque Brittanorum comes. . . . Canao sentiens. . . , Mortuo autemnbsp;10 Chonoone. 10,9: Warocus . . . misit Canao-nein filium suum. CanaTO-s, Canaus ^catulus, pullus’’, M. cy. cenou, spater ceneu, jetzt cenau m., w.nbsp;cenaw, 'antiquis canaw’ Davies, plur. cena-won =*canaYones, M. Canau, CfK^eneu, Gwyn-geneu, al)ret, lun-ceneu, Bi-ceneu, acy. Ei-ce-nou, armor, s. 6. Canao, Mor-geneu, auch frühernbsp;Morcenou, Eiceneu; hr et. Canau (hei Greg.nbsp;Tur. Chanao), ir. cana m., vw. piet. Cana,nbsp;20 gen. sg. Canonn (zu nom. Canu), Canond.nbsp;(Lyon) Allmcr-Diss. t. 2 p. 367: CANAVOS,nbsp;CANAV08. (Grimmlingltausen oherh. Neuss)nbsp;BJ 89 (1890) s. 57 n. 7: Canavi//? (Vechten) BJ 9, 28. (Paris) BE 1882 p. 120:nbsp;Canai m(anu). Caiilbariciini gens. (Toledo) CIL II 3074: Bedo Canbaricum (gen. plur.) Canber O. Merow. mz. Belfort n. 1366: CVH BER . . . so Caiicia 1) fl. la Cance, nbfl. dér Bhóne, dép. Ardèche. 2) 0. Merow. mz. Belfort n.nbsp;1367: fCANCIV. 1368: CVHCIA VIEA. Canci-Scu-S O.T)).Glian(^,ay enTouraine, dép. Indre-et-Loire, arrond. Tours, cantonnbsp;Youvray. Merow. münze. Belfort n. 1369:nbsp;fCANCIACO FITOR. 2) Canchy, dép. Somme,nbsp;arrond. Abbeville, canton Nouvion-en-Pon-thieu; 3) Canchy oder Canchay, dép. Calvados, arrond. Bayeux, cant.Isigny; 4) Chan-40 cey, dép. Haute-Saóne, arrond. Gray, cantonnbsp;Pesmes. Canc-ilu-s M. cogn. (Coria) CIL II 772: Pisira Cancili filia. (Villapadierna)nbsp;5713: D(is) M(anibus) Cancilus Virononbsp;aunculo suo Segisami f(ilio) Va(diuiesi)nbsp;an(norum) XXXV; h(ic) s(itus) e(st). Canci-ola F. Vita Segolenae 3, 20 ASS 24. iul. Y p.amp;‘ó4A: Puella, nomine Canciola. Canc-iiis M. cogn. (Segovia) CIL II .50 2739: Cancio (dat.). Cancius, Cantius, Quanta fl. j. Canclie, dép. Pas-de-Calais. Cand. Gall, silber-münzen (a. 122—113 a. Chr.) der Hélvii, Volcae, Allobroges, Ca- [Canav-ilus — Candi-acu-s] |
vari umd Vocontii. BN 1857 p. 459. IIu-cher, Art gaulois p. 82: CAND. BN 3® s., t. 3 (1885) p. 141 f, VI 8: DNAD {nachnbsp;A. de Bartkélemy = DNAC für Durnac).nbsp;Muret-Chab. 5893: VlID B CAND. 5894:nbsp;DNAC. ? Cand . .. cogn. (Klagenfurt) CIL III 4785: Sept. Sucessi Cand . . . Candadnm ministerium, j. Candas, dép. Aveyron, arrond. Millau, canton Saint-Beau- lonbsp;zely, gemeinde Montjaux. -candao s. beliu-candae. Candalicae O. in Norkum, hei Einöddorf. IA 276, 6: Candalicas. Candali-o(n) M. (Bei Otisié) CIL III 9813^*: S. A. S. Tit(i)us Candalio pos. Cand-amins topischer beiname des lup-piter (vom berge?), cf. tal de Candamo, span. prov. Oviedo. (Bei Grado, bez. Pravia, Astu-rien) CIL II 2695: lovi Candamio.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Candate j. Candes en Touraine, départ. Indre-et-Loire, arrond. umd canton Chinon;nbsp;oder Candé, od. Cangy bciAmboise? Merow.nbsp;mz. Belfort n. 1370: f CANDATE O. Cande-Scn-S O. j. Chandieu, gemeinde Saint-Pierre-de-Chandieu, dép. Isère, arrond.nbsp;Vienne, canton Hcyrieux. Caiideco ilf. (Kreuznach) BJ 89 (1890) s. 51 n. 7: Candeco. candetum ein Hingen- oder fldchenmaft 30 von 100 bcziehimgsiveise 150 fuft, gaUischnbsp;oder spanisch, resp. vuïgdrlatein, nach Stokennbsp;für *caiiteton; zu ir. cét cy. cant ausnbsp;knto- hwndert. Columell. r. r. 5, 1, 6: Atnbsp;Galli candetum (gande tu cod. Corbei.) appellant in areis urbanis spatium centumnbsp;pedum, in agrestibus autem pedum CL.nbsp;(nemlich ins gevierte) [quod aratores candetum nominant], semiiugerum quoque are-pennem vocant. Isidor. or. 15, 15, 6: Can- 40nbsp;ditum Galli appellant in areis urbanis spatiinbsp;centum pedum, quasi centetum. In agrestibus autem pedes CL quatratum iustum can-ditum vocant. cf. Var. Auct. de limitibusnbsp;p. 292 Goes. Candetum zusammenfluft des Beuvron und des Cosson, j. Candé, dép. Loir-et-Cher,nbsp;arrond. Blois, canton Contres. cf. Condate. Candi-Scn-m O. j. scMoft Candiac, dép. I Gard, arrond. Nimes, canton Vauvert, ge- 50 meinde Vestric-et-Candiac. Candi-acu-s O. j. Changé bei laval. Vet. Anal. Mabill. p. 242 ed. Par. 1723;nbsp;De Candiaco. s. Cangiacus. |
Candidus
Cani-aou-s
|
Candidus local-G.? Inschrift (Entrains, dans la Nièvre) BA n. s. 24 (1872)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;326 — EN 1884 p. 8‘: Aug(usto) s(acmm) deo Borvoni et Candido serari sub cura Leo-nis et Marciani ex voto r(ecepto) aerari do-na(veraiit). Candi-edo(n) local-(bcrges)-G-.? heiname des luppiter. (In Galicien) GIL II 2599:nbsp;I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Candiedoni T.nbsp;10 Caesius Eufus Saelenus ex voto fecit. canditum s. oandetum. Kavéó^ovvov s. Cambodunon. caudo-soccus ein senlcer im weinbau. Columéll. r. r. 5,5,16: Nonnullos tarnen innbsp;vineis characatis animadverti, et maximenbsp;elvenaci (et luennaci cod. Corhei.') generisnbsp;prolixos palmites, quasi propagines, summonbsp;solo adobruere, dein rursus lt;(ad)gt; harundi-nes erigere et in fructum summittere, quosnbsp;20 [se] nostri (römisch sprechende, in Hispa-nien oder in Italien) mergos, G-alli cando-soccos (ando occos cod. Corhei.') vocant.nbsp;cf. ahd. sêh, sech. Biefenhach vgl. einer-seits mlat. socca, soca, soqua, socus, zoccus,nbsp;zucheus, ital. zocco (auch zoccolo nehen soc-colo socculus) prov. soc m., soca ƒ., nprov.nbsp;souc m., souca f. (souca auch weinrehe), fre.nbsp;soucbe; anderseits mlat. soccus, fre. gaél.nbsp;soc, engl. soek, cy. hr et. sweb, corn, hr et.nbsp;30 soch, corn, zób m. vomer, cy. (rostrum, snout,nbsp;nose), verbum swebio; hr et. soucb auch adi.nbsp;stumpf; gael. soc auch rostrum, mentum, cu-spis anterior. Candostruni O.j. Champdotre, dép. Cóte-d'Or, arrond. Bijon, canton Auxonne. Caiidsacoii O. Meroiv. me. Belfort n. 1371: CVM^2VCON|o. ? Candlia O., Candoule, eerstörtcr ort und. quelle, hei Gajan. 40 Kavóovov O. in Germania magna, ewi-schen Soest u. Paderhorn, j. Canstein? Ptol. 2, 11, 13: KavSovüv. Canduribagus O. s. Caturigomagus. Caiieaii, Meroiv. münec. BN 3° s., t. 8 (1890) p. 239 n. 602: NVENA3 odernbsp;CAN3AN. Canebri O. in Hispanien. Bav. 4, 43 p. 307, 10: Canebri. Canechoris. Merow.me. Belfortn.l^l'i' 60 CANECHORIca). 1374: CAISECHORIco . caneco-sedlo-n acc. sg., neutr. o-stamm, nach Siegfried 'a golden chair’, compositumnbsp;von caneco-, nur ai. kanaka gold, vw. ai.nbsp;kaiieana gold, golden, cf. gr. xvtjxós, dor. |
i xvaxóg yellow, preuss. cucan (kuka-n) brown; und -sedlon, w. gor-sedd, ir. suide, lat. sellanbsp;für sed-la, as. setl, got. sit-ls, nhd. seB-el,nbsp;l/sad sedere. (Autun; aus Caesars eeit odernbsp;spat- oder nachaugustisch) Ilübner, Exemplanbsp;w. 38: Lienos Contextos. ieuru Anvalonnacunbsp;canecosedlon. Canecummia? F. (S.Bonat in Karnten) CIL III 4996: ... ouno Viriondagi Cane-cummiae f.?nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Caneutelos fl. j. Ie havre de Saint-Gïlles-sur-Vie, wohin der Jaulnay mündet, depart. Vendée. Ptol. 2, 7, 1: KavsvtsXov (-iXXovnbsp;Marcian.) noragov éx^oXai. Canetis und Caneti vlil = vill(a) auf meroiv. müneen nach A. de Barthélemy. *K(C)aneto-nnum O. j. Le Vithret, dép. Eure, arr. Bernay, cant. Brionne, gem.nbsp;Berthouville. Bavon ahgeleitet K(C)anetou-nessis local-G., heiname desMercurius. (Ber- 20nbsp;nay, Eure) Moivatp.lhO—151: l) Deo Mer-(curio) Can(etonnessi), Decir(ius) Lupercusnbsp;ex test(amento) Plac(idii) Docirigis; p(ondo):nbsp;(librae) II (duo), quincunx, binae sextulae. 2) Deo Merc(urio) Can(etonnessi), Decir(ius) Lurercus (für Lupercus) ex test(amento)nbsp;Plac(idii) Docirigis; p(ondo): l(ibrae) duo,nbsp;quincunx. 3) p. 157: Deo. Mercurio. Kane-tonnessi. C(aius) Propert(ius) Secundus v(o-tum) s(olvit) l(ibens) m(erito). 4) p. 158: 30nbsp;L(ucilia? Licinia? Latinia? Laelia? etc.)nbsp;Lupula M(ereurio) C(anetonessiV) do (gehenbsp;ich). (Bernay, no. 2840, nouv. 3067) p.166:nbsp;Mer(cur)io . Caneto(nnensi?).Epaticcus d(e)nbsp;s(uo) d(at). Canetus M. (Lamhèse) CIL VIII 2567, 6: . . lulius Canetus. (Le Bonon, Vosges) Mowat p. 161: Biis) M(anibus) Canetusnbsp;Martiali MD 3. Canevosa silva, la forêt de Chenevose, 40 Touraine? Cangi s. Ceangi. Cangi-acu-s == Candiacus, l) Cangiaco vico im pagus Cenomanicus, j. Changé, dép.nbsp;Sarthe, arrond. tmd canton Le Mans. 2) j.nbsp;Changey, dép. Cóte-d’Or, arrond. und cantonnbsp;Bijon, gemeinde Baix. Cangii s. Con-cangii. Cangina M. cogn. (Zenano) CIL V 4923: Esdroni Cangina[e] f(iliae).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 -cangion in Concangion. Cani-acu-s ahgeleitet vom römischen gentile Canius; dift vom lat. cogn. Canus. l) Ca-niaco in pago Eodonico, j. Canach, dorf bei [Candidus — Cani-acu-s] |
11
-ocr page 382-Caniaviaco
Cansaus
|
Lenningen, bezirk Grevemnachern in Luxemburg. 2)j.C}ieny, dép.Yonne, arrond.Auxerre, canton Seignelay. 3) Chigné, dép. Maine-et-Loire, arrond. Baugé, canton Noyant. 4) nbsp;nbsp;nbsp;Caniaca villa, j. dorf CJiagny, dép. Ardennes, arrond. Mézières, canton Omont. 5) nbsp;nbsp;nbsp;*Caniacus oder *Caniiiacus, Ghigniacum,nbsp;j. Chigny, dép. Marne, arrond. Beims, canton Vcrzy. 6) *Caiiiaciim, j. Gagnaco, No- lu vara. Vgl. frz. Cagny, Chagny. —• Gallischem Caiiiacus entspricM ligur. CjUlioscus, abl.nbsp;Kagnosco, j. Saint-Jacqucs-de-Cagnosc, dép.nbsp;Var, arrond. Brignoïes, canton Besse, ge-meinde Gonfaro^i. Caniaviaco O. Mcroiv. münze bei A. de Burthélemy. Cailicus AL (Citania) GIL II 5591: Ca-nici (gen.), s. Cannicus. Canicoi. (Kreuznach) BJ 89 (1890) s. ao 52 n. 8. Cauigone berg, j. Le mont Canigou, Py-renées- Orientates. Cani-o(n) von Al. Canius, AI. cogn. (Chesters) GIL VII 616: Il(is) M(anibus)nbsp;Urse sorori, lulie coniugi, Canioniy filionbsp;|L]urio Gerni(aiius). 'PCaiiisma fig. (I.yon, Trion): C(an)i-s(ma). ‘i'Caiilos M. (Andernach) BJ 89 (1890) 30 s. 8 n. 54: C^NLOS. Cailll . . (Binchester) CILj VII 1344'': Sul[e]vi[s] Vett(ius) Cann .... vl^otum)nbsp;s(olvit) l(ibeiis) m(erito). ?canna (= cantharusV) deutsch kanne. Vita Eadegundis 1, 19, 44: Missorium, co-cleares, cultellos, cannas, potum et calices.nbsp;cf. cana. Canua .O.y. Cannes, dép. AIpies-Maritimes, arrond. Grasse. .10 CaunaM-aca s. Canabiaca. canuallis ist germanisch, trotz Athenae. 5, 206 f: KdvvalSiv öè xcü nixxav èx xov 'Po-óapov noxagov. Caim-aco 0. j. Chcnay, dép. Marne, arrond. lieinis, canton P'ismes. Belfort 1375: CAN NACO. 1377: Alt;OX. 1378: CANNnbsp;'-''quot;“ACOFIT.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1379: f CVNlt;gt;quot;“»NVCO FIT. 1380: CANNACO. 1381-1384: CAN NACO. 1385: . . M MACO. Vgl. Canacus. 50 -caiiiiao in dat. Octo-caimabus, zu eelt, stammnamen Octocanni. *Canni-acu-S s. Cani-lcu-s. Canii-icus AI. Frontin. sir at, 2,4,7 (zu a. 73 a. Chr.): Adversus Gastum et Ganni- [.Caniaviaco — ('ansausj |
cum (cann cum H cannon cum P, em. Serf) duces Gallorum. 5, 34: Gallos Germanos-que ex factione Casti et Gannici (gaiinici P)nbsp;eliceret. s. Canicus. Caiiu-oscus mit ligur. suffix, O. j. Cha-nos-Courson, dép. Bróme, arrond. Valence, canton Saint-Amand-Tallende; vgl. Ganoscusnbsp;[im Gartulaire de Brioude]. Cauniitius AI. Canuntia F. nomen, nicht eeltisch. Caiio(n) O. j. Chinon, dip. Indre-et-Loirc. F'ortunat. vita Germani 57, 153: Plamerisnbsp;abba de Ganone Toronico manu beati Gor-mani subscriptam accepisset epistolam. Pard.nbsp;dipt. n. 189, t. 1 p. 148 (a, 581): Practernbsp;eolonitam cognominatam jJOntificum, Canon. Canoateo. Merow. münze. Belfort 1‘38G: t CAMOATEO. Canoga O. j. Cangey, dép. Indre-et-Loire, arrond. Tours, canton Amboise. Mcroiv. mz.nbsp;Belfort 1387: CVHOQVAICO. ? Canoineniis AI. Vila Maxmini 7 ASS 20. apr. II p. 7 60 F: Misit ad Ganomenum. Canonica O. j. La Canourgue, dép. Lozere, arrond. Alarvejols. Canonium O. in Brittanien, beim dorfe Kélvedon, grafschaft Essex. TP: Gaunonio.nbsp;IA 480, 5: Canonio. Caiioviuiii O. zivischen Bangor und Caerhun, Carnarvonshire, Nord-Wales. IAnbsp;482, 6: Gonovio. Bav. 5, 31 p. 428, 15:nbsp;Ganubio. (Bei Bhkviau unweü Llanfairfe-chan, von Hadrian) EE 7 p. 336 n, 1099:nbsp;Imp. Gaes. Traianus Hadrianus Aug. p. m.nbsp;tr. p . . p. p. cos. III. a Kanovio m(^ilia)nbsp;p(assuum) VIII. 1100: Imp. P. Gaes. L.nbsp;Sep. Severus pp. et M. Aur. Antoninus Augg.nbsp;et P. [Septimius Geta .... a Kanovio m. p.nbsp;VIII. J. Caiipeles O. j. Champeix, dép. Puy-de-Dóme, arrond. Issoire. Merow. mz. Belfort 1388: EANPELEoo. Caiiphiu O. j. Camphin-en-Carembault, dép. Nord, arrond. Lille, canton Séclin. VCaiiprag . . . (Petroneü?) ClLlïl 3668 = EE 2 p. 390 n. 722: Dis patris Manal-pbo (arabisch) et Theandrio pro sall^ute)nbsp;dd. nn. Gl(audius) Victorinus eq. coh.nbsp;(quingenariae) Ganprag . . . (^V) et Cl. Maximus lil. dom. Can. v. s. 1. 1. Caiiriicati (gen.). (London) CIL VII 1336, 224: Ganrucati. Cansaus M. cogn. (Cadiz) CIJj II 1777: L. B[a]ebius Cansaus. no |
50
-ocr page 383-Canseno — PCant-abrï
|
Canseno vieo. Memc.mz. Belfort 1389: CANSENO VICO. Cansilena in Pannonia inf. TP: Cansi-lena. JJ/éerös. 562,3; Mutatie Celena. Bav. 4, 19 p. 216, 12: Ansilena. VCansus 31. (Florenz) GIL XI 1617: C. Umbrioius C. f. Sca(ptia) Canso colón(o)nbsp;adlect(o) d(ecreto) d(ecurionum) norent(i-uorum) sibi et Volturniae C. filiae Tertullaenbsp;10 uxori. ?Cant... 31. cogn. (Iglitza) GIL III 6178, 3, 6: Babb .... Cant.... (Les Pro-vencJières) 3Iusée dp Graan n. 43: ICI j CANT. eanta- praep. nach Frnault in acy. cant, ahret. cent-et 'w# dir’ etc., mbret. undnbsp;nhret. gant avcc, par, pour, ir. cét- awsnbsp;hnta-. cf. gr. xara. Cantabennensis s. *Cantobennon. ?Cant-abrI ron stamm abro-, cf. Art-abri ^0 in His2Jamen,Ye\-ahri in Jrland (wnd Cal-abrinbsp;in Unter-Italien?), nach Windisch iberisch,nbsp;V. in Hispiania Tarraconensis, ini VasJcen-land und in der pifovinz Santander. Gatonbsp;origg. Ub. 7 fr. 110 p.Q3 Peter'^ ap. Noniumnbsp;p. 151: Cato originum .... lib(ro) VII:nbsp;Pluvius Hiberas; is oritur ex Cantabris (ei.nbsp;lunius; codd. catinatis, caginatis) magnusnbsp;atque pulcber, pisculentus. Gaes. b. G. 3,nbsp;il6, 6,'^“: Ex Aquitania Cantabrisque. b. c.nbsp;1,38,3: His rebus oonstitutis equites auxi-liaque totae Lusitaniae a Petreio, Celtibe-riae, Cantabris barbarisque omnibus, qui adnbsp;Oceanum pertinent, ab Afranio imperantur.nbsp;Ilorat. carm. 2, 6,2: Cantabrum indoctumnbsp;iuga ferre nostra. 11,1: Bellicosus Canta-ber et Scythes. 3, 8, 21sg..- Servit Hispa-nae vetus hostis orae | Cantaber sera domi-tus catena. 4, 14, 41: Cantaber non antenbsp;domabilis. epist. 1, 12, 26 sq.: Cantabernbsp;40 Agrippae, Claudi virtute Neronis | Armeniusnbsp;cecidit. Strab. 3,3,4 p. 153: IIoGsidévwg ösnbsp;ïJt KavTa^Qav avrbv {Baiviv) qsïv gnuai. 4,nbsp;6 Jï. 159:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;amp;7tb Kavta^gav ’e^cov reeg 12 p. 162: OixovGi d’ ix fisv ramp;v ^gbg uqxrov fjLSQamp;v roïg Kslxl^fjQat BfjQ(ov£gnbsp;Kavru^Qoig ogogot roïg Koviöxoig, xal avroinbsp;^ov Kelrixov Grólov ycyovóreg. 16 p. 164: rovg Ketvré^govg qgt;aal xal rovg o/iogovg avroïg. 17: Farce rbv TtóXsfiov rbvnbsp;in Kavra^qoig. 18 p. 165: Tiqg d’ ano-notaj xal rovro XiyErai rfjg Kavrd^Qmv, brinbsp;Glóvrsg rivlg cevanEnrjyóreg inl ramp;v Grav-ptov Ènaidvi^ov. ra pÈv ovv roiavra ramp;vnbsp;V^amp;v a.yqiórriróg rivog naqaSEiygar av EÏr}' Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
ra ÖE roiavra ^rrov jiev ÏGcog nolirixa, ov amp;i]Qiédfj dé, oiov rb naga roïg Kavrd^goïgnbsp;roig dvÖQag êidóvai raïg yvvai^l ngoïxa [xatjnbsp;TÓ rag amp;vyarÉgag xkfjgovópovg catolELnEGQ'ainbsp;rovg r£ aÖElcpovg vnb rovreov ixölöoGamp;ai yv-vai^lv' i'yEi ydg riva yvvaixoxgaréav' rovronbsp;d ov Ttdvv noXirixóv' I^rjQixbv 3e xal rb ivnbsp;eamp;ei [eIvui] naqariamp;EGamp;ai ro^ixbv b Gvvri-amp;éaGiv EX ^ordvrjg GeXivw nqoGopolag dnovov,nbsp;cÓGr EXEiv èv Eroigeg ngbg ra a^ovlrjra, xal lonbsp;To xaraanévÖEiv avrovg oig av 'jtQOGamp;amp;vrai,nbsp;amp;GrE cMoamp;vriGXEiv airoiig rmÈg avramp;v. 20nbsp;q}. 167: 3lErd ramp;v AGrvqeov xal ramp;v Kavrd-^Qwv .... Uólig Noïya, xal nlriGiov ex rovnbsp;axeavov avdyvGig bgi^ovaa rovg quot;AGrvQag dubnbsp;ramp;vKavrd^gcav. 6,3,2p.287:’Tararovg êlKav-rd^QOvg, oüs lt;(xarélvGEvy b ÜE^aGtbg KaÏGag.nbsp;17,1,53 p.821:’Ex Kavrd^gav ijxovri. Liv.nbsp;epit. 48: L. Lucullus consul, oum M. Claudiusnbsp;Marcellus, cui successerat, placasse omnes 20nbsp;Celtiberiae populos videretur, Vaccaeos etnbsp;Cantabros et alias adbuo incognitas nationesnbsp;in Hispania subegit. 3Iela 3,1,12: Ad Cantabros. 15: ïractum Cantabri et Vardullinbsp;tenent: Cantabrorum aliquot populi amnes-que sunt, sed quorum nomina nostro orenbsp;concipi nequeant. Lucan. 6,259: Cantabernbsp;exiguis, aut longis Teutonus armis. Senecanbsp;dial. 12,7,9, epist. 8 ad Helv.: Transieruntnbsp;(nach Gorsica) et Hispani, quod ex simili- 30nbsp;tudine ritus adparet: eadem enim tegmentanbsp;capitum idemque genus calciamenti, quodnbsp;Cantabris est, et verba quaedam; nam totusnbsp;sermo conversatione Graecorum Ligurumquenbsp;a patrio descivit. Plin. n. h, 3, 21: (Hibe-rus) ortus in Cantabris haut procul oppidonbsp;luliobriga. 4,111: Civitatium novem regionbsp;Cantabrorum, flumen Sauga (j. Saia), por-tus Victoriae (j. S. VincetiteP) luliobricen-sium. Ab eo loco fontes Hiberi XL p. por- 40nbsp;tus Blendium. Orgenomesci e Cantabris (?Lnbsp;Portus eorumVereasueoa (uesei. asueeai?^).nbsp;25,85: In eadem Hispania inventa est Can-tabrica per divi Augusti tempora a Cantabris reperta. loseph. b. lud. 2,16,4: lt;Igt;vldnbsp;rE AvGiravamp;v xal Kavrajlgav ccQEigavia. SU. 3, 326 sq.: Cantaber ante omnis, hiemisque aestusque famisque | invictus palmamque exnbsp;Omni ferre labore q. s. 5,197: Cantabernbsp;et galeae contempto tegmine Vasco. 639 sq.: 50nbsp;Ne terga Libys, ne Cantaber umquam | con-sulis aspiciat. 9, 232: Cantaber ante aliosnbsp;nee tectus tempora Vasco. 10, Ibsg.: Quemnbsp;Vasco levis, quem spicula densus | Cantaber 24 [Canseno — ?Cant-abrï] |
? Cant-abri
gentes, suis uti legibus sineret. 2; Cantabri 40 urgebat. 15, 412 sq.: Mixtusque rebellibiis Afris I Cantaber. 16, 46sg'..' Cantaber in-genio membrorum et mole timeri | vel nu-dus telis poterat Larus. Plut. de fort. Bom.nbsp;9 p. 322 C: Al yaq caio Kavrd^Qav ra^ayalnbsp;xal PaXatiainbsp;nbsp;nbsp;nbsp;FsQjJLccvotg, Gwera- pa|av TTjv eiqfjvriv. Flor. 2, 33 (4, 12), 46; Hic duae validissimae gentes, Cantabrinbsp;et Astures, inmunes imperii agitabant. 47:nbsp;10 Cantabrorum et prior et acrior et magisnbsp;pertinax in rebellando animus fuit, quinbsp;non content! libertatem suam defenderenbsp;proximis etiam imperitare temptabant Vac-caeosque et Turmogos et Autrigonas cre-bris incursionibus fatigabant. 49: Primumnbsp;adversus Cantabros sub moenibus Bergi-dae proeliatum. luvenal. 15, 108sg.: Sednbsp;Cantaber, unde | stoicus antiqui praesertimnbsp;aetate Metelli? Arrian, tad. c. 40; ’Anonbsp;20 KccvTa^Qcov ’I^riQtKOV yévovg. Ptol. 2, 6,6:nbsp;KavTci^Q(ov Noiya Ovxiala. 50: Ta d’ annbsp;dvatolcöv ’AGtovQiag xaziyovGi Kavta^qoinbsp;52: Tav Kavra^Qoav. Appian. Hisp. 80: No-fiavrlvotg SQ’/ovtai /Sotjamp;ovvTsg Kdvta^Qol tsnbsp;xai Ovaxxaloi. Ampel. 47,7; Per Gaesaremnbsp;Augustum ’Dalmatas, Pannonios, Illyricos,nbsp;Aegyptios, Germanos, Cantabros totumquenbsp;orbem perpacavit exceptis Indis, Partbis,nbsp;Sarmatis, Scythis, Dacis, quod eos fortunanbsp;ao Uraiani principis triumpbis reservavit. Bionbsp;51,20,5 (a.u.725): ’Haav ft-èv yd^ iv onXoignbsp;In xal T^rjoviqoc. KsXroijg inayayófisvoi xainbsp;Kavra^Qoi xal Ovaxxaioi xal ’AsvvQSg. 53,nbsp;25, 2 (a. u. 728): Tóv te Avyovcxov ig ttjvnbsp;B^erravCav, imiêr} pij rjamp;éXrjaav opoXoyijaat,nbsp;arqaxevGeiovza xuxÈGyov oï ze SaXaGGol in-avaGxdvxEg avxa xal ol Kdvxa^Qoi oi tenbsp;’’AoxvQsg noXspaamp;Évxsg. olxovGt öe exeivoi ...,nbsp;ovxoi S'e ExdxEQOi zov ZE IIvQrjvalov zov nQognbsp;lt;10 zfj ’I^rjQia zb xa^TE^caTaTov xal ttjv nEÓidóanbsp;TTjv én’ avzb ovGav. 5 (a. u. 729): Avzbgnbsp;óh 6 AvyovGrog nqóg ze zovg quot;AGzvQag xalnbsp;nqbg zovg Kavzd^govg apa inoXéprjGE xzê.nbsp;54, 5,1 (fit. M. 732): Kal ol Kdvza^goz ol' zenbsp;’’AGzvQEg inoXÉp7]Gav avamp;ig...Ol 6'e Si] Kdv-Ta^^ot, inEiSij èxslvovg ze veazEgc^ovzagnbsp;ijGamp;ovzo xal zov dgypvióg G(pav Faï'ov 0ovq-vlov xazEzpgóvrjGav...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2: Kal zav plv Kavzd^qav ov stollot IdXaGav xzL 11, 2 co (fit. u. 735): Ol ydg Kdvza^goi ol ^myQrjamp;Év-zEg ZE iv za noXépa xal ngaamp;évzEg zovg zenbsp;ÖEGnózag G(pav ag ExaGzoi anéxzEivav, xalnbsp;ngbg zijv oixelav inavsXamp;óvzEg noXXovg Gvv-ansGzrjGav, xal pEz’ avzav yagia xazaXa^óv- LfCant-übiI] |
ZEg xal èvzEij/iGdpEvot zoig zav 'Papalav (pQovQoïg ins^ovXsvov. 3; ’En’ ovv zovzovgnbsp;o ’Ayglnnag imGzgazsvGag. . . . Tovg ze Kav-zd^Qovg. . . . 4: Tovg Kavzd^govg. Cantabrinbsp;finden sicli untcr den nationes der sogenann-ten liyginisclien Lagerhcschreïbung, Hygininbsp;gromatici liber de munitionibus casfrorum c. 22 p. 28, 22 G. =p. 16, 8 G..-Nationes Cantabri Getati (^ülommsen, Hermes 12,223, list Gaetuli odcr Gaesati) Palmyreni Daci Brit- lonbsp;tones centuriae statorum et siquid aliud datum fuerit in exercitu summactari, in re-tentura posuimus. c. 30 j5.29,15 Cr. —p. 17, 2 B.: Cantabri DCC. Latere. Fero». 14,10: Cantabri. Ilieron. chroti. a. Abr. 1997: Cantabri res novas molientes opprimuntur. Victornbsp;epit. 1,7: Iste Cantabros et Aquitanos,nbsp;Eaetos, Vindelicos, Dalmatas numero pro-vinciarum populo Romano coniunxit. Com-mentaiMcani 4,142 Us.: Indomitos q. popu- 20nbsp;los] Cantabros. 162: Inq. feras gentes c. v.jnbsp;Ad Cantabros. Festi brev. 5,3: Ab Octavianonbsp;CaesareAugusto Cantabri et Astures, qui fretinbsp;montibus resistebant, deleti sunt(d!fitraMS Jord.nbsp;Bom. 213). Claudiani laus Screnae 14sq.:nbsp;Cantaber Oceanus vicino litore gemmas' ex-puit. Oros. 1,2,73: Hispaniam citerioremnbsp;ab oriente incipientem Pyrenaei saltus anbsp;parte septentrionis usque ad Cantabros Astu-resque deducit, atque inde per Vaccaeos et aonbsp;Oretanos. 5,7,2; Numantia autem citerio-ris Hispaniae, baud procul a Vaccaeis etnbsp;Cantabris in capite Gallaeciae sita, ultimanbsp;Celtiberorum fuit. 6, 8, 22 (aus Caesar b.nbsp;G.3): Nam ex Aquitanis et Cantabris, quorum quinquaginta milia tune in auxiliumnbsp;venerant, triginta et octo milia caesa refe-runtur. 21 (aus Florus), 1: Si Cantabrosnbsp;atque Astures, duas fortissimas Hispaniae et Astures Gallaeciae provinciae portio sunt, qua extentum Pyrenaei iugum baud proculnbsp;secundo Oceano sub septentrione deducitur. 3: Hi non solum propriam libertatem tueri parati, verum etiam finitimorum praeciperenbsp;ausi, Vaccaeos et Turmogos et Autrigonasnbsp;adsiduis eruptionibus populabantur. 5: Tunenbsp;demum Cantabri sub moenibus Atticae ma-ximo congressi bello et, victi in Vinniumnbsp;montem natura tutissimum confugerunt, ubi conbsp;obsidionis fame ad e-xtremum paene con-sumpti sunt. Hydat. chron. a. 465, t. 2 c. ,nbsp;243B: Suevi, Conimbricam dolose ingressi,nbsp;familiam nobilem Cantabri spoliant, et ca- |
? Cant-iibri
|
ptivam abducunt matrem cum filiis. Iordan. Homan. 249: Germanos Gallos Brit-tones Spanos Hiberes Astures Cantabros occiduali axe iacentes et post longumnbsp;servitium desciscentes per se ipse Augustusnbsp;aecedens rursus servire coegit Eomanis-que legibus vivere. Fortunat. carm. 10,nbsp;19, llsg.; Cantaber ut timeat, Vasco vagusnbsp;arma pavescat | atque Pyrenaeae desez’atnbsp;10 Alpis opem. append, carm. 2, 30 p. 276nbsp;Leo: Vascone vicino Cantaber ista refert.nbsp;Sisebuti regis G-otorum ad Isidorum epistulanbsp;V. 8: Cantaber horrens. Isid. or. 9,2,113:nbsp;Cantabri, gens Hispaniae, a vocabulo urbisnbsp;et Hiberi amnis cui insidunt appellati. Ho-rum animus pertinax, et magis ad latroci-nandum et ad bellandum, vel ad perpetien-dum verbera semper parati. AetMci cosmogr.nbsp;II 34nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;98, 8 M.: Usque ad Cantabros '20 Asturesque. Inschriften: (Doncla) CIL II 2926: ... ini Licin[i]an[. f(ilius?)] Can- t| abe]r, eq(ues) .... Ces (?) alae Ba...... nd . . . (Bei Collado Villalba) 3061: Cantaber Elguismio Luci p(uer) Marti magno v(otum) s(olvit) a(nimo) l(ubens). (Tarragona) 4192: C. Annio L. f. Quir. Plavo lu-liobrigens. ex gente Cantabrorum. 4233:nbsp;Paetiniaè Paternae Paterni fil(iae) Amocensinbsp;Cluniens(i) ex gente Cantabro[r(um)], fla-00 minic(ae) p(rovinciae) Il(ispaniae) c(iterio-ris). 4240: Q. Porcio Q. fil(io) Quir. Ve-tustino Cantabr(o) luliobrig(ensi). (Tur beinbsp;Klausenburg) III n. xiv: (Cohors) II Cantabrorum, et sunt in ludaea (a. 86). Bronze-mUnze des Gallienus: Cohen m. imp. 4^ p. 375nbsp;w.203 = 5^iJ. 378 «.339.340: lO(vi) CAN-TAB(rorum); vgl. Preller, Boem. Mythol. l^,nbsp;23 7,1. — Als cogn. (Contrasta) CIL II 2 9 53:nbsp;Cantabri Tritai f. 2957: Uraesamu(s?) Can-^0 tabri f(ilius). (Gaistiain) 2971 = 5832:nbsp;M- lunius Paternus Cantabri filius. (Ucles)nbsp;3135: . . . Mesieum Cantabri f. Pestus Quietanbsp;Optatus heredes et sibi. (Valeria de arriba)nbsp;3199: M. Pompeio Cantabro. (Tarragona)nbsp;4191: L. Annio L. f. Gal. Cantabro. 4970,nbsp;117: Cantabr(i). (Palencia) 5772: M. V[a]-rio Cantabro. (Tierones) 5795: Pom(peius)nbsp;Cantaber. (Murviedro) 6257,38; Cantabrinbsp;of(ficina). (Aquileja) Pais 1080,121: Can-labr. (Bom) GIL VI 14366: Cantabr. Aug.nbsp;lib. 14367: Memoriae Cantabr. (Bavenna)nbsp;Hi 214: Scenuae Thaletis Cantabe[r] con-®(ervae). (Cerveteri, tmtcr Claudius) 3612:nbsp;Siilpicia Cantabra matre. (Vienne) XII1892: |
A. nbsp;nbsp;nbsp;Lucilio Cantabro q(uaestori) col(oniae)nbsp;Vien[n](ensium). 1976: A. Lucilius Cantaber. (Villetelle, Herault) ilQQ: G. Statiusnbsp;Cantaber. (Corneilla-del-Vercol, dép. Pyrenees-Orientates, arrond. Perpignan) 5364; L.nbsp;Aelius Cantaber. (N-yon) XIII 5013: . . .no.nbsp;f. Corn(elia tribu) .... antabro. (Bom, c. a.nbsp;114—116) XV 442: Domitius Canta(ber?).nbsp;— €aiitall)r-io-s adi. Ptol. 2, 6, 3: 'Unea-vog 6 xaXovgevog Kavxa^Qiog. 73: ’Ev (ihv lonbsp;xm Kavtci§Qi(p wxeavw. 8, 4, 2: Ilegioqt^e-xai êa 6 tmVkI . . . cenb Ss uqkxcov Kavxa§Q[(anbsp;mxsavw. Marcian. Her. per. mar. ext. 2,nbsp;16; 'M TaQQaxcovrjala xStv PomxviStv txsqi-OQl^axai cenb gav ccqxxmv xa Kavxa^Qiconbsp;mxsavm' lijtt ös oSxog xwv dgxamv ga^cov. —nbsp;Cantabria. Sfrab. 3, 4, 3 p. 157: Tijg ósnbsp;Kavxa^glag gsQog xi xaxaG%aïv Aamp;xcovag xulnbsp;obxóg (ptjOi xaï «Hot. 18 ^.165; Ev xy Kav-xa^Qia. Plm. n. h. 31,23: In Cantabria 20nbsp;fontes Tamarici in auguriis babentur. 34,nbsp;148: Hic lapis (magnes) et in Cantabria na-scitur. 149; Cantabriae maritima parte quanbsp;Oceanus adluit, mons praealtus. 158: Nonnbsp;fit in Gallaecia nigrum, cum vicina Cantabria nigro tantum abundet. Suet. Aug. 21:nbsp;Domuit autem partim ductu partim auspi-eiis suis Cantabriam, Aquitaniam, Panno-niam, Delmatiam cum Illyrico Omni, itemnbsp;Eaetiam et Vindelicos ac Salassos, gentes 30nbsp;Inalpinas. 81: Praecipue Cantabria domita.nbsp;Galba 8; In Cantabriae lacum luimen deci-dit, repertaeque sunt duodecim secures, baudnbsp;ambiguum summae impei'ii signum. Flor. 2, 33 (4, 12), 48; Totam Cantabriam. IA 439, 15: Per Cantabriam. Fkitrop. 7, 9;nbsp;Cantabriam. Bimcnsuratio provinciarum 23 B. : Cantabria. Oros. 6,21,3: Totam paenenbsp;amplexus Cantabriam. Hydat. chron. t. 2 c.nbsp;239 E: Cantabriarum et Vardulliarum loca 40nbsp;maritima. Steph. Byz.: Kavxa^Qia, %aqu.nbsp;Exqd^MV XQixy. ot olxijxoqsg Kavxa^Qol, cognbsp;rijg KaXa^Qiag KctXa^qoi. Greg. Tur. virt.nbsp;Mart. 4,40 (a. 592): In regione Cantabriae.nbsp;Fredegar. chron. 4, 33: Sisebodus . . . pro-vinciam Cantabriam Gotborum regno sub-aegit, quam aliquando Franci possederant.nbsp;Dux Francio nomen, qui Cantabriam innbsp;tempore Francorum egerat, tributa Fran-corum regibus multo tempore impleverat; 50nbsp;sed cum parte imperiae fuerat Cantabrianbsp;revocata, a Gotbis, ut super legetui-, preoc-cupatur. Anfh. app. 222 == Jfwraf. 1087, 6:nbsp;KXaGamp;SiOag nccrqag asiSga noxe Kdvxa^qiv 24 * [? Cant-abrï] |
cantabries
cantalo-n
|
èg ySv | XaiQi^/MOv snxu navQlSa QvGÓfievog. I — Cantabrius M. Cantabria F. cogn.nbsp;Mai Nov. Collect, t. 5 p. 422, 6: Cantabria |nbsp;Serena Constantia, bona femina. gt; (Bom)nbsp;Grut. 709, 2: Timotbeo Cantabrio. —nbsp;Cantabi’icus. Horati epist. 1, 18, 55:nbsp;Cantabrïca bella tulisti. Sirdb. 3, 4, 11 jp.nbsp;162:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;oïg (daraus ABienae. 14 p. 658“: UointTjiÓTtolig, iv y) nsQvai êidcpoQOi Cvvxl-10 d'svxax xaïg Kavxa^QMaïg ivafiMot. Héla 3, 2, 16: Cantabricis terris (dat.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;23: Ora Cantabricis adversa litoribus. Celsus med. 5,27,10: Adversus quos satis proficit berbanbsp;vettonica, vel cantabrica (Convolvulus can-tabrica?). Plin. n. h. 3, 27: In Cantabricis VII nbsp;nbsp;nbsp;populis luliobriga sola memoretur. 25,nbsp;85: In eadem Hispania inventa est Cantabrica, per divi Angusti tempora a Cantabrisnbsp;reperta. Nascitur ubique caule iunceo pe- 20 dali, in quo sunt flosculi oblongi velut ca-latbi, in bis semen perquam minutum. 101: Cantabrica. Suet. Aug. 20: Externa bellanbsp;duo omnino per se gessit, Delmaticum adu-lescens adbuc, et Antonio devicto Cantabri-cum. 29: Expeditione Cantabrica. 85: Can-tabrico tenus bello. Ttb. 9: Stipendia primanbsp;expeditione Cantabrica tribunus militum fecit. Arrian, tact. c.40,1: ’Eirt xovxco óè {scil.nbsp;öig ccjisltpavxsg xag xa^sig xs %ui zag tiqo^o-80 lag xai xovg aKQo^ohGfiovg xs %al stxiGxqo-(pag . . c. 39) Kavxa^Qixrj xig xalovfiévy stx-slaGig yiyvsxai, mg êoxsiv sgoïys amp;nb Kavxd-PjSrjQtxov ysvovg xovxo opofiaaamp;siGa,nbsp;bxL sxsïamp;sv ccurrji' nQoGsnoCriGav GtpiGiPmgaïoi,.nbsp;QCO èg xov Kavxa^Qixbv xovxov xvxlov xaamp;-sGxyxmg. cf. Hadriani reliquiae. Scr. Seb. I)éh-ner, Bonnae 1883, 8®, part. I ji, 6 = CIL VIII nbsp;nbsp;nbsp;2532 A, a, 7 (a. 128): Cantabricusnbsp;densus (mit ellipse von impetus), cine attaque 40 nach art der Cantabrer. Oros. 1,2,81: Can-tabrico Oceano. 6,20,9: Einito Cantabrico bello. 21, 11: Cantabricae victoriae buncnbsp;bonorem Caesar detulit. 21: Cantabriconbsp;bello per quinque annos acto. Aethici cos-tnogr. II 39 p. 98 B.: Cantabrico Oceano.nbsp;Vita Ettonis 1, 5 ASS 10. iul. Ill p. 60 A:nbsp;Ab Hiberia et Cantabrico Oceano includuntur. •— Kavta^Qtivoi fur Kavxa^Qoi. Agathias hist. 2,17 p. 101,10 N.: Eg xmv KavxajSqy-60 vmv TTjv ymqav, agcp’ avxdg dyTCOv xdg xovnbsp;mxsavov yóvag. — Cailtabriuus (wie Allo-brogicinus, Graecinus) 3f. Hilitair-diplom,nbsp;a. 216—247? (Adóny) EE 4 p. 508. D.nbsp;Lxxii = Hiibner, Exempla n. 853: Aemilio [cantabries — cantalo-n] |
Severo Cantabrino cos. (neml. suff.). (Alo-martes) CIL II 5495: C. Aemilius Canta-brinus Sexsitanus. cantabries. Cassius Felix c. 6: Canta-briem Graeci pityriasin vocant. cantabrum die ¦ Meie, eine art grütze. Apic. 7, 260: Vulvam ut tostam facias: innbsp;cantabro involve. 291: Ventrem ut tostumnbsp;facias: in cantabro involve. Pelagon. 1, 6:nbsp;Seminis farinam, id est far cantabrum, faeni lonbsp;modicum. 7,132: Clysteriabis suco cantabri.nbsp;31, 461: Cantabri quantum voles in aquanbsp;infunde. Caelius Aurelianus acut. 2, 9, 53:nbsp;Cantabro ex aceto. 3, 3, 16: Utendum de-coctione cantabri atque glycyrizae. chron.nbsp;3,4,63: Dat praeterea aquam bibendam, innbsp;qua sit cantabrum praelotum. 4,3,47:nbsp;Cantabri conligati vel in aceto decocti.,nbsp;Cassius Felix p. 8, 11.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;13, 14. 14, 1. 17. 76,7. 82,17. 85,4. Theodorus Priscia- 20 nus 1,15. 2,4. 6. II chron. 18. Ill 1. CGILnbsp;3 i?. 314,9:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;cantabrum. 26: Tlxxvqi- xyg cantabracius. Acta s. Eutychetis: lussit eos terram fodere per totam diem, ad vespe-ram vero cantabrum manducare. — Canta-bricilS. Veget. mulomed. 5, 56, 3: Sucumnbsp;cantabri, in quo fuerint betae malvaequenbsp;decoctae. cantabrnin cine standarte unter den hai-sern. Tertullian. apolog. 16: Sipbara ilia 30 vexillorum et cantabrorum stolae crucumnbsp;sunt. ckI nat. 1,12: Sic etiam in cantabrisnbsp;atque vexillis, quae non minore sanctitatenbsp;militia custodit, sipbara ilia vestes crucumnbsp;sunt. Minuc. Felix Oct. 29,7: Nam et signanbsp;ipsa et cantabra et vexilla castrorum quidnbsp;aliud quam inauratae cruces' sunt ornatae ?nbsp;— caiitabrarius standartentriiger. CTli,nbsp;14, 7, 3 (a. 412): Collegiatos et vitutiariosnbsp;et nemesiacos, signiferos, cantabrarios et 40nbsp;singularum urbium corporatos simili formanbsp;praecipimus revocari. Kaiitai Niskai G. (Amélie-les-Bains) CIL Xn 5367 = BA 3“ s., t, 12 p. 137—nbsp;139: Kantas Niscas rogam(u)s et depreca-mus(?) VOS, et sanate . . . Cant-aius 31. fig. (London) CIL VII 1336, 225: Cantai m(anu). eantalo-n acc. sg. vom neutr. o-stamm, nach Zeuft can-tal, nach Stolces warscheinlich sonbsp;cler name eines gebaudes, wie nemeton, ce-licnon; verwandt mit cantus in Canti-cantus;nbsp;nach Windisch zu cy. cantel 'nm of a circle’.nbsp;(Volnay oder Auxey-le-Grand bei Beaune, |
kantan — cant-erius
|
dép. Cótc-d'Or, dioecese Autwn, civifas Aeduo-rum) Biet. arch., inscr. gaul. 4 = MA n. s. 15, 388. n. s. 5,28 = Lejay 30: Iccavosnbsp;Oppianienos ieura Brigindoni cantalon. kan tail (?) stamm canto-. (Gallische inschrift •von Briona bei Novara) Pauli n. 25, s. 12. 81. 82 ƒ.; Kanta(n) sa(n)s(i)o lokannbsp;== splendidum hoe sepulchrum? *Cant-ara ^splendens’, fl., stamm canto-10 ^iveip’? l) die Kander, auch Kanderbach, davon Kandern bei Lürrach, 2) schweiz. dienbsp;Kamler (zum Thuner see), 3) j. bergfluftnbsp;Kander im Schioeizer canton Bern, 4) Gander (aus Kanter), dabei Gander en (frühernbsp;Kander) oder Ganderen im südl. Luxemburg,nbsp;back, der in die Mosel flieftt. *Cairtari-acu-iii aus M. *Cantar-ius, von stamm cant-aro- und suffix -ja, O. j.nbsp;Chantérac, dép. Bordogne. 20 '^Cant^aji-ici-acu-in (cf Patrioi-acu-m) von 31. *Cantericius, O. ,j. Chantrezac, dép.nbsp;Charente, arrond. Confolens, canton Saint-Claud. * Caiit(a)riiii-acii-ni O.j. Chantrigné, dép. Adayenne, arrond. Alayenne, cant. Ambrières. (Jaut-ella vicaria, j. Chantelle, dép. Al-lier, arrond. Gannat. kaïiteiia kcivtevu neutr. plur. ace., neutr. o-stamm, nach Stolces verw. mit lat, cantusnbsp;30 ’reif um cin rad’ von *camb-tos. (Inschriftnbsp;von Nimes) MA n. s. 32 (1876) p. 349 =nbsp;BSAF 1876 p. 95 —97 = CIL XII p.nbsp;383, 5: KaGGivalog OvsQGir.vog êsös ^Qu-Tovós xavTEva Aafiieivovu. CIG III 6788®nbsp;= BSAF 1881 p. 284 = CIL XII p. 383,nbsp;4: . . . YTTDYbEOYLO . . . onc(3 ösdsnbsp;T]ov[d]a [x]avtev[a]. (Ermitage de Notre-Bame de Laval, bei Coïlias, dép. Gard, arrond. Uses, cant. Memoulins) CIL XII 5887;nbsp;^0 By.olto öpton peev svav a. . .valjo diSenbsp;rovös x.avxsv[a] (=votum?). (Queïle Groseau,nbsp;bei Malaucme, dép. Vaucluse, arrond. Orange)nbsp;Be 4 (1884) p. 299 = CIL XII p. 824: • nbsp;nbsp;nbsp;. . lovg . iXXiaxog paGslov [^]parond£ xav-xevet. (Saint-Cóme bd Nimes, départ. Gard)nbsp;Be 6 p. 294—296 = The Academy 1886nbsp;no. 759 p. 350 = GIL XII p. 383, 7. 833; • nbsp;nbsp;nbsp;. . . AÖQSGGixvog [dfdï . . . . ojnt ^Qawvösnbsp;gt;ta[t’T£vo:]. (Orgon, dép. Bouches-du-Mhóne, 30 arrond, Arles-sur-Mhóne) BE amp; p.2d6=MA 3®s., vol. 9 (1887) p. 122 = ME 2 p. 259nbsp;n. 643 = CIL XII p. 820: KANTÊM {lisnbsp;M = -va?). Vgl. ad cantunas novas? Caiiteni-acu-s von Cantenius, 0. 1) j. |
Chanfenay, dép. Sarthe, arrond. La Flèche, canton Brülon. 2) Kantenich, j. Kendenich,nbsp;Mheinpreussen, reg.-bez. Coin; s. Cantini-acu-s. ? Cailt-enna O. Frontin. strateg. 2,5,34: Crassus bello fugitivorum apud Cantennainnbsp;bina eastra comminus cum bostium castrisnbsp;valla vit. *Caiiteri-acu-m vonM. Canterius, O.j. frs. Chantérac, dép. Bordogne. *Caiitericius 31. in *Cant(a)rici-acu-ni. lo cant-ërius tvallach, saumtier, mlat. aiieh cantarus, nl. kanter wallach, cf. xavamp;og,nbsp;xavamp;ijlwg (xavamp;cov lastesel). Plant, auhd.nbsp;494 sep: Ego faxim muli, pretio qui supe-rant equos, j sint viliores Gallicis cantberiis.nbsp;capt, 814; Qui advehuntur quadrupedantinbsp;crucianti cantberio. Plaut. eist. fragm. 39nbsp;p).12 3Iai: Quamquam vetus canterius sum,nbsp;mihi nunc, ut ego opinor, adhinniret. Lucil.nbsp;lib. 3, fr. 80 B.: Mantica cantheri (cantbari 20nbsp;Porfyrion in Hor. serm. 1, 6, 106) costasnbsp;gravitate premebat. Kb. 15, fr. 367: Pae-nula, si quaeris, cantheriu’, servo’, segestra |nbsp;utilior mihi quam sapiens. Cato ap. Alacrob.nbsp;sat. 2, 10; Descendit de cantberio, inde sta-ticulos dare, ridicularia fundere. Cic. epist, 9, 18, 4: Potes mulo isto, quem tibi reli-quum dicis esse, quoniam cantberium come-disti, Eomam pervebi. dcor. nat. 3, 5, 11: Eos tu cantberiis albis nullis calonibus ob- 30nbsp;viam Vatinio venisse existimas. Varro r. r.nbsp;2,7,15: Demptis enim testiculis fiunt quie-tiores, ideo quod semine carent. li cantberiinbsp;appellati, ut in subus maiales, gallis galli-naceis capi {aber 2, 1, 8: In Sabinis Cantberium montem). ahorig. fr. 5 j). 163,5jB.nbsp;ap. Non. p. 82-. Sed neque vetulus canteriusnbsp;quam novellus melior, nee canitudini comesnbsp;virtus. lAv. 23, 47, 6 (zu a. 215 a. Ghr.):nbsp;Taurea verbis ferocior quam re 'minime, 40nbsp;sis’ inquit, ’cantberium in fossam’. Vitruv. 4, 2, 1 (dachsparren): Columen et cantberii prominentes ad extremam suggrundinatio-nem. Supra cantberios templa. 3: Cantberiosnbsp;prominentes . .. E cantberiorum proiecturisnbsp;. . . Quod imitatio est cantberiorum. 5: Can-tberioram proiecturae ... Non enimpossuntnbsp;subtus cantberios asseres esse. Quod ergo supra cantberios et templa in veritate debet essenbsp;eollocatum... Quod nee cantberii nee asseres sonbsp;contra fastigiorum frontes distribuuntur neenbsp;possunt prominere. 7,5: Supraque id fasti-gium columen, cantberii, templa ita suntnbsp;conlocanda. 5,1,6: Trabes sustinentes can- [kantau — cant-ërius] |
?caiiterma — Cant-ii
|
thermm. Columella 4, 12, 1: Quod genus iugi cantherium vocant rustici. 14, 1: lis,nbsp;ut dixi, cantherius propius a terra, quamnbsp;vitibus ordinariis submittendus est. 11, 3,nbsp;63: Harundinibus humiles cantheri fiunt.nbsp;Sen. ep. 87,9: M. Cato Censorius . . . canteidonbsp;vehebatur et bippoperis quidem inpositis, utnbsp;secum utilia portaret. Plin. n. h. 17, 165:nbsp;Simplici iugo constat porrecto ordine quemnbsp;10 canterium (lattengclander) appellant. Paulinbsp;Festus p. 46 M.: Cantherius hoe distat abnbsp;equo, quod maialis a verre, capo a gallo,nbsp;berbix ab ariete. Est enim cantherius equus,nbsp;cui testiculi amputantur. ji. 282: Sulpiciusnbsp;Galba, cum in provinciam exiens, ad portam ipsam canterium suum animadvertissetnbsp;cecidisse, 'Eideo’, inquit, 'canteri te iam las-sum esse, cum tam longum iter iturus, vixnbsp;id sis ingressus’. Apulei. met. 3,27: 'Quo-20 usque tandem’ inquit 'cantherium patiemurnbsp;istum paulo ante cibariis iumentorum, nuncnbsp;etiam simulacris deorum infestum?’ Ter-tullian. apolog. 16: Vos tarnen non negabitisnbsp;et iumenta omnia et totos cantherios cum suanbsp;Epona coli a vobis. Arnol). 5,11: Penicula-menta decurtantem cantheriorum. Hieronym.nbsp;epist. 27 ad Marcellam (Opp. t. 1 c. 135 Anbsp;Vall. ed. Ven.): Ad extremum illi gaudeantnbsp;Gallicis cantheriis. Auson. epist. li,15: Can-so theris moneo male nota petorrita vites. 21,nbsp;2,38sg.: Die, trinodem dactylum | vidi pa-ratum crucianti cantherio. Veget. midom.nbsp;3, 47, 3: lumentum autem in canterio velnbsp;in scalis vel in suspense loco, ne fracturanbsp;flebiliter commeet, cui cotidie mane et adnbsp;vesperam suffundes, tertio die solves, et ex-pleta curatione ligabis. Isid. or. 19,19,15:nbsp;Canterium. CGIL 2 p. 97,11: Cantheriusnbsp;xa^aUfjg.pfjxcivixog. (Cordova) CILll 2248““:nbsp;40 Valeria Quinta a eapite canteri h(ic) s(ita)nbsp;e(st). cf. (Bom, a. 136) Orell. 5: Eeg. XIIInbsp;.... Capitis canteri. —¦ Cantei’lxiS ALnbsp;Caiiterlii F., gallischer Jcosenamen. (Bom)nbsp;Orell. 1630: Mumia Canteria. Faraus nomen Cantrius? — Favon caiitlieriatusnbsp;an ein sparrengelander geheftet. Columellanbsp;5, 4,1: Quae (vineae) pedaminibus adnixaenbsp;singulis iugis inponuntur, eas rustici can-theriatas appellant. — cantheriolus, -inbsp;60 m., demin., ein Meines sparrengelander. Columella 11,3,58: Cum fecerint caulem, hu-milioribus quasi cantheriolis (chateriolis cod.nbsp;Corhei.) interpositis rigorem stilorum con-servato. — caiitev-inus. Plaut. menacchm. |
[Pcanterma — Cant-iï] 395: Certe haec mulier canterino ritunbsp;restans somniat. Colum. 2,9,14: Proximusnbsp;est his frumentis usus hordei, quod rusticinbsp;hexastiehum, quidam etiam cantherinum appellant, quoniam et omnia aninialia, quaenbsp;ruri sunt, melius quam triticum, hominemnbsp;salubrius quam malum triticum pascit. 10,nbsp;31: Cantherini hordei. Plin. n. h. 20,231:nbsp;Eumicem, alii lapathum canterinum. Pallad.nbsp;r. r. 11 (octob.), 1, 2: Hoe etiam mense se- lonbsp;remus ordeum, quod dicitur cantherinum. ?C.‘lliteriiia m cantus? Greg.Al.registr. ind. 13, apr. 5, 32 (a. 595)p. 313: Qui dumnbsp;eorum aotus vigilanter cura pastorali inten-deret, maleficio, quod vulgo canterma dicitur, quosdam didicit retinendos. caiitlilis s. cantus. *Cautia fl. l) j. Changa, nbfl. des Gua-diana; 2) j. die King, im landlcreis Aachen. 3) nbsp;nbsp;nbsp;Cance, nbfl. der Bhóne.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Gautia s. Cantion. *Caiiti-aca (villa), * Caiiti-acu-m vom gall. AI. Cantius, O. l) *Cantiaga in Nord-Italien, j. Cangaga, Como; 2) Chanzy beinbsp;lAgny, depart. Saóne-et-Loire, arrond. Cka-rolles, canton Semur-en-Brionnais, gemcindenbsp;Saint-Julien-de-Jongy; 3) Chanqay, depart.nbsp;Indre-et-Loire, arrond. Tours, cant.Vouvray; 4) nbsp;nbsp;nbsp;Chancé, dep. Ille-et-Vilaine, arr. Bennes,nbsp;canton Chdteaugiron; 5) Chanda, dép. Jura, 30nbsp;arrond. Saint- Claude, canton Moirans. Caiitiani T. (Corain beiCangas) CIL H 5742: Teae filie sue Cantianoru. Cantian-illa F. von Canti-anus. ASS 31. mai VII p. 428—430 (a. 290). Gaiiti-anus Jll. Cantiaua F., gall. Jcosenamen von Cantius. Fortunat. vita Martini 4,659: Cantianos domini nimium venererisnbsp;amicos. Über den h. Cantianus s. ASS 30.nbsp;mai VII p. 239. 428—430; 15. iun. II p. 40nbsp;1049. Pelagii papae epist. a. 555 — 560nbsp;(Mansi 9, c.734i?^.- In honore beatae Can-tianae mart3rris. Alartyrologium Hieronym.nbsp;prid. Jt. iun.: In Aquilegia. Cantiani. Proti. Caiiti-caiitus O.(Cachan) Arcueil-Cachan, dép. Seine, arrond. Sceaux, canton Villejuif. Caiitici-aco öcfcr Laiitici-aco? O. Mer. mg. BN 1868 p. 487: L(C?)ANTICIACO. * Cautigi O. in Hispania Baetica. (Espe-lüi) CILÏL 5067: [Vicjtorina Cantigit[ana]. 5» Cant-ll gu Canto-, cf. Cant-abri, britt. V. von Cantion, j. Kent. Ptol. 2, 3, 12:nbsp;onj {^AxQS§azlovg) Kdvnoi, tv olg TtóXstgnbsp;AovSivtov, Aaqovtqvov, Bovrovnlai. 13: |
Cant-ilia
Cant-io-n
|
Uéhv xotg jiev 'AtQE§axioig Kai xoig Kavxioig izoKSivxai ^P^yvoi xal nólig Noiojiayog. liav.nbsp;5, 31 p. 428, 4; Duroaverno Cantiacorum. Cailt-ilia (villa) fern, cles gentiUc. Canti-lius, 0. j. Chantelle-la-Vieille en Berrg, dép. AlUer, arrond. Gannat, canton Cliantelle,nbsp;gemeinde Monestier. TP: Cantilia. Sidon.nbsp;Apoll. cpist. 4,13,1: Cantillensem ecclesiamnbsp;inspexi. jRaw. 4,40 p. 298,7: Cantilia. UNnbsp;10 1838 p. 143: CAN(tilia)? *Cautili-acu-s dbleitung vom gentilic. Cantilius, -ia, 0. gdf. zu l) Chantilly, dép.nbsp;Oise, arrond. Senlfs, canton Crcil; 2) Chantilly, dép. Indre-et-Loirc, arrond. Tours, canton Chdteau-la-Vallière, gemeinde Courcelles;nbsp;3) Chantillac, dép. Charentc, arrond. Bar-hezieux, canton Baignes; 4) Chantilhac, dép.nbsp;Haute-Loire, arrond. und canton Le Buy,nbsp;gemeinde Geyssac; 5) Cantillac, dép. Bor-20 dogne, arrond. Nontron, canton Champagnac;nbsp;6) Cantilly, dép. Manche, arrond. Saint-Lo,nbsp;canton Saint-Clair, gemeinde Cerisy-la-Forêt. ?Caiit-ilius M. Cantilia F. gentilic. Liv. 22,57,3 (a. 216 a. Chr.): L. Cantilius.nbsp;(Cortijos de Cotrufes) CIL II 2113: A. Cantilius . . . (Rom) VI 14368: T. Cantiliusnbsp;Paventinus fecit sibi et Cantiliae Primitivaenbsp;(dat.) coniug(i). (S. Maria di Capua) Xnbsp;4116: Cantiliae St. 1. Argyrini. In 0. Can-®o tili-acu-m. *Caiitiii-acu-s vom latein. Icosenamen Cantinus, vom stamm canto-, 0. l) in Can-tenac, dép. Gironde, arrond. Bordeaux, canton Castelnau-de-Medoc; 2) Cantenay-Fpi-nard, dcp. Maine-ct-Loire, arrond. u. cantonnbsp;Angers; 3) filnf Cliantenay (Loire-Inférieure;nbsp;Nièvre; Sarthe); 4) rlieinisch Kendenich, reg.-hez. Coin; 5) Canach in Luxemburg. Vgl.nbsp;Canteni-acu-s. ^0 nbsp;nbsp;nbsp;* Cantini-acu-s vom lat. Cantinius, 0. 1) Chantigny; 2) Cantigny; 3) Cantignac. Caut-inus stamm Canto-, hosename, AI. Vita Bondi 4, 16 ASS 15. ian. I p. 1072:nbsp;Cantinum archileviticae ministrum. Caiiti-oibis 0. in Germania magna, j. Gunzenhausen? Ptol. 2, 11, 15: Kavxioipig. Cant-io-11 in Brittanien, vorgebirge in South-Foreland, der alte name von Kent,nbsp;Von Caint, nach d’Arbois de Jubainville zunbsp;Canto- l). cf. Cantobenna; nach Rhys zunbsp;Cantus, tv. cant the rim, border, or circumference of a wheel or anything round? Gaes. Gall. 5, 13, 1: Insula (Britannia) natura triquetra, cuius unum latus est contra Gal- |
liam. Huius lateris alter angulus, qui est ad Cantium, quo fere omnes ex Gallia naves adpelluntur, ad orientem solein, inferiornbsp;ad meridiem spectat. Hoc pertinet circiternbsp;milia passuum quingenta. 14, 1: Ex bisnbsp;omnibus longe sunt bumanissimi, qui Cantium incolunt, quae regio est maritumanbsp;omnis, neque multum a Gallica differuntnbsp;consuetudine. 22, 1: Ad Cantium, quodnbsp;esse ad mare supra demonstravimus, quibus lonbsp;regionibus quattuor reges praeerant, Cinge-torix, Carvilius, Taximagulus, Segovax. Biodor. 5,21,3: To fisvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;atvo xrjg rjnsi- Qov öi£6xgyibg mgcoxt/jgiov, o y.aXovai Kav-xiov, (paolv anéisiv anb xfjg yrjg oxaSlovg mg SKuxov, ªmp;’ov xoTtov rj amp;ukaxxci noiEÏxai tovnbsp;i'nQovv. Strab. 1, 4, 3 p. 63: Td yt tmanbsp;eyyvg cdXfiXcov kaxl gé'fpis inotpsag, x6 xsnbsp;Kavxiov xal cet xov 'Pfjvov ix^oXaL 6 dènbsp;nXsióvmv i) öiSgvglmv xb fiijy.og dTtoqgt;aivu 20nbsp;xijg vijoov, xal xb Kavxiov TjgsQamp;v xivmvnbsp;TtXovv dnéypiv xrjg KsXxixijg girjOi. 4, 3, 3nbsp;p. 193: ÜQÓxsixai S’ avxmv rj B^exxavixt],nbsp;xov fihv ’P'^vov xal iyyvamp;ev maxe xaamp;ogaö-d'acnbsp;xb Kavxiov, OTtSQ isxl xb êmov ’dxqov xrjg vg-Sov, xov Sè Ffjxodva giXQOv a.7tmx£Qm. 5, 1nbsp;p. 199: To dnb Kavxiov xov xaxavxixQV xmvnbsp;ix^oXmv XOV Prjvov, êmamp;ivmidxov ar/gslov xrjgnbsp;BQEXxavixrjg. Ptol. 2, 3, 3: Kavxiov dxQOV. 4: TagfiSa eieyvoig, rjv xb Kavxiov dx^ov. so Greg. Tur. li. F. 4, 19 (26): Porro Sigiber-tus rex Ingobergam accepit uxorem, de quanbsp;filiam babuit, quae postea in Gantbia virumnbsp;accipiens est deducta. 9, 26: Filiam unicam, quam in Cantbia regis cuiusdam filiusnbsp;(Aethelbertus) matrimonio eopulavit. Bonifa-tii Y. ep. a. 625 (Mansi 10 c. 553 B): In parti-bus Cantii. Kemble w. 41 (a. 696): EexCanciae. 4 7 (a. 700 od. 715): Wictredus rex Can. Baeda h. e. 1,15: In orientalibus Cantiae partibus. 40nbsp;25: Erat eo tempore rex Aedilberctus inCan-tia potentissimus, qui ad confinium usquenbsp;Humbrae fluminis maximi, quo meridiani etnbsp;septentrionales Anglorum populi dirimun-tur, fines imperii tetenderat. Est autem adnbsp;orientalem Cantiae plagam Tanatos insula.nbsp;32: Eegum Cantiae. 2,3: Orientalium Sa-xonum, qui ïamense fluvio dirimuntur anbsp;Cantia. ... In ipsa Cantia. 5: Venit Can-tiam. 15: In Cantia. 20: Eediit Cantiam. 50nbsp;... In ecclesia Cantiae. 3, 8: De Cantia.nbsp;15: Mitteretur Cantiam. 18: De Cantia.nbsp;.25: Qui de Cantia vel de Gallis advenerant. . . . De Cantia. 28; Misit Cantiam . . . Can- [Cant-ilia — Cant-io-nJ |
751
Cantiorii — eanto-
752
Cant-o(n) — * Cantrini-acu-m
|
Hael-cant, *Tsamo-cantus cy. larn-cant, *Iu-do-cantus cy. lud-cant, *Laiso-canttis, O. Liri-cantus, O. IVredio-cantus, *Mori-caiitus (nacli Stokes sea-bright) w. Morgan, dbret. Morcant,nbsp;piet. Mor-gunn, *Eïgo-cantus dbret. Ricant,nbsp;*Sento-cantus, * Trito - cantus ar cm. Tret-cantus, *Ver-cantus oy. Guor-cant, Gur-cant,nbsp;Gur-can,*Ver-cant-acus; Sami-cantuninbsp;Viro-cantus CIL V 5883; grundform canti-)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10 ftir canto- in Canti-bedonia, Canti-oibis, Cant- abri; canto- mit ja. in kosenamen, ableihing' Cant-ius (Cantion Kent), Cantia, Cantii,nbsp;Canti-acum, Cantianus, Cantianilla; i»*Cant-a-ra; stamni cant-a-ro- iwCantarius, Cantari-acum, Cant(a)rini-acuni von *Cantrinius,nbsp;Cant(a)rici-acum von *Cantrioius, Cantrius,nbsp;in Cantilius; tcciter in ahleitungen M. Canti-nus, Canto(n), Cantaius, und in w. ceugantnbsp;certain, abr. Coueant, Breselcoucant; mbret, ) nbsp;nbsp;nbsp;20 cougant certain, assure, evidemment, von cant(os) clair, blanc, brillant. 2) s. cantus. Cant-o(n) kosename, ableitung von Can-to-s, M.cogn., fig. (Landen) GJL VII 1330, 8: Canto f(ecit). (Xanten) Schuerm, 1043;nbsp;Canto. 1044: Canto f(ecit). 1045: Cantonbsp;m(anu). (Coin) Kamp, Die epigraph. Anti-caglien n. 21; Cahto (lis Canto oder Carto?)nbsp;t'(ecit). Davon J\I. Canton-iu-s, F. Saini-cantüni (dat.). ) nbsp;nbsp;nbsp;30nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;* Caiito-bPimo-u compositum ’album [?] cornu, Weiftenhorn’ von canto- tveift? bret. cann aus cant, cy. can, uml von benno- horn,nbsp;gipfel, ir. benn ƒ beann horn, cy. bann, w.nbsp;ban, aus benn; oder von cant- eckc? O. beinbsp;den Arverni, j. Chantoin, vorstadt im n.-o.nbsp;von Clermont-Ferrand, dép. Pay-de-Dome.nbsp;Mer.mz. ReZ/brt 1390: fCANTOANO. Greg.nbsp;Tur. h. F. 1,(44): In cripta Cantabennensi.nbsp;— Caiitobeiniicus mons ^mit dem weiftennbsp;5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 gipfel’, name eines berges in der Auvergne, Ie mont Chanturgue, nördlich von Clermont-Ferrand. Greg. Tur. h. F. 2,21; Ferunt etiam, ipsum in arce Cantobennici montisnbsp;monasterium collocasse, ubi mine oratorium est. *Cailto-(lnilO-ll 'feste des *Cantos’, O.j. Chanteiz, dép. Corrèze, arrond. Tulle, cantonnbsp;Scilhac. I nbsp;nbsp;nbsp;*Caiito-ia.luin von M. *Cantos, in Can- ) nbsp;nbsp;nbsp;50 toilo, Quantoilo, Cantogilum, Cantoiolense monasterium, O. j. Chanteuges, dép. Ilaute-Ljoire, arrond. Prioude, canton Langeac. Cantolgmi-io-s M. Phlegon Trallian. macrob. 1 p. 87, 24: KdgaXog, KavtoXyov- |
viov vtóg, rijg avtpg nóXsag (Tvre^avirj-GLug). Caiitoliano O. j. Chantïlin, dép. Isère, arrond. und canton La Tour-du-Pin, ge-meinde Saint-Jean-de-Soudin. Ilerow. mz.nbsp;Belfort 1391: fCANTOLIANO FCT. Caiitoliiiiete O. j. Champlitte, départ. Haute-Saóne, arrond. Gray. Merow. mz.nbsp;Belfort 1392: CANTOLIMÈTE. €auto-inallus II. (Im alten vicus Ver- lo tilium) BSAF 1890 ii. 221; Cantomalli.nbsp;Cauto-inllus M. vollname. (Augst) III ?. nbsp;nbsp;nbsp;352, 39 M. — Schuerm. 1046; Canto-mili m. canto-11 'hundert’, von kntó-m, davon nach d’Arbois de Juhainville abgelcitet can-dêtum 'cspace de cent pas’; s. *cento-n. *(*au-to-ll nach dArbois de Jubainville mm. sg. nmtr. part., air. ro cét 'es ist ge-sungen worden’ vom verbum *canu, ir. ca- 20nbsp;nim singe. Canton-ius abgelcitet von Canto (n), gentilic. Concil. Elïberit. u. 305 (Mansi 2 ?. nbsp;nbsp;nbsp;5 C): Cantonius episcopus Corsicanus.nbsp;(Feistritz) CIL III 4838: C. Cantonionbsp;Ucc[oni] aed(ili) et luliae Bard[i f(iliao')|nbsp;Eliomarae uxori e[t] C. Cantonio C(ai) f(i-lio) Cond ... no et Ti. Cantonio [C. f.] Montano mil(iti) coh(ortis) I. . stip(endiorum) V et L. Cantonio Mu . . mil(iti) coh(ortis) so XI. praet(oriae) et luliae. C. . . . v. f. s. et s. nbsp;nbsp;nbsp;— Davon O. *Cantoui-acn-s in Chan-tonnay, dép. Haute-Saóne, arrond. u. cantonnbsp;Gray, und dép. Vendée, arrond. La Boche-sur-Yon. Canto-rix M. vollname. (Bronze-mz. der Turemi) Duchdlais p. 152 n. 437. 438.nbsp;Lelcwel 4, 58. Diet. arch. n. 26. Muret-Chab. 7002—7009. (potin) 7010—7014:nbsp;TVRONOS (voïksname) B CANTORIX. Dise 40nbsp;münzen fmden sich im Unter-Klsaft, depp.nbsp;Marne und Saóne- et-ljoire. In 0. Cantrih,nbsp;Cantriches-vilare. Vgl. iv. Cantjo-ri. Cauto-senns vollname, 'canus senex’ — abr et. Hin-cant, nbret. Hingant; mbret. cannbsp;ganz weift; cf. Canto-rix, Seno-vir, Tanno-senus, M. (Inschrift von Bordeaux) Jidlian t. nbsp;nbsp;nbsp;1 n. 128 p. 253: lul(ii) Cantoseni.nbsp;Cantourisa s. Catoriss(i)um.nbsp;Cantri-acu-H von Cantrius, O. j. Chain- 50 trix-Bierges, dtp. Marne, arrond. Chdlons-sur-Marne, canton Vertus. *Cantl’ici-acU-in s. *Cant(a)rici-acu-m. *Cantriui-acu-in aMS*Cant(a)rini-acu-m [Cant-o(n) — *Caiitrmi-acu-m^ |
Cantr-ius
Cant-usa
|
von M. *Cant(e)rinms, O. j. Ghantrigné, dép. Mayenne, arrond. Mayenne, cant. Anibrières.nbsp;Ygl. Matrini-acu-m, Sutrini-acu-m. Cantr-ius M. Cantria F. gentile abgel. von Cantro-s. (La Grotte bei Mirabella) GILnbsp;IX 1097: Cantria Gemella. 1152: P. Cantrionbsp;P. f. Cor. Italo (zweimal). 1153; Cantriaenbsp;P. fil. Longinae. 1154; Cantriae P. fil. Paul-lae. 1155: Cantriae P. fil. Paullae. 1164:nbsp;10 Cant(ria) Long(ina). 1241; Cantriae Pri-inillae. (Pompeji) X 857*^: M. Gantrius M.nbsp;f. Marcellus. Cantrus M. (Mandeure) BA n. s. 43 (1882) ji.271 ^LVIII n. 3: Deae Bell(onae)nbsp;Cantrus 0;(tai fil(ius). Cantrusteihiae G. (Tetz bei Jülich) GIB 605 •• Mat[ron(is)] Cantru[steili]iabu[s]nbsp;. . . . D. Attonis V. [s. 1.] m. cf. Andruste-hiae, Gondrusi, oder Cantrus? (Aus Hoey-20 laert bei Brüssel) Bulletin des comm. roy.nbsp;d’art et d’archéologie 9 pp. 374. 378 = BJnbsp;50/51 s. 304 = 83 p. 162 n. 383: Matro-nis Cantrusteihiabus C. [Apjpianius Pa[ter]-nus pro se [et] suis 1. in. Cautliaril zu Cantil mit german, suffix -waria, V. Kemble n. 16 (a. 679) p. 20.nbsp;n. 21 (a. 686) p. 31; Eex Cantuariorum.nbsp;Bav. 5, 31 p. 428,4: Duroaverno (s. Duro-vernum) Cantuariorum. Kemble w. 43 (a.nbsp;30 697) p. 50. n. 47 (a. 700 oder 715) p. 54.nbsp;Baeda h. e. pracf.: In ecclesia Cantuariorumnbsp;... In ipsa Cantuariorum provincia. 1, 15;nbsp;De lutarum origine sunt Cantuarii et Vi-ctuarii. 27: Augustini episcopi Cantuariorum ecclesiae. 2, 5; Aedilberct rex Cantuariorum (ziveimal) . . . Cantuarius. 9: Ee-gibus Cantuariorum. . . . Eegno Cantuario-mm. Weiter 2, 20. 3, 8. 14. 18. 20. 25. 29.nbsp;4,1. 5. 13. '17.’ 19. 26. 5,23. 24. Kemblenbsp;10 n. 77 (a. 732) p. 92. n. 85 (a. 738) p.102nbsp;(zweimal), n. 86 (a. 740) p. 103. n. 96 (a.nbsp;747) p. 116 (zweimal): Eex Cantuariorum.nbsp;w. 77 (a. 732): Aethilberbtus rex Cantuariorum. — Caiituariensis. Kemble n. 87nbsp;(a. 742) p.106: Cantuariensis metropolitani. Cantuber? (Gabeza del Griego) GIL II 5885: Quintilia Cintuber. Cantubrigius? (Ghedo) GIL V 4169: .. [Gajntubrigio Can . . . ni f. et Bounitic ..nbsp;60 Virilli f. [fjili posi[er(unt)]. -cantum in Elesioduluscantum? cantuna O., eine cantine. (Göln) BJ 79, 187: Vindex f[e(cit)]; c(oloniae) C(laudiae)nbsp;A(ugustae) A(grippinensium) ad oantunas [Cantr-ius — Cant-usa] |
novas. 188: Vindex fe(cit) ad cantunas novas «ml Vindex fe(cit) ad cant(unas). /Bei Worms,nbsp;aus Göln?) WK 4 (1885) c. 81; Lucius fecit ad cantunas novas, ef. KANTENA. Cantun-sico oder Caniunaco O. Alerow. mz. Belfort 1394: CANTi°VNACV. Caiitun-aecus G. (Giudad Bodrigo) GIL II 861: Silo Corai (Copiri?) f(ilius) Cantu-naeco v. a. 1. s. cantus der reif um das rad, vülcicht cel- lo tisclien ursprungs, stamm canto-, nuch TJmrn-eysen von *cam(b)to-s, *cambïto-s oder *cam-mïto-s; bret. kant eerde, conférence; cy. cantnbsp;reif des kreiftes, radschine, rand, afries.nbsp;kaed, an. kantr, dhd. kant m., kante scharfenbsp;seite, rand, eclee; ]/ cam curvvm esse, dhd.nbsp;chanzuuagan, spanisch canto oberflache.nbsp;Pers. sat, 5, 70—72: Nam quamvis propenbsp;te, quamvis temone sub uno | vertentemnbsp;sese frustra seetabere cantum, cum rota po- 20nbsp;sterior curras et in axe secundo. Quintilian,nbsp;inst. 1,5,7—8: Barbarismum pluiibus mo-dis accipimus. Unum gente, quale sit, si-quis Afrum vel Hispanum Latinae orationinbsp;nomen inserat: ut ferrum, quo rotae vin-ciuntur, dici solet 'cantus’, quamquam eo,nbsp;tamquam recepto, utitur Persius. Vuig. IIInbsp;Begn. 7, 33: Axes earum et radii et oanti.nbsp;Isid. or. 3,3,5: Centum autem vocati a can-tho, quod est circulus. Vgl. Schol. II. 5, 725: sonbsp;01 öiörjgoi kvkXoi ol avmamp;ev TtSQi^alXófisvoi,nbsp;votg TQOioig Jteti iqjamófievoi zijg yijg, ol xa-Xovgsvoi xavamp;oL GGIL 3 p. 195,57: Epi-zostra cantbu. p. 262, 45: KnlaazQov, onbsp;xavamp;óg cantbi. p. 357, 24: Cantus ènCaa-ZQOv. p. 394,21: Cantoe ansoli. cf. Cantion. Cantus stamm canto-seife.^ M. (Zwischen Niebla u. Moguer, prov. Huelva, a. 27) GILnbsp;II 4963, 1 — 6246, 1: Borea (dat.) Cantinbsp;(filio oder servo) Bedoniesi (aus Bedonia). lonbsp;(Pompeji) IV 1140; Cantbus. 1149: Cantus. fig. (Poitiers, vor a. 268) Bichard p. 14:nbsp;Of. Canti. ib. (vor a. 268): Cantus. (Vichy)nbsp;BE 1.1 p. 96 n. 110: C(aius) I(ulius) Cantus. (Bordeaux) Jullian t. 1 n. 20 p. 66— 76 = Blade n. 174: Lascivos Canti l(iber-tus). (Edéburg im Ober-Elsaft) B8AF1880 p. 217: Cantus. Audi in Cant-ius. ? Cantumerulii roTOumsefe.? O. j. Ghan-temerle, depart. Harne, arrond. Epernay, so canton Esternay. Cant-usa «OW canto- weift? M. (Bordeaux) Jullian t. 1 w. 150 p. 268—269: Memo-ri(a)e Mart(ii?) Cantus(a)e. |
Cantusbiandus — ?CapilIati
|
CaiitusblaildllS villa. Fortunat. carm. 6, nbsp;nbsp;nbsp;7 tit. 1; Ad Cantumblandum villam denbsp;pomis dictum, v. 1: Venimus ad Cantumnbsp;felici tramite blandum. Cant-usus M. (Port Talbot hei Neath, Glamorganshire) IBCh 77: Hie iacit Can-tusus pater Pau[l]inus. Canubio s. Conovium. Canula F. cogn. (Cazlona) GIL II 3288: 10 Canula b. s. e. -caniis in M. Andecanus? Canvenniiiiii vicaria, 0. j. Champvent, dép. Saóne-ct-Loire, gemeinde La Gniche. Cap... 3L (Leno, prov. Brescia) GIL V 4164: V(ivus) f(ecit) Kufus Biveionisnbsp;f(ilius) sibi e[t . . .] diae Capi . . uxor(i) etnbsp;Biveioni Triumonis f(ilio) et Messavae Hei-vari f(ilio) et C. Valerio Eufo et Q. Valerionbsp;Eufo filis meis leg. XXII. primig. defunctis.nbsp;20 Capadicae nach d’Arhois fiir *Capat-icae,nbsp;0. j. Ghapaïsses, dép. Hautes-Alpes, arrond.nbsp;Gap, canton Bosans, gemeinde Montjag. Capado. (Heddernheim) GIB 1480: Pi-ladelpus Pilandri Capado. Capalinus. Pard. dipt. n. 118, 1.1 p. 82 (a. 533): Teneursolum Capalinum. cap-aiiiia declce? hiitte [damit nach Stohes verwandt eg. caban m. booth,cabin, dentin, furnbsp;kap-agno-], span, cabana, frg. cabane. Isidor.nbsp;30 or. 15,12,2: Hanc rustici capannam vocant,nbsp;quod unuin tantum capiat. Capailliae in pago Wapincensi, 0. j. ein Chabannes oder Chavannes. Pard. dipt. n.nbsp;559, t. 2 p. 374 (a. 739): Capannas. Capara s. Cajiera. ?Caparroiiia F. Oros. 4, 5, 9 (aus Liv. 16): Eodem tempore Caparronia virgo Ve-stabs incesti rea suspendio periit. Capas . . . (London) CJi VII 1336,226: ^0 Capas. Capat-iiiS ill. cogn. (St. Veit in Karnten) GIL III 4846: Ti. lulius Condolli f(ilius)nbsp;Capatius mil(es) cobo(rtis) mont(anorum) pi'i. Capaus-o(n) M. cogn. (Nimes) GIL XII 3840: Primulo Capausonis (Allmer BE no.nbsp;50 p. 383 ci. Carausoni) f(ilio) Primulanbsp;mater et Eu[f]ina uxsor. Cape-dllnon stadt der Scordisci. Strab. 7, nbsp;nbsp;nbsp;5, 12 p. 318: quot;Hacev Ss nal nólsig avioignbsp;so (^HxoQÓiSxocg) FÓQïa %a\ KaTtéëovvov. Capeiil fig. (Fins d’Annecy) GIL XII 172: CAPElUef Capelio cogn. (Yorh) GIL VII 1336, 227: Capelio. |
Capell.. . cogn. (Agmleja) OILY 1147: Capell... Capella M. F. cogn., ztim teil villeicM celtisch. (Galistco) GIL II 569: lunia Capella. (Pompeji) IV achtzeJmmal. (Lodinbsp;vecchio, sett des Augustus oder des Tiberius) V 6361: Capella l(iberta). 6364: Caleiai C. l(ibertae) Capellai. (Saint-Christol beinbsp;Garpentras) XII 1174: Capella TessI [f(i- lius)]. (Vienne) 1186:......[Vo]lt., Ca- lo pella. 1187:.....fH. Volt. Capella u.a. Capellatli ist germanisch. * Capeui-acu-m oder *Caviui-acu-iii oder *Cabini-acu-in 0. j. Cavenago (Lodinbsp;und Monza) mid Gavignaga (Parma). Capera, Capara nach Phillips war-scheinlich iberisch, basic, caparra ronces, stadt der Yettones in Lusitanien, 0. j. Las ventasnbsp;de Gaparra, la Oliva, el Villar. Plin. n. h. 4,118: Caperenses. Ptol. 2,5,7: Ovsrvovsg, 20 £u olg nóleig . . . Kdnaqa {xenta^a X). lAnbsp;433, 7: Capara. Bav. 4, 45 p. 319, 11:nbsp;Cappara. (La Oliva) GIL II 806: Salutinbsp;vicinia Caperensis. (Gaparra) 810: Ordonbsp;splendidis[simus] Cap[erensium]. (Villar)nbsp;812: M. Sulpicio .... daeti f. Ca . . . . Ca-perensi e[quiti] alae II. Tbracu[m]. (Lanbsp;Oliva) 813: Civis recepta est Caperae.nbsp;(Banos) 883: ]Sly[m]pbis Capar(ensibus)nbsp;Trebia Sever, v. a. 1. s. 884: Nin[pbis] Ca- 30nbsp;paresis votum. 891: [Xy]mp(is) C[apa]-r(ensibus). (Amiens) BSAF 1880 p. 246:nbsp;Val(erius) Durio circit(or) n(umeri) Cape-r(ensium) vix(it) an(nos) XXX. Capi-Scil-S 0. j. Gappy, dép. Somme, arrond. Péronne, canton Bray-sur-Somme. Capi-atiis M. cogn. (Sainte-Golombc) GIL XII 5686, IIS'*: Capiatus. (Aosta) IIS'*:nbsp;Cabiatus. Capili-acu-s 0. j. GhipUly, dép. Somme, 40 arrond. Péronne, canton Bray-sur-Somme. ?Capillatl ligur.V. iweaw. 1,442—446: Et nunc tonse Ligur, quondam per colla decora | crinibus effusis toti praelate Coma-tae: | et quibus immitis placatur sanguinenbsp;diro I Teutates, borrensque feris altaribusnbsp;Hesus; | et Taranis Scythicae non mitiornbsp;ara Dianae. Plin. n. li. 3, 47: Populi In-alpini multis nominibus, sed maxime Capil-lati. 135: Sunt praeterea Latio donati in- 50nbsp;colae, ut. . . Capillatorumque plura generanbsp;ad confinium Ligustici mariSi 11,130: Ca-pillatis Alpium incolis. Bio 54, 24: Ainbsp;quot;Alnsig ai Tta^aamp;ctldoawi 'vtco Aiyvcov ramp;v [Cautusblandus — ?CapillatI] |
Capilli-acu-m — Caprasia
*Capri-acu-s
carac-alla
|
*Capri-acu-S vom latein. gentilicium Caprius, O. 1) j. Cahrago, Bergamo; 2) Ca-praga, Novara; 3) j. Gravago, Piacenza; j. Cavriago, prov. Beggio; und in franz. 5) Chevrey, gemeinde Arcenant, dép. Cóte-d’Or; u. gemeinde Saint-Maurice-en-Bivière,nbsp;dép. Saóne-et-Loire; 6) Chevry (in dép.Ain,nbsp;dép. Haute-Savoie, dép. Jura, zwei in dép.nbsp;Loiret, dép. Alanehe, zivei in dép. Seine-et-io Marne, dép. Seine-et-Oise, dép. Vosges); 7)nbsp;Cahriac, dép. Aude, arrond. Carcassonne,nbsp;canton Capendu, gemeinde Donzens; 8) Clia-hriac, dép. Gard, -gemeinde Barjac; 9) Chau-ray, dép. Deux-Sèvres, arrond. und cantonnbsp;Nioti; 10) CJiavré, dép. Vosges, arrond.nbsp;Saint-Dié, gemeinde Baon-l’Etape; 11) zweinbsp;Cieurac in dép. Lot; 12) Civrac (zwei innbsp;Charente-Inférieure, fünf in Gironde); 13)nbsp;Civray (CJier, zivei Indre-et-Loire, Vendée,nbsp;^0 drei Vienne); 14) Civry (Cóte-d’Or, Eure-et-Loir, zwei Saóne-et-Loire, Seine-et-Oise,nbsp;Yonne). Caprili-acu-m von Caprilius, O. 1) j. Caporiago, friaul. dial. Giavoria; 2) Cau-riago, Beggio nell’ Emilia, aucJi Cavriagonbsp;Oder Curiago; 3) Craviago, Parma. Caprini-acu-S von *Caprinius oder Ca-pronius, O. l) j. Chevregny, dép. Aisne, arrond. Laooi, canton Anisy-Ie-Chateau; 2) j. 30 Gravanago, Pavia; 3) j. Cavernago, prov.nbsp;Bergamo, dist. Treviglio. Vgl. Cabrini-acu-s. Capr-issus M. cogn. (Chiavrie) CIL V 7220: Ti. Claudius Severi et Vibiae 1. Ca-prissus Minervae v. s. 1. 1. m. (Metz) Bo-hert-Cagnat fase. 3 p. 72; Magn[i]us Capr[i]s-[s]us. Capriimiis fl. j. la Planquette, r. nhfl. der Canche. Caprius, Capria, Caprio(n) sind lat, io *Capro-ialuiii vom lat. capra, in O.nbsp;Cabrogile, Cabrogilum in der Auvergne. Caprosium O. j. Chevroux, dép. Ain, arrond. Bourg, canton Pont-de-Vaux. Capt-iiis AL (Sitifi, c. a. 198) GIL VIII 8455: Q. Captius Q. fil(ius) Pap(iria) Mar-tialis. Captoil(ii)acO s. *Capit5n-acu-s. capto-S in Moeni-captus gefangener, sclave des G. Aloinos (Main), ward in den hritta-^ nischen insein *cactos, wolier ir. caebtnbsp;sclave, tv. caetb, mhret. caez, kez, quaez captif,nbsp;malhcurcux, chétif, nbret, caez, kez, vannet,nbsp;kèb, léon. keaz; cf. lat. captus. — Kaptusnbsp;AL —lat, Captus? (Sahelices) CIL II 3124: |
Titus Valerius Kapti filius Gal(eria) Vale-riensis b(ic) s(itus) e(st). -captlllll in Dur-captum =*Capto-duron ? Captunnaco s. *Capitön-acu-s. Capurus? (Ilousesteads) CILYll 691: Capurus (Ilübner ci. Ca[l]pur(iiius)). Car. . . cogn. (Borgo S. Dahnazzo) CIL V 7850: Car... Cara stadt in Hispania Tarraconensis, j. Santacara. Plin. n. h. 3,24: Carenses. Bav. lonbsp;4, 43 p. 311, 12: Carta. (Santacara) CILnbsp;II 2962: Porcius Felix K[a]resis. (Tarragona) 4242: Postumiae Nepotianae sivenbsp;Mai'cellinae ex con(ventu) Caesar. aug(usta-no) Karensi flaminicae, uxori T. Porei Ver-rini flam. p. b. c. (Santacara, a. 134 p.Chr.)nbsp;4906: M. Cara m. p. III. Kara F. (Salto del Ciervo, té'niino de Ecija, heim hache Salado) GIL II 5455:nbsp;[KJara [Tjuti [s]erva.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Cara fl. lonae vita Columhani c. 19 ed. Sur. p. 474: Ad Caram fluvium properans. Car... (j. in Toulouse) BA 16,2 (I860) P'. 489: Car:: ] Cemia [ us ser.....j vt. s. 1. m. Cara .. . cogn. (Vienne) CIL XII 5686, 178: Cara/////. carac-alla nach Glück vom celtischcn suhst.-stoww *caraca vestis, cf. prov. cara cUicium, ahd. hragil (vestimentum) für brabil, ur- 30nbsp;deutsch brabila, )/ car; Ernault vgl. caragus.nbsp;lm Ed. Dioclet. a. 301, caraeallae leinwand-mantél gall, sehnittes, 7,44 p. 831: Pro cara-calla maiori. 45: Pro caracalli minori. 17,nbsp;79p.839: KaQav-allae. capuze, alshcsonderenbsp;kopf- und schulterhedechtmg, graft er (maior)nbsp;oder kleiner (minor) geschnitten. Eucheriusnbsp;instr. 2,10: Epbod, vestis sacerdotalis, quaenbsp;superindumentum vel superumerale appel-latur. Est autem velut in caraeallae mo- 40nbsp;dum, sed sine cucullo. Vita Eugendi abh.nbsp;c. 2,3 ASS l.ian. I p. 50: Aestivis namquenbsp;temporibus caracalla, vel scapulari cilicinonbsp;utebatur. CGIL 2 p. S38,52i Kagaxalhovnbsp;cuculla. Acta s. Christophori p. 73,15 Us.:nbsp;KccQaxcckkov (AB; xctQUKalov P) ')(akxovv.nbsp;Zu miterscheiden von der caracalla Antoni-niana, von wélcher der kaiser Caracalla seinen namen hat: M. Aur. Antoninus Caracalla Augustus, cos. zum zweitenmal a. 205, 50nbsp;zum drittenmal 208; Antoninus Caracallanbsp;Augustus, cos. zum viertenmal a. 213. Dionbsp;78, 3, 3 (von Antoninus Caracalla, a. 217):nbsp;XkugvSa rs rorè fi'sv ókonó^cpvgov tors ós [*Capri-acu-8 — carac-alla] |
Caracca — Caracylaia
|
fieaóksvKOV, ÏGti S' ore %al fi£G07t6Qqgt;vgov, amp;Gnig Ê iyh sldov, èqgt;óqet. iv yaq xy 2v-gia xy re MsGonoxajxta Kelxmoig Kal iGamp;ij-fiaGi Kccl vnoS'^jxaGiv eygo^Gexxo. xal xiva ISiavnbsp;EvSvGivnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nag xaxanómav v.ui GvggccTcrcov eg fiavSvrjg xgoTtov ngoGsrce^evgev, xal a'ètog xs GvveysGxaxa axivijv iviSvvsv,nbsp;S)Gxe xal JLagaxalXog Sia xovt emxlfjamp;rjvai,nbsp;xaL xovg Gxgaximxag ^akiGxa ajKpisvvvGd'ainbsp;10 èxéXevGsv. : TovKagaxaXXov. Spartian.nbsp;in Seven 21,11: Vixit denique in odio po-puli diu Antoninus, nomenque illud vene-rabile diu minus amatum est, quamvis etnbsp;vestimenta populo dederit, unde Caracallusnbsp;est dictus, und in Antonino Caracallo 9, 7:nbsp;Ipse (Antoninus) Caracalli nomen accepit anbsp;vestimento, quod populo dederat, demissonbsp;usque ad talos, quod ante non fuerat. 8:nbsp;Unde bodieque Antoninianae dicuntur cara-20 callae huiusmodi, in usu maxime Eomanaenbsp;plebis frequentatae. Lamprid. JDiadum. 2,nbsp;7: Quare etiam senatus imperium id liben-ter dicitur recepisse, quamvis alii Antonininbsp;Caracalli odio id factum putent. 8: Para-verat sane paenulas populo colons russeinbsp;dare Macrinus imperator in honorem Antonini filii sui, quae vocarentur Antoninianae,nbsp;ut caracallae Bassiani dictae sunt, adserensnbsp;melius filium suum Paenuleum vel Pae-80 nularium dicendum, quam Caracallus essetnbsp;dictus Bassianus. Hieronyni. chronogr. a.nbsp;Abr.2227: Antoninus cognomento Caracallanbsp;Severi filius. 2229: Antoninus Caracallanbsp;(caracallae F') cognominatus propter genusnbsp;, vestis, quod Eomae erogaverat, et e contrarie Caracallae ex eius nomine Antoninianae dictae. a. 2235: M. Aurelius Antoninus Antonini Caracallae ut putabatur filius.nbsp;Liber generationis 1, 395 Chronogr. a. 354nbsp;AO p. 138 M.: Antonius cognomento Caracallanbsp;Severi filius ann. VI. m.VIIII. d. II. Victornbsp;de Caesaribus c. 21, 1: Ceterum Antoninusnbsp;incognita munerum specie urbem Eomanamnbsp;adficiens, quod indumenta in talos demissanbsp;largiretur, Caracalla dictus, cum pari modonbsp;vesti Antoninianas nomen e suo daret. epit.nbsp;c. 21,1: Aurelius Antoninus Bassianus Caracalla, Severi filius, Lugduni genitus . . .nbsp;2: Cum e Gallia vestem plurimam devexis-50 set talaresque caracallas fecisset, coegisset-que plebem ad se salutandum indutam ta-libus introire, de nomine huiusee vestis Caracalla cognominatus est. Festi brcv.^X^li:nbsp;Antoninus, cognomento Caracalla. Eutrop. 8, [Caracca — Caracylaia] |
20,1: M. igitur Aurelius Antoninus Bassianus, idemque Caracalla. (Baraus Oros. 7, 18,1: Aurelius Antoninus Bassianus idemquenbsp;Caracalla.) 22: Creatus est post hos M.nbsp;Aurelius Antoninus. Hie Antonini Caracallaenbsp;filius putabatur. Auson. Cacs. 22, 2 tit.,nbsp;^.118 Sell.: Bassianus Antoninus sive Caracalla. «1. 92: Inrisu populi tu, Caracalla,nbsp;magis. Hieronym. epist. 64 ad Fabiolam c. 15 (a. 397) (0pp. ed. Vail. 1, col. 364 Yen.): lo Efficitur palliolum mirae pulchritudinis,nbsp;praestringens fulgore oculos in modum ca-racallarum, sed absque cucullis. Polemiinbsp;Silvii latere. 1,2% p. 521 M.: Antoninus Caracalla. lordanis Bom. 277: Antoninus cognomento Caracalla, filius Severi, regnavitnbsp;ann. VII. Ham ideo hoc nomen nanctusnbsp;est, eo quod eiusdem vestium genere Eomaenbsp;de manubiis erogans sibi nomen Caracallanbsp;et vesti Antoniana dederit. Get. 15,87: Sub 20nbsp;Antonino Caracalla. Caracca stadt der Carpetani, j. Caravana in der ebene La Alcarria in der spanischennbsp;proving Cuenca-Guadalajara. Plut. Sertor. 17 : Tlsgl xovg Xsyogévovg Xagaxixavovg. eiol Se Sijfiog VTxeg xov Taycovior noxapóv, ovxnbsp;uGxeGiv ovSi xéfiaig ivoixovvxeg, dlla Xócpognbsp;eGxlv evgeyéamp;rig xal tiijijXbg avxga xal xoi-Xafxaxa ixexgamp;v ^Xercovxa ngbg ^ogiav negi-eycov. Ptol. 2, 6, 56: Kdgaxxa. Bav. 4, 44 sonbsp;p. 313,8—10: Iterum iuxta ipsam civitatemnbsp;Complutum est civitas, quae dicitur Caraca. Caraciacus s. Caratiacus. Caracotiumn 0. j. bouches de Seine et Harfleur, dép. Seine-Inférieure, arrond. IjCnbsp;Havre, canton Montivilliers. I A 381, 7: Anbsp;Caracotino. caracutium ein furwerh. Lsid. or. 20,12, 3: Caracutium vebiculum altissimarum ro-tarum, quasi carrum acutum. CGIIj 4 j].29, 40 48: Caracutium vebiculum altissimarum ro-tarum capsique devexi quo solo in Campanianbsp;pro arenas silvae gallinariae verevanturnbsp;antequam lapide sternerentur. *Caracutt-io-s M. eines schauspilers. (Bom) CIG 6243 = Kaibel 1683: AaLfxoGivnbsp;evGe^eGiv Fatov lovXiov Kagaxovxxiov ¦ noi-riGev KaGia, xeo xeijiia) xai a^im avSgi'' naGinbsp;(piXog amp;vfjxoig eig x’ aamp;avaxovg SeiGiSaiyav \nbsp;xoifiaxai Kagaxovxxig. cf. Corocuta.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Caracylaia galat, F. (Angora) GIG 4030: KagaxvXaiav agyiegeiav, anoyovov §a-GiXemv, amp;vyaxega xtjg grjxgoTXoXeag, yvvacxanbsp;lovXiov Seovxjgov xov ngaxov xav EXXxjvmv. |
car-ad- — car-ant-
[car-aS-
car-ant-]
-ocr page 398-* Carant-aeo-s
Caraut-ius
|
*Carant-aco-S 0. j. Charentay, depart. Bhone, arrond. Villefranche-sur-Saone, cant.nbsp;B elleviUe-sur-Saone. Caraiit-eius M. (Tommen-y-Mur, actatis infimae) EE 7 p. 284 w. 854: D(is) M(aiii-bus) Barrect Carantei. *Caranteu-acii-s vom gentiUc. *Caran-tenus m Carantius, 0. Carentenaco, j. Ca-rennac, dép. Lot, arrond. Gourdon, canton 10 Vayrac. *Caranti-acu-S fundus, abgeleitet vom gallo-romischen gentilidum Carantius, ablei-iwng von dem gallischen namen Carantos, 0. 1) nbsp;nbsp;nbsp;Charensat sur le Cher, depart. Creuse?nbsp;Merow. mz. Belfort 1399: CARAHCIACO. 2) nbsp;nbsp;nbsp;Caranciagus, j. Cransae, dép. Aveyron,nbsp;arr. Villefranclie, cant. Aubin; vmd 3) dép.nbsp;Haute - Garomie, gememde_Eronton. 4) Ca-rency, depart. Pas-de-Calais, arrond. Arras, 20 canton Vimy. 5) Charancieu, dép. Isère, arrond. La Tour-du-Pin, cant. Saint-Geoire.nbsp;6) Charencey, dép. Cóte-d’Or, arrond. Bemuren-Auxois, cant.Vitteaux. 7—8) zwei Cha-rency, dép. Jura, arrond. Poligny, cantonnbsp;Nozeroy; und CJiarency-Yezin, dép. Meurthe-et-Moselle, arrond. Briey, canton Longuyon.nbsp;9—-10) zwei Charency in dép. Nièvre, ge-meimde Champvert und gemeinde Saint-Au-bin-des-Chaumes; und 11) dép. Sarthe, arr.nbsp;so Mamers, canton Beaumont-sur-Sarthe. 12)nbsp;Charensat, dép. Puy-de-Lome, arrond. Biom,nbsp;canton Saint-Gervais. 13) Chérancé, dép.nbsp;Mayenne, arrond. Chateau-Gontier, cantonnbsp;Craon. 14) Chérencé-le-Héron, dép.Manche,nbsp;arrond. Avranches, cant.Villedieu. lt))Ché-rencé-le-Boussel, dép. Manche, arrofid. Mor-tain, canton Juvigny. Caranti-Smis M. Carantiana F. cogn. (Vienne) CIL XII 1965: D(is) [M(anibus)]nbsp;40 P. luli Cara[nti?]aiii defun[cti] annor(um).nbsp;.... Valer. Car[antia?Jna mater [filio] pi-entis[simo]. (Lyon, Trion) Allmer et Biss.,nbsp;Trion p. 109 = Lyon n. 280, t. 3 p. 207:nbsp;D(is) M(anibus) memoriae aeterne Cassi(i) Carantiani //.......... (Die mutter des verstorbenen hieft warscheinliéh Carantia). Caraiit-illu-s M. Carantilla F. demin. von Carantus. (Saintes) Espérandieu 137nbsp;p.SU^BE No. 55 (1889) n. 794i).466:nbsp;50 Ponponiae Carantillae. (Metz) Bobert-Ca-gnat fase. 3nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;147: Cacetio [BJassi (filio) [CJarantillo Caratulli (filio) v(ivo). (Dijon) I^cjay 92: Cassiop(a)e uxori (et) Carantillonbsp;[filjio. Die inschrift (Chdtillon-sur-Seine) [*Carant-5co-s — Caraut-ius] |
Grut, 8,2 = Lejay III: Carantillus serv(us) ^ actor ist verdachtig. cf. Garatillus. ^Carantini-acu-S abgeleitet von AI. Ca-rantinius, O. j. Charentigny, dép. Aisne, arrond. Soissons, canton Oulchy, gemeinde Tillemontoire. Carantin-iu-s M. gentile, abgeleitet von Carantinus. (Mainz) CIB 1329—Wihnannsnbsp;2277 = Beclcer 86: C. Carantiniu[s] Ma-teru[u]s. Davon abgeleitet O. Carantiniacus. lo Carant-inus M. Carantiua F. cogn,, abret. Kerentin. Fortunat, carm. 3, 14 tit.:nbsp;Ad Carantinum episcop. Coloniae. (Fallow-field Fell) CIL VII 576: Petra Plavi Ca-rantini. (London) 1336, 232: Caranti(iii).nbsp;233: Carantini . m(anu). 234: Of(ficina)nbsp;Caran(tini). 235: Caranti(nus) f(ecit).nbsp;(Vienne) XII 5686, 178: Cara/////.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;179=^: Carantin(us) f(ecit). (Annecy) 179'': Ca[ra]n-tini. (Arles) 180“': Of. Caran(tini). (Orange) 20 Caranti(ni), Carant(ini), Of(icina) Ca-ran(tiiii), Caran(tini). (Vienne)^:Giiian(tini)nbsp;ma(nu), Of(ioina) Caran(tini). (Sainte-Co-lombe) Caranti(ni). (Fins d’Annecy)nbsp;Of(ioina) Caran(tini). (Nimes) 5701, 62:nbsp;Carantinus V(iennae) f(eoit). (Lyon) BFnbsp;1885 p. 152: Carantinus. 2,582 p. 167 =nbsp;Allmer-Dissard w. 66: Quartionia. Carantiua.nbsp;(Jjyon, Trion): Carantini m(anu). (Dijon)nbsp;Iwjay 92: Carantinus. (Dijon, aux Poussots) 30nbsp;BA S^'s., t. 15 p. 418 = L^ejay 123: D(is)nbsp;[M(anibus)] Ca[ra]ntinus fi[l(ius)]. (Allier)nbsp;Schuerm. 1073: Caranti(ni) m(anu). (Ber-nay, No. 2814, nouv. 3041) Moivat p. 172:nbsp;Mercurio sacr[um] Maxumiuus Carantini fi-(lius) d(e) s(uo) d(at). (Nijmegen) Schuerm.nbsp;1072: Carant(inus) f(ecit). (Beissweïler?nbsp;im Luxemburgischen) Steiner 1944: Carantinus Vex . . illus. (Krayenhof) Schuerm.nbsp;1067: Of(icina) Caran(tini). (Ileddernheim) 40nbsp;WK 6 (1887) spi. 45: Senilius Carantinusnbsp;c(ivis) Medio(matricus). In O. *Carantin-aou-s? s. *Caranten-acu-s. Carantium s. Caronion. Cai’ant-ius AI. Carantia F., als röm. gentilname verwandt, abgeleitet vom gallischennbsp;namen Carantos. (Munhendorf) CIL lllnbsp;3916: L. Carantius Gratus. (J/om) VI 2529: P. Carantius P. f. 21459: Carantia ingenua. (Bieti, nach a. 79) IX 4682: D(is) M(ani- 50nbsp;bus) C. Carantio C. f. Voltinia Verecundonbsp;Viennae...et Carantio Pboebo et Carantiaenbsp;Epaenetini lib. (Orange) XII 1220: Caran-ti(i) M(arti oder Mercurio) v.s.l.m. (Carouge |
Caraiit-o(n) — Carantus
|
hei Genf, warschcinlich aus Vienne, nach 90 p.C]ir.)2602: M. Carantius Macrlnus. (TJeès)nbsp;2854: Karantia Successa. (Marignac, gem.nbsp;Barrm, zwischen Alais und JJzès) 2860:nbsp;B(is) M(anibus) Q. Caranti Valentini. (M-mes) 3208: D(is) M(anibus) T. Carantilnbsp;Daphni . . . Carantia Lais et Carantius Por-tunatus patrono optumo. 3209: Carantiaenbsp;Tycbes (gen.) T. Carant(ms) Daphnus. (Ma^nbsp;w jignieu) Allmer 725: Luc(ii) Caranti Cin-tonis. (Lyon) Boissieu p. 505. XXI, cf. All-mer et Dissard t. 2 p. 132: C. Carantio lu-niani Procliani filio. Boissieu p. 504. XXnbsp;= Allmer et Diss. n. 279 t, Z p. 206: D(is)nbsp;M(anibus) Caran[t]ia Secundina fratri. (JDi-jon) Bejag 88: [Claujdianus Caranti (filius).nbsp;(Metz) Bramhacli, BM 1865 s. 624 =nbsp;Bohert- Cagnat fase. 3 p. 162: Carantia[eJnbsp;Perpetuae fi[l]?iae. (Calcar) CIB 168: L.nbsp;20 Carantiu[s] . . . f. Senecio F[ran]cus eq. alaenbsp;[Nori]cor(um). (Karden im kreis Cocheni)nbsp;7IS = Hettner 124: L. Carantm[s AJtticus.nbsp;(Zeil, reg.-hez. Cohlenz) CIB 716: Carantiusnbsp;Gracilis lustus. (Gastel) 1331’^ = Beclcernbsp;127: [Majternus Carantius Statianus. (Murr-hardt, Wirteniberg) 1569: D(is) M(anibus)nbsp;Meddillio Carantio patri et Victorinas matrinbsp;Carantia Aelia filia. (Heidelberg) 1710 —nbsp;BJ 63, 61: Luteia Caranti (filia). (Wolf-®o stein) CIB 1769 =Haug 55: Quinto (cogn.)nbsp;et Saturnina(e) Caranti filio etfi[liae]. (Kanten) CIB 1968“: Cn. /Carantiu[s] Cn. [f.]nbsp;Vol. llema(us.) mil. leg. XXI. — Auch innbsp;*Cai’ailti-acu-S O.j. Charancieu, dép.Isère,nbsp;arrond. La Tour-du-Pin, canton Saint-Geoire. Carant-o(n) ableitmg vom cogn. Carantus, M. cogn. (Cordova) GIL II 2286: L. Cornelius L. f. Caranto. (Nimes, 1. jh. p.nbsp;Chr.) XII 3802: [Cjn. Pompelo . . . [C]a-''0 rantonis [f(ilio) Vi?]rotoutae Atessat|i?]. Carailto(n) fl. s. Carantonus. Caraiit-ocus Carentocus M. lonae vita Columbani 6 cd. Sur. 21. nov. p. 470: Ab-batein quendam, nomine (om. cod. Taurin.nbsp;F. IV. 12 f. 15'') Carantocum (Caréntocunbsp;Faur.), qui monasterio, cui Salicis nomen est, praeerat .... Carantocus (Carantocus Taur.) . . . Carantocus (Carantocus Taur. f. 16''). Vita s. Carentoci (sacc. 5) A8S 16. mainbsp;III 585—587. O. cf. Vita Karadoci lectionbsp;1 p. 13 Bord.: In locum qui dicitur Ka-rantoc. Caraiitó-iiiago-s ^feld des (gall. M.) Ca- Holüee, Alt-colt. Sprachscliatz. I. |
rantos’, O. l) bei den Buteni, ztvischen Ca-hors und Bodez, Le Granton, dép. Aveyron, arrond. Villefranche-de-Bouergue, cantonnbsp;Ilontbazens, gemeinde Compolibat. TP: Ca-rantomago. 2) Carantomum, Carentomum,nbsp;j. Charenton-du-Clier, depart. Cher, arrond.nbsp;Saint-Amant-31ont-Bond, lonae vita Eustasiinbsp;3,16 ASS 29. mart. III p. 790J? = Alabill.nbsp;ASS Ben. 2 p. 122: Loco nuncupate Car-rantomio (Mabill. Carantomo), supra flu- lonbsp;vium iam dictum Milinandrum (3Iarmande). 3) Carentomus, j. Carentan, départ. Manche, arrond. Saint-Ló. Caraiitoiie O. j. Charenton-le-Pont, dép. Seine, arrond. Sceaux. Carailt-ÖllllS, Carentonus, fl. im lande der Santones, j. la Gharente. Auson. Mosell.nbsp;463: Santonico refiuus non ipse Carantonusnbsp;aestu. Vita Eparchii 1, 4 ASS 1. iul. lp.nbsp;113A.' Carantonis fiuvius. Passio Ausonii wnbsp;9 Anal. Boll. 5, 309: Per crepidinem flu-minis Carantonis. MabiUon Annal. OSB t. 2 append. p.SSS — 664: Prope flu vium Ka-rantonae. *Carantonn-acu-s von M. Caranto(n), in villa Carentennacus, O. j. Gharantonnay,nbsp;dép. Isère, arrond. Vienne, canton Ileyrieux,nbsp;gemeinde Beauvoir-de-3Iarc, hauptort desnbsp;ager Care(a)ntoii-icu-s, j. Colombier-et-Saugnieu, dép. Isère, arrond. Vienne, canton sonbsp;la Verpïllière. Caraiit-orius abgeleitet von carant-, M. (Ztvischen Margam und Cynffig, Glamorganshire) Bhys 48 = IBCh 69 — Bhys‘ 282.nbsp;386: Punpeius Carantorius (ogam. Pope:: (Jarantriiitum 0. j. La Chartre, dans le Maine, dép. Seine-et-Oise. Carantus Minis, aus *Caranto-s ^freund, verivanter’, abgeleitet vom part. praes. vom mnbsp;verbum *carö aus *karajS fócöe, M. cogn.nbsp;(High Bochester) CIL VII 1033: Deae Mi-nervae lul(ius) Carantus s(ingularis) c(on-sularis). (Olm,, 2 h. von 3laim) CIB 921:nbsp;Securius Carantus, mil(es) leg(ionis) XXII.nbsp;(Gastel, a. 170 p. Chr.) 1321 ~ Ilübner,nbsp;Exempla n. 407: Meloni(i) Carantus et lu-cundus. (3Ietz) Bobert - Cagnat fase. 3nbsp;p. 138: D(is) M(anibus) Cand(idio) Can-didiano Caranto d(efunoto) mater. Bram- donbsp;bach B,M 1865 p. 624 = Bobert-Cagnatnbsp;fase. 3 p. 162: Carantus Arus . . ennis (filius). (Brumath) BA n. s. 15 (1867) p. 1 59: Carantus Victoris, Clementinius Caran- 25 [Carant-o(n) — Carantus] |
?CaraiiUs — Carat-aco-s
|
tus. In O. Caranto-magus. Bavon dbgel. gentile in. Carant-ius. cf. Caratius. ?CaraiiUS Jf. Egüberti vita Ermenfredi 3,26 A88 25.sept. VII p. 122^4.; Caranum. Caraii-usca ligurische ableitung von ca-rano-, O. gwischcn Metg und Trier, j. El-singen (Elgange) hei Bidlingen (Budling) in Lofhringen, hr eis Biedenliofen, canton Metzer-iviese. TP: Caranusca. 10 Carap-etis in Quaravedes, dann Grabdis, j. Graps? ? Cara-sa iherisch? zu hash, gar altus, garaira (en Jmut) imd za (9a, xa, tza, z) co-pia, frequentia, situs, Hocus in alto situs’, 0.nbsp;j. Garris, hashisch Garruce, dép. Basses-Py-rcnees, arrond. Mauléon, cant. 8aint-Palais.nbsp;lA 455, 9: Carasa. Carasi-acu-s 0. j. Crécy, dép. 8omme, arrond. Ahheville. 20 Carasoiinns AI. (Yichy) BE 1.1 p. 271,: Carasouni in(anu). Carasova (cf. Nasua, Galova) G. (Bordeaux) Jullian t, 1 n. 162 p. 277—278: [D(is) M(anibus)] et memoriae Publici(a)enbsp;Carasovaedee(/Mrf)uncta(e) anor(nm) XXVII.nbsp;(Zaisenhausen) Gchuerm. 1076: Carasaouf.nbsp;Vgl. Carassounus, -nius, Caraddouna. Carassoun-ius von stamm carad-, M. cogn. (Martignargues hei Alais) OIL XIInbsp;30 2897: D(is) M(anibus) Carassou[ii]aI vir-ga://tus. Vas// j fili.pa[tri] | piissim. (Augst)nbsp;XIII 5287: L. Garassounius Panturo. Cf.nbsp;Carasova, Caraddouna, Carath[ounus], Ca-rassounus. Carassounus M. cogn. (a. 1891 von Ferrero gefunden): I(ovi) o(ptimo) m(aximo)nbsp;Poenino C, Domitius Carassounus Hel.nbsp;mango v. s. 1. m. (Yichy, j. in 8aint-Germain) BSAF 1883^. 263: Numin(ibus)nbsp;40 Aug(ustorum), deo lovi Sabasio (phryg. G.)nbsp;G. lul(ius) Carassounus v. s. 1. m. Carasus M. (Zahern) CIB 1863: D(is) M(anibus) Mattai Carasi. Carat-dco-S ir. carthacb von carad, inf. von carim liehe, nach Glitch = ’plenus amo-ris’, dbgel. von caratos, part, vom verbum tv.nbsp;car-u lieben, cy. car amicus, cognatus, corn.nbsp;car amicus, abret. car cognatus, air. cara;nbsp;M. ir. j. Cartbach, gen. Cartbaig(h) (cf. fa-50 miliennamen Mac Garthy), abret. Caratoc,nbsp;Caradoc, Karaduc, j. (Leon) Oar-adek aimdble,nbsp;acy. Caratauo aimdble, Caratocus, spetter w.nbsp;Caradawg und Caradog, von derselben |/ wienbsp;carant-. cf. Garatullus, Caratinus, Caratillus, [?Caranus — Carat-aCO-B] |
Caratius. Tac. a. 12,33: Itum inde in Si-luras, super propriam ferociam Carataci vi-ribus confisos, quem multa ambigua, multa prospera extulerant, ut ceteros Britannorumnbsp;imperatores praemineret. 34: Enimveronbsp;Caratacus buc illuc volitans ilium diem,nbsp;illam aciem testabatur aut reciperandae li-bertatis aut servitutis aeternae initium fore;nbsp;vocabatque nomina maiorum, qui dictato-rem Caesarem pepulissent, quorum virtute 10nbsp;vacui a securibus et tributis intemerata con-iugum et liberorum corpora retinerent. Haecnbsp;atque talia dicenti adstrepere vulgus, gen-tili quisque religione obstringi, non telis,nbsp;non vulneribus cessuros. 35: Clara ea victoria fuit, captaque uxor et filia Caratacinbsp;fratresque in deditionem aecepti. 36: Ipse,nbsp;ut ferme intuta sunt ad versa, cum fidemnbsp;Cartimanduae reginae Brigantum petivisset,nbsp;vinctus ac victoribus traditus est, nono post 20nbsp;anno, quam bellum in Britannia coeptum.nbsp;Unde fama eius evecta insulas et proximasnbsp;provincias pervagata per Italiam quoquenbsp;celebrabatur, avebantque visere, quis illenbsp;tot per annos opes nostras sprevisset. .Xenbsp;Eomae quidem ignobile Carataci nomennbsp;erat . . . Tunc incedentibus regiis clientelisnbsp;pbalerae, torques quaeque bellis externisnbsp;quaesiverat traducta, mox fratres et con-iunx et filia, postremo ipse ostentatus. Ce- sonbsp;terorum preces degeneres fuere ex metu: atnbsp;non Caratacus aut vultu demisso aut verbisnbsp;misericordiam requirens, ubi tribunali ad-stitit, in bunc moduin- locutus est q. s. 37; . . . Ad ea Caesar veniam ipsique et coniugi et fratribus tribuit. Atque illi vinclis ab-soluti Agrippinam quoque, baud procul alionbsp;suggestu conspicuam, isdem quibus princi-liem laudibus gratibusque venerati sunt. . .nbsp;38: Vocati postbac patres multa et magni- 40nbsp;fica super captivitate Carataci disseruere...nbsp;Amoto Carataco. h. 3,45: Postquam captonbsp;per dolum rege Carataco instruxisse trium-pbum Claudii Caesaris videbatur. Bio 60,nbsp;20, 1 (a. 43 p. Ghr.): Tlqamp;tov (ihvnbsp;Qccxaxov, snsira ToyóSovgvov, Kvvo^slXlvovnbsp;natdag, èviniqGEv. Zonaras 11, 10: Kaqaxa-Kog dé xignbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ciQXfjybg aXovg xdi sig xrjv Payrjv nbsp;nbsp;nbsp;^nyyvayrig txuQa xov KXavdLov xv'/av, elxa xcsQivoSf^Scig trjv no- 5o Xiv gsxu xrjv aqtsSiv, xai idwv avX‘^g rrjvnbsp;XajinQoxrjxa xal xb fisysamp;og ^Elxa k'eprj ^xavxanbsp;xal XU xoiavxa xsxxrjfievoi xwv Gxriviötavnbsp;rjfxamp;v éniamp;vfisixs;’ Yita Carthaci (f a.636) |
Carat-edo(n) — Garatus
|
1 ASS 14. mai III p. 375 F: Carthacus. p. 37GA: Impositoque ei nomine Carthaco.nbsp;4 p. 376 F: B. Carthacus. 7 p. 377 A: Innbsp;sancto dei servo Carthaco. 8 p.377 B: Car-thace. 11 j;. 3777?.- Carthacus. Vita Luaninbsp;ASS Boll. 4. aug. I p. 342 sqq.: Carthachnbsp;offer. Inschriften. (Winsford HUI, in Westnbsp;Somerset) The Academy, aug. 30, 1890, no.nbsp;95G = Archaeologia Cambrensis, jan. 1891:nbsp;10 Carataci [njepus (= nepos). (Alets) Grut.nbsp;302.,5 — Boberi-Cagnat fase. 3 p. 138: D(is)nbsp;M(anibus) Sex. Aquinio Carataco. (Wim-pfeti a. N.) CIll 1390; Cara.deann(ius).nbsp;Cara[t]acus. Münzen bei Evans, BI. XII 2nbsp;p. 252: CARA(tacos). XX 8 p. 252—255:nbsp;CARAT(acos). Carat-ë(lo(n’) M. (London; Chesterford, Audiey End) CILYll 1336, 236: Caratedo.nbsp;(Yorl'c) 237: Caratedo fe(cit). 20 Carat-eiisis. ND occ. 34 (Bannon, I), 30; Tribunus cohortis Caratensis (Scaraban-tensis coni. Seeck). Carathounus cf. Caraddouna, Carassou-nus, -nius, M. (Museum m Mets, no. 80) Bobert-Cagnat fase. 2 p. 16—19, pl. VI 4nbsp;(saec. 1 p. Chr.): [In hjonorem domu[s Au-gustae lul(ius) Caratjhounus. Sex(tus) Mas-sius Gen(etivus, -itor, -tianus, -ialis,-tilis?)nbsp;(Aemi)lianus, C. Celsius Matto, S(ex. oder ^0 Spurius?).....[seviri Aujgustales aquam ah origi[ne usque ad eiYitatem(?) perduxe-ru]nt et nymphaeum cum su[is ornamentis et signis] .... po[suerunt?j .... p.bGsq.:nbsp;Catullinus Caratho[uni] fil(ius). *Carati-acu-S vom genUUcium Caratius, O., seit a. 687 merowing. palatium, villeichtnbsp;Charcé, dép. Maine-et-Loire, arrond. Angers,nbsp;canton TJiouarcé. Fredegar. chron. 4, 27nbsp;(a. 604(5): Quod cum loco nomen Caratiaconbsp;10 ïeudericus cum exercito castra metasset.nbsp;contin. 24 (a. 741): (Carlus) veniens Cari-ciaco villa palatii super Isra fluvium. Bertsnbsp;dipt. p. 50, 41: Cariciaco villa in palacionbsp;nostro, p. 64, 47 (a. 702): Carraciaco villa.nbsp;p. 65, 25: Carraciaco. p. 102, 1 (a. 741):nbsp;Careciaco villa, in palatio. Merou’ing. ms.nbsp;Belfort 1402: CARCCIVCW. Carat-ilius M. Caratilia F. (Lausanne) OIL XIII 5034: Matur. Caratilius •'0 pater. (Zabern) CIB *1870; D(is) M(ani-bus) Caratllllae. Carat-illus, Caratilus M. Caratilia F.cogn.fig. (Vercdli) GIL V 8115,25: Ca-ratilli. (London) VII 1336, 238: Caratili |
m(anu). (London; York) 239: Caratilli (gen,.). (Vienne) XII 5686, 181: Caratilli.nbsp;(Autmi): Caratilli. (Museum su Langres):nbsp;Caratilia. (Normandie) Schuerm. 1078: Caratili . m(anu). Carat-inus von carat-, M. (Bieti) GIL IX 4688: C. Valeri C. f. Steil. Caratininbsp;Aug. Taurinor(um). *Caratio-s, Caratius abgél, von Caratus, *carato-s, 'i;öw*caru liebe, M.nom.gentil. lonbsp;(lAncoln) GIL VII 180: Deo Mar(ti) et nu-(mini)b(us) Aug(usti) Co[l]asuni Bruccius etnbsp;Caratius de suo donarunt ad sester(tios) n(um-mos) C (centum). (London) 1336,240: Caratinbsp;m(anu). (Beaucaire) XII 2837: L. Caratiusnbsp;Secundus. (Nimes) 3505: Sex. Carati One-simi. 3756: Sex. Caratius Onesimus. (Mets)nbsp;Grut. p. 643, 1 = Orelli 4189 = Bobert-Gagnat fase. 3 pt. 112 —113 (verdacMig):nbsp;Casato Caratio fictiliario Felici(us) p(onen- 20nbsp;dum) c(uravit). (Zabern) 1862: D(is) M(a-nibus) Casae et Caratii filii. e. (Mets) Grut,nbsp;389, 3 = Steiner 1868; D(is) M(anihus) Ti. Cl (audi) Carati IlIIlI viri Aug. In O. *Caratiacus. *Carato-düllO-ll in *Caradunum, C(K)a-ra-dona, Caradone, 0. j. Garden, reg.-bes. Goblens, kreis Gochem. Caratt-ia F. eogn. (Verona) GIL V • 3638; Carattia.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Carat-uccus, Carat-ucus ilf. (LeMans) Moivat 69: CARAIVICVFE für Caratucousnbsp;fe(oit). (Bésé): Caratuccus f(ecit). (Boitou)nbsp;Schuerm. 1079: Caratucus f(ecit). Carat-ullus von carat, car, M. (Mets) Grut. p. 641, 2 = Bobert-Gagnat fase. 3 p.nbsp;108—110: [D(is) M(anibus) . . . Caratullio .... negotiatori] artis cretar(iae).....Q. Caratullius Amator fratri. (Mets) Grut, 862, 2 = Bobert-Gagnat fase. 3 p. 147: Cacetio 40 [B]assi (filio) [CJarantillo Caratulli (filio)nbsp;Y(ivo). (Botenburg) GIB 1639: Dis Man(i-hus) Matrona Caratulli f(ilia) cives Hel-(vetia). Caratus M. Carata F. eogn., *earato-s part. SU ir. carim liebe. (London) GIL VIInbsp;1336, 240: Carati m(anu). (Allier) Tudot,nbsp;Gollection de figurines en argïle pl. 4 ==nbsp;MSAF 51 (1890) p. 89 = BSAF 1890 191: Avot (= fecit) . form (a) Sacr[i]l-50 los Carati (Blanchet list Grati). Gataloguenbsp;du Musce de MouUns, 1885, pl. XXVInbsp;no. 813 = Tudot pl. 12: Sacrillos Carati.nbsp;(Boissières) GIL XII 4166 und p. 843: 25'''^ [Carat*ëdo(ii} — Caratus] |
775
Caratusu . . .
Cav-aus-iu-s
776
|
Caratae uxsori. (Vimne) 5686, 182 Caratus fe(cit), Carati ma(nu). (Genf)nbsp;Caratus fe(cit), (Lyon, Trim): Carati ma-(nu). (Douai)ScJtuerm. 1077: Carati m(anu).nbsp;(Bavay) 1080; Caratus. (Museum m Tours,nbsp;no. 128)'Revue des Soc. savantes 6® s., t. 2nbsp;(1876) p. 175: D. M. Cl. lanuar/// amansnbsp;amanti haec tibi pro meritis do Caratus.nbsp;(Basël-Augst) IH n. 276 M.: Tauricus Ca-10 rati (nemlicJi filius) de suo d. d. Davon ab-geleitet Caratio-s. Caratusu . . . M. (Asmr hei Kis-Bér, comitat Komorn, a, 148) The Academy 998nbsp;(jime 20, 1891) col. 593: CARATVSV. .. Caraun-io-s (cf. Carav-anca) M. heiname. Appian. Hisp. 94: ’Prjtoy£vt]g (Reitugenos?)nbsp;ós, atriQ Nopavxïvog, w Kaqavvwg imKlrjOignbsp;'i]v. (cf. Valer. Alax. 5, 1, 5.) Üher den h,nbsp;Caraunius, apostel des pays Cliartrain (saec.nbsp;20 5), s. Acta s. Carmmi martyris in ASSnbsp;28. mai VI 749—754; O. sanctus Ca-raunus j. Saint-CJiéron, dép. Marne, arrond.nbsp;Vitry-Ie-Francois, canton Saint-Remy- en-Bouzemont. Car-aiis-iu-s Al., geboren in Belgien, Icaiser a. 287—293. Victor nennt in einennbsp;Bataver Caes. 39,20: Quo bello Carausius,nbsp;Menapiae civis, factis promtioribus enituit;nbsp;eoque eum, simul quia gubernandi (quo of-30 ficio adolescentiam mercede exercuerat) gna-rus habebatur, parandae classi ac propul-sandis Germanis maria infestantibus prae-fecere. 21; Hoe elatior, cum barbarumnbsp;multos ojoprimeret neque praedae omnia innbsp;aerarium referret, Heroulii metu, a quo senbsp;caedi iussum compererat, Britanniam baustonbsp;imperio capessivit. 39; Per Africam gestaenbsp;res pari modo, solique Carausio remissumnbsp;insulae imperium, postquam iussis ac mu-40 nimento incolarum contra gentes bellico-sas oportunior habitus. 40: Quem sanenbsp;sexennio post Allectus nomine dolo cireum-venit. epit. 39: Hoe tempore Gharausio innbsp;Galliis, Achilleus apud Aegyptum, lulianusnbsp;in Italia imperatores effecti diverse exitunbsp;periere. Eutrop. 9, 21 (a. 287): Per haecnbsp;tempora etiam Carausius, qui, vilissime na-tus, strenuae militiae ordine famam egre-giam fuerat consecutus, cum apud Bono-üo niam per tractum Belgicae et Armorici pa-candum mare accepisset, quod Franci etnbsp;Saxones infestabant. Multis harbaris saepenbsp;captis nee praeda Integra aut provincialibusnbsp;reddita aut imperatoribus missa cum suspi-[Caratiisu... — Car-aus-iu-s]nbsp;cio esse coepisset consulto ab eo admittinbsp;barbaros, ut transeuntes cum praeda exci-peret atque hac se occasione ditaret, a Ma-ximiano iussus occidi purpuram sumpsit etnbsp;Brittanias oceupavit. 22, 1: Ita cum . . .nbsp;Carausius in Brittaniis rebellaret. 2; Cumnbsp;Carausio tarnen, cum bella frustra temptatanbsp;essent contra virum rei militaris jieritissi-mum, ad postremum pax convenit. Eumnbsp;post septennium Allectus, socius eius, occi- lonbsp;dit. (Baraus Oros. 7, 25, 3. 4. 6, aus weTnbsp;cliem widerum Baeda li. c. 1, 6.) Hier cm.nbsp;cliron. a. Abr. 2305: Carausius sumpta purpura Brittanias oceupavit. (Baraus Iordan.nbsp;Rom. 297.) Polemii Silvii latere. 1,59 p. 522;nbsp;Carausius et Allectus in Britannia tyranninbsp;fuerunt. Passio Typasii 1 An. Boll. 9,116,nbsp;12; In Britannia Carausius rebellaverat.nbsp;(Inschrift zu Penmachno bei Bettws y Coed,nbsp;grafschaft Caernarvon in Wales, saec. 5 p. 20nbsp;CJir. ex.) IBCh 136 == Haddan and Stubbsnbsp;Councils 1, 166 = Rhys‘S 369: Carausiusnbsp;hie iacit in hoc congeries lapidum. MUmen.nbsp;Cohen m. imp.''^ 7 p. 1—42, n: 1; IMP. C.nbsp;CARAVSIVS P. AVq. 2: IMP. CARAVSIVSnbsp;P. AVq. 3—5: IMP. CARAVSIVS P. F. AV. |
6; IMP. CARAVSIVS AVq. 7. 8; IMP. CARAVSIVS P. F. AVq. 9: IMP. CARAVSIVS P. INIVI. 10: IMP. CARAVSIVS. P. F.nbsp;AViq. 11.12: IMP. CARAVSIVS P. F.AVq. .oonbsp;13: IMP. C. CARAVSIVS AVq. M ADVEN-TVS CARAVSI. 14: VIRTVS CARAVSI Rnbsp;ADVENTVS CARAVSI. 15: IMP. CARAVSIVS P. F. AVq. 16: IMP. CARAVSIVSnbsp;AVq. 17: IMP. CARAVSIVS P. AVq. 18:nbsp;IMP. CARAVSIVS P. F. AVq. 19: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. AV. 20—22: IMP. CARAVSIVS P. F. AVq. 23: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;AVq. 24; IMP. CARAVSIVS P. AV. 25:nbsp;IMP. CARAVSIVS P. F. AVq. 26; IMP. 40nbsp;CARAVSIVS AVq. 27: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;P. F. F. AVq. 28: IMP. CARAVSIVS P. F.nbsp;AV. 29: IMP. CARAVSIVS P. AVq. 30:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS IIC. 31—33; IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVq. 34; IMP. CARAVSIVS P. F. AV. 35; IMP. CARAVSIVS P. F. AVq. 36: IMP. CARAVSIVS P. F. AV. 37: IMP. CARAVSIVS P.F.AVq. 38: IMP.nbsp;CARAVSIVS AVq. 39: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;P. F. AVq. 40: IMP. CARAVSIVS P. F. sonbsp;AV. 41: IMP. CARAVSIVS AVq. 42: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVq. 43: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVq. 44. 45: IMP. CARAVSIVS P. F. AVq. 46: CARAVSIVS P. |
777
Car-aus-iu-s
778
|
F. AVQ. 47: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 48: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 49:nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 50: IMP. CARAVSIVS AV. 51: IMP. CARAVSIV. . . . 52:nbsp;IMP. CARAVSIVS AVQ. 53: IMP.CARAVSIVS IVC. 54—57: IMP. CARAVSIVS P.nbsp;F. AVQ. 58: IMP. CARAVSIVS P. F. AV.nbsp;59—61: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 62:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 63: IMP. CA-10 RAVSIVS P. F.AV. 64—66: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 67—69: VIRTVS CA- RAVSI. 70:____ARAVSIVS P. AVQ. 71: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 72: IMP.C. CARAVSIVS AVQ. 73: IMP. CARAVSIVSnbsp;AVQ. 74: IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 75:nbsp;IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 76: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. AVQ. 77: IMP. C. CARAVSIVS P. F. IN. AVQ. 78. 79: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 80: IMP. CARAVSIVSnbsp;sioAVQ. 81: INVICTO ET CARAVSIO AVQ.nbsp;82: VICTORI.CARAVSI. 83: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 84: IMP. CARAVSIVS P.nbsp;F. AV. 85: IMP. CARAVSIVS P. I. AVQ.nbsp;86: IMP. CARAVSIVS P. F. AV. 87: IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 88: IMP. CARAVSIVS..... 89: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 90: IMP. C. CARAVSIVS . . . 91: IMP. C. CARAVSIVS INIVC. 92. 93:nbsp;IMP. CARAVSIVS AVQ. 94: IMP. C. CA-30 RAVSIVS ....nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;95: IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 96: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 97: IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 98: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 99: IMP. C. CARAVSIVS IVC. 100: IMP. CARAVSIVS P.nbsp;F. AVQ. 101: IMP. C. CARAVSIVS P. F.nbsp;AVQ. 102: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ.nbsp;103: IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 104: IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 105: IMP. CARAVSIVS P. F. 106: IMP. CARAVSIVS....nbsp;'0 107. 108: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ.nbsp;109: IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 110: IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 111: IMP. CARAVSIVS..... nbsp;nbsp;nbsp;112: IMP. CARAVSIVS AVQ. 113: IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 114: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 115: IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 116: IMP. C.nbsp;CARAVSIVS AVQ. 117: IMP. CARAVSIVSnbsp;P. F. IN. AVQ. 118: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;AVQ. 119.120: IMP. C. CARAVSIVS IVQ.nbsp;121: IMP. CARAVSIVS AV. 122: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 123: IMP. CARAVSIVS PAV. Oder AC. oder AVQ. 124: IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. AVQ. oder AV. 125: IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 126: IMP. CA |
RAVSIVS. 127: VIRTVS CARAVSI. 128: IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 129: IMP. C.nbsp;CARAVSIVS AVQ. 130: IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ. 131: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 132: IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 133: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 134:nbsp;IMP. CARAVSIVS AVQ. 135: IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 136: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 137: IMP. CARAVSIVS AVQ.nbsp;138—140: IMP. C. CARAVSIVS P.F.AVQ. lonbsp;141. 142: IMP. CARAVSIVS AVQ. 143:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 144; IMP.nbsp;CARAVSIVS AVQ. 145: IMP. CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 146: IMP. CARAVSIVS P. AVQ.nbsp;147 — 149: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ.nbsp;150. 151: IMP. CARAVSIVS AVQ. 152:nbsp;VIRTVS CARAVSI. 153. 154: IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 155: IMP. CARAVSIVSnbsp;P.F.AVQ. 156.157: IMP. CARAVSIVS P.nbsp;AVQ. 158: IMP. CARAVSIVS I.AV. 159—20nbsp;161: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 162:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 163: IMP. C.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 164: IMP. C. M.nbsp;CARAVSIVS AVQ. 165: IMP. CARAVSIVSnbsp;P. AVQ. 166: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ.nbsp;167: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 168:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ. 169: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. AVQ. 170: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 171: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 172:-IMP. CARAVSIVS AVQ. .lt;ionbsp;173: IMP. CARAVSIVS P. AV. oder AVQ.nbsp;174: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 175:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 176: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AV. 177: IMP. C. CARAVSIVS P. F. IN(victus) AVQ. 178: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQQ. 179: IMP. CM.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 180. 181: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AV. 182. 183: IMP. C.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 184: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 185: IMP. C. CARAVSIVS 4onbsp;P. F. I(nviotus). 186: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 187: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 188. 189: IMP. CARAVSIVS P. F.nbsp;AVQ. 190. 191: IMP. C. CARAVSIVS P. F.nbsp;AVQ. 192: IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 193:nbsp;IMP. CARAVSIVS P. Oder P. F. Al. oder AV.nbsp;194: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AV. odernbsp;AVQ. 195: IMP. C. CARAVSIVS oder CA-PRVSIVS P. F. I. /\VQ. 196: IMP. C. CARAVSIVS P. F. II. 197.198: IMP. CARAV- 6onbsp;SIVS AVQ. 199: IMP. CARAVSIVS P. I. AVQ.nbsp;200: IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 201: IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ. 202: CARAVSIVS AVQ. 203: CARAVSIVS P. F. AVQ. 204: |
i;Car-au8-iu-s]
-ocr page 404-779
Car-aus-iu-s
780
|
IMP. C. M. CARAVSIVS P. F. AVQ. 205; IMP. C, M. CARAVSIVS AVq. 206:VIRTVSnbsp;CARAVSI. 207; VIRTVS CARAVSl AVQ.nbsp;208; IMP. CARAVSIVS AVQ. 209; IMP.nbsp;CARAVSIVS P.F.AVQ. 210; IMP. CARAVSIVS P. AV. 211; IMP. CARAVSIVS P.nbsp;AVQ. 212; IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 213;nbsp;IMP. C CARAVSIVS P. AVQ. 214; IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. F. I. AVQ. 215; IMP. C.nbsp;10 CARAVSIVS P. F. AVQ. 216; IMP. C. CARAVSIVS P. F. IM. AVQ. 217; IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 218; IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ. 219—223; IMP.CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 224; IMP. C. M. CARAVSIVSnbsp;P.AVQ. 225; VIRTVS CARAVSl. 226.227;nbsp;IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 228. 229; IMP.nbsp;CARAVSIVS P.F.AVQ. 230; IMP.CARAVSIVS AV. 231; IMP. CARAVSIVS P. F. A.nbsp;232; IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 2.33;nbsp;20 IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 234: IMP. CARAVSIVS P. F. A. 235; IMP. CARAVSIVSnbsp;AVQ. P. I. AV. 236: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 237; IMP. C. CARAVSIVS P.nbsp;F. I. AVQ. 238: IMP. C. CARAVSIVS P.nbsp;AVQ. 239; IMP. C, CARAVSIVS P.F.AVQ.nbsp;240: IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ. 241;nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. F.AVQ. 242: IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. F. I. AVQ. 243: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 244: IMP. CARAV-30 SIVS P. F. AVQ. 245: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 246: IMP. CARAVSIVS P. AVQ.nbsp;247; IMP. C. M. CARAVSIVS P. F. AVQ.nbsp;248 — 251: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ.nbsp;252; IMP.CARAVSIVS P. AVQ. 253; IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 254: IMP. C. CARAVSIVS P.AVQ. 255: IMP. C.CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 256: IMP. C. CARAVSIVS P.nbsp;F. I. AVQ. 257: VIRTVS CARAVSl. 258:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P.F.AVQ. 259; IMP.nbsp;40 C. CARAVSIVS P. AVQ. 260: IMP. C. CARAVSIVS.AVQ. 261; IMP. C. M. CARAVSIVS P, F. AVQ. 262: IMP. CARAVSIVSnbsp;AVQ. 263: IMP.CARAVSIVS P.AVQ. 264:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. F. INV. AVQ. 265:nbsp;C. CARAVSIVS P. AVQ. 266: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 267: IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ. 268: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 269. 270: IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ. 271. 272: IMP. C. CA-50 RAVStVS P. F. AVQ. 273. 274: IMP. C.nbsp;CARAVSIVS P. Av4 275: IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 276: IMP. CARAVSIVS P.nbsp;AVQ. 277: IMP. CARAVSIVS AV. 278:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 279. 280; IMP. [Car-aus iu-s] |
C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 281; IMP. C. CARAVSIVS IVQ. 282; IMP. CARAVSIVSnbsp;P.F.AVQ. 283.284: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;AVQ. 285: IMP.CARAVSIVS P.AVQ. 286:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 287: IMP.nbsp;CARAVSl. 288: IMP. CARAVSIVS P. F. A.nbsp;289: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 290nbsp;—297: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 298:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ. 299. .300.nbsp;302: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 301; lonbsp;VIRTVS CARAVSl. 303: IMP. CARAVSIV.nbsp;AVQ. 304; IMP. CARAVSIV. P. F. AVQ.nbsp;305: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 306:nbsp;IMP. CARAVSIVS P. F. AV. 307: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 308: IMP.CARAVSIVS P. AVQ. 309: IMP. C. CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 310. 311: IMP. CARAVSIVSnbsp;P.F.AVQ. 312: IMP.CARAVSIVS P.AVQ.nbsp;313: IMP.C.CARAVSIVS AVQ. 314; IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 315; IMP. C. 20 CARAVSIVS..... 316; IMP. C. CARAV SIVS P. F. AVQ. 317: IMP. C. CARAVSIVS P.AVQ. 318: IMP. CARAVSIVS P.F.AVQ.nbsp;319: IMP. C. CARAVSIVS IVS. 320: IM.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 321. 322: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 323. 324: IMP. C.nbsp;CARAVSIVS AVQ. 325; IMP. C. CARAVSIVSnbsp;P. F. AVQ. 326: IMP, C. CARAVSIVS AVQ.nbsp;327: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 328:nbsp;IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 329; IMP. CA- 30nbsp;RAVSIVS P. I. C. 330: IMP. CARAVSIVSnbsp;P. AVQ. 331: IMP. CARAVSIVS P. F. AV.nbsp;332: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 333;nbsp;IMP. C. CARAVSIVS INIC. 334; IMP. Cnbsp;CARAVSIVS AVQ. 335: IMP. CARAVSIVSnbsp;AVQ. 336: IMP. C. CARAVSIVS P. AVQ.nbsp;337: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 338;nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 339: IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 340; IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 341: IMP. C. CARAV- 10nbsp;SIVS P. F. IN. AVQ. 342: IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 343: IMP. C. CARAVSIVS IVC.nbsp;344: IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 345; IMP. C. CARAVSIVS II. 346: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 347: IMP. C. CARAVSIVS AVQ.nbsp;348: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ 349;nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P.F.AVQ. 350: IMP.nbsp;CARAVSIV. P. F. AVQ. 351; IMP. CARAVSIVS AVQ. 352: IMP. C. CARAVSIVS P. F. AV. Oder AVQ. 353; IMP. C. CARAV- 50 SIVS AVQ. 354: IMP. C. CARAVSIVS P. F.nbsp;;AVQ. 355: IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 1 356: IMP. CARAVSIVS AVQ. 357: IMP. C. kARAVSIVS F. P. AQ. 358: IMP. C. CA- |
OaraY-anca — Carbanto-rigon
|
RAVSIVS F. P. AVVq. 359. 360; IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 361; IMP. C. CARAV-SIVS P.F.AVQ. 363; IMP. C. CARAVSIVSnbsp;AVQ. 364; IMP. CARAVSIVS P. F. A,nbsp;365; IMP. CARAVSIVS P. F. 366—369;nbsp;IMP. CARAVSIVS AVQ. 370; IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 371; IMP. CARAVSIVSnbsp;AVQ. 372; IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ.nbsp;373; IMP. CARAVSIVS P. AVQ. 374.375;nbsp;1Ü IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 377; IMP.nbsp;CARAVSIVS P. F. AVQ. 378; IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 379; IMP. CARAVSIVS P.nbsp;F. AVQ. 380; IMP. CARAVSIVS P. AVQ.nbsp;381 — 384; IMP, CARAVSIVS P. F. AVQ.nbsp;385; IMP. CARAVSIVS AVQ. 386; IMP. C.nbsp;CARAVSIVS P. AVQ. 387; IMP. CARAVSIVS P. F. AV. 388; IMP. C. CARAVSIVSnbsp;AVQ. 389. 390; IMP, CARAVSIVS P. F.nbsp;AVQ. 391; IMP. CARAVSIVS P. F. AV.nbsp;20 Oder AVQ. 392; IMP. C. CARAVSIVS AVQ.nbsp;393; IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 394;nbsp;IMP. C. CARAVSIVS AVQ. 395.396; IMP.nbsp;C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 397; IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. 398; .... CARAVSIVS P.AVQ. 399; IMP. CARAVSIVS____ 400; IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 401; IMP. CARAVSIVS P. F. IN(Yictm). 402;nbsp;IMP. C. CARAVSIVS P. F. AVQ. 403; IMP.nbsp;CARAVSIVS P. AVQ. 404; IMP. C. CARAV-ooSIVS AVQ. 405—411; IMP, CARAVSIVSnbsp;P. F. Av4 412; IMP. CARAVSIVS AVQ.nbsp;413; IMP. CARAVSIVS P. F. AVQ. p. 43nbsp;(a. 289): CARAVSIVS ET FRATRES SVI. Carav-aiica F. cogn. oderV.? (Bei Aguilar de Campó) GIL II 6298; D(is^ M(ani-bus) Aiae Caravanoee, Boddi f(iliae), Celti-gun, an(norum) XXXV, Aia Origena Vironi f(ilia) monimentu faoiendu curavit. cf. Ca-raunios. ^0 CaraT-antiu-s M. Ulyrisch? Liv. 44:^30, 2 (a. 168 a. CJir.): Patre Pleurato rege II-lyriomm et matre Eurydica genitus fratresnbsp;duos, Platorem utroque parente, Caravan-tium matre eadem natum, habuit. 9; Ca-ravantium in Caviis Durnium oppidum ad-venientem benigne accepit; Carayantis altera urbs exclusit. 45, 43, 6; Ante currumnbsp;ducti Gentius rex cum coniuge et liberis, etnbsp;Caravantius frater regis. Caravis 0. in Hispanien, warscheinlich iherisch. Appian. Hisp. 43; Ka^aoviv 6enbsp;noliv, ^ ’Pagalcav ijv (pllri, diGixvQioi Kslr-‘¦^r]Qcov inoXioQKOvv. . . . 'Eg rrjv KaQaoviv.nbsp;lA 443, 1; Caravi. cf. Aravi. |
Carlb . . . Ugurisch? cogn. (Borgo S. Bal-masso) GIL V 7850; Garb .... Garb . . . Gar... Garb .... Carbala s. Carbula. Carban-acu-s monasterium, j. Le Vigan, dép. Lot, arrond. und canton Gourdon. Carbant-ia ahgeleitet von *carb-anto-n wagen, also ’wagenburg', noch d’Arbois denbsp;Jubainville villeicht aus * Garbantio-brïganbsp;’forteresse de Garbantios’,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;0. in Gallia la Transpadana. I A 340, 4; Garbantia. Carbant-ium s. Carbantorigon. *carbanto-ii wagen, woraus entlehnt lat, earpentum, ir. carpat, carbad (cy. cerbyd,nbsp;abret. plur. (?) cerpit ist entlehnt). In: Garbantia? Garbanto-rate, Garbanto-rigon. Carbailto-rate compositum von st, Gar-banto- (in Garbanto-rigon) und rate (vgl. Argento-rate), ’menhir des Garbantos' (Stokesnbsp;u. Frnault), 0. in Gallia Narbonensis, Golonia 20nbsp;lulia Meminorum Garbantorate, stadt in dernbsp;gegend des oberen Bhodanus, j. Garpentras,nbsp;dép. Vaucluse. Plin. n. h. 3, 36; Garbantorate Meminor-um. (Trcbula) GIL IX 4881;nbsp;Egnatiae A. f. Aul[inae] flaminicae in co-lonia G(arcasone od. Garbantorate od. Cabel-lione) provinciae Narbonensis. NG11 (Vienn.)nbsp;[10; Givitas GarpentoratensiumJ. Ganonesnbsp;Epaonenses a. Ö17 y). 174,19 P..' lulianus innbsp;Ghristi nomine episcopus civitatis Garpento- sonbsp;ratinsis. Goncilium Garpentoratense a. 527nbsp;(Alansi 8 c. 707 A): Garpintorate conveni-entes. 708 C.- Gaesarius episcopus et ceterinbsp;episcopi in Garpentoratensi synodo congre-gati. Goncil. Aurelian. IV c. a. 545 (Mansinbsp;9 c. 121 A).- Glematius episcopus civitatisnbsp;Garpentoratensis. Goncil. Aurelicm. V a. 549nbsp;(Mansi 3 C.136G): Glematius in Ghristinbsp;nomine episcopus ecclesiae Garpentoratensis.nbsp;Goncil.Paris.il a. 552 (Mansi 9 c. 740(7).'40nbsp;Glematius episcopus ecclesiae Garpentoratensis. Goncil. Valentinum a. 585 (Alansinbsp;9 C.946G): Boethius in Ghristi nomine epi-soopus ecclesiae Garpentoractensis. Goncil.nbsp;Matisc. II a. 585 (Mansi 9 c. 958E): Boetiinbsp;episcopi a Garpentorate. Passio Andeoli 2, 6 ASS 1. mai I p. 37 F: Ad Garpentoraten-sem urbem. 7 p. 37B: Ad urbem Garpen-toratensem. Passio VI. s. Benigni 2,8 ASS 1. nov. I p. 165 D; Ad Garpentoracensem sonbsp;urbem. Vita Agricoli 1, 2 ASS 2. sept. Inbsp;p.ibOL: Sififredus Garpentoractensis (episcopus). Carbanto-rigon nach Bhys ’a somewhat [Carav-anca — Carbauto-rigon] |
Carbon-acu-s
Car-ëius
Carenciolas
Carietes
|
M(anibus) M. Aiirelil Karei. 3692; L. Ka-reius Secundinus. 3716: Lutatiae C. f. Ca-reiae. (GaiJhan, dép. du Gard, arrond. du Vigan) 5888: Careia Felicissima. (Orange)nbsp;BC 1891 p. 498; Arausioni L. Kareius Vi-talis. (ZaMhach) CIB 1211 ^Becker 202:nbsp;Sex(tus) Carelus Sex(ti) f(ilitis) Vol(tinia)nbsp;Floms foro Aug(usti = Tricastinorum) miles leg(ionis) XXII pr(imigeniae). 10 Carenciolas villa, demin. vom gentilic. Carantius, O. en Autunois. Carenden-acu-S O. s. *Caranteii-acu-s, j. Carennac, dép. Lot, arrond. Gourdon, canton Vagrac. ‘ Carenses s. Cara. yCarentis M. im gen, (Best, a. 167 p. Chr.) GIL III c. 's.iip. 949: Lupus Carentis. Careutiniis M., hischof von Coin. For-hmaf. carm. 3, 14 Ut: De pontifice Caren-20 tiuo Goloniae. s. Carautinus. Carentocus Carantocus. CarentonillS s. Oarantomagus. Carentone s. Cai'antonus. Cares fl, in Ford-Franlcreich, villeicM Chiers, Fortunat, carm. 7, 4, 15: Esera?nbsp;Sara? Cares? Scaldis? Sate? Somena? Sura? Cares-iu-s Caresus M. nomen u. cogn. (In Sardinien, a. 06) GIL III b. xvm; Tu-uila . . . f. Cares(ius), cohort. II gemin|aenbsp;Ligurum] et Cursorum, in Sardinia. (Hr.nbsp;Sidi hu Ghdnem) VIII 281 = 11473: Ca-resi Eufi. (Bugga) 1524: Mattius Caresis.nbsp;(Vaison) XII 1403: Caresu(s) Aduli f(ilius). Carëteiie F., christl. gemaJdin des hur-gundischen Mnigs Gundobad. Epitaphkim Carctenes religiosae reginae guae condita estnbsp;Liigdtmi in basilica sancti MicJiaelis v. 1 sq.nbsp;(a. 606) Boissieu p. 572 == Le Blant, Inscr.nbsp;chrét t. 1 n. 31 p. 69 = BE No. 58 (1890) 34 w. 821 = Aviti app. VI p. 185 B. = Allmer et Hissard 4 p. 69: Sceptroruin co-lumen, terrae deus et iubar orbis, j lioc ar-tu.s tumulo vult Carëtënë tegi. Careteiius M. cogn. (Vaison) GIL XII 1102: D(is) M(anibus) Car .... Careteni.nbsp;cf. ital. V. Caretini? Caret-osa F. cogn. (Linares) GIL II 3307; Memmiae Caretosae. (Gapua, christl.)nbsp;EE 8 p. 216 n. 880: Caretosa. -cai’ia in F. Su-caria. Cari-acii-s M. (Bom, a. 144) GIL VI 2379®, 30: Q. Cariacus Nepos Pollent. Cari-acu-S O. 1) j. Chirat-VÉglise. dép. Allier, arrond. Gannat, canton Ebreuïl. For- |
hmat carm. 5, 7, 8: Carïaoi speoiosus ager devexus in amnem. 11, 25, 7: Hinc citusnbsp;excurrens Carïacae devehor aulae. Vita Gcr-niani 58,156: In villa Cariaco. 2) j. Ghar-raix, dép. Haute-Loire. Alerotv. me. Belfortnbsp;1401: CAR lACO. 3) j. Ghéry-les-Bouillg,nbsp;dép. Aisne, arrond. Laon, canton Grécg-sur-Serre. 4) Ghérg, dép. Gher, arrond. Bourgcs,nbsp;canton Lury. Cariassis cf. cai’ant-, M. (Brescia) GIL lo V nbsp;nbsp;nbsp;4266; Prlmio Cariassis filius Mercurionbsp;aedem et signum solo suo ex voto dedit.nbsp;4278: Minervae sacrum Medussa Cariassi[s] V. s. 1. m. 4600: Esdrico Caria[ssi] f(ilius). (Zenano) 4924: V. f. Velia Cladonis f. sibinbsp;et Cariassi Bitionis f. Gennanati viro suonbsp;et Clado Cariassi f. et Bitio Cariassi f.nbsp;patri posuerunt. Cariato Cariatto M. ist germanisch. Cari-atus M. fig. (Tongcrn) Schuerm. 20nbsp;1086: Cari[at|us f. Cariaus M. (S. Giorgio) GIL V 3922: Sext. Cariaus Sext. fil. Firminus. Cari . . beflacae G. (S. Juan de los Banos) GIL II 2531: Cari . . beflacis (nym-phen?) Secundi v. s. Cariccns AL (Best, a, 162) GIL III c. V nbsp;nbsp;nbsp;p. 9 34 text, et test.: Alexander Caricci. Carici s. Card. Carici-acu-m s. Carati-acu-s. nbsp;nbsp;nbsp;30 Carictas O. j. etwa Garettes, Gharettes Oder Ghéroyes? Heroic, me. BEGh 6®s., t. 3,nbsp;113; Belfort 1403: CARI TAS. 1404:nbsp;CHARIT VIC. Car-iciiS AI. cogn. (Spalato) EE 4 p. 104 n. 331: D(is) M(anibus) Titiseno Carico.nbsp;(Talavera de la Beina) GIL II 899: C. Valerius Caricus. (Iruna) 2928: M. Octaviusnbsp;Sabini f(ilius) Qu[i]r(ma) Ga[rijcus. (Gon-trasta) 2954: Caricus Cari f(ilius). (Verona) ro V nbsp;nbsp;nbsp;3405: C. lulius Karious l(ib.). ¦ (Susa)nbsp;7277; Cassius Karicus. (Lyon) Boissieu p.nbsp;512 = Allmer et Diss. t. 3 p. 459: C. lulius Karious. (Bom) GIL XV 101 (c. a.nbsp;123): Ex pr®d. Curiat. Cosani Cailc. 1053nbsp;(a. 133): Fel(ix) Car(icus). 1211; Fec(it)nbsp;Felix Caric(us vel Caricianus). Carietes V. in Hispania Tarraconensis. Blin. n. li, 3, 26: In eundem (Cluniensem)nbsp;conventum Carietes et Vennenses V civita- 5onbsp;tibus vadunt, quaruin sunt Velienses. Btol.nbsp;2,6, 8: KaqiOxmv (gen., cf. § 64; KaQiSvoC-,nbsp;Müller ci. Kaqisxwv) Arjova Ttotctfiov èr.floXaL ICarenoiolas — Carietes] |
50
-ocr page 408-Carietto
Car-is-ius
CGIL 2 p. 97, 43: Carisa gavXiGrriG.noQ-vo^oGnoa. 4 j). 28,3: Carisa lena est dupla.
Caris-eius ilf. (Biptychon suAugst) IH n. 343, 11 31. = Mitfh. der antiqu. Ges. innbsp;Zurich 15 s. 217: Carisei. cf. Carisius.
Carisi-acu-s dbgéleitet vom gentilicium Cbarisius und Carisius, 0. l) im pagus No-viomensis, j. Quierzy-sur-Oise, départ, Aisne,nbsp;arrond. Laon, canton Coucy-le-Chdteau. 31e-rotv. mz. Belfort 1407: DVRI8IACO. 1408: lonbsp;f CARISIACO.VIC. Fredegar. chron. 4,27nbsp;(a. 605): Loco nomen Caratiaeo. cont. 24nbsp;(a.741): Veniens Cariciaeo villa palatii supra Isra fluvium. Mdbillon, de re dipl. ^.95nbsp;(a. 702): Carraciacum villa. Berts dipl. qi.nbsp;102, 1 (a. 741): Careciaco villa in palatio.nbsp;Quaestiones grammaticae cod. Bern. 83 (Anecd.nbsp;Ilelv. p. 178, 8): Palatium qui Carisiacusnbsp;appellatur. 2) au comté de Brioude dans lanbsp;viguerie d’ü.sson, dép. Buy-de-Dóme. 3) Ca- 20nbsp;risi-acu-m, villa, j. Kirsch sur la Bïbichc innbsp;Lothringen, bei Lüttingen (Luttange), Icrcisnbsp;Liedenhofen. 4) Carisi-aou-s im pagus Salinensis, j. Chérisey in Lothringen, Tcreis 3Iets,nbsp;canton Verny. 5) Carisago, Cbarisago, Carisiacus, villa, j. Chérisai hei Fresnai? Bard.nbsp;dipl. n. 230, t. 1 p. 209 (a. 615): Cbarisago.
6) j. Carisey, dép. Yonne, arrond. Tarmerrc, canton Flogny. 7) in Cbiarisacco, friaul.nbsp;dial. Ciarisa. Ygl. Carici-acu-s, Carraci-acu-s. 30
Carisi-anus 31. cogn. (Bei Alcoléa del Bio) CIL II 1064: Q. Fulvio Q. Fulvi At-tiani f. Q. Fulvi Rustici n. Gal. Carisiano.
Car-is-ius M. Carisia F. nomen und cogn., celtisch und lateinisch, auch vermengtnbsp;mit griech. XccqIgios. Flor. 2,33 (4,12), 56:nbsp;Carisius (nemlich T. Carisius legatus Augu-sti) cum exercitu advenit. (Laraus Cros.nbsp;6,21,10.) (Lugar do Vallado) CIL II 351.nbsp;Cari[si]ae G. f. Qui[njtillae. (Lugo) 2583:40nbsp;Carisii Ruf[i]. 2592: Carisia Non[i f.?].nbsp;(Segovia) 2740: Corbeli ... Carisi (ing.)
A . . . . (Leiria) 5233: D(is) M(anibus) Diadumeno Carisiae Avitae lib. (Veröcse;nbsp;Ssobbi) III 3766: Caris.trb. (Salshurg;nbsp;Westerndorf) 6010, 49: Carisius f(ecit).nbsp;(BeiAdria)Y 2328: L. Carisius Q. f. Faber.nbsp;(Bom) VI 2907: Q. Carisio Pudenti... etnbsp;j Carisio Tauro . . . Carisia Quetilla patrononbsp;et [fi]lio. 14404: L. Carisius L. 1. Gemel- 50nbsp;lus. 14405: Carisia Q. 1. Sima, Q. Carisiusnbsp;Q. 1. Sulla, Q. Carisius D. 1. Quadratus, Carisia D. 1. Ermogenia. (Sigus) VIII 5743:nbsp;Carisia Tertulla. 5777: C. lulius Carisius.
(Brescia) CIL V 4373: (Johors Carietum | et Veniaesum.
Carietto (nom.) ist germanisch. Cai’igemis fundus. (Veleia) GIL XInbsp;1147 p. 213 (ui 96): Fundos Caesianosnbsp;Naevianos Firmianos Arranian(os) Carige-num qui sunt in Veleiate pag(o) Salvio.
Cariliacenses, Carili-acu-s von Cari-liacus, Kairacus, O. l) in pago Cenomanico, w j. Carélles, dép. Ilayenne, arrend. Mayennc,nbsp;canton Gorron. Bard. dipt. w. 230, t. 1 p.nbsp;205 (a. 615): Secus Cariliacenses. 2) j.nbsp;Charly, dép. Aisne, arrond. Chdteau-Thierry.nbsp;Ilerow. ms. Belfort 1405: fCABILIACO.nbsp;1406: CARILIACO.
Car-illus M. Carilla F. cogn. oder ro-misch? (Lara) CIL II2865: Carilla Moenio Flavio filio suo. (London) VII 1336, 242 :nbsp;Carilli (gen.). (Die) XII 1616: [D(is)J M(a-20 nibus) [FJaustini Homu[ncilonis fil(ii) Ca-rill(a) [fi]l(ia) patri. 1679: Sibi et Carillaenbsp;filiae. (Meylan, Isère, hei GrenoUe) 2286:nbsp;Pottiae Carillae (dat). (Ntmes) 5686,364:nbsp;Fl(avi) C[a]rilli. BE t 3 (1883) p. 274:nbsp;Caril(lus) und Carillu///. (Beims) BSAFnbsp;1884 p. 136: Carilli f. (Tongern) Schuerm.nbsp;1088: Carillif. (j. in Douai) BSAF 1883nbsp;p. 289: Carillus.
Cai'iiigae O. j. Seringes, dép. Aisne, ar-io rond. Chateau-Thierry, canton Fère-en-Tar-denois.
Carini-acu-ni, Cariniaciis in pago Amavorum, O. j. Charny en Bourgogne.nbsp;Bard. dipt. t. 2 p. 324. 400. Ygl. *Carni-acu-s.
Cariiiti-auus 31. cogn, (Vaison) CIL XII 1469: Cariiitianus.
Carinus 31. Carina F. lateinisch, Cari-o(n) 31. (Blasencia) CIL II 819:nbsp;10 L. Aemilius Cario Cluniensis.
? Carioci-ecus G., heiname des 3Iars. (Tuy) CIL II 5612: Marti Cariocieco L.nbsp;Hispanius Frorito ex voto sacrum.
Cariolon O. in Gallien. Bav. 4, 26 p. 232, 15: Cariolon.
Cariolus 31. Cariola F. (Neumagen) CIB 860: luniae Cariolae coniugi eius vi-vae Gimmionius Cariolus.
* Cariolus villa, deminutiv vom gentilic. 50 Karius, in Cairolus, O. j. Queiroles, départ.nbsp;Corrège.
Caris fl. s. Carus.
Carisa s. Carissa.
carisa nach Stohes veriv. mit got. börs.
[Carietto — Car-ia-ius]
-ocr page 409-Carissa — Carmo(n)
791
Carn-acu-s
Carni
|
CIL XI 3281—3284: C'armone (-em 3281). Auf span. mümcn uus der seit des Augustus,nbsp;Claudius und Vespasianus: CARMO. Eckhelnbsp;1). N. 1,17. Alionnet 1 p. 17. BN 1864nbsp;p. 242. Delgado, Nuevo metodo 1 (1871)nbsp;p. 60 sqq. Cai’n-acu-s nach d’Arhois deJubainville abgelcitet vom cogn. *Carnos, sing, mm eelt.nbsp;V. Carnï. O. l) Carnac, depart. Morbihan,nbsp;10 arrond. Lorient, canton Quiberon; 2) Carnac,nbsp;depart. Lot, arrond. Cahors, canton Luzecli; 3) nbsp;nbsp;nbsp;Charnay, dép. Saóne- et-Loire, arrond. u.nbsp;canton Macon. Lard. dipl. t. 2 p. 372.505; 4) nbsp;nbsp;nbsp;Churnay-les-Chalon, dép. Saêne-et-Loire,nbsp;arrond. Chalon-sur-Saóne, canton Vcrduii-sur-Saónc; 5) Charnay, dép.Doubs, arrond.nbsp;Besam§on, canton Quingey; 6) Charnay, dép.nbsp;Jura, arrond. Lons-le-Samiier, canton Saint-Amour, gemeinde Graye-ct-Charnay; 7) Char- 20 nay, dép. Bhóne, arrond. Viïïefranche-sur-Saóne, cant. Anse; 8) Carnago, prov. Como; 9) Carnago, im canton Tessin. Cariiarns M. fig. (Bavay) Schuerm. 1097: Carnarus. Cariiatus M.fig. (Ije Chédelet.) Schuerm, 1098: Carnatus. Oarneoliis M. (Atdnay) Espérandieu 7 6: L(iicii') Carneoli 7 (centmionis) k(ohoi'tis)nbsp;I. (primae) Gal(lorum) . . . M(arcus) Carne-30 olus p(atri). Cariieres O. j. Curnières, depart. Nord, arrond. Cambrai. Carneus G. (Arrayólos) CIL II 125: Carneo Calaiitice(n)s(i). CariiT mn oarno- hom, cf. Carnutes in Gallicn, Carnonacae in Brittanien, Carnun-tiim in Pannonien; gullo-ligurisches V. imnbsp;tale der oberen Sau, in den Alpen; tal desnbsp;Tagliamento, mit den stüdten Iidium Car-10 nicimi, Aqmleia, Tergeste; mit den provinzennbsp;Udine, Treviso, Bélluno, den ce’.tischen ortennbsp;der provinzen Padua, Venedig und Bovigo.nbsp;Der grundstock der Carni scheint nicht cel-tisch gewesen zu sein. In den iriumphul-fasten vom j. 115 a. Chr. encahnt CIL I p.nbsp;460: M. Aemilius M. f. L. n. Scaurus cos.nbsp;[an.J DCXXXIIX de Galleis. Karn eis. V. . . . . [de]c. Strab. 4, 6, 9 nbsp;nbsp;nbsp;206: Mera ós TOVTOvg 01 êyyvg ijd»; rov 'AÓQiaxiKov pvypv 50 ned rS)v xata AxvXrjlav róncov oixovot, Nm-Qixamp;v ts xivsg xcd KaQvoi. p. 207: ’Ttcsq-xsitca ó'e ramp;v Kdgvwv to Answivov ógog.nbsp;10: ’H d’ ’’Oxga tb raTtsivÓTccwv gsgog xravnbsp;’’Aknsav iati xctamp;' ö GvvuTtTovOi toig Kagvoig.nbsp;£Cain-acu-8 — CainiJ |
5,1,8 ji. 216: 'Tnsg ós zamp;v 'Evstamp;v Kdgvoi xai Ksvógcivoi xal Msóóaxoi xal ”IvGov§goi,nbsp;év oi fisv noXsgioi xoïg ’Pcogaioig tm'^g^av,nbsp;Ksvógavoi ós xal 'Evstol Gvvsgaiovv. 7, 1, 5 p. 292: PacTol ós xal Nagixol gé%gi rmv AXnslav {msg^oXcöv dvlGxovGi xal jcgbg rrjvnbsp;Ltallav nsgivsvovGiv, ot psv ’IvGov§goig Gvv-anzovisg, oi ós Kdgvoig xal xoïg Tcsgl rrjvnbsp;’AxvXtjiau xagt;Qloig. 5, 2 p. 314: 'Ogoïmg ósnbsp;xal ix TsgysGTS xap’tjg Kagvixrjg vnsgamp;sGig lonbsp;sGu óid xfig ”Oxgag sig skog Aovysov xaXov-fisvov. 3: quot;Espagsv d’ sv zg nsgioösla rijgnbsp;’IxalCag quot;iGtgovg slvai itgcóxovg tijg ’IXXvgi-xxjg TtagaXlag Gvvsysïg xy Ixalig xal xoïgnbsp;Kdgvoig. (Sie sind gemeint Liv. 39, 22 (a.nbsp;186 a. Chr.), 6: Eodem anno Galli Trans-alpini, transgress! in Venetiam sine popn-latione aut bello, baud procul inde, ubi nuncnbsp;Aquileia est, locum oppido condendo cepe-runt. 7: Legatis Romanis, de ea re trans 20nbsp;Alpes missis, responsum est, neque profectosnbsp;ex auctoritate gentis eos, nee, quid in Italianbsp;facerent, se scire. 45,6: Galli ïransalpini,nbsp;per saltus ignotae antea viae (ut ante dictum est) in Italiam transgress!, oppidumnbsp;in agro, qui nunc est Aquileiensis, aedifica-bant. 54, 2—55, 4.) Liv. 43, 5, 3: Subnbsp;id tempus Carnoram Istrorumque et lapy-dum legati venerunt. 3Iela 2, 4, 59: Sini-stram partem Carni et Veneti colunt Toga- 30nbsp;tam Galliam. Plin. n. h, 3,38: Carni. 127:nbsp;Carnorum baec regio iunctaque lapudum.nbsp;130: lulienses Carnorum. 133: luxta Car-nos quondam Taurisci appellat!, nunc No-rici. 146: A tergo Carnorum et lapudum,nbsp;qua se fert magnus Hister, Raetis iungun-tur Xorici. Ptol. 3, 1, 22: Kagvamp;v bgolagnbsp;sv xy STiiGxgoïpy xov ’Aóglov xóXnov 6 gvyognbsp;xov xóXnov, iv m sIgI TiXaovsvxov noxagovnbsp;sx^oXal. . . NaxÏGmvog xcoxagov sx^oXal. 25: lunbsp;Tamp;v ós Kagvamp;v gsGÓysioi lt;Pógog LovXiog xo-Xmvla . . . Kovxogóia xoXcovia . . . AxovXyianbsp;xoXmvLa. Appian. Illyr. 16: AoxXsaxai xsnbsp;xal Kdgvoi xal 'Ivxsgxpgovgïvoi xal NagyGioinbsp;xal rXivxióiavsg xal TavgiGxoi. Dimensurationbsp;provinciurum 18 Biese: Desertis, in quibusnbsp;habitabant Boi et Carni (carmi T, canni L).nbsp;(Strascha bei Gurkfeld, unter kaiser Hadrian)nbsp;CIL III 3915: I(ovi) o(ptimo) m(aximo)nbsp;pro salut(e) imp(eratoris) Caesaris Traiani ,50nbsp;Hadrian. Aug. Aelii Carn[iJ, cives Roman(i).nbsp;(Dccret von Tergeste aus der zeit des Antoninus Pms) V 532 p. 61: Carni Cataliquenbsp;attributi a divo Augusto rei publicae no- |
Carnia ¦— Carn-untum
Kamuut-inus
Oarn-iit-es
|
45: A Carnunto Pannoniae. Ptol. 2, 14, 3; Kaqvovq. M. Antonin, comment. 2,17: Tanbsp;£v Kaqvovvro). TP: Carnunto. IA 247,2.nbsp;262,3. 8. 266,14. 267,12: Carnunto. Con-swlaria Con.'itantinopolHuna a. 308: Constantie item decies et Maximiano. His conss.nbsp;quod est Maxentio et Eomulo, levatus Li-cinius Carnunto III. id. nov. . Theomnestusnbsp;hippiutr., TEvavov QsqanELa dia nsiqag (cod.nbsp;10 Paris. 2322 — Miller, Not, èt extr. t. 21 p.nbsp;56): Kara Kaqvov vijg Plawovlag . . . «nonbsp;rijg Kaqvov. Spartiani Sever. 5, 1: Apudnbsp;Carnuntum. Victor Caes. 16,13: Triumphinbsp;acti ex nationibus, quae regi Marcomaro abnbsp;usque urbe Pannoniae, cui Carnuto nomennbsp;est, ad media Gallorum protendebantur.nbsp;Ilieron. chron. a. Ahr. 2193: Antoninus cumnbsp;filio de hostibus triumfavit, quos per trien-nium, ajiut Carnuntum babens stativa ca-20 stra, vastaverat. a. 2321: Licinius a Galerie Carnunti imperator factus. Nutrop. 8,nbsp;13, 1: Apud Carnuntum. {Oros. 7, 15, 6:nbsp;Apud Carnuntium.) Anvmian. 30, 5, 2 (a.nbsp;375): Cum exinde Carnuntum Illyricorumnbsp;oppidum introisset, desertum quidem nuncnbsp;et squalens sed ductori exercitus perquamnbsp;oportunum. 11: Apud Carnuntum. Cod.Theod.nbsp;9,1,12. lust. 9,1,12 (a. 374): (Dat.) Carnunti.nbsp;NB occ. 94 (Pann. I),2Q: Praefectus legio-30 nis quartaedeeimae geminae militum libur-nariorum cohortis quintae partis superioris,nbsp;Carnunto. 28: Praefectus classis Histricae,nbsp;Carnunto sive Vindomanae. (occ. 9,20 Cor-nutensis scutaria list BöcMng Carnuntensis.)nbsp;Zosini. 2,10: üqbg AioKlrjtiavbv acpinvuvainbsp;vi]t/ixavva av Kaqvovvig nólai Kskrixy dia-vQi^ovxa (a. 307). (Stein am Anger) OILnbsp;III 4170: Dec(urio) [col(oniae)] Karn(unti).nbsp;(Kroisshach) 4236: D(e)c(urio) col(oniae)nbsp;40 Karn(unti). (Hamburg, a. 178) 4495: De-c(urio) munic(ipii) Car(nunti) . . . Decur(io-nis) munic(ipii) eiusd(em). (Stix-Neusiedl,nbsp;saec. 3) 4539: Sex(viri) col(oniae) K(ar-nunti). (Mutlimannsdorf hei Wiener-Neu-stadt, warsclieinlich nach Hadrian) 4554:nbsp;Dec(urio) m(unicipii) A(elii) K(arnunti).nbsp;(Wien) 4567: Dec(urio) col(oniae) Kar-n(unti). AEM 10 s. 25 w. 6: M. Titius He-liodorus aug(ustalis) col(oniae) Kar(nunti).nbsp;r,o (Hei Petronell) 11 s. 11 w. 12: Col(l)egi fa-[br(um)] c(oloniae) C(arnunti). 12 s. 167:nbsp;nil (quattuor) vir[i mun(icipii) Carn(unt).nbsp;Auf nieilemcigern (Klein-Schivecliut, a. 143nbsp;p. Chr.) GIL III 4641: A Kar[n(unto) m. [Karüunt-inus — CAru-ut-es] |
p......(a. 198) 4642: [A] Kar(nunto) m(ilia) p(assuum) XXL (a. 238) 4644: A K. m. p. XXL (a. 249) 4645: A K. m. p.nbsp;XXI. Auf siegeln (Petronell; Wien; Oeden-hurg) 4698: C. Val. Const. Kar. (Alexandria) 6593: M. Aurelio Avito c(ivi) E(o-mano) Avitiani ülio Carnuntiensi provinciaenbsp;(dat.) Pannoniae superioris. (Pom, zeit desnbsp;Caracalla) Y1 2988,4- Carn(untum). 3625:nbsp;Salvinius Valentinus mil. leg. X gem. optio lunbsp;. . . natus Carnunto. (zeit des Aurelius)nbsp;8878: Def(uncto) Carnunt(i). (Rom, zeitnbsp;des Severus) EH 4 n. 892,8: Car[n(unto)J.nbsp;894’’, 14: Carnu(nto). 895, 8. 9: Carn(un-to). 896,1 I 46: Carn(unto). (Batna) OILnbsp;VIII 2675: Deo Sol(i) invicto Mithrae M.nbsp;Aurel. M. f. Sergia Carnunto (aus C.) Sa-binus, praefect. leg. III. Aug. p. v. Alaximi-nianae, v. s. 1. m. (Hr. Bir Mscherga) 12383:nbsp;Carnunti Q. Purfanio Moderatiano. (Pesaro) 20nbsp;Orclli 2675: Aug. VIvir. Aug. ornament,nbsp;decurional. honor, et Aug. mun. Ael. Karn. Karuimt-inus M. cogn. (Aquileja) GIL V 1117: D(is) M(anibus) s(acrum). Aurelionbsp;Karnuntino marito dulcissimo Irene uxornbsp;posuit. Carn-ut-es t-stamm, nach Windisch zu Koqvaovioi Oder Kaqvo- trompete; cf. Nam-uta Minuti filia, Buxutum. V. im paysnbsp;Ghartrain (Orléans, Chartres und Dreux), 3onbsp;le Thimerais, le Perchc, le G-ouct, la Bcauce,nbsp;le Bunois et la Puisaye, mit hauptstadt Car-notas, j. Chartres, dépt. Eure-et-Loir. Caes.nbsp;h. G. 2, 35, 3: Ipse in Carnutes, Andes, Tu-rones, quaeque civitates propinquae his lo-cis erant, ubi bellum gesserat, legionibus innbsp;hiberna deductis, in Italiam profectus est. 5, 25, 1: Erat in Carnutibus summo loco natus Tasgetius, cuius maiores in sua civi-tate regnum optinuerant. 4: (Caesar) Lu- 40nbsp;cium Plancum cum legione ex Belgio cele-riter in Carnutes proficisci iubet ibique hie-mare. 29, 2: Neque aliter Carnutes inter-ficiundi Tasgetii consilium fuisse captures.nbsp;56, 1: Senones Carnutesque conscientia fa-cinoris instigari. 4: A Senonibus et Carnutibus aliisque conpluribus Galliae civita-tibus. 6, 2, 3: Senones ad imperatum nonnbsp;venire et cum Carnutibus finitumisque civi-tatibus consilia communicare. 3, 4: .Con- sonbsp;cilio Galliae primo vere, ut instituerat, in-dioto, cum reliqui praeter Senones, Carnutes ïreverosque venissent. 4, 5: Eodemnbsp;Carnutes legates obsidesque mittunt usi de- |
Carn-nt-es
|
precatoribus Eemis, quorum erant in clien-tela. 13, 10; Hi (druides) certo anni tempore in finibus Carnutum, quae regio totius (lalliae media babetur, considunt in loconbsp;eonsecrato. Hue omiies undique, qui contro-versias babent, conveniunt eorumque decre-tis iudiciisque parent. 4-1, 1: Concilioquenbsp;in eum locum Galliae indicto de coniura-tione Senonum et Carnutum quaestionemnbsp;10 babere instituit. 7,2: His rebus agitatisnbsp;profitentur Carnutes se nullum periculumnbsp;communis salutis causa recusare, principes-que ex omnibus bellum facturos pollicenturnbsp;et, quoniam in praesentia obsidibus caverenbsp;inter se non possint, ne res eiferatur, at iurenbsp;iurando ac fide sanciatur, petunt, conlatisnbsp;militaribus signis, quo more eorum gravis-sima caerimonia, eontinetur, ne facto initionbsp;belli ab reliquis deserantur. Turn conlau-20 datis Carnutibus, dato iure iurando ab omnibus, qui aderant, tempore eius rei constitute ab concilio disceditur. 3, 1: Dbi eanbsp;dies venit, Carnutes Cotuato et Conconneto-dumno ducibus, desperatis bominibus, Cena-bum signo dato concurrunt. 11, 4: Cena-bum Carnutum proficiscitur. 75,3: (Impe-rant) Sequanis, Senonibus, Biturigibus, San-tonis, Eutenis, Carnutibus duodena milia.nbsp;Hirt l). Gr. 8,4, 2; Ibi oum ius diceret (Cae-3u sar), Bituriges ad eum legatos mittunt au-xilium petitum contra Carnutes, quos intu-lisse bellum sibi querebantur. 3: Ita cumnbsp;duabus legionibus ad persequendos Carnutesnbsp;proficiscitur. 5, 1 (a.51): Cum fama exer-citus ad bostes esset perlata, calamitate ce-terorum ducti Carnutes desertis vicis oppi-disque, quae tolerandae hiemis causa con-stitutis repente exiguis ad necessitatem aedi-ficiis incolebant (nuper enim devicti con-40 plura oppida dimiserant), dispersi profu-giunt. 2: Caesar erumpentes eo maximenbsp;tempore acerrumas tempestates cum subirenbsp;milites nollet, in oppido Carnutum Cenabonbsp;castra ponit atque in tecta partim Gallo-rum, partim quae conlectis celeriter stra-mentis [tentoriorum integendorum gratia]nbsp;erant inaedificata, milites conpegit. 4: Op-pressi Carnutes biemis difficultate, terrorenbsp;periculi, cum tectis expulsi nullo loco diu-60 tius consistere auderent nee silvarum prae-sidio tempestatibus durissimis tegi possent,nbsp;dispersi magna piarte amissa suorum dissi-pantur in finitimas civitates. 31, 1: Gaiusnbsp;Fabius cum reliquo exercitu in Carnutesnbsp;[Oiirn-iit'es] |
ceterasque proficiscitur civitates, quarum eo proelio, quod cum Dumnaco fecerat, copiasnbsp;esse accisas sciebat. {paratis Oros. 6, 11,nbsp;19.)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3; Nam Carnutes, qui saepe vexati numquam pacis fecerant mentionem, datis obsidibus veniunt in deditionem, ceterae-que civitates positae in ultimis Galliaenbsp;finibus, (4) Oceano coniunctae, quae Ar-moricae appellantur, auctoritate adductaenbsp;Carnutum adventu Pabii legionumque im- lonbsp;perata sine mora faciunt. 38, 3: Cum innbsp;Carnutes venisset, quorum in civitate supe-riore commentario Caesar exposuit initiumnbsp;belli esse ortum, quod jiraecipue eos propternbsp;conscientiarn facti timere animadvertebat,nbsp;quo celerius civitatem timore liberaret, prin-cipem seeleris illius et coneitatorem bellinbsp;gutuatrum ad supplicium depoposcit. 46,4;nbsp;Huas (legiones) in Turonis ad fines Carnutum posuit, quae omnem illam regionem 20nbsp;coniunctam Oceano contineren!. Strdb. 4,2, 3 p. 191: ’Pvslg d’ ovrog (Liger) naQa Ki]-va^ov, tb ramp;v KctQvovTav èfinÓQiov xara pÉOOV 'ItOV TOV TtXovv Gvvoixovgsvov, XsL TtQog tov mxsavóv. 3, 4 p. 193: Tb rebv 'AqovsQvcav %ai xó töv Ka^vovrmv, di’ évnbsp;cificpolv ive%amp;elg b AiyriQ dg rbu wKsavbvnbsp;e^eiGt. Liv. 5, 34, 5: Is (Bellovesus), quodnbsp;e sex populis abundabat, Bituriges, Arver-nos, [Senones,] Aeduos, Ambarros, Carnutes, sonbsp;Aulercos excivit. Tibull. 1, 7,11 sq.: Testisnbsp;Arar Ebodanusque celer magnusque Garenna, I Carnüti et flavi caerula lympbanbsp;Liger. PUn. n. li. 4, 107: Aedui foederati,nbsp;Carnuteni (E^F^, carnuti B) foederati (s.nbsp;Mommsen, Hermes 16, 486 mit anm. l).nbsp;Plut Caes. 25: ArpsiarriKSi, gev ovv noXXanbsp;(pvXcx, Tt^ÓGjcfjfia ds r]Gav Aqpiqvoi xai Kgq-vovxïvoL, vb Ss GvgTtav aiQSamp;slg xQaxog sl%snbsp;xov noXsgov OvsQysvxóqi^, ob xbv tcuxsqu 40nbsp;PaXéxat xvQavvCöa Soxovvxa ngdxxsiv ansxxsL-vav. Flor. 1, 45 (3, 10), 20: Sed maximanbsp;omnium eademque novissima coniuratio fuitnbsp;Galliarum communis: pariter Arvernos atque Biturigas, Carnutas simul Sequanosquenbsp;contraxit. Ptol. 2, 8, 10;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Ss xbv Stj- Kodvav Kaqvovvtai xal TXÓXsig Avxqlxov . . . Kijva^ov. NG 4 (Lugd. Senon.), 2: Civitasnbsp;Carnotum (Chartres). Sulpic. Sever, dial. 2, 4, 5: Carnotum oppidum. ND occ. 42, 33 : 60 Praefectus laetorum Teutonicianorum, Car-nunta (j. Chartres) Senoniae Lugdonensi.nbsp;Fortun. vita Martini 3,153: Carnütïs {var.nbsp;Carnotis) hinc etiam dum praetereundo ve- |
Carnu(o)tenus
|
niret. 4, 28: Carnüti's (Xquot;; carnutus codd.) interea genitam pater anxius aegram . . .nbsp;Fredegar. chron. 4, 54 (a. (i2Gj627): In sub-urbano Carnotis. Vita Leohini 15,49: Per-venit Camotis. 23, 72: C'aletricus . . . postnbsp;excessum beati Leobini Carnotis constitutusnbsp;episeopus. Vita Eniani 1, 6 ASS lü. mainbsp;III p. 596 A: Carnotum Neustriae urbem. 7 nbsp;nbsp;nbsp;p. 597 In praedicta urbe Carnoto. 2,nbsp;10 11. 12 p. 597 F. 598 A: Ad nrbem Carnotum. 14. 18 p. 598 C. 599 A: In civitatemnbsp;Carnotum. 2,18 p. 5991): Martyris Emaninbsp;Caruötis in urbe sepulti | passio cara deo fe-liciter est recitata. Vita Befharvi 3 ASSnbsp;2.aug. I p. 169 X.- Carnotis urbem advenit. 8 nbsp;nbsp;nbsp;p. nOF: Carnotis (nacJi C.). Vita Aqui-lini 1, 11 ASS 19. oct. VIII p. 507 C: Car-notum veniens. (Bom, christl., saec. 4) Orellinbsp;5279 == Bulletino di arch, crist. ser. 3, anno 20 2 (1877) p. 12 = ie Blant, Inscr. chrét. 1 ?. nbsp;nbsp;nbsp;256: [Quojd gens Carnuntum m[ensi denbsp;Bossi, -uri Monimsen)s sublimibus offert jnbsp;[n]on auro aut gemmis etc. (Lyon) Bois-sieu p.219-. Tib(erio) Sulpicio Tib(eri) lulinbsp;Pacatiani filio Carn(uto). p. 607: C. lulionbsp;M. . . . [f(ilio)] Carnut(i). Meroiv. müngen.nbsp;Belfort n. 14Q9 ¦. CARNOTES FIT. 1410:nbsp;fCARHOTVS Cl. 1411: . . NOTAS. 1412:nbsp;fCVBNOlVc^ O. 30 Cai’iiu(o)teuus, Caruotimxs, €aruo-teiisis. Sulpic. Sever, dial. 2 (3), 2, 3: Res in Carnutena gesta est civitate. Paidininbsp;Petricordiae de vita Martini 4, 255. 5, 18:nbsp;Carnutena (Carnotina und Carnotena S) ia-cent patulis qua moenia campis. Coticil.nbsp;Aurelian. a. 511 (Mansi 8 c. 357 B): Aven-tinus episcopus ecclesiae Carnotenae (Chartres). Cone. Aurel. IV c. a. 545 (Mansi 9 ?. nbsp;nbsp;nbsp;120 B): Aetherius episcopus civitatisnbsp;40 Camotensis. V a. 549 (Mansi 9 c. 136 und Condi. II Paris, a. 552 (Mansi 9 c. 740 i).' Leube(i)nus episcopus ecclesiae Car-notensis. Condi. Ill Paris, a. 557 (Mansi 9 nbsp;nbsp;nbsp;c. 747 Igt;) und Condi. II Turon. a. 567nbsp;(Mansi 9 c. 805 E): Chaletricus, peccator,nbsp;episcopus ecclesiae Camotensis. Fortunat.nbsp;carm. 4,7 tit: Epitapbium Chalacterici epi-scopi civitatis Carnotenae (Chartres). Vitanbsp;s. Eeohini 14, 44: Etberius Camotensis ur- 50 bis episcopus. 15,53: Carnotinae urbis ecclesiae ordinatus praeficitur episcopus. 22, 70: Cuiusdam Camotensis civis domus innbsp;suburbio civitatis posita. Condi. Paris. IVnbsp;a. 573 (Mansi 9 c. 885 B): Carnotinae ci [Caniu(o)teaus] |
vitatis (bis)... Ex ipsius civitatis Carnotinae territorio. c. 866 i.' Parrocia denique Carnotina. c. 867 A: Ecclesia Carnotina.nbsp;Gregor. Tur. h. F. 4, 34 (49) (a. 574):nbsp;Usque Avallocium Carnotinensem vicum. 5, 25 (34) (a, 580): Apud terminum Carnoti-num. 7, 2 (a. 584): Coniuncti Dunenses cum reliquis Carnotenis (bewoner der civi-tas Cam.). 17: Eo quod castrum illud es-set diocisis Carnotena (das earn, territorium lonbsp;in hirchlicher Jdnsicht). 8,10 (a. 585): Pap-polum Carnotenae urbis episcopum. 9, 5nbsp;(a. 587): Ab urbis Carnotinae territurio. 9, 20 = MG Cap). Ip. 13,8: De pago Stam-pinse vel Carnotino (Chartres), vit. patrum 19,1: Beatissima Monigundis, Carnotenaenbsp;urbis indigena. in glor. confess. 24: Exnbsp;Carnotino territurio. 97: Avitus abba Car-noteni (Chartres) pagi, quern Pertlt;(ic)gt;en-sim (la region forestière du Perche) vocant. 20nbsp;virt _ Mart. 4,11: Blidericus quidam Carno-teni terretorii civis. Condi. Matiseon. II a.nbsp;585 (Mansi 9 c. 957 E): Pappolus, episcopus ecclesiae Carnotine (Chartres). Condi.nbsp;Cabilon. a. 639—654 (Mansi 10 c. 1193 i).'nbsp;Malardus episcopus ecclesie Carnotine.nbsp;Aigradi vita Ansberti 6, 27 ASS 9. febr. IInbsp;p.852F: Airadus episcopus Carnotenae urbis.nbsp;cf.Pard. dipt. 1.1 jj.142. 234. Ueber den Car-notenus pagus (pays Chartrain) s. Longnon, 30nbsp;Atlas p. 108. Pard. dipt t. I p. Ift8. Vitanbsp;Solemnis 4 ASS 25. sept. VII p). 68 F: Defun-cto Carnotensium urbis episcopo. 6 p. 89B:nbsp;Carnotinam urbem. Vita Aviti Midac. 3,16nbsp;ASS 17. iun. IB. p. 357 A.- Camotensis an-tistitis Eutherii. 4, 23 p. 358 F: Eutberiusnbsp;Camotensis ecclesiae praesul. Vita Bethariinbsp;3 ASS 2. aug. I p. 169 F: Carnotensiumnbsp;ecclesiam. 7 p. 170 D: Carnotensium ecclesiae (gen.). E: Civibus Camotensis ec- .10nbsp;clesiae. Vita Launomari 1, 2 ASS 19. ian.nbsp;Bp. 231: Launomarus Carnotensium par-tium civis. 4: Intra opi)idum Carnotense. 5, 23 nbsp;nbsp;nbsp;234: Camotensis ecclesiae praesul. Vita Lcutfredi 1,5 ASS 21. iun. IV p. 1061): Ad urbem Carnotensem. Inschr.: (Bologna)nbsp;CIL XI 716: l)(is) M(anibus) P. Vettio Pe-renni Carnutino ex provincia Lugdunensi.nbsp;(Lyon) Boissieup. 90, cf. AUmer etBiss. t.2nbsp;p. 80: Carn[utinusJ qui sace[rdotium]. (Lyon) 50nbsp;cf. AUmer ct Bissard p. 80: [Portunae] re- duci [......AJugusti [...........]us, Carn|utinus| .... Boissieu p. 90: | Titus Iuli|us Garn(utinus) und T(ito) lulio Car- |
%a^-vv-^ — carp-ëntum
II
-ocr page 416- -ocr page 417-?Carpes-n — ?Carpëssos
|
sedibus fixis, absque lare vel lege aut victu stabili dispalantur, semper fugientium similes, cum carpentis, in quibus habitant,nbsp;Jlieronym. cJiron. a. Abr. 2317: Galeriusnbsp;MaximianU'S victus a Narseo ante carpen-tum Diocletiani pui-puratus cuourrit. comj-meyit. in Isaiam Kb. 8 cap. 25 (Opp. t. 4, 1nbsp;c. 342 i) Ym.): [Hoe iuxta ritum loquiturnbsp;Palaestinae et multarum Orientis provinci-10 arum, quae ob pratorum et faeni penuriamnbsp;paleas praeparant esui animantium. Suntnbsp;autem carpenta ferrata, rotis per mediumnbsp;in serrarum^ modum se volventibus, quaenbsp;stipulam conterunt et comminuunt in paleas. Auson. epist. 10, 37—39: Dactylicosnbsp;elegos, choriambum carmen, epodos, | soccinbsp;et coturni musicam | carpentis impone tuis.nbsp;Vulgat. II liegn. 12, 31: Et circumegit super eos ferrata carpenta. I Paral. 20, 3:nbsp;20 Et fecit super eos tribulas et trahas et ferrata carpenta transire. liutil. Namatnbsp;Praebet equos, offert etiam carpenta tribu-nus. Yeget. r. mil. 2, 25: In carpentis bu-bus portantur armati (gcschützwagen, dienbsp;den onager tragen). 3, 7: Carpentis secumnbsp;portet exercitus. 4,15: In quacumque partenbsp;volueris admoventur more carpenti. mulo-med. 4 prol. 3: Vinearum ipsarum usus per-iret, nisi eorum adminiculis subvebendis car-^0 penta sudarent. Paulini Peïïaei euchar. 212:nbsp;Tune et carpentis evectio tuta decoris. Cas-siodor. var. 5, 10: Eorum carpenta itinerenbsp;longiore quassantur. Lex Bomana Burgund.nbsp;17, 3nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;141, 5 /S'..- Ubi carpenta vel carra conversari possunt. Iordan. Bom. 346: la-centis super carpentum tali acumen. Isidor. or. 20, 12, 3 (nach Floras): Carpentum,nbsp;pompaticum vehiculi genus, quasi carrumnbsp;pompaticum. CGIL 2 p. 245,1:nbsp;carpentum. p. 502, 67: Carpentum aga^a.nbsp;J). 571,12: Carpentum carrum. Vila Amantiinbsp;5, 36: Carpento devolvitur. Fortwnaü vitanbsp;s. Germani 37, 106: Carpento subvectus.nbsp;Vita Etkmis 2,16 ASS lO.iul. III j?, amp;2B:nbsp;In carpento. (Mailand) Pais w. 1295: Carpentum. Vgl. Bictionnaire des Antiquitésnbsp;grecques et romaines p.Q27 s. — Bavon car-pëlltSrilis s:um wagen gehorig, ivagen-;nbsp;wagenbauer, steltmacher; cf. bret. kalvez char-pentier = *carp-io-s, ital. carpentiere, prov.nbsp;earpentier-s, frz. charpentier, span. carpintero,nbsp;port. carpenteiro, Plin. n. It, 16,34: Sunt etnbsp;qui feminam ilicem vocent atque, ubi nonnbsp;nascitur ilex, pro ea subere utantur in car- |
pentariis praecipue fabricis, ut circa Elim et Lacedaemonem. Edict. Bioclei. 7,10 (a,nbsp;301): Carpentario. Lamprid. Alex. Sev. 52, 1: Artifex carpentarius. Trebell. Poll. tyr. trig. 30, 17 von der Zenobia: Usa vehiculonbsp;carpentario, raro pilento, equo saepius. CTh.nbsp;13, 4, 2 = lust 10, 66 (64), 1 (a. 337): Car-pentarii (pl.). Firm. Matern. math. 2,10 in.:nbsp;Quaecumque ex artificiis manu perficiuntur,nbsp;ut caementaria, fossoria, Carpentaria (die lonbsp;wagenfabrication) atque id genus. CTh 8, 5, 31 (a. 370): Nee mulionibus, nee carpen-tariis, nee mulomedicis cursui publico depu-tatis mercedem a quoquam sinceritas tua fuerit ministrari. Vulgat. Exod. 35, 33:nbsp;Sculpendisque lapidibus, et opere carpentario (adi.). I. Paral. 9, 15: Bacbacar quo-que carpentarius (subst.) et Galal. Gros. 3,nbsp;21, 6: Carpentarius mille in armis contranbsp;aciem stetisse Eomanam. Veget. r. mil. 1, 7: sonbsp;Fabros ferrarios carpentarios macellarios etnbsp;cervorum aprorumque venatores convenitnbsp;sociari militiae. 2, 11: Habet praetereanbsp;legio fabros tignarios, structores carpentarios ferrarios, pictures reliquosque artificesnbsp;ad bibernorum aedificia fabricanda. Legesnbsp;Burgundionum liber constit. 10,5 j9. 51,2 S..-Qui carpentarium ocoiderit. Lex Bomananbsp;Burgundionum 2, 6 p. 127, 6: Pro carpentario. Hermxneumata Montepessulana CGIL aonbsp;3 p. 308, 25: Kaggonriyog carrocarpenta-rius. 41: As-nzovgyog carpentarius. Tar-runtenus Paternus Big. 50, 6, 7 (6): Car-pentarii. Fortunati vita Badegundis 33,75:nbsp;Carpentarii cuiusdam uxor. Isidor. or. 19,nbsp;19, 2: Carpentarius speciale nomen est.nbsp;Carpentum enim solum facit, sicut navicu-larius quia tantum navium est fabricator etnbsp;artifex. Vita Pardulphi 2, 17 ASS C. oct. III p. 437 C: Cum carpentariis in silvam ro perrexit. . . . Eisdem carpentariis (dat.) M.nbsp;cogn. (Poszuoli) GIL X 2990: L. Valeriusnbsp;Carpentarius. PCarpës-ïI V. in IIispgt;anien. Polyb. 3,14, 2 (a. U. 534): EvvÖQagóvzcov izz avzbv zamp;v KaqnriGLWv, ö Gxsöbv iGyvQÓzazóv êözcv è'amp;vognbsp;zamp;v Y.az’’ èr.elvovg zovg zÓTtovg. Liv. 23, 26, 5: In Carpesiorum (Tartesiorum codd.) gente. Steph. Byz.: KaQnrjGioi e-d'vog I^yQixbv zmvnbsp;ixzbg quot;I^fjQog nozagov. s. Carpetani.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5o ?CarpëSSOS O. Appkm. Hisp. 2: 'H yag ’AQyavamp;aiviov ^ccGilela iv ’TjSrjQetv -qv, y.ainbsp;TaQzrjGGÓg goi öoKst zózs elven TtóXig èm amp;a-XaGGfjg, i] VVV Kaqm]GGbg óvoga^szen. 63: 26^ nbsp;nbsp;nbsp;[? Carpës-ïi — ?Carpê88os] |
Carpetanï — carrada
|
’PcofiaLcov Se fióhg ix fivQtav i^axia^Chot- Sc-éS^aaai/ êg Ka^mpaSv, sjil d'a^éaey nóhv, iym vofiL^o) itobg’Eklrji'cov ndkai TaQvrjö-öoi' ovofid^sSamp;ai, '/.al ’/i^'yavamp;avt.ov avrïjgnbsp;^aeilevGai . . . Tovg (isv ovv eg rrjv KaQTcrjó-sov dia(pv’yóvrag . . . Carpetanï cf. M. Carpetus und *Car-pentius, O. Carpenti-acu-m, Y. in Ilispa-nien, iherisch nach Phillips. Polyb. 10,7,5; 10 UoliOQxeïv Tiva nóliv iv toig Kagntjzavoig.nbsp;Strab. 3,1, 6 p. 139; ’Êv dè toig dvco fiegeGcnbsp;'/.al Kagitipavol xal ’Slgf/ravol xal Ovetróvcovnbsp;ovyi/ol véjiovTai. 2, 1 p. 141; Tlgog Se tijvnbsp;'eco KaQTtriTavmv te tiveg xal SlQtjtavoL 3,1nbsp;p. 152; ^Peï S’ èycov (ó Tayog) tag ag^ag èxnbsp;Kelti^ygcov Sia Ovettcóvmv xal KaQnrjtavmvnbsp;xal AvGixavaiv inl SvGiv iGtiyeqivriv. 2; Oinbsp;Se vTtegxetitevot tcöv keyamp;évtav pegamp;v ^Slqt]-tavol (lév eiGi votiatatoi, xal fiéyqi tijg na-20 QaXiag Sirjxovteg ix fiéqovg rrjg êvrbg GtrjXav,nbsp;Kaqnyxavol Se jxexa xovxovg nqbg dqxxovg,nbsp;elxa Ovéxxcovsg xal Oiaxxaioi. 4,12nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;162; Ex Se xov eGTXeqi'ov xcóv xe ’Agxvqo)v xiveg '/.al TCÖV KaXXaïxamp;v '/.al OvaxxalmVj exi Senbsp;Ovsxxavcov xal Raqnrytavav. 13; 07 Aqov-dxoi^ Gvvanxovxeg Kaqnipavolg xal xaïg xovnbsp;Tayov nriyaïg. Liv. 21,5,11; Carpetano-rum CTim adpendieibus Olcadum Vaceaeo-rumque centum milia fuere. Plin. n. li. 3,nbsp;30 6; Tarraeonensis autem adfixa Pyrenaeo to-toque eius a latere decurrens et simul adnbsp;Gallicum Oceanum Hiberico a mari transversa se jiandens Solorio monte et Oretanisnbsp;iugis Carpetanisque et Asturum a Baeticanbsp;atque Lusitania distinguitur. 19; Oretaninbsp;et ad Tagum Carpetani, iuxta eos Vaccaei,nbsp;Vettones et Celtiberi Arevaci. Frontin.nbsp;strateg. 2, 7, 7; Hannibalem venientem innbsp;Italiam tria milia Carpetanorum reliquerunt.nbsp;io Appian. Hisp. 51; Kagn^xavotg ixtb Ovax-'/.aLwv dSixovfiévoxg. Plot 2, 6, 56; TlaXivnbsp;fieGrj(i§QivcóxeQOL giv xmv xe Ovaxxuiwv xalnbsp;xamp;v ’Aqaiovaxamp;v eiGi Kaqmjxavol. 58; Me-Grjfi^qivmxsQOi Se xovxcov xe xal xmv Kaqxtri-xavmv (Kaqnxjxdvmv X) ’SlqrjxavoL StepJi.nbsp;Byg.: ’AXéa .... aXXri Kaqnrjxavmv eamp;vovgnbsp;KeXxixov. ... V. KdXjtfj: Txjv txóXiv Kdq-xteiav. . . . xiveg xovxovg Kaqnrixavovg (bjnbsp;KaXxieiavovg (paGt. v. KaqTXxjïa: sl'grjxai, èvnbsp;50 xm KdXnrj, oxi xiveg Kagnecav xi^v nóXivnbsp;(paGl xal Kaqitrjxavovg xb êamp;vixóv. Latere.nbsp;Veron. 14, 9; Carpetani. Carpetania landschaftHispaniens. Strab. .3, 2, 3 p. 142; Td (i'ev ovv xdg (.lexaXXeiag [Carpetanï — carrada] |
a'/pvxa 'j^mgia dvayxxj XQa%éa xe elvai xal naQaXvnxqa, oldneq xal xd xy Kagnyravianbsp;Gvvdnxovxa 'xal exi fiaXXov xoig KeXxl^ygGi.nbsp;Liv. 39, 30, 1; In Carpetaniam. 40, 30, 3;nbsp;Exercitum in Carpetaniam duxit et castranbsp;locavit ad oppidum Aeburam. 33, 1; Sau-eiis deinde oppidum Aeburam devectis, pernbsp;Carpetaniam ad Contrebiam ductae legiones.nbsp;Plin. n. h. 3,25; (Caput) Carpetaniae Tole-tani Tago flumini inpositi. 19, 161; In lonbsp;Carpetania nostri orbis. Appian. Hisp. 64;nbsp;Ovgiaxamp;og Se xfjv Kagnyxaviav, eiSaipovanbsp;ymgaVf enimv aSemg iXerfXdxei. 70; Ovgiax-amp;OV cpevyovxd xe xal xd iv nagóSm cpamp;eigovxanbsp;negl Kagnyxaviav xaxéXa^e. 83; Eyeiya^evnbsp;iv Kagnyxavla xb inïXoinov xrjg dgyjrjg. Greg.nbsp;Tur. h. F. 6, 24 (3.3); Provinciam Carpita-niam graviter a locustis fuisse vastatam. 31 (44); Locustae quoque de Carpitania provincia, quam per quinque vastaverant 20nbsp;annos, boe anno progressae ageremque publicum tenentes, ad aliam provinciam, quaenbsp;huic vicina erat provinciae, contulerunt. Cai’p-etns ilf. cogn., ein mit dem des volkssfammes Carpetani verwanter name.nbsp;(Lara de los Infantes) GIL II 2854: [M]ar-noni, Plav[i]ni Cai^peti Uxama[e] Barcen-si(s), servo. Carpezatum inpagoViennensi, O. Pard. dipl. t. 2 p. 102: Villa de Carpezato.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Carpi, Carpiani F. nicht ccltisch. Carpi-acu-S in pago Arvernensi, O. Pard. dipl. n. 177, t. 1 p. 132 (c. a. 570): Car-piaco. Carpili-o(n) M. Greg. Tur. h. F. 2, 7 (8); Carpilionis gener. Carpitania s. Carpetania. carra. Testamentmn Aredii, Pard. dipl. n. 180, t. 1 p). 139 (a. 572): Ut singulisnbsp;annis terna pondo carrae inferant nostro. 40nbsp;Pard. dipl. t. 2 p. 322 = SG urk. 1 n. 3nbsp;(a. 716—720): Carram de vino et carramnbsp;de siligine et carram de feno et friskingam. Carraca cf. Carici (Carci); 0. der Be-luni, j. Sar ca. Ptol. 3,1,28; Kdggaxa (Clü-ver ci. Sagxa). carrada nus ¦’¦’carrata, itihalt, helastung eines carrus, mlat. carratum, carreda ^vectu-rae onus, quod a vasalUs domino prae-statuF, ital. carrata, span. carrada, frang. 50nbsp;cbarrée (cendre lessivée), russ. poln. kareta,nbsp;oserh. kborejta, nserh. karejta. Ut. karétii,nbsp;nhd. hair, karrete. Trad. Wig. 262 (a.723):nbsp;Ad carradas duas. 4 (a. 74.3): De feno car- |
carr-ago
oarro-s
|
radas.VII. 142 (a. 715): Ad.Ill.carrade prata. 146 (a. 746): Ad. II. carrada denbsp;prato. 148: .Vll.carada feni. Cavr-agO für *carr-liago, mit got. cndung. gebilclet wie ae. horA-ha,ga. (scJüldhu7-g) wagenburg? Trebéll. PolKo GalUen. 13,9: Grallie- nus--Gothis vagantibus per Illyricum occurrit et fortuito plurimos interemit. Quo comperto Seytbae facta carragine per mon-10 tem Gessacem fugere sunt conati. Claud.nbsp;8,2: Carraginem tantam, quantam numerusnbsp;bic armatolmm sibimet aptare potuit et parare, nunc incendi fecit, nunc cum omnibusnbsp;familiis Eomano servitio deputavit. 5: In-gens carrago deserta est. Valeriani epist.nbsp;ad Aurelianum heiVopisc. Aurel. 11,6: übinbsp;carrago sit hostium. Ammian. 31, 7, 7 (a.nbsp;377): Carraginem, quam ita ipsi (barbari,nbsp;Gothi) appellant, 20 carr-arius wagner, wagenhauer. Gloss. Palat. 17732 _ Qinbsp;nbsp;nbsp;nbsp;q04_ 253 Loetve: Amazspoys (= ccga'^onoióg) : carrarius. CGIL 3 j). 307, 14: Aga'^aoïtotg carrarius. Carré G. (Saint-Bcrtrand-de-Comminges) PA 16, 2 (1860) p. 487: Diane Horolatinbsp;et Carre deo Annous. Carreuiii O.j. Chieri. Pün. n.h. 3,49: Carreo (rar. Correa) quod Potentia cogno-minatur. (Chieri) CIL V 7496: T. Aebutionbsp;20 T. 1. Leonae VI. vir(o) et. Aug.I. Arrei.f.nbsp;{Mommsen ci. Karrei et) Industriae h(ono-re) [u(so)l r(emissa) i(mpensa). Carri pyrenae. G. (Gaud, vallée de la Pique, montagne deGar, dép. Ilaute-Garonne).nbsp;Poschach n. 158: Carri Geminus ser(vus)nbsp;v(t()t(um) s. 1. m. cf. Carrus. Carria F. cogn. zu gentilic. Carrius, var. oon Carius, venetisch nach Pauli. (Voghenza)nbsp;CIL Y 2439: Valeriae T(iti) f(iliae) Carlo riae. Auch in O. Carriage. Carrin-ensis ager in Hispanien. Plin. n. h. 2, 231: In Carrinensi Hispaniae agro. naQQ-io-v zu carros. CGIL 2 p.117.,27 •. Couinnus y.cÏQQiov. xaamp;edQcorov. Carr-o(n) M. cogn. (Tarragona) CIL II 4970, 122: Carronis. carrö-lballista dm auf einem wagen Vullende halliste. Yeget. r. mil. 2, 25: Namnbsp;per singulas centurias singulas oarroballistasnbsp;60 habere consuevit. ... In una autem legionenbsp;quinquaginta quinque carroballistae essenbsp;Solent. 3, 14: In quinta acie ponebanturnbsp;interdum carroballistae. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;24: Carrobal- Hstas aliquanto maiores (hae enim longius |
et vehementius spicula dirigunt) superposi-tas curriculis cum binis equis vel mulis post aciem convenit ordinari. earrö-carpentariiis. GGIL 3 p. 308, 25: KaQQOTtrjyog earrocarpentarius. Carrö-damp;no-n nach d’Arhois de Juhain-vïlle ^hurg des M. oder G. Carro-s’, O. 1) in Germania Magna, j. Krappitz an der Oder, hr eis Oppcln. Ptol. 2, 11, 14:nbsp;KaQQÓöovvov. 2) in Vindelicien, j. Karn- lonbsp;herg hei Wassenhurg. Ptol. 2, 12, 4: KaQ-qóöovvov {var. Kagvóóovrov). 3) in Pan-nonia superior, j. Pitomaca. Ptol. 2,14,4:nbsp;KagQÓSovvov. 15, 1: JLoxagov, 05 öia tS)vnbsp;Svo Ilttwovimv sQyógsvog xal OyiGamp;slg xarccnbsp;KccqoÓöovvov nóXiv log enl tb Kétiov oQognbsp;xata g'ev tb aQxtixcótSQOv gsQog xalutai Sa-ovaQÏag (vïlmer die Mur), xata Ss tb gsaijfi-^QivmtSQOv AccQog (Dravos). IHieros. 562nbsp;= p. 8 Tobler: Mutatio Cardono. NL occ. aonbsp;35 (Eaet.), 28: Parroduno. 4) im Sarma-tenlande. Ptol. 3, 5, 15: 'PrtÈp Ss tbv Tv-Qav notagbv «pog trj AaxLg KaQQÓSovvov. Karrofuluin nach d’Arhois de Juhain-ville von Carrofum für Carrovus, ahl. von Carro-s; O. j. Charroux ^en Poitou an dernbsp;Charente, depart. Vienne, arrond. Civray?nbsp;Vgl. Vita III. Austremonii 30 ASS 1. nov.nbsp;Ip. 76 F: Hie ergo inclytus comes locumnbsp;maximum in honore domini salvatoris con- 30nbsp;struxit, quern Karrofulum, quasi ob ofulamnbsp;dignitatis Karoli eius patre iam defuncto,nbsp;ipsius Karoli araminiculo onoma indidit. s.nbsp;Carofum. Carron-enses. NL occ. 7, 99: Garro-nenses. 37, 15: Praefectus militum Carro-nentium, Blabia. x«ppo-Jt'»jyog hyhrides wort, CGIL 3 p. 308, 25: KaQQomjyog earrocarpentarius. carr-opera spanndienste, die mil wagen « wnd pflilgen geleistet iverden, cf. man-operanbsp;handdienste. Marculf. form. 2, 35 p. 97:nbsp;Nulla functione aut reditus terrae vel pa-scuai-io aut agrario carropera. carro-s naeh Stokes von *karso-s veriv. mit ai. kasbtha rennban, perm, hrussa- ross;nbsp;latinisiert carrus m. durch Caesar, tmd car-ro-n carrum n., ein offener, zwei- oder vier-rddriger packwagen, zu militair, gehrauche;nbsp;air. carr gl. higa, cy. carr gl, vehieulum, mbret. 50nbsp;carr, nhret. kar m., pi. kiri. cf. Ilesych. xa-QaQvsg' ot 2xv0-ixol oixoi. t'vioi S's tag xatfiQSignbsp;agd^ag. Besonders von den wanderwagen,nbsp;-karren der nordvölker (Gallier tmd Gcrma- fcarr-agü — carro-sj |
carro-s
|
ncn) gehrauclit; span. port. it. carro, rum. raetor. car, Engadin, Trins, Tessin kar, prov.nbsp;car-s, ostfrz. ce, centralfrg. char, aïb. xuqqi-k,nbsp;%jiQQs-a. Ins Deutsche durch entlehmmg ge-'konimcn, entweder unmittelbar aus dem Gal-lischen oder mittelhar aus dem Latein.: ahd.nbsp;charra f., charro m., mhd. karre, an. kerra,nbsp;Vgl. lat. currus, curro, gr.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;r.vQaai. Nonius 3 p. 195, 29: Carra neutri generis 10 esse consuetudine persuasum est. Mascu-lini (beispile nur als ausnamen citiert)nbsp;Sisenna historiarum libro IIII (fragm. 61nbsp;p. 287 Peter): Inpedimentum conlocantnbsp;omne, constraunt carros et sarraca crebranbsp;disponunt. — Varro (sat. 111, 9 It.) Pro-metheo libero; Gallica petorrita, carros ad-cura, Tusca pilenta. Caes. b. G. 1, 3, 1®:nbsp;(Helvetii) iumentornm et carrornm qnamnbsp;maximum numerum coemere. 6, 1: Internbsp;20 montem luram et flumen Ehodanum, vixnbsp;qua singuli carri ducerentur. 24, 4: Helvetii cum omnibus suis carris secuti inpe-dimenta in unum locum contulerunt. 26,1:nbsp;Alteri ad inpedimenta et carros suos se contulerunt. 3’: Pro vallo caiTos obiecerant.nbsp;quot;: Honnulli inter carros rotas- (redas ei.nbsp;Jlfeiscr) que mataras ac tragulas subicie-bant. 51,2®: (German!) omnem aciem suamnbsp;redis et carris circumdederunt. 4, 14, 4:nbsp;30 (German!) inter carros impedimentaquenbsp;proelium commiserunt. 7, 18, 3: Illi cele-riter per exploratores adventu Caesaris co-gnito carros inpedimentaque sua in artioresnbsp;silvas abdiderunt. Hirt. b. G. 8, 14, 2:nbsp;Magna enim multitudo carrorum etiam expedites sequi Gallos consuevit. Caes. b. c.nbsp;1, 51,1: Venerant eo sagittarii ex Eutenis,nbsp;equites ex Gallia cum multis carris magnis-que impedimentis, ut fert Gallica consue-40 tudo. b. Tlisp. 6 plur. carra, die Pompeiusnbsp;in IMspanicn gebraucht. Liv. 10,28,9 (umsnbsp;Fabius Pictor, a. 295 a. Chr.): Essedis car-risque (carpentis ci. Lemaire) superstansnbsp;armatus hostis (Gallus) ingenti sonitu equo-rum rotarumque advenit et insolitos eiusnbsp;tumultus Eomanorum conterruit equos. Vi-truv. 10, 6,11; Propter magnitudinem one-rum et viarum campestrem mollitudinemnbsp;non confisus carris ne rotae devorarenturnbsp;50 sic est conatus. In der Itala Nu/mer. 7, 7nbsp;(cod. Colbert; Vuig. plaustra). Porfyrion innbsp;Horat. serm. 1, 6, 104: Petorritum genusnbsp;vehieuli est, quod vulgo carrum dicitur.nbsp;Ed. Dioclet. 15, 30: Kamp;qov revgar^o^^ov gsree |
[carro-s] ^vyov xcoQlg aiörjQov. 31: Kamp;qov OsaiêfjQa-jisvov [p.]£r[a] ^vyov '%uXlvov Kal xov ötdij-QOV ó'e ¦cov yevogévov MTC^aOxsGd-ai otpsikei.nbsp;fragm. Megalopolit: ITspi xa^^wv xap^ovnbsp;TEXQatQoy^ov jisra ^vyov %(OQig GcSrjQov. KaQ-Qog GeGiófj^copsvog vtxsq xov ^vlixov xai xovnbsp;GcdrjQov hoyov yevofievov ovxcog ocpstlsi m-TEpaSKeö^at . . . Bsxxovpa xappov ysyo/xovov.nbsp;Trebell. Pollio tyr. trig. 8,5: Carra venientianbsp;digito salutari reppulisse dicitur. Ps.-Iu- lonbsp;veneus in Numer. v. 304 sg. CTh. 8, 5, 47nbsp;(a. 385): Ehedae mille librarum onus im-poni debet, caiTo sexcentarum, nee amplius.nbsp;Vuig. 3. Ésdr. 5, 55: Carra. Eccli. 33, 5:nbsp;Praecordia fatui quasi rota carri. Veget. r.nbsp;mil. 3, 10: Omnes barbari (Cellen und Germanen) carris suis in orbem conexis ad si-militudinem castrorum securas a superven-tibus exigunt noctes. ¦ Lex Sal. 14, 6. 27, 8; In carro. 34, 2; Cum carro. Eugepii vita 20 Severini capitula c. 45: Sub can-o. c. 45,1:nbsp;Sancti viri corpusculum super carrum ad-huc positum permanebat. Lex Bom. Bur-gund. 17, 3 p. 141, 5 S.: übi carpenta velnbsp;carra conversari possunt. Isid. orig. 20,12, 1: Carrum a cardine rotarum dictum, unde et cuiïus dicti, quod rotas habere videren-tur. 3: Carpentum, pompaticum vehieulinbsp;genus, quasi carrum pompaticum. L. Bi-buar. 44 (46): Siquis per messem alienam 30nbsp;cum carro vel carruca transiret. Cod. Paris,nbsp;lat. 7643 f. 24'', 1: Carrü a cardine rotarunbsp;dictum. f. 107'',!: üeiculum. currum. utnbsp;carrum. CGl 2 p. 339, 16: Kuqqov raeda.nbsp;p. 571, 12: Carpentum carrum. 3 p. 195,nbsp;47: Amaxa carru. p. 262, 36: ’H agaga,nbsp;a^ftapa^a carrus. p. 321, 67; Aga'^a carrum. p. 357, 34: CaiTum Sga'^a. p. 425,nbsp;23; Aga^av xakovGxv carrum vocant. 4 p.nbsp;189, 38; üehiculum (Veiculum c) cumis 40nbsp;regalis vel carrus (cursus rgda c currus a).nbsp;p. 295, 1: Veiculum (Vehiculum c) iumen-tum carrum vel omnem (currum nauem uelnbsp;omne c) quod a (ad c) portandum utilemnbsp;(utile c) est. Marculfi form. 1, 11 p. 49, 16 Z.: Ligna carra tanta. 2,1 p. 72, 16: Carrarum angaria. Suppl. 1 p. 107, 9: Denbsp;carra tanta. 14: De ipsa tanta carra. Liut-prandi lex (a. 726) 82; Siquis carrum etnbsp;boves in silva sua invenerit. . . . aut carro. 50nbsp;Baeda h. e. 3, 9: Imponentes earn carro du-xerunt. 11: Cumque venisset cari-um, innbsp;quo eadem ossa ducebantur . . . Tentorionbsp;tantum maiore supra caiTum, in quo inei’ant, |
Carro-talus — carr-uca
|
extenso. ... A carro illo. Trad. Wig. 2 (a. 742): .X.carra de feno. 5 (a. 743): .V.nbsp;carra de feuo. Lex Baitvar. 1, 13: Anga-rias cum caiTa faoiant. Vita Bibiani 2, 7nbsp;ASS 28.aug. Vlp.AG4B: Carri vehiculum.nbsp;Vita Praecordii 11 AJSS 1. febr. I p. 198il.'nbsp;Ligatus ex carro deponitur. — In 0. I)enbsp;Uno Carro j. Unchair, dép. Marne, arrmid.nbsp;Heims, canton Fismes, und De Carris j.nbsp;uiQuiers, dép. Seine-et-Marne; cf. Kerris. --Von carrus hommen *carrata; s. carrada;nbsp;carralis. Form. Marculfi, suppl. 1 p. 107,nbsp;n Z.: Nec de navale nec de carrale evectione.nbsp;Add.Sp. 1 r2,3: Nee de navalle nec de earrallenbsp;evectione. carrare auf einen wagen laden.nbsp;Lex Sal. 27, 10 cod. 10: Si ipsum foenumnbsp;in carro carraverit. carricare auf den wagen laden, beladen, belasten, span, cargar,nbsp;port, carregar, prov. cargar, afrz. a chariier,nbsp;ao a charroier, an einen ort faren (= a[c]-carricare), frz. charger, ital. car(i)care, undnbsp;(*arric(g)atio -önis das faren. Carro-talus nach d’Arbois de Jubain-ville ^celui qui a le front semblablc a celui dn dicu Carros’? M. CaiTO-tala F. (Be-sangon) Murat, p. 1330, 7: D(is) M(aaibus)nbsp;Clodio Onesimo Carro tala uxor. (Eottweil)nbsp;Schuerm. 1103: Carr° taP. (Lc Chdtelet)nbsp;1104: Carrotalus. Carrovolis 0. j. Charols, dép. Bróme, arrond. Montélimart, canton Marsanne.. carr-nca f., ableit. von oarros (cf. car-rago wagenburg), ein der reda anlicher, vier-rüdriger ivagen, auch gum schlafen eingerich-tet; mlat. carrucium, ital. carroccio, carrozza, deniin. earruc-ola gugtvinde, prov. earruganbsp;hutsche, frz. carrosse; charrue xiflug (ausnbsp;carrüta), ahd. carruh, charruh, mhd. karich,nbsp;asl. kriikyga, ngr. y.agot^a, alb. %aqqÓT^s-a.nbsp;lu Plin. n. h. 33, 140: Nos carrucas argentonbsp;caelare invenimus. cf. 34, 163. Martial.nbsp;3, 47 wechselt mit den beiden namen redanbsp;und earruca, bsq.: Plena Bassus ibat innbsp;reda, | omnes beati copias trahens ruris, u.nbsp;IZsq.: Nec feriatus ibat ante carrucam, jnbsp;sed tuta faeno cursor ova portabat. 62 (a.nbsp;S7/88), 5: Aurea quod fundi pretio earrucanbsp;paratur. 12, 24 (a. 101), 1—3: 0 iucunda,nbsp;covinne, solitudo, i carruca magis essedoquenbsp;•’’0 gratum | facundi mihi munus Aeliani! Suet.nbsp;Nero 30: Numquam minus mille carrucisnbsp;fecisse iter traditur, soleis mularum argen-teis, canusinatis mulionibus, armillata fale-rataque Mazacum turba atque cursorum. |
I [cf. Lamprid. Ileliog. 31, 5: Neronem quin-! gentis camicis iter inisse. Oros. 7,7,3: Qui etiam numquam minus mille carrucisnbsp;! confecisse iter traditur.) Paulus Big. 13,6, ! 17 § 4: Eum, qui carrucam puta vel lecti-cam commodavit. Paulus sentent. 3, 6, 91: I Carruca cum iunctura legata mulae quoque j legatae, non mulio videtur, propter cottidi-I anam loquendi consuetudinem. ScaevolaBig.nbsp;34, 2, 13: Carrueha dormitoria cum mulis, lonbsp;cum semper uxor usa sit, ei debeatur. Ed.nbsp;Bioclet. 10, 1:-In caruca. 15, 29: KaQOV%anbsp;jSiyccTccnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;aLÖrjQov. fragm. Megalopolit.: Ko!QOv%ov ^ncoTov nbsp;nbsp;nbsp;Oiëfjg^ov). cf. 15, 26: JopfiiTcaptov sfpv rovg rqoxovg Tovg %(OQlg GidijQOv. 27: Aoggtzaqior s'^ovnbsp;r(ovg cyqoxovg aipióaéfcovg xcoyqïg GidrjQov.nbsp;Lamprid. Alex. Sev. 43,1: Carrucas Eomaenbsp;et redas senatoribus omnibus ut argentatasnbsp;haberent, permisit, interesse Eomanae digni- gonbsp;tatis putans, ut his tantae urbis senatoresnbsp;uterentur. Vopisc. Aurelian. 46, 3: Deditnbsp;praeterea potestatem, ut argentatas privatinbsp;carruohas haberent, cum antea aerata etnbsp;eburata vehicula fuissent. Animian. 14, 6, 9: Alii summum decus in carruchis solito altioribus et ambitioso vestium cultu po-nentes sudant sub ponderihus laeernarum.nbsp;CTh. 14,12,1. lust. Il,20(;i9), 1 (a.nbsp;386): Omnes honorati, seu civilium seu mi- 30nbsp;litarium dignitatum,vehiculis dignitatis suae,nbsp;id est carrucis biiugis intra urbem sacratis-simi nominis semper utantur. Vulg. Isai.nbsp;66,20: Adducent omnes fratres in equis etnbsp;in quadrigis et in lecticis et in mulis et innbsp;carrucis. Symmachus bei Procop. Gagae. innbsp;Esaiam pgt;. 761, 33: Ev Xsyrtai, xal iv xa-Qovxaig, %a\ iv lt;poQsloig. CGIL 2 p. 338, I 62: Kcxqovxiov raeda. 3 p. 195, 52: Apini I carruca. p. 262, 29: ’ATCrjvn] carruca. Cod, 40nbsp;\ Paris, lat. 7643 f.2V,l: Carruca. grecum ê. I Greg. Tur. virt. Mart. 2, 6: Alius autem paralyticus ex Am'ilianensi territurio carruca devectus. 24: Posuerunt eum in carrucam et trahentes ostendebant populis.nbsp;4,6: Paralyticam unam, quae per octonbsp;annos oarrucae (dat.) superposita in atrionbsp;beati confessoris decubuerat. 30: Quae car-rucae inposita, bubus trahentibus, ferebatur.nbsp;virt. luliani 14: Praeparatis carrucis (abl.) sonbsp;oonpositoque plaustro, quo eum eveheret.nbsp;h. F. 6, 32 (45): Uno carrucae (gen.) ef-fractu axe. 7, 9: Ipsosque equorum adquenbsp;carrucarum apparatus adhuc, sicut plaustris [Carro-talus — carr-ueftj |
Camica — ? eart-allo-s
|
evecti erant, seorsum esse disiunetos. in glor. conf. 5: Cum equitibus et caiTucis, cumnbsp;curribus atque rbedis. Kutsche, tragscftd:nbsp;Parel. dipl. n. 452, t 2 p. 257 (c. a. 700):nbsp;Carnica, in qua sedere consuevi. Aldhelm.nbsp;de laudibus virginitatis 19: Omnia baec nonnbsp;sunt extra palatium regis, sed aliter sedetnbsp;in carruca praefeoturae dignitas, aliter mu-lionum vilitas, aliter, qui pedibus continetnbsp;10 mulas, et tarnen sub uno imperatore mili-tare noscuntur. Vila Eparchii 2, 7 AS8nbsp;l.iul. 1 p.llA: A: In carruca pervenit. Vitanbsp;altera Aredii 6, 62 AuSS 25. aug. Vp. 194 4;nbsp;Claudi carrucis advecti. Inschrift: (Vélletri,nbsp;aus Bom, christl.) Orelli 4131 = 4924: lo-vinus de scola carrucanim. Spdterhin dernbsp;raderpflug, fm. cbarrue, ahd. carruh: Lexnbsp;Sal. 34, 2, cod. 3: Siquis messem alienamnbsp;postquana levaverit carrugam traxerit. 38,nbsp;20 1: Siquis cavallum, qui cari'uca trahit, fu-raverit, tvofür cod. 1: Siquis caballum ear-ruoaricium involaverit. Pactus Alamann. fr.nbsp;5,2: Si carruca {var. carrucam) involat autnbsp;rumpit de rotas de davante. Lex Bibiiar.nbsp;44 (46): Siquis per messem alienam cumnbsp;caiTO vel carruca transiret. — CaiTllCariusnbsp;zum wagen gehorig. Ulpian. Big. 19,2,13 pr.:nbsp;Item quaeritur, si cisiarius, id est carucha-rius (furmann), dum ceteros transire con-30 tendit, cisium evertit. 21,1,38 § 8: Quae-situm est, si mula talis est, ut transiunginbsp;non possit, an sana sit. Et ait Pomponiusnbsp;sanam esse; plerasque denique earruchariasnbsp;tales esse, ut non possint transiungi. Capi-tolin. Maximin. duob. 30 (imi. 4), 6; Cumnbsp;infans esset, subito per publicum venientenbsp;vehiculo Antonini Caracalli, quod vacuumnbsp;erat, conscendit et sedit et vix aegreque anbsp;mulionibus carrucariis deturbatus est. CGILnbsp;•10 2 p. 338, 61: KaQovxaQiog mulio cisiariusnbsp;carucharius. Carruca stadt in Hispania Baetica inf. Auctor b. Ilisp. 27, 5: In Carrucam. carnico-technltes. (Bom) CIL VI 10087 (im vers): [Hic es]t ille situs [m]i-rus [carjrücötëchnites. ? CaiTuf‘aiiianus iberisch? (Tab. Velei.) CIL XI 1147 p. 6, 44; Eundus Garrufa-nianus. 50 carrulus -i m., demin. von oarros, cin Meiner wagen. UIpkm. Big. 17,2,5 2 § 15:nbsp;lumentorum carrulorumlt;(ve)gt; vecturas. Carrus G., beiname des Alars, der berg, dessen gipfcl den namen Pic-du-Gar tragt. [Carruca — ?cart-allo-s] |
(Chune, dép. Basses-Alpes, ar rond. Sisteron, canton la Motte-du-üaire, gemeindeVaumeilh)nbsp;CIL XII 356: Marti Carro Cicino L(ucius)nbsp;Pomp(eius) M. yrismus v. s. 1. m. cf. Carro-dunon, Carro-talus, G. Garre, Carri. Carrus M. cogn. (Yorh) GIL VII 1336, 248: Carrus. Carsar-o(n) 31. (Paris) BE 1882 i). 114 — 3Iowat, Bemurques sur les inscriptionsnbsp;antiques de Paris p. 74 n. 24 bis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo KaQOiyao^ 31. Cl AU, II 2865; Kaaai-;^o;o[s?J Paldrlrjg]. Carsic-io-s M. (Silbermüme der Atrebates) 31uret-Chah. 8687 pl. XXXV; CAR8ICIOSnbsp;B [CO]MMIOS. cf. O. Carsïci (phoenicisch?),nbsp;j. Cassis, dans la Provence, dép. Bouches-du-Bhóne, stvischen •Alarseille und Toulon. It. marit. 506,3; A Carsicis Citharista por-tus. (Cuma) CIL X 3699, 2, 34: P. Car-sicius Florianus. nbsp;nbsp;nbsp;20 Cars-idius ilf. Carsidla F. Tac. a. 1, 13; Carsidius Sacerdos. 6, 48: Carsidiusnbsp;Sacerdos praetorius. (Bom) CIL VI 14440:nbsp;Carsidiae Helpidi. KdQaGyvaro-is s. Cassignatos. Carsius 31. Carsia F. nomen. (Aïba) CIL V 7603: M. Carsio M’. f. Cam(ilia) Se-cundo. (2''rinquetaille)Xïl679 (2mal): T){is)nbsp;M(anibus) T. Carsi Teret(ina) Certini vete-r(ani) leg(ionis) XX V(aleriae) v(ictrieis) 30nbsp;Carsia Titia filia patri piissimo. (Saint-Beniy) 993: Carsia *üdia. -carsius in Ancarsius? Carssouna F. cogn. (Lincoln) GIL VII 191; Dis Manibus; no mini Sacri, Brusci fili,nbsp;civis Senoni, et Carsso'unae coniugis eius etnbsp;Quinti f(ili). Carta s. Cara. Cartal in pago Nivernensi ultra Ligerim? Pard. dipl. t. 2 p. IbS).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.10 Cartalias hauptstadt der Olcudes in Ili-spania Tarraconensis, univeit Sagunton, Stral). 3, 4, 6 p. 159: Ilkrjalov ói nóksig aial Xsq-qóvrjöóg re xal 'OkéaSiQov y.aï Kagraklag. Liv. 21,5,4: Cartalam urbem opulentam, caputnbsp;gentis eius (Olcadum), expugnat diripitque. ?cart-allo-S flechtwerle, horb, haum cel-tisch; doch vgl. air. certle gl- glomus. LXX Beuteron. 26,2: Kal keeper d.710 rijg KTtaQxrjgnbsp;ramp;v KaQTtav vijg yfig aov Kal §akeig stg xaQxaL 60nbsp;! kov {Vuig.: Pones in cartallo). 4: Kal krjipe--xai o leqevg xbv xagrakkov {Vuig.: cartallum)nbsp;ix xav yeiQamp;v Oov. IV Begn. 10, 7: ’'E9ri-xav xdg xexpakdg avxwv slg xaQxakkovg ( Vuig. |
cartainëra
G'arucJa
|
in cophinis). lerem. 6, 9; ^ETtiSXQéipaTS rag 6 zQvycöv ènï tov WQxaXXov {Vuig. ad car-talhim) aivov. (Eamus Clemens Alcxandr.nbsp;paeclag. 1,10,92; ’EmGzQScpe yuQ, êniazQeqjs,nbsp;tag zQvymv enl rbv mQ-valov airov, leysi..)nbsp;Sir. 11, 30: IJegSc^ d'rjQevrTjs sv na^TaXlconbsp;[Vuig. in caveam). Hcsych.: KaQiaXXov' zonbsp;nXBKzov aQ-yeiov, iv zoïg oipaQtvzMoig. Cod.nbsp;Sangall. 238 p. 31: Cartallü canistruiTi. 10 cartamëra. Laurentius Lydus de magistr. p. II. lib. 2, 13 (nach Varro): Tijv ós oXrjvnbsp;naQaaKsvrjv zov TCSQc^cógazog ot FkXXoi kccq-zagsQav, zo TtXzjamp;og naqztxXagov lóizo-zsLag ovopa^si. Cartensis finis, in pago Ambianensi. Tivrd. dipl. t. 2 p. 115. Cart-erius M. ist griechisch. Cai’thaciis s. Caratacos. Carthilitaii-io-s '^son des *G'arthi-lita-ao no-s ’, vüleicht cf. Carti(s)-mandua, II. (Bei Alleins, dép. Bouclies-du-Iihóne, arrond. Arles,nbsp;canton Eyguièrcs) CIL XII 5793: Koyysv-voXizavog Kuqamp;iXizavwg. Carti ... fig. (Augst) Mitth. d. ant. Ges. in Zurich 15 s. 218. €arti-inandöa mii variante Cartis-man-düa (s-stamm in composition, cf. Atis-mara, Civis-marus (?), Eatis-bona; oder ist nachnbsp;Brugmann hinter dem s- ein vocal geschwun-30 den, cf. gen. Viscari aus *Visu-cari?), 'cur-ruum copiam habens’? m KaQUi-Xizaviognbsp;cf. Mandu-essedum; nachd’ArboisdeJuhain-vïlle ^la füle de celui qui veille sur un objctnbsp;appelé 'carti-s’, Carti- peut-être une variante de Carto- dans Carto-briga, Carto-val, cf. Eporedi-rix et Eporedo-rixF.,nbsp;name einer hönigin der Brigantes in Britfa-nien, a. 50—69 p. Chr. Tac. a. 12, 36;nbsp;Cum fidem Cartimanduae (ci. Puteolanus;nbsp;¦10 carti mandus cod.J reginae Brigantum peti-visset. 40: Post oaptum Caratacum prae-cipuus scientia rei militaris Venutius, e Bri-gantnin civitate, ut supra memoravi, fidus-que diu et Eomanis armis defensus, cumnbsp;Gartimanduam (-dum cod.) reginam matri-monio teneret; mox orto discidio et statimnbsp;bello etiam adversus nos bostilia induerat.nbsp;Sed jorimo tantum inter ipsos eertabatur,nbsp;callidisque Cartimandua (cartimannus cod.)nbsp;50 artibus f'ratrem ac propinquos Venutii intercept. Inde accensi bostes, stimulante igno-minia, ne feminae imperio subderentur, va-lida et lecta armis iuventus rogiium eiusnbsp;invadunt. h, 3, 45: Venutio, qui super in-sitam lerociam et Eomani nominis odiumnbsp;propriis in Cartismanduam reginam stimulisnbsp;accendebatur. Cartimandua Brigantibus im-peritabat, pollens nobilitate; et auserat po-tentiam, postquam capto per dolum regenbsp;Carataco instruxisse triumj)bum Claudii Cae-saris videbatur. Inde opes et rerum secun-darum luxus; spreto Venutio (is tuit mari-tus) armigerum eius Vellocatum in matri-monium regnumque accepit. Concussa statim lonbsp;flagitio domus: pro marito studia eivitatis,nbsp;pro adultero libido reginae et saevitia. Igi-tur Venutius accitis auxiliis, simul ijisorumnbsp;Brigantum defectione in extremum discri-men Gartimanduam adduxit. |
Cartiiiicuin O. Merow. mUnzen: Belfort n. 1423; CVRTINICO. 1424: CAHTINICO. Cart-ius M. (Sainte-Consorce, dép. Bhóne) BE 3 (1883) p. 265: C(aius) Cart(ius). Cartladum ministerium, j. Cadat, dép. 20 Cantal, arrond. AuriUac, canton Vic-sur-Cère. Cart-o(n) M. fig. auf lampen. BJ 52, 106: Carto f(ecit). (Bonn, Coin) 88, 98:nbsp;Carto f(ecit). (Coin) Kamp, Bic epigraph.nbsp;Anticaglien in Cöhi s. 4 n. 21; CAHTOnbsp;(Carto oder Canto?) F(ecit). s. Canto. *Carto-I)rïga, €arto-bra O. j. Char-treuve, dép. de l’Aisne, arrond. Soissons, canton Braisne, gemeinde Chéry-Chartreuve. 30 ^kartoi in An-are-kartoi, villeicht su gr.nbsp;r.qazog r.dqzog xqatsqóg xqcizcaóg. Cart-oriiis II. Cartoria F. nomen, vc-netisch nach Pauli. (Padua) CIL V 2887: AcIlia P. 1. Basio sibi et Cartorio Scirtonbsp;uxor viro. (Bei Padua) Pais n. 605: V(ivo)nbsp;M’. Cartorio MG 1. Eroni (von Ero) | M’.nbsp;Cartorio. M’. f. Eunconis (von Bunco) vnbsp;Cartorio M’. f. Firmo. v | [Carjtorio. M’. t'. Quadrato.....Coniux Cartoria M’. 1. Am- lo pelio ... ia. Cartoria M'. f. — Cavtoriana fylina. (Triest; Aquïleja; Asoio; Padua;nbsp;Montegrotti; Monselicc; Verona) GIL Vnbsp;8110, 272; Cartoriana. Carto-vall. (Binchester) C/A VII 425 = Bergje BJ 57, 26 (dagegen IJm BJ 83, s.nbsp;173 w.457); Matrib(us) .... et Cartovallen-sibus. cf. Coriovallum. ?Cartusi-o(n) M. Pand. dipl, n. 118, G 1 p. 83 (a. 533); Cartusionem et Auliate- 60nbsp;' nam coniugem stram. Car-Iica fig. (London) CIL VII 247: Caruca. fe(cit). Carncla, (Lex Bubria, Veleia) CIL XI [cartamöra — Caruola] |
Caru-gemis
(Jas
|
]146,7, 57: Saltus C'arucla et Velius et tund(us) Nae( viajnus. Carxi-gemis M. Zwei inschriften von Entrains, dép. Nièvre, Carula stadt in Turdetaniu (1-Iispania Baetica). JJ, 411,1: Carula (zwischen Ba-silippo wnd Ilipa). (Astigi) CIL II 5459:nbsp;L. Lucanius Optatus Garulensis. Carnllus M. (Yoric) CIL VII 1336, 10 246: Carulli (gen.). Cams ilf. Cara F. cogn., latcinisch, vü-leicht auch céltisch, zh. M. Aurelius Cams, haiser 282—-283. (Fmbrun) CIL XII 89nbsp;add.: Bitunae Kari f. matri. (Nimes) 3205:nbsp;D(is) M(anibus) T. Boduacil Karl Gaiaenbsp;Messoris f. C. Boduacius Karus sibi et pa-rentib(us) v. f. 3917: D(is) M(anibus) Se-xtinae Karl f(iliae) laxsucus uxorl. Auch innbsp;Ande-carus, Su-carus, Su-carius Su-caria,nbsp;20 Teuto-carus, Veni-carus, Yeno-carus Veni-carius. Cams ft., l) auch Garis, Ie Cher, nbfl. der Loire. Gregor. Tur. h. F. 5, 30 (41):nbsp;Leger fluvius maior ab anno superiore tuit,nbsp;postquam ei lt;(Car)gt;es torens adiunxit. virt.nbsp;Hart. 2, 56: Prope amnis Garis ripam ac-cepit mansionem. Bard. dipt. n. 49, t, 1 p. 24nbsp;(«. 475): Supra Carum. Vita Fusitü, Lahbe,nbsp;Novae Bibliothecae mss. libr. t. 2 p. 374:nbsp;30 Idem vero locus antique miraculo Priscini-acus diotus super Gbarum fluvium positus.nbsp;2) la Chiers, luxembiirg. Korn, nbfl. derMads. ?Camsadius mons, ein teil der julischen Alpen, j. der Karst, ital. Carso. Ptol. 3, 3,nbsp;1: Ta KaQovGadla (nuQovéêet X) oqsi ranbsp;vnb rb NaQtKÓv. * Car-iisciim nach 2Iüllenfu)ff ableitung von caro-, 0. in lialien, a. u. 581 durch dienbsp;Bomer zerstort. Liv. 42, 7, 3: In Liguribusnbsp;40 in agro Statiellati pugnatum ad oppidunanbsp;Garystum (StoJees list Caryscum). Camsi-anus M. cogn. w. 1080,55: A.A......(nomen) Garasia(nus). Camsius fl. in pago Viennensi. Bard. dipt. n. 559, t. 2 p. Zl‘2, (a. 739): Super fluvium Carusium. Cam-ssa M. cogn. fig. (London) CIL VII 1336, 251: C.ARVSSA. (Vierme) XIInbsp;5686, 191®: Carussa. (Zivischen Gillg undnbsp;50 der Isère) Carussa. (Fins d’Annecy)nbsp;/A.RVSSA. (Lyon, Trion n. 527) Allmernbsp;et Bissard, Lyon t. 4 p. 320 n. 497, 334:nbsp;Carussa. (Boitiers) Bichard n. 88. (Lenbsp;Bernard): Carussa. [Caru-genus — CasJ |
Camstuiu s. Camscum. PCamsiis M. für Carosus ww carus? Camsa F. (Briord, dép. Ain, a. 620) All-mer-1840 — Le Blant, Inscr. chrét, 2 n.375nbsp;p. 9: Carusus. (Lyon) Le Blant 2 n. 663nbsp;p. 549, pl. n. 528 = Allmer et Bissard t. 4nbsp;p. 93 (a. 520): Carasa religiosa. Carv-anca mons, spüter Cirvencus, die Karawanken. Btol. 2, 13, 1: Ta ivrsvamp;evnbsp;VTtSQ rrjv ’lorgtav oqu, o nalürai KaQovdy- lonbsp;xcig. 14,1: H Ilavvovta t] ava iteQioQL^irui,nbsp;ccitb gev êvösag ra Ksria ’Óqsi xal sx gsQOvgnbsp;ra Kaqovayxg. 8, 8, 2: Ta inb rb Naqi-xbv AXnia oqsi xaXovgéva rs KaQovdyxa. Carvanilis O. cf. Caravantius. (Kolovrat) GIL III 8308: P. Ael(io) P[l]adome[no;|nbsp;Carvanio. Carvet-il V. (Inschrift zu Old Bcnrifh, in der nachbarschaft von Carlisle) CIL VIInbsp;325: Fl(avio) Martio sen(iori), in c(ivitate) 20nbsp;Carvetior(um) quaestorio. Carvil-iu-s AL, abl. von Carv-ilus, lat. (in Bom seit sc. 3 a. Chr. eine adliche familienbsp;dises namens), ober auch céltisch, zb. namenbsp;eines der vier Mnige von Kent, a. 51 a. Chr.nbsp;Caes. b. G. 5,22,1: Cantium, quod esse adnbsp;mare supra demonstravimus, quibus regio-nibus quattuor reges praeerant, Cingetorix,nbsp;Carvilius, Taximagulus, Segovax. (Coruhanbsp;del Conde) CIL II 2787: M. Aemilius Mur- sonbsp;rianus Carbili f(ilius) Uxamen. (San Esteban) 2825: Carbilius. Carv-illllS abgeleitet von Carvus, O. j. Carvïlle, Beux-Sèvres. Merotv. münze. Belfort 1421 = Bron 2311: CARVILL/y//. Carvit. . O. Clust, 4, 29, 1 (a. 212): Carviti (Carnuti? Mommsen). Carvivia in pago Arvernensi. Bard. dipl. n. 177, t. 1 p. 132 (c. a. 570): Carvivia. Carv-o(n) 0., abl. Carvöne, j. Arnhem, 40 prov. Geldern? TB: Caruone. IA 369, 4:nbsp;Carvone. *car-VO-S hirsch, w. carw, mbret. cara, nbret. car-v m., kar-o, lat. cervus, cf. gr. xs-Qdóg gchörnt, ahd. (von keru-) hiru-z, nhd,nbsp;hirseb. Carvulli-aca von Carvullius? O. j. Gar-bugliaga, Alassa c Carrara. Carvus M. (Cherchcl) CIB VIII 9384: Liccaius Carvi f. natione Maezeius eques sonbsp;cob. VIL Delmatarum. (Le Alans, Sarthe)nbsp;Alowat jo. 68: O// (= Off.) Carvi. Carystus s. Caruscum. Cas. (Goldmünze der Arverni) Aluret- |
Casa — 1Kas-ilos
|
Chah. 3761—3768 (3762. 3766 uus Fwn-sat) pi. XII: CAS. (Bronzemimscn der Am-hiani) 8493. 8494, XXXIV: CAS. Casa, (Zdbcrn) CIB 1862: D. M. Casae et Caratii filii. e. Cas-abiis M. (Garqucres) GIL II 5577: Sunua Casabi f. Casac(g)aiaiii villa, j. Saint-Galais (dift voni namen Carilefus), dép. Sarthe. Vitanbsp;10 Amti Miciac. 2,14 ASS 17. iun. Ill j). 355 jK;nbsp;In partes Cenomanicae urbis, in locum Ca-sagaiani nuncupatum. Vita Garilefi 2, 11nbsp;ASS 1. ml. Ip. 93.4; In locum, veterumnbsp;vocabulo Casagaiani nuncupatum, situm innbsp;parrochia Labrocinensi: propter quern locumnbsp;defluit Annisola amnis, qui haotenus nomennbsp;ipsius fluvii mutuans, eodem quo ille nun-cupatur nomine; in quo multis admodumnbsp;delituit diebus. 20 PCasamea oder lat. — 'mein liaus^? oder Casailicas villa in pago Lemovicino. Bard,nbsp;dipt. w. 177, t. 1 _p. 132 (c. a. 570). (‘asa-inö adscctaior. Quintilian, inst. or. 1, 5, 8: In oratione Labieni (sive ilia Cornell Gain est) in Pollionem casamo, adsecta-tor, e Gallia ductum est. Glossac Gassi-nenses GGIL 3 p. 537, 50: Cassamo. id estnbsp;semen balsami. (Vereb, com. Stuhlweiften-hurg) GIL III 3364: Meitime Casamonis f.nbsp;00 s. Cassavus. Casailicas s. Casamea. Casai’ia F. Fortunat. carni. 8,3,39—42: Has inter comites coniuncta Casaria fulget, |nbsp;temporibus nostris Arelatense decus, | Cae-sarii monitis luci sociata perenni | si nonnbsp;martyrii, virginitatis ope. 81 sq.: Sit tibinbsp;dulce decus veneranda Casaria praesens, |nbsp;praesule Caesario non caritura suo. append,nbsp;earm. 13,3 p. 283 Leo: Sic bic Caesaria etnbsp;10 praecelsa Casaria surgat. v. 13: Obtineatnbsp;pariter veneranda Casaria mecum. Casarodiiiio s. Caesarodunum. Cas-a-tus Jf. Casata A', co^w., pxirt.perf. IHiss. von Y cas tnil suffix -to. (Weifienburg,nbsp;a. lUS p. Ghr.) GIL III d. xxiv: Verecundaenbsp;Casati fil(iae) uxori eius Sequan. et Matrul-lae filiae eius. (Bom) VI 14471: C. Casatinbsp;Tauri. (Grcmble) XII 2259: D(is) M(ani-bus) Aproniae Sabini filiae Casatae P. Hel-oo vius Masso coniugi piissimae. (Metz) Orellinbsp;4189 = Bobert-Gagnat fasc. 3 p. 112-113nbsp;(verdachtig): Casato. Caratio. (MiMcnbaeh,nbsp;«¦ 193 p. Ghr.) CIB 1683: Cassianus Casati (filius). Vgl. Cassatus, casamii. |
Casc-ailllim municipium, 0. der Vusco-nes in Hispania Tarraconensis, nach Ilübncr iberisch, cf. Sag-antum, Saguntum, j. Ca-scante. Liv. fragm. lib. 91: In Bursaonumnbsp;et Cascantinorum et Graccuritanorum fines.nbsp;Plin. n. h. 3, 24: Latinorum veterum Ca-scantenses. Ptol. 2, 6, 66: Kaaxovtov. lAnbsp;392, 2: Cascanto. Ililari papae ep. 16, 1nbsp;p. 165 (a. -165): Cascantensium . . . oivitatis.nbsp;(Tarragona) GIL II 4321: C. Granius Sa- lonbsp;binus Casc(antensis). Cohen m. imp. Y p.nbsp;200 n. 121: MVNICIP(ium) CASCANTVM.nbsp;122: MVN. CASCANT(um). 123: MVNI-CIP. CASCAI^Ï'VM. Casciaca s. Tasciaca. Kdcfxovtov s. Cascantum. ?CasdeiUlS M. (Ober-Tkfenthal = Zgor-nji Globodol, saec. :2 ex. oder 3 in.) AFM 14 (1891) p. 91 n. 10: D(is) M(anibus)nbsp;Leucena Casdeni viva t'ec(it) sibi [et AJu- 20nbsp;giae [fjil(iae) .... Casdiaiius M. cogn., wcchselsehreibung Cassianus, s. stamm cado-. cf. Caddarenses,nbsp;Cassius, Cassianus. (Cividate di Val Ca-monica) CIL V 4957: C. Pladicius C. f.nbsp;Quir(ina) Gasdianus Ilvir i. d. Camunnis. Casdiiiius, Casdoii 0. j. Chaudon, dép. Eure-et-Loir, arrond. Lrcux, canton Nogent-le-Boi. ?Caselea F. (Lamego) CIL II 5248:30 Caselese Caefsiae] f(iliae). Casi-acii-s mon., j. Chézy-VAbbaye oder swr-Marne, depart. Aisne, arrond. Chuteau-Thierry, canton NeuUly-Saint-Front. ? Casibaiiiis AI. (Contorniate des Commo-dus) Cohen m. impA 8 p. 310 n. 309: M. COMMODVS ANTONINVS B CASIBANVS. -casii in Vadicasii. Casili-acil-s vicaria, j. Cazillac, dép. Lot, arrond. Gourdon, canton Martel.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-lo Casili-acu-s 0. j. ChassUle, dép. Sarthe, doyenné Valton, auf dem rechten ufcr dernbsp;Vègre, arrond. Lc Mans, canton Loué. Cas-illus AI. (St, Peter im Hols in Karn-ten) CIL III 4743: Atitoni Attalonis et Lediae Casilli f. Atismerius. s. Kasilos,nbsp;Cassilius. *Kas-ilo-S gen. Kasiloi, AI. eines salassi-schen Mnigs oder andern magistrals. Gold-münse der SaJasser, gefunden in Port Valais 50 unfern der einmündung der Bhone in dennbsp;Genfer see, canton Wallis. BN 1861 p. 344nbsp;Pauli n. 7 s. 5 ƒ., taf. I, 7; KASILOI. s. Ca-sillus. |
[Casa '
Kas-ilo-8]
-ocr page 426-Casinomago — cassi-
Cassi — Cassi-gnato-s
|
i-yJ-xaG-To, ai. 3. pl. perf. 9a9adus; oder nach Thiirneysen m ir. cass gelocktes haar,nbsp;in Cassi-bratius, Cassi-gnatos, Cassignetus ?nbsp;Cassi-mara, Cassi-suratos, KaGGi-raXog, Cas-si-vellaunus, Ver-cassi-vellaunus, plur. nom,nbsp;Bsdio-casses spciter Baio-casses, Durö-oasses,nbsp;Su-casses, Tre-casses, Tri-casses, acc. ïri-eassaSj-^Tricas, Tri-cassii, Tgi-xaGGioi, Tri-cassini Trieassinus, Vadi-casses, Velid -casses,nbsp;10 -cassi, wechsélschreïbung VeliocaOi mit 0 alsnbsp;¦S', Vidu-casses, OvLëovxaGOLOL, OvaötxéaGioi,nbsp;af. Cassus, Cassi, und die alleifungen Kasios,nbsp;Cassius, Cass-avus Cassava, Cassau-da, Cassi-acu-s, Cassi-anus, Cassicius, Cassilius, Cas-sillus, Cassinus; s. -cassis. Cassi V. in Brittanien, cf. germ. Chatti ChattM, aM. Hgssi. Caes. h. Cr. 5, 21, 1:nbsp;Cenimagni, Segontiaci, Ancalites, Bibroci,nbsp;Cassi legationibus missis sese Caesari dedunt.nbsp;20nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Cassi-Scu-S ahgeïeitet vom gentilicium Cassius als crstem hesitzer, O. 1) rus Cas-siacum, ital. j. Cassago bei Brianqa, com. dial. Cassagh, Augustin, confession. 9, 5nbsp;(ch'c. a. 400): Cassiaco (so nach d’Arboisnbsp;de Jubainville fur Cassiciaco). 2) j. Cliessy,nbsp;depart, Aube, arrond. Troyes, canton Ervy.nbsp;Bard. dipt, n, 363, t, 2 p. 153 (saec. 7):nbsp;Portionem meam in villa Cassiaco. 3) Cas-seacus, j. Chassey en Avallonais, dép. Cóte-30 d’Or, arrond. und canton Semur. Bard, dipt,nbsp;t. 2 p. 325. 400 (a. 7S1,746): In pago Ava-liuse et Neveminse... Degantiaco, Casseaco.nbsp;4) Audi in dreizchn anderen franzosischennbsp;genieinden: dn Chasse, dép. SaHhc, arrond,nbsp;ALamers, canton Fresnaye-sur-Chédouet; viernbsp;Chassey: dép. Jura, arrond. Bole, cantonnbsp;Alontmirey-le-Chateau, gemeinde Mutigney;nbsp;dép. Meuse, arrond. Commercy, canton Gon-drecourt; dép. Saóne-et-Loire, arrond. Chaton-40 sur-Saone, canton Cliagny; zwei in départ.nbsp;liaute-Saone, Ghassey-les-Monfbozon, arrond.nbsp;Tesoul, canton Monthozon, und Chassey-les-Scey, arrond. Vesoul, canton Scey-sur-Saone;nbsp;dn Chassiecq, dép. Charente, arrond. Confo-lens, canton Champagne-Mouton; ein Chas-deu, depart, Isère, arrond. Vienne, cantonnbsp;Aleyzieux; und Cheissieux, dép. Isère, arr.nbsp;Tienne, cant. Eoussillon; vier Chassy, zweinbsp;dép. Cher, arrond, Bourges, canton Baugy,nbsp;¦'O Und gemeinde Blet, arrond. Saint-Amand,nbsp;Canton Nérondes; seeks in dép. Nicere, ge-^neindc Alluy, arrond. Chdteau-Chinon, canton Chidillon-en-Bazois; gemeinde Mhèrc,nbsp;orrond, Clamecy, canton Corbigny; gemeinde |
Ourouër-aux-Amognes, arrond, Nevers, canton Fatigues; gemeinde Yignol, arrond. Clamecy, canton Tannay; gemeinde Ville-lès-Anlezy, arrond. Nevers, canton Saint-Benin-d’Azy; und gemeinde Montigny-cn-Morvand, arrond. und canton Chuteau-Chinon; Saóne-et-Loire, arrond. Charolles, cant, Gueugnon;nbsp;Yonne, arrond. Joigny, canton Aillant-sur-Tholon; départ. Haute - Savoie, gemeindenbsp;Les Mures, arrond. Annecy, canton Alby; lonbsp;dép. Seine-et-Marne, arrond. Meaux, cantonnbsp;Lagny; Chessy-les-Alines, dép. Blwne, arr.nbsp;Villefranche-sm'-Saóne, canton Le Bois-d’Oingt; in Cessac, dép. Lot, arrond. Cahors,nbsp;cant, Luzech, gemeinde Bouelle; und in ital.nbsp;Cassacco, friaul. dialect Ciassd. cf Cassiago,nbsp;Cbaciacum. * Cassiaii-icae in Caissanicae, 0. j. Cais-sargues, dép. Gard, gemeinde Nimes. Cassiaiiins namen des kaisers Fostumus: 20 Marcus Cassianius Latinius Postumus, £58nbsp;— 267; auch Cohen, m. imp.'^ 6 p. 14:sqq. Cassi-amis lat, ableit. von Cassius \cf. OIL III 4452: Cassius Cassianus] M. cogn.nbsp;römiscli, villcicht auch celtisch, z. b. (MiMen-bach, a. 193 p.Chr.) GIB lQ8'd = Hübner,nbsp;Exempla n.ilb: Cassianus Casati. Wcchsel-schrdbung Casdianus. Cassl-brSt-illS von st. bra-tu- oder bra-to-, M. cogn. (Marguerittes, Gard) CIL XII .¦so 3003: [Cajecilius Cassibr . . tio Tagassi f.nbsp;Bitulla[e]. Cassiciaco 0. s. Cassiaco. Cassici-ate 0. Inschrift von Neuvy-en-Sullias, dép. Loiret, arrond. Orleans, canton Jargeau. BA n. s. 4 (I86I) p. 138. n. s. 6 (1862) J). 352: Cassiciate. Villeicht TF: Tasciaca fur Cassiciate? Cassicius M. Cassicia F. notnen und cogn. (Nimes) OIL XII 3369: Adgennus 40nbsp;Cassici f(ilius). 3512: CassIciae Amabilisnbsp;Cassicius Isidorus oonllbertae optumae. Cassies in pago Diensi. Pard. dipt. t. 2 p. 374. Cassi-gnato-s compos, mit G. Cassi-s, nach d’Arbois de Jubainville habitué d Cassis, qui a pour Cassis une dévotion spéciale;nbsp;celui qui adore le dieu Cassis ou les dieuxnbsp;Casses’? M., Galaterfürer a. 171 a. Chr.nbsp;Polyb. 24, 8 (25, 4): ’Apixógsvoi ö's slg rrjv .oonbsp;EaKaxiav zbv ysv Aeaxgixov ovxèri Kcitélci§ov,nbsp;tov Ss KctQGiyvdzov xal rov Pai^oxoQiog Sia-xisyTtogsvmv TtQog avxovg tmsQ aotpalsiag . . .nbsp;Liv. 42, 57, 7; Duae alae erant ex parte [Ca3Sl — Cassi-gnato-s] |
Cassi-gnetus — ?na6a(-zeQo-g
|
Gallorum (Cassignatus ijraeerat). 9: Eume-nis ferme triginta interfecti; inter quos Cassignatus dux Gallorum cecidit. Ciissi-glietuis M. fig. (Poitkrs mul Le Bernard): Cassigneti. €assili-ïlcu-ui \lie hm-g des Cassilius’’, 1) nbsp;nbsp;nbsp;römische station in Maetien, j. Kisslegg imnbsp;wirtemherg. Donaukreis, oberamt Wangen.nbsp;NJ) occ. 35, 19: Praefectus legionis tertiae 10 Italicae pro parte media praetendentis a Vimania Cassiliacum usque, Cambidano. 2) nbsp;nbsp;nbsp;zwei Cassillac, dépp. llcrauU und Vau-cliise; 3) zwei Chassillac, dépp. Charentc-Infcrieure imd Haute-Loire; 4) Chassülé,nbsp;dép. Sarthe; 5) Cbassïlhj, dép. Manche, s.nbsp;* Caeselliacum. Ciiss-iliiis M. (CJidteauneuf-de-Mazcnc) CIL XII 1714 = Hübner, Bxempla n. 37:nbsp;Sparti Casslli f(ilii) Ritucai uxor. 20 Cass-illus M. (Martres-Tolosanes, j. in Toidouse) BA 12 (1855) p. 222. 16 (i860)nbsp;p. 489 — Boschach n. 21: Calva Gassilli f.nbsp;s. Casillus. Cassi-niilra nach d’Arbois de JnbainviUe ^très grande' oder eigentlich ’joJiment grande',nbsp;nach Ernault ^grande par Vexcellence, ou lanbsp;distinction'; F. (Mailand) CIL V 6118:nbsp;Cassimara Kafati f. *Cassiii-acu-S O. l) j. Chassenay, zwei 30 depart. Cóte-d’Or, eins Nièvre, -eins Vienne.nbsp;2) j. Clmcenay, dép. Aube, arrond. Bar-sur-Seine, canton Essoyes. 3) j. Cassenago, Bergamo. ?Cassinetus AL (Sainte-Colombe) CIJj XII 5686, 191: Cassi.neti oder Neti? Cassiiii-acn-s sdl. fundus, abgélcitet von At. Cassiiiius, O. l) j. Chasnag, dép. Nièvre,nbsp;arrond. Cosne, canton La Charité. Bard.nbsp;dipl. #.2^1.159: Cassiniacus, in pago Niver-40 nensi. 2) j. Chassigng, dép. Haute-Marne,nbsp;arrond. Langres, canton Prauthoy. 3) j.nbsp;Chassigny-sous-Dtm, dép. Same-et-Loire,nbsp;arr. Charolles, cant, Chauffailles. 4) Chas-signy, dép. Nièvre, arrond. Nevers, cantonnbsp;Decize, gemeindc Brug - Parigny. 5) Chas-signy, dép. Vienne, arrond. und canton IjOu-dun, gemeindc ArQay. 6) zivei Chassigny,nbsp;dép. Yonne, gemeindc Avallon. 7) j. Chas-signieu, dép. Isère, arrond, Xa Tour-du-ijo Pin, canton Virieu. 8) j. Cassignas, depart.nbsp;Lot-et-Garonne, arrond. Agcn, canton IjOnbsp;Boque- Timbaut, *(lassilló-ialum, Cassinogilum, Cassi-noilum, von M. Cassinus, O. l) Cliassanol (Cassi-gnetiis — ?y.aaai-t€(}0-!:] |
viearia, j. Chasscneuil, dép. Charente, arrmd. Confolens, canton Saint-Claud; 2) Chasse-neuïl, dép. Indre, arrond. Chdteauroux, canton Argenton-sur-Creuse; 3) Chasscneuil,nbsp;dép. Vienne, arrond. Poitkrs, canton Saint-Georges; 4) Chasscneuil, dép. Haute-Vienne,nbsp;arrond. Béllac, canton Chdteauponsac, ge-meinde Ban§on; 5) Cassencuil, dép. IM-ei-Garonne, arrond. Villeneuve-sur-ljot, cantonnbsp;Cancon; 6) zwei La Cassagnolc in dép. Ijot, lonbsp;vier Cassagnoles (eins Gard, zwei Hératilt,nbsp;eins iMt). €assinó-niagos vom lat. cogn. Cassinus, O. l) ). Chassenon, dép. Charente, arrond. Confolens, canton Chabanais. TP: Cassino-mago. 2) j. Gimont, départ, Gers, arrond.nbsp;Auch. TP: Casinomago. Cassi-o(n) M. cogn. (Aosta) CIL XII 5686, 194'^: Cassio fe(cit). (La Bochette)nbsp;5686, 194'’: Cassio f(ecit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 -cassi-S cenomanisch, in Sta-cassis, cf. -gassis in Ves-gassis, Su-gasis, Clu-gasis,nbsp;Esdra-gassis. Cassi-sü-rato-s nach Ernault 'bien gra-cieux par son excellence ou sa distinction’, OU 'supé'ieurement gracieux’, ir. rath, w. rbad grace; M. Gallische silber-münze. E. Lambert, La Numismatique du nord-ouest de la Gaule, 2'^partie, pl. 16, n, 15. Hitcher,nbsp;Art gaulois, 2^ partie, p. 88. BN 1883 p. 30nbsp;11 pl.l n, 7. 1884 _p. 183: CASSISVRA-TOS B . . . LANTOS (Ullantos, Vedantos?).nbsp;(In Jersey gefunden) Aluret-Chab. 10384nbsp;pl.XXY:^. . . LANT02 B CASSISVRATOS. €assi-talo-S nach d’Arbois de Jubain-ville 'au frmt élégant', AI. (Inschrift vm Nimes) BSAF 1876 p)- 95—97 = BA n.s. 32 (1876) p. 349 = BC 7, 109 = CIL XII p. 383 col. 2: KaöBiTalog OveqaiKvognbsp;(sm des Versos) Ssós jSgarovós xavtsva Aa- 40nbsp;gietvovili'èj. ‘tKaOffl-TSQO-q zinn, nach S. Beinach weder indischen [sh-. tastira) noch assyrischen ursprungs, sondern celtisch, von KatJOitB-Qtd-ss die Zinninseln, westlich von Galicien,nbsp;'les ties trés lointaines'; vilmchr nach d’Arbois de Jubainv. disc von eassi-teri-s (ir. -tbir)nbsp;'également beau'; nach Ernault 'plus excellent', compurativ von stamm cassi-. Hom. II. A 24 sq.: Tov ó’ tot deW oifiot k'oav 50 gélavog xvdvoio, | édóexoc óè ’/pvaov xal sl-xoGi xaGGixÉqoio. 3A sq.: 'Ev Se ot ogqialolnbsp;ijGap ètlxoGi xaGGtréqoio | Xevxot, iv Se gé-golglv 'tt]v gtXavog xvdvoio. E474 sq.: Xcd- |
? KCiSOl-TlQO-g
|
Jtóv lt;ï’ cv TtvQÏ ^aXXsv arsiQCa xaaakcQÓv te j Kcft iQvobv Tijx'^cvra xai a^yvQov. 564 sg'.;nbsp;Afi(pl 8h xvavctjv xarcsrov, ncQl ö CQXognbsp;s'kaascv ( KctaaircQov. 574: AC 8c jSócgnbsp;COH) rsTcv%aTO xaaaixiqov te. 613: Tcv^s 8snbsp;01 xvt]fii8ag cavov xaaanc^oio. T 269—272 : Wm iicv claGGC 8icc nxv%ag, at ö’ uq ETi T^Etj I TjGav, cncL jteVte Txxv^ag xjiaacnbsp;xvlXoxxo8tav, | tkj 8vo j^alxciag, 8vo 8 cv-10 8o9i xaGGixsQoio, | xrjv 8è fitav '(^qvgcxiv. lt;5nbsp;592 sg..‘ ’A^(pl 8é ol xvi]/ilg vcoxcvxxov xaG-Gcxégoïo ( GjicgSaXéov xova^tjGc. (Darausnbsp;Aristot. poet. 25 p. 1461 “ 28.) W 503sg.:nbsp;Agjiaxa ds %QvG(a nsTtvxaGficva xaGGixcga te]nbsp;ixtTXOig wxvnó8cGGiv cncxgeiov. 561: Xcél-xiov (amp;tagt]xa), amp; txcqi xsvfia cpucivov xaGGi-xcQOLo I a.g,cpi,8c8ivx]xai. Hesiod, sent. Here.nbsp;207—209: ’Ev 8h Xi/xrjv cvogfiog apaepaxc-Totonbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i XDxloTE^TjS cxcxvxxo navcqiamp;ov ‘10 xuGGixigow, I xXv^opcvip I'xcXog. theog. 862 —864: ’JEtijxeto xaGGixcgog cog | tej'vij vtx'nbsp;xci^Tjamp;v vnó X cvxQXjxov j'octi'oto I amp;aXp^CLg,nbsp;x]i GidriQog. Herodot. 3, 115: Ovxc vi^Govgnbsp;oi8a KaGGucgi8ag covGag, cx xmv 6 xuGGixc-Qog Tjpiv cpoixa . . . Eg cGiccxr]g d’ amp;gt;v o xenbsp;’xaGGixcQog rjptv cpoixg xal xb xjXcxxQOV. Ari-slot, de generatione et corr. l,10g). 328’’8:nbsp;Hcgl xbv xaxxixcQOV Jtat xbv laXxov. 12:nbsp;yag xaxxhsgog dig jtaamp;og xi Siv avcv fiXrjgnbsp;00 To-O jf^aXxov Gj^ebbv acpavL^cxai Jtat piyQ'clgnbsp;anciGi ^gcopaxlGag póvov. meteen'.4,10 p. 388:nbsp;Acyco 8' opoiopegrj xa xe pcxaXXevópeva, oïovnbsp;XgvGÓv, yaXxóv, ugyvgov, xaxxlxegov, albrjgov,nbsp;Xiamp;ov xal xlcXXa xa xoiavxa. p. 389: XgvGbgnbsp;pev 8fi xai agyvgog xal yaXxbg xal xaxxtxcgognbsp;x.ai póXv§8og xal ijcXog Jtat lt9’oi noXXol amp;vagt;-vvpoi v8axog' ndvxa yag xavxa xrjxcxai, amp;cg-ftw. de sensu et sensüi 5 p. 443'^: quot;Agyvgognbsp;8'c xal x.axxkcgog xamp;v pcv paXXov oGpcodijnbsp;10 rav d’ ^xxov' 'ddaTtódij yag. de animal, ge-nerat. 2,8 p. 747*’: Ex 8s xamp;v xowvxcov yi-vcgQ'ui èx paXa'xaiv GxXrjgóv, amp;Gncg tw xaxxi-xegm piyamp;évxa xbv yaXxóv, Xéycov ovx' inl xovnbsp;yaXxov xai xov xaxxixégov xfjv aixtav bgamp;Sgt;gnbsp;• ¦ . ovd‘’ oXcog èx yvcoglpcov nowvpevog xdgnbsp;metaphys. 7, 3 p. 1043'’:'’ïilt;gt;JtEg dg-yvgov, xi pév CGXLV, ov, oxi 8s oiov xaxxixe-Qog, oecomm. 2 p. 1349“: Ovx cvnogamp;v 8snbsp;G^gyvgiov vópiGpa exotpe xaxxtxégov. fragm.nbsp;“o 248 [264 Jiose] (Fsendaristot. mir. 50) p.nbsp;1524“ 22: Tbv xaGGixcgov xbv KcXxixbv xri-xcGamp;ai cpaGc txoXv xdyiov poXv^8ov. Gqpsïovnbsp;xijg Evxrj^iagj oxi x'^xsGamp;ae 8oxei xal cvnbsp;Tw HdKTt’ xgé^ci yovv, Sg eoexe, xayv. xx]-xcxai dÈ Kat èv xoig xpvxsGiv, oxav yévtjxainbsp;xcdyxj, èyxaxaxXciopévov ivxóg, wg cpaGc, xalnbsp;Gvvcoamp;ovpevov xov {Xegpov xov cvvndgxovxognbsp;avxm 8xd xfjv aGamp;cvciav. Hiodor. 5, 21, 2:nbsp;Hcgl dÈ xrjg vriGov (xfig Hgcxavvixi^g) xalnbsp;xov epvopévov xax avxriv xaxxtxégov vvv 8i-c^ipsv. 22, 1: O'ÖTot xbv xaGGixcgov xaxa-Gxevd^ovGc, (piXoxéxvcog ègya^ópevoi xrjv epé-govGav avxbv yxjv. 2: A^xt] 8e nexgcó8rjgnbsp;ovGa 8iagivdg Èj;Et yecóSeig, iv alg xbv xtógov lonbsp;xaxegya^ópevoi xai xxjgavxeg xaamp;aigovGiv.nbsp;dnoxvTtovvxcg d’ elg aGxgaydXcov gvamp;povgnbsp;xopi^ovGiv ecg xiva v^Gov ngoxeipévx]v pèvnbsp;xyg Hgsxxavixxjg, bvopa^opévx]v 8è quot;Ixxxv'nbsp;xaxd yag xdg dpncóxeig dva^tjgaivopévov xovnbsp;pcxagv xónov, xaïg dpd^atg elg xavxrjv xopi-^ovGi 8iaxjjiXxj xbv xaGoixegov. 4: Hegl pèvnbsp;O'Sv xov xaGGixégov xoig gxjamp;elGtv agxeGamp;xjGÓ-peamp;a. 38, 4 (aus Poseidonios): Fivexai 8enbsp;xai xaGGLxegog èv noXXoig xónoig xxjg ’I^ygiag, 20nbsp;obx è^ ènixtoXfjg ebgiGxópevog, mg èv xaïgnbsp;iGxogiaig xiveg xeamp;gvXx]xaGtv, dXX’ bgvxxópevognbsp;xai xcovevópevog bpoimg dgyvgm xe xal xgvGm.nbsp;vTcegdvm yag x^g xmv AvGixavmv yb^gag eGxinbsp;péxaXXa noXXd xov xaGGixégov, xaxd xdg ngo-xeipévag xxjg I^rjgiag èv xm mxeavw vxiGÏdagnbsp;xdg anb xov Gvp^c^rjxóxog KaGGixegi8ag mvo-paGpsvag. 5: HoXhg 8è xal èx xijg Tlgexxa-vixrjg vi]Gov diaxopi^exai xtgbg xrjv xax’ amp;v-xixgi) xeipcvx]v FaXaxlav, xal 8id xrjg peGo- 30nbsp;yeiov KcXxixrjg ècp’ imtrnv vxeb xmv èpnógmvnbsp;dyexai naga xe xovg MaGGaXicóxag xal elg xrjvnbsp;ovopa^opévrjv xcóXiv NagjSmva. Strab. 2, 5, |
15 p. 120: Tovxoig 8è (xoïg xrjg Hvgrjvrjg dxgoïg) xd èGrxégia xrjg Hgexxavixrjg dvxixEixainbsp;Ttgbg dgxxov, bpoimg 8è xal xoïg ’Agxd^goïgnbsp;dvxlxeivxai regbg dgxxov ai KaxxixeglScg xa-Xovpevai vrjGoi rteXdyiai xaxd xb Hgexxavixóvnbsp;Txmg xXlpa i8gvpévai. 30 g?. 129: Hgóxeivxainbsp;8e vrjGoi xrjg Evgmrtrjg dg eepapev, c§m pèv 40nbsp;GxrjXmv rddeigd xe xal KaxxixegiSeg xal Hgex-xavixai. 3, 2, 9 p. 147 (aus Poseidonios):nbsp;Tbv 8è xaxxixégov odx èmrvoXrjg eigiGxcGO'ainbsp;cprjGiv, mg xovg iGxogtxobg 9‘gvXeïv, dXX’ bgvx-xeGOai' yevvaGd'ai 8’ ev xe xoïg rinèg xovgnbsp;AvGixavovg ^ag§dgovg xal èv xaïg Kaxxixe-giGi vrjGoïg, xal èx xmv Hgexxavixamp;v 8è elgnbsp;xrjv MuGGaXiav xopi^eGamp;ai. Ev 8s xoïg ’Ag-xd^goïg, dl xrjg AvGixaviag irGxaxoi rtgbg dgxxov xal 8vGir' eloiv, è^avamp;eïv eprjGiv (^HoGei- 50nbsp;Smviog) xfjv yrjv dgyvgeo, xaxxixégco, ygvGmnbsp;Xevxm (agyvgopiyijg ydg èGxi), xrjv 8è yfjvnbsp;xavxrjv epégeiv xoig rtoxapovg' xrjv 8è GxaXioinbsp;xdg yvvaïxag 8iapmGag TtXvveiv èv rjamp;tjxrj- |
831
KazzizsgtSsg, Ssxa zbv dgiamp;góv. Pollux 9,79: KaGGizsga avz’ agyvgiov vofiiGai. AristM.
50 vol. 2 p. 553 Dind.: Tb fisv ^tcpog xazzi-zsgov qxsgovzsg. Gregor. Nyss. contra Euno-mium 1, t. 2 p. 292 D ed. Paris, a. 1638: Tbv xaGGizsgov zaig nXz]yalg smXvovzi. Avien.
0. wt. 259—261: Cassius inde mons tumet:! et Graia ab ipso lingua cassiterum prius |nbsp;stannum vocavit. Steph. Byg.: KaGGizsga, vTjGognbsp;sv za axsava, zfj IvSixfj ngoGsyrig-ag AiovvGiog lonbsp;sv BaGGagixoig' £g rjg 6 xaGGizsgog. (Kalamo)nbsp;CIGSept. 303,15: PlvgaGavzsg xai azzo^vGav-zsg zov xazzizsgov. GIG 1838®, 8 (aus Corfu):nbsp;KaGGizsgov. — naOGirÉQ-ivo-q zinnern.nbsp;Plut. adv. stoicos 31nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1075C'.- Tovg dXXovg
'9'EO'U? anavzag slvai ysyovózag xai zpamp;agz^Go-gévovg inb zcvgóg, ztjxzovg, jcar’ avzovg, aGTZsg xtigivovg i) xazzizsgivovg bvzag. I)a-mokrates hei Galen, de antidotis 1, 15 t. 14nbsp;p. 99: 0vXazzav grj ^vXtvoig dyysLoig, vaXt- 20nbsp;voig Ss gaXXov, xsgazivoig zs xagyvgoig, | jcatnbsp;xaGGizsQivotg, xai xsgagtoig zs zzvxvoig. denbsp;theriaca p.30d.,18: ’Anóamp;ov sig ayysiov xaG-Gizsgivbv ri agyvgovv. definitiones med. 324,nbsp;t. 19 p. 432: ''Ezti zav xaGGizsgivav Gxsvavnbsp;zovzo Gvfifiaivov d-saGagsvog. Charis. 11nbsp;34, 19 sg., 550, 24 K.: Item metallica semper singularia sunt, ut puta auruin stagnumnbsp;argentum cassiterum ferrum orichalcmn aesnbsp;aurichalcum plumbum, cf. Biomed. 1 jj. 328, .30nbsp;13. Pelagon. 7, 135 p. 60, 3 Him: Cassi-terina lamella aurem sinistram pertunditonbsp;et ligato. cf. Hippiatricorum cod. Paris.nbsp;2322 saec. 11, ed. Miller, 128 ax^g' (Apsyr-tus): Paa, iuz}, szt ovógazog zzazgbg xai xv-gtov Tj/jiav IzjGov XgiGzov xai nvsvfiazognbsp;ayiov xzX. (heilmittel): Adga xad'ugd xaGGi-zsgivY]. Hippiatr. p. 48, 14: Bixiov SdXivovnbsp;7] xaGGizsgivov. (Parthenon in Athen) GIGnbsp;150 JI p. 233, 21 sg.: Kazzizsgiva svaiSia 4Snbsp;nsvzs' Tauta Qavgagszrj avsamp;7jx[sv\. — X6-
KaOffirsQUi-iiévoq verzirmt. Bioscorid. 1, 33. 38: Eig Xé^zjza xsxaGGizsgagsvov.
Cass-ius M. Cassia F., rom. nomen u. cogn. ^Gallicae originis?’ Zeufi. cf. gci'm.nbsp;Hassiio-z (Hesse), vgl. (Carigas de Onis)nbsp;GIL il 2708 = 5730: Cassio Corovescum.nbsp;(St. Margarethen bei Knittelfeld) III 5470:nbsp;Togie Cassi f. (Valeggio) V 3541: Senecionbsp;Cassius Cassi Eburi filius. (Montorio bei 60nbsp;Verona) 3551: Q. Cassius Q. 1. Litus. (beinbsp;Verona) 3552: Cassiai C. f. Suaduttioni.nbsp;(Mailand) 5985: M.Cassius M.f.Ouf(entina)nbsp;Cacurius. (Cherasco) 7675: Cassia Ecim.
Cass-ius
piot? jrl.sjcTot? eig xlGdjv. 3, 5, 154 (nach\ Artemidoros): quot;E^vri fièv ovv nsQÏ tQLccKOvta 'nbsp;rrjv yétQav vé^excti rijv ^sva^v Tayov xa'i ravnbsp;’AQtamp;^Qcav' (vSat^ovog óèrijg ya^ag VTta^yov-Gfjg y.ara zs xaQzcovg xa'i j^oGKijfiaza xai tonbsp;ToC y^vGov xmI KQyvQov xai zav naQaTzlTj-Gicov (xaGGLzsQov) Ttlfiamp;og. 5,11 p. 175: Ai\nbsp;Ss KazzizsQlSsg Ssxa fiÉv sIgi, xsïvzai S' sy- '¦nbsp;yvg aIXziXav zZQog uqxzov azzb zov zav Aq-10 za^^av Xzfiévog nsXdyiai’ fiiK d’ avzav SQrj-[lóg iazi, zag (5’ «11a? oixovGiv dvamp;QanOinbsp;fisXdyyXaivoi, noS^QSig svSeSvxózsg zoitg %gt;.-zavag, s^aG^évoi jtspï ta Gzsqva, fisza pd-^êav TtsQLTtazovvzsg, ofiotoi zaïg ZQaytxatgnbsp;Iloivaïg' fcöot S anb ^oGxzjfidzav vofiaöixagnbsp;zo nléov. fistaXka ós syovzeg xazzizs^ov xainbsp;fiolijSSov xsfjafzov avzi zovzav xai zav Ssq-fidrmv ^lalldtTovTat itat dia? xai yaXxmjzazanbsp;zzQog zovg sjznÓQOvg. 3Iela 3, 6,47: In Cel-20 tieis aliquot sunt (insulae), quas, quianbsp;plumbo abundant, uno omnes nomine Cas-siteridas adpellant. Dionys. perieg. 561—nbsp;564: Avzccq izz’ axQzjv I ’Igrjv, svszzovglnbsp;xdpijv sgsv Evgansirjg, \ vrjGovg ’EGztSQzSag,nbsp;z6amp;i xaGGtzSQOio ysvsamp;X'i], \ dcpveioi vawvGzvnbsp;ayavav ztatSsg ’l^rjoav. Plin. n. Ji. 4, 119:nbsp;Ex adverso Celtiberiae conplures sunt insulae Cassiterides dictae Graecis a fertilitatenbsp;plumbi (daraus Solin. 23, 10).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7, 197:
30 Plumbum ex Cassiteride insula primus ad-portavit Midacritus. 34,156: Sequitur na-tura plumbi, cuius duo genera, nigrum at-que candidum. Pretiosissimum hoc, Graecis appellatum cassiterum fabuloseque narra-tum in insulas Atlantici maris peti yitilibus-f^ue navigiis et circUmsutis corio advebi.nbsp;Nunc certum est in Lusitania gigni et innbsp;Gallaecia summa tellure harenosa et colorisnbsp;nigri. ... 158: Album habuit auctoritatemnbsp;10 et Iliacis temporibus teste Homero, cassiterum ab illo dictum, cf. 4, 104: Timaeusnbsp;historicus a Britannia introrsum sex dierumnbsp;navigatione abesse dioit insulam Ictim, innbsp;qua plumbum album proveniat; ad earnnbsp;Britannos vitilibus navigiis corio circum-sutis navigare. Plutarch.: '0 xaGGzzsqog pa-ysvxa zbv yaXxbv GvvaQiiózzsi xai Gvyxsgav-vvGi. de defectu oraculor. 41 p. 433 A.- Xatnbsp;(B? xttGGiZSQog gavov ovza xai tioXvtzoqovnbsp;.w zbv yaXxbv svzaxsig aga ^'sv sGqiiy^s xai xaz-STCVxvaGsv, agu Ss XagTZQozsgov antSsi'^s xainbsp;xa%agazsgov. Pausan. 4,26,8: Avoi'^ag Ssnbsp;SX1QS xaGGLzsgov sXz^XaGgsvov sg zb Xsnzózazov.nbsp;Ptol. 2, 6, 73: ’£r dl za Svzixa mxsava at
rCass-ius]
-ocr page 431-Cassiusca — Cassus
27 (CMteauneuf-de-Mazenc) XII 1711: Sparti Cassilif. (jïirCassL fil.?)Eitucai uxor. (Sf.-Gil-les) 4114: L. Cassio Vocoutio. (Lyon, Mnsc'e,nbsp;no. 115 du catalogue) Boissieup.2QQ = Wil-manns 2218 = Allmer et Bissard n. 128:nbsp;L(ucio) Cassio Melior[i] Suessioni. Boissieunbsp;p. 505. XXII = Allmer et Biss. n. 281, t. 3nbsp;p. 209: D(is) M(anibus) et memor(iae) D.nbsp;Cassi luli (cogn., seine mutter hieft tvar-10 scheinlich lulia) D. Cassius Ibliomarus pa-trono pientissimo de suo posuit. (Boyc,nbsp;prés de Fontaines) Boissieu p. 517. LXXVnbsp;= Allmer et Biss., Lyon n. 229, t. 3 p. 105:nbsp;Q. Val(erius) Quiiitilianus, filius eorum, etnbsp;Cassia Toutona, coniux eius. (Trion) All-mer et Biss., Trion p. 109 = Lyon n. 280,nbsp;t. 3 p. 207: D(is) M(anibus) memoriaenbsp;aeterne Cassi Carantiani (die mutter des ver-storhenen hieft warscheinlich Carantia)((. . . . 20.....(Bagnères-de-Luchon) Boissieu p.118, 1 = M8AF 18 (n. s. 8) (1846) p. 266. 345 = BoscJiach n. 163: Nympbis Cassianbsp;Touta Segusiava v. s. 1. m. (Nijmegen) CIBnbsp;99: L. Cassius L. f. Stell(atina) Clemensnbsp;Taurus (sc/jrdamp;Taurin.). (Cöln)WK7 (1888)nbsp;n. 6 sp. 121: Cassius Tacitus. (BocJcingen)nbsp;CIB 1592: Cassius Troianus )gt; (centurio)nbsp;Brit(onum). Mu . . . Auch Cassius Ligus.nbsp;— Vgl. Vita Verani 18 ASS 19. oct. VIIInbsp;sop.lG9B: In agro Cassiano hei Marseille. Cassiusca, Cassusca, (Ghesterford [Audley End]) CIL VII 1336, 255quot;: Cassiusca. Cassusca. Cassi-vellauno-s nach d’Arhois de Jub. ^supe’rieurement hon, elcgamment hon’’? cf.nbsp;Ver-cassi-vellauno-s, ’trés élégamment, trésnbsp;supérieurement hon”, ]/vel- cf. Catu-vellaunï;nbsp;M. brittan. fürst, cy. Caswallawn, Casswal-lawn, w. Caswallon. Caes. h. G. 5 (a. 55nbsp;40 n.Clir.), 11,8: Maiores iam undique in eumnbsp;(unum Lange) locum copiae Brittanorumnbsp;convenerant summa imperii bellique admi-nistrandi communi consilio permissa Cassi-(cassi- (3 casi- a .4.s7/6.)vellauno; cuius finesnbsp;a maritimis civitatibus flumen dividit, quodnbsp;appellatur Tamesis, a mari circiter milianbsp;passuum LXXX. 18,1: Caesar cognito consilio eorum ad flumen Tamesim in fines Ca-sivellauni exercitum duxit. 19,1: Casi-¦io (Casu- A B j4s7»5.)vellaunus, ut supra de-monstravimus, omni deposita spe contentio-nis, dimissis amplioribus copiis, milibus circiter quattuor essedariorum relictis, itineranbsp;nostra servabat paulumque ex via excedebat Holtikr, Alt-celt. Sprachschatü. I. |
locisque inpeditis ac silvestribus sese occul-tabat atque iis regionibus, quibus nos iter facturos cognoverat, pecora atque hominesnbsp;ex agris in silvas conpellebat et, (2) cumnbsp;equitatus noster liberius praedandi vastan-dique causa se in agros eiecerat, omnibusnbsp;viis semitisque essedarios ex silvis emittebatnbsp;et magno cum periculo nostrorum equitumnbsp;cum iis confligebat atque boe metu latiusnbsp;vagari probibebat. 20, 1: Cuius (Mandu- lonbsp;bracii) pater in ea civitate (Trinovantum)nbsp;regnum ojotinuerat interfectusque erat anbsp;Cassivellauno. 3,’: Ut Mandubracium abnbsp;iniuria Cassivellauni defendat. 21, 2: Nonnbsp;longe ex eo loco oppidum Cassivellauni ab-esse silvis paludibusque munitum, quo satisnbsp;magnus bominum pecorisque numerus con-venerit. 22, 1: Casi(Cassi-Ms7(5.)Tellaunusnbsp;ad Cantium .... nuntios mittit atque iisnbsp;imperat, uti coactis omnibus copiis castra 20nbsp;navalia de inproviso adoriantur atque op-pugnent. 3: Cassivellaunus boe proelionbsp;nuntiato,. tot detrimentis acceptis, vastatisnbsp;finibus, maxime etiam permotus defectionenbsp;civitatum, legates per Atrebatem Commiumnbsp;de deditione ad Caesarem mittit. 5: (Caesar) interdicit atque imperat Cassi(casu-A' B cassu- As7i6.)veIlauno, ne Mandubracio neu Trinovantibus noceat. (Oros. 6, 9, 6. 9nbsp;Cassou(b)ellaunoMn(7Cassou(b)ellauni; dar- 30nbsp;aus widerum Baeda li. e. 1,2: Cassobellau-nus.) Polyaen. strat. 8, 23, 5: Baadsvgnbsp;BQettavmvKasosllaveog (Meïber, Kasólavvognbsp;cod. arcliet.). Bio 40, 2, 3 (a. 54 a. Clir.):nbsp;Kal fisra zovronbsp;nbsp;nbsp;nbsp;avd'ig zag vavg avzS)v Ivjigvagérov Gvggaxovg zs ztQoGyszs-Tfsgzjjavzo xai £Jt’ avzó zó vecoQiov öqocöv coq-gtjGar KaGoveXlarór zóv za TtfiSizci zcav ev zfj vrjGco övvaGzav zpeQÓgseov TtQoGzyGdgsvoi. Cassli. (Godin, dép. Nord, arrond. und 40 canton Avesnes - sur - Ilelpe, gemeinde Haut-Lieu) Bev. des Soc. sav. 5° s., 3 p. 633:nbsp;CASSLI. -casso- in Cassus, Vescasso, c/iVesgassis. Cass-oiiius M. Cassonia F. (Bom) CIL VI 14559: Cassonio Vitali Vestiiionbsp;Verecundo, Cassonio Valenti Cassonia Vi-talis delicatis. Cassori-ScU'S 0. j. Chaserat, dép. Puy-de-Bóme, arrond. Issoire, canton Champeix, .'so gemeinde Saint-Ploret. Merow. mg. Belfortnbsp;1426 = Prou 1833: CASSORIACO. CassoVCllauiius s. Cassivellaunus. CassilS s. ad Cbussus, Cbassus. [Cassiusca — Gassus] |
Casstis — Casuaria
|
CaSSllS M., ir. Gas. (Katzelsdorf an der Leitha) GIL III 4551: Cassus M'usa[e] ser-(vus). (Brenning hei Feistritz) 5451: Oan-dido Cassi f(ilio) an(norum) L et Candidaenbsp;ücci f(iliae) con(mgi) f. f. et Candidianonbsp;f(ilio) an(norum) XXI. Cassusca s. Cassiusca. Castae O. j. Chatte, dép. Isère, arrond. und canton Saint-Marcellin. 10 ?Cast-aeci odcr Castaecae örtUche G. (nicht Matronen). (Bei Caldas de Vkella)nbsp;GIL II 2404: Eeburrimis lapidarius Ca-staecis v. 1. [s.] m. Castaiiisis finis, j. Saint-Denis, depart. Seine. Pertz dipt. n. 40 p. 37, 24 (a. 662):nbsp;A fine Castainse. Castali-o(n) villa, j. CJiatignac, depart. Gharente, arrond'. Barhezieux, cant. Brossac.nbsp;Pard. dipt. n. 230, t. 1 p. 201 (a. 615): Vil-20 lam Castalione, sitam in Santonico.nbsp;Oastel-duil 0. s. Castridunum.nbsp;Castelli-one l) im pagns Bituricus, j.nbsp;Ghdtillon-sur-Loire, dép. Loiret, arr. Gien. 2) nbsp;nbsp;nbsp;Castellionis vicns, in page Virdunensi, j.nbsp;Ghdtillon. Pard. dipt. t. 2 p. 165. 281. 282. 3) nbsp;nbsp;nbsp;j. Ghdtillon-sur-Seine, dép. Gête-d’Or.nbsp;Vita Veroli 1, 4 ASS 17. iun. Ill p. HSiB:nbsp;Castellionem. 4) Castellione, im pagus Ot-mensis, j. Chdtillon-sur-Marne, dép. Marne, 30 arrond. Beims. Castello-dunum 0. j. Ghdteldon, dép. Puy-de-Ddme, arrond. Thiers. €astell-o(n) 0. Goneil. Tolel IV a. 633 (Mansi 10 c. 642Perseverantius Castel-lonensis ecclesiae episcopus. Goneil. Tolet. VII nbsp;nbsp;nbsp;aer. 684 (Mansi 10 c. 771 C): Mareinbsp;episeopi Gastellonensis ecclesiae. Cone. Tolet. VIII nbsp;nbsp;nbsp;a. 653 (Mansi 10 c. 1222 A). Gone.nbsp;Tolet. IX a. 655 (Memsi 11 c. 31G). Cone. 40 Tolet. X a. 656 (Mansi 11 c. d3D): Marcus Gastellonensis episcopus. Castic-ia F. (Cigliani) GIL V 6766: Caiae Casticise C. Antonius laninianus eon-iugi karissimae. Casti-CO-S (venet. ka. s. t. ko. s hei Pauli), zu mir. cais aM^e = *kas-ti quot;(/kes? AI., filrstnbsp;der Seqaaner. Caes. h. G. 1, 3, 4: Persua-det Castico Gatamantaloedis filio Sequano,nbsp;cuius pater regnum in Sequanis multos annosnbsp;50 optinuerat et a senatu populi Romani amicus appellatus erat, ut regnum in civitatenbsp;sua occuparet, quod pater ante habuerat.nbsp;(Brescia) GIL V 4705: Romania Sp. f(ilia)nbsp;Optata sibi et Gripponi Castici f(ilio) viro [Cassus — Casuaria] |
suo t. f. i. (Lasnigo) 5218: V(ivus) f(ecit) Yeter(anus) leg(ionis) VIIII G. Alebo Ga-stici f(ilius) sibi et Pompeiae Dorchadi con-iugi suae. Bronze-mUnzen der Samnagetesnbsp;(nachamung von Marseille), von C. Claudiusnbsp;Kastikos, einem der gens Claudia affiliiertennbsp;Gallier, v. Duhn-Ferrero w. 17; Muret-Ch.nbsp;2256 # V. 2257: 1KAAA KACTIKO Mnbsp;lAMNArHT(Mr). 2272: . . . ACTIKO Zinbsp;. . . THT. 2273: . .. ACTirOY M lAMN. lo Cast-ilia F. (Helenenberg in Noricum) EE 4 p.165 n. 579: Gastilla Sennonis'filia. -castilli in Tri-castini. *Castini-acil-S vcm M. Gastinius, 0. l) j. Kessenich hei Bonn, preuss. Mheinpro-vinz, reg.-bez. Colni 2) j. Kesten, reg.-hez.nbsp;Trier, amtsgericht Bernlcastel. 3) j. Ghastigne,nbsp;hei Saint-Denis-d’Orgues, dép. Sarthe, arrond.nbsp;Le Mans, cant. Loué. Casti-o(n) M. (Friesach in Kdrnten) GIL 20 III 5037: Subitio Suri f(ilius) t(estamento)nbsp;f(ieri) iusit sibi et Vercillae Troucilli f(iliae)nbsp;uxori Castio f(ilius) v(iYus) f(ecit). (Ehren-hausen hei Straft) EE 4 1^-169 w. 592:nbsp;Sammuni Gastionis f. KaOtó-ftQi^ s. Céto-brïga. Castori-acum 0. j. CMtry-les-Mines, dép. Nièvre, arrond. Clamecy, canton Cor-higny. Merowing. mimzen. Belfort 1428:nbsp;fCASTORIACO. 1429 = Prou 148: sonbsp;fCAc/jTOR . . CO. Oastr-icius M. Castricia F. lateinisch, vgl. aber auch (Mailand) GIL V 5853: Ga-striciae Gondexuae. (Bordeaux) JullioM t. 2nbsp;n. 222 p. 322—323: D(is) M(anibus) Ca-strici(a)e nationis Bitur(igis) V(i)v(iscae). Castri-dnnum, Castel-dun 0. j. Chd-teaudun, dép. Eure-et-Loir. *Ca8trini-acuin von M. Gastrinius? 0. j. Casternago, Coma.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4o Castul-o(n) am Baetis, hauptstadt der Oretani, iberisch. Castus M., auch celtisch. Frontin. strut, 2, 4, 7: Lieinius Crassus fugitivorum bello apud Camalatrum educturus militem adver-8US Castum(castam Hante corr.) et Cannicumnbsp;duces Gallorum XII cohortes cum G. Pom-ptinio et Q. Marcio Eufo legatis post mon-tem circummisit. 5, 34: Gallos Germanos-que ex factione Casti et Gannici (gannici gonbsp;P) eliceret. (Neustadt an der Hardt) GIBnbsp;1823: Castus Taluppe. Casuaria an der Chaise, die hei Ugines, |
Casull-inus — Cata-manus
838
|
dép. Savoie, arrond. Albertville, in den Arly flieftt. IA 347, 10: Casuaria. Casull-inus M. (Miseno) CIL X 3444: M. Iul(ius) Casullin(us) Mei Casu-iia F. cogn, Casuiila F. nomen gentïlic. (Les Fumades, dép. Gard, gemeindenbsp;Allègre) GIL XII 2845: Nymphis Casunianbsp;Quintina v. [s. 1.] m. (Brienne hei Bri-gnon, dép. Gard) 2915: Casuna, (Fons)nbsp;10 3022: D(is) M(anibtis) Casuniae Casunaenbsp;f(iliae) Servatae t. f. i. (das gentile der tochternbsp;aus dcm namen der mutter gébïldet). (Nmies)nbsp;3513: [D(is)] M(anibusj Casuniae Philete. ?Casiirgis 0. in Germania magna, j. Caslau. Ptol. 2, 11, 14: KaoovqyLg. ? Casus M. Bard. dipl, t, 2 p. 42: Casi mansus, 0. Kat. Gold -münze der Salassi, gefunden in Saint-Martin de Carlian, hei Aosta. BNnbsp;20 1861 p. 344 pl. XV. 4 = II. de La Tour,nbsp;Atlas pl. XXXVII: X^gt;1. cata- gallische partikel, praep. und prae-fix ^mit’, air. cét (aus knta-), unhetonte form cita, vgl. acy. eet-, eed-, iv. cyd- in Cyd-nertli = * Ceta-nerto-s aequipoïlens, mhret.nbsp;quet-, hret. ked-, gat, acorn, eet, corn, praefixnbsp;kys-; cf. gr. xaté, jcktk-= canta. In: Cata-mantal-oedis, Cata-sextus. cf. canta-. Cata F. Vita Eicmiri 1, 4 AS8 17. ian. 30 II p. 177: Femina nomine Cata. cata- mit aus catu- ^kampf’ gcsclmdch-tem vocal, in M. Cata-manus. cata s. catto-s. Kara^ioiv. Edicti Bioclet. fragm. Mega-lopol.: Bmara Ncoqlki] óinlrj ijtot y.ara^icov. Cat-acu-S nach d’Arbois de Jubainville aus *Catu-aco-s ^kcimpfer’, von stammnbsp;catu-, nach Bhys hypocoristische form vonnbsp;Catu-maglos, M. piet. Catöe gen. Cato-hic,nbsp;40 acy. abret. Catóc, spater Catawc, nbret.nbsp;K(C)adoc, Gadog. In einer christlichen inschrift Grofthrittaniens (bei Pen y Gaer odernbsp;Pentre Gaer, Brecknockshire, unweit Crick-howél) IBCh 35: Catacus Mc iacit filiusnbsp;Tegernacus. In einer noch jiingeren (Llan-dyvaelog) •. GdPaa. geschrihen; ir. catkacli,nbsp;name eines im 6. jh. vom hl. Columba ge-schribenen psalters. Catal-Scu-s ahleitung von M. Catalus, oo O. j. Chatélat? en Limousin. Audoeni vita s.nbsp;Eligii 1, 1: Igitur Eligius Lemovicas Gal-liarum urbe, quae ab Oceano Britanniconbsp;fere ducentorum milium spatio seiungitur,nbsp;in villa Catalaoense, quae a praedicta urbe |
sex circiter milibus ad septentrionalem pla-gam vergit, oriundus fuit. Catalauni $. Catuvellauni. Catall V. in Istrien. Plin. n. h. 3, 133: Incolae Alpium multi populi, sed inlustresnbsp;a Pola ad Tergestis regionem Fecusses, Su-bocrini, Catali, Menoncaleni, iuxtaque Car-nos quondam Taurisei appellati, nunc No-rici. Becret von Tergeste, aus der zeit desnbsp;Antoninus Pius, CIL V 532, col. 2, 3—5: lonbsp;Garni Catalique attributi a divo Augustonbsp;rei publicae nostrae. s. M. Catalus. *Catali-acu-s villa, abgeleitet vom gen-tilicium Catalius, O. j. (jasiUac dans Ie pays de Bar, dép. Corrèze? Vgl. Catali-osco mitnbsp;ligurischem suffix, O. im dép. Bouches-du-Rhóne. *Catal-iiis gentilic. von Catalus, Jlf. Ca-talia F. nomen. (Tresques, dép. Gard) CIL XII 2657: Catalia Servata. 2757: D(is) 20nbsp;M(anibus) Cataliae Servatae. In O. *Cata-li-acu-s, ligur. Catali-oscus. Cat - aio-s ursprünglich vom Alpenvólk Catalï, M. nomen gentilicium. Bronze-münzen der Garnutes. Hucher, Art gauloisnbsp;pl, 5, 1. 2: CATAL. BN S^sér., t. 4 p. 193nbsp;(Pommiers, dép. del’Aisne): CATAL. Murct-Ghab. 6322 (pl. XIX) — 6325 (6324 ausnbsp;Chdtcaudim): Alt;..nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6326—6336.- CATAL. (Aquileja) GIL V 907: Catalus, Callaei so f(ilius), natione Sequ(anus), equ(es) alanbsp;Scubl. sesquipl(icarius). (Bom) VI 3897 =nbsp;Ferrero n. 27: D(is) M(anibus) L. Catalusnbsp;L. f. Anni(ensi tribu) Creseens Vercell(is). In O. Catal-acu-s, ahleitung Catalius. Cata-mantal-oe-dis nach Glück ^aequa-hilis’, cf. cy. cyd-fantawl = quot;^'cata - mantal (aequilibrium, aequabüitas), zu acy. menntaul,nbsp;abret. montol (gl. trutina, j. mantol); cf. O.nbsp;Petro-mantalum, Mantala, Mantalomagensis 40nbsp;vicus; -dis ist ahleitend, wie in Ama-di-s,nbsp;Sasadis; M. Caes. b. G. 1, 3, 4: In eo iti-nere persuadet Castico Catamantaloedis (ca-tamantalobedis A') filio Sequano, cuius pater regnum in Sequanis multos annos opti-nuerat et a senatu populi Eomani amicusnbsp;appellatus erat, ut regnum in civitate suanbsp;occuparet, quod pater ante babuerat. Cata-ïnatius für *Catu-manus, von cata-mit geschwachtem vocal von catu- '^kampf’, 50 w. Cadfan spater Cadvan, Bot-catman; M.nbsp;(Llangadwaladr unweit Bodorgan Station beinbsp;Newburgh in Anglesey, a. 664 oder 679)nbsp;Bhys 6= IBCh 149 = Bhys^- 364: Cata- 27* [Casull-inus — Cata-raanusJ |
Cat-amber
Cathorcinus
manus rex sapientisimus opinatisimus omnium regum.
Cat.-amljer (cf. fl. Amber Lamhro) M. cogn. (Bom) CIL VI 3897. Ferrero m.27:nbsp;C(aius) Valerius Catamber.
? Cataiiiilla F. (Khamisa) CIL VIII 4916: Pundania Catamilla.
Cataiidi-O (n) M. (Sucurae) CIL III 2425: Maltinia Pud, P. Ael(io) Catandioninbsp;10 marito pientissimo con quo vixi annos XXX.
Cata-racta 0. 1) s. Caturactonion. 2) j. Chalette, départ. Aube, arrond. Arcis-sur-Auhe, canton Cliavanges.
KaraQUicaros s. Carat-aco-s.
Catarieiises s. Cattharenses.
Catarigeusis s. Caturiges.
Catar-onis potestas, vom griech. M. Ca-tharus, 0. j. Charonne, gemeinde von Paris.
Catar-oscus mit Ugurischem suffix, 0. 20 Yita Caesarii ASS 27. aug. VI ji. 79 C: Ca-taroscensis ecclesiae.
Cata-sextus mit pjracp. cata-, AI. fig. (London) CIL VII 1336, 262. (Augst) IIInbsp;352, 42: Catasextus f(ecit).
Catavi-gnus (cf. Cattavus?) M. (Cuneo, saec. 2 p. Chr.) CIL V 7717: D(is) M(ani-bus) Catavigni Ivomagi f(ilii) milit(is) oo-h(ortis) III Britaiinorum. 7 (oenturia) Ge-sati; stip(endiorum) VI; exercitus Eaetici.
30 cateia fern, ia-stamm, cine Jceulenartige waffc der Celten mid Germanen; eg. catainbsp;plur. cateion ist lehnwort. Vergil. Aen. 7,nbsp;7 41: Teutonico ritu soliti torquere cateias.nbsp;Bam Scrvius: Tela Gallica: unde et Teuto-nicum ritum (teutonico ritu B) dixit. Ca-teiam quidam asserunt teli genus esse tale,nbsp;quale aclydes sunt, ex materia quam maxime lenta, cubitus longitudine, tota ferenbsp;clavis ferreis illigata, quas in bostem iacu-40 lantes lineis, quibus eas adnexuerant, reci-procas faciebant. Cateias id est bastas. Ca-teiae lingua Tbeotisca bastae dicuntur. cf.nbsp;Isidor. or. 18, 7, 7: Clava est, qualis fuit
Herculis.....Haec et cateia, quam Hora-
tius caiam (lis: Lucilius calam) dicit. Est enim genus Gallici teli ex materia quamnbsp;maxime lenta, quae iaeta quidem non longenbsp;propter gravitatem evolat; sed quo perve-nit, vi nimia perfringit: quod si ab artificenbsp;50 mittatur, rursum redit ad eum, qui misit.nbsp;Huius meminit Virgilius dicens: Teutoniconbsp;ritu soliti torquere cateias. Unde et eosnbsp;Hispani et Galli Teutonos (var. teutonas)nbsp;vocant. Valer. Flacc. 6, 83, von dem sry-
[Cat-ambor — Cathorcinus]
thischen voïke Coelaletae: Puer e primo tor-quens temone cateias. SU. 3,274 — 277: Turn primum castris Phoenioum tendere ritu ] Cinyphii didicere Macae. Squalentianbsp;barba | ora viris, humerosque tegunt vela-mina capri | saetigero; panda manus estnbsp;armata cateia (von africanischen vólkern).nbsp;Gellius 10, 25, 2: Cateiae. Pompeii com-mentum vol. 5 p. 284, 23 K.: Cateia telumnbsp;dicimus lingua Persarum. Ars ConsentU vol. lonbsp;5 p. 386, 23 K.: Ut cum dicimus cateiasnbsp;utique bastas Gallorum. CommenhimrBern.nbsp;cod. 386 f. 18'’. (Bon. p. 392, 7) Anecd.nbsp;jffcte. p.CXV,4 Hagen: Cateias lingua Afro-rum dicitur gladius. Cod. Paris, lat. 7643nbsp;f. Od'', 1: Kateias. lanceas.
Cat-eius cf. *Catinios, ogam. gen. Cat-tini, M. (BeiWien) CIL III 4582: Cateius Scali, f. et Verecundus Catei f. b(ic) s(iti)nbsp;s(unt). Apia Cuma patri suo et fratri 20nbsp;posui.
Catelauili s. Catuvellauni.
Cateii-ilCU-S vom gentilic. *Catenus m I Oatius, 0. j. Channay en Anjou, dép. Indre-et-Loire, arrond. Tours, canton Chdteau-la-Valüère.
Cateil-ates V. in den Alpen, stamm der Vindelici. Plin. n. li. 3,137 = CIL V 7817,
3: Catenates.
Caterceiisis s. Caduroi. nbsp;nbsp;nbsp;30
Caterienses s. Cattharenses.
Caterni-Scu-s 0. j. Couterne, dép. Orno, arrond. Bomfront, canton La Ferté-Macé.
caterva ist lateinisch trotz Veget. r. mil. 2,2: Galli atque Celtiberi pluresque barba-ricae nationes catervis utebantur in proelio,nbsp;in quibus erant sena milia armatorum. Isidor. or. 9,3,46: Proprie autem lingua Ma-cedonum phalanx, Gallorum caterva, nostra
40
¦¦•'Cathar-oscus abgeleitet vom griech. cogn. Catharus, mit ligur. suffix; und in Lanbsp;chapelle de Notre-Bame de Cndnrot? vgl. II.nbsp;Catar-o(n).
-ca'9'i«« (V)ELIOCA0I, 'ivechselsrhreibung Veliocasses, -ssi; s. stamm eado-.
Catllirigi s. Caturiges.
Cathirig-ius M. (Iletg) Bohcrt, Epigra-phie gallo-romaine de la Moselle p. ‘21 pi. 1 fig. 8: Genio C(ai) Aure(lii) Materni, pre- sonbsp;f(ecti) stat(ionis) q(uadragesimae) c(ivitatis)nbsp;M(edinmatricorum), Cathirig(ius) Delficusnbsp;cliens. s. Caturieius.
Cathorcinus pagus s. Cadurcinus.
legio.
i
-ocr page 435-Cathortum
Catora
Cathortnm O. j. Caours, dép. Somme, arrond. und canton AVbevülc.
(C)athu-bodua G. für * Catu-bodua, ir. Cathb(h)a(ih, bref. Cat-w(b)odu, = irischenbsp;hriegsgöitin B(o)adb-Catha zu catu- liampfnbsp;u. boduo Tiampf- oder schlachtJcrahe, ^bodvanbsp;/'. Jcrcihe, ir. badb, bodb. Nach Windisch istnbsp;badv urspr. rage, fury, violence; stam/in ba-dva, germ, badu, cf. ae. beadu kampf mulnbsp;10 lucus Badubennae der Friesen. (Fins-de-Ley, in einem felde Yers-Fan = mm Tempel, gemeinde Mieussy, dép. Haute-Savoie,nbsp;arrond, Bonneville, cant. Taninges) GIL XIInbsp;2571: [GJatbuboduaé Aug(ustae) Servilianbsp;Terentia v. s. 1. in.
-cati von derselben ]/ tvie catn-, in cy. Düno-cati, -Ei-cati, ïrena-cati.
Cati-ftcii-S vom gentile Catius in liom, O. l) in Caciaco villa, Catiaco u. Cattiaeo,nbsp;20 ivarscheinlich J. Chacé en Anjou, depart.nbsp;Alaine-et-Loirc, arrond, und canton Saumur.nbsp;2) j. Caszago (Brescia, Como, Venedig).
Catica cf. abret. M. Catic, fig. (Voorburg?) Schuerm. 1154; Catica f(ecit).
Catili-aco 0. Merow. münzen. Belfort «.1466; CATILIACO MOHE. 1467=Pmtnbsp;2743: fCATILIACO.
Catil... cogn. (Leni) GIL V 4186: | Catil . . . Brixiano[rum].nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;,
50 Cat-ilus M. (Straftburg, a. 202 p. Clir.) CIB 1883: Q. Catilus(?) opt(io) pr(incipis?).
*C!atini-acu-m von Catinius, Cattini, O. j. Catenago in Italien; Chatignac (aus ‘quot;Cat-tiniacum), depart. Charente, arrond. Bar-hezieux, canton Brossac.
Cat-iniiis M., z. b. cos. 19S und 204. (Jatinia F. nomen. (Evora) GIL II 111:nbsp;D(is) M(aiiibus) Canidiae Albinae c(larissi-inae) m(emoriae) f(emiiiae) matri Catin(ii)nbsp;-10 Canidiani c(larissimae) m(emoriae) v(iri)nbsp;consobrin(i) sui Catinia M(arci) fil(ia) Aci-liana. (Las Cabezas de San Juan) 1301:nbsp;L. Catinius L. lib(ertus) Martialis. (Rocca-ciliè; V 7674: Catinia Cepria. (Aix, Savoie) \nbsp;BE t. 2 n. 510: D(is) M(anibus) Moschidis ;nbsp;Cati[nia] Isidora. cf. Cattini, Cateius.
Cat-inus M. (Reims) BSAF1884, p. 136; Boudo Catini filio. (j. in Ilainz) Becker s.nbsp;103, 39; Catinus f(ecit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;;
50 Cati-o(n) F. (Herzendorf) GIL III4928: Catióni con(iugi) Attiae. (Zevio) V 3528; |nbsp;Caecina Satumina et Nigidia Catio. (Lin-1nbsp;coin) VIL 189; D(is) [M(anibus)] Cl(audiae) ;nbsp;Cation ...
Catiri acy. (Abercar, Brecknockshire, saec. 5 ex.— 6 in.) Rhys 44 == IB CJi 54 =nbsp;Bhys^ 385: Tir . . . [filijus Catiri.
Catiri-acil-s O. j. Ghatrat, dép. Puy-de-Bóme, arrond. u. canton Clermont-Ferrand, gemeinde Saint-Genès-Champanelle. (Merow.nbsp;münze, c. a. 660) Belfort 1468 = Prounbsp;1834: fCATIRIACO FTI.
-catis in Ivo-catis.
Catlsius AI. (Viewne) GIL XII 5686, lo 204: Catisius f(ecit).
sind lateinisch.
Cat-maglus acy. M., cf. ir. Cath mal. cy. Cat-mailus, spetter Cat-mail, cndlich w.nbsp;Cadvael, für *Catu-maglos ^schlacJitenfürsG.nbsp;YitaWinwaloei 2,23 Anal. Boll. t. 7 ji. 236:nbsp;Catmaglus.
Cat-melus /'Mr*Catu-melus, AL, gallischer fiérst. Lhv. 41,1,8: Ab eadem regione mille 20nbsp;ferme passuum eastra erant G-allomm: Cat-melus pro regulo erat tribus baud ampliusnbsp;milibus armatorum.
Catmerilim vicaria, von *Cat-merus, O. j. Chepiniers, dép. Charente-Inférieure, tm\nbsp;Jonzac, canton Montüeu.
Cat-O(n) ist lateinisch.
Cato-briga s. Cêtobrïga.
Catoc-o(n) AI. (Tarragona) GIL II4357; Domitio Catocon . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30
Catolaco s. Catulli-acu-s.
Catomario vico. Merow. münze. Belfort 1469*: CATOMARIO VICO.
Catomo O. wol — *Catu-magos. Aleroiv. münzen. Bejfort 1470: f CATOMO FIT,nbsp;1471: VI . . OFI.
CatomocilS AI. (Kis-Hiós, zwischen Béb und Kopany) GIL III 6480: L. Petronius L.nbsp;[f(ilius)] Licco an, XCV. Galla Cnodavi f(i-lia) an. XXCV. Gallio Veruclonis f(ilius) 10nbsp;nepos an. XIIX. b(ic) s(iti) s(unt). Eufusnbsp;L. Petroni [Lijceonis f(ilius) et L. Petroniusnbsp;Catomocus libertus parentibus suis posue-runt et sororis filio Catomocus v(ivus) sibinbsp;fecit.
Catoii-aco 0. Ghastenay, départ. Nievre, arrond. Nevers, canton Fours, gemeinde Char-rin. Merow. münzen. Belfort 1412 — Prounbsp;901: CATOklACO FITYT Belfort 1473:nbsp;KATONACO f.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50
* Catoni-acu-s von lat. Catonius, Cato-nia, O., in Cadoniacus. Parel. dipt. t, 2 p. 400: Curtis Cadoniacus in pago Alsinsi.
Catora stadt in Spanim, viüeickt Catra-
[Cathoitum — Catora]
-ocr page 436-Catori-acu-m
Catt-io-s
leucos. (Westgotische mimge von Witterich, a. 603—610) BN 1855 p. 349: CATORA :nbsp;PIV :
Catori-acu-m oder *Caturi-acu-s von Catorius, 0. j. Cadorago, Como.
Catoi’ic(g). s. Cattirig.
Catorissium O. j. Pont-de-Gavet, depart. Isère, arrond. Ch'enohle, canton Bourg-d’Oi-sam, gemeinde Livet. TP: Catorissium. Bav.nbsp;10 4, 27 p. 241, 3: Cantourisa.
‘)Kdtois M. (Bom) Kaibel n. 1388: A. Avvios Karog.
Cato-tigimus acy. für *Catu-tigerno-s )ierr des Itampfes’, M. w. Catteyrn, Cattegirn.nbsp;Christl. inschrift von Mynydd Margam innbsp;Glamorganshire. . Bhys 47 = IBCh 11 —nbsp;Bhys^ p. 386: f Boduoci Mc iacit filiusnbsp;Catotigirni, pronepus Eternali Vedomavi. cf.nbsp;Tegerno-mali.
20 KatQaXevKÓlt;i stadt der Celtici in ImsI-tanien, nach Cortes Kdetga Isvku, j. Alval-lade am fl. Campühos. Ptol. 2, 5, 5. s. Ca-tora.
Catr-O(n) M. (Steuerherg) AEM13(1890), 116: Catroni Allonis f(ilio) et Singori[8e]nbsp;Busturi f(iliae) f(ilii) f(ecerunt).
Catr-onius il£ Catronia F. (Maria-saal in Karnten) CIL III 4785: Catro . . . (Tansenberg) 4867: C. Tertinio Statute aedi-30 lie. Catronia Severra marito optimo vivanbsp;fec(it) et sibi.
Cattaesus 31. (Ehrenhausen hei Straf!) EE 4ji. 169 w. 592: Quartus Cattaesi v. f.
Catt-aius 31. cogn. fig. (Vienne und Sainte-Colomhe) CIL XII 5688, l'*—'’: Cat-taius.
?Catt-anus 31. (Begenshurg) EE 4 2gt;-176 n. 630: [D(is) M(anibus)] lul(i) Cat-tani (?).
40 Cattaus M., elvetischer soldat der eda GemelUana. (Qeiselhrediting, a. 64 p. Ghr.)nbsp;CIL III i). III p. 846: Cattao Bardi f(ilio)nbsp;Helvetio, et Sabinae Gammi filiae uxorinbsp;eius Helvetiae, et Vindelico f(iliae) eius, etnbsp;Materionae filiae eius.
Catt-avus 3L. (Brescia) CIL V 4762: Vas[sid]ius Cae . . . . s Cattavi f(ilius). cf.nbsp;Catavi-gnus.
?Catt-edius 3I. (Bom) CIL VI 5066: 50 B. Cattedius P. f, Quir(iua) Probus.
?CattGnius 31. nomen. (Ilr. Zerdüd) CIL VIII 12106: Cattenius Pelicio.
Cattliarciises wechsélschreihung Cadda-renses, corps in Illyricum im saec. 4 ex.,
[Catori-acu-m — Ciitt-io-s]
oder die Catari in Pannonien? Plin. n. h, 3,148. ND occ.l,G2: Catarienses. (Amiens)nbsp;BA n. s. 40 (1880) p. 325: Val(erius)nbsp;Durio Cercit(anus) n(umeri) Cater(iensium)nbsp;vix(it) an(nos) XXV. (Kreusnach) CIB 728:nbsp;Catta[renses]. (3Iains) *1293 = Kraus n.
34: Silvestrius Servandus circ(itor) n(u-meri) Cattharensium. (Castél hei Alains, a. 225 p. Chr.) CIB 1317: Finitius Fidelisnbsp;mil(es) ii(umeri) Caddarensium. Auf siegcl- lonbsp;stempcln (Alains) 1377'quot;: N(umerus) Cat-tbar(ensium). (Heddernheim) 1491“:]sr(ume-rus) Catthar(ensium). (Ileidenkirche) 1497:nbsp;N(umerus) Cattb(a)r(ensium'). (Beifenherg)nbsp;1550*^: N(umerus) Catthar(ensium), Ca[t-t]h(a)r.; auch (am Kleinen Feldberg) Linies-hlatt 1892 n. 1 sp. 5.
?C(K)atti-auus 31. Clustin. 4,51,1 (u. 224): Imp. Alexander A. Cattiano militi.nbsp;(Verona) CIL V 3555: Kattia Augustina 20nbsp;I et Valer(ius) Mukianus parentes et Val(e)-i r(ii) fratres Kattianu(s), MuManu(s) et Augusta. (Tebessa) VIII 10623: C. luliusnbsp;Cattianus.
Catt-in-ios für *Catin-io-s, «•. *Caithne, cf. gall. Cateius. (Ogam-inschrift von Ballin-taggart, county Kerry, Dingle Peninsula)nbsp;Archaeologia Cambrensis 5. ser., t. 9 ji. 134nbsp;—139: Ccicamini maqqi Cattini = ’(thenbsp;stone) of Cicaminios son of Catinios’’.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30
Catt-io-s Cattius 31. Cattia F. nomen. (Cordova, a. 216 p. Chr.) CIL II 2221:nbsp;Cattio Sabino. (Leon, a. 216 p. Chr.) 2663:nbsp;Cattio Sabino. (Salona) III 8973: Cattiu[sj.nbsp;(Succiuras) 8974: L. Catttio Terentio. (Salona) 8975: Cattiae Baebiliae. (Verona) Ynbsp;3555: Kattia Augustina. (Bom) VI 2379“:
C. lulius Cattius Hasta. 2702 — Brussa n. 98: C. Cattio C. f. Aniensi Lucilianonbsp;Vercellas. 2847: C. Cattius C. f. Maic Sa- 40nbsp;tuminus. 2867: M. Cattio M. f. Seoundo Ga-ler. Genua. (Hr. Kaussdt) VIII 15683: L.nbsp;Cattius L. f. Amiensis Victor. (Lamhèsc,nbsp;a. 198) 31élanges d’archéologie et d’histoirenbsp;de l’École frangaise de Bome 1891 p. 314:
1 M. Cattius Faustinus. (Possuoli) EE 8 p.
' 104 n. 393: Dfis) M(anibus) Cattio Para-mytbio. 394: M. Cattio Puteólano filio pi-Issimo Cottia Adlecta et Cattio Narcisso coniugi et C. Cattio Vestali f. X 2138: 60nbsp;Cattia Apriola. 2243: C. Catt[ius] Zacyn-tbus. 2244: Cattia V. .... . (Aliseno)nbsp;3380: Cattio Sabino Sossio filio. . . . Cattiusnbsp;Sossius Felix scriba pater. (Bei Neapel)
Catt-o(n) — Cattos
3562: L. Catti. Viator. III. Aquila. nat(ione) Gors. (Baiae) 3642; Ca[t]tius Vitalis.nbsp;(Saint-Gilles-du-Gard) XII 4115: Q. C[at-tio?) Marc[elIo?] Cat[tia . . . .] p(atri) f(a-ciendum) [e(riravit)]. 4116: D(is) M(ani-bus) Cattiae, Baeticae M. Sualius Cattiusnbsp;Cominius coniugi incomparabili. (Lyon)nbsp;Boissieu p. 525. CIX: lulia Cattia. (Polch)nbsp;CIE 688: Cattio Caro (dat.).
10 €att-o(n) M. cogn. (Travanco) GIL II 2401; C. Val(erius) Catto. (Mailand) Vnbsp;6092: Tertiae Cattonis f(iliae) matri. (TJgès)nbsp;XII 2936: Caeslo Cattonis f(ilius).
Cattoii-iiis ilf. (Mainz) GIB, 2058 und j). XXXV ==ücc/ter 144: L(ucius) Cattoniusnbsp;L(uci) f(ilius) Secundus Claudi(a tribu) Vi-ru(no) m(iles) leg(ionis) IIII. (nenil. Maced.).nbsp;(Osterhurhen) BJ 63, 78 = Baumann s. 9:nbsp;[Minervae GJattonis Portio.
20 nbsp;nbsp;nbsp;Cattoi'-OSClim in pago Arelatensi, mit
ligurischem suffix, 0. Bard. dipl. 1.2 p.‘614,: Gattoroseo.
?eatto-S liatzG, ir. cat, catt m., pl. cait; mbret. caz, hr et (Léon) caz, baz m., alternbsp;cath, pl. kisier, in Vannes cah, cacb, pl.nbsp;kicbier, tv. cath ƒ., corn, cath, kat f., roman.nbsp;cattus Tcater, catta Icatze, üal. gatto, gatta,nbsp;raetor. gat, dyat, prov. cat-z, cat a, frz. chat,nbsp;chatte, Guernescy cat, oatte, span. gato, gata.
30 Entlehnung dunUen ursprungs ist german. kattuz, ahd. chazza f., ae. cat g. cattes m., an.nbsp;kottr, got. *katta, *kattus, slaw. kotiï Tcater,nbsp;fö. kate hatze. Martial. 13,69 tit. (a.SijSt)):nbsp;Cattae. 13, 69, 1: Pannonicas nobis nuu-quam dedit Umbria oattas. Ballad. 4,9,4;nbsp;Contra talpas prodest catos (cattos) frequenter habere in inediis carduetis. Blacit. denbsp;medic. 18 L.: De catta seu fele. ib. 1.2.3.nbsp;4; Cattae stercus. Bufin. recognit, 5, 21;
4 0 Alii eoruni bovem, qui Apis dicitur, colen-dum tradidere, alii hircum, alii cattas, non-iiulli ibim, quidam serpentem. Veget. r. mil. 4, 15; Catti 'vineae militares’ (militari bar-baricoque usu) = ^Icatze'. Vulgata Baruchnbsp;6,21: Supra corpus eorum, ut supra caputnbsp;eorum volant noctuae, et hirundines, et avesnbsp;etiam, similiter et cattae. (LXX: allovQot.)nbsp;Nomina cu/nctarum spirancium atque quadru-pedum p. 543, 10 Jf..' Cattus. Anth. Lat.
.50 181, 3 B.: Cattus in obscuro cepit pro so-rice picam. Luxorius Anth. Lat. 81h,l: Im-mensi soricis cattus, dum membra vorasset. Euagrius e. h. 6,23: AïIovqov, xértav rjnbsp;avvfjamp;Eia léfei. Isid. or. 12,2,38: Musio ap-
pellatus, quod muribus infestus sit. Hunc vulgus catum a captura vocant. Alii dicunt, quod eatat, id est videt. Nam tauto acute cernit,nbsp;ut fulgore luminis noctis tenebras superet.nbsp;Unde et a Graeco venit catus, id est inge-niosus, dno rov xatEOamp;ai. CGIL 2 p.220,32:nbsp;AUovqog felix hec catta. 295,16: Ehov^ognbsp;catta. 346,40: Kmra catta. 518,8; Catanbsp;eluros. 540, 18: Catta i%vivgmv. 552, .43:nbsp;Haec catta o LyvEygcav. 571,2: Cata(oatta6) lonbsp;bestiolae genus | quod dicitur merthfjwarcfcr)].
3 p. 18, 49: AiXovQog gattus. 42, 16: Ai-lovQog .TtQoanoLovfisvog Cattuna fingens. 89,
9: Caleos catulus. 45: Galeue catelli. 46: Galeas catellus. 98, 38: Cattus simulansnbsp;alovQoanQoöTToiovgevog. 320,47: AdtovQognbsp;catta. 361, 61; Cattus a'üovgog. 431,12:nbsp;AyQior.arxa gattoferus. 440, 41; Catta «i-kovQog.
Cattos Cattus AL Catta F. cogn., ’die 20 tvilde Icatze ’(Cabeza del Griego, saec. 2) GILnbsp;II 3093 = 5874: Salute Mulae///Catti. (Alt-Ofen) III 3586: Ael. Catta. (Stein am Brüclclnbsp;beiOedenburg)4:263: Sempronia Catta. (Kuft,nbsp;saec. 1, vïll. august.) 6627 I 4: C(enturia)nbsp;Catti (gen.). (Frauenberg bei TJnzmarld) EEnbsp;2 j?. 440 w. 962: luno(ni) Ap(puleia?) Cat-t(a?) v(otum) s(olvit). (8t. Ilelenenberg) 4nbsp;p. 165 n. 577: Catta.fllia. (Bompeji) GILnbsp;IV 1887: Catta Va. 2941; Catta, (Gastel-sonbsp;novate) V 5570: Novel[l]us Cat[t]i [P]hile-ronis f. (Agliate) 5709: Sextiliae Cattae.nbsp;(Gherchel) BA 3“ .s., t 17 (1891) p. 146;nbsp;Catta felix (in der mitte eine Icatze hinge-streclct). (Inter Anxanensia) GIL IX 6083,nbsp;82; Q. 1. Catti. (Lyon) Grut. 721,8 = 963,
2: Aureliae Cattae. (Trion, n.538) Allmer-Biss., Lyon t, 4 p. 321 n. 497, 349; Catus fec(it). [535. 536 Cat, 537 Cati wol für Ca-ti(i)]. (Echagnieu) Aïtmer 168: D(is) M(ani- 40nbsp;bus) [Marcelljiae Cattae. (Trier, stempelnbsp;eines röm. augenarztes) WK 1 s. 3: Cattinbsp;Victorini. Gall, bronze-münzen der Lixovii,nbsp;name eines vergobretos. Muret-Ghab. 7159nbsp;—7162 pl. XXVIII: CISIAMBOS CATTOSnbsp;VERCOBRETOis) B SIMISSOS-PVBLICOS-LIXOVIO. 7163: CISIAMBOS CATTOSnbsp;VERCOBRETO B SIMISSOS PVPLICOSnbsp;LIXOVIO. (Villeret de Berffiouville) 7165;
; CISIAMBOS CATTOS VERCOBRETO Bso I SIMISSOS PVBLICOS LIXOVIO. Brittani-i sche gold-münze, westl. district (gefumden zunbsp;j Nunney bei Fr ome, in Gloucestershire undnbsp;\ angrenzend cotmty of Monmouth), alter als
[Oatt-o(ü) — Cattos]
-ocr page 438-Catt-osa — Catu-enus
Cat-vellaum, Cat-vallaum; damn Catalauni; alret. Cat-wallon = *Catu-vellanos; abret.nbsp;Catgustel = * Catu-vestlos; abret. Cat-ue-then Cat-weten Cat-wethen Catguethen, iv.nbsp;Kat-weithen; ahret. Cat-wobri = *Catu-vo-brigos; ahret. Cat-wocon, cy. Gat-guocau-nus; Cat-voconi fur *Catu-vocanï von 31.nbsp;Catu-vocanos *Catu-vocaunos; 31. Catu-vol-cus; abret. Cat-uuolon; 31. abret. Cat-woret,nbsp;Cat-uoretus Cat-guoret, bret. Cad-oret = lonbsp;*Catu-voretos; abret. Cat-uuotal Cat-uotalnbsp;Cat-uuodal, mbret. Cad-odal. — Als stveitesnbsp;glid in den compos.: *Ambi-catu-s ^d^r umnbsp;sick Jierum JcampfC, in ir. Im-chad Imm-chath, pict. Em-chat(us), nach Stokes innbsp;Ambi-gatus; Bili-catus? (kann nach d’Ar-j bois de Jubainville mit cato- zusamrnengesetztnbsp;sein), Bira-catu-s? Codda-catu-s; Divi-catusnbsp;fur *Devo-catus; Duno-cati gen. von Vemo-catus 'a fortress-tvarrior’’, nicht irisch; ir. 2onbsp;Dun-chadh Donn-chadh, gen. Donn-chadha;nbsp;lovin-catu-s? 31. Lovo-catus; ir. muir-chadnbsp;Muir-chatho =*mori-catu-s; 31. Rio-catu-s cf.nbsp;Ricati (nomin.); Su-cat Su-ccat, tv. hy-gadnbsp;' warlike’; eg. Trena-catus aus Treno-catu-snbsp;battle-warrior,-fighter;Yel\o-Ciitii-s- CIL IIInbsp;4545: . . catus Sintaci f.; Ver-catus? —nbsp;Yon stamm catu- auch die ableiiungen: eg.nbsp;Catuc Catoc Cadawc, bret. Katoc Catoc =nbsp;*Catu-acos (cf. Cat-acu-s); Catu-llus Catulla; sonbsp;Catu-s-o(n); in Catusius; *Catu-ios; Catu-ssa;nbsp;ir. Cathan Kane, w. Catuan Cadvan = *Ca-tuanos; Katuat = Cotuatus?
Catu... (Bourg, Ain) BSAF 1874 ji. 69; 1875,p. 77; CATV (fragment) und TANVS.
Catu ... 31. (3Iailand) CIL V 5853:
I C. J Ampilio Catu . . .
Catual-iiim 0. j. Bregden, Limburg. TP: Catualivm.
Catu-alO-S = *Catu-valos, ir. Cathal, cy. 4U Catwal, -gual, 31. (Nimes) CIL XII p. 383nbsp;w.2 —KaïbeTLebègue 2507: KATO YAAOC.
Katuat = Cotuatus bei Caesar? Auf miingen: UN 1867 p. 177;
Catuc-iu-s 31. Catucia F. von *Catu-cus, ableitung von catu- cf. abret. Catoc (von Cat-aco-s), Catio usw. Anth. Lat. 338, IJ?..'nbsp;Gorgoneos vultus habuit Catucia coniux.nbsp;Pard. dipt. n. 118, t. 1 p. 83 (a, 533): Vi-neae, quam Catucio facit. (Bom) CIL VI .50nbsp;14601: Q. Catucius Autolycus Q. Catucionbsp;Firmino. VII 1336, 265; Catuci (gen.).
Catu-euusJf. CatuenaF’. cogr^. (Freixo de Numao) CIL II 431; Catuenus Doequi-
die mit Antedrigus-, name eines filrsten, piet. Catt, Cat.; cinc andere hei Chepstow. Lélewelnbsp;pl. 8, 17. Evans p. 139—141, plate I n. 4nbsp;= Muret-Chab. 9545 pl. XLI; B CATTInbsp;(gen.), cf. ir. Ewa-cattös.
Catt-osa F. (Hr. Ghaïada) CIL VIII 11992; lulia Tiberia Cattosa. (TaMüsch)nbsp;17446: Albania Cat[t]osa.
Catt-n 31. (St. Veit) CIL III 5042: 10 Atero Festi et Cattuni Montani he. f.
Cattu . . (Vienne) CIL XII 5680, 3“ = Aïlmer et Hissard t. 4 n. 492, 2 p. 229.
Cattun-ia Aquot;. (Vülavecchia) GIL V 7929: Cattuniae M’. f. Corneliae.
Cattura F. Salvkin. epist. 5,1; Catturae sorori Salvianiis.
catu- kampf, air. mm. cath m. = *catn-s, gen. catha = *catov-os, *catos, acy. cat, iv.nbsp;cat, cad, piet. cat, in hret. ableitung cad-arnnbsp;20 brave; germ, hathu (saec. 1 p. Chr. in.), hajiu-\als hadu in rwn. (Strand) HadulaikaR und innbsp;ae. Nï{)-had], got. *ha{)ns, an. Hqd-r hriegs-gott, ae. head(f))o, headu, alid. hadu, cf. mhd.nbsp;nJid. hader, asl. cotora; cf. fhrac. Kórvg, Ro-Tv-ra^cg, Kotvttm; europ. katu Icampf; cf.nbsp;ai. qatru-s feind. — In den compositis alsnbsp;erstes glid in ir. Cath-h(h)uadhach = *Catu-bodiacos 'iw Itampfe sigreiclC; eg. w. bret.3I.nbsp;Cat-bud Cat-uud = *Catu-bodios; eg. abret. 31.nbsp;30 Cat-uodus, Cat-wodu = *Catu-bodvos; air.nbsp;cath-charpat kampfwagen; ir. Cath-gen, tv.nbsp;Cat-gen —*Catu-genos schlachtcnson; Catu-gnatos; eg. Cat-Ion, hret. Cat-lowen, Cat-Ion,nbsp;ir. Oath-luan = *Catu-lauuos; ir. Cath-luannbsp;= *Catu-löno-s (von *launo- hilaris, laetus);nbsp;*Catu-maglos; *Catu-magos; ir. Cath-malnbsp;= *Catu-uialos; Catu-mandus; eg. Cat-man,nbsp;Catuanus Cadfanus fUr Catamanus fM.r*Catu-iniinus; eg. Cad-farch Cat-varch = *Catu-40 marcos schluchtross; Catu-niaras; ir. Cath-mug Cath-niugh Cath-mogh==*Catu-inugusnbsp;*Catu-mogus; eg. abret. Cat-uut, Gat-uuthnbsp;Cat-muth = *Catu-muttus (cf. Mottus); bret.nbsp;Cat-nimet Cat-nemet Kat-nemet Cad-nemetnbsp;Kad-nemedus = * Catu-nemetos nacli d’Ar-bois de Jubainville ^noble dans la bataïlle';nbsp;Catu-ractonion; G. Catu-rix, V. Catu-riges;nbsp;Catu-slögï; Catu-sualis; acy. Cato-tigirni wwnbsp;*Catu-tigernos; eg. Cat-gualart =*Catu-va-.50 lartos; eg. Cat-gualatyr Cat-gualader Kad-waladrus = * Catu-valatros; Catu-alo-s =nbsp;*Catu-valo-s; cy. Cat-guaret, abret. Cat-woretnbsp;== *Catu-varetos; cy. Cat-guare =¦¦= *Catu-vareus; Catu-vellaunus, V. Catu-vellaum,
[Catt-osa — Catu-enusj
-ocr page 439-Catu-gnato-s — Catull-ïims
Catull-ïnus
|
40, 1 = Clust. d, 47, 16. CTJi. 11, 30, 2 == Clust. 7, 62, 12. CTh. 11, 36, 1; Adnbsp;(Jatulinum.—^Aco Catullinusnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Afri- cae a. 315—319. CTh. 14, 25_, 1 (a. 315): Ad Catulimim proconsulem Africae. Clust.nbsp;6, 56, 3 (a. 315): Catulino proconsuli Africae. CTh. 8,12, 2 (a. 316): A. AcohIo Catulino proconsuli Africae. cf. Clust. 8, 53nbsp;(54), 26: lt;(Aconi)gt; Catullino proconsulinbsp;10 Africae. CTh. 9, 10, 1 (a. 317): Ad Catu-linum proconsulem Africae. cf. Clust. 9,12,nbsp;6: Ad Catulinum. Clust. 3,11,4 (a. 318):nbsp;Ad Catullinum proconsulem Africae. CTh.nbsp;11, 16, 1 (a. 319) == Clust. 1],65(64),2:nbsp;Ad Catulinum proconsulem Africae. (Astorga,nbsp;vor a. 315 p.Chr.) CIL II 2635: [Fab(ius)]nbsp;Aco Catullinus vir consularis praeses pro-v(inciae) Callaeciae. (Iiom)Yl 1780: Aooni[s]nbsp;Catullini Y(iri) c(larissimi) ex praef(ecto) etnbsp;20 consule ord(inario). (Hr. el-Gheria, a. 315nbsp;—319) VIII 14453: [Procojnsulatu Aoonisnbsp;Cat|ullini]. — Aco Catullinus Philomathiusnbsp;vkarius Africae a. 338—339. CTh. 12, 1,nbsp;24 (a. 338): Aconio Catulino vicario Africae. 12, 1, 26 (a. 338): Ad Catulinum vi-carium Africae. 15, 1, 5 (a. 338): Havenbsp;Catuline. cf. Clust. 8, 11 (12), 1: Ad Ca-tullinum. CTh. 11,36,4 (a. 339)h: Ad Ca-tulinum. Clust. 10, 48(47), 7: Ad Catuli-30 num vioarium. — Aco Catullinus Ph. prac-fectus urbi a. 343—344. CTh. 8, 2, 1 (a.nbsp;341). 12, 1, 31 = C'hist. 10, 71 (69), 1:nbsp;Ad Catul(l)inum pp. •— Aco Catullinus Ph.nbsp;cos. a. 349 p. Chr. Consularia Consiantino-politcma: Limenio et Catullino. Prospcrinbsp;Tironis epitoma chronicon 1077 p. 454. Vi-etorii 'Aquitani cursus paschaUs 881 p. 714nbsp;M.: Limenio et Catulino. CTh. 3, 13, 1.nbsp;4, 13, 2. 7, 1, 2. 3 (= Clust. 12, 35 (36),nbsp;40 10). 22, 6. 8, 4, 4. 7, 3. 13, 1. 2. 18, 5.nbsp;9, 17,2,2 (cf Clust. 9,19,3). 21,6. 24,2.nbsp;11,7,6 (=Iust. 10,19,4). 12,2,1 (=Iust.nbsp;10,36,1). 6,3. 15,1,6 (=lMsf. 8,11 (12),nbsp;2). 16, 2, 9. Clust. 3, 26, 7. 6, 14, 3. 30,nbsp;15. 62, 3. 8, 55(56), 7, 4: Limenio et Ca-tul(l)ino conss. — Sidon. Apoll. epist. 11,3:nbsp;Accidit casu, ut Catullinus inlustris tuncnbsp;ab Arvernis illo veniret . . . Solvitur Catullinus in risum. 4: Videtis, ut Catullinusnbsp;60 deperit risu. carm. 12, tit: Ad v. o. Catullinum. — Andere: Condi. Epaon. a. 517nbsp;p. 30, 2 31.: Catolinus in Christi nominenbsp;episcopus civitatis Ebreduninsis (Embrun).nbsp;Concil. ITatisc. a. 585 p, 173, 26 M.: Ca- |
[Catull-musJ tbolini episcopi aNiccia (Nigm). (Psinaula)nbsp;CICr add. 4705': Evamp;’ ava(5(xg £[j']a[9o']^£nbsp;KaxvXhvog iv jtpo['9'U9]oiö[ti']. (Rom) 5711nbsp;= Eaibel 1745: Karvlleivog. (Camaldoli)nbsp;CIG 6502 = Kaibel 1744: Kaxovllsivog.nbsp;(Lissabon) GIL II 181: G. lulius C[at]ul-linus. (Totana) 3532: L. lul(ii) Cat[ullini? |.nbsp;(Ajasoluk) III 435 = 7131, cf.EE 5 w.157:nbsp;Pompeia Catullina. (Clausenburg) CIL IIInbsp;857: I(oYi) o(ptimo) m(aximo) Valerius Ca- lonbsp;tullinus proc. Aug. (Alt-0fen) 3586: Ael.nbsp;Catullinus. (Tdpiife) 4121: Val(erió) Catullino v(iro) p(erfectissimo) p(raesidi) p(ro-vinciae) P(annoniae) super (ioris). (Lan-dscha bei Leibnitz) 5362 = AEM 14nbsp;(l89l) p. 85 n. 1: Eomaniae Catullin(a)enbsp;co(niugi). (Karlsburg) p. 98 n. 1: C. Ca^nbsp;tullin//us/^da (oder Nauseda?). (Augsburg)nbsp;CIL III 5821: Valeri Catullini. (Ferrara) V 2409: Q......Catullinus. (Rom) VI 20 3315: . . Catullinus. 3350: Catullio Catullino. 3909: Aurelio Catullino (dativ). (London) VII 1331, 82: L. P.....Catul. 2557quot;, 29: T. Cladius Catullinus. 2564, 1, 82: Peticius Catullinus. 3221: C. Pom-ponl Catullini mil. leg. III. Aug. 3517: Catullina. 4100: Catullinus. 4141.4142: C. Vibius Catullinus. (Kherbet-el-Kebira) 4400 = 8764 = LIH 5 w. 1279 = 7 w.788, 1, 26j). 251: Mari Ca[t]ullini. (Henschir so Bu Atfdn) CIL VIII 4842 = 17034: L.nbsp;Verrius Catullinus. (Khamisa) 4950: Ca-ninia Catullina. (Annmia) 5536: Catullinus. (Ain-Abid, christi.) 5669: Catullino-rum flores. (Sigus) 5825 = 5931: P. Na-vius Catulinus. 5831: M. Pescennius Catullinus. (Kherbet-el-Kebira, christi.) 8767quot;:nbsp;Catullinus. (Sbttla) 11332: L. Caelio Plau-tio Catullino. (Hr. Bu Atfdn) 16960: lulius Catullinus. (Castellane) XII 65: D(is) 40nbsp;M(anibus) T. Quartinio Catullino et Luci-l[i|ae Matemae parentibus et Quartinio Ma-terno mil. cob. XIIII urb. fratri Quartinianbsp;Catullina. (ile de Saint-Honor at) 187: C.nbsp;lulius Catullinus. (Arles) 763: Octavianbsp;Catullina. (Grenoble) 2271: D(is) M(ani-bus) Devilliae Catullini fil(iae) Titiolae.nbsp;(Viernie) 5685, 9quot;: Catullini. (8ainte-Co-lombe, Rhone) 5685, 9'' = Allmer et Hissard,nbsp;Lyon t. 4 n. 495, 9 p. 265: [C]atullinu[s]. sonbsp;(Ronchers, gemeinde Montiers-sur-Saulx, dép.nbsp;3Ieuse) RA n. s. 31 (1876) p. 404: Catullinus Catulii f(ilius) pro filio suo. (Lyon, a.nbsp;209—311) Grut. 386, 8—Boissieup.8gt;8 = |
Catull-ius
Catu-llo-s
|
BSAF 1859^.125 = Allmer et Biss. n. 116; C. Catulpioj Deeimifnol Tuti(i) CatullinpJnbsp;fil(io) Tricassin(o). (Lyon, Trion n. 539)nbsp;Allmer et Dissard, Lyon t. 4 p. 321 n. 344nbsp;(fig.): Catullinus. (n. 540) n. 345; Catulli-nus f(ecit). (Langres) liA 3® s., lt;.16 (1890)nbsp;p. 58; Augurius Catulinus. (Gr. St. Bern-hard) IH 41; C. Catullinus Carinus. (Zo-fingen) 352, 44“; Catull. | G]atullinus. 10 (Heidelsburg heiWaldfisclibaeh, Pfalz, sacc. 3) BJ 76, 229 = WZ 4, 359; Catoiiio Catul-lino M. [1] et uxsori li(eres) p(osuit). (Metz)nbsp;Bobert et Cagnat, épigr. fase. .3 p. 56—57;nbsp;Catullinus Caratlio[uni] fil(ius). (Bottiveïl)nbsp;Sehuerm. 1171; Catullinus. (Rheinzahern)nbsp;1172; Catul[llin. (Xanten; Westerndorf)nbsp;1173; Q. Veratius Catullinus. (Porto) CILnbsp;XrV 13. 14; Leone Aemilio Catullino.nbsp;Christl. insehrift. Mur. 1850, 6; Catullina 20 in pace, Clementiano in pace. (iatull-ius M. Catiillia F. nomen gen-tilicium; von einem cogn. gebüdet. (Alontor-fano bei Como, a. 101 p.Chr.) CIL V 5252; M. Catullius Mercator et M. Catullius Secundus. (Bom) VI 3350; Catullio Catullino. (London) VII 1336, 266; Catuliinbsp;{llïïbner ci. Catulii). (Bei Tarascon) XIInbsp;988; D(is) M(anibus) Catull[i]ae. Quintaes.nbsp;(Boncliers, gemeinde Montiers-sur-Saulx, dép. 30 Heuse) BA n. s. 31 (1876) p. 404; Catullinus Catulii f(ilius) pro filio suo. (Musée de Lyon, no. 123 du catalogue, a. 209—211)nbsp;Grut, 386, 6 = Boissieu p. 88 = Allmer etnbsp;Biss. t.2 p.lb n.llQ-, C. Catul[lio] Decimi-[no], Tuti(i) Catullinp fil(io)] Tricassin(o).nbsp;cf. Allmer et Bissard t. 2 p. 11: Iuni[ae]nbsp;Domitiol[aej, uxor[i] Catul[lii] Deciminp],nbsp;Boissieu p. 505. XXIV = Allmer et Bissardnbsp;n. 284, t. 3 p. 214; D(is) M(anibus) Catul- •10 liae Camillae (nicht Samillae) . . . Val[er]. Sen ... US coniugi carissimae. (Zwaïbach,nbsp;Jcreis Merzig) CIB 759; M. Catullius Mar-tialis. (Brumath) BA n. s. 15 (1867) p.nbsp;159; Catulius(?) Spatalus. In O. Catulli-acu-s, Caduli-acu-s. Catu-llo-sAT. CatullaiC. cogn., abgel. von catu-, cf. acy. Catell; cos. a. u. (gt;52: Mario IIIInbsp;et Catullo; a. u.G76: Lepido et Catullo. —nbsp;C. Valerius Catullus, dichter aus Verona, a. 30 87— e. 51 ff. Chr. Catuïl. 6,1; Flavi, deli-cias tuas Catullo, | nei sint inlepidae atque inelegantes, ] velles dicere, nee taeere posses. 8,1; Miser Gatulle 12; lam Catullusnbsp;obdurat. 19; Catulle. 10, 25; Mi Catulle. |
11, 1; Furi et Aureli, comités Catulii. 38, 1; Tuo Catullo. 44, 3; Catullum. 46, 4; Catulle. 49,4; Catullus. 51,13. 52,1.4;nbsp;Catulle. 56, 3; Catullum. 58,2; Catullus.nbsp;68, 27; Quod scribis Veronae turpe Catullo (dat.) I esse. 135; Uno non est con-tenta Catullo. 79, 2; Catulle. 3. 82, 1;nbsp;Catullum. llorat. serm. 1, 10,19; Ml prae-ter Calvom et doctus cantare Catullum.nbsp;Bazu Porfyrion: Neqiie alios quam Lioini lonbsp;Calvi et Valeri Catullt;(l)gt;i versus modulari.nbsp;Tïbull. 3, 6, 41; Sic cecinit pro te doctus,nbsp;Minoi, Catullus. Propert, 3, 32 (34), 87;nbsp;Haec quoque lascivi cantarunt seripta Ca-tulli. Ovid. amor. 3, 9, 61 sg.: Obvius liuicnbsp;venias, hedera iuvenilia cinctus 1 tempora,nbsp;cum Calvo, docte Catulle, tuo. 15,7; Mun-tua Vergilio gaudet, Verona Catullo. trist. 2, 427; Sic sua lascivo contenta est saepe Catullo 1 femina, cui falsum Lesbia nomen 20nbsp;erat. Senec. controv. 7, 4(19), 7 p. 308,17nbsp;Muller: Catullus in bendecasyllabis. Plin.nbsp;n. h. praef. 1; Ut obiter emolliam Catullumnbsp;conterraneum meum. 28, 19; Hinc Tlieo-criti apud Graecos, Catulii apud nos proxi-meque Vergilii ineantamentorum amatorianbsp;imitatie. 36,48; Hic namque est Mamurranbsp;Catulii Veroniensis eanninibus proscissus,nbsp;quem, ut res est, domus ipsius clarius quamnbsp;Catullus dixit habere quidquid habuisset 30nbsp;Comata Gallia. 154; Ut ait Catullus. 37,nbsp;81; Catullus poeta. Quintilian, inst. or. 1, 5, nbsp;nbsp;nbsp;8; Sicut Catullus (c. 97, 6) 'ploxemuni’nbsp;circa Fadum invenit. Martial. 1 praef: Sicnbsp;scribit Catullus. 1, 7, 2; Passerem Catulii. 3; Catullo. 109,1; Issa est passere nequior Catulii. 2,71,3; Seripta Catulii. 4,14, ISs^j..'nbsp;Sic forsan tener ausus est Catullus ; magnonbsp;mittere Passerem Marpni. o, 5,6; Catullus. 6, nbsp;nbsp;nbsp;34, 7—8; Nolo quot argento dedit exo- 40nbsp;rata Catullo [ Lesbia. 7, 14, 3—4; Nonnbsp;quales teneri ploravit arnica Cïitulli; Lesbia.nbsp;99, 7; Nee Marso nimium minor est docto-que Catullo. 8,73,8; Lesbia dictavit, doctenbsp;Gatulle, tibi. 10, 78, 16; Uno sed tibi simnbsp;minor Catullo. 103,5; Nee sua plus debetnbsp;tenui Verona Catullo. 11, 6, 16; Donabonbsp;tibi Passerem Catulii. 12, 44, 5; Lesbianbsp;cum lepido te posset amare Catullo. 59,3;nbsp;Quantum Lesbia non dedit Catullo. 83, 4; sonbsp;Quantum nee duo dicerent Catulii. 14, 77, 1—2; Qualem dileeta Catullo | Lesbia plo-rabat. 100, 1; Si non ignota est dooti tibi terra Catulii. 152, 1; Lodioes mittet docti [Catull-ius — Catu-Ilo-sj |
Catu-llo-s
|
tibi terra Catulli. 195,1.2: Tantum magna suo debet Verona Catullo, | quantum parvanbsp;suo Mantua Vergilio. Suet. Iiil. 73: Vale-rium Catullum. Apulei. apol. 10: Accusentnbsp;C. Catullum, quod Lesbiam pro Clodia no-minarit. 11: Catullum ita respondentemnbsp;malivolis non legistis? Fest. p. 230 M. =nbsp;p. 290, 8 F.: Ploximum appellari alt Catullus oapsum in cisio capsave. p. M. =nbsp;lop. 374,16 F.: Catullus. Charis. inst. gr. 1nbsp;2gt;. 97, 12 K.: Catullus in hendecasyllabis.nbsp;p. 133,25. 3^). 252, 25: Catullus. Biomed.nbsp;art. gr. 1 p. 344, 7. 3 p. 485,17: Catullus.nbsp;Ilieronym. cliron. a. Abr. 1930 (87 a. Chr.)nbsp;t. 2 p. 133 Sell.: Gaius Valerius Catullusnbsp;scribtor lyricus Veronae nascitur. a. Abr.nbsp;1959 (58 a. Chr.) p. 137: Catullus XXXnbsp;aetatis anno Eomae moritur. Auson. Br-e-panio fïlio vs. 8sq., p. 120 Sch.: Nee doctumnbsp;20 minus et magis benignum, | quam quemnbsp;Gallia praebuit Catullo. Ilieronym. epist. 53nbsp;ad Faulinnm 8 (c. a. 391), opp. t. 1 c. 279nbsp;Ven.: David, Simonides noster. Pindarus etnbsp;Alcaeus, Placcus quoque, Catullus et Sere-nus, Christum lyra personal et in decachordonbsp;psalterio ab inferis suscitat resurgentem.nbsp;Martian. Cap. 3,229: Catullus quidam nonnbsp;insuavis poeta. Bidon. Apoll. epist, 2,10, 6:nbsp;Lesbia cum Catullo. carm. 9, 266: Catul-30 lus. Boeth. pliilos. cons. 3,4: Unde Catullusnbsp;licet in curuli Nonium sedentem stnimamnbsp;tarnen appellat. Friscian. inst. 1, 22: Catullus Veronensis. 5, 77: Catullum . . . Catullus. 7,22. 9,49: Catullus. Fs.-Friscian.nbsp;de accentibus 12 vol, 2 p. 521, 19 H.: Pae-nultima si positione longa fuerit, aouetur,nbsp;antepaenultima vero gravabitur, ut Catullus, Metéllus. — Catullus mimograph mrnbsp;zeit des Caligula. luvenal. 8, 186: Phasmanbsp;40 Catulli. (Bazu schol.: Nomen est mimo-graphi, et phasma nomen est tabulae.) 13,nbsp;llOsg'..' Mimum agit ille, | urban! qualemnbsp;fugitivus scurra Catulli. (Bazu schol.: Catullus mimographus fuit.) Martial. 5,30,3:nbsp;Paoundi scaena Catulli. Tertullian. adv. Valent. 14: Nullum Catulli Laureolum fueritnbsp;exercitata. Commenta Lucani 1, 544 Us.:nbsp;In libro Catulli, qui scribitur per mimolo-giam. loseph. b. lud. 7, 11, 1—4: Kaxvl- 50 log, Ó Trig rtTvxanóksag Ai^vrjg '^yegav. — L. Valerius Catullus Messalinus, cos. a. 73 p.Chr. Flin. ep. 4, 22, 5: Inoidit sermo denbsp;Catullo Messalino. Tac. ann. 4, 34: Car-mina Bibaculi et Catulli referta contuineliis [Catu-llo-s] |
Caesarum leguntur. Suet. Calig. 36: (sein son) Valerius Catullus, consular! familia iu-venis. luvenal. 4., 113: Cum mortifero pru-dens Veiento Catullo. (Bazu schol.: Caecusnbsp;nam amator fuit Catullus.) Victor epit, 12, 5: Inter colloquia mentione Catulli facta calumniatoris praecipui. (Susa) CZL V 7239: L. Valerio Catullo M[essalino] cos. (Bom) Grut. 923, 10: Statilia Catulli f. Messalina. — Andere Catullus, Catulla. luvenal. 2, lo 49: Media non lambit Cluviam ncc Floranbsp;Catullam. 10, 321 sq.: Quid enim ulla ne-gaverit udis | inguinibus, sive est haec Op-pia sive Catulla? 12,29: Accidit et nostronbsp;similis fortuna Catullo. 37: Catullus. Martial. 6,69,1: Non miror, quod potat aquamnbsp;tua Bassa, Catulle. 8, 53, 3sq.: 0 quamnbsp;te fieri, Catulla, vellem | formosam minusnbsp;aut magis pudicam! 12, 73, Is^..' Heredemnbsp;tibi me, Catulle, dicis. | Non eredam, nisi 20nbsp;legero, Catulle. Fassio martyrum Bionisii,nbsp;Bustici et Eleutherii 3, 27: Matrona quae-dam Catulla nomine. Inschriften: CIAtt.nbsp;Ill 619“ '': KaxvXXog. (Merida) CIL IInbsp;544: Catul[l]a|eJ Marianae ser(vae). (Al-cudia) 3696: Q. Caecilio Q. f. Velina Catullo. (Isona) 4473: Ful(viae), L. Fulvinbsp;Eestituti f(iliae), Catullae Aesonensi. (Covet) 4476: Porcia M. [f.J Ca[t]ul[l]a. (Trujillo) 5286: M. L(icinius?) Catul . . . (Fa- sonbsp;rochia de Terena, vici Alandroal) 6267“: Q. L(icinius?) Catullus. (Beirut) III 174: Domiti Catulli. (Beva) 1362: Catullus.nbsp;(Gallenhof bei Windischgratz) 5104: Se-cundse Catulli. (Cilli, a. 158 p. Ghr.) 5169: C. Fuscinius Catullus. (SeeJeau) 5333: Catulla. 5338 = EE 4 p. 168 n. 589: Quin-tinio Catullo . . . [e]t Quintinie CaUille. (Schtvechat, Widter) CIL III 6010,53: Catullus f(eoit). (Küstendsche) AEM 11 s. 57 40nbsp;n. 103: Lgt;X. KaxvXXog fwv %cu cpQovwv avs-Gx-qaa xov avÖQiavx[a^ x-qg Hvyaxqog uovnbsp;KaxvXXag. (Jennersdorf) EE 2 p. 856 n.nbsp;418: Catullae Coi f. (Semendria) CIL IIInbsp;8124: C. Terentius C. f. Cl. Catullus Vi-r(uno) vet. leg. VII Cl(audiae) p(iae) f(i-delis) ex sig. (Fyri) V 2126: Faeliae Ca-tull(ae) collibert(ae). (Canevedo) 2295: Catulla Q. f. Maxuma. (Vicenza) 3122: Q.nbsp;lulius Q. f. Men(enia) Catullus. (Calvisano 50nbsp;zwischen Cremona und Brescia) 4137: Mu-natia T. f. Cat[ull]a. (Manerbio) 4162:nbsp;Cornelia Catulla Miner, v. s. (Brescia) 4460: C. Quintius C. f. Pab(ia) Catullus . . . Anto- |
*Catu-macros
CatüractSn-io-n
niae Catullae matri. (Urago d’Oglio) 4484: M. Annius Valerius Catullus. (Como)
L. Casticio L. f. Ouf(entma) Catullo. (Alla Nervia) Pais n. 1312: D(is) M(anibus) Ka-niniae G. f. Catullae. (Horn, a. 105) OILnbsp;VI 2075,49: [Valeriujs Catullus Mess[alli-nus]. 6467: Heracla Catulli Taurl 1. servos. 6624: Coeliae Catulli 1. Agathemeri-dis. 13042: Aur. Katulli iunioris. 24173:nbsp;10 C. Picarius C . . . Catullus. (Hr. el-Ktdbli)nbsp;VIII 11463: lulia Cattul[l]a. (Karthago)nbsp;12969: C. Caecilius C. fil(ius) Papir(ia)nbsp;Catullus. (El-Kef) 16039: Popillia Catul-[l]a. (LaveUo) IX 650: C. Egnatio Catullo.nbsp;(Schiavi) 2772: Ofilliae L. f. Catullae. (Al-fidena, a. 195 p. CJir.) 2795: [CJatullus.nbsp;(Pompeji) Petra 14. 33: M. Helvius Catullus.nbsp;(Bei Kola, nach a. 33 p. Chr.) CIIj X 1233:nbsp;Sex. Teidius Catull(us). (Sessa) 4762: M.nbsp;20 Tofelano Catullae l(iberto) Murrano Aug(u-stali). (Bei Traetto) 6018: Pompeiae Q. f.nbsp;Catullae sacerd. August. (Termini) 7385:nbsp;P. Cestio Catullo ann. D. XXVII et P. Cestionbsp;Catullo patri. 7386: P. Cestius. Catullus.nbsp;7387: Ces[t]iae Catullae. XI 1071: Cassianbsp;L. 1. Catulla. (La Batie-Mont-Saleon)' XIInbsp;1546: Servat[a] Catulli f(ilia). (Les-Echelles)nbsp;2425: Titus Silvinius Catullus. (IjC Bour-get) 2435: T. Terentius Catullus. (Ntmes)nbsp;30 3739: JIaternae Catulli fil. (Narhonne)nbsp;4399: Q. Hortensi Katulli. (Vienne) 5686,nbsp;205“: Catulli of(fi.cina). (Saint-Boniain)nbsp;Catulli ni(anu). (Fins d’Annecy, Haute-Savoie) '^•®: Catullus f(ecit). Allmer 1023:nbsp;Of. Cat. (Lyon) Mus. lap. no. 397: Catul.nbsp;Boissieu p. 523. CV — Allmer et Biss, t, 3nbsp;p. 458: lulia Catulla. . . . Boissieu p. 512nbsp;— Allmer et Biss. 7.3j5.460: Diis Manibusnbsp;luli(i) Catulli. (Poitiers): Catuli ofic. (Lenbsp;40 May, dép. Var, arrond. Braguignan, cantonnbsp;Frejus) BSAF 1887 p. 207 = RE No. 52nbsp;(1889) n. 757 ^.407: M(arcus) Oct(avius)nbsp;Cat[u]lli f(ilius). (Zicgel aus Bordeaux)nbsp;Jullian t. 1 (1887) p. 451: C. Oct. Catul.nbsp;(Mandeure) BSAF 1882 p. 326: Flaviusnbsp;Catullus. (Besancon) Orell. 2064 (^non extranbsp;omne dubiumpositum’): Vesonti(oni) Codda-catus, Catulli fil(ius) v(otum) s(olvit) l(ubens)nbsp;m(erito). (Tongcrn) Schuerm.lll5: CATVL-50 LVS (riicMaufief, A archaisclt). (Coin) CIBnbsp;313: Sub sacerdotapi] Seranio Catullo patre.nbsp;(Ljudtvigslmrg) Schuerm. 1111: Catullus.nbsp;(Mainz) 1176. (Schwatz): Catullus f(ecit).nbsp;(j. in Mainz) Becl{,er s. 100. XIV. 8: Catul
lus. (Metz) Robert et Cagn., Épigr. fase. 3 p.43: Catullae uxorp] . . . Mansuetus. jo.72:nbsp;[V]ittat[i]us Catu(l)lus. p. 164: [CJatulloenbsp;coniugi. (Rom) CIL VI 2298: [Sex. Teidius CJatulpus] (cos. a. 31 pi. Chr.). (Civitanbsp;Lavinia) XIV 2095: Valerius Catuli. co[s]nbsp;.... Catullus pontif. (cf. Suet. Calig. 36).nbsp;(Bei Marino) 2466: Sex. Tedio Val[e]r[io]nbsp;Cat[ul]lo cos. (a. 31 p. Chr.). (Bom) XVnbsp;416: Neg(otiatore) Valerio Catullo. 419: lonbsp;Xeg(otiatore) Val(erio) Catullo. 92F(aeta-tis Traiani): Catulli Plotluee Augusti; v(a-leat) q(ui) f(ecit). : Catulli Plotinae Aug.
'* Catu-iliagOS cf. cy. cadfa jjroeZn campus, Cadomus, 0., ae. Ca|)um, saec. 11 Cadum,nbsp;j. frz. Caen, dép. Calvados; vgl. Catomo.
Catu-mandll-S far *-manduo-s? nach d’Arbois de Juhainville celui qui songe aunbsp;combat, celui qui médité sur les combats’? AI.nbsp;lustin. 43,5,5: Dux consensu omnium Ca- 20nbsp;tumandus (IT; var. Catumarandus) regulusnbsp;eligitur.
Catu-mariis ’grojl im kampfe’, cy. Cat-mör, j. Cadfor, zu germ. Catumerus fur Chatu-mer, ahd. Hadu(a)-mar, M., in rorni-scher zeit cogn. (Stein am BrücTü bei Oeden-burg in TJngarn) CIL III 4263: L. Sem-pronius Catumarus.
Catun-ius M. nomen. (Norcia) CIL IX 4465: T. Catunius Sp. f T. Catunius T. f 30nbsp;PrIscus Varlena Sp. f. Prima uxor L. Catunius Diascul . . . (Langres) BA 10 (1854)nbsp;p. 761 = 3®s., 7. 16 p. 44: D(is) M(anibus)nbsp;Boudo Catuni filio. Bazu Catuniaiieiisisnbsp;vicaria, bei Saint-Jean-de-la-Blaquière, dép.nbsp;Hérault, arrond. und canton Lod'eve.
?0atuper M. nomen. (Saint-Geniès-de-Malgoires, Gard) GIL XII 3031: Tertulla L(ucilii Oder Lioinii) Catupris f(ilia).
Caturca s. Cadurca. nbsp;nbsp;nbsp;40
Catüractöu-io.-n 0. 1) stadt der Bri-gantes, vicus bei j. Catteriek bei Richmond; Yorkshire, Northriding. Ptol. 2, 3, 10: Kk-tovQcmtóviov. 8, 3, 8: KatovQanzóviov. IAnbsp;465, 2: Cataractoni. 4 68, 2: Cataractone.nbsp;476, 2: Cataractone (var. -ni). Rav. 5, 31nbsp;p. 431, 15: Cactabactonion. Baeda h. e. 2,nbsp;14: Sed et in provincia Deirorum, ubi sae-j pius manere cum rege solebat, baptizabatnbsp;in fluvio Sualva, qui vicum Cataractam sonbsp;praeterfluit. 20: luxta Cataractam. 3,14:
A loco, qui vocatur Vilfaraesdun, id est ; mons Vilfari, et est a vico Cataractone X
[*Catu-niagos — Oatüractöu-io-ii J
-ocr page 444-C'atui'-eius
Catu-ris
|
ferme milibus passuum contra solistitialem occasum secretus. s. Cataracta. Catur-eius 31. (Hudina hei STcommer) CIL III 5289: Messor Caturel (gen.). * Catviri-iicu-ni s. Catori-acu-m. Caturic-ius M. (Lyon) B8AF 1864 p.nbsp;45 = BIC A 1864 p. 53 = Aïlmer etBiss.nbsp;w. 192 t. S p. 2: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) . . . Caturicius Succe[ssusJ. s. Cathirigius. 10 Caturicus 31. Csitiirica F. nomen, cogn.nbsp;(Faro) CIL II 4: Caturisae (Hübner ei.nbsp;Caturicae) Primae. (Tavira) 14: Caturico [Ljupato......Cat[u]ri[c]a A[g]atemera. (Quinta do Arroio) 5173: ri(avii') Catur[i-ci], (Bom) VI 1434: C. lunins Caturicus, Catu-rïg-ës ^ leampfkönige, sdüaehtenlen-kcr’, nom. pl. von Catu-rix, Y., wanten naclinbsp;d’Arhois deJubainville ursprünglieh in Nord-deutsehland am rechten Bhein-ufer; von danbsp;20 sidélte ein teil um 400 a. Chr. sich in Italiennbsp;in der nordgcgencl der Po-cbene om, die an-dern um 300 teiïten sich in zwei Gruppen;nbsp;die einen hesetzten in dem Seine-hassin dasnbsp;Ornain-tal, die andern im Ehone-hassin einennbsp;teil des Isère-tals. 1) Caes. h. G. 1, 10, 3:nbsp;(^Caesar), qua proximum iter in ulterioremnbsp;Galliam per Alpes erat, cum iis quinquenbsp;legionibus ire contendit. 4: Ibi Ceutrones etnbsp;Graioceli et Caturiges locis superioribus oc-30 oupatis itinere exercitum probibere conantur.nbsp;Strab. 4,6,6 j).204: Msva 6h zomovg xal tbrnbsp;nddov £cilct6Goi' vn'eQ 8s rovrav èv raïgnbsp;KOQVfpcug KsvxQwvsg r.al KaxÓQiysg r.at Ovd-QayQOi, %al Navxovaxai K,ai 7j Ar}fiévvanbsp;Plin. n. h. 3,47: Ex Caturigibus orti (Mül-lenhoff; esturri soti codd.) Vagienni, Sta-tielli etc. Ptol. 3,1,35 (zu Italien): Kaxov-Qxymv (ci. Wiïberg; xaxovQyldmv X.) sv xalgnbsp;Pquiaig (falsch)’'Alnsaiv ’E^ovQÓêovvov (Em-40 hrun). (Kutalc hei Ljuhushi in Balmatim)nbsp;CIL III 6366 = 8491: Primus Titi f. tu-bicen do(mo) Caturix (von der Lsère odernbsp;von dem Ornain-tale?) mil. coh. III Alp(ino-rum). (Susa, a. 6 a. Chr.) V 7231: Ceivi-tatium (zur provinz der Alpes Cottiae), quaenbsp;subscriptae sunt . . . Caturigum. (LaTurhia)nbsp;7817, 28 = Plin. n. h. 3, 137 : Caturigesnbsp;(a. 8 a. Chr. unter romische herrschaft ge-kommen). (Charges, saec. 4, wol unter Bio-50 cletian) XII 78: Procos. civit(atis) Catur(i-gum, Ilirschfeld -igensium) (bezeichnet nichtnbsp;Charges, sondern das territorium der Caturiges). (nicht vor saec. 4, unter Maximian)nbsp;5707: Ordo Cat(urigum). (Sainte-Sahine, [Catur-eius — Catu-ris] |
dioecese Autun) Lejay w. 251: ... IJuliae . . . fil(iae) [Bi- oder Ca?]turigi. — Alsnbsp;stadt Caturiges, mit ga,U. acc.-plur.-endungnbsp;Caturigas, j. Charges, dep. Hautcs-Alpes, arr.nbsp;Embrun. TP: Caturiges. IA 342, 2. 357, 6: Caturrigas. IHieros. 63 p. 555, 7 W. p. 5 T.: Mansio Catoricas (cod. Veron.; Paris. 4808: Catorigas). s. Caturigo-magos. — 2) Caturiges station in Gallia Belgica, j. Bar-la-ViUe, vor stadt von Bar-le-Duc, dép. lonbsp;3Ieuse, an der grenze der Letici und deernbsp;Bemi, ztvischen Tout und Beims. TP: Ca-turices. IA 365,2: Caturrigis. 3Ierowing.nbsp;münze. Belfort 1465¦. CATH IRIQI.— 3) Jmnbsp;pagus Bemensis, j. Chéry? Pard. dipt. w. 118,nbsp;t. 1 p. 83 (a. 533): Catarigensi ecclesiae. — 4) In Gallia Transpadana bei Maïland. Plin. n. h. 3, 125: Interiere et Caturiges,nbsp;Insubrum exules et Spina supra dicta, itemnbsp;Melpum opulentia praecipuum, quod ab In- 2Jnbsp;subribus et Bois et Senonibus deletum eonbsp;die, quo Camillus Veios ceperit, Nepos Cornelius tradidit. — Sing. Catu-rIx Eampfes-filrst’, 31., der ins Germ, ubergieng, ahd.nbsp;Iladu(a)ricb, j. Hedericb, ae. Headorlo; auehnbsp;G., heiname des 3Iars (Esus?), der Caturiges? (Tranche-Belon bei Bulle, ztvischennbsp;Biaz und Vuippens, canton Freiburg) CIL XIII 5035: [Marti CJaturig......co . . . . . . s. Vatto. (Nonfous bei Essertine) 5046: so Marti Caturigi L. Camill. Aetolus templumnbsp;a novo in[st]ituit. (Pomy bei Yverdun, Lfer-ten) 5054: Marti Catur(igi) sacr(um) pronbsp;3alut(e) et incolumitate D. Val. Camillinbsp;(AM I Mommsen) Sex. Cr//pin. Mgrinusnbsp;vslm. (Boekingen, oheramt Heilbronn) CIBnbsp;1588: I(oYi) o(ptimo) m(aximo) et Martinbsp;Caturigi, genio loci C(aius) Iul(ius) Quietusnbsp;b(ene)f(iciarius) cos(ularis) v(otum) s(olvit)nbsp;l(aetus) l(ubens) m(erito).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-lo * Catiirlg-io-s ahleitung von Catu-rix, JIf. Caturigia F. (Bei Heddernheim, a. 240 p.nbsp;Chr.) WK 4 (1885) sp. 4 = B8AF 1886nbsp;p, 141: Caturigia Crescentina. Caturigo-magus ^feld der Caturiges'’ (cf. Batavo-durus ’’feste der Bataver’), haupt-stadt der Caturiges; 0. j. Charges, depart.nbsp;Hauics-Alpes. TP: Catorigomagus. (Vica-rello) CIL XI 3281—3284: Caturigomagonbsp;(3284, -um 3281, -i 3282, Caturigomag. 50nbsp;3283). Bav. 4, 27 pgt;- 240, 7: Canduribagus.nbsp;s. Caturiges. Catu-ris = Catu-rix 31. (Leon) CIL II 2685: C. Oculatio Oculatiano an. XXIII |
Caturni-acu-s
*Catussia
Catu-sü-ali-s
Catii-vellauni
|
dbleitung vom gall. M. Catussa, in O. l) Ca-duscia, j. Ghaource, dép. Aube, arrond. Bar-sur-Seine; 2) Cadussa, j. Chaourse, depart. Aisne, arrond. Loon, cant. Bozoy-sur-Serre. Catfi-SU-ali-S nacli GlilcTc von catu-, partikel SU- bene und ali-s == ir. ail angenem, ^ser angenem im kampfe’, M. (Voorburgnbsp;beim Haag) Schuerm. 1181. (Bonn) BJ 89nbsp;(^1890) s. 8 w. 62: Catusualis f(ecit). s.nbsp;10 Catusialis. Ciitu-vellauni Cat-vellaunijj^Mr. suM. acy. tv. Cat-guallaun, abret. Cat-uuall.on, bret.nbsp;Kad-guallen = *Catu-vellano-s; noch d’Ar-bois de Jubainviïle und Loth compos, vonnbsp;catu- und einer dbleitung von vel-, w. bret.nbsp;gwell mieux, ^puissants dans Ie combat, lesnbsp;bons au combat, les bons guerriers, les bonsnbsp;de la bataiUe’, noch Ehys ^ lords of battle ornbsp;war-kings, cf. Catu-rïges V., erschinen nachnbsp;20 d’Arbois de Jubainviïle mn 300 a. Chr. vomnbsp;r. Bhein-ufer im Seine-bassin und schichtennbsp;urn 200 eine colonie nach Groftbrittanien.nbsp;1) In Gallia Belgica, cliënten der Lingones,nbsp;mit hauptstadt Chalons (aus Chaalons, vonnbsp;Catalauni für alt. Catuellauni?)-SMr-lfame,nbsp;depart. Marne. Hieronym. chron. a. Abr.nbsp;2289 (274 p. Chr.): Aurelianus Tetrico aputnbsp;Catalaunos prodente exeroitum suum Gallias recepit. Eutrop. 9,13,1: (Aurelianus)nbsp;30 superavit in Gallia Tetricum apud Catalaunos. Ammian. 15,11,10: Secunda est Belgica, qua Ambiani sunt urbs inter aliasnbsp;eminens et Catelauni et Eemi. 27, 2, 4:nbsp;Prope Catelaunos. NG 6, 3: Civitas Ca-tuellaunorum [var. Catalaunorum). Iordan.nbsp;Bom. 290: Apud Catalaunos. Martyrolog.nbsp;Hieronym. nonas aug.: Catalaunis sanctinbsp;Memmii. Concil. Baris, a. 6’14 j?. 192,24 Af.;nbsp;Ex civitate Catalaunis. Concil. C lippiacensenbsp;40 a. 626 aut 627 p. 201, 24 M.: Ex civitatenbsp;Catalaunis. Lex Baiuwar. prolog., MGLegg.nbsp;III p. 259, 4: Theoderious, rex Pranco-rum, cum esset Catalaunis (var. catalonis,nbsp;caualonis, catalinis, cathalonis). Münzenbsp;von Theodebert I. (a. 534—548) Prou 41:nbsp;CLAV. Merowing. mümen bei Belfort 1458 = Brou 1070: CATALAVNI........... Belfort 1459 =Prou 1071: nATALA\/NI[S] ?V----Belfort 1460 = 1516: f CHABAL 50 LO CA. 1461 = Prou 1072 (saec, 7): CATALA CIVE. Belfort 1462'’’: fCATA-LAVNIS civet. — Catalauniciis. Fjtimc-nü gratiarum, actio Constaniino Augusto c. 4:nbsp;Sine elade Catalaunica (oatalannita A) (u. [Catu-su-ali-s — Catü-vellanni] |
274). Hydat. 150 a. 452: In campis Cata-launicis, baud longe de civitate, quam effre-gerant, Mettis. Cassiodor. chron. a. 451: In campo Catalaunico. Conc.Arvern.a.535p.lü.^ 27 M.: Lupus in Christi nomine episcopus ecclesiae Catalaunicae. Iordan. Get.‘d6.,192:nbsp;Convenitur itaque in campos Catalaunicos,nbsp;qui et Mauriaci nominantur. 38, 97: Con-venere partes, ut diximus, in campos Catalaunicos. 41,218: Thorismund ergo, patre lonbsp;mortuo in campis statim Catalaunicis, ubinbsp;et pugnaverat. 43, 227: In campos Catalaunicos. Vita Lupi 11 ASS 29. iul. VIInbsp;p. 70 E: Cathalaunicae pontificem civitatis.nbsp;Ueber den pagus Catalaunicus, Ie Chalongenbsp;OU Chdlormais (^son territoire répondait auxnbsp;doyennes chdlonnais de Chalons, de Bussy-le-Chateau et de Goole’’) mit der hauptstadtnbsp;Ghdlons-sur-Marne, s. Longnon, Atlas p. 122. — Catalaunensis adi. Pard. dipt, w.118,20 t. 1 p. 83 (a. 533): Catalanuensi ecclesiaenbsp;(dat). Gr eg. Tur. h. F. 5, (40): Elafiusnbsp;Catalaunensis episcopus. de virt. b. Martininbsp;3,38: Catalaunensis diaconus, in glor. conf.nbsp;65: Catalaunensis vero urbis proprius ex-tat patronus Memmius antestis. Fredegar.nbsp;chron. 4, 42 (a. 613): Veniensque Sigyber-tus in campania territuriae Catalauninsisnbsp;super fluvium Axsoma. Concilium sub Son-natio ep. Bemensi hab. a. 627—630 p. 203, sonbsp;15 M.: Felice Catalaunensi. Vita Alpini 1nbsp;ASS 7. sept. III p. 85 F: In agro Catha-launensi. 2 p. 86 A: Provinciae Catbalau-nensis antistes ... In Catbalaunensem epi-scopum. 3 p. 86 A: Catbalaunensium ci-vium. 4 JJ. 86 jB; In ecclesia s. Andreaenbsp;Catbalaunensis. Vita Valentini 4 ASS 4. iul. II p.AlE: Per pagum Catalaunensium. cf. Dureeatelaunos IA 361, 5 für *Duro-catu-vellaunos les bons guerriers de la forteresse) 40nbsp;hauptstadt der Catuvellauni. — 2) V. innbsp;Groftbrittanien, von den C. an der Seine tmnnbsp;200 a. Chr. als colonie nach Groftbrittaniennbsp;geschickt; urn Cambridge. Ptol. 2, 3, 11:nbsp;KazovEXkavvoi (corr. Zeuft; r.aivsvfiavoinbsp;X), h oïg TtóXsig EaUvai, Ovgolaviov. Hionbsp;60, 20, 2 (zu a. 43 a. Chr.): Mégog w tcbvnbsp;Boóovvav (lis Ao^ovvcov), év inijgxor Ka-] Tovelkavol opvsg. (Hoivgill) CIL VII 863:nbsp;Civitate Catuvellaunorum Tossodio. (cf. 50nbsp;Ptol. 2, 3, 2: Toiaó^iog noxagov SK^olai).nbsp;(South Shields, aetatis fere Commodianae)nbsp;EE 4 p. 212 n. 718gt;^ = BSAF 1885 p. 91nbsp;cf. Hiibner, Exempla 423: I)(is) M(anilms) |
Catu-volcus — Cauc(t)i-acu-s
|
Regina(e) liberta(e) et coniuge (dativ) Ba-rates Palmyrenus, iiatione Catvallauiia(e) ann(oram) XXX. — Vgl. Bav. 5, 31 p.425,nbsp;19: Bolvelatinio. Catu-TOlcus ==*Catu-iiolco-s, vok catu-hampf und volco- celer, alacer? cf. Volcae; könnte auch perm. *Ha]m-walhaz sein; M.nbsp;eines der etvei Mnige der Ehuroncn, a. 54nbsp;a. CJir. Caes. h. G. 5, 24, 4: Eburonesnbsp;10 quorum pars maxima est inter Mosam acnbsp;Rhenum, qui sub imperio Ambiorigis et Cat-volci erant, misit. 26,1: Ambiorige et Ca-tuvulco (catuuuleo ci Aslib. patuulco (pa-tulco T) (3).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6, 31, 5: Catuvolcus (Catu- uolcus K catuuoltus Aslib. Catouolcus f) rex dimidiae partis Eburonum, qui una cumnbsp;Ambiorige consilium inierat. (Jat-valda nach d’Arbois de Jubainvïlle galliscJie aussprache von germ. Hajiu-waldasnbsp;20 ^puissant dans Ie combat’, M. Tac. a. 2,62:nbsp;Erat inter Grotones nobilis iuvenis nominenbsp;C'atvalda. 63: Idem Catvaldae casus nequenbsp;aliud perfugium. Cat-YOCOllO-S für * Catu-vocano-s, spa-ter Cad-ugaun, Cad-wgawn, Cad-gucaun, Cat-uocon, Cat-wocon, cy. Cat-guocaun(us),nbsp;mch d’Arbois de Jubainville '^glorieux parnbsp;Je combat’, cf. Voccio, Ad-vocisus. (Chapelnbsp;on Caldy Island bei Tenby, Pembrokeshire)nbsp;so IBCh 94 = Bliys^ 278: Pro anima Catvo-coni (gen.). KarvsvyiXcivoi s. Catu-vellauni. Catzeia nnd Cazeius insel, j. Chézy-l’Abhaye ou sur-Marne, dép. Aisne, arrond. Ohdteau-Thierry, canton Charly. Eau---- M. cogn. (Trujillo) CIL II 628: Pusca Cau .... Eaiica cogn., vülekht corrupt = Cau-cavus? (Toulouse) CIL XII 5686, 208: 40 Cauca. Cauca stadt der celtiber. Vaccaei in Ilisp. Tarracon., ivarsclieinl. aber Iberisch, j. Coca.nbsp;Plin. n. h. 3,26: In Vaccaeorum XVII oivitati-bus Intercatienses, Palantini, Lacobrigenses,nbsp;Caucenses. Ptol. 2,6,49: Kavna. Appian. Ilisp.nbsp;51: 'Aepir.exo rtqbq Kav-xav TtóXiv Kal nags-GTQaroTtiësvGei’. . . 01 KavKaïoL . . . 52-.’Tn-earjfiaivs Kielveiv KavKalovg anaerag fj^i^Sóv.nbsp;89: Kal KavKaiovg Se na^oSevcov, ig ovgnbsp;50 TtaoeCTCÓvSrjGe AsvKoXXog, eKrjQv'^s KavKulovgnbsp;ml xa iavxav aKirSvrcog KaxeQ'^eGamp;ai. IAnbsp;435, 4: Cauca. Ilydat. 2 (a. 379): Theodosius natione Spanus de provincia Gal-laecia, civitate Cauca, a Gratiano Augustus Holder, Alt-celt. Spraclischatz. 1. |
appellatur. Zosim. 4, 24, 4 (ad a. 379): AiQeitai Txjg ^aGxXeCag Koivorvov SeoSoGiov,nbsp;f’jc fi'ev xijg £i/ ’I^rigla KaXXamiag, xtoXeag Senbsp;Kavxag oQgaifievov. Montan. episc. Tolet. adnbsp;Theoribium epist. 2 n. 4: Municipia Sego-biam, Brittablum (Licabrum Liv. 35,22,5)nbsp;et Caucam. Bav. 4, 44nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;312, 21: Coca. (Segovia) CIL II 2729: Plavino Comene-sciq. Flavi f(ilio) Caucensi ex téstamento Valeria Annula uxor fecit s. t. t. 1. (Cher- lonbsp;chel) VIII 9390: [Dis Manibjus Saeci Cau-cesis [equitis] alae -ÏI- Thracum. Caucaino-s lusitan. AI., cf. Caucinus, Cauca. Appian. Ilisp. 57: AvGiravamp;v S’oinbsp;ènl amp;ax£Qa rov Tayov xeoxagov, kamp;ksivoi 'Poi-paioig TtextoXepagévoi, KavKaivov Gxpav yyov-fiévov Kovvéovg iTxógamp;ovv. Cauc-avus M. (Arndorf in Karnten) CIL III 4922: lucundo Caucavi lib(erto) et Su-adruni Vitalis f.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 . . . CATCE? Gallische silber-münze, auf Jersey gefunden. BN 3® s., t, 2 p. 185, pl. V w. 3: ... CAVCE {Muret 10405 CN . CE, pl. XXV) M . . RA. Eaucl T. an der ostlmste Irlands. Ptol. 2, 2, 8: KavKOx, vqgt;’ ons MavdnLOx (weisen nach Kiepert auf den Niderrhein). Cauc(t)i-ilcu-s abgeleitet vom lat. gcntilic. Caucius Oder von Cautius vom lat, cautus? O. j. 1) Choisy-au-Bac, dép. Oise, arrond. et so canton Compiègne. Liber hist. Franc. 50nbsp;(a. 711): Sepultusque est (Cbildebertus rex)nbsp;Cauciaeco monasterio in basilica sancti Ste-phani protomartyris. Yita Lrausii 2, 10nbsp;ASS 5. mart. I p. 408A.‘ Bettoleno, Cauria-censi (Bouquet 3 p. 610 (7 list Causiacensi)nbsp;quondam abbate. 2) Ghoisy-la-Victoirc,nbsp;dép. Oise, arr. et cant. Clermont; 3) Clioisy,nbsp;dép. Haute-Savoie, arrond. Annecy, cantonnbsp;Annecy-Nord; 4) Choisy-en-Brie, dép. Seine- «nbsp;et-AIarne, arrond. Coulommiers, canton Lanbsp;Ferté-Caucher; 5) Choisy-le-Boi, dép. Seine,nbsp;arrond. Sceaux, cant. Villejuif; 6) Chaussy,nbsp;dép. Loiret, arrond. Pitliiviers, canton Outar-ville; 7) Chaussy, dép. Seine-et-Oise, arrond.nbsp;Alantes, canton Magny; 8) Choisey, départ.nbsp;Jura, arrond. und canton Hole; 9) Chouzé-sur-Loire, dép. Indre-et-Loire, arrond. Chi-non, canton Bourgueil; 10) Chouzy, départ,nbsp;Loir-et-Cher, arrond. Blois, canton Hcrbault; 53nbsp;11) Choussy, dép. Loir-et-Cher, arr. Blois,nbsp;canton Saint-Aignant; 12) Cossé-le-Vivicn,nbsp;dans Ic pays des Arviens, Mayenne, arrond.nbsp;Chateau-Gontier. — *Cauc(t)iacae domus 28 Ï^Calu-volcus Cauc(t)i-acu3] |
867
?Cauc-iriu-s — Caupira
Caujj-ius — Cauva
28quot;
[Caup-ius — Cauva]
-ocr page 450-Cauv-ama — Cav-ares
|
Cauv-ama M. superl. von Cauva (Er-nault). (Reims) BSAF 1883 nbsp;nbsp;nbsp;151: D(is) M(anibus) Seronno Cauvama. cav- nacli Glüch in Ande-cavi, Mêlo-ca-Tos, gu cy. oaw ligamcn. Cava .. cn . . cogn. (Yorh) GIL VII 133G, 2G9: Cava..cn . . Cavali-o(n) villa, Chalon j. Chdlons-sur-Vesle, dép. Marnc, arrond. Reims, can-10 ton Fismes. Cavalonno s. Cabillonum. cavallus s. caballos und cavannus. Cavana vicaria, j. Chavanne, dép. RMne, arrond. Yillcfranclie-sur-Saóne, canton Beau-jeu, gemeinde Quincié. Cavani-ïLca-s O. 1) im pagus Augusto-dunensis, j. Chevagny-Ie-Lombard, depart. Rhone, arrond. Tillefranche-sur-Saóne, canton Monsol, gemeinde Aigueperse; 2) im pa-20 gus Matisconensis, j. Chevagny-sur-Guyc,nbsp;dép. Saóne-et-Loire, arrond. Char olies, canton Im Guiche; 3) im pagus Petragoricus, j.nbsp;Chavagnac, dép. Dordogne, arrond. Sarlat,nbsp;canton Terrasson; 4) im pagus Caturcinus,nbsp;nördlich von Montauban, dép. Tarn-et-Ga-ronne; 5) vier Cavagnac (dép. Cantal, gemeinde Grandclles; dép. ImI, arrond. Gour-don, canton Tayrac; dép. JM, arrond. Gour-don, gemeinde Gramat; dép. Lot, arrond.nbsp;30 Cahors, canton Puy-VEvêque, gemeitule So-turac); 6) ewei Cavaignac (dép. Aveyron,nbsp;arrond. Yillefranche-de-Rouergue, cantonnbsp;Montbaeens, gemeinde Yaureilles; dép. Ijot-et-Garonne, arrond. Agen, canton Astaffort,nbsp;gemeinde iMyrac). Ygl. Gavini-acu-s. Cavanicas in pago Arciaeense, O.j. Cha-vanges, dép. Aube, arrond. Arcis-sur-Aube. Cavaim-acu-s von M. cogn. Cavannus, O. l) Chavanay, dép. I^oire, arrond. Saint-40 Etienne, canton Pélussin; 2) Cavanac, dép.nbsp;Aude, arrond. und canton Carcassonne;nbsp;3) besitz der abtei Saint-Eparèse-les-An-goulême. Cavailliae O. l) villa in pago Niver-nensi, ultra Ligerim? Pard. dipl. b2j). 159; 2) de Cavannas, j. Ghavannes, mille der gemeinde Yillette, dép. Seine-et-Oise, arrond.nbsp;und canton Mantes. * Cavanili-acil-S vom gentilic. *Cavannius tgt;o oder *Cavanius, O. l) Cavagnac, dép. Lot;nbsp;2) zwölf Chavagnac (dépp. Ardèche, Cantal,nbsp;Charente, Corrèze, Dordogne, Gard, IJaute-Ijoirc, Haute-Yienne); 3) Chavagné, dép.nbsp;Deux-Sèvres, arrond. Niort, canton Saint- [Cauvama — Cav-ares] |
Maixent; 4) Chavagniey,, dép. Isère, arrond. Yiermc, canton Meyzieu. cavannus nach Büchéler ’’Mlenbewoner’ von lat. cava die nachteule, abret. couannnbsp;noctua, mbret, coubenn chat-chuant, nbret.nbsp;kaouenn, kaouen, kaouan f., vannet. kohan,nbsp;w. cuan, picard. cawan, in Anjou ebouan,nbsp;in Berry cbavant, prov. cbauana, von afrz.nbsp;choe, picard. cave, prov. eau, chau bubo.nbsp;Anth. Lat. 390, 29 R.: Tristis perspicua sit lonbsp;cum perdice cavannus. Scholia Bern. adnbsp;Yerg. buc. 8, 55: Ululae aves de ululatunbsp;dictae, cuius diminutiifus ullucus, sicut Italinbsp;dicunt, quam avem Galli cavannum nuncu-pant. Eucherius instruct. 2, 9: Sunt quinbsp;ululas aves esse jiutant nocturnas, ab ulu-lato vocis, quem offerunt, quam vulgo ca-vannos dicunt. Aldhélm. de laudibus virgi-nitatis 58: Ungues ritu falconum et accipi-trum, seu certe ad instar cavannarum (cal- 20nbsp;uano:). cod. Wirzburg.') acuuntur. cf. Cod.nbsp;Paris. lat. 7643 f. 21'', 2: Cauallus, auesnbsp;nocturnas. Cavannus M.fig. (Reims) BSAF 1884 p. 136: Cava[n]n(us) f(ecit). (Wezeren)nbsp;Schuerm. 1182: Cava (m . . .). (Juslenville,nbsp;dép. Theux) 1183: Cavannus. In O. Ca-vann-acu-s; cf. gentilicium Cavinnius? Cavanos M. Silbermünze der Elvetii RN 1860^1.259. 1868 ^.416. Muret-Chah. 30nbsp;9338: CAVLN (oder = Cavarinus?). Cav-ara-s 31. Parthenios erot. c. 8, bei-schrift: 'IstOQeé AQisr63rjjA,os o Nvaasvg èv a' PsroQiamp;v TtSQi Tovtav, nlfjv ou ra ovó-gata vrcallartst, avrl 'HQimtrjg %alS)v Ev-amp;vgiav, tbv êe ^ccQ^aoov Kavaqav. (lAebcs-geschichte von einem Kavagag, einem Galaternbsp;cavarischen stammes (?), der bei dem erstennbsp;cettischen zuge nach Kleinasien eine frau vonnbsp;3Iilet raubte und in die umgelmng von Mas-10nbsp;salia brachte.) Ygl. FIIG 3 p. 307. 5 pt-XXIII ƒ. Cavar-asius M. (Tim Yerona) CIIj V 3710: D(is) M(anibus) Postumiie Paulinenbsp;M. Cavarasius Secundus coiug(i) incompa-rabili, quae vixit mecuiii ann. XXXVII sinenbsp;quaerella ulla et sibi v. f. et Marei. I. Ga-varasi. I. Maximianus et Aurelianus matrib.nbsp;m. et Cavarasia Faustina aviae et nutricinbsp;suae.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. DO Cav-ares, Cav-arl nach Zeuft ^die risen', cf. cy. sg. caur, w. cawr gigas, pl. cewri gi-gantes, ir. caur oder cur held, gen. curad,nbsp;stamm caurat = ai. 9üra-s vem y cu, ai. 9U |
Cavari-acu-s — Cavar-in-s
|
aus gvi (tumcscere, cresccre, ivovon yavas vis), cf. sabinisch Cures, gr. xvpog, V. in Gallianbsp;Narbonensis, langs des l. Mhóne-ufcrs zwi-schen Durance und Isère, 'Zwr zeil des Augustus = civitas Arausicorum, civ. Avennico-rum und civ. Cabellicorum, villeieht auch civ.nbsp;Tricastinoru/tn. Varro r. r. 2, 4, 10: Quodnbsp;etiamnum quodannis e Gallia adportanturnbsp;Romaui pemae Comacinae et Cavarae etnbsp;10 petasones. Strdb. 4,1, lip. 185: IIoQamp;fieCipnbsp;ê's dia^aSiv cig Kafiallimva Tióhv rj ècps'^rjgnbsp;%B)Qcc naGa KaovaQcov êavlnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tav rov quot;lauQog övg^oXav nQog tov ^Podavóv. ... 07 gèv OVV (Ji.aovciQoi, 6vv MüUer) StyoovD-Xavvoïg (adlvsg iv avtoïg codd)) ra te neötanbsp;Kal ra insqKeigsva OQrj KatoiKOVGi, ragt;v dsnbsp;KaovttQWv irréQKEivrai OvoKÓvrwL te Kat Tqi-xÓQioi Kal Ixóvior Kaï MsSvlXoi. gsra^v ósnbsp;rov AQovEvria Kal rov ’’iGaQog Kal allot Tto-20 rafiol qÉovGlv arto rmv ’’AItcecov ejtI rov ’Po-óai'óv, övo jiEv ot nEQLQQÉovrsg nóliv Kaova-Qav y.oiva qelamp;qw Gvfi^dlXovrEg Eig rov Do-óavóv. 12 p. 186: Ot ghv ovv OvóXxai ysi-rovEVOvGL TM Doêavw, rovg 2ittXvag EyovrEgnbsp;avriTtaQrjKorrag abrotg èv rij rtEQaCa xal robgnbsp;KavaQOvg. ÈiriXQarEÏ ÓE rb rcóv KaovaQcovnbsp;bvoga xal nuvrag ovrcog ^drj rtgoGayoQEvovGinbsp;rovg ravrrj a^^aQOvg, ovö'e jSagjSa^ovg Ennbsp;ovrag, allo: gEraxsigsvovg rb nlÈov slg rbvnbsp;30 TBV ’Pcogaicov rvnov xal ry ylcórry xal rotgnbsp;/Stotg, Tti'cfs dÈ xal ry jtoltTEta. Mela 2, 5,nbsp;75: Avennio Cavarum (gen.). 79: (Rhoda-nus) acoessu aliorum amnium iam grandisnbsp;et subinde grandior inter Volcas et Cavarasnbsp;emittitur. Plin. n. h. 3, 36: In agro Cava-riim Valentia, Vienna Allobrogum . . . Avennio Cavarum. Ptol. 2,10, 8: Elta vnb fisvnbsp;rovg HsyalXavvovg Kavdgot (Muller ei, Ka-ovaQOi), év TtóXEig 'AQavGiav xoXmvla, Aovev-40 i'twi' xolavia, Ka^Ellitav xoXavCa. TP: Ca-vares. Pausan. 1,35,5: ’Eyco Sé, oTióaoi gsvnbsp;oixovGiv EGyaroi KsXrmv lyovrEg o/xoqov rynbsp;Sid xQVfibv EQyfia, on? KaPaQEÈg ovojia^ovat,nbsp;rovnav gÈv ovx iamp;avgaGa rb gyxog, ot ve-xqS)v oiSÉv Tt êiagiÓQwg syovGiv AiyVTtncov.nbsp;Gallische miinze. BN 1838 p. 222: CAV(a-res?) — Cay-aro-s 31. im 2.jh. a, Ghr. gal-lisclicr Iwnig in TJiracien. Polyb. 4,46,4 (a.nbsp;u. 541): TÉXog ö’ yvayxaGamp;yGav óyêoyxovranbsp;50 rdXavra GvyjaqyGai rpÓQOV teIetv kot iviav-rbv Ewg Erg KavaQOV^ èq) ou xarEXvGamp;y ysvnbsp;y ^aGdsta, rb Se ysvog avrav E^sqiamp;dQy navnbsp;vnb 0QqxS)v èx gEtajSoXyg ènrxgaryamp;Ev. 52,nbsp;1: Kavdgov óÈ rov rcöv PaXarStv jlafltlEwg |
naqayEvogÉvov ngbg rb Bv^dvrwv xal Gnov-ód^ovrog SiaXvGai rbv nóXEgov xal Sdypvrog rag ysïgag (piXortficag, GvvEycógrjGav roïg naga-xaXovgévoig o rs Tlgovotag ot te Bv^dvrtoi.nbsp;nvamp;ógEi'oi ó' ot Póêcoc ryv rs rov Kavdgovnbsp;GnovSyv. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8, 24, Isq.: quot;On Kavagog o- fiaGiXEVg ramp;v iv ry Ogdxy PaXarmv (SaGiXixbg vnaQiaiv ry rpvGEi Kat ^EyaXó(pgcov, noXXyvnbsp;fiEv aGcpdXeiav nagEGxsva^E roig ngoGnXéovGinbsp;rav iiin6Qa)v Etg rbv Tlóvrov, geydXag ds lonbsp;nagstyEro ygsiag roïg Bv^avrtoig èv roïg nsglnbsp;rovg Ogqxag xal Biamp;vvovg noXÉgoïg. Athen. 6, 60 p. 252“ '*: TloXv^iog S' iv dydóy toro-piMV, Kavagog^ (pyGiv, 6 PaXdryg, mv rdXXa avyg ayo'ö'óg, vnb SwGrgdrov rov xóXaxognbsp;SiEGrgÉqjETO', 'og yv XaXxyóóviog yivog. Ab-leitungen: Cavar-illus (deminufiv), Cavar-inus, Cavar-ius, *caur-at-. Oarari-acu-S O. j. Chaveyriat, dép. Ain, ar rond. Trévoux, cant. Chdtïllon-des-Dombes. 20 Cayari-Snus ahleitung vom ethnicon Ca-vares, 31. (Poitiers, aus CavaiUon? saec.Pex. —3) Espérandieu 81: L(ucii) Iul(ii) Pron-tonis Cavariani. Cayar-illus M., ein Aeduer, a, 52 a. Chr. Caes. h. G. 7,67,7: Tres nobilissimi Aeduinbsp;capti ad Caesarem perducuntur: Cotys...etnbsp;Cavarillus, qui post defectionem Litaviocinbsp;pedestribus copiis praefuerat, et Eporedorix. Cayar-intis ilf. Caes. b. G. 5, 54, 2: so (Senones) Oavarinum, quem Caesar apudnbsp;eos regem constituerat, cuius frater Mori-tasgus adventu in Galliani Caesaris euius-que maiores regnum optinuerant, interficerenbsp;publico consiiio conati, cum ille praesensis-set ac profugisset, usque ad fines insecutinbsp;regno domoque expulerunt. 6, 6, 2: Cava-rinum cum equitatu Senonum secum profi-cisci iubet, nequis aut ex buius iracundianbsp;aut ex eo, quod meruerat, odio civitatis 40nbsp;motus existat. Vgl. Caurinus, Cauru. Cayar-iu-s 31. Cayaria F. (Padua) OIL V 3042: V. f. C. Sulpicius Maturus sibi etnbsp;suis et L. Cavario Maturo fratri et Cavariaenbsp;Amaryllidi sorori et M’. Hostilio Maturo innbsp;f. p. LV ret. p. XL. (Terni, su a. 72 p. Chr.) X nbsp;nbsp;nbsp;5405 11 4: Cavarius...... nbsp;nbsp;nbsp;5411: C. Cavarius Sex. f. Ter(etina) Vi . . . Apulus. (Catania) 7052: Cabaria Buporia. (Bimini) XI nbsp;nbsp;nbsp;451: D(is) M(anibus) C. Cavari Prisci. 60nbsp;(Ostia) XIV 438: C. Voltidius C. f. Pal(a-tina) Cavarius Priscianus. 789: C. Cavariusnbsp;Epictetus fec(it) sibi et Cavariae Primaenbsp;coniugi rarissimae et Cavariae Matidiae fi- [Cavfiri*acii-s — Cavar-iu-sj |
Cavaroca
Cas-to-s
liae suae. (Poitiers) Espérandieu 88: Ca-varia Corobilla Cavari(i) f(ilia) Asclepi(us) patern(a)e {für patronae) su(a)e posu[it pi-e]iitissiin(a)e.
Cavaroca 0. j. Chevroches, dép. Nièvre, arrond. und canton Clameoy.
......kavaroii. s. (Inschrift in Grurina
ini Ohergaïltale in Karnten) Pauli s. 35 w. 95. cf. Cavarosa (locus) p. 37, (fons) p. 38. 270.
, 10 Cava-tliriili vicus, im pagus Q-enuatium, ligurisch? cf. Taurini? (Isola in valle Pol-ceverana, a. 117 a. Chr.) GIL I 199, 38:nbsp;Quem Cavaturineis et quem Mentovines po-sident. 39. 40: Cavaturines.
Caveni-aco O. j. Chevaigné hei Beaumont, dioecese Le Mans?
Cavenn-acu-S villa, ahgeleitet vom gen-20 tilic. ^Cavenus m gentilic. Cavius, O.j. Che-vinay, départ. Bhêne, arrond. Lyon, canton Vaugneray. Vgl. auch O. Cavenoilus [a. 100l\.
Cavenuae 0. j. Chavannes-sur-Suran, dép. Ain, arrond. Bourg, canton Treffort.
Cavera O. j. Chevières, dép. Ardennes, arrond. Vouziers, canton Grandpré.
Cav-etus M. (Inschrift aus Llandilo, South-Wales) Archaeologia Camhrensis 1889nbsp;p. 176—177 cf. BG 10, 380: Coiniagni filiinbsp;30 Caveti. cf. Cavo.
-cavi in Ande-cavi, w. Burgo-cavi '/*e ivho watches over, provides for, or takes carenbsp;of the town’? Ernault vgl. at. ^avas Icraft,nbsp;macht. cf. Cavaras, Cavares, Cavo, Cauue,nbsp;Agfioxocov, Innoxómv.
Caviclum s. Calecula.
Cavili-acii-s O.j. Saint-Pierre-de-Ghe-villé, dép. Sarthe, arrond. Saint-Calais, cant. G hdteau-du-Loir.
40 Cavilla F. (Bom) GIL VI 8089: Gallia Cavilla.
Cavillailicae 0. j. Gavillargues, depart. Gard, arrond. Uzès, canton Bagnols.
Cavinci-acu-s 0. j. Ghauvency-le-Ghd-teau und Ghauvency-Saint-Huhert, depart. Meuse, arrond. und canton Montmédy.
*Caviiii-acu-S vom gentilicium Cavinnius, 0. 1) j. Kevenich, kreis Bitburg; 2) j. Ge-60 venich, kreis Gochem; 3) j. Gevenich, kreisnbsp;Erkelene; 4) C. fiscus, Ghévigny, j. St. Marie,nbsp;zwiscJien Saint-Hubert und Neuf-Ghdteau innbsp;den Ardennen; 5) j. Ghavigny, dép. Aisne,nbsp;arrond. Soissons, canton VUlers-Gotterêts,
[Cavaroca — Cax-to-s]
gemeinde Longpont; 6) j. Ghavigny, départ. Meurthe-et-Moselle, arrond. und cant, Nancy;
7. 8) j. Gavenago (Lodi und Monza); 9) j. Gavignaga (Parma).
Cavin-ilus fig. (Bibliothek in Strafiburg) Schuerm. 1186: Cavinilu(s).
Caviiii-Oinis O.j. Ghavignon, dép. Aisne, arrond. Soissons, canton Vailly.
Cavinnius = *Cavennius, abgelcitct von *Cavenus, M. gentilic. (S. Maria di Gapua) lonbsp;GIL X 4325: C. Cavinnius Tertius. In 0.nbsp;Cavini-acu-s, cf. Cavannus.
kavises. (Inschrift hei Matrei', südlich von Innsbruck) Pauli s. 16 n. 32.
? Cav-iu-s M Cavia F. gentilic. (Tarragona) GIL II 4970,127: Cavius, Cavio, Cavi, Cavio. (Tarragona; Gaheza del Griego)nbsp;128: C. Cavi. cf. auch Gavius in (Gilli) IIInbsp;5223: Gaviae P. f. Virunoe. (Narhonne) XIInbsp;4789: Gavia L. [1.) Quieta. (Arles; Gigon- 20nbsp;das) 5686, 209=*: Ofi: Cavi. *gt;: Of. Cav.nbsp;(Lyon) Allmer et Bissard t, 4 n. 490, 14nbsp;p. 226: Terti(i) Sur(a)e te[gj(u)la Cavi —nbsp;(Bourges) BA n. s. 38 (1879) p.313 —nbsp;BE No. 64 (1891) p. 139. No. 66 (1892)nbsp;p. 163 w. 901: Caviae Quietae, (uxoris) Ae-mili(i) Afri, II (duum) vir(i), filiae . . [Ca-vi]i Blaesi[ani?] [oiv(ium)] Bit(urigum)nbsp;Cub(orum), [IJoous. (Tongern) Schuerm.nbsp;1185: Cavia ^(eoit) (CAVLAS). (Ostia) GIL 30nbsp;XIV 790: Caviae Fortunata[e] et Caviaenbsp;Feliculae concessum aeis donationis causanbsp;a P. Cavio Eestituto ex asse et libertis liber-tab (us).
Cavo cy., viUeicht von derselhen ivurzel wie Cain, cf. Cauue. (Inschrift von Llanfor,nbsp;3Ierionethshire, saec. 5 ex. — 6 in.) IB Ghnbsp;133 ==¦• Bhys^ p. 374: Cavo (gen.) Seniargji.
cavo-S in Cav-aros, F. Ande-cavi, 0. Melo-cavi; Ernault cf. ai. 9av-as force. nbsp;nbsp;nbsp;40
Cavr-osa mon., j. Ghevreuse, dép. Seine-et-Oise, arrond. Bambouillet.
Caxione vicaria, j. Saint-Paulet-de-Gais-son, dép. Gard, arrond. Uzès, canton Pont-Saint-Esprit.
Caxssaeins M. (Columella) Pais 1240:
L. Caxssaeius L. 1. Pai//ph/)//o.
Cax-to-S = cax-to-s? *cac-to-s (ct aus pt), mhret. caez, j. bret, kés, kéb, Léon ké-aznbsp;malheureux, urspr. esclave, vamietais kèh, 50nbsp;mbret. saec. 15—16 quaez, tv. caetb, acorn,nbsp;mcorn. caid servus, air. caclit prisonnier,nbsp;esclave, servus, — lat. eaptus gefangen; cf.nbsp;gr. xunp krippe, xanri griff, got. hafts be-
877
Cazeius
Ceadvalla
878
Ce-aiius — oëb-enno-
AN possessor et heres. Baedali. e. 2,20: Caed-valla rex Brettonum ... At vero Caedvalla, quamvis nomen et professioneni haberetnbsp;Cbristiani, adeo tarnen erat animo ac mori-bus barbarus, ut ne sexui quidem muliebrinbsp;vel innocuae parvulorum parceret aetati,nbsp;quin universos atrocitate ferina morti pernbsp;tormenta contraderet, multo tempore totasnbsp;eorum provincias debacchando pervagatusnbsp;10 ac totum genus Anglorum Brittaniae finibusnbsp;erasurum se esse deliberans. 3, 1: Utrum-que rex Brettonum Ceadvalla impia manu,nbsp;sed iusta ultione peremit. 4,12: Caedvallanbsp;suscepit imperium. 15: Caedvalla, iuvenisnbsp;strenuissimus de regio genere Gevissorum.nbsp;. . . Ab eodem Caedvalla, cum esset rex Gevissorum. . . . Ini, qui post Caedvallan re-gnavit. 16: Postquam ergo Caedvalla regnonbsp;potitus est Gevissorum, cepit et insulamnbsp;2ü Vectam. 5,7: Caedvalla rex Occidentaliumnbsp;Saxonum. . . Hic depositus est Caedval, quinbsp;et Petrus, rex Saxonum. . . Abeunte autemnbsp;Eomam Caedvalla, successit in regnum Ininbsp;de stirpe regia. 8: Caedvalla Eomae de-functus est. 5, 24: Anno DCLXXXVIII.nbsp;Caedvald rex Occidentalium Saxonum Eo-main de Brittania pergit. Ce-aiius hritt. G. (Wardal in Cumberland) Orelï. 1981: Deo Ceaiio au[g](usto), 30 M| a]rti et M(atribu)s Eruracio pro se et suisnbsp;v(otum) s(olvit) l(ubens) m(erito). cf. Ceangi. Ceain-ilus 31. cogn. (Sainte-Colombo, Isère)^ CIL XII 5686, 212: Cllamili. cf.nbsp;Giamilos? Ceaiic-ilius M. (Bom) Slurat. 1248, 6: D(is) M(anibus) C. Ceancili Secundi C. Ce-ancilius lason fecit patri b. m. Ce-angi V. in Brittanien, in the Cheshire corner of North Wales. Cacs. b. G. 5,21,1:nbsp;10 Trinovantibus defensis atque ab omni mili-tum iniuria prohibitis, Iceni, Cangi (ci.nbsp;TApsius, cenimagni a Ashb. cenimanni U,nbsp;feit T), Segontiaci, Ancalites, Bibroci, Cassinbsp;legationibus missis sese Caesari dedunt.nbsp;Tac. a. 12, 32: Ceterum clade Icenorumnbsp;compositi qui bellum inter et pacem dubi-tabant, et ductus in Ceangos (ei. Baxter,nbsp;inde cangos cod.) exercitus. PM. 2, 3, 2:nbsp;Kuiayymv (xaiayicévav X, iccyyévcov 50 K/ArrCüN archetyp) üxqov, j. Cap Braichy-puli Oder Lhyn Cogarth. NB occ. 40, 9 = 24: Congangios (vorlage cangios). Bav. 5,nbsp;[Ce-aiius — cëb-enno-] |
31 ]}. 432, 4: Ceganges. (Umveit Chester, bei Tarvin Bridge in the township of Greatnbsp;Broughton, a. 74 p. Chr.) CIL VII 1204: De Ceangi(s). (Chester, a. 74 p. Chr.) EL 7 p. 341 n. 1121: DE CEAMQI. (Hintsnbsp;Common bei Lichfield, Staffordshire, a. 76nbsp;p. Chr.) 1205: De Cea(ngis). (Buncorn beinbsp;Warrington am fl, Mersey, a. 84 — 96 p.nbsp;Chr.) 1206: De Ceang(is). cëb-eniio- oder *cebi-nno- rücken, cf. acy. lo ¦ cemn, mw. kefy-n, kevyn =*keben, «r. cefn,nbsp;mbret. queyn, quezn, quyn, quein, kein, nbret.nbsp;(Léon) kei-n, corn, ceyn, chein m., erhalten imnbsp;namen des bergs Ceb-énna (c/! Ardv-énna), fem.nbsp;srstamm. Lift celtische ivort für ‘^berg-rücken’nbsp;trat nach der eroberung an stelle des ligur.nbsp;namens Kéggevov, cf. in Italicn Cemen-elum,nbsp;Ciminus; deutsch der He-gau. Name einesnbsp;gébirges in Aqtutanien, neuprov. Cevenos,nbsp;frz. les Cévennes (les Corbières occidentales, 20nbsp;chaine perpendiculaire aux Pyrenees). Caes.nbsp;b. G. 7, 8, 2: Etsi mons Cevenna, qui Ar-vernos ab Helviis discludit, durissirno tempore anni altissima nive iter impediebat,nbsp;tarnen discussa nive sex in altitudinem pedum atque ita viis patefactis summo mili-tum sudore ad lines Arvernorum pervenit. 3: Quod se Cevenna ut muro munitos ex-istimabant, ac ne sin'gulari quidem umquam homini eo tempore anni semitae patuerant. 30nbsp;56, 2: Oppositus mons Cevenna (ceuennanbsp;MU eg uenna A cebenna T ceuennae B'nbsp;caeuenna Ashb.) viarumque difficultas impediebat. Strab. 2, 5, 28 i?. 128: Msrcc'^vnbsp;ós E0ZI qdiig OQsivfi TCQOg OQQag rrj HvQijvy, To xakovpsvov Kéfigevov oQog' zslevzS ós zovzo elg gsGaizaza za KsXzmv nsóia. zmr ósnbsp;Alnsav, S iaziv Ogjóóqa iiifjrjkcc notovvzanbsp;TtSQizpsqfi yQUjijifjv, zó fièv nvqzov sazQaitzainbsp;TtQog za ls%amp;svza zmv Kslzmv nsóia xal zó lonbsp;Kégfisvov ÓQog, zó ós KolXov nQÓg zyr Al-yvGztxyv %al zyv IzaXiav. 3, 2, 8 p. 146:nbsp;A^iovGi ós PaXazai é^xqdna)gt;za nag’ savzoignbsp;sivai za fiszaXXa za zs êv zm Kspgsvm óqsznbsp;Kal za vn avzy Ksifisva zy Hvqyvy. 4, 1, 1nbsp;jo. 176: ’Axvizavovg fisv ovv xalKsXzag sXsyovnbsp;zovg nqóg zij Hvqijvy, ótmqiGgévovg zaKsggévspnbsp;óqei. p. 177: Ty ós Hvqyvy nqóg oqamp;ag yxzainbsp;Kéfigsvov óqog óia (isGav zmv nsóicov, ralnbsp;navszai xaza jiiGa nXyGiov Aovyóovvov, nsql 50nbsp;óiGiiXiovg SKZaamp;'sv Gzaóiovg. Axvtzavovg g'svnbsp;zolvvv sXsyov zovg za /Sóqssa zyg üvqyvygnbsp;fisqy Kazsyovzag xal zov Ksfifiévov gsjpL nqógnbsp;zóv éxsavóv za svzóg Laqovva nozagov. 4, |
oëb-enno-
|
1, 2 p. lll'.''AnaSct /xsv ovv lenv avtri no-Tajxoig KaruQQVtóg Tj %fÓQa, roig fiEv £5t tSv quot;Aknmv %ciTa(p£QoiJtévoig, roïg 1 £Jt Ksfi-fjiÉvrjg xal rijg IIvQ'^vfjg, xcd roïg jxsv sig rovnbsp;vmeavbv èK^alkovGi, xoig 6s sig rf]v TjfiiTSQavnbsp;d-dXarrav. p. 178: IIqoïÓvxi 6' ènl xdg aQ-Kxovg Kctl x6 Kéfifievov o^og xj fisv èkaioipv-xog xai evxo(pógog êxkeinsc, xakka ós xpvsxai.nbsp;3 f. 178: Tavxxjg ós x6 Gxfjfia na(iakl?]).ó- 10 yQu^fióv nmg sGxiv, ex fièv x-rjg sGné^ag y^a-(pófisvov xfi ÜVQrjvy, nQog ós xag Sgxxovg xcö Ke^^évcp' xdg ós koindg ttjv psv vóxiov 1] nbsp;nbsp;nbsp;amp;alctxxa noisï p,Exa^v rivpfjVTjg xal MaG-Galtag, xxjv ó saamp;ivrjv al ’’Alnsig tx pepovgnbsp;xkÏ xb fisxa^v óiaGxxjfitt xamp;v’Alnswv én ev-fkeCag avxaig kxjfpamp;sv xal xcóv vnwQSiwv xovnbsp;Ksfip,évov xwv xaamp;'t]xovGcóv cnl xbv ’Poëavbvnbsp;xal noiovoav OQkfxiv ycoviav npbg xx]v ksyamp;st-Gav dnb xwv quot;Aknswv svamp;stav. 6 p. 182: 20 ExaxsQwkksv ós xijg Ndp^wvog ukkoi noxafiol psovaiv ot fisv ix xwv Ksfipsvwv oqwv, ol ónbsp;ex xfig nvQrjvx]g, nóksig syovxsg, sig dg ccva-nkovg ov nokvg sGxc pixQoïg nkoioig. . . .’Enlnbsp;amp;dxsQa ([ósy fiSQx] xxjg Ndp^wvog ex xov Ksp-ixsvov tfsqovxaL npbg xxjv ¦amp;dkaxxav, sS, oirnsQnbsp;xal 6 ’Axa'^ o XE quot;OQ^ig xal o ’Apavpig. 11 2) . 185: ’Evxavamp;a ós xal xb Képfisvov Gvv-dnxsi nwg xm 'Poóava. . . . Kaamp;’ 'ö óÈ Gv/x-m'nxovGiv 6 quot;iGap noxapbg xal ó 'Poóavbg xal 30 xb Kéfijisvov OQog, Kóivxog Od^iog Md^ifiog Alpikiavbg ovy bkaig x^lgI ^VQidGiv sïxoGinbsp;l.ivQLdóag Kskxwv xaxsxoifjs, xal eaxxjae xqÓ-natov avxóamp;i ksvxov kiamp;ov xal vsmg óvó,nbsp;xbv fjsv ’Apsag, xbv ó’ ’ÜQaxksovg. 12 p. 187:nbsp;npbg ós xb Kspfisvov bgog Gvvdnxovxsg, ini-kafx^dvovxsg ós xtil xb vÓxlov nksvgbv avxovnbsp;p.s%qL xwv axgwxtjgiwv olxovGc xwv xs Oóok-x.wv ol TsKxÓGaysg xakovpsvoi xal dkkoi xivsg.nbsp;13 J). 187: Ol da TsxxÓGaysg xakovjxsvoi xfj 40 nvQijVTj nkijGtd^ovGiv, scpdnxovrai ós pixgd xal xov ngoGagxxlov nksvgov xwv Ksjxfxévwv,nbsp;nokviQVGÓv xs vspovxai yljv. 14 p. 189:nbsp;’EvxsvQ'SV ó’ b AlyrjQ svcpvwg sxósysxax' gsïnbsp;ós sx xwv Ks/x/xsvwv sig xbv wxsavóv. 4, 2,nbsp;1 2^- 189: quot;Eaxi ós samp;vt] xwv Axvixavwvnbsp;nksiw fi'sv xwv sïxoGi, fitxgd ós xal aóo^a xanbsp;nokkd, ^xdy fiÈv nagwxsavtxixd, xd ós sig Xïjvnbsp;psGÓyaiav xal xd axga xwv KsfXfisvwv ogwvnbsp;fisygt TsxxoGaywv dvsyovxa. snsióxj ós fiixga 50 psglg Tiv ri xoGavxt], ngoGsamp;sGav xal xxjv fia-xa^v xov Fagovva xal xov Aiyx]Qog. nagdk-kxjkoi ós nwg siGiv ol noxapol xy Ilvgrjvy xal óvo noiovGi nagakkykóygafifia ngbg av-xxjv ywgla, ogi^ópsva xaxd xdg dkkag nksvgdg |
xw xs wxsavw xal xoïg Ksfepsvoig bgsGi. 3 p. 191: IJgbg ós Md^ifiov Aipikiavbv xaxdnbsp;xïjv Gvfx^okrjv xov x’ ’’iGagog xal xov 'Poóa-vov, xad- yv xal xb Ksfxfisvov bgog nkyGid^sinbsp;xcp’Poóava. 6,11 ji.208: Aiónsg xal Aygin-nag ivxsvamp;sv xdg bóovg sxsps, xyv ótd xwvnbsp;Ksfijxévcav ogwv gsygi Savxóvwv xal xrjgnbsp;Axvixaviag. Mela 2, 5, 74: Gallia Leniannonbsp;laou et Cebennicis montibus in duo lateranbsp;divisa. 80: Turn ex Cebennis demissus tonbsp;Arauris iuxta Agathan, secundum B^terrasnbsp;Orbis fluit. Lucan. 1, 434 s®..' Qua montibus ardua summis | gens habitat cana pen-dentes rupe Gehennas (fiir Cebennas). Damnbsp;Comm. Us.: Burgundionum clusurae sunt,nbsp;quas inter se et Gallos habent (= E’ortnbsp;d’Eclusc am eingange des Rhone-passes innbsp;den Jura). Plin. n. h. 3, 31: Narbonensisnbsp;provincia . . . (discreta) a reliqua Gallia latere septentrionali montibus Cebenna et lu- 20nbsp;ribus. 4, 105: Montes Cebennam et lures,nbsp;quibus Narbonensem Galliam excluditnbsp;(Agrippa) (cf. Martian. Gap. 6,634: Geben-nam et luram). Suet. Caes. 25; Omnemnbsp;Galliam, quae saltu Pyrenaeo Alpibusquenbsp;et monte Gehenna, fluminibus Eheno etEho-dano continetur, in provinciae formam re-degit. Ptol. 2,8,4: Ksfigsva ogy. 11; Tolgnbsp;’Agovsgvoig, o'i nagoïxovGi xd Ks/xfisva bgrj.nbsp;Solin. 21, 1, 4: Galliae inter Ehenum et 30nbsp;Pyrenaeum, item inter Oceanum et montesnbsp;Cebennam ac luris porriguntur. Avien. or.nbsp;mar. 622—625; At Cimenice regio disceditnbsp;procul I salso ab fluento, fusa multo cae-spite, I et opaca silvis: nominis porro auctornbsp;est I mons dorsa celsus. Auson. ord. uri.nbsp;nobil. 101—103: In numeris cultam popu-lis, confinia propter | ninguida Pyrenes etnbsp;pinea Caebennarum ' inter Aquitanas gentesnbsp;et nomen Hiberum, 114: Interiusque pre-40nbsp;munt Aquitanica ruraCöbennae (gen.). Rurlc.nbsp;epist. 1, 11, 1; Abietum plantas . . . quippenbsp;quae, cum coaluerint, crassitudine umbra-rum Cevennarum frigus Oceani sint aesta-tibus praebiturae. Bimensuratio provincia-rum 21 R.: Montes Cebenna (catuene VS)nbsp;et luribus. Divim orUs terrarum 7. 8 R. :nbsp;Montibus Cebennicis. lui. Ilonorius cosmogr. 23 R.: Flu^ius Geobonna (Loire, verwechse-lung mit seinem queïlgebirge, dem mons Ge- 50 henna) nascitur in Aquitaniae campis. Vitanbsp;Eugendi 9, 14 AS8 1. ian. I p. 52: Iuxtanbsp;semitam, qua Gebennam (var. Genuam) usque transcenditur. [cëb-emio-] |
883
Cebeus
Cel-eia
884
Celei-ates
celi-cno-n
|
4; Celeia ei vitas. IHieros. 560,11: Civitas Celeia. (Bei Much) GIL III 2745; L. Te-renj t]io L. f. Claud(ia) Severe Cel(eia), mi-l(iti) coli(ortis) VIII vexil[l]ar(io). 2746;nbsp;M. Valerio Donioo natus domo Celeiae 7-elior. III Alpinorum. (Pettau) 4055: . . .nbsp;domo Cla(udia) Celeia. (Altcndorf, saec. lp.nbsp;Chr.) EE 2 p. 418 n. 853: . . . cio T. f.nbsp;. . . ato Cel. [mil(iti) leg(ionis)] XIII. gem(i-10 nae). (Patcrnion) GIL III 4754; Teur. etnbsp;Celfeiae?]. (PodverJi hei OherlicJitenwald)nbsp;5127: Dec(urio) Cel(eiae). (Trifail) 5143:nbsp;Aed(ilis) Cl(audiae) Cel(eiae). (Bukovza)nbsp;5145: I(ovi) o(ptim.o) m(aximo) Serandiusnbsp;Verinus dec(urio) Cel(eiae). (Auf dem hergenbsp;Vipota) 5183; C. Bellicius Ingenuus Ilvirnbsp;Cl(audia) Cel(eia). (Ciïïi) 5194; Dec(urio)nbsp;et-lï-vir Cl(audiae) Cel(eiae). 5211: Cl(au-dia) Cel(eia). 5225: Aed(ili) Cl(audiae)nbsp;20 Cel(eiae). 5226; Dec(iirioiii) Cl(audiae)nbsp;Cel(eiae). 5227 = Wilmann.s26G8: Ti.Claudius, municipii Celeiae lib(ertus). GIL IIInbsp;5236; Dec. Cl(audiae) Cel(eiae). 5237; IInbsp;vir(i) Cl(audia) Celeia. (Bei Smole) 5740:nbsp;A Celeia. (Marostica) V 360* p. 33* (nichtnbsp;unccht) — Pais w. 610; M, Valerius M. f.nbsp;Vol(tinia tribu) Cla(udia) Celeia Ingenuinus.nbsp;(Bom) GIL VI 2382“ 3. 5 (a. 172). 13.nbsp;II (a. 174). 22 (a. 175): Celei(a). 2385^1,nbsp;30 4 (a. 209) — EE 4 n. 896. I 20: Celeia.nbsp;GIL VI 2385\ 7,8 = EE In. 896. II 1,nbsp;3: Celeiv. EE I n. 892, 25: Celeia. 895,nbsp;30; Celei(a). GIL VI 2522: Claudia Cel-leia. 2534; Celeia. 2619: Celeie. 2751:nbsp;Celeia. (Ghester) EE 7 p. 293 n. 900; M.nbsp;Sextius Clau(dia tribu) Bellio[usJ Cla(udia)nbsp;Celeia. The Athenaeum 1892 p. 509: Q.nbsp;Valerius Q(uinti) f(ilius) Cla(udia) Frofnjto,nbsp;Celea, mil(es) leg(ionis) II ad(iutricis) p(i-40 ae) f(idelis) annorum L [s]tipendio[r(um)nbsp;. . . .] XX .... (Bretsenheim) GIB 947:nbsp;M. Petronius C. f. Cla(udia) acele (lis Cele)nbsp;mil(es) leg(ionis) XIIII ge(minae). (Zahl-hach) 1229: C. Eonianius eq(ues) alae No-i’ico(rum) Claud(ia) Capito Celeia. Atichnbsp;cult der Celeia als gottheit (Gilli, a. 213 p.nbsp;Chr.) GIL III 5154: Celeiae aug(ustae) P.nbsp;Aelius Verinus, b(ene)f(iciarius) co(n)s(ula-ris) pro se et suis v. s. 1. m. (a.215p. Chr.)nbsp;60 5185: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) conser(va-tori) Arubiauo et Cel(eiae) sanc(tae) Vi-l3(ius) Cassius Victorinus, b(ene)f(iciarius)nbsp;co(ii)s(ularis) leg(ionis) II Ita(licae) p(iae)nbsp;f(idelis) Antoniniane v. s. 1. m. (a. 211 p. |
Chr.) 5187: I. o. m. et Cel(eiae) sanct(ae) C. Licinius Bellioianus b(ene)f(iciarius) le-g(ati legionis) II Ita(licae) p(iae) f(idelis) pro se et suis v. s. 1. m. (a. 217 p. Chr.)nbsp;5188: I. o. m. et Cel(eiae) et Noreiae san-cte Kufi(us) Senilis bt'. cos. pro se et suisnbsp;V. s. 1. m. 5192: I. o. m. Bponae et Celeiaenbsp;sanctae M. Sil. . . — Celeiaiii ethnicum.nbsp;(Gilli) GIL III 5197: Neptuno augustonbsp;sae(rum) Celeiani publice. 5205: Ordo Ce- lonbsp;l(eianus). 5228: Cupitus Celeian(orum).nbsp;5235; Batro Celeian(orum) anno LXX, Ser-vatus Celeian(orum) anno XXXV, Insequensnbsp;Celeian(orum) anno LXX. 5282: Celeia-n(us). Concil. Gradense a. 579 (Mansi 9nbsp;C. 22QB): loannes episcopus sanctae ecclesiae Celeianae. — Celeienses. (Bom) GILnbsp;VI 1569; Civitates [Norici Vijrunenses. Ce- leienses.......nenses. Ov[ilabenses]. — Celenses. (Gilli, aetatis infimae) GIL III20 5159: Genio civitatis ordo Celens(is). Celei-ates V., Ugur. stamm. Liv. 32,29, 7: Oppida Clastidium et Litubium, utraque Ligurum, et duae gentis eiusdem civitates,nbsp;Celeiates Cerdiciatesque, sese dediderunt. Celeinanni s. Cenomanni. Celena mutatio s. Cansilena. Celeni V. in Hispanien. (Lamego) GIL II 5250: Caturo etVirius Copori Cel(enus?)nbsp;f. et Boutia Meid(uniensis) h. ex t. f. c. —¦ 30nbsp;Celeiuis M. cogn. (Tliehen in Acgyptcn, a. 86 p. Chr.) GIL III zi. xiii: . . . luli Celeni. Ygl. Cileni. Celeri-O(n) Jf. (Salona) GIL III 2083: P. Papirio Celerioni. Cel-ero-S M. (Arles) GIL XII 5686, 217: CeleroS. (Paris) BE 1882 p. 199,nbsp;106: Celeri m(anu). Cél-eiisum wn der Kelsbach = *Cel-eus-us, wovon der alte Chelas-gowe henannt 40 ist; cf. Xal-ove-og j. Trave; cf. Cel-eia; eusnbsp;aus ev-s? O. in Baetia, j. Pförring, amfsge-richt Ingolstadt in Oher-Baicrn. TP: Ce-leuso. -celi in Graio-celi. . . celi . . . (Alcudia) GIL II 6257, 42: . . celi. . . Celi-acu-s condita, O. j. Bamvix, dep. Vendée, arrond. Fontenay-Ie-Comte, cantonnbsp;Maülezais.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 celi-cno-n acc. sg., neutraler o-stamm, deminutivum, turm, y qel erhehen, sich er-hében (nolavoq., columna/Sto/ces/ Barauf gektnbsp;zurüclc got. kelikn, avóyctiov, nvqyog, starhesnbsp;[Celei-ates — celi-cno-n] |
Cel-inus
Cel-ta-e
Cel-ta-e
|
Ire züge: l) der iherische, um a. üOO a. Chr. nach Hispanien von Gallien aus undnbsp;über die westlichen Pyrenaeen; 2) der gal-lische, um a. 400 a. Chr. über die BJmie,nbsp;von beiden seiten des mittlercn Bheins undnbsp;mis dem Bonau-gebiete nach Italien, mit er-oberung Nord-Italiens; 3) der galatische,nbsp;um 300 a. Chr.; sie berürten das Schwarzenbsp;Meer, drangen c. 281 nach Griechenlandnbsp;in und Klcinasien (Galatia). Auf den pre-tanischen insein hatten sich villeicht schonnbsp;im 9. jarhundert Geiten angesidelt (sofcrn xaa-ohegog celtisch ist?). Es fanden zwei einfaüenbsp;stalt: l) ein goidelischer, vw dem wechselnbsp;des q zii p; 2) nach dem vollzug dises laut-wechsels, der einfall der belgischen Brittani,nbsp;um 130 a. Chr. — Seit der 1. half te des 5.nbsp;jarh. n. Chr. auswanderung von Gymren (Com-brög-ës) nach Aremorica (Bretagne). — Bernbsp;20 celtische sprachstamm zerfalU in zweinbsp;zweige: l) den goidelischen (iriseh, gae-lisch im schottischen hochland, das manx),nbsp;u/nd 2) in den brittanischen (cymrischen)nbsp;zweig (wdseh in Wales, cornisch in Corn-• ivales [jetzt ausgestorben], bretonisch in dernbsp;Bretagne). — Herodot. 2, 33; ’’larQog rsnbsp;yaQ nozafióg, ciQ^dfisvog ix KsXramp;v xal IIv-Qi']V7jg nóXiog, §é£i fiéarjv GiL^mv Evqcó-nrjv. 01 Ss KsXxoi slai s'^a ’HqaxXsimv arfj-30 Xicov, ogovQSovGi Ss Kvv^GiolBl, o't ’sGiazoinbsp;•JtQog SvGgsav oixsovGi zamp;v sv zy Evqóntr]nbsp;xazoixfj/isvcov. 4, 49: 'Pési Szj Sta na-Gr\g zijg EvQmnyg 6 quot;iGzgog, ccQ^agsvog ixnbsp;KsXzStv, oï eG%azoi •itqbg '^Xcov SvGgéoJv gszccnbsp;Kvvrizag olxsovGi zcóv èv zij EvQmnrj' qscovnbsp;Ss Sia TtccGrjg zijg EvQanzjg ig za nXdyta zijgnbsp;Exvamp;ixijg sG^dXXsi. Avien. or. mar. 130—nbsp;137 (seine quelle gegen ende des 5. jarh. a.nbsp;Chr.): Siquis dehino | ab insulis Oestrymni-40 cis lembum audeat | urgere in undas, axenbsp;qua Lycaonis | rigescit aetbra, cespitem Li-gurum subit | cassum incolarum: namquenbsp;Celtarum manu | crebrisque dudum proeliisnbsp;vacuata sunt: [ Liguresque pulsi . . . Alsnbsp;söldner im dienste des tyrannen Bionysiosnbsp;und anderer herscher tvurden sie in Hellasnbsp;ndher bekannt. Plato de legibus 1,9 p. 637nbsp;B. E: Asyco d’ ovx oïvov nsql noGsag zbnbsp;nagéitav ij grj, gsd'rjg Ss avzijg ztSQi, nqozs-60 Qov, mGitSQ Exvamp;ai jpavzai xal HsQGai, %qr]~nbsp;Gzsov, xal sti KaQmSóvtoi xal KsXzoi xainbsp;I^YjQsg xal amp;qaxsg, noXsfiixa ^vgnavza ovzanbsp;zavza ysvrj, rj xaamp;dnsQ vfisïg (er hannte alsonbsp;warscheinlich die celtischen und iberischen |
söldner der Syracusaner). Eenophon Hellen. 7, 1, 20 (celtische söldner im dienste des tyrannen Bionysios): Hyov Ss KsXzovg zs xal If zjQag xal innsag mg Ttsvzfjxovza. 31: ’EttsInbsp;fzsvzoi fiysTzo ó AQjiSagog, bXiyoi fisv zmenbsp;zcoXsgCmv Ss^dgsvoi sig SÓQV avzovg catsd'a-vov' oi d’ dXXoL (psvyopzsg sninzov, Ttollotnbsp;fisv vTto [nmmv, noXXol Ss vnb zamp;v KsXzmv.nbsp;Scylax peripl. 18 erwant zum ersten male dienbsp;Gallier in Cisalpina unter dem namen der lonbsp;Geiten: Msza Ss TvQQtjvovg siGi KsXzol samp;pognbsp;anoXsicpd'spzsg zijg GzQazstag (die reste einernbsp;invasion der Gallier), snl gzspcóvnbsp;'ASqIov (dirjxovtsg). spzavamp;a Ss sGzip 6 (iv-'/bg zov ASqiov xóXztov. 19: Msza Ss zovgnbsp;KsXzovg ^EvszoL sIgip samp;vog, xal nozagognbsp;HqtSavbg èv avzoïg. Ephoros 4 fr. 38 M.:nbsp;T'op Ss dnb ^scpvqov xal SvG/imv (zÓtzop)nbsp;KsXzol xazsyovGi, zbv dï xaza ^oqqüv xal zovgnbsp;dgxzovg Exvd'ai xazotxovGiv. sGzi fisv ovv 20nbsp;ovx ÏGov sxaGzov zamp;v fiSQamp;v' aXXa zb fisvnbsp;zamp;v 2xvamp;amp;v xal zamp;v Alamp;iónmv fisi^ov, zbnbsp;dÈ zamp;v ’IvSamp;v xal zamp;v KsXzamp;v s'Xazzov' xalnbsp;jcaQanXfjGiov sxazsqmv aXXriXoig s'isi zov zó-Ttov zb fisysamp;bg. 01 fisv yaq f’IvSolj} sIgInbsp;gsza^v amp;EQIVamp;V xal ysifiSQivamp;v dvuzoXamp;v.nbsp;KsXzol Ss zrfv bzib amp;sqivamp;v fis%Qi ysifisqivamp;vnbsp;SvGfiamp;v ’jfamp;qav xazs%ovGi, xal zovzo ftetjóvnbsp;sGzi sxsivm zm SiaGzrjfiazi xal zovzo fisv ÏGovnbsp;sGziv sxsLvcp zm SiaGzfffiazi xal fiaXiGzd nmg sonbsp;avzixslfisvov. Theopomp. fr. 223 M. apudnbsp;Steph. Byz.: AqiXmviog, ztóXig fisyaXy, iGyazifnbsp;zamp;v KsXzinamp;v. zb samp;vixbv AQiXmviog, mg 0eó-Ttofinog gy’. Aristot. meteorol. 1,13^5.350’’ 2: ’Ex Ss zijg Hvqrfvyg (zovzo d’ sGzlv bqog Ttqbg SvGgrjv iGrjgsgivfjv sv zy KsXzixij) qs-ovGiv o zs ’’iGZQog xal 6 TaQzrjGGÓg. hist,nbsp;anim. 8, 28 p. 606’’ 2—5: HoXlayov Ss xalnbsp;7j XQamp;Gig aizia, oiov sv zij ’IXXvQiSi xal zijnbsp;Gqilx'ij xal zij ’HnsiQm oi bvoi gixQOi, sv Ss 40nbsp;2xvihxy xal KsXzixy oXmg ov yiyvovzai'nbsp;SvGyslgsQa yaq zavza. de anim. general. 2,8nbsp;p. 748, 22—26: quot;Ezi Ss 'tfviqbv zb ^mov bnbsp;’óvog èGzi, SiónsQ sv zoïg %stg£Qivoïg ov d^iXsinbsp;ylvsGamp;ai zÓTtoig Sia zb SvGqiyov slvai zzjvnbsp;(pvGiv, oïov nsql iSxvamp;ag xal zrjv bgoQOvnbsp;lamp;qav, ovós zzsqI KsXzovg zovg irnsq zijg ’l^zj-glag- ipv%Qa yaq xal avzrj zj ymQa. ethicanbsp;Nicom. 3, 10^3. 1115’’ 26—29: Eïzj 8’ dvnbsp;zig gazvogsvog rj avdXyrjzog, si grjamp;èv (po- 50nbsp;^oizo, grjzs GsiGgbv gfjzs zd xvgaza, xaamp;ansQnbsp;zpaGl zovg KsXzovg. Eudemii Bhodii ethicanbsp;3, 1, 25 p. 1229’’ 25—30: AiónsQ ovz’ si'nbsp;zig fmogsvoi za tpo^sqd Si’ dyvoiav, dvSqsïog, [Col-ta-e] |
Cel-ta-e
|
owv ei! ng tovg y.sQavvovg vTCOfisvoi (ptqojie-vovg dia fiaviav, ovt’ el yiyvmdxtov oaog 6 xivdvvog, lt;5ï« amp;vfióv, oiov ol KeXtol TCQog tanbsp;xviiatci önXa anctvimSi XajSóvteg, xal olcag 7]nbsp;^ctQ^ciQixri avÖQict fisra S'v^ov ierlv. Aristot.nbsp;polit. 2,9 p. 1269’’ 23—27: ”Slsz' ccvccyxaïovnbsp;iv xy xoiavxy nolixeia xiixaaamp;ai xbv nXovxov,nbsp;aXXag xs xamp;p xvptaQi yvvatxox^axovfievoi,nbsp;xaamp;dTie^ xa noXXa xêóv axgaxxcoxixwv xal tco-10 XeiA,cxwv yevaiv, è%(o KeXxStv y xav sï xivegnbsp;exsQOi qiaveQmg xexifii]xa0i xyv ngog xovg uq-Qsvag Gvvovölav. 7, 2 ji. 1324’’ 9—12:’jEtinbsp;ó’ iv xotg eamp;vsGx naGi xoïg óvvafiévoig TxXeo-vexxetv y xoiavxy xsxlfiyxai óvvajiig, oiov ivnbsp;Hxvamp;aig xal üéQGaig xal amp;Qa^l xal KeXxoïg.nbsp;17 p. 1336“ 15—18: Aib naQa noXXolg eGxlnbsp;xSgt;v jSaQ^d^mv i'amp;og, xoig jièv slg noxa^ibvnbsp;ano^dnxsiv xa yiyvó^eva 'ijjvxQÓv, roig êsnbsp;GxénaGfia fxixQov diinlGyeiv, oiov KeXxoïg.nbsp;20 Aristot. fragm. 30 (35 Bose) ap. Biog. Laert.nbsp;1,1: Tb xyg cpiXoGoïpiag eqyov evioi (paGivnbsp;anb ^aQ^aQcav dq^ai' yeyevyGamp;ai yd^ xtaQanbsp;gèv TleQGaig fiayovg, itaqa de Ba^vXmvioignbsp;y ’AGGvqioig XaXöalovg, xal yvfivoGotpiGxdgnbsp;TtaQ Ivëoïg, na^d xe KeXxoïg xal TaXdxaignbsp;xovg xaXovgévovg dgvidag xal Gegvoamp;iovg,nbsp;xaamp;d ipyGiv AQiGxoxéXxjg iv xa fiayixm xalnbsp;Etoxiav iv elxoGxm xqLxa xyg öiadoxyg. fragm.nbsp;564 ap. StepJi. Bye. s. réqgaqa: KeXxixygnbsp;30 eamp;vog, o xyv ygéqav ov ^Xénei, mg AqiGtoxi-Xyg neql Q-avyuGlmv. fragm. 5G8 {610 Bose)nbsp;ap. Blut. Camül. 22: ’AqiGxóxéXyg S'e 6 rpi-XÓGocpog xb g'ev aXcavai xyv nóXiv (fPégyv)nbsp;vnb KeXxav dxqijBóg óyXóg iGxiv dxyxotóc,nbsp;xbv de GÓGavxa Aevxiov eïvai ipyGiv' yv dènbsp;Mdqxog, ov Aevxiog, b KdfiiXXog. Pscudari-stot. mirab. auscult. 50 p. 834“ 6 = fragm.nbsp;248, 9 p. 1524“ 22 sq.: Tbv xaGGixeqov xbvnbsp;KeXxixbv xyxeGd-al ipaGi noXv xdyiov goXv^dov.nbsp;40 85 p. 837“ 7—11: Bx xyg TxaXlag tpaGlvnbsp;ewg xygKeXxixyg xalKeXxoXiyvwv xal’I^yqcavnbsp;eïvai xiva bdbv^HqdxXeiav xaXovgévyv, di ygnbsp;idv xe quot;EXXyv idv xe iyj^aqióg xig noqevyxai,nbsp;xyqeïGamp;ai éixb xcöv TXaqoixovvxmv, OTtcog (lydèvnbsp;adixyamp;y' xyv ydq ^yfilav ixxlveiv xaamp;’ oSjnbsp;dv yévyxai xb ddlxyga. 86 jp. 837“ 12—23:nbsp;0aGl dh Ttaqd xoïg KeXxoïg cpdqgaxov indq-yeiv xo xaXovgevov én avxav xo^ixóv' o Xé-yovGiv oiixm xwyeïav noieïv xyv q}amp;oqdv cÓGxenbsp;50 xamp;v KeXxwv xovg Tt/vvyyovvxag, oxav eXacpovnbsp;y dXXo xi ^aov xo^evGaGiv, inixqijpvxag ixnbsp;Gnovdyg ixxéfiveiv xyg Gaqxbg xb xexqmgévovnbsp;nqb xov xb qidqgaxov diadvvai, dga gev xygnbsp;nqoGq)oqag evexa, dga de onmg gy Gany xb |
[Cel-ta-e] fcöov. eéqyGamp;ai dè xovxo) XéyovGiv avxicpdq-gaxov xbv xyg dqvbg rpXoióv' oi d exeqov xinbsp;(pvXXov, o jtaloüGt xoqdxiov dia xb xaxavoy-Hyvai in’’ avxwv xóqaxa, yevGdgevov xovnbsp;(paqgdxov xal xaxcög diaxiamp;i/xevov, inl xbnbsp;ipvXXov oqgyGavxa xovxo xal xaxanióvxa nav-GaGamp;ai xyg dXyyóóvog. Ptolem. Lag. hist.nbsp;Alex. fr. 2 p. 87 M. (ad a. 336): KeXxovgnbsp;xovg neql xyv Adqlav. Anyte (a. 280—78)nbsp;in Anth. Pal. 7, 492: ’üi^ópsH’, w MiXyxe, lonbsp;cplXy naxql, xav aQeglGxav | xdv dvofiov Fa-Xaxav (der Galater in Kleinasien) xvnqivnbsp;avaivógevai, \ naqamp;evixal xqiGGat noXiyxideg,nbsp;dg o §iaxdg | KeXxav eig xavxyv fioïqav exqe-yiev quot;Aqyg. (Vgl. Hieronym. adv. lovinian. 1, 41 Opp. ed.Vall.Ven. 2 c.SOSE — 309^.-Quis valeat silentio praeterire septem Mile-sias virgines, quae, Gallorum impetu cuncta vastante, nequid indeoens ab bostibus susti-nerent, turpitudinem morte fugemnt.) Cal- 20nbsp;Urn. hymn, in Del. 171—175 (nach a. 272nbsp;p. Chr.): Kal vv noxe ^vvóg xig iXevGexainbsp;agfiiv deamp;Xog | vGxeqov, bnnóx’ dv o’l gèv iip’nbsp;EXXyveGGi gdjpuqav | jSaqjlaqixyv xal KeXxbvnbsp;dvaGxyGavxeg ’Aqya \ bipiyóvoi Tixyveg aip’ ¦nbsp;eGnéqov iGxaxóavxog \ qmGavxai. (cf. Pausan. 1, 7, 2). 8eit dem 2. jh. a. Chr. nemen die Célten plate nében den lAgurern in der legende der Argonauten, nach Apollon. Bhod. 4, 601 — 612: ’Aficpl dè xovqai j’Hhadeg, 30 xavayGiv ieXgevai aiyelqoiGiv | fivqovxai xi-vvqbv yiiXeai yóov’ ix dè cpaeivdg | yXénxqovnbsp;Xi§ddag ^Xecpdqav nqoxéovGiv eqa^e, \ dè gévnbsp;t’ yeXla ipagdamp;oig eni xeqGalvovxai' | eïx’dvnbsp;dè xXv^yGi xeXaivyg vdaxa Xlgvyg | ylovagnbsp;nvoiy noXvyxéog i^ avégoïo, j dy xóx^ ig’Hqi-davbv nqoxvXlvdexai dê'qóa ndvxa | xvgal-vovxi qóa. KeXxol d’ inl §d^iv eamp;evxo, | rajnbsp;dq AnóXXavog xdóe ddxqva Ayxoïdao | ig-cpéqexai dlvaig, uxe gvqla x^ve ndqoi9iv, | 40nbsp;ygog ’Tneqjioqéav leqbv yévog elGaiplxavev.nbsp;633—634: Aïx' a.vd KeXxav yneiqov nénxav-xai dO'iGqiaxov. 641 sq.: Ai ïamp;vea gvqlanbsp;KeXxav | xal Aiyvav neqóavxeg. (cf. Apol-lodor. 1 c. 9 § 24, 5: 01 dè naqanXevGavxegnbsp;xd Aiyvav xal KeXxav êamp;vy, xal ëid xovnbsp;Eaqdovlov neXayovg xogiGamp;évxeg, naqagei-ifjdgevoi Tvqqyvlav, yXamp;ov eig Alalav.) —nbsp;Polyhios redet von FaXdxai nur, wenn er ausnbsp;römischen quellen schöpft. Celten und Galater sonbsp;sind für in, ivas den westen hetrift, glcich-hedeutend, und an der Bonau hennt er keinenbsp;Celten, nur Galater. 1, 6, 4: ’EnoXégovvnbsp;((Pagaïoi) Tvqqyvoïg, eneixa KeXxoïg, ê'^yg |
Cel-ta-e
|
öe Sawitaig. 6: 'PiOfiawi TvQQfjVOvg ^sv %al Havvhag 'öqo’ cevrovg nsnoLfj^tvoi, rovgnbsp;6s Kara rrjv Ixaliav Kslrovg noXXaïg fid^atgnbsp;Tjófj vsviKrjxórsg . . . ^Aamp;lrjtaï yiyovótEg alrj-amp;ivol rav Kara rbv Ttólsjiov ÊQycov, ix ramp;vnbsp;rtQog tovg Euvvixag Kaï KaXxovg ayavmv . . .nbsp;Uoirjod^evoi xoig xrjv ’JxaXxav oxKovvxag iitpnbsp;aixovg TcXrjv KsXxamp;v (a. u. 484). 13,4: Olgnbsp;iyÉvsxo Kaxd xbv avxbv %ai^bv rj TiQcóxrj Pw-10 fiaïmv ótdj^aStg sig xxjv IXXvoiSa Kal xavxanbsp;xd fiÉQrj rijg Ev^amrig, ixtl óh xoïg nQOSiQXj-fiÉvoig ot TXQog xovg iv PxaXia KsXxovg aymvsg.nbsp;17,4: {KaQyxiSóvioi) Sib xai '^evoXoyrjöavxEgnbsp;EX xxjg dvxinÉQag jjcó^aj, jtolloij fiÈv Axyv-axCvovg xal KEXxovg, EXi ÓÈ nXEÏovg xovxavnbsp;quot;I^ïjQag, dnavxag Eig rijv ExxEXiav dnÉaxEiXav.nbsp;43, 4 (von den söldnern im Icarthag. heere):nbsp;Evamp;Éag fiEx’ abxav anÉGxEiXE Ttgbg yxEv xovgnbsp;KEXxovg Avvl§av . . . etxI óÈ xovg dXXovg fii-20 aamp;ocpÓQOvg ’AXÉ^cova. 67, 7: ^Hoav yccQ otnbsp;fiEV ’I^rjQEg, ot ÖE KeXxoi, xtvÈg öh AtyvGxïvotnbsp;xai BaXiaQEÏg, ovx bXiyot öe fit^ÉXXfjVEg. 2,nbsp;13, 5: Avxóamp;ev fisv ovv intxdxxEtv txoXe-fiEÏv ov xaxExóXfiav (ot 'Poftarot) xoig Ka^-XXjöovtoig ötd xb xbv dnb xwv KeXxcóv cpó^ovnbsp;EnixqiytaGamp;ai xoïg GtpExÉQOtg nQdyytuGtv xalnbsp;fióvov ov KOfS' ixdGxxjv rjfiÉQav nqoGÖoxavnbsp;xijv Êtpoöov avxamp;v. (6) xaraipïjGavxEg ÖÈ xalnbsp;xtQavvavxEg xbv AGÖQOv^av, ovxmg EXQivavnbsp;30 iyystqEÏv xoïg KEXxoïg xal ötaxtvövvEVEtv xXQbgnbsp;avxovg, ovöÉTtox dv vnoXafx^dvovxEg ov^ otovnbsp;övvaGxEVGai xmv xaxd xrjv ’IxaXtav, dXX’o'bö’nbsp;KGgtaXamp;g oixrjGat xr}v êavxamp;v naxqtöa, xov-xovg ÊypvxEg icpiÖQovg xoiig dvÖQag. 7: Ató-7CEQ afia TM ötanQEG^EVGajjtEvot nqbg xbvnbsp;AGÖQOV^av jxotrjGaGamp;at Gvvamp;xjxag, iv atg xrjvnbsp;fiÈv dXXtjv ’l^rjQtav naQEGttancov, xbv Ö£ xa-XovfiEvov quot;I^rjQu Tfoxajjibv oïtx k'ÖEt KaQyxjöo-viovg ETtl TCoXéjxa öta^aivstv, Evamp;Écog ê^x^vEy-xav xbv TX^bg xobg xaxd xrjv ’IxaXiav KxXxovgnbsp;tcÓXe/xov. 17, 3: Oig (Tv^^f]voig) ixttfityvv-fXEvot xaxd xiiv TXaQdamp;EGiv KeXxol, xal txeqInbsp;xb xdXXog rijg %(ÓQag dggt;amp;aXfitdGavx£g, ix jit-XQamp;g TXQOtpdGEtog [XEydhri GXQaxta TtaQaöó^ivgnbsp;iiXElamp;óvxEg E^E^aXov ix xïjg nEQl xbv Udöovnbsp;%agt;qag TvQ^r)vovg xal xaxÈGypv avxol xd xxe-öia. 4: Td fisv ovv TtQwxa xal ns^l xdg ava-xoXdg xov Udöov xEtytEva Adot xal AE^ixtot,nbsp;fxExd Öe xovxovg ’’IvGog^QEg xaxtfxxiGav, o fiE-yiGxov i'amp;vog ^v avxamp;v' i^xjg ö'e xovxoig itaQanbsp;xbv noxafibv Uovog-dvot. 5: Td ö'e xiQÖg xbvnbsp;AÖQtav ïjdij TtQoGxjxovxa yivog dXXo navvnbsp;xxaXatbv öiaxaxiGiEv' nooGayoQEVovxat ö Ove-VExoij xoïg fiBV Eamp;EGi xal TM xÓGjKp ^Qayv |
ötatpÉQovxsg KeXxamp;v, yXtaxxrj ö’ aXXoia XQm-fiEvot' 6: nbsp;nbsp;nbsp;Mv Oi xQaycoöioyQdtpot noXvv xtva TCEnotrjvxai Xóyov xal xioXXrjv xaxÉamp;Etvtat XEQaxEiav. 7: Td öe nÉQav xov Udöov, xdnbsp;tceqI xbv ’Atxevvïvov, TXQamp;xot fAv’AvaQEg, fiExdnbsp;ÖE xovxovg Boïot xaxaxxjGav, i^'^g öÈ xovxtovnbsp;Mg Tt^óg xbv ’AÖQtav AiyytavEg, xd d£ xeXev-xaïa TXQbg ê-aXdxx'i^ ErivmvEg. 8—12: Td fisvnbsp;OVV ETtttpavEGxaxa xmv xaxaGyóvxmv xovg hqo-EtQrjtiEvovg xoTxovg iamp;vmv xavamp;’ inTjQxsv, (9) lonbsp;mxovv ÖE xaxd xwfiag axEiyiGrovg, xrig XotTtrjgnbsp;xaxaGxEvjjg dfioiQoi xaamp;EGxmxEg' ötd yuQ xbnbsp;GxijSaöoxotXEÏv xal XQxatpayEÏv, EXt ÖE fifjösvnbsp;aXXo txXtjv xa xxoXEfiixd xal xd xaxd yEmQyiavnbsp;aGXEÏv, dnXovg eI^ov xovg jSt'ovg, ovx’ iniGxrj-firjg dllxig ovxe xixvxjg ttk^’ avxoïg xb na^d-nav yivmGxofiÉvrjg. vnaQ^tg ys fixjv êxaGxotgnbsp;rjv amp;QÉfiiiara xal XQnGbg ötd xb fióva xavxanbsp;xaxd xdg xXEQiGxdGstg ^aötmg övvaGamp;at nav-xayy nEQtayayEÏv xal fiEamp;iGxdvat xaxd xdg 20nbsp;aéxmv nQoaiQÉGEig. txe^I öe xdg ixatQEiag iis-yiGxyv Gnovöyv ixxoiovvxo ötd xb xal tpojSE-Qmxaxov xal övvaxmxaxov Etvat xiaQ axixoïgnbsp;xovxov, óg av nXEtGxovg £%£tv öoxy xoig amp;£-QaxxEvovxag xal GvfiTCEQitpEQOfjiÉvovg avxm. 18, 1—4: Tdg (i'ev ovv UQydg ov g,6vov xrjg ym-Qag inEXQaxovv, kAIo: xal xwv Gvvsyyvg Jtol-Xoiig vjxrjxóovg inETioiyvxo, xy xóXfiy xaxa-TtExtïyyg.Évot' fiExd öi xtva yqóvov fxdyy vtxy-GavxEg (a. u. 364) ’Pwfiaiovg xal xovg fiExd 30 xovxmv TtaQaxa^agivovg, snóg-Evot xoïg cpEv-yovGt XQtGl xyg jxdyyg yfiEQatg ^Gxeqov xax-ÉGyov avxyv xyv Pw/xyv nlyv xov KaïXExm-Xiov' yEvofiEvov ö’ dvxtGTtdGjxaxog xal xmvnbsp;OiiEvixmv ifi^alóvxmv Eig xyv ymQav avxmv,nbsp;xóxE /isv TtotyGa/xEvot Gvvamp;yxag xt^bg Pm-fiatovg xal xyv xtóltv ajxoöóvxEg ixtavyXamp;ovnbsp;Etg xyv oixEiav, fiExd Ö'e xavxa xoïg inqjvXiotgnbsp;GvvEtyovxo xtoXifiotg' k'vtot öh xal xwv xdgnbsp;quot;Al-WEtg xaxotxovvxmv ó^ftag inotovvxo xal 40nbsp;Gvvxjamp;^oi^ovxo xxoXXdxtg ixr’ aixovg, amp;£mQovv-XEg ix xxaQaamp;ÉGEwg xyv naQayEysvygivyv avxoïg Evöatytoviav. 6 sq.: UaQayEvofiivwv öhnbsp;Txdltv xmv KeIxwv Etg ’Al^av GxqaxExyiaxinbsp;fxEydhm fiExd xyv xyg xroXEmg xaxdXyiptv IVftnbsp;xQtaxoGxm (a. u. 393), zÓxe fisv ovx ixóXixy-Gav ccvxEiayaysïv ’Pwfiaïot xd GxqaxOTXEÖa ötdnbsp;xo TtaQaöo^ov yEvofiEvyg xyg itpóöov nqoxaxa-Xytpamp;yvai xat jxy xaxaxayyGat xdg xmv Gvfi-fidymv aamp;QoiGavxsg övvdfistg' avamp;ig ö'ii ETti- 50nbsp;j3oX^g Eredag hrst, dcodsnaxip fiExd fiEydXygnbsp;GxQaxiag iTCtTCOQEvo^svmv nqoatGamp;ó^Evot xalnbsp;GvvayEtQavxEg xovg Gvfifidyovg fiExd noXXygnbsp;TtQOamp;vfxiag dnyvxmv, GTCEvöovxsg Gv/x^aXEÏv [Cel-ta-e] |
Cel-ta-e
|
%oiï ótamvóvi^svoai nEgl rmv olav (a.u. 404). Ot ös ralccTai *T£.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;22, 8: OvSénco xexivrj- xórcov EX T^g olxtLug rmv KsXrmv. 10: ('Pra-ftatot) cnovSd^ovtsg TtQÓrsQOv êv xalm amp;é(ïamp;aL xd xaxci Tovg KsXxovg. 11: ^Evs%siQrjGcivnbsp;ofio^vfiaöov EV xovxoig xoig xaiQOÏg xtQog xovgnbsp;xaxd Kslxovg itoXÉ^ovg, voini^ovxEg av^qiÉQEivnbsp;Gtpisc xb êiaxQiamp;x]vai nqbg xoéxovg. 23 (a.u.nbsp;529), 3—5; MÉQog xi xjjg óvvdfiEcog xaxaki-10 xtEÏv TjmyxaG'd’tjGav ot (SaGilEig xatu KeXxwvnbsp;(pvXaxijg %aQiv xijg xdaQag xtQog xbv dnb xov-X03V (pó^ov. Avxoi d’ E^aQavxEg %avxi xmnbsp;GxQaxEVfiaxi xctxaxEamp;ciQQrjxóxcos cÓQfitjGav, noi-OVflEVOt XXjV noQELKV wj Ènl TvQQÏjvÉag, £%ov-XEg TtE^ovg fxÈv Eig nEvxaxiGiivQWvg, iTtTXE'ig óènbsp;xal GvvwQÉdag Eig êiGjivQÉovg. Pcofiaioi S agnbsp;amp;axxov rjxovGav xovg KEXxohg 'ÓTXEff^E^Xrjxé-vac xdg quot;AXnEig xxê. 25, 1: Ot d£ KsXxoinbsp;xaxaQavxsg Eig xx]v TvQQX]viuv ETtExtOQEvovxonbsp;20 Trjv ;^tÓ9KV noQamp;ovvxEg aSEamp;g, ovSEvbg avtoignbsp;d.vxixccxxo[iÉvov xéXog ett avxtjv aq^fiGav xfivnbsp;'Pcóft'ijv xxE. 5: IlvQ ccvaxavGavxEg oi KeXxoInbsp;xovg jiEv [itTtEÏg ccniXinov. 7: Tovg KEXxovgnbsp;dnoSEëQaxÉvai. 8: AiavaGxccvxcov xÉav KeX-xamp;v xal Gv/iTCEGÓvxmv avxoig ((PcojxaÉoig) ijvnbsp;ttyav xdg aQydg dp.(fOÏv jStaiog. 9: TÉXognbsp;ÖE xaamp;vTXEQExóvxoiv xcöv KeXx5)v xy xóXp.y.nbsp;10: Oa)g xb jj,£v tcqwxov oi KeXxoI noXtoQXEivnbsp;EjtE^éXovxo XXE. 26, 1: (AEVxiog Alp-CXxog)nbsp;30 axovGag xovg KeXxoiig 6id TvQQyviag ifij^E-jSXrjxóxag GwE/yt^Eiv x-fj Ecófiy. 27,2sq.:nbsp;quot;Höt] ÖE tceqï TEXafiamp;va xfjg TvQQyvÉag xmvnbsp;KeXxèóv {jTtaQxóvxav, ot xt^ovofiEvovxEgnbsp;avxmv êfircEGÓvxeg sig xovg xra^d xov Fatovnbsp;nQonoQEvop.Évovg êaXaGav, xal xd xs TtQoys-yovóxa SiEGarpovv dvax,QivópiEvoi xm GxQaxyymnbsp;xal xyv TtaQovGiav afMpoxÉQmv xmv Gxquxo-TtÉömv dvjjyyEXXov, GtjfiaxvovxEg ëióxi xsXEimgnbsp;GvvEyyvg eIgiv ot KeItoI jcai xovxmv xaxónivnbsp;4,0 ot teeqI xbv Aevxiov. 4: MsGovg xaxd no-qeIuv ci7tEiXyqgt;£vai xovg KEXxovg. 5: ’Tlt;p’ ovnbsp;(Xó(pov) e'Öei xtaQanoQEVamp;rivai xovg KEXxovg.nbsp;6—8: Ot ÓE KeXxoI xb fisv xcqamp;xov xfjv naQ-ovGtav xmv txeqI xbv AxiXiov dyvoovvxEg, ixnbsp;ÓE xov Gvji^atvovxog vnoXafifidvovxEg xovgnbsp;TCE^l xbv AtjiiXiov TCEQixtSTtoQEvGamp;ai xyv vvxxanbsp;xotg tnnEvGi xal ixQOxaxaXafi^dvEGamp;ai xovgnbsp;xónovg, Evamp;Emg E^axtÉGXEXXov xovg xtaQ avxmvnbsp;txxnEÏg xai xivag xmv sv^mvmv dvxixcoiyGOfiÉvovgnbsp;50 xmv xaxd xbv ^ovvbv xónmv. xa^v êh Gvv-Évxsg xrjv xov Fatov xtaQovGlav ex xivog xmvnbsp;dyamp;Évxmv atyfiaXmxmv Gnovdy xxaQSvÉ^aXovnbsp;xovg TiE^ovg, noioviisvot xrjv Exxa'^iv dfia xxgbgnbsp;ExaXEQav xxjv int^dvExav, xal xyv ciTx'ov^ag xal |
xfjv xaxd xtQÓGmnov ovg fiÈv yd^ rjÓEGav êxiofis-vovg avxotg, oi)g dè xaxd xb Gxójxa xtQoGEÖó-xmv KTtai’xrjGEiv, ex xe xmv TxgoGayyEXXo/xÉvmv XEXfiaiQÓfiEvoi xal xmv xax’ adxbv xbv xaiqbvnbsp;Gv/xjSaivóvxmv. 28,3—6: Ot óÈ KeXxoI xovgnbsp;fiÈv EX xmv ’'AXnsmv FaiGaxovg xigoGayoQEvo-fiÉvovg Exa^av iXQbg xyv an ovQag Enixpd-VEiav, fj nqoGsSóxmv xovg nsql xbv Ai/xtXiov,nbsp;snl ÓÈ xovxoig xohg ’'IvGOfi^Qag' Ttqbg ÖÈ xrjvnbsp;xaxd nqÓGmnov xovg TavQiGxovg xal xohg ènl lonbsp;Tadê xov ndöov ^axoixovvxag Botovg naqE-vÉ^aXov, xrjv èvavxiav fiEV GxaGiv Eypvxagnbsp;TOtg nqoEiqyfiEVOig, ^Xénovxag Ss nqbg xrjvnbsp;xmv xov Faï'ov Gxqaxonêómv k'cpoöov. Tag d’nbsp;djid^ag xal GvvmqLóag ixxbg êxaxéqov xovnbsp;xsqaxog naqÉGxrjGav, xyv óÈ XeIuv Eig xi xmvnbsp;naqaxEifiÉvmv oqmv (pvXaxyv nEQiGxyGavxEgnbsp;yamp;qoi^ov. yEvofiÉvrjg d’ djjKpiGxójiov xyg xmvnbsp;KeXxamp;v óvvdjJLEmg ov (lóvov xatanXyxxixijv,nbsp;d;lA.K xal nqaxxixfjv Eivai GvvÉ^aivE xrjv xdgiv. 20nbsp;10: Txjv ÖÈ XE(paXTjv avxov (Fa'iov) nqbgnbsp;xovg §aGiXÉag ènavEVEyamp;fjvai xmv KeXxêov.nbsp;29,2: nóxEQOv ot KeXxoI xyv èniGcpaXEGxdxrivnbsp;Eiypv ymqav. 5—8: 'O xÓG/xog adxovg {’Pm-fiaCovg) xal amp;óqv^og è^ÉnXyxxE xxjg xmv KeX-xmv óvvdjJiEmg. dvaqlamp;fiyxov (lÈv ydq ijv xbnbsp;xmv Pvxavfjxmv xal GaXniyxxmv nXijamp;og, oignbsp;aq,a xov navxbg GxqaxonÉóov Gv^naiavt^ovxognbsp;xxjXixavxyv xal xoiavxyv GvvÉ^aivE ytvEGamp;ainbsp;xqavyijv, mGxs (ly fióvov xdg GaXniyyag xal 30nbsp;xdg óvvdfiEig, dXXd xal xovg naqaxsifiivovgnbsp;xónovg Gvvfjxovvxag e'% avxmv öoxeïv nqoÏEGd'ainbsp;cpmxyv' èxnXrjXXixT] d’ yv xal xmv yv/ivmvnbsp;nqoEGxmxmv avóqmv tj x èniipavEia xal xLvy-Gig, mg dv öiaqgt;Eq6vxmv xaïg axfiatg xal xoignbsp;EÏÓEGi. ndvxEg d’ ot xdg nqmxag xaxÉyovxEgnbsp;GnEiqagnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;fiavidxaig xal nEQiXEiqoig yGav xaxaxExoGfiivoi. 30, 1 sq.: Toïg fiÈv bntGm xmv KeXxSjv noXXyv EvyqyGxtav ot Ga-yoi fiExd xmv dva'^vqiómv naqEÏiov, xoïg óÈ 40nbsp;yvixvotg nqoEGxmGi naqd xyv nqoGÓoxtav xovnbsp;nqdy/iaxog GvfijSatvovxog xdvavxta noXXrjvnbsp;anoqiav xal óvGxqrjGxtav naqEi%E xb yivóiiE-vov XXE. 9: Ot fiÈv nE^ol xmv KeXxamp;v evnbsp;avxm xm xijg naqaxd^Emg xónm xaxexónyGav,nbsp;ot d’ tnnEig nqbg tpvyyv mqfiyGav. 31,lsq.:nbsp;AnÉamp;avov fiÈv ovv xmv KsXxmv Eig xsxqaxiG-jjivqtovg, êdXmGav d’ ovx èXdxxovEg iivqtmv, EV oig xal xmv ^aGiXÉmv KoyxoXixdvog. b d’ ?r£^og avxmv ’AvyqÓEGxog, Eig xiva xónov Gvfi- 50nbsp;givymv fi£x’ bXiymv, nqoGyvEyxE xdg yEiqagnbsp;CKiiTW xal xoig dvayxatoig. 7: 'Jï fiÈv ovvnbsp;jSaqvxdxrj xmv KeXxcóv è'ipoóog ovxm xal xovxmnbsp;xm xqónm öiEipd'dqrj. 8: KaxEXniGavxEg 'Pw- [Cel-ta-e] |
Cel-ta-e
|
fiaioi övv^assamp;M TOvg Kehovg Sk rmv tónav ramp;v nsQÏ rbv IluëoP bXoo^sqöbg i'AfiaXstb', rovgnbsp;TS jisxa TCCvTa xaxaataamp;svtag bnétovg Kóiv-rov QovXovlov xal TLtov MccXiov é^qioxÉQOvgnbsp;zal xag óvvéfistg fisxcc nctQKGxsviig i^eyéXtjgnbsp;è^anéaxsiXav ènl xoiig KsXxovg (a. u. 530) %xê.nbsp;32,1: nónXxog QovQwg r.al Fdiog QXafiiviognbsp;avO'Lg èvs^aXov sig xrjv KsXxixriv (a. u. 531)nbsp;öicc xijg xamp;v ’AvaQcov ^m^ag, oig Gvfi^axveinbsp;10 fifj ^axQccv dnb MuGGaXCag xijv oiki^Giv.nbsp;7; ('PtoftKtoi) i^ovXovxo Gvyy^Q^Gamp;ctt xaïg xwvnbsp;Gvjifiayovvxmv avxoïg KsXxmv óvva/isGi. 9:nbsp;TéXog d’ ovv avxol fjx'ev vné^stvav èvxbg xovnbsp;Txoxajiov, xovg ês xmv KsXxmv GcpiGi Gvvóvxagnbsp;óia^i^ccGavxsg sig xb TtSQav avsGnaGav xdgnbsp;inl xov Qslamp;Qov ye(pvQag. 33,4: Svvé^aXovnbsp;s% ita^axd^scog xaxu TXpÓGaTVov xoig KsXxoig.nbsp;5: Tovg fi'sv KsXxovg dnQdxxovg snoir^Gavnbsp;dgisXófisvoi XTjv èx êidgoscog c’vxmv ixdxrjv xxs.nbsp;20 34,1: Ta ë’ s^rjg sxei (a.u. 532) óiangsG^ev-Gd(ievoi xav KsXxmv vtxsq slgijvrjg xal navnbsp;notrjGsiv VTtiGxvovfiévmv xxs. 7: Oi ós KsXroinbsp;nvamp;ófisvoi xijv nagovGÏav xmv ‘imsvavxtmv,nbsp;XvGavxsg xrjv TioXiOQxiav {iTXijvxav xal Ttags-xd^avxo xxs. 15: 01 ës KsXxoï Scd xb Txagbvnbsp;svxvxtjfxa jxSLvavxsg snl noabv sbHagGag, fxsx’’nbsp;ov TioXv xganévxsg sq)svyop slg xdg nagagsiag.nbsp;35, 2: 'O fisv OVV Txgbg xovg KsXxovg ixóXs-ftoj xoiovTOv sGxs xb xéXog. 36,1 (a.u.533):nbsp;30 (^Aaëgov^ag) êoXocpovf^ê’slg èv xoïg savxovnbsp;xaxaXvjiaGi vvxxbg vnó xivog KsXxov xb yévognbsp;lëiav svsxsv dëixrjixdxav. 3,2,6: Tfjv ’IjSi]-gav ngoGXa^siv xal KsXxmv dgxriv. 34,1:nbsp;((Avvi^ag) ngoGsësxsxo xovg %agd xmv KsXxmv agbg avxbv ciTCOGxsXXofxêvovg xxs. 4: IIamp;vnbsp;vniGxvsïxo ëcaTXS/XTXÓfisvog snc^sXmg xtgbg xoiignbsp;óvvaGxag xmv KsXxmv xal xovg inl xdês xalnbsp;xoiig sv avxaig xaïg quot;AXnsGxv svoixovvxag.nbsp;5 — 6: Klg xoiig ngosigri^svovg dgjixsGamp;ainbsp;lü xónovg xal Gvvsgyoïg xal Gv/i/xdxoig xgxjGa-aamp;ai KsXxoïg sig xijv ngoxsifisvrjv ijtijioXxjv.nbsp;dqpixofisvmv ës xmv dyysXmv, xal xxjv xs xmvnbsp;KsXxmv ^ovXxiGiv xal ngoGÓoxiav anayysi-Xdvxavj xxjv xs xmv ^AXnsivmv bgmv iinsg^o-Xijv iniTtovov fi'sv xal övGysgx) Xiav. 8: ’Tno-ësLxvvav ës xxjv xrjg %mgag dgsxijv sig ijvnbsp;dipi^ovxat, xal xijv xmv KsXxmv siivoiav xalnbsp;avfifiaxi'nv. 37, 9: ’Anb ês xov Ndg^mvognbsp;xal xd nsgl xovxov KsXxol vsfiovxai fis^gi xmvnbsp;ngoGayogsvofisvmv Tlvgxfvalmv o^öi'. 39,4:nbsp;Tmv Uvgrfvaiav ogav, a êiogi^si xovg quot;I^xf-gag xal KsXxovg. 40, 1: ((AvvC^ag) xaxd-90jSos mv xoiig KsXxovg êtd xdg óxvgóxtjxagnbsp;xmv xÓTtmv. 41, 1: Td fisv oiiv xaxd KsX- Holder, Alt-celt. Spraclischatsj. T. |
xoiig anb xijg ag^ijg smg slg xijv ’Avvl^ov itagovGlav sv xovxoig ifv. 6 sq.: Aid xs xdgnbsp;êvGxmglag xmv xóxtmv xal ëid xb TcX'^’amp;og xmvnbsp;fisxa^ii xsifiivmv KsXxmv. ’Avvi^ag ës Ttaga-ëó'^ag xoiig fisv xgVfxaGi. nsiGag xmv KsXxmv,nbsp;xoiig ë's ^laGafisvog. 9: 2vGX7jGag fisx abxmvnbsp;x.adquot;rjysfióvag dfia xal GvvaymvLGvdg KsXxovgnbsp;(= auxiliaribus Grallis Liv. 21, 26, 5), oïnbsp;Ttagd xoïg MaGGaXimxaig sxvy^avov fiiGamp;ocpo-govvxsg. 43, 12: 01 ës KsXxol xal êid xijv lonbsp;uxa'^lav xal öid xb nagdëo^ov TOi) Gvfi^al-vovxog xa^smg xgansvxsg agfirjGav ngbg (pv-yijv. 44,9: 01 fisv ovv KsXxol xoiavxa ëia-Xsxamp;svxsg dvsxagrjGav. 45,2: Tmv 'Pmfiaimvnbsp;xal KsXxmv slg sxaxbv [nnsig xal xsxxagdxovxanbsp;ëiacpamp;agijvai. 47, 3: ('Poëavbg) qisgsxai d’nbsp;èxtl noXii ëi avXmvog, o-u ngbg fisv xdg dg-xxovg ’’Agëvsg KsXxol xaxoixovGi, xijv ë’ aixbnbsp;fisGijfijiglag avxov nXsvgdv bgl^ovGi itaGav alnbsp;Ttgbg dgxxov xsxXifisvai xmv quot;AXnsmv nagm- 20nbsp;gsiai. 48,6: 011% iGxogxfGavxsg ydg 0x1 Gvfi-(ialvsi xoiig KsXxoiig xoiig nagd xbv ’Poëavbvnbsp;noxafibv olxovvxag ov% dna^ ovës ëlg ngo xrjgnbsp;Avvi^ov TcagovGiag, ovës fiijv TcdXai ngoG-(pdxag ës, fisydXoig Gxgaxonsëoig rmsg^dvxagnbsp;xdg ’’AXnsig 7Cagaxsxd%amp;ai fisv Pafiaioig Gvv-rjymvlGamp;ai ês KsXxoïg xoïg xd nsgl xbvUdëovnbsp;nsëia xaxoixovGi. 60,11: Tb ës Xoinbv nXrjamp;ognbsp;xmv xd nsë ia xaxoixovvxmv KsXxmv sGnov-ëa^s fisv xoivmvsiv xoïg Kagyrfëovioig xmv 30nbsp;ngayfidxmv xaxd xïfv s^ dg%rjg sni^oXrjv xxs.nbsp;12: Tiv'sg ë's xal GvGxgaxsvsiv xjvayxd^ovxonbsp;xoïg'Pmfiaioig. 66,7 :quot;Afia ydg xa ysvsGamp;ainbsp;xb ngoxsgrifia ndvxsg sGnsvëov oi nagaxsifis-voi KsXxol xaxd xijv £| agxijg ngóamp;sGiv xainbsp;rpiXoi yivsGamp;at xal %ogrjysïv xal GvGxgaxsvsivnbsp;xoïg Kag%rjëovCotg. 67,1: 01 ês GvGxgaxsvó-fisvoi KsXxol xoïg ’Pmfiaioig amp;smgovvxsg éni-xvësGxsgag xdg xmv Kag%r]ëovimv sXniëag,nbsp;Gvvxagdfisvoi ngbg dXXxjXovg xaigbv snsxxjgovv 40nbsp;ngbg sniamp;sGiv, fisvovxsg sv xaïg savxmv sxa-Gxoi Gxrjvaïg xxs. 8: HdXai xmv KsXxmv ngbgnbsp;avxoiig dXXoxgimg ëiaxsifisvmv. 68,8: Tb ë'snbsp;xmv KsXxmv nXrjamp;og xb xd nsëCa xaxoixovv,nbsp;GvvsgsGxtjxbg xaïg xmv Kagjxjëovimv sXntGi,nbsp;ëaifiiXmg fisv s%ogrjysi xb Gxgaxónsêov xoïgnbsp;snixfjësioig, sxoifiov ë ^v navxbg xoivmvsivnbsp;sgyov xal xivëvvov xoïg nsgl xbv 'Avvi^av.nbsp;10: (Hiximvxo) xijv xmv KsXxmv iamp;sXoxdxrj-Giv, Gxoja^ófisvoi êid xrjg xsXsvxaiag dnoGxd- 50nbsp;Gsmg. 69, 5—7: Msxd dè xavxa Gvvamp;smgrj-Gag (’AvvijSag) xivdg xmv KsXxmv, oï xaxm-xovv fisxa^ii xov Ildëov xal xov Tgs^ia no-xafiov, nsnoixjfiévovg fisv xal ngbg ’Pmfiaiovg, 29 [Cel-ta-6] |
899
Cel-ta-e
900
|
xal TceTteiOfisvovg ra roiovrco r^ona trjv nuQ amp;iA.(poiv dsipa^siav avroïg 'èTtuQ^siv, i^ano-arêllst Tcs^ovg ftsv SiSiillovg, imtsig Ss KsX-roiig xal NoiiéSag sig yiXiovg, ngoera^ag iiti-ÖQa^sïv airav trjv '/équv. rmv ös rtQa^évrmvnbsp;rb 7tgoera^amp;£v xal nollrjv Tts^i^alofiévcov IsLav,nbsp;svamp;étog oi Kslroï naQrjöctv ènl rbv 'j(aQaxa rmvnbsp;'Ptajxatwv Ssófisvoi Grpiai ^orjamp;sïv. 9: 'Erqa-TtTjGav OL Kslroi Ovv roïg NofiaGiv, xal- rfjvnbsp;10 anoiwQrjGrv snï rbv êavrav ETVowvvro ^t^gaxo:.nbsp;11: Tovrov Ss evfjiTtsGÓvrog avamp;ig syvXivavrsgnbsp;01 Kslroi Ttgbg rrjv savrav aGgiaXstav arts-ycÓQovv. 70,4: Trjv rs rwv Kslrav ccamp;salavnbsp;ovK s^fisvsïv sv rfi TtLorsi ragt;v KGgyrjöovlcavnbsp;KiiqayovvxGiv xal rrjv r^Gvyrav avccyxa^ofisvcavnbsp;aysLv, aXXa xaivoro/A-ijGstv ri naXiv xar èxsl-vmv. 9: (^AvvC^ag) Q'sXav jxÈv TCQarov axs-QaCoig a-rtoxQVGGGamp;ai raïg rS)v KeXramp;v ogfiatg.nbsp;71, 2: A LU rb rovg KsXrovg usl xlQsvul ragnbsp;20 ivsSqag sv roig xoLOvroig ymQLOLg. 72, 8 sq.:nbsp;CAvvL^ag) rovg jisv Tts^ovg snï fiiav svamp;siavnbsp;nuQsvé^aXs, nsql öiG^vqlovg bvrag rbv amp;qLamp;-q.óv, ”I(irjqug xal KsXrovg xal Al^vag, rovgnbsp;S LTcnsig SlsXo)V s(p êxdrsqov naqsGrriGs rbnbsp;xsqag, nXsiovg bvrag ixvqicov Gvv roig naqdnbsp;rcóv KsXrcóv Gv^fia-xoLg. 74, 4: Oi Ss nsqlnbsp;rag nqiarag %(óqag snavayxaGamp;svrsg èxqdrrjGavnbsp;rmv KsXrmv xal fisqovg rivbg ramp;v Ai^vmv,nbsp;xal noXXovg avrmv dnoxrsivavrsg Siexorpavnbsp;30 T'gv rmv KaqxrjSovLav rd^iv. 10: 2vv£§aivsnbsp;ydq bXiyovg fi'sv rmv ’I^Tqqmv xal Ai^vmv,nbsp;rovg Ss nXsiovg dnoXmXsvai rmv KsXrmv. 7 5,nbsp;2: Tovg KsXrovg navrag dnovsvsvxévai nqbgnbsp;rrjv BxsLvmv tpiXiav. 77, 3: ‘‘Awi^ag Ss naqa-ysLfxdifOV sv ry KsXrixfj. 78, 2: ’Aymvimvnbsp;ydq rrjv damp;sGiav rmv KsXrmv. 5: Ssmqmvnbsp;Ss rovg KsXrobg övG%sqaivovrag snr rm rovnbsp;nóXsfiov sv ry naq’ avrmv %(óqg Xaji^dvsivnbsp;rrjv rqi^rjv, GnsvSovrag Ss xal jisrsmqovg bv-40 rag slg rrjv noXsiriav, nqogxxasL juv Siu rrjvnbsp;nqbg 'Pm/raiovg oqyrjv, rb Ss nXsïov Sid ragnbsp;mLpsXsiag. 79, Ssq.: ^Enl Ss roig nqosiqrjjis-voLg sns^aXs rovg KsXrovg, inl ös namp;Gi rovgnbsp;tnnslg. snLfisXrjrrjv Ös rijg ovqayiag rbv dSsX-Lpbv dnsXins Mdymva rmv rs Xoinmv yaqivnbsp;xal fialtota ryg rmv KsXrmv jjiaXaxiag xalnbsp;(pvyonoviag, l'v sdv xaxonaamp;ovvrsg rqsnmv-rui ndXiv sig rovniGm, xmXvrj öid rmv in-nsmv xal nqoGgisqy rag ysiqag avroïg. 6—8:nbsp;50 Oi ös KsXrol övGysqmg (isv sig rovfinqoGamp;svnbsp;nqov^uivov rsraqayfisvmv xal öiansnarrjfis-vmv sig ^damp;og rmv sXmv, sninóvmg ös xalnbsp;raXainmqmg énsfisvov rrjv xaxondamp;siav ansi~nbsp;qoi naGrjg rijg roiavrrjg bvrsg xaxovyiag. |
[Cel-ta-e] sxmXvovro ös ndXiv dnovsvsiv sig rovniGmnbsp;ötd rovg acpsGrmrag aVroïg innsïg. ndvrsgnbsp;jr'sv OVV sxaxondamp;ovv, xal fidXiGra öid rrjvnbsp;dyqvnviav' mg dv s^ijg rjjisqag rsrraqag xalnbsp;rqsïg vvxrag Gvvsymg öi üöarog- noiov/rsvoinbsp;rrjv noqsiav' öiagpsqovrmg ys [irjv snovovvnbsp;xal xarscpamp;siqovd'’ önsq rovg dXXovg oi KsX-roL. 83,4: Tovg ö’ innsïg xal rovg KsXrovgnbsp;ofioimg rmv svmvvjimv (iovvmv xvxXca nsqi-ayayiav naqs'^srsivs Gvvs^sïg. 84,6: (PXajii-ionbsp;viov . . . nqoGnsGÓvrsg riv'sg rmv KsXrmv an-sxrsLVav. 85, 5: Oi (rsv ydq ndvrsg sig x'-~nbsp;Xiovg xal nsvraxoGiovg snsGov, mv rjGav oinbsp;nXsiovg KsXroi. 93, 10: ’jEirt ös naGi rovgnbsp;quot;I^rjqug xal KsXrovg. 106,6: Avrol {oi Gvy-xXrjrixoï) ös Asvxiov jisv UoGrovjiiov, s^a-nsXsxvv bvra Gtqartjyóv, Grqarónsöov öóvrsgnbsp;sig TaXariav (Gallia Cisalpina) slansGrsiXav,nbsp;^ovXójisvoi noisïv dvrinsqiGnaGfiu roïg KsX-roïg roïg jisT Avvi^ov Grqarsvofiévoig. 113, 20nbsp;7 (a. u. 536): ’EriQsi ö^ [’Avvi^ag) in avrbvnbsp;rbv norajióv, inl rmv svmvvjimv, rovg quot;I^rj-qag xal KsXrovg innsïg dvriovg roïg rmv Pm-fxaimv innsvGi, Gvvsysïg ös rovroig ns^ovgnbsp;rovg rjjiiGSLg rmv sv roïg §aqsGL xaamp;onXiGjioïgnbsp;Ai^vmv, s^ijg ös roïg siqrjjisvoig ’I^yqagnbsp;xal KsXrovg. 8: Aa^mv ra jisGa rmv I^rj-qmv xal KsXrmv rdyfiara nqoijys. 9: Uqo-xivövvsvGai ös roïg ’'I^njqGi xal KsXroïg. 114, 2: Tmv ö’ ’l^rjqmv xal KsXrmv b psv ê'vqsbg 30 ijv naqanXrjGiog, ra ós (.irptj rijv ivavriavnbsp;slys öidamp;sGiv. 4: KsXrmv yvjivmv. 115,2:nbsp;quot;Ajia ös rm rovg ^'Jjiyqag xal KsXrovg innsïgnbsp;dnb rmv svmvvjimv nsXdoai TOig 'Poifiai'oig. 5: ’Enl ^qayv jisv ovv rmv ’I^rjqmv xal rmv KsXrmv sfisvov ai rd^sig xal öisjidiovro roïgnbsp;Emjiaioig ysvvaimg xrs. 6: Tmv ji'sv KsXrmvnbsp;inl Xsnrbv sxrsrayjisvmv. 7: Hqmra rd (isGanbsp;öid rb rovg KsXrovg iv (irjvosiösï Gyrjfiarinbsp;rsrayjisvovg noXv nqonsnrmxsvai rmv xsqd- 40nbsp;rmv ars rov (ifjviGxov rb x.vqrmfra nqbg rovgnbsp;noXs/ALOvg syovrog. 11: Kara ryv inl rovgnbsp;KsXrovg naqdnrmGtv. 117, 6: Tmv ös jisr’nbsp;’Avvl§ov KsXrol [isv snsGov sig rsrqaxiG%iXLovg.nbsp;118,6:'Pjró rmv KsXrmv öiuLpamp;aqijvai. 7, 9, 6: UaGag nóXsig xal i'amp;vij, nqbg d ioriv yfiïv {j rs (piXia rmv iv EaXia xal KsXria (sonstnbsp;3,59,7 TaXaria == Gallia omnis) 'xal iv rijnbsp;AiyvGrivy. 7: Ildvrmv sd'vmv xai noXsmv,nbsp;oGa sGrlv iv ’IraXia xal KsXria xal Aiyv- 60nbsp;Grivy. 8, 32, 1: ’’AnofisqlGag (’Awi^ag) ösnbsp;rmv KsXrmv sig ÖLGyiXiovg, xal ÖLsXmv signbsp;rqia fisqrj rovrovg, GvvsGrrjGs rmv vsuviGxmvnbsp;övo nqbg sxaGrov jjLsqog rmv ysiqL^óvrmv rrjv |
Cel-ta-e
|
tcqS^iv. 4: ToLg ês napa ramp;v KaQ%riëovicov j xai xS)v KsXtmv 7]ySfiÓ6i y.xsivsiv dxsxsXevSaxo ¦nbsp;xovg èvxvyyévovxDcg xiav’Pm^alcov. 9: Ot jisvnbsp;sig xovg KaQpjöovlovg êvéninxov, oló’elgxovgnbsp;KsXxovg. 11,3,1: (^Pm^aïoi) noXXovg fxèv ramp;vnbsp;KsXxav èv xaïg OxijiaGt xoificofiévovg dia xx]vnbsp;fii-d’tji' r.axeKOTCvov isQ£Ïtav xQonov kxL 3;nbsp;'Anéamp;avov óè xmv fihv KaQyt]Sovimv y.axa xr]vnbsp;OVV xoïg KeXxoïg ov% sXccxxovg fivQxcov.nbsp;10 19,4: Eiis yag (Awi^cig) Ai^vag, ’ïjStj^ag,nbsp;Aiyvöxïvovg, KeXxovg, (Poivixag, ’’IxaXovg,nbsp;quot;EXXtjvag, oig ov vófiog, ovk è'amp;og, oi Xóyog,nbsp;ov%. ïxEQOv ovSlv rjv y.oivov i% (pvascog xtQognbsp;a.XXifjXovg. 12, 28®, 3 sg'.; Avzbg (Tt/iaiog)nbsp;yovv x'rjXixavxi]v •bnoyt,S{iBVj]Kévai Scmavqv kcunbsp;xaxonccxXsMV xov Ovvayaysïv xa tcciq’ AgGv-qimv VTCOiivriixaxa xctl jtolujtpayftov^iJat ranbsp;Aiyvmv ëamp;vrj xal KeXxav, a^a öh xovxoignbsp;I^rjQatv, maxe (tijd’ av avxbg iXnieai ftijTtoól’nbsp;20 sxsQoig i^Tjyovixsvog niGxsvamp;rivai txsqÏ xovxoiv.nbsp;-ijóéwg óè xig av egoïto xbv SvyyQacpia nó-xsQov vnoXafi^dvei ftstfovog óiLa9cci óanccvrjgnbsp;Kal Kay.o'xa9£iag xb y.a9ri(ievov èv aoxsi Ovv-aysiv énofivriiiaxa zal 7CoXv7CQayfji,oveïv xanbsp;Aiyvmv i9v'ï] xo;t KsXxmv ^ xb xtEXQa'd'^vainbsp;xav TiXtiaxmv i9vav Kal xovxcov avxóxixxjvnbsp;ysv£a9ai. 15, 11, 1 (a. M. 552): 'O d’ Av-vi^ag xa fièv Hijpta jrpó TtaGrjg zijg övva-fxecog, 'bvxa nXeCw xmv oydorjKOVxa, fxsxa ósnbsp;30 Tciirci xovg (iiG9oq}ÓQovg S7tsGX't]Gs, txsqI jxv-Qwvg bvxag Kal ÓLGyiXlovg xbv «ptUftov. ovxoxnbsp;d ijGav AiyvGxivoi, KsXxoC, BaXiaQsig, Mav-QovGtoi. 18 (17), 11, 2: Aicc xbv anb xavnbsp;KsXxav cpó^ov. 34, 10, 1: Iloxafibg’IXXs^e-qiv Kal Pógkvvov, qso vxag naga TtóXsxg óftw-vvfiovg, zaxoiKovfiévag inb KsXxav. Polyh.nbsp;fragm. 20 p. 1390 Hultsch, ap. Suid. v. i§-TjG'ósv'tjKÓxag: Ot ós KsXxol ióóvxsg xovg ^Pa-(lawvg iidysGd'ai nagsGzsvaGfisvovg, zal dó-lo ^avifsg s^fjGd'Svrjxóxag xa Gagaxa inb Xigovnbsp;xbv xdyiGxov atgstGamp;ai xav 9avaxav. Apol-lodor. chron. 4 ap. Stephan. Byz. fr. 59 M.:nbsp;’'Egxl zal KsXxiZïj Tcólig Asgia, ag AnoXXó-óagog tv ygovizav xsxdgxa. 60: AióovGioi,nbsp;Gvfifiaioi ’PagaCow xrgbg xy KsXxiny EaXaxia.nbsp;'AnoXXóóagog èv ygovizav d'. 62: Agósgvoi,nbsp;s9vog /iiayifiaxaxov xav xtgbg xfj KsXxtxy Ea-Xaxav. AnoXXóêagog xsxagxy ypoviy.av KsXxav Agosgvovg. Nicandcr ap. Terfuïlian. denbsp;50 anima 57 ii.393,17 B.: Nam et Nasamonasnbsp;propria oracula apud parentum sepulcranbsp;mansitando captare, ut Heraclides' scribitnbsp;¦vel Nymphodorus vel Herodotus, et Celtasnbsp;apud virorum fortium busta eadem de cöusa |
abnoctare, ut Nicander affirmat. Eudoxus Bhod. ap. Apollon, hist, mirab. c. 24: Evóo-èog b ’Póóiog Ilsgl xfjv KsXxixrjv slvai xtnbsp;s9vog rpriGtv, ö rrjv xjfiègav ov ^Xsnstv, xrivnbsp;ós vvxxa bgav. Artemidor. ap. Steph. Bys.nbsp;p. 20, 7: Ayvaxsg, s9vog KsXxtzxig naga xbvnbsp;azsavóv, ag Agxsfjttêagog. p. 436, 18: Ma-GxgafisXxjy nóXtg zal Xtfjtvx} zijg KsXxtzTjg. Ag-xsfitöcogog èv xy èntxog.y xav s'vósza. p. 608, 6: Tavgóstg, nóXig KsXxtzr] AlaGGaXirjXav, lO e^Oazasav cf. Strdb. 4 p. 184)gt; anoizog. Ag-xsfitóagog sv ngaxto ysaygatpov/isvav tprjGtv,nbsp;bxi xavgotpógog yv y vavg y óiazofiiGaGanbsp;xovg xyv noXtv zxtGavxag, oï dnoggKpsvxsgnbsp;anb xov GxoXov xav 0aKasav zal ngoGsvs-Ixósvtsg a'bxóS'i anb xov èniGygov xyg nsragnbsp;xyv nóXtv avófiaGav. xb èitvizov Tavgosvxioi.nbsp;Pseudo-Scymnus Chius 165—169; (TagxyG-()ój) noxafióggvxov zaGGixsgov èz xyg KsXxi-zyg I ygvGÓv xs zal yaXzbv cpsgovGa nXstova. \ 20nbsp;snetxa %éga KsXxtxy xaXovgévy | (ts%gt xygnbsp;9aXdtxyg xyg y.axa Eagöa JtstpÉvijg,( ortEp ftÉ-ytGxóv sGxt ngbg óoGgaig s^vog. 173 sq.:nbsp;Tbv anb ^stpvgov KsXxol ós géygt óvGfiavnbsp;xónov I S’sgtvav syovGtv, xbv ós ngbg ^og-gav Exv9at. 176—177; KsXxol d’ dvdna-Xiv 1 vn' tGyfisgtvyg Hsgtvyg xs êvGsag, agnbsp;Xóyog. 183—195; Xgavxat ös KsXxol xoïgnbsp;ë'd'SGtv 'EXXyvtxoïg, | syovxsg oizstóxaxa ngbgnbsp;xyv EXXdóa \ ótd xag vnoóoyag xav ènt'^s- 30nbsp;vovgsvav' | Gvv fiovGtxy d’ dyovGt xdg èx-xXyGtag, \ ^yXovvxsg avxyv ygegaGsag %a.gtv.nbsp;(cf. Biodor. 2, 47, 2; Tbv 9sbv xovxov (Apollon) zalf yfisgav bn avxav (^TnsgjSogiav)nbsp;vfivsÏG9at ftsr’ dóyg Gvvsyag Kal xtfiaaamp;atnbsp;óta(psgóvxag. 4; ’E^stv ós xovg ^Tnsg^ogéovgnbsp;tótav xtva ótdXsKXov, zal ngbg xovg’’EXXxjvagnbsp;otnstóxaxa ótaxsÏG9at.) | xovxav ós zsïxat Xs-yofièvy xtg èGyaxy \ GxyXy ^ógsiog' sGxt ónbsp;bytyXy ndvv ) sig xvyaxadsg nsXayog ava- 40nbsp;xsivovg’ axgav. | otKOvGt xyg GxyXyg ós xovgnbsp;èyyiig xónovg \ KsXxav oGot XyyovGtv bvxsgnbsp;sGyaxot I ’'Evsxoi, xsxy (xs Kal cod.) xav èvxbgnbsp;èg xbv ^Aógtav \ quot;iGxgav zaS’yzóvxav' XsyovGinbsp;ó’ avxóamp;sv I xbv 'iGxgov dgyyv XafijSavstv xovnbsp;gsv/iaxog. 777; AfisXst ós ftsy^gi xyg KsXxi-y.yg ytvaGxsxat (('iGxgog). Parthen. erot. 8:nbsp;(’iGxogst AgiGxodyjxog 6 NvGasvg èv a iGxo-gtav nsgt xovxav, nXyv oxt xa bvófjtaxa én-aXXaxxst, avxt Hgtnnyg zaXav EvQ'vy.tav, 5onbsp;xbv ós jSdgjiagov Kavdgav). quot;Oxs ós oï Ea-Xdxat xaxsóga/xov xyv ’lavtav zal xdg nóXstgnbsp;ènogamp;ovv, èv MtXyxa amp;sGfio(pogtav bvxavnbsp;xat Gvvyamp;gotGfisvav yvvaixav sv xa tsgd, 29* rCel-ta-e] |
Cel-ta-e
|
'o ^Q«iv ri)? Ttólewg KniyEi, anoGnaG^'iv xi fjisQog xov ^(xQ^aQCKOv óiijlê'sv slg xr]v Mi-IrjGtav xal i^amvaiaig iniSQa^ov eHsv xccgnbsp;ywaïy-ag. £vamp;a órj rag fisv EQQvGavxo noXvnbsp;ccQyvQtóv TE Kal iqvGiov avxiSóvxEg, xivEg êsnbsp;xcöv §aQ§aQmv avxaig oixstcoamp;évxcov ccjtriyamp;'rj-G(xv, èv ÖE avxctïg KaVH^ïnnrj, yvvr] ISavamp;ov,nbsp;avÖQOg èv MlXx]X(o tvccvv doxifiov yévovg xenbsp;xov nqmxov, naiSiov anoXmovGcc diExig. xctv-10 XTjg TtoXvv Tcóamp;ov Ijjcov 6 Savamp;og è^riqyvQt-Gaxo fiéqog xamp;v inaQyfidxav, %al xaxaaxEva-GdjiEvog ‘iQ'v^ovg ëiG%iXiovg xb fiÈv n^cóxovnbsp;Elg’IxaXiav inEQciimamp;xj, evxevamp;ev öe ino idio-'^Évtov xivamp;v KOjxi^ófiEvog Eig MaGGaXLav dcpi-KVEtXal %amp;XELamp;EV Elg xrjv XsXnJtlJV' 5tC!l TCQOG-eX'9'cbi' Tij oIklu, evamp;ix avxov Gvvrjv x] ywijnbsp;dvÖQl xcóv fidXiGxa naQcc KsXxoïg óo^a^o/xE-vcov, xJTtoóoxfjg iÓEixo xv^siv. xav ês dianbsp;(piXo'^Eviav EXOL^mg ccvxbv vnoÓE^aiiEvcov, eIg-20 eXiiwT' oQa xrjvyvvaiKcc, %al avxov EKSLVtj tconbsp;XEiQE a^qii^aXovGa (idXa q}i,Xolt;pQ6vcog txqoG-tjydyèio. TtaQaxQxjfia óe xov KeXxov xtaga-yEvofiévov, óiE^rjXamp;EV avxw x^v xs aXfjv xèv-ÖQog rj ’HQLTtixri, xal amp;g avxfig i'vExa ijxotnbsp;Xvx^a xaxaamp;fjGÓ/xEvog' 6 Se rjyaGamp;rj xrjg ipv-CTS ^bv Sdvamp;ov, xal avxixa GvvovGiav noirj-Gajxsvog xmv fidXtGxa xCQOGtjxóvxcov i^évi^svnbsp;avxóv. naQaxEivovxog Ss xov nóxov, xfjvnbsp;yvvaixa GvyxaxaxXivsi avxm xal Sc l^itnji'écojnbsp;80 èTtVVamp;dvEXO TXfjXcXtjV OVIGcaV EÏl] XEXXfjflÉvOgnbsp;rrjv Gv(i7CaGav' xov Sb scg ccQCamp;jibv ycXcmvnbsp;XQVGcóv tpxjGavxog, b ^UQ^aQog Ecg xÉGGaQanbsp;fjcsQ'T] xaxavéfjcEcv avxbv exÉXeve, x.al xa ji'svnbsp;xqia inE^acQScGamp;ac avxm, yvvaixi, TCacScco,nbsp;xb Sh xÉxa^xov dnoXEcnEcv unocva xfjg yvvac-xóg. mg Se èg xocxóv jcoxs anEXQccitovxo., noXXanbsp;xaxsfiéfxcpexo xbv Sccvamp;ov ij yvvxi Sca xb firjnbsp;e'xovxa xoGovxo xQvGcov 'b’itoGxsGamp;ac xm §aQ-pdqm, xcvSvvEVGscv Se avxóv, ei ivt] ffiirs-40 SmGEce xfjv ènayyeXiav’ roi; Se cptjGavxog èvnbsp;xaïg xQxincGc xmv nalSmv xal aXXovg xcvagnbsp;XiXiovg xqvGovg xexqvgiamp;ac Scd xb jxi) èXTCc-Secv èmeixfi xbv ^dqjSaqov xaxaX’^il/eGamp;ac, Se-riGecv Sh Ttollmv Ivxqav, xj yvvxj xy vGxe-qaia xm KeXxm xaxa^xjvvEc xb nlyO'og xovnbsp;XQVGov xal Ttaqexelevexo xrecvac xbv Savamp;ov,nbsp;(paGxovGa TCoXv ^aXXov acQEcGamp;ac avxbv xxjgnbsp;xe TtaxqcSog xal xov nacScov, xbv fièv ydqnbsp;ISdvd'ov navxdnaGcv anoGxvyecv. xa Sh dqanbsp;50 ov nqbg xjSovriv yv xd leiamp;Évxa, èv xm Shnbsp;el%ev avxxjv xcGaGamp;ac. ènecSy Sh b Sdvamp;ognbsp;èGnovSa^EV dnièvai, ycdXa qjilocpqóvmg nqoi-nefjcTXEV o KsXxog enayófiEvog xal xr}v ^HqiTX-nyv. mg dè inl xovg oqovg xxjg KeXxmv %mqag [Cel-ta-e] |
acpcxovxo, amp;vGcav b ^dq^aqog scpy xeXÉGac ^ovXsGamp;ac Ttqlv avxovg dn aXXriXav %aqi-G9xjvac, xal xofiiGamp;evxog ceqecov, xyv ’Hqcxt-Ttxjv èxéXevev avTcXa^eG^aC xxjg Sh xaxaG^ov-Gx]g, mg xal aXXoxe Gxjvxjamp;eg axixy, ènava-XEivd^svog xb ^Icpog xaamp;cxvecxac xal xxjv xs-g)aXrjv avxyg dcpaiqeï, xm xe Sdvamp;m naqexe-XevExo fiTj SvGcpoqeïv, è'^ayyeiXag xyv ènc^ovXyvnbsp;avxxjg, ixcExqsxxe xs xb yqvGcov dnav xofic^ecvnbsp;avxm. 30: Aéyexai Sh xal ^HqaxXéa, oxe dit’ lOnbsp;’Eqvamp;eiag xder Fx^qvóvov §ovg xjyayev, aXa-fxEvov Scd xxjg KeXxmv %aqag dq}cx£Gamp;ac naqdnbsp;BqExavvóv' xm Sh dqa vndqyecv amp;vyax£qa,nbsp;KeXxcvxjv bvo/x,a. xavxxjv Sh èqaGamp;ecGav xovnbsp;'HquxXÉovg xaxaxqvrpac xdg ^ovg, ftr) amp;éX£CVnbsp;XE anoSovvac, el fxy xtqóxEqov avxy ficyamp;yvac'nbsp;xbv Se ’HqaxXéa xb (lév xc xal xdg ^ovg èn-ecyóiievov avaaaGaGamp;ac, xtoXv fiaXXov ^evxocnbsp;xb xdXXog èv.nXayévxa xxjg xóqx^g Gvyy£véG9atnbsp;avrxj, xal avxocg yqóvov TtEqcyxovxog yevEG^ac 20nbsp;nacSa KeXxóv, dep' O'S d'ij KeXxol xtqoGxjyo-qsvamp;rjGav. {cf. Heroclot. 4, 8—10.)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Schol. Hom. Od. q 208: KaxaneGÓvrog Sh avxov fxexd xxjg 9scag cpXoybg ènl xbv ’HqcSavbvnbsp;Tcoxapbv xal qgt;d'aqévxog ac dSeXcpal naqaye-vófiEvac xaxd xbv xÓtcov xov KeXxcxov neXdyovgnbsp;èamp;qyvovv yfiéqag dScaXscTtxmg xal vvxtóg.nbsp;JEustath. ad Hom. II. Z 219 p. 1139, 57,nbsp;xiach Mommsen villeicht aus Poseidonios:nbsp;Tqcxx-j (öaXrtty^), y PaXaxcxy, ymvevxy ... sonbsp;EGxc Sh b^vepavog, xal xaXecxac vnb xmv KeXxmv xdqvv'^. Caes. b. Cr. 1,1,1; Gallia estnbsp;omnis divisa in partes tres, quarum unamnbsp;incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam,nbsp;qui ipsorum lingua Celtae, nostra (scil. Eo-mana) Galli appellante. 2; Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt.nbsp;Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, anbsp;Belgis Matrona et Sequana diyidit. Pseud-aristotéles de mundo 3 p. 393*’8—14: Eixa 40nbsp;jcar’ bXiyov VTc'eq xobg 2xvd'ag xs xal KeXxc-xyv Gcpcyyec xyv ocxovpévyv, nqóg xe xbv Ea-Xaxcxbv xóXnov xal xdg nqoscqyfievag 'Hqa-xXeCovg GxyXag, mv £%a nsqcqqeec xyv yyv bnbsp;mxeavóg. èv xovxm ye fiyv vyGoc fiéycGxac xsnbsp;xvyydvovGcv ovGac Svo, Bqsxavixal XeyófiEvac,nbsp;quot;AX^iov xal léqvy, xmv TCqocGxoqyfiéva v fisc^ovg,nbsp;ixthq xovg KsXxohg xscfiEvai. Crinag. AntJi. Pal.nbsp;9,283,1—4: Ovqea Hvqqyvaca xal ac j^ad'v-dyxe£g”AXTtecg, \ a'i'Fyvov nqoyodg èyyvg dno- 50nbsp;(SXéxtexE, I fidqxvqeg dxxcvav Peqiiavcxbg dgnbsp;avÉGxscXsv, I dorqumav KsXxoïg xtovXvv èvvd-Xcov. Diodor. 1, 4, 7: Méyqc xyg dqyyg xovnbsp;GvGxdvxog TCoXÉjjcov Empucocg nqbg KeXxovg, |
Cel-ta-e
|
jta-O’’ '6v Tjyov/xevog Fdiog ^lovhog KaÏGaQ 6 öict Tccg TCQU^sig nQoeayoQSvd'üg d’Eog xcits-jroAïftijöf fiev ra nlslGra %al fiayi^airara ramp;vnbsp;KsXrcbv samp;vr]. 5, 1: ^Anb de rfjg nqérrignbsp;oXv^imadog eig trjv dQyrjv tov Kslrixov ito-léfiov, ijv reXevrijv Ttenoirjfieamp;a zrjg laroqiag,nbsp;énraxÓGia xal xQiamp;xovra {err^. 2, 47, 1:nbsp;'Exaratog xal riveg ërsQol cpaGrv êv roïg dvti-TteQag Tïjg KeXxixrjg xónoig xaxd xbv wxea-10 vbv elvai vfjGov ovx iXaxxm xrjg Si.xsllag.nbsp;4, 19, 1: 'O ö’ ’HqaxX^g xmv fi'sv ’Ij5i]Qavnbsp;TcaQBÖcaxe xrjigt; ^aGiXeCav xoig dqlGxoig xmvnbsp;iyirnglav, avrbg 4 dvaXa^cov xrjv Svvafiivnbsp;xal xaxavxxjGag elg xrjv KsXxixrjv xal ¦na.Gavnbsp;èneXamp;av xaxsXvae ^sv xdg Gvvrjamp;eig xtaQa-vofilag xal ^evoxxovlag, noXXov 6e nXrjamp;ovgnbsp;dv9Qm7cav axtavxog ëamp;vovg êxovGÜog Gv -GxQaxevovxog e'xxxGe nóXiv evfieyéamp;rj xrjv óvo-(laGamp;etGav anb xxjg xaxd xfjv GXQaxelav dXxjgnbsp;in’AXriaiav. 2: JHoXXovg 6e xal xmv èyymqlmvnbsp;avéfii^ev elg xxiv nóXiv' mv inixQaxrjGavxmvnbsp;xm nXrjamp;ei navxag xovg ivoixovvxag èx§aQ-^aQad-rjvai Gvvé^rj. 01 6e KeXxol ^éyQi xav6enbsp;xmv xaiQmv xifimGi, xavxrjv xfjv xcóXtv, mgnbsp;dndatjg rijg KeXxix^g ovGav aGxlav xal fixj-xgÓTtoXtv . . . (Avxfi Ealov KalGuQog) èx ^iagnbsp;aXovGa avvr)vayxaGamp;ti fiexd TCavxmv xmv aX-Xmv KeXxmv inoxayijvai 'Pcofiaioij. 3; 'O 6nbsp;^ÜQaxXfjg xriv èx xrjg KeXxixx\g noqeiav ènlnbsp;30 X7JV IxaXlav noiov^ei’og, icai 6ie^imv xfjv oQei-vfjv xfjv xaxd xdg ’'AXneig, m6onoirjGe xfjvnbsp;XQayvxïjxa xrjg b6ov xal xb 6vG§axov, mGxenbsp;ó'vvaG'd'at GXQaxo7is6oig xal xaïg xmv vno^v-ylcov axtoGxevalg ^ccGijiov elvai. 4: Tmv 6ènbsp;xfjv oQSivfjv xavxrjv xaxoixovvxmv ^a^^a^mvnbsp;elaamp;óxwv xd die^ióvxa xmv GxQaxonédmv rteqi-xÓTXxeiv xal X'^Gxeveiv iv xaïg dvGymqlaig,nbsp;leiqmGdjievog dnavxag xal xovg xjyejióvag xfjgnbsp;xtaQavojilag aveXmv èxtovvjGev aGcpaXfj xotgnbsp;¦lo jiexayeveGxèqoig xfjV bdomoQlav. öieXd'mv 6s xdgnbsp;quot;AXneig xal xrjg vvv xaXovfiévrjg FaXaxlag xfjvnbsp;rtediaba die^imv ènoLXjGaxo xfjv noQslav 6idnbsp;xfjg AtyvGxixfjg. 56, 4 (aus Timaios): Tovgnbsp;xcagd xbv mxeavbv xaxoixovvxag KeXxovg Ge-^Ojxsvovg fiaXiGxa xmv amp;emv xovg AioGxov-Qovg' naQabÓGijiov ydq eyeivnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;èx rta- |
Aoimv yqóvmv xfjv xovxmv xmv amp;Bmv txoqov-Giav èx xov mxeavov yeyevrjfiivrjv. 5, 24,1: T^g KeXxixfjg xoCvvv xb nalaióv, mg (paGiv,nbsp;50 èbvvaGxsvGev èrtKpavfjg dvfj^, m amp;vydxijQ èyè-vexo xm fieyéamp;ei xov ecóftatoj irxeQipvr^g, xfjnbsp;6 evnqeneia itoAt) bièyovGa xmv aïlmv. afjxrjnbsp;6e 6id xs xfjv xov Gmfiaxog Qcófirjv xai xxjvnbsp;amp;avfia^Ojiévrjv evTtQÉneiav nscpQOvrjjiaxiGjievrjnbsp;navxog xov jivrjGxevovxog xov yufiov dmjQ-veïxo, vofil^ovGa jxrj6éva xovxmv d^iov êav-xfjg elvai. 2: Kavd 6è xfjv ’H^axlèovg èxclnbsp;FrjQvóvrjv GXQaxelav, xaxavxxjGavxog elg xfjvnbsp;KeXxixfjv aixov xal nóXiv AlxjGlav èv xavxxjnbsp;xxlaavxog, amp;eaGa/jiévt] xbv H^axlêa jcat aAci-u-fxaGaaa xrjv xe aQexfjv avxov xal xfjv xovnbsp;Gmjxaxog vneQoyrjv, rCQOGe6égaxo xfjv èninXo-xfjv fiexd TxaGrjg -jtQod'Vjilag, GvyxaxavevGav-xmv xal xmv yovémv. 3: MiyeïGa 6e xm lonbsp;Hqaxleï èyévvxjGev vlbv ovójiaxi FaXaxxjv xxè. 25, nbsp;nbsp;nbsp;5: TIoXlol 6e xal dlXoi nXmxol rroxafiol xaxd xfjv KeXxixfjv eloi, rre^l mv fiax^bv e’lrj yQUipeiv. Tcavxeg 6e Gye6bv irtb xov ndyovnbsp;nrjyvvfievoi yeq)VQovGL xd Qeïamp;Qa, xal xovnbsp;xQvGxdXlov 6id xfjv cpvGixfjv XeióxYjxa txoi-ovvxog xovg diajSalvovxag oXiGamp;dveiv ayvQmvnbsp;èrti^aXXofiévmv èn avxofjg dG(paX^ xfjv 6id-jiaGiv e'iovGiv. 27, 4; quot;I6iov 6é xi xal TtaQa-6o^ov TtaQd xoïg dvm KeXxolg èon neql xd 20nbsp;xefiévtj xmv 9emv yivófievov' èv ydg xoignbsp;leQoig xal xefiéveGiv ènl xfjg %mQag aveifié-voig eQQinxai rroXvg xQvobg dvaxeamp;eifiévog xoïgnbsp;amp;eoig, xal xmv èyymQlmv oidelg anxexai xov-xov 6id xfjv deiGidaifiovlav, xalneq ovxmvnbsp;xmv KeXxmv cpiXaQyvQmv xad'^ ftTxe^jSoXrjv.nbsp;32,1: XQrjGifiov 6 èoxl dioglcai xb TtaQdnbsp;noXXoig dyvoovfievov. xovg ydQ riTteQ MaG-GaXiag xaxoixovvxag èv xm fieGoyelm xal xohgnbsp;TtaQd xdg ’’AXiteig, ëxi 6e xovg èttl xd6e xmv sonbsp;UvQtjvalmv oQmv KeXxovg (nicht bloft Nar-honensis) ovofid^ovGi,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4’ ixteQ xavxrjg xfjg KeXxixfjg elg xd itQog vóxov (Niebuhr list dQX,xov) vevovxa fieQrj itaQa xe xbv mxeavbvnbsp;xal xb ^Eqxvviov OQog xaamp;iÖQVjisvovg xainbsp;Ttdvxag xohg è^fjg ftéyQi xfjg Sxvamp;lag FaXd-xag TtQoGayoQevovGiv' (nun aus Poseidonios)nbsp;oi 6s Pmfiaioi TtdXiv itdvxa xavxa xd ëO'vrjnbsp;GvXXfj^drjv fiia TtQoGrjyogla TteQiXafi^dvovGiv,nbsp;óvoftd^ovxeg FaXdxag (Gallos) ditavxag. 33, 40nbsp;1: UbqI KeXxmv .... Oi te quot;I^xjQeg xal olnbsp;KeXxol. 38, 5: UoXvg 6'e xal èx xfjg TIqbx-xavixfjg vxjGov diaxofil^ecat TtQog xfjv xax^nbsp;dvxixQv xeifiévfjv FaXaxlav, xal 6id xfjg xovnbsp;fieGoyelov KeXxixfjg ètp’’ iititmv vitb xmv èfi-TtÓQmv dyexai TtaQd xe xohg MaGGaXimxag xalnbsp;elg xfjv övofia^ojiévrjv TtóXiv NaQ§mva. 12, 26, nbsp;nbsp;nbsp;4 (a. 442 a. Clir.): ^HGvya^e 6è xoft ranbsp;xaxd xfjv ’IxaXlav eamp;vrj xal KeXxixrjV, è'xi 6’nbsp;’I^rjQlav xal xfjv dXXtjv Gjfedbv ditaGav olxov- 5onbsp;fievtjv. 14, 113, 1; Oi xaxoixovvxeg xd nè-Qav xmv ’ AXrtemv KeXxol xd Gxevd 6ieXamp;óvxegnbsp;fieydXaig dvvdfieGi xaxeXd^ovro xfjv fiexa^vnbsp;imQav Toil xe ’Artevvlvov xal xmv ’'AXxtemv [Oel-ta-e] |
Cel-ta-e
|
öpröv, in^alóvtsg rovg xatoiKovvtag Tvqqt)-vovg. 3; TSv oiiv Kektamp;v mkt’ k'amp;vrj óislo-fiévav trjv imQav, ot xalov^svoi Sévaveg hvypv Xa^óvTsg xov noQQcoraro) xbi^evov ló-q)Ov Tav OQav TCaqcc {XalaTrav %tL 4: 'Onbsp;dii^og ó rav ^Pafiaiav TtQse^sig anécreilsvnbsp;Etg TvQQ^vCav Tovg y.ataSxs'ipafiévovg rrjvnbsp;OTQaxiav xav Kslxav. 6: Pvóvxsg oi Kelxolnbsp;xb ysyovbg sig 'Pafirjv n^éa^tig aneexEiXavnbsp;10 xovg i^aixriGovxag xbv 7fQca^svxr}v xbv aSixovnbsp;TtoXefiov TtQoxaxaQgdfievov. 7: Tovg TCQsa^sv-xag xav KsXxav . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;114, 1: Ot de xav KsXxav TtQSG^stg na^ayEvrjd'évxsg sig xb aq}é-XEQOv GxQaxÓTCsöov . . . Trjv xav KsXxav acpo-öov . . . Tav TaXaxav ... nbsp;nbsp;nbsp;3: Of Ö£ KsXxot, fiaxQCiv xx\v rpaXayya naQsxxetvovxsg, sïxs xaxcc xvyfjv, sus %axd TC^ovotav xohg aQiGxovgnbsp;sGxriGav snl xav Xócpav. 4:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ö’ at GaX- niyysg naQ d^tpoxÉQOig iGrjfiaivov xal xd 20 GXQaxónsSa Gvvriaav sig jidyrjv jisxd noXXxjgnbsp;XQavy^g. ot d’ sntXsxxoi xav KsXxav avxi-xsxayfiévoi xoïg uGamp;svsGxdxoig xav ’Pafxatavnbsp;qaSiag avxovg ajtb xav Xóq)av sxQétpavxo . . .nbsp;5: At xs xa^sig snsxuQamp;xxovxo xal xav KsXxav im-xsifisvav xaiarcXaysvxsg sipsvyov. . . .nbsp;Ovx STtrjQxovv ot KsXxol xovg èG%dxovg aeinbsp;ggt;ovsvovxsg. 115,1: Ot ös KsXxot, noXXovgnbsp;xal TtaQ avxbv xbv xtoxafibv dvr^Q-rjxóxsg, ovS'nbsp;ovxag cupiGxavxo xrjg (piXoTifiCag, all’ ItxI xovgnbsp;so öiavrjiojiévovg xjxóvxi^ov' xal TtoXXav (SsXavnbsp;dlt;piSfisvav sig damp;QÓovg xovg sv xa noxafia,nbsp;Gvvsj^atvs fii] ÖMiiaQxdvsiv xobg (laXXovxagnbsp;xxs. 5 sq.: Ot yaQ KsXxol xr}v [jlsv nQaxrivnbsp;riiiSQav ÖLSxéXsGav avaxónxovxsg xdg xscpaXdgnbsp;xav xsxsXsvxtjxóxav xaxa xi TiaxQtov samp;og xxs.nbsp;116, 3: Aid xb xovg KsXxovg fisydXaig êv-vdfisGi TCSQiGxQaroTCsósvsiv. 4: Emamp;'^aovxainbsp;xoïg KsXxoïg. 5: Ot ös KsXxol xaxavorjGavrsgnbsp;xd l'yvr] xov nQoGqidxag dva^s^rjxóxog, Gvv-40 sxd^avxo xaxd xijg avx^g TisxQag dva^rivainbsp;vvxxóg . . . Tav öh KsXxav xivsg xaxd xxjgnbsp;TtsxQag 7tQ0Gavs§riGav xxs. 117, 6: Ot ó’signbsp;xTjv Tanvytav xav KsXxav sXrjXvamp;óxsg dvs-Gxqstpav êid xfjg xav 'Pa^alav yaQag' xalnbsp;ft£T bXlyov bnb Ksqlav sni^ovXsvQ-svxsg vv-xxbg anavxsg xaxsxójtrjGav sv xa TqavGlanbsp;Ttsóla (Pisaurum). 15, 70, 1; ’Ex ös xrjgnbsp;SixsXlag KsXxol xal quot;I^tjQsg diGylXioi xaxs-nXsvGav sig Kóqivamp;ov, Ixnsjupamp;svxsg vnbnbsp;50 AiovvGiov xov xvgdvvov Gvfi^ayrjGai Aaxs-öaifiovloig, sig ji^vag nsvxs xovg [iiGamp;ovgnbsp;slXrjipóxsg xxs. 16,73,3: (^KaQpjöóvioi) xtQO-ysiqiGdfxsvoi yQrj)J,dTav TtXrjamp;og jiiGamp;ocpÓQOvgnbsp;s^svoXóyovv quot;iprjQag xal KsXxovg xal Alyvag. [Cel-ta-e] |
94, 3: quot;E%av xsxQvfijisvrjv KsXxixrjv jxdyai-Qav. 20, 64, 2 (a. 307): Eiys ()Ayaamp;oxXrjg) ös Tcs^ovg fisv xovg djtavxag 'bnoXsiTXofisvovgnbsp;'EXXrjvag s^axiG%iXlovg, KsXxovg ös xal 2a-fivixag xal TvQQfjvovg xovxav ovx sXdxxovg,nbsp;At§vag xxs. lïb. 23, 21 (a. 251 a. Chr.):nbsp;ndXiv ös xal xav èfinÓQav noXvv olvov siti-(psQOiisvav, ot KsXxai jisamp;vGamp;si’xsg xal xgav-yijg xal dxa^lag TtXrjQOVfisvoi, smitsGÓvxognbsp;KaïxiXlov xov VTtdxov avxoïg^ xaxd XQaxog lonbsp;avxovg vixTjffag xal xav sXscpdvxav s^t'jxovxanbsp;xQaxrjGag sig ’Pa^rjv dnsGisiXs. 25, 2, 2 (a.nbsp;241—237): ’TnfjQyov ydQ ot fisxd KaQpj-öovtav GXQaxsvGdjisvoL quot;I^rjQsg, KsXxol, Ba-XsuQSÏg, Ai§v(polvixsg, AiyvGxïvoi xal (iigsX-Xtjvsg öovXoi' oï xal sGxaGiaGav. lïb. 25, 9nbsp;(a. 238—230): Ot fxsv KsXxol xoïg TtXrjd-s-Giv bvxsg noXXanXaGioi, xal TtS(pQovrjjxaxiG[is-voi xa HgdGEi xal xaïg dXxaïg, xaxanscpQO-vtjxóxag öifjyavl^ovxo.' 25, 10, 1 (a. 230): 20nbsp;noXsfirjGag ös {’AfitXxag) quot;I^rjoag xal TaQ-xrjGGlovg ^sxd iGxoXaxlov GXQaxrjyov xav KsXxav xal xov dösXipov avxov rcdvxag xaxsxo-xfisv, sv otg xal xovg övo dösXgpovg Gvv dX-Xoig ETticpavsGxdxoig ïjysfiÓGi. 25 c. 13 (a.nbsp;225): KsXxai ös fisxd EaXaxav xaxd’Pafialavnbsp;TxóXsfiov damp;QoxGavxsg Gvvrj^av Xabv fivQxdöagnbsp;sïxoGi, xal nqaxov /isv nóXsfiov svlxrjGav,nbsp;xal ösvxsQOv TC^oGjSaXóvxsg svlxrjGav, avsïXovnbsp;ös xal xbv sva Pafiaiav vnaxov. . . . AlfiC- sonbsp;liog xaxsÖQafis xrjv ^aQav xav TaXaxav xalnbsp;KsXxav, xai noXXdg nóXsig xal qiQovQxa siXs,nbsp;xal axpsXslag noXXrjg snXrjQaGs xrjv ’Pa/ir/v.nbsp;c. 14 {a. 225): Tégav ös 6 jSaGiXsvg 2v^a-xÓGrjg sig xbv KsXxixbv nóXsfiov Ta/ialoignbsp;Gïxov djxéGxsiXs. 30, 21, 3: 'quot;'Dw ó AXsgav-ÖQog ovjf ofiolav sG%s xa IIsqGsï xrjg ipvyijgnbsp;ötdamp;sGiv, «11 o fisv öid xrjv jisyaXoijJvxlavnbsp;aQfió^ovGav xaïg löiaig im^oXaïg sxxïjGaxonbsp;^aGxXslav, b ös êid xfjv fixxQoXoylav xovg xs 40nbsp;KsXxovg aTCOxQiipdiisvog xal xaXXa xovxoignbsp;axóXovamp;a TXQa^ag xaxsXvGs tcoXvxqÓviov xalnbsp;fisydXrjv ^aGiXslav. Strab. 1,1,13^. 7: ’Evnbsp;fisv yaQ xoïg fiixQoïg yaQloig xb Tt^bg UQXxovgnbsp;rj ngbg vóxov xsxXlGamp;ai TtaQaXXayrjv ov noX-Xrjv sysi, sv ös xa xtavxi xïixXa xïjg olxov-fisvtjg TiQbg Uqxxov fisv xb fisyQi xav vGxd-xav sGxl xijg ^xviXlag rj xïjg KsXxxxïjg. 17nbsp;p. 10: ’Tig ö avxag xrjv snl Tsgfiavovg xalnbsp;KsXxovg, sv sXsGi xal ögvjioïg a^dxoig ègt]- 5onbsp;(ilaig xs xonofia'xovvxav xav ^ag^dgav x.alnbsp;xd syyvgnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;noiovvxav xoïg dyvoovGi xal xdg oöovg sniXQvnxofisvav xal xdg sv-noglag XQOqjïjg xs xal xav dXXav. 2,21 p. |
Oel-ta-e
|
33: quot;Tategov öh xai tcöi^ TtQog êSTCsgciv yvco-0amp;évT(ov KsItoÏ xccl ”1^7}geg fiMtag KsXxL-^rjgsg zal KsXroGy.vQaL ngoS-rjyogevovTo, vq) 'èv 'ovofia Tamp;v Kofol’ cxasra iamp;vav zaxxofis-vav êicc Trjv ayvoiav. 28 j). 34: M'gvveL ósnbsp;xai quot;Egpogog xtjv Ttakaiccv nsgi tijg Alamp;iOTtLagnbsp;öó^av, óg (priGiv ev tamp; Tcsgl tijg Evgwnrignbsp;Xóya, rwv nsgl tov oógctvov %ai tijf yijvnbsp;tóttcov slg tkttaga fiégyj SiygrjfisvcoVf tb ngbgnbsp;10 tbv aTttjXLdtrjv ’Ivóovg e%si-v, ngbg vótov ósnbsp;Ai^tonag, ngbg óvGiv ós Ksltovg, ngbg ósnbsp;^oggap avsfiov £Kvamp;ag. 4, 3 JJ. 63: Avtt]nbsp;ts r] BgsrtavixTj tb fiijxog ÏGmg nmg sGti.tynbsp;KsktiKij nagsxteta/tsvf], tcav nevtaxiGyikicovnbsp;Gtaóitov ov fisi^aiv xccl toïg axgoïg toïg av-zixsigévoig atpogt^ogsvri . . . Tb Kdvtiov tjfis-gS)v tivmv nlovv dnsysiv tijg KsXtixijg (pr\Ginbsp;{llvd'sag'). 5 j). 64: ... Tavta yag ndvtanbsp;ngoGagxtiK sGti xal KsXttxd, ovx I^tjgtxd,nbsp;20/taXXov óÈ IIvamp;sov nXdGfiata. 2,1,12 jl. 71nbsp;—72: Aoxifid^si ós (quot;Innag-iog) xai tb dnbnbsp;Bv^avtLOV óidGtrjjjia snl tbv BogvGamp;ivrj Gta-óCovg slvai tgiG^iXiovg snxaxoGiovg, toGovtoinbsp;dv slsv xal ot dnb MaGGaXtag snl tbv óidnbsp;BogvGamp;svovg nagdXXrjXov, og ys óid tijg KsXtixijg nagcoxsavhióog ai' sitj' toGovtovg ydgnbsp;ncog óisXamp;óvtsg GvvdntovGi tw wxeavm. 13nbsp;p. 72: Elsv av Xoinoi ot dnb tov bgi^ovtognbsp;trjv óiaxsxavgsvtjv xal tijv evxgatov sig tbvnbsp;30 óid BogvGamp;svovg xal tijg KsXtixijg nagcoxsa-vitióog Gtdóioi óiGfivgioi nsvtaxiG^iXioi óia-xÓGioi. 6 ós ys dnb tijg KsXtixijg ngbg dgxtovnbsp;nXovg sGyatog Xsystai naga xoig vvv b snlnbsp;xrjv Tégvrjv. . . . Ov nXsov ós tijg KsXtixijgnbsp;tijv Tégvtjv óisysiv ipuGÏ tamp;v nsvtaxiGyiXiwv,nbsp;(ÓGts nsgl tgiGfivgiovg slsv dv jA.ixg(ö nXsi-ovg 01 ndvtsg oi xb nXdxog tijg oixopfiévrjgnbsp;dqjogi^ovtsg. 16 p. 73: JtV’ dv ovv toiav-ttjv svgoïg svóaijioviav nsgi BogvGamp;svtj xalnbsp;io trjv KsXxixijV trjv nagcoxsavixiv; onov firjósnbsp;cpvstat aftneXog, ^ gt] tsXsGcpogsi. p. 74:nbsp;Toïg xatd BogvGamp;évrj xal toïg sG^dtoig KsX-xoïg. MóXig ydg dv tavtoxXivsïg slsv toïgnbsp;xat' AgiGov xal 2!ivéntjv xal Bv^dvtiov xalnbsp;MaGGaXCav, ot' tov BogvGamp;svovg xal tamp;v KsX-tamp;v wgoXóytjtai votimtsgoi Gtaóioig tgiG%iXioignbsp;xai sntaxoGioig. 17 p. 74 (nach Hipparch.):nbsp;ExnsGovvtai dga sig xovg (logsiotsgovg tovnbsp;BogvGamp;svovg xal tiig KsXtixijg Gtaóloig bxta-50 xiGyuioig xal oxxaGioig, oGoïg votiétsgóg sGtivnbsp;o iGijgsgivbg tov bgi^ovtog xvxXov trjv óia-xsxav(iéi'f]v xal tijv svxgatov, ov g)ajj,sv óianbsp;tijg Kivvagco^oipógov gdXiGta ygdqjsGamp;ai.nbsp;ijgsïg ós ys snsósixvvgsv gé^gi tijg Isgvrjgnbsp;góXig oixrjGiga bvta td bnsg trjv KsXtixrjv,nbsp;an,sg ov nXsiio tamp;v nsvtaxiGyiXimv sGtiv. ov-tog ó’ dnocpaivsi b Xóyog tijg ’Isgvtjg sti jlo-gsiótsgov sivai tiva xvxXov oixrjGijiov Gta-óioig tgiGiiXioig bxtaxoGioig. p.75: . . .Tijgnbsp;ós KsXtixijg xai tov BogvGamp;svovg bxtaxiGyi-XCoig xal bxtaxoGioig (otaóioig). 18 p. 75:nbsp;lt;KrjGl ós b '‘'Innagyog xatd tbv BogvGamp;svrjnbsp;xai tjjv KsXtixrjv EV oXaig taïg amp;sgivaïg vv'^lnbsp;nagavyd^sGamp;ai tb cpamp;g tov IjXiov nsgiiGtd- lOnbsp;gsvov anb tijg óvGsag snl trjv dvatoXijv,nbsp;taïg ós ysifisgivaïg tgonaïg (tb^ nXsiGtovnbsp;gstswgi^sGamp;ai tbv rjXiov snl nrjysig svvéa, svnbsp;(5È Totg dnsyovGi tijg MaGGaXlag sgaxiGfiXioignbsp;xai tgiaxoGwig (ovg sxsïvog g'sv êti KsXtovgnbsp;énoXag^dvsi, èym ó olgai Bgsttavovg slvai,nbsp;jlogsiotégovg tijg KsXtixijg Gtaóioig óiGyiXioignbsp;nsvtaxoGioig) noXv gaXXov tovto Gvfi^aivsivnbsp;xts. 2,1, 411gt;. 93: Kal vvv ó’ sigrjGamp;co, btinbsp;xal TifjLOGamp;svrjg xal EgatoGamp;svyjg xal ot sti 20nbsp;tovtav ngótsgoi tsXsiog ijyvóovv td ts ^IP'VJ-gixd xal td KsXtixd, fivgicp ós (laXXov tdnbsp;rsgfiavixd xai td Bgsttavixd^ cog ó ailtcognbsp;td tamp;v Estamp;v xal BaGtagvamp;v. 2,2,1 j). 97nbsp;(Polybios): ’£lg dv si xal taïg samp;vixaïg óia-rpogaïg dnécpaivs ^óvag, aXXrjv fi'sv trjv Ai-amp;ionixi]v, dXXrjv ós tfjv Hxvamp;ixrjv xai KsX-tix'gv, tgitrjv ós trjv dvd ftÉGov. 5,8 ^.115: |
Ot ós nXsovtsg tb jisyiatov óiagjia dnb tijg KsXtixijg snl trjv Ai^vrjv slvai tb dnb tov 30nbsp;EaXatLxov xóXnov Gtaóimv nsvtaxiGyiXicov. 19 p. 122: ’Ogi^stai 4’ sx psv tov ós^iov nXsvgov tij Ai^vxy nagaXiq gsygi Kagytj-óóvog, sx ós amp;atsgov tij ts ’IjKjgixy xal tynbsp;KsXtixij xatd Ndg^oova xal MaGGaXiav, xalnbsp;jjLStd tavta ty AiyvGtixij, tsXsvtaiq 4è tynbsp;’ItaXixy fiéxgi tov 2ixsXixov nogamp;ftov. 27nbsp;p. 127; ’H Tpygia, ^vgGy jSosict naganXyGia,nbsp;tamp;v Sg dv tgayyXifjLaiajv gsgamp;v vnsgnintóv-tcov sig tyv Gvvsj^y KsXtixyv' tavta ó êGti 40nbsp;td ngbg sai, xal tovtoig svanotÉfivstai tbnbsp;nXsvgbv smov, bgog rj xaXovjisvy Uvgyvy. 28 p. 128: Mstd ós tavtyv sGtlv y KsXtixy ngbg sm fis%gi notapov Prjvov, tb ftfv jló-gsiov nXsvgbv tlt;S Bgsttavixa xXv^ojisvy nog-amp;jiS navti’ dvtinagyxsi ydg avty nugdXXy-Xog rj vijGog avty namp;Ga naGy, ftijxog oGovnbsp;nsvtaxiGyiXCovg sns^ovGa' tb 4’ scoamp;ivbv tmnbsp;Pij VN notafiN nsgiygacpojjiÉvy nagdXXyXovnbsp;sypvti tb gsv/ia tij ILvgrjvy' tb ós vótiov tb 5onbsp;fiÈv taïg AXnsGi tb dnb tov Pijvov, tb 4’nbsp;avty ty xaamp; yfiag amp;aXdtty, xaamp;' 'o ycogiovnbsp;o xaXovg-svog EaXatixbg xóXnog dvaysïtai,nbsp;xal iv avtw MaGGaXia ts xal Ndg^Nv lógvv- [Cel-ta-e] |
Cel-ta-e
|
rac Jtólsig inKpavietctrai. avrixsitai ês tra KÓXitco toiItb Kccr anoöTQOcprjv srsQog nólitognbsp;oficopvficog aira naXovfisvog ralanxóg,nbsp;nmv TCQog rag agxrovg %ai rrjv B^erraviKijv'nbsp;evravamp;a êi xaï otevérarov Xafi^avsi ró rtla-rog rj Kelrixi]' Cvvdysrai yccQ elg iaO-fibvnbsp;(Xarrovcov (isv tQiay^dïmv GraSicav, nleió-vav ó' 7] diGy^dicov. fisra^b öé sGri Qci%ignbsp;OQtivri TtQog OQamp;dg rf UvQrjvy, tb xalovfis-10 fisvov Ke^ifiEvov OQog' relevrcc ós rovro signbsp;lisGakara ra KsXrmv nsóLa. rmv ós ’'AXnsav,nbsp;a sGrtv OQfj GcpóÓQa b'iltrjXd Ttotovvra rtsQi-cpsQfj yQajiiiyv, rb fxsv %vQrbv sGrqanrai rtgbgnbsp;ra Xe^d-évra ramp;v KsXramp;v nsóitt xal rb Ks/r-fisvov OQog, rb ós xoïXov TtQbg rrjv AiyvGri-xfjv xal ryv ’IraXiav. samp;V7] ós xaxsysi, noXXanbsp;rb oQog rovro KsXrixa TcXfjv ramp;v Aiyvav.nbsp;30 p. 128: Msrd ós rrjv ’iraXiav xal rrjvnbsp;KsXrixrjv ra nqbg sco Xoirea sGxi rrjg Evqoi-20 ntjg, S ói^a réfivsrat rm quot;iGrqa norajim. 3,nbsp;1, 3 p. 137: ’Oqog yaq óiyvsxsg anb vórovnbsp;nQbg ^OQQamp;v rsrapsvov oqL^si rrjv KsXrixrjvnbsp;catb rrjg ^I^rjQiag. ovGrjg ós xal rrjg KsXn-xfjg avajraXov rb rtXdrog xal rrjg I^rjQiag,nbsp;rb Grsvmrarov rov TtXarovg sxarsQag aitb rrjgnbsp;rjfisrsQag amp;aXdrrrjg snl rbv mxsavóv sGri rbnbsp;ry HvQrjvrj nXrjGidtov jidXiGra sq)’ sxarsQOvnbsp;avtrjg rb fisQog xal notovv xóX,novg rovg fièvnbsp;inl rm coxsava, rovg ós snl rfj xaamp;’ rjjiagnbsp;30 B'aXdrrrj' (isi^ovg ós rovg KsXrtxovg, ovg órjnbsp;xal FaXarixovg xaXovGi, GrsvwrsQOv rbv iGamp;jibvnbsp;TtotoüvTag jtci^ct rbv A^rjqixóv. 2,llj).148;nbsp;Tb rd nqoGaQxrtxd jiégrj rrjg I^rjqiag sv-naqoóórsqa slvai nqbg rrjv KsXnxrjv rj xardnbsp;rbv axsavbv nXsovGi, xal oGa órj aXXa si-qrjxs Ilvamp;sa niGrsvGag. 3,3,7 p. 155: Bv-Xivoig (Friedemann; yrjXivorg Meinéke; xrj-qivoig codd.) ós dyysioig j^qamp;vrai, xaamp;ansqnbsp;xal ot KsXroL. 3, 4, 5 p. 158: KsXroïg, oïnbsp;40 VVV KsXrl^rjQsg xal Byqcovsg xaXovvrai. 8nbsp;p. 159: Avrb ê’ sGrl MaGGaXicoramp;v xriGfia,nbsp;oGov rsrraqdxovra óisypv rrjg üvqrjvrjg Gxu-óiovg xal ramp;v jisamp;oqicov rrjg T^rjQiag nqbgnbsp;rrjv KsXrixrjv. 10 ji. 161: 'jff fi'sv órj naqa-Xïa naGa rj dnb GrrjXamp;v yLS%Qi rrjg /.isamp;oqi'agnbsp;rrjg ’I^rjqcov xal KsXramp;v roiavrij. 11 ^.162:nbsp;Tö ós KsXrixbv (nXsvqbv^ rpiXóv, rd ós fisGanbsp;nsQLsysi xaXamp;g oixsiGamp;ai óvvapévovg avXamp;-vag. 12 p. 162: BrjQwvsg Kavrd^qoig ofio-50 qoi roig KoviGxoig, xal avrol rov KsXrixovnbsp;GroXov ysyovórsg. 16^.164: El [irj rig oi'srainbsp;nqbg óiayayrjv ^rjv rovg ovqa Xovojisvovg svnbsp;ós^afisvaig naXaiovjj,ev(o, xal rovg oóóvragnbsp;Gfirjj(o/J,svovg xal airoig xal rdg yvvaixugnbsp;[Cel-ta-o] |
avramp;v, xaamp;dnsQ rovg Kavrd^qovg (paGl xal rovg ofióqovg avroig. xal rovro rs xal rbnbsp;Xa/rsvvsïv xoivóv sGri roïg ’I^rjqGi nqbg rovgnbsp;KsXrovg. 17 jl. 165: . . . Koivd ós xal ravranbsp;nqbg rd KsXrixd samp;vr] xal rd 0Qqxta xalnbsp;Sxvamp;ixd, xoivd ós xal *(rdy nqbg dvóqslavnbsp;[ryv rs ramp;v avóqamp;v jtai] rrjv ramp;v yvvaixamp;v. 4, 1, 1 j). 176: ’Ecps'^rjg d’ sGrlv rj insq ramp;v ’AXnscov KsXrixrj. ravryg ós xal rb Gyjfjjnanbsp;vnoysyqantai nqóreqov rvncoóamp;g xal rb fis- lonbsp;yf'amp;og' vvvl ós Xsx.rsov rd xaamp;’ sxaGra. olnbsp;fisv órj rQiyrj óirjqovv Axviravovg xal BsX-yag xaXovvrsg xal KsXrag (dise form KéXrainbsp;ist dem Celtae Caesars nachgebildet), rovgnbsp;fisv ’Axviravovg rsXéag ê^rjXXayfisvovg ov rrjnbsp;yXrarry jióvov, «liet xal roïg GmfxaGiv sgipsqslgnbsp;I^rjQGi gaXXov EaXdraig, rovg ós Xoinovgnbsp;FaXarixovg (isv rfjv brjjiv, bfioyXórrovg ó’ ovnbsp;ndvrag, dXX’ svtovg fiixqbv naqaXXdrrovragnbsp;raïg yXcÓGGaig' xal noXirsia ds xal ot ^ioi 20nbsp;fiixqbv s^rjXXayfisvoi siGiv. Axviravovg (isvnbsp;OVV xal KsXrag sXsyov rovg nqbg ry IIv-qyvy, óicaQiGjjLSvovg rm Ksjijisva OQSt' sïqtj-rai ydq on rrjv KsXrixrjv ravryv dnb fisvnbsp;rrjg óvGsmg bql^si rd TJvqrjvaïa bqy, nqoG-anrófisva rrjg êxarsqcoamp;ev BaXdrrrjg rrjg rsnbsp;svrbg xal rrjg sxróg (^p. 177)' dnb ós ramp;vnbsp;dvaroXamp;v b Pfjvog naQaXX-tjXog arv ryüvQrjvrj'nbsp;rd ó’ dnb ramp;v aqxrarv xal rrjg jisGrjjr^qlagnbsp;rd jrsv o drxsavbg nsqisiXytpsv dq^dfisvog dnb sonbsp;ramp;v §oQsicov dxQcov rrjg Uvqyvyg gsiqi ramp;vnbsp;sx^oXamp;v Toi) Prjvov, rd ë s^ svavrtag fj xardnbsp;MaGGaXlav xal Ndq^ava B'dXarra xal atnbsp;’AXnsig dnb rrjg AiyvGrixrjg dq^djisvai jrsfqinbsp;ramp;v nyyamp;v rov ’Pyvov. ry' ós üvqrjvy nqbgnbsp;oqBdg yxrai Ksjifisvov bqog óid fiéGcov ramp;vnbsp;nsóloov, xal navsrai xard jisGa nXrjGiovnbsp;Aovyóovvov, nsql óiGy^iXtovg sxraamp;sv Gra-ótovg. Axviravobg /rsv roivvv sXsyov rovgnbsp;rd (Sóqsia rrjg IJvqfjvrjg fiéqrj xarsyovrag xal 40nbsp;rov Ks/rfisvov [isj(qi nqbg rbv axsavbv rdnbsp;êvrbg Faqovva nora/iov, KsXrag ós rovg inlnbsp;amp;drsqa fisqy xad'yxovrag xai ryv xard MaG-GaXiav xal Ndq^mva amp;dXarrav, dnrogsvovgnbsp;ós xal ramp;v AXnsivamp;v oqamp;v sviav, BsXyagnbsp;ó’ sXsyov rovg Xoinovg rs ramp;v naqaxsaviramp;vnbsp;fisyqi ramp;v sxj3oXamp;v rov ’Pfjvov xai rivag ramp;vnbsp;naqoixovvrav rbv Prjvov xal rdg ’AXnsig.nbsp;ovra ós xal 6 amp;sog KaÏGaq sv roïg bnojivy-paGiv sïqrjxsv. b ós 2s^aGrbg KaïGaq rs- sonbsp;rqayrj óisXav rovg fisv KsXrag rrjg Naq^a-vhióog snaqitag dnscpyvsv, Axviravovg d’nbsp;ovGnsq xdxsïvog (Caesar), nqoGsamp;yxs ós rsr-raqsGxaiósxa samp;vrj ramp;v fisra^v rov Faqovva |
Cel-ta-e
|
xal rov AiyriQog notafiov vs/ioflévcov' zrjv ös loiTtrjv öislmv SCyu Tfjv fisv Aovyêovva TtQod-aQiGs fiéxgi ramp;v ava fisgav rov ^Prjvov, rijvnbsp;ês roig Bélyaig. 2 p. 178: Koivy giv ovvnbsp;ravxa Xsyo/rsv mgl naGrjg rijg inrog Kslrt-K^g, negl ós rwv rsraQrr\g,0Qiav snaGrov óia-Xa^óvrsg léy(og,ev vvvl fisg.vfjfisvoi, rvnaómg,nbsp;Kal ngarov nsgi rijg Nag^avindog. 3 p. 178:nbsp;quot;Evior ós rov rónov, sv m sSri ra Iloirnrjiovnbsp;10 rgónaia, OQiov ’ijSrjgiag a7CO(patvovGi Kal rijgnbsp;KsXriKijg. 11 p. 185: Tgkog ós HovXyag 6nbsp;Kara OvvóaXov nóXiv fiiOyójisvog ra Eoóava,nbsp;oTtov Fvaiog ’Afjvó^ag^og [isyaXr) fiaxt) noX-Xag irgsTparo KsXramp;v fivgiaóag. . . . KaQ' onbsp;ós GvfrTtlnrovGiv o ’ISag noranbg Kal 6 'Po-óavog Kal rb Ksfifisvov bgog, Kóivrog Sgt;d-(3iog Ma^tfiog AlynXiavbg ov^ oXai.g rgielnbsp;(tVQiccGiv sïkoGi fivQiaóag KsXramp;v KarsKo^ps,nbsp;Kal sGzfiGs rgÓTiaiov avróamp;t Xsvkov li'0'oi; nalnbsp;20 vsag óvo, rbv fisv ’Agscog, rbv ó' ’HgaKXsovg.nbsp;12 p. 186: Tovrcov (der Tolcae Arecomisci)nbsp;ó' snlvsiQv ri Ndg^av Xsysrai, óiKaiórsgovnbsp;ó’ av Kal rijg aXXrjg KsXrmijg Xsyorro. 13nbsp;p. 187: Tovrovg ó on ftsv sk rijg KeXriKijgnbsp;aTraMGamp;rjGav fitji/tiEi rb ngbg rovg TsKróaa-yag GvinpvXov, ig av ós x^GQiav agixijamp;rjGav,nbsp;OVK s^o^sv cpgd^siv. 14 p. 189: Tavra (rsvnbsp;vjtsQ rav vsjrofisvav rrjv Nag^aviriv sni-Kgdrsiav Xsyo\isv, ovg ol ngórsgoi KsXxagnbsp;30 avó/ra^oV d^rb rovrav ó’ oïfiai Kal rovg Gvfi-Ttavrag FaXdrag KsXrovg vjtb rav ^EXXrjvavnbsp;TtgoGayogsvamp;ijvai óid rrjv smgjdvsiav, ij Kalnbsp;ngoGXa^óvrav ngbg rovro Kal rav MaGGa-Xiarav óid rb TrXtjGtóxagov. 3p.l92: Tovronbsp;é’ èGrl frsQog rav’AXnsav, oamp;sv Kal 6 ’Aóovagnbsp;slg ravavrCa psgrj gsï ra ngbg rr]v ivrbgnbsp;KsXrtKrjv Kal TrXrjgoï rrjv ylagiov Xijivrjv. 4nbsp;p. 193: Alagfia d’ sGrlv stg rrjv BgsrraviKrjvnbsp;arcb rav TCOrapav rijg KsXriKrjg sIkoGi Kalnbsp;io rQiaKÓGioi Gxdóioi. 4,1 p. 195: Tovrovg ol-(lat rovg Ovsvsrovg oiKiGrdg slvai rav Karanbsp;rbv ’AógCav' Kal ydg ot dXXoi ndvrsg Gxsóóvnbsp;ri ot sv ry ‘‘IraXia KsXrol psravsGrrjGav sknbsp;rijg vrrsg rav quot;AXnsav yyg, Kaamp;ansQ Kal otnbsp;BÓloi Kal 2svovsg. 6 p. 198: Ev ry KsX-rixy (pvsrai ósvögov bfioi-ov GvKy, Kagnovnbsp;ó’ SKfpsQsi. naganXyGiov Kioxgavco KogivUi-ovgyst' smrjiyamp;slg ó’ ovrog capiyGiv onovnbsp;amp;avdGifiov rtgbg rag sMXQ^Sci'Snbsp;nbsp;nbsp;nbsp;§sXav. 50 Kal rovro ós rav S'QvXovfisvav sGnv, on rrdvrsg KsXrol yóóviKoi ré slGi Kal ov vopL-^srai nag’ aóroïg aiGxgbv rb rijg ciKpijg arpsi-ósïv rovg vsovg. ’’Ecpogog ós vnsg§aXXovGdvnbsp;rs ra psysamp;sr Xsysi ryv KsXriKyv, aGrs, ya- |
nsg VVV ’I^ygtag KaXovpsv, SKstvoig ra nXsÏGra ngoGvspstv psxgi Eaósigwv, cptXsXXyvdg rsnbsp;ano(paCvsi rovg dvamp;ganovg, Kal noXXd lóiagnbsp;Xsyst, nsgl avrav ovk soiKÓra roïg vvv. ïóiovnbsp;dÈ Kal rovro' aGKstv ydg adroig py Ttaxsignbsp;sivai pyó's ngoyaGrogag, rbv ó’ rinsg^aXXópsvovnbsp;rav vsav rb rijg ^avyg psrgov ^ypiovGamp;ai.nbsp;ravra p'sv nsgl rijg vnsg rav ’AXnsav KsX-riKyg. 5, 1 p. 199: ’H ós Bgsrravmy rgi-yavog psv sGn ra Gxypari, nagajSs^Xyrai ós lonbsp;to psyrGrov avrijg nXsvgbv rij KsXriKij, rovnbsp;pyxovg ovamp;’ ÓTtsgfidXXov ovr’ sXXsthov' sGrinbsp;ydg oGov rsrgaKiGxiXCav Kal rgiaxoGiavnbsp;rsrgaKOGiav Graóiav SKdrsgov, ró rs KsXri-xbv rb dnb rav SK^oXav rov ^Pyvov psygrnbsp;ngbg ra ^ógsia rijg üvgyvyg dxga ra Karanbsp;’AKViravtav, Kal rb dnb Kavrtov toij Karav-riKgv rav SK^oXav rov 'Pyvov, saamp;ivardrovnbsp;Gypsiov rijg Bgsrravmyg, psxgr ngbg rb sGné-giov dxgov rijg vyGov rb Kara ryv AKvira- 20nbsp;viav Kal ryv ITvgyvyv dvnKstpsvov. 2 p.nbsp;200 (bei den Brettanen): Kvvsg srxpvsïg ngbgnbsp;rag KvvyysGiag' KsXrol ós Kal ngbg rovgnbsp;noXspovg x^dovrai Kal rovroig xai roïg sni-Xagloig. ot ós uvógsg svpyKSGrsgoi rav KsX- -rav sIgl Kal yGGov ^avamp;órgixsg, xavvórsgoinbsp;ós roïg GapaGt. . . . Ta d’ samp;y ra psv opoianbsp;roïg KsXroïg, rd d’ dnXovGrsga Kal jiagjSa-gcSrsga. . . . Ilgbg ós rovg noXspovg dnyvaignbsp;Xgavrai rb nXsov, Kaamp;dnsg Kal rav KsXrav sonbsp;svioi. 3: Aid rs rdg sv roïg KsXroïg ysvo-psvag GraGsig rav rs ^agj^dgav Kal rav ol~nbsp;Kstav Grgariarav. . . . TsXy rs ovnag vno-psiovGi (Bgsrravol) ^agéa rav rs sÏGayops-vav stg ryv KsXriKyv SKSïd'Sv Kal rav s^-ayopsvav èvd'svós ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4 p. 201: Kairoi ró ys rijg dv%'gano(payiag Kal Skvamp;ikov sïvai Xsysrai, Kal sv dvdyxaig noXiogxyriKaïg Kalnbsp;KsXrol Kal ”l§ygsg Kal dXXoi nXslovg noiyGatnbsp;TOiÏTo Xsyovrai. 4, 6,1 p. 201: Msrd ós ryv 40nbsp;rmsg rav ’AXnsav KsXriKyv Kal rd samp;vy rdnbsp;s'xovra ryv %agav ravryv . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3 p. 203: Ugarovg ó’ èxsigaGavro Papaïoi rovrovg rav vnsgaXnsCav KsXrav, noXvv x^óvov noXspy-Gavrsg Kal rovroig Kal roïg AiyvGiv. 5: Tanbsp;ydg ndóa GvppiGysi (6 Aovglag) Karsvsxamp;slgnbsp;óia KlaXaGGav sig ryv svrig rav quot;AXnsavnbsp;KsXriKyv. 10 p. 207: Kal ot Tdnoósg ósnbsp;yóy rovro snipixrov ’IXXvgioïg Kal KsXroïgnbsp;samp;vog nsgl rovrovg oikovGi robg rónovg. bunbsp;11 p. 208: Tav d’ insgamp;SGsav rSgt;v r7]gnbsp;IraXiag slg ryv s^a KsXriKyv Kal ryv ngoG-dgKriov y óid SaXaGGav sGrtv dyovGa snlnbsp;Aovyóovvov. 5,1,3 j). 211: ’H psv ovv sv- [Oel-ta-e] |
Cel-ta-e
tog quot;Alnsav KsltiKtj tovtoig nleCetai tocg OQOig, xccl i'ati ttjg ficv ttagaliag ró fiijxognbsp;O0OV xqiaxoGLmv Gtaöiav sitï totg s^axiG’ii-Xloig lt;^fjLetay tamp;v oqamp;v, fiiKQov d’ sXattovnbsp;to Ttlatog tcóvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4 p. 212: 01-
xutcii ós to fièv VTtó tav AiyvGtiKamp;v êamp;vav xai tav Ksltixav, tav ftèv iv voïg OQSGivnbsp;oiKOVvtav, tav S ev toïg Tcsóïotg, tb d’ t)7tbnbsp;tav Ksltav xal Evstav. ot fiÈv oiiv Ksl-10 toL toïg vnsQalnsïoig bfiosê'vsïg slgi, ttsgl ósnbsp;tav Evstav óittóg sGti Xóyog. ot fisv ya^nbsp;xal avtovg (paGiv slvai Ksltav attoixovg tavnbsp;ofiavv^av itaQaxsavitav, xtl. 6: Tb fiivnbsp;OVV KQiaïov, aGitSQ scprjv, vnb Ksltav nsQi-axsïto tav itlsiGtav b Ttotafióg (Ilaóog).nbsp;MsyiGta 6 tjv tav Ksltav samp;vr) Bówi xainbsp;quot;IvGov^QOi :cai ot tr]v ’Pa^aïav ttot's stpó-6ov xatalaj^óvtsg 2Jsvovsg (ista EaiGatav.nbsp;11 j). 217: ’Evtsvamp;sv ós ijó-rj ta’Alnsici OQt]nbsp;20 x.cil rj Ksltixri . . /'Oqiov ós ttjg %dQt]g tav-trjg, tjv svtbg Ksltix^v xalov^sv, itQog t'i]vnbsp;locTtrjv ’Italiav tó ts Aitsvvivov oQog tb vnsQnbsp;tijg TvQQtjviag ansösêstxto xal ó AlGig tio-tajióg, vGtsQOV ós o Pov^ïxav, sïg tbv Aógiavnbsp;sxëióóvtsg èjttpótsQoi. 12 ^.218: Ta ós fis-talla vvvl fi'sv ovy^ bjiolag svtavamp;a Gnovóa-^stai óia tb IvGitslsGtsQa ÏGag slvai ta ivnbsp;toïg’TnsQalnsLotg Ksltoïg xal ty ’’I^rjQia, tcqÓ-tsQov ós sGTCovóa^sto, STVsl xal sv OvsQxél-30 lotf yQvGaQvisïov yv. 5, 2, 1 p. 218: Jsv-tsQa ós IsysGd'a y AiyvGtixy y sv avtoïgnbsp;toïg ’Ansvvivoig bgsGi, fista^v lÓQVjxsvy tygnbsp;VVV Isyamp;stGyg Ksltixyg xal tyg TvQQyvlag,nbsp;9 p. 226: 'Jï TgaGovfiéva, xad’’ yv al sx tygnbsp;Ksltixyg sig tyv Tvqgyviav siG^olal Gtgato-•jtsóoig. 10 p. 227: HsqÏ yag tovtovg tovgnbsp;tónovg sGtl ta ÓQia tyg ^Itallag tyg tï^Óte^iovnbsp;jCKt tyg Ksltixyg xata tb ngbg ty amp;alattynbsp;tavxy jtsQog, xainsQ jistatiQ'svtav itollaxignbsp;40 tav yysftóvav. 4, 1 p. 240: Aqy.xsov ósnbsp;naliv KTib tav Ksltixav ogav. 6, 4, 2 p.nbsp;287: Svvs^y tyv nóliv aiipvióLag ano^alsïvnbsp;lt;(igt;7tb Ksltavy . . . AlaxQOvGafisvoi ós tovtovg ’Pajiaïoi Ttgatov jtsv AatCvovg attavtagnbsp;-êTtyxóovg STCoiyGavto, slta Tvggyvovg xalnbsp;Ksltovc tovg tcsqI tbv Tlaóov sttavGav tygnbsp;Ttollyg xal avsóyv slsvamp;sgiag. . . . Tü ó’ aitanbsp;STtaamp;ov xal ’’I^ygsg xal Ksltol xal attavtsg olnbsp;loiTTol oGoi Pajiaiav vnaxovovGi. . . . Tyvnbsp;50 ^tsy Ksltixyv azaGav tyv ts svtbg xal tyvnbsp;sxtog GW ty -AiyvGtixy ngótsQOv jih’ xatanbsp;fiégog ccsl ngoGyyovto, vGtsgov ós KaïGag bnbsp;amp;sbg xal (xsta tavta b 2s^aGtbg xoivd ito-Isjta xal aO'QÓag xatsxtyGavto. 7,l,lj).289:
[Cel-ta-e]
EigyxÓGi 4’ yjtïv nsgl tyg ’I^yglag xal tav Ksltixav iamp;vdv xal tav Italixav Gvv taïgnbsp;TtlyGiov vyGoïg. . . . JlQoGaQxtia fi'sv ovv sGtinbsp;ta ’iGxQa ta nsgav tov Pyvov xal tyg Ksl-tixyg' tavta 4’ sGtl ta ts Ealatixa samp;vy xalnbsp;ta Esgfiavixa jisjqi BaGtagvav xal Tvgsys-tav xal tov notajiov tov BoQVGamp;svovg, xalnbsp;oGa (ista'^v tovtov xal Tavaióog xal tov Gtó-jiatog tyg Maidtiöog sïg ts tyv fisGÓyaiavnbsp;avatsivsi jis^gi tov dxsavov xal ty Ilovtixy jonbsp;xlv^stai amp;alatty' jisGy^^giva ós ta ts ’Illv-Qixa xal ta Ogaxia xal oGa tovtoig avafts-(uxtai tav Ksltixav y tivav allav, P^XQinbsp;tyg ^Elldóog. 2 p. 290: Evamp;vg toivvv tdnbsp;Ttsgav tov ^Pyvov (tstd tovg Ksltovg ngbgnbsp;tyv sa xsxlifisva Esgtiavol vsfiovtai, pixgbvnbsp;n'^allattovtsg tov Ksltixov ifvlov ta tsnbsp;TtlsovaG/ta tijg aygiótytog xal tov (isysamp;ovgnbsp;xal tyg ^avamp;ótytog, talla ós nagaitlyGioinbsp;xal jiogg)aïg xal yamp;sGi xal jStoig bvtsg, oïovg 20nbsp;sigyxa/isv tovg Ksltovg. óib óy xal jioi óo-xovGi ’Pafiaïoi tovto avtoïg amp;sGamp;ai tovvofianbsp;ag av yvyGwvg Ealdtag cpgd^siv §ovlójisvoi'nbsp;yvyGioi ydg ol Esgjiavol xata tyv ^Pafiaiavnbsp;óidlsxtov. Kp. 290:”EGti ós td fi'sv ngatanbsp;fisgy tyg %dgag tavtyg td itgbg ta 'Pyvanbsp;fisjfgi tav sx^olav dttb tyg nyyyg ag'^afis-voig' Gysóbv ós ti xai tovt sGti tb sGnsgiovnbsp;tyg ydgag ttlatog, y notafiCa tcaGa. tavtygnbsp;ós td fi'sv sig tyv Ksltixyv fisvyyayov 'Pa- 30nbsp;fiaïoi ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5 p. 292: quot;Slot' avdyxy ta sx
tyg Ksltixyg (Berglt list 'Elovyttixyg Ost-scliweis) STtl tbv'Egxvviov ógvfibv ióvti nga-tov fi'sv óiattsgdGai tyv lifivyv, sttsita tbv 'iGtgov. 2 p. 293: Obx £-5 4’ ovós b cpyGagnbsp;OTtla aïgsGamp;ai ngbg tdg nlyfifivgióag tovgnbsp;KlfijSgovg, ovó' oti dqpo^iav ol Ksltol aGxovv-tsg xaxaxlv^sGamp;ai tdg oixlag bnofisvovGiv,nbsp;sit dvoixoóofiovGi, xal bti nlslav avtoïgnbsp;Gvfi^aivsi (famp;ógog s^ vóatog y nolsfiov, onsgnbsp;’’Eipogóg qtyGiv. 7, 3, 2 p. 296: Td Ksltixa,nbsp;oï ts Bóioi xal SxogóÓGxoi xal TavgiGxoi. 8nbsp;p. 301 sq.: (pyGl ós ütolsfiaïog b Adyovnbsp;xata tavtyv tyv Gtgatsiav Gvfifiï^ai ta Als-'^dvóga Ksltovg tovg ttsgl tbv 'Aóglav ipillagnbsp;xal ^sviag yagiv, ós^dfisvov ós avtovg gpilo-(pgóvag tbv ^aGilsa sgÉGamp;ai ttagd ttótov, tlnbsp;fidliGta sïy b ipo^oivto, vofil^ovta avtbvnbsp;sgsïv' avtovg ó anoxglvaGilai bti ovósv ttlyvnbsp;si dga fiy b ovgavbg avtoïg êninsGoi, cpillav 50nbsp;ys fiy avógbg toiovtov nsgl navtbg tlamp;sGamp;ai.
11 p. 304: Tovg ts Ksltovg tovg dvafisfii-yfisvovg toïg ts amp;Qa^l xal toïg Illv^ioïg s%-sttóqamp;yGs {BoiQs^iGtag). 5, 1 j). 313: M.sypi
Cel-ta-e
|
n^onovxiöog wl ’^ElX'yjanóvtov xa ®Qa%ta xai eï xiva xovxoig èva^éiiixxai 2xvamp;Lxa Ij Ksl-xixa. 2 p. 313: Oi Jaxol xaxanoleixrjGavxsgnbsp;Bowvg xmI TavQiGxovg, êamp;vxj Kslxixa xa {inonbsp;KQixaGLQm. . : . Talg ’’AlnsOLV, di SiaxdvovGLnbsp;fii'j'Qi xamp;v ^lanódcov, Kslxixov xs ajia xalnbsp;’Iii.vQiy.ov eamp;vovg. 4 jJ. 315: 'O ó’ oniiajxognbsp;Kslxtxóg. Nicolaus Damasc. fr. 86 p. 49 B.nbsp;ap. Athenae. 6, 54 p. 249^: Nixólaog ö’ ónbsp;10 Aa/xaGxxjvóg (dg S’ xjv xamp;v èx xov nsQindxov)nbsp;èv xrj noiv§vj^ilt;p laxogia (êxaxbv yuQ xal xs6-GaQaxovxd ÜGi nQog xaig xéaaaQGi) xfj exxat-ósxax'i] xal ExaxoGxfj cprjGiv Adiaxofiov xovnbsp;xamp;v Èaxiavcbv ^aGiiéa (samp;vog ós xovxo Ksi-xixóv) s^axoGiovg s^siv ioyaöag tvsqI avxóv,nbsp;oi)g xaisïGamp;ai ÓtcÖ Eaiaxav xy xtaxqlm yimxxynbsp;GiioóovQovg' xovxo ê’ sGxlv siir\viGxL svimh-juctioi xxL vit. Caes. 28 p. 127: Ksixovg xsnbsp;xovg ysixvLamp;vxag xy ’dvto amp;aiaxxy (=Galliamnbsp;20 Xarbonensem). samp;Siv Gvvay. fr. 5 p. 146nbsp;up. Stoiae. flor. 7, 40: Ksixol ot xw wxsavanbsp;ysLxvimvxsg alGyQOV yyovvxat xot^ov xaxa-xtinxovxa y olxiav rpsvysLv. niy^vQlóog ósnbsp;ex xyg s%co amp;aiaxxr]g ênsQiOfiévyg fisH ónioavnbsp;aTtavxcóvxsg xiitofisvovGiv scog xaxaxlv^ovxai,nbsp;ïva fiy óoxamp;Gi (psvyovxsg xov amp;dvaxov cpo-^sïGamp;ai. fr. 15 p. 147: Ksixol GiöyQoqjo-Qovvxsg xd xaxd Tvóliv Txdvxa xcQaxxovGc. fisi^conbsp;ó’ sGxlv smxifiia xaxd xov ^évov uvslóvxognbsp;30 7j TtolCxrjv' vnsQ xov fisv yuQ amp;dvaxog y ^y-jila, V7XSQ xov ós [rtoltTOti] yivyy' xi/xmGt ósnbsp;(laltGxa xovg icógav xa xoiva nQOGxxcoQ.svovg.nbsp;xdg ós amp;vQag xSgt;v oixmv ovósnoxs xIslovGx.nbsp;Paradoxographus Vatican. Bolidii 25: 01nbsp;Ksixol, óxav y dqiOQla y ilt;(oyi.gbg ysvyxai,nbsp;xdg yvvaïxag avxav xoid^ovGiv ag aixLagnbsp;xamp;v xaxamp;v. Vüruv. 8, 2, 6: Gallia Eboda-nus, Celtica Ehenus (oriuntur). Liv. 5, 34,nbsp;'isq.: Frisco Tarquinio Eomae regnante Cello tarum, [quae pars Galliae tertia est, nac/fnbsp;d’Arhois de Jubainville irrtümlichc glosse desnbsp;Livius zu seiner griccliischen quelle] penesnbsp;Bituriges summa imperii fuit. li regem Cel-tico (Celticum = Ksixuxy, umfaftte naclinbsp;Ephoros und Bionys. Hal. den gröstcn teilnbsp;Sp)aniens, Franlcreichs, Beutselüands undnbsp;Oestcrreichs; nicht zu verwecliseln mit dernbsp;Celtica Caesars, ciner untcrabteilung Gal-liens). Ambicatus (so Stolces statt Ambiga-50 tus der codd.) is fuit. Bionys. Hal. 1, 10,nbsp;3: 01 ydq Aiyvsg olxovGi psv xal xyg Ixa-ilag Tcoiiayy, vsyovxai ós xiva xal xyg Ksi-xtxyg. 38, 2: AsyovGi ó's xal xdg amp;vGlagnbsp;STiixsisiv xa Kqóva xovg naiaiovg, wGnsQ èv |
KuQxyóóvL xéa'g y xcóiig óisjisivs xal xtaQu Kslxoïg sig xóós yqóvov yivsxai xal èv diioignbsp;xigI xav sGitsQlav iamp;vav dvógoïpóvovg. 74, 4: H Kslxav sqgt;oóog, xaH’ yv i] ’Payaiav Ttóiig sdia, Gvgfpavsïxai Gy^sóbv inb xtdvxavnbsp;dgyovxog ’Aamp;yvyGL IlvQyiavog ysvsaamp;ai xaxdnbsp;xb TXQamp;xov sxog xyg oyóóyg xal èvsvyxoGxygnbsp;oivjXTtiaóog. 6: ’'SIgxs xyv Ksixixyv scpoóov,nbsp;yv xa ösvxsQcp ysxd xyv xljiyGxv sxsi ysvofis-vyv siQlaxofiEv, èxTtSTtiyQayévav xav si'xoGi lonbsp;3tc2 sxaxbv sxmv ysvsGamp;ai. 7, 3, 1 (von dennbsp;Tyrrhenern): 01 tvsqI xov ’Ióvlov xóixtovnbsp;xaxoixovvxsg êxsiamp;év amp;’ vnb xav Ksixav £^-siaGamp;svxsg Gvv %QÓva. 70, 4: MdhGxa hnbsp;xovxo ns'jtóvd'aaiv ot §a.Q§aqoi óid noiidgnbsp;aixiag, Sj ov xaiqbg iv xa xxaqóvxi iéystv,nbsp;xal iqóvog ovamp;slg nsjpi xov naqóvxog ano-fxaamp;sïv y TtaqavoyyGal xl nsql xovg óqyx-aGyovg xav êsav sixsiGsv ovx Alyvxtxlovgnbsp;ovxs Al^vag ovxs Ksixovg ovxs Sxvamp;ag ovx’ 20nbsp;’Ivóovg ovx’ diio pdq^aqov sd'vog ovósvnbsp;aixiag. 13, 6, 7: ’Tnb Ksixav jxsxd yixqbvnbsp;fj. Ttóhg sdia, dvsv xov Kamxailov . . . Uo-icoqxovfisvav vnb Ksixav ... 8: (Kafniiog)nbsp;xotg Ksixoig è7tLq)avslg slg govyyv avxovg xqs-Tcsi, xal èpTCSGav aGvvxdxxoig xs xal xsxaqay-/xsvoig ólxyv nqo^dxav xaxsGqja^sv. 7, 9:nbsp;Nsog xig UTto xyg Ovisvxavav Ttóisag énbnbsp;’Pagalav 7ts^lt;pamp;slg sig xovg èv xa Kamxaiianbsp;xal laólcai' xovg avxóamp;i (pvidoGovxag Ksixovg 30nbsp;avyiO'S xs xal sinav ÓGu sósi ndiiv vTtbnbsp;vvxxa dnyiidyy. ag ós ygéqa èyévsxo xav Ksixav xig lódv xd i'xvx] isysi Ttqbg xov ^aGiisa'nbsp;ó ós CvyxaisGag xovg dvóqsioxdxovg, sóyia-Gsv avxotg xyv xov Pafialov dvoóov xxs. 10: Ot Ksixol ós nistovg yóy ysyovóxsg èyaqovv èvóoxsqa. 8, 11: (Mdqxog Mdiiiog) GvGxdgnbsp;xotg jSaqjSdqoig xóv xs Ttqaxov dva^dvxa xalnbsp;xaxd xyg xsipaiyg avxov xb §i(pog (psqovxanbsp;q)amp;dGag Ttalsi xaxd xov ^qayjovog xal dno- 10nbsp;xónxsi xbv dyxava' xal xov èni xovxa xtqlvnbsp;R] ^èg %sïqag siamp;siv oqamp;a tw üvqsa naxd-^ag sig xb itqÓGanov avaxqénsi xal xsifxsvovnbsp;dnoGqidxxsi' snsixa xovg diiovg xsxaqayfiévovgnbsp;yóy èiavvav iiTxb Txóóag, ovg (i'sv ditsxxsivsv,nbsp;oilg ós xaxd xov xqypvov óiaxav è'%s%ESV.nbsp;12: Kaamp;’ 'dv (xónov) dvs^yaav ot KsixoL . . .nbsp;BjGxs xovg Ksixovg dnoyvóvxag ói’ ditdxygnbsp;X] xioTxyg xaüsé.siv xb cpqovqiov nsql ivxqavnbsp;óiaisysGd'ai, d xotg ^aq^dqoig óóvxsg xofii- 50nbsp;ovvxai xyv nóiiv. 9, 13: ’Ensl ós xd óqxianbsp;snsxsisGav, xal xb yqvGiov ot ’Pagaioi xaxy-vsyxav, Gxaamp;gbg fisv yv, ov sósi xovg Ksixovg ia^stv, s' xal x' xdiavxa' xsamp;svxog ós iCel-ta-e] |
Cel-ta-e
|
TOV ^VyOV, 7CQWTOV ft£V CtVXO TO TDclaVtOV 6 Kskrog ^KQvrsQOV tov êiKai'ov xta^ijv g)é^(Ov, ÊTtEixa dyaraxxovvxav xt^og xovxo xamp;v 'Pw-jxaïmv xosovxov ióé'rjae (isxQidGai txsqI x6nbsp;óxxcaov, cÓGxs xal xrjv ^éjaxQav afici xij amp;ri%r]nbsp;xal xc5 ^coGxrjQi neQisló^ivog STxéamp;rjxs xotgnbsp;axaamp;fioïg. . ¦ ¦ AnexQÏvaxo xovxotg xoig ovójia-Gcv' oövvr} xoig xsxQax't]jA,svoig. êxtEi óè 6 Gvy-xeï^svog Gxaamp;jxbg ovx è^eTtlxjQOvxo Sid xrjvnbsp;10 xov Kslxov nXeove^Cav, allee xai xb xqIxovnbsp;ivsösi ^ÉQOg, am^sGav ot 'PcoftKtot %qÓvov signbsp;GvfiTXOQiGfibv xov lelnovxog cchrjGdfjievoi. 10,nbsp;14; 'JJ óÈ alxïa xijg ig ’Ixalictp xmv Kslxcóvnbsp;axpi'^Emg xoiads Tjv xxê. 15: 'AG^ivmg ós xovnbsp;vsaviGxov xfjv ènallayijv avxov bs^afiévovnbsp;xal TtaQaGyói'xog oGcov sig xrjv sjinoQiav sSsï-xo, Tiollovg (isv ciGxovg oïvov xs xal èlaiovnbsp;xaïg ajjid^mg smamp;é/isvog, jxollovg ds (po^jiovgnbsp;Gvxwv rjysv sig xrjv Kslxixrjv. 11, 16; Otnbsp;20 ós Kslxoi ovxs oivov ajinélxvov sióóxsg xrjvi-xavxa ovxs slaiov olov at rtaQ^ rjjiiv slatainbsp;cpSQOVGxv, alV oiva jisv yQmji.svOL xqiamp;fjg Ga-xtsiGrjg sv vóaxi %vlm ëvGcóösi, slaico ós Gvstmnbsp;GxsaxL nsnalttiwjxéva xrjv xs oójirjv xai xrjvnbsp;ysvGiv axóna, xóxs ós ngaxov anolavGavxsgnbsp;év ovTtco sysvGavxo xaQnmv, amp;avjiaGxag oGagnbsp;è(p’ sxaGxxp sldfi^avov rjóovdg, xal xbv ^svovnbsp;rjQmxcov, nmg xs yivsxai xovxcov sxaGxov xalnbsp;naQa xiGxv avamp;Qanoig. 17; Tovxoig êrj xotgnbsp;so lóyoig ot Kslxoi Txstamp;ójisvoi rjlamp;ov sig ’Ixa-Itav xai Tvqqrjvav xovg xalovjisvovg Klov-GLVovg, bamp;sv rjv xal 6 nsiGag avxovg, Ijtols-(jiovv. 12, 18: ’AnoGxalévxmv ós TtqsG^svxèavnbsp;êx ’Pcófxrjg stxI Kslxovg, stxsI rjxovGsv sig xamp;vnbsp;nqsG^svóvxmv Kóivxog 0dj3tog xovg ^aq^dqovgnbsp;snl rxqovofxrjv s^slrjlvamp;évai, Gvvdnxsc nólsjiovnbsp;avxotg xal xbv xamp;v Kslxamp;v rjysjióva dvaiqst'nbsp;dnoGxsilavxsg ós sig Pójirjv ot ^dq^aqoinbsp;rj^iovv naqaótóóvai GeptGe xbv dvëqa xal xbvnbsp;40 aëslq)bv avxov sxëóxovg, jxoivdg itps^ovxagnbsp;xamp;v dnoliolóxcov. 19; UaqslxovGrjg ës xrjgnbsp;^ovlrjg xdg dnoxqiGsig, ini xrjv ^Péjirjv xbvnbsp;nólsjiov dvayxaimg ot Kslxoi jisx'qyayov. . . .nbsp;Tovxovg ërj xqsipdfxsvoi, ot Kslxoi [nat] Gvji-naGav xrjv ’Pójirjv avsv xov Kamxcoliov naq-sGxrjGavxo. 14, 1, 1: 'Jï ês Kslxixrj xsïxainbsp;jisv sv xm Ttqbg xrjv sGnsqav xaamp;rjxovxi xrjgnbsp;Evqamrjg fisqsi, jisxa'^v xov xs ^oqsCov txÓIovnbsp;xai xrjg iGrjjisqivrjg èvGsag' xsxqdycovog ësnbsp;50 ovGa x(S Gyrjjiaxi, xotg fxsv ’Alnstoig ('Piirtzioignbsp;Struvé) bqsGi jisyiGxotg ovGx xamp;v Evqmnstmvnbsp;GvvdnxSL xaxet xdg dvaxoldg’ xotg ës IIvQQrj-vatoig xaxu jxsGrjfi^qCav xs xal vóxov avsjlov'nbsp;xjj ës s^(0 Gxrjlamp;v ’Hqaxlslwv •d'aldxx'^ xaxdnbsp;tCel-ta-e] |
Taj övGsig' xm ës 2%vamp;ixm xs xal Oqaxtm ysvsi xaxd ^oqsav dvsjiov xal noxajxbv ’’Igxqov,nbsp;og dnb xamp;v Alrxstmv xaxa§alvmv oqamp;v jisyi-Gxog xamp;v xrjës noxajiamp;v xal ndGav xrjv vnbnbsp;xotg dqxxoig rjnsxqov ëislamp;mv sig xb Uovxi-xbv (das Schwarge Meer) s^sqsvysxax nslayog. 2: ToGavxrj ës ovGa xb fisysamp;og, oGrj firj nolv dnoëstv xsxdqxrj IsysGamp;ai jxotqa xrjg Evqw-nrjg, stlvëqóg xs xal nCsiqa xal xaqnolg èa-rpLlrjg xai xxrjvsGtv dqiGxrj vsjisGamp;ai, Gyt^sxai lonbsp;fisGrj Ttoxafim ’Prjvm, (isyiGxm jisxd xbv quot;iGxqovnbsp;sïvai ëoxovvxi xamp;v xaxd xrjv Evqmnrjv noxa-(iamp;v. xalstxai ë rj jisv snl xdös xov Prjvovnbsp;Exvamp;aig xal Ogaglv ojioqovGa EsQjxavia (öst-lich vomShein), /ré^qi ë^v/rov xov Aqxvvtovnbsp;xal xamp;v ’Pmaimv bqamp;v xaamp;rjxovGa' rj d’ ininbsp;amp;dxsqa xd nqbg jisGrjji^qiav ^Isnovxa fxsyqinbsp;IJvqqrjvrjg bqovg, rj xbv Ealaxixbv xólnovnbsp;nsqilaji^dvovGa, Ealaxia (Gallia, wesüichnbsp;vom Bhein) xrjg amp;aldxxrjg sncóvvfiog. 3: Koi- 20nbsp;va ë’ óvófiaxi rj GvixnaGa nqbg Ellrjvav xa-Istxai Kslxix'q, ag fisv xivsg cpaGiv, dnó xivognbsp;ytyavxog Kslxov avxód'i êvvaGrsvGavxog, dlloinbsp;ës s^ ’Hqaxlsovg xal Aoxsqónrjg xrjg Axlav-xtëog ëvo ysvsGamp;ai jivamp;oloyovGi natöag, quot;I^rj-qov xal Kslxov (mythische bruderschaft), oDjnbsp;Q’sgQ'ui xatg yaquLg, av rjq^av dfiqióxsqoi, xdgnbsp;ovoftaötaj «90 avxmv. ot ës noxajibv slvainbsp;xiva léyovGi Kslxbv (der frühere celtischenbsp;name der Garumna?) sx xrjg Tlvqqrjvrjg ava- 30nbsp;ëiëóftsvov, d(p' ov nqamp;xov fisv xrjv Gvvsyyvg, ¦nbsp;snsixa ës xal xrjv dlhjv ymqav Gvv x^óvanbsp;xlrj9rjvax Kslxtxrjv. epaGl ës xai xivsg, bxxnbsp;xotg nqaxoxg quot;EllrjGiv sig xfjvës xrjv yrjv ns-qaiovjisvoxg at vrjsg avsjim ^lata cpsqójisvainbsp;xaxd xbv xólnov sxslGav xbv Ealaxexóv, otnbsp;ës dvëqsg, snstërj xov aiyialov sldfiovxo,nbsp;KslGixrjv anb xov Gvji^dvxog avxotg ndamp;ovg,nbsp;xrjv xGgt;qav sxdlsGav, rjv svbg allayy yqdjx-fiaxog ot jjLSxaysvsGxsqot Kslxixrjv avójiaGav. 40nbsp;8,12: Ot Kslxoi xy ’Pajirj sx ësvxsqov Gxqa-xsvGavxsg xrjv ymqav xrjv Al^avrjv snóqamp;ovv'nbsp;svamp;a fjLSv nollrjg dnavxsg sëmëyg sjinijinld-jisvoi, nolvv ës ntvovxsg axqaxov oivov' sGxinbsp;ës b xrjës qpvofisvog fisxd xbv 0alsqivbv rjëi-Gxog oi'vmv jislixqdxm jialiGxa nqoGsjrqisqrjg'nbsp;tlnvov xs nlsiova xov Gvvyamp;ovg atqov/xsvoinbsp;xal ëtaixav vnb Gxiatg mg xd nolld syovxsg,nbsp;xoGavxrjv slaj3ov sniëoGiv sig nolvGaqxtav xsnbsp;xal dnalóxrjxa, xal ovxag è^samp;rjlvvamp;rjGav xdg 50nbsp;ëvvdjisig, raö'ö’’, bnóxs yvjivd^siv sni^dloivxonbsp;xd Gmjiaxa xal ëianovstv sv xotg ónloig, xó-nxsGamp;ai jxsv aGamp;jiaxi Gvvsyst xd nvsvjiaxa,nbsp;qstGamp;ai d’ tëqamp;xi nollm xd jiélrj, amp;axxov ës |
Cel-ta-e
|
aKpiGtaGQ'cti Tamp;v Ttóvav xeksvGamp;sïsv vnb xS)v i]'y£fióv(ov. 9, 13 (Camillus spricht):nbsp;”OnXa KQiixxova tav ^aQ^agiKav Tjfiiv ns/irj-lavtjrai, amp;0QaKSg nal xQavr] nai xvfjfiiSsgnbsp;xal x^ataiot d-vQsoï, 'h(p' lt;x)v oXa ra GÓfiuranbsp;ï'jfpfisv SP (pvXaxy, ^ilt;pri rs dftipi'cJTOfio: %ainbsp;avxi Xóy^tjg óisxóg, acpvxxov §sXog' xa ^'svnbsp;GxsTtaGxxjgia, oia firj gaêiag xaïg TrXxjyaïgnbsp;sl'xsip, xa d’ afivvxrjQia, êjg öi anaGxjg tpé-10 QSGamp;ai Ttgo^oXjjg. xmv ós yvfival fi'sv at xs-qiaXat, yvjxva ós xa GxsQva xal at Xayóvsg,nbsp;yvfivol ós fxTjQol xal GxsXrj fisygt noöamp;v, SQVfidnbsp;xs ovësv sxsQOV, o w px} amp;v()SoC' dixvvxxlgcanbsp;ós Xóyyai xal [fiayaigai,^ xontósg vnsgyL^xsig.nbsp;15: Ti yaq ap óvp-ijGOPxai ósivbv SQya.Gaad'ainbsp;xo'bg bfiÓGs ywQovvxag at ^aamp;sïai xó^ai xalnbsp;xb SP xoig o/i/xaGip avxamp;v nixgbp xal 6 jSlo-rijg oxysmg yagaxxrjg, aï xs óxj nXfjfi-fisXsïg avxat GxigxrjGscg xal xd óid xsvrig dpa-20 GsiGyiaxa xmv OTxXav xal ot noXXol xmv amp;v-Qsmv xxvTtoi, xal oGa dXXa vnb ^ag^agov xalnbsp;dcpQovog dXa^oveiag xaxd xs (toqqjdg xal (pm-vdg SP ccnsiXaïg noXspimv GnaQ-axai, xivanbsp;nagsyscv ns^vxs xoïg dvorjxoig sniovGi nXso-vs^iav, xoig fisxd XoyiG/xov naga xd óscvdnbsp;sGxmGt (pó^ov; 16: quot;Ogoi xs ópmv sv xm xaxdnbsp;Kslxmv ngoxégm nolé/xm nagsyévsGamp;s. 10,nbsp;17:'JT fisv OVV xmv jlagfldgmv fia'/xj nolv xbnbsp;amp;rjgimósg xal fiavixbv s^ovGa nXrjppslrig xignbsp;30 ijv xal Gofpiug xr^v sv onXotg dfiotgog. xoxsnbsp;fi'sv yuQ dvaxsivovxsg dvm xdg payaigag xbvnbsp;dygiov xgónov snatov oloig Gvvspninxovxsgxoïgnbsp;êavxmv GmpaGiv, mansg éXóxopoi xivsg 1}nbsp;Gxanavstg, xoxs ó’ sx xmv nXayimv dnoyaGxovgnbsp;nXxjydg s^scpsgov, mg avxoïg GxsnaGvijgioignbsp;oXa ótaxótjjovxsg xd Gmpaxa xmv dvxinoXspmv'nbsp;STcsixa xdg dxpdg xmv Gió-ijgmv ansGxgsqjov.nbsp;18: 'il ós xmv ’Pmpaimv dXxrj xal ngbg xbnbsp;flagjSagov avxmv dvxnsyvrjGig svnaiósvxóg xsnbsp;40 xjv xal noXv xb aG(paXsg syovGa. sxi ydg avxmv avatgopêvmv xdg payaigag vnoóvvovxsgnbsp;VTtb xovg Pgaylovag xal xoig Hvgsovg slgnbsp;llfog dvaxsivovxsg, snsixa yvgol xal ^gaysignbsp;yivópsvoi, xdg psv ixsivmv nXxjydg ónsgnsxsignbsp;yivopévag angaxxovg xal xsvag snoiovv avxoinbsp;ós ógamp;d xd ^itpy] (pégovxsg ^ov^mvag xs avxmv snatov jcKt Xayóvag óiygovv xai óianbsp;Gxsgvmv snl xd GnXayyva xdg nXrjyag è^sxsi-vov' oGovg ós xavxa xd psgt} óia tpvXaxxjgnbsp;60 syovxag aiGd'oivxo, yovdxav ^ Gipvgmv vsvgunbsp;ótaxsigovxsg s^éysov ênl xfjv yljv jlsjlgvyoxagnbsp;xal xovg d'vgsovg óóaxxi^ovxag xat ^ofjvnbsp;mgvyy naganlxjGiav mGnsg xd amp;x]gia ngoïs-psvovg. 19: ”H xs óvvapig inskstns noMovgnbsp;xmv ^ag^dgmv, ixkvopsvmv xmv pslmv ónbnbsp;xónmv, xal xmv ónlmv xd p'sv dnsGxópmxo,nbsp;xd ós Gvvsxéamp;gavGxo, xd d’ ovxixi ngoGmtps-ksïv óvvaxd ijv' ymglg ydg xov xaxaggsovxognbsp;ix xmv xgav'patmv aiipaxog, ot ói’ olmv sx-ysópsvoi xmv Gmpdxmv tógmxsg ovxs xdg pa-yaigag sïmv xgaxstv ovxs xovg amp;vgsovg xax-sysLv, nsgioXtGd'aivóvxmv xaïg la^aïg xmvnbsp;óaxxvXmv xal xdg dtpdg ovxsxi xgaxuidg syóv-TMi/. 12, 22: ’Tnsgtpvsg xi xgxipa Gmpaxog lonbsp;xjv o Kslxóg, olog vnsgaigsiv nokv xrjv xot-vxjv tpvGiv. 15, 1, 1: Tmv Kslxmv èniGxga-xsvGavxmv xy 'Pmpy, xai xivog ^aGilsmg stgnbsp;povopayiav ngoxalovpévov xmv ’Pmpaimvnbsp;OGxig sïy dvrjg, Mdgxog Ovalsgtog . . . i^ysinbsp;xm Kslxm óiaymviGaGamp;ai. sog ós GvvysGavnbsp;opoGs, xoga^ xaamp;s^ópsvog snl xov xgdvovgnbsp;aóxov sxsxgdysi xs ósivbv slg xbv ^dgjlagovnbsp;ógmv, xal bnóxs pillot nlyyyv sxtpsgsiv, ny-ómv èn avxbv xoxs psv xoïg ovv'^iv ypvxxs 20nbsp;xdg nagsidg, xoxs ós xm gvyysi xovg oipamp;al-povg sxonxsv, wGxs xbv Kslxbv s^m ysvsGamp;ainbsp;xmv cpgsvmv, 0'l5'9’’ bnmg xbv dvóga dpvvoixonbsp;óvvapsvov Gvp^alsïv, ovamp; bnmg xov xógaranbsp;(pvldxxoixo. 2: ^£lg ós nolitg sysyóvsi xynbsp;payy ygóvog, 6 psv Kslxbg cpsgmv snl xbvnbsp;Ovalégtov xyv pdyaigav rag did xyg ngo^olygnbsp;sig xd nlsvga fidtpag, snsix’ sninxdvxog avxmnbsp;xov xógaxog xal xdg bxpsig ogvxxovxog dvs-xsivs xbv amp;vgsbv mg dnslaGmv xbv Sgviv' o sonbsp;ós Pmpaïog sxi psxsmgi^ovxog xb onlov dno-Kolovamp;yGag xdxmamp;sv ónotpsgsi xb ^itpog xalnbsp;dvaigsï xbv Kslxóv. 19,13(18),5; Tlónliovnbsp;Kogvyltov, 'dg sviavxm xsxdgxm ngóxsgovnbsp;vnaxsvmv Kslxmv samp;vog blov, xovg nalovps-vovg 2évmvag (substituiert stiitt der Soier)nbsp;syamp;iGxovg 'Pmpaimv bvxag, nolspmv dnavxagnbsp;y^yóbv xaxsGtpa^sv (von der scJdacht aninbsp;vadimonischm see). PMlippos Anthol. Pal. |
9, 561, 3: ’’iï Kslxmv vapo^lyxsg dsi 40 pmóssg quot;Alnstg. Mela 3, 2, 20: Eegionbsp;quam incolunt omnis Comata Gallia. Po-pulorum tria summa nomina sunt, termi-nanturque fluviis ingentibus, Namque anbsp;Pyrenaeo ad Garannam Aquitani, ab eo adnbsp;Sequanam Celtae, inde ad Ehenum pertinent Belgae, Aquitanorum clarissimi suntnbsp;Ausci, Celtarum Haedui, Belgarum Treveri,nbsp;urbesque opulentissimae in Treveris Augusta, in Haeduis Augustodunum, in Ausois 50nbsp;Eliumberrum. Dioscorid. 1 c. 7 : 'if dÈ Ksl-XIX7] vagóog ysvvaxat psv èv xoïg xaxd Atyv-gtav AlnsGiv, snijmgimg mvopaGpsvy Ga-hovyxa. {Vgl. Pelagon. 28, 273. 31, 454. [Cel-ta-e] |
Cel-ta-e
|
463. Veget. mulomed.: Spicae Celticae. 3Iar-cell. empir. de medicam. c.8,194 j9.89,31iï..' Nardi Celticae (gen.), c. 17, p. 177, 3:nbsp;Spicae Celticae (gen.), c. 20,149 _p. 219,27:nbsp;Nardi Celtici (gen.; nardoceltici cod.). c.21,nbsp;19 p. 226, 10: Nardi Celticae, id est sali-uncae. Hermeneumaia Monacensia CG-IL''nbsp;2 p. 195, 23: Nardi celticis fascilici. G-los-sae Cassinenses CGIL 3 p. 537,53: Celtica.nbsp;10 id est spica nardi. p. 539, 21: Fasseas cal-licos. id est nardo celtici. p. 541,7: Nardo-celtice. id est fasces gallicos.) Lucan. 4,9sg'..'nbsp;Profugique a gente vetusta | Gallorum Cel-tae, miscentes nomen Hiberis. Bam Comment. Usener: Gens Galliae fame urguentenbsp;in Hispania(m) migravit, et mixto nomine inbsp;dicti sunt Celtiberi. Plin. n. h. 3, 8: Innbsp;universam Hispaniam M. Varro pervenisse |nbsp;Hiberos et Persas et Phoeniees Celtasque etnbsp;20 Poenas tradit. 4,105: Gallia omnis Comatanbsp;nno nomine appellata in tria populorumnbsp;genera diTiditnr, amnibus maxime distincta.nbsp;A Scalde ad Sequanam Belgica, ab eo adnbsp;Garunnam Celtica eademque Lugdunensis,nbsp;inde ad Pyrenaei montis excursum Aquita-nica, Aremorica ante dicta. 8,6: Mucianusnbsp;III consul auctor est aliquam ex bis et lit-terarum ductuus Graecarum didicisse soli-tumque perscribere eius linguae verbis: Ipsenbsp;so et baec scripsi et spolia Celtica dicavi. 14,nbsp;107: Nardo Celtico. 33,39: (Armillae)nbsp;viriolae Celtice dicuntur, viriae Celtiberice.nbsp;Silius 1, 45—49: Similisque mibi per Celtica rura | sanguine Pergameo Trebia etnbsp;stipantibus armis | corporibusque virum retro fluat, ac sua largo | stagna reformidetnbsp;Thrasymennus turbida tabo. 3,340—343:nbsp;His pugna oecidisse decus, corpusque ore-mari | tale nefas. Caelo credunt superisquenbsp;10 referri, | impastus carpat si membra iacen-tia vultur. | Venere et Celtae sociati nomennbsp;Hiberis (= Celtiberi). 417—419: Pyrenenbsp;celsa nimbosi verticis arce | divisos Celtisnbsp;late prospectat Hibei’os | atque aeterna tenet magnis divortia terris. 447—448: Ag-geribus caput Alpinis et rupe nivali | pro-serit in Celtas. 4, 63: Eaptum per Celtasnbsp;iter. 148 —156: Boiorum ante alias Crixonbsp;duce mobilis ala | arietat in primos obicit-5Q que immania membra. | Ipse, tumens atavis,nbsp;Brenni se stirpe ferebat | Crixus et in titu-los Capitolia capta trabebat. | Tarpeioquenbsp;iugo demens et vertice sacro | pensantesnbsp;aurum Celtas umbone gerebat. [ Colla viri [Cel-ta e] |
fulvo radiabant lactea torque, | auro virga-tae vestes, manicaeque rigebant [ ex auro, et simili vibrabat crista metalld. 189—190:nbsp;Omnem | Celticus implevit campum furor.nbsp;300: Ductore amisso pedibus se crederenbsp;Celtae. 5, 142 —143: Turn clipeum capit,nbsp;aspersum quem caedibus olim | Celticus or-narat cruor. 6, 23:—24: Cum Celtica victor I obrueret bello divis melioribus arma. 8, 16 — 20: Quin etiam ingenio fluxi, sed lo prima feroces, j vaniloquum Celtae genus acnbsp;mutabile mentis, j respectare domos; maere-bant caede sine ulla | (insolitum sibi) bellanbsp;geri, siccasque cruore | inter tela siti Ma-vortis hebescere dextras.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;9,235—236: Quaeque | Celtarum Eridano perfusis saepe catervis. 10, 304: Et Nomas et Garamasnbsp;et Celtae (Celta Burmann') et Maurus etnbsp;Astur. 11, 25 — 29: lam vero, Eridani tu-midissimus accola, Celtae | incubuere malis 20nbsp;Italum veteresque doloris j tota se sociosnbsp;properarunt iungere mole. | Sed fas id Celtis, fas impia bella referre | Boiorum fueritnbsp;populis. 13, 79—81: Haec ausos Celtasnbsp;irrumpere moenia Romae | corripuit letonbsp;neque tot de milibus unum | ingentis populinbsp;patrias dimisit ad aras. 15,715 — 719: Pro-,nbsp;cerae stabant, Celtarum signa, cobortes, jnbsp;prima acies, bos impulsu cuneoque feroci jnbsp;laxat vis subita; et fessos errore viarumj nee sonbsp;soli faciles longique laboris anhelos, avertitnbsp;patrius genti pavor. losepJi. ant. lud. 19,nbsp;15: IlQmzovg ö'e sig tovg PsQfiavovg ri ai'aamp;tj-Gig acpi%ero rijg Patov tslsvxrig' doQvqjoQoinbsp;ëh 7j6av omoi bgavvgOL tm ïamp;vel, a.(p ovnbsp;xazEilÉxaw, tb KeItckov tdyfia nagexofiEvoinbsp;avvamp;v. Bio Chrysostom, or. 49 t. 2 p. 249nbsp;M.: KeXxoï Se oDg bvogd^ovGi. SQuiSag. or. 79 t. 2 p. 433 B.: TL Ss igi) nsQÏ KeXramp;v XÉysiVy OTCOV lt;paGÏ notagóv tiva KaxacpEQEi.v 40nbsp;tb ^Xexx^ov, %ai TtoXv navxu’iov xsiGamp;ai naQccnbsp;xaig b%amp;aig EK^s^QaGgévov, SiGtieq al 'ip7jg)otnbsp;TtaQ^ rjjAlv ETtï xeóp aiyiaXamp;v; %al txqÓxeqovnbsp;fiEV ol naiSeg naL^ovteg SiEQQCnxovv' vvv Senbsp;xaxELVoi GvXXéyovGi. xai cpvXaxxovGiv avxó,nbsp;Tta^’ r^geóv fieg.adquot;t]xóxeg 0x1 slalv siSaLgovEg.nbsp;ccQa êvamp;vgslaamp;s, 0x1 ndvteg ovxoi, Xéyco Ssnbsp;xovg KsXxovg nal LvSovg xal ’’I^rjQag xalnbsp;”AQa§ag xal Ba^vXwvLovg, (pÓQOvg xiaQ’ rjgaivnbsp;Xag^dvovGiv, ov tijg ya^ag ovSe xamp;v jSoGxtj- 50nbsp;jUKTCov, dXXa trig xcvoCag rijg rjgsxsQag. Anonymi Corinthiaca or. 37 p. 114 B.: KsXxolgnbsp;SÉ, ïva griSh xmv ^aQ^d^mv griSslg dnoyi-yvmGxji tijg 'Ell-qrtjc^g nuiSsiag, ^Xincav slg |
Cel-ta-e
|
rovTOv. Flut Romul. 11: nbsp;nbsp;nbsp;b «otij- T7jg xal navzKTtaai h]QEi fiTj 2a^ivoig oió^E-vog, alia Kelroïg rfjv Tagntjiav TtQOÖovvai rb Kanacóliov SQaaamp;eleav avramp;v tov jSaailsag.nbsp;léyei ök ravra' 'üf o:y%ov TaQTtsia naquinbsp;Karntmliov alnog \ vaCovGa Fcófitjg sjclevonbsp;XEiyplixig, \ Kslxav ^ axig^aGa yafirjlia le-%xQa ysp£Gamp;at j GKrjnxovy^o naxsQcov ovk £(pv-lags bófiovg. Kal ,u£x’ blLya x^g xeUv-jo xï]g' Trjv lï’ ovxaQ Bóïot x£ %al h'd-vEu fxvQianbsp;Kslxwv I yXjQKflSVOl QSlamp;QCOV èvXOg £amp;EVXOnbsp;Iladov' 1 oTfla ó’ imngo^alóvxEg ccQEi^iavscovnbsp;anh %eiQamp;v | xovQy inl GrvyEgy xoGfiov i'amp;Evxonbsp;cpóvov. 22: Tovxo èv Tlalaxim cpvlaxxó-/x£pov ètpuviGamp;yvai- tve^I xa KeIxikoc xijg TCÓ-l£ag alovGtjg. 29: Knel KeIxoI xrjv Fafiyvnbsp;y.axala^óvxeg ê^EXQovGamp;rjGav vnb KajiCllov.nbsp;Camül. 15; Ot §£ Faldxat xov Kslnxov yi-vovg bvx£g ... 18; Ot (5s Kelxol xcvamp;6fi£voinbsp;21) xavxa xal yaleniag cpÉQOvxEg ovöev ijinoömvnbsp;inoiovvxo xyg Gnovêyg, dll iimgovv navxlnbsp;xdy^ci' xal ngog xo Ttlxj-d'og avxiav xal xyvnbsp;lafingóxTjxa xï}g nagaGxsvTjg xal ^iav xalnbsp;amp;v^ibv EneTtlyy^êvav xcóv êia fiÉGov, xal x-qvnbsp;X£ %wgav dnolwlÉvai naGav rjSq xal xdg nó-Isig Evamp;vg aTColEiGamp;ai boxovvxcov, Ttag £l-Ttióag ovóÈv qötxovv ovó’ ilafi^axor’ ix xwvnbsp;avoQamp;i’, alld xal Tiagd xdg TtólEtg iyyvgnbsp;TcagE^iói'xeg ijSóap i-wl xqpFó^qv nogEVEGamp;ainbsp;30 xal fióvoig nol£(i£Ïp Fcofiaioig, xovg ö' dllovgnbsp;cpLlovg ènÉGxaGamp;ai . . . Evxavamp;a ÓÈ xwp ^ag-jSdgcov ènupapépxcov aÏGxgamp;g aycoviGajjisvoi öi’nbsp;dxa'^Lav hganovro. xal xb (isv agiGxEgbpnbsp;xÉgag £vamp;vg ig^alóvxsg £ig xbp noxafiop otnbsp;KeIxoI ödcpd'Sigav' xb öh óe^iop vxtExxlipavnbsp;xi]p imcpogdv èx xov nsdCov Txgbg xovg lóqpovgnbsp;qxxop è^exÓTtq' xal dcênsGoi' amp;no xovxcov £ignbsp;XTjP TtóliP ot Ttollol xxê. 23; ^Slg ov ygVnbsp;'Pwfiaiwv dxvylav avdgEiap KeIxamp;v vofii^sipnbsp;40 xxL 26: ^EGitégag êi xovg ilacpgoxdxovg xocgnbsp;GcófiaGi xal TC£(pvxóxag ogsi^axsip /xaliGxa xwvnbsp;Kslxwv Gvvayaywv. 28: ’Ex xovxov xd xwvnbsp;Kelxwv 7jp a9viiÓT£ga. . . . ’Enl xovxoig ysvo-fiÉvwv ogxwv xal xov '/^gvGiov xojiiGamp;svxog,nbsp;xwv éi KeIxamp;v Ttcgl xov Gxaamp;fibv dyvw/io-vovi'xav xgvcpa rb ngwxov, slxa xai (pavsgwgnbsp;drpslóvxwv xal éiaGxgsipóvxwv xqv goTtqv,nbsp;ijyavdxxovv or ’Fw^luloi ngbg avxovg. 29:nbsp;OvGqg éi n£gl xovxwv xtgóg x£ xovg Kelxovgnbsp;50 xal Tvgbg abxovg éiagpogag dywv xov Gxgaxovnbsp;b KufiLllog èv xarg xcvlaig qv . . . Tov és fu-ybv xal xd 6xaamp;g,d xovg Kslxovg la/Sovxagnbsp;ano^wgELv sxsIevgsp. . . . Tap) éi Gvfi(pgovq-Gag b Bgévvog aixqyays xovg Kslxovg sig xb |
GxgaxÓTtséov ov nollwv nsGÓvxwv. 36; Mdg-xog Mdlliog b Ttgwxog wGafisvog xovg Kslxovg dnb xqg axgag, bxs xw KarcLxwllw éid vvxxbg STtsamp;svxo. ... 'O ydg xórxog, i(p’ ovnbsp;§s§q%wg b Mdlliog ivvKxoiidxqGE ngbg xovgnbsp;Kslxovg, bnsgsifaivsxo xqg ayogag artb xovnbsp;KaïtixwlCov xal rtagsiysp olxxov xoig bgwGiv. 40 (a. 367): Kslxovg avamp;ig anb xqg ’Aégia-xixqg dgavxag amp;aldGGqg g,vgidGi nollaïg snl xqv Fwjxqv slavvsiv. 41: ’Ensl és nlqGiov lonbsp;qGav ot Kslxol, Tisgl xov ’AvLwvu Ttoxafibvnbsp;Gxgaxoztséov j3agv xal fisGxbv ccq)amp;óvov Isiagnbsp;s^ovxsg. . . . Ilgwxov /xiv ovv xovxo xwv KsTnbsp;xwv avsxgsipE xa gpgovqfiaxa nag’ d^lav sni-XSigsiGamp;ai éoxovvxwv. . . . Favxqv xqv gidptyvnbsp;sxsGiv vGxsgov xgiGxaiésxa ysvsGamp;ai lèyovGinbsp;xqg ’Pcófiqg dlwaswg, xal j3é(]aiov eg avxqgnbsp;q)g6v7]fia xaxd xwv Kslxwv èyysvÉGamp;ai 'Pco-fiaioig Gqióéga éséoixÓGi xovg ^ag^agovg, wgnbsp;xb Ttgwxov öid vÓGovg xal xv^ag Ttagalóyovg, 20nbsp;ov xaxd xgdxog, vn «ijtcöv vsvixqgsvoyg.nbsp;Fab. Max. 17; Kaamp;dnsg sv xoig Kslxixoïgnbsp;jtdamp;sGiv. MarcéU. 3: Ot éi xqv vnalnsLavnbsp;vEfióg-svoi xqg Txaliag ’'IvGofijSgsg, Kslxixbvnbsp;samp;vog, fisydloi xal xaB' savxovg ’óvxsg. . . .nbsp;Tov Kslxixbv sig xb avxb xw Ai^vx^ nóls-jxov. 6; Tb é’ innixbv sv ovésvl lóyw xwvnbsp;Kslxwv xiamp;sfisvwv xxê. 7: ’Ercavqlamp;s rtgognbsp;xov avvdgy^ovxa (loxamp;qgwg Ttolsfiovvxa Ksl-xoïg nsgi nbliv gisyiGxqv xal rtolvavamp;gwno- nonbsp;xdxqv xwv Falaxixwv. Msöiólavov xalsixai,nbsp;xal g,qxgónoliv avxqv ot xqés Kslxol vog,C-^ovGiv. . . . Tb fxiv Mséiólavov dliGxsxai, xdgnbsp;és allag nólsig avxol nagaéiéóaGiv ot Ksl-xol xal xd jcct'ö'’ «aoToo? STtixgsnovGi Tcdvxanbsp;’Pwjiaioig. Syncris. Felop. et Mare. 1: TIgbgnbsp;Kslxovg. 2: Kslxovg dvsv xov Gvvdgiovxognbsp;sxgÉipaxo. Marius 11: Kslxovg xqg Txaliagnbsp;xqv agiGxqv v.axaGysïv Tvggqvwv d.ipElog,svovgnbsp;xxê. . . . Eial éi o't' xqv Kslxixqv éid jüdamp;og 40nbsp;%wgag xal fiéysamp;og ktvo xqg é'gco S'aldGGqgnbsp;(vom Atlantisclien Ocean) xal xwv vnagxxi'wvnbsp;xlifidxwv Txgbg qliov aviGypvra xaxd xqvnbsp;Maiwxiv sniGxgsipovGav anxsGamp;ai xqg Tlov-XLxqg Sxvamp;iag IsyovGi, xaKsiamp;sv xd ysvq (dienbsp;scytJiiscJie race und die ceïtische race) y.sy.i-y^Hai xxs. 27: MaliGxa és 01 txoIIoI xxiGxqvnbsp;xs Pwg.qg xgixov sxsivov dvqyógsvov, ovy^nbsp;qxxova xov Kslxixov xovxov aTXSwGysvov xbvnbsp;%Lvëvvov. Sertor, 3;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;öh Kslu%'^ (}KSva(}afi6vog Í za %oiv6xaxcc zrig êiaXB^tov TtQog BvtBv^LV enl naiQov TtaQccXa^ojv avcc^l-yvvtcti rotg pdQ^ccQoi-g. 4: KalöaQog xd sGtvs-gia xai Kslxovg xal Fsgfjiavovg xaxaGxgscpo- [Cel-ta-eJ |
Cel-ta-e
|
fiévov %lt;xl BQEXtaviav. Pompei. 7; 'Fiitgï öh %al niuQu rmv TCoXefiimv avxE^innsvGav oinbsp;KsXxoï, xov nqamp;xov xai ^a^aleaxaxov q}amp;avsinbsp;•jtaiaag ix %siQog êÓQccxi xal xaxaj5aXcóv. oinbsp;ds alloi xQcenofievoi xal xö Txe^ov avvsxÜQa-^av, amp;ÖXE (pvyrjv yEvÉGamp;ai ndvxav. 8; Evamp;vgnbsp;eig xxjv KElxixijv vtx’ aixov 7tEfmójA,£vog, £%aiv 6 Mixsllog eSÓxel jixjdsv d^iov ixqccxxsiv xxjg naQuGxsvfjg. . . . ’Efji^aXèiv Eig xrjv KeXxt-10 xxjv. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;51; Ev xovxm ós xmnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^éyav xjQav oi KsXxixol nólspoi KaïGaqa. Oaes. 14: KaïGaQi ÖE xrjv êvxbg ’'AItxecov xal xïjv ixxógnbsp;anaGav KEXxtxfjv n^oGamp;Elg (JJofi'W'iqïog) xbnbsp;IlXvQixbv fiExd xayfidxcop xegguqcov Eig txev-xasxiav. 15: Tmv GXQaxsiwv, alg TjfiEQiÓGaxonbsp;XTjv KElxixTjv. 18: ’O (isv nQwxog avxm xamp;vnbsp;KeXxlxamp;v tcoXs^oov nqbg EX^tjxxiovg GvvÉGxxjnbsp;xal TiyvQivovg. 19: Aevxeqov ós xXQbg Feq-fiavovg avxixQvg insQ KsXxamp;v ETXoXsfxrjGs. 20;nbsp;20 O yuQ xaXovixEvog ’Povjiïxmv Txoxafibg dnbnbsp;xijg VTxb xaig quot;AXnsGi KsXxLXTig oQi^si xx]v dX-Xx\v ’IxaXCav. . . . Ensl ós BÉXyag xjxovGE óv-vaxeoxdxovg KsXxamp;v xal xtjv XQixr^v dnaGrignbsp;xrig KsXxixrjg vEfxofiivovg cupgGxavai. 22:nbsp;TqanóyLEVog ós avQ'ig b KaïGaq snl xag èv xfjnbsp;KsXxix^ óvvdjisig noXvv x,axaXajx^dvsi nóXs-[lov èv xfj yaqa. 29: Ilqbg xovg KsXxixovgnbsp;dyamp;vag. 32; AqI^uvov xfjg KsXxixfjg /xsydXtjvnbsp;nóXiv. 34: Toig KsXxixoïg TcoXsixoig. 58: Tdnbsp;ao TXEQixoiQa rgQjxavoig xal rgQfxaviav avxxjvnbsp;sniÓQafióvxt óid KsXxamp;v ènavsXamp;Eiv sig ’Ixa-Xïav. Cato 51: Ov FEQjiavmv ovóÈ KsXxmvnbsp;Ttaióag. Anton. 37: ’I^rjQiov xal KsXxCbv jiv-Qioi. 41: HvGxQÉifjavxsg ot KeXxoI xovg ïn-Ttovg èvé^aXov xal ótsGxsóaGav avxovg. Plut.nbsp;consolatio ad Apollonium 22 p. 113 vl.- 0^Xvnbsp;yaQ bvxcog xal ccGllsvEg xal dyEvvig xb tiev-Heïv' yvvaïxEg yaQ dvóqwv eIgi (piXoTCEvUÉ-Gxsgai xal ot ^dq^agoi xcöv EXlrjvcov . . . xalnbsp;40 avxwv Ó'e xcöv ^aq^dqcov ovy^ ot ysvvaióxaxoinbsp;KsXxol xal PaXdxai xal ndvxsg ot (pqovrjjiaxognbsp;uvJqsioxÉqov nscpvxóxsg k'fiTtXsoi. mulierumnbsp;virt. V. KsXxai p. 246nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;—P: KsXxoïg, nqlv vnsQ^aXsiv ’AXjcsig xal xaxoixfjGai xfjg ’Ixa-Xiag jjv vvv véfiovxai ywqav, GxaGig sfins-GovGa ósivTj xal óvGxaxuTtavGxog Eig nóXsfiov èjicpvXiov nqofjXamp;sv. at öè yvvaixsg èv fxsGconbsp;XBgt;v bnXcov ysvófiEvai xal naqaXa^ovGai xdnbsp;VEixrj ói'tjxrjGav oljxcog d^Efinxcog xal ótsxqi-50 vav, loGxs cpiXiav naGi HavfiaGxrjv xal xaxdnbsp;noXsig xai xax' oïxovg ysvÉGamp;ai nqbg navxag.nbsp;sx xovxov óiExsXovv nsQi xs TtoXé/xov xal si-qrjVfjg ^ovXsvófiEvoi jisxd xamp;v yvvaixamp;v xalnbsp;xd Ttqbg xovg Gvfijidj^ovg djiipt^oXa ói èxsi- |
[Cel-ta-e] vav §Qa^EV0VX£g. èv yovv xaig Txqbg ’Avvt-^av Gvvamp;rjxaig èyqa'tpavxo, KeXxamp;v jisv èy-xaXovvxmv Kaqyrjóovioig, xovg èv I^rjQianbsp;Kaqyxjóovtav snaqyovg xal Gxqaxxjyovg sivainbsp;óixaGxdg' dv ós Kaqy^rjóóvioi KsXxoig èyxa-Xamp;Gi, xdg KeXxamp;v yvvaïxag. Pseudo-Plut.nbsp;de fluv. 6, 1; ’Aqag Ttóxafióg èoxt xfjg KsXxi-xfjg. Pionys. perieg. 288—293; Toïg óA'mnbsp;UvQXjvaïov OQog xal ódjiaxa KsXxamp;v, | dyy^óamp;inbsp;TCXjydav xaXXiqqóov ’Hgióavoïo, \ ov txox’ ènl lonbsp;ngoïofjOiv ègryjialrjv dvd vvxxa\’lIXidÓEg xa-xvGav, oóvqójiEvoi Qasamp;ovxa' \ xsiamp;i ós KsX~nbsp;xamp;v TtaiÓEg, vcpfjpsvoi aiystqoiGi, \ ódxQvnbsp;d/iéXyovxai ^^vGavysog rjXsxxqoio. Arrian,nbsp;cyneg. 1,4: Tov yévovg xamp;v xvvamp;v xov KsX-xixov. 2, 1: Tb ysvog xamp;v xvvamp;v xb KsXxi-xóv. 2: Slg ós ovó's dXXo ysvog xvvamp;v èyi-yvaGxEv (ISsvoqiamp;v), o xaxd axvxrjxa eoixevnbsp;xa KsXxixa, xsxyatqsGamp;ai vndgysi dnb xamp;v-ós . . . El ós ys xjniGxaxo xdg xvvag xdg KeX- 20nbsp;XLxdg, xavxbv xovxo óoxsi dv jioi dnocpfjva-Gamp;ai ncql xamp;v xvvamp;v, ag bnÓGovg Xayag ov^nbsp;atqovGiv xvvsg xaxd nóóag, naqd ipvGiv Ga-yaxog obj^ atqovGiv i] xviy jj^qrjGdfjisvoi. 3,1;nbsp;QfjQamp;Giv ÓE xal KeXxoI dgpaiqovvxEg xdg dg-xvg, oGoi ys ovx dnb xvvrjyEGiav ^loxEvovGiv,nbsp;avxov xov èv Hljga xaXov svExa' sGxiv ydgnbsp;xal xavxrj xvvamp;v ysvog ixvsvGai fi'sv ov (isïovnbsp;Goqibv IJ xb Kagixbv xal Kgrjxixóv, xrjv ósnbsp;iósav dviagbv xal amp;rjgiamp;Ó£g. 3; Kalovvxai 30nbsp;ÓE ^EyovGiai ai'ÓE at xvvEg, dnb s'amp;vovg Ksl-xixov xrjv ènavvjitav s^ovGai, ob ngamp;xov, agnbsp;yé [loi óoxEÏ, scpvGdv xs xal rjvóoxtfirjGav. 5:nbsp;quot;OGai ygvvaióxaxai avxamp;v, «'Sro't at novrjgó-xaxai. aGxs Evóoxiysï èv KElxoïg o dnsixdGagnbsp;avxdg xoïg dvd xdg bóovg nxaxsvovGiv. 6: Atnbsp;ós noóaxstg xvvsg at KsXxixal xaXovvxai gsvnbsp;oisQxgayoi' ipavij xy KsXxamp;v, ovx dnb samp;vovgnbsp;ovÓEvóg, xaamp;dnsg at Kgrjxixal y Kagixal ynbsp;Adxaivai, dXX^ ag xamp;v Kgyxixamp;v at óidnovoi 40nbsp;dnb xov cpiXonovsïv xal at ixajjial dnb xovnbsp;o^sog xal at (iixxal dn’ dyqroïv, obxa ós xalnbsp;avxai dnb xyg axvxyxog. 19,1—21: amp;ygamp;-Giv ós KeXxoI, oGoi ysv nXovxovGiv avxamp;v xalnbsp;xgvipamp;Giv xxs. 34, 1—3; KeXxamp;v ó'e ’s'gxivnbsp;oig vójioig xal EviavGia amp;v£iv xy Agxéfxiói,nbsp;oï ós xal amp;yGavgbv dnoósixvvovGiv xy Hewnbsp;XXE. 35, 1: Kal èya dfia xoïg Gvvamp;ygoïgnbsp;snofiai xa KsXxamp;v vófia, xal dnoipatva agnbsp;ovósv dvsv xIeamp;v yiyvófisvov Kvamp;gcónoig èg 50nbsp;dyaamp;bv dnoxsXsvxa. tact. 33, 1: ”Oxi ovó'snbsp;abxoig Payaioig xd noXXd xyg naxgCov ipavygnbsp;’sysxai, dXX’ egxiv cc xyg ’I^fjgav y KsXxamp;v,nbsp;èncl xd ngdyfiaxa avxd KsXxixd bvxa ngoG- |
930
Cel-ta-e
|
éla^ov, £vSoKiiMl}GavTog avtoïg sv tatg fxu'/^ceig rov KsItamp;v iTtniKov. 2: Kaï to SQyov tovvonbsp;KcXxkStÏ Tolovteyop Kalsïtai. 37, 4: Kal èvnbsp;fi'sv xfi TtcxQslaGsi 6 xaxcc ds'^iav ETXiSxQogii'jvnbsp;ccxovxiGjxbg avayxaxog avrm ylyvsxai, ev óe xynbsp;TCavxEkeïiniaxQO(py 6 néxQxvog ói] dvoixa^ójxsvognbsp;vfj Kshttip cpav^. 42, 4: ’H yccQ ótj ^vvrjjxctnbsp;xy KeIxcóv (pcavfj %aXovf.x£vr] xavxy di] ucpEGignbsp;yCyvtxctij ETXEinSQ ovöi amp;Giöx]Q(p axovxUo Evpa-10 QXjg ccxovTx^EGamp;ai. 44,1: BadiAtv? (Hadria-mts) ós txqoe'^evqsv kccI xu ^aQ^aQixa êxpE-Xexüv avxovg, oGk xs ij Haq^vuLaiv i) 'Aq^e-viav Lxtnoxo^óxai inaGy.ovGi, xmI oGag oi Sav-Qopaxamp;v 5] KeXxwv zovxo(p6Qox ÈniGxpofpamp;g xsnbsp;zal anoGXQOxphg xStv Ïtxtccov iv pé^si ixtElav-vóvxcov, zai azQO^oXxGfiovg èv xovxa noXvEiêstgnbsp;zal TtoXvxQÓxtovg zal aXaXaypovg tcaxQLOvgnbsp;EzaGxcp yÉvEi, KsXxizovg jiEv xoïg KsXxoig in-TxevGi, rEXizovg ós xoig Fixatg, 'Pacxxzovg ö'snbsp;20 üGoi èz'Paixcöv. acies c. Alanos 2: ’Ejtl. xov-xoig 6e oi KeXxoï innrjgj zal ovxoi èzl dvoiv,nbsp;zal ToiJTCQV rjysiGamp;o) èzaxóvxaQuog, ioGm^ inlnbsp;GxQaxoTXÉöov. Ind. 16, 10; Oi öe I'tctioi av-xoxGxv (JIvóoxGiv) ov GEGayfisvox eiGiv, ovósnbsp;yaXivovvxai toïGxv ’EXXrjvizoÏGi yaXxvoxGxv i)nbsp;xoxGx KeXxizoiGiv èjjKpEQÉag. peripl. 11,5;nbsp;Kaxsiöojisv xbv KavzaGov xb OQog, xb vipognbsp;/j-dXiGxa zaxa xag ’’AXitEig xag KEXxizdg. anah.nbsp;1, 3, 1; AxpizvEÏxax AXe^avöqog ènl xbv no-00 xajibv xbv ’’iGxqov, Ttoxapamp;v xüv zaxd xrjvnbsp;Evqmnrjv jièyiGxov ovxa zal nXExGxrjv yïjvnbsp;ènsqyófiEvov zal è'amp;vf] (lay^ipaxaxa ansiqyovxa,nbsp;xd jiEv TtoXXd KeXxizd, oamp;ev ye zal ai mjyalnbsp;avxw aviGjjpvGx, av xeXEvxaiovg Kovdóovg zalnbsp;Maqzojiavovg. 4, 6; ’Acpizovxo nqÉG^Eig dgnbsp;AXégavdqov . . . zal xtaqd KeXxamp;v 6h xcóv êitlnbsp;xa ’lovioj zÓXtvo} cpziGfiévav rjzov' psyaXoi oinbsp;KeXxoI xd Gcópaxa zal piya ènl Gqgt;iGL cpqo-vovvxeg' navxsg óe gnXiag xijg AXe'^avöqovnbsp;“¦o èxpiÉpEvoi ijzEiv ExpaGav. 8; Kal naGiv eócozenbsp;nxGxEig AXÉ'^avöqog zal eXa^s' xovg KsXxovgnbsp;Ö£ zal Tjqsxo o xi pdXiGxa ÖEÓixxsxai avxovgnbsp;xav avamp;qmnivcov, èXniGag bxi (liya ovopa xbnbsp;aixov zal ig KsXxovg zal ïxi nqoGxoxÉqa rjZExnbsp;zal oxi aixbv pdXiGxa ndvxav ÓEÓiivax qtrj-GovGi. 8; Tm óh naq' èXniöa '^vvé^rj xmvnbsp;KeXxamp;v Ij anózqiGig' oia ydq noqqm xs mzi-Gfisvot ^AXs^dvöqov zal %mqia óvGnoqa oi-zovvxsg zal AXs^dvdqov sg dXXa xxjv oqprjvnbsp;bqmvxsg scpaGav ósóxévai, pijnoxs b ovqavognbsp;avxoïg èpnsGoL' zal xovxovg cpiXovg xs ovo-(xaGag zal ^vppdypvg noiijodpsvog oniGm an-xnspxjjs, xoGovxov vnsxnmv oxi dXa^óvsg KsX-xoi sIglv. 5, 7, 2; quot;Oxm xqónm 'Pmpaioig ènl Hoijdtcb, Alt-cclt. Sprachschatsc. I. |
xcp ’iGxqm ^svypa noisixai zal ènl xm ^Pijvm x(p KsXxxzcp. 7, 15, 4; Kal Kaqyjxjóoviovgnbsp;xoxs nqsG^svGax Xéysxai zal dnb Aid'iónmvnbsp;nqsG^sig èXamp;siv zal Szvamp;mv xmv èz xïjgnbsp;Evqmnijg, zal KsXxovg zal’T^xjqag, vnsqcpx-Xiag SsTjGopsvovg' mv xd xs ovópaxa zal xagnbsp;Gzsvdg xóxE nqmxov ócpamp;rjvai nqbg EXXtjvmvnbsp;xs zal Mazsóóvmv. Cleomed. de motu circ.nbsp;corp.cael 2,1, 88 p. 160 Z.; Kaxd ^ev yaonbsp;Msqóxjv xfjg Aiamp;ioniag svósza mqmv slvax ij lonbsp;amp;sqxvrj vhg iGxoqsixai, zaxd ós AXs'idvóqsiavnbsp;ósza, zaxa ós xov EXXijGnovxov èvvèa^ zaxdnbsp;ós xijv Pmpxjv sXaxxmv ij èvvsa^ zaxd ósnbsp;Xïjv MaGGaXiav ozxm ijpiGovg, naqd ós KsX-xoig ozxm, zaxd ós xrjv Maimxiv ênxd, èvnbsp;ós xy Bqsxxavla s% Appian. proóem. 3;nbsp;Msyqi KsXxwv, oS? avxol FaXdxag nqoGayo-qsvovGi, zal KsXxmv ÓGa samp;vtj xd p'sv ègnbsp;xijvós xrjv amp;dXaGGav, xd ós èg xbv ^óqsiovnbsp;mzsavbv dcpoqa, xd ós naqd 'Pijvov noxapbv 30nbsp;mzxjxai. 4; HsqaGavxsg ós ny zal xovGósnbsp;KsXxmv xmv iin'sq ’Pyvov dqyovGiv svimv, zalnbsp;Fsxmv xmv énsq quot;iGxqov, oS? Aazovg zaXov-Giv. 14; Td ós Xoina, xovxmv szaGxy zaxdnbsp;Xóyov ènxyqdfpovxui, ’Pmpaïzmv KsXxizy xsnbsp;zal SizsXizij Kofl P^yqxzrj zal Avvi^aïzij zalnbsp;Kaqyrjóoviazij zal Mazsóovtzrj zal ips'^ygnbsp;opoimg. Ital. 8; KsXxmv ydq xrjv nóXiv zaxa-Xa^ovxmv 6 órjpog ènl KdpiXXov zaxsxpvysnbsp;zalnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;avamp;xg sïXsxo, mg èv xaïg KsX- so xizaig nqd^sGi Gvyysyqanxai. 9; ”Oxi Maq-zog MdXXiog svnaxqCóyg, KsXxmv ènsXamp;óvxmv xy Pmpy, xavxyv nsqtsGmGs zal xipmv psyi-Gxmv rj^imd-y. Gall. 1, 1; KsXxol 'Pmpaioignbsp;'ènsjpiqrjGav nqmxoi, zal xrjV ’Pmprjv slXovnbsp;dvsv xov KantxmXiov, zal èpnsnqyzaGiv. Kd-piXXog ós avxovg èvtzrjGs zal s^yXaGs, zalnbsp;psxd yqóvov ènsXamp;óvxag avd'ig èvizyGs, zalnbsp;èamp;qidp^svGsv an avxmv oyóoyzovxa ysyovmgnbsp;s'xrj. zal xqixrj óh KsXxmv Gxqaxid èp^s^Xyzsv 10nbsp;èg xfjv ’IxaXiav, rjv zal avxrjv oi Fmpaioi ói-scpamp;dqzaGLV vp’ ijyspóvi Tixm Koïvxim. psxdnbsp;ós xavxa Boioi, KsXxlzov samp;vog B'rjqimósGxa-xov, ènyXamp;s 'Pmpaioig, zal avxoig Fdiog 2Jot;A-niziog óizxdxmq psxd Gxqaxidg dnyvxa. 2; AXXovg ó's ndXiv KsXxovg èviza FioniX-Xwg, zax psx szsivov xobg aiixovg KdpiXXog o xov KapiXXov vxog. sGxtjGs ós zaxd KsXxmv zaï Hannog AipiXxog xqónaia. nqb ósnbsp;xmv xov Maqxov vnaxsimv nXsïGxóv xx zal 50nbsp;pa%ipmxaxov, xy xs ijXxzia pdXiGxa xpofisqm-ïaxov %qfjpa KsXxmv èg xrjv ’IxaXiav xs zalnbsp;1 aXaxxav SGsfSaXs, zai xivag éndxovg ’Pmpaimvnbsp;svxzrjGs zal Gxqaxónsóa zaxszotpsv' èsp’ oi)j ó 30 [Cel ta o] |
Cel-ta-e
|
MuQiog anoGtaldg Sitavtag óiÉqj'd’ei^s. . . . n^b ds tov Mccqïov xal 0aj3iog Mé^ifiog bnbsp;Al^iliavóg, óbfyfjv xofiLÖy avQixuav b%(ov, èno-^éfifjGs toïg Kslxoïg^ %al óddexa fivQiddcignbsp;avTcóv èv jua fid^y xarixavs, •Jtevrsxaldsxixnbsp;fióvovg ramp;v iSimv ano^almv... c.2: ’OXvfi-niaSfov TOÏg Ellyeiv snxa xal êvsvyxovvanbsp;ysyevy/iévcov, rijg yfjg tamp;v KsXrSiv obx aQ-xovGyg avTotg êid tb nXyamp;og, dviGxaxai ^oiQanbsp;10 KsXxmv xamp;v a^cpl xbv ’Pyvov ixavTj xaxdnbsp;xfjGiv êxéqag yyg' oï xó xe quot;Aknsiov ’oQognbsp;'bnsQéjSrjGav, xal KkovGivoig, Evöai^ova yfjvnbsp;£%ovGi TvQQXjvcóv, èTtoXéfiovv . . . Oi Pco^aïoinbsp;•Jt^ÈG^sig GwÉTCSfiifjav avxoig, (Papiovg x^stg,nbsp;oï xoïg Kslxotg ê/xskkov jCQoayoQsvGEiv dviGxa-Gamp;ai xyg yrjg róg ’Pcofiaicov (piXyg, xal dnei-lyGeiv anstamp;ovGiv. anoxQivafiévmv ós xamp;vnbsp;KsXxamp;v, OW avamp;QWTCav ovóéva ósóiaGiv ovxenbsp;aTcsiXovvxa GcpÏGiv ovxs TtoXsiiovvxa, XQy^ov-'nbsp;20 xsg ós yrjg ovnm xd ’Pcofiaïmv noXvnQay^o-vovGiv, ol nQSG^sig ot Qd^ioi xovg KXovgL-vovg svyyov imd'sGamp;ai, xoïg KsXxoïg xyv ym-^av XeyXaxovGiv dne^iGxsTXxag. xal Gvvsxóy-(lovvxsg avxoïg avaiQovGi xamp;v KsXxamp;v tvoXvnbsp;nXxjamp;og iv TXQovofiy xxs. 3: 'O xamp;v KsXxamp;vnbsp;j^aGiXsvg BQsvvog (== Liv. 5, 38, 3: Brenniisnbsp;regains Gallorum. Plut. Cam. 17; 'O jSaöi-Xsvg xamp;v FaXaxamp;v BQsvvog'), xamp;v lt;Igt;a§imv xamp;vnbsp;Pcofiaïmv TtoXXovg avsXóvxav KsXxamp;v, fiy ós-30 ^dfiEvog xoiig ’Pcojiatav nqsG^sig, ènl xovxoignbsp;TtQSG^sig imXs'^dixsvog ig xaxdxcXy^iv, oï KsX-xamp;v ajtdvxmv fieydXtov xd Gca/xaxa bvxrovnbsp;vnsQsjSaXXov, è^énsfiTtsv êg 'Pcóftijv, akimfisvognbsp;xoig ^ajSi'ovg, oxi Tt^sG^svovxsg na^d xoignbsp;xoivo'bg vófiovg snoXéfiyGav. yxsi xs xobgnbsp;dvÓQag sg óixyv ixóóxovg oï ysvsGamp;ai, sl fiynbsp;S'éXovGi Pco/xaïoi xoivbv aixamp;v sivai xb SQyov.nbsp;oï ÓS ^Pa/xaïoi GvvsyiyvaGxov (xÈv xovg 0a-^ïovg d/xagrsïv, alöoï ós oïxov óiaq)SQovxognbsp;lo yQyjxaxa xovg KsXxovg ngd^aGamp;ai nagd Gcpamp;vnbsp;TtagsxdXovv. ov jreiHofiÉvcov dè ;(£i9orovo'ö(?tnbsp;xovg Qa^ïovg Inl xyv sxyGiov dgyyv yiXidg-yovg, xal xoïg tcqsG^svovGi xamp;v KeXxamp;v s(pa-Guv ov óvvaGamp;ai vvv oiiósv ig xohg 0a^lovgnbsp;agyovxag yóy. xov ê’ imóvxog k'xovg yxsivnbsp;adxovg^ dv sxx fiyvlsoGiv, êxéXsvov. Bgévvognbsp;óh xal oGoi KsXxamp;v yGav bn ixsiva, vojxC-Gavxsg v§QÏGamp;ai xal yaXsnamp;g ivsyxóvxsg ignbsp;xovg aXXovg KsXxovg nsgisnsg.nov, d^tovvxsgnbsp;50 aiixovg Gvvsg}dif}aGamp;ai xovós xov •jtoXsjxov. xainbsp;noXXamp;v amp;(pixojxsva)v dgavxsg yXavvov inl xyj'nbsp;Pcófiyv. 6: KsXxol (lyósfiia fiyyavy óvvyamp;sv -xsg ini^yvai xyg dxgonóXscog, ygijiow mgnbsp;liftw xobg svóov nagaGtyGÓg-svoi. 7; Tov ós [Cel-ta-e] |
oivov xal xamp;v dXXav dóyv ivsnïfiTxXavxo oï KsXxoï, xyv xs cpvGiv bvxsg dxgaxsïg, xalnbsp;ymqav syovxsg, on [ly ngbg óyfiyxgiaxovgnbsp;xagnovg, xamp;v uXXrnv dyovov xal amp;(pva. xd xsnbsp;Géfiaxa avxoïg fisydXa ovxa xal xgvlt;pyXd xalnbsp;Gagxamp;v bygav (isGxd xmb xyg dóycpayïag xalnbsp;lisamp;yg ig byxov xal ^dgog i^sysïxo, xal ngbgnbsp;ógójxovg xal nóvovg aóvvaxa nd^nav iyïyvsxo'nbsp;inó XE ïÓQamp;xog xal aGamp;iiaxog, ónov xi óéoinbsp;xdfivstv, i^sXvovTo xayécog. 9: Oï ós KsXxol lonbsp;xsxixyxótEg dxfiyGi GvfinXsxófisvoi slt;psvyovnbsp;axdxxag. 10: 'O ó's KsXxbg ayavaxxamp;v xalnbsp;XKpaijiamp;v ióïaxE xbv OvaXégiov, Gvyxaxans-Gsïv ijtstyófisvog' 'ïmb ós xovg nóóag avaya-govvxog asl xov OvaXsgiov xarsnsGs ngy-vyg 6 KsXxóg. xal ósvxsqov xovxo (lovofid-yiov inl KsXxoïg ijisyaXavyovv oï Pcofiaïoi.nbsp;11; Bgitó^agig 6 KsXxóg. 15: ’’Eamp;vy óvonbsp;Tiyvgioi xal ^EXovyxioi, ig xyv ^Pmg,aïwv KsX-Xixyv iGsjSaXov. Sicil. 2, 3: KaxaXvamp;évxog ós 20nbsp;xov noXsfiov Toii^E, KsXxol Kagyyóoviovg xóvnbsp;xs fuGamp;bv yxovv xbv sxi ocpsiXófisvov GtpÏGivnbsp;ix EixsXiag, xal ócogsdg oGag vnsGysxo avxoïgnbsp;ómGsiv ’AfiïXyag. Hispan. 1: ’’Ogog iGxl Hv-gyvy óiyxov dnb xyg Tvggyvixyg amp;aXdGGygnbsp;inl xbv pógstov mxsavóv, olxovGi ó avxovnbsp;ngbg fisv sm KsXxol, oGot FaXdxai xs xalnbsp;rdXXot VVV ngoGayogsvovxai, ngbg ós óÓGscovnbsp;'iPygsg xs xal KsXxL^yqsg. 2: Oï xivsg ó’nbsp;avxyv (^I^yqCav') olxyGai nqamp;xoi vofil^ovxai, 30nbsp;xal oï fisx’ ixsivovg xaxsGyov, oii ndvv fxoinbsp;xavxa cpqovxi^SLV dqsGxsi, q,óva xd 'PojftKtmvnbsp;Gvyyqdcpovxi, nXyv 0x1 KsXxol fioi óoxovgInbsp;Tioxs, xyv Uvqyvyv vnsq^dvxsg, avxoïg Gvv-oixyGai, oamp;sv dqa xal xb KsXxtjSyqav bvo/ianbsp;iqqvy. 4: 'AplXyaq 6 Bdqxag inlxXyGw, oxsnbsp;nsq iv EixsXla Kaqyyóovlmv iGxqaxyysi, KsX-dxamp;vy xoïg xÓTS piGamp;ocpoqovGlv oï jcai Ai^vmvnbsp;xoïg GvjXfiayovGt noXXdg ómqsdg bnsGyyxo ómGsiv dg, insióy inavyXamp;sv ig Ai^vyv, unai- 40nbsp;xovvxmv ixslvmv 6 Ai^vxbg Kaqyyóovloignbsp;i^ynxo nóXs/iog. 37: Mdymv ós b vavaqypgnbsp;dnoyvovg dnb xamp;v naqóvxmv xd iv T^yqla,nbsp;nXsvGag ig Alyvag xal KsXxovg i^svoXóysi.nbsp;39: Xqóvm 4’ SGxsqov, bxs ^Pmfiaïoi KsXxoïgnbsp;xs xoïg nsql Ildóov inoXsjiovv xal OiXlnnmnbsp;xw Maxsóóvi, ivsmxsqiGav avïXig ig xyv aGyp-Xlav avxamp;v oï’P^yqsg. Hann. 4: (^Avvl^ag)nbsp;xd üvqyvaïa bqy óiéjiaivsv ig xyv KsXxixyvnbsp;ryv VVV Xsyojisvyv FaXaxlav. 5: PlqoGs^aXs 60nbsp;TavqaGÏa, nóXsi KsXxixy. xaxd xqdxog óhnbsp;avxyv i^sXmv, xobg /xhv alyfiaXmxovg sGcpa'^svnbsp;ig xaxdnXy^iv xyg dXXyg KsXxixyg, inl ósnbsp;noxaiibv ’Hqiëavbv xbv vvv Udóov Xsyófisvov |
Cel-ta-e
|
ilamp;cóv, ê'vamp;a 'Fcofiaïot KsXtotg toïg xctlovfié-voig Boioïg ènoXsfiovv, iavQatonêdsvCsv. 6: T'ov /isv OVV TtoTajxbv (^IlaSov') xal 6 Avvi-^ag ^ev^ag snéQa, tó ó’ SQyov £v9vg róSs,nbsp;TtQamp;tov ósvteQov inl ry tav ’AXiteiav oQmvnbsp;óia^aOEt, naqa to tg ènixciva KeXtotg s^yQSnbsp;Tov ’Avvt^av rog ajiaiov GrQcmjybv xai tvxynbsp;XaiiTtQa xqtó^Evov. . . ¦ Kat avtov ot KeXtoinbsp;neqitóvta ta ed-vr} TtQSö^vtrjv OQamp;vtsg, skanbsp;10 viov, ska fisGainóXtov, xai Gvvsxamp;g stSQOVnbsp;ig STSQOV, amp;aviid^ovtsg söóxovv dsioxsQagnbsp;cpvGscog Xaistv. 8: OhovOt 4’ avtcav %a ^svnbsp;'''EXXrjvsg, «ytqn tr]v 'lóvtov axtriv, rd ds Xotrcdnbsp;KsXtot, 0001 tfi ’Ptó^t] tb TCQcórov sntamp;é^svoinbsp;rt]v nóXtv èvétCQTjGav xts. 10: Trjv ós Xsiavnbsp;avOtQaTSvovCt KsXtoïg anoöóiisvog, t'vcc xalnbsp;ZOV0ÓS Q'sqansvOsts xta xsqóst, nqov^atvsv sgnbsp;tb 7tgÓ0amp;sv. 12: Tovg stt tptXovg KsXtmvnbsp;ansamp;aQQvvsv. 52: KsXtStv tptXtag avtbvnbsp;20 (’AoóqovjSav) ósxofisvav. 54: OudÈ Mdyto-vog avrta tt, tov '^svoXoyovvtog sv KsXtoïgnbsp;xal AlyvOtv, smTtsfttcovtog. Pun. 5: Ai^vsgnbsp;ó' boot Kaqxrjêovitov bvtsg tinijxoot Gvvsfis-liaxryxscav avtotg snl StxsXiav, xal KsXtamp;vnbsp;oaot sfis^tGamp;ocpoQ'^xsaav, syxXrjjiatd ttvu ftt-0amp;ögt;v xal vnoGxéaswv sg tovg KaQxrjóovtovgnbsp;s'xovtsg snoXsfiovv avtoïg fidXa xaqtsqamp;g. 7:nbsp;Mdycovog sv nXsvqatg sn avttjv Aiyvdg tsnbsp;xal KsXtovg ^svoXoyovvtog. 17: MtOamp;otpóqotnbsp;30 ttvsg KsXtav xal Aiyvtov snsXamp;otsv. 40: Tbnbsp;tQttov trig 'J'CQKT^idg, KsXtol xal Aiyvsg. 44:nbsp;Tav ós TtoXsjitav KsXtol xal Aiyvsg tjOav...nbsp;’Avvi'fiag sg tovg Aiyvag xal KsXtovg ^samp;in-Ttsvsv. 46:’ïjStjqag xal KsXtovg avvsGtatag.nbsp;47: quot;O (^’Avvl^ag) ó' snav'qsi nscpQayjjisvognbsp;quot;I^iigci xal KsXtoïg anb tov Xócpov. 49: Md-yavt ^svoXoyovvti stt KsXtovg. 54: Mrits ^svo-Xoysïv anb KsXtav ^ Atyvav stt. 59: Mdyavnbsp;ix KsXtav xal Atyvav stsqovg dysi noXXovg.nbsp;40 Illyr. 2: TloXycpryiia ydq [cpact) ta KvxXant xalnbsp;FaXatsta KsXtbv xal TXXvgibv xal FdXav naï-óag ovtag s^oQjiriGat StxsXiag^ xat aq%at tavnbsp;ói avtovg KsXtav xal 'IXXvqiav xat FaXa-tav Xsyofisvav. 4: MoXtGtoiia yaq avtovgnbsp;xal KsXtoïg toïg Kty^goïg Xsyojisvoig sniAsX-tpovg 0v6tQat£v0ai, xal (pamp;agtjvai fisv avttxanbsp;to vg TtXsovag avtav ngb sitiysiqriGsag xts....nbsp;-Kfltotg és 6 amp;sbg trjv y^v sGsiGs xat tag no-Xstg xattivsyxs' xal tb xaxbv ovx sXrjys, fis^Qinbsp;50 xai oïós td olxsïa (psvyovtsg svs^aXov sg IX-Xvqiovg tovg Gvvafiaqtóvtag 0q)i0iv, aaamp;svsïgnbsp;Inb tov Xotjxov ysvofisvovg, xal séfjaGav tsnbsp;td ixslvav, xal tov Xoiy-ov fi£ta0%ovtsg stpv-yov xal ysyqt IIvQigvrig sXsijXdtovv. sniotqs-tpovGi ó’ avtoïg sg tr]v sa, 'Pa/taïoi, ósóiótsgnbsp;hnb (tvij/tyg tav nqonsnoXsfitixótav ctpiotnbsp;KsXtav, fii] xal otös ig tfjv ’ItaXtav vnsQnbsp;quot;AXnstg sG^dXoisv, dmjvtav aya toïg vndtoignbsp;xal navGtqatia óiaXXvvto. xal tb ndamp;ognbsp;tovro Fayatav fisya êsog KsXtav sg oXrjvnbsp;Tl)!' ’ItaXtav svs^aXs, fisyqi Fdtov Mdqiov sXó-jtsvoi Gcpav 01 Payaïoi CtQavtiysïv, dqti Ai-(ivav toïg Noydai xal MavQOVGiotg iyxqatagnbsp;nsnoXs/ttixóta, tovg Kiy^qovg svtxav xal lonbsp;noXvv cpóvov avtav sïqydaavto noXXdxig, rognbsp;fioi nsqi KsXtav Xsyovtt sïqritai. oï ós doamp;s-vsïg ts riót] ysvóysvot xal ndotig yrig dno-xXsiojisvoi óid tb aoamp;svsg, sg td oixsïa sn-avTjX-d'ov noXXd xal óqdoavtsg xal naamp;óvtsg. |
5: Toiovtov fisv órj tsXog trig dos^stag b Qsbg snsamp;rixsv ’IXXvqioïg ts xal KsXtoïg, aXF av%-tg,nbsp;dfia toïg KsXtoïg, ’IXXvqiav ot Sxoqóioxoinbsp;ydXiGta xal M'aïóoi xal Adqóavot triv Ma-xséovtav snsóqajxov byov xal tfjv ’EXXdéa, 20nbsp;xal noXXd tav tsqav xal tb AsXtftxbv sOvXri-0av, jtollovg ano^aXóvtsg b/tag xal tóts.nbsp;'Pajjtaïot ö’ s'xovtsg rjóri ósvtsqov xal tqia-xoötbv stog anb trjg nqavtig ig KsXtovg nsi-qag. ... 8: Payatav ydq KsXtoïg snl tqtst'sgnbsp;toïg afitpl tov ’Hqtéavbv ovGt noXsfiovvtav...nbsp;'Ensl td KsXtav ótstsamp;stto. 12: Tov é's KaC-Gaqog '^yovfisvov KsXtav. 15: Kat (loi dcojiiKnbsp;sGttv bti xal noXXol xal ysydXoi ’Pafiatavnbsp;Gtqatol snl KsXtovg xal ”I§riqag êtd tav ’AX- 30nbsp;nsav bósvovtsg vnsqsïêov tdós td ’samp;vri, xalnbsp;oiiós Fdiog KaïGaq, sitvysGtatog sg 3rol£)TOT)gnbsp;dvriq, s^rivvGsv avtd, bts KsXtoïg snoXsystnbsp;xal ósxa stsGiv aytpl trivós triv ^aqav s^si-fia^sv. «11a [lot öoxovGtv oï fisv, stp’ d jiqs-ê'ijGav snstyójisvot, zijg étóêov tav’AXnsavnbsp;jj.6vrig tpqovtiGai, 6 és Fdtog dytpt ts ta KsX-tixd ysvsGamp;ai, xal tijg GtdGsag tov TZoftJtjjtoi)nbsp;td KsXttxd sntXa^ovGrig tb tovtav tsXog bnsq-amp;saamp;at. (patvstat ftsv ydq xal ’IXXvqiéog dfia 40nbsp;KsXtoïg afqsamp;slg dq^stv, ov ndoyg é’ dqanbsp;riqysv, all’ oGr] tig -riv tóts ’Payaioig ’iXXvqtg.nbsp;29: ’Pattovg ftsv ovv xal Naqtxovg Iiyovyainbsp;Fdtov KaïGaqa noXsyovvta KsXtoïg sntXa-^sïv. Mithr. 95: ’Aytpl és tiiv Atyvattxrivnbsp;ts xaX KsXttxr\v QdXaGGav Maqxov IlojJtna-vtov. 109: Eg KsXtovg, sx noXXov tpiXovgnbsp;snl taés ot ysyovótag, snsvósi étsXamp;av ig trivnbsp;ItaXtav Gvv ixslvoig ifi^aXsiv . . . Tavta iv-amp;v(ioviisyog ig KsXtovg rinsiysto. 111: Bi- rgt;onbsp;tottov OVV ttvd tédv, riysftóva KsXtav. 112:nbsp;'Ög 5tal Havvitatg xal KsXtoïg Gvvsttamp;sto.nbsp;119: KsXtoïg tptXiav ittamp;sto rog xal tyésnbsp;iGjSaXdv ig triv ’ItaXtav. lgt;. c. 1, 29: 'O /isv 30* [Ccl-ta-p] |
Ccl-ta-e
|
’Anovlrjiog vófiov sGscpsQS, dLaddGaaamp;ai. ytjv uGrjv iv rfi vvv vnb ’Pmiialmv xaXovjA.évrjnbsp;ralaxia KijjL^QOi yévog KsXxamp;v xaxexX'^qiEGav,nbsp;Kal avxoijg b MaQiog svayiog è^slccGag rfjvnbsp;yfjv (Bg ovxéxi ralaxmv èg ^Pcofiaiovg tcsqi-iGitccKsi. 109: 'Pft (?’ 6 (i'ev (’Podavbg) êidnbsp;KbXtwv xamp;v VTtEQ ’’Almig èg xxjv TvQQ'ijvxKrjvnbsp;'d'cclaGGciv. 117: ^TtaQxaxov ós óicc xmvnbsp;Axtswivav oQamp;v ènl xa quot;Alnsia xal èg KsX-10 xovg anb xmv ’AXnslmv èjtsiyófisvov o sxsQognbsp;VTtaxog xtQola^av èxcólvs xxjg lt;pvyxjg, xai bnbsp;sxsQog èSicoxsv. 2, 17: ’O ós KaïGaQ s'v xinbsp;Kslxoig xccl BQSxxavoïg TtolXcc xal Xaiinqunbsp;slqyaG^èvog, oGa fioi nsQi KsXxmv Xsyovxinbsp;si'Qt]xai, TtXovxov ysficov èg xrjv b^oQov xynbsp;IxaXïcc FaXcixiav, xyv dfilt;pl xbv Hgióavbvnbsp;Ttoxafióv, yxEV. 32: 'Ö d’ uqxi xbv mxsavbvnbsp;èx Bqsxxuvamp;v óisnsnXsvKSi, xal anb KsXxavnbsp;xmv. dfiq)l xbv Pfjvov xd b^rj xd 'AXnsia óisX-20 ¦ö'cbi' Gvv nsvxaxiG'fiXioig ne^oxg xal tnnsvGinbsp;XQiaxoGÏoig xaxs^atvsv ènl ’Paovsvvxjg. 41:nbsp;Tamp;v xs dtpavGxcov èxlvsL yQyiidxcov, d (paaivnbsp;ènl KsXxoig ndXai avv aga ór\ixoGia xsamp;rjvai,nbsp;fixj GaXsvsiv èg fiyósv ei (ly KsXxixbg nóXsfiognbsp;(tumultus Gallicus) èniox. o d’ l'qoij KeXxovgnbsp;aixbg èg xb aGcpaXsGxaxov sXoxv XsXvxsvai xynbsp;nóXsi xyv agav. 49: 'Hv ó’ èg xóxs Kaioaqinbsp;juÈv Ssxu xsXy ns^amp;v, xal KsXxamp;v innsïg g,v~nbsp;Qioi. . . . 'Innsxg xé xiveg KsXxamp;v, xal èx Faso Xaxiag sxsgoi xyg smag. 50: Kal xjfxamp;v av-xmv 01 ngóyovoi KsXxév ènióvxcav è^èXmovnbsp;xb aGxv, xal avxb avsGmGaxo è^ ’Agóeaxmvnbsp;KdfxiXXog bgfiéfisvog. 73: 'I^ygav xal KsXxmv xal Bgsxxavamp;v tamp;vy xsxQaxÓGxa nsqi-noirjGavxag xy naxqiói. 134: Td KsXxmv xalnbsp;Bqsxxavmv voq,isïv, « slXyspaGiv, s'^siv pè^aianbsp;xov óóvxog v^qi^ofisvov. 140: Tftag ós bnbsp;óyfiog sómxev ènl KsXxobg xal Bqsxxavovg xanbsp;Kaloaqi, xal dqtGxsvovxag k'ösi xijxmv xal aqi-¦10 Gxsiwv xvysïv. ..’Ensl ós ovdeig (pamp;óvog y yqó-vog y avamp;qanïvy Xyamp;y xd ènlKsXxoïg xal Bqsx-xavotg v(iSgt;v sqya Gj^sGsi, énsq xovxav vfiïvnbsp;èaxl xd dqxGxsïa. 141: Oï lt;5s ‘bq.ïv xd xmvnbsp;bjxsxsqmv bfiosamp;vmv óisvsfiov, xamp;v ènl KsX-xovg éfiag avxa KaÏGaqt GxqaxsvGavxav xalnbsp;nqonsfiipdvxmv xal sxi^afiévav noXXd xaxdnbsp;xmv vfisxsqmv vixyxyqiav. 150: Tqiaxovxa-x,ig avxbg èv KsXxotg (lóvoig naqsxd^axo, fis)rqtnbsp;xsxqaxÓGia avxmv èysiqmGaxo samp;vy, oCtco óx]nbsp;60 XI ’Pmfiaxoig ènispo^a mg vó/xm xa nsql aGxqa-xsiag xsqsav xal ysqóvxmv èyyqacpyvai nXyvnbsp;st (ly KsXxixbg nóXsfiog inioi . . . Ensl xalnbsp;inb KsXxmv yxxavxo Xaq,nqag, oil’ o) (xsydXynbsp;Gqxag Gv^ipoqd xaxsXa^s Kóxxa xal Tixvqiov [Cel-ta-o] |
Gxqaxyyovvxav. 3,2: 'AnsXyXvQ'sGav ènl xdg yysjiovïag, Bqovxog fi'sv b Asxixog èg xyv ofio-qov xyg ’IxaXiag KsXxixx]v ... 27: Tyv èvxbgnbsp;quot;AXnsmv KsXxixyv, yg yysïxo Aéxq-og Bqovxognbsp;’AXj^ivog, sióag (isv oxi xal b KaïGaq èx xyGÖsnbsp;xyg KsXxixyg bqfia^svog èxqdxyGs TIoq,nyiov,nbsp;mg ós xbv Gxqaxbv óó^av ovx èg xxjv FxaXiav,nbsp;dXX’’ èg xyv KsXxixyv fisxaKaXsxv. y ós jSovXynbsp;xyvós xyv KsXxixyv axqónoXiv ènl GqxiGivnbsp;yyovq,svy . . .quot;O ós avxl (isv xyg jSovXyg èn- lonbsp;svósi xbv óy/xov alxyGai vófia xyv KsXxixyv.nbsp;29: (^Avxmviog) yóy ós xi xal xov KaÏGaqognbsp;avxov óid xbv óyjiov èg xyv aXXayyv xyg KsX-xixyg ósófxsvog. 30: quot;O xs vó^og b nsql xygnbsp;KsXxixyg nqovyqa(psxo avxixa . . . ’ÜGav ó o7nbsp;xal xb samp;vog oXag èXsvamp;sqovv yysfxoviag y^i-ovv' o{)xag èósóolxsGav ay^ov xyv KsXxixyvnbsp;ovGav. 31: Ta nsql xyg KsXxixyg' vófia. 37: quot;Ov èym xal amp;qa6vxsqov slóag xyv KsX-xixyv dq)yqovfiyv, èg svnqsnsiav sxi xyg j^ov- 20 lyg Maxsöoviav vniGyyovfisvog avxiómGsiv,nbsp;yvfivyv Gxqaxov ysvofisvyv. 38: Oöog ósnbsp;dyav cKpslsGamp;ai fis xyv Kslxixyv yóy ósóo-fisvyv . . . Usql xyg Kslxixyg fisxa'tpyqgt;i'GaGamp;ai.nbsp;43: Tbv ós Gxqaxbv a^stv ènl xyv èipyipiGfié-vyv ot yaqav svóatfiova KsXxixyv. 45: As-xfiov xyv KsXxixyv ov fisamp;isvxog. 46: Ö fisvnbsp;óy lafinqmg obxag èg xb AqCfiivov nqosnsfi-nsxo, oamp;EV èGxlv y xyg Kslxixyg aqyy . . .nbsp;nXayxog èv xfj sxsqa Kslxixy xqCa (xsly l'xcov). 30nbsp;49: Ev és xy Kslxixy xbv Aéxfiov 6 'Avxa-viog èxsXsvGsv èg Maxsóoviav fisxisvai. 50:nbsp;Tyv KsXtixyv dxovGyg xyg ^ovXyg èg ènixsi-%iGfia xyg naxqlóog ^la^ófisvov onXoig. 51:nbsp;quot;Oxi xyv KsXxixyv b êyfiog avxa èósómxsi...nbsp;EipycpiGavxo ofimg Aéxfiov xs inaivsGai ovxnbsp;èxGxdvxa ’Avxavim xyg KsXxixyg. 52: jEjttnbsp;xyv KsXxixyv aqfiyGs . . . Eg xyv KeXxixyvnbsp;èxqdnsxo. 53: Efifisvsiv xy KsXxixy. 55:nbsp;Tyv dè KsXxixyv yysfioviav oéx èijiyipiGdfisd'a 40nbsp;ft£v yfisïg Avxavla. . . . Eg xyv KsXxixyv.nbsp;59: Edv Avxaviov fi'sv èamp;fisv èg nqóipaGiv ynbsp;yaqiv xov éyfiov xyv KsXxixyv s'isiv. 60:nbsp;{Avxaviog) xyv KsXxixyv s'XajSs naqd xov óy-fiov. 61: Ov fi'sv èxqdxyGs xyg KsXxixygnbsp;avxbv iiqysiv . . ¦ EipyipiGavxo d’ 'Avxavlanbsp;nqoayoqsvGai Maxsóoviav dvxl xyg KsXxixygnbsp;sysiv . . . (^Avxaviov) Asxfia xyv KeXxixyvnbsp;fisamp;isvai, èvxbg ós 'PovjSèxavog noxafiov, xovnbsp;xyv 'ixaXiav bqi^ovxog cinb xyg KsXxixyg, 60nbsp;yfisqa qyxy ysvófisvov ènixqsipai xd jcftfl’ sav-xbv dnavxa xy ^ovXy. 62: Ta fi'sv naq' ov-ÖEv'og fisxd KaïGaqa Xajlóvxi xyv KsXxixyvnbsp;nqoGxiamp;sxai, xa ó's naqd xov óyfiov Xa^óvxi |
Cel-ta-e
|
6'8'Kt. xal XÖTK OIKO-Ug KCtl XCiTCt TtóAstg. civamp;ig, eiTtovs KeXxol ^ovXivoivTo noXéfiov niqi Kal eiQi'jvrjg i) xamp;v alktov oea Kotva TCQog 1] Tovg Bvfifidiovg, exadra yvafxy rmv yvvaiKamp;v i^Qa^Evsro. tv yovv talg TCQognbsp;’AvvL^av (Svvamp;yxaig ysy^amai, KtXxoav fisvnbsp;êyKaXovvxav KaQy^ySovioig xovg KaQ^xjSovlcovnbsp;tnaQXOvg xal OtQaxyyovg üvai öxxaaxdg, yvnbsp;öt KaqyriSóvLOx KsXxoig iyxaXamp;ex, xccg KtXxamp;vnbsp;10 yvvaïxag Sixa^uv (Flut. mul. virt.p. 2iQB-I)).nbsp;8,7,2 (a. 367): KsXxol BqÉvov §a6iXtcog yyov-^itvov xaxd XQaxog xyvFd^fjv êXóvxtg tnxd ^yalnbsp;Kaxéa^fov' Ka^iXXog xovg e^co x-rjg jxóXeag 'Pw-(laiovg Gvvuyaycov è^rjXaös KsXxovg xal xx]vnbsp;nóXiv avsGxyss. xtdXiv av KeXxol fiexd xqCanbsp;exr) Kal óéxa tig xyv Péfiyv ifijSaXtiv xoXjxrj-Gavxsg èoxqaxonedtvGavxo nsql xbv AvLxova no-xafibv èXamp;yiGxov xyg nóXeag aneiovxa. KdjiiXXognbsp;... XTjv Gxqaxyylav dvaXa^mv nqbg (isv xdg xavnbsp;20 KsXxamp;v iiaiaiQag, alg xaxaqtsQovxeg xdg ks-g}aXdg êtéxonxov, êxéXevGtv dvxiyaXxsvGaGamp;ainbsp;xd Kqdvxj oXoGlSyqa xal Xscd, onoig ai fxd-laiqai dnoXiGamp;dvoitv jj Kaxsdyvoivxo' xofg óènbsp;-d'vqsoig KVxXcp neqiyqpoGsnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;y^aXxTjv, xov ^vXov xdg nXyyag ftij Gxsyovxog. xovg ós Gxqaridtxag èólóa^s xoïg '^vGxoig iiaxqoig dnbnbsp;ysiqbg %qyGamp;ai xal xoïg '^ixpsGi xcóv noXsfii'avnbsp;G(pag avxovg vno^dXXovxag èxóéysGd'ai xdgnbsp;xaxaipoqdg. b xe ydq GÏêriQog xamp;v KsXxmvnbsp;30 fKK^axög S)v Kal novyqamp;g sXyXaGpévog sxdp,-nxsxo xa'jiscog, ai'xs pdxaiqai avxamp;v ióinXovvxonbsp;xal ijGav dxqrjGxoi nqbg xxjv pd^yv. obxcog yénbsp;xoi Kul qaölcog ijxxyamp;svxsg oï nXsïGxoi fievnbsp;avxcöv eninxov, ot Xoinol ós cpvyóvxsg miovxonbsp;{cms Flut. Cam. 40). 25, 1; ’Fapaioi KsX-xcóv xfjv P(6/A,yv Xa^óvxcov Gvvamp;yxag nqbgnbsp;avxovg syqdxpavxo qgt;óqovg xsXsïv, nvXyv dv-emypévyv naqi^siv êid navxbg %al yrjv êqyd-Gtfiov. KsXxol fièv inl xovxoig sGxqaxoniósvov,nbsp;•10 Pmpaïoi ós amp;g xpiXoig ^svia noXXd ensfixpavnbsp;xal oivov ndpnoXvv. oï ^dq^aqoi, cpvGsi dsnbsp;xb KsXxixbv ónsqoLVOv, noXvv dqvGdpsvox xbvnbsp;oivov ónb psamp;yg sxsivxo, Fcopaïoi ós snsX-amp;óvxsg dnavxag xaxsxoxjjav. Pausan. 1,4,1:nbsp;’Oips ós noxs avxovg xaXeÏGamp;ai PaXdxag s^evi-xfjGsv' KsXxol ydq xaxd xs Gxpag xb dq^aiovnbsp;xal naqd xoïg dXXoig mvofid^ovxo. 9,5: amp;qa-Kmv ós xmv ndvxav ovósveg nXsïovg sIgI xcóvnbsp;dvamp;qcónmv, oxi py KsXxol, nqbg dXXo samp;vognbsp;50 'sv uvxs^sxd^ovxi . . . Bwjxaloig ós amp;qdxy xsnbsp;nüGd sGxiv ónoyslqiog, xal KsXxmv oGov fi'svnbsp;dqxsïov vopl^ovGt êid xs ónsq^dXXov xpvyognbsp;xal yyg cpavXóxyxa sxovGlcog naqmnxai GcpiGi,nbsp;xd ós d^ióxxyxa syovGx xal xovxmv. 30, 3: [Ccl-ta-cJ |
Aiyvmv xmv ’Hqióavov nsqav yyg xyg KsXxi-xfjg. 33, 4: ’PMsavco ydq ov noxapm, amp;a-XdGGy ós sGydxy xyg énb dvamp;qmnmv nXsops-vyg, nqoGoïKovGiv ’’l^yqsg xal KsXxol, xal vyGov Pxsavbg sysL xyv Bqsxxavmv. 35, 5:nbsp;’Eym ós, ónÓGoi fisv olxovGcv sGyaxoc KsXxmv syovxsg bfioqov xy óid xqvpbv sqyfim,nbsp;oi)g Ka^aqsïg óvofid^ovGt, xovxmv jisv ovxnbsp;samp;avfiaGa xb ftf;xog, oï vsxqmv ovósv xi óia-(póqmg 'syovGiv Alyvnxlmv. 8, 50, 1: 'Em- lonbsp;fiyxsGxsqa onXa xaxd xovg KsXxixovg amp;vqsovg.nbsp;10,19,5: Ensqóqiov fisv oi KsXxol Gxqaxsiavnbsp;nqmxyv vnb yysfióvi inoiyGavxo Kafi^avXy'nbsp;nqosXamp;óvxag ós dyqi xyg amp;qaxyg xb nqÓGmnbsp;xyg noqslag ovx dnsamp;dqGyGav, xaxayvóvxsgnbsp;avxmv bxc oXlyoc xs ijGav xal ovx d'^iofiayoinbsp;xax aqiamp;fibv”EXXyGiv. bsg^.: 'Ensl ós xal ësv-xsqov sniipsqsiv sóóxsi bnXa inl xyv dXXmv,nbsp;svyyov fidXiGxa ot ofiov Kafi^avXy èxGxqa-xsvGavxsg axs XyGxsimv xs yóy ysysvfisvoi xal 20nbsp;aqnayyg xal xsqómv eg s'qmxa yxovxsg, noXvgnbsp;fisv óy JtE^óg, o-uK. iXdyiGxoi ó's yamp;qolGamp;yGavnbsp;xal ig xb Innixóv. sg fiolqag ovv xqsïg svs-fiov ot yysfióvsg xbv Gxqaxóv, xal dXXog £§nbsp;avxmv inl dXXyv ixsxaxxo isvai ycóqav. 7:nbsp;nqosXamp;sïv óè mg inl xyv EXXdóa ovó's xóxsnbsp;iamp;dqGyGav ot KsXxol, xal 6 ósvxsqog ovxmnbsp;GxóXog inavyXd'SV ig xyv oixslav. 11: Tovxonbsp;mvófia^ov xb Gvvxayfia xqifiaqxiGlav xy imym-qlm g)mvy‘ xal ïnnov xb bvofia ÏGxm xig fidq- 30nbsp;xav ovxa vnb xmv KsXxmv. 20, 7: EIgI ósnbsp;xal dXXmg ot KsXxol fiaxqm ndvxag vnsqyq-xóxsg fixjxsi xovg dvamp;qmnovg. 21,1: OvxsEX-Xyva symv fidvxiv ovxs tsqoïg inLjmqloig yqm-fisvog, st óy sGxiys fiavxsla KsXxixy. A-.Kapvóv-xmv ó's Xóyov fisi^óvmg xmv KsXxmv, xal dxsnbsp;iv Gxsvojmqla fiixqd fisv óqmvxmv óinXdGianbsp;ós xal xsxqanXdGia naGyovxmv, avaymqsïv ignbsp;xb Gxqaxónsóov iGyfiaivóv GqjiGiv ot xfysfióvsg.nbsp;Aelian. nat. animal. 12,33: 'EnoXsfiovv yovv 40nbsp;avxoïg (^Pmfialotg) ot KsXxol, xal ndvv xaq-xsqmg mGdfisvoi avxovg sv avxy xy nóXsinbsp;yGav, xal yqyxó ys vn avxmv y 'Pcófiy nXyvnbsp;xov Xócpov xov KansxmXlov xxs. . . . Ensl ósnbsp;ot KsXxol navxayóamp;sv ajSaxa iamp;smqovv slvalnbsp;GcpiGi, xyg vvxxbg xb dxqaxov sxqivav iXXo-yyGavxsg sixa sniamp;sGamp;ai xaamp;svóovGi ^aamp;v-xaxa, sGSGamp;ai ó's ini^axd savxoïg yXniGavnbsp;xaxd xs xb dipvXaxxov xal svamp;a yqsfila yv,nbsp;xmv 'Pmfialmv nsniGxsvxóxmv fiy av ivxsvamp;sv 50nbsp;ini’d'sGamp;ai xovg PaXdxag. 13, 16: 'Axovm ó'snbsp;KsXxovg xal MaGGaXimxag xal xb AiyvGxixbvnbsp;nav dyxlGxqoig xovg S'vvvovg amp;yqav' sïy ó’nbsp;av xavxa ix Gióyqov fièv nsnoiyfiéva,' fisyiGxa |
942
Cel-ta-e
|
dh Kal 7ta%Écc lósïv. 15,25; Kaltovs Ss êxova xai rotg l3ovlt;gt;l xal rolg LTtnoig ix^vg didóvainbsp;dsïnvov. svtavamp;a xoi IsyovGi Jfat rovg ïn-novg rrjv aTtoTtvoTjv frjv i% xcóv avamp;Qmnmvnbsp;gisvfovzag sg xa voximxsQa xfig EvQwnrjg qgt;snbsp;Qsdamp;ax, fiaXiOxct oxctv ot vóxoi xaxciTtvswoi,nbsp;var. hist. 2,31;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;yovr svvoiav sla^c xocavxtjv, ol'ccv Evijfisgog 6 Meaarjviog ij ^lo-yévijg o igt;QV^ ij quot;htncov ij JiayÓQag ij SaSiag 10 Ij 'Extinovqog ovxs ’Ivdog oIjts KsXxog ovxsnbsp;Alyvnxwg. XiyovGi Ss xamp;v ^aQ^uQmv ot txqo-eiQijfiévoi }tal sïvai amp;sovg %ai TtQOvoetv ijfiamp;vnbsp;xal TtQoGijficiivsiv xu jiéXXovxa %ai öia oQviamp;(ovnbsp;Kctï dici Gvfi^óXaiv %ai Sia GnXayxvwv xal öinbsp;ccXXcov xivmv jiaamp;xjjiaxav xs xal SiSayfiaxcov'nbsp;ansQ OVV sGxi xotg KV'ö'^cójroig êiöttGxaXixanbsp;sx xïjg TtuQcc tav amp;emv sg avxovg TtQovotag.nbsp;xal óc ovsiqav ês XsyovGi xal êi avxav xwvnbsp;dGxsQav TfoXXa itQodijXovGd'ai. xal iits^ xov-20 xav Igxvquv sxovxeg xijv ittGxiv amp;vovGi tsnbsp;xaamp;a^ag xal «yvsvovGiv oGtag, xal tsXsxagnbsp;xsXovGi xal OQyiav g)vXdxxovGi vójtov, xal xanbsp;dXXu itqdxxovGiv, e’j av on tovg amp;soi!g iGyv-Qag Jtat Gs^ovGi xal xijiaGiv afioXóyijxai.nbsp;12, 23; Avd'^aTtav iya axova cpiXoxivdvvo-xdxovg sïvai tovg KsXtovg. tav aGfiatav yovvnbsp;vrcoamp;sGeig itoiovvxai tovg avamp;^arcovg tovgnbsp;dnoamp;avóvtag iv tanbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xaXag. fidxovxai |
ós sGtscpavajiévoi} aXXa xal tQÓnaxa sysiqov-30 Giv, ajia xs sitl xoïg Ttsnqayjisvoxg GSfxvvvó-fisvoi xal iitoiiv'iqiiaxa aiixav tijg aqsxijg dito-XsLnovxsg ^EXXijvixag. o^xag ós aiGxQov vo-fii^ovGi xo qtsvysiv, ag fiijós sx xav olxiav xatoXiGamp;avovGav xal Gvfini-nxovGav dnoói-óqaGxsiv, alia fvijós mimqujjLSvav avxav ns-QiXaii^avofisvovg i)jib xov nvqóg. noXXol ósnbsp;xal smxXv^ovGav tijv amp;ccXatxav liTCOjisvovGiv.nbsp;sIgI Ós xal dt ónXa Xa^iflavovxsg sq.iti'jtxovGinbsp;xotg xvfiaGi xal xijv qioqav avxav sGÓsypvxai,nbsp;40 yvjiva ta '^itptj xal td öóqaxa nqoGstovtsg,nbsp;aGTtsq OVV Ij g)oj3ijGat óvvafisvoi ij tqaGai.nbsp;Pollux onom. 1,149 (10,13); Maxaiqa Ksk-xixij (ensis Noricus). 5, 37 (5, l); Kvvsgnbsp;Kslxtxai. Galen, comment. 3 in Hippocr. denbsp;epid. 3, 70. K 17. A. 726: naqaxiamp;svxsgnbsp;yovv td xs ^Qsqjij xal 2xvamp;ag xai KsXtovg xainbsp;Psqfiavovg éyqotsqovg ftsv ovxag o/toXoyov-jjtsvag tfi xqdGst ipvyqoxsqovg ós ovxsxi ofio-Xoyov/tsvag. de temp. 2, 6. -K 1) 627; KsX-50 Toig ftsv yaq xal PsQfiavotg xai navtt tanbsp;®qaxia xal Zxvamp;ixa ysvsi tpvjiqov xai vyqovnbsp;tb ósqfia xal óid tovxo [laXaxov ts xai Xsv-xbv xal ijjiXbv xqiyav. oGoïg ó’ s(ilt;pvtov '9'Ep-fibv sig td GnXdyy^va xataicsrpsvysv afia tanbsp;atjiati xavxavamp;a xvxapsvov ts xal Gtsvo%a-qovfisvov xal ^sovtog avtov amp;v(itxol xal amp;Qa-Gsig xal o'^vqqoitoi taïg yva/taig aicotsXovvtai.nbsp;de sanit. tucnda 5 p. 339; KsGtqov tb itaqdnbsp;xotg KsXtoïg ysvvajtsvov xxs. Irenaeus contranbsp;haeres. lil). 1 pr. 3; Ovx sitt^ijtijGstg ós jtao’nbsp;ijjtav tav sv KsXtoïg (Lyon) óiaxqijlóvxav,nbsp;xal itsql jldqjlaqov óidXsxtov tb nXsÏGtovnbsp;aGyoXovjxsvav Xóyav tsyvijv, ^v ovx sfidamp;o-jisv, ovxs Svvajitv Gvyyqacpsag, ijv ovx ijGX'^- lonbsp;Gajisv, ovxs xaXXaitiGjibv Xs^sav, ovxs mamp;a~nbsp;votijxa, yv ovx oïöafisv. 1, 10, 2; Kal ovxsnbsp;at sv PsQjiavtatg lóqvfisvai sxxXxjGtat dXXagnbsp;TtsntGxsvxaGtv lij dXXag itaqaóióóaGtv, ovxs svnbsp;xatg P^ïjQtatg ovxs èv KsXxoig ovxs xatd tagnbsp;dvatoXdg ovxs sv Aiyvnxa ovxs sv At^vynbsp;ovxs at xatd (isGa tov xÓGftov ïó^v/A-svat.nbsp;Ziucian. apolog. 15; ’Onóxs xatd amp;sav xovnbsp;sGitsqiov c?i5tEavoü xal xijv KsXxtxijv (Gallien)nbsp;dfta sntav svsrvysg ijjttv xotg (isyaXofit'Gamp;oig 20nbsp;Tali' GocptGxav svaqiamp;jiovfiévotg. Mst. quo-modo conscr. 5; Et itoxs icóXsfiog dXXog Gv-Gxatxj, IJ ZelTorg rt^og Fsvag 1] Pvóotg itqbgnbsp;Baxxqtovg. 19; ToGavxij tjivj^qótijg svijv tmsqnbsp;tijv Kaontav ytóva xal tbv xQvGxaXXov tbvnbsp;KsXtixóv. 31; Tb tqtxov tdyjta xal ot KsX-Tot xal Muvqav fioïqa oXiytj Gvv KaGGtanbsp;Ttdvxsg ovtot sitsQatad'ijGav tbv ’Ivêbv nota-fióv. Alex. 27; Eïx’ snstêij icstGamp;slg b ijXC-amp;iog sxstvog KsXtbg siGs^aXs x.al dnijXXa'^sv 30nbsp;avx^ Gtqatta vnb tov ’Oamp;qvdóov xataxoicsig.nbsp;51; AXXd xal jlaq^dqoig noXXdxtg syqijGsv, sïnbsp;xtg xïj Ttatqia sqotxo tpavy, HvqtGxl ij KsX-xiGtt, ov qaótag s^svQtGxav ttvdg sntóijfiovv-tag ofiosamp;vsïg xoïg ösóaxÓGt. eunuch. 7: Katnbsp;xtg Axttöijjitaxbg svvovyog sx Kslxav oXiyovnbsp;Ttqb ijfiav sidoxiiiijGag sv xoïgquot;ED.i\Gtv. lupp.nbsp;trog. 13; Ovx anavtsg, a Zsv, tijv ’Ellijvavnbsp;tpavijv GvvtaGtv' sya ós ob TtoXvykattog stpt^nbsp;aGxs xal Hxvamp;atg xal üsqGatg xal Sqa^l xal 40nbsp;Kslxotg Gvvsxd xijQvxxstv. Ms accus. 27:nbsp;Msyqt xïjg Kslxtxïjg GvvaitdqaGa svitoQSÏGamp;atnbsp;snotijGa. Hercul. 1; Tbv 'Hqaxlsa ot KsXxolnbsp;'Oyjuov óvojiutovGt giavij ty sntxaqta, tb ósnbsp;sióog tov amp;SOV itdvv dXXoxotov yqdtpovGt. 2: quot;SltjMjv OVV sqi’ b^Qst tav quot;Elhjvtav Usav totavxa naqavofistv toiig Ksltovg £g tijv fioq-tpïjv tijv 'HqaxXsovg, djtvvojisvovg avxbv tynbsp;yqa(py, ott tijv xeóqav mots avtav STtijlamp;snbsp;Xstav sXavvav, bnóts tag PijQvóvov dysXag 5Ónbsp;^ijxav xatsóqafis xd noXld tav sGnsqtav ys-vav. 4; KsXtbg ós xtg naqsGxag ovx ditat-ósvtog td ijfistsqa, dig sóst^sv, dxqt^ag 'EX-Xdóa (pavijv dcpisig. . . . Tbv Xóyov ijfisïg ot [Cel-ta-o] |
943
Cel-ta-o
944
|
KsXtoi ov^ mdTtsQ vjisïg oi quot;EXh]veg ’EQfirjv oiófisamp;a sivcxi, aXX HqukIsi ambv sixd^ofiev.nbsp;7: Todavta jiièi' o Kshóg. pscudolog. 11: Ovnbsp;yuQ ijv tav ’EXkrjVWv ïdiov, dXXd noamp;sv Itt-sGxagadav avtoïg anb trig ttqbg KsXrohg t]nbsp;amp;Qaxag t] Zxvamp;ag snipi^tag. Clemens Ale-xanclr. paedag. 2, 2 jp. 186 Pott.: Méamp;y öenbsp;gdXiata ot ^xvamp;ai ypmvxm, KeXtol ts xalnbsp;AjSrjQsg y.ttl amp;^ax£g, ttoXsgixd ‘^vg.navta tavtanbsp;10 bvta ysvr)' xal xaXbv xal svöaigov ètcni]-ösvga imttjSevsiv vsvoglxaGiv. 3,3 p. 267:nbsp;Kal tav èamp;vmv ol KsXtoI xal ot Hxvd-ai xo-fxamp;Giv, all’ oü xoG^ovvxai' tyn xi g}oj3l^bvnbsp;xb BvxQiyov xov ^aq§a.qov, xal xb ^avamp;bvnbsp;avxov TtóXsjiov anciXel' Gvyyevég xt xb yqwjianbsp;xm aig.axi. (lefiiGijxaxov d/xcpco xm ^aq^dganbsp;xTjv xqvxpijv' gdqxvqag imSst^ovxai Gacpdgnbsp;xbv Pfivov o Eeqgavóg, 6 2lxvamp;x]g xxjv aga-^av. A p. 269: 01 4È xd cpoqsia eig vijjognbsp;20 aïqovxsg xamp;v yvvaixamp;v xal qpoqdöxjv ^aGxd-^ovxeg KbXxoI txoXXoL Athenae. 4,36 j3.151“nbsp;—152*^: HoGeidmviog . . . KsXxol ((pxjGl) xdgnbsp;xqocpdg Tiqoxïamp;evxai yóqxov xtTto^dXXovxsg xalnbsp;£7x1 xqaTte^wv '^vXivxov gixqbv dxtb xx^g yijgnbsp;iTtrjqgévcov. x] xqocpr] (5 eGxlv dqxoi gsv bXi-yoi, xqsa 3e xtoXXd ev vdaxi xal OTtxd en amp;v-amp;qdxmv xj o^eXlGxmv. nqoGqjèqovxax Ss xavxanbsp;xaamp;aqeicog gév, Xeovxaëamp;g 3é, xaig yeqdlvnbsp;dgxpoxéqaig aiqovxeg oXa géXxj xal dcTXoSdxvov-so xeg, êdv ós f/ xx óvaaTtÓGTXaGxov, gayatqimnbsp;gixqa Tiaqaxégvovxeg, ö xoïg xoXeotg ev ióianbsp;amp;rixrj Ttaqdxeixat. TXqoGcpéqovxai ós xal tyamp;vgnbsp;ol! xs Ttaqd xovg Ttoxagovg olxovvxsg xal Ttaqdnbsp;xrjv ivxbg xal xfjv £%a) amp;dXaGGav, xal xovtovgnbsp;ós OTXTOvg gexd aXmv xal o^ovg xal xvgïvov'nbsp;xovxo ós xal sig xb Ttoxbv êg^dXXovGiv. eXalconbsp;ó ov yqamp;vxai óid GTtdviv xal óid xb aGvvrj-'d-eg dxjósg avxoig qjaivsxax. oxav ós nXsiovsgnbsp;GvvósiTCvamp;Gi, xdamp;xjvxai gsv sv xvxXm, gsGognbsp;40 4È ó xqdxiGxog mg av xoqvcpaxog yoqov, óia-xpéqav xmv dXXmv ¦jj xaxu X7}v TtoXsgixxjv sv-yéqsiav ij xaxd yivog xj xaxd txXovxov. ónbsp;4’ VTtoósyógsvog naq' avxóv, sips^ijg ó’ êxaxs-qmamp;s xax’ a^iav ^g syovGiv ixxsqopig. xal olnbsp;gsv xovg amp;vq£ovg oTtXoxpoqovvxsg êx xamp;v oxtiGmnbsp;TtaqsGxdGiv, ol ós óoqvgoóqoi xaxd xxjv dvxi-xqv xaamp;rjgsvoi xvxXm xaamp;dTXsq ol ósGnóxainbsp;Gvvsvmxovvxai. xb ós noxbv ol óiaxovovvxsgnbsp;svccyystoig nsqiqjsqovGiv éoixÓGi gsv dg^lxoig,nbsp;50 9] xsqagéoig p aqyvqoig' xal ydq xovg Ttlva-xag, ilt;p’ mv rag tqoxpdg nqoxlamp;svxai, xoiov-xovg eyovGiv' oquot; ós yaXxovg, o’l ós xdvsa ^v-Xiva xai TxXsxxd. xb ós nivógsvóv sGxi Ttaqdnbsp;gsv xolg TiXovxovGiv oivog è'^ ’ixaXlag xal xrjg [Ccl-ta-e] |
MaGGaXtfjXamp;v yaqag Ttaqaxogt^ógsvog, dxqa-xog ó ovxog' svioxs 4è bXiyov ilóaq xcaqa-glyvvxai' Ttaqd ó's xoig VTtoóssGxsqoig ^vamp;og nvqtvov gsxd gsXixog èaxsvaGgsvov, Ttaqd 4Ènbsp;xolg TtoXXolg xaamp; aixó' xaXsïxat ós xóqga.nbsp;aTtoqqoipovGi ós ix xov avxov Ttoxfjqlov xaxdnbsp;gixqóv, ov TtXslov xvdamp;ov Ttvxvóxsqov ósnbsp;xovxo TtoiovGi, Ttsqiqrsqsi ós o italg STtl xdnbsp;ós'^td xal xd Xaid' ourrag ótaxovovvtai. xalnbsp;xovg S'sovg TtqoGxvvovGiv STtl xd ós^id Gxqs- lonbsp;qrógsvoi.’ 37 pgt;A52^~^:’Exilt;^ósy b UoGsióó-viog óitjyovgsvog xal xbv AovsqvLov xov Bi-xvixog Ttaxqbg txXovxov xov iTtb’Pmgalmv xaQ--aiqsamp;évxog, (pr\Gl órjgaymyovvxa avxbv xovgnbsp;byXovg sv aqgaxi (psqsGamp;at óid xamp;v Ttsólmvnbsp;xal d^óia}GTtslq£iv yqvGiov xal dqyvqiov talgnbsp;axoXovê'ovGaeg xamp;v KsXxamp;v gvqtddt tpqdyganbsp;xs TtoLSÏv óaósxaGxdólov xsxqdyavov, sv lt;anbsp;TtXxjqovv gsv Xr]vovg TtoXvxsXovg Ttógaxog,nbsp;TtaqaGxsvd^SLV ós xoGovxo ^qmgdxmv TtXxj- 20nbsp;•amp;og (ÓGxs sqi Tjgsqag TtXslovag s^slvai xolgnbsp;jSovXogsvoig siGsqxogsvovg xamp;v TtaqaGxsva-Gamp;évxmv ditoXavsLV aóiaXsiTtxmg óiaxovovgs-vovg. dcpoqlGavxog ó avxov TtqoQsGglav Ttoxsnbsp;xrig amp;OLVtjg dtpvGxsqriGavxd xiva xamp;v jSaqjSd-qmv TtoifjXTjv dqrtxsGQ'at xal GvvavrtjGavxanbsp;gsxd coóxjg vgvslv avxov xfjv VTtsqoyrjv, sav-xbv 4’ aTtoamp;qtjvslv bxi iiaxsqt]X£, xbv ós xsq-tpamp;svxa amp;vXdxcov alxijGat yqvGiov xal qhgainbsp;avxca Ttaqaxqéyovxt. avsXógsvov 4’ sxslvov sonbsp;TtdXiv égvslv Xiyovxa óióxi xd lyvrj xrjg yrjgnbsp;ècp’ rjg dqgaxrjXatsl yqvGbv xal svsqysGiagnbsp;dvamp;QcÓTfoig qrsqsi. xavxa g'sv ovv sv xrj xqlxrinbsp;xal sixoGxfj iGxóqrjGsv. 40^3.154“““: FIogsi-ómviog ó’ sv xqlxrj xal slxoGxy xamp;v Igxo-qiamp;v ’KsXxol ((ptjclv) svioxs Ttaqd xb óslitvovnbsp;govogayovGiv. sv ydq xolg oitXotg dysqamp;svxsgnbsp;GxiagayovGt xal Ttqbg aXXrjXovg dxqoysiql^ov-xai, TtoxÈ ós xal gsyqi xqavgaxog TtqoiaGiv xalnbsp;sx xovxov sqsamp;iGamp;ivxsg, sdv gr) STtiGyamp;Giv ol 40nbsp;Ttaqóvxsg, xal smg dvaiqsGsmg sqyovxai. xb ósnbsp;TtaXaióv, cpr}Glv, oxt itaqaxsBsvxmv xcoXr)vmvnbsp;xb gtjqlov o xqdxiGxog iXdgjóavsv' sl ós tignbsp;stsqog dvxiTtoiriGaixo, GvviGxavxo govogayrpnbsp;Govxsg gsyqi B-avdxov. allot 4 sv amp;sdxq(onbsp;Xa^óvxsg dqyvqiov rj yqvGiov, ot ós oi'vovnbsp;xsqagiav dqiamp;góv xiva, xal TtiGxmGagsvoi xrjvnbsp;óÓGiv xal xolg èvayxaioig qriXoig óiaómqrj-Gagsvoi VTtxioi sxxaamp;évxsg STti amp;vqsamp;v xslv-xai, xai TtaqaGxdg xig '^itpsi xov Xatgbv ccTto- 50nbsp;xÓTtxst.’ 6, 23 J9. 233'^: Et y’ sv talg sGya-xialg xrjg oixovgsvr]g xal itoxdgia xd xvyóvxanbsp;rprjygaxa yqvGov xaxagjsqsi xal xavxa yvval-xsg xal dvóqsg aGamp;svslg xd GÓgaxa Gvv talg |
Cel-ta-e
|
«ftfiotg VTtoijjYjxovrcg diLGtSai xal nlvvcmeg ayovGiv iTtl ti]v javriv, wg Ttaoa roïg’EXovrj-noij (ptjaiv 6 £|uój rioGscöaviog '/.al aXloignbsp;rial Tcóv KsXramp;v. 49^. 246“”“^; TIoGEiSaviognbsp;d’ ó ’j4na^evg sv Ty si/oary -/al xQixy xaunbsp;toxoQiamp;v ^KsXxol ((pys'i) TCSQLccyovxainbsp;avxav y.al TCoXeftovrxsg av/x^imxag, oï}g Ka-Xovai naqaaizovg (s. bardo-s). 8,38 j5.347’’nbsp;aus dcm comiker Epliippos fr. 5, 21 vol. 2,nbsp;10 253 K. (c. a. 33JX a. Chr.): Z^évvv, KeXamp;’,nbsp;cog fxxj nQoG'/avayg.. 10, 60 p. IIS’*' “¦ (ausnbsp;Theopomp. PltiUpp. 2 = frg. 41 FUGr 1nbsp;p. 284 52.9 •' jtat KeXxoï noXsfiovvxsgnbsp;ttvxoïg ((AQlt;(dyt.aloig) y.al Eiöóxsg avxamp;v xyvnbsp;ayqaeiav itaQyyyeiXav ciTtaai xoïg GxQaxiaxaignbsp;êeÏTtvov wg XafiTtQÓraxov na^aGKSvaSavxagnbsp;y.axa Gyyvyv éji^aXsïv eig xa aixia nóav xivanbsp;ipaQjiaxiady Svvafiévyv èiay.ónxiip zag yoi-Xiag y.al êiayaamp;aL(}(t.v. yevofiêvov ds TOiirotinbsp;20 ot' ftèv avxwv yaxaXytpamp;epxeg VTtb xwv KsX-xwv anwXovxo, o't ö'e yal elg xovg noxagovgnbsp;aixovg iQQitjjav, axgdxoQeg xwv yaoxégwv ye-vógsvgi. 13,79 jp. 603“ (aus Poseidonios; cf.nbsp;Piod. 5,32,7): KsXxol öh xwv jSagjSdgwv yal-xoi yaXXiGxag ïyovxeg yvvaixag naidiyoïgnbsp;gaXXov yaiQovaiv' wg TtoXXdxig svi'ovg snlnbsp;xaïg ó'ogaig gsxd övo igwgevwv avanavsGamp;ai,nbsp;Pio 39, 49, 1; 'O öè óy Pijvog avadiSwGinbsp;jiev iy xwv ’’AXnswv xwv KeXxixwv, oXiyov e'^wnbsp;30 xfjg Pantag, ngoywgwv ös inl övGfiwv ivnbsp;dgiGxsga gev xyv xe PaXaxlav %al xovg inot-y.ovvxag avxyv, sv ös'^iü èe xovg KeXxovgnbsp;a7ioxeg.v£xai v.ai xeXevxwv êg xöv wyeavbv è(i-^dXXsi. 2: Oiixog ydg 6 ogog, aq( o\gt; ye yalnbsp;eg xo SeacpoQov xwv iTXcyXyGswv dcpiyovxo,nbsp;SevQo ael vofii^exai, izvel xó ye ndvv dgyaiovnbsp;KeXxol eyaxsQoi ot in dgqióxeQa xov noxa/iovnbsp;ol'/ovvxsg wvofid^ovxo. 40,31 (a. 54 a. Chr.),nbsp;2: (Aji^iógi^) naga xwv KeXxwv giGamp;oqjogi-10 y.öv (lexsitijiiparo. 4: TLqIv xovg KeXxovgnbsp;avxotg inajxvvai. 39: (Oveg'/iyyexógi^) xinbnbsp;xwv KeXxwv xwv xoig ’PwpaioLg Gvgfiayovv-xwv iaepdXy' xaïg xe ydg oQfiaïg aitXyGxoignbsp;GwgaGe xyv xóX/xav TCgoGeMG-^vgiGavxeg öiég-Qy'S,av xyv xtegiGyeGiv. 47,48,2 (a. u.712):nbsp;PlvxofióXyGav fièv yal nag' ixeivwv ngbg xovnbsp;Bgovxov ix xov KsXxiyov xiveg. 51, 20, 5nbsp;(a. 20 a. Chr.): ^HGav fxev ydg èv bnXoig exinbsp;yal Tgyovigoi, KeXxovg (Germanen) ènaya-60 yópevoi y.al Kdvxa^goi yal Oiiayyaïot xalnbsp;¦ AGxvgeg' yal ovxoi fièv inb xov Tavgov xovnbsp;ExaxiXiov, ixeïvoi óè inb Nwvlov PaXXovnbsp;'/axeGxgdepyGav. 21,5: EwqxaGe ö'e (KaïGagi)nbsp;Tij ft£v Ttgwxy yj/éga xa xe xwv Tlavvoviwv |
Jifït xa xwv AeXpazwVj xyg xe 'lanvötag yal xwv ngoGywQwv GzpiGi, KeXxwv xe yal PaXa-zwv xcvwv. Patog ydg Kagivag Todg xe Mo-glvovg yal dXXovg xivdg GvvenavaGtüvtagnbsp;avxoïg ixeigwGaxo, yal xovg Eovy^ovg xbvnbsp;Pyvov inl jtoAÉftw öia^dvxag dnewGaxo. 22, 6: A^qóoi Tcgbg dXXyXovg Aa/oi xe yal 2Jovy-^01 ifiayeGavzo. eiol óè ovxot fièv KeXxol, eyeivoi ós óy Exvamp;at xgónov xivd' yal olnbsp;fiev négav xov Pyvov. . . . 53,12,5 (a.27): lonbsp;PaXaxai ndvxsg, oï xe Nag^wvyGiöi '/al olnbsp;Aovyóovvyaioz ’Ayvzxavol xe xal KeXzr/ol,nbsp;avxoL xe yac ot aztotyol Gzpwv. 6: KeXxwvnbsp;yag xiveg^ ovg óy Peg/iavovg xaXovfiev, na-Gav xyv ngog xw Pyvw KeXxiyyv yaxaGyóvxegnbsp;Pegieaviav ovopd^eGamp;ai ènolyGav, xyv /xèvnbsp;dvw xyv iiexd xdg xov noxafiov nyydg, xyvnbsp;óè xdxw xyv fiéygt xov wyeavov xov Bgexxa-viyov ovGav. 26, 4 (a. 25): Pnb óè xbvnbsp;avibv xovxov yoóvov Mdgxog Ovivlyiog KeX- 20nbsp;xwv xivag ^eteXamp;wv, on Pwfialovg dvögagnbsp;ig xyv %wgav Gcpwv xaxa xyv èmfn'^lav eGeX-amp;óvxag GvXXa^óvxeg e(pamp;eiQav, xb ovofia y.alnbsp;aóxbg xb xov avxoxgdxoQog xw AvyovGxwnbsp;èówxe. 54, 20, 4 (a. 16): 'O óè óy g.éyzaxognbsp;xwv xóxe Gvjx^dvtwv xoïg Pwiialwv noXéiiwv,nbsp;oGnsQ xtov xal xbv AvyovGxov ix xyg nóXewgnbsp;i^yyaye, ngbg xovg KeXxovg iyivexo. 21, 2nbsp;(a.15): UoXXd fièv ydg '/al vnb xwv KeXxwv,nbsp;TtoXXd óe xal imb Aixivlov xivbg inenolyvxo. eonbsp;32,1 (a. 12): (AgovGog) xovg KeXxovg (Germanen) xygyGag xbv Pyvov êia^aivovrag dv-éyotpe. 36, 3 (a. 10 a. Chr.): Kal xovzovgnbsp;[i'ev b Ti^égiog ix xyg PaXaxiag, ig yv jiexanbsp;xov AiiyovGxov iGeXyXvamp;ei, fiexansg.q)amp;elgnbsp;xaxsGxyGaxo, xd óè óy xwv KeXxwv (Germanen) xwv xe aXXwv xal xwv Xdxxwv, ngbgnbsp;ydg xovg Xvydfi^lgovg (lexeGxyGav, xal xygnbsp;ywgag avzwv, yv olxeïv naga xwv Pwfialwvnbsp;elXyqjeGav, i^aviaxyGav, 6 AgovGog xd fièv 10nbsp;ixdxwGe, xd óè ixeegwGaxo. 4: Kal fiexdnbsp;xovxo eg' xe xyv Pwfiyv Gvv xw AvyovGxwnbsp;avexofilGd-yGav, iv ydg xy Aovyóovvlói xdnbsp;TtoXXd obxog iyyvamp;ev xoïg KeXxoïg i(peógevwvnbsp;óiexgi^e, xai. oGa eztt xaïg vi/aig e'tjjy(ptGxo ynbsp;xal dXXwg xaamp;yxovxa yv yevèaamp;ai, iicexiXe-Gav. 56, 23, 4 (a. 10 p. Chr.): 'Eneeóy xenbsp;Gvyvoz ev xy Pwfiy yal PaXdxaz xal KeXxolnbsp;Grermani, aher im gegensatze zu PaXd-xai), ot fiev aXXwg STCtóyfiovvxeg, ol óè xal 50nbsp;ev xw óogvcpogixw Gxgaxevóg,evoi, yGav, iepo-^yamp;y jiy xt veoygwGwGi, xal xovxovg fièv ignbsp;vyGovg xivag aneGxeiXe, xoïg ó’ aoTtXoig ir-xai-gyGai xyg nóXewg ngoGÉra'^s. 59, 21, 2 (a. [Col-ta-eJ |
Gel-ta-e
|
39): (Caligula) ig trju Falaviav cccpcoQfiijae, nqófpuGiv fièv rovg KsXzovg tovg nske/zi'ovgnbsp;Sg xai reapöxti'owrag u Ttotrjadfisvog, sQycpnbsp;öè OTtmg xal ixslvav dvamp;ovpra toig nXov-roig xal rd xmv I^rjQav exyQrj^axÏG'rircci, 60,nbsp;28, 2 (a. 46): Tov 2a(itvov, xbv xamp;v KsX-xwp (german, leïbivachc) Ini xov Fatov (Caligula) dQ^avxa. 65, 17, 2 (a. 69): Kalnbsp;niQiTceeóvxBg xoïg KsXxotg (rechtsrheinischennbsp;10 Germanen) xoïg (pQovQovGiv avxbr Kaxwgnbsp;amjXXa^av, 21,1; ’lóav de xo-Oxo KeXxóg xignbsp;ox)x rjveyxsv, aXX’ iXexjaag adxóv ’eycó Got’nbsp;i'cpr] 'jSojjHijcJo), mg jióvmg övvagai’. 71, 3,nbsp;2 (a.172): UoXXol de xal xav ineg xbv 'Ptj-vov KeXxmv géygt xxjg ’ixaXtag ^XaGav, «ofinbsp;TtoXXd edgaGav ig xovg Pmgatovg deiva. 77,nbsp;1‘d (a. 213): Ov gévxoi xal xu KeXxtxd eamp;vrjnbsp;O'iS-O'’ ridovriv ovxe Goeptag x] avdqeiag %qoG-notrjGtv xtva xjveyxev, «11a xal ndvv xainbsp;20 a.Ttaxeamp;va xal eixjamp;r] xal deiXóxaxov avxbvnbsp;igxjXey^ev ovra. lulius Afric.: IlivovGt yovvnbsp;(vamp;ov Aiyvnxioi, xdgov Uaioveg, KéXxot xeq-jSrjGi'av. Philostrat. vit. Apollonii 5,3: ’Hgéqanbsp;d èxdé%exai vvxxa «at vv'^ xr\v Tjgéqav neqinbsp;KcXxovg fi'ev xax’ oltyov vnamóvxog xov Gxó~nbsp;xovg rj xov tpoxóg, rnGTieq ipxavamp;a, neql Pd-deiqa dè xal AIxrjXag alXqóciig Xéyovxai xoïgnbsp;btpd'aXgoïg iqnlnxeiv, mGneq ai döT^aTtot. 8,nbsp;7; Heql ExvQ-ag i\ KtXxovg, ót noxaixbvnbsp;io’lGxqov IJ Pfivov oixovGi, nóXig mxiGxai fieimvnbsp;ovd'ev ’EtpeGov xxjg êv ’Imvia. vitt. sophist. 1,nbsp;25 p. 43 K.: Avxbg de ixtl ^evyovg dqyvqo-'faXtvov Oqvytov xivbg Ij JCeItihoü noqevotxo.nbsp;2,1 jj. 60: quot;Oi' (5’ ixdXovv oi tcoXXoI ’Hqmdovnbsp;HqaxXéa, veavtag obxog xyv ev vmqvr] nqmxynbsp;KeXxm geyaXm ïaog xal ig oxxm nódag xb (le-yeamp;og. 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;82; TeXevxxjGat xbv ’AXé^avdqov (genannt UrjXonXdxmv) oi gev iv KeXxoïg (paGiv exi iniGxéXXovxa, oi d’ iv IxaXia ne-,10 TXavfiévov xov èniGxiXXeiv. Herodian. 1, 10,nbsp;2: Tx^v KeXxmv xal ’I^xjqmv ymqav. Eusehiusnbsp;fragm. 2 p. 203 Dind.: ’Ev d’ exéqy jtoXioqnbsp;xty e/xaamp;ov avxixeyvyd'fivat nqbg xd nvqxpóqanbsp;xavxa jSéXea, KeXxmv xxqoGxaxrjfiévmv nóXeinbsp;Tovqmvi xaXeofiévy . . . xóxe ydq xaiv KeXxmvnbsp;xmv néqtjv Pyvov (= Eranlien, Germanen)nbsp;eTXiGxqaxevGafjiévcov jxoïqa oXtyxj {cod. jioqlyy)nbsp;ano xovxmv anoGiiGamp;sïGa xal TtqoGxaxrjgévynbsp;xy TtoXet xy XeXeygivy, xaxatpXeyO'etGimv Gtpinbsp;50 xeoXXeav (lyyavyGaG^ai i^óxciGamp;ev xmv gy%a-vémv, eXvxqa oqv^avxeg nXèa {Jdatog xavxanbsp;inoieov, enetxa fioXv^divovg Gxeyavovg dym-yovg xovg énode^oqévovg xal Txaq^d^ovxag xb vdmq.......Porphyr. de antro nymplia- [Cel*(a-e] |
rum 28: Ev xoïg ^oqetoig xcdvxa peyaXa xa Gmgaxa. dyXovGt dè KeXxoi, 0qaxsg, Exvamp;ainbsp;y xs yy xdamp;vyqog avxmv ovGa xal vojidgnbsp;TtXeiGxag tpéqovGa. Eumen. gratiarum actionbsp;Constantino Augusto 3: Ita in unam pacemnbsp;sociatis omnibus Celtarum Belgarumquenbsp;populis eripuere barbaris, quioquid iunxerenbsp;Eomanis. Anonymi physiognom. p. 109, 14nbsp;Pose: Hic Celto id est Germano est similis;nbsp;Celti autem sunt indociles fortes feri. Li- lonbsp;her generationis 1, 60 p. 96 M.: Magog, denbsp;quo Celtae et Galatae. 83, 38 p. 97:nbsp;Galli qui et Celtae. 88, 39 p. 99: Celtesnbsp;Gallia. 197, 60 p. 107: Galli qui et Celtae. Trcbell. Poïlio v. Gallien. 7, 1: Cumnbsp;multis auxiliis Postumus iuvaretur Celticisnbsp;(sind Gallier) atque Prancicis. Claud. 6,2:nbsp;Denique Soytharum diversi populi, Peuci,nbsp;Grutungi Austrogoti, Tervingi Visi, Gipedes,nbsp;Celtae (wo Müllenhoff die lesung mit unrecht 20nbsp;heanstandet hat; vgl. Alommscn, Hermes 25,nbsp;255®) etiam et Eruli, praedae cupiditate innbsp;Eomanum solum inruperunt atque illic ple-raque vastarunt. 9, 6; Quid equarum, quasnbsp;fama nobilitat, Celticarum? Anth. Pal. 9,nbsp;125: 0aqGaXéoL KeXxol noxafim ^yXyfiovinbsp;’Pyvm [ xéxva xaXavxevovGi, xal ov naqog etGtnbsp;xoxysg, [ nqlv xxaiv aamp;qriGmGi XeXovfiévovnbsp;vdaxt GSfjLvm' ] aiipa ydq yvtxa (lyxqbg óXi-Gamp;yGag dtd jtóljtovl vyjtlajpg Ttqmxov xxqo-aonbsp;%ÉEt ddxqv, xbv gev detqag \ avxbg in aGnidinbsp;amp;yxev ebv naiv, ovd’dXeyi^ei)\ovnm ydq yevéxaonbsp;(péqei vovv, nqtv y inalXqyGy \ xexqigévovnbsp;XovxqoïGiv iXey'^tyugov jxoxagoïo. ] y dè gex’nbsp;eiXeiamp;viav in’ aXyeGiv ’dXyog ’èypvGa | gyxyq,nbsp;ei xal natdbg aXyD-éa oide xoxya, | ixdéyexainbsp;xqogéovGa, xi gyGexat aGxaxovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;{cf. Theophylactus Simocatta epist. 10 p. 236: Tm KeXxixm noxagm ioxiv itpdgiXXog' vóamp;ov xalnbsp;dqexyg xal xaxlag eXeyyóg iaxiv dXyamp;eGxaxog. 4ünbsp;Georgius Pisida de expedit. Persica l,41sg;..'nbsp;Pevov dixaGxyg KeXxixov 'Pyvov nXeov, | ye-vov dtxaGxxjg.) lulian. orat. 1 ad Constan-timn II. p.\2A Sp.: Ilaxéqa xbv g'ov dia-voyamp;évxa xpatyv dv elxóxcog xoïg KeXxmvnbsp;k'amp;veGiv iniGxyGai Ge cpvXaxa xal jSaGiXéa.nbsp;p. 29 CD: Tyg 'Pmgyg dè ÏGmg a^iov gvy-Gamp;yvat naXai noxe yqyGagévyg xv^y xoiavxy,nbsp;PaXaxmv oigai xal KeXxmv ig xavxb nvev-Gavxav xal tpeqogévmv en avxyv xaamp;dneq 5onbsp;yeigdqqovg ii,ai(pvyg. P- 34 C (von dem heernbsp;des Magnentius, s. Mommsen, Hermes 24,nbsp;228^); KeXxol xal PaXaxai, eamp;vy xal xoïgnbsp;ndXai (pavévxa dvGavxaymviGxa, noXXaxig gèv |
Cel-ta-e
|
imQQevöavTcc xa^ccnsQ '^sij.iuQQOvg avvnócta-Tog ’Italoïg xal ’IllvQioïg, 'IjS'i] lt;5? JtKt T'% ^Aoiag atpüfisvcx rw XQateiv %oïg èvónloignbsp;ayamp;Giv, axovcig 'gt;]niv vmyxovGav, k'g lt;^m)gt;nbsp;Tovg xctrakóyovg rmu Gt^aTSVfidrcov eyyQcc-(povrai xal réh] naQé'fpvtai lajinga itaga rmvnbsp;Gav Ttqoyóvav xal TiatQog xaTsiXsy^sva' el-gijvrig ós (.laxQag xcci ramp;v ix rctvvrjg ayad-üvnbsp;UTtoXavovreg, iniSovGi'jg avrolg rijg iwQcignbsp;10 TtQog nXovtov xal evai/ó^lau, xal dóelepoignbsp;Toïg Gotg Gtqatimtag xatalé^ai nokXovg nuQ-sGxovTO, réXog ö'e Tip rvQdvvm §ia xal ovnbsp;yvcofij) itavótjpsl GvvsGTQaTsvovTO. p. 36 B:nbsp;AiaXvamp;elGfjg ós ot Grpatiarai trig ta^scognbsp;GvviGtdpevoi xard Xóxovg ndXiv rbv dyamp;vanbsp;GwéjSaXov, aiGxvvópevoi pev o(pamp;f]vat, ipsv-yovteg xal rb Teiag dniGtov anaG.v dvamp;pa-noig lep avTamp;v ösi^ai Gvp^aïvov, GTpatiaiTrjPnbsp;KsXtÓv, GTQaTicÓTrjv lx FaXarlag rd vStxa volgnbsp;20 TtoXeploig óst^avta. orat. 2 p. 56 J5.' Eïneronbsp;(5È avTw TtoX'ug psv bnXlzrig ns^óg, timelg ó'enbsp;ovx TjTTovg, dXX^ oinsQ aXxipoi, KeXtol xalnbsp;quot;I^TjQsg FeQfjiavwv te ot nqÓGoïxoi Pt^vio xalnbsp;rfj amp;aXdTTrj Tij TCpbg EGnlpav. p.SlB—82A:nbsp;'TndQXEiv dé ipaGi xal KsXroig jtotapbv aöé-xaGrov xpivrjp tav lyyóvcov' xal ov nsiQovGivnbsp;avtbv ovTS al prjtÉQsg óóvqópevai Gvyxa-XvTttecv avtd xal anoxQvmeLV rljv ccpaQtdóanbsp;OVTS ot naTsqeg vnsQ twv yapsTamp;v xal tamp;vnbsp;30 lyyóvcov Inl zij xqIgsi dsipalvovzsg, azQSXZjgnbsp;ós Igtl xal aopevÓTig x.Qizrig. orat. ‘óp.l2ó:A:nbsp;MovGsïov Ós ’EXXrjvixbv dnotpT]vai §i§Xitovnbsp;exrjTi zfjv EaXazittv xal zrjv KeXzlóa. epist.nbsp;ad s. p. q. Afh. p. 277 I): TqiaxoGtovg é^rj-xovzd fiot óovg Grpaziazag sig zb zmv KsX-zS)v samp;vog uvazszQappévov sGzeiXs. p.218Dnbsp;—279-B.' ’JSI év b KiovGzdvziog vo/iiGag óXiyconbsp;fisv InióaGsiv, ovx elg zoGovzov ós fisza^oXfjgnbsp;rj^siv zd zav KsXzmv ztqdypaza, óiócoGl fioinbsp;40 Tcöv Gzqazonsómv zz\v TjyspovCav ijQog a.Q%y.nbsp;xal GzQazsvm psv axpd^ovzog zov Gi'zov, noX-Xmv Tcdvv EsQpavmv Tzsql zag TtSTZoqamp;fjpévagnbsp;Iv KsXzoig nóXsig, aósamp;g xazoixovvziov. zbnbsp;fisv OVV TzXrjamp;og zcóv tzÓXscov ztivzs nov xainbsp;zsGGaqdxovzd lazi, zei%zi zd óirjqnaGpéva ólyanbsp;zwv Ttvqyiov xal zav IXaGGÓvav ipqovqicov.nbsp;Ijg lt;^ó’y Ivifiovzo yqg Inl zdós zov Biqvovnbsp;TzdGtjg ot l3dqj3aqoi zb fisysamp;og ÓtzÓGov anbnbsp;zcóv nijycóv avzmv dq^ópsvog u%qi zov ojxsa-50 vov nsqiXap^dvsi' zqiaxÓGia ós ditslypv z^gnbsp;'^óvog zov Bi)vov Gzdóia ot Ttqbg rjpag olxovv-zsg sG^azoi, zqinXdGwv ós ijv ézi zovzovnbsp;zzXdzog zb xazaXsipamp;èv éqzjfiov óno zijg Xsfj-Xaatag, svamp;a ovóè vépsiv l^ijv zotg KsXzoïgnbsp;zd jSoGxz'jpaza, xai TtóXsig ziv'sg sqy\poi Ivoi-xovvzav, alg ovtzco naqcóxovv ot §dq^aqoi.nbsp;p. 279 C: Katzoi si fir; amp;qtap^svsiv l'^zjv,nbsp;UTZoGipdzzsiv zov TtoXéjziov xvqiog i]V xal psv-zoi óid ndorig avzbv aycov zrjg KsXztóog zaïgnbsp;TtóXsGiv ItciÓsixvvsiv xal caGnsq Ivzqvipav zovnbsp;Xvoóopaqtov zaïg Gvpepoqaïg [oodEtj IxéXvs].nbsp;p. 2821): Eqdpsi yqdppaza TtoXXrig psv azi-ptag sig Ipe TtXziqz], KsXzoïg ós dvdazaGivnbsp;dnsiXovvza. p.288B: Eqdipsi ztg dvmvvpov lonbsp;sig zzjv dazvystzovu pot nóXiv nqbg zoiignbsp;TlszovXdvzag zovzovgI xal KsXzovg' ovopd^s-zaï ós ovza zd zdypaza. p. 287 A: ’Tnsqnbsp;zijg zav xoivav svnqayiag xal zijg aTzdvzcovnbsp;avamp;qÓTZcov IXsvamp;sqiag avzov zs zov KsXzmvnbsp;s'amp;vovg, ó ólg zjót] zoïg noXspioig sisócoxsv.nbsp;Oaesares p. 320 jD: Tovg ós lx zijg Evqcózcijg^nbsp;o’i zzjv ’Aolav TtoXXdxig TtóXspov IndyovGavnbsp;Izqstpavzo, xal zovzcov avzwv zovg dvóqsio-zdzovg, ’IzaXovg, ’IXXvqiovg, KsXzovg. dXF 20nbsp;Insiózj zcóv KsXzamp;v vTZspvijGamp;tjv, dqa zoïgnbsp;Eszixoïg sqyoig ’AXs^dvóqov zzjv zijg KsXzixijgnbsp;dvzizdzTopsv xaamp;aiqsGiv; misopogon.p. 340 C:nbsp;'Ezvyyavov lya ysipd^iav Ttsql zrjv qpiXijvnbsp;Aovxsziav' óvopd^ovGi 4’ ovzcag ot KsXzolnbsp;zamp;v UaqiGiiov zzjv noXiyyrjv. p.3A2A: Ovzionbsp;psv OVV lyó} xal Iv KsXzoïg xazd zbv zovnbsp;Msvdvóqov AvGxoXov avzbg Ipavzm zcóvovgnbsp;nqoGszid'fjv. dXP ij KsXzav psv zavza qaovnbsp;sipsqsv dyqoixia. p. 348 C: Ei ós Ixsïvoi 30nbsp;(yAamp;zjvaïoi) óiaGm^ovGiv sixóva zijg naXaiagnbsp;sv zoïg ijamp;sGiv aqszijg, sixbg ózjTtovêsv zbnbsp;avzb vndqysiv xal Xvqoig xal ’Aqa^ioig xalnbsp;KsXzoïg xal 0qg^l xal UatoGi xal zoïg Ivnbsp;psGip xsipsvoig Qqgxamp;v xal Tlaióvcav sn av-zaïg ’’iGzqov zaïg yÓGi Mvaoïg. p. 349 D:nbsp;AsXzjamp;s GS noXXov ósïv zavza sivai KsXzolnbsp;xal Sqgxsg xal TXXvqioi; p. 359 B: ’Epolnbsp;ós KsXzol xal Esqpavol xal óqvpog Eqxvvwgnbsp;s'psXsv dqzi TtqwTov sig dvóqag zsXovvzi, xal 40nbsp;óiézqiipa tzoXvv zjórj yqóvov, cÓGnsq zig xvvtj-yézTjg ayqioig opiXmv xal GvpnXsxópsvog amp;yj-qiotg, zjamp;sGiv Ivzvyydvcov ovzs Doonsveiv oiJtenbsp;xoXaxsvsiv sióÓGiv, aTtXcóg ós xal iXsvamp;sqcognbsp;lx zov ÏGov naOi nqoGcpsqsG^ai, xzX. 360^.' |
Ot KsXzoi ós zov psv xozvXtGzzjv zjyvózjGciv. C: KsXzoi psv yaq ovza ps ói opoiózrjza zqÓTtav IjydnzjGav. epist. 16 p. 383 D —nbsp;384 A: IJavzag ovó's b ’Pijvog aóixsï Toisnbsp;KsXzovg, og zd psv vóamp;a zav §qslt;pav vtzo- 50nbsp;^qvyia zaïg óivaig noisï, xaamp;dTtsq axoXdozovnbsp;Xsyovg zipaqbg nqsztav' ÓGa ó' dv Iniyvanbsp;xaamp;aqov Gnsqpazog, bTtsqdva zov vóazognbsp;aiaqsï, xal zy prjzql zqspovGy ndXiv sig %sï- [Cel-ta-e] |
Oel-ta-e
|
QC4g SidtaGiv, (óonsq ciöixaaróv riva fjiaQTVQMV ctvri] ªmp;aQmv xci ccfiéfiTtrcov ya^av xriv tovnbsp;naiSbg öcotrjQÏap avnScoQovfisvog. ZèpAlbA:nbsp;Tlamp;g KUTLOjv inl rovg ’I^lv^tovg anb rSgt;v Ksl-ragt;v EZQSfiov vnsQ sorS. luliani epigranmianbsp;Eig olvov «n'o xqiamp;fig Anih. Pal. 9, 368, 3nbsp;— 6; Ksïvog vcKraq oóaSs' sv öè rqéyov. i]nbsp;qa as Ksltol I zy nsvly fiozqvcov zsv^av ktt’nbsp;aarayvav. | zw as yqy xalssiv Afjfzzjzqiov, oiinbsp;10 Aiówaov, I nvQoysvï] fiaklov %al Bqójzov, ovnbsp;Bqógiov. Themistius orat. ^ p.62,25 Bind.:nbsp;Ta kstijjava zijg Kslzmv STtLdqogyg. 9 p. 149,nbsp;25: Kal (po^sQov gsv sivai Kskzoïg xai Psq-pavoig. 22 p. 324, 30: Kvva KsXzóv. 21nbsp;p. 404, 21: KsXzai xal Adxaiva axvXaxsg.nbsp;Servius m Terg. Acn. 10, 179: Pisum, Cel-tarum regem. Auson. ord. uri. nob. 160:nbsp;Divona Celtarum lingua, fons addite divis.nbsp;grammatomast. 6sq.: Die, quid signifioentnbsp;20 Catalepta Maronis? in liis al | Celtarum po-suit; sequitur non lueidius tau. Ammian.nbsp;15,9,3 (a. 355): Aborigines primos in bisnbsp;regionibus quidam visos esse firmarunt,nbsp;Celtis nomine regis amabilis et matris eiusnbsp;vooabulo Galatas diotos (ita enim Gallosnbsp;sermo Graecus appellat), alii Dorienses an-tiquiorem secutos Heroulem Oceani locosnbsp;inliabitasse confines. H, 1 (aus Caesar):nbsp;Temporibus prisois cum laterent hae partesnbsp;30 ut barbarae, tripertitae fuisse creduntur innbsp;Celtas eosdemque Gallos divisae etAquitanosnbsp;et Belgas, lingua constitutis legibusque dis-crepantes. 2: Et Gallos quideih, qui Celtaenbsp;sunt, ab Aquitanis Garumna disterminatnbsp;üumen. 20, 4, 2 (a. 360): Decentium tri-bunum et notarium misit auxiliares militesnbsp;exinde protinus abstracturum Aerulos etnbsp;Batavos cumque Petulantibus Celtas etnbsp;lectos ex numeris aliis trecentenos. 5, 9;nbsp;•10 Statimque ne turbandae disposition! consul-tae tempus saltern breve concederetur, pronbsp;aotuariis obsecravere Petulantes et Celtae,nbsp;recturi, quas placuisset provincias, mitte-rentur, quo non inpetrato abiere nee offensinbsp;nee tristes. 21, 3, 2: Libinonem quendamnbsp;comitem cum Celtis et Petulantibus misitnbsp;hiemantibus secum. 22, 12, 6 (a. 362):nbsp;Petulantes ante omnes et Celtae, quorumnbsp;ea tempestate confidentia creverat ultra mo-60 dum. 31, 10, 4 (a. 377): Tendentes propenbsp;cum Petulantibus Celtae. NJD occ. 5, 17:nbsp;Celtae (seniores). 161. 7,12: Celtae seniores. 5, 56. 205. 7, 141: Celtae iuniores.nbsp;Norm. Bionys. 23,91: Ov Balrnyv ixdXvtlJS [Cel-ta*c] |
()Hqióavbg) r.al ov zdzpog sjckszo Kskza. 298 —^300: Kal aazsqócpoixov sqvaao) \ vóaxipovnbsp;ovqavóamp;sp fzsxavdaxiov slg y9óva KsXzav |nbsp;Hqidavbv Ttvqósvxa, xal hdaxósvxa zsXsaaa. 27, 201 — 203: ’EXamp;szo), pv sQ'sXy, pszavd-axiog eig yamp;óva KsXxwv, | oqjqa xpvxhv ys-yavla avp ’BXiéêsaax xal avzy | nvxva cpiXo-d-QOvrjvoiaiv STXLxXavasis qssamp;goïg. 38, 93: Iloxajim ó’ sxQVKxsxo KsXzm (jMgiSavcp). 97nbsp;—98: ’'Hamp;sXs gaXXov axovaai ' KsXxoigEans- lonbsp;qCoiai fispzjXóxa gvamp;op ’OXvfinov. 39,4—5:nbsp;Oéfi^SE xal lt;Basamp;ovxa dsöovTtóza, namp;g naganbsp;KsXxoig (heItouj (t). | ’Eansglco nvgixavxognbsp;STXcoXiaamp;yas gssamp;ga. 43, 292—294: ’’ipygnbsp;insavgsxo KsXxm \ ov öaipcov TtsXdysaai, xalnbsp;yd'dSt ëi^vyx ztóvxso\B6aTeogog daxygixxog sgi-yvvs xafiTXvXov {jd(og. 46,54: Bdg^aga amp;sagdnbsp;epsgovaav STtoX^i^m yamp;óva KsXxmv (s. Eënos).nbsp;Sozomen. e. h. 2, 6, 1: ’'Hdy ydg xd xs ccpxplnbsp;xbv ’Pfjvov (pvXa iygiaxidvi^ov' KsXxoi zs, xal 20nbsp;oi raXaxwv svöov zsXsvxaïoL tov (axsavovnbsp;ngoaoïx.ovax. 7, 13, 10: Ev zovxa ds Md-^igog nXsiazrjv dysigag axgaxidv Bgsxavamp;vnbsp;avdgamp;iv, xal zcóv ó/xógeov EaXazamp;v, xal KsX-zS)V, xal Tcöv ZfjSs iamp;vamp;p, snl ttjv 'izaXlavnbsp;yei. Stohae. ed. phys. 1, 29, 2 p. 610 Hee-ren: Toxydgxoi xal sv ymgaig baat vilt;psxmSsignbsp;xal tpvygai xal baat av xsxavpsvat vnb rjXitpnbsp;ov xaxaaxynxouatv' oi xazaaxijipavxsg ó’ svnbsp;amp;avfiuzt (Qavfiaat Meindie) avatpégovzat, 30nbsp;xaamp;dTXsg sv KsXzoïg xal nag Alyvztxiotg.nbsp;Hesydi. v. d^gdvag (lis a^^dvag)' KsXzolnbsp;xovg xsgxoTVtamp;zjxovg. v. ’Aögtavot' KsXxol oinbsp;Ttagd TTJV ’Aögiav nsgtotxot. v. jiagaxdxat'nbsp;dytot dtaq}Égat (lis ^gdxxat' aiystot dtcpd'sgai)nbsp;Ttaga KsXzoïg. v. KsXzot' samp;vog szsgov Ba-Xaxamp;v. V. xvgxiag' KsXzol zag dantSag (cf.nbsp;xatzgsat' bnXa TjStjgtxd' oi ös xvgziag). v.nbsp;[laddgetg' zd TvXaxvXoyya xcóv xgsdxcov.nbsp;KsXzol. Praxagorae fragm. p. 438 Bind.: lonbsp;KsXzovg xal Psggavovg, samp;vrj zxgóaoïxa xalnbsp;jSdgjSaga, xazszgszijazo. Sulpic. Sever, dial. 1, 27, 4: Tu vero, inquit Postumianus, vej. Celtice (gallisdt) aut, si mavis, Gallice (ro-manisch) loquere, dummodo Martinum lo-quaris. (Bise unterschidc beeieJten sich aufnbsp;Aquitanien und Mittelgallien.) Oros. 5,8,1:nbsp;Scipio autem cum deleta Numantia ceterasnbsp;Hispaniae gentes pace conponeret, Thyre-sum quendam, Celticum prinoipem, consu- 50nbsp;luit. Bidon. Apoll. epist. 3,3,2 (auf die Ar-verner bezüglicJi): Mitto istic ob gratiamnbsp;pueritiae tuae undique gentium confluxissenbsp;studia litterarum tuaeque personae quon- |
Cel-ta-e
|
dam debitum quod sermoiüs Celtic! (galUsche sprache, nicht die romanische volkssprache,nbsp;provinciallatein) squamam depositura nobi-litas nunc oratorio stilo, nunc etiam came-nalibus modis imbuebatur. Priscian.perieg.nbsp;7 9 sq.: Gallicus binc gurges, qui Celtica li-tora pulsat, | excipit. 84 sg'.: Insula sednbsp;Cyrnos propriis pulsatur ab undis | internbsp;Sardonium pelagus Celtumque refusis. 279nbsp;10 —285: Pyrenes sequitur mons. Post buncnbsp;Celtica tellus, | Eridani fontes contingensnbsp;glauca fluenta, | bic Phaethonta suum caraenbsp;luxere sorores; ] bic electra legunt alnisnbsp;stillantia Celtae, | sucina quae memorant,nbsp;mellis vinive colore, | quae paleas rapiuntnbsp;tractu frondesque caduoas. | Post bos Tyr-rbeni. StepJi. Bys. 70,1 M.: i^Aïsa) alkr{nbsp;KccQTcrjTccvamp;v eamp;vovg Kikxixov. p. 143, 19:nbsp;quot;Een %al ccllrj Ttóhg Boiap, eamp;vovg Ksktixov.nbsp;20 p. 156, i-.’Eon %al xtóhg KslrtKT} BcxhaQQu,nbsp;ijS ó TtoliTtjg BccivaQQurjg. p. 183, 8: Bovq-'fuvig vrjGog êv ry Kelztxy, raj Etqu^wv (7,nbsp;1, 3 p. 29l). y». 213, 2: Eiei ös rQaggïxai,nbsp;[xccl] nQog xy Kskxixy eamp;vog. p. 270, 15;nbsp;EgnÓQiov, TCÓlig KsXxixrj, xxiGjicc Mascaltm-xamp;v. p. 303,18: ^HqdxXeia, noXig KeXxi-^nbsp;xfjg. p. 322, 9: ’lanoêeg, êamp;vog KsXxixbvnbsp;nqbg xy ’IXXvQÏa, Aiovvaiog êxxKiöexdxco.nbsp;p. 323, 3: ^I^aïoxj oi xccl ’I^yvoi, é'amp;vog KsXxi-¦gt;o xyg. p. 332, 15: ’IvGÓ^aQsg, eamp;vog KsXxixbvnbsp;TXQog TM JIkóm. UoXvjScog. oSj xccl ^'IvGol^Qcignbsp;cpyaCv. p. 417,6: Aijisvamp;xig, isQQÓvyGog KsX-xixy. p. 426, 4 (aus Eplioros): Mc^aivydxy,nbsp;KsXxixrj xtóXcg' exJqyxccc xccl M[cciv]ax7] KbX-XLxy nóXig. xb iamp;vixbv Mccxyvóg. p. 435,18:nbsp;MccgGccXccc nóXig xyg AiyvGxixyg [xaxcc xyvnbsp;KsXxtxyv susatz von Sieplia/ims\, unoixognbsp;Qcoxaécov. Exaxccïog EvQcóxty. p. 474, 22:nbsp;NCxccia . . . ê^öófiy KsXxixyg, MaGGaXicoxavnbsp;w dnoixog. Jl. 479, 5: Nvqa^ [xcóXcg KsXxixynbsp;entweder susatg von Stephanus, oder es isfnbsp;mr dem namen des 'Exaxmog ettvas ausge-fallcn] Exaxccïog EvQWTty. xb iamp;vixbv Nvqu-xtog, mg Ttaqcc xyv NaQvxa NaQvxiog. p. 549,nbsp;4: Ea^^axia, xcojirj KeXxixy. xb iamp;vixbvnbsp;Eaji^axiavbg xal Eaji^dxiog. jp. 555,5: Edv-xig, TtóXig XsXxixy. xb iamp;vixbv üavxCxyg, mgnbsp;Aénxig, Asnxixyg. p. 562, 17:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nóXig KsXxLxy. 6 xtoXcxyg Zyvaiog xal Eyvmv. p. 572, 50 18: EiGiyvXig, nóXig (isydXt] nXyoiov KeXxi-xyg. xb èamp;vixbv EcGiyvXixyg- P- 631,5:nbsp;TQavGaXnivoi, samp;vri KsXxmv niqav xmv’Al-Tcemv. p. 632, 1: TqavGoi, xxóXig KeXxovg.nbsp;êamp;vog ovg oiEXXrjvsgldyaamp;VQGovg ovoga^oDGi, |
Zosimus 1, 15, 1 (a. 237): Tov Sk Magigc-vov xovxmv anayyeXamp;évxmv inl xyv 'Pmgxjv OQfirjGavxog afia xoig MavQovGcocg xal KsX-xixoïg xiXsGiv. 28, 3 (a. 253): OvaXeQiavbvnbsp;ós sGxsXXe (^AtfiiXcavbg) xd sv KsXxoïg xalnbsp;Peqgavoïg xüypaxa oÏGovxa. 30, 2 (a. 253):nbsp;'O^MV ós ó PaXXifjvbg xmv dXXmv samp;vmv ovxanbsp;xa PsQfiavixd y^aXsnmxsQa GcpoÖQÓxsQÓv xs xoïgnbsp;TXeql xbv Pyvov olxovGi KsXxixoïg samp;vsGivnbsp;èvoxXovvxa. 38, 2 (a. 260): üoGxovfiog ccq- lonbsp;lyv sv KsXxoïg GXQaximxmv sgnsniGxsvgévognbsp;(praeses einer der heiden Gcrmanien odernbsp;dux per Germanias). 52, li-.’Exi ys Nmqi-xoïg xal Paixoïg, ansQ èGxl KsXxixd xccyfiaxanbsp;(celtische legionen; die scharen aus Noricumnbsp;und Maetien, welches damals Vindelicien mitnbsp;umfaftte). 2, 15, 1 (a. 312): Ewayaymvnbsp;(KmvGxavTÏvog) óvvccgsig ïx xs mv scv^svnbsp;s%mv óoQcxxyxmv ^aQ^dqmv xal PsQgavmvnbsp;xal xmv dXXmv KsXxixmv èamp;vmv, xal xovg dnb 20nbsp;xyg Bqsxxaviag GvvstXsyjisvovg. 17 (a.3l2): 'O KmvGxavxïvog . . . ènl KsXxovg xal PaXd-xag s'^caQpyGe. ... (a. 313) snl KsXxovg dv-sxmqsi. 33, 2 (a. 332): Tovg in'sQ xug’'AX-nsig KsXxovg xs xal quot;I^rjQag nqbg xy BQSxxa-vixy vyGcp. 42,4 (a. 350): Ev xovxm dè xal sx xmv sv ’iXXvQLoïg cTtnsmv sig avaTtXypmGiv tmi'nbsp;iv KsXxoïg xayfxdxmv dnoGxaXsvxsg dvsfityy-Gav xoïg snl xavxy xy npa^si GvvsiXsy/xsvoig.nbsp;43, 2: Mayvsvxiov óiaxqï^ovxog sv KsXxoïg. 30nbsp;50,2 (a.351): Tovxm KsXxmv cpccXayyag xsG-Gaqag svansxqvrpsv. 3, 3, 1 (a. 357): ’lov-Xiuvbg ós xd (isv sv KsXxoïg GXQaximxixd ói-scp9aQpéva xaxd xb nXéov s'bqcóv. 7,1 (a. 358):nbsp;üqbg xobg vnb ’PmfiaCoig KsXxobg (isxaGxyvai. 8, 3 (a. 359): Ty ós xmv sv KsXxoïg xs xal quot;I^yqGi nQaypaxmv sóyiisqïa óaxvó/isvog sgy-yavaxo npocpaGsig. . . . Tccypaxa óvo xmv svnbsp;KsXxoïg GXQaximxmv sxnspcpamp;yvai xsXsvmv.nbsp;10, 3 (a. 361): Oamp;aGccGyg ós psx’ ov noXii 40nbsp;xal xfjg anb KsXxmv axixm naQaxoXov9ovGygnbsp;óvvafxsmg. 11, 1: Evv xm naQd KsXxmvnbsp;GXQaxonéócp xal s'xsqov sx xs avxov xov Elq-pïov xal xmv TlaLoGi xal MvGoïg èviÓQVfJié-vmv xaypdxmv Gvvayaymv, inl xd nQÓGmnbsp;nagysi. 4, 12, 1 (a. 369): OvaXsvxiviavbg bnbsp;^aGiXsvg xd nsgl xovg PsQfiavobg sv óiaamp;s-fisvog cpyamp;y ósïv xal xyg sig xb fisXXov ciGcpa-Xsiag xmv KsXxixmv sS'vmv noiyGaGamp;ai ngó-voiav. 17, 1 (a. 374): ObaXsQiavbg . . . sx 50nbsp;KsXxmv OQfiyGag snl xyv ’IXXvQÏóa óié^aivs.nbsp;19, 2 (a. 375): Pgaxiavm fisv xd KsXxixdnbsp;cpvXa xal ’I^ygia nccGa xal ij Bgsxxavixy vfj-Gog dnsxXyoovxo. 34,2 {a. 378): Toïg KsX- [Ccl-tri-e] |
Cel-ta-e
|
riKOÏg samp;vsaiv iitMEi^svcci. . . . ’AnoXmovGaig ra iv KBXroig. 47, 2 (a. 388): Atpiixe fièvnbsp;(0soó6Giog) êxEivov (OvaXsvri.vi.av6v) ra nsQinbsp;rr]v IraXiav xal KsXrovg %al oöa rijg STCixQa-rsiag r^v rijg avrov óia^-^Govra, 51,1;'Pou-(pïvog, KsXrbg ro yévog, jrayiGrQog rwv êv rynbsp;avXy ra'^ecov. 54, 3 (a. 392): Ta jSaGiXeïnbsp;roivvv êv Bisvvy KsXrixy nóXsi rag ócar^ijSagnbsp;noiovfisva. 59, 4 (a. 395): 'O ós ^aGiXsvgnbsp;10 OsoöoGwg ra xaru rrjv ’IraXiav samp;vy xalnbsp;quot;I^rjQag xal KsXrovg xal nqoGsri ys Ai§vrjvnbsp;anaGav ’Ovaqia ra naiól naqaóovg. 5, 26,nbsp;3 (a. 4.05): ’PoóoyuiGog êx rav vn'sq rovnbsp;’’iGtQov xal rov'Prjvov KsXrixav rs xalFsqfia-vixav êamp;vav sig rsGGaQdxovra Gvvayayavnbsp;fiVQLccöag sig yTju IraXiav aqfirfro óia^rjvai.nbsp;37,5 (a. 408): Nsag sni^avrsg ag snl KsXrovg xal FaXarag dnsnXsvGav. 6,1 (a.409):nbsp;üaqa KavGruvrivov rov rvgavvifGavrog svnbsp;20 KsXroïg. . . .quot;Hgsiv afia navrl ra sv KsXroïgnbsp;xal sv ’I^yqia xal sv ry Bqsrravixy vyGanbsp;Grqarsvfiari. 6, 2 (a. 407): 'O ós ’lovGrivia-vbv xal Ns^wyaGryv aqystv rav sv KsXroïgnbsp;ra^ag Grqariarav snsqaia'amp;rj ... (a. 408)nbsp;’ÜGav ós avrai ((AXitsig) rqsïg, ai rag stcI ryvnbsp;’IraXiav anb KsXrav xaxsïamp;sv snsxsiva [tag]nbsp;bóovg dnoxXsiovGai, Korriai Uoivivai Maqi-rifiai. 6,5: Tbv Grqaryybv Fsqóvriov, afianbsp;roïg anb FaXariag Grqariaraig, (pvXaxa rijgnbsp;30 dnb KsXrav snl ryv ’I^yqiav naqóóov. . . .nbsp;’EnaviGryGi KavGravriva rovg sv KsXroïgnbsp;fiaq^dqovg. nqbg oó5g ovx dvriGyav 6 Kav-Gravrïvog ars óy rov nXsiovog rijg óvvafisagnbsp;fisqovg ’óvrog sv I^yqia, ndvra xar’ s^ovGiavnbsp;ênióvrsg ot insq rbv ’Pijvov j^dq^aqoc. xar-sGryGav sig dvayxyv rovg rs ryv Bqsrravixyvnbsp;vijGov oixovvrag xal rav sv KsXroïg samp;vavnbsp;svia rijg ’Pafiaiav dqyijg anoGrijvai xal xaamp;’nbsp;savrbv (iiorsvsiv, ovxsri rav rovrav vnaxov-40 ovta vófioig. 6, 6, 1: Kal y fi'sv Bqsrraviagnbsp;xal rav sv KsXroïg samp;vav dnÓGraGig, xaamp;’nbsp;01' srvqavvsi yqóvov o KavGravrïvog, sysvsro,nbsp;rav ^aq^aqav inava^dvrav rij sxsivov nsqlnbsp;ryv dqyyv sxfisXsia. Pauhts Silentiarms cïescr.nbsp;s. Sopliiae 637—639 (220—222): quot;OffCc rsnbsp;KsXrlg (toeifter und schivarzer marmor ausnbsp;Frankreich) dvsïys jSaamp;vxqvGraXXog' sqinvynbsp;Xqarl fisXav ariX^ovri noXv yXdyog ccjicpi^a-XovGa j sxyvrov, y xs rvyyGiv, dXafisvov ’svamp;anbsp;50 xal s'vamp;a. iMurentius Lydus de anno etnbsp;mensïbus 8 p. 104 RoetJier: Kal sv ’Aqdqsinbsp;ós ra norafia rijg KsXnxyg rixrsrai iyamp;vg.nbsp;Iordan. Get. 36, 191: Aliaeque nonmillinbsp;Celticae vel Germanie nationes. Procop. h. [Cel-ta-e] |
Gottll. 1,1: ndóog rs ydq 6 norafióg, ov xal Hqióavbv xaXovGtv, oqsav rav KsXrixavnbsp;ittvry cpsqofisvog xal norafiol ilXXoi vavGino-qoi ^vv Xifivacg riGl navra^oamp;sv avryv nsqi-^dXXovrsg dfiifiqqvrov noiovGi ryv noXiv.. 4, 5: ’’iGrqog óh norafibg s^ oqsav fisv rav KsXrixav qsi, nsqiiav ós rag rijg ’IraXiag sG^a-ridg, cpsqófisvóg rs snl rd Aaxav xal ’iXXv-qiav xal rd ini Oqaxyg xGgt;qia, sx^dXXsi sg rbv EiJ^sivov nóvrov. Procop. de aedif. lu- lonbsp;stin. 4, 5; KdrsiGi fisv s'^ oqsav rav sv KsXroïg norafibg quot;iGrqog, oï ravvv FdXXoi snixa-Xovvrai' yaqav ós nsqi^dXXsi noXXyv, sx fisvnbsp;rov snmXsÏGrov navrsXag sqyfiov, sviayy óhnbsp;§aq§dqovg oixyroqag s/ovGav, Qyqiaóy ósnbsp;riva óiuirav s^ovrag xal dvsnifiixrov roïg dX-Xoig dvamp;qanoig. — Auf inschriften. (Alexandria in Aegypten, saec. 1 p. Chr.) American Journal of Archaeology vol. 3 (1887)nbsp;p. 261—298: Jsviog KsXrog. (Frascati) wnbsp;Kaibel 1003,21—24: Kai óy vvv fi sGaa-Gag afisi[^ov]ra xXvra gjvXa | KsXrav xainbsp;Aiyvav aGrv Jt()[oj] AvGovlov. (Bonn, unternbsp;Commodus) CIB 484 = Hettner 67: Divumnbsp;sodalis, consul [et] verno die | et post Si-canos, postque Picentis v[iro]s, j ac mox Hi-beros Ce[lta]s, Venetos, De[l]matas [ Liburnanbsp;regna, post feros lapudas | Germaniammnbsp;consularis Maximus . . . | aram dieavit. —nbsp;CeltuS, urspriinglich voTksname, Celta M. sonbsp;Celta F. cogn. (Palermo) Kaihel 298:nbsp;Qsoóora KsXra (gattin Oder tochter). ’Enatpqo-ósirs %aiqs. (Alcantara) CITj II 755: Alebanbsp;Celti f(ilia). (Porto de AIós) 5238; C. Sul-picio Pelio (Pellio?) Celti f(ilio) militi cortisnbsp;Lusitanorum. (London) YIL 285: Celta Se-c[undi?]. (Volterra) XI 1745: C. Celtus C.nbsp;f. Sab(atina tribu) Severus. (Uzès) XIInbsp;2928: Laurino (dat.) Celti f(il.) rmid Lau-rinus Celti f. [Unecht ist die inschrift (Bé- 40nbsp;ziers) 4278: Laurenti Celti f. beres.] (Bordeaux) Jidlian t. 1 n. 274 p. 361 — 363;nbsp;Maxsumo Ateulae f. Maiori Maxsum ^icaenbsp;Congonnetiaci f. Pabatus Maxsumi f. etnbsp;Comnisiae | mari Secundo Maxsum f. Cel-[t]ae (dativ; nicht Celae), sorori Metellus 1.nbsp;de suo feci. mac. (Beims) Hahert 301: C • E LTI. (Burg -Eschenz, j. im museum in Constanz) Anzciger fur schiveizerischcnbsp;Alterfhumslcunde 1876 n. 2: Cilt[o] Cilti. 50nbsp;fil(io). Morel list Celt. — Die hezeielmungnbsp;Celtici, dei Strahon KsXrixoi, ^Celten-artige’, V. in Ilispama Baetica, an den unteren lau-fen des Tagus, nicht nur fiir die anwoner |
Cel-ta-e
|
des mittleren Anas, sondern auch für deren stammgenofien [evy'yevüg) an dem nordtvest-liclien vorgébirge Nerion, auch Nerium Cel-ticum (jetet Cdbo la Boca bei Cintra) ge-nannt; die bewoner der ganzen nordwest-küste Hispanicns mm Buero bis zur astu-rischen westgrenze, d. i. die stamme Gal-laeciens. Strab. 3, 1, 6 p. 139; 'O ö’ quot;Avagnbsp;ngbg vótov tTtiGXQigiu Tfjv geGonoTccpCav a(po-ja QL^cov, Tjv Ktltiwi vèpovxca xo nXiov Kalnbsp;xamp;v Avglxuvwv xiveg rrjg nsQcciag xovnbsp;Tayov psxoixiGamp;ivxEg vnb Bagaimv. 2, 2nbsp;141: ’£v dè xoig Kelxmoig KoviGxogytgnbsp;ÈGxi yvcaQcgmtaxfj. 15 j?. 151: T-^ d'e zijgnbsp;%lt;aQag eiSaigovCa %al xb -Ijgsgov xai xb noh-xixbv GvvxjxoXovamp;tjGe xoïg TovQÖxjxavotg, xalnbsp;xoïg Kslxmoig 6h Sta xxjv yeixvtuGiv, Sg d’nbsp;EÏQ'tjXE TIolv§iog (34, 9, 4) Sia xt]v Gvyyé-vetav' all’ èxsivotg g\v ¦t]xxov' xa noXXa yciQnbsp;20 xmgrjSbv ^mGtv . . . Al' xs vvv GvvioxtGgsvainbsp;TtóXeig, rj xs èv xoïg KsXxixoïg üct^avyovGxanbsp;xaï Tj sv xoïg TovQÖovXoig AvyovGxa 'HgsQixanbsp;xal xj txsqI xovg KsXxi^riqag KaïGaqavyovGxanbsp;xai aXXai svtat xaxoixtai, xxjv gsxajSoXrjv xagt;vnbsp;Xsyê'eiGcóv xtoXtxsiwv sgtpavl^ovGi. 3, 5jj. 153;nbsp;quot;Tgxuxoi ö’ oixovGiv quot;AQxa^Qot txsioI xxjvnbsp;ax^av, i) xaXsïxai Nsqiov, ^ xal zijg sGtxsqlovnbsp;xtXsvQag xal xrjg ^oQstov néQag sGxC. nsQi-oixovGt d’ aizriv KsXxixol, (Meinehe hatnbsp;30 fdlschlich xal vor K. eingeschoben) avyysvsïgnbsp;xmv ènl x(p”Avg xxs. Mela 3,1,9—10; Adnbsp;promunturium, quod Celticum vocamus, ex-tenditur. Totam Celtici colunt, sed a Durionbsp;ad flexiam Grovi. 12: A Celtico promun-turio ad Scythicum usque. 13; In ea pri-mum Artabri sunt etiamnum Celticae genlis. 6, 47: In Celticis aliquot sunt, quas,nbsp;quia plumbo abundant, uno omnes noniinenbsp;Cassiteridas adpellant. Plin. n. h. 3, 13:nbsp;40 Quae autem regio a Baete ad fluvium Anamnbsp;tendit extra praedicta Baeturia appellaturnbsp;in duas divisa partes totidemque gentes,nbsp;Celticos qui Lusitaniam attingunt, Hispa-lensis conventus, Turdulos qui Lusitaniamnbsp;et Tarraconensem accolunt, iura Cordubamnbsp;petunt. Celticos a Celtiberis ex Lusitanianbsp;advenisse manifestum est sacris, lingua, op-pidorum vocabulis, quae cognominibus innbsp;Baetica distinguntur.,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;14: Seriae adicitur .lo Fama lulia, Nertobrigae Concordia lulia, Segidae Eestituta lulia, .... Contributa lulia, Ugultuniacum, quae et Curiga nunc est,nbsp;Laoinimurgi Constantia lulia, Teresibusnbsp;Fortunales et Callensibus Aeneanici. Praeter |
haec in Celtica Acinipo, Arunda, Arunci, Turobriga, Lastigi, Salpesa, Saepone, Se-rippo. 28: Lucensis conventus populorumnbsp;est sedecim, praeter Celticos et Lemavosnbsp;ignobilium ac barbarae appellationis, sednbsp;liberorum capitum ferme CLXVI. 4, 105;nbsp;Gallia omnis Comata uno nomine appellatanbsp;in tria populorum genera dividitur, amni-bus maxime distincta. A Scalde ad Sequa-nam Belgica, ab eo ad Garunnam Celtica ea- lonbsp;demque Lugdunensis, inde ad Pyrenaei mentisnbsp;excursum Aquitanica, Aremorica antea dicta.nbsp;Ill: Promunturium Celticum, amnes Flo-rius, Nelo. Celtici cognomine Neri et Super-tamarci . . . Celtici cognomine Praestainarci,nbsp;Cileni {in Hispania Tarraconensis). 114:nbsp;Arrotrebas enim, quos ante Celticum diximusnbsp;promunturium, boc in loco posuere litterisnbsp;permutatis. 116: Gentis Celticae Turdulinbsp;et circa Tagum Vettones. 118; Mirobricen- 20nbsp;ses, qui Celtici cognominantur. 6,34; Pri-mum inde noscitur promunturium Celticae (?) Lytharmis, fluvius Carambucis. P'lo-rus 1, 33 (2, 17), 12; Decimus Brutus ali-quanto latius Celticos Lusitanosque et omnisnbsp;Callaeciae populos formidatumque militibusnbsp;flumen Oblivionis, peragratoque victor Oce-ani litore non prius signa convertit, quamnbsp;cadentem in maria solem obrutumque aquisnbsp;ignem non sine quodam sacrilegii metu et sonbsp;borrore deprendit. Ptol. 2, 4, 11: Baixixamp;vnbsp;KsXxtxmv Aqovxxt, 'AqovvSa, Kovqyia, Axi-vtTtTxm, Ovaga. 5, 5: KsXxixot, iv oig at svnbsp;xy AovGixavig nóXstg Aaxxó^qtya, Kainidva,nbsp;BqaixóXatov, MtqóPqtya, ’Aqxó^Qtya, Msqi-§Qtya, KaxqaXsvxóg, Ilvqyoi Xsvxoi, AqavSig. — nbsp;nbsp;nbsp;Celtico-flavia seit 75 a. Chr., stadt innbsp;Hispania. (TorrecUla de Aïdeatejada, tresnbsp;mïUas de Salamanca) CIL II 880: Cassiusnbsp;Vegetus Celticoflaviensis; vgl. Gallia Plavia. 40 — nbsp;nbsp;nbsp;Celtica F. cogn. (Astorga) CIL 11nbsp;2902 = 5667: Fusca Coel[i] f(ilia) Celticanbsp;[libjerta. — Celti O. auf dem rechten ufernbsp;des Baetis. Plin. n. h. 3, 11: Oppida Hi-spalensis conventus Celti, Axati etc. IAnbsp;414, 5: Celti. Bav. 4, 4 p. 315, 2: Celtum. — nbsp;nbsp;nbsp;Damn abgeleitet das ethnische cogn. Cel-titaniis M. (Cordova) CIL II 2221 (a.nbsp;216 p. Chr.): M. Fabius Basileus Celt(ita-Qus) pater. (Penaflor) 2326: M. Annius 50nbsp;Cel[t]itanus. 4967, 17: P. Op[ilii] Celt[i-tani]. — Miinzen. EcWiel 1, 18. Mionnet 1 jp. 11 und suppl. 1 p. 23 n. 128; CELTI-TAN(us). [Cel-la-e] |
Celt-ïberes
|
Celt-ïbëres odcr Celt-ïbërl, tvarschein-lich von Fabius Fictor (jébïlcM, = ^Geiten in Iberien’, V. im mittélpunct der ïberischennbsp;lialbinsél, östUch von den Celtici; adi. Cëlt-ïbër-ïcus; Celtï)Jër-ïa der von Geiten he-tL'onte teil Iberiens, das land am obern Tajonbsp;in Spanien, fmden sicli zuerst bei Polyb. 3,nbsp;5, 1; KivrjSig, iv fj 'Pcojiiczioi (xÈv woog Kikx-i^rjoag Kal OvaKxalovg i^ijvsyxar nóksfiop.nbsp;10 17,2: (Zccmvamp;a) r.ütai fisv ini ra nQognbsp;Odlarrav xaamp;rjMvri TCQÓnoöt rijg oQSivrjg t'^gnbsp;awajtTovörjg xd négatee rijg ’I^rjQLag xai Kslx-i^rjQLag, dniysi óe rijg amp;aXdxxf]g ag émdnbsp;GxdSia. 11, 31, 6: KaQyr\§oviovg xai KbIx-iprjQag xaïg Pa^alav agexaig %al xfi 6(psxSQanbsp;ysvvaióx'tjxt. vsviKrimfiev. 14, 7,4sg'.; Ta ö'snbsp;^aeiXsï xav Nopamp;Sav r.cd xoïg qjlXoig xb psvnbsp;Ttgaxov sêÓKei xaxd xb Gvvsisg sig xrjv oixslavnbsp;TCOtsiGamp;ai xjjv èva^aQrjGiv' xav ós KsXxi^i]-20 Qav avxoïg anavxtjGccvxav negl xrjv quot;A^^av,nbsp;oïxLVsg sxvyyavov óitb xav Kugyrióoviav i^s-voXoyxjfiêvox, nXslovg bvxsg xav xsxQaxiG%i-Xiav, TCiGxsvovxsg xaïg %sgGÏ xavxaig oliTOjgnbsp;insGxi^Gav r.alnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xi xaïg ipvxaïg samp;ccqqï)- Gav. 7; Ov pixgd öè xal xoiig Kagpjóovlovg sXnl^siv xiagsGxsvaGav oC KsXxl^rjQsg' avxlnbsp;ftèv ydg xav xsxgaxiGy^iXlav fivgiovg aixovgnbsp;DMTjyysXXov sivui, XMxd ós xovg xivóvvovgnbsp;avvTtoGxéxovg vndgysiv xaï xaïg tpv^aig xalnbsp;30 xoig xaamp;OTtXiG/xoig. 9; (Kagy^rjóóvioi) Gvv-sGxgaxojxsósvov ofxov xoïg NofiaGx xal xoïgnbsp;KsXxï^rjQGiv. 8, 7: Oï ós nsgl xbv iSócpaxanbsp;xal xbv ’AGÓQOv^av xobg y.sv KsXxl^xjgag ué-Govg l'xa^av avxïovg xaïg xav Pajxaïav Gitsi-gaig.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;9—14: Oï ós KsXxï^xjgsg ïpdiovxo |
ysvvaïag, GvGxdvxsg xoïg Pa^aïoig. ovxs ydg qjsvyovxsg èXnïóa Gaxxiglag slypv óid xijvnbsp;axestglav xav xónav ovxs ^aygïa xgaxrid’svxsgnbsp;óid xrjv damp;sGÏav xrjv sig xbv UbnXiov' ovósvnbsp;40 ydg TXoXspiov TXSTXOvamp;óxsg vtx avrov xaxd xdgnbsp;iv ’l^xjgïa nga^sig dóixag iepalvovxo xalnbsp;nagaGnóvóag ïqxsiv xaxd Papaiav Gvjjifiappnbsp;Govxsg xoïg Kag%r]óovioig. ov /xrjv all’ apanbsp;xa xlïvax xovg anb xav 'xsgdxav xapag xv-xkaamp;évxsg inb xav ngiyxÏTXav xal xgiaglavnbsp;avxov xaxExÓ7tr)Gav navxsg xxlrjv xsXéag oXTnbsp;yav. oï fisv ovv KsXxijSrjgsg xovxov xbv xgó-Jtov anaXovxo, fisydXrjv nagaGiójxsvoi %gsiavnbsp;xoïg KaQpqóovioig ov fióvov nag' bXtjv xx]vnbsp;00 (idyrjv, kIIk xal xaxd xjjv (pvyrjv. si firj ydgnbsp;xovx’ èfinóóiov sysvsxo xoïg ’PafiaCoig, dXX’’nbsp;svamp;sag ix noóbg rjxoXovamp;rjGav xoïg q)svyov-Giv, TtavxsXag av oXiyoi óiscpvyov xav in-svavxiav. vvv ós Ttsgl xovxovg ysvo/xsv^jgnbsp;[Colt-ïbëres]nbsp;sntGxccGsag oï xs Ttsgl xbv Sócpaxa psxd xavnbsp;lititsav aGcpaXag snov)]Gavxo xïjv dTXoyagtjGivnbsp;sig xriv oixsiav. 25,1 (26,4), 1 (a.u. 675):nbsp;üoXv^iov ó’ sixtóvxog xgiaxoGiav avxav (KsXx-((Sijgav) xaxaXvGat TCÓXsig Ti^égiov Pgaxyov,nbsp;xafiaóav gjtjGi (üoGsióaviog) xovxo xa Pgax-ya yagiGaGamp;at xbv dvóga, xovg Ttvgyovg xa-Xovvxa TtóXsig, aGitsg sv xaïg amp;giafi§ixaïgnbsp;TtofiTtaïg. 34, 9, 12: üoXv^tog ós xal xbvnbsp;’Avav xal xovxov sx xijg KsXxi^ijgiag gsïv lonbsp;qjïjGi, ÓLsyovxag aXXriXav oGov ivaxoGiovgnbsp;Gxaóiovg. 13: IloXv^tog (ïè xd xav Ovax-xaiav xal xav KsXxi^'t]gav samp;vtj xal yagtanbsp;óis'^iav GvXlsysi xaïg dXXaig nolsGt xal 2sys-Gapav xal Pvxsgxaxiav. 35, 1, 1 (a.u. 603):nbsp;Tlvgtvog TtóXsfiog 6 'Pafiaiav Ttgbg KsXxi^r]-gag. 2, 1: ”Oxi STtsióyj oï KsXxi^tjgsg dvoydgnbsp;TtovijGafisvoi Ttgbg Mdgxov KXavöiov xbvnbsp;Gxgaxtjybv xav 'Papaiav s^aTtsGxsiXav xdgnbsp;TtgsG^siag sig xrjv 'Pafiijv, ovxot fxsv xrjv ojGv- 20nbsp;ytav -tjyov, xagaóoxovvtsg xrjv aTtóqiaGiv xijgnbsp;GvyxXrjtov. 4, 2: Tov /.isv ydg Koïvxov xovnbsp;xbv Ttgóxsgov sviavxbv GxgaxrjyrjGavxog svnbsp;’l§rjgia xal xav fisv avxov GxgatsvGafisvavnbsp;rjyysXxóxav sig xrjv 'Pafirjv xrjv xs Gvvsysiavnbsp;xav sx Ttagaxa^sag xivóvvav xal xb TtXrjamp;ognbsp;xav KTtoXaXóxav xal xrjv dvógsiav xav KsXx-ijSrjgav. fragm. 95 (99): ’’lóiov syovGtv oïnbsp;KsXxi^rjgsg xaxd xbv TtóXsjiov. amp;sagovvtsgnbsp;ydg xovg Ttag avxav Tts^ovg Ttis^opsvovg, 30nbsp;TtagaxaxajSdvxsg aTtoXsÏTtovGi xovg ijtwovgnbsp;sGxaxag sv xdgsi' dxgoïg ydg xoïg dyaysvGinbsp;xav iTtTtav TtaxxaXiGxovg pixgovg syovxsgnbsp;TtgoGfjgxrjfisvovg, xovxovg STtifisXag Ttr'j^avxsgnbsp;Ttsiamp;agysïv ótóaGxovGl xovg ïrtitovg sv xd^si,nbsp;ftiygtg dvaxdfirjjavxsg avaGTtuGaGi xovg Ttat-xdlovg. 96 (lOO); Oï Kskxi^rjgsg xrj xaxa-Gxsvfj xav gayaigav txoXv ótatpsgovGi xavnbsp;dlXav' xal ydg xsvxrjfxa Ttgaxxixbv xal xaxa-tpogdv sysi óvva/xsvtjv £| amp;fiq)oïv xoïv gsgoïv. 40nbsp;y xal Papaïoi xdg Ttaxgiovg dTtoamp;Sfisvoi fia-yaCgag sx xav xax’ AwijSav fxsxslajSov xdgnbsp;xav ’ijSygav. xal xrjV [isv xaxaGxsvyv psxs-la^ov, aiixrjv ós xrjv ygyGxóxyxa toü Giórjgovnbsp;xal xrjv dlhjv STttpsksiav ovóafxag óvvavxainbsp;gtfisïGamp;ai. Artemidor. von Eplicsos fr. 19nbsp;Stielile, Phïlol. 11,193 ap. Stepli. Byz.:nbsp;^HpsgoGxoTtsïov, Ttóhg Kslxt^ygav, Oaxasavnbsp;ditoixog. Agxsgióagog ósvxsgto lóyco ysayga-tpovgsvav. Sallust, hist 1, 73 ap. Serv. 00nbsp;Verg. g. 4, 218: Traxit autem hoe de Celt-iberoram more, qui, ut in Sallustio legimus,nbsp;se regibus devovent, ut post eos occisos vi-tam refutent. 2,28:, Tlturium legatum cum |
Oelt-ïberes
cohortibus qnindecim in Celtiberia biemem agere iussit praesidentem socios. 3, 2; Ca-veret imperator a perfuga Celtibero. Catull.nbsp;37, 17 —19; Tu praeter omnes une de ca-pillatis, j cuniculosae Celtibérïae fili | Egnati.nbsp;39, 17—19: ISTunc Celtibér es: Celtiberia innbsp;terra, | quod quisque minxit, bic sibi soletnbsp;mane ] dentem atque russam defricare gin-givam. Caes. b. c. 1, 38, 3: Equites auxi-10 liaque totius Lusitaniae a Petreio, Celtibe-riae, Cantabris barbarisque omnibus, qui adnbsp;Oceanum pertinent, ab Afranio imperantur.nbsp;61, 2: In Celtiberiam bellum transfeiTe.nbsp;Cic. PMl. 11,5,12; Saxa nescio quis, quemnbsp;nobis Caesar ex ultima Celtiberia tribunumnbsp;plebis dedit. off. 1,12,38: Cuni Celtiberis,nbsp;cum Cimbris bellum ut cum inimicis gere-batur, uter esset, non uter imperaret. Tusc.nbsp;2, 27, 65: Cimbri et Celtiberi in proeliisnbsp;20 exultant, lamentantur in morbo. Piodor. 5,nbsp;33, 1: ’Hfieig d’ ccQxovvtcog tieqI Kslrwv el-QïjKÓTSg jiSTa^tPaöo^ev ttJv iGtoqlciv im rohgnbsp;TtlrjöioxcÓQOvg rovtoig KiX%l§riQag. ovtot. yccQnbsp;xb nalaibv neffi rijg %(aQug ccXh]Xoig dianoXs-fixjGavtag, oi xs ’'I§i]Qsg %al ot KsXxol, r.ainbsp;fisxa ravxa diaXvQ'Svxsg xaï xr]vnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xoivy y.axoiK'^Gavtsg, ïu ó’ iniyafiiag nQog KXXffXovg Gvvd’éfievoi, öia xrjv ini^i^lav xavxrjg ixv/jovnbsp;xijg TXQOGrjyoQictg. övexv d èamp;vav (xXxlficovnbsp;30 fiixamp;évxcov xal %agt;Qag VTtOKeij^ivrjg ayad'ï]g,nbsp;GwajSi] xovg KsXxt^rjQcig stxI txoXv xy bógynbsp;nooEXamp;sïv, xai ^Fm/xaioig noXXovg ygovovgnbsp;ccvxixa'^afiévovg fióyig xaxaTloXsixrjamp;xivai. 2:nbsp;JokovGi. d’ o'Srot XKtc: xovg noXéfxovg ov fió-vov iTtTCcig amp;yctamp;ovg, kIIk xal xcs^ovg jxa^exs-Gamp;ai óiacpÓQOvg xaig aXxuïg xal xaïg xaQxe-Qiaig. (poQOvGx ö’ o'bxoi Gayovg /xsXavag xqcc-XEÏg xal 7faQa7tX'i]Giov e%ovxag xb ïqiov xaïgnbsp;alydaig Q'qi^Lv. 3: quot;OnXi^ovxai Sé xivsg xavnbsp;40 KsXxi^'^qav FaXaxixoïg amp;VQEOÏg xovq)oig, xi-vig dè xvqxiaig xvxXoveqeGiv kGtxlSoiv syov-Gaig xa ^syédquot;t], xal txeqI tag xvx^jxag xqiiivagnbsp;siXovGi xv'gt;]fxïSag, Tccql Ss tag xs(paXag xqavrjnbsp;•/aXxa nsQitiamp;svtai cpoivixoïg xjGxfjfieva Xo-(potg. ^élt;pi] d’ KfigpiöTOfia xai GiSi]Qm Sia~nbsp;qgt;ÓQa xsxaXxsvjxét'a qjoqwGiv, s^ovtag Gmamp;a-(iLatag naqa^iqiéSag, alg xQGgt;vxai xaxa tag svnbsp;taïg jj-d^aig GVjXTtXoxdg. é'.’Ibiov Se xi itaqnbsp;avxoïg éGxi neql xr}v xmu [onXcov xat] afxvv-50 xfjqi'aiv xaxuGxevrjV' êXaG^ata yaq GiSrjqovnbsp;xaxaxQvnxovGiv elgnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xai tavta scoGi ftsxQi dv oron, Sid xbv yqóvov xov lov txsql-(payóvtog xb ciGamp;svsg xov GiSVjqov, xaxaXeiqoamp;y tb Gxeqsaxaxov, £§ ov xaxaGxsvd^ovGi Stdlt;poQa Holder, AU-celt. Sprachschatz. I. quot;''‘al xdXXa xd nqbg nóXsjxov avyxovta. xb S' oiirw xataGKevaGamp;sv otxXov nav xb tiTto-neobv Siaiqeï, acp ovneq ovts amp;vqebg ovxsnbsp;XQuvog ovxs oGxovv vTtojiévsi xryv nXyyrjv Sidnbsp;trjv vneq^oXyp xijg aqsxijg xov GiSyqov. 5:nbsp;dijxdxai S bvxeg, STCStSav dtcb tS)v ïnncovnbsp;ayavLGaixsvoi vixrjGoiGi, xaxaTtySamp;vxeg xal xyvnbsp;twv ns^cóv td'^Lv fistaXafijSdvovxsg amp;avjxaGxagnbsp;Ttoiovvxai (ló-xag. ïSiov Sé xi xal naqaSo^ovnbsp;voiitfiov naq aSxoïg eGxiv' snLiieXsïg ydq bv- lonbsp;xeg xat xaS'dqsioi xaïg Siaéxaig, 'èv s'qyovnbsp;STtitySsvovGi §dvavGov xal TtoXXïjg dxaamp;aq-Giag xsxoLvmvyxóg' naq’ ëxaGxa ydq xb Gcöfianbsp;XovGiv ou^ra, xal xovg oSóvxag TtaqaxQifioi’xegnbsp;xavxyv yyov vrat êegattsCav elvax xov öcófta-xog. 34, 1: Toïg d’ ydeGi nqbg jiev xovgnbsp;xaxovqyovg xal noXsfiiovg 'hnamp;qiovaiv ih^oé,nbsp;nqbg Ss xovg §évovg imsixsïg xal quXdvamp;qco-not. xovg ydq STtiStj^rjGavtag ^évovg ajtavxsgnbsp;d'^iovGc. naq’ avxoïg TtoisÏGamp;ai, xdg xaxuXvGsig 20nbsp;xal nqbg dXXxiXovg djuXXamp;vxai ttsql trjg (piXo-'^eviag' olg d’ au ot IsVot GvvaxoXov‘dquot;riGaiGi,nbsp;xovxovg sitaiuovGt xal amp;so(piXsïg yyovvxai. 2; Tqocpaïg Ss yqmvtai xqsaGi itavxoSaitoïg xal SaipiksGi xal oivo/xshxog nóftaxi, %OQy-yovGïjg tijg ypqag xb ffsv fiéli nafmXxjd-sg,nbsp;tbv d’ olvov TCaqd tamp;v STtiTilsóvtcov sfinÓQCovnbsp;(hvovfisvoi. 3; XaQisGxaxov Ss tav xtlyGio-yaiQOJV id'vaiv [avrotg’] èGxi xb tav Ovaxxaiwvnbsp;ovofia^ofisvcov GvGxyjia' ovxoi ydq xaü sxa- 30nbsp;Gxov stog SiaiQovjisvoi tyv yéqav ysooqyovGi,nbsp;xal xovg xaanobg xotvonoiov/xsvoi fisxaSiSóa-Giv sxaGxm xb p,sgog, xal toïg voGqgt;iGafisvoignbsp;tl yscoqyoïg amp;avaxov xb TtqÓGxt^ov xsamp;sixaGi. 5; (yïvGixavol) qjoqovGi Ss xqdvrj xal |tgpi; TtaQunlrjGia KsXxt^xiqGiv . . . Kaxa Ss xdg svnbsp;xaïg GvGxaGsGi xwv Ssivav VTXOfiovdg xcoXvnbsp;XsLnovxai twv KsXxiffyqav. 35, 2; (JJvQy-vaïa) SisiQyovxa Ss tyv FaXatiav xal tffvnbsp;'I^yqCav, sxi Ss xrjv KeXxijSygiav, naqsxtslvsi 10nbsp;GxaSiovg wg XQiGy^iXiovg. 39, 1: ^Hfisïg d’nbsp;STtsl td xaxd xovg FaXdxag xal xovg KsXxi^y-qag, sxi d’ ’’I^ygag SiyXamp;ofisv, ènl xovg Ai-yuag fxsxaffyGÓ^samp;a. 26,22 (a.210 a. Chr.):nbsp;'^'Oxi b ^IvSi^sXyg o KeXxïjSyq Gvyyvwfiyg xv/^wvnbsp;naga SxmLavog, xaigbv sigwv èxiitySsiovnbsp;ndXiv s^sxavGs nóXsaov. 31, 39; quot;Ort sv xijnbsp;KsXti^ygia nóXig rjv fiixgd B(li$ i:)sysSa xa-Xovfxsvrj, xai xavxyg fisydXy v sniSoGiv Xa^ov-Gyg sipyqjiGavxo avxyv ftsi^ova xaxaGxsvd- 50nbsp;^siv. . . . MfjSs xxC^siv TtóXiv s^ovGÏav sy^sivnbsp;KsXxi^ygag dvsv ’Pcojiaicov. 40: Tovg Ssnbsp;KsXxi^ygixovg (noXifiovg) y vv^ xaxd xbnbsp;nXsÏGxov SisXvGSj xïjg axfiijg xwv dvSgwv 31 [('olt-ïbëros] |
Celt-ïberes
|
xal rrjs oQjifjg ïn fievovOfjg, top ó'e Ttóh-fiop ovSè ^Etjitcbv óieXvcs. dici xal zov ino Ttvcov iByó^svov %vQivov nólsfiov ovx avnbsp;stbqÓv Tig IJ TovTov voiqGsisv. 33, 24: 'O ósnbsp;{jjEaTog TOVToig unsy.Qiamp;Tj öiózi Avoizavolnbsp;jzÈv xal Kslzi^ri^sg ^aliSza inivtjósvovaivnbsp;ansilsiv jTSyala xal nlsovexTsïv, 'Pafiaioi ósnbsp;xoid^scp Tovg aóixovvzai xal xaraipQOvsïvnbsp;Tcóp ansilav. Strab. 1,2,27 p. 3‘d:”T6TSQovnbsp;10 ÓS xal Twv TC^óg êöTCSQav yvwGamp;évTiov Kslzolnbsp;xal quot;I^TjQsg IJ p,iKTa)g KsXzï^TjQsg xal Kslzo-axvamp;ai TtQOGrjyoQSvovTO, vgi 'sp opofia twpnbsp;jtitO’ sxaGza samp;pSgt;p TaTTOjispcop óicc t^vnbsp;aypoiav. 3, 2,3 j». 142: Ta fiev ovp zag (is-zaXXsiag syopza yia^La ccpdyxrj ZQaysa zs slvuinbsp;xal jtaQcclvji^a, oidztSQ xal zci zy Ka^ityzavianbsp;GvvccTtzopza xal szi fiaXlop zoïg KsXzi^z\QGi.nbsp;11 j). 148: IIoXv^Log ós xal zbv quot;Avav xalnbsp;zovzov ix zijg KsXzifizjQÏag qsïv qirjGi, óisyov-20 zag dXXijXap oGop spaxoaCovg Gzaóiovg' av-^zjamp;èpzsg yuQ oi KsXzi§z]Qsg STCoirjGav xal zrjpnbsp;TtXzjGióycoQOP TtaGav ójimpv^op savzoig. 15nbsp;]}. 151: 'iï zzsqI zovg KsXzi^rjQag KaïGaQav-yovGza . . . ^Ep ós zovzoig sial xal ol KsXz-ijirj^sg ol ndpzaïp voiziGamp;spzsg nozs amp;z]Qitti-ósGzazoi. 3, 1 ji. 152: (Tdyog) ^sl d’ sycopnbsp;zag d,Qyag sx KsXzi^zjQap óid Ovszzióvmp xalnbsp;KaQnrjzavamp;p xal AvGizapamp;p snl óvGip iVij-jisQiPïjv. 3 p. 153: quot;Ojioqoi Ó’ sIgIv sx zovnbsp;30 nqbg sco fisqovg ol fisp KaXXaïxol zó zamp;vnbsp;’Agzovqcov samp;psi xal zoig lt;(KsXzyi^tjqGiP, olnbsp;d’ dXXoi zoig KsXzl^zjQGi. óp. 153: Mszd ósnbsp;zovzovg Aovqiog fiaxqóamp;sz' zs qsmv naqa No-fiavzlap x.al noXXdg aXXag zóp KsXzi^rjqavnbsp;xal Oóaxxaicav xazoixlag, fisydXoig z ava-TtXsófispog Gxdq)S6iv sjzl oxzaxoGwvg G'^sóÓpnbsp;zi Gzaólovg. . . . Oëzog (6 zijg Azjamp;yg) ó’ èxnbsp;KsXzi^rjqmv xal Ovaxxalwv qsï. 4, 5 J5.158:nbsp;KsXzoig, oï VVV KsXzl^zjQsg xal Bzjqcovsg xa-40 Xovvzaï. 10nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;161: 'Ev zó ^HjzsQoGxonsia |
jiszd zzjv sx KsXzi^zjQcov sxnziaGiv. 12 ji. 162: ’^TnsqXa^óvzi ós zrjp Tóovjléóap zj KsXzi^zjqianbsp;Ttaqayqijfia tzoXXz] xal dvófiaXog, zö fisvlt;(zoiynbsp;TzXsop avzijg sGzl zgayv xal nozap,óxXv6xov'nbsp;öid yuQ zovzcov o zs ”Avag qiSQSzai xal o Td-yog xal ol sq)s^ijg nozapol ol itXsiovg ol sitlnbsp;zzjv sansglav d'dXuzzav. . . . Olxovai ó’ sx fisvnbsp;zcóv Ttqbg dqxzop fiSQÓv zoïg KsXzl^rjQGz Bzj-Qcovsg Kavzd^QOig ófioqoi zoïg KovlGxoig, xalnbsp;50 avzoi zov KsXzixov GvóXov ysyovózsg... 2lvv-sy^slg ö sial xal BaQÖvrjzaïg, ovg ol vvv Baq-óovXovg xaXovGiv sx ós zov sGnsglov zóp zsnbsp;’Agzvqogp zivsg xal zav Kallaïxóv xal Oliax-xalcav, SZL ós Ovszzo3vagt;v xal KaqnrjZttvamp;v'nbsp;[Celt-ïb6res]nbsp;sx ós zamp;v vozlwv 'TlqrjzavoL zs xal oGoi allotnbsp;zzjv OqoGTtsóav oixovai Baazzjzavamp;p zs xalnbsp;^Eózjzavav' itpog sm ós Tóov^sóa. 13 p. 162:nbsp;Avzcöv zs ZÓP Kslzi^ygatv stg zézzaQa jxsQZjnbsp;óizjqrjjisvoov ol xgaziGzai pdliaza nqóg sco sIgInbsp;xal nqbg vótov ol Aqovdxoi, Gvvdnzovzsgnbsp;Kaqnrjzavoïg xal zaïg zov Tdyov nrjyatg'nbsp;Ttólig ó'' aózamp;p óvojiaGzozdtrj Nojiavzla' sósi-^av ós zzjv dqszyv zó Kslzi^yqtxó noléjzconbsp;zó TCQog PafiaCovg slxoOaszsï ysvojzévm' . . . lonbsp;Kal ol AovGcovsg ós sóoi slat, Gvvdnzovzsgnbsp;xal avzol zatg zov Tdyov nyyatg. . . . Kalnbsp;2syo§qLya d’ sGzl zav Kslzijlyqav nólig xalnbsp;Btl^ilig. . . . nolvfitog ós zd zav Ovaxxatavnbsp;xal zav Kslzi^zjQav samp;vr] xal yaqia óis^iavnbsp;Gvlléysi zatg dllatg nólsGi xal 2sysGdizavnbsp;xal TvzsQxaziav. tpyGl ós üoGstóavtog Mdq-xov MdQxsllov ngd^aGllat tpÓQov sx zijgnbsp;Kslzt^ïjqtag zdlavza s^axÓGta, s^ ov zsxjiat-QSGamp;at ndgsGztv ózt xal nollol yGav ol Kslz- 20nbsp;t^fjQsg xal yqrjfidzav svnoqovvzsg, xuinsqnbsp;oixovvzsg yaqav naqdlvnqov. 14^.163:nbsp;Mszd ós zovg Kslzt^zjqag nqbg vózov sigIpnbsp;ol zb oqog oixovvzsg zrjv ’OqoGnsóav xal z-tjvnbsp;nsql zbv Sovxqava yaqav Eózjzavot, psyqtnbsp;Kaqyzjóóvog, xal BaGzzjzavol xal ^Slqrjzavoi,nbsp;Gysóbv ós zt xal (isyqt Maldxag. 15 J). 163:nbsp;’Tótov d’ sïqrjxsv T^yqla 6 ÜoGstóavtog xalnbsp;zb zdg xoqavug ftslai'vag sivat xal zb zovgnbsp;t'nnovg zav Kslzi^zjqav ónotpdqovg ovzag, 30nbsp;snstódv stg zzjv s^a fiszayamp;aGtv ’I^yqtav,nbsp;(jLSzajldllstv zzjv yqóav. sotxsvat ós zoïg üaq-Htxoïg' xal ydq zaystg sivat xal svóqójiovgnbsp;ftallov zav dllav. 16 p. 161: ’’Evtot ós zovgnbsp;Kallaïxobg dd-sovg tpaGi, zovg ós Kslzt^tjqagnbsp;xal zovg nqoG^óqqovg zav bjióqav abzoignbsp;avavvyta ztvl amp;só lt;^amp;vstvy zatg navGslyvotgnbsp;v-uJiTwp jrpd zav nvlav, navotxtovg zs yo-qsvstv xal navvvyi%stv. 20 p. 167: Tyv d’nbsp;s^ijg naqóqstov fisyqt üvqrjvrjg 6 ósvzsqog zav 10nbsp;nqsGBsvzav (jtszd zov szsqov zdyjiazog snt-Gxonst. b ós zqtzog zzjv fisGÓyatav, Gvvsystnbsp;ós zd zav lt;^zoydzavy zjótj Isyofiévav agnbsp;dv slqzjvtxav xal stg zo zjpsqov xal zbvnbsp;’Izaltxbv zvnov fiszaxstfiévav sv zij zy^sv-vtxfi sGamp;ijzt. oézot d’ sIgIv ol Kslzl§rjqsgnbsp;xal ol zov ’’I^yqog nltjGtov sxazsqaamp;sv ot~nbsp;xovyzsg fiéyqt zav nqbg Haldzzy psqav.nbsp;Liv. 21, 43 (a. 218 a. Chr.), 8: Satis adliuonbsp;in vastis Lusitaniae Celtiberiaeque monti- 50nbsp;bus peoora consectando nullum emolumen-tum tot laborum periculorumque vestrorumnbsp;vidistis. 57,5: Ceterum ne hiberna quidemnbsp;Romanis quieta erant, vagantibus passim |
Celt-iberes
|
Numidis equitibus et, ut quaeque iis impe-ditiora erant, Celtiberis Lusitanisque. 22, 21 (a. 217), 7 sq.: Celtiberi, qui principesnbsp;regionis suae miserant legates obsidesquenbsp;dederant Eomanis, nuntio misse a Scipionenbsp;exciti anna capiunt, provineiamque Cartha-giniensium valide exeroitu invadunt; trianbsp;oppida vi expugnant. Inde cum ipso Has-drubale duobus proeliis egregie pugnant;nbsp;10 ad quindecim milia hostium occiderunt,nbsp;quattuor milia cum multis militaribus signisnbsp;capiunt. 22, 4: Occupatis igitur Cartbagi-niensibus Celtiberico belle baud cunctanternbsp;Hiberum transgrediuntur. 24, 49 (a. 213),nbsp;7sq.: In Hispania nihil memorabile gestumnbsp;jiraeterquam quod Celtiberum iuventutemnbsp;eadem mercede, qua pacta cum Cartbagi-niensibus erat, imperatores Bomani ad senbsp;perduxerunt, et nobilissimos Hispanos supranbsp;20 trecentos in Italiam ad sollicitandos popu-lares, qui inter auxilia Hannibalis erant,nbsp;miserunt. 25, 33 (a. 212), 1—3; Hasdrubalnbsp;postquam animadvertit exiguum Bemanumnbsp;exercitum in castris et spem omnem in Celt-iberorum auxiliis esse, peritus omnis barba-ricae et praecipue [omnium] earum gentium,nbsp;in quibus per tot annos militabat, perfidiae,nbsp;facili linguae commercie, cum utraque ca-stra plena Hispanorum essent, per occultanbsp;30 conloquia paciscitur magna mercede cumnbsp;Celtiberorura jerinoipibus, ut copias inde ab-ducant. 7: Signis repente sublatis Celtiberinbsp;abeunt nihil aliud quaerentibus causam ob-testantibusque, ut manerent, Bomanis re-spondentes quam domestico se avocari bello.nbsp;28, 1 (a. 207), 4; In Celtiberiae, quae media inter duo maria est. 6: Ducibus indi-dem ex Celtiberia transfugis. 7: Laevanbsp;Celtiberos, novum exercitum, supra novemnbsp;40 milia hominum, dextra Punica tenere castra.nbsp;2, 4: Erant in Celtiberorum exeroitu quattuor milia scutata et ducenti equites. 7:nbsp;Ceterum asperitas locorum et Celtiberis,nbsp;quibus in proelio concursare mos est, veloci-tatem inutilem faciebat. 10: Et iam fermenbsp;omnibus scutatis Celtiberorum interfectis.nbsp;12; Celtiberi, novus miles, in proximas di-lapsi silvas inde domos diöugemnt. 13:nbsp;Celtiberorum gente exoita. 24, 4 (a. 206):nbsp;50 luventute Celtiberorum excita. 34, 10 (a.nbsp;195), 1; Celtiberi M. Helvio decedenti exnbsp;ulteriore Hispania cum praesidio sex milium,nbsp;dato ab Ap. Claudio j)i'aetore, Celtiberinbsp;agmine ingenti ad oppidum Iliturgi occur- |
i runt. nbsp;nbsp;nbsp;2; Viginti milia armatormn fuisse Valerius (nemlich Antias fmqni. 35 p. 254 : Peter) scribit, duodecim milia ex iis caesa,nbsp;ojopidum Iliturgi receptum et puberes omnisnbsp;interfeotos. 17,4: Decem milia Celtiberumnbsp;mercede Turduli conducunt. 19,1: Diffici-lius bellum in Turdetania praetori P. Manlionbsp;Celtiberi mercede exciti ab hostibus, sicutnbsp;ante dictum est, faciebant. 2: Castra sepa-ratim Celtiberi et Turdetani babebant. 3: lonbsp;Ad Celtiberos in colloquium tribunes mili-tum ire consul atque iis trium condicionumnbsp;electionem ferre iubet etc. 6: A Celtiberisnbsp;dies ad consultandum petita. 8: Cum incertanbsp;bellum an pax cum Celtiberis essent. 10:nbsp;Audito Saguntiae Celtiberum omnis sarcinasnbsp;impedimentaque relicta. 35, 7, 8 (a. 193): Is (M. Fulvius) apud Toletum oppidum cum Vaccaeis Vettonibusque et Celtiberis signisnbsp;collatis dimieavit, exercitum earum gentium 20nbsp;fudit fugavitque, regem Hilernum vivumnbsp;cepit. 39, 21, 6: Et in citeriore Hispanianbsp;L. Manlius Aoidinus . . . cum Celtiberis acienbsp;conflixit. 7: Incerta victoria discessum est,nbsp;nisi quod Celtiberi castra inde nocte proxi-ma moverunt. 8; Pau(fos post dies, maiorenbsp;coacto exercitu, Celtiberi ad Calagurrimnbsp;oppidum ultro lacessiverunt proelio Boma-nos. 10; Nisi successor adventu suo inhi-buisset impetum victoris, subacti Celtiberi 30nbsp;forent. 42, 3; Prior C. Calpurnius de Lu-sitanis et Celtiberis triumphavit. Coronasnbsp;aureas tulit octoginta tres, et duodecimnbsp;milia pondo argenti. 4; Paucos post diesnbsp;L. Quinctius Crispinus ex iisdem Lusitanisnbsp;Celtiberisque triumphavit. Tantumdem aurinbsp;atque argenti in eo triumpbo translatum.nbsp;56, 1: Eodem anno A. Terentius proconsulnbsp;baud procul flumine Ibero, in agro Ause-tano, et proelia seounda cum Celtiberis fecit, 40nbsp;et oppida, quae ibi communierant, aliquotnbsp;expugnavit. 40, 16, 8: Fulvium Flaccumnbsp;oppidum Hispanum, Urbicuam nomine, ob-lougnantem Celtiberi adorti sunt . . . Victinbsp;perseverantia Fulvii, quod nulla vi abstrahinbsp;ab obsidione potuit, Celtiberi fessi proeliisnbsp;variis abscesserant etc. 30, 1; Ad quinquenbsp;et triginta milia bominum, quantum num-quam ferine antea, Celtiberi com|)araverant. 2: Quia armare iuventutem Celtiberos audie- so rat. 4: Paucis post diebus Celtiberi, milianbsp;duo ferme inde, sub colle posuerunt castra. 6; Postremo Celtiberi, omnibus simul pedi-tum equitumque copiis castris egressi, acie 31 [Celt-ibOros] |
Celt-iberes
|
directa medio ferme spatio inter bina castra constiterunt. 8; Quievere in castris Celt-iberi cfc. 31, 4: Quos ubi et propins acce-dere et plures, quam soliti erant, Celtiberinbsp;conspexerunt, omnis equitatus effunditurnbsp;castris: simnl et peditibus signum ad ex-eundum datur. 32, 1: Postremi Celtibero-rum, qui in acie erant, primi flammam con-spexere ctc. 3: Celtiberi parumper incertisnbsp;10 animis fluctuati sunt etc. 8: Diu in medionbsp;caesi Celtiberi. Qui supererant, in omnesnbsp;passim partes capessunt fugam. . . . Ad vi-ginti tria inilia bostium eo die caesa: captanbsp;quattuor milia et septingenti, cum equisnbsp;plus quingentis, et signa militaria octogintanbsp;octo. 33, 2: Cum a Celtiberis auxilia ar-cessisset (Contrebia). 4: Celtiberi, qui anbsp;domo profecti erant, deditionis ignari, cumnbsp;tandem, superatis, ubi primum remiseruntnbsp;20 imbres, amnibus, Contrebiam venissent, post-quam castra nulla extra moenia viderunt,nbsp;aut in alteram partem translata rati, autnbsp;recessisse bostes, per neglegentiam efifusi adnbsp;oppidum accesserunt etc. 1: Ad duodecimnbsp;milia sunt caesa: capta plus quinque milianbsp;bominum, equi quadringenti, signa militarianbsp;sexaginta duo. 8: Qui palati e fuga domumnbsp;se recipiebant, alteram agmen Celtiberorumnbsp;venientium, deditionem Contrebiae et suamnbsp;30 eladem narrando, averterunt. Extemplo innbsp;vicos castellaque sua omnes dilapsi. 9: Plac-cus, a Contrebia profectus, per Celtiberiamnbsp;populabundus ducit legiones: inulta castellanbsp;obpugnavit, donee maxima pars Celtibero-rum in deditionem venit. 35,4: Deditionemnbsp;Celtiberiae. 10: Existimesne Celtiberos per-petuo in fide mansuros, ita ut sine exercitunbsp;ea provincia obtineri possit? 36, 1: Quidnbsp;in animo Celtiberi haberent, aut porro ha-40 bituri essent. 3: Qui scire possit, qua fidenbsp;Celtiberi in pace mansuri sint. 11: Duobusnbsp;adversus Celtiberos proeliis. 39, 1: (Ful-vius Flaccus) ulteriorem Celtiberiae agrum,nbsp;unde ad deditionem non venerant, instititnbsp;vastare. 5: Placcum raptim dedueere exer-citum ex Celtiberia cum coegisset. 40,2 sq.:nbsp;Celtiberi, ubi ordinata acie et signis conla-latis se non esse pares legionibus senserunt,nbsp;cuneo impressionem fecerunt. Quo tantumnbsp;50 valent genere pugnae, ut, quacumque partenbsp;perculere impetu suo, sustineri nequeant.nbsp;8: Dissipato cuneo, in quo omnis spes fue-rat, Celtiberi trepidare, et, prope omissanbsp;pugna, locum fugae eircumspicere. 10: Tune [Celt-ïbëres] |
vero Celtiberi omnes in fugam efiunduntur, et imperator Eomanus, aversos bostes con-templatus, aedem Portunae Equestri, lovi-que optimo maximo ludos vovit. 11: Cae-duntur Celtiberi per totum saltum dissipatinbsp;fuga. Decem et septem milia bostium caesanbsp;eo die traduntur: vivi capti plus quattuornbsp;milia, ducentis Septuaginta septem cum signis militaribus, equis prope mille centum. 15: Sempronius in Celtiberiam legiones du- lo xit. 44, 9: Vovisse, quo die postremumnbsp;cum Celtiberis pugnasset, ludos lovi optimonbsp;maximo, et aedem Equestri Fortunae sesenbsp;facturum. 47, 1: Ut in Vaccaeos per Lu-sitaniam iret Albinus, in Celtiberiam. indenbsp;reverteretur; Gracebus, si maius ibi bellumnbsp;esset, in ultima Celtiberiae penetraret. 2:nbsp;Ad praevalidam aliam urbem (Certimamnbsp;adpellant Celtiberi) pervenit. 4: Petieruntnbsp;enim, ut sibi in castra Celtiberorum ire li- 20nbsp;ceret ad auxilia accipienda. 48, 1: Ad Al-cen urbem, ubi castra Celtiberorum erant,nbsp;a quibus venerant nuper legati etc. 49, 1: Ab boe proelio Gracebus duxit ad depopu-landum Celtiberiam legiones. Et, cum ferret passim cuncta atque ageret, populique alii vol.untate, alii metu iugum acciperent,nbsp;centum tria oppida intra paucos dies innbsp;deditionem. accepit: praeda potitus ingentinbsp;est. 50, 2: Magnoque eum postea proelio sonbsp;ad montem Cbaunum cum Celtiberis a primanbsp;luce ad sextam boram diei signis conlatisnbsp;pugnasse; multos utrimque ceoidisse. 4:nbsp;Tertio die proelio maiore iterum pugnatum;nbsp;et turn demum baud dubie victos Celtiberos,nbsp;castraque eorum capta et direpta esse etc. 5: Veramque pacem, non fluxa, ut ante, fide, Celtiberos fecisse. 41, 7, 1: Prior Sempronius Gracebus de Celtiberis soeiisque eorum. 26 (31), 1: Celtiberi in Hispania, qui bello 40 domiti se Ti. Gracebo dediderant, pacatinbsp;manserant M. Titinio praetore obtinentenbsp;provinciam. 3: Obsistentibus ad exitumnbsp;Celtiberis, primo per utrumque proeliumnbsp;fuit. 4: Ita repente eruperunt, ut sustinerenbsp;impetum eorum Celtiberi nequirent etc.nbsp;42, 3, 1: Q. Fulvius Flaccus censor aedemnbsp;Fortunae Equestris, quam in Hispania praetor bello Celtiberico voverat, faciebat.nbsp;fragm. lïb. 91: Cum ab se oppugnarentur 50nbsp;Celtiberae urbes. epit. 39: Praeterea resnbsp;adversus Celtiberos prospere gestas et initianbsp;causasque belli Macedonici continet. 48: L.nbsp;Lucullus consul, cum M. Claudius Marcel- |
Celt-iberes
|
lus, cui successerat, placasse omnes Celtibe-riae populos videretur. 53: Q. Caecilius Metellus proconsul Celtiberos cecidit. 67nbsp;(a. 103 a. Chr.): Cimbri vastatis omnibus,nbsp;quae inter Ehodanuni et Pyrenaeum sunt,nbsp;per saltum in Hispaniam transgressi ibiquenbsp;inulta loca populati, a Celtiberis fugati sunt.nbsp;70: T. Didius proconsul adversus Celtiberosnbsp;feliciter pugnavit. Val. Max. 2,6,11: Avaranbsp;10 et feneratoria Gallorum philosopbia, alacrisnbsp;et fortis Cimbrorum et Celtiberorum, quinbsp;in acie gaudio exultabant tamquani gloriosenbsp;et feliciter vita excessuri, lamentabantur innbsp;morbo quasi turpiter et miserabiliter peri-turi. Celtiberi etiam nefas esse ducebantnbsp;proelio superesse, cum is occidisset, pronbsp;cuius salute spiritum devoverant. Laudandanbsp;utrorumque [populorum] animi praesentia,nbsp;'quod et patriae incolumitatem fortiter [tu-20 eri] et fidem amicitiae constanter praestan-dam arbitrabantur. 14: Pi'otrabe in mediumnbsp;Cimbricam audaciain, adice Celtibericam fi-dem. 3, 2, 21: Q. Metello consuli legatusnbsp;in Hispaniam profectus, Celtibericum subnbsp;eo bellum gerens, postquam cognovit a quo-dam gentis huius iuvene se ad dimicandumnbsp;provocari (erat autem illi forte praedandinbsp;gratia posita mensa), relicta ea anna suanbsp;extra valium deferri equumque eduei damnbsp;30 iussit, ne a Metello inpediretur, et iliumnbsp;Celtiberuiu insolentissime obequitantem con-sectatus interemit detractasque coi’pori eiusnbsp;exuvias ovans laetitia in castra retulit.nbsp;Idem Pyrresum nobilitate ao virtute omnesnbsp;Celtiberos praestantem, cum ab eo in oerta-men pugnae devocatus esset, succumberenbsp;sibi coegit. Nee erubuit flagrantissimi pectoris iuvenis gladium ei suum et sagulumnbsp;utroque exercitu speotante tradere. Ille veronbsp;10 etiam petiit, ut bospitii iure inter se iunctinbsp;essent, quando inter Romanos et Celtiberosnbsp;pax foret restituta. 4, 3, 1: (Virginem) in-lustri loco inter Celtiberos natam nobilissi-moque gentis eius Indibili desponsam. . . .nbsp;Qua continentia ac munifleentia Indibilisnbsp;obligatus Celtiberorum animos Romanis ad-jdicando meritis eius debitam gratiam retulit. 5, 1, 5: Q. vero Metellus Celtibericum in Hispania gerens bellum. . - . Etsinbsp;¦gt;o non unius civitatis nioenia, omnium tarnennbsp;Celtiberarum urbium animos cepit. 7,4,5:nbsp;(Q. Metellus) cum pro consule bellum innbsp;Hispania adversus Celtiberos gereret urbem-que Contrebiam caput eius gentis viribusnbsp;expugnare non posset. Posteaquam vero etnbsp;exercitum suum ignorantia et totam Celt-iberiam errore implicavit. Lucan. 4, 9 sg.;nbsp;Profugique a gente vetusta | Gallorum Cel-tae miscentes nomen Hiberis. Plin. w. 7j. 3,13:nbsp;Celticos a Celtiberis ex Lusitania advenissenbsp;manifestum est sacris, lingua, oppidorumnbsp;vocabulis, quae cognominibus in Baeticanbsp;distinguntur. (Lie Celtiberen also ein eigen-timilicher, inlherien ivoncndcr CeUenstamm.) lonbsp;19: Vaccaei, Vettones et Celtiberi Arevaci.nbsp;20: Regio Edetania amoeno praetendente senbsp;stagno, ad Celtiberos recedens. 25:. Caputnbsp;Celtiberiae Segobrigenses. 26: E.odem Pelendones Celtiberum IIII populis, quorumnbsp;Humantini fuere clari, sicut in Vaccaeorumnbsp;XVII civitatibus Intercatienses, Palantini,nbsp;Lacobrigenses, Caucenses. 27: Clunia Celtiberiae finis. 4,119: Ex adverso Celtiberiaenbsp;conplures sunt insulae Cassiterides. 6,218: 20nbsp;Septima divisio vadit super . . . Celtiberiam. |
8, 170: ISTotum est in Celtiberia singulas quadringentena milia summum enixas, mu-larum niaxume partu. 18, 80: Hoe (hor-deum) seritur eodem mense in Celtiberia,nbsp;eodemque anno bis nascitur. 33,39: Virio-lae Celtice dicuntur, viriae Celtiberice. Fr ontin. strateg. 2, 5, 3: Sempronius Gracchusnbsp;adversus Celtiberos }netu simulato continuitnbsp;exercitum. 7: Viriatus, ex latrone dux Celt- 30nbsp;iberorum. 8: Cimbrico bello . . . Avide in-sequentibus Cimbris (Oudendorp ci. Celtibe-rico . . . Celtiberis nach Liv. 40, 30 — 32).nbsp;Afarfo'aL 1,49,1: Vir Celtiberis non tacendenbsp;gentibus. 10, 20, Isq.: Ducit ad auriferasnbsp;quod me Salo Celtibër oras, | pendula quodnbsp;patriae visere tecta libet. 12, 18, 11 sq.:nbsp;Celtiberis | haec sunt nomina crassiora ter-ris. Vgl. 4, 55, 8: Hos Celtis genitos et exnbsp;Hiberis. 7, 52, 3: Ille meas gentes et Cel- 40nbsp;tas rexit Hiberos. 10, 65, osq.: Ex Hiberis I et Celtis genitus Tagique civis. 7 8, 9 sq.: Hos Celtas, Macer, et truces Hiberos 1 cum desiderio tui petemus. Plut. Gato 10: Tmv iyyvg KslTi^rjQav ènexalsitonbsp;Svg,gayJ,c!iv. Marius 3: Jlpcóriji' ds ötqu-relav GzQavevodfisvog ènl Kshi^rj^ag. Sertor. 3: Mera ös rov KCfi^Qcov kuÏ Tevróvav jtó-Xegov exnsjiqiamp;slg ino AuSim nbsp;nbsp;nbsp;%i- Lcifi'fpg êni IfirjQiag èv ry nóïei KaozXmvL 50 ¦jtaqiidg-alB tyg KeXu^TjQwv. Flor. 1, 33nbsp;(2,17), 9: Cato ille censorius Celtiberos, idnbsp;est robur Hispaniae, aliquot proeliis fregit. ; 10: Metellus ille, qui ex Macedonia cogno- [Celt-ïbêres] |
C?elt-!beres
|
men meruerat, et Celtibericus fieri metuit. ISsg.; Quippe soHs gentium liispaniae duces contigerunt. Tuisset et cum omnibusnbsp;Celtiberis, nisi dux illius motus initio bellinbsp;vi oppressus esset, summae vir audaciae, sinbsp;processisset, Olyndicus, qui hastam argen-team quatiens quasi caelo missam vatici-nanti similis omnium in se mentes conver-terat. 34(2,18), 1: Quattuor milibus Celt-10 iberorum quadraginta exercitum per annosnbsp;undecim sola sustinuit. 2, 10 (3, 22), 1;nbsp;Lusitani C'eltiberique Eomano gesserint duce.nbsp;2, 13 (4, 2), 28 ; Cedentes ad Celtiberiamnbsp;consecutus aggere et vallo et per baec sitinbsp;ad deditionem conpulit. 2, 13 (4, 2), 87;nbsp;Sextum fortuna in Celtiberia interim abscon-dit. Ptol. 2, 6, 57: ^AvatoXiYMxsqoL d's tov-xav (^KaQitrjxavav) Kelxi^rjqsg, èv oig TtóXeignbsp;BéXoivov, Tovqiaaött), Nsqxó^QLfcc, BiX^iXig,nbsp;‘ioAqzó^Qi/ycc, KatsaSa, MedCoXov, ’'AxxaKov.nbsp;’EqyaoviKo:, Exiyó^Qiya, KovSa^óqa, Bou^öa-öa, Aa^xa, OiaXsqla, ’lexóvwv,’AXa^a, Ai-jSava, Ovqxsöa. 59: Etco fi'sv rcc ccvaxoXixanbsp;xav KsXxi^TjQav yla^-rjxavoL 62; 'Avaxoli-xtóxeqoi óh xovxxov (KovxsaxavSiv') xs xal tamp;vnbsp;BasxLxavmv xal xmv KeXxt^rjQmv HSuytavoi.nbsp;Appian. prooem. 3: ’Ij3r/pt« re Jtfiffa xal KsXx-i^xjQsg eitl xbv sansqiov xal jSóqeiov mxxavdvnbsp;xal xag ^HqaxXdovg Gxrilag xeXevxwvxeg. Ilisp.nbsp;ao 1: Hqog dr óvsscav quot;I^rjQsg xe xal KsXti^riQBg.nbsp;2: nXx]v oxt KsXxoi fioi êoxovot note, xrjvnbsp;nvg^vtjv vTtSQ^ttvxsg, avxoïg ('ï/SijpUt) Gvv-oixijGai, oamp;ev aqa xal xb KeXxi^']^qo)v ovofianbsp;eQQvri. 3; Msta Kaqyy\5oviovg quot;I^xjQGi xalnbsp;KeXxi^qqGiv eTCoXé/xfjGax'. 28: QAvvl§ag') xtaqunbsp;xbv ^óqsiov oixeavbv xfjv Uvqi'jvriv ig FaXa-xag vTXEQs^aive, jisamp;’ év i^evoXoyi^xst KsXx-ijSijqmv. 31: MaycovC xcvsg Kslxi^rjQcav xalnbsp;’Iji'ijqav sxi èpxGQ'oxpóqovv, óv ai nólsig eg'nbsp;loPcGfiawvg jxsxsxBamp;sxvxo. 43: Kaqaoviv denbsp;nóXiv, rj Piafiaimv riv xpCXt], öiGfivQioi. KsXx-i^7]qmv InoXxóqxovv. 44: Eeyédxi nóXig sGxlnbsp;KsXxijSijqcov Twv BeXXojv Isyo^évcov, fieydXfjnbsp;te xal óvvaxij. ... (71 de neql fjisv xov xsiy^ovgnbsp;sXsyov axcïjyOQEVGamp;ai KsXxL^xjQGiv vtxo Fqdx-%ov jxïj xxi^SLV jtóXetg, ov xsxy/^siv xdg inaq-%ovaag. 46: Oi KsXxi^fjqsg avxoL te xal oxnbsp;ÏTfjtoi Gxpmv OU kqIv imqaxóxsg êXscpavxag èvnbsp;TCoXéjxoig iamp;oqvj3ovvxo xal xaX£lt;psvyov èg vfjvnbsp;50 TtóXcv xxê. . . . KsXxL^rjQWV dè anéamp;avov ègnbsp;SiGyiXiovg. 47; 07 dè Gvvinsixxjjav avxm ti-vdg [xtneag, ovg iqyo/xévovg èXóymv oi Kelx-èjSfjqeg. . • . TlóXig ’’OxiXig, k'vamp;a xj Ayoqd xalnbsp;xd yqrjfiaxa 'ijv xd Fcofiaicov, q.sxéS'sro èg xovgnbsp;[Oelt-ïbëros] |
KsXxL§7\qag. 50: 'O dè MdqxsXlog xbv xe Ttóhjxov nqoeine xoig Kelxl§r\qGi, xal xdnbsp;üfifjqa akovGiv dnéöcoxev. xbv d’ èv ’Pcófijinbsp;xovg kóyovg óiaamp;épsvov ijteq xav KeXxx^rjqcovnbsp;iêla nqbg avxbv dvaxaXÉGag ènl nokv öiéxQi-§£v. 51: 'O de Asvxoklog . . . èg Ovaxxawvg,nbsp;'èxeqov yêvog Kslxi^'^qav, èvè^alev, o7 ystxo-vsg xav ’Aqovaxav eiGiv. 54: Od kyov,nbsp;oud’ èv dó'^rj t«ut’ èxeïvoi Kelxi^rjqav xlamp;ev-xat. 56: AtrjqnaGev OTtka xal (Jijjaern: noXla, lonbsp;dneq 01 ^aq^aqoi xaxd xxjv KeXxi^-rjqiav oXxjvnbsp;neqicpiqovxeg èrcexad'a^ov. 100: FIóXiv d’eté-qav xijg KoXévótjg nXrjGiov axovv fiiydósgnbsp;KeXxi^-qqav. . . . UdXiv dè tcöv KeXxt^rjqavnbsp;dnoGxdvxav (PXdxxog eittrtefiqoótelg èxxeive dcG-jivqlovg. Ilann. i: ’E7iiXe'^d[ievog dè (jAvvi-^ag) KsXxi^jjqmv te xal Ai^vmv xal èxiqmvnbsp;èO'vav bxi nXsiGxovg, . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20: ’’AvSqag xe ¦jtsvxaxoGxovg KeXxï^xjqag ènl xoïg fiaxqoig gL-(peGiv 'inb xoïg ytxaGiv aXXa ^qayvxeqa 20 neqié^aGev, oig eftelXev avxbg oxs dèot X9V~nbsp;Gamp;ax Gfjfxavelv. 22; 'O Avvï^ag xb Grj/xeibvnbsp;ènyqs xoïg KeXxL^tjqGi xoïg nevxaxoGxoig. oïnbsp;dè xrjg xa^eag èxöqufióvxeg èg xovg Fajiaxovgnbsp;(lexexCamp;svxo, xal xdg aGnióag adxoïg xal xdnbsp;öóqaxa xal xd '^i(px] xd cpavsqd aqeyov SöJte^nbsp;autofioAoüuteg. 30: Tav dè KeXxifBqqav tn-jtewu, oï eqiGQ'Oxpóqovv Avvt§a, AKftTt^wgnbsp;dyavi^Ofiévav, oGot Pa[xaiav eGxqaxxiyovv èvnbsp;7§rjq(a, xoGovöde êxéqovg xdg TtóXsig xdg éitb 30nbsp;GcpiGiv alxiqGavxeg èg dvxinaXov èxeivav ènefi-tpav èg xr]v ’JxaXxav, o7 xoïg bfioeamp;vsGiv, bxenbsp;nXxiGiov Avvi^ov GxqaxoneSevoiev, dvaynyvv-fievoi fisxéneiamp;ov avxovg. 52: (^AGÓqovfiag)nbsp;xtjv Gxqaxidv tjv è^evdyrjGBv èv xoïg KsXx-l§r}qGLV £%av, dié^axvBV èg xxjv ’ixaXïav. 53:nbsp;KeXxi^rjqav d’ oöot Siéxpvyov èx xov xaxov,nbsp;oï pèv èg xd oixaïa, oï d’ èg Avvi^av è^a-qovv. Pun.QS: 'Paq-aiovg xe KsXxï^rjQGi, no-Xsfiovvxag xal MaGGavaGGrjv. 71; AevxóXXxo ionbsp;KeXxi^riqGi noXefioüvxi. b. c. 1, 89: Ev dènbsp;Toutw Totg inaxoig ¦jtqoGeyévovxo ïnneïg KeXx-L^xjqeg, xiTcb xav èv P§r\qla Gxqaxtjyav dne-GxaXjiévoi, xal yevopevrjg naqd xbv FXdvivnbsp;noxafibv imtoyLayiag b jiev 2vXXag èxxeivevnbsp;èg Tcevxxjxovxa xav noXenCav, diaxÓGioi dè xalnbsp;ejSóofi'^xovxa xavêe xav KeXxijSxjqav xjvxofió-XfjGav èg EvXXav' xal xovg Xoinobg 6 Kaq^mvnbsp;dveïXev. 108; Kal Gxqaxbv eyav {Seqxaqio^nbsp;ex xe ’IxaXxag autijg, xal xxva aXXov èx KeXx- 3onbsp;ij^xjqav dyeïqag ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;112; Aoqvxpóqovg aut’ avxmv èn-ijyBxo navxayov KeXxï^rjqag..... lloXXd dè Jtal oï KsXxi^riqeg avxoïg, dq)oq-firjg Xa^ójxevoi, èvvfiqi^ov ag dniGxovfié- |
Celt-iberes
|
vovg... .Aixbv i^eQxaQiov) «Kt ox Ktlxïj3t}Qig öicx xrjv xaivEQylav êxalovu ’Avvx^av, ovnbsp;amp;QcxGvTttx6v xe %cii cnxaxxjXóxaxov SxQaxrjyovnbsp;mxQcc cxpioxv êóóxovv yEvéeamp;ac. 2,87; ^t^k-xbv cilXov avxSiv ’I^xjqcov xe «ri KeXxi^x]-Qxov xax %E()anóvx(av avvéXsyov. 103: SxQa-xbg 0 h'ev £§ ctvx7]g Ax^vrjg xs «Rt 0ci^G(xXovnbsp;xoxg rjyE^óöx Gvv^Xamp;sv, ö Se £§ I(3rjQa)v xe «atnbsp;KEXxi^Tjgaiv, ïamp;vovg aXni^ov «at jaxQOvxognbsp;10 a£t fiayaig. hucian. dial. mort. 12,2: Eyxoynbsp;i’Avvx^ag) ovv jXEx’ oXiyav ï’^o^pjöag £g xxivnbsp;'I^fjQxau xb 7XQWXOV VTtuQiog mv xm aösXxpanbsp;(lEyLGxcovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;uQxOxog XQxQ'Eig, «at xovg XE KEXxx^'fjQug e’xXov Kal FaXaxamp;v iKQaxtjaa xwv ÉGTXEqiav. Ampel. 47, 2: (Populus Eo-manusl per Scipionem Aemilianum Celtibe-ros et Numantiam (vicit). üto fr. 56, 47nbsp;(a. 209 a. Chr.): Tó xe xmv KeXxx^xiqxov Eamp;vognbsp;xxXeIGxÓv xe Kal ia’iVQÓXttxov xamp;v TtEQxyéqxavnbsp;20 bv amp;Ss txqoGÉamp;exo (Skltxxcov). naQamp;Évov êvnbsp;xoxg aiyuaXmxoxg èxtxxfavri kkXXex Xaj3aip vtx-anxEvamp;rj fiiv aXXxog sGEGamp;ax avxxjg iv EQmxx,nbsp;ftailcbv Sé, bxx AXXovkxxo xxvl xamp;v iv xeXexnbsp;KeXxx^i^qov iv-riyyvfjxax, fiEXETxéfiiliaxó xe avxovnbsp;avxETtccyyeXrog Kal X7}v naxöa avxco TXaQÉSatKEnbsp;fiexcc xamp;v XvxQwv, axteQ ox nooGriKovxEg avxxjgnbsp;ÈKEKoiixKEGav. Pseudo-Plutarck. de flav. 6,1 ;nbsp;’’Aquq KvvrjysGxag %ó,Qxv sig vXxjv TXQoywQ'^Gagnbsp;Kal E'bQwv xbv aSsXcpbv KeXxx^tjqov vnb Oij-30 pt'cov èv-rjXafiévov, Sxa Xvnrjg vtxeq^oXxiv êav-xbv KaïQxmg itXrj'gag k'^aXsv sxg xbv Txoxafxbvnbsp;BQxyovXov, ög «7t’ avxov ixsxcovojjxdGamp;rj Aquq.nbsp;Latere. Veron. 14, 6; Celtitibari. lAher ge-7ierafionis 1, 13, 40 p. 98 M.: Celtiberi.nbsp;Eutrop. 4, 16, 1; Eodem tempore Metellusnbsp;in Celtiberia apiid Hispanos res egregiasnbsp;gessit. Buf. Eest. brev. 5, 2: Celtiberi innbsp;Hispania saepe rebellavere, sed misso iuniorenbsp;Scipione cum excidio Numantiae siibactinbsp;10 sunt. (Daraus Iordan. Bom. 212: Celtiberesnbsp;similiter cum Numantinis adversus Eomanosnbsp;insurgentes Scipio iunior sedavit, conpescuitnbsp;atque pene subvertit.) Veget. epit. r. mil. 2,nbsp;2: Galli atque Celtiberi pluresque barbaraenbsp;nationes catervis utebantur in proelio, innbsp;quibus erant sena milia armatorum. NI)nbsp;occ. 42, 30: Tribunus cobortis Celtiberae,nbsp;Brigantiae, nune luliobriga. Hieronymusnbsp;contra Vigilantium (Opp. Vall. Yen. t. 2 c.nbsp;50 390 A}; De Vectonibus, Arrebacis Celtibe-risque descendens. Hieronym. comment, innbsp;Isaiam lib. 18 c. 66 (t. 4 c. 817 G): Thubalnbsp;autem, sive Tbobel, aut Italia interpreta-tur, aut Hiberia, hoe est Hispania, ab |
Hibero fliimine, unde et hodie Hispaniarum regio appellatur Celtiberia. De quibus pul-ebre Lucanus; 'Grallorum Celtae misoentesnbsp;nomen Hiberi’: quos nos possumus Gallo-hispanos (gallos sxianos cod. Augiensis 158)nbsp;dicere. Livisio orbis terraruni 4. 6 B.:nbsp;Mari Celtiberico. Gros. 1, 2, 74: Hispanianbsp;ulterior babet ab oriente Vaecaeos, Celtibe-ros et Oretanos. 4, 16, 14 {ausLiv. 24, 49,nbsp;7); Celtiberos milites, quam primam exter- lonbsp;nam manum Eomani in castris habere eoe-perunt, pretio sollicitatos ab bostium socie-tate in sua castra duxerunt. 20, 16 {ausnbsp;Liv. 34, 54, 2. 35, 7, 8): M. Fulvius pirae-tor Celtiberos cum proximis gentibus vicitnbsp;regemque eorum cepit. 21, 1 (awsDi». 48,nbsp;ad a. u. 600): Cum omnes Eomanos ingensnbsp;Celtiberorum metus invasisset. 5,7,2 (a.it,.nbsp;620): Numantia autem citerioris Hispaniae,nbsp;baud procul a Vaccaeis et Cantabris in ca- 20nbsp;pite Gallaeoiae sita, ultima Celtiberorum fuit,nbsp;23, 11 (aus Liv. 92 oder 91, a. u. 673):nbsp;Pompeius Belgidam, nobilem Celtiberiae ur-bem, cepit. Priscian. inst. 7, 4, 12; Ab eonbsp;(Hiber) compositum 'Celtiber Celtiberi’.nbsp;Cassiod. chron. 409, a. 153 a. Chr.: Prop)ternbsp;subitum Celtiberiae bellum (cf. lAv. per. 47).nbsp;loh. abb. Biclarensis chron. 51 S(?), 4: (Leo-vegildus rex) civitatem in Celtiberia ex nomine filii condidit, quae Eecopolis nuncupa- 30nbsp;tur. Comm. Lucani 4,10 Z/s. .• Gallorum Celte ]nbsp;gens Galliae fame urguente in Hispania(m)nbsp;migravit, et mfxto nomine dicti sunt Oelt-iberi. Edict. Beccaredi a. 580 (Mansi 9 c.nbsp;1001 C): Petrus Arcavicensis (ireadieensis)nbsp;Celtiberiae ecclesiae episcojjus. Steph. Byz.nbsp;p. 110, 17; ’Aq^ukti, TtóXxg £v KsXxxfifjQxg,nbsp;rog ’Ió(3ag. xb iamp;vxKbv 'AQ^axalog. p. 559, 1; SeyiSa, nóXxg KeXxx^rjgcov. xb iamp;vxxbv SeyxSaxog. — Inschriften. Acta triumph. Capi- 40nbsp;toUn. XVIII (a. 559) GIL I j). 459: [M.]nbsp;Helv[ius... f... n. pro pr. anno DLIIX ovansnbsp;de Celtibereis]. (a. 576) Noüzie degli Scavinbsp;diAntichitd 1888 p. 701 = Atti della Bealenbsp;Accademia dei Lincei 1888 ser. IV; Bendi-conti vol. IV fase. 416—420 = Bullettitwnbsp;della commissione archeologica commiale dinbsp;Boma, serie terza, 17 (1889) p. 8%: [Ti.nbsp;Sempronius P. f. Ti.] n. Gra[ccbus] a. DLXnbsp;[XV procos. de Celtib]ereis. Hispaneisq(ue) 50nbsp;III. non. f[ebr]. XX. tr. a. 580: [Ap. Gljau-dius C. [f. Ap. n. Centho] pro. a. [DLXXIX pr.] ovan[s ex Hispania et Ce]ltiberia..... GIL I, tr. a. 661, xxvt p. 460; T. DIdius. [Celt-ïbSres] |
Oeltiber — Celtör-ii
|
T. f. Sex. ji. II. procos, ex Hispania a. BCLX de Celtibereis IIII. idus. iun. (San Cristobalnbsp;dc Castro, a, 163 p. CJir.) II 2552: Dec[u-rionisj coh(orfcis) I Cel(tiberorum) et Bae-ticao. (a. 167 p. Clir.) 2553; Ob natalesnbsp;signoi'(um) Texillarior(um) coli(ortis) IIInbsp;üeltib(eroram). 2555: [Dec(urioms)J co-h(oi-tis) [I Celt(iberoram)]. (Tarragona)nbsp;4141: Praef. cob. ï Celtiberor(um). (Sy-10 denham, a. 105) III d. xxiii p. 866 = VIInbsp;1194: (Cohorte) I Celtiberorum. (Bom) VInbsp;10056 (IikU drcenses): Celtibero k. (Chesters, a. 146) EE 5 p. 96 = BE 2 (1882),nbsp;272 = EE 7 p. 430 n. 1117: (Cohorte) Inbsp;Celtib(erorum). Celtiber M. Celtibera F. cogn. (Gal-das de Bey, seit des Vespasianus) GIL II 2545: Fahi Celtiberi. (Uclés) 3132: Celtibera C. lull Clumeni f. (Isona) 4464; M.nbsp;20 Licinio L. f. Quir(ina) Celtibero. 4472: L.nbsp;Fulvius L. f. Quir(ina) Celtiber. (Uclés)nbsp;5881: C. lulius G. f. Gal(eria) Celtiber h(ic)nbsp;s(itus) e(st). (Jerica, Villa de Arzobispo)nbsp;6067; Licinius Celtiber. (Barcelona) Q1Q8:nbsp;.I)(is) M(anibus) Flaminiae Celtibere. (Lam-hcse) VIII 3690: C. Antonius Celtiber. Celtigim cf. M. Boddegun, celtiberisches V. unter Cantabrern. (Bei Aguilar de Campó,nbsp;partido judicial de Cervera de Bio Pisuer-¦icgua, prov. Palencia) CIL II 6298; Igt;(is)nbsp;M(anibus) Aiae Quemiae, Boddi f(iliae), Cel-tigun, an (norum) XXXI; d(is) M(anibus)nbsp;vliae Caravancae, Boddi f(iliae), Celtigun. Celt-Ilia E. (Bom) CIL VI 14974: Celtilia Panthia. Celt-illiis M. Celt-ilia F. cogn., ver-Meinerungsname, abgeleitet vom etJmicum Cel-tae, ivie Mosella von Mosa, M. Caes. b. G. 7, 4, 1: Vercingetorix, Celtilli filius, Arver-•10 nus, summae potentiae adulescens, cuiusnbsp;pater principatum Galliae totius obtinueratnbsp;et ob earn causam, quod regnum appetebat,nbsp;ah civitate erat interfectus. (Inschrift vonnbsp;Miramas, dép. Bouchcs-du-Bhone, arrond.nbsp;Aix, canton Salon) CIL XII 646: Celtilianbsp;Attonis f(ilia). (Kaiser-Augst) XIII 5260:nbsp;L(uoius) Giltius Celtilli f(ilius) Quirinanbsp;Cossus. Celt-iims M. (Marcloptt, dép. Loire, ar-50 rond. Monfbrison, canton Feurs) MSAF 18 (w. s. 8, 1846) p. 262. 385 = Boissieu p.nbsp;118: Celtinus. cf. F. Kslvivt] Earthen, crot.nbsp;30, obcn sp. 904, 14. Celt-io-S M. Phlegon. Trail, macrob. c. 1 [Celtiber — Celtor-iiJ |
p. 87, 25 K.: KéXnog, üslXlov vióg, itóXsag AnsikonccQiov. 27: Tagcpwg (llübner CILnbsp;II p. 40 list Tdyy.ivog) KsXxlov (Ilübncr listnbsp;KsXxixov) vwg, TCÓXscog xijg avxrjg (nemlichnbsp;Koviji^QiyrjGlag). (Balsemdo beiLamego)CILnbsp;II 5257: Celtius. Maelonius. (En Iloyos)nbsp;5310: Ton[g]io Tancini f(ilio) Ce[l]tius Ci-liiii f(ilius). Celt-o(n) M. cogn. (Talloires, dép. Haute-Savoie, arrond, u. ca/nton Annecy) CIL XII lo 2523; Il(is) M(anibus) . . . Eutil(io) Celto-ni[s] fil(io) Volt(inia) Eutilio[ni d]ef. ann.nbsp;XL pat[rij liberor(um) V. T. Eu[til(ius)]nbsp;Celto filio kar[is]simo et pientissi[mo]. KBXxo-yaXaxai V. Steph. Byg. p. 654,3; êDct^ia, nóXig KsXxoyaXaxStv, xxCaga lt;Igt;a§L0vnbsp;SxQaxrjyov ’Pcogaimv. AnoXXóSaqog iv 6ev-xèqcp %qovi%mv. tb iamp;riKOv Qa^cdtyg ttalnbsp;Qa^iavóg. KsXxo-yaXaxia Gallia. Ptol, 2, 7,1: nbsp;nbsp;nbsp;20 KeXxoyaXaxla biyqrjxai elg ènaQylag xsGGaQag, AvvOVixavlav Kal AovySovvyGlav y.al BeXyi-xfjv %ai Naq^avïioCav (daraus Marcian.nbsp;peripl. 2,19). Vgl. oben sp. 948, 13: Celtesnbsp;Gallia. Steph. Byg. p. 6 5, 19: 'A%vxctvia.,nbsp;inaqyLa tijg KeXxoyaXaxiag, fii'a xamp;v xsaad-qav. MaQXiavbg êv xttqinlco avxijg. p. 419, 9; Aovyóovvog, nóXig KsXxoyaXaxtag. IIxoXs-fiaiog iv nsqinlm. p. 627, 18: ToXiGxó^ioi, s-d-vog FaXaxamp;v ianeqlwv (isroixyadvrav ix sonbsp;xfjg KeXxoyaXaxlag sig Biamp;vvCav. KsXxo-Xijvsq ^Géiten in Ligurien’, für das transalpinische gebiet, tvaren die erstennbsp;jenseits der Alpen toonenden Géiten. So helften die oberhalb Massalias gemischt toonenden Géiten und Ligger guerst aus Timaios beinbsp;Ps.-Aristot. de mirab. ausc. cap. 85 p. 837“ 7: ’En xrjg ’ixaXiag cpaslv sag xpg KsXxtnrjg nal KsXxoXiyvcov xal ’IjStjqav slvai xiva bbbvnbsp;’HqanXsiav naXovgévTjv, ói’pg èav xsquot;EXXyv, Mnbsp;idv xs iyxcóqtóg xig noQsvyxai, tpqsÏGamp;ai VTibnbsp;xwv naqoMOVVxojv, brcmg gfjSsv aêinrjd'fj' xtjvnbsp;ydo ^xjfilav inxivsiv xad' ovg ccv ysvfjxai xbnbsp;dblntipa. I)ann tvarscheinlich durch vermit-télung des Poseidonios bei Strab. 4, 6, 3 p.nbsp;203: KaXovOi öh xovg EdXvag ot gsv naXaioinbsp;xSgt;v EXXiqvcov Atyvag nal xrjv ymqav, r^vnbsp;siovGiv ot MaGGaXimxai, AiyvGtinriv, ot ö’nbsp;VGXSQOV KeXxoXlyvag ovogd^ovGi,, xal xrjvnbsp;géxqi ’AovsvLavog xal xov PoSavov neSidda 5onbsp;xovtotg nqoGvsgovGiv. Celtör-il? V. PM. Camill, 15, 1: Me-xu'^v HvqqijVfjg bqovg xal xwv ’AXneav töqv-amp;êvxsg iyyvg Esvwvcov xal KsXroqimv (codd.: |
Kelto-OKvd'ai, — Cen-abo-n
Genas — ? Ceniter
cengo-lati-s. que eorum diripiunt. ?gt;: Nam quae fieiiabi oriente sole gesta essent, ante primam con-fectam vigiliam in finibus Arvemorum auditanbsp;sunt, quod spatium est milium passuumnbsp;circiter centum LX. 17, 7: Civibus Eoma-nis, qui Genabi (genabi a Ashh. genaui f)nbsp;perfidia Gallorum interissent. 28,4: Sic etnbsp;Cenabensi (cenabensi T pr. genabensi TJ, Tnbsp;eorr. genabi a Ashh?) caede et labore operisnbsp;10 incitati non aetate confectis, non mulieribus,nbsp;non infantibus pepercerunt. Hirtius h. G.nbsp;8,5,2; Caesar erumpentes eo maxime tempore acerrumas tempestates cum subire mi-lites nollet, in oppido Carnutum Caenabonbsp;(caenabo Ashh. cgnabo T cenabo a genabonbsp;TI') castra ponit. 6, l; (Caesar) Gaium Tre-bonium cum duabus legionibus, quas secumnbsp;habebat, in bibernis Caenabi (caenabi ATnbsp;cenabi 31B' nenabi Ashh. genabi TI) con-20 locavit. [Orosius hat 6, 11, 3: Caesar tunenbsp;oppidum nomine Caenapum obsidione con-cluserat, Caenabum mif Avaricum vertvech-selt.] Strdb. 4, 2, ?gt; p. 191; Tvelg {Aiyrio)nbsp;naqa Kriva^ov (^xfii]vaj3ov codd), rb tavnbsp;KaQi’ovrmv ifijtÓQiov xata (isGov nov xbvnbsp;jrAoüv evvoixovpsrgt;ov. \Lucan. 1, 440: In-clita Caesareis Genabos dissolvitur alis istnbsp;interpolation aus saec. 13.] Ftol. 2, 8, 10;nbsp;llaqa ös xbv Srjxodvav KaQvov\y]xat xalnbsp;30 TCÓXsig Avxqikov, Krjva^ov. TP: Cenabo. IAnbsp;367, 6: Canabuni. (Inschrift von Orleans,nbsp;aus der geit des Augustus) BSAF 1865 p.nbsp;82 = BA n. s. 11 (1865), 345. 408—421nbsp;= MAc. Par. 26, 1 (1867) p. 120—133:nbsp;|L(ucius) Cornjelius Mag[nus Atejpomarinbsp;[fil(ius) civijs Senoni[us cujr(ator) Céna-b|(ensium) vivjos sibi. — Von Cënabon (Orleans) verschiden ist Genabum (Gien).nbsp;€enas s. Sena. ¦10 Cenatus s. Cennatus. Ceiiauili, Ceiiava s. Genauni, Genava. VCencer-ella F. Vita Arnulfi, 2,33 ASSnbsp;18. iul. IV p. 440 75.' Mulier quaedam nomine Cencerella (var. Ceucerella). cenco- in Es-cenco-las, Es-cenco-latis = Ex-cingo-latis. Cëïiëta stadt in Vcneüen, j. Ceneda. Fortunat. vita Martini 4,668: Per Cënïtamnbsp;gradiens et amicos Duplavenenses. Agathiasnbsp;r,o hist. 2, 3 p. 182, 21 Bind.: Karalafióvxsg ósnbsp;Bsvsxiav xr]v iwQav, ig Ksvsxa Trjv itóltv . .nbsp;rjvXl^ovTO. Bav. 4, 30 p. 254, 12; Ceneda,nbsp;Concil. ConstantimpoUt. III. a. 680 (Mansinbsp;11 c.'illB): Ursinus episcopus sanctae ec [Cenas — ? Ceuiter] |
clesiae Cenetensis. Grutcr. 228, 8: Decu-riones et pop. Cenet. *ce»-é-tlo-ll suffix -tlo-, o-stamm, n.ge-sehlecht, air. cenél = ucg. cene-tl, tv. cenedl, hrct. cenetl. ?Cen-etHS M. cogn. (GrenoUe) CIL XII 5682, 24: Ceneti m'(anu). -ceilgai in Ea-xsyylt;xi = Ex-cengai. ‘¦^ceiig-inén- ’^schreiten, schritP, ein alternbsp;neutraler mea-stamm, suhstantivum verhale lonbsp;gu ir. cingim schreite, *cengami, air. céim-m,nbsp;ir. céim pl. cemmen, eg. eorn. cam, Oxf. gl.nbsp;pl. cemmein, hret. kamm. cengo- cf. cingo-, im compos. 31 Es- -ceill gen. in Cunoceni gu nominativ Cu-nocenni; w. Dumno-oeni; oen für cenn, tvcnn nicht gen gu lesen. ceni- s. oëno-. Ceiii . . cogn. (Colchester) CILYlï 1336, 20 287: M. Ceni. OeilicilS cogn. fig. (London; Colchester; rorfc) (7/7. VII 1336, 286; Of. Cen., Ofnbsp;C.en.;//Cen.; Of Cei. (Chdtelet-d’Andance)nbsp;XII 5686, 220: Of Cen. (Lyon) Allmer-Bissard t. 2 p. 372: C[en]ioi f (Lyon,nbsp;Trion n. 652) Ijyon t. 4 p. 323 n. 497,361;nbsp;Of Cen. (Trion) n. 362: Of C.en. (unhe-hannter herlcunft) n. 363: Of Cen. (Agen)nbsp;Bladé n. 198: Of Cen. (Limoges) Schucrm. 30nbsp;1241: Cen. (Tongern) '1242: Of C.en.nbsp;(Franlcreich) 1243; Of Cen. s. Caenicus. Oeiii-niag-lii nach GUlch 'locum longin-quum tenentes, longinqui’, ir. magen f. aus *magesnü, cy. man; nach Bhys vïlleicht ==nbsp;Eceniniagni, helgisches V. in Brittanien in dennbsp;counties Suffolh und Norfolk, hei Cambridge.nbsp;Caes. h. G. 5, 21,1: Trinovantibus defensisnbsp;atque ab omni militum iniuria probibitis,nbsp;Cenimagni (ceni magni A' cenimagni B' 40nbsp;Ashh. oenimanni U, T felt), Segontiaci, An-calites, Bibroci, Cassi legationibus missisnbsp;sese Caesari dedunt, wo vïlleicht niit Lipsiusnbsp;Iceni, Cangi (vilmer Ceangi) gu schreihen ist.nbsp;Vgl. Cêno-mani und Magnis. Cëni-Ö(n) fl. in Brittanien, vïlleicht jetgt Irynher, Oder Grampound river, Oder Fowey.nbsp;Ptol. 2,3,3: Ksviavog Ttoragov sK§oXai. Bav. 5, 32 p. 439, 3; Cunia? ?0enis cogn. (Semendria) CIL III 1648: so D(is) M(anibus) Cenis Domit. Ceilita 0. s. Ceneta. ?Ceilit(M' ~ GenitorV rsvstfiQ? (Nimes) BE No. 66 (1892) p. 172 n. 911; D(is) |
É
-ocr page 505-Ceniui'ia
Ceno-
M(anibns), C. Fulvio Maiori; C. Fulvius üeniter fratri.
Ceniuria. (I’olignan hei Gourdtm, dép. llautc-Garonnc, arrond. Saint-Gcmdens, canton Saint-Bertrand) HE t. 1 n.4:S = BSAFnbsp;1880 p. 159: Baiosii deo Ceniuria v(otum)nbsp;s(olvit) l(aetus) m(erito).
¦ceiiiiis, -ceilia in Ëni-cenius, gentiUc. Matucenius Matuceuia.
10 VOeiuia J£ (FogsuoU) CILX 2110,: Felix A . . . lio Cehne alumno dulcissim(o)nbsp;b(onis) b(ene).
-ceiina nach d’Arhois de Jubainville syn-onym von gena, fem. von *cenos genus son? nach Stolces viïleicht aus ^ken-va? in O. Ne-ineto-cenna (ynitdeniselben etymologischen sinnnbsp;wie Nemet-acu-s) == *Nemeto-gena, Satico-cenna, Seno-cenna, Sumalo-cenna, Sumelo-cenna, Sumlo-cenna.
L'ü Ceniiatns (odcr Gennatus) ilf. cogn. (Fré-jus) GIL XII 5686, 221“: Gennatus. (In Avignon) Cenatus. (Vaison) Cinnatus.
(Nurhonne) Cennati. 5986: Cen......
(Lyon) Allmer-Biss. f. 2 p. 372: Gennatus. (Lyon, Trion): CE(NN)AT., CEN(^NATV)s,nbsp;CENNATVS. (Lyon, Trion) Allmer-Biss.nbsp;Lyon t. 4 pgt;- 323 n. 497, 364: [C]enatu[s].nbsp;(Trion n. 555) 365: Cenatus. 366: Cennat.nbsp;(n. 556) 367: Gennatus. (Sainte-Colomhe,nbsp;so Mlione) p. 324 n. 497,368: Cenati.m(anu).
‘PCenni V., ivarscheinlich deutscJi. Flor. 2, 22(4,12), 4: Noricis aniinos Alpes dabant,nbsp;quasi in rupes et nives bellum non possetnbsp;ascendere; sed omnes illius cardines popu-los, Breunos, Cennos (= Caenaunes, Genau-nos) atque Vindelicos, per privignum sumnnbsp;Glaudium Drusum pacavit. 5: Quae fueritnbsp;Alpinarum gentium feritas, facile est velnbsp;per mulieres ostendere, quae deficientibusnbsp;40 telis infantes suos adflictos humi in ora mi-litum advensa miserunt (daraus lord. Hom.nbsp;241). Bio 77,'14 (a. 213 p. Ghr.): Eno-léfifjGs xainbsp;nbsp;nbsp;nbsp;rivKg Kévvovg, Kilrmbv
eQ-vog' ovg keyEtai getee toGovtov amp;vjiov TtqoGTtsCsïv Toig ’Pagalotg, coGts 'acA tccnbsp;oig vnb xS)v OGQor]vamp;v itxxQcoGnovxo, xolgnbsp;GxópaGiv EK xêóp GaQKmv ccTtoGrcav, Cva gx] xagnbsp;%sÈQag ènb tav Gqiayamp;v cxvzcóv (otoSiaxQi^a-Gii’. ov gêvxoi cckkcc xal avxoi xfjg xjxxfjsnbsp;50 bvoga nokkav iQXjgaxaiv dcjcoSógsvoi Gvvsya)-QxjGav avxa êg xx]v Fs^gaviav aicoGwamp;xjvai.nbsp;xovxav yvvaÏKEg cckovGcii éxcb xamp;v Pagacaiv,nbsp;iQwxrjGavTog avxag xov Avxoivlvov xioxsQOvnbsp;xcQaamp;xjvcn rj cpovEvamp;xjVM jlovkovxat, xovamp;
EÏkovTo ¦ tmix'' d7ie[.ntokrjamp;eLGtti naGai gzv Eccvxag, eIgÏ d’ at Kal xa xÉKva anEKTEivav.
-ceilui für -cenui-s, Cuno-cenni (nomina-tiv) filius Cunooeni (gen.) bio iacit, tv. Cuna-cenni, ahret. Conkin, cf. ie. Dumno-ceni (wenn nicht gen su lesen), Dumno-cenni.
Ceiin-ius If. Ceiinia F. nomen. (Benc-vento) GIL IX 1789: Q. Cen . . io lucundo. (Ascoli Piceno) 5209: L. Cennius L. 1. Acu-; [t]us, Cennia D. 1. Amonia, Cennia T. 1. Ho- lonbsp;rania. Testamentum Bomnoli ASS 16. ian.
III p. 612 7).- Cennius diaconus subscripsit.
CeilllO cogn. (Enns) GIL III 6010, 54:
I Conno.
V-C6mi0-S nach dArhois de TubainviUe ’^son’, nach Stolces viïleicht aus *ken-vós, innbsp;*Gintu-cennos w. Cin-cenn, quot;’’Cuno-cennosnbsp;acy. Concenn, ahret. Gon-kin, cf. Cuno-cenos;nbsp;*Maro-cennos grof)-son tv. Morcennus, *Ver-cennos w. Gurcennus. Concennus GIL XII sonbsp;3932 (Con [g]ennius Ilirschfeld), Samo-cennus.
*CëilO- und ceni- nach Glüclc air. cian, gl. ultra, remotus, tongum, céin; cf. lat. ci-s,nbsp;ci-tra, -ce, gr. è-kei, alt. ê-xExpog, aeol. Kijvog,nbsp;ion. xEivog; an. ban, bón ïlle. In: Céno-mani und Cêni-magni.
’CenoBarbus ilf. EE 4 p. 69 n. 166 (1. lialftc 2. jh.): Dasati Cenobarbi f(ilio)nbsp;eq. alae Ba[t]avorum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so
Cëllö-mjinl von céno-, 'die fernetvonen-den, die entfernten) V. in Gallia Gisalpina, in der gegend von Brescia hei Verona, aufnbsp;den Haeti, Euganei, Veneti und Etruslcernnbsp;ahgerungenem gébiete. Po?2/amp;-2,17,4: Ta ghvnbsp;OVV TtQwra xal xtsQl xag avaxokag xov Ilaöovnbsp;KEigEva AdoL xal Ab^exioc, gexa ös xovxovgnbsp;’’IvGog^Qsg xaxwxfjGav, o géyiGxov è'amp;vog ijvnbsp;avxmv' ê'^fig ös xovxoig TCaqa xbv noxagbvnbsp;Fovogdvoi. 23, 2: Ot S’ Ouévsxoi xal Fovo- 40nbsp;gdvox öiaTCqsGfevGagèvcov ’Pcogalwv rovxoignbsp;sïkovxo Gvggaysiv. 24, 7: Ovsvexol xal Fo-vogavoL ötGgvqwi. 32, 4: AiskQ-óvrsg xbvnbsp;KkovGiov Ttoxagbv ijkamp;ov elg xrjv xav Fovo-gavmv yaqav (a. u. 531). Cic. pro Balbonbsp;14,32 (a. 56): Etenim quaedani foederanbsp;exstant, ut Cenomanorum, Insubrium, Hel-vetioruni, lapyduin, nonnullorum item exnbsp;Gallia barbarorum, quorum in foederibusnbsp;exceptum est, nequis eoruni a nobis civis sonbsp;reoipiatur. Ilelvius Ginna hei Géllius 19,nbsp;13, 5: At nunc me Gënumana per salicta :nbsp;bigis reda eapit citata nanis. Piod. 29,14:nbsp;Oxi Maqxog (Dokovtog Gxqax-tjybg tav, naqa-[Ceniuria — CënÖ-mani]
-ocr page 506-Cenö-manm
|
vofirjGag lig rovg xara rrjv yliyvöny.rjv 0vfi-^la^ovg, ivv%s rijg TtQoay^KovOrjg otolaGliog. 7tUQ£l9cbv yap dg toiig ovofia^ojj,évovg Kivo-fiaiwvg atg (pii-og naQiikito trè onla^ fiTjSivnbsp;ï%wv i'yKk'rjiici. o ês ^narog Ttvamp;ófiivog t6nbsp;yiyovóg, xovroig jxsv KTcédmxi rcc onla, ibvnbsp;öh MéQXOv i^rj^iaai xQWaai. Liv. 5,35,1:nbsp;Alia subinde mainis Cenomanorum Elitovionbsp;duoe vestigia prioram secuta eodem saltunbsp;10 favente Belloveso cum transcendisset Alpes,nbsp;tibi nuno Brixia ac Verona nrbes sunt (locosnbsp;tenuere Libui) considuiit, 21, 55, 4 ('«.nbsp;a. Chr.): Auxilia praeterea Cenomanorum;nbsp;ea sola in fide manserat Gallioa gens. 31,nbsp;10, 2 sq. (a. 200): Insubres Cenomanique etnbsp;Boii excitis Celinibus Ilvatibus et ceterisnbsp;Ligustinis populis Hamilcare Poeno duce,nbsp;qui in iis locis de Hasdrubalis exercitu sub-stiterat, Placentiam iiivaserant; et direptanbsp;20 urbe ac per iram magna ex parte incensa,nbsp;vix duobus milibus bominum inter incendianbsp;ruinasque relictis, traiecto Pado ad Cremo-nam diripiendain pergunt (daraus Oros. 4,nbsp;20, 4). 32, 29, 6 (a. 197): Eecta ad Insubres via, qui turn in armis erant Ce-nomanis adsumptis. 30, 1; Boiorum ex-ercitus baud ita multo ante traieceratnbsp;Padum iunxeratque se Insubribus et Ce-nomanis. 4: Insubres cum Cenomanisnbsp;30 super amnis Mincii ripara oonsederunt.nbsp;6sg'-- Inde mittendo in vicos Cenomanorum Brixiamque, quod caput gentis erat,nbsp;ut satis comperit (Cornelius) non ex aucto-ritate seniorum iuventutem in armis essenbsp;neo publico consilio Insubrum defectioninbsp;Cenomanos sese adiunxisse, excitis ad senbsp;principibus id agere ac moliri coepit, ut de-sciscere ab Insubribus Cenomani et sublatisnbsp;signis aut domos redirent aut ad Eomanosnbsp;•10 transirent. 11: Quidam et a Cenomanis,nbsp;terga repente in ipso certamine adgressis,nbsp;tumultum ancipitem iniectum auctores sunt.nbsp;33, 22, 4 (a. 197): Ut (Boii) Insubribusnbsp;Cenomanisque auxilio essent. 23,4: C. Cornelius de Insubribus Cenomanisque in ma-gistratu triumphavit. Multa signa militarianbsp;tulit, multa Gallica spolia captivis carpen-tis transvexit, multi nobiles Galli ante cur-rum ducti. 39, 3, 1—3: In Gallia M. Fu-50 rius praetor insontibus Cenomanis, in pacenbsp;speciem belli quaerens, ademerat arma. ldnbsp;Cenomani conquesti Eomae apud senatum,nbsp;reiectique ad consulem Aemilium, oui, utnbsp;eognosceret statueretque, senatus permiserat, KCöno-nianniJ |
magno certamine cum praetore babito, te-nuerunt causam. Anna reddere Cenomanis, deoedere provinoia praetor iussus. Strab. 5, 1, 9 p. 216: ’Ttisq öi zamp;v ’Evstamp;v Kkqvoi Kul Ksvójxavoi xccl MiSóaxoi, xal quot;IvGovj^qoc,nbsp;cbv oi fiiv Ttoléixtoi volg ^Pcofiaioig VTtvjq^av,nbsp;Kevójictvoi öe xal ^Evivoi Gvvs^axovv xal tvqonbsp;vrjg 'Avvi^ov GvQaveiag, ‘t]vixa Botovg xalnbsp;’IvGov^Qovg inoké^ow, xal ^iva tavva. Ptol. 3, 1, 27: Kivofiavmv, oï elgIv inb vrjv Ove- lo veviav, BsQyofiov, lt;Igt;ÓQog 'lovvovvvmv, Bqi^ia,nbsp;KQSfimvia xoXaivia, Ovrjgmva, Mavvova, Tgi-öévve, Bovtqiov. 29: ’IvGov^qcov, di sigIvnbsp;UTtb SvGscog Kivoiiavamp;v. luUi Ilonorii co-smograph. 13 p. 32 B.: Cenomanni (cenno-mani S cennemanni V). (Bei Monsélice) GIL V 2484 = 4303: ... 1 .......L . . I Genom . . . (Cenomani?) | |r]estituti ] v. s. 1. m. (Christliche inschrift aus Mailand,nbsp;a. 303—315) Grut. 1161, 6 = GIL V p. 20nbsp;623 w. 15: Te iubet agnatos visere Cêno-manos. Die Cënomanï in Italien hotten einnbsp;glcichnamiges volk in SüdgaUien unter dennbsp;cliënten der Volcae. Plin. n. h. 3, 130: Innbsp;mediterraneo regionis deoimae coloniae Cremona; Brixia Cenomanorum agro. . . . Vene-tos Troiana stirpe ortos auctor est Catonbsp;(orig. lïb. 2, fragm. 42 p. 49 Peter), Cenomanos iuxta Massiliam habitasse in Voleis.nbsp;Bise Cenomani von SüdgaUien waren war- sonbsp;scheinlich von nordosten der Alpen mit dennbsp;Volcae im 3. jjh, a. Ghr. gelmmmcn, ivie dienbsp;von Italien im 4. jh. — Cenomaiius M.nbsp;fig. (Poitiers) Bichard p.ii5: Ceno(manus).nbsp;(Limoges) Schuerm. 1241: Cen. 1251: Ceno. Ceno-iïiaiinl von adj. cêno-s quot;entfernt’, V. in Gallia Transalpina, zivischen Garnutes und Andes, im Maine oriental, mit haupt-stadtLeMans, dép. Sarthe, Gaes. b. G. 7,75, 3: (Imperant) Aulercis Cenomannis totidem lt;to (quinque milia) = civitas Cenomannorum.nbsp;PUn. n. h. 4,107: Auleroi, qui cognominan-tur Eburovices et qui Cenomani. Ptol. 2, 8, 8: Tovvoig {(AvSixaovoig) d’ i.cpi'gr\g ngbg avarolceg AvUqxiol (ccvXiogxoi X) oi \xal\nbsp;Ksvogdvvoi, chv nólig T^SyovLvdivov. NGnbsp;3,2: Civitas Cenomannorum (— Le Mans).-ND occ. 42, 35: Ceromannos Lugdunensisnbsp;tertiae. Concilium Aurelian. a. 511, cod. Cnbsp;p. 9, 34 M.: Prinoipius episoopus de Cele- 5onbsp;mannis. Parél. dipt. n. 108 (a. 526), t. 1nbsp;p. 73: Cenomanis civitate. p. 74: Cenomannis oivitate. n. 128 (a. 537), t, 1 p.nbsp;95: Iuxta murum Cenomannis oivitate. . . . |
Ceno-manni
|
Actum Cenomannis civitate. n. 179 (a. 572), t. 1 p. 135; Ad basilicam sanoti Vincentiinbsp;Cenomanis civitate. Fortunati Vita s. Pa-terni 10,33: Denique per civitates Constan-tium scilicet, Baiocas, Cinomannis (LeMans),nbsp;Abrincas, Eedones Britanniae multa mona-steria per eum domino sunt fundata. Greg.nbsp;Tur. li. F. 2, 31 (42): Apud Cenomannisnbsp;civitatem (stadt Le Mans). 6,(9): Domnolusnbsp;10 vero Cinomanuorum episcopus aegrotarenbsp;eoepit. . . . Migrante Innocentio Cinomanno-rum episcopo. 8,39: Badegysilus vero Ce-nomannorum eijiscopus. in glor. conf. 55;nbsp;Victurius Cenomannorum episcopus. virt.nbsp;Mart. 3, 35: Badegyselus Cenomannorumnbsp;episcopus. Concil. Matiscon. a. 585, j5.17 3,nbsp;3 M.: Baudigisilus episcopus ecclesiae Ce-lomantorum (Le Mans). Concil. Paris. a.nbsp;filé, p. 191, 11 M.: Ex civitate Cinnoman-20 nis. Pard. dipt. n. 230 (a.615), t. Ij). 200:nbsp;ACoenomannis civitate Portithorengi. p. 201:nbsp;Civitas Coenomanis. p. 204: In civitatisnbsp;Coenomanis. . . . Infra muros civitatis Coenomanis. p.215: Actum Coenomanis. w. 238nbsp;(a. 625), t. 1 p. 224: Cenomannis civitatisnbsp;senioris ecclesiae. Concil. CUppiacense a.nbsp;626 aut 627, p. 201, 11 M.: Ex civitatenbsp;Cennomannis. Vita Melanii c. 4, 22 ASSnbsp;6. ian. lp. 331: Venit Cenomannis ad b.nbsp;.10 Victorem. Vita Bigomeri 12 AjS/S 24. aug.nbsp;IV p. 788 C: In solo sanctae matris [ecclesiae] Cenomannis. 13; Cenomannis civitate.nbsp;Vita BomnoU 1,2 ASS 16. mai III p. 607 B:nbsp;Ad Cenomanos appulit. 1, 5 p. 607 E: Ce-nomanorum episcopus. Te.stamentum Ha-doindi 1 ASS 20. ian. II jj. 1142; Episco-l)us sanctae dei ecclesiae Cenomannis civi-tatis. 9 j}. 1143: Cenomannis civitate (zweimal). Meroic. münzen von Le Mans: Bel-40 fort w. 1490 (Prou 417): .... OMANMIc/j.nbsp;1491: CENOMANNIS. 1492 {Prou 416):nbsp;CENNOMANIS. 1493: CENOMANIS. 1494:nbsp;CENOMANNIS. 1495 (Prow418); CEMO-MAMMIS. 1496(ProM419):tCENOM[A]N-NIS. 1498: CIMANIS. 1499 (Prou 424):nbsp;CEHHOMAHIS Cl. 1500(ProM422); CENOMANNIS. 1501 (Prou 423): [CENO-MANJNIS. 1502;tCEtNO. 1503(ProMnbsp;425); tCE_l_NO. 1504 (ProM421): CE-.W NOMANIS. 1505 (Prou 420); tCEN[0- MIANNIS Cl. 1506: C.....? 1507 w saec. 7): CENOMAPIMIS P ECLISIAE C. 1508; ECCLISIAE Cl____— Cenomaimi- |
fUS (Le Mans). Concil. Aurelian. a. 511, p. 11, 14 M.: Principius episcopus ecle-siae Caelomannicae. Pard. dipt. n. 108,nbsp;f. 1 y). 73 (a. 526): Innocenti, Cenomanicaenbsp;ecclesiae praesule. ¦ n. 128 (a. 537), t. 1 p.nbsp;94: Innocente, Cenomannicae ecclesiae praesule. Concil. Aurelian. a. 541, p. 97,1%M.:nbsp;Innocentius episcopus Cennomanice civitatis.nbsp;Pard. dipl. n. 178 (a. 572), t. 1 j). 134:nbsp;Venerabiliecclesie Cenomanice clero. p.135:nbsp;Actum in Cenomannica civitate. Vita Cari- lonbsp;lefi 2,11 ASS 1. iul. I p. 93 A: Pedem vertil in partes Cynomannicae urbis. 15 p. 9 3 E:nbsp;Partes Cynomannicae urbis adiit. Gr eg. h. F. 5,1: Eoccolenus cum Cenomannicis (dm hewonern von Le Maine) Toronus venit. 4:nbsp;Cenomannici, qui tune cum eodem advene-rant. (14): Monasterium Cennomannicumnbsp;qui vocatur Anni insula dirigitur. 19(26):nbsp;Caenomannici (pl.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6 (36); Ex Cinoman- nica urbe (Le Mans). 8, 39: Badegysilus 20 vero Cenomannorum episcopus. 9, 26 (a.nbsp;589): Quaedam Caenomannicae aeclesiaenbsp;(dat.) delegavit. 33: In Cinomannico (Lenbsp;Maine) est regressa. 10, 25: Andecavos,nbsp;Namneticos atque Cenomannicos valida fa-mis oppressie virt. Mart, 2,27-. Euecoleiiusnbsp;cum Cinomanicis graviter civitatem Turo-nus obpremebat. 2, 40: Sisulfus ex Cinomanicis pauperculus. 4, 12: Apud Turna-censim vero Cenomanici terreturii villam, sonbsp;in glor. mart. c. 5: In urbem Cenomannicaenbsp;territurio resideret. Pard. dipl. n. 230 (a,nbsp;615), t. 1 p. 197: Bertrannus, etsi indignusnbsp;peccator, episcopus sanctae ecclesiae Coeno-manicae. j). 198: Sacrosancta ecclesia Coe-nomanica. ... In dominatione ecclesiae Coe-nomanicae. p. 199: Cum sancta ecclesianbsp;Coenomanica. . . . Villas sitas tam in terri-torio Coenomanico, quam et in Stampensenbsp;vel Burdigalense. p. 202: Sanctam eccle- 40nbsp;siam Coenomanicam. ... In sacrosancta ecclesia Coenomanica. p.203: Sancta ecclesianbsp;Coenomanica. p. 205: Ecclesia sancta Coenomanica. p. 206: Ecclesia Coenomanica.nbsp;p. 207; Sanctae ecclesiae Coenomanicae.nbsp;p. 209: Civitatis Coenomanicae. j). 210:nbsp;Coenomanicae civitatis. ^.211; Sacrosanctanbsp;ecclesia Coenomanica (zweimal), jp. 212: Innbsp;Coenomanico. y). 213: In Coenomanico ter-ritorio. p. 214: In Coenomanico. n. 237 sonbsp;(a. 625), t. 1 p. 222: In pago Cenomanniconbsp;(Le Maine, s. Longnon, Atlas p. lil). . . .nbsp;Cenomannicae matri ecclesiae, n. 238 (a.nbsp;625), f, 1 p. 224; Hadoindo, Cenomannicae [CönÖ-manjJi] |
987
Cenomum
praesule. . . . Cenomannis cmtatis senioris ecclesiae in pago Cenomannico. p. 225:nbsp;Actum Cenomannica civitate publica. Con-cü. Cabiloncnse a. 639—65é, p. 214, 3 M.:nbsp;Cbadoaldo episcopo ecclesie Cinnomanice.nbsp;IVfe clipl p. 33 n. 35 (c. a. 658): Sitas lt;(in)gt;nbsp;pagus Cinnomannico. Dipl. a. 689. Tardif,nbsp;Monuments historiques p. 637, col. 2: Cae-draco in pago Cilimanico. Pertg dipl. p.56
10 n. 63 (a.693): De monasterio Anisola, quae est in pago Cenomannico. p. 71 n. 80 (a.nbsp;712—715): De monasterio Anisola, qui estnbsp;in pago Cynomannico. p.71 n.Ql (a.716):nbsp;Quod in inferenda de pago Cinomaneco innbsp;fisce dicionebus sperabatur. Gesia JDago-herti I. 37: De ducatu Cinomannico (vonnbsp;CJiilqjcricJi constituiert). Vita Maurïlii 21,nbsp;113: Cinnomannicam vocaretur ad urbem.nbsp;Vita Principii 1 ASS 16. sept. V p. 331 C:
20 Principius septimus urbis Cenomannicae episcopus. Vita Aviti Miciac. 2, 14 ASSnbsp;17. iun. III J9. 355-E.' In partes Cenomani-cae urbis. Vita Melanii 3,14 ASS 6. ian.nbsp;I p. 330: In pago Cenomanico. Vita Bao-miri 2 ASS 3. nov. I p. 667 E: In Ceno-manicum pagum. 3 p. 667 F: In pago Cenomanico. 4^3. 668 A: A sancto Cenomanico episcopo. Vita Bigomeri 3 ASS 24. aug.nbsp;IV p. 787 B: Cenomanicae urbis. 11 jö.
30 788B: In pago Cenomannico. Vita Almiri
1, nbsp;nbsp;nbsp;2 ASS 11. sept. III p. 803 Igt;: In pagumnbsp;Genomanicum. ... In praedictum pagum Ce-nomanicum. 3 p. 803 E: Ad pagum Ceno-manicum. 4: In praedicto pago Cenomanico. 6 p. 804 C: In territorio sanctae Cenomanicae matris ecclesiae. 7: In gestisnbsp;pontificalibus Cenomanicae urbis. Vita Bo-mnoli prol. ASS 16. mai III p. 606 J): Do-mnoli Cenomanicae urbis episcopi. 1, 2 yi.
40 607 Al; Urbi Cenomanicae. Vita alia Bomnoli 1 p. 010 F: Cenomanicae civitatis episcopus. . . . Usque ad Cenomanicam civitatem.nbsp;Testamentum Bomnoli ^.611 F: Venerabilinbsp;ecclesiae Cenomanicae clero. p. 612 B:nbsp;Actum in Cenomanica civitate. Vita Ernaeinbsp;1 ASS 9. aug. II p. 426 B: Cenomanicaenbsp;urbis episcopi. Vita lAcinii 2, 16 ASS 13.nbsp;fébr.llp.OüOC: Cenomanicam urbem. Vitanbsp;Besiderii 2 ASS 23. mai V p. 252 B: In
M pago Cenomannico. Vita Haduindi 1,1 ASS 20. ian. II p. 1140: Haduindus Cenomanicae urbis episcopus. ... In parochia Cenomanica. 3 J). 1141: Cenomanicam civitatem.
2, nbsp;nbsp;nbsp;7: Vicum suum CePomanicum, nomine
[Ceiiomnm — Ceutarotus]
988 3, 9
Centaretus
Buxidum. ... In pago Cenomanico. p. 1142: In territorio enim ecclesiae .....nbsp;.... Cenomanicae urbis. . . . Cenomanicaenbsp;urbis. Testamentum Hadoindi 2: ïibi. . .nbsp;ecclesia Cenomanica. 4 p. 1143: Episcopus Cenomannicae civitatis. Vita Serenicinbsp;1,7 ASS 7. mai II ji. 163 C: Dioecesim de-venere Cenomannicam. 2, 19 p. 105 B: Innbsp;pago Cenomannico. Vita Sercnedi 1 ASSnbsp;21. itd. V p. 110 E: In pago Cenomanico. lonbsp;4 p. 107 B: Genomanicum praesulem. Vitanbsp;Siviardi 2 ASS l.mart. lp. 00 B: In pagonbsp;Cenomanico. Vita Lenogisïli 2, 5 ASS 13.nbsp;ian. lp. 1121: Ad Cenomanicae dioecesisnbsp;confinia = Vita Lonocliili et Agnofledae 3nbsp;Anal. Boll. 3, 162: Pervenit ad Cinomani-cense. Vita Bicmiri 1, 2 ASS 17. ian. IInbsp;p. 177: Cenomannicam ecclesiam. . . . Venitnbsp;Cenomannicum. — CeilOinaneilSiS. Pard.nbsp;dipl. n. 189 (a. 581), 1.1 p. 148: Memoratae 20nbsp;Cenomannensis ecclesiae. Greg. Tur. in glor.nbsp;mart. 100: In vico quodam Cinomannensi.nbsp;h.F. 9,18: Bertchramnum Cenomannensemnbsp;episcopum. 10, 5: Filiam Badigysili quondam Caenomannensis episcopi. Testamentumnbsp;Bertramni a. 615 in Bipl. Pard. n. 230, 1.1nbsp;p. 201: Civitas Cenomanensis. Conciliumnbsp;sul) Sonnatio ep. Bemenst liah. a. 627—630,nbsp;j3.203,15 Jf.; Cbadoindo Cenomanensi. Vitanbsp;Principii 1 ASS 16. sept. V p. 331 C: Eccle- 3onbsp;siae Cenomanensi. 5 p.331F: In praedictanbsp;Cenomanensi urbe. Vita Boamiri 1 ASSnbsp;3. nov. 1 p. 007 B: Sancti Innocentis episcopi Cenomanensis. Vita Licinii 2,16 ASSnbsp;13. fébr. II p. 680 C: Cenomanensium episcopo. Vita Magnobodi 4, 41 ASS 16. oct.nbsp;VII i?. 949 A.; Es patria Cenomanensi. Mi-racula Austroiertae 3, 24 ASS 10. fébr. IInbsp;p. 426 E: In pago Cenomanensi.
Cenomum s. Iceni. nbsp;nbsp;nbsp;40
? Cenora F. cogn. (Viddi) GIL III 1882: Gutina Cenora.
Cenoielius M. nomen. (Vence) GIL XII 25: M. Cenoveli Cragi.
Censurium castrum, j. Chdtél-Censoir, dép. Yonne, arrond. Avallon, canton Vczclay.
Cent... 31. (Lucera) GIL IX 863: L. Licin . . . L. f. Cent. . .
Cent. (Paris) BE 1882 p. 114: Of(fi-cina) Cent. nbsp;nbsp;nbsp;5o
Centaretus asiatischer Galater, f 225 a. Ghr. Plin. n. h, 8, 158: Phylarcbus re-fert Centaretum e Galatis in proelio occisonbsp;Antiocho potitum equo eius eonscendisse
Centetra — Cei’-ate
|
ovantem, at ilium indignatione accamp;nsum domitis frenis, ne regi posset, praecipitemnbsp;in abrupta isse exanimatumque una. (Da-nach Solin. 45, 13: Gum proelio Antioohusnbsp;Galatas subegisset, Cintareti nomine ducis,nbsp;qui in acie ceciderat, equum insilivit ova-tums isque adeo sprevit lupatos, ut de in-dustria eernuatus ruina pariter et se etnbsp;equitem adfligeret.) Aelian. anim. 6, 44:nbsp;10 Km, Tov Avrio'/pv ós Hnnov xov TijicoQi^aavTanbsp;Tw Ssanótti Kal anoKXsLvavxa xov raXdxtjv,nbsp;OVV ansGcpa^s xhvAvxioypv èv xynbsp;(övoftK ós xcö Fakdxrj KevxoaQaxxjg ijv') swnbsp;Kul xovxov. Centetra coffn., venetisch nach Pauli. (Padua) OIL V 3405: Centetra uxore. Centigenus s. Cintugenus. Ceilt-ius M. Centia F. (AUiïia bei 8e-pino)^ GIL IX 2495: L. Centio L. 1. Pirmo 20 Centiae Sp. f. Paullae et Centiae L. I.nbsp;Quartae. Cent-o(n) römisch und villeicM ceUiscJi, M. (Anglefort, dép. Ain) Alhier 687: L.nbsp;Iuli(i) Centon(is) Luguduiii d(e)f(uncti). Centoarates s. Centaretus. Cento-lbrïga 0. in Hispanien. Val. Max. 5, 1, 5: Q. vero Metellus Celtibericum innbsp;Hispania gerens bellum, cum urbem Cento-bricam obsideret. . . . Nam cum Ebetogenisnbsp;30 filios, qui ad eum transierat, Centobricensesnbsp;machinae ictibus obiecissent. s. Nertobriga. *cento-n oder beft er *canto-n aus urcelt. *knto-n, Jixmdert, neutr. o-stamm, air. mir.nbsp;cét (spricli cëd), nir. ceud, gael. cead ceud,nbsp;acg. cant, w. cant (cann can), mbret. cant,nbsp;(Léon) kant, corn, cans (can), canz; latein.nbsp;centu-m, du-centi, gr. s-kkxó-v (i- = eiw-),nbsp;óiu-kóGiol, dor. Sta-Kaxioi, got. bund n. (nurnbsp;im plur. bunda-),' ahd. bunt bund, as. ae.nbsp;lt;10 bund, an. bund-(ra(i), urgerm. *xumdKmnbsp;(tvoraus *;(umda-m, weiter *);unda-m) ausnbsp;*;(um{)a-m; lit. szimta-s (sziir ta-s), left, si’mtsnbsp;I lisl. suto fiir *sgto lelinwort aus einem per-sischen dialect], ai. sata-m, sd. 9ate-m, idg.nbsp;*kmtó-m = *(d) k^mtóm aus voridg. gdf.nbsp;*d(e) k‘m-tó-m (neuir. siibst.) '^das gehnte’nbsp;— die selmte decade, eine ^zehnheit’ nemliclinbsp;von decaden, von dékm ^selin’ abgcleitet. Vgl.nbsp;candetum. M Centon 0. j. Ceton, dép. Ornc, arrond. Mortagne, canton Le Theil. Centoudis topische G-.? (Saint-Pons bei Nizza, Alpes-Maritimes) GIL V 7867: D.nbsp;Vesuccius Geler Centondi (datiu) v. s. |
?Centor M. fig. (villeicM GentorI). (Paris) BE 1882 p. 120: Centor f(ecit). (Ju-blains) Mowat p. 82. 87. (Agen) BSAF 1865 p. 44^: Centor f(ecit). Centr-annum 0. j. Saint-Berthevin-sur-Vicoin, bei der abtei du Mont-S.-Michél, dép. Mayenne, arrond. und canton Laval. Centri-acu-S 0. j. Gintray, dép. Eure-et-Loir, arrond. und canton G har tres. Centnla — Cintula moiiasterium,.;.lt;S'amt- lo Biquier, dép. Somme, arrond. Abbeville, canton Aïlly-le-Huut-Glocher. Vita Silvini 2, 20 AS8 17.fébr. III p.31D; Ad Centulam monasterium. ?Cent-llllius M. (Aquileja) GIL V 1121: Memmius Centullius Paulinus. s. Cintullus. Cent-usca 0. j. Santoche, dép. Louhs, arrond. Baume-les - Dames, canton Clerval.nbsp;Egïlberti vita Ermenfredi 1,10 ASS 25.sept.nbsp;VII p. llèD: Ad aliam villam, quae Gen- 20nbsp;tusea dicitur. Centusmia (Lyon) Boissieu p. 514 = Allmer et Diss. n. 335, t. 3 p. 296: Centusmia Abba. ¦cenilS ^son’, in Deme-cenus, Inu-cenus, Madi-cenus cf. Medugenus Meigenus, Madu-cenus Matucenos oder Matu-genos, Nemeto-cenos, Pixti-cenus, Samo-cenus, Tanno-cenus,nbsp;Tati(i-st.)-cenus. Ceollach s. Cell-acu-s. nbsp;nbsp;nbsp;30 ?Ce0US M. (Illici) GIL II 6256, 13: De oficina Ceoi f. Cepi-acu-S von M. Cepius, O. l) j. Séchy, dép. 8aóne-et-Loire, arrond. und canton Gha-roïles, gemeinde Viry; 2) Scchy, dép. Haute-Savoie, arrond. Thonon, gemeinde Tlionon. Cer... M. cogn. (London) GIL VII 1336, 292. (Trion) Allmer-Dissard, Lyonnbsp;t. 4 p. 324 n. 497, 369. (Vertault) Ilabertnbsp;p. XLIII, 8: Off(ioina) Cer.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Cera . .. cogn. (London) GIL VII 1336, 293: Of(ficina) Cera . . . Ceraecius M. (Ghaves) GIL II 2473: Ceraeoius Puscus. (Tarragona) 4204: C.nbsp;Ceraecio C. f. Quir(ina) Pusco Aquifl(a-viensi). Cer-Huns nach Stakes von *kveiro-s fuscus, ir. Claran, corn. Piran, M. Adamnaninbsp;vita Golumbael,i 2}.2D-. In Clonoensi sanctinbsp;Cerani (var. Cberani) coenobio (f5. sept. 50nbsp;549); aueli Kieranus, Quéranus, Cberanusnbsp;bei Alcwin. Cer-ate vicus, j. Géré, dép. Indrc-et-Loire, arrond. Tours, canton Bléré in Tourainc. [Centetra — Cer-ato] |
Cerb-onia —• Ceri-o(n)
|
Greg. Tur. h. F. 10,31,18: Taurisiaco, Cerate et Orbaniaco vieis ecclesiae aedificatae suilt, in glor. mart. 89: Ad Ceratinsim Tu-ronicae urbis vicum accesserunl;. €erb-onia F. cJiristl. (Aquileja) CIL V 8986“^: Cerboniae (dat). Cerceilis Aquis s. Quarquemi. KSQKSQ S. Garcéva. Cerc-inus ilf. (Bom, c. saec. 2 in.) CIL 10 XV 922. 923: M. Cercini Pructi. Cerc-itaniis geograph. name. (Amiens) BA n. s. 40 (1880) p. 325: Val(erius) Du-rio Cercit(anus?) Cater(iensium) vix(it) an-(nos) XXV. cf. Cerretani. Cerc-ius M. Cercia F. (Santa Cniz) GIL II 645: Q. Gerei.....(Cadiz) 1788: C. Cercius Aunianus, Cercia Pnoe, Sura Cercia. cercius s. circius. 20 *cei’C0- aus *qerqo- Mn, *cerca ir. cerc f. henne, hun, cf. air. cerc-dae gl. gallinaceus,nbsp;r.f. gr. Ilesycli. y.éqxog' dLxvqvar (henennungnbsp;auf der Ilacmus-insel?), lat. querquedulanbsp;h'iekcnte, got. bruk hancnsfihrei, apreuss. kerkenbsp;/'. taucher, ved. krka-,'a«:. kabrka-, npers.nbsp;kark, kurd. kurk, afgh. cirk, osset, kbarkbnbsp;kjark gallina, Pamird. körk. cf. C. Lutatiusnbsp;Cerconius cos. a. u. 512. (lerc-ola F. (Triest) CIL V 616: Mar-30 cosena Pilone Septimia Cercola uxor. *cei’(Ia ir. cerd hmst, handwerk, auch handwerker, künsüer, w. cerd (cerdd); cf. lat.nbsp;cerdö handwerksmann, gr. xé^S-oq klugheit,nbsp;geivinn, xéqSiGzoq, xeqóoavvy; zd. kaqeredhanbsp;'boshaft, armen, kakard yórjg, (paQfiaxsvg,nbsp;o.sset k'ard schmid. €ertl-ic M. Baeda h. e. 4, 23: Sub rege Brettonum Cerdice. Cerdici-ates (cf. Cassiciates, Daesitiates, 40 Ausuciates) V. ligurisch? Liv. 32, 29, 7 (a.nbsp;197 a. Chr.): Ligurum, et duae gentis eius-dem civitates, Celeiates Cerdiciatesque. Cerdll-belus Jlf. Liv. 28,20,11 (a.206 a.Chr.): His (Hispanis) Cerdubelus, propa-lam deditionis auctor . . . praeerat; quos ur-bemque dam fide accepta Cerdubelus Eo-niano prodit. cei’ea s. caelia. Cerebelli-aca mutatie, O. au passage de 50 l’Fcoutay, cemmwne de Montmeyran, Lróme,nbsp;Oder j. Montoison? dép. Lróme, arrond. Lie,nbsp;canton Crest. It. Ilieros. 554, 4 ji. 5 ToUer:nbsp;Mutatie Cerebelliaca. CerecillS sive Sopino Eobore, j. Silva- [Cerb-onia — Ceri-o(n)] |
rouvres, dép. Haute-Marne, arrond. Chau-mont, canton GhateauvUlain. Cer-eius M. (Lyon) Boissieu p. 393, 6: Sextus Cereius. ?CereH-aecl lares. (Bei Canavezes) GIL II 2384: Laribus Cerenaecis Mger Proculi f. V. 1. s. Ceresc . . . (Pettau; Steinbrunnen beiPap-penheim) CIL III 6010,55: Ceresc rücklaufig. Ceresiuin stagnum, j. lago di Lugano, lo Greg. Tur. h. F. 10, 3: Erat autem stagnumnbsp;quoddam in ipso Mediolanensis urbis terri-turio, quod Ceresium vocant, ex quo parvusnbsp;quidam fluvius, sed profundus, egreditur. s.nbsp;Clisius. Ceresius 0.). C'/ieréf, dép.Aisne, arrond. und canton Laon, oder Cerizy, dép. Aisne,nbsp;arrond. Saint-Quentin, canton Moy. Ceret Ceretani Ceretes in Ilispania Baetica, iberisch.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 KsQsffQ-io-g zu idg. *kere-dhro-m, AI., furer der Galater. Pausan. 10, 19, 7: Fninbsp;fisv ovv 0Qaxag xed zo ed-vog zbnbsp;eyells KeQSamp;Qtog fj'yfjaaaamp;ac. Cereticus w. Ceretic, 31. Vita Karadoci lectio 1 pgt;. 12 de la Borclerie: Vir nominenbsp;Cereticus . . . Cereticus. Ceretius 31. Synode zit Orange a. 441 (Mansi 6 c. 441 C): Ceretius episcopus (Gra-tianopolitanus). Avitus cpist, 38 (35): Pi- 30nbsp;lium scilicet viri illustris Gereti. 83 (74):nbsp;Avitus episcopus viro illustrissimo Ceretio. 95 (85): Ceratium (lis Ceretium) nostrum, cerevisia s. cervesia. Cerialtanus M. Vita Melori 4 Anal. Boll. 5, 167: A nutritore suo, Cerialtanonbsp;nomine. 6 p)- 169: Cerialtanum . . . Cerialtanus. 7 p. 169: Cerialtanum. 7 p. 170. 9 nbsp;nbsp;nbsp;J9. 170: Cerialtanus. 9^.171: Cerial-tane. D p. 111. 10 p. Ill: Cerialtanus. 40 10 nbsp;nbsp;nbsp;jJ. 172: Cerialtanum . . . Cerialtanus.nbsp;Cerilia, Cirilla 0. j. Cerilly, dép. Al- lier, arrond. 3Iontluq,on. Aleroiv. miinzen: Belfort 1509 {= Prou 1910): CIRILIA//////)nbsp;1510: CERILIA. 1511: FERI . . . Prounbsp;1911: /////////IJAM. 1912: lERIIIVMT (Cerilia lit?). 1913: /////IIIANT// II. Cerind-ones V. Liv. fragm. lib. 91: M. Marium quaestorem in Arevacos et Cerin-dones misit.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;no Ceri-o(n) 31. cogn. (Ammersee) CIL III c. XXVII 21: Cllrionis. (Val diNon)Y 5063:nbsp;lovi Victori L. Visaeus Cerio v. s. 1. in.nbsp;(Bene) 7708: C. Lucu . . L. f. Cerioiii. |
Cerisi-acu-m
Cert-ia
Certima —
|
Certima O., nach Kiepert nicht céltiscli trots Liv. 40, 47, 2; Ad praevalidam aliamnbsp;urbem (Certimam adpellant Celtiberi). Certis fl. in Hispanien. Liv. 28, 22, 1 (a. 206 a. Chr.): Baete amni, quem incolaenbsp;Cerfcim appellant. Certobalos s. Cbertobalos. Cerud-ius M. (Mmes) GIL XH 3515; Cn. Cerudio (Hirschfeld [C]erv[i]dio?) M. f.nbsp;10 Tacito. Cerutius M. (Petronell) AEM 8: Ce-rutius (?) Se[r]e C. ill. Patavi yet. leg. XV A[p(ollinaris)]. • Cerve . . . cogn. (Orange) CTAXII 5686, 227: Cerve . . . *CerTe-düH0-n 0. j. Cervon, dép. Nièvre, arrond. Chamery, canton Corhigny. Fortunat.nbsp;vita Germani c. 32: Cum de vico Cervedonenbsp;in Morvinnum progreditnr. 20 cery-ësia, cervisïa (cf. camisia, tqi-(idQx-iala)- roman, cer-v-isïa, span.prov. cer-veza, portug. cerveja, (cat. cervesa Jwpfen), it. cervigia, afrs. cervoise (daraus it. cer-vogia, cervosa), femin. ÏA-stamm, hier. —nbsp;Dionys. Halicarnass. 13, 11, (16): 0[ ëhnbsp;Kslwi ovts olvov agnelivov slêoreg trjvi-Kavva oilre slcaov olov al naQ^ 'rjgïv èlaiainbsp;(psQOvaiv, aXl’ otva gèv fj^mgsvoinbsp;Gansicrignbsp;nbsp;nbsp;nbsp;iiëccn yplm övGmësi, êlcüm 30 ëh avsla Gxéati TtsitaXcucofiéva tijv te oëgrjv Kal TTjv ysvGiv axónm, xóxs ëe xcqwxov ano-XavGavxsg mu ovTXa êysvGavxo xaQxtmv, amp;av-gaGxccg oGag êcp' sxaGxa èXag^avov '^ëovccg,nbsp;YMi xov ^svov Tigwxcov, Ttmg xe ylvsxai xov-xcov EKuGxov Kal naga xlGiv avamp;gmnoig. Plin.nbsp;n. h. 22,164; Ex iisdem (frugibus) fiunt etnbsp;potus, zytbum in Aegypto, caelia et cereanbsp;in Hispania, cervesia et plura genera innbsp;Gallia aliisque provinciis, quorum omniumnbsp;40 spuma cutem feminarum in facie nutrit.nbsp;Nam quod ad potum ipsum attinet, prae-stat ad vini transire mentionem atque a vitenbsp;ordiri medicinas arborum. Ulpian. lïb. 23nbsp;Lig. 33, 6, 9 pr.: Siquis yinum legaverit,nbsp;omne continetur, quod ex yinea natum vi-num permansit. Sed si mulsum sit factum,nbsp;yini appellatione non continebitur .proprie,nbsp;nisi forte pater familias etiam de boe sen-sit. Certe zytbum, quod in quibusdam pro-50 yineiis ex tritico yel-ex hordeo yel ex panenbsp;conlicitur, non continebitur: simili modonbsp;nee camum nee cervesia continebitur neenbsp;bydromeli. lulius Africanus eest. 25; TILnbsp;vovGi yovv ^vamp;ov Aiyvnxioi, Kagov TIatoveg [Certima — cerv-ësia] |
(cf. Lio 49, 36), KeXxol Ksg^rjGÏav, gCksqu Ba§vX(óvioi. Plinii Sec. med. 3,6: Ebuli folianbsp;conteruntur et mixta cum faece cervisae super additis foliis eiusdem ebuli in linteolonbsp;alligantur. Ed. Liocl. 2,11: Cervesiae, caminbsp;— Ksg^fjGtov iqxoi Klt;(d[ii]ovy. Serv. in Verg.nbsp;georg. 3,380; Potionis genus est, quod cervesianbsp;nominatur. Marcell, denied, c. 16,33y). 160,nbsp;33: In potionem cervesae aut curmi mittat.nbsp;c. 28,13: Infundes in cervesiae novae sexta- lonbsp;riis duobus et mellis cyatbo. . . . Quod si innbsp;ea provineia faciendum fuerit boc medica-mentum, in qua cervisia non est, ex aquanbsp;dabis etc. Anthimus 15: Ceryisa bibendo yelnbsp;medus et aloxinum quam maxime omnibusnbsp;congruum est ex toto. Quia cervisa, quinbsp;bene facta fuerit, rationem babet et beneficium prestat sicut et tisana, quae nos faci-mus alio genere. Fortmiati append, carm. 9, 16 p. 281 Leo: Sed Dagaulfum baec 20 rumpat ceryesia tristis, | faece lagunari (la-cunari cod.) turbida, tendat bydrops, vitanbsp;Radegundis 1, 15, 35: Vini vero puritatemnbsp;aut medi decoctionem ceryisaeque turbidi-nem non contigit. Isid. or. 20, 3, 17: Cer-yisia a Cerere, id est fruge, vocata. Estnbsp;enim potio ex seminibus frumenti yarionbsp;modo confecta. Hermeneumata Montepessu-lana CGIL 3 p. 315, 69; Tlogaxog ek nv-goav cerbesia. Lonae vita Colrnnhani c. 26: sonbsp;Cum bora refectionis appropinquaret et minister refectorii cervisam administrare cona-retur (quae ex frumenti yel bordei suconbsp;excoquitur, quamque prae ceteris in orbenbsp;terrarum gentibus praeter Scoticas et bar-baras gentes, quae Oceanum incolunt, usi-tantur, id est Gallia, Britannia, Hibernia,nbsp;Germania, ceteraeque, quae ab eorum mo-ribus desciscunt) vas, quod tiprum nuncu-pant, ad eellarium deportat, et ante vas, 40nbsp;quo cervisa condita erat, apponit, tractoquenbsp;serraculo, meatum in tiprum eurrere sinit. . . . Nibil in vase, de quo cervisa deeurrebat, remansisse. Intuitusque est supra tiprumnbsp;cervisam creyisse. 28: Non sunt nobis am-plius quam duo panes, et paululum oervi-sae. . . . Parum cervisae detulit. 53: Vasquenbsp;magnum, quod vulgo cupam yocant, quodnbsp;yiginti et sex modios amplius minusve ca-piebat, cervisa plenum in medio babebant 50nbsp;positum. Ad quod vir Dei aocessit et soi-scitatur, quid de illo fieri vellent. Illi aiuntnbsp;Deo suo Vodano, quem Mercurium vocantnbsp;alii, se veile litare. . . . Visque rapida cum |
Cervi-acii-s
? Cest-ius
|
fragore cerevisae prorampit. Tita Srigidae 3, nbsp;nbsp;nbsp;18 ASS 1. febr. I j). 120: Fecit autemnbsp;cerevisiam de illo modio in duabus pelvi-bus: alia enim vasa non babebat. Divisa estnbsp;ergo illa cerevisia per modios, et portatanbsp;est a Brigida decem et octo ecclesiis, quaenbsp;in circuitu eius erant; et de bis in cena do-mina et in pascba, et in septimana usquenbsp;ad clausulam pascbae sufficienter omnibus 10 abundavit. 24 p. 121: At vero Brigida putans, quod cerevisia esset in vase, ait:nbsp;Deo gratias agimus, qui dedit cerevisiamnbsp;istam episcopo nostro. Et sic oonversa estnbsp;aqua illa in cerevisiam, ad instar vini optiminbsp;facta fuit statini. Léx Alamannor. 21: Quin-decim siclas de cervisa. Vita Vedasti 7:nbsp;Quaedam vero vascula ibi cervisa stabantnbsp;impleta. Vita Luani s. Lugidi 1, 7 A8S 4. nbsp;nbsp;nbsp;aug. I p. 343 D: Feceruntque sibi cere-20 visiam de succis mororum, sicut ludentibus pueris mos est; et puer Lugidius, bonus cerevisor, liquorem simul et aquam in unumnbsp;vas commiscuit. Vita Arnulfi 2, 30 ASSnbsp;IS.iul. IV^.440A.' Modicum quiddam cer-visae. Vita Salahergae 3, 19 ASS 22. sept.nbsp;Ylp.b21F: lus tritici vel bordii, quodnbsp;cervisam nuncupant, et arte conficitur bu-mana, quo occidentalium pleraeque nationesnbsp;utuntur, iussit facere: quam in vas, quodnbsp;30 lingua communi tonnam vocant, mitterenbsp;iussit. God. Laudwn. n. 426 bis fol. 117'':nbsp;(Mens. iun.) cervisa non bibat. (Mense augs.)nbsp;cervisa et metus non bibat. — Inschriften:nbsp;(liieg) GIL XII 372: Ded(it) et cervi[siam].nbsp;(Paris, im Musée Garnavalet) MA n. s. 17nbsp;(1868)11.167. 18 (1868) 11.225—227 pl.nbsp;XXII. Wümanns 2833^ = Mowat, Me-marques sur les inscriptions de Paris p. 33nbsp;— MSAF 49 (1888) 1?. 365: Ospita: replenbsp;40 lagona(m) cerves(i)a und Copo: Cnoditunbsp;abes, est repleda. — cerves-Srius bier-brauer. (Banassac, dép. Losère) A. de Bar-thélemy, Vases sigiUés et épigraphiques p. 7:nbsp;Cervesar[iis feliciter!]. Cervi-acii-s O. j. Sargé, dép. Sartlie, ar-rond. und canton Le Mans. cesa s. gaison. Cesa .. . s. Gesa . . . Cesem O. j. Montceix, depart. Gorrèse, 50 arrond. Tulle, canton Treignac. Meroiv. mz.,nbsp;saec. 7 ex. — 8 in. Belfort n. 1514: INnbsp;CElt;Xgt;EMO. ? Ceseri . .. (Orsoioa) GIL III 1703“: IJt(ere) f(elix) Ceseri. |
€eseri-acu-s pagus. Wideradi test. Pard. n. 514, t. 2 p. 324 (a. 721): In pago Al-sinse et in Pauliacinse, Meseriaco, Ceseriaco,nbsp;Vallinse. CE SIC O V. Gallische münge MN 1883 p. 14: CESiCOV, zu lesen Sesicov? Cessarone s. Cessero(n). Cessen-one castrum, j. Gessenon, dép. Hérault, arrond. Saint-Pons, canton Saint-GJiinian.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;jq Cesser-o(n) stadt der Volcae Tectosages in Gallia Narbonensis, j. Saint-Thibéry amnbsp;r. ufer des Hérault, dép. Hérault, arrond.nbsp;Béziers, canton Pézenas. Plin. n. h. 3, 36:nbsp;Cessero. Ptol. 2,10, 6: Ksogequ. TP: Cessenbsp;Eone. Illieros. 552, 4: Mansio Cessarone.nbsp;IA 389, 4: Araura sive Cesserone. 396,9:nbsp;Cesserone. (Vicarello) GIL XI n. 3281 —nbsp;3284: Cesserone(-em 3281, Cessirone 3284). *Cessi-acu-m oder * Cissi-acu-iii vonw röm. M. Cessius oder Cissus, in O. Gissacnbsp;(Aveyron; Gorrèze; Gironde; Haute-Loire). Cess-onius M. cogn. (Bei Wed-Atmenia) GIL VIII 10891: Cessonius. Cessonius portus. Vita Brioci 8 ASS 1. mai I p. 93 F: Non procul a fluminenbsp;quod in portum Cessonium influit. Ceste O. zwischen Fontanetto und Gre-scentino. Illieros. 557,2: Mutatio Ceste. ? Cest-ius villeicht zu mir. ceis spear, so *kes-ti, vw. mit gr. xéGTqog, lat. castro vonnbsp;*castrum Imife, ai. ^astra-m? l) Plébejischesnbsp;geschleeht in Mom. Gicero pro Flacco 13,nbsp;31: L. Eppi, L. Agri, C. Cesti, equitumnbsp;Romanorum. 2) C. Cestius. Gicero adnbsp;Attic. 5, 13, 1: Cestius. Orélli 47. 48 =nbsp;Wümanns 216: C. Cestius L. f. Pob(lilianbsp;tribu) Epulo pr. tr(ibunus) pl(ebis) Vllvirnbsp;epulonum.....Heredes C. Cesti et L. Ce stius quae ex parte ad eum fratris here- 40 ditas M. Agrippae munere pervenit, ... Innbsp;sepulcrum C. Cesti ex testamento eius in-ferre non licuit. 3) C. Cestius, praetor a. 44 a. Ghr., f 43 a. Ghr. Gic. Phil. 3, 10, 26: C. Cestius. Apqnan. b. c. 4, 26: KéGnognbsp;. . . Kègxiov. 4) L. Cestius, praetor, mit C.nbsp;Norbanus. Münze a. 44 a. Ghr.: Babelonnbsp;t. 1 p. 340 n. 1—3: L(ucius) CESTIVS. 5) C. Cestius Gallus, consul 35 p. Ghr. Plin. n. h. 10, 123: Hoe gestum M. Servilio C. 50nbsp;Cestio cos. a. d. V. kal. Apriles. 15, 49:nbsp;Habent (mala) originem a Matio Cestioquenbsp;et Mallio, item Scaudio. Tac. a. 3, 36: C.nbsp;Cestius senator. 6, 7: C. Cestium patrem. [Cervi-acxi-s — PCest-iusl |
? Cest-ivis
|
. . . Cestius. 31; C. Cestio M. Servilio con-sulibus. {Dio 58,25: Fdiog jièv rdkXog xcil MaQxog StqovLliog VTCaTsvGav.) 6) Sein sonnbsp;Cestius Gallus, consul 42 p. Chr., legal innbsp;Syrien a. 64. Plin. n. li. 34, 8: C. Cestiusnbsp;consularis. los. h. lucl. 2,14,3: ’ISv SvQianbsp;Kssxiog rdXlog ijv jt^odtEJCcav xrjv snaQiiav.nbsp;16, 1: Ksöxlm . . . KsGxtm . . . Kéatwv. 18,nbsp;9: KsGxia. . . KeGxIco . . , KÉGxwg. . . Kégxiov.nbsp;10 10: KsGXLog. 11: KéGxiog. 19, 1: Kéaxiognbsp;. . . Kéaxwg. 2: KsGxiog. . . KeGxCov. 3: Kb-axlov. 4: KÉGXLog . . . KsGxiog. 5: Kégxiovnbsp;. . . KÉGxwg. 6: KÉGxwv. 1: KÉGxwg. . . KÉGxwg ... KÉGxwg. 8: KsGxÉa. 9: KÉGxwg...nbsp;Kégxiov. 20, 1: KsGxwv. . . KÉGxwv. . . KÉ-Gxiog. 3: KÉGxwv. . . KeGxÉov. vita losepMnbsp;71: KégxiovrdXXov. Tac. a. 15,25: C. Cestio.nbsp;h. 5, 10: Cestium Gallum Suriae legatum.nbsp;(Bom, Monte Cavo) CIL VI 2015 (= Xnbsp;20 2241), 5 (a. 42 p. Chr.): [C. CJestio Gallo.nbsp;C[aecina] Largo cos. 7) a. 56 p. CJir.: Tac.nbsp;a. 13, 30: Cestius Proculus. 8) Tac. h. 4,nbsp;73: Cestium Severum. cf. (Bom) Schuerm.nbsp;1320: T. Cest 11 Severi. 9) Cestius, ein bewoner von Perusia, f 41 a. Chr. Appian. h.nbsp;c. 5, 49: KÉGxiog êÉ xig avxamp;v ixtogaQyóxa-^og, Év Maxsöovla xcsnolefifjxag Kal ék xovSsnbsp;MaxsöoviKov aixbv ovofid^av. (Veil. 2,74,4:nbsp;Macedonicus.) 10) L. Cestius Pius, rhetor ausnbsp;30 Smyrna, oft bei Seneca suasor. und controv.;nbsp;davon Cestianus color Sen. contr. 1, 7, 17.nbsp;Ilieron. a. Ahr. 2004 (a, 13a. Chr): L. Cestiusnbsp;Pius Smyrnaeus rhetor Latine Eomae do-cuit. — Inschriften: (Bom) CIG III 6245:nbsp;KsGxxa Blkxcoqiu QlwQEvxia. (Collarcs) CIL II nbsp;nbsp;nbsp;258: Cestius Acidius Perennis. (Valen-eia) 4976,10: Ces(tius). (Tarragona) 4970,nbsp;131: L. Ces(ti). (Burnaiad bei Smyrna) III nbsp;nbsp;nbsp;416 = CIG 3302: Cestia Helena. L.nbsp;40 Cestius [Phjilostorgus. L. Cestium Dolo- nem KsGxia EXevx], Keaxwg (PtloeTop[y]o[g, Aov%\w\v^ Ksgxwv AoX(o[y\a. (Gradina beinbsp;Medvigge) CIL III 2846: Q. Cestio Q. filionbsp;Proculo an. XXXX II. viro. bis. Cestia Q. fil.nbsp;Quinti . . . [patjri pientissi[mo]. (Aquileja)nbsp;V 1228: Q. Cest.... (Padua) 2824: . . . .nbsp;C. f. Pab. Sa[r]do P. Cesti[o Um]brionbsp;Dextro . . Ducenio. (Quargnento) 7447: . . . [Pojmponianus Secundus P. Cest......ius óo Prisons, Ducenius Proc[ulus]. (Ccmeïli)7538: M. Cestio C. f. Carantiae M. f. Eufae po-suerunt C., L., M. (Cestii) fil[i]. (Mantua) 8110, 335: C. Cesti(us) Satu(rninus).nbsp;(Bom) VI 14696: Cestio Cpjadeo. 14697: [? Cest-hia] |
Cestius Clarus. 14698: Cestius Clarus Se-berine comparaYit post annos X. Severina Cestiae Eeparatae alumn. cessit. 14699: L. Cestius Hilarus. 14700: L. Cestius L. 1. Menippus L. Cestius L. 1. Sasas. L. Cestius L. 1. Mcepor. [L.] Cesti L. 1. Thoas Cestia L. 1. Acte. Cesti Sara Cestinbsp;Helico Cesti Balitho L. Cesti L. 1. Aphro-disi Cesti Menodoti. 14701: M. Oes[tio]nbsp;Myrtplo] Cest|ia| Primill[a|. 14702: C. lonbsp;Cestio D. 1. Quieto. 14703: C. Cesti Tri-condimenti C. Ce[stiJ Phil . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;14704: L. Cestio Valenti. 14705: C. Cestius Zosimus Pothus f. Cestia Synope' viro suo. 14706:nbsp;Cestia Amabilis. 14707 : Cestia Auge M.nbsp;Cestio LupuljoJ. 14708: Cestia C. 1. Do-mestica vlx. an. XXI C. Cesti C. 1. Nicomachinbsp;filia. 1470^: Cestia Fortunata. 14710:nbsp;Cestia Volupta. (Chester) IJL 7 p. 291 n.nbsp;891: G. Cespljus Teurnic(us). (Timgdd) 20nbsp;VIII 2352: L. Cestius Successus. (a. 160)nbsp;2353: L. Cestius Successus fil(ius) et heresnbsp;L. Cesti Galli. (Lambèse) 2562,16'- C. Cestius Felix. (Zraya) 4556: L. Cestius Sa-[tjurninus v. a. LXXV. Cestia Cornelia d.nbsp;(Setif, a. 207) 8469: M. Cestius T. f. Qui-r(ina) Eegianus. (Pompeji) X 867: Cn. Cessinbsp;Cn. f. Col. Cesti Antioches. (Gastel VoUurno)nbsp;3722: L. Cestio' Gallo Cerrinio lusto Lu-[t]atio Natali. (Venafro) 4852, 5: . . . dius 30nbsp;Cest.... (Catania) 7060: Claudia Cestia.nbsp;(Termini) 7348: M. Cestius P. f. Cla. 7383: P. Cestius .... us. 7384: Ï. Cesti[us Eu]-fus. 7385: P. Cestio Catullo ann. D XXVII et P. Cestio Catullo patri. 7387: Ces[tjiaenbsp;Catullee Piae. 7407: Cestia Pulchella.nbsp;(Goezo) 7506 add.: L. Cestio L. f. Pompt.nbsp;Gallo Vareniano Lutatio Natali Aem[i]li-ano. (Catania) 8045, 5: N. Cesti. (Marseille) XII 419: Q. Cesti lanuari. (Valence) 40 1750: Cestia C..... (Bei Nimes) 2981: Cesti f. (Nimes) 3516: Q. Cestio Benigno. 357Q: Cesstius Treption. 4009: Verecun-dae Cestiae. (Vienne) 5686,228: Of(ficina)nbsp;Cesti, Of. Ces. (Saint-Amand, dép. Nord)nbsp;Schuerm. 1321: Cestius. (Ostia) XIV 270, 5: [C]estius Pr. . . nbsp;nbsp;nbsp;796: C. Cestius For- tunatus. (Porcigliano) 2063^-’’: C. Cestius C. 1. Prunicus, C. Cestio C. f Prunico filio,nbsp;Cestiae C. f Fortunatae f. Cestiae C. 1. For- 50nbsp;tunatae coniugi. (Bei Frascati, a. 186)nbsp;2590: Cestio Eufo. (Palestrina) 2891: Q. K. Cestio(s) Q. f. Hercole donu [djedero. 3091: C. Cest(ios). (= I 93) 3092: C. |
Cestns
? Ceunus
|
Cesti(os) M. f. 3093; M. Cest(ios) M. t'. 3094; . : [Ce]stio(s) C. f. C. n. 3095; Ce-stia Q. f. 3331; Euclesis Cestia Q. 1. —nbsp;Davon Cestianiis cogn. (Ferenüno) CILnbsp;X 5821; Quintius C. f. [Pajlatina Cestianus'nbsp;Ducenius Proculus. (SiracMsa) 7130, 20;nbsp;Cestiani Paretri. (Mamra) 7212; M. En-bellino P. f. Pub! Cestiano Crassiciano. Cestus Jlf. cogn. (San Gervasio hei Bar-10 celona) CIL II 6172; D(is) M(aiiibus) Nu-raisia) Ursulas Aelius Cestiuas maritus et Numisius Cestus fil, (Horn) VI 20201 ==nbsp;Kaibel 1691; Cestus. (Bieii) CIL IX 4680;nbsp;A. Herennuleius Cestus negotiator vinarius.nbsp;(Nerola) 4997; Q. Gen......Cesto. Cesuriiicus 0. Testamentum Bemigü a. 53o, Parel, clipl. n. 118, t. 1 p. 82: I)e Ce-surnico. ? Cesur-O(n) M. (Vienne) CIL XII5683, 20 1 33 = Allmer et Bissard t. 4 n. 494, 39nbsp;p. 237; Cll oiVlO. Cetetiu ilf. (Laibach) CIL III 3861; Enno Secconius f(i]ius) vivus f(ecit) Cete-tiuni Eustic|i] f(ilio). Cetia o. Acta Floriani 1 AS8 4. mai lp. 462 F: Apud Cetiam civitatem. Cët-io-n ahleitung von *cêto- wald, in Noricum (der Wiener Wald, hei Strah. 4, 6nbsp;p. 207 To TovXXov). Ptol. 2,13,1; Tb Nco-30 QiKovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;anb fièp óvaiag Aivm no- TOftco, anb ós aqmmv géqsi tov Aavov^lov TM 0,7X0 Aïvov 7totag,ovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xov Ksriov OQOvg ... 5 oTcb öh avaroXav avra tm Ksrixp OQSi, uTxb ós (isarjfi^QLog tm re t)7tbnbsp;TO eiQ'rjfiévov bqognbsp;nbsp;nbsp;nbsp;t'^j TIccvvoviag rijg aveo. 14,1; H Uavvovia 7j civxa nsQioqi^srai OTtb jisv óvasag tm Ksxixo oqsi %al sk fiéqovgnbsp;róa Kaqovdyxo. . . . Tm rov Aavov^éov fisQsxnbsp;TM 0.7X0 rov Ksriov oqovg. Sein letgter aus-40 laufer Citio der Leopoldsherg in TP. — IAnbsp;234, 2. 248, 4; Cetio. — Municipium Ae-lium Cetiuin j. Mautern. (Topusleo) CILnbsp;III 3940; C. Mariu[s] Saturnu[s] Cetio.nbsp;(Wéls) 5630; Dec(urionis) et Ilvir(i) etnbsp;tlaminis Ael. Cetiensium. (Tulln, verdachtig)nbsp;5652 = Wilmamis 2461; [Ilviris?] i(ure) d(icundo) coloni[a] A[ejli[a Cet]iensi..... dec(urio) et Ilvir [i(ure)] d(icundo) A[e]' l(iae) Cetiens(ium). (Karlstetten) CIL IIInbsp;50 5658; jll|vir i(ure) d(icundo), augur m(u-nicipii) A(elii) C(etii). (St. Leonhard amnbsp;Forst) 5663; Aed(ili) m(unicipii) Ael(ii)nbsp;Cet(ii). AEM 9 (1885) s. 266; [Quaest(o-ri) mun(icipii)] Ael(ii) [C]eti(i). (Bom, |
unter Septimius Severus) FE 4, 894“, 33 p. 314;.....Valens Caeti(o). Cëto- Jiolz, wald, fiir *keito-, acy. coit, ¦w. coed, abret. coet, mhret. coat, nhret. (Léon) koad, corn, cuit gl. silva, lat. (bu-,nbsp;quer[cul-, sili[oi]-)cëtum? germ, baitba, got.nbsp;st. haijii f. = *caitia, an. heidr, ac. hèd,nbsp;mhd. nhd. beide. In: Kririov bqog, Aeliumnbsp;Cetium, ir. Ciadan, Burcithum oder Bor-exium (Burtscheid) ww *Borvo-cëtum, *Lêto- lonbsp;céton '^gray wood’ j. Lichfield, vicus ïascae-tium in Baetien ¦''•'Taxo-cêton ’eïbemvald’,nbsp;viïleicht—Tettscheid, *ïrero-ceton ’vom Trier-hach durchfloftener tvald’, saec. 10 Triera,nbsp;Uto-cetum in der Bretagne,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Worcoet= *Ver-cëtus, Vo-eëtius ^Niderwald’; weiter in Cëto-brïga, w. Ooetwallawn; vgl. atich Cae-sia silva. Ce(ae)to-'brïga ^Ileid-herg’ oder 'burg des Cetos’?, stadt der Turdetani in Lusi- 2unbsp;tanien, j. Troya bei Setubal. Ptol. 2, 5, 2;nbsp;Kaïró^Qx'^. Marcian. Heracl.peripl. maris ext.nbsp;2,13 i3. 547,11 jlf..- Kaxsropqll IA 417, 1;nbsp;Catobriea. Bav. 4, 48 p. 306,18; Cetobricca. cetra, Cetronius s. caetra, Caetronius. Cetnis zu caetra, M. (Pesaro, a. 48— 51) Orelli 3206; Sex. CetrI SeY[e]ri spec.nbsp;benificiarl(i) Getae ab com(m)entaris custo-diaru[m]. (Briou bei Saintes) Esperandieunbsp;70; Q(mntus) lulius Q(umti) f(ilius) Te- 30nbsp;r(entina tribu) Cetrus domo Arelat(e). miles leg. (lis ooh.) XVIII vol(untariorum?). Cettos, CettusH. cogn. (Kaindorf) GIL III 5343; Cl. Crispinus et Censorina Cetti f.nbsp;(Ailier) Schuerm. 1323. AISAF 51 (1890)nbsp;p. 83. (Lyon) Allmer-Bissard, Lyon t. 2 p.nbsp;373; Cettus. (Lyon, Trion n. 564) t. 4 p.nbsp;324, n. 497, 373: Cettos. (Beims) Hubertnbsp;317; coVMJD. 318; ClllTAc«. (Sens)nbsp;319; CETTVS F(ecit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4o Cetturonenses? vicani. (Ilorburg) GIB 1916; Vioanor(um) Cetturo . . CetiiS M. cogn. (London; York) GIL VII 1336,304; Geil (gen.). (Toulouse)Xll 5686,nbsp;229; CETIM(A = Ceti m[an(u)?]. (Ailier):nbsp;CIITVS. Ceud-o(n) M. (8. Ilelenenberg) EE 4 p. 163 n. 568; Ceudo Ariomani f. ? Ceunus M. Ceuiia F. (Spalato) GIL III 2403; luliae Ceunae. (Nadin) 2857; bonbsp;Calpurnia C. f. Ceuna Latrae v. s. 1. m.nbsp;2859; C. lulius Picusi f. Ceunus Latrae v.nbsp;s.1. m. (Karin) 2891; Calpurnia C. f. Ceuna.nbsp;2892; [Calpurnijae Ceu[nae|. 2900; C. [Cestus — ? Ceunus] |
Geus — Cliamba
Chanao
Chio-ii
|
Chaiiao s. Canavo(n). Chandregia fl. Urlc. a. 748: Super flu-vium Chandregia. ? Characitanl V. Plut. Sertor. 17: Elal Ss Sfifiog {ot XaQaK^xavoC) ’bnÏQ rov Taym-viov Ttotajióv, ovK aStsöiv ovrs Km^aig svoi-xovvtsg, ccXXa Xócpog èatlv sv^syéamp;rjg Kalnbsp;vijjTjXóg, avtQu Kal KoiXmfjtaru TtsxQamp;v /31s-Ttovxa TCQog ^oQsav ns^isycov. 10 Charaiicho O. j. Cherain in helg. Luxemburg, bei Goiwy, dép. Limerlé. Pertz dipl. p. 28, 39 (a. 667): Curtes nostras, idnbsp;est Amblavam, Charancho, Ledernao. Charclieiiaium O. j. Sarcenay sur la Choisille, Touraine, dép. Indre-et-Loire? Charicillum O. Meroiv. mimze. Belfort n. 1517*: B fCHARICILLO. Cliarili-aco O. j. Charly, dép. Aisne, arr. Chateau-Thierry. Merow. münze. Belfort 20 1518 == Prou 1064: f CHARI • LI • A- CO. V Charilica marca. Trad. Wiz. 247 (a. 720—737): In pago Saroinse in marca quenbsp;vocatur Charinca. Chario-gaisos ist germanisch. Charisago villa s. Carisi-acu-s. *Charisi O. Bav. 4,26 p. 232,4: Cho-rust. Charus fl. s. Carus. Chassanol s. *Cassinó-ialum. 30 Chassi O. l) j. Chassy, dép. Yorme, ar-rond. Joigny, canton Aillant-sur-Tholon; s. Chaciacus; 2) Trad. Wiz. (a. 699) n. 205:nbsp;Ad Chussus (amp; Chassus). 223. 240: Adnbsp;Chassus. 252: Ad Cassus. Chassi-Scu-s vicaria, j. Chessy-les-Mines, dép. Bhóne, arrond. Yillefranche-sur-Saóne,nbsp;canton Le Bois-d’Oingt. ? Chaiidos. (Bézé; Saint-Georges-de-Montaigu; Poitou) Schuerm. 1329. 1330: 40 Chaud. o und Chaudos. Chaunus mons s. Caunus. Chav. O. j. Ghavot (?), dép. Marne, arr. Épernay, canton Avize. VChavelaus insél, j. Calloo? Baude-mundi vita s. Amandi 5, 19 ASS 6. febr. I p. 852 Lgt;: Insulam, cui vocabulum est Cha-velaus, iuxta Scaldum fluvium. Cheleni. Yita s. Cadoci (saec. 6) c. 66. lAves p. 96. r.0 nbsp;nbsp;nbsp;? Chemus M. cogn. (Triest) GIL V 577: Sex. Cossutius Chemus. Chener-eium O. j. Chennery, dép. Ardennes, arrond. Youziers, canton Buzancy, gemeinde Bayonville. |
? Chera-onius M. Yita Busticulae 1, 4 A88 11. aug. II p. 658 L: A quodam vironbsp;nobili nomine Cheraonio . . . Cheraonius. Cheri-acu-S vicaria, j. Saint-Beauzire, dép. Ilaute-Loire? arrond. und canton Bri-oude. Chersl-acii-s pagus in Belgica. Plin. n. h. 4,106: Morini ora Marsacis iunctinbsp;pago, qui Chersiacus vocatur. Chertohalos O. in Pannonia superior, lo j. Karlburg? Ptol. 2, 14, 3: XsQxó^aXognbsp;(KSQxó^aXog X). TP: Gerulatis. IA 247, 2: Gerulata in medio Carnunto. JVZ) occ. 34, 10: Gerolate. 21: Equites sagittarii,nbsp;Gerolate. CllGtosötos M. (Alexandria in Acgypten, j. im Louvre) American Journal of Archaeology 3 (1877), jwfo/—dec., w. 3 m. 4: Xsxó-ösxog PaXdxrjg. ? Chilasurguntanus aus Baetica, wol 20 iberisch. (Ex centuria Ilipensi?) GIL IInbsp;1087 = Hübner, Exempla n. 41: ürohailnbsp;Atitta(e?) f(ilius) Chilasurgun(tanus?). Childri-acu-s O. Yita Audoeni 17, 46 Anal. Boll. 5, 124: Praedium, cui vocabulum Childriacus, in pago Dunensi. *Childrici-aca villa, von frank. M. Childerich. Pertz dipl. a. .709, p. 67, 38:nbsp;Mansellus duos in loco nuncupantis Chil-driciaecas et Ad-Taxmedas, sitis in pago 30nbsp;Tellao. 43: In iam dicta loca Childriciagasnbsp;et Taxmedas in iam dictho pago Tellao.nbsp;p. 68, 1: In iam dicta loca Childrioiaegasnbsp;et Taxmoedas in iam dicto pago Tellao. 8: In iam dictho loco Ohildriciaegas et Taxmedas, in sepe dictho pago Tellao. Chluquifl-aga s. Diluquifiaga,- cf. Dul-gofaiacus? Chillenus M. Yita Fiacrü 1, 13 ASS 30. aug. VI p. 606 B: Chillenus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 CMlo M. ist griechisch. Chilzi-acu-s O. j. Ghouzy, dép. Loir-et-Gher. Chio-mara (cf. M. Ci-marus, Civis-marus) F. die gemahlin des galatischen Mnigs Ortiagon. Polyb. 21,38(22,21) (beinbsp;Plutarch, mulier. virt, p. 2581)—F): Xlo-(laQav Ss Gvvs^Tj xfjv ’O^xiayovxog alygdXa-Tov ysvsöamp;ai gsTcc xmv dXXxav yvvcuKamp;v, orenbsp;Pcojictioi Kaï FvKiog svLKr\6av (Jtdyr) rovg èv 50nbsp;Aöia FaXdxag. 6 Ss Xa^mv avrijv tu^iaQ%ognbsp;siQtiGttxo rrj xvyrj GXQaxicoxiKamp;g Kal KaxyGyv-vsv' 7}v Ss aQa Kal nQog TjSovrjv Kal aQyv-Qiov cigaamp;rjg y.al KKQaxxjg dvamp;QoiTtog, xixxfjamp;rinbsp;[Ghanao — CLio-mSra] |
1007
Chiix'i
cliH
1008
|
dh 0|M,wg vnb trjg (pilaQyvQiag, Kcd Gvquot;/^vov ówfiokoyrj'd-évvog VTtSQ xfjg yvvaKÓg,nbsp;7jyev avrx^v anolvTQwGcov, Ttota^ov rivog svnbsp;(LiEöfo öieCQyovzog. mg ê's êia^dvieg ot Fctld-xai tb y^Qvaiov eömKav avtm Kal itaQeldjipa-vov rrjv Xio^dqav, i] /.uv amp;nb VEVfiatog ttQoS-Étagsv êvï naioai tbv ^Pwfiaïov ccOTta^ó^iEvovnbsp;avtTjv y.al q)ilo(pQovov^svov, sxeivov ös Ttei-Gamp;évtog xal rrjv xstpaXriv dnoxóipavtog, kqu-10 [isvr] xal ttEQiGteilaGa totg xóXnoig dm^Xav-vev. mg öè '^1'9'S jt^óg tbi’ dvÖQu xal rrjvnbsp;xslt;paXrjv avtm tt^ovjSaXsv, èxslvov ^av/taGav-rog xal elttóvtog 'cb yvvai, xalbv t] jtiflTig’, ^ vaV sinsv, 'dAla xdkXtov sva fióvov ^ijv êfiol Gvyyeyevi^jiÉvov.’ tavry fisv b UoXv^iógnbsp;(pTlGi ötd Xóymv èv SdQSsGl ysvófiEvog Hkd-lidGat tó re qjgóvrj^a xal ti]v GvveGi.v. Irnbsp;name ist von Hvins 38, 24 und Val. Max.nbsp;6, 1 ext. 2 verJcertcr tveise tveggclaften. 20 Chirei 0. Vita Bertae 1, 7 ASS 4. ml. II p. 50 JE: Villam nomine Chirei. , Chiuggana fl. s. *Cucana. Chivili-acu-s O. j. Saint-Pierre-de-Che-villé, dép. Sartlie, arrond. Saint-Oalais, canton Ghdteau-du-Loir. Choae O. j. Huy, in der helg. prov. Lüt-tich. Meroiv. münsen. Belfort n. 1522 (Prou 1201) : tCHOE CASTRO. 1523: CHVOA...nbsp;1525. 1526: CHOE. 1527. 1528 (Prou 30 1197): CHOE. 1529 (Prou 1198): CHOC. 1530 (Prou 1199): CHOAE FIT. 1531nbsp;(Prou 1200): CHOAC FIT. 1532 (Prou 1202) : CHOAE FIT. 1533: CHOAE FIT.nbsp;1534 (Prou 1204): CHOAE FIT f. 1535:nbsp;CHOA EFIT. 1536: tCHOAE FIT. 1537nbsp;(Prou 1205): CHOo f FIT. 1538 (Prounbsp;1206): COfEtH. 1539: CHOE Fl. 1540nbsp;(Prott 1203): CHOAE FIT. 1541: CHOAEnbsp;FIT. 1542: CHOAE FQ. 1543: CHOEFQ. 10 1544. 1545 (Prou 1211): CHOI f V AlC. 1546 (Prou 1208): f CHO f E FICIT f.nbsp;1547: t CHOEFICITI f. 1548 (Prou 1207):nbsp;t CHOE FICITI t- 1549 (Prou 1210):nbsp;CHOIVIIT. 1550 (Prou 1209): CHOIfVnbsp;FIT. 1551: CHOIfV FIT. 1552: CHOInbsp;VFIT. 1553: HO E FT. 1554*: CHOAnbsp;oEoFII. Chogmic. (Circeneester) EE lp. 196 n. 665 = 7 p. 280 n. 837: Genio Choguncnbsp;.'ïo (nieht genio e(o)ho(rtis) [c]rinc(tae)). Choiss 0. im Limousin. Merow. münze von Chances, dép. Corrèze, canton Meyssac.nbsp;Belfort n. 1555 = Prou 2044: CHOI8 c/3 ennbsp;r (für F) f. [Cliirci — chs] |
{jhmmE.imduUv. (Altino) CILY 2284: üpsidiae Choini. ChonoriS (ch = e) brclon. M. Greg. Tur. h. F. 4, 13 (20): Curn Chonoo (var. Clio-nobro) Brittanorum comité. . . . Chonoo (var.nbsp;Chonoober) Brittanorum comes. Vgl. Ca-navos, Chanao. ChoilO-möris hrcton. M. — Cuni-marus, Cuno-maros. Greg. Tur. li, E. 4,4: Postnbsp;alium comitem regionis illius fugit, nomine lonbsp;Chonomorem. ? Choluis M. fig. (Picardie) Schucrm. 1332: Choni of. Chora O. j. Saint-Moré, dép. Yonne, arrond. Avallon, canton Vezelay. ND occ. 42, 66: Praefectus Sarmatarum gentilium, anbsp;Chora Parisios usque. lonae vita Columbaninbsp;39: Ad Choram fluvium properans. . . . Adnbsp;vicum, quem Choram vocant, venerunt. Choroe, Coroe vicaria, j. Coray, dép. 20 Finistère, arrond. Chdtcaulin, canton Chd-teauneuf-du-Faou. Chorust s. Charisi. Chosilium s. Causila. Chramlos O. j. Crkmleux, gemeinde Saint-Waast-lès-Bavai, hof bei Bermeries,nbsp;dép. Nord, arrond. Avesnes, canton Bavai.nbsp;Pertz dipt. n. 20 (c. a. 656), p. 21, 18:nbsp;Chramlos subteriores. Cliretina stadt der Lusitani, villeicht j. 30 Crato. PM. 2, 5, 6: XQrjtLa. cf. CIL IInbsp;170: lovi optumo maxumo vicano Camalo- c ... in. ?Chris-ellllSiüf. (Aquileja) CILY 1036: A. Mulvio A. 1. Crisello. Chriss-ilis cf. Crixos? M. (SaIona)CIL III 2506: Chrissio lib(erto). *CIiristo-ialllS vom gricch. cogn. Chre-stus, in Christoilo, Christolium, O. j. Crétcil en Parisis, dép. Seine, arrond. Sceaux, can- ronbsp;ton Charenton-le-Pont. ChiT. (Paris) BA 3“ s., t. 15 (1890) p. 369: OF CFRL. Clirodanus fl. s. Ehodanus. Chroiro fig. cogn. (London) CIL VII 1336, 308: C-ROIRO.OFI, CROBRO.F,nbsp;CRCollR. Vf/L CrucuroV Chrononeiisis O. s. Crononensis. Chroiitili-acu-s O. j. Cramtilleux, dép. Loire, arrond. Montbrison, canton Saint- sonbsp;Bambcrt. ? Chriisuniis F. cogn. (Bigliemme bei Vcrcclli) CIL V 6697: Merevia Chrusumis. clis s. X, xs, 7_s. |
i
-ocr page 519-cM — Cibalae
Cibal-ensis — Cidi-oiiius
1012
|
Aur. Clemens Cibalis. p. 329 n. 896,1“ = CZL VI 2394“ 29; M. A[u]reliu[s] Sabinusnbsp;Cibali. Cibal-ensis. Hieronym. chron. a. Abr. 2329: Bellum Cibalense adversum Licinium.nbsp;Consularia ComtantinopoUtana a. 311 p. Ciir.:nbsp;Bellum Cibalense. Orig. Constantim 5, 16nbsp;MG a. a. IX j). 8, 35: Ad Cibalensem (ni-balense B) campum. 10 Cibarci V. in IHspania Tarraconensis. Plin. n. li. 4, 111. Cibilitaiii V. in Lusitmiien. Plin. n. h. 4, 118. Cib-isus M. cogn. fig. (Ling) GIL III 6010,59; Cibisus l'(ecit). (Luxeuil) Schuerm.nbsp;1354: Cibis. (Augst, it/ntl Vieques bei J)ele-niont) III w. 351, 5: Cibisus. (Lngi beinbsp;Pern) Mitth. d. antiq. Ges. in Ziirieh 15 s.nbsp;219: Cibisus fec(it). (Wiflisburg; Ilotten-20 burg) Schuerm. 1357: Cibisus f(ecit). (Pie-gel) 1355: Cibisu, [CJibisuis fac. (Augst;nbsp;Studenberg; Polltveil) 1358: Cibisus.fec(it).nbsp;(Mengen): Cibisus. Cibra 0. in Prittanien, j. Duntocher. Bav. 5, 31 j). 435,11: Cibra = Kóqia Ptol.nbsp;2, 3,_7? Cica . . . (Lampe gu Neuss) PJ 88, 98: Cica .... Cicainiii-io-S ogmisch gen. Ccicamini (cc 30 durch assimilation eines voraus gedachten snbsp;entstanden), ir. Cicbmine. (Inschrift vonnbsp;Pallinrannig, P ingle Peninsula) Pr ash p. 212:nbsp;Ccicamini maqqi Cattini = the stone of Ci-caminios son of Catinios. Cic-arus M.fig. (Pouai) Schuerm. I'3b9: Of. Cic. (Pavay) 1364: Cikaro. (Vertault)nbsp;IFahert 323: Cic . . . (Reims) 324; Cic.aru.nbsp;(Trier) PJ 89 (1890) s. 10 n. 75: Cioaru(s).nbsp;(Coin) Schuerm. 1361; Cicaru(s). 10 Cicca F. (Aquileja) GIL Y 1422; Tro-sia [D. l.J Cicca. Cic-ëdn mit suffix -ëdon-, 31. arvernischer furst. Gallische brongc-mimgen der Arverner.nbsp;Muret-Chab. 3888: CICIIDV BRI IIPAD(na-ctus?). 3889. 3890: • ICIIDV BRI. 3891;nbsp;. . . IlDV BRI. 3892 — 3896; CICIIDV BRI.nbsp;3897 — 3899; CICIIDV BRI P IIPAD, s.nbsp;pi. XII. Cicelb . . . cogn. (Aoste) GIL XII 5686, 50 232; Of. CicelBO. Cicer Oder Cices fl. j. la Cège, nbfl. der Phone, dép. Gard. Cic-etius 31. (Sainte-Sabine, dép. Cote- [Cibal-eusis — Cidi-onius] |
d’Or, dioecese Autun) Lejay n. 253: Bereno Cicetius. KichoriOS s. Ar.i%6qi0i;. Cicl-acu-S 0. j. Gissac, dcp. Corrège, ar-rond. Tulle, canton Argentat, gemeinde Saint-Silvain. Merotving. miinge, saec. 7. Pelfort 1556: CICIVC. Cic-imis G. beiname des Mars. (Ghdne, gemeinde Vaumeilh, dép. Passes-Alpes, arr.nbsp;Sisteron, canton La Motte-du-Caire) GIL lonbsp;XII 356; Marti Carro Cicino L(ucius) Pom-p(eius) Myrismus v. s. 1. m. cf. Cicinensesnbsp;(in Bom) GIL VI 9103“, mitglider einernbsp;religiosen bruderschaft. Cicolluis G. beiname des Mars, nicht topisch, nach Frnaidt villeicht gu *cïco-, air.nbsp;cicb mamelle, w. cig m., corn, cbic, mbret.nbsp;quic, nbret. kik m. chair. (Aignay-le-Puc, dép.nbsp;Cote-d’Or) Lejay 1; Aug(usto) sac(rum). Deonbsp;Marti Cicollui et Litavi P(ublius) Attius Pa- 20nbsp;terclu[s] v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). (j. in Pijon) 145: [I]n h(onorem) d(omus) d(ivinae) deo Marti Cicollui Pudens Puden-tiani fil(ius). (Mulain, dép. Cote-d’Or, arr.nbsp;Pijon, canton Sombernon, dioecese Langres)nbsp;203: [Deo Marti Cicollui] et Litavi ex votonbsp;suscepto v(otura) s(olvit) l(ibens) m(erito).nbsp;204: [Aug(usto) s(acrum) deo MJarti Ci-[co lllui et Litavi L(ucius) Mattius Aeternusnbsp;(lis Paternus?) ex voto. 205: Marti Ci- sonbsp;co(l)lui Coelius Patri[an]us pro salute Pa-triani filii sui v(otum) s(olvit) l(ibens) m(e-rito). 206; Marti Cicollui et Litavi. 207:nbsp;[Deo Ma]rt[i] Ci[collui e]t Bell[onae]. Ciconia fl. j. la Sogne, dép. Pure. * Cicoiii-acu-m ww Jf. Ciconius, 0. i)j. Gicogniago; 2) frg. Cigogné, dép. Indre-et-Loire, arrond. Tours, canton Pléré; s. Se-gunciacus. Ciconiolae 0. j. Sognolles, dép. Seine-et-10 Marne, arrond. Provins, cant. Ponnemarie. Ciconiuui 0. j. Chouain, dép. Calvados, arrond. Payeux, canton Palleroy. Cictovanus 31. fig. (Poitiers) Ledain, Epigr. rom. p. SI ¦¦ Cictova[m]. (Limoges)nbsp;Espérandieu, Cite des Lemovices n. 59, 15. 16 p. 137: [Cictojvani o(fficina) und [Ci-ctova]ni o(fficina). Ciciitanos s. Licutanos. Citler-io-S M., furer der Gallier, a, 277 so a. Chr. Polyaen. strat. 4, 6, 17; PaXarag,nbsp;av Kidfjqiog (archetyp.; Biöóqiog cod.Canta-brigiensis; BiSfiqiog vtilg.) r}q%s. Cidi-onius M. (Arlon) Wiltheim Lucili- |
Ciecim
cillus
|
hurg. p. 246 fig. 259: D(is) M(anibus) Ci-dionius Amretoutus (lis Ambitoutus) s(ibi) v(ivus) f(ecit). Ciecim? (Gold-mUnee, Pannonien) IIu-cher, Ari gaulois p. 25: CIECIM. Kier-SniiS nach StoJces verderbniss von Kiaranus = urcelt. Qeiragno-s, ir. M. Vitanbsp;Kcllaci 2 ASS l.mai I p. 105 A; S. Kieraninbsp;Cluanensis alumnus. . . Kieranum... A Kie- 10 rano. p.l05B: Kieranus u.ö.; s. Céranus. ? Kier -ius M. Concil. Aurelicm. u. 541, p. 98, 8 M.: Kierius (T, bierius J, legeriusnbsp;N), presbyter directus a doinno meo Lupi-cino episcopo oivitatis Eculinensis. ciggo- in Ex(s)-ciggo-rix, s. cingo-. ? Cil .... cogn. (Spalato) CIL III 2598: Gil... . (Vienne) XII 5683, im==ATlniernbsp;et Bissard, Lgon, t. 4 m. 494,40 p. 237: Cil. Cila F. cogn. (Padua) OIL V 2994: 20 Minia D. 1. Cil[a]. (Montélione) X 69: CI-lae sorori. (Orange) XII 1234: Pupae CI-lae f(iliae) uxori. (Narbonne) 4317: Ap-p(a)eae Sex(ti) l(ibertae) Cilae lunoni. Cillbociaga marca. Trad. Wi^. 244, a. 713: In Cilbooiaga marca in Eemune uui-lare. Cilea F. s. Cilius. Cileui V. in llispania Tarraconensis, niit Aquae Cilenae, brunnenort, j. Caldas de 30 Peg es. Plin. n. h. 4, 111: Cileni. 112: A Cilenis conventus Bracarum. Ptol. 2,6,24:nbsp;Killvcov. vdara amp;eQfia. IA 423,8. 430,3:nbsp;Aquis Celinis. Ilgdat. 31, a. 399: Ortygionbsp;episcopo, qui Celenis (caelenis J?) fueratnbsp;ordinatus. Jüav. 4,43nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;308,2: Quecelenis. 45 y). 321, 8: Aquis Celenis. (Astorga) CIL II 2649: [Amjmia Prisea [Cjilena. (Armeanbsp;bei La Coruna) 2568: Caelenicu[sJ. cf.Vn-cilenus ? 40 Cili-iinuin O. j. Sillans, dép. Var, arr. Brignoles, canton Tavernes. €(K)ili-anus M. Acta Kiliani 1 ASS 8. kü. ïl p. G12 F. 3 i?. 613 0: Kilianus. 4nbsp;jj. 613 C.' Kiliano (dat.) . . . Kylianus. B:nbsp;Kilianus. s. Cliilianus. Cil-icus M.cogn. (Coria) CIL II 784: Sunuae Cilici f. et Camalo Elacci f. CilimanicilS s. Cenomanni. Cilini s. Cileni. 50 Cil-inus M. (En Ilogos) CIL II 5310: Toncio Tancini f(ilio) Ce[l]tius Cilini f(ilius). Cil-ius M. Cilia Cilea F. cogn. lusita-nisch. (Condeixa a nova) CIL II 372: Ci-leae Cili f. [n]a(vii) Flavi famulae. (Viseu) |
413: Tal(orus) Cili f(ilius). (Enfias) 426: Cilea. (S. Jodo de Pesqueira) 434: Sul(pi-ciae) Cileae. (Idanu) 441: Cilio Pintaminbsp;f(ilio) Pontius frater. 443: Eurus Cili f(i-lius) an. III. h. s. e. s. t. 1.1. lalgli (gen.) f.nbsp;filio et sibi f. c. (Trujillo) 623: Aminanbsp;C[il]i f(ilia). 627: [Cjaesia Cili f(ilia).nbsp;(Santa Crus del Puerto) 671: Cilia Arconisnbsp;f(ilia). (Valencia de Alcantara) 735: Cilius ..........Secunda Cilii f(ilia). (Las lo Brosas) 741: Cilius Caenonis f(ilius) Apu-lus (cogn.). (Alcantara) 757: Ci[l]ea. (Co-ria) 771: Saturninus Ci[l]i f(ilius). (Medina Sidonia) 1319: Ti. Claudl Q(uinti) f(i-lius) Cili. (Vianna del Bollo) 2523: Anti-stius Placidus Cili filius. (Penalva de Castro) 2788: Coemea Betunia Ci[l]i f(ilia). (Trespuentes)2d8G: [RJbodanus [C]ili Cilius)nbsp;servos. (Lamego) 5252: [DJutia Cili matei-.nbsp;(En la Torre de Bon Miguel) 5304: Luni 20nbsp;(nominal.) Tapili f(ilius) cibus (= civibusnbsp;odcr gentile Cilius). (Talavera de la Beina)nbsp;5330: [CJilie (dat.) soro[r]i. (Terras de S.nbsp;Sebastiao hei Castro dcAvellas) 5655: [Vai-l]o Cili f(ilio). (La Estella bei Villar delnbsp;Pcdroso) 6336“^: Apinus Ci[li f(ilius) fecit|.nbsp;(Ain-Fua) VIII 6309: Ti. Claudius Mntai(‘?)nbsp;f(ilius) Cilius Lusitanus eques alae Panno-niorum I. Cilia F. cg., sclnvester des abtes lleun, 30 sacc. 7. Kemble 1 n. 46. 5 n. 5998. cf.nbsp;Cille, Cilli. VCill-aims M. (Bisano) CIL III 1723: luliae Tertullae . . . Hordionius Cillanusnbsp;pater. Cille princeps, cg. Kemble 1 «.32 (a. 691 Oder 692): Ego Cille. Kill -ena M. Vita Kiliani 6 ASS 8. iul. II p. 613 F: Killena. 7 p. 614 A.- Killena. s. Killinus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Kill -inns M. Acta Kiliani 1 ASS 8. iul. II nbsp;nbsp;nbsp;p. 612 F: Killinus (var. Killena, Kyl-lena), quem Scottica tellus de magno ediditnbsp;genere. Cill-ius M. nomen. (Bei Vissovats) CIL III nbsp;nbsp;nbsp;2818: T. Cillius T. f. Pab(ia) domo La-randa. ? Cill-O(n) sclave. Cic. ad Q. fr. 3,1, 2, 3: Cillonem arcessieram Venafro. Cilius M. fig. (Epfach) Schuerm. 1365: 50 Cilli; vgl. Cili. .........cilius. (Utrero) CILïl 5724: .........cilli Virioni.ci . . . ia.ant. cf. Romocilli. |
[Ciecim
. cilius]
xal nbsp;nbsp;nbsp;xamp;u nsgl xijr Maiaxiv
TtoiTqGaivxo GXQaxsiav. (cf. Liv. per. 63 gens vaga von den in Illyrieum cingefallenen Gim-bern.) Liod. 5, 32, 4 vem den mit den Kim-meriern, ¦wie den heeren beider Brennos-sügenbsp;¦identificierten Gimbern: fDaGl xivsg êv xoïgnbsp;TXaXaioig y^óvoig touj xrjv ’Aaluv anaGavnbsp;KatadqagóvTag, bvopa^oysvovg ds Kippsqiovg,nbsp;xovxovg ilvai, jSqayv xov j^qóvov xr^v Xié,ivnbsp;ipamp;itqavxog èv xxj xö)v KaXovpévmv Ktfi^qcov lonbsp;nqoGrjyoqéa. fijloüUi yaq êx naXaio'v XrjGxsveevnbsp;ènï xag aXXoxqiag %wQag snsqyóg.evoi. GGILnbsp;4 p. 34, 49: Cimbri (Cinbri c) Galli. 52:nbsp;Cimber (Cinber c) Gallus cibis (galles ciuesnbsp;c) de Gallia, p. 219, 24: Cymbri Galli.nbsp;p. 291, 46: Teutoni Cimbri Galli. p. 488,
30: Cimbrium (Bicimbrium öc) Gallicum quia Galli Cimbri dicuntur. p. 495, 12:nbsp;Cimber Gallus ciues (ciuis bc cod. Sangaïl.nbsp;238 p. 34) de Galia (gallia bc gallea cod. 20nbsp;Sangall. 338 p. 34). p. 592, 14: Bicimbi-cum Gallicum quia Galli Cimbi dicuntur.nbsp;God. Sangall. 238 p. 25: Bellü Punicu, Af-fricu, Cimbrium, Gallicü quia Galli Cimbrinbsp;dicuntur. God. .Paris. 7643 f. 27*’, 1: Cimbri . Galli... Cimber. Gallus. de Gallia. Glos-sar. cod. Bruxell. 10859 f. IM col. 1: Cimbri.nbsp;Galli (L rand v. l.hd.: iuuent). f. Ibquot;^ c. 2:nbsp;Ciber g latro lat. Gallier, bzw. Geiten sindnbsp;sic aucJi hei Cicero de oratore 2, 66, 266: sonbsp;Pictum Gallum in Mariano scuto Cimbriconbsp;sub Novis distortum, eiecta lingua, buccisnbsp;fluentibus. Sallust, lug. 114: Advorsumnbsp;Gallos. Appianos Illyr. 4: ReXxolg xoïg Kly-§QOLg Xsyopévoig. . . . KeXxoïg ds ó -O-eoj ttjvnbsp;ytjv sGsiGs xal xag nóXsig xaxrjvsyxs. Vgl.nbsp;Vellei. (wol aus Livius) 2, 19, 3: Servusnbsp;publicus natione Germanus, qui forte abnbsp;imperatore eo bello Cimbrico captus erat.nbsp;Quintil. inst. or. 6,3,38 von einem aushange- lonbsp;schild einer taherna 'in Bom am forum; Ima-ginein Galli in scuto Cimbrico pictam. Arrian. tact. 34,6: 'Avxï Ss xcöv xoqdy.av Kt/i-geqixd yncória; cf. Strab. 7, 2, 2 p. 293:nbsp;KiypsQwvg xo'èg KïfijSqovg ovopaGavxcov xcbvnbsp;EXX'rivav.
Cimeilice regio s. Cëbenno- sp. 882.
KuievovXo s. Cemenelon.
Ciniiac-inus genius viatorum’? mit der ableitung -ino- tvie die celtischen Ulc-ac-inus, oonbsp;Sarr-ac-ina, G. beiname des Afercurius alsnbsp;viarum atque itinerum dux (Caes. b. G. 6,nbsp;17, 1,®)? nach Thurneysen ein loealname.nbsp;(Ludenhausen in Ober-Baiern, a. 211 p.
Cill-utüis Cf. Cillyd, M. fig. (Yoor-hurg) Scliuerm. 1366: Cillutius.
Cilniauis s. Cenomanni.
. ? Cilo(ii), Cliilo(ii) M.cogn. ist'wol grie-cliisch Xilav.
Cilt-ius M. nomen. (Grenohle) GIL XII 2266: Q. Ciltio (llirschfeld C[a]tio?) Vo[l]t.nbsp;Mansueto. (Espaly-Saint-Marcel, dans Ienbsp;cantonnord-ouestdu Pag) HE No.55 (1889)
10 n. 784 p.459: Illum[arius]..........Cilti
Ga ... . iilius [Vellavus]. (Am Bodensee) MA n. s. 31 (1876) p. 143: Qu . . . Aure-l(io) Celso. et Gilt. | Cilti fil. (Baselaugst)nbsp;Anz. f. schweiz. Alt. 21 (1888) s. 26: L(u-cius) Ciltius Celtilli f(ilius) Quirinia Cossus;nbsp;cf. Celtins.
Ciltus AI. (Bcinis) Ilabert 325: Cil-tus . . . nbsp;nbsp;nbsp;326: Ciltus. 327. 328: Ciltus
f(ecit). (Eschem) GIL XIII 5257: Cilt[o] 20 Cilti fil(io). s. Celtus.
Ciliimlba M. (Zollfeld) GIL III 4911: Felix Cilumbai f(ilius).
*ciiri-rno-n cimer, air. cil-ornn cilurnn gl. urceus, acy. cilurnn gl. urnam, w. celwrnnbsp;m. a 'bucTcct, a païl, mbret. quelorn, Gathol.nbsp;nbret. quelorn kel-orn f. haquet couvert, ur-celf. gdf *kel(p)urno-, von *celpu-, ai. kar-para (kharpara) schalc, topf. Ernault vgl.nbsp;gr. Kcchtr}, Kulnog, xalnig, lat. calpar, Cal-30 purnius. Lm althrittan. O. Ciluriium j.nbsp;Ghesters. NL occ. 40, 38: Tribunus alaenbsp;secundae Astorum, Cilurno. Bav. 5, 31 p.nbsp;432, 16: Celunno.
Cim. (Lyon, Trion): Of. Cim.
Ciinar-ius? M. (Nimes) GIL XII 3728: T. Cimarius (Hirschfeld list [BJcimarius)nbsp;Doeilis.
Ci-inSrus M. (Gaerleon) GIL VII 131: A.grius Gimarus.
.10 CimMi O. in Ilispcmien. Liv. 28,37,1 (a. 306 a. Ghr.): Ad Cimbios (baud proculnbsp;a Gadibus is locus abest) classe adpulsa.
Cimberius M. germanisch.
Cimbri V. an der nordküste Jütlands, ¦waren ingvaeonische Germanen, nicht Geiten;nbsp;trotz Paidi exc. ex libro Festi p. 43 M. p. 30,nbsp;22 P.: Cimbri lingua Gallica latrones di-cuntur (es Icann aber die dcutsche sprachenbsp;gemeint sein; cf. Plut. Marius 11:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Kig-
,50 (3pong inovofia^ovai Pegfiavol toiig IrjGtag \daraus Suidas: Ktg^Qog ó XyGvrig] cf.Strdb.nbsp;7, 2, 2 J?. 293: Tavta xe êx] dixalojg Ixtmganbsp;xolg GvyyQacpsvGi. KoGeióéviog %ai ov nmamp;gnbsp;elnd^si, ëióti lyGxqiKol ovxsg Kal nlavrixeg otnbsp;[Cill-utius — Cimiac-iauBj
-ocr page 523-Cimiao . .
Cingëtö-rix
|
Clir.) CIL III 5773: Deo Mercurio Cimia-cino aram turariam M. Paternius Vitalis, qui aedem fecit et signum posuit v. s. 1. 1. m. Cimiao . . . (Beaucaire) Congres scienti-fique de France 35 j). 387 cf. GIL XII p. 832: Cimiao////. cimitei’ium = KotpgrrjQi-ov. Loch vgl. Grep. Tur. in glor. conf. 72: Cimiterium igi-tur apud Agustidunensim urbem Gallicanbsp;10 lingua voeitavit, eo quod ibi fuerint multo-rum bominum cadavera funerata. Cimmerii s. m Cimbri. Cim-o(n), Cimu M. cogn. (Este) CIL V 2581: P. Caesonius P. Lupi 1. Cimo.nbsp;(Bieno) 6640: Octavius Cimonis f. sibi etnbsp;Sumelae Senonis f. uxori et Primae f. etnbsp;Namuni Novell, f. uxori. (Paris, fig.) BEnbsp;1882 p. 114: CIMV. Cimog-ius M. (Cimiez) M8AF 20 (w. 20 s. 10) p. 100 n. 59: C. Marius Cimogio. ? Cimorra 0., mon. j. Simorre, dép. Gers, arrond. wnd canton Lotnbez. Cimtu . . . cogn. fig. (Saint-Jean-de-Tho-lomé, dép. Haiite-Savoic, arrond. Bonneville, canton Saint-Jeoire) OIL XII 5686, 233:nbsp;Cimtu . . . Cimu s. Cimo(n). ?Cin-amlt)ri P. Appian. Ilhjr. 16: {2s-^aGrbg) ^0'^valovg fi,sv drj oial nsgd'srjvarag 30 Kal Baamp;iccrctg %cil TavXavxiovg Kai Kap^aiovgnbsp;xal Kivap^QOvg Kccl Msqogsvvovg xal IIv-qiGGaiovg sils St oIr]g nsCgag. ? Cinamen . . . (St. Ilelenenberg) CIL III 4895: Cinamen . . . Primi 1. v. f. Cinci-biliiS cf. Bil-bilis, Indi-bilis, M. Liv. 43, 7, 1: Legati regis Gallorum Cinci-bili venerunt. Cinci-eiises stadt in Ilispania Tarraco-ncnsis. Plin. n. h. 3, 24: Cincienses. Tgl. 10 fl. Cinga. Cinciones uuilare. Trad. Wiz. 2, a. 743: In Cinciones uuilare. 146, a. 746: In Zin-zinuilare. Ciuciunu? Bronze-münee der Carnutes. Lelewel Y 17 wnd BN 1848 p. 344: CIN-CIVNV. cinco- in Ex-cinco-marus, s. oingo-. Cinc-ontium falsch Tincontium üher-lifert, 0. j. Sancoins, cUpart. Cher, arrond. 50 Saint-Amand-Mont-Bond. TP: Tincollo. lAnbsp;460, 5: Tincontium. cing- ir. cing Mmpfer, acc. sg. cingid {von cinget-), air. cingim ich gehe, schreite,nbsp;dazu céimm schrciten, schrift; Ate-eingo-s, |
Cinge, Es-cingo-s, EG-ney'ya-i cf. Escenga, deminutiv Ex-cing-illus -a, gentilic. Excingil-lius, Cing-ius, Cing-es g. Cinget-is, cingeto-,nbsp;Cinget-ius, *Cing-ü, Cingon-ius, und innbsp;compos. Escencolas = Ex-cingo-latis, Ex-eingo-magus, Ex-eingo-marus, 'Ea-%iyyo-qsii,nbsp;EovSilXsog compos, von ex-cingo-s praevali-dus und reix rex. Ex-cingo-rix. cf. Cic-edu. ? Cinga fl. in Ilispania citerior, j. Cinca, Gaes. h. c. 1, 48, 3: Cum essent inter flu- lonbsp;mina duo, Sicorim et Cingam, spatio miliumnbsp;XXX, neutrum borum transiri iioterat. Lucan. 1, 432 sq.: Qua Cinga pererrat | gur-gite. {I)azu comm. Us.: Cinga fluvius.) 4, 20 sq.: Camposque coercet | Cinga rapax. Vgl. Cinginnia. Cingal vioaria, j. Cingal, dép. Calvados, arrond. Falaise, cant. BreUe-ville-sur-Laize,nbsp;gemeinde Moulines. Cinge nach d’Arhois de Juhainville la 20 marcheuse’, F. cogn. (Nimes) CIL XII3450:nbsp;Nemonia Cinge. Cing-enius M. (Wimpfen am Neclcar) GIB 1390 = Klein 14: [Ci]ngen[iusJ Antoninus? Cing-es fur *Cenges, *Cinget-s, Erieger ^der daherschreitet’, consonantisclier dental-.stamm in t cing-et, von stamm cingo- ahge-Icitet. Nach Stohes = air. subst. cing gen.nbsp;cinged held, krieger, acc. sg. cingid, vw. mit sonbsp;pict. Cing gen. Cinge; M., gen. *Cinget-os.nbsp;(Wesferndorf in Oher-Baiern) CIL III 6010,nbsp;60: Cinges. (Lyon, quartier Trion) Bissard,nbsp;Trim t. 3 p. 286: Cinges. (Lyon) Allmernbsp;et Bissard, Lyon t. 3 jp. 31: Cinges. (Metz)nbsp;Bdbert et Cagnat fasc. 3 p. 82i Prudca Cin-getis fil(ia). Bazu Cinget-o-rix, Ver-cinge-to-rlx. Cinget-ius von Cinges {stamm cinget-) abgeleitet, nach d’Arhois de Juhainville ^ fils 40nbsp;de Cinges, fils de guerrier’, M. rom. gentilic.nbsp;(Trier) CIB 825 vorn: Cingetius. (Ileddern-heim) 1453: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) etnbsp;lunoni reginae Cingeti pos. eing-et-O- in AI. Cinget-ius, Cingeto-rix, Ver-cingeto-rix. Cingeto-rix ^fortis dominus’ odor ^honig der hélden’, M. 1) Tr ever er, a. 54 a. Chr. Caes. h. G. 5, 3, 2: In ea civitate (Treve-rorum) duo de principatu inter se conten- .50nbsp;debant, Indutiomarus et Cingetorix. 5: Sednbsp;postea quam nonnulli principes ex ea civitate et familiaritate Cingetorigis adducti etnbsp;adventu nostri exercitus perterriti ad Cae- [Cimiao ... — Cingëto-rïx] |
? Cing-innia
Cinsuciucoi
Cintaretus — Cintu-gnatus
|
Cintaretus s. Centaretus. ? Cint-asius M. (Bom, a. 198—210 p. Chr.) GIL VI 1060“ 3.- Cintasius. Cinticatus fig. (Poitiers): Cinticati. Cilltini-SCO s. Lintini-acö. Cint-iri-o(n) cogn. (London) GIL VII 1336, 310: Cintirio.m. Ciiltis fig. (Bouai) Schuerm. 1388: Cin-is. m. 10 Cint-ius M. nomen gentilic. imd cogn. Cintia F. (S. Bionysen hei Bruclc) GIIjnbsp;III 5464: Veci/^i Cintil fil(iae). (Nimes)nbsp;XII 3518: Cintiae Honorat(ae) Fidelis ta-tula. (Ijyon) Boissieu p. 437,33: Cint(ius)nbsp;tlcen(ius) oder = Cintugen.? cïnto- der erste, air. cét ^primus, ante’ in zusammensetmngen, cét-ne, cf. cy. cyii=cynn,nbsp;w. cynt; cf. (lelinwort?) got. kindins Tjyegévnbsp;statfhalter, hendinos rex, westgot, Chinda- 20 (swinthus); dagu superlat. mcy. kyntaf, w. cyntaf = *Ciiitaraos; corn, kyns kens prior,nbsp;kensa kynsa primus, mbret. quent avant,nbsp;plus tot, dbret. kint cint avant, premier, auchnbsp;kin- een- eken- kent-, nhret. (Léon) kentnbsp;avant; hret. kenta oder kentan, mbret. quen-taff primus, vüleicht su got. hindumist-snbsp;au fier ster, ae. hindema der letzte, alid. kin-tar, stamm idg. kint^-. In Cint-ius, Cintasius, Cint-iri-o. 30 Cint-0 (n) M. F. cogn., n-stamm latini-siert aus eelt. Cintü. (Marignieu) Allmer 725: Luc. Caranti Cintonis. (Bordeaux)nbsp;Jullian n. 107: D(is) M(anibus) T. C(lau-diC Cintonis. 197: Cinto uxxor. 224: [D(is)nbsp;M(anikus)] Cintonis. 228: Cinto maritus.nbsp;229: D(is) M(anibus) Cintugenae [Cintojnisnbsp;fil(iae). (Poitiers): Óintu te(gularius). Cint(^nus M. (lyyon) Boissieu p. 528. CXXV: L. lulio Cintonn(i) Luguduni. 40 Cintri-acu-in O. j. Gintray, dép. Eure-et-Loir, arrond. u. cantm Ghartres, a. 1736 Saint-Ouen-de Gintray. CÏntll- adi.-stamm auf u-, vgl. einto-, primus, praecipuus, praestans. In Cintus,nbsp;abldtungen Cintu-enus, Cint-o(n), Cintu-llusnbsp;und in compos, eigennamen tvie Cintu-genus,nbsp;Cintu-g(e)ena, Cintu-gnatus, Cintu-maras,nbsp;Cintu-smus, *Cintu-tigemos Urster lierr’,nbsp;in schoft. Ken-tegernus (saec. 6), cy. K(C)yn- .’gt;0 deyrn, *Cintu-vellaunos in dbret. Kint-uuallon. Cintu . . . cogn. (London) GIL VI 1336, 311: Cintu . . . (Bordeaux) Jullian m. 231:nbsp;D(is) [M(anibus)l et |m(einoriae)] Cintu.... |
. .. Cintua . . . (Bordeaux) Jullian n. 225:.....Cintua..... Cmtu-ceiia = *Cintugena F. nach d’Ar-bois de Jubainville zu *Cintu-eennos premier fits. (Bordeaux) Jullian n. 220: Dis Mani-b(us) Cintueenae Aquitani fil(iae). 226:nbsp;Cintueena. Clntucnatus s. Cintugnatus. Cintucniis? ilf. (Bossum) Schuerm. 1392: Cintuenu....nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Cintucra/5p. (Poitiers): Cintuera. f(eeit). Cintu-genus M. Cintugena F. latmi-sierte form des galt. * Cintu-geno-s der erst-géborene, air. M. Cét-gen, cf. nir. subst. eéid-ghin, j. eéudghein first-born = *eentu-genos,nbsp;compos, von eintu-s, dbret. kint, j. kent; cf.nbsp;Matu-gllnos, Suadu-genus. (Torre d’Ares)nbsp;GIL II 6254, 12: C3 3NQquot;EII (Centugeni?nbsp;s. Cintugeni). (London)quot;^!! 1336,314: CIH-TVQENI. (Bép. dvi Gher) Mém. des Antiqu. 20nbsp;du Centre 11 (Bourges 1884) pl. III fig.amp; etnbsp;p. 192: Centigeni (weniger correcte variantenbsp;von Cintugenus). (Saintes, Charente-Inférieure) Espérandieu 39: Saeerdos Cintugenus. (Antigny bei Poitiers, dép. Yienne) 78:nbsp;Cintugenus Deou[nio]nis f(ilius). (Autun)nbsp;M. Soc. Éd. 3,369: Cintugeno. (Bordeaux)nbsp;Jullian n. 129: [D(is)] M(anibus) [I]ul(ii)nbsp;Cintugeni. 208: Avet(a)e d(efunetae) an-(norum) XXV mater Cintugena p(osuit). 30nbsp;211: D(is) M(anibus) Axula Cintugeni fi-filia. 228: [D(is) M(anibus)] Cintugen[a]nbsp;Solimarl filia defuneta an(norum) XXXInbsp;Cinto maritus d(e) s(uo) d(edit). 229: D(is)nbsp;M(anibus) Cintugenae [Cintojnis fil(iae).nbsp;230: D(is) M(anibus) Cintugenus Teseonisnbsp;filius. (Mainz) GIB 1007 = BeeJeer 143:nbsp;[Cinjtugena. (Ilorburg) WZ 5 (1886), 161:nbsp;Cintugeni. (Neftenbach und Aug,st) IH n.nbsp;352, 50 M. = Schuerm. 1393: Cintugeni. 40nbsp;Yon Cintugenus soil hommen O. Centujean,nbsp;name eines viertels von Bègles, dép. Gironde,nbsp;arrond. wnd canton Bordeaux? Cintu-gnatus nach Glück, StoJees umd Thurneysen ’'der erstgeborene’ von gnato-snbsp;'sow’ =lat. (g)natus; nach d’Arbois de Jub.nbsp;adorateur du dieu Cintus’, von Cintus wndnbsp;¦¦¦gnato-, air. gnatk solitus, consuetus, iv.nbsp;gnawdd; M. Cintuguata F. cgn. (Straubing?nbsp;j. in M'ilnclien) GIL 6010,62: Cintugnatus. bonbsp;(Maros Keresztur bei Maros Ydsdrhely)nbsp;AEM 13 (1890) p. 198: Cintugnatu(s).nbsp;(Le Pouzin, départ. Ardèche, nicht jüngernbsp;als Augustus) GIL XII 2665: [CJintugnata [Cintaretus — Cintu-gnatus] |
Cintull-ia
Cintu-smus
1395: Cintugna. 1396: Cintugnati. 1397: Boudi (odcr Boudi[ci]) feilia. (Bordeaux) Jtdlian n. 102: Aprilis Cintuginati f(ilii).nbsp;176: D(is) M(anibus) L(ucio) Sec(undionbsp;oder Secundino) Cintucnato. 227: Cintu-cnatus. 324: D(is) M(anibus) Cintugnatonbsp;Publ(ii) Luci(i) servo. (Paris) BA 3® s.,nbsp;t. 4 (1884) p. 377. t. 15 (1890) p. 369:nbsp;Cintngnatu. (Bamerupt) Hubert‘óil: CIN-T. . . TV. (Meuüley) 342 : Cintugnatu(s).nbsp;10 (Beims) BSAF 1881 p. 245. Hubert 343:nbsp;(C)intugnatu(s). 344: Cintugnatu. 345:nbsp;(C)intugnat . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;347: Cintug . . . . s. 348. 349 u. p. XLIII: Cintugnatus. (Le Clidte-let) Habert 329: Cinctiignatu. Scltuerm. 1398 — Habert 346: Cintugnatus. (Voorburg) ScJmerm. 1390: Cintucn. 1391: Cin-tucnatus. (Vechten) Steiner léiA'd-. Cintucna-tus. (Nijmegen) BJ 43 s. 223: Cintugnatu. (Crcllep) 89 (1890) s. 10 w. 77: Cintugnatu(s).nbsp;w (unbeh. fundorts) n.76: Cint//////. (Bonn) BJnbsp;90, 44: [Ci]ntugnatu(s). (Mains) Schucrm. Cintunatu? (j. Maim) Bcclcer s. 103, 48: Cintugnatus. (Bheinsabern) Schuerm. 1397:nbsp;Cintugnatu. (Bückingen) WZ 3 (1884) s.nbsp;175: Cintugnatus. Auch in Wiesbaden. Ciiitnll-ia F. (Piacensa) OIL XI 1241: Cintulliae L. f. Maximae. Cintu-llus dcmin. M. cogn. Ciiitulla F. 30 (Mariasaal) GIL III 4934: lusto Itul(i)nbsp;Boniata Cintul(li) marito viv. f. et sibi.nbsp;4 944: Montissius Mogianei lib(ertus) sibi etnbsp;Vibiae Bouterionis f(iliae) et Ci[nt]ul[]]aenbsp;f(iliae) annor(um) XV v(ivus) f(ecit). (XJrio)nbsp;V 5223: Murrani Cintull(i). (Villa Archintinbsp;in Canturio) 5676: Surillae Cintulli f(iliae).nbsp;(Marsialesco, c. saec. 1 med.) 6604: Petroninbsp;Cintulli f(ilio). (Nnnes) XII 3944: Tertiusnbsp;Cintulli f(ilius) sibi et Cintullo Ateponisnbsp;40 f(ilio) und Quintae Cintulli f(iliae). Ciiitii-inarus M. (Hijon) Lejay 70: Cintunia[ri (filü)]. Ciutu-s o- und u-stamm, M. (Le Chd-telet) Schuerm. I‘d9d= Habert 350: Cintus. (Bouen) ib. p. 38: Cintus.m. (Nijmegen)nbsp;Schuerm. 1402: Cintus . s. m. (Poitiers):nbsp;Cintus. (Auch in Worms.) (j. in Mains)nbsp;JIce/cer s. 103,47: Of(ficina) C. in... (Cinti).nbsp;s. 104,79: [GJintus f(ecit). (Blandeure, dép.nbsp;60 Boubs) BA 3®s., t. 11 (1888) j). 344: Cintus. (Bheinsabern) Schuerm. 1400: Cintusnbsp;fecit. (Wichelhof) 1401: Of. Cintus f. Ciutusmina. (Bijon, nach 170 p. Chr.) Lejay 101: Atticius Cintusmina. tCintull-ia — Cintu-smus] |
Cintusmili-iiis M. augenarst. (Museum in Lyon) Boissieup.ibZ = Wilmanns 2757: C. Cintusmini Blandi. euvodes ad aspr(itu-dinem), C. Cintus. Blandi diapsor(icum) opo(balsainatum), C. Cintus Blandi dia-smyrne(s), C. Cintus Blandi spong(ia) leni(s). Cintusiii-ius ilf. Cintusniia F. (Bom) Murat. 805, 2: Cintusiniae Aureliae def.nbsp;Aurel. Cintusmius veteran, leg. prim, et So-veria animula coniux vivi sibi et filiae p. lo Cintu-smus M. -snia F. cogn. fig. (Kla-genfurt; Westerndorf) GIL III 6010,63: Cin-tusmi in., Cintusinus. (London; York) VII 1336, 315““®: Cintusm, (York) 316“: Cin-tusmus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Cintusm u. (Ghesterford [Audley End]) ®: Cintus mus. (Gombe Boten bei Bath): Gim.m.i. (Ijondon; Ghesterford) .nbsp;317: Cintusmus . f(ecit). (London; York;nbsp;Stanivix) 318: Cintusmi m(anu), Cintssmi-m . . , Cintusmix, LINIVSMIX. (Vienne) XII20nbsp;5686,235“: Cintusmi m(anu). Cintusmusnbsp;f(ecit). ®: Cintusm(us) f(ecit). (Bijon) BAnbsp;n. s. 5,117 = 3“ s., t. 14(1889) p. 374 =nbsp;Lejay 152: D(ea)e Minerv(a)e Saxxamusnbsp;Cintusmi filius posuit v(oto) s(oluto) l(iben-ter) m(erito). (Bordeaux) Jullian n. 232:nbsp;D(is) M(anibus) Cintusma Senodonnae f(i-lia). 233: D(is) M(anibus) Cintus. m(u)s.nbsp;234: D(is) M(anibus) Cintusmo Comaginbsp;fil(io). (Béons) AUmer 720: Cintusma con- 30nbsp;iux. AUmer, Inscr. antiqu. de Vienne f, 3nbsp;^.408: Cintusma. t. i p. 8i: Cintusmus.nbsp;(Genf) AUmer 1156: INIHVS. (Angers)nbsp;BSAF 1880 p. 66: Cintusmi f. Magnus.nbsp;(Parsac, Jdrnages, Greusc) BE 1, 3 (1881)nbsp;p. 133 = Espérandieu, Gité des Lemoviccsnbsp;n. 28 p. 91: D(is) M(anibus) et me[ino]riaenbsp;Iu[l(ii)] [Ci]ntusm[i] (oder lulia Cintusma).nbsp;(Paris) BE 1882 p. 114: Cintusm? m(anu).nbsp;(Langres) BA 3® s., t. 16 (1890) p. 44:4onbsp;D(is) M(anibus) Cintusmo lanuarius f(i)-l(ius), p(onendum) cu(ravit) cf. Brocard,nbsp;Gatalogue du musc'e de Langres, w. 59. (Vichy) BSAF 1890 p. 301: C. I(ulii) Cintusmi. (Épinal, cf. J. Laurent, Galat, dunbsp;musée des Vosges nos. 70 ct 11) BA n. s. 19 (1869), 96: Cintusmus. (Mets) Bobert p. 31 sq., pl. II fig- 1: Melus Cintusmi f(i-lius). (Tongern) Schuerm. 1403: Cintusm ... ' (Lyon) Boissieu: Cintusmi. (Murrhardt, tvir- 50 ' temb. oberamt Backnang) GIB 1570: D(is)nbsp;M(anibus) Asson(ius) lustus mil(es) cob(or-tis) XXIIII vol(untarioram) vix(it) an(nos)nbsp;j XL Cintusmus Sie(ius) her(es) sua vol(un- |
. . . cinum — oiroius
|
take) f(ecit). (Bottweil) Scliuerm. 1408: Cin-tusmus f(ecit). s. Citusmus. . . . cilium O. (Lincoln) CIIj VII 187: |M. Aujrelius [lustjus, M. Aure[li Posjtuminbsp;lib(ertus) . . . cino. ? Ciims M. (Beims) Ilahert 330: OF CINI. OiiiA'Oiiiciis M. Merotc. münze. Belfort n. 1558 = Bron 2534: CINVONICVS H. 10 Cioei’Uin vicus. Merow. münge. Belfort 1559: ClOER O VICO. Ciomsolo. Mcroiving. münze. Belfort 1560: CIOVVc/jOLOD. ? Cloilta M. Vita Arnulfi 25 MGSS Mer. II p. 443, 10: Homo in pago Calvo-montinse nomine Cionta. y CiOl’C-illa F. Vita Arnulfè 28 AIGSS Mer. II p. 445, 1: Mulier quidam nominenbsp;Ciorcilla in suburbane Mediomatrici degens.nbsp;20 Cipili-aciiS villa, abgeleitet mm gentili-cium Cipellius, dift von Cipius, O. j. Chi-pilly, dép. Somme, arrond. Péronne, cantonnbsp;Jh-uy-sur-Somme. Pertz dipt. p. 37, 19, a.nbsp;062: Cipiliaco. Cipollus M. (Segovia) CIIj II 5779: Allae Oouneidoq(um) C[ip]ollus. Cipp-ïlcu-s M. cogn. (Nimes) GIL XII 3763: D(is) M(anibus)//Mgro Cippaci [f.nbsp;et Sejivatae Craxae [f.?] G(aius) Li[c]iniusnbsp;sa Iul[ianus] parentibus. (liras M. (Eguilaz) CIL II 2949: Ciras Egoiti f(ilius). Cir-ato-s M. Cirata F. cogn., oder = lat. Cirratus? (Narhonne) CIL XII 4700nbsp;u. p. 849: C. Ogulnius G. 1. Ciratus. (j. innbsp;Mainz) Becker s. 103, 49: DIRAII OS (Ci-ratos?). cf. (Ungarn) Schuerm. 1411: Cira.nbsp;(Weisenau) GIB 937: Cirata lulia Annai f.nbsp;natione Nervia. 40 Circi-aCU-S vicaria, j. Saint-Benis, dép. Indre, gemeinde Issoudun. Circi-arus fl. in der Auvergne. Vita Menelei 6, 65 ASS 22. iul. V p. 319 A;nbsp;Circiarum amnem. ?€irciiia O. (Lyon) Boissieu p. 239-. Tib. Antistius Pausti ül. Quirina Marcianusnbsp;domo Circina. circius localwind (nord-west), céltisch od. griecliisch? ein im narbonensischen Gallien ge-00 braiichtes wort, prov. catal. cers, afrz. cierce,nbsp;span. cierzo mistral, nord-, nordostwind, frz.nbsp;Ie cers westwind, in Languedoc. Theophrast.nbsp;fr. 5 Jiepi ciréficav, 10, 62: AQyiGtr\v ës oinbsp;giv olvgnittv, oi ës OMQava v.aXovGiv, ni Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
(ës) neQi SiKsXiav ësQxlav (lis xsQKlav. cf. Pseiularistot. ventor. situs et nomina p. 913''nbsp;20: 0Qa%iag xara fisvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;GrQVfioviag (itvsï fuQ anb rov SxQvgóvog norajiov), xaxci ës rpv M.syaQiKr\v GkIqqwv ano ramp;v SxiQ-Qcaviëcov TtsTQwv, èv ës IxaXla xal Smtlianbsp;ëicc rb TtvsLv anb rov KiqkixIov (!)'). Vitruv. 1, 6, 10: Itaque dextra et sinistra austrum leuconotus et altanus flare solet, africumnbsp;libonotus et subvesperus, circa favonium lonbsp;argestes et certis temporibus etesiae, ad latera cauri circias et corus, circa septentrio-nem tbracias et gallicus, dextra ac sinistranbsp;aquilonem supernas et caecias, circa sola-num carbas et certo tempore ornithiae, eurinbsp;vero medias partes tenentis in extremis eu-rocircias et volturnus. Sen. nat. quaest. 5,nbsp;17, 5: Quidam (venti) sunt quorundam lo-corum proprii, qui non transmittunt, sed innbsp;proximum ferunt. Non est illis a latere 20nbsp;universi mundi inpetus: atabulus Apuliamnbsp;infestat, Calabriam iapyx, Athenas sciron,nbsp;Pampbyliam cataegis, Galliam circius: cuinbsp;aedificia quassanti tarnen incolae gratiasnbsp;agunt, tamquam salubritatem caeli sui de-beant ei. Divus certe Augustus templumnbsp;illi, cum in Gallia moraretur, et vovit etnbsp;fecit. Plin. n. h. 2, 121 (aus Poseidonios): In Narbonensi provincia clarissimus vento-rum est circius nee ullo violentia inferior, 30 Ostiam plerumque recta Ligustico marinbsp;perferens. Idem non modo in reliquis par-tibus caeli ignotus, sed ne Viennam quidemnbsp;eiusdem provinciae urbem attingens paucisnbsp;ante milibus iugi modici occursu tantus illenbsp;ventus coercetur. 17,21: In Narbonensinbsp;provincia atque Liguria et parte Etruriaenbsp;contra circium serere imperitia existimatur,nbsp;eundemque oblicum accipere providentia. Is namque aestates ibi temperat, sed tanta 40 plerumque violentia, ut auferat tecta. Sue-ton. Claud. 17: Hue cum ab Ostia naviga-ret, vebementi ciroio bis paene demersus est,nbsp;prope Liguriam iuxtaque Stoechadas insulas. fr. 151* bei Isidor. dc nat. rer. c. 37,5nbsp;p. 229 Bcifif.: Circius qui et tbrascias: bicnbsp;a dextris septentrionis intonans facit nivesnbsp;et grandinum coagulationes. p.232: Quos-dam (ventos) autem Tranquillus propriosnbsp;locorum flatus certis appellat vocabulis, quo .50nbsp;ex numero sunt: in Siria sums, carbasus innbsp;Cilicia, in Propontide tracias, in Atticanbsp;sciron, in Gallia (var. galle(i)cia, galicia,nbsp;galatia) circius, in Spania Suc-('yflr. Soc-, 3,3 |
Cire
Cirpi
|
Sog-)romensis (aus dcm mecrhusen Mela 2, 7, 125 henannt). Favorinus au^ Arles heinbsp;G-ellius 2,22,20; Nostri namque Galli ven-tum ex sua terra flantem, quem saevissi-mum patiuntur, 'circium’ appellant a turbine eius, opinor, eius ac vertigine. 28:nbsp;Sed, quod alt, ventum, qui ex terra Gallianbsp;flaret, 'circium’ appellari, M. Cato in librisnbsp;originum eum ventum 'cercium’ dicit, nonnbsp;10 'circium’. 29: Nam cum de Hispanis scri-beret, qui citra Hiberum colunt, verba baecnbsp;posuit: Set in bis regionibus ferrareae,nbsp;argentifodinae pulcherrimae, mons ex salenbsp;mero magnus; quantum demas, tantum ad-crescit. Ventus cercius, cum loquare, buc-cam implet, armatum hominem, plaustrumnbsp;oneratum percellit. {cf. Poseklonios heinbsp;Strah. 4,1,7nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;182; Eig to ttsSiov tovto tb fislafx^ÓQSWv nuxaiyi^SL TtvEVfia ^iaiov kccI 20 (pQixamp;ösg' (paGi yovv avQsaamp;ai Kal KvXivóeï-aamp;ai tav Xiamp;civ ivlovg, Kataiplaad’ai ós rovgnbsp;avamp;Qcónovg anb rwv óirniLatmv Kal yvfivov-aamp;ai Kal OTtXcov Kal ioamp;tjtog vno v^g Sfinvoijg.)nbsp;Apulei. lib. de mundo 14: Horum nominanbsp;plerique commutant de loco vel similitudinenbsp;aliqua, ut Galli circium appellant a turbinenbsp;eius et vertice, Apuli iapygeurn ex lapygiaenbsp;sinu, id est ex ipso Gargano venientem.nbsp;Agathcmer. 2, 7 GGM 2 p. 473; Tsgoo^s-so vrig ós 6 ygaipag rovg nsQinlovg, óaósKanbsp;cpfjGi, nQoGtiamp;slg gsGov cata^KtLov Kal KaïKiovnbsp;§0Qsav, SVQOV ós Kal vóxov OoiviKa xbv Kalnbsp;svqÓvoxov, fxsGov ós vóxov Kal h^bg xbvnbsp;XsvkÓvoxov ijxoi XijSóvoxov, fxsGov ós anaQ-KXi'ov Kal aQysGxov d'QaGKiav ^xoi klqkiovnbsp;vTib xcöv txsqioIkwv lt;![óvoiitt^óg.svovy. Ampe-lius 5, 2 (aus Nigidius Figulus): Circiusnbsp;aquiloni, cum vehementior Gallias perflat.nbsp;Veget. epit. r. mil. 4,38 (aus Varro): Septen-40 trionalem vero cardinem sortitus est apar-ctias sive septentrio; cui adhaeret a dextranbsp;thrascias sive circius, a sinistra boreas, idnbsp;est aquilo. Fortunat. vita Martini 2,75 sq.:nbsp;Quod fert meridies arctos occasus et ortus, |nbsp;quod boreas, aquilo, libs, circius, auster etnbsp;eurus. Isid. or. 13,11,3; Subsolanus a latere dextro vulturnum habet, a laevo eurum;nbsp;auster a dextris euroaustrum, a sinistrisnbsp;austroafricum; favonius a parte dextranbsp;50 afrieum, a laeva corum. Porro septentrionbsp;a dextris circium, a sinistris aquilonem. Hinbsp;duodecim venti mundi globum flatibus cir-cumagunt. 12: Circius dictus, eo quod coronbsp;sit iunctus. Hunc Spani Gallicum vocant, [Cirex — Cirpi] |
propter quod eis a parte Galliciae fiat. Faed. h. e. 1, 12: Deinde subito duabusnbsp;gentibus transmarinis vehementer saevis,nbsp;Scottorum a circio, Pictorum ab aquilone,nbsp;multos stupet gemitque per annos. Cirex 31. cogn. (Colchester) OIL VII 1331, 33: CIREXOFNS. ? CiriacUS 31. cogn. (Corduha) GIL II 2267: D(is) M(anibus) Ciriacus Samia. Cirialaco O. j. Sérillac, dép. Sarthe, ar- lo rond. Mamers, canton Beaumont-sur-Sarthe,nbsp;gemeinde Boucelles. Merow. mümen. Belfortnbsp;n. 1561: Clf HIVCVCO. 1562; Clf BIVEVCO.nbsp;1563: Cl IRIALACO. 1564 {Prou 443): Cl RIALACO. 1565*: flRIALACOHO-tó-laufig). 1566*: Cl RIALACO. 1567: Cl RIALACO. 1568: Cl RIALACO. 1569*nbsp;(Prou 445): Cl RIALACO. 1570*: CIRI-LIA .. . Ciricius M. (Salona) CIL III 8987; 20 Ciriciu[s] Victor. Cirilia s. Cerilia. Cirimno, Clrimnus M. (Seurre, dép. Cóte-d’Or, arrond. Beaune, dioecese Besan-Qon, decanat Neuhlans, civitas Sequanorum)nbsp;Ijcjay 269: M(arcus) Cirimno f(ecit) i(n)nbsp;o(fficina). (Augst) Sckuerm. lilT¦. Cirmnioinbsp;= Cirimni o[f(fioina)]. Cirimond. Meroiv.müme. Belfort Ibll: ? RIWOHD bIT. nbsp;nbsp;nbsp;80 Cirisi-acu-s O. j. Cerisy-l’Ahhaye = Ce-risy-la-Forêt, dép. Manche, arrond. Saint-IA, canton Saint-Clair. Vita Vigoris 5 A88 l.nov. 1 p.ZOlA: Locum, qui Cirisiacus dicitur. Ciri-lllia fig. (Dormagen) Ilettner 174, 9 (Vechten; falsch 8chuerm. 1769): Ciriuna f(ecit). (Voorburg) 8chuerm. lilb: Cirinna. Cir-iiis M. cogn. (Vienne) CIIj XII 5685, 10; Cirius. Cir-o(n) fig. (Bouai) 8cJiucrm. 1418:40 C.iro.off. (Vechten) 1419: O. CIROI . . .nbsp;s. Cirous? Ciron-inus M. (London) GIL VII 1336, 319: Cironin(us). CirOll-illlll s. Corinium. ? Ciros Jlf. cogn. (Castél Vitturi) CIIj III 2280: Dis Man(ibus) Cirotis Patrinus. Cirou-S M. fig. (Vechten) BJ 9, 29 = 8chuerm. 1419: O. CIROI . . . s. Ciro(n)? Cirpi in Pannonia inferior, hei Bogddny r,o oder Visegrdd. Ptol. 2, 11, 3: 'H sgjs'^fjgnbsp;sitiGxocpri (Danuvii) Kaxa KuQTtiv aoKxtKa-xatf] TtaGmv. 2, 15, 3: ’Titb fi'sv xbv Aavov-fltov noxafibv . . . Kdqmg. 3, 7, 1; Enl |
?Cirp-ius — cïsï-arius
Cisimbrium — Ciss-o(n)
|
Damnas esto collegio iumentariorum, qui est in cisiariis Tiburtinis Herculis. Cisimtorinin 0. in Ilispania Baetica, j. Bespóblado de Zambra. Plin. n. h. 3, 10;nbsp;Cisimbrium. (Cobra) GIL II 2098; C. Valerius C. f. Gal(eria) Valerianus Cisimbren-sis. (Lucena) 2099; Ordo municiisum mu-nicqjil Cisimbrensis. Cis-indria cf. -andra, noch d’Arbois de 10 Juhainvüle nicht ceïtisch, fl. Vita Eucheriinbsp;3, 14 A8S 20. febr. III p. 219 PJ: Ad flu-vium, cuius est vocabulum Cisindria, quinbsp;secus ipsum monasterium manat. Cisi-o(n) 31. cogn. (Aquileja) Pais n. 1077, 44; A. Cisio. Cision-ia von Cisius, F. (Nola) CIL X 1266; Cisionia L. f. Firmilla. CÏS-ïum n. ein leichtes gig, zweirüdrig, das man zn schnéllen reisen braucJite. Cic.nbsp;20 liosc. Am. 7,19; Decem boris nocturnis sexnbsp;et quinquaginta milia passuum cisiis per-volavit. (Bazu schol. Gronov.: Genus veH-culi Gallici.) Philipp. 2,31,77; Cum horanbsp;diei decima fere ad Saxa rubra venisset, de-lituit in quadam cauponula, atque ibi senbsp;occultans perpotavit ad vesperam; inde cisionbsp;celeriter ad urbem advectus domum venit.nbsp;(Dazu Nonius p. 86; Cissium, vehiculi bi-roti genus; cf. Geil. 6, 11, 6.) Verg. catal.nbsp;30 8, 1—ö; Sabinus ille, quem videtis, hospi-tes, I ait fuisse mulio celerrimus, [ nequenbsp;ullius volantis impetum cïsi | nequisse prae-terire, sive Mantuam | opus foret volare sivenbsp;Brixiam. Vitruv. 10,1,6; Ut sunt molae foliesnbsp;fabrorum redae cisia toi'ni ceteraque, quaenbsp;communes ad usum consuetudinibus habentnbsp;oportunitates. Festus p. 230 31. = p. 290,nbsp;8 P.: Ploximum appellari ait Catullus ca-psum in cisio campsave. Big. 19, 2,13 jw-..-40 Item quaeritur, si cisiarius, id est carucha-rius, dum ceteros transire contendit, cisiumnbsp;evertit et . servum quassavit vel occidit.nbsp;Auson. epist. 8, 6; Vel cïsïo triiugi, si placet, insilias. 14, 13; Sed cïsïum aut pi-grum cautus conscende veredum. Serviusnbsp;Aen. 8, 666; Quidam pilenta redas ac cisianbsp;esseda vulgo dicta tradunt. CUWv 4 jp. 218,nbsp;46; Cirsus vehiculi genus. 4i?. 495, 14;nbsp;Cirsum (s aus c) carpentum. .fio Cis-ius ableitung von Cisus, Af. (Catania) GIL X 8056, 92; C. Cisi. Bavon Ci-si-acu-s, Cisionia. .....cisius. (Aix-en-Provcnce) CITj XII 529;.....cisius. [Cisimlirinm — Ci3a-o(n)] |
Cisó-magus, Cisomus ^féld des Cisus Oder Gissus’, O. j. Ciran-la-Latte, en Tou-raine, dép. Indre-et-Loire, arrond. Loches,nbsp;canton Ligueil. Gr eg. Tur. h. F. 10,31,3; In vicis quoque, id est Alingaviensi, Solo-nacensi, Ambaciensi, Cisomagensi, Torno-magensi, Condatensi, destructis delubris ba-ptizatisque gentilibus, ecclesias aedificavit. Merotv. münzen. Belfort w. 1572; ClcoQMOnbsp;VI (co).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1573 = Prou 374; CIcaiOMO lo VICO. Cisoil, Gisoii pyrenae. 3T., ivarschcinlkh ïberisch, cf. bash, gizon homo, gichon homuUus.nbsp;(Bu Ilaut-Gomminges, Fautc-Garonne, j. imnbsp;museum zu Toulouse) Boschach, catalogue no.nbsp;150; Gison Coni f(ilius). (Labarthe, plaincnbsp;de Valentine) 152; I)(is) M(anibus) Cundue-seni (gen.) fili Cison Senhennis (Semipen-nis nach Barry, Inscr. inéd. des Pyr. 1866nbsp;p. 28) filius pater.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Ki(flt;ov cogn. (Novara) CIL Y p. 720; Kiacov %ai. SxvTag 01 AuQavxiSa ; Kv()viognbsp;KiGcovog AaQttVTiöag SKvxa. Cisoil . . . (Szöny) CIL III 6013; Gi-soni. Cisoil-iuiii mon., j. Cysoing, dép. Nord, arrond. LAlle. Cisoii-ius G. (Iluppertsberg, in der baier. Bheinpfdlz) CIR 1831; Deo Cisonio ex votonbsp;posut Paternus (allein, one Mercurius, tvie 30nbsp;auch Visucius one Merc.) s. Cissonius. Cison-ten pyrenae. 3L, iberisch? (Vallée de Larboust) Castillon I pl. 1 no. 4; Cison-ten Cissobonis filius. Cissa Af. (Zwischen Pfaffenhofen und Ringéldorf im Flsaft) CIR 1876; [IJblio-marius Cissae (gen.). Vgl. den angclsachsi-schen Mnigsnamen Cissa Kemble 1 w. 46nbsp;a. 699. ? Cissa ïberisch? (münzen kesse, kese, 40 kse; cf. Cessetanij, stadt in Ilispania Tar-raconensis. Polyb. 3,76,5; Tleq), nóliv nqoe-ayoQsvogévTiv Klaaav. Liv. 21,60,7 (a.nbsp;218 -a. Chr.): Cissis propincum castris op-pidum expugnatur. Cissa o. NB occ. 11, 67; Procurator bafii Cissensis, Benetii et Histriae. Cissi-anus Af. (Brindisi) FF 8 p. 4 w. 7; D S Manib(us) Cn. Pomponi Epaphroditi Cissiani Aug. f. 1. p.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;,'io Cissis s. Cissa. Ciss-o(n) Af. (Beleghi, a. 85) CIL III D XII p. 855; Coliort(is) I Lusitanorum, cuinbsp;praest C. Cisso C. f. Ste(llatlna) Honoratus. |
Cisso-bonis
Cittus
|
Cisso-l)Oiiis pyren. M. (Yallce de Lar-bo'usl) Casüllon I pl. 1 w. 4: Oisonten Cissp-bonis filius. (JisSOll-iuS Jf. (Yaloivad) CIL III 293 == 6825: T. Cissonius. Q. f. Ser(gia) vet.nbsp;leg. V. Gall(icae) . . . . P. Cissonius Q. f. Ser.nbsp;frater fecit. (Üyüldu) 6826; T. Cissoniusnbsp;Ser. f. Ser. (Pompeji) IV 659: Suilimeanbsp;(,'issonio (dat.) fratrabiliter sal. (lioni) VInbsp;10 14840: Q. Cissonio Priori coniugi. (Yoz-moli) X 1757: Q. Cissonio Q. f. Hor(atia)nbsp;Aprili. 2516; Q. Cissoni Vitalis et Cerdo.nbsp;(Gastel) CIE 1340: L. Ci[ssonius] L. f.nbsp;Cla(udia) Viru[n(o) TJertius. — G. beinamcnbsp;des Mercunus. (Besangon) OrelU 1406 =nbsp;BA n. s. 38 (1879) j). 85: Deo Mercurionbsp;Cissonio Dubetratia Castula, natione Sp-ia,nbsp;templum et porticus vetustate conlabsumnbsp;denuo de suo restituit. (Bei Kreuzwald, beinbsp;20 Mets) MSAFél (1880) p. 1—5=BJ 69nbsp;(l88ü) s. 42: Deo. Cissonio P. . . . l(ibens)nbsp;s(olvit) (ist ein Mercurius, mit boclcslmpfnbsp;abgebiïdet). (Coin) GIB 400; Mercurio Cissonio ....... (Ileddernheim) 1461: Mercurio Cissonio aram..... (Miltenherg) 1739; I(n) h(onorem) d(omus) d(ivinae) Mercurio Ci[sso]nio. (Bheinzabern, j. in Speier) BJnbsp;66,163 = WK 5 (1885) s. 205: Deo Mercurio Cissonio Corcianus. s. Cisonius, Ces-30 sonius. Cissus cf. var. Cissa, Cisus, in O. Ciso-magus, und in ableitungen Cisius, Cisionia, Cisso, Cissonius, Cixila; Cisso-bonis, Cisel-lus, Cisiacus, Cison; M. gallo-römisches cogn.,nbsp;oder griechiscli = jwanóg? (Pinos Puente)nbsp;CIL II 2068: M. Valerius M. l(ibertus)nbsp;Cissus. (Cartagena) 3428; C. Plotius Cissinbsp;1. Princeps. 3433; Q. Verati(us) Cis(sus).nbsp;(Carteia) 4976, 11; Cissi. (Pest, a. 159)nbsp;40 III c. II p. 929: Servilius C(?)issi. (Wand-inschriften von Pompeji) IV 2388: Cissus.nbsp;2389: Cissus. 2567: Cissi. 2944: Ciss.nbsp;3178; Cissus. (Aquileja) V 830: Silvanonbsp;Aug(usto) in bonor(em) M. Trosi Daphninbsp;TlIlT (seviri) et M. Trosi Cissi lib(erti) M.nbsp;Trosius Modestus d. d. (also der freigélaftenenbsp;M. Trosius Cissus, früher sclavc tmter demnbsp;namen Cissus, Jiatte vornamen und nomennbsp;von seinem Jierrn entleJmt). (Mailand) 6034;nbsp;50 Q. Lucilius Pasicrate[s] sibi et Q. Lucilionbsp;Cisso patrono (dn patron, dem sein sclavenbsp;Pasicrates mit der freilidt praenomen undnbsp;nomen verdanM). (Gr. St, Bernhard) 6863;nbsp;T. Annius Cissus. (Bom) VI 19905: C. lu-lius Cissus. (Bom) Notkie degli Scavi 1889 |
?. nbsp;nbsp;nbsp;187: L. Octavio Cisso. (Givita di Bagno)nbsp;GIL IX 3626: P. Cornelius Cissus. (S. Giovanni in Carico) X 8059, 334: L. Publeinbsp;Cissi. (Grenoble) Xn 2267: D(is) M(ani-bus) Ci/si Se[e]undi fili. Vgl. ae. namennbsp;Cissus «. 693. Cistell -acu-iii von Caestellius oder Ce-stilius, O. j. Cislago, Mailand. Cistonia O. in Spanien. Bav. 4, 43 p. lo 308, 7. Cisu fig. (Genf) Allmer 1049; CISV. Cisu-Itius M. (Bom) GIL VI 14841:nbsp;Cn. Cisuitius Primus Cisvitiae Syinpberusaenbsp;oonlibertae. (Formia) X 6143; Q. Cisuitiusnbsp;Q. 1. Philomusus maior. Q. Cisuitius Q. 1.nbsp;Philomusus min(or). Citarous? M. cogn. (Zwischen St. Ca-tharinen am Ojfenegg und Ileilbrunn) CIL III 5508; Citaroi.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 ? Citatus M. Citata F. (Bei Aguilar de Campó) GIL II 6300: D(is) M(anibus)nbsp;Danuvi Q(u)in(ti) fili Citati Orgnomes[qumnbsp;an(norum) . .Vll . . . (3Iariasaal) lH 4917:nbsp;Puscia Citata. (Aus Karnt en) 4958: Quartonbsp;et Citate Privatus fil. (St. Marein) 5054;nbsp;Tittionius Maturus viv(us) f(ecit) s(ibi) etnbsp;Citatie Citate con(iugi) k(arissimae). (GilU)nbsp;5263; Citate. ? Citharista portus (ivol griechiscli oder 30 wenigstens graecisiert) in Gallia Narbonensis, j. dorf Ceyreste, dép. Bouches-du-Bhóne,nbsp;arrond. Marseille, canton La Ciotat. Plin.nbsp;n. li. 3, 34; Citharista portus. IA 506, 4: A Citharista portu Aemines j)ositio. Epistula Zosimi papae a. 417 (Mansi 4,360): Citha-ristam et Gargariam parochias. Yita Cae-sarii 2, 2, 17 ASS 27. aug. VI p. 79 D (a.nbsp;555): Ad Citaristanam parrochiam.' Citili-acu-m O. [Gesfa abb. Fontanell. 40 ?. nbsp;nbsp;nbsp;7: Citiliaco.] Citio s. Cetion. Citr-onius M. (Bom) CIL VI 15498: C. Citronius. Cittar M. (Alcaron, prov. Cuenca) CIL II 5895: C. Cassius Cittar. Citt-ius M. (Alsó-Ilosva) GIL III 807: Cittius Ioivai(?), eq(ues) al(ae) Pr(ontonia-nae). (Lazen, a. 227 p. CJir.) 6150, 2, 24:nbsp;Titianus Citti.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Citt-o(n) M. cogn. (Eppenstein) GIL III 5477; Quintianis Cittonis f. Cittus M. (Valperga) CIL V 6928;. Cittus Torti f. [Cisso-bonis — Cittus] |
Citnlia — Claiiis
Citnlia F. (3Iariasaal) CIL III 4944 = AEM 11 (1887) s. 83: Cituliae.
?Citus 31. (Sisseh) CIL III 3943; Ge-nio provinc. P. A. Ci[t]us.
CitttSliillS 31. (Soulosse, depart. Vosges) Ilobert-Cagnat 1 p. 69 w. 9; Mercuro etnbsp;Eosmert. Citusmus Samotali fil. v. s. 1. m.nbsp;(Bei Gran) p. 70 w. 12: [Merc]urio et [Eo-sjmertae [Cit]usmus [et] Ael. Vest. [v.] s.nbsp;10 1. m. s. Cintusmus.
Ciusticus 31. (Cimego) CIL V 4888: L. PetronioPrimioni etMennic.. Ciustici filiae.nbsp;Cirauia fl. s. Ciagna.
? Gives cogn. (SmlomL) CIL III 4200; Claud. Gives.
Civioiio civitas. Merow. münsc. Frou n. 2535; CIVIOMO CIV.
?Civis cogn. (Wien) CIL III 4583; P. Titius Finitus v(ivus) f(ecit) sibi et lucun-20 dae, Civis fil(iae), con(iugi). (Cilli) 5257:nbsp;C. Cassius Civis.
Civis-inarus (?) s-stamm in composition, cf. Xio-(x,aQa, Garti(s)-mandua, Eatis-bona?nbsp;Oder Civi-smarus? 31., celtiscJier fürst innbsp;Spanien. Liv. 24, 42, 8 f». 214 a. Chr.):nbsp;Duo etiam insignes reguli Gallorum (Moe-nicapto, Civismaro [var. Moeniacapto etVi-smaro] nomina erant) eo proelio ceeiderunt.nbsp;Civotegetis . (L’Autrevüle bei Course-30 goulcs) CIL XII 41: Civotllgetis ovp.
Civri-Scu-S O. j. Civria, dép. Jura, arrend. Lons-le-Saunier, canton Saint-JuUen, gemeinde Bourcia.
? Cixila 31. Concil. Tolet, XIII. a, 683 (Mansi 11 c. 1077 E).- Cixila comes nota-riorum. Concil. Tolet. XV. a. 688 (Mansinbsp;12 c. 22 C): Cixila comes, cf. Vita Beatinbsp;ASS 10. febr. III p. 147 D: Fuit in Toletonbsp;quidam archiepiscopus nomine Helipandus,nbsp;40 qui inter Agarenorum diras procellas Cixi-liano suecesserat decessori.
Cixilo F. Concil Tolet. XVII. a. 694 (Mansi 12 c. 100 Fj): Gloriosa domina Cixilo regina.
Cla .. fig. (Trion, n. 582) Aïlmer-Biss. Lyon 4 p. 326 n. 497, 385; CLA.
Clachili ügurisch? V. Avien. or. mar. 675: Per Daliternos, per ClacMlorum sata.nbsp;? Clad-aeus M. cogn. (Aime-en-Taren-50 taisc) CIL XII 120; Cladaeus lib(ertus).nbsp;(Blarseillc) 451: C[l]adeo filio. (Die) 1580:nbsp;L. lul(io) Clada[eo]. (Avenches) XIII 5129:nbsp;Aelius Cladaeus. (Coblenz) BJ 1871 s.295:nbsp;C. Crispinius Cladaeus publicanus.
[Citulia — Clanis]
-clad-ia von *clad- der graben, ir. clad der graben, mbret. Cafhol. cleuz, nbret. kleüznbsp;grube, bas-vannet. kleu, cy. claud, to. clawddnbsp;m. ditch, corn, cledh; ]/ clad, in ir. claidimnbsp;grabe, tv. claddu grabe. In: altbrittan. Vin-do-cladia (schlecM Vindogladia).
Clad-illa F. (Salona) CIL III 2083; Papiria Ehome v. f. sibi et Papiriae Cladil-lae . . . pressit Sipunti pressa Cladilla ro-gum.....P. Papirio Clado viro ... nbsp;nbsp;nbsp;lo
Glad •iscus M. cogn. (Fundort unbelcannt) CIL XII 5690, 27: Cladisci.
Glad-O(n) M. (Zenano) CIL V 4924;
V. f. Velia Cladonis f. sibi et Cariassi Biti-onis f. Gennanati viro suo et Clado Cariassi f. et Bitio Cariassi f. patri posuerunt.
Cladruni oder vallis Cladrensis, j. Saint-Bonnet-de-Vaclérieux, dép. Dróme, arrond. Valence, canton Le Grand-Serre.
Cladus M. (Bhenea) CIL UI 486; L.P. 20 Cladi Aevkib IIoGtvyis Klaös %ciiQE. (Salona)nbsp;2083: P. Papirio Cladio viro. 2622: ...nbsp;Ursae Castrici Cladi lib. Lupa Ver. (Ba-rcmo)X 346: ... ami 1. Cladus. (Finguente)nbsp;457: T. Statilius Tauri 1. Cladus. (Alt;iui-leja) 1157: ... nio Cn. 1. Clado.
Claetus zu Cletus, Cleta? 31. (Fresne-tian) CIL II 2903: Laturo te Diulvano Claeti f. nnoruni L.
Glaiiim O. j. Glaye-SouiUy, dép. Scine-et- so Marne, arrond. 3Ieaux. 3Ierotv. münzcn.nbsp;Belfort n. 1575 (Frou 891); f CLAIO FIT.nbsp;1576 (P)'om892): CFVIO AlCf (rüclilaufig)
= Claio vic(o).
Claml)-etae O. in Balmatm, j. Starigrad di Obrovazzo? TF: Clambetis. Bav. 4,16nbsp;p. 211, 6: Crambeis.
Clamici-acu-s villa, j. Clamecy, départ. Nièvre. Testamentum Falladii (c. a. 610),nbsp;Fard. dipl. t. 2 p. 37 n. 257; Villam Cla- 10nbsp;miciacuni quam Desiderius papa ex Godinonbsp;per pecuniam visus est recepisse.
Claneos O. in Galatien. Ilierocl. 697,8: KXdvsog.
Clang-OCUS sonorus, gr. Klayy-, histrisch, (Finguente) CIL V 436; L. Clangoco Ad-vento et Boviadae Maximae lib. Priscillaenbsp;Maximus f. parentibus v. f.
Clanis (vgl. fl. Clanis in Italien) fl. in Steiermarh, j. der Glan. Strab. 4,6,9nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;207:00
Ta vnEQKsiysva zamp;v OvivóohKWV, 1% év 6 Aovqaq xal KXavig xai aXXoi nXslovg yaqa-ÖQÓösig noTayol GvfijSaXXoveiv elg ró tovnbsp;’Isiqov qeïamp;qov. cf. Glanis.
Glano-venta
? Clat-ernae
|
Clano-vouta O. in Britiankn. IA 481, 1: Iter a C'lanoventa Mediolano. NB occ.nbsp;40, 52; Tribunus cobortis primae Morino-ram Glannibaiita. Bav. 5, 31 p. 430, 14:nbsp;Cantiventi (var. Cantauenti). Claniim 0. j. Baisy-Cosdon, dép. Aude, arrond. Troyes, canton Aix-en-Othc. 14 383,nbsp;5: Clanum (var. Glano, Clarium). s. Glanum. Claodiciis 5. *0lodicos. 10 Clapar-edo O. j. La Claparède, depart. Aveyron, arrond. Saint-Affrique, canton Saint-Sernin, gemeindc Laval-Boquecezière. Clareii? (Petronell, a.213p. CJir.?) CIL III 4452: Clareii(?) Marcellinus. Clar-euua céltische ansidclung in Wir-temberg; nachSteuh raetiscli? miUtair-station, j. Canstatt oder Köngcn am Neclcar? TP:nbsp;Clarenna. Clari-ac4i-s ahgel. vom gentiUc. Clarius, 20 O. j. Notre-Bame dc Cléry. Vita lAfardi 8nbsp;ASS o. iun. lp. 301 B: Clariaco vico, quinbsp;ab oppido Magdunensium tilbiis inilibusnbsp;distat. Bavon terminus Clariaceiisis j.nbsp;Cléry, dép. Loirct, arrond. Orléans. Pard.nbsp;dipt. t, 2 p. 143 (a. 667). Audi in Cléry,nbsp;dép. Pure, gemeinde Andelys; in Clairy undnbsp;in demin. Clairizet, dép. Marne; in Clérieux,nbsp;dép. Bróme. cf. Cleriacus Cliraium. *Claro-ll nach Windisch und d’Arhois 30 in air. dar tabula, tafel, breit, überh. allesnbsp;flache, ebene, mir. dar a plain, acy. daur jiZ.nbsp;douriou gl. tabcUis, acy. daür surface, cou-vercle, w. dawr, gr. xlrjqo-g, dor. xlaqo-gnbsp;iafelchen. Clar-Öna O. Passio Felicis ei Beculae, cod. Sangall. 225 p. 473: Per vasta locanbsp;heremi, quae Clarona dioetur ad capud lacinbsp;et fluYÜ (aus fluuiu) Lindimaci. ClarUCCUin castrum, O.j. Clairoix, dép. 10 Oise, arrond. u. canton Compiegne. Merow.nbsp;miinze. Belfort n. 1577: CLARVCC OCA-S(tro). Clasia fl. j. la Claise, Touraine, nbfl. der Creuse. VitaSigiranni 10 Anal. Boll. 3, 388:nbsp;Fluvium decurrentem Clasiae vodtatum. Clast-idio-n hauptstadt des gallischen voïkes der Anares, j. Casteggio in der pro-mns Pavia, circondario Yoghera. Auf dennbsp;dortigen sig des M. Marcellus (a. 222 a. Clir.)nbsp;öo schrïb AI. Marcellus cine practexta 'Clasti-dium ’, s, BibbeeJe scaen. Bom. poësis fragm?nbsp;vol. 1 p. 277. Polyb. 2, 34, 5 (a. u. 532):nbsp;(quot;Ivaog^Qsg) gégog ri rijg óvvafiecog óia^i^a-Gavxsg xhv Ilaóov lig xrjv xcöv AraQcov ia- |
QLOV inoXiÓQKovv xb nQOGayoQEVógsvov Kla-Gxlöiov. 3, 69, 1: Awi^ug TtQa^ixoTiyGag Ttóliv Klasxiöiov. Cic. Tusc, 4,22,49: Neenbsp;Marcellum apud Clastidium, ideo forteninbsp;fuisse esistimo, quia fuerit iratus. Nep.nbsp;Hann. 4,1: Conflixerat apud Ehodaaum cumnbsp;P. Cornelio Scipione oonsule eumque pepu-lerat. Cum hoe eodem Clastidii apud Pa-dum (unrichtig) decernit. Liv. 21,48,9 (a.nbsp;218 a. Chr.): (Hannibal) ad Clastidium vi- lonbsp;cum, quo magnum frumenti numerum oon-gesserant Eomani, mittit. 27, 25, 7 (a. .208):nbsp;Cum bello Gallico ad Clastidium aedem Ho-nori etVirtuti vovisset (Marcellus). 29,11, 13 (a. 205): Aedem Virtutis eo anno ad portam CapenamM. Marcellus dedioavit septumo decumo anno, postquam a patre eius primonbsp;consulatu vota in Gallia ad Clastidium fu-erat. 32,29,6 (a. 198): (Q. Minucius)nbsp;Genuam exercitu ducto ab Liguribus orsus 20nbsp;bellum est. 7: Oppida Clastidium et Litu-bium, utraque Ligurum, et duae gentis eius-dem civitates, Celeiates Cerdiciatesque, sesenbsp;dediderunt. 31,4 (a.197): Per eosdem diesnbsp;Clastidium inoensum. Inde in Ligustinosnbsp;Ilvates, qui soli non parebant, legiones du-ctae. Strab. 5,1,11 p. 217: KXaaxlêiov xalnbsp;Aégamp;oiv xal ’AxovaiaxaxcsXXai giKQOv èv Ttag-óöcg. Val. Max. 1, 1, 8; Cum M. Marcellusnbsp;quintum consulatum gerens templum Ho- 30nbsp;nori et Virtuti Clastidio prius, deinde Sj-racusis potitus nuncupatis debitum votisnbsp;consecrare vellet. Plut. Alarccll. 6: quot;Eagnbsp;Èné^aXe roig gvQxoig PaiOaxaig tceqI to %a-Xovgsvov KXaexéSiov, raXaxixxjv xcógtjv obnbsp;TtQO Ttolloü 'Pojfuztoig VTtyr.oov ysysvrjfiévrjv.nbsp;Acta triumph. Capit. a. 532, CIL lp».458; M. Claudius M. f. M. n. Marcellus an. O XXXI cos. de Galleis Insubribus et German, k.nbsp;Mart. isque spolia opima rettulit duce ho- 40nbsp;stium Virdumaro ad Clastidium interfeoto.nbsp;(Casteggio) V 7357; Colleg(io) centonar(io-ram) Placent(inorum) consistentium Clastidi. Clata o. j. Ober- oder Niederglatt, canton St. Gallen. Pard. dipil. t. 2, 362 (a. 731nbsp;oder 736) = SG urh. 1 w. 6: In loco non-cubantem, quod dicitur Clata. . . . Actum innbsp;signe quod dicitur Glata villa publice. ? Clat-ernae O. in Gaïïia Cispadana, om fl. Quaderna. Cic. episf, 12, 5, 2 (a. u. 50nbsp;711): Erat au tem Claternae noster Hirtius.nbsp;PMl. 8, 2, 6 (a. u. 711): Non est bostis is,nbsp;cuius praesidium Claterna deiecit Hirtius. . . . nee illa hostilia verba nee beliica, quae [Clano-venta — ? Clat-ernae] |
Claudio-m'affus
*clavo-s
|
paulo ante ex eollegae litteris Pansa reci-tavit: 'Deieci praesidium, Claterna potitus Slim; fugati equites, proelium commissum,nbsp;occisi aliquot’, ad Cues. iim. Ub. 2 ap. No-nium p. 394, 7: Gum iter facerent ad Hir-tium Claternam tempestate spurcissima.nbsp;Sirub. 5,1,11 p. 216: Miv.Qa nolta^axa . . .nbsp;Klaxsqva {kUxsqvu codd.). Plin. n. Ji. 3,116:nbsp;Oppida (der octava regio) Caesena, Claterna,nbsp;10 Poro Clodi etc. Ptol. 3, 1, 42 (in Gallianbsp;Togata): KlaxsQvag (ace.). TP: Claterna.nbsp;It. Hicros. 616,5 W.: Civitas Claterno. IAnbsp;287, 4: Claterna. Ambros. epist. 39 (c. a. .387), 3: Nempe de Bononiensi veniens urbe a tergo Claternam, ipsam Bononiam, Muti-nam, Ehegium derelinquebas: in dexteranbsp;erat Brixillum, a fronte occurrebat Placentia, veterem nobilitatem ipso adbuo nominenbsp;sonans. . . . Tot igitur semirutarum urbiumnbsp;20 cadavera terrarumque sub eodem conspectunbsp;funera non te admonent unius, sanctae licetnbsp;et admirabilis feminae? (Talandi) CIL IIInbsp;6547 = EE 2 p. 295 n. 352: D(is) M(a-nibus) T. Catoni T. f. Pol(lia) Sabino Cla-t(ernis), evoc(ato) Aug(usti) vixit . . . T.nbsp;Kaxcovt, T. v(im)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;EocjlScvo) KkatsQ- vai\g\ rjovox. (Vicaréllo) CIL XI 3281 — 3284: Claternas (3284, -um 3281, -o 3282.nbsp;3283). (Béziers, saec. 1 p. Ghr in.) XIInbsp;30 4256: RaeciaSex. l(iberta)Tertia Claternesis. Claudió-magiis ^fcld des (besitzers) Claudius’, O. j. Clion, dép. Indre, arrond.nbsp;Chdteauroux, canton Clidtiïlon-sur-Indre.nbsp;Siilpic. Sever, dial. 1 (2), 8, 7: Claudiomagusnbsp;vicus est in confinio Biturigum adque Tu-ronorum. Ecclesia ibi est Celebris religionenbsp;sanctorum nee minus gloriosa sacrarum vir-ginum multitudine. Fortunat. vita Martininbsp;3, 270: Est locus in Toronum fine et con-10 fine Biturgum, | incola quem vicum vocita-vit Claudiomagum. Olaudio-iuër-io-11 stadt der Artabri in llispania Tarraconensis. PtoL 2,6,21: Kax-éyovGi ês ra gèu nsgl tb Neqiov aKQCoxriQiovnbsp;’'Aoxa^Qot, sv oïg nólei,g KlavSiogiqiov (var.nbsp;-vsQtov, vïlleicht ricMiger), Nooviov. Klatxfioviov s. Iu(v)avum. Claus-entuiii O. j. Bittern b. Soidhampton. IA 478, 1: Clausentum. Claus-etia O. ztvischen Toulouse und Clermont-Ferrand. Apollin. Sidon. epist. 5,nbsp;13, 1: lam Olausetiam pergit Euanthius. Claus-Oiilia locus, O. j. Clausonne, dép. des Alpes-Maritimes. [Claudio-magus — *clavo-s] |
Clauloii-at-ii V. Strab. 4, 6,8 jo. 206: ’Ixupwxttxoi óè xcav fisv OvivdolcKme i^gxa-^ovxo Ainaxxioi nal Klavxovuxioi Kal Ovev-vavsg. Clayari-ati-s G. beiname des Mercurius. (Les Granges, dép. Aube, arrond. Nogent-sur-Seine, canton Bomilly - sur - Seine, gemeindenbsp;Maizières-la-Grande-Paroisse) BSAF 1881nbsp;p. 165: Deo. Mercurio. Clavariati. (Bei Ver-tault, dép. Cóte-d’Or, arrond. Chdtïllon- sur- lonbsp;Seine, canton Laignes, dioecese Langres)nbsp;Lejay 290: Deo.Mercurio.Clavariati. (Beinbsp;diarsal in Lothringen, hr eis Chdteau-Salins,nbsp;canton Vic) BSAF 1881 p. 164—166.179: [Deo Mejreurio Clav[ariatiJ......Maxsi- mi[us. . . f(ilius) ader l(ibertus)J vestiar[ius| .... superio[r. . . v(otum) s(olvit) l(ibens)Jnbsp;m(erito). ?Clav-atum beiname von Lugdunum, Laudunum, lateinisch? O. j. Laon, dép. Aisne, aonbsp;Concil. Aurelian. a. 549, p. 112, 17 AI.: Anbsp;domno meo Gennobaudi episoopo ecclesiaenbsp;Lugdunensi Clavato. Greg. Tur. li.F. 6,4:nbsp;Infra urbis Lugdune Clavatae murus. Concilium Paris. a. 614, p. 192, 7: Ex civitatenbsp;Lugdono Glavatu Eigobertus episcopus. Concilium sub SonnaUo ep. Bemensi Jiab. a. 627nbsp;— 630, p. 203, 11 AI.: Chainoaldo (abl.)nbsp;Lauduni-Clavati. Vita Agili 2, 5 ASS 30.nbsp;aug. Vl p. 577: Lugduno Clavato. Vita sonbsp;Leutfredi 3, 20 ASS 21. iun. IV 109 E:nbsp;Ad castrum Laudunense, quod Glavatumnbsp;vocant. Aleroiving. miinzen. Belfort‘2110—nbsp;Prou n. 1051 (cf. 1052): TAVDVMO (Lau-duno) M CLOATO. ClaAquot;-eima 0. in Baetia, j. Cliiavenna, ital. provinz Sondrio. TP. lA 278, 6: Cla-venna. Clayeti, Clayiti pons, j. Ponlailler-sur-SaSne, dép. Cóte-d’Or, arrond. Dijon? Alcro- lo iving. mimzen. Prou n. 2615 (Belfort 3667):nbsp;PONTe CLAVITI. 2616 (Belfort 3670):nbsp;fPONTICLAVETI. 2Gn'(Belfort 3666):nbsp;t PONTECLAI////VICO. 2618 (Bclf 3668):nbsp;t PONTECLAVITE. 2619 (Belfort 3GG0)-.nbsp;t PNQTE T. Clayico 0. Vita Maximi 1, 2 ASS 2. ian. 1 p. dl: In Clavico vico. Clay-ilia villa. Aliracula s. Austrebertae 3, 20 ASS lO.febr. II p. 426: In pago Eo- .wnbsp;tomagensi, villa quae ab incolis Clavillanbsp;nuncupatur. Clayiti s. Claveti. *clayo-S m. nagel, o-stamm, air. clu do. |
50
-ocr page 535-1041
Clax-elus — Clipi-acu-s
1042
Cliraiiim — cloca
nicht dorf Glichy hei Paris, sondern Saint-Ouen-sur-Seine, dép. Seine, arrond. ii. canton Saint-Denis. Pertz dipt. n. 14 j9. 16,33 (a.nbsp;(131 Oder 632): [Clipjpiaco. n. 15 jo. 18, 6nbsp;(a. 635): Clippiaco. n. ld p. 18,36 (a. 635):nbsp;Clipiaoo palatio. p. 154, 50 (a. 635, istnbsp;echt): Clipiaco. n. 19 p. 21, 7 (a. 653):nbsp;ICliJpiaco. (Daraus Gesta Dagoherti I regisnbsp;Francorum 51, a. 654: Hludovicus rex Clip-10 piaco residens.) n. 87 p. 77, 33 (a. 717):nbsp;In fisco nostro Vetus Clippiaco, una cumnbsp;mansus quod in ipso Clippiaco tenire vidi-tur. . . . Terras vel prata in ipso Clippiaco.nbsp;p. 101, 33 (a. 741): Villa nuncupata Clip-piacum, in pago Parisiaco constitutam. . . .nbsp;Ad ipsa villa Clijiiacus. . . . Villa superiusnbsp;nominata Clippiacum. p. 154, 50 (a. 635,nbsp;ist echt): Clipiaoo. Fredegar. chron. 4, 55,nbsp;a. 627j628: Clippiaco. 78, «. 6361637:nbsp;xo Dagobertus ad Clippiaco resedens . . . Corsonbsp;veluci Clippiaco cum multis munerebus adnbsp;llagobertum perrexit. ... a. 637/638: Adnbsp;Dagobertum Clipiaco venerunt. 83, a. 641:nbsp;Clii)iaco villa. Fiber historiae Franeorumnbsp;47 (a. 675): Beatus Audoinus Eotomagensisnbsp;episcopus plenus dierum ac virtutibus pre-clarus Clepiaco villa regale in suburbananbsp;Parisiorum civitate migravit ad dominum.nbsp;Gesta Dagoherti I regis Francorum 37: Denbsp;30 Clippiaco superiore. Davdcmundi vita s.nbsp;Aniandi 4, 17 ASS 6. fébr. I p. 851 F: Innbsp;villa, cui vocabulum Clypiaco est. Vitanbsp;Audocni 3, 17 ASS 24. aug. IV p. SODA;nbsp;Clipiaco villa advenisset. 26, 65 y». 75, 28nbsp;Sauv.: Apud villam Clippiacum. Aigradinbsp;vita s. Ansherti 5, 22 ASS 9. fébr. II p.nbsp;351 iï (feit in Anal. Boll. 1,178): Moraba-tur enim praefatus rex (Theoderieh III, 673nbsp;—691) in villa Clypiaco, quae sita est innbsp;40 Parisiaco territorio. — 2) Clipiacus im pa-gus Parisiacus, j. Glichy [aus ClipjaciJ-?a-Garenne, depart. Seine, arrond. Saint-Denis,nbsp;canton Neuilly-sur-Seine; nicht Saint-Ouen-sur-Seine. Fredegar. chron. c. 53 (ad a.nbsp;625) cf. c. 78 p. 160, 19. 22: Clippiaconbsp;{fiir Eomiliaco) nec procul Parisius venit.nbsp;55 (a. 627): Cum pontificis et universi pro-ceres regni sui tarn de Neuster quam denbsp;Burgundia Clippiaco ad Cblotarium pro uti-50 litate regia et salute patriae coniunxissent.nbsp;Gondl. Glippiacense a. 626 aut 627 p. 196,nbsp;18 M.: luxta predium, quod Clipiaco dici-tur. Vita Agili ahbatis Beshacensis c. 5,28nbsp;ASS 30. aug. VI p. 584 F: In episcopali
rCliraium — cloca]
synodo, quae kalendis Maii in Clypiaco eo anno (a. 636) est habita. Pertz dipt. n. 87nbsp;p. 77, 33 (a. 717): In ipso Clippiaco. . . .nbsp;Terras vel prata in ipso Clippiaco. Vitanbsp;Leutfridi 2, 12 ASS 21. iun. IV p. 108 A.-Ad praedium, quod vocatur Clippiacus. —
3) Clipiacus im pagus Parisiacus, j. Glichy-sous-Bois, dép. Seine-et-Oise, arrond. Pontoisc, canton Le Itaincy. — 4) Clippiacus in dernbsp;dioecese Lyon, j. Gleppc, dép. Loire, arrond. lonbsp;Montbrison, canton Boen. — 5) Clipiagum,nbsp;j. Glapiers, dép. Ilérault, arrond. Montpellier,nbsp;canton Gastries.
Cliraiiim s. Cleri-acu-s.
Clisi 0. um Limoges. Meroiving. miinze. Belfort n. 1587 (Prou 2035): f CLISI TIT.
Clisiiis lacus, der Luganer see. TP: Lacus Clisivs. Greg. Tur.h.F. 10,3: Eratnbsp;autem stagnum quoddam in ipso Mediola-nensis urbis territurio, quod Ceresium voci- 20nbsp;tant, ex quo parvus quidam fluvius, sednbsp;profundus, egreditur. Super liuius laci litusnbsp;Langobardos resedere audierant.
Cllti-S fl. Apollinar. Sidon. carm. 5, 207 —209: Eigidis bunc abluit undis | Ebenus,nbsp;Arar, Ebodanus, Mosa, Matrona, Sequana,nbsp;Ledus, I Clltis, Elaris, Atax, Vacalis.
? Clit-O(n) M. (Neustadt) GIL III 4552: ]Sre[r]tomarus Clitonis f(ilius).
Cliii-coaiias = '*Cleo-coanas, cf. (Aon- 30 gvi)-%kEwq, gr. rMfog, ogam. (Ballylmock,nbsp;in der barony Kinnataloon, grafschaft Gorh)nbsp;The Academy, 21.nov. 1891 No. 1021 p.459nbsp;n. 5: Cliucoanas (f is Cliucenas, von Cliebu?)nbsp;maqi maqi Treni.
? Cliv-aiia G. beiname derluno. (Ganale) GIL V 7593: G(enio) L(ucii) n(ostri), lu-n(oni) Clivanae n(ostrae); lun(oni) Annaeaenbsp;n(ostrae) Vi[t]ellia Eestituta.
Clo 0. unbestimmt. Meroiving. miinzen. .10 Belfort n. 1588 (Prou 2537): CLO f FIT f.nbsp;1589 (Prou 2536): fCLO/y/FITV (P.nbsp;d’Amécourt list Clote fit).
Clo. (Lampe aus Goln) BJ 88,99: Clo. Hel. (Bonn): C. Clo. Sue.
-clo(n) in Veru-clo.
Cloato S. Clavatum.
cloca, clocca handglocke aus eisenblcch, air. cloc elocc m., gen. cluic, nir. clog, gacl.nbsp;clag, gdf. *clogga, villeicht lehnwort aus dem 50nbsp;spiittatein.; w. clocb f., pi. clycb (also frühernbsp;m.), mbret. clocb, bret. kloc'b m., spatlatein,nbsp;cloca, variante von clocc-, corn, clocb m.,nbsp;prov. cloca clocba, frz. clocbe, ae. clucge f.
Cloclamenis
Clót-ualus
|
an. kliikka, alid. clocca glocca. Adamnani vita Columbue 1, 8 p. 33,20: G'loccam puLsanbsp;(imperat.). p. 214; Pulsata personante clocca.nbsp;3, 23 p. 234: Clocca. (tf. Bacda Jt. e. 4,nbsp;23 [21]: Notum campanae signum.) 8.nbsp;Bonifatii ep. 62 (a. 744—747) BBG 3 p.nbsp;181 j.; Ut cloccam unam nobis transmittatis. Clodameilis M. (Yianna do Gastello) GIL II 2462 == 5611: L. Sest(ius) Cloda-10 menis Fl(aYius) Corocus, filius Corocauci.nbsp;cf. Clutamus. Clodeua aus ’quot;Clo-dunum, O. j. Clotten, Icreis Cochem. Clodi-acu-S M. (Bom) GIL VI 18858: T. Clodiacus. *Clod-icos oder Cloidicos gaUiscIie um-formung von ac. Hludico? vgl. hastarn. Clon-dicus = ahd. Hludih oder Hludihho, as. Hlu-dico, cy. ClotSc = *Clotacos; 31. Oros. 5,16, 20 20; Lugius et Boiorix reges in acie cecide-runt; Claodicus et Caesorix capti sunt. s.nbsp;Clondicus. -cloetius tvol riddiger gu schreiben -clou-tius in Yeru(adi. auf u)-cloetius == Evqv-alyq', vgl. xksaóg ]/ clu, ai. fru horen. Uloud-icus 3£. ein fürer der gallischen micttruppen des Perseus a. 168 a. Glir. Liv.nbsp;40, 58, 8: Triginta ferme milia hominumnbsp;(Clondico duce profecti erant) pervenerunt.nbsp;30 44, 26, 11: Cum ad id nihil responderetur,nbsp;Clondicus regulus eorum 'Abi, renuntianbsp;ergo’, inquit, 'regi, nisi aurum obsidesquenbsp;aecepissent, nusquam inde Gallos longiusnbsp;vestigium moturos. 27,2: Clondicus rursusnbsp;interrogat, ecquid ipsis quinque milibus,nbsp;quod convenisset, nunieraret? Appian. 3Ia-ced. 18, 2 heiftt er KloiXcog als fürer dernbsp;Geten: Psrav 6s rbv ’'lozqov Tte^aedvrcov,nbsp;iêÓKSi, KXoiUm gèv tw rj'yegóvt doamp;Tjvai. ii--10 liovq ;f9U()Ot5s GrarrjQag . . . KloCkiov ... ’Onbsp;ós Kloikiog . . . Vgl. *Clodicos. Clöiii-s i-stamm, F. cogn. (Verespatah) GIL III 1267; D. M. Domitia[e] Cloni. ? Clon-iuS 31. cogn. Ulpian. Big. 26, 10,7,2: Praeterea accesserunt quaedamnbsp;species ex epistula imperatoris nostri et divinbsp;Severi ad Atrium Clonium. (Tarragona) GILnbsp;II 4111: Q. Atrio Clonio. (Bom) Oreïlinbsp;6057; . . . Atrius Clonius. 50 nbsp;nbsp;nbsp;? Clonus 31. (3Iaros Porto) FE 2 p. 313 n. 417: Clonus. (Bom, imtcr Titus oder Domitiunus) GIL XV 941; Cloni Caesarisnbsp;(servus). 1149 (aetatis fcre Bomitiani): T.nbsp;Plavi Aug. 1. Cloni. |
clopias ein fisch. Anecd. Gr. Boissonad. vol. 1 p. 417: 'AXla grjv xal iv Jledgm no-Tcftra zfig XelwjcJjj, gaXXov dè SvfiuQecog,nbsp;ysvvamp;tai i%amp;vg xaXovgsvog %Xonlag' xovxovnbsp;XkyovGiv av^avogepijg gsv %x]g GeXfiv-gg Xev-r.aivsGamp;ai, gsXaiveGamp;ccL d« avamp;ig gsiovgévovnbsp;rov cpcorbg avxrig. iGxoqsÏ Se tovxo KaXXi-Gd-êvrig ó 2v§a^it'vig. Laurentius Lydus denbsp;anno et mensibus in universum 8 p. 104nbsp;Boether: Kal èv ’Aqüqei Ss tw noxagm rijg lonbsp;KsXxMrig xxKXExai ijr-ö-èg {xXoTcLav wvxbv otnbsp;imxaqioi r.aXovGiv). Clossus 31. (Worms) GIB 890; Licinus Clossi f. Helvetius ann. XLVII. alae I Hi-sp(anorum). Clöta befier Clouta, fl. (auch fluPgöftin) j. the Clyde, ir. Cluath Cluad aus *Clöda,nbsp;fcm. ëi-stamm, gefi. Cluade; tv. Glut Clud,nbsp;cf. altlat. clu-ëre, clo-aca. Hal. fl. Cluentusnbsp;Chiento, gr.xXv-^co spüle yxXv, got. hlu-t-r-s 20nbsp;lauter, ahd. hlütar, ai. *klu-ja-mi. Tac. Agr.nbsp;23: Clota et Bodotria' (the friths of Clydenbsp;wnd of Forth) diversi maris aestibus per in-mensum revectae, angusto terrarum spationbsp;dirimuntur. Ptol. 2, 3, 1: Klmxa siGyvaignbsp;(Firth of Clyde). Baeda h. e. 1,1; Ubi estnbsp;civitas Brettonum munitissima usque hodie,nbsp;quae vocatur Alcluith. 12: Urbem Alcluith,nbsp;quod lingua eorum significa! petram Cluitlinbsp;(ir. Ail Cliiaide rock of Cliiad, j. Bumbarton, sonbsp;nach Stokes altcelt. *Alix Clótês, vgl. petranbsp;Cloithe, cy. Kaer Alcluth, ir. Ail Cluade);nbsp;est enim iuxta fluvium nominis illius. Bagunbsp;gehort insula Clota in Hiverione I A 509,1,nbsp;j. Arran. Vgl. w. Caer Glut ^the city on thenbsp;Clyde’, j. Glasgow, cf. Areclata. Clote s, Clo. ClSt-iu-S vgl. Cloutius, 31. cogn. (Jarai-cejo) GIL II 690: Ca[m]alus Cloti f(ilius). (Moral, prov. Zamora) 2617 ; Clot.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 *clo-to- berUmt, aus *olou-to mit participial-suffix -to-, ahd. hlüt laut, idg. *klu-to-s gehort, berümt, y kleu. In 31. Cloto-nx, Clot-ualus, Clotius. cf. Clout-aius, Cloutius. Cloto-rlx gloria insignis, berümterkönig, cy. Clotrl und Clodri, cf. ahd. Hlodo-rioh,nbsp;CModerieh, Chlodo(e)ricus. (Llandysilio,nbsp;Pembrokeshire) Bhys‘ p.3^1 w. 80: Clotoriginbsp;fili Paulini Marinilatio. Clöt-nalus fiir Cloto-valus von *cloto- 50 und valo-, cf. Clutuual in abret. Ran Clut-uual. (Phillac bei Ilayle, Corntvall) IBChnbsp;230 = Bhi/s^ p. 405 n. 99: Clotuali Mor-hatti. |
[Clodamenis — Clot ualus]
-ocr page 538-Cloustiia — Clunia
1049
Clunia
clü-to-
1050
|
cpXoivta, Klovviu y.olavia %ts. 8, 4, 5: 'Jfïj d's KlovvLa rrjv fieyÏGTrjv ijfiégav t%SL aQiav |nbsp;uy', xaï 6i.s6Tri%ev ’Als^avdQsCag TtQog Svasignbsp;[oQixLg yy • Dio 39, 54, 2 (a. 55 u. CJit.):nbsp;UoXwQKOVvri ê' ama KXovviav. IA 441,1;nbsp;Eauda Cluniam. Mav. 4, 43 p. 311, 5:nbsp;GluBÏa. (Fortalegre) CIL II 162: C. Lici-nm| s 1 Veras Medugeni f(ilius) C[l]u(niensis).nbsp;163; Optata Aeli Scapulae Clu(niensis)nbsp;10 ]ib(erta) h(ic) s(ita) e(st). (Lissabon) 214; . . . [EJabius lusti f(ilius) Gal(eria) Eufus C'luniens(is). (La Oliva) 818: C. Aeliusnbsp;Segonti f(ilius) Gal(eria) Paternus Clun(i-onsis). (Plasencia) 819: L. Aemilius Carlonbsp;Cluniensis. (Las ventas de Caparra) 820;nbsp;Caelia Aunia lull Fusel Tuberlani uxor an.nbsp;L. Clun(iensls). (La Oliva) 821; C. Caellusnbsp;Paternu(s) Gal(erla) Cluniensis an. XXV.nbsp;[lilc] s(ltus) e(st) [s(lt)] t(lbl) t(erra) l(e-20 vis), vlclnla Clunlensium f. c. (Talavera denbsp;la Meina) 899: Dis Man(lbus) Sextlllae Mar-cellae M. f. Clunlensl an. XVIII. C. Vale-r[l|us Carlcus uxorl. (Talavera la vieja)nbsp;937: Semproniu[s] Crls[p]lnus an(noruin)nbsp;V Sentla A . . . C[l]un(iensis). (Coruna delnbsp;Conde) 2780: Pro salute Imp(eratoris) Cae-s(aris) Hadrlanl Aug(.ustl) T[utelae] colo-n(orum) Clunlensium [P. Aelijus Au[g(usti)nbsp;l]ib(ertus). (Penalva de Gastro) 2784: ...nbsp;30 Cluni . . . (Tricio) 2892: D(is) M(anibus)nbsp;L. Me[m]mio Prob[o] Clunlensl, gramma-[ti]co Latino, cui res Tr[i]t[i]ensium an-(no.s) baben(ti) XXV [s]a[l]ar(ium) con- [s]titu[it]..... (Tarragona) 4198; Aure- liae Marcellinae ex D (conventu) Cluniens(i) flaminicae. 4233: Paetiniae Paternae, Pa-terni fil(iae), Amocensi Cluniens(i) ex gentenbsp;Cantabro[r(um)], flaminic(ae) p(rovinciae)nbsp;H(ispaniae) c(iterioris), L. Antonius Móde-40 stus, Intercatiens(is) ex gente Vaccaeor(um),nbsp;uxorl pientiss(imae) consent(iente) p(rovin-eia) Il(ispania) c(iteriore) s(ua) p(ecunia)nbsp;ftecitY (Astigi) 5265: L. Aelius L. [f.] Galleria) Celer Clun(iensis?). (Coruna delnbsp;Conde, a. 40 p. Cltr.) 5792: Clunienses exnbsp;Hispania citeriore. (Alcala dellenar es) 5855;nbsp;Magia Atia Clun. (Tarragona) 6093: Inter-catiensi ex gen[te Vjaccaeorum Clunlensl.nbsp;(Carlsburg) III 1158: L. lul(ius) T. [f.] Ga-50 ler(ia) Leuganus Clunia, vet(eranus) leg(io-nis) XIIII g(eminae) M(artiae) v(ictricis).nbsp;(Mom, a. 222 p. Ghr.) VI 1454; Conciliumnbsp;conventus Cluniensis G. Marium Pudenteninbsp;Cornelianum, ]eg(atum) leg(ionis VII), c(la- |
rissimum) virum patronum sibi liberis po-sterisque liberis posterisque suis cooptavit ob multa et egregia eius in singulos uni-versosque merita per legatum Val(erium)nbsp;Marcellum Cluniensem. 3853; [Hispanianbsp;cijteriore cony[entu Cluniensi] Segonti[ni].nbsp;Münzen des Jcaisers Tiberius: Cohen m. impr I nbsp;nbsp;nbsp;p. 200 w.126; p. 201 n. 127 — 129. 131:nbsp;CLVNIA. 132: CLVNI. 133: CLVNIA:nbsp;(Münze des haisers Galba) p. 324 n. 86. lonbsp;HISPANIA CLVNIA SVL(picia). Cliliila j. Altenstadt bei Féldlcirch. TP: Clunia. Climi-acu-S vgl. *clöni, air. cliiain wise, matte, w. clyn brake, thicket; O., Idoster Glunynbsp;(aus locativ Cluniaci tvird Clugni), depart.nbsp;Saóne-et-Loire, arrond, Mdeon. Acta Scari-bergae 5 A8S 18. iul. IV p. 420 A.- Ordinisnbsp;Cluniacensis. . . . dus G. (Garda-see) CIL V 3998:20 . . . clo et lac(ui) Benaco Successus Q. Sa-mici Myrini v. s. 1. m. Q. Samicius Suc[ces-su]s iter. Clusios fl. in Gaïlia Cisalpina — OWms,, j. Oglio. Polyb. 2, 32, 4 (a. u. 531): JisX-amp;óvTeg xbv KXovOwv xtorag.ov ^Xamp;ov slg ti'ji'nbsp;xögt;v Povogéveov jwqav. Clusir O. Merowing. münze. Belfort n. 1591; f^LVoiIRVC. ? Clusor portus. Vita Lauriani 4 ASS so 4. iul. II p. ‘06 F: Clusorem venit ad por-tum. p. 37 A: Clusorem portum. Cluss-inius M. cogn. (Nave bei Brescia) GIL V 4637: Lubamae Clussimi f(iliae)nbsp;Tertiae Sex(tus) Madiae f(ilius) uxori. Clutam-illa F. (AU-Ofen) FF 2 p. 387 n. 713: C[l(audia) Cl]utami[lla?]. Clut-amus cf. Ux-ama, superlativ von cluto-, alfidspanisclier M. cogn. (Lugo) CIL II nbsp;nbsp;nbsp;2584: Veoius Clutami. (Astorga, a. 27 40nbsp;p. Chr.) 2633: Elaesus Clutami. (Salona) III nbsp;nbsp;nbsp;2016; Cloutius Clutami f(ilius) dupli-carius alae Pannonior(um) Susarru(s?) domonbsp;Curunniaoe (= Curunda); ^videtur fuissenbsp;Astur’ cf. Hermes 19 s. 25. Clrit-im-o(n) M. cogn. (Valenga do MinJio) GIL II 2465; Clutimoni Allu[qjuinbsp;f(ilio). dü-to- gehort, berümt, air. mir. clo-tb, acy. dot, w. clod fame, praise, corn, dos, 50nbsp;abret. dot rum, villeicht f, gr. yXvxó-g, lat.nbsp;(in-)dutu-s, deutsch hlutha fama, bluda-, innbsp;Hlud-berbt, Hlud-ricb, Hlud-wJg, Hludio,nbsp;Hludizo, Hlud-olf, Hlot-hari, ae. Hlojoliere, [Clunia — clü-to-] |
Cluto-ida — Co ... .
|
ai. sru-ta-s, idg. klïitó-s, y kleu. In O. Cloücn an der Mosel aiis Clottono, *Clodo-num *01u-duiium, *Cluto-dünon; Cluto-ida;nbsp;franli. Chloderious, Hlodericus ==*Cluto-rico-s,nbsp;Clutamus. Daneben clouto- und clöto-, Clut-imo, Veru-cloetius für *Veru-cloutius. Cluto-iffa G., M. queïle, sovïl wie *Clu-to-issa, topische göttin von Masava. (Borf Mesves-sur-Loire, dep. Nièvre, arrond. Cosne,nbsp;jo canton Pouilly-sur-Loire, hei einem fieber-lieilenden hrunnen) BA 12 (1865) i». 386nbsp;—388 = BSAF 1865 p. 153 = Ilubner,nbsp;Fxempla n. 195; Aug(usto) sacr(um), deaenbsp;Clutofijdae et vpjeanis Masavensibu[s] Me-dius Sacer Medianni f(ilius) murum internbsp;arcus duos c[um] suis ornamentis d(e) s(uo)nbsp;d(onum) d(at). (Auf einer patera vonnbsp;Mang-sur-Arroux, dép. Saóne-et-Loire, arr.nbsp;Autun, canton Saint-Léger-sous-Beuvray) J.nbsp;20 G. Bulliot et Félix IhioUier, La mission etnbsp;Ie culte de saint Martin. Paris 1892 p. 290:nbsp;Latussio dea Clutoidae. Clutt-iu-S M. (Verona) OIL V 3570: V(ivus) f(ecit) M. Cluttiu.s P. f. Pob. sibinbsp;et suis Pacilia M. f. Vassilla uxor P. Cluttionbsp;VIrio patri Caeliai Maximai matri Cluttiainbsp;P. f. Tertiai sorori. (Ijyon, Trion) BE 2nbsp;(1887) p. 312 n. 679 = Allmer et Bissard,nbsp;Trion p. 200 = Lyon n. 333, t. 3 p. 293:nbsp;30 A(ulus) Cluttius. Cn. Silher-münze, auf Jersey gefunden. Aluret-Chab. 10405: CN CE B RA. Cnalb-etius G. beiname des Mars. (Erb-stetten in Wirtemberg) CIB 1598: In bon. [d. d.] Marti C[n]abetio simu[].]ac| r]um C.nbsp;Ar(rius) Tsr(?)con v. s. 1. m. (Osterburken)nbsp;BJ 50 s. 163: Paterio cornice(n) Mar(ti)nbsp;Cnabetio vot(um) r(eddidit) 1. 1. m. -ena-to-S -enata in Ate-knatos == Ate-40 gnatos, Cintu-cnatus=*Cintu-gnatos, Devi-enata. s. gnato-s. Töpferstempel (Vechten) Schuerm. 1470; Cnati oder Gnati. (Xanten)nbsp;1471: Cnati. Ciiegumi. (Mategen cross in Cormvaïl) IBCh 5; Cnegumi fili Genaius? -cues in Anduno-cnes gen. -cnetis. Ciiidao yico, O. Merow. münze. Belfort n. 1592 = Prou 2538: CPIIDAO VH. Cllismus M. cogn. (TJdine) CILY 1171: 50 Cnismi. -cno- patronymische abïeitung, mm. masc. -cno-s, ncutr. -cno-n, gen. -cnï, nom. plur.nbsp;knoi; nach ErnauU für -ic-no-s bm. -uc-no-snbsp;in . . . aS-Qias-i.Kvog, Allo-cnus, Art-iknos, ' [Chito-ida — Co----] |
Aur-ikn(us), cel-icnon (deminut.), Kqa'LiKvo CIIj XII p: 832, Dannotal-iknos Tanotal-iknoi, Drut-ienos in gen. Trutikni, Gobann-ienos, Lucot-iknos, Maina-cnos gen. Mainacni,nbsp;Bratronos ]Sranton-icn(os), Olle-cnus, IccaTOSnbsp;Oppian-ienos, Ruct-ienus, Taran-uenos, Ande-camulos TovxiaG-iKvog, Koisis Trut-iknos,nbsp;OvBQsC-Kvog Versi-cnos, . . . nam (Bordeaux)nbsp;Juïïian n. 778. Mit den ableitungen Teddi-enius, OvevvlKviot, Ovsvv(%viov (a%Qov). lo Cnod-avus M. cf. Cnod-itü. (Kis-Biós ztvischen Béb und Kopany) GIL III 6480:nbsp;Galla Cnodavi f. Cnod-itn. F. cf. Cnodavus und Caletiu, Materiu, Samicantu. (Paris) Wiïmanns n.nbsp;2833 X = BE 1882 p. 110 = Mowat, Be-marques sur les inscriptions de Paris p. Gdnbsp;= lföAA’49(l888)i?.365: Cnoditu, (b)a-bes, est repleda. *cnOUO- nuf), ir. cnó cnü f, w. cneuen f, 20 plur. cnau, corn, cnyfan cynyfan, mbref.nbsp;knoenn cnouenn kanouenn, bret. vannetaisnbsp;kaneuen, lat. (c)nux, gen. nüc-ie, an. bno-t,nbsp;ae. bnut bnyt, ahd. bnuz nuz. CO- partikel urir. co con cum, lat. con-com- co-, ir. praep. co-n- mit (mit dat.), cy. co-, spater w. cy-, abret, ke-; bret. praefixnbsp;co-, cf. belg. co-vimius covïnus für *co-ve-gnos; *co-bed-bi(?). — In Co-cestlus, Co-cosates, Ko-govr-ÓQiog u. a.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 -Co(n) gen. -conis, in gallischen Icosenamcn, uridg. -qo-. In Albico, Alcon, Boneco, Bor-roco, Cirico, Divico, Edescon, Enico, Helico,nbsp;lanuco, Leucon, Peroco (c/! Piraco-bz'una),nbsp;Rasuco, Sennicco cf. Seneca, Sirico, Tal(i)sco,nbsp;Vailico, Vellaco, Vertico und in ICOCOl . . . ,nbsp;ICVCO ... -co- suffix (nicht -ico-), idg. -ko-, cf. (jpv-ai)-%ó-g, in Are-mori-ca, Are-mori-ci ’die vorm meer wonenden’, Bitu-co-s, adi. vïves- 40nbsp;co-s vïvis-co-s. -CO- ausgelaften in Lut-etia für *Lucot-etia, wie Se-boddu für *Sego-boddu. Co .... cogn. (London) GIL VII 1331, 35; NODA. (Lincoln) 1334,59; C. Val. . . . Co .... ? (London) 1336, 136: Of(ficina) Bassi Co ... . Co ... . crus cogn. (Ban) GIL III 3294; Deo Lib(ero) patri Aur(elius) Co ... . erus. Co____la M. (St. Veit) GIL III 4902: ,w Counerto Terti fil(io) Secundina Co. . . . lae iil(ia) marito et sibi viya fec(it). Co____milico. (Golchester) GIL VII 87; Co]:: milico AesubilinI lil)ertus. |
Cob-nerto-s
|
.....co. (Marsannay-la-Cóte, dép. Cóte- d’Or, arrond. wnd canton Dijon, dioecese Langres) Lejay 214:.....co Catiani (filia). Coaetiae G. lulii Ilmiorii cosmograpMa 16 ^.33 B.: Matronae Coaetiae (F; matro-netg cosseig 8 coseiae P, Biese ci. Moesiae).nbsp;cf. (CarraioburgJi) EE 4 p. 201 n. 680: Ma-tribus Co I... . -COanas in Cliu-coanas lis *Cleo-coanas, 10 gen. sg. eines n-stammes, gr. r.vvóg, ai. günas? COtgt;- COl)i sig, mir. cob, ir. gael. cobh, daJier der irische M. Cobthach Cobtacb —nbsp;*Cobitacos victoriosus; cf. an. bap erfolg,nbsp;' Hap-frid, engl. happy, happen; cf. Ks^tjg,nbsp;Kó^cov, Kon^iSaiog, ai. gag-ma hrliftig, nachnbsp;Fick von idg. y gog fördern. In: Cob-lanu-o(n), Cob-nertus für *Cobo-nertos, Cob-nerta,nbsp;Cou-nertus, Cobea Cobeia, *Cobio-magos,nbsp;Ver-cobins. cf. Ver-zobius. s. cobi-. 20 Cob .... coqn. (Aldhorouqh) GIL VII 1337, 20: Cob. Ko^avóoC V. germanisch. Cobea cf. Cob-nertus? F. (Bordeaux) Jullian n. 213: Cobea soror. Cob-eia G. (Mandeure, dép.Doiibs) Mo-tvat p. 123: Cobei(a)e v(otum) s(olvit) l(i-bens) m(erito) Decantilla. Cobel.... V.? (Aldea Nova) GIL II 433: Modestus Avirati f. Cobel. 30 Cober-atillS cf. Cobro-mara, Cobrovo-marus, Combarillius, M. (Metz) Bohcrt-Ga-gnat fase. 3 p. 148: D(is) M(anibus) Cobe-ratio Coberillo. Cober-illus M. (Metz) Bobert-Gagnat fase. 3 p. 148: D(is) M(anibus) Coberationbsp;Coberillo. Cobio-niaclios '/hW des Gobios, sigreich’, ()., kleiner flecken zwiscJien Toulouse undnbsp;Narbowne. Cic. p. Fontcio (a. 69 a. Chr.)nbsp;40 9 [ 5], 19: Siqui Cobiomacho (Ebromago ci.nbsp;Mommsen)., qui vicus inter Tolosam et Nar-bonem est, devertei'entur neque Tolosam irenbsp;vellent. Coblanu-o(n) F. cogn, (Bussan, depart. Vaucluse) GIL XII 3030: Quadrato avo,nbsp;Coblanvoni (dativ) aviae. Cobledu-litavus ein heilkraftiger G., bciname des Apollo; cf. Gaesar b. G. 6, 17,nbsp;2: Habent opinionein: Apollinem morbosnbsp;.¦io depellere. lm ist ein bad ge-ividmet. (Altarnbsp;des museums von Périgueux, Dordogne, vonnbsp;eineni priester des altars von Lyon) BE 1.1nbsp;^.12 w. 20 = Soeiété liistorique et arehéolo-gique du Périgord, t. 9, 1® livraison, janv.- |
févr. 1882 p. 80: [Tutelae Vesonnae] et deo ApollinI Cobledulitavo......v. s. 1. m. Cobl-utö fem.-stamm, F. (Zwischen Gorlago undGicola) GIL V 5100: CoblutonInbsp;Sev . . uxori. cf. Mowat, BE 1881 p. 55:nbsp;Cobluto. Cob-nerto-S M. cogn. für *Cobi-nertos ’’¦Cobo-nertos, von cob sig und nerto-kraft, cf. Covinertus, Covnertus oder Cou-nertus, Gonertus. (Töltschach)GILlllA:119,: lonbsp;[EJortunae Au[g.] [CJounertus. (In Kürn-ten) 4785: Marti(us) Counert[us]. (Ma-riasaal) 4901: D(is) M(anibus) Counerti.nbsp;(St.Veit) 4902: Counerto Terti fil(io). (Pulst)nbsp;4903: Counerta Mosgaiti. (Hamburg) 4988:nbsp;Tertius luni v(ivus) f(ecit) sibi et Senecienbsp;Couner[ti] f. uxori optime. (St. Donat innbsp;Karnten) 4999: Perpetuae Securitati ürsu-lus Iu[li]an[i] et Covinaerta Covinerti vivinbsp;s. fecer(unt). (St. Yeit bei Waldeck) 5108: 20nbsp;Coune. (Ztvischen Hausmannstetten und Va-soldsberg in der Dürnau) 5430: Counerta//nbsp;dabifil(ia). (Klosterneuburg) 5646: Q. Attiusnbsp;Conerti filius Tertinus. (Westheim im Sclimat-tertal) 6010,66: Cobnertus f(ecit). (Friaid) V 1789: Counertus. (London) VII 1336, 324“: Cobnertus. nertus. 325“‘’’: Cob-nerti. m(anu). (Ghesterford [Audley End]) MERTA/. /Forfc; 1337, 21: COBklEBl = Cobne[rtus]? (Maguclonne, dép. Hérault) bonbsp;XII 4193: Belus Cobn[erti f.]. (Substantion) 41 98: Escornb/// (Cobnertus od. Escobnus?). (Vienne) 24:1: Cobnerti. m(anu). (Bordeaux) Jullian n. 236: Comerta (Jullian listnbsp;Gonertus oder Cobnertus). (Entrains-sur-Nohain, dép. Nièvre) BA n. s. 31 (1876) p.nbsp;45. Efafteri 363: Cobnerti m(anu). (Autun):nbsp;Cobnertus. BN 1856 p. 82: COBNIIRT.nbsp;(Poitiers) Bichard 102: COBbER'VS. 103;nbsp;COBNERTOS. 5'c7iMcrm. 1476; Cob. 1478:40nbsp;Cobi. (Valon, Gher) BSAF 1880 j). 117;nbsp;Cobnert(us) f(ecit). (Paris) BE 1882 j}. 120:nbsp;(C)obner(tus). (Lectoure, départ. Gers) BEnbsp;No. 59 (1890) p. 53 n. 838: Cobn(ertus).nbsp;(Abbeville): Cobnerti m(anu). (Lyon,Trion)nbsp;Aïlmer-Dissard 2 p. 376; Cobnertus midnbsp;COBNIIRT .F. (Trion n. 584) Aïlmer-Diss.,nbsp;Lyon t. 4 p. 326 n. 497, 386: COBISER VS. (n. 585) 387: COBhER VS. (n. 586) 388: . . . BNIIRT(us).F(ecit). (Lyon) BE 1885 50 p. 152; Cobnertus. Aïlmer-Diss., Lyon t.4nbsp;p.4‘Mi w.498: COBNERTVS F(ecit). (Win-discli) III 351, 7; Cobnertus f(ecit) (rück-liiufig). Janssen, Inscr. Mus. Lugd. Batav. |
[.....CO — Cob-norto-s}
Cobric-ius
Coocns
|
]}. 135; Counertus. (Voorburg) Schuerm. 1G17: CORNIIRT F. (Mainz, Kastrich, a.nbsp;230p.Chr.) CnX 1027: Cobnert(ius,wowm?)nbsp;Speratu[s]. (Hagenau im Elsafi) 1902: D.nbsp;Medru Matutina Cobnert(i filia). (Augsburg): Cobnertus f(ecit). (Ladenburg) WKnbsp;G (1887) sp. 299: [Cobjnertus f(ecit). Cobric-ius M. (Bourges) Orelli 2050; Soiimarae sacmm aedem cnm suis orna-10 mentis Pirmana CobricI f(ilia) mater (sa-crorum) d, s. d. Cobrisciuius M. nomen. (Aklussina) Pais n. 60 = 1112; Taro (praenomen) Co-briscinius (nomen) Tropi f. Cobriuin O. j. Cuébris, dép. Alpes-Ma-ritimes, arrond. Puget-Théniers, canton Ro-questeron. CObrO- cf. air. cobir auxïlium. In gall. Cobro-mara, ir. M. Con-chobar Con-cbubbarnbsp;20 = *Cuno-cóbro-s *Cono-cobro-s, air. acco-bor voluntas, cupiditas, stamm *ad-cobro;nbsp;hret. Kaourentin Corentin (nach ErnauUnbsp;nidit SU caurat). Cobro-luara cf. Cobrovo-marus, F. (Blocksberg bei Buda) CIL III 3598 ~ EEnbsp;2 p. 375 n. 667: Cobromara Eegili . . . Cobr-onia F. cogn. (Alailand) CIL V 5997; Cobroniae Suri filiae. Cobrov-illii-s M. cogn. (La Grive bei 30 Saint-Aïban, depart. Isère, saec. 1 in.) CILnbsp;XII 2356: Dubnaeus Cobrovilli f(ilius) fecitnbsp;vius sibi et Bitunae Troucetis f(iliae) con-iugi sua. Cobrovo-marus cf. Cobromara, M. fü-rcr der Boier. Silber-münse der Gallier in Pannonien. Muret-Chab. 10180. 10181 pl.nbsp;LIV: COBBOVOMA | RV(s). Cobrui . . . (Moesendorf) CIL III 5604; Sumeli// edili Cobrui. . . 40 Cobm-nu-s M. Cobruna F. cogn. Co-bruniiis M. nomen. (Como) CILY 5286: D(is) M(anibus) P. Cobrüni (gen.) Maxi-miani VIvir Aug. qui vixit ann. XXVI. m.nbsp;TTTT dies -XII- P. Cobrunius Cassianus etnbsp;Eómati[a] Maximina füio pientissimo pro-fu . . . . (Mailand) 5817; Nigidiae, Nijgrjinbsp;f(iliae) Cobrunae. (Lyon, Trion, saec. 2)nbsp;Allmcr-Biss. Trion p. 102 = Lyon n. 274nbsp;p. 198: D(is) M(aiiibus) Callistiae Me(ae),nbsp;;,o Tertiniae Primitivae matris, Sever(ius) Co-lirünus et s(ub) a(scia) d(e)d(icayit). Cobuitua M.? fig. (Reims) Ilabert 364: C. oliuitua? [Cobric-ius — Coccus] |
Coc . . . (Aspres-les-Yeyncs) CIL XII 5686, 248: Coc. f. Coc . .. liet 0. s. Cocco(n). Coca s. Cauca. Coca M. fig. (Poitiers) Schuerm. 1489: Of. Coc. 1490: Coc. m. (Périgueux) 1491: Coca m(anu). Coc-asus M. fig. (Lyon, Trion n. 587) AUmer-Biss., Lyon t. 4 p. 326nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;497, 389: Coca[si]. (Poitiers) Schuerm. 1492: Cocasi. lo Cocc-ilcu-s O. nicht Cussay, dép. Indrc-et-Loire. Merotv. münse. Belfort n. 1593 ==Prow 2539: f COCCACO TIT. Cocci-tlcu-s abgeleitet vom röm. gentili-cium Coccius, variante sum haufigeren Coc-ceius, O. j. Cuisia, dép. Jura, arrond. Lons-Ic-Saunier, canton Beaufort. Meroiv. münscn. Belfort ri. 1594 (Prou 115): COCCIACO.nbsp;1595: t COCCIACO VICO. 1596 (ProullQ):nbsp;COCCIACO. 1665 (Pmt 117): fCVCIACO 20nbsp;VICO. Cocc-illus M. (London) CIL VII 1336, 326: Coccil(li) m(anu). (London; Newington,nbsp;Kent; York) 328: Coccilli m(anu). (Vienne;nbsp;Narbonne) Xn 5686,242: Coccil(li) m(anu).nbsp;(Flavion in Belgien) Schuerm. 1498: Coc-cill. m. (Lyon, .Trion n. 588) Allmcr-THss.,nbsp;Lyon t. 4 p. 326 w. 391; Cocoil(li) m(anu).nbsp;s. Cocillus. Coccium briit. 0. Ribblechester, j. Rib- 30 Chester. lA 482, 1: Coccio (goecio EGnbsp;coetio Q coctio J0). Cocc-o(n) M. cogn. (Possuoli) CIL X 8056, 97“; COCCO.MAEVI. COCCOnbsp;HAEV. - 0. in Pannonia superior. Illieros.nbsp;562, 4; Mutatio Cocconis. Rav. 4, 19nbsp;p. 215, 11: Cucconis. cf. (Rom) CIL VInbsp;3297: TJlpius Cocceius eq(ues) s(ingularis)nbsp;d(omini) n(ostri), castris noY(is), t(urma)nbsp;Kasti, ex Pan(nonia) sup(eriore) natus ad 40nbsp;aquas Balizas, pago lovista, vic(o) Coc . ,nbsp;netibus. cocco-lobis f (nach Thurneysen gricch.) hispanische rebsorte. Columell. r. r. 3,2,19;nbsp;Possunt tarnen etiam secundae notae vitesnbsp;proventu et ubertate commendari, qualisnbsp;est Biturica, qualis balisca, quarum minoremnbsp;coccolobin (coccoloum cod. Corbcif) vocantnbsp;Hiberi. Plin. n. h. 14,30: Baliscam (uvam)nbsp;Dyrracbini celebrant, Hispaniae coccolobin 50nbsp;vocant. coccula s. cucullus. Coccus zu IV. coch rot, cf. lat. coccura, M. Cocca E. cogn. (j. in Regensburg) CIL |
Co-cestlus
?Cocli-ensis
|
III 6010, 252: Coco . . . (Upchurch, Kent) VII 1336, 329: Coccus . f(eoit). (Llan-boidy, Caermarthenshire, Cormvaïl) Mhys 57nbsp;= IBCh 233 = Ithys^ 388: Mavoli[eni]nbsp;fill Luiiar[c]Iii Cocci. (Vienne, eeit des Augustus) GIL XII 1924: D(is) M(anibus)nbsp;Pompeiae Coccae Andebrocirigis Sequanae.nbsp;(Voorburg) Schuerm. 1495: Cocca fe(cit).nbsp;s. Cocus. 10 Co-cestlus M. Silber-münse der trans-padan. Boier in Pannonien. Muret-Chah. 10003. 10004, pl.lAL: M COCESTLVS. 5.nbsp;Con-geistlus. , Cochei-acu-S villa, = *Cocai-acu-s, j. Couchey, dép. Cótc-d’Or, arrond. Bijon, canton Gevrey-Chambertin. Pertz dipt. a. 664,nbsp;p. 40, 25: Apud Cocbeiaoum vineas nonnbsp;rainimae quantitatis. Coci-acu-S o. j. Coussac-Bonneval, dép. 20 Haute-Vienne, arrond. und canton Saint-Yrieix. Meroiv. münzen. Belfort n. 1597:nbsp;COCIACO riT. 1598 (Prou 1972), saec.7:nbsp;COCIACO FIT. 1664 (^Prou 1973): CVC-CIACO._ ^ Coc-idius britt. G., ein beiname des Mars, nacht Stokes von celt. ]/ coc, nasaliert co-n-c,nbsp;deutscJi ybag aus bah, 'wovon an. hoggva,nbsp;ahd. hawan hauan für hahwan. (Lancaster)nbsp;CITj VII 286: Deo sancto Marti Cocidio»nbsp;30 Vibinius Lucius b(ene)f(iciarius) co(n)s(u-laris) v(otum) s(olvit) l.ibens) m(erito).nbsp;(Old Carlisle) 335. add. p. 344 = JEE 3nbsp;p. 128: [D]o Ma(rti) Tutati Cocidio be[ne]nbsp;mer(enti). (Ilousesteads) 642: Deo Silvanonbsp;Cocidio Q. Plorius Maternus i^raeflectus)nbsp;coh(ortis) I (primae) Tung(rorum) v(otum)nbsp;s(olvit) l(ibens) m(erito). 643: M(arti?)nbsp;deo Cocidio Vabrius [v(otum)] s(olvit) l(i-bens) m(erito). 644: Cocidio Genio pr[ae]-40 sidi V[al(erius)] ? [P]intianu[s]? [m(iles)nbsp;lejg(ionis) VI v(otum) p(osuit) jn(erito)?nbsp;(itardriding) 701: Deo Cocidio Decimusnbsp;Cerellius Victor praef(ectus) cob(ortis) IInbsp;Ner(vioruni) Y(otum) s(o]vit) l(ibens) m(e-rito). (Bankshead hei Lanercost priory) 800:nbsp;Deo Cocidio milites leg(ionis) II Aug(ustae)nbsp;v(otum) s(olverunt) l(ibentes) m(erito). (Haw-gill bei Walton) 801: Deo Cocidi[o] vexil-[l]at[io] leg(ionis) VI vic(tricis) v(otum)nbsp;so s(olvit) l(ibens) m(erito). 802 (a. 153 p.nbsp;Chr.?): Deo Cocidio milites leg(ionis) -XX-V(alei’iae) v(ictricis) v(otum) s(olverunt)nbsp;l(ibentes) m(erito). (Birdoswald oder Bew-castle) 803: Deo Coeidi[o] cob(ors) I. Ae](ia) Holder, Alt-colt. Sijvacbscliatz. I. |
[Dacor(um)]. (Loiv Wall bei Hoicgïll) 804: Deo Co...... (High Stead zwischen Old Wall und Bleatarn) 876: Deo Cocidio milites leg. VI. vic. p. f. (Old Wall hei Carlisle in Cumberland) 886: Deo Marti [C]o-cidio [Ael(ius)] Martius [mil(es) oder prae-fectus) c]oh(ortis) I Da[cor(um)] Genio Yall[i Y(otum) s(olvit)J l(ibens) m(erito).nbsp;(Ztvischen Tarraby und Stdnwix) 914 = EEnbsp;3 p. 136: Mart'll) Coc(idio) m(ilites) leg^i- lonbsp;onis) ÏI Aug(ustae) 7 (centuria) Sanctiananbsp;7 (centuria) Secundini d(omo) Sol(Yenses)nbsp;sub cura Aeliani (centurionis?), cura(vit)nbsp;Oppius Felix optio. (Netherby in Cumberland) GIL VII 953: Deo sancto Cocidionbsp;Paternius Maternus tribunus cob(ortis) Inbsp;Nervane, ex evocato Palatino Y(otum) s(ol-vit) l(ibens) m(erito). (Bei Beivcastle) EEnbsp;3 _p. 137 w. 113: Deo sancto Cocidi Annius Victor centur(io) legioni[s]....... GIIj 20 VII 974: Sancto Cocideo T. Aurunc(ius?) Felicissimus tribun(us) ex evocato v(otum)nbsp;s(olvit) l(ibens) m(erito). 977: Deo Martinbsp;Cocid[i]o sancto Ael. Vitalianus d. d. 1. m. — Fano Cocidi O., Bav. .5, 31 p. 433, 4. Fanocodi, cf. CIL VII 800 — 804. 806.nbsp;827? Coc-il-iliS M. (31'useum zu Stockholm) BICA die. 1883: COCILIVS. Coc-illus M. Cocilla F. (Wilderspool so bei Warrington) CIL VII 1336, 327: Co-cilli. (Bourbonne-les-Bains, départ, Haute-Marne) MSAF 25 (3, 5) (1862) p. 70 =nbsp;BA n. s. 39 (1880) p. 65: Pro salute Co-cillae (nicht Cociliae). BA n. s. 39 (1880)nbsp;p. 36: Cocillus. f(ecit). (Langres) p. 73:nbsp;D(is) M(anibus) Cociliae Callisti filias. . . .nbsp;Bellator Cocill(i) fil(ius). j9. 74: Deo Sexs-tinus . Martius cura ... | ... oni . Cocille .nbsp;Cemeni. libert. (Hans l’Aïlier) Schuerm. 40nbsp;1502 = BA n. s. 39 (I88O) p. 74: Cocillinbsp;m(anu). (Musée du Mans) Alowat p. 66:nbsp;Cocilli ma(nu). (Marclop beiFeurs) MSAFnbsp;18 (n.s. 8) (1846) p. 262'. 385 ~ Boissieu 118, 2: Cocillus. Zeitschr. f. Alterthumsiv. 1847 s. 808: Cocillus. (Nydam, Schleswig)nbsp;BICA 1883jp.236: Ricus | Riccim | Cocillus I umorci. (Straubing) fig.; -Cocilli. m.nbsp;s. Coccillus. Cociru M. cogn. fig. (Sainte-Golombe) 50 GIL XII 5686, 244: Cociru. (Poitiers) Bi-chard 104: Cociru. cf. Cocuro. ?Cocli-eusis. (Lausanne) CIL XIII 5032: Libero patri Cocliensi. 34 [Co-cestlus — ? Cocli-ensis] |
Coconi-aco — Coelerinï
lOÖl
Coelio-brïga — Coini-agno-s
Coin-itus
Colasun-ius
|
Coin-itus cf. Coin-agius und Bitu-itos, Coinus; M. (Antigny hei Poitiers, dép. Vienne)nbsp;BSAF 1884 p. 307—309 = Espérandieunbsp;w. 78 M. 397; Eegali Coiniti (gen.) fi(lio)nbsp;[def(uncto)] annor(um) XX. Mc situ|s est,]nbsp;et Cintugenus Decu[ino]iiis fil(ius) Coin[i-' tu]s patri [et fil(io)]. cf. (Thémn, depart.nbsp;Aude) GIL XII 5363: COINIII////. Coinn-agius M. (Meximieux, dép. Ain) 10 Heines, p. 450 == Aümer 772: [D(is) M(a-nibus)] Tib. Clauci(ii) Quir(iiia) Coiniiaginbsp;AtticI Agrippianl. s. Coinagius. Coinus Coenus nach Ernault m hret. couéner, couiner, gr. xivvQogat., engl. whine;nbsp;c/'. Coin-agius, Coinitus; M. cogn. (Tarragona)nbsp;GIL II 4970, 138: Coenus, Coenus fe(cit).nbsp;(Bei Nizza) V 7885: T. Aurelio Demence-lonis f. Bodionio Coino (oder coH. Lig. ?);nbsp;auch fig.: S. Coins. 20 Coione O. j. Sainte-Marie-.sur-Ouche, dép. Cóte-d’Or, arrond. Bijon, canton Som-bernon. Coi-ouius M. (Nénes) GIL XII 3405; Coionius. Coio-S Coins oh ein o-stamm oder ein io-stemm (cf. dat. Bedaio, Mammaius, Sib-baeus)? M. nomen. (Talavera de la Ileina)nbsp;GIL 11 5331: C. Coius Dioda[t]us. (Bel-grad) III 6305: Coius. (Villette, Iscre, heinbsp;30 Grenoble) XII 2202 und p. 829; Coius Mo-destus. (quot;6rm/[) 2636: Coiiis Astutus. (Nar-honne) BE 1891, No» 62 n. 857 p. 108: P.nbsp;Coius P(ublii) T(iti) G(ai) l(ibertus), Diodes.nbsp;P(edes) q(uadrati) XV. (Lyon, Trion): Of.nbsp;Co.ius. (Le Mas d’Agennais, dép. Lot-et-Garonne) Jullian t. 2 p. 643 cf. 2 p. 264:nbsp;Coio. (Musée Yverdon, auch in- Windisch)nbsp;Mitfh. der antiq. Ges. in Zürich 15 s. 218;nbsp;Coius.fe(cit). Der M. Coios kommt auchnbsp;40 auf gallischen münzen vor: silber-münzen dernbsp;Aedui, name eines fürsten. Muret-Ghab.nbsp;4814: COIOS JïORCITIRIX. 4815: COIOSnbsp;M ORCIITIRIX. 4816: COIOS B ORCIITI...nbsp;4817—4820: COIOS B ORCIITIRIX, undnbsp;pl. XV. cf. BA n. s. 17 (1868) ii. .135;nbsp;DOKjüM oder TOIGOI. s. Koi-ios. Coipill-oims M. (Turhole, Gasaglia) GIL V 4547: Boduisso Coipilloni (gen.) etnbsp;Bena Criponi et Ponto Boduissonis et Erseanbsp;•50 Vorvodisius Crera Boduissonis s. e. Coiro(n) condita, ƒ Gouëron, dép. Loirc-Inférieure, arrond. Saint-Nazaire, canton Saint Étienne-de-Mont-Luc. Coisa ilf. Süber-mimze der Gallier in [Coin-itas — Colastiii-ius] |
Pannonien. BN 1869 p. 287. Muret-Chah. 10163, pl. LIV: CmISA. Koisi-S masc. i-stamm, Stokes vgl. lat, cüra aus * coisa, paelign. coisatens; cf. Amadis,nbsp;Cosmis, lunis, Mastucis. M. (Zweisprachigenbsp;inschrift von Todi) GIL I 1408 — Pemlinbsp;OT. 26®: [GJoisis.Druti.f. und Ko[isis Tr]u-tiknos. [Cois-Jis Drutei f. umd Koisis.nbsp;Trutiknos. *COlaui- *colanni- (-nni-), air. colinn lo (gen. coino) f. corpus, caro, mcy. eelein, iv.nbsp;celain celan, corn, celanedh. Colanica stadt der BamnonU bei den quellen des Glyde, j. Auchindary. Ptol. 2,3, 7: Kolavina {xoXavia X). Bav. 5,31 p.435, 7: Colanica. ?t! O lapis fl. in lapodihus, nhfl. der Save, j. die Eulpa; cf. Kccq-nig hei Ilerodot. Strah. 4, nbsp;nbsp;nbsp;6, 10 p. 207; 2JvfA,(SdXlci ö’ sig rot' Edovnbsp;Kara rijv nóXiv xal 6 KóXanig. 7,5,2^9.314; 20nbsp;Evtevamp;ev S’ rjófj o Nóaqog nXrid'Ei n^oaXa-fmv rbv dia rwv ’lanóöwv ^éovra ix rovnbsp;AXjSiov o^ovg KóXaniv Gvg^dXXei rco Aa-vovia Kara rovg Exo^SiaKOvg. Plin. n. li. 3, 148: Praeterea amnes memorandi Cola-pis in Saum inlluens, iuxta Sisciain gemino alveo insulam ibi efficit, quae Segestica ap-pellatur, alter amnis Bacuntius. . . . Bionbsp;49,37, 3—5 (a. u. 719): 'O yaQ KóXorfj oi'O-fia^ógevog naq’ avrbv rbv nsgt^oXov TtaQOQ- 30nbsp;qÉ(ov êg rbv 2aovov bXiyov kni'ipvra avrovnbsp;ifi^dXXit xal VVV naOav rrjv jtóXiv iyxexv-xXarai, Ti^sqIov rapQcp rivï psyahj ig rovronbsp;avrbv xaraGrTqGavrog, öi rjg ig rb UQ^aHovnbsp;avamp;ig qiïQ-qov inaviqyErai. rórs dl rrj g,ev rovnbsp;KóXoTtog tvuq’ avra ra rsiyjtj TtaQs^ióvrog, rgnbsp;ö's ToO Eaovov oXiyov antailEV na^aQ^iovrognbsp;êidxsvóv ri xarBXiXeiJiro, ö xal aruvQÓjiaoinbsp;xal raqiQEvpaGiv èryvQmro. B ovv KaïGaQnbsp;TtXoitt TiaQa rcóv ravrij Gvy^dxav Ttoitjamp;évra 40nbsp;Xa(ióv, xal öid re rov ’’iGrqov ig rbv 2aovovnbsp;xal ëi ixeivov ig rbv KóXona avra aya-yóv. . . . —¦ Colapiaiii V. im tale der Save.nbsp;Plin. n. h. 3, 147; Saus i:gt;er Colapianosnbsp;Breucosque. (Bcutsch-Altenburg) GIL IIInbsp;11227: . . . [Lijccai [fil(ius)J Colap( ianus)nbsp;[mil(es)?] cbo(rtis) I .Ulp(iae) [Pan(nonio-rum)]. Colarni oder Colaruoii stadt der Lusi-tani. Plin. n'. h. 4, 118: Colarni. Ptol. 2, 50 5, nbsp;nbsp;nbsp;6: KóXaqvov. (Pons Alcantarensis) GILnbsp;11 760,10; Colarni. cf. Coelerni, Coelerini. Colasun-ius Tlf. (Lincoln) GIL Vil 180: Deo Mar(ti) et nu(mini)b(us) Aug(usti) Co- |
Col-ati-o(n) — Oolm-Unus
lOOö
|
|l]asuni Bruccius et Garatius de suo dona-runt ad sester(tios) ri(iimmos) C. Col-ati-o(n) O. in Noricnm, cf. Cularo. 'TI': Colatione (ahl.). Colat-oriuiu O. j. Coulotirs, dép. Yonne, arrond. Joigny, canton Cerisiers. Colc-iilS s. Golgius. Colenda stadt der Aravaci in Ilispania Tarraconensis. Appian.IIisp.^^: KoUvSavnbsp;10 ds TtQoSr.aamp;iacxg èvdzconbsp;nbsp;nbsp;nbsp;na^êXa^sv QiSaSav savTTjv, xal Tovg KoXsvöêag aitavta^ fisrd natSav %ul ywcnKav anéöoTO. 100:nbsp;Tlóliv d’ hiqav rijg Kolévörjg nlrjöLOV wkovvnbsp;piyddsg KslTijSij^av. ... 'O AsCdtog ecpt] volgnbsp;èTtiqxnvéoiv avxmv samp;èlsiv Tfjv KoXsvöémvnbsp;ymQav avzoïg TfQoOoQiOai mvogsvoig. ? Colentliin l) insél Liburniens. Plin. n. h. 3,140: Golentum insula. 142: Petuntnbsp;et ex insulis Issaei, Golentini, Separi, Epe-20 tini. 2) stadt auf der insel Scardona, j. Col-lane. Ptol. 2, 16, 8: KóXlsvtov. Cülg-ius atieli ir. M. Colgu Golga, zu ir. colg f. schwert, vgl. Galg-acos; ilf. Adamnaninbsp;vita Columhae 1, 17 p. 45: De Golcio, Aidonbsp;Draigniche filio . . . Golgium. p. 46: Golgius. ... De Golgio. 35 p. 65: Golcio . . .nbsp;Golcius. 3, 20 p. 225: Golgius filius Aidonbsp;Draigniclie cf. 3, 15. Oolgii 31. Adamnani vita Columhae 2, 7 sop. 114. 3, 15 p. 216: Golgu filius Cellaclii.nbsp;s. 1, 35 p. 65. €olia ministerium, j. Queülé, dép. Aricge, arrond. Pamiers, canton 3Iirepoix, gemeindcnbsp;Saint- Qumtin. Coliaciiii asturisches V. (S. Vicente de Scrrapio) CIIj II 2697: lovi optimo etnbsp;luaxsumo sacrum Arronidaeci et Goliacininbsp;pro salute sibi et suis posuerunt. Colicaria O. j. 31irgndola. IA 282, 5: 10 Colicaria. Colicas villa. Tcstamentum Bertranni a. 615, Pard. dipt. n. i230, 1.1 p. 204: Colicasnbsp;villam. Colichas Culclias 31. eines kispaniscJien fiirsten. Polyb. 11,20,3: TlórcXiog óè Mkq-xov fi'ev ’lovviov è'^aTtéoTsds TfQog KoXliavranbsp;TiBQctXriipófiBvov zag stoifiaGamp;BiSixc avva nctQctnbsp;zovzov óvvéfisig. 5:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;evamp;aSs rcö MaQxa xal zaïg TfaQcc rov KoX£%avTog övvcc-.w fisGiv.' 21,11 (9), 7: ’£lv %atcc gev zr]v P^tj-Qiav Avóo^éXrjv xal KoXijavxa nQOtcpBQOvzo. IjW. 28, 13, 3 (a. 306 a. Chr.): Praemissonbsp;Silano ad Gulcham duodetriginta oppidisnbsp;regnantem. 33, 21, 7 sq. (a. 197 a. Chr.): |
(M. Helvius) litteris senatum certiorem fecit Gulcham et Luxiiiium regulos in armis esse,nbsp;cum Culcha decem et septem oi)pida. ? Colineiitis Jlf. (San Aligucl hei Las Cuevas) CIIj II 2842: Sofus Colinentis etnbsp;Nasorvoitinus XL. f. c. * Colini-acu-S O. j. CoMgny, dép. 3Iarne, arrond. Chdlons-sur-3Iarne, canton Vertus. *COlinn- nach Ernauït in ir. cuileann, cy. kelyn, nihret: quelenn quelennenn steelt- lonbsp;palme, acorn, kel-in, ac. holen holegn, alid.nbsp;hulis, cf. an. hlynr, alid. Im(-poum) lenne, Ut. Hévas der ahorn, russ. heelt, kien, ‘poln. klon. -koliOS in («)|-KO/lioj; Stolces vgl. coli-satum. colisatuill eine art wagen, nach'Stolzes zu ir. cul i. carpat. cf. {s)è,-xoXiog. Plin. n.nbsp;h. 34, 162: Album (stannum) incoquiturnbsp;aereis operibus Galliarum invento, ita ut 20nbsp;vix discern! queat ab argento, eaque in-coctilia (Romani) appellant. Deinde et argentum incoquere simili modo coeper'e equo-rum maxime ornamentis iumehtorumque acnbsp;iugorum Alesia oppido; reliqua gloria Bitu-rigum fecit. 163: Goepere deinde et essedanbsp;sua colisataque ac petorita exornare similinbsp;modo, quae iam luxuria ad aurea 'quoque,nbsp;non modo argentea, statieula pervenit, quae-que in scyphis cerni prodigum erat, haec in 30nbsp;vehioulis adteri cultus vocatur. Colins M. Colia F. nomen. (Venasque, dép. Vaucluse) CIL XII 1181: Colia Ma-xuma. (Nimes) 3525: M. Colio Ennael.1.nbsp;Pal. Fausto. | M. Colio FaustI 1. Pa[lJ At-tico. cf. (hei Verona) Pauli s. 19 w. 39:nbsp;VX3VNQgt;1 (koliu.etu)? Collacterus O. (Veleia) CIIj XI 1147: Fund. Collacterum. *CoIIa{li-acu-m hesitz eines 31. Colia- 4o dius, cf. ir. 31. Collait, O. j. Köllig hei Nit-tel, ireis Saarhurg. -colli in Tri-colli. Coll-o(n) 31. (Limoges) Esperandku, Cite des Lemovices w. 59, 7 p. 137: Collonbsp;fec(it). KoXXovQy. (Lei Collorgues, dép. Gard, arrond. JJzès, canton Saint-Cliaptes) CIIjnbsp;XII 5885 (verdachtig): . . aanao | . . xoX-XovQY . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.60 Colin-anUS 31. ir. Colman, = Columbanus, s. Colum-agnus, demin. von Golum. l) hi-scltof von Lindisfarn, f 676. Bacda It. c. 3,nbsp;25: Colman . . . Colmanus. 26. 27: Colma- [Col-ati-o(ii) — Colm-anus] |
Colobana — Comani
|
nus. 4, 1: Colman. 4: Colmaiius. 5, 24: Colman; cf. vita Colmunni ASS IS.fehr. IIInbsp;p. 88.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2) Adamnani vita Columbae 1,5 p. 29:, Sancti Colmani episcopi Mocusailni = Colman Ela mac Ui Seilli. 11 p. ^8:nbsp;Scandlanum filium Colmani. 43j9. 82: Col-maii Canis, filius Aileni. Vita Keïïaci 6 ASSnbsp;l.mai ï 2)A05E: Guarium Colmani filium.nbsp;Vita Carthaci 12 ASS li. mai III 811 F:nbsp;lü Colmano (abl.). Über s. Colmanus ep. KiU-ruadhensis in Irland, saec.6, s. ASS lü.oct.nbsp;VII 2 p. 851—853. Ada s. Colmani seunbsp;Colmoci ep. Dromorensis in Irland s. ASSnbsp;7. iun. II p. 25—29. Cololbana s. Conobana. *€oloni-acu-m ww JI. Colonius, O. l)j. Colnago, Mailand; 2) franz. Colognac, dép.nbsp;Ardcche, arrond. Privas, gemeinde Saint-PicrrevUle, und dép. Gard, arrond.LcVigan,nbsp;20 cant. Lasalle; 3) Coligny, dép. Ain, arrond.nbsp;Bourg. Col-osa O., nicht Couleur, dép. Indre-et-Loire. Meroiv. münze. liN 1884 p. 480 = Belfort n. 1608: COLOSA Fllf. Colosus ztvei insein Colonsay bei Huy, davon die gröpere südlich von Muil. Adamnani vita Columbae 1, 41 p. 11: In Colosonbsp;insula .. De insula Coloso. 2, 22 p. 133:nbsp;Inter Maleam et Colosum insulas. 30 Col-OSUS ilf. cogn. (Turin) CILY 7194: [Sejx. Valerio Sex. f. Pub. Coloso. Colra oder Coura. SUber-münze dcrVol-cae Tectosagcs. Ch. liobert, Numismatique de la province de Languedoc; la période an-térieure (Extr. du t. 2 de la nouvelle éditionnbsp;de l’IIistoire générale du Languedoc) pl., IIInbsp;20 und 21: COVRA oder COLRA. Muret-Chab. 3569. 3570: B COLRA. pl. X: oLR A. 40 Coltica O. Idoster Coudes-les-Mines, dép. Saóne-et-Loire, arrond. und canton Autun. Coludi urbs, monasterium, j. Coldingham, Berwick. Baeda Ji. e. 4, 19 [17j: In loco,nbsp;quem Coludi urbem nominant. 25 [23]:nbsp;Monasterium virginum, quod Coludi urbemnbsp;cognominant. Colum castrum, j. Coulo’H, dép. Dcux-Sèvres, arrond. und canton Niort. Colum-agnus AL = *Colum(b)-agno-s, 50 spater Colman. Ogmische inschrift, j. in thenbsp;Cork institution: Columagni (gen.) f. Adaltri.nbsp;s. Colm-anus. Columbari-acu-S O. j. Colméry, départ. Nièvre, arrond. Cosne, canton Donzy. [Colobana — ComaniJ |
Colu-scus AL (York) CIL VII 1334, 23®: COLVSCi. (Ncivstead beiEildon, Schott-land) OIVSCl. com- coil- praefix %iit’, air. com-, mbref. cem cef quef, bret. ken-, w. cym cyf cy; lat.nbsp;com- cum, osk. kum,- com, umbr. kum com,nbsp;gr. *xofi- in xoivóg = '*-/.og-ló-g, germ. *ham-,nbsp;cf. got. praep. ga- aus gan chan ham, idg.nbsp;‘‘‘kom mit, zusammcn, in: ANDECOMO JO-gius), Com-bricus, Com-bu-tis, Com-magius, lonbsp;Com-manus, *Com-mrSges, Con-date = cow-flucntes, Vercom-bogius. Com........G.(Chesters) BE ip.180: Deabus matribus. Com[........] [pjro salute de [. . .]......[A]ur(elii) Severi. Comaceiisis O. Vita Tygris 12 ASS 25. iun. Y p. 15 B: Episcopatum Coma-censem. Comacia F. cogn. (Königstetten, ztvischen Klosterneuburg und Tulln) CIIj III 5650: 20nbsp;D(eo) i(nvioto) M(ithrae) Verus pro salutenbsp;Comacie et Com(aciensium) v. s. 1. m. Comacienses V. (Königstetten) CIL III 5650: D(eo) i(nYicto) M(itbrae) Verus pronbsp;salute Comacie et Com(aciensium) v. s. 1. m.nbsp;cf. Comagena. Com-ageiia O. in der nahe von Tulln (Wienerberg), s. Zeuft’^ p. 866. TP: Coma-genis. IA 234,1. 248, 3: Comagenis. NI)nbsp;occ. 5, 110: Lanciarii Comaginenses. 260: 30nbsp;Lanciarii lt;(Co)'maginenses. 7,59: Lanceariinbsp;Comaginenses. 34 (Pann. I), 36: Equitesnbsp;promoti, Comagenis. 42: Praefectus classisnbsp;Arlapensis et lt;(Co)gt;maginensis. Eugepii vitanbsp;s. Severini 1,3: Inde ad proximum, quodnbsp;Commagenis appellabatur, oppidum declina-vit. 3, 1: Ex supra dicto oppido Commagenis. 33,1: Ab oppidaneis Commagensibus.nbsp;cf. Comacienses. Com-agius M. Comagia F. nomen gen- .10 tilic. (Vcnedig) CILYÏ 16007: D(is) M(a-nibus) Comagie, Comagi f(iliae), Severae; L. Valerius Nivalis uxsori optimae. (üzès) XII 2939: D(is) M(anibus) Comagiae Co-magl fil(iae) Severae L. Valerius Nivalisnbsp;uxsori optimae. (Bordeaux) Jullian n. 234:nbsp;Cintusmo Comagi fil(io). Com-agus cf. Comavus, Comiacus, nebcn lepontisch Kofnonos und Komoneos, M. (In-timiano) CIL V 5340: Comago Demincavi 50nbsp;f(ilio) et Mogtion(i) Lutonis f(ilio). Cömaill O. in Gallia Narbonensis. Plin. n. h. 3, 36: Oppida latina . . . Comani. Ptol. 2,10,5: Kogavamp;v Maooalla noXig xai Tav- |
Com-ano-s
Combar-illus
|
Qoivtiov Ktti 6 Kiamp;aQi0trig rb ar.gov, Tióhg, 'Agysvtiov nor. nbsp;nbsp;nbsp;06gog lov- kCov xolmvia. €oill-ailO-S M., cigcntl. V., ligur. Mas-saliotisclie legende hei lustin. 43, 4, 3: Mor-tuo rege Nano Segobrigiorum, a quo locus acceptus condendae urbi fuerat, cum regnonbsp;lilius eins Gomanus (personification des voices) successisset, *** adfirmante quodamnbsp;10 regulo, quandoque Massiliam exitio finiti-mis populis futuram, opprimendamque innbsp;ipso ortu, ne mox validior ipsum obrueret.nbsp;Jl£ cogn. (Narhonne, sacc. 2 ex.) CILnbsp;XII 5963: Com[a]nu[s]. Gallische siïber-mümen, Muret-Chab. pl. XVII. XVIII,nbsp;n. 5807. 5808: BRIC(o) B COMNO(s).nbsp;5809: BRIC COAAN. 5810: BRIC CO . . .nbsp;5811 — 5814: BRIC COAAN. 5815: BRICOnbsp;B COMA. 5816—5820: BRI.JÏ COMA.nbsp;20 5821: BRI COMA. 5822: BRI COMA.nbsp;5823: BR. COMA. 5824: ... COMA. 5825:nbsp;BRI COM. 5826: ...COMA. 5827: B...nbsp;B COMA. 5828: BRI COMA. 5829: Bnbsp;COMA. 5830: OMA. 5831: BRI OMA.nbsp;5832: BRI COMA. 5833: BRI COMA.nbsp;5834: COMA. 5835. 5836: BRI COMA.nbsp;5837: COMA. 5838—5840: BRI COMA.nbsp;5811: COMA. 5842. 5843: BRI COMA.nbsp;5844: COMA. 5848: COMA. 5849: BRInbsp;30 COMA. 5850: COMA. 5851. 5852: BRInbsp;COMA. 5853: COM. 5854: BR.COMA.nbsp;5855. 5856: BRI COMA. 5857: COMA.nbsp;5860 — 5866: COSII B COAAN. 5867—nbsp;5869: B COM. 5870: B COAA. 5871 —nbsp;5877: COMA. .5878: COMA B COMA.nbsp;5879—5881: VIID B COMA. 5882: VIIDnbsp;COM. 5884. 5885: VIID COMA. 5886—nbsp;5889: COOV B COMA. 5890: COOV Bnbsp;COMA, COOV. 5929: COAAN. 40 Comanico O. Fard._ dipl. n. 230, t. 1 p. 209 (a. 615): Villam «vero de Comaniconbsp;(Ilahillon Comancio). Com-argus cf. ir. arg = aoxóg (Ernault), M. cogn. (Balmaüen) CIL III 3158“: G.nbsp;Comargus. * Comari-acu-s aUeitmg von M. Co-marius, O. in Comariago j. Commcrê, dép. May enne, arrond. Chateau-Gontier, cantonnbsp;Grez-en-Bouère, gemeinde Bailee, oder Com-50 mervcil. Bard. dipl. n. 230, t. 1 p. 200, a.nbsp;616: Comariago vel Cambariaco. Co-niar-ius oder Com-arius M. (Kalland) CIL V 5997: Q. Comarius Severus Q. Comario P. f. patri et Cobroniae Suri |
filiae matri sibi et Domitiae Qu. filiae Pupae uxsori. In O. Comarium j. Saint-Georges-de-Commiers, départ. Isère, arrond. Grcnohle, canton Vizille. Cartulaire de Sainl-Ilughes de Grcnohle p. 48 (a. 739): In Comario, und Comariacus. Comartio-rix zu ahret. eomakde = *com-artio-s collega, M. (Bordeaux) Jiüliannbsp;n. 244: Comartio[ri]x. Oo-inariis cf. Commorus. M. (Bom) lo CIL VI 8879: lucunda ornatr. Agrippiii.nbsp;Comarus librar(ius). Co-inati-lla nuch d’Arhois de Juhain-ville zti *mati-s gut, F. (Cilli in Noricum) CIL III 11705: Vindu Comatillae v(iva)nbsp;f(ecit). Co-niati-mara F. (Kovdcsi) CIL III 3621: Comatimara Quitai f. cf. Comatu-marus. Co-matu-lliis M. (Weipenhurg in Bae- 20 tien, a. 108) CIL III d. xxiv: Mogetissaenbsp;Comatulli f. Boio (ex gregale alae I Ilispa-norum Aurianae). (Tours) BE 1,3(1881)nbsp;p. 126 sq. = Mowat, Bemarques sur les inscriptions ant. de Paris j). 44: D/////////inbsp;M . ^IblIJ// ) VXmil 1 Taranu[tius] Comatul-|lus]. s. Comtullus. Co-matu-nislriis M. (Gytiró hei Vaal) CIL III 3377: C. I(ulius) Macimarus an-(norum) XXXX, [I(ulia)?J Namusonis f(ilia) 30nbsp;Eessona an(norum) [L]II h(ic) s(iti) sunt. C. I(ulius) Magio et C. I(ulms) Comatuma-rus f(ili) t(itulum) m(emoriae) p(osuerunt). cf. Comatimara. Coraatus M. (Faro) CIL II 5141; [C.] A[cili]us Coma[tus]. (Geisthal) III 5417:nbsp;Comato Boi f(ilio). (Juritschendorf heiWin-disch-Feistritz) 11711: Tertj® Comati f. Coni-avo-S cf. Com-agus, Comiacus, M. (Acqui) CIL V 7526; Mettiae Comavl f(i- 4onbsp;liae). COiilba s. cumba. ComBara fig. (Poitou) Schuerm. 1529; Combara . f(ecit). (Saint - Georges -de- Mon-taigu, dép. Vendée). ConiBarill-iu-S cf. Coberillus, M. nomen gcnlilic. (Aramon, départ. Gard) CIL XIInbsp;2807; Larib(us) aug(ustis) L(ucius) Com-barillius Fuscinus m(agister) f(ani) L(arum)nbsp;Aug(ustorum) d(e) s(uo) p(osuit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Coinbar-illus von *combaro-s, M. cogn. (Ntmes) CIL XII 3883: ... Secundus . . .nbsp;Combarilli f(ilius). (Audi) BE No. 55 (1889)nbsp;n. 793 p. 465; Comba[rillus]? [Com-aiio-s — Combar-illugj |
Combar-isius — Comenesciq(uni)
(Ostia) CILXTV 333: L. Combarisius Her-mianus VIvIr Aug. Idemqq. vivus fecit sibi et Combarisiae Onesime eoniugi et L. L.nbsp;Coinbarisis Marciano et Victorino filis etnbsp;Cómbarisio HesperionI fratri et lib. lib. poster. eorum. 334: Dis Manibus L. Comba-risi Victorini, . . . Combarisius Hermianusnbsp;pater. 335: L. Comba[risio L.] f. Pal. Vitali.nbsp;10 856: L. Combarisio Alypo. 857: L. Combarisius Zoticus adparavi vivus mihi etnbsp;Combarisie Faustine def. eoniugi incompa-rabili. 1429: Convarisia Victorina. 1433:nbsp;Combarisius Eutyebes.
Comlbar-istum O. j. CMtelais, depart Maine-et-Loire, arrond. und canton Segré.nbsp;TP: Conbaristum.
Combaro-mariis ilf. (Berthouville, dép. Eure, arrond. Bernay, canton Brionne) Ca-20 talogue du Trésor de Bernay No.2852 (nouv.nbsp;3079), Motvat p. 163: Mercuric Aug(usto),nbsp;Combaromarus, Buolani fil(ius), v(otum)nbsp;s(olvit) l(ibens) m(erito).
Com-liatio villa cf. ir. bait a clower — *bati-s (d'Arhois)? j. Comhas, 3 dép. Dordogne, 1 Gard, 1 Puy-de-Dóme, 1 Savoie, 1nbsp;Haute-Vienne.
Com-lbera-nea rivos, agri Genuatis, li-gurisch, von *com-ber confluens, lat. conferri, 30 avgqjOQeiGamp;ai, trécorois komer-au j’emporte,nbsp;je prends, w. cymmeraf, mbret. Kemper innbsp;Quimper, Kemperele, Quimperlé, tv. cymmer,nbsp;ir. commar. (a, 117 a. Cltr.) GIL I 199nbsp;= V7749,7—8: Ad rivom Comberane(am),nbsp;inde rivo Comberanea.
-eomlbog-ios in M. Ande(o)-com-bo(gius) (Ano-kopokios), Ver-combogius.
*Coni-lt)oio-maro-s ein Mnig der Idein-asiatischen Galat er, von partikel com-, vgl. 40 -combSgius, Boius Boii, Boionius, Boio-du-num, Boio-rïx. Liv. 38, 19, 2 (a. 189 a.nbsp;Chr.): Erant autem tune trium populorumnbsp;(Troemorum, Tectosagorum, Tolostobogio-rum) reguli Ortiago et Combolomarus (Glücknbsp;ci. Comboiomarus, Moivat Combaromarus)nbsp;et Gaulotus.
Comlloriiuni castrum, j. Catnhorn? dép. Gorrèze, arrond. Brive, canton Vigeois, ge-meinde Orgnac.
50 Comtoralia j. pays de Ghambon ou de GombraUles, dép. Creuse.
Com-bretoiiium stadt in Brittanicn. TP entsteïït: Convetom. IA 480, 2: Combreto-nio. cf. ir. M. Con-bretan.
[Combar-isius — Comeuosciq(um)]
? COllltori. Liber historiae Francorum 25:
In silva confugit in Arelauno fecitque com-bros; aus Greg. Tur. h. F. 3, 28: In silva confugit et concides magnas in silva fecit.
Com-bricus M. (BeiUssel) Fsperandieu, Gité des Lemóvices n. 30 ji. 97: D(is) M(a-nibus) et memoriae Aemili Combrici.
* Com-brog-ës (Windisch) oder *Coni-nirögë-S (Stokes) g-stamm, nach Glück ’conterranei, popularcs, leute, die in derselhen lonbsp;gegend (brog, air. mrog mruig, cy. bro terra)nbsp;beisammen tvonen’, der gegensats von Allo-brog-es ^alienae terrae incolae’, der national-name des brittanischen (eymrischen) sweigs,nbsp;pl. nom. tv. die Cym-ry Cymmry; Cymrunbsp;Wales; sing. *Com-mrox, w. Cym-ro Cym-mro, brei. Kenvro bewoner desselben lands,nbsp;landsmann.
Combronita villa, j. Gombronde, dép. Puy-de-Dóme, arrond. Biom. Vita Mcnelei 20nbsp;6, 65 ASS 22. iuli V ji.*319A.- Ex villanbsp;Combronita.
Combrucus M. (Bom) GIL VI 2375quot;: Combrucus Luea (aus L.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;•
Combucovatiis M. (Mdeon) Ganat, Inscr. ant. de Glidloh-sur-Saane p.ó‘i-. Deo Eata-mato Mutilus, Combucovati f(ilius), exnbsp;v(oto) s(olvit).
?Comb'USta tvol lateinisch, O. ösflicli von j. Bives altes, dép. Pyrénées orientates, arrond. 30nbsp;Perpignan. IA 397,4: Combusta. Bav. 5,
3 yi. 341,6 r Combusta.
Coili-buti-S nach d’Arbois und Frnaidt compos, wie Gvfig;v0ig, villcicht in der bedeu-tung von avfiq)vrog. M., furer der Galatcr.nbsp;Pausan. 10, 22, 2: 'OqsGzÓqióv rs avroïg xalnbsp;Kófi^ovTiv itptSvtjGii' ü^xorzag. 3: Kal zd ignbsp;Kalhéag Kóg.^ovzig oi i^yaGapevoz Kalnbsp;DQsGzÓQiog Tjffai', avoGzcózazd ze év axoynbsp;(niGzdfisamp;a.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
Comdaius M. .L’Institut II. sect V année 1838 no. 33yi.'95: Comdai (gen).
Co-nied-ovae nach Stokes und Frnaidt y med cf. gr. fiéóovzeg, fiéóofiai. (Aix-les-Bains in Savoyen) GIL XII 2445: Comed-ovis (dat.) augustis M. Helvius Severi fil(ius)nbsp;luventius ex voto.
?Comegiiis M. (Bom) GIL VI 17.475: Comegius Portunat.
Co-melidïus M. cogn. (Périgueux) BF 50
t. 1 w. 65:.....Tib(erius) Cl(audius) Tib.
Cl(audii) Vitalis fil(ius) Comeliddus v. s. 1. m.
€omeiiesciq(um) V.? (Segovia) GIL J1 2729: Flavino Comenesciq(um) Plavi f(ilio)
Comenua
Comm-io-s
|
Caucensi ex testamento Valeria Annula uxor fecit. Comenua F. (Castél-Pugon, dép. Gers, genicinde Lectourc) MSAF 13 (1837)_p.l75nbsp;n. 35 = Bladé n. 137: D(is) M(anibus) Q.nbsp;Eeginio Silvino E(eginii) l(iberto) et luliaenbsp;Comenuae uxor(i) pientissime h. m. b. ns.nbsp;(Bordeaux) Jullian n. 317 his. Com-gallus Comgellus Comgillus 10 ir. Comgall, s. Comogellos. Titae s. Comgalli ahb. BcncJwrensis (géb. 517, f 601) ASS 10.nbsp;mai II p. 580—588. Adamnani vita Co-lunibae 1,8 p. 32: Coram Gonallo rege, filionbsp;Comgill. 49 p. 92: Comgellus abbas, p. 93:nbsp;Comgellum ... O Comgelle . . . Comgellus.nbsp;27. 9 6: Ad monasterium sancti Comgalli quodnbsp;Scotice dicitur Cambas. p. 97: Sancti Com-gelli . . . Coram sancto Comgello. 3, 13 p.nbsp;213: Sancti Comgilli . . . Abbatis Comgelli. 20 17 p. 220: Comgellus Mocu Aridi. p. 222: Comgello. Coiui-acil-S cf. Comagus, Comavus, ne-bcn leponfisch Komonos Komoneos, M. (Ca-raglio) GIL V 7842: Vicino Comi^cus v suui. Comi-acu-S s. *Commiacus. -comici in V. Are-comici. Comillo-magUS s. Cameliomagus. Comiiia cogn. (Yerziano) GIL V 4258: 30 Mercurio Constans Acuti Cominae v. s. 1. m. * Coiuïll-acu-s von Comina, O. l) Gom-nago, Novara; 2) frz. Gommeny, dép. Seine-et-Oise, arrond. Pontoise, canton Marines. Comiiiaus M. (Bom) GIL VI 2642: Cominaus Masnus. Coniin-iuus M. lonac vita Golumbani c. 16 AVaSquot; Sur. fél. nov. jj. 471: Comininumnbsp;et Eunocum ac Aequomum, ex Sootorumnbsp;genere. 10 Comin-ius M. Comiiiia F. cogn., röm. 2}lebejische gens, viïlcicht auch celtisch. cf.nbsp;(Vaison) GIL XII 1312: Mercurio Cominianbsp;. . . . e . . V. s. 1. m. (Bieux-Mérinville zwi-sclicn Narbonne und Garcassonne) 5371: C.nbsp;Cominio C. f. Volt(inia) BitutionI prait(ori)nbsp;c(oloniae) I(uliae) C(arcasonis). (Windiscli)nbsp;GILXllï 5214: C. Cominius Nemausus. Comi-o(n) F. cogn. (Nimes) GIL XII 3719: D(is) M(anibus) Marcini Mans(ueti?) 60 f(ilii) Comio Quar(ti?) f. mater. €om-io-S M. Silbermünzen der Atrebates. Muret-GJiab.- S680. 8681 pl.XXXV: CAR-MANOS B COMIOS. 8684: CARMANO J?nbsp;COMIOS. s. Commios. |
? Com is lateinisch? 11. cogn. (Loi'cli) GIL III 6010, 67. (O'-Szöny) 12014, 29:nbsp;Comis f(ecit)., Comiti-aco-S M. (Acqui, christl., a. 132) GIL V 7530: Disiderius Comitiacos. Comit-illa F. cogn. (Mainz) GIB 1089: D(is) M(anibus) Primniae Comitillae quaenbsp;vixit annis XX. cives Mediomatrica. Comitu fig. (Beims) Hubert 375: CO-MliV. _ nbsp;nbsp;nbsp;,0 Comium oder Comiu-mara F. cogn. (Aus Nider-Pannonien) GIL III 3690 ==EEnbsp;2jJ.392 n. 735: Comium Arausionis f. odernbsp;Comiumara Usionis f.? Cojnma cf. Commios Commius und Cotta Cottius, M. (Paris) BE 1882 qx 112 =nbsp;Mowat, Bemarques sur les Inscr. antiquesnbsp;de Paris p. 71: Caburo (dat.) Comma (dat). Com-mag-ius M. (Bom) GIL VI 2741: C. Commagius Secundinus. nbsp;nbsp;nbsp;ao Commani s. Comani. Com-manus für *Com-magno-s, cf. ir. Coniman, M. Adamnani vita Golumbac 1, 13 nbsp;nbsp;nbsp;41: De Oingusio filio Aido (filii) Commani sancti prophetia viri. 3,19 p. 225: Commanus. *Commai’Ci-acu-S * Commerci-acu-s O. j. Gommercy, dépp. Marne und Heuse. Com-melium O.? (Bocchetta Palafea) GIL V 7537: M. Cominio M. f. Secundo 30nbsp;Cam(ilia) Commelio. Commeniiacensis s. Communacensis. * Commerci-acu-S s. *Commarciacus. *Commi-acu-S abgélcitct von M. Commios, O. l) Comiacus j. Gongé-sur-Orne, dép. Saiihe, arrond. und canton Alenqon, gc-mcinde Valframbcrt; 2) Congei j. Gongy,nbsp;dép. Marne, arrond. Épernay, canton Mont-mort; 3) j. Gomiac, dép. Gard, arrond. Lcnbsp;Vigan, canton Sauve, gemcindeLogrian; 4)j. 4onbsp;Gomiac, départ. Lot, arrond. Figeac, cantonnbsp;Bretenoux. s. Comiacus. Commiios s. Commios. Comminius M. Gr eg. Tur. in glor. mart. 48: Comminius (martyr zu Lyon). (Goln)nbsp;GIB 316: Diginibus sacrum Sex. Comminius Sacratus et Cassia Vera ex imp. ips. Comm-io-s Commiios masc. io-stamm; cf. Comma, wie Cotta Cottius; cf. gall. Co-nius = britt. Comux, Tincommios; von gaü. 60nbsp;Commios Jcommt das röm. gcntilicium Commius; M., Atrcbate. Gaes. b. G. 4, 21, 6—8:nbsp;Eos (legatos Brittanorum) domum remittitnbsp;(Caesar) et cum iis una Commium, quem • nbsp;nbsp;nbsp;[Comenua — Comm-io-sJ |
Comm-io-s
|
ipse Atrebatibus s^^peratis regem ibi eon-stituerat, cuius et viriutem et consilium probabat et quem sibi fidelem esse arbitra-batur, cuiusque auctoritas in bis regionibusnbsp;magni habebatur, mittit. Huic imperat,nbsp;quas possit, adeat civitates borteturque, utnbsp;populi Eomani fidem sequantur, seque cele-riter eo venturum nuntiet. 27,2: Una cumnbsp;bis legatis Commius Atrebas venit, quemnbsp;lü supra demonstraveram a Caesare in Britta-niam praemissum. 3: Hunc illi e navinbsp;egressum, cum ad eos oratoris modo Caesa-ris mandata deferret, conprebenderant atquenbsp;in vincula coniecerant; turn proelio factonbsp;remiserunt. 35,1: Equites circiter ,XXX,nbsp;quos Commius Atrebas, de quo ante dictumnbsp;est, secum transportaverat. 5, 22, 3: (Cas-sivellaunus) legates per Atrebatem Com-niium de deditione ad Caesarem mittit. 6,nbsp;20 6, 4: (Caesar) Commium Atrebatem cumnbsp;equitatu custodis loco in Menapiis relinquit.nbsp;7,75, 5: (Bellovaci) rogati tarnen ab Com-niio pro eius hospitio S una miserunt. 76,nbsp;1: Huius opera Commii, ut ante demonstra-vimus, fideli atque utili superioribus annisnbsp;erat usus [in Brittania] Caesar; quibus illenbsp;2iro meritis civitatem eius inmunem essenbsp;iusserat, iura legesque reddiderat atque ijisinbsp;Morinos attribuerat. 3: Commio Atrebati,nbsp;HO Viridomaro et Bporedorigi Haeduis, Vercas-sivellauno Arverno, consobrino Vercingeto-rigis, summa imperii traditur. 4: His de-lecti ex eivitatibus attribuuntur, quorumnbsp;consilio bellum administraretur. 7 8: Intereanbsp;Commius reliquique duces, quibus summanbsp;imperii permissa erat, cum omnibus copiisnbsp;ad Alesiam perveniunt. IUrt. h. G. 8, 6, 2 :nbsp;Bellovacos, qui belli gloria Gallos omnesnbsp;Belgasque praestabant, finitimasque his ci-•10 vitates duce Correo Bellovaco et Commionbsp;Atrebate exercitus conparare atque in unumnbsp;locum cogere, ut omni multitudine in finesnbsp;Suesslt;(i^onum, qui Eemis erant attributi,nbsp;facerent inpressionem. 7, 5: Baucis antenbsp;diebus ex his castris Atrebatem Commiumnbsp;discessisse ad auxilia Germanorum addu-cenda. 10, 4: Quod Commius, quem jiro-fectum ad auxilia Germanorum arcessendanbsp;docui, cum equitibus venerat. 21, 1: Hoenbsp;50 omnibus probato consilio Commius Atrebasnbsp;ad eos confugit Germanos, a quibus ad idnbsp;bellum auxilia mutuatus erat. 23, 3: Namnbsp;superiore anno Titus Labienus, Caesare innbsp;Gallia citeriore ius dicente, cum Commium [Comm-iO'S] |
oonperisset sollioitare civitates et coniura-tioneni contra Caesarem facere, infidelitatem eius sine ulla perfidia iudicavit compriminbsp;posse.. 4: Quem quia non arbitrabatur vo-catum in castra venturum, ne temptandonbsp;cautiorem faceret, Gaium Volusenum Qua-dratum misit, qui eum per simulationemnbsp;conlocjui curaret interficiendum. Ad earnnbsp;rem dolectos idoneos ei tradit centuriones. 5: Cum in conloquium ventum esset et, ut lo convenerat, manum Commii Volusenus arri-puisset, centurio vel[utj insueta re permo-tus vel celeriter a familiaribus prohibitusnbsp;Commii conficere hominem non jootuit; gra-viter tarnen primo ictu gladio caimt per-cussit. 6: Cum utrimque gladii destrictinbsp;essent, non tam pugnandi, quam diiiugiendinbsp;fuit utrorumque consilium: nostrorum, quodnbsp;mortifero vulnere Commium credebant ad-fectum, Gallorum quod insidiis cognitis 20nbsp;plura, quam videbant, extimescebant. Quonbsp;facto statuisse Commius dicebatur numquamnbsp;in conspectum cuiusquam Eomani venire.nbsp;47, 1: Ibi cognoscit Commium Atrebatemnbsp;proelio cum equitatu suo contendisse. 2:nbsp;Nam cum Antonius in hiberna venisset, ci-vitasque Atrebatum in officio esset, Commius, qui loost illam vulnerationem, quamnbsp;supra commemoravi, semper ad omnes mo-tus paratus suis civibus esse consuesset, ne 30nbsp;consilia belli quaerentibus auctor armorumnbsp;duxque deesset, parente Eomanis civitatenbsp;cum suis equitibus latrociniis se suosquenbsp;alebat infestisque itineribus commeatus con-plures, qui conioortabantur in hiberna Eo-manorum, intercipiebat. 48, 2: Volusenusnbsp;ad earn virtutem, quae singularis erat in eo,nbsp;magnum odium Commii adiungebat, quonbsp;libentius id faceret, quod imperabatur. Ita-que dispositis insidiis saepius equites eius -lonbsp;adgressus secunda proelia faoiebat. 3: No-vissime, cum veementius contenderetur acnbsp;Volusenus ipsius intercipiendi Commii cu-piditate pertinacius eum cum paucis inse-cutus esset, ille autem fuga vehement! Volusenum produxisset longius, inimicus ho-mini repente ' suorum invocat fidem atquenbsp;auxilium, ne sua volnera perfidia interpositanbsp;paterentur inpunita, conversoque equo se anbsp;ceteris incautius permittit in praefectum. 50nbsp;4: Faciunt hoe idem omnes eius equitesnbsp;paucosque nostros convertunt atque inse-i quuntur. 5: Commius iiicensum calcaribusnbsp;i equum coniungit equo Quadrati lanceaque |
Commisci-iicu-s — Gommonicus
|
infesta magnis viribus inediuiii femur traicit Voluseni. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8: Commius autem sive ex piate suo dolore sive magna parte amissa suorum legates ad Antoniuiii mittit sequenbsp;et ibi futurum, ubi praescripserit, et ea fa-cturum, quae imperarit, obsidibus datis fir-mat; unum illud erat, ut timeri sue oonce-datur, ne in oonspectum veniat cuiusquamnbsp;Eornani. Cuius postulatioiiem Antonius cumnbsp;10 iudicaret ab iusto nasci timore, veniam jte-tenti dedit, ebsides accepit. Dio 40, 42 (a.nbsp;51 a. Clir.), 1: 01' rs yccQ BslyiKol ot «Aij-dtóicoQoi Kó^jiióv riva AtQé^avnbsp;VOL Gcpamp;v inl nXiÏGtov avxÉGypv xal övó tsnbsp;InnoyLaitaig ayim^ala ny TjycovlGccvto xcdnbsp;xqixy Tte^Ofiayla iGonélca xb nqmxov Gvvsvs-yamp;Evxeg insixa vno xov innixov xaxa vdtxovnbsp;GcpiGiv avslniGxag nqoGmGÓvxog sxqcatyGav.nbsp;43,1: 'O (ÏÈ ’Axqé^ag biacpvyav oiö’ ag yGv-20 yaGsv, èlla xccl xov Acc^iyvov e7tE%slqrjGevnbsp;iveÖQEvGaC txoxs. 2: Hxxyamp;slg óh xrj jJid%ynbsp;dv£7CStGamp;rj ftèv ig lóyovg cmxm èl%EÏv, nqlvnbsp;Se xj oxiovv Gvfi^yvai, xqwamp;Eig VTtó xivog xamp;vnbsp;’Pcoq,alav aniGxCa xov (ixj civ axqi^cóg Eiqy-vrjGai SiÉcpvyE xal ix^lsnog avamp;ig aixoig êyé-vEXo, fxsyqig ov UTtoyvcvg xd nqdyfiaxa xoïgnbsp;ficv dXXotg xoÊg GvvovgIv ot dxéqaiov xrjvnbsp;dSsiav ircl naGi xoïg GcpsxÉqoig Enqa'^Ev, avxögnbsp;óÈ êavxm xb fiySénoxE, wg yé xivsg, ig oiptvnbsp;3ü ^lyÖEvbg 'Pco/iatov iXamp;EÏv. Frontin. straf. 2,nbsp;13, 11: Commius Atrabas, cum victus anbsp;dive lulie ex Gallia in Brittaniam fugeret etnbsp;forte ad Oceanum vento quidem secunde, sednbsp;aestu recedente venisset, quamvis naves innbsp;siceis literibus baererent, pandi nibilominusnbsp;vela iussit: quae cum persequens eüm Caesarnbsp;ex lenginque tumentia et flatu plena vidisset,nbsp;ratus prespere sibi eripi cursu recessit. —nbsp;Inschriften: (Zepich) GIL V 425; C. Com-10 niiusL. fil(ius) CemmiaMaxim[a] AcutiaTer-ti[a|. (Beinis) Ilahert 37 6: Commius. BS AFnbsp;1881 p. 245 = Hahert 377: [CJommius Tl.nbsp;cf 693: MMIVSTI = Comm(i et) lusti odcrnbsp;Commius fecit? (Trier) GIB p. 357: Com-(mius?) viermal. Auch aus Tongern imdnbsp;Lüttich. Auf whUnzen Commies, rwch nichtnbsp;latinisiert, l) in Gaüien, sïlbermüneen dernbsp;Atrebates. Murct-Ghab. 8065: CARM(anos)nbsp;COMMIlOS. 8682: CARMANO COMMIOS.nbsp;50 8683: CARMANO COM . .. 8686: CARMANO COMMIOS. 8687 pl. XXXV p. 6;nbsp;CARSICIOS B [CoJMMIOS. 2) im südöst-lichen Brittanien, goldmünzcn. Evans pl. Inbsp;n. 10; [CoJMMIOS; villeicht ïin-commios. |
11 p. 160 aus Sttssex: TINC . . . COMMI. F(ilius). 13: TINC M .C.F. 14: TIN Bnbsp;COMF. pl. II w. 2: TINCON. 4: TINC CF. 5: TIN B COM F. 6: TIN B COM F. Bronze, 7: TIN COM. Gold, 8: TINCnbsp;B C. Gold, n.3. pl.ïA n.1. 4, p. 184. 185;nbsp;VIRI B COF. 10: VIR.REX B COM.F.nbsp;11: VIR COM.F. 12: VERIC COM F Bnbsp;REX. 13; VI. COMF. 14: VIR7?COMF.nbsp;Silber,pl.lll n.3: VERICA COMMIF77 REX. lonbsp;4: IVI B OMF. 5: ERI 77 OMMIF. 6;nbsp;VERICO 77 COMMI F REX. 7 = Murct-Ghab. 9552-. VIRRI 77 EPPI COM F. Gold,nbsp;(südöstl. district) Evans pl. 111 n. 8-. EPPIL-(lus) COM(mi) F. 9: EPPILLVS 77 COM F.nbsp;11: ^PPI(llus) COM F. 12; EPPI 77 COMnbsp;F. In O. Comiacus für *Commiacus. s.nbsp;Comios. Coiiiillisci-acii-s O. j. Gommissey, dép. Tonne, arrond. Tonnerre, canton Gruzy-lc- 20nbsp;Ghdtel. Commodoli-acu-s O. j. Sainf-Junicn, depart. Haute-Yienne, arrond. Bochcchouart.nbsp;Vita Iwniani 3 ASS 16. oet. VII p. 848 B: In vastae solitudinis agro . . . cuius nominis vocabulum Commodoliacus dicitur. Conimoiiicus (noch d’Arbois villeicht für Communicus) pagus. Magnobodi vitanbsp;Maurilii 19 ASS 13. sept. IV jj. 74 7) (cf.nbsp;Ps.-Fortunati vita Maurilii 20,108 — 112); 30nbsp;Erat in page Commonico (var. -nio) rupesnbsp;excelsa, arborum diversarum genera multanbsp;habens, in quem lucum ex pagirno adbuonbsp;ritu retenta consuetudine, tanta stultorumnbsp;bominum singulis annis turba conveniebat,nbsp;ut diebus septem solemnia ibi sacrilega ex-olverent bacchando et chores gentiles du-cendo, sed et frequenter post vina et epulasnbsp;insurgentes in se multorum caede mutuanbsp;sanguinem effundebant. Quod dolens Mau- -lonbsp;rilius pontifex quadam die una cum fratri-bus suis ad eum locum perveniens totanbsp;nocte in ovatione perdurat. Ad gallorumnbsp;oantum tantus foetor de loco egressus est,nbsp;ut vix tandem vir dei cum suis ibi inbabi-tare posset; quo videlicet signo eliminataenbsp;gentilis et daemoniacae spurcitiae palamnbsp;omnibus dato et per boe rustioanorum quo-que turbis ad destructionem suae supersti-tionis animatis, luce prima sanctus praesul 5unbsp;arbores incidi et igne oremari praecepit. Etnbsp;aedificata ibidem ecclesia gloriosae Mariaenbsp;matris domini, locus ipse abolito etiam, vo-cabulo, quod antea ex superstitionum obser- [Commisci-acu-s — Commonicusj |
Com-morus
Como-n
|
vantia usurpaverat, a uainrali positiono situs nomen accepit Castrum 1’etrae. Coiii-niönis nach d’Arlois == *Com-nniros, 31. Vita 3Ieïori 6 Anal. Boll. 5,169: Cum Commoro comité .. . . Commorus comes.nbsp;11 p. 172; Commoro (dal.). Vita Lconoriinbsp;2, 13 ASS 1. iul. I p. 123 jC.- Vir vocabulonbsp;Commorus. F: Commoro (dat.). 14p.l23F:nbsp;Gommori. p. 124 A: Commoro (ahl.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;15 lop. 124 A (zweimal). 16 p.12471 (ztveimal): Commorus. p. 124 C: Commori . . . Commorus. Vita Samsonis 1, 6, 59 ASS 28. iul.nbsp;VI p. 58amp;F: Commorum (ahl.). s. Comarus. Commuil-acu-S vom cogn. Communis ’gc-mein, leutsclig'’, 0. in pagus Communacen-sis, Commennacensis, in monte Communaco, j. Gommunay, d('part. Isère, arrond. Vienne,nbsp;canton Saint - Symphor ien'- d’Ozon. Coitmmni-aco 0. Bard. dipt. n. 103, t, 1 20 jO. 70 (a. 523): Dono . . . curtes nuncupatasnbsp;Briogia, Orona, Cacusa, Eubregio, Commu-niaco. Communis 31. auch celtisch? z.h. (3Ietz) Bobert-Cagn. fasc.1 j). 32--33: Q. Giamiusnbsp;Bellus et Communis Giami fili. Commus 31. (Bonn; Andcrnach; Bonn) BJ 89 (1890) s. 11 n. 85“: Comus T.nbsp;Commus f. Commus f. s. Comus. Com-liei'tus cf. tv. cyfnerth support, 3« firmness, 31. (Saintes) Esperandieu 121nbsp;p. 130 — 133 mit pi. XXXVIII —BEnbsp;No. 54 (1889) n. 779 p. 441: [Marjeus (?)nbsp;Cafpjrius S[ecundus C]omner[ti] fil(ius),nbsp;vivo[s sibi et memorjiae Capri Comnerti fili-c|t Capriae Sejeundinae filiae, vixsit V d(iebus) XX. Item memoriae luliao..... [cojniugi [cajrissimae, m|erentissimae. . . .]. Comnianus M. (Vieux, a. 238 p. Chr.) BA n. s. 9 (1864) p. 8—9: Ad Badiumnbsp;40 Comnianum . . . Badio Comniano. Com-nitsia fur Comnitisia? c/i Nitio-briges, Nitio-genna, F. (Bordeaux) Jullian n. 274; Comnitsiae (dat.) matri. Comodoli-acu-S 0. j. Saint-Junien, dip. llaute-Vienne, arrond. Bochecliouart. Comogellus Comogillus 31. lonae vita s. Columbani 0: Beatus Comogellus . . patrinbsp;Comogello . . . Cömogello. s. Comgallus. ?Comolvis 31. (Bom) GIL XIV 4089, DO 11.- XV 2200; Figline Capitonis, C. Statinbsp;Comolvis. Como-n l) stadt in Gallia Gisalpina, j. Gomo. Liv. 33,36,9 (a, 190 a. Ghr.): Mar-cellus Pado confestim traiecto in agrum Co- [Com-morus — Como-n] |
mensem, ubi Insnbres Comensibus ad anna excitis ciistra liabebant, legiones ducit. 14 {uusnbsp;Valer. Ant. fr. 34): Castra eo die Gallorumnbsp;expugnata direptaque, et Gomum oppidumnbsp;post dies paucos captum. 15: Id quoquenbsp;inter scriptores ambigitur, utrum in Boiosnbsp;prius an Insubres consul exercitum duxeritnbsp;adversamque prospera pugna oblitteraverit,nbsp;an victoria ad Comum parta deformata cladenbsp;in Bois accepta sit. 3 7,10: Triumpliavit (Mar- lonbsp;eellus) in magistratu de Insubribus Comensi-busque. Gic. Art. 5,11,2 (a. 51): Marcellusnbsp;foede in Comensi; etsi ille magistratum nonnbsp;gesserat, erat tamen Transpadanus. ep. 13,nbsp;35,1 (a.4C): 0.AvianiusPhiloxenusantiquusnbsp;est bospes meus et praeter hospitium valdenbsp;etiam familiaris, quern Caesar meo beneficionbsp;in Novocomenses rettulit. Gato hei Blin. 3,nbsp;124 (stadt der Orobier): Orumboviorum (Li-gurer) stirpis esse Comum atque Bergomum 20nbsp;et.Licini Forum aliquot circa populos auctornbsp;est Cato, sed originem gentis ignorai'o senbsp;fatetur, quam docet Cornelius Alexandernbsp;ortam a Graecia interpretatione etiam no-minis vitam in montibus degentium. Gatufl.nbsp;35,3 sq.: Veronam veniat, Novi relinquensjnbsp;Comi moenia Lariumque litus. Strab. 4, 3, 3 p. 192: Trjv Aaqiov XLg.vY]x’, rcQog i] i'Ktt-azai TO Kmgov. 6, 6 p. 204: T^v Aaqiov ltfivr)v TYjv ngog r(p Kagca' vnéqy.Eivxcii ós sonbsp;Tov Kmgov ngog ty giQy xamp;v’'AXtcs(ov lÓqv-fiérov xfj fisv Baixoi Ìl Ovsvvcovsg ixtl xrjvnbsp;SCO KsnXigsvoi, xy ós Axpxóvxioi Kal TqlÓsv-xivoi x(xi Sxóvoi xal aXXce nXslco gixga s'amp;vynbsp;xaxs^ovxa ryv 'IxaXiav sv xoig ngÓGamp;sv ^QÓ-voig XrjGxQiKcc %al unoga. 8 p. 206: 01 gsvnbsp;ovr ’Paixoi g-ZXQi xyg IxaXLag xaamp;fjxovGt xygnbsp;VTtsQ OvfjQcovog xal Keópov. 5,1, 6 p. 213:nbsp;’EXdxxovg ós xovxcov (ncmlich 3Iediolanimn,nbsp;Verona) Bgi^éa xcd Muvxova xaï Briyiov xal 40nbsp;Kamp;fjiov' avtrj d’ yv /xsv xaxoixia fisxgia,nbsp;nofxTtyiog ós Sxgdficov ó Mdyvov Ttaxyg xa~nbsp;xcoamp;eüjav, {jnb xamp;v fntsqxeigsvav BacxSii'nbsp;Gvvcóxiasv' eixa Bdiog SxixtLcov xgiGyiXiovgnbsp;TtgoGSamp;yxsv' sïxa 6 amp;sbg KaïGag nsvxaxiGyc-Xtovg STtiGvvcpxiGEV . . . Nsoxcofxïxca ydg sxXy-amp;xjGciv axtavxsg, xovto ós fisamp;SQfiyvsvamp;sv No-^ov^ixófiovfi Xsysxai. syyvg ós xov ycogcovnbsp;xovxov Xlpvy Adgiog xaXovgéry. Blin. ep. 1, 3,1 (a. 97): Quid agit Comum, tuae meae- so que deliciae? quid suburbanum amoenissi-mum? quid ilia porticus verna semper?nbsp;quid platanen opacissimus? quid euripusnbsp;viridis et gemmeus? quid subiectus et ser- |
Como-n
|
viens laeus? quid ilia mollis et tarnen so-lida gestatio? quid balineum illud, quod plurimus sol implet et circumit? quid triclinia, ilia popularia, ilia paucorum? quidnbsp;cubicula diurna nocturna? Pirn. n. h. 2,nbsp;232; In Comensi agro iuxta Larium lacumnbsp;fons largus horis singulis semper intumescitnbsp;ac residit. 3, 132: Latitudo Italiae subternbsp;radices earum (Alpium) a Varo per Vadanbsp;10 Sabatia, Taurinos, Comum, Brixiam, Vero-nam, Yieetiam., Opitergium, Aquileiam, Ter-geste, Polam, Arsiam DÜCXLV colligit. 34,nbsp;144: Haec (aqua) alibi atque alibi utiliornbsp;nobilitavit loca gloria ferri, sicuti Bilbilimnbsp;in Hispania et Turiassonem, Comum in Italia, cum ferraria metalla in iis locis nonnbsp;sint. 36, 159: In Sipbno lapis est qui ca-vatur tornaturque in vasa vel coquendisnbsp;cibis utilia vel ad esculentorum usus, quodnbsp;so et in Comensi Italiae lapide viridi acciderenbsp;scimus, sed in Siphnio singulare quod ex-calfactus oleo nigr^scit durescitque naturanbsp;mollissimus. Plutarch. Caes. 29: JVsojuopt-rag yaQ evayxog vno KatoaQog êv PaXaxianbsp;xaTcpKtafiérovg axp^Qovvxo rijg nohxdag' xalnbsp;MaQxdlog vnaxsvoov eva xamp;v ixei ^ovlevxcóvnbsp;eig ^Pcófixjv afpmófxevov yxcOxo Qa^öoig, IxtL-léycov, Sg xavxa xov fiy Pcofiatov slvai naga-nQoaxCamp;rjaiv avxm xal öeixvvsiv axXLÓvxcinbsp;80 Kaisagi xslevsi. Suet. cl. lul. 28: Nee coa-tentus Marcellus provinoias Caesari et pri-vilegium eripere, rettulit etiam, ut oolonis,nbsp;quos rogatione Vatinia Novum Comum de-duxisset, civitas adimeretur, quod per am-bitionem et ultra praescriptum data esset.nbsp;fragm. 80 p. 92 Peiff. (Hieronym. chron. a.nbsp;Ahr. 2126): Plinius Secundus Novocomensis.nbsp;lusün. 20,5,7—8: His auteni Gallis causanbsp;in Italiam veniendi sedesque novas quae-40 rendi intestina discordia et adsiduae dominbsp;dissensiones fuere, quarum taedio oum innbsp;Italiam venissent, sedibus Tuscos expuleruntnbsp;et Mediolanium, Comum, Brixiam, Veronam,nbsp;Bergomum, Tridentum, Yieetiam oondide-runt. PtoL 3, 1, 29: ’Iv6ov§qcov, oï daivnbsp;anb êvascag Ksvog.av5gt;v, Novagla, MsdioXa-vcov, Kafiov, TIxlvov. Appian. h. c. 2, 26:nbsp;' nóliv dè Ncóxcojiop (Novum Comum seit a. 59 a. Ghr.) 6 KaïSctg èg Aaxiov Sixmoy etcI GO xwv quot;Ahxsmv (oxlxsi, av oGoi xax èxog ygyav,nbsp;iyiyvovxo Pagauov noXïxai' xóds yccg layveinbsp;xo Aaxiov. xSgt;v ovv NeoxcojKov xiva, agiovxanbsp;xs ccvxotg yEvóyivov xal naga toüto Pcoftaiovnbsp;slvai voyiiófit^’ovj b MdgxslXog llt;p v^git xov |
KaCea^og s^rjve gd^Soig ècp' oxmdrj, on na-Oyóvxcov xovxo ’Payauov xxi. TP: Clavenna XYIII. ad lacum. LX. Como (ci. Mommsen).nbsp;P4 278,1: Como. 3; Comum. 279,1: Comum usque. Ammian. 15, 2, 8 (a. 354):nbsp;Ductus ad Comum oppidum Mediolano vi-cinum ibique paulisper moratus. ND occ.nbsp;4:2i2 (lAguria): Praefectus classis Comensisnbsp;cum curis eiusdem civitatis, Como. Acfanbsp;synocli Mediolanensis a. 451 (Mansi 6 c. lonbsp;144 A).- Abundantius episcopus ecclesiaenbsp;Comensis. Emiod. epist. 1, 6, 4—7: Eccenbsp;Comus pullae quondam paene in silentiumnbsp;missa condicio, quae nulla se bactenus com-moditate, nulla, ut aiunt, formositate iacta-vit, quanto gaudet ingenii elata privilegio?'nbsp;quae per praerupta convallia et patulos co-haerentium hiatus montium aestivis nivibusnbsp;miseram scit exhibere concordiam; cui per*nbsp;pericula pendentium cum via cultorum ante 20nbsp;terram per scopulos opus est seminare quamnbsp;germina; cui calamitatis genus est, riparumnbsp;Larii confinia canis ornasse nemoribus, utnbsp;subridens inlecebrosa visione dominantibusnbsp;blanda feeunditatem fronte mentiatur et innbsp;perniciem possessoris pulchritudinem nutriatnbsp;execrandam; ubi primum fabricis suis pernbsp;praetoria domini tributa dissolvunt, dumnbsp;antiquorum lascivias parca nituntur fruga-litate reparare et profligantia pati'imonium sonbsp;fulcire culmina; indigenarum copia ad hoenbsp;tantum servata, ut functioni publicae per-aequatoris etiam vota transcendens numei-usnbsp;non deesset; piscium populos non ad deli-cias, sed ad horrorem nutriens, per quosnbsp;discimus quid laudis captorum alibi sapornbsp;mereatur: ubi aer pluvius perenniter et mi-nax caelum et quaedam vitae sine tota lucenbsp;transactio. Duloia Larii oculis fluenta ti’ans-euntibus et ad natatum quos perdat invi- 40nbsp;tantia. Quis ferat decorum gurgitem subnbsp;hac deceptione fallentem? Quid dicam in-sulam relatione faetam habitabilem? Quisnbsp;non hoe miretur? In qua minus amaturnbsp;vita servata, in qua portio fuit evasisse de-criminis, circa quam piscibus hominum mi-nistratur esca cadaveribus? Nulla enimnbsp;praeter aquas Larii defuncti ibidem sepulchranbsp;meruerunt. Mariam fluvium Adduamquenbsp;laudastis, quos per confusos ductus discri- 50nbsp;men in lacu tumoris ostendit: qui agnoscinbsp;in eo numquam nisi per turbida fluenta po-tuerunt. Tanti fuit divitias facundiae innbsp;rebus laude carentibus ostentare, quanta [Cömo-n] |
Co?no-n
|
non fuerant haec omnia naturae benificia, si dedissent. Caelorum tarnen dominus, qninbsp;hoc vobis posse concessit, munera sua subnbsp;perennitate tueatur, quia haec ego non quasinbsp;a vobis diversa sentiens scripsi, sed ut exnbsp;istis lector agnoscat Comum per stilum ve-strum melius esse legere quam videre. 6,nbsp;10,2: Cartam, quam in causa Laurenti ta-bularii Comensis fecistis. Cassiodor. var. 2,nbsp;10 36; Quapropter praesentis edicti unusquis-que auctoritate cognoscat, centum se aureosnbsp;largitate nostra promereri, si prodat, quinbsp;statuam de Comensi civitate rapuerit, et denbsp;suo facto (quod maxime nocens requirit)nbsp;indulgentiam se noverit habiturum. 11,14:nbsp;Dum multis itineribus Como civitas expe-tatur, ita se possessores paraveredorum as-siduitate suggerunt esse fatigatos, ut equo-rum nimio cursu ipsi potius atterantur.nbsp;20 Quibus induitu regali beneficium praecipi-mus iugiter custodiri: ne urbs ilia, positionenbsp;sua libenter habitabilis, rarescat incolis fre-quentia laesionis. Est enim post montiumnbsp;devia et laci purissimi vastitatem quasinbsp;murus quidam planae Liguriae. Quae licetnbsp;munimen claustrale probetur esse provinciae,nbsp;in tantam pulchritudinem perducitur, ut adnbsp;solas delicias instituta esse videatur. Haecnbsp;post tergum canipestria culta transmittit etnbsp;30 amoenis veetationibus apta et vietualibusnbsp;copiis indulgenter accommoda: a fronte se-xaginta milibus dulcissimi aequoris amoeni-tate perfruitur, ut et animus recreabili de-lectatione satietur et piscium copia nullisnbsp;tempestatibus subducatur. Merito ergo Comonbsp;nomen accepit, quae tantis laetatur comptanbsp;muneribus. Hie profecto lacus est nimisnbsp;amplissimae vallis profunditate susceptus,nbsp;qui concharuin formas decenter imitatus,nbsp;40 spumei litoris albore depingitur. Circa quernnbsp;conveniunt in coronae speciem excelsorumnbsp;montium pulcherrimae summitates: cuiusnbsp;ora praetoriorum luminibus decenter ornata,nbsp;quasi quodam cingulo Palladiae.silvae per-petuis viriditatibus ambiuntur. Super huncnbsp;frondosae vineae latus mentis ascendunt.nbsp;Apex autem ipse, quasi quibusdam capillis,nbsp;castanearum densitate crispatus, ornantenbsp;natura depingitur. Hinc rivi niveo candorenbsp;.lo relucentes in aream laci altitudine praecipi-tante descendunt. Huius finibus ab austronbsp;veniens Addua fluvius faucibus apertis ex-cipitur. Qui ideo tale nomen acceioit, quianbsp;duobus fontibus acquisitus quasi in pro- [Como-n] |
prium mare devolvitur; qui tanto impetu vastissimi aequoris undas incidit, ut nomennbsp;retinens et colorem in septentrionem obesi-ore alvei ventre generetur. Putes quandamnbsp;lineam fusciorem in aquis albentibus essenbsp;descriptam; miroque modo influentis discolor natura conspicitur, quae misceri possenbsp;simili liquore sentitur. Hoc et in marinisnbsp;quidem fluctibus fluviorum inundatione con-tingit; sed ratio ipsa vulgariter patet, ut lonbsp;torrentes praecipites limosa faece corruptinbsp;vitreo sint aequori discolores. Hoc autemnbsp;iure putabitur stupendum, quod similes tantis qualitatibus elementum per pigrum sta-gnum videas ire celerrimum; ut amnem pernbsp;solidos campos putes decurrere, quern senbsp;peregrinis undis non videas colore possenbsp;miscere. Quapropter incolis harum reruiunbsp;iure parcitur: quando amoena omnia deli-cata sunt ad labores, et facile onus afflicti- 2)nbsp;onis sentiunt, qui uti suavibus deliciis con-sueverunt. Fruantur ergo munere regalinbsp;perpetuo; ut sicut gaudent nativis epulis,nbsp;ita eos exultare faciat munificentia principalis. Procop. h. Gotth. 2,12: Ov ftijv ovdènbsp;XOV TtSQl^ÓXov TTJVnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;o£ dTQCiriamp;TCCl, £1- 20V, insi 6 MovvdiXctg nóXstg ts xaTala^mv sTv^sv, oGai MsöwXdvovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ovGai oqv- ’/wiiaxcc sl'ipv, Bé^yofióv ts xai Kcofiov xal No-^aqiv xal ccXX’ avta TtoXcGfiava. Greg. reg. 9, so 186, a. 599: Clericos ecclesiae Comensis.—nbsp;Inschriften. (Brescia) GIL V 4368: Cura-t(ori) rei p(ublicae) Comens(ium) dat(o) abnbsp;imp. Hadriano. (Cles, Yal di Non, edict desnbsp;Claudius a. 46) 5050, 10: Inter Comenses.nbsp;(Torni, christl., a. 520) 5219: P rbs. scaenbsp;Com(ensis) aecl(esiae). (Lenno, christl., a.nbsp;554) 5231: Com(ensis) eccl(esiae). (Como)nbsp;5246; Fortunae obsequenti ord(o) Comen-s(ium) voto pro salute civium suscejoto. 4onbsp;(Bernate) 5257; Mercurio L. Ku[s]ticeliusnbsp;Ouf(entina) Secundus VIvir Augustalis decurio Comi votum solvit 1. 1. m. (Como,nbsp;a. 223) 5260: [D(ecur.) Comejns. 5261;nbsp;Ordo civitatis Comensium. 5272: L(ocus)nbsp;d(atus) d(ecreto) c(ollegii) f(abrum) C(o-mensium). 5274. 5280: VI(sex)vir Comi.nbsp;5275: Patron(i) coliegli dendrophoror(um)nbsp;Comens(ium). 5278: P. Atilii P. f Ouf(en-tina) Sepiticiani grammat'ici) Latini cui .'ionbsp;ord(o) Comens(ium) ornamenta decur(iona-lia) decrevit. (Intimiano) 5279: Qui testa-mento suo US' n. XXXX municipibus Co-raensil)us legavit, ex quorum reditu quot |
Komon-eos — Compendi-acu-m
Compesciago — Comtullus
Comud-o(n) — con-camb-ium
|
Conuid-o(n)? F. (Carrawhurgh) FE 3 p. 135 n. 108; D(is) M(aiiibus) Ael(iae)nbsp;Comudo(ni) [oder nacJi Ernault Conudoni?]. Comus Coniux M. s. Comos. COll- partikel, variante von eom-, air. praep. com- con- co-, cg. con- (cyn-), w. cyfnbsp;(praefix), ahret. com-, mbret. quen-, hret. ken-kef- (praefix)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lat, cum, con-, umbr. oskisch comgriech.'^vv von gkvv. In com-10 pos. Con-conneto-dumnns, Con-date, Con-dercum, Con-drusi, Con-gavata, Con-geistlus, Con-gennicus, Con-gennicia, Con-gentiaous,nbsp;Coii-ginna, Con-suanetes, Con-toutos, Con-trebia, Con-victo-litavis; nach Ernault innbsp;Sao-con-dari-us, Tar-con-dari-os, Ver-con-dari-dubnus, Tar-con-di-motus. s. cata-. Conad-SCll-S villa, Conedacus Condetnm Condeium, j. Malicornc, dép. SartJie, arrond.nbsp;La Flèclie, beim einfluft der Vezanne in dienbsp;¦2'} Sarthe. Pard. dipt. n. 230, t. 1 p. 204 (a.nbsp;615): Villa Conadaco, s. Condate. Coii-aidilS ir. Conaed, nach Stokes = *Cuno-aidu-s, M. Vita Mevenni 2 Anal.nbsp;Boll. 3 p. 143. 4 p. 144: Conaidus _Meven-nus. 6 p. 145. 146: Beatum Conaidum.nbsp;7 p. 146: Sancti Conaidi .... Sanctus Conaidus. p. 147; Sanoto Conaido .... Conaidus. 8 p. 147: Conaidus Mevennus. 9nbsp;p. 147: Conaidus. 11. 12 p. 149. 150. 13nbsp;sop. 151; Conaidus. 14 p.151: Conaido (d.). Con . . alius M. (liuprechtshofen) CIL III 5665: Con . . alius Domiti f(ilius). Con-allus ir. Conall, noch Stokes = *Cuno-vallo'S; d’Arbois vgl. ir. connall gl.nbsp;stipulam; M. Adamnani vita Columbae 1, 8 32: Coram Conallo rege, filio Comgill. 50 p. 97 : Conallus, episcopus Culeratbin.nbsp;2, 22 J3.132; loan, filius Conallis filii Dom-nallis. 24 p. 135: Filios videlicet Conallisnbsp;40 filii Domnaill. Vita Kellaci 1 A88 1. mai Inbsp;p. 104 F: Conalli (gen.), s. Con-vallus. Co-naut-ius M. Synod. ToM. a. 610 (Ilansi 10 c. 508i?^; Conantius sanctae ecclesiae Palentinae episcopus. Concil. Tolet. IV. nbsp;nbsp;nbsp;a. 633 (Mansi 641 D): Conantius Palentinae ecclesiae episcopus. Concil. Tolet. V. nbsp;nbsp;nbsp;a. 636 (Mansi 656 D): Conantius sanctae ecclesiae Palentinae episcopus. Concil.nbsp;Tolet. VI. a. 638 (3Iansi 671A): Conantius 60 ecclesiae Palentinae episcopus. Conc. Tolet. VIII. a. 653 (Mansi 1223 A): Conantiusnbsp;diaconus Mareli episcopi ecclesiae Dia-nensis. Mach d’Arbois in O. Connantray,nbsp;Connemtre (Marne). Holder, Alt-celt. Sprachschatij. I. |
, Con-anus hrittan. hosename, nach Stokes = *Cun-agno-s, demin., ir. AI. Conan, abret.nbsp;Conan, cy. Cynan. Vita Brioci 39 Anal.nbsp;Boll. 2 p. 178: Regulum quondam, Cona-num nomine. 179: Conanus (zweimal). Ernault vgl. eSnatius. Con-at-ins von conos zu cuno-s hoch, vgl. Cunatius; M. cogn. Vita Fructuosi 1, 2 ASSnbsp;6.apr. Up. 131E: Sanctissimo viro Conationbsp;episcopo. (Enns) CIL HI 6010, 69 lonbsp;12014,30: Conatius f(ecit). (Essex [Audleynbsp;End]) VII 1336,340“; Conati.. Conatius.nbsp;(Hüfingen) Schuerm. 1568; Conatius f(ecit).nbsp;(Hochmauern) 1569 (auch in Bottweil): Conatius fecit. (Ems) 1570; Conats.f. Conattus M. (Bei Arras) BSAF 1884 p. 81: Libent \ Primi Conatti (Cotvatti?). Con-atns AI. (Otterswang im Sigmarin-gischen) CIL III 12031,2: Conatus fe-(liciter?) v(oto) f(ecit). Bronze-miinzen der so Carnutes. Muret-Chab. 6312—6316 (6313nbsp;aus Bazoches-les-Haufes): KONAT. 6317nbsp;—6319: li . . . ONAT (auf pi. XIX 6314:nbsp;OIIAT. 6317: //lOIIAT). Conlbaristum s. Combaristum. Conbelli 0. j. Gombeau bei Chelles, dép. Seine-et-Marne. Meroioing. miinze. Belfort 1613: “ONBELLIc^ FIT. cou-benn-bn-es nom. pi., n-stamm, von henna. Pauli exc. ex lib. Festi 32 M. = sonbsp;p. 24, 1. 2 P: Benna lingua Gallica genusnbsp;vebiculi appellatur, unde vocantur conben-nones in eadem benna sedentes. Con-bev-i w. Cyn-fyw, M. (Tavistock, Devon) IBCh 27 (christlich?); Neprani filinbsp;Conbevi. cf. Boci[bewwi]. Con-bog-ius M. cogn. (KreugbeiSt.Veit) CIL III 4945: Nemeto Marcrottae fil(io)nbsp;e[t] Patiaante Conbogi fil. sibi et filiae v. f. Con-cani. . . G. (Brebbia) CIL V 5501: 4o l(ovi) o(ptimo) m(aximo) Matronis Concam. L. Clodius Marcian. v. s. 1. m. con-canib-inm var. con-cainiuni weeh-sel. Formul. Andec. 8 p. 7, 17 Z.: Incipit concamius. Alarculf. 1, 30 p. 61, 19; Innbsp;concamio. 2,23 p. 91,5: Concamio de villas. 24 p. 91, 27: Concamio de terra autnbsp;vinea. Lex Alamann. 19: Etsi concamiumnbsp;(var. concambium) feeerit. — concambiare.nbsp;Marculf. 2, 9 p. 81, 13; Nec vindere neo sonbsp;alienare nec concamiai-e nec per qualibetnbsp;ingenio minuare habere non debeam. 23nbsp;p. 91,9: TJt locella aliqua in se concammiarenbsp;deberint. 35 [Comutl-o(ii) — oon-camb'ium] |
? Cone-ana — con-da-ti-
|
? Cone-ana 0., stadt der Cantabri. Ptol. 2, 6, 50: Kovko-voc. s. Concani. ’ Concan-auni V. (Corbetta swischen Mai-land mid Novara) CIL V 5584: Sanctis Matronis Ucellasicis Concanaunis Novell[i]usnbsp;Marcianu[s PJrimuli filiu[s] votum Masuon-num Matronis v. s. 1. m. Concangii s. Ce-angi. ? Conc-ani V. in Ilispania Tarraconensis. 10 Horat. carni. 3, 4, 34: Laetum equino sanguine Concanum (daeu Porfyrion: Concani Hispaniae gens est, vel, ut alii dicunt, Sej-thiae). Strab. 3, 3, 7 p. 156: Kal avrl tovnbsp;TtoQamp;sïv Tovg ramp;v 'Pcoftatoiv övjjifiéxovg a-CQa-TEVovat vvv iiTteQ rmv Pcojicdmv o'l rs Kcovia-xol xal ot TtQog xaïg Tetjyaig tov quot;I^riQognbsp;OLKOvvTsg Tlhjvrovlaoi. Sil. 3, 361: Corni-pedis fusa satiaris, Concane (vocativ), vena.nbsp;s. Concana, Conisci. 20 Concaonius M. (Burdoswald) CIL VII 857: D (centuria) Concaoni Candid[i]. Conceuniis M.nomen. (Nimes) CIL XII 3932: Sex. Concennus (Con[g]ennius undnbsp;p. 870 Con[g]en[ci]us list Hirschfeld) Se-ranus. Conceri-o(n) M. cogn. (Adria) CIL V 2331: L. Coelius M. f. Concerio. ? Concesi . . . M. cogn. (Augsburg) CIL III 5848: lul. Statutianus et lul. Concesi 30 f. c. cf. Congesa. Conchas mon. j. Conques, dép. Aveyron arrond. Bodes. Conci-acu-S villaris, j. Coucy-les-Eppes, dép. Aisne, arrond. Laon, canton Sissonne. Conciacus s. Vonciacus. Concis 0. j. Conches-de-Béarn, départ. Basses-Pyrénées,,arrond. Pau, cant. Carlin. Concoare 0. Conquers, j. Bomans, dép. Drome, arrond. Valence. 40 Conco-litano-s M. galUscher Mnig der Caisaten. Polyb. 2, 22, 2: ’ilv toig jSaöi-XevSi Koyxoltrccva xal ’Av'rjQOSGra. 31, 1:nbsp;’Ansamp;avov fi'ev ovv xSgt;v KbItamp;v eig xexqk-Kiagvqiovg, salmGav Ó’ ovx ildxxovg gvqicov,nbsp;iv oig Kal xamp;v ^aGiXêcov KoyxoXixavog. Vgl.nbsp;Diod. 25, 13. cf. KoyyEvvoXixavog. Con-COnneti-acO-S s. Con-gonneti-aco-s. Conconnetodumnus s. Congonnetodu-bnus. 60 Concuruz 0. j. Conquereuil, dép. Loire-Inférieure, arrond. Saint-Nasaire, canton Guéméné-Penfao. Cond . . nns M. cogn. (Feistrits) CIL III 4838: C. Cantonio C. f. Cond . . no. [?Cono-aiia — con-d^-ti-] |
Conda M. Fortmiat. carm. 7, 16 tit.: De Condane (all.) domestico. v. 2: Condanbsp;(voc.). Conda = Cunda, s. Condate. Condahora s. Consabura. Cond-acu-S 1) M. ir. Condacb. 2) 0. im pagus Texandriae, j. Contich in Belgien,nbsp;Antiverpen. s. Condate. Cond-alns M. (Eause, dép. Gers, bei La Ciotat) BA 4,1 (1847)^.41—42. 7,1 lonbsp;(1850) p. 178—182. 182 — 185 = BSAFnbsp;1881 p. 91 = Bladé n. 19: C. I(ulius) ïal-sconis f(ilius) TaiTos lulia Condai fil(ia)nbsp;Accaten(i) ux(or). Coii-dann-ossns pyrenae. M., iperisch? (Caubous, vaïïée d’Oueil) Barry, Inscr. inéd.nbsp;des Pyrénées 1863 p. 31 = Sacase, Luchonnbsp;p. 79, 43; Bonbelex Harbelexsi fil. vivaenbsp;Anderesso Condannossi filiae uxori. Condari-nus M. fig. (Bemagen) Schuerm. 20 1571: Condarinus. (Beims) Hubert 382:nbsp;COND[ar] (inus?). *condario-s condari nach Ernault = con-dari-, nach d’Arbois de Jubainville cond-ario-s, cond-ari ^conducteur des citoyens’, ab-leitung von condos (Seno-condus), in Aiao-5tov(5'dptog,ïar-condarios,Ver-condari-dubnus,nbsp;Condari-nus; cf. *equarios. COn-da-ti- i-stamm, nom. sing, neutr. con-date confluens, susammenfluft, griech. 30nbsp;Gvv-amp;EGt,g, von partikel con- und ¦'¦¦’dati-s,nbsp;nach d’Arbois dc Jubainville urspriingUchnbsp;*dö-ti-s, *dhö-ti-s, griech. QÈGig == *amp;E-XL-g,nbsp;y dbë setsen, legen, cf. 6eSe, irisch dal f.nbsp;versammlung = griechisch *amp;E-xXrj. 0. annbsp;der vereinigung sweier flUfie, conflu'entes,nbsp;deutsch '^gemünd’. a) In Frankreich meistnbsp;Condé (Condate), Cancles, Corules (Condate). 1) Zusammenfluft des Nohain und der Loire, j. Cosne, départ. Nièvre. Ptol. 2, 8, 9: Haqa 40nbsp;gÈv xbv ALyEiQu noxagov PgiqêovEg, ebu tco-Xig KovSaxE (mit Bennes 9) verwechselt). I A 367, 3: Condate. 2) (Isle u. Doi'dogne) schloft Condat bei Libourne, dép. Gironde.nbsp;Auson. epist. 5, 31 sq.: Unus Dumnitoni tenbsp;litore perferet aestus j Condatem ad portum.nbsp;Paulini Nolan, epist. 12 ad Auson. v. 259: In Condatino dieeris degere vico? 3) Vereinigung der swei arme des Iton, j. Condé-sur-Iton, dép.'Eure, arrond.Evreux, canton m Breteuit. TP 1 B 1. lA 385, 4: Condate.nbsp;Vita Leutfredi 1,5 ASS 21. iun. IV p. lOamp;D: Ad alium vicum, cui Condatus vocabulum est. 4) (Fier und Bhone) bei Seyssel, dép. |
con-da-ti-
|
Haute-Savoie, arrond. Saint-JuUm. TP II A 1. Mav. 4, 26 iJ. 237,14: Condate. b)(Al-lier und hack Aiiroiix) j. Condrcs, dép. Lozère,nbsp;arrond. Mende, canton Grandrieu, gemeindenbsp;Saint-Bonnet-de-Montauroux. TP I jB 2.nbsp;Bav. 4, 26 p. 238, 7: Condate. 6) Vereini-gimg der zwei arme des Né, hei Anglade,nbsp;2 kilometer vmi ^rs, dép. Charente-Inférieure.nbsp;TP I J.1: Condate. 7) (Yonne und Seine)nbsp;10 vorstadt Saint-Maurice von Montereau-Faut-Yonne, départ. Seine-et-Marne, arrond. Fontainebleau. TP 1 Cl. 383,3: Condate.nbsp;8) (Loire und Vienne) j. Candes en Touraine,nbsp;dép. Indre-et-Loire, arrond. und canton Clii-non. Sulpic. Sever, epist. 3,6: Interea causanbsp;extitit, eur (sanctus Martinus) Condatensemnbsp;(var. Condacensem) dioecesim visitaret. Greg.nbsp;Tur. h. F. 1,3b (48): Apud Condatensemnbsp;diocisis suae vicum . . . Apud Condatensem,nbsp;20 ut diximus, vicum. 8,40: Disposuerat enimnbsp;sibi sepulcbrum in basilica sancti Martininbsp;vici Condatensis, quod detectum, sui effra-ctum in frustra repperiunt. 10,31: (Martinus) obiit apud Condatensem vicum urbisnbsp;suae. In vicis . . . Condatensi . . . virt. Mart.nbsp;1,22: Quid etiam in Condatensim dioecesimnbsp;actum sit, non praeteribo. 2,19: Ad cellu-1am Condatinsim (spdter collegialkirche Saint-Alartin de Candes). 26: Piolus quidamnbsp;30 Condatensis clericus. 45: Ad cellulam Condatensim. 48: Ad sanctam cellulam Condatensim. 3, 22: Cellulam Condatensim.nbsp;4, 10: Apud Condatensim vicum. Fortunatinbsp;vita Radegundis 14, 34: In vicum Condatenbsp;(var. Conditum), quo gloriosus vir Martinusnbsp;et Christi satis intimus senator migravit denbsp;saeculo. Merowing, münzen: Belfort 1620nbsp;(Prou 375): t condate VICO. 1621nbsp;(Prou 376): COMDAIE IIOF. 1622: CON-40 DATE VICO F. 1623 (Prou 377): COH-DATE VICO F (fit). 1624: f CONDATEnbsp;VICO; villeiclit auch Belfort 1619 (Prounbsp;2540): CONDADENSE P(ago). 9) (Ille u.nbsp;Vilaine) j. Rennes, dép. Ille-et-Vilaine. TPnbsp;I .4 1: Condate. lA 386, 6. 387, 3: Condate; s. 1).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10) j. Condé-en-Barrois, dép. Meuse, arrond. Bar-le-Buc, canton Vavin-court. Pard. dipt. n. 375: Villa Condate. ll) Suize und Marne: Conda, Cunda, Con-5odeda,'j. Condes, dép. Haute-Marne, arrond.nbsp;und canton Cliaumont, 12) fl- Couscron:nbsp;Condate vicaria, j. Condé, dép. Indre, arr.nbsp;u. cant. Issoudun. 13) Condatum, j. Conde-sur-Huine, départ, Orne, arrond. Mortagne, |
canton Remalard. 14) Condate, Condé, j. Malicorne, dép. Sarthe, arrond. La FUche. 15) nbsp;nbsp;nbsp;Condatum, ƒ Condé-sur-Vegre, départ.nbsp;Seine-et-Oise, arrond. Mantes, cant. Iloudan. 16) nbsp;nbsp;nbsp;Condiacum, Condatum villa, j. Condé-sur-Marne, dép. Marne, arrond. und cantonnbsp;Chdlons-sur-AIarne. 17) Condatum, j. Gondé-le-Butor, gemeinde Belfonds, dép.. Orne, arr.nbsp;Alengon, cant. Sées. 18) Hayne u. Schelde:nbsp;Condatum, Condete, Condeite, Cundo]ii, j. lonbsp;Condé-sur-l’Escaut, dép. Ncrrd, arrond. Valenciennes. Vita Vincentii Madelgarii 4, 25nbsp;ASS 14. iul. Ill p. 61b F: S. Wasnulfusnbsp;Condatensis. 19) Besanqon und Solnan:nbsp;Condate, Conda, Condas, j. Condal, départ,nbsp;Saone-et-Loire, arrond. Ljouhans, canton Cui-seaux. 20) Coly und Vézère: Condaco, Con-dato, j. Condat-sur-Vézère, dép. Dordogne,nbsp;arrond. Sarlat, canton Tcrrasson. 21) Innbsp;villa Condato nomine, j. Condeau, départ, 20nbsp;Orne, arrond. Mortagne, canton Remalard,nbsp;22) Condatum, Cundatum, Cundadum, j.nbsp;Strenquels, dép. Lot, arrond. Gourdon, cant.nbsp;Vayrac. 23) Suippe und Aisne: Condatus,nbsp;Condetus, j. Condé-sur - Suippe, dép. Aisne,nbsp;arrond. Laon, canton Neufchatel-sur-Aisne.nbsp;Vita Ettonis 2, 12 ASS 10. iul. Ill p. 61E:nbsp;Ex loco Condatense. 24) j. Condat-sur-Tricon, départ, Dordogne, arrond. Nontron,nbsp;canton Champagnac. 25) Condacus vicaria, 30nbsp;im pagus Briocensis, j. Condac, dép. Gha-rente, arrond. und canton Ruffec, und innbsp;Condacensis, Pard. dipt. n. 230, t. 1 p. 205nbsp;(a. 615): In ipso territorio Condacense autnbsp;Monciacense. 26) Rhone und Saone: pagusnbsp;Condatus, Condatensis, an dessen stelle dienbsp;colonie Lugdunum trat. (Bei Ijyon) Bois-sieu p. 19 = Wilmanns 222b = Allmer etnbsp;Dissard n.109: Dianae Aug. sacrum in bo-nor(em) pagi Condat(ensis) C. Gentius Olil- 40nbsp;lus magister pagi bis cuius dedicatione ho-noratis praesentib(us) dedit. | epuli — X- IInbsp;l(ocus) d(atus) d(ecreto) p(agi) Cond(atium)nbsp;Oder p(aganorum) Cond(atensium). 2l)Poixnbsp;und Celle: Conteium j. Conty, dép. Somme,nbsp;arrond. Amiens. — b) In Deutschland, l) Zu-sammenfluft der Mosel und Saar: j. Conz,nbsp;kreis Trier. 2) Condistat, j. Canstatt innbsp;Wirtemberg. c) In Brittanien: 0. der Cor-novii, j. Northivich. lA 469,1. 482,3:50nbsp;Condate. Rav. 5, 31 p. 429, 5: Co.ndate. Cond-ati-8 G. beiname des Mars, vil-leicht schutzgott des fl. Tees und eines darcin milndenden kleineren baches. (Bei Piers 35* [con-da-ti-] |
1096
Coii(Jati-sc-o(n) — Condoll-ius
109G
Cond-ollus
Conet-oci
|
(ihgeleitet von Condolliis. (SaaTburg hei Homburg, spat) WZ 4 (1885) s. 396 —Bcclcer, Nass. Ann. 13,233: I(ovi) [o(ptimo)] m(a-ximo) Condollius Mar[c]us v. s. 1. 1. m. Cond-ollus ahgelcitet von Gondus, M. cogn. (Bei St. Veit in Karnten) CIL IIInbsp;4846: Ti. Itilius Condolli f(ilius) Capatiusnbsp;mil(es) coho. mont. pri. (Ntmes) XII 3141:nbsp;Condolu(s) V. s. 1. m. (Alarbach) GIB, 1602: 10 Domitius Condollus. (Neuenstadt an der Linde, oberamt Neckarsulm) 1611: Genionbsp;Martis Ursus Condolli (nemlicJi filius) v(o-tum) s(olvit) l(aetus) l(ibens) m(erito). I)a-von abgeleitet Condoll-iu-s. * Condo-mago-s Condomus, j. Condom, dép. Gers. Bard. dipt. n. 230, t. 1 p. 202,nbsp;a. 615: Locellum, qui dicitur Condomas. Coiidorceiise castmm, j. Condorcet, dtp. ¦ nbsp;nbsp;nbsp;Brome, arrond. und canton Nyons. 20 *COndo-S nach d’Arhois de Jubainville ir. cond ^citoycn, Jiomme en joiiissance de lanbsp;plénUude des droits civils’..— CoildllS M.nbsp;(London; Htvell; York) CIL VII 1336, 341:nbsp;CONQI . M(anu). (Saint-Paul-Trois-Chateaux, dép. Drome) XII 1734: [D(is) M(a-nibus)] Primi Condi (gen.) f(ilii). In M.nbsp;Seno-condus ^vieux citoyen’, Senucondius,nbsp;Condollus, cf. Condilleos, davon abgeleitetnbsp;-cond-ari- fiir -condar-io- in Tar-condarius ? 30 Cou-drauss-ius von stamm Con-drausso-= V. Gondrusi, M. cogn. (The Cells bei Wetheral) CIL VII 922: Condraussius. cf.nbsp;CoTidrusi. Con-drrisl filr *Con-drousI, von imrtikel con- und drüso-, nach d’Arhois de Jubainville identisch mit M. Drausus, Con-drausso-in Condraussius, Drusus, zu ir. drus druisnbsp;libido, also Htbidinosi’; V. der Gallia Bel-gica, zwiscJien Maas und Boer, bewonte im 40 mittelalter den landstrich am rechten Maas-ufer zwischen Namur und Ijüttich, sUdlich von iMttich, Huy und Namur; zu Caesar’snbsp;zeit wetter nach norden hin. Cues. b. G. 2,nbsp;4, 10: Condrusos (condrusos /3 condruusosnbsp;Ashb. condruosos MB' condröosos A Con-durses Oros. 6, 7, 14), Eburones, Caerososnbsp;{var. Caeroesos), Paemanos (var. Caemanos),nbsp;qui uno nomine Gerinani appellantur, arbi- ¦ nbsp;nbsp;nbsp;trari ad XL milia. 4, 6, 4: (Germani) in 50 fines Eburonum et Condrusorum (var. Con- drusonum), qui sunt Treverorum clientes, pervenerant. 6, 32, 1 (a. 53): Segni Con-drusique, ex gente et numero Germanorum,nbsp;qui sunt inter Eburones Treverosque, lega |
tes ad Caesarem miserunt oratum, ne se in hostium numero dueeret neve omnium Ger-mancJrum, qui essent citra Ehenum, unamnbsp;esse causam iudicaret: nibil se de bello co-gitavisse, nulla Ainbiorigi auxilia misisse.nbsp;(Binchester) CIL VII 1234: N. CONI undnbsp;H. con = n(umeri) Cond(rusorum)? Dernbsp;name Gondrusi hat sicJi bis heute erhalten imnbsp;pays de Condroz, dem plateau zwischennbsp;Our the und Vesdre, der landschaft disscit lonbsp;der Maas gegen Ihiy, Namur und Dinant,nbsp;noch j. wcdlonisch les Condrosis (-uzis), dienbsp;bewoner des Condroz; im friiheren mittelalternbsp;I pagus Condrusius, Condrustus, Condrustius, I Condrustensis, Condrucium; im altertum pa-I gus Coudrustis. Noch im j. 1789 war der archidiaconat Condroz eine der unter-abteilungen der dioecese Liittich. (Birrensnbsp;in Schottland, bei Middleby) CIL VII 1073:nbsp;Deae Viradestbi pagus (= compagani?) 20nbsp;Condrustis (lis Condrustisis?) mili[t(ans)]nbsp;in cob(orte) II Tungro(rum) sub Si[l]v[i]onbsp;[Ajuspice praef(ectp) [f(ecit)]. Pertz dipl.nbsp;i?. 102, 24 (a. 746?): Lenione, cum omnibusnbsp;appendiciis suis in pago Condustrinse. CondunilS == *Con-dumnos? cy. Con-duun, M. (Carlsburg) CIL III 1204; C. Urbici(us) Condunus, m(iles) l(egionis) XIIInbsp;g(eminae). Cone? Sïtber-münzen de'i Aedui. Muret- 30 C/mb.öOÓl—5056: 3N0D (pZ.XV; llilo:)). Conedacns s. Conadacus. Coneffdiis M. vcm stamm *con-edo-. (Heddernheim) CIB 1450: I(ovi) o(ptimo)nbsp;m(aximo) lunoni [Sajmmo Coneddi v. s. m. Conedratio vico, j. Connerré, dép. Sarthe, arrond. Le Mans, canton Montfort. Vita Al-miri 1,5 ASS 11. sept. Ill p. 804 A; Conedratio vico canonico. Conembriga s. Conimbriga. nbsp;nbsp;nbsp;40 Conensis. Vita Kellaci 14 ASS 1. mai 1 p. 101 A: la Conensem insulam. Conertus s. Cobnertos. Conet-oci cy. (0 aus a) fur Conetaci fiir frilheres Cunataci Oder Cunotaci, ableitungnbsp;mit suffix -ac Oder -oc, villeicht von dem-selben ursprwng wie comet- in gall, Con-conneto-dumnus, aber warscheinlichcr vonnbsp;demselben ursprung wie w. con- in coheddnbsp;Oder coniant in go-gonedd oder go-goniant 50nbsp;glory, cf. Tunccet-ace, acy. Marget-jud, gall.nbsp;Orgeto-rix. (St. Cubert, Cornwall) Bhys 96 IBCh 12 = Bhijsquot;^ 403: Conetoci fili Tegernomali. [Cond-ollus — Conet-öcij |
Coneto-dubnos? — Con-gonnëto-dubnus
|
Coneto-dubnos? fürer der Carnuten. Brongc-münze der Carnutes. Muret-Chab.nbsp;6309, pl XIX: COMI D. Con-gallus M., auch ir. (Galloflat, pfar-reiButherglen inSdiottland) OJi VII 1294“: Congallus Oder Convallus. cf. Comogellus,nbsp;Comgallus. Congangii s. Ce-angi. Con-gavata nach Ernault von partikel 10 con- und -cavata (lat.)? britt. O. j. vüleicMnbsp;Moresby. NB occ. 40,48: Tribunus cobortisnbsp;secundae Lergorum (lis Lingonum), Conga-vata. Congé . . . s. Congesa. ? Congëdns iberisch? (cf. Hel-ediis) nbfl. des Ebro in Hispania Tarraconensis, j.nbsp;Codes. Martial. 1,49,9: Tepidi natabisnbsp;lene Congëdi vadum. Con-geistliis w. cyngwystl cywystl a io mutual pledge; /ïtr *Coii-geid-tlo-s. (Hoch-Osterivite in Kcirnten) CIL III 4887: Bassus Oongeistli f(ilius) T(ivus) f(ecit) sibi etnbsp;Camuliae Quarti f(iliae) coniugi pientissi-mae et suis. s. Cocestlus, Cogestlos. Con-gellus M. lonae vita Columbani 3: Beatus Congellus . . . Venerabili patri Con-gello . . .Venerabili Congello. c/i Anda-gelli. Cougenatus s. Congonnetiacos. Con-gencius M. nomen. Congenncia F. 30 (Nimes) CIL XII 3529: D(is) M(anibus)nbsp;Congennciae Corneliae. 3932 und p. 870:nbsp;Sex. Concennus (lis Con[g]en[ci]us) Seranus. Congenet-iu-s M. (Peschiera) GIL V 4020: M. Congeneti Marcell[in]i M. Con-g(enetius) lustinus. Si maior auctoritasnbsp;patrimoni mei fuisset, ampliori titul[o t]enbsp;prosecutus fuissem, piissime pater. Con-geiin-iccus M. cogn. (Narbonne) CIL XII 4883: Q. lulio Tarsae f. Congen-40 nicco. cf. Ad-gennia, Congencius. Congennö-litano-s M., von Congenno-s Oder Congonnos und litano-. (Bei Alleins,nbsp;dép. Bouches-du-Bhóne, arrond. Arles-sur-Bhóne, canton Eyguières) CIL XII 5793:nbsp;K-Oyysvvolixcivoq KaQamp;ihraviog. Congentiatus s. Congonnetiacos. Congesa. Siïber-münze der transpadani-schen Boier. Muret-Chab. pl. LII n. 10000: B C'ONQESA. 10001. 10002: B CONQE.nbsp;50 cf. Concesus. Con-gid-iu-s M. Congidia F. cogn. (Me-dole) CIL V 4048; Loreiae Sp. f. Congi-diae. (Modena) XI 911: Gongidius lje(o?). Congi-dllnuni O. j. Cugnon in belgisch [Coneto-dubnos? — Con-gonnëto-dubnus] Luxemburg. Perts dipl. 21 p. 22, c. a. 614: In terra nostra silva Ardenense, in loco qui dicitur Casecongidunus, quem Sesomiris flu-vius cingere videtur, et ex nostre largitatisnbsp;munere iuxta patrum traditionem cenobiumnbsp;construere voluimus. cf. 31. Cogidumnus? Con-ginna von partikel con und -genna, -ginnus, -ginnius, -gennia; cf. Adginnius; M. (Alt-Ofcn) CIL III 3496: Silvano Domes . sacrum Sep. Congin . . . (Hasenbach lo bei Taxenbach, Unterpinzgau) 5523: Con-ginna Quordaionis f(ilia). Cong-ius 31. cogn. (Bom) CIL VI16066: P. Congius P. 1. Alexand. P. Congius P. 1. Valatius. (Lambèse) VIII 2564, 1, 81: lu-nius Congius. (Tebessa) 16613: Lepidiusnbsp;Cong(ius). (ViennË) XII 258“: Congi.m(a-nu). (Sainte-Colombo) Gongii.m(anu).nbsp;(Lyon, Trion n. 595) AUmer-Bissard, Lyonnbsp;t. 4 p. 327 n. 497, 402: Congi.m(anu). 20 Congoneti-acus 31. BUurige. (Cher- ' chell) BE 3 (1883) p. 21 = EE 5 p. 465nbsp;n. 988: [Ti(berius) Claudjius. Congonetia-[cus] eq(ues) alae. ïï. (secundae) Tbracum.nbsp;[njatione. Biturix. s. Congonnetiacos. Cougonetiiis 31. (Bottenstein am berg Sattnitg) CIL III 11578: Loco Congonetinbsp;et Mesiae Parti f. coniugi suae v. f. Con-gon-ius M. gentUic. (Carlsburg) CIL III 1203: Ulp. Congonius. (Comacchio 3onbsp;bei Ferrara) V 2413: Congoniae Secundaenbsp;sibi. cf. *Congonnetos, Congonnus Connbsp;gonna. Cougonneti-aco-s 31. abgeleitet von 31. *Con-gonnet-os. l) Son des Arvernerkönigsnbsp;Bituitos, a. 109 a. Chr. Biodor. fragm. 34, 36•¦quot;Om KovtMviatóg (KoyKovvtjrtixy.óg Wes-séling) tig 6 jSetadsvg rfjg raXaxiv.fji nólsa.g xTig ovreo xaXovfièvrjg lovtmQug Ovviasi xednbsp;GxQaxgyig ëidcpoQog Tjv, cplXog Ss xal Gvgga- 10nbsp;y^og 'Pcogaicov, raj Sv èv xoïg £gTCQ0G9£v y^ó-voig Siaxexqixpag èv ’Pcógrj xal xsxoivcovgxwgnbsp;KQSxiig xal Scycoyrjg voglgov, did Pcofiaicov ösnbsp;TtaQsiXtjcpag Tfjv èv FaXarig ^aGiXelav. Liv.nbsp;epit. 61: Decretum quoque est, ut-Conge-natus (var. Congentiatus) filius eius (Bi-tuiti) comprebensus Eomam mitteretur. cf.nbsp;Valer. Max. 9,6,3. — 2) Ein anderer.nbsp;(Bordeaux, röm. kaiserzeit) Jullian n. 273:nbsp;Icae (dat.) Congonnetiaci f(iliae). (Besjar- sonbsp;dins will con(iugi) Gonnetiaci lesen.) cf.nbsp;gentilic. Congonius, Congonnus -a, Congon-neto-dub(m)nus. s. Congonetiacus. Con-gounëtö-dubnus -duninus nach |
Con-gonnus —¦ Coniumbricenses
1102
-ius — Conno-s
|
-COll-ius nach Ernault in Vo-con-ius. Conniolnicus cf. Molacus? M. (Bordeaux) Jidlian n. 239: Conmolnico (dativ). Coiin-aclitae F. 'bewoner von Connaught in Irland. Adamnani vita Columbae 2, 39nbsp;p. 157; De Connachtamm regione. Conn-acia O. Vita Kéllaci 1 ASS1. mai lp. 104E: Ad Connaciae solium evectus.nbsp;F: In Connaoiam. 2 p. 105 A: Connaciaenbsp;10 optimatibus. p. 106 .B.' Ad ConnaciEie re-gnum. — Connacenses. Vita Kellaci 1nbsp;p. 104 F: Cum Connacensium populis; *Comi-aco-S vonM. Conno[s], in Cunn-acu-s O., Conn-aco-rïs. Coiinaco-rix Galater, der mitJiridatische commandant in HeraMeia. Meninon lib. 15nbsp;fr. 42, 5 FHG 3 p. 548; ^qovquqiov Kov-vaxÓQi%a. lib. 16 fr. 49,4 p. 551: Kal xëóvnbsp;(pQOVQamp;v szi, palkov ijv 'lalsncóiBQog 6»iqgt;e-20 (Svrjxmg avTcóv KovvaxÓQi^, ovx ansiQyar, alk'nbsp;inixQinmv xoïg vnó xfjv §tav. fr. 51,1nbsp;p. 552: Kal ó Kovvaxo^iS, xaY.o%a\tS)v xatgnbsp;Gv^iqjogalg 'éyvm xolg 'Pagatoig nqoSiSóvainbsp;xrjv Ttókiv- xal xij xmv 'HQaxksonav aitmlslanbsp;xr\v lèLav amxrjQiav akka^aGamp;ai. . . /O xoïvvvnbsp;KovvaxÓQi^ xov Kóxxav jiév, wg ^aQVv x6nbsp;7}amp;og xal aniOxov, ig)vkdxx£xo, n^bg xbv Tql-aQiov ós Gvvsxiamp;sro. 2 p. 553: BQiamp;ay.ÓQagnbsp;ê's xmv èv Siqiia avriQ S7ii(pavx\g ngbg Kovva-30 xoQixa naqaysyovmg xa xs xaxsypvxa xrjvnbsp;'Hqdxksiav dts^ysi, xal si xaxsivm óoxsl, snlnbsp;xoivfj ndvxmv GcoxrjQLa êiskdg§avsv Tgiagianbsp;óiaké^aGamp;ai. Tavxa BQiamp;ayógov jxsxa nokki]gnbsp;oixxLGaiisvov Ö£x]aEag, óiavaGxag 6 Kovvaxó-xoiavxfjv fi'ev Gvvamp;fjxrjv ansms ngaxxs-Gdai, ’éysGamp;ai ós xijg iksvamp;sgcag xal xmvnbsp;xQSixxóvav vnsxgLvaxo skrciëmv' xal ycig xalnbsp;xbv ^aGiksa g.aamp;sïv êia ygufigaxmv vtxo Ti-ygavovg xs xov yafijlgov lt;pxkoq)góvag ösSsyllai,nbsp;40 xal ovx sig paxgav sxsïamp;sv ngoGÓoxav xrjvnbsp;axcoxQmGav ^oxjamp;siav. 3: 'Alk' èxsivoig gsvnbsp;xavxa 6 KovvaxÓQiE, èGxrjvixsvsxo. ... 'O ósnbsp;Kovvaxógi'^, mg 7j7tax7](iévovg syvm, xaxa fisGagnbsp;vvxxag STXcfii^aGag (jGv^mg xaïg xgxijgsGi xbnbsp;Gxgaxsvfia (ai yag xcgbg xbv Tgidgiov Gvv-Qrixai xaxmv anaamp;slg amsvai, xal si xx xe-xSQÓayxóxsg s’ixjGav, jisamp;' savxmv aysxv sitsxgs-t xtov), xal avxbg xovxoig Gvvs^énksvGs. fr. 52,nbsp;1; Tbv Kovvaxógxxa xaxsikxj^óxa xr]v Tiovnbsp;50 xal xxjv AgaGxgxv. 3 p. 554: Kovvaxógixinbsp;(ovxog yag xrjv rfjg 'HQaxksiag ngoëoGiavnbsp;êxégmv xaxaG^sGsx Gvyxakvxtxsiv óisvosxxo)nbsp;óovg aósiav xrig avaymQrjGimg. [-con-ius — Coi)uo-s] |
Coim-arius M. oogn. (Hidra) CIL VIII 410: Q. Orbi Salutaris Connarl. Conni-ola F. cogn. (Saint-Laurent-en-Boyans) CIL XII 2212; Connia Conniola. COTin-ius M: Connia F. nomen gentile und cogn., von Conno-s. (Seyssuel-Chassc,nbsp;Isère) CIL XII 1880: D(is) M(anibus) Q.nbsp;Connio Sauriae IlIIllTir. Aug. Q. Conniusnbsp;Ehodochus Illlllvir. Aug. patri plissimonbsp;Q. Connius Aper avo. (Vienne) 1933: Q. lonbsp;Connius Zosimu[s]. (Sainte-Colombe) 1949:nbsp;[Conniae Gejmimae (dat.) . . . Connl Aqui-lius et Theseus sorori pilssimae et dulcissi-mae et Connius Chrysopaes lib(erti). (Saint-Laurent-en-Boyans) 2212; T. Sammio Ter-tiolo scrib. aerari defuncto ann. XXVI Connia Conniola coniugi op[t]imo et Sammiusnbsp;Connius patri. (Aoste) 2403: [CJonnius.nbsp;(Genf) 2621: [D(is) M(anibus)] M. Conninbsp;Secundi M. Iiilius Marcianus fratri. (Ntmes) 20nbsp;3530: [CJonni [Quajrtuli. 3543: Dils Ma-nibus Corneliae Gratae T. Connius Silanusnbsp;uxori. (Cressin) Allmer n. 723; Co[nii]iaenbsp;Antiquae. (Lyon) BE 2 n. 625 p. 90 =nbsp;BSAF 1885 jp. 87 = Allmer et Bissard,nbsp;Lyon n. 240, t. 3 p. 128: D(is) M(anibus)nbsp;et memoriae aetern(ae) Conniae Lucinae,nbsp;feminae sanctissimae et incomparabili, civinbsp;Viennensi; T. Veratius Taurus, nat(ione)nbsp;Trever, coniugi karissimae et sibi desideran- 30nbsp;tissimae, quae mecum vixit annis XVI, men-s(ibus) IIII, diebus XI, sine ulla animi lae-sione, et C. Marius Lucinianus, filius elusnbsp;matri dulcissimae vivi p(onendum) c(ura-verunt) et sub arcia dedicaver(unt). Bois-sieu p. 531 = Allmer et Bissard w. 294, t. 3nbsp;p. 236: Conn[ius P]risci[nus]. c/i Verconnia? Conn-oba M. Appian. Hispan. 68: Kal Kovvó§av fisv xiva krjGxagypv êavxbv syysi-giGavxa ka^mv, xal (psiGaysvog avxov fióvov, 10nbsp;xovg Gvv avxm xtavxag sisiQOxÓTtrjGsv. Conn-onia F. (lm Saantale) CIL III 5114: Connonia Statuta. Conno-s m ir. conn ‘sensus, sententia, ratio, intellectus, connaidhe sollers, callidus,nbsp;germ. (Mercurius) Hanno, an. hannar geschicM,nbsp;kunstfertig, nach Stokes zu got. handugs.nbsp;Bavon abgeleitet Conn-ius, Conn-oba, Connonia. Bronse-münsen der Lemovices: Muret- *nbsp;Chab. 4578 pl XIV: CONNO EPILOS B mnbsp;SEDVLLVS. snier (aus Poitiers) 4579:nbsp;CONNO(s) EPILLOSJl SEDVLLVS. Bronzenbsp;(Montpaon bei Arles) 4580: CONNO(s)nbsp;EPILLOS. 6320. 6321: KONNO (rück- |
-comiïis — ?Consut-ius
IlOG
Con-tarus
Contosolia
|
Con-tariis M. cogn. (Friaens) CIL II 2497: M[e]anis Con[tJari [f(ilius)]. cf. Condi. Tolet. IV. a. 633 (Mansi 10 c. 643 jBI;nbsp;Contaiiras presbyter Yicarius Eidentii ïuc-citani episcopi. Con-teddius M. (Brumath) BA n.s.15 (1867) p. 159; Conteddius . Teddilli. cf.nbsp;Contessius. Contedo-iu-S /«r *Con-tedov-io-s? acdui-10 scJier M. (Visignot en Bourgogne, dép. Cóte-d’Or, arrond. Beaune, canton Arnag-le-Buc, dioecese Auhin, gcmeinde Viévy, saec. I p.nbsp;CJtr.) BSAF 1881 p. 280 — 284. B3I 48nbsp;(1882) p. 489 = BSAF 1883 p. 308 =nbsp;Ilübner Fxempla 'n. 932 = The Academynbsp;1886 p. 210 = Mow at p. 119 = BA 3®s.,nbsp;t. 14 (1889) p. 367 = Lejay 291; Deo Ali-sann Paullinus pro Conte[d]oio fil(io) suonbsp;v(otuin) s(olvit) l(ibens) m(erito). 20 nbsp;nbsp;nbsp;M.(Brescia)CILY i601: Corneliae Contesil[o]nis f(iliae) Maxumae. cf. Contessilo. Con-tessil-o(n) M. (Maüand) CIL V 5991: V(ivus) f(ecit) C. Cassius Secundusnbsp;sibi et Atiliae Lae Contessilonis f(iliae). cf.nbsp;Contesilo. Cou-tess-ius M. Contessia F. nomen. (Limony, depart. Ardcche, arrond. Tournon,nbsp;canton Serrières) CIL'Kil 180b-. D(is) M(a-30 nibus) Contess(iae) Martinae (lïb.) def. ann.nbsp;V. m. III 0. Titius Sedulus et Contessianbsp;Severina patroni alumnae dulciss(iinae).nbsp;(Vienne) 1821: Marti [S]es. Contessius Ve-rus aedil. (Saint-Nazaire-cn-Boyans, Drómc)nbsp;2207: G(aio) Contesslo Vol(tinia) Laevinonbsp;(dat.) f(ilio). 2208: [C.?] Contessio L. til.nbsp;Vol(tinia) |Laevino?]. cf. Conteddius. Coil-testflnl aus Con-textani, cf. Con-textos, V. in Ilispanicn, im grösten tede von ‘10 Murcia und im süden von Valencia. Coii-testaiiia. Liv. fragm. lih. 91: Maritimamnenbsp;orain, ut Pompeium ab Ilereaonia et Con-testania arceat, utraque socia gente, an adnbsp;Metellum et Lusitaniam se convertat. Blin.nbsp;n. h. 3,19: Regio Bastitania, mox Deitania,nbsp;dein Contestania, Carthago Nova colonia.nbsp;20: Sucro fluvius et quondam oppidum,nbsp;Contestaniae finis. Ptol. 2,6,14; Kovrsara-vamp;v TtaQahog. 61: ’Ertt d-aXccoGy oiKOvvTsgnbsp;50 KovTsaravoL Cou-tes-tiis Coil-tex-to-S mannl. b-st., cf. ai. taksh to fabricate, tvoher takshan =nbsp;téy.Tcov, nach Gfluck von y teg decken, — lat,nbsp;passives participium contectus, Jiatte aber [Con-taru8 — Contosoliaj |
warsdieinlicli die active bedcutung ^protector’? nach Stokes villeicht vom verbum con-texunbsp;= lat. con-tex-tus, 'woZ vcrfloclden, wol ge-baut, fest’, y tex. M. l) (Celüsche inschriftnbsp;aus Autun) Ilübner, Fxempla n. 38 (actasnbsp;Caesaris? videtur esse posse etiam actatisnbsp;Augustae excuntis vel adco recentioris): . . .nbsp;licnos Contextos. ieum Anvalonnacu cane-cosedlon = . . . li filius Contextus fecit An-valonnaco canecosedlum. 2) Contestus bi- lonbsp;schof von Bayeux, f c. 513. Vita Contesti 1nbsp;ASS add. ad 19. ian. II p. 1137: Contestusnbsp;episcopus Baiocensis. cf. A-texto-s, Contestani. ? Contiaciatmio. (Benevento, a. 217 p. Chr.) CIL IX 1609: Factus.....Con- tiaciatuno IjfJ.......to. cos. Coilti-ensis von Guntia bei Günsburg. Eumen. paneg. ConstantU Caes. 2; A pontenbsp;Eheni (bei Alaing) usque ad Danuvii trans-itum Contiensem deustam atque exhaustam 20nbsp;penitus Alamanniam. s. Guntiensis. Coiitili-acu-s O. j. Contïlly, dép. Sarthe, arrond. und canton Mamers. Contion-ixcu-m von M. *Contio(n) oder von Contio- ’die vereinigung von sivei flüftennbsp;cf. Condate’, verkürzt zu Contiacum, Con-tium; O. j. Conz, am zusammenfluft der Saarnbsp;u. Mosél gelegene ortschaft, bei Trier, frühernbsp;Ambitarvium. CTh. 2, 4, 3 («. 371): Dat. . . . Contionaci (cf. C. lust. 6, 22, 7). 9, 3, so 5 (a. 371) (= Clust. 9, 4, 4,1); (Dat.) . . .nbsp;Contionaci. 11, 1, 17 (a. 371) = Clust.nbsp;11, 59 (58), 4: Contionaci. Coilt-illS 31. cogn. (Maïland, christl.) CIL V 6207: B. M. Ego Contius me bibonbsp;archa feci. (Studenberg) III 352, 54 =nbsp;Schuerm. 1586: Conti offic(ina'). Villeichtnbsp;auch (Coin) Lcrscli, Centralmuseum I s. 63:nbsp;CONTIONIC. (Beims) Hubert 384: DON-TlOlliC. (Troyes) 385; CONTIOIIIC, zu Ie- 40nbsp;sen Conti offic(ina)? Coiitix-aiiis 31. (3Ioraleja) CIL II 5032 = 5306: [DJuccius Contivai f(ilius) lovinbsp;solutorio v(otum) s(olvit) l(ibens) ni(erito).nbsp;cf. Conto-. Coilto-BOTio-viiidillxiS cf. 31. Contarus, Contivaius, Contucius, *Contio(n), 31. (Pom-peji) CIL IV 1838; Q. Contoboviovindillusnbsp;ooponibus sal. Coiitobl’is stadt in Hispanien. Diod. 33, 5u 24: ’H nóXtg s] %alovgsvri Kóvto^Qig cati-OTSils TtQsa^svrag nQog ’Pagalovg. CoiitoiiiatoS s. Congonnetj^cos. Contosolia O. in Lusitanien, ïbcrisch? |
Con-touto-s
Con-treb-ia
Con-trebi-s ~ Con-vioto-lit-av-is
convina
Cor-aius
Cor-alus — ‘?Corbll-o(n)
|
861; Silo Corai (Copiri?) [f(ilius)] Cantu-naeco v. a. 1. s. Cor-alus M. (El Padron) GIL II 5629; Cambavius Corali f. Senatoris s(ervus). Coras-ia F. nmien. (Mmes) GIL XII 3506; Corasi[a] Posil[la]. ?Cor-aiilus 31. (Gastel) GIR 1341; Aulus Coraulus (gans corrupt, villeicht L.nbsp;Mucapori Aulusio) mil. leg. XXII p. p. f. . . .nbsp;10 cives civitate Ancbevusanus. Corl)-aguo-s patronymicon, 31. Die siveite ogam. inschrift van Baïlyhank, county Gorh;nbsp;Fergtison pl.Y fig. 1; Corbagni (lapis). Bhysnbsp;61; Corbagni. (Pant Deuddivr, lgt;ei Aber-gwili, Gacrmarthenshire) Rhys^ 390; Corbagni filius Al[iortus]. cf. Corbalengi. Corba-leiigi M. loelsch, nominat. i-decl., (Gae’r Félin Wynt bei Pembryn, Cardigannbsp;Bay, in Cardiganshire, saec. 5 ex. — 6 in.)nbsp;20 IBCh 115; Corbalengi (nom.) iacit Ordous.nbsp;cf. Evo-leng(g)i, Corbagni. Corbaii-Scu-s 0. j. Corbeny, dép. Aisnc, arrond. Laon, canton Craonne. Corb-Sria vajlis, 0. j. les Corbières, ge-birgslcettc, dép. Aude. Fredeg. chron. contin. 20, 109, a. 737: Super fluvium Byrra etnbsp;valle Corbaria palatio. cf. span. 0. Corbeira. Corb-asius M. ^abbas Quemperellae’ in dcr Bretagne, ASS 25. oct. XI 689 F.'nbsp;so Corb-Sia (aus Corbi-aca?) 0. l) an dernbsp;. Somme, j. Corbie, dép. Somme, arr. Amiens.nbsp;Perts dipt. 38 p. 35,14, a. 660: Monasteriinbsp;virorum Corbeia, quern domna et genetrixnbsp;nostra Baldehildis regina suo opere constru-xit. 21; Monacbi de iam dicto monasterionbsp;Corbeia consistentes. 26; lam dicti monacbinbsp;sanctae congregationis Corbeia monasterio.nbsp;n. 40 p. 37, IS sq., a. 662: Super fluviumnbsp;Somna, in loco qui dicitur Corbeia, quernnbsp;40 Guntlandus quondam possederat. 17; Ipsamnbsp;villam Corbeiam ad ipsum monasterium.nbsp;30; Ipso loco Corbeia. n. 52 p. 47, 9, c. a.nbsp;681? De sacrosancto monasterio, nuncupatenbsp;Corbeia, in pagoAmbianense constructo. 24;nbsp;Venerabilis vir Erembertus abba et rectornbsp;monasterii Corbeiensis. w. 86 (echt?) p. 76,nbsp;25, a. 716: Kelegiosus et venerabilis abbanbsp;de monasterio cognominante Corbeia, quinbsp;ponitur in pago Ambianense. 52; Ipso mono nasterio Corbeia. Fredegar. chron. contin.nbsp;22,110, a. 739: Grimone abbati Corbeinsisnbsp;monasterio. Vita Praccordii 1 ASS 1. febr.nbsp;Ip. 196; Omnis decor Corbeiae. 2 j). 196;nbsp;Inter villas ecclesia Corbeiensis. 6 p.197D: [Cor-alus — ? CorbiI-o{n)] |
Polliacuni praedium Corbeiensis ecclesiae. 7 p. 197 E: Corbeiam. 9 p. 198 A; Cor-beiensibus (dat.). B: A Corbeia. . . . Cor-beienses. 10; Corbeiensis ecclesiae. . . . Corbeia.'. . . Corbeiae locus. 11; Corbeiam.nbsp;Miracula Fursei 1,7 ASS 16.ian. IIj?. 42;nbsp;Super fluvium Corbeiam. Vita alia Furseinbsp;2,1, 4 J3. 49; Super fluvium Corbeiae. Vitanbsp;Gobani 5 ASS 20. ian. IV p. 23 F: Monasterium Corbeiae, dicatum in bonore s. Petri lonbsp;apostolorum. Vita Bathildis A 2, 7; Monasterium, quod vocatur Corbeia, in Ambianense parrocbia. Vita alia Bathildis B: Monasterium, cuius vooabulum est Corbeia innbsp;pago Ambianense. Quaestiones grammaticaenbsp;codicis Bernensis ‘83 (Anecd. Hclv. 178, 6nbsp;Hagen): Coenobium, quae Corbeia vocatur. — 2) Corbeia (nova) j. Corvey an der We-ser, regienmgsbesirli 3Iinden, Tcreis Hoxter. Corb-elius 31. cogn. (Segovia) GIL II20 2740; Corbeli. . . Carisi (gen.). Corbess-atis oder Curbissatis villa, j. Courbessac bei Nimes, dép. Gard. Corbeus castell der Tectosagen in Gala-tien. Strab. 12, 5, 3 p. 568: Kamp;fiai pijtpw fist^ovg tS)v uXlmv, oióv isti to FoQdiov xainbsp;FoQ^BOvg, TO Tov KaGioQog §aaLXiiov rovnbsp;2!aa)xovód(iov, èv ra yafi^Qov ovra tovtovnbsp;anésqjci'^s ArjióraQog %al trjv Hvyave^a xijvnbsp;eavTOv. TP: Corueunte. Ptol. 5,4,8: Koq- sonbsp;fisovvTog (gen.): I A 143,2: Corbeunca. 205, 9; Gorbeus. IHieros. 575: Mansio Curve-unta. Rav. 2, 17 p. 98, 1: Corbeufe. Corbi-acus von *Corbius, 0. 1) j. Se-corby? Fortunati vita Germani Paris. 45, 125: Quaedam Baudofeifa de Sene Corbiaconbsp;villa. 2) 'j. Corbiac, dép. Dordogne, gemeindenbsp;Bergerac, und dép. Gironde, gemeimle Saint-Médard-en-Jalle. Vgl. Corbian, dép. Lot-et-Garonne.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^0 Coi’bi-lla F. (Lyon, Trion) Allmer et Discard, Trion t. 1 p. 113 = RE 2 p. 251nbsp;n. 638 == Allmer et Discard, Lyon n. 227,nbsp;t. 3p.lQl: D(is) M(anibus) Q. lul(i) Potiti,nbsp;Cadurci, Optatius Silanus et Domitia Cor-billa b(eredes) p(onendum) c(uraverunt). ? Corbil-o(n) 0. j. 3Iécms bei Saint-Na-saire-sur-Loire, dép. Loire-Inférieure, phoe-nicisch? Polyb. 34, 10, 6 s. bei Strab. 4, 2, 1 p. 190; '0 öh AeCyriQ fisra^v Hmtovcov re so Kal NafivirSyv sK^allst. ttqotsqov óè Koq^i-Xmv {)7tfjQ%sv egnoQiov, ettI tovtco tra Ttoragm,nbsp;Tteql pg ei'QrjKe Holv^iog, fivtjGamp;eig rrav ijjronbsp;Uvamp;éov (ivamp;oloyriamp;évTcov, on MuGGahmamp;v |
it
-ocr page 573-Corbini-acu-s — Corda
Cord-anum — Cord-üba
|
j. Sanquhar im oberen Mth-!aïe. Ptol. 2, 3, 6: KÓQÓa. Bav. 5, 31 p. 433, 20: Corda. Cord-amim insula, j. la tour de Cor-douan, gemeinde Soulac, dép. Gironde. Mav. 4, 23 p. 442, 18—443, 1: Cordano et Oia. ? Cord-illa F. cogn. (Montilla) GIL II 1542: Acilia Sex. f. Cordilla. KoQÓiGxal s. Scordisci. Cord-üba iberiséh? stadt der Turduli in 10 Hispania Baet., colonia Patricia, j. Cordova.nbsp;Polyb. 35,2,2: MciQKog ós atqatsvoag sig toujnbsp;ylvOtravovg, Ktu v^v NsQK(Iis vjó^QLXci nókivnbsp;y.avu 'AQCcrog sXmv, èv KoQÓv^a t7]v naquisi-gaolav inoisïxo. Cic. in Yerr. act. 2 Ui). 4, 56:nbsp;Aurificem iussit vocari in forum ad sellamnbsp;Cordubae et ei palam appendit auruni. p.nbsp;Archia 10,26: Ut etiam Cordubae natis poe-tis pingue quiddam sonantibus atque pere-grinum tarnen aures suas dederet. ad Att.nbsp;20 12,37,4: Hirtius ad me scripsit Sex. Pom-peium Corduba exisse et fugisse in Hispa-niam citeriorem. Asinius Pollio ad Cic. ep.nbsp;10, 31, 5: Illud me Cordubae pro contionenbsp;dixisse nemo vocabit in dubium, provinciamnbsp;me nulli, nisi qui ab senatu missus venisset,nbsp;traditurum. 6: XVII. kal. april. Corduba.nbsp;32,5: VI. idus iunias, Corduba. Caes. b.c.nbsp;2, 19, 1: Ad quam diem magistratus prin-cipesque omnium civitatum sibi esse praestonbsp;30 Cordubae vellet. 2: Nulla fait civitas, quinnbsp;ad id tempus partem senatus Cordubamnbsp;mitteret. 3: Simul ipse Cordubae conventusnbsp;per se portas Varroni clausit, custodias vi-giliasque in turribus muroque disposuit, co-hortes duas, quae colonicae appellabantur,nbsp;cum eo casu venissent, tuendi oppidi causanbsp;apud se retinuit. 20, 8: Tradita legionenbsp;Varro Cordubam ad Caesarem venit. 21,1:nbsp;Caesar contione babita Cordubae omnibusnbsp;40 generatim gratias agit, civibus Eomanis,nbsp;quod oppidum in sua potestate studuissentnbsp;habere. 3: Biduumque Cordubae commo-ratus Gadis proficiscitur. b. Alex. 49, 1:nbsp;(Cassius) ad ius dicendum Cordubam se re-cepit. 52, 1: Castris ad Cordubam positis.nbsp;2: Ex contione se Cordubam recepit eoquenbsp;ipso die tempore postmeridiano, cum innbsp;basilicam iret, ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;57, 4: Celeriter habito consilio Marcellum quaestorem Cordubam, 50 ut earn in potestate retineret, Q. Cassiumnbsp;legatum Hispalim mittit. 5: Paucis ei die-bus affertur, conventum Cordubensem ab eonbsp;defecisse, Marcellumque aut voluntate autnbsp;necessitate abductum (nam id varie nuntia- |
[Cord-anum — Cord-uba] batur) consentire cum Cordubensibus; duasnbsp;cobortes legionis V,, quae fuerant Cordubaenbsp;in praesidio, idem facere. 58, 1: Interimnbsp;Thorius ad Cordubam veteres legionis ad-ducit. 4: Deprecaturque, ne hostili adventunbsp;Cordubam diriperent. 59,1: Conventumnbsp;sibi adiunxerunt castraque ad Cordubamnbsp;posuerunt. 2: Cassius eo biduo circiter IIIInbsp;milia passuum a Corduba citra üumen Bae-tim in oppidi conspectu loco excelso facit lonbsp;castra. . . . Ipse bostili modo Cordubensiumnbsp;agros vastat, aedificia incendit. 60,1: Prius-que confligendi sibi potestas fieret, quainnbsp;cum tanta contumelia nobilissimae carissi-maeque possessiones Cordubensium in conspectu suo rapinis, ferro flammaque consu-merentur. 61,4: Ne plures civitates eanbsp;paterentur, quae passi erant Cordubenses. 64,1: Lepidus eodem tempore Marcellusque Cordubam cum suis, Cassius proficiscitur Car- 20nbsp;monam. b. Hisp. 2,1: Legatique Cordubensesnbsp;lt;(eorum)gt;, qui a Cn. Pompeio discessissent,nbsp;Caesari obviam venissent, a quibus nuntia-batur, nocturno tempore oppidum Cordubamnbsp;capi posse, quod necopinantibus adversariisnbsp;eius provineiae potitus esset. 3, 1: Eratnbsp;idem temporis Sex. Pompeius frater, quinbsp;cum praesidio Cordubam tenebat, quod §iusnbsp;provineiae caput esse existimabatur. 4, 1nbsp;—4: (Caesar) ad Cordubam contendit exque 3onbsp;itinere loricatos viros fortes cum equitatunbsp;ante praemisit; qui simul in conspectum oppidi se dederunt, cum equis recipiuntur, boenbsp;a Cordubensibus nequaquam poterat ani-mum adverti. Appropinquantibus ex oppidonbsp;bene magna multitudo ad equitatum conci-dendum cum exissent, loricati, ut supranbsp;soripsimus, ex equis descenderunt et magnum proelium fecerunt, sic uti ex inflnitanbsp;bominum multitudine pauci in oppidum se 40nbsp;reciperent. Hoe timore adductus Sex. Pompeius litteras fratri misit, ut celeriter sibinbsp;subsidio veniret, ne prius Caesar Cordubamnbsp;caperet, quam ipse illo venisset. Itaquenbsp;facit: Ulia prope capta litteris fratris exci-tus cum copiis ad Cordubam iter facerenbsp;coepit. 6, 2: (Pompeius) ad Cordubam senbsp;recepit. 10,2: (Pompeius) ad Cordubamnbsp;versus iter facere coepit. 11,1: Postero dienbsp;equites nostri longius ad Cordubam versus 60nbsp;prosecuti sunt eos, qui commeatus ad castranbsp;Pompei ex oppido portabant. 12, 3: Captinbsp;tabellarii, qui a Corduba ad Pompeium missinbsp;erant perperamque ad nostra castra perve- |
Cöi’d-üba
|
nerant, praeoisis manibus missi sunt faoti. 32, 4: Ex hoe proelio Valerius adulescensnbsp;Cordubam cum paueis equitibus fugit, Sex.nbsp;Pompeio, qui Cordubae fuisset, rem gestamnbsp;refert. 6: (Cn. Pompeius) Carteiam conten-dit, quod oppidum abest a Corduba milianbsp;passuiim CLXX. 33, 1: Caesar ex proelionbsp;munitione circumdata Cordubam venit. 3;nbsp;(Scapula) ex proelio Cordubam cum venis-10 set. . . Varro l.l. 5, 33, 162; TJbi cenabantnbsp;cenaculum vocitabant, ut etiam nuno La-nuvi apud aedem lunonis et in cetero Lationbsp;ac Faleriis et Cordubae dicuntur. Liv. epit.nbsp;111: Propter Q. Cassii praetoris avaritiamnbsp;crudelitatemque Cordubenses in Hispanianbsp;cum duabus Varronianis legionibus a partibusnbsp;Caesaris desciverunt. Strah. 3,2,1 p. lil:nbsp;HisiGzov ó’ Ij- re KÓQdv^a ijv^ijrai, MctQKsl-lov xrzGfia, xal èó'^r] xca övvupei xal i; rmvnbsp;20 radiravmv nóhg, t) fi'sv ëia rag vavriXlagnbsp;xal öia rö jtQOOamp;éad'ai, Pwfiawtg xarce avfi-iraxlag, o; Se %cÓQag agerfj xal fjLeyéamp;ei-, ttqoG-Xafi^dvovrog xal rov norapov Bahtog (léyanbsp;fiégog' wxriGav re dgxVS ^Poi/raiav re xalnbsp;rS)v êmxcoQiav dvögeg inllexroL' xal drj xalnbsp;itQwrtjv dnoixiav ravrrjv elg rovGÖe rovg ró-novg eGreilav ^Ptopaioi. 2: KogSv^rjg ovxnbsp;rgónov Sé nva firjrgónohg xaréarr]nbsp;rov róitov rovrov [MovvSa]' Siéxet Se Ragzo rrjlag [i; MovvSa^ GraSiovg yilLovg xal rerga-xoGiovg. . . . Hé^rog èx KogSv^rjg Gaamp;eCg. 3:nbsp;Méigi KogSv^rjg . . . p. 142: Mé^gi S'e Kog-Sv§fjg. 4, 9nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;160: Td Ttegl KaGrXava xal ’OjlovXxcopa, St mv eïg re KogSv^rjv xal elg rdSerga Tj oSóg, rd fiiyiGra ramp;v ifrnoglcov.nbsp;Siexet, Sè rijg KogSvfirjg rj ’O^ovXxcov Tteglnbsp;rgiaxoGlovg GraSiovg. Mela 2,6,88: Urbiumnbsp;de mediterraneis in Tarracouensi clarissimaenbsp;fuerunt Palantia et Numantia, nunc estnbsp;io Caesaraugusta,- in Lusitania Emerita, innbsp;Baetica Hastigi, Hispal, Corduba. Senecanbsp;suasor. 6,27: Cordubenses poetas. de senbsp;ad patriam 9 = Anthol. Lat. 409 L.: Corduba, solve comas et tristes indue vultus, |nbsp;inlacrimans cineri munera mitte meo. j Nuncnbsp;longinqua tuum deplora, Corduba, vatem,nbsp;Corduba non alio tempore maesta magis: jnbsp;tempore non illo, quo versis viribus orbis jnbsp;incubuit belli tota ruina tibi, | cum geminisnbsp;50 oppressa malis utrimque peribas | et tibinbsp;Pompeius, Caesar et bostis erat; |'temporenbsp;non illo, quo ter tibi funera centum | beunbsp;nox una dedit, quae tibi summa fuit; j non,nbsp;Lusitanus quateret cum moenia latro, [ fi- HoldeUj Alt-colt. Sprachschatz. I. |
geret et portas lancea torta tuas. | Ille tuus quondam magnus, tua gloria, civis | infigarnbsp;scopulo! Corduba solve comas | et gratarenbsp;tibi, quod te natura supremo | adluit Oce-ano; tardius ista doles! Epüaplihmi Lucaninbsp;Anth. Lat. 668 iï.; Corduba me genuit. Co-lum. r. r. 7, 2,4; Sunt etiam suapte naturanbsp;pretio commendabiles pullus atque fuscus,nbsp;quos praebet in Italia Pollentia, in Baeticanbsp;Corduba (schafe). SU. 3,401: Nee decus lonbsp;auriferae cessavit Corduba terrae. 16,469 sg..•nbsp;Hoe dederat puero cognomen ab amne |nbsp;Corduba et baud parvo certamina laeta fo-vebat. Plin. n. h. 3, 7; luridici conventusnbsp;ei (Baeticae) IIII, Gaditanus, Cordubensis,nbsp;Astigitanus, Hispalensis. (cf. Martian. Capéll. 6, 630; Quae (Baetica) quidem babet iuri-dicos conventus duo, Gaditanum, Cordu-bensem.) 10: Omnia Bastetaniae vergentis ad mare, conventus vero Cordubensis. 13: 20nbsp;Quae autem regio a Baete ad fluvium Anamnbsp;tendit extra praedicta Baeturia appellatur.nbsp;in duas divisa partes totidemque gentes,nbsp;Celticos qui Lusitaniam attingunt, Hispalensis conventus, Turdulos qui Lusitaniamnbsp;et Tarraconensem accolunt, iura Cordubamnbsp;petunt. 14: Altera Baeturia, quam diximus'nbsp;Turdulorum et conventus Cordubensis, babetnbsp;oppida non ignobilia Arsam, Mellariam,nbsp;Mirobrigam, regionis Osintiadis Sisaponem. 30nbsp;19, 152: Certum est quippe carduos apudnbsp;Carthaginem magnam Cordubamque prae-cipue sestertia sena milia e parvis redderenbsp;areis. 34, 4: Summa gloriae nunc in Ma-rianum (aes) conversa, quod et Cordubensenbsp;dicitur. LosepJi. ant. 19,1, 3: 'Ex KogSv^-qg.nbsp;Martial. 1, 61, 7sg..- Duosque Senecas uni-cumque Lucanum ] facunda loquitur Corduba. 9,61,lsg'..’ In Tartesiaois domus estnbsp;notissima terris, j qua dives pilacidum Oor- 40nbsp;duba Baetin amat, | vellera native pallentnbsp;ubi flava metallo | et linit Hesperium brat-tea viva pecus. 12, 63, 1 — 5: üneta Corduba laetior Venafro, jHistra nee minus ab-soluta testa, | albi quae superas oves Ga-laesi I nullo murice nee cruore mendax, |nbsp;sed tinotis gregibus colore vivo. Suet. fr. 47 B.: M. Annaeus Lucanus Cordubensis. fr. 86; L. Annaeus Seneca Cordubensis. Plut.nbsp;Caes. 20; Torg eni roig êTtiXrjTtrixoig evoxog, 5onbsp;ev KogSvjly TCgmrov avrm rov Ttdd'ovg, agnbsp;Xéyerai, rovrov TtgoGTieGó'vrog. Ptol. 2, 4, 9;nbsp;(TovgSovXav) KogSv^rj. 8, 4, 4: ’H S'e Kog-Svjlj] rrjv jtsyiGrrjv 'Ijfiégav agav 16 yi^', xal 36 tCord-üba] |
Roq)-!
*Corelli-aca
|
Sd0x7]KEV ’AXs'^avêQsiag nQog övCsig mQaig y yie'. Appian. Ilisp. 65: ’E%eifia^ev êv Koq-óvjSy. 66:’Ev KoQSv^y %£iyca^ovTog. b. civ.nbsp;2,104: 'O KaïöaQ è^éraaas naQcc nóXiv Koq-êvP'rjv. 105: Qvyijg twv TIopm]wv GxQaxLm-xav tg X7]v KoQÖv^rjv. . . . ('O KaïGaQ) ekEnbsp;Xeve xbv axQaxov SKxEiitGax xfjv KoQÖv^tjv.nbsp;Eio 42,15 (a. u. 706), 2: Uv^vol fiÈv Koqöov-^rjGwi, Gvyvol Se Kal Gxquxiamp;xai, ars xal xovnbsp;10 TIoq,m]iov ysyovÓTEg, inavEGx^jGav avxó. 43,nbsp;32, 3 (a. 70S): Avx'og Ss (KaïGaq) ènl Kóq-SovjSav aqfitjGE, xb q.£v xi Kal aiqi^GEiv avxr]vnbsp;Èk TtQodoGxag tlniGag. 4: ’Eg te Trjv Kóg-Sov^av rjXamp;£, xal KgarwtijiEvog avxrjv,nbsp;iTtOjiELvavróg G(pag xov KaïGaqog, xa ciÖEX(pwnbsp;xm Se^xxü TXQoGÉxa^Ev. 6: Avxbg nqóg xs xxjvnbsp;KóqSov^av avamp;ig EGxqaxtvGs Kal sg noXioQ-KLttv avxi]v avxiKaxÉGxfjGEv. 33, 2: Tij ^hvnbsp;KogSov^xj ov ngoGÉ^alEv, iGyvgag yug i(pv-20 XdxxEXo. 39,1: KgaxriGag Se ovxag o KaïGagnbsp;jcori TTjv KógSov^av siamp;vg ’éXa^Ev. 45,10,1nbsp;(a. 710): ’£lg ydg xóxs anb xijg KogSovjStjgnbsp;Expvyt (^Eé^xog). IA 402, 6. 403,4: A Cor-duba. 409, 1. 412, 6: Corduba. 413, 1:nbsp;Cordubam. 413, 5: Corduba. 415, 3: Anbsp;Corduba. Gesets Constantins a. 317 CTtiQ^nbsp;1,1 = Clust. 3, 24, 1: Cordubae. Liberiinbsp;papae epistolae, a. 353 — 354 (Mansi 3nbsp;c. 200): Ad Osium Cordubensem episco-30 pum. Hieronym. cJiron. a. Abr. 2079: M.nbsp;Annaeus Lucanus Cordubensis (cordobensisnbsp;AP) poeta. 2082: L. Annaeus Seneca Cordubensis praeceptor Neronis et patruus Lu-cani. Auson. ord. urb. nobil. 84 sq.: Corduba non, non arce potens tibi (Hispali)nbsp;Tarraco certat | quaeque sinu pelagi iactatnbsp;se Bracara dives. Givisio orbis terrarum 4nbsp;Biese: Ulterior (liiese; citerior P, Picuil)nbsp;Cordubensis Baetica. lulius Honorius 19:nbsp;40 Corduba oppidum. Cosmogx'apJi. Aethici 19,nbsp;11: Corduva.. Sulpicii Severi chron. 2, 46,nbsp;8: Hyginus Cordubensis episeopus. Prudent. peristepli. 4, 19 sq.: Corduba Acisclumnbsp;dabit et Zoellum | tresque coronas. Soso-men. e. li. 1, 10, 1: 'O ”OGwg KovgSov^xjgnbsp;ETttGxoTtog. 16, 5: quot;OGiog ó KogSov^7]g ixclnbsp;GKOTTog (KovgSovjStjg B). Sidon. Apoïlin. carm.nbsp;9, 230lt;sg'..' Non quod Corduba praepotensnbsp;alumnis | facundum ciet bic putes legen-50 dum. CJiron. Caesaraugustan. ad a. 568:nbsp;(Atbanagildus) Cordubam vero frequenti in-cursione admodum laesit. loJiannis abb. Bi-clarensis chron. a. 572(?), 2: Leovegildusnbsp;rex Cordubam civitatem diu Gotbis rebellem — * Corelli*Sca] |
nocte occupat et caesis bostibus propriam facit. a. 584 (?), 3: In Cordubensi urbe.nbsp;Edict. Beccaredi a. 589 (Alansi 9 c, 1001 C):nbsp;Agapius Cordubensis ecclesiae episeopus.nbsp;Martyrol. Hieronym. 5. Jcaï. iul. und pridicnbsp;td.octob.: In Corduba. Concil. Ilispal. I. a.nbsp;590 (Mansi 10 c. 451 C): Agapius ecclesiaenbsp;sanctae Cordubensis episeopus. Concil. To-let. a. 597 (Mansi 10 c. 478i?).‘ Eleutberiusnbsp;in Cbristi nomine Cordubensis ecclesiae epi- lonbsp;scopus. Esido7'i Ilispal. epist. a. 615—635,nbsp;MG epist. III p. 661, 11: Espalensem Cordubensis ecclesiae sacerdotem. Concil. Ilispal. II. a. 619, cap. 2 (Mansi 10 c. 557):nbsp;Honorium Cordubensem ep. cap. 3 c. 558:nbsp;Ad ecclesiam Cordubensem. cap. 6 c. 558:nbsp;Eragitanum Cordubensis ecclesiae presbyte-rum. cap. 7 c. 559 B: Agapium Cordubensis urbis episcopum. c. 570 A: Honorius innbsp;Cbristi nomine ecclesiae Cordubensis episco- 20nbsp;pus. Concil. Told. IV. a. 633 (Mansi 10nbsp;c. 642 B): Lendeficus Cordubensis ecclesiaenbsp;episeopus. Concil. Told. VI. a. 638 (Mansinbsp;10 c. 671 A): Laufredus Cordubensis ecclesiae episeopus. Concil. Told. VII. aer. 684nbsp;(Mansi 10 c. 771 C): Leudefredi Cordubensis ecclesiae episcopi. Concil. Told. VIII.nbsp;a. 653 (Mansi 10 c. 1222 C): Euforus Cordubensis episc. Concil. Told. XIII. a. 683nbsp;(Mansi 11 c. 1075 0). XU. a. 688 (Mansinbsp;12 C.21B): Mumulus Cordubensis episco-pus. Concil. Told. XVI. a. 693 (Mansi 12nbsp;c. 84 B): Zacceus Cordubensis ecclesiaenbsp;episeopus. Bav. 4, 44 p. 315,11: Corduba.nbsp;15: Iuxta supra scriptam Cordubam. (Cordova) CIL II 2199 (a. 253—268): Res-publ[ica Cordubensis]. 2200 (a. 257): Cor-d[ubensium]. (Linares) 3278: Valeriae C.nbsp;f. Pa[e]tinae Tuccitanae sacerdoti coloniaenbsp;Patriciae Cordubensis. (Cordova) 5522:40nbsp;Ordo splendidissimae coloniae Condubensium.nbsp;(Bom) XI 10229: Cordubae. (Vicardlo)Xlnbsp;3281—3284: Corduba (-am 3281, -aenbsp;3284, ab Corduba Tarracone schiebt 3284nbsp;ein). Auf liispaniscJien miinsen: CORDVBA.nbsp;Ileiss, Monn. ivis. p. 49: CORDOBA. KÓQTj G. Strab. 4, 4, 6 p. 198: Tavxa fi'sv ovv fivamp;aSsGxEga XéyEi {’Agx£g.lSagog),nbsp;TCsgl (JÈ xxjg Aiqg.rixgog xai Kógrjg niGxóxEga,nbsp;oxi (pgGlv Elvai vriGov Ttgog xr] BgtxxavxKfj., sonbsp;Kaamp;’ jjv bfioia xoïg ev Uajiod'gaxy ntgl xrjvnbsp;Aijfirjxga xal xx]V’Kogqv tEgonoiEixai,. *Oorelli-aca vom lat: M. Corel(l)ius, 0. 1) Corlaga, Massa und Carrara. 2) in frs. |
Corenti-acu-in
Corio-solit-ës
Corio-sopltes — Cormacus
|
Aslih., currio solitas M). 11,4: Quintum Titurium Sabinum legatum cum legionibusnbsp;tribus inUnellos, Coriosolitas coriosolitesnbsp;cc Ashh.) Lexoyiosque mittit, qui eam ma-num distinendam curet. 7,75,4 (a. 52):nbsp;XXX universis oivitatibus, quae Oceanumnbsp;attingunt quaeque eorum consuetudine Ar-moricae appellantur, quo sunt in numero Coriosolites (coriosolites a AsJib. U corio 0(2) 10 solitiis ï), Redones, Ambibarii, Cadetes, Os-sismi, Veneti, Lemovices, Unelli. 'Plin. n. h. 4,107: Aedui foederati, Carnuteni foederati,nbsp;Boi, Senones, Aulerci qui cognominanturnbsp;Eburovices et qui Cenomani, Meldi liberi,nbsp;Parisi, Tricasses, Andicavi, Viducasses, Bo-diocasses, Venelli, Coriosvelites (cariosultesnbsp;cod. liiccarclianus), Diablinti, Riedones, Tu-rones, Atesui, Secusiavi liberi, in quorumnbsp;agro colonia Lugdunum. Not. Tiron. 91 Z.: 20 Coriosultas (coriosultis C curiosultae W curiosulte (?). Die Coriosolites sind nachnbsp;Mommsen dieSamnitae des Ptol. 2,8,6: 'Pgp’nbsp;ovg (Ovsvsvovg) ^Jccfivnai nlrjOtcc^ovreg ranbsp;At/yuqi Ttorajia.— (Bordeaux) JuTlian n. 54:nbsp;[D(is)] M(anibus) [e]t mem[or]iae Donatae,nbsp;d(e)f(unctae) an(nis) LI; Reginianus mar(i-tus) pon(endum) cur(avit), c(ivis) Coriosolisnbsp;(nach liobert ^Iwmme appurtenant a la citenbsp;dont Corseiil était Ie centre’). (Le Genest, 30 dép. Mayenne, arrond. Laval, cant. Loiron; aus Ernée, dép. Mayenne, arrond. Mayenne,nbsp;a. 3051306) Moivat, Les dernières découvertesnbsp;épigrapMques dans le dép. de Mayenne 1887nbsp;—1889. Laval 1892,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;9 = Bulletin Msto- rique et archéologique de la Mayenne 1892, p. 163: Nobilissimo Caesari Plavio Yalerionbsp;Constantio, P(io), f(elici), invicto, [Au]g(u-sto a) c(ivitate) Cor(iosolitum) [leug(ae) ...].nbsp;(Saint-Méloir, dép. Cótes-du-Nord, arrond. ioDinan, canton Plélan-le-Petit, bei Corseul) Murat. 461, 1 = B8AF 1865 p. 107: Im-p(eratori) Ca[es](ari) M(arco) Piavonio Vi-ctorino Aug(usto), p(ontifici?) . . . C(mtate)nbsp;Cor(iosolitum) leug(ae) . . . Corio-sopites F. um Quimper-Corantin, dép. Finistète. NG (LMgd. LLI) 3, 6: Civi-tas Coriosopitum (gen. pl.). Vita Ronani 4nbsp;ASS 1. ium. I p. 84 E: In ecclesiam Coriso-pitensem. 60 Coriossedenses nach d’Arbois de Ju-bainvïlle befter *Corio-sedenses, V., hetvoner von *Corio-sed(um), hvonwng des Corios’, j.nbsp;Coïlias, depart. Gard, arrond. Dzès, canton [Corio-sopites — Cormacus] |
Remoulins. (CoUias) CliXII 2972 cf.p.S32: lovi Coriossedens[es] et Budenicenses//. Corio-valhim römische station in Bel-gica IL, j. Heerlen in niderland. Limburg. TP 1C 1: Cortouallio. LA 375,7. 378,6:nbsp;Coriovallum. vgl. Cartovall. Coris-illus M. fig. Corisilla F. (0’-Szöny) CIL 12014, 213®: Corisilli. (Petro-nell) Corisil[l]us. (Tours) Scliuerm. 1603: Corisillus. (Bourbonnc-les-Bains, lonbsp;dép. Haute-Marne) BSAF 1869 p. 124 =nbsp;RA n. s. 39 (1880) p. 76: Iul(ia) Liberianbsp;Corisilla Claud. Catonis Ling(onis) (uxor) V. s. 1. m. Coris-o(n) M. fig. (Nijmegen) Schuerm. 1601: Coris.off. (j. in Cleve) BJ 61, 74:nbsp;Coriso.feci. (Bonn) 89 s. 11 n. 86: Corisonbsp;f(ecit). '90,44: Coriso . fec(it). Coriss-o(n) M. fig. (Voorburg) Schuenu. 1604: Corisso f(ecit). (Xanten) WZ 1888 20nbsp;sp. 305. Corit-avi V. in Brittanien. Ptol. 2,3,11 • MGV oug (KoQvaviovg) Koqitavoi (var. xo-qixavoi), cv oïg nóXcig ctiöc' ACvdov, ’Parenbsp;(’Paral ci. Muller). Rav. 5, 31 p. 429, 6:nbsp;Rate Corion. Vgl. Caritani. Coriteue O. Merotv. münse. Prou 2543: CORITENE VIC. Coriticii V. Coriticiaiia regio, w. Cre-digiawn (Cardigan). Vita Brioci 2 Anal. Boll, so 2, 163: Sanctus Briomaglus, Coriticianaenbsp;regionis indigena. 9 p. 16 6: De Coriticiorumnbsp;gente. 41 j?. 179: De Coriticiana regione. . . . Coriticiana regio. 55 p. 186: In patria Coriticiana. Corittae Alpes s. Cottios. Cor-ius M. Coria F. (San Anton, cerca de San Vincente) CLL, II 733: Coria Aleti f(ilia?). (Coria) 780:.........us Pusc[i] et Coria Catuen. filio f. c. (Windisch) Mittk. 40 d. antiq. Ges. in Zurich 15 p. 218: Corii. Ln 0. *Corio-sedum. .... CO-riX M. (Nimes) CIL XII 3759: Naso [PJompeius.....corigis ... cices. ? Corl-eius villa, (a. 510) Chronicon s. Benigni ed. Bougaut p. 16: Villa Corleius.nbsp;corina s. curmi. Corma vicus, condita et vicaria, j. dorf Cormes, dép. Sarthe, arrond. Alamers, cant.nbsp;La Ferté-Bernard. Meroiv. mvmscn: Belfort 50nbsp;1641 {Prou 446): f CORMA VICO. 1642nbsp;{Prou 448). 1643: CORMA VICO. 1644nbsp;{Prou 447). 1645*: f CORMA f. Cormacus = Corbmac, ir. M. Adamnani |
Cormari-acu-m — Corn-ov-ii
Cornu — ?corocottas
|
KoQvavioig. 2) Im südwestUcJien England, von den Itomern unterworfen; ir gebiet reichtenbsp;nor ditch bis swr mündung der Dee, in dernbsp;gegend des heutigen Chester, villeicht Worcestershire. Ptol. 2,3,11: Tomcov (^OqSovI-Kcav) (5 avaxoXiKiare^i KoQvavioi (ndch GlUclcnbsp;unricMig fur KoQvóviot), èv oig nólsig ai'ös'nbsp;/Iriova^ Asyimv % NixrjcpÓQog.^ Oviqoxóviov.nbsp;ND occ. 40, 34; Tribunus cohortis primaenbsp;10 Cornoviorum, Ponte Aeli (Netvcastte-on-Tgne).nbsp;Dav. 5, 31 p. 428, 11: ütriconion Cornoviorum. (IlJdeg in England) The Academynbsp;1884 No. 656 p. 362 == BE t. 5 (1885)nbsp;p. 51 == EE 7 p. 298 n. 922: Dis [M]ani- bus.Ven......iconis.filia annorum XXX. c(iYis) Cornovia b(ic) s(ita) e(st). Durch die sdchsische einwanderung im 5. jh. ver-jagt, haben sic sich in zwei teilc gesp'alten.nbsp;a) Der eine, in Groftbrittanien gebliben, hatnbsp;20 der grafschaft Cornwall iren namen gegeben;nbsp;cy. Lann Cerniu, tv. Cornou, Cernyw plur.nbsp;(Cornwall) aus Cornubium, Cornubia fiirnbsp;Corn-u-via, nach Windisch aus Cornava,nbsp;nach Bhijs für Corn-ovja; corn. Kernow. Vitanbsp;Melóri 6 Anal. Boll. 5j). 169. 6. 7 p. 169:nbsp;De Comubia. 14nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;173: In Armorico re- gionis Domnoniae et Cornubiae. lop.llé: In Cornubia . . . Cornubiam (zweimal) ....nbsp;Cornubienses (zweimal). Vita Bonani 2 ASSnbsp;30 l.iun. I J5.84A; In Cornubiam. [Aldhelm.]nbsp;carm. MG epist. III ;p. 240,14 (vor a. 706):nbsp;Usque diram Domnoniam per carentem Cornubiam. [Galfred. Monumet. 1, 16: Eegio-nem illam, quae nunc vel a cornu Britaniae,nbsp;vel per corruptionem praedicti nominis (Co-rinei) Cornubia appellatur.] — cf. briti. O.nbsp;Duro-cornovium, nach d’Arbois de Jubain-viïle ^besitztum des Duro-cornovios ’ d. h.nbsp;eincs Cornovius der festung. — b) Der andrenbsp;10 ist nach dem fesüande ausgeivandert, hat sichnbsp;in dem nördlichen teile des j. départementnbsp;Finistère nidergelaften, franz. Cornouaille ar-moricainc in der Bretagne, mbret. Kerneonbsp;Querneau, nbret. Querné Kerne Kerneo, van-netais Kernèw. Ueber den pagus Cornubiaenbsp;s. Longnon, Aflas p. 176. Cornu oastrum. Merow. münze. Belfort 1650: COBNACVc/jlbiO. Cornubia s. Cornovii. 50 Cornu-gallia O. j. Cornouaille. Vita Me-lori 1 Anal. Boll. 5 p. 166: Nostram adiens desertam Cornugalliam. ? CorilUS M. (Freiberg hei St. Buprecht) CIL III 5485: Totulo Mufonis f(ilius) v(i- DCornu — ?corocottas] |
vus) f(ecit) sib(i) et P. . . . Gianillane Corni f(iliae) con(iugi). Cornutius vicus, j. dorf Cords-Nuds (richtiger Cornu), dép. lïle-et- Vilaine, arrond.nbsp;Bennes, canton Janzé. Greg. Tur. h. F. 5, 22 (29) (a. 579): Usque Cornutium vicum. Coro fig. (Poitou; Le Langon) Scliuerm. 1618; C. Coro. Corobilium O. j. Corbeil, dép. Marne, arrond. Vitry-le-Frangois, canton Sompuis. lonbsp;TP: Corobilium. • Corob-illa F. (Poitiers) Esperandieu 88: Cavaria Corobilla, Cavari(i) f(ilia). Cor-obus M. (Inschrift des museums zu Metz) Bobert fase. 1 p. 31—33: Gaius Ger-m(anius) Corobus. (Walsbetz; Wezeren)nbsp;Schuerm. 1619: Coroba; Corob: f. Coroc .... cogn. (Outeiro Juzao) GIL II 2489; Coroc. Coroc-auens M. (Vianna) CIL II 2462 20 = 5611; L. Sest(ius) Clodamenis Plaviusnbsp;Corocus, filius Corocauoi. ?C0i'0C0ttas eine art hyaene aus Aethio-pien, dem namen nach in Hispanien békannt getvorden. Agatharchules bei Photios bïbl.nbsp;p. 456“ 3 —14 B.: ’O v.axu xxjv Aiamp;toniavnbsp;ovoya^ógsvog ngoKÓxxag êaxl gsv cog i% Xvr.ovnbsp;Kal Kvvbg avvamp;sxov kxX. Diodor. 3, 35, 10: O Sï Xsyógsvog Ttaq' Ald'LOiUi KQOKÓxxag gs-giygévtiv gsv eysi fpvsiv nvvbg aal Xvkov, 30 xijv ayqióxtjxa cpo^sqxoxsqav agqjoxsQcov,nbsp;xoïg ds bSovGi navxav vnsQayu' nav yaqnbsp;boxmv jOEyellog Gvvxql^si Qaêuog. '/.al xb raxa-TtoHèv êitt xfjg 'KoiXiag nixxii Ttapadóitog’nbsp;TOÜTO ös xb fraov xSiv tpevöcóg TxaqaSo^oXo-yovvxav iGxoQOVvxsg sviot gigsiaamp;ai XTjv xcóunbsp;avd’QÓTXcov SiaXsKxov 'Tjgag gev oi mid'ovGxv.nbsp;Strab. 16, 4, 16 p. 775: KqoKovxxag d’ iaxlnbsp;gïyga Xvxov Kal Kvvóg, wg qtgGiv ovrog ((Aq-xsgiöcoQog). Plin. n. h. 8, 72: (Aetbiopia lonbsp;generat) crocotas Velut ex cane lu2quot;gt;oquenbsp;conceptos, omnia dentibus frangentes proti-nusque devorata conficientes ventre... Leu-croootam pernicissimam feram asini ferenbsp;magnitudine etc. 107: .Huius generis (by -aenae) coitu laena Aethiopica parit coro-cottam, similiter voces imitantem bominumnbsp;pecorumque (aus luba) etc. (daraus Solin.nbsp;27, 26). Aelian. de nat. anim. 7, 22: Ka-xótjamp;eg óè aqa xai ilaiva ijv Kal bv (paGi ko- sonbsp;QOKoxxav. Dio 76, 1, 5 sq. (a. 202 p. Chr.):nbsp;ifEv xavxaig xatg oliatg) tGcpaygGav be aXXanbsp;xs noXXa VriQxa xai sXecpag xal KOQor.óxag' xbnbsp;ós fraor xovxo Ivëiy.óv xs iGxx, xal xóxs nqa- |
Coroous
CoiT-eu-s
|
Tov sg TTjv 'Pwfitji', oGa xal sya eTCiGtafiai, iGjjiamp;ri xtX. Porphyr. de abstin. 3, 4: H 6^nbsp;’IvSiKT] ^cava, rjv xoqoxottuv ol STtiicoQiotnbsp;xaXovGi, %al aviv SiSaGxaXov ovvco g)amp;s'yys-Tcii avamp;QwniKamp;g xrX. Capitolin- Antonin. P.nbsp;10, 9: Edita munera, in quibus elephantosnbsp;et corocoUas et tigrides et rhinocerotes, cro-codillos etiam atque Mppopotamos et omnianbsp;ex toto orbe terrarum exbibuit. HesycMos:nbsp;10 Kgonotrag' ^cöóv ts Ter^dnovv Aiamp;ioTtixóv.nbsp;Nomina cunctarum spirancium atque quadru-pedum p. 54^3, G M.: Corocatta. (Palestrina,nbsp;iiber eineni bilde des tieres) Eaibel n. 1302;nbsp;Kqonoztag. — II. Bio 56,43,3 (a.lip.Chr.):nbsp;KoQOKOtzav yovi' riva kyGi'}]v ivnbsp;axficcGavia %tX. Testamentum porcelli: M.nbsp;Grunnius Corocotta. s. Corocuta. Corocus M. Coroca F. (Vianna) OIL 11 2462 = 5611; L. Sest(ius) Clodamenisnbsp;20 Flavius Corocus, fllius Corocauci. (Caerleon)nbsp;VII 127; Caesoria Coroca. Coroc-uta M. (Mérida) OIL II 550; Corocuta TutiIio[rum] Pontiani et Lupercp]nbsp;ser. s. caracutium, Caracuttios, corocotta. Coroe s. Choroe. Coro-geniiatis 0. bei Mailand. (Mai-land) CIIj V 5907; Corogennatib(us) . . . vicanis Corogennatibus. Coro-lamiis M. lAv. 33, 36, 4 (a. 196 30 a. CJir.) aus Valerius Antias fr. 34 p. 252,nbsp;13 Peter: Marcelluin Boiorum ingressumnbsp;finis fatigato per diem totum milite via fa-cienda castra in tumulo quodam ponentemnbsp;Corolamus quidam regulus Boiorum, cumnbsp;magna manu adortus ad tria milia liomi-num occidit. ? Corollea AI. (S. Martin de Varzea do Bouro) CIIj II 2376; lovi optimo maximonbsp;Flavus Corolleae f(ilius) v. s. 1. m. 40 PCorollilia F. cogn. (Verona) CIL V 3638; Hirmius Octavius Carattia et Festanbsp;Corollina C. Valerio Suro et sibi partem p.nbsp;XXX. Coro-niara F. (St. Veit xtvischen Weixel-burg und Treffen) CIL III 10783; T. J.-Eu-finus V. f. sibi et Cl. Coromarae coniugi pientesime. Coronca M. fig. (Lyon, Trion): A. Co-ronca. (Lyon) EE 1885 p. 152: Coronca. 50 Coronerus M. (Citania) CIL II 5595;nbsp;Coroner! Camali domus ^haus des Coronerus, [des sonesj des Camalus’. s. Croni,nbsp;M. Cronus. |
*Coroili-acu-in von M. Coronius, 0. j. Corgnè, Pietnont. Coronicum (gen.plur.) V. (Segovia) CIL 11 2745; [—-.Lijcinio Titullo . . . oronicum. ? Coronus lusitan. C. (Cerzedéllo, no lo-gar do Crasto) CIL II 5562; Corono Pa-ternus Flav(i) aram posuit exs voto merit[o anijmo vole(ns?). Coi’oti-acu-s C., beiname des Mars. (Martlesliam, Suffolk) CILVll 23^ = Hub- lonbsp;ner, Exempla 905; Deo Marti Corotiaconbsp;Simplicia Proce v. p. 1. m. Corotur-e-s M. (Zahlbaeh bei Mains, seit des Augustus oder des Tiberius) CIEnbsp;1235 = Hubner, Exempla n. 204; Eebur-rus Coroturetls f(ilius) mil(es) cbo(rtis) Ï.nbsp;Lücensiu(m) Hispanorum. Corove-SCI V. (Kirche S. Petri deVilla-verde, beiCangas de Onis) CIL II 2708 = 5730; Cassio Corovescum (gen. plur.). 20 Corovio s. Crovium. ? Corpi-o(n) M. (Narenta) CIL III 1798; L. Lusius Corpio. Corpreus M. könig von Lagenia, f 546. Vita Carthaei 8 ASS 14. mai III p. 377 A:nbsp;Eegis, qui Corpreus cognominabatur. Corr .... is cf. Coitbus Corrius, Cor-rodti, M. (Bordeaux) Jullian n. 232; C(a-ius) lul(ius) Corr .... is. Corrad-iiis M. cogn. (Nimes) CIL XII so 3437; Attius . I......Corradi (gen.) f. X’ic(g?)er. Correa s. Carreum. Corr-eu-s {aus Corrius) AI. Corria F., i in e iibergegangen, cf. Anarevis-eos, OviX-lov-sog, Eid-eus; cf. Corr .... is, M. Cor-rodu; M., fUrer der Bellovaci im gallischennbsp;Icriege. Hirt. b. C. 8 (a. 51), 6, 2; Ipse (Caesar) cum crebris legationibus Eemorum cer-^nbsp;tior fieret Bellovacos, qui belli gloria Gallos 40nbsp;omnes Belgasque praestabant, finitimasqiienbsp;bis civitates duce Correo ((1 Oros. 6,11,12nbsp;cf. 14 corbeo aAsJib.) Bellovaco et Commionbsp;Atrebate exercitus coriparare atque in unumnbsp;locum cogere, ut omni multitudine in finesnbsp;Suesslt;(i)gt;onum, qui Eemis erant attributi,nbsp;facerent inpressionem. 7,4; Conplures essenbsp;principes belli auctores, sed multitudinemnbsp;maxime Correo optemperare, quod ei summonbsp;esse odio nomen populi Eomani intellexis- sonbsp;sent. 17, 1; Ex captivo quodam conperitnbsp;Caesar Correum (jS B'^ corbeum a Aslib.),nbsp;Bellovacorum ducem, fortissimorum milianbsp;sex peditum delegisse equitesque ex omni [Corocus — Corr-eu-s] |
? Corritia
Cosa
|
numero mille, quos in insidiis eo loco con-locaret, quem in locum propter copiam fru-menti ao pabuli Eomanos missuros suspica-retur. 18,3: Quorum (nostrorum) adventu cum sibi Correus (§ cor[cur- J5]beus anbsp;Aslih.) oblatam ocoasionem rei gerendae ex-istimaret, primum cum paucis se ostenditnbsp;atque in proxumas turmas impetum fecit.nbsp;19,1: Erumpunt ceteri Correo proeliante exnbsp;10 silvis. 8: Cum interim nulla calamitatenbsp;victus Correus (§ corbeus ctAslib.) excederenbsp;proelio silvasque petere aut invitantibus no-stris ad deditionem potuit adduci, quin for-tissime proeliando conpluresque vulnerandonbsp;cogeret elatos iracundia victores in se telanbsp;ooicere. 20,2,^: Interfecto Correo (]3 corbeonbsp;a Aslib.). 21, 4: Magnum tarnen, ut innbsp;tanta calamitate, Bellovacos eo proelio com-modum esse consecutos, quod Correus (§nbsp;20 corbeus a Aslih.), auctor belli, concitatornbsp;multitudinis, esset interfectus; numquamnbsp;enim senatum tantum in civitate illo vivo,nbsp;quantum inperitam plebem, potuisse. (Bom)nbsp;GIL VI 12134: Aplasia C. f. Paullina arasnbsp;tres sibi et Q. Corrio Antique viro suo etnbsp;Corriae Q. f. Paullinae filiae suae testamentonbsp;poni iussit maceria circumdata. 16484: Q.nbsp;Corrio Q. f.Vol(tinia) Antique. Brittanischenbsp;golclmünze: Evans p. 411—413 pl. XVII önbsp;30-—6: VEP(otalos) COR(rei) F(ilius) nachnbsp;Blujs. ? Corritia F. (Saintes) Esperandieu 111: D(is) M(anibus) et mem(oria)e et(ernae)nbsp;Corritia(e) Atunessi (filiae) Primus Coren-tiu[s fjilius pient(issimus) p(onendum) c(u-r.avit). Corritic-ia vgl. Ceretici, Coretiani, O. in Brittanien, nicht in Irland. Vita Brioci 1nbsp;ASS 1. mai I ji. 9 2 F: Briocus nobilis ge-4o'nere, ex gente Corriticiana. 6 p.dSE: Parentes ceterique Corriticiani. 8 p. 93 F;nbsp;Interea pestis ingens Corriticiam universamnbsp;labefactabat. 9 p. 94 A.- Corriticianus in-cola. ?corröco von corroebo oorrhoco, name eines seefischs (der stör), der nach Ilonnoratnbsp;in Bordeaux und Toulouse creac heiftt, heinbsp;Bochefort creat gesehriben; galicischer namenbsp;des turhot (pleuronectes maximus) corrujo.nbsp;50 Auson. epist. 4,59—62: Eeferuntur ab unda|nbsp;corroco, letalis trygon mollesque plates-sae, I urentes tbynni et male tecti spina li-gatri I nee duraturi post bina trihoria corvi. Corrodü F. (Bei Augshurg) GIL III [? Corritia — Cosa] |
5801: Helvius Modestinus consa(cravit), Corrodu donum dedit. Corsa name eines haches. Kemble n. 48 (a. 701): Eivulus qui vocatur Corsaburna. Corsapi. (Mitrdvic) GIL III 10702: Corsapi. ? Corsius Jlf. cogn. (Ilorozzo) GIL V 7714: Virius Cor[s]ius Corsi f. (Ghdteïïard)nbsp;XII 76: C. Corsius Quir(ina) Bonucius. Cor-stopituiii O. j. Gorbridge an der lo Tyne in Northumberland. IA 464, 3: Cor-stopitum. vgl. Corio-sopites. Corsula insel, j. Koll? Bav. 5,32 p. HO, 14: Corsula. Cortaria s. Curtaria. Corteilll-aCU-S für *Curtenn-acu-s, O. j. Gourtenag, dép. Isère, arrond. La Tour-du-Pin, canton Morestél. Corter-ate oder Corte-rate? aus *Curto-rate ^Lützelburg’? O. in Gallia Aquitanica, 20 j. Goutras, dép. Gironde, arrond. Libourne.nbsp;TP: Corterate (abl. von Corteratis) (vicus?).nbsp;cf. Duro-corto(e)rum. Corterus M. (Épernay) Ildbert 388: Coiderus fec(it). ?Corticata O. 1) süult der Turdetani in Hispania Baetica, j. Gortegana. Ptol. 2, 4,nbsp;10: KoQTLciTa. 2) Insel in Hispania Tar-raconensis, j. Sabora. Plin, n. h. 4, 111:nbsp;Ex insulis nominandae Corticata et Aunios 3onbsp;(j. Ons). Cortöri-acu-s Curtracus vom gentilic. *Cort-or-iu-s, qtamni Cort-örio- von gall. ill.nbsp;*Cortoros, oder von *Curtorius, 0. j. Gour-trai, vlaem. Kortrijh, prov. Wcst-Flandernnbsp;in Bélgien. NB occ. 5,96. 245. 7,88: Cor-toriacenses. 5, 1, 22: Septimani Cortoria-censes. cf. O. Curtriacum, Durocortorum. Corto-yallio s. Corio-vallum. Corttiae Alpes s. Cottiae. nbsp;nbsp;nbsp;40 Coruabe O. (Gitania) GIL II 5594: Coru - abe Medamus Camali. cf. Kwqov a-/.Qov. Cörus, KÓ)qov axQov vorgebirge des Go-rus, ini lande der Gallaici Lucernes, j. Gap Ortegal. Ptol. 2quot;, 6, 4: Aaitazia Kwqov {Aa-naxisÓQOvy X) ar.qov tb Kal Tqlksvy.ov. cf.nbsp;Coroneri, Coronicum, Curense litus. Corvallis 0. j. Gorvol-l’Orgueilleux, dép. Nièvre, arrond. Glamccy, canton Varsy. -CO-S -ca suffix, z. b. in Are-mori-co-, so ïaranu-cus, *Catu-cos, cf. cpvCi-KÓ-g. Cosa F. cogn. (Zollfeld) GIL III 12010, 11: Cosae. (Mantua) V 4074: Claudiae C.nbsp;f. Cosae. |
Cosa
Cosmtim
|
Cosa fl. 1) Ie Cousin, nbfl. der Ctire. 2) la Couzc, nbfl. des Allkr, déj). Fuy-dc-Dóme. Cosa O. j. Cos, dt’parf. Tarn-et-Garonne, ar rond. und canton Montatibun, gcmcinde Lanbsp;Moïhe-Capdevülc. TL: Cosa; cf. Co-cosates. Cosaci-Scu-s M. (Maccüo) CIIj^ 7343: Blaesio Cosaciacns Solici//f. Cosa-löto-s nir. cosluatli ^ swift-footed'. 10 (BallyTimck, county Cork) The Academy,nbsp;Nov. 21 (1891) No. 1021 p. 459 n. 15nbsp;(ogam.): Gosaloti (fiir *Coxolouti genctionbsp;sing.). Cosaticnill vicaria, j. Cousages, depart. Corrèzc, arrond. Brive, canton I.arche, gc-meinde Chasteaux. Cosaxtis M. (LoMon) CIL VII 1336, 347: Cosaxtis . f(ecit). (Lyon, Trion) BEnbsp;1885 p. 152. (Loitiers) Bichard n. 107:nbsp;20 C'osaxto. ? Cosoliiiius M. Vita Filiberti, prol 20. U'ug. IV p. 15 C: Imperante domino Coschino,nbsp;sancti agminis Gemeticensium (Jumieges)nbsp;patre. Coscoiia 0. j. Cocogne, dép. Ain, arrond. Bourg, canton Pont-de-Veyle, gcmehule Saint-Genis - sur - Menfhon. Cosc-oiiius If. Coscoiiia F., plebeische gens in Bom, kaum celtisch trots (LaTurbia)nbsp;30 CIL V 7819: [Herejdes ex test(amento)nbsp;L. Aemilius Banno. D Crispus Idzala. D Co-sconius Gallu[s] miles. Cosedia Cosediae 0. j. Coutances, dép. Manche. TP: Cosedia. lA 386,7: Cosediae. Cosed-ius ilf. (unbeltannten fimdorts, j. in Bonn) BJ 89 (l890) s. 52 n. 14: Cose-d(ii) o(fficina) dreimal tviderlioU. Coseu-acu-s villa, abgeleitet vom gentUi-ciuni *Cosenus, su Cosius, in: ager Cosena-40 censis um Mdcon. Coserainnis Coseramuus s. Conso-rannis. Cosi.... cogn. (London) CIL VII 1336, 348: Cosi.f. Cosia ft. j. la Coisc, nbfl. der Loire. Cosi-llllS M.cogn. (lieims) Ilabert 389: Cosillus ff. (Miltenberg) CIB 1741: In li(o-norem) d(omus) d(iYinae) Mercurio Arver-norig(i) Cosillus (pder Arverno Biecosillus?)nbsp;50 donavi es visu letus libes merito. Cos-ilus ilf. fig. (Mannheim) Schuerm. 1633: Cosili. 1634: Cosilus. (Bonn) BJnbsp;89 (1890) s.11 w.90: OF. COSIAI. (Beims)nbsp;Hubert 390: Cosilus. |
Cositev.. (Zollfcld) CIL III 12014, 612: COSITIIV. Cos-iu-s ilf. Cosia F. nomen. (Ampu-rias) CIL II 6257,53: Cosius.Urap. (Ilici) 6349,14^’: Cosi. (Bregens) III 12014,214:nbsp;Cosi Ruf(i). (Padua) V 2937: L. Cosiusnbsp;Ponatus sibi et Cosiae Erotice. (London) VIInbsp;1336, 345: Of(ficina) Cos. (Trinquetaille)nbsp;XII 890: C. CosiusTrophimas. 5686,268quot;:nbsp;COSIVS.VIA/. (Murviel) ”: COSIVS VIA, jonbsp;(Narbonne)'': COSSIVS VRA. (Murviel;Na.r-bonne; Nimes) 269“—“; COSIVS VRA^(pus).nbsp;(Nmes) C.VPAP. (Lyon, Trion n. 601)nbsp;Allnier-Bissard t. 4 p. 328 n. 497, 409:nbsp;COSI RFN = Cosi Rufini. (n. 602) p. 329nbsp;w. 497,411: L(ucius) Cos(ius) Viril(is).nbsp;n. 497, 412: 0 0F(ficina) L(ucii) C(osii)nbsp;Viril(is) 0.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(n. 601) n. 497, 410; Cosius . Urap(pus). (Bordeaux) Jullian n. i95: Co-si(us). 496: Cos(ius). 497;.C. Cos. 498:20 Co . .. (Tongern) Schuerm. 1621: Corufi?nbsp;(Coin) 1623: N//C0S. (Bmn) 1624: Cos.nbsp;Cberm. (Nipnegen; Le Chdtelet; . Eouen;nbsp;Èpinay; Saintc-Beuve) 1625 —Ilabert 314.nbsp;Schuerm. 1315: Cos. Ru. f. (Amiens) 1635:nbsp;Cosir. (Nijmegen) 1637: Cosi.Rufin. (Tongern) 1639: Cosi Ru. (Windisch) 1640;nbsp;Cosius Urap. (Allier) 1641 = Catedoguenbsp;dll musde de Moidins n. 811: Manus Cos-sius. (Lunneren; Nijmegen; Amiens) 1646:80nbsp;Cos(i) Ruf(m). (Houai) 1647: Cos.Ru.f.nbsp;(Autun): CORSVI. Gallische silber-münsen.nbsp;Muret-Chab. plXVll 5858. 5859; COSHnbsp;RCALITIX. 5860—5866: COSH RCOAANnbsp;Audi in Cos-enus, 0. Cosen-acu-s. Cosla 0. 1) Coslum Cosli im Nahagotoe, j. Fusel, Bheinbaiern, bistum Mainz; 2) imnbsp;pagus Catdlaunicus, j. Coole, départ. Alarne,nbsp;arrond. Vitry-le-FranQois, canton Sompuis,nbsp;am ft. la Coole. — Vgl. *COS-lo-S die hasel, 4onbsp;air. coll m. gl. corylus, acy. coll m. hazelwood,nbsp;to. coll-en /'., ubret. coll, acorn, col-, corn.nbsp;col-viden gl. corillus, tv. coll-wydd = bret.nbsp;kel-wez coMjincV = '^'coslo-vidu-s, bret.(Léon)nbsp;kel-vezen, mbret. queluezenn coudrier, lat.nbsp;cor-ulu-s aus cos-ulo-s; pontisch ndsvcivov,nbsp;got. basala, ahd. basala basal, an. hasl,nbsp;engl. bazel, slaw, sbeol colurnus? virga, ba-culus, woher die 0. Schesla und Scheslits. Cosluiuuus 0. j. Coulon, départ. Yonne, .50 arrond. Auxerre, canton Courson, gcmcindenbsp;Sementron, CosiHIlin ft. le Cohnont, nbfl. dcr Maycmie, bei Gorron und Oisseau. |
[Cosa — Cosmum]
-ocr page 584-Cosnac
Cosurn-icum
Cosus
Cotin-ius
Cosus Cr. Iberisch? (Brandomil hei Cor-ctibion) GIL II 5071 = 5628; Coso M(arti) Vegetianus Puscus v. s.
Cot-eius M. (Munzach hei Liestal) GIL XIII 5312; Prima C. Cotei (gen.) ]ib(erta)nbsp;ann(onim) XVI et soror illaeus Arauricanbsp;annic(ula) et mens(ium) VI t(ic) s(itae)nbsp;s(unt). Patronus po(suit).
Cötia Cocia silva, der alte ivald Guise-10 lez-Gompiègne, j. forêt de Gompiègne, ch'part. Oise. Gr eg. Tur. h. F. 4,14 (21); Dum innbsp;Cotiam silvam venationem exerceret, a febrenbsp;corripitur et exinde Conpendio villa rediit.nbsp;5, 29 (39); Cbilpericus rex mense ootubernbsp;in Cociam silvam plemis luctu cum coniugenbsp;resedebat. Lïber historiae Francorum 5lnbsp;(a.714): Pranci denuo Cocia silva in Francos invicem inruunt. Vita Lrausii 2, 10nbsp;AS8 5. mart. I p. 408 G: In saltibus Cotianbsp;20 videlicet et Lisica.
Cüti-acu-s Cautiacuiii von M. Cotius, O. l) mon., j. Saint - Br is, dép. Yonne, arr.nbsp;und canton Auxerre. 2) j. Quissac (Gard;nbsp;Lot; Lot-et-Garonne). 3) Guisse, dép.Sartlie,nbsp;arrond. Lm Flèche, gemeinde I.e Lude.
4) nbsp;nbsp;nbsp;Gussy, 1 dép. 8aóne-et-Loire; 1 Nièvre;
1 nbsp;nbsp;nbsp;Yonne; 2 Galvados; 1 Loire; 2 Góte-d’Or.
5) nbsp;nbsp;nbsp;Guissy, 1 dép. Loiret; 1 Yonne. 6) Guisy,
2 nbsp;nbsp;nbsp;dép. Aisne; 1 lUe-et-Vilaine; 1 Lot-et-30 Garonne; 1 3Ieuse; 1 Basses-Pyrcnécs; 2
Oise; 3 Ilaute-Savoie; 2 Seine-et-Marne; 1 Yendée. 7) Ghoisy, 1 dép. Seine; 2 Seine-et-Oisc. 8) Ghoisies (von Cotiacas), départ.nbsp;Nord, arrond. Avesnes, canton Solre-le-Glid-teau. 9) Ghoisey, dép. Jura, arrond. undnbsp;canton Bole. 10) Gusset, 1 dép. Allier, arrond. La Palisse, und 1 dép. Blióne, arrond.nbsp;Iryon, gemeinde Vüleurhamte. ll) Gossé,nbsp;1 dép.Maine-et-Loire; 2 May enne. 12) Gus-10 sac, 2 dép. Avcyron; 1 Gcmtal; 1 Dordogne;nbsp;1 Gironde; 3 Ilaute-Lioire; 1 Lot-et-Garonne;
1 nbsp;nbsp;nbsp;Ilaute-Vicnne. 13) Guxac, 2 dép. Aude.nbsp;14) Guzac, départ. Lot, arrond. und cantonnbsp;Figeac. 15) Guissai, dép. Orne, arrond. u.nbsp;cant. Alen(on,u.a.m. cf. die norditalianischennbsp;Gucciago und Guzzagli. Welter in französ.nbsp;Goisia, dép. Jura, arrond. Lons-le-Saulnier,nbsp;canton Arinthod; Guisia, dép. Jura, arrond.nbsp;Jjons-le-Saulnier, canton Beaufort; Guisiat,
60 dép. Ain, arrond. Bourg, canton Treffo^'t; Guzieu, dép. Ain, arrond. Beïley, canton Vi-rieux-le-Grand; Guzieux, dép. Jjoire, arrond.nbsp;Montbrison, canton Saint-Galmier; Gussay,
2 nbsp;nbsp;nbsp;dép. Indre-et-IjOire; Gusscy, 1 dép. Góte-
d’Or und 2 Douhs; Gusey, dép. Ilaiite-Marne, arrond. Jjangres, canton Prautlioy; Gusy, 2nbsp;dép. Haute-Savoie; 1 Yonne; Guzy, 1 dép.nbsp;Nièvre, 1 Saóne-et-Loire; Goisy, dép. Somme,nbsp;arrond. Amiens, canton Villers - Bocage;nbsp;Ghouzy, 2 dép. Loir - et-Gher; Ghouzé, dép.nbsp;Indrc-et-Loire, cf. Cuttia, Cutiaous, Cuci-acus, Cottius.
Cot-illus M. ftg. (Le Ghdtelet) Schuerm. 1656 = Habert 397; Cotillus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
Cotil-o(n) M. (Bom) GIL VI 12677;
M. Atius Cotilo.
Cöt-ïlus Jl£ cogn. Cotile F. Alartial. 2,70,2; Cötlle. 3,63,1; Cötile, bellusnbsp;bomo es; dicunt boe, Cötile, niulti. 5; Can-tica qui Nili, qui Gaditana susurrat. 138^.;nbsp;Quid nai-ras? hoe est, boe est bomo, Cötlle,nbsp;bellus? I Ees praetricosa est, Cotile, bellusnbsp;homo. (Bom) GIL VI 20873: Iiinia Cótil[e].
Cötinae O. in Hispemia Baetica. Strab.
3, 2, 3 p. 142; Kara ds rag Kmiivag Ityo-ylvag yaXwg tt aga ysvvamp;rai %ai 'fpvOog.
Cotiii-elli fl. j. Ie Gotinel, nbfl. der Au-trèclie, hat seine quelle nördlich von GontiUy, Sarthe.
Cot-liii F. im oberen Granthal, abteilung der Volcae Teetosages. Tac. G. 43; Eetronbsp;Marsigni, Gotini (Cotini MüUenhoff), Osi,nbsp;Buri terga Marcomanorum Quadorumque sonbsp;cludunt. . . . Gotinos Gallica, Osos Panno-nica lingua coarguit non esse Germanos,nbsp;et quod tributa patiuntur; partem tribu-torum Sarmatae, partem Quadi ut alieni-genis imponunt. Cotini, quo magis pu-deat, et ferrum effodiunt. Omnesque binbsp;populi pauca campestrium, ceterum saltusnbsp;et vertices montium iugumque insederunt.nbsp;Ptol. 2, 11, 10; Sidcoveg, slra Kórivoi (ï.Óq-voi X), dra OvtajSovQyioi insQ rbv ’Oqkv- lonbsp;vtov êgvgóv. 11; ’Tno ós rbi’ 'Oqkvviov öqÓ-gov Kovctóoi, vep' ouj ra aiêrjQcoQvisia xal fjnbsp;Aovva vit]. Bio 71, 12, 3; Kortvol ós s%-yyysllavro g'sv avroig ogota. (Bom) GIL VInbsp;2831; Gives Cotini ex provineia M[oesianbsp;superiore?], oder dift Thracer, cf. Korrjvaioinbsp;im dacischen ostlande? •
Cotin-ius M. nomen. (Mondsee) GIL III 5625; L(ucius) Cotinius L(ucii) f(ilius)nbsp;Martialis, dee(urio) luvave(nsium) II (duum- sonbsp;vir) i(uris) d(jicundi) sib(i) et Pecciae La-tiiiae uxori v(ivus) f(ecit). (Bom) VI 8805;nbsp;Posuit Marsus dec(uria) Cotini heres exnbsp;collegio Germanorum.
[Cosus — Cotin-ius]
-ocr page 586-Cotinn-acu-m — Cott-io-s
Schuerm. 1661: Cottalu. (Enns) 1662: Cottaius f(ecit). (Enns; Begensburg) 1663: Cottaius fe(cit). (lm museum zu Hijon)nbsp;BA n. s. 5 (1862) p. 111: D(is) M(anibus)nbsp;Mafinosa et Cottaius Africanus. (Gevrey,nbsp;Góte-d’Or) Lejay p. 155, 193.
Cotti - on O., sibente station stvischen Glermont-Ferrand und Narbonne. Sidon.nbsp;Apollin. carm. 24, 75: Hinc tu Cottion ibisnbsp;atque Avito | nostros dicis 'ave’.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
Cott-io-s ahleitung von 31. Cottos, cf. Ate-cotti, Es-ane-koti(os) = Ex-ande-cot-tio-s, Melo-cottius. 31. l) Gic. in Verr. act.nbsp;2,5,165: M. et P. Cottii, nobilissimi homines, ex agro Tauroinenitano. — 2) Namenbsp;'eines celtischen (Ugurischen?) fürsten derGot-tischen Alpen, sones des Icönigs M. luliusnbsp;Bonnus, nennt sich 8 a. Ghr. M. lulius Cottius; sein glekhnamiger son f unter Nero,nbsp;worauf sein reicJi Icaiserliche provinz ward. 20nbsp;Strah. 4, 1, 3 p. 178 s..' Kaïa SI rijv héQavnbsp;oêbv Tfjv öia Ovoxovrtcav Kcil zijg KovzCovnbsp;géyQt fiÈv OvyÉQVov %cil TaQovaxcovog xocerjnbsp;oSög Tj anb NsgavGov. . . . ’EtzI zovg ezeQOvgnbsp;b^ovg zamp;v OvoKOvzleov TtQog zfjv Kozttov (li-lia êxazbv svbg Ssovxa in E^qóSovvov xa~nbsp;fitjv. . . .’Enl quot;Slxelov, rb négag rrjg Kozzlovnbsp;ypg. 6, 6 p. 204: H rov Aóvvov kiyopév-i]nbsp;yï] xal fj Toü Koztiov. 5, 1, 11 p. 217:nbsp;’Tneg Se Hlaxsvxiug inl gsv xovg ogovg xfjg 30nbsp;KoxxLov yrjg (xoxxovxfjg codd.) Tixlvov èvnbsp;xqiaxovxa gilioig nóhg. Yitruv. 8, 3,17:nbsp;Item Alpibus in Cottii regno est aqua, exnbsp;qua qui gustant statim concidunt. Blin. n.nbsp;h. 3,135: Cottianae civitates (in den Alpen).nbsp;138 (tropaeum Alpkmi, a. 8 a. Ghr.): Nonnbsp;sunt adiectae Cottianae civitates XV, quaenbsp;non fuerant hostiles. Tac. h. 1, 61: Vastarenbsp;Gallias et Cottianis Alpibus Italiam inrum-pere. 87 : Quando Poeninae Cottiaeque 40nbsp;Alpes et ceteri Galliarum aditus Vitellianisnbsp;exercitibus claudebantur. 4, 68: Legionesnbsp;victrices, octava, undecima, Vitellianarumnbsp;una et vicensima,' e recens conscriptis se-cunda Poeninis Cottianisque Alpibus, parsnbsp;monte Graio traducuntur. . Suet. Tih. 37:nbsp;Cobortem ab urbe et aliam a Cotti regno.nbsp;Nero 18 (a. 63):- (Nero) Ponti niodo regnuinnbsp;concedente Polemone, item Alpium defunctonbsp;Cottio (scü. filio) in provineiae formam re- 50nbsp;degit. (cf. Yopisc. [nicht aus Sueton, ahernbsp;warscheinlich aus gemeinschafüicher quelle]nbsp;Aurelian. 21,11: Addidit (a. 63) Nero, subnbsp;quo Pontus Polemoniacus et Alpes Cottiae
Cotimi-acil-in O. s. Codiniacum. Coti-o(n) M. (Lyon, Trion) Allmer-Dis-sard, Lyon t.i p. 329 W.-497, 414: DOTIOnbsp;¦|i = Cotio f(ecit). (Nuits-sur-Beaime) Ha-bert 395: Of. Coti. (Beims) 396: Coti.of.nbsp;(Allier): Cotis. (j. in Basel) IH 352, 57 31.nbsp;ScJiuerm. 1657: COTIO.
Cotir-acu-m 0., nicht Crouy. Berts dipt. 18 (c. a. 640)p. 19,20: In loco noncopantenbsp;10 Cotiraco, quae est super fl(uvium) Isera,nbsp;s(ito) in pago Camiliacense.
Cöt-ius 31. Cötia F. nomen. (Aislingen) GIL III 12014, 217: COTIV. . (Este) Vnbsp;2611: T. Cótio T. 1. Quadrato. Bais n. 532:nbsp;Q. Cotius M'. f. (Aquileja) 1182: Sibi etnbsp;Cotiae Q. f Sabinse. 1183: Sibi et Cotiaenbsp;Q. £ Sabinae. (Bom) VI 1058: M. Cotiusnbsp;Cinon. 2933: Aurr. Dizane. Cotia. et. Puti-ne. coniugi. natus . ex provincia. Maesia. in-20 feriore. (Coptos) BE 4, 36: C(enturia)nbsp;Coti(i). In O. Cöti-aou-m; vgl. Cottius.
? -cotius in fundus Eubacotius.
Cot-o(n) 31. (Bhilippi) GIL III 635: Goto. (Lyon, Trion n. 608) Aümer-Bissard,nbsp;Lyon t. 4 p. 329 n. 497, 415: lOTOil.^O.nbsp;(n. 609) 416: MOTOD.^0.
Cotoil-aco aus *Cot(t)on-acu-s, O. bei Grenoble.
?cotoii-ea venetischerpflansenname. Blin. zon. h. 26, 42: Halus autem, quam G-alli silnbsp;vocant, Veneti cotoneam, medetur lateri,nbsp;item renibus eonvolsisque et ruptis.
Cot-onius 31. Cotoii-iii F. cogn. (Fünf-hirchen) GIL III 3309: Mar(cio) Goto .... (Klagenfurt) 4888: Cotoniai.
Cotr-ius M. (Bompeji) EE 8 p. 87 n. 316: Q. Cotri. (a. 3 p. Ghr.) GIL X 892:nbsp;Q. Cotrio Q. f.
Cotr-Oll fl. j. Ie Goitron, nbfl. der Braye. 40 Cotta lat. a,-stamm, von urcelt. *-cotto-snbsp;alt, 31. cogn.
Cott-aiius 31. (Triébendorf hei 3Iurau) GIL III 5067: Cottaiio Anni Senecae ser.nbsp;V. f. s. et lustae coni(ugi) opt(imae).
Cottaiö-lbl’Tga von 31. Cottaius, nacJi llübner von einem Aurelius Gotta benannt,nbsp;stadt der Vettones. • Btol. 2, 5, 7: Korraió-j3(gt;iya (xorrayo^^lya X).
Cott-alus cf.gr. KÓTTdXog,31. (Lorch)GIL 60 III 6010, 72“: Cottaius fe(cit). (Zwischennbsp;Zigetsdorf u. Königsiviese hei Begensburg)nbsp;Cottaius fl. (Fins d’Annecy, Haute-Savoie) 'nbsp;XII 5686,271: Cot//l. m(aEu). cf. BAn.s.nbsp;17 (1868)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;99: Cottil. m(anu). (Tongern)
[Cotinn-acu-m — Cott-io-s]
-ocr page 587-Cott-io-s
|
Romano nomini sunt tributae. Victor Caes. 5, 2: Pontuni in ius provinoiae, Polemonisnbsp;permissu, redegit; cuius gratia Polemonia-cus Pontus appellatur; itemque Cottias Al-pes, Cottio rege mortuo cf. epit. 5,4. Eutrop.nbsp;7,14, 5: Duae tarnen sub eo provinciae fa-ctae sunt, Pontus Polemoniacus concedentenbsp;rege Polemone et Alpes Cottiae Cottio regenbsp;defuncto. Hieron. cliron. a. Abr. 2Q81: Duaenbsp;tantum provinciae sub Nerone factae, Pontus Polemoniacus et Alpes Cottiae, Cottionbsp;rege defuncto, daraus Cassiodor. chron. 685.)nbsp;Ptol. 3,1,34: Arptovriav Iv KorvCaig {Ski-niaig X) quot;Alneoiv ”OaY,ila. Dio 60, 24, 4nbsp;(a. 44 p. Clir.): Md^xa ^lovlita Kottlw (son)nbsp;TTjv naxQcoavnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ènl ramp;v quot;Alneav rav |
upmvvfiav eï^e, nooGsTtrjv^rjas [o JCiKiidtogJ, ^aGiXéa civTOv tote ttqamp;tov óroftKöorg. TPnbsp;2 £ 1: Cotii Regnum (taler von Susa, £ri-20 anqon etc.). 1—2: In Alpe Cottia (am passnbsp;des Mont-Genèvre). Latere. Veron. 10, 9:nbsp;Alpes Cotias. Cl. Mamertini geneilil. Maxi-miani 9: Inde lulias, bine Cottias Alpes.nbsp;lA 339,8: Per Alpes Cottias (var. Gottias).nbsp;340,3: Cottiae. 356,1: Per Alpes Cottias.nbsp;387, 5: Trans Alpes Cottias. Incerti gra-tiarwm actio Constantino Augusta 3: Cottiisnbsp;(Baehrens; cunctis M) Alpibus continetur.nbsp;Illieros. 65 p. 555 W. —p.5 Tobler: Indenbsp;30 incipiunt Alpes Cottie (cod. Paris. 4808;nbsp;dafm hat cod. Veron. Alpes Penninse). Julian. orat. 2 p. 74 C: IIs^l raig KoTTiaig ”AX-TtEGiv. epist. ad Athenienses (a. 360) p. 286£:nbsp;JIeqI Tag KoTTtag ''AXnsig. Bufus Festusnbsp;3, 4: Alpes Cottiae. Pacati panegyricusnbsp;Theodosio Augusta d. 30: Superatis Alpibusnbsp;Cottiis (coctus A). 38: Alpes Cottias. Am-mian. 15, 5, 29 (a. 355): Angustias Alpiumnbsp;pen-umpere Cottiarum. 10,2: Unde ad so-40 lis ortus adtollitur, aggeribus cedit Alpiumnbsp;Cottiarum: vias rex Cottius, perdomitis Gal-liis solus in angustiis latens inviaque loco-rum asperitate confisus, lenito tandem tu-more in amicitiam Octaviani receptus prin-cipis, molibus magnis exstruxit ad vicemnbsp;memorabilis muneris, conpendiarias et vian-tibus oportunas, medias inter Alpes vetustas,nbsp;super quibus conperta paulo postea refere-mus. 3: In bis Alpibus Cottiis, quarumnbsp;DO initium a Segusione est oppido, praecelsumnbsp;erigitur iugum, nulli fere sine discriminenbsp;penetrabile etc. 7: Huius sepulcrum reguli,nbsp;quern itinera struxisse rettulimus, Segusionenbsp;est moenibus proximum Manesque eius ra-tione gemina religiose coluntur, quod iustonbsp;moderamine rexerat suos et adscitus in so-eietatem rei Romanae quietem genti i^rae-stitit sempiternam. XL occ. 1, 91: (Prae-ses) Alpium Cotiarum. 2, 21: (Provincia)nbsp;Alpium Cottiarum. Prudent, peristeph. 2,nbsp;539: Cottianorum iuga. Hieronym. epist.nbsp;109, 2, a. 404 (0pp. Vail. t. 1 c. 727 Ven.):nbsp;Inter Adriae fluctus Cotiique regis Alpes.nbsp;Oros. 1, 2, 66: Narbonensis provincia, pars lonbsp;Galliarum, habet ab oriente Alpes Cottias.nbsp;Sozomen. eccl. hist. 9, 11, 3: Méxqi tamp;v gs-Ta^v 'IiaXiag r.ai FaXmlag oqojv, dg KoTTiagnbsp;’AXiteig Pmgalot KaXovGt. 12,4: JlaQccgElTpagnbsp;Tag KoTTiag ’AXitsig. iMterc. Polemii Silviinbsp;1,11: Nona Alpes Cotticae et Appenn(inae),nbsp;in quibus est Genua (die Alpes Poeninaenbsp;und der Appennin vertvechselt imd in folgenbsp;dessen Genua in die CottiscJien Alpen verlegt).nbsp;Sidon. Apollin. carm. 7, 523—525: Utque 20nbsp;satis sibimet numerosa coisse | nobilitas visanbsp;est, quam saxa nivalia Cotti | despectant.nbsp;Fkmod. epist. 6, 38, 2: Regressum me denbsp;Alpibus Cottiis. Zosim. 6,2,6 (a. 408);nbsp;'Hoav ds Kiirat TQEig, al Tag ini tt]v ’iTaXtavnbsp;dnb KsXtamp;v xdxeiamp;EV insKEiva oSovg ano-xXELOvGai, KoTrlai, Iloivtvai, MaQiTtgai.nbsp;Cassiodor. var. 4, 36 (Theoderich an Fau-stus): Atque ideo illustris magnificentia tuanbsp;provincialibus Alpium Cottiarum assem pu- sonbsp;blieum per tertiam indictionem nos relaxassenbsp;cognoscat,- quos transiens noster exercitusnbsp;more fluminis, dum irrigat, oppressit. Iordan. Get, 30, 154: Hie ergo Stilico ad Po-lentiam civitatem in Alpes Cottiarum looa-tam dolose accedens. Procop. b. Gotth. 2,28:nbsp;’Ev ’ds quot;AXttegiv, a’t FdXXovg ts %al AiyavQovgnbsp;Sioqi^ovGtv, aGnsq quot;AXnsig KovTiag xaXovGinbsp;'Pcogaïoi, (pQov^ia Gvivd ^vjipaivsi elvai. Aga-thias hist: 2,3 (a. 553): ObTco ds lamp;v Aig,i- .10nbsp;Xtag xal AXniGxoTiag iXamp;óvTEg fióXig rbvnbsp;IldSov insQaiovvTO. Bav. 4, 27 p. 240, 3:nbsp;Alcacotbin. Vita Quinidii 2, 5 ASS 15. febr.nbsp;II^. 830A1.- Alpes Cottias, Apenninas villas.nbsp;Vita Tygris 11 ASS 25. ium. V p. 75 C:nbsp;Vallem Cottianam. — Inschriften. (Tarragona) GIL II 6085: Item (= commenta-r[i]ensi). . . Alpium. Cotti(arum). (Ephesus) III 6075 :Proc(uratori) [Augg. nostr]or(um), item prae[sidi Alpiujm Cottiar(um) et ma- donbsp;[rit](imarum). (Avigliana, auf dem altarnbsp;von der grenze zivischen Italicn und der pro-vinz Alpes Cottiae) V 7213: (Contra)scr(i-ptor) (controleur) Finib(us) Cotti(i). (Susa, [Cott-io-s] |
Cottiae — Cotu
|
a. 9/8 a.Chr.) 7231: M. lulius regis Donni f(ilius), Oottius, praefectus (gauverhands-vorstand, gaufürst) ceivitatium quae sub-scriptae sunt: Segoviorum, Segusinorum,nbsp;Belacorum, Caturigum, Medullomm, Teba-viorum, Adanatium, Savinoatium, Ecdinio-rum, Veaminioram, Venisamomm, lemerio-rum, Vesubianorum, Quadiatium. 7250 (a.nbsp;8 a. Chr.): Alp. Colt. 7251: Procuratorinbsp;10 Aug(Tisti) nostri, praesidi Alpium Cottia-r(um). 7253: Tabularius Alpium Cottiarum.nbsp;7259: Flamini Aug(usti) provinciae [C]ot-tianae. 7262: . . [lujlius Cotti l(ibertus)nbsp;Urbanus. 7296: M. lul(ms) Cott[i(i)] reg(is)nbsp;1. Paris. (Bom) VI 1642i [Procurjatori etnbsp;praesidi Alpium Cotti[arum]. 1643: Proc(u-ratori) et praesidi Alpium [Cottiarum]. (Zeitnbsp;des Tiberius) BIC A 1853, 182: Procuratornbsp;re|gni Cotti] et proviri[c.] lsrar[bonens(is)].nbsp;20 (Vicaréllo) XI 32^4: In Alpe Cottia (Col denbsp;Buandes). (Marseille, aus der vallée de l’Hu-veaune) XII 408 = Wilmanns 1258: Pro-c(uratori) Aug(usti) Alpium Cottian(arum).nbsp;(Vienne, c. a. 212) CIL XII 1850 —Ilübner,nbsp;Ex. n.876: Pr[o]c(uratori) Alpium Coritta-rum (lis Cottiarum). — 3) Andere. Plin. ep.nbsp;2,7, 3: Pilio eius Cottio, quem amisit absens,nbsp;habitus est honor statuae. 4: Cottius. 6:nbsp;His ex causis statua Cotti publice laetor,nbsp;30 nee privatim minus. 3, 10: C. Plinius Ve-strinio Spurinnae suo et Cottiae s. (Bivona)nbsp;Kaïbel 2405, 19: ITTOM wnd I3TT0gt;I.nbsp;(Salona) CIL III 9019: D(is) M(anibus)nbsp;Cott[iae] Tertull[ae]. (Petronell) 11144^:nbsp;Spli V. s. 1. m. Q. Cottius Lalus. (Strau-bing) 12014,218: Cottio. (Bom, a. 210 p.nbsp;Chr.) VI 1059: Q. Cottius Rufus. 1396:nbsp;Cottia A. Cotti f. Galla . . . A. Cottia patrinbsp;. . . A. Cottio . . . 9544: A. Cottio Eunomonbsp;w (dat). 16546: C. Cottius D. 1. Chronius.nbsp;16655: C. Cottius Herma. (Timgdd) VIIInbsp;2418; D(is) M(anibus) s(acrum). Cottiae M.nbsp;¦ filiae Marcianae uxori rarissimae. (Carthago) 12999; Cottius Felix. (K’siba M’rau)nbsp;16768: Cottia Birl. (Algier) BA 10, 1nbsp;(1853) p. 305: C(ai) Cot(tii) Xani Sabi-niani opus doliare ex praedi(i)s Aug(usti)nbsp;n(ostri). (Chieti) IX 3030: Cottia C. 1.nbsp;[EJleutheris. (Brindisi) 6082,25: L. Cot...nbsp;60 (Montelione) X 70: Cottia Pelicula. (Atri-palda lgt;6i Avellino) 1135; D. Cottius D. f.nbsp;Gal(eria) .Placcus. 1152: Uxori Cottia D.nbsp;f. Secundae. (8. Maria di Capua) 3776, 1,nbsp;2 (= I 565); M. Cottius M. f. 3777, 1, 2 |
[Cottiae — CotüJ = EE 8 p. 120 n. 460: M. Cottius M. f. CIL X 4101; M. Cottius Aug.....sibi et M. Cottio M. f. C..... nbsp;nbsp;nbsp;4102; M. Cottio Diode. (luna, a, 255 p. Chr.) XI 1354; L. nbsp;nbsp;nbsp;Cot(tius?) Proculus. (Vienne) XII 272:nbsp;Cotti. offi(cina). (I)yon, Trion) BE 2 n. 672nbsp;p. 294 = Allmer et Biss., Trion p. 197 =nbsp;Lyon n. 328 f. 3 p. 284: G(aius) Cottiusnbsp;Theodotus. (Brugg) CIL XIII 5195; C.nbsp;Cottio Rufo. (BeJitveiler) CIB 1772: Deo lonbsp;Merc(urio) Sex. Cottius ïasgillus v. s. 1. m.nbsp;(Bei Mainz) 2058 = Becher n. 144: Here-des Cotti (die Cottier) f(acienduin) c(urave-runt). Cottiae s. Cuttiae. Cott-o(n) ableitung von Cotto-s, M. cogn. Liv. 40,' 57, 3 (a. 179 a. Chr.): Antigononbsp;et Cottoni (nobilis erat Bastarna; et Anti-gonus cum ipso Cottone legatus ad conci-tandos Bastarnas missus). 58,1; Fide Cot- 20nbsp;tonis et Antigoni. (Tarragona) CIL IInbsp;4970,153“: Cotto. Cot[to]. (Elche) 6349,nbsp;15: Of. Cotto. (London) VII 1336, 353“: Of. Cotto. (Caerleon) Of Cotto. (Lcni-don) Of Cot. . (Shefford, Bedfordshire) Of Coet, Of Co . . . (London) 354; Cotto f(ecit). 355: COllOb. (Genf) XII 5686,nbsp;273: Cotto oder Cott(i) o(fficina)? (Lyon,nbsp;Trion n. 610) Allmer-Biss., Lyon t. 4 p. 329nbsp;n. 497,417'. Cotto. 418; Cottoni ... - (Poi- zonbsp;tiers) Bichard 108; Cotto f(ecit). (Beims)nbsp;Ilabert 398: 30TT0Zgt;. (Friedberg; Vech-teft; Tongern) Schuerm. 1664: Of. Cotto. s.nbsp;Coto(n). *CÖtto-S alt, mbret.coth coz, nbret.(Léon) coz koz, vannetais koh kouh, eorn. coth, cy. M. nbsp;nbsp;nbsp;Coth. Cottns M. cogn. ConciT: Bracarense II. a. 563 (Mansi 9 c. 780); Cottus episcopusnbsp;(nemlich Empuritanae ecclesiae). (Vienne) 40nbsp;CIL XII 5686,272: Cotti. offi(cma). (Genf)nbsp;5686, 273: Cott(i) o(fficina)V (Metz) Bo-bert-Cagnat fase. 3 p. 126: D(is) M(anibus) T. lanuarii Cotti. (Elsaft) Schuerm. 1521; Coitos f(ecit). (Xanten) 1668; Cottos.nbsp;(Mainz) CIB 2058: Heredes Cotti f(acien-dum) c(uraverunt). In piet. V. At(t)a-cottinbsp;Ate-cotti At(t)i-cptti; cf. ogmisch E-wa-cot-tos, *Ex-ande-cottos in (gen.) Esanekoti;nbsp;CIL III 6492; ... cottus Cam . . . ; Melo- 5onbsp;cottius. Koxxovtriq s. Cottios. Cotn M. F. (Kleinschemen) CIL III 966: Cotu Successi f(ilia) cives Norica; |
?Cotu-antii — Couru-nus
|
(8t. Michael hei Villach in Noricum, zwischen Zauchm uncl Giratschach) 11502: Baeacunbsp;Atuni f(ilia) viva fecit sibi et Arimano filionbsp;Arioiii f(ilio) et Cotuni Messici f(ilio) con-iugi car(issimo) vivo. (Bei Wieling) 11630;nbsp;Sacro Cotnnis et Quarta Q(mnti) vivi f(e-cemnt) sib(i) et Saoretie filie. (8ainte-Uo-lombe, dép. Ehóne) Allmer-Diss. t. 4 p. 329nbsp;n. 497, 419: Cotu. (Lyon, Trim n. 1187)nbsp;wp.411 n.1141: Of. Scotti.Cotu. 5. Coto(ii). ? Cötu-autiï V. der Baeti. 8trdb. 4, 6, 8 p. 20G: Tav ’Paitamp;v Bovxavtioi xccinbsp;Kmrovdvuoi. Cotu-atus von cotu-, carmifischer M. Caes. h. G. 7,3,1: Carnutes Cotuato et Con-conetodumno ducibus, desperatis bominibus,nbsp;Cenabum .signo dato concurrunt civesquenbsp;Eomanos, qui negotiandi causa ibi constite-rant, in bis Graium Fufium Citam, bonestumnbsp;20 equitem Eomanum, qui rei frumentariaenbsp;• iussu Caesaris praeerat, interficiunt bonaquenbsp;eorum diripiunt. Jn Hirt. h. G. 8, 38, 3 istnbsp;Cotuatum nur coniectur von Frigeïl für Gu-tuatrum. s. Gonattus? Cotuc-o(n) F. (Grottenhofen hei 8eckau) GIL 111 5389: Titiae Tib. Cotuconi. €otul-ia Jf. (8t. Margarethen hei 8ilher-herg) GIL III 5040: Cotulia Mascli et Vi-bia Vibi viva fil(ia). Vibianus fecit. (81. Veit 30 hei Waldecli in Karnten) 5107: Cotulia Euscinbsp;f(ilius) v(ivus) fe(cit) si(bi) et Asediae Ma-ximi f(iliae) co(niugi) et Eestutae f(iliae)nbsp;an(norum) XX et Boniae Successi f(iliae).nbsp;s. Cotyla. Cotiil-o(n) M. cogn. (8t. Oswald auf der Bieding) GIL III 11661: Gotulo Patali f.nbsp;et Vindae Arimani f. ux. v. f. sibi et lan-tumaro f. au. XX. (Aislingen) 12014,219;nbsp;Gotulo. (Nimes) XII 5686, 274: Gotulo.nbsp;40 (Lyon, Trion n. 612) Allmer-Biss., Lyon t. 4nbsp;p. 330 n. 497, 420: Gotulo. 421: Gottulo.nbsp;(Autm): Coivl/I/. (Allier) 8chuerm. 1669:nbsp;Gotulo. (Paris) BE 1882 jp. 115 — Mowat,nbsp;Bemarques p. 74 w. 31; j?-77: Gotulo. (Ver-tault) Hahert p. XLY (Autun): Cotul. . .nbsp;(Ljangres) Hahert 399. (Allier): Gotulo. ¦ nbsp;nbsp;nbsp;Cot/////// (lampe). BJ 88, 100: Got/////// Cotus M. cogn. Caes. heil. Gall. 7, 32, 2—4: Legati ad eum (Gaesarem) principesnbsp;50 Aeduorum veniunt oratum, ut maxime ne-cessario tempore civitati subveniat; summonbsp;esse in periculo rem, quod, cum singuli ma-gistratus antiquitus creari atque regiamnbsp;potestaten! annum optinere consuessent, |
duo magistratum gerant et se uterque eorum legibus creatum esse dicat. Horam esse alterum Convictolitavem, florentem et in-lustrem adulescentem, alterum Gotum, anti-quissima familia natum atque ipsum hominem summae potentiae et magnae cogna-tionis, cuius frater Valetiacus proximo annonbsp;eundem magistratum gesserit. 39, 2: Hisnbsp;(Aeduis) erat inter se de principatu conten-tio, et in illa magistratuum controversia lonbsp;alter pro Convictolitavi, alter pro Cottonbsp;summis opibus pugnaverant. 67, 7: Tresnbsp;nobilissimi Aedui capti ad Gaesarem perdu-cuntur: Cotus cotis A' cotys B' Ashh.),nbsp;praefectus equitum, qui eontroversiam eumnbsp;Convictolitavi proxumis comitiis babuerat...nbsp;(Bom) GILYl 5429: C. lulius Atimeti l(i-bertus) Cotus. (Segge) X 6461; M. Sexti-lius Cotus. (Cöln) BJ 88, 100: Cotvs | xnbsp;fx I ff. cf. Gottos oder Coutus?nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Coty-la M., centurio aus der legion der, Alaudae. Cic. Philipp. 13, 12, 26: Cotylanbsp;Varius, quem Antonius deliciarum causanbsp;loris in convivio caedi iubebat a servis pu-blicis. s. Cotulia. Coudo-marus vUlekht gu ir. cuad feoil ^flesh’jM. (Célovnïki hei Lak) GIL JU 5131;nbsp;Pinit(us) Coudoma[ri]. ? Coug-ia Cougio-n stadt der Vaccaei. Strah. 3,3,2; Eixa Ovêttcoveg xai Ovaxxaioi,-sonbsp;ói mv 6 AovQtog §£Ï xaP 'AxovrLav {/Aymv-Tsiav 8tepih. Byg., Muller ci. xard KovyLavnbsp;oder Kovyexav/ ttóIiv tav Ovaxxcclav i/oivnbsp;óicéjlaaiv. Ptol. 2, 6, 49: OvaxxaLOi, iv olgnbsp;. . . Kaovyiov.^ Bav. 4, 44 y». 313, 6: Cou-gion. Coil-Mnoc nach Ernault hritt. form für *-sen-aco-s, M. (JMStleigh church, Devon)nbsp;LBCh.n. 29; Dixtuidoci Coubinoc(i). Coune-ancus M. (Villarelho) CIJj II .10 2390; C(ornelius) Gouneancus Pusci [f(ilius)Jnbsp;Clu(niensis). Couneid-0(i(um) in 8panien. (8egovia) CLL 11 5779: Allae Couneidoq(um) C[i-pjollus? Cou-iiertus s. Cobnertos. Coiino-S. 8ilber-münge der Gallier in Pannonien. Muret-Chah. 10182 pl. LIV:nbsp;COVNOS. cf. Caunus. Couiltina s. Couventina. Coura s. Colra. Cour-ia F. cogn. (Cilli) GIL III 5262: Couriae. Couru-nus ill. (Zollfeld) GIL III 12014, [?Cotu-antiï — Couru-nus] |
50
-ocr page 590-Cons
Co-virus
Covivi'cii
Cracu-na
|
CIB 861 = WK 2, 104 = Ilettner 292: Dis Manibu[s] . P(ublius) Fi[r]m[i]u[s] Co-vi[m]s vivos si[bi et] Sittiae An[nae] 'uxorinbsp;d[efuncta]e. Covivicii ftg. (Nemvied) ScMerm.lQlO: Covivicii.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;* Covolis CovolllS? (Trier) Ilettner 401: Covolps Oder -us]. Covontina s. Conventina. 10 CoTviliu. (Ellcr lei Düsseldorf) WZ 1, 273: Covviliv. e (?). COTvintina s. Conventina. Cox . . . cogn. (Abano) CIL V 8il0, 285: P. Eem(mius) Cox . . . *COxa fem. %-stamm, lat cox-a liüfte, ein-biegung, ir. cos, cy. eoes, piet. cois (Art-, Ar-cois), röJwaw.eSxa f. hüfte, schenkel; ital. coscia hüfte, rum. coapsa, prov. cueissa, frs. cuisse,nbsp;span. cuja, pori. coxa. Ygl. aber ahd.¦ hahs-a,nbsp;20 kniékelc, kniébug des hinterheines, mhd. habsenbsp;kniebug, lat. coxim, russ. kositö krümmen,nbsp;ai. kaksa-s achselgrube, gurtgegend dernbsp;pferde, av. kaïa- m. achsel. In M. Argento-coxos. s. Cosaloti = *Coxo-loutï. CoxailUiii mon., Cuxa, départ. Pyrcnées-Orientales, arrond. und canton Trades, ge-meinde Cqdalet. Coxs-inus m coxa hüfte? M. (Ingarma-poltron) CIL V 3978: L. Valerius L. f. 30 Coxsinus. Coxtus M. (Bordeaux) Jullian n. 287: Sacrapo. Cox(ti filio). Coxx. (Lyon, Trion) AUmer-Diss., Lyon t 4 p. 330 n. 497, 422: C ¦ OXX. Coxxcr . (Bheinzahern; ziegelhruchstück, j. in Mainz) Becker s. 99, XII: COXXEfF. Cr...... cogn. (Cramond) CIL VII 1087: . . . . G. Publius Cr ... . (London) 1336, 362: Of(ficina) Cr/(/. 40 Cra . . (Castelnuovo) CIL III 2070: Status Cra . . ?Cra . . . cogn. (Veczeli) CIL III 1629, 16: [Le]g. *X1II. g . Au . Cra . . . (Siszek)nbsp;12014, 220: CRA {oder CAR/ oder ORA?) jnbsp;SARI. (Capua) Schuerni.'l 615 ¦. Gva.. (Paris)nbsp;BE 1882 p. 115: Cra. Craauiailus M. fig. (Bicgel) Schuerm. 1676: Craaniani. 1691: Craniani. Crab . . . brittanischer fürst, auf silher-60 münzen. Evans p. 213 pl. V n. 3, pgt;- 214: CRAB. Ygl. ir. crabud religio, cy. crefydd. Crac.... (Sainte-Colombe-lès-Yienne) Allmcr-Dissard, Lyon t. 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;81 n. 177 bis: Q quot;R CRAC .... Holder, Alt-celt. Spraclischatz. I. |
Cracat-oniiuni vicus, j. Croon in Anjou, départ. Moyenne, arrond. Chateau-Gontier.nbsp;Gr eg. Tur. de virtut. Mart 3, 7: De Craca-tonno Andecavinsi vico. Cracc-illS M. (Mieheldorf in Karnten) AEAI 5 s. 223: Cracciu[s] | lunonibuls]. Cracc-o(n) M. cogn. (Nimes) CIL XII 3488: Faustae . Cracconis f(iliae). Cracciis M. Cracca F. cf. Craxus, Crax-xillus, Craxsius, Criixsantus, 31. (Yictring in bei Klagenfurt) CIL III 4973: Pinita Cracci.nbsp;(Auf dem Preims) 5087: Gracco. (Auxerre)nbsp;Habert 400: Cracc. ma(nu). Bronze-mimzenbsp;der Bemi. Muret-Chab. 8085 pl. XXXII:nbsp;KRACeVS B RM = Eemos ? s. Cracus,nbsp;Crecca. *Crac-Ja fl. (der obere lauf der) Kraich; in Creic-gowe, Creeb-gowe; idg. y' krak rauhnbsp;tonen, ¦ cf. corn, creg balbus, cy. cryg cregnbsp;hoarse, harsh, rough, cf. fl. Carc-era, Kor- 20nbsp;koras, Gurk. *Crac-ina insél im golf, der j. Ie marais meridional der Yendée bildet, nicht Bé. Greg.nbsp;Tur. h. F. 5, (48): Gracina Piotavensis insula vocatur. Cracines. (Poitiers) Bichard 109: Cra-oines. Crac-isa AI. (London) CIL VII 1336, 356: Cracisa f(ecit). (Bei Sittingbourne)nbsp;Proceedings of the Society of Antiguaries of sonbsp;London t, 8 (1879 —1880) n. 3: Cracisanbsp;f(ecit). (Beims) BSAF 1884 p. 136. Ila-bert 401. 402: Cracisa f(ecit). (Amiens)nbsp;Schuerm. 1679: Cracisa. (Normandie) 1680:nbsp;Cracisa f(ecit). (Bouen): Cracisa und Cracisa f(ecit). Crac-issa 31. {Cambridge; London) CIL' VII 1336, 357: Cracissa f(ecit). Craciss-io-s M. (Heddernheim) WK 6 (1887) s. 45: Deo in(victo) M(itbrae) p(e- 40nbsp;tram) gene[t]ricem Senilius Carantinus c(i-vis) Mediom(atricus) v(otum) s(olvit) l(i-bens) l(aetus) m(erito) sive Cracissiu abernbsp;nach Zangemeister Cracissiu(m) = Kogaufj-awv cf. Strab. 14, 5, 2 p. 668. Cracu-na M. cogn. (Schlögen, bez.-amt Eferding) CIL 6010, 73: Cracuna f(ecit).nbsp;(London; York; Chichester; Colchester) VIInbsp;1336, 358“quot;*^: Cracuna.f(ecit). (London) . racuna. f. nbsp;nbsp;nbsp;. . cuni. ia. f.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. ouna, f. r,o 359: .racuna.f. (Lyon) BE 1^35 p. 152: Cracuna. (Trion): Cracuna.f(ecit). (Bonn)nbsp;B.I 89 (1890) s. 12 «.94: Cracunae. (3Ion-trocul-sur-Haine im Ilennegau; Alainz) 87 [Covivicii — Cracu-na] |
Cracu-s — Crat-o(n)
|
Schuerm. 1683: Cracuna. (Musewm Wiesbaden; Dormagen) 1684: Cracuna f(ecit). (Calcar) 1687: Cracunas f(ecit). (Bouai)nbsp;1688: Cracunat. cf. Gracuna. Cracu-s M. (lAstani) CIL III 2761: Ilarus Cracus. s. Craccus. Crados. (London) CIL VII 1331, 37, Craedelius fundus. (Veleia) CIL XI 1147 p. V 41: Craedelium. 10 Cragus M. cogn. (Vence) CIL XII 25: M. Cenoveli Cragi. Adamnani vita s. Co-lumbae 1, 2 p. 19: Qui Scotice vocitabaturnbsp;Columb Crag .... Ait Columb Crag. ? nbsp;nbsp;nbsp;. cralus 31. cogn. (Ebersdorf) CIL III 4376: .... crali f. col. Aequ. (vilmer col. A[p]. equ.) ala Panno(niorum). Orambeis s. Clambetae. ? Cramtenus 0. Lard. dipt. n. 230 1.1 p. 202 (a. 615): In Cramteno territorio. 20 Cranavis 0. j. Crames-Sales, dép. Haute-Savoie, arrond. Saint-Julien, canton Anne-masse. Craiiiani s. Craanianus. Craiina 0. j. Crennes, dép. Orne, arrond. und canton Argentan, gemeinde Urou-et-Crennes. Vita Ermenlandi 6, 40 ASS 25.nbsp;mart. Ill p. 584 E: In pago Oximensi villam, quae vocatur Cranna. Crans 0. j. Crans im scJitveker. canton 30 Waadt, be0. Nyón. Craona fl, ). la pgt;etite G-rosne, Macon. Crap-Ona vicaria, j. Craponne-sur-Arzon, dép. Haute-Loire, arrond. Le Puy. Crapp-aus villeicht zu urceUisch *krap-po-s, vorcelt. *l5;rap-nó-s, cy. craff firmus, vw. mit aslaw. crëpö fortis, an. bracfa ertragen,nbsp;kraefr kraptr robur, fortis, 31. cogn. (Nimes)nbsp;CIL XII 3396: Alleyorigi Crappai (filio)nbsp;lulia uxor. 40 Crapus M. (Nona) CIL III 2979: L. Barbius Crapus. -crari in 0. Litavi-crari, Medio-erarus, Novem-craris. Crarie 0. j. Creyers, dép. Hautes-Alpes, arrond. Gap, canton Aspres-les-Veynes, gemeinde Montbrand. Testament des Abbo (a.nbsp;739), Cartulaire de I’cglise de Grenoble ou denbsp;Saint-Hugues. Craris, Novem, j. Chartroussas, dép. no Drome, arrond. Montélimar, canton Pierre-latte, gemehide La Garde-Adhémar. IHieros.nbsp;p. 553, 9 = jp. 4 Tobler: Mutatio Novem-craris (Paris.; Novencrares Vcr.). Crams G.? (Saint-André bei Eoquebrun, [CracU'8 — Crat-o(n)] |
départ. Hérault, canton Olargues) GIL XII 4217: .... diocraro villeicht dio Craro furnbsp;deo Craro. Crasarc-inus 31. (Langres) liA 3® s., t. 16 (1890) p. 54: D(is) M(anibus) s(a-crum). Scaper Crasarcini f(ilius) pos(u)it. Crasenus auch Gresseni, mac Cresine, ir. 31. Adarmani vita s. Columbae 1,3 ji. 25:nbsp;Erneneus filius Craseni. Crasisa 31. fig. (3Iaulévrier; Elbeuf; lo Dallieim; Harfleur) Schuerm-. 1692: Crasisanbsp;f(ecit), Cracisa, Cracisa f. Cras-ius 31. Crasia F. nomen gentili-cium. (Tresques) CIL XII 2758: 13(is) M(anibus) [Crjasiae Severillae (dat.) [Se]x.nbsp;Trocc. Marcellinus uxsori. (Gaujac) 2802: L. Cras[ius] Severinus et L. [Crajsius Pri-mulus [et] Crasia L. f. Secu[n]dilla. Crassi-SCU-S von Crassius, 31. cogn. (Torch; Bregenz) CIL III 6010, 74. (Lon- 20nbsp;don) VII 1336, 360: Crassiacus f(ecit).nbsp;(Auxerre) Habert 403: [Crjas.sia.of. Ygl.nbsp;*Crassiaca 0. 1) j. Grassaga. 2) franz.nbsp;Grassac, dép. Charente, arrond. AngouUme,nbsp;canton Montbron. Crassini-acu-m eu 31. Crassinius, von Crassus gebildet, 0. j. Gressenich bei Aachen. ? Crasti villeicht der name Crastinus. (JJclés) CIL II 3138: Crasti. Crastiiii-o(n) M. (San Esteban de Gor- 30 maz) CIL II 2825: L. Efondo Calnicumnbsp;Crastunonis f. Eanto uxor, Magulio filia,nbsp;Carbilius [f.], Crastuno [f.], Capito f. Crat. . . davic____ (Varheli) CIL III 1635, 3. Craticus M. cogn. (Valencia) CIL II 3763: Q. lunio Cratic[o] (pder Crati C.)nbsp;Eiccius Atimetus et Eiccia' Nympbe amico. Crat-o(n) M. Diodor. 34,23: quot;On Ss^tlov vriv rmv PciXciTamp;v noXiv iXovrog xai roiig sv 40nbsp;amy Xalt;pv^07V(aXovvTog, Kgccrtov rig ovogcc,nbsp;ys'yovmg (piXoQmgaiog nal dia xovro noXXagnbsp;ii^QSig Y.ai jSaSavovg in:6 rmv öcjtoörcevrmvnbsp;noXirmv inogegsvrjKmg, yyero öéofiiog geranbsp;rmv aXXmv ctiygaXmrmv. iSmv Ss %Qggar(-^ovrcc rbv VTtarov, xai SyXmSag bong yv %alnbsp;bn noXXovg xccl noXXcixig bnb rmv noXirmvnbsp;bnoGrag xivSvvovg, mSTtsQ vttsq Pmgaimvnbsp;TCoXirevogevog, ov góvov avrog gsamp; oXyg rijgnbsp;Gvyysvsiag KjtoA.ulfetg dniXa^s ryv xrijGiv, nonbsp;«llo: xal Sid ryv sig rohg Pwftcubug evvoiavnbsp;è^ovGiav eXa^sv IvaxoGiovg rmv noXirmv ixnbsp;rijg SovXsiag è^sXsGamp;ai' 0 yap vnarog giyarnbsp;Xo-tpvyoreQov rijg iSlixg eXniSog avrm tcqog- |
Grauna — Crem-ona
|
Tjvéjf^d’f], tCqo oq)amp;ccXiiamp;v riamp;elg toïg Faldraig Tfiv eig sudrsQov (is^og tav 'Pwfiatwv 'èns^-[ioXtiv (piXavamp;Qconiag nal tijiagiag. Crauna Cravana O. j. Craonne, départ. Aisne. Crauthon. 0. j. OroBon, dép. Finistère, arrond. Chdteaulin. *cra-Ta-S stall, in hr et. (léon.) kraou, pi. krevier; w. craw m., corn, crow crou, ir. cró,nbsp;10 j/ora Oder oar (suffix -va). Kqav^i-Kvo? (Beaucaire) GIL XII p. 832: EKOY'FOQCq | KKAYEIKNO. Cvavuin campus lapideus, j. La, plaine de la Crau, s. ö. von Arles. Crax ... M. cogn. (Vienne) GIL XII 5686,1174; Crax . . . Craxa M.cogn. (Nimes) CJP XII 3763; [Sejrvatae Craxae [f.?]. Crax-anius M:- cogn. (Nimes) GIL XII 20 3577: Excingomarus CraxanI f. Crax-ius M. nomen. (Vaison) GIL XII 1406: Crax(ius) Hoii(oratus). Craxs-antus cf. Craxus, Craxxillus, Crax-sius, Kraccus, M. GIL III 4815: Craxsan-tus Barbi P(ublii) s(erYus). Craxs-ius M. nomen. (Brailles hei Athens, dép. Savoie, arrond. Cliamhéry) GIL XII 2497: C.Craxsio[T]roucil[lo]. (Landecynbsp;hei Genf) 2622: G. Craxsio Volt(inia) Hilaro.nbsp;30 Craxus M. (Bordeaux) Jullian n. 130;nbsp;lul(ius) Crax(us).' Craxx-illus demin. 31. (Bordeaux) Jullian n. 201: D(is) M(aiiibus) Atioxtus et Craxxillu(s) matri monumeiitu(m) curave-¦ (r)unt. Craxx-ius 31. nomen gentilicium. (Tres-ques, départ. Gard) GIL XII 2754: D(is) M(anibus) T. Craxxio Severino. Cvëb-eunus O. Auson. epist. 12, 23sg..-40 Kcd VVV sepositus yovaia ivl rure KQe§év-vov, I amp;GTlt;xlt;pvXq) ivl %aQG), babet QvfiaXyia XsGxtjv. 14, 19: Sic, qui venalis tam longanbsp;.aetate Crebennus ) non babet emptorem, sitnbsp;tibi pro pretio. Crecca villeicht von urceltisch *krekk;o-s *kreggó-s, vorcelt. *kregb-nós, F. (Ballanza)nbsp;GIL V 6644: Creccae Livonis f(iliae). s.nbsp;Graecus, Crixos. Crec-iro 31. cogn. (London) GIL VII .'io 1336, 361: Creciro. ofi(cina). *cred- airct. eredam je marclic, vado, Gathol. querzet chemin, aler, nhret. kerzetnbsp;marcher, vannet. kerbet kèbet, w. cerdded,nbsp;corn, kerd cf. gr. KqaSaa, ai. kurd. |
*cred-dami urcelt. aus *kredd-, air. cre-tim credo aus *cred-dim gall, y cret, mhret. cridiff glauhen, j. kredan ich glauhe, cy. eredunbsp;glauhen, w. oredaf ich glauhe; lat. credonbsp;gunachst aus *erezdö, vo^i *cred-do *cret-dbo; ai. nbsp;nbsp;nbsp;9rad-dadhami aus der idg. y * kred dbê-(*Êerd-) *£rd- herz. Credi-Hcu-s O. j. Gré-sur-Ie-Loir, dép. Sarthe, arrond. und canton La Flèche. Cred-ius fig. (Bottweïl): Of(ficina) Credi. lo Credigono s. FsQiyóviov. Credo Crodo fi. j. Graon. Credulium O. j. GreU, dép. Oise, arrond. Senlis. ¦Creirvia hret. F., w. creirwy f. a jewel. Vita aliaWinwaloëi 6 ASS 3.mart. Ip. 254, F:nbsp;Creirvia. Kreite fur Kqfivri, name der inset Greta ods F. (Bedessan, dép. Gard, canton Mar-guerittes, nicht vor der 2. hdlfte des 2. jh. sonbsp;p. Chr.) BG 1891 p. 280—282 = PA 3'’ s., t. nbsp;nbsp;nbsp;20 (1892) p. 49—51: KREITe. Creix-ella 0 .j.Saint-Saturnin-de-Lucian, dép. Hérault, arrond. Lodève, canton Gignac. Crem . . . (London) GILVll 1336,363“: Of. Crem. (Colchester) Of. Crem. Crem-era fl., ligurisch. ? Cremisa nhfl. der Bonau in Nideröster-reich wnd stadt Krems. Crein-ius 31. (Nages, dép. Gard) GIL 30 XII 4150: ScotonI Domiti f. SollonI Aviullnbsp;f. Cremius et Carinus parentibus suis. Crëill-Öua zu ir. creamb, w. craf garlic, gr. KQÓjivov, ae. bramse acitelum, nhd. ramsnbsp;m. alium ursimum, lit. kermusze hnohlauch,nbsp;europ. krombso zwiehel, nach d’Arhois denbsp;Juhainville ligurisch, stadt in Gallia Gis-alpina, von den Bomern seit a. 218 a. Ghrnbsp;colonisiert. Polyh. 3, 40, isq.: Tag fi'sv ovvnbsp;TtóXsig ivsqycóg ivslp^ov, tohg ö olzijroqag 40nbsp;iv piiSQaig tqiaKovta naq'yyysiXav imtonovgnbsp;ylvsGamp;ai, tbv DCQtamp;yov ovtag slg SKatiqav tr\vnbsp;nóXtv sig ê^aKiG%iXlovg' av tfjv ji'sv (ilav emi-fov STfl raSs tov IlaSov jrotafion, TtQOGayo-QCvGavtsg IIXaKSvtlav, rijv ó’ aXXrjv ini amp;a-t£Qa, xatovof-iaGavreg Kgefiavtjv. Gaes. h.- c. 1, 24, 4: Eeducitur ad eum deprensus ex itinere Cn. Magius Cremona. Verg. eel. 9,nbsp;28; Mantua vae miserae nimium vicina Cre-monae. catal. 8,12: Cremona frigida et lu- 50nbsp;tosa Gallia. Liv. 21,25,2 (a. 218): Quodnbsp;nuper circa Padum Placentiam Cremonam-que colonias in agrum Gallicurn, deductasnbsp;aegre patiebantur. 27, 10, 8 «o', (a. 209): 37* [Cfauiia — Crëm-öna] |
Crëm-ona
|
Mediterrane! Beneventani et Aesernini et Spoletini et Placentini et Cremonenses. Ha-rum colomarum . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;28, 11, 10 (a. 206): Plaeentinorum et Cremonensium legati, que-reiites agrum suum ab accolis Gallis incur-sari ac vastari, magnamque partem colono-rum suorum dilapsam esse, etiam infre-queutis se urbes, agrum vastum ac deser-tum babere. 31, 10, 3 (a. 200): (Insubres 10 Cenomanique et Boii. . .) traiecto Pado adnbsp;Cremonam diripiendam pergunt. 21, 2; L.nbsp;Furius, magnis itineribus ab Arimino ad-versus Gallos Cremonam etiam turn obsi-dentes profectus. 33, 23, 1 (a. 197): Placentini Cremonensesque addiderunt favoremnbsp;consul! (C. Cornelio), gratias agentes com-memorantesque obsidione sese ab eo libera-tos, plerique etiam, cum capti apud bostesnbsp;essent, servitute exemptos. 6: Magis in senbsp;20 convertit oculos Cremonensium Placentino-rumque colonorum turba, pilleatorum our-rum sequentium. 34, 22, 3 (a. 195): Consul (L. Valerius Placcus) relicum aetatisnbsp;circa Padum Placentiae et Cremonae exer-citum habuit restituitque, quae in iis oppi-dis bello diruta fuerant. 37,46,9 (a. 190):nbsp;Ex Gallia legatos Plaeentinorum et Cremonensium L. Aurunculeius praetor in sena-tum introduxit. lis querentibus inopiamnbsp;30 colonorum, aliis belli casibus, aliis morbonbsp;absumptis, quosdam taedio accolarum Gallo-rum reliquisse colonias, decrevit senatus, utinbsp;C. Laelius consul, si ei videretur, sex milianbsp;familiarum conscriberet, quae in eas colonias dividerentur, et ut L. Aurunculeiusnbsp;praetor triumviros crearet ad eos colonosnbsp;deducendos. 47, 2: (C. Laelius) in supple-mentum Cremonae et Placentiae colonosnbsp;scripsit. 44,40,60: Tres cobortes, Firmana,nbsp;40 Vestina, Cremonensis. epit. 20 (a. 218):nbsp;Coloniae deductae in agro de Gallis captonbsp;Placentia et Cremona. Strab. 5,1,11nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;216; nóksig d’ eiolv êvTog rov UdSov Kal jrept vöv ndóov i-WKpavBig IUwKSvxCa fxsv xal Kps-fxwvrj nlTjSicckctrcci xaxd fiéórjv nov rr/v ^có-qtev %xs. 4, 8 p. 247: ’Axsqqamp;v, ofxcovvfiovnbsp;xaxomCag x^g txsqI K^éficova. Vellei. 1,14,8:nbsp;Deducta Yalentia et sub adventum in Ita-liam Hannibalis Cremona atque Placentia.nbsp;60 Probus ad Verg. cel. p. 6 Keil: Cremona Cnc/j-tiger alsServ.). PUn. n. Ji. 3,130: In medi-terraneo regionis decimae coloniae Cremona,nbsp;Brixia Ceqpmanorum agro. 6,218: (Septunanbsp;divisio) Yadit super . . . Cremonam. 7,105; [Crëm-öna] |
Cremonam obsidione exemit, Placentiam tuta-tus est, duodena castra bostiuni in Gallia cepit (M.Sergius). los. b. I. 4c,ll,3:’'E(psvyovnbsp;etg xrjv KQSfiwva. Tac. h. 2,17: Capta Pan-noniorum cobors apud Cremonam. 22: (Cae-cina) traiecto rursus Pado Cremonam peterenbsp;intendit. 23; Caecinam petere Cremonam. . . . Inter Veronam Cremonamque. 24: Ad duodecumum a Cremona. 67 (a. 70): Cae-cina Cremonae, Valens Bononiae spectacu- lonbsp;lum gladiatorum edere parabant. 70; Vi-tellius Cremonam flexit. . . . Nee minus in-bumana pars viae, quam Cremonenses laurunbsp;rosaque constraverant. 100 (Caecina) partem equitum ad occupandam Cremonamnbsp;praemisit. . . . Ita adcelerare legiones, Cremonam, pars Hostiliam petere iussae. 3,14:nbsp;Inde Cremonam pergunt, ut legionibus pri-mae Italicae et unietvicensimae Kapaci iun-gerentur, quas Caecina ad obtinendam Cre- 20nbsp;monam cum parte equitum praemiserat. 15: Auxiliares cobortes in Cremonensem agrum missae. 18: Ad quartum a Cremonanbsp;lapidem. . . . Propinqua Cremonensium moe-nia quanto plus spei ad effugium, minoremnbsp;ad resistendum animum dabant. 19: Per-gere Cremonam et victos in deditionem ac-cipere aut expugnare deposcunt. . . . Opesnbsp;Cremonensium in sinu praefectomm legato-rumque fore. 21: Cum progress! equites sonbsp;sub ipsa moenia vagos e Cremonensibus cor-ripiunt. 22; Adquiescere Cremonae. 26:nbsp;Ut Cremonam venere, novum iinmensumquenbsp;opus occurrit. Otboniano bello Germanicusnbsp;miles moenibus Cremonensium castra sua,nbsp;castris valium circumiecerat eaque muni-menta rursus auxerat. 27: Incesserat cun-ctatio, ni duces fesso militi et velut inritasnbsp;exhortationes abnuenti Cremonam monstras-sent. 30: Ardua urbis Inoenia, saxeae tur- 40nbsp;res, ferrati portarum obices, vibrans telanbsp;miles, frequens obstrictusqueVitellianis par-tibus Cremonensis populus. . . . Eapi ignes,nbsp;Antonius inferrique amoenissimis extra ur-bem aedificiis iubet, si damno rerum sua-rum Cremonenses ad mutandam fidem tra-berentur ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;31: . . . Cremona quoque ex- cisa. 32: Plebs interim Cremonensium inter armatos conflictabatur; nee procul caedenbsp;aberant, cum precibus ducum mitigatus est .wnbsp;miles. Et vocatos ad contionem Antoniusnbsp;adloquitur, magnifice victores, victos cle-menter, de Cremona in neutrum. Exercitusnbsp;praeter inaitam praedandi cupidinem vetere |
Crëm-ona
|
odio ad excidium Cremonensium incubuil. . . . Tamquam signum incendendae Cremo-nae dedisset, quae iam flagrabat. 33: ...Per quadriduum Cremona suffecit. Cum omnianbsp;sacra profanaque in ignem considerent, solum Mefitis templum stetit ante moenia,nbsp;loco seu numine'defensum. 34: Hic exitusnbsp;Cremonae anno dueentesimo octogesimo sextonbsp;a primordio sui. Gondita erat Ti. Sempronionbsp;lO'P. Cornelio consulibus, ingruente in Italiamnbsp;Annibale, propugnaculum adversus Gallosnbsp;trans Padum agentes et siqua alia vis pernbsp;Alpes rueret. Igitur numero colonomm,nbsp;opoi'tunitate fluminum, ubere agri, adnexunbsp;conubiisque gentium adolevit floruitqtie, bellis externis intaeta, civilibus infelix. Anto-nius pudore flagitii, crebrescente invidia,nbsp;edixit, nequis Cremonensem captivum deti-neret. . . . Mox rediit Cremonam reliquusnbsp;ao populus: reposita fora templaque magni-ficentia municipum; et Vespasianus borta-batur. 40: Hostiliam Cremonamve pergeret.nbsp;41: Cognito pugnae Cremonensis eventu.nbsp;46: Cremonensis victoriae gnarus. . . . Quodnbsp;Cremonae interim transegimus. 48: Cremonensis proelii nuntius. 49: Post Cremonam.nbsp;53: Casum Cremonae bello inputandum. 54: Fractis apud Cremonam rebus____Quae- que apud Cremonam acta forent____Cremo- 30 nae vestigia. 60: Satis gloriae proelio Cre-monensi partum et exitio Cremonae nimium invidiae. 4, 2: Cremonensem praedam. 31:nbsp;Ante Cremonense proelium. 51: Post Cre-monenseni pugnam. 4, 72: Quid tantumnbsp;Cremonam meruisse? quam e gremio Italiaenbsp;raptam, quia unius noctis moram victoribusnbsp;attulerit. Ilygin. de limit, constit. p. 170:nbsp;Cremonae iug. CCX. Martial. 8, 56, 7: lu-gera perdiderat miserae vicina Cremonae.nbsp;'lu Suet. Vesp. 7: Fusas apud Cremonam Vi-telli copias, ipsum in- urbe interemptum.nbsp;fr. 21 li.: M. Furius poeta cognomento Bi-baculus Cremonae nascitur. fr. 33: Quin-tilius Cremonensis Vergilii et Horati fami-liaris moritur {claraus llicron. cJiron.- a. Abr.nbsp;19!)4; cf. Forfyrion inHorat.a.p.iSS: Quin-tilius Varus Cremonensis, amicus Vergilii,nbsp;eques Eomanus). 35 :• Vergilius Cremonaenbsp;studiis eruditur (quot;daraws ffic)'. a. 1959). Verg.nbsp;60 vita2^- 55 B.: Initia aetatis Cremonae egitnbsp;usque ad virilem togam____Cremona Medio lanum. Plutarch. Otho 7: 'O Ksnivag ini KQSficóvrjv mqg,'r\Gev, exéqctv nóliv evöaifiova \nbsp;Kctl geydXr^v____Kivdvvevsi,v 6's Toiig iv Kqs- \ |
(lavy. 8: ’’Esri ós noltivt/ nlrjaCov Kqsiia-vtjg rb BïjTQiawv. Ptol. 3, 1, 27: Ksvofia-vcóv. . . Kqsfiavia Kolavla. Appian. Hann. 7: Móhc d’ èg K^sfiava óisamUt^ cpsQÓgsvog (SiunCav). . . . 2!xi.nicov fisv iv KQSfiamp;vi xainbsp;niaxsvxla (iysiga^sv), 'Avvi^ag ós nsql Ud-óov. Pio 64, 10, 3 (a. 69 p. Chr.); quot;Ensaovnbsp;ós xsaacüQsg fivQidósg dvóqamp;v sxaxsqmamp;sv svnbsp;xatg fidyaig xaïg nqbg xfj Kqsficóvy ysvogévaig.nbsp;65, 1, 3: ^'Ort ó Ovixsllxog sïósv sv Aovy- 10nbsp;óovva ftorofiwj'MV dycavag xai sv KQSfióvy:nbsp;15,1: M xe ydq nóltg xai fisysamp;sdi xai xdl-Isdtv oixoóojirjfidxtov x^sxrjxo, xai yqxj/xaxanbsp;nafinhjamp;xj xai xamp;v iniycogiaiv xai xamp;v ^svcovnbsp;sg avxfjv Gvvshxjlvamp;si. Porfyrion in Ilorat.nbsp;sermon. 1, 3, 130: Alfenum Varum Cremonensem. IA 283, 3: A Cremona Bo-nonia. Victor Caes. 8, 5: Fusisque apudnbsp;Cremonam suis. Servius in Vcrgïlü Aen.nbsp;pr.: Et Cremonae et Mediolani et Neapoli 20nbsp;studuit (Vergilius). . . . Augustus victor Cremonensium agros, quia pro Antonio sense-rant, dedit militibus suis. . . . Propter vici-nitatem Cremonensium. Ammian. 15, 5, 9:nbsp;Fabricae Cremonensis. Anon. Valcsian. § 53nbsp;= MG a. a. IX p. 316: Fausto et Longino.nbsp;His consulibus Odoaear rex exiit de Cremona et ambulavit Mediolanum. Auctariinbsp;Havniensis extrema 16 MG a. a. IX p. 339:nbsp;Cremonam, Brixillam, Mantuam suricarias .sonbsp;(suburbicarias?) captas diruit ac solo aequa-vit. Scholia in luv'enal. 2, 99: Pompeiusnbsp;Planta, qui ait Bebriacum vicum esse anbsp;Cremona vicesimo lapide. 106: Bebriacusnbsp;campus inter Hostiliam et Cremonam. NDnbsp;occ. 9, 27: Cremonensis scutaria. 42, 55:nbsp;Praefectus Sarmatarum gentilium, Cremonae.nbsp;Oros. 4, 20, 4 {aus Liv. 31): Cremonamnbsp;Plaoentiamque vastantes. Phocae vita Vcr-gilii 98 p. 71, 9 Beiff.: Prosoripsit miserae lonbsp;florentia rura' Cremonae. Concil. 3£ansi 6nbsp;c. li4B, a. 451: loannes episcopus ecclesiaenbsp;Cremonensis. Sidon. Apollin. epist. 1, 5, 5:nbsp;Obiter Cremonam praevectus adveni, cuiusnbsp;est olim Tityro Mantuano largum suspiratanbsp;proximitas. Symmachi papae epist. 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;668 Thiel, a. 501: Eustasius episcopus ecclesiae Cremonensis. Zosim. 5, 37 (a. 408): Axv-Xrjlccv fiEV naqaxQsysi xai xcig s^ijg nóXsig six-éxsiva xov Hgióavov noxajxov xsijisvag (lt;px]jxl 50nbsp;óx] Koyxoqóxav xai ’’Alxivov xai ixti xavxynbsp;Kgsiiava). Petri grammatici excerpta (Anecd.nbsp;Ilélv. p. 163, 23 Hagen): Cremona. Cod.nbsp;Bern. 16 f {Anecd. Helv. p. XLVI): Cremo- [Crem-öna] |
Crëmonis
*Cresceiiti-acum
Cresciacum
Crieirus
cf Cresciacnni 5. *Crixsiacus. Cres-ia O. Merow. münze. Belfort 1655 = Prou 2544: CBE c« IA FIETRy. 1656nbsp;(P/öM 2545): CVWriA FICini. ? Cres-ius M, cogn. (Salamanca) OIL II 888: Ub.....Cresius ïfimpis v. s. 1. m. ? Creti-cus M. Cretica F. (lib.) vüleicht auch celtisch, e. b. (Petronéll) GIL III 4499:nbsp;D(is) M(anibus) L. Betulo Amandus dominbsp;10 Trever anor(um) LX li(ic) s(itus) e(st). Bet.nbsp;Creticus liber(.tus) et eres p. p. f. c. (Bom)nbsp;Herzog 501: (S)ex. Attius Sex. fil. Volt(inia)nbsp;[Crjeticus Vienii(ensis). (Toulouse) 5690,nbsp;121: M. Trebi Cretici. (Gilly) 5872: T.nbsp;lulio T. fil. Cretico. (Bernay No. 2833.nbsp;2834, nouv. 3060. 3061) BI A 1830 p. 110.nbsp;Mowat p. 164: Merc(urio) («nd Mercur(io))nbsp;Aug(usto) Creticus Eunatis (filio) d(e) s(uo)nbsp;o(btulit), v(oto) s(oluto) l(ibenter) m(erito).nbsp;so (Gr. St. Bernhard, j. im Brit. Mus.) BMnbsp;48 (1882) p. 449 n. 6: Blattius Creticus.nbsp;(Allier) Schuerm.niO: Creticus. (Langres)nbsp;Habert422-. Creticus. 423: Creticus f(ecit).nbsp;(Beims) 424: CRETICV2.F(ecit). Cret-ius M. (Guadiaro) GIL II 1942: C. Cretio Mau[ro] Cervia Mau[ra] filio piis-sim[o] mater. Cret-o(n) M. cogn. Pais n. 1300: Eto Cretonis f. 80 Creton-ius M. luvenal. 14, 86: Aedi-ficator erat Crêtönïus. 92: Crêtönïus. *crë-tro-ii n. für *crei-tro-m das sïb, air. cria-tbar n. cribrum, acy. oruitr pala,nbsp;w. crwydr m., corn, eroider, mbret. Cathol.nbsp;croezr, tree. kreur m., nbret. kroue-r, bas-varmet. kroé, verw. mit lat. crï-brum vonnbsp;*crl-tbrum cf. decreivit? sëcerno aus *së-crïno scheide, cf. gr. xQtvai scheide, vmier-scheide, entscheide, Kqi-Gig scheidung, xQirógnbsp;.10 ausgewaU cf. Kqgaéqa; got. brains rein,nbsp;|/krei- sichten; ae. brider hridder (grundf.nbsp;kreitbr-), ahd. ritera rïtara ritra bri-ttara,nbsp;mhd. rïter die reiter; ai. y krï to pour out. Crett-o(n) M. fig- (Beims) Hubert 425. 426: CRETTOU, Us Oretto f(ecit). Creva 0. la forêt de Cruye, j. la foret de Marly; cf. Crocidis. Cl’i . . . (Bregenz) GIL III 6010, 253: CRI . . . (Dernovo) 12014, 225: Cri, 50 Cri-acu-s 0. j. Gry, dép. Tonne, arrond. Tonnerre, canton Ancy-le-Franc. -cribate in 0. Geso-cribate. ? Crilt)-o(n) M. (St. Paul ob Homburg) |
OIL III 5020: Poio Cribonis f. v. f. f. Cripo. Cribuio M. (Gleichenberg, bez.-amt Feld-bacJi) GIL III 5483: . . . Cribuionis f(ilius) an(norum) L b(ic) s(itus) e(st) et Binhdonbsp;ooniux an(norum) IXXX. Cricc-onia F. (Bei Trier) GIB 774 = Hettner 199: Cricconia Donilla. Criceru M. (MUnze auf dem groften St. Bernhard) Notizie degli Scavi 1891 j). 77 lonbsp;n. 6: CRICERV. Crici-acu-s 0. j. Orecey-sur-Title, dép). Góte-d’Or, arrond. Dijon, canton Is-sur-Tille.nbsp;Meroiv. mUnze. BN 3®s., 1. 8 (1890) j) 206nbsp;n. 354: fERIEIAEOf. Cricir-o(n), Criciru nomin., gen. Cri-cironis, Cricuro cf. ir. M. Cricb-idb, M. (Bregenz) GIL III 12014,226: Criciro f(e-cit). (Colchester) VII 1331, 38: Crioir. of.nbsp;(Beaune, dép. Góte-d’Or) I.ejay 37: Criciru. sonbsp;(Corberon, dép. Góte-d’Or) 60 = Hubert 428:nbsp;Criciro.of. (Sainte-Sabine, dép. Góte-d’Or)nbsp;Lejay 250: Veriano. Criciro. (Lyon) BEnbsp;1885 p. 152: Criciro. (Trion n. 623) AU-mer-Dissard, Lyon t. 4 p. 331 n. 497, 433:nbsp;Criciro.of (n.624) iSi: CR-EIROFl. (Bordeaux) Jullian n. 499: Criciro. (Autun, lanbsp;Gironette): GrieAro. (Allier): Criciro. (Amiens):nbsp;Criciro. Schuerm. 1747: Cricironus. (Poitiers) 1743: Cricir. o. BicJiard, n. 345: Cri- sonbsp;ciru. (Boviolles, dép. Meuse) BSAF 1885nbsp;p. 115: Criciru. BC 1887, 115 (fibula):nbsp;Criciro. (Voorburg) Schuerm. 1144: Criciro.nbsp;(Neuwied) 1745: ORIDIHD, CHCldO odernbsp;Cricir (manu). (Augst) 1746: Criciro fllci.nbsp;(Sanxay) BSAF 1884 p. 123: Criciro(nis)nbsp;of(ficina). (Langres) Habert 421: ORDIRU.nbsp;Gallische münzen der Suessiones. Fundorte:nbsp;Vendrest, dép. Seine-et-Marne; Mont-César,nbsp;dép. Oise; Senlis, dép. Oise; Ambleny, dép. 4«nbsp;Aisne; Pommiers, dép. Aisne; Beims, dép.nbsp;Marne; Beaumont-sur-Oise, dép. Seine-et-Oise; Paris, dép. Seine, u. a. (Gold) Muret-Chab. pi. XXXII n. 7944. 7945. (silber)nbsp;7946. 7947: CRiCIRV. 7948: CRICIR. 7949.nbsp;7950. BN 3® s„ f 11 (1893) p. 319 w.92,nbsp;cf. pi.Till w. 23: CRICIRV. (bronze) Mur.-Chab. n. 7951—7971. BN p. 318 n. 89nbsp;pl.Vin n. 14, p. 324 n. 12: CRICIRV. Mur.-Ghab. n. 7972: CRICRONIS. 7973: CRICI- 5onbsp;RONIS. 7974. 7975: CRICIRONVS. BNnbsp;p. 319 n. 90 pi. VIII n. 14: CRICIRONIC.nbsp;cf. Creciro, Crucuro. Crieirus M. (Inschrift von Langres) [Cresciacum — Crieirus] |
Crieur-o(n) — quot;‘Crispini-aca
BS AF 1890 nbsp;nbsp;nbsp;76: D(is) M(anibus) Criciri
Labeo. anu | Victor domi. p. c.
Ci'icur-o(ii') M. (Douai) Sehuerrn.mS: Criciiro. 1749: Cricuro f(ecit).
Cri(leci-aco vico, j. Crécy-en-Brie, dep. Scine-et-Marne, arrond. Meaux. Merotv'mg.nbsp;münge. Belfort 1657 = Prou 894: CRl-DECIACO VICO FIT. cf. *crïdio-n neutraler io-stamm, lierz, urceltisch *crdio-m, air.nbsp;10 cride n. cor, (tnhret. creis creys milieu, hret.nbsp;(Léon) kreiz milieu, centre, w. craidd m.,nbsp;corn, cres creys cred); lat. cor gen. cord-is;nbsp;gr. Ksag nijg aus *KïjQÖ gen. nfiQog v.fiQi undnbsp;xaQÖ-lü, fem. ion. y.QuS-ir\, germ, hert-on,nbsp;preuss. sïr(a)- = *sêra-; Ut. szirdi-s f., lett.nbsp;si’rds; al;sl. srïdi-ce srudïce n.; ai. sraddhanbsp;vertrauen; sd. zeredha-ya n., db'clctr. za-redbaëm aus *gbard, armen, sirt gen. srti;nbsp;idg. *k,ër(d).
ao Criel-o(n) M. cogn. (Kaindorf) CIL III 5335: C. Ciamillio Frisco vet(erano) an(no-rum) LXXX. et Vindillae Crielonis f(iliae)nbsp;con(iugi) an(iiorum) LX.
Cri-ent-ius fl. Vita Vedasti 6 AS8 G.fehr. 1^1.793 O.' Crientium fluviolum. 8^. 793T';nbsp;Super littus Crientii fluvioli.
Crieiitoiiè hach, j. Ie Crinchon, dép. Bas-de-Calais, miindet zu Arras in die Searpe. Crigal-o(n) AL cogn. (St. Veit in Kürn-30 ten) CILj III 4846: Ti. [lujlius Crigalo.nbsp;Crinas ilf., arzt git Alarseille. Plin. n. h.nbsp;29, 9: Crinas Massiliensis. Inschrift heinbsp;Wescher-Foucart, Lnscr. de Belphes w. 18:nbsp;KQivag (ein Alassaliote).
Criiidaviuus portus, j. Chanwnc, depart. Bouchcs-du-Bhóne,gemeindeArles-sur-B.hóne.nbsp;(Nimes) CIIj XII 3313: Praedia, fundos,nbsp;portuin GrindaYi[nuin] ad iTpam flu[min]isnbsp;Ebodaiil.
40 Crino O. liav. 4, 26 p. 232, 13: Grino. *CiT-no-S ein no-partic. verwant mit ai.nbsp;y 9ra Icochen, air. erin ahgestorhen, dürr, cy.nbsp;erin withered, brittle, dry, corn, erin, hret.nbsp;krin.
Crinsuiu 0. j. Crain, dép. Yonne, arrond. Auxerre, canton Coulange-sur-Yonne.
Criim-o(n) DJ. (Zollfcld in Kcirnten) CIL III 4982: Crinuoni servo.
Ci'i-o(n) AI (Neuuied) Schuerm, 1753: 50 Crio f(ecit).
crip aus quot;'criq-v-? air. crieh f. finis, grenze, gchiet; cf. air. cir f. kamm, acy. crip,nbsp;nihret. Cathol. crib paingne, cribenn crista,nbsp;hret. crip crib krib, iv. crib f, corn, crib
[Cricur-c(u) — *Crispii)i-aca]
criban kamm. cf. Ksigeo? diescTbc y iviek^Ivo).
1 In w. crlbell f. crista, von crip-ell. i tlrip-o(n) Cripp-o(n) AI. (Torhole) CILnbsp;V 4547: Boduisso Coipilloni et Bena Cri-: poni (gen.) et Ponto Boduissonis et Erseanbsp;I Vorvodisius CreraBoduissdnis s. e. (Brescia)
1 4705: Eomania Sp(urii) f(ilia) Optata sibi ; et Cripponi Castici f(ilio) viro suo t. f. i.nbsp;(Bolgaro) 5106: Pontius Cornelius Crippo-nis f(ilius) t. f. i. s. (Como) 5387: C. Valerio lonbsp;Sever. Suadillae Cripponis f! (Castclscprio)nbsp;5618: Priscus et Cri . . o et Broccus. (Zell)nbsp;CIB 716: Toccia Crippons f(ilia). s. Cribo.
Crisci-acu-s Crisciaecus Crisceciis s. Crixsiacus.
Crisi-acu-s 0. Vita Bomnoli 2,13 ASS 1C. mai III p. 609 C: Est villa ecclesiae no-strae, quam Crisiacum vocant. l) Fin pa-gus Nivernensis, j. Crecy-sur- Canne, départ,nbsp;Nièvre, arrond. Nevers, canton Saint-Bénin- 20nbsp;d’Azy, gemeinde Fertrève; 2) Crisiacum, j.nbsp;Kirsiten in JJnterwalden; 3) Crisiacus imnbsp;pagus Tellaus,j. Cressy, dép. Seinc-Inferieure,nbsp;arrond. Bieppe, canton Bellencombre.
? Crisis F. cogn. (Verhagna hei Civitavecchia) CIL III 3088: Laelia Crisis.
Crisoa? ftg. (Beims)IIaberti23: CRISOA.
Crisoiiariae in page Tellao, j. la Cres-sonnière, dép. Calvados. Pertz dipl. p. 109,
14 (c. a. 751): Crisonarias. nbsp;nbsp;nbsp;30
Crisp-aiitniu ahgeleitet vom rOm. cogn. Crispus, 0. j. Crepaii, dép. Cotc-d'Or, arrond.nbsp;und canton Chdtillon-sur-Seine, gemeindenbsp;Prusly-sur-Ource.
Crispi-ilcu-s ahgeleitet vom gentUicium Crispins, 0. l) locus, hei Grenoble. Pard.nbsp;dipt, t. 2 p. 376 (a. 739): Crispiacus. 2) j.nbsp;Crépy-en-Laonnois, dép. Aisne, arrond. undnbsp;cant. Laon. Bavon Crispiacensis finis, Pard.nbsp;dipl. t, 2 p. 133 (a, 604). In Frankreich 40nbsp;weitere 3 gemeinden Crépy, départ. Aisne;nbsp;Crtpy-en-Valois, dép. Oise, arrond, Senlis;nbsp;dép. Pas-de-Calais, arrond. Alontreuil-sur-Aler, canton Fruges. Audi in Crispeius, j.nbsp;gemeinde Crespy, dép. Auhe, arrond. Bar-sur-Aube, canton Soulaines. 3) In Crepiacus,nbsp;Crespeium, j. Crépey, dép. AIcurthe-et-AIo-I selle, arrond. Tout, canton Colomhey. Actanbsp;\ Scarihergae 5 ASS 18. iul. IV p. 420 ri.-! Sancti Arnulpbi de Crospeio.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50
' *Crispiui-aca vom rOm. gentile Crispi-nius, 0. 1) j. Crespignaca, Treviso, in Oher-Italicn. 2) franz. Crépigny, dép. de l’Aisne, arrond. Laon, canton Chauny, gemeinde
Crispini-acu-s
'•'Crixsl-acu-s
CaiUouël-Crépif/ny. 3) in Krispinihe, j. Kir-spenich im kreis Rhcinbach, reg.-bcg. Coin.
Crispiiii-acn-s villa. Vita lucloci c. 15 Mabïllon ASS. OB. saec. 3 p. 571: Villamnbsp;proprietatis suae nomine Crispiniacum. Auchnbsp;in Crespigny, teil der gemeinde Saint-Jean-Ic-BJanc, dép. Calvados, arrond. Virc, cantonnbsp;Condé-sur-Noireau, und Crispinum, j. Cres-pin, dép). Nord, arrond. Valenciennes, cantonnbsp;10 Condé-sur-l’Escaut,
Crispos Crispus M. lateinisch, trok (Vieïl-Évreux) MS AF 14 (n. s. 4) p. XV =nbsp;Biet, arch. pl. épngr. no. 8: Crispos Bovi____
Criss-eiiiiii O. j. schloft Crissay, Tou-raine, dep. Indre-et-Loire, arrond. Chinon, canton l’Isle-Bouchard.
Ki’isso-s M. Nachamung von massalio-tischer kleinbrome, Muret-Cliab. pü. V n. 2223: KPIIIO. 2224: KP...
20 *€ristilli-acuill von 31. *Cristinius aus Cristinus, O. in Crestengneies, j. Crisnée innbsp;Belgien, bei iMttich,
€rist-o(n) zu griech. Crestus, gder von stamm cristo- für crid-to-, 31. fig. (Bliein-zabern; Roitweil) Schuerm. 1767: Cristonbsp;f(ecit).
Cristo-iilliun Cristogilum Cristoilum Cristolium, 0.1) Porto Cristoialo, j. Le Bort-.de-Creteil, dép. Seine, arrond. Sceaux, cantonnbsp;80 Charenton-le-Font, gemeinde Saint-3Iaur-les-Fossés. 3[erowing. münze. Belfort 1QG0 =nbsp;Prou 871: CRI2TOIALO B IOHANNI8nbsp;PORTO. 1661: CR|a.TOIALO M PORTOnbsp;\ONeZ. 1662 = Prou 872: CRISTOIALOnbsp;B IOAM62 PORTO. 2) j. CriteuU, 3Iagde-leine, dép. Charente, arrond. Cognac, cantonnbsp;Segonzac.
KQirdoiQoq s. Crito-siros.
Crit-o( n) auch celtisch, cf. Crito-gnatus, io M. cogn. (Tarragona) CIIj II 4970, 513:nbsp;L. Tetti I Criton. (Villa Albese bei Incino)nbsp;V 5657: Crito Venno. (TMzoux) Schuerm.nbsp;5424: L. Teti | Crito . . . (Bordeaux) Jul-lian n. 180: M(arco) Sul(picio) Critoni. s.nbsp;Critto.
Crito-gnatus ilf., Arverner. Caes. b. G. 7,77,2: Non jiraetereunda oratio Critognatinbsp;(critognati AB Ashb. T cri(g)tognati 31nbsp;cri(t)tognati B ecrito gnati ü) videtur pro-.f)ü pter eins singularem et nefariam crudelita- !nbsp;tem. 3: Hic summo in Arvernis ortus loconbsp;et magnae habitus auctoritatis ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;78, l|:
Ad Critognati (a ecritognati ^ egritognati, Ashb.) sententiam descendant, cf. Boduo-
[ gnatus, KQnó-ciQog, Ekrit, Ecrito, Aegrito-marus, Inecriturix.
Critoii-illa F. (Bei 3Iuro iMcano) FE 8 p). 79 n. 278: Allia Critonilla.
Critoiiius 31. Critoiiia F. nomen, lateinisch.
*Crito-SlrO-S KQixd-Oiqo-g, cf. Sïr-öna, Victi-sirana, 31. Strab. 7,3,11 p. 304:nbsp;Botovg ói xal uQÖrjv rjcpaviss (BoiQS^loragnbsp;dvrj^ FiTTjg) Tovg vnb KQixaoiQw xal TavQi- lonbsp;Oxovg. 5, 2 p. 313: Bolovg xai TavQÏGKOvg,nbsp;eamp;vg KektLxd ra vno Kqiraolqro. Vgl. Crito-gnatus.
Crito-soniis F. (Tuscanella) CIL XI 2965: D(is) M(anibus) Elio Secundo Crito-somis (Becker ei. Critosamis) coi. b. m. f. cpnbsp;V. a. XXXII.
Critt-o(n) 31. cogn. (Aquïleja) Pais n 1080, 428: L. Tetti ] Critto. s. Crito.
Criturlx s. Inecriturix. nbsp;nbsp;nbsp;20
Crivil). fig. (Périgueüx) Schuerm. 1768. CRIVIB.
Crix-iii O. j. Cairo. TP: Crixia. IA 295, 1: Crixia.
*Crixsi-aeu-s von 31. Crixsius, O. l) Cri-sciacus, Crisciaecus, Criscecus, Cresciacum, Grisciacum villa, im piagus PoniivMS, namenbsp;eines palastcs der mcroivingischen könige, j.nbsp;Crécy-cn-Ponthicu, dép. Somme, arrond. Abbeville. Perk dipt. n. 39 pi. 36, 45 (a. 662): 30nbsp;Grisciaco palatio. Lïber hist. Francorrimnbsp;c. 45 (a. 675) 31GSS 31er. II 319,14: Cri-sciaeco veniens. Perk dipgt;l. n. 56 p. 51, 9nbsp;(a. 687?): Crisciaco palatio. w. 761^.67,35nbsp;(a, 709): Crisciaeco in palació nostro, p). 68,nbsp;19: Crisciaeco. w. 96 (a. 713) p. 87, 18:nbsp;Crisciaco palatio. — 2) Crissé, dép. Sarthe,nbsp;arrond. Le 31ans, canton Sillé-le-Guillatmie.nbsp;3Icroiv. milnzen. Belfort 1658. 1659 (Prounbsp;449): CRI c/5 CIAC. Testamentum Bertranmi, ionbsp;Pard, dipt. n. 230, t, 1 p. 200 (a, 615):nbsp;Villa Crisciaco. j). 202: Villas Crisciaco etnbsp;B.otilo. p. 206: Suffragio Crisciacense etnbsp;Cambariense. p. 211: Villam Cresciaco etnbsp;Vallis. — 3) Crescy, dép. Ardennes, arrond.nbsp;Vouziers, canton Alonlhois, gemeinde Brccy,
16 kïlom. südöstl. von Aufhe. Pard, dip)l. t. 2 p). 300 (a. 676 oder 715): Alia apendicenbsp;Crisciaco. — 4) Crccy: Crécy-au-31ont, dép.nbsp;Aisne, arrond. Ijaon, canton Coucy-le-Chd- sunbsp;teau; Crccy-sur-Serre, arrond. Imon; 2 innbsp;Cher; 1 in Loiret; 1 in Oise; 1 in Bhóne;
1 in Yonne; 3 in Nievre; Crécy-Couvé, dép. Eure-et-IjOir, arrond. und canton Breux;
[Crispini-acu-s — *Crixsi-acu-8]
-ocr page 600-Crixs-ius — Crobis-o(n)
|
Crécy-en-Brie, d^. Seinc-et-Marne, arrond. Meaux. — 5) j. Cressac, dép. Charemte, arrond. Angoulêmc, canton Blanzac. — amp;) j.nbsp;Cressey-sur-Tüle, dép. Cóte-d’Or, arr. Bijon,nbsp;canton Is-sur-Tille. — 7)Cressy: Cressy-sur-Somme, déj). Saóne-et-Loire, arr. Autun,nbsp;canton Issy-l’Évêque; Cressy, dép. Seine-In-férieure, arrond. Dieppe, cant. Bcllencomhre;nbsp;Cressy-Omencourt, dép. Somme, arrond. Mont-10 didier, canton Boije. ¦— 8) Crisciacum, j. Cres-sier oder Grissach im schtveiz. cant. Neufchdtél. Crixs-ius Crix-iiis ilf. Crixia f;m-tilicium ahgel. vom cogn. Crixsus. (Bom) CIL VI 16609: L. Crixius Alypus . . . L. Crixiusnbsp;Secundus . . . Crixia L. 1. Primigenia. (Lyon)nbsp;Boissieu p. 507 n. XXXIV = Altmer-Diss.nbsp;#1.297, t.Z j). 239; M. Crixsius Antonius etnbsp;Victoria Lam[yra] coniunx eius. Boissieunbsp;p. 507 n. XXXV = Allmer-Diss. t. 3 ^.454;nbsp;20 D(is) M(anibus) et memoriae aetemae Crix-siae Secundinae, feminae sine crimine, quaenbsp;vixit annis XXVIII, mens(ibus) VIII, die-b(us) XVIII; Crixsius Antonius, pater labo-riosus, ponendum curavit et sub ascia dedi-c(avit). (Bei Moulins, dép. l’AUier) W.Frök-ner. Les musées de France (Paris 1873 fol.)nbsp;p. 1 tab. I. IL = Hübner, Exempla 897.898:nbsp;Atespatus Crixi fil(ius). (Gastel, a. 236 p.nbsp;Ckr.) CIR 1336: Crixsius Adnamatus (bür-3ü ger der Mattiaci). In O. Crixsiacus. Crixsus Crixus M. cogn., nach Du-vau aus *cripso-s, zu cy. crich; w. crycb frisé, crépu, cf. acy. criched ride, w. crycb c.,nbsp;crech f. curled, frizzled, crisp, bret, kriz ride,nbsp;mbret. crecb crépu = lat. crispus. Sallust,nbsp;hist 3, 67, 11 D.: Crixo et gentis eiusdemnbsp;Gallis atque Germanis obviam ire. lAv.nbsp;epit. 95: Congregata servitiorum [ergastu-lorum] multitudine, Crixo et Spartaco duci-¦10 bus bello excitato. 96; Q. Arrius praetornbsp;Crixum fugitivorum ducem cum vigintinbsp;milibus hominum cecidit (galUscher gladiator in Capua., f 71 a. Chr.). Bei Siliusnbsp;anfUrer der Boier, 4, 148—156: Boiorumnbsp;ante alias Crixo duce mobilis ala | arie-tat in primos obicitque immania membra.nbsp;Ipse, tumens atavis, Brenni se stirpe fere-bat I Crixus et in titulos Capitolia captanbsp;trahebat. | Tarpeioque iugo demens et verso tice sacro | pensantes aurum Celtas umbonenbsp;gerebat. | Colla viri fulvo radiabant laoteanbsp;torque, | auro virgatae vestes, manicaequenbsp;rigebant | ex auro, et simili vibrabat cristanbsp;metallo. 175: Crixus. 248—251: Crixus, |
fCrix8-iu8 — Crobi8-o(n)J ut in tenui spes exiguumque salutis,, armatnbsp;contemptu mentem necis; horrida barbanbsp;sanguinea rutilat spuma, rictusque furentisnbsp;albet, et affuso squalent a pulvere crines etc.nbsp;261 sq.: Crixum ferri clamoribus audit, |nbsp;baud notum vultu. 267: Crixus. 270: Crixum. 277 sq.: Tantus semifero Crixus subnbsp;pectore murmur ¦ torquet et borrisonis ulu-latibus erigit iras. Flor. 2, 8 (3, 20), 3:nbsp;Spartacus, Crixus, Oenomaus effracto Len- lonbsp;tuli ludo cum triginta baut amplius eiusdem fortunae viris erupere Capuam. Ap-pian, b. civ. 1,116; (Bndqray.og amp;Qg'^ avrig)nbsp;tmoGtqavijyovg exmv Oivógaóv rs Jtal KqI^ovnbsp;fiovofidxovg. 117; Kal xovTmv vnb gsv ¦üo:-tÉqov Kgl^og, rjyovgsvog xgiBgvgiav avdgamp;v,nbsp;TtsQi TO rdgyagov bgog rjxxSxo, kccI övo (légr)nbsp;xov Gxgaxov xcci avxbg avvccitmXsxo avxoig ... '0 6s SndgxaKog XQiaxoGwvg 'Pcofiaicov aiyga-Icóxovg ivayieag Kgl^m, dcóösxa fivgidsi ns- 20 ^cbv êg ’Pagriv rjnslysxo. Ampel. c. 41: Servile (bellum), quod Romani adversus fugitives ge^setunt et contra duces eorum Spar-tacum, Crixum et Oenomaum. 45, 3: Ser-vili bello, cum Spartacus, Crixus et Oenomaus gladiatores populata prope tota Italia,nbsp;cum ad incendendam urbem pergerent, innbsp;Lucania a Crasso, in Etruria a Pompeionbsp;consule opprimuntur. Eutrop. 6,7,2: Septua-.nbsp;ginta enim et quattuor gladiatores duci- sonbsp;bus Spartaco, Crixo et Oenomao effractonbsp;Capuae ludo fugerunt et per Italiam va-gantes paene non levius bellum in ea, quamnbsp;Hannibal moverat, paraverunt. Oros. 5,22, 8: Cum ipsi Romani ne Sertorii quidem aut Perpennae aut Crixi aut Spartaci bella ci-vilia uspiani nominarint? 24,1: Qui (gladiatores 74) continuo ducibus Crixo etnbsp;Oenomao Gallis et Spartaco Tbrace Vesu-vium montem occupaverunt. 2: Crixo decern 40nbsp;milium multitude, Spartaco autem triplexnbsp;tunc numerus fuisse refertur. 4: Gelliusnbsp;Crixum acerrime pugnantem proelio op-pressit. — (Pompeji) CIL IV 1916: Epa-pbram quo Crixsum co . . . L. Maxe-Werly,nbsp;Mémoires de la Soeiété de Bar-le-Duc I: I). M. Crixi. (Poitiers) Schuerm. 1770: Crixi (gen.). (Worms, j. in Mainz) Becker s. 103,nbsp;56: CRIXVS X (== fecit?). (Naix, departnbsp;Meuse) BC 1887 p. 11.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so ? (Jro . . . (Sucurac) CIL III 2109; Eu-cidas Cro . . . Crolbis-o(n) zu air. crob m. hand, w. craf claws, M. (Eszeh; '0-Szöny) CIL III |
1173
?Crobulegua — Oronium
|
12014, 229; Crobiso m(aHu).. (York) VII' 1336, 374: Crobiso(nis) m(anu). (Paris)nbsp;Schuerm. 1773. BE 1882 p. 120; CRO-BIcoO. (Augst) IH 352,68 M. — Schucrm.nbsp;1772: Crobis[o] m(anu). (Trier) CIB }7.S57:nbsp;Crobi. ? Cl’Obulegliil. (Bom) BE 6 (1886) p. 42: Sibi et Crobuleguae. Cl’OCaiin- knig, mir. crocan oUa, stamm 10 crocc- crüec-, ir. eroch ƒ. krug, tv. crocban,nbsp;nach ErnauU m gr. y.Qcoaaóg, aus clem Ccl-tischen entleJint sind die germanischen wörter:nbsp;germ, cröga, alid. croc, dcutsch knig ausnbsp;cbruog(c), crab, ahd. kruogo ist nach dernbsp;zeit der romanischen vocal-denung, dcmnachnbsp;gesondert entlehnt; ae. eróg(c) crog {nichtnbsp;crog), frankisch cruca, davon frz. cruche.nbsp;cf. ae. crocca, an. krukka krókr krug. *crocceno-S plur. crocceni; *croccina, 20 *croc-eiino-s haut, subst. m., air. croccennnbsp;tergus, croc-enn, gen. croc-ainn, pcllis, haut,nbsp;fell, rock, croicenn, mhret. croc’h-enn, w.nbsp;croen skin, hide, aus *croc-ii-. Nach Win-disch zu an. hryggr, ahd. hnicki rilcken;nbsp;ai. kri9a; vgl. *crunc-. Crocidis la forêt de Cruye, s. Creva. ? Crocine F.cogn. (Cadiz) OIL II 1821: Ave Herennia Orocine cara sueis inclusanbsp;boc tumulo. Crocine cara sueis vixl ego etnbsp;30 ante aliae vixere puellae iam satis est lectornbsp;discedens dicat Crocine. sit tibi terra levis.nbsp;Valete, superl. (Jdtiva) 3644: Valeria D.nbsp;lib. Crocine Valeria Successa mater fee.nbsp;(Mailand) V 5959: Valeriae P. 1. Crocine. Croc-iiiin 0. j. Cruis, dép. Basses-Alpes, arrond. Forcalquier, canton Saint-Étienne-les-Orgnes. Crococalana 0. in Brittanien. I A 477, 8. 478, 11: Crococalana. 10 CrOCU M. fig. (Poitiers) Schuerm. 1776: Crocu. Crocus 31. Croca E cogn. l) (Locubin) CIL II 2092; Servilia Croca. (Verona) Vnbsp;• 3527: Q. Caesio Croco. (Frankreich) Schuerm.nbsp;1775: 0(fficina) Croci. — 2) Alamannen-konig, = Cbrobo oder Hróka. Aurel. Viet.nbsp;cpit.A:l,Z: Croco Alamannorum rege, auxiliinbsp;gratia Constantium comitato. — 3) Bischof,nbsp;nicht von Nemausus. Sidon. Apollin. epist.nbsp;30 7, 6, 9: Taceo vestros Crocum Simplicium-que collegas. Lucidius inter Fausti Bei. epist.nbsp;CSEL 21 p. 165, 10: Croco (episcopo). Crod 0. Trad. Wiz. 136 (a. 745): In Crodo (zweimal). |
Crodo Credo fl. j. Craon. Crodoldus fl. j. le Crotdd bci Paris, nbft. der Seine. Cro-drinuiu 0. in Gallia Narbonensis, j. Gourdan, dép. FLaute-Garonne, arrond. Saint-Gaudens, canton Saint-Bertrand. Cic. pronbsp;Fonteio 9, 19; Ita Titurium Tolosae qua-temos deuarios in singulas vini amphorasnbsp;portorii nomine exegisse, Croduni (nachnbsp;ALommsen in Segoduni zu andern) Porcium lonbsp;et Munium ternos victoriatos, Vulcbalonenbsp;Servaeum binos et victoriatos M, atque innbsp;bis locis ab iis portorium esse exactum. Crogreth 0. in Schottland, Adamnani vita Columbae 1,46 j). 88: In regione, quaenbsp;littoribus stagni Crogretb est contermina. Croya 0. j. CreuS, dép. Meuse, arrond. Commercy, canton Vigneulles. Croi-acu-s 0. j. Crouy, dép. Aisne, arr. und canton Soissons.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2u ?Crollus 31. (Bregenz) CIA III 12014, 613: Crolli m(anu). ?Croma 0. (Bom) CIL VI 2379’’: Croma (abl.). Croilianus aus urcelt, *Crumb-agno-s zu ir. croman croc, faucille, acy. creman faulx,nbsp;baxus, w. crjman faulx, 31. lohannes IVnbsp;pap. ap. Baedam h. e. 2, 19 (a. 640): Cro-mano (presbytero). Cron-ailUS M., ir. Cronan. Adamnani so vita Columbae 1,42 jO. 79; De Cronano pro-pbeta. p. 80: Cronano poeta. 44p. 85: Denbsp;Cronano episcopo. 2, 24 p. 137: Cronaninbsp;filii Baitbani. cf. ASS 9. febr. II p- 339.nbsp;Vita s. Cronani dbbaiis Boscreensis in Hibernia (f c. 640): ASS 28. apr. Ill p. 580nbsp;— 583. Vita Cronani, Mochua quoque dictinbsp;ASS 1. ian. Ip. 47—49. Cronia fern, vom gentUic. 31. Cronius, 0. Cartulaire de Saini-Hugucs de Grenoble p. 41 lonbsp;(a. 739): Cronia in pago Tolonense. *Croni-acu-S 0. vom griech, gentilicium Cronius, KQoviog., vilUicht in Crogny, départ.nbsp;Aube, arrond. Bar-sur-Scine, cant. Chaource,nbsp;gemeinde Les Loges-Margueron, und in Cro-gnac, dép. Dordogne, arrond. Périgueux, gemeinde Saint-Astier. Cron-iuiu mare das eismeer. Plin. n. h. 4, 94; Septentrionalis Oceanus. Amalchium eum Hecataeus appellat a Parapaniso amne, sonbsp;qua Scytbiam adluit, quod nomen eius gentisnbsp;lingua significat congelatum. 95: Philemonnbsp;Morimarusam a Cimbris vocari, boc est mor- [?Crobulegua — Cronium] |
1175
(Jron-ius
*crotta
1176
|
tuum mare, inde usque ad promunturium Rusbeas, ultra deinde Cronium (daraus Solin.nbsp;19, 2; cf. u. a. Cic. de mi. deor. 2, 10, 26:nbsp;(Aqua) neque conglaciaret frigoribus nequenbsp;nive pruinaque concresceret). 104; A Tylenbsp;unius diei navigatione mare coneretum anbsp;nonnullis Cronium appellatur. (Zsidor. or. 14,nbsp;6, 4; ïbile ultima insula Oceani inter se-ptentrionalem et occidentalem plagam ultranbsp;10 Brittaniam, a sole nomen babens, quia innbsp;ea aestivum solstitium sol facit, et nullusnbsp;ultra earn dies est; unde et coneretum estnbsp;eius mare.) Biomjs. perieg. 31—34: TlQoqnbsp;§oqÉ7]v, ïigt;a TT.aLÖsg agsigavérnv 'AgigctanSiv ]nbsp;nóvxov fiiv xctXéovai •jtsn’rjyóicx xs KqÓvlóv t£'|nbsp;allot d’ av xal vsxqov icpripLCav tïvev.' è(pav-Qov I TjeXiov. 48: ’AnoxiSvéfievog K^ovlggnbsp;uXbg ê% jSo^éao. [Bam Eustathios: quot;On 6nbsp;TiQog AqigaGnoïg axsavog niTtr/ycog xs xceXei-20 TCKt xai KQOviog y.ni vEzpój. xai p toutounbsp;ctlxioXoyia i'vsxa qgt;rjGlv axpavQov TjXlov, gfjnbsp;dvvagevov Xsnxvvai xai Xvaai xai è^asQamp;Gainbsp;x6 avayógevov vygóv. ^QaSiov yccQ, (pxjGlv,nbsp;^TtSQ aXa x7\v8s (pasïvei, dsi Ss GxiSQaïg na-yvvsxai vstpsXaig o -^Ito?, Sid xr]v xmv vscpSyvnbsp;nvxvcoGiv. xjjvypog ovv wg dXgamp;wg 6 xóxxog,nbsp;xai Sid xovxo xXijGsi av^st Gvyysvsü xij dyavnbsp;xlivy^QÓxfjxt. KqóvLog Ss xaXsïxai Sid xb Xsye-(j-ö'o't xêav ixsï xÓtxcov dq-^siv xbv aOxsQa KqÓ-80 vov, öj sig xpv^xv riamp;sxai xpvy^Qog inb xamp;vnbsp;unoxsXsGpaxixamp;v êxhagPavogsvog, ëib xai xbnbsp;xjjvy^Qbv avxa avaxsLxat. è Ss (ivamp;og xai ranbsp;xov K^óvov ixxsgwv aiSoïa ixst Qinxsx. naganbsp;Sé ys AnoXXatvtm xa rtottjTïji tvgxpai Kgovianbsp;Xsyogévx) ^aXaGGa xai 6 fivybg xov ’loviovnbsp;xóXtxov, anb v^Gov xivbg Kgoviag xaXovfisvrjg.nbsp;cf. Claudian. de cons. Stilich. 1,178: Stagnanbsp;reluctantes quaterent Saturnia remi. | Flut.nbsp;de facie in orhe lunae 26 p. 941 A: ’Slv svnbsp;40 pia xbu Kgóvov ot ^ag^agoi xad’Sigxamp;ai fiv-'d’oXoyovGiv inb xov Aióg, xbv d’ mj vtbinbsp;syovxa qigovgbv xwv xs vi]6tov sxsivcov xainbsp;xrjg amp;aXdxTrjg, rjv Kgóviov nsXayog ovofia-^ovGi, Tcsgav xaxaxïaamp;ai. cf. de defectu orac.nbsp;18 p. 420 A.' Exsï fiévxoi plav sivac vïjGov,nbsp;év jj xbv Kgóvov xad'sTgy^ai xpgovgovpsvovnbsp;inb xov Bgiagem xaamp;svSovxa. Anonym, c. 45nbsp;GGM 2 2gt;- 506: ’HSr} Ss avxov (Occani borealis) xb psv avaxoXixóxsgov .Exvamp;ixbg wxs-60 avóg, TO Ss d-uny-wtspov Fsgpavixóg xs xainbsp;Bgsxxavixog xaXsïxai' 6 Ss avxbg ovxog Gvp-xcag xai Kgóviov néXayog xai Ttsjtijywg xainbsp;vsxgbg snovopa^sxai. Orpheus Argon. 1085sg'--'nbsp;quot;EpnsGs d’ cbxsava' Kgóviov Ss s xixXfiGxov- [Croa-iu8 — ?orotta] |
Giv I nóvxov ’Tnsg^ógsoi psgonsg, vsxgfjv xs d'alaGGav. Cvon-illS ir. Crón, cy. Cron, 31. cogn., nach d’Arhois deJubainville griechisch, abernbsp;cf. (Citania) CIL II 5592; Croni (vïlleicht inbsp;== Coroneri) Camali (filii). •croilius in 31. Moel-cronius. Cronoiie mon., ƒ Cournon, dép. Puy-de-Bómc, arrond. Clermont-Ferrand, canton Pont-du-Chateau. Greg. Tur. h. F. 4, 26 lonbsp;(39); Ad monasterium Chrononensim. vitaenbsp;patrum c. 6, 1: Monasterium Crononensimnbsp;expetiit. Crosa ft. j. la Creusc, nbfl. der Vienne. Bav. 4, 40 p. 298, 19; Crosa. Vita Maximinbsp;1, 2 ASS 2. ian. I p. 91: Super Crosanbsp;fluenta. *Crosslli-acum von Crossilius, 0. j. Crosiè, Voghera. (Tabula aliment aria vonnbsp;Veleia) CIBXI1146 i 58; Fundum Cros- 20nbsp;siliacum. Crota 3f. (Gelma) CIL VIH 5445; Mo-dius Crota. cf. Coronta, Cronta. ^Crotalo-dnniim saec.12 Craaldunum, nach d’ Arbois deJubainville Crodon auf dernbsp;gemarkung von Sezanne, dép. 3Iarne, arrond. .nbsp;Epernay. ? Crotil-o(n) 31. cogn. (Old Penrith) CIL VII 326; Crotilo Germanus. *crotta fern. a,-stamm, ein saiteninstru- so ment, das mit der hand gespilt ward; air.nbsp;crot f. cithara, w. erwth m. fidicula, prov.nbsp;aspan. rota, afranz. rote; a frank, brottanbsp;rótta brota rota psalterium, rödda; rotonnbsp;psallcrc; mhd. rotte roten rodda lyra, rod-dari m. cytareda, ae. crudh rottae rót f,nbsp;engl. crowde crowd croud fiedel; griech.nbsp;xgóxalov die lyra der bardi. Fortimat.nbsp;carmina 7, 8, 61 — 68: Sed pro me re-liqui laudes tibi reddere certent, j et qua wnbsp;quisque valet te prece voce sonet, | Eoma-nusque lyra, plaudat tibi barbarus baiqoa.nbsp;Graecus Aebilliaca, ebrotta (rotta cod. Vat.)nbsp;-Britanna canat. | Illi te fortem referant, bi‘nbsp;iure potentem, | ille armis agilem joraedicet,nbsp;iste libris. ] Et quia rite regis quod pax etnbsp;bella requirunt, ’ iudicis ille decus concinat,nbsp;iste ducis. Vgl. Timagencs bei Amniian. 15, 9, 8: Et bardi quidem fortia virorum illu-strium facta beroicis conposita versibus cum 5» dulcibus lyrae modulis cantitarant. Biodor.nbsp;5,31,2; EiGi de itap’ ttntotg (Fcdataig) xcdnbsp;noiyxai pslagt;v, ovg ^dgSovg ovopa^ovGiv.nbsp;obxoL S's per’ ogydvcov xaig Ivgaig bpoliav |
-crotta — Crumeram
|
aóovtsg oi)g fièu vfivovGiv, oï)s ós ^laGcptj- flOVBl. -crotta in Marerotta? Crotum O. j. Crot bei Breux. ?Crotus M. Martial. 6, 39, 19; Croti choraulae vilicique sunt Carpi. (Carraiv-hurgh) EE 3p. 315w. 188: Die Coventinenbsp;Aurelius Crotu[s] German(us). 189: Deaenbsp;Co¥et(inae) Aur(elius) Crotus v(o)t(um)nbsp;10 l(i)bes s(o)lvi pro m(ea) sa(lute). Orouciatoiiiioil O. j. Bapaune, gemeinde Beuzevïlle-sur-Plein, dép. Manche. Ptol. 2,nbsp;8, 2; Ovsvékkmv KQOvxtaiovvov. TP: Crou-ciacounum. *crOlidi- *crö(li- adi.-stamm, air. crüaid hart, fcst, romanisches adiectivum *crodiusnbsp;der harte boden, nordital. croio, prov. croi. Crou^iiitoudadigoe G. ïberiseh? Sa. Ma. de Bibera) CIL 11 2565; Crougintou-io dadigoe Kufonia Sever. . Crouta M. (Aufdem Zollfeld) CIL III 4959: Quartus Cróutae fil(ius) et Crispanbsp;Eliomari fil(ia) ux(or) sibi et Restitutae f(i-liae). (Gurli) 5028: Cacusius Adnami f(i-lius) Exapia Croutae f(ilia) uxor vivi f(ece-runt) sibi et Tertio filio. Crovesi-ca F. (Bei Castrïllon) CIL II 5740: Maxsumo Rubidi f(ilio) anorum XXXnbsp;Crovesica mater et pater posierunt o(b?)nbsp;30 me(moriam?). Crovia V. ïberiseh? (Compostella) CIL II 2550; Procula Camali f(ilia) Crovianbsp;(Hübner list Crovia?). s. Crovus, Crovii. Crovi-acu-s vicus, l) j. Crouy, depart. Aisne, arrond. und canton Soissons. 2) Crovia aus Crovi-acum, j. Cröv im hr eis Witt-lich, reg.-bez. Trier. Pertz dipt. p. 109, 49nbsp;(a. 741 — 752): Aecclesiam, quae est innbsp;Crovia. ef. Crovium vicus. ¦10 Crovins Corovius vicus, bei dorf Miré in der alten dioeeese Angers, dép. AIaine-et~nbsp;Loire, arrond. Segré, canton Chdteauneuf-sur-Sarthe. Gr eg. Tur. in glor. conf. c. 94:nbsp;Apud Croviensim vicum. de virt. Martininbsp;4, 17 (a. 590): De vico Andecavensi, cuinbsp;Crovio antiquitas nomen indidit. 23; Er-megundis Andecavensis vicus,’ viei incolanbsp;Croviensis. Merowing. münzen. Prou 530nbsp;(Belfort 1651): fCOROVIO. 531 (Belfortnbsp;50 1663): CROVIO. ProM532:COROVIO VICO.nbsp;533; COROVlO VICO. '* crovos aus * crevos blutklumpen, s-stamm, oir. crüu cró cru blut, w. craunbsp;m, gore, blood, corn, crow blut, an. briir |
roll, ungelcocM, ahd. rö, flectiert rawer, ahd. hrOo das rohe, blutige flcisch, as. hra,nbsp;got. liraiw, aksl. krövö blut, kriiv-ï blut,nbsp;krövïnü blufig. Ut. kraüja-s blut, krüvina-snbsp;blutig; ai. kravis-kravya-m»’o7(cs flcisch, aas,nbsp;krüra blutig. cf. gr. xpsag flcisch, lat. cruor,nbsp;caro, y qreu. Crovus V. ïberiseh? (Coria) CIL II 774: Bassus Medami f(ilius) Crovus. cf. Crovianbsp;(Crovia?), Crovii.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;- lo Croxia vicaria, j. Creysse, dép. Lot, arrond. Gourdon, canton Martel. Crucil-ia O.j. La Croixïlle, dép. May enne, arrond. Laval, canton Chaïlland. Crucilli-ilcu-s von M. Crucipius cf M. Crüccus zu ai. ]/kru9 clamare, vociferari, O. l) auch Crasciniacus, j. Crugny, départ. Marne, arr. Reims, cant. Eismes; 2) Creuz-nach ah, der Balie in Rheinpreussen, reg.-bez.nbsp;Coblenz; 3) Christnachft) bei Grevemachern 20nbsp;im Luxemhurgischen. crflc-ioll in compos. Penno-crucion, zu *crouca Icegclförmiger haufe, air. criiacb f,nbsp;ey. crüc, german, brubja rücken. Ut. krüvanbsp;haufe; Stokes vgl. ir. Cenn-cruach mit bluti-gem haupte. Crucur-o(n) M. cogn. fig. (Wien) CIL III 6010, 76: Cru[c]uro.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Beutsch-Alten burg) 12014, 31: CR/eVRo FEC(it). (London) VII 1336, 375; Crucur(o). (Care in so Kent) 376: Crucuro fec(it). (York) 377“:nbsp;Crucuro f(eoit). (London) ... euro f(e-cit). (London; Eastchcap; Cambridge) 1337,nbsp;26: Crucuro. (Vienne) XII 5686, 284:nbsp;Cru . . . (Genf) 285; Crucur(o). (Altier)nbsp;Schuerm. 1780;' CrucurO' fec(it). (I.yon) REnbsp;1885 ji. 152: Crucuro. (Lyon, Trion n.628)nbsp;Allmer-Bissard, Lyon, t, 4 p. 332 n. 497,nbsp;438: CRCVR/ OFEC = Crucuro fec(it).nbsp;(Museum in Le Mans) BM t. 26 (1860) 40nbsp;|). 286 = Mowat p.65\ Crucuro. (Tongern)nbsp;Schuerm. 1779: .rucuro. (Reims) BS AFnbsp;1887^.296: Crucuro. (Rothveü): Crucuro.nbsp;cf. Criciro. Crudate mon., Crudatus O. j. Cruas, dép. Ardèche, arrond. Privas, canton Roche-maure. Criii? M. (Le Mans) Moivat p. 68: 0(f-fioina) Crui. (lAllebonnc) Schuerm, 1781; Cru . . m(anu). Crunieruiii O. in Pannonia superior, j. Neudorf Ptol. 2,11,3. 15, 1; 'lï y.aicinbsp;KovQxav xagni], 3: 'Pjtó fi'sv tbv Aavov^Lovnbsp;noxaghv KovQia. 7’P.-Cardellaca. JA 246,1: |
[-crotta — Criimerum]
-ocr page 604-Cnimnus
Cubï
|
In medio Crumero. 266, 8: Iter ab Acinco Crumeroque castra constituta Sincio. NBnbsp;occ. 33 (Valer.), 9; Crumero. 30; Equitesnbsp;promoti, Crumero. Crumims M. cogn. (Buna pentele) GIL III 6010, 77. (Begenshurg) 12014, 32:nbsp;Crumnus f(ecit). *C1‘U11C- in air. crocenn feil, rüchen, an. hryggr rücken, st. hrugja, ahd. brucki, ai.nbsp;10 kruncati sich krünimen, s. *croccenos. *crundo-s ocler cur-indo-s? runcl, stamm crundi- und *cründa, air. cruind, mhret.nbsp;crenn, hr et. (Léon) krenn = *krend, cy.nbsp;crwnn j. erwn, fem. eron (= *crunda) gl.nbsp;tornaüUs, corn. erwn. criippell-ar-il 'die den panzer tragen, pamertrager’, loricati, ^harnessed combatants’,nbsp;liber md über in eisen gehiillte leute, nachnbsp;Glück abgelcitet von * oruppella panzer, vonnbsp;20 seiner. wöTbung benannt; dift von cruppa fürnbsp;*crup-va, cy. crüp, u'. erwb m. gïbba, cf.nbsp;erwban testudo, crwbacb Jtamus, piet. crup,nbsp;gen. sg. cruip, i/crup biegen, krünimen, icöl-ben. Tac. a. 3, 43: Adduntur e servitiisnbsp;gladiaturae destinati, quibus more genticonbsp;continuum ferri tegimen: cruppellarios vo-cant, inferendis ictibus inhabiles, accipiendisnbsp;inpenetrabiles. Nach Biodor. 5, 30,3 kattennbsp;schon zu Caesars zetten die Gallier eiserne,nbsp;soja goldene panzer beseften: Sagar-ag S’k'%ov-aiv ot gsv OiêrjQovg ccXvGiömtovg, ot 6s roïgnbsp;inb xrig epvamg SeSogsvoig aQKovviai, yvgvoïnbsp;gaiófjisvoi. . . Tivïg öh zovg iixmvccg È7U%qv-aoig ^ y.azaqyvqoig ^mSZ'^qei avvs^mvzaï. Crupto-rix M., bei Tac, a. 4, 73 ist germ. *Hr5fta-rix. Crusci-llus M. (8. Canciani) GIL V 1072; M. Poblicio D. Kiberto) Cruscillo. Cruscini-acu-s s. Crucini-acu-s. 10 Cnisinia röm. militairstation von Chalon-sur-Saóne nach Besangon, O. j. Or champs, depart. Jura, arrond. Bóle-du-Jura, cantonnbsp;Bompierre. TP: Crusinie. Criitisiones V. (Pachtem, kreis Saar-louis) CIR 754 = Hettner n. 66: Deo Mer-curio coloni Crutisiones ferunt de suo per Dannum Giamillum. CS, 'areelt. k-s, daraus altgall. x, ir. ss, cy. brei. ch h; in lux = luc-s |/ luc; eelt.nbsp;50 Sacs-ena. Csamia. (Lyon, Trion n. 1174) Allmer-Bissard, Lyon t. 4 _p. 409 «. 497, 1127; C2AMIA. [Crumnus — Cübl] |
€ssac fig. (Bossum) Schuerm. 35: Cssac(i). ct urcelt. -kt- (aus pt) aus -kst-; in anecto-, ane;(to-, Anect-ius, Aneeti-o(n); Atecto-rixnbsp;neben Epad-ate;(to-rIx, Con-te;jtos, Tecto-sagi; Atrectos, Atrictus, Atri;(to; sx-jSqex-zóv, im-brec-to-n von *in-breg-to-n, brictosnbsp;Oder *brec-tos; *cacto-s, urcelt. kakttinbsp;aus *kapta, -captus, in den brittanischen in-seln *cactos; Cexavicti; ir. Decbter gen.nbsp;Decbtere (name der schwester Conchobars) lonbsp;ist lat. dextera; Divicta neben Divi;(tus;nbsp;meröieiw^. Af. Dructo-marus; *ekter; *iucto-von *jug-to; *lïeto-s; Lucterius neben LV-XTIIRIOS; Adluc(tus); mocto-s; Nistresinbsp;Metrenses; Octos 0;(tus -o%ta-, Octo-dürus; 'nbsp;oukstero, ir. öebtar uacbtar, brittan. utbyr;nbsp;Pectillus; Pictavi; Pictili; Pietilos nebennbsp;Pi;(tilos; Pictones; recto-; stamm rectu-;nbsp;Marius Euctieni f.; Senectius; Silvanecti,nbsp;-es; svekto- aus sveksto-, lat. sextus; *trocta; 20nbsp;vec-t, Vecti-rix, *com-vectu-; Vene;ftos undnbsp;pagus Vennectis neben Venextos, cf. lat,nbsp;mon-s-trum, lu-s-trum; *victo-s. Cu. fig. (Normandie) Schuei-m.nSë: CV. CuaMa fig. (Reims) Habert 431: CVAblA. Cuall fig. (Vertault) Habert 432: CVAll Oder ilVII? CuaSUS M. (Voorburg) Schuerm. 1787; eVA FE(cit). (Bheinzabern) 1788; CVA-SVS F.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Cub-alluiu O. Liv. 38, 18, 5; Ad Cu-ballum, Gallograeciae castellum, castra ba-bentibus Eomanis. CVBEIIIO s. Cabillo(n). CVBIIO s. Cubios. Cubin-ium O. j. Cauvin bei Namur in Belgien. Cubi nom. sing. Cubo-s, stamm cubo-, V. in der civitas Biturigum, im lande Berri, mit der kauptst. Bourges. Strab. 4,2,2 p. 190: 40nbsp;Hqog dè zovzotg (nezqoxoqioig) Nmó^qiyegnbsp;xaï KaSo'vqxoi xai Bizo'óqiyeg ot Kov^oi xa-Xo'Ufievoi. p).191: Haqa (i'ev ovv zoïg Hszqo-xoqloig CLÖriqovqyeïa iaziv aozsïa xai zolgnbsp;Kov^oig Bizo'vqi^i. Plin. n. h. 4, 109; Pi-ctonibus iuncti autem Bituriges liberi, quinbsp;Cubi appellantur, dein Lemovices, Arverninbsp;liberi, Gabales. Frontin. strat. 2, 11, 7;nbsp;Imperator Caesar Augustus Germanicus eonbsp;bello, quo viotis hostibus cognomen Germa- 50nbsp;nici meruit, cum in finibus Cubiorum ca-stella poneret, pro fructibus loeorum, quaenbsp;vallo comprehendebat, pretium solvi iussit;nbsp;atque ita iustitiae fama omnium fidem ad |
Cub-ios
Cuc-iacus
|
strinxit. Piol. 2, 7, 10: Ilavxav Si zovtav an avazoXSiv naQ^xovzsg smXafi^avovGi xalnbsp;ti]g nETcc zbv yliyiioa nozafibv Btzovgiysg oinbsp;Kov^ol (xov^oi codd.) xal nólig Avaqixóv,nbsp;(Torlc) CIL VII 248: M(arcus) Verec(uii-dius) Diogenes Illlllvir col(oniae) Ebor(aci)nbsp;idemq('ue) Mor[bi], cives Biturix Cubus,nbsp;baec sibi vivus fecit. (Alléan) cf. EE No.nbsp;64 (1891) p. 138: D(is) M(anibus), memo-10 riae ALIINI {villeicht Albini oder Aeliani)nbsp;SVAVIIONIS, civls B(iturigis) C(ubi), a(n-norum) XXV. (Boiirges) p. 139 == No. 66nbsp;(1892) j). 163 w. 901: Caviae Quietae, (uxo-ris) Aemili(i) Afri, 1[ (duum) viri, filiae . .nbsp;[Cavi]i Blaesi[ani? ciY(iuin)] Bit(urigum)nbsp;Cub(oi'um) [IJoeus. (Néris) No. 64 (1891)nbsp;p. 140: [In b(onorem) r(ei)] p(ublicae) B(i-turigum) [C(uborana)]. (Lyon) Boissieii p.nbsp;467 = Alhner-Biss., Lyon t. 2 m. 97 j). 34: 20......Arv(ernis) Bit(urigibus) C(ubis) Bit. C. Bit. C.............[Bit.] C. Bit. C. Bi[t.' C.......(sitzplatzmarlcen im amphi theater). Trion p.171 — BE 2 w. 637 j?. 250 = Allmer-Biss., Lyon t. 2 w. 225, t. 3 j). 97:nbsp;A(ulus?) Did(i)us Martinus civis Biturixnbsp;Cubus. EE 2 w. 467 = Allmer et Dissard, Lyon t. 2 ji. 98 w. 125:............io. Silv[ino (?) Bitujrigi Cu[bo, om]nib(us) bo-nor[ibus apujd suos [fjuncto, [iudicji arca[e 30 Galliajrum, [tres] provin[ciae G]alliae. (fig.)nbsp;Allmer et Dissard, Trkm p. 171 n. 72: Me-rula, Cubus. cf. EE No. 66 p. 164: Flavia,nbsp;Cuba (also civis Cuba), Firmani filia, Co-soso deo, Marti suo, boe signum dicavitnbsp;Augusto. (Im museum zu Limoges) Julliannbsp;2 p. 516: M(areus) C(. . . . ius) B(laesia-nus) B(iturix) C(ubus). (Bordeaux; Saint-Georges-de Didonne hei Bohan; Hure;nbsp;Auzay en Vendee) n. 365: Merula Cubusnbsp;10 (= civis Biturix Cubus). (Poitiers) Schuerm.nbsp;1789: Cubus Merula (nicht nach kaiser Antoninus). Vgl. die münze OYlizovQiysg) KY-(j3oi)? Cub-ios M. Gallische münzen, villeicht der Bituriges Cubi. (Silber) Alurct-Chab.nbsp;pi. XIV m 4123 — 4125: CVBIO. (Bronze)nbsp;4126: CVBIIO. Cue, fig. (Poitiers) Schuerm. 1791: Cue. m. Cuca M. (St. Stephan bei Haimburg in \ 60 Karnten) CIL III 4936: Spectato Cuce....!nbsp;et Surae con(iugi) eiu[s]. (O-Szony) 12014,!nbsp;233: CVCAII M(anu). Cucab.ode}- Cucar fig. (Poitiers) Schuerm. 1792: Cucab. |
Cucal-o(n) M. (Ossuccio in Tremezzina am Lago di Como) CIL V 5227: Banionisnbsp;Cucalonis filiae. Cuc-alus M. (London; York; Chester-ford; Shefford, Bedfordshire) CIL VII 1336, 378: Gucali m(anu). (Augst) IHnbsp;352, 69: Cucali m(anu). (Paris) BE 1882nbsp;p. 120: CVCAVM = Cucali m(anu). (fSIon-troeul-sur-Haine, cf. Messager belg. 1848nbsp;p. 251) Schuerm. 1793: Cucali m(anu). lonbsp;*Cuc-aua fl,. *Cucara, stamm cuco-. 1) nbsp;nbsp;nbsp;Coebana Coebina, j. Kocher, nebenfl. desnbsp;Neckar. 2) Cbiuggana, j. la Chouanne,nbsp;flieftt wesflich von Saint-Gervais-en-Belin,nbsp;départ. Sarthe, in die Elwne. Pard. dipt,nbsp;n. 230, t. 2 I?. 205 (a. 615): Pontem Cbiug-ganae (Mabill. Pontaebiuggana). 3) Cocker,nbsp;nbfl. des Derwent in England. Cucar s, Cucab. Cuccas F. (Carthago) CIL VIII 13000: 20 Cuccas Pia. Cucci 0. in Pannonia inferior, j. Illok. TP: Cuccio. lA 243, 2: Cucci. ND occ.nbsp;(Pann.) 32,6.13: Cuccis. 25: Cuneus equi-tum promotorum, Cuccis. 32: Equites sa-gittarii, Cuccis. Eav. 4,20^.219,17: Catio.nbsp;Cucci-aco 0. s. Cociacus. Cucci-llus M. (Unbek. herkunft) CIL III 12014, 227: C.ucci.l.li mi'anu), cf. 6010,nbsp;78. 12014,204. ('A?lt;-0/e») 12014, 232: .to C. uc.....(York) VII1336,379: Cuccill(i) m(anu). (London) 380: Cuccilli m(anu). (I.yon, Trion; mus. Guiniet): C.V.CCIL//[inbsp;s. Cucillus. Cuccil-o(n) M. Merow. münze. Belfort 2121 = Prou 1271: f CVCCILO AA/. Enbsp;LAVSOHNA FIT. Cucci-o(n) M. (Cordova) CIL II 2238: C. Octavius C. l(ibertus) Cuccio. Cuccouis s. Cocco(n). nbsp;nbsp;nbsp;40 Cucesa fig. (Poitiers) Schuerm. 1796. 1797: Cucesa. Cuchiii-ehae (mit germ, suffix) Matro-nae, zu Cuchenheim, kreis Eheinbach, reg.-bez. Coin. (Kirchheim) CIE 619: [Mat]ronis C[uebinebis]. (Zulpich) 541 = Hettner 53:nbsp;Matronis Cuebinebis L. Mareius Alponis f.nbsp;Verecundus mil(es) legTonis) I (primae)nbsp;M(inerviae) p(iae) f(idelis) v. s. 1. m. Cuc-iacus mon. l) im pagus Arvernicus, 50 j. Cusset, dép. Allier, arrond. La Palisse; 2) nbsp;nbsp;nbsp;im pagus Melcianus, j. Cuisy, dép. Seine-et-Marne, arrond. Meaux, canton Dammartin. 3) nbsp;nbsp;nbsp;s. Cocciaco. [Cub-i08 — Cuc-iacua] |
C'uci-Ilus — cucullus
|
Cuci-lliis M. (Sfcin am Anger) OIL III 6010,70: Cucilli m(anu). (Angst) III 352,nbsp;70 = Schuerm. 1793: Cucil. of. s. Cue-eillus. Cucin-ac-io-S M. (Silhermilnze cler Ca-letes) Muret-Chab. pi. XXIX n. 7203: CV-CINACIOC M VLATOS (ausVcrnon, Vienne). 7204: CVCIN . .. S VLATOS. Cvici-o(n) M. (Speier) WK 6, 179: 10 Cucio f. €iic-ius M. (St. Stephan bei Ilaimburg) CIL III 4936 == 11518: Lotucus Cirp. fnbsp;V. f si. et Medsie c(oniugi) et Spectato Cuc(i)nbsp;[f(ilio)] et Surae con. eiu. v. f (Brcgenz)nbsp;12014, 231: CVCIlR. *CllCO-inagO-S Cochomo Chugomo Chu-ochomo Cocheme CucLuma Cuchema, 0. j. Coclicni an dcr Mosel. Cuciias? (lAnz) CIL III 12014,234: 20 CVCVA2. ? Cucudus M. (Hr. Sidi Amara) CIL VIII 12167: Cucudus Arinis p. v. a. cuculio s. cucullus. CllCUl-io-ll n.. S. Afhanasii nsgl naQamp;e-vlag 11 (Opp. Patavii 1777 t. 2, 88quot;): Kal xe(pal.o0eGfii.ov i^sovv TceQiafplyyov zrjv x£lt;pa-lt]v, xai xovxovliov. CiiciillapL Cucullae c/’. cucullus, 0.1) in Noricmn, castellum, j. Kuchl (Gcorgen-30 berg) ini Salzachtalc bei Salzburg. TP: Cu-culle. Eugcpii vita s. Sevcrini 11,2: In castellum quoque, cui erat Cucullis (dat.) vo-cabulum. 2) Cucullus, j. Cogols in der spa-nischcn provinz Corona. cuclillvis spiitcr cuciilla Iiiille’ bes. dcs hopfes, cine art mantel oder capuze, capuzen-mantel, ir. cocul cocuU cochull the cowl,nbsp;cochall cassula, tv. cwcwll m. von lat. cucullus, mbret. cougoull -oul, brct. koug-oul, w.nbsp;40 cwgwl m., corn, cugol, cf. got, hakul-s, ahd. ka-liala mantel, an. hukull, sacks, htike, worausnbsp;ml at, huca; cf. lit, kykas m., russ. küka f. mitanbsp;mnliebris; romanisch cuculla f. und cucullusnbsp;m., dafiir aï«c7i *cucülla*cucüllus, davon ital.nbsp;cuculio cuculla cocolla monchslcutte, rum, cu-cuiu derkamm(gleichs.die capuze) eincs vogels,nbsp;gescJmulst; prov. cogula, (franz. coule), cat.nbsp;cogulla, span, cogulla mOncbskuttc, [cugul-lada (und dahcr cat. cogullada, sjtan. cogu-50 jada haubenlcrche) von roman, cucullatusnbsp;mit einer capuze vcrsehen], port, cogula kutte,nbsp;ahd, cugula chugela cucala cugila, nhd. ku-gel kogel f., ae. cugle culile cngl. cowlnbsp;Columetl, 1,8,9: Cultam vestitaimiue fami [Cuci-llus — cucullns] |
liam magis utiliter quam delicate habeat, munitamque diligenter a vento, frigore plu-viaque; quae cuncta probibentur pellibusnbsp;manicatis, centonibus confectis, vel sagisnbsp;cucullis. 11,1, 21: Cultam vestitamque fa-miliam utiliter magis habeat, quam delicate,nbsp;id est munitam diligenter a frigoribus etnbsp;imbribus; quae utraque probibentur optimenbsp;pellibus manicatis, et sagatis cucullis. Martial. 3,2,5 (a. 87/88): Vel turis piperisve lonbsp;sis cucullus (hiille, dilte). 5, 14, 6 (herbstnbsp;89): mine cuculio prospicit caput tectus. 10, 76, 8 (a. 98): Pullo Maevius alget in cuculio. 11, 98, 10 (dec. 96): Non te cucullis asseret caput tectum. 14, 139 auf-schrift (dec. 84 oder 85): Cuculli Liburnici.nbsp;luvenal. 3,169s3..' Translatus subito adnbsp;Marsos mensamque Sabellam contentusquenbsp;illic Veneto duroque cuciillo. {Hazu schol.:nbsp;Aut crasso babitu aut quales cucullos babent 20nbsp;Perusini. Vel a colore aut provincia vene-tos.) 6, 118: Sumere nocturnos meretrixnbsp;Augusta cucullos. 330: Ilia iubet sumptonbsp;iuvenem properare cuculio. 8,144 «(;..• Quo,nbsp;si noctumus adulter | tempora Santoniconbsp;velas adoperta cuculio? (Dazu schol.: Cuculio de birro Gallico scilicet. Nam apudnbsp;Santonas oppidum Galliae conficiuntur.)nbsp;Schol. luvenal. 7,221: Cadurcum • quidamnbsp;cucuUum dicunt candidum propter biemes 30nbsp;et nives comparatum. lul. Capitolin, in Per-tinace 8, 3: Cuculli Bardaici et toga arma-que gladiatoria gemmis auroque conposita.nbsp;Trebell. PolUo in Claudio 17, 6: Bardocu-cullum unum, cucutia {/Meursius emendiertnbsp;cucullia) villosa duo. Pallad. r. r. 1,43,4:nbsp;Tunicas vero pellicias, cum cucullis, etnbsp;ocreas manicasque de pellibus, quae vel innbsp;silvis vel in vepribus, rustico operi et ve-natorio possint esse communes. Hicronym, 10nbsp;vita Hilarionis 44 (Opp. Vail. ed. Vcn. t. 2nbsp;C.39A): Omnes divitias suas ei derelinquensnbsp;(euangelium scilicet et tunicam sacceam,nbsp;cucullam et palliolum). B: Sicut vestitusnbsp;erat in tunica cilicina et cuculla et sagonbsp;I’ustico. 46 c. 40A.- Illaesa tunica, cucullanbsp;et palliolo. Bufini Aquilei. apol. in Hiero-nym. lib. 2, 5 (Hieron. opp. t. 2 c. 630 C):nbsp;Sunt quae ciliciis vestiuntur et cucullis.nbsp;Paulin. Nolan, poem. 24,3895'(7..- Donumque 50nbsp;tunicae, qua sodalem ornaverat, | geminatnbsp;cucullae munere. Itegula s. Paehomii 91nbsp;(Jlieronymi Opp. ed. Vail. Vcn. t. 2 c. 68 C):nbsp;Abs(iue cuculio et pellicula nemo ambulet |
cWcullus
|
in monasterio, nee pergat ad eollectam, nee ad veseendum. CTh. 14,10,1 § 2 ('a. 382):nbsp;Sei’vos sane omnium, quorum tarnen dominos sollieitudine eonstat militiae non teneri,nbsp;aut byrrhis uti permittimus aut eueullis.nbsp;Cassian. instit. 1, 3: Sunt praeterea quae-dam in ipso Aegyptiorum habitu non tantum ad euram eorporis, quantum ad morumnbsp;formulam eongruentia, quo simplieitatis etnbsp;10 innoeentiae observantia etiam in ipsa vesti-tus qualitate teneatur. Cucullis namque per-parvis usque ad eervieis umerorumque demissie eonfinia, qui eapita tantum eonte-gant, indesinenter diebus utuntur ae noeti-bus. 10: Parvissimi euculli velamen velnbsp;melotae gestatio derisum potius quam aedi-fieationem ullam videntibus eonparabit. 4,nbsp;17: Tantaque veseentibus eis silentii buiusnbsp;diseiplina servatur, ut eueullis ultra oeulo-20 rum palpebras demissis, ne scilicet libernbsp;aspectus babeat copiam curiosius evagandi,nbsp;nihil amplius intueantur quam mensam etnbsp;adpositos in ea vel quos ex ea capiunt ci-bos. Constanta vita s. Germani 1, 2, 11nbsp;ASS 31. iul. VII ji. 2041): Indumentum,nbsp;cuculla et tunica indiscretis fuere tempori-bus. 7, 54 i). 214 E: Nudus pede, cucullonbsp;vacuus. 2, 2, 75 p. 220 B: Cucullani cumnbsp;interiore cilicio. Sidon. ApoUin. epist. 7,10,nbsp;30 2: Per quos nocturnalem cucuUum, quonbsp;membra eonfecta ieiuniis inter orandum cu-bandumque dignanter tegare, transmisi,nbsp;quamquam non oportune species villosa mit-tatur bieme finita iamque temporibus aesta-tis appropinquantibus. Ennod. epist. 9,17,nbsp;2: Accepi cucullam qualem debuit dirigerenbsp;religionem profitenti. Megula s. Benedictinbsp;55: Nos tarnen mediocribus locis sufficerenbsp;credimus monaebis per singulos cucullam etnbsp;.10 tunicam (cucullam in bieme vellosam, innbsp;aestate puram aut vetustam) . . . Sufficitnbsp;enim monacbo duas tunicas et duas cucul-las habere propter noctes et propter lavarenbsp;ipsas res. . . . Et eucullae et tunicae sintnbsp;aliquanto a solito quas habent modice me-liores. . . . Cuculla. Pelagius I. pap. (Mansinbsp;9 c. 784), a. 556: 'Et si possibile est’, inquit, 'ut nobis de ipsis solidis saga tomen-tacia, quae pauperibus erogari possint, etnbsp;50 tunicas albas, aut cucullas, vel colobia, autnbsp;siquae aliao species in provincia hunt, nobisnbsp;exinde facite comparari. Greg. Tur. h. F.nbsp;7,39: At ille, accepto consilio, dum obtectonbsp;capite fugire niteretur, extracto quidam HoiiDer, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
gladio capud eius cum cocullo decidit. 8, 17: Et erat nubes in medio caeli splendida, ad quam se hi radii collegebant in modumnbsp;tentorii, quod ab imo ex amplioribus in-coeptum fasceis angustatis in altum, innbsp;uno cuculli capite saepe collegitur. 9, 6:nbsp;Habebat autem cucullam ac tonicam de pills caprarum. OrJ-e^r. M. reg. 9,229, a. 599:nbsp;Praeterea donae vestrae excellentiae, quaenbsp;pauperibus beati Petri apostoli sunt trans- lonbsp;' missa, trecentas cucullas accepimus et, quantum possumus, precibus exoramus, ut cuiusnbsp;VOS pauperes vestimentorum largitate pro-texistis, ipsum in tremendo die examinisnbsp;1 protectorem habeatis. 11, 11, a. 600: Mit-tit cucullam et tunicam. Isidor. or. 19,24,nbsp;17: Casula est vestis cucullata, dicta pernbsp;diminutionem a casa, quod totum hominemnbsp;tegat, quasi minor casa. Unde et cuculla,nbsp;quasi minor cella. CGIL 2 ^,338,52:20nbsp;KaQaKalhov cuculla. 4 p. 105,30: Lacemanbsp;genus eucullae suptilis. Adamnani vita s.nbsp;Columbae 2, 24 p. 130: Cuculla eius indu-tus. Vita Cadoci Cambrensis (ap. Spelman): „--iubae in tua coccula, quod vulga- ' liter vocatur quoddam genus indumenti quo Hibernenses utuntur, de foris plenum pro-minentibus iubis seu villis quae in modumnbsp;crinium sunt contextae. i. q. cocula, innbsp;Concil. Clouesliavensi a. 747, c. 28, et apud 30nbsp;Bonifatium cpisc. 47. Vita Alcmii Aviti 4nbsp;3IG a. a. VI 2 p. 179: Magisque regina iUanbsp;laerimis pedes eius rigans poscebat vel cucullam eius sibi praestari, quam super regem sternere deberet. Vita Aventini 2, 7nbsp;ASS 4. febr. I p. 477 A: Cucullam venu-stam. Vita Eugendi 2, 3 ASS l. ian. IjJ. 50:nbsp;Simili quoque eucullae ipsius conditionenbsp;servata. Vita, ApoUinaris 1, 5 ASS 5. oct. III nbsp;nbsp;nbsp;p. 59 E: Cucullam. Vita Aviti Miciac. 4onbsp;2,14 ASS 17. iun. Ill P- 355E: Vestimento,nbsp;quod cucullam voeant. Vita CarUefi 2,12nbsp;ASS 1. iul. I p- 93 B: Vestimento, quodnbsp;cucullam voeant, exutus. Vita Clodoaldi 11nbsp;ASS 7. sept. Ill p. 101C; Cucullam, quanbsp;induebatur. Vita Beicoli abb. Lutr. 2,9 ASSnbsp;IS. ian. II p. 202: Succinctus cuculla, nonnbsp;cucullo. Vita WendcUni 3 ASS 21. oct. IXnbsp;p. 348 U; Sola tunicula et cucuUa conten-tus fuit. Vita Amati 3, 20 ASS 13. sept. 50 IV nbsp;nbsp;nbsp;p. 106 B: Oram eucullae illius tenens. — s. bardo-cucullus. — Bazu cucnlli-o(n) capuze, Icappc, span, cogujon (haubenartige)nbsp;ecke (zipfel) cincs hissens. Cato r. r. 2, 3: 38 nbsp;nbsp;nbsp;[cucullua] |
Cucui'us
Culistrum
|
Cum tempestates pluviae fuerint, videto quot dies, quaeve opera per imbrem fierinbsp;potuerint . . . centones, cuculiones familiamnbsp;oportuisse sibi sarcire. lui. Capitolin. innbsp;Vero 4: Ut vagaretur nocte per tabernasnbsp;ac lupanaria obtecto capite cucullione vul-gari viatorio. Lamprid. in Heliogab. 32,9:nbsp;Tectus cucullione mulionico, ne agnoscere-tur, ingressus. G-loss. Laf.-Graec.: Cuoulio,nbsp;10 ö’AsoTtciaróv (em. Casaubonus Gy.ÉTtaarQov).—nbsp;Deminut, cucullunculum. Pauli excerptanbsp;e Festo lib. 18 ji. 366, 1 JU.; Tegillum cu-culiunculum ex sciipo factum. Cucurus pyrenae. M. (Siradan en Com-minges) CastiUon I pl. 2 n. 4. cucutia s. cucullus. Cuc-utus M. cogn. (Mcda bei Mailand) GIL V 5714: Marcello Dani f(ilio) et De-mincillae Cucuti f(iliae) uxsori. M ? Ciida Iberisch? ft. in Spanten, j. Coa. (Alcantara) GIL II 760: Lancienses Trans-cudani (in Lusitanien). (Mérida) 5261: M.nbsp;Arri Eeburri Lanc(iensis) ïransc(udani'). Cuda M. cogn. (Solesino bei Fste) GIL V 2708: Ossa Tiburtiae M. f. Cudae. ? Cudia M. cogn. (Maënza) GIL X 6447: L. Asinio L. f Ouf(entina) Cudia. Cudi-acxi-S O. j. Cuis, dép. Marne, arr. Épernay, canton Avize. m quot; Cud-ius M. cogn. fig. (Bregenz; Griinz-burg) GIL III 12014, 235: Of(ficina) Cudi. (Vaison) XII 287“: Cud. Cudi.m(anu').nbsp;(Lyon, Trion n. 030) AUmer-Dissard, Lyonnbsp;t. 4 _p. 332 w. 497,439: Cudi.m(anu). (Hed-dernJieim) Schuerm. 1799: Cudi of(ficina);nbsp;aurli Cudio. Cuds-o(n) F. (Hüttenberg in Karnten) GLL III 5034: M. luventius Vibenus v(ivus)nbsp;f(ecit) sib(i) et Cudsoni Senuci f(iliae)nbsp;10 ux(ori) op(timae) et Pastori f(ilio) an. VII.nbsp;cf. Coddacatus. *Cueil . . . (Yorh) GIL VII 1336,381: Of(ficina) Cuen. Cuias fig. (Museum in Wiesbaden) Schuerm. 1802: Cuias f(ecit). Cuiico M. (Mailand, a, 467 p. Ghr., christl.) GIL V 6210: Hic requiescit in pacenbsp;Cuiico. Cuili-acu-S o. j. Guïllé, dép. Mayenne, 50 arrond. Chateau-Gonticr, canton Cossé-le-Vivien. Cuillicressul? fig. (Velleja) Schuerm. 1803. [Cucurus — CulUtruml |
Cuim . . . cogn. (Shefford, Bedfordshire) GIL VII 1336, 382: CVIM. Cuisi-acu-m O. 1) j. Cuisiat, dép. Ain, arrond. Bourg, canton Treffort; 2) Cuisia-cum, Cuisia, j. Cuisy, dép. Aisne. Cultus JU. (Westerndorf) CILlll 12014, 236: Cuiti m . . *cul- mir. cul i. carpat, wagen, w. cwl m. a box for raiswig coal from the pit; corn.nbsp;ochcul gl. capsus, cf. colisatum, (el^-xoAiog. lo Cul. . nous M. cogn. (Yorh) GIL VII 1336,383: CVCMOVS, QVL.V^oVS (Cul..nbsp;Nous?). Cular-o(n) cf. ir. cularan gl. cucumer cucumber, w. cylor clör earth-nuts, hipper,nbsp;bret. kéler, 0. der Allobroges, spetter unternbsp;haiser Gratianus (villeicht 379) Gratiano-polis, j. Grenoble, départ. Isère. Plancusnbsp;ad Cic. epist. 10,23,7 (a. 43 a, Chr.): Cu-larone, ex finibus Allobrogum. TP: Cula- 20nbsp;bone (Us Cularone). ND occ. 42, 17; Tri-bunus eobortis primae Flaviae Sapaudilt;(c)gt;ae,nbsp;Calaronae. liav. 4,27 p. 241,5: Curarore.nbsp;(Grenoble, nicht vor a. 161) GIL XII 2227:nbsp;Lib[rari]o stat(ionis)Cularon(ensis). 2229“''’:nbsp;Muris Cularonensibus. 2252: Librari(i) XLnbsp;(quadragesimae) Galliar(um) statioinis Cu-lar(onensis). Culceius M. (BeiGitania) GILDbh'è'è-. Culcei V. . . Oder Culceiu.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Culchas s. Colichas. culcita lateinisch; die sache villeicht cel-tisch. Plin. n. h, 19, 13: In culcitis prae-cipuam gloriam Cadurci obtinent. Gallia-rum hoc et tomenta pariter inventum. Ita-liae quidem mos etiam nunc durat in ap-pellatione stramenti. (Pseudo-Appul. de reme-diis salufaribus fragm. ed. Sillig yi. XXIIs(/.; Italia et Pelignis lineis honorem habet, sednbsp;in culcitis pr§cipua gloriam Cadurcei obti- 10nbsp;nent Galliarum. Hoc et tomenta pariter inventum Aegyptio etc.). Alartial. 11, 56, 9:nbsp;Leuconicis agedum tumeat tibi culcita lanis. *CÜl-ëUO-S ir. cuilén gl. catulus, j. cui-lean whelp, mbret. nbret. colen faon, petit animal, bret, (Léon) kol-en petit d’un animal, w. colwyn, corn. gl. coloin, cf. griech.nbsp;%vlla'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Hesych. Nach Ernault cu- leno-s. Culidoi’i cy.M. (Inschrift von Llangefni) m Bhys^ Culidori iacit et OiTvite muliernbsp;Secundi. Culistrum 0. j. Gulêtre, dép. Góte-d’Or, arrond. Beatme, canton Arnay-le-Duc. |
1189
Culleiiim
¦ cun-
1190
|
Culleium O. j. Quilly, dép. Ardennes, arr. Vouziers, canton Machault, gem. Tourcelles. Culle-0 (n) M. cogn. (Bassanéllo hei Padua) GIL V 2855: Q. Camerio Q. f. Cul-leonl pontificl. Culli gen., cogn. (Ntmes) GIL XII 5686, 288“: OF(ficina) CYJ. ^ OFCVl. (Yienne)nbsp;290; Culli otffiema). cf. 289: Culi (gen.). Culmedi Ciimi O. j.Goémy, dép. Marne, warrond. Reims, canton Ville-en-Tardenois, gemeinde Faverolles. Culmis vicaria, j. Gomps, dép. Bróme, arrond. Montélimar, canton Dieulefit. Culmissi-acum Culmisci-acus vicus, 0. j. Gormicy, dép. Marne, arrond. Reims,nbsp;canton Bourgogne. ? Culn-ashis M. (Dijon) GIL XIII 5510: CVATASIVS (Culnasius Lejay 7^) Lupercinbsp;fil(ius). 20 nbsp;nbsp;nbsp;? cultus céltisch? in Ad-cultus. Culvas M. (Bregenz) GIL III 12014, 237; CVX NAS und CVX. ? Cuma F. cogn. (Bei Wien) GIL III 4582: Cateius Scali f(ilius) et Verecundusnbsp;Catei f(ilius) h(ic) s(itus) e(st). Apia Cumanbsp;patri suo et fratri posui(t). Cuinae in aice Cumicensi, O. j. Gomps Oder Lavaudieu, dép. Haute-Loire, arrond.nbsp;und canton Brioudc. 30 Cumanus zu air. cuman gedenken, erin-nerung, cuimhne, acy. cSf m. memory, corn. COT cof, hret. koun, M. (Bonn) BJ 89 (1890)nbsp;s. 12nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;12 n. 103: Of(^ficina) Cum[a]ni m____ CUinba fem. a,-stamm, ’taV, nach Stokes mir. cum (a vessel?), w. cwm m. a Jwlloiv, anbsp;dell, a bottom; a deep valley; corn, cum, hret.nbsp;comm trog, gr. xvg^tj -/.vglSog cup, ac. cumbnbsp;tal, nhd. bumpen, roman, span. prov. comba,nbsp;afranz. combe (convallis), picm. conba, com. 40 gomba das tal, dalier adi. span, combo, port. combo, prov. comb gekriimmt. Isidor. or.nbsp;19,2,1: Cumba, locus imus navis, quodnbsp;aquis incumbat. Gloss. Placidi ed. Dcuer-'nbsp;ling 22, 1; Cumba, locus [imus] navis. ^ Cumba 0. Bard. dipl. t. 2 p. 10 (a. 631): \ De illo vero loco ad Cumba, ubi de fronte [nbsp;ubi decusas positas sunt, l) villa de Cons,nbsp;j. Gommc-sous-Fachin, dép. Nièvre, arrond.nbsp;und canton Ghuteau-Gkinon-Gampagne;. Ü0 2) Comba, j. Gons-la-Grandville, dép. Ardennes, arr. und cant. Mézières; 3) Comba, j. Gommes, dép. Galvados, arrond. Bayeux,nbsp;canton Ryes; 4) Comba, j. Kulimcn (Goume)nbsp;in FAsaft-Lothr., krcis Bolehen; 5) Cumba, |
j. La Gomhe-de-Lancey, dép. Isère, arrond. Grenohle, canton Domène. Cumbae 0. l) j. Gomhres (abgeleitet aus Cumb-ulae), dép. Fure-et-Loir, arrond. No-gent-le-Rotrou, cant. Thiron-Gardais; 2) adnbsp;Cumbas, j. Gombes, départ, Hérault, arrond.nbsp;Beziers, canton Saint - Gervais; 3) Burgusnbsp;Combarum, j. Bourg-des-Gomptes, dép. Ille-et-Vilaine, arrond. Redon, canton Guichen; 4) Combae, j. Gomps, départ. Puy-de-Dóme, lo arrond. Riom, canton Manzat; 5) Cumbisnbsp;villa, j. Gombs-la- Ville, dép. Seine-ei-Marne,nbsp;arrond. Melun, canton Brie-Gomte-Robert,nbsp;In: Ando-cumb-orius (von *Andecumba),nbsp;Are-cumba, Comb-usta? Comba-ristum? undnbsp;in celtisch-romamsch cumb-eta ’hochtalchen ,nbsp;fl’urname Humes Humes m. (durcJi den ganzen kreis Otticeiler ein kurzes, nicht tiefes tal). ? Cunibroua 0. j. Gombourne, dép. Yau-cluse? nbsp;nbsp;nbsp;20 Cumelius M. gentile. (Am Douro) GIL II 2377; Tameobrigo Potitus Cumeli votumnbsp;patris s. 1. m. (Astorga) 2639 und p. 911: Q. Cumelius Q. [f.] Fab(ia) oder Q. f. A[r-(niensi)], Celer Brie. (Brigaeci oder Bri-gantii tribu) vet. leg. 11. ad b. s. an. LXXV. Q. Cumelius Kufinus f. mil. leg. II ad beres patri et Cumelius Mascelio lib. posuerunt. Cumici-acu-m 0. j. KUntzig bei Gapetten in Luxemburg.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Cumini-acii-m 0. j. Quemigny, départ. Gote-d’Or. Cum-ius M. (Igg) GIL III 3792: Sti-ontiae Cumi f(iliae). (Dormagen) GIR 290: Nympbis T. Celsinius Cumius v. s. 1. m. Cunili-acu-S vicaria, j. Gimlhat, d^art. Puy-de-Dóme, arrond. Ambert. Cummeneus ir. Cumméne (auch Cumine Cumaine Cummine Cummein Cumne), M.nbsp;Adamnani vita Golumhae 3, 5 p. 199: Cum- 40nbsp;meneus Albus. Cumin-ius Cummia 31. nonnen. (St. Donat) GIL III 4996: Viriondagicane Cum-miae f. (Narbonne) XII 4753: D(is) M(a-nibus) C. Cummi. Nep[otis oder ei]. Curaonius 31 (Riaho) GIL II 5721: [Tjuravo Navitutio Cumoni [filio] vivi f(e- cit) ann(orum)..... ? Cumpiv ... t If. (Bordeaux) JulUan n. 267: Iu[v]en[i]s Cumpir . . . ti (??) filius. 50nbsp;?Kumtitio. (Helenenberg) GIL HI 6010,nbsp;220 = 12014, 84; KVMTITIO. *cun- itrcclf. st. kuon- gen, kunos, hund; air. cu m., n, plur. coin, cy. ci ki, nom. pi, 38'*^ nbsp;nbsp;nbsp;[Culleiuni — *cun-l |
Cuna
Ounn-acu-s
1192
1193
Cuno ... —• Cu(y)no-bel(ll')ïno-s
1194
|
Oder die gemeinden Saint-Aguilin und Ghan-térae, dép. Dordogne, arrond. Bibcrac, cant. Neuvic-sur-l’Isle. TP: Cunnaco. Cuno . . . cogn. (ArTcesden, Essex [Aiidley End]) CIL VII 1336, 386: Cuno . . ci. cfi-no- erJidben, lioch; liöhe, iv. cwn a top or summit, cynnu to rise up, er-chynu ele-vare, exaltare, er-ohyniad elevatio, ahrct.nbsp;ken- in Ken-marboc noble chevalier, naehnbsp;10 Windisch zu ahd. bün, plur. hunl rise, an.nbsp;hiinn, naeh Stokes ]/ku stark, groft sein, cf.nbsp;gr. KUO), KVQiog, ai, cavira, oder j/ qeup,nbsp;woher lit, kaiipa-s heap, apers. kaufa mown-tain? In dbleitungen *Cun-acos, w. Kynannbsp;Conan *Cun-anos, Fo-cun-ates, Cun-atiusnbsp;Con-atius, Cun-etio(n), superlutiv hrittan.nbsp;Cuno(a)-tamus und in compos. M. *Baro-cunus cf. ^'Cuno-bams, *Eppo-cunos cf.nbsp;*Cuno-niarcos, cy. Mail-cun Mail-cunusnbsp;20 Maileonus, iv. Maelgwn Mailcon, pict. Mael-chon, Maglo-cune (vgcativ), Maglo-cuni vonnbsp;*Maglo-cuno-s erhabencr fürst, cf. Cu(o)no-maglos, Teuta-gonus ftMS*Teuto-cuno-s,*Vo-cunos; fcrner in Con-aidus * Cuno-aidu-s,nbsp;Cuno-barrus? Cu(y)no-bel(l)inos, *Cuno-bra-no-s, Conembriga (* Conenobriga), ir. Con-chubhar Con-obobar *Cuno-cóbros, Cune-dag,nbsp;ahret. Vurcondelu * Ver-cuno-delvos d lanbsp;forme tres noble, bret. und w. Cune-glaso-s?nbsp;.quot;o Cuno-gusijijc^. ¦*'Con-gust, Cuna-lipi, Cynfael,nbsp;Cuno-maglos, bret. Cono-maglus Cun-mailus;nbsp;cf. Maglo-ciinos, *Cuno-marcos, C(Cb)ono-morus Cuno-mori cy. Con-mor w. Cynfornbsp;*Cuno-maro-s, deutsch Hun-mai'; Cuno-pen-nus, Gono-tiernus *Cuno-tigernos, w. Cyn-wal Cuno-vali, Con-alius *Cuno-vallos,nbsp;* Cuno-vassos. Cuno fig. (Nijmegen) Schuerm. 1811: Cuno.V. 40 Cuno-barrus naeh Loth ^qui a la tete élevéc’ von cuno- cf. gall. Cuno-pennus;nbsp;naeh Thurneysen ^der den Icopf eines hundesnbsp;hat’ Oder ’hundshelm’; cf. bret, ban- (crine,nbsp;.sommet) von urcelt. *barsto-; M.cogn. (Cai-stor, Northamptonshire) CILYÏL 1267: Cu-nobarrus fecit vivas. Cu(y)nö ¦ bel(ll)ino - s Cuno - bi lino - s spater im goidelischen dialect Conbellini, abret. Conuili, bret. Cynfelyn, tv. cy. Con-60 belin Kynvelyn, cf. Belenos Belinos (vonnbsp;*belo-s), *Lugubelinos in to. Llewelyn, 0.nbsp;Plougonvelin bei Brest. — AI. des königsnbsp;Tasoiovanos son, f zwischen 40 u. 4S v. Chr.nbsp;Suet. Gains 44: Nihil autem amplius quam |
Adminio Cynobellini Britannorum regis filio, qui pulsus a patre cum exigua manu trans-fugerat, in deditionem recepto, quasi uni-versa tradita insula, magnificas Eomam lit-teras misit. Dio (a. 43 a. Chr.) 60, 20, 1;nbsp;(IllavTLog’) TtQamp;rov gsv Kcc[Ta]Qaraxov, iTteitanbsp;Toyoöovpvov,Kvvo§£Xl.lvov Ttcciöag, ivlx-rjasv'nbsp;avrog yctQ £T£amp;v7}xsi.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;21, 4: (KlavSiog) to KttfiovXoSovvov TO rov Kvvo^£lXlvov Isiov £iX£v. Auf brittischen mUnzen. (gold) lonbsp;Evans pi. IX n. 1. 2: CAMVL(oduno) Mnbsp;CVNOBELI(ni). 3. 4: CA-MV S CVNO. 5 nbsp;nbsp;nbsp;(Muret-Chab. 9557): CAMV B CVNO. 6: CA-MfV] B CVNO. 7 {Aluret-Chab. 9559): CA-MV B CVN oder CVNO. 8nbsp;(Muret-Chab. 9558) —10: CA-MV B CVN.nbsp;CAMV4ÏCVN. 11: [C]AMCV|N]=B[CVN]. 12 (Aluret-Chab. 9560.9561): CA-M[V] B CV[N]. 13 (Muret-Chab. 9562): CA-M[V] B CVN. 14: CA-M[V] B CVN. (silber) pi. X 2o n. 1; CVNO-BELI B CVN. 2. 3: CVNO-BELI B IDA(?). 4: CVN. 5: CVN B CV-N. 7: CVNO B TASC.F. 8: CVNOBELINI B TASCIO. 9: CVNO B TA2CI0. 10: TA-SCIIOVAN B CVNOBELl 11: CV-NO Bnbsp;TASCIIOVA. 12. 13: CVNOBELINVS Bnbsp;TASCIIOVANI. . (?).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;14: CVN B CAM. pi. XI n. 1: CVNO B CAMV. 2: CAMVL B CVNO. 3: CAMV B CVNO. 4: CA-MVnbsp;B CVNO. 5: CVNOBELINI. 6: CVNO B sonbsp;SOLIDV. 7: CVNOB-ELINI. 8: CVNOBELINI. (bronze) 9: B CVN. 10 (Mur.-Chab.nbsp;9563, gefunden in Saintes): B: CVN. 11:nbsp;CVNO. 12.13: CVN. (bronze) pl.Xll n. 1nbsp;(Muret-Chab. 9575); CVNOBELINI. Bnbsp;TASCIOVANI.F. (bronze) 2 (Muret-Chab.nbsp;9569): CVNOBELINVS B TASCIIOVANI!.nbsp;(bronze) 3 (Muret-Chab. 9573): CVNOB. Bnbsp;TASCIIO VANTIS. 4: CVNOBIL B TASC.nbsp;FIL (?). (bronze) 5 (Muret-Chab. 9574): 4onbsp;CVNOBELINVS REX. B TASC. (bronze) 6 nbsp;nbsp;nbsp;(Cohen, Cossutia pl.XNl 1. Muret-Chab.nbsp;9567. 9568): CVNOBELIN. B TASCIO.nbsp;(bronze) 7 (Muret-Chab. 9570—9572):nbsp;CVNO i? TASCI. 8: CAMV (?) B CVN [0] (?). 9: CAMVL-ODVNO B CVNO. (silber) Muret-Chab. 9564: CVN B CAM. (bronze)nbsp;Evans pi, XII w. 10 (Muret-Chab. 9566):nbsp;CVNO .B CAM. 11: CVNO. 12: CAMVnbsp;CVNO. 13: CVNO B CAMV. (bronze) 14 .wnbsp;(Muret-Chab. 9516): CVNOBELIN J? CAM.nbsp;pi, XIII w.1: CVNO B CAMV. 2: CVNOB.nbsp;.BCAM. 3: CA-M[V]. JïCVN(o). i (Muret-Chab. 9565): CA-M[V] B CVNO. p. 348, [Cuno... — Cu(y)nö-bel(ll)ïiïO’S’ |
i
-ocr page 612- -ocr page 613-1197
Cupidini-acu-s — VCup-itus
|
dép. Marne, arroncl. lépernay, cant. Sézannc. Merow. münze. Belfort 1671 = Prou 612:nbsp;CVPIDIS VIC. Üher den pagus Cupedensisnbsp;(Copedinsis Covedensis), Ie pays de Queudes,nbsp;s. Longnon, Atlas p. 110. Cupidini-acu-s 0. Vüa Victoris 2, 7 ASS 26.fébr. III p. 666 7^.' In pago cogno-minato Cupidiniaci. ?*Ciipita in villa Copta, O.j. Cotte, ccart 10 der gemeinde Cortambert en Mdconnais, dép.nbsp;Saóne-et-Loire, arrond. Mucon, canton üliiny. *Cupiti-acu-m ^villa des Cupitius’, j. Cuhzac, dép. Gironde, arrond. Bordeaux,nbsp;canton Saint-André-de-Cubzac. ? Cupiti-ailHS M. cogn, (Deutsch-Altenburg) GIL III 4442: M. Aurelius Cupitia-nus. (Petroncll) 4452: Cetron(ius) Cupitia-nus. (Mariapfarr, distr. Tamsiveg) 4733: Cupitianus Cupitines f(ilius) Cupitine etnbsp;20 Asellioni parentibus. (CilU) b221: Cup(i- tius') Cupitianus____Cup(itia) luliana. (Cam- beckfort) VII 887: -G. lul(ius) Cupitianus. (Dugga) VIII 1523: L. lulius Felix Cupitianus Mellitus. (Gastel) GIE 1336: Atre-ctius Cupitianus. ? Capit-iiia s. Cupitianus. ? Cupit-ins M. Cupitia F. nomen. (Gïlli) GIL III 5221: Cup(itius) Cupitianus . . .nbsp;Cup(itia) luliana. (Boquesteron) XII 19:nbsp;30 M. Cupiti Paterni. (Avignon) 1036: Cupi-tiae Plorentinae. (Vaison) 5844: Cupitianbsp;Felicissima. (Gastel, a. 220 p. Ghr.) GIRnbsp;1318: Serotinius Cupitus et Cupitius Pro-vide[ns] films. ? Cup-itus M. Capita F. cogn., ivol lat. CJwst 11, 62 (61), 1 (a.315): Cupito (dat.).nbsp;(S. Margarida doSadao) GIL II 38: M(umia)nbsp;L. filia Cupita. (Téba) 1426: Euhemerusnbsp;Cupitus. (Valera de arriba) 3179: [C.]nbsp;.10 Valei rio C. f. Cup]ito. (Murviedro) 3856:nbsp;C. PopillI Cupiti.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Jerica) 3996: Postu- miae Cupitae. (Tarragona) 4430;...... [CJupitae. (Sinarcas) 4451; lunia Cupita. (Prats del Ecy) 4482: Cornelpa] Cupita.nbsp;(Tarragona) 4970, 158: Cupitus. (Garisburg) III 1243: Seccia Cupiti f. (Stcin amnbsp;Aw7er)4209: T.Ponip[onius] Cupitus. (Szïll)nbsp;4231; [Aur(eliae)] Cupitae . . . [Aur(elius)]nbsp;Cupi[tjus. (Mauterndorf) 4735: Votticiusnbsp;60 Cupitus et Votticia Ategenta. (Mariasaal)nbsp;4784: Cupitus. (Arndorf) 4816: Baeb(ius)nbsp;Cupitus. (UntermüJdbach) ' Baebiusnbsp;Secundus et Accepta Cupiti. (ZoUfeld) iSiO:nbsp;Ti. Cla(udio) Cupito. (Arndorf) 4889: Bauso |
Cupiti. 4905: Cupitus . . . (Klagenfurt) 4906: Cupitus Atedunae l(ibertus). (Kreug)nbsp;4907: Cupito Burani f(ilio). ('Piefen beinbsp;Feldkirchen) 4912: Fl. Cupita. (Klagenfurt) 4954: Cupitae. (St. Veil bei Waldeck)nbsp;5109: Cupita Nemetonis f(ilia). (Bei Tri-fail) 5144 = 11682: Barbius Cupitu[s].nbsp;(Bol bei Laschische) 5151: Cupitus Auti f. . . . Castus Cupiti .... Cupiti. (Gïlli) 5228: Cupitus Celeian(orum). 5272: Cupitae Ate- lonbsp;vorti f(iliae). (Seckau) 5333: Carminio Cupito. (Salzburg) 5533; C. Togionius Cupitus. (Nunberg) 5545: L. Cocceius Cupitusnbsp;. . . Cupitus. (Lueg, distr. Trostherg bei Mar-u'ang) 5571: Cupito Secundi. (Gossam beinbsp;Melk) — i 1809: Cupitamater. (Günz-burg) 6010,79: Cupitus. (Bei Feldkirchen)nbsp;6498; Cupitus. (Lieserhofen b.Spittal) 11490:nbsp;Secciae Cupitae. (Teufenbach) 11644; Cou-nertus Cupiti libertus et Veni.... coniux. 20nbsp;(Griinau) 11810: Cupitus. (Enns) 11825;nbsp;Cl. Cupito (dat,). (Salona, a. 93 p. Ghr.)nbsp;n. XVI p. 859: Q. Orfi Cupiti. (Gittanuova) V 379: L. Calpurnius Cupitus. (Aquileja) 1270: T. Kanio Cupito. 1323: Cupitae.nbsp;1452: Cupitus. 1463: Visenae.7 1. Cupitae.nbsp;1627: [Aujrelius Cüpitu[s]. (Breseia) 81: P. Vetius Cupitus. (Maïland) 6122“: Cupitus libertus. (Saorgio) 7813: L. Atilio M’. f. Cupito . . . Liciniae C. f. Cupitae nep. .lonbsp;(Monaco) 7828: Vettia Cupita. (Vercelli)nbsp;8115, 39: Cup. . . (Eom) VI 16615: Cupiti. 16616; Cupitus Aug. 1. Atticianus.nbsp;16617: D(is) M(anibus) Mater Cupita filionbsp;carissimo Cupito. (Bugga) VIII 1523: L.nbsp;lulius Felix Cupitianus Mellitus ... in me-moriam Cupiti patris et Venustae matris.nbsp;eZiama) 8376: C. lulius Cupitus. (Ganosa) IX 338,3,37: C. Pomponius Cupitus. (Ba-colo) X 3664: L. LucIIius Cupitus. (S.Ma- 10 ria di Gapua) 4028.: Statiae D. 1. Cuplta| e].nbsp;(Gagliari) 7555: Carpus Cupiti. (Vence)nbsp;XII 49: M. Velocio Cu[p]ito M. Velo[c]iusnbsp;Cupitus fil(ius) patri. (Fréjus) 289: Ti.nbsp;lulius Cupitus. (Vaison) 1398: T. Blaesionbsp;T. f(ilio), Vol(tinia), Cupito. (Mirabel beinbsp;Nyon) 1417: luliae Cupitae. (Saint-Eomain-en-Galle bei Vienne) 2022: Valeriae T(iti)nbsp;f(iliae) Cupitae. (Beaucroissant) 2199: Sex.nbsp;Geminius Cupitus. (Genf) 2598: [CJupitus. .50nbsp;(Ntmes) 3063; N. [Algathopus [C]upitus.nbsp;3116; Cornelia Cupita. 3253; C. Mariusnbsp;Cupitus. 3626; lulia Cupita. 3703; Sex.nbsp;Avillius Cupitus. 3861: L. Valer(ius) Cu- ICupidiui-acu-s — PCup-itusi |
Cuppeliti-acu-s — Guri-acu-s
pitus. (Narhonne) 4360; . . Olodio P. f. [Cujpito. 5013; P. Novanus P. 1. Cupitus.nbsp;(Toulouse) 5389; Cupitus Tolosani fil(ius)nbsp;Tolosano patri. (Chambéry) 5682, 32; M.nbsp;Cup. (Vmson) 5686, 291“; Cup. (Ntmes)nbsp;Cup. ma(nu). Of(ficina) Cup. (Audi)nbsp;BE 1882_p.28; Cupita. (Castel) CIE 1318nbsp;(a. 226 p.Clir.): Serotinius Cupitus. 1331’’;nbsp;Kestutius Cupitus. (Saaïburg)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Cupiti.
10 (Billig) BJ 89 (1890) s. 12 n. 104“; Cupitus. (Bonn) Cupitus. '; Cupitus f(ecit). (Ochringm, a. 169 p. Chr.) CIB 1558; Se-necio Cupitus.
Cuppeliti-acu-s 0. j. Comblizy, depart. Marne, arrond. Épernay, canton Bormans.
€ur. G. Oder M. Celtische niiinzen. Bert. Bl. 3 p. 109. Escher, Schtveizerische Münz-und Geldgescliichte I s. 6; CAb. BN 1868nbsp;p. 132; CVR.
20 Cur.. . cogn, (Zollfeld) OIL III 12014, 238; C.VR.
Cura s. Curia.
? Cura(lr-o(n) M. (Ilbone, prov. Ogliastra, u. 127) CIL III D. XXXI jp. 874 = xlivnbsp;p. 1976 = X 7854, 16; C. Pusio Curadro-nis I(ilio).
? Curaiid-iiis M. Ammian. 29,5,24 (a. 373): Tribunum Sagittariorum Curandium.nbsp;cf. Quoranda.
30 Curarore s. Cularo.
Curbi-o(n) 0. j. Moutiers-au-Perche, dép. Orne, arrond. Mortagne, canton Bemalard.nbsp;Vita Bigomeri 3 ASS 24. aug. IV p. 787 B:nbsp;In loco qui dicitur Curbionis, a nomine alveinbsp;ibidem decurrentis, cuius vocabulum diciturnbsp;Curbionis. Vita Bathildis 2, 8 MGSS Aler.nbsp;II 492, 3; Ad Curbionem monasterium.nbsp;Vita Laimomari 4,17 ASS 19. ian. II 233;nbsp;Locum . . . vocabulo tarnen Curbionis pri-¦10 stino permanente.
Curbiss-ati-s oder Corbess-ati-s villa, j. Courbcssac bei Ntmes, dép. Gard.
*Cnrbon-acuin 0. j. Corbon, dép. Orne, arrond. und canton Mortagne? Merowing,nbsp;münze. Belfort 1672; CVRBNACVH.
Curbo-nniim 0. j. Corbon, dép. Orne, arrond. und canton Mortagne? oder Corbeny,nbsp;dép. Aisne, arrond. Loon, canton Craonne;nbsp;oder Charbogne, dép. Ardennes, arrond. Vou-50 ziers, canton Attigny. Mer owing, mikizen.
». 1673; fCVRB ONNO. 1674; fCVRBONNO FIT.
Curbrius Curborius Corborius O.j.
Corbery, dép. Seine-Inféricure, arrond. Bieppe,
[Cuppeliti-acu-s — Curi-acu-s]
canton Eu, gemeinde Sept-Meules. Pertz dipt, n. 22 p. 107, 41 (a. 750): In loco, qui dicitur Curbrius in pago Tellau. 48; In Cur-borio. 108,4; In Curborio. 8; dn Corborio.
Curc-agnus patronymieon, ac?/. Circan, ir. Corcan und Core, M. cy. (Gelli Bywyll beinbsp;Newcastle Enilyn, Carmarthenshire) BJiys^ 55nbsp;p. 388; Curcagni fili Andagelli. (Llan-deilo Vawr, Carmarthenshire, saec. 5 ex. —
6 in.) IBCh 85 = Bhys^ 393; [Hie] iacet lo
Curcagnus.....urivi filius.
Curci-acuili s. Curti-aeum.
Curcion-ati-s 0. j. Coussenas, dép. Hé-rault, gemeinde Saint-André.
\ nbsp;nbsp;nbsp;* Curculi-aciim 0. j. Gortago, provinz
, Bergamo.
I ?Cnrcus M. cogn. (London) CIL VII 1336, 389: Curci.ni(anu).
* ?Cure F. (Bordeaux) Jutlian n. 60; cf. Curita, Curilla.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
: ?Curena cogn. (Cilli) CIL III 5254;
\ Liberalis et Curena.
I ? Cur-ennus spater Cor-eniius von gen-I tilic. Curennus zu gt; om. gentilic. Curius, 0. j.
I Corenc dans le pays de Gap, dép. Isère, ar-'¦ rond. und canton Grenoble. Pard. dipt. t. 2 \p. 373 (a. 739): Curennus.
? Curense litus in Hispania Baetica. PUn. n. h. 3, 7: Litus Curense in flexo sinu,
'i cuius ex adverse Cadis inter insulas di- so [ cendae.
KovQyla s. Curiga.
Curh-O(n) M. cogn. (Note) CIL V 6907: Bassi Curhonis Sexti f.
-CUri cy. in Annicuri.....
i ? Curia 0. 1) j. Chur in der Schiveiz,
\ canton Graubiinden. TP: Curia. I A 277,6.
I 278, 4: Curia. Acta synodi Mediolanensis j a. 451 (Mansi 6 c. 141 sq): Pro absentenbsp;sancto patre Asinione episcopo ecclesiae Cu- 40nbsp;riensis primae Kaetiae. Condi. Paris, a. 614nbsp;pi. 192, 8 M.: Ex civitate Cura Victor epi-scopus. 2) Curia, ministerium, j. Saint-Af-frique? dép. Aveyron. 3) Stadi der Otalini,nbsp;j. Carby Hill in Liddesdalc. Ptol. 2, 3, 7:nbsp;KovQia. s. Coria.
Curia ? ( Winseling bei Nijmegen) Steiner 1409 = Vaillant 21: Minervae Cur. Ladaenbsp;T. Punicius Genialis Ilvir colon. Morinorum.
Curi-acu-s von M. Curius, 0. l) vieus 50 in pago Porcinense, ƒ Cuiry-Us-Iviers, dép.nbsp;Aisne, arrond. Laan, cant, Bozoy-sur-Serre.
2) Cuiry-Housse, dép. Aisne, arrond. Sois-sons, canton Oulchy-le-Chdteati. 3) Cuiry-Us-
-ocr page 615-Gnrianum — eürnii
|
Chaudardes, dép. Ai^ne, arrond. Laan, canton Craonne. 4) j. Curac, depart. Charente, arrond. Barbezieux, canton Clialais. 5) j.nbsp;Curey, depart. Manche, arrond. Avranchcs,nbsp;canton Pontorson. 6) Curey, dép. Cóte-d’Or,nbsp;arrond. und canton Semur, r/emeinde Cor-saint. 7) j. Curago, Belhmo. Vgl. Coriacus. CMrianuili vorgébirge, cap Ferret, dép. Gironde. Ptol. 2, 7, 1; KovQtarbv Hkqov.nbsp;10 Mar dan. Heracl. peripl. 2, 20nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;551, 29; Kovoittvvov. Curica s. Curiga. Curici s. Carci. ? Ciirictae inset, Ciirictuni stadt, slaw. Krka, ital. Veglia. Caes. 5. c. 3, 8, 4: Anbsp;Sasonis ad Corici (coricy Ashb?) portum sta-tiones litoraque omnia longe lateqne classi-bus occupavit. 10, 5: Ad Corictam (eorcy-ram codd.). Strab. 2, 5, 20 p. 123; Nriaoinbsp;20 dé sloiv ivTavamp;a dvxvcil fi'ev ai ngb rijg ’Ik-kvgiSog, ai' rs’AtpvQvideg xal Kv(Ki\- codd.)-QiKrixrj xal At^vQviSsg. 7, 5, 5 p. 315; 'iïnbsp;KvQixxmr] r.ara Tovg ’Janodag. Lucan. 4,nbsp;406 sq.: Bellaei confisus gente Curictum, ]nbsp;quos alit Adriaco tellus circumflua ponto.nbsp;Bazu comm. Us.: Curictes incolunt insulamnbsp;in Adriatico mari. . . . Alii Curictum pro-muntorium maris Adriatici vel fluvium di-cunt. Curictum civitas Illiriae cum prae-so sumpsit, inquid, de Curictis, inclusus est.nbsp;407; Quos | videlicet Curictas. Plin. n. h,nbsp;3, 139; Ex insulis Eertinates, Currictae.nbsp;Flor. 2, 13 (4, 2), ‘dl (a. u. 706): Curicticonbsp;litore. Ptol. 2,16,8; Kovqixra, èv y nókeignbsp;dvo 0ovklt;piriov, Kovqixov. TP: Curica.nbsp;Cassiod. var. 7, 16; Curritanae et Celsinaenbsp;insulis. Eav. 5, 24 p. 409, 3; Curricus.nbsp;(Veglia) CIL III 3126; Patroni splendidis-simae civitatis Curictarum. 40 Cnriga (g aus c) stadt in Hispania Bae-tica, j. Monasterio zwischen Olalla u. F'uente de Cantos. Plin. n. h. 3, 14; Contributanbsp;lulia Ugultuniacum, quae et Curiga nuncnbsp;est. cf. 15; Urgia cognominata Castrumnbsp;lulium item Caesaris Salutariensis. Ptol. 2,nbsp;4,10; TovQdyxavoi, év oïg... Kovqoov (Muller listKovqiya). 11; Bairtxamp;v Kelxvnöiv . . .nbsp;KovQyia (dxovgyia X, Müller ci. Aaxigovo-yla). 7A 432,5; Curica, Jto. 4, 44y). 314,nbsp;60 16; Curica. (Monasterio, a. 196 p. Clir.)nbsp;CIL II 1040; Ex decreto decurionum resnbsp;p(ublica) Curigensium.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;; Curilla F. cogn. (Carlsburg) CIL IIP 1136; Lae[l]ia Curil[lja. |
*CUr-iii(li-S rund, noch Windisch in air. cruind, acy. crunn, w. erwn ni., cron f., abret.nbsp;cron, mbrd. Cathol. crenn, corn, eren, cf. gr.nbsp;KVQ-xó-g, y.LQ-y.o-g, lat. cur-vo-s, ahd. bring,nbsp;slaw, krivu, air. cor, pi. acc. curu gyros, w.nbsp;cor-wynt a whirl-wind, mbret. cor-uent cor-uentenn, korventen kourventen; pjcup,nbsp;ai. kar Icrumm. ?Curiii-ius M.cogn. (Klausenburg) CIL III 870, 26; Curini[us].nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Curi-O(n) M. cogn. Clust, 4,6,6 (a. 293): Curioni (dat). (Bupirechtshofcn) CIL IIInbsp;5665; loventinae Curionis fil(iae). (York)nbsp;VII 1336, 390; Curio f(ecit). ? Curi-ön-es n-stamm in -on-, nacli Zeuft celtisch; oder germ, *Kurjonez, got. *Kaur-jans? V. sUdlich vom ThUringer-walde. Ptol.nbsp;2,11,11; quot;Tnb g'sv MaQOvivyovg KovQiaiveg,nbsp;elxa XaixovaQoi. CuriOSOlites s. Coriosolites. nbsp;nbsp;nbsp;20 Curisi-acu-S von cogn, Curisius, 0. l) j. Curzac, dép. Ilaute-Vienne, arrond. Saint-Yrieix, cant, Saint-Germain-les-Belles-Filles,nbsp;gemeinde Saint-Vitte. Merow. münzen. Bel-fortlamp;n (Pmt 1976); fCVRISIACO. 1678;nbsp;CVRI2IACO. 1679 (Prou 1977); fCVRI-co lACO. 1680; CVRT? 2) j. Coursac, dép.nbsp;Dordogne, arr. Périgueux, cant. Saint-Astier. Curis-iiis JIf. cogn. (Trient) CIL V 5033; Pladiae Sassi(i) Curisi fi(lio?) etVerecundae sonbsp;Pundaniae uxsori, M. Curisio Sabino milesnbsp;{filr militi) leg. XXI rap(acis). Cur-ita F. cf. Cure. (Bordeaux) JuUian n. 152; Mi(nuoia?) Curita. Curit-ius M. (Breuberg) CIB 1399; L. Curitiu[s] Ursinus. ettrmi celtisches getranh, nach Windisch fur * cur-men, neutr. men- stamm, *cur-menbsp;air. coirm oder nir. cuirm n. (gl. cerevisia,nbsp;convivium), gen. sg. corma, acy. *curm-, mcy. -lonbsp;cwrf, w. cwi'w m., cwrwf cwrf, bret. *kurfnbsp;kufr, corn, coref coruf coruv, lat, cremor?nbsp;Graecisiert in xógga, latinisiert in curmen.nbsp;Poseidonios bei Athenac. 4,36|).152“; Tb d'enbsp;mvógsvóv ioti . . . jcaQa ds xoig {gt;7tods£Gx£Qoignbsp;(^K£kx8)v) ^vamp;og TtVQivov g£xd pékixog £ax£v-aGgevov, naga d£ xoig nokkoig Kaamp;' avxó' xa-keixai d£ xÓQga' amp;7toQQO(povGi db ix xov avxovnbsp;jtoxtjgiov xaxd gixgov, ov 7ck£cov xvdd'ov' 7tVXvÓX£QOV d£ XOVXO TtOlOVGl. n£Qiq)£Q£l db 6 50 Ttacg ixtl xa d£^id xal xcc kata' ovxcog diaxo-vovvxai. Dioscorid. 2,110: Kal xb xakovge-vov db xovggt (wovon im lemma 7t£Qi xovQgi-amp;og), Gx£va^óg£voigt; ix xyg xgiamp;yg, w xal avxi [Ctirianum — curmi] |
Cmmili-aca
*Ciirtio-düno-n
oïvov Ttófiari TtoXldxig ^Qmvrai, xfggt;aXaX-yég ïöTt xai xaxóxvjxov xal xov vsvqov ^Xa-mixóv' axevé^etcii óè xal ix txvqamp;v xoiavra Tcófiaxa, mg èv vy Ttgóg êoniQav 'l^y^ia xalnbsp;EgsTzavia. Marcell. medic, c. 16, 33 p. 160,nbsp;33 H.: Salis quantum intra palmam tenerenbsp;potest qui tussiet in potionem cervesae autnbsp;curmi mittat.
Cui’mili-aca Curmilias O. im lande der 10 Belïovaci, j. Cormeilles, dép. Oisc, arr. Clermont, cant. Crèvecoeur. IA 380,2: Curmiliaca.
Curm-illus M. fig. Curmilla F. (Stein am Anger) CIL 111 12014,239; C.urmillusnbsp;f(ecit). (Narhonne) XII 4724; Cornel[ia]nbsp;L(ucii et) M(arci) l(iberta) Curmill[a]. (En-trains-sur-Nohain, d/p. Nièvre) Hahert 131:nbsp;Curmillus f(ecit). (Auhm) de Fontenay,nbsp;no. 149; Curmilli. m(anu).
Cui’m-issus M. cogn. (Bei Coleraine, 20 county Londonderry, Irland) CIL VII 1198;nbsp;Curmissi (gen.).
Curmontiuill in pago Bononiensi, O. ). Cormont, dép. Pas-de-Calais, arrond. Mon-trcuïl-swr-Mer, canton Étaples.
? Curiioii-io-li O., stadt der Vascones in Hispania Tarraconensis, j. Fstella. Ptol, 2,nbsp;6,66; Kovqvóviov. (Bordeaux) Jullian w. 67;nbsp;D(is) M(anibus) L(ucio) Hostilio Saturninenbsp;Hispan(o) Curnoniensi.
30 Curnus Jf./7p. (Vechten) Schuerm. 1812: C'umus.
?Curredia F. (Florenz) CIL XI 1724; Gurredia lunia.
Curr-etla fl. j. la Corrèze, nhfl. der Fe-z^re, in: Briva Curretia, mons, 'briieJee über die Corrèze’ bei den Lermvices, j. stadt Brive-la-G-aillarde, dép. Corrèze. Greg. Tur. h. F.nbsp;7, 10; Briva Curretia vicum.
Currictae s. Curictae.
40 nbsp;nbsp;nbsp;? Cursarienses. iVJIocc. 7,104; Cursa-
rienses iuniores. cf. ürsaria.
Cursi-acu-S vicaria, j. Coursac, depart. Haute-Vienne, arrond. Saint-Yrieix, cantonnbsp;Saint - Germain -les- Belles - Fïlles, gemeindenbsp;Saint-Vitte. s. Curtiaous.
Cursos s. Cui’iga.
? Curta O. l) in Pannonia inferior. Ptol. 2, 11, 3; ’H xaxa Kovqxav xagnrj. 15, 3;nbsp;HoXeig de eialv vtio g'ev xov Aavov^iov txo-50 xagbv Kovgxa . . . IA 264, 9; Curtiana.nbsp;2) in Pannonia superior. IA 262, 1; Innbsp;medio Curta.
Curtav-ius M. cogn. (Bemagen) CIR 042 = Haug 38; Octavius Curtavius.
[.CurraiU-aca — “ Cartio-düno n]
Curtelia F. (Alarighorn in Bheinhessen) CIB 929; Curtelia Prepusa Marti Loucetionbsp;V. s. 1. 1. m.
* Curtenn-acu-S vom genülic. *Curtenus, zu Curtius, O. Cortennacus, j. Courtenay,nbsp;dép. Isère, arrond. La lour-du-Pin, cantonnbsp;3Iorestel.
Curti-acu-s 31. (Ravenna, nach a. 42) CIL XI 21; T. Curtiaous T. f. Lem(onia)nbsp;Bon(on.), vet. leg. VII. C(laudiae) p(iae) lonbsp;f(idelis).
*Cnrti-acu-S vom römischen gentile Curtius, in Curciacus, Cursiacus, O. 1) j. Cour-Qais, dép. Deux-Sèvres, arrond. Niort, canton Coulonges, gemeinde Villiers-en-Plaine. Me-row. münzen. Belfort 1675 (Prou 2313);nbsp;t CVRgt;t^CIACO VI. 1676; fCVRCIACO VI.
2) nbsp;nbsp;nbsp;j. Courgais, départ. Allier, arrond. Mont-lugon, canton Huriel. 3) Cour gay en Tou-raine, départ. Indre-et-Loire, arrond. Tours, 20nbsp;canton Bléré. 4) j. Curgay, dép. Vienne,nbsp;arr. Loudun, canton Trois-3Ioutiers. 5) ver-Mirzt Curceium, j. Courcy, dép. Marne, arr.nbsp;Reims, canton Bourgogne. 6) Courcy, dép.nbsp;Manche, arrond. und canton Coutances.
7) Courcy, dép. Alanche, arrond. Valognes, canton ALontebourg, gemeinde Fontenay. 8) j.nbsp;Courcy, dép. Calvados, arrond. Falaise, canton Morteau-CouMboeuf. 9) j. Courcy-aux-Loges, dép. Loiret, arrond. und canton Pi- 30nbsp;thiviers. 10) j. Curcy, dép. Calvados, arr.nbsp;Caen, canton Évrecy. 11) *Curceium *Cur-cium, Choreka Chorebo, j. Korh in der Mor-tenau, bez.-amt Kehl.
Curtin-acn-s 0. j. Courtenay, dép. Loiret, arrond. Montargis.
Cnrtiiii-aciim von cinem M. Curtinius abgeleitet, vom namen-élement Curto-, vonnbsp;*curtos, 0. 1) j. Gürzenich, reg.-bez. Aachen,nbsp;hr eis Liiren. 2) Gürzenich in Coin. 3^ dorf 40nbsp;Cortenaehen in Belgien, Brabant, Halen.
*Cnrti-o(n) *Curci-o(n) vom gcntïlicium Curcius, variante von Guriius, O. l)j.Cour-chons, dép. Basses-Alpes, arrond. Castellane,nbsp;canton Saint-André. 2) Courgon-d’Aunis,nbsp;dép. Charente-Inférieure, arrond. LaRochelle.
3) nbsp;nbsp;nbsp;Cour son, départ. Calvados, arrond. Vire,
canton Saint-Sever. 4) Courson, dép. Aisne, arrond. Laon, canton Coucy-le-Chdteau, gemeinde Landricourt.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so
*Curtio-dnnO-H ’feste des Curtius ’, vom gentïlicium Curtius, in Curcedonus, j. Cour-son-les - Carrières, départ. Yonne, arrond.nbsp;Auxerre.
?Curtiolt — *Cusi-iXcu-s
|
?Cui‘tiolt O. j. Courtioult, depart. Orne, arrond. Mortagne, canton Nocé, gemcindcnbsp;Colonard. * nbsp;nbsp;nbsp;Cuvtlsi-ilCU-S O. j. Courthiéey, depart.nbsp;Marne, arrond. Epernay, canton Dormans. *CUrto- ^Mdn’, gr. xvgzó-g, germ, skarda, deutscli scart-, europ. stamm skarta geschoren, zerschnütcn. * nbsp;nbsp;nbsp;Cnrto-ialo-U ahgéleitet vom cogn. Curio tus, O. Gurtogilo, j. Courtille. €urtr-acn-S am *Curtori-acu-m, von M. Curtorius, O. Cortrpi, Courtrai in Belgien,nbsp;Westflandern. Cui’turi-O(n) M. (Mannheim) GIB 2019 — Ilaug w. 56: Clementia lassa sibi et Ar-runtio Cur[t? |urioms (filio, liberto, servo?). cunico-s? cine art schijf, ir. curacb gl. phaselus, anglisiert curragh ^the loat, whichnbsp;was impelled hy oars’, mcy. corwc, iv. corwgnbsp;20 corwgl cwrwg-1 m., tcoher engl. coracle. Gildas, de excid. Brit. c. 15 {Monum. hist. Brit.nbsp;p.11)-. Emergunt certatim de curicis (StoJccsnbsp;list curucis), quibus sunt trans Tithicam val-lem vecti . . . tetri Scotorum Pictorumquenbsp;greges. Martyrologii Dungallensis coUectorcsnbsp;apud ASS 21. mart. III p.^amp;SB: Erat enimnbsp;in istis partibus eo aevo (saec. 6) quoddamnbsp;navigii genus usitatum, ex viminibus con-textuni et bovinis coriis contectum, quodnbsp;80 Scotica lingua curacb appellatur. Adamnaninbsp;vita Columbac 2,45 p. 176: Ligna materia-rum proposuere scapbis per mare et curucisnbsp;trabere. p. 177: Duodecim curucis. cf.nbsp;Caes. b. c. 1,54,1 — 3: Imperat militibusnbsp;Caesar, ut naves faciant, cuius generis eumnbsp;superioribus annis usus Brittaniae docuerat.nbsp;Carina ac primum statumina ex levi materia fiebant: reliquum corpus navium viminibus contextum coriis integebatur. Hasnbsp;40 perfectas carris iunctis devebit noctu milianbsp;passuum a castris XXII militesque bis na-vibus flumen transportat. Plin. n. h, 34,nbsp;156: Graecis appellatum cassiteron fabulo-seque narratum in insulas Atlantici marisnbsp;peti vitilibusque navigiis et circumsutis co-rio advebi. Avicn. or.mar. 101 —107: No-tisque cumbis turbidum late fretum, | etnbsp;beluosi gurgitem Oceanl secant. | Non binbsp;carinas quippe pinu texere, | acereve no-runt; non abiete, ut usus est, | curvant fa-selos; sed rei ad miraculum, i navigia iunctis semper aptant pellibus, | corioque va-stum saepe percurrunt salum. ? Cumnda ïberisch? O. in Asturien. |
! (Astorga, in der patronatstafel vom j. 27 p. Chr.) GIL II 2633: Per Abienum Pentilinbsp;magistratum Zoelarum. Actum Curunda.nbsp;Tgl, (Salona) GIL III 2016: Cloutius Clu-tami f. duplicarius alae Pannonior(um) Su-sarru(s?) (astiirischer name) domo Curun-niace. cf. Arunda, Gerunda. Our-Viirdigi-ae. (Vaison)CILEAl 1468: CVR I VARDIQI I AE. I '^Curv-ëda lagerplatg cines truppcnMr- lo pers der Brittones, in Oher-Germanien. (Hed-\ dernheim) GIB 1455: lovi Doliceno C. lu-l(ius) Marinus D. Brittonum Curveden-s(ium) d. d. ? Curv-elius M. (Lyon, seit Vespasianus) Boissieu p. 354 = Allmrr et Dissard n. 94:nbsp;i M. Curvelius M. f(ilius) Aniens(is tribus)nbsp;Eobustus. Curvia O. (Er. el-M’den) GIL VIII 12442: Leg. Aug. pro pr. prov. Noricae. 20nbsp;Curviae. . . . CUS. (Ghesterholm, christl., saec.4—6) Proceedings of the Society of Antiqu. of Newcastle-upon-Tyne, vol. 4 (1889) p. 172 =BGnbsp;11, 344: Brigomaglos iacit . . . cus. s. -co-. ? Cusa M. Kemble cod. t, 1 w. 80 p. 97 (a. 736): Ego Cusa. n. 148 (saec. 8): Cusanbsp;(abbas), cf. Zusius. Cusaia F. (Baan) GIL III 3297 = 10276: Aurelia Cusaia.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Cus-antia O. j. Gousance-du-Jura, dép. Jura, arrond. Lons-le-Saunier, canton Beaufort. Egilberti vita Ermenfredi 1,4 ASSnbsp;25. sept. YII p. inD: Fontes duo, quorumnbsp;unus dicitur Cusa, alter vero Ancia, atquenbsp;nomen [e] duobus integris compositum unumnbsp;efficitur nomen Cusancia. 8 p. 118B.' Penes Cusanciam . . . Cusanciam venerunt. 2, nbsp;nbsp;nbsp;12 p. 119D.' Cellulam suam Cusanciam. 18 p. 120 C.- Penes Cusanciam. 19 p. 120 i). 40 3, nbsp;nbsp;nbsp;23 p. 121 Z).- Ad Cusanciam. Cus-dununi ’feste des Gusus’, O.j. Gou- dun, dép. Oise, arrond. Gompiègne, canton Bessons. Gesta Dagoberti I regis Franco-rum 42 MGSSMer. II p. 419,37: De villis Acuciaeo et Cusduno. Cuseda F', cogn. (Bevö) GIL V 5071: Pontiae Cusedae (dat.). Cuseiltis. (PfiiMz) GIL III 12014,682: Cusentis munn.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;bo Cuses M. (Mainz) GIB 1236: Guses Su-gent(is) f(ilius) Eegus. ex cbo(rte) Eaet(o-rum) et Vin(delicorum). *Cusi-ilCU-S vom römischen gentïlidum [?Curtiolt — *Cusi-acu-s] |
1207
Cusicel-enses
*Cuti-acum
1208
|
Cusius, O. l) j. Cusago, Mailancl. 2) Pard. dipl. n. 201, 1.1 p. 164 (a. 593): Cusiacumnbsp;vero et Murosnetum (alias Tursiacum etnbsp;Martinetum). 3) j. Cuisy - en - Almont, dép.nbsp;Aisne, atrond. Soissons, canton Vic-sur-Aisne.nbsp;4) Cuisy, dép. Meuse, arrond. Montmédy,nbsp;canton Montfaucon. 5) Cuisy, dép. Seine-et-Marne, arrond. Meaux, canton Pammartin.nbsp;6) Cusey, dép. Haute-]ifarne, arr. Langres,nbsp;10 canton Prauthoy. 7) Cumc, dép. Lot, arr.nbsp;und canton Figeac. Cnsicel-enses iberisch? 0.(Argeris, termo de Chaves) CIL II 2469: Laribus Cusic[e]-lens(i)bus. Cus-illa fl. s. Causila. Cusinius M. lateinisch. ? Cvisinus iüf. Cusina-F. co^w. (PMlippe-ville) CIL VIII 8075: Portunata Cusina. Fortunat. vita s. Germani 49, 136: Cusinusnbsp;20 quidam. Cus-ius M. fig. Cusia F. (8. Maria di Capua) CIL X 4321: Cusia IIil[ara]. (Cöln)nbsp;Schuerm. 1821: Cus. (Basel; Windisch)nbsp;1822: Of. Cus. (Neuenheim hei Heidelberg)nbsp;1823; Cusius. Ciislanus G. (Ingannapoltron) CIL V 3898: Cuslano sac(rum). L. Octavius C. fnbsp;Crassus 1. C. Ootavi L. f. Martialis etnbsp;Macer. so ?Cns-onlus M. (Este) CIL I 1436: Sex. Qusoni(us) D. 1. Ancial(us). (Aquileja) V 909nbsp;add.: C. Cüsonius Dionysius. (Verona)nbsp;Tiniatius Quasaunai M. F. f. Mario. (Ne-garine) 3916: Cusonia Maxima. (Bom) VInbsp;2379“: M. Cusonius Secundus Brixia. 2679:nbsp;L. Cusonio L. f. Proculo. 12633: M. Cusonius Apollonius. (Scherschel) VII 9376:nbsp;C. Cusonius Viator miles leg. I. adiutr. nation. Pan. (Nola) X 1251: Cusoni Gratili-40 ani. . . Cusonio Gratiliano. (Nepi)lS.l 3208:nbsp;L. Cuso[nius . . f. Ste]. *Cuspi-aca villa, von lot. M. Cuspius, 0. j. Coupéville, dép. Marne, arrond. Chd-lons-sur-AIarne, canton Marson. Cussa M. (Idro) CIL V 4891: Cussae . . . gassumi f. (StageonainTaltellina) 889Q:nbsp;Pontico Germani f, et Cussae Graeci f. Ca-munnls Medussae Graeci f. sororl. Vgl.nbsp;Cusus, Cusso, Cussilla. 60 Cuss-eius M. (Mochenwangen, oberamt Bavensburg) CIL III 11895: L. Cusseiusnbsp;Ocellio fecit col(onia) lul(ia) Eq(uestri, d. h.nbsp;von Noyon am Genfer see, im Waadtland).nbsp;Cussi-Scu-s im pagus Alsinsis, 0. j. Cus- [Cusicel-enses — *Cuti-acuin] sey-sur-l’Oignon, dép. Doubs, arrond. Besan-0n, canton Marchaux. Cussini-acu-in *Cossini-acu-s von M. Cussinius Cossinius, 0. l) ahd. Kussenacba,nbsp;schiveizer. Küssnacht. 2) j. Cussigny, dép.nbsp;Cóte-d’Or, arrond. Beaune, canton Nuits, ge-meinde Corgoloin. 3) j. Cosnac, dép. Cor-rèze, arrond. und canton Brive. 4) j. Cus-signacco, Friaul. Clissius M. nomen. (Wien) CIL III lo 4562: M. C[u]ssius. (Beutsch-Altenburg)nbsp;12015,2: Tit. Cussi. (Pola) V 229: Cussionbsp;Mansueto. (Beims) Habert n. 4:88: CV.S-SIA . . Oder CVSSIM .. ? Custo(-s) M. cogn. Custa F. (Carnun-tum, a. 113 Oder 114 p. Chr.) CIL III d. XXVI jp. 869 = XXXIX j5.1975: Custae Magninbsp;f(iliae) uxori eius Aquin(censi) (neml. Ner-tomari Boii). (Lazen = Lidschan, a. 227nbsp;p. Chr.) 6150, 2, 12: Arrius Custc.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Cxistunius M. (Penalva de Castro) CIL II 2797: L. Pompeius Custumus Ammonisnbsp;f(ilius). Cus-uccia F. (Sevilla) CIL II 1235: Nome fuit nomen haesit nascenti Cusuccia. Cusum in Pannonia inferior, j. Peter-wardein. TP: Cusum. I A 242, 4; Cusi. NH occ. 32,15.34: Cusi. 4,20^1. 219,nbsp;15: Usum. (Peterwardein) CIL III 3700: A Ma[l]at[a] Cusum m. p. n. . . . Malata so [CJusum m. p. XVI. 3702: A Malata Cu-s(um) m. p. XVI. (NesMin) 3703: Ab Ma-l(ata) Cusu(m) m. p. XIIII. Cusuneneoecus lusitan. G., iberisch'é (Burgaes) CIL II 2375 = 5552: Deo do-meno Cusuneneoeco ex voto Severus posuit. ? Cusus fl. in Ungarn, ostgrenze der Sueben des Vannius, j. die Eipel. Tac. a. 2, 63: Inter flumina Marum et Cusum. ? Cuta M. Clust. 8,42 (43), 14 (a. 293): 40 Cutae (dat.). Cut-aius M. (Colchester) CIL Vll 1336, 392: Cutai. Cutan-iiis M. (Montilla) CIL II 1546: Q. Cutan(ius). Cutia M. cogn. (Auf dem berge Avala bei Belgrad) CIL III 1660 = 8151 (a. 287nbsp;p. Chr.): Per M(arcos) Aur(elios) Cutia(m)nbsp;et Sosonem Ilviros. Cutias s. Cuttiae. nbsp;nbsp;nbsp;50 *Cuti-aCum von M. Cutius oder Acu-tius, 0. 1) ƒ Guzzago, bresc. dial. Gusach. 2) nbsp;nbsp;nbsp;j. Cucciago, com. dial. Cusciagh; Cuzago. 3) nbsp;nbsp;nbsp;Guzzago, novar. dial. Cuzzagh. französ.: |
Cutici-acu-s
Kvxvol
4) 10 Cussac (2 dép. Aveyron, 1 Ccmtal, 1 Dordogne, 1 Gironde, 3 Ilaute-Loire, 1nbsp;Haide-Yienne, 1 Lot-et-Garonne). 5) Cus-say, depart. Indre-et-Loire, arrond. Loches,nbsp;canton La Ilaye-Descartes. 6) 4 Cusseynbsp;(1 Eure-et-Loir, 1 Cótc-d’Or, 2 Doiibs).nbsp;7)8 Cussy (2 Calvados, 2 Cóte-d’Or, 1 Loire,nbsp;1 Nièvre, 1 Saóne-et-Loire, 1 Yonne). s. Co-tiacum.
10 Cutici-acu-s von M. *Cut-ïcms, 0. j. Coucy in Franhreich. Sidon. epist. 3, 1, 2:nbsp;Cuticiacensis pvaedii suburbanitate. 3: He-reditas Cuticiaci supernum pretium fuit. cf.nbsp;0. Codiciacum.
? Criti-o(ii) M. cogn. (Pettau) GIL III 4083: M. Ulp(ms) M. f. Cutio.
? Cöt-ius 31. Cntia Ciittia F. nomen. (Alsó-Ilosva) GIL 111 7628: Al Cutius Se-cundanus. (Semendria, a. 270) 8117: Cu-20 tins . . . Aurelia Cutia coiug(i) et filis.nbsp;(Pezee) V 3924: P. Cutius P. f. Bibulus.nbsp;(Ilailand) 6000®: M’. Cutio Ti. f. Pantbe-raé, Cutiae M. f. Sabinaé, Cutiae Anatolenbsp;aviaé, Cutiae Apbró Clymeno puero Ti. Cutius Epigonus arulas posuit. (Carthago)nbsp;VIII 13002: Cuttia Eelicula. 13036: Cutiae luliae.
Cutti -aca villa, j. Küttig, reg.-hez. Co-hlenz, Icreis Maycn.
30 Cuttiae Cottiae O. j. Cozzo in Ober-Italien. (Rimini) GIL XI 416: Munic. Cott. (Vicarello) 3281 — 3284: Cuttias (-ae 3283).nbsp;TP 3 A 1: Cutias. IHieros. 82 p. 557 ==nbsp;p. 6 Tohler: Mutatio ad Cottias. IA 340,nbsp;3: Guttiae. Rav. 4, 30 p. 250,16: Costias.
? Cutullus 31. (Heidra) GIL VIII11573: Cutullus.
Cuur . . . (stein in Llangaffo Church in Anglesey): Cuur . . . (für Cür).
' Cuxus Af. ('0-Szöny) GIL III 12014, 240: Cuxus.
Cygnopus berg. Aliracula Fursei 2,13 : ASS 16. ian. II p. 43: Montem Cygnopumnbsp;' {lis cygnorum?) qui Perrona nuncupatur.
I 3, 20 j). 44: Ad montem Cygnopum. Vita i alia Fursei II 5,25 p. 52: Ad montem'Cygnopum.
Cyil O. j. Kyle, Ayrshire. Raedae chro-nologia a, 750 p. 292 H.: Campus Cyil. lo
Cyuitoillus M. Baeda h. e. 3,23: (Ceddi) petiit presbyterum suum Cynibillum, quinbsp;I etiam frater germanus erat ipsius (Cedd),
! pia coepta complere. Cui cum ille libenter adquiesceret, expleto studio ieiuniorum etnbsp;orationis, fecit ibi monasterium, quod’nunenbsp;I Laestingaeu vocatur, et religiosis moribusnbsp;iuxta ritus Lindisfamensium, ubi educatusnbsp;erat, instituit. . . . Germani fratres, Cedd etnbsp;Cynibill et Caelin et Ceadda. cf. Cunobel- «onbsp;(l)inos.
Cyiiibre silva. Kemble n. 80 (a. 736): Silvam quam nominant Cynibre.
Cynobellinus s. Cunobelinos.
Cynoinanuicus s. Cenomannicus.
KVQicc. Alarcéll. de medicam. cap. 8, 192 p. 89, 22 H.: Kvqia j %vQia t KaGGaQia j öouj)nbsp;(gegen ein gerstenlcorn am auge).
KVQt~{a. Diodor. 5, 33, 3 von der celt-iberischen rüstmig: Dnli'^ovrai öé tivsg ramp;v 30 Kelri^rjQcov 1'aXawiolg HvQeoig xovgjoig, zivegnbsp;Ss xvQiioag KVKXoTSQsOiv, ciantScov iiovaaignbsp;xa fisysamp;rj. HesycJi.: KaïxQSat’ onla I^yqixa'nbsp;ot Ss xvqxiag — — Kvqxiag' KsXxol xagnbsp;aGxtiSag.
Kvtvol V. in Pannonia superior. Ptol.
2, 14, 2: KaxéiovGi Ss xrjv s-rtaqxCav èv g'sv xoxg nqog aqxxovg giqsGiv quot;A^aXoi gsv SvGgt-KwxsQOi, Kvxvol S’ èvaxoXxxmxsqot. s. Cotini.
iCutici-acu-8 — Kvtvot]
-ocr page 620-|
D celt, l) air. acy. d, lat. anlautend f, inlautend d b, osk. umbr. f, gr. -O', abulg. Utnbsp;got. d, ai. [d]h dh, 2d. d, idg. dh. In aidu-,nbsp;ardu-, dago-, ir. M. Daig, dallo-, *da-tla,nbsp;dS-d8, *d5r-assu, druto-, düb-no-, dübu-,nbsp;dugeont-eo, (n£g7ts-)SovXa, *döiiio-, medio-,nbsp;medu- (Medu-genos cf. ogam. Meddugini),nbsp;Eoudus iL a. — 2) air. acy. d, lat. d (1),nbsp;osk. umbr. d, gr. ö, germ. got. t, ahd. z, abulg.nbsp;10 Ut. d, ai. zd. d, idg. d. In *dac-ru-, dam-,nbsp;y dec, *deo-en, dei-(dé- di-)vo-, *derc, dër-vo-, *dex-vo-, *dant- aus dnta-, düno-, *dus-,nbsp;-yerb. *iiö-(nou-, neu-)du u. a. d-stamme dósg' nóSeg, draid-es, gemmad-es, ogm. gen. sing. Deccedd-as, air. fili, gen. filed, stamm filid, villeicht dé smoke. Der dentale grundlaut d nimmt in be-stimmten lautlagen den laut einer affricata (fricativa) lenis oder tonlosen spirans an innbsp;20 Abubod (nominat.) nében Abudos, Antedrigu,nbsp;Duo . ¦ ¦ , epad, d(eo) Medru? Medugenos,nbsp;Medulius, Nercod fiir Nercos, Yadu-rix =nbsp;Vasso-rïx? umschriben teüs durch ds (Cudsonbsp;vgl. Coddacatus? Medsia Medsiec, Medsillus),nbsp;sd, SS (Assedomarus, Bussu-, Carassounius,nbsp;Cosso, Cussa cf. Coddacatus? Melissa Melissus, Messilus Messila, Tessignius, Veliocassi,nbsp;s (Abudos, Couso neben Cosso Cussa, Epas-nactus, Melisa, Veliocasi, Sirona), teils mitnbsp;30 0, 0, griech. (ANTE0(rigus), A0IIDIAC,nbsp;A00IIDO(maros), KARI0A, ME00IAAOI,nbsp;TE001CNIVS, TE00ILLA, (V)ELIOCA0Inbsp;oder dessen umschreibung tth (Cattharenses),nbsp;teüs mit einem diacritischen striche (durch ita-lische steinmefzen) B, in Abudod für Abudodnbsp;(noniin.) neben Abudos, Adediac, Ant(e)d(ri-gus), Caraditonu, Clutoida, Biccius, Becuro,nbsp;Birona, Buc/)/ (Bordeaux) neben Due (Limoges), Ed, epad-, Melindi (gen.), Pradcus,nbsp;10 F. Prudca cf. Prascia für *Prudica, Velio-cadi; zwischen vocalen meist doppélt gescfiri-ben BB, © in Addedomaros, Billiceddni,nbsp;Boddu, Buddaras, Buddutionimon, Cadda-renses, Caraddouna, Co-meliddus, Con-eddi,nbsp;Eddi, Geddi, (Ma)iuddilo, Meddic(us), Meddi-gnatius, 0-|eddiho, Meddillus, Meddirius,nbsp;Meddul(us), Meliddius, Meliddus, Seboddunbsp;(dativ) für Segobodiu von Segobodius (di hatnbsp;sich zu d assibiUert), Teddi (gen.), Teddiatius,nbsp;Teddiguius, tvofür vereinzelt BD (wél nurnbsp;ungenau geschriben) in (Bordeaux) Julliannbsp;n. 822: 'rDD,V—HADI, Meddic, vmd DB innbsp;dse Viroddi. Vereinfachung in der schreibung lonbsp;dd (Addedomaros, Meddignatius, Meddil-lius, Middeus, Middirius, Vidducus u. ogam.nbsp;Meddugini). |
it- stcimme, epad reiterei, von epo- pferd. D . . . . cogn. (Colchester) CIL VII 1331, 98: Q. S. D. D ... 1)... . G. (Berg Budnïk) CIL III 6332’’: DBS. D.....bidi (dat.) G., beiname der Diana. (Albarracin) CIL 11 5889: Dian[a]e 20 D.....bidi sac[rum] pro salut[e........] ex voto. D . . . . tietlhus M. (Madrid) CIL II 4975, 16: Ti. Claudi D . . . . netlhi. da- gr. fis-, ydha, in Con-da-te, *da-tla. -Cta wofür auch ssa, in G. Clutoida. Daar M. für Dario-s = air. Daire. (Wel-sche inschrift aus Trefarchog oder St. Nicholas, Pembrokeshire) IBCh 101 = Bhys'^ 396: Tunccetace uxsor Daari bic iacet.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Dabr -Onas cf. Dubra, -dubron, fl. in Inland. Ptol. 2, 2, 5: Meia tb Nótiov axQov, Aa^qcava (genet.) ttotafiov ixj^ohat. . . . dabus M. (Zwischen Hausmann-stetten und Yasoldsberg in der Dürnau) CIL III 5430: Counerta . . . dabi fil(ia). -daca in Bitudaca für Bitudaga. Daccisca. (Cilli) CIL III 5218 = 11691: Daccisca. Dacc-ius M. fig. (Normandie) BM t. 21 40 p. 503: Daccius f(ecit). (Paris) BA n. s. 35 (1878) j3.381: Daccii m(anu). BE 1882 119 n. 108: Daccii m(anu). (Beims) Ha- [D — ])acc-iua] |
Dacc-ivus
dago-
hert n. 439: Dacci of. (Vertault) Hubert ] p. XLV: DACCIVF. (Reims) Hubert n. 440. |nbsp;(Esnoms) 441; DACGV F.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i
Dacc-ivus ilf. (Yorh) CIL VII 1336, 393: Daccivi.
Dacc-o(n) auch franUsch? für Dac-jo, j 31. (Aquüeja, christl.) GIL V 1645: Daeco. [
*Dacconi-aca villa, vom franldschen Tcose-namen Dacco. Pcrtz dipl. 36 (c. a. (itx8) 10p. 34, 14: Daccognaca villlt;a in paggt;o Vi-menlt;(ao)gt;. 18: Adduno et Dacougnaca villa.
Daccus 31. (Spechhach, gemarhung Neu-rott) BJ 83, 238; Cura Quinti(i) Dacci. (Lobenfeld) Korrespondemblatt des Gesammt-vereins der deutschen Geschichts- imd Alter-thumsvereine 31 (1883) n. 7 s. 56: Curanbsp;Quinti Dacci. (Cobern) Nass. Ann. 23:nbsp;Daccus. (Andernach) BJ 89 p. 13 n. 106“^nbsp;Daccus. (Le Chdtelet) Schuerm. 1829. Ha-20 bertAi2: Daccus f. (Auvergne): Daccus.fee.
Dac-inus germanisch? cf. Daginus, M. (Roomburg, Zeeland) CIR 40; Deae Neha-lenniae Dacinus Liffionis filius v. s. 1. m.
Dacnienus 31. (Petrovei, Pannonia inf.) AE3I 1885 s. 136: Dacmenus.
Daco-duiius? 31. fig. (Rheimabern) /ScMenw. 1831: Daco[d]unus. s. Dagodubnus.
Dacoininus s. Dagionius.
DaCO-maruS s. Dagomarus.
30 Dacomot... fig. (Nijmegen) Schuerm. 1836.
Dacore fl.j. Lucre in Cumberland. Baeda h. e. 4, 32: luxta amnem Dacore.
Dacor-ius 31. (fundort unhéknnnt, j. in Bonn) BJ 89 (1890) s. 52 w. 15; Daco[r]ii.
?Dacriiigi F. Dio 71, 12, 2: Of Aé-xQiyyoi. s. Laoringi.
*dac-ru zahre, air. dér (mit ersutzdenung) n., manx jeir, acy. dacr, iv. dagr, abref, daer,nbsp;40 mbret. Catliol. plur. dazrou dazlou dazlaou,nbsp;nbret. daerou daelou, vannet. dareu ausnbsp;*dacrov-es, sing, dar, com. dagr, joL dagrou,nbsp;alat. dacruma, lut, lacru-ma lacrima, griech.nbsp;Sdy.-Qv, germ, ^ta^ra- (an. tar, ahd. zali(lih)arnbsp;m., gdf. dakro-, w/zd. zahre) und *ta5ra (pdf.nbsp;dakró-, got. tag-r n., ae. teasor tear, engl.nbsp;tear), idg. nom. *da£-ru n.
Dactoil-io-ii O. der Lemavi in Hispania Tarruconensis, j. 3Ionforte de Jjemos. Ptol.nbsp;50 2, 6, 25: Asjiavmv AaKxóviov.
Dacui’do cogn. (Orange) GIL XII 1231“, 3: Dacurdo.
Dacut.. F. (Rom) CIL VI 16715: D(is) M(anibus) Dacuti (dat) quae vixit etc.
? Dada cogn., auch frankisch. (Carvoran) CIL VII 764: Deo vitiri Meni Dada v. s.
1. m. (Burdoswald) 858: Dada.
?Dadastana O. Ammiun. 25, 10, 12; Dadastanam, qui locus Bithyniam distinguitnbsp;et Galatas. 26, 8, 4: Ubi Dadastanamnbsp;tetigit, in qua statione perisse diximus lo-vianum.
Daernalum o. j. Larnal, dép. Haute-Garonne, arrond. Toulouse, ¦ canton Monta- lo struc, gemeinde Buzet-sur-Tarn. 3Ierowing,nbsp;münze. Belfort n. 1685 = Prou 2472:nbsp;t DAERNALO.
Dagan-ia zu Dag-anus, F. (Coin) CIR 409; D(is) M(anibus) Pompeiia | Dagania.
Dag-anus bonus, beneficus, benivolus, be-nignus, von dago- gut, M. 3Iellüus und lustus bei Baeda Ji, e. 2, 4; Scottos vero per Da-ganum episcopum in hanc, quam superiusnbsp;memoravimus, insulam et Columbanum ab- 20nbsp;batem in Gallis venientem nihil discreparenbsp;a Brettonibus in eorum conversatione didi-cimus. Nam Daganus episcopus ad nosnbsp;veniens non solum cibum nobiscum, sed neenbsp;in eodem hospitio, quo vescebamur, sumerenbsp;voluit.
DageilC . . hispan. V.? (ViUamanta) CIL II 3082: Aplondus (Atlondus?) Dagenciumnbsp;(gen. pl.) M. f(ilius?).
Dagenis O. j. Lain-en-Saulnois, in Fl- 30 saft-Lothringen, bei Remilly.
Dag-idius M. nomen. (Die, a.2i5 p.Chr.) CIL XII 1567: L. Dagid(ius) Marius, pon-tif(ex) perpet(uus) civit(atis) Valent(iae).
Dag-illus 31. (Heidelsbiirg hei Waldfisch-hach, hair. Pfalz, saec. 3) BJ 76,229. 77, 84. WK 4 (1885) s. 360: Filius Da[c]illusnbsp;(Dagilius?) Sen .... filia.
Dagi-onius Jf. (London) GILNlï 1336, 395: Dacoininus. (Aitf einem altar der 3Ia- 40nbsp;tronae Albiahenae, bei Ober-Flvenich) CIRnbsp;554 == Hettner 39: [Albijahenis [//Dajgio-nius [Firjmanus et [LJucilius Da[g]ionius.nbsp;Su[p]er V. s. 1. m. s. Dugionius.
dago- adi. gut, air. mir. dag- deg-, nir. deagh dagh, acy. dag, w. da, abret. mbret. corn.nbsp;da gl. bonum, erhalten in bret. enta = ent danbsp;^bien, done’; noch Bezzenberger verwant mitnbsp;got. têkan berüren, an. teekr ’acceptable, fair,nbsp;legal’, oder zu gricchisch êéiesamp;ai annemen. sonbsp;In ableitungen wie Dag-anus, Dagan-ia,nbsp;Dag-o(n), composita F. Bitu-dag(c)a nebennbsp;Dago-bitus, acy. Cunedag = *Cuno-dagos,nbsp;*Dago-dêvo-s gider
[Dacc-ivus — dago-]
Ollo-dagus, ir. Dagdé ^
Dag-o(n) — Dallus
nos. 40 gott, Dagdae Mor = *dago-deivos maros der grofte gute gott (Stokes stellt ir. Dagdanbsp;Dagdae M. Dagda F., part. pass. ^doctus’,nbsp;eu ]/dagli in öi-óci^'g, ds-dL-êay^a, sTcr. j/dali,nbsp;woher dagdha cunning, vi-dagdhata cleverness, shreiodness)., Dagobius, Dago-dubnus,nbsp;*dago-duiiios in air. dag-duine honus homo,nbsp;Dago-durnus, Dago-marus, Dago-rix, Dago-vassus. 10 Dag-o(n) M. ('0-Szöny; Strcmhing) CIL III 12014, 241: Dago. Dago-bitus M. (London) CIL VII 31: Grata Dagobiti f. Ygl. danében Bitu-daga. Dago-bius M. (Bordeaux) Jullian w, 244: Dagobius. Dagod . . . (Seeon) CIL III 5585: Da-god . . . Dago-dubuiis nach d’Arbois de Juhain-vïlle ^profond, élevc, grand par la bonté’, M. 20 fig. (London) CIL VII 1336, 397: Dago-dubnus f(ecit). (Allier) Schuerm. 1839: Da-godubnus. Bago-durims 'mit guter faust’ cf. Durn-aco-s, AI. (Fining; Begensburg) CIL III 12014,242: Dagodurnus f(ecit). Dago-marus von dago-s gut und maro-s groft, M. (York) CIL VII 1336, 394: Da-com .... (Bartlow Hills, Ashden, Essex)nbsp;398”: Daeomarus. (Sandy, Bedfordshire) 30 Dagomarus. (London) 399: Dagomarus. f(ecit). 400: Dagomarus. fe(cit). (Sainte-Colombe, Rhone) Allmer et Bissard, Lyonnbsp;14^1.332,440; .. QOMF^S. F(ecit). (IIou-lins; Agen) Bladé n. 198. (I)ouai) Schuerm.nbsp;1841: Dagom. (Rouen): Dagomarus £nbsp;(Langres) Habert 443: Daco .... (Reims)nbsp;444: Dagomarus . f. (Fund von Herbord,nbsp;aus Sanxay) BSAF 1884 p. 123: Dagomarus f(ecit). (Nijmegen) Schuerm. 1843; Da-40 gomarus.f. 2445; . . gomarus. (Bonn) BJnbsp;60 s. 85 = 89 (1890) s. 13 n. 107: Dagomarus f(ecit). (Mainz) Schuerm. 1833. (Ton-gern) 1834; Dacoma. (Friedbefg; Allier)nbsp;1835; Daeomarus. (Xanten) 1837: Daco-narius. (Heddernheim) WK 8 (1889) n. 3nbsp;sp. 66: Dagomarus f(ecit). (Les Villées zwi-schen Berzée und Rognée. in Bélgien) WZnbsp;12, 404: Dagomarus f. s. Agomarus. Dago-rix ’guter herscher’ M. (Szdrazvdm, 50 Mühlendorf) CIL III 10951; D(is) M(ani-bus) Vallauno Dagorigis [f(ilio)]. Dag O-Tassus nach Glück von dago- gut und vassos hiabe, diener; bonus puer, Gut-kind, nach Ernault ’bon garcon’, frz. ’Bon- IDag-o(n) — Dallus] |
vallet’, AI. (Casfell bei Heddesdorf-Nieder-biéber, reg.-bez. Coblenz, a, 216 p. Chr.) CIR 692; Paternus Prudens Marianus Da-govassus Cerialis Aturo Victor. Dags-illiis il£ (Avion) Bull, des Comm, rog. d’art et d’archéol. 7 p. 61 n. 80: D(is)nbsp;M(anibus) Dagvo. Dag sillus. X. —ebt (honbsp;cato s. vivo. fee’. VDagumena F.cogn. (Czakathurn) CIL III 4116: Claudia T. f. Dagumena. Dagusa Al. (Arinthoz) CIL XIII 5340: Marti Segomoni sacrum Paternus Dagusaenbsp;f. V. s. 1. m. Daguus Jlf. Treverer. (Arlon) Buil. des Comm. rog. d’art et d’archéol. 1 p. w. 80:nbsp;D(is) M(anibus) Daguo . Dagsillus . X . ebtnbsp;(ho cato. s. vivo. fee'. Daiberi cogn. (Stein am Anger) CIL III 4184: Tar. Pinitiano Daiberi. Daig ir. M., ir. daig feuer, aus *daget- 20 blaze, nach Stokes y dhagh, tvoher ai, Y dabnbsp;¦von *dhegh *dbogb, ai. dahati verbrennen, gr.nbsp;xitgqa, lat. fa villa, fSmes (*fohmet Frohde),nbsp;germ, daga-z tag, got. dags, ae. dseg, lit. dègtinbsp;brennen. Vita Baygaei 3 ASS 18. aug. Illnbsp;p. 659 A.' Igne spiritus sancti puer ille mul-tum ardebit, ideoque non immerito Daygnbsp;vooabitur; hoc enim nomen Scotica linguanbsp;magnam flammam sonat. ?Daiscus AI. (Rom) CIL VI 5648; A. su Furius Daiscus. Dal-agno-s deminutmm awf-agnos, M. (Bie zweite ogam, inschrift von Alonataggart,nbsp;county Cork) Ferguson pi. Ill fig. 2; Dalagninbsp;maqi Dali = stein des Balagnos, sones desnbsp;Balos. Dalit-erni V., amvoner der Bala im Wallis. Avien. or. mar. 675; Per Daliter-per Clachilorum sata. cf. Tala und abret. M. Dalitoc. .... dalla G. (Buy-Saint-Martin, dép. Bróme, arrond. Bie, canton Crest) CIL XIInbsp;1719: .... dallae [cJonseiTatricH . . Volu-sius [V]aleria[nus praeto- oder decujr. Vo-c(ontiorum). Dallus nach Stokes und Ernault von dallo- fur *dvalno-s, adi. blind, air. dallnbsp;caecus, manx doal, 10. dall pi. deillion, osk,nbsp;dal-ivus, gr. amp;oi.sQÓg getrübt, d'okóm trübe,nbsp;got. dvals töricht, Ynbsp;nbsp;nbsp;nbsp;dolare, dolabra, 5o j/dhvel- verwirren? M. (Housesteads) CIL VII 693: Simili Dalli (gen.). Bavon ab-geleitet Dall-o(n), und compos, w. Dattbennbsp;aus *Dallo-pennos ’Blind-head’ und Dattwjr |
Dall-o(n) — damma
|
(-weir) ms *Dallo-verjos ’^Blind-man’ nacli Bhys. Dall-o(n) M. (AU-Ofcn) GIL III 3594: Brogimara Dallonis f(ilia). I)aliliati-acu-S abgelcitet von cogn. Dal-matius, O. [(saec. 11) Boniol, Carhdaire de Brioude p. 190: Villa quae dicitur. Dal-maciaco.] Dalniiiü-o(n) fl. j. Omignon, nbfl. der 10 Somme. Dalo-S Dalus M. (Bic eweiic ogam. inschrift von Monataggart, county Cork) Ferguson pl. III fig. 2: Dalagni maqi Dali. (Bom) GIL Yl 14990: [Ti. Cljaudius. Aug.nbsp;1. Dalus. s. Dalagnos. Dal-reud-iiil V. Baeda h. e. 1, 1: Pro-’ cedente autem tempore Brittania post Bret-tones et Pictos tertiam Scottorura nationem in Pictorum parte recepit; qui duce Reudanbsp;20 de Hibernia progressi, vel amicitia vel ferronbsp;sibimet inter eos sedes, quas bactenus ba-bent, vindicarunt: a quo videlicet duce usque bodie Dalreudini vocantur, nam linguanbsp;eorum daal (nach Stokes ae. verderbniss vonnbsp;Dal Riata == Rig-fbota) partem significat. Daliit-ius 31. (Bom) GIL YI 2833: Dalutlus. Dalvis-illS M. fig. (Poitiers): Dalvisiu. *daiiia fem. amp;-stamm, ir. dam party, mir. 30 dam gefolgschaft, schaar, vw. mit gr. éfjgog,nbsp;dor. dagog. ? Dam-as (= * -ati-s) nach Frnault zu mbret. dauat, bret. danvat brebis aus *dama-to-s (aus *damo-s), tv. dafad, pl. defeid sheep,nbsp;dafates a flock of sheeps, cf. air. dam rind,nbsp;ochse, stier, ir. óc-dam; 0. Daimb-inis = bovisnbsp;(bourn) insula, j. Bevenish, in Lough Erne, bcinbsp;Enniskillen, in Lough, county Fermanagh; cf.nbsp;lat. domo Zümen, domitus, gr. óagdco, a-6é-40 peirog, dupcAig, ëagahrjg, ai. damitas ochs,nbsp;stier; got. ga-tamjan zamen, ai. damya tm-gezümter stier, damayati zamt, damitas, 31.nbsp;cogn. (Alexandria) GIL III 85, 3: Damas.nbsp;(Bei Aquileja) V 1636: Aurelio Damati.nbsp;(Arles) XII 742; D(is) M(anibus) T. Aelinbsp;Narcissi Damas lib(ertus). 842; Karisi Da-mis (lis Damatis). DamaS-ia burg der am Lech wonenden Licattier in Vindelicien. Strab. 4,6,8 yi. 206:nbsp;60'H tav Aiyiaxvlav waneQ anQÓnoXig ActgaGta. Daniastr... cogn. (3IonscUce) GIL V 8115, 40; Q. c. Damastr.. . Damer.... 31. (Tarragona) GIL II 4970, 160: D.MI, DMI, DMIIR, 0 DAAIRIIC. Holder, Alt-cclt. Spracbschatz. 1. |
Dainin-ius 31. (Alt-Ofen;Straubing) GIL III 12014,244: Damini.m(anu). (London)nbsp;VII 1336,401: Damini(ïjrm.) m(anu). (Bour-bonne-les-Bcnns) Orelli 5880 = 3ISAF 25nbsp;(3,5) (1862) 2o.71=BSAF 1875 p. 52 =nbsp;BAn.s.2d (1875)^1.69 = 39 (1880)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;74 (nach Nero): Deo Apollini Borvoni et Da-monse C. Daminius Ferox civis Lingonus ex voto. (Poitiers) Schuerm. 1848: Damin.o.nbsp;(Bois-des-Loges, arrond. du Havre; Fecamp; lonbsp;Orival) 1849: Damini . m(anu). (Bouen):nbsp;Damini m(anu). (Langres) Ilabert Damini 1—B3121, bO\.~(Augst) IH 352,72:nbsp;Damini m(anu). cf. Adamnani vita Goluni-bae 2, 5 p. 111: De Maugina . . . Daimeninbsp;filia. ... In Cloebur filiorum Daimeni. . . . Ad Clooberum filiorum Daimeni. p. 112: Maugina, sancta virgo, filia Daimeni. Painiuus 31. fig. (Allier; Tours) Schucrm. 1850; Daminus. (j.in3Iainz) Becker s. 57:‘gt;qnbsp;Damin(us). J)aiiii-o(n) 31. cogn. Gic. ad Alt, 4, 3, 3 (a. u. 697): In vestibulum Tettii Damionis.nbsp;(Bei Tüffcr) GIL III 5150: Quarta Damionis f(ilia). (Buttrio) V 1310; Mutilliorumnbsp;Tbeodori et Damionis. (Ardoch) YIl 1146:nbsp;Ammonius Damionis (centurio) cob. I Hi-spanorum. Daiiiisca. (Bei S. Pancrazio Salentino) EE 8 p. 5 n. 18; D(is) M(anibus) Damisca sonbsp;(var. Camisca). damina ein rehartiges tier, nach Guvier eine africanische antilope, nach O. Keilernbsp;mcist ~ gemse, [r.sgüg schon Homer II. Knbsp;361, mhd. gamz, span. gamuza (wonachnbsp;span. port. gamo), it. camozza], nie = dam-hirsch; ist ceUischen oder villeicht ligurischennbsp;ursprungs; aus lat, dama ward ahd. tam n.,nbsp;tamo n.; aus vidgarlat. damus entstcht afrz.nbsp;dain m., prov. dam, ac. da. Yerg. ecl. 8,28; lonbsp;Cum canibus timidi venient ad poeula dam-mae. (Bazu Servius: Adludit ad personas:nbsp;nam ilium quasi canem vult, illam quasinbsp;dammam. Et dammas masculino genere po-suit: sic alibi 'timidi dammae cervique fu-gaces’: Horatius feminino ait. ... [Et bic,nbsp;ne bomoeoteleuton faceret dicendo 'timidaenbsp;dammae’.] cf. Quintilian, instil or. 9,3,6:nbsp;Fiunt ergo et circa genus figurae in nominibus, nam et 'oculis capti talpae’ et 'ti- .sonbsp;midi dammae’ dicuntur aVergilio, sed sub-est ratio, quae sexus uterque altero signi-ficatur, tamque mares esse talpas dammas-que quam feminas certum est.) georg. 1, 39 -[Dall^o(n) — damina] |
Daiiim-o(n) — Dam-onus
|
308; Auritosque sequi lepores, turn figere dammas. 3, 409 sq.: Saepe etiam cursu ti-midos agitabis onagrosjet canibus leporem,nbsp;canibus venabere dammas. 539 sg'..- Timidinbsp;dammae cervique fugaces | nunc interquenbsp;canes et cireum tecta vagantur. (BaeuSer-vius: Mutavit genus, ut vitaret bomoeote-leuton. . . . Dicendo autem dammas et cer-Tos errare cum canibus, duo ostendit, et bosnbsp;10 timoris et illos ferocitatis oblitos.) Hor.nbsp;carm. 1,2, llsg..- Et superiecto pavidae na-tarunt I aequore dammae. Ovid. fast. 3,64:G'.nbsp;Ut auditis territa damma lupis. halieut. 4;nbsp;Sic dammae fugiunt. 64: Ut fulro tergorenbsp;dammae. met. 1, 442: In dammis capreis-que fugacibus. 10, 539: Agitat dammas.nbsp;13, 832: Dammae leporesque caperque.nbsp;Sen. PJiaedr. 64—67; Tua Gaetulos dextranbsp;leones, | tua Cretaeas sequitur cervas, jnbsp;20 nunc veloces figis dammas | leviore manu.nbsp;Columell. 9,1,1: Ferae pecudes, ut capreolinbsp;damrnaeque. Flin. n. h. 8, 214: Caprae tarnen in plurimas similitudines transfiguran-tur. . . . Sunt et dammae et pygargi etnbsp;strepsicerotes multaque alia baut dissimilia.nbsp;Sed ilia Alpes, baec transmarini situs mit-tunt. 11, 124: (Natura cornua) dedit ra-mosa capreis . , . rupicapris in dorsum ad-unca, dammis in adversum, erecta autemnbsp;30 rugarumque ambitu contorta et in leve fa-stigium exacuta, ut lyras decerent. Martial,nbsp;speet. 30,1 (a. 80): Concita veloces fugeretnbsp;cum damma Molossos. epipr. 1, 49, 23 sq.nbsp;(a. 85j86): Ibi inligatas mollibus dammasnbsp;plagis I mactabis. 3, 58, 28 (a. 87/88):nbsp;Impeditam eassibus refert dammam. 4, 35,nbsp;1 sq. (dec. 88): Frontibus adversis mollesnbsp;concurrere dammas | vidimus et fati sortenbsp;iacere pari. 74,1—4 (dec. 88): Aspicis, in-40 belles temptent quam fortia dammae [ proe-lia? Tam timidis quanta sit ira feris? | Innbsp;mortem paiTis concurrere frontibus ardent. Snbsp;Vis, Caesar, dammis parcere? Mitte canes.nbsp;13,94 aufsclirift (dec. 8i oder 85): Dammaenbsp;(nom.pl.). 2: Imbelles dammae quid, nisinbsp;praeda, sumus? Stat. AcMll. 2,407 (l2l)sg..-Numquam ille imbelles Ossaea iier avianbsp;dammas j sectari. luvenal. 11,121; Nil rhombus, nil damma sapit. SoUn. 5,12: Nebro-50 den dammae et inulei gregatim pervagantur.nbsp;Ed. JDioclet. 4, 45; Dorci sibe caprae velnbsp;dammae. lul. Capitolin. Gordiani tres c. 3,nbsp;7: In qua pictura . . . dammae ducenti. Vo-pisc.Prob. c. 19; lam (2000?) damae. Clau- |
[Dan)m-o(n) — Dam-önus] dian. paneg. d. Probino et Olybrio 169sg..'nbsp;Per flumina dammae errabunt. in Eutrop. 2,nbsp;440: Ipse Leo damma cervoque fiigacior ibatnbsp;rapt. Proserp. 2 pr. 27: Concordes varia lu-dunt cum tigride dammae. Sidon. Apollin.nbsp;episf. 8, 6, 11: Illud ignoro, quomodo excuses,, quod capreas, pecus simum, pariternbsp;et dammas in fugam pronos iacentibusnbsp;animis pectoribus erectis, passibus rarisnbsp;crebris latratibus prosequuntur. Notae Ti- lonbsp;ronis 108, 73 Schm.: Damns (damma, dam-nia). CGIIj 2 p. 375, 30: Ns^Qog dammanbsp;inulens. 4 p. 47, 36: Dammula an dammanbsp;(damnaac agrestea) capra agrestis. pgt;.321,nbsp;14; Damma capra agrestis. p. 502, 11;nbsp;Dammula aut damna (damma ahe) capranbsp;agrestis. 17: Damma capreola (ojm. a^. Cod.nbsp;Sangall. 338 p. 4:8: Dama capriola. Nominanbsp;cunctarum spirancium atque quadrupeduninbsp;p. 543,7: Damma. — (lainiliula deminuiiv. 20nbsp;Apulei. metam. 8, 4: Nec ulla caprea necnbsp;pavens dammula. Vulgataprov. 6,b: Eruerenbsp;quasi dammula de manu. Cant. Cant. 2, 9:nbsp;Similis esto tu, fratruelis mens, dammulaenbsp;aut binnulo cervorum. Isai. 13, 14: Eritnbsp;quasi dammula fugiens. Notae Tironis 108, 74: Damulus (Dammulus, damulus, damola, Dammula). CJiron. min. ed. P'rieJe 250,1: Istenbsp;fecit . . . duas dammulas aureas. CGIL 4nbsp;p.47,36; Dammula (damula c) an (aut cd) sonbsp;damma (damna ac) capra agrestis(agreste a),nbsp;p. 502,11: Dammula aut damna (dammanbsp;a be) capra agrestis. Vita Fructuosi 2, 9nbsp;ASS 6. apr. II p. 433 B: Venantium turbanbsp;cum canibus damulam persequebatur; multonbsp;spatio victa bestiola. C: Caprea sua seunbsp;damula. — Dammula F. (Langres) CILnbsp;XIII 5720; Attiae Dammulae Optatius Ter-nicus maritus. Damm-o(n) M. (Bom) EE 4 w. 894:40 M. Aur(elius) M. f. Cl(audia) Dammo Acun-t(o, aus Lienz). Damuon-ii s. Dumnonii. Dam-o(n) M. (Jublains) Moivat p. 83. (Beims) Ilabert 447; Damo. ma(nu). (Kreus-nach) CIB 732; Tib(erius) Iul(^ius) Damonbsp;V. s. 1. m. *Damo-ialo-u Damolium O.j. Moléans, dép. Eure-et-Loir, arrond. und canton Cltd-teaudun.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Dam-onus M. fig. (Ampurias) CIL II 6257, 65; Of(iicina) Damoni. (Bregenz) IIInbsp;12014, 245: Damoni (officina oder manu).nbsp;(London) VII 1336, 402; Damonus. (Trin- |
Damns — Danins
quetaUle)Xll 5686,299“; Damonns. (Orange) Damonns, Damoni, Damon, Dmon, Damon o. (Vienne) : J)mon,Da,mo. (Sainte-Colomhe) Damo. (Genf) Damon.nbsp;(Nimes) Damon. (JVarlonne) Damon, Damonns. (Toulouse) °-.Tgt;ai,mo. (Lyon)nbsp;BE 1885 23.152; Damonns. (Trionn.632)nbsp;Allnier-Liss., Lyon t. 4 n. 497, 441 p. 332;nbsp;Damo. (Lyon) n. 442; Damon. (Sainie-30 Coloinhe, BMne) n. 443; Damo(nns) f(ecit).nbsp;(Lyon, Trion n. 634) 444; Damonns.f. 445nbsp;i3. 333; Damoni. (Allkr) Scliuerm. 1852;nbsp;Damon. 1856; Damonns s. f. (Autun)nbsp;Mémoires de la Société des Antiquaires dunbsp;Centre t, 5 (1875)p. 93; Damon, Damonns.nbsp;(Beaune, dioec. Autun; fond de coup a ter renbsp;rouge) LejayAi :Tgt;a,mon(i) o(fficina). (Seurre)nbsp;Hubert 4:48: Damonns. (Clermont); Damon,nbsp;Damoni. (Poitiers) Schuerm. 1855; Damo-20 nns.f(ecit). Bicliard 112: Damonns. 113;nbsp;Damoni. (Bom): Damon.o. (Calwrs) Jul-lian t. 2 p. 644 cf. t. 2 p. 265; Damonns.nbsp;(Chdteau-Landon, Seine-et-Marne) Hubertnbsp;449; Damonns. fiawr?res)450;Damonns.f.nbsp;(Augst) IH 352, 73 ilf. = Schuerm. 1854;nbsp;Damonns. (Bonn) BJ 59, 43; Damoni.nbsp;(Hrevant, depart. Cher, arrond. und cantonnbsp;Saint-Amand-Mont-Bond): Damonns d(is-pensator) T. Sabini diejat. ¦— Ham femin.nbsp;30 Daiii-oiia C. (cf. S(0)ir-8na, Ep-ona, Div-ona,nbsp;Nemet-ona), nymphe, als gesundheitsgöttinnbsp;neben Borvo. (Bourbonne-les-Bains, depart.nbsp;Haute-Marne, arrond. Langres) MSAF 25nbsp;(3, 5) (1862) p. 70 = BA n. s. 39 (1880)nbsp;13. 65; Borvoni et [Dajmonae C. Latininsnbsp;Eomanns [L]ing(o) pro salnte Cocillae fienbsp;(== filie?) ex voto. Orelli 5880 = MSAFnbsp;25 p. 71 = BSAF 1875 p. 52 = BA n. s.nbsp;29 (1875) p. 69 = 39 p. 74 (nach Nero):nbsp;¦10 Deo Apollini Borvoni et Damon® C. Dami-nins Ferox, civis Lingonns ex voto. p. 21.nbsp;76; Borvoni et Damon(ae) Aemilia Sex(ti)nbsp;fil(ia) med(ici). p. 22; Deo Borvo(ni?) etnbsp;Damone Verrea Verina Lingo(na?). p. 23;nbsp;Borvon(i) et Damo(nae) Prot. l(ibenter)nbsp;v(otnm) s(olvens) f(ecit). 19. 25; Damonaenbsp;Ang(nstae) Clandia Mossia et C. Inl(ins)nbsp;Snperstes fil. l(oco) d(ato) ex d(ecnrionnm)nbsp;d(ecreto) v(otnm) s(olverunt) l(ibentes)nbsp;60 m(erito). 13.26; Deo Borvoni et Damon(ae)nbsp;Maturia Eustica v. s. 1. m. BSAF 1869nbsp;23. 124 = BA n. s. 39 13. 76; Boi-voni etnbsp;Damon(ae) Inl(ia) Tiberia Corisilla Clan-d(ii) Catonis Ling(oni nxor) v. s. 1. m. (Bourbon-Lamy, dép. Saone-et-Loire, arrond. Charolles) MSAF 26 p. 73 = BA n. s. 39nbsp;13. 77; Borvoni et Damonae T. Severins Mo-destns [om]nib(us) b[o]no[ribns atqne offi-ciis apnd Aednos fnnctns]. BA 3,2(1847) 13. 583 = Orelli 1974 = BA n. s. 39 p. 80 —83; C. Inlins Eporedirigis f(ilius) Magnnsnbsp;pro L. Inlio Caleno filio Bormoni et Damonae vot(um) sol(vit). 13.84; A.Est.Sa-c[er . M. coll.] Silica . v[ot. sol. Bojrvoni et lonbsp;[Damonae]. Damvisilf. (Vienne) CZL XII 5686,298; Of(fioina) Dami. (Langres) XIII 5751;nbsp;Dami. (Andernach) BJ 89 (1890) s. 13nbsp;n. 109; Dami (?) o(fficina). ?Danac-ia F. (Hergla) CIL VIII11152; Danaciae Qnartillae Anrelianae c(larissimae)nbsp;f(iliae). Daiiala castell der Galater. Strab. 12, 5, 2 13. 567; 0QovQLa 6’ airois tsxEipaxm xqla, 20 Tdoviov . . . Kcd Miamp;Qiddxiov . . . , xqixov êénbsp;7103 AavaXa, onov xbv Gvlloyov eTXoifioavxonbsp;HogTi-qwg rs xal Aev/.oXlog. i)auc-etus Ilf. (Talavera de la Beina) CIL II 906 = 5316; Pellieto Danceti (od.nbsp;Danceti) f(ilio). Dangeolum castmm, «MS*Danno-ialo-n, j. Hangcul, depart. Sarthe, arrond. Mamers,nbsp;canton Marolles-les-Braults. *(Iangïn.ü- fest, hart, nach Thurneysen 30 cy. tengyn obstinacy; tenacious, obstinate,nbsp;dengyn, comash, tangan groft, plump, air.nbsp;daingen firmus, frans. tangoner; cf. mlat.nbsp;tanganare? nach Stohes zu ahsl. ne-dazmunbsp;aegrotus. daniiua. Inschrift von Poitiers: Vim da-nima. Daniolum 0. j. Hangeau, dép. Eure-et-Loir, arrond. Chdteaudun, canton Brou. *dan-io-S = mir. dana (gen. dani danai) io = dane audax, variante dann-io-s vom gall,nbsp;stamm danno-, in gall. * Sego-dannio-s nachnbsp;dArbois de JubainvUle ^hardi dans I’attaquenbsp;victoricuse, dans la victoire’, in 0. Sego-danni-acn-m. Dailius Daniiius M. Dannia F. nomen gentilic. (Borgo S. Halmago, Pieniont, prov.nbsp;Cuneo) CIL V 7850; Danins Carb . . .nbsp;(Saint-Jean-en-Boyans, Hr óme) XII 2213;nbsp;Dannia Martina. (Vienne) BE 1821 No. 62 sonbsp;n. 860 p. 110; D. Dannio, Vol(tinia), Capi-toni. (Beims) Hubert 461: . . IA^a. (Lyon)nbsp;Allmcr et Hiss. 2 p. 430 und 3 p. 86; Cn.nbsp;Danins Minnso, negotiator argentarins vas- 39^ nbsp;nbsp;nbsp;[Damua — Danius] |
Dannadinnis — Danum
|
cularius. (Lyon) Boissieu p. 481 III = Allmer et Biss. n. 259, t 3 p. 171: Cn. Da-nius Minuso. (Lyon) Boissieu p. 199 =AU-mer et Bissard n. 299, t. 3 p. 242: D(is)nbsp;M{anibus) et quieti perpetua[e] Cn. Daninbsp;Sollemnis qui vixit an(iiis) XXV. m(ensi-bus) VIII; Cn. Danius Minuso memoriaenbsp;aeternae liberti piissimi; deceptus quidem,nbsp;sub ascia dedicavit. (Lyon) Allmer et Biss.nbsp;10 t. 2 p. 429 — t. ^ p. 444: Cn. Danius Co-(rinthus?) Minuso. (Arlon) WiltJieim p. 214:nbsp;fig. 250 = Steiner 1960: D(is) M(anibus)nbsp;Danni(i) Sextina Desiderata filia fac(iendumnbsp;curavit). (3Iainz, swischen anfang von Ve-spasianus und Pfolemaeus) CIB 1061 ==nbsp;Allmer, Inscr. de Vienne 1 w. 98nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;385: C. Dannius, C(ai) f(ilius), Vol(tinia), Secundus, Vianna (= Vienna, in Nart).) miles leg(ionis) XIIII g(eminae) M(artiae) v(ictri-20 cis), a(nnorum) XXX, stip(endiorum) XII,nbsp;b(ic) s(itus) e(st). T(estamento) f(ieri) i(us-sit). h(eres) f(aciendum) c(uravit). Daiiiiadiuuis M. (Haut-Gomminges, dép. Ilaute-Garonne) BoscJiach w. 151: Proxumus,nbsp;Dannadinnis (gen.) f(ilius) Eomae, Bonxsusnbsp;frater heres fecit. Dann-icus ahleitimg von Dannus, M. cogn. (Watermore bei Cirencester, saec. 1 ex.nbsp;oder 2 in.) GIL VII 66: Dannicus, eqesnbsp;30 alae Indian(ae) tur(ma) Albani, stip(endio-rum) XXVI, cives Eaur(icus). Cur(averunt)nbsp;Fulvius Natalis [et] Flavius Bitucus er(e-des) testame(nto). H(ic) s(itus) e(st). daiino- w Dannus, dbleitungen Dann-icus Danu-onia, Con-dann-ossi, und in compos.,nbsp;Dannadinn, ^Dannoialon Dannolium, Danno-marus, Danno-rix, Danno-talos in Tanotalik-noi, Dano-tale, Tanne-gadinia, -galdunis,nbsp;-giscerris, platio-danni. s. Danus. 40 Dannö-mariis M. cogn. (Mmes) GIL XII 3884: Secundo Dannomari f(ilio). Dann-oilius M. Dannonia F. pyrenae. (Ardiège hei Saint-Gaudens, dép. Haute-Ga-ronne) Boschach n. 93: [Marti Leberejnninbsp;Dannonia Harpsi filia v. s. 1. m. (Borf Pratnbsp;hei Saint-Lizier, Pyrenaeen) BS AF 1884nbsp;p. 151: Arbitratu Lepidi Dannoni f(ilii). Dannö-rix M. pyrenae. (Saint-Lisier, départ. Ariège) Boschach w. 154 — Hübner,nbsp;ioExempla »«. 36: 0 Hanarro, Dannorigis f(i-lio) mag(istro) quater et quaestori; v(ivae)nbsp;Aldeni Donnl fil(iae) uxori. s. Danorix. DannÖ-talo-S nach d'Arhois de Juhain-ville == front hardV, M. (CeUische inschrift [Daunadiunis — Damim] |
aus Alise-Sainte-Beine, Cóte-d’Or) Bictionn. archéolog. Inscript. gaul. n. 7 pi. XLI fig. 7nbsp;= BA n. s. 5, 118 = 3quot; s., t. 14 (1889)nbsp;p. 968 = Lejay 3: Martialis Dannotali ieurunbsp;Ucuete sosin celicnon etic gobedbi dugiion-tiio IJcuetin in Alisiia, nach Stokes 'Martialis Dannotali (filius) fecit Ucueti banc tur-rim, et placuit opera Ucueti in Alisia’.nbsp;Bazu patronymicum Tanotaliknos. Vgl. F.nbsp;Dano-tale.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Danmis vo^i danno-, M. cogn. (Bei Pach-tem, kreis Saarlouis) CIB 754 = Hettner, Trier w. 66: Deo Mercurio coloni Crutisio-nes ferunt de suo per Dannum Giamillum.nbsp;(Brussel) Schuerm. 1857: Dann. cf. Danus. *Dano-l)rïga ^hurg des Banos’, O. j. Beneuvre, dép. Meurthe-et-Moselle, arrond.nbsp;Lunéville, canton Baccarat. Dano-niarus M. (Beims) BSAF 1888 p. 173: D(is) M(anibus) Lalli Danomaro. 20 -dauo- richter, y dha ponere, ir. er-da-tbe gl. iudicii? gr. Hégig, got, doms, engl. doom,nbsp;sd. da-tam. Be nominibus Gallicis 4 : Eotbnbsp;violentum, dan et in Gallico et in Hebraeonbsp;iudicem; ideo Hrodanus iudex violentus.nbsp;Eucherius instruct, lib. 2 c. 1: Dan indiciumnbsp;aut iudicem. lm titel des finamheaniten ar-canto -dan(os) ’argenti iudex’. cf. Danos,nbsp;Danotala usw. dano- m. gahe, kunst, donum, ars, air. 30 da-n (gdf. danu-), w. dawn gift, labour, asl.nbsp;danï vectigal, lat. dö-num, ai. da-na-m, ahactr.nbsp;da-ne-m, idg. *da-na-m. Dan-o(n) ilf. (Poitiers) Bichard 114: Dano. (Tours; Bézé) Schuerm. 1858-. Dano.nbsp;m(anu). Danö-rix AI. fig. (Beims) Ilabert 452: HIFIONAQ == Danori(x) f(ecit). Dailö-tala für *Danno-tala, fem. zu AI. Danno-talos, Tanotaliknoi, von *dano- eben 40nbsp;und *talo- stirn, F. cogn. (Saint-Privat, dép.nbsp;Gard, ini gcbiete der alten Arecomici) GILnbsp;XII 2985: D(is) M(anibus) Vetulliae Teren-tullae Titiae Danotale matri p. Dauovius AI. s: Danuvius. *dailt- zan, tirceltisch dnta, air. dét, nir. deud, acy. ahret. dant, corn, dans, lat.nbsp;dên-s (stamm denti- nebcn dent-), gr. oSov-gnbsp;st. oóovTo- in compos, nében óóovt-, got.nbsp;t-ünp-u-s — *dntu-s, an, tind-r spitse, ahd. 50nbsp;z-and. Ut danti-s, ai. danta-s neben dant-d-at, acc. pl. datas, [sd. dant-an, idg. dnt-,nbsp;l/éd- efJen. Danum O. in Brittanien, j. Boncasfer. |
Danus — Danüy-io-s
NB occ. 40, 5: Dano. 20; Praefectus equi-tum Crispianorum, Dano. lA 475,5. 478, 8: Dano. Baton abgeleitet fl. the Bon.
Danus für *Dano-s M. Dana F. cogn. cf. ir. Dana audax. Ammian. 16, 8, 3 (quot;«.nbsp;356): Quondam nomine Danus. (Flume)nbsp;AEM 15 (1892), p. 70; Vel.Gratus.Clemens . . . Danus.pater f. (Pola) CILY 225;nbsp;Laecaniae Danae. (Aquileja) 909; Statiaenbsp;10 Danae (gen. oder dat ton Dana, nicht Da-naë). (Meda hei MaUand) 5714; Marcellonbsp;Dani f(ilio) et Demincillae Cucuti f. uxsori.nbsp;(Nimes) XII 3418; Aprilis Attia Dana[e]nbsp;eontubern[a]li b. m. (Eoftenhurg) Schuerni.nbsp;1859; Danus. Baton Danius. In compos.nbsp;*Dano-briga, Dano-rix, Dano-tala. s. Dannus.
DiïllUV-io-S nach Zeuft ton eelt. danu nur durch ablcitwng gébïldct, su ir. dana audax,nbsp;fortis intrepidus, ward also ton seinem star-20 leen laufe henannt, ^der wngestüme’. War-scheinlich nicht ursprünglich celtisch; nachnbsp;Max Müller Danava oder danayya ''carryingnbsp;moisture’, 'fed hy clouds or snow’, zu ted.nbsp;danu rain, moisture, zd. danu river, osset.nbsp;Don. —¦ Ygl. thracisch -danus in fl. San-danus, ’Ant-davog, zu ai. danu flieftend,nbsp;flUftiglccit. ¦— Aus dem celtischen Danua-io-snbsp;um das jar 100 a. Ghr. hei den Germanennbsp;*Dönawl Dönaujos, acc. Dönauja. Bie Beut-30 schen venvandelten den ahgeleiteten namennbsp;in den zusammengesetzten Ton-awa, woraus,nbsp;durch mittelstufe such. DSnavia, a/td. T(D)uon-auwa -ouwa -owa, indem sic die ableitungnbsp;ahwarfen und an den stamm ir awa (auwa,nbsp;ouwa, owa) 'fluvius’ fügten, idg. i/av gehen,nbsp;flieftcn; ae. Dönüa; slawisclics lehmvort fürnbsp;die untere Bonau Dunavi, Dunavu und Du-naj; fl. die ohere Bonau, im gegensatz zunbsp;quot;iGTQog, Hister. (Herodot 4, 49; 'Péu yaq órjnbsp;10 Sia Ttdarjg r-rjg EvQConrjg 6 ’laiQog, aQ^dgevognbsp;ix Keltav, o'i sg%atoi ngbg rfkiov óvGfiéaivnbsp;gsvd Kvvtjvag oixiqvGi ramp;v ir t-fjnbsp;qéwv ós did naGyg ryg Evqényg ig rd nXa-yia ryg Hxvamp;ixyg eGjSdXXsi. 50: Tovtcov wvnbsp;. twv xarals'iamp;ivTwv xal dXkon’ itoXXamp;v Gvg-§aXXogsvcov to GcpsxsQov ifilco^ yLvsxai 6nbsp;quot;iGxQog TCoXdfimv giyiGxog, ixtsl xjSwq ys 'èvnbsp;xxQog 'êv [Gvjx^dXXsiv] 6 NetXog xtXrjamp;s’C im-XQaxssi' ig ydq öi] xovxov ovxs noxagog ovxsnbsp;so xQyvy ovösgCa ixóióovGa ig xtXijamp;og oi Gvg-^dXXsxai. ÏGog ós aisï Qssi ’s'v xs amp;sqsï xainbsp;XSLgaivi Ó quot;iGxQog xaxd xoióvós xi, amp;g sgoinbsp;óoxési' xov gsv ystgavóg iGxi oGog nsQ sGxi^ ^nbsp;oXiym xs gs^cov xyg scovxov cpvGlog yivsxca' ]
vsxcu yeeq y yy avxy xov y^sigwvog jtdgTiav oXtyep, vupsxa ós Ttdvxa yqaxax' xov ós tXiqsognbsp;1) ycav y ir xa ysigamp;vi nsGovGa, iovGa ag-(piXacpyg, xyxogivy Txdrxoamp;er ixóióox ig xovnbsp;IgxqoV ccijxy xs óy y yicor ixótóovGa ignbsp;avxov GvgTtXyd'vsL xai ogjSgoi noXXoL xs xalnbsp;Xa^QOL Gvv avxy' ijsi ydg óy to amp;SQog. oGmnbsp;ós xfXsov in smvxov vócoQ o yXiog ixxsXxsxainbsp;sv xw amp;sqs'C y iv tm ysigmrx, xoGovxa xdnbsp;GvggiGyogsva xeg ’’iGxqxo noXXanXyGia iGxi xov lOnbsp;amp;SQ£og y nsQ xov ysigwvog' avxixiamp;igsva ósnbsp;xavxa avXLGyxxoGig ylvsxai, coGxs ÏgÓv giv dslnbsp;(palrsGamp;ax ióvxa.) Sallust, hist 3, 9 D. heinbsp;Porfyrion ad Horat c. 4, 4, 38; Nomenquenbsp;Danubium habet, ut ad (quoad W. Christ)nbsp;Germanorum terras adstringit (cf. Arusian.nbsp;Mess. p. 494 K. und schol. F ad Ilor. a.p. 18).nbsp;Cues. h. G. 6,25,2; (Hereynia silva) oriturnbsp;ab Helvitiorum et Nemetum et Eauricorumnbsp;finibus rectaque fluminis Danubii regions 20nbsp;pertinet ad fines Dacorum et Anartium.nbsp;Biodor. 5, 25, 3 (a. 53 a. Clir.): UoXXwv ósnbsp;xal gsydXmv noxageov Qsóvxav óid xyg PaXa-xiag. ... 4; gsyiGxog Ó’ ioxl xamp;v eig xb xaamp;nbsp;ygag nsXayog qsóvxwv 6 'Poóavóg. . . . Tavnbsp;ó sig xbv mxsavbv qsóvxcov géyiGXOi óoxovGivnbsp;vndqisiv o xs AarovjScog xal b 'Pyvog, or ivnbsp;xoïg xaamp;’ ygag yqóvoig KaÏGaq b xXyamp;slgnbsp;amp;sbg s'Ssv^s naqaóó^ag, xal nsqaicÓGag us^ynbsp;xyv óvvagiv, iysiqcÓGaxo xovg Tcéqav xaxoi- donbsp;xovvxag avxov FaXdxag. Strah. 7,3,13 ji. 304;nbsp;'Pet ós ól’ avxav MdqiGog noxagbg sig xbvnbsp;Aavoviov, w xdg naqaGxsvdg arsxógiSov oinbsp;'Pagaïoi xdg nqbg xbv nóXsgov' xal ydq xovnbsp;TXoxagov xd gsv dra xal xtqbg xaig ttyyaïgnbsp;géqy gé^Qx xav xaxaqaxxmv Aavoviov nqoG-yyÓQSvoVj d gdXiGxa óid xav Aaxar (psqsxaxynbsp;xd ós xdxa gixQ'' IIóvxov, xa naqd xovgnbsp;réxag xaXovGxv ’Igxqov' bgoyXaxxoi ó sIgIvnbsp;oi Aaxol xoxg Psxuig. 5,2^.314; ’EvxevQ'sv 40nbsp;ó’ yóy b Nóaqog nXyamp;st uqoGXajSwv xbv óidnbsp;xav ’lanóóav qsovxa sx Ton AXfliov bqovgnbsp;KóXajciv Gvg^dXXsi xg Aavovig xaxd xoiignbsp;HxoQÓxGxovg. b ós nXovg xd noXXd xoig no-xagoïg ixtl xdg dqxrovg iGxCv bóbg ó’ unbnbsp;PsqysGxs sxxl xov Aavoviov Gxaóiav ÓGov yx~nbsp;Uav xal óiaxoGiav. Horat. carm. 4,15,21 sg..-Non qui profundum Danuvïum bibunt | edictanbsp;rumpent lulia. Ovid. trist 2,191 sq.: lazy-ges et Colcbi Metereaque turba Getaeque j 50nbsp;Danüvïi mediis vix probibentur aquis. exnbsp;Ponto 4,9,80; Infeoitque fero sanguine Da-nüvïum. 4,10, 57 sq.: Quos inter maximusnbsp;omnes j cedere Danüvïus se tibi, Nile, negat.
[Danus -- Danüv-io-s]
Danüv-io-s
|
Incerti consol, ad Liviani 387: Danüvïusque j rapax. Héla 2, 1, 8; Per immania magna-rum gentium diuDanubius est, deinde aliternbsp;eum adpellantibus accolis fit Hister, acce-ptisque aliquot amnibus, ingens iam et eo-rum, qui in nostrum mare decidunt, tantumnbsp;Nilo minor, totidem quot ille ostiis, sed tribus tenuibus, reliquis navigabilibus effluit.nbsp;3, 57: Danuvius, qui iam dictus est Hister.nbsp;10 3,3,30: Amnium in alias gentes exeuntiumnbsp;Danuvius (danubus A) et Ebodanus, innbsp;Ebenum Moenis et Lupia, in Oceanum Amis-sis, Visurgis et Albis clarissimi. Sen. dial.nbsp;10 de hrevitate vitae 4, 5: Dum Alpes pla-cat inmixtosque mediae pad et imperionbsp;bostes perdomat, dum ultra Ebenum etnbsp;Eupbraten et Danuvium terminos movet.nbsp;nat. qu. 1, qn'ol. 8: Danubius Sarmatica acnbsp;Eomana disterminet. 3,27,8: Quid tu Ebo-20 danum, quid putas Ebenum atque Danuvium, quibus torrens et in canali suo cursus est, cum superfusi novas sibi feceruntnbsp;ripas ao scissa bumo simul excessere alveo?nbsp;9: Quanta cum praecipitatione volvuntur,nbsp;ubi per campestria fluens Ebenus ne spationbsp;quidem languidus, sed latissimas velut pernbsp;angustum aquas inplet? cum Danuvius nonnbsp;iam radices nee media montium stringit,nbsp;sed iuga ipsa sollicitat ferens secum made-30 faeta montium latera rupesque disiectas etnbsp;magnarum promunturia regionum, quae fun-damentis labantibus a continent! recesserunt.nbsp;Deinde non inveniens exitum, omnia enimnbsp;ipse sibi praecluserat, in orbem redit, ingen-tem terrarum ambitum atque urbium unonbsp;vortice involvit. 4,1,1 sq.: Cui (Nilo) Danuvium similis naturae pbilosopbi tradide-runt, quod et fontis ignoti et aestate quamnbsp;hieme maior sit: utrumque adparuit falsum.nbsp;40 Nam et caput eius in Germania esse con-perimus et aestate quidem incipit crescere,nbsp;sed adhuc manente intra mensuram suam'nbsp;Nilo primis caloribus, cum sol vebementiornbsp;intra extrema veris nives emollit, quas antenbsp;consumit, quam'Nilus intumescere incipiat:nbsp;reliquo vero aestatis minuitur et ad biber-nam magnitudinem redit atque ex ea dimit-titur. 6, 7, 1: Hinc Nilus per aestatem in-gentes aquas invebit, binc, qui medius internbsp;50 pacata et bostilia fluit, Danuvius ac Ebenus,nbsp;alter Sarmaticos inpetus cobibens et Euro-pam Asiamque disterminans, alter Germa'nbsp;nos, avidara gentem belli, repellens. Sen.nbsp;Meel. 726 — 728: Has aluit al turn gurgitem [Danür-io-sJ |
Tigris premens | Danuvïus illas bas per arentes plagas | tepidis Hydaspes gemmifernbsp;currens aquis. Thyest. ^76 sq.: Certet Da-nuvü vadum | audet qui pedes ingredi.nbsp;Plin. n. li. 3, 127.‘ A flumine Histro innbsp;Hadriam effluente e Danuvio amne eodem-que Histro exadversum Padi fauces, contrarie eorum percusso mari interiecto dul-cescente, plerique dixere falso, et Neposnbsp;etiam Padi accola. 128: Nullus enim ex lonbsp;Danuvio amnis in mare Hadriaticum effun-ditur. 147: (Pannonia) finitur inde Danuvio. . . . Amnes clari et navigabiles in Danuvium defluunt Draus . •., Saus. 148;nbsp;Taurunum, ubi Danuvio miscetur Saus. 149:nbsp;Pannoniae iungitur provincia, quae Moesianbsp;appellatur, ad Pontum usque cum Danuvionbsp;decurrens. 4, 79; Inde ostia Histri. Oi-tusnbsp;bic in Germania iugis mentis Abnovae exnbsp;adverse Eaurici Galliae oppidi, multis ultra 20nbsp;Alpes milibus ac per innumeras lapsus gentes Danuvi nomine, inmenso aquarum auctunbsp;et unde primum Illyrieum adluit Hister ap-pellatus . . . (daraus Martian. Cap. 6, 622:nbsp;Hister fluvius ortus in Germania de cacu-mine montis Abnovae [ad novem codd.] se-xaginta amnes absumens etiam Danuviusnbsp;vocitatur). 9,45: Praecipue in Moeno Ger-maniae amne protelis boum et in Danuvionbsp;marris extrabitur porculo marine simillimus. 30nbsp;31,25; Ctesias in Armenia fontem esse scri-bit, ex quo nigros pisces ilico mortem ad-ferre in cibis, quod et circa Danuvium ex-ortum audivi, donee veniatur ad fontem alveo adpositum, ubi finitur id genus piscium,nbsp;ideoque ibi caput amnis eius intellegit fama.nbsp;Hoe idem et in Lydia in stagno Nympha-rum tradunt. Plin. paneg. Traiano d. 12:nbsp;An audeant qui sciant te adsedisse ferocis-simis populis eo ipso tempore quod amicis- 10nbsp;simum illis, difficillimum nobis, eum Danuvius ripas gelu iungit duratusque glacienbsp;ingentia tergo bella transportat, cum feraenbsp;gentes non telis magis quam suo caelo, suonbsp;sidere armantur? 16: Magnum est, imperator Auguste, stare in Danuvii rip a, sinbsp;transeas, certum triumph!, nec decertarenbsp;cupere cum recusantibus; quorum alterumnbsp;fortitudine, alterum moderatione efficitur.nbsp;63: Tamquam Danuvio Ebenoque dirimare. 50nbsp;82; Etiam Danuvius ac Ebenus ostentumnbsp;ilium nostri dedecoris vebere gaudebant,nbsp;non minore cum pudore imperii, quod haecnbsp;Eomanae aquilae, Eomana signa, Eomana |
Danuv-io-s
denique ripa quam quod hostium turba prosi)ectaret, bostiuni, quibiis moris est ea-dem illa nuno rigentia gelu iiuinina autnbsp;campis superfusa, mine liquida ae deferen-tia plaustris lustrare, navigiis nandoque superare. Tac. h. 3,46: Ubi flagraro Italiamnbsp;bello, euncta in vicem hostilia accepere, ex-pugiiatis cohortium alaramque hibernis utra-que Danuvii ripa potiebantur. G. 1: Ger-10 mania omnis a Gallis Eaetisque et Panno-niis Eheno et Danuvio fluminibus, a Sar-matis Dacisque mutuo metu aut montibusnbsp;separatur. . .. Danuvius molli et clementernbsp;edito mentis Abnobae iugo elfusus plurisnbsp;populos alit, donee in Ponticum mare sexnbsp;meatibus erumpat: septimum os paludibusnbsp;hauritur. 29: Non numeraverim inter Ger-maniae populos, quamquam trans Ehenumnbsp;Danuviumque consederint, eos, qui decuma-20 tes agros exercent. 41; Propior, ut, quonbsp;modo paulo ante Ehenum, sic nunc Danu-vium sequar, Hermundurorum civitas, fidanbsp;Eomanis. 42: Eaque Germaniae velut fronsnbsp;est, quatenus Danuvio peragitur. a. 2,nbsp;63: (Maroboduus) transgressus Danuvium,nbsp;qua Noricam provinciam praefluit, scripsitnbsp;Tiberio. 4, 5: Et Thraeciam Ehoemetalcesnbsp;ac liberi Cotyis, ripamque Danuvii legionuninbsp;duae in Pannonia, duae in Moesia attine-30 bant. 12, 30: Ceterum ad classem in Danuvio opperientem perfugit (Vannius). Suct.nbsp;Til). 16: Ac perseverantiao grande pretiumnbsp;tulit, toto Illyrico, quod inter Italiam re-gnumque Noricum et Thraciam et Macedonian! interque Danubium flumen et sinumnbsp;maris Hadriatici patet, perdomito et in di-cioneni redaeto. Flor. 1, 39 (3,4), b (a. ii.nbsp;640): Drusus ulterius egit et vetuit transirenbsp;Danuvium. 2, 28 (4,12), 18: Quotiens con-40 cretus gelu Danuvius iunxerat ripas. 29nbsp;(4,12), 20: Sarmatae patentibus campis in-equitant. Et hos per eundem Lentulumnbsp;prohibere Danuvio satis tuit. 34 (4, 12),nbsp;61: Omnibus ad occasum et meridiem pa-catis gentibus, ad septentrionem quoque,nbsp;dum taxat intra Ehenum atque Danuvium,nbsp;item ad orientem intra Cyrum et Euphra-ten, illi quoque reliqui, qui inmunes imperii erant, sentiebant tarnen magnitudinemnbsp;50 et victorem gentium populum Eomanumnbsp;reverebantur. lustin. 32, 3, 8: Ex his ma-nus quaedam in confluente Danuvii et Savinbsp;consedit Scordiscosque se appellari voluit.nbsp;Ptoï. 2, 11,3: Ttjv êè jxsar]n§Qiv)iv nlsvQav
(x7jg FeQuaviag) oql^si tov /4avov^iov nota-fioö tó óvO/iixbv (léQog xxl. . . .'H ècps^fjg êni,atQoq)i], acp' •^g nQog fissrjfi^QÏciv iniaxQE-cpH. ... 5: Ta ofiwvvjxa xoïg ’AXnsloig (oqtj)nbsp;y.ttï bvxa énsQ xrjv xe(paX7jv xov Aavov^ïov.
7, 1: Anb ó'e övGemg xal nearjfi^Qiag xa xs siQfjfiÊvip fiSQSx xf^g FiQfiavlag xm anb xamp;vnbsp;2aQfiaxixmv oQiav inl xr]v xaxa Kd^niv xovnbsp;Aavov^lov Txoxafxov S7CiGxQO(pf]v xal xa sv-xevamp;Bv jj,éQsi TOV Aavov^wv Txoxafiov xa fiè%Qi lonbsp;xrjg ixxQOTtxjg Tl^lgxov xov Txoxa/xov. 8, 1:nbsp;Axib dè iieG)]fi^Qlag fisQii xov Aavov^lov no-xafiov xa anb x7jg ixxooTXxjg xov Tl^Igxovnbsp;Ttoxafiovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;AiiovnóXsag cup’ ^g xjórj xa-
Xsïxax 6 jjéxQi xov IIóvxov xal xav ix^oXav Aavov^iog quot;iGXQog. 2: 'H xaxa A^iovnoXivnbsp;iniGXQOfpri, dq) 7]g xal ’iGxQog, ag icpapev, bnbsp;Ttoxajibg xaXsxxai 6 Aavov^iog (isiqi xav ix-jSoXav. 9,1: Avxa xa Kid^qa noxafia xaxanbsp;XTjv xaxa MvgIuvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;rijg TXQog xbv Aavov- 20
^lov xov Kid^Qov Gvvaqifjg . . . , anb ds dq-x.xav xa èvxsvd'sv fié%Qi xov 2aovov noxa-fiov fié^ex xov Aavov^iov noxapov. 3: IlóXsig Ss sigI n^bg psv xa Aavov^ia noxa/ia. . . .
4: quot;ExsQai Ss nóXsig slgIv dnoamp;sv roü Aa-vovjSiov noxafiov. . . . 10,1: Anb Ss uQxxav xa siQrjjiéva anb xov Klu^qov noxajiov Aa-vov^la fis‘](^Qig A'^iovnóXsag, xal xa svxsvamp;svnbsp;Aavov^Ca, xaXovjisva dè ”lGxQa,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xav
sig xbv Uóvxov sx^oXav. 5: IlóXsig Ss sIgI 30 napa fisv xbv Aavov§iov noxafibv al'Ss . . .nbsp;Anonymi geograplüae expos, compend. 9 GGMnbsp;2p. 496: Ov n^b noXXov Ss xav xov ’Pijvovnbsp;ntjyav xdg aQ^dg s^av b quot;iGXQog, ov gsxQinbsp;NovioSovvov (^gsxQtg ovSovvov codd.) no-Xsag Advov^iv xaXovGiv, bgi^si xr]v rsQga-viav n^bg xd bnoxsigsva s'amp;vy, Paixiav gsvnbsp;xal OvivSsXixiav xal Nagixbv vnsQ xag AX-nstg xal xrjv ’IxaXi'av xsigsva, sxxog Ss xavnbsp;’AXnsav xdg Svo Uawoviag, vip dg lt;(¦{;)gt; sGxi lt;10nbsp;xaxdxd dvaxoXtxdAaXfiaxiaxaXshai. Appian.nbsp;Illyr. 22: ’Eg xbv Aaxav xal BaGxsQvav nó-Xsfiov, oï nsQav sigl xov Igxqov, Xsyofisvovnbsp;g,sv svxavamp;a Aavov^Lov, yiyvogsvov Ss gsx’nbsp;bXiyov ’Tgxqov. Ampel. 6,10: Savus et Da-nubius, qui idem Ister cognominatur, innbsp;Moesia. [Cl. Mamertini] gcnethl. Maximianinbsp;16: Sub extrema septentrionis plaga, quanbsp;fervidum caput Danuvius evolvit. Eumen.nbsp;paneg. Constantio Caesari 2: A ponte Eheni 50nbsp;(bei Mainz) usque ad Danuvii transitumnbsp;Contiensem (Rhenanus ei. Guntiensem, Günz-btirg) deusta atque exhausta penitus Ala-mannia. 3: Porrectis usque ad Danuvii ca-
[DSnüv-io-s]
-ocr page 630-Danüv-io-s
|
put Germaniae Eaetiaeque limitibus. In-ccrti ^ianegyr. Constantino August o d. 21: Eheno et Danuvio quippe (Baehrcns; danu-bioque M) praetendunt. Yita Ilclvü Bcrti-nacis 2, 10: Cassiano motu composite enbsp;Syria ad Danuvii tutelam profectus est at-que inde Moesiae utriusque mox Daciae regimen aocepit. Libcr generationis 1, 229, 35nbsp;Chronogr. a. 354 p. 112 31. — t. 1 p. 36, 3nbsp;10 Frick: Ister Illurius qui et Danubius. Yict.nbsp;Cues. 4, 2: Ehenus Danubiusque ad septen-trionem. 13,4: Ponsque Danubio inpositus.nbsp;29,4; Trans Danuvium Bruti (?is Abrutti). 40, nbsp;nbsp;nbsp;9: Emisso in Danubium lacu Pelsone. 41, nbsp;nbsp;nbsp;18: Pons per Danubium ductus. Ila-mertini gratiarum actio luliano 7; Omnesnbsp;urbes, quae Danuvium incolunt, aditae. lu-lian. (oder Basïlius 31.?) epist. 75, 146:nbsp;Atayadageg oi naqa xbv Advov^iv iy.rgaqtév- 20 TEg. Bufi Festi Irev. 3, 2: Ad Danuvium usque perventum. 4; Omnis ora Danuviinbsp;in provincias est redacta. 7, 5: Dardanosnbsp;et Moesiacos Curio proconsul subegit etnbsp;primus Eomanorum ducum ad Danuviumnbsp;usque pervenit. 8,1; De locis Valeriae,nbsp;quae sunt inter Danuvium et Dravum. 2:nbsp;(Traianus) Daciam trans Danuvium in solonbsp;barbariae provinciam fecit. 9, 3; Ad Danuvium usque perveniens (Marcus Lucul-30 lus) Eomana Seytbis arma monstravit.nbsp;Eidrop). 6, 2, 2: Is (C. Scribonius Curio)nbsp;Dardanos vicit et usque ad Danuvium pene-travit. 10: (Lucullus) usque ad Damrbiumnbsp;penetravit. 8, 2, 2: Daciam Decibalo victonbsp;subegit provincia trans Danubium facta innbsp;bis agris, quos nunc Taifali, Victoali et Ter-vingi babent. 9, 8, 2; Dacia, quae a Tra-iano ultra Danubium fuerat adiecta, . . .nbsp;15, 1: Provinciam Daciam, quam Ti'aianusnbsp;40 ultra Danuvium fecerat,. . . lt;(in)gt; dextra Danubio in mare fluenti . . . Aiison. gratiarumnbsp;actio 2, 7: Testis est uno pacatus in annonbsp;et Danuvii limes et Ebeni. 9, 42: Adsul-tantibus tot milibus barbarorum, quot Danuvii ora praetexitur. Bissula 4, 2; Conscianbsp;nascentis Bissula Danuvii. epigr. ad fontemnbsp;JDanuvii iussu Yalcntiniani Augusti 4: Illy-ricis regnator aquis, tibi, MIe, secundus jnbsp;Danüvïus laetum profero fonte caput. ] Sal-50 vere Augustos iubeo, natumquo patremque,nbsp;armiferis alui quos ego Pannoniis. | Nuntiusnbsp;Euxino iam nunc volo currere ponto, | utnbsp;sciat hoe superum cura secunda Valens,nbsp;caede, fuga, flammis stratos periisse Suebos [Daaüv-io-s] |
nee Ebenum Gallis limitis esse loco. | Quod si lege maris refluus mibi curreret amnis, |nbsp;buc possem victos inde referre Gotbos. 5:nbsp;Danüvius penitis caput occultatus in oris jnbsp;totus sub vestra iam dieione fluo; | qua ge-lidum fontem mediis effundo Suebis, | im-periis gravidas qua sero Pannonias, | et quanbsp;dives aquis Sc3d;bico solvo ostia ponto: Inbsp;omnia sub vestrum flumina mitto iugum. jnbsp;Augusto dabitur sed proxima palma Va- lonbsp;lenti: | inveniet fontes bic quoque, MIe,nbsp;tuos. Ammian. 17, 13,4 (a. 358): Accolasnbsp;ab impetu Eomanorum alveo Danubii de-fendit. 22, 8, 44 (a. 362): Amnis vero Danubius oriens prope Eauraeos monte confinenbsp;limitibus Eaeticis per latiorem orbem prae-tentus ac sexaginta navigabilis paene lt;(om-nes)gt; recipiens fluvios, septem ostiis per boenbsp;Scytbicum litus erumpit in mare. 27, 5, 5nbsp;(a. 367): Anno secuto ingredi terras bostiles 20nbsp;pari alacritate conatus fusius Danubii gur-gitibus vagatis inpeditus mansit immobilisnbsp;prope Carporum vicum stativis castris adnbsp;usque autumnum locatis emensum. 29,6,6nbsp;(a. 373): Danubium transgressae. 31, 3, 7nbsp;(a. 376): A superciliis Gerasi fiuminis adnbsp;usque Danubium Taifaloi'um terras prae-stringens. 4, 1: Eipas occupavere Danubii. 5: Transeundi Danubium. 11, 6 (a. 378): Ipse cum expeditiore militum manu per 3onbsp;meatus Danubii delatus Bononiam, Sirmiumnbsp;introiit. Yeget. epit r. mil. 4, 46: De luso-riis, quae in Danubio agrarias cotidianis tu-tantur excubiis, reticendum puto. Claudian.nbsp;in Bufin. 2,26—28: Alii per terga ferocis jnbsp;Danubii solidata ruunt expertaque remos [nbsp;frangunt stagna rotis. paneg, de lY. cons.nbsp;Honorii 52: Danubü totae vomerent eumnbsp;proelia ripae. 623—625: Ausi Danubiumnbsp;quondam transnare Grutbungi | in lyntres 10nbsp;fregere nemus; ter mille ruebant | per flu-vium plenae cuneis inmanibus alni. paneg,nbsp;d. 3Ianlio Tlieodoro cos. 23i sq.: Acrior acnbsp;rapidus tacitas praetenneat ingens | Danii-vïus ripas. in Eutrop. 2,582 sq.: Quos testenbsp;subegit I Danübïo. decons.Stïlich.l.^l25sq.:nbsp;Tune iste rigentem | Danubium calcabatnbsp;eques. epitJialam. PalladU 69 sq.: Cunabulanbsp;prima puellae | Danubius (Danobius F,)nbsp;veteresque Tomi. h. Poïlent. 329—339:60nbsp;Sublimis in Arcton | prominet Hercyniaenbsp;confinis Eaetia silvae, | quae se Danubiinbsp;iactat Ehenique parentem i utraque Eomuleonbsp;praetendens flumina regno; | primo fonte |
Danüv-io-s
|
breves, alto inox gurgite regnant' et fluvios eogunt unda coeunte minores | in nomennbsp;transire suum. Te Cimbria Tetbys | divi-sum bifido consumit, Ehene, meatu; | Thra-cia quinque vadis Histram vocat Amphi-trite: | ambo babiles remis, ambo glacialianbsp;secti 1 terga rotis, ambo Boreae Martiquenbsp;sodales. 522 sq.: Numquam baec obprobrianbsp;linguae | turpia Danub'ius me sospite ferretnbsp;10 inultus. de VI. cons. Honor. 221 sq.: Tan-tisque superstes | Danubu populis. Himen-suratio provinciarum 18 B.; Illyricum Pan-nonia ab oriente flumine Drino, ab occi-dente desertis, in quibus babitabant Boi etnbsp;Carni, a septentrione flumine Danubio, anbsp;meridie mari Atlantico. 19; Flumine Danubio. Hivisio orbis terrarum 10 B.: Flumine Danubio. 42; Flumine Damrvio.nbsp;Ilicronym. epist. 12.3, 17, a. 409 (0pp. Vail,nbsp;quot;u Vcn. 1 c.914;C): Et per annos trigintanbsp;fracto Danubii limite, in mediis Eomani imperii regionibus pugnabatur. JVD or. 39,8:nbsp;FI. Danuvius. Ows. 1,2,52: Usque ad Da-nuvium, quem et Histrum vocant, qui est anbsp;meridie et ad orientem direotus Ponto acci-pitur. 54: Nunc quidquid Danuvius a bar-barico ad mare nostrum secludit expediam.nbsp;55: Moesia ab oriente habet ostia fluminisnbsp;Danuvii, ... a septentrione Danuvium. 60:nbsp;30 A circio Danuvii fontem et limitein, quinbsp;Germaniam [a Gallia inter Danuvium vil-leiclil interpolicrt, imd nach limitem fid ausnbsp;fluminis Rbeni, cf. § 63] Galliamque secer-nit, a septentrione Danuvium et Germaniam.nbsp;¦1, 20, 31 (aus Lrvius?): Tunc forte Danuvius, qui et Hister, erassa glacie superstratus pedestrein facile transitum patiebatur.nbsp;Itaque cum inprovide toto et maximo simulnbsp;agmine inaestimabilis bominum vel equo-lo rum multitudo transiret, enormitate ponde-ns et concussione gradientum concrepansnbsp;gelu et glacialis crusta dissiluit universum-que agmen, quod diu sustinuerat, mediisnbsp;gurgitibus victa tandem et conminuta de-stituit atque eadem rursus fragmentis in-pediontibus superducta summersit. Pauci exnbsp;Omni populo per utramque ripam vix con-cisis visceribus evaserunt. 6, 21, 14: No-I’ici, Illyrii, Pannonii, Dalmatae, Moesi,nbsp;50 Tbraces et Daci, Sarmatae plurimique etnbsp;maximi Germaniao populi per diversos duces vel superati vel repress! vel etiam ob-ieetu maximorum fluminum, Ebeni Danuvii-flue, seclusi sunt. 7,12,2: Trans Danuviumnbsp;multas gentes subegit (Traianus). 22, 7:nbsp;Dacia trans Danuvium in perpetuum aufer-tur. 23, 4: (Aurelianus) ex23editione innbsp;Danuvium suscepta Gotbos magnis proeliisnbsp;profligavit dicionemque Eomanam antiquisnbsp;terminis statuit. 33, 10: Gotbi transitonbsp;Danuvio fugientes. Latere. Polcmii Silvii 5,nbsp;10; Noricus (ripensis, supra Danubium).nbsp;Brosperi Tironis epitmna chronicon 1367,17nbsp;p. 482 (a. 453): Ultra Danuvium. Priscus lonbsp;BA n. s. 18 (1868) p. 89: ’Em Akvov^u.nbsp;Auctarii Havn. ordo lorior, a. 487 (IIG a. a. |
IX 313): Fevva rex Eugonim adversum regem Odoaebrem bellum movet. C'ollectisnbsp;copiis ab utroque exercitu (exercitus II)nbsp;supra Danubium amnem pugna initur. . . .nbsp;Pugnatum est suj)ra Danubium cum Fevvanbsp;et Eugis XV k. Ian. Sidon. Apollin. carm. 2, 200 sq.: Danubii ripas et tractum limitis ampli circuit, bortatur, disponit, discutit, 20nbsp;armat. epiist. 8,12,3: Ac si tibi nunc essetnbsp;ad limitem Danubinum contra incursacesnbsp;Massagetas proflciscendum. Ilesych.: quot;loTQognbsp;Ttorayog 6 xal Aavov^iog. Steph. Byz.: Ad-vov^ig 7j Aavovoig, quot;lotQog b notayog, ndkeanbsp;Maxóag xcekovysvog. Ennod. vita Antoni 7:nbsp;Circa Danubii fluminis ripas in civitate •nbsp;Valeria. Eugep. vita sancti Sever ini 1,1:nbsp;Utraque Pannonia ceteraque confinia Danuvii. 3, 2: Nisi forte frumenta diu negata 30nbsp;in Danuvii fluenta jgt;roiciens bumanitatemnbsp;piscibus exbibeas, quam bominibus dene-gasti. 3: Igitur non multo jrost rates 25lu-rimae de 2iartibus Eaetiarum mercibus onu-stao quam plni'imis insperatae videntur innbsp;litore Danuvii, quae multis diebus erassanbsp;Heni fluminis glacie fucrant eolligatae. 4,nbsp;10: Ad cuius immanitatem frigoris compro-bandam testem constat esse Danuvium, itanbsp;saepe glaciali nimietate concretum, ut etiam 40nbsp;plaustris solidum transitum subministret.nbsp;8,2: Eomanos tarnen duris condicionibusnbsp;aggravans quosdam etiam Danuvio iubebatnbsp;abduci. Nam cum quadam die in 23i’oximonbsp;a Favianis vico veniens aliquos ad se trans-ferii Danuvio 23raece2flsset...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;9,1: Prac- cepit transvadare Danuvium. 10,1: Ad colligenda poma in secundo a Favianis mi-liario egressus mox a barbaris Danuvionbsp;transvectus est cum suo 23ersuasore captivus. .':onbsp;15,1: Quintanis appellabatur secundarumnbsp;municqiium Eaeticarum, super ri23am Danuvii situm; buic ex alia 2oarte 2)arvus flu-vius, cui Businca nomeil est, propinquabat. [DSnuv-io-s] |
1237
Danüv-io-s
1238
|
transfretassent. 91: Ab insula Peneis, quae in ostia Danubii Ponto mergentia iacet. 92:nbsp;Danubium vadati. 22, 114: Histram, quinbsp;et Danubius dicitur. 25, 133: Dauubionbsp;transmeantes. 26, 137: Usque ad Danubium. 42, 223: Ultra Danubium. 50,264:nbsp;Danubium. 53, 275: Seirorum, qui tunenbsp;super Danubium consedebant. 55, 280:nbsp;Instant! biemali frigore amnemque Danubiinbsp;lü solite congelato (nam istiusmodi fluvius illenbsp;congelascit, ut in silicis modum pedestremnbsp;vehat exercitum plaustraque et traculas velnbsp;quidquid vebiculi fuerit, nee cumbarum indigent lintres). . . Emensoque Danubio Sua-vis inprovisus a tergo apparuit. 281: Undenbsp;nonnulla fluenta Danubium influunt. 55,nbsp;282: Emenso Danubio. 58,300: Inter Danubium Margumque fluminibus. 301: Ultranbsp;Danubium. . . . Turrem quae Herta diciturnbsp;20 super Danubii ripam positam. Victor Tun-mmensis cliron. a. 449: (Attila) trans Danu-vium pace data recessit. a. 560: (Bulgari)nbsp;Danuvium transierunt. Notae Tironis 113,nbsp;90: Danubius. ü Gl L 4 p. 252, 34:nbsp;Ite (Ister ah) dacus Danubius. 36: Isau-rum Danubium. 37: Ister Danubium. Cod.nbsp;Paris. 7643 f. 38'' 1: Danubius.a nubiü.nbsp;copia ferP. Fortunat carm. praef. 4: Danuvium Alamamiia. carm. 1, 15, 75: .Da-30 nüvïus (Danubius GL) par est, quia lon-gius egerit undas. Comm. Lucani 1,400nbsp;Us.: In amnem] Danuvium (danubium Cnbsp;corr., B) [Khodanum] (om. B). 2, 50: Hi-ster] qui et Danubius. 3, 201: Quoniam etnbsp;per Sarmatas transit, ubi Danuvius appol-latur iam divisus. . . . Ister qui et Danuvius. Pscudacron ad Horat. carm. 3, 10,1:nbsp;Tanais enim fluvius Scithiae dicitur, qui etnbsp;Danuvius, per cuius eommemorationem vultnbsp;40 intellegi barbari animi mulierem. 3Ialalasnbsp;12 pgt;. 301 Bonn.: ’O óè avrbg AvQrjltavbgnbsp;Kcel Aamav ênotrjGsv EnaQfiav %i]v naQanoia-fiiav, nXrjSwv ovGav rov Aavov^Lov noza-fzov. Arculfi relatio de locis sanctis ahnbsp;Adamnano scripta 3, 1 pgt;. 191. Baeda denbsp;locis sanctis c.‘IQ p.Usque ad ostianbsp;Danubii fluminis. Baudemundi vita s. Amandinbsp;4,15 ASS e.fchr. lp. 8511): Transfretatonbsp;Danubio. Gregorius III pap. 3IG epist. IIInbsp;50p. 292,26 (c. a. 737): luxta Danuvium.nbsp;P- 294, 7 (a. 739): luxta ripam Danuvii.nbsp;Fredegar. cliron. 2,5: Inter Eenum vel Danuvium et mare consedit. 3,65: Langobardo-rum gens, priusquam boe nomen adsumerit. |
exientes de Scatbanavia, que est inter Danuvium et mare Ocianum, cum uxores et liberis Danuvium transmeant. Cum a Cbunisnbsp;Danuvium transeuntes t'ussent conperti. . . .nbsp;continuat. 12 (a. 725): Usque Danubiumnbsp;peraccessit. 25 (a.742): Super fluvium Danuvii. Liher hist. Francorum 2: Super Danubium fluvium. — Inschriften: (Pamumianbsp;inferior) GIL III 3676 = Anthol. Lat. 660nbsp;B.: Ille ego Pannonils quondam notissimus lonbsp;oris 1 inter mille viros fortis primusque Bat-tavos, I Hadriano jiotui qui iudice vastanbsp;profundi j aequora Danuvii ounctis transnarenbsp;sub armis, j emissumq(ue) arcu dum pendetnbsp;in aere telum etc. (Bei Engélhartszcïl, a.nbsp;211—217) GIL III 5755 = 11846: Imp.nbsp;Caesar M. Aurelius Antoninus Pius Felixnbsp;Aug. Part. Maximus Brit. Maximus [p.] p.nbsp;viam iuxta amnem Danuvium fi[e]ri [ijussitnbsp;a Boiiodurus aloatonb XV. (Hinoh hei 20nbsp;Ostrova, c.155 p.Ghr.) 7485: [IJuliae Dom-nae Au[g. mjatri Ca[st]i'oru[m njautaenbsp;un[ive]i’si Dan[uvi]. 3lonum. Aneyr. c. 30, 5, 46: Protulique finis Illjrici ad r[ip]am fluminis Dan[u]i (pixQt ’’Igzqov norayov).nbsp;48: Trans Danj'ujvium ductus ex[ercitusnbsp;me]u[s]. (rcé^Kv quot;Iffrpou). (Ges Maggiore, a. 47 jp. Ghr.) GIL V 8002: Ab Altino usque ad flumen Danuvium. (Babland hei Aleran,nbsp;a. 46) 8003: A flumine Pado at [fjlumen sonbsp;Danuvium. (Bom) VI 3154: Mil. cl. pr.nbsp;Ka[venn. 1 Danubio. (Fermo) IX 5363:nbsp;Praef(ecto) ripae Danuvi et civitatium du-ar(um) Boior(um) et Azalior(um). 5364:nbsp;[Praef(ecto) ripae] Dan(uvi) j et civitatiumnbsp;d]u[a]r(um) [Boiorum et Azaliorum]. (Ne-apel) X 3508: Danuio. (PozzuoU) 3546:nbsp;Danuvio. (Bacolo) 3553: Danuvi. (Givita-vecchia) XI 3528: Da[nuvio?J (Danuviusnbsp;name einer triere). — Miingen (von Trajan, 40nbsp;a. 105). Gohen m. imp. 2^ p. 32 n. 136.137:nbsp;IMP. TRAIANO AVQ. QER. DAC. P. M. TR. P. M DANVVIVS COS. V. P. P. S. P. Q. R. OPTIMO PRINC. (Gonstantin’s des Groften,nbsp;falsch) 72 p. 285 n. 483: CONSTANTINVSnbsp;MAX. AVQ. B SALVS REIP.; exerguenbsp;DANVBIVS (var. DANVVIVS hei Joseph denbsp;France, Numismata cimelii caesarei regiinbsp;Austriaci Vindoh. 1755, pars II p. 105).—nbsp;Daimbius als G. (Ofen) GIL III 3416: sonbsp;Danuvio defluenti Ti. At[e]rius Ca[l]liniousnbsp;V. s. (Bisstissen, amtsger. Fhingen, Wirtem-herg, a. 201p.Ghr.) 5863: In b(onorem) d(o-mus) d(ivinae) I(ovi) o(ptimo) m(aximo) et [Danuv-io-B] |
1239
Damivius .— ? Dares
1240
|
Danuvio ex vote Primaiius Secundi v. s. 1.1. Muciano et Pabifano cos. /¦'////]. (Tcnnye)nbsp;10263: Danuvio et Dravo [pro sa]lnt[e] etnbsp;in[columit]a[te? imp(eratoris) Ca]es(aris)nbsp;M. Aur(elii) [Antonini divji [Antjonini [magni f']il(ii)......... [leg(atus) Aug(u- sti)] pr(o) pr(aetore). (Insel Badhaufen hei Ofen) 10395: Danuvio sacrum [VJetulenusnbsp;[AJproni[anus leg. leg. . . . m. 1. p. . . . (Al-10 tar aus Mengen, aetatis posterioris) 11894:nbsp;Aram Danuvio Q. Verani(us) v. s. l(ibens)nbsp;l(aetus) m(erito) vo(tum) s(olvit). Danuvins M. Danuvia F. cogn. CInst. 6, 59, 10 (a. 294): Danuvio (dat). (Beinbsp;Aguilar de Campó, unter den Cantahri Or-genomesei) CIL II 6301: D(is) M(anibus)nbsp;Danuvi Q(u)in(ti) fili Citati Orgnomes[qumnbsp;. .’an(norum) . . VII . . . (Colocsa) III 3581:nbsp;D(is) M(anibus) C. Eetonius Danuvius Aug.nbsp;20 col. Aq. vius sibi fecit. (Gottelsbrunn) 4544:nbsp;Pollius Danovi f(ilius). (Bom) VI 13062:nbsp;D(is) M(anibus) S. Aur. Danuvio coniugi.nbsp;(Neapel) X 2872: D(is) M(anibus) Pompo-nis Crescenti Eheno . Danuvio nepotibus etnbsp;Eupbrate patri eorum filio . bomini simpli-cissimo Pomp. Ebenus pater fecit, qui menbsp;non merentem pr(ae)ocupaverunt. (Pisa)nbsp;XI 1501: Danuvia[e coniugi?]. — Ableihmgnbsp;Uaimviaiius, Traxisdamivianus. Lactant.nbsp;30 de mortibus persecut. 9: Mater eius (Maxi-miani) Transdanuviana. Vopiscus Aurelian.nbsp;39: Provinciam Transdanuvianam Daciam.nbsp;(Fondi, a. 69 p. Clir.) CIL X 6225: [Tri-u|mpbalia ornamen[ta decreta] opsidibus anbsp;Tran| sdanuvianis acceptis, limjitibus omnibus ex[ploratis, bostibus ad vectigjalia prae-standa [adactis|. (Tivoli) XIV 3608, 10:nbsp;Plura quam centum mill(ia) ex numeronbsp;Transdanuvianor(um) ad praestanda tributanbsp;40 cum coniugib(us) ac llberls et principibusnbsp;aut régibus suis transdiixit. Danvivciis ? M. fig. (Heims) Habert w. 4 5 3: DAVblAO. Diir . . fig. (Lyon, T?-ion n. 635) Allmer et Lissard, Lyon t. 4 n. 497, 446 p. 333: D/^R. Darn. (Gallische silber-müme der Santo-nes) Muret et Chab. 4537: [DA]RA B DIA-RILOS. 60 Dara vicus s. Daria. Daraci-aciiin gu ir. dair gl. quercus, gen. daracb = *darac-as (c-stomw), 0. j. Lara-gac, départ, Corrège, arrond. Tulle, cantonnbsp;Saint-Privat. [Danuvius — ? Dares] |
?Daramoiie F. cogn. (AquUega) CIL V 1086: Aquil(eiensis) Daramone mater. D(T)araiit-asia O.j.Moutiers-Tarentaise, dép. Savoie. TP: Darantasia. lA 346, 1.nbsp;347,9: Darantasia. FG 10,1: Civitas Ceu-tronum, id est Darantasia (var. Drantasia,nbsp;Dantrasia, Darentasia, Tarantasia). Leo M.nbsp;in epist. 66 ad episcopos metropolis Arcla-tensis a. 450 missa: Viennensis episcopusnbsp;vioinis sibi quattuor oppidis praesidebit, id lonbsp;est Valentiae et Tarantasiae et Genavae etnbsp;Gratianopoli, ut cum eis ipsa Vienna sitnbsp;quinta, ad cuius episcoporum omnium prae-dictarum ecclesiarum sollicitudo pertineat.nbsp;Ennodius vita FpipJiani 177: Ut Taranta-siam venit (sic enim vocitatur oppidum Al-pibus vicinum). Concilium Epaonense a. 517nbsp;p. 30, 3 M.: Sanctus in Cbristi nomine episcopus civitatis Darandasiensis. Concil. Ma-tiscon. a. 583, p. 161, 8: Marcianus, episco- 20nbsp;pus Darantasiensis. Concil. Valentinum a.nbsp;585, p. 163, 23: Martianus in Cbristi nomine episcopus ecclesiae Tarantasiensis.nbsp;Concil. Matiscon. a. 585, p. 173, 19: Martianus episcopus ecclesiae Tarantasie. Condi. Cabilon. a. 639—654, p. 213, 17: Bau-domeris episcopus ecclesie Tarantasensis.nbsp;Bav. 4, 26 p. 238, 17: Daratatia. Meroic.nbsp;mimgen. Belfort n. 1689 (Pmt 1275, saec. 6 ex.): DARAMTA2IV. 1690: DARA/ TA- so SIA. 1691 (Prou 1276): DARANTA3IV.nbsp;1692 (Prow 1277): DARAMTA2IV. 1693:nbsp;DARAN TA2IV. 1694 (Prou 1278): DA-RANTA2IV. 1695: QARAN TA2IV. 1696:nbsp;fDA RA/TAc/5. 1697: DA RANTAS. 1698:nbsp;°°DARAMTAS. 1699: DA RA/TA2. 1700: . . . RAITc/o (riicMaufiig). 1701: DARAN TAcolA. 1702 (Prou 1^80): DABMTA-C/51A F. 1703: RA ASA AN. 1704: DARA A____ 1705: TARA . . . A . . . 1706: fDA-40 RAN TASIAFIT. 1707: QARAN f ASIAFIT. 1708: DARAN ASIAFIT. 1709: fDA RA/-TA2. 1711: DARANTAS. 1712 (Prounbsp;1281): [fDARJANTA^IA M. 1713: f DARAN TASAFIT. 1714: DARAN TAc/jIA F.nbsp;1715: DARANT ASIA. Darci-acu-S 0. Pard. dipt. n. 587: Curtis Darciacus. Dareiiti-aca fern. soil, villa, mit suffix -aco-s, j. Le Pontaix, dép. Lróme, arr. Die, 5anbsp;canton Saiilans, gemeinde Espenel. IHieros.nbsp;53 p. 554, 6 = p. 5 Tobler: Mutatio Da-rentiaca. ? Dares M. (Bom) CIL VI 10673: P. |
Daress-ik-no-s —¦ Daruerno-n
IA 472, 5. 473, 4: Duroverno. Concil. Aelius Augusti libert(us) Dares fecit sibi et Rodano fratri. Daress-ik-uo-s 'sow des Baressos'. (St-Cónie, dép. Gard) Acad. Par. 26.nov. 1886: .....AAQ£G6iKvog (d'Arhois de Jubainvüle list AdQsasixvog).....^Qcctovös %a. *dari- nach Ernault — w. dar tumulte, cf. w. cynddaredd rage, abret. cuiinaret, j.nbsp;kounar, — *cuiio-daria; in gall. Sao-eon- 10 dari-us, Tar-con-dari-os, Ver-con-dari-dubniis. Dai’i-aco von M. * Darios, O. j. JDierré, dép. Indre-et-Loire, arrond. Tours, cantonnbsp;Bléré. Meroiving. mümen. Belfort n. 1688nbsp;{Prou 382): DARA VICO. 1716 (Prou 379):nbsp;DA°°°RIA. 1717 (ProM 381): f DARIA VICO.nbsp;1718 (Prou 380): DAR[IA]. 1719: DARIAnbsp;AICO. 1721 (Prou 378): DARIA VICO.nbsp;1722 (Prou 383): DARIACO VICO. Dai’i . . fig. (Bregens) CIL lil 12014, 246: DARI'/K. Dari-kitus 31. fig. (Worms). * diiric- eiche, ir. dair quercus, urcélt, *darix, lat. larix; cy. dar, pl. deri, corn, dar,nbsp;aus *dari-. ^Diiri-magos ^ekhenfeld’ Bermagh, j. Burrow, Irland, in King’s County, dioecesenbsp;Meath, barony Ballycowan. Adamnani vitanbsp;s. Columbae 1, 3 ji. 23: Monasterium, quodnbsp;Seotice dicitur Dair-mag == Eoboreti (1,29. 30 49. 2,39. 3,15) oder Eoboris (2,2) Campus. Baeda h. e. 3,4: Fecerat autem (Columba),nbsp;priusquam Brittaniam veniret, monasteriumnbsp;uobile in. Hibernia, quod a copia roborumnbsp;Dearmacb lingua Scottorum, hoe est campusnbsp;roborum, cognominatur. I)ar-ïnl V. in Irland, in Londonderry. Ptol. 2,2,8: TLafioiKOvai ös rrjv nXevQav xccinbsp;tavvtjv jisTcc rovg ’Po^oydiovg Aaqlvoi, v(p’nbsp;ouf OvoXovvtioi. ¦10 DariOliUS M. fig. (Xanfen) Schuerm. 1861: Darionus. Dai'io-rïto-ii hauptort der Yeneti, j. Tannes, oder Loemariaquer, dép. Morbihan,nbsp;arrond. Lorient, canton Auray. Ptol. 2,8,6:nbsp;Ovéveroi, mv TtóXig Aa^iÓQitov. TP: Darto-ritvm. (Stein von Saint-Christophe, en Elven, dép. Alorbihan, arrond. Vannes) BA n. s.nbsp;27 (1874) p.7: A D(ariorito) l(eugae) XInbsp;(undeeim). 50 nbsp;nbsp;nbsp;? Darmo M. (S. Banillo) CIL III 2 7 7 9: ¦Aplo Darmo Caturi f. Dariias ecclesia in pago Lugdunense. Bard. dipl. n. 196, t, 1 p. 157, a. 587: Ecclesia Darnas. |
*dar-iio- stück„tcil, von *dera spatten, w. corn, mbret. nbret. darn, franz. dame tranchenbsp;(de poisson), engl. to darn; nach Stohes midnbsp;Ernault zu óéQco, got. ga(dis-)taira, ahd. ze-ran. Ut, dirti, asl. dera. Dai’oaiigus O. Vita Praeiecti 2, 8 ASS 25. ian. lip. 631: Ad locum, quem Doro-angus gentili lingua barbari vocitant. Vitanbsp;(alia) Praeiecti 3,16 p. 635: Ad locum, quinbsp;Daroangus vocatur, in Vosago. s. Doro- lonbsp;angus. Darra M.fig. (Le Chdtelet) Hubert 454: Darra. f(ecit). Darr-antus M. fig. (Lyon, Trion) Allmcr et Bissard t. 4 n. 497,447 p.333: DARRA/quot;! = Darranti (officina oder manu). ' nbsp;nbsp;nbsp;' Darsa M. fig. (Paris) Schuerm. 1863: Darsafi. BE 1882 p. 120: Darsa f. Darsi-acum O. j. Barcey, départ, Cóte-d’Or, arrond. Semur, canton Flavigny. «o Darta O. Merotv. münzc. Belfort n.1723 — Prou 2547: f DA* RTA f. Dartorituiu s. Darioriton. Dartoed fig. (Xanten) Schuerm. 1864: DARTOiiD. daru- deru eiche, air. daur gl. quercus, gen. daro; ir. daru; cy. derw, bret, derv vonnbsp;*dervo-s, w. deryv = deryw = *darvu vonnbsp;daru; w. dar, pl. deri, sg. derwen, gr. óó(}v,nbsp;ógvg, ef. macedon. Samp;Qv-XXog, got. triu, slatv. sonbsp;drëvo arbor, Ut. derwa; ai, drus baum, darunbsp;art fichtc, idg. da^ru, cf. *derva. In Daru-ernon? Daruériio-n nach Stoltes von daru-, nach Thurneysen Duro-vernum, stadt der Cantiinbsp;in Brittanien, j. Canterbury in England.nbsp;Ptol. 2, 3,12: Aa^ovSQvov. TP: Duroaverus. Paris. a. 614, p. 192, 36 31.: Peter abba de Doroverno. Bonifatii V. cp. a. 625 (Mansi 40nbsp;10 C.5Ö3B): In civitate Dorobernia. 554:E: In Dorobernia civitate. Kemble n. 27 (a. 686): luxta civitatem Dorovernis. Baed.nbsp;h. e. 1,25: In civitate Doruvernensi. 26: Innbsp;Doruverni metropoli. 33: Episcoporum Do-ruveniensium. 2,3: A Doruverni . . . Doru-vernensis (ecclesiae) ... Augustinus Doruver-nensis archiepiscopus. 7: Doruvernensis ecclesiae . . . Civitas Doruvernensis. 18: Doruvernensis ecclesiae . . . Doruvernensis an- mnbsp;tistes. 3,7: Doruvernensis ecclesiae. 20:nbsp;Cathedrae Doruvernensis. 4, 1: Ecclesiaenbsp;Doruvernensis. 2: Doruvernensi ecclesiae. 5: Doruvernensis ecclesiae. 17: Civitatis |
[Daress-ik-no-s — Daruerno-n]
-ocr page 636-?Das-atus
Dav-ilus
|
Doruvernis. 5, 8: Episcopomm Doruver-nensium. 23; In Doruverni civitate. 24: Domvernensis ecclesiae. Kemhle n. 85 (a.nbsp;738): Doroveruensis ecclesiaenbsp;nbsp;nbsp;nbsp;w. 1003 (a. 741): In Dorobernia. n. 87 (a. 742): Arcbiepiscopo Doroberniae. Mcrowing. gold-iriens. Belfort 1810: DOROVERNIS' Cl-1nbsp;VITAS. ?Das-atus Jl£ (Carlslmrg, saec. 2,1. lm 10 CIL III 7800: Dasati Cenobarbi eq. alaenbsp;Ba[t]avorum. DasiaV. (mdie) CIL II C349, 9: Celer Dasiav. Dasill-iiiia F. (Gevrey, clioeccse Lan-gres) Lejay 194: Dasillima Soie (Solle?) ux(or). Daspeti-ilco-u in Galatia. PUn. n. Ji. 25, 157; Acoron iridis folia babet, angu-stiora tantum et longiore pediculo, radicesnbsp;20 nigras minusque venosas, cetero et bas similes viridis, gustu acres, odore non ingra-tas, ructu faciles. Optumae Daspetiacae enbsp;Galatia. Dassen . . M.fig. (Poitiers) Bichard 115: Dassen. . . . dassus M. cogn. (Idro) CILY 4891: [Vlosis Pontis f. . . . dassus. Dasuv-iiis Dasiiius M. cogn. (Buccino) CIL X 407,5,17: F(undus) Dasuvius.nbsp;30 (Seyssuél-Chassc hei Vienne, Isère) CIL XIInbsp;5686, 300; Of(ficina) Dasui (gen.). datalages nach Stokes (meifelnd) 2. sg. coni. cines verhum dcnominativ., ahgeleitet vonnbsp;*datla. Inschrift von Poitiers: Dontauriosnbsp;datalages ’tJiou shouldst convict the Don-taurii’. Nach d’Arbois xmccld^yg. Dat -anus M., nach Pauli venetisch. (Padua) CIL V 3079: Sestilano . . . Datano. -date in Con-date. 40 Daticns M. (Perales de Miïla) CIL II 6311; D(is) M(anibus) Britto (nominativ)nbsp;Uloq(um gentis nomerf) Datic(i vater) an-(norum) LXX. (Windisch) III 352,74 AT.;nbsp;Datic. Datii Iberisch? V. in Aquitanien, dioe-cese Oloron, im Ossau- und Ossc-tale, ein teil des Armagnac, mischen den Gabali (Lozere)nbsp;und den Ausci (Gers). Ptol. 2, 7, 11: Kalnbsp;vTtb fihv Tovg Pajlalovg, Aavwt (name -war-50 scheinlich corrupt) Kal nóhg Tdsta. cf. Pli-nius’ Oscidates. ? Dat-ius M. cogn. Procop. b. Gotth. 2,7: ”0 Te MeStoXdvcov uQevg Adxiog Kal tav no-Xltwv dvSQeg óÓKifioi. Victoris Tonnenensis [?Da8'atua — Dav-ilus] |
c/m’OW. a. 554, 3: Datius Mediolanensis epi-scopus Constantinopolim venit. (Plasencia) CIL II 830: L. Ael(ius) Datius. ('0-Szöny) III 12014, 248: Datius. -datius in 31. Melo-datius. *da-tlS f, nach StoJees in air. dal f. forum, zusammenkunft, versammhing, gen.nbsp;dala (a-stamm?), acy. datl forum, contio;nbsp;tv. datbl discussion, controverse; abret. dadlnbsp;gl. concio, pl. dadlou gl. curiae, dadluo gl. lunbsp;antropas (lis andronas), datl gl. foro, Oxon,nbsp;dadl(ig) gl. curia; mbret. dazl; nbret. (Léon)nbsp;da-el dispute, corn, datbeluur (== *datlo-viros) gl. concionator; ]/ dbé. cf. gall. Coii-da-te. Datto-Tii’ 31. cogn. (Lnudun) CIL XII 2770: [Ae]m. (oder . . . m(ius)) Dattovir. DaucetllS 31. (Tdlavcra de la Beina) CIL II 906 — 5316: Pellieto Danceti (oderDau-ceti) f(ilio).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 ?Dauuierus 31. Vita Carïlefi 2,11 A8S l.iiil. I ji. 93A; Assumpto secum suo com-militone Daumero, conservoque itidem Gallo. 2, 13 p. 93 C: Daumero (abl.). ?Dauu-illa F. (Bourgesj BS AF 1888 p. 200: Daunilla. Daun-o(n) M. fig. (Poitiers): Dauno.m. Daunoui s. Dumnonii. Daus 31. cogn. (Clusone) CIL V 5199: M. Vettio Dai f. Reburro. nbsp;nbsp;nbsp;.•so ?Dauta AL cogn. (Trivento) CIL IX 2622: D(is) M(anibus) s(acrum). Magimanbsp;Dautae m. ll. Dautouia s. Andautonia. Dav-arius 31. nomen. (Arles) CIL XII 799: D(is) M(anibus) Sex. Davari Martioli.nbsp;cf. Daverius. Dav-erius M. nomen und cogn. (Saint-Saturnin-d’Apt) CIL XII1144: Daveri (gen.). (Piégon bei Nyons, dép. Bróme) 1285: lo- 4onbsp;ventius Daveri (cogn., gen.) f(ilius). (Saint-Innocent bei Chambéry) 2448: Matris Au- [gustis] L. Daverius (nomen) M.....v. s. 1. [m.]. (Aps) 2679: Daverius (nomen) Eutyebes. cf. Davarius. Davi-iinum O. j. Veynes, Lc col de Fatje an der grenze der gemeinden Savournon undnbsp;Ventavon, dép. Hautes-Alpes, arrond. Gap.nbsp;IHieros. 60 j)- 555 W. — p. 5 Tóbler: Mu-tatio Daviano.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5o Dav-icius 31. (London) CIL VII 1336, 403; Davici. m(anu). Dav-ilus 31. cogn. (Vienne) CIL XII 5686, 301: Davili m(aiiu). |
Dav-ina — Deoabarbalom
tius. ac si peccator, in Christi nomine epi- l)av-ina F. (Langres) CIL XIII 5762: Davinae. l)av-illS zu urcelt. *davio, ir. dóim ich hr enne, mhret. deuiff deauitf, nhret. devinbsp;hrennen, gr. öaia (für öuJ-co), öcciog, ói^iog,nbsp;Saï’g), ai. davas und dava-s calor, ignis, 31.nbsp;fig. (Paris) Schuerm. 1868. (Le Clidtélct)nbsp;1869; DaviTis.fll(eit). Davus M. (Tarragona) CIL II 4970, 10 254: L.....Davus. (Calvi) X 4674: P. Batonius Davi. (Narhonne) XII 4758: ......P. 1. Davos. -davus in Ambi-davus. Dax-ius Jf. (Moyland) BJ 61, 75: Da-x(ii) ma(nu). Dcunuanos s. Cunuanos. .. . ddus 31. (Le Puy) BE No. 55 (1889) n. 782 g. 458: [Dis Manibus Dou-ni(i)] . . . ddi. DoBni(i) Prisc[i(?) filiij Vel-20 lavi. Udeceda s. Deees. AE s. sp. 691, 50. 52. 692, 2. de away, in de-an-ala? -dë ahlativ-suffix, wie lat. in-de = ’év-amp;£v, gr. amp;£v (ahl. namp;vtoamp;B ndvioamp;Bv), zd. dha.nbsp;In ^Quiov-ÖB ^ex imperio’. Dea ligurisch? aus *Dêva, name einer stadt der Vocontii, Dea Augusta Vocontio-rum, narhonensische hürger-colonie; liat vil-30 leicht iren namen von der gattin Andarta, j.nbsp;Die, dép. Dróme. TP: Bocontio4. IA 357,nbsp;10; Dea Bocontiorum. Illieros. 54^.554,nbsp;7 =ji. 5 Tohler: Civitas Dea Vocontiorumnbsp;(Par. 4808; Deanocontinorum cod. Veron.).nbsp;NG11,5: Civitas Deensium. Ejnstolae Are-lat. 19 3I(t epist. III p. 28, 22, a. 463: In-vitis Deensibus. 20 p. 29, 31, a. 463/464:nbsp;Beensibus. 21 p. 31, 27. 32, 27, a. 464:nbsp;Diensibus. Als nólig Ixaliag hezeicJmetnbsp;40 die stadt fülsehlich StepJianus Byzant. s. v.nbsp;Ata' e' ’Irallag TCQog ratg’'AlnBOiv. Der hi-schof von Dea erscheint seit dem jare 517nbsp;o ft in den concilien-acten des 6. jarhunderts:nbsp;Concil. Epaonense a. 517, p. 30, 6 31.: Sae-eulatius in Christi nomine episeopus civita-tis Deensis. Concil. Aurelian. a. 541, p. 98, I nbsp;nbsp;nbsp;31.: Lucritius in Christi nomine civitatisnbsp;Deensis episeopus. a. 549, p. 111, 15 31.:nbsp;Lucritio episcopo ecclesiae Deinsis. Concil. 50 Paris. a. 614, p. Idl, 37 31.: Ex civitate Dea. Conc. Lugd. a. 567 oder 570, p. 141, II nbsp;nbsp;nbsp;M.: Lucretio episcopo ecclesiae Diensis.nbsp;Concil. Paris. a. 573, p. 148, 31 31.: Lueri |
scopus ecclesiae Deinsis. Vita 3Iarii 1, 4 ASS 27. ian. Tip. 774: Lucretius Diensisnbsp;episeopus. Concil. 3Iatiscon. a. 585, p. 173,nbsp;16 31.: Pauli episcopi a Dea. Gr eg. Tur.nbsp;li. F. 4,'’30 (44): Zaban vero per Virduueii-sein (var. Deinsim) discendens urbem. innbsp;glor. conf. 69: Marcellus Deensis urbis epi-scopus. Bav. 4, 27 _p.240,10: Bocconi. 241, 9: Bococilon. In einer inschrift (von Arles) CIL XII 690 filrt sie sogar den titel colonia lonbsp;durch ein versehen des concipienten der inschrift: Caeciliae D. f. Aprullae Ham. desi-gnatae col(onia, falsch) Dea Aug(usta) Vo-c(ontiorum). (Vaison) 1371: Pontif(ici)nbsp;Dea[e Aug.?]. (3Ionestier d’Aleniont) 1529:nbsp;Plam(inis) Aug(usti) et inuner(is) publicinbsp;curat(oris) ad Deam Aug(ustam) Voe(ontio-rum). (Montélimar) 1581: M. lul(ii) Theo-dori Illllviri [Augustalis Dea] Aug. Vocontiorum. (Die) 1587.1588: [Civibus ci-20nbsp;vitatis Deae Aug(ustae) Voc(ontiorum)] ...nbsp;semis[ses civibus civitatis Deae] Aug(ustae)nbsp;Voc[ontiorum]. (Beaufort hei Die) 1590:nbsp;Coll(egium) venator(um) Deensium, qui ministerie arenario fungunt(ur) [l(oco)] d(ato)nbsp;ex d(ecreto) s(enatus) V(ocontiorum). (Nt-mes) 3290: Dea Aug(usta) Vocontior(um).nbsp;Vgl. Deo-brïga. Dea F. oder pferdename. (Neuvy-sur-Ba-rangeon, dép. Cher) BSAl^ 1880 p. 122 — 30 130: Dea Subremi pr(imi) sal(tuarii?). Deableuticus s. Diablintes. Deae eastrum, j. Dio, dép. Ilérault, ar-rond. Lodève, canton Lunas. Greg. Tur. h. F. 3, 21: Deas eastrum ohtinuit atque in praedam deripuit. de-aii-ala nach StoTces (zweifclnd) impc-raüv 2. sing., y an. Inschrift von Poitiers: Dontaurion deanala (hlotv away!). Deas O. j. Saint-Philhert-de-Grandlieu, lu dép. Loire-Inférieure, arrond. Nantes. 3Ieroiv.nbsp;miinzen. Belfort 1724 (Prou 545): DEA8nbsp;VICO Fl_(t). 1725: DEAC VICO Fl(t). Delt)rieso(u) mons. Vita Verani 4 ASS 19. oct, VIII ji. 467Zgt;.- Ad raontem Debric-sonem. dec y, sich auszeichnen, ir. deeh j. deach das heste, lat. decor, decus, gr. dozita, dó|(o,nbsp;ai. dan9 splendcre, dasasyati vereren. Innbsp;Dece-tia. Decabarbaloiu cy. (Cajoel Ilair, pfar-rei Llangéler hei the Llandyssul) Bhys^ 273. 393: Decabarhalom filius Brocagni, in ogam.nbsp;Deccaibanwalbis. [Dav-iua — Decabarhalom] |
Dec-angï
?decum-ates
Decuiii-o(n) — Deiö-taro-s
|
DecillU-o(n) M. (Antigny, Vienne) IBS AF 1884 p. 307 SS. — Espérandieu 78: Cintu-genus Decu[mo]nis f(ilius). I)-ecur-o(ii) M.fig. (Reims) Hahert 469; Oeeuro. ?Deda M. Bacda h. e. 2, 16: Presbyter et abbas quidam vir veracissimus de mo-nasterio Peartaneu, vocabulo Deda. dë-de öiës posuit, nach Stolces ein redu-10 2d icier tes praeteritum 3. pers., ai. a-dadbe, red. dadbé, zd. dadba, ai. dadbami. ]/dbanbsp;seizen, lat. (con)didi, umhr. rere (= lat. de-dit), gr. riamp;évai, y'-ö'E, Ut. dë'ti, asl. dêti, ahd.nbsp;tuon, y idg. dbë. — Celtische inschriften.nbsp;(Nmies) CIL XII p. 383, 1. 833 == REnbsp;No. 50 p. 382: l(r'?)apta B[t]d/l.lo:vo'Uio:xognbsp;ÖeSe gciTQE^o Naixctvaixa^o PqutovÖe. ClCrnbsp;III 6788quot; = CIL XII p. 383, 4; . .. YH-üYbEOYLO . . . ovajS óeóenbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[d] e 20 [x]arT£v[K]. -B5'J.i^l876_p. 95 — 97 = 1881 p. 284 = RA n. s. 32 (1876) p. 349 = RCnbsp;7, 109 = CIL XII p. 383, 5: KaGGitalo?nbsp;OvEQGi%vog óeóe ^QazovÓE xavzsva Aagisi-vovLi. (Saint-Cóme, dep. Gard, hei Nimes)nbsp;BE 6 p. 294—296 = CIL XII p. 383, 7.nbsp;833;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. . . AÖQEGaixvog [deds . . . ojut jSpct- TOVÓE xa[vT£va]. (Notre-Dame-de-Laval hei Collias, dép. Gard, arrond. Uzès, canton Re-moulins) BE 4 p.'2b3=BSAF 1884p. 267nbsp;so == BE 5 p. 590 = CIL XII 5887: 3ko-LoGqiov fiav Evav «... va//o ÓEÓs jS^movÓEnbsp;r.avxEv\oi\. (Orgon, dép. Bouches-du-Rhêne,nbsp;arrond. Arles-sur-Rhone) BE 6 p. 296 =nbsp;RA 3quot;s., wL9(l887)p. 122 = Jlt;:iE;2p.259nbsp;n. 643 = RC 8 (1887) p. 397 = The Academy No. 771 (^Fehr. 12, 1887) p. 115.116nbsp;= CIL XII p. 820; Ovi^^QoviiuQog óeóenbsp;Tagavoov ^Qarovóe xavxEva. Dees. (Baden) CIL III 12014, 250: 10 Dees. ?Deg-aiitii G. zu *dego-s gut; oder ihe-risch? (Cacahelos del Vier zo) CIL II 5672: Degante (dat.). Degauti-ilCU-Jii O. Bard. dipl. t.2 p.325. 400, a. 721. 746: In pago Avalinse et Ne-verninse . . . Degantiaco, Casseaco (= Cas-siaeus). Degetia s. Decetia. Deg-ont-iiiiii 0. j. Digoin, dép. Saóne-00 et-Loire, arrond. Charolles. Deica F., zu If. Deico, cf. Tëkos. (Tre-1 wiosinc am Garda-see) CIL V 4880: Sasius inbsp;Vesgasionis f(ilius) sibi et Deicae Soxti |nbsp;f(iliae) uxori et Esdrio et Vesfgjasioni f. i Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
Deico AI. (Botticino Sera hei Brescia) CIL V 4209: Fatabus Deico Biei f. t. s. 1. m. Dëiö-taro-s compositum nach Stohes aus *deivo- dëyo- niit schwund des y und vil-leicht aus *tarpo-s, vgl. Ts^‘ijn-amp;Éa, Ut. tarptinbsp;gedeïhe, tarpa gedeihen, got. {irafstja troste;nbsp;cf. Brogi-taros, Taro-dunum. M. l) Tetrarch der Tolistohogier in Galatien, schwi-gervater des Brogitaros, des sones des Tro- lonbsp;cmerfiirsten Beiotaros. Caes. heil. civ. 3, 4, 3: Equitum VII milia, ex quibus DC Gallos Deiotarus adduxerat. h. Alex. 34,1: Rex Deiotarus ad Domitium Calyinum, cuinbsp;Caesar Asiam finitimasque proyincias ad-ministrandas tradiderat, yenit oratum, nenbsp;Armeniani minorem, regnum suum, neyenbsp;Cappadociam, regnum Ariobarzanis, possi-deri yastarique pateretur a Pharnace; quonbsp;malo nisi liberarentur, imperata se facere 20nbsp;pecuniamque promissam Caesari non possenbsp;persolyere. 4: Adiungit [Cn.] Domitius le-gioni XXXVI. duas ab Deiotaro, quas illenbsp;disciplina atque armatura nostra compluresnbsp;annos constitutas habebat. 39, 2: Deiotarinbsp;legiones in mediam aciem contulit, quibusnbsp;tarnen angustissimum interyallum frontisnbsp;reliquit reliquis cobortibus in subsidiis col-locatis. 40, 2: Deiotari yero legiones yixnbsp;primum impetum sustinuerunt. 4: Magna nonbsp;parte Deiotari militum interfeeta. 67, 1:nbsp;Cum propius Pontum finesque Gallograeciaenbsp;aceessisset, Deiotarus, tetrarcbes Gallograeciae tune quidem paene totius, quod ei ne-que legibus neque moribus concessum essenbsp;ceteri tetrarobae contendebant, sine dubionbsp;autem rex Armeniae minoris ab senatu ap-pellatus, depositis regiis insignibus, nequenbsp;tantum priyato yestitu, sed etiam reorumnbsp;habitu supplex ad Caesarem yenit oratum, 10nbsp;ut sibi ignosceret, quod in ea parte positusnbsp;terrarum, quae nulla praesidia Caesaris banbsp;buisset, eoercitus exercitibus imperiisque innbsp;Cn. Pompei castris fuisset: (2) neque enimnbsp;se debuisse iudiceni esse controyersiarumnbsp;populi Romani, sed parere praesentibus im-periis. 68,1: Contra quem Caesar cumnbsp;plui'ima sua commemorasset officia, quaenbsp;consul ei decretis publicis tribuisset, cum-que defectionem eius nullam posse excusa 50nbsp;tionem [eius] imprudentiae recipere coar-guisset, quod bomo tantae prudentiae atquenbsp;diligentiae scire potuisset, quis urbem Itanbsp;liamque teneret, ubi senatus populusque 40 [Decum'O(n) — DëiÖ-taro-a] |
Deio-taro-s
|
Romanus, ubi respublica esset, qui denique post L. Lentulum, C. Marcellum consules,nbsp;tarnen se concedere id factum superioribusnbsp;suis beneficiis, veteri hospitio atque amici-tiae, dignitati aetatique bom inis, precibusnbsp;eorum, qui frequentes concurrissent hospitesnbsp;atque amici Deiotari ad deprecandum, denbsp;controversiis tetrarcbarum postea se cogni-turum esse dixit, regium vestitum ei resti-10 tuit. 2: Legionem autem earn, quam exnbsp;genere civium suorum Deiotarus armaturanbsp;disciplinaque nostra constitutam babebat,nbsp;equitatumque omnem ad bellum gerendumnbsp;adducere iussit. 69, 1; Eeliquae erant tresnbsp;legiones, una Deiotari. 3: Maximeque com-memorabant, nulla Pbarnacem auxilia contranbsp;Caesarem Pompeio dare voluisse, cum Deiotarus, qui dedisset, tarnen ei satisfeeisset.nbsp;70, 2; Ne aut Deiotarum sibi obieerent.nbsp;20 7 7,2; (Caesar) auxilia Deiotari domum re-mittit. 78,3; Eidem (Mitbridati) tetrarcbiannbsp;[legibus] Gallograecorum iure gentis etnbsp;cognationis adiudicavit, occupatam et pos-sessam paucis ante annis a Deiotaro. Cic.nbsp;de har. resp. 13, 29; Quod cum Deiotarusnbsp;religione sua castissime tueretur, quemnbsp;unum babemus in orbe terranirn fidelissi-mum buic imperio atque amantissimumnbsp;nostri nominis, Brogitaro, ut ante dixi, ad-30 dictum pecunia tradidisti. Atque bunc tarnen Deiotarum saepe a senatu regali nomine dignum existimatum, clarissimorumnbsp;imperatorum testimoniis ornatum tu etiamnbsp;regem appellari cum Brogitaro iubes. . . .nbsp;Nam cum multa regia sunt in Deiotaro, turnnbsp;ilia maxime, quod tibi nummum nullumnbsp;dedit, quod earn partem legis tuae, quaenbsp;congruebat cum iudicio senatus, ut ipse rexnbsp;esset, non repudiavit, quod Pessinuntem pernbsp;40 scelus a te violatum et sacerdote sacrisquenbsp;spoliatum recuperavit, ut in pristina religione servaret, quod caerimonias ab omninbsp;vetustate acceptas a Brogitaro pollui nonnbsp;sinit mavoltque generum suum munere tuonbsp;quam illud fanum antiquitate religionisnbsp;carere. Caelius ad Cic. cpist. 8,10,1 (a.u.nbsp;703): Sane quam litteris C. Cassii et Deiotari sumus commoti; nam Cassius cisnbsp;Eupbraten copias Partborum esse scripsit,nbsp;50 Deiotarus profeetas per Commagenen innbsp;provinciam nostram. 2; Nisi Deiotari sub-secutae essent (litterae). Cic. epist. 9,12,2nbsp;(a. u. 709): Oratiunculam pro Deiotai’o,nbsp;quam requirebas, babebam mecum. 1.5,1,0 |
[D5iö-t»TO-8] (a. u. 703): Regis Deiotari et voluntatemnbsp;et copias, quantaecumque sunt, nostras essenbsp;duco. 2,2 (a. 703): Deiotarum, fidelissimumnbsp;regeni atque amicissimum rei publicae no-strae, maxime coniunctum baberem, cuiusnbsp;et consilio et opibus adiuvari posset resnbsp;publica. 4,5 (a. 703): Interea in boc tantonbsp;motu tantaque exspectatione maximi bellinbsp;rex Deiotarus, cui non sine causa plurimumnbsp;semper et meo et tuo et senatus iudicio lunbsp;tributum est, vir cum benevolentia et fidenbsp;erga populum Romanum singulari, turnnbsp;praestanti magnitudine et animi et consilii,nbsp;leofatos ad me misit se cum omnibus suisnbsp;copiis in mea castra esse venturum; cuiusnbsp;ego studio officioque commotus egi ei pernbsp;litteras gratias idque ut maturaret bortatusnbsp;sum. 7; Deiotarum confestim iani ad menbsp;venienfem cum magno et firmo equitatu etnbsp;peditatu et cum omnibus suis copiis certio- 20nbsp;rem feci non videri esse causam, cur abessetnbsp;a regno, meque ad eum, siquid novi fortenbsp;accidisset, statim litteras nuntiosque missu-rum esse. 15; Puto etiam regem Deiotarum, qui uni tibi est maxime necessarius.nbsp;ad Att. 5, 18, 2 (a. 703): Parvo exercitu,nbsp;sed, ut spero, ad benevolentiam ei’ga nosnbsp;consentiente, quem nos Deiotari adventunbsp;cum suis omnibus copiis duplicaturi eramus. 4; Cicerones nostri sunt apud Deiotarum. .lo 20, 9 (a. 703): Deiotarus, cuius auxiliisnbsp;magnis usus sum, ad me, ut scripsit, cumnbsp;Ciceronibus Laodiceam venturus erat. 21, 14 (a. 704): P. Valerium negat babere quid-quam Deiotarus rex eumque agit a se sus-tentari. 6, 1, 4 (a. 704): Deiotarus etiam mibi narravit se ad eum legates misisse denbsp;re Bruti; eos sibi responsum rettulisse iliumnbsp;non babere. Et mebercule ego ita iudico,nbsp;nibil illo regno spoliatius, nibil rege egen- 40nbsp;tius. 14; Mibi tarnen cum Deiotaro con-venit, ut ille in meis castris esset cum suisnbsp;copiis omnibus, babet autem cobortes quadrin-genarias nostra armatura XXX, equitum MM.nbsp;23; Pinarium, quem mibi commendas, dili-gentissime Deiotarus curat graviter aegrum.nbsp;14,1, 2 (a. 710): Cum pro Deiotaro Niceaenbsp;dixerit. 12,1 (a. 770).- Quid? Deiotari nostrinbsp;causa non similis? dignus ille quidem omninbsp;regno, sed non per Fulviam. 19,2 (a.710): 50nbsp;Sed Pansa furere videtur de Clodio idemqucnbsp;de Deiotaro. 16,3,6 (a.710): Ecquid amasnbsp;Deiotarum et non amas Hieram? Jiridi cp.nbsp;ad Cir. 1, 6, 3 (a. 711): A Tillio et Deio- |
Deiö-taro-s
|
taro Dolabellam caesum fugatumque esse. Cic. Brutus 5, 21 (a. 46 a. Chr.): Causamnbsp;Deiotari fidelissimi atque optimi regis or-natissime et copiosissime a Bruto me audissenbsp;defensam. p. Beiotaro (a. 45 a. Chr.) 1,1:nbsp;Quantum mea fides studii mihi adferat adnbsp;salutem regis Deiotari deiendendam etc.nbsp;2,4: Non enim tam timeo, quid tu de regenbsp;Deiotaro, quam intellego, quid de te ceterosnbsp;10 velis iudicare. G: Sic cum et deorum im-mortalium et populi Komani et senatus Le-nefieia in regem Deiotarum recordarer, nullonbsp;modo mihi deesse posset oratio. 3, 8: Ira-tum te regi Deiotaro fuisse non erant ne-scii etc. Per dexteram istam te oro, quamnbsp;regi Deiotaro hospes hospiti porrexisti. . . .nbsp;Tu illius donmm iiiire, tu vetus hospitiumnbsp;renovare voluisti; te eius di penates acce-perunt, te amicum et placatum |Deiotari]nbsp;20 regis arae focique videnint. 9: Quamquamnbsp;cui sunt inauditae cum Deiotaro querellaenbsp;tuae? etc. ... Si etiam filium misisset, ipsenbsp;aetatis excusatione usus esset etc. 4, 12:nbsp;Ignosce, ignosce. Caesar, si eius viri aucto-ritati rex Deiotarus cessit. 5, 13: Ad eumnbsp;igitur rex Deiotarus venit hoe misero fatali-que hello. 6,16: Quamquam hoc loco Deio-taiTim non tam ingenio et prudentia, quamnbsp;fide et religione vitae defendendum puto ...nbsp;30 Deiotari integritas, gravitas, virtus, fides ...nbsp;7, 19: An Deiotarus re illo tempore nonnbsp;perfecta continuo dimisit exercitum? . . .nbsp;Quo in loco Deiotanim talem erga te cogno-visti, qualis rex Attains in P. Africanumnbsp;tuit . . . Quod cum praesens Deiotarus regionbsp;et animo et more fecisset, tu in cubiculumnbsp;discessisti. 8,22: Numquam eas copias rexnbsp;Deiotarus habuit, quibus iuferre helium populo Eomano posset, sed quibus fines suosnbsp;10 ab excursionibus et latrociniis tueretur etnbsp;impératoribus nostris auxilia mitteret. Atque antea quidem maiores copias alere po-terat, nunc exiguas vix tueri potest etc. 9, nbsp;nbsp;nbsp;26: Ait hac laetitia Deiotarum elatumnbsp;vino se obruisse in convivioque nudum sal-tavisse. Quae crux huic fugitive potest satis supplied adferre? Deiotarum saltantemnbsp;•luisquam aut ebrium vidit umquam? etc. 10, nbsp;nbsp;nbsp;28: Itaque Deiotamin cum plures innbsp;f.o equum sustulissent, quod haerere in eo se- nex posset, admirari solebamus; hie vero adulescens, qui meus in Cilicia miles, innbsp;Craecia commilito luit, cum in illo nostronbsp;exercitu equitaret cum suis delectis equiti- |
bus, quos una cum eo ad Pompeium pater miserat, quos concursus facere solebat, quamnbsp;I se iactare, quam ostentare, quam nemini innbsp;j ilia causa studio et cupiditate concedere! I 29: Calamitosus Deiotarus, qui et ab eo, j qui in isdem castris fuerit, et non modonbsp;: apud te, sed etiam a suis accusetur! 11,30:nbsp;Rex enim Deiotarus vestram familiam ab-iectam et obscuram e tenebris in lucemnbsp;evocavit; quis tuum patrem antea, quis es- lonbsp;set, quam cuius gener esset, audivit? 13,nbsp;35: Te ut plane Deiotaro reconeiliet oi'ationbsp;mea. 36: Potest multo facilius se Deiotarus consolari. . . . Omnia tu Deiotaro, Caesar, tribuisti, cum et ipsi et filio nomen re-gium concessisti. 37: Quae enim fortunanbsp;aut quis casus aut quae tanta possit iniurianbsp;omnium imperatorum de Deiotaro decretanbsp;delere? 14,39: Laboro equidem regis Deiotari causa, quocum mihi amicitiam res pu- 20nbsp;hlica conciliavit, hospitium voluntas utrius-que coniunxit, familiaritatem consuetudenbsp;attulit, summain vero necessitudinem magnanbsp;eius officia in me et in exercitum meum ef-fecerunt. 1.5, 42: Negat (Hieras) umquamnbsp;se a te in Deiotari tetrarchia pedem dis-cessisse. Vgl. schol. Gronovianus zur redenbsp;pro Deiotaro p. 421 — 424 Orelli. Cic. denbsp;divin. (a. 44 a. Chr.) 1, 15, 26: Nam quidnbsp;ego hospitem nostrum, clarissunium atque 30nbsp;optumum virum, Deiotarum regem, comme-morem? qui nihil umquam nisi auspicatenbsp;gerit. Qui cum ex itinere quodam pi-opositonbsp;et constitute revertisset aquilae admonitusnbsp;volatu, conclave illud, ubi ei'at mansurus,nbsp;si ire perrexisset, proxima nocte corruit.nbsp;27: Itaque, ut ex ipso audiebam, persaepenbsp;revertit ex itinere, cum iam progressus essetnbsp;rnultorum dierum viam. Cuius quidem hocnbsp;praeclarissimum est, quod, posteaquam a 40nbsp;Caesare tetrarchia et regno pecunia multa-tus est, negat se tarnen eorum auspiciorum,nbsp;quae sibi ad Pompeium proficiscenti secundanbsp;evenerint, paenitere; senatus enim auctori-tatem et populi Romani libertatem atquenbsp;imperii dignitatem suis armis esse defensam, sibique eas aves, quibus auctoribusnbsp;officium et fidem seeutus esset, bene con-suluisse; antiquiorem enim sibi fuisse pos-sessionibus suis gloriam. 2, 8, 20: Quale 50nbsp;sit, quod Deiotarum, necessarium nostrum,nbsp;ex itinere aquila revocavit; qui nisi revertisset, in eo conclavi ei cubandum fuisset,nbsp;quod proxuma nocte corruit; ruina igitur 40quot;^ [Briö-taro-s] |
Deio-taro-s
|
oppressus esset. 36, 76: Solebat ex me Deiotarus percontari nostri augurii discipli-nam, ego ex Ulo sui. Di immortales? quantum differebat! ut quaedam essent etiamnbsp;contraria. Atque ille iis semper utebatur,nbsp;nos, nisi dum a populo auspicia acceptanbsp;babemus, quam multum iis utimur? 37,78:nbsp;Nam illud admodum ridiculum, quod negasnbsp;Deiotarum auspiciorum, quae sibi ad Pom-10 peium proficiscenti facta sint, paenitere, quodnbsp;fidem secutus amicitiamque populi Eomaninbsp;fuoctus sit officio; antiquiorem enim sibinbsp;fuisse laudem et gloriam quam regnum etnbsp;possessiones suas. Credo equidem, sed boenbsp;nibil ad auspicia; nee enim ei cornix canerenbsp;potuit recte eum facere, quod populi Eomani libertatem defendere pararet; ipse boenbsp;sentiebat, sicuti sensit. 79: Aves eventusnbsp;significant aut adversos aut secundos; vir-20 tutis auspiciis video esse usum Deiotarum,nbsp;quae vetat spectare fortunam, dum prae-statur fides. Aves vero si prosperos eventus ostenderunt, certe fefellerunt. Fugit enbsp;proelio cum Pompeio; grave tempus! Dis-cessit ab eo; luctüosa res! Caesarem eodemnbsp;tempore hostem et hospitem vidit; quid boenbsp;tristius? Is cum ei Troemorum tetrarebiannbsp;eripuisset et adseculae suo Pergameno ne-scio cui dedisset eidemque detraxisset Ar-so meniam a senatu datam, cumque ab eonbsp;magnificentissumo bospitio acceptus esset, spoliatum reliquit et bospitem et regem____ Si eventa quaerimus, quae exquiruntur avi-bus, nullo modo prospera Deiotaro; sin officia, a virtute ipsius, non ab auspiciis pe-tita sunt. Pliïl. 2, 37, 93: Unum egregium de rege Deiotaro populi Eomani amicissimonbsp;decretum in Capitolio fixum. 94: Quis enimnbsp;cuiquam inimicior quam Deiotaro Caesar?nbsp;40 . . . Igitur, a quo vivo nee praesens neenbsp;absens rex Deiotarus quiequam aequi boninbsp;impetravit, apud mortuum factus est gra-tiosus. Conpellarat hospitem praesens, con-putarat, pecuniam inperarat, in eius tetrar-ehia unum ex Graecis comitibus suis collo-carat, Armeniam abstulerat a senatu datam.nbsp;Haee vivus eripuit, reddit mortuüs. 95:nbsp;Semper enim absenti adfui Deiotaro. 11,nbsp;12,31: Eegem Deiotarum patrem et regemnbsp;50 Deiotarum filium. 33: Deiotari regis etnbsp;liatris et filii et magnus et nostro more in-stitutus oxercitus, summa in filio spes,nbsp;summa ingenii indoles summaque virtus.nbsp;Quid dicam de patre? cuius benivolentia in tDèiÓ-taro-s] |
populumEomanum est ipsius aequalis aetati; qui non solum socius imperatorum nostro-rum fuit in bellis, verum étiam dux copia-rum suarum. Quae de illo viro Sulla, quaenbsp;Murena, quae Servilius, quae Lucullus quamnbsp;ornate, quam honorifice, quam graviternbsp;saepe in senatu praedicaverunt!nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;34: Qui (Cn. Pompeius) unum Deiotarum in toto orbe terrarum ex animo amicum verequenbsp;benivolum, unum fidelem populo Eomano lonbsp;iudicavit. Fuimus imperatores ego et M.nbsp;Bibulus in propinquis finitimisque provin-eiis; ab eodem rege adiuti sumus et equi-tatu et pedestribus copiis. ... In quo (civilinbsp;bello) quid faciendum Deiotaro, quid om-nino rectius fuerit, dicere non est necesse,nbsp;praesertim cum contra, ac Deiotarus sensit,nbsp;victoria belli iudicarit. Varro r. rust. 1,1,nbsp;10: Hosce ipsos utiliter ad VI libros rede-git Diopbanes in Bithynia et misit Deiotaro 20nbsp;regi. Liv. epit. 94: Deiotarus Gallograe-ciae tetrarebes praefectos Mitbridatis helium in Pbrygia moventes cecidit, prae-terea res a Cn. Pompeio in Hispanianbsp;contra Sertorium prospere gestas continet.nbsp;cf. Oros. 6, 2, 18: Deiotarus rex Gallo-graeciae praefectos regis bello trucidavit.nbsp;Strab. 12, 3, 13 p. 547: Tavtrjg öi rijg ié-Qug rrjv fiÈv s'iovaiv ’jljiiarjvOL, rijv ó’ sdcoKSnbsp;Ariioxa^m UofiTtrjiog, xaamp;dnsQ xlt;xl rcc nsQi sonbsp;Qaqvaxlav xai xr\v T^axiE^ovsiav péiQi Kol-lïöog xal rijg (iiXQcig Aq^sviccg' xai xovxavnbsp;aTtéêsi^sv avxbv ^aOiléa, k'iovxa xccl xr]v %a-x^mav xsxQccQitav xwv Falaxamp;v, xovg To-liSro^toylovg. anoamp;avóvxog d’ ixsivov jtol-Ica SiaSoial xamp;v ixsivov ysyóvaSi. 5, 1nbsp;p. 567: Eixa tig eva ^%ev êvvaaxeia,nbsp;eig AxjióxaQov, eïxa ixeïvov öisóé^aio Afivv-xag. 3jo. 568: FoQ^Qeovg, x6 xov KdaxoQognbsp;^asikstov xov SacoKOvdaQOV, sv w ya^ifigov ionbsp;bvxa xovxov anésq)a^s AxjióxaQog xal xi)vnbsp;amp;vyaxé^a xtjv éavxov' x6 êe xpqovQiov %ax-éenaGe xal öisXvfi'^vaxo xb TckeïGxov rijg nar-oLxiag. Val. Max. 1,4 ext.2-. Deiotaro veronbsp;regi omnia fere auspicate gerenti salutarisnbsp;aquilae conspectus fuit, qua visa abstinuitnbsp;se ab eius tecti usu, quod nocte insequentinbsp;ruina solo aequatum est. Seneca suasor. 6, 11: Deiotari regnum. Tac. dial. 21: Nisi forte quisquam aut Caesaris pro Decio .50nbsp;Samnite aut Bruti pro Deiotaro rege cete-rosque eiusdem lentitudinis ac teporis librosnbsp;legit, nisi qui et carmina eorundem miratur.nbsp;Phit. Crass. 17: Ev^mgt; ö'e (K^daaog) xbv |
Deio-taro-s
|
jSaGtlca JrjLÓraQOV Tfavv fisv ovtcc yi^qaibv Kxi^ovta ós véav nóXiv, ETTSGxmipsvnbsp;slnmv' '’ü jSaGiXsv, ócoósKétirjg WQCtg olxoóo-fisïv KQxy.’ FsluGag 5’ 6 raldtrjg' AWnbsp;ovó' cevtóg’ sïnsv 'w avTOXQdxoQf amp;gt;? 6qkgt;,nbsp;Ttgmt Xiav ènï UaQamp;ovg sXcivvsxg.’ Pompei.nbsp;73: Kat fiix^óv vGtsqov lóóvreg dno ytjgnbsp;dfiiXlaiisvov Arpó-cciQOV röv ^aGiXécc TfQOGava-Xafi^dvovGiv. Cato 12: quot;A^ia ós ra PaXazynbsp;10 ArjtozÜQco öia ^svtav xal zpiXiav ncttqaavnbsp;óso(ièvcp nqog avzov sXamp;sïv ftïj èy^apiGzrjGai.nbsp;15; AyiózGQog ós óPaXdzrig fiszsTtsfizjjazo jisvnbsp;tov Kó-zcova nQSG^vzsQog S)v yóy TZagaamp;sGamp;ainbsp;Totig naïóag uvzm ^ovXófisvog xal zbv olxov,nbsp;èXamp;óvzi ós TZQoGrpsQSzv óS)Qa navzoóana %ainbsp;TZSiQwp xaï ósóiisvog ndvza zqónov oSz(onbsp;TtGQfó^vvsv, cÓGzs ósïXrj'g êXamp;óvza xal vvxzs-QSvGavza zrj vGzsQaia nsQl zQtzyv cógav aztccQai.nbsp;nQosX9o3V fiévzot fiiag yixégag bóbv evqsv èvnbsp;20 UsGGivovvzi nXslova z8gt;v ixst óaigcov avamp;ignbsp;avzbv {ijtofisvovza xal ygappaza zov PaXdzovnbsp;ósofisvov, Xa^BÏv a-uTog si f.irj mgóamp;vfióg èGziv,nbsp;aXXd zovg (piXovg iccGai, ndvzmg (isv d'^iovgnbsp;bvzag sv naamp;szv ói sxsivov, ovx bvzcov ósnbsp;zaïv ióimv toóï Kdzmvog zoGovzcov. aXX oiósnbsp;zovzoig svsóaxsv 6 Kdzzov, xainsg sviovg zwvnbsp;(pilav paXaGGopsvovg xal vnojispupopiévovgnbsp;bgav, aXXd (pyGag, ozi ztaGa óagoóoxia ztgo-(pdGsag av svnogyGsisv, ot ós (pilot fisamp;s^ov-30 Giv av dv syz] xaXag jca! ótxaiag xzyGdpsvog,nbsp;dvsTZSfMps zd óaga zzgbg zbv Aytózagov. mul.nbsp;virf. p. 258 J): JlagsGjs d’ y FaXazia xalnbsp;JSzgazovixyv zyv Ayiozdgov xal Xwpcdgavnbsp;zyv Ogxidyovzog, a^iag ptvyptyg yvvaïxag' ynbsp;[isv OVV Szgazovixy ósópsvov yvyGiav nai-óav snl ótaóoyy zyg ^aGtXsiag izrtGzafisvy zbvnbsp;avóga, p,y zixzovGa ó avzy GvvsnsiGsv s^nbsp;szigag yvvaixbg naióonotyGdptsvov avzy zbnbsp;Tcatóiov nsgiiósïv ézio^aXXófisvov. zov ósnbsp;10 Ayiozdgov zyv zs yvcópyv d-avpaGavzog xalnbsp;Tzav sn avzy itoiyGap,svov, nagamp;svov svTzgsnynbsp;nagaGxsvdGaGa zav aiy^fiaXcazav ovopa HXs-xzgav Gvvslg^s za Ayiozdgtp, xal zovg ysvo-pêvovg naïóag aGnsg yvyGiovg avzyg sd’gsijjsnbsp;ipiXoGzógyag xal fisyaXongsnag. de stoicorumnbsp;repugn. 32: ’AXXd za PaXdzy Ayiozdga noisïnbsp;XgvGiTznog bfiotov zbv tIeoh, og, nXsióvavnbsp;avza naióav ysyovózav, svl ^ovXofisvog zyvnbsp;dgiyv dnoXmsïv xal zov olxov, dnavzag êxsi-50 vovg ansGcpa^sv, aGnsg dgnéXov ^XaGzovgnbsp;anozsgav xal xoXovGag, tva slg o Xsiipamp;signbsp;iGyvgbg ysvyzai xal fiéyag. adv. Colotem 4,nbsp;5: Ilgbg ós Bsggovixyv zyv Ayizavgov zavnbsp;Aaxsóaifioviav zivd yvvaixav d(pixsG%ai Xs-yovGiv. Flor. 2, 13 (4, 2), 5: Deiotams.nbsp;Appian. MitJir. 75 : Msygi zav ztg FaXazixavnbsp;zszgugyav Ayiózagog sninoXd^ovza avzbv Gvv-sóia'^E xal noXXovg óistpamp;sigsv. 114: ’Enoietnbsp;ós xal zszgdgyag, FaXXoygaixav gsv, o'i vvvnbsp;siGi Faldzai Kannaóóxaig ofiogoi, Ayiózagovnbsp;xai szsgovg. b..cw. 2, 71: IlagyGav ós xalnbsp;(SaGiXeïg xal óvvaGzai Gzgazbv uyovzsg, Ay-lozagog fisv zszgdgy^yg Falazav zav s(óav,nbsp;’Agiagdamp;yg ós Kannaóoxav ^aGtXsvg. c/’.4,88. lonbsp;Pio 41, 63, 1 (a. 48 a. Chr.); Tsxgygiov ósnbsp;ozi 2aóaXov gsv zov amp;gaxbg xal Ayiozdgovnbsp;zóv FaXazov ^ xatzoi xal sv zy gdyy ysvogs-vav, Tagxovóigózov zs sv gsgsi gsv zivi zygnbsp;KiXixiag óvvaGzsvovzog, nXsïGzov ós avzangbgnbsp;zd vavzixd ^oyamp;yGavzog, szpsiGazo. 3: Msgognbsp;gsv ydg zi zyg ’Agpsviag zyg zov Ayiozdgovnbsp;ysvopsvyg ’Agio^ag^dvsi za zyg Kannaóoxiagnbsp;PaGiXsï sóaxsv, ov piévzoi xal zbv Aytózagovnbsp;sv zovza zi s^Xaipsv, dXXd xal ngoGsvsgys- 20nbsp;zyGsv' ov ydg êxsivov zyv -fagav dnszspszo,nbsp;dXX’ 'ónb zov 0agvdxov namp;Gav zyv ’Agpsviavnbsp;xazaXycpamp;sïGav xazaXa^av zb pév zi aizygnbsp;za ’Agio§ag^dvsi, zb ós óy za Ayiozdgzo sya-giGazo. 42, 45 (a. 47), 3: Tyv zs KoXyióanbsp;dxovizl ngoGyydyszo xal zyv ’Aggsviav anóv-zog zov Ayiozdgov namp;Gav, zyg zs Kannaóoxiag xal zav zov Uóvzov nóXsav'zivag. 46, |
2 : Kal og zbv Ayiózagov xal zbv ’Agio^ag^d-vyv ngoGXa^av yXaGsv svamp;vg snl zbv 0ag- 30 vdxyv. 47, 24 (a. 42), 3: Kal ’dXXovg zs svnbsp;zovza Gvpfidiovg ngoGsnoiyGazo xal zbv Ay-lózagov, xainsg énsgyygav zs bvza xal zanbsp;KaGGÜp aneinóvza zyv jioyamp;siav. 48,2: Kdvnbsp;zy óiazgi^y zavzy yvzogóXyGav gs.v xal nagnbsp;sxsivav ngbg zbv Bgovzov sx zov KsXzixovnbsp;zivsg, yvzofióXyGav ós xal ngbg avzovg Agvv-zag zs 6 zov Ayiozdgov Gzgdzyybg xai 6 ’Pa-Gxvnogtg. 33 (a. 40), 5: KaGzogi zs zivi ynbsp;zs zov ’AzzdXov xal y zov Ayiozdgov ag-py ionbsp;sv zy FaXazia zsXsvzyGavzav sóóamp;y. 42, 32nbsp;(a. 36), 3: Kal óvvaGzsiag ’Agvvza gsv Fa-Xaziag, xainsg ygaggazsï zov Ayiozdgov ys-vogsva. Festihrev. 11,2; Postea Galatiamnbsp;Deiotarus tetrarches nobis permittentibusnbsp;tenuit. Eutrop. 6,14,1: (Pompeius) Arme-niam minorem Deiotaro, Galatiae regi, do-nayit, quia sooius belli Mitbridatici fuerat.nbsp;Servius ad Verg. Aen. 9, 544: Inter equites,nbsp;quos Deiotarus miserat Caesari. Martian, sonbsp;Cap. 5, 502; Rei vero, ut pro Deiotaro, ' quem ornare antea cuneto cum senatu so-lebam pro perpetuis eius in nostram rem publicam meritis’. Commenta I/ncani 5, [D6i6-taro-8] |
?Deip-ius — Dei(e,i)vio(g)i-aco-s
|
55 TJs.: Deiotarum] Cappadoci(a)e regem. 7, 231: An Gallogr(a)eciam Deiotari regis.nbsp;[Suidas: Kkgtcoq ^Pódiog rj mg rivsg FaXarrig,nbsp;mg S ciXloi ênkav^amp;rjGav MiacJfloltwTijs, pj;-raQ, og ixhjamp;'Tj gjtlo^raftaiog' y'^fiag Ss ovrognbsp;Ar\ioxaqov tov avyxXrjrixov amp;vyttrsQa avt^-QSamp;ri én’ ccvTOV aficc rij yvvctini, êióri avrbvnbsp;KaïGuQL Sié^alsv. SQyaips ó’. . . ]. CIA IIInbsp;544: [O dijftjog ArjiorlaQov z/oftjwptyog(?) 10 [Pjal[aTwv ^aSiXeci, aQsrtjg nbsp;nbsp;nbsp;Münsen. Hionnet, Descr. t. 4, p. 406 w. 16: BAZI. . . . . . AHIOTAPOY. Alélanges de Numisma-tique 3 p. 325 (aus bronze): S BAZIAEQZ AHIOTAPOY. — 2) D., des vorigen son.nbsp;Cic. ad Att. 5, 17, 3 (a. u. 703): Ciceronesnbsp;nostros Deiotarus filius, qui rex ab senatunbsp;appellatus est, secum in regnum. 18, 4nbsp;(a. 703): Cicerones nostri sunt apud Deiotarum, sed, si opus erit, deducentur Rho- 20 duin. 5, 21, 2 (a. 704): Nee dubitat Deiotarus, cuius filio pacta est Artavasdis filia. Vgl oben PUI. 11, 12, 31. 33. — 3) D.,nbsp;fiirst der Troemer; sein son Brogitaros istnbsp;des Tiönigs Beiotaros schivigerson. (Inschriftnbsp;in Aegae in Aeolien) BICA 1873 p. 227 =nbsp;Hermes 14,475: O Sijjiog BQoyixuQov A'i]io-TaQov BaXatav TQOKgcov xsrqaQXV^ agetijgnbsp;svsxsv %ai svvoicxg rtjg seg eavxov. (Acolischenbsp;inschrift auf Lesbos) Conze, Beise auf der 30 Inset Lesbos s. 19 ƒ..' O dagog [^d]o^o;^tw-vav AfjioxaQa svsqyex'ï^xoieav xav noXiv noXXa xui gsyttXa aqsxag svsxa [x]ai svvoiag xagnbsp;sig savxcev (lis savxóv). — 4) D. Pbiladel-phos, son des Kastor, letzter Jcönig von Pa-. phlagonien. Strab. 12, 3, 41 p. 562: quot;Jbra-TOg ö's xxjg HaxpXayoviag rjQ^E ArjióxaQog Ka-GxoQog vibg 6 n^oOayoQsvamp;sïg xpiXdösXipog, xbnbsp;Moq^sov ^aelXeiov s^'^v xd Pdyyqa noXiSga-xiov dga xal cpQovQiov. Plut. Anton, c. 61: 40 HacpXayovtccg öe OiXd6eXg)og. 63: Eyévovxo öh xal ^cKJiXsav anosxéasig, Afivvxov xalnbsp;ArjioxccQov, ngbg Kaioaga. cf. Bio 50, 13nbsp;(a.31), 5: Kal 6 Tixiog ó Mdgxog o xs Tav-gog ó SxaxiXiog xó xs xnnxxbv xov ’Avxavlovnbsp;è'^aCgjvfjg insxdgagóvxsg ixgdxrjöav xal OlXu-SsXxpov ^aOiXéa HacpXayovéag ngosenoifjaavxo.nbsp;BN 3quot; sér., t, 9 (1891) ji. 377. — 5) Andere. (Carlsburg) CIL III 1629,5= 8064,nbsp;5: Leg. XIII gem. | Ael(ius) Deiotaru(s). 1,0 (Veczel; Maros -Porto) 8065, 29““'^: Leg. XIII ge. I Iu(lius) Deiotarus imd -i. —nbsp;Deiota(e)rianus. Bie legio XXII Deiota-riana Augusts, deren standort bis Trajan innbsp;Aegijpten war, cempierte spüterin ludaea; sie [?I)eip-ius — Dei{ë,i)vic(g)i-5co-8j |
ist warscheinl. schon a. u. 729 nut dem gala-tischen reiche römisch geworden, Tiat aber ire ziffer XXII one zweifel erst nach der bildungnbsp;der 21. legion erhalten, d. h. nach der Varus-schlacht (Caes. b. Alex. 34, 4. Tcec. h, 5, l).nbsp;(Karnali) CIL III 60: . . lius Mithridaticusnbsp;tribunus [l]eg(ionis) XXII Deiot(arianae)nbsp;XIII. k. iul. [Mejmnonem audivi b. ï. (Ni-copoli bei Alexandria) 6598: Leg. XXII De-ioter(ianae). 6602: Mil(es) leg(ionis) XXII. lonbsp;Deiot(arianae). (Messina) X 6976: Trib(u-nus) milit(um) leg(ionis) XXII Deiotarianae.nbsp;(Palestrina, verddchtig) XIV 2962: Euf. le-g(atus) j leg(ionis) Deiotari(anae). (Angora)nbsp;CIGr 4072 = AEM 9,119: KXavdioxg Zxa-xsiXim x£ Arjioxagiavm KXa(vSia) Sgsiaijignbsp;g,vrigr]g [')(]agiv. (Cïbyra) Bulletin de eorre-spondance heüénique 1878 p. 594: TijSsgiovnbsp;KXavóxov Afjtorrjgiavov Aotag^ov aSsX(pov,nbsp;Magxiov Ar\ioxr\giavov Avxiagxov xai lt;DXa- 20nbsp;(Itou Kgaxsgov Aöiagiov Sig xax ag^ugemgnbsp;sxyovov. Serv. ad Verg. Aen. 9, 544: Undenbsp;in Deiotariana (oratione 8, 24) purgat boenbsp;Cicero. ? Deip-ius M. nomen. (Portogruaro) CIL V 1922: C. Deipius P. f. Philotimus. ? . . . . Deipses. (Bijou) CIL XIII 5512: IIID. Deipses. Deiri Deri V. der Angcln, bei Baeda (Ae ira eruti'') Bearne rice, Beran, gcrnia- sonbsp;nisch; nach Blujs zu tv. Deivr (von Debrianbsp;oder Dobria), Deivyr, cf. dwfr (friiher dubr)nbsp;tvafter. Deitauros s. Deiotaros. Be-ittS s. Dévios. Beiv-arus M. (Brescia) CIL V 4164: Messavae Deivari f. Bei(ë, ï)Tic(g)i-aco-S von *Deivic-io-s, cf. Dlvico(n), von deivo-s gott; M. l) Ac-duer. Caes. bell. Gall. 1, 3, 5: Dumnorigi 40nbsp;Haeduo, fratri Diviciaci (diuiciaci A' diui- C tiati B diuitiaci B\ qui eo tempore princi-patum in civitate optinebat ac maxime plebi acceptus erat, ut idem conaretur,nbsp;persuadet. 16,5: Convocatis eorum princi-pibus, quorum magnam copiam in castrisnbsp;babebat, in bis Diviciaco (deuioiaco B deui-tiaco T) et Lisco, qui summo magistratuinbsp;praeerant, quem vergobretum apjiellantnbsp;Haedui. 18,1: Dumnorigem, Diviciaci fra- 60nbsp;trem. 8: Diviciacus frater in antiquum locum gratiae atque honoris sit restitutus.nbsp;19, 2: Quod Diviciaci fratris summum in |
1261
dei(ë)
'VO-S
1262
populum Romanum studium, summam in se voluntatem, egregiam fldem, iustitiam, tem-perantiam cognoverat; nam, ne eius suppli-cio Diviciaci animum offenderet, verebatur.nbsp;3: Itaque prius, quam quioquam conaretnr,nbsp;Diviciacum ad se vocari iubet et, cotidianisnbsp;interpretibus remotis, per C. Valerium Trou-cillmn, prinoipem Galliae provinciae, fami-liarem suum, cui summam omnium rerumnbsp;10 fidem habebat, cum eo conloquitur q. s. 20,nbsp;1 — 6; Diviciacus multis cum lacrimis Cae-sarem complexus obsecrare coepit, nequidnbsp;gravius in fratrem statueret; soire se q. s.
. . . Praeterita se Deviciaco (deuiciaco B' diuiciaco-4') fratri condonare dicit. 31, 3; ^nbsp;Loeutus est j)ro bis Deviciacus (deuioiacusnbsp;AB' diuiciac’ M -diuitiac’ AsKb.) Haeduos:nbsp;Galliae totius factiones esse duas q. s. 32,1 :nbsp;Hao oratione ab Deviciaco (deuiciaco a di-20 uitiaco Ashb.) babita. 4: Idem Deviciacusnbsp;(deuiciacus J.' diuiciacus i?' deuitiac’nbsp;Haeduus respondit q.s. 41, 4: Itinere exquisite per Diviciacum (diuiciacum A'B’nbsp;diuitiacu Ashb), quod ex Gallis (aliis codd)nbsp;ei maximam fidem babebat, ut milium am-plius quinquaginta circumitu locis apertisnbsp;exercitum duceret. 2,5,2: Ipse Diviciacumnbsp;(diuiciacum A'B diuitiacu Ashb. ï’) Hae-duum magnopere cobortatus docet, quantonbsp;30 opere rei publicao communisque salutis inter-sit, manus bostium distinei’i, ne cum tantanbsp;multitudine uno tempore confligendum sit.nbsp;10, 5; Quod Diviciacum (diuiciacum MBnbsp;Ashb. diuitiacumnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;quoque (om.AB'
Ashb.) atque Aeduos finibus Bellovacorum adpropinquare cognoverant. 14,1: Pro bisnbsp;Diviciacus (diuiciacus A'R diuitiacus Ashb.nbsp;TB corr.) (nam joost discessum Belgarumnbsp;dimissis Haeduorum copiis ad eum reverte-io rat) facit verba q. s. 15,1: Caesar bonorisnbsp;Diviciaci (diuiciacinbsp;nbsp;nbsp;nbsp;diuitiaei Ashb. 'TB
corr) atque Aeduorum causa sese eos in fidem recepturum et conservaturum dixit.nbsp;6,12, 5: Qua necessitate adductus Deviciacus (deuiciacusA' diuitiac'5 diuiciacusAsi'ib.)nbsp;auxilii petendi causa Romam ad senatumnbsp;profeotus inperfecta re redierat. 7, 39, 1:nbsp;Viridomarus, pari aetate et gratia, sed genere dispari, quem Caesar ab Deviciaconbsp;¦w (deuitiaco ^ diuiciaco B'M diuitiaco A Ashb)nbsp;sibi traditum ex bumili loco ad summamnbsp;dignitatem perduxerat. Gic. div. 1,41,90:nbsp;Baque divinationum ratio ne in barbarisnbsp;quidam gentibus neglecta est, siquidem et
! in Gallia druidae sunt, e quibus ipse Diviciacum Haeduum, hospitem-tuum laudato-remque, cognovi, qui et naturae rationem, quam qjvetoloyCav Graeci appellant, notamnbsp;esse sibi profitebatur et partim auguriis,
I partim coniectura, quae essent futura, dice-bat. — 2) Icönig der Suessiones. Caes. b. G.
; 2,4,7: Apud eos (Suessiones) fuisse regem I nostra etiam memoria Deviciacum (deuicia-
I cum A'B Deuitiacum T diuitiacu Ashb), lo totius Galliae jootentissimum, qui cum ma-gnae partis barum regionum, turn etiamnbsp;Britanniae imperium optinuerit; nunc essenbsp;i re gem Galbam. Gcdlische brome-nnlnsen dernbsp;\ Suessiones: BN 1854 p. 85 — 89: A€oYI-j c!\\\yd°C imd AeiOYK^liAQOC. 1859 pil IInbsp;iw.10: AeiOYQIAQ. p.90: AEIOYQIAQOCnbsp;\p. 93: AÉIOYI... B DEIVTAC BA n. s.
13 (1866) p. 418 plX 12: AEDYIQI B. AEIVCIAC. n. s. 14 (1866) p. 7: AEIOVI- 20nbsp;CIACOS. 1867 p. 86: AGIoYlQII —
1 AEiVIC imd AEIViqiAQ. 3® s., t. 4 (1886) lp. 197 n. 30. 31 (in Ponimiers, dép.l’Aisne,
\ arr. u. cant. Soissons, gefwnden): DEIOVIQIA-‘ QOS. p.199 m.48: DEIOYIQIAQOS. Muret-Chab. pl.XXKln.iln (Bar.): AEloVK)!!.... 7718. 7719 (Paris). 7720—7722. 7724 —nbsp;7726. 7728: li AEIOYIQIIAQOC. 7729:nbsp;Aei'gt;YIQII B AEIVICAC. 77,30. 7731:nbsp;AEIOVIQIIA B AEIVICAC. 7732: AEO-30nbsp;Viqil. AEIVIC. 7733: . . . AEIVICAC. 7734.nbsp;7735: AEIOViqil.AEIVIC. 7736: AEIO-ViqilA.AElVICA. 7737: ...VIIAKS AEIVI-CIA. (Poitiers): AElOYiqilAqOC. Villcichtnbsp;gehören hieher die früher den Caletcs zuge-ivisenen bronse-münzen: MN 1868 p. 407:nbsp;EIAICIVC. (Ponimiers) BN 3®s., t. 4 (1886)nbsp;p. 199 w.47: ElAICI.-t. 11 (1893) p. 320nbsp;n. 94: EVICIAC. 3Iuret-Chab.l201 (Paris):nbsp;ElVICIAC. 7209: ElVICIAC. 7210.7211?: «nbsp;ElVICIACOS. 7212 (Paris): . r . . COS.nbsp;7213:EIVCA. 7214(ACeaMa;;.-EIVIC. 7215nbsp;(Paris): . .. lACO. 7216 (Paris): ElVICIAC.nbsp;7218: . Al. . — ,3) (Injon, aiis der Bhóne)nbsp;BSAF 1870 p. 104 = Allmer-Biss. n. 271,nbsp;t. 3 p. 193: D(^is) M(anibus) et memoriaenbsp;aeterna[e] Bittiae Titiae, feminae sanctissi-mae et incomparabili moribus [et pie]tate,nbsp;et Sabinio Sancto, coniugi vivo; lulius Di-viciac[us] et Sabinius Sanctinus, fi[li], pa--sonbsp;rentibus karissim[is] ponendum curaveru|ut]nbsp;et sub ascia dedicaverunt.
(I6i(ë)v0-S daneben gall, deo- dio-, ur-
[doi(ë)vogt;s}
-ocr page 646-Deivus
Deminc-illa
|
eelt. *deiu.-o-s, o-stamm, m., air. m. dia deus, ff en. déi dé mts *dëvï, voc. dé, acy. *duiwnbsp;dtiiu, mcy. duw dyw, iv. dwyw diu dyunbsp;dyuu dyhu duliu duo, corn, duo, mbret, doe,nbsp;nhret. (Léon) doué, vannetais dui, }/ déinbsp;stralen; lat. deiv-o-s divo-s deus gott, umhr.nbsp;deveia divina, osTt. deivai dat. (divae), gr.nbsp;*óstfó-g óïo-g, altpreuss. deiwa-s, lit. die-wa-dè(é)ya-s gott, deiwy-s abgott, lett. dêws,nbsp;10 ui. dêv-a-s = *daiva-s leuchtend, gott, zd.nbsp;daëva höser geist, idg. deiuó-s, y div splen-dere. In gallisch Dëva Diva, ableitungcnnbsp;Déva-na, Deiv-arus, Dë(v)-ios, Divic-ius,nbsp;*Divic-o(n), Dëvill-ius, Dêvo-na, compositanbsp;Deo-briga, -brigula, Divo-dunum, Di(v)o-durum, Dëvo(i)-gnata, *Divo-ialo-n, Divo-lindum, *Divo-nantium Dionante? Deivus M. Vila Gildae § 4: Deivi san-ctissimi pueri uiater fiitiira. 20 Del(l-o(n) 31., Mnig der Sastarnen. Dio 51, 24, 4 (a. 11.725): Tóv ys ^aadéa civtiövnbsp;Jélêavcc axiTog o Kqéaaog anÉKTUve. *delg0S s-stamm, dorn, Mlshctte, air. delg n., gen. delge, dorn, tuchnadel, mir.nbsp;imd nir. dealg spinter, cy. dala dal, bret.nbsp;dalèb tenue, capture, corn, dele (lis deleh)nbsp;gl. monde, cf. an. dalkr the pin in the cloaksnbsp;of the ancients, die tvirbel eines fischscliwan-zes, ae. dale. In Delcros (mïleicht dealgnbsp;30 ros promontory of thorns). Adamnani vitanbsp;Colimibae 2, 3 p. 107; In loco terrae quinbsp;dicitur Delcros. DelgO-vicia O. in Brittanien. IA 466,3: Delgovicia. Bae. 5,31 p. 432,1; Devovicia. *(leli- delio- rute, nacli Stokes in ir. deil del rute, stab, corn, dele gl. antempna, ahret.nbsp;deleiou gl. antempnarum, nbret. dele verguenbsp;OU antenne, Léon delez, ]/del sproften, grü-nen; vgl. ¦d'élXto, amp;alog, amp;vXXci' xXaóovg rjnbsp;4Q (pvXla, ahd. tola racemus, toldo, nhd. dolde,nbsp;mnd. tol. cf. dula. *delva fem. a- oder Yamp;-stamm, gestalt, form, air. delb f. effigies, imago, forma,nbsp;paradigma, ir. dealbh dealv dbealbb, acy.nbsp;delu gl. nummismatis, tv. delw image, semblance, forma; manner, abret, délu (forme)nbsp;aus *delvo-s, ]/ delv fingere, nach Stokes zunbsp;lat. döliuin faft, dolare behauen, gr. öaiddX-letv (ït'dcalov? Loth)., ahd. zol klotz, asl. delynbsp;50 V dal, cf. forma, ai. ]/ dhr. Dein.. Silber-münze der transpadanischen Boier. 3Iuret-Chab. 9999 pil. LII: M DIIM. Demeceiius. (Solothurn, a. 219 p. Chr.) GIL XIII 5171: Suecconi(us) Demecenus. [Deivus — Demino-iUa] |
Deiueiicel-o(n) M. cogn. (Bei Nizza) GIL V 7885; T. Aurelio Deineneelonis f.nbsp;Bodionio coh. Lig. Dementia F. Vita Samsonis 1, 1 ASS 28. iul. VI p. 574 G: Eius mater Dementianbsp;(var. Deventia), provincia proxima eiusdemnbsp;Demetiae, Anna nomine. Dem-ëra die Bemer in Belgien, nhfl. der Dyle, in Limburg und Süd-Brabant. Deiii-ëtae brilt. V. in Süd-Wales, cy. lo Dyued, geschriben Dyfed, ae. Deomadas, cf.nbsp;cy. 31. Dimet. Ptol. 2,3,12: Ilahv ö's vnbnbsp;ra eiQrjgévK ed'vt] êvagiKcóraroi [lèv Ar)gg-{%fi\ttti, sv oig TCÓXsig al'ös' Aovévriov, Ma-gidovvov. Gildae epiist. §31: Demetarumnbsp;tyranne Vortipori. Aldhelmi abb. 3Ialmes-buriensis epist. a. 675—705, ALG cpisl. 111nbsp;p. 233: Quod ultra Sabrinae fluminis fretumnbsp;Demetarum sacerdotes de privata proprianbsp;conversationis munditia gloriantes nostram 20nbsp;communionem magnopere abhominantur. Innbsp;eincr cymr. inschrift, saec. 6, bei Trcfgarnnbsp;Fach (engl. Truggarn) bei Trcfgarn Bridgenbsp;on the Fishguard and Ilaverfordwestroad,nbsp;Fembrokeshire. Bhys^ p. 63. 277; Nogtivi.snbsp;fili Demeti (gen.). — Dem-ëtia j. Byfcd,nbsp;die süd'westliche spyitze von Süd-Wales, mitnbsp;S. Davids, Fembrokeshire. Vita Samsonis 1, 1 ASS 28. iul. VI p. 574 G: Provincia pro-xima eiusdem Demetiae. — DemetiailUS. 00 Vita Samsonis 1,1 p. 571B: Demetiananbsp;patria. G: Demetiano ex genere. G. Strab. 4,4, 6 p. 198 : IltQi dè tfjg ArifiipQog Kal KÓQgg niGrórsQa, on (prjGlv (DoStiSmviog) sivac vfjsov ngbg rynbsp;BQsrravLKy, xall b/ioia roïg iv .Sagoamp;^aKynbsp;jte^i TTjv ArjgrjTQa Kal rrjv KÓQgv isQonoi-eïrai. ?Deiii-ia F. (Gevrey) Lejay p. 155 = BA 3® s., t. 15 (1890) p. 145: Demia Api- 40nbsp;nosa et Cottalus Africanus. *demi- duster, nach Stokes in ir. deim, gr. Q'tgsqo- in 'd'Sfieq-ccmig, an. dimmr, ae.nbsp;dim, ahd. timber. Dein-iiica F. cogn. (Alaüand) GIL V 5832: Demincae. Deminc-avus ill. cogn. (Intimiano) GIL V 5340: Comago Demincavi f(ilio). Demiuc-illa F. cogn. (Aleda bei Alai-lund) GIL V 5714: Marcello Dani f(ilio) 50 et Demincillae Cucuti f(iliae) uxori. (Lyon)nbsp;Grid, 418, 5 = Boissim p. 193 = Allmer-Dissard n. 158: Crassiae Deminciliae (fiirnbsp;Demincillae), |
Dercin-io — Dert-ona
|
2) hcrg. Vila s. Aemiliani 4, 11 ASS OSB Mahill. sacc. I p. 208: Pervenit ad remotioranbsp;Dercetii (Distertii) montis decreta, culmini-qiie eius, quantum qualitas caeli silvaequenbsp;sinebaiit, propinquus, ac collibus hospes ef-fectus. J)erciii-io. (Ctibem del Griego) GIL II 6338®®; Aemilia Dercinio cum Attide sua. Derc-lnus 31. fig. Dercina F. (Allier) w ScJmerm. 1900: M. Dercinus f(?). (Bom)nbsp;GIL I 918 = VI 8279: Dercina Ivanalaria. ])erc.o(n) 3'T. cogn. (Lodi vecchio) GIL Y 6371: L. Valerius D. 1. Derco. (Aix-les-Bains, Savoie) XII 2461: Tinc(ius) De|r]co. Uerco-iedus 31. cogn. (3Ietg) Bóbcrt p. 32; L(ucius) Vettius Dercoiedus. V Dercy-llOS 31. Apollodor. hihl. 2 c. 5, 10,9, FlIG 1 p. 140; AulQèav öh C^HQaxXiig)nbsp;'A^öfiqiav lig Aiyv-rjv tjXamp;sv, èv y tctg ^óagnbsp;20 aipy^ovvro AksjBcov rs xal Aiqxvvog (3Iül-lenhoff ci.’AQKvvog oderquot;EQKvvog) oi Iloau-ëmvog vtoi, ovg xrsivag êia TvQQtjviag yti.nbsp;3Iela 2,5,78 (aus Timacus): Litiis ignobilenbsp;est (am sinus GalUcus), lapideum ut vocant,nbsp;in (pio llerculem contra Albiona et Bergyonnbsp;(Alebiona et Dercynon cL Bursian) Neptuninbsp;liberos diinicanteni, cum tela defecissent, abnbsp;invocato love adiutuin imbre lapidumferunt. v Derdi-o(n) christl. 31. cogn. (3Iaïland) 30 GIL V 6213: Derdio. Deri s. Deiri. -dero meroivingiscli, in Albio-derus vicus, Autizio-dero, vicum Brio-derum, Duno-deru,nbsp;Hiccio-dero, lo-der-ensis cf. lo-drum, Ise(a)r-no-dero, Terno-dero ïernoderinse castrum.nbsp;s. -dorum, duron. VDerriceiiS 31. Bard. dipl. n. 179, t. 1 ^nl36 (a.572): Derriceus abbas subscripsit. üerro iberisch? 31. (Bei Suint-Bcat, do Basses-Pyrénées) Orelü 1953 = Sacase,nbsp;hist, de Ldwlion p. 26, 8: Derro Borroconisnbsp;f(ilius). J)ert-öiia wol Ugurisch, O. j. Tortona, prov. Alessandria. Artemidor. ap.Stcph. Byg.:nbsp;Ae^rav, Tcóhg AiyvQcov. AQXSjiLÖcoQog ivnbsp;ertiTOfiy tcóv la' xalovfiévyv Asqtamp;vknbsp;nóliv’. rb èamp;vixbv As^rmviog óig Avrqmviog.nbsp;Gie. epist. 11, 10, 5 (a. u. 711): Dertona.nbsp;Sfrab. 5,1, lip. 217: AÉqtcov (ds'amp;ton codd.)nbsp;50 . . .quot;Eaxi dh y Aiqiav nólig a^ióloyog xn-gevy xata gèeyv %yv bSbv xyv anb Fevovagnbsp;elg nXaxEvxiav, sxaxsqag ddiovOa axctölovgnbsp;texqaxoöcovg. . . . Onrog ós ó Aixavqog sGxlvnbsp;6 xcA xyv AlgtXitxv bóbv Oxqéaag xyv óianbsp;[ï)crcin-io — Dert-önaj |
IIiGwv xal Aovvyg géiQi üa^dxm’ xavxsvamp;sv óia Aéqamp;arvog. Vellei. 1,15, 5: De Dertonanbsp;ambigitur, Narbo autem Martius in Gallianbsp;Porcio Marcioque consulibus abhinc annosnbsp;circiter centum quadraginta sex deducta co-lonia est.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;«./n 3,49; Dertona colonia. Ptol. 3, 1, 31: Tavqivav (irrtümlicli) . . . AsQXamp;va. 'PP: Dertona. IA 286, 7: Iternbsp;ab Ariminio Dertonam. 288, 6; Dertona.nbsp;294, 6: Dertona. FL occ. 42, 57: Prae- lonbsp;fectus Sarmatarum gentilium, Aquis sivenbsp;Tertona. Gesta concïlii Aquïleiensis a. 381nbsp;(Ambrosii ppp. t. 2 col. 802 Exuperan-tius episcopus Dertouensis. (a. 451) 3Iansinbsp;6 C.143B: Quintus eioiseoious ecclesiae Der-tonensis. 3Iarü chron. a. 461: His consuli-bus deiectus est Maiurianus de imperio innbsp;civitate Dertona a Eecemere patricio. (cf.nbsp;Gonsularia Bavennatia p. 394 Friclc: Depo-situs est Maiorianus imp. a patricio Eici- 2Unbsp;mere Dertona IIII non. Aug. Fasti Vindo-bonenses priores a. 461, 3IG a. a. IX p. 305:nbsp;Depositus est Maiorianus imp. a patricionbsp;Eicimere Dertona IIII non. Aug. Theophanesnbsp;ad a. m. 5955: Tovxa rw sxei iacpéyy Maio-qlvog sig TaqxCcova vxxb 'Pegixi'ov xxaxqixi'ov.)nbsp;Glironicorum Gallicorum a. 511 pars posterior 635 p. 664 31.: Profectus (Maiorianus)nbsp;autem ex Arelate ad Italiam a patricio Ee-cimere occiditur Dertona. Gassiodor. var. 30nbsp;10, 27; Ex hoiTeis Ticinensibus atque Der-tonensibus. 12,27: De horreis Ticinensibusnbsp;et Dertonensibus. Iordan. Bom. 335: (Maiorianus) apud Dertonam occiditur. Gel. 45,nbsp;236; (Maiurianus) Dertona iuxta Eumennbsp;Hyra cognomento oeciditur. Procop. b. Gotth. 2, 23: Kal ot g'sv nóhv AoqQamp;vcc nqbg tm xtoxagm amp;,xsLyiGxov ovGav xaxaXa^óvxsg, avxovnbsp;xs èvGxquxoTXsdevGccgsvoi sgsvov. Gregor. 31.nbsp;reg. 9,235, a. 599: Ab ecclesia Dertonensi. 4ünbsp;Goncil. Constantinop. III a. 680 (3Iansi 11nbsp;c. 307 B): Audacis episcopus sanctae ecclesiae Dertouensis. c. Tl41): Audax episcopus s. ecclesiae Dertouensis. Bav. 4, 33nbsp;p. 271, 14 —16: Item est continalis prae-dictae civitatis Levarnis civitas, quae dici-tur Dertona. — Inschriften: (Zara) GIL IIInbsp;2915: Dom(o) Dert(ona). (Pettau) 4057;nbsp;Dert(ona). (Verona) V 3468; Pardon Der-tonensis. (3Iaïland) 5830: Derton. (Pavia) 5onbsp;6425: VIvir Aug. Dertonae et Libarnae.nbsp;(Tortona) 7372: Dert. 7373; Flam(ini)nbsp;Dert(onae). 7375: Civi abstinentlssimo col-l(egium) fabr(um) Dert(onensium) patrono. |
Dert-osa — *clëi'-va
|
7376 (a. u. 732; nier als verdaclitig): Civ[i optiino] decurpones] et pl[ebs] col(oniae)nbsp;[luliae A]ugus(tae) Derton(ae). (Bom) VInbsp;221 (a. 113): Dert(ona). 1636: Oriundonbsp;ex Ital(ia) Iiü(ia) Dertona. 2377 (a.136),nbsp;4: Dert(ona). 237T (a. 144, meimal): Dertona. Dertona. 2466: Dertona. 2970:nbsp;Dertona. (Z-wischen Windisch und Briigg)nbsp;XIII 5206 (a. 9—68): Domo Dert(ona). 10 (Ilains, a, 43—71) WK 5 (1886) sp. 205 n. 143: Dertona. Dert-ösa wol iberisch, stadt der Ilerca-vones in Hispania Tarraconensis, j. Tortosa. Strab. 3, 4, 6 _p. 159: Kn avry ós ry óia-ddaet rov’'I^r)Qog BÉQTasacc %azoLv,ia. 9 p. 160 :nbsp;’’Ek Ós rov TccQQaKcovog stvI rov jiógov rovnbsp;quot;J^ygog r.ara BÉffxmaaav nóhv. Mela 2, 6,nbsp;90: Ingens Hiberus Dertosam (deuorsum A)nbsp;adtingit. Plin. n. h. 3, 23: Tarracone dis- 20 ceptant populi XLII, quorum celeberrimi civium Eomanorum Dertosani, Bisgargitaninbsp;eic. Suct, Crcdba 10: Alexandrina navis Dertosam appulit armis onusta. Btol. 2,6,63:nbsp;’llsQKÜovsg xal Ttólsig gsGÓysioi . . . BsgratOa.nbsp;IA 399, 4: Dertosa. Bav. 4,42 p. 304, 2:nbsp;Dertusa. 5, 3 p. 342, 9: Dertosa. Cliron.nbsp;Gaesaraugustan. ad a. 506: Dertosa a Got-tbis ingressa est. Concil. Barcinon. a. 340nbsp;(Mansi 9 c. 109 C): Asellus Dei-tosanus (ep.). 30 Ed. Beccaredi a. 589 (Mansi 9 c. 1001 E): lulianus Dertosanae ecclesiae episcopus.nbsp;Conc. Barcinon. a. 599 (Mansi 10 c.i84A):nbsp;lulianus in Cbristi nomine ecclesiae Dertosanae episcopus. . . . Froisclus in Cbristi nomine ecclesiae Dertosanae episco2ms. Gone.nbsp;Tolet. IV. a. 033 (Alansi 10 c. 642 lo-annes Dertosanae ecclesiae episcopus. Gone.nbsp;Tolet, YI. a. 638 (Mansi 10 c. 671 B): lo-annes ecclesiae Dertosanae episcopus. Gone. 10 Tolet, VIII. a. 653 (Mansi 10 c. 1222 G): Afrila Detorsanus {lis Dertosanus) episc.nbsp;Gone. Tolet. XIII. a. 683 (Mansi 11 c. 1075 D) .•nbsp;Cicilius Dertosanus ejoiscoiius. Gone. Tolet.nbsp;XV. a. 688 (Mansi 12 c. 21 B): Cilt;(ci)gt;liusnbsp;Dertosanae episc. Gone. Tolet. XVI. a. 693nbsp;(Mansi 12 e. 84 E: Involatus Dertosanaenbsp;ecclesiae episcopus. (Tortosa, a. 138 p. Glir.)nbsp;gil II 4057: Res publica Dertos(ana).nbsp;4058 (a. 2491250): Ord(o) c(oloniae) D(er- 30 tosauae). 4060: Huic universus [ordo d(e-curionum) c(oloniae) D(ertosanae)] aedili-cios et du[omvi]rales honor(es) de[crevit]. 4062: VIvir (sevir) Aug(ustalis), cui ordonbsp;Dertosan(us) ob merita eius aedilic(ios) bo- |
nores decrevit. (Valencia) 6239: Ab Sa-gunto Dertos(am), ab Dertosa Tan'acona. (Vicarello) XI 3281 — 3284: Dertosa (-amnbsp;3281). —• Bömische mümen unter Tiberius.nbsp;GoJien m. imp. 1‘^ p. 201 n. 134. 135: Tl.nbsp;CAESAR DIVI AVq. F. AVQVSTVS B M(u-nicipium) H(ibera, cf. Livius 23, 28, 10,nbsp;a. 216 a. Ghr.: Urbem a propinquo fluminenbsp;Hiberam appellatam) l(ulia) ILERCAVONIA,nbsp;darunter DERT( osa). (Bes Tiberius und lonbsp;Augustus) ^.213 n.8: Tl. CA. C. I. A. D. dKnbsp;AVQV. 3ILIn.31aI: MVN. HIBERA. IVLIAnbsp;ILERCAVONIA. ^ M. H. I. ILERCAVONIAnbsp;— DERT. O.LVCRETI.L.PONTI —nbsp;COL.DERTOSA. 'i: AVQV.C.I.A.D.—nbsp;TI.CA.C.I.A.D. LC. IVL.TANC.C.ARRInbsp;/E.C.I.D.II.VIR.aVINO.EX.D.D. lleiss,nbsp;Monn. wisig. p. 50. ? l)erul-o(n) M. Glust. 4,20,8 (a, 294): Deruloni (dativ).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Derus iberisch? M. (Barran, dép. Gers) BE t. 1 n. 307 = BE 1882 pgt;- 27—29.nbsp;134—138 = Blade p. 45 n. 51: Taurinusnbsp;Deri fil(ius) sibi et Orguarrae Tauri f(iliae). *(iër-va eiche, in ir. derucc glans, aus *derunca, cf. air. daur /'. eiche, gen. daronbsp;dara, u-stamm n., mir. dair aus *dari, gen.nbsp;daracb, stamm darv-ac- oder daiT-ec- odernbsp;darik-; eg. derw derw-en eiche, mbret. deru-enn, nhret. derw der-v der-f, Léon der-o {st. 30nbsp;*dervo-) derven, cf. eg. dar, pl. deri, corn.nbsp;dar gl. quercus, ilex; lat, laurus vow*dauro-s;nbsp;vto. mit gr. óóg-v n. holz, balhcn, speerschaft,nbsp;speer, pl. óovga, dovgara hols, ballcen, ógv-Togog holsfallend, ógi-a n. weddung, ögv-g f.nbsp;baiim, eiche, pl. ögv-sg, germ, trewo- baum,nbsp;tro-go- aus *dru-kó- trog, got. triu (stammnbsp;tr-iv-a) n. hols, baum, gdf. dr-eu-, aw. tyrrnbsp;=*dirwa-s föhre, tjara teer, ae. teoro (tyrwe),nbsp;nl. teer, nhd. zirbe sirbel, sirbelfichte; aJcsl. 40nbsp;drëvo (aus urslaiv. *dei--v-o) n. baum, dr-üv-onbsp;(gewönliuh pl. dr-üv-a) hols; Ut, der-w-a /’.nbsp;Menhols; lett. darwa teer; ai, dar-u- n. hols-stiiclc, hols, balken, pfloch, (dëva-, pitu-) da-ru-s fichtenarten, dru-s hols, baum, dar-v-i-snbsp;dar-v-i löffel, dr-u- n. m. hols, holsgerate, m.nbsp;bau/m, art; av. di‘-u- dauru n. hols, speer; idg.nbsp;*dor-u- *der-u- sirbelfichte, *dr-u- fichte. —nbsp;In: Derva Dervus, und in ableitungen Derv-aci, *Dervent-ius, Derv-ius, Derv-ones Der- 50nbsp;vonnae, Dervon-ia, und in compos. *Dervo-genos son der eiche’, ulrct. Der-gen Der-iennbsp;j. Derjen in La Boche-Berrien, dép. Gótes-du-Nord, arrond. Lannion; cf. *daru. [Dert-ösa — *dër-vsy |
Dervü
De-uccus
Deucium — Devi-gnata
O
Devil. . .
Dexiv-ates
|
Devil. . . (Silber-münze der Gallier in Pannonien; fund vonJahrendorf) BN 1869nbsp;p. 287 = Muret-Chab. 10164: M DEVIL. Dsv-ill-ivis M. Devill-ia F. nomen, von devo-. (Grenoble) CILXll 2241: Devilliaenbsp;Atticae flaminicae (dat.) heredes. (Gières beinbsp;Grenoble) 2269: L. Devillio Lueino patr[ijnbsp;et L. Devilllio] Martian[o]. (Grenoble)nbsp;2270: D(is) M(anibus) et memoriae aeter-10 nae Devilliae Atiliae. 2271: D(is) M(ani-bus) Devilliae Catullinl fil(iae) Titiolae,nbsp;(Moirans-de-l’Isère) 2280: P. Devillius Lu-cinus . . . . et Devilll Lutatius et Lueinanbsp;(also Devillia Lueina). [s. Divilia.] (Mainz,nbsp;a. 205 p. Clir.) GIB 1024: T. Devillius T.nbsp;Immunis fil. In 0. *Dëvilli-acum, erhallcnnbsp;in Beveacco in Oberitalicn, und Be'villac innbsp;Frankreich, depart. Lot-et-Garonne, arrond.nbsp;Villeneuve, canton ViUcreal; in IHeblicli annbsp;20 der Mosel, im Icreis Coblenz. Devione s. Divio. Dgy-io-s Dë-ius M. Dev-ia F. cogn. (Balmatien) CIL III 3189: C. Semproniusnbsp;C. f. Deius. (Alexandria in Aegypten, saec. 1nbsp;p. Chr.) American Journal of Archaeologynbsp;vol. 3 (1887) p. 261—298: Asviog Kelrog.nbsp;(Le Mans) Mowat p. 69: Devia. s. Divius,nbsp;Deio-taros. DëVÖ-gnatiX F. cogn., zu *Devo-gnato-s ;!0 ^Sioyévrig’ cf. gr. Gsoyvtjrog, naeh d’Arboisnbsp;de Jubainville ^celle qiii est habituee auxnbsp;dieux, qui adore les dieux’. (Oberfrising bcinbsp;Mahrenberg) CIIj III 5101: C. lulio Accisnbsp;f. Gisiaeo et .Devognatie Ationis filiae uxso.nbsp;Plorus et Valerius fill et Drogimara filia v.nbsp;f. Daneben Dêvï-gnata. Dëvö-na fern. a.-stamni, abgeleitet von '’¦'deivo-s goit, ^die gottUcJie, glanzende’, vonnbsp;|/deiv div ai. glanzen, dêvana n. das stralen,nbsp;40 glanzen, l) urspr. die quelle Fontaine desnbsp;Chartreux in Cahors, dép. Lot, dann discnbsp;hauptstadt der Cadurei selbst. Ptol. 2, 7, 9:nbsp;Kadov^noi v,ai itólig Aovrjóva (entstéllt fürnbsp;Arjovova). TP: Bibona (verschrïben für Di-bona). 2) Die quelle von Bordeaux, als G.nbsp;Auson. ord, urb. nobil. 157 —162: Salve,nbsp;fons ignote ortu, sacer, alme, perennis, | vitree, glauce, profunde, sonore, inlimis, opace.,nbsp;Salve, urbis genius, medico potabilis baiistu,nbsp;60 Divöna (latinisietie, an lat. divos angelent enbsp;form), Celtarum lingua, fons addite divis.nbsp;(ef. Verg. Aen. 8,301: Salve, vera lovisnbsp;proles, decus addite divis) | Non Aponusnbsp;potu, vitrea non luce Nemausus ] purior, [Devil... — Dexiv-ates] |
aequoreo non plenior amne Timavus. (Bc»'-deaux) JulUan n. 23: [Divjonae M(arcus) Sulpicius Primulus Turiassone(n)sis sevira-l(is) d(e) s(ua) p(ecunia) f(aciendum) c(u-ravit) Sulpicia Pboebe l(iberta) Sulpicianbsp;Censorina f(ilia) Sulpicius Sacuro f(ilius). 3) lm saec. XIII quelle Divona, j. Jlivonne, dép. Ain, arrond. und canton Gex, 4) Innbsp;Germania magna, j. Bewangen im wirtem-berg. Jagstkreis, oberamt Aaien. Ptol. 2,11, lonbsp;14: Agovóvci. s. Dêvana, Dianna, Diona.nbsp;Devoni s. Dêvana. Devou-iii F. (Laïbarh) CIL III 3863: Vibunna Uss . . . f. Devon . . iae uxori. (lëVO-S goit. (Lydney Park) CIL VII 140: Devo Nodenti Silvlanus anilum per-dedit. s. deivo-s. J)evovicia s. Delgovicia. Devva F. (8. Velt bei Greifenburg) CIL III 4724: Devvae Atiougon(is) f. matri. 20nbsp;(lex wurzelform aus dec-s = ai. daksb,nbsp;es gemand recht machen, tuugen, in *dexo-s,nbsp;dekstero-s rechts, südliéh, dex-tero-, dex-tro-,nbsp;Dexterius. ? Dexe ftg. (Malonne in Belgien) WZ 12, 404: Dexe f. I)ex(xs)-ïva (xs ivol als ;£S zu lesen) fem. A-stamm zu *deksivo-s, G., villeicht eine quellenbsp;Oder personification des fl., ivelclier durch dienbsp;gemarkung des Bexivates gieng; oder — Vor- sonbsp;tuna? srhutzgöiün im sinne des lat. dexter.nbsp;(Pertuis, dép. Vaucluse, arrond. Apt) CILnbsp;XII 1062 = MSAF 48 p. 332: Dexsivaenbsp;v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito) A(ulus)nbsp;’Com(inius) Suc(cessus). (Cadenet, dép.Yau-cluse, arrond. Apt, sur la colline du Caste-lar) CIL XII 1063 = Ilübner, Fxemplanbsp;n, 935 = MSAF 48 p. 332—336: D(eae)nbsp;D(exsivae) Quartus mar(inus) securem d(at).nbsp;D(eae) D(exsivae) 0 (defunctus) Quartus 40nbsp;v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). CIL XIInbsp;1064 = MSAF 48 p. 331: Dexivae et Cau-dellensibus C(aius) Helvius Primus sedilianbsp;(steinbanke) v(otum) s(olvit) l(ibens) m(e-rito). [cf. Fridegodi vita s. Wüfridi Ebora-censis (f 709) 15, 456 bei Mabillon, ASS.nbsp;O.S.B. snee. III 1 P- 161: Non igitur eoe-ptum dissolvit Dexïa votum.] Dexiv-ates F. an der Burance mit lirnipt-stadt auf deni hiigél Castelar bei Cadenet. r,o Plin.n.h. 3,^i: Regio Anatiliorum et intusnbsp;Dexuiatium (F. Bahiet corr. Dexivatium)nbsp;Cavarumque. rgl. Desuatus stagnum, lacusnbsp;; Desuviaticus, l’étang de Bez(Bés)eamnes. |
dexo-
Diacu
(lexo- aus *dex-vo-, celtische unci german. gdf.*amp;sks-uo- dexter, air. dess (ss aus ks, vnbsp;gescliwunden) recht, südlich, ir. des, onir. tessnbsp;siidlich, ir. faitsi ^the south’ aus *fa-desi, ir.nbsp;Hechter (;m. Hechtere; aw/, dehou, w. dehau'nbsp;decheu detheu (right, south), deheu (adi.,nbsp;rigid), mbret. deh-ou dechou droit, l)ret.(Leon)nbsp;deou droit, hret. deho, vannct. deheu, corn.nbsp;dyghow dyow dexter; imibr. der-va- (des-
10 va-), lat. dex-ter, dext(e)ra;^r.
Ss^LxsQÓg; got, taihsvs taihs-va rechts, taihsvö die rechte, vgl. ahd. siibst. zëswa zesawa dienbsp;rechte, ahd. adi. zëso, gen. züswes redds,nbsp;mhd. zëswe dextra, asl. desïnu. dexter, ininbsp;lit. iveiter gehildet deszin-T die rechte; ai.nbsp;daks-a-s tauglich, tuchtig, ein u'crJc gid aus-fiirend, daksina-s recht, südlich; daksinayananbsp;the going (of the swi) to the south; av. da-sina-; idg. *defo-, *deks-ino-,(7ea;fer. cf.
20 Hex(s)iva, Con-dexua.
Dexoniiis If. Dexsoiiia F. (S. Maria di Capua) CIL 1 1207 = X 4110: Hexso-nia Sclemio. (Hr. Ain Tumga) VIII 14944:nbsp;Hoxonius Crescens. 15085: Saturni sac. L.nbsp;Hexoni Mundi votu solvit 1. a.
*Dextei’i-acum vom lat, M. Hexterius, 0. 1) Bextrago, j. Bcstrich bei Saargemimd.nbsp;2) franz. Bistre, dép. Maine-et~Loirc, arrond.nbsp;und canton Saumur.
30 ¦¦^Dextrini-aciim mm lat, M. Bextrinius, in Thesternich, j. Bisternich im rheinpreuss.nbsp;hreis Buren.
* (li aus *de, privativ-partïkel, praep., air. di- dé-, eg. corn. bret. di; praep. niit dcd. dinbsp;de mn, lat, dé, umbr. da-, osh. dat, acy. di,nbsp;w. di, mbret. bret. di, corn, the di- dy. Innbsp;‘‘¦'di-aco-s, Tar-con-di-motus.
Di . . . . Gr. (Chester-Ic-Street) CIL VII 453: Beo Hi____
lt;10 Di.... nins M. cogn. (Borgo S. Bal-mazzo) CIL V 7854: Vesuav/D////nius loo-suerunt.
(lia- praefix, nach Stolces gr. ëiamp;, thcssal. Sd durch, zwischen. In Hia-blintes, Bia-rilos, Bia-senius? Dia-sulos.
Dia 0. s. Bea.
Dia......loagus. (Hcmteville bei Bu-
milly, dép. Ilautc-Savoie) CIL XII 2558: Aug(usto) Vin(tio) sacr(um) T. Valerius . .
3» [f.] Crispinus sacer(dos) Vintl . . praef(ectus) pag(i') Dia .... aedem d. (Seyssel) 2561:nbsp;Vintio Au[g]. 1’olluci safcr^um)] Q- Catiusnbsp;• • (f.J Bellicus sacerdos [praef.?J
Dia......d. s. p. c. (Bei Yence) 2562“:
[Praef.?] pagi [Dia ....]•
Dia-blin-t-es t-stamm, nach Gliich von privativ-partikel dia- und eg. blin, s. *hll-no-snbsp;(Stolces *bleno-s, ai, glana) crniattet, u\ diflinnbsp;not tired, unwearied, also quot;impigri, alacres,nbsp;strenui’, V. in Gallia Lugdun., ini n.-ic. dernbsp;cdten dioecese Lc Mans, uni j. Jublains, dép.nbsp;Magenne, arrond, Magenne, canton Beds.nbsp;Cues. b. G. 3, 9, 10: Socios sibi ad id bei- lonbsp;lum Osismos, Lexobios, Namnetes, Ambilia-tes, Morinos, Diablintes (diablintes U dia-bliudes T diablintres ce A.shb.') Menapios a,d-sciscunt. (Baraus abgesdtrihen Bros. 6,8,8.)nbsp;Blin. n. h, 4, 107: Diablinti (zivischcn dennbsp;; Coriosvclitcs und Biedones). Ptol, 2,8,7: ’Eunbsp;ÖS tfj fisaoysla zmv [isv Ovshstcciv sisiv dva-xoliKcoxeQoi AvkiQKioi (-pyjot X) ot Aia^kC-xai, óv Txókig Notódovvov (Jublains). NGnbsp;I 3, 9: Givitas Diablintum (nach Longnon la 20nbsp;\partie de I’ancien diocèsc du Mans composenbsp;I dcs dcygennés de Passais cm Maine, de Pas-j sais en Normandie, de la Bochc-Mabille, denbsp;Javron, de Lassag, de Magenne, d’Frnée etnbsp;j d’Évron. Not, Tiron, 87, 64: Diablentas.
\ Pard, clipl, n. 230 (a, 615), t. 1 p. 208: j Viliam Mareiliaco sitam secus Diablentasnbsp;vieum. p. 214: Domum Diablentes, quainnbsp;meo opere aedificavi. p. 215: Locum, quinbsp;dicitur Calviaco, vel quicquid undique in 30nbsp;oppido Diablentis, iuxta ripam Aroëiiis iiu-violi comparavi. . . . Ees antiquas sanctaenbsp;ecclesiae Diablenticae. . . . Apud ipsam ca-sam Diablenticam. Vita Biminoli 2,8 ASS'nbsp;16. mai III p. 608 B: In condita Diablen-tica (le canton cle Jublains). Testamentuninbsp;Iladoindi 6 ASS 20. ian. Up: 1143: Ago-bertus abbas Diablentis. Vita Siviardi 2nbsp;ASS 1. mart, I p. 66 B: In pago Cenoman-nico et in parochia Deablentica (au pays clc 40nbsp;Jublains). Merow. miinzen. Belfort 1736nbsp;(Prou 451): DIABLENTIS. 1737 (Prounbsp;451 bis): f ^IVBLENTVS. YilleicM gehortnbsp;dazu auch 1735 (Prou 450): '[¦lABOLEN-TI2 VI.
Di____Inisia? (Langres) CIL XIII
5737: Di . . . . busie Catiola m[a]t(er) p(o-! suit).
: *(li-aco-S von di- privativum und zu led. ocior, acer, gr. mxv-g, acg. diauc segnem, .50nbsp;cigcntlicli ^unschneU’, w. diog lent,paresseux,nbsp;Cafhol. diec, dieuc, nbref. diek paresseux.
DiilCil F. (St. Leonhard in Karntcn) CIL I HI 5084: Vercaius IJcconis fil(ius) v(ivus)
[dexo- — Diaoii]
50
-ocr page 654-? Diaecus
-diasto-s
fec(it) sibi et Diacuni Suri f(iliae) coii(iugi) et Fuscae f(iliae) an(norum) XVIII.
? Diaecus G. ïberisch? (Nord- oderWest-Spanien) GIL II 4977: Valerius Tiro Di-a[e]co (dativ; so list für Dialco Hübner).
?Dia-gezon. (Angora) GIG i020: lt;Igt;vlr)
?Dialacei cogn. (Borf Esio hei Trohaso) Pais n. 1300; Dialacei (?) A. f.
10 ?Dial-o(n) M. (Palota) GIL III 4146: Aurelius Dialo.
Diana G., von den Geiten verert; vgl. Abnoba, Artemis. Arrian, cyneg. 34, 1:nbsp;KeXrmv ös sGxiv olg vógog, xal èviavGia Oii-siv xy Agrigidi' ot os %al amp;yGav^öv axco-ösMvvovGiv xfi amp;eü' xctl sm gev Xayatpnbsp;ciXóvxL dvo ojlolw ig^dXXovGtv ig xov HyGav-20 qóv' STil ói aXóÓTtcXinbsp;nbsp;nbsp;nbsp;oxi inc^ovXóv
XI nbsp;nbsp;nbsp;2Qyga, r.aï xovg lajaaj óiacpamp;si'QSL' xov-xov svsKa TcXsïov sgjldXXovGiv, amp;g snl xtoXs-fiiw aXóvxi' snl 6s óogxddi réGGapag ÓQaigdg,nbsp;on gsya xö fcoor, xal y amp;yga svxigoxsQa.nbsp;2: TIsQisXamp;óvrog ös xov sxovg onóxav (xa)nbsp;ysvS'amp;Xici yxy xxjg AQxsgiSog, drofyvvxai gsvnbsp;6 •d’rjGavpóg, ccno ós xov GvXXs^amp;érxog csqsïox’nbsp;divovvxca, 04 gsv oïp, ot ós alya, ai ós gó-G%ov, SI ovxco ngoxuiQoï. 3: BvGavxsg ós xal
30 Töv isQsuov anaggagsvoi xy ’Aygorsgu, wj sxccGxotg vógog, svcoiovvxai avxoi xs xal alnbsp;xvvsg. xdg xvvag ós xal Gxs(paigt;ovGii’ iv xyósnbsp;xy ygsga' wg óyXov slvai, óióxi in avxaïgnbsp;soQxa^ovGiv.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(ATbarracin) GIL II 5889:
l)ian[aje D.....bidi sac[rum] pro salut[e
........] ex voto. (Turn-Severin) III
8014: Dianae Aug(ustae) aram L. Samo-gnatius [Ter]tius Trever v. s. 1. m. (Nimes)
XII nbsp;nbsp;nbsp;3152: |Dia]na[e sanctae?J res publicanbsp;40 Neniausesiu[m]. (Bei Ore, dép. Ilaute-Ga-
ronne, ar rond. Saint-Gaudens, canton Saint-Bertrand de Gomminges) BA 16, 2 (i860) X). 487 = BE t.2 p. 57: Diane et Horolatinbsp;et Garre deo Ant[i]nous t. s. 1. m. (Marhach)nbsp;GIB 1600: [DJeanae et. . [g(enio) l(oci)nbsp;exp]lorator[es] . . . Triboci ... et Boi... 1.nbsp;1. m. fOos) 1675: Dian[ae]. (Ascliaffenhurg,nbsp;a.'178x^.Glir.) 17bl-, Apollini et Dianae n(u-merus) Brit(tonum) et explorat(orum)lSfema-60 ning(ensium). Gr eg. Tur. li, F”. 8,15: Eepperinbsp;tarnen bic (in Trier) Dianae simulacrum,nbsp;((uod populus bic incredulus quasi deumnbsp;adorabat. . . . Cuin nos solicite interrogare-mus, qug ei cybus aut potus esset, vel qua-
[PDiaeQua — -din^to-sj
liter simulacra mentis illius subvertisset, ait: 'Potus cybusque meus erat parumpernbsp;panis et oleris ac modicum aquae. Verumnbsp;ubi ad me multitude vicinarum villarumnbsp;•confluere coepit, praedicabam iugiter, nibilnbsp;esse Dianam, nihil simulacra nihilque quaenbsp;eis videbatur exercere cultura; indigng iamnbsp;esse ipsa, quae inter pocula luxuriasque pro-fluas cantica proferebant; sed potius deonbsp;omnipotenti, qui celum fecit ac terram, di- lonbsp;gnum sit sacrificium laudis inpendere. Ora-bam etiam sepius, ut simulacrum dominusnbsp;dirutum dignaretur populum ilium ab boenbsp;errore discutere. Plexit domini misericordianbsp;mentem rusticam, ut inclinaret aurem suamnbsp;in verba oris mei, ut scilicet, relictis idolis,nbsp;dominum sequeretur. Tune convocatis qui-busdam ex eis, simulacrum boe inmensum,nbsp;quod elidere propria virtute non poteram,nbsp;cum eorum adiutorio possim eruere, iam 20nbsp;enim reliqua sigillonim, quae faciliora fue-rant, ipse confringeram. Convenientibusnbsp;autem multi ad hanc Dianae statuam, missis funibus, trabere coeperunt; sed nibil labor eorum proficere poterat. Tune ego adnbsp;basilicam propere, prostratusqug solo, divi-nam misericordiam cum lacrimis flagitabam,nbsp;ut, quia id humana industria evertere nonnbsp;vallebat, virtus illut divina distrueret.nbsp;Egressusqug post oraeionem, ad operarius 30nbsp;veni, adprebensumque funem, ut primo ictunbsp;trabere coepimus, protinus simulacrum ruitnbsp;in terra, confractumque cum malleis ferreisnbsp;in pulverem redige qs.
Dianna für *Div-anna, quelle, j. Bivonne-fontaine, dép. Yonne? Pard. diqtl. n, 363, t. 2 p. 152 (a. 670): Per fontauam, quae voca-tur Dianna, cf. Dëvona.
? Dianu . . . (Tauchendorf hei Fricdlach) GIL III 11555: Mogi[ancus] .... Dianu 40nbsp;.... sibi et M . . . . coniug[i . . . ] C. Mogi-an[co] .... decu(rioni) C[l|a[udi Viruni].
Diara O. (Aleyzieu, dép. Isère, arrond. Vienne) GIL XII 2370: Genio aerar(ii)nbsp;Diarensium.
Dia-rilo-s. 8ilba--münzc der Santones. Muret-GJiah. 4537: [DA]RA B DIARILQS.
Dias. Münze. Evans p.2Pd—27)0, plate VI n. 14: DIAS M VIR ode»-VER(ulamium).
Dia-senius 31. (Bonn) Steiner 17)91: 60 Diasenii. s. Disenius.
-diasto-S in Eai^axo-óiaGxog. cf. (Udine) GIL V 1169: C. Clodius . . . diastusnbsp;fier ...
Diastu-llus
*diies
|
Diastu-llus M. (Caii) CIL III ö250: ... o Diastulli. cf. Diastulus. Diastu-llis M. (Mateca leiBobovc) GIL III 11686: Quartus Diastuli anonim Tituanbsp;{oder Litua) Quarti a[n.] III. cf. Diastullus. Diastu-marus M. (Bei TrifaU mischen Plesko mul Lake) CIL III 5144“: Diastu-inar(us) Ibliendi f(ilius). Dia-sulo-s M. Gallische silber -münzen 10 der AiduL Muret-Cliah. 4870: DIASVLOS.nbsp;4871pl.XV: DI/Nquot;5VL02. 4872: DIASVL..nbsp;4873: DIASVLOS. 4874 (aus Villeneuve-nu-Boi); DIA . . LOS. 4875: DIA M DIASVLOS. 4876.4877: DI ASVLOS. 4878:nbsp;lAVSOL. 4879—4884: DIASVLOS. Audinbsp;im funde von Vernon. Diatua M. (Old Carlisle) CIL VII 337: Deo sancto Belatucadro Aurelius Diatua (?)nbsp;ara(m) ex voto posuit l(ibens) m(erito). 20 ?Diauxis. (Le Chanteau) Espérandieu Cité des Lemov. n. 53 p. 134: Diaux(i)snbsp;f(ecit). Dibialimou O. am Arly, gegenüber Albertville in Savoy en. Bav. 4, 26 nbsp;nbsp;nbsp;237,19: Dibialimon; = adPublicanos TP, IA 346,3. Di1t)i-o(n) s. Dm-o(n). Di-bug-iu-s 31. (Ebersdorf) CIL III 4595: Acaino Sumoti f. an. XL h(ic) s(itus)nbsp;e(st) Dibugius f. p. 30 ?Dicades 31. (Bei Aguilar de Campó) CIL II 6302: D(is) M(anibus) Dioadi filionbsp;suo Miliocula pientis (simo) ann(oi’um)nbsp;XXXVII f(aciendum) cu(ravit)? DICAiiYlI fig. (LeChdtelet) Ilabcrt 475. Dicalydönës V., einer der zwei haupt-stiimme der Picti. Ammian. 27, 8, 5 (a.368): Eo tempore Picti in duas gentes dmsi, Di-ealydonas et Verturiones, itidemque Atta-cotti, bellicosa bominum natio, et Scotti pernbsp;40 diversa vagantes multa populabantur. cf.nbsp;(oxearog Aovrjxalrjóóviog. D-icc-ius M. (Marren, im oldenburg. amte Loeningen) BJ 57 (1876) s. 67 == B3Inbsp;1882 n. 6 == 3Iowat p. 125 = Ilübner,nbsp;Exempla n. 941: Vic(toriae) Piccius Ca-micci (filius oder libertus) v(otum) s(olvit)nbsp;l(ibens) m(erito). PDicisd.....co oder ///codicis d////? 3Icrou\ miinze. Belfort 1558. 1741 = Prow 60 2534: CINVONICVS M M DICISD.....CO Oder///CODICIS D////. Dikol? gallisdie münzen von GalUa Cisdl-pina, nadiamumg einer massalioüschen niünze. (Silber) 3Iuret-Chab. 2164—2168, pl. V: Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
DIKOA; (Bronze) 2169: DIKOI. v. Buhn-Fcrrero *16. ?Diconc-ius 31. Vila ArigU 14 A8S 1. mai 1 p. 111 B: Dieoncio provectae aeta-tis presbytero (abl.). 15: Diconcii. Dictl F. in Brittanien. NI) occ. 40, 8: Dictim. 23: Praefectus numeri Nervioi’uinnbsp;Dictentium, Dicti. Bav. 5, 31 j). 432, 2:nbsp;Dixio. Dicul ir. Dicuil Dicuill, M. Baeda li. e. lo 3,19: Presbyteris Gobbano etDieullo. 4,13:nbsp;Monacbus quidam de natione Scottorum,nbsp;vocabulo Dicul, habens monasteriolum per-modicum in loco, qui vocatur Bosanbamm,nbsp;silvis et mari circumdatum, et in eo fratresnbsp;V sive VI, in bumili et paupere vita domino famulantes. Dida 31. F. (Triest) CIL V 624: L. Patroni Didae. (Ad Gaorle) 1958: Q. Li-covius Q. 1. Dida. Vila Boniti 7, 36 ASS 20nbsp;15. ian. ï p. 1075: Die abbatissae Didae. Didalus 31. (Tarragona) CIL II 4970, 146: P. Corne(lii) Didali. ?Didienses F. in Galatien. Plin. n. li. 5, 147. Didiloui rivus, bei Stablo. Pertz dipl. n. 29 p. 29, 4 (a. 667): übi Didiloni rivusnbsp;consurgit. Dienc-auni? (Bei Fréjus) Eaibel 2379 (carm.): Kmfitjg Aisvxavvcov (?) [rtjavrudr- sünbsp;fiovog FaXazLyg. ?Diesne O. Pard. dipl. n. 483, a. 712: In pago Toxandriae, loco Diesne. Dieusenensis s. Deusoniensis. DieTi-o(n) 31. (Gaisthal) GIL III 5417: Boius Boniati (sibi) et Maximae Dievionisnbsp;f(iliae), con(iugi) op(timae) an(norum) LX. ?Dige(i)nes pl., G(öttinnen?). (Altar zu Béziers) CIL XII 4216: Digenibus (dativ) V. s. 1. m. Licinia Terentulla. (Bei Coin) io CIB 316 = Büntzer, Katalog 2,31 =BJnbsp;83 s. 171 M. 446: Diginibus sacrum Sex.nbsp;Comminius Sacratus et Cassia Vera ex im-p(erio) ips. Digmani-acus von Digman, O. j. Ba-migny. *diies s-stamm, tag nadi Stokes, in air. die (aus “’dijas) dia, acy. did in trennid gl.nbsp;postridie, w. dydd m., pl. dyddi-au; diau days,nbsp;coi'n. det gl. dies, detb für dedb, plur. de-.50nbsp;zy-ow; mbret. dez, pl. dezyou, bret. dez m.,nbsp;plur. dizi-ou, (Léon) deiz aus *dides fürnbsp;“dijes mit epenthetisdiem j; cf. lat. dies, diêm,nbsp;gr. Zevg, Zijv, ai. dyaüs, accus. dyam. 41 [Diastu-llus — *(iiie8] |
Dii-ona — dio-
|
Dii -öna G., eponyme nymplie des baches 1 la Vionne oder VAndiole, der m Saint-Mar-cel du Carreiret, dép. Gard, canton Lussan,nbsp;entspringt imd sich in die Cèze ergieftt. (Auxnbsp;environs de Bagnols-sur-Cèze, depart Gard,nbsp;arrond. Uzès; Laudun) GIL XII 2768:nbsp;Dilona. cf. Dëvona. Dilgia der hach Bléquim. Dilis O. j. Couronne-Vieille, beim cap 10 Couronne. IA mar. 507,5; Ab Incaro Dilisnbsp;positio. 6: A Dilis fossis Marianis portus. ?Diluniis fl. Sallust, histor. (cod. Orléans 169) fragm. XVIII. cf. Hauler, Wiener sitg.-berichte 113 s. 678: Flumine Diluno. Diluquifiaga (Chluquifiaga) s. Dulco-faiacus. Diluro s. Iluro. ?Dimarius M. nomen. (Vienne) GIL XII 1824: Matris Augustis D(ecinms) Di-20 marius Messulus restituit ex voto. ?Diiiiidia fl. j. la Desmée, bei Margon, dép. Sarthe, nbfl. des Loir. Dimiono fig. (Limoges) Schuerm. 1915: Dimiono. cf. 3616: Of. Miono? Villeicht zunbsp;lesen: Damon(i) o(fficma)? Dimis fig. (Steinsfurt) Schuerm. 1916: Dimis fe(cit). Diminia F. (UnbeJcannten fwndorts) Hett-ner. Trier n. 109: Dae Sulevpae] Dimmia 30 [Atjtali'v. s. [1. m.] Dinceii... M. cogn. (Podverh bei Ober-lichtenwald) GIL III 5128: Dincen. Dinia ligurisch? oder cf. ïberisch Dïniu (Dianium) in Hispanien? stadt der Bodion-tici in Gallia Narbonensis, römische colonienbsp;der tribus VoUinia, j. Bigne en Provence,nbsp;dép. Basses-Alpes. Plin. n. h. 3,37: Ad-iecit formulae (Narbonensis provinciae) Galbanbsp;imperator ex Inalpinis Avanticos atque Bo-40 dionticos, quorum oppidum Dinia. Ptol. 2,nbsp;10,8: OvoKOVTtojp Sè Kctl Mr/fitvcov civaroXi-KÓxEQoi Zévttol (cf. Sanitienses, stadt Sénez),nbsp;év nóhg Aeivia. NG 17 (Alp. marit), 2:nbsp;Civitas Diniensium. Goncil. Agath. a. 506nbsp;(Mansi 8 C.337G): Pentadius episcopus denbsp;Dinia. Gone. Aurelian. a. 549 p». 110,14 M.:nbsp;Hilarius episcopus ecclesiae Diniensis. Gone.nbsp;Arelat. a. 554 p. 119, 24 M.: Hilarius episcopus ecclesiae Diniensis. Goncil. Paris.nbsp;50 a. 573 p. 149, 29 M.: Heraclius in Cbristinbsp;nomine episcopus ecclesiae Diniensis. Gone.nbsp;Matiscon. a. 583 p. 160, 39 M.: Heracliusnbsp;episcopus Diniensis. Gone. Matiscon. a. 585nbsp;p. 172, 25 M.: Eraclius episcopus ecclesiae [Dii-Öna — dio-] |
Diniensis. Gone. Gabilonense a. 639—654 c. 20, p. 212, 20 M.: Agapium vero et Bo-bone Diniensis urbis episcopos. (Gaerleon)nbsp;GIL VII 122: Q. luli Severi Dinia veteraninbsp;leg. II. Aug. coniux f. c. (Narbonne) XIInbsp;4427 =4661 = 4767 = 4903 = 6037“: Q. lulio C. f. Volt(inia tribu) Barbaro aedill col(onia) Dinia Lub . . . (beiname vonnbsp;Dinia). Dini -SCUS o. j. Digny, dép. Eure-et-Loir, lo arrond. Dreux, canton Senonches. ? Dinif-ivis M., bischof von Tours. Greg. Tur. h. F. 3, 2 : Dinifius. 17: Dynifio epi-scopo apud Toronus decedente. 10,31: Un-decimus Dinifius episcopus, et ipse ex Bur-gundia veniens. Din-ius M. nomen, tool lateinisch, wie Dinnius, Dindius? Dinn-aus Jlf. Baeda h, e. 2,19 (quot;a. 640): Tomiano, Columbano, Cromano, Dinnao et 20nbsp;Baitbano episcopis. -dinilis in Danna-dinnis. Dino s. Duno. ? Binogetia O. in Daden, Ptol. 3,8,2: Kara Aivoysrtav (tsviêoysTiav X) nóhv.nbsp;10, 1: Ta svrsvamp;sv Aavov^ta, Kalovyivcgnbsp;ö's quot;laxQa, (xÉyQi xcöv eig xbv Hóvxov ex^olamp;v,nbsp;ov fj ykv xaxa Aivoyexiav nóhv sniGxQoipiinbsp;sl'QYjXKi inéyovGa yoiQag vy'yc, yo'. 5 (innbsp;Moesia inferior): Aivoysxlcc. IA 225,5:30nbsp;Diniguttia. ND or. 39 (Scyth.), 24: Militesnbsp;Scytbici, Dirigothia. Bav. 4, 5 p. 178, 17:nbsp;Dinogessia. Bino-inagius AI. Sacaze, Epigraphie de la Givitas Gonsoranorum. Paris 1883. Dino-niogeti-marus vgl. cy. *Vasso-dënus, oder villeicht gu ir. din day, denus spatium temporis, lat. noun-dinam (nounnbsp;aus novem), nun-dinae, peren-dinus, got.nbsp;sin-teins? asl. dïnu dïnï, gen. dïn-e tag, lt;tonbsp;Ut. dè'na, ai. dlna-m; cf. Mogetius, Mo-git-; G., beiname des Mars. (Saint-Pons,nbsp;départ. Eerault) GIL XII 4218: L. Coeliusnbsp;Rufus lulia Severa uxor L. Coelius Man-gius f. Divannoni, Dinomogetimaro Marti-b(us) Y. s. 1. m. Bin -UUS cy. M. (Gulval, bei Penzance, Gormvall) IBGh 3 = Bhys^ 405—406:nbsp;Qvenatauci ic Dinui filius. -dio- suffix, in Ate-dios, air. adjectiv- so suffix de = *-dio- (nicht -tio- s, nach Thurn-eysen), con-de caninus, diade = *deivo-dio-s,nbsp;galdse, taknande terrestris. dio- für stanm%*dt\'lt;fo, nehenform von dêvo-. |
Diocara
Dis
Diratus M. (Bordeaux) Jullian n. 245: Dirat(us). s. Diorata. ? Dirista M. christUch. (Lmtaie) CIL V 5492; Diristae nutriciaes. ®-(D)ir-0na Sirona [nicht (nach Gliick und Ithys) die Hanglebige’, m *sIro-s, ir. sir,nbsp;cy. bir lang, cf. X^itTÓ-C)i9og,Victi-sir-ana, ir.nbsp;name Siorna (ai6S*Sïron-jo's) Saogblacbnbsp;iined] ; G(öttm). (Baumburg) CIL JU 5588: Apollini Granno [et Sijronae Ai..........lo in . . . fo . . V. s. 1.1. m. (Bom) VI 36; Apollini Granno et sanctae Siionae sacrum. (Bordeaux) Jullian w. 19: Sirenae Adbucie-tus Toceti fil(ius) v. s. 1. m. (Luxeuil) CILnbsp;XIII 5424: Apollini et Sironae idem Tau-(j. in Trier) CIB 814 = Ilettner 49: rus. Deae Ilirona[e] L. Lucanius Censor[iJnu[s] sigillum d(ono) [d(edit)]. (Bitburg) CIBnbsp;815 = WII2 (1883) n. 104 = Hettner 48;nbsp;I(n) h(onorem) d(omus) d(iYinae) Apollin[i 20nbsp;Granno] et Siro[nae]. (Nierstein) CIB 919:nbsp;Deo Apollini et Sironae lulia Prontina v. s. 1. 1. m. (Mainz) 1001: [Deae] Sirona/)/(/. (Groftbottwar im wirtemberg. Neckarkreis,nbsp;amt Marbach, a. 201 p. Chr.) 1597: Innbsp;b(onorem) d(omus) d(mnae) Apo[lli]ni etnbsp;Sironae aedem cum signis C. Longiniusnbsp;Speratus Yet(eranus) leg(ionis) XXII. p(ri- antum, cf. Derv-entum, 0. j. Linant-sur- migeniae) p(iae) f(idelis) et lunia Deva Diocaru M. (Troyes) Hubert 479; Dio-caru.fe(cit). cf. (Sens) 476; Dio. (Beaune) 477: Dio. (Heims) 478: Dioc . . . .... diocrariis G. (Bei Boquebrun, dép. Ilérault, canton Olargues) CIL XII 4217; .....diocraro (villeicM dio Draro filr deo (Jraro) [?L]uc. Verus . . . aesidia Extricata d. s. p. ? Diodatus M. cogn. (Talavera de la 10 lieina) CIL II 5331; Q. Goius(?) Dioda[t]iis. ?Diodrus M. (Carbonate) CILY 5637: M. Stardius Diodrus sibi et Stardiae Seve-rinae libertae et coniugi suae. DiO-duruui s. Divoduron. Biogiluiw aus *Dlvo-ialo-n, 0. j. Leuil-les-Hnghein, dép. 8einc-et-0ise, arrond. Pon-toise, canton Montmorency. Dio-lindum fUr ^Divo-lindon (aqua di-vina, splendens?), 0. bei den Cadurci, j. Bel-20 vès, départ. 'Dordogne, arrond. Sarlat. TP: Diolindum. DioMuda? s. Doninda. Diona F. (Aus Baetica) CIL II 6253, 2: Diona cum filiis. Dioiia fl. j. la Vione, cf. Devona. Diouaiitis Deonaiitis nach Frnault aus quot;^'Divo-nantis ^vaïlée divine’; nach d’Arboisnbsp;de J. fur *Divon- antis, wieGrisp-aiitum,]Sfovi- 30 Meuse in Belgien, Namur. Bav. 4,26 nbsp;nbsp;nbsp;233, 8: Dionantis. Pertz dipt. n. 97 p. 88, 25 (a. 743'—747): In Dionante castro. Yitanbsp;Monulphi 1 ASS IG.iul. IV p. 151F: Dyo-nantum visitaturas. Merow.münzen: Belfortnbsp;n. 1726: DEONANTE FIT. 1727: DEO-NANT. 1728 (Prou 1212): DElt;gt;NANT1.nbsp;1729 {Prou 1213); fVevHTEf. 1730:nbsp;DEONITCCI. 1731: DEVNANTEf. 1732:nbsp;VEVNTEFI. 1733: .. AENVN VIC. 40 ?DiorailUS M. (Poitiers) Espérandieu 98: ... Petroni(i) viventis, Diora[ni f(ilii) etnbsp;Diora]no filio, Persi[co?]. Dio-rata F. (Bordeaux) Jullian n. 245; Diorata . . . Dirat(us) pater. Dio-rix? M. cogn. (Ntmes) CIL XII 5686,309: Diori(x?)f(ecit). (Poitiers):J)mri.nbsp;Schuerm. 1923: DIOR. AIOTI = Divi? (Saint-Bemy-de-Provence, dép. Bouches-du-Bhone, arrond. Arles-sur-iolMne) CIL XII p. 127: ON 0OYOIIO aioyi.bpatoy. Dio-vicus ’der gottes-streiter’, M. cogn. (Bisingham) CIL VII 1017: D(is) M(ani-bus) Blescius Diovicus filiae suae. |
coniunx et Longini Pacatus, Martinula, Hi- 30 laritas, Speratianus fili in suo posuerunt y.nbsp;s. 1. 1. m. Muciano et Fabiano cos. (Maxi-miliansau) 1698: Deae Sironae 01. Marcia-nus T. s. 1. 1. m. CWiesbaden) BJ 44/45nbsp;(1868) s. 63—65; Sironae G. lulius Resti-tutus c(urator) templ(i) d. s. p. (Andernach)nbsp;BJ 93, 201: Dir[onae] Vale[ri]us Valentinus .......ca......[us?]ia Valentina. (Graux, dép. Vosges, arrond. Neufchdteau, canton Coussey) BSAF 1880 p. 254: Apol- 40nbsp;lini et Sironae Biturix luli f. (Sept-Fontainesnbsp;bei Saint-Avold in Lothringen, kreis Forbach)nbsp;Orelli 1987 ^ BC J p. 134. 136—137:nbsp;Deae Bironae Maior Magiati filius v. s. 1. m.nbsp;(Corseul, dép. Gotes-du-Nord, arrond. Dinan,nbsp;cant. Plancoët) BM t. 6 no. 5 p. 252 = BGnbsp;4 p. 265: Hum. Aug. de j Sirona. Ca/////)nbsp;Magiusia lib. | t. s. 1. m. Ygl. die lampe innbsp;Worms: Sironii f(ecerunt), und (Maros-TJjvdr in Baden) CIL III 7711; Per Si|ro- sonbsp;nia 1 ac £? Dis pater, G. des todes, latinisiert nach ditb, einem der namen des todes im air.;nbsp;auch diith. Caes. bell. Gall, 6, 18, 1: Galli 41* nbsp;nbsp;nbsp;[Diocaru — DUJ |
-di-s
Diunus
|
se omnes ab Dite patre prognatos praedi-cant idque ab dmidibus proditum dicunt. 2: Ob earn causam spatia omnis temporisnbsp;non numero dierum, sed noctium finiunt;nbsp;dies natales et mensium et annorum initianbsp;sic observant, ut noctem dies subsequatur.nbsp;Commenia Lucani 1,445 Us.: Taranis Ditisnbsp;pater. (Bom) CIL VI 139: Diti patri, aufnbsp;der midcrn seite Herculi. (Vieïlle-Toulouse)nbsp;10 BA 10, 1 (1853) p. 301: D(is) M(anibus)nbsp;C. Val. Vibii s(acerdotibus) s(acrorum) Ditis a col(legio) coopt(ati) q(ui) bixit ann(os)nbsp;XIII. (Aus Nieder-Betschdorf im Elsafi)nbsp;CIB 1858 = BA n. s. 37 (1879) p. 377nbsp;= BSAF 1881 p. 73—75: Diti patri Vas-sorix Marti. -di-s in Ama-di-s; (masc.) ableitend, in Sasa-dis, Catamantaloe-dis; zimlich seltennbsp;neben dem haufigeren -dus, -dius. 20 Disciacu s. *Deciacus. ?Disciola F. Greg. Tur. li. F. 6, 21 (29): Puella quaedam nomine Disciola,nbsp;quae beati Salvii Albigensis episcopi neptisnbsp;erat. Diseius M.fig. (Bückingen) WZ 3 (1884) s. 175: Diseius. Disenius M. nomen genfilic. (Boissicres) CIL XII 4164: D(is) M(anibus) Disenionbsp;Fortunato Disenius Fabianus patrono et Va-30 lerius Augurius. s. Diasenius. Diset-o(n) F. CIL V 6025: lunia T. l(iberta) Diseto. (Ntmes) XII 3603: Sex.nbsp;Granio Sex. f. Volt(inia) Boudo et DIsetonInbsp;matri. (Le Chdtelet) Hubert 481: Disetonbsp;f(ecit). (Bcims) 482—485: Diseto fe(cit).nbsp;(Tongern) Schuerm. 1925: Diseto fe(cit). Dis-etus M. fig. (Asberg bei Mcurs) Schuerm. 1926: Disetu . . . (Nijmegen; Vechten; Katwgh) 1927: Disetus. (Friedberg)nbsp;40 1 9 2 8: Disetus f(ecit). (Arentsburg bei Voorburg, prov. Zuid-Holland) WZ 5 (1886)nbsp;s. 228: Disetus. f(ecit). (Andernach) BJ 89nbsp;(1890) s.13 w.111: Disetus f(ecit). (Mainz)nbsp;Schuerm. 1928 = Becker s. 110^ 11: Disetus f(ecit). Diseum O., nicht Becise. Pertz dipl. n. 31 p. 30, 34 (a. 673): Ultra Ligerim, in Herlanbsp;scilicet et Saturiaco vel Domnofronte cumnbsp;appenditiis suis, et Diseo cum appendiciisnbsp;50 suis. Disiacus O. s. Deeiacus. Disian-ia F. nomen. (Pagliero in S. Ha-miano) CIL V 7832: V(ivus) f(ecit) M. Exomnius Severus Max. f. Pol(lia tribu) [-di-8 — Diunus] |
Foro Ger(manorum) ïï (duum)vir bis sibi et Disianiae Max(in'ii) fil(iae) Blaiae uxori. Disinius M. nomen. Disinia F., venc-tisch nach Pauli. (Treviso) CIL V 2129: Disiniae Primae. (Perugia) XI 2052: C.nbsp;Disinius Verus. Disius M. (Bukarest) CILIU 1624‘‘ = 8043: M. Disius G . . . -diso- in Vire-diso-s? Disocnus M. (Globasmtz in Noricum) lo CIL III 5076: Disocno D(?)ulsonis fGlio)nbsp;et Boniatae Vindonis f(iliae) con(iugi) etnbsp;Quinto Strittonis f(ilio) et Bateiae Disocninbsp;f(iliae). ? Dispsirgum O. Greg. Tur. h, F. 2, 8 (9): Ferunt etiam tune Chlogionem utilemnbsp;ac nobilissimum in gente sua regem fuissenbsp;Francorum, qui apud Dispargum castrumnbsp;babitabat, quod est in termino Tboringorum.nbsp;Liber historiae Francorum 5: De Disbargo 20nbsp;castello Toringorum. Distum villa, j. Haix, dép. Cóte-d’Or, arrond. und canton Dijon. Pertz dipl. n. 42nbsp;p. 40, 28 (a. 664): In Arzilias et Tremoldonbsp;et Proviso et Disto. ?Diteius M. (Clissa) CIL III 9032: Diteio mater filio. Ditiagus s. *Deci-acus. ?Ditica F. (Bozzo) CIL V 461: Diticae Meris f.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Witt -av-io-n 0. stadt der Sequani. Ptol. 2, 9, 10: Amaoviov (wofür Muller ci. Al-^aoviov). ?Ditu-eius M. (Golubié) CIL 10040: L. Ditueio marito. ? Ditu-genius M. (Oldh-Penték bei Déés) CIL III 835: Aurelius Ditugenius. Diucc-ius M. nomen. Diucla F. (Saint-Saturnin-d’Apt) CIL XII 1098: Sex. Diuc-cius Primulus. (Bei Franzenheim, landkreis 40 Trier) Hettner, Trier n. 190: [Securus?]nbsp;Germani (filius, sibi) et Diuciae uxori vivosnbsp;fecit, s. Deuccius. Wiuilia nach Stokes ir. Dimma, M. Baeda h. e. 3, 21: Erant autem presbyteri Ceddnbsp;et Adda et Betti et Diuma, quorum ulti-mus natione Scottus, ceteri fuere de Anglis.nbsp;24: Primus autem in provincia Merciorum,nbsp;simul et Lindisfarorum ac Mediterraneorumnbsp;Anglorum, factus est episcopus Diuma, ut sonbsp;supra diximus, qui apud Mediterraueosnbsp;Anglos defunctus ac sepultus est. Winnus M. Adamnani vita Columbae 1, 31 p. 60; In cella, quae bodieque eius 1'ra- |
-dius — Dlvi-o(n)
-qo-, M. kosenanie. Caes. h. G. 1, 13, 2: tris Diuni vocabula vocitatur . .. Ad cellaiu Diuni. -dius -dus aUeitendes suffix, daneben mnlicli selten -dis; s. -dio-. Dilitiu? (Borf Esio hci Trohaso) Pais n. 1300: Sibi et uxor(i) Diutiu/ Eami f. Diuttus Diutius? Il.cogn. (Ciriè) GIL V 6906: Diutto Allius 1. Diva = Dêva, /?. l) j- la Blve-du-Nord, 10 in der Normandie, nhfl. des Thouet. [ Vitanbsp;Martini Vcrtavensis 19 ASS 24. oct. X 1GE:nbsp;Est etiam quaedam villula trans fluviumnbsp;Divae quae Aestivalis dicitur.] — 2) Diva,nbsp;j. Bive-du-Midi, nhfl. des Clain. — 3) ininbsp;10. jJi. Divana, j. Bive (de Terriercs), nhfl.nbsp;der Vienne. — 4) j. Bive, nhfl. der Orne,nbsp;dép. Sartlie. — 5) j. Bive Oder Bives, depp.nbsp;Orne und Calvados, mündet in den Canal. —nbsp;6) j. Bives, nhfl. der Oise, dép. Oise. 20 nbsp;nbsp;nbsp;I)lvailll-o(n) G., hciname des Mars. (Saint- Pons, dép. Hérault) OIL XII 4218: L. Coe-lius Eufus lulia Severa uxor L. Coelius Mangius f(ilius) Divannoni, Dinomogetimaronbsp;Martib(us) v. s. 1. m. Diveca F. cogn. (Eegenshurg) CIL III 5956: Divecae matri. Dlv-er-ius? M. fig. (Langres) Hahert n. 486: Diveri. (Tongern) Scliuerm. 1938:nbsp;(D)IVI(IR).. (iMtticli) 1939: DlVIIRIC = Di-80 veri o(fficma)? s. Divirius. Divic-atus, ef. Bilic-atus, Donic-atus, lovinc-atus; Oder nach d’Arhois de Juhain-ville latinisiert fiir *Dëvo-catu-s, ^celui quinbsp;livrc mi combat divin’, M. cogn. fig. (Ver-celli) CIL V 8115, 41: Divicatus. (York)nbsp;VII 1331,40: Divic(ati). (London; CJiesfcr-ford [Audley End]; LitUngton bei Boyston;nbsp;York) 1336, 414: Divicatus. (London)nbsp;415: Divicati in(anu). (Vienne) XII 5686,nbsp;40 310“: Divicatus. (Sainte - Colomhe) ^Di-vicat(us). Allnier et Bissard, Lyon t. 4nbsp;p. 333 n, 497, 450: Divicatu[s]. (Lyon, Trion) 451: Divicati ni(anu), Divic..... (Allier; Amiens; Poitou) Scliuerm. 1936: Divicatus. (Allier) 1934: Divicati m(anu).nbsp;(Melle, depart. Beux-Sevres) BSAF 1858nbsp;p. 138: Divicatus. (Luc, dép. Beux-Sèvres,nbsp;canton Celles, gemcinde Verincs) llA 15nbsp;(1859) p. 536: Divicatus. (Entrains-sur-60 Noliain, Nièvre) BA n. s. 31 (1876)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;45 = Hahert 489: Divicatus. Diviciacus s. Deiviciacos. Dlvïcï-anus M. Diviciana F. (Bom) CIL VI 2407: [AJureli Divicianu(s). 2407, |
(22: Divicianus. (Gr. St.-Bernhard) Comptes \rendus Acad. Paris. 1888 ^.37: Per M. ! Cassium Divic[i]anum. (Sahlon hei Metz) WK 1 n. 4 s. 29: Deo Mercurio p[ro] salute Aureliani Diviciana mater ex v. Divic-ius von Divicus, M. Divicia F. (Vienne) CIL XII 1920 (vor sacc. 4): Divicia Domitiola mater filior(um) III. (Sainte-Colomhe) 2028: D(is) M(anibus) Vettiaenbsp;Modestin(ae) Divicius Lascivus coniugi pi-entis(simae). cf. Divico. DlVÏC-ö(n) von divo- zu *deivo-, ai. daivi-ka- gottlicli, deva-ka-s dêvi-ka-s, suffix (Helvitii) legates ad eum mittunt; cuius legationis Divico princeps fuit, qui bellonbsp;Cassiano dux Helvitiorum fuerat. 3: Is itanbsp;cum Caesare egit. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7: Divico respon- dit: . . . Dlvicta F. (Chianocco) CIL V 7287:20 V(iva) f(ecit) DIvicta Mogeti f(ilia) Mogetionbsp;Titi f(ilio) patri Severae Troucilli f(iliae)nbsp;matri Lituccae Sabini f(iliae). cf. Divixtus. Divi-cus von divo-, cf. ai. daivi-ka-s di-vinus, déva-ka-s dëvika-s, suffix -qo-. If. Divica F. cogn. (Leibnitz) CIL III 5399:nbsp;Divico pos. M. Claud. (London) VII 1336,nbsp;416: Divici (gen.) m(anu). (Lyon) Allmernbsp;et Bissard, Lyon t. 4 p. 460 n. 501, 18:nbsp;QIVICI. (Bordeaux) Jullian n. 113: lul(iae) sonbsp;Divic(a)e matri. 131: lul(ii) Divici. (Lu-xeuil) M8AF 26 (3,6) (1862) p. 36: D(is)nbsp;Divicus et M(anibus) Samilla mater. (Nijmegen) Scliuerm. 1932: Divic. m. (Vieil-Evreux) 1933: Divici m. (j. in Worms)nbsp;Becker s. 103, 58: Divici m. Vgl. Diveca,nbsp;ToutodIvicI Antilli f(ilii) und Pompeiaenbsp;Toutodivici. Dividumini s. Divio(n). Div-ilia F. (Marigny-Saint-3Iarccl, dép. 4o Haute-Savoie', arrond. Annecy, canton Bu-milly) GIL XII 2498: [D(is) M(anibus)Jnbsp;Diviliae Aureliae . . . Eut(ilius) Aurelius etnbsp;Divilia Lucina parentes, s. Devillius. Divi-o(n) Dlu-iön-, iön-stemm, ahleitung vom gentiliciimi Divius, j. Bijon (aus Divj one),nbsp;dép. Cote-d’Or. Marti cliron. a. 500: Hisnbsp;consulibus pugna facta est Divione internbsp;Francos et Burgundiones. Greg. Tur. li. F. 2, (23) (a. 473): A castro Divionensi. 23 so (32) (a. 500): Castrum, cui Divione (nomi-nativ) nomen est. (36): A sancto Eufrasionbsp;episcopo, qui quondam Aprunculo Divionensi successerat. ¦ 3,19: Situm loci Divio- [-dius — DlTi-o(n)j |
Divirius
Divïtïa
nensis. . . . Est autem castram firmissimis muris in media planitiae et satis iocundanbsp;conpositum, terras valde fertiles atque fe-cundas, ita nt, arvis semel scissis vomere,nbsp;semina iaceantur et magna fructuum opo-lentia snbsequatur. A meridie habet Oscaranbsp;fluvium piscibus valde praedivitem, ab aqui-lone vero alius fluviolus venit, qui per portam ingrediens ac sub pontem decurrens,nbsp;10 per aliam rursum portam egreditur, totumnbsp;monitionis locum placida unda circumfluens,nbsp;ante portam autem molinas mira velocitatenbsp;divertit. Quattuor portae a quattuor plagisnbsp;mundi sunt positae, totumque aedificiumnbsp;XXXIII turres exornant, muras vero illiusnbsp;de quadris lapidibus usque in viginti pedesnbsp;desuper a minuto lapide aedificatum babe-tur, habens in al turn pedes XXX, in latumnbsp;pedes XV. Qui cur civitas dicta non sit,nbsp;20 ignoro. Habet enim in circuitu praetiososnbsp;fontes; a parte autem occidente montes suntnbsp;uberrimi vineisque repleti, qui tarn nobilenbsp;incolis Falernum porrigunt, ut respuant Ca-billonum. Nam veteres ferunt ab Aurilianonbsp;hoc imperatorem fuisse aedificatum. 3,35;nbsp;Ad villam eius in Divionensi territurio, cuinbsp;nomen est Eloriacum. 4, 10 (16) (a. 556):nbsp;Usque Divionensem castrum pertendit. . . .nbsp;Infra muros tamen Divionensis non est per-30 missus intrare. 24 (31) (a. 571): Tunc etnbsp;Lugdunum, Bitorex, Cabillonum atque Di-vione (nom.) ab hac infirmitate valde depo-pulatae sunt. 5(5) (a. 574): Ad Divionensimnbsp;delatus castrum. in gloria conf. 41; Apudnbsp;castrum enim Divionensim. Vitae patrumnbsp;c. 7, 2 (a. 506)7): Cum apud Divionensimnbsp;castrum moraretur assiduae. 3 (a. 530140):nbsp;Ad castrum Divionensi, ubi se iusserat tu-mulari (Gregorius), in campania ilia, quaenbsp;10 a parte aquilonis habetur baud procul anbsp;eastro. in gloria martyrum 60 (a. 50617):nbsp;Benignus autem ac dominiei nominis testisnbsp;apud Divionensim castrum martyrio con-summatus est. Pard. dipl. w. 186,1.1 yi. 147nbsp;(a. 570): Basilica Divionensis sancti Benigni.nbsp;Fredegar. chron. 3, 78: (Merveus) de Tbo-ronus fugiens, per Autbiciodero Devionenbsp;venit. 4, 58 (a. 629/30): (Dagobertus) ad-gressus Divione. 90 (a. 642): In ecclesianbsp;50 sancti Benigni suburbane Divioninse. Perisnbsp;dipl. OT. 41 yi. 39,1 (a. 663): Basilicae domninbsp;Benigni, quae est sub oppidum Divione con-structa. p. 40, 27 (a. 664): Terras, quasnbsp;babebat in Divione. Pard. dipl. t. 2p.299:
[Divirius — Dïvitïft]
Oppido Divione, quo apostolicus vir Asso-ricus tenet regimen. Miracula s. Apollinaris ASS 23.iul. V p. 353 cap. 1,2; In Burgun-diae partibus, in pago Divionense. p. 353,
1, 2 n. p. 354 cap. 1, 4; Monasterio Divionensi (dat). cap. 1, 4 p. 354; Ad praescri-! ptum Divionense monasterium. 2,19 p. 357; Apud castrum Divionem. 20 p. 357: Adnbsp;Divionense monasterium. Passio I. s. Benigni 1 ASS l.nov. I p.lb^B: Ad castrum, lonbsp;cui nomen est Dymon veniens. Passio II.nbsp;s. Benigni 1 p. 153 C: Castrum Duni. Passio IV. s. Benigni p. 16b C: In tempore illonbsp;Aurilianus ad castrum, cui nomen est Di-1 vione (diuino cod. Augiensis). Passio V. s.nbsp;Benigni 1, 1 p. 160 B: Ad castrum, quodnbsp;nuncupatur Divion. 2, 11 p. 162 F: Apudnbsp;Divionem castrum. 3, 14 p. 167 E: Ad locum, cui Divion vocabulum est. 3, 15nbsp;p. 167 F: Ad praedictum castram Divion. 20nbsp;Vita Lauteni 10 ASS 1. nov. I p. 266 E:
A Divionensi eastro. Inschrift (Dijon) CIL XIII 5474; I(ovi) o(ptimo) m(aximo) etnbsp;Fortunae reduci pro salute, itu et reditunbsp;Tib. FI. Veteris patrono optinio aram po-suerunt fabri ferrari Dibione [co]ns[i]s[t]en-tes clientes [v.] s. 1. m. L(ocus) d(atus)nbsp;d(ecreto) p(aganorum) A(ndomensium). —nbsp;Meroioing. milnsen. Belfort n. 1745 (Prou
159) ; t divione FIET. 1746; f DIVIO sonbsp;NEFIIT. 1747: DIVIO NEFIT. 1748 (Prou
160) : DIVIOIH FIT V. 1749; EIVIONOCIV.
[Vgi Sigeherti vita Dcoderici c. 17 MESS VI 477: Dividunum quasi divorum dunum. |nbsp;Ini pagus Divionensis lagen Colonicae innbsp;pago Divionensi, j. Collonges-lès-Bévy, dép.nbsp;Cóte-d’Or, arrond. Dijon, cant. Eevrey; undnbsp;Poliacus in pago Divionensi, Pouilly-les-Di-jon, j. Pouilly-cn-AIontagne Oder en-Anxois,nbsp;dép. Cóte-d’Or.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
Diririus. (Tongern) Schuerm. 1938: [D]IVI(IR) ... (Mttich) 1939: DIVIIRIC.
(j. in Coin) BJ 61, 125^“; DIVIRIO.
Divïtïa verkiirgt aus *Diviti-aco-n, von *dlvi-tio-s, lat. divit- reicli, eigenUicli glanzend; 0. j. Deutz auf dem rechten Rhein-ufer, gegeniiher Coin. Ammian. 26, 6, 12nbsp;(a. 365): (Procopius) extrema iam pei^petinbsp;nequaquam timens praeeunte perdita rationenbsp;facinus adoritur audacissimum Divitenses 50nbsp;; Tungrecanosque luniores ad procinctum ur-I gentem per Tbracias inter alios celerarenbsp;dispositos et Constantinopoli moraturos sol-lemniter biduum per quosdam ex isdem nu-
?Dïv-ius
Div-ixto-s
|
meris notos sollicitare properans, quia cum omnibus loqui perieulosum erat et arduum,nbsp;fidem paucorum elegit. 7,14 (a.363): Cumnbsp;Divitensibus desertorumque plebe promiscua.nbsp;27,1,2 (a. 367): Qui apud Cabillona (CM-lons-sur-Saóne) Divitensibus praesidebat etnbsp;Tungrecanis. Greg. Tur. h. F. 4, 10 (16):nbsp;Exeuiitesque de regions sua in Erancia ve-nerunt et usque Divitiam civitatem praedasnbsp;10 egerunt nimium grave scaelus perpetratinbsp;sunt. ND or. 8 (per Thracias), 11. 43:nbsp;Divitenses Gallicani. 42 (in Dacia ripensis),nbsp;14: Cuneus equitum Dalmatamm Diviten-sium, Dortico. 16: Cuneus equitum Dal-matarum Divitensium, Drobeta. occ. 5, 4:nbsp;Divitenses. 147. 7, 5: Divitenses seniores.nbsp;(liodosto in Thracien, saec. 4) CIL III 728nbsp;==7387: Mi(les) n(umeri) Divitesium. (Sophia, saec. 3 ex.) 7415 cf. TEX'1889 sp.49:nbsp;20 D(is) M(anibus) Fpavius] Felix sig[nifer]nbsp;n(umeri) Divit(ensium) vixit an(nis) XXX;nbsp;civis [Amjbianensis. (Turin, c. a, 337) GILnbsp;V 7000: Exar(chae) num(eri) Dal(matarum)nbsp;Dlvit(ensiuin). 7001; Exarc(a) n(umeri)nbsp;Delm(atarum) Divit(ensium) sing(ularium).nbsp;7012: . , . t Delm(atarum) Dlvit(ensium).nbsp;(Boni, saec. 3 ex. odcr 4) 71 3637: Val(e-rius) Genialis milex legionis secunde Divitensium Italice singnifer. (Spoleto, unter Conic stantin) OrelU 3391 = Kéllermann vigil. 279:nbsp;Ex ordinario leg(ionis) II Ital(icae) Divit(e-sium). (Awmale) GIL VIII 9059: Ti. loin-catio Sabino mil(iti) n(um.eri) Divitiensisnbsp;G(ermaniae) s(uperioris). (Coin, saec. 4) WKnbsp;8 (1889) 5^3.39—42. 261—2620: In bar-barico (im auslamle) iuxta Divitia(m) (un-weit Deutz) a Franco (von dem Franken);nbsp;vicarius (tribuni) Divitesi(u)m (der steïlver-ireter der in Deutz commandierendcn trup-10 pen). (Mainz) GIB 991 = Becker 212: Exnbsp;praef(ecto) exploratorum Divitiensium. (Beinbsp;ZaMhach, am der zeit Caracallas odcr Ela-gabals) CIB 1237: Militi numeri explora-tum Divitiesium Antoninianonim. (Alt-Wied,nbsp;warscheinlich aus dom castell Niederhiéber,nbsp;a. P21) WZ 11 (1892) s. 287: Actuariusnbsp;n(umeri) D[i]v[i]tensis. ïülY'lus M. nomen. DiTia F. (En-laJca) CIL III 6257: P. Divius Italicus. 50 (At Beter hei Beichenfcls) 11657: A. Divio/(//si. (Pescina) IX 3717: Diviae Sa-turninae. 3718: Q. Dilvius Q. 1. Faustus.nbsp;(S. Benedetto) 3719: L. Divius L. f. Pe-ïulae. (AjéUi) 6347: T. Divius T. 1. Faustus. (GrenoUe) XII2222: L. Divius Kufus.nbsp;s. Dëvios. |
-dmx in M. Touto-divix. Divixt-illa F. (Mouzon, Ardennes, saec. 3) BE t. 3 (1883/nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;125 = Lie’nard III j). 23; Divixtille e(gregiae) f(eminae?) Macrinai leg(ati) filie. Divixt-ius M. gentilic. (Luxeuil) CIL XIII 5425: [Lu]ssoio et Briciae Divixtiusnbsp;Constans v. s. 1. m.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Divixt-o(n) M. (Bordeaux) Juïlian n. 246; Silvius Divixto. DiT-ixto-S verkürzimg aus *Dïvo(i)-vixtos cf. Medi-vixta, von dïvo- und victo-cf. victi-, M. cogn. Divixta F. (Karls-hurg inSiébenhürgen) CILlll 1636 -Espé-randieu n. 76 (BA 3® s., t 21 (1893) p. 24): T(iti) Atti(i) Divixti (augenarzt). (Begens-burg) CILlll 12014,684: [Di]vixti. (London) VII 1336,419: Divixtus. (York) 420: 20nbsp;Divixti. (Newcastle) 421®: Divixti m(anu).nbsp;(Exeter) DIVIXilMV = Divixti m(an)u.nbsp;(London; Cambridge) 1337,27“'’: Divix(tus)nbsp;f(ecit). (London) °: Divix(tus). 28; Divi-x(tus) f(ecit). (BichborougJi) Schuerm. 1946:nbsp;Divixti. (Vienne) CIL XII 5686,311“:nbsp;DIAIXl M(anu). D1VIX . M(anu). (Chd-telet-d’Andance) °DIVIX .M. (LeCJidtelet)nbsp;Schuerm. 1941: DIVIX. 1942 = Hubertnbsp;492; DIVIXCII. 493: DIVIXll. 494:DlVl-30nbsp;XIII. 495: DIVIXIINO. 496: DIVXI. 497:nbsp;DIV.XIII. (Lyon) Boissieu p. 508 XXIX:nbsp;D(is) M(anibus) et memoriae aeternae Divixti, civis Sequani, qui vixit annis LX sine ulla macula cum Va...... Sextiani (filia), coniuge karissima ann(is) XXIII (olt;I. XXXIII) sine ulla discordia, quae ooniux kara (?) po-nendum curavit et sub a(scia) d(edicavit).nbsp;BE 1885^3. 152: Divixti. (Lyon, Trion;nbsp;Sainte-Colombe, Bhóne) Allmer et Dissard, 40nbsp;Lyon t.ip.333 n.Adl,452: DIVIXI. (Sainte-Colombe, Bhóne) p. 334 n. 497, 453: [Di-vjixti. (Lyon, Trion n. 640) Allmer etnbsp;Dissard, Lyon t, 4 p. 334 n. 497 454;nbsp;MICXIVIQ. (TnoM) w.497,455: DIAIXÜm!nbsp;(Virieu-le-Grand) Allmer, Vienne t. 3 p. 399nbsp;w. 711; Eebrice Divixti a(ie). (Bordeaux) Julliann.2-. [Num(ini)] Aug(usti) [.....] dea[e] Divi[x]tos Gemelli fi(lius) pater v(o-tum) [s(olvit)] l(ibens) m(erito). 163: Pu-50 b(lius) Divixtus. 209: lul(ius) Divixt(us). 280: Diyix[ta----]. 325 (chrisü.): Divixta Paternini ancilla. 586: [D]ivix[tus]. fig. 587: IVIXI. (Saintes) Espérandieu 116: [?Div-iu8 — Dlv-ixto-s] |
Divixtu-llus
do(n)
|
.... [Dijvixta soror p(osuit). BS AF 1876 p, 92 =BE t.3 (1883) p. 137. 194. 251nbsp;== Espérandieu 119 pl. 39 p. 290 = BEnbsp;No. 67 (1890) jp. 29 w. 818: D(is) M(am-bus) Divixta Divixti fil(ia\ filiolo; Fron-[ tjonis odcr (filio) marito (für mariti). (Pc-rigueux): (livixtus f(ecit). (Tours) Schuerm.nbsp;1947: Divixti m(anu). (Luxeuil) BM t. 45nbsp;(1879) p. 643: Divixtus. (Limoges) t. 46nbsp;10 (5“ s., t. 7, 1880) p. 708. 715 == BE t. 2nbsp;p. 13—14 = Espcrandieu, Cité des Lemo-vices n. 23 p. 81: D(is) M(anibus) et mem(o-riae) Divixti (nicht Ixter) T(itus?) Moxius,nbsp;p(ater), vi(v)us p(osuit). w. 24p. 85: D(is)nbsp;M(anibus) et meinor(iae) [HJerenni i[fili(i);nbsp;DJivixitus, sibi et suis, vivus posuit. (Sens)nbsp;BM 1883 p. 309 = BE 1883 p. 258 ==nbsp;BA 3‘’s., t 22 p. 327 n. 171: DIVIXEV(s).nbsp;(Scarpone) AISAF 8 (1829) p. 200: Di-20 vixta Sollani fili(a). (Paris) Grivaud, An-tiquitcs du jardin du Sénat p. 165: Divix.nbsp;(Basel) GIL XIII 5281: D(is) M(aiiibus)nbsp;Dellinus Divixt | filio. (Horhurg) 5321:nbsp;D(is) M(anibus) Maccio Patern[i]ano etnbsp;Tertio Divixto. (Langres) 6769: D(is) M(a-nibus) Divixtas Scottus mar(itus) p(onen-dum) c(uravit). (Gastel) GIB 1331: Ge-n(ius) Divi[xtusl. (Wimpfen am Neckar)nbsp;1390: Setundiu(s) Divixtus. (Zabern) 1864:nbsp;30 D(is) M(anibus) Divixte Matern ... 1865:nbsp;D(is) M(anibus) et perpetuae securitati Cor-nel(iae) Divixtae Cor(nelius) luvenilis ma-ritus. (Ingweüer) 2070: D. C. E. Divixtanbsp;ïerentiani V. S. (one crlcermbare besiehungnbsp;auf den mutter-cultus trote der capita tria).nbsp;(Andcrnach) BJ 89 (1890) s. 13 n. 112:nbsp;DIAXTVI dreimal widerholt — Div[i]xtu[s]nbsp;f(ecit). s. Divicta, Dixtus. Divixtu-llus M. fig., dem. m Divixto(n). 10 (Ijondon) GILYÏl 1336,417: Divixtul(lus). *dlV0- *'tag, nach StoJces in ir. in-diu hodie, cy. dyw be-diw, mbret. bi-ziu, bret.nbsp;léon. bizio, trécorois hizie, mnnetais bi-ziwnbsp;jetzt, corn. be-Jeu gl. hodie, ]/*dei stralen,nbsp;ai. diva tag, instr. div-a bei tage, armen.nbsp;tiv tag. *DlV0-dlln0-n '^götterfeste’, 0.inDyduno villa in pago Carowasco, j. Bingdorf, bereisnbsp;Prüm. 60 DlTÓ-duro-n *Dióduras für *Dëvo-du-ro-s ^götterfestung^ oder ’die göttliche festung’. l) vorort der civitas Mediomatricorum, j.nbsp;Metg. Tac. h. 1, 63 (a. 70 p. Ghr.): Divo-duri (Mediomatricorum id oppiduin est). [Divixtu-llus — ... do(n)j |
Ptol. 2, 9, 7: MeótofxaTQiy.sg, óv %óhg Jiovó-öovQov. TP: Diuo Durimedio Matricorum. IA 240, 3: Divodoro. 363, 4: Divodui'um usque. 364, 6: Divodurum. 7: Divodurumnbsp;usque. 365, 6: Divoduram. 371,6: Divo-duruin. NB occ. 12, 27; Procurator gy-necei Divodurensis rei privatae Mettisnbsp;translatus Argentoratum, nach Ilirschfeldnbsp;zu GIL XII p. 831. (Bom, nach Septi-mius Severus) EE 4 p. 311 n. 892, 23; lonbsp;.... xtus Divodu(ro). 2) lóderus, lódrusnbsp;««5 *Dio-durus, *Divo-duros, j. Jouarre, dép.nbsp;Seine-et-Marne, arrond. Meaux, canton La-ferté-sous-Jouarre. IA 384, 6. Meroiving.nbsp;münze. Belfort 2055; IO“““'ROt. 3) Dio-durum, j. Jouars, dép. Seine-ct-Oise. 4) j.nbsp;Tüdderen, reg.-bcg. Aachen, hr eis Ileinsberg.nbsp;TP: Teudurum. Divö-gënus ’gottes soF M. Divogena ’gottes tochter’ F., variante von *Dëvo-gëno-s 20nbsp;-gena, cf. Aioysvfjg. (Bordeaux) Juïïian n. 8nbsp;p. 27—29: Livia Divogen[a]. n. 37 p. 128nbsp;—129: ... [Divjogeni liber[tus] .... p. 129,nbsp;27: Divogenus, Divogena. DiV-ona s. Dëvona. Divo-S M. (Xanten) GIB 197 —Ilettncr 63: Alateiviae ex iussu Divos medicus. (Xenbsp;Ghdtélet) Habert 487: Divi. (Alise-Sainte-Beine) 488: Divi. (Xe Ghdtelet) 490: DIVI. I.nbsp;(urn Benaix): Divus. (Bavay): Off. Div. aonbsp;Vgl. Saero-divus, Dévos. *DivO'Vaston O. in Diosta, j. Biest, bcl-gische prov. Süd-Brabant. Dix . .. (Galcar) GIB 169:.....us Dix.......j.......issicius. Dixio s. Dicti. Dixtu-idocus = *Divixto-viducos? M. (Bevon) IBCh w. 29: Dixtuidoci(V) Coubi-noci. Dixtus M. (Bordeaux) Juïlian n. 77:40 D(is) M(anibus) et memoriae Dixti linari(i),nbsp;defuncti an(norum) LXX, Gerotius (griech.)nbsp;et Oenturio (römisch) fratres p(onendum)nbsp;c(uraverunt). cf. Divixtos. Dizezeia s. Decetia. dl in caneco-sedlo-n, *dlïg(dlg)-eto-n ge-setg, pflicht, *dlgö ich verdiene, *dlog spatten, ]/ dbelgb. -do- celtisches suffix nach d’Arbois de Ju-bainville in O. Sege-da; enitcicJcelt in -donio- 50 in V. Cale-doniï. . .. do(n) M. (Groft-Vassach bei Villach) GIL XIII 11499: A . . foria......donis f. uxofri]. |
Do-a
Doci-rix
|
Do -acuni O.j.Bouat (am locativ Doaci), dep. Nord. Ileroiv. münge. Belfort 1750:nbsp;t D OAC. ?Dolbiter M. cogn. (Coria) GIL II 782: Dobitei’. Dol)l-atus Oder Dolt)lotus M. (Dugoed Farm, ieiClydai, Bcmibrolceskire) Bhys^ 275nbsp;-276.393: Dol)[la(o?)t]i |f]ilius Evolengi,nbsp;'in ogam. Dobl[a]t[u]c[i]s[i]. 10 Dobno s. Dubnos. -dobrum s. -dubro-n. Dob-uniil nicht Bodnni, V. Brittaniens, im südcn von England, 0-loucestershire. Ptol.nbsp;2, 3, 12: Meamp;^ ol'ig (BilvQag) Bo^ovvoi %cgt;lnbsp;nólig KoqÏvviov. 13: Toïg Ss Jofovvoig (lo-yovvvoig X, Muller list Ble^ovvoig') Bslyainbsp;(vTtóxeivmi). Bio 60, 20,1 (a. 43 p. Clir.):nbsp;MÉQog tl zS)v Boöovvmv (Müller list Bo§ov-v(ov), (ov htfiQypv Katovellavoï orteg. Bav.nbsp;20 5, 31nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;427,16: Cironium Dobunoram. cf. Alante-doba. Doblinnus ilf. (Bucldand Monachorunt hei TavistoeJo, Bevonskire, sacc.5 ex.—6 in.)nbsp;Bhys 85 = IBCh 25 == Ehys^ 284. 400:nbsp;Dobunni (gen. sing.) Eabri fil[l?]i Enabarri.nbsp;Dobur s. dub-ro-n. Doe. (Baradillo) GIL II 2862: Boso Doe. m. f. (Laten, a. 227 p. Ghr.) IIInbsp;6150, 1, 41: Doe . . . 80 Doca .... cogn. (Yorh) GIIj VII 1331, 11: ADOa. Doc-alilS cf. Doc(o)ius, Doci-o(n), Duc-eius, Dugius Diigia, Duc(g)iava, Doci-rix; M. (Bondon) GIL VII 1336, 422: Docalinbsp;iB(anu). Docca M. fig. (Baset) Schuerm. 1955: Docca. (Juhlains) Mowat p. 83: Doccae. Docc-alus M. (Bregeng) GILUll201i, 255; Doccalus.. (Paris) BE 1882p.120:nbsp;io Doccali. (Friedberg in Oberhessen) Schuerm.nbsp;1956: DOCCAII. (Nijmegen) 1957: Doccal.nbsp;(Bossum) 1958; Doccali. (Tongern) 1959;nbsp;Doc(calu...), Docoal(u...). (Bonn) BJ 89nbsp;s. 14 n. 113 (1890). (j. in Maing) BeeJeernbsp;s. 103, 59; Doccali. (Augst) IH 352, 75’*:nbsp;Doccalus f(ecit). Docci-acns Dot(t)iacus von M. Doe-eius Dot(t)ius, O. l) yilla Dociacus,). Doms-sag, dép. Vienne, arrond. GhiiteUerault, can-50 ton Lenclottrc. 2) Docei, j. Boucey, depart. Marne, arrond. Vitrg-le-Frangois, cantonnbsp;Ileiltz-te-Maurupt. 3) Boucy, dép. Savoie,nbsp;arrond. Ghamhéry, canton Le Ghutétard.nbsp;4) Bouzy, depart. Ardennes, arrond. Sedan, |
canton Mouzon. 5) BoucJiy, depart. Aisne, arrond. Saint-Quentin, canton Vermand. 6) Bouchy, dép. Nord, arrond. Valenciennes, canton Bouchain. 7) Bouchy-lez-Ayette, dép.nbsp;Pas-de-Galais, arrond. Arras, canton Groi-sillcs. Docc-ittS cf. Docius, Dot(t)ius, Dugius Dugia; M. gcntïle und cogn. (Villafranca denbsp;tos Barros) GIL II 6257, 68: Of. Docci.nbsp;(Lidney-Parit, Gloucestershire) VII 1218: lonbsp;DOCCIVSI = Doceius [f(ecit)]? (London)nbsp;1331,42: Doccius. 1336,423: Docoiusnbsp;f(ecit). (Ghesfershall) 424: Docci ma(nu).nbsp;(Narbonne) XII 6030, 5: Docei in(aiiu).nbsp;(Normandie) Schuerm. 1962: Doccius. (l’Al-lier) 1963. (Autun; Poitiers): Doccius fnbsp;(l’Eure; Gaudebec) 1965. (Paris) BE 1882nbsp;j). 120: DOCCIVSI =Doccius f(ecit). (Beins-port an der Mosél, Icreis BernTtastel) GIBnbsp;1711 = Ilcttner, Trier n. 76; Docci(i) (die 20nbsp;beiden Boeder) Apr[o]ssus et Accep|tjusnbsp;Illlllviri A[u]gusta[l(es)J. (Biegcl)Schuerm.nbsp;1966; Doccus (Doccius?) f. Docc-o(n) 31. cogn. (Gimetta) GIL V 7898: Tertio Docconis f(ilio). s. Deco. Doce-urio-S M. Phlegon Trail, maerdb. I nbsp;nbsp;nbsp;p. 87,27 K.: AoxxovQiog, ’Alovxxiov vióg,nbsp;Ttólsag Ai§ovQo^iavyyri6Lcig. s. Docurios. Doei -SCll-S o. s. Docci-acu-s. Doeila M. (Augenarzt-stempel, samnüung so Sichcl) Motvat p. 100: L(ucius) I(ulius)nbsp;Doeila. Docilie-o(n) cf. Doeila, Docilo. (Osma) GIL II 2816: Pompeius Docilico Herc[u]linbsp;V. s. 1. m. Doeil-o(n) 31. cogn. (Barcelona) GIL II nbsp;nbsp;nbsp;4574: 1). lulius Docilonis 1. Faustus.nbsp;(Sancerig bei Braganga) 5070: Docifljo Sa-vigi[l]i. Doc-ilus M. cogn. (Vienne) GIL XII40 5686, 312; Doo/zlus f(ecit). 313: Docilinbsp;m(anu). Doei-c(n) von Docius, M. (Augst) UI 352, 76 AC..- Docio. Doeï-rix namensstamm dooi-, M. (Ber-thouville, départ. Eure, arrond. Bernay, canton Brionne; gweimal) BN 1860 ^5.179^ = BA nouv. sér. 39 (I88O) p. 24 = Jfo-wat p. 150. 151: Deo Merc(xirio) Can(c-tonnessi) Decir(ius) Lupercus (Lurercus) ex 50 test(amento) Plac(idii) Docirigis. Gallischenbsp;silber- und bronze-milnzen der Sequani, c. a. 70 a. Ghr.; fu/ndorte u. a, Oheverny, départ. Loir-et-Gher; Ilédouville, dép. Seine-et-Oise; [lgt;o-acuni — üoyï-rix] |
Doc-ius — Doecciis
|
Pommiers, depart. Aisne; Vernon. (Süher [5502 in hromc]) Muret-Ghab. 5402: [Qnbsp;DOCI] B Q,(uintus) DOCI(rix) SAA (Sa-milli, Samotali?) F(ilius). Silher: 5403;nbsp;B DOC SAA. 5404; Q . . . Q DOCI.nbsp;5405; DOCI ... SAA F. 5406. 5407.nbsp;{pl. XVI) 5408 (one die legende rechts): Onbsp;DOCI B Q DOCI SAA F. 5409; a DOCInbsp;Jï ... SAA F. 5410—5415 (5413 — 5415nbsp;10 one die legende rechts): Q, DOCI B Q. DOCInbsp;SAA F. 5416; Q. DO . .. Q DOCI S . . .nbsp;5417; a DOCI ... SAA F. 5418; Q.nbsp;D ... 4? SAA F. 5419; Q DOCI J? ... SAAnbsp;F. 5420: DOG ... DOC SAA F. 5421nbsp;—5424: B d DOCI SA\ F. 5425; Q. D... a DOCI SAA F. 5426; Cl DOCI Jï DOCI... 5427: O DOC... B ... DOCI SA^ F.nbsp;5428: Q DOCI BS... 5429; Q DOC.. .nbsp;B ... SAA. 5430: Q DOG B DOG SAAInbsp;20 M. 5431: d DOG B DOCI SAA F. 5432:nbsp;a DOC B OCI SAA F. 5433—5435; dnbsp;DOCI. 5436: d DOG B SAA. 5437: anbsp;DOG B a DOG SAA F. 5438; d DOC Bnbsp;. . . OC. 5439: d DOG B a DOG . . .nbsp;.5440: a DOG B SAA F. 5441; Q D . ..nbsp;JiQDOCSAAF. 5442: a DO .. .47SAA.nbsp;5443: Q DOG B . . . SAA F. 5444: Qnbsp;DOG B DOG SAAI. 5445: d DOG Bnbsp;... SAA F. 5446: Q DO .. . B d DOGnbsp;so SAA F. 5447: d DOG 47 .. SAA F. 5448nbsp;—5450; a DOG B d DOG SAA F. 5451:nbsp;a D. .. 47 . . .DO...SAA F. 5452: ...ftnbsp;DO . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5453: a I DG 47 DOC SAA F. 5454: a DO ... 4? a DOG SAA F. 5455; d DOG 47 a DOC SAA F. 5456; Cl DOGnbsp;47 a DOG SAA. 5457; .. . DOG ... 5458:nbsp;... SAA F. 5459: Q D ... 47 SAA F. 5460:nbsp;47 DOC Mtó IVI. 5461: Q, DO... 47 ...SAA.nbsp;5462: a DOG 47 ... OCI SAA F. 5463:nbsp;40 .. . OCI. 5464: d DOG 47 Q DOC SAA F.nbsp;5465: ... OCI 4? ... OCI SAA F. 5466:nbsp;a DOG 47 DOG SAA F. 5467: Q DOG 47nbsp;DO... SAA F. 5468: . .. DOG 47 Cl D...nbsp;S . . . 5469: a DOC 47 DOG SAA F. 5470;nbsp;. . .Q DOG . . . AA F. 5471: a DOC. . .nbsp;47 DOG S. 5472; DOG 47 Cl DOC... AA.nbsp;5473: . . . DOC ... AA F. 5474; . . . DOCnbsp;. . . SAA . . . 5475: . . . Cl DO . . . 5476:nbsp;a DOG 4? a DO...SAA F. 5478: DOCI...nbsp;50 5479: Q,. . . S. 5481: DO...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5482: Q DOC B SAA F. 5483: a D .. . Cl D B DOG SAA F. 5484: Q D. . .Cl 47 aOOanbsp;5486; OCI SAA . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5487; Cl DOC 47 Q DOCI... AA F. 5488; DOG 47 DOG SAAI. [Boc-ius — Doeccus] |
5489: Q DOG 47 d DOG SAA F. 5490; a DO ... 47 Q DOG SAAI. 5491; Q DOGnbsp;47 DO. . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5492: DOG SAA F. 5493: Cl DOC 47 a DOG SAA F. 5494: .. .ClDOC ... SAA F. 5495: dD...B DOG SAA F.nbsp;5496; a DOG 47a DO. .SAA F. 5497:nbsp;a DOG 47 a DO SAA. 5503. 5504: S 47nbsp;DOG SAA. 5505. 5506: DOC SAA. 5507;nbsp;a DOC 47 DO . . S. (Potin) 5508—5510:nbsp;a DOCI. 5511. 5513: d DO. 5521—5537; lonbsp;a DOCI. 5542—5545: DOCI. Doc-ius M. cogn. (Trupllo) GIL II 628; Oqtea Doei f. (Astorga, a. 27p. Ghr.) 2633:nbsp;Docius (one gentüicium) Etaesl. (Aimou-léme) Espérandieu 145: Q. Docius. cf. Doc-cius, Dotius Dottius. Doenibo M. fig. (Lyon, Trion n. 643) BE 1885 p. 152 = Alhner et Bissard, Lyonnbsp;t. 4 p. 334 n. 497, 456; DOCNIB. (n. 644) M. 497, 457: DOCNIBO. nbsp;nbsp;nbsp;20 Doenim ? (Straft lei Spiclfeld) GIIj III 11733; NOIIBIO | DOCNIAA | ARI. Doc-o(n) M. cogn. (Oleggio) GIL V 6621 = Hübner, Exempla n. 21: Banona Doco-nis f(ilia). s. Docco. ? Docquiricus Doquiricus ilf. cogn., lusitanisch, s. Doc(c)urios, Doquims. (Al-feimrao) GIIj II 360: Terentia Doc(quirici)nbsp;f. Maxuma. (Soure) 364; Doquiricus (?).nbsp;(Freixo de Nemao) 431: Catuenus Docqui- 30nbsp;ri[c]i f. (Idana) 448; Eeburro Docquir(ici).nbsp;(Mérida) 5bl: Docquiricus (nomen) Vitalio.nbsp;(Trujillo) 624: Atia Doquiri f(ilia). (Bara-dïilo) 2862: Boso Doc[quiricus]. (Mérida)nbsp;5260; Doc3Tico Yaleriano. ?Docula F. Vita Menélei prol. ASS 22. iul. V p. 308 G: Docula. 1,11 p. 3104gt;;nbsp;Doculae (gen.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3,21^.312(7; Matrem sancti Doculam, sororem Boculam et spon-sam nomine Sensam. nbsp;nbsp;nbsp;40 Docur-io-s 31. PMegon Trail, macr. 1 p. 87, 23 K.:’’J(i^aTog, AoxovqIov vwg, rijgnbsp;avTTjg Tcóhecag (cato Aovaitccviag noXicog I.v-rsQ(xvri6iag). s. Doccurios, Docquiricus. Docyricus s. Docquiricus. Dodiniam-aca villa, dorf Boncourt, zer-stört, Oder Bodigny? Vita Arnulfi 15 3IG SS Mer. II p. 438, 10; Villa Dodiniamaca,nbsp;quae contigua Vosago est. Dodolatus O. j. BoUot, dép. Tonne, ar- 50 ro'iïd. Sens, canton Ghéroy. Doeccus M. cogn. (London) GIL VII 1336,435'': DOlICCVS FF. DOLIC?nbsp;1337,29“: DOliCCI. (Gambridge)^: DOL'CCI. |
Dogir(ix)? — *Dom(i)n-acus
Domisa
Doni-cus
Don-illa — Donno-s
1307
Donno-taurus
? Dorestate
1308
|
ir. donn . uasal m hrithem no righ, nacJi Stohes %raim, dunicel’ — *dLUsno-s? ir. donn,nbsp;tvoraus ae. dun(n), cy. dwnn, M. cogn., könignbsp;der Cottischen Alpen, valer des M. Juliusnbsp;Cottius, erJiielt von Caesar das römische bür-gcrrecJit und die namen M. lulius Donnus.nbsp;Ovid. ex Ponto 4, 7, 29; Progenies alti for-tissima Donni. Strah. 4, 6, 6 p. 204: Tov-rmv (Aiyvmv) 4’ sGxi xal 7j tov Aóvvov Is- 10 yogèvri yi] aal rj tov Kottlov. (Lieding hei Straftburg) GIL III 5029; Attalo Donni f.nbsp;(Conio) V 5335; Sacirae Donni f(iliae).nbsp;(Susa, a. 8 a. Chr.) 7231; M(arcus) luliusnbsp;regis Donni f(ilius), Cottius, praefectus cei-vitatium quae subscriptae sunt. 7232;nbsp;Apollini C. lul(ius) Donni l(ibertus) Era-stus et lulia Donni l(iberta) Cypris v. s. 1.nbsp;1. m. (Modena) XI 913; . . . ii Severinbsp;Donni 1. libertorum. (Nimes) XII 3591: 20 Manibus Erontonis Donni f. (Bei Iled-desdorf, saec. c. 3 med.) Clli 639: Ulmionis f[i]lio Donno. . . |.........[curante]. Gal lische silher-münzen, c. a. 42. Muret-Chab. 5786; DVRNACVS B DONNVS.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5787: DVR . . . DONNVS. 5788 — 5791; DVRNACVS DONNVS. 5792: ... NACVS DONNVS. 5794: ... NACV. DONNVS. 5795 — 5799; DVRNACVS DONNVS. 5800;nbsp;DONNVS. 5801 (in Chantenay gefunden): 30 ESIANNI(os Oder -i f.) M DONNVS. In ab-Icitungen: Donn-adtï, -ëdo(n), Donn-aucus, Donieus Donico ? und compos. *Donno-brïga,nbsp;Donno-taurus, Mati-donnos, Seno-donnos -a. T)ounö-taiU'US nach d’Arbois deJubain-vïlle für *Donno-tarvo-s Haureau noble, prin-eier, royaV oder %run’, G., dann M. Caes. b. G. 7, 65, 2: Helvii (Ardèche) sua spontenbsp;cum finitimis proelio congressi pelluntur etnbsp;Gaio Valerio Donnotauro (donnotauro Apr. 40 B' donotauro MA corr. domno tauro Ashb. duüuiro |3), Caburi filio, principe civitatis,nbsp;conpluribusqüe aliis interfectis intra oppidanbsp;ac muros conpelluntur. l)ou-o(n) M. (Am Biexerberg bei Volleer-markt) CIL III 11579: Magiomarus Dono-nis f(ilius) v(ivus) f(ecit) sib(i) et Bueiae Sacronis f(iliae) uxori v. et Secundo f. AONO s. Dubno-. Donohox ist Iberisch. 50 Wonomiuni O. j. Denain, depart. Noi'd, arrond. Valenciennes, canton Bouchain. Don-taur-io-s nach Siegfried zu don-, cf. ai. dbana grain, und idg. ]/tür, tur tonbsp;wound, destroy; ein daemon als embryo- [Donnö-taurua — fKorostateJ |
zerstörer. Inschrift von Poitiers, saec. 3 oder 6 p.Chr.: Dontauridn (acc. sg.) anala.jnbsp;Dontaurion deanala. | Dontaurios (-iös acc.nbsp;plur.) datalages = breathe on Dontaurios,nbsp;breathe away Dontaurios, thou shouldst convict the Dontaurii; nach d’Arbois deJubain-viïïe == centauream. Donti-o(n) Dontus? M.cogn.fig. (Genf) CIL XII 5686, 321: Dontioni. (Solothurn)nbsp;Schuerm. 2006: DONITIONICI. (j. in Bonn) lonbsp;2010: DONT... IIC. (Göln) 201U DON-TIOlllC. (Beims) Habert 502: DONTIO —nbsp;503: DONTIOIIICI == Donti offie(ina). (j.innbsp;Mainz) Becker s. 103,61: DONTIOIIIC. (Dor-magen) Rettner 174, 11; Donti [offjic. -donum -donus in O. Campo-dono, Crega-donum, Curce-donum. s. -dunon. Öoquiricus s. Docquiricus. Doquirus M. cogn. (Trujillo) CIL II 624: Atia Doquiri f. Severa.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 PDoraciou O. Hierocles 656,6: Aaqa-%iov grixqóitolig. Doranonia s. Dornonia, Duranius. Dortobene ir. M. Adanmani vita Colum-bae 3, 23 p. 242: Pro me Dorbbeneo. Dorcades s. Orcades. ? Dorcic O. j. Dorchester, Oxfordshire, Baeda h. e. 3, 7; Civitatem, quae vocaturnbsp;Dorcic. 4, 23: In episcopatum Dorciccae-strae.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3o *dor-do-S ionen, air. *dord susurrus, cy. dwrdd sonitus, strepitus, auch twrdd, gr.nbsp;xeQ-d-Q-eca leer es geschwdtz, xov-Q-q-v-g gemurmel. Dordunus rivulus, bei Conches, depart. Saóne-et-Loire. üorepus M. (Latigres) CIL XIII 5761: Domito Dorepus pater posuit. D(is) M(a-nibus). ? jDorestate O. j. Wijk bij Duurstede, 40 hollcindische provinz Utrecht. Chron. Frede-gar. continuat. 6, 102 (a. C89): Oastronbsp;Duristate. Merow. miinzen. Belfort 1758:nbsp;DORESTATE. 1759 (Prow 1223'): DORESTATE. Prou 1224: AORESTATI FIT.nbsp;Belfort 1760 (Prou 1225): AOREc/iTATlnbsp;FIT. Prou 1226: VORE-yj • TAT FIT.nbsp;1227; VORE c/’TAT FIT. 1228: A'R'. E-agt;TAT FIT. 1229: AREc^T-AT FF. 1230:nbsp;”R ESTA FIT. 1232: OREA/TAT CIT. 50nbsp;1233; TI3lt;w-0-AlT. Deï/bri 1761: VORE c«TAT FIT. 1762: AOREo) TAT FIT.nbsp;1763; VORVESTATFIT. 1764: AORE-STATFIT. 1765; AOREc/^TATIFI. 1766; |
1309
Dorestotelus — Dosson-ius
1310
50
-ocr page 670-Do-talus
Dovvin .
|
Do-talus nacli ErnauU von praep. do ^zu’ wnd *talo-s stirn. (Luxemburg) Grut.nbsp;G80, 12 == Steiner 1996: Donissio Dotali. Dotana sedes. Concil. Tolet. XV. a. 688 (Mansi 12 c. 21 C): Emila Elicitanae, quinbsp;et Dotanae sedis epise. Dotilla F. (Aquileja) GIL V 1356: Eufellia T. 1. Dotilla. (Heims) JBC 1889nbsp;n. 2, p. 22 n. 14: Dotilla. 10 Dot-ius M. DotiaE’. Dott-ius M.gcntU. (Yalowadj) GIL III 296. 297 = 6835.6836.nbsp;6837: On. Dottio Plancianus Dottio' Maryl-lini fil(io) Ser(gia). (Hocca d’Arce)X 5673:nbsp;V(ivi) L. Dotius L. l(ibertus) Antioclmsnbsp;Dotia lueunda Antioclii l(iberta). cf. Doc-(c)ius, Doutius. Dotiva F. Vita Menelei 6,58 ASS 22. iul V p. 318 A.- Soror eius nomine Dotiva.nbsp;Dot-o(n) M. F. (Tarragona) GIL IInbsp;20 4970,168: Doto fe(cit)? (PozzuoU) X 2377:nbsp;Doto. Dotouis villa, j. Louville, depart. Fure, arrond. Les Andelys, canton Fleury-sur-An-delle. Dottius s. Dotius. Doufiis M. cogn. (Aps) GIL XII 5685, 14: Doufus f. cf. Duqoius. Dous M.cogn. (Vienne) GIL 5685,36^: C ¦ S ¦ C ¦ DOVS dreimal {zum dritten malenbsp;30 DOV). (Sainte-Golomhe) 36'^ = Allmcr-Bis-sard, Lyon t 4 w.495,26 j?.268: C'S'C'...nbsp;(Paris) BF 1882 p. 115: M.DOVS. Dous-arnus M. cogn. (Vaison) GIL XII 5683,79: DOV. (Sainte-Colombe) 80: Unbsp;(prnamente; nacJi Allmer et Lissard, Lyonnbsp;t. 4 n. 494, 96 p. 245:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;— OC) DOV. (Vienne) 81: IHFIA8VOQ = Dousarni, auf der andern seite A. 2VTTOJ = Lottus f.nbsp;Douso-nnus M. Dousoniia F. (Dijon)nbsp;io Lejay 110: Dousonnae Eufi f[ijlia(e). (Dijon, aux Poussots) GIL XIII 5532: D(is)nbsp;M(anibus) Mandubili Dousonni (fil(ii)) etnbsp;Suarica uxstor). (Dijon) 5561: Sacromaininbsp;E[uf]i fili(a)e et sororis eius Dousonnae;nbsp;Eufi[na fijlia (sett. Dousonna) v(iva) s(ibi)nbsp;ex bereditate d(e) [s(uo) pojsuit. cf. Lou-sonna. Dout-ius JIf. (Moraleja) GIL II 5031: Doutius Loucinii lovi sol(utorio) votumnbsp;50 s(olvit). (Bonn) BJ 89 (1890) s. 14 w. 114“quot;'*:nbsp;Of(ficina) Douti, Douti offic., Douti offici-(na). s. Dotius, Dutius. Dova s. Dubis. [Do-talus — Dovvin ..] |
Dovaido M. (Inset Man) ogam, inschrift The Academy 1886, aug.7, n. 744^9. 93 =nbsp;1890, aug. 16, n. 954 p. 134: Dovaido (gen.)nbsp;na maqi droata = of Dovaido son of (the)nbsp;druid. Doy -aius M. (La Argdmasa, hei Aldea nueva deS. Bartolomé) GIL II 6336quot;: Maelonbsp;Dovai f(ilius). DoY-eccus DoYecus M. cogn. fig. (London) GIL YII 1336, 435: DOVIIICCVS. lo (Yorlt; London) DOVllCCVS. (London) DOlICCVS FF. quot;i DOLIC? (Sainte-Colombe, dép. Phone) XII 5686, 323^=AUmer et Dissard, Lyon t. 4 n. 497, 459 p. 334:nbsp;DOVllCCVS. (Genf) ^ DOVII. (Avenches)nbsp;Mitth. der antiqu. Ges. in Zurich 15 s. 219:nbsp;Dovi. (Bordeaux) BSAF 33 (1872) ^.152nbsp;= Jullian n. 519: DOVllCCVS. (Poitiers,nbsp;vor a. 268) Richardp.11: DOVECVS. w. 120:nbsp;DOVllCCVS. RN 1856 p. 82: DOVllCCVS. 20nbsp;(Allier); DOlICCl. ScJiuerm. 2011: DOVllCCVS. (Sens) Habert 506: DOWWOfS. (Reims)nbsp;507: D0V1gt;1C0. 508: DOVVll. (Tongern)nbsp;Schuerm. 2016: D0VIgt;1C0. DoYernico 0. Pard. dipt. w. 186, t, 1 p. 147 (a. 579): Actum Dovernico. DoYerus M. (Sa. Ma. Magdalena de Ga-monedo, bei Gangas) GIL II 5738: Dov(e-ras). DoY-eto-S M. (Ogam-inschrift von Bal- so lintaggart, county Kerry) Archaeologia Gam-brensis 5**^ ser., t. 9, p. 134—139: Dovetinbsp;maqqi. DoYide F. (Valmartin) GIL II 5714: M(onumentum) d(is) M(anibus); Dovidenbsp;ara(m) f(ilio) Negalo Veronigoru(m) (gen-tis nomen) an(norum) XXV. (Fn el Sotonbsp;de Gangas, a. 269 p. Ghr.) 5744: Posuitnbsp;Severa matri suae Dovidenae. (Bei Aguilarnbsp;de Campo, partido judicial de Cervera de 40nbsp;Rio Pisuerga, provincia de Palencia) 6299:nbsp;D(is) M(anibus) Aninus filius Dovidenaenbsp;Caledige matri piaentisime, quae vixit annisnbsp;LXXV. DoYiderus M. cogn. (Bei Savaria) GIL III 4227: Peniius Dovideri f. (Aligantiesis).nbsp;cf. Doiderus. DoYil-o(n) M. (Villanueva de la Sierra) GIL II 802: [TJancinus Dovilon(is) f(ilius)nbsp;Caurien[s(is)].nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so DoyyIu . . M. (Ballintaggart bei Dingle, county Kerry, Munster) Rhys, Hibbert Lectures p. 524: Maqqvi laripi maqqvi moccoinbsp;Dovvinas. |
Doviocus — Drapp-es
|
Doviocus M. (Lyon) Allmer et Bissard tS p. 4:56: Curant(ibus) Salvi[is] Dovioco(?)nbsp;et Glauco tutoribus. *dovi-S starh, gut, m *deva, *dü starJc sein, nach Stolees in ir. dói, gr. Saf£-((pQcov). Dovis fl. s. Dnbis. Dra... M. (Stein am Anger) OIL III 12012, 51: C. lun. Dra. (j. in Venedig) Ynbsp;8114, 76: C. lun(ius) Dra . . . 10 Draavia 0. viUeicM Broue, dép. Eure-ct-Loir, arrond. Chartres, canton Maintenon. s. nbsp;nbsp;nbsp;Droa. ? Dralbisti-o(n) M. Vitae primoruni ah-hatum Agaunensium 7 ASS 2.nov. Ip.55SE: Sanctis viris Arcadio et Drabistione. Dracc-ius M. cogn. (Bécines- Charpieu, dép. Isère, arrond. Vienne, canton Meyzieux)nbsp;GIL XII 5698, 5 cf. Allnier-Bissard, Lyon t. nbsp;nbsp;nbsp;2 p. 326, 4 ^.499 n. 508,1: Draccius f(e-20 cit). (Villeurbanne, départ. Bhêne, arrond. Lyon)BE 3 (1883) j).274: Draccius.f(ecit). (Lyon, Trion): Dracci ma(nu). (Bijon) 4nbsp;p. 116 n. 39. 40 = Lejay 147: Draccius.nbsp;(Unbekannter herJcunft) Habert 1565'^: Draccius. ScJiuerm. 2019: Drac. Dracc-o(n) M. Fortunat. append, carm. 9, 20 p. 282 Leo: Dulcia vineti Draceo Fa-lerna bibat. Dracheium castellum de Dracbeio, Le 30 chateau de Braché en Touraine, dép. Indre-et-Loire, arrond. Loches, canton La Haye-Bescartes. Dracili-auus M. CTh 2,33,1 (a. 422): Ad Dracilianum. ? Dragaill wol ligurisch, V. in der Sierra Morena. Avien. or. mar. 126—198: Propternbsp;bos pernix Ligus | Draganumque proles subnbsp;nivoso maxime | septentrione conlocaverantnbsp;larem. cf. Steph. Byz. p. 603 M.: Etal xalnbsp;40 TdQxvvciioi eamp;vog ’TneQ^ioQicav, naQ oig olnbsp;yQVTtsg xov %Qvabv (pvXaaaovaiv, aig ’IsQoxll^gnbsp;iv Toig gjiUGxoQaiv. *dragino- dragina schwarzdorn, nach Stolies in ir. draigen schlehdorn, gl. pirus,nbsp;droigen gl. prunus, manx drine, w. draennbsp;f. spinus, spina, sentis, pi. drain, corn, drainnbsp;gl. spina, bret. dren épine, draenen ronce, vonnbsp;dra Oder drag, lit, drignès schwarzes bilsen-Jcraut, left, dri^enes, gr. Sqa^ri, tsQ^vog,nbsp;50 xQeivog; cf. dresso-, dressi-. Drah -onus nach Zeuft quot;fluvius spinosus, .vepretis consitus?’ nach d’Arhois deJubain-'oille ligurisch — *Dravo-nus, j. die Brolin,nbsp;bach im HxmsrücJcen. Auson. Mosella 365: Holder , Alt-celt. Sprachschatz. I. |
Praetereo exilem Lesuram tenuemque Dra-bSnum. ?Drant-ius If. Testamentum Bomnoli ASS 16. mai III p. 612 B: Drantius presbyter. drap-alia. Formal. Bitur. 15 p. 175, 19 Z.: Dratpalia. Drap-o(n) M. fig. (Le Chdtelet) Hubert 609: Drapon. cf. Drappo. Drapp-es gen. Drapp-et-is, abgeleitet von lo Drappus, M. Senone (a. 51 a. Chr.). Hirt.nbsp;b. Gr. 8, 30, 1: Qua ex fuga cum constaretnbsp;Drappetem (drappetem B' drapamp;em A' dra-ptë (3 oraptè Ashb.) Senonem, qui, ut pri-mum defecerat Gallia, collectis undique •nbsp;perditis bominibus, servis ad libertatem vo-catis, exulibus omnium civitatum ascitis,nbsp;receptis latronibus inpedimenta et commea-tus Romanorum interceperat, non ampliusnbsp;bominum duobus milibus e fuga collectis 20nbsp;provinciam petere unaque consilium cum eonbsp;Lucterium Cadurcum cepisse, quern supe-riore commentario prima defectione Galliaenbsp;facere in provinciam voluisse impetum co-gnitum. est, (2:) Caninius legatus cum le-gionibus duabus ad eos persequendos con-tendit, ne detrimente aut timore provinciaenbsp;magna infamia perditorum bominum latro-ciniis caperetur. 32, 1: At Drappes (drap-pes AB' drapes M draptes ^ Oros. 6,11, 20 30nbsp;0 raptes Ashb.) unaque Lucterius, cum le-giones Caniniumque adesse cognoscerent necnbsp;se sine certa pernicie persequente exercitunbsp;putarent provinciae fines intrare joosse necnbsp;iam libere vagandi latrociniorumque facien-dorum facultatem haberent, in finibus con-sistunt Cadurcorum. 2: Lucterius . . . oppi-dum Uxellodunum . . . occupat suis et Drap-petis (drappetis B' drapamp;is A' draptis j3nbsp;raptis Ashb.) copiis oppidanosque sibi con- 40nbsp;iungit. 34,2: Eo consilio probato, proxumanbsp;nocte duobus milibus armatorum relictisnbsp;reliquos ex oppido Drappes (drappes anbsp;draptes ^ oraptaes Ashb.) et Lucterius edu-cunt. 3: Hi paucos dies morati ex finibusnbsp;Cadurcorum, qui partim re frumentaria sub-levare eos cupiebant, partim probibere, quo-minus sumerent, non poterant, magnumnbsp;numerum frumenti conparant, nonnumquainnbsp;autern expeditionibus nocturnis castella no- 50nbsp;strorum adoriuntur. 35,1: Magna copianbsp;frumenti conparata considunt Drappes (drappes a draptes (3 oraptes Ashb)) et Lucteriusnbsp;non longius ab oppido decern milibus, unde 42 [DoYiocus — l)rapp-es] |
Drapp-o(n) — Draus-o(n)
|
patilatim frumentum in oppidum supporta-rent. 2: Ipsi inter se provincias partinntur: Drappes (Drappes a Draptes /? oraptes AsJib.')nbsp;castris praesidio cum parte copiarum resti-tit. 36,1: Partem copiarum cum Drappetenbsp;(a drapte j3 orapte Ashb.) esse in castris anbsp;milibus non amplius XII. 2: Qui de acceptanbsp;calamitate nuntium Drappeti (a draptinbsp;perferret. 5: Capitur ipse eo proelio Drap-10 pes (a draptes p oraptesnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;39,1; Quae deDrappete(a drapte ü draptg T orapte et Lucterio gesta essent. 44,2: Drappes («nbsp;Draptes ^ oraptes Ashb.), quem captum essenbsp;a Caninio docui, sive indignitate et dolorenbsp;vinculorum sive timore gravioris suppliciinbsp;paucis diebus cibo se abstinuit atque itanbsp;interiit. cf. drappus, Drappo. Drapp-o(n) M. (Heidelsburg hei Wald-fischbach, Pfalz, saec.3) BJ 76,229. 7 7,82 20 = Straftburger Post 1883 n. 2gt;54 == W.Z.nbsp;4 (1885) s.360: Ammoni Drapponis fili[o].nbsp;s. Drapo. drappus tuch, gewand; prov. drap, frz. drap {aus drappu), ital. drappo, spanischnbsp;trapo, ahd. trabo, cf. russ. trjapka trjapjonbsp;lappen, lumpen. Galcni epistola de fébribus,nbsp;ed. Hagen saec. 7: Drappus. Not. Tiron. 99,nbsp;62“': Drappus. Marculfi form. 1, 12 p. 50,nbsp;14 Z.: Aurum et argentum, fabricaturas,nbsp;80 drappus, vestimenta vel omne subpellectilenbsp;eorum. 2, lOji. 82; In aliquid de rebusnbsp;meis movilibus drappos et fabricaturas velnbsp;aliqua mancipia. 14 ji. 84: Accepit ... Denbsp;presidio vero drappus seu fabricaturas velnbsp;omne subpellectile domus. 16 p. 86; Internbsp;aurum, argentum, fabricaturas, .drappus.nbsp;Pactus Alam. fragm. 3,5: Siquis altero pernbsp;mano aut per drappo iratus priserit, solidosnbsp;6 solvat. 40 Drappus M. (Arlon) Wïlfheim p. 247 fig. 264: Moxio Drappo Attli (filio) Lallia-nus. (Voorburg) Schuerm. 2021: Drappus.nbsp;(Bottenburg) 2022: Drappus fq(cit). (Hed-desdorf bei Neuwied) BJ 89 (1890) s. 14nbsp;n. 115: Drappus f(ecit). Bavon abgeleitetnbsp;Drapp-o(n), Drapp-es. Ygl. O. Drappus, j.nbsp;Drap, dép. Alpes-Maritimes, arrond. Nice,nbsp;canton Contes. Draptes s. Drappes. 50 drasidae s. druida. ? Drasiinarca castéll in lïlyricn. Procop. de aedif. 4, 4: ’Ev %(óqa PegsaictveaLa . . .nbsp;AquGigaqua. [Drapp-o(n) — Draii8-o(u)] |
-draste- s. altcélt. An-drasta; A-drastus (nacJi Hübner griechisch). ? draucus -i m., der mit mannspersonen unzucM trdbt. Martial. 1,96,12 fa. 85/St)).'nbsp;Spectat oculis devorantibus draucos. 7, 67,nbsp;bsg. (dec. 92): Gravesque draucis | halterasnbsp;facili rotat lacerto. 9, 27, 10—12 (a. 94):nbsp;Occurrit aliquis inter ista si draucus, | iamnbsp;paedagogo liberatus et cuius | refibulavitnbsp;turgidum faber penem. 11, 72,1 (dec. 9G): lonbsp;Drauci Natta sui vocat pipinnam. 14, 48, 1 sq. (dec. 84 oder 85): Haec rapit Antaei velox in pulvere draucus, ] grandia qui vanonbsp;colla labore facit. Notae Tironis 99, 62;nbsp;Draucus. Appendix Probi 153; /^'raucus ïinbsp;draucus (Förster list draucus non raucus). Draucus M. Drauca F. cogn. (Ampu-rias) CIL 11 6257, 162: L. Kas. Drauci. (Pompeji) IV 2193; Drauca (abl.). (Bom) VI nbsp;nbsp;nbsp;1725 (a. 441—443): Pl(avi) Olbi Au- aonbsp;xenti Draucp] . . . Fl(avio) Olbio Auxentionbsp;Drauco. 17068: D. M. Draucae. (London) VII nbsp;nbsp;nbsp;1336,436“: Draucus f(ecit). Draucu.nbsp;(BichborougJi)Schuerm.2024: Drauci'm(anu).nbsp;(Zwischen Ntmes und Sommier es) GIL XIInbsp;4060: Drauci (Hirschféld list [VIvi]r Au[g].).nbsp;(Vienne) 5686,324: Drauci m(anu). (Bordeaux) Julliann. 247: Drauco Cornici fil(io).nbsp;(Amiens) Schuerm. 2023: Drauci. (Ostia)nbsp;GIL XIV 158/9; Corneliam Draucen. — aonbsp;(Thespiae) GIG- Sept. 1772; Anollaviog o AQavKog lt;Igt;LXaöel(p£vg. ?Draudacum O. in lïlyrien. Liv. 43, 19, 4 (a. 169 a.Ckr.): Prequens castellum,nbsp;Draudacum nomine. *Aramp;\i^o-[dxovigo-‘i)gespenst,nachK.Meyer in ir. *druag, aur-drag, -drach, an. draug-r,nbsp;as. gi-dróg, ae. dreag; vgl. ai. drógha arglistige schadiguMg, drub unhold ~ zd. druj. Drausen-acu-s O.j.Drosnay, dép. Marne, -lo arrond. Vitry-le-Fran^ois, canton Saint-Bémy-en-Bouzemont. Dl’aus-ius M. aus *Draussius, s. Con-draussius. Vita Brausii, bischofs von Sois-sons, f 676, 1, 1 ASS 5. mart. I p. 40b D: Drausius. F: Pater.....Drausii Leudo- marus est nuncupatus. 6 j». 406 F: Drausius. 7 p. 407 B (zweimal): Drausium. C: Drausius. 2, 8 p. 407 D; Drausio (ablat.). 10 p. 408B: Drausius. 11 p. 408D; Drau- so sius. 13 p. 408P’: S. Drausii. X4p.402E: S. Drausii. 15p. 409P7.' Drausio (dativ).gt; 19 p.444A: B. Drausii. p. 902F: Drausius.nbsp;Draus-o(n) M. (Prope Huiium ad Mo- |
-draussius
?Drino-s
sam) Grut. 919, 8: D. M. Ninnius Drauso-nis vivus sibi m. f. Pard. dipl. n. 177, t. 1 P- 133; c. a. 570: Signum Drausonis.nbsp;-draussius s. Condraussius.
Drausus ültestc form von Drüsus, M. Suet. Tïb. 3 (a. 383 a. Clir.): Drusus, bo-stium duee Drauso commiuus tmcidato, sibinbsp;posterisque suis cognomen invenit. Traditurnbsp;etiam pro praetore ex provincia Gallia ret-10 tulisse aurum, Senonibus olim in obsidionenbsp;Gapitolii datum, nee, ut fama est, extortumnbsp;S' Camillo.
Dravernum O. j. Draveil, hei Vüleneuve-Saint-Georges, depart. Seine-et-Oise, arrond. Corheil, canton Boissy-Saint-Léger. Merow.nbsp;rnüneen. Belfort 182amp; (Brou 8él): d-DRA-VCRNOU. 1827; A . . . ERNOblll.
Drayini-ilca villa, j. Bravegny, départ -Aisne, arrond. Ghdteau-Thierry, cant. Fère-20 en-Tardenois.
Ih’avo-s Dravus Draus noch d’Arhois Juhainvïlle liguriscJi, fl. 1) j. die Brave,nbsp;nhfl. der Bonau; davon gallisch Ambi-dravXnbsp;^iMnwoner der Brave’. 2) j. Ie Brac, genauernbsp;fe Braou, nhfl. der Is'ere. 3) Ie Braou, dép.nbsp;Hautes-Alpes. In Drabonus.
Dr.c.ca M. (Bijon) GIL XIII 5519; l^(is) M'(ambus) Hilarus Dr.c.cae (filius?)nbsp;Drecinus M. f%g. (Poitiers): DRilCINI.
30 *dreco- *drecil *drica am *drco- *drca i gesicM, nach Stolees in air. drecb f. gesicht,nbsp;oy. drycb m. anblick, spiegel, ahret. drieb dribnbsp;dreb, sfamm dro; vgl.gr. ös^xo-fiai., s-ÓQaxo-vnbsp;sah, ai. des anblick, j/derS.
llreia O. j. Broyes in Lothringen. Dreisima s. Trigisamum.nbsp;drensare drensitare von *drens-, cf. ir.nbsp;drésacbt ein knarrendes oder quietschendesnbsp;gerüusch, cy. dar m. larm, gerausch, urcelt.nbsp;40 '^'der quot;“dren tonen, gr.amp;grji’og Magélied, civamp;grj-waldbine, cf. got. drungus schalt, epamp;óy-yog, an. drynr roaring, Jiess. drensen aclisen,nbsp;rt*. dran (dhranati, sabde tonen}. Suet.fr. 161nbsp;P- 251B.; Oloruni drensare. Anth. Bat. 762,nbsp;23 B.: Cygni prope llumina drensant. Ald-helm. gramm, p. 570: Olores drensitant.nbsp;Dreo fig. (Flavimi) Schuerm. 2026;
DREO.FI.
Dresga oder Dresgae ). Brake, départ. 5o Ardennes, arrond. Bethel, canton Chaumont-Porcien.
21gt;res-ia F. (BucJibach, pfarrei Lanko-n’iB hei Köflach, in Norieum) GIL III 11740; Dresiae Busturi fi. coniugi.
Dl ¦esiu F. (31agdalenenberg bei Ottma-nach) GIL III 4908“: Dresiu Luonis f(ilia) v(iva) f(ecit) sibi et Tertioni Maunonis f(i-lio) eo(niugi) et Cerescenti f(ilio).
*dresso- aus drepso-, *dressi- brom-hecrstrauch, -gebilsch, ir. driss vepres, für dreiss dress, brei. dres vepres.
Dri-ilcu-s O. j. Brée, départ. Cóte-d’Or, arrond. Bijon, canton Sombernon.
?Drill)alHS M. cogn. (Less) GIL III lo 3888: M. Lartio Dribalo.
DriMono-S M. (Bijon) GIL XIII 5494: D(is) M(anibus) Avitian[i], Dribionos (no-minativ; oder gen., patronymisch?).
Dribur-o(n) M. (Bei Lyon) Boissieu jj. 403. cf. Allmer-Bissard t. 2 p. 492. t. 3nbsp;jx.445: D(is) M(anibus) C. Cati(i) Driburonis.nbsp;*drica s. *dreeo-.
Driedocius 31. (Nijmegen) Schuerm. 202 7: Driedocius f(eeit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Drillus 31. (Beims) Ilabert 510. 511; Drillus. (Bavay) Schuerm. 2029: DRLVS.
?Dril-o(n) fl., die albanesische Brina. GalUmach. cclt. 2, 5 frgm. 480 Schn.: Bov-d'ó'tj, •)] Aqilcovog iui TVQOxorjatv smaAij. Ni-candr.iher.007 :Lqlv D-’,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;AqUcov
%ul Naqovog o%3rj. Strab. 7, 5, 7 p. 316; AqIX(üv norajibg ccvccnkovv i'^cov TtQog sco géxQtnbsp;rijg BdQSaviKfjg, ^ Gvvdmsi xotg MuksSovi-ïg I'dvEOt 5t«l tolg IlaLOVLKOÏg upbg gsOgg- 30nbsp;Plin. n. h. 3,144; Amnis Brilo (var.nbsp;Dirino) superque eum oppidum civium Bo-manorunv Scodra. 150; Ad flunien Driniumnbsp;a Dirino. 21, 40: In silvestribus Dri-nonis et Naronae. Ptol. 2, 16, 4: 'P« ós 6nbsp;BqIXcov noxctghg cenó rs rov Sr.aQêov oQovgnbsp;Kal amp;7tb xov êrsQov bgovg rov xstgévov Tcaqanbsp;gêötjv rrjv aveo MvoLav. Yibius Sequesternbsp;p. 148 B.: Drinus e palude Lycbniti, ad-luens Soodram oppidum Illyricorum. Bav. 40nbsp;4, 17 p. 212, 5: Drinius.
Drilön-ios O. Theopomp.fr. lib.43 RGF 1 jp. 316 ap. Steph, Byz.: Aqilmviog,nbsp;nóUg fxsyaXg, iOiamp;xr] xmv KsXxixamp;v. Tb samp;vi-xbv AqiXévwg, wg Gtonognog fiy'.
Drinnac-ius ilf. Symmach. epist. 5, 42 (40) p. 135,17 Seeck: Amicum meum Drin-nacium.
*drinno- streit, von *dera spatten, nach Stolees ®ow*drnvó- in ir. drénn .streit, abret. aonbsp;ar-drén gl. praepugnus; cf as. ae. torn, ahd.nbsp;zom, got. dis-taürnan zerreiften, ahd. trinnennbsp;sich trennen, mlid. trennen trennen.
? Drino-S fl. 1) Bic albanesische Brina,
42* [-draussius — ?Igt;rino-sl
60
-ocr page 674-Drinus — Drü-ent-ia
|
s. Drilo. 2) Die hosnische Drina. Ptol. 2,16, 4: ’Acp’ oi xal i'te^og notajibg Aqsïvog bvofcanbsp;èvs%amp;eig êji^aXlsi slg rbv Saovov novafibvnbsp;anb dv6(ia)v TavQovvov nóXicog. Dimensu-ratio provinciarum 18 B.: Illyricum [Pan-nonia] ab oriente flumine Drino (trinonbsp;ab occidente desertis, in quibus habitabantnbsp;Boi et Garni, a septentrione flumine Danu-bio, a meridie mari Adriatico. 10 DrirniS M. (Dép. Oise) Schuerm. 2028: Drinus. Dripenni. (Le Mans) Mowat p. 68. Dripp-ius M. Drippia F. nomen. (Ge-vrier,Haute-Savoie) CIL XII 2548: M. Drip-p[ius?] lanuarius. (BeiZwalhach, kreis Mer-zig) CIB 759 —Hettner, Trier w. 291: D(is) M(anibus) M(arcus) Catullius Martialis t(e-stamento) fieri iussit sibi et Drippiae Mar-tiae uxori. 20 Drippus M. cogn. (Vienne) CIL XII 5686, 325: Drippi m///. Droa fl. j. la Drouette, dép. Eure-et-Loir, O. Droa s. Draavia. Droci-acu-S O. = *Drüsi-aco-s, j. Drugy, dép. Somme, arrond. Abbemlle, canton Ailly-le-Haut-Cloclier, gemeinde Saint-Biquier. Merowing. münee. Belfort 1828:nbsp;DROCIACVS. ? Droles M. (Alt-Ofen, a.222l235p.Chr.) 30 CIL III 10469: ïerre matri. Aur. Drolesnbsp;mil. leg. ïï ad. p. f. Severine v. s. 1. m. Droiiia j/dru laufen, fl. plaDrmie, nhfl. der BMne; cf. ind. fl. Druma. ?l)roinI)in-ius M. nomen. (Heüigen-stein) CIB 1806: Drombinius Sacer. DromiiS fl. j. la Drome, dép. Calvados. Vila Lupi 10 ASS 25. oct. XI p. 673 C:nbsp;Fluvius, nomine Dromus. Droiia fl. l) j. la Dróne, nhfl. der Mosel, 40 s. Druna. 2) Drona, j. la Drone od. Dronne,nbsp;nhfl. der Isle (Dordogne, Gironde). Dron-Olia s. Duranius. Drosten pictischer name, cf. Drustagni. (Inschrift von St. Vigeans, Forfarshire innbsp;Schottïand) IBCh 212: Drosten:-j Ipeuoret [nbsp;ett Dor 1 eus. ^‘drots-nien rücken, hergrücken, mrhist. drosm-e n., nach Stokes in air. druimm n.,nbsp;ir. druim, drómman, w. trum, piet. drum,nbsp;50 vw. mit lat. dorsu-s dorsu-m aus *dort-to-m,nbsp;gr. dsigri hals, hergrücken, Sn^ó-g' Xó-q)og Hesgch., ê£iQa(d)-g hergrücken, dbhang. Drotns fl. s. Dmtus. Drovis F. (Coin) Düntzcr BJ 47/48 [UriEus — Drü eBt-iaj |
s. 124 = Ratal. 2, 86 = BJ 83 s. 171 n. 449: Drovis Aelia. dru- verstcirkende vorsylhe, nach Thurn-eysen in druid- = *dru-vid-, ëqv-vaigsxov in Galatten = *dru-nemeton, Dru-talus. Dru-antiiini O. an der quelle der Dru-entia, am ahhang des Moni Genèvre, nicht dor f La Drag e (tvie Desjardins will). (Vica-rello) CIL XI 3281: Druantium. 3282:nbsp;Gruentia? 3284: Druantio.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Driica F. cf. hret. drouk. (Metz) Bohert et Cagnat, fase. 3 p. 60—61: D(is) M(ani-bus) Caraddouna Drucae fil(ia). Drucca M. Brome-münze der Carnutes. Muret-Chah. 6395—6397 (6397 aus Campnbsp;d’Amhoise) pl. XX; DRVCCA. *driico- schlecht, höse, ühél, nach Stokes in ir. droch malus, karg, cy. drwg, corn.nbsp;drog gl. malum, mhret. drouc; Bezzenhergernbsp;vgl. as. tregan leid sein, cm. trega hetrühen, 20nbsp;tregr unwïllig, unlustig. Drü-ent-ia fem. -isL-stamm von st. dru-ent, nach Stokes celtisch, nach d’Arhois de Juhainville ligurisch, ai. quot;j/dru laufen, cf. ai.nbsp;dravanti currens, fem. von dravant, vonnbsp;dru-ant, cf. Dravus, ’die schnelle, reiftende’,nbsp;incitata, rapida, fl. in Gaïlien. 1) j. la Durance in SüdfrankreiGt, nhfl. der Bhóne.nbsp;Strah. 4, 1, 3nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;179: ’Em fisv rovg OioKov- xlcov oQovg Kal xrjv aQir)v xrig ava^aGexog xcóv 30 ’’AXitimv ëia Aqovevxla xal Ra^aXXlavog. 11nbsp;p. 185: Mé%Qi gsv xov Aqovsvxia xtoxagovnbsp;EaXvsg oiKovSiv. 6, 5 p. 203 : 'O Aqovevxiagnbsp;(ëaqvévxcog codd.; nach Desjardins la Clarée)nbsp;noxagbg ^aqaëqmërjg, og êm xbv 'Poëavbvnbsp;KaxuQaxxsi. 5, 1, 11 p. 217: Tloxagovg^ avnbsp;Kal xbv Aqovevxluv. Liv, 21, 31 (a. 218), 9: Priusquam ad Druentiam flumen perve-nit. 10—12: Is et ipse Alpinus amnis longe omnium Galliae fluminum difficillimus 40nbsp;transitu est. Nam cum aquae vim vebat innbsp;gentem, non tarnen navium patiens est, quianbsp;nullis coercitus ripis, pluribus simul nequenbsp;isdem alveis fluens, nova semper vada no-vosque gurgites (et ob eadem pediti quoquenbsp;incerta est via), ad boe saxa glareosa vol-vens, nibil stabile nee tutum ingredient!nbsp;praebet; et turn forte imbribus auctus in-gentem transgredientibus tumultum fecit,nbsp;cum super cetera trepidatione ipsi sua at- 50nbsp;que incertis clamoribus turbarentur. 32,6;nbsp;Ab Druentia. Plin. n. h. 3, 33; Torrentesnbsp;Isaram et Druentiam. SU. 3,468—476:nbsp;ïurbidus bic truncis saxisque Druentia lae- |
Dmentini
druïda
|
turn I ductoris vastavit iter. Namque Alpi-l)us ortus, I avulsas ornos et adesi fragmina luontis I cum sonitu volvens, fertur latran-tibus undis | ac vada translate mirtat fal-lacia cursu, | non pediti fidus, patulis nonnbsp;puppibus aequus; | et tune, imbre recensnbsp;fuso, correpta sub armis | corpora multanbsp;virum spumanti vertice torquens : immersitnbsp;fundo laoeris deformia membris. PM 2,10,nbsp;10 4: Eig ê's tb anb /xsarj^^Qtag OvisvvTjg Ttó-bscog fiSQog qsovGiv b^oicog ano tamp;v ’’Alnscovnbsp;o t’ quot;laaQ nora^bg xai ó Aqovevxiag novajiog,nbsp;acel Tov (isv quot;löaQog cci nriyai ènÉ'/pvei fioi^agnbsp;X7j' fid', tov Se Aqovevtia xeqjocXf) fiy Lnbsp;Squot;. Ilaliv S'e tj jx'ev tov ’’lauQog nqbg tovnbsp;PoSavbv Gvfi^oXfj ênéyei fioÏQcig k^'yoquot;^S L ,nbsp;t] dÈ tov jQovevtia '^oiQag %§'yoquot;fiy'L'y'.nbsp;Auson. Mosella 479: Te Dmna, te sparsisnbsp;ineerta Drüentia ripis. Ammian. 15,10,11nbsp;20 (aus Liv.): (Hannibal) per Druentiam flu-men gurgitibus vagis intutum regiones oc-cupavit Etruscas. Cassiod. var. 3,41,2: Adnbsp;castella supra Druentiam eonstituta. Vitanbsp;Cacsarii 1, 3, 27 A8S 27.aug. VI p. lOJD:nbsp;Ultra Durentiam. 2,1,9 J5.77P.' Trans Du-rentiam. Vita ConsorUae 2 ASS 22. iun. IVnbsp;p. 250 B: Fluvio Duranciae. 10 p. 251 B:nbsp;Super fluvium Druentiam. 18 p. 252 F:nbsp;In ulteriore ripa Durentiae. Vüa Aregü 6nbsp;30 AS8 1. niai lp. 109 F; Ad ulteriorem flu-minis Druentiae ripam. — Drueilt-ïcus,nbsp;nautae Druentici die Burance-schiffer. (Beinbsp;Trinquetaille, Souches-du-BJióne) GIL XIInbsp;721: Aur(elius) Septimius Demetrianus nautanbsp;Druenticus vivus sibi posuit. (Arles) 731:nbsp;Naut(arum) Druentic(orum) corpor(atorum).nbsp;(Arles, 8aint-Gabriel, saec.2) 982: Patrononbsp;nautar(um) Druenticorum et utriclarior(um)nbsp;corp(oris) Ernaginens(i)um. — 2) Drüentia,nbsp;¦*0 Drancia, j. la Brance oder Branse, bergbach,nbsp;der in den Genfer see niündct. Dmentini V., Forum Druentinorum, j. Bertinoro zivischen Forlimpopoli und Cesena.nbsp;(Bimini) GIL XI 379: Cur(atori) reip(ubli-cae) Forodr(uentinorum). (Parma) 1059: Uatr(ono)municipiorumForodruent(inorum) öt Poronovanorum. S. Truentini. ?drng- nach Ernault eu w. trwyn, von *trug-n-, nase, in Taöxo-SQOvyitai. (Irnïda nach Thurneysen latinisierung des celtischen dental-stammes in d, *drüid ausnbsp;‘^dru-vid-s, gen. dniid-os, nom. pi- druid-esnbsp;¦ae, ^die hochweisen’ von der ver starteendennbsp;vorsylbe dru-, tvie ir. süi ^weiser’’ aus *su- |
vid-s y veid vid wiften; air. nomin. sing. drüi m. druida, magus, gen. driiad, mir.nbsp;drai; nir. draoi für gen. druadb; (aus air.nbsp;drui entlehnt ae. dry magus); tv. dryw fürnbsp;*drwy, drui; druiden, aus Brittanien nachnbsp;dem continent um die mitte des 3. jh. v. Ghr.nbsp;importierte priester caste, bei den Geiten innbsp;Irland, Groftbrittanien und Gallia Trans-alpina, bei den Germanen unbeleannt. Ari-stot. fragm. 30 p. 1479“ 32: Tlaqa Ksltoig lonbsp;%cii FaXcttcag tobg zaXovgévovg SgvlSag %kInbsp;Gsgvoamp;sovg ysysvtjGamp;m. Biod. 5, 28, 6 (ausnbsp;Alexander Polyhistor HGF 3 p. 239): ’Ev-iGyvu yccQ nccQ avtoig 6 üvamp;ayÓQov lóyog,nbsp;oti tag ijjoyccg tav avS’qónav aamp;avdtovgnbsp;eïvai GvfijléjSrjxs, xal Öl itmv aqiGgsvav na-Xiv (liovv, sig 'heqov Gaga ti^g tpvxijg sIgövo-gsvfjg. (cf. Valer. Max. 2, 6, 10: Horumnbsp;moenia egressis vetus ille mos Gallorum oc-currit, quos memoria proditum est pecunias 20nbsp;mutuas, quae bis apud inferos redderentur,nbsp;dare, quia persuasum babuerint animas bo-minum inmortales esse. Dicerem stultos,nbsp;nisi idem bracati sensissent, quod pal-liatus Pythagoras credidit q. s. Glementisnbsp;Alexandrini stromata 1, 15: AU'S,avSqog ósnbsp;êv ta nsql Jlvamp;ayoqixav Gvg^ólav, Za-Qata ta ^AGGvqia gaamp;rjtsvGai iGtoqsi tbvnbsp;üvamp;ayóqav. . . . dxrjxoévai ts nqbg tovtoignbsp;Ealatav xal Equygavav tbv Uvamp;ayóqav ^ov- 30nbsp;Xstai. . . . (EiXoGoepLa toCvvv, noXvaipsXsg ttnbsp;IQtiga, naXai gsv iqxgaGs itaqa §aQ§aQOig,nbsp;xatd ta samp;vtj SiaXagipaGa' ÜGtsqov ós xai signbsp;’’EXXrjvag xatiiXamp;sv. nqosGtyGav ó’ atittjg Al-yvTCtlav ts ot 7tqolt;p7jtai, xal AGGvqlav 01nbsp;XaXSaïoi, xal EaXatav ot ÓQviSai, xal 2a-gavalot Bdxtqav, xal KsXtav ot (piXoGocpi]-Gavtsg xal IIsQGav 01 gdyoi.) Biod. 5,31,4:nbsp;QiXÓGoïpoL té tivsg sIgI xal amp;soXóyoi. nsqit-tag ugagsvot, ovg óqovtóag ovogd^ovGi. 40nbsp;Xqavtai Ss xal gdvtsGiv, anoóopig gsyaXijgnbsp;d^iovvtsg avtovg' ovtoi Ss Sia ts tijg olavo-GxoTtlag xal Sia tijg tav [sQslav amp;vGlttg tanbsp;gsXXovta nqoXéyovGi., xal nav tb nXfjamp;ognbsp;syovGiv vnijxoov. gaXiGta d’ otav nsql tivavnbsp;gsyaXav sniGxsntavtai., TtaqdSo'^ov xal dnt-Gtov s'xovGi vógigoV dvamp;qanov yaq xata-GnsiGavtsg tvntovGi gayaiqa xatd tbv vn'sqnbsp;tb Siagiqayga tonov, xal ttsGÓvtog tov nXtj-yévtog sx tijg ntmGsmg xal tov Gnaqaygov 50nbsp;tav gsXav, sti Ss tijg tov al'gatog qvGsag tbnbsp;gsXXov rooööt, tcaXaia tivl xal noXvyqovianbsp;naqavv\qriGsi nsql tovtav nsTtLGtsvxótsg. samp;ognbsp;S avtoig sGti gtjSsva ¦ amp;vGlav noislv dvsv [Druentini — druida] |
60
-ocr page 676-drüïda
|
q}ilolt;s6(pov' dia yuQ rmv èfnteiQiov tijg Qsiag cpvGeiog wSTceQtï rivcóv ofiocpóvcov ta %aQi-dtrjQia toïg amp;sotg ipaOÏ Ssiv ttQOSqiè^siv, Kalnbsp;öia Tovtav oïovtai ösïv tayaamp;a ahsïsamp;ai.nbsp;oi (ióvov 6' èv taig siQfjvixaig ^Qslaig, alianbsp;%al Kara tovg Ttoléfiovg rovrocg fialiSta itsi-S'ovtai xal toïg fielwêovSi ttoifjtaïg, ov [lóvovnbsp;ol (pilot, alia xal ot TColéfiiot' nollaxig ö èvnbsp;taïg TtaQatd'^söi nlriota^óvtav all'^loig tavnbsp;10 OtQatonéêcov xal toïg ^itpiGiv dvatetapièvoignbsp;jctti taïg lóyyaig TCQo^s^lrjfièvaig, eig to ft£-Gov oi'toi TtQoslamp;óvtsg navovöiv avtovg, amp;s-Ttso tivd ¦9quot;rjQta xateitaGavtsg. oliTco xal Tta^anbsp;toïg ayQitotdtotg ^aglidgoïg ó d'Vftbg sixet tynbsp;Gocpia xal o”AQrig alósïtat tag MovGag. Caes.nbsp;h. G. 6 (a. 53^, 13,1; In omni Gallia eoruninbsp;hominum, qni aliquo sunt numero atquenbsp;honors, genera sunt duo. 3; Sed de hisnbsp;duobus generibus altemm est druidum, al-20 terum equitum. 4: Illi rebus divinis inter-sunt, sacrificia publica ac privata procurant,nbsp;religiones interpretantur; ad bos magnusnbsp;adulescentium numerus disciplinae oausanbsp;coneurrit, magnoque bi sunt apud eos bo-nore. 5; Nam fere de omnibus eontrover-siis publieis privatisque eonstituunt, et si-quod est admissum facinus, si caedes facta,nbsp;si de bereditate, de finibus oontroversia est,nbsp;idem decernunt, praemia (-ir. érie, deutschnbsp;80 wergeld) poenasque eonstituunt; (6) siquinbsp;aut privatus aut populus eorum decreto nonnbsp;stetit, sacrificiis interdicunt. 7: Haec poenanbsp;apud eos est gravissima. Quibus ita estnbsp;interdiotum, bi numero impiorum ao scele-ratorum babentur, bis omnes decedunt, adi-tum eorum sermonemque defugiunt, nequidnbsp;ex contagions incommodi accipiant, nequenbsp;bis petentibus ius redditur neque bonos ullusnbsp;communioatur. 8; His autem omnibus drui-40 dibus praeest unus, qui summam inter eosnbsp;babet auctoritatem. 9: Hoe mortuo aut, siqui ex reliquis exeellit dignitate , sucoedit,nbsp;aut, si sunt plures pares, suffragio druidumnbsp;delegitur, nonnumquam etiam armis de prin-cipatu contendunt. 10: Hi certo anni temporenbsp;in finibus Carnutum, quae regio totius Galliaenbsp;media babetur, considunt in loco consecrato.nbsp;Hue omnes undique, qui controversias ba-bent, eonveniunt eorumque deoretis iudiciis-60 que parent. 11: Disciplina in Brittania re-perta atque inde in Galliam translata essenbsp;existimatur, (12) et nunc, qui diligentiusnbsp;earn rem cognoscere volunt, plerumque illonbsp;discendi oausa proficiscuntur. 14,1: Druides [drüïda] |
a bello abesse consuerunt neque tributa una cum reliquis pendunt [militiae vaeationemnbsp;omniumque rerum babent inmunitatemj. 2: Tantis excitati praemiis et sua sponte multi in disciplinam eonveniunt et a paren-tibus propinquisque mittuntur. 3: Magnumnbsp;ibi numerum versuum ediscere dicuntur.nbsp;Itaque annos nonnulli vicenos in disciplinanbsp;permanent. Neque fas esse existimant eanbsp;litteris mandare, cum in reliquis fere rebus, lonbsp;publieis privatisque rationibus, Graecis litteris utantur. 4: ld mibi duabus de causisnbsp;instituisse videntur, quod neque in vulgumnbsp;disciplinam efferri velint neque eos, quinbsp;discunt, litteris confisos minus memoriaenbsp;studere; quod fere plerisque accidit, utprae-sidio litterarum diligentiam in perdiscendonbsp;ac memoriam remittant. 5: In primis boenbsp;volunt persuaders, non interire animas, sednbsp;ab aliis post mortem transire ad alios, at- 20nbsp;que boe maxime ad virtutem excitari putant,nbsp;metu mortis neglecto. 6: Multa praetereanbsp;de sideribus atque eorum motu, de mundinbsp;ac terrarum magnitudine, de rerum natura,nbsp;de deorum inmortalium vi ac potestate disputant et iuventuti tradunt. 16, 1—3:nbsp;Natio est omnium Gallorum admodum de-dita religionibus, atque ob earn causam, quinbsp;sunt adfecti gravioribus morbis quique innbsp;proeliis periculisque versantur, aut pro vi- sonbsp;ctimis homines immolant aut se inmolatu-ros vovent administrisque ad ea sacrificianbsp;druidibus utuntur, quod, pro vita bominisnbsp;nisi bominis vita reddatur, non posse deorum inmortalium numen placari arbitrantur,nbsp;publiceque eiusdem generis babent institutanbsp;sacrificia. 18,1: Galli se omnes ab Dite patrenbsp;prognatos praedicant idque ab druidibusnbsp;proditum dicunt. 21, 1: Germani multumnbsp;ab hac consuetudine differunt. Nam neque 4onbsp;druides babent, qui rebus divinis praesint,nbsp;neque sacrificiis student. Cic. de divin. 1,nbsp;41,90: Eaque divinationum ratione in bar-baris quidem gentibus neglecta est, siqui-dem et in Gallia druidae sunt, e quibusnbsp;ipsum Diviciacum Aeduum, bospitem tuumnbsp;laudatoremque, cognovi, qui et naturae ra-tionem, quam cpvGioloylav Graeci appellant,nbsp;notam esse sibi profitebatur et partim augu-riis, partim coniectura, quae essent futura, 50nbsp;dicebat. Timagenes hei Ammian. 15, 9, 4:nbsp;Drasidae memorant revera fuisse populinbsp;(Gallorum) partem indigenam, sed aliosnbsp;quoque ab insulis extimis confluxisse et |
drüïda
50 tractibus Transrbenanis, crebritate bellorum et adluvione fervidi maris sedibus suis ex-pulsos. 8; Per baec loca bominibus paula-tim excultis viguere studia , laudabiliumnbsp;doctrinarum, incboata per bardos et eubagisnbsp;(lis vatis) et drasidas. Et bardi quidemnbsp;fortia viroram illustrium facta beroicis con-posita versibus cum dulcibus lyrae modulisnbsp;oantitarunt, eubages vero scrutantes seriemnbsp;10 et sublimia naturae pandere oonabantur.nbsp;Inter bos dryaridae ingeniis celsiores, utnbsp;auctoritas Pytbagorae decrevit, sodaliciisnbsp;adstricti consortiis, quaestionibus occultarumnbsp;rerum altarumque erecti sunt et despectan-tes bumana pronuntiarunt animas inmorta-les. (cf. Origen. contra Célsum 1,16; ’’AXlanbsp;xul rovg (lèv ’OjiriQov yalaKroqjuyovg %al tovgnbsp;FaXarmv ëQvlêag xal rovg yétccg, aoipataranbsp;Xéyei (6 KsXöog) Eamp;vij sivai. xal aqiaïa, nsglnbsp;20 rcör Gvyysvamp;v roïg ’lovêaïxoïg Xóyoig diaXafi-^ccvovrai, mv ovx olöci si (péQsrai övyyQag-gata. phüosophiim. 2: 'O rov Uvamp;ctyÓQOvnbsp;olxévfjg ZagoX^ig, og xal Tobg TtaQa KsXtoignbsp;ÖQvidag Xéyerai êida^ai (piXoGO(psiv rrjv IIv-amp;ayÓQSiov cpiXoGog)iav. 25: Agvldai ot ivnbsp;KiXtoïg Ty IJvamp;ayoQSLtp (piloGofpia xaz’ axQOvnbsp;iyxvtpavTsg, airlov avroig yevofiévov raviygnbsp;rijg aGxrjGsag ZagóX^idog öovXov Tlvamp;ayó-Qov, yivEi amp;QaxLOV' 'dg gsra rijv Uvamp;ayÓQOVnbsp;30 rsXsvvrjv ixsc y^agyGag airiog Tovvoig ravvygnbsp;ryg (piXoGorpiag èyéveto. rovxoig KeXvol wgnbsp;nqotprytag xal TtQoyvaOrixovg So^a^ovGiv, öianbsp;tb sx iprj(po)v xal a.Qiamp;iiamp;v Uvamp;ayoQixy té'/yynbsp;nqoayoqe'üsiv autorg tiva, yg xal avtyg té-%v7]g rag è(p6ëovg ov GtcoTtyGOftev, ènsl xal sxnbsp;TOVTCov tivsg aiQSGeig naqsiGaysiv stoX/tyGap.nbsp;%Qwvtai ös ÖQvïóai xal /tayiaig.) Strab.i^i^nbsp;4j9. 197: Ila^a naat d’ mg sninav tqia cpvXanbsp;tmv tigwfiévmv óiatps^óvtwg sari, ^agdot tsnbsp;¦10 xal ovdtsig xal êQviöai' ^aqSoi gsv vgvytalnbsp;xal notytal, oiatsig ös isQonowl xal cpvGio-Xóyoi, ÖQviöai, ös TtQog ty (pvGioXoyia xai tyvnbsp;yamp;ixyv (piXoGotpiav aGxovGi' öixaiótaxoi ösnbsp;voyiC^ovxai xal öid xovxo niGxsvovxai xdg xsnbsp;iöimxixag XQiGsig xal xag xoivag, wGxs xalnbsp;noXsfiovg öiyxmv nQÓxs^ov xai naqaxaxxsGamp;ainbsp;fifllovrag snavov, xag ös q)Ovtxag öixag fta-XiGxa xovxoig snsxsxqanxo öixd^siv. oxav xsnbsp;•poQa xovxmv y, (poQav xal xyg %(OQag vogi-SovGiv 'bnctQisiv. alt;pamp;a.Qxovg ös XsyovGi xatnbsp;ovxoi xal lt;(oi)gt; aXXoi xag ifuijjag xat xov xo-Gfiov, snixqaxyGsiv ös noxs xal nvQ xai iiömQ.nbsp;5 p. 198: quot;Eamp;vov ös ovx dvsv ÖQvtöav (cf.nbsp;Diod. 5, 31; dvsv cpiXoGÓg)ov^. Méla 3, 2, |
18: Manent vestigia feritatis iam abolitae, atque ut ab ultimis caedibus temperantnbsp;(Galli), ita nibilominus, ubi devotos altari-bus admovere, delibant. Habent tarnen etnbsp;facundiam suam magistrosque sapientiaenbsp;druidas. 19: Hi terrae mundique maguitu-dinena et formam, motus caeli ac siderum,nbsp;et quid dii velint scire profitentur. Docentnbsp;multa nobilissimos gentis dam et diu, vice-nis annis, aut in specu aut in abditis salti- lonbsp;bus. Unum ex bis quae praecipiunt in vulgus effluxit, videlicet ut forent ad bella me-liores, aeternas esse animas vitamque alteram ad Manes. Itaque cum mortuis cre-mant ac defodiunt apta viventibus. Olimnbsp;negotiorum ratio etiam et exactio creditinbsp;deferebatur ad inferos, erant qui se in rogosnbsp;suorum velut una victuri libenter inmitte-rent. Lucan. 1, 450—458; Et vos barba-ricos ritus moremque sinistrum | sacrorum, 20nbsp;druïdae (var. driadae, dryadae), positis re-petitis ab armis. | Solis nosse deos et caelinbsp;numina vobis | aut solis nescire datum; ne-mora alta remotis | incolitis lucis; vobisnbsp;auctoribus umbrae | non tacitas Erebi sedesnbsp;Ditisque profundi | pallida regna petunt;nbsp;regit idem spiritus artus j orbe alio; longae,nbsp;canitis si cognita, vitae | mors media est.nbsp;Dam Conmienta Usener: Sine templis co-lebant deos in silvis. || Driadae gens Ger- 30nbsp;maniae. || Sunt autem driadae pbilosopbinbsp;Gallorum dicti ab arboribus quod semotosnbsp;lucos incolant: bi dicunt redire animas innbsp;alium orbem.. An quoniam glandibus co-mestis divinare fuerant consueti. j] Driadesnbsp;negant interire animas aut contagione infe-rorum adfici. Qui cum defunotis equos ser-vosque et multam supellectilem conburantnbsp;quibus uti possint, inde animosi in proelianbsp;exeunt nee vitae suae parcunt, tamquam 40nbsp;eandem reperituri in alio naturae secessu.nbsp;PUn. n. h. 16, 249: Non est omittenda innbsp;bac re et Galliarum admiratio. Nibil babentnbsp;druidae (ita suos appellant magos) visco etnbsp;arbore, in qua gignatur, si modo sit robur,nbsp;sacratius. lam per se roborum eligunt lucos, nee ulla sacra sine earum fronde con-ficiunt, ut inde appellati quoque interpre-tatione Graeca possint druidae videri. Enim-vero quidquid adgnascatur illis, e caelo mis- 50nbsp;sum putant signumque esse electae ab ipsonbsp;deo arboris. 250: Est autem id rarum ad-modum inventu et repertum magna reli-gione petitur et ante omnia sexta luna, [drüïda] |
druïda
|
quae principia mensum annorumque his facit, et saeculi post tricesimum annum, quia iam virium abunde babeat nee sit sui di-midia. Omuia sanantem appellantes suonbsp;vocabulo, sacrificio epulisque rite sub arborenbsp;conpai’atis duos admovent candidi colorisnbsp;tauros, quorum cornua turn primum vin-ciantur. 251: Sacerdos Candida veste cultus arborem seandit, falce aurea demetit,nbsp;10 candido id excipitur sago. Turn deinde vi-ctimas immolant precantes, suum domumnbsp;deus prosperum faciat bis, quibus dederit.nbsp;Pecunditatem eo poto dari cuicumque ani-malium sterili arbitrantur, contra venenanbsp;esse omnia remedio. Tanta gentium in rebus frivolis plerumque religio est. 24,103:nbsp;Similis berbae buio Sabinae est selago ap-pellata. Legitur sine ferro dextra manu pernbsp;tunicam, qua sinistra exuitur velut a fu-20 rante, Candida veste vestito pureque lautisnbsp;nudis pedibus, sacro facto prius quam lega-tur pane vinoque. Fertur in mappa nova.nbsp;Hane contra perniciem omnem babendamnbsp;prodidere druidae Gallorum et contra omnianbsp;oculorum vitia fumum eius prodesse. 104:nbsp;Idem samolum berbam nominavere nascen-tem in umidis, et banc sinistra manu leginbsp;a ieiunis contra morbos suum boumque, neenbsp;respicere legentem, neque alibi quam in oa-30 nali deponere, ibi conterere poturis. 29, 52:nbsp;Praeterea est ovorum genus in magna famanbsp;Galliarum, omissum Graecis. Angues eanbsp;numero sex convoluti salivis faucium cor-porumque spumis artifici conplexu glome-rant. Uranium appellatur; druidae sibilis idnbsp;dicunt in sublime iactari sagoque oporterenbsp;intercipi, ne tellurem attingat, profugerenbsp;raptorem equo, serpentes enim insequi, donee arceantur amnis alicuius interventu;nbsp;40 experimentum eius esse, si contra aquasnbsp;fluitet vel auro vinctum. 53: Atque, utnbsp;est magorum sollertia occultandis fraudibusnbsp;sagax, certa luna capiendum consent, tam-quam congruere operationem earn serpen-tium bumani sit arbitrii. Vidi equidem idnbsp;ovum mali orbiculati modici magnitudine,nbsp;crusta cartilagineis velut acetabulis bracebi-orum polypi crebris insigni. 54: Uruidisnbsp;ad victorias litium ac regum aditus mirenbsp;50 laudatur, tantae vanitatis ut babentem idnbsp;in lite in sinu equitem E. e Vocontiis a divonbsp;Claudio principe interemptum non ob aliudnbsp;sciain. Hio tarnen conplexus anguium etnbsp;frugifera eorum concordia in causa videturnbsp;[drüïda]nbsp;esse, quare exterae gentes caduceum in pacis argumentis circumdata effigie anguiumnbsp;fecerint, neque enim cristatos esse in cadu-ceo mos est. 30,12: DCLVII. demum annonbsp;urbis Cn. Cornelio Lentulo, P. Licinio Crassonbsp;coss., senatusconsultum factum est, ne bomonbsp;immolaretur, palamque fuit in tempus illutnbsp;sacra prodigiosa celebratie. 13: Galliasnbsp;utique possedit, et quidem ad nostram me-moriam. Namque Tiberii Caesaris princi- lonbsp;patus sustulit druidas eorum et boe genusnbsp;vatum medicorumque per senatusconsultum.nbsp;Quid ego baec commemorem in arte Ocea-num quoque transgressa et ad naturae inanenbsp;pervecta? Britannia bodieque earn adtonitanbsp;celebrat tantis caerimoniis, ut dedisse Per-sis videri possit. Tac. a. 14,30 (a. 62 p. Chr.,nbsp;in Brittmiien): Stabat pro litore diversanbsp;acies, densa armis virisque, intercursantibusnbsp;feminis; in modum Furiarum veste ferali, 20nbsp;crinibus deiectis faces praeferebant; di’ui-daeque circum, preces diras sublatis ad caelum manibus fundentes, novitate aspectusnbsp;perculere militem, ut quasi baerentibusnbsp;membris inmobile corpus vulneribus prae-berent. Dein cobortationibus ducis et senbsp;ipsi stimulantes, ne muliebre et fanaticumnbsp;agmen pavescerent, inferunt signa sternunt-que obvios et igni suo involvunt. Praesi-dium postbac inpositum victis excisique luci sonbsp;saevis superstitionibus sacri: nam cruorenbsp;captivo adolere aras et bominum fibris coii-sulere deos fas babebant. li. 4, 54 (a. 71nbsp;p. Chr.): Captam olim a Gallis urbem, sednbsp;integra lovis sede mansisse imperium: fatalinbsp;nunc igne signum caelestis viae datum etnbsp;possessionem rerum bumanarum Transalpi-nis gentibus portendi superstitione vananbsp;druidae canebant. Bio Chrysostom, oral. 49:nbsp;néQGai . . . rovg Kalovfiévovg tcciq’ a'ixoïg pa- 40nbsp;fovg, .... Jlyvnxioi Ss xovg IsQsag, .... |
’IvSol Ss jS^ay^fiavag,.......Kshxoi Ss oSj óvopafovöj SQvlSag, Kal xovxovg nsQi fiavxi-xrjv ovxag, xai xriv allrjv Goepiav, av avsv xoïg ^aoilsvGiv ovSsv s^rjv nQccxxsiv ovSsnbsp;jSovXsvsGamp;ai' wGxs x6 fisv alrjamp;sg sxslvovgnbsp;uQysiv, xovg Ss fSaGilsag avxamp;v ijitrjpEtag xainbsp;Siaxórovg yiyvsGamp;ai xrjg yvaytjg, êv amp;QÓvoignbsp;'IQvöoïg xaamp;fifisvovg xas olxiag ^sydXag ol-xovvxag xal noXvxifxcag svcayovfxévovg. Suet. 60nbsp;Claud. 25: Druidarum religionem apud Gallos dirae immanitatis et tantum civibus subnbsp;AugustointerdictamClaudiuspenitusabolevitnbsp;(a. 43 p. Chr.). Biog. Laerf. prooem. 1: Tb xrjg |
Dminus
Dru-n
|
lt;pi,lolt;}0(piag iQyov ïvioi (paGiv ano ^(XQ^aQcov aq’^ai. ysysvfiaamp;ai yaQ naQa ^'sv UigGaig fx,a-yovg, Tta^ce ós BajSviavwig 1) ’AoGvQLoig XaX-óaiovg, xal yvfivoGOipiGvag ’Ivóoïg, naQanbsp;TS KsXrotg xctl Talaxaig xovg xaXovjxsvovgnbsp;ÓQvióag xal Gsfivoamp;éovg, xaamp;a (prjGiv ’AqiGxo-xsXr]g(cf.Aristot.fragm.3bllose) sv xm [layixcpnbsp;xal Scoxiav sv slxoGxa xqCxm xfjg diadoy/rig.nbsp;prooem. 5: 0aGl xovg gsv yvfivoGocpiGxag xai 10 ÓQvióag aivtyfiaxcoëamp;g anocpamp;syyoiiévovg qpt-XoGocpijGat, Gs§siv amp;sovg xal gxjósv xaxov ëqav xal avÓQSiav aGxsïv. cf. Cyrill. Alex,nbsp;adv. luUan. 4, f. 6 p. 133-E; Kal FaXaxamp;vnbsp;01 ÓQviëai xal sk BaxxQcov xal risQGLXamp;v 2a-fiavaioi xal KsXxmv oëx oXiyoi. Steph. ByZ.:nbsp;AQvtöai, eamp;vog FaXaxixbv (piXÓGoqjov, mgAa-SQxiog At-oysvyg sv xpiXoGocpa iGxoqla. Lampr.nbsp;Alex. Sev. 60, 6: Mulier dryas eunti (Ale-xandro Severe) exclamavit Gallico sermone: 20 'Vadas nec victoriam speres, neo te militi tuo credas.’ Vopiscus in Numeriano c. 14,nbsp;2: Gum, inquit, Diocletiauus apud Tungrosnbsp;in Gallia in quadam caupona moraretur, innbsp;minoribus adhuc locis militans et cum dryade quadam muliore rationem convictus suinbsp;cotidiani faceret, atque ilia diceret: 'Dio-cletiane, nimium avarus, nimium pareus es’,nbsp;ioco, non serio, Diocletianus respondisse fer-tur: 'Tunc ero largus, cum imperator fuero.’ 30 3: Post quod verbum dryas dixisse fertur; 'Diocletiane, iocari noli; nam imperator eris,nbsp;cum Aprum occideris.’ 15, 1; Semper innbsp;animo Diocletianus babuit imperii cupidi-tatem, idque Maximiano conscio atque avonbsp;meo, cui boo dictum a dryade ipse retulerat.nbsp;2; Denique, ut erat altus, risit et tacuit.nbsp;Api'os tarnen in venatibus, ubi fuit facultas,nbsp;manu sua semper occidit. 3: Denique cumnbsp;Aurelianus imperium accepisset, cum Pro- ^0 bus, cum Tacitus, cum ipse Carus, Diooleti-anus dixit: 'Ego semper apros occido, sed alter utitur pulpamento.’ 4: lam illud no-tum est atque vulgatum, quod, cum occi-disset Aprum praefectum praet., dixisse fertur: 'Tandem occidi Aprum fatalem.’ 5:nbsp;Ipsum Diocletianum idem avus meus dixissenbsp;dicebat nullam aliam sibi causam occidendinbsp;manu sua fuisse, nisi ut impleret dryadisnbsp;dictum et suum firmaret imperium. 6: Nonnbsp;enim tarn crudelem se innotescere cuperet,nbsp;primis maxime diebus imperii, nisi iliumnbsp;neeessitas ad banc atrocitatem occisionis ad-traberet. Aurelian. c. 44, 4 (nach Asclepio-dotus): Dicebat enim quodam tempore Au- |
relianum Gallicanas consuluisse dryadas (als haumnymphen axis ÓQvg comhmiert), sciscitan-tem, utrum apud eius posteros imperium per-maneret, cum illas respondisse dixit nulliusnbsp;clariirs in re p. nomen quam Claudii poste-roruin futurum. 5: Et est qixidem iam Con-stantms imperator, eiusdem vir sanguinis,nbsp;cuius puto posteros ad earn gloriam, quae anbsp;dryadibus pronuntiata sit, pervenire. Axtrel.nbsp;Victor de Caesaribus c. 4, 2: Denique bonis lonbsp;auctoribus compressa per eum (Olaudium)nbsp;vitia ac per Galliam druidarum (Schott;nbsp;drysadarum 0 drysudarum P) famosae su-perstitiones. Auson. px’ofess. 5 (4), 7—22:nbsp;Tu Boiocassi stirpe druidarum satus, | sinbsp;fama non fallit fidem, | Beleni sacratumnbsp;duois e templo genus | et inde vobis nomina: I tibi paterae: sic ministros nuncupant jnbsp;Apollinares mystici, j Fratri patrique nomennbsp;a Pboebo datum j natoque de Delpbis tuo. | 20nbsp;Doctrina nulli tanta in illo tempore | cur-susque tot fandi et rotae: j memor, disertus,nbsp;lucida facundia, | canore, cultu praeditus, |nbsp;salibus modestus felle nullo perlitis, | vininbsp;cibique abstemius, [ laetus, pudicus, pulchernbsp;in senio quoque | aquilae ut senectus autnbsp;equi. 11 (10), 27—29: Stirpe satus drui-dum I gentis Aremoricae, [ Burdigalae ca-tbedram | nati opera obtinuit. — Inschrift.nbsp;(Ogam-stein auf insel Man) The Academy sonbsp;1890, !(;. aM(7. «.954p.134, 23. any. w.955nbsp;p. 104, 6. sept. n. 957: Dovaidona maqinbsp;droata (Bhys, druada Stokes) '^of Provaidonbsp;son of (the) druuF. Pie inschrift (gu Killeennbsp;Kormac, einem alten kirchhofe bei Punlavinnbsp;in county Kildare, Irland) M. Stokes, Christian inscriptions, vol. 2 pi. 1: Ivvene[s]nbsp;(=is) drvvides (Stokes: Lapidis sepulcralisnbsp;iuvenis nepotis sapientiae) ist nach G-aidognbsp;gefalscht; ebenso ist unecht (Aletg) Orelli lonbsp;2200 cf. Ch. Bobert, Épigraphie gallo-rom.,nbsp;de la Moselle, p. 89s..- Silvano sacr. et Nym-pbis loci Arete druis (die druidin) antistita,nbsp;somnio monita d. Druinus M. (Poblino, c. a. 201 p. Chr.) CIL V 5005: Druinus. Drulli-acu-s Drulleius 0. j. Prouilly, depott. Marne, arrond. und canton Vitry-lc-FranQois. Drullos castell in Pardanien. Procop. de so aedific^ 4, 4 p. 280, 47 Bind,: AQOvXXog. Dril-iiii nach d’Arbois de JubainvUle li-gurisch, femin. von *dru-nó-s, i/dreu drou stark sein, ir.'dron fest, abret. dron, griech. [Druinus — Dru-naJ |
drü-nëmëtö-n
Drus-illa
|
ÖQoóv für *drou-os, fl. l) j. la Bróme, nbfl. r. der Bhóne. Auson. Mosétt. 479—481;nbsp;Te Drüna, te sparsis incerta Druentia ripis|nbsp;Alpinique colent fiuvii duplicemque per ur-bem j qui meat et Dextrae Ehodanus datnbsp;nomina ripae. 2) la Bronne, fl. dép. Bor-dogne. 3) j. die Traun, ribfl. der Bonau,nbsp;hei Ling. 4) Druna, nhfl. der Alg, in Baiern.nbsp;dru-nëniëtö-n neutr. o-stamm, nachnbsp;10 Thurneysen von der celtiscJien verstarTcendennbsp;vorsyïbe dru- cf. *dm-vid, drnid-, und në-mëto-n heiligtum, das ^ergJieiligtum’, in wél-chem der rat der Meinasiatischen Galater sichnbsp;versammélte. Strab. 12, 5, 1 p. 567 (gti a.nbsp;278 a. Chr.): ’H öh tav ócóóer.anbsp;/SovXrj ccvÓQEg ijOav VQiaKÓOioi, aw'gyovro ê'snbsp;elg tbv Kalovgevov (hei den Galliern) ÖQvvé-jiETov (codd. dQvvaljiExov, cf. Caes. h. G. 6,13,nbsp;10: in loco consecrato). ra fi'sv ovv (poviKanbsp;20 fl ^ovXf] exQivs, ta ds cclla ot rEXQaQ^ai xalnbsp;01 SixaGxaL cf. Ver-nemetis. ÓQOvyy~aqio~q. Gloss. Basil.: AQovyyd-QLog iiXiaQKpg. (AJiasut Kiew, chrisfl.) GIG 8690; rqriyoqa ^aörjXfjxov GXQaxwQog %snbsp;(Ï90'ii[y]yo;9ijot) yeyovoxtog. dru-n-go- schaar, truppe, air. drong m., plur. n. dming, mir. fer-drong a troop ofnbsp;men, gaél. drong f, droing m. tribus, popu-lus, proles, homines; ahret. drogn (Loth listnbsp;so drong) gl. cetus; hr et. drong- drog f actionem; lat. forc-tus; spatial, drungus drang,nbsp;wie burgus, auch in’s griechische; ae. Jirangnbsp;an. driingi m. heaviness, Jrpng f. a throng,nbsp;crowd. — Vopisc. Proh. 19, 2: Triumpbavitnbsp;de Germanis et Blemmyis, omnium gentiumnbsp;drungos usque ad quinquagenos hominesnbsp;ante triumphum duxit. Veget. epit. r. mil.nbsp;3, 16; Scire dux debet, contra quos drungos, boe est globos, bostium quos equitesnbsp;10 oporteat poni. 19: Cavendum vel maxime,nbsp;ne ab ala cornuque sinistro, quod saepiusnbsp;evenit, aut certe dextro, quod licet raro con-tingit, oircumveniantur tui a multitudinenbsp;bostium aut a vagantibus globis, quos di-cunt drungos. Glossae Basil.: jQovyyog, xbnbsp;ix xaygdxcov, pxoi avêQwv xmv IryofiEvravnbsp;itojuijTcoii, GvyxEifisvov Tclijamp;og. Drusam fy. (Lyon, Trion): DRVSAM. Drusci-Scu-S vom gentilicium Drussiusnbsp;60 Drussia, O. in der dioecese Amiens. *Drüsï-acum von Drusius, Adrusius? O. j. Brusacco, piemont. dialect Brusè, proving Turin, district Ivrea. rdrü-nëmëtö-n — Drüs-illa] |
DrüS . . . cogn. (Nemi) GIL XIV 2223: Drus . . . Drüsi-Snus ahgeleitet von Drusus, M. DrusiSna F. cogn. (Beligna) GIL Y 1067;nbsp;Ampb[i]on Ti. Caesaris Augusti Drusianus.nbsp;(Bom, a. 214 p.Ghr.) VI 103: Bebryx Aug. 1. nbsp;nbsp;nbsp;Drusianus. 1414: M. ri(avius) Quir(ina)nbsp;Drusiano v(iro) em(inentissimo) Aelia Bla-via M. filia Drusiana C. f. 4180: L. Drusianus. 4437: Sinnio Caesar(is) corpore lonbsp;custos Drusianus. (Bisengo) XI 2916:nbsp;Cbr[y]seros [T]i. Caesari[s] Drusianus vi-[l(icus)] (von Brusus, nach dem tode desnbsp;Augustus). (Le Fratocchie) XIV 2420:nbsp;Cbryseros Ti. Caesari[s] Drusianus vil(icus). Drusiliana O. in Numidien. TP. Bav. 3, 6 p. 151,18: Drusiliana. p. 152, 3: Dro-xiliana. Drüs-illa F. 1) des alter en Herodes Agrippa und. der Gyprus, einer tochter des 20nbsp;Antonius und der Gleopatra, tochter. Act.nbsp;apost. 24, 24: Msxa Se fjg,ÉQccg xivdg ixa^a-ysvofiÉvag 6nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Gvv AQovGlll'g xy yvvaixl avxov ovGii LovSaia. los. ant. lud. 18, 5, 4: Kvtiqw S’ el AyQLTtna gèv uQGEveg yivovxmnbsp;Svo, O'vyaxÉQsg Sh XQEig, BeqevLy.x], AQovGiXla. 19,9,1: AQOvGilXa (dreimal). 20,7,1: AqovGiXXav. 2: AgovGÏXXy. h. lud. 2, nbsp;nbsp;nbsp;11, 6: KaxaXEXTXEi és (AygiTinag) xgexgnbsp;fiEv amp;vyax£Qag ex Kvtxqov ysysPTjiiÉvag, Be- sünbsp;Qsvtxïjv, Maguififiriv, JgovGiXXav, vtbv SÈ exnbsp;xfig avxijg AygtTXTXav. Tac. h, 5, 9; Antoniusnbsp;Belix per omnem saevitiam ac libidinem iusnbsp;regium servili ingenio exercuit, Drusilla,nbsp;Cleopatrae et Antonii nepte, in matrimo-nium accepta; ut eiusdem Antonii Felixnbsp;progener Claudius nepos esset. — 2) Livianbsp;Drusilla, des M. Livius Brusus Glaudianusnbsp;tochter, a. 48 a. Ghr. die gweite gemahlin undnbsp;14p.Ghr. witwe des Octavianus (Augustus), 10nbsp;des Nero Glaudius Brusus (f 9 a. Ghr.)nbsp;und des Tcaisers Tiberius mutter, f 29 p. Ghr.nbsp;Sliet. Aug. 62; Liviam Drusillam matrimo-nio Tiberi Neronis et quidem praegnantemnbsp;abduxit. 69: Solam Drusillam. Tih. 4:nbsp;Liviam Drusillam. Bio 48, 15, 3: Tij yv-vaixl Aiovla AgovGlXXy. 59,2,13; ngbg xanbsp;xijg AgovGi'XXfjg yEvÉGia. — Bronge-münge.nbsp;Mionnet suppl. 1.1 p. 43 ~ BoutJcowsJci 2661: Dl VVS. AVqVSTVS. PATER M LIVIA. DRV- 50 SILLA. AVqVST[A]. — 3) des Brusus Ger-manicus tochter, des Gains (Galigula) scliwe-ster, f 38 p. Ghr. Seneca ad Polyhium denbsp;consolatione 17, 4: C. Caesar amissa sorore |
Dras-inius
Drusilla . . . apocól. 1, 2: Quaerito ab eo, qui Drasillam euntem in caelum vidit. 3; In senatu iuravit se Drusillam vidisse caelum ascendentem. Tac. a. 6, 15: Huic (L. Cassio Longino) Drasillam, Vinicio luliamnbsp;Germanico genitas coniungit (Tiberius). Suet.nbsp;Cal. 7; Agrippina, Drusilla, Livilla, continuonbsp;triennio natae. 24: (Caligula) cum omnibus sororibus suis consuetudinem stupri fe-10 cit. ... Ex iis Drusillam vitiasse virginemnbsp;praetextatus adhuc creditur atque etiam innbsp;concubitu eius quondam deprebensus abnbsp;Antonia avia, apud quam simul educaban-tur; mox Lucio Cassio Longino eonsularinbsp;conlocatam abduxit et in modum iustaenbsp;uxoris propalam habuit... Eadem defuncta, iustitium indixit.....Nec umquam postea quantiscumque de rebus, ne pro contione quidem populi aut apud milites, nisi pernbsp;20 numen Drusillae deieravit. Dio 59, 10, 8:nbsp;'0 jQOvdillfjg rijg Mslcpijg ccvxov amp;ava-rog. 11, 1: Ty ós /iQovoCkXy gwcoksl fievnbsp;MuQKog Aémöog..., Cvvijv ös xal oFaiog...nbsp;24,7: Toig rov Ti§sqiov xal roig rijg .dQov-sCXXrjg yevsSioig . . . Elxóva rov rs Patov xalnbsp;rijg .dQovolXXrjg orijoavrsg mdcaaav. — Inschriften: (Epidauros) JIM n. f. 45, 614:nbsp;amp;sav JqovBlXXuv PsQfiavixov Kaidaqog d'v-yarsga. (Tscharik-Mi hei Artaki) ¦ Ditten-80 herger, Sylloge inscr. Gr. no. 279 n. 11nbsp;igt;.394: Tovg rrjg amp;sag vsag AcpQoósirrjg Aqov-GiXXrig aycovag. (Como Oder Mailand) CILnbsp;Y 5722: luliae Drusill[ae] Germanici Cae-s[aris f. C. Caesaris Aug. Germanici sorori]nbsp;1l. [d.]. (Cavorre) 7345: [Plamjinica divaenbsp;Drusillae. (Bom) VI p. 470 in den Actanbsp;Arvaliwm fragm. e lin. 15; ... [DJrusillae.nbsp;lin.lQ: [lull] ae. Drusillae.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Im bette des |
Tiber) Notizie degli Scavi 1888 p. 227: Ante quot;lo tem[plum novom ob natalem] divae Dr[u-sillae Germanici Aug.] vaccam [immolavitnbsp;in luco deae] Diae. (Veleia) CIL YI 1168:nbsp;Divae Drusil[lae] Germani[ci] Caesari[s f.J.nbsp;(Cerveteri, zwischen a. 37 und 41) 3598 =nbsp;Iliibner, Exempla n. 103: Divae Drusillaenbsp;sorori [C. Caesaris] AugustI Germanici.nbsp;(Bei Marmorata, a. 38—41) EE 8 p. 320nbsp;—321 w. 4: Divae D[rusillae sorori Ger-manici Aug.]. (viUeicht aus Lyon, a. 39) CILnbsp;50 XII 1026; [Elaminioae] luliae Drusillaenbsp;German(ici) Caesar(is) f(iliae). [T]i[b]eriusnbsp;parent!, num[ims] bonore delat[o, posuit]nbsp;= kaiser Claudius, onkel der Drusilla.nbsp;(Bourges, c.a.41) BA n. s. 38 (1879) ji. 372nbsp;= Iliibner, Exempla n. 193: Pro salutenbsp;Caesarum et p(opuli) E(omani) Minervae etnbsp;divae Drusillae sacrum. (Tivoli, bald nachnbsp;a. 38) CIL XIV 3576: [Dijvae Drusillaenbsp;sacrum [C. EJubellius 0. f. Blandus [q(uae-stor)] divi Aug(usti) tr. pi. pr. cos. [pr]onbsp;cos. pontif. (woher?) Wilmanns 400: Papianbsp;Erotis L. lulia lucunda nutrix Drusi etnbsp;Drusillae. — Miinzen. (Apamea) Cohen, Méd.nbsp;imp.Pp.23G-. DRVSVS NERO CAESARES lonbsp;M AQRIPPINA DIVA DRVSILLA IVLIAnbsp;C.I.C. 237 (a. 37): C. CAESAR. AVQ.nbsp;QERMANICVS. PON. M. TR. POT. Bnbsp;AQRIPPINA DRVSILLA IVLIA (die dreinbsp;schwestern des Gains) S. C. 248; OEAnbsp;APOYIIAAA MIAHIIQN. 248: DINA-..nbsp;QRVSILLAE IVLIAE AQRIPPINAE. (Per-gamon, mit irem Hide) Zeitschr. filr Numis-matih 18 (1891) s. 5: APOYCIAAAN CMYP-NAIGON MHNOOANHC. s. 7: B MHNO-20nbsp;(PANHI APOYI. EHIAOYIOAA HEPPAIVl.nbsp;Waddington, Pastes des provinces asia-tigues n. 79. Bernoulli, Bom. IJconographienbsp;2, 1 s. 324 taf 34 w. 5. 7. 8. — Von disernbsp;Drusilla Drusilliauiis J£ DriisillianaA’.nbsp;Plin. n. h. 33,145; Claudii principatu servos eius Drusilianus nomine Eotundus, dis-pensator Hispaniae citerioris. (Bom) CILnbsp;VI 8822: Drusillianus. 8823: Drusilliano-r(um). 8824; Drusilliana. — 4) Drusilla, sonbsp;des Caligula tochter, f 41 p. Chr. Dio 59,nbsp;28, 7 (a. 40 p. Chr.): EnsAij rs 7} Kaioa-via amp;v‘ydrQiov gsra rQiamp;xovra rjpsQag rmvnbsp;yayicov srsxSj rovró ys avro óaijiovimg ttqog-'snotslro, Gsgvvvogsvog on sv roGavraig Tjjis-Qarg xal narrjg xal ccvijQ iysyovsi, xai Aqov-GiXXav cvTTjv ovofiaGag sg rs ro KaaircoXiovnbsp;avriyays xal sg ra rov Aibg yóvara wj xalnbsp;jtaióa avrov ovGav dvsamp;tj^s, xal rij Ad'jjt/anbsp;riamp;nvstGamp;ai jcagrjyyvfjGsv. Alunze: DRVSIL- 40 la F. C. caesaris AVQVSTI. — Andere Drusillae: (Camaldoli) CIG 6640 = Eaibel 2031: Tana XaqaxrrjQog amp;vyar^i AQovGiXXrjnbsp;(dat.) OsgiGra t] iM^rrjQ. (Tercelli) GIL Vnbsp;6666: Laeviae Drusillae. (Bom) VI 13179:nbsp;Leivia Drusillae 1. Galatea. 17288; Drusilla Etia. 18326; D(is) M(anibus) Flaviaenbsp;Drusillae. 24074: Philager Drusillae Fan-nia Eeris. (Lesina) IX 705: Pomponiae C.nbsp;f. Drusillae. (Ncapel) X 2701: D(is) M(a- sonbsp;nibus) Maroiae Drusille Drusius Valens etnbsp;Quadratilla parentes filiae dulcissimae. Drus-inius 31. (Bom) CIL VI 2752: M. Drusinius Lupulus. [Drua-iniuaj |
Drusi-para — Drusus
|
Drnsi-para O. in Thracien. PM. 3,11, 7; jQOvGiTtuQu. TP: Drysiporo. IA 137,7.nbsp;230, 6: Drizipara. 323, 3: Dmsiparo. It.nbsp;Hier. .569, 8: Mansio Drizipara. Tlieophy-lact. Simocatta 6, 5, 4. 6, 5. 11, 21. 7, 1, 3.nbsp;14, 10. 15, 9; Ta AQi^CitsQa. Bav. 4, 6nbsp;p. 184,2: Drusipara. Lconis imp.notit. episc.nbsp;6, 77: 'O JqL^ETtaqmv. 7, 72: 'O JqidTjitcc-qcov. 8, 77: ’O Aqi^indqav rjroi MeGrjvrjg.nbsp;10 l)rus-ius Drussius M. Drussia F.nbsp;nomen gentilicimn, abgeleitet von Drusus.nbsp;(Larino, c. a. 112 a. Ghr.) GIL 1271nbsp;= IX 752: M. Drusi M. 1. Philodami sibeinbsp;et sueis veivont. (Gilli) III 5170: Drusiusnbsp;Proculus. (Venosa) IX 505: Drussia Ta-r . . . Q. Drussius Pil. . . . 506: [Dr]ussi[usnbsp;Pr]ocul[us]. (Neapel) X 2701: Drusius Va-lens. (Ntmes) XII 3566: Drusii Cai....nbsp;sibi et B . . . . Corneli fil f. . viva. In O.nbsp;20 Drusci-acu-s Drociacus = *Drusi-aco-s. dl’USO- vgl. gl. Scalig. GGIL b p. 614, 23: Drusus patiens rigidus. God. lat. Par.nbsp;7642 f.2T 1: Drusus patiens aut rigidusnbsp;aut contumax. Nach ErnauU von i/drusnbsp;hrechen, in cy. dryll m. = d(dh)rus-lo-hruchstüclc, m lat. frustum (?), frustra, gr.nbsp;amp;Qav(o, amp;Qav-atóg, Ut. drus-ka sah, lett.nbsp;drus-ka Icrümchen, broeken. In Drusus, belg.nbsp;V. Con-drusi für *Con-drousï. 30 Drus-o(n) M. cogn. (Pompei) GIL IV 814: Druso. Drüsó-inagos ^Lrusi campus’, von Drusus (f 23 p. Ghr.), O. in der vallis Poenina, a. 15 a. Ghr. der proving Baetien einverleibt,nbsp;gwischen Yvorne und Martigny; villeicht =nbsp;Tarnaiais, spater Agunum (S. Maurice).nbsp;Ptol. 2, 12, 3: Aqovaógayog. Drussius s. Drusius. Drust-agno-S zu an. traustr siclier, 40 traust n. zuversicht, got. traust vertrag, ahd.nbsp;trost trost, germ, j/traus, nhf. zu tru; cy.M.,nbsp;nach SMces pictisch Drostan, gen. Drostain;nbsp;Drosten Drust, cy. *Trystan (?), w. Drystan,nbsp;mbret. Trestan. Ghristliche inschrift saec. 6nbsp;(Fowey, Gornwall) Bhys 64 = IB Gh 20nbsp;= Bhys^ 403: Drustagni bic iaoit Cuno-mori filius. DrOsus M. ist celtischen ursprungs, und seine alteste form ist Drausus; daher kommtnbsp;60 die variante Drausius, aus Draussius (Con-draussius) in Drusius; in der jüngeren formnbsp;Drusus von der gens Livia und der gensnbsp;Glaudia als cognomen angenommen. l) Hernbsp;römische praetor M. Livius Aimilianus, war- I^Drusi-para — Diüsus] |
scheinlich ein son des M. Livius Henter cos. a. u. 452, war der erste seines geschlechtes,nbsp;der den namen Drusus im j. 283 a. Ghr.nbsp;empfieng. Suet. Tïb. 3: Drusus, hostium ducenbsp;Drauso comminus trucidato, sibi posterisquenbsp;suis cognomen invenit. Traditur etiam pronbsp;praetore ex provincia G-allia rettulisse aurum,nbsp;Senonibus olim in obsidione Capitolii datum, nee, ut fama est, extortum a Camillo. — 2) Sein urenhel in den Fasti eons. Ga- lo püol. a. u. 607 — a. Ghr. 147 C. Livius M.nbsp;Aimiliani f. M. [n. DJrusus. Gic. Brut. 28,nbsp;109: M. Brutus C(ai) f(ilius). Appian.nbsp;Pun. 112: 'O GvvaQjpg BqovGog. Ghrono-graphus a. 354: Druso. Fasti Hydatiani:nbsp;Druso. Ghronicon Paschale: Aqovgov. — 3) Hes vorigen alterer son C. Livius C. f. Drusus. Gic. Brut. 28, 109: M. Drusus C.nbsp;f. . . . . eique proxime adiunctus C. Drususnbsp;frater fuit. Gic. Tusc. 5, 38, 112: C. Drusi 20nbsp;domum compleri a consultatoribus solitamnbsp;accepimus. Val. Max. 8, 7, 4: Livius Drusus, qui aetatis viribus et acie oculorumnbsp;defectus ius civile populo benignissime in-terpretatus est utilissimaque discere id cu-pientibus monumenta composuit. — 4) Seinnbsp;zweiter son M. Livius Drusus, trïb. pl. a. u.nbsp;632 = 122 a. Ghr., cos. a. u. 642 — 112nbsp;a. Ghr., nach Suet. Tib. 3 abnepos des erstennbsp;Hrusus. Lex agraria a. u. 643 v. 29: M. 30nbsp;Livio L. Calpurnio [cos.]. Acta triumph.nbsp;GapiM. GIL P p. 49 (a. u. 644 = a. 110nbsp;a. Ghr.): [M. Livius C. f. M. n. D]rusus a.nbsp;BCXLIII [procos. de Scordiscjeis Macedoni-busq(jie) k. mai. cf. Liv. epit. 63: Liviusnbsp;Drusus consul adversus Scordiscos, gentemnbsp;a Gallis oriundam, in Thracia felioiter pu-gnavit. Bhetor. ad Herenn. 2, 13, 19: M.nbsp;Drusus praetor urbanus (a. u. 637). Gic.nbsp;epist. ad Att. 7, 2, 8: Vetus illud Drusi, ut 40nbsp;ferunt, praetoris. Brut. 28,109: M. Drususnbsp;C. f. orat. 63,213: O Marce Brute, defin. 4, 24, 66: Avum tuum Drusum. Flor. 1, 39 (3, 4), 5: Saevissimi omnium Thracum Scordisci fuere. . . . Didius vagos et liberanbsp;populatione düFusos intra suam repulit Thra-ciam, Drusus ulterius egit et vetuit transirenbsp;Danuvium. Plut. Goto min. 1: Hagdnbsp;JgovGw. Ti. Gracch. 2: Ot nsgi AgovGov. G. Gracch. 8: yll^iog JgovGog, avijg ovte 50 yeyovdg rivog Pwgaiav ovte TSamp;gagiiévognbsp;yeïgov, 'gamp;sc dè xat Xóym xal nXovrm toïg gd-XiGza tigtogévoig %a\ övvagévoi.g dnb rovrmvnbsp;èvdgiXXog. 10: Ta AgovGa . . .'O Agovaog. |
Drusus
|
11: ^Tnb zov ^Qovaov. Appian. b. civ. 1,23: Aiovióv ze JqovCov, szsqov Szj^aQiov. Chro-nogr. a. 334 p. 55 AI.: Druso et Caesonianonbsp;(coss. a. u. 642). Sex. Bufus 9, 2: M. Dinbsp;dius Yagantes Thraces repressit, M. Drususnbsp;intra fines proprios continuit. Ammian.^l.,nbsp;4,10: Has gentes. . .Marcus Didius ingentinbsp;destinatione pressit, Drusus intra fines continuit proprios. Gassiodor. chron. 453 (a.u. 10 642): M. Lwius Drusus et L. Piso (om.M.). — 5) Bessen son M. Livius M. f. C. n. Drusus, trib. pl. a. u. 663 = 91 a. Chr. Bhetor.nbsp;ad Herenn. 4, 22, 31: 0 Druse. 34, 46:nbsp;Drusum. Cic. p. Cluentio 56,153: M. Druso.nbsp;p. C. Babirio perd. reo 7, 21: M. Drusus.nbsp;p. Archia 3, 6: Drusum. de domo 16, 41:nbsp;if. Drusi. 19,50: M. Drusus. 46,120: M.nbsp;Drusus. in Vatinium 9, 23: In conluvionenbsp;Drusi. de orat. 1, 7, 24: Drusique tribuna- 20 tus. 25: Drusi maxime familiares. 3,1,2: Drusi . . . Drusus. p. Plancio 14, 33: M.nbsp;Druso . . . Druse {cf. schol. Bob. p. 260). ?. nbsp;nbsp;nbsp;Babirio Post. 7,16: M. Druso. p. Milonenbsp;7, 16: M. Drusus (cf. schol. Bob.). Brut.nbsp;49, 182: M. Drusus. 62, 222: M. Drusum.nbsp;nat. dear. 3, 32, 80: Drusus. 33, 81: Drusum. off. 1,30,108: In M. Druso. Ascon.nbsp;in Cornel, p. 68: M. Livius Drusus, und innbsp;Scaur, p. 21. Pseudo-Sallust, ad Cues. 2, 30 6, 3: M. Druso. 4: De M. Druso. Biod. 37 ?. nbsp;nbsp;nbsp;10, 1: Maquoq Al^iog AQOvaog. 2: quot;Ozinbsp;nleïGxov ÏGpisv f\ zamp;v AqovOcov omia êianbsp;zrjv eiyévsiav zamp;v avêqamp;v ml öia z-fjv ztqbgnbsp;zovg noXizag ènislxeiccv mï (piXavamp;qomtav.nbsp;Sio ml vófiov zivbg nqojiei^Évov ml nqoOxpa-zmg KsxvQcojiévov, zamp;v rcolizamp;v zig ev ncccdianbsp;tc5 vófico nQoséyQctxpev, bzi oSe ó vójiog iözlnbsp;zamp;v Tvohzamp;v 7tlz}v óvoiv Aqovgcov. 3: 'Onbsp;Aqovaog. c. 11: Aqovaa . . . AqovGia. . . . 40 JToltrijg Tw Aqovgov vófi(o . . . AqovGov. Liv. epit. 70: M. Livio Druso tribuno plebisnbsp;(daraus Oros. 5, 18, 2; cf. Obseq. 54). 71:nbsp;M. Livius Drusus tribunus plebis . . . Liviusnbsp;Drusus (atis Oros. 5, 18, 7). Yal. Max. 3,nbsp;1, 2: M. Drusi . . . Drusi. 9, 5, 2: AM.nbsp;quoque Druso tribuno pl. Veil. 2, 13, 1:nbsp;Tribunatum iniit M. Livius Drusus, vir no-bilissimus, eloquentissimus. 3: Ea fortunanbsp;Drusi fuit. 14,1: Conversus Drusi animus. 00 15,1: Mors Drusi. Lucan. 6,795: Vidi ego laetantes, popularia nomina, Drüsos. (Bazunbsp;Commenta TJs.: Ex quibus Marcus Liviusnbsp;Drusus posterioi’is Catonis avunculus in tri-bunatu cum leges populo ferret largitionis. |
in domo sua occisus est, ignorato caedis auctore.) Plin. n. h. 25, 52: Drusum. 28,nbsp;148: Drusus. 33, 20: Drusus. 46: Liviusnbsp;Drusus. 141: Drusus Livius. Tac.a. 3,27:nbsp;Hinc Gracchi et Saturnini, turbatores plebis,nbsp;neo minor largitor nomine senatus Drusus.nbsp;Flor. 1, 47 (3,12), 9: Drusus. 2,5(3,17), 1: Livius Drusus. 4: In hoe statu rerum pares opibus animis dignitate (unde et na-talium Druso aemulatio accesserat,) equitem lonbsp;Servilius Caepio, senatum Livius Drususnbsp;adserere. 6: Drusus. 9: Drusum... Drusi.nbsp;Appian. b. C. 1,35: Aloviog AqovGog drjjxaq-%amp;v, avrjq initpaveGzazog è% yévovg. 36:nbsp;AqovGov . . .B AqovGog . . .'O AqovGog. 37:nbsp;AqovGog avyq'ijzo ótjfiaqyamp;v. Bio fr. 94, 2:nbsp;AqovGog. 3: 'O AqovGog ml 6 Kaïntwv.nbsp;Aurelius Victor vir. inl. 66, 1: Marcus Livius Drusus. 80: Cato Praetorius, Catonisnbsp;Censorii pronepos, cum in domo avunculi 20nbsp;Drusi educaretur. Vgl. auch Suet. Tib. 3.nbsp;GIL F p. 199 {elog. XXX) = YI 1312 (a.u.nbsp;663): M. Livius M. f. C. n. Drusus pontifexnbsp;tr. mil. Xvir. stlit. iudic. tr. pl. Xvir a(gris)nbsp;d(andis) a(dsignandis) lege sua et eodemnbsp;anno Vvir. a(gris) d(andis) a(dsignandis)nbsp;lege Saufe[i]a in magistratu occisus est. — 6) Drusus aus Pisaurum, praetor a. u. 703. Cic. epist. ad Alt. 2, 7, 3 (a. u. 695): Druso,nbsp;ut opinor, Pisaurensi. 4, 15, 9 (a. u. 700): 30nbsp;Ad Drusum. 16, 5: Drusus. — 7) M. Livius Drusus Claudianus, eines Claudius leïb-licher son, f 42 a. Chr. Cic. epist. ad Q. fr. 2, 15 [16], 3 (a. u. 700): Drusus. Caelius ad Cic. epist. 8, 14, 4 (a. u. 704): Apudnbsp;Drusum. Cic. epist. ad Att. (a. u. 709) 12, 21, 2: Venales eerte sunt Drusi. 22, 3: Paratissimi sunt Drusi. 23, 3: De Drusinbsp;hortis. 25, 2: Drusianis vero hortis multonbsp;hos antepono. 31, 2: Istos hortos Drusi... 40nbsp;Ad Drusum. 33,1: Drusus. 37, 2: Drusus. 38, 4: De Drusi hortis. 39, 2: Drusus. 41, 3: Drusus. 44, 2: Drusi (gen.). 13,26,1: In Drusum. Brutus ad Cic. epist. 11,19 1 (a. u. 711): Druso (dat). Veil. 2, 71, 3:nbsp;Drusus Livius, luliae Augustae pater. 75, 3: Livia, nobilissimi et fortissimi viri Drusi Claudiani filia. 94, 1: Livia, Drusi Clau-diani filia. Tac. dial. 21: Quotus enim quis-que Calvi in Aristium aut in Drusum legit? 00nbsp;Bio 48, 44,1: Hv Se {Aiovia) Hvyazr/q gev »nbsp;Aioviov AqovGov. (Zwischen a. 23 mid 29)nbsp;CIL II 203S =Wilmanns 906: luliae Au-g(ustae) Drusi [f(iliae) div[i Aug(usti)], [Drusus] |
Drusus
|
matri Ti. Caesaris Aug(usti) principis et conservatoris, et Drasi Germanici, gen[e-trici] orbis. 3102: Liviae |Drusi f(iliae),nbsp;uxori Caesaris Aiag(usti), matri Ti. Caesaris], aviae [Germanici et Dmsi luliorumnbsp;Ti. f(iliorum) ....]. V 6416, 6; Liviainbsp;Drusi f(iliai), uxori Caesaris Augusti. IXnbsp;3304 (zwischen a. 4 imd 14): Liviae, Drasinbsp;f(iliae), Augusti, matri Ti. Caesaris (Tibe-10 7'iusquot;) et Drusi Germanici Superaequani public [e]. 3360; M. Livius D[rus]us Claudia-fnus], 4514; Augustae luliae Drasi f.,nbsp;divl Augusti. VI 907: [lulia Augusta]nbsp;Drusi [f.]. X 459: Augustae Iulia[e]nbsp;Drusi f., divi Augusti. 799: Augustae lu-lia[e], Drusi f. divl Augusti d. d. — 8) M.nbsp;Livius L. f. Drusus Libo. Fasti cos. a. u.nbsp;739 — a. Chr. 15: M. Drusus L. f. Fastinbsp;Biondiani a. u. 739 = GIL F p.65: M. Dru-20 sus [L. Calpurnius]. Veil. 2, 129, 2: Cau-sam Drusi Libonis audivit. 130,3: Drususnbsp;Libo. Seneca epist. 70, 10; Scribonia, gravis femina, amita Drusi Libonis fuit, adu-lescentis tam stolidi quam nobilis. Tac. a.nbsp;2,27: E familia Scriboniorum Libo Drusus.nbsp;32: Tune Cotta Messalinus, ne imago Libonis exsequias posterorum comitaretur, cen-suit, Cn. Lentulus, nequis Scribonius cogno-mentum Drasi adsumeret. Bio 54, 21: M.nbsp;30 yliovvwg (XovvLog Fal) .A. vt. AQovaog Ai-§av. Cassiodor. chron. 580: M. Drusus etnbsp;L. Piso. — 9) Drusus, Agrippas des grojiennbsp;in ludaea son. losepli. ant. lud. 18, 5, 4;nbsp;'Ayqhtnag óe xal AQOVGog xoïg aQöeaiv övó-fiaxa, wv 6 AQOVöo’g tcqIv xj^xiaai xsXevxa. — 10) nbsp;nbsp;nbsp;Drusus, des kaisei's Tiberius groftvater.nbsp;Suet. Tib. 7: Munus gladiatorium in memo-riam patris et alteram in avi Drusi dedit. — 11) nbsp;nbsp;nbsp;JDes Tiberius vater. Tac. a. 2, 84: Sorornbsp;40 Germanici, Livia, nupta Draso. 6,46: Draso genitus. Bio 58, 23, 2; Ov yaQ STiiGxavexo xov AqovGov Ttaïg sivai. — 12) Drusus dernbsp;Uitere, des Tiberius Claudius Nero und dernbsp;Livia Brusilla (f28p. Chr.) son, des Augustusnbsp;stiefson, des Icaisers Tiberius bruder, der Antonia minor (f 37) gemald, f 9 a. Chr. Horat.nbsp;carm. 4, 4 in Brusi Neronis virtutem (codd.nbsp;FX)18i\ Drusum. (Bazu Porfgrion: Scriptanbsp;est ergo in Neronem Drusum privignum etnbsp;.gt;gt;0 successorem Augusti . . . Drusum . . . Drasinbsp;¦ (gen.); zu 15: Drusum.) 14 (wozu Porfgrion), 10; Drusus. Ovid. trist. 4, 2, 39 sg'--’nbsp;Drusus in bis meruit quondam cognominanbsp;terris, | quae bona progenies, digna parente, [Drusus] |
tulit. ex Ponto 2,8,47: Quern dira tibi ra-puit Germania Drtisum. Consolatio ad Li-viam Augustam de tnorte Brusi 3: In Drusum. 28: Drusum. 32: Pro Druso. 38: De Driiso. 66; In Druso. 71: Drusus. 75: Druse. 100: Druse. 146: Drusus. 148;nbsp;Drusi mater. 159: Drusi manus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;172: Drusum. 173: Drusi (gc^i.). 195: Pro Druso. 270: Druse. 277: Drusi morte. 287: Drusus. 291: Druse. 296; Druso. 299: Con-lonbsp;iuge Druso. 301: Drusi (gen.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;324: De Druso. 326: Drusum. 345: Drusi matrem. 416: A Druso. 469: Druso. Liv. epit. 135nbsp;(daraus Oros. 6, 21, 12): Claudius Drusus,nbsp;privignus Caesaris. 136: A Tiberio Neronenbsp;et Druso, Caesaris privignis. ... A Druso.nbsp;137: A Druso. 138: A Druso. 139; Anbsp;Druso . . . Nero frater Drusi. 140: A Draso.nbsp;lul. Obsequens de prodigiis 132 (a.u.743): In Germania, in castris Drasi. Stral). 4, 6, ao 9 p. 206: Ti^iQiog xcd 6 aösXcpog aixovnbsp;AQOvGog. 7, 1, 4 jp. 291: AQovaog sxsXsvxrj-GEv 6 FEQfiavLKog. Tal. Max. 4,3,33; Drusum etiam Germanicum, eximiam Claudiaenbsp;familiae gloriam. 5, 5, 3: Tantum enimnbsp;amorem princeps parensque noster insitumnbsp;animo fratris Drusi babuit. Veil. 2, 95, 1:nbsp;Adiutore operis ipsius (Caesaris) Druso Claudio, quern intra Caesaris penates enixa eratnbsp;Livia. 97, 2: Draso Claudio, fratri Nero- sonbsp;nis. Sen. consol, ad Polgb. 15(34), 5; Caesar patruus meus Drusum Germanicum, pa-trem meum, minorem natu, quam ipse erat,nbsp;fratrem, intima Germaniae recludentem etnbsp;gentes ferocissimas Eomano subicientem im-perio in conplexu et in osculis suis amisit. . . . Corpus Drusi . . . consol, ad Marciam 3,1: Livia amiserat filium Drusum. 2: Ee-liquias Drusi sui prosecuta tot per omnemnbsp;Italiam ardentibus rogis. 5, 1: De Draso. 40nbsp;Plin. n. h. 7,80: In Antonia Drasi (darausnbsp;Solin. 1, 74). 84 (a. u. 745): Tib. Neronemnbsp;emensum festinantem ad Drusum fratrem. 9, 172: Antonia Drasi. 11, 55 (a.u.743): In castris Drusi imperatoris. loseph. ant. lud. 15, 9, 6: To óh Xoinov nsQiEi%E XCamp;ivovnbsp;XEÏypg TtvQyoig óisiXrjjifiévov, av b fiéyiGxognbsp;AQovGog bvogd^sxca, ndw xaXóv xi %9'^fto',nbsp;xfir Tt^oGgyoQiav siXrjtpcog drub Aqovgov xovnbsp;KcdGaQog ngoyovov, xeXEvxi^Gavxog véov. 18, 50nbsp;6, 1; 'Avxmvla xy Aqovgov xov gsydXov yv-vaixi. b. lud. 1, 21, 6: ToUxo ós nvQyoignbsp;dislXrjTtxM gsyLGxoig, cbv 6 nQovxmv xotl tceqi-xaXXÉGxaxog anb xov Kalaaqog nqoyóvov |
Drüsus
|
^QOvGsiov %éx).7]Tai. Tac. a. 1, 3; Tiberium Neronem et Claudium Drasum privignos.nbsp;33: Dmso fratre Tiberii genitus . . . Drusi.nbsp;4l: Socer Drusus. 43: Pater Druse. 2,7:nbsp;l^eterem aramDruso sitam disiecerant. 8 (vmnbsp;G-ermanicus): Fossam, cux Drusianae nomen,nbsp;ingressus precatusque Drusum patrem . . . • . . lacus inde ad Oceanum usque ad Ami-siam flumen secunda navigatione pervehitur. 10 41: In Druso patre. 82: De Druso. 3, 5:nbsp;In Drusum patrem Germanici. 4, 72: Dru-sus. 6, 9 (a. 32 p. CJir.): Secutae dehincnbsp;Tiberii litterae in Sex. Vistilium praetorium,nbsp;quem Druso fratri percarum in cohortemnbsp;suam transtulerat. 51: Frater eius Drusus.nbsp;12, 29: Yannius Suebis a Druso Caesarenbsp;inpositus. 13,53: Ille ineboatum ante tresnbsp;et sexaginta annos a Druso aggerem coer-cendo Rbeno absolvit. li. 5,19: Diruit mo-20 lem a Druso Germanico factam. G. 34:nbsp;Nee defuit audentia Druso Germanico. 37:nbsp;Drusus ac Nero et Germanieus. Hyginusnbsp;P¦nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Lachm.: Dicitur in Germania, inTun- gris pes Drusianus (one zweifel in folge der ron dem otteren Drusus geleiteten catastrie-rung), qui babet monetalem pedem et se-munciam. Suet Aug. 94 (aus der augusti-schen oder tïberischen zeil); Ut scrip turnnbsp;apnd C. Drusum extat. 99: De Drusi filianbsp;30 aegra. Tih. 4: Utroque liberorum .super-stite, Tiberio Drusoque Neronibus. 7: Drusum fratrem in Germania amisit. 50: Innbsp;Ilruso fratre. 76: Heredes aequis partibusnbsp;reliquit Gaium ex Germanico et Tiberiumnbsp;ex Druso nepotes. Calig. 1: Germanieus, C.nbsp;Caesaris pater, Drusi et minoris Antoniaenbsp;filius. Claud. 1: Patrem Claudi Caesarisnbsp;Drusum, olim Decimum mox Neronem prae-nomine, Livia, cum Augusto gravida nupsis-10 Set, intra mensem tertium peperit. . . . Dru-sus trans Rbenum fossas novi et immensinbsp;operis effecit, quae nuno adbuc Drusinaenbsp;xocantur. 11: Natalem patris Drusi. 46:nbsp;Monumentum Drusi patris. rita Ilorati:nbsp;l^indelicam victoriam Tiberii Drusique, pri-i^ignprum suorum. Flut. Gato 2: Tov óenbsp;Aqovoov (pilog. Ti. Graceh. 2: Ofnbsp;Aqovaov. Anton. 87: AQOvaog, 6 Ai^lugnbsp;'i’iósj nqóyovog ós Kaï'oaQog. Flor. 2, 22 (4,nbsp;00 12), 4; Per privignum suum Claudium Drusum. 30 (4,12), 22: Drusus. 25: Drusus.nbsp;30: Sub imperatore Druso. (Daraus Oros. 21,15: Drusus.)— Noch im Meft ein ort m Gennanien zQÓTtma Aqoveov. Ptol. 2,11, |
13. — Dio 48, 44, 4 (a. u. 716): Ta Kai-Gagi xmxsi Kkavówv A^ovaov JVsQmvcc. 54, 10 (a. u. 735): Ta xs Ti^sQÏa . . . xal tanbsp;AQovsa. 54, 19 (a. u. 738), b: Aia T£ TOVnbsp;Tt^sQLov xal óicc xov Aqovcov. 6: 'O Aqov-Gog. 54, 22 (a. u. 739), 1: AgovGog. 3:nbsp;Tov Aqovgov. 25 (a. u. 741), 1: Tov fi'evnbsp;AqovGov sv xy FsQgavlo xaxékiTtsv. 32 (a.u.nbsp;742), 1: Ta Aqovgio. 33, 4: Tov AqovGov,nbsp;34, 1: 'O Apovaog. 3: Ta Aqovaa. 35, 5: lonbsp;'O AQOvGog. 36, 3: 'O JpovGog. ' 55, 1, 1: O AQOvGog gsxoc Tlxov K-qxgtcIvov vtxccxsvGs. 3: Aqovgs. 2, 5: Ta jQovGa. 5, 1: Tov xov AqovGov amp;évarov. 2: ’Ev xa xov Agov-Gov óksamp;^a. 6,5: ’Avxi xov Aqovgov. 8,2: To xov AqovGov ovoga. 60, 5: Ta ós óy AQOvGa xa naxqi irj xs 'Avxavia xy gyxql.nbsp;[ülpian. Digest. 1, 13, 1, 2: Decimo Drusonbsp;et Porcina consulibus für Bruto, hezieht sichnbsp;auf die consuln a. u. 616 und 617.] Porfy- 20nbsp;rmi in Ilorat. epist. 1, 3 in.: E comitibusnbsp;domesticis Claudii is (lulius Florus) fuit,nbsp;cuius frater Drusus, qui subactis Germanisnbsp;Germanieus dictus est. Hieronym. chron. a.nbsp;Ahr. 2057 (a. 43 p. Clir.): Iste est Claudiusnbsp;patruus Drusi, qui aput Mogontiacum mo-numentum babet. Dar aus Pr osper i Tironisnbsp;epitoma chronicon 416 p. 411. Chron. a.nbsp;354: Druso. Eutrop. 7,9: Per Drusum,nbsp;privignum suum. 7, 12, 1: C. Caesar, co- sonbsp;gnomento Caligula, Drusi, privigni Augusti,nbsp;et ipsius Tiberi nepos. 13, 1: Claudius,nbsp;patruus Caligulae, Drusi, qui apud Mogontiacum monumentum babet, filius. Aurel.nbsp;Vict. Goes. 3, 2: Drusus, Germanici pater.nbsp;epit. 1,23: Liviae iam erant filii Tiberius etnbsp;Drusus. Claudian. de IV. consulatu Honoriinbsp;455: Nobilitant veteres Germanica foederanbsp;Drüsos. de eonsulatu SüUchonis 193: Cedant, Druse, tui, cedant, Traiane, labores. «nbsp;Oros. 7, 4,3: Germanieus Drusi filius Oali-gulae pater. 32,12: Subacta interiore Germania a Druso et Tiberio, adoptivis filiisnbsp;Caesaris (nemlich Augusti). Fasti Hyda-tiani: Druso. Chronic. Paschale: Aqovgov.nbsp;Cassiodor. chron. 586: Drusus Nero et L.nbsp;Quintius. 587: His conss. apud Lingo-num gentem templum Caesari Drusus sa-cravit. Dex. Tiron. 38, 77: Drusus. Fastinbsp;Praenestini, ian. 30. CIL P p. 232: Feriae 50nbsp;ex s(enatus) c(onsulto) quo[d eo] die é,ranbsp;pacis augusta[e in campo] Martio dedicatanbsp;[e]st. Druso et Crispino co[s]. Fasti An-tiates CIL Pp. 248: XVIII. k. oct. infe-' [Drüsus] |
Drï
dius Drusi f. Caesar Augustus Germanicus. Claudiae Cedne coniugi suae fecit. 8817: r(iae) Dr[usi]. CIL II 665: Nerom[s Drusi G]erm(anici) Gla[udii Caesajris (servus).nbsp;1438 (a. 49 p. Chr.): [ïi. Claudio Drusi f.nbsp;Caes(ari) Aug(usto) Germanico], 1518 (a. 47nbsp;p. Chr.): [Ti.] Claudio D[rusi f.] Caesarlnbsp;Aug. Germanico. 4718 (a. 46p. Chr.): Ti.nbsp;Claudius Caesar Aug(ustus) Germanicusnbsp;Drusi f. 6242 (a. 47/50): [Ti. Claudio Drusinbsp;f. Caes. Augusto Germanico]. III 381 (a.37nbsp;10 —41): [Ti. C]laudio (alsprivatmann) Drusinbsp;[Gerjmanici fll(io) Neroni Germanico. 409nbsp;(a. 52/4?): [Ti. Claudi]us Drus[i] f. Caesarnbsp;(als haiser) Augustus [Germanicus] ....nbsp;[TijS^^ios AlctndiJoj [^JjQovaov vwg Kuiaagnbsp;Hs^aazog FeQjiavixog. 560 = CIA 1435:nbsp;M. Antonius Antoniae Drusi l(ibertus) Ter-tius . IMdQKog Avvaviog TeQZiog üaLavievg.nbsp;CIL III 1977 (a. 51/52): [Ti.] Claudionbsp;Drus[i £] Caesari Aug. [G]erm. 6060 (a. 49nbsp;20 —50): Ti. Claudio Drus[i f.] Caesari Aug.nbsp;Germ[an]ioo. 6737 (a. 50): [T]i: Claudiusnbsp;Drus[i f.] (zlpov()[oi;] utog) Caesar Aug.nbsp;Germ[an]icus. 7061 (c/i CIL VI p. 841nbsp;ad n. 920): Imp. Ti. Claudio Drusi f. [Caesari Aug. Ger]manico. 10175 (a. 47/48):nbsp;Ti. Claud[ius Drjusi fil. Caesa[r Aug. Ger]-manic. V 24 (a. 37/41): [Ti. C]laudionbsp;[Drujsi German(ici) f(ilio) NeronI Germanico. 2 b (a. 46): ïi. Claudio Drusi f(ilio)nbsp;30 Caesar(i) Augusto Germ(anico). 3109 (a.u.nbsp;745): [Nero]ni Claudio [Druso]. 3326nbsp;(a. 44/45 p. Chr.): Ti. Claudio Drusi f.nbsp;Caesari Aug(usto) Germanico. 4309: [Ti.nbsp;Claudio] Drusi [f. Caesari Aug. Germanico].nbsp;4310: [Nerojni Claudio [T]i. [f.] Druso.nbsp;5804 (a. 50): Ti. Claudio Drusi f. Caesarinbsp;Aug(usto) Germanico. 6416, 10 (a.u. 760nbsp;—761): ïi. Claudio Drusi Germanici f(ilio)nbsp;Neroni Germanico. 6969 [a. 45^.-[Ti. C]lau-10 dio Drusi l(ilio) Caesari A[u] gusto G[er-manico]. 7150 (a. 42/43): Ti. Claudilnbsp;Drusi f. Ca[esaris Aug(usti) Germanici].nbsp;8002 (a. 47): Ti. Claudius Drusi f. Caesarnbsp;Aug(ustus) Germanicus pontifex maxumusnbsp;tribunicia potestate VI. cos. IV imp. XI. p.nbsp;p. censor viam Claudiam Augustam, quamnbsp;Drusus pater Alpibus patefactis derex[e]-rat, munit ab Altino usque ad flumen Da-nuvium m. p. CCCL. 8003 (a. 46): Ti.nbsp;50 Claudius Caesar Augustus German [icus]nbsp;pont(ifex) max(umus) trib(unicia) pot(e-state) VI. cos. design. IIII. imp. XI. p. p.nbsp;[vi]am Claudiam Augustam, quam Drususnbsp;pater Alpibus bello patefactis derexserat, [Urüsus] |
munit a flumine Fado at [fjlumen Danu-vium per [m.] p. CC[CL]. VI 457 (a. u. 745): Nerone Claudio Druso ï. Quinctio Crispinonbsp;Volcano cos. 920 add. p. 841 (a. 51/52nbsp;p. Chr.): Ti. Clau[dio Drusi f. Cai]sari Au-gu[sto Germani]co. 921 (a. 51/52): Anto-niai Augustai Drusi sacerdoti didi Augusti,nbsp;matri Ti. Claudl Caisaris Aug. p. p. 1254nbsp;(a. 44/45): Ti. Claudius Drusi f. Caesarnbsp;Aug. Germanicus. 1256 (a. 52): Ti. Clau- lo 4119: Elate luliae Drusi Caesaris filiae li-bertae Aphrodisius C. Caesaris ser. fee. 4148: luliae Erótidi matri Amoebes Antoniae Drusi 1. 4327: Cerdo Antoniaes Drusinbsp;aeditumus Veneris. 4350: Celadus Anto-n(iae) Drusi medicus chirurg. 4361: Quar-tillae Antoniae Drusi l(ibertae). 4376: Ti.nbsp;Claudi Drus[i f.] Germanici. 4387: Corym-bus Antoniae Drusi. 4402: Thethis Anto- 20nbsp;niae Drusi 1. Scap[li]a[n]a Mario cons(ervo).nbsp;4563: [Eu]ropa Antoniaes Drusi. 4693:nbsp;Thalla Antoniae Drusi. 5198: Antiochusnbsp;luliae Drusi Caesaris supra lécticarios fecit Liarus Antoniae Drusi Glaber. 8848: An-tigonus Drusi Caesaris avium fartor prim. 9043: Salvius Antoniae Drus(i) spatarius.nbsp;9097: Chiae Antoniae Drusi unctric(i).nbsp;22895: Nebris Antoniae Drusi. IX 2443 sonbsp;(a. u. 752/757): Nero Claudius Ti. f. Drusus Germ[anicus]. 3150: Divos Claudiusnbsp;Drus[i f.] . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3663: Antonia Claudi Ne- ronis [Drusi Germanici fratris Ti.] C[a]esa-ris [Aug(usti)]. 5297. 542^ (a. 43p. Chr.). 5532 (nach a. 48/49). 5959 (a. 47p. Chr.). X 42 (a. 51/52). 1416 (a. 48/49). 1558 (a. 46). 6650 (nach a. 52). XI 5 (a. 43):nbsp;Ti. Claudius Drusi f. Caesar Augustus Germanicus. 1165: Neronis [Cl]au[di] Dru[si]. 40nbsp;3790: [Ti. Clajudio D[rusi f. CJaesari A[u-gusto Germanico]. 3791 (a. 46): Ti. Claudio Drusi f. Caesari Augusto Germanico.nbsp;XII 3180. 3207: Drusi et Germanici Cae-sarum. 541Q (a. 43/44). b4dS (a. 41). 5524.nbsp;5528 add. (a. 47). 5542 (a. 43/44). 5546nbsp;(a. 43/44). 5586. 5587. 5589. 5590. 5595.nbsp;5602. 5608. 5610 — 5612. 5620. 5621.nbsp;5631. 5634—5636. 5645—5647. 5655.nbsp;5661 (a. 41): Ti. Claudius Drusi f. Caesar sonbsp;Augustus Germanicus. (Lyon, rede des k.nbsp;Claudius a. 48) Allmer et Lissard 1 w. 12,nbsp;col. 2, 35, zeile 75: Illi patri mee Drusonbsp;Germaiiiam subigenti. (Aw camp de la Val- |
1345
Drusus
1346
|
bonne swisclien Montluel u. Meximieux, dép. Ain) BE 1 p. 113 = Allmer - Dissard t. 4nbsp;n. 482 j). 188: Ti. Claudio, Drusi filio, Cae-sari Augusto Germanico. (Bordeaux, aus l. nbsp;nbsp;nbsp;Jialfte a. 42 p. Chr.) Jullian w. 26: [Ti-(berio) Claudio DJrasi f(ilio). (Bei Sacque-nay, depart. Cóte-d’Or, dioec. Langres, a. 43nbsp;Oder 44 p. Chr.) BA n. s. 5, 119 —120 =nbsp;3® s., t. 15 (1890) p. 404 = Bejag n. 249: 10 Ti(berius) Claud(ius), Drusi f(ilius), Caesar Aug(ustus) Germanic(us). (Marsal, j. imnbsp;museum zu Metz nr. 108, a. 43 p. Chr.)nbsp;Orell. 5214 = Bobert-Cagnat, Épigr. fase.nbsp;2 (1883) j9. 7—11 pl.Yl fig. 2: Ti(berio)nbsp;Claudio Drusi f(ilio) Caesar(i) Aug(usto)nbsp;Gei-man[ico]. (Kerscao,Finistère, a. 46p.Chr.)nbsp;BA n. s. 25 (1873) p. 267—270: Ti. Claudius Drusi filius Caesar Augu . . Germani-cus . . . (Saintes, a. 51 p.Chr.) BSAF 1881 20 j). 266 = BE t. 2 (1882) p. 253 = Espé-randieu 31: Ti. Claud(io) [Drusi f. Caes. Aug. Germanico Pe]tr[uc]ori...... CIL XIV 85: Ti. Claudius Drusi f. Caesar Aug. Germanicus. 2794: Drusus pater. CICnbsp;181 = CIA 1005 (c. a. 0—14 p. Chr.):nbsp;IsQsvg Aqovgov vnaxov. CIC 264 = CIAnbsp;1078 (zeit des Claudius): IsQiag Aqov[6ov]nbsp;ujraTOu. CIC 317 = CIA 443: O órjgognbsp;Nsqcovk KXavöiov Tl^sqlov vov AqovGov xov 30 Eavxov svsQysxfjv. CIC 2630 (oder ron Bru-sus iunior): Avxov [xs xai Tear] diövfiav vicav A[qovGov], Ti^sqwv xca reQiiavi.xo[v].nbsp;2961: [Tl^sqico Xlaujdiro A[qov6ov vimnbsp;KaïjaaQL Ss^laGxm vnax^m. 3452: AqovGovnbsp;KaiG[^aQa FsQfiavi^Kov KcciGcxQog u[iov, Ns-Qmvog KXccvêiov Aqovgov] FelQgaviKov vim-vov]. 5186: Avxmvia A[la]udiou NsQmvognbsp;Aqovgov FeQfiaviKov yvvaixi. 5956=Kai-bel 889 (gedicht): Aqovgov (der dltere oder 10 der jüngere?) xai yafisxtjg. (Epidauros, a. 13 —10 a. Chr.) BM n. f. 45, 612: A xcokignbsp;tt xmv EnidavQimv NsQmva KXavSiov Ti^e-^t[ou] viov Aqovgov. CIA 1: Etxi Aaxmvognbsp;ccQ}/ovxog Kal isQsmg AqovGo[v vnaxov ....].nbsp;68 (zeit des Claudius) IsQsmg Aqovgovnbsp;vnaxov. 449: Onbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Aqovg[ov]. 623 (nieht spelter als 126p. Chr.). 656. 662: IsQia (fiaminem) Aqovgov vnaxov. 1009. 1010:nbsp;IsQsvg Aqovgov vnaxov. 1085 (a. 61 p. Chr.): 6o IsQsmg AqovGov vnaxov. Münzen: Cohen, m. nbsp;nbsp;nbsp;imp. p. 220,1. 221, 2: NERO CLAV-DIVS DRVSVS QERMANICVS IMP. M DEnbsp;QERM(anis). 3—6: B DE QERMANIS.nbsp;7: NERO (Dru)SVS QERMANICVS B SPES | Holder, Alt-celt. Sprachscliatz. I. |
AVQVSTA S. C. 8 (uMter Claudius): NERO CLAVDIVS DRVSVS QERMANICVS IMP. Bnbsp;Tl. CLAVDIVS CAESAR AVQ. P. M. TR. P.nbsp;IMP. oder IMP. P. P. S. C.; auch eine restitution von Titus, w. 10. — 13) Drususnbsp;= Germanicus, f 19 p. Chr.' CIL VI 911:nbsp;[Ad tumujlum Drusi. — 14) Drusus dernbsp;jüngere, des kaisers Tiberius und der Vipsa-nia Agrippina son, cos. a. 15 und 21 p. Chr.,nbsp;f 23 p. Chr. Ovid. fast. 1, 12: Tu quoque lonbsp;cum Drüso praemia fratre feres, ex Pontonbsp;2, 2, 72: Nee vigor est Drusi nobilitate minor. Strab. 6, 4, 2 p. 288: Ot naïSeg avzovnbsp;(Ti§£qIov) FeQgaviKÓg xs xal AqovGoq. Veil. 2, 125, 4: Drusus. 129, 3: Adiutore usus Druso filio suo. 130, 3: Ut nepotem exnbsp;Druso suo. Sen. epist, 21,4: Nomen Atticinbsp;perire Ciceronis epistulae non sinunt: nihilnbsp;illi profuisset gener Agrippa et Tiberiusnbsp;progener et Drusus Caesar pronepos. Octa- 20nbsp;via 968: Felix thalamis Livia Drusi. Plin.nbsp;n. h. 10, 121: Tiberium, dein Germanicumnbsp;et Drusum Caesares. 14, 145: Nee alionbsp;magis Drusus Caesar regenerasse patremnbsp;Tiberium ferebatur. 19,137: Druso Cae- •nbsp;sari fastiditus, non sine castigatione Tiberinbsp;patris. 29, 20: Eudemi (adulterium) in Li-yia Drusi Caesaris. los. ant. lud. 18,6,1:nbsp;CQog Aqovgov xov Ti^sqlov xov avxoxQaxoQognbsp;vlóv. 8: ’HGav de avxm (Ti^eQifp) naiösg nonbsp;yvfiGioi g,sv ovKsxi' AQovGog yuQ öfi, ó góvognbsp;avxcp yeyovmg, èxvyyavs xsamp;vsmg. Toe. a. 1,nbsp;14: Quo minus idem pro Druso postulare-tur, ea causa, quod designatus consul Drusus praesensque erat. 24: Drusum filiumnbsp;(Tiberii). . . . Druso propinquanti. 25: Drusus. 26: Drusus . . . Drusum. 27: Drusumnbsp;. . . Cum Druso. 28: Pro Neronibus etnbsp;Drusis. 29: Drusus. . . . L. Apronius, equesnbsp;Eomanus e cohorte Drusi . . . Druso (dat.). 40nbsp;30: Drusus. 47: Germanico aut Druso. 52:nbsp;Drusum. 54: Tiberius Drususque et Claudius et Germanicus adiciuntur. 55: Drusonbsp;Caesare C. Norbano consulibus. 76: Drusus. 2, 26: Materiem Drusi fratris gloriae. 43: Tacitis in Drusum aut Germanicum studiis.nbsp;Tiberius ut proprium et sui sanguinis Drusum fovebat----Druso proavus eques Eo manus Pomponius Atticus dedecere Claudi-orum imagines videbatur . . . Liviam, uxo- 50 rem Drusi. 44: Drusus. 46: Drusus. 62:nbsp;Drusus. 64: Germanicus atque Drusus. 84:nbsp;Soror Germanici Livia, nupta Druso, duosnbsp;virilis sexus simul enixa est. 3, 2: Drusus 4:3 [Drusus] |
Dr u sus
|
Tarracinam progressus est cum Claudio fratre liberisque Germanici. 3: Super Agrip-pinam et Drusum et Claudium. 7; Drusus.nbsp;8: Ad Drusum . . . Drusus. 11: Drusus.nbsp;12: Drusi lacrimas. 18: Druso. 19: Drusus. 22: Drusum, consulem designatum.nbsp;23: Drusus. 29: Auctum dehinc gaudiumnbsp;nuptiis Neronis et luliae, Drusi filiae. 31:nbsp;Sequitur Tiberi quartus, Drusi secundusnbsp;10 consulatus, patris atque filii eollegio insi-gnis. . . . Drusus . . . Drusus. 34: Addiditnbsp;pauca Drusus de matrimonio suo. 36: Drusum. 37: In laudem Drusi. 47: Drusus.nbsp;49: Druso. 56: Druso . . . Drusum. 59:nbsp;Ob tribuniciam Drusi potestatem . . . Drusinbsp;epistulae . . . Druso. 7 5: Asinius Saloninus,nbsp;Marco Agrippa et Pollione Asinio avis, fratrenbsp;Druso insignis Caesarique progener desti-natus. 4, 3: A Druso . . . Drusus ... Exnbsp;20 Druso liberi. 4: Drusus. 8: Druso... Ereptonbsp;Druso. 9: Memoriae Drusi eadem, quae innbsp;Germanicum. 10: Morte Drusi . . . Drusumnbsp;...Druso (dat). 15: Idem annus alio quo-que luctu Caesarem adficit, alterum ex ge-minis Drusi liberis extinguendo. 40: Postnbsp;Drusum . . . Liviam, quae C. Caesari, moxnbsp;Druso nupta fuerit. 6,27: lulia, Drusinbsp;filia, quondam Neronis uxor, denupsit innbsp;domum Eubellii Blandi. 51: Donee Ger-30 manicus ac Drusus superfuere. 12, 29: Anbsp;Druso Caesare. 13,32: luliam Drusi filiam.nbsp;43: luliam Drusi filiam. 14, 57: Claritu-dine avi Drusi. Flut. quaest. symp. 1, 6, 4nbsp;p. 624° und bei AtJienae. 2, 39 p. 52'*: Uccqccnbsp;Agovavi xa Tt^sgCov KaCaaQo; vim. Suet.nbsp;Aug. 100: A Druso Tiberi filio. 101: Drusum Tiberi filium. Tib. 7: (Tiberius) Agrip-pinam . . . sublato ex ea filio Druso . . . rur-susque gravidam dimittere, ae luliazu Au-40 gusti filiam confestim coactus est ducere.nbsp;15: Deducto in forum filio Druso. 23:nbsp;Druso filio. 25: Druso filio. 39: Drususnbsp;Romae obierat. 52: Filiorum neque natu-ralem Drusum neque adoptivum Germanicum patria earitate dilexit. . . . Nam Drususnbsp;fluxioris remissiorisque vitae erat. 54: (Cum)nbsp;ex Druso unum (nepotem) Tiberium haberet.nbsp;(Oros. 7, 4, 9: Pilios suos Drusum et Germanicum, quorum Drusus naturalis, Ger-üo manicus adoptivus erat, manifestis veneninbsp;signis perdidit.) 62: De morte filii sui Drusi.nbsp;Yitell. 3: Druso Caesare, Norbano Flacconbsp;cons. Fio 56, 17 (a. 10 p. OJir.), 3: Kal tm \nbsp;A^ovOm öh rm toC Ti^eqiov vki. 25 (a. 11):, [Drusus] |
’Ey ös Sp xfj Féfiy A^ovGÓg xs KaïGuq b xov Ti§sq[ov naïg ixagievGE. 34 (a. 14), 4: 'Onbsp;JqovGog. 57, 4, 4: Tov AqovGov. 5: Tovnbsp;AqovGov. 6, 4: Tov AqovGov. 7, 3: 'O (xevnbsp;yciQ AqovGoq. 13, 1: Tm ós órj AqovGm xmnbsp;vtei (tov Ti^eqlov) xal aGsXysGxaxm %ai mfio-xaxm, wGxe xal xa o^vxaxa xmv ^iipmv Aqov-ciava amp;7t avxov xlfiamp;'tjvai. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;57, 14 (a. 15 p. Chr.), 1: ’Enl fisv tov AqovGov xov viéog avxov Faiov xs NmQ^avov inaxmv, lonbsp;20 (a. 21), 1; ’’Ensl ós b Ti^sQiog xx]v iSna-xov a.Q-/rjv ijQ^s fisxa xov AqovGov, svd'vg otnbsp;üvamp;Qmnoi xov óXsamp;Qov xm Aqovgio eg avxovnbsp;xovxov TtQosfiavxEvGavxo. 2: 'O AQovaog. 3 :nbsp;Tm AQOvGm. 22,1: AqovGoq . . . Tov AqovGov. 3: Tov Aqovgov. 58, 11 (a. 31), 6:nbsp;JJeqÏ xov d'avdxov xov AqovGov xaxd xs xxjgnbsp;Aiovilh]g xijg yvvatxbg avxov. 58, 22(a.35^, 4: Tm xs xov AqovGov xal xm xxjg AyQimti-vx]g éavdxoy. Hieronym. chron. a. Abr. 2038 20 (daraus Frosperi Tïronis epitoma chron. 377nbsp;p. 409: Tiberius Drusum consortem regninbsp;facit. 2039 (Frosper 379 p. 409): Drususnbsp;Caesar veneno perit. Chronogr. a. 354 cos.nbsp;p. Cli. 15 p. 56 M.: Dmso Caes. et Flacco.nbsp;p. Ch. 18: Druso Caes. III et Germaniconbsp;Caes. II. p. Ch. 21 p. 57: Tito Caes. IIII etnbsp;Druso Caes. II. Hydat.: Druso Germaniconbsp;III. Cassiodor. chron. 623 (cos. a. 21): Ti.nbsp;Caesar et Drusus Caesar. 626: His conss. 30nbsp;(a. 23) Drusus Caesar publics funeratur.nbsp;Epiphan. haeres. t 1 p. 445 F: Ti^sqIovnbsp;KaïGuQog xo ósvxsqov xal Aqovgov (óqovGGovnbsp;V) FsQfiavov (om. V) xó ósvxsqov. — Inschriften: CIL I* 761 (a. 15 p. Chr.): Dru-s(o) C(aesare) Norb(ano) cos. 762. 763:nbsp;Drus(o) C(aesare) M. Sll(io) cos. Fastinbsp;Caperenses CIL I'* p. 62 = IX 5290: [Imp.nbsp;Caesar] Ti. f. D[rusum n. ado23tavitJ. Fastinbsp;Arvaüuni a. m. 768 CIL 1? p. 70: Drusus 40nbsp;Caesar C. Norbanus. Fasti Antiates a. u.nbsp;768 CIL F p. 72 = X 6639: Drusus Caesar C. Norbanus Flaccus. CIL F p. 73 = VI 10051 (a. u. 768): Druso Caesar. C. Norbano cos. F p. 73 (a. u. 772): Ti. Caesare IIII. Druso Caesar. II. cos. p.lZ (a.u.nbsp;774): Ti. Caesare IIII. Druso Caesar. II. cos.nbsp;Feriale Cumanum (noch a. u. 757) CIL !'¦*nbsp;p. 229 (cf. p. 331) = X 3682 = Orellinbsp;5359 = CIL X 8375: Nonis ootobr. Drusi 50nbsp;Caesaris natalis. Supplioatio Vestae. Fastinbsp;Fraenestini, febr.10, CIL F p. 233: Periaenbsp;ex s(enatus) c(onsulto) [e(o) d(ie)] Ti. Caesar pontifex max. fac. est Druso et Noi-bano |
1349
Drusus
1350
|
[cos.]. Fasti Vaticani (swisclien a. u. 768 unil 787) CIL p. 242 = VI 2299: [Drusjonbsp;et Norbano cos. (mart. 10). Fasti Amiter-nini (nach a. u. 769) CIL j). 243 = Xnbsp;4201; [Fer(iae) ex s(enatus) c(piisulto)nbsp;qu]od eo die [Drusus Caesar] triumpbansnbsp;invectus est in urbem (28. mai). II 1553:nbsp;Drusus lulius Caesar [Ti. oder Germanicinbsp;f.?]. 2040 (a. 23 p. CJir.): [Druso Caesarinbsp;gt;0 Ti. Aug. f.,] divi Aug. n., divi lul. pron.nbsp;2338 (a. 23): Druso Caesari [Ti. Aug.] f.,nbsp;divi Aug. n. 2821: Druso. 3103: Drusonbsp;Caesari Ti. £, Augusti n., divi pron. 3829nbsp;(a. 15 p. CJir.): [Drjuso Caesa[ri] Ti. Aug(u-sti) f(ilio), deiv[i] Aug(usti) nepotl, deivinbsp;lull pro nepoti, co(n')s(uli). 5048 (a. 13—nbsp;21); Druso - Caesari Ti: f. cos. 5943 (a. 21):nbsp;|Ti. Caesare divi] Aug. f. IV. [Druso Ti.nbsp;Aug. f. Caesjare II. III 300 = 6843:nbsp;St(atius) Pescennius L. f. Ser., praef(ectus)nbsp;Drusi Ilvir(i) ann(o) secund(o) pont(ifex)nbsp;Ilvir q(uin)[q(uennalis)]. 5769 = 11879:nbsp;[DJruso Ti. f. Caesari. V 2151: Drususnbsp;lulius Ti. f., Augusti n. Caesar. 4311:nbsp;[Livia Drusi Caesaris, mater T]i. et Ge[r-manici Cajesarum. 4954. 5121: Druso [Caesari] Ti. Aug(usti) f., divl [Aug. n.], divlnbsp;lull pr[on]. 6358 (a.14—23): Drusus Caesar Aug(usti) filius. 6359 (nach a.u.743):nbsp;30 Agrippinae M. Agrippae f(iliae), Drusi Cae-sar[is) matri, [C. Asini Galli uxori]. 6416,nbsp;2(a.7l8): D[ruso lulio Ti.] f., Augusti nepoti, divi lU’on. Caesari pontifici. 7598: Ti.nbsp;Caesari... Drusi f(ilio), Ti. August[i n.], divlnbsp;Augusti pron[ep]. VI 892: Ti. Caesar Drusinbsp;Caesaris f. bic situs est. 908: Druso lulionbsp;Ti. f. Augusti nepoti Caesari. 910: Drusonbsp;Caesai-i Ti. Aug. f. Divl Augusti n. divl lulilnbsp;pronepoti. 912: [Pat]ris sui [Dru]si Cae-¦*-0 saris in cur(ia) [Ti.] Caesaris Augusti. 1496:nbsp;[Druso Caesare C. Norbano Flac]oo cos.nbsp;1964: M. LIvius Aug. 1. Secundio accensusnbsp;Drusi Caesaris et alumnus. 2023“ 11; Dru-sum Caesarem Ti. f. Augusti n. ''10:nbsp;[Drusus] Caesar [Ti. f.]. 2028: Ti. Caesaris Dru[si f(ili)]. 2034: [Ne]ronis Claudinbsp;Drusi Germa[nici Caes(aris)]. 4119: Elatenbsp;luliae Drusi Caesaris filiae libertae. 4234:nbsp;Chius Drusi Caesar (son des Gernianicusnbsp;Oder des Tiberius?). 4349: Olympus Liviaenbsp;Drusi Caesar, lecticarius. 8786: [I]renaeinbsp;Liviae Drusi cubic, ser. 8899: Cyrus Li-riae Drusi Caes. medicus. 16057: Collacteusnbsp;Drusi Blandi f. 19747; lucundus Liviae |
Drusi Caesaris. Not. degli Scavi di Anti-chitd 1887 p. 113; Drusus Caesar Ti. Aug. f. 1890nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8: M. LIvius Augustae lib. Pryta- nis Liviae Drusi paedag. Wilmanns 396: Ti. Claudius Alexa(nder) Liviae Drusi. EFnbsp;lp. 372 n. 1236: Auct(ore) Druso [Caesare Ti(beri) f. dictatore]. CIL IX 35:nbsp;[Druso Caejsari Ti. Aug. f., [divi Aug. n.,nbsp;di]vl luli pro n. 4121: T. Raio T. f. Pol.nbsp;Crispino Drusi Caesaris benific. 6295; [Ger- lonbsp;manicus et Drusus T]i. Aug. f. . . . . [Cae]-sare[s]. X 3694: Drusi Caesaris. 3786nbsp;(a. 15 p. Chr.): Druso Caesare C. Norb. cos.nbsp;4573: Druso Ti. Caesaris Augusti f., divinbsp;Augusti n., divi luli pron., Caesari. 4617:nbsp;[Dru]so Ti. Caesaris Aug. f. [divi] Augustinbsp;n. divi luli [pro[nepoti, Caesari. 4638 (ml-sclien a. 14 und 22 p. Chr.): Druso Caesarinbsp;Ti. Augusti f., divl Aug(usti) n(epoti).nbsp;5393. 5394: Drusi Caesaris Ti. f. 6638 20nbsp;(II. sept.); Infer. Dr[usus]. 8375: Nonisnbsp;octobr. Drusi Caesaris natalis. FE 8 p.S 2nbsp;n. 291: Ti. Caesari II Druso Caesa. CILnbsp;XI 1147, 39 VI 40: Saltum Drusianum.nbsp;3307: Druso Caesari. 3787: [Druso Caesari Ti.] Aug. f. XII 147 (a. 23 p. Chr.):nbsp;[D]ruso Caesari [Ti.] Augusti f., divl Augusti nepoti, divl lulil pronepoti. 1847nbsp;(a. 23 p. Chr.): Druso Caesari Tib. Aug.,nbsp;f(ilio). 3157 (a. 15—23 p. Chr.): Drus[o sonbsp;Caesari Ti. Aug. f. divi Aug. n.]. (a. 21)nbsp;Grut. 230, 5 = Orclli amp;amp;l = Wilnianns 885nbsp;—Espérandicu 30: Druso Caesari Ti(berii)nbsp;Aug(usti) f(ilio) divi Aug(usti) nep(oti) divinbsp;Iu]li pronep(oti). CIL XIII 5199: [Drusonbsp;Caesa]ri pon[tifici tribu]n. pot. II. i[inp|.nbsp;EF 8 p. 318 n. 2 (a. 20. 21): Ti. Caesare.nbsp;UIL Druso [Caesare II cos.]. CIL XIV 84:nbsp;[D]ruso [Caesari Ti. Caesaris Aug]usti f.nbsp;2i4 (a. 21): [Drusus Caesar II. cos.]. 2794 40nbsp;(zw. 51 und 54): Drusi Cae[saris]. 2964 iinbsp;5: Drusus Caesar. CIG 1774: A[qovgov\nbsp;lovhov Kaïoaga. 2630 (oder von Lrususnbsp;senior?): Avtov [r£ nai rav] öiövgcov vicoi/nbsp;A[povGov], TijSs^iov xctt ri^fiaviKo[v]. 2657:nbsp;AqovGov lovhov KcaffaQog. CIG sept. 3103nbsp;(a. 14nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;23): Tijïepiou KaïcuQog Ss^aGTOv FeQiiavixov viov KaïGaQu AqovGov FsQpavi.- xov. 3Iünzen: DRVSO CAESARI B PER-MISSV L. APRONI. PROCOS. III. Uebe, m Gotha nuni. p. 414. 3Iorell. in Druso lun.nbsp;tab. 10 fig. 17. 18 p. 524; DRVS. COARnbsp;ClP(ius) VARV(s) IIVIR. B qER(manicus)nbsp;C/ESAR PE.CHER IIVIR.-DRVSO ET QER- 43 ^ [DrüsusJ |
Drusus
|
MANICO ll•VIR(is) B Tl. CAESAR DIVI AVQ. F. AVQVSTVS. Münze der Livia:nbsp;DRVSVS CAESAR Tl. AVQVSTI F.TR. POT.nbsp;ITER. S. C. (Von Bomula) Cohen, Monn.nbsp;imp. P p.215,ï: PERM. DIVI. AVQ. COL.nbsp;ROM. B IVLIA AVQ. DRVSVS CAESAR.nbsp;(von Tarragona): Tl. CAES. AVQ. PON.nbsp;MAX. B IVL. AVQVSTA DRVSVS CAES.nbsp;TRIB. POT. C. V. T. (von Acci) j). 216 w. 1;nbsp;10 Tl. CAESAR AVQVSTI F. B QERMANICOnbsp;ET DRVSO CAES. C. I. Q. A. (im fclde II.V.).nbsp;(von Bomula) n. 2: PERM. DIVI. AVQ. COL.nbsp;ROM. B DRVSVS CAESAR QERMANICVSnbsp;CAESAR. (Tarragona) n. 3: Tl. CAESARnbsp;DIVI AVQ. F. AVQ. PON. MAX. IMP. Bnbsp;DRVSVS QERMANICVS CAESARES. p.217,nbsp;1—4: DRVSVS CAESAR Tl. AVQ. F. DIVInbsp;AVQ. N. 5: DRVSVS AVQVSTVS F.? DIVInbsp;AVQ. N. 6 (restitution von Titus), p. 218, 7.nbsp;20 (restitution von Domitian) 8: DRVSVS CAESAR Tl. AVQ. F. DIVI AVQ. N. (Italica) 9:nbsp;DRVSVS CAESAR Tl. AVQ. F. (Corinth)nbsp;10: DRVSVS CAESAR CORINTHI. (Parium)nbsp;11: DRV. CAES. (Cyprus) 12.13: DRVSVSnbsp;CAESAR. (Clypea) 14. p. 219, 15. 16:nbsp;DRVSO CAESARI. (mit Tiberius) p. 219:.,1:nbsp;DRVSVS CAES. Tl. AVQ. F. COS. II. P. IT.nbsp;2: DRVSVS CAES. Tl. AVQ. COS. II. TR.nbsp;jj. 220,1: DRVSVS CAESAR HIPPONE Ll-30 BERA. (Müme von Carteia) p. 228, 1:nbsp;QEPMANICO ET DRVSO B CAESARIBVSnbsp;IIII.VIR. CART, (unbestimmtergeit) 2: QERM.nbsp;CAESAR PVLCIER II.VIR B DRVS(us) CAESAR CIPVS. F. II.VIR. In: Draso-magos.nbsp;— 15) Drasus, des Germanicus son, f 33nbsp;p.Chr. Tac. a. 4,4: Anni (a.23) principionbsp;Drusus ex Germanioi liberis togam virilemnbsp;sumpsit. 8: Nero et Druse. 17: Neronemnbsp;quoque et Drusum. 36: Praefectum urbisnbsp;10 (a. 25) Drusum. 60: Fratrem quoque Ne-ronis Drusum. 5, 10: Drusum, Germanicinbsp;filium. 6, 23 (a. 33): Drusus deinde extin-guitur. 24: Drusum. 6, 40: Aemilia Le-pida, quam iuveni Druso nuiitam rettuli.nbsp;Suet. Tib. 54: Gum ex Germanieo tres ne-potes, Neronem et Drusum et Gaium . . . baberet.....Maximos natu de Germanici filiis, Neronem et Drusum . . . Drusum . . . Druso. 65: Drusum nepotem. Calig. 7:nbsp;60 Nero et Drusus et C. Caesar. Neronem etnbsp;Drusum senatus Tiberio eriminante bostesnbsp;iudieavit. 12: In locum fratris sui Drusi.nbsp;Claud. 9: Neronis et Drusi, fratrum Caesa-ris. Otho 32: Filiam, quam vixdum nubi- [Drusus] |
lem Druso Germanici filio despondit. Anth. Pal. 9, 405: Aioöóqov (mit dem lemma eignbsp;Aqovsóv rivanbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ófioia rov jtpoffcójtou aitov NégEGig r.aï ’’AS^ó.GtEia), 5sg.: ToiaSs rsKvci, I AqovGe, tiÈIeiv ficcmQcov 7fEVamp;óg.£amp;’nbsp;aamp;avatcov. JDio Cass. 58, 3, 8: Tov Aqov-Gov . . . Tov AqovGov, 13, 1: Tov Aqovgov.nbsp;22, 4: Tov Aqovgov. 25: J^ovGog. CILnbsp;II 609 (a. 23—33 p.Chr.): Druso Caesarinbsp;Germanici Caesaris f., [Ti. Augusti n.], divi lonbsp;August! pronepoti. V 4953: Drusi Caesarisnbsp;Germ[anici filius] (cenotaphium). 6416, 9.nbsp;7567: Druso lulio Germanici f., Augustinbsp;pronepoti Germanieo. Pais n.120: [Drusi?nbsp;Caesarijs Germanic[i f.]. CIL VI 3999:nbsp;Malcbio Drusi.paedagogus Dec. Helpidi Li-viae 1. Malcbioni ollam. 4337: Bassus Ger-manus Germanician(us) Drusi Caesaris na-t(ione) Veius v. a. XXX. X 6101: Neronisnbsp;et Drus[i] Caesarum. XI 3788: Druso [Cae- 20nbsp;sari] German[ici Caes. f.]. XII 3159 (a. 25):nbsp;.... Caesar .... [Ge] rmanici [fil.]. XIVnbsp;2965: [Nero et Drusus (sive alter eorum)nbsp;Germ]anici f. Ilvir. quinq. 3017: Drususnbsp;Ca[esar] (’nisi forte significatur Tiberii fi.-lius’). 3607 (vor a.31): Comes Drusi fil(i)nbsp;Germanici. (Bordeaux, gtcischen a. 23 undnbsp;30) Jullian n. 25: Druso Caesa[ri, Germa]-nici Caesaris [f(ilio), Ti(berii) Caes(aris)]nbsp;Aug(usti) n(epoti), divi Aug[(usti) pron(e- sonbsp;poti)]. Wilmanns 400: Papia Erotis 1. lulianbsp;lucunda, nutrix Drusi et Drusillae. CIGnbsp;3452: JqovGov KacG[aQa rsQjA.c!vc]%ov Kaï-GaQog u[tov, NsQcovog Klavdiov A^ovGov]nbsp;viavov], 3612: Titov Oi;[«]-Xe^iov IIqokXov rov q)QovriGvr)v A^ovGov Kcii-GKQog. cf. ebd.: Druso Caesari Germanicinbsp;Caesaris filio Ti. Augusti nepoti divi Augustinbsp;pronepoti pontifici d. d. Cohen, Monn. imp. 1^ p. 234, 1. 2: NERO ET DRVSVS CAE- lo SARES. (Bomula) p. 234, 1: NERO CAESAR DRVSVS CAESAR. 2: NERO C/^ESARnbsp;DRVSVS CAESAR II.VIR. C. C. p. 235, 3:nbsp;DRVSVS CAESAR NERO CAESAR C. C. A.nbsp;(Carthago nova) 4. 5: NERO ET DRVSVSnbsp;CAESARES QVINa. C. V. I. N. C. (Apamea) _p. 235, w. 1: DRVSVS NERO CAESARES D. D. — 16) Kaiser Claudius, des uiterennbsp;Drusus (f 9 a. Chr.) son. Suet. Claud. 2:nbsp;Claudius natus est . . . appellatusque Tibe- .'jOnbsp;rius Claudius Drusus. Münge: (a. 41 p.Chr.)nbsp;Cohen, Mo^m. impdr. 1^ p. 255, 48: NEROnbsp;CLAVDIVS DRVSVS QERMAN. IMP. S. C. —nbsp;17) Drusus, son des kaisers Claudius von |
*Dm-ta
Dratt-iu-s
|
Plautia Urgulanilla, des PulcJier scliwester. Suet. Claud. 27: Ex Urgulanilla Drusum etnbsp;Claudiam (Claudius tulit)... Drusum Pompeis impuberem amisit. CIL XIV 3607nbsp;(vor a. 31 p. Clir.): Avonculus Drusi Ti.nbsp;Claudi Caesaris Augusti fili. — 18) Kaisernbsp;Nero, f 68p. Chr. CIL VI 921 (a. 51153):nbsp;Neron[i] Claudio Aug. f. Caisa[ri] Drusonbsp;Germanic[o] pontif. auguri XVJir(o) s(acr.)nbsp;^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10 [f(ac.)] VII Jir. epulon. cos. [des(ign.)] prin- cipi iujentut[isj. (Saintes, a. 51—54) EC 9, 84—85 = ESAF 1887 p. 232 = Espé-randieu 32: [Neroni Claudio Drjuso Ge[rJ-manico Caesari = Nero (vor seiner fhron-hesteigung). CIG- 1071: Nbqcovk Klavöiovnbsp;KuL^GaQU AqovGov] PsQgaviKOV., Tt^SQiovnbsp;Al[o:'ud(ou] Se^aGtov PeqgaviKov [uwr],nbsp;2740: Neqcov AqovGoq 2s§aGTog KciiGa^.nbsp;Münzen: CoJien, Monn. imp. F p. 275, 5:nbsp;20 AQRIPPINAE AVQVSTAE B NERO CLAVD.nbsp;“ CAES. DRVSVS QERM. PRINC. IVVENT.nbsp;i).284,82: NERONI CLAVD. CAES. DRVSOnbsp;QERM. B COS. DES. PRINC. IVVENT.nbsp;p. 286,96. 97: NERONI CLAVDIO DRVSOnbsp;QERM. COS. DESIQN. B EOVESTER ORDOnbsp;PRINCIPI IVVENT. 98: NERO CLAVD.nbsp;CAES. DRVSVS QERM. PRINC. IVVENT.nbsp;99: NERONI CLAVDIO DRVSO QERMA-NiCO COS. DESIQ. p. 300, 311: NEROnbsp;^ 3ü CLAVD. DRVSVS QERM. PRINC. IVVENT.nbsp;— Andere: Suet. Tïb. 2: Claudius Drusus,nbsp;statua sibi diademata ad Appi Forum po-sita, Italiam per clientelas occupare tem-ptavit. CIL II 2760: Druso. 2821: Druso.nbsp;V 1995: A. Drusus. 6549: Luciliaenbsp;Di'usi f. IX 1686: C. Umbrio Vibio Nu-misio Druso patrono religiosissimo. 2707:nbsp;L. Pacius Q. f. Drusus. 4487: ï. Tadius At.nbsp;f. qui Drusus. (Lesoux) fig. BS AF 1888nbsp;^'^p. 254: Drusus i. . . — Drusi allgemein:nbsp;Verg. Aen. 6, 822: Decios Drusosque. lu-venal. 3, 238: Eripient somnum Drusonbsp;(ist mit Speyer EM w. ƒ. 46, 639 in surdonbsp;zu verwandeln) vitulisque marinis. 8, 21:nbsp;Paulus vel Cossus vel Drusus moribus esto.nbsp;40: Tuines alto Drusorum stemmate. Martial 8, 52,1—3 : Tonsorem puerum, sed artenbsp;talem, I qualem nee Thalamus fuit Neronis, inbsp;Drusorum (d. li. Neronum) cui contigerenbsp;^ oo barbae. Tac. a. 1, 28: Denique po Nero-nibus et Drusis imperium populi Eomaninbsp;capessent? 11,35: Quidquid avitum Nero-nibus et Drusis. Suet. Tïb. 3: Clara et in-signibus viris, ac maxime Salinatore Drusis- |
que (d. h. Liviis). Prudent, c. Symmach. 2, 558: Fabricios, Curios, hinc Drüsos, indenbsp;Camillos. *Dru-ta fem. su Drutó (Broupt), Meiner fl., j. Br oude, dép. Gard. Dru-talus M. fig. (Lyon, Trion) Allmer et Bissard, Lyon t. 4 n. 497, 461 p. 334:nbsp;Drutal(us). 462 _p.335: Drutalu[s f(ecit)J. Drut-ëd-o(n) M. (Aulnay, dép. CJiarente-Inferieure, a. 212; warscheinlicli imecht) lo EA 3quot;s., t. 13 (1889) p. 423 = BE No. 55nbsp;(1889) n. 794 p. 466 = Espérandieu 51nbsp;p. 146: C(aius) I(ulius) Drutedo et Balo-ric(e). (Saintes) EE No. 55 (1889) n. 794nbsp;— Espérandieu 137 p. 314: Pomp(onius)nbsp;Drutedo maritus. Druti-qulo-s M. (Ogam-inschrift von Baïlylonock, in the county Corh) The Academynbsp;Nov.-21 (1891) No. 1021 p. 459 n. 6: Dru-tiquli (gen.) maqi maqi:: rodagni.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 drüto- nach Stolces aus *drouto- tapfer, in acy. drut Tcün, w. drüd audax, fortis, stre-nuus; oder ^traut’ cf. ir. o-stamm drütbnbsp;narr, [driith f. meretrix = *drüta], cy. drudnbsp;carus, an. trüdr gaukler, ae. triid trompeter?nbsp;aJid. trut traut. In Drüto-s Druta, Truti-knos für '’'DrOt-ic-nos son des Brutos, Drut-edo(n), Druti-qulo-s, acy. M. Drüt-guas, w.nbsp;Drut-was = *Druto-vasso-s. Drnto-S M. Drüta F. (Todi in Urn- 30 hrien) CIL I^ 1408 = Pauli n. 26: [Coi-s]is Drutei (gen.) f. frater eius minimus lo-cavit et statuit Ateknati Trutikni karnitunbsp;artuas' Koisis Trutiknos und [CJoisis Drutinbsp;f. frater eius minimus locavit [stjatuitquenbsp;I AJteknati Trutiknp kajrnitu lokau Kofisisnbsp;Trjutiknos. (Alödling) III 11304: Eeusonbsp;Druti f(ilius) ann. L structor fuit b(ic)nbsp;s(itus) e(st). Utto filius posuit. (Vienne)nbsp;XII 5686, 1083: Druta. (Inschrift von ionbsp;Vieïl-Évreux) MSAF 14 p.xv = Bictionn.nbsp;arch., inscr. n.8\ . . . • D Druta Gisaci civisnbsp;Sues[sionis]. Dru-tó-S nach d’Arbois de Jubaimille ligur. von y'dreu, drou, dra laufen, ai. dra-ta-s fondu, coulant, fl. l) Ie Bropt, départ.nbsp;Bordogne und Lot-et-Garonne. 2) Ie Broupt,nbsp;nhfl. der Seine, an welchem mei 0. Drutum,nbsp;j. Broupt-Saint-Bale und Broupt - Sainte-Marie, départ. Aube, arrond. Arcis, canton 50nbsp;Méry-sur-Seine. Vgl. Dra-ta. Drutt-iu-s M. Druttia F. nomen. (Ga-besa del Griego) CIL II 3121: [D]ru[t- [*Dru-ta — Drutt-iu-g] |
dmvides — Dtibni-ssus
diib-no- — Dubno-reix
|
Y(iYus) f(ecit) sibi et Suaduci//e Vamii f. con .... cf. Dumnissus. tlub-ilO- ivofür dum-no- ’ticf; air. do-mun lief (substant. m. \oelt\ vgl. Dub(in)-no-rlx ^weltlwnig’), air. fu-domain tief (do-man aus * domno - durch die miitelstufe *domn-), comxHirativ fu-dumuu; cg. dwlonbsp;profundus, profunditas, fcmininum dofn =nbsp;'quot;dubna; w. dwfyn(u) iicf, j. dwvn; mhrct.nbsp;10 don, cornuaill. deon (fond) für dou-n, corn.nbsp;down profundus, altus; hr et. (Bats) deonnbsp;profond, (Léon) dou-n jjro/bwc?, don, vann.nbsp;deun; eelt. ydub, cf. gr. rvqiog keil (Hesgch.nbsp;rv(pot.' aqii^vBg) für amp;vq)o-g gdf. ''‘dbubho-snbsp;halkennagel, stamnmort sti mnd. dobbe, 'ni-driges und sumpfiges land, ndd. döbel, mlid.nbsp;tübel m. klots, pflock, sapfen; cf. got. diup-snbsp;tief = *deupa-s, cngl. deep, dlul. tiof, nlid.nbsp;tief, mild. tobel scliluclit, tümpfel; vlaemischnbsp;20 diep (ivoher Dieppe); cf. deutsch taufen,nbsp;engl, to dive, to diji. Ut. dubü-s tief, hol,nbsp;dub-ti holen, dauba schlucht, dumburys mitnbsp;tvaper gefülltcs erdloch; lelt. dibens dubensnbsp;boden, grund; akst. dupljï hol, düno n. bodennbsp;mfS*dupno-, ksl. diibri tal, schlucht; ydheup-mit der nbf. dheub- dbub, idg. ydbeubh. Innbsp;Dubnos Dubna Dubnum, brit. insel Dumna,nbsp;composita: Domno-clevios, Dub(ni)no-cove-ros, *Dubno-garto-s in ir. Doman-gart?nbsp;30 cg. Dofn-garth, Dub(m)no-rei(ë, i)x, Dubno-talus, Domno-tonus, *Dubno-valo-s in acy.nbsp;*Dubno-vali, ir. Domnal, cg. Dyfn-ual,nbsp;* Dubno-vareto-s in cg. Domn-guaret,nbsp;*Dubno-velo-s in cg. Dyfn-wal, Dyfyn-wal,nbsp;Dub(m)no-vellaunus, Dumuo-vëros; in ab-Icitungen Jagvóviov axQOv, Da(u)mno-nii,nbsp;Dumn-acus, Dub(m)ni-ssus. Als sweitesnbsp;glid der composita: Cogi-dub(ni)nus, Con-c(g)onneto-dub(m)nus, cg. *Cuno-dubno-s,nbsp;¦10 Dago-dubno-s, Eri-dubnos, Gei-dumni? Oxi-dubna, Togo-dumnus, Ver-con-dari-dubnus,nbsp;*Ver-dumnus, Ver-iugo-dub(m)nus. DubllO-bellaunUS s. Dubno-vellaunos. Dub(in)llO-COVerO-S 31., nach Ernaultnbsp;^profondément fidele, profondémcnt juste’.nbsp;(Inschrift su Le Bug, dép. Haute-Loire) MNnbsp;1854 p. 145: Dubnocove[ros]. Gallischenbsp;sïlbcr-münscn der Aidui. (Pommiers, dép.nbsp;de l’Aisne) EN 3quot; s., t. 4 p. 194: DVBNO-60 COV. (Vernon, vor 58 a. Chr.): DVBNO-COV B DVBNOREIX. 3Iuret-Chab. 5026nbsp;{pl. XV) —5032: DVBNOCOV B DVBNO-REX. 5033: DVBNOCOV B NBNOREX.nbsp;5034: . .. B . . . BNOREX. 5035: DVBNO |
COV. DVBNOCOV B... VBNOREX. . REX. 5036: DVBNOCOV. 5037-5041: DVBNOCOV B DVBNOREIX. 5042: DVBNOCOV.nbsp;5043: DVBNOCOV B DVBNOX (für Du-bnoreix). 5044 (jiLXV) —5048: DVBNOCOV B DVBNOREIX. BN^'^s., t.3p.480:nbsp;(Dumn)OCOVIRV(s). Brittan. gold-münse:nbsp;Evans p. 408—409, plate XVII 1 =Murct-Chab. 9577. 9578: VOLISIOS B DVMNO-CO\EROS.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10 Diibiio-reix -rix oder spatcr Dumno-rëx, Dumno-rix, nach d’Arbois de Jubain-vïlle wörtlich ’rol pirofond’, dahcr ’rol clévé, grand rol, rol puissant’, oder hat den skinnbsp;von air. domun mundus ’^wcUlcönig’, 31.nbsp;Aiduer, f 54. Caes. b. G. 1, 3, 5: Dumno-rigi Haeduo, fratri Diviciaci, qui eo temporenbsp;princqiatum in civitate optinebat ac maximenbsp;plebi aoceptus erat, ut idem eonaretur, per-suadet (Orgetorix) eique filiam suam in 20nbsp;matrimonium dat. 9, 2: Legatos ad Dumno-rigem Haeduum mittunt (Helvitii), ut eo de-precatore a Sequanis impetrarent. 3: Dum-norix gratia et largitione apud Sequanosnbsp;plurimum poterat et Helvitiis erat amicus,nbsp;quod ex ea civitate Orgetorigis filiam innbsp;matrimonium duxerat, et cupiditate regninbsp;adductus no vis rebus studebat et quam plu-rimas civitates suo beneficio babere obstri-ctas volebat. 4: Itaque rem suseipit et a 30nbsp;Sequanis impetrat, ut per fines suos Helvi-tios ire patiantur, obsidesque uti inter sesenbsp;dent, perficit: Sequani, ne itinere Helvitiosnbsp;23rohibeant, Helvitii, ut sine maleficio et in-iuria transeant. 18, 1: Dumnorigem, Diviciaci fratrem. 3: Ipsum esse Dumnorigem,nbsp;summa audacia, magna apud plebem jjropternbsp;liberalitateni gratia, cupidum rerum no varum. Compluris annos portoria reliquaquenbsp;omnia Haeduorum vectigalia parvo pretio 40nbsp;redempta babere, propterea quod illo licentenbsp;contra liceri audeat nemo. 4: His rebus etnbsp;suam rem familiarem auxisse et facultatesnbsp;ad largiendum magnas comparasse; (5) magnum numerum equitatus suo sumptu semper alere et circum se babere, (6) nequenbsp;solum domi, sed etiam apud finitimas civitates largiter posse, atque buius potentiaenbsp;causa matrem in Biturigibus bomini illicnbsp;nobilissimo ac potentissimo conlocasse; (7) 50nbsp;ijisum ex Helvitiis uxorem babere, sororemnbsp;ex matre et propinquas suas nuptum innbsp;alias civitates collocasse. 8: Eavere et cu-pere Helvitiis propter earn adfinitatem, odisse [dab-no--Dubuo-rcix] |
Diib-no-s
|
etiam suo nomine Caesarem et Eomanos, quod eorum adventu potentia eius deminutanbsp;et Diviciacus frater in antiquum locum gra-tiae atque honoris sit restitutus. 9: Siquidnbsp;accidat Eomanis, summam in spem per Hel-vitios regni optinendi venire; imperio po-puli Eomani non modo de regno, sed etiamnbsp;de ea, quam habeat, gratia desperare. 10:nbsp;Eeperiebat etiam in quaerendo Caesar, quodnbsp;JO proelium equestre adversum paucis antenbsp;diebus esset factum, initium [eius] fugaenbsp;factum a Dumnorige atque eius equitibusnbsp;(nam equitatui, quern auxilio Caesari Hae-dui miserant, Dumnorix praeerat): eorumnbsp;fuga reliquum esse equitatum perterritum.nbsp;19, 4: Commonefaoit, quae ipso praesentenbsp;in conoilio Gallorum de Dumnorige sintnbsp;dicta, et ostendit, quae separatim quisquenbsp;de eo apud se dixerit. 20, 6: (Caesar)nbsp;20 Dumnorigem ad se vocat, fratrem adhibet;nbsp;quae in eo reprehendat, ostendit; quae ipsenbsp;intellegat, quae civitas queratur, joroponit;nbsp;monet, ut in relicum tempus omnes suspi-oiones vitet; praeterita se Diviciaco fratrinbsp;condonare dicit. Dumnorigi custodes ponit,nbsp;ut, quae agat, quibuscum loquatur, scirenbsp;possit. 5,6,1: Erat una cum ceteris Dumnorix Haeduus, de quo ante ab nobis dictumnbsp;est. Hunc seoum habere in primis consti-30 tuerat, quod eum cupidum rerum novarum,nbsp;cupidum imperii, magni animi, magnaenbsp;inter Gallos auctoritatis cognoverat. 2: Ac-cedebat hue, quod in concilio Haeduorumnbsp;Dumnorix dixerat sibi a Caesare regnumnbsp;civitatis deferri; quod dictum Haedui gra-viter ferebant, neque recusandi aut depre-candi causa legates ad Caesarem mitterenbsp;audebant. 3: Ille omnibus primo precibusnbsp;petere contendit, ut in Gallia relinqueretur,nbsp;40 partim quod insuetus navigandi mare time-ret, partim quod religionibus inpediri sesenbsp;diceret. 4: Postea quam id obstinate sibinbsp;negari vidit, oinni spe inpetrandi ademptanbsp;principes Galliae sollicitare, sevooare singu-los hortarique coepit, uti in continenti re-manerent; (5) metu territare: non sine causanbsp;fieri, ut Gallia omni nobilitate spoliaretur; idnbsp;esse consilium Caesaris, ut, quos in conspectunbsp;Galliae interficere vereretur, hos omnes innbsp;50 Brittaniam traductos necaret; (6) fidem reli-quis interponere, ius iurandum posoere, ut,nbsp;quod esse ex usu Galliae intellexissent, com-muni consilio administrarent. 7,1: Caesar...nbsp;coercendum atque deterrendum, quibuscum- [Dulgt;-no-s] |
que rebus posset, Dumnorigem statuebat; (2) quod longius eius amentiam progredi vi-debat, prospiciendum, nequid sibi ac rei pu-blicae nocere posset. 3: Dabat oioeram, utnbsp;in officio Dumnorigem contineret, nihilo tarnen setius omnia eius consilia cognosceret. 5: Omnium inpeditis animis Dumnorix cum equitibus Haeduorum a castris inscientenbsp;Caesare domum disoedere coepit. 6: (Caesar) magnam partem equitatus ad eum in- lonbsp;sequendum mittit retrahique imperal; (7) sinbsp;vim faciat neque pareat, interfici iubet, nihilnbsp;hunc se absente pro sano facturum arbitra-tus, qui praesentis imperium neglexisset. 8:nbsp;Ille nostris (enim codd.') revocatus resisterenbsp;ac se manu defendere suorumque fidem in-plorare coepit, saepe clamitans liberum senbsp;liberaeque esse civitatis. 9: Illi, ut eratnbsp;imperatum, circumsistunt hominem atquenbsp;interficiunt. Notae Tiron. 116, 9: Du(o)m- 20nbsp;norix. Silber-miinzen der Aidui: (Pommiers,nbsp;départ. de I’Aisne) BN 3® s., f. 4 p. 194:nbsp;DVBNOREIX. (Vernon, vor 58 a. Ghr.):nbsp;DVBNOCOV(eros) B DVBNOREIX. Muret-G/mb. 4946: BN. 4949—4955: ANORBOSnbsp;B DVBNO. 4956. 4957: ANORBO B DV-BNOR. 4958—4961: ANORBO B DVBNO.nbsp;4962—4965: ANORBOÜDVBNOR. 4966nbsp;—4971: ANORBO B DVBNORX. 4972nbsp;{pl.XY): ANORBO B DVBN. 4973.4974: 30nbsp;ANORBO DVBNO. 4975—4982: ANORBO B DVBNO. 4983—4985: ANORBOnbsp;B DVBNORI. 4986—4990: ANORBO Bnbsp;DVBN. 4991—4993: ANORBO B DVBnbsp;mid N. 4994—5002: ANORBOS B DVBN.nbsp;5003: ANORBOS B DVBN (rUcklaiifig).nbsp;5004—5010: ANORBO B DVB. 5011 —nbsp;5018: ANORBOS B DVBN. 5025: DVBN.nbsp;5026 — 5032: DVBNOCOV J? DVBNOREX.nbsp;5033: DVBNOCOV NBNOREX. 5034: ronbsp;... B ... BNOREX. 5035: DVBNOCOV.nbsp;DVBNOCOV B ... VBNOREX . . REX.nbsp;5037—5041: DVBNOCOV DVBNOREIX.nbsp;5043: DVBNOCOV B DVBNOX (/tlr Dubno-reix). 5044 — 5048: DVBNOCOV B DVBNOREIX. Münse gefunden auf deni montnbsp;Beuvray, aus den letden seiten der undb-MngigJceit: DVMNOREX. cf. dogvÓQi^. Dub-no-s Dubnus M. Dubiia F. cogn., nacJi Grliich if. domun, acy. M. Dubn, sonbsp;Dumn, Duun, Domn, Dwfn, Dwfyn; cf.nbsp;Dumnus. SUber-mUnzen der Aidui. Muret-Chab. 4885—4896: AOVBNO. 4897—nbsp;4899: AOBNO. 4900:OB.NOO.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4901 |
Dub(m)no-talus — Dubra
*Dubi’o-düno-n — dugeont-eo
Dug(c)i-ava — Dull-ovius
Primio Stai Arrunti f. sibi et Dugiavae Sex. engl. doughty tuchtig, Ut daug vü, y gall. dug, idg. dheugh verfertigen, Jcwnstmll he-reiten, gr. zvi, woher tsv%co, zsv%og. (Cél-tisclie inschrift von Alise-Sainie-Beine, Cime-iière Saint-Fère) BA w. s. 5,118 = 3° s., t.14nbsp;(1889) p. 368 = Biet. archcol., Inscr. gaul.nbsp;pl. XLI fig. 7 = Bejag 3: Martialis Danno-tali ieum Ucuete sosin eelienon etio gobedhinbsp;dugiiontiio Ucuetin in Alisiia, nac]i Stolcesnbsp;10 'Martialis Dannotali (filius) fecit Ucuetinbsp;hanc turrim, et placuit opera Ucueti innbsp;Alisia’. cf. Dugius, Dugiava. Dug(e)i-ava aUeitung von Dugius und Ducius, F. (Brescia) GIL V 4523; Duginbsp;.... umi f. Sex. . . (Nave, gegend vonnbsp;Brescia) 4592; Dugiav . . . (Tremosine amnbsp;Garda-sec) 4881; Duciavae (dat.) Turi f(i-liae). (Voltino hei Limone am Garda-see)nbsp;4883 = Pauü w. 30 s. 15 = Hübner, Fx-20 empla n. 19: Tetumus Sexti Dugiava Sasa-dis (sequuntur Celtica). (Aus Limone amnbsp;Garda-see) GIL V 488-1; Dugiava. 4887; f. matri. Dug-ius Duc-ius M. Diigia F. (Brescia) GIJj V 4282; Minervae August. Sex. Dugius Valentio. 4283; Soli deo invicto exnbsp;voto Sex. Dugius Valentio. (Bdlangero, prov.nbsp;Turin) 6908; Macco Duci f. (Susa) 7306;nbsp;80 Dugio Gimionis f(ilio). (Langres) Ilabertnbsp;512; Duci m(anu). AovyovQ. (Auf einer vase) BA n.s. 21 (1870) p. 158; AOYrOYP. Duid? GIL III 4941 = 11519; Am-budo.WhCVN DVID. ?Duihnus G. (Ghester Ie Street) FF 7 p. 313 n. 985; Deo vitiri Duihno v(otum)nbsp;s(olvit). Diiina fl. j. la Bheune, nhfl. der Saóne, 40 in die sie bei Verdun mündet. ?Dni-Öna F. (Salona, a. 426 od. 430?) Bulletino di Archeologia c Storia Balmatanbsp;1891 p. 145; Duion(a) ancilla valeute se. Duisma, Duisme castmm im pagus Busmensis, O. j. Buesmes, dep. Gótc-d’Or,nbsp;arrond. Ghdtillon, canton Aignay-le-Buc. -dnla hlatt, nach Stolces von Y eelt del, idg. dhel sproften, grimen; ir. duill-en gl.nbsp;folium, ir. duille leaf, verwant mit mhret. delnbsp;^0 des feuilles, nhret pemp-delyen cinque-feuïllc,nbsp;tree, deill deilla; hr et. delyenn delien, plur.nbsp;deliou, tv. dail leaves, foliage, delen tmenbsp;feuille {Nord-Wales dolen), cy. deilen, corn.nbsp;delen; cf. QaXla-, Hcsych. amp;vl\a’ %ió.Sovg rj |
(pvkla. In gall, negne-dovld quinquefolium; vgl. beti-dolen. duliba = dulva. -dille s. Tulea. Diilceiiiius M. Vita Karadoci lectio 1 p.13 Bord.: Tvrannum Dulceraium nomine. Dulcia O. en Bourgogne. Dulci-acum von M. Dulcius, O. l) j. Boussay, dép. Vienne, arrond. GhdteUerault,nbsp;canton Lencloitre. Mcrowing. triens: Belfort lonbsp;w.1836; DVFCIACO CVRTE SCI MARTINI. 2) j. Boucey, dép. Marne, arrond. Vitry-le-Frangois, cant IIciltz-le-Maurupt 3) Bouchy (vier). 4) Boulgay, dép. Loir-et-Gher, arr.nbsp;Bomorantin, canton Alennctou-sur-Gher, ge-meinde Maray. 5) Bousy, dép. Ardennes,nbsp;arrond. Sedan, canton Mouzon. 6) j. Bol-zago, in der it al. provinz Gomo, distr. Lccco. 7) j. Biüzago, provinz Novara. *I)ulco-magos, Dulcoinum, castrum 20 Dulcomense, j. Boulcon, gemeinde des dép.nbsp;Meuse, arrond. Montmédy, canton Bun-sur-Meuse; elavon genannt pagus Dulcomensis,nbsp;spetter Dulmensis, Duhniniaco, Ie Bormois. Dulgofai-acus villa, henannt nach Dul-gofairs nbsp;nbsp;nbsp;Dulgofao; cf. Carro-fai (offieina), Gars-fao-nis; O. j. Bchlingen, canton Saar-union, hreis Zahern. Bard. dipt n. 257 ji. 16 (a. 632): Dulgofaiacus, villa in pago Alio-drense. Trad. Wiz. 37 p. 39 Z. (a. 737): 30nbsp;Similiter in alio loco super fluvio Aquila innbsp;villa Diluquifiaga oder Chluquifiaga. ? Dulgubnii villeicht celtisch; stamm *dlga- wird zu dlgö- dligo- ich verdiene, wohernbsp;air. dligim, cy. dleu dylu dyleu, corn, dyllynbsp;debere, delle dchehat, hret. die dette, dleoutnbsp;devoir; got dulgs, eihd. tolc, stamm dulga-,nbsp;alter *dlga- \vunde’ und quot;schadenersatz fürnbsp;eine wunde’, ^schield’ (aus dem deutschennbsp;stammt slatv. dlügü). Tac. G. 34; Angrivarios 10nbsp;et Chamavos a tergo Dulgubnii (J. Grimm;nbsp;dulcubimi H, var. dulcubuni dulgibini) etnbsp;Chasuarii cludunt aliaeque gentes baud per-inde memoratae, a fronte Frisi excipiunt.nbsp;Ptol. 2, 11, 9; Am%o§a^Soi, nqo’ ovg Aovl-yovgvioi. Dullac-ensis villa, j. Breuïllé, depart. Maine-et-Loire? Fortunati vita s.AlUni 12,nbsp;33; In Dullacense villa. Dullus O. j. Boux, dép. Ardennes, arr. 50 und canton Bethel, oder Beuïllet, dép. Aisne,nbsp;arremd. Laon, canton La Fère. Dull-ovius Dulovius G., wol örtlich. (Vaison, dép. Vaucluse) GIL XII 1279; Du- |
[i)ug(ü)i-ava — Dull-ovius]
-ocr page 698-Dulma
Dumn-acus
|
lovio (dativ). 1280; Dullovi[o] (dativ) M. Lioinius Goas v. s, 1, m. (Piégon hei Nyons)nbsp;1337; VLAV (Dulovio c*./S^Marcs) | Vasioni ]nbsp;Eivii. Bulina o. in Brittanien. Bav. 5, 31 p. 429, 10. Dulmensis, Dulminiaco s.' *Dulco-inagos. Dïllnosus rivus. Pertg dipl. w. 29 (a.667) 10 j). 29, Dsg..' Per ipsam AmblaYam, ubi Dul-nosus in ipsam ingreditur; inde per Dulno-sum usque in Panias. (lülo- variante des stammes *düli', air. düil f. gl. elementum, creatura, nach d’Ar-hois de Juhainville in Elgo-duliim ^chose dunbsp;roP? hei den Treveri. Duloyius s. Dullovius. Duls-O(n) M. (Glohasnitg) CIL III 5076; Disocno Dalsonis f. et Boniatae Vindonis f. 20 con(iugi) et Quinto Strittonis f(ilio) et Ba-teiae Disocni f(iliae) con(iugi) Banio Vere-cundo. Dulte O. j. Datides, dép. Auhe, arrond. Troyes, canton Lusigny, gemcinde Montaiilin. ? Duluscantuni. Cic. p. Ihnt. 9,19. ? dulva auch dolva dulba, nach Büchéler lateinisch. Eucherius instruct. 2,12: Erucha,nbsp;quem Tulgo dulvam vocant. ?Dum____(Como) CIL V 8123,4; Q. 00 Dum .... Dllllilba T'. (Hudina hei Shommer) CIL III 5289; Dumba Silvani f. Dumen O. Yita Martini Vertav. 5 A8S 2L oct. X p. 803 7); A silva, quam Dumennbsp;vocant. Duinenus. (Blain, dép. Loire-Inférieure) BS AF 1870 p. 119; Deoibale j Dumenus. Dum-erius? AL (Nimes) (7/7/XII 3979; M. Dun.erius. 40 Diimia F. (8t. Peter am Wallersherg) CIL III 11572; Dumiae Ateponis f. etnbsp;Adnamae Anectionis f. coniugi et s. v. f. *Dumia oder *Dumium oder Durnius (mons) nach Bhys su ir. duma, = celtischnbsp;dumjo-s oder dumjo-u (the top or summit),nbsp;mir. duma hill, nach Stolces vw. mit gr. 9i]-gwv, d-coyog, cngl. dam; Le Puy-dc-Lómenbsp;(IcBoum); davon ahgeleitet adi. (Mercurius)nbsp;Dumias. 50 I)umi-ati-s Biimi-as heiname des Mer-emius (Arvernus), ^auf dem gipfel des Puy-de-Lóme’, topischer gott. Bevue des Soc. Sav. 1875 p. 249 SS. =- BF t. 2 p. 298 =nbsp;BS AF 18 74 iJ. 160; 18 75igt;. 8 7; 1880i?. 2 34. [Dulma — Dumn-ilcus] |
BA n. s. 28 (1874) p. 332; 'N'umi(nibus) oder Num(ini) Aug(usti oder -ustorum) etnbsp;deo Mercuri(o) Dumiati Matutinius Victo-rinus d(ono) d(at). Duniium hischofssüs nach San Martin de Mondohedo, prov. Lugo, verlegt. Ed. Becca-redi a. 589 (Mansi 9 c. 1001 TI); loannisnbsp;Dumiensis monasterii episcopus. Gundemarinbsp;decretum aer. 648 (Mansi 10 c. 512 B):nbsp;Beniamin ecclesiae Dumiensis episcopus. lonbsp;Concïl. Tolet. IVa. 633 (Mansi 10 c. 642 B):nbsp;Gerinanus monasterii Dumiensis episcopus.nbsp;Concïl. Tolet. VI a. 638 (Alansi 10 c. 671 C):nbsp;Pimenius ecclesiae Dumiensis episcopus.nbsp;Conc. Tolet.VII aer. 684 (Alansi 10 c.nOI)):nbsp;Eecimirus sanctae ecclesiae Dumiensis episcopus. Concïl. Tolet. VIII a. 653 (Alansinbsp;10 c. 1222 F): Osdulfus Avianebimari epi-scopi ecclesiae Dumiensis. Concïl. Tolet. XVnbsp;a._ 688 (Mansi 12 c. 21 7^; Vincentius Du- 20nbsp;miensis sedis episc. Vita Fructuosi 4, 19nbsp;A88 16. apr. 11 p. 435F: Inter Bracbaren-sem urbem et Dumiense coenobium. Dftm-na s. dum(b)no-, inscl hei Brittanien, j. Leivis. PUn. 4, 104; Sunt qui et alias (ad Britanniam insulas) prodant, Scan-dias, Dumnam, Bergos maximamque omniumnbsp;Berricen (yar. nerigon). Ptol. 2,3,14; Nfj-601 ds itaqKKSiviai Tij 'Aloviavog Kara psvnbsp;TTjv ’O^xad'a axQav Fxrjtlg (Scye) vijGog, 30nbsp;Aovfiva vijGog . . . ,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;rjv xal at ’OgxaSeg vijGOi nbsp;nbsp;nbsp;TQidxovxa rov amp;Qiamp;(ióv. 8,3,10; Aovgva 6s 7] vijGog ïyei rfjv geylGrpv TjgeQav coQavnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xal óisGTtjxev Ale^avd^slag TtQog ëvGsig WQaig p. Dumn-acus mcy. Dyfnawc(g) aus Dum-nauc, von dubno-s tief, cf. Dnbnacus; AI. llirtius heil. Galt. 8, 26 (a. 51), 2: Multisnbsp;bominum milibus a Dumnaco (A'TB^ du-naco B' deonaoo Ashh. donaco U), duce .40nbsp;Andium, Duratium clausum Lemoni oppu-gnari ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3; Dumnacus (dönacus Ashh. Donacus Z7), cum adpropinquare Caninium cognosset, copiis omnibus ad legiones con-versis castra Eomanorum oppugnare iristi-tuit. 4; Cum complures dies in oppugna-tione consumpsisset et magno suorum detrimente nullam partem munitionum convel-lere potuisset, rursus ad opsidendum Lemo-num redit. 27,2; At Dumnacus (dumna- 50nbsp;c(t Jlf)us K dönacus ^ deonacus Ashh.) ad-ventu Fabii cognito desperata salute, sinbsp;eodem tempore coactns esset et [Eomanumnbsp;et] externum sustinere bostem et respioere |
Dumnami
Dumnon-iï
|
ac timere oppidanos, repente ex eo loco cum copiis recedit nee se satis tutum fore arbi-tratur, nisi flumen Ligerim, quod erat pontenbsp;propter magnitudinem transeundum, copiasnbsp;traduxisset. 5; Consecuntur equites nostri,nbsp;ut erat praeceptum, invaduntque Dumnacinbsp;(A'B domnaci Ashh. dónaci agmen etnbsp;fugientes perterritosque sub sarcinis in iti-nere adgressi magna praeda multis inter-lü fectis potiuntur. 29,1: Dumnacus (dünacusnbsp;AB dum nac(i)us AI donacus |3 domniacnbsp;Aslib?) instruit aciem, quae suis esset equi-tibus in vicem praesidio. 31,1; Eo proelio,nbsp;quod cum Dumnaco (a domnaco Aslib.nbsp;fecerat (C. Fabius). 2: Iiistigante Dumnaconbsp;(k domnaco Ashh. döiiaco T). 5: Dumnacusnbsp;(« Donacus Ashh. jS) .suis finibus expulsusnbsp;errans latitansque solus extremas Galliaenbsp;regiones petere est coactus. Oros. 6,11,19;nbsp;20 Sciebat enim (Fabius) Domnacum ducemnbsp;antiquissimum rebellionis totius incentoremnbsp;ab hoe bello elapsum, si Aremoricis genti-bus adiunctus esset, maximos iterum innbsp;Gallia tumultus esse moturum. Dumnami s. Dumnonii. *Dumn-ano-s M. cy. Dyfnan, Dumnana F. (Bari) CIL IX 306: Corpus Dumnanenbsp;fi-lia Muscati et mater eius Dumnana. Dumn-ëdö-rix M. Testament eines Lin-80 gonen, um die seit Trajans (Langres) CIL Xin 5708 II 19: Sabino Dumnedo[rigis]nbsp;f(ilio). -dumni in Gei-dumni? cf. Pinpe-dunni var. Pinpe-dumni. Dumnionii s. Dumnonii. Dumn-issus ahgeleitet von der assimi-lierten variante dumni- von sfamm dubno-s, hack- imd ortsname, O. j. Lenzen, preuss.nbsp;Bheinprovinz, hei Kirchherg, Ttreis Simmern,nbsp;10 im Nahegau. TP: Dumno. Auson. Mosell.nbsp;7 sq.: Praetereo arentem sitientibus undiquenbsp;ten-is i Dumnissum riguasque perenni fontenbsp;Tabernas. Dumni-tonus s. Dumnotonus. dumno- s. dub-no-; in Dumnus -a und den dbleitmigen Dumn-acus, Dumn-o(n) -ü,nbsp;Dumnonii, Domnitius, und in den zusammen-sefeMw^mDumno-bellaunus,Dumno-cleT-io-s,nbsp;Domnilaus, Dumno-oovéro-s, Dumno-genu-s,nbsp;¦’io Dumno-motus, Dumno-ri(e)x, Dumno-talus,nbsp;Dumno(i)-tonus, *Dumno-val(l)o-s w. Dy-fynwal Dyfnwal, Dunnagual für Dumna-gual, ir. Domnall Domlinal, a/ngtoir. Donnell;nbsp;Dumno-vareto-s in cy. Domn-guaret, |
*Dumno-vel(l)aunus, ahret. Dum-uuallon, Dumno-véro-s; Cogi-dumnus, Con-gonn-eto-dumnus, Condunus — *Con-dumno-s, Gei-dumni? Eo-dumna und Eoi-domna, Sego-dumnus, Togi-dumnus, Togo-dumnos, *Ver-dumnos cy. Guor-dum(b)u,Ver-iügo-dumnus,nbsp;Vero-dumna, .....dumnus cogn. (Tarragona) CIL II 4431:.....dumno. Dumno O. s. Dumnissus. Dumno-bellaunus s. Dumno-vellaunos. lo *Dumno-clëv-io-s nach d’Arhois deJu-hainville 'quot;der tiefen rum hesitzt’, cf. Clev-ius;nbsp;31., galatisclier tetrarch. Strab. 12,3,6 ji. 543:nbsp;’AdiatÓQL^ 6 AogvsKlstov xerqdq'iov FaXaxamp;vnbsp;vtóg. — Domnilaus bei Caesar. DumnO-COVë(i)rO-S s. Dubno-covéro-s, ef. Dumno-vëros. DumnO-genuS ir. Domaingen, w. Dyf-nien, ^'Dyynien, M. (Yarrow Kirk, Selkirkshire, Schottland) IBCh 209 = Bhys p.AOl w n. 105 = The Academy aug. 29, 1891,nbsp;No. 1008, p. 180—181: Hic memoria letinbsp;[be]llo insignisimi principes Nudi. Dumno-geni. bic iacent in tumulo duo filii Liberali. Dumno-motus santonischer M., cf. Mot-tio. (Saintes) BSAF 1889 p. 257 == BA 3®s., t. 16 (1890) p. 17: Dumnomotus Lo-setucari f(ilius). Dumnon-io- ahleitung von Dumnon-, 'so« des gottes oder der göttin *Dumnu’, wie sonbsp;Esuv-ius für *Esu-io-s. Lavon Dumnön-il \lie söne von Dumnu’? Britten, nicht G-oidelen, V. der südivestspitze Brit-taniens, unter der römischen herschaft in dem vorgébirge von Crroftbrittanien, begrenzt imnbsp;norden vom golf von Bristol, im süden vomnbsp;Carnal, j. landschaft Levonshire und Cornwall, XV. Dyfneinti. Levon. Ptol. 2, 3, 2:nbsp;Actfivóviov (cod. Marciani p. 561, 22 M.:nbsp;Adfiviov) xb Kcil quot;Okqivov dxqov (Cap Lizard 40nbsp;in Cornwall). 7: Tovxmv (Sslyoovamp;v) dsnbsp;nqbg dvaxoXdg Acc/xv^^oryiot (isv aqxxiKÓxe-Qoi, èv oïg nóleig cel'ds' KoXavixa, Ovavêó-ya^a, Kóqm, ’AXavva, ALvSov, OvtKXtoQia. 8: Msxd è's xovg Aag,voviovg. 13; Meamp;’ovg (^JovQÓXQiyag) duöfitxwTarot AovgvóvLox, èvnbsp;oig nóleig OioXi^a, OuIeAIo:, TagaQrj,”l6Kci.nbsp;Solin. 22, 7 (9): Siluram quoque insulamnbsp;ab ora, quam gens Brittana Dumnonii tenent, turbidum fretum distinguit. Cuius ho- 5onbsp;mines etiamnunc custodiunt morem vetu-stum: nummum refutaut: dant res et acci-piunt: mutationibus necessaria potius quamnbsp;pretiis parant; deos percolunt: scientiam [Duinnaml — Duinnon-üJ |
Dumnonius — Dun-ati-s
|
futurorum viri ac feminae pariter ostentant. TP: Isca dumnoniorv (Exeter). IA 483,8.nbsp;486,8: Isea Dumnumorum. 17: Isca Dum-noniorum (var. dumnuii(n)iorum). Mav. 5,nbsp;31 jj. 425,1: Isca Dumnamorum. Qsq.:nbsp;luxta supra scriptam civitatem Scadonio-rum = Iscam Dumnoniorum. 437,4: Dau-noni. lm mrdcn, vgl. Ptol. 2, 3, 7 (TJiirl-wall castle) GIL VII 775: Civitas Dumno-10 n(iorum). (Carvoran) 776: C(ivitas) Dum-ni(oniorum). ¦— Ein teil dises volJces (imnbsp;südivestUclien England) wanderte im 5. jar-Jmndert auf den continent aus, wólier dernbsp;name DoillllOllia, im 9. jarliundert in dernbsp;ganzen Nord-Pretagne, vom Couesnon his zurnbsp;reede von Brest, d. h. im norden des depart.nbsp;lUe-et-Vilaine, in Cótes-du-Nord und imnbsp;norden von Finistère; Mnigreich, mit viernbsp;dioeccsen, Tréguier, Saint-Brieuc, Saint-io Malo und Bol. Gildas § 28: Immundaenbsp;leaenae Damnoniae tyrannicus catulus Con-stantinus. Aldhelmus abbas 3Ialmesburien-sis 3IG epist. III ji. 231 (a.675—705): Ge-runtio regi simulque cunctis dei sacerdo-tibus per Domnoniam conversantibus. Anonymi carmen ib. p. 240, 5: Usque diramnbsp;Domnoniam. Vita Melori 1 Anal. Boll. 5nbsp;y). 166: De patria quae vocatur Domnonia.nbsp;6 p. 169. 7 2J. 169. 170: In Domnoniam.nbsp;30 14y).173: In Armorico regionis Domnoniaenbsp;et Cornubiae. Ibp.llé: T)ovanoma,m. (zweimal) .. . Domnonienses. Vita Winwaloëi 8nbsp;ASS 3. mart. I p. 254 J'.- Eauualus Domno:nbsp;niae dux. Vita alia Winwaloëi 9 p. 255 A..-Iter Domnonicum carpens. Vita Samsonisnbsp;1, 6, 59 ASS 28. iul. VI p. 586 F: In totanbsp;Domnonia. Dumnoilius 31. GIL VII 85: Dum(no-nius) Censorinus Gemelli f. 40 Dumuo-rëx -rlx s. Dubno-reix. Dumno-talus s. Dubno-talus. Dumnb-tönus (villa), zu dumno- und nacJi Glück zu cy. ton = gr. róuog, lat. tonus, also = ^aamp;v-Tovog, O. nach Jidliannbsp;'d la pointe du 3Iédoc, a la fois sur la Gironde et sur l’Occan’, bei Soulac, dép. Gironde. Auson. epist. 4,53sg..' Nam totanbsp;supellex I Dumnotoni (dumnotini Z dumni-toni F) tales solita est ostendere gazas. 5, 0(2) 60 15—16: Scirpea Dumnitoni (domnitonis F) tanti est babitatio vati? | Pauliacos tantinbsp;non mihi villa foret. 31 sg.: Unus Dumnitoni (donnotoni F) te litore perferet aestus | [Dumiionius — Dün-ati-s] |
Condatem ad portum, si modo deproperes. 7,2,55 52.; Parcamus vitio Dumnitonaenbsp;(dünoting F) domus, | ne sit charta mihinbsp;carior ostreis. Dumno-vero-S. Britt, gold-münze: Evans 409—410, plate XVII n. 2: DVMNOVE-RO(s). Silber-münze der Boii: DVMNO-VEROS. Dunin-Xl ir.Domnu, ^cw.Dumn-ön-os, mir. Domnann oder Domnand, stamm dumn-ön- lonbsp;nach d’Arbois de Jubainville ^élevé, grand’’.nbsp;Gott oder gattin, dessen son Dé Domnand,nbsp;^dieu de Btimnu’, zur classe der feindlichennbsp;goiter Fomori gehort. Von Dumnu sind imnbsp;mittelalter benannt zwei baien Irlands, l) innbsp;county Sligo, 2) bei Bublin; jede hieft Inbernbsp;Domnand(n). cf. die bai Belisama vom namen einer gattin. Bavon abgeleitet Dumnonio-. DllinilUS 31., cf. cy. 31. Dubn, Dumn, Dwfyn, Domn. Brittan. gold-münze: Evans 20nbsp;p. 410—411, plate XVII no. 3: DVMN Bnbsp;TiqiPSENO. Duin-nus römische station auf der strafie von Trier nach 3Iainz; warscheinlich ein lat.nbsp;cogn. alt-céltischer herJcuiift, als D. =Dumnusnbsp;fundus ^besitz des Dumnos’. TP: Dumno,nbsp;s. Dumnissus. Dumnililii s. Dumnonii. ? Diunviraims 31. cogn. (S. Johann bei Ilietz) GIL III 5111: AElianus Dumviranus. 30 Dun. Münze bei Evans p. 210, plate V n. 1: AMMINVS B DVN. Duna villa. Pertz dipt. p. 103, 14 w. 16 (a. 746): Duna villa. Dunaio-(rix)? 31. (Audi, dép. Gers) BE w. 596: Dunaio[rigi?J (oder Dunaio....... dativ, dann genetiv eines namens) \ flllo [annorum] Toutaronia (mater, filia, uxor,nbsp;oder Touta Ronia[i? fi(lia)]). Dun ¦aius 31. (Ilallai bei A.uch) BIj 1.1 40 (1882) w.356 i?.423—424=N?ad(!«.203:nbsp;Viv(a) Belexeia. Dunal f(ilia). Bersegi (ibe-rische namen). Dün-ati-S adi. auf -ati von Dünum abgeleitet, G., beiname des 3Iars Segomo, von demselben ursprung wie gall, düno-n cf. ir.nbsp;diinaim ich schliefte, dunad schlieften, um-schlieften; lager; heer; schaar; nach Bhysnbsp;^the surrounder and defender’, Hhe god ivhonbsp;presided over the stronghold’, the camp and 50nbsp;the army, a Gaulish 3Iars Gastrensis. (Gu-loz, dép. Ain, arrond. Belïey, canton Seyssel)nbsp;BA 9 (1855) p. 315 = Orclli 7416y =nbsp;Allmer, Inscr. de Vienne t, 3 p. 409 w. 721: |
Dunat-ius
Duno-marus
Numinibus Augustorum, deo Marti Sego-
monl Dunati____t. s. 1. m. cf. Düna. (Bouhy,
dép. Nièvre) Le JBlant, Inscriptions chrét. de la Gaule 1nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;29: Aug. sacr. Marti Bol-
vinno et Duiia[ti oder -e | C. Domit. Virilis decurio pro salut. sua et lul. Thalli Viril-liani et Avitillae Avitae fil. uxoris t. s. 1. m.nbsp;cf. Dunisia.
Duiiat-ius M. nomen. (Umgegcnd von )nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'0 Vaison) GIL XII 1307: Matris C. Dunatius
Gratus praefeetus pagi luni d. s. d.
Duiievene. (Citluk) EE ^ p. lil n. 360: Dunevene.
-duiii vmi duno- festung, in V. Pimpe-duni, ogam. Salicidoni = lat. Salici-duni, Tasgo-duni.
^Duni-Sciim zerstörter O. Dugni/, dép. Marne, arrond. Reims, canton Versy, geménde Mailly.
I 20 Duuil-iilS 31. (Gera) GIL Y 5242 add.: B(is) M(anibus) et memoriae L. Dunili Valentin . . .
Dunill-ius M. (Bolgaro) GILY 5098: M. Dunillius Homo.
Dünim-ius M. Bard. dipl. n. 559, a. 730: Dunimius.
Dniiio-n von duneo dunio, vom neutrum diin, O. j. Sidmoutli, Ptol. 2,3,13: Bovqó-t^tyeg, iv oig nóXig .dovviov. cf. *Moridun-I sojos? TB: Ridumo. IA 486,16: Muriduno.nbsp;Rav. 5, 31 p. 425, 10: Moriduno.
*düii-ió-s io-sfamm für *dvan-io-s? menscli, ir. dune duine gl. homo, gen. sing.nbsp;duini, pl, dóini; cy. dyn dyned, pl. dynedon,nbsp;w. dyn, mhret. nbret. (Léon) den, corn, dennbsp;gl. homo, cf. gr. Hi/yOKeiv amp;avstigt; amp;aratognbsp;Hrri-TÓ-g y amp;Iav, ai. dhvan sich verhullen,nbsp;erlöschen: In ir. an-duine = *an-dunjo-snbsp;unmensch, ir. dag-duine bonus homo = *da-)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 go-dunio-s.
Dlinis O. j. Bun en Vermandois? Illieros. 84 p. 557 W. p. 6 Tobler: Mutatio Dunisnbsp;(cod.Veron.; Paris. 4808: Duriis).
üun-isia topische G. (Bussy-Albieu, dép. Loire, arrond. 3Iontbrison, canton Boen)nbsp;B8AE 1879 ^9.160—164 = R-E 1 w.131:nbsp;[ïejmpuli Dunisiae.
Dun-ius M. (Bom) GIL YI 188: L.Du-^ius Apella. (Pierre-pertuis oberhalb Briel)
) Xm 5166: Via [d]ucta per M. Du[n oder i’?]ium Paternum.
Dun(o)-mora O. Vita Kellaci 15 ASS
mai I p. 107 B: Dunmoram, quae nuno 1'urlaeb dicitur. s. Duno-marus.
Duilll-ius abgcleitet von *dunno-s aus * dus-no- cf. lateinisch fus-cus, ey. dunn,nbsp;Dwn(cat), spetter dwnn, j. dwn, ir. donn,nbsp;Donn(chad) Dun(chadh), in Dunn-ius,nbsp;Dunn-o(n); M. gentilic. (I/yon) Grutcr 403,
6 = Boissieu p. 484. IX — Allmer et Diss.
t. 3 p. 455: D(is) M(anibus)..........
Dunni(i) Palladi(i) quondam; Augustius Augustalis, tutor, conivente Dunnio Resti-tuto, fratre eius et berede, ponendum eura- lonbsp;vit et sub ascia dedicavit.
Dlinii-o(n) M. cogn. (Gastélseprio) GIL V 5618: Suricae Dunnonis f(iliae).
Duimoii-ia m F. Dumnonü, F. (Salona, a. 425 p. Ghr.) GIL III 9515: Clarissimanbsp;fem[i]na civis Dunnonia.
Dun-o(n) M. cogn. (Valperga) GIL V 6935: C. luncus Dunonis f.
Duno-catu-s cy. festungskümpfeP, tv. Din-gad; M. Baeda h. e. 5, 22: Duunebadus. 20 (Glan üsJc Park, bei Grickhowél, Brecknockshire, saec. 6) Rhys 29 = IBGh 34 = Rhys^nbsp;281. 381 — 382: Turpilli ic iacit puverinbsp;Triluni Dunocati (gen.). (Whitefield, countynbsp;Kerry) Ferguson: [Dujnocati maqi maqinbsp;Re . . maqi mucoi Uddami = (the stone) ofnbsp;Bunocatos, son of the soti of Re ..., son ofnbsp;the descendant of Udamos. Vgl. Vita Paulinbsp;Aurelicmi 1. RG 5 p. 418: Regione, quaenbsp;lingua eorum (i7ernbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Brebant Dineat, 30
Latina autem guttur recejotaculi pugnae (zuflucht nach der schlacht) dicitur.
*Dtlno-duro-ii ^este des Bums’ oder ’Starke festung’, 0. im Orléanais. 3Ierow.nbsp;triens, saec. 7) RN 3° s., 1.11 (1893) p. 191nbsp;—193: DVNODERV (abl. für Dunodero) F.
Dunohorix pyrenae. M. fur Dumnorix ? (Saint-Bertrand de Gomminges) Luchairc,nbsp;Études p. 83 == Barry, Inscr. inéd. des Py-rénées 1886 p. 26: Vivus Bonnoris, Duno- 10nbsp;borigis f.
Duno-lioxsis cf Barbosis, Berbaxsis, Biboxsis Biboscinnis, Hannaxus, Uloboxis,nbsp;pyrenae. 31. (Martres-Tolosanes, Haute-Ga-ronne) RA 12 (1855) p. 222 = 16 (i860)nbsp;p. 489 = Roschach n. 21: Annius Duno-boxsis (gen.) f(ilius), Calva Cassilli B(ilia)nbsp;uxor. Andere filia, fili ex test(amento).
Dnno-iiiagius 31. (Borf Prat bei Saini-Lizier) BSAF 1884 p. 151: Dunomagius 00 Toutannorigis f(ilius).
Dniio-marus M. cogn. (AquUeja) Pais 1196: P. Oceius P. 1. Dunomarus. s. Dun-
[Dunat-ius — Duiiö-mflrusj
dtinö-n, diiDO-s, Duno-n
|
dünö-n umwalUe hurg, festwng, ir. dun = *duno-n, gen. duin = *dünï, nebennbsp;*dllUÖS- neutraler s-stamm, air. dii-n n.nbsp;castrum, arx, hurg, — *dünos, gen. düinenbsp;= *dün-es-os, mir. diin n. stead, verbumnbsp;diinaim ich schliefte, acy. dln f. gl. arx,nbsp;woher w. din-as m. a fortress, town or city,nbsp;plur. dini-on {abret. Dinan?), abret. din?nbsp;JDavon germanisch tuna- tu-no- (tu-nu?),nbsp;10 as. afris. ae. tun m. das umzaunte, ort,nbsp;ae. aus celtiscli dun Mgel, engl. town, an.nbsp;tu-n n. a hedge, aJid. zü-n m., nhd. zaun,nbsp;niderl. tuin. Pseudo-Plutarch, de fluviis 6nbsp;GGM 2 p. 644: ’V^og AovySovvog %akov-fiEvov. . . . McógoQog ds oiavoSnonLag ïgnsi-Qognbsp;nbsp;nbsp;nbsp;vfjv nóhv rlovyêovvov nqoa- rjyÓQSvasv. lovyov yccQ xy ecpamp;v óiaXézxco xbv y.OQaxa KaXovSt’ êovvov Ss xónov s^éyovta,nbsp;xattcbg iGxoQSÏ KlsLTO(pmv sv ly kxIgscov. Penbsp;20 nominibus Galliois 1: Lugdunum desideratenbsp;monte; dunum enim montem. (Passio VInbsp;s. Benigni 2, 9 AS8 1. nov. I p. 166 J.; Exnbsp;suo nomine (lulius) Augustidunum, hoe estnbsp;Augusti montem appellari constituit. [ife-rici vita metrica s. Germani 1,3; Augustidunum . . . Augusti montem (var. nomen)nbsp;trAnsfert quod Celtica lingua. Sigehertinbsp;vita Deoderici c. 17 MGSS 6, 477: Gallicanbsp;lingua montem vocari dunum, studiosisnbsp;30 non est incognitum. Quidam de neutericisnbsp;interpretatus, cur Hedua urbs vocetur Augustidunum, inter cetera sic ait; Celtica Eomanbsp;dehinc voluit caepitque vocari, | Augustidunum demum concepta vocari, | Augustinbsp;montem quod transfert Celtica lingua. —nbsp;Sicut ergo Augustidunum Augusti mons,nbsp;sieut Viridunum virorum dunum nomina-tum est, ita Dividunum quasi divorum dunum vocabulum aucupata est.] -10 Düno-u Daiium O. l) in Irland. Ptol, 2,2,9: Aovvov. 2) j. Bunslcy bay bei Whitbynbsp;in Yorkshire. Ptol. 2, 3, 4: Jovvov xóXnog.nbsp;3) j. Pun-sur-Auron, depart. Cher, arrond.nbsp;Saint-Aniand-Mont-Bond. 4) Castrum Dunum, j. Pun-sur-Meuse, dép. Meuse, arrond.nbsp;Montmédy. 5) Duno, j. Chdteaudun, dép.nbsp;IJure-et-Loir. Conc. Paris. IV a. 573, jp. 147,nbsp;9 M.: PaiTociam meam, cui vocabulum estnbsp;Duno. 29.- In castro Dunensi. p. 148, 7;nbsp;60 In praedicta Dunensi ecclesia. Conc. Paris,nbsp;a. 577, p. 150,8; In castro Dunensi, parro-ciam denique Carnotina. Greg. Tur. h. F.nbsp;4,35 (50): Mittens nuntios Dunensibus velnbsp;Toronicis (Ie Punois, nuch Ic Vendomois [düno-n, dünÖ-s, Düno-n] |
zwischen Ie Punois und der Touraine). 7,2; Super Dunensis. 7,17: In Dunense castro. 7, 26 (29): Ad Dunensem castrum. 9, 20 = Pactum Guntchramni et Chïldeberti IInbsp;MG Gap. I j). 13, 8 (quot;a. 587): Gum castellisnbsp;Duno vel Vindocino. Pard. dipt. n. 230, 1.1nbsp;ii. 210 (a.615): In territorio Dunense. Vitanbsp;Solennis 6 ASS 25.sept. VII p.Q2£: Oppi-dum cognominatum Dunum. Vita Avitinbsp;Miciac. 4, 20 ASS 17. iim. III p. '558 B: lonbsp;Quidam Dunensium homo. 21nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;358 P: Tam Dunensium quam etiam Aurelianen-sium auribus. . . . Plebs Dunensium. F: Dunensium incolis . . . Dunenses... Dunensium cobors ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;22nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;358 F: Dunensium pars. Vita Leobini 24,76: Parroeebiam Dunensis pagi. Vita Audoeni 17, 46 Anal. Boll. 5,nbsp;124: Praedium, cui vocabulum Cbildriaeus,nbsp;in pago Dunensi. 6) Duno, j. Pun-le-Poé-lier, dép. Indre, arrond. Issoudun, canton 20nbsp;Saint-Chrisfophe. Meroiv. mimzen. Belfortnbsp;w. 1838 (ProM 1694): DVNO FITVR. 1839nbsp;(Prou 1695): fDWOlFTVR. 1840 (Prounbsp;1693): DINO FITVR. 1841 (Prou 1692):nbsp;DINO Tquot;ITAR. 7) Duna Dune, j. Paun,nbsp;preuss. Bheinprovinz, Jcreis Kreuznach. 8) Dunum, j. Thun im schweizer. canton Bern.nbsp;Fredegar. chron. 4,18 a. 5981599: Eo annonbsp;aqua caledissima in laco Duninse (Thunernbsp;see), quem Arola flumenis infiuit, sic vali- sonbsp;dae aebulHvit, ut multitudinem pissium co-xisset. — In ablcüungen Dunatis, Duni-mius u/nd in compos, ist -dunum '^castrum, be-festigte anhöhe, burg’, in Düno-catus, zweitesnbsp;element in M. . . . aca-dunus? CIL VII 323,nbsp;Ande-dunus, Ate-duna, air. Mail-düin =nbsp;*Mailo-dun-s calvus castri, M. Sig(u)-dunus,nbsp;sowie in vilen ortsnamen: Acito-(Aci- Agi-)nbsp;dunum, Agli-duno, * Albanto- dunum innbsp;O. Albantonium? *Antio-dunum in Anse- 40nbsp;duna, *Aquilio-dunum (?) in Aygle-dunum,nbsp;Aran-dunum, Are-dunum Arduno, Arial-dunum, *Arto-dunon (Arte-dunus Arti-dunusnbsp;Arta-dunum, *Augusto(e, i, u)-dunum, Bari-dunum, *Belatu-dunon, *Birgo-dunon, Bi-sul(o)-dunum, Brago-dunon, * Brancio-dunon,nbsp;Bran[n]o-dunum, Bras(o)-dunum, *Brigo-dunon, Briu-dun, *Burgo-dunon (Bourddx),nbsp;Caballo-dunum? Caesaro-dunon, Cala-dunon,nbsp;*Galeto-dunon, Cama(u)lo-dunon, Cambo- 50nbsp;dunon, *Canto-dunon, Cape-dunon, *Carato-(*Cara-)dunon, Carro-dunon, * Castello-du-num, Castri-dunum, *Cerve-dunon, *Clo-du-num Clodena, *Cluto-dunon Clu-dunum Clo- |
Durnis — ? Durasmeas
|
donum Clottono, * Condato-dunon, *Conda-dunum, Con-dono, Conde-duno Chundeda Condeda, Congi-dunum, Cro-dunum? *C'ro-talo-dunon Graal-dunum, * Curtio - dunon,nbsp;Gus-dunum, Dïvo-dunon Dyduno, *Dubro-dunon, Eburo-dunon, *Enaco-dunum, Erno-dUnum, *Estolo-dunum (= *Asturo-dunum?)nbsp;in Est. tledunensis, Gëso-dunon, *Gobanmo-dunon, fundus Histri(o)-dunus, Lango-du-10 num, Lau-dunum (^Vita s. Anstriidis 2, 8nbsp;ASS 17.oct. VIIIp. 113X); In excelso Lau-duni montis loco), Laus-dunum, Levio-du-num. Liber [o]-dunum, Lopo-dunum Lupo-dunum, castrum Lucidunum (j. Mms), Lugi-dunum, Lugu-dunos -o-n (Lugudüniensisnbsp;BE 1.1 n. 109) Lugdunum, mons Lugdunus,nbsp;Lur-dunum = *Luro-dunon, Mag-dunumnbsp;(mons) Maidunus, Mal-dunum, Margi-dunon,nbsp;*Mari-dunon, Mecleto-dunum Mecledonenbsp;20 Meglidonense Migli-dunum Mili-dunumMele-dunum Milidon Mello-dunum Melo-dunum,nbsp;*Medullo-dunum, Mele-dunum, Mëlio-dunon,nbsp;Mil-dunum fiir Minno-dunum, Mog-dunum?nbsp;Mori(Muri)-dunum, Naïo-êovva), *NaTaro-dunon, Nevio-dunum, saltus Nevi-dunus,nbsp;Mve-dunus, Novio-dunum Novi-dunum,nbsp;pagus Noviodunus, Nugdunensis, Parro-dunon == Carro-dunum, Eepan-dunum,nbsp;Eigo-dunon, Eumbo-dunum, *Salaro- dunon,nbsp;30 Salici-dunon, acy. Saliei-duni (ogam. Salici-doni), Seben(l)-dunum {d’Arbois de Jubain-vïlle list Beseldunum), Sego(Sege)-dunum,nbsp;*Seno-dunum, Seo-dunum = *Sego-dunum,nbsp;Servio-dunum, Seu-dunum. Sin-dunum,nbsp;Singi-dunon, Soli-dunum, Sorbio - dunum,nbsp;Sta - dunum, * Taro - dunon Tar - dunum,nbsp;Taure(o)-dunum, Ture-donnum? Uxello-(Uxelo-, Axelo-) dunon, Vel(l)auno-dunum,nbsp;Venanto-dunum, Venaxomo-dunum, * Verio duno-n, Vere-dunum, Vero-dunum, Veta-dunnbsp;locus, Viro-dunum. cf. JBaeda h. e. 3,14: Anbsp;loco, qui vocatur Vilfaresdun, id est monsnbsp;Vilfari. Nach d’Arbois de Jubainville auchnbsp;in Andecamulus (fundus) Oder Andecamulumnbsp;fur *Andecamulo-dunon, Andematunnumnbsp;fur *Andematunno-dunon. Dtliius M. cogn. (Bei Toltscliach in Karn-ten) OIL III 4949 cf. p. 1813: Belatuliae Duni f. uxori. In 0. Duno-deru. 60 Bunter M. cogn. (Bariani) OIL V 5171: Samicio Duntri f(ilio) et Novedi Al-lecni f. Dun-walh ci/.=*Duno-Talo-s, M. Kemble 1 n. 86 (a. 740): Dunuualhi pincerni . . . Holde E, Alt-celt. Sprachecliatz. I. |
Duunuuallan (gen.). nbsp;nbsp;nbsp;96 (a. 747): Duun- uualla (nom.). Dunzi-o(n) pyrenae. G-. (Comminges) Mém. de la Soc. Arch. 4 ji. 197: Dunzioni. Duodeci-Scus vicus, j. Douzy, dcp. Ardennes, arr. Sedan, cant. Mouzon-sur-Meuse. Duogeinel 0. bei Lc Mans? Vita Ha-duindi 1, 3 ASS 20. ian. II jj. 1141: Duo-gemelesis monasterii. DUplayeiiensis. Fortunaf. vita Martini lu 4, 668: Per Cenetam gradiens et amicosnbsp;Duplavenenses. [Bavon Duplabilis bei Paulas, hist. Lang. 2, 13.] -duplum s. dubron. Dupp-ius M. fig. (London) CIL VII 1336,437‘‘: DVcbIVS F(ecit). (Cramond innbsp;Schottland)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DVRIVS F. (London) DV- RINX. nbsp;nbsp;nbsp;DVPI . . . (Vienne; Saintc- Colombe) XII 326: DV0IVS F. (Nijmegen) Schuerm. 2039: Duppius f(ecit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 -duprl s. dubron. Dupil.... fig. (Museum in Darmstadt) Schuerm. 2040: DVPV. . . . DUr fl. in Irland. Ptol. 2, 2, 3: Aovq norafiov êxj3oi.ul. Du- ra nach d’Arbois de Julainville ligu-risch von j/dheu dbu, tooher gr. Q-sa = *dheuo, ai. dhavami, fl. die Thur, nbfl. desnbsp;Bheins in der Schweiz. Davon fl. Duria. Durace DuracMuin j. Duras in belg. 30 Luxemburg, Saint-Trond. Dur -.an-ius nach d’Arbois de Jubainville liguriscli, spater Dor-nonia fur *Duro-nonia,nbsp;c/i %Mr.Vis-nonia? fl. j. la Dordogne. Auson.nbsp;Mosell. 4Q4sg.: Gelido Diirani de montenbsp;volutus amnis. Sid. Apoll. carm. 22,102 sg..’nbsp;Tu, qui simili festinus in aequora lapsu |nbsp;exis curvata, Düranï muscose, saburra. Bu-ric. epist. 2, 45, 1: Bum nobis Doranoniaenbsp;spolia transmittitis. Greg. Tur. h. F. (mit 40nbsp;var. dorononiam) 7, 29 (28): Ad Dornoniamnbsp;fluvium. 32: Eegiones illius, qug ultranbsp;Dornoniam sita ad Gallias pertinent. Bav. 4, 40 p. 299, 3: Dronona. Durant-ia s. Druentia. Duras fl. auf der nordseite der Alpen, Icaum von den Celten benannt. Strab. 4,6,9nbsp;p. 207: To T£ Ansvvivov opo; to TO TovlXov Kai dhyadla, tcc énsQusLysvcc Tamp;v OvLvSoXmèóv, e| mv 6 AovQctg %a\ KXu-vig Kca allot nXslovg yccQaÖQcódeig notccfiol GVy^CiXXovOlV slg TO TOÜ ’ïötpou ^etamp;QOV. ? Durasmeas. (j. in Mainz) Becker s. 109'^ 1: NAIOCRRS | DVRASMCAS. 44 [Dueus — ? Durasmeas] |
50
-ocr page 704-Dur-at-io-s — Dür-ius
Durius — dumo-
|
Kctlav eyav óia^aSiv. 4 p. 153; JovQiog [la-y^QOamp;ev rs ^éaiv naqu No^iavxiav Kctl nollccg tmv KsltiPriqGiv Kal OiiaKKaimv Kav-OLKiag, ^sydkoig x’ avanXeo^evog GKaqjsGivnbsp;exxl oKxaxoöLovg GjtSóv xi Gxaöïovg. 6 j?. 154:nbsp;Tmv TfQoGoïKovvxcov Tw ,dovQLm Tcoxafim. 4,nbsp;12 jj. 162: '^O /lovQiog (péqsxai naqd xr]vnbsp;Nofiavxiav Kal x'^v Heqyovvxiav. 20 p. 166:nbsp;Mi^qi xov z^ovqtov xcoxafiov Kal xwv èx^okamp;vnbsp;o 10 «‘uro'ö . , . Tijv jxsqav xov /dovqiov naGav stxInbsp;xdg uQKXovg. Mela 3, 1, 8: Radices eius-dem (ultimi promiinturii) adluens Durius.nbsp;10: A Durio ad flexum Grovi. Pïin. n. h.nbsp;4, 112: Plumen Limia, Durius amnis exnbsp;maximi.s Hispaniae, ortus in Peleiidonibusnbsp;et iuxta Numantiam lapsus, dein per Are-vacos Vaccaeosque disterminatis ab Asturianbsp;Vettonibus, a Lusitania Gallaecis, ibi quo-que Turdulos a Bracaris arcens. 113: Anbsp;o 20 Durio Lusitania incipit. 115: Ab Durionbsp;Tagus CO interveniente Munda. 1,234:nbsp;Hinc certant, Pactole, tibi Diiriusque Ta-gusque. Flor. 1, 34(2,18), 2: (Numantia)nbsp;in tumulo aput llumen Durium sita {cf.nbsp;Oros. 5, 7, 10: Numantia autem in tumulonbsp;sita baud procul a flumine Durio). Ptol. 2,nbsp;5,1: Tov /ioqiov (Saqiov X) xcoxafiov . . .nbsp;Tm /ioqia jtOTafioï. 3: Al xov Aoqlov txo-xafiov SK^okai. 6,1: Tag xov Amqlov Txoxa-3nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 fioiï eK^okag. 38: Mexa^v öè xov Mlvvov Kal xov Aoqlov noxajxov (Marciani 2, 12 codex in GG-M 1 p. 546, 36*: Aoqlov). Ap-pian. Hisp. 55: Ml^qi Aoqlov noxa/xov. 73 (71): ’O Tayog xs Kal ArjSquot;rjg Kal Aóqiog xalnbsp;Balxxjg noxaiiol. 74(72): Tov Aóqiov ntqd-Gag. 91: Tóv xs Aóqiov noxapov. Fio 37,nbsp;52, 4: 'Prerp xov Acóqiov. IA 434, 6. 439,nbsp;10: Ocelo Duri. (j. Zamora am Fuero —nbsp;Octoduron hei den Yaccaei, Ptol. 2, 6, 49.)nbsp;) cf. Pav. 4, 45 p. 319,4: Ooelodomm. Clau-diani laus Serenae 71 — 73: Callaecia risitjnbsp;floribus et roseis formosus DSrïa ripis j vel-lere purpureo passim mutavit ovile. lul.nbsp;Ifonorius A 20 p. 36 P.: Fluvius Duriusnbsp;nascitur in campis Hispaniae. Egerit innbsp;Oeeanum occidentalem. B: Fluvius Duriusnbsp;nascitur in Carpitania, exiens de monte Caianbsp;iuxta Pyrenaeum. Currit per campos Hispaniae inlustrans paramum. Deinde dis-)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 rumpens loca montuosa, dividens Galliciam et Lusitaniam, ducens aquas multas valde, occidit in Oceano occidentali. Currit milianbsp;CCCCXCV. IFjdat. 190, a. 457?: lubentenbsp;Maldere Suevi in solitam perfidiam versi |
regionem Gallaeciae adbaerentem flumini Durio depraedantur. CGIL 5 p. 191, 36:nbsp;Durius fluvius nascitur in campis Hispanie,nbsp;infundit in Oceano occidentali inter duosnbsp;oppidos, post occurrit milia quingenta octu-ginta. JJw. 4,45 J3. 321,18: Derum. GILnbsp;II 2.370: Duri (dat.) C. lulius Pylades. Durius M. 8il. 1,438: Lygdum Durïum-que simul flavumque Galaesum. 5, 323: Abstulerat Durio. 16, 366: Nobilis bune lonbsp;Durïus stimulabat in aequore currum. .379:nbsp;Dm-ïus (Livineius; durio codd.). 401. 406.nbsp;423: Durïus. (Pierre-pertuis oherhalh Biel)nbsp;GIL XIII 5166: Via [djucta per M. Du[r]iumnbsp;oder Du[n]ium Paternum. Durlusium O. VitaKellad 6 AS8 l.mai lp. 105 F: Prope Durius. 10 p. 106(7.-Durlusium. Düril-ilCO-S nach 8tohes m ir. dornaob well-fisted, fauste hdbend’, mhrct, dornec, 20nbsp;breton. dournek qui a de grandes mains,nbsp;(liomme) qui a Ie poing fort; nach d’Ar-hois de Juhainville von durna- durno-, M.nbsp;Auf galUschen silher -niümen aus 80. vonnbsp;Gcltica (gefunden in Alais, Gard; in Barrynbsp;hei Orange; am niont Beuvray; in Vernon).nbsp;Muret-Ghahouület (pgt;l. XVII) 5743. 5744:nbsp;DVRNAC(os) P EBVRO(vix). 5745:nbsp;DVRNAC(os) P EBVROV(ix). 5749-5754:nbsp;DVRNACOS P AVSCRO(cos). 5755. 5756. 30nbsp;5761 — 5764: DVRNACOS. 5765. 5766:nbsp;DVRNACOS AVSCRO(cos). 5769: DVR-NACO(s) P AVSCRO(cos). 5771. 5772:nbsp;DVRNACOS AVSCRO(cos). 5774: DVRNACOS P AVSCROCOS. 5778: DVRNACOS. 5779: DVRNACVS AVSCROCVS.nbsp;5780. 5781: DVRN AVSC. 5784: DVRNnbsp;P AVSC. 5786: DVRNACVS P DONNVS.nbsp;5787: DVR ... DONNVS. 5788—5791:nbsp;DVRNACVS DONNVS. 5792: . .. NACVS 40nbsp;DONNVS. 5793: . . ¦ NACVS. 5794:nbsp;... NACV. DONNVS. 5795—5799: DVRNACVS DONNVS. — Inschriften: l) (aufnbsp;einer patera vonPeims) B8AF 1879 _p. 136.nbsp;139. 268: Mart(i) sacr(um) lulius Durnacinbsp;llll V. s. 1. m. 2) (auf einer fihula von Naix)nbsp;B8AF 1879 p. 137. 1883 p. 288 = PEnbsp;(.3 (1883) p. 275: [Djurnacus. 3) (inschriftnbsp;vcni Bordeaux) Juïlian n. 249: D(is) M(ani-bus) Durnacus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 durno- faust, in air. dorn m., pl. duim, faust, gehallte hand und ein maaft (vier hisnbsp;seeks daumenhreite oder soil), auch als lan-genmaaft gchraucht wie lat. durnus; ein Mei- 44* nbsp;nbsp;nbsp;[Durius — durno-] |
1383
Durno-magus — Duro-cornov-ium
1384
|
nes flachenmaaft, faustbreit, Jiandhreit; w. dwrn pugnus, pugillum, dymaid handvoll;nbsp;abret. dorn poing et main; cf. arhad. Hesgcli.nbsp;öaqseig' tb anb tov jjieycclov da%Tvlov inlnbsp;rov fimQov óiéöT^jia; öüqiv’ örnOaftijv, undnbsp;gr. Samp;qov breite der flaclien hand, ai. a-drtyanbsp;mit off ener hand(?), oder m lett. diire faust?nbsp;bret. dorn hand, faust, Léon dourn, prov.nbsp;dorn, afrg. dour dor wnd vüleicht alb. dorrenbsp;mhand. In Dago-durnus, Durn-acos; Durno-magus? Durno-magiis nach d’Arbois deJubainv. m M. Dumus {cf. röm. gens Durnia) odernbsp;galt. M. Turnus? 9. j. Bormagen, preuss.nbsp;Bheinproving, hr eis Neuss. IA 254, 5: Dur-nomago. Mav. 4, 24 p. 227, 16; Serimanbsp;(J. Schneider ci. Selt;(go)gt;rilt;(gium Durno^-malt;(gus)gt;). Durnono-Taria Durno-Taria O. vïl-20 lacht j. Bochester. IA 486, 15. dnro- hart, ir. dur hart (eg. dür chalybs, bret. dir acier, cnüehnt aus lat. dürus); duro-snbsp;duron, loie ir. diir a- daingean, festung, schloft;nbsp;spater -dorum, -dra. In Durat(ius), Duro-num, mid in compos. Duro-brivae, Durö-cas-ses, Duro-catelauni, Duro-cornovium, Duro-cortorum, Duro-levum, Duro-liponte, *Duro-lissos, Duro-litum, Duro-mannos, Duro-sto-r(l)on?Duro-tincum? Duro-tix? Duro-triges?nbsp;30 Duró-vernuni. In PL.durus CIL V 4594,nbsp;GiXó-êovQOLy O. *Aballo-durus, *Albio-durumnbsp;-dero, *Alio-duron, pagus Aliodrensis, Augu-stó-durum, Autessió-durum Autis(s)iodorumnbsp;Altiodo(u)rum -us, Balo-dorum, Batavó-duron, Boió-duron, Brevió-durus -dorum,nbsp;Bri-dur? Brivó - du(o)rum Brio-do(e)rumnbsp;Briodro, Dlvó(Dio)-duron loderus lodrus,nbsp;*Duno-dui-us -dero, Ebo-duron, Epo(a)man-diio-durum Mandatum durum Mandorum,nbsp;40 Erno-du(o)rum, Gevano-duron, Iblio-durus,nbsp;Ic(c)io-durum Hieciodero Iciodiro Iciodo-rensis vicus, Isidorus, Icto-durus, *Isarno-du(o)rum, Isio-dorum, Lacto-du(o)rum, *Lin-do-durum, Marcó-dui-us, Melo-dorum, Mutu-durei? Nemetó(]srempto)-du(o)ros, Ocello-durum, Oetó-durus, *Pelagio-duros (nichtnbsp;Plaio-duros), Eigo-durum, Salo(Gan(n)o)-du(o)ros, Servio-durum, Sorvio-durum, Ter-no-durum, T(b)eu-durum, Tu(o)rno-du(o)-Bo rum, Walce (Valcio) - dorum, Velatu (o)-du(oWm, Vena-doro, Veni(a)x(x)a(o)mó-du(o)rum, Vice-doram,Virio-du[rus] ,Vitu(o)-durum, Volo-duro-s. — -durum wird sunbsp;-tram in Boio-trum? Erno-trum, merowing. CDurnÖ-magUS — Durö-cornö v-ium] |
-dero; auch in O. Dur-boium = *Boio-du-ron, Dur-cap turn = *Capto-duron, Dur-clarum = *Claro-duron, Dor-tincum = *ïinco-duron, wie Duro - cortorum urspr.nbsp;*Curtorio-duron ? Duro. Britt, mimze: Evans p. 390-392. pl. XV w. 14: . . DVRO—CAM(boritum). Duroaverno Duroaverus s. Daruernon Durovernum. Durö-lbrlvae Apontes arcis’’, cf. Bri(v)o- lo durum, zwei römischc stationen in Groftbrit-tanien. l) Catuvellaunorum, j. Castor, countynbsp;Northampton. JA 475,1: Durobrivas. Bav. 5, 31 p. 429, 17: Durobrisin. 2) Cantio-rum, j. Bochester, coimty Kent. TB: Eoribis für lt;^Du)gt;robrivis? IA 472, 3; Durobrivis.nbsp;473,3. 8; Durobrivis. Bav. 5,31 jp.428,6:nbsp;Durobrabis. Baeda h, e. 2, 3: lustum veronbsp;in ipsa Cantia Augustinus episcopum ordi-navit in civitate Dorabrevi, quam gens An- 20nbsp;glorum a primario quondam illius, qui di-cebatur Hrof, Hrofaescaestrae cognominat.nbsp;Durocobrivae. Duró-casses noch d’Arbois de Jubain-ville ^les hommes supérieurs, beaux, elegants de la forteresse’? pl. V., O. j. Breux, depart.nbsp;Eure-et-Loir. TP: Durocassio. IA 384,5;nbsp;Du(o)rocas(ss)is. 385, 1: A luliobona Du-rocas(s)is. 5: Du(o)rocas(s)is. Merowing.nbsp;münzen: Belfort 1808 (Brou 578): DO- 30nbsp;ROCAS. 1809: DOROCAS. Bavon pagus Durocassinus oda’ Dorgasinus, Ie Breu-gesin, mit Buxido, j. Boissy-Maugis, depart.nbsp;Orne, arrond. Mortagne, canton Bémalard. Duro-catelauni für *Duro-catu-vellauni spater Duro-catalaunum, compos., nach d’Arbois de Jubainville = 'fes Gatu-véllaumi denbsp;la forteresse, les bons guerriers de la forteresse’ (Catuvellauni als V., mit hauptstadtnbsp;*Duro-catuvellauni), spater Catalauni, j. 40nbsp;Chdlons-sur-Marne, dép. Marne. IA 361,5:nbsp;Durocatelaunos (duro- feler des abschreibers ?)nbsp;s. Catil-vellaunl. Duroco-lbriTae == pontes arcis oder pons Dur-ocae? O. in Brittanien. IA 471, 2. 476, 9. 479, 7: Durocobrivis. cf. Duro-brivae, Domno-vëros und Domno-covéros, dvorico ? *Duroco-regum römischc station auf dem wege von Cassel nach Amiens, j. Bon- bo ,nbsp;queur, dép. Somme, arrond. Abbeville, cantonnbsp;AUly-le-IIaut-Clocha\ TB: Duroico. Eegum.nbsp;cf. rigo-. Durö-COrnöv-ium nach d’Arbois de Ju- |
Duro-cortöro-n
Durotix
|
hainville ^hesits des Duro-coniov-ios’ d. h. des Cornovios der festung, O. in Brittanicn,nbsp;j. Cirencester, ivestUch von Oxford, countynbsp;Gloucester. 485, 5: Duroeornovio. Bav.nbsp;5, 31 ^5. 424, 9; Purocorouavis. Durö-cortoro-n von M. *Cort-8ro-s, nach Ernault ^enceinte fortifiée’, O. hei dennbsp;Bcnii, die hauptstadt der hclgiscJien provinz,nbsp;j. Reims, dép. Marne. Caes. h. G. 6, 44, 1nbsp;o '0 (a. 53 a. Chr.): Exercitum Caesar duarnmnbsp;cohortium damno Durocortorum (duro cor-toruni tt Ashh. durocorteru (3) Eemorum re-ducit, concilioque in eum locum Galliae in-dicto .. . Strab. 4,3,5 iJ. 194 (a. 18p.Clir.):nbsp;H firjrQÓJtoXig avtcöv ('Pijftcov) AovQMOQtoQanbsp;{lüXiGxa GvvomHxai xal óéxsxai xovg xamp;v Pco-fiaicov Tjyefióvag. Ptol. 2, 9, 6:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xal nóXig avxamp;v Aovqoxózxoqov. 8, 5, 6: T'o Ss Aovqoxóxxoqov s%u xtjv fisylaxrjv fjfisqav agavnbsp;:onbsp;nbsp;nbsp;nbsp;, xal öiéöxrixsv ’AXs'^avSqsCag Ttqbg SvGsig aqaxg p yi^'. Fragm. Vat. 315 ed. Mommsen, a. 291 p. Chr.: Data XII kal. Mart. Dorocortoro Tiberiano et Dione conss. TB:nbsp;Durocdrtoro (vignette mit cinem tempel). IAnbsp;356,3. 362,1; Durocortoro. 363,4. 364,7.nbsp;365,7: A Durocortoro. 379, 1. 8: Durocortoro. 380, 7: Durocortoro Eemorum.nbsp;381, 6: Durocortoro. Consentii ars, vol. 5nbsp;p. 349 Keil: Item Pronto ait; 'et illae ve-;o strae Atbenae Doroeorthoro.’ Apparet nomi-nativo casu posuisse Dorocortboro. sive igi-tur dicas baec urbs sive bic vicus sive boenbsp;oppidum, nominativus erit Dorocortboro; etnbsp;obliqui casus ad buius similitudinem deoli-nabuntur. Steph. Byz.: Aoqoxóxxoqog, TtóXignbsp;FaXaxmv xav nqoG^óqqav. 6 oixmv Aoqo-^oxtÓQiog. [Aethici] cosmogr. p. 80 B.: Do-rocordoros. Lex Tir. p. 86, 92: Durecorto-rum (var. durecort(d)arum). Glossar. cod.nbsp;o Bruxell. 10859 fol. 19’^ col. 1: Durocorteru.nbsp;ciuitas ë q Nuuc remis dr. sicut lucetia qnbsp;parisuus. uocat^ Inschriften: (Petronell heinbsp;^ien) CIL III 4466; T. Flavius Crenscesnbsp;equ(es) ale Tam(pianae) vex(illationis) Bri-t(annicae) . . . dom(o) Durocor(toro) Eem(o-i’Um Oder Eemus). (Meïlenzeiger von Ton-Oern) Orelli 5236 = RA n. s. 3 (1861)nbsp;P- 410: Durocorier. Duroicoregum S. Durocoregum. io ““ Buro-lavi fl. in Brittanien. Rav. 5, 31nbsp;P- 438, 15: Durolavi. Duro-lCYiim O. in Brittanien, j. I)a-'Vmgton, county Kent. TB: Duroleuo. IA ¦112, 4; Durolevo. |
Duro-lipons? IA 474,8: Duroliponte (abl.). cf. Cunalipi. '^'Duro-lisso-s O. in Irland, nach d’Ar-hois de Juhainvïlle l) j. Burless, county Tyrone (Ulster) u/nd county Mayo (Connaught); 2) j. Thurles, ir. Burlas, county Tipperary (Munster). Duro-litum 0. I A 480, 7: Durolito. Diiro-inaniiensis vicus, von duro- fe-stwng, 0. j. Bormans, dép. Marne, arrond. lo Epernay. Dur-onum 0. j. Étroeungt, dép. Nord, arrond. und canton Avesnes. TB: Duronum.nbsp;lA 381, 1: Duronum. Duro-storo-n thracisch? 0. hei Silisfria. Btol. 3,10,5: JovgÓGxoQov, Xsytmv xtqwxtjlxa-Xi’/.T]. CJMsf. 8,41,6 (a..2P4^.-Dorostolo. 9,22,nbsp;20 (a. Dorostoli. TP; Durostero. lAnbsp;223,4: Durostoro legio XI Cl(audia). Hie-ronym. chron. a. Ahr. 2379: Emilianus ob 20nbsp;ararum subversionem Dorostbori a vicarionbsp;incenditur. (Baraus Brosperi Tironis epi-toma chronicon 1119 p. 457: Dorostori.)nbsp;CTh 10, 1, 11 (a. 367): Dorostori. 12, 6, 14 (a. 367): Dorostoli. Ammian. 27, 4, 12: Dorostorus. KB or. 40 (Moesia II),nbsp;26; Milites quarti Constantiani, Durostoro. 3 3: Praefectus legionis undecimae Claudiae, Durostoro. 35: Transmariscae (Us Durostoro). Brocop. de aedif. 4, 7: JoqoGxóXog. sonbsp;Hierocl. 636, 4; JoqÓGxoXog. Iordan. Get.nbsp;34, 176: In Dorostona oivitate. Marty-rolog. Ilieronym. 8. h. iunias: Eomae sanctinbsp;Urbani episcopi. Dorostori. Theophylactusnbsp;Simocatta 1,8,10: AoqógxoXov. 6,6,5: Tr\vnbsp;JoQÓGxoXov. Rav. 4, 7 p. 186, 17: Duro-stolon. Nomina urhium mutata 33^. 63 J?.;nbsp;AoqvGxoXov 7j vvv AqiGxa. [Zonar. 16, 12:nbsp;Ev JoqoGxóXm, xovxo d’ ?; Aqiaxqa SGxlvf]nbsp;(Silistria) AEM 14 (1891) jp. 16 w. 34: 4unbsp;[Col(onia?)] Duros(toro) Aurel[iana in pri-stinum splendorem restituta. . . .]. CIL IIInbsp;7479: Vectig(alis) [Illyrici] vil(icus) sta-t(ionis) Duros[tori]. (Rom) EE 4 p. 332nbsp;w. 896 /) II 11: [Majrtinus Durostor(o). 12. 17: [Vajlens Durostor(o). Burotiiicuiii nach CoelJio von duro-to-, Oder = *Tinco-duron? 0. j. Begoul, dép.nbsp;Isère, arrond. Grenohle, cant. Bourg-d’Oisans,nbsp;gemeinde Be Mont-de-Lans. TP: Durotinco. sonbsp;Rav. 4, 27 p. 241, 1: Durotingo. Durotix von duro-to-? cf Calit-ix, M. fig. (Mainz; Xanten; Amien) Schuerm. 2043:nbsp;Durotix. [Duro-cortoro-n — DurotixJ |
Durotrig-ës — dva
DVII — Dyteuto-S
20
30
liat cine spur Mnterlaften in Di-s-ouche (XoireO \luo olcae’ *dvam- dvan, air. da für dvavnbsp;(nom. gen. dat.) imd dau dö, feni. di ausnbsp;*da (dé- (compos.) aus dvai-), gen. da, dat.nbsp;deibn dib-n, neutr. da-(n), dat. dib-(rL), urir.nbsp;*dva masc. swei, fem. dvi, n. air. dva, stanimnbsp;dva, piet. dvé, acg. mbret. masc. dou, cg. dou,nbsp;spetter deu, w. dou, acg. fem. dui; in gusam-mensetgungen cymr. duy-, bretdou (=duo)nbsp;10 daou m.; hr et. fem. diou diu {für dui); vannet. deu, fem. diu, corn. masc. dou, fem.nbsp;diu; lat. bi- duö, fem. duae, gr. Si-, Svm,nbsp;ëé-{Ö£xa), got. twai, fem. twös, neutr. twanbsp;{gen. twaddje aus *twaj-ë™), asl. dva duva,nbsp;Ut. dü masc. {aus duu), fem. dvi, cf. Ut. të-dvi nom. du. fem. ^dise heiden; ai. ved. dvanbsp;dvaü -dvi-, ved. dva duva, ai. fem. neutr.nbsp;dve, idg. stamm nom. acc. du. masc. *duo-duuo zivei, fem. *dui- (in *dui-s ^zweimalnbsp;und in cfimposita); idg. fem. *duai; idg. mase.nbsp;*diiou neben *duö, fem. neutr. dvoi, idg.nbsp;stamm *duo- *duuo-.
DVII fig. (Lyon, Trion).
D vB(Due)cal6dÖll-ës quot;die zwei Caledonier, geteilt durch die gehirgshetten’, im westen vonnbsp;Schottland; nacli Bhgs zu air. dói (rechts,nbsp;südlich) oder dóe düa (tvall); eine abteilungnbsp;der alten Pieten, ddher adi. DvB-calBdo-öio-S. Ptol. 2, 3,1:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nsgi-
yQcapfl, vnsQKSi-tai amsavog KaXovgsvog AovgxalgSóviog. s. Dicalydones.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1
*dTores-tu- tür, tor, in air. dora-s n. porta. Urnen, pl. dorais, dat. pl. doirsib ausnbsp;*doressuib; acy. drus claustrum, to. drws, m.
drysau, (Oxf. 2) dor, w. dor, mbret. nbret. dor, Léon dor, acorn, dor valva, ncorn. daras.
dvorï-cö- n. porticus cf. ai. dvara-ka-m n. gate, ableitung von *dvoro-n {cf. urcelt,nbsp;quot;^'dvores-tu-), in Be nominibus GalUcis 15:nbsp;Doro osteo = osüo; cf. lat. foris, pl. for-ês;nbsp;gr. Q-v^a für *dbvara, QvQ-sxqo-v, got. daur lonbsp;n., pl. daurons f., ahd. mhd. nlid. tor n., as.nbsp;dor n., engl. door; aksl. dvïr-ï tü/r (dvor-ünbsp;hof), slaw. dverï; Ut, dür-ys pl.; ai. dvar f,nbsp;dur (d für tb), dvara-m, zd. dvare-m (acc.)nbsp;von dvara tor, armen, durn durn, gcn.amp;ran,nbsp;idg. stamm dbuer- tür, tor (abstufend), ur-form dbur, dbvar. (Inschrift von Marsac,nbsp;depart. Creuse) BS AF 1865nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;177 — BA
n. s. 13 (1866) p. 136. 214—216 = randieu, Cité des Lemovices n. 1: Sacer Pe- 20nbsp;roco ieuru dvorioo v(otum) s(olvit) l(ibens)nbsp;m(erito). Nach Pictet ist dvorico acc. neutr.nbsp;'porticum ’, nach Stokes acc. pl. neutr.; nachnbsp;Vallentin und Espérandieu ist Dvorico dat.nbsp;sing, einer local-gottheit von Sazeirat. — cf.nbsp;Duroco-brivis, Duroico-regum.
Dy-duuo s. *Dïvo-duno-n.
Dyteuto-S M., priester in Comana. Strah. 12,3,35 j). 558; Avrevxog vibg quot;Aötatóqiyog.nbsp;p. 559: Tov Axitsvrov. 37 p. 560: quot;O Av- 30nbsp;xevxog.
40
[DVII — Dyteuto-a]
50
-ocr page 710-'ct. oa oe aufgelöst. quot;oera fuscus, cëta. ere- so tro-n für *erei-tro-m, dëvo- für *deiuo-, dvë, -ëda -ëdo(n), Eluskon-io-s, -ëno-s (Ep-ënos,nbsp;Eut-ëni, salëno-), *ësarno-, Esu-s aus *eisu-,nbsp;(*leuc- *louc- Mag-)ë-to-s, (Elv) - ë(ï) tii,nbsp;*gëman- = ’‘¦'geiman-, *gëmo- = *gheimo-,nbsp;*gëslo-s, Glëbum, *grëna, Lëdus, *légi-, *lëri-aus *leiri-, *lëx aus *leix m. (oder *licca ƒ.),nbsp;Mëlius, mën-, *pë *cë, *(p)ëc-soaio', *pëcto-,nbsp;*(p)ësca-s, *qëlla, rëd- (Eied-), Eëmi, Eëno-snbsp;aus *Eeino-s, rënö(n), *scëda, *scë-ta-, 40nbsp;Seëtis, *së = *sei, *(ex)-sëd cf. sidos, *sëminbsp;aMS*seimi-, *Sëna, Sënani ^gvog, ?Sëquana,nbsp;-sëtli, ¦¦'‘sëtlon, *spëtania ^speitama, *squëas, ë Icurger vocal, ir. cy. ë. In are-, Bël-ëno-s, bëna, Blëdinus, Brëm-ën-io-n, *brëta, brëto-, ?Cëb-ennae, këlik-no-n, ir. clëthe,nbsp;*clëvos, ? Cremona, ëburo-, ëni-, -ëno-, ëpo-,nbsp;ess-ëda, -ër-io-s, -ët-ës, -ëto- (ober Aoy-yoGvalrjzav, vffujroi'), -ëtios (tonlos, g. h.nbsp;Mogsius aus Mog-ëti-os, Mogtion statt dat.nbsp;Mogetioni), Gën-aunl, gën-ava, -gëno-, ?Lëm-annus, ?Lës-ura, *lëtro-n, mëdio-, mëdn-,nbsp;10 Mëduli, nëm-, Pël-end-on-es, pempë, *sëdos,nbsp;-sëgo-, Vo-sëgo-s, sën-, *tëlin-ario-s, trëb-,nbsp;*vël-es, *-vëlo-, Vën-eti, *vënio- *vëni-s,vëso-,nbsp;vësu-, noni. pl.'Qs.— In position: Becc-o(n),nbsp;Crëcca, Vecc-o(ii), *ged-ti-, Medd-, Mel-lo-s nehen Melus, beis-, elv-, pempe, (Pel)-end(-ones), grenso- grisso, (P)ercunia, Cer-nunno-s, Qverno-s, nerto- (aucJi Covi-naerta),nbsp;*sqnerto- *squarti-, Mess-, Netta-, *quetti,nbsp;dexs-, ex-. — LautgcsetgUcIies e wird, innbsp;20 folge mundartlicher verschiehung, dnrcJi anbsp;widergegében (ser offenes e® oder a®) in ’Aq-xvvia nehen Heroynia, arganto- argento-,nbsp;Arminius ^EqgLviov, Arnage(i)ne Ernaginum,nbsp;AvavxLKÓv Avent-icu-m cf. Avantici, Banna-vantum Bennaventa, ?Bastarnae Basternae,nbsp;xaQvo-v nehen Cernunnos, ?Dmantia Dru-entia, (Tri-)garanu-s nehen gr. ysqavog, Gar-manos -ï nehen Germanos, hihernische Mava-Ttioi hei PM. nehen nidcrrheinischen Menapü,nbsp;30 Nabrissa nehen Nebrissa, Nagavaang imdnbsp;NagavGiKapo nehen Nemausos, Nascaniensisnbsp;nehen Nescaniensis, Quarquerni Qnerquerni,nbsp;Taqovavva Tarvenna Tervanna, Ssyallavvoinbsp;Segovellauni, Catuallauna Catuvellauni,nbsp;(Nerto- *Touto- Victo-)valos nehen cy. Hu-wel = *Su-uelos, hr et, a aus nicht accentu-iertem ë vor liqtiiden, Vallaunius nehenYel-launus, Varagri Veragri, Yianna Viananbsp;Vienna. Umgehert verhult sich wol Eraviscinbsp;40 zn Aravisci. — e für imbetontes a, in Gë-nëva für GënSva. — Für früheres a oder onbsp;stcht e in ambe rivo cf. Ambo-glanna, stamm-vocal o SM e abgcscJiioacht Tongetamus, spiit [o — ëj |
cy. Anate-mori /quot;Mr Anatja-mori, Cunetoci für früheres Cnna(o)-taci, Cunegni variante vonnbsp;dlterem Cunagni, tvarscheinlich gen. von Gu-nagnos; spat Cune-glase = Cuna-, cf. ogm.nbsp;Sene-magli wnd Seno-magli, cf. Vendnmaglinbsp;Vinnemagli für Vindo-magli, Trenë-gussi fürnbsp;Trenja-gnss- cf. ogmisch Trenagusu; umge-hert cy. Anda- nehen gall. Ande-.— Wechselnbsp;von i und e: Belenos Belinus Bilienus, ini-gina cf. Eni-genus, Eicteriacum von M. lonbsp;*Eieterius, *Eictius, nehen Eectu-genus,nbsp;Ogmi-rectherius, Eictiovams aus *Eectoma-ins, EoYeca POOYIKA, Catu(o)-tigirni fürnbsp;Oatu-tigerni, Vecti-marus, Veeti-ssus, *yect-urius (in Vecturiacum) nehen Convicto-litavis, sint- und sent-, Cunio-vende cf.nbsp;Vindo-magus, cy. Venni-setli für Vende-setli. —¦ e nehen und für i; Atisios Atesosnbsp;cf. A0HDIAC? Burde- Burdi-gala, sego-sigo-, Vendumagli Vinnemagli für Vindo- 20nbsp;magli, Vendus für Vindus; vero- viro-. —nbsp;e für u in cy. Camelo-rigi von Camulo- (odernbsp;e irrationaler vocal = Camlorigi?). Nehennbsp;e stcht u; ande- ando- Andugovoni, Ate-und Atu-smerio. 6 langer vocal, ist monophthongierung eines idg. ei, ivird ir. vor dumpfen vocalen zu ia,nbsp;cy. in oi ui, w. wy,nbsp;bëpo-, *brëtra, cëno--cëto-n für *-ceito-n, clëta, *crë-no-s. |
1393
e- — Ebro-vaccus
1394
|
Tèkos cf. Deico Deica, salass. Tikovana, Trêveri, ve-, *vëco-s aus *veico-s, *ved-ont-,nbsp;Yëpo-, ?Vërannius, vëro- aus *veiro-, ? Verona, *Tët-is, *vrëtos ir. frith. — é für ëg innbsp;^rjiovGfjLaTa, ën für enn in Bënacos, ët fürnbsp;ett in Nëta-segamonas. — Masc. ë-stdmme:nbsp;alce-s, raiGazfj-g, FakarTj-g, o /iaviaxr]-g,nbsp;Gov^ivrj-g. — Fem. ë-sfdmme: Adrastë, ^^v-SgaGtr] ist graecisiert — Andrasta, Caunë,nbsp;10 Menimanë, Mori-cambë, cy. Tunccetacë. e- = *ep cf. lat. ob, in e-critu- (ErnauU). -ea für -ia, fem. m-stamm, in Alisila (oder Alisija?), Lausea vicus, taxea; cf. üritea,nbsp;dugllontiio. Eaecus G-. in Lusitanien, ibcriscJi. Eamoiiadretilis M. (Barcelonctte) GIL Xn 90: Egeio Solicil. . . (cogn.) Eamona-dretilis. Earia-rlx? 31. (Silher-münze der Gallier 20 in Pannonien) Muret-Chab. pl. LIV. 10157.nbsp;o 10158: It EABIABIX oder EARIABIX. cfnbsp;Evoiurix. Earo-s 31. Bronze-müme der Bituriges Cubi. Muret-Cliab. 4179 (aus Alisc). 4180nbsp;(aus Gergovia) pl. XIV. 4181 (aus Paris).nbsp;4182: IIAROS. Earnnua s. Garumna. Eataungoi? M. 3Ierow. münze. Belfort 1845 (Prou 2685): EATA/NÜOI. 30 Eb----31. (Gr. 8t. Bernhard) GIL V i) 6870: Sex. Eb____ Eba fig. (Lyon, Trion): EBA (rücJcldufig). Ebarus 31. cogn. ïberisch? (Gdceres) GIL II 751: Ebarus Vapocaudi filius. Ebelino O. in Hispanien, j. Bailo. IA 452, 8: Ebelino. Bav. 4, 43 p. 309, 9:nbsp;Ebelino. ? Ebel-inus 31. (Borgo San Balmazzo) gil V 7850: Silvanus Velagenius Ebe-40 lin(us). ' nbsp;nbsp;nbsp;Ebel-o(n) M. pyrenae. (Bagnères-de- Luchon) Boschacli n.lamp;b'. Nymph[is?] Ebe-lc(= o?) Fab(ii? filius?) v. s. 1. m. Eberduno s. Ebm-odunon. Ebernia s. Ivemia. Ebicatos s. Evo-catus. Ebideos? (Villedieu) GIL XII 1474: Vxsor 1 eris ec | ebideos. Eb-lana stadt in Irland, j. Dublin. Ptol. 2, 2, 7: ’’E^kava nókig. ^ Eb-lanl V. in Irland. Ptol. 2, 2,’8: BjSkdvoi (s^Savot X). Ebl-ica fl. j. Albe, l. nbfl. der Saar, mün-det bei Saaralben. Trad. Wiz. 231 (a. 713): |
Super fluviolo Eblica in pago Salininse. PdZ (a. 713): In pago Saroinse super fiuvionbsp;Eblica. s. Abelica, Ablica. ?Ebl-o(n) 31. in Turris Eblonis, j. La Tour Eblon, dép. Indre-et-Loire, arr. Tours,nbsp;canton 3Ionfbazon, gemeinde Saint-Branchesnbsp;en Touraine. Eboduroii s. *Ebruduron. Ebonicus 31. (Tska vas) GIL III 3806: Quartio Ebonici f. (Igg) 10741: Q. Ebo- lonbsp;nici e .an. LXXXV et Amatuni Maximi f. Ebon-ius M. cogn. (Laibach) GIL III 10774: Ebon//// | an. LX. | Velat | Maxu-ma I no// parentib(us) ] suis. Ebora O. iberisch. Ebor-aCO-U s. Eburacon. Ebor-elia s. Eburelia. Ebores F. (Goncordia) GIL V 8745: Centenarius n(uineri) Eborum ausiliun P(a)-l(atinum).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Eboriacus s. Eburiacus. Eboroduno s. Eburodunon. Eborolaceusis s. *Eburulacos. Eborones s. Eburones. Ebrecum s. Eburovices. Ebredo(u)num s. Eburodunon. Ebr-edus 31. fig. (Les Herbiers, Poitiers) : IIBRIIDVS. (Langres) Hubert 51amp;: OFIIBRII. Ebreu O. Tita (alia) Fursei 4, 20 ASS 16. ian. II p. 47: Secus locum Ebren voci- 3onbsp;tatum. Ebri- s. Ebui'o-. Ebri-acus O. j. Yvrc-le-Polin, dép. Sarthc, arrond. La Flèche, canton Pontvallain. Ebriis O. j. Yèvre am Doubs? Egilberti vita Ermenfredi 2, 18 ASS 25. sept. VIInbsp;p. 120 G: Ad villam, quae dicitur Ebriis. ... ebrimu cogn. fig. (York) GIL VII 1336, 441‘‘: ERRIMI. EBRIMV. Ebriocensis s. Eburovices. nbsp;nbsp;nbsp;« Ebris O. j. Brest? Bav. 4,39 j). 295,17. Ebroce, Ebrociims, Ebroegas, Ebro-icas, Ebroici s. Eburovices. Ebrodiinum s. Eburodunon. Ebromagus s. Eburomagus, Hebro- magus. Ebrora (Ebora?) O.j. Yèvres, dép.Aube, arrond. Bar-sur-Aube, canton Brienne-le-Ghuteau. Merowing, münze. Belfort 1861nbsp;(P#w 2556): -f EBRORA VICO.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Ebro-vaccus cf. Bello-vaci, 31. cogn. chrisfl. (Lugrin, dép. Haute-Savoie, arrond.nbsp;Thonon, canton Évian) GIL XII 2584:nbsp;Ebrovaccus oder Brovaccus. |
[e--Ebro-vaccus]
-ocr page 712-*Ebru-duro-n — Bbilr-aco-n
|
*El)ru-duro-n O. j. Yvorne hei Aigle, im scliweis. canton Waadt. Ptol. 2, 12, 3:nbsp;Ovilt;^ovi0yKOg E^ódovQov. ND occ. 42,15:nbsp;Praefectus classis barcariorum, Ebruduninbsp;Sapaudiae. Elbruno s. Eburodunon. Ebu fig. (Lyon, Trion n. 652) Allmer-Dissard, Lyon 4 p. 335 n. 497,464: EBV. Eb-lldae inscln Brittanicns, j. Huist, daas her der name Hehriden; nach Stolccs pictisch. Méla 3, 6, 54: Septem Haemodae contranbsp;Germaniam vectae. Plin. n. h. 4, 103: VIInbsp;Aemodae XXX Hebudes. Solin. 22,12 app.nbsp;p. 234 M.: A Calidoniae promunturio pe-tentibus bidui navigatio est. Inde excipiuntnbsp;Ebudes insulae quinque numero, quarumnbsp;incolae nesciunt fruges, piscibus tantum etnbsp;lacte vivunt. 13: Eex unus est universis,nbsp;nam quotquot sunt, ömnes angusta inter-20 luvie dividuntur. 14: Eex nihil suum habet,nbsp;omnia universorum. Ad aequitatem certisnbsp;legibus stringitur ac ne avaritia devertat anbsp;vero, discit paupertate iustitiam, utpote cuinbsp;nihil sit rei familiaris, verum alitur e publico. 15: Nulla illi datur femina propria,nbsp;sed per vicissitudines, in quamcunque coin-motus sit, usu[r]ariam suinit. Unde ei neenbsp;votum nee spes conceditur liberorum. 16:nbsp;Orchades ab Ebudibus porro sunt septemnbsp;30 dierum totidemque noctium cursu numeronbsp;tres. Ptol. 2,2,10: iV^öot ’lovsgvtag ai'nbsp;re xakovyevai quot;E^ovdai névre rov aqid-fióv,nbsp;av rj fièv óvnxmréga KaXeïrai’'E^ovSa, 7] d’nbsp;icpe^fig avrrjg TCgög civarolag oyoLmg ’E^ovda,nbsp;sïree Ptxsvva, elra MaXaïog, elta EnLSiov.nbsp;Stepli. Byg.: Ai^ovöai (var. Aï^ovöa, Al^ov-Sai), vfjGoi névrs rijg HgerawiKijg, asg Mag-xiavbg iv neginXea. to iamp;vixbv Al^ovóaïog.nbsp;luUi Honorii cosmogr. 15 p. 53 B.: Marenbsp;40 apud Orcades appellant, mare Mades (lisnbsp;Emades oder Emodes). Ebür-aco-n nach Glücli zu ir. ebrach '^lutosus, coenosus’, nach dArhois de Juhain-ville ahgeleitet von M. cogn. Eburos, spaternbsp;Eboracus, cy. Eborauc, Ebrauc, Kaer Efrawe,nbsp;w. Cair Ebrauc, Caer Evrawg d. h. York burg,nbsp;ae. Eofor-wlc volksetymologisch zweifach tmi-gedeutet, der alte hauptort der Brigantes, j.nbsp;York in Englcmd. Ptol. 2, 3,10: E(iógaxovnbsp;.50 Xeyicov s vixyqsógog (legio VI victrix). 8,nbsp;3,7: To Ss ’E^ógcixov sfjei rrju gsylavtjv Tigé-gav mgmv i^L'y, xal Siéaryxev AXe^ctySgeiugnbsp;ngbg övaeig Ssgeag py'. Glust. 3, 32, 1 [?Ebru-duro-n — Èbur-Hco-nj |
(a. 210): Eboraci. IA 466, 1: Eburacum leg. VI. victrix. 468,4: Eburacum. 475,7:nbsp;Eburaco. 478, 6: Iter ab Eburaco Londi-nium. Spartian. vit.Severi 19,1: Perit Eboraci (euoraci B P^) in Brittania subactisnbsp;gentibus, quae Brittaniae videbantur infestae.nbsp;Vict. Caes. 20,27: In Britanniae municipio,nbsp;cui Eboraci nomen, annis regni duodevigintinbsp;morbo exstinctus est. Hieronym. chron. a.nbsp;Ahr. 2225: Sevenis moritur Eburaci in lonbsp;Brittania. (Daraus Prosperi Tironis epitomanbsp;chronicon 764 p. 435: (Severus) intra Brit-tanias Eburaci inoi’itur. Cassiodor. chron.nbsp;893: Severus imperator Eboraci in Brit-tannia moritur.) 2322: Constantius XVInbsp;imperii anno diem obit in Brittania Eboraci. (Daraus Prosperi Tironis epitoma chronicon 976 p. 447: Constantius XVI imperiinbsp;sui anno diem obiit in Brittania Eboraci.)nbsp;Origo Constantini imp. 2, 4 MG a. a. IX 20nbsp;p. 7, 17: Post victoriam autem Pictorumnbsp;Constantius pater Eboraci (euoraci B) mor-tuus est. Eutrop. 8, 19, 1: (Severus) de-cessit Eboraci admodum senex. (Darausnbsp;Oros. 7, n, 8 = Baeda h. e. 1, 5: Ibiquenbsp;apud Eboracum oppidum morbo obiit.) 10,nbsp;13: Obiit in Brittania Eboraci. ND occ.nbsp;40,18: Praefectus legionis sextae lt;^victricis,nbsp;Eburaci)). Greg. reg. XI 39 (cf. Baeda h. e. 1, 29), a. 601: In Eboraoensi civitate ... 30 Eboracensi episcopo . . . Inter Eboracensemnbsp;et Londiniensem episcopos. Concil. Constan-tinopol. III a. 680 (Mansi 11 c.TliC):nbsp;Ulbuthridus minimus episc. s. ecclesiae Eu-nosicae (Eboracenae) Britanniae insulae.nbsp;(Mansil2 c. 305—6B): OvïXgsglSog eXap-GTog STtlax. Tijg ayiag ixxXpsiag EvvoGrjxi]gnbsp;(l. ’EjSogaxyvpg) vrjGov rpg Bgsrravtag =nbsp;Vuilfridus humilis episcopus sanctae ecclesiae Eboracenae insulae Britanniae. Baeda 40nbsp;h. e. 2, 13: Non longe ab Eburaco. 14:nbsp;Eburaci. 18: Eburacensis antistes. 20: Eburacum (acc.) ... In ecclesia sua Eburacensi. 3, 14: Paulinus, quondam quidem Eburacensis, sed tune Hrofensis episcopus civita-tis. 28: Eburacensis ecclesiae ordinai'etur episcopus. 4,3: Vilfrido administrante epi-seopatum Eboracensis ecclesiae. 12: In civitate Eburaci. . . • Eboraci. 23 [21]: Quodnbsp;Eboraci fuerit consecratus antistes (Bosa). 50nbsp;. . . Eboracensis ecclesiae sit prdinatus episcopus (Vilfrid.). 28: Eboraci. 5, 3: lo-hannes . . . episcopus pro eo (Bosa) Eboracinbsp;substitutus. 6: Ordinato in episcopatum |
Ebur-anci
Eburo-duno-n
|
Eboracensis ecclesiae Vilfridopresbytero sue. 19: Consecratus est in episcopatum Eboraoi,nbsp;iubente rege Osuio, Ceadda vir sanctus. . . .nbsp;Vilfridus deo amabilis episcopus Eboracaenbsp;civitatis (zweimal). 20: Bosa Eboracensisnbsp;episcopi. 23: Vilfrid in Eburacensi ecclesia.nbsp;24: Anno DCXLIIII. Paulinus, quondamnbsp;Eboraci, sed tunc Hrofensis antistes civitatis, migravit ad dominum. Mav. 5, 31 p.431,nbsp;lu 16: Eburacum. (Yorl) 'CIL VII 236: Her-cul[i] T(erentii) Perpet[uus et] Aeter[nus?]nbsp;Ebur[acenses] res[tituerunt. 248: Mlarcus)nbsp;Verec(undius) Diogenes. Illlllvir col(oniae)nbsp;Ebor(aci), idemque Morb[i], Biturix Cubusnbsp;baec sibi vivus fecit. (Old Carlisle) 339:nbsp;Genio Aur(elius) M[a]rti[nianu]s E[b]ura-c[o] pro se et suis Y(otum) s(olvit) 1. 1. m.nbsp;m. (Yorlc, saec. 3) EE 3 p. 123 n. 80:nbsp;D(is) M(anibus) Fl[a]vi Bellatoris dec(urio-20 nis) ool(oniae) Eboracen(sis) vixit annisnbsp;XXVIIII. mens-. 1 ... (Castleford hei Ponte-fract) 7 p. 337 n. 1105: Eb[uraco m(ilia)nbsp;p(assuum)?J XXL Ebui’-auci iberisch? cf. Auv-ancum, Caec-anq(um), Carav-anca? P . . ig-anco, Septim-anca; V. (San Esteban) CIL II 2828: L. Terentio Paterno Eburanco Titi f(ilio). Ebur-elia fundus, von gall, und ligur. eburo'. (Veleia) CIL XI 1147 p. i 45:nbsp;30 Fundum Ebureliam. ii 6 — 7: Saltum Ebo-reliam. Eburi-acus daraus Eboriacus, abgcleitet von M. Eburius, 0. l) alter name von Fare-nioutiers, dcp. 8einc-et-Marne, arrond. Cou-lommiers, canton Bozoy. Yard. dipt. w. 226,nbsp;1.1 p. 193 (a. 610): Monasterium quoddam,nbsp;quod Eboriacus vocitatur. p. 194: In ec-clesia sanctae Mariae Eboriaci. n. 257, i. 2nbsp;p. 16 (a. 632): Monasterium Eboriacum . . .nbsp;40 Praedictum locum Eboriacum situm in pagonbsp;Briegio, quod est constructum in bonorenbsp;domnae ac sanctae Mariae et sancti Petrinbsp;apostolomm principis . . . Ecclesiae domnaenbsp;Mariae et sancti Petri Eboriacis monasterii.nbsp;Vita Agili 2, 5 ASS 30. aug. VI p. 577 B:nbsp;Inter Albam et Mucram in loco, qui diciturnbsp;Eboriacus. 2) Evry-lcs-Clidteaux, depart.nbsp;Seine-et-Marne, arrond. Melun, canton Brie-Conte-Bobert. 3) Évry-sur-Scine, dép. Seine-Ö0 et-Oise, arrond. und canton Corbeil. 4) Evry,nbsp;dcp. Yonne, arrond. Sens, canton Pont-sur-Yonne. 5) Ivry-la-Bataille, dép. Eure, arr.nbsp;Lvreux, canton Saint-Andre.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6) Ivry-le- I’emple, dép. Oise, arrond. Beauvais, canton |
Alcru. 7) Ivry-sur-Seine, dép. Seine, arrond. Sceaux, canton Villcjuif. 8) Ivry, dép. Cote-d’Or, arrond. Beaune, cant. Nolay. 9) Eboriacus, j. Saint-Maurice-des-Prés, dép. Seinc-et-Loire, arrond. Macon, canton Lugny. E bürï-aiiiis ww Eburius, M. cogn. (Lu-ratm) CIL II 2764“: Eburianus. Ebur-ius abgeleitet von Eburos, als rom. gentilicium gebraudit und cogn., M. (Va-leggio) CIL V 3541: Seneoius Cassius Cassi lonbsp;Eburi filius t. f. i. (Novara) 6521: L. Eburinbsp;L. f. Cla . . . (a. 161 p. Ckr.) 6573: Eburius Exorati f. (Suno beiNovara) 6578 add.:nbsp;Mercuric v. s. Eburius Verus. (Bom.) VInbsp;17086: Eburio. (Cagliari) X 8056, 129: L. Eburi F . . . . (Calvisson) XII 4154: T. Ebureil Terentil. (Narbonne) 4733: E|b]u- ria...... (Bordeaux) Jullian w. 78: Pl(a- vio) Polliano Eburio m[edico]. In Eburia-cus, Eburianus. nbsp;nbsp;nbsp;.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Eburm-cae Matrae, auf Yvours sur le BMne bei Lyon zu beziehen. Boissieu I 45nbsp;p. 62 = Orelli 5935: Matr[i]s an[g(ustis)]nbsp;Eburnici[s] L. lul(ius) Samm[o] et...... Eburo-bisyngesia 0. Phlcgon Trail, macrob. 1 p.88,1K.: AoKKuvQiog, ’Alov%v.iovnbsp;vlog, Tfolecog Al^ovqo^iSvyyiiaiag. Eburo-briga ^des Eburos burg’, romiscJie station in Gallien im lande der Senoncn, 0.nbsp;bei dorf Avrolles, dép. Yonne, arrond. Auxerre, 30nbsp;canton Saint-Florentin. TP: Eburobriga. lAnbsp;361, 2: Eburobriga. Eburo-brittium 0. in Lusitanicn, j. Evora. Plin. n. le. 4, 113: Eburobrittium.nbsp;Mela 3,1,7: In Magno (promunturio, j. Capnbsp;de Boca) Ebora. Ebnro-caslum 0. in Brittanien. Bav. 5, 31 p. 434, 11. Eburo-duno-n Acs Eburos feste’, 0. l)m Maxima Sequanorum, j. Yverdon, deutscli 40nbsp;Ifertcn, Jefferten, ini sdmeiz. canton Waadt.nbsp;TP: Eburoduno. NG 9, 6: Gastrum Ebro-dunense. (Yverdon) CIL XIII 5063: Vi-kani Eburodunenses. 5064: Vikan(i) Ebu-rodun(enses). 2) in Gallien, E. Caturigum,nbsp;gehorte zu den Alpcs maritiniae, j. Embrun,nbsp;dép. Hautes-Alpes. Strab. 4, 1, 3 p. 179:nbsp;’Evtsvd'sv (von den Vocontiern) ini xovg lt£-^ovg o^ovg xamp;v Ovoxovximv nQog xxjv Kox-xiov fiilia exaxor ivbg ösovxa in’ ’E^qoSov- 5onbsp;vov xwiixjv. Ptol. 3, 1, 35: Kmovqiyav ivnbsp;Pgaiaig ’AlnsGiv ’E^ovqÓöovvov. TP: Ebu-runo. lA 342, 1. 357,5: Eburoduno (var. j^Ebui-auci — EburÓ-düno-n] |
*Ebm-o-ialo-s
Èbur-on-ës
|
Ebrudu(o)no). Illier. 64 j). 555 W., p. 5 T.: Mansio Hebriduno (Hebriuno cod. Par. 4808,nbsp;Ebreduno Vcron.). NG 17, 1; Metropolisnbsp;civitas Ebro («;an Ebm- Ebre-)duneiisium.nbsp;Concil. Pegeme a. 439: Armentarius, Ebro-dunensis episcopus. Synoden su Orange a.nbsp;441 und zu Vaison a. 442: Ex provincia Al-pium maritimarum civit. Ebreduno Ingenuosnbsp;(Ebrenens Ingenuus Vaison^ episcopus. Hi-10 lari papae ep. 12, 1 p. 152 Thiel, a. 463—nbsp;463: Coepiscopus noster Ingenuus Ebredu-nensis, Alpium maritimarum provinciae me-tropolitani. 15, 1 p. 159 Thiel, a. 465: In-genuo Ebredunensi provinciae supra scriptaenbsp;provinciae Galliarum. 11 p. 164, a. 465:nbsp;Ingenuus episcopus Ebredunensis. Concil.nbsp;Epaon. a. 517,p. 30,2M.: Catolinus in Cbristinbsp;nomine episcopus civitatis Ebreduniensis.nbsp;Concil. Aurclian. a. 541, p. 96, 22ilf..- Galli-20 canus in Cbristi nomine civitatis Ebredunensis episcopus. Conc. Aurclian. a. 549, p. 112,nbsp;3 M.: Gallicano episcopo ecclesiae Ebridu-nensis. Concil. Paris. a. 573, p. 149 M.:nbsp;Salunius in Cbristi nomine episcopus ecle-siae Ebridunensis. Gr eg. Tier. h. F. 4, 29nbsp;(42), a. 571: Usque Musticas Calmes acce-dentes, quod adiaeit civitatem Ebredunen-sem . .. Per Ebredunensim (urbem) venitnbsp;(a. 572).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 (44), a. 574: Ebredunensem 30 carpens viam. ... Ad Ebredunensem urbem. 5, (20), c. a. 567: Salunius Ebredunensisnbsp;urbis, Sagittarius au tem Vappinsis ecclesiaenbsp;sacerdotes statuuntur. in gloria martyrumnbsp;c.46: Apud Ebredunensim Galliarum urbem.nbsp;in gloria conf. c. 68: Habèt et Ebredunensisnbsp;urbs patronum proprium Marcellinum ante-stitem. Concil. Matisconense a. 585, p.lTZ,nbsp;10 M.: Emeritus episcopus ecclesiae Ebridunensis. Concil. Paris. a. 614,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;191,38 Jll..• 10 Ex civitate Ebrituno. Concil. Cabilonense a. 039—654, p. 213, 23 Jf.; Aetberius episcopus ecclesie Ebredunensis. Pertg dipl.nbsp;p. 44, 29, a. 677: Cbramlinus, filius Miecionbsp;quondam, qui aepiscopatum Aebreduno civitate babuit. Testamenlum Ahhonis a.739:nbsp;In pago Ebredunense (l’Embrunais). ... Innbsp;ipso pago Ebredunense ... in ipsum pagonbsp;Ebredunense. Bav. i,27 p. 240, 6: Ebru-duno. Vila Tygris 12 A8S25.iim. Yp.75P:nbsp;50 Ebredunensis arcbiepiscopi. . . . Cum Ebredunensi arcbiepiscopo. Vita Verani 6 ASSnbsp;19. oct. VIII p. 467 E: Ad civitatem Ebredunensem. (Susa) CIL Y 7259: T. Cassionbsp;T. fil. Quir(ina) Sextino dec. et lïviro civi- [*Eburo-ialo*8 — Ebür-ön-ës] |
tatis Ebroduniens(is, VEmbrimais), flamini Aug. provinciae [CJottianae. (Vicardlo) XInbsp;3281—3284: Eburoduno (-um 3281, Ebo-roduno 3284). Merowing. niünzen. Belfort 1846 nbsp;nbsp;nbsp;(ProM 2554): EBERAVNO EET (fet). 1847 nbsp;nbsp;nbsp;(a. 656—670): EB. 1848 {Prou 64, a. 623—639): fl3 9. nbsp;nbsp;nbsp;1849: EBERDVN 0_EET. 1851: EBRV. .VNO. 1852: EBRED VNOFIT B EB. 1853: B EB.nbsp;BBN1894 p. 75: ÊBREA . . OFIT. 3) in lonbsp;Germania Magna, j. Brünn oder Hradischnbsp;in Mdhren. Ptol. 2, 11, 1‘1:’'E§ovqov. 15:nbsp;’E^ovqóSovvov (Qe^ovQÓóovvov X). 8,6,3: Tb ds E^ovqóSovvov i'iei rfjv gsylotyv Tjfié-Qav aqaiv is nbsp;nbsp;nbsp;%al öiéatfjKSv 'AleS,av- Sgslag ngog êvSeig Spa gig xal rQitm. *Eburo-ialo-s Ebrolio, ahgeleitet von M. Eburos, O. j. Ebreuil, depart. Allier, arrond.nbsp;Gannat. Ëburo-iiiagus quot;des Eburos feld’ oder 20 quot;Eibenfeld’, O., rom. station in Languedoc, j.nbsp;Bram, dép. Aude, arr. Castelnaudary, cantonnbsp;Fanjeau. PP.-Eburomagi. IHicr. 24^.551, 7 W., p. 4 T.: Vicus Hebromago (cod. Par. 4808; Ebromago Veron.). Auson. epist. 21, 2, 15: Paulini ad usque moenia, Hebroma-gum (-magnum, -manum codd.). 22,1: Apud Hebromagum. 22, 2, 35 sq.: Is nuncnbsp;ad usque vectus Hebromagum tuam [ sedemnbsp;locavit mercibus. 25,126: Hebromagi (var. sonbsp;Ebromagi) iam tecta subit. Paulin. Nolan,nbsp;epist. 11, 14: Ebromagus. Ebur-öil-ës dbgeleitet von Eburos, V. zwischen Maas imd Bhein, am nordrandenbsp;des Ardcnnerwaides (celtisch nach Caes. b. G. 5, 27, 6: Non facile Gallos Gallis negare potuisse, praesertim cum de recuperandanbsp;communi libertate consilium initum videre-tur). Caes. beïl. Gall. 2, 4, 10: Condrusos,nbsp;Eburones, Caerosos, Caemanos, qui uno no- 40nbsp;mine Germani appellantur (daraus Oros. 6, 7, 14: Eborones). 4, 6, 4: Germani latius iam vagabantur et in fines Eburonum etnbsp;Condrusorum, qui sunt Treverorum clientes,nbsp;pervenerant. 5, 24, 4: Cobortes V in Eburones, quorum pars maxima est inter Mo-sam ac Rbenum, qui sub imperio Ambiori-gis et Catvolci erant, misit. 28, 1: Civitatem ignobilem atque bumilem Eburonumnbsp;sua sponte populo Romano bellum facere 50nbsp;ausam vix erat credendum. 29, 2: Nequenbsp;Eburones, si ille adesset, tanta contem-ptione nostri ad castra ventures. 39, 3: |
ëburo-s — Eburó-vïc-ës
|
His circumventis, magna manu Eburones, Nervii, Atvatuci atque borum omnium sociinbsp;et clientes legionem oppugnare inoipiunt.nbsp;47, 5: Eem gestam in Eburonibus perscri-bit. 58, 7: Hac re cognita omnes Eburo-num et Nerviorum, quae cönvenerant, copiaenbsp;discedunt. 6, 5, 4: Erant Menapii propin-qui Eburonum finibus, perpetuis paludibusnbsp;sil-visque muniti. 31, 5: Catuvolcus rexnbsp;10 dimidiae partis Eburonum, qui una cumnbsp;Ambiorige consilium inierat. 32, 1: Segninbsp;Condrusique, ex gente et numero Germano-rum, qui sunt inter Eburones Trevei'osque.nbsp;2: Caesar explorata re quaestione captivo-rum, siqui ad eos Eburones ex fuga conve-nissent, ad se ut reducerentur, imperavit;nbsp;si ita fecissent, fines eorum se yiolaturumnbsp;negavit. 4: Hoe (castellum, Atvatuca) ferenbsp;est in mediis Eburonum finibus, ubi Titu-20 rius atque Aurunculeius biemandi causanbsp;consederant. 34, 8; Dimittit ad finitumasnbsp;ciyitates nuntios Caesar: omnes evocat spenbsp;praedae ad diripiendos Eburones, ut potiusnbsp;in silvis Gallorum vita quam legionariusnbsp;miles perielitetur, simul ut magna multitu-dine circumfusa pro tali facinore stirps acnbsp;nomen civitatis tollatur. 35, 1: Haec innbsp;omnibus Eburonum partibus gerebantur.nbsp;4: Trans Ebenum ad Germanos pervenitnbsp;30 fama, diripi Eburones atque ultro omnis adnbsp;praedam evocari. 6: (Sugambri) primesnbsp;Eburonum finis adeunt; multos ex fuganbsp;dispersos excipiunt, magno pecoris numero,nbsp;cuius sunt cupidissimi barbari, potiuntur.nbsp;Liv. cjpit. 106: Gallorum aliquot populi,nbsp;Ambiorige duee Eburonum, defecerunt. 107:nbsp;(Caesar) reversus in Galliam Eburones einbsp;alias civitates, quae conspiraverant, vicit,nbsp;et regem Ambiorigem in fuga persecutusnbsp;lt;0 est. Strab. 4, 3, 5 jp. 194: Tamp;v ós TqriovC-qmv %al NsqovCwv 2évoveg Kal ’Pijfioi nQognbsp;sGnsqav oiKoCötv, sti ó’ ’Arqe^drioi xal ’E^ov- qmvsg____ó eau rij rav Msvanlav rj TS ramp;v Moqlvcov xal rj ramp;v Arqs^aritov xal ’E^ovqavap. Flor. 1, 45 (3, lO), 7: In-dutiomarus Ti’everos, Ambiorix concitavitnbsp;Eburones. Fio 40, 5 (a. 54 a. Chr.), 1.’ 'Hq-èav ós rov noXsfiov rovxov ’E^ovqwvol ijyov-(lévov etpisiv Afi^LÓqiyog. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3: Kamp;x rov- rov xal ypw/rijv avrotg ^'ócoxs rfjv (rsv E§ov-qmvlav ag xal xivóvvsvovöiv, av xara^si-vwöt, xaraliTtsiv, Ttqbg ós avsrqaricórag rivag nsXag nov ysiiia^ovrag ag rajiSra [xstaOrijvai.nbsp;Or os. (aus Caesar) 6, 10, 1: Ambiorix cum |
Eburon[at]ibus conspirans. . . . Apud Eburo-nas. 10: (Indutiomarus) Eburonibus Ner-viisque coniunctus. 17: (Caesar) Ambiorigem et Eburones deletae legionis auctores postquam in Arduennam silvam refugissenbsp;comperit. — Ebur-o(n) als M. (wie Bitu-rix, Boius, Vindelicus). (Worms) CIB 905:nbsp;I(ovi) o(ptimo) m(aximo) et lunoni regi-n(ae) Antelus Eburo et Eirmia Lucia exnbsp;voto in s(uo) p.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10 ëbÜrö-S cïbcnhaum, eïbe, éberesche, nacli d’Arhois de Juhainville liguriscJi vmd (fallisch (cf. Caes. heil. Gall. 6, 31, 5: Catu-Tolcus rex dimidiae partis Eburonum . . .nbsp;taxo, cuius magna in Gallia Germaniaquenbsp;copia est, se exanimayit); air. *ibur, ir.nbsp;ibhar gl. taxus, hibar, nir. iubbar taxus,nbsp;hr et. evor hourdaine, im 17. jh. beuor aune;nbsp;cf. mlleicht mbret. iuinenn if, hr et. (Léon)nbsp;iv-in; mlat. ïvus, frz. if, span. port, iva; 20nbsp;an. yr, ae. Iw è'ów, ahd. ïwa Iga, mhd. iwe,nbsp;preuss. inwis, asl. iva. In M. Eburo-S la-tinisiert Ebums cogn., air. Ibar, cy. Ebur,nbsp;w. Efwr. (El-Hait) CIG 4595: Evrvp]gnbsp;EjSovqog Noatqov xai Ovaqognbsp;XsX\(\óovog isqoragrai. (Stein am Anger)nbsp;OIL III 4167: Veneri vict. aug. sac. Ebu-rus ex iussu d. (Ilüttenherg in Karnten)nbsp;5033: D(is) M(anibus) Eufius Mosgaito etnbsp;lulia Ingenua vi(vi) f(e)c(erunt) sib(i) et 30nbsp;Eburo filio f. 0 (obito) an. XXX et Inge-nu(a)e con(iugi). (Leihnitzerfeld in Steier-marJe) 6010, 82: Eburus fec(it). (Douai)nbsp;Schuerm. 2048: Eburu. (Lyon, 'Irion n. 191)nbsp;Allmer et Bissard, Lyon i. 4, w. 494, 87nbsp;p. 244: C(ai) Iun(ii) Heburi. Davon abge-leitet M. Ebur-ius, 0. Ebur-aco-n, V. Ebur-5n-es, %«»'. Ebu(o)r-elia; compos. 0. Eburo-briga, Eburobrittium, Eburo-dSno-n, *Ebu-ro-ialos, Eborolacum? Eburo(Hebro)-magus, 40nbsp;V. Eburo-vices. Eburó-Tlc-ës o-stamm, von M. Eburos, ^die streiter des Ehuros’ (óf. Aulerci Bran-no-vices), V., nom. sing. Eburo-vix. Ire altenbsp;Jiauptstadt m Saint-Auhin du Vieil-Évreux,nbsp;hei Évreux, dép. Eure. Caes. h. G. 3, 17, 3nbsp;(a.56): Aulerci Eburovices (pays d’Évreux)nbsp;Lexoviique senatu suo interfecto, quod auctores belli esse nolebant, portas clauseruntnbsp;seque cum Viridovice coniunxerunt (daraus 50nbsp;Oros. 6,8,18). 7, 75, 3: Aulercis (a Aslib.,nbsp;om. /3) Eburonibus (Henry de Valois listnbsp;Eburovicibus) terna. Plin. n. h. 4, 107:nbsp;Aulerci qui cognominantur Eburovices. Ptol. [ëbürö-s — Eburó-vïc-ës] |
*Eburul-aco-s — Ecdinii
2,8,9: 'Tnb df rovg siQrjfiévovg itavrag Si.rj-kovGlv anb rov ACysiQog jtorafiov èm rbv Sri%oavav AvUqkioi, (avQi^xol X) oi ’E^ov-QOVLKOL, mv Ttóhg Medwlavtov. (In TP undnbsp;IA heifttEvreux Mediolano Aulercorum.) Dienbsp;civitas Aulercorum Eburovicum (— civitasnbsp;Ebroicorum et civitas Sagiorum) gehorte surnbsp;provincia Lugdunensis, spetter sur sweitennbsp;Lugdunensis. NG- 1, 4 (Lugd. II): Civitasnbsp;10 Ebroicorum (cite d’Évreux). Not. Tir. 87,62;nbsp;Ebroicg. Concil. Aurel. a. 511, cod. C p. 10,nbsp;AM.: Maurusus episcopus de Ebroicas. cod.Knbsp;^.10,24: Mandrosus episcopus de Ebroicas.nbsp;cod.Pp.ll,^b: Maurusio episcopus eclesiaenbsp;Ebroicinae. Cone. Aurel. a. 541, p.dl,23 M.:nbsp;Licinius in Cbristi nomine episcopus Ebre-cum (ebroicum TJ) ecclesiae. Concil. Au-relicm. a. 549, p. 111, 2 M.: Licinius episcopus ecclesiae Ebroicorum. Concil. Paris.nbsp;20 «. 614, p. 192, 10 M.: Ex civitate Ebroe-gas. Concil. CahUon. a. 639—654, p. 21.3,nbsp;38 M.: Ragnericus episcopus ecclesie Ebri-oeensis. Privïlegium Emmonis episcopi Se-nonensis (a. 657): Ebrocinum (j. Evrecin).nbsp;Félïbien, Histoire de l’ahbaie de Saint-Denisnbsp;(a. 690): Pagus Ebrocinus. Pard. dipt.nbsp;n. 413: Siega fluv. in pago Ebroicino.nbsp;Aigradi vita s. Ansberti 6, 27 ASS 9. fébr.nbsp;Tip. 352F: Aquilinus episcopus Ebroicinaenbsp;30 urbis. Vita Aquüini 1, 6 ASS 19. oct. VIIInbsp;p. 506 E: Ebroicae urbis' episcopus Aquilinus. 2, 19 p. 508 F: Ebroicae episcopus.nbsp;Vita Leutfredi 1,2 ASS 21. iun. IV p. 106 A.‘nbsp;Intra Gallias pago Ebroicensi exortus est.nbsp;B: In castro Ebroicensi. 2, 14 p. 108 C:nbsp;Ebroicensis ecclesiae. (Museum su Limoges,nbsp;saec. 2) BE t. 2 (1882) p. 10—11 = Espe-randieu. La cite des Lcmovices p. 50: D(is)nbsp;M(anibus) et m(emoriae) Paeti(i) Paetinfi]nbsp;40 decurionis civitatis Aulercorum [Ebu]r(ovi-cum) ipse sibi [vi(v)us| posui [t]. Call, silbcr-münsen. Muret-Chab. 5715—5719; AABILLinbsp;JÏEBVRO(vix). 5720.5721;EBVRO. 5722.nbsp;5723: AABILLI mwi^EBVRO. 5724: AABILLInbsp;Mwo! EBV. 5725: AABILJ? EBVRO. 5727:nbsp;EBVR(ovix). 5728—30; AABILMwd EBVRO.nbsp;5731.5732; AABILOJÏEBVRO. 5733-42:nbsp;RICANTJ?EBVRO. 5743. 5744: DVRNACnbsp;J? EBVRO. 5745; DVRNAC J? EBVROV(ix).nbsp;50 5746: MB B EBVRO. Bronse-münsen.nbsp;Muret-Chab.lOAA. 7045, i?!. XXVIII: IIBV-ROVIX. 7047 — 7049; AVLIRCO B EBV-RoVicom.
Merow. münse. Belfort 1858 (Prou 2555): EBROCECA = Eburooe castro.
[*Ebnrul-aco-s — Kcclinii]
*EI)urul-aco-S abgelcitet von *Eburulus, demin. von Eburos, O. bei Clermont, départ.nbsp;Puy-de-Dóme. Sidon. Apollinar. epist. 3, 5,
2 (a. 474): Eborolacensis praedii.
Eburuno s. Eburodunon.
?Ebus-ius Ebuss-ius M. von cogn. Ebusus. (Sermione) CIL V 4023: I(ovi)nbsp;o(ptimo) m(aximo) Ebussi Pirminus et Cas-sianus . . . (Lomas) 5006; L. Ebusius Ca-pito.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10
Ebusus M.cogn. (Biva) CIL V 4992; V(ivus) f(ecit) Lubiamu[s] Triumi Ebus[i]nbsp;fil(ius) Palariacus.
-ec- in Biatec, Bod-ec-ius, Bov-ec(g)-ius, Malc-eca? 01-eca? Sudecro, cf. aec in ïber.nbsp;Call-aecus, Melgaecus; daneben aber auchnbsp;das elvetische Turecum.
ecc- ecco- -ecc-o(n) suffix in Doleccus und Doliccus, Doveccus; Omb-ecco, cf. -iconbsp;icco- in Albicc-o(n) cf. Albicus, Esdr-ico, 20nbsp;Irr-ico, Licco cf. Liccus, Sen-icco, Sir-icco,nbsp;Urc-ico, Vail-ico.
Ecc-aiO-S M. Bronse-münsen der Seno-nes. Muret-Chab. pl. XXX, n. 7471 (Paris): ECCAIOS B ECCAIOS. 7472 (Reims): EC-CAIOS. 7473 (Catenoy, dép. Oise, arrond.
\ Clermont). 7474. 7475; 7476-7478(^^75).
! 7479 —7482: ECCAIOSSECCAIOS. 7483 \ (Catenoy). 7A8i (Paris). 7485 — 7489: Bnbsp;' ECCAIOS. (Pommiers, dép. Aisne) BN 3° s., 30nbsp;1.11 (1893) p. 310 n. 35: ECCAIOS. (Com-piègne) 1.12 p. 34 n. 36: (Eccai)OS. Silber-mimsen der transpadanischen Boier. Muret-Chab. pl. LII, n. 10005. 10006: B M undnbsp;ECCAIO. 10007 AR «wdHCCAIO. 10008;nbsp;03 B lICCAIO.
Ecc-ius M. Eccia E. nomen. (Vienne) CIL XII 1956: D(is) M(anibus) Ecciaénbsp;Marcelll f(iliae) Marcellae def. ann. XXII.
Q. Vératius Decidianus coniüg. sanetis et 40 IM. Eecius Marcellus sorórl kariss. BEnbsp;\No. 63 (1891) n. 872 p. 124: L. Ecc(ius)nbsp;Amand[us V(iennae) f(ecit)]. cf. Eggius.
Ecc-O(n) M. (Igg) CIL III 3796: Ec-conis. (Andernach, ende der l.halfte saec. 1 p. Chr.) BJ 73, 156 = 77, 25 = WK 3nbsp;(1884) sp.122 n. 142: Eirmus Ecconis f(i-lius) mil(es) ex cob(orte) Raetorum nationenbsp;Montanus.
Ecco-brïga O. in Galatien. TP: Ecco- 50 briga. IA 203, 6: Ecobrogis. Bav. 2, 17nbsp;p. 98, 18: Ecobriga.
Ecdinii V. in den Alpen. Plin. n. h, 3, 137; Eodini. (Susa, a. 6 a, Chr.) CIL V
-ocr page 717-Eceius
Eden-ates
Ed-ëra — Eggius
|
Plin. n. h. 3,137: Edenates (edemnates codd. Vat. Biecard.). vgl. Adanates, Aduni-cates. Ed-ëra fl. j. l’IIyère. Edesc-O(ii) M. Liv. 27, 17, 1 (a. 209 a. Chr.): Edeseo ad eum clarus inter ducesnbsp;Hispanos venit. vgl. Edeoo. Edia F. nomen. (Arles) CIL XII 781: Edia ïocidia. 10 edio- in Indedius, Truttedius, Viredius, O. Legedia. Ediv-illia fl.j. Bordonne, nhfl. der Canche? Ednii = Aedui, V. Chr. Alex. 186, 4 p. 110 M.: Ednii. -ednis F., in Billicc-ednis, s. Billicedo. edo- in Ag-edo, Cal-edus, Monedo-rix, Obiledus, Tarvedum, Varatedum? . . . iedusnbsp;III 352, 243 M. Edo-l)eccus M. Grcg. Tur. h. F. 2,8 (9): 20 Edobecco ad Germanias gentes praemisso. Edobola silva in pago Petrocoreco, la forêt du Double (Dordogne et Gironde). -ëdon-, nom. -ëdü, latinis. ëdo(n), suffkc. In Amii-edu, Ampl-edo, An’a-edo, Aub-edo,nbsp;Aun-edo (-u), Aupl-edo, BiI(l)ic-edo (Vutlo-bilicedoni, F. Billieednis), Bori-edo, Cal-ëdu,nbsp;KalsreSov, Candi-edo, Cic-edu, Cobledu-lita-vus, Donn-edo, Drut-edo, Mall-edu(o), 01-edo, Onat-edo, Semb-edo, Sen-edo, Suobn-30 edo, Ten-edo, Vassédónis, Vind-edo, Vir-edo, 0. Balat-ëdo(n), Telmedonia plebs; cf.nbsp;Surdonedonus. vgl. (Donn)-adu -odu. Edov-ius G. (Caldas de Reyes) CIL II 2543: Edovio Adalus (Adaius?) Cloutainbsp;(filiils) Y(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). Edrani (cogn.). (Idri) CIL V 4891: |E]lvidiae Vosis f. Edrani. Ed-r-o(n) portus, j. litorale di Pelestrina Plin. n. h. 3,121: Aedronem. TP: Ebronenbsp;40 (lis Edrone). s. Aedron. -ëdü s. -ëdon-, gallisches suffix. Edui s. Aidui. Eduis M. auf elvetischen mümen. (Silher) Muret-Chab. pl. LXV n. 4822—4823: ED-VIS. 4824—4826: EDVIS Jè ORQET(irk).nbsp;4827. 4828: EDVIS B ORCETIR(ix).nbsp;(Bronze)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;OR... und S B ...EDV... ?Edul-io-ll Iberisch cf. bash, edurra, elhurra schnee? bergname in Hispania Tar-50 raconensis, j. Sierra Sobrarbe zwischen dennbsp;fl. Gallego und Cinca. Ptol. 2, 6, 20: Tbnbsp;'ESovliov oQog. (Höfchen zwischen Trier undnbsp;Ilermesheil) CIR 834 = Hettner, Triernbsp;n. 296: Edullio filio (dat.). (Nahweïler) [Ed-ëra — Eggius] |
CIR 1838: Soli et Lune sac. Edullius Vi-surionis. Edunnis M. (gen.), ibcrisch? (Balesta, dép. Haute-Garonne) Répertoire des travauxnbsp;historiques, no. 4 et suppl. pour l’année 1882nbsp;= BSAF 1882 p. 250 = Sacaze, Inscr.nbsp;des Pyrén. p. 8: Baigoriso deo Geminiusnbsp;Edunnis f. v. s. 1. m. cf. Sacaze p. 8: Edunnnbsp;Da . . . [f(ilia)] uxor. Ediirinus M. cogn. (Taj, Val di Non) lo . CIL V 5062: Pro salute lul. [E]dur[i]n[i]nbsp;ve[t. leg. XIIII Pan]non. ?Edus fl., ligurisch? (Genua) CILlldd = V 7749 (a. 117 a. Chr.), 7. 13: Ad flo-vium Edem. 14: Inde Edo flovio. 23: übeinbsp;eonflovont flovi Edus et Porcobera. -edus in fl. Congedus, Heledus in Spa-nien. Edxate. Pais n. 1079, 64. nbsp;nbsp;nbsp;! ee in M. Meelausi. nbsp;nbsp;nbsp;20 ' ? Efondo M. cogn. (San Esteban) CIL II 2825: L. Efondo Calnicum Crastunonis f. Ef.’‘ias. (Mainz) Becker s. 117 m. 129“: Saplutius EF|.’“IAS. ? -ega iberisch? in hispan. 0. Compl-ega, Noega (Noiya), cf. Ategua? Oleca. Egalomundio O. in Inmousin. Meroiv. münze saec. 7. Belfort 1877 (Prou 2045): -p EQ^LOMVNDlOUh. s. Egloensis ec- | clesia.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Egea (adi.) insula, von ir. Aeg Eigg, gen. Aego Oder Aega (Ega), j. Egg Island, cinenbsp;der südlichcn Hebriden, südlich von Skye,nbsp;zwischen den insein Rmn und Muche. Adam-nani vita Columbae 3, 18 p. 223: In Egeanbsp;(adi.) insula. Egeius M. cogn. (Barcelonette) CIL XII 90: Egeio Solicil. Eamonadretilis. Eg-enus Eginus M. (Lyon, Trion) All-mer-Dissard t. 4 p. 335 n. 497, 467: OF 40 EQENV. (ïb. n. 655) n. 497, 468: OFnbsp;EQINV. Egeta O. am moesischen Donau-limes, j. Brza Palanha in Serbien. Ptol. 3, 9, 3:nbsp;quot;Eyyra (srrjxa coddf). TP: Egeta. IA 218, 3: Aegeta. ND or. 42, 11: Aegetae. 20: Cuneus equitum scutariorum Aegetae. 34:nbsp;Praefectus legionis tertiae decimae geminae,nbsp;Aegeta. 42: Praefectus classis Histricae,nbsp;Aegetae. occ. 32, 56: Praefectus classis 50nbsp;Aegetensium. Rav. 4, 7 p. 190,11: Egeta. . . egeti-o(n) M. (Cïlli) CIL III 11704: . . Osicu. I ec(g?)etioni. f. | an. XXXV. Eggius M. ist lateinisch, cf. Eccius. |
eiora
Elboc-oris
f. uxsor. eiörxi verbum im praeterituni, vïïleieht zu-mmmengesetzt mit praep. ei = *epi, ]/ur to malte, cf. lat. m--na, gr. ^q-xVi mit partikelnbsp;-u? Oder =jörü? cf. christl. EIOYBIANOSnbsp;{piL V 5408) für lovianus, ‘vovit, fecit’;nbsp;Inschrift von Yaison, Orclli 2123 = CILnbsp;XIIjp. 162: üsyogaQog OvikXovBog toovxiovgnbsp;NcifiavSaTLg sitoQov BrjlrjGapi GoBiv vefitjror,nbsp;nach Siegfried: Segomaros Villoneos civisnbsp;10 Nemausensis fecit Belisamae hoe templum;nbsp;cf. i-euru, iorebe, eurises, And-iourus. .. . eiovus? (Langres) CIL XIII 5669: |Ma]rti ; . . . eiovi (patris nomen) f. | [e]xnbsp;t. f. c. Eiqitiiiico. Gold-münze (Gragay, depart. Cher) Muret-Chab. 10289: EIQITIAICO. Eiscadia zu *éisco-s fisch, odcr ïberisch? O. Appiian. Hisp. amp;8: Ilóleig sllev Elaxadiavnbsp;{31üller coni. Neaxceviav) ts xal réfishXav xalnbsp;20 ’Opólxohav. Eiscreacli O. VitaKellaci 16 ASS l.mai I p. 107 D: Ad locum Eiscreach dictum. -eit-io- in Ag-eitius, Ang-eit-ius, Useit-ius. cf. Elv-etii. . . . eitri. (Mmes) CIL XII 5926: D(is) M(anibus) [Sejeundinae .... eitri. f. lustus . . . eix. (Embken bei Zülpich) ClJi 574: ll^ilGÏx. Su nix (Hettner 43 las ASERIECIX).nbsp;so -el- ableüung in Ant-el-oius, Vind-el-eia,nbsp;Vind-el-ici. El.... cogn. (Fins d’Annecy) CIL XII 5686, 327: EL////I. -ela in 0. Mantela (Mantola). Elaborenses s. Ilmo. Elacris s. Elaver. Elaesus M. (Astorga, a. 27—152 p. Chr.) CIL II 2633: Docius Elaesl und Elaesusnbsp;Clutaml. (Lara) 2868: [E]laes(us) Ela-40 vin(i)* Elavi [f(ilius)]. (Traguntia) 5034:nbsp;Caenia Lupi f. Elaesi. cf. Alaesius. Elaisiciiiii V. (Paredes de Nava) CIL II 5763 (a. 2 a. Chr.): Aneni Ammedi pernbsp;mag(istrum) Elaisicum hospitio Ammi Cae-necaeni. Elaiü-O(n) AI. (LaPuerta) CIL IL 5715: Elanio Veliagu filius Paterni an. XXX. Tri-daUus p. amico suo. (Velilla de Valdoi'é)nbsp;5716: Manili Ar[. .]aum Elani f(ilius).nbsp;r,o Elaiit. . . . ? von dem namen der gegendnbsp;cf. fl. Elz. (Neckarburken) Limesblaü Nr. 3nbsp;(1893) w.27 sj).67 (zwisch. 145—IGlp.Chr.):nbsp;Imp(eratori) Caes^ri) Tit(o) Ael(io) Ha-d(riano) Ant(onino) Aug(usto) Pio pon(ti' [ciöru — iilboo-oris] |
fici) max(imo) trib(unicia) pot(estate) co(n)-s(uli) IIII p(atri) p(atriae) n(umerus) Brit-(tonum) Elant.... Elaniis 31. cogn. (Valladolid) CIL II 2726: Aeliae Aminnae T. Aeli f. Saelianbsp;Elani (pder S(puri) Aeli Aeliani?) mater.nbsp;(Velilla de Valdoré) 5716: Manili Ar[. . ]aumnbsp;Elani f(ilius). (Iruna) 5819: Elanus Tu-raesamicio Ambati f(Llius). s. Helanus. ?ElapuHa cogn. (Castilleja del Campo) lo CIL II 1273: Elapusa. Elari-acus villa, vom nennen gentilicium Hilarius, 0. l) j. dorf Larrey bei Lijon,nbsp;dép. Cóte-d’Or, s. Helariacus. Peiiz dipl.,nbsp;a. 663, p. 39, 5: Basilicam sancti Benigninbsp;villam, noncupatam Elariacum. 12: Agrumnbsp;Elariacum. 20: De ipso agro Elariacense.nbsp;23: Termino ipso Elariacense. 27. 31:nbsp;Agro Elariacense. Pard, dipl. t. 2 n. 514nbsp;(a. 721): Ager, terminus, pagus Elariacen- :ionbsp;sis. 2) j. Alleyrat, dép. Correze. 3Ierowing.nbsp;miinzen. Belfort n. 1879: 'ErARIACO .nbsp;1880 (ProM 1978): ELARIACO FIT. 1881nbsp;{Prou 1979): ElARICO Fll. Elaris s. Elaver. ?Elatia F. (Utiél) CIL II 3218: Elatia Aucardi f. ?Elatiiius 31. (Kleinschelken) CIL III 966: D(is) M(^anibus). Cotu Successi f. civesnbsp;Norica vix. an. LV. Cl. Elatinus posuit con- 3onbsp;iugi bene merenti. h. s. e. El-av-er fl. j. l’Allier. Caes. b. G. 7, 34, 2: Ad oppidum Gergoviam secundum flu-men Elaver duxit. 35, 1: Non fere ante autumnum Elaver (eleuar Ashb.) vado trans-iri solet. 53, 4: Ad flumen Elaver (elauernbsp;laber a Ashb.). Sülonius Apoll. carm. 5, 209: Ëlaris. Greg. Tur. h. F. 5, 25 (33): Flumina quoque Liger Elavaris (codd. Fla-varis)que, quem Elacrem (var. alacrem, ila- 40nbsp;crem) vocitant, vel reliqui torrentes decur-rentes in eum. Eav. 4, 40 p. 298,17: Alere.nbsp;Vita I Austremonii 1,4 ASS 1. nov. I p. 50 A:nbsp;luxta Flaveris fluvium. Elavi-acus j. llavys, depart. Ardennes, ar rond. Boeroi, canton Bumigny. El-avus 31. cogn. (Lara) CIL II 2868: [E]laes(us) Flavin(i) Elavi [f(ilius)]. (Perales de 31 ilia) 6310: D(is) M(anibus) Aem.nbsp;Elavo Eturico missicio an. LV. Saturninus 50nbsp;filius posuit s. t. t. 1. Elboc-Ol’is warscheinlich ïberisch, stadt der Lusitani, vïlleicht bei Sierra de Acoba,nbsp;portug. prov. Bdra. Plin. n. h. 4, 118: El- |
quot;Eluri^og — Elit-ïvae
20 10 bocori (et bocor(n)i codd.). Ftol. 2, 5, 6: El^OKOQlg. ’'EXxrjlioq s. Elvetos. Elkesö-vix Mmiyfcr des *Elkeso-s. Bronze-münsen der Carnutes. Muret-CJiab.nbsp;j)l. XIX n. 6295—6305 (6302 in Paris ge-funden): GAKGS-YIS: M TASQIITIOS.nbsp;(Pommiers, Aisne) EN 3° s., t. 11 p. 308nbsp;n. 25: GAKeSOOYlZ E TASQIITIOS {vgl.nbsp;Cacs. h. a. 5,25,1.4. 29,2). Elcimar.? Ziegel bei Vaissier, poteries dans l’ancienne Séquanie tab. VII 183 cf.nbsp;p. 34 s..- iCIAAT Elconio s. Olicana. -elcus in (Mars) Nab-elcus. -ele in fundus Prec-ele. ?Ele pyrcnae. G. (Saint-Bertrand-de-Commingcs) EA 16, 2 (i860) p. 487; Ele deo I iusti:;:n SFVSNE. (Haute-Garonne)nbsp;Barry, Mon. du dieu Leh. p. Ai-. Sembettennbsp;Bihoscinnis f. Elei (Ele d(eo)?). elCil buchstab (cf. elementa?). VitaSam-sonis 1,10 ASS 28. iul. VI p. 576M; Vice-nas eleas, tesserasque agnovit totas. Elegium 0. in Noricum. TP: Elegie. Elegius fl. l) j. l’Ellc, depp. Cótes-du-Nord, Morbihan, Finistère. 2) Elei, fl. Fly in Glamorgan. Elenioneira villa in page Lemovico. Pard. dipt. n. 177, #. 1 p. 133 (c. a. 570). ?Eleiii Y. in Hispania Tarraconensis. Plin. n. li. 4,112; A Cilenis conventus Bra-carum, Helleni, Grovi, castellum Tyde, Grae-corum sobolis omnia. (Leon) GIL II 5686:nbsp;[A]mia Prisca Elena. ? Eleii-ius M. (Szöny; Westerndorf) GIL III 6010, 83“ *’: Elenius fec(it). (Westerndorf) “• ^ Elenius f(ecit). Helenius.nbsp;190: CSS Elenius f. Eleiiptops O. Mcrowing. münze. Belfort 1882: CANRESO E ELENPTOPS. Eleotin- F. cogn. (Verona) GIL V 3581: Eleotini (dat.) matri. Eleri-acum O. j. St. Avoid in Lothringen, hreis Gólmar. Elesius? Gic. p. Fonteio 9, 19: Siqui Cobiomacbo, qui vicus inter Tolosam etnbsp;Narbonem est, deverterentur neque Tolosamnbsp;ire vellent, Elesio Duluscantum senos dena-rios ab iis, qui ad hostem portarent, ex-egissent. Eleusio(n) s. Elusio. Eleus-iHS M. Vita Aviti Miciaci 4, 22 ASS 17. iun. III p. 358 F: Eleusius. |
Eleut-etI V. Gaes. b. G. 7, 75, 2: Ar-vemis adiunctis Eleutetis (eleutetis ccAshb. TI beleutetis T Heluiis Ulccrt), Cadurcis, Gabalis, Vellaviis, qui sub imperio Arver-norum esse consuerunt. ?Elge j. Fly. Baeda h. e. 4,19: In re-gione, quae vocatur Elge. -eliacus in fundus Milleliacus. Elia-marus M. Sacaze, Luchonp). 27,2: Eliamarus Gear ....nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;,s. Eliomarus. , lo Elicilie F. cogn. (Alba) GIL V 7613: Ulattiae Elicine Etocmus Ulatti Eufi con-tuber. Elikiot? Gallische bronze-iniinze. Muret-Ghab. 2230 (Barry, bei Bollène, dep. Vau-eluse): E HAIKIOT MAZIA (auf pl. V; HAIKIQ I MAT, nach p. 1: MAZZ . . . HAI-Kl .. .). 2231: HAI.. .TA. El-ïc-o(n) M. cogn. Plin. n. Ji. 12, 5 (aus Varro): Produnt Alpibus coercitas et 20nbsp;turn inexuperabili munimento Gallias, bancnbsp;primum babuisse causam superfundendi senbsp;Italiae, quod Helico ex Helvetiis civis ea-rum fabrilem ob artem Eomae commoratusnbsp;ficum siccam et uvam oleique ac vini prae-missa remeans secum tulisset. Quapropternbsp;baec vel bello quaesisse venia sit. Dafürnbsp;Tyrrhener ’Aggav bei Dionys. Hal. 13, 10,nbsp;14. Plut. Gamill. 15, cf. lAv. 5, 33, 2—4;nbsp;aus Aristides von Müet? (Ajasoluk, c. a. 30nbsp;200 p. Ghr.) GIL III 427: Helico libertus. (Boldogfalva) 1524:: Aurel(ius)Helico. (Sard) 1629,20: FlaviusHelioV (Kis-Kaldn)7890: I. o. m. A. Elico v. 1. s. m. (Hr. Lorb%is) VIII 16329: Postumius Elico. (Bacoli) Xnbsp;1748; Heliconi. (Pozzuoli) 2192: A. Cae-sellius Helico. Elicus M. (Sanson) Schuerm. 2063. Elinia F. (Mainz) Hang, Mannh.n.57: Elima oder Etima Solimuti f.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Elini-acus O.j. Alligny-près-Gosne, dép. Nièvrc. Merowing. münze. Belfort n. 1883nbsp;(Prou 590): GL'NIAC VICa Eliö-inarus M. Eliomara F. (Feistritz in Karnten) GII^ 4838; luliae Bai’d[i f(i-liae)] Eliomarae. (Auf dem Zollfeld) 4959:nbsp;Crispa Eliomari fil. s. Eliamarus. Elip-onius M. nomen gentiUc. Eiiponia F. (Nimes) GIL XII 3567: D(is) M(ani-bus) L. Eliponio Titullino Eiiponia Hygia 50nbsp;uxor. Elisauus s. Elusanus. Elisoil s. Aliso(n). Elit-ÏYae matres. (Saint-Ghrisfol, depart. 45* nbsp;nbsp;nbsp;[ EXxii^ioi — EUt-tvao] |
50
-ocr page 722-Elit-ov-ius — Eltutus
|
Vaucluse, arrond. Carpmtras, canton Sault) CIL XII 1174: Matribus Elitivis Capellanbsp;TessI (filia) v. s. 1. m. Elit-ov-ius M., fürer des céltisclicn stammes der Cenomani. Liv. 5,35,1: Alia sub-inde manus Cenomanorum Elitovio duce vestigia priomm secuta eodem saltu faventenbsp;Belloveso cum transcendisset Alpes, ubinbsp;nunc Brixia ac Verona urbes sunt (locosnbsp;10 tenuere Libui) considunt. -elius vom Ugur. sccundair-suffix -el-io-, in Blond-elia, Boi-elis (gen.), (in den fundi)nbsp;Budao-elius, Craed-elius, luni-elius, luan-elius, Laev-eli, Libr-elius, Lub-elius, Mill-eli-acus, Niti-elius, Eoud-elius, Tupp-eliusnbsp;(cf. ïupp-ilia), M. Acc-elios (Acc-ellius),nbsp;Corb-elius, ïur-elius Tur-ellius von Turius,nbsp;(r. Uxelius, auch üxellus, Velab-elius; (Padua) CIL V 2958: . . . ellius Q. 1. Gallio.nbsp;20 ?Eliv-iu8 M. (Salona) CIL III 2233:nbsp;Elivius. Ella j. Visie, nbfl. der Dordogne. Ellenius M. fig. (Trier; Veelden; Voorburg) Schuerm. 2065. 2066. (Reims) RSAFnbsp;1881j3.245== (Rouen) Ilahcrt518: Ellenius. Ell-iucum O. Plin. n. h. 14, 18: lam inventa vitis per se in vino picem resipiens,nbsp;Viennensem agrum nobilitans ïaburno So-tanoque et Ellinco generibus. 30 -ellius s. -elius. -ello (dat.) in Sucello, cf. Sucaelo. -ëllo- -ella suffix, Ugurisch und celtisch, bret. -el oder -ell; in amella für *ampella,nbsp;am-ellus für *ampellus, And-ella, *Ant-ellanbsp;(Entella), *av-ella, Bimb-elli? Brix-ellum,nbsp;*bud-ella, camsilus camsila cams-ellus ausnbsp;subst. camisa camisia, Cant-ella, Cap-ella?nbsp;*cap-ello-s, *Caud-ella, Geni-ellus, Cencer-ella (var. Ceucerella), Cis-ellus, clët-ell'a,nbsp;40 Creix-ella, crupp-ellariu-s von *crupp-ella,nbsp;Flavian-ellus fundus, Fris-ella, Ind-ella vonnbsp;Indii, *iurc-ell, cy. iurcb-ell von lurch iv.nbsp;iwreh m. capreolus, ix-ello-s, Mag-elli, Mos-ella (Ugur.; neben Mosalla) von Mosa, Murs-ella von Mursa, Musc-ella, Musc-ellus, Nig-ella, villa Niv-ella Nivialla Nivigella cf.nbsp;Nuella, '’'nov-illos oder *nov-ellos, oux-ellonbsp;geschriben üx-ello- usellon, *Pavon-ella, *rot-ello-s, Sauf-ellus Trogus (Tac. a. 11, 35),nbsp;60 Stati-elli (Ugur.), Suc-ellus (Sucaelus), Suc-ela Suc-ella, cy. hünell f. smnniculus =nbsp;‘^'supn-ella, Tarb-elli, Tasg-ellus, Tim-ella,nbsp;Urt-ella cf. Hursilla, üxello-, Ven-elli, Verc-ellae, Vïsc-ellae von vïsca. [Elit-ov-ius — Eltütus] |
Elmauu Lkgavrixr; s. Selmantica. Elm-ete O. j. Elmet, Yorkshire, iv. El-fed? Baeda h. e. 2, 14: In silva Elmete. — nbsp;nbsp;nbsp;Davon Ellueti-aco-s. (Llanaelhaiarn,nbsp;Carnarvonshire) Rhys 14 = IBCh 146 =nbsp;Rhijs^ 367 — 368: Aliortus Elmetiaco bicnbsp;iacet. Elna ft. l) j. Eaulne oder Aulne, Seine-Inférieure. Vita Germani 7, 23 ASS 2. mai lp. 268 C: Super Elnam amnem. 2) j. la lonbsp;Liane in der Picardie, dép. Pas-de-Galais.nbsp;Vita Vulmari 3, 23 ASS 20. iul. V p. 88B:nbsp;luxta flumen, quod dicitur Elna. 3) j. VHem,nbsp;nbfl. der Aa. Eln-o(n) O. j. Saint-Amand-les-Eaux, dep. Nord, arrond. und canton Valenciennes,nbsp;lonae vita s. Columbani Sur. ASS 21. nov.nbsp;p. 467: Lenta palus Elnonis. Baudemundinbsp;vita s. Aniandi 7,25 ASS 6. febr. I p. 853 F:nbsp;Ad monasterium, cui vocabulum maiores 20nbsp;indiderunt Elnonem. 27 p. 854 A.- In loco,nbsp;cui vocabulum est Elnone. Vüa Ettonis 2, 12 ASS 10. iul. III p. 61 E: Ex Elnone. Vüa Vincentii Madelgarii 2, 25 ASS Ié. iul. III nbsp;nbsp;nbsp;p. 675 F; B. Amandus Elnonensis. Vitanbsp;Ilumbcrti 1, 7 ASS 25. mart. III p. 562 D:nbsp;Elnonense territorium. -ëlo- fem. -ela, suffix, nach d’Arbois de Jubainville auch Ugurisch, in Ant-elus Eburo,nbsp;fundus Bittelus, Cemen-elum, Clax-elus, Mac- 30nbsp;elus? Solic-elo, *Tul-ela, *vind-elo von vindo-iveift, *Vin-ela; entwickelt -el-io- s. -elius;nbsp;-el-o(n) in Cod-elo(n), Veg-elo(n). -ëlo- suffix, in Andelos, Vandelos. EloLrem? Vita Eptadü 1 ASS 24.aug. IV nbsp;nbsp;nbsp;p. 778 C: Intra terminum castri Mater-nensis et Elobremensis. 18 p. 780(7; Ecclesia Elobremensem. Eloe s. Adellum. ? EloilUS pyrenac. M., iberiscJi? (Dorf 40 Cagarilh bei Luchon) RA 12,1 (1855) p. 224nbsp;= Barry, Inscr. inéd. des Pyr. 1863 p. 21 — nbsp;nbsp;nbsp;Sacase, Luchon p. 69, 33: Hotarri Orco-larris f. Senarri Eloni (gen.) filiae Bontar.nbsp;Hotarr. f. ex testamento. Elosa s. Elusa. Elpra fl. Vüa Ettonis 1, 8 ASS 10. iul. III p. 60 D: Intra Elpram fluvium. .... elsia F. (Lc Puy-en-Velay) BE f,1 n. 132: .... elsia.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 ?Eltia 31. (O'-Szamp;ny, 3. jh.) CIL III 10994: Cl(audius?) Eltia. Eltiitus/Mr*Elvi-tütos? 31. Vüa Brioci 9 Anal. Boll. 2 p. 166: Heltutus. 11 j?. 167: |
Eluc-o(ii) — Eluskon-:
lo-s
|
Heltuto (abl.). Vita Leonorii 1,1 AS8 l.iul. I i). 121 A: Heltuto (dat.). Vita Samsonisnbsp;1,7 ASS 28.iul. Yl p.blb Tgt;: Schola egre-gii magistri Britannorum, Eltuti nomine.nbsp;p. bib C: Eltutus . . . Eltutus. 9 p. bib F.nbsp;bl6A. 12p.bl6I): Sanctus Eltutus. 2,nbsp;U p. bil B: Eltuto (abl). 14 p. 577 C:nbsp;Flivito (dat). 21nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;578(7.• Eltutum. s. II- tutus, Hildutus. — Damn Heltut-ius M. iigt;(Iiom) CIL VI 19282: D(is) M(anibus)nbsp;Helvitutiae Successae P. Heltutius Aga-thopus. Eluc- o(n) Jf. cogn. (Novara) CIL V 6624 = Bais ?*. 890: Elvio Eluconis f(ilio)nbsp;Salamae fili posuerunt patri. Eluc-öci V. in Gallia Narbonensis. Ptol. 2, nbsp;nbsp;nbsp;10, 8: ’T(p^ ovg (Mrjgïvovg) Flovxar.oinbsp;xaï nóXig ctitav Ak^avyovaxai. s. Aliboeci. Elud-o(n)? Jf. (Bei Meisslberg) CIL III 20 4842: . . Eludon[i] (= Blendoni?). El-Ü-sa wol ïberiscli, O. j. la Cieutat bei Eause an der Gelise, dép. Gers, liauptstadtnbsp;der Elus-ates, V. in Gabardan und Clialossc,nbsp;unter iberischen völkerschaften bei Caes. b. G. 3, nbsp;nbsp;nbsp;27, 1 (a. 56 a. Chr.): Maxima pars Aqui-taniae sese Crasso dedidit obsidesque ultronbsp;inisit; quo in numero fuerunt Tarbelli, Bi-gerriones, Ptianii, Vocates, Tarusates, Elu-sates (flustates archetgpus), Gates, Ausci, 30 Garunni, Sibuzates, Cocosates. Plin. n. h. 4,108: Aquitanicae sunt. . . Elusates. TP:nbsp;Elusa. micros. 12 p. 550, 6W. p. ‘è To-bler: Civitas Elusa (Paris. 4808; cod. Veron.nbsp;hat irrtümlich Tolosa). Ammian. 15,11,14nbsp;(a. 355): In Narbonensi Elusa et Narbonanbsp;et Tolosa principatum urbium tenent. Hie-ronymi vita Ililarionis 25 (Opp. ed. Valtnbsp;•Ven. t. 2 col. 26 C): Elusam, forte die, quonbsp;anniversaria solemnitas omnem oppidi po-‘‘o pulum in templum Veneris congregaverat.nbsp;Colunt autem illam ob Luciferam, cuiusnbsp;cultui Saracenorum natio dedita est. Sed etnbsp;ipsum oppidum ex magna parte semibarba-i'um est propter loci situm. NG (Nov.) 14,nbsp;1: Metropolis civitas Elusatium. Claudian.nbsp;in Bufin. 1, 137 sg..' Invadit muros Blüsae,nbsp;notissima dudum [ tecta petens. Sulp. Sev.nbsp;chron. 2,48,2: Elusanam plebem, sane turnnbsp;bonam et religion! studentem. Bidon. Apol-^olinar. epist. 7, 6, 7: Helusani (nom. plur.,nbsp;belisani C). Lex. Tiron. 87, 78: Elusatis.nbsp;Goncil. AgatJi. a. 506 (Mansi 8 c. 337 A):nbsp;Clarus, episcopus de civitate Elusa metropoli. Concil. Aurelian. a. 511 p. 9, 30 (11,nbsp;' 2) Jf..- Leontius, episcopus de Elosa (C,nbsp;eclesiae Elosanae metropolis P). Concil.nbsp;Aurelian. a. 541 p. 96, 14 Jf..- Asjjasius innbsp;Christi nomine episcopus Elose civitatisnbsp;(p. 98, 40: eclesiae Elosinsis). Conc. Aurelian. a.519p. 109,8 Jf..- Aspasius in Christinbsp;nomine Elusae episcopus. Concil. Paris. a.nbsp;573 p. 148, 27 Jf..- Laban peccator eclesiaenbsp;Elosanae. Greg. Tur. Jgt;. F. 8, 22: Labannbsp;Helosinsis episcopus. Concil. Matisconense lonbsp;a. 585 p. 173, 17 Jf..- Laban episcopi abnbsp;Elosa. Concil. Paris. a. 614 p. 191, 7 Jf..-Ex civitate Elosa. Concil. Clippiacense a.nbsp;626 aut 627p. 201,5 Jf..- Ex civitate Elosa.nbsp;Concilium sub Sonnatio ep. Remensi hab. a.nbsp;627—630 p. 203 Jf.; Senoco (abl.) Elosa-nensi. Concil. Burdcgal. a. 663—675 p. 216, |
19 Jf..- Scupilio metropolitanus Elosane ur-bis episcopus. Fredegar. chron. 4, 54, a. 6261627: Palladius eiusque filius Sidocus 20nbsp;episcopi Aelosani. Bav. 4, 41 p. 300, 6:nbsp;Elusa (cme der civitates von Spanoguasco-nia). Vita Agïli 6, 33 ASS 30. aug. VInbsp;p. 586H.- Elisano (j. Eauzan) territorio or-tus. Vita Fïliberti 1, 2 ASS 20. aug. IVnbsp;p. Ib E: Helisano territorio ortus. — Inschriften. (Nimes) CIL XII 3361: D(is)nbsp;M(anibus) L. Taurini Aureli civi Elusénsinbsp;annor(um) XXIII parentes. (Eauze, christi,nbsp;sacc. 6 oder 7) BSAF 1881 p. 84—85. 274 30nbsp;== Le Blant NB n. 294 p. 326: a^o Qie-tus curator civitates Elosatium. (Eauze,nbsp;nicht alter als Mare Auvel) Allmer, BE 1.1nbsp;p. 238—239 n. 277 = BSAF 1881 p. 229nbsp;= Blade n. 9: Domu[i divinae cojloniaenbsp;Elusatiufm]. (Sos, depart. Lot-et-Gdronne,nbsp;canton Mézin, sacc. 1 oder 2) BSAF 1881nbsp;p.9B = BE 11 «. 83 = Bladén.11 (Muséenbsp;d’Agen w.247): Ordo .Elusat(ium). (Eauze,nbsp;zeit des Severus Alexander) BSAF 1881 10nbsp;p. 94 — 96 = BE 1.1 n. 236 = Bladé n. 12nbsp;= Musée de Toulouse n. 193: [Elusatjes.nbsp;p(ublice). (Eauze, Icaum aus römischer zeit)nbsp;BSAF 1881 p. 92—93: Elusas. (Eauze)nbsp;p. 232: Elus[ates] oder Elus[atium]. BEnbsp;w. 14: Elusates. Eluskön-io-s masc. io-st, patronyniicon, 'sowrow*Elusc-ü’ (stamm -ovl). (Inschrift vonnbsp;Saint-Bcmy, dép. Bouches-du-Bhóne) Lenor-mant, BM n. f 21 (I866) s. 223,3 ==HK- r.onbsp;nier 3 p. 292 n. 621 = BE 1 n. 2 p. 1—2nbsp;cf. p. 48 = CIL XII p. 127: OvQma\%ognbsp;Hlo\v6Kov(og. [Eluc-o(n) — iüliiskbn-io-s] |
Elusi-o(n) — Elv-e(i5t-u
(M-- Elusi-o(n) abgeleitet vom gentUic. Elu-sius, O. j. Font-d’Alzpnne, dégtart. Aude, ge-meinde Montferrand. Illieros. 22 p. 651, 5W. p.i T.: Mansio Elusione (Paris. 4808;nbsp;eleusione Veron.). Elus-ius M. gentiUc., ahleitung von O. Elusa. (Capua) GIL X 4119: M. Elusiiisnbsp;M. 1. Ga. Eluss-ius M. fig. (Poitiers) Bicliard 121: 10 ELVSSIV. F. Elv-adius M. (Gardun lei Trigl) CIIj III 2712; M. Elyadins Macrimis eq. alaenbsp;Claudiae novae dom. Cugernus. Elvec-ins M. cogn. (Cremona) GIL V 4097: P. Helvecius P. f. elveiin-aciis von dem celüschen volksnamen Elvii gbgeleitet. Golum. r. r. 3, 2, 25; Vites tres helvennaeae. 5,5,16: Nonnullosnbsp;tarnen in vineis characatis animadverti, etnbsp;20 maxime elvennaci generis iirolixos palmitesnbsp;quasi propagines summo solo adobruere.nbsp;Plin. n. h. 14, 32; (Vitem) belvennacam. ElTentinus M. (Lyon) Boissieu p. 5011: C. Cantius Elventinus. Elv-e(ï)t-ÏI mit deminutiv-suffix gehildet, eelt. -ëtio-, voreeltisch -eitio- (s. Cisu-Itius),nbsp;von den Elvii abgeleitet, derjenige sweig, dernbsp;sich durch fortwanderung von dem alten verbande gelost hat; celtischer stamm, kamen,nbsp;30 tvie die Baurici, vom rechten Bheinufer, Jeurznbsp;vor Caesar in die tvestliche Schweig ausge-wandert, Sie waren cine civitas foederatanbsp;mit dem pagus Equestricus, im siiden durchnbsp;die Bhóne begrenzt. Gaes. b. G. 1,1,4: Quanbsp;de causa Helvitii quoque reliquos Gallosnbsp;virtute praecedunt, quod fere cotidianisnbsp;proeliis cum Germanis contendunt, cum autnbsp;suis finibus eos probibent aut ipsi in eorumnbsp;finibus bellum gerunt. 5: Eorum una pars,nbsp;40 quam Gallos optinere dictum est, initiumnbsp;capit a flumine Ehodano; continetur Ga-runna flumine, Oceano, flnibus Belgarum;nbsp;attingit etiam ab Sequanis et Helvitiis flu-men Ehenum. 2, 1: Apud Helvitios longenbsp;nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix q. s.nbsp;3: Undique loei natura Helvitii continentur:nbsp;una ex parte flumine Eheno latissimo atquenbsp;altissimo, qui agrum Helvetium a Germanisnbsp;dividit; altera ex parte monte lura altis-50 simo, qui est inter Sequanos et Helvitiosnbsp;(heluetios E'/l); tertia laeu Lemanno et flumine Ehodano, qui provinciam nostram abnbsp;Helvitiis (1‘eluitiis A heluiciis M heluetiisnbsp;B (3) dividit. 4: His rebus fiebat, ut et mi- [Elu8i-o(n) — Elv-ë{ï)t-ii] |
nus late vagarentur et minus facile flnitimis bellum inferre possent; qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adfleie-bantur. 5: Pro multitudine autem hominumnbsp;et pro gloria belli atque fortitudinis angu-stos se finis habere arbitrabantur, qui jinnbsp;longitudinem milia jiassuum CCXL, in la-titudinem CLXXX patebant. 3, 6: Non essenbsp;dubium, quin totius Ga,lliae plurimum Helvitii (belui; A' heluetii E’jJ) possent. 4,1: lonbsp;Ea res est Helvitiis (belui: A' helue: B'§)nbsp;per indicium enuntiata. Moribus suis Orge-torigem ex vinclis causam dicere coegerunt;nbsp;damnatum poenam sequi oportebat, ut igninbsp;cremaretur. 4: Neque abest suspicio, utnbsp;Helvitii (^eluicii 31 heluitii A heluetii ü'jS)nbsp;arbitrantur, quin ipse (Orgetorix) sibi mortem consciverit. 5, 1: Post eius mortemnbsp;nihilo minus Helvitii (belui: o: helue; |3) id,nbsp;quod constituerant, facere conantur, ut e 20nbsp;finibus suis exeant q. s. 6, 2: Inter finesnbsp;Helvitiorum (belui; A' helue: B'f) et Allo-brogum, qui nuper pacati erant, Ehodanusnbsp;fluit. 3: Ex eo oppido (Genua) pons adnbsp;Helvitios (belui: A' helue: B'^) pertinet. 7, 3: übi de eius (Caesaris) adventu Helvitii (belui: A' helue: B' f) certiores facti sunt, legates ad eum mittunt nobilissimosnbsp;civitatis, cuius legationis Nammeius et Ve-rucloetius principem locum optinebant, qui sonbsp;dicerent sibi esse in animo sine ullo male-ficio iter per provinciam facere, proptereanbsp;quod aliud iter haberent nullum: rogare,nbsp;ut eius voluntate id sibi facere liceat. 4;nbsp;Caesar, quod memoria tenebat L. Cassiumnbsp;consulem occisum exercitumque eius ab Helvitiis (helui: A helue: B'f) pulsum et subnbsp;iugum missum, concedendum non putabatnbsp;q. s. 8,1: Montem luram, qui fines Sequa-norum ab Helvitiis (helui: A helue: E'j3) 40nbsp;dividit. 4: Helvitii (Helui: A Helue: B'§\nbsp;ea spe deiecti navibus iunctis ratibusquenbsp;conpluribus factis, alii vadis Ehodani, quanbsp;minima altitude fluminis erat, non numquamnbsp;interdiu, saepius noctu si i^errumpere possent, conati operis munitione et militumnbsp;concursu et telis repulsi hoe conatu desti-terunt. 9, 3: (Dumnorix) Helvitiis (helui: A helue: B'^) erat amicus, quod ex ea ci-vitate Orgetorigis filiam in matrimonium 50 duxerat. 4: A Sequanis impetrat, ut pernbsp;fines suos Helvitios (helui: A' helue: B'^)nbsp;ire patiantur, obsidesque uti inter sese dent,nbsp;perficit; Sequani, ne itinere Helvitios (helui; |
Elv-e(i)t-iï
|
A' helue: jB'^) prohibeant, Helvetii (belui; A' helue:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ut sine maleficio et iniuria transeant. 10,1: Helvitiis (belui: A' Helue; -B7I) 6®®® ill animo per agrum Sequanorumnbsp;¦ et Haeduorum iter in Santouum fines facere.nbsp;11,1: Helvetii (Helui; A'lipr. Heluetii Bjl)nbsp;iam per angustias et fines Sequanorum suasnbsp;copias traduxerant et in Haeduoram finesnbsp;pervenerant eorumque agros populabantur,nbsp;10 6: In Santonos Helvitii (helui: A' belue;nbsp;pervenirent. 12, 1: ld (flumen Arar)nbsp;Helvitii (belui; A' belue;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ratibus ac lintribus iunctis transibant. 2: Ubi per ex-ploratores Caesar certior factus est tres iam partes copiarum Helvitios (be(ae)lui: Anbsp;heluetios B' heluetio4 Tpr.') id flumen tra-duxisse, quartam fere partem eitra flumennbsp;Ararim reliquam esse q.s. 4: Is pagus ap-pellabatur Tigurinus; nam omnis civitasnbsp;20 Helvitia (belui: A helue: ü/l) in quattuornbsp;pagos divisa est (l. pagus Tigurinus; 2. p.nbsp;Verbigenus; 3. p. Tougenus; 4. umfaftte dennbsp;sfricJi von der station ad fines, j. Pfgn annbsp;der TJmr, bis zum Bhein). 5; Hic pagusnbsp;unus, cum domo exisset, patrum nostrorumnbsp;memoria L. Cassium consulem interfeceratnbsp;et eius exercitum sub iugum miserat. 6: Itanbsp;sive casu sive consilio deorum inmortaliumnbsp;quae pars civitatis Helvitiae (helui: A'nbsp;30 belue: B'^) insignem calamitatem populonbsp;Romano intulerat, ea princeps poenas per-solvit. 13,1: Hoe proelio facto reliquasnbsp;copias Helvitiorum (belui; A' belue: B'nbsp;ut consequi posset, pontem in Arare faciendum curat atque ita exercitum traducit. 2:nbsp;Helvitii (Helui: A' HeluiHüR Heluetii J?(3)nbsp;repentino eius adventu commoti cum id,nbsp;quod ipsi diebus XX aegerrume confecerant,nbsp;ut flumen transirent, ilium uno die fecissenbsp;40 intellegerent, legates ad eum mittunt; cuiusnbsp;legationis Divico princeps fuit, qui bellonbsp;Oassiano dux Helvitiorum (belui: A helue:nbsp;B'p') fuerat. 3: Is ita cum Caesare egit:nbsp;Si pacem populus Romanus cum Helvitiisnbsp;(belui: A' belue: B’f) faceret, in earn partem ituros atque ibi futuros Helvitios (helui;nbsp;A' B,pr. belue: Bp\ ubi eos Caesar consti-tuisset atque esse voluisset; (4) sin bellonbsp;persequi perseveraret, reminisceretur et ve-30 teris incommodi populi Romani et pristinaenbsp;virtutis Helvitiorum (belui: A' Bpr. belue:nbsp;-B|3).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;14, 1: Eas res, quas legati Helvitii (helui: A' belue: B'p) commemorassent. 7: Ita Helvitios (helui; A' belue: R'jS) a maio- |
ribus suis institutes esse, uti obsides acci-pere, non dare consuerint. 15, 2; Cum equitatu Helvitiorum (belui :A' belue :R'^)nbsp;proelium committunt. 3: Quo proelio sub-lati Helvitii (helui: A' belue:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;quod quingentis equitibus tantam multitudinem equitum propulerant, audacius subsisteronbsp;non numquam et novissimo agmine proelionbsp;nostros lacessere coeioerunt. 16, 3: Iter abnbsp;Arare Helvitii (belui: A' belue: B'p) aver- lonbsp;terant. 17, 4: Si Helvitios (beluitios Anbsp;’’eluicio* M heluetios B'p) superaverint Romani, una cum reliqua Gallia Haeduis li-bertatem sint erepturi. 18,7: Ipsum (Humnbsp;norigem) ex Helvitiis (helui; A’ helue; B'p)nbsp;uxorem babere. 8: Favere et cupere Helvitiis (helui: A' belue: B'propter earnnbsp;adfinitatem. 9: Siquid accidat Romanis,nbsp;summam in spem per Helvitios (belui: A'nbsp;belue: B'p) regni optinendi venire. 19, 1: 20nbsp;Quod per fines Sequanorum Helvitios (helui; A belue traduxisset, quod obsides inter eos dandos curasset.- 22, 4: Helvitios (belui; A' belue; R'jS) castra movisse. 23, 1: Iter ab Helvitiis (belui:« belue; P') aver-tit. 3; Helvitii (Helui: A' Helue: R^), seu quod timore perterritos Romanos discederenbsp;a se existimarent, eo magis, quod pridienbsp;superioribus locis oceupatis proelium nonnbsp;commisissent, sive eo, quod re frumentaria sonbsp;intercludi posse oonfiderent, commutato consilio atque itinere converse nostros a novissimo agmine insequi ac lacessere coepe-runt. 24, 4; Helvitii (Helui: A Helue: Bp)nbsp;cum omnibus suis carris secuti inpedimentanbsp;in unum locum contulerunt; ipsi confer-tissima acie reiecto nostro equitatu phalange facta sub primam nostram aciem suc-cesserunt. 25,6; Helvitii (Helui; A' Helue;nbsp;B'p), qui in montem sese receperant, rursus 10nbsp;instare et proelium redintegrare coeperunt.nbsp;26,6; Se eodem loco, quo Helvitios (belui; A belue: B'P), habiturum. 27, 1; Helvitii (Helui: A Helue; B'p) omnium rerum in-opia addueti legates de deditione ad eumnbsp;(Caesarem) miserunt q. s. 4; Prima noctenbsp;e castris Helvitiorum (belui; A belue; B'p)nbsp;egressi ad Rhenum finesque Germanorumnbsp;contenderunt. 28, 3: Helvitios (Helui: Anbsp;Helue: B'p), Tulingos, Latobrigos in fines sonbsp;suos, unde erant profecti, reverti iussitnbsp;(Caesar). 4: Noluit eum locum, unde Helvitii (helui: A belue; B'p) discesserant, va-care, ne propter. bonitatem agrorum Ger- [Elv-ë(i)t-ïï3 |
Elv-e(ï)t-ïi
|
mani, qui trans Ehenum incolunt, lt;(e^ suis finibus in Helvitiorum (belui; J.' belue; J5'/3)nbsp;fines transirent et finitimi Galliae provin-ciae Allobrogibusque essent. 29, 1: In castris Helvitiorum (belui: A' belue; ü'/l) tabulae repertae sunt litteris Graecis con-fectae et ad Caesarem relatae, quibus innbsp;tabulis nominatim ratio confecta erat, quinbsp;numerus domo exisset eorum, qui arma ferrenbsp;10 possent, et item separatim pueri, senes mu-lieresque. 2: Quarum omnium rerum summanbsp;erat capitum Helvitiorum (belui; A' belue;nbsp;B'(5') milia CCLXIII q. s. 30,1; Bello Helvitiorum (beluic; 3f belueticorü AsJih. bel-uet; confecto totius fere Galliae legati,nbsp;principes civitatum, ad Caesarem gratula-tum convenerunt; (2) intellegere sese, tam-etsi pro veteribus Helvitiorum (beluic; AInbsp;beluet; Aslih. B' f) iniuriis populi Eomaninbsp;20 ab bis poenas bello repetisset, (3) tarnennbsp;earn rem non minus ex usu terrae Galliaenbsp;quam populi Eomani accidisse, proptereanbsp;quod eo consilio florentissimis rebus domosnbsp;suas Helvitii (belui; A' belue; Aslih. B'nbsp;reliquissent, uti toti Galliae bellum infer-rent imperioque potirentur locumque domicilie ex magna copia deligerent, quem exnbsp;Omni Gallia oportunissimum ac fructuosis-simum iudicassent, reliquasque civitates sti-30 pendiarias baberent. 31,14; Omnibus Gallisnbsp;idem esse faciendum, quod Helvitii (beluic;nbsp;Jf beluetii Ashh. B'^) fecerint, ut domonbsp;emigrent, aliud domicilium, alias sedes, re-motas a Germanis, petant fortunamque, quae-cumque accidat, experiantur. 40,7; Deniquenbsp;bos esse eosdem Germanos, quibuscum saepenbsp;numero Helvitii (beluic; 31 beluetii Aslib.nbsp;B'p') eongressi non solum in suis, sed etiamnbsp;in illorum finibus plerumque superarint,nbsp;10 qui tarnen pares esse nostro exereitui nonnbsp;potuerint. 13; Suam innocentiam perpetuanbsp;vita, felicitatem Helvitiorum (beluit; A'nbsp;beluet; Ashh. E'j3) bello esse perspectam.nbsp;4,10,3; Ebenus autem oritur ex Lepontiis,nbsp;qui Alpes incolunt, et longo spatie per finesnbsp;Nantuatium, Helvitiorum (eluicioU 31 hel-uet; Hs/ib.), Sequanorum, Mediomatricorum,nbsp;Tribuoorum, Treverorum citatus fertur. 6,nbsp;25, 2; Oritur (Hereynia silva) ab Helvitio-60 rum (heluitiorum B Aslib. beluioiorum A'nbsp;heluotiorum j3) et Nemetum et Eauricorumnbsp;finibus. 7, 9, 6; Gorgobinam, Boioruni op-pidum, quos ibi Helvetico proelio victos [ElT-ê(l)t-ïI] |
Caesar conlocaverat. 7 5, 3; Octona (milia) Pictonibus et Turonis et Parisiis et Helve- tiis (eluamp;iis 31 elcitiis Aslib. heluamp;i's B). Cic. ad Aft. 1, 19, 2 (a. u. 694): Atque innbsp;re publica nunc quidem maxime Gallici belli 'nbsp;versatur metus; nam Aedui, fratres nostri,nbsp;pugnant, Sequani puer malam pugnaruntnbsp;et Helvetii sine dubio sunt in armis excur-sionesque in provinciam faciunt. Senatusnbsp;decrevit, ut . . . legati eum auctoritate mit- lonbsp;terentur, qui adirent Galliae civitates da-rentque operam, ne eae se cum Helvetiisnbsp;coniungerent. de prov. cons. 13, 33 fa. 698):nbsp;Cum acerrimis nationibus et maximis Ger-manorum et Helvetiorum proeliis (C. Caesar) felicissime decertavit. pro Balbo 14, 32 (a. 698): Etenim quaedam foedera ex-stant, ut Cenomanorum, Insubrium, Helvetiorum, lapydum, nonnullorum item ex Gallia barbarorum {im (jegensatze zu pro- 20nbsp;vincia Eomana), quorum in foederibus ex-ceptum est, nequis eonim a nobis civis re-cipiatur. Liv. epit. 65; L. Cassius consul anbsp;Tigurinis Gallis, pago Helvetiorum, qui anbsp;civitate secesserant, in finibus Allobrogumnbsp;cum exercitu caesus est. 103; Caesar innbsp;provinciam Galliam profectus Helvetios,nbsp;gentem vagam, domuit, quae sedem quae-rens per provinciam Caesaris Narbonem iternbsp;facere volebat. Strab. 4, 3, 3 p. 193; Kul 30nbsp;ó 'P^i'Og ös slg 'ékrj fisyaXa y.ai Xigvriv ava-IHXui fie-yaXrjr, -^g igjamovrai xaVPccnol xalnbsp;Ovivdohxol xal tamp;v f'Eloujjmcov BcrgB)nbsp;rivsg xamp;v^'BitSQdlniiav. . . QaGÏ ós xal noXv-XQvSovg xovg ’Elovxjxxiovg, fii^ósv gsvxoi ^x-xov STxl XjjGxslav x^aTxécamp;ax xag xmv Kig^Qcovnbsp;svTXOQiccg lêóvxag' ccxpaviG^rivcii d’ avxSiv xanbsp;óvo (pvla xQiamp;v ’óvxcov xaxa OXQaxsltxg. öficognbsp;ö ix xamp;v loinav xö xamp;v sniyóvcov TtXxjd'ognbsp;èórjlcoasv 6 ngbg Kalcaga xov amp;sbv noXs/xog, ionbsp;êv co xsxxcxQdxovxcc (ivQidósg 6(X)(idxmv di-sipamp;dQrjaav, xovg ós Xoinovg Ga^ssamp;ai gsamp;ilxsvnbsp;slg bxxaxiGy^iXiovg, onag gi] xoxg Fsg^avotgnbsp;ófiÓQOig ovGiv SQxjgov x^v %dgt;QC!v è.q)y. 4; Msxdnbsp;ós xovg ’EXovrjxxlovg Hrjxoavol xal Msöioga-XQixoi xaxoLXOvSi xbv Fgvov, sv oïg iÓQvxainbsp;FsQjjKxvixbv samp;vog TtsQaimamp;sv êx xxjg oixsiagnbsp;Tqi§ox%oi. iv ós xoïg 21t\xoavoïg sGxc xb bgognbsp;6 ’lovQdaiog, ëioqiisi d EXovrjxxlovg xcd Hrj-xoavovg. insg ovv xSgt;v EXovxjxxlcov xal xamp;v 5onbsp;Egxoctvamp;v Aióovox xcti Aiyyovsg olxovGi xcQbgnbsp;óvGiv. 4, 3 p. 196; Eïqgxai ós xal xb xamp;vnbsp;EXovfjxxlwv TtXlj'd'og xal xb xamp;v Aqovs^vcov |
Elv-e(i)t-ïï
|
xai TO xSrv avufiaj(^a)v, amp;v ij TtoXvavamp;Qco-niu q^alviruL %al ottsq sÏttov ij tamp;v yvvatxav agsTT) TiQog rb ti'xTeiv xal sxTQScpsiv rovg naï-Sag, 6, 8 p. 206: ’E^rjg ós ra xtQog sa fiêgr]nbsp;Tcóv OQamp;v xal ra sniGrQScpovTa TtQog vorovnbsp;^PaiToï xal OvivóoXcxol xarsj^ovsi óvvdrCTov-T£S ’EXovTiTTioig xal Botoig' imixsivrai yaqnbsp;volg sxsivav nsóloig. . . . EXovrycxiav xal 2i]-xoavcbv xal Botav xal Fs^fiavav. Ilj9.208:nbsp;io’'Egxi Ós xal sv aQiaxsQa arpsïGi xb AovySov-vov xal TTjv insQxsifisviiv ya^av sv avxa xanbsp;üoivlva naXiv èxxgoTtij ëia^avxi xbv Poóavovnbsp;1] XTjv XifJivrjv X7]v Arjfisvvav sig xd EXovrjX-xiav nsóla, xavxsvamp;sv sig 2‘rjxoavovg ixisq-ê'SGig ótd xov Póga bgovg xal sig Aiyyovag.nbsp;7, 1, 5 p. 292: PlgoGanxovxax ós xrjg Xifivxjgnbsp;(Bodensee) sit oXiyov fisv oi 'Paixoi, xb ósnbsp;nXsov EXovrjXXLOi xal OvivóoXixol {xal 7jnbsp;EXovxjxiav êgrjfxia Müllery xal rj Boiav sgij-20 pia. 2, 2 p. 293—294 (aus Poscidonios):nbsp;Tovg ós KipPgovg ogprjGavxag -snl xbv xónovnbsp;xovxov, aTtoxgovGamp;évxag iwb xav Boiav stxInbsp;xbv quot;iGxgov xal xovg Sxogólaxovg FaXaragnbsp;xata^xjGat, six’ ixtl TsvgiGxag xal TavgiGxovg,nbsp;xal xovxovg FaXdxag, six sxtl EXovr]xxiovg,nbsp;7ioXv%gvGovg psvdvógag sigrjvaiovg ós' bgav-xag ós xbv sx xav XyGxrjgiav tcXovxov éxisg-^dXXovra xov xtag’ savxoig xovg ’EXovxjxxiovgnbsp;sitagd'Xjvai, pdXtGxa ó’ aóxav Tiyvgivovg xsnbsp;30 xal Tavysvovg, aGxs xal GvvsgogprjGai. ndv-xsg psvxoi xaxsXvamp;rjGav vtxo xav ’Papaiavnbsp;avxoi xs oi Kip^goi xal oi Gvvagdpsvoi xov-xoig, oi p'sv VTtsg^aXóvxsg xdg quot;AXTtsig sig xx]vnbsp;IxaXiav, oi ó’ s%a xav quot;AXTtsav. 5,1 p. 313:nbsp;Tfjg Xipvx\g xxjg xaxd xovg OvtvóoXixovg xalnbsp;’Paixovg xal ’EXovxjxxiovg. Plin.n.Ii.4,106:nbsp;. . . Sequani, Eaurici, Helveti. Coloniaenbsp;Equestris et Eaurica. 12, 5: Produnt Al-pibus coercitas et turn inexuperabili muni-40 mento Gallias, bano primum babuisse cau-sam superfundendi se Italiae, quod Heliconbsp;ex Helvetiis civis eamm fabrilem ob artemnbsp;Eomao commoratus ficum siccam et uvamnbsp;oleiqtie ac vini praemissa remeans secumnbsp;tulisset. Tae. h. 1, 67: Inritaverant turbi-dum ingenium Helvetii, Gallica gens olimnbsp;armis virisque, mox memoria nominis clara,nbsp;de eaede Galbae ignari et Vitellii imperiumnbsp;abnuentes . . . Eapuerant (die soldaten Cae-30 cina’s) pecuniam missam in stipendium ca-stelli, quod olim (seit langer geit) Helvetiinbsp;suis militibus ao stipendiis tuebantur: aegrenbsp;id passi Helvetii, interceptis epistulis, quaenbsp;nomine Gei-manici exercitus ad Pannonicas |
legiones ferebantur, centurionem et quos-dam militum in custodia retinebant . . . Missi ad Eaetica auxilia nuntii, ut versosnbsp;in legionem Helvetios a tergo adgrederentur. 69: Haud facile dictu est, legati Helvetiorum minus placabilem imperatorem an militemnbsp;invenerint q.s. 70: Caecina paucos in Helvetiis moratus dies. G. 28 (a»(S (laes. 6,24):nbsp;Inter Hercyniam silvam (im osten) Ehenum-que (im westen) et Moenum (im norden) lonbsp;amnes Helvetii (bis a. 113 a. Ghr.), ulte-riora Boii, Gallica utraque gens tenuere.nbsp;Flut. Caes.lS: AXXa yag b gsv xtgaxog avxanbsp;xav KsXxixav TioXspav Ttgbg’EX^tjxxiovg Gvv-sGxrj xal Tiyvgivovg, o'i xdg aóxav óvaósxanbsp;TióXsig xal xapag xsxgaxoGiag spngr^Gavxsgnbsp;syagav ngÓGa óid xrjg inb ’Papaiovg FaXa-xiag, aGnsg naXai Kip^goi xal Tsvxovsg, ovxsnbsp;xóXpav sxsivav vnoóssGxsgoi óoxovvxsg sïvacnbsp;xal 'wXrid'og bpaXag xgLaxovxa psv ai naGai 20nbsp;pvgidósg ovxsg, sïxoGi dè ai payópsvai piagnbsp;ósovGai. xovxav Tiyvgivovg p'sv ovx avxóg,nbsp;dXXu Aa^ixjvbg nspipamp;slg éjt’ avxov nsgl xbvnbsp;quot;Agaga noxapbv Gvvsxgitjjsv, EX^rjxxiav ósnbsp;avxa ngóg xiva txóXiv cpiXrjv dyovxi xxjv Gxga-xidv xaamp;’ bóbv dngoGÖoxritag sitiBspsvavnbsp;cpamp;aGag snl yagiov xagxsgbv xaxscpvys. Suct.nbsp;Vesp. 1: Eaenus apud Helvetios exercuitnbsp;(der vatcr des Vespasianus) ibique diem ob-iit. Flor. 1, 45 (3, lO), 2: Primus Galliae 30nbsp;motus ab Helvetiis coepit, qui Ebodanumnbsp;inter et Ebenum siti, non suffioientibus ter-ris venere sedem petitum, incensis moenibusnbsp;suis; boe sacrarnentum fuit, ne redirent q.s.nbsp;Ptol. 2, 9, 10: Msxd xb vnoxsipsvov avxoïgnbsp;(AóyyoGiv) ogog, o xaXsixat ’lovgaaaóg, ’EX-ovixioi nagd xbv Pxjvov noxapov, av noXstgnbsp;Favóóovgov (UaXóóovgov Cluver), 0ógognbsp;Ti^sgiov. 11, 6: OviGnioi (oviGnot X)nbsp;xal x) xav ’EXovqxiav (ovsXxjxiav X) sgripog ionbsp;(nördlich von der rauhen Alb) psygi xavnbsp;sigrjpsvav ’AXniav ógsav. Appian. Gall. 1, 3: KalGag ós noXsprjGag avxoïg (KsXxoïg) ngaxov p'sv ’EXovrixiovg xai Tiyvgiovg ccpcplnbsp;xdg scxoGi pvgidóag bvxag svixgGsv. oi Ti-yvgiot ó’ avxav xxs. 15: Eamp;v'g êvo Ttyv-gioL xal'EXovrjxtot sg xriv’Papaiav KsXxixr]vnbsp;sGs^aXov, xal xovxav xbv GxóXov b KaÏGagnbsp;Fdiog nvamp;opsvog óisxsiyiGsv oGa nsgl Foóa-xóv sGxi noxapov ig sxaxbv xal nsvxrpiovxa 50nbsp;Gxaóiovg paXiGxa. xal ngsG^svGapsvoig snlnbsp;óiansiga xoïg noXspioig vnsg Gnovóav sxé-Xsvsv opxjga óovvai xal ygTqpaxa. dnoxgiva-psvav ó siamp;xGamp;ai xavxa Xap§dvsiv, oigt; öióó- [ElT-ë(I)t-n] |
Elv-ë(ï)t-ÏI
|
vat, ^ovlóixsvog (pamp;aeai zrjt' Sfiai^ficav avrav, ijcl fisv Tovg Tiyvqiovg eAKOffoKg ovrag Ênsfinsnbsp;Aa§irjvóv, airbg óè inl zovg ^EXovtjriovgnbsp;ilóÓQSi, TtQOöla^cov ralaxmv tamp;v oqsccov ignbsp;diG^VQiovg Kal yiyvixai uda^Ltjvm xo SQyovnbsp;Evnaqég^ aóoKrjXOtg Tiyvqloig xtiql róv noxa-ftóv imnsaóvxi, xai XQexjiafièva Kal GKeëaGavxinbsp;xovg TtoXbovg iv aGvvxa^ia. Pólyaen. strat.nbsp;8, 23, 3: KaïGaq ’EAoit[l]»)iT:totg inoléiisi.nbsp;10 o-Siot ftotpcj Falaxcav kxL Dio 38, 31, 2nbsp;(a. 58 a. Chr.): 'Elovryxioi yaq nX'qd'u xenbsp;UKyd^ovxsg Kal ymqav ovk aixdqKrj xy itolv-avd’QcanCa Glt;pS)v ïypvxEg yéqog /lév xi EKniy-Tptti ig amp;noiKlav ovk yamp;élrjGav, (ly xal öia-GTCaGamp;évxig svcm^ovXevxóxeqot xoïg XvTxyamp;eïGinbsp;noxa V7t avxamp;v yivavxai, xtavxeg dh órj oitv-avaGxyvai ^ovlrjamp;évxsg mg Kal ig sxiqav xivdnbsp;xc4 Ttlslm Kal PsXxim yaiQav fiexoiKiGamp;yGÓfic-VOL xag xe Kcafiag Kal xdg nóleig Gepmv and-20 Gag i'y.avGav, amp;Gxe fxyóéva fiexdfieXov xrjgnbsp;dvaGxdGsmg TCOiyGaGamp;at. 3; Kat xivag [|it£v]nbsp;xoft ixéqovg xmv aixmv öeojuivovg 7tQ0Gla§óv-xeg djtyqav, ’OqKSxóqiyóg GcpiGiv yyovyévov,nbsp;lt;^iv vmy k'xovxeg xóv xs’Poöavbv Sia^yvat Kalnbsp;nqbg xaïg AXneGl nov KaxotKtGamp;yvai y.xi.nbsp;32, 3: 'O ydq KatGaq (po^r]9eig, yy xal iitlnbsp;xyv TóXoGav ol ’EXovyxtoi xqdnmvxai, etXexonbsp;fiex’ ixetvmv avxovg dfivvaGamp;at fiaXXov ynbsp;GvytpqovyGaGt GcpiGiv, onsq evöyXov yv iGÓ-30 fisvov, itoXefiyGai. 4: üqoGTteGmv ovv öidnbsp;xavxa xoïg ’EXovyxioig xbv quot;Aqaqiv dia^at-vovGi xovg fi'ev xeXevxawvg iTtaKoXovamp;ovvxagnbsp;iv avxm xm nóqm Siéqi9stqs, xovg 6e txqokb-ymqyKÓxag ig xoGovxov ix xov alepviötov Kalnbsp;ix xov xdyovg xyg ëtm^emg kuI ^ix^ xyg nv-Gxemg xmv dnoXmXóxmv iginXy^ev, mGxe ignbsp;ófioXoyi'av inl ymqa xivl iQeXyGai iXamp;eïv.nbsp;33: Ov fiivxoi xal Gvvé^yGav Kxê. Athenae.nbsp;6, 23nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;233'^ (aus Poseidonios): Aeiyyaxog ¦10 fièv ovv XGqtv * ** ineineq ininóXaiov avxmv ioxt xb yévog^ eï y' iv xaïg iG^axiuïg xyg ot-Kovfiivyg xal noxdyia xd xvyóvxa ipyyfiaxanbsp;XqvGov Kaxaq)éqei xal xavxa yvvaïxeg xal dv-óqeg aGamp;eveïg xd GÓyiaxa Gvv xaïg dfifioignbsp;¦ujtOTpTjj^ovTEg ëuGxaGi Kal nXvvavxeg ayovGivnbsp;inl xyv ymvyv, mg naqd xoïg 'EXovyxïotgnbsp;(Schweighauser; inovyxioig A) cpyolv b ijj.bgnbsp;noGeiömvtog xal dXXoig tigI xmv KeXxmv.nbsp;Solin. 2, 53; Qui amnis (Rhodanus) praeci-50 pitatus Alpibus primo perHelvetios ruit. TP:nbsp;Auenticum.Heletiorum. IA 352,4: Aven-ticulum Elvetiorum. luUan. Cacs. p. 321A:nbsp;Kal xovg El^£[ö]n'oug Gimnm xal xb xmvnbsp;’J^yqmv l'd^vog. p. 321 P: ’AXkd dvayxdGetg |
[ijiiv-g(i)t-n] ft£ l£y£iv, unmg lt;(Gvy fi'ev iyqi'jGm nexqmg amp;y-§awig, iym 6s xoïg ’EA|3£[ö]notg (ptlai/'amp;pw-jrtog. ISutrop. 6, 17, 2; Is (C. lulius Caesar) primus vicit Helvetios, qui nunc Se-quaui appellantur, deinde vincendo per bellanbsp;gravissima usque ad Oceanum Brittanicumnbsp;processit. NG 9, 3: Civitas Elvitiorumnbsp;{var. beluit heluic eluet heluet:), id estnbsp;Aventicus. Notae Tiran. 86, 99: Hilvitius.nbsp;Orosius (arts Caesar) 6, 7, 3; HeWitiorum lonbsp;aniraos, fortissimae Gailorum omnis gentisnbsp;ea vel maxime causa quod perpetuo paenenbsp;cum Germanis bello altercabantur a quibusnbsp;Rheno tantum flumine dirimuntur, Orgeto-rix quidam princeps, gentis spe totas inva-dendi Gallias in arma accenderat q. s. 5:nbsp;Omnis multitude Helvitiorum, Tulingorum,nbsp;Latobogiorum, Rauracorum et Boiorumnbsp;utriusque sexus ad centum quinquagintanbsp;et septem milia hominum. — Inschriften. 20nbsp;(Peutsch-Altenburg) CIL Hl 11257: .... ......ne . . vico S[alodurensi] . . inus . . . .... [Qui]ri(na) Fl(avio) Aven[tico Helve-tjiorum [dec(reto)] dec(uriouum). (Geisel-hrechting, a. (ii p. Chr.) d. ui p. 846: Alae Gemellianae . . . gregalibus Cattao Bai-dlf(i-lio), Helvetic et Sabinae GammI filiae uxorinbsp;eius Helvetiae et Vindelico f. eius et Mate-rionae filiae eius. (Bei Baah, a. 133) igt;.nbsp;XLVii p. 1978: Ex gregale Claudio Motti 30nbsp;fGlio) Novano Helvet(io) et Secundo f(ilio)nbsp;eius. (Tiiest) Y 536: [Pr]aef(ectus) gaesa-[torum Raetoi'jum (?) Helvet[iorum]. (Gr. St. Bernhard) Notizie dcgli Scavi di Anti-chitd 1892 p. 68: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Poenino C. Domitius Carassounus Hel(ve-tius), mango v. s. 1. m. (Bom) VI 3302:nbsp;D(is) M(anibus) M. Ulpius Liberalis nationenbsp;Helvetius. EE 5 p. 233: I)(is) M(anibus) P. Aelius Pom......Helvetius. (Genf) lo CIL XII 2597: L. Sanct(ius) Marcus civis Hel(vetius). 2618: ... [Pojntifex, triuui-[vir loc(oi’um) publ(icorum) persejql^uendo-rum), c(urator) c(ivium) R(omanorum) con-(ventus) He[lvetici] .... fAT/owj XIII 5013; . . . no. f. Corn(elia tribu) .... antabro cu-r(atori) c(ivium) E(oinanorum) convent(us) Helvetic(i). (Vidy bei Lausanne) 5026:nbsp;C(urator) c(ivium) R(omanorum) conventusnbsp;Hel(veticij d. s. d. (Yverdon) 5063: Ilvir(o) 5onbsp;col(oniae) Hel(vetiorum) (= Aventicum).nbsp;(Avenches) 5079; Numinib(us) Aug. et ge-nio col(oniae) Hel(vetiorum) Apollini sacrum. 5085: [luliae] Domin[a]e Aug. (fa. |
Elvetius
Elvius
217 p. Chr.) matri [c]astror(um) Hel(vetii) publicfe]. 5089: Colonia pia Flavia (vonnbsp;Vespasian) constans emerita [Helvjetiofrjuii^nbsp;Ibederata. (Münchweïlcr)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;|Leg. A]u-
gust. pr(o) pr. [Gerjman. supenor(is) [Hel-(vetii) p]ubl(ice) patrono. 5092: Exactor[i] tributorum in Hel[v(etiis)] communis vica-riu[s]. (Avcnches) 5093: [CJol(onia) pianbsp;Flavia constans emerita Hel vetior(um\ 5098:nbsp;10 Ordo decrevit Helveti publice inpend(iumjnbsp;remiser(unt). 5099: Helveti publice inpen-dium remiser(unt). 5110: C. Valer. C'. f. Fab.nbsp;Camillo quoi publice funus Haeduorum cl-vitas et Helvet(iorum) decreverunt et clvi-tas Helvetl^iorum) qua pagatim, qua publicenbsp;statuas decrevit lulia C. lull Camilli f. Fe-stilla ex testamento. (Bei IHcrre-perfuisnbsp;oherhalb Biel) 5166: Ilvir/i col(oniae) Hel-vet(iorum) (= Avenclies). (Worms) CIBnbsp;20 890: Licinus ClossI. . . f. Helvetius ann.nbsp;XLVH. eques ala I Hisp(anorum). (Zahl-hach) 1227 = Uaug w. 41: Ilufus Coutu-svati f(ilius), natio(ne) Elvetius eques ala(e^nbsp;Ispanae. (Oeliringcn) CIB 1559: Coh(ors)nbsp;T. Helve(tiorum) et Britt[on(es)] Aure(lia-nenses). 1560: . . . [HJelve. et Brit. 1563“:nbsp;Cob(ors) T. Hel(vetiorum). Coh(ors) T.nbsp;Hel(vetiorum). (Boekingen, a. 148 p. Chr.)nbsp;1583: Nasellius Proclianus gt; (centurio) leao g(ionis) VIH Aug(ustae) praepositus chor-(tis) ï. Helvetiorum. 1586: Cob(ors) I Hel-vet[ior(um)]. (Botenburg) 1639: Dis Ma-n(ibus) Matrona Caratulli f(ilia) cives Hel-(vetia). 1640: D(is) M(anibus) Tessiaenbsp;iuenili Hel(vetiaej an. XXXVH. Silius Victor Hel(vetius) coniugi et sibi f. c.
Elvetius M. Helvetia JF. «owm. (Constantine) CIL VHI 7074: Helvetia . . . (Waldfischbach, saec.3) WZ 4 s. 358: Ma-40 rini, lanuari, Elveti(i) Donneti fili(i)s.
Aquae Helveticae oder Helvetiorum vicus, j. Baden an der Limmat, bei Zürich.nbsp;(Begensburg) CIL Hl 6017, 2: Aquis Hel.nbsp;Gem(ellianus) fecit. (Beaumotte-les-Fin, dép.nbsp;Ilautc-Saónc, sacc. 1 ex. odei' 2) Bevue desnbsp;Sociétés savantes 7“ sé'., t, 4 (1881) p. 68,nbsp;231 ƒ.: Aquis Hel. Gem[ellianus]. (Avcnches)nbsp;IH n. 343, 4 M.: . . . He[l]. Gemellianus f.nbsp;Catalog der Collection A. Castellani, Barisnbsp;50 1884, s. 37 n. 334: [Aquijs Hel(veticis)nbsp;Gemellianus f. (Mandeure, Loubs) BSAFnbsp;1892 p. 223: Aquis Hel(veticis) Gemellianus fecit. (Carlsruher museum n. 718, vm-bekannten fundorts): Aquis Hel. Gem ...
(lm museum zu Mainz); Aquis Hel.... (Mainzer museum, auf dem Kastrkh gefun-den) Lindenschmit, Alt. h. Vorz. III 5 1. 5nbsp;n.7: [Aquis Hel. Gemellialnus f. (BeiBfaf-fikon) Mitth, der ant. Ges. in Zurich 15 s. 155nbsp;1. XVI n. 13: [Aquis Hel.j Gemellian[us f.jnbsp;(Fricdberg in der Wetterau, Oberhessen) WKnbsp;8 (1889) sp. 139—141: Aquis Hel Gemellianus f(ecit). Audi aus Straftburg.
ElvStos nach Zangem. villeicht*B\ueiam, lo stadt der Triboci, j. dorf EU an der III, beinbsp;Benfeld im Elsafi. Btol. 2, 9, 9: quot;Elxrj^og
{Muller ci. ӣlj3r]Tog, vorlage elxjjroj, daraus
èi.y.ïjrog'). TB: Heiellum {Müller ci. Helbe-tum?). IA 252, 4: Elveto {var. helueto). 350, 2: Elveto {var. helueto). 354, 4: El-vetum {var. heluetum; cod. Escor. elbeiumnbsp;= Elbetum). Bav. 4, 26 p. 232, 3: Alaia.
Elv-il vgl. ligur. Ilva Ilvates, V. in der clientcla der Seqtiani, iirsprUnglich am fl, 20nbsp;Elav-er (Allier), nördlich von den Arvernern,nbsp;im süden der Bituriges und Aidui, dép. Ar-dèche, Vivarais. Cacs. b. G. 7, 7, 5: Im Hel-vios (heluios A'B Ashb. T eluios Ujm.)., quinbsp;fines Arvernorum contingunt. 8,1: In Hel-vios proficiscitur. 2: Mons Cevenna, quinbsp;Arvernos ab Helviis (heluiis AB Ashb. liel-uis T eluiis M) discludit. 64, 6: Gabalosnbsp;proximosque pagos Arvernorum in Helviosnbsp;(eluios MAshb. heluios cett.)... mittit. 65,2: 30nbsp;Heluii sua sponte cum fiiiitimis proelio congressi pelluntur et Gaio Valerio Donnotauro,nbsp;Caburi filio, principe civitatis, conpluribus-que aliis interfectis intra oppida ac murosnbsp;conpelluntur. 75,2: Arvernis adiunctisnbsp;Eleutetis (Helviis ci. Ukert). b. c. 1,35,4:nbsp;Agros Volcanim Arecomicorum et Ilvorumnbsp;publice iis concesserit. Strab. 4,2,2 p. 190:nbsp;Ta ó'è fieta^v rov Baqovva xal toü AeCyrjQognbsp;eamp;vi] TK nQoOxelgeva roig 'Axoviravoïg èanv 40nbsp;'Elovoi g'sv anb rov BoSavov rrjv aq^rju i'xov-rsg. Blin.n.h. 3,36: Alba (ligur.) Helvorumnbsp;(j. Aps, dép. Ardèchc, arrond, Brivas, cant,nbsp;Viviers; Vivarais). 14, 43: Septem his an-nis in Xarbonensis provinciae Alba Helvianbsp;(albo oliua, oluia codd.) inventa est vitisnbsp;uno die deflorescens, ob id tutissima. Car-bunicam vocant, quam nunc tota provincia
conserit.
Elvius M. Elvia F. vermengt mit lat, 50 Helvius -ia; celtisch mag cs sein in (Villa-viQOsa) CIIj II 136: Deo Endovellico sac.nbsp;lunia Elvina voto succepto Elvia Ybas ma-
[Elvetius — Elvius]
-ocr page 730-Elv-ïcus
Elvo-rix
|
ter filiae suae Yotnm succeptum animo li-bens posuit. (Bei Klein-Stübing) III 5447: C. Attius Propinqui lib. Senno an. LX etnbsp;Elvia Oclatius et Einita con. v. f. (Pompcji)nbsp;Petra 14. 33: M. Helvius Catullus. (Novara) CIL V 6624 — Pais n. 890: Elvionbsp;Eluconis f(ilio) Salamae fill posuerunt patri.nbsp;(Polenzo) CIL V 7622: M. Elvius Maximusnbsp;sibi et Mettiae Eirminae uxori M. Elvionbsp;10 Cimbro patri Elviae Eufillae matri, Elviaenbsp;Eidae sorori, Didiae Clementi socerae. (Bom)nbsp;VI 3600: Q. Helvius spec(ulator) D (cen-turia) L(ucii) Staieni. . . T. Helvius fraternbsp;et Q. Helvius Gallus pater. 16100: D(is)nbsp;M(anibus) s. Corintho Hélvi Philippi ser. exnbsp;Lusitania municip. Collipponensi. (Pentima)nbsp;EE 8 p. 37 n. 149: Carviliae Helvia Aiavi.nbsp;(S. GiovaniinCarico)X 5585: T.ElvioEregel-lano. (Grenoble) XII2243: P. Helvius Massonbsp;20 dec(urio) Viennensi[s]. 2259: P. Helviusnbsp;Masso. (Nimes) 3217 undp.SSQ: Dis Ma-nib(us) Helvl Ecimarl Volt(inia) Vitalis.nbsp;(Narhonne) 4736: Helvia) . . . ricci f. Secundi. (Lyon) Wïlmanns 2235 = Allmernbsp;et Biss. n. 180: L(ucio) Helvio L(uci) filionbsp;Voltin(ia tribu) Erügi curatóri nautarumnbsp;bis, Ilvir(o) Viennénsium. (Trion) t 3 JJ. 319nbsp;w. 347: Helvia Gaetioa. (Caclenet, depart.nbsp;Vaucluse) Orélli 1988 = 3ISAF 48 p. 331:nbsp;30 Dexivae et Caudellensibus C. Helvius Primus sedilia (steinhanlce) v. s. 1. m. (Saint-Bomain-en-Galle, dép. du lilióne, canton Con-drieu) BE Nr. 50 (1888) n. 730 pgt;- 381:nbsp;Helv(ius) Luc(....) V(iennae) f(ecit). (Ilainz)nbsp;BI 72 s. 136: Q. Helvius Bucco. —nbsp;Helvi-anus 31. cogn. (Aquileja) CIL Vnbsp;961 bis: C. Lucretius Helvianus. . . . C. Lu-oret(ius) Helvianus. (Nimes) XII 3608:nbsp;Taucius Helvianus. -— Fimdus: (Barcelona)nbsp;40 CIL II 4587: Cuiius relic(uiao) in Helvi-ano posite sunt. (Veleia) XI 1147 ^.6,13:nbsp;Eundus Helvianus. Elv-ïcus élvisch. Plin. n. h. 14,18: lam inventa vitiS per se in vino picem resipiens,nbsp;Viennensem agrum nobilitans, Arverno Se-quanoque et Elvico (sotanoque et ellinconbsp;codd?) generibus, non pridem haec inlu-strata atque Vergili vatis aetate incognita,nbsp;a cuius obitu XC aguntur anni. s. vitisnbsp;50 helvennaca. Elv-illus M. fig. (London; Littington bei Boyston; York) CIL VII 1336, 439:nbsp;Elvilli (gen.). Elvinia F. (Zwischen Gradwein und [E1v-icu8 — Elvo-rls] |
Klein-SmUng) CIL III 5446: Elvima. (Hartberg) 5512: Cirp(ia) Elvima co. , Elvin-ius Helviuius 31. (Bom) CIL VI 16825: Helvinius et Tarronius fratres.nbsp;(Lyon, seit ¦ Vespasian) Boissieu p. 319 —nbsp;Allmer et Biss. n. 58: D(is) M(anibus) M.nbsp;Titi(i) HelvinI, veterani leg(ionis) VI Vic-tr(icis). (AngouUme) Esperandieu 144: El-vinie. Elvinus. luvenal. 3, 320 sg.: Me quo-que ad Helvinam Cererem vestramque Dia-nam ] converte a Cumis. Bazu scholia: Ibi namque apud Aquinum colunt numinanbsp;earum dearum, quae colunt in Galliis. (cf.nbsp;CIL X 5382.) (Villavigosa) CIL II 136:nbsp;lunia Elvina. (London) VII 1336, 440:nbsp;Of(ficina) Elvin(i). (Zwischen Aps und Mé-las) XII 2680: D(is) M(anibus) et memoriae lanuaris Helvini (von Alba Helvorumnbsp;= Aps) fllii Albinus Helvini fratri incom-para(bili). (Nimes) 3806: Q. Pompei//'/Djnbsp;E[l]vini ///// p. Elvio-maro-s 31. SUher-mUme der trans-padanischen Boier. Muret-Chab. pi. LII n. 10029: B ELVIOMR. Elvisi-anus 31. cogn. (Kobenz, bez.-amt Knittelfeld) CIL III 5468: Vibius Elvisianinbsp;(filius) et At(tia?) Brigantia con(iux) an-(norum) XXXX, et Boniata con(iux), etVi-biano f(ilio) an(norum) XX. Elv-isius 31. Helvisia Elvissa F. (3Iariasaal in Kcirnten) CIL III 4909: El-visio Saxami f(ilio) et Maximae Spirviconisnbsp;f(iliae) ux(ori) et Eestituto f(ilio) an(no-rum) XVI. Tertia et Elvissa filiae f(eoerunt).nbsp;(Salerno) X 653 == 600 auct: Helvisianbsp;Paulina. Elviss-o(n) 31. (Hasenbach bci Taxen-bach, Unterpinzgau) CIL HI 5523: Atitto Atevali f(ilius) ann(orum) LXXV hie s(itus)nbsp;e(st). Uttu Elvissonis f(ilia) uxor. Mom-mus Atittonis f(ilius), Conginna Quordaionisnbsp;f(ilia) fil(ius) nu(rus) par(entibus) fec(e-runt). Elvitii s. Elvetii. Elv-onti-tt 31. (Genouilly, depart. Cher, arrond. Bourges, cant.Graqay) BC 15,237:nbsp;Elvontiu (nomin.) ieuru Aneuno Oclicnonbsp;Luguri Aneunicno. Helv-onus fundus. (Veleia) CIL XI 1147 p. 1, 93: Eundus Helvonus. Elvo-rix M. (Bom) CIL VI 3593: lu-l(ius) Elvorix. (3Ietz) Wilthcim, Lucilib. p. 191, fig. 168 = Bdbert et Cagnat, fasc. 3 30 40 |
50
-ocr page 731-1433 nbsp;nbsp;nbsp;-erna •— ? Em-ona
J). 150 —151; Nigro Ura'0'ari f(ilio) Elvo-[rix]; Primus contubernali suo.
-erna in *Veiiixema, cf. Venixama, Ve-nixiema.
¦ ? Emaicus M. (Nijmegen) GIB 79: Emai-cu(s) fecit (zweifelhaft).
[L. 1 Luc[cei]o Q. f. [PJrontoni cos. pr. aedil. pl. Emanenses patrono.
10 Eiiiaimeanus M. (Schratzlach hei Fric-sacli) GIL in 11642 : Saturn[i]n[i]a Eman-neani [f.] Optata.
emarcus vitis s. marcus.
Embau? Gallische hronze-müme der Bi-turiges. Muret-Ghah.pl.FlYn.il90: MBAV.
4191. 4192: EMBAV. 4193. 4194: AB.
*eniben- embeniii hutter, nach Stólccs aus mben-, in ir. imb, gen. imme (aus dernbsp;B-declination eingedrungen), dat. -immim, cf.
20 Ox. 2: emmeni, w. ymeuyn, corn, amenen, l. emenin gl. hutirum, mbret.Cathol. amanenn,nbsp;nhrei. aman(n) amanen, vannetais amenén,nbsp;has-vannet. amonen, lat. unguen, umhr. urnen,nbsp;nlid. anebo, nlid. anke, apr. anctan, ai. aiïjasnbsp;anji-s salhe, schmuclc.
Embiscara fl. die Emscher. em-brec-to-n neutr. o-stamm, sing. noni.nbsp;eingetwnlder hiften, nach Stolces von en- innbsp;und *mrek eintunlcen, einweichen, lat. mar-30 cere marcidat marcor; Bezzenherger vgl. Ut.nbsp;i-mèrktes eingciveicht, mèrkti eimceichcn, su-niarkyti auftveichen, zcrquetschen, zermatschen,nbsp;marka, lett. m^rka flachsröste, Tclr. morokvanbsp;morast. Hesych.: ’'Evtqlvov (intritum?): zonbsp;óiovLOv (lis Sl oivov) IftjSpfofta, ö (lis oi)
Balaxai ifi^qsKzóv (ptxGiv. s. zii braci.
Embri-acuni Embrica, 0. j. Emhry, dep.
Bas-de-Galais, arrond. Montreuil, canton Bruges.
io -eiiielus ligurisch, in mons (?) Blusti-eme-lus, fons Lebri-emelus; cf. Cemenelum?
? Emër-ÏUS M. l) bischof von Saintonge.
Fortunat. carm. 1, 12, 5: Cui mox Ëmërms successit in arce sacerdos. Greg. Tur. h. F.
4, 19 (26) ztoeimal: Emerium. 2) Greg.
Tur. h. F. 10, 8: Emerium, huius puellae consubrinum.
emerum. Gloss. Monac. 14395 zu Prudent. c. Symm. 2, 23: Ear, amar (ahd.),
30 quod Galli emerum dicunt.
?Emia fig. (Amiens) Schuerm. 2070:
IIMIA. (Iryon, Trion) Allmer et Diss. t. 4, p. 326 n. 497, 470; IIMI.
1434
Enii-auus Al. Vita Fursci 7, 39 ASS lO.ian. 11 p. 41; A Foillano et Emiano ab-batibus.
Eniiiiianus il£ Miracula Fursci 2, 14 ASS IG.ian. IIjj. 43: Gum sancto Eminiano.
3, 15 p. 43: Eminianum.
Eminiiim s. Aeminium.
?Emmius M. Glust. 4, 50, 9, a. 291: Eminio Eufiniano (dat). (Faliconc) GIL Vnbsp;7943: Eminio Paterno. (Louai) Sdiuerm. lonbsp;2072; Emin.
-envio- suffix in Art-emius Art-emia? Grist-emia, Erd-emius, Qicor-emio; cf. Gand-amius.
PEmilliS F. (Merida) GIL II 580: Mu-natia Emmis.
Emocxis fig. (Poitiers): IIMOCI.
?Emogenia F. (Traü) GIL III 2697; Emogenia.
Einon fig. (Rottweil) Steiner lid: Emon. 20
?Em-öiia römische colonie in Pamionia superior, j. Laibach. Plin. n. h, 3, 128;nbsp;(Nauporto) inter Aemonam Alpesque exnbsp;orienti. 147: In ea (Pannonia) coloniaenbsp;Aemona, Siscia. PM. 2, 14, 5; Meza^h d'enbsp;Itallag Kal Ilavvovlag into zó Ncüqikov nóXignbsp;'Hfiamp;va.’ Herodian. 8,1,4 (a. 238): Enéazr]-Gev ngézy ’IzaXtag TCÓXsi, rjv KaXovGi ^'Hjiavnbsp;(('Hficov Alommsen) ot imxcÓQioi. TP: Emona.nbsp;IA 129, 2: Hemona eivitas. 259, 11: Ab sonbsp;Hemona. IHieros. p. 560 TF., p. 7 Tohler:nbsp;Givitas Emona (cod. Veron. Semona). GTh.nbsp;12,13, 2, a. 364: Emonae. Origo Gonstan-tini imp. 5,15 AIG a. a. I^ p. 8,34: Apudnbsp;Aemonam. CapitoUni Maximini duo c. 21,1:nbsp;Hemonam. 5: Hemonam. 31,3: Hemonam.nbsp;Ambrosius epist. cl. I, ep. 8, 59 col. 802 Anbsp;(a. 381): Episcopus Emonensis dixit. Pacatnbsp;paneg. 37 (a. 389): Pia Haemona. Ammian.nbsp;28, 1, 45; Emona. Ennod. carm. 2, 136, 40nbsp;6 H.: Aemonii poli (plur.). Zosim. 5, 29;nbsp;Tag GKyvag slgLlgcova nóXiv êny^azo, gsza'^vnbsp;IJaiovtag zijg aveozazto Kal Ncoqlkov KSigé-vtjv. . . . Tyg’Hficovog. Sozomen. 1,6:’’Hftrav.nbsp;(Tarragona) GIL II 6087: M. Aurel. Vioto-rino M. f. lulia Emona patria Evo. (Pu-tineze, spat) III 3224; Hemona. (Waitzen)nbsp;3569: Aem[o]n(a) (gehortJcaumhicher). (Laibach) 3836'.Bzaon ae). 3846; DecurioniEmo-nae. 3861 =10758: EMON®. . . EMON®. oonbsp;3890 = 10780: Dec(urio) E(monae). (Stra-honier) 10740: Emonam. (Parenzo) V 331 ;nbsp;Patrono . . . Hemonens. (Turin) 7047: lulianbsp;Emona. (Bom) VI 237.5'' 14. 30. 31: Emona.
[-erna — ?Jtin-öna]
?Empilles — Endo-vell-icus
End-rur-ius
En-inna
|
bens votum solvit. 5207; M. L(ioinius?) N(i)gellio deo Endovellico sacrum pr[o] sa-lutem L(iciniae?) Marcian[ae] filiae suaenbsp;v(otum) a(nimo) l(ibens) s(olvit). (Yiïla-vigosa) 5208; Endovollico sacrum M. Vibiusnbsp;Bassus et M. Vibius Avitus f. (Alandroal) 5209“; Endov. . . ic . . nbsp;nbsp;nbsp;. dove...... (Terena hei Alandroal) G265; Deo sancto Endovellico Ann. Q. f. Mariana pro Pompeianbsp;10 Prisca ex rensponsu a. 1. p. 6265; Endovellico L. Calpurnius Andronicus a. 1. p.nbsp;6266; Deo Endovellico sacrum M. Fanniusnbsp;Augurinus merito bun[c] deum sibi propi-tiatum. 6267; Endovolico sacrum Helvianbsp;Avita V. s. 1. m. 6267“; End. sacr. pro vern.nbsp;acla(m) Treb(ia) Muse ser(va) Q. L(icinius?)nbsp;Catullus a. 1. v. s. [MJogolius [d.] s.nbsp;End[ov]ellieo [a.] 1. s. 6268; M. Pompeiusnbsp;Saturninus Endovollico votum s. 6269; P.nbsp;20 Sempronius Celer Endovollico v. s. 1. a. 6269**; Deo sancto Indoveliie_____i. 6269°; D. E. s . . rest..... (Yülavigosa, c. saec. 2) 6329; Deo Endovellico .... nbsp;nbsp;nbsp;6330 (saec. 2l3): [EJndovelllIco voto quo(d) fe(cit) Co-nicodius. 6331 (saec.^2): [E]ndovi[lico sa]-crum [c]onsum[mavit] F. Gaiu[s vJotu[m]. cf. Avelicus. End-rur-ius M. cogn. (Trient) GIL V 5013; Herculi Saxan . . Lubiamus Endrurinbsp;30 Quintalli v. s. 1. [a.]. Elldu-br-o(n) 31. cogn. (Brescia) GIL V 4594; [V(ivus)] f(ecit) Endubro EIgiaenbsp;f(ilius) si[bi] et Viriconi Pl^duri f. . uxorinbsp;et mansu . . 4599; Esdri[co Endjubronis f.nbsp;4958; Tresus Endubronis f(ilius) ÏIro ar-bitratu Endubronis patris et Sllonis et Secundi fratrum t. f. i. .... euegaugea O. in Germania prima. Ilerotv. münze. Prou 1165; ////ENEPAVPIIA.nbsp;40 Enena. (Grohljc) GIL III 6316 = 8352;nbsp;Ulp. Enena. Ene8Si-o(n) monasterium, Saint-Jotiin-de-3Iarnes, dép. Beux-Sèvres, arrond. Par-thenay, canton AirvauU. Fortunati vita s. Pa-terni 3, 9; In monasterium Enessione. Eneti s. Veneti. Elie-uiri cy. cf. hret. Eneuuor, vicaria Eneur, plebs sancti Eneguorii, j. Plonéour-Lanvern, départ. Finistère, arrond. Quimper.nbsp;60 Inschrift (Goodrich Gourt, spetter als saec. 6):nbsp;Eneuiri. cf. Ene-barri. Enga oder Ensa? vico. Merow. münze. Prou 2558; 3NP A VICO Fl. Eilgolisma s. Iculisina. |
Eugoui-acus O. j. Angoin, dép. Saóne-et-Loire, gemcinde Salornay. Engranicas O. Pard. dipl. n. 117, t. 1 p. 132, c. a. 570: Engranicas. Enguri-acuni aus *Angeriacus, O. j. Saint - Jean - d’Angely, dép. Gharente - Infér.;nbsp;cf. Ancharaeba Enchriebe Encrihc, j. En-hirch, reg.-hez. Coblenz, Ter eis Zeil, ënl praep. und praefix, piet, in-, corn, en-, ir. nbsp;nbsp;nbsp;in- (in in-ehinn), ogm. ini- = gr. ivt, lat. lonbsp;in-. In Eni-boudius, ?Eni-cenius, Eni-g(e)nus, * enigena inigna, ogmisch ini-ginanbsp;tochter, madchen, air. ingen j. inghean, *ëni-qenni gehirn, Enistalus, abret. inues, pl.nbsp;innbisiou gl. amentum, nhret. envez, von eni-und bis, bes finger. -eni pyrenac., in Ald-eni, Cundues-eni. . . . eni gehort zu einem namen cincr to-pischen gottheit. (Eauze, Gers) BS AF 1881 ji. nbsp;nbsp;nbsp;83;.........incolum[is Albjinianus... 20 eni ex voto [rigjnum dedit . . . ma . Irenaeo patri. ?Eni-anus fundus. (Montagnana) GIL V nbsp;nbsp;nbsp;2548; De fundo Eniano. Eni-boud-ius von praep. eni-. (Villa- vecchia hei Chdteauneuf hd Bizza) GIL Y 7865. 7866; P(ro) s(alute) d(omus) d(ivi-nae). Q. Eniboudius Montanus 3 (centurio)nbsp;leg(ionis) III Italicae, ordinatus ex eq(uite)nbsp;Eom(ano) ab domino imp(eratore) M. Aure- 30nbsp;l(io) Antonino Aug(usto), aram posuit deonbsp;Abinio (7865; wofilr deo /orevaio 7866)nbsp;l(ibens) m(erito). Euica F. praen. (Yerzuolo hei Saluzzo) GIL Y 7641; Enica Comiogia Nevi f. Êni-cen-ius mit praep. eni-, 31. cogn. (Este) GIL Y 2620: L. Ennius L. f. Eo-m(ulia) Eniceniu// [Ejutiliae c. Enic-ius 31. (Borgo S. Balmazzo) GIL V nbsp;nbsp;nbsp;7850: Parra Enicius . . . Secundus Eni- 40nbsp;cius Parrae f. Barg. Eni-cus M. cogn. (Busca) GIL V 7845: Yelaco Blaesioio Enioi f(ilio). Êni-g(e)nus zu praep. eni- in- cf. ini-gina, 31. cogn. (Bei Goto) GIL III 3784: Primus Enigni lovi v. s. 1. m. (Igg) 3793;nbsp;Enignus Plunconis f. . . . [Pljunco 0. Eni-[g]ni fi. a. XX. [En]i[g]nus 0. (Laibach)nbsp;3871: Enignus. (Bei dorf Coursegoules, dép.nbsp;Alpes-AIaritimes, arrond. Grasse) XII 33: 50nbsp;Secun[du]s Enigeni f(ilius). En-inna F. (Laibach) GIL III 3860: Eninnae Voltregis f(iliae). s. Enna. [Knd-rur-ius — En-iuna] |
emona — -ent-
|
. . . enioiia. (Bei Wolfsberg) GIL III 5088: . . . eniona. Eiii -seca rivus, ligurisch, j. hach la Secca. (G-enua, a. 117 a. Chr.) GIL I 199, 22 == V nbsp;nbsp;nbsp;886 — 888 = 7749, 22: Inde recto rivonbsp;Eniseca. Ellistal-ilis M. (Torrctta oder Tourette hei Niem) GIL Y 7872: Matronis Vedian-tiabus P. Enistalius P. f. Cl(audia tribu)nbsp;10 Paternus Cemenelensis. s. Enstalius. Eni-stalus M. (Busca) GIL V 7838: V. Enistalus Ponelius. -enius in Carcenius von der gemeinde der Carici oder Carci, gentilicümi Vilagenius vonnbsp;der gemeinde der Belaci abgelcitet. -euius in And-enius, gentilic. Disenius, Varénius Varenia. Eillippia O. Bard. dipl. n. 177, t. 1 p. 132, c. a. 570; Enlippia. 20 Enna M. (Igg) GIL III 3793: Enignus Plunconis f(ilius) T(ivus) f(ecit) sibi etnbsp;Enna Oppalonis f(iliae) uxori suae. 3802:nbsp;Enna Voltanis f. 3821: EnnffiEui f. (Bogno) V nbsp;nbsp;nbsp;4966: Reae Triumi f. sacerdoti Caesarisnbsp;et Ennae Tre.si f. uxori. s. Eninna. -euna ablcitmg mid deminutiv - suffix, s. innus, inna. In Andu-enna, Ardu-i(e)nua,nbsp;Argu-enna (cf. fl. Axona und O. Axu-enna), Bag-enna, Boud-enna oder Boud-inna,nbsp;30 Bri-enna — *Brig-enna (cf. -onna \aus auna,nbsp;avana]), .Ceb-enna, Clar-enna? Clav-ennanbsp;(‘raetisch?), Creb-ennus, Id-enna -ennae, Iv-enna, Lec-enna, Lic-enna, Mauri-enna, Mo-du-enna, Mu-enna, Poss-enna cf. Paus-inna,nbsp;Bav-enna (raetisch?), *Eur-enna, Scunt-ennanbsp;daraiis Seult-enna, Tarv-enna, Varc-ennanbsp;(von Varca), Vic-enna Vinc-enna, Vi-ennanbsp;Vig-enna (aus * Vic-enna), Ving-enna fürnbsp;*Vinc-enna. •10 nbsp;nbsp;nbsp;für *enda in cy. Ena-barri für Enna-barri. Eunan-ia F. (Borgo S. Balmazzo) GIL V nbsp;nbsp;nbsp;7856: Vibius Veamonius lemmi fil(ius)nbsp;Gallus Mocca Ennania uxor fili posueruntnbsp;merito. Eunelt)on-us pyren. M. (Montséré) Buil de la Soe. Bam. janv. 1871: Ennebonuss. *Eiilli-acuTn oder Igni-acum von Ignius Innius, O. l) j. Ignago, Vicenza; 2) j. Igney,nbsp;.50 dep. Vosges, arrond. Épinal, canton Ghdtel-sur-Mosellc; 3) j. Igney-Avricourt, depart.nbsp;Meurfhe-et-Moselle, arrond. Lunéville, cantonnbsp;Blamont; 4) acht Igny (1 Gher, 1 Ilaute-Saóne, 1 Seine-et-Oise, 5 Marne). |
-enilis in Eelu-ennis, pyren. Belex-ennis. Enn-issa . .. cogn. (Brescia) GIL Vnbsp;4595: Ennissa . . . -enno -ennio pyrenae., in Bori-enno, Ex-perc-ennio. Enu-o(n) ilf. cogn. CLaihach) GIL III 3861: Enno Secconis f. (Portogruaro) Vnbsp;1924: C. Ennius C. f. Gla(udia) Enno. ? Ennöd-ÏUS M. cogn. 1) Magnus Felix Ennodius (hei Ennod. öfter; cf. epist. 1, 2: lonbsp;Gallum prosapia). 2) dreg. Tur. h. F. 5, 17 (24): Ennodium ex comitatu. 8, 24 (26): Toronicis vero atque Pectavis Ennodius duxnbsp;datus est. 9, 7: Ennodius cum ducato ur-bium Toronice atque Pectave minestraret.nbsp;10, 19: Ennodium ex duce. (Pavia, a. 521nbsp;p. Chr.) GIL V 6464: Ennodius vatis lucis. Enuoiies- God. Paris. 7613 fol. 113'' 1: Zenones. antea dicebanP qui nunc Gallisnbsp;Ennones uGcanP.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 -e-nilO-S *ino-s, air. -enn, hret. -en, in: *Av-ennus, Bori-ennus, Bras-ennus, *croc-enno-s, *Luc-ennus, *Marc-ennus? Mauf-ennus? *Qrut-eno-, Sentenni cupa? Umb-en-num? cf. (Cav)-annuinbsp;-eno in Eeteno fluvius. -eno- ena- suffix, in Accat-ena? Adian-tunn-ena, Atur-enus, Bël-ënos cf. M. Bell-inus, Bi-enus? Bgefi-értov, Bux-enus? Cant-ena, Gatu-enus -ena, luppiter Cernenus oder 30 Gernenius, Ev-ena? Fil-ena? Hel-ena? Leuc-ena? Mel-ena castellum (la Malène), plox-enum, Eeg-enus, Sacs-ena für Sax-ena, Sour-enus, fl. Sum-ina Som-ena, Tarenovoss-eno,nbsp;Tav-ena, O. Til-ena, Mercurio Tour-eno,nbsp;Vind-enae, . . . enus GIL VII 412. -ëno- -ëna suffix, in Carnuteni, Epenos ’'Enrjvog, Iceni? Euteni, 2al7p/ai, Uceninbsp;(pays d’Oysans), VOSIINOS Vossenos. Elioliolicus s. Endovellicus. nbsp;nbsp;nbsp;40 Eno-bux M. (Dollach im Möll-tale) GIL III 4725: Nonia Enobugi ux(or) de(functa)nbsp;an(norum) Enobux Gnavo[nis f.] et Adna-mi[u]s p . . . Eno-clia cogn. (Torcello) GIL V 2221; Enocliae. -ens in Nodens Nudens, s. -ons. Eiisa vicus s. Enga. Ension O. j. (8) Saint-Jouin. En-stalius ..•(?) (Fozza) CILY 8890; 30 Enstalii. s. Enistalius. -ent- nach d’Arhois de Jubainviïle ligur. suffix des partic. praes., in Brix-entes, monsnbsp;lov-ent-io(n), Vulgi-entes, s. -entia; nach |
-ent-j
[... eniona
-ocr page 735-Entar-abus — Epad-ate^to-rix
|
Hühncr iberiscli in Lucurgentum, Tingen-tera, lateinisch in Luc-entum (in Spanicn). Entar-abus von *en-ter, gallisch inter zwischen; ^dcr mittler'’? G. (Zu Foy, ge-meinde Noviïle, hei Bastnacli oder Bastogne,nbsp;helg. provinz Luxemhurg, saec. 1 p. Chr.)nbsp;WK 11 (1892) n. 66 sp. 103 = n. 122nbsp;sp. 234—235. Schuerm., Bulletin des Commissions d’art XXXI p. 291. Waltzing,nbsp;lü Bull, de l’Acad. Brux. 1892 p. 379: Deonbsp;En[t]arabo et Genio 7 (centuriae) Ollodag(i)nbsp;porticum, quam Velugnius Ingenuus proml-serat, post obitum eins Sollavius Victor,nbsp;fil(ius) adoptivos, fecit, cf. (Niershach, reg.-lez. Trier, lereis Wittlicli) CIB 855: Deonbsp;Intarabo. -entia nach Zeufi celtisch, nach d’Arhois de Juhainville vïlmer ligurisch, In fl. Alb-entia Alb-antia Alm-entia, Arg-entia -antia,nbsp;2u Arm-entia, Av-entia, *Borv-eiitia, Bqoö- evzlo,nbsp;Clar-entia, Cos-entia, Dru-entia, *Yar-eiitianbsp;*Var-antia Ver-entia, O., urspr. /Z. Vic-entianbsp;Vinc-entia Vïcëtia. -eiiti-o(ii) in fl, Armentio, Derventio. Enti-Oll(i)us? M, (Wimpfen am Ncclcar) ! nbsp;nbsp;nbsp;CIB 1390: Ention(i)us Vittio. ¦ nbsp;nbsp;nbsp;-eutius in fl. Buxentius für *Busc-entms, I nbsp;nbsp;nbsp;M. Cor-entius, loY-entius. [ nbsp;nbsp;nbsp;-ento- eelt. participial-stamm, hret. -ant, ¦ nbsp;nbsp;nbsp;30 albento- nében albo-, arg-ento-n nében argo-, i nbsp;nbsp;nbsp;Novi-entum. I nbsp;nbsp;nbsp;*entö aus *pentö crreiche, in ir. étaim, j nbsp;nbsp;nbsp;gr. nlrva, cc-nattj, germ. fin{)an fmden, l/pnt. Enus fl. s. Ainos. Eo lo air. insel, jünger Hi, j. lona. [ Walahfridi Strah. versus de Blaithmaic v. 95nbsp;— 96 (3IG Boet. H p. 299): Insula Picto-rum quaedam monstratur in oris | flueti-vago suspensa salo, cognominis Eo.] Hir-40 aus Adamnan. das adi. insula loua, darausnbsp;lona verlesen. -eo nom. sing, von feni. m-stamm, mit 5 für a, nach Stokes in dugeonteo. m'A. Sïlher-münze der Bituriges. Muret-Chah. 4128. 4129: 303. cf. 030 4127. Eoniua F. (Bel Aguilar de Campó) CIL II 6300: D(is) M(anibus) Eo»ina Maternanbsp;filio suo Sempronio. ? Eonocilis Jf. Vita Maximi 1 A8S 2. ian. 5o I p. 91: Dux, cui nomen erat Eonocius.nbsp;Eopl.? 0. Merotv. mimze. Belfort '•EOPL” ICil. Eorate vico. Meroiving. münzc. Belfort 1890 = Prou 2559: EORATE VICO. Hoeder, Alt-colt. Sprachschatz. I. |
EORO////SI. Mo'owing. münze. Belfort 1859 = Prou 2560: E0R0L:////SI. -eo-S endwng von adiectiva patronymica (gentilicia), etymologisch entsprechend dennbsp;stammen auf -io für -ios, lat. ius, nomina,nbsp;gentilicia, gr. -io-s, ai. -ya-s. In An(d)are-yis-eo-s, KovöM-so-g, IkkiccK-Eo(g), Airov-yuQ-so-g, Tasgit-eo-s, Ovikkov-eo-g. cf.nbsp;ALISIIA. Vgl, lepontisch -eos masc. nomina-tiv-endung in Komoneos (vornamen) Varsi- lonbsp;leos (familiennamen), aus -ios entstanden, cf.nbsp;i^^tiusiYilios; viZZejc/itMako[neos] (vornamen). Eovorico O. j. Voivres, dép. Sarthe, arrend. Le Mans, canton La Suze? Merow. münzc. Belfort 1892 (Prou 2561): EOVORICO FIT. * -ep- ir. eo ecb, cy. ep angesicht, in *eneq-o *aneqo- (air. ain-ecb en-ecb gesicht, cy. en-ep,nbsp;corn, en-eb, bret. en-ep, gr. iv-coTtij, ra iv-mn-iu, ai. anita, zd. ainika); *matr-epa quot;ant- 20nbsp;litz einer mutter’, tante, iv. modr-yb, CatJiol.nbsp;mozr-eb, nhret. moèreb, *samal-epos, cf. gr.nbsp;avamp;Q-ano-g. Ep .. . (Vicenza) CIL V 8112, 35: T. Ep . Di. .. ?Epa . . F. (Pola) CIL V 248: Pollen-tia Epa . . . ? EpacMus M. Greg. Tur. in glor. mart. 86: Epachius presbiter. Epacus M. (Lyon, Trion n. 659) Allmer- 30 Biss., Lyon t. 4, p. 336 n. 497, 472: Epacus f(ecit). ep-ad von epo-s pferd, wol für ep-ad cf car-ad, D-stamm, = ep-at-s ep-ass, nom. sg.nbsp;von stamm ep-at-, equ-at-, entspricht latcin.nbsp;equet- (eques) oder equitatus, tnnoxa--,nbsp;nach Stokes verwant mit gr. Inrcad- in tnnagnbsp;gen. imtamp;S-og. In Epad(s)-n aotus, Epad-atexto-rlgi. Auf münzen der Arverni ahkür-zung von Epad-nacto-s. (Sïlher) Muret-Chab. 40nbsp;jpZ. XII 3884. 3885: EPAD. (Bronze) 3885.nbsp;3887: IIPAD. 3888. 3894 (?). 3897—99:nbsp;CICIIDVBRI B IIPAD. (Silber) 3900: EPAD.nbsp;3901—390Q (ausGergovia): EPAD. (Bronze)nbsp;3907-3920: EPAD. (Fommiers,dép.l’Aisne)nbsp;BN 3® s., i.4 p.200 w.52, t.11 _p.306 w.7:nbsp;EPAD. Awh in Epad-axto-rïx, (Sucello)nbsp;Ipadco? Epad-atexto-rix nach d’Arbois de Ju-hainvïUe compositum für *Epass-atecto-rlx 50 ^seigneur (chef) protecteur, dieu tutélairenbsp;de la cavalerie’. (Inschrift von Néris-les-Bains, depart. AlUcr) BA 34 (1877)nbsp;p. 137 = 35 (1878) p. 94—108. BSAF 40 [Entar-abus — Epaü-ale/to-rlx] |
Epai-maigus
^Ep-icco-s
|
1887 p. 265: Bratronos ]Srantonicn(os) (son des Nantonios) Epadatextorigi [cf. ala Atecto-rigiana) (dat. sing.). Leucullosu (dat. vonnbsp;Leucullosos) iorebe locitoi. Epai-iiiaigus pyrenae. M. (Saint-Ber-frand de Coniminges) Barry, Inscr. incd. des J’yr. 1866, p. 29; Silex, Epaimaigi uxor. EpainaildlKXllirO s. Epomanduodurum. Ep-ant-eril von epo- pferd, Y. Liv. 28, 10 46, 9 (a. 205 a. Clir.): Ingauni (Ligummnbsp;ea gens est) bellum ea tempestate gerebantnbsp;cum Epanteriis Montanis. Epaoïia Epauno-ii (cf. Anauni, Vel-launo-) O. j. Saint-Bomain-d’Albon, départ. Bróme, arrond. Valence, canton Saint-Vallier,nbsp;gcmeinde Alhon. Epistula Aviti, concü.nbsp;Epaon. a. 517, p. 17,1 ‘IMaassen: In parochianbsp;Eponensi. Epistiüa Yiventioli, concil. Epaon.nbsp;a. 517, p. 18, 22 M.: In Eponensi parrocia.nbsp;20 Camp;ncil. Epaon. a, 517, p. 19, 7 M.: Adnbsp;Epaunensem ecclesiam. Concü. Epaon. a.nbsp;517, p. 29, 2 M.: Epaone (loc.). Concil.nbsp;Epaon. a. 517, p. 30,17 M.: Canones Epao-ninsis. Epistolae Arelatenses genuin. 34. 35nbsp;(a, 534). MC epist. III 49, 19; De sinodonbsp;Epauninse. Concil. Aurelian. a. 541, 27nbsp;p. 93, 15 M.: Statuta Epaunensium cano-num. Concü. Turon. a. 567, c. 21 (20) p. 130,nbsp;28 AI. c. 22 (21) p. 132, 15; In Epaunen-30 ses eanones. Ep-ariis M. cogn. (Chiclana) CIL II 1917: Vulcanius Eparus. Epas-nactus Epas-iiaetiis? compos, von epad- und nacto- oder naeto-? oder Ep-asn-aotos (cf. amb-actos) von epo- mid *assanjanbsp;rippe, eu w. asen eisen f., corn, asen costa,nbsp;ir. asna rippe, ^dcr rippen eines pfer des Jiat’,nbsp;M., arvcrnischer fürsf. Hirt. h. C. 8, 44, 3nbsp;(51 a.Chr.): (Lucterius) cum in potestatemnbsp;¦10 venisset Epasnacti (epasnacti MB' epanactinbsp;A int Ashb. epasneti (3) Arverni. . . . Huncnbsp;Epasnactus (epas nactus a epasnetus (3 gquesnbsp;nact’ Ashb.), amicissimus populo Eomano,nbsp;sine dubitatione ulla vinetum ad Caesaremnbsp;deduxit. Epati-aci portus, j. Nicuport in Belgien, West-Flandern. NB occ. 38 (Belg. II), 5:nbsp;Portu Aepatiaci. 9: Tribunus militum Ner-viorum, Portu Epatiaci. 50 Epat-iccilS (cf. Luguadiccus) ableitung von *Epatix, gen. *Epatic-os, stamm epatic-für *equat-ic-; nacli d’Arbois de Jubainvillenbsp;fast dasselbe wort ir. Eocbaid = *Equ-atex,nbsp;* Epatex, gen. Ecbdaeli = *Equatec-os *'Epa- [Eiiai-maigus — *Ep-icco-s] |
tec-os, brei. Ebetic. Inschrift (Bernay, dép. Eiire, no. 2840, nouv. 3067) Mowat p. 166:nbsp;Mer(cur)io Caneto(nnensi?) Epatiecus d(e)nbsp;s(uo) d(at). Gold- und silber-münzen dernbsp;Segontiaci in Grofbrittanien. Evans p. 276 —nbsp;284 ijLVIII n. 12: TASCl F. M EPATICCV.nbsp;13: EPATI. 14; EPAT. Epat-o(n) F. cogn. (Vaison) CIL XII 1398: Epato Litucci fil(ia) mater. Ep-eilO-S ^ritter', ir. Echen gen. Echin. lo Bronze-münzcn der Méldi. Muret-Chab.nbsp;7616.7617(Xa Ferté-sous-Jouarre) pl.XXXl.nbsp;7618. 7619. (Compiègne) BN 3® s., t. 12nbsp;p. 30 n. 21: EPENOS M EnHNOC. 7620:nbsp;EPENOS. 7G21 (Beaumont-siir-Oise). 7622nbsp;(Bei Eoye): EP. . . EUHNOC. 7623 (Lanbsp;Folie bei Pierrefonds): . . ENOS B EITH-NOC. 7625 (Vendeuil-Caply): EPE. . . undnbsp;EHHN . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7626; EPEN . . . EUHNOC 7627: EITHNOC 7628; EPEN . . . 7629. 20 7630; ETIHNOC. Bavon abgeleüet Epinia. Ep-et-io-n O. in Balmaikn, j. Stobrec. Polyb. 32,18, 2: Avtoa öé dsiv (at rcav ’Jö-Ottav Tiólsig) Enéztov xai TgayvQiov. Ptol. 2, 16, 3: Enêviov (intxiov X). TP: Epetio und Portus Epetivs. liav. 4, 16 p. 209, 5:nbsp;Epitio. Epetini V. PUn. n. It. 3, 142; Petunt (in'Salonam iura) et ex insulis Issaei, Co-lentini, Separi, Epetini. (Clissa) CIL III 30nbsp;2386: In loco qui appellatur in Epetina. Epetinus AI. Epetiua F. cogn. (Spa-lato) CIL III 2423: Epetinus. (Salona) 2388: Epeti[na]. Epi. (Bronze-münze, in der Champagne gcfunden) Mélanges de numismatique t. 2nbsp;p. 371 = BBN 44 (1888) p. 430: EPI.nbsp;Ygl. Epilos, Atepilos. Epi-aco-ll ableitung von M. Ep-io-s, O. 1) in Groftbrittanicn, stadt der Brigantes, j. 10 KestvicJc in Cumberland. Ptol. 2, 3, 10;nbsp;’Eittanov (êneiaKOv X unrichtig). 2) Epfig,nbsp;im Elsaft, Tcreis Schlettstadt, ? Epiauus ilf. (Petronell, a.212p. Chr.?) CIL III 4452: Ael. Epianus. (Ijariccia,nbsp;unter Marcu^Aurélius) XIV 2164: T. Aelionbsp;Aurelio T(it]!) f(ilio) Epiano. ?Epi(‘at-ius AI. ('Pltorda) CIL III 920: Aur. Epicatiu//. Epicatiis M. (Colombara) CILY 8378; so . . US M. 1. Epicatus. *Ep-icco-S cf. griech. Imtinog, in At-epiccus. |
Epic-iuin — Epo(a)-mandiio-diiram
Epic-ium O. (Arles) Le Blant, Inscr. chrét. 2 n. 521 p. 259: Aito %m((xrig) Etcixiovnbsp;^arors^ov.
Ep-ïd-ii nac/t Glück tmd d’Arhois de JuhainvUle ahleitung von epo-s, pictischesnbsp;volk im nordwestlichen Brittanien, in Kin-tyre und Lorn; nach inen henannt das vor-gehirge Epidio-n, in grafschaft Argyle innbsp;Schotfland; j. Muil of Cantire, Kintyre; auchnbsp;name einer der Hêbriden. Ptol. 2,2,10:nbsp;TnsQxetvTai ês v^aoi tyg 'loveQvCag ccï rsnbsp;xalovfievai quot;EjSovóai . . AEnCdwv (the isle ofnbsp;Lismore). 3,1: Erclöiov uy.qov. 8: Mera Ssnbsp;Tovg Aa/ivovlovg nqbg avatolag d^xuKcóvsQOinbsp;fiév, Sg Tov ’EniSiov axQov wg ngog avavolagnbsp;EnCStoi.
Ep-ïd-ius M. Epidia F. als nomen ist italisch, nach Mommsen campanisch, nachnbsp;Ilübner oslcisch.
Epidotiura 0. in Balmatien (Lïburnia). TB: Epidotio. Bav. 4, 20 j». 225,1: Etbetia.
Epill-ius aMeitwng von Epillos, M. Epillia F. nomen, italisch? (S. Maria dinbsp;Capua) CIL X 3965: C. Epillius C. 1. Alexander materiarius, Staia D. 1. Salvia C.nbsp;Epillius C. 1. Felix. (Salerno) EE 8 p. 83nbsp;n. 298: Epilliai C. G. IV Epilli. 84nbsp;n. 299: Epilliae Putiolanae. Ygl. Eppilius.
Ep-illo-s AL., demin. von epo-s, '^equester, 20 eques’. EpillaE'. (Luxeuil) AI8AF 2amp; (3,6)nbsp;(1862) p. 42: M. nu m Epilla ./noc. | v. s.nbsp;1. m. (Brome-münge der Lemovices) Muret-Chab. 4578: CONNO EPILLOS {pi. XIVnbsp;EPILOS) B SEDVLLVS. (Silber, aus Poitiers) 4579: CONNO EPILLOS. (Brome,nbsp;aus Montpaon hei Arles, Bouches du Bhóne)nbsp;4580: CONNO EPILLOS.
Epin-ia abgeleitet von Epênos, F. (Ser-mione, prov. Brescia) CIL V 4024: lovi o. “*0 m. Epinia Trebis v. s. [1.] m.
? Epirechius M. Gr eg. Tur. in glor. mart. 1,53: Epyrechius presbiter, qui tune ipsamnbsp;regebat eclesiam (Trinorciens.). s. Hebricius.
epi-rSdio-n hybride zusammensetgung mit rèda. luvenal. 8, 66 sq.: Trito ducunt epi-raedia collo | segnipedes dignique molamnbsp;Versare nepotes. Basu schol.: Ornamentanbsp;i’aedarum aut plaustra. S. eporediae.
?Episid-ius il£ (Parenzo) Clly V 347: 20 fEJpisidius Augu .... 348: Episifdiae] L.nbsp;1. Tertiae.
?Epitanus M. (Ivrea) CIL V 6792: E. Epitano P. P. 1. Optato.
Ep-ius aus *Ep-io-s, kosename, ahgcleitet
von Epos, 'sow des Epos \ d. h. des pferdes, Oder ^der mit dem pferde zu tun hat, gr. ïn-niog, AI. (Alaros Porto) CIL III 6261:nbsp;I(ovi) o(ptimo) m(aximo) A. Ta,petius Epius.nbsp;(Bordeaux) Jullian n.bZO-. 1^3. 531.532:nbsp;Epi(us). 533: Iv. Epi. In O.: Epi-aco-n,nbsp;Enlaxov. s. Eppius.
ëpö- nomin. epo-s ross, masc. o-stamm, urcelt. *ekqo-s, air. ëch = *ec, gadhel. éch,nbsp;j. eacb, urir. *ecas, masc. amp;-stamm, acy. ep, lonbsp;IV. ep eb eb-(odn), mhret. ab-(oun), hr et.nbsp;(ken-)ep, corn, ep, lateinisch equo-s fürnbsp;*ec-vo-s, umhr. ekvine equinum (romanischnbsp;nur noch im fem., span. yegua, port. egoa,nbsp;prov. egua, afrg, egue jument).^ gr. ïxxog ausnbsp;*i-x-Io-g, IwTto-g, got. *alhYus (==*ihvus),nbsp;alhYa-(tundi), cm. iór, as. ëbu-, ae. E5-(niér),nbsp;ahd. ebu. Ut. aszwa f. die stute, ai. as-va-snbsp;asva, zd. a9pas a^pó pferd; idg. *eE-uo-snbsp;(ekj-vos) m., *ek-ua f, ]/ ak. In M. Epo-s, 20nbsp;At-epa, ahleitungen *ep-alo-s füllcn, acy.nbsp;ep-aul, cy. ebol, w. ep(b)-awl epol ebol,nbsp;ahret. ebol Ebulus, nhret. éb-eül, corn, ebolnbsp;ebel, epad epas-, Epat-iccos, Ep-ënos, Ep-iccos, ep-idio-? Ep-illos, Ep-ius Epi-acon,nbsp;*Epti gen. *Ep-ön-os, At-ep-o(n), Epö-na,nbsp;Epossios Epoissa, Epotios; compos. Epai-maigus, *Epo(a)-manduo-s, *Epo-marci-aco-snbsp;ir. Each-marcacb aus *Eco-naarcacos, *Epo-mamp;ros, (grand cavalier^ wAt-epo-maros,Epo- 30nbsp;meduos, *Epo-pennos = *Eco-qennos, epo-rëdio-, epo-rëdo-, -redi-, At-epo-rix, Eposo-gnatos, Epo-stero-vidus? *Epo-tigerno-s ir.nbsp;Ech-tigern = Equotigernos, *Epo-Yidus, ai.nbsp;asva-vid.
Epo . . . cogn. (Narhonne) CIL XII 6016 : [C.] Vettien[us] C. 1. Epo . . .
EpOCiO s. Epossius.
?Epointe G. .(Massa) CIIv I 1169 = IX 3906: P. t. Sex. Herennieis Sex. f. ser. 40nbsp;Supinates ex ingenio suo Epointe (dat.).
Epo(a)-niandüo-dunim compos, vmn M. Epomanduos und duro-n, ^Epomandui ca-stellum’, cf. Boio-duron, O. im lande dernbsp;Sequani, j. Mandeure, dép. Bouhs, arrond.nbsp;Monthéliard, canton Audincourt. TP: Epo-nianduo. IA 349, 2: Epamantuduru (var.nbsp;Epimanturo, Granaato aus Epamantuduro).nbsp;386,4: Epamanduoduro. Bav. 4,26 p. 230,nbsp;18. 27 p. 242, 1: Mandroda (lis Mandora). 50nbsp;Egilberti vita s. Ermenfrcdi 1,2 ASS' 25. sept.nbsp;VII i?. 117 C: Vocatum est nomen loei illiusnbsp;jVIandatumdurum, quod usque in bodieniumnbsp;diem Mandoruni dicitur.
46* [KpiC'iuni — Epo(a)-maudtio.duruml
-ocr page 738-*Epo(a)-manduo-s — Ëpo-
Epona — Epored-ïa
|
Victoriae, Mercurio, Felicitati, Saluti, Fatis, Campestribus, Silvano, Apollini, Dianae,nbsp;Eponae, Matribus Sulevis et Genio singu-larium Aug(usti). (a. 134) p. 244 n. 6;nbsp;lovi optimo inaximo, lunoni, Minervae, Marti,nbsp;Victoriae, Mercurio, Felicitati, Saluti, Fatis,nbsp;Campestribus, Silvano, Apollini, Dianae,nbsp;Epone, Matribus Sulevis et Genio singula-rium. (a. 135) p. 245 n. 7: I(ovi) o(ptimo)nbsp;10 m(aximo), lunoni, Minervae, Marti,. Victoriae, Mercurio, Felicitati, Saluti, Fatis, Campestribus, Silvano, Apolli!, Dianae, Eponaenbsp;et Genio singularium Aug(usti). (a. 13(1)nbsp;p. 246 n. 8: I(ovi) o(ptimo) m(aximo), Mi-ner(vae), Marti, Victori(ae), Mercur(io), Fe-licit(ati), Saluti, Fatis, Campestri(bus), Silvano, Apollini, Dianae, Eponae et Genionbsp;singularium Aug(usti). (a. 137) p. 248 n. 9;nbsp;lovi op[t]imo maximo, luiioni, Minervae,nbsp;20 Marti, Victoriae, Herculi, Fortunae, Mercurio, Felicitati, Saluti, Fatis, Campestribus,nbsp;Silvano, Apollini, Dianae, Eponae, Matribus,nbsp;Sulevis et Genio sing(ularium) Aug(usti)nbsp;ceterisq(ue) dis immortalib(us). (a. 138)nbsp;p. 249 n. 10: I(ovi) o(ptimo) m(aximo\nbsp;lunoni, Minervae, Marti, Victoriae, Herculi,nbsp;Fortunae, Mercurio, Felicitati, Fatis, Saluti,nbsp;Campestribus, Silvano, Apollinè, Dianae,nbsp;Ephonae, Matribus Sulevis et Genio singu-30 larium Augusti ceterisque dis immortalibus.nbsp;(a. 140) p. 252 w. 12; I(ovi) o(ptimo) m(a-ximo), lunoni', Minervae, Marti, Victoriae,nbsp;Herculi, Fortunae, Mercurio, Felicitati, Fatis, Saluti, Campestribus, Silvano, Apollini,nbsp;Dianae, Eponae, Matribus Sulevis et Genionbsp;singularium Aug(usti) ceterisq(ue) dis immortalibus. (a. 141) p. 252 n. 13: lovinbsp;optimo maximo, lunoni, Minervae, Marti,nbsp;Victoriae, Herculi, Fortunae, Mercurio, Fe-40 licitati, Saluti, Fatis Campestribus, Silvano,nbsp;Apollini, Dianae, Eponae, Matribus Sulevisnbsp;et Genio sing(ulariuin) Aug(usti) ceteris-q(ue) dis immortalib(us). (nicht vor Hadriannbsp;Oder Pius) p. 258 n. 20; I(ovi) o(ptimo)nbsp;m(aximo), lunoni, Minervae, Marti, Victoriae, Herculi, Fortunae, Mercurio, Felicitati,nbsp;Saluti, Fatis Campestribus, Silvano, Apollini, Dianae, Eponae, Matribus Sulevisnbsp;ceterisque dis immortalibus. (zcit Hadriansnbsp;'oo Oder Pius’) .p. 258 n. 21; I(ovi) o(pti-mo) m(aximo), lunoni, Minervae, Marti,nbsp;Victoriae, Hercul(i) , Mercurio, Felicitati, Saluti, Fatis Campestribus, Silvano, Apollini,nbsp;Deanae j Eponae, Matribus Suleis et Genio ! |
sing(ularium) Aug(usti). (Carvoran) VII 747: Deae Eponae p(osuit) So(llers?).nbsp;(AucMndavy hei Kirlcintilloch in Schottland,nbsp;am wall des Antoninus, saec.Smed.) 1114'’:nbsp;Marti, Minervae, Campestribus, Hërc(u)l(i),nbsp;Eponae, Victoriae, M(arcus) Coccei(us) Fir-mus, D (centurio) leg(ionis) II Aug(ustae).nbsp;(Lyon, 70 p. Chr.) Boissieu p. 9 cf. Alhnernbsp;et Biss. t. 2 p. 111: Eponae et Ma[rti Se-gomoni] ex stipe [annua], Q. Adginnius, lonbsp;TJr[bici fil(ius), Martinus], Sequanus . . .nbsp;(Naix, depart. Meuse) MS AF 15 (w. s. 5)nbsp;(1840) p. XXIX = OrelU 5239 = Bohert,nbsp;Epigraphie de la Moselle p. 15-—21 pl. I 5nbsp;= L. Maxe-Werly, Collection des Monuments épigrapMgues du Barrois. Paris 1883,nbsp;p. 4: Deae Epona[e] et genio Leuc(oi'um)nbsp;Tib.Iusti(nius)Titianus [b(ene)f(iciarius) IJe-g(ati) le[g(ionis)] XXII [pr(imigeniae)] Antonin [ian(ae)J ex vo[to]. (Metz) Bohert p.15 20nbsp;pl. I 4: [Eponae] Dexte[rius] Decmin[us].nbsp;(Solothurn, a. 219 p. Chr.) CIL XHI 5170:nbsp;Deae Eponae ma. . | [OJpilius Restio m[i-l(es)] I [l]eg(ionis) XXII Antoni [ni] anaenbsp;p(rimigeniae) p(iae) f(elicis) immu[ni]s con-s(ulis) curas a[ge]ns vico Salod(uro) [d. d. |nbsp;XIII. kal. septemb. | d. n. Antonino | II. etnbsp;sacerdo[te] | ïï. cos. ] v. s. 1. m. (Til-Chd-tel, dioecese Langres, a. 250 oder 251) 5622: In h(onorem) d(omus) d(ivinae) deae Epo- ao nae et dis Mairabus, g(enio) loei Sattoniusnbsp;Vitalis lib(rarius) [leg(ionis) XXII pr]im(i-geniae) [p. f.] Traiano Decio Aug. llHilllijjnbsp;cos. XV kal. apr. (Andernach) Cllt 683:nbsp;Eponae sacr(um). (Bei Heinzerath, kreisnbsp;Bernkastel) 864 = Hettner, Trier n. 105; In h(onorem) d(omus) d(ivinae). Dea[el Epone vica[n]i Belg(inates) p(osuerunt) eu-rante G(aio) Velorio Sacrillio q(uaostore).nbsp;CIB 865 = Hettner 106: In li(onorem) 40nbsp;d[omus) d(ivinae). Deae Eponas L(ucius) At-tucius Vectissus d(ono) d(edit). Epona O. j. Épóne, dép. Seine-et-Oise, arrond. und canton Alantes. Eponi-acnm von M. Eponius, O. l) j. Eppenich, reg.-hez. Aachen, 'kreis Buren. 2) ). Appoigny, depart. Tonne, arrond. und canton Auxerre. Epon-icus M. (Bom) CIL VI 3281; Aurelius Eponicus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Epon-ius cf. lat. Equonius, M. fig. Schuerm. 2077; Epon(ius) fei. s. Eponi-acum. Epörëd-ïa nach d’Arhois de Juhainville [Epoua — EpörGd-ïa] |
*Bpo-red-iö-s — Ëpo-redo-rix
|
fem. vom namen eines alten hesitzers Epore-clios, adjectivisch, im fem. aus *Ëpo-redio-briga Oder -bona gelcürzt, O. der Salassi in Gallia Cisalpina, römiscJie colonie seit 100nbsp;a. O hr., j. Ivrea, prov. Turin. Brut. ad Cic.nbsp;epist. 11, 20, 4. 23, 2 (a. u. 711): Eporedia.nbsp;Strab. 4, 6, 7 p. 205 sg;.; quot;EetEpov (xÉvtoinbsp;xctreGVQSrpaTO avTOvg (EalaGGoig) agórjv 6nbsp;Es^aerbg %al Tteevrag êlacpvqonalriae^ xogc-10 6amp;évTcig slg EnoqeSiav ^Papalaiv catomiav,nbsp;rjv övvcaxtGav psv (pQOvqav elvai §ovl6gsvoi,nbsp;roïg SalaGSotg, oXiyov ó kvxkjeLV iövvavxonbsp;oi avzóamp;i, emg rjcpaviGamp;rj rb eamp;vog. tav fi'svnbsp;OVV allcov Gapatwv rqeig gvQiadsg è^rjra-Gamp;fjGav èitl toig e^axiGiiXtoig, xamp;v öh gaii-pwv avSqmv bxxaniGiikiox' navxag S' snmXr]Gsnbsp;Tsqsvxiog OvuQQWV inb êóqv xaxaGxqeipkpe-vog ttvxovg Gxqaxtjyóg’ xqiGpXtovg êsTcogalmvnbsp;népipag wxiGs xrjv nóXiv AvyovGxav b Kaï-20 Gaq, iv (a ÈGTgatoreÉdEaJöE 2®?^^ ó xai VVV etqxjvrjv ayei naGa 7j xtXxjGióxoiqog géypi xamp;v axqmv vnsq^oXav xov oqovg. Velleius 1,15,5; In Bagiennis (fdlschlicJi) E250-redia (deducta colonia est) Mario sextumnbsp;Valerioque Elacco consulibus (100 a. Chr.).nbsp;Neque lacile memoriae mandaverim, quaenbsp;nisi militaris post hoe tempus deducta sit.nbsp;Blin. n. h. 3, 123: (Salassorum) oppidumnbsp;Eporedia Sibyllinis a populo Eomano oon-30 ditum iussis. Eporedias (Glüclc ci. epore-dios; Stolces epo-redie-as als c-stamm) Gallinbsp;bonos equorum domitores vocant. 21, 43:nbsp;1’amionia hanc (saliuncam) gignit et ïforieinbsp;Alpiumque aprica, urbium Eporidia, tantaenbsp;suavitatis, ut metallum esse coeperit. Tac.nbsp;h. 1,70; Firmissima Transpadanae regionisnbsp;municipia, Mediolanum ac Movariam etnbsp;Eporediam et Vercellas, adiunxere. Ptol. 3,nbsp;1, 30: SaXaGGimv, ot sIgIv énb ’IvGov^Qovg,nbsp;40 AvyovGxa IlqaixcoQia, xoXavict EnoQESia.nbsp;TP; Eporedia. Z4 345,1, 347,4. 351,1:nbsp;Eporedia. NI) occ. 42,62: Eporizio. Lexicon Tironian. 84, 24: Eporidiae. Eusebiinbsp;Mediol. epist. a. 451 (Mansi 6 c. 143 C).-Sancto Eulogio episcopo meo ecclesiae Ipo-riensis. Concil. Gonstantinopol. III. a. 680nbsp;(Mansi 11 c. 307Desiderius episcopusnbsp;sanctae ecclesiae Eporediensis ClTtxtoqlxtjgnbsp;Grace.). (Trigl) GIL III 2711: P. Apula-50 nus P. f. Pol(lia tribu) Sabinus domo E[p]o-r[e]d(ia) tri. mil. leg. XI n. im. (Scardona)nbsp;6413: P. Cornelius P. f. Eporediensis mil.nbsp;leg. XI. (Salona) 8761: Dom(o) E[poredia].nbsp;(Ilorzano)^ 6771:Eporediae. (Turin) 6955: [*iip6-rëd-ïö-s — Hpö-rëdörlx] |
Quaestor item decurio Eporediae. 7016: Epored. 7033: [VIJvir Epor. (Mom) VInbsp;1858: C. Annio C. f. Pol. Prisco Eperodianbsp;(lis Eporedia), scr. lib. 2375® 20 (a. 119.nbsp;1.20): Eporedia. 2379'’ 6 (a. 143. 144):nbsp;Eporedia. (Civita Gastéllana) XI 3110: L.nbsp;Numisius L. f. Pol. Yiator Eporédia. (Zahl-hacli, vor Glaxulius) GIB 1192 = Beckernbsp;165; . . . rius Macconis f(ilius) Pol. Eporedia mil(es) leg(ionis) XIIII. gem(inae). lonbsp;GIE 1224: T. Vibius T(iti) f(ilius) Pol.nbsp;Optatus Eporedia mil(es) leg(ionis) XXII.nbsp;pr(iinigeniae). * EpÖ-Vëd-ïÖ-S compos, von epo-s pferd und von stamm redio-, ^currens, celer, velox’’nbsp;oder \vagenlenker’; ahgeleitet van derselbennbsp;]/ wie subst. rëda wagen, nacli Glück — w.nbsp;eb-rwydd eder instar equi, iTXJtóamp;oog, soivolnbsp;^rossschnelE als ^schnell zu rosse’. In Epo-rëd-ia, Eporëdi-rix.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Epö-redï-rlx compos, von eporëdio- und rix, Jf. cogn. (Bourbon-Laney, dép. Saóne-ct-Loire) OrelU 1974 —n. s. 39 (1880)nbsp;p. 80—83: C. lulius Eporedirigis (villcichinbsp;identisch mit Eporedorix 3)) f(ilius) Magnusnbsp;pro L. lulio Caleno filio Bormoni etDamonaenbsp;vot. sol. (Autun) BA n. s. 4 (1861) p. 110nbsp;—112; C. lul. G. Magnl f. C. | Epor[eJdivi-gi[s] n. Proculus d. s. ÈpÖ-rBdÖ-riX orthographischc variante 30 Eporëdirix, nach d’Arbois de Jubainvüle ’roi de la course des chevaux, roi de ceuxnbsp;qui voyagent en chars attelvs de chevaux’,nbsp;nach Ernault ’chef des cavaliers’, M. 1) nbsp;nbsp;nbsp;Plut. mul. virtut. p. 259 A: IToqtjóóqa^nbsp;(Perrot list ’Enoqr\8óqi'^), kvrjq xó xe Gaganbsp;qagaXéog xal xrjv 'ipvxfjv öiaipéqav (-^v ósnbsp;ToGianav (TexxoGayav? ToXcGxo^ayav?) xs-xqdqxxjg), avsêe^axo xbv Mtamp;qiöaxyv. G: ’Onbsp;d’ ’EnoqriSóqi^ xaxaxomslg dxacpog s'^e§é^Xpxo. 40 2) nbsp;nbsp;nbsp;Aiduer, der altere. Caes. b. G. 7, 67, 7nbsp;(a. 52): Tres nobilissimi Aedui capti adnbsp;Caesarem perducuntur: Cotus, . . . Cavaril-lus, ... et Eporedorix (eporedorix (3 Ashh.nbsp;eboredorix k), quo duce ante adventum Cae-saris Haedui cum Sequanis bello contende-rant. 3) Aiduer, der jüngere. Gaes. b. G. 7, 38, 2 (a. 52): Principes civitatis, Eporedorix et Viridomarus, insimulati proditionis, ab Eomanis indicta causa interfecti sunt. 50nbsp;39, 1: Eporedorix Aeduus, summo loco na-tus adulescens et summae domi jjotentiae,nbsp;et una Viridomarus, pari aetate et gratia, |
'’Epo-nx — Bpotios
sed genere dispari . . . , in equitum numero convenerant nominatim ab eo evocati. 2: His erat inter se de principatu contentio, et innbsp;illa magistratuum controversia alter pronbsp;Gonviotolitavi, alter pro Cotto summis opi-bus pugnaveraiit. 3: Ex bis Eporedorixnbsp;cognito Litavicci consilio media tere noctenbsp;i-em ad Caesarem defert; orat, ne patiaturnbsp;civitatem pravis adulescentium consiliis abnbsp;10 amicitia populi Eomani deficere; quod futurum provideat, si se tot hominum milianbsp;cum hostibus coniunxerint, quorum salutemnbsp;neque propinqui neglegere neque civitasnbsp;levi momento aestimare possit. 40,5: Epo-redorigein (eporedorigein j3 eporidorigem anbsp;Ashb.) et Viridomarum, quos illi interfectosnbsp;existumabant, inter equites versari suosquenbsp;appellare iubet. 54, 1: A Viridomaro at-que Eporedorige (opere dor(«MS c)ice Aslih.)nbsp;20 Haeduis appellatus. 55,4; Eo cum Eporedorix Viridomarusque venissent et de statunbsp;civitatis cognovissent q. s. 63,9: Invitinbsp;summae spei adulescentes Eporedorix etnbsp;Viridomarus Vercingetorigi parent. 64,5:nbsp;His piraeficit fratrem Eporedorigis (eporedo-rigis § AsJib. epore(o B')digens «).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;76, 3: Viridomaro et Eporedorigi (epori (opiilfpr.) do(e B i J?)rige k Ashb. eporedorix (3) Haeduis q. s. YilleicM der Eporedirix der in-30 schrift von Bourbon. *EpÖ-rlX nach ErnauU in Ate-|-*Epo-rix = At-eporix. cf. Ver-f- Cingetorix.' Eporizio s. Eporedia. Epö-S pfcrd, M. Brome-mümen der Ar-verni. Muret-Chab. 3950. 3951: IIPOS M IIPOS. 3952: B IIPOS. 3953. 3954 (ausnbsp;Gergovia). 3955. 3956 (aus Corent). 3957nbsp;— 3962: IIPO. Die münzen findcn sich auchnbsp;in Avignon, Ninies, Saint-Remy. M Eposium s. Epossius. |
EpOSO-gnato-s ^vcrcrer des (r.Epo-ssos?’ nach Glüclc für Ep-oso-gnatus, nach Pictetnbsp;für *Epo-su-gnato-s von epo-, so für su undnbsp;gnato-, %ien habitué au cheval (aux chevaux),nbsp;bon cavalier', oder ^connaissant bien les clie-vaux’, imtoyvmgav, 'Innóvovg (tvcire ai.nbsp;asvasujna), M. Folyb. 21, 37 (22, 20), 1nbsp;(a. 189 a. Chr.): Pvaws o örpartjyóg xou'nbsp;'PcofiKiwr TtqéajSeig è^anéetsils nQog %ov 'Eno-50 GÓyvaTov róv raldrrjv, onag TtQeOjdevarj nqbgnbsp;Tovg rav Palmav ^aOtlsig. 2: Kal o Eno-aóyvatog CTtsgips nQog Pvaïov jtQSG^sig, xalnbsp;TtaQSxdlsi rbv Pvaiov %bv tav 'Pmfiatcov GtQa-ryybv (ifj nQos'^avaGTrjvai firjd im^aleip ytï-qag toïg ToïiGxo^oyioig Paldraig, (3) r.alnbsp;èióxi nqsG^ivGsi Ttqbg xovg jSaGikstg avxcöpnbsp;ETioGÓyvaxog, xal noifjGBxai lóyovg insQ xrjgnbsp;rpiXiag, xal nsnsïGamp;aL nqbg nav avxovg naqa-GxrjasGamp;ax xb xalwg i%ov. IJv. 38,18,1:nbsp;Contione dimissa, missisque ad Epos(s)o-gnatum legatis, qui unus ex regulis et innbsp;Eumenis amicitia manserat et negaveratnbsp;Antiocbo adversus Romanos auxilia, castra lonbsp;movit. 3: Eo missi ad Eposognatum redi-erunt, et legati cum illis reguli orantes, nenbsp;Tectosagis bellum inferret. Ipsum in earnnbsp;gentem iturum Eposognatum persuasurum-que, ut imperata faciant. 14; Legati abnbsp;Eposognato venerunt. *Epo-SSO-S abgeleitet von epo-s q^ferd, M. oder G.? Bavon Eposs-ius M. gentiü-cium; Epossium aus *Epossi-acum gcMlrztnbsp;oder ^station von pferden'? O. im lande der 20nbsp;Treveri, fruher franz. Yvois, Ivoy, deutschnbsp;Ipsch, seit 1662 Carignan, départ. Ardennes,nbsp;arrond. Sedan. IA 366, 1: Epoisso (stattnbsp;Epossio). NB occ. 42, 38: Praefectus lae-torum Actorum, Epuso (für Epusio) Belgicaenbsp;primae. Greg. Tur. Ji.F. 8,15: Ad Eposiumnbsp;castrum. llerow. niünsen. Belfort 27 (Prounbsp;912.913); EPCOl FICET VIc/iT. 1855.6174nbsp;(Prou 911): EPOFDVCEIVa)T . 1893;nbsp;EPOSIO FIT. 1894 (Prou 914): EPOCIO 30nbsp;LICIT (ficit). Vita Gaugerici 1 Anal. Boll, 7 p. 388, 4; Gaugericus episcopus Germa-niae oppido Eposio castro oriundus fuit. 2 p. 388, 15; In memorato castro Eposio. 4 p. 390, 15: In castro Eposio. Èpo-stërÖ-TÏdo-S von epo- pfcrd, cf. Segu-stero, und vido-s (gnarus), nachnbsp;d’Arbois de Jubainville quot;celui qui sait don-ncr de l’ardeur aux chevaux', M. (Saintcs,nbsp;Charentc-Inférieure, a. 21 p. Chr.) Qrelli 40nbsp;660, 4 = jRA 1, 1 (1844) p. 178. 3, 247. 4^ 41 = Wilmanns 885 = Espérandieu 30 = Espérandieu, Épigraphie romaine du Poitou et de la Saintonge p. 87: C. lulius C.nbsp;lull Otuaneuni f(ilius) Rufus, C. lull Ge-demonis nepos, Epo{ste]rovidi (auf der an-dern seite Epotsorovidi, nach ErnauU gen.nbsp;von Epotso-ro-vidus, von epoisso-, eposio-, -j- ro beaucoup, vido(u) qui sait) pro-n(epos), sacerdos Romae et Augusti ad 50 aram, quae est ad confluentem praefectusnbsp;fabrum d. Epotios ableitung von epo-s pferd, M., [*EpÓ-rlx — Epotios] |
Epp-illus — ?Equosera
Ercun-io-n
|
er- ar- intemiv-partikel, air. abret. er-, cy. ari-, lat. per-, umbr. per-t. In *Er-ab-ulo-s, Er-cunia? Er-minius mons (adi.) vonnbsp;*er-mino-s scr erhaben, *Er-maros, arcmor.nbsp;Er-möi’. -er in tig-er-no-s, Trev-er, deae Vagda-ver(ae); (ligur.?) ft. Amb-er, Agn-er Anger Angeris, Xus-er (ital.), Bib-er, Elav-er, Lat-er-a, Lig-er oder -eris (Loire), Mc(g)-er,nbsp;10 Tad-er und Tio-er (span.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;I -ëra nadi d’Arbois de Jubainvüle ligur., in ft. Bax-era, Bic-era (la Vésère), Dus-era,nbsp;Is-era, Tev,-e(a)ra, Vig-era, Vis-era, O. Bad-era, Segess-era. *Er-alt)-ulo-s von intcnsiv-partikel er-, ab- wafter (cf. *Abulos j. die Appél), ahlei-tungssylbe -ul und endung -os (cf. Abulo-brica Mav. 4,44 p. 313, 2 für Amallo-brica),nbsp;lothringischer berg Herappcl bei Forbach. 20 nbsp;nbsp;nbsp;EracoBo-s ogam. (Ballyknock, county Cork) The Academy, Nov. 21 (1891) No. 1021 p. 459 no. 3: Eracobi (gen.) maqi Eraqetainbsp;(liC 13, 290 Eraqei; cf. Eracbe). Eracto-n O. in Sarmatia, j. Tiraspol am Tyras. Ptol. 3, 5, 15: quot;Hgaxtov. Eraqet-aio-s ogam. (Ballyknock, county Cork) The Aead., Nov.21 (1891) Ab. 1021nbsp;p. 429 n. 3: Eracobi (gen.) maqi Eraqetainbsp;(gen.). 80 ?Eramis M. (Lc Mans) Moivat p. 68: Of. Erani. PErarus M. cogn. (S. Antao de Ben-espera) GIL II 458: Proculo Erari. PErasiis M. cogn. (Narbonne) GIL XII 4886: C. Mins Bargati 1. Erasns. Eravisci s. Aravisci. Ertois-ago Erlbicia nach d’Arbois de Jubainvüle von M. gentilic. Erbessius vonnbsp;Erbessus in Sicilien, O. j. Ilerbisse, depart.nbsp;lt;10 Aube, arrond. und canton Arcis-sur-Aube. ? Erlb-utius M. (Zivischen Niebla und Moguer, prov. Huelva, Andalusien, a. 27nbsp;p. Glir.) GIL II 4963 = 6246, 1: Gelernbsp;Brbuti f(ilius) Limicus Borea Canti (servo)nbsp;Bedonie(n)si muneris tesera(m) dedit annonbsp;M. Licinio co(n)s(ule). -ere- in Aulerci, O. Userca ecclesia, air. F. Dar-erca. Erca M. Vita Kellaci 1 ASS 1. mai I 50 p. 104 F: Murchertaco Eroae filio. patronymicon, cf. acy. Erchan, w. Ercb, erch gris, sombre, erchyll terrible,nbsp;ir. ere gesprenkelt. Ere, Ercilivi, Ercilinci; |
cf. gr. nsQKQÓ-g. (Llansaint bei Kidivelly, Carmarthenshire) Bhys 85 == Bhys^ 392:nbsp;Vennisetli fili Ercagni. Ercai air. ogam. (Ballyknock, county Cork, a. 600 — 690 p. Clir.) The Academy,nbsp;Nov. 21 (1891) No. 1021 p. 459 n. 12:nbsp;Ercai Dana. Ercavica céltibcr. O. in Hispania Tar-raconensis, j. Cabem del Griego, ewischen Ucles UMd Saelices. Liv. 40, 50, 1 (a. 179 lonbsp;a. Chr.): Ergavia inde, nobilis et potensnbsp;civitas, aliorum circa populorum cladibusnbsp;territa, portas aperuit Eomanis. Plin. n. h. 3, 24 (von den stadiën des conventus Cae-saraugustanus): Latinorum veteram Cascan-tenses, Ergavicenses efc. PtoL 2,6,57 (stadt der Geltiheres): ’Egyaovlxa. [66 (stadt dernbsp;Vascones): ’EQyaovLKu.] Bav. 4, 44 jp. 312, 2: Erguti. (Tarragona) GIL II 4203: Ex conven[t(u)] Caesar(aiigustano) Eroavic(en- 20nbsp;sis). Hamen provinciae Hispaniae citerioris.nbsp;Bömische münzen. Cohen, m. imp. 1^ p. 157nbsp;w. 706. 707: MVN. EROM\CA (unter Augustus). p. 201 n. 136: MVN. ERCAVICA. M. 137: ERCA\/\CA (tmter Tiberius), p. 242 ¦ w. 48. 49: MVN. ERCAVICA (unter Caligula). Auf iberischen münzen: Ercauica,nbsp;MLI n. 94. Erce s. Erge. PErchrecuS, Erchregus villa, für *Er- 30 cbari-aeus von M. *Arcarius, O. Ecry, j. As-feld, dép. Ardennes, arrond. Bethel. Libernbsp;historiae Francorum 46: Veniens cum exer-citu Erebreeo villa. *Erc-ias Ere M., gen. Ercias (sonst Erce), ir. ogam. inschrift von Boovesmore.nbsp;Bhys^ 187; Maqi Ercias maqi Valamni. Ercil-inci cy. und Ercil-ivi (cf. ogam. Cunacennivi). (Tregoney, Cornwall) IB Chnbsp;10 = Bhys‘ 404: Nonnita, Ercilivi, Ricati, lonbsp;tris fili Ercilinci. cf. Erc-agni. -erco- in Aul-erci, Lup-ercus, Luon-er-cus, Riov-ercusP Ercunï-ates -ae nach Zeuft zu cy. er-cbyniad elevatio, = *er-cun-iat, V. in Pan-nonia inferior. Plin. n. h. 3, 148: Hercu-niates. Ptol. 2, 15, 2: KaxéjpvGi ós ravvijv vrjv sitaqiiav sv jisv volg êvOpmotg g.sQ£aivnbsp;’AyavTtvol aQminmxsqoi, vep' ovg EqKovvid-xsg, sïtee Avöl^xjxsg, slxu Bqsvxoi.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;60 Ercun-io-n Ercun-ia nach Zeuft Er-ciin-ia ser hoch, erhebung (s. Arcnnia oben sp. 184. 185), nach Much aus '^’pereü-n-ion,nbsp;*pei'c-unia gebirgsname, germ. ^Perjunia, [er--Ereün-io-n] |
Ercun-io-n
|
nom. *Fersmiï, got. fairgu-ni (ae. firgen, nn. Fiqrgyn), im MA. Fergunna M'ggebirgc,nbsp;Virgunnia der Virgunt im südlichen Frankennbsp;undBieft; cf. Ut. Perkiinas, yirmss. percunis,nbsp;tJirac.néQKï}, ai.-park-ati-ficus religiosa. Ari-stot. meteor. 1,13,20: Tav 4’ aXlmv noxagav oinbsp;TtXeïGxoi TtQog aonrov êx rav oprov tav Aq-xvviav. ravta öe xal vipsi xal nXri%si gé-yiGxa txsqI xbv xónov tovxóv èGxtv. mirah.nbsp;10 ausc. (saee. 3) 105 p. 839’’ 9: 0aGÏ de xalnbsp;xbv ’Tgxqov Qiovxa èx xmv ^Eqxvviav xcxXov-ixévav ÓQVfiamp;v Gx^^sGamp;ax. Apollon. Bhod. 4,nbsp;638 sq.: ’AXX’ quot;Hqr] GxonéXoio xaamp;' FqxvvLovnbsp;idxr\Gtv I ovqavóamp;ev xrqod'OQovGa. Barthcniosnbsp;fr. 23 nach Etym. M. s. v.: Kal Uaqamp;éviog'nbsp;’AXX’ Sr’ a,(p’ sGTtsqirjg 'Eqxvvtöog aqsxo yaipg.nbsp;Caes. h. G. 6, 24, 2; Itaque ea, quae ferti-lissiina Germaniae sunt loca circum Hercy-niani (hercyniam a Aslib. liyrcania T') siFnbsp;20 vam, quam Eratostheni et quibusdam Grae-cis fama notam esse video, quam illi Orcy-niam aqijieUaiit, Volcae Tectosages occupa-verunt. 25,1; Huius Hercyniae (bercyniaenbsp;a liercinig Aslib. liircaniae f) silvae, quaenbsp;supra demonstrata est, latitudo iiovem die-rum iter expedite patet; non enim aliternbsp;finiri potest, neque mensuras itinerum no-verunt. 2: Oritur ab Helvitiorum et Ne-metum et Eauricorum finibus, rectaquenbsp;30 fluminis Danubii regione pertinet ad finesnbsp;Dacorum et Anartium; hinc se flectit sini-strorsus diversis a flumine regionibus mul-tarumque gentium fines propter magnitudi-nem attingit; (4) neque quisquam est huiusnbsp;Germaniae, qui se |aut audisse] aut adissenbsp;ad initium eius silvae dicat, oum dierumnbsp;iter LX processerit, aut, quo ex loco oria-tur, acceperit; (5) multaque in ea generanbsp;ferarum nasci constat, quae reliquis in locisnbsp;40 visa non sint; ex quibus quae maxime dif-ferant a ceteris et memoriae prodenda a4-deantur, haeo sunt. q. s. Crinagoras Anlh.nbsp;Pal. 9,419,1; Mv^bv ’Oqxvvaïov. Diad. 5,nbsp;21,1 (aus Timaios): Kaxa yaq xrjv FaXaxiavnbsp;xx\v xxaqaxeavïxiv xax’ avxixqv xav ’Eqxvvlavnbsp;ovoga^ofiévav êqvg-av, onj (leyxGxovg VTxdq-%uv xcaquXricpagxv xav xaxd xxjv Evqanriv,nbsp;vpGoi TtoXXal xaxd xbv axsavbv vTtaqyovGiv,nbsp;av EGxi gsyiGxx] xj Bqsxxavixx] xaXov/xévx].nbsp;50 3 2,1; Toèg ydq vTXsq MaGGaXlag xaxoixovv-xag ev xa fisGoyela xal xovg TXaqd xdg quot;AX-mig, ixi de rong èxtl xctös xav Tlvqryvaiavnbsp;oqav KsXxobg bvogé^ovGi, xohg ë’ ineq xav-xxjg xfig KeXxixfig sig xd nqbg vóxov vsvovxa |
fBroün-io-n] (léqxj naqa xe xbv axeavbv xal xb ’Eqxvvlovnbsp;oqog xaamp;iëqvfiévovg xal Ttavxag xovg ê^xjgnbsp;fiéxqi Exvamp;tag FaXaxag nqoGayoqsvovGiv.nbsp;Liv. 5, 34, 4 (a. 391 a. Chr.): Turn Sego-veso sortibus dati Hercynei saltus. Dionys.nbsp;ITal. 14, 1, 2; KaXeïxai ë’ r/ gsv ènl xdësnbsp;xov 'Fx/vov Exvamp;axg xal Oqailv ofioqovGanbsp;FeQfiavla, gsyqi ëqvfiov ’Eqxvvlov xal xavnbsp;’Pt-jtalav oqav xaamp;xjxovGa. Strab. 4, 6, 9nbsp;p. 207; At xov ’’Igxqov xttjyal xxXxjGi'ov Eox'j- lonbsp;j3av xal xov’Eqxvvtov ëqvfiov. 7,1,313.290;nbsp;’Evxavamp;a ö’ eGrlv 6 'Eqxvviog ÖQvgbg xal xdnbsp;xav Sor]§av êamp;vxi, xd yÈv olxovvxa êvxbgnbsp;xov ëgvfiov, iv oig tGxx xal xb Bovtaifxov xbnbsp;xov MaQO§6ëov §aGlXuov. 5 p. 292: 'O dènbsp;’Eqxvvwg ëqvjibg xxvxvóxsqóg xé sGxi xal fis-yaXóëevëqog iv yagloig iQvg,voïg xvxXov nsqi-Xag^dvav fisyav, iv gsGa ë'e i'ëqvxai yaganbsp;xaXag oixstGamp;at. ëvvaiiévrj, xtegl ^g dgrixagsv.nbsp;i'Gxt ës txXtjgIov avxpg xs xov ’’iGxgov ngyr} 20nbsp;xal xj xov ’P'gvov x.al xj fiexa^v dficpotv llgvr]nbsp;xal xd i'kxj xd êx xov Pxjvov ëiayeófieva. e'Gxinbsp;ë’ xj Ufivrj xx]v jihv nsgCfisxgov GxaêCav nXti-óvav IJ TxevxaxoGtav, ëtagga ës iyyvg ëia-xoGiav. sysi ës xal vijGov, xj sygx'jGaxo ogfixj-xrjgta Tifiégiog vavgayav Tcgbg Ovivëohxovg.nbsp;voxiaxiga ë’ sGxl xav xov ’’iGxgov nyyav xalnbsp;aSxxj, aGx avdyXTj xa ix x-tjg Kslxixxjg sixlnbsp;xbv 'Egxvviov ëgvfibv lóvxi ngaxov g'sv ëia-nsgaGai xxjv llyvrjv, ’snsixa xbv”lGxgov, elx’ 30nbsp;Tjdïj d’ svnsxsGxsgav yagtav ènl xbv ëgvfibvnbsp;xdg Ttgo^uGsig Ttoisïoamp;ai ët’ ogoTisëiav. ... .nbsp;quot;Egxi ës xal allxj vlrj ysyalrj PajSgijxa stxInbsp;xdës xav Eo'^^av, snsxsiva ë’ ó ’Egxvviognbsp;ëgvjióg' ’s'ysxai ës xdxstvog V7t’ avxav. 2, 2nbsp;p. 293; (Pijui ës (IIoGsiëaviog) xal Boi'ovgnbsp;xbv ’Egxvviov ëgvybv oixsiv xxgóxsgov, xovgnbsp;ës KtfijSgovg ogyrjGavxag stxI xbv xÓtcov xov-xov, dnoxgovGd'svxag xmb xav Boiav inl xbvnbsp;quot;laxgov xal xovg SxogëiGxovg Pabaxag xaxa- 40nbsp;jSxjvai, sïx’ sxtl TsvgiGxag xal TavgiGxovg, xalnbsp;xovxovg Paldxag, six’ snl’Elovijxxiovg, nokv-^phöong pÈv uvëgag slgrjvatovg ës. 3, 1nbsp;p. 294—295: Tb ës vóxiov fisgog xxjg Psg-fiaviag xb itsgav xov AX^iog xb gisv Gvvsysgnbsp;dx/iriv xmb xamp;v Eoij^av xaxsysxai' six’ sëamp;vgnbsp;rj xav Psxav Gvvdnxsi yij, xax’ agydg g'svnbsp;Gxsvrj, xtagaxsxagsvy xa iGxga xaxd xb vóxiovnbsp;fisgog, xaxd ës xoëvavxlov xy nagagsia xovnbsp;'Egxvviov ëgvfiov, gsgog xi xav ogav xal 60nbsp;avxi] xaxsjpvGa, sixa nlaxvvsxai ngbg xdgnbsp;dgxxovg fi£%Qi Tvgsysxav. Yellci. 2,108,1:nbsp;Gentem Marcomannorum, quae, Maroboduonbsp;duce exoita sedibus suis atque in interiora |
1461
Brcun-io-n
1462
|
refugiens, incinctos Hercinia silva (Hdnsius, herciniae siluae cod.) campos incolebat. 109,nbsp;5: Sentio Saturnino mandatum, ut per Cat-Ihos excisis continentibus Hercyniae silvis,nbsp;legiones Boiobaemum lt;(duceret)gt;. Mda 3,nbsp;3, 29: Silvarum Hercynia et aliquot suntnbsp;quae nomen habent, sed illa dierum sexa-ginta iter occupans, ut maior aliis ita etnbsp;notior. Seneca Thyest. 629—631; An ferisnbsp;10 Hister fugam | praebens Alanis, an subnbsp;aeterna nive | Hyrcana tellus, an vagi passim Scytbae? Phaedr.li—76: Sive ferocisnbsp;iuga Pyrenes, | sive Hyrcani celant saltusnbsp;vacuisque vagus Sarmata campis. Med.nbsp;Tlbsq.: Quos sub axe frigido sucos leguntnbsp;lucis Suebae nobiles Hyrcaniis (var. berci-niis). Plin. n. Ji. 4, 80: Superiora autemnbsp;inter Danuvium et Hyrcinium (var. birci-nium, bircbinium) saltum usque ad Pan-20 nonica biberna Carnunti Germanorumque ibinbsp;confinium campos et plana lazyges Sarma-tae, montes vero et saltus pulsi ab bis Dacinbsp;ad Patbissum amnem. 100: Introrsus veronbsp;nullo inferius nobilitate Hercynium iugumnbsp;praetenditur. 10,132: In Hercynio Germa-niae saltu invisitata genera alitum accipi-mus, quarum plumae ignium modo conlu-ceant nootibus. In ceteris nibil praeter no-bilitatem longinquitate factam memorandumnbsp;30 occurrit. 16,6: In eadem septentrionalinbsp;plaga Hercyniae silvae roborum vastitasnbsp;intacta aevis et congenita mundo prope in-niortali sorte miracula excedit. Ut alianbsp;omittantur fide caritura, constat attollinbsp;eolles occursantium inter se radicum reper-cussu aut, ubi secuta tellus non sit, arcusnbsp;ad ramos usque et ipsos inter se rixantesnbsp;curvari portarum patentium modo, ut tur-mas equitum tramittant, (3) glandiferinbsp;10 maxime generis omnes, quibus bonos apudnbsp;Eomanos perpetuus. Tac. a. 2, 45: Contranbsp;fugacem Maroboduum appellans, proeliorumnbsp;expertem, Hercyniae latebris defensum. (?.nbsp;28; Igitur inter Hercyniam silvam (die ge-birge von der Pauken Alp bis mm Böhmer-tvald) Ebenumque et Moenum amnes Hel-vetii, ulteriora Boii, Gallica utraque gens,nbsp;tenuere. Manet adbuc Boibaemi nomen si-gnatque loei veterem memoriam quamvisnbsp;60 mutatis cultoribus. 30: Ultra bos Cattinbsp;initium sedis ab Herquinio saltu inoboant;nbsp;non ita effusis ac palustribus locis, ut cete-rae civitates, in quas Germania patescit,nbsp;durant, siquidem eolles paulatim rarescuntnbsp;et Cattos suos saltus Herquinius prosequitur simul atque deponit. Plutarch. Mar. 11nbsp;(nach Poseidonios): IIvxv6vt]x« ÓQvgamp;v, ovgnbsp;géxQi rmv ’Eqkvvïcov eI'öw êiriKELV, ovQavovnbsp;ós elXriisvat. Flor. 1, 5 (11), 8: Idem ne-mus Aricinum quod Heroynius saltus. 12nbsp;(17), 3: Ciminius interim saltus in medio,nbsp;ante invius plane quasi Caledonius vel Her-cynius. 45 (3, 10), 14: Hic vero iam Caesar ultro Mosellam navali ponte transgredi- lonbsp;tur ipsumque Ebenum et Hercyniis bostemnbsp;quaerit in silvis; sed in saltus ac paludesnbsp;geus omnis difïugerat. 15: Fuga rursus innbsp;silvas et paludes. 2, 30 (4, 12), 27: Invi-sum atque inaccessum in id tempus Her-eynium saltum patefecit. Ptol. 2, 11, 5;nbsp;EovSr\xa o^rj . . . vq)’ a Fa^Q-^xa vXrj' amp;vnbsp;fiExalh xal xamp;v EaQ^axmmv oqsmv sGxiv ónbsp;’OgKvviog dpupo's- Marcian. Ileracl. 2, 36:nbsp;’Oqkvviov êQVfióv. Pionys. 2^crieg. 2S1—286; 20nbsp;Trig ^xoi •jxvjA.éxriv /x'sv vnb yXcaigva végov-xai I dyyov artjXami' gsyaamp;vgav samp;vognbsp;Qmv, 1 g^xog s% ^rtsiqov xsxQaggsvov, |
^OQslov I WKEKVOÜ %é%vxai. rpvxqbg goog, è'ramp;a Bgsxavol | XsvKa xs cpvXa vsgovxm ccgsiga-VS03V Fsggavmv, \ ’^Eqkvvïov êgvgoïo rtaga-d’QcÓGKOvxsg ogóyKovg. (Avien. orb. terraenbsp;419 s..- Flavaque caesariein Germania por-rigit oram, [ dumosa Herciniae peragransnbsp;confinia silvae.) Priscian. 275—278: Sal-30nbsp;tibus Hercunïis (var. bercyneis) Germanianbsp;subiacet atrox: \ haeo tergo similis taurinonbsp;dicitur esse | et paseit voluores (mirum)nbsp;fulgentibus alis, | quis ducibus noctu cer-nuntur flexa viarum. lulian. misopogonnbsp;p. 359 B: ’Egol êh KsXxol xal Feggavol xalnbsp;ÖQvgbg’Egxvviog (igxvviog F), sgsXsv agxinbsp;ngmxov slg avdgctg xsXovvxi, xal óiéxQirpanbsp;noXhv rjdrj ygóvov, cÓGTtsQ xig xvvrjyéxrjgnbsp;uygioig ogiXcóv %al GvgrcXexógsvog ¦d’tjgioig. 40nbsp;fragm. d' ap. Suid. s.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;quot;Eg- x,vvtav vXrjv iamp;iogsv xal sldov èya s^aiGiov. Idov yovv Goi amp;aggamp;v êym syyvSi-gai, pi? nors örcpamp;ai xoiovxov grjSsv, oGa ysnbsp;•fjgsïg ÏGgsv, iv xfj Pagatav. ccXX’ sïxs xanbsp;0EXxaXixa Tégrcr] övGjSaxa vogl^ei xig sixs xagnbsp;SsggonvXag sirs xbv gsyav xal óiarXvyiovnbsp;Tavgov, sXamp;xiGxa ÏGxco xaXsnóxfjxog svsxa rrgbgnbsp;tb 'Egxvviov bvxa. Claudian. paneg, de IV.nbsp;cons. Honorii 4:50sq.: Venit accola silvae j 50nbsp;Bructerus Hercyniae. de cóns. Stil. l,2^Ss.:nbsp;Ut procul Helcynïaq per vasta silentia silvae I venari tuto liceat. de bello Poïlentinonbsp;sive GotMco S20sq.; Sublimis in Arcton [Ercün-io-i)(j |
-erd-
Ernagimim
|
prorninet Hercynïae conlinis Eaetia silvae. Dimensuratio provinciarum 19 Biese: Silyanbsp;Hercynia (hircania L harcania Jf). Zosim.nbsp;3, 4, 2: ’'-Z.2QI xamp;v ’Eqkvvïcov êQVjxmv tovgnbsp;q^evyovrccg 6 KaiSaQ emdim'^ag. Sidon.Apol-lin. carm. 5, 283 sq.: Hercynïi nemoris si sti-pite lintris | texta Nabataeum pro Ehenonbsp;sulcat Hydaspen. 7, 325 sq.: Cecidit citonbsp;secta bipenni | Hercynïa in lintres et Ebe-10 nmn texuit alno. Steph. Bye.: ^Eqkvviov,nbsp;OQog 'Ixaliag, arp' O'S ’EQKVPig %ix)Qa Kalnbsp;’EQY.vviog rb xTijxixóv, ’Bké^avóqog (vonEplif-sos) EvQcóny. -erd- in Böterdmn, Ilerda, Osicerda? Erd-emius Erd-escus cf. Ird-utus, Ir-duci-ssa, pyrenac. M. (Ladivert, dép. Haute-Garonne, arrond. Saint - Gaudens, gemeinde Saint-Béat) Boschacli n. 137: Fago deo Er-demins Erdesci f(ilius) v. s. 1. m. 20 Erdic-ilis O. j. Iliergcs, dép. Ardennes, arrond. Bocroi, canton Givet. Erdic-o(n) M. (Bonn) BJ 60 s. 77. 89 (1890) s. 14 n. 117: Erdico f(ecit). Erdïnl s. Ernaei, Erpeditani. Erditse aquitan. G., iberisch? (j. in Toulouse) GIL XII 5379: Erditse (dat.) d(eo) uonsacran[i] Borodates v. s. 1. m. ? ErdiÜC M. in Ticinum. Ennod. epist. 2, 3: Inlustrem virum Erduic. 80 Erecaius M. (Paris) BE 1882 p. 120: ERIICAII. Eresen(e) F. iberisch. Ergavica s. Ercavica. Erg(c)e G. iberisch. El'guti s. Ercavica. Erliex-o(n) F. iberisch. Ericco ilf. (Bavay) Schuerm. 2089: FRICCO F. Ericus M. fig. (Eszeg) GIL III 12014, do 265: Erici m(anu). (Trion n. 658; Sainte-Colombe) Allmer-Bissard, Lyon t. 4 p. 336nbsp;M. 497,473: Erici m(anu). (Poitiers): Erici.nbsp;m(anu). (Voorburg; Vechten) Schuerm. 2091:nbsp;Erici m(anu). (Bavay) 2092: Eriens. (j. innbsp;Mainz) Becker s. 103, 63: IIRICV. Eri-dubiiO-S M. fig. (Jublains) Mowat 13.83: IIRI. 86: IIRID____ (Nantes): m\- DVBNOS. -©rio- in Bodeqia, BoXÉqiov, canterius, 50 Cantrius, Casperius, KiêfiQiog, Daverius, Du-nierilis, Ep-ant-erii, *Germeriiis? Iserius?nbsp;Liberius? LVXTIIRIOS Lucterius, *Ee(i)-cterius, Ogmi-rectherius, ?Vesmerius, *Vil-lerius, *Vinderius -ia. [-erd--Ernaginum] |
-ëris in ligur. ft. Ligeris nében Liger, Vaveris, Vegeris, Vinderis, cf. Vind-ara. ? Erisane O. in Hispania Baetica. Ap-pian. Hisp. 69: OvqLatamp;ov öè Simxatv ’Eql-Sav'ijv avtov nokiv aneraipQevsv. Erisdlum O. j. Saint-Bresson-d’Hierle, dép. Gard, arrond. Le Vigan, canton Sumene. ?Ermaiius M. cogn. (Ain-Fakrun) GIL VIII 4796: Q. lulius Ermanus. Ërmeti-ö(n) M. cogn. (Vienne) GIL XII lo 2005: Érmétió. (Grenoble) 2237. 2264.nbsp;2299: P. Cassius Hermetio. (Narbonne)nbsp;5064: Pompei Hermietionis. (Saint-André-de-Surède) 5365: Q. Valerius Hermetio. Er-min-ius cf. M. Arminius, von *er-mino-s 'ser erhaben’, von er- und stamm mino-, cy. mynydd mons, corn, menit me-netb, ahret. -monid, mbret. menez (cf. lat.nbsp;mineo, men-tu-m, mon-ti-, got. munfis),nbsp;gébirge in Lusitanien, j. Armiha (Serra da 20nbsp;Estrella). Bellum Alexandr. 48, 2: Cum innbsp;Lusitania Medobregam oppidum montemquenbsp;Herminium expugnasset. Bio 37, 52, 3 (a: 60 a. Ghr.): Ilgog tb OQog w ’Epfitviov irQaTtero xal ixélsvSs rovg oiy.rjxOQag avrovnbsp;êg xa neêivu gexaGxrjvax. 53,1: Tovg xbEq-fitvLOV oixovvxag. Ermimi-sciiis M. Auson. parent. 23 tit,: Attusia Lucana Talisia. Erminuscius (etnbsp;Minucius ei. Heinsius') Eegulus adfinis. 30 Ermolinm aus *Armo-ialon, O. j. Ar-meau, dép:. Yonne, arrond. Joigny, gemeinde Villeneuve-sur- Yonne. Ernioniace s. Hermoniace. ?ErmTipia F. (Neu-Louisendorf, kreis Geldern) GIB 194: Ermvipia Sacsena con-iux et aeres f. c. Ern-aei V. in Ultonia in Irland, am fl. Erne. Ptol. 2,2,4: üaQoixovOi ës xrjv txIsv-qav fiexa xovg Ovsvvixvwvg’Eqneëixavox (var. -tonbsp;’Eqölvoi, Muller ei. Eqvaïof). Ern-aeus M. Vita Ernaei (aus Aquita-nia) 1 ASS 9. aug. II p- 426 B: Sanctus Ernaeus. 2j).426C'.-Ernaeo(aamp;7). 3p.I2QG:nbsp;Ernaeus. 5 j3. 426-F.' Ernaeo (abl.) . . . Ernaeus. lt;bp.I2ioF: Ernaeo (dttt.;. 7|3.427A.-Ernaeus. Ernaginum Ernagina O. der Salyes in Gallia Narbonensis, j. Saint-Gabriel, départ.nbsp;Bouches-du-Bhóne, gemeinde Tarascon-du- 60nbsp;Bhóne. (Vicarello) GIL XI 3281: Ernaginum. 3282: Ernagini. 3283: Ernagin[oJ.nbsp;(Saint-Gabriel) XII 982: Patrono nauta- |
Ern-anus
Es..
-esa
Escobnus?
|
Perinthos) Evans p. 209, vignette = Muret-Chah. 9580: AMMI M ES. -esa in iberiscJi Mentesa = Mentissa, Octogesa, Otobesa, Salpe(n)sa, Urcesa, cdt-liispan. Betamesa, Etamesa, Sanamesa? innbsp;Congesa, ft. Nemesa. ? Esalud . . (Roumoules bei Biez) CIL XII 5754: luliae Esaludi carissimas (dat.). Esaildone s. Issandone. 10 Es-ane-kot-io-s. Inschrift von Briona bei Novara. Pauli n. 25 s. 12. 80: Esane-koti = Ex-ande-cotti, genetiv von masc. io-stamm. Esara s. Isara. E Store inset. Vita Fursei (alia) 3, 12 ASS 16. ian. II p. 46: Apud Esbrem in-sulam. Esc ... in Norieum. (Ischl am Cliiem-see) CIL III 5620: Vil(io'as) stat(ioms) 20 Esc(ensis?). Esca ef. ir. esc toafler von *iska, aey. Tiisc von *eisk, w. wysg a stream, j. Isch,nbsp;r. nhfl. der Saar. Trad. Wiz. 247 (a. 720nbsp;—737): luxta fluvio Esca. s. Hisca, Isca. -esca in 0. Manu-esca, Petin-esca. s. -asca. escass. Formal. Bitur. 15“ j?. 175,18 Z.: Stratura condigna, paria tantas de boves adnbsp;laborandum cum eorum escasso. 30 Es-cenga F. «owEscingos. (Inschrift von Cargas bei Apt, depart. Yaucluse) ME t. 1nbsp;n. 209 p. 176 und 256 = BSAF 1880nbsp;p. 245 = GIL XII p. 137, 2: ECKErrAInbsp;BAANAOOYIKOYNIAI (ist dat. fern. sing,nbsp;von su-stamm = Escengae Blandovicuniae,nbsp;cf. alflatein. equa-i, der Eslcenga, toehter desnbsp;Blandovilctmos). Ernault halt die inschriftnbsp;für griechisch. - Es-ceiigO-la(ti)s compos. = *Ex-cingO' 40 latis, air. siamm laith, nach d’Arbois deJu-bainville ^guerrier qui fait des sorties’, M.nbsp;cogn. (Barthélemy-Linche, zwischen Aubagnenbsp;und Gémenos, dép. Bouches-du-Bhóne, arr.nbsp;Marseille, saec. 1 p. Chr.) BSAF 1883 p. 81nbsp;= BE t. 2 p. 11 n. 514 = BE 5 (1885)nbsp;p. 252 n. 46 = OIL XII n. 602 add. undnbsp;p. ,815: Escengolatis Venimari f(ilius). s.nbsp;Escingos. Escerior M. cogn. (Villanueva bei Se-m gorbe) CIL II 3988: M. Porcius Escerior. Esces-dune 0. Kemble n. 998 (vor714?): In Escesdune. Escia fl. und 0. j. Isse, depart. Marne, arrond. und canton Chalons-sur-Marne. [-esa — Esoolmua?] |
Esciepeda. (Nouvion-en-Pontlneu, depart. Somme) Bulletin des procés- verbaux de lanbsp;Société d’émulation d’Abbeville, nnnéc 1881:nbsp;ESCIEPEDA. Escingo-inagos ^feld des Escingos’’, 0. in Piemont, j. Exilles, provinz Turin, circon-dario Stisa. Artemidoros von Ephesos, beinbsp;Strab. 4, 1, 3 p. 179: Aia BQiyctvtCov KÓgpgnbsp;ml ’E^xiyyogdyov (var. ix Oxiyy.') xal rijgnbsp;tav quot;AXnsav bTtsqamp;sOsmg snl ’'SlxeXov, to ns- lonbsp;Qag tijg Kottiov yijg' xal tj anb Exiyyoga-yov ó'e TjStj ’Italia Isystai’ s6u êe êvamp;évösnbsp;ènVllxelov gilia s’ixooi oxtm, und Plin.n.h. 2, 244: Alpes usque ad lt;(S)gt;cingomagum vicum (milia passuum) DXVIII. Agathemer.nbsp;geographiae inform. 4, 17 GGM t.‘2p.4:ll:nbsp;’Anb ’Pagrjg ini tag quot;Alnsig sag Excyyogdyovnbsp;(codd. tofiaQov) vnb ialg’'Alnsaiv ovatjg Otd-dt-a ,dQv§’. Es-kingo-reix Es-ciggo-rix compos. 20 von ex-cingo-s und rix (rex), nach d’Arboisnbsp;de Jubainville ” roi de ceux qui sortent pournbsp;attaquer Vennemi ’, M. cogn. (Ntmes, quartiernbsp;des Garrigues nommd Cattinie) BSAF 1880nbsp;p. 246 = GIL XII p. 383: Esxiyyoqsi^ Kov-Sillsog == Escingorix Condillius = Con-dilli filius. Ernault hiilt die inschrift fürnbsp;griechisch. (Aix) CIL XII 548“: Vibio Ex-ciggorigis f(ilio). (La Foux bei Bemoulins,nbsp;depart. Gard) 2988: Esciggorix Ammonis f. 30nbsp;Apolli. V. s. 1. m. Es-cingo-s Es-cingus für Ex-cingo-s, 'zusammengesetzt von praefix ex und cingo-s,nbsp;nach d’Arbois de Jubainville ^ qui fait desnbsp;sorties’, M. (Susa, a. 747-751?) CIL V 7243: C. lulius Escin[gi f.] . . . P. lulins Es[cingi f.] . . . . L. lulius Escingi f. . . und [luljiusnbsp;Escingi f. Ma . . . (Inschrift von Bavai,nbsp;depart. Nord) Schuerm. 5930 = BE t. 1nbsp;p. 85 = Comptes rendus Acad. Par. 4“ seV. 40nbsp;(1880) t. 8 p. 250—259: Uritu Escingosnbsp;(mm. sing.) — Excingos fecit. (Bordeaux)nbsp;BE t, 1 p. 116 — Jullian n. 5: Escingusnbsp;Bassi f[i(lius)] lovi Augus(to) pro f(ilio)nbsp;e[t] vern[a] T(otum) s(olvit) l(ibens) ni(e-rito). s. Excingus. Escleis villa, j. Ecly, arrond. Bethel, canton Chdteau-Porcien. -esco- in Comenesci, Corovesci, Erd-escus, Orgenomesci, Vativesca, .... escus (cogn.) 50nbsp;CIL II 8. Esc-o(n) 0. in Baetien. TP: Escone. Escotoniis? M. (Montpellier) GIL XII |
Escozolas
es-sëdum
es-sëdum
|
eweircidriger streitwagen der Gallier, Belgier wnd Brittanen, spater auch in Bom der gladiatoren in den circensischen spilen, gum un-terschid von lastwagen. Cic. ad Trébatiumnbsp;epist, 7, 7, 1: In Britannia nihil esse audionbsp;neque auri neque argenti: id si ita est, es-sedum aliquod capias suadeo et ad nos quamnbsp;primum recurras. ad Att. 6,1,25: HicVe-dius venit mihi obyiam cum duobus essedisnbsp;10 et reda equis iuncta et lectiea et familianbsp;magna. Phïl. 2, 24, 58: Vehebatur in es-sedo tribunus plebis (Aiitonius). Caes. b. G.nbsp;4, 32, 5: (Hostes) simul equitatu atque essedis circumdederant. 33,1: Genus boe estnbsp;ex essedis pugnae: primo .per omnes partesnbsp;perequitant et tela coniciunt atque ipsonbsp;terrore equorum et strepitu rotarum ordinesnbsp;plerumque perturbant, et cum se inter equi-tum turmas insinuaverunt, ex essedis desi-20 Hunt et pedibus proeliantur. 2: Aurigaenbsp;interim paulatim ex proelio excedunt atquenbsp;ita currus conlocant, ut, si illi a multitu-dine bostium premantur, expeditum ad suosnbsp;receptum habeant. 3: Ita mobilitatem equi-tum, stabilitatem peditum in proeliis prae-stant, ac tantum usu ootidiano et exercita-tione efficiunt, uti in declivi ac praecipitinbsp;loco incitatos equos sustinere et brevi mo-derari ac flectere et per temonem percurrerenbsp;30 et in iugo insistere et se inde in currus ci-tissime recipere consuerint. 5, 9 , 3: Illinbsp;(hostes) equitatu atque essedis ad flumennbsp;progressi ex loco superiore nostros probiberenbsp;et proelium committere eoeperunt. 16, 2:nbsp;Quod illi etiam consulto plerumque cederen! et, cum paulum ab legionibus nostrosnbsp;removissent, ex essedis desilirent et pedibusnbsp;dispari proelio contenderent. 17,4: (Hosti-bus) neque sui colligendi neque consistendinbsp;40 aut ex essedis desiliendi facultatem dede-runt. Verg. georg. 3, 204: Belgica vel mollinbsp;melius feret essëda collo. (Dagu Servius:nbsp;Gallicana vehicula. Nam Belgae civitas estnbsp;Galliae, in qua huiuscemodi vebiculi reper-tus est usus. Pliïlargyrius: Esseda autemnbsp;vebiculi vel currus genus, quo soliti suntnbsp;pugnare Galli. Caesar testis est libro adnbsp;Cioeronem III. Multa milia equitum atquenbsp;essedariorum habet.) cf. Diod. 5,29,1: quot;Evnbsp;60 Ss zaïg oSomoQicng nai vaïg gayccig dvvaQiaiv, h'iovTog tov ccQpatog TjvLoy^ov xaï naQa§urrjv. amp;7ravTCigt;vTsg Ss xoïg iqgt;i7t7tsvov-0iv sv Toïg TtoXégoïg Gavvia^ovöi toijg èvav-Ttovg, xai xarex^dvrsg rrjv anb %ov '^Igjovg [Gs-sèdum] |
Gvvlarapxai fid^xjv. Propert. 2, 1, 76: Essëda caelatis siste Britanna iugis. 3,30(32), 5: Cur aut te Herculeum deportant esseda Tibur? cf. 5,3,9: Hibernique Getae, picto-que Britannia curru. Hor at. epist, 2, 1,nbsp;192: Essëda festinant, pilenta, petorrita,nbsp;naves. {Bazu Porfyrion: Esseda Gallorumnbsp;vehicula, quibus tamquam victi reges ve-huntur.) Liv. 10,28,9 (aus Fabius Pictor,nbsp;a. 295 a. Chr.): Essedis carrisque superstans lonbsp;armatus bostis (Gallus) ingenti sonitu equorum rotarumque advenit. Ovid. am. 2, 16,nbsp;49sg'..' Parvaque quam primum rapientibusnbsp;essëda mannis ( ipsa per admissas eoncutenbsp;lora iubas. ex Ponto 2,10, 33 sg.: Seu ratenbsp;caeruleas picta sulcavimus undas, | ‘essëdanbsp;nos agili sive tulere rota. Pers. 6,43—47:nbsp;Missa est a Caesare laurus | insignem obnbsp;cladem Germanae pubis, et aris | frigidusnbsp;excutitur cinis; ac iam postibus arma, | iam 20nbsp;cblamydas regum, iam lutea gausapa captis, |nbsp;essëdaque ingentesque locat Caesonia Ehe-nos. Sen. epist. 56,4: In bis, quae me sinenbsp;avocatioue circurastrepunt, essedas trans-currentes pono et fabrum inquilinum et ser-rarium vicinum. Seneca fr. 48 Haase ap.nbsp;Hieronym, adv. lovinianum 1, 47: Multanbsp;esse, quae matronarum usui necessaria sint:nbsp;pretiosae vestes, aurum, gemmae, sumptus,nbsp;anoillae, supellex varia, lecticae et esseda 30nbsp;deaurata. Plin. n. h. 34, 163: Coeperenbsp;deinde et esseda sua colisataque ac petoritanbsp;exornare simili modo, quae iam luxuria adnbsp;aurea quoque non modo argentea staticulanbsp;pervenit, quaeque in scypbis cerni prodigumnbsp;erat, haec in vebiculis adteri cultus vocatur.nbsp;Süius 3, 337: (Parvus sonipes) — mollinbsp;pacata celer rapit essëda collo. Martial. 1,nbsp;104, 8 (a. 85/86): Turpes essëda quod tra-bunt bisontes. 4, 64, 19 (a. 88): Gestator 4onbsp;patet essëdo tacente. 10,104,4—7 (a.98):nbsp;Hispanae pete Tarraconis arces: | illinc tenbsp;rota tollet et citatus | altam Bilbilin etnbsp;tuum Salonem | quinto forsitan essëdo vi-debis. 12, 24, 1 — 3 (a. 101): 0 iucunda,nbsp;covinne, solitudo, | carruca magis essëdo-que gratum | facundi mibi munus Aeliani!nbsp;57,23: Intraque limen clusus essëdo cursus.nbsp;Suet. Calig. 19: Comitante praetorianorumnbsp;agmine et in essedis cohorte amicorum. 26: 5onbsp;Quosdam summis bonoribus functos ad es-sedum sibi currere togatos per aliquot pas-suum milia . - ¦ passus est. 61: Gum transnbsp;Ehenum inter angustias dgnsumque agmen |
Essib-nus
Essoricus
Essui
Esu-io-s'
1477
Esü-mag-ius
Esü-nertus
1478
|
[fel(ici)] Aug(usto) C(mtas) L(emovictim) l(eiigae) X ... . ijliHhlIl. (Bei Carcassonne,nbsp;zwiscJmi 268 und 273) BE No. 50 (1888) m. 716 1. 2 p. 371: C(aio) Pio [Esuvio] Te-tri[co Aug. f.] nobi]liss. Caes.J princip[i]nbsp;iuveiit[utis) cos. XICI Ij). (Nördlich von Dijon, dans Ie dos Thevenin, a. 268 p. Chr.)nbsp;B8AF 1866 p. 78 — 80. 108 = BA n. s.nbsp;16 (1867) p.57 = BBNA^sér., #.5 (1867) 10 = Borgliesi, Oeuvres 7 p. 430 w. 4 = BA 3quot; s., t. 15 (1890) p. 407 = Lcjay 146; . . . Gaio Esuvio Tetrico, Pio, felici, invieto, Aug(usto) p(ontifici) m(aximo), t(ribunicia)nbsp;p(otestate), p(atri) p(atriae) And(e)m(a-tunno) l(eugae) XXV. (Meïlemdger aufnbsp;dem wcge von Bessan, alte Domitians-strafte,nbsp;ieiBcgiers, a.269) BE No. 57 (1890) p. 28 n. nbsp;nbsp;nbsp;817 = BSAF 1890 p. 263: D(omin)onbsp;n(ostr)o C(aio) Pio Esuvio Tetrico, nobilis- 20 simo Caes(ari), filio imp(eratoris) C(ai) Pii Esuvi Tetrici p(ii) f(elicis) invicti Aug(usti),nbsp;p(ontificis) m(aximi), trib(unicia) [pot(e- state)] II, co(n)s(uli)........ (Bom, dép. Deux-Sèvres, a. 268—274) B. Ledain, Épi-graphie romaine du Poitou. Poitiers 1887, wr.LXIIp. 72—73 = Espérandieu 15: Im-p(eratori) Caes(ari) C(aio) Pio Esuvio Tetrico. (Paris) BE 1882 p. 50: [EJsui Tll-trici. — Münzcn. Mél. de num. 1 p. 429nbsp;30 w. 56: ESVVIVS TETRICVS AVQ. p. 439;nbsp;IMP. C. C. P. ESV. TETRICVS AVQ. mtdnbsp;C PIVESV TETRICVS. p. 440; IMP. Q. C.nbsp;P. ESVVIVS TETRICVS AVQ. Cohen, monn.nbsp;imp. 6^ p. 94 n. 22. p. 96 n. 39: IMP. C.nbsp;P. ESV. TETRICVS AVQ. 40: IMP. C. P.nbsp;ESVVIVS TETRICVS AVQ. p. 102 w. 97:nbsp;IMP. C. C. P. ESV. TRICVS P. A. p. 109nbsp;w.167: IMP. C. C. P. ESV. TETRICVS AVQ.nbsp;171: IMP. C. C. P. ESVVIVS TETRICVSnbsp;«AVQ. 172. p. 110 n. 183: IMP. C. C. P.nbsp;ESV. TETRICVS AVQ. p.111 w.184: IMP.nbsp;C. C. P. ESVVIVS TETRICVS AVQ. 187.nbsp;p. 112 n. 195: IMP. C. C. P. ESV. TETRICVS AVQ. p. 119 w. 1: C. PiV. ESV. TETRICVS CAES. 2; C. PIV. ESV. TETRICVSnbsp;CA. 3: C. PIV. . . ESVVIVS TETRICVSnbsp;CAES. 4. p. 120 w. 5: C. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 6: C. PI. ES. TETRICVS CAES. 8: C. PIV. ESV. TE..... 12—14. sop. 121 n. 16.17.19. 20: C. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 21. 22: .. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 23: C. PIV. ESV. TETRICVS CES. 24; C. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 25: C. PIV. E. TETRICVS P. C. |
p. 122 n. 26. 28—31. p. 123 oi. 33—35: C. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 39: WP. C. PIVES ... .VS CAES. 40: P. ES. TETRICVS RAES. 42: PIV. ESV. TETRICVS CAES. 43: ... ESV. TETRICVS C. AVQ. 44; IMPE. TE. PIV. ES. 45: C.nbsp;PIV. ESV. TETRICVS CAES. p.124 w.48.nbsp;49: C. P. E. TETRICVS CAES. 54; C. PIV.nbsp;ESV. TETRICVS CAES. 55: C. P. E. TETRICVS CAES. 56—59: C. PIV. ESV. TE- lonbsp;TRICVS CAES. 60: C. P. E. TETRICVSnbsp;CAES. 61: C. PIV. ESV. TETRICVS CAES.nbsp;62—64; C. PIV. ESV. TETRICVS CAESnbsp;65. 66; C. PIV. ESV. TETRICVS CAES.nbsp;68: PIV. ESV. TETRICVS CAES. 69: Cnbsp;PIV. ESV. TETRICVS CAES. 70: PV. ESVnbsp;TITRICVS. 72: ..PIV. EIV.TETR....Snbsp;73.74: C. PIV. ES. TETRICVS CAES. 75: C. PIV. ESV. TETRICVS CS. 76; C. PIV. ES. TETRICVS CAES. 77; C. PIV. ESV. 20nbsp;TETRICVS CAES. 78: C. P. ESV. TETRICVS CAES. p.127 w.80: C. PV. ESV. TITRICVS. 81; C. PIV. ESV. TETRICVS CAES.nbsp;83; C. P. ESV. TETRICVS CAES. 84: C. P. ES. TETRICVS CAES. 85; C. P. ESV. TETRICVS CAES. 86: C. PIV. ESV. TETRICVS AVQ. 87. 88. p. 128 n. 89. 90: C. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 91: C. P. ES. TETRICVS CAES. 92: C. E. P. TETRICVS CAES. 93: C. PIVES. V. TETRI- 30nbsp;CVS CAES. 94. 95: C. P. ES. TETRICVSnbsp;CAES. 96; C. P. E. TETRICVS CAES. 97: C. PIV. ESV. TETRICV CAES. 98: C. P. E. TETRICVS CES. 99: C. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 100: CAESA. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 101: C. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 102: PIV. ESV. TETRICVSnbsp;AVQQ. p. 129 w. 103: C. P. E. TETRICVSnbsp;CAES. 104: C. PIV. ESV. TETRICVS CAES. 105:____E. TETRICVS CAES. 106: C. ,10 PIV. ESV. TETRICVS CAES. Esü-mag-ius vompos., nach d’Arhois do Pubainviïle ^ celui gui est puissant commenbsp;Ésus’, M. (Neuvy-en-SulUas, depart. Loir et,nbsp;arrond. Orleans, cant. Jargeau) BA n. s. t. 4nbsp;(1861) p. 138 = t. 6 (1862) p. 352: Ser.nbsp;Esumagius Sacroyir Seriomagilus Severus. Esü-mopas M. (Beaumont-le-Bogcr bei Évreux) Musée de Saint-G-crmain w. 22299:nbsp;Esumopas .. Cnusticus v. s. 1. m.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;,50 Esü-nertus compos, von G-. Esus und stamm nerto- starke, = '^Marte validus’,nbsp;nach d’Arbois de Jubainville ^ celui qui a lanbsp;force du dieu Esus’, nach Bhys ’^possessednbsp;47* [Esü-mag-ius — Esü-nertus] |
Esup
Eterno-acns
|
of the might of Esus M. (London) GIL YII 1334, 61: Q. Valer(ii) Esunerti. (iMndecynbsp;um Genf, a. 8 a. Chr.) XII 2623: P. Decius,nbsp;Troucetei VepI f(ilius),VoltIn(ia) Esunertus. Esup hritt. miingc der Brig antes in Yorkshire. Evans 411 pi. XVII n. 4: IISVP(?) — SV(ei?). Hucher, Art gaulois, '2'^ partie,nbsp;p. 149: IISVPAS. Esu-S Hesu-s masc. nom. sing., ein u-10 Stamm, nach Stokes Esu-s vw. mil gd. ahu, lat. (li)erus, nach d’Arhois de Jubainville vonnbsp;*eisu-, yis, ai. ish wimschen, ^tvunseh’ per-sonificieti, oder ^der die menschen des wwn-sches, der Mchsten gahe teilJiaftig maehende’,nbsp;^celui dont on desire ohtenir la faveurnbsp;par des prières ou par des sacrifices, celuinbsp;auquel on adresse des prières ou des sacrifices’; cf. sabin. ais-o-s gen. eines stammesnbsp;ais-u aesu opfer, umbr. es-u-nu (adi.) divi-20 nus, subst. neutr. (res divina) opfer, oskischnbsp;aisusis, marsisch esono; G., name eines gal-lischen kriegsgottes. Ijucan. 1, 444 — 446:nbsp;Et quibus inmitis placatur sanguine diro |nbsp;Teutates, horrensque feris altaribus Esusnbsp;(var. Aesus, Haesus) | et Taranis Scythicaenbsp;non initior ara Dianae. (Eazu Commentanbsp;Lucani Us.: . . . Hesus Mars sic placatur:nbsp;homo in arbore suspenditur usque doneenbsp;per cruorem membra digesserit. . . . “ Hesumnbsp;30 Mercurium credunt, siquidem a mercatori-bus colitur, et praesidem bellorum et cae-lestium deorum maximum Taranin lovemnbsp;adsuetum olim humanis placari capitibus,nbsp;nunc vero gaudere pecorum.) Lactantiusnbsp;(nur paraphrase des IjUcan) divm. instit. 1,nbsp;21,3: Galli Esum (^var. Aesnm) atque Teu-taten humano cruore placabant. (Farisernbsp;denkmal) Orelli 1993: Tib(erio) Caesarenbsp;Aug(usto) lovi optumo maxsumo [s]u[m-40 m]o nautae Parisiaci publice posierun[t].nbsp;lovis, Volcanus, Esus, Taryos trigaranus.nbsp;Castor, Pollux, Cernunnos, Smert[ull]os;nbsp;eurises Senani useilom (Stokes list usellon).nbsp;Brittan. silber-mimge. Evans ji. 386 pi. XVnbsp;n. 8: AESV. M. (Floreng) GIL XI 1619:nbsp;Cn. Tullio Cn. 1. Aeso. In ableitungen Esu-(v)ios, Es-o(n), At-esui, Esuggius (Us Esue-cius) und in compos. Aesu-bilinus, Esu-genus,nbsp;Esu-magius, Esu-nerto-s. 50 nbsp;nbsp;nbsp;? Esus if. Baeda 1i. e. praef.: Eeyeren- tissimi abbatis Esi relatione comperimus. -esus in Car-esus, Caud-esus, Gerg-esus, Lob-esus Lov-esus, Tur-esus, fl. An-esus. EsuyiOS s. Esuios. [Esup — Eteruo-aous] |
-et- in adiectiv- und participial-stammen auf -eto-, neben -ento-. In Aletum, Bar-dy(u)-etae, Blavetus, Bory-eto-, Bruc-etus,nbsp;Calet-es Caleti, Kag§-srov, Canetus G., Ca-yetus, Cing-e(t)-s, cing-eto-, w. Conet-ocinbsp;(gen.), Deoc-eti, spater Dech-eti, Argi-iirai,nbsp;Dic-etus, Diseto, Donn-etus, Gen-etus, *gonn-eto, Gren-etus, ogam, ilvveto-, urceltischnbsp;aleyeto? Lani-eto fundus, Lug-etus cf. lu-goto-, Lus-etus, maget- in Admageto-briga, lonbsp;acy. Marget-jud, mogeto-, (Ad-)nametus,nbsp;Namn-et-es, nem-eto- cf. Nematevus, org-eto-cf. orciti-, Eev-eta? Sarun-etes, Toc(g)-etus,nbsp;air. traig, trg-et-s *trag-e[t]-s, cf.nbsp;gu serpens, Trouc-e(t)-s, Troucet-eius Trou-ceti-marus,Tuncc-et-ae-e,Usip-etes? (Ambi)-vareti, Vec(g)-etus, Ven-etes, Ven-eti, Ven-non-etes, Ver-etus, vrg-ét-s *vrag-e[t]-s, . . . etus cogn. GIL VII 1336, 1245 cf. -at-es, -itus. Ygl. iberisch Cari-etes, Cer-etes, 20nbsp;Cyn-etes, Esd-etes, Gymn-etes, Igl-etes, In-dic-etes, Misg-etes, Orec-etes. -et-a in Alb-eta, Ay-eta, Berl-eta, Bon-eta, Borv-eta Borm-eta, Gabr-eta, Tong-eta (abgekürgt aus Tongetamus?), Vetidonn-eta. Etaniesa althispan. stadt, wol iberisch. cf. Betamesa. -et-aiii celtisch in Suess-etani, iberisch in Carpetani, Turdetani. Etanna 0. j. Étain bei Yerme, dép. Sa- so voie, arrond. Ghamberg. TP: Etanna. Bav. 4, 26 p. 237, 15: Tenusilay. Etauslmani campi. Gregor. I. registr. indict. 2.iul. (9,194), a. 599: Campos Etau-simanos. ?Etkeron. The Archaeological Journal t. 34 n. 133: ETKERON. ?Ete-nna 0. in Pisidien. Polgb. 5, 73, 3: ’Ersvvsïg fisv of rijg IltOiSiKijg rpv iinsQ StSrjg oQsivfjv xaroixovvteg. Notac episc. 40nbsp;p. 362 I).:’'Etsvva. (Kuft, saec. 1, villeichtnbsp;augusteisch) GIL III 6627 11 13: M. Longinus M. f. Pol(lia) Eten(na ablf) coh. V.nbsp;Auf müngen GTGNN6QN. cf. Strab. 12, 7, 1 p. 570: Katsvveïg ogoQoi EsXyevGk xal ’OgovadevOi. Steph. Bgg.:”TTSvva, nóligAv-xiag. 6 olxrixmQ’TxEvvevg. Vgl. Semb-etennis. ? Eterales 0. j. Étrelles, dép. Aube, arr. Arcis-sur-Aube, canton Mcry-sur-Seine? Me-row. miinge. Belfort 1905 == Prou 9562:50nbsp;-f ETERALES. Eterno-aCUS 0. Fredegar. chron. 3, 91 capit.: De temorem Chilperici, ut Eterno-acum fugit. |
Eth-ica
Euboiia
ev. ed
Ever-iucus
Evu
ex-
Exidolium
|
ex- negatives praepositional-praefix, un-trennbare privativ-partikel, ^aus\ air. éss ess, unhetont ass- as- a-, ir. és- é-, cg. vor vocalen éb- e-, bret. e-, corn, a-; lat. ec- ex- ë-,nbsp;osli. eh-, gr. ek I|, Ut. isz, ksl. izü, In ex-apo-s, *Ex-ande-cottos in gen. Es-ane-koti,nbsp;excicum? Ex(Es)-cingo-, ’Eö-jceyyat, Es-cenco-, (E)x-kolios, Ex-obnus Ex-omnus,nbsp;es-sëdo-n, Ex-vert-in-ios. 10 -ex- aquitaniseh (iberisch?) in Ambexonis, Anderexsus, Arbelexsis Arbelsis, Attexsis,nbsp;Belex, Bombelex, Bonnex(xs)is, Bontex, Ge-rexo, Harbelex Harbelexsis, Herexson (fem.),nbsp;Lexcia, Ombexo, Silex, Silexconis. CX-aco-n adi. neutr., abgescJimacM, fade, modrig, nacli Ernault a perdu sa saveurnbsp;forte OU der s’, bret. eaug (roui; paree qu’onnbsp;faisait maecrer dans l’cau les tiges de cettenbsp;plante), éaugi (rouir, s’altérer en dcmcurantnbsp;20 dans l’cau), eog (mur, amoMi, attendri, (fruit)nbsp;mür, bon d manger) aus *ebauc, yak scharfnbsp;sein (cf. lat. ac-er). PKn. n. li. 25,68: Estnbsp;alteniin centaurium cognomine lepton, mi- nutis foliis, quod aliqui libadeon vocant____ Quidam caules concisos madefaciunt diebus XVIII atque ita exprimunt. Hoe centauriumnbsp;nostri fel terrae vocant propter amaritudi-nem summam, Galli exacum, quoniam omnianbsp;mala medicamenta potum e corpore exigatnbsp;30 per alvuni. cf. *di-acos. *Ex-a!ide-COttios gen. sing. *Exande-cotti (Es-ane-koti) der inschrift von Briona bei Novara. Exandoiieusis pagus s. Isandone. Ex-apia F. (Bei Gurh) GIL III 5028: Cacusius Adnami f. Exapia Croutie f(ilia)nbsp;uxor vlyi f(eoerant) sibi et- Tertio filio. s.nbsp;Exepia. Exap-ila F. cogn. (Narhonne) GIL XII 40 4629: Asicia Exapila. Exascas. (Bei Vesoul) GIL XIII 545P: Exascas. cf. Capascas. ? excicum. Mar cell, de medicam. 8, 64 p. 70, 15 — 20 II.: Qui crebro lippitudinisnbsp;vitio laborabit, millefolium berbam radici-tus vellat et ex ea ciroulum faciat, ut pernbsp;ilium adspiciat et dicat ter: Excicum acri-SOS, et totiens ad os sibi circulum iliumnbsp;admoveat et per medium expuat et berbamnbsp;50 rursus plantet. Exciggorix s. Escingorix. Exciugill-ius M-. nomen gentïlic., von Excingillus. (Marguerites, dép. Gard) GILnbsp;XII 3005: [D(is) M(anibus) Cn. Excingillio [ex.--Exidolium] |
Solirigo et... . (nomen mulieris)) Cn. Ex-cingillii Solirigi uxsori f(ilii) parentibus fe-cerunt. Excing-illus deminuUv abgeleitet von statmn ex-cingo-, M. cogn. Exciugilla F.nbsp;(Ntmes) GIL XII 3370; Adgonna Excingillinbsp;f. sibi et suis. (Narbonne) 5008; Valeriaenbsp;Sextiae. Sextiae Excingillae f(iliae). Excingo-magos s. Escingo-magus. Excingo-mSrus nach d’Arbois de Ju- lo bainville ^ gr arid [guerrier] qui fait des sorties’ OU ’qui part’, cf. alid. Hincmar, M. cogn.nbsp;(Juritschendorf bei Windisch-Feistritz) GILnbsp;III 11711: Excingomaro Valentis f. undnbsp;Exc(i)ngomar(o) e(t) T[e]rtiae M[a]xumil-(la) und Excin . . . und Excingomar . . .nbsp;(Ntmes) XII 3577: Excingomarus Craxanilnbsp;f. 3754: Montano [Ex]cingo[mari f.]. BEnbsp;No. 49 (1888) n. 706 p. 357: // Servilionbsp;[EJxcingoïuar'* q(uaestori) col(oniae).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Ex-cingus nach d’Arbois de Jubainville ’celui qui sort, qui part pour attaquer l’en-nemi’, M. cogn. (Bruzolo, prov. Turin, arrend. Susa) GIL V 7221; V. f. Tertia Cabu-tonis f. sibi et Tertio Cacusi f. viro Inge-nua[e] f. Trasio f. et Valerio f. et Exoingonbsp;Quarti f(ilio) nep. (Briangon, saec. 1) XII 95:nbsp;ParrionI (nom. pil.) ExcingI f. (Narbonne)nbsp;5024: [C. Ofeljlius Excingi l(ibertus). 5025;nbsp;[C. 0]fellius C. 1. Ex[cingus]. (Ghdlon-sur- 30nbsp;Saóne) BM 25 ji. 188 = Hermes 19, 71 =nbsp;Ganat, Inscr. de Glidlon p. 33 = EE 5, 2. 36 = AUmer-Dissard t. 4 n. 481, 2 p. 187 == BE No. 72 (1893) p. 256 n, 979; Al-banus, Excingi f(ilius), eques ala Asturum,nbsp;natione Ubius. (Bordeaux) JuUian t. 1nbsp;p. 21—22: Excingus. s. Escingus. Excisuin O. bei den Nitiobriges, j. l’Ab-baye d’Eysses, dép. Lot-et-Garonne, gemeinde Yüleneuve-sur-Lot. TB: Excisum. IA 461, ionbsp;8: Excisum. *Ex-kol-io-s gu colisatum; M. (Notre-Bamc-dc-Laval bei Gollias, dép. Gard) GIL XII 5887: [E]£KOAIOC == (E)xkolios. exedum pflangenname. Blin. n. li. 24, 175: Veterno liberal quae exedum vocatur. Exepia F. cogn. (St. Beter im Holz) GIL III 4744: Exepiae (dat), s. Exapia. Exidolium O. j. Excideuil, dép. Dordogne, arrond. Bérigueux. Testamentum Are- so dii. Bard. dipt n. 180, t. 1 p. 138 (a. 573):nbsp;Cellam quoque nostram in bonore sanctinbsp;Medardi dedicatam, quae sub Gaudomaro sitanbsp;esse videtur, et vulgo Exidolium appellatur. |
Exo
? Ezin-ius
[Exo — Ezin-ius]
-ocr page 760-|
f scheint dem GaUischen gefelt m hdben, obgleich es in einigen namen vorliommt (Dou-fus cf. Du^ius, Faedus, MAVFENNOS,nbsp;SAEMV Oder SAFMV?); Frontu ist latein.nbsp;Fronto mit celtischer endung; anlautendes ir.nbsp;f ausdruck des lautcs v odcr sv; anlautendesnbsp;to. f ist urcéltisch sp; anlautendes tv. ir, j.nbsp;Ifr, ist ir. sr, urcclt. sr. *Fal)i-a.cus vom röm. gentilic. Fabius, O. 10 j. in drei Fajac (-en-Val, -la-Belenque undnbsp;-la-Selve) im dép. Aude. Fabr-acus M. (Sens) Habert 535; L. Fabrac. (Museum zu Darmstadt) Schuerm.nbsp;2146. * Fabri-Scum van 31. Fabrius, O. in j. Fahriago [Fantuzzi, 3Ion. Bav. III p. 108]. Facanis (gen.). (Concordia) nach Mcavat’s mittcilung: Pagi Facanis (gen., oder — Fa-canisis?) ped(es) co BCC, (lapis) LV. 20 Facer Fager 31. fig. (Corbeïl, 3Iarne) Habert 537; Of(ficina) Faerce? Of. Faceri?nbsp;(Bonn) BJ 89 (1890) s. 14 n. 118; Ofnbsp;Facer(i?). (Bei Engers) n. 119; Of Fage-(ri?). (j. in 3Iainz) Becher s. 103, 64; Of-(ficina) Fage(ri?). (Allier) Schuerm. 2151;nbsp;Of Facer. 2155; Of Fager. (Narbonnc)nbsp;2156; E. Fager. (Tongern) 2157; E. Fager. Facilix mit gall, x für s, = lat. Facilis, cogn. (Sevilla) GIL II 1228. Vgl. Abilux,nbsp;30 Comux. Fadili-ilciiiu O. j. Faïllg, dép. 3Iarne, arrond. und canton Sainte-3Ienehould, ge-meinde Chatrices. Fadius lateiniscli trotz Fadius Gallus bei Cicero. Faedus 3L (Bonn) CIB 498; Biturix nationis, Faedus eq. ala Longina (lis Lon-giniana). -taeto in O. Bellofaeto, j. Beaufay. 40 Fager s. Facer. Fagia villa. Vita Latmomari 4, 21 ASS 19. ian. II p. 434; Villam trans Ligerimnbsp;fluvium sitam, quae nuncupatur Fagia. [f — J’araticauus] |
?Fagus lat, als G. (Tibiran) Archéol. pyrén. 2, 351; Fago deo Pompeia C. filia v.nbsp;s. 1. m. ïb.: Fago deo Bonxus Taurin. ib.:nbsp;Fago deo lustus v. s. 1. m. (Ladivert) Bo-schacli n. 137; Fago deo Erdemius Erdescinbsp;f. V. s. 1. m. fabel pictiscJi, gen. sing, von *fal = ir. lal, acy. guaul, nach Stokes aiis *valo-n, innbsp;Pean fabel ^caput valli’. Baeda h. e. 1,12. Fai-acus = frz. faye, O. j. Fay, depart, lo Sarthe, arrond. und canton Le 3Ians. Falaba O. j. Walf im Elsaft, cant. Obcr-ehnheim, kreis Erstein. Trad. Wiz. 52 (a. 743): In Falaba. s. Valabu. Falangas O. Vita Lonochili et Agno-fledae 3 Anal. Boll. 3 j). 162; Ad villam quandam, quae vocatur Falangas. Fallesia villa, j. Falaise, dép. Ardennes, arrond. und canton Vouziers. Faunae 31. (Gourdan, dép. Haute-Ga- 20 ronne, arrond. Saint-Gaudens) BSAF 1880nbsp;p. 159; Marti Dabo Fannac v. s. 1. m. Fann-ucus cy. 31. (Cheriton bei Pembroke) Bhys 82 = IBCh 95 = Bhys'‘ 400; Camelorigi fili Fannuci. s. Fanoni. Faii-on-io-s cy. G. (Inschrift von Fardel bei Hybridge, Devonshire) IBCh 24 == Bliys^ 284. 401; a) Fanoni (gen.) maqvinbsp;Eini (gen.), b) Sagranui. c) in ogam. Svaq-qvuci maqvi Qvici. cf. Fannuci.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Fanu M. fig. (Lc Ghdtélet) Habert 539; Fanu. ?Fanu-la F. (Langres) CIL XIII 5713; Aemil. lucundae Cleme[ns] pater et Fan[u-la? ma]ter p(onendum) c(uravit) d(is) M(a-nibus). Fanus fig. (Le Chdtelet) Habert 540; T. Fanus. Faraticaiius pagus. (Pedergnaga) GIL V 4148; lovi. • • aras septe(m) posuerunt 40nbsp;paganic(as?) pagi Farratic(auorum) ex scitunbsp;pagi paganorum Farraticanorum. (Casteggio)nbsp;7356; Actum pago Faraticano. (Véleia) |
1494
Picca — Plavini-acus
[Ficca — Flavini-Ecus]
-ocr page 763-Flavïo-brïga — Flurini-acum
|
vinius, 0. l) villa, im westen von Frank-reich, in Flavigné. Pertz dipt. n. 35 (c. a. 658) p. 33, 41; Maviniaco. 44: [Flavi]-niaco. 2) im ager Burnacensis wnd im pa-gus Alsinsis, j. Flavigny-sur- Ozerain, dép.nbsp;Cóte-d’Or, arrond. Semur. Pard. dipt 2,123nbsp;n. 514 (a. 721): Flaviniaoum monasterium.nbsp;Paseïbst (a. 721) ein castrum p. 324. cf.nbsp;p. 399 = Chronique de Saint-JBénigne denbsp;10 Pijon (zua.561—593). Bouquet lïl 469’’.nbsp;Chronicon s. Bcnigni ed. Bougant p.29—30-.nbsp;Villa Flaviniacus. 3) in der dioeeese Autun.nbsp;Pipin. MG epist. III p. 468, 19; Domnonbsp;Gayroino et omni congregationi sancti Petrinbsp;et sancti Praeiecti Flaviniacensis monasterii.nbsp;Aufterdem fünf gemeinden Flavigny (2 dép.nbsp;Aisne, 1 dép. Gher, 1 dép. Marne, 1 dép.nbsp;Mcurthe-et-Moselle) umd Flavignac, départ.nbsp;Haute-Vienne, arrond. Saint-Yrieix, cantonnbsp;20 Chains. Flayïö-brïga ’^hurg des Jcaisers Vespa-sianus’, stadt in Hispania Tarraconensis, j. Castro Urdiales in Biscaya, hei Bermeo.nbsp;Plin. n. h. 4,110: Amanum portus, ubi nuncnbsp;Flaviobrica colonia (früher stadt der Var-duli). Ptol. 2, 6, 7; (^AvxQiyóvav) 0X(xovio-§Qiya. (Llenin hei Gorao) CIL II 5752; Pos(ituin) m(oiiumentum) Vad(.....) Ya- dar(o) suo dom(o) Fla[viobrigeiisi?]. 80 Flavio-iiavia s. Lavionavia. Fletione s. Fictio. ? 0Xiyaé-ia die Pleckenalp. Strab. 4, 6, 9 p. 207; Tb TovXXov kuI (JAiyaëla, £§ avnbsp;ó Aovqog Xttl KXdvig xal aXXot TtXaiovg %a-qaëQÓÓEig noTctgol evg^dXXovSiv alg tb tovnbsp;quot;Istqov qaïamp;Qov. *Flor-acil8 von M. Floras, O. in seeks Fleurac (1 dép. Cankü, 2 Charente, 2 Dordogne, 1 Ilaute-Loire), drei Florae (1 dép.nbsp;40 Ariège, 2 Lozere), Fleurat (dép. Creuse).nbsp;Flori-acus ahleitung vom römiséhen gen-tilicium Florius, O. l) Floriacum, j. Fleurey-sur-Ouche, dép. Cóte-d’Or, arrond. u. cantonnbsp;Dijon. Greg. Tur. h. F. 3, 35 (a. 547):nbsp;Villam eius in Divionensi territurio, cuinbsp;nomen est Floriacum. 2) j. Floriac, dép.nbsp;Gironde, arrond. Bordeaux, canton Carhon-Blanc. Testamentum Bertranmi, Pard. diptnbsp;n. 230, t 1 p. 206 (a. 615): Villam Flo-60 riaco, sita inter duo maria. 3) Fleury, j.nbsp;Saint-Benoit-sur-Loire, dép. Loir et, arrond.nbsp;Gien, canton Ouzouer-sur-Loire. Pard. diptnbsp;n. 358 (a. 667), t. 2 p. 142: Agro Floriaoo,nbsp;quem cum (ab) rege Chlodoveo et Balthildenbsp;regina visus sum de rebus meis comparasse. |
. . . S. Petrus Floriacensis. p. 144: Fiscus Floriacus. Vita Aigulphi 1, 5 ASS 3. sept. I jp. 744 Agrum, quem vioini Floriacum nuncupabant____Ad monasterium construen- dum, quod Floriacense modo dicitur. . . . Floriacensis monasterii nomen. 4) j. Fleury,nbsp;dép. Meuse. Pard. dipt t.2 p. 21 amp; (a.706):nbsp;Praedium meum Floriacum dictum, situmnbsp;in pago Wabrinse et in comitatu Scarpo- lonbsp;nensi. 5) Fleury-la-Bivière, départ. Marne,nbsp;arrond. und canton Épernaly. 6) Fleury-sur-Andélle, dép. Fure, arrond. Les Andelys.nbsp;Vita Dagoberti III c. 8: De Floriaco mona-sterio, quod avus illius dux Pippinus aedi-ficavit et subieoit illud predicto Fontanalensinbsp;cgnobio et per preceptum regis Hildebertinbsp;firmavit. 7) Fleury, dép. Aisne, arrond.nbsp;Soissons, canton Vülers-Cotterets. 8) Fleury,nbsp;dép. Aude, arrond. Narbonne, cant. Coursan. 20nbsp;9) Fleury, dép. Manche, arrond. Avranches,nbsp;canton VUledieu. lO) Zwei Fleury in dép.nbsp;Nièvre (-la-Tour u. -le-Meslier). 11) Fleury,nbsp;dép. Oise, arrond. Beauvais, canton (fhau-Whont. 12) Fleury, dép. Pas-de-Calais, arrond. Saint-Pol-sur-Ternoise, canton IleucJiin. 13) nbsp;nbsp;nbsp;Fleury, dép. Saóne-et-Loire, bei Autun. 14) nbsp;nbsp;nbsp;Zwei Fleury, départ. Seine-et-Marne. 15) nbsp;nbsp;nbsp;Zwei Fleury, dép. Seine-et-Oise. 16) Zweinbsp;Fleury, dép. Deux-Sèvres. 17) Fleury, dép. 30nbsp;Somme, arrond. Amiens, canton Conty. 18)nbsp;Zwei Fleury, départ. Yonne. 19) Fleuray,nbsp;dép. Lndre-et-Loire, arrond. Tours, cantonnbsp;Amhoise, gemeinde Gangey. 20) Zwei Fleurénbsp;(1 dép. Orne, 1 dép. Vienne). 2l) Fleurey,nbsp;départ. Doubs, arrond. Monfbéliard, cantonnbsp;Saint-Hippolyte. 22) Fleurey-les-Favernay,nbsp;départ. Haute-Saone, arrond. Vesoul, cantonnbsp;Port-sur-Saêne. 23) Fleurey-les-LMVoncourtnbsp;(oder les Morey), dép. Haute-Saóne, arrond. 40nbsp;Gray, cant. Dampierre-sur-Salon. 24) Fleu-rey-les-Saint-Loup, dép. Haute-Saóne, arrond.nbsp;Lure, canton Saint-Loup. 25) Fleurieu-sur-Saóne, départ. Bhóne, arrond. Lyon, cantonnbsp;Neuvüle-sur-Saóne. 26) Fleurieux-sur-l’Ar-hresle, départ Bhóne, arrond. I,yon, cantonnbsp;l’Arbresle. 27) Vier Floirac (1 dép. Cha-rente-Inférieure, 1 Gironde, 1 Lot, 1 Lot-et-Garonne). 28) Zwei Fleuriel, dép. Allier.nbsp;29) j. Saint-Sosy, dép. Lot, arrond. Gour- sonbsp;don, canton Souïllac. Flov-anua O. Vita Bertuini 8 Anal. Bolt 6, 25: In Flovanna possessione sua. Flurini-Scum O. j. Fleurigné, dép. Ille- [PlaviS-briga — Murini-acum] |
Focun-ates — Prudis
Fruinni-acus — * Puscini-acus
[Fruini'Scus — *FuBciiii-acug3
-ocr page 766-|
Fortseteer der grundsprachlichen V-reïhe: celtiscJi (air. acy.) g. l) lat. g, osc. umbr. g,nbsp;griecJi. y, germ, k, Ut. z g, aslaw. z, ai. j,nbsp;zd. z (sh), idg. g, e. b. rig in rïx, tri-gara-nus, -gnato-s, ir. liaig. — 2) lat. li f g (gunbsp;T g), anlaut h, inlaut h g, osc. umbr. h, gr.nbsp;X, germ, g gv, Ut. z g, aslaw. z z, ai. gh h,nbsp;0d. z gh j, idg. gh (gh^); z. b. Giamilos,nbsp;ver-tragos, Brigios, stamm trogo aus trougo-,nbsp;10 Verga. g wird zwischen vocalen zur spirans, in Mailoc a. 572, und schwindet, z. b. innbsp;Bmïoi Oder BaïoC statt Bogii (cf. lateinischnbsp;maior für mag-ior, Maia für Mag-ia, Seianbsp;fiir *Seg-ia, puleium für puleg-ium, striganbsp;stria), Andecomhogius, ïolisto-bogi -bogiinbsp;boii, und in verschidenen völker- und personennamen; branto- aus *braganto-, brianbsp;für briga, O. Brigia und Bria. 20 g vor i ausgefallen in XfiiovoyccTa für Xb-yiovGgaxa (XsiovOfiuTci rj IsyovOgara Hesychf)., leuga, dar aus leua lewa, bret. leo lew; deonbsp;Mounti neben Mogonti, dis Mountibus fürnbsp;Mogontibus, deo Mouno neben Apollini Mo-gouno; Rio- für Rïgo-, (canis) Segusiusnbsp;Seusius (ahd. siuso suso), schreibung vertra-hus (cf. vertraha bei Grattius) neben vertra-gos (veltra, veltraus, veltris, veltrix, velter).nbsp;Audi die behandlung der ortsnamen auf ma-30 gos; Argentomaus Argentomao — Argento-magus; Latio-maus—Latio-magus; Mantolo-mauswebewMontalo-mago; Reo-maus—Rlgo-magus; *Ro-uem Roem Rouen aus Rotomo,nbsp;Roto-magos; das ivort ist behandelt, als obnbsp;die urform *Rotomus ware (wie Mosomonbsp;neben Mosomago, Noviomo neben NoTio-mago), die vor stufe war jedenfalls *Roto-maus mit geschwundenem g; daher heiftt dernbsp;bezirlt pagus Rodomensis; so aucJi c (zu gnbsp;40 erweicht und ausgestoften): Eroheraus seunbsp;Erchariacus; vicus Lucofaus aut Lucofagusnbsp;aus *LucoTiacum; Stabulaus aus Stabuli-acum. [g — Gab-aio-n] |
g ist nur ein ausdruck der spirans j in Avittoriges (gen.), nom. latinisiert Avitoria,nbsp;Bergyon = Iberius als eponymos von Irland. g euphonisch eingeschoben in Nivigella ef. Nivella, Nivialla, Nuella; Novigentum. Neben g findet sich .die schreibung o in: Andebrocirix neben Andebrogius, -cala innbsp;Burdecala statt Burdegala, für g in Billi-ceddni, Cintu-cena, Matuceni gen. von Matu-genius, F. Nemeto-cena -gena, O. Nemeto- lonbsp;cenna für Nemeto-gena, abgekürzte formelnbsp;warscheinlich für Nemeto-geno-bona (nachnbsp;d’Arbois de Jubainville), Sumelo-cenna zunbsp;-genus, Cincucnatus für -gnatus (-ginatus),nbsp;Devionata neben Devognata, Cacirus -girus,nbsp;Bitu-daca statt -daga. Neben g stéht gaïlisch c in: ARCANTO-DAN zu arganto (unter einflufi des r), Troc-oius neben Trocius und Trogius, Veroaius auch Vergaius (auch unter einflufi des r), 20nbsp;M. Yogitoutus cf. Vocontii. Pyrenaeisch wechsel von c und g; Cison und G-ison, Erce und Erge. g in AEIOYIQIIAQOC, AEOVIQII, DEIO-viqii neben Deiviciacos; c neben g in Ex-cinco-marus neben Ex(Es)-cingo-. o wird zu g in Acaunum — Agaunum, Andecavensis — Andeg., * Cuno-tigeïnus —nbsp;*Gono-tigernus, *Teuto-cunus zu *Teuta-gonus, Iculisina — Egolisma, Petro-coricus 30nbsp;— Petro-goricus, Vapincensis —Vapigensis,nbsp;pagus Velio-cassinus — p. Velcassinus odernbsp;Vulgassinus. yy yx. geschr. für ng nk in KoyyswoXiravog, Koynohtavog, EsKByyat, Escengo- Esciggo-. gg in Agganaicus, Saggo(n), Setuboggius, O. Uggate; vgl. cc. Gabaglanda s. Amboglanna. (xab-aiO'll vorgébirge, nicht O. Gobestan. Aus Pytheas Eratosthenes bei Strab. 1, 4, 5 40nbsp;p. 64: Asïv Ss sxi n^oGQsïvai xb ixxbg ’Hqcc-xXblcov GxijXaiv xvQxmga xtjg Eigdanrig, avxi-xslfisvov fisv xoïg quot;I^xjQSi, ¦jxQOTtsnxcoxbg Ss |
Gabala — Gab-alï
10 nQog TTjv ÉGnÉQccv, ovx ekaviov óradCav xqig-XiXCcav, %al ra cc%Qmx')]Qia xcc xe ,«lA.o: jcat xb x8)v Siatifilcov, o xaXuxai Kd^aiov (xa^liovnbsp;codd.), xai xdg xaxd xovxovg vrjGovg, av xrjvnbsp;iexdxxjv Ov^Löd^rjv cpnal Uvamp;éag a%i%uvnbsp;'^fxe^amp;v XQiwv TtXovv. Ptol. 2,8,1; Fd^aiovnbsp;dxQov. 2; Msxd xb Fd^aiov amp;xq(oxj]Qiov. 5:nbsp;MéxQt xov Fttfiatov a.xQaxx]Qlov. Gabala 0. s. Gebala. Gabal-Jlica 0. der VarduU in Asturien. Ptol. 2, 6, 65 : Fa^aXciixa. Gab-all cf. ir. gab(-a,l aus *gab-agli) capere, von *gabö capio in ir. gab ro-gabnbsp;cepit, cecinit, air. gaibim je saisis, gabimnbsp;1) ich gébe, 2) ich neme, ergreife, iv. gafaelnbsp;aus *gab-agli prehensio, arrestio, eorn. gavel saisir, lit. gabénti hringen, herschaffen,nbsp;vw. mit germ, geban, got. giban gében, vgl.nbsp;gabalu-; V. mit liauptstadt Anderitum, j.nbsp;20 dorf Javols (Cbabous), dép. Lozere, arrond.nbsp;Marvéjols, canton Aumont, im pays Gevau-dan (Gavaldanum), dioeeese Mende. Caes.nbsp;b. G. 7, 7, 2 (a. 53 a. Ohr.): Progressus innbsp;Nitiobriges et Gabalos ab utrisque obsidesnbsp;. accipit et magna coaeta manu in provinciamnbsp;Narbonem versus inmptionem facere con-tendit. 7, 64,6; Gabalos (A|3 gaballos ilfjor.nbsp;-B Aslib. gallos B'-') proximosque pagosnbsp;Arvernorum in Elvios, itena Eutenos Cadur-30 cosque ad fines Volcarum Arelt;^co)niicoramnbsp;depopulandos mittit. 75, 2; Parem nu-rnemm Arvernis adiunctis Eleutetis, Cadur-eis, Gabalis (gaballis Ashb.), Vellaviis, quinbsp;sub imperio Arvernorum esse consuerunt.nbsp;Strab. 4, 2, 2 p. 191: Pourpvoi de xai Fa-^ PuXsig xfi NctQ^mvhidi nXpGid^ovGi____’'E%ovai, d amp;QyvQeéa xal ot FccfiaXeïg. Plin. n. h. 4, 109 (in Aquitanica): Pietonibus iunoti autemnbsp;Bituriges liberi qui Cubi appellantur, deinnbsp;^0 Lemovices, Arverni liberi, Gabales. 11,240:nbsp;Laus caseo Eomae ubi omnium gentiumnbsp;bona comminus iudicantur, e provinciis Ne-mausensi praecipua, Lesure Gab(geb; B)a-licoque pagis, sed brevis ac musteo tantumnbsp;commendatio. Ptol. 2, 7,11: '3gt;’ oils (Ova-lt;Saqiovg) FajSaXoi (xd^aXoi codd) xal nóXignbsp;quot;AvdéQpdov iQ’'Lquot;dquot; g,s L' xal vrcb fisv xovgnbsp;Fa^dXovg (xajSdXovg COdd.') Adxioi xai nóXignbsp;Tdexa. NG (Aquitanica la) 12, 7;lt;Civitasnbsp;“0 Gabalum. Notae Tiron. 87, 30: Gabal.nbsp;Marcellin. a. 398,3; Severianum Gabalien-sem (episcopum). Innoeentii I. epist. (a. 401nbsp;—417). A. Mai Spicileg. 3, 702. Migne 20nbsp;P-611: Severiano Gabalorum episcopo. Si- HoiiDER, Alt-celt. Sprachscliatz. I. |
don. ApoUinar. epist. 5,13,2: lam metu ex-anguibus Gabalitanis. 7, 6, 7; Burdegala, Petrogorii, Euteni, Lemovices, Gabalitani,nbsp;Helusani, Vasates, Convenae, Auscenses.nbsp;earm. 24, 23; Turn terram Gabalum satisnbsp;nivosam. Gelasii papae epist. 3, 40 p. 556nbsp;Thiel: Severiani episeopi Gabalorum. Gen-nad. 21; Severianus episcopus Gabalensisnbsp;ecclesiae. Concil. Agath. a. 506 (Mansi 8nbsp;c. 338 Leonico episcopo Gabalum (Gé- lonbsp;vaudan). Concil. Arvern. a. 535 (Mansi 8nbsp;c. 8 6 3 B): Hilarius in Cliristi nomine episcopus ecclesiae Gabalitanae (Gévaudan).nbsp;Concil. Aurelian. a. 541 j). 97, 5 AX.: Euan-tius in Christi nomine Gavaletane civitatisnbsp;episcopus. Greg. Tur. h. F. 1,(34); Sanctusnbsp;Privatus Gabalitanae urbis (I’ancien Gévaudan) episcopus. 4, 26 (39): (Palladius) co-mitatum in urbe Gabalitanae (la cite dunbsp;Gévaudan) . . . promeruit. 6, (37): Lupen- 20nbsp;tius vero abbas basilicae sancti Privati mar-tyris urbis Gabalitanae (I’ancien Gévaudan). 6, (38): Innocentius Gaballitanotum (der bewoner des alten Gévaudm) comis eligiturnbsp;ad episcopatum. 10, 8; In confinio veronbsp;termini Arverni, Gabalitani atque Euteni.nbsp;25: Gaballitane regiones terminum est in-gressus. de virtub s. luliani c. 30: Privatusnbsp;ex Gabalis (bewoner des alten Gévaudan).nbsp;vitae patrum c. 6,4:-. In Gabalitano (l’aneienwnbsp;Gévaudan) ad episcopatum iam electus. innbsp;gloria conf. 2: Mons enim erat in Gabalitano territurio cognomento Helarius. For-hmat. carm. 8, 3, 161 sq.: Privatum Gaba-lus (Javols), lulianum Arvernus abundans,|nbsp;Perreolum pariter pulcbra Vienna gerit.nbsp;Concil. Paris. a. 61.4, p. 192, 18 M.: Ex ci-vitate Gaballetano. Concil. CUppiacense a.nbsp;626 aut 627, p. 201, 15 Af.; Ex civitatenbsp;Gabalus. Concilium sub Sonnatio ep. Be- 40nbsp;mensi hab. a. 627—630, p. 203, 13 Af.;nbsp;Agricola Gabalensi. Yita Hilari 1 AS8 25.nbsp;oct. XI p. 638B; Hilarus Gavalitanae urbisnbsp;episcopus. 4 p. 639 G; Gavalitanam provinciam. Vita Leobini 4, 12 MG a. a. IVnbsp;2 i?. 74, 30: Gavalensem expetens urbemnbsp;(Javols). — Inschriften. (Potravje bei Sinj)nbsp;GIL III 9752: Libero pa[tri] sacrumnbsp;T(erentius?) Eutimus Gabalus (ethnicum) V. s. 1. (Narbonne) XII 4370 xmd p. 845: 50 Se vivo T. Valerius T. [f,] Eabia (tribu)nbsp;Titul[l]us Gabaliensis veteranus. (Vase vonnbsp;Banassac, dép. Lozere, arrond. Marvéjols,nbsp;canton La Canourgue) BS AF 1872 jo. 75 48 [Gabala — Gab-ali] |
1507
ffabalu-
1508
|
= MC 3,317=J7J.w.s. 38 (1879) jo. 119: Gabalibus felicit(er). (Javols, meïlenzeigernbsp;zu eren von Icaiser Postumus, a. 265) BEnbsp;1, 2 (1881) p. 76: Imp(eratori) C(aesari),nbsp;M(arco) Cassianio Latinio Postumo invicto,nbsp;pio felici Aug(iis)t(o), pont(ifLci) maximonbsp;t(ribunieia) p(otestate), p(atri) p(atriae),nbsp;co(n)suli IIII cmt(as) Gab(alum) (Gévau-dan). (Meilenzeiger zu Fligei?) Bergier,nbsp;10 Ilistoire des grands ehemins de l’empire ro-main, e'd. a. 1736, p. 299: Imp. Caes. M.nbsp;Cas. Lat. Postumo p. f. Aug. cos. m. p.nbsp;Gaball. V. (Gévaudan). (Bourbonne-les-Bains) GIL XIII 5924: Maponus histrionbsp;Eocabalus (= origine Gaba[l]us?) decessitnbsp;ann. XXX. —¦ Merow. mimzen. Belfort 628:nbsp;QAVALORVM M BANAC(iaco). 629 (Prounbsp;2067):QAVAL0RVM=SBANAC. 631 (Prownbsp;2048): QABALO und MVR. 632: QABA-20 LORVM M VA. 633: QABA . . . VM P AV.nbsp;634:HVA...VM JêAV. 635: QABA-RVMnbsp;636: QABA.RVM. 637: QAVALO-RVM. 638: .AVALO... 639: QAVALO-RVM. 640: QAVALOIIVM. 641: QAVA-LORVM. 642: QVTI. 643: QABA . . RVMnbsp;M AA. 644: QAV OM. M AV. 645: QA-YON M AV. 646 (von Childebert II, 575nbsp;— 596): QV BVfORM. 706 (Prou 2068,nbsp;von Sigebert III, a. 634 — 656): QAWLE-soTANOF wnd BAH. 707: QAVALETANOnbsp;und BAN. 708. 709 (Prou 2079): BAN(a-ciaco) QANALETANO F(it). 710 (Prounbsp;2080): QNAALETANO F und BAN. 711:nbsp;QANALETANO und BAN. 712 (Prou 2081):nbsp;QANALETANO : F und BAH. 713—717nbsp;(Prou 2086—2090): • • BAN M QAVNLE-TANO FUT. 718 (Prou 2091): • • BAH.nbsp;M QAAreTANO. 719: BAN M QAAIA-FAMO FUT. 720: B . . P CAVLETANOnbsp;40 .NT. 721: BAN PQVNLETVNO. 722:nbsp;QANALETANO. 723: BAH M QANALETANO. 724 (Prou 2084): • • BAH M QANALETANO Fl(t). 725: BAN iï QANALETANO F. 726. 727. 728 (Prou 2083):nbsp;•-h- BAN B QANALETANO F. 729 (Prounbsp;2085): BAH B QANALETANO F. 730nbsp;(Prou 2082): ¦ ¦ BAH B QANALETANO.nbsp;731: BAH B QANAIETANO. 732: BAH Bnbsp;QANALETANO F. 734: BAN QANALETANOnbsp;60 F. 735 (Prow 2093): BAH(aciaco) QANALETANO F(it) •.•.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;736 (Prou 2092): BAH QANALETANO F - •. 737 (Prow 2096): BAH QANALETANO FUT. 738: BAH QANALETANO F. 739 ((Prou 2095): lt;BANgt; QA- [gabiilu-] |
NALETANO F. ' 740: BAH QANALETANO F-F. 741 — 743: QANALETANO FIIT. 744.nbsp;745: BAH QANALETANO. 746.747: BAHnbsp;QANALETANO. 748 (Prow2100): BAN QANALETANO. 749. 750 (Prou 2101): BAHnbsp;QANAIETANO. 753. 754: BAH QANALETANO. 755: BAH QANAIETANO. 756.757:nbsp;BAH QANALETANO. 758: BAN QANIE-TIINO. 759 (Prou 2107): BA[H] QAHLE-TANO. Von Sigebert III (a. 634 — 656) lo 760 nbsp;nbsp;nbsp;(Prou 2066): BAH QANALETANO. 761 nbsp;nbsp;nbsp;(Prou 2099): BAN QANALETANO. 762: BAN QA......O. 763 (Prow 2102): BAH QANALETANO. 764 — 769 (Prou 2103. 2104): BAH QANALETANO. 770: QAV IET. 778 (aus Creuset): BAN QAV..... 1948: QABA LOR. 1949 = MA n. s. 11 (1865) p. 14, pl. I n. 1 — Prou p. XXIII:nbsp;QAEALOR. 1950 (Prou 2046): OAVA-LORNA. 1951 (Prou 2047): 6VA////AV0- 20 ‘nbsp;RUV. 1952: QAVANOT. 1953: QAVALnbsp;OBVM. 1954: QAVAoo-ooLORVM. 1955:nbsp;QAVA LORVM. 6020 (Prow 2062): QANALETANO. 6021: QANALETANO. 6022nbsp;(Prou 2087): -f BAH B QANALETAHO FIIT.nbsp;6023 (Prou 2088): BAI^I B QANALETAHO FIIT. 6028: BAH QA/VLETANO. 6031 (Prow 20491: QABA.....(rücTüaufig) B AV. 6032 (Prow 2050): QVBV-IITA B AV. 6033 (Prow 2051): QABA/)'//yVW (Gaba- .-sonbsp;lorum) B AA. 6034 (Prou 2052): fVO-LVWV. Prou 2054: QANALObVM. 2055:nbsp;QAVAL0RVM. 2063 (vonSigcbertIII): BAHnbsp;QANAFETANO. 2064: BAH 2065: BAH QA/////ETAN0. nbsp;nbsp;nbsp;2094: BAH QANALETANO F.' 2097. 2098: QANALETANO FIIT. 2105: BAH QA[NALE]TANO. Ygl. Gabre-gabalio. galbalu- gegabeltcr ast, gabel der schenkel, latinisiert gabalus (gabelförmiger) galgen, 40 air. gabul gl. furca, patibulum, gobul f. gabel, gabhla schere, nir. gabbal, gael. gobhall,nbsp;aey. fistl gablan gl. fistula bilatrix, cy. w.nbsp;gafl m. gegabeltcr ast odcr ztveig, gabel dernbsp;schenkel, gebel zange, bret. gavl, (Léon) gaolnbsp;f. fourche, vw. westgerm. gabel, ahd. gabalanbsp;gabal f., ae. geaful m. gabel, isl. gaffall,nbsp;cf. ai. gabbasti gabel, deichsél. Varro sat.nbsp;Menipp.p.166,2i Bilch.: Nos barbari, quodnbsp;Innocentes in gabalum sufiflgimus homines. .60nbsp;(Bazu Nonius p. 117, 5: Gabalum crucemnbsp;dici veteres voluut.) Macrinus bei Capito-linus Macrin. 11, 6 v. 2: Qualis Latmusnbsp;gabalus iste luit. Aldhelm. de laudibus vir- |
Gab-ams — Gabr-ius
|
ginum p. 180, 26 6r.; Quando crucis gabu-lum sacrato corpore scandit. GGIL 2 p.32, 8; Gabulum ^cxsapog. 5 p- 362, 57: Gabu-lum patibuluin. p. 642, 6: Gabalum cm-cem. p. 654, 10: Gabulum id est crux (idnbsp;est crux suprascr. al. ni. cxpunctis verbisnbsp;lüors forte dicitur). G-ab-ilriis fl. Ie Gave de Pau, in Béarn. ?gab-ata tiefes gcfaft, vulgairlatein ga-10 vata eftgeschirr, *gabita, frang. joue Icinn-hacTcen, tvange, bret. gaved var. javed, hret. (Léon) jot jod mdchoire, joue. [Aus latein.nbsp;gabata altd. gebiza (ggbita).] Martial. 7,nbsp;48,3 (a. 92): Transcurrunt gabatae volant-que lances. 11, 31, 18 (a. 96): Sic impletnbsp;gabatas parapsidesque. Ennod. 130 (carm.nbsp;2, 22): Bpigramma de compostile habentenbsp;septem gavatas. Alcimus Avitus carm. 24,nbsp;3: Nee per multiplices abaco splendentenbsp;20 gavessas | ponentur nitidae codicis arte da-pes. Anthim. 34: In gavata . . . Gavata . . .nbsp;Gavata. Fortwnat carm. 7, 24 tit.: Versusnbsp;ia gavatis. 11, 10, 3: Carnea dona tumensnbsp;argentea gavata (cavata AM') perfert, Isid.nbsp;or. 20, 4, 11: Gavata, quasi cavata, g pronbsp;c littera posita. Hinc et coneba, sed illanbsp;cavata, ista concava, sic et Graeci baecnbsp;nuncupant. Gloss. Vatic.: Parapsis, gabatanbsp;Vel patinum; pisi, gavata vel patina. Vgl.nbsp;30 Con-gavata? Gabatum O. im alten Berry, j. Levroux, dép. Indre, arrond. CJidteauroux. Gabelius vicus, O. j. Geul in niderland. Limburg, hei Maestricht. Vita I. s. Huhertinbsp;1, 5 ASS 3. nov. I p. 799 E: In vico Ga-belio. Gab-ellum O. j. Gavello. Gabelius nhfl. des Po, in Ober-I taliën. Plin. n. Ji. 3, 118: Gabellum (acc.lnbsp;^0nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;* Gaberi-acuin von M. Gaberius, O. j. Cavirago. Gab-erius M. Gaberia F., gu gentilic. Gabrius, von gabra bock. Varr. r. r. 2, 3,nbsp;10: Gaberio, equiti Eomano. (Narbomie)nbsp;CIL XII 4833: Gaberia. Gabi-anus Jf. fig. (Langres) Habert 574: Gabian(us) f(ecit). Gabi-anum O. j. Gabian, dép. IlérauU, arrond. Bégiers, canton Boujan. 50 Gabilona O. Rav. 4, 27 p. 241, 13. s. Cabillonum. Gab-o(n) auch germanisch. (Brescia) CIL V 4332: L. Gaboni Arunculeio Pacilio Pa-lgt;(ia) Severo, c. v. iurid. reg. Transpad. |
4333: L. Gaboni Arunculeio Valeriano v. e. eq. R. Gabv-aeuin castell in Epirus nova. Pro-cop. de aedif. 4, 4 p. 278, 38 Dind.; Pd-^Qaiov. Gabr-autö-TIci V. in England. Ptol. 2, 3, 4: Pa^QcivTovlKmv svXlfisvog xólnog, bei Bridlington. Gabl'-anus cy. Gabran, Gafran, ir. Ga-fran, M. Adamnani vita Columbae 1, 49 lo p. 91: Aidani filii Gabrani. 2, 22 p. 132:nbsp;De regio Gabrani ortus genere. Vita s. Patrien 14, 119 ASS 17. mart. II p. 568 C:nbsp;Aedanus lil. Gabrani. Gabre-gabalio O. Pard. dipl. n. 253, t.2 p.9 (a. 631): Gabregabalio in territorionbsp;Lemovicino situm. Gabr-eta ableitung von gabro-, '^geiftivald, steinbockwald’ (vgl. Hircanum nemus, -usnbsp;saltus von hircus), der BoJmerwaïd. Strab. 20nbsp;7,1,5 jp. 292: quot;Eati S'e %al aXlri M't] fisycclrjnbsp;Pa^Qrj-ca ènl rads vmv Sorj^cov, inÉKSLva ó’ onbsp;’Eqxvvwg dgogog. Ptol. 2, 11, 3: Enï rgvnbsp;Pa^grirav vhr\v. 5: ’H Pa^grjra vlu}. Gabri-SCUS vom gentiUcium Gabrius, O. 1) gwei Givry, dép. Marne; 2) Gabriacum fiscus, j. Gabriac, dép. Hérault, gemeindenbsp;Mas-de-Londres; 3) gwei Gabriac, dép. Avey-ron; 4) Gebriacus bei Tours? 5) gwei Gabriac, dép. Logère imd Tarn; 6) Givriacus, 30nbsp;Gibriacus, j. Gevrey-Chambertin, dép. Cóte-d'Or, arrotul. JDijon. Gabrie ...F. (Bijon) CIL XIII 5516: Gabrie . . . ceris. J . . a. XX fac. Sacrobenee , uxor. Gabr-ila F. (Castel) CIR1346: Gabrila. Gabr-illus M. Gabrllla F., deminutiv, von gabro-. (Im Varuswalde bei Tlioley,nbsp;kreis Ottweiler) CIR 752: Sementiniae Ga-brille ooi[u]gi. (Kaerlich) BJ 89 (1890) 40nbsp;s. 16 M. 136: Gabrillus. (Reims) Habertnbsp;219: Cabrilli ma(nu). (Alise-Sainte-Reine)nbsp;220: [CJabrilli ma(nu). (Argis-sur~Aube)nbsp;221: [Cajbrilli m(anu). (Reims) 222: Cabrilli ma(nu). s. Gabrillus. Gabr-inus M. Mém. de la soc. des antiq. de Picardic 9, 412: Gabrinus. (Amiens)nbsp;Schuerm. 2350: Gabrini m(anu). (Alliers):nbsp;Gabrinus ? Gabris O. der Bituriges Cubi, j. Gièvres, so dép. Loir-et-Gher, arrond. Romorantin, canton Selles-sur-Cher. TP: Gabris. Vgl. Caro-brirv)a %rücke über den Cher’? Gabr-ius römisches gentiUcium von gall. 48^ [Gab-arug — Gabr-ius] |
gab-ro- — Gaesorï-acus
|
gabro-, fcm. Gaberia, und in O. Gavre (s. 9), j. Gesvres, dép. Mayenne, arrond. Maycnne,nbsp;canton Tïllaines-la-Juhcl; auch in Gesvres-le-CJiapitre, depart Seine-et-Marnc, arrond.nbsp;Meaux, canton Dammartin. gal)-ro- geift, masc. o-stamm, nach Eliys aus *gam-ro-, 'owe winter old’, air. gabor gl.nbsp;capcr, cy. gabr gafar, w. gafr caper, capra,nbsp;cJièvre, houc, pl. geifyr (geifr), dbret. gabr,nbsp;10 mhret. gavr capra, Cafhol, gaffr cheure, j.nbsp;gavr, hr et. (Léon) gaou-r capra, pl. geor,nbsp;nhret. gaor, (Tree.) gevr, has-vannetais gaornbsp;und gor, bret. pl. guefr gueiïr, corn, gauarnbsp;gl. capra f. capélla, Ut zebris auerochs. dabrilS M. ir. Gabbar, Gabra F. (Gerst-Jieim) cm 1905: Gabro (dat). (Arlon) Wilthem, Lucïlïb. p. 245 pl. 62, 3 fig. 254:nbsp;D(is) M(anibus) Severiae Martiae Tonnianbsp;Gabra filia sua d(e) s(uo) f(ecit). (Reims)nbsp;20 Habcrt 224: [GJabrus. Daher röm. gentïlic.nbsp;Gabrins, fem. Gaberia; G(C)abrillus, Gabri-nus, Gabr-eta silva, Gabra nto-vici, compos.nbsp;Gabro-magus, Gabro-sentum; cf. armor.nbsp;Gavr-inis ^giegeninsel’, dép. Morbihan. Gabro-magus ’geiftfeld’ oder ’féld des Gabr os’, O. in Noricum, j. Windischgarstennbsp;in Ober-Oesterreich. TP; Gabromagi. IAnbsp;276, 9: Gabromago. Gabro-sentum ’geiftpfad’, von gabro-80 und sento-n weg, reise; O. in Groftbriüanien (Cumberland), j. Burgh-upon-Sands. NI)nbsp;occ. 40 (Britt.), 50: Tribunus cobortis se-cundae Thracum, Gabrosenti. Bav. 5, 31nbsp;p. 430, 16: Gabrocentio. Gabuleo O. in Illyrien. TP: Gabuleo. Rav. 4, 15nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;206, 6: Gebulion. Gaci-Scus O. j. Gisia, dép. Jura. Meroiv. müngen. Belfort 1938 (Prou 1266): QA-CIACO FIT. 1939 (ProM 1264): qACI-40 ACO FIT. 1940: QACIA ... I. 1941:nbsp;QACIACO FIT. 1942 (Prou 1265): QACI-ACO FIT. 1943: QACIA CA. ? Gadaia F. (M’hammedia) GIL VIII 877 add.: lulia Gadaia. gad-alis spatlat mlat, Jiure, aus gatal, cf. mbret. gadales meretrix, nbret. gadaleznbsp;meretrix, gadal lïbidinosus, prov. gazal meretrix, afrz. jaal adi., frz. jaelise aus eelt.nbsp;*gadal-isia; provenq. godina godineta, frz.nbsp;60 gouïne zu gotin, air. goitbimm gl. futuo, w.nbsp;godineb fornicatio? [Hludowici PU capitularenbsp;de disciplina palatii Aquisgranensis, c. a.nbsp;820? MG Cap. lp. 298, 25—27: De ga-dalibus et meretricibus volumus, ut apud tgab-ro--Gaesorï-ScusJ |
quemcumque inventae fuerint, ab eis por-tentur usque ad mercatum, ubi ipsae fla-gellandae sunt, vel, si noluerit, volumus, ut simul cum illa in eodem loco vapuletur.] Gadeni Gadini falsche variante zu ’Slta-Sivoi Ptol. 2, 3, 7. ? -gadillia in cogn. Tanne-gadinia. Gaeuus M. fig. (Beaune) Habert 575: Gaenus. Gaesao Gaesaeo Goesao, O. j. Césanne. lo TP: Gaesaone. IHieros. 556, 2: Mutationbsp;Gesdaone. Bav. 4, 3Q p. 249, 16: Gessa-bone. (Vicarello) CIL XI 3282: Goesao.nbsp;3283: Gaesaeone. gaes- s. gais-. Gaes-ius M. (Verona) CILV 3619: Q. Gaesius Secundus Q. Gaesio Lucano loei etnbsp;familiaribus. Gaesorï-acus nach d’Arbois de Jubain-ville abgeleitet von M. *Gaesorios ’fabricant 20 de l’arme appélée gaison gaesum’, nachnbsp;Thurneysen aus *Gaisorïg-acus, O. derMo-rini, spetter Bononia, j. Boulogne-sur-Mer,nbsp;dép. Pas-de-Calais. Méla 3, 2, 23: Ab illisnbsp;(Ossismis) enim iterum ad septentriones fronsnbsp;litorum respicit, pertinetque ad ultimosnbsp;Gallicarum gentium Morinos, nee portu,nbsp;quem Gesoriacum (osoriciacum A^) vocant,nbsp;^quidquam notius habet. Plin. n. h. 4,102:nbsp;Haec (Albion) abest a Gesoriaco Morinorum 30nbsp;gentis litore proximo traiectu L. (cf. 106:nbsp;Morini ora Marsacis iuncti pago, qui Cber-siacus vocatur?) Suel. Claud. 17: A Mas-silia Gesoriacum usque pedestri itinere con-fecto. [Bei Florus das Kdstrich zu Mainz? 1, 5 (11), 8 (daraus Iordan. Bom. 125): Idem tune Faesulae quod Carrbae nuper,nbsp;idem nemus Aricinum quod Hercynius sal-tus, Fregellae quod Caesoriacum (B gesoriacum N) Tiberis quod Euphrates. 2, 30 (4, 40nbsp;12), 26: (Drusus) Bormam (B bonnam N)nbsp;et Caesoriacum (caesori a cüJ5 gesogiamcumnbsp;N) pontibus iunxit classibusque firma-vit.] Ptol. 2,9,1: Moqlvwv FgaogiaKovnbsp;ènlvsiov. TP: Gesogiaco (für Gesoriaco)nbsp;quod nune (lis nunc) Bononia. Fumeniusnbsp;paneg. Gonstantio d. 6, 1: Gepit oppressamnbsp;Gesori[gi]acensibus muris pertinacem tunenbsp;errore misero manum piraticae factionis at-que illis olim mari fretis alluentem portas 50nbsp;ademit Oeeanum. 14, 4: Prior siquidem anbsp;Gisori[gi]acensi litore quamvis fervidum in-vectus Oeeanum etiam illi exercitui tuo. |
*Gaisori-enses — gais-ata
gais-ata
|
roTcav. 10 p. 216: Oi d’ ivibg tov Tlddov %axiiov6i jxsv dnaeav oaijv syxvxlovxai rènbsp;’^Tcsvviva oQrj TtQog zcc quot;Alnsia [léxQt Tsvovagnbsp;%a\ twv ^a^dxcop. xarsTxov ós Bóioi xainbsp;A-iyvtg xal Ssvopsg %ai rai^arai rb Ttléov'nbsp;ramp;v ós Boï'mv è^slaamp;évTcov, aqjavKïamp;évtcav ósnbsp;Kal Tmv Fai^armv xal 2bv6vcov, Xsinsrai rdnbsp;AiyvGxiKa ipvla %al tav Fcofiaicov al anoi-xiai. Hyginus, de mimiüonïbus castrorumnbsp;10 c. 29 Lange: Nationes Cantabri Getatinbsp;(Mommsen list Gaesati als natio) Palmyreni,nbsp;Daci, Brittones centuriae statoram et siquidnbsp;aliud datum fuerit in exercitu summactari,nbsp;in retentura ponimus. 30; Getati DCCCC.nbsp;Flut. Marcéll. (aus Livius) 3: ’Enel ós rovnbsp;¦rCQUTOv TWV KaQX'gboviwv noXsgwv sxsi ósv-xÉqw Kal sIkoGxw GvvaiQSamp;svxog ciQ^al xtdXivnbsp;raXaxiKamp;v dyavav óisósxovxo trjv Fcófirjv, olnbsp;ós xxjv vnaXnsiav vs/xó/isvoi xijg ’IxaXlag quot;Iv-20 Gog^Qsg, Kslxixbv samp;vog, gsydloi Kal Kaamp;'nbsp;savxovg bvxeg óvvdgsig SKaXovv Kal ysxsnsg,-Ttovxo FaXaxwv tov fiiGamp;ov GXQUXsvofiévovg,nbsp;ol FaiGarai xaXovvxai, ^av^aGxbv gsv sóÓksinbsp;Kal xvxrjg dyaamp;fjg ysvéGamp;ai xb jifj GVQQayijvainbsp;xbv KsXxixbv slg xb avxb xm Ai§vkw txÓXs-¦fiov, dXX’ wGtcsq scpsÓQsiav slXxjipóxag xovgnbsp;FaXdxag, OQamp;wg Kal óixaiwg dxQSfiyGavxagnbsp;gaxogsvwv SKslvwv, ovxw xóxs óxj xoïg vsvi-KfjKÓGiv inanoóvsGd'ai Kal xcQOKaXsiGd'at G^o-30 Xxjv ayovxag. 6: EXéxamp;xj (x'sv oóv mg xxoXXdnbsp;Gvy§axiKa xwv FaXaxmv [Xsyóvxmv^ Kal xrjgnbsp;jlovXljg siQïjvaïa jlovXofisvxjg S Md(gt;KsXXognbsp;s^sr^d^ws xbv êfjyov snl xbv xtóXsgov' ovnbsp;jirjv dlld Kal ysvoyévgg siQ'gvrjg dvaKaiviGainbsp;xbv nóXsyov ol Faiodxai óoKOVGi, xdg quot;AXTtsignbsp;imsQ^ttXóvxsg Kal xovg IvGÓg^Qovg sndgavxsg'nbsp;xgiagvQioi ydg bvxsg ngoGsyévovxo noXXanXa-Gioig SKsivoig ovGi, Kal psya qiqovovvxsgnbsp;svamp;vg in Axsqqag cóqgrjGav, nóXiv insqnbsp;40 noxayov Udóov dvmKiGfiévrjv. SKSiamp;sv ósnbsp;fivqlovg xwv FaiGaxmv 6 §aGiXsvg Bqixógaq-xog avaXa^wv xrjv nsql Ildóov ymqav snóqamp;si.nbsp;Tavxa MdqxsXXog nvamp;ófisvog xbv psv Gvy-dqxovxa nqbg Axsqqaig dnsXins xrjv ns^-fjvnbsp;Kal jlaqsiav ofiov namp;Gav s'xovxa óvvafiiv xalnbsp;xwv iTCTcéwv fisqog xqlxov, avxbg ós xovg Xoi-Ttovg Innsïg dvaXa^mv Kal xohg sXaipqoxdxovgnbsp;xwv oTcXixwv nsql s^aKOGiovg ¦ijXavvsv, ovxsnbsp;Tjixsqag ovxs vvKxbg avislg xbv óqófiov, smgnbsp;6o STtsjlaXs xoig fivqloig FaiGdxaig nsql xb xa-Xovfxsvov KXaaxlóiov, FaXaxixrjv Kcófiijv ovnbsp;nqo noXXov Pmixaioig vnrjxoov ysysvxjfjiévrjv.nbsp;7: ’EnsXamp;óvxog ós MaqxéXXov, Kal xwv FaiGaxmv, mg snvamp;ovxo xtjv xov ^aGiXémg ¦^xxav |
fgais-ataj xal xsXEVxijv, dnsXamp;óvxmv, xb fi'sv MsóióXavovnbsp;dXiGxsxai, xdg ós dXXag nóXsig avxol naqaói-óóaGiv ol KsXxol xal xd xaamp;’ savxovg snixqs-novGi ndvxaFmgaloig. Oros. 4,13,5 (a. u. 529nbsp;= 225 a. CJir., aus Q. Fdbius Lictor fr. 23nbsp;p. 36 Peter, und Liv. 20): Siquidem L. Aemi-lio Catulo C. Atilio Eegulo consulibus magnanbsp;formidine consternatus est senatus defectionenbsp;Cisalpinae Galliae, cum etiam ex ulteriorenbsp;Gallia ingens adventare exercitus nuntiaretur, lonbsp;maxime gaesatorum, quod nomen non gentis,nbsp;sed mercennariorum Galloram est. 15 {ausnbsp;Livius 20): Post boe Claudius consul gaesatorum triginta milia delevit, ubi etiamnbsp;ipse Virdomaram regem in primam aciemnbsp;progressus occidit. [Sutdas: Fsadxai samp;vi-xóv.] CGIL 5 p. 71, 23: Gestarum nomennbsp;gestis est set mercennariorum Gallanim siquidem alibi legi non gestarum set gessa-rum scriptum. 205, 14: Gessarum gesta- 20nbsp;rum. 298, 16: Gestae thraces. 502, 28:nbsp;Gessatus mercennarius uel exercitus. 569,nbsp;39: Gessatus mercennarius exercitus Gal-lica lingua. (Bomoschnia, a. 145—161)nbsp;GIL III B. xLiv p. 886 = Lxx p. 1990: (cob.)____gaesa(torum) 00 (miliaria). (Triest, untcr dem Icaiserreich) Y 536: [Pr]aef(ectus) gaesa[tonim Eaetorjum (?) Helvetporum].nbsp;(Greatchesters, a. 162/169) VII 731: [Gae-satorujm Eaetoru[m]. (Bisingliam) 987. 30nbsp;988: Vexil(latio) G(aesatorum) E(aetorum).nbsp;(Newcastle, unter Caracalla) 1002; [Cob(ors) I Yanjgionum, item Eaeti gae[s]ati et ex-pl[oratores]. (Jedburgh Abbey) Society of the Antiquaries of Neiocastle-upon-Tyne, 29.nbsp;april 1885 — BE 5 p. 152 = Athenaeumnbsp;1885, May 2 — The Academy 1885 n. 680nbsp;p. 354 May 16 = EE 7 p. 333 n. 1092 cfnbsp;Hermes 22 y). 549: I(ovi) o(ptimo) m(aximo)nbsp;ve[xi]llatio E(a)etorum Gaesa(torum), q(uo- 10nbsp;rum) c(uram) a(git) lul(ius) Sever(us) tri-b(unus). Bic gaesati Eaeti sind identischnbsp;mit den Eaeti Vindolici vallis Poeninae etnbsp;levis armaturae GIL IX 3044. (Lanibèse,nbsp;a. 152 p. Ghr.) GIL VIII 2728: Certamennbsp;operis inter classicos milites et gaesatesnbsp;(ace. plur. vom nominativ gaesatis). (Sainte-Golombe) XII 5695,3: Victoria! Balbus pe-dico vicit et gesatus | Aetius(?) (b)erniacasnbsp;qui ducet sa(e)pe eboreas. (Saintes, a. 10 sonbsp;p. Ghr.) Hermes 22, 547*' = WK 6 (1887)nbsp;sp. 205 = BG 1887 p. 137. 1888 p. 78 =nbsp;BE No. 48 (1888) n. 696 p. 341. 342 =nbsp;BA 11 (1888) |gt;. 287 — Espérandieu n. 00'. |
Gaesatus
ffaiso-n
|
Evocat[o] gesatomm DC (sexcentorum) Eae-tomm castello Ircavio. In Gaizato-diastos, GaDato-rlx. Gaesatus Gesatus 31. cogn. (Zuglio) OIL V 1854; C. Tus(sidms) T. l(ibertus^nbsp;Gaes(atus?). (Cwneo, saec. 2) 7717: Dfis)nbsp;M(anibus) Catavigni Ivomagi f(ilii) milit(is)nbsp;cob(ortis) III. Britannorum 7 (centuria)nbsp;Gesati; Tix(it) ann(os) XXV; sti(peiidioriam)nbsp;10 VI; exercitus Eaetici. Paternus b(eres) f(a-ciendum) c(uravit) commilitoni oarissimo. Gaesat-ius Gësat-ius M. Gesatia F. von gaesatus, nomen gentilic. (Begensiurg)nbsp;OIL HI 5947: Gesatia Liicia. (Yerola vec-chia hei Brescia) Y 4144: Sex. Gesationbsp;Liberali Q. Vibius Messor amioo. (Brescia) Pais 1279; Gesatiae Probil......uxori karissim. et Gesatiae Cbresime. (Lyon,Trion, nicht spetter als Antoninen) Allmer et Biss.,nbsp;20 Trion 1.1 p. 185 = Lyon n. 267 t. 3 p. 186:nbsp;D(is) M(anibus) et memoriae aeternae Aure-liae Sabbatiae animae irmocentissimae quaenbsp;vix(it) ann(is) IIII ineiis(ibus) VIIII, d(ie-bus) XII. . . Aurel. Sextianus et Gesatianbsp;Clari[na] flliae dul[cissi]m(ae) p(onendum)nbsp;e(uraTerunt) et sub [ascia] dedic(averunt). Gaisi-o(n) 31. (Bodewaard, Q-eldern) CIB 66; M. Traianius Gumattius Gaisionisnbsp;f(ilius) vet. alae Afror(um) t. p. i. 30 Gais-o(n) 31. celtisch und germaniscli. Chronagr. a. 354 p. 69 31.: Magnentio etnbsp;Gaisone (coss. a. 351 p. Chr.). Clust. 4,61,nbsp;12 (a. 408—412): Gaisoni comiti sacraramnbsp;largitionum. CTh 9, 38, 11 (a. 410): Gai-soni comiti et magistro offioiorum. 7, 18,nbsp;16 (a. 413): Gaisoni comiii et magistro mi-litum. Zosim. 2, 42, 5 (a. 350):’T7tb Fcd-eavog. Greg. Tur. Ji. F. 9, 30: Gaiso veronbsp;comes eiusdem temporis. gaiso-n aus urspr. ghaiso-n, stamm gbaiso-, aus dem galUschen ins lateinischenbsp;gaesum übergegangen, ir. gai gae, aus gai-so-s, masc. o-stamm, speer, davon algeleitetnbsp;gaide gl. pilatus, cf. gr. %lt;xwg xlt;2ibv Mrtcn-stab = *gbaiso-s, germ. *3aizaz ‘'Aaiziz,nbsp;ahd. gêr ker, as. mhd. g6r, ae. 3^r aus 3aiza-,nbsp;an. kesja ƒ. a Tcind of halberd, geir-r m. ^da-neben auch az-gêr, atgar, atgeir), got quot;^gaizu-,nbsp;ai. ved. bêsas? gescJioft, neutr. as-stammnbsp;30 (vgl heti tvurfwaffe), ed. gaCsu lanse’ undnbsp;lamentrtiger’, got. (latinisiert) Hario-gaisus,nbsp;wandalisch Hoba-geis. Z/XX losua 8, 18;nbsp;Exteivov tTjv %ÜQa. sov ta fouOca zm iv zgnbsp;XsiQi oou ènl zTiv Tcóhv (wosu schol. ed. 3Iont- |
faucon: '0 Is^oyQagiog Aioysviavbg eg^olioi/ eivai oloGidfjQOv, allot ös ccxóvziov, ot bsnbsp;Pmgaioi rSöGÓr). Extende manum tuain innbsp;gaeso, quod est in manu tua, contra civi-tatem. Bam Augustinus (c. a. 419) locut, 6, de lesu Nave 10, 0pp. ed. Bened. Par. a. 1680 t. 3, pars 1, c. 371 F—G: Ista lo-cutio notanda non esset, nisi propter nomen,nbsp;quod obsourum est eis, in quorum consue-tudine non est. Quid enim dicat gaeson, lonbsp;non facile intellegitur; hoc interpres Sym-maebus scutum appellasse perbibetur. Septuaginta autem interpretes, secundum quosnbsp;ista tractamus, qui posuerunt gaeson, mirornbsp;si et in Graeca lingua bastam vel lanceamnbsp;Gallioanam intellegi voluerunt: ea quippenbsp;dicuntur gaesa, quorum et Vergilius me-minit, ubi ait de Gallis in souto Aeneaenbsp;pictis: Duo quisque Alpina coruscant gaesanbsp;manu. ludith 9,7; ISov yag ’Aggvqwz snlrp 20nbsp;gvvamp;tjGav Iv óvpagst avzamp;v, vepmd-tjGav sg:nbsp;imt(o xal ava^dzy, èyavQtaGav sv ^Qaitovinbsp;ns^av, TjlmGav sv aGnidi kuI [sv] yaiGa (xalnbsp;sv yaiGtp om. cod. Alexandrinus) xed zó^mnbsp;xal Ggsvóóvy. Caes. b. G. 3, 4, 1 (a. 36):nbsp;Hostes (Galli) ex omnibus partibus signonbsp;dato decurrere, lapides gaesa(gaesa TJB var.nbsp;gesa T caesa or As7ta.)que in vallum coicere.nbsp;Bise ivaffe nicht eigentUchen Transalpinern,nbsp;sondern den Alpenvolkern Veragri und Se- 30nbsp;duni mgescliriben. Varro de vita pop (Bomaninbsp;lib. 3 fr. 14 bei Nonius 19 p. 555, 12; Quinbsp;gladiis cincti sine scuto cum binis gaesisnbsp;essent. Verg. Aen. 8, 661. 662 (von dennbsp;Galliern auf dem Capitol): Duo quisque Alpina coruscant | gaesa manu, soutis protectinbsp;corpora longis. (Bam Servius: Gaesa (oesanbsp;SG caesa B) bastas viriles: nam etiam vi-ros fortes Galli gaesos (Ila; caesos reliqui;nbsp;gaesatos ci. Vossius de vit. serm. lib. I 2 -lonbsp;p.-lV) vocant. Nonius a. a. 0. bemerldnbsp;dam nach Varro: gesa (var. caesa, cesa)nbsp;tela Galliarum tenerum (Muller ci. totanbsp;ferrea).) Biod. 13, 57, 3 (von den Kartha-gern, a. 409 a. Chr.): Tivsg ös xsepalag ininbsp;zamp;v ya'iGGiv %al ramp;v Gavvtcov ccvanetQovrsgnbsp;’sqgt;sQov. Propert. 5, 10, 41 sg;.; Virdumari.nbsp;Genus bic Ebeno iactabat ab ipso,' nobilis enbsp;tectis (t ereotis) fuudere gaesa rotis. Liv. 8, 8, 5 (a. 340 a. Chr.): Leves autem, qui 50 bastam tantum gaesaque gererent, vocaban-tur (im romischen heer). 9, 36, 6 (a. 310):nbsp;Pastorali babitu, agrestibus telis, faleibusnbsp;gaesisque binis armati. Sed neque com- [Gaesatus — gaiso-u] |
*Grais-orio-s — Gaizato-diasto-s
|
mercium linguae (Etruscae) nee vestis ar-moramque habitus sic eos texit. 26, 6, 5 (a. 211; gaesum mn campanischer oder pu-nischer hand geschleudert): Et suppressit im-petum Romanorum vulnus imperatoris Ap.nbsp;Claudii, cui suos ante prima signa adhor-tanti sub laevo umero summum pectusnbsp;gaeso ictum est. 28, 45, 16 (a. 205): Ar-retini tria milia scutorum, galeas totidem,nbsp;10 pila gaesa bastas longas (polliciti). Siliusnbsp;1, 624—629: Hic galeae Senonum pensati-que improbus auri | arbiter ensis inest, Gal-lisque ex arce fugatis j arma revertentisnbsp;pompa gestata Camilli; | bic spolia Aeaci-dae, bic Epirotica signa | et Ligurum horrentes coni parmaeque relatae | Hispana denbsp;gente rudes Alpinaque gaesa (cesa L Ynbsp;caesa F cesa (gessa) tela gallica O).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2, 444 sq.: Gaesaque latratorque Cydon tectum-20 que focique | in silicis venis et fistula nota iuvencis. 4, 195: Dispergit gaesa (OYnbsp;cesa LF) lacerto. Stat. Thêb. 4, 64—67:nbsp;Pars gaesa (var. egsa cesa) manu, pars ro-bora flammis | indurata diu (non unusnbsp;namque maniplis | mos neque sanguis) ba-bent, teretes pars vertere fundas | adsueti.nbsp;7,339: Cydoneas anteibunt gaesa {var. egsa)nbsp;sagittas. Ach. 2, 418 (132): Quo Macetaenbsp;sua gesa citent. Pauli exc. ex lïb.Festi 99,nbsp;30 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;70,19 P.; Gesum grave iaculum. Geil. 10, 25, 2; Quae turn igitur suppetierant, baec sunt: basta, pilum, pbalarica, semi-pbalarica, soliferrea, gaesa, lancea, spari,nbsp;rumices, trifaces, tragulae, frameae, mesan-culae, cateiae, rumpiae, scorpii q. s. Pólluxnbsp;7, 33, 156: Aoqv'^ovg öóqv oXoatStjQov, Ì-Islxav Ss yaïsog %ai SGXi Ai^v%óv. Afhenae.nbsp;6,106 p. 273 f: Uctqa SavvLxamp;v Ss sfia'd'ovnbsp;(orPofiaiot) d'VQsov xQfjGiv, naQa Ss ’I§riQ(ov,nbsp;40 yuCamv. Antiatticista in BeWeeri anecdot. 1nbsp;f). 88: Fdiaov' xb otxXov, Sokovv sivax ’IxaXt-xÓp. Arcad. p. 75,18' Tb gévxoi vaïGog jla-Qvvsxai, Kal xb BlciiOog nv^iov, xal xb yaisognbsp;nQoSxjyoQixóv, slSog Sóqaxog bv. Charisiusnbsp;inst. gramm. 1,11 p. 33 K.: Neutra sempernbsp;pluralia . . . gaesa slSog ccnovxtov [caesa].nbsp;p. 550, 4: Haec gaesa axóvxia. Servius sunbsp;Yergil. Aen. 1, 664 pila manu] Pilumnbsp;proprium est basta Romana, ut gaesa (H;nbsp;50 gese SL cesa B caesa M gessa F) Gallo-rum, sarissae Macedonum. Hesych.: FaïGog'nbsp;sg^óhov bloGiSx]qov (schol. losu. 8, 18)' otnbsp;Ss piGamp;bv ^ onXov agvvx'^Qiov (Pausan. lex.).nbsp;Claudian. in Futrop. 2, 248 (von den klein- [*Gais-orio-B —¦ Gaizato-diasto-s] |
asiatischen Galatern): Nuper ab Oceano Gal-lorum exercitus ingens | illis ante vagus tandem regionibus baesit | gaesaque depo-suit, Graio iam mitis amictu, | pro Rhenonbsp;poturus Halyn. de cons. Stilich. 2, 240 —nbsp;242 (von den transalpinischen Gaïliern, ausnbsp;Yerg.): Turn flava repexo | Gallia crine fe-rox evinctaque torque decoro binaque gaesanbsp;tenens animoso pectore fatur. CGIL 2 p. 223,nbsp;19: Akovxiov siSoG gaesa spiculü sparus, lonbsp;p. 285, 17: FiSog anovxwv gfsa sparus sa-risa. 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;597,13: Gessum basta uel iacu lum (jSoXig om. a) gallicae. p. 604, 19: Gesum basta iaculmn (fehlt i). p. 604, 28.nbsp;29: Giesum basta uel iacula (gallice add. 6)nbsp;giesa aculeus (aceuleus h).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5 p. 297, 55: Gesum asta uel iaculum Gallice. p. 362, 49; Gesa arta (basta Épbiat) Gallorum.nbsp;p. 552, 25: Gese baste Gallorum. p. 653,nbsp;47; Cesa telum (su luvenal). p. 654, 15; 20nbsp;Gessa lanceae. [Suidas: FaxGa, %ctï yciiGÓg'nbsp;%ovxóg, slSog ag.vvxriqiov, olov Sóqaxog. s. v.nbsp;FsGoL Oi ’Pcofiaioi nrj^avxsg xovg ysGovg %aïnbsp;xag TtsQiKsqjaXaiag xovxoig smamp;svxsg, cpavxa-Gxag TtdQSG’/ovxo toïg sx SiuGxrjgaxog, ag gs-vovxsg snï xov Xóg)ov. sgxl Ss otxXov. (quot;Oxi 6nbsp;ysGog sGxiv gaxQOxsvxrjg ï) xovxóg. 0x1 Kql-xav sy^aipsv sv xoïg FsxiKoxg').] Fow gaisonnbsp;Tcommt ein verbum denominativum, davonnbsp;gaisatos; ahleitmigen Gaiso(n) Gaisio(n), 30nbsp;Gaisorios Gesorius; compos. O. Octo-g(a)esanbsp;für *Octogaiso-briga, Volu-gesus, Geso-du-num; germanisch [HJario-gaisos, XaQio-yai-Gog, Gaeso-rix Gaisericus, Lanio-gaisus,nbsp;Mero-gaisus, Radagaisus. *Gais-oi’io-S kosename, M., noch d’Ar-hois de JuhainvUle ^fahricant de gaisa, celui qui fabrique ou celui qui manie l’arme ap-pelée gaesum^. In: Gesoriacus (ivenn nichtnbsp;aus Gaisorïg-acus?), Y. Gessorienses. 40 *GaiS0-riX M., Mmbrischer filrst, Gaisericus, deutsch Gaisarlks, ahd. Gèrrih, in gallischer umformung überlifert. Orosius 5,nbsp;16, 20; Lugius et Boiorix reges in acie ce-ciderunt; Claodicus et Caesorix (Zeufi listnbsp;Gaesorix) capti sunt (a. 101 a. Chr.). -gaito in Mosgaito, Mosgaitus Mosicaitus. Cralus mons, j. Moncayo. Martial. 1, 49, 5: Senemque Gaium nivibus. 55,2sq.: Qui Gaium veterem Tagumque nostrum j Arpis 50nbsp;cedere non sinis disertis. s. Caunus, Cbau-nus, de monte Caia. óaizato-diasto-S AI. Galater. (Angora) GIG 4039 l. 27: Agvvxag Fai^azoStccaxov. |
*Gaizato-nx
Gala-ta
|
*Craizatö-rlx 'püatorum dominus’, M. 1) ffalatischer Mnig. Pólyb. 24, 8 (25, 4), 6 ('a. 182 a. Chr.); Tov ds KaQeiyvdrov Kal lov Fat^oroQiog (^Zeuft list raitatÓQiyog) Siu-nsfinofiévcov jtQog avroitg insQ dstpaXsiag, oi-Tivsg t%vy%avov en itoótegov yQrjgépot ra jnbsp;Sgt;aQvaKov Kal nav inLOivovfiévfov noLrjösivnbsp;To Tt^oGtaTTOfievov. 2) ein Galater, eliema-Uger desiteer eines teils der Timonitis in Pa-plilagonien. Strab. 12, 3, 41 p. 562 (saec. I nbsp;nbsp;nbsp;p. Chr.): ’Ovoga^ovGi S’ ovv vrjv ofioQovnbsp;ry Biamp;vvia Tigcovniv ral xyv Ps^axÓQiyognbsp;Kal MaqfiaXhiv xs Kal Sariörjvrjv Kaï Ho-xa^dav. Fad^rixai s. Gaisata. rai^oroQi^ s. Gaizatoris. Gal... M. (Cadiz) CIL II 1907: L. Val(erius) Gal. . . -J?ala in Burde(i)-gala; vgl. -ialo-u? 20 Gala F. s. Gallus Galla, oder = Kalri‘( *gala tapferheit, ir. gal f., gen. gailenbsp;tapferlceit, dbret. gal force, puissance, piet.nbsp;-gal; vgl. Ut. galë das Tcönnen, vermogen.nbsp;In *Galatios Palaxyg, *galaco-s, mir. galach,nbsp;Galacissus, Galeotos. Gala... M. cogn. (Montélavar) CIL II nbsp;nbsp;nbsp;293: C. Fabius M. f. Gala . . .nbsp;*Gala-l)rïga in Castellum novum iuxta Galabrium (saec. 13), j. Galaurc, nacli d’Ar-^0 bois de Jubainville in Chdteauneuf-de-Ga-laure, dép. Lróme, arrond. Valence, canton Saint-Yallier. ? Galal)l'ii Y. in Illyrien. Strab. 7, 5, 7 43-316: Twv 4È AaQÖavxaxav eiai xal otPa-Xa^Qioi, oïg . . . nóhg KQ^aia. ? Galaci-ssxis gu mir. galach bold? M. (Bom) CIL VI 24140: D(is) M(anibus)nbsp;Philumene conl. et Galaeisso fil. Campter.nbsp;et Val. Philia. 1.^“. ““o nbsp;nbsp;nbsp;? Galact-örius M. 1) Concil. Agath. a. 506 (Alansi 8 c. 337 £): Galactorius epi-scopus de Benarno (von Lescar). 2) aus Bordeaux. Fortunat. carm. 7,25. 10,19 tit;nbsp;-1-d Galactorium comiiem. 7, 25, 10: Carenbsp;Galactöri. Galacum s. Galaco-n. ? Gal-aesus 31. SU. 1,438: lam Lygdum Duriumque simul flavumque Galaesum (Sa-gimtiner). Ilartial. 11, 22, Isq.: Mollianbsp;®o quod nivei duro teris ore Galaesi | basia.nbsp;Bio 60, 16, 4 (a. 42 p. Chr.): FalmGÓg ngnbsp;rov KagiXXov. 5: FaXaiae.nbsp;(Resina) GIL X 1403 A). 8: ... Ti. 1. Ga-laesu[s]. (Pisa) XI 1449 l. 17: T. Pabius |
Galaesus. — Audi fl. bei Parent. Martial. 8, 28, 4: Qua saturat Calabris culta Galaesus aquis. Sidon. carm. 24,59: Pioei latex Galaesi. Gala-iius zu mir. galann, an enemy, w. galanas inimicitia, homicidium, pretium ho-micidii, M. Eeccaredi edictum (3Iansi 9nbsp;C.1002C): Galanus archipresbyter Empuri-tanus ecclesiae. Concil. Caesaraugustan. IInbsp;a. 592 (Mansi 10 c. 472 B). Be fisco Bar- lonbsp;cinon. aera 630 (Mansi 10 c. 474 Galanus, in Christi nomine episeopus. Gal-apius 31. Pard. dipl. w.254, a.631: Galapius peccator. Gstla(ti)-S M. Appian. lïlyr. 2: IIoXv-(pfifxq) yaq T» KvkXwhi xal PaXaxda KeXxbv xal IXXvqiov xal PaXav xtaïSag ovxag i^oq-fiySai BixsXlag, xal aq^ai xmv ói avxovgnbsp;KsXxcóv xal LXXvqimv xal PaXaxamp;v Xeyofiévcov. Gala-ta (cf. Galba, Celta, Gaisata) FaXa- 20 xy-g, nach d’Arbois de Jubainville griechischenbsp;schreibung des celtischen adiectivs *gala-tïo-snbsp;(wie PaiGa-xy-g von *gaisa-tio-s; cf. Cace-tius), (Zeuft’ deutung = air. galdae ist nachnbsp;Thurneysen unmöglich, weil das adi. galdaenbsp;im suffix d, nicht t hal) Hap f er’, abgeleitetnbsp;vom celtischen stamm *gala- in air. f. gal =nbsp;gala tapferheit, pl. tap f ere taten, abret. galnbsp;force,puissance; plur. Galatae Hiripugnaces’,nbsp;seit 279 a. Chr. gesammtname der festlan- 30nbsp;dischen Geiten, der nach d’Arbois de Jubainville erst nach der auflösung des groftennbsp;Celtenreiches èthnographische bedeutung er-halten: im westen die conservative gruppe dernbsp;Geltae (Gallien), Geltici und Celt-iberi (innbsp;Spanien), im osten die revol/utionnaire dernbsp;Galatae. Seit dem 3. jh. v. Chr. haben dienbsp;griechischen schriftsteller disen namen aufnbsp;alle Géiten one unterschid angewandt, unternbsp;der römischen herschaft brauchten sie den- 40nbsp;selben, um lat. Gallus gu übersetgen, aber sienbsp;gebrauchten es wie KeXxoï, um den namennbsp;German! widergugeben (Biod. 5, 25, 4). — Ir land ist Galatïa, bei den Griechen für Gallia, bei Griechen und Römern insbeson-dere aber (seit 278) für die landschaft innbsp;Eleinasien, tvelchc drei volherschaften um-faftt (jede mit vier sectkmen): l) Troemi mitnbsp;Tavion, 2) Tolistobogii mit Pessinunt, 3) Te-ctosages mit Ancyra; römische proving (kai- 50nbsp;serlich) seit 729 a. u. = 25 a. Chr. — Ti-maeus fragni. 37 FHG 1 p. 200 ap. Etymol.nbsp;31. s. V. p.220,5: FaXaxCa %ó)qa' wvogd09'i],nbsp;mg qjyai Tlgaiog, anb PaXdxov EvKXwnog [*Gaizatö-rïx — Gala-ta] |
Gala-ta
|
xal FaXarlag {lis raXccTSiag) {cf. Theocrit. idyll. 11,19: £1 Isvxa ralatsccc) vlov' [ij öianbsp;TO iv a'èvij vnb KaL0aQog .AvyovOtov xara-lEig^amp;fjvai Fallovg arQariótcxg]. Anytes innbsp;Anthol. Pal. 7, 492 (a. 278):nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;a MiXri%s, cpiXri nbsp;nbsp;nbsp;ad-êfit6Tov, tav civo- jxov PaXatav vjS^iv {r.vnQiv Ileinéke) avai-vófievai, I TtctQd'svMal XQiGSal noXiT^TiSsg, Sg ó ^larag j KeXtamp;v sig tavtxiv [loiQav erQSijjBvnbsp;10 AQfjg. I ov yccQ e^sivansv ciy,filt;x rb dvG0£§èg,nbsp;ovd v^évaiov | vvfiqjcov, aXX Aldrjv X'tjösfióv’nbsp;séQÓy.eamp;a («tló/iiEalft Ilecker). Piso in An-tJiol. Pal. 11, 424 sg'..' Palyg ix PaXaxmv (innbsp;Asian) (ifjö’ avamp;scc, r^g anb xóXnmv | avamp;qa-Ttoig bXêxsiqai FQivveg ê§Xa0rrj0av. Calli-mach. hymn, in Belum 172 —176: . . .Bn-Ttóx’ clv oï ysv tq)’ ’EXX-ijVBGGt yuxonQav j §aQ-§aQix‘i]v, xal KsXtbv avaGxriGavreg ’’Aqrja,nbsp;biplyovoi Tnrivsg cup’ sgtieqov iG^aiocovTognbsp;20 QmGovrai, viq)aös00iv ioixóxsg ij cGccQiamp;fioinbsp;XSLQE0LV. . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;181—185: ’AXX’’ 'ijótj naqa |
vxjbv axcavya^oivxo cpdXayyag \ dvGysvécov, ijdij öè TcaQcc XQi7CÓd£00tv ijiBco ] cpaGyava xalnbsp;^coGxijQag avaiSiag iyd'Ojiévag x£ \ aGnlöag,nbsp;«ï raXaxyGi xaxTjv bdbv acpqovi cpvXcp | lt;?«;-0ovxai. . . . [Phylarchos s. u. Athenaeus(\nbsp;Apollodor. cliron. Itb. 4. FIIG- t. 1 p. 437,nbsp;fr. 62, ap. Steph. Bys.: ’Aqósqvoi, £amp;vog ya-yiycóxaxov xamp;v xCQbg xy KbXxixx] PaXaxamp;v.nbsp;30 AnoXXóócoQog XBxaQxy Xqovixamp;v' KeXxamp;vAqo-SQVovg. Polyh. 1, 6, 2 (a. u. 364): PaXaxainbsp;Qieiften 2,18,2 KbXxoI) dè xaxa xqdxog sXóv-x£g avxyv xxjv Payrjv xaxscxov nX^v xov Ka-TtBxcoXlov. 3: ÜQbg oDj TtoixjGdyBVOi ’Pcoyawinbsp;Gixovödg xal êiaXvGsig svdoxovyévag PaXdxaignbsp;(Gallier), xal ysvóyBvoi naXiv avBXniGxmgnbsp;xyg naxqlSog èyxQaxBtg. 15 (a. U. 526), 8:nbsp;Tamp;v S’ ’AXmecov exaxBQag xijg TtXsvqcég, xygnbsp;£7x1 xbv Poöavbv noxaybv xal xijg ènl xa tcqo-40 EiQxjyéva 7C£Öia v£vov07]g, xovg ^ovvódBig xalnbsp;y£(óê£ig xóitovg xaxoixovGi xovg yev xiti xovnbsp;’Poóavbv xal xdg aqxxovg èoxQayyévovg Pa-Xaxat TQavOaXnïvoi xXQOGayoQBvóysvoi, xovgnbsp;S’ £7x1 xa TXBSia TavqioxoL xal ’AycovBg xalnbsp;nX£Lco yévy ^aq^aQCOV £X£Qa. 9: TqavOaXnt-vol ye fiijv ov öid xfjv xov yévovg, aXXd 6idnbsp;xi]v xov xÓtxov êiaqoqdv 7XQO0ayoQ£vovxat' xbnbsp;yaq xqdvg è^Bqyrjvsvóyevóv £0xi TXÉqav, öibnbsp;xovg £7t£x£iva xcóv ’AXtxecov TqavGuXTxlvovgnbsp;50 xaXovoi. 18 (a. u. 404), 8: 0[ öh PaXaxainbsp;{Gallier, dieselben hieften KsXxoC 2, 18, 6)nbsp;xaxanXayevxcg xyv eqioöov avxamp;v xal ëiaOxa-0ia0avx£g TXqog oqiag vvxxbg êxxtyBvoyévyg cpvyrjnbsp;naqanXyGiav ETXoiyOavxo xrjv aTXoxcóqyGiv eignbsp;[GS.la.-ta]nbsp;xxjv olxeiav. 9: Anb éi xovxov xov qió^ovnbsp;xqtaxaiéexa yiv i'xrj xr\v xiovyiav £0xov, yexdnbsp;éi xavxa (a. 426) 0vvoQwvx£g av^avoyévxjvnbsp;xyvPcoyaicov ëvvaytv Etqrjvrjv inoiyGavxo xalnbsp;Gvvamp;ijxag. 19, 1: ’Ev alg Ext] (xqia xal)nbsp;xqtdxovxa yEivavxEg iynEëag, avamp;ig yEvoyé-vov xivijyaxog ex xamp;v TqavOalntvcov ëeiGav-XEg yx] nólsyog avxoïg Ey£qamp;y ^aqvg, anb yivnbsp;avxamp;v ÊxQEXpav xag oqyag xamp;v i^aviOxayévcovnbsp;ëcoQopoQOVVxsg xal nQOXiQ’EyEvot xrjv Ovyyé- lonbsp;vEiav, inl ëi Pcoyaiovg naqamp;^vvav xal yEx-éoyov avxoig xxjg oxqaxEiag, (2, a. 455) Èv ynbsp;xyv Ecpoëov noiyOayEvoi éid TvQQyvtag oyovnbsp;0v0XQax£V0ayévcov otpioi Tvqqyvamp;v, xal nxqi-^alóyEvot Istag nlyamp;og, ex yiv xyg ’Pcoyaicovnbsp;inaQxtag a0(paXamp;g inavTjiamp;ov, (3) Etg ëi xyvnbsp;oixEtav dcptxóyEvoi Jtat GxaOïdoavxEg neql xyvnbsp;xamp;v Eilyyyêvcov nXEOVEglav xyg xe Xeiag xalnbsp;xijg avxamp;v ëvvdyEcag xb nlcïoxov ysQog ëiÉq)amp;£i-qav. 4: Tovxo ëi Gvvyamp;ég ioxi Paldxaig 20nbsp;nqdxxEiv, inEiëdv OcpEXEQiacovxai xi xamp;v niXag.,nbsp;xal ydXiGxa ëtd xdg dXóyovg oivotpXvylag xalnbsp;nXyOyovdg. 5: MExd ëi xavxa ndXiv exeinbsp;xExdqxco (a. u. 458) OvycpQovyoavxEg dya 2Jav-vixai xal PaXdxai naqExd^avxo Pcoyaioig ivnbsp;xy KayEQxtcav xcóqq, xal noXXovg avxamp;v ivnbsp;xa xivëvvco ëiÉqgt;amp;£iQav' (6) iv amp;xaiQamp; nqo0-gnXovEixijoavxEg nqbg xb ycyovbg iXdxxco ynbsp;avxoïg Pcoyaïoi y£x oXlyag TjyÉqag i^yXamp;ov,nbsp;xal Gvy^aXóvxEg naoi xoïg OxgaxonÉëoig iv xy 30nbsp;xamp;v SEvxivaramp;v ydiqq nqbg xovg nqoEiqyyi-vovg xovg yiv nXEiOxovg dni'xxsivav, To-ug dènbsp;Xoinovg yvdyxaoav nqoxqondëyv ixdoxovg £ignbsp;xyv olxEiav tpvyEÏv. 7: AiayEvoyivcov ëi nd-Xiv ixamp;v ëéxa (a. U. 471) naqEyivovxo Pa-Xdxai (Senonen) y£xd yEydXyg Gxqaxiag noXi-oqxyGovxEg xyv Aqqyxi'vcov nóXiv. 9: ('Poi-yaïoi) inixaxéoxyoav xbv Kóqiov, ob nqEO^EV-xdg ixnsyifjavxog Etg PaXaxiav (Gallia Cis-alpina) bniq xamp;v aiy^yaXamp;xcov naqaonovëy- 40nbsp;0avxsg inavEiXovxo xovg nqio^Eig. 10: Tamp;vnbsp;ëi 'Pcoyaicov vnb xbv amp;vybv ix %£iqbg ini-0xqaxEV0ayévcov, dnavxyoavxEg Gvvi^aXXov otnbsp;SyvcovBg xaXovyEvot PaXdxai. 11: 'Pmyatotnbsp;d’ ix naqaxd^ECog xqaxyGavxBg avxamp;v xovgnbsp;yiv nlBioxovg dnixxsivav, xovg éi Xoinovgnbsp;i^sjSaXov, xijg ëi ycóqag iyévovxo ndoyg iy-xqaxsïg, (12) Big yv xal nqcóxrjv xijg Pala-xlag anotxiav i'GxBiXav xyv Eyvyv nqooayo-qEVoyévyv nóXtv, oycovvyov ovOav xoïg nqó- 50nbsp;XEqov avxyv xaxoixovGi PaXdxaig. 20 (a.472), 6 : néynxcp ëi {exei) xyg Palaxamp;v nEql AbX-cpovg ëiacpamp;oqag' (7) iv ydq xovxoig y xvyrj xoïg xaiqoïg wGavEl Xoiyixyv xiva noXéyov |
G-ala-ta
|
SiKamp;saiv iniaxTjaE nuxsi rccldvatg. 8; ’E% ós Trav TtQosiQrjjiévmv ayavmv övo rd xalXiaxa ‘^vvsxvQ'rjGs’Pwjiawig' xov fccQ xaxawitxsGamp;ainbsp;Gvvrjamp;siav sGyrjxóxsg vnó Falaxav ovóev 7]öv-VKvxo dstvóxsQov iósiv ovóe jXQOGÓor.ijGai xamp;vnbsp;uvxoig rjórj xxsnQayfxévav, (9) év xtQÓg rsnbsp;nvQQov amp;amp;l'tjxcii xslsLOi ysyovóxsg xamp;v xaxanbsp;xtóXsjxop SQymv övyxaxésxrjOav, (lO)nbsp;FaXaxamp;v xóXiictv èv xaiQÓ xaxctTtXxj^djisvoinbsp;10 Xombv axtSQiGndexaig xb jxsv txqamp;xov xtgbgnbsp;nvQQOV Ttsfiï X'^g ’IxaXiag ênoXé/xovv, /xsxd ósnbsp;xavxa TtQÓg KaQyxjóovxovg insQ xfjg SiKsXia-xamp;v dQyrig óxr)ycovCtovxo. 2, 21, 1: FaXdxainbsp;ó i% xamp;v TTQOSiQ'yjjxsvav sXaxxca/xdxmv sx-tj fiÈvnbsp;nsvrs xttl xsxxttQaxovxa xxjv ^Gvylav éejpv,nbsp;SLQrjvTjv uyovxsg nqbg ’Pcofialóvg' (2) snsinbsp;ó ot fx'sv avxónxai yeyovóxsg xamp;v öeivamp;v sxnbsp;xov ^fjv s^s%é^r]Gav óid xbv yQÓvov, snsys-vovxo ós vsoi •d'vfiov fisv dXoyxGxov nXxiQSig,nbsp;20 UTtsiQoi ós xal dóqaxoi itavxbg xaxov xccl Ttd-Srjg TisQiGxaGsag, (3) avamp;ig ^q'^ccvxo (a. u.nbsp;'•ol7) xd xgamp;sgxamp;xu xivsxv, o xpvGiv sysi yl-vsGamp;ai, xaï xqayvvsGamp;ax ^sv sx xamp;v xvyóv-xcav Ttqbg Eafialovg, STXiGTxSöd'ai ós xoiig sxnbsp;xamp;v ’’AXnsav FaXdxag (sind Germanen; ver-weclislwig der Elióne mit dem Bfiein). 4; Tbnbsp;fisv OVV TXQamp;XOV %coQLg XOV nX-ijamp;ovg ói’ gvxamp;vnbsp;xamp;v Tjyovfisvcov sv èjxoQQXjxoig STXqdxxsxo xanbsp;xXQosiQrjfisva' (5) óib xal Ttaqaysvoyisvcov xamp;vnbsp;30 TquvGaXTxivmv smg ’AQifixvov fisxd óvvd^sxognbsp;óiaitiGxiqGavxa xd nXijamp;T] xamp;v BoCmv, xal Gxa-OiKGavxa TtQÓg xs xobg savxamp;v jtqosGxamp;xagnbsp;xal Ttqbg xovg TtaQaysyovóxag, xaxéxoipav dnbsp;dlXriXovg Gvfi^aXóvxsg sx Ttaqaxd^sav' (6)nbsp;0X6 ÓT) xal quot;Pcogatot xaxdgro^oi. ysvójisvot X7]vnbsp;stpoóov è^ijXamp;ov usxd GXQaxoTtsóov' Gvvévxsgnbsp;ó's xxjv avamp;atQEXOV xaxagramp;OQccv xamp;v FaXaxamp;vnbsp;avd'ig dvsyamp;QfjGav sig xi\v oixsCav. 7: M.sxanbsp;ós xovxov xbv gió^ov sxsi TtsgTtxxp (a. u. 522),nbsp;10 Mccqxov AstcsÓov GXQaxrjyovvxog, xaxsxXtjQov-tHGav sv FaXatia (Gallia Cisalpina) 'Pxagaïoinbsp;XTjv Ihxsvxlvrjv TtQoGayoQSvoiisvxjv %cÓQav, s%nbsp;X]? vixr^Gavxsg s^é(^aXov xovg Jbjvavag txqog-ayoQsvofisvovg FaXdxug (cf- Plin. n. Ji. 3,112).nbsp;9: FloXXol (isv ydq xamp;v FaXaxamp;v vtxsóvovxonbsp;xrjv TXQcc^iv, [idXiGxa ó’ ot Boioi óid xb gvv-xsQfiovsïv xfj xamp;v Fwjxaiiov %(ÓQa, vojiÏGavxsgnbsp;ovy ixcEQ rjysgovïag sxi xal óvvaGxsiag 'Pto-gaiovg xbv TXQog avxovg Ttoi'fiGaGd'at TtoXsjxov,nbsp;50 aXX’ éTtSQ oXoGysQOvg s^avaGxaGsxog xai xaxa-Pamp;OQag. 22 (a. u. 523), 1: AióttSQ svamp;éagnbsp;1“ fisyiGxa xamp;v samp;vamp;v, x6 xs xamp;v Tvgó^^qwvnbsp;n«i Bolav, GvgtpQov^öavxa ótSTtÈgitovxo Ttqbgnbsp;xovg xaxd xdg ’’AXitsig xal txsqI xbv Poóavbv |
Ttoxajxbv xaxoixovvxsg FaXdxag,, xtQoGayoQSVo-[lÉvovg ós êtd xb fiiGamp;ov GXQaxsvstv FaiGa-xovg' 7} yuQ Xs^ig avxtj xovxo Grjfxalvst xv-Qicag %xs. 6: Oi TtE^l a'UTO'iig '^yEfxóvïg odtoj TtaQWQgriamp;TjGav stcI xrjv GxQaxsiav, mGxs nrjós-Ttoxs grits TtXsiovg grit' svóo^oxsQOvg grytsnbsp;fiaxiftcoTEpoDg dvÖQag s^sXamp;siv sx xovxcov xamp;vnbsp;xÓTttov xrjg FaXaxiag. 23, 1: Oi ós FaiGaxatnbsp;FaXdxai Qieiften § 5 KeXxoC) GvGxxjGagsvoinbsp;óvvagiv TioXvxsXii xaï jSaQSÏav, xjxov xitxsq- lonbsp;dqavxsg xdg quot;AXTtsig sig xbv Hdóov Ttoxagóv,nbsp;sxsi gsxd xrjv xrjg xlt;bQag óidóoaiv oyóóco (a.u.nbsp;529 = 225 a. Clir.). 7; ’Ërt txsqI FaXaxamp;vnbsp;syxaamp;rjgsvov xaïg r^vyaig avxamp;v (xamp;v iv xynbsp;Écógy) xov TXaXaiov lt;pó/Sov. 13: KaraTis-TtXyygsvoL ydq oi xyv FxaXiav oixovvxsg xrjvnbsp;xamp;v FaXaxamp;v stpoóov, ovxsxtPagaioLg rjyovvxonbsp;Gvggajsiv ovós tcsqi xrjg xovxtov rjysgoviagnbsp;yivEOamp;ai xbv Txólsgov, èXXd Ttsql Gtpamp;v evó-gt^ov sxaGxoi xal xrjg ióiag nóXsag xal %amp;Qag 20nbsp;STtttpSQSGamp;at xbv xivóvvov. 24, 8: Tovxovgnbsp;ó' sxa^av STil xamp;v óqwv xrjg FaXaxiag, ïv' sg-^aXóvxsg sig xrjv xamp;v Boimv yéqav kvxitxsql-Gtxamp;Gi TOiJg s^sXrjXvamp;óxag. 26,4; Oi ós xamp;vnbsp;FaXaxamp;v rjysgóvsg atpOQamp;vxsg xd Tcvqd xfjgnbsp;vvxxbg xal GvXXoyi^ógsvoi xrjv naQovGiav xamp;vnbsp;TtoXsglarv Gvvr'jÓQsvov xxs. 31, 5: Tb gsvnbsp;KartsxwXiov sxÓGgrjGs xaig xs Grjgaiaig xalnbsp;xoig gavidxatg (xovxo ó’ sGxl %qvGovv rpsXXiov,nbsp;o tpoQovGi txsqI xbv xQdyrjXov oi FaXdxat), 30nbsp;xoig ós XoiTtoïg GxvXoig xal xoig al%gaXmxoignbsp;Ttqbg xrjv si'Goóov syQrjGaxo ttjV'. savxov xalnbsp;Ttqbg xrjv xov amp;Qidg^ov óiaxÓGgtjGiv. 34nbsp;(a. M. 532), 2: Oi d’ dnoxvxóvxsg (KsXxoi),nbsp;nat XQivavxsg sïfiXsy^ai xdg xsXsvxaiag êXtti-óag, avamp;tg wqgrjGav stxI xb giGamp;ovGamp;at xamp;vnbsp;txsqI xbv Foóavbv FaiGdxmv Falaxamp;v signbsp;XQiGgvQxovg' oSg TxaQaku^óvxsg siyov sv sxoTnbsp;gm, xal TXQoGsóóxav xrjv xamp;v Txolsgicov sxpo-ëov. 10: ’’Eltt^ov ós xal xdg ’AysQQag oi 40nbsp;Fagaiot, Gxxov ysgovGag, sxymQtjGdvxoov signbsp;xb MsótóXavov xamp;v Falaxamp;v, oGtxsq sGxl xv-Qicóxaxog xóxxog xfjg xamp;v ’ivGÓg^Qcov yamp;Qag.nbsp;35, 3: Aid xb gfj xb txIsïov dlld Gvllfj§órjvnbsp;arxav xb yivógsvov vnb xamp;v Falaxamp;v évgmnbsp;galXov rj XoyiGgxa §Qa§svsGd'ai. 7; Kal ydqnbsp;xovg xamp;v IIsqGamp;v scpoóov stxI xfjv 'EXXdóanbsp;xal FaXaxamp;v stxi AsXcpovg sig gvfjgrjv xalnbsp;TXaqdóoGiv rjgiv dyayóvxag oi gixqd gsydXanbsp;ó oiogai Gvg^s^XfjGamp;ai TXqbg xovg iTx'sQ xrjg 5onbsp;xoivfjg xamp;v EXXfjvcov sXsvamp;SQiag dyamp;vag. 9: 'O ö KTto FaXttxamp;v (pó^og ov góvov xb TXa-Xaióv, dXXd xal ocaU’ ygag rjótj TtXsovdxig ê'^STxXrj'^s xovgquot;EXXrjvag' (lO) óib xal gaXXov [Gala-ta] |
Gala ta
|
eywys nbsp;nbsp;nbsp;ini to %£(paXaimSr] jiiv, avEKaamp;sv ÖS noiriGasd'aL trjv vneq tovzcov s^riytiGiv. 65 (a. u. 532), 1: ’Avala^mv ti]vnbsp;Gzqariav Avxiyovos nqofiys jj-sra rav Gv^[ia-yagt;v eig z^v AaxcoviKi^v, (2) s'lcav Maxsdó-vug jzsv Tovg sig zfjv (pdXayya /zvqiovg, zcsX-zaGzag ös zqiGyLliovg, innsïg ös XQiaxoGiovg,nbsp;Aqyiavag ês Gvv zovtoig iiliovg xal FaXazagnbsp;aXXovg zoGovzovg, jziGamp;ocpóqovg ës zovg nav-10 zag TZe^ovg fi'ev zqiGiiXiovg, tnnsïg ëi ZQia-xoGLovg. 3,3,5: Tiva zqónov ’Pcofiaïoi xaza-XvGavzag zrjv FaXazav ii^Qiv ccë'^qtzov jzspnbsp;GcpiGi naqsGXEVuGav zijv zijg AGiag aqyriv,nbsp;aztéXvGav ës zovg snl zaës zov Tavqov xaz-oixovvzag jSorp^cïptxwv qió^atv xal z^g FaXa-zcöv naqavo/iiag. 6: Etci^uXov^sv zovg Ev-fisvsi GvGzdvzag Ttqóg zs FLqovGluv gt;co:i FaXazag TZoXéfiovg. 16 {a. u. 534), ‘2: (^Azjfi'^zqtovnbsp;zov Qdqiov') xazaTtezpQOVzjxóza ës izqÓzsqovnbsp;20 fiÈv ëtd zov ano FaXazav, zózs ës ëid zovnbsp;anb KaQyrjëovlmv (pófiov TteqtsGzaïza’Poifiaiovg.nbsp;40 (a. u. 536), 3: quot;EonsvGav snï zsXog aya-ysïv zd xazd zag ditoixiag dt ëz] nqózsqovnbsp;zjGav slg FaXuziav anoGzsXXszv nqoxsjsi.qiG^s-voL. 6: ’’Hërj ës zovzcov GvvcoxiG^svav otnbsp;Boïoi xaXovfisvoi FaXdzai, ndXat ftÈv olovnbsp;Xoiamp;vzsg zrjv ztqbg ’Psofiaïovg qjzXiav, ovxnbsp;sjpvzsg ës (d’ sig Weüancit) zózs xaiqóv, fis-ZEWQi^ófisvoi xal TtLGzsvovzsg sx zéöv ëtazcs/z-so nofiévav zy TiaqovGla zamp;v Kaqmëovimv dn-sGzyGav anb Fco^aicov xzs. 49, 13: Tb ësnbsp;fisyiGzov, svXajSag ëiaxsifisvoig nqbg zyv ëidnbsp;zmv AXXojSqiywv xaXov/isvav FaXazmv no-qstav dnovqayyGag fiszd zyg Gcpsziqag ëvvd-fismg dGtpaXzj naqsGxsvaGs zzjv ëioëov avzotg,nbsp;Ewg yyyiGav zy zwv ’’AXnsmv. vnsqjSoXy. 50,nbsp;6: (Awi^ag) nqoéns^'ips öé zivag zcóv xaamp;y-yov^svcov avzotg FaXazwv ydqiv zov xaza-GxsijtaGamp;ai zyv zcóv vnsvavzicov inivoiav xalnbsp;iG xyp oXyv inóamp;sGiv. 54,3: Aiónsq ivësixvv-fxsvog ()Avv(^ag) avzotg zd nsqi zbv Tldëovnbsp;nsëia, xal xaamp;óXov zyg svvotag ënofit^vy-Gxcov zyg zamp;v xazoixovvzmv avzd FaXazamp;v,nbsp;ufia ës xal zbv zyg 'Pa^yg avzyg zónov vno-ëstxvvatv snl noGbv svamp;aQGsig snoiyGs zovgnbsp;avamp;Qcónovg. 59,7: Ensiëy xal zb nXstovnbsp;zovzov %dqiv insës^dfisd'a zovg xtvëvvovgnbsp;[xal zag xaxonaamp;siag^ zovg Gvfij3dvzag yfiivnbsp;sv nXavy zy xazd Ai^vyv xal xaz’ ’I§y-50 qlav szt ës FaXaziav (= Gallia omnis, etnbsp;citerior et ulterior, heifit 7, 9, 6 s. KsXzia)nbsp;xal zyv s^mamp;sv zavzaïg zaig yaqatg Gvy-xvqovGav zXaXazzav, ïvu ëtoqamp;coGdfJtsvot zyvnbsp;zamp;v nqoysyovoztov dyvotav sv zovzotg yvoS-[Gala-ta]nbsp;qtfia notyGatjisv zoig quot;EXXyGt xal zavza zdnbsp;ftsqy zyg oixovitsvyg. 67, 8: FónXtog ësnbsp;GxszXtd^cov snl zó ysyovózt naqaGnovëyfiazt,nbsp;xal GvXXoytGdfisvog, ozt ndXat zamp;v KsXzamp;vnbsp;nqbg avzovg dXXozqimg ëiaxstfiévav, zovzcovnbsp;sntysyovózcov ndvzag TO-ug néqt^ FaXdzag Gv^-^yGszai nqbg zovg Kaqxyëoviovg dnovsvstv,nbsp;syvco ësiv svXa^yd-yvat zb (isXXov. 87 (a. u.nbsp;537), 2: ’SXg dv ydq vnatamp;qov zyg naqa^st-^aGiag ysysvyfiévyg sv zotg xazd FaXaziav lonbsp;(Gallia Cisalpina) zónotg, vnó zs zov tpvxovgnbsp;xal zyg dvyXsttplag, szt ës zyg fiszd zavzanbsp;ëtd zamp;v sXamp;v noqstag xal zaXatncoqiag snsys-yóvst Gxsëbv dnaGt zotg tnnotg, bfioicog ëènbsp;xal zoig dvëqaGtv, 6 Xsyófisvog Xtftóifjaqognbsp;xal zotavzy xaxs^ia. 106 (a. u. 538), 6:nbsp;Avzol ës Asvxtov fi'sv FIoGzovjitov, s^ansXs-xvv bvza Gzqazyyóv, Gzqazónsëov ëóvzsg signbsp;FaXaziav (Gallia Cisalpina) s^ansGzstXav,nbsp;/SovXófisvot noisiv avzinsqtGnaGjia zoig KsX- 20nbsp;Totg Toïg fisz Avvi§ov GzqazBVOfiévotg. 118, |
6: Tbv sig zyv FaXaziav (GalUa Cisalpina) Gzqazyybv anoGzaXsvz’ sig svsëqav êfinsGÓvzanbsp;naqaëó^cog dqëyv vnb zamp;v KsXzamp;v ëtaqgt;amp;a-qyvat fiszd zyg ëvvdfisag. 4, 45 (a.u. 534),nbsp;10: IlqoGsniysvofisvcov ës FaXazamp;v avzoignbsp;(Bv^avziotg) zamp;v nsql Kofiovzóqtov sig navnbsp;yXamp;ov nsqtGzdGscog. 46,1: Ovzot ë’ svixyGavnbsp;ftsv dfia zoig nsql Bqévvov ix zyg oixsiag,nbsp;ëtatpvyóvzsg ës zbv nsql AsXcpovg xivëvvov 30nbsp;xal naqaysvófisvot nqbg zbv ’EXXyonovzov signbsp;fi'sv zyv Ag tav ovx insqatmd'yGav, avzov ësnbsp;xazsfistvav ëtd zb cpiXoxGtqyGai zoig nsql zbnbsp;Bv^dvztov zónotg. 2: Oï xal xqazyGavzsgnbsp;zamp;v amp;qaxamp;v, xal xazaGxsvaGaftsvot ^aGiXstovnbsp;zyv TvXtv, sig SXoGxsqy xivëvvov yyov zovgnbsp;Bv^avziovg. 3: Kazd fi'sv ovv zdg aqxdg svnbsp;zaig scpóëotg avzamp;v, zaig xazd Kofiovzóqtovnbsp;zbv nqamp;zov §aGtXsvGavza, ëamp;qa ëtszsXovv oinbsp;Bv^dvztot ëtëóvzsg dvd zqtGxtXiovg xal nsvza- 40nbsp;xtGxtXiovg, noz's ës xal fivqiovg xQ'GGovg, stp'nbsp;w fiy xazaqtd'siqstv zyv xdtqav avzamp;v. 4: Ts-Xog ë yvayxaGamp;yGav óyëoyxovza zaXavza Gvy-XaqyGat cpóqov zsXsiv xaz’ svtavzbv scog signbsp;Kavaqov, scp’ oS xazsXvamp;y fisv y ^aGtXsia,nbsp;zb ëè yivog avzamp;v i'^scpamp;dqy nav Vnb @qa-xamp;v èx fiszajSoXyg sntxqaztfamp;év. 48,8: ’Fnsq-jSaXcov ës (EsXsvxog 6 vsog) fisydXy ëvvdfistnbsp;zbv Tavqov, xal ëoXocpovyd's'tg vnó zs Ana-zovqiov zov FaXdzov xat Ntxdvoqog, fiszyX- 50nbsp;Xa'^s zbv §iov. 52, 1: Kavaqov ë's zov zamp;vnbsp;FaXazamp;v ^aGtXstog. 5, 53 (a. 534), 3: Tov-zotg ës naqéamp;yxs zovg Gvfifiaxtxovg Kqyzag,nbsp;óv sixovzo FaXdzat 'PtyÓGaysg (TsxzÓGaysg |
Gala-ta
|
Casauhon. ci?)‘ itaqa ds tóvrovg ed'yjKS rovg ccnb tijg 'Eitódog ^évovg %al fiiGamp;ocpÓQOvg.nbsp;65, 10: ^vvijx^Vnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;0gaxwv xal Tccla- ¦rwv Ttl'^amp;og, êx fisv Tcöv XMoixmv xal tav smtyóvcov elg rsr^axiaxilCovg. 77 (a. u. 535nbsp;== 319 a. Chr.), 2: Kccvcc dè tov xaiQÓv,nbsp;gt;to:0 ov 'AxuLog inoitho trjP inï tovg SeX-6TQarsiav, quot;AxtaXog £%cov rovg AiyoGayagnbsp;{Tsxroaüyag Casaubon.) Falaxag ixtenoQevxxonbsp;10 xag xaxcc xrjv AiollSa nókug xal xkg ovv£%EÏgnbsp;Tfturctg, oGai txqÓxsqov 'Ayaim TtqoGexixaQxi-xsiGav öia xbv cpó^ov. 78 (a. u. 536 —nbsp;318 a. Chr.), 1: Oi ysvojxsvrjg ÈxXsiipsagnbsp;GsX'^vfjg, naXai óvGys^mg (pÉQovxsg ot FaXa-xai rag iv xatg no^eiaig xaxoxtaamp;slag axenbsp;xxotovfXEvoi xrjv Gx^axEiav fiExa yvvaixSiv xalnbsp;xExvcav, ETfOfiÉvav avxoxg xovxav iv xaïg afid-|ws, (2) xóxE GfjixEiuGa^Evoi xb yEyovbg ovxnbsp;«V E'(paGav Exx Tf^osXamp;Eiv Elg xb txqÓGamp;ev. 3:nbsp;20 O bs ^aGiXsvg quot;AxxaXog xQsCav ^sv êt avxmvnbsp;Gvbifilav bXoGxsQi] xofii^ofiEvog, amp;EcoQmv önbsp;’^xtoGncofiÉvovg èv xaig noQElaig xal xa^X aé-xovg GXQaxonEÖEvovxag xal xb oXov amt'd'ovv-xal nE^QOvrjiiaxtGfisvovg, Eig a^rixavlavnbsp;ivETtinxEv ob xriv xvxovGav' (4) afia fiÈv yaQnbsp;'viymvla fxr] xXQbg xbv ’A^aibv axiovEvGavxEgnbsp;GvvETtlamp;covxai xolg abxov TCQdyjiaGiv, dfia önbsp;'Glt;pE(oQaxo xrjv i'^axoXovamp;ovGav avxü goijftijv,nbsp;^xiv TtsQiGxriGag xovg GXQaxuóxag Siarpamp;EXQynbsp;00 Ttavxag xovg doxovvxag óia xijg iSiag TtÏGxscognbsp;rxEnoiriGamp;ai xi^v Eig xx]v ’AGiav di.dpa6iv. 5:nbsp;Aib xrjg TtQOEiQXjfiévxjg dxpoQfirig Xa^ó/xsvognbsp;^xixjyyEiXttXo xaxcc fiÈv xb TtuQbv dTtoxaxaGxxj-geiv avxovg Jt^óg xijv êid^aGiv xal xÓTtov dco-Geiv Evcpvi) nqbg xaxoixlav, fiExa Ss xavxanbsp;^’GfA.Txqd^EXv Eig bxxÓGa av abxbv TtaqaxaXamp;Ginbsp;xwv Svvaxwv xal xaXamp;g iyóvxaiv. 6: AxxaXognbsp;h-iv OVV dnoxaxaGxr^Gag xovg AlyoGayag signbsp;xov ’EXXiqGTto vxov ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;19 (a. u. 537), 11: 10 KuqSaxEg oi ^Exd AvGifid%ov xov FaXdxov XlXtoi. 82, 5: Flaqa Se xovxov ex xcóv evw-vvficov l'Gxavxo FaXdxai xal êqaxEg. 111nbsp;(o. u. 538), 2: Tamp;v yaq FaXaxmv, oSg SiE^l-^aoEv EX xijg EvqcÓTtijg 6 ^aGiXsvg quot;AxxaXognbsp;xbv nqbg ^A%ai,bv nóXcjiov Sia xriv in dv-^Qsla Só^aVy xovxmvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xov nqo- |
^‘¦QxjfA.évov ^aGiXÉcog Sid xag dqxi qxiamp;slGag “Gnoiplag xal noqamp;ovvxcov iiEXcc noXXfig affsl-ydag xal §Cug xag iep’ 'EXXrjGnóvxm nóXscg,nbsp;¦*0 xo Se xsXsvxaïov xal noXioQXEÏv xovg IXisïgnbsp;^^i^aXoiiEvav, ... 4: 'E'^s^aXov (ï’ ix ndGxjgnbsp;'''VS TqmdSog xohg FaXdxag SfinoSl^ovxEg xaignbsp;XGqxjyiciig SLaXvfJi,aiv6ji£voi xag inijSoXagnbsp;lt;^vxa)v. 5: Ot Ss FaXdxai xaxaGióvxEg xr]vnbsp;’Aqlo^av xaXov/xév7]v iv xy xwv ^A^vSyvamp;vnbsp;xdgt;qa, Xoinbv snE^ovXsvov xal nqoGEnoXcp'Ovvnbsp;xatg nsql xovxovg xovg xónovg ixxiGfxsvaignbsp;nóXEGxv. 6; ’Eg)’ ovg GxqaxsvGag fiExa Svvd-fiEcog UqovGlag xal naqaxa^dpsvog xovg fisvnbsp;dvSqag xax’ abxbv xbv xtvSvvov iv XXQamp;vnbsp;v6q.lt;p Siicpamp;siqE, xa SÈ XExva G^sSbr amp;navxanbsp;xai xag yvvatxag avxwv iv xy naqsfi^oXynbsp;xaxsGcpa^E, xr]v S’ anoGxsvrjv k'tpyxs SiaqnaGacnbsp;xoïg yyavcGfiÉvoig. 8, 24 (a. u. 541), l:”Oxi lonbsp;Kavcxqog 6 ^aacXsbg tmv iv xy Qqaxy FaXa-xmv ^aGiXixbg vnaq^mv xy cpvGEi xal psyaXó-q)qa)Vy noXXyv fisv aGcpdXciav naqsGxsva^Enbsp;xotg nqoGnXéovGi xcóv ifinóqcjv slg xbv FLóv-xov, (2) fisydXag S's naqslxsxo xqstag xotgnbsp;Bv^avxioig iv xotg nsql xovg amp;qaxag xal Bi-Hwolig noXsfioig. 3: Kavaqog b FaXdxyg,nbsp;mv xkXXa avyq ccyaHóg, bnb SoaGxqdxov xovnbsp;xóXaxog Si£Gxq£q)cxo, og yv XaXxySóviog yé-vog. 32 (a.u.542), 12: Txvdg xmv FaXaxmv 20nbsp;amp;EmqEtGamp;ai GxvXsvovxag xovg xmv ’Pm/xalmvnbsp;vExqovg. 9, 34, 11: Exvllmv c'qya xal Fa-Xaxamp;v inxxEXovvxEg. 35, éF'Afia yaq xm FaXdxag xaxacpqovijGai MaxEÖóvmv vixyGavxagnbsp;FlxoXs^atov xbv Ksqavvbv inixaXovfisvov,nbsp;EVamp;Émg xaxayvóvxsg xmv dlXmv yxov ot nsqlnbsp;Bqévvov sig jiÉGyv xyv ’EXXdba fisxcc Svvd-(AEtog. 10, 39, 8: (’AGSqov^ag) inoiEtxo xyvnbsp;dvaxmqyGcv naqd xbv Tdyov noxajxbv mg inlnbsp;xag Flvqryvyg bnsq^oXag xal xobg xavxy xax- 80nbsp;oixovvxag FaXdxag. 11, 1, 2 (a. u. 547):nbsp;(jAGSqov^ag) yvayxd^sxo naqaxdxxsiv xoignbsp;quot;Jjlyqag xal xohg jiEx’ avxov ysyovóxag FaXdxag. 12, 4, 8: Ata yaq xyv noXvxstqtav 'xalnbsp;xyv Xoinyv xo^yylccv (isydXa Gvix^atvEi xanbsp;Gv^ÓGia xaxd xyv ’IxaXiav vndqxsiv, xal (id-XiGxa xyv naqaXtav, naqd xs xotg Tvqqyvixotgnbsp;xal FaXdxaig, mGxs xyv [itav xoxdSa x^Xlovgnbsp;ixxqsg)siv Sg, noxÈ Ss xal nXstovg. 18 (l 7), 11 (a. u. 557 = 197 a. Chr.), 1: Ohot Ss 4o (ot xmv 'EXXyvmv nqsa^Evxat) naqEyEvyamp;yGavnbsp;Eig xyv ^Pmfiyv nqb xov xyv GvyxXyxov Sta-Xa§Etv énsq xmv sig xovxov xbv ivtavxbvnbsp;xaamp;£Gxaq,svmv bndxmv, nóxEqov ccficpoxéqovgnbsp;Eig xyv FaXaxlav (Gallia Cisalpina) 5j xbvnbsp;Exsqov avxmv SsrjGEt nijinsiv inl QtXinnov.nbsp;12,1:’H Ss GvyxXyxog xohg (isv vndxovg «ft-q)oxéqovs sig FaXaxlav i^ansGxEiXE. 37 (20)nbsp;(a. U. 557 = 197 a. Chr.), 9: Tdya yaqnbsp;avxovg nstqav XyipsGS'ai xyg Oqaxmv xal Fa- 50nbsp;Xaxmv naqavofiiag' xovxo yaq ySy xal nXso-vdxtg ysyovÉvai. 41 (24), 7 (a. u. 513 =nbsp;241a. Chr.): NixyGag (6 quot;AxxaXog) yaq /xdxynbsp;FaXdxag (Galatcr), o §aqvxaxov xal paxipm- [Gala-ta] |
Gala-ta
ovSev GvyKara^aivoiEV qyLXdvamp;qa dXP Tccrov eamp;vog ijv tóts xara rrjv ^Asiav, rawTjv d^^Tjv ènoi'iqGato Kal tóvs TCQmrov avxov k'Sex'^snbsp;^aadéa. 21 c.33 (22, 16) (a. u. 564 = 190nbsp;a. Chr.): Kaamp;' ov KaïQov èv ry ’Pafiy ta hsqInbsp;rag Gw^yKag rag rcQog ’Avxloxov %al Jta'amp;ó-Xov TtiQÏ rijg ’AGÏag al nqtG^tïat disnqarrovro,nbsp;Kara ÖE ryv ’EXXdda rb ramp;v AircoXmv samp;vognbsp;inoXsfieiro, Kara rovrov Gvvé^y rbv Ttsql ryvnbsp;’AGiav Ttqbg rovg EaXdrag 7tóXE(iov ÈrnrEXe-10 Gamp;yvai, rm'eq ov vvv iviGrdfiEamp;a ryv öiyyy-Giv. c. 35 (22 c. 18), 5: (Tvaïog) avamp;ignbsp;inoiEÏro ryv TtoQEiav ag ênl rovg FaXarag.nbsp;C. 37 (22 c. 20), 1: Fvalog b Grqaryybg rwvnbsp;Fcofialav TtqÉGj^Etg E^aTtsGreiXe nqbg rbv Eno-GÓyvarov rbv FaXdryv, OTtcog nqEG^EvGy nqbgnbsp;rovg rS)v FaXaramp;v ^aGiXsïg. 2: Kal 6 ’Eno-GÓyvarog snsfitjjs TCqbg Fvaïov nqsG^Eig, Kalnbsp;rcaqsKdXei rbv Fvaïov rbv rcöv Pcofiatav Grqa-ryybv fiy nqoB^avaGryvui [ryS irct^aXsïv ^eï-20 qag roïg ToXiGroj^oyioig FaXdraig, (3) Kalnbsp;Siórr ttqeG^evGei nqbg rovg ^aGiXsïg avravnbsp;EnoGÓyvarog, Kal noiyGerai Xóyovg vTtSQ rijgnbsp;tpiXiag, Kal nEirecGamp;ai nqbg nav avrovg naqa-GryGEGamp;ai rb KaXmg s'xov. 8: quot;Ovrog ös Toiinbsp;Fvaïov nqbg rb 7CoXiGq,drwv rb xaXovfievovnbsp;FoqbÏEwv, yKov naq' 'EnoGoyvdrov nqiG^Eignbsp;anodyXovvrsg, brt noQEvamp;slg SraXExamp;Eiy roïgnbsp;rSgt;v FaXarwv ^aGiXevGoVy (9) ot aitXag eig 30 ijamp;qoiKÓreg bfiov réxva Kal yvvaïxag xal ryv dXXyv KrijGav dnaGav sig rb KaXovjrsvov bqognbsp;’'OXvfinov sroifioi- rtqbg fid^yv eIgCv. c. 38nbsp;(22 c. 21), 1: Xiofidqav de Gvvé§y ryv 'Oq-ridyovrog ai^q-aXcarov yevsGamp;ai frerd rmv dX-Xwv yvvaiKwv, ore Eaq-aïor Kal Fvaïog evi-KyGav fid%y rovg êv AGia FaXdrag. 2; 'O Ssnbsp;Xa^wv airyv ra'^iaqxog èxqyGaro ry rv^ynbsp;GrqarimriKamp;g Kal KaryG^wsv. 3; ’Hv dè dqanbsp;Kal Ttqbg ySovyv Kal dqyvqiov afraamp;yg Kalnbsp;40 dnqaryg avamp;qagt;nog, yrryamp;y Se ofimg énb rijgnbsp;(piXaqyvqiag, Kal xQ'gGlov Gv^vov SiofroXoyy-Qsvrog éneq rijg yvvaixbg yyev avryv drtoXv-rqcÓGmv, norafiov nvog èv (isGm öisiqyovrog.nbsp;4:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Ss Sia^dvrsg ot FaXdrai rb yqvGiov eöwKav airm Kal naqeXdji^avov ryv Xioq,d-qav, y /r'ev dnb vsvfiarog TtqoGera^ev èvl naï-Gai rbv ’Pwfiaïov dGrta^Ofievov avryv Kal cpr-Xoq)qovovfievov, (5) EKeivov Ss nsiGamp;svrog Kal ryv KS(paXyv artOKÓ'tpavrog dqa/révy Kal rceqt-60 GrsiXaGa roïg KÓXnoig dnyXavvsv. 6; 'Slg Sènbsp;yXamp;s Ttqbg rbv dvSqa Kal ryv KS(paXyv abranbsp;Tcqov§aXsv, sksïvov amp;avjidGavrog Kal siTtóvrognbsp;'w yvvai, KaXbv y itiGrig’ Eal’ slitsv, 'alAwnbsp;KaXXiov sva fióvov ^ijv i/rol Gvyysysvyq.svov’. |
[Gal5r-ta] 7: Tavry (rev b tloXv^ióg cpyGi Sid Xóyav èvnbsp;SdqSsGi ysvójisvog ‘d’avjraGai ró re tpqóvyfianbsp;Kal ry v GvvsGiv. c. 39 (22 c. 22) (a. u. 564nbsp;= 190 a. Chr.), 1: Tmv 'Pcojiaicov (isrd ryvnbsp;rmv FaXarmv vlxyv GrqaroTteSsvóvrmv Tteqlnbsp;ryv’AyKvqav ttÓXlv, Kal rov Fvaïov rov Grqa-ryyov nqodyeiv slg rovjrnqoGamp;ev q-èXXovrog,nbsp;(2) Ttaqayïvovrai itqeG^eig %aqd rmv Texro-Gdymv, a^iovvrsg rbv Fvaïov rag fièv Svvd-fiecg èaGai Kara ymqav, avrbv Ss Kara ryv lonbsp;èTtiovGav yjisqav TtqosXamp;sïv sig rbv jisra'^vnbsp;rónov rmv GrqaroitsSmv' y^eiv Se Kar rovgnbsp;Tiaq' avrmv fiaGiXeïg KotvoXoyyGOfiévovg êTCsqnbsp;rmv SraXvGsmv. 3: Tov Ss Fvaïov Gvyxara-amp;efisvov Kal itaqaysvyamp;svrog Kara rb Gvv-raxamp;sv fisrd itsvraKoGÏmv ïnnérnv, róts q,èvnbsp;ovK yXamp;ov oc ^aGiXeïg. 4: AvaKsxmqyxórognbsp;S’ abrov Ttqbg ryv ISïav Ttaqsji^oXyv, avamp;ignbsp;yKov oï TcqÉG^sig énsq q,sv rmv ^aGiXsmv GKy-Tpsig rivdg Xsyovrsg, a^iovvrsg S's ndXiv èXamp;sïv 20nbsp;avróv, ènstSy rovg Tcqmrovg dvSqag èKTtsjr-TpovGc KoivoXoyyGojisvovg VTt'sq rmv oXmv. 5: 'O Ss Fvaïog KaravevGag y^eiv avrbg fisv s/rstvsv èTtl rijg ISïag GrqaroTCsSsïag,’ArraXovnbsp;Ss Kal rmv x^l-i-dqxmv rivdg è^aitsGrsiXs fierdnbsp;'rqiaxoGÏmv titTtèmv. 6; Oï Ss rmv FaXarmvnbsp;TtqsG^sig yXamp;ov [isv Kara rb Gvvraxamp;£v Kalnbsp;Xóyovg èrtoiyGavro iteql rmv Ttqayjxdrmv, réXognbsp;S' èitiamp;sïvai roïg Ttqosiqynsvoig y KvqmGaï rinbsp;rmv So^dvrmv ovk scpaGav slvai Svvaróv. 7: sonbsp;Tohg Se ^aGiXsïg ry Kara TtóSag y^siv Simqï-tovro, Gvvamp;yGofisvovg Kal Ttsqag èTtiamp;yGovrag,nbsp;el Kal Fvaïog b Grqaryybg eXamp;oi Ttqbg avrovg. 8: Tmv Ss Tteql rbv ’ArraXov èTtayysiXajiévmv y^siv rbv Fvaïov, róts q,sv ènl rovroig SisXv-S'yGav. 9: Eitoiovvro Se rag insqamp;eGeignbsp;ravrag oï FaXdrai Kal SisGrqaryyovv rohgnbsp;Fmfiaïovg jSovXó/isvoi rmv re Gmfidrmv rivdnbsp;rmv dvayKuïmv Kal rmv xqyq-drmv bTteqamp;sGamp;ainbsp;Ttèqav 'AXvog Ttorafiov, fidXiGra Ss rbv Grqa-lonbsp;ryybv rmv ’Pm(iaïmv, si Svvyamp;sïsv, Xa^sïvnbsp;bnoxsïqiov, el Ss fiy ys, ndvrmg uTtOKrsïvai.nbsp;10; Tavra Ss Ttqoamp;éfisvoi xard ryv èTtiovGavnbsp;èxaqaSÓKOvv ryv naqovGÏav rmv 'Pmq,aïmv,nbsp;sroïyiovg è'xovrsg ÏTtrtsïg eig xtl'lovg. 11; Onbsp;Se Fvaïog SiaKovGag rmv wpt rbv ’ArraXov,nbsp;Kal TtsiGamp;slg y^siv rohg ^aGiXsïg, è^ijXamp;sv,nbsp;Kaamp;dnsq slmamp;si, q.srd TCSvraKoGÏmv ÏTtTlémv.nbsp;12; Xvvs^y Ss raïg Ttqórsqov yfisqaig rovgnbsp;èTtl rdg ^vXsïag xal %oqroXoyïag èxTtoqsvofJié- 50nbsp;vovg £5c rov rmv Pmjiaïmv x^qaKog ènl ravranbsp;rd fiéqy TtSTtoiijGamp;ai ryv è%oSov, èqpsSqeïanbsp;Xqmjiévovg roïg ènl rbv GvXXoyov noqsvo/iè-voig ïnTtsvaiv. 13; Ov Kal róre ysvo/iévov |
Gala-ta
30 TtoXXamp;v è^slfjXvamp;ótcav, ewéta^av ol %i'Xl-«9j;ot Kal xovg sld'ia^évovg sgjsSQSvsiV xoïg ’^9ovo|itsvov(Jtv inmig inl xavxcc xcc fiSQX]nbsp;^oiijaaGamp;ai xfjv e^oSov. 14:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;èxTtoQSv- ^Evxmv Kvxofiaxag xb déov iysvrjamp;t] xxQog xrjv ^niq}SQ0fxév7]v y^qsiav. c. 43 (22 c. 24) (a. u.nbsp;566 == 188 a. CJir.), 1: üaQsyévovxo xiqs-naqa xt xamp;v ’EXXrjviömv xtóXsmv rmvnbsp;xrig ^Aeiag xcd naq' sxsqcov nXswvmv, av^-10 'poQovGai. GXicpuvovg xm Tvixia Slcc xo vsvixxj-^évcii xovg FaXccxag. 3: ’HXamp;s dê xal xtag’nbsp;Avxió'^ov MovOaïog %lt;xl txuqcc xav FaXaxmvnbsp;^QSG^svxai, ^ovXófiEvoi jxaamp;sïv sitl xiOLV ai-xovg êsi TtoiiLöamp;at xrjv (piXiav. 7; Toig Ssnbsp;raXdxaig (o öxQcxxxjybg') aitsxQlamp;xj Sióxi txqoS-^s^aftEvog Evji,év7) xbv ^aOxXsa, xóxs noir^Gs-'sai xdg TtQog avxovg Gvvd'rixag. C. 48 (22nbsp;27): S’f^sSov Ss xamp;v dvayxaxoxdxav xalnbsp;^Xstaxoav avxoïg Siaxxjiisviov ava^sv^avxsgnbsp;20 TtQorjyov Ego’ ’EXX'i^Gixovxov, ^ovXó^svoi xaxanbsp;11}:' TtdqoSov sxi xa xtQog xovg EaXdxag aGcpa-l-ÉGaGamp;ai. 22, 21, 1: ’’OqxLayamp;v b EaXdxrjg,nbsp;iw sv xy ’AgIu ^aGiXsvmv, s7ts§dXsxo xrjvnbsp;*^^dvxa)v xamp;v EaXaxamp;v (also aller drei stawwnenbsp;^er G-alater) SvvaGxsiav sig avxbv iisxaGxyGai,nbsp;(2) Kal TtoXXd TXQog xovxo xb fiSQog s(poSianbsp;'’’^Qoas(psQsxo xal lt;pvGsi xal tQi^y. 3: Kat yaQnbsp;^’osQysxtxbg 7\v xal fisyaXó'^vy^og xal xaxa xagnbsp;^vxsv^ng svyaQig xal Gvvsxóg' (4) xo Ss Gvv-^Xov naQa ËaXaxaig dvSQmSxjg yv xal Svva-Htxbg TXQbg rag xtoXs^ixag iQsiag. 24, 8 (25,nbsp;4), 1: Kaxd xyv Aoiav QaQvdxfjg o ^aGiXsvgnbsp;• ¦ ¦ Asamp;xqlxov fi'sv s'xi xaxa ysijiamp;va fxsxanbsp;l^'OQtmv GxQaxiwxamp;v s^ansGxsxXs noQamp;xjGovxanbsp;ii)v FaXaxtav (in Klcinasien). 6: Acpixofisvoinbsp;bs sig xyv EaXaxLav xbv fxsv Aswxqcxov ovx-xaxsXaj3ov' xov Ss KaQGxyvdxov xai xovnbsp;^ea^oxÓQxog Siafcs^noiisvwv nQog aSxovg UTtE^nbsp;WgoalEtag, oixivsg ixvyy^avov sxi txqoxsqovnbsp;^0 VQ'fJ^svoi xd 0aQvdxov, xal Ttav iniGyvoviis-^Ggt;v noiyGSLV xb TtQOGxaxxójisvov, dnsiTtajxsvoinbsp;^ovxovg Sid xTjv TtQoysysvrj^svxjv damp;sGxav, s^-’‘‘Qavxsg Ttavxl xa GxQaxsvfiaxi xcQorjyov sninbsp;tov SiaQvdxfjv. 9 (25, 5), 6: Obxox (ox txsqxnbsp;lov Evfisvx(j xXQOxjyov ag snl EaXaxiag. 25,nbsp;2 (26, 6), 4: Ealaxiag /xy im^aivsiv 0aQvd- ^civcc (XTjöéva tQOTtov. nbsp;nbsp;nbsp;ysyovaGi izqo- Gvv'd'TiKcxi ^aQvé%y TtQog nbsp;nbsp;nbsp;oix-u- ^ovg Sndqisiv. 6 (26, 9), 3 (a. u. 578): {¦Aa^Saviaiv^ SiaGaqjovvxcov txsqi ryg UsQGscognbsp;iioir/OTE^oytKg xal xamp;v EaXttXamp;v (Gallier). 29,nbsp;^ (^0) 13: AxoXovamp;cog Ss xovtoig üsQGsvg IK Ttqbg EaXdxag xal xd TXQbg Esvamp;iov..... ^ (6'^), 4: rór£ fxsyiGxoig svsxvQxjGs (JSufiE- |
vtjg) xivSvvoig xamp;v xaxa xrjv Aoiav EaXaxamp;v avvTtovorjxmg èTtavaGxdvxtov xoïg xaiQOÏg. 30, 1 (a. u. 587), 2: El xal firj xb xaxa xovg EaXdxag iysyóvsi Gvjinxmjia nsQl xrjv ^aGi-Xsiav. 2, 8: MsydXrjv ydg Ssïv sysiv namp;Ginbsp;xoïg amp;soi:g %dQiv, si GvfixcvsvGavxsg xal jiranbsp;yvcojxy yqamp;jisvox Svvaivxo xbv dnb EaXaxamp;vnbsp;cpo^ov anmGaGamp;at xal xbv dnb xovxcov scp-sGxamp;xa xivSvvov. 3, 2: IJaQaTtXxjGicog Ss xalnbsp;txsqI xov TXSfirfjai rxQSG^svxdg xovg xxaQaxad'- lonbsp;s^ovxag xrjv xamp;v EaXaxamp;v dnovoiav xal TtdXivnbsp;sig xrjv s^ aQxvg avxovg dnoxaxaGxrjGovxagnbsp;Sidamp;sGiv na^sxdXsGs (6 ’’AxxaXog xrjv xamp;v 'Pm-fiaiav GvyxXrjxov) Sid nXsióvcov. 7: Tovg Ssnbsp;nsql xbv nÓTtXiov Aixiviov snsfirps (rj Gvy-xXrjxog) xcqsG^svxdg nqbg xovg EaXdxag. 20nbsp;(17), 12 (a.u. 588 = 166 a. Clir.): MsydXovnbsp;ydq énb xamp;v EaXaxamp;v STtixQSfiafiévov xivSv-vov xy jSaGiXsia (xov Ev/xsvovg), nQoqgt;avsgnbsp;rjv bxi Sid xbv Gxv§aXiGjibv xovxov oi fisv xov 20nbsp;^aGiXscog Gviijiaxoi xansivcoamp;rjGovxai ndvxsg, 01 Ss EaXdxai SmXaaisog srtiQQmGamp;rjGovxai TtQbg xbv TCÓXsjiov. 31 c. 2 (a. u. 589 =nbsp;165 a. Chr.): Toïg xtaqd xamp;v sx xrjg ’AoCagnbsp;EaXaxamp;v xiQSG^svxaïg GvvsxaQrjGav xrjv abxo-vofiiav fisvovGiv sv xaïg iSiaig xaxoixiaig xalnbsp;firj GxQaxsvofisvoig sxxbg xamp;v iSlmv OQCov.nbsp;c. 3, 5: ’Enl Ss xovxoig 0Qaxsg x^iG^iXiot xalnbsp;EaXdxai nsvxaxiGxiXioi (in Eaplme). c. 6, 2nbsp;(a. u. 590 = 164 a. Chr.): Oi jisv ovv naqd 30nbsp;xov UqovGÏov xaxrjyoqiav stxoiovvxo Evfxs-vovg xov ^aGiXsmg, gpdGxovxsg . . . xal xrjg EaXaxiag ovx dcpÏGxaGamp;ai xb naqdnav. 6: Toïgnbsp;ys firjv EaXdxaig alsi xi nqoGsxiamp;si (rj Gvy-xXrjxog) xal GvvsniGyvs txsqI xrjg sXsvamp;sqiag.nbsp;c. 9,3: Svvs^aivs ydq xbv ELqovGiav or) fió-vov avxbv svsqyamp;g xsiqrjGamp;ai xaïg Sia^oXaïgnbsp;xaïg Katc! xbv Evfisvrj xal xbv quot;AxxaXov, dXXdnbsp;xal xovg EaXdxag TCaqm^vyxévai xal xovg 2lsX-ysïg xal nXsiovg sxsqovg xaxd xrjv Aoiav nqbg 40 xrjv uvxrjv inóamp;sGiv..... c. 12, 13: ”ESsi Ss xovg Ttsql xbv Eaïov xal xd nsql xobg EaXdxag xal xd xaxd xfjv ’Aqiaqdamp;ov ^aGiXsiav snonxsvGai. c. 13,1: Kaxd xovxovg xovg xai-qovg naqsysvovxo nqsGjSsig sx xrjg ’Pamp;jirjgnbsp;nqamp;xov fisv oi nsql xbv Mdqxov ’lovviov,nbsp;SisvxqivrjGovxsg xd nqbg xohg EaXdxag Siaips-qovxa xamp; ^aGiXsï xxs. 4: AiaXsyojisvarv (xamp;vnbsp;nqsG^svxamp;v) xamp; jSaGiXsï ndXiv nsql xamp;v nqbgnbsp;xovg EaXdxag airm Siaipsqóvxav ... C. 23, .wnbsp;10 (a. u.^592 = 162 a. Chr.): ^EniPaXóvxsgnbsp;sni xrjv Agluv xd xs xaxd xbv Arjjirjxqiovnbsp;xaqaSoxrjGsiv xal xdg xamp;v dXXav §aGiXmvnbsp;nqoaiqsGsig s^sxaGsiv xal xd nqbg xovg EaXd- [GalS-ta] |
50
-ocr page 782-Gala-ta
|
rag ccvrilsyofieva xolg 7tQ0EiQr)iJL£voig Öievkqiv'i^-0£iv. nbsp;nbsp;nbsp;32, 3, 1 (a. u. 593 — 161 a. Chr.): Kara xrjv ’Aeiav ÜQOvöLag fihv £^£7t£firp£v £ig rijv ’Pwfii^v nQ£0^£vrag fi£ta FaXazcov rovgnbsp;xatfjfo^i^GccvTccg Evfiévovg. 5, 5 (a. u. 594nbsp;= 160 a. Chr.): Tav ralavmv avxov xaryj-yoQrjGavrmv, oDg a7t£6xalx£i Uqovoiag. 34,nbsp;7,6: UaXiv d£ tovzo fz£v oqamp;cóg énoqxxivEzai,nbsp;OW dyvo£i zcc ’l^rjQixa 6 'Eqazoaamp;évfjg, xaïnbsp;10 diózi 7t£QÏ avzijg eöH’ onov za fia^ófiEua «jto-(paCvEzai, (7) oj y£ jzéy^qi raSzïqcov vnb Fa-lazamp;v 7t£qwLX£Ïaamp;cii (prjöag za £%coamp;£v avzzig,nbsp;£i! y£ za Ttqbg SvBiv zijg Evqéntzig /zÉx^i Fa-ÓEiqmv ê'xovGiv éxEÏvoi, zovzmv ixlaHónEvognbsp;xaza ZTjv zijg A^rjqiag ztzqloSov zSgt;v FalazSgt;vnbsp;ovóafiov (léfivrjzaï. Artemidor. oneirocr. 1,8:nbsp;Olov Gzi^ovzai naqa amp;qa^lv ol £vy£V£Ïg naïSzgnbsp;xal Tcaqa FaXazaïg (so, nicht Fézaïg zu iBsen;nbsp;yézzaïg V, yulXoig pr. L.) 01 doülot (cf. Paul.nbsp;20 ad Galat. 6,17: Tov Xomov xórcovg fioi fiz^ósïgnbsp;TcaqExézco' iym yaq za Gziy^aza zov PziGov êv zanbsp;GÓfjLazi jjLOV jiaGza^a)' mv ot fihv zzqbg aqxzov,nbsp;ot ó’ £7cl [lEGrjjjL^qlav oixovGiv. Alexander Polyhistor fragm. 138 IIGF 3 p. 239 hei Clemensnbsp;Alexandr. strom. 1,15 p. 357—358 P.: AXé-^avSqog Ö£ iv za 7t£qi üvd'ayoqixav Gvfi^ó-Xav. . . . axzjxoÉvai z£ ztqbg zovzoig FaXazmvnbsp;(Gallier) xal Bqaxyavav zbv üvamp;ayóqavnbsp;^ovXezaï.. Aristodemus Nysaensis hei Parthen.nbsp;30 erot. C. 8: 'quot;Üti öh ot FaXazai xazéöqafiov zijvnbsp;Paviav xal zag noXsig ènóqamp;ovv . . . (wechséltnbsp;mit KeXzoï). Cic. epist. ad Att. 6, 5,3 (a. u.nbsp;704): Exereitum infirmum habebam (in Ci-licien), auxilia sane bona, sed ea Galatarum,nbsp;Pisidamm, Lyciorum (baec enim sunt nostranbsp;robora). Clitophon und Stobae. floril. 10,71nbsp;und Plut. par all. min. c. 15: Bqévvog, 6 zavnbsp;FaXazav jiaGiXevg. Piod. 5 summar.: Flsqlnbsp;FuXaziag xal KsXzi^ziqlag^ i'zi d’ ’I^zjqiag xalnbsp;40 AiyvGzzxzjg xal Tvqqzjvtag, xal zav iv zav-zaïg xazoixovvzav, ziGi xqavzat voylyozg. 5,nbsp;21, 1 (aus Timaeus): Kaza yaq zziv FaXa-zLav (Gallia) zziv ztaqaxeaviziv xaz’ amp;vzixqvnbsp;zav Eqxvvlav óvoya^ofiévav öqvyav (ft£yt-Gzovg yaq 'èztaqxecv TtaqsiXrjipafiEV zav xazanbsp;zfjv EvqajZfjv) vzjGoi TtoXXal xaza zbv ax£a-vbv vndqxovGiv, cbv £Gzi (lEyÏGzzj Tj IJqezza-vLXYi xaXovizévz]. 22, 4 (aus Timaeus): ’Ev-z£V'd’£v ó’ ol £fi7toqoi zzaqcc zav iyxaqiavnbsp;50 avovvzat xal óiaxofil^ovGiv Eig zziv FaXazlavnbsp;(Gallien)' zb dè zeXevzatov 7t£^y ölu zijg Fa-Xazlag -woqevamp;évzEg yyêqag ag zqidxovza xaz-ayovGiv £jw zav iitnav za cpoqzla nqbg zyvnbsp;ixj^oXyv zov ’Poóavov Tzozafiov. 23, 1: Tijg [Gala-ta] |
Sxvamp;lag zyg vniq zyv FaXazlav xaz' dvzixqv vJjGÓg £Gzz •jteXayza xaza zbv axeavbv zj ztqoG-ayoqevofiévrj BaGiXeia. 24, 1: Tyg KeXzzxygnbsp;zolvvv zb TtaXaióv, ag (paGiv, iövvaGzevGevnbsp;imcpavyg avz'jq, a S'vyazyq iyévezo za fieyé-amp;£i zov Gayazog V7t£q(pvyg, zfj ê’ £vnq£7i£ianbsp;TCoXv öiéxovGa zav aXXav. avzy Ö£ öid z£nbsp;zijv zov Gayazog qajiyv xal zzjv Q^avya^ojii-vrjv £V7tq£7t£iav nefpqovrpzaziGyivzi navzbgnbsp;zov fzvrjGzevovzog zbv ydfiov dTcrjqvEiro, vojil- 10nbsp;^ovGa yzjöéva zovzav d^tov iavzyg £lvai. 2:nbsp;Kaza §£ zfjv ^HqaxXéovg inl Fyqvóvyv Gzqa-zslav, xazavzyGavzog eig zyv KeXzixfjv avzovnbsp;xal ztóXiv ’AXzjGiav iv zavzrj xzlGavzog, 9ea-Gayévzj zbv ’HqaxXéa xal d'avfiaGaGa zyv zenbsp;dqezyv avzov xal zyv zov Gayazog 'ójzeqoxyv,nbsp;TcqoGedegazo zrjv izziTzXoxrjv yezd TZaGr/g nqo-S-v/zlag, GvyxazavevGavzav xal zav yoveav. 3: IVhyelGa dè za ’HqaxXei iyévvyGev vlbv óvófzazi FaXdztjv (die mythische person ist 20nbsp;erst umgehert aus dem hcreits hestehendennbsp;namen heraus gedeutet), noXh zcqoéxovza zavnbsp;oyoeamp;vav dqezy ze zpvxyg r.al qafiy Gayazog.nbsp;avöqaamp;elg öe zrjv yXixiav xal óiadegdgevognbsp;zyv nazqaav ^aGiXelav, noXXfjv gev zyg ztqoG-oqi^ovGygnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xazexzzjGazo, yeydXag de TCqd^eig TtoXeyixdg GvveziXeOe. nsqi(lórjZog öe yevóyevog in dvöqeia zovg vip avzov zezayyé-vovg avófiaGev aip’ eavzov FaXdzag' dip’ avnbsp;y GvfinaGa FaXazla nqoGyyoqevamp;y. 25, 1: 30nbsp;Enel öe neql zijg zav FaXazav nqoGyyoqiagnbsp;öiijXamp;ofiev, xal neql zijg xlt;G?ag avzav öêovnbsp;eGzlv eineïv. y zolvvv FaXazla xazoixelzainbsp;jzev önb noXXav iamp;vav öiaipóqav zo tg fzeyé-amp;£Gi' zd jieyiGza yaq avzav Gxeöbv e’txoGtnbsp;fivqtdöag dvöqav %£t, zd d’ eXdxiGza névzenbsp;(jivqidöag, av ev igzi nqbg Pagalovg ’éxovnbsp;Gvyyeveiav naXatdv xal piXlav zyv ft£%9t zavnbsp;xalX’ yfjLamp;g XQÓvav öiafjtévovGav. 2: Keiyévz] ÖE xaza zb nXeÏGzov ino zdg dqxzovg 2£tja£- 40 qióg iozt xal zjjvxqd öiaipeqóvzag. xazd yaqnbsp;zyv xetgeqtvyv mqav ev zaig GvvveipéGiv yge-qaig dvzl fièv zav by^qav xAvi noXXy vlpe-zat, xazd öe zdg atamp;qlag xqvGzdXXa xal nd-yoig i^aiGtotg nXyamp;et, öt av ol noza/iol ny-yvvfievoi öid zijg tötag cpvGeag yeipvqovvzai'nbsp;ov yóvov yaq ol zvxovzeg oötzai xaz’ öXiyovgnbsp;xazd zov xqvGzdXXov noqevógevoi öiajSalvqv-Giv, dXXd xal Gzqazoneöav fivqidöeg yezdnbsp;Gxevoipóqav xal aya^av yeyovGav aGpaXag 60nbsp;neqaiovvzac. 3 (a. 55 a. Chr.): IloXXav öenbsp;xal yeydXav nozayav qeóvzav öid zijg FaXa-zlag xal zoïg qelamp;qoig noixlXag zyv neötdöanbsp;yyv zeyvóvzav, ol fiev ix Xiyvav dj3vGGav |
Gala-ta
|
QsovGiv, ot d’ £% zamp;v OQttgt;v s'xovai zag nrjyag kkI zag eniQQolag' zzjv d’ èK^okTiv' ot ^sv stgnbsp;z^ov axcavov nowvvTai, ot 8 stg zriv xaamp;nbsp;zjiiag amp;ulazzav. 4: MêytGzog d’ eezl zmv stgnbsp;zo xaamp; rifiag ztélayog Qsóvzcov 6 ^PoSavóg,nbsp;zag fisp Ttriyag eycov iv zotg Alttstotg oQSGt,nbsp;ztsvrs ÖE azófiaötv è^SQSvyófiEvog stg zrjp amp;a-^azzap. tS)p 8’ Eig zop mxEapov qsóvzcop jjté-yiGzot 8oKOv6tv {ma^yeip o ze Aavovj3iog natnbsp;10 o Pr^pog, ov iv zotg xaamp;’ riytag yQÓvotg Kaï-lt;!aQ d xirj'd'Etg -amp;£dg st^v'^s itaQaSó'^mg, xatnbsp;zzEQatcóaag zrjv 8vvafitv, èystQcÓBazo zoijgnbsp;zzEQav (vom jRhein) xaxotxovvzag avtov Fa-IttTKg (= Siigambros, cf. Caes. h. Gf. 4, 16nbsp;—18).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5: noUoi 86 xa'i aX^oi Ttlmzoi no- zagoï xazu zrjp Kslztxriv eIgi, tzeqI wp (laxQov otv eiT) yqarpEtv. navzEg 8e ayE8bv vnb zovnbsp;zzayov mfjyvvfiEvoi ystpvQOvGt za QEtamp;Qa, xainbsp;zov x()vGzdXXov 8td zz\v lt;pvGtxr}v lEtózrizanbsp;20 TCOLovvzog zovg Sta§aivovzag bXtGamp;apstv, dyv-pwv èni^aXlofiÉpav in avzovg aGrpaXzj zz)vnbsp;8ta^aGtv EyovGtv. 26,1: ’'I8tov Ss zt xa'tnbsp;ziaQaSo^OP Gvfi^aivEt xaza zz\v TtXEtGzzjp zrjgnbsp;FaXuztag, nsq't ob ¦maQaXiTtEÏv ovx d'^tovnbsp;ZjyovfiEamp;a. è,7tb yaQ O'S^tvrig SvGEtog xai aQ-xzov nvEtv siéamp;aGtP dvsfiot zr]Xtxavzr]v ïyov-zsg Gtpo8qóxriza xai 8vvaiitv, roste avaQtta^stPnbsp;utzo zijg yijg Xiamp;ovg ystqonXrjd'taiovg zotg fiE-J'£'9'£Si xai zmv rfJtjcpiScop abqofisqij xovtoQzóp'nbsp;00 xad'óXov 8e xttZtttyi^ovzEg Xd^qcog aqnd'^ovGtvnbsp;otTtb (isv zmv dvó'qmp za bztXa xai zag sGamp;ij-zag^ dnb 8e zmv ïnnmv zovg ava^dzag. 2: Atanbsp;Se zriv inEQ^oXrjv zov 'ipvyovg Statpd’EiQOfié-zzjg zijg xazd zov oÉqa xqaGEmg ovz’ olvovnbsp;ovz’ ê'Xatov cpéqst' Siónsq zmv FaXazmv otnbsp;zovzmv zmv xaqnmv GZEQiGxófJtEvot Ttófta xaza-tSxEvd^ovGiv EX zijg xQtamp;ijg zb nqoGayoQEvó-fZEvov ^vamp;og, xai za xrjQta itXvvovzEg zm zovzmv dnonXigazi yQmvzaï. 3: Kdzotvot 8’ bv-“10 t£g xad-' vnsq^oXrjp zbv sÏGayófiEvov éicb zmpnbsp;^izzzóqmv olvov axqazov èfitpoqovvzai, xai 8tdnbsp;zzjv intamp;vfitav Xd^qm fqmgsvot zm ziozm xainbsp;fZEQvGd'ÉvzEg Etg ^Ttpov t) (zavtmSstg 8taamp;EGstgnbsp;zqÉnovzat. 8ib xai noXXoi zmv AzaXtxmv sfino-Qmv Sta zrjv Gvvijamp;zj cptXaqyvqiav sqfiatovnbsp;zjyovpzat zijv zmv FaXazmv tpiXotvLav. obzotnbsp;yotq Sta fiEV zmv nXmzmv itozagmv nXototg,nbsp;dia 8e zijg jtfdiadog ymqag agd^atg xojit^ov-ZEg zbv olvov, dpztXaix^dvovGt zt/iijg zcXijamp;ognbsp;oo UTciGzov' SiSóvzEg ydq o’ivov xEqdjziov dvzt-lafijSato-uSi naïSa, zov nogazog Stdxovovnbsp;«fiEijSófiEt'oi. 27,1: Kazd yovv z^v FaXaziavnbsp;ztqyvqog fisv ov ylvEzat zb GvvoXov, yqvGbg Senbsp;^oXvg, ov zotg iyymqiotg zj tpvGig avEV jiszaX-Holdee, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
Xstag xai xaxonaamp;stag vnovqyEt. 9j trov ztozafimv qvGig GxoXtohg zovg ayxmvog EyovGa,nbsp;[xaï] zotg zmv ztaqaxEtgévmv oqmv oyamp;otgnbsp;nqoGaqdzzovGa xai gsydXovg anoqqrjyvvGa xo-Xmvovg, jtXgqoi yqvGov tjjtjygatog. 2; Tovzonbsp;S 01 TZEqi zag sqyaGtag aGyoXovfiEvoi Gvv-dyovzsg dlijHouStv [Ij suyKÓittotJSt] tag È^od-Sag zb ijiijyjza jimXovg, Sta Ss zmv vSdzmvnbsp;zijg ipvGsmg zb ysaiSsg ztXvvavzsg ztaqaStSóa-Gtv èv zatg xafilvotg Etg zriv ymvslav. 3: Tovzm lonbsp;Ss za zqoTtco Gaqsvovzsg yqvGov nXijamp;og xa-zay^qmvzat nqog xoGfiov ov fióvov at yvvatxEg,nbsp;dXXd xai ot dvSqsg. ¦jlsqi fisv ydq zovg xaq-Ttovg xai zobg Pqayiovag tpéXta tpoqovGt, nsqinbsp;Ss toiig ad^Etag xqixovg Ttaystg bXoyqvGovgnbsp;xai SaxzvXlovg d^toXóyovg, szt Ss yqvGovgnbsp;amp;mqaxag. 4; quot;IStov Ss zt xai TZaqdSo^ov zcaqdnbsp;zotg dvm KsXzoig sGzt zcsqi zd zsjjtsvzj zmvnbsp;amp;£av yivófisvov' iv ydq zoïg isqoig xai zsfié-vsGtv ini zijg %mqag avsigsvotg sqqmzat ito- 20nbsp;Xvg XQvGog dvazEd'EtfiEvog zotg amp;£Oig, xai zmvnbsp;iyyaqtav oddeig dnzszat zovzov Sid zzjv Sst-Gtöatfiovlav, xainsq bvzmv zmv KsXzSiv lt;ptX-aqyvqmv xaamp;^ VTtEq^oXriv. 28,1: Ot Se Fa-Xdtat zotg fièv GmytaGtv siGiv EVfizjxstg, zaïgnbsp;Ss Gaq^i xdamp;vyqot xai Xsvxot, zaïg SÈ xófiatgnbsp;ozi póvov ix (pvGsag ^avamp;ot', aXXd xai Stdnbsp;tijg xazuGxevijg imzrjSevovGtv av^siv zzjv ipv-Gtxzjv zijg xqóag tSiózrjza. 2: Ttzdvov ydqnbsp;anonXvpazt Gpmvzsg zdg zqiyag Govsyrng [xai] 30nbsp;dnb zmv pszmnmv ini zzjv xoqvtprjv xai zovgnbsp;ZEVOVZag dvaGnmGtv, roste tijp nqÓGotjttv av-zmv tpatvEGbat Sazvqotg xai IlaGiv ioixviav'nbsp;na%vvovzai ydq ai zqiysg dnb zijg xazsqya-Giag, mGzs pz/Ssv zijg zmv innav %aitr]g 8ta-tpÉQEtv. 3: Td Ss yévsia ztv'sg phv ^vqovvzat,nbsp;zivÈg SÈ pszqimg vnozqéfOVGtv' ot S’ svyEvsignbsp;zdg psv naqstdg dnoXstatvovGt, zdg S’vn-ijvagnbsp;dvstpsvag imGtv, mGzs zd Gzópaia uiiimv int-xaXvnzsGüat. Siónsq sGamp;ióvzav psv avzmv 40nbsp;ipnXsxovzat zaig zqocpaig, ntvóvzmv Ss Kaïla-nsqsi Std ztvog rjamp;pov qoe'petct td nópa. 4:nbsp;AsinvovGt 8È xaamp;tjpsvot ndvisg ovx ini amp;qó-vmv, du’ ini zijg yijg, bnoGzqmpaGt yqmpsvotnbsp;Xvxmv 1] xvvmv SéqpaGt. Staxovovvzat d’ vnbnbsp;zmv vsmzdzmv naiSmv iyóvzmv riXtxiav, dqqs-vmv zs xat 'd'tjXstmv. nXrjGiov 8' avzmv iGyd-qat xsivzttt yipovGat nvqbg xai Xs^zjzag syov-Gat xat ojlelovg nXriqsig xqsmv bXopsqmv.nbsp;zoiig d dyaamp;ovg dvSqag zaig KaUi'staig zmv 00nbsp;xqsmv poiqatg ysqatqovGt, xaamp;dnsq xai bnbsp;notrytrig zov A’iavzu itaqEtGayst ztpmpsvovnbsp;vnb zmv dqiGzimv, ozt nqbg quot;Exzoqa povopa-y^ijdag svtXzjGS, 49 [Gala-ta, Diod.] |
Grala-ta
|
vmtoiaiv S’ Aïavra Srnivsv.iseai yé^aigs {Iliad. H 321). 5; KaXovCi 6s Ttcel rovg ^é-vovg STtl rag svcoyiag, xai (lera tb Ssïni'ovnbsp;ênsQCoraxii, xLvsg sial xal rivav yqsiav £%ov-Giv. sióamp;aöi, ös %al na^a tb êsmvop êx tmvnbsp;rvyóvtav nQog rrjv êia ragt;v Xóywv aiiiXlavnbsp;xaraötavrsg, êx. TCQoxXrjöscog ^lovofraysTv rtQbgnbsp;aXXrjXovg, naQ’ ovósv riamp;êyLSvoi rrjv rov jS/ovnbsp;rsXsvrriv. 6; 'EniGyyti yaq naq' avtoïg 6nbsp;10 üvamp;ayóqov Xóyog, bri rag rpvyag ramp;v amp;vamp;Qcó-mav aamp;avarovg eivai övjr^é^rjxs xai ói’êrcövnbsp;éqiGfiévcov rtaXiv ^lovv, slg êrsQOv Gamp;fia rijgnbsp;ij^vyijg elGÓvo/rêvfjg. öib xai xara rag ra(pagnbsp;rcbv rersXevrt]xóro3v ivlovg êniGroXag ysy^a/r-(lévag rolg olxeioig rsrsXsvrijxórmv avayvco-Gojjiévcov ravrag. 29, 1: Ev ös raig oöoi-•noqiaig xai raïg fiayaig yqamp;vrai GvvmqCGiv,nbsp;i'yovrog rov aqiiarog rjVLoyov xai naqa^drtjv.nbsp;anavramp;vrsg ös roig èq)LnnsvovGiv sv rolg tio-20 Xsfioig Gavvia^ovGi roiig svavrtovg, xai xara-^dvrsg ri]v anb rov ^i'qjovg GvvtGravrai fia-j(7}v.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2: ”Evioi ö avrmv êrti roGovro rov amp;avdrov xaraqjqovovGiv, mGrs yvfivovg xai, TtSQis^coGfiévovg xara^aivsw sig rbv xivövvov.nbsp;êndyovrai ös xai amp;sqdjrovrag iXsvS'sqovg êxnbsp;rav rvsvijrav xaraXêyovrsg, oig Tivióyoig xainbsp;TtaQaGTtiGraig yqmvrar xara rag jidyag. xaranbsp;ös rag Ttaqara^sig sidamp;aGi rtqodystv rijg naqa-rd^sa)g xai TtqoxaXsiGamp;ai rmv avrirsrayiisvcovnbsp;so rovg aqiGrovg slg ^ovo^ayiav, nqoavaGsiovrsgnbsp;ra onXa xai xaranXr]rr6^svor rovg êvavrCovg.nbsp;3: quot;Orav ös rig vnaxovGy nqbg rfjv fidyrjv,nbsp;rag rs rmv rtqoyóvmv avöqayaamp;lag ê^v^vovGinbsp;xai rag savrmv aqsrag nqocpsQovrai, xai rbvnbsp;avrnarróyLSvov ê^ovsiöi^ovGi xai ransivovGinbsp;xai rb GvvoXov rb S'dqGog rijg rpvx'^g roig Xó-yoig nqoacpaiqovvrai. 4; Tmv ös nsGÓvrmvnbsp;TtoXs^Cmv rag xs(paXag dqyaiqovvrsg rtSQi-dnrovGi roig av^sGi rmv l'rntmv' ra ös GxvXanbsp;40 rolg amp;SQdnovGi, naqaöóvrsg tjuayiiéva Xaq)v-qaymyovGiv, êrtmaiavi^ovrsg xai aöovrsg vjivovnbsp;ênivlxiov, xai rd dxQOamp;lvia ravra ratg oixlaignbsp;nqoGrjXovGiv aiGnsq ot êv xvvrjylot.g riGi xs-ysiQWfiEvoi rd amp;7jQCa. 5; Tmv ö’ ênKpavsGrd-rmv TCoXsyiimv xsöqmGavrsg rdg xslt;paXdg ini-fxsXmg rtjqovGiv êv Xdqvaxi, xai rolg ^svoignbsp;êmösixvvovGi Gsjrvvvójjisvoi öión rijGÖs rijgnbsp;xs(paXijg rmv rtqoyóvmv rig 7lar'r]Q 1) xainbsp;avrbg noXXd yq'^q.ara öiöójisva ovx sXa^s.nbsp;60 ^aGi ös rivag avrmv xavxaGamp;ai öióri dvrlGraamp;fiov rijg xsqpaXijg ovx êös^avro, ^dq-paqóv riva /rsyaXorljvxtav êniösixvvfisvoi' ov ydq rb fitj rtmXslv rd GvGGrjfia rijg dqsrijg sv-ysvsg, dXXd rb rcoXsfislv rb 6fió(pvXov rsrsXsv- [Gala-ta, Diod.] |
rrjxbg ^rjQimösg. 30 (aus Poseidonios), 1: ’EGamp;ijGt ÖS xQÖgt;vrai xaranXr]xrLxalg, /rsv ^anrolg xq^iiraGi navroöanolg öiriv%-iGq,s-voig xai dvtt^vqlGiv, tJj êxsïvoi jSqdxag nqoG-ayOQEvovGiv ' êmnoqnovvrai ös Gayovg qa-jSömrovg êv fisv rolg jjEfficöcïi öaGslg, xara ös rb d'sqog rpiXovg, nXivamp;loig nvxvolg xai rto-Xvav^sGi öisiXtjfifisvovg. 2: '^'OTtXoig ös jjprav-rai amp;vqsolg (isv dvöqojirjxsGi, nsnoixiXiisvoignbsp;iörorqónmg' riv'sg ös xai fwcov xlt;rXxmv i^oydg lonbsp;s'xovGiv, ov [ftóvov] Ttqbg xÓGjiov, dXXd [xai]nbsp;Ttqbg aG(pdXsiav sv ösörjfiiovqyrjiisvag. xqdvrjnbsp;ösnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nsqirlamp;svrai /isydXag ê^oxdg £| sav rmv s'xovra xai nafiii.syéamp;r] cpavraGiav ênaps-qovra rolg xqG)frsvoig, mv rolg /isv nqÓGxsrrat Gvq,(pvij xsqara, rolg ös oqvsav ij rsrqanóömvnbsp;^(óav êxrsrv7tmq.svai Ttqorofial. 3: HdXiuy-yag ö’ s'xovGiv löiocpvslg xai ^aq^aqixdg' êfi-q}VGmGi ydq ravraig xai rcqo^dXXovGiv rjxovnbsp;rqaxvv xai rcoXsfiixijg raqaxijg olxslov. amp;m- 20nbsp;qaxag 4’ s'xovGiv 01 fisv Giörjqovg dXvGiöm-rovg, ot ös rolg önb rijg cpvGsmg ösöofisvoignbsp;dqxovvrai, yvfivoi yLaxófisvoi' dvri ös rov %Tnbsp;qjovg GTtd'amp;ag s'xovGt fiaxqdg Giörjqalg r) jjal-xalg dXvGsGiv ê^-qqrtjfisvag, rraqd rrjv ös^iavnbsp;Xayóva Ttaqarsrafisvag. rivsg ös rovg yrrcovagnbsp;ênixqvGoïg r\ xaraqyvqoig ^aGrijqGi Gvvs^mv-rat. 4: üqo^dXXovrai. ös Xóyyag, ag sxslvoinbsp;Xayxtag xaXovGi, nrjxvala rm fiijxsi rov Gtöij-qov xai sri fist^m rd ênid'rjiA.ara êxovGag, sonbsp;nXdrsi ös jSqayv Xstnovra ömaXatGrmv' rdnbsp;fisv ydq ^((prj rmv naq’ sréqoig Gavvimv siGivnbsp;ovx êXdrrm, rd ös aavvia rdg ccxfidg sysi rmvnbsp;^i(pmv fist^ovg. rovrwv ös rd fisv êit svamp;siagnbsp;xsydXxsvrai, rd 4’ sXixosiöij öi oXmv ava-xXaGiv s'xsi nqbg rb xai xard rrjv nXrjyrjv firjnbsp;fióvov rsfivsiv, dXXd xai amp;qavsi.v rdg Gdqxagnbsp;xai xard rijv ccvaxofiiötjv rov öóqarog Gxa-qdrrsiv rb rqavfia. 31,1 (aus Poseidonios):nbsp;Airoi 4’ £töl TTjv TtqÓGorjnv xararcXtjxrixoi xai 40nbsp;ralg (pmvalg ^aqvtjxslg xai navrsXmg rqayv-(pavoi, xard ös rdg bfiiXiag ^qaxvXóyoi xainbsp;alviffiartai [xai rd rcolld aivirrófisvoi Gvv-sxöoyixmg del. Beislce]' nolld ös Isyovrsg êvnbsp;VTtsqjüoXalg sn av^iqGsi fisv savrmv, fisimGsinbsp;ös rmv dXXmv, dnsiXrfrai te xai avararixoinbsp;xai rsrqaymöfjfisvoi 'öndqxovGi, ralg ös öia-voiaig ö'^slg xai nqbg fidamp;riGiv ovx capvslg. 2: EIgI 4e naq’ avrolg xai rtoiffrai fislmv, ovg jSdqöovg ovofid^ovGiv. ovroi ös fisr oq- 60nbsp;ydvmv ralg Xvqaig bfiotmv aöovrsg oS? fisvnbsp;vfivovGiv, ovg ös ^XaGgjfjfiovGi' (piXÓGo(poC rsnbsp;rivsg sIgl xai Q'soXóyoi rcsqirrmg rifimfisvoi,nbsp;ovg öqovlöag ovofid^ovGi. 3: Xqmvrai ös |
GrSla-ta
|
^0:1 fiavtsetv, anoöoyrig fisyalr/g a^iovvtsg o:'ÓTovg' oiiTot 8h Sid te t^jg oicovoSKOTCLugnbsp;Si,cc rfjg Tav leQsicov amp;vaLag ta (isl-^ovra jCQoléyovOi., xal Ttav to TtXijd'og sxov-'ïiv {iTfijxoov. jtdXiStcc ê’ otav nsQi tivcovnbsp;It’SyuXfov STtiGKsntmvtai, naQÜSo^ov v.a\ ani-lt;Stov syovSi vófiLii'OV' avamp;QCOTtov yccQ xata-^nsÏGavtsg tVTtrovOi ftajjatpo: xcctd tbv énsQnbsp;To diaqgt;Qa‘yiJLU tótcov, xal nsBÓvtog tov nXrj-10 yevTog ix t^g ntÓGstog xal tov Ona^ay/tovnbsp;fieXmv, stt de tfjg tov ai'ftatog QvGsmg tbnbsp;(teXXov voovGi, TtaXaid xivi xai noXvxQOvimnbsp;ttaQafrjQrjSSL ttegii tovtcov nematevxóteg. 4:nbsp;Etog S’ avtoïg èati, firjdéva Q'vsiav noieïvnbsp;avsv tptloaótpov’ Sta yaq tav èfineiQav trignbsp;^eiag tpvGemg aGnsqei tivav bfiotpavav tanbsp;%aqiGtriQia toïg amp;soïg cpuGi öeiv itQoGcpÉQeiv,nbsp;itKt Sla tovtmv oiovtai Seïv tdyaamp;d aitsïGamp;ai.nbsp;5: Ov fióvov ö’ sv tatg eiQrjvixaïgnbsp;20 xal xatd toiig TtoXs/tovg tovtoig jidXiGtanbsp;ttsiQovtai xal toïg /teXaSovGi noiritaïg, ovnbsp;(tovov 01 (piXoi, aXXd xal oï noXéjxioi' noXXd-itiS S' èv talg itaqatd'^eGi TvXfjGia^óvtav dX-lijlotg tav GtqatoniSav xal toïg ^IcpeGiv ava-tetayievoig xal taïg Xoyyaig nqo^e§Xr\iié.vaig,nbsp;fis tb fisGov ovtoi TtQosXamp;óvtsg navovGivnbsp;aitovg, aGneq tivd Q-riqia xatenaGavteg.nbsp;OUTM Kat naqa toïg toïg ayqiatdtoig ^aqjSa-qoig o '9'Dfi.ös ftjcït tfj Goqiia xal 6 ’’Agrig ai-00 Seïtai tag MovGag. 32, 1; Xqr\Giiiov d’ eGtlnbsp;SioqiGai tb Ttaqd noXXoig ayvooviiavov, tohgnbsp;yaq vTt'sQ MaGGaXCag xatoixovvtag iv ta fts-Ooyeïa xal tovg Ttaqd tdg’AXneig, eti Se tovgnbsp;em taSe tav Uvqfivaiav oqav KeXtohg ovo-fta^ovGi, tovg S’ vrceq raijTijs t^S KeXtixrignbsp;fis va Ttqbg dgxtov (vótov cod.^ vevovta fiéqr]nbsp;naga te tbv axeavbv xal tb ’Egxvviov ogognbsp;^aamp;iSgvfiévovg xal ndvtag tovg e^rjg g-s%glt;'nbsp;trig Sxvamp;iag FaXdtag TtgoGayogevovGiv' ot Senbsp;10 PafjMÏoi ndXiv Ttdvta tavta td eamp;vti GvX-^tjjSS-tiv fjLid ngoGYiyogla 7cegiXag,§dvovGiv, óvo-l^d^ovteg FaXdtag (G-allier) artavtag. 2: Alnbsp;S'e yvvaïxeg tav FaXatav ov jiovov toïg [le-yaamp;eGi TtaganX-riGLOi toïg dvSgaGiv siGiv, dXXdnbsp;Hat talg aA.Kat^ evdguXXoi. ta Ss ttaiSia ttagnbsp;Givtoïg ix ysvetrig littdgx^t ttoXia xata tonbsp;ttXsÏGtov' Tcgo^alvovta Sh taïg r^ixiaig eig tonbsp;tav Ttatigav yga^ia taïg jj^oats (nUT dienbsp;^aarfarbe, und nicht die hautfarbe) jretaGxt]-®o fiOTTtfETat. 3; ’Aygiatatov 4’ ovtav tav énbnbsp;toi)g dgxtovg xatoixovvtav xal tav ty Exv-^la ttXriGioxagav, (paGÏ tivag, avamp;gaitovgnbsp;^Gamp;leiv, aGTtsg xal tav Ugettavav tovg xat-oixovvtag triv óro/ta^ofiéviiv ”Igiv. 4: Aia^s-^orifisvTig Se trig tovtav aXxrig xal dygiót-iitog,nbsp;qpaöt tiveg iv toïg TtaXaioïg ygovoig to-bg tijvnbsp;AGiav aitaGav xataSgag,6vtag, ovofia^oiiévovgnbsp;Se Kififisglovg, tovtovg elvaij ^ga^b tov xgó-vov triv Xs'^iv (pd’sigavtog iv tri 'i®!' Haiott-fisvav Klfi^gav ngoGriyogia. ^riXovGi yag ixnbsp;naXaiov XriGtsveiv inl tag dXXotgiag %agagnbsp;irtsgxófisvoi xal xataqjgoveïv dttdvtav. 5: Oé-tot yag eiGiv- ol Ttjv /lev 'PraftTji' iXóvteg, tbnbsp;dg isgbv tb iv AeXcpoïg GvXriGavteg, xal noX- lonbsp;Xriv g,ev trig Evganrig, ovx óXlyriv 4È jtat tijgnbsp;Aolag (pogoXoyrjGavteg, xal tav xataTtoXsfiri-amp;svtav tfiv yagav xatoixriGavtsg, ol Sid trivnbsp;ngbg tobgquot;EXXrivag ininXoxriv^EXXrivoyaXatainbsp;xXtiamp;évteg, tb Ss tsXsvtaïov noXXd xal jisyaXanbsp;GtgatóttsSa ’Pajialav Gvvtglijjavtsg. 6: Axo-Xovamp;ag Ss tij xat avtobg dygiótriti xal nsglnbsp;tag amp;vGiag ixtónag dGs^ovGi' tobg yag xa-xovgyovg xatd tcevtastriglSa (pvXd^avtsg dva-GxoXonl^ovGi toïg IXeoïg xal jtst’ dXXav noX- 20nbsp;Xav dnagxamp;v xaamp;ayl^ovGi, Ttvgdg nag,g,sys-amp;sig xataGxsvd^ovtsg. XQd)vtai Ss xal toïgnbsp;al^ftaXatoig ag legsioig ngbg tag tav iXsavnbsp;tiiidg. tiv'sg d’ avtav xal td xatd nóXsfiovnbsp;Xricpamp;svta ^aa fistd tav dvamp;ganav dnoxtsl-vovGiv 9] xataxdovGiv ri tiGiv dXXaig tijtaglaignbsp;dtpavi^ovGi. 7; Fvvaïxag S sxovteg sveiSsïgnbsp;ijxiGta tavtaig ngoGsxovGtv, «Ha ngbg tdgnbsp;tav aggevav inmXoxdg sxtónag XvttaGiv.nbsp;siaamp;aGi, S' snl Sogaïg Q’ïiglav yafial xaamp;sv- sonbsp;Sovtsg £| afilt;potsgav tav (isgav nagaxoLtoignbsp;GvyxvXlsGamp;ai. tb Sh ndvtav nagaSo^ótatov,nbsp;tijg ISlag svGxrifioGvvrig d(pgovttGtovvtsg trivnbsp;tov Gafiatog agav êtégoïg svxóXag ngotsvtai,nbsp;xal tovto aiGxgbv ov^ riyovvtai, aXXd g-aXXovnbsp;otav tig avtav xagi^ogsvav (ir} ngoGSs^ritainbsp;triv SiSofisvriv %dgiv, dtifiov riyovvtai. 35,2:nbsp;Ilagrixsi yag (td Flvgrivala) dnb trig naranbsp;TTjt' fieGriftfiglav ê'aXdttiig G-^sSSv dxgi ngbgnbsp;tbv vnb tdg dgxtovg axsavóv, Sislgyovta Ss 40nbsp;triv FaXatiav xal triv I^rigiav, sti tfs trivnbsp;KsXti^riglav, nagextsivei GtaSiovg ag tgiGyi-Xiovg. 38, 5: UoXbg Ss (xattltsgog) xal ixnbsp;tijg ITgsttavixijg vijGov Siaxoyil^etai ngbg trivnbsp;xat dvtixgb xsifiévtiv FaXatiav, xal Sid tijgnbsp;fisGoyslov KsXtixijg iip’ ïnnav bnb tav ifi-nógav dyetai naga ts tovg MaGGaXiatag xalnbsp;slg triv ovofia^o/tévriv nóXiv Nag^ava. 39,1:nbsp;H^teïg S ensi ta xata tobg FaXdtag xal tobgnbsp;KsXti^fjgag, etc S I^rjgag SirjX9oiisv, inl 50nbsp;rol^s Aiyvag fista^riGÓfis9a. 6: UoXXdxig yovvnbsp;cpaGiv ev taïg Gtgatelaig tbv iiéyiGtov tavnbsp;FaXatav inb Alyvog iGyyov navtsXag £knbsp;ngoxXr'iGsag iiovogayrjGavta dviigijGd'ai. 14, 49* [Gala-ta, Diod.] |
Gala-ta
|
¦ summar. 52: quot;AXaeig 'Prófiijj inb Falarav ¦jtlTjV Tov KanetwXCov. 14, 114, 2 (a. 387nbsp;a. Chr.): Tamp;v Falaxwv anayyeXo^ivav nQoa-Lsvac. 117, 5: Twv ó’ aneXfjXvamp;órav FccXa-rmv anb 'Pwftijg Ovedamov (^OvoXeivwv odernbsp;amp;vay.Xov Niebuhr, 0aXi'lt;}xcov A. Schaefer)nbsp;rijv TCoXiv avjifuxy^ov ovGav 'Pcoftatcov rtop-amp;ovvriav, eniamp;éiisvog avroig b avroKQccraQnbsp;(KéjiiXXog) xal roiig nXeiöxovg anoaxelvagnbsp;jo xrjg ccnoaxiv^g naarjg sxvqkvGEv, iv y xal xbnbsp;y^qvGiov -fjv [ö slXycpELGav sig 'Pcófnjv] xalnbsp;GxsSbv anavxa xa óiyqjxccG/xÉva %axa xyv xygnbsp;TXÓXsag aXcoGtv. 9: Tbv xrjg Pcófiyg bnb Fa-Xaxwv rJvövvov. 17, 113, 2 (a. 324 a. Chr.nbsp;in Babylon): FloXXol (jtqÉGPsig) xai xyv eknbsp;xyg EvqbüTCxig Kal Ai^vrjg KaxfivxyGav, . . . sxnbsp;ós xr\g Evqmnyg ai' xe xcöv EXXrjvav nóXeignbsp;è'^É'jtEq,i\gt;av xal MaxsöóvEg, EXi ö IXXvqiol xalnbsp;xcóv TtsQi xbv Abqiav oixovvxmv ot nXEiovg,nbsp;20 xa XE amp;qaxia yévr) xal xagt;v nXrjGio%taqav Fa-Xaxmv (= KsXxovg Arrian. 7, 15, 4), avnbsp;xóxs Ttqmxov xb yévog êyvcÓGamp;y naga xotgnbsp;quot;EXXyGLv. 21 c. 6 (a. 295 a. Chr.), 1: ’Enlnbsp;xov TtoXÉfiov xS)v Tvggxjvav xal FaXaxmv xalnbsp;Sa^vixwv xal xcóv Exégcov Gviifiaicov avygÉ-amp;f]Gav {iTxb Fojfiaicov 0a^iov inaxEvovxognbsp;óéxa (tvgtaêsg, mg gjyGi Aovgig. 22 c. 4 fa.nbsp;280 a. Chr.): Kaxa ës xovg xgóvovg xovxovg,nbsp;xmv FaXaxav ènixEifisvcov xy Maxsêovia xalnbsp;30 XEfjXaxovvxav avxyv, êia xb TXoXXovg ins^^ai-vovxag xrj ^aGiXcLa ngbg ^gayv xgaXEÏv xalnbsp;ÈxninxEiv avxrjg. c. 5,2: quot;Oxl b avxbg AnoX-XóSmgog FaXaxag evgav, xal xovxoig onXanbsp;öiöovg xal êageaig xifiyGag, öogvcpógoïg i%gyxonbsp;niGxoïg xal ngbg xag xoXaGstg Ebamp;éxotg öianbsp;xrjv wfióxyxa. c. 9 (a. 278 a.Chr.), 1: quot;Otinbsp;Bgévvog b ^aGiXsvg FaXaxmv fiexa nEVXExai-ÖExa jivgiaöcov d'vgEOCpógwv xal innÉcov fiv-giav xal éxégov ayogaiov b^Xov xal êfinógcovnbsp;40 nXEiGxmv xal afia^amp;v diGy^iXiav Eig MaxEÖo-viav El'amp;cbi' nóXEfiov ÈnoiyGsv, èv a noXXovgnbsp;Gxgaxicóxag dno^aXmv Sg /ly iGxvGag, fjGXEgovnbsp;slg Xfjv ^EXXdëa iX^av xal Eig xb êv AsXcpoïgnbsp;(xavxEwv, amp;éXcov anoGvXriGai abxó. xal noX-lo-ö noXifiov ysyovóxog jivgxdSag exeïGe Gxga-xicoxcóv ano^aXmv EnXyyy xal avxbg Bgévvognbsp;xgiGL nXyyaig. 2: BagwofA-Evog ös xal ngbgnbsp;amp;avaxoVj Gvvayaymv xbv Xabv avxov buXd-XfjGE xoig FaXdxaig, Gvfi^ovXevGag avxoig éav-50 TOV xai xovg xgavjxaziag anavxag anoxxsïvai,nbsp;xai xag afid^ag xavGavxag Ev^mvovg eig xdnbsp;oixEÏtt énavsXamp;Eiv, ^aGiXéa ós xaxaGxyGat Ki-ycagiov. Bgsvvog ós dxgaxov noXvv éfigpogy-GdfiEvog savxbv ccnÉGcpa'^s. 3: Ki^óigiog óe |
[G-ala-ta, Diod.] xovxov Bdipag xovg xgav/iaxiag xal xohg bnonbsp;XEifimvog xal nEivyg xaXainmgtjGavxag avEtXsv,nbsp;oVrofg negl óvGfivgiovg' xal ovxag xotg Xoi-notg óid xxjg avxtjg bóov ngbg oïxov xyv no-gsiav énoistxo. xaxu ós xag ëvo^mgiag otnbsp;quot;EXXrjvsg ènixtamp;ÉjiEVOL xag ovgayiag dnéxonxov,nbsp;xal xr}v ccnoGxEvrjv rjgav dnaGav. nogEvófis-voi ÓE ngbg 0EgfionvXag, xal Gnavi^ovGygnbsp;abxov xgocpyg, dnéXinov dXXovg óiGfivgéovg.nbsp;ótd óÈ xmv Aagódvmv óisgibfiEvoi dnavxsg lonbsp;óiscpamp;dgrjGav, xal obêslg vnsXsicpamp;Ti dnEXifstvnbsp;oixov. 4: quot;Oxi Bgévvog b xmv FaXaxmv jSa-GiXsvg Eig vabv eI'amp;wv dgyvgovv (lÈv y ZP'O-Govv 0VÓEV eÏÓev avdamp;riiia, dydXg,axa ós jxóvanbsp;Xéamp;iva xal ^vXxva xaxaXajSmv xaxsyéXaGsv, oxinbsp;amp;EOvg dvamp;gmno(iógg)Ovg sivai óoxovvxsg i'Gxa-Gav xovxovg ^vXLvovg xe xal XiB'ivovg. 5; Otnbsp;Ev AsXq}OLg bvxsg xaxd xijv xmv FaXaxmv £(po-Ó0V S’Emgovvxsg nXyGiov bvxa xbv xivóvvov.nbsp;c. 11 (a. 274 a. Chr.), 1: quot;Oxi Ilvggog ngo- wnbsp;XEgyGag nsgijSoyxm vixy xovg xmv FaXaxmvnbsp;S-vgEovg civé9rjX£v eig xb isgbv xyg Ixm-vióog A9yvag xal xmv dXXmv Xacpvgmv xdnbsp;noXvxsXéGxaxa, xyv sniygacpriv xyvóe noiyGa-/lEvog, ] Toig amp;vgEovg b MoXoxxbg Fxmvióinbsp;ómgov A9yva | Ilvggog anb 9gaGémv ixgé-fiaasv FaXaxmv j ndvxa xbv Avxiyóvov xaamp;s-Xmv Gxgaxbv. ov fiéya 9av/xa' ] aiifraxai xainbsp;vvv xal ndgog Aiaxióai. C. 12:quot;Oxi xdg Al-yéag óiagndGag b Ilvggog, yxig rjv sGxia xyg sonbsp;MaxEÓovinyg ^aGiXsLag, xovg FaXdxag èxEÏGsnbsp;xaxéXinsv. ot óe niO'óg.Evoi xivmv oxi xaxdnbsp;xovg jSaGiXixovg xdqjovg xotg xEXsXsvxyxÓGinbsp;GvyxaxmgvX'd'rj y^gyjiaxa noXXd xaxd xiva na-Xaidv Gvv'rj9£iav, anavxag dvéGxaipav, xalnbsp;xvfi^mgvxfiGavxsg xd fiev ygyfiaxa óiEiXovxo,nbsp;xd ÓE oGxa xmv xEXEXevxyxbxmv óiéggixpav. bnbsp;ÓS Ilvggog énl xovxoig pXaGcpyfiovfxsvog oixnbsp;éxóXa^E xovg ^ag^dgovg óid xdg iv xotg no-Xé/xoig xgsiag. 25 c. 13 (a. 225 a. Chr.): 40nbsp;KéXxai ós fiExd FaXaxmv (Germanen) xaxdnbsp;'Pmfiatmv nóXsjjiov damp;goiGavxsg Gvvy^av Xabvnbsp;jxvgidóag eixoGi, xal ngmxov fisv nbXsfiovnbsp;EvixyGav, xal ósvxsgov ngoG^aXóvxsg ivixy-Gav, dvstXov ós xal xbv 'sva 'Pmjjiaimv ^na-xov. ’Pmfiatoi ós xal avxol sxovxsg ns^mvnbsp;jivgidöag s^óofiyxovxa, innstg ós snxaxiGfiv-giovg, xmv óvo noXéjxmv yxxyfiévmv 'Pmfiaimv,nbsp;xm xgCxm noXéfim xaxd xgdxog ivixyGav ’Pm-fiaioi, xal avslXov yvgidóag xéGGagag, xal 50nbsp;xovg vnoXoi'novg i^mygyGav, mGxs xal xbvnbsp;fiéyiGxov aixmv ^aGiXéu savxov HsgiGai xbvnbsp;xgdyrfXov, xbv ós ósvxEgov avxov ^mvxanbsp;noiyGai. sx ós TO'uro'O xov b;vógaya9yiiaxog |
Gala-ta
|
èpamp;vjtawg ysvófisvog Aifiihog KatêSQajie rrjv XfOQav tS)v Fakarmv xai KsItcöu, %ai «oAIk?nbsp;bollig Kal gp^ovQia eïXs, xal wqisXelag noX-1'^S t7tXlt;]^Q(oSe TTjv 'Ptófnjv. 29 c. 12 {a. 188nbsp;Chr.) :quot;OxL Fvaiog MccXXiog 6 avamp;vnarog,nbsp;^UQayBvofiévcov TtQog avröv 7tQs6§svta)v ncxQanbsp;rccXarwv nsQi övXXvescog rov noXé^ov, tov-’’^oig ïë(o%sv anóxqiGiv, oti tóxs noxiqasxcii xtQognbsp;aixoiig xag vtx'sq tijg Blqryviqg ovvamp;^xag, otavnbsp;10 ot ^ceSiXsxg avxamp;v xaxavx'yjGcoGi xXQog ccvxóv.nbsp;30 c. 19: quot;Oxi o IleQasvg xxvamp;ófisvog èni-^sxxovg FaXaxag neneQcxxivui xov ’’Igxqov ènlnbsp;^Vjijxccy^ta, TXEQtiaQrig .ysvófisvog ajtsGxeiXsv sxgnbsp;xijv McciSixrjv, xxQOXQeTXÓfisvog ^xeiv xrjv xa-iLGxriv. o Si xmv TaXuxamp;v '^yoviievog SVfA,-^(ov^Gag fxiaamp;bv x]xsi xaxxóv, xov Gv/xnavxognbsp;X^rjfiaxog sig TXBvxaxÓGia xaXavxa yivojiévov.nbsp;i^oö Si UsQaècog o/xoXoyi^Gavxog jiiv SmGsiv,nbsp;ov Txoiovvxog Si xó Gvfiqpavrj'd'iv Sia cpiXaQ-^0 yvqxciv, STxavfjXamp;ov eig xxjv olxlav mkXiv oinbsp;I'cxXuxuL. 31 c. 7, 2: KaxTjyoQtjGavxav Sinbsp;’’xXsióvav amp;7tb xrjg Aolag tiqsG^svxSiv, xal fia-biGxa xö)v aTXeaxaX^évtov naQU Uqovolov j3a-uUeoj xai FceXccrav. c. 13:quot;Oxi 6 xamp;v §ciQ-^aqcov raXaxmv GXQctxrjybg amp;Tcb xov Sicoyfiovnbsp;yxvo/xevog xai Gvvccamp;QOxGcxg xpvg aiifxaXmxagnbsp;STtsxsXéGaxo ^ap^apixrjv %ai TXavxsXagnbsp;'GTXSQrjxpavov. xovg xs yag xoig sïSsGx Jtalli-Gxovg xal xaig TjXtxlaig èxfxaioxaxovg xaxa-30 oxstpag eamp;vGs xoxg amp;eoïg, si' yé xig xamp;v ïIecövnbsp;^syjÊxax xag xoiavxag xxfiag' xovg Si aXXovgnbsp;^Kvxag xaxfjxóvxiGs, noXXamp;v /liv iv avxoïgnbsp;yvcoQi^ofisvcov Sia xag npoysysvrjfisvag êni'^s-i'ojOEig, ovSsvbg Si Sia xijv q)iXiav iXsov/isvov.nbsp;^at ^avfiaGxbv ovSiv si ^ap^apox nap’ sXni-^xtg xaxoQ9(aGavxsg Sxxip avamp;Qcanov s%Q'^aavxonbsp;'^otg svxv%rjjjLaGi.v. C. lA:quot;Oxi b Ev^svqg §£-'^oXoyriGag xa xs oipcavia StxuGxv ansScoxs xainbsp;^xoQsatg sxLfXTjGs xal snayysXiaxg itpv^aycóysinbsp;10 xxdvzag^ ixxaXovfisvog xf^v süvoiav, 0^% óftotwgnbsp;UsQGsx. sxsivog yaQ SiGp-vqimv FaXaxamp;vnbsp;^lt;xpaysvo(iévav sig xbv npog 'Pwfialovg tcóXs-l^ov ansxpCtpaxo xrjv xtjXixavx-rjv Gvfifiaxxav,nbsp;‘¦Va cpsiG'ïixaL xamp;v xQXjixaxav. . . . Ovxog (Ev-fxsvfjg^ Si x^g VLXxjg xtdvxa SsvxsQa xxUspsvognbsp;On ftovov èx psyaXxov xivSvvav SQQvGaxo X7]vnbsp;§WxXsiav, dXXd xal ¦nav xb xamp;v Ealaxamp;vnbsp;i^vog vtxoxslqiov STXov^oaxo (dus Pólyh.; geitnbsp;'gt;’or 168 a. Chr., cf. BM n. f. 40 s. 127 f.).nbsp;^0 34/35 c. 23:quot;Ori Es^xiov xrjv xamp;v Falaxamp;vnbsp;^oXiv sXóvxog xal xobg sv axixy Xa(pvQ07t(0-bovvxog^ Kpaxcov xig ’óvojia, ysyovcog pgt;ilo-?Wft(V(og xal Sta rovxo 7Xoki.dg S^QSig xai j3a-^avovg inb xamp;v cmoGxavxav nohxamp;v bno-jisixsvrjxcóg, ijysxo SsGfiiog (isxd xamp;v dlbavnbsp;aixp,akóxcov. iSav Si xQTjfiaxigOvxa xbv VTta-xovj xal SfjlcÓGag oGxig rjv xal oxx Jtolloiignbsp;xai Txolidxig vTxb xamp;v xxohxamp;v bjtoGxag xiv-Svvovg, mansQ ¦vjxip 'Pcopaiav nokixsvóusvog,nbsp;ov (lóvov aSxbg /isdquot;’ bkr)g xijg Gvyysvsiagnbsp;aTXoXvamp;slg anéla^s xx]v xxriGiv, dlla xal Siunbsp;tTjv sig TOOJg 'Pcofiaiovg svvoiav è^ovoiav sla-^sv svaxooiovg xamp;v noXixamp;v sx xfjg Sovkslagnbsp;è^sXsGd'ai ¦ ó yaQ vxtaxog [isyaXoipvxóxsQov xxjg lonbsp;iSiag sXxxiSog aSxai TtQOGxjvsxamp;x], ¦rXQb otpamp;aX-fiamp;v xi'd'stg xotg FaXdxaig X'tjv sig sxaxsQovnbsp;(i-e'^og xamp;v 'P(ö(xün'(ov 'ènsQ^oX'rjv tpiXavd-Qcomagnbsp;xal xipcoQtag. c. 36: quot;Oxi Kovxcoviaxóg xig bnbsp;^aGiXsvg xfjg FaXaxtxrig irólEcog xf^g ovrco xa-Xov/xévTig ’lovxcÓQug GvvsGsi xal GXQax-rjyia Si-dcpoQog ¦tjVy (piXog Si xal övfiftojjog 'Pmfiaicov, |
H)g KV £v TOlg sfinQOGamp;sv XQOvoig SiaxsxQigjcog sv ’Pcófiy xal xsxoivavxjxamp;g aQSxxjg xal ayat-y-fjg vofiijiov, Sicc 'Pcofiaimv Si TXaQSiX-rjtpcog 20nbsp;x'ïiv sv FaXaxia (GrdlUefl) ^aGtXsiav, 36 c. 1:nbsp;Msyiöxoig Si maiGfiaai xotg xaxd FaXaxiavnbsp;xamp;v KifijSQCov TtoXsp^ovvxtov 'Ptofiaïoi txsqxtxs-oóvxsg 'Tjamp;vf.tovv. . . .'Hg KV GxQaximxamp;v mi-Xsx.xav GxsSbv s^axiGfivQtav sv xm ngbg Kifi-jSQovg xaxa FaXaxiav TtoXsfxtp SloXcoXoxkiv, 40 c. 4: ”0x1 b FIojxit'Qtog xag iSlag npa^sig, dg GvvsxsXsGsv sxxl xfjg 'Aclag, dvayQccrjjagnbsp;avéamp;xjxs, wv sGXiv dvxiyQatpov toiÏe' IJoji-nrjtog Fvaiov vtbg /xsyag avxoxQaxcoQ ... ó 30nbsp;QvGafisvog . . . FaXaxiav xs xal xag bxtsQxst-jxsvag %w^ag xal snaQxiag. . . . Nicolaus Fa-masc. hist. fr. 86 ji. 79 D. hei Athenae. 6,54nbsp;249““''’: NixóXaog S’ b AafiaGxrjvóg, sig S^ TjV xamp;v sx xov ¦JtSQlTXéxOV, SV xy TXoXv^i^Xm ioxopia, sxaxbv yaQ xal xsGGaQaxovxd sictnbsp;npbg xaig xéaaaQGt, xy sxxatSsxdxij xal sxa-xoGxy (pyjGiv ’Aöidxojiov xbv xamp;v Ecoxiavamp;vnbsp;^aGiXsa, samp;vog dÈ xovxo KsXxixóv, s^axociovgnbsp;s'ieiv XoydSag txsqI aixóv, oa)g xaXsÏGd'ai vixb donbsp;FaXaxamp;v xfj naxQia yXamp;xxy GiXoSovQovg' xovxonbsp;4’ sGxlv éXXfjviGxl sviaXijjtaioi. xovxovg J’ otnbsp;PaGiXsïg siovGi Gv^amp;vxag xai GvvaTXOamp;v^Gxov-xag, xavxxjv sxsi-vav svxrjv noiovjxsvmv' dvd-' Xjg GvvSvvaGxsvovGi xs a'vxó, xrjv a'vxijv sGamp;ijxa xal Siaixav Sjtovxsg, xal GvvaTXoamp;vrj-GxovGi xaxd ixaGav avdyxfjv, sïxs vóomnbsp;xsXsvxjjGsts ^aOiXsvg stxs TtoXs/ia six' aXXagnbsp;Ttcog. xat ovSsig sinsiv s'ysi xivd dnoSsiXtd-Gavxa xovxorv xov amp;dvaxovj oxav rjxtj, ^aat- 50nbsp;Xsi, tj StsxS'óvxa. vit. Caes. fr. 28 (a. Mnbsp;a. Chr.) p. 127: Aéxjiog Si Bqovxoq xxjv ioó-vojiov sxQdxsi FaXaxiav avv Svoiv xdyjiaGiv. 30 p. 131: OAvxaviog) aXXa^djiEvog FaXa- [Gala-ta] |
Gala-ta
|
riav inuQiiav KQog MaKsêoviav, xag èv ccmy êvvajisig sig 'Ixuliav. Dionys.nbsp;Hal. 8, 87, 7: ’Eiri xov ev xy Talaxia xccnbsp;cxQaxóneöa xccxéiovxa. 14, 1 (2); ('H Ksk-xtKrf) 6'fpQixui noxa^w 'Px]va. . . . Kalü-xai ó’ y (xèv ènl xads xov ^Prjvov 2y.vamp;aignbsp;%al amp;Qa^Lv onoQovSa PeQ^aviu,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Sqv- ftov HqkvvÏov y.al xamp;v 'PiTtaimv o^wv xaê’jj-xovea' x] ö’ enl ¦d'ccxe^a xa nQog iieexjfiPqCav 10 ^lénovxu fiéiQi, Hvqqyvyg OQOvg, xj xov Fa-laxiKov kÓItcov xisQiXttfi^dvovGa, raXaxia(Gal-lien) xxjg S-ciXdxxxjg inmvvfiog. Strab.1.^3,21nbsp;j). 61; AL Ss xamp;v Kaqamp;v xcd Tqxiqamp;v kcxInbsp;Tsvxqcov [isxavaGxaGstg xcd FaXccxamp;v. 2, 4,nbsp;4 p. 107: HaKiv S'e xovxo (isv oQamp;mg ano-tpaivsxai, oxi ayvosi xcc P^xjQtxd o ’Eqccxogamp;s-vxjg, xcd SlÓxi txsqI avxyg sGamp; onov xcc (icc-l6y,sva ccitocpttivsxaL' og ys fisxQi FaSscQcavnbsp;VTto Fcclaxamp;v xtsqioix.sïGamp;ai cpyGag lt;[xa} s^co-20 amp;SV avxyg {P^riQcccg'), sï ys xd xiQog SvGivnbsp;xyg PyvQcaxcyg ^xéxQi FuSeLquiv s^ovGcv sxsivoi,nbsp;xovxcov êxXaamp;ófxevog xaxcc xxjv xxjg P^xjQtccgnbsp;nsgloSov xamp;v Fcclaxamp;v oSSccfiov fis/xvxjxai.nbsp;5, 31nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;130: Txjv xs IPqvyiav, x]g sgxl [is^og xj xs xamp;v FalloyQcaxamp;v Isyofiévxj FccXaxicx xcd Xj EnLxxxixog, xal Avxéovag xcd AvSovg.nbsp;3, 2, 8 p. 146: A'^lovgi Ss FaXéxac {^xqccxi-G'yxcc naq savxoïg sIvul xcc ^sxgXIcc xd xs ivnbsp;xw Ksy-ixsva oqsi xcd xd {in avxy HvQXjvxj'nbsp;30 tó flévxoi nlsov xdvxsvDsv eSSoxifisL. sv Ssnbsp;xoig xpyyficxGi xov ^pixTtoi) tpccGlv svQiGxsGamp;cdnbsp;noxs xal x]^ikixqiaLag pélovg, ag xaXovGinbsp;ndXag, ^cxQamp;g xaamp;dQGscog Ssojisvag. cpaGl Ssnbsp;xal XLamp;cov Gn^o^évcov svqLgxelv ^coXaQia amp;r]-Xacg üfioia' sx Ss xov ^qvGov sxpofisvov xalnbsp;xaamp;aiQoy,svov GxvnxyqiwSsi xivl yfj x6 xd-amp;aQya yXsxxQov slvai' ndXiv Ss xovxov xaQ-sxf/ofcsvov, iiLy^ia sypvxog dqyvQOV xal %QV-eoi), xov (isv aqyvQov dnoxaisGamp;ai, xov Ssnbsp;40 2Q'GGov {noyévsLV' svSidyvxog ydq o xvnognbsp;xal XinóSxjg' Sid xovxo xal xa amp;xvQcp xxjxsxainbsp;paXXov o xQvGÓg, oxi xj cpXo^ fjcaXaxxj ovGanbsp;GvyfisxQmg sist nQog x6 slxov xal Staxsófisvovnbsp;QaSCag, o Ss dvamp;ga^ snavaXcGxsi noXv {ns^-xxjxav xy GgioS^óxxjXt xal s^aiqav. sv Ss xoignbsp;QsCHQoig GvQSxat xal nXvvsxai nXx]Giov svnbsp;Gxdcpaig, y OQVxxsxai qiQSaQ, xj Ss ccvsvsyjd'SÏGanbsp;yxj^nXvvsxai. xdg Ss xov d^yv^ov xafiLvovgnbsp;notovGiv vTpyXdg, aGxs xxjv sx xamp;v jléXavnbsp;50 Xiyvvv fisxswQov s^aiQsGd'ac' ^aQSÏa yaQ sGxinbsp;xai oXsamp;Qtog., xamp;v Ss ja^^ovqysicov xivd xa-Xslxai iQvGEÏa, wv xsxfiaL^ovGi iQvGovnbsp;avxamp;v oQVXXsGlXai nQÓxsqov. 4, 1, 1 J}. 176:nbsp;Ecps’^yg S' sGxlv xj {nsq xamp;vquot;AXnsav KsXxixy. |
[Gala-taJ xavxxjg Ss xal xb Gixjfia {noysyqanxac nqóxs-Qov xvnmSamp;g xai xb fisysamp;og' vvvl Ss Xsxxsovnbsp;xb xaamp;’ sxaGxa. oL jxsv Sxj xqi^y SixjQovvnbsp;Axvcxavovg xal BsXyag xaXovvxsg xal KsX-xag, xovg (isv ’Axvnavovg xsXsag s^xjXXayixs-vovg ov xxj yXóxxxj (lóvov, allo: xal xocg Gcó-yaGiv sfiipsqsig quot;I^rjQGi fiaXXov y FaXdxacg,nbsp;xovg Ss Xoinovg FaXaxixovg fisv xyv b-iptv,nbsp;bfioyXaxxovg 4’ ov ndvxag, all’ svLovg fiixqbvnbsp;naqaXXdxxovxag xaïg yXaxxaig' xat noXcxsia lOnbsp;Ss xal 01 (SLoi (iixqbv s^yXXayfisvoi siGcv. 5nbsp;p. 181: AyXoï Ss xd xaamp;sGxyxóxa vvvi' ndv-xsg ydq ot %aqisvxsg nqb.? tö Xsysiv xqsnovxainbsp;xal cpcXoGocfsïv, aGamp;’ y nóXig (IVIaGGaXicx)nbsp;y,txqbv fi'sv nqóxsQov xoïg ^aq^dqoig dvsixonbsp;naiSsvxyqiov, xal cpiXsXXyvag xaxsGxsva^snbsp;xo{g FaXdxag, caGxs xal xd Gvfi^óXaia 'EXXy-viGxl yqdcpsiVj sv 4È xm naqóvxi xal xovgnbsp;yvaqifiaxdxovg 'Pa/xaLav nsnsixsv avxl xygnbsp;sLg ’Aamp;yvag anoSyfiiag ixsiGs giocxav giiXofca- 20nbsp;Hsig bvxag. oQamp;vxsg Ss xovxovg ot FaXdxainbsp;xal afia siqyvyv dyovxsg, xyv GyioXyv aGjjLSVOinbsp;nqbg xovg xoiovxovg SiaxLamp;svxac jSLovg ovnbsp;xax’dvSqa fióvov, alia Jtot Syy,oGia' GocpiGxdgnbsp;yovv {noSsyovxai xovg (isv tSia, xovg Ss nó-Xscg xoivy ^iGêovjisvai, xaamp;dnsq xal iaxqovg.nbsp;xyg Ss Xixóxyxog xamp;v ^Lwv xal xyg GacpqoGv-vyg xamp;v MaGGaXiaxamp;v oix sXdiiGxov dv xignbsp;amp;sLy xovxo xsxjxyqiov' y ydq jisyiGxy nqol^nbsp;avxoLg sGxiv sxaxbv iqvGoï jtat slg sGamp;yxa 30nbsp;nsvxs x.al nsvxs sig y^QvGovv xÓGy,ov' nlsovnbsp;S’ ovx s^sGxt. xal 6 KuÏGaq Ss xal ot /xsx’nbsp;sxsivov yysfióvag nqbg xdg sv xa jtolÉfOB ys-vyamp;SLGag a^aqxtag sfisxqtaGav ^sfivyfisvoi xygnbsp;qnllag xal xyv uvxovoyiav scpvla^av, yv s§nbsp;dqxyg sï%sv y nóhg, cÓGxs fiy {naxovsiv xamp;vnbsp;sig xyv snaq^iav ns^nofiÉvav Gxqaxyyamp;v fiy-xs avxyv pyxs xoiig {nyxóovg. 14 p. 189:nbsp;Tavxa fi'sv vnsq xamp;v vsfiOfisrav xyv Naq^a-vïxcv snixqdxsiav Isyojisv, ovff ot nqóxsqov 40nbsp;Kslxag avófia^ov' anb xovxav 4’ olfcai xalnbsp;xovg Gv/xnavxag Faldxag Kslxoig {nb xamp;vnbsp;’Ellyvav nqoGayoqsvamp;yvat Sid xyv inicpd-vsiav, IJ xal nqoGla^óvxmv nqog xovxo xalnbsp;xamp;v MaGGaliaxamp;v Sid xo nlyGióyaqov. 3, 2nbsp;p. 192: ró xs tsqbv xb dvaSsixamp;sv énb ndv-xav xoivy xamp;v Falaxamp;v KaïGaqi xa ^s^aGxanbsp;nqb xavxyg iSqvxai xyg nolsag (AovySovvov)nbsp;snl xy Gvfi^oly xamp;v noxafiamp;v. 5,1,1 J)-210:nbsp;’Ocjis Ss noxs, dqgt; ov ^sxsSoGav ’Pay,aïoi xoïg 60nbsp;’Ixalicóxaig xyv iGonolixsiav, sSo^s xal xoïgnbsp;svxbg quot;Alnsav Faldxaig xal 'Evsxoïg xyv avxyv dnovsï^ai xi^cyv. 2,3 j». 220: {Ot Kaï-qsxavol) xovg slóvxag xyv 'Pajxyv Faldxag |
G-ala-ta
|
y.ciTS7tolêiA,fjGav aniovoiv èmamp;éfisvoi naicc Sa-^tvovg, xal amp; Ttag'' êxóvTcav elajSov 'PiBftatwv ixüvoi Xécpvqa axovrctg acpsilovTo. 7, 1, 2nbsp;p. 290: Evamp;vg roivvv ra né^av rov ^Prjvovnbsp;fteia Tovg Ksltovg nQog xrjv i'w xsxhfiévctnbsp;r£Qjj.avol véfiovrat, fitxQov i^alldrvovrsg roi)nbsp;Kelxixov (pvlov tm ts nlsovaG^m rijg ayQM-r^jzog xal rov /zsyiamp;ovg xal rijg '^avamp;órrjzog,nbsp;ramp;Xla êe naQanXrjóioi, xal jiOQcpaig xal x^dsGinbsp;to xctl jiioig ovrsg, oHovg siQ-^xafisv tovg KsX~nbsp;rovg. óib ót] xal fioi óoxovGi ’Pojfiaibt zovronbsp;avroig d’sad'ai rovvojia mg av yvrjGiovg Pa-Xdrag ipQu^siv ^ovXófisvoi’ yvr^Gioi, yuQ otnbsp;PeQ^avol xazd zriv’Pm^aLmv êidXsxrov. 2,2nbsp;p. 293: igt;rjGl ês (JToöEtdcóvtog) xal Boiovgnbsp;zbv ^Eqxvviov ÓQvfibv oixew KQÓzeQov, to-ügnbsp;ös KlfjL^QOvg OQ^riGavzag irrl zbv rónov rov-zov, dnoxQOvGamp;évzag vTcb zmv Boimv èni zbvnbsp;Igzqov xal zov SxoQÖiGxovg EaXdzag xaza-20 Rijvat, slz’ ê-wl TsvQiGzag xal TavqlGxovg,nbsp;xal zovzovg FaXatag, elz’ inl ’EXovr]zziovg,nbsp;ztoXv^qvGovg fzev dvêqag siqrjvaCovg dé. 5, 2nbsp;p. 313: noTajiov SiBiqyovzog zov UaqéGov,nbsp;qeovzog dnb zmv oqmv inl zbv iGzqov xazhnbsp;zovg SxoqSiGxovg xaXovfiévovg FaXdzag. 6nbsp;P- 315: Ot ydq nXsïGzov êvvdjievoi nqózsqovnbsp;zsXémg izanEivmdquot;r]Gav xal i^éXinov, FaXazmvnbsp;ftÈv Boïoi xal SxoqSiGzai ... 8,7,3 p. 385:nbsp;’Hv S’ 6 xaiqbg ^vixa^Pmyiaïoi Kaqjpboviovgnbsp;30 ix zrig EixsXtag ixjSaXóvzeg eGzqdzsvGav tninbsp;tovg mql zbv ndöov FaXdzag. 12,1, lp. 533:nbsp;Ot d’ OVV ójxóyXcottot (^Kannddoxeg) {idXiGzdnbsp;uGlv ot dcpoqL^óyiEVOi nqbg vózov fisv zm Ki-Xixtm XEyonÉvm Tavqm, nqbg sm dh z^ ^Aqq,E-vta xal zfj KoXyldt xal zotg fZEza^v EZEqo-yXmzzoig eamp;veGi, nqbg dqxzov di zm Ev^EÉvmnbsp;zmv EK^oXmv zov '^'AXvog, nqbg dvGiv dsnbsp;zm TE zmv ITaipXayóvmv eamp;vei xal FaXazmvnbsp;zmv zrjv ^qvyiav ènoLxiqGdvzmv q-éy^qi Avxa-to óvmv xal KiXlxmv zmv q,èv zqa%EÏav KiXixiavnbsp;vEfioyiÉvmv. 2, 8 p. 539: ïlXtjqmamp;slg d’ ónbsp;quot;AXvg zfig ZE zmv Kannadóxmv noXXzjv naq-EGvqE xal xazoixtag xal (pvzEiag zj^aviGenbsp;noXXdg zijg ze zmv FaXazmv zmv zijv lt;Igt;qvytavnbsp;^XÓvzmv ovx oXCyzjV iXvfi'^vazo. 10 p. 540;nbsp;AéyEzai dÈ xal xqvGzdXXov nXaxag xai ovv-Xtzov Xlamp;ov nXy\Giov zr\g zmv FaXazmv vnonbsp;zoiv ’AqxsXdov fzEZaXXEVzmv EbqijGamp;ai. 3, 1nbsp;p. 541: Msza'^v dè zmv UatpXayovmv zmvnbsp;°o (lEGoyatmv zivdg ^aGiXsvEGamp;ai naqEdmxE {JFoq,^nbsp;zzr^Tog) zoig dnb nvXatfiévovg^ xaamp;anEq xainbsp;Toiig FaXdzag zoïg dnb yévovg ZEzqdqxaig (cf.nbsp;Appian. Mithr. 114). 6 p. 543: Aa^mv dsnbsp;naq' 'Avzmviov zb q.Éqog zovzo zijg nóXsmg |
Adiazóqd^ 6 AofzvExXEiov ZEzqdqxov FaXazmv vtóg, o xaZEiyov ot^HqaxXEimzaï. 9 p. 544:nbsp;Tlqbg 'Ém fiÈv zotvvv ó quot;AXvg oqwv zmv Ila-gpXayóvmv, nqbg vózov ds 0qvysg xal ot in-oixrfiavzsg FaXdzaï. 12 p. 546: EvEyamp;Elgnbsp;d’ inl dvGiv noXvg (^'AXvg'), eu iniGzqéipagnbsp;nqbg zzjv dqxzov did ze FaXazmv xal TJaipXa-yóvmv bqi^Ei zovzovg ze xal zovg AevxoGv-qovg. 13 p. 547: Tavzz/g ds zijg xlt;bqag (Fa-^'t]Xmvizidog) z^v fisv i'xovGiv 'Aiiiarjvot, zrjv lonbsp;d’ É'dmxE Aijiozdqm Uoyinrjiog, xaamp;dnEq xalnbsp;zd nEql 0aqvaxtav xal zzjv TqanE^ovGiavnbsp;fisxqi- KoXxtdog xal tijg q.ixqag'AqfJiEvtag' xalnbsp;zovzmv dnédEi^EV avzbv ^aGiXèa, Exovza xalnbsp;zrjv nazqmav ZEzqaqxtav zmv FaXazmv, zovgnbsp;ToXiGzojSmytovg. dnoamp;avóvzog d’ ixEivov noX-Xal diadoxaz zmv ixEivov yEyóvaGi. 3 7 p. 560: Ot dh fJiEzd zavza zjyEfióvEg zmv Fmjzatmv zmv dvEÏv noXizEVfidzmv zovzmv zd /zÈv zoïg Ko-fidvmv tEqsvGi nqoGEVEi^av, zd ÓE zm ZzjXmv 20nbsp;tEqsï, zd d’ ’AzEnóqiyi, dvvdGzy zivl zov ze-zqaqyixov yévovg zmv FaXazmv avdql. 38nbsp;p. 560: AEinEzai ds zov IIóvzov lt;ézdy ^ezu^vnbsp;zavztjg ZE zijg xmqag xal zijg AjMGr^vmv xalnbsp;Sivmnémv, nqóg ze zrjv Kannadoxtav Gvv-ZEivovza xal FaXdzag xal üaipXayóvag. 4,10nbsp;p. 566: Flqbg vózov d’ sigI zoïg Biamp;vvoïg otnbsp;nsql zbv quot;OXvjinov MvGol (ovg ’OXvfinr/vovgnbsp;xaXovGi ztvEg, ot d’ ’EXXzjGnovzLovg) xal z}nbsp;iqi’ ’EXX'tjGnóvzm Qqvyta, zoig dé FlaipXayÓGi 30nbsp;FaXdzai' dyupozéqmv dé zovzmv ezi nqbg vo-zov zj fZEydXzj (pqvyta xal Avxaovia \zéxqinbsp;zov Tavqov zov KiXixtov xal zov üiGidixov.nbsp;5,1 p. 566: Ilqbg vózov zotvvv eigI zoïgnbsp;UacpXayÓGi FaXdzai' zovzmv d’ eGzIv eamp;vz]nbsp;zqta, dvo fzév zmv ziyEfióvmv inmvvfia, Tqo-xyiol xal ToXiGzo^myioi, zb zqtzov d’ djid zovnbsp;iv KEXzixy Eamp;vovg TExzÓGayEg. xazéGxov dénbsp;zz]v %mqav zavzzjv ot FaXdzai nXavrjamp;évzEgnbsp;noXvv xqóvov xal xazadqajióvzEg zzjv inb zoïg ionbsp;’AzzaXixoïg ^aGiXEvGi ymqav xal zoïg Biamp;v-voïg, smg naq’ êxóvzmv EXajlov zzjv vvv Fa-Xazlav xal FaXXoyqaixtav XEyojiévzjv. dqxzjybgnbsp;dE doxeï jidXiGza zijg nEqaimGEmg zijg Eig zzjvnbsp;’AGiav yEvÉGamp;ai AEOvvóqiog. (p. 567) zqimvnbsp;ds ovzmv iamp;vmv ofioyXmzzmv xal xaz’ dXXonbsp;ovdév i^zjXXayjiévmv, sxaGzov disXóvzsg signbsp;zézzaqag jiEqCdag ZEzqaqxtav êxaGzzjv ixdXsGav,nbsp;ZEzqdqxzjv s'xovGav ’ïdiov xal dixaGzzjv Eva xalnbsp;GzqazogzvXaxa Eva vnb zm zszqdqxzj zszayjié- 50nbsp;vovg, vnoGzqazoopvXaxag dé dvo. zj dé zmvnbsp;dmdexa ZEzqaq’xamp;v ^ovXzj dvdqsg rjGav zqia-xÓGioi, Gvvzjyovzo dé sig zbv xaXovjisvov dqv-véjiEzov. zd fiév OVV gjovixd zj jSovXzj éxqivs, [Gala-ta, Strab.] quot; |
Gala-ta
|
ta ós allee oi 'tsrQccQ^eii xal ot óiKaavaé. nalat fi'sv OVV rjv totavvri ’’¦‘¦S V óidra^tg, Kaamp;’ ós sig tQsïg, sit slg êvo Tjys^óvag, eitanbsp;sig sva ^kbv 7j ëvvasteta, sig /Iriióxaqov,nbsp;ska ixsïvov ótsós^axo ’Afivvrag' vvv ó syovainbsp;’Pcoytaïoi %al Tavxrjv v.aï rrjv inb tm Ajivvranbsp;ysvojA.svriv naGav slg ^iav Gvvayayóvxsg sn-aQÊv. 2; ’’EyovGi, ós oi ftÈv TQOXjiol xdnbsp;nQog xm Uóvxeo %aï x-tj Kannaóoxia' xavxanbsp;10 (?’ sGxl xd XQUxiGxa av vsfiovxai Falaxai. 4nbsp;^.568: Msxd ós xr]v Falaxiav TtQog vóxov ijnbsp;xs lifivxj sGxlv x] Tdxxa. 8, 1 p. 571; Qqv-yia xs ydq 7} fxsv xalsïxai fisydlr/, i]g o Mióagnbsp;s^aGllsvGs xal fig (jLSQog oi Falaxai xaxsGyov.nbsp;7 p. 573; Msxd ós xd Tqwixd al' xs xavnbsp;'Ellrjvcov anoixiat xal ai Tqïjqamp;v xai ai Kijx,-jisqicov scpoóoi xal Avóamp;v xal (isxd xavxanbsp;UsQGcóv xal Maxsóóvmv ró lt;(t£^ xslsvxaibvnbsp;Falaxav sxaqa^av navxa xal Gwé^eav. 13,nbsp;20 1, 27 p. 594; 'HyrjGidva'^ ós xovg Faldxagnbsp;nsqaiaamp;évxag sx x^g EvQwnxjg ava^^vai fisvnbsp;slg rijv nóliv (quot;Iliov^ ósofisvovg êqvfiaxog,nbsp;naqd XQx^fxa ó sxltnsïv óid xb dxsty^LGxov. 4,nbsp;2 j).624; ‘‘Ex ós Axxdlov xaVAvxioiióog tijgnbsp;Ayaiov ysyovag quot;Axxalog óisóé'^axo xrjv aq-Xrjv, xal dvrjyoqsvd-rj ^aGilsvg nqamp;xog vixiq-Gag Faldxag fidyy q,sydly. 3 p. 625; quot;Av-óqsg 3’ sysvovxo sllbyt/xoi xaamp;’ -^fiag Hsqya-(ifjvol Miamp;qiódxTjg xs Mrjvoóóxov vibg xalnbsp;30 Aóo^oyieovióog xov xsxqaqxixov xav Falaxavnbsp;ysvovg, ^v xal nallaxsvGai xm ^aGilst Mi-ê'qiódxTj cpaGiv' oS'Sv xal xovvofia xa naiólnbsp;amp;sGQ^ai, xovg ènixrjósiovg nqoGnoitjGaixsvovg sxnbsp;Tov ^aGilsag avxbv ysyovsvai. 14,5,23nbsp;p. 678; QijGavxog ós xov quot;Ecpóqov óióxi trjvnbsp;ysqqóvrjGov xaxoixsi xuvxriv sxxaiósxa ysvr],nbsp;xqia (isv 'Ellxjvixd, xd ós loind ^dq^aqanbsp;yaqlg xav /iiydóav, snl amp;aldxx't] jisv Ki-Itxsg xal Fldjiepvloi xal Avxioi xal Biamp;v-40 vol xal Uaeplayóvsg xal Maqiavóvvol xalnbsp;Tqasg xal Kaqsg, IIiGióai ós xal MvGol xalnbsp;XdlvjSsg xal 0qvysg xal Milvat sv xfj /xs-Goyaia, óiaixav xavxa 6 Anollóómqog snxa-xaiósxaxóv epriGiv sivai xb xav Falaxav, dnbsp;vsaxsqóv sGxi xov ’Egjóqov, xav ó’ siqrjfisvavnbsp;xd qisv 'Ellrivixd firinm xaxd xd Tqaixd xax-axlGamp;ai, xd ós ^dq^aqa nollrjv s^stv Gvyyv-Giv ótd xbv iqóvov. 26 p. 679; 'Anollóómqog ós xovxav fisv sepqóvxiGsv ovósv, xoig ósnbsp;50 sxxaiósxa samp;vsGi nqoGxCamp;rjGiv snxaxaióéxaxov,nbsp;xb xav Falaxav, dllag (i'sv yqrjGtfiov ls%Q'fi-vai, nqog ós xxjv óiatxav xav inb xov 'Eqpó-qov Isyofisvav rj naqalsinojiivav oi ósov'nbsp;si'qtjxs ós xxjv aixiav avxóg, bxi xavxa ndvxanbsp;fGala-ta]nbsp;vsdxsqa T'^g sxsivov Tjlixiag. LXX Maccah.nbsp;a' 8,2: Tovg nolsfiovg avxmv xal xdg dvóqa-yaQ'iag, dg noiovGtv iv xoig Faldxaig. ( Vulff.:nbsp;Proelia eomm et virtutes bonas, quas fece-mnt in Galatia.) (3' 8, 20; Tijv iv xy Ba-^vlmvia xyv nqbg avxovg Faldxag naqdxa^ivnbsp;ysvofisvïjv. (Tuig.: De proelio, quod eis ad-Tersus Galatas tuit in Babylonia.) Fer apostelnbsp;Paulus schrib einen brief nqbg Faldxag; 1,2nbsp;(ebenso ad Corinth, a' 16, l); Taig sxxly- lonbsp;Giaig xyg Falaxiag. 3, 1; Fl avórjxot Fald-xai. ad TimotJi. /3'4, 10; Arjfiag ydq fis sy-xaxslinsv ayanifGag xbv vvv aiava, xal sno-qsvamp;t] sig 0sGGalovixf]v, KqyGxyg sig Fala-xiuv, Tixog sig Aalfiaxiav. _ Petri epist. a' 1, |
1; nixqog dnÓGxolog ’IrjGov XqiGxov sxlsxxoig naqsntófjfioig óiaGnoqag Uóvxov, Falaxiag,nbsp;Kannaóoxiag, 'AGtag xal Btamp;vviag. Lucan. 7, 540—542; Viyant Galataeque Syrique, | Cappadoces Gallique extremique orbis Hi- 20nbsp;beri, | Armenii, Cilices. Bioscorid. 1,2;nbsp;quot;Axoqov . . . xoiovxov ó’ SGxl xb iv Kol^ióinbsp;xal iv Falaxia Gnlyviov Isyó/isvov. 92;nbsp;(P'tjxivrj) . . . xal dnb Falaxiag xx\g nqog xaignbsp;quot;AlnsGiv, yv sntyaqiag oi xyGÓs snotxoi Id-qixa óvofid^ovGiv. 3, 1; Fsvvaxai ós (aya-qixbv) xal iv xy xaxd xrjv 'AGiav Falaxianbsp;xal Kilixia inl xav xsóqav. 25; Elóognbsp;dxjuvamp;iov, ysvvmfisvov iv xy xaxd (var. gsxd')nbsp;xdg quot;Alnstg Falaxia nlsiGxov, 'd inv/aqimg 30nbsp;SavxóvLOV, snavvfimg xy ysvvaGy avxo 2av-xoviói %dqtf ioixbg difivamp;im xxs. 26; ((A^qó-xovov) nlsiGxov ós iv Kannaóoxia ysvvaxainbsp;xal Falaxia xy xaxd 'Aoiav, xal iv Psqanólsinbsp;xy xaxd xyv Évqiav. 28; (Sxoi%dg) ysvvaxainbsp;fisv iv xaig xaxd Falaxiav vyGoïg, avxixqvnbsp;MaGGaliag, xalovfiévaig FéXovjaGiv, oOsv xalnbsp;xyv inavvfiiav sGpjxs. 46; KalovGi óé xivsgnbsp;nyyavov dyqiov xal xb iv xy Kannaóoxia,nbsp;xal xb iv xy xaxd xyv 'Aoiav Falaxia Isyó- 40nbsp;fisvov fimlv. 61; Kvfitvov xb ygsqov . . .nbsp;epvsxai iv Falaxia xyg ’AGiag xal Kilixia xalnbsp;Taqavxivy, xal iv dlloig nlsioGi xónoig. 62;nbsp;Kvfiivov ayqiov epvsxai fisv nlsiGxov iv Av-xia xal Falaxia xyg 'AGiag xat sv Kaqiyóóvinbsp;xyg LGnaviag. 150; ('Eqvamp;qóóavov) qi^a ósnbsp;sGxiv iqvamp;qd, j3ag)ixy' y fisvxtg dyqia, y ósnbsp;Gnaqxy, dg iv Ta^iavy xyg Falaxiag xalnbsp;'Pa^svvy xyg 'Ixaliag. Plin. n. h. 5,95; Ly-caonia, qua parte Galatiae contermina est. 50nbsp;. . . Ide in confinio Galatiae et Cappadociae.nbsp;145; Phrygia Troadi superiecta populisquenbsp;a promunturio Lecto ad llumen Ecboleumnbsp;praedictis septentrionali sui parte Galatiae |
Gala-ta
|
contermina. 146: Simul dicendum videtur et de Galatia, quae superposita agros ma-iore ex parte Phrygiae tenet caputque quondam eius Gordium. Qui partem earn inse-dere Gallorum Tolistobogi et Voturi et Am-bitouti vocantur, qui Maeoniae et Papbla-goniae regionem Trogmi. Praetenditur Cappadocia a septentrione et solis ortu, cuiusnbsp;uberrimam partem ocoupavere Tectosagesnbsp;10 ac Toutobodiaci. Et gentes quidem hae.nbsp;Populi vero ac tetrarchiae omnes numeronbsp;CXCV. Oppida Tectosagum Ancyra, Trog-fnorum Taviuin, Tolistobogiorum Pisinuus.nbsp;147: Praeter hos celebres Actalenses, Alas-senses, Comenses, Didienses, Hierorenses,nbsp;Lystreni, Neapolitani, Oeandenses, Seleucen-ses, Sebasteni, Timoniacenses, Thebaseni.nbsp;Attingit Galatia et Pamphyliae Cabaliamnbsp;et Milyas qui circa Barim sunt et Cyllani-20 cum et Oroandicum Pisidiae tractum, itemnbsp;Lycaoniae partem Obizenen. Plumina suntnbsp;in ea praeter iam dicta Saggarium et Gallus, a quo nomen traxere Matris deum sa-cerdotes. 141): Hieros, qui Bithyniam etnbsp;Galatiam disterminat. 6, 5: Gens Paphla-gonia, quam Pylaemeniam aliqui dixeruntnbsp;inclusam a tergo Galatia. 215: Quartonbsp;subiacent circulo . . . Galatia q. s. 8, 158:nbsp;Phylarchus refert Centaretum e Galatis innbsp;80 proelio occiso Antiocho potitum equo eiusnbsp;conscendisse ovantem, at ilium indignationenbsp;accensum domitis frenis, ne regi posset,nbsp;praecijoitem in abrupta isse exanimatumquenbsp;una. 9,141: Coccum Galatiae rubens gra-num. 14,80: (Yinum) Psithium et melam-psithium passi genera sunt suo sapore, nonnbsp;vini, Scybelites vero mulsi in Galatia na-scen's, et Aluntium in Sicilia. 15,31: Suisnbsp;herbis componunt inter Cappadociam etnbsp;*0 Galatiam quod Selgitioum vocant, nervisnbsp;admodum utile, sicut in Italia Iguini. 16,nbsp;32: (Coccum) gignitur et in Galatia, Africa,nbsp;Pisidia, Cilicia, pessimum in Sardinia. 22,nbsp;3: lam vero infici vestes scimus admirabilinbsp;fuco, atque ut sileamus Galatiae, Africae,nbsp;Lusitaniae e granis coccum imperatoriis di-catum paludamentis, Transalpina Gallianbsp;herbis Tyria atque conchylia tinguit etnbsp;Ottmis alios colores. 25, 35: Apollinarisnbsp;(hyoscyamos) . . . plura eius genera: unumnbsp;nigrum semine, floribus paene purpureis,nbsp;spinosum. (Talis nascitur in Galatia). 157:nbsp;Optumae Daspetiacae e Galatia, mox Cre-ticae, sed plurimae in Colchide iuxta Pha-sin amnem et ubicumque in aquosis. 32, |
27: (Polliculi castorei) efficacissimi e Ponto Galatiaque, mox Africa. 37,84: (Paederosnbsp;gemma) nasci dicitur in Aegypto et in Arabia, et vilissima in Ponto, item in Galatianbsp;ac Thaso et Cypro. 121: Principatum ame-thysti tenent Indicae, sed in Arabiae quo-que parte quae finitima Syriae Petra voca-tur et in Armenia minore et Aegypto etnbsp;Galatia reperiuntur, sordidissimae autem lonbsp;vilissimaeque in Thaso et Cypro. 173:nbsp;(Mormorion gemma) nascitur et in Tyro etnbsp;in Galatia. Xenocrates et sub Alpibus nascinbsp;tradit. losepli. h. lud. 1, 33, 9: Ot óoqv-cpÓQOi xal zo Qqamov Grfcpog, Psq^avoz rs vmÏnbsp;FaXcczc/z, SieöKevaaf.iévoi ndvzsg ag slg nóXs-fiov. 2, 16, 4: T/zsig nlovGtazsqoz Falarmvnbsp;(Gallier), ieivqóxtqoi Feqqavav, ’Ellrivav Gvvezézsqoi.....Alla fir^v sl' ys rivccg sig anóozaGn’ cócpsiXov aq)OQfial q-eyaXat zraQo'^v- 20 VSLV, fidXmra FctXdzagnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;zovg ovzag ézcb trig (pvGecog nbsp;nbsp;nbsp;£§ dvazoX^g fisv valg quot;AXneGi, ztqbg dqura ês ’Prjva zroza/zcö, fiBGrjfi^Qi-voig ös roïg UvQrjvaloig oqeGiv, mxs-avw ö's nqbg ênG^aig. 7, 4, 2: FXq'o (?« zov-rav zmv yqóvoiv, èv oig OveGnaGiavbg fisvnbsp;jtsql ’AXs^dvSqsiap ijv, Tizog Ss zy zamp;v Fsqo-GoXvfjLMV TCQoGydqeve TtoXioQKiq, noXv fiÉQognbsp;Feqjxavamp;v srivTjamp;y nqbg anóozaGiv, oig ralnbsp;FaXazmv ot nXyatov Gvq.rpQOvyGavxsg %oivy 3onbsp;fisydXag êXnldag avzoïg Gvvéamp;eGav ag xal rygnbsp;Fcofiatmv aTCaXXa^ó/ievoi bsGitorstag. . . . Ila-Giv OVV èmamp;dg zotg nsql zyv FccXaziav zd'^xvnbsp;tyv nqoGyxovGav AofXiziavóg, wg iiyö' avamp;ignbsp;dv nozB qaêtcog ezi rccxBi zaqa^amp;yvac, Xa/i-nqbg xal neqL^XBmog èni xqBlzzoGi (iBV zrjgnbsp;yXtxtag ztqBnovGi Ss tw natql xazoqd’éfiaGivnbsp;slg zyv'Pcofiyv avé^ev^sv. ant. 1,6,1: Tongnbsp;fiBv yaq vvv ’EXXyvav FaXdzag xaXou-fiBvovg, Fo^aqszg Sb XByofiévovg Fo^dqyg 40nbsp;k'xziGe. Statius silv. 1, 4, 76: Hunc Galatianbsp;vigens ausa est incessere bello. Tac. a. 13,nbsp;35: Habiti per Galatiam Cappadoeiamquenbsp;dilectus, adiectaque ex Germania legio cumnbsp;equitibus alariis et peditatu cohortium. 15nbsp;6 fa. 62): Pontica et Galatarum Cappado-cumque auxilia. Jiist. 2,9: Galatiam acnbsp;Pamphyliam provincias Calpurnio Asprenatinbsp;regendas Galba permiserat. Plutarch, (heinbsp;disem FaXazai und KsXzoi synonym wie hei .’lonbsp;Strahon und hei Pausanias) Bomul. 16:nbsp;KXavSzm MaqxsXXm, Bqitoydqzov xqazyGavzinbsp;FaXazamp;v puCiXscog. Camill. li:’’Ays, Méqxsnbsp;KaïëixiSj leye nqbg zovg dqjpvzag bwamp;bv bX- [Gala-ICJ |
Gala-ta
|
Hmv oXlyov y^QÓvov raldtag TtQoodé^eoamp;ai. 15 (c. a. 300 a. Chr., nicht 390, wie Plut.nbsp;will, d’Arh.): Oi óh FaXarai, xov Kelrixovnbsp;yévovg oyvsg, vno TcXijamp;ovg Xs'yovrai. rrjv ai-rmv anoXiTtovTsg, oix ovOav avmQKfj TQÉ(psivnbsp;anavxag, inl yrjgnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;êré^ag bqjxriSai' yvqiaSeg dl noXXal ysvóysvoi véav avdqmv Kal yaxifiov, k'xi dè nXsCovg naCóav «cl yv-vaiy.av uyovrsg, ot ylv ênl xbv jSóqsiov rajtaa-10 vov VTCSQ^aXóvxsg xd Pinaicc bqrj Qvijvai Kalnbsp;xd eO^axa xfjg EvqÓTtTjg KaxaOysïv, ot dl ye-xa^v IIvQQ^vrjg oqovg Kal x5)v’'AX'its(av tdqv-amp;evxsg èyyvg Hevóvav Kal KeXxoqtcov Kaxoi-Kstv yqóvov noXvv' orpl dl oi'vov yevodysvoxnbsp;xóxs Ttqmxov ’IxaXtag dtaKoyiaamp;évrog ovtmgnbsp;aqa amp;avyaGai xd Ttóya Kal Ttqdg xrjv xaivó-XTjxa xfjg Tjdovfjg eKg}Q0vsg yevéaamp;ai itdvxsg,nbsp;amp;GX£ aqdysvoi xd ojtXa Kal yevsag dvaXajSóv-xeg inl rdg ’'AXneig cpéqeGamp;ax nal ^rjxeïv sksl-20 vrjv xijv yfjv, lij xoiovxov KaqTtdv dvadidcoGi,nbsp;xfiv d’ dXXtjv aKaqnov riyüGamp;ai Kal dvijyeqov.nbsp;d d’ siGayaydv xov oivov nqog adxovg Kalnbsp;Ttaqo^vvag ènl XTjv ’IxaXtav ydXiGxa Kal nqSi-xog Aqqcov Xéysxai yevsGamp;ai TvQQrjvóg. . . .nbsp;‘‘E^ÈXins xrjv êavxov' xal xcvamp;óysvog xd xcövnbsp;PaXarmv ^ksv slg avrovg Kal Kaamp;xj'yqGaxo xfjgnbsp;sig xrjv ’IxaXtav Gxqaxetag. 16: Ot d’ èy^a-Xóvxsg svamp;fig eKqdxovv xfjg ycóqag oGrjv xdnbsp;naXaidv ot TvqqxjvoI Kaxet^ov, and xcöv ’AX-80 itstav in aycpoxéqag Kaamp;rjKOvGav xdg d^aXaG-Gag. . . . UaGa d’ sGxl d£vdqólt;pvxog aCxrj Kalnbsp;¦d'qéyyaGiv £t!(3oTog Kal Kaxdqqvxog noxayoïg.nbsp;Kal TtólEig EiJJEi' OKXa)Katd£Ka KaXdg stoft y£~nbsp;ydXag Kal Kax£GK£vaGy£vag nqóg x£ yqrjya-xiGydv iqyaxiKcög Kal nqdg dtaixav navrjyv-qiKamp;g, dg ot PaXdxai to-ug Tvqqrjvovg ix^a-X6vx£g avxol KaxiGyav. «Uk xavxa ylv inqdyamp;rjnbsp;Gvyvm XLvi yqóvcy nQ6z£Qov. 17; Ot dl Fa-Xdxat xóxE nqdg nóXiv Tvqqrjvtda KXovGiovnbsp;40 Gxqax£VGavx£g inoXióqKovv. ot dl KXovGivoinbsp;KaxacpvyóvxEg ènl xohg 'Pwyatovg rjxrqGavxonbsp;nqeG^Eig naq avxüv Kal yqdyyaxa nqdg xovgnbsp;jfaq^dqovg. . . . Tovxovg {^a^tcav xq£Ïg dv-dpag) êdé^avxo ylv ot FaXdxai tpdavamp;qcanmgnbsp;did xd xfjg Péyqg dvoya, Kal navGayEvoi xfjgnbsp;nqdg xd XElyrj ydpjg £ig Xóyovg GvvfjXamp;ov.nbsp;nvvamp;avoyévcov d' avxamp;v, d xi naamp;óvxEg vndnbsp;KXovgïvcov fjKoiEv ènl xrjv nóXiv, ycXdGag dnbsp;^aGiXEdg xcöv FaXaxcöv Bqévvog' ^AdiKovGivnbsp;60 rjyag sgcij ' KXovgivoi yfjv xal ycóqav dXiyrjvnbsp;y£y y£G}qy£Ïv dvvdy£voi, noXXrjv dl KuxèyEivnbsp;d^iovvxEg Kal yfj y£xadidóvx£g rjyiv ^évoignbsp;ovGi Kaï noXXoig Kal nèvrjGi. xavxa d’ dqanbsp;Kal dyag rjdiKOVv, co Pcoyaïot, nqóxcqov ylvnbsp;[Cala-tamp;, Pint.] |
’AX^avol Kal (Pidrjvaiai Kal Aqd£axai, vvv dl OvrjiOL Kal Kanrjvaxai 5t«t noXXol Sgt;aXt-Gkcov Kal OvoXovGkcov' ècp’ ovg iyEÏg Gxqa-X£VOVX£g, idv yfj y£xadidS)Giv dyiv xmv dya-amp;amp;V, a.vdqanodt^£Gamp;£ Kal XerjXaxEixE Kal xaxa-GKdnx£X£ xdg nóXctg avxamp;v, ovdlv ovdl dyEÏgnbsp;y£ d£ivdv ovdl ddiKov noiovvxEg, dXXd xünbsp;nqeG^vxdxco xamp;v vóycov «HoA.ovO'O'Ovrïg, ognbsp;Tw KqELXXovi xd xamp;v rjxxóvcov dtdcoGiv dqyó-y£vog and xov amp;£OV Kal xeXevxamp;v Etg xd amp;rjqla. lonbsp;scat ydq xovxoig Ik cpvGccog ïvEGxi xd ^rjXEivnbsp;nXéov £%£iv xd Kqctxxova xamp;v vnodEEGxéqarv.nbsp;KXovGivovg d£ navGaGamp;E noXwqxovyévovgnbsp;oiKXEiqovxEg, tag yrj Kal FaXérag didamp;^rjxcnbsp;yqrjGxovg Kal cpiXoiKxiqyovag y£véGamp;ai xoïgnbsp;vnd Pcoyalcov adiKovyèvoig. . . . Eig xamp;v 0a-ptcov, Kóivxog Ay^ovGxog, innov ’dycov è^rjXa-G£v avxtog avdql y£ydXm Kal KaXm FaXdxynbsp;noXd nqoïnn£vovxi xamp;v üXXcov. . . . ’Slg d’ èni-KqaxrjGag xy ydyy Kal Kaxa^aXcav IgkvXeve wnbsp;xdv dvamp;qconov, yvcoqiGag d Bqévvog avxdvnbsp;ènEyaqxvqaxo amp;£ovg, rag naqd xd Koivd Kalnbsp;vEvoyiGyéva naGiv dvamp;qcónoig oGta Kal dt-Kaïa nq£G^£vxov ylv rjKOvxog, noXéyia dlnbsp;EiqyaGyévov. KaxanavGag dl xrjv ydyrjv av-XLKa KXovGivovg ylv cid yaiqciv, ènl dl xfjvnbsp;Póyrjv xdv Gxqaxdv rjy£v. oi ^ovXóyEvog dlnbsp;dó^ai xfjv ddiKcav «motg cÓGnEq aGyévotg y£-yovévai Kal dEoyévoig nqocpa.G£cog, £n£yrp£vnbsp;£|«tTröv Èrtl xcycaqicx xdv ctrd^a xal nqofjy£v 30nbsp;aya GyoXaicog. (c. 18: KeXxoI . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20; Mcxd dl xfjv ydyrjv èKEivrjv el ylv £v9vg ènrjKoXov-Q'rjGav ot FaXdxai xoig cpEvyovGiv, ovdlv dv Ikamp;XvGe xfjv Pamp;yrjv dqdrjv dvaiqEamp;fjvat, Kalnbsp;navxEg dnoXÉGamp;ac xovg iv avxfj KaxaXEicpamp;Év-xag' xoGovxov ot cpEvyovxEg ivEiqyd^ovxo dEÏyanbsp;xoïg vnodEyoyévoig, Kal xoGavxrjg ndXcv èv-EniynXavxo xaqayfjg xkI naqacpqoGvvrjg. vvvlnbsp;d’ ccniGxta xov yEyéamp;ovg ot ^aq^aqoi xfjg vi-Ktjg Kal nqdg Evndamp;Eiav ek xov nsqiyaqovg 40nbsp;aya xal VEyyGEig xamp;v ealraxotrav iv xm Gxqa-xonédca yqrjydxcov xqanóyEvoi, Tra ysv ex-ntnxovn xfjg nóXECog dyXco qaGxcavrjv cpvyfjgnbsp;naqEGyov, IXniGai d’ ïxi xal naqaGKEvamp;GaGQ'ainbsp;xoïg inoyévovGi. 22: Tqtxrj d and xfjg ya-yrjg fjyéqa naqfjv d Bqévvog dycov ènl xfjvnbsp;nóXtv xd GxqaxEvya' rai xag xe nvXag ciqüvnbsp;avECoyyévag Kal xd xEiytj cpvXaKoov l'qrjya,nbsp;nqamp;xov ylv l'dEiGEV Evédqav Kal dóXov, ani-Gxamp;v oixto navxdnaGiv anEiqrjKÉvai xohg 'Pra- 6onbsp;yaCovg. ènEl d’ è'yvco xd dXrjamp;ég, ECGEXaGagnbsp;did xfjg KoXXtvrjg nvXrjg eiXs xfjv 'PcSytjvnbsp;è'^fjKovxa Kal xqiaKOGicav èxamp;v nXeiova ^qayvnbsp;yqóvov and xfjg xrtffErag l'yovGav, eÏ xm niGxdv |
Gala-ta
|
aTtoScó^sGamp;ai rivet ramp;v ^QÓveov catQi^siav, olg xal rteQi vetotéqmv allav ci(i(pi0^7}vtj6iv i;nbsp;Gvy^vGig êxs/vfj jtk^sö^e. rov /rsvroi nct'd'ovgnbsp;ctvtov xal rrjg aXcÓGecog êoixsv afivÓQa tignbsp;Evamp;vg slg rtjv ^ElXdSanbsp;nbsp;nbsp;nbsp;óieXamp;elv. Hqu- xXeiörig yciQ 6 Uovrixbg ov jtolv tamp;v j^QOvav èxeivav anoXeinófisvog êv tij nsQi ipvirig Gvy-yQa^^arï cpiqGiv anb f^g eGrcé^ag Xóyov xara-gjeIv, wg GtQarbg £§ ’TnsQ^OQèav sXamp;mvnbsp;10 e^coamp;ev yQ-^xoi nóXiv 'EXXrjvida 'Pó^irjv, sxilnbsp;nov xatipx'tjfiévrjv nsQi rijv fisydXriv amp;aXaG-Gav. ovx av ovv amp;avndGaLfii irvamp;döt] v.ainbsp;nXaGfiatiav ovra rbv ^HQaxXeCS'ijv aX'i]amp;8inbsp;Xóyea xm neQi rrjg ciXaGsmg inixoiindGai rovgnbsp;’TneQ^OQSOvg xal x^v ^eydXrjV amp;dXaGGav.nbsp;’AqiGxoxiXrig Ss 6 (piXÓGotpog xb ^sv aXmvainbsp;xfjv nóXiv VTib KsXtamp;v dxQi^ag êrjXóg sGxivnbsp;dx-rjxocóg, xbv ds GmGavxa Asvxiov slvaL epr]-Giv' jjv ds Mdgxog, ov Asvxiog, o KdjxiXXog.nbsp;20 (xAlè xavxa fisv sixaGficp XsXsxxai. xaraG^covnbsp;Ss xrjv ^Plt;ófii]v 6 Bqévvog xm fisv KanixaXimnbsp;(pQovqdv TtsQisGxrjGSv, avxbg ds xaxa^aiveovnbsp;dl’ dyoqag iamp;avfia^e xovg Ttqoxaamp;ijfiévovg av-dqag êv xoGfico xal Giajufj amp;scófisvog, ag ovS'nbsp;iTts^avsGxxjGav inióvxcov TtoXsfiimv ovx otl^ivnbsp;xj y^qóav ergstpav, aXXd qa-amp;vfi03g xal aSswgnbsp;iyxsxXijxsvoi xoig GxintaGiv, oSj sipsgov, xalnbsp;TtqoG^XsTtovxsg a.XX'^Xoig xjGv^a^ov. rjv ovvnbsp;^aviia xoïg EaXaraig nqbg xrjv dxoniav, xalnbsp;so TtoXvv yqóvov oxvovvxsg axjjaGamp;ai xal nqoG-sX'amp;sïv mg xqsixxoGi ditjxcóqovv. êTXsl de xoX-g-rjCag xtg £§ avxwv iyyvg naqsGxx] PlansiQianbsp;Mdqxa xal TCQOGayaymv xfjv %siQa nqaagnbsp;xjipaxo xov yeveiov xal xaxTjys xfiv vxci^vrjvnbsp;/Saamp;stav ovGav, o p.sv Tlansiqiog xy ^axxiiqianbsp;xxjv xstpaXrjv avxov -jtaxd^ag Gvvsxqi^sv, o dsnbsp;^dq^aqog GnaGdfxsvog xriv [idxatqav catexxsi-vsv sxsïvov. sx de xovxov xal xovg XoiTtohgnbsp;Kv'ijqovv nqoGnsGÓvxeg, xal xmv aXXav oGoïgnbsp;•10 ênixvyoisv disiqmvxo, xal xdg olxiag ênoqamp;ovvnbsp;Èqo’ '^fisqag xoXXdg ayovxeg xal (péqovxsg, eixanbsp;xaxeni^nqaGav xal xaxsGxaTtxov oqyiSójxsvoinbsp;xoig eypvoi xb KanixmXiovj bxi xaXovvxavnbsp;avxmv ov^ VTtxjxovov^ aXXa xai xtqoG^aXXovGinbsp;nXrjydg e'doGav anb xov diaxsixiGfiaxog d/xv-vó/xsvoi. did xavxa fiev ovv èkvixi^vavxo xijvnbsp;nóXiv xal Ttqoadiéqid’Siqav xohg dliGxo^isvovg,nbsp;ófiotcog pi'sv uvdqag xal yvvaïxag, b^oimg denbsp;nqsGpvxag xal naïdag. 23: Tx)g ds nokioq-50 xiag fixjxog kafijSavovGf/g sniGixiG^ov xoïg Pa-kdxaig edsi' xal dislóvxsg êavxovg oï jx'sv xmnbsp;§aGiXsl Ttaqa^svovxeg iipqovqovv xo Kanixm-liof, 01 d's xxiv quot;jimqav Tteqiïovxsg slsïjkaxovvnbsp;nal xdg xmfiag STtóqamp;ovv nqoGninxovxsg, oi^nbsp;ojiov ndvxsg, dlloi d’ cllij xa%-' Tjyefxoviagnbsp;xal Gvvxdyfiaxa, xm jxsya ipqovsïv inb xmvnbsp;evxvyrjixdxmv xal dsdiévai fixjdev dnoGxidvd-ixsvoi. xb ds TtleïGxov aêixmv xal fidliGxanbsp;Gvvxsxayfxévov èy^mgsi nqbg xxjv Aqdsaxmvnbsp;Ttóliv (dann KsXxmv zweimal). 27: Toiavxanbsp;xov l^aGiXsmg diaXsjramp;svxog vnsGxrjGav oi Pa-Xaxai TXqoamp;Vfimg, xal nsql ^sGag vvxxag sni-^avxsg afia noXXol xrig nsxqag syrngovv dvmnbsp;fisxa Gimixrjg, sfiipvóprsvoi xoïg y^mqwig dno- lonbsp;TÓftofg ovGi xal xaXsnoïg, oi urjv dXXd pLaXXovnbsp;1) nqoGedoxTjamp;'t] nsiqmfisvmv avxmv nqoGiSfis-voig xai xvaqeixovGiv, mars xovg itqmxovgnbsp;difJa^svovg xmv dxqmv xal diaGxsvaGafisvovgnbsp;oGov ovii x^d-t] xov nqoxeixiGfiaxog dnxsG'd-ainbsp;xal xoïg (pvXa^iv snixsiqsïv xoijxmfiévoig’nbsp;xjGamp;sxó ydq ovx avamp;qmjcog ovte xvmv. dXXdnbsp;Xijvsg TjGav ïsqol nsql xbv vemv xyg quot;Hqagnbsp;xqsq}ófievot xbv dXXov xqóvov dcpamp;óvmg, xóxenbsp;d's xmv Giximv xjd-t] yXiGiqmg xal fto'lig avxoïg 20nbsp;diaqxovvxmv dfieXovfxevoi xaxmg snqaxxov.nbsp;sGxi fiev OVV xal q)vGei nqbg aiGd-xiGiv o^-unbsp;xal tpoipodssg xb fraov' êxsïvoi d's xal did Xi-(i'ov dyqvnvtjxixol xal amp;oqv^mdsig ysyovóxegnbsp;rayv xfjv ’êipodov yGamp;ovxo xmv PaXaxmv, xalnbsp;fiexd dqófiov xal xXayyfjg cpsqófisvoi nqbgnbsp;avxovg snr\ysiqav anavxag, xjdfj xal xmv j^aq-^dqmv did xb fir; Xavamp;dveiv dcpsidovvxmvnbsp;amp;oqv^ov xal ^laióxsqov ênixiamp;eiiévmv. aqnd-Gavxsg ovv inb Gnovdfjg m xig sxaGxog onXm 30nbsp;nqoGsxvy%avev, êx xov naqovxog s^o'tjamp;ovv.nbsp;ndvxmv d's nqmxog MdXXiog, dvxjq vnaxixog,nbsp;xó xs Gm(ia qmfiaXs'og xal (pqovr^q.axi tpvxfjgnbsp;sni(pavrig.f unavxrjGag dvG'iv Ojiov xmv noXs-piimv xov fi'sv sipamp;aGs diyqfiévov xonida xmnbsp;^icpsi xTjv de'^idv dnoxoipag, xbv d's xm amp;vqemnbsp;naxd^ag sig xb nqÓGmnov smGev oniGm xaxdnbsp;T-fjj nkxqag. êniGxdg d's xm xslyei fisxd xmvnbsp;Gvvdqajxóvxmv xal ysvo/iévmv neql avrbv dn-sGxqsips xovg aXXovg, ovxs noXXovg dvm yevo- 40nbsp;fiévovg ovxs nqd^avxdg xi rijg xóXfirjg d^iov. |
(c. 28—30. 36. 40. 41 wider KsXxoi, ober 41 ex. PaXaxixbg nóXsfxog.) Fab. Max. 2;nbsp;Bia Gvfi^aXmv xoïg PaXdxaig fid%rj xal xqa-xriGag. Acmïl. Paul. 6: (Aiyvsg) fisfiiyfiévoinbsp;PaXdxaig xal xoïg naqaXioig 'l^rjqmv. 9; Mn-sxCvsi d's xal PaXdxag xovg nsql xbv ’'iGxqovnbsp;mxxifxsvovg ^ BaGxsqvai xaXovvxai^ Gxqaxbvnbsp;ïnnóxxjv xal ^dxifiov, 'iXXvqiovg xs did Psv-amp;WV xov ^aGiXsmg naqsxdXst Gvveipdij^aGamp;ai 50nbsp;xov noXsfiov. xai Xóyog xaxsGysVf mg xmvnbsp;jSaqjSaqmv fiiGamp;w nsnsiGfiévmv in’ avxov didnbsp;xxjg xdxm PaXaxiag naqd xbv ’AdqCav ifx^aXsïvnbsp;sig xr}v IxaXiav. 50; O-u ydq fxóvov dnsns/iips [Gala-ta, Plut.] |
Gala-ta
|
Tovg Faldtag tpevsdfisvog. Ifarcell.l: (Toïg róts TCQCorsvovGi 'Pcoftatov), oï . . . , aKftd-^ovtsg ds raXdrcug vnsQ ccvrijg IraXiag ino-Xsfcovv. 3 (am Lwius): ’Ensl ds rov nQm-rov rSgt;v Klt;xQ’j(rjSovl(av noXsfimv srsi ësvtêQmnbsp;Kal sIkoOxw GvvaiqsQsvrog ciQxal ndXiv FaXa-tiKamp;v ayévsav êisês^ovro rrjv 'Pcó/tfjv, os dsnbsp;rrjv drcaXTCSsav vsfiófisvoi f^g ’IraXtag quot;IvGOfi-^Qsg, KsXrixbv samp;vog, fisydXoi xal xaamp;’ sav-10 robg óvrsg dvvdjtsig sxdXovv xal jtstSTtSfi-rtovro FaXaxamp;v xovg jXLOamp;ov atQaxsvojiévovg,nbsp;oï Faiodxai xaXovvxai, amp;av^aaxbv fisv sdóxsinbsp;xai xvxtjg dyaamp;ijg ysvsGamp;ai xb fxrj Gvyyga-(pfivas xbv KsXxixbv sig xb avxb xm yli^vxmnbsp;nóXs/xop, «11’ cóonsQ sq}sdQSsav slXfjlt;póxag xovgnbsp;FaXdxag, o^amp;ag xal dixascog dx^SfxijGavxagnbsp;fiaxo/rsvav sxsivmv, ovxm xóxs drj xosg vsvs-xrjxÓGiv snaTtodvsGamp;ai xal TiQOxaXsiGamp;ai Gyo-Xxjv dyovxag' ov foijv «lla ^syav xj xs %a)Qanbsp;20 xtaQsïxs (pó^ov did x^v ysixviaGsv op.ÓQagt; xalnbsp;xtQOGoixm TtoXsfim GvvoLGop.svoig xal xb na-Xaibv «^tcofta xSgt;v FaXaxcóP, 01)5 yidXiGxa Fm-(laioi dsïGai doxovGiv, axs drj xal xrjv nóXspnbsp;‘ÓTt’ avxmv d7C0§aXópxsg, £| sxsivov ds xalnbsp;amp;S11SVO1 vófxop axsXsïg slpai GxQaxsiag xovgnbsp;[sQsag, nXrjP si jirj FaXaxixbg TtdXsp snsXamp;os TtóXsfiog____BaQ^aQixbv (isv ovd'sv ovd’ sxspvXov èmxrjdsvopxsg, «ll’ Mg s'vi jxdXiGxa xasg dó-^aig ’EXXrjvtxmg diaxsip^spot xal TtQamg rXQbg 30 xd amp;sia, xóxs xov noXsfiov GVjxnsGÓPXog rjvay-xaGamp;rjGav sl^ai Xoyioig xlgIp sx xamp;p 2d^vl-Isimv dvo fisv quot;EiXrjvag, dvdqa xal yvvaïxa,nbsp;dvo ds Faldxag ófiotmg £i' xfj xaXovjisvrj j3ompnbsp;ayoQa xaxoQV^ai ^wpxag, oig sxi xal vvp ivnbsp;xm Nosfi^Qim jirjvl dQmGip EXlrjGi xal FaXd-xaig dnoQQrjXOvg xal aamp;sdxovg isQOVQyiag.nbsp;6: EXsxamp;rj psv ovv Mg noXXd Gvfi^axsxd xmvnbsp;FaXaxmv [XsyóvxmvJ xal xxjg ^ovXrjg siQXjpaianbsp;^ovXofisprjg b MdQxsXXog s^sx^d^ws xbp drj-40 fxov STtl xbv TxóXsfjiov. 7: Ev xovxm ds xax-idmv 6 xmv FaXaxmv ^aGiXsvg xal xsxfifjQa-(isvog anb xmv Gvji^óXmv aQyovxa xovxovnbsp;sivai, TtoXv TXQO xmv aXXmv i^sXdGag xbv in-Ttov vntjvxiaGsv, Sfia xrj lt;pmvy TCQOxXrjxsxbvnbsp;STtaXaXd^mv xal xb dÓQv xqadaivmv, avrjQnbsp;fxsysamp;ss xs Gmjiaxog s'^oyog FaXaxmv xal nav-onXia sv d^yvQm xal %QvGm xal ^aspaïg jcatnbsp;TcaGi xcoixiXfiaGiv, mGnsQ dGXQaitrj, dsacpsQmvnbsp;GxiX^ovGy. . . . (MdQxsXXog) mQfixjGsv snl xbvnbsp;50 dvdga, xal xm dÓQaxi diaxóspag xbv 'd'cÓQaxanbsp;xai GvvsnsqsiGag xrj QVjxy rov itxtxov ^mvra /.isvnbsp;avxbv TtsQisxQS'ips, dsvrégav ds xal XQLxrjvnbsp;nXtjyrjv svslg svamp;vg ansxxssvsv.... Tmv onXmvnbsp;xov vsx^ov xaig %sqgIv sspatpdfisvog. . . . Os- [Gala-ta, Plut.] |
QSXQis Zsv, jxaqxvQOjiai Gs Fmjuaimv xqixog dgymv aQyovxa xal ^aGiXsa GxQaxrjybg idianbsp;%siqI xóvds xbv dvdQa xaxsQyaGdjisvog xalnbsp;xxsLvag Goi xaamp;iSQOVv ra nqmxa xal xdXXiGxanbsp;xmv XacpvQmv. . . . Ex xovxov GvvsfiiGyov otnbsp;innsig ov diaxsxQijisvoig xoig mnsvGiv, «llanbsp;xal TCQog xovg ns^ovg ofiov 7t^oGlt;psQOfisvovgnbsp;(laiófisvoi, xal vixmGi vixrjv idsa xs xal XQÓnmnbsp;TCSQixxrjv xal rta^ddo^ov' innsïg ydQ mnsïg xalnbsp;TCs^ovg djia xoGovxos xoGovxovg ovrs txqÓxsqov 10nbsp;ovxs ÜGxs^ov vixijGai Isyovxai. xxsCvag ds xovgnbsp;nlsiGxovg xal xoaxrjGag onlmv xal iQXjjidxmvnbsp;STCavijlamp;s Jipóg xbv Gwagyavra (loyamp;rjgmg no-Xsfiovvxa Kslxoïg jxsgl nóliv jisyiGxijv xal nolv-avamp;gmTCoxdxrjv xmv FaXaxsxmv. Msdiólavov xa-Isïxai, ... 8: WtjspsGafisvrjg ds rijg GvyxXrjXovnbsp;jióvm MagxsXlm amp;Qia(i^ov ssGrjXavvs xrj fi'svnbsp;dXXy XajiTXQÓxrjXi xal TtXovrm xal Xaqjvgoïgnbsp;xal GmfiaGiv VTtSQtpvsGiv aiyfiaXmxmv sv óXi-yoig amp;avfxaGxóg, rjdiGxov (ÏÈ ndvxmv amp;sajia 20nbsp;xal xaivóxaxov S7ridsixvvjA.svog avxbv xojiC-^ovxa xm amp;sm xfjv xov fiag^dgov navortXiav. . . .(’Avrjvsyxs GxvXa) MdgxsXXog dnb Bgixo-(idgrov, ^aGiXémg FaXaxmv. Gat. mai. 17; O ds Ai^iog avxójjsoXov slvaL (prjGs FaXdxrjv xbv o.vaLQsO'Svxa. Tit. 18: E ds Ai^iog svnbsp;Xóym Kdxmvog avxov ysygdqiamp;as (prjGÏv, mgnbsp;FaXdxrjv avxójioXov sXamp;óvxa (xsxd itaLdmv xalnbsp;yvvaixbg stxI xdg S'vgag ds^d/xsvog sig xb Gvfi-nÓGtov ó Asvxiog dnéxxsivsv idia ysigl xm sonbsp;sgmjxsvm yagi^ójisvog. PyrrJi. 22: 'üg J7to-Xsjiaïog ó Ksgavvbg ccTtóXmXs GvfinsGmv Fa-Xdxatg jisxd xfjg dvvdjismg. 26: Kal xtvmvnbsp;FaXaxmv avxm rtgoGysvojisvmv svs^aXov signbsp;Maxsdoviav Avxsyóvov xov Atjfirjxgiov jSaGi-Xsvovxog mg dgrtayy xal XsrjXaGia 2Qijlt;3Óiisvog. . . . Oi ds snl xrjg ovgayCag xov Avnyóvov xsxayjJLÉvoi FaXdxai, Gvxvol xb rtX'^amp;og ovxsg,nbsp;rmsGxrjGav svQmGxmg' xal xagxsgag jxdxtjg ys-vojisvtjg xovxmv jisv oi nXsïGxos xaxsxÓTXtjGav, 4onbsp;oi ds xmv sXsspdvxmv Xjysfióvsg syxaxaXafi^a-vófisvoi nagsdmxav savxovg xal xd amp;rjQianbsp;Ttdvxa... .’O ds Fivggog sv sixv^’^jiaGt xoGov-xoig jisyiGxov avxm ngbg dó^av oiojisvog dsa-Ttsngaxamp;ai xb rtsgl xohg FaXaxag xd xdXXiGxanbsp;xal XafiTVgóxaxa xmv Xaqovgmv avéamp;tjxsv signbsp;xb isQOV xrjg ’Ixmvidog ’Aamp;rjvag, xóds xb sXs-ysïov STXiygdtftag' Tovg amp;vgsovg b MoXoGabgnbsp;’Ixmvidi dmgov Aamp;dva | Flvggog dnb amp;gaGsmvnbsp;sxQSfiaGsv FaXaxav, \ navxa xbv ’Avnyóvov 50nbsp;xaamp;sXmv Gtgaxóv' 00 jisya amp;avjia' [ aixfifjxalnbsp;xal VVV xal Jta^iog Aiaxidai. . . . Tmv ds Ai-yaimv xgax'pGag xd xs dXXa xaXsnmg sxQXjGaxonbsp;xoig dvamp;gmnosg, xal (pgovgdv FaXanxrjv sv |
Gala-ta
nólsi xaxêhns xamp;v fxer’ avTOv ötQUTsvo-/xÉvcav. ot Ss raXarai yévog anXySrórarov XQyfiaxcov ovtsg snéamp;svxo tav jSaötXécov avxóamp;inbsp;^SKrjSsvfiévcav tovg xdcpovg OQVxxsiv, xai xanbsp;t^sv y^Qi^jiaxa SirjQnaGccv, xa 6’ 06xa xxQog ^§Qivnbsp;ScéQQixpav. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;28: 'o Sè naïg üxoXsjiaïog
^X(ov SiaxiXiovg FaXaxag kkI Xaóvav XoyaSag ^^sXi^ag xyv xaqjQov snsLQaxo xaxa xag afia-êctg vTtsQ^aivsiv. . . . ^Avaonavxwv öè xamp;v Fa-W Xttxamp;v xovg x^oyovg zal iTtoSVQÓvxcav ragnbsp;(Xfia^ag eig xov Txoxafióv. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30: 'O Ss
A^svg svsSqag xs noXXag Slt;psig xal xaxaXa-^cov xa XKlEJCwraro: xijg éSov nsQisxonxs xoiig FaXaxag xal xovg MoXo0Goi)g oniSamp;oxpvXa-xovvxag. 32:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(xÈv xov TcaQsiOnsseïv
xovg FaXaxag xovg Ttaq' avxov. . . . Uavxsg Kfxa xotg FaXdxaxg nQos^aXóvxeg slg txoXvvnbsp;^o^v^ov xttxsoxYjGav avxovg. . . /£lg oi FaXd-TKi xoïg txsqI avxov dvxyXdXa^av ovx ixayi'ovnbsp;20 ovSs amp;aQQaXéov, sïxaas xuQaxxoiisvav eivainbsp;XTjv (pcovrjv xal txovovvxcov. JJar.2: ’Ev^Pa-^svvy xrjg FaXaxiag. 11: Tivsg ovxsg avamp;Q(ó'nbsp;xxmv i] nóamp;sv OQjixjamp;évxsg wGrtsQ vÉcpog s^xni-Goisv FaXaxia xal ’IxaXia. . . .quot;Oooi TtQoexd-'9’tjvxo xyg ixxog quot;AXitsav FaXaxiag. 24: Toignbsp;t^vxov /xsxsné/xnsxo SXQaxmxag sx FaXaxiag.nbsp;31; E^éxxXsvGsv sig KuTXTtaSoxiav xal FaXa-xiav. 39 (a. 88 a. Ghr., aus Poseidonios,nbsp;cf Appian. h. c. 1, 61): Extnsvg ós FaXdxygnbsp;20 xo yévog y Kijj,§Qog (dfMpoxsQag yaQ isxogsi-'xcix) Xa^cov ^hpog èTXsioyXd'sv avxm. 43: 'Onbsp;KoQvovxog VTlo xamp;v oixsxamp;v sig FaXaxiav Si-ixojxiGamp;rj. Lucuïl. 5: Aayamp;v xamp;v snaQyiamp;vnbsp;onbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xyp ivxog quot;AXitecov FaXaxiav
yX^sxo TXgd^eav Snoê'éaeig fisydXcov ovx syov-Gav. 14; ’Evé^aXs óid Biamp;vviag xal FaXa-i xiag sig xyv ^aGiXixyv, sv aQ%y fi'sv svSsygnbsp;xamp;v avayxaimv, iÓGxs FaXdxag 'énsGQ'ai xqig-(xvgiovg sxaGxov èitl xamp;v mfjicov xofxi^ovxa Gi-¦‘o xov (léêiiivov.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;28: êqaxag pBV ixiTislg xal
EaXdxag, oi)g slysv, sxsXsvGsv sx nXayiov xxgoGxpsQOfiÉvovg nagaxgovsGamp;ai xaïg fiayai-Qaig xovg xovxovg. 33: 0amp;ovip xov Aov-^ovXXov xaxfjyogovvxsg Sg ino (piXaqyiag xainbsp;xptXoTxXovxiag eXxovxog xov noXsfxov xai /xo-vovov xaxsyovxog sv avxw EiXixiav^ Aoiav^nbsp;^xamp;vviaVj EaxpXayoviaVj FaXaxiav, Flovxov,nbsp;Aqfisviav, xd fxéyqi 0dGiSog, vvvi ós xai xanbsp;Ttygdvov §aGiXsia nsTXOQamp;rixóxog. 36: Svv-yXQ^ov sv xwyvy xivl xyg FaXaxiag. Gvttss. 8;nbsp;AévxXov xivog Baxidxov (lovofidyovg sv Kaxtvynbsp;xqégjovxog, av oi xcoXXol FaXdxai xal amp;qaxsgnbsp;yGav. 9 (a. u. 682 = 72 a. Ghr.): ^Hysvnbsp;STil riig ’’AXxcsig xov Gxqaxóv, oiófisvog Ssïv
VTXsq^aXóvcag avxdg sxxl xd oixsia ypqsïv, xovg /xsv sig 0gaxyv, xovg S’ sig FaXaxiav. . . .nbsp;KaGGiog o xyg nsql IldSov FaXaxiag Gxqaxy-yog symv fivqiovg. 14: ^Tnaxsvovxi S' avxianbsp;ipxjipiGdfisvoi Gxqaxsvfidxcov yysfioviavnbsp;xai l'aXaxiav syysiqiaavxsg mGnsQ sig dxqó-xxoXiv xaxsGxrjGav. . . . Kaicagog ydg sig Aov-xav noXiv sx FaXaxiag xaxa^dvxog. 16: Kai-Gag êx FaXaxiag sygacpsv avxm. 17; Tljvnbsp;ó’dXXrjv dvaXa^mv övva^iv xjTtsiysto (6 KgdG- lonbsp;Gog) TtsSy öid FaXaxiag. sSgmv ós xov ^aGiXsanbsp;Ayióxagov ndw q,sv óvxa yxjgaióv ySy, xxi-^ovxa ós véav nóXiv, STtsGxmxjjsv sinmv' '’iinbsp;^aGiXsv, SaSsxdxyg mgag oixoöojxsiv agyy.’nbsp;ysXdaag S’ 6 FaXdxyg' ^AXX’ ovö’ avxóg’ sï-Ttsv 'w aóxoxgdxog, mg óga, TXgai Xiav ênlnbsp;ndgamp;ovg sXavvsig’. . . {KgaGGog) Ss'^6q.svognbsp;avxóamp;i xov vibv yxovxa xxagd KaiGagog sxnbsp;FaXaxiag avxov xs xsxoGixyjisvov dgiGxsioignbsp;:co;i yiXiovg ixtnsïg ixxiXsxxovg dyovxa,. 25: 20nbsp;Tlaióiisvog ós xovxoig sig svGxaXy xal yv^ivanbsp;Glt;a(iaxa xamp;v FaXaxmv' xovxoig ydg samp;dggsinbsp;fjid,XiGxa, xal [lexd xovxmv sgya amp;avpaGxd Si-STxgdxxsxo. xamp;v xs ydg xovxamp;v ixtsXafi^d-vovxo, xal GvfinXsxófisvoi xovg dvSgag axibnbsp;xamp;v inxcmv smQ-ovv xy ^agvxyxi xov onXiGfiovnbsp;óvGxivyxovg óvxag, xtoXXoi ós xovg savxamp;vnbsp;dnoXsinovxsg innovg xal vxxoSvó/xsvoi xoignbsp;sxsivmv sTVTtxov sig xdg yaGxsgug' 01 ê dvs-Gxigxmv én oSvvyg, xal Gvfinaxovvxsg sv aonbsp;xavxcö xovg èni^dxag xai xovg noXsfiiovgnbsp;dvansipvgyiévovg dnsamp;vyGxov. tms^s ós xovgnbsp;FaXdxag fidXiGxa xó xs amp;dXnog xai xo óitpog,nbsp;ayicpoxsgmv dyamp;sig ovxag xxs. Sertor.3: Kifi-^gav xal Tsvxóvmv èji^s^Xyxóxav sig FaXaxiav. 4: (Fisgxiagiog) xag,iag amp;7toSsixvvxainbsp;xyg nsgl IldSov FaXaxiag. 12: Asvxiov ftèvnbsp;MdXXiov sx xyg nsgl Nag^amp;va FaXaxiag sX-amp;SÏV avxm ^oyamp;óv. 21; ^HvayxdGamp;yGav oinbsp;Gxguxyyol óiaXvamp;svxsg o (isv sig FaXaxiav 40nbsp;aTtaldEtv, UofXJtijtos ói nsgl Baxxaiovg óia-ysifidGai. Pompei. 16; {Asnióov') xyv svxbgnbsp;’AXnsmv FaXaxiav xaxsypvxa óidBgovxov Gxga-xsvyiaxi. . . . Ev ós Movxivy xyg FaXaxiagnbsp;dvxsxdamp;yxo (6 Fiofinyiog) xm Bgovxm Gvyvbvnbsp;ygóvov. 30; 'Slv ydg sóóxsi (xóvcov snagyiamp;vnbsp;fiy sqjixvsïGamp;ai xm ngoxégm vóg.m, ^gvyiag,nbsp;Avxaoviag, FaXaxiag, Kannaóoxiag, KiXixiag,nbsp;xyg avm KoXyióog, Agfisviag, aéxai ngoGsxi-^svxo fisxa Gxgaxonsómv xal óvvafjiémv, alg 50nbsp;AsvxoXXog xaxsnoXsfiyGs Miamp;giódxyv xal Ti-ygavyv. 31: EvvyXamp;ov nsgl xyv FaXaxiav.
. . . AsvxoXXog fisv sv FaXaxia óisygatgs ym-gag xyg aiyfiaXwxov xal ómgsdg dXXag oig
[Gala-ta, Plut.]
50
-ocr page 796-Gala-ta
|
ijSovlsto. 33: ^Ttc’ ixsivov (^svxov^Xov) ycc^ csqgt;yQ^6amp;(Xi SvQLav, ^OLvCxrjV, KihxCav,nbsp;Falaziav, Scocprjvriv. 48; Kaiauqi, Ss rrjvnbsp;svxbg ’!Alnsiov xal ttJv sxrog sysiv Talaziavnbsp;xal ’IlXvQiovg slg itsvzasziav. 48: Kalsaqognbsp;Eig Talaziav s^sXzjXaxózog. 52: Aiza Ssnbsp;IIofiTt'tjCm yh^m-jv anaGav xal ’I^zjqCuv sxazé-gav xal zsaasga zdyfiaza Szgaztazcöv, év sn-éxgrjGs Svo Kaiöagi Sszjamp;svzi TCgbg zbv èvnbsp;10 FaXazia nóXs^ov. 57; ’’Anniog dcplxszo xo-fttjwi' sx FaXazlag ijv s'lgrjBStllo^nritog Kai-Gagi GzgazLamp;v. 59: KaïGag èlslOcov FaXa-zlag. 64; 'HXamp;s Ss xal AajSsojv anoXiTzmvnbsp;Katcaga cplXog ysyovayg xal GvusGzgazsvfisvognbsp;sv FaXazïa, xal Bgovzog vlbg wv Bgovzovnbsp;zov Ttsgl FaXaziav Gqiaysvzog. 66; ’Aamp;goï-GQ'SLG'rjg Ss jSovXijg Ag}gdviog fzsv aTZScpalvszonbsp;yvójifjv sysGamp;ai zijg IzaXiag, zavzzjv ydg slvainbsp;zov noXsfiov zb fisyiGzov aamp;Xov, ztgoGzzd'Svainbsp;20 Ss Toig xgazovGiv S'öilvg Szx.sXiav, EagSóva,nbsp;Kvgvov,^I^rjgCav, FaXazCav aitaGav. 67; KaC-Gagog sxslvov xal zfjg Svvdjxsmg, y iiXiagnbsp;fisv rjgrjxsc nóXetg xazd xgdzog, samp;rrj Ssnbsp;nXsiova zgiaxoGimv VTtzjxzo, Fsgiiavotg Se xalnbsp;FaXdzaïg fisfiayrjjisvog ayzzyzog oGag ovx dvnbsp;tig dgiO'firjGai fidy^ag sxazbv ^vgiaSag aixfza-Xmzav sXa^sv, sxazbv Ss ansxzsivs zgeipdfis-vog sx TCagazd^sag. Caes. 15: quot;Erij yagnbsp;Ssxa TCoXsfirjGag nsgl FaXaziav nóXsig jtsvnbsp;30 tiTtsg bxtaxoGiag xazd xgdzog slXsv, samp;vy Ssnbsp;sysigaGato zgiaxoGla, fivgiaGi Ss itagaza'^d-{isvog xazd [isgog zgiaxoGiaig sxazbv fi'sv svnbsp;XsgGl S iscpamp;sigsv, dXXag Ss zoGavzag s^óygri-Gsv. 18: (^EX^rjzzioi xal Tiyvgïvoi) syagovvnbsp;ngÓGio Sid zijg zinb 'Pcofiaiovg FaXaziag, mG -Ttsg ndXai Kifi^goi xal Tsvzovsg. 19: {Fsg-fiavoi) yGav dipogyzoi zoig 'ÓTtrjxóoig abzovnbsp;ysizovsg, xal xatgov nagaSóvzog ovx av sSó-xovv STcl zoïg ztagovGiv azgs^zjGsiv, aXX^ èni-40 vsjj.zjGSGamp;ai xal xaamp;s^siv zrjv FaXaztav. 20:nbsp;(KaÏGag) eig zyv TZsgl UéSov FaXaziav xaz-sjSrj, zijg avzcö SsSo^evyg snagyiag ovGav' bnbsp;ydg xaXovfisvog ’Pov^ixav nozajibg dnb zijgnbsp;zmb zaig ’AXnsGi KsXzixijg bgi^si zyv dXXtjvnbsp;FzaXiav. . . . Uogamp;ovGi zovg Gvjifidxovg Fa-Xdzag sninsGcov zoïg noXsjzloig zovg (zsv damp;gov-Gzdzovg xal nXsiGzovg aiGygamp;g dymviGajiivovgnbsp;zgszjjdfisvog Stiipd'sigsv. 21: KaïGag S^ avzbgnbsp;sv dsjisvog zd xazd zijv FaXaziav naXiv èvnbsp;50 zoïg zcsgl IldSov ycogioig Sisysifia^s GvGxsva-^ófisvog ZTjv nóXiv. 23: AvsxdigrjGsv avamp;ignbsp;slg zzjv FaXaziav, eïxoGi Svsïv SsovGag Zjfis-gag sv zy Fsgfiavixy Siazszgnyxóg. . . . Alg Ssnbsp;SianXsvGag sig zzjv vijaov (Bgszzaviav) sx zijgnbsp;[fiala-ta, Plut.]nbsp;dvziitsgag FaXaziag. 24: Tldvza jisv avamp;ignbsp;dvsggyyvvzo zd zéóv FaXazamp;v, xal Gzgazol fis-ydXoi Tcsgiióvzsg s^sxotzzov zd ysijidSia xalnbsp;zcgoGSfidyovzo zoïg yagaxcófiaGi zwv Fiojiaiwv,nbsp;oi Ss nXsïGzoi xal xgdziGzoi zamp;v aTtoGzdvzcovnbsp;fiszd ’A^giógiyog Kózzav (isv avzm GzgazonsSionbsp;xal Tizvgiov Sisipamp;sigav, zb Ss zmb Kixsgmvinbsp;zdyjia jivgidaiv ztsgiGxóvzsg snoXiógxovvnbsp;xal jiixgbv dneXinov ygrjxévai xazd xgdzog,nbsp;Gvvzszgwjisvmv dndvzaïv xal ztagd Svvaiuv lOnbsp;bnb ngoamp;vjiiag ccfjivvoiiévmv xzs. 25: Tovzonbsp;zag noXXdg dnoGzdGsig zamp;v svzavamp;a FaXazamp;vnbsp;xazsGzógsGE. . . .’'Ev Ss (zdyjia) vsoGvXXsxzovnbsp;sx zijg -jTsgl IldSov FaXaziag. nóggco Ss zov-zcov ai ndXai xaza^s^Xrjjzsvai xgvzpa xal vs-IzófA-svai Sid zamp;v Svvazazdziov avSgamp;v svnbsp;zoïg fxayi/zcjzdzoig yévsGiv dgj'al zov jisyiGzovnbsp;xal xivSvvcoSsGzdzov zamp;v sxsï noXsiicov avs-cpaivovzo, gcoGamp;sïGai TtoXXy fisv rjXixia xainbsp;Tzavzayóamp;sv OTzXoig damp;goïGamp;siGy, g-sydXoig Ss 20nbsp;TtXovzoig slg zavzb Gvvsvsyamp;sïGiv, iGyvgaïg Ssnbsp;TtóXsGi, SvGsji^óXoig Ss ycógaig. zózs Ss xalnbsp;XSijiamp;vog mga Ttdyoi nozaftamp;v xal vapszotgnbsp;anoxsxgvfijisvoi Sgvfiol xal nsSia isifijidggoïgnbsp;sniXsXiyivaGjisva xal nij fisv dzsxfiagzoi jSdamp;sinbsp;Xióvog dzganoi, ny Ss Si sXamp;v xal gsvfidzmvnbsp;TtagazgsTZOfisvcov aGacpsia zzoXXrj zijg nogsiagnbsp;navzdnaoïv iSóxovv dvszcixsigrjza Kaioagi zdnbsp;zamp;v dcpiGzafisviov noisïv. aipsiGzyxsi fisv ovvnbsp;noXXd (pvXa, TtgÓGyrjfia Ss ijGav ’Ag^sgvoi xal sonbsp;Kagvovzïvoi, zb Ss Gvfinav aiged-slg xgdzognbsp;slys zov TVoXéfiov Ovsgysvzógi^, O'S zbv na-zsga FaXdzai zvgavviSa Soxovvza Ttgdzzsivnbsp;ansKzsivav. 26; Oézog ovv slg noXXd SisXiovnbsp;ZTJV Svvafiiv fiégrj xal ztoXXovg sniGzrjGag yys-fióvag (bxsiovzo zijv nsgi^ dztaGav d^gi zamp;vnbsp;Tcgbg zbv ’Agaga xsxXtfisvcov, Siavoovfisvognbsp;ySy zamp;v sv Fcófirj GvviGzafisvmv sitl Kaioaganbsp;GvfinaGav sysigsiv zcö TtoXsfim FaXaziav xzs. |
. . . 2rjxovavamp;v cpiXzav bvzcov xal ngoxsifis- 40 viov zijg IzaXiag TCgbg zrjv dXXyv FaXaziav xzs. 2 7: quot;O ydg ijv sv FaXazia xgdziGzov azcb zamp;v samp;vamp;v damp;goïGamp;sv, sv ozzXocg yxov stzI zrjvnbsp;’AXrjGiav zgidxovza fivgidSsg' at ö’ sv avzijnbsp;zamp;v fia^Ofisvav ovx sXdzzovsg ijGav snzaxai- -dsxa fivgidSojv, iÓGzs iv fisGa noXsfiov zoGov-zov zbv Kaioaga xazsiXrjfifisvov xal noXiog-xovfisvov Sizzd zsiyij Ttgo^aXsGamp;ac. 29: Nso-xzofiizag ydg svayyog ‘bnb Kaioagog sv FaXazia xazaxtGfisvovg dqpygovvzo zijg TZoXizsiag. 50nbsp;32: Tbv Siogi^ovza zijv svzbg’AXnsav FaXaziav dub zijg aXXzjg FzaXiag Ttozafibv ('Poo-jiixcov xaXsïzai). Cato min. 12:quot;Afia zs twnbsp;FaXdzrj Arjiozdgco Sid ^sviav xal qoiXiav na- |
Gala-ta
'CQmav Sso^évm nQog ambv èXamp;sïv firj a^aQi-GTTjtso’i. 15: AriwxaQog ês 6 raXarrjg /xèxi-^ifiipaxo jxsv rbv Kaxcova TiQSO^vxsQog agt;v ^Sx] TCdQaamp;éaamp;ax xovg Txaïóag avxa jSovXó/xs-^og KzÉ. . . . Ev^sv iv üsadivovvxi nlxiovanbsp;èKix öaQtov avamp;tg avxbv 'ÓTXOfiévovxanbsp;yQujxixaxa xov EaXaxov óeofisvov. 33:nbsp;Exprjgjiaavxo Kaidaqi {xsu ’IllvQiamp;v xal Ea-Xaxiag ccQxrjv axidarig xal xtGOaqa xayjiaxanbsp;W dXQaxiag sig nsvxuBxiav. 45: JVvvJ Ss xalnbsp;xsXog s^axidiiUmv bnlixamp;v KaLdaQi xéxQtjxsvnbsp;£lt;¦? Falaxiav. 49: Katdagog avxov [isv èji-xxscpvxóxog xoig 6XQaxEVjj,aGiv èv Faluxia xalnbsp;xamp;v oTxlm’ sxofiévov. C. Gracch. Iöi’SItvXi-Sovxo xotg nsgi xrjv oixiav avxov laqiVQOig,nbsp;« Faldxag vsvixrjxag, oxs éixaxevsv, silricpu.nbsp;Gic. 10: ’ExifiQxo S’ xj xe TvQQrivia n^bg anó-Oxadiv oir] xal xd noXXd xrjg èvxbg quot;AXxtsmvnbsp;FaXaxiag. 12: ('O Kixsqmv) a'bxa Ss xrivnbsp;FaXaxtav ScSofiévrjv TtaQyxTjdaxo. 18: Tovxovgnbsp;oi tcsqI AsvxXov mgxsXCfiovg Tjyovfiévoi TtQognbsp;xo xivyGat xal fjLSXa^aXstv xyv FaXaxiav iitoi-'^Gavxo Gvvwfióxag. 30: KaxGaQog Ss fiiXXov-TOs sig FaXaxiav s^isvai jisxd GxQaxsvjxaxog.nbsp;Anton. 5: Tamp;v Ss Sx]fioxLxa)v Kaidaga xa-Xovvxav sx FaXaxiag sv xoïg oxtXoxg bvxa.nbsp;18: Xcoptg Ss gypovpav FaXaxiag xdy^axanbsp;XsXoinsi fisxd Ova^iov xivbg xamp;v GwijHaivnbsp;^o:t GviiTXoxamp;v, dv KoxvXava TtQOGriyÓQSvov.nbsp;^0 61; Afivvxag b Avxaóvav xal FaXaxamp;v §a-GiXsvg..,. Aijlvijg Ss xxjv ’IxaXia xal FaXaxianbsp;’I^xjQia yié'yQi GxxjXamp;v ^HqaxXsiav dvxi-^xiQyxovGav slys KaïGaQ. Brut. 6: Bqovxwnbsp;svxbg ’’AXnscov FaXaxiav inixQSxpsv (Kal-lt;xaQ') svxvyia xivl xyg STCUQiiag. 19: Ta Snbsp;^XEQa Bqovxw (ETpijqotöavTo) xyv xtsql xovnbsp;HQnSavbv FaXaxiav. Bionis et Brut. GvyxQ,nbsp;5: 'EGxyxs Ss yaXxovg dvSqidg èv MsSioXdvanbsp;'''Vs svxbg ’'AXtxsoxv FaXaxiag. ... 'O ds (Kaï-^ (xsiSiaGag è'TfyvsGs xe xovg FaXdxag, mgnbsp;(piXoig xal Ttaqd xdg xviag §s§aiovg bv-'^^Sj xal xbv dvSqiavxa xaxa ymqav ^svstvnbsp;^xsXsvGs. Gaïba 4: Tovviog OvivSil snavsGxynbsp;^è^mvi FaXaxiag wv GXQaxrjyóg. . . . Talg Fa-Ittrtoüj Ssxa fivQidSag dvÖQamp;v a)7xXxGjisva)vnbsp;hovGaig dXXag xs nXsiovag oxtXiGat Svvafis-5: IlQoanoiov^svov yuQ sxeivov xaxa-TQOvsiv xal TXa^’ oxiSsv yyslGamp;ax xa FaXaxamp;v. • • • Kal xd jjisv FaXaxamp;v, oxav b'jto'/siqioi 50 ysvfovxai, Xag}VQaya}y'yGsG9at. 6: OvsQyxviognbsp;Poüqoos èv FaXaxia xov FsQuavixo'v GxQaxs'v- f^axog 'yyov/xsvog____’EtxI SiG^vqioig FaXaxamp;v ^^GovGi. 10: ’Ev GaXa ysvojxévrjv dnoGxaxixa IdXaxiav dnuGav. 18: Ex Ss xovxov xal xd ^sxqicog nQaxxó(isva Sia^oXyv sï%sv, ag xd xt^bg xovg FaXdxag OvivSixi GvvaQafisvovg.nbsp;sSoxovv ydq ov cpiXavamp;QCOTxia xov avxoxqa-xoQog, allé wvovfisvox naqd Ovtviov xvy’(a-vsiv dvsGswg xs SaGfiamp;v xal xtoXixsiag. 22:nbsp;FaXaxamp;v xobg xvoXsfiyGavxag aixolg ScoQSamp;vnbsp;xvyxdvovxag, ogol Ss fiy tcqoGsamp;svxo OvivSixinbsp;xoXa^ofiévovg. Otho 8: OvxxèXXiov a'vxbv èxnbsp;FaXaxiag èneX^slv. consol, ad Apolloniumnbsp;22 p. im A: Kal avxamp;v Ss xamp;v ^aQ^aQav lonbsp;oil ot ysvvaióxaxoi KsXxol xal FaXdxat xalnbsp;Ttdvxsg ol gxQOvxjfittxog dvSQSioxsQov Ttsqxvxó-xsg £fi7tl£ot. de tuenda sanitate 1amp;p.lZlB:nbsp;NiyQOg ö’ 6 yixsxsQog èv FaXaxia GocpiGxsvcovnbsp;dxavamp;av èxvyiavsv iiamp;vog xaxansTtmxaig. denbsp;superstitione 3 p. 165 D: OvSs GsiGjxbv b èvnbsp;FaXaxatg. 13 p. 171 B: Ovx d^swov ovvnbsp;yv FaXdxaig èxsivoig xal Sxvamp;aig xb ¦naqa'jtavnbsp;^ryt svvoiav è%siv S'samp;v jixjxs (pavxaGiav fiij-ïl’nbsp;iGXOQiav y amp;so'bg slvai vo/xi^siv laiQovxag 20nbsp;dvamp;Qaxtcav Ggxaxxofièvmv al'yLaxi xal xsXsooxd-x-qv amp;vGiav xal isQovQyiav xavxyv vojiitovxag-,nbsp;mulierum virtut.p. 257 E: ’ÜGav èv FaXaxianbsp;Svvaxmxaxoi xamp;vnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xaxd ysvog xCQOGyxovxsg all'^lotj Sivdxóg xs xal SivÓQi^. F: ’AQxéyuSog is^siav, yv fidXiGxanbsp;FaXdxai Gs^ovGi. p.268C: Tavxa 8^ dxovGagnbsp;b FaXdxyg xal xov (pagfxdxov SQamp;vxog ySynbsp;xal Siaxivovvxog xb Gamp;^a GvvaiGd'ófisvog èn-é^y fisv bi'yfiaxog mg GaXa xal xivayy-m %^y- 30nbsp;GÓjisvog. . . . C—B: UaQSGis S’ y FaXaxianbsp;xal Fxqaxovixyv xyv Ayioxdqov xal Xioy,d-qav xyv ’Oqxiayovxog, d'^iag yLvyfiyg yvvalxag. B—F: Xiofidqav Ss Gvvs^y X'yv Bqxidyovxog aixfxdXmxov ysvsGamp;ai jxscd xamp;v dXXmv yvvai-xamp;v, oxs Emfialoi xal Fvalog èvixyGav iidi'qnbsp;xovg èv Adia FaXdxag. F: ’Tig Ss SiajSdvxsgnbsp;oi FaXdxai xb iqvdiov sSmxav avxw xal jtaq-sXdfijlavov xyv Xioiiaqav. 259 A: Eitsl Senbsp;Miamp;qiSdxyg s^-yxovxa FaXaxamp;v xovg aqidxovg 40nbsp;(isxaTtsufdjjLSvog sig FLsqya^ov mg lt;piXovg. B: MsxaTtsyLTtopsvov Ss xovg FaXaxag oi'xaSs. . . . Kaamp;’ sva xamp;v FaXaxamp;v naqsSiSov Gq)a-yydófisvov. C: EyvmGyLSvov dep’ mqag ^amp;vxi xm FaXdxy. aetia Bom. 83 p. 284 C: IlqoG-xdxxovxag dXXoxóxoig xidl SaifioGi xal ^svoignbsp;ditoxqonyg svsxa xov èittóvxog jxqosGamp;ai Svonbsp;jisv quot;EXXyvag, Svo Ss FaXdxag ^amp;vxag aiióftinbsp;xaxoqvyévxag. parallel. 15 p. 309 B—C:nbsp;Bqsvvog FaXaxamp;v jSadiXsvg XsyXaxamp;v xyv 50nbsp;Adiav èitl EqjsGov 'yXamp;Sf xal 'yqddamp;y naqamp;é-vov Ayji-ovixyg' y Ss dvvsXamp;sïv insGisxo, èdvnbsp;xd ipsXXia xal xbv xÓGjxov xamp;v yvvaixamp;v Smnbsp;avxy, xal xyv EepsGov nqoSovvai' b S’'y^imds [Gala-ta, Plut.] |
Gala-ta
|
Tovg 6TQati(aTag è^^aXsïv sig tbv nóXnov bv sljpv i^vGov Tijg (ptXapyv^oV noiijOévTav ds,nbsp;vjtb rijg datfjiXsCag xov jf^QvGov ^amp;öa v.axt'fm-6amp;tj' ªmp;dnsQ laroQSÏ KXeirocpmv tv jtpcarronbsp;raXaziKmv. de fortuna Hom. 9 p. 322 G:nbsp;Al yuQ anb Kavxa§Q(ov xafiayal xcil raXaxiainbsp;OVQQaytiGai Fegfiavoig, övvexaQce^av x^v siQij-vrjv. de tranquiU. animi 10 p. 470 C; Fa-Xaxxjg i) Biamp;vvóg. quaestt. conviv. 5, 3, 1nbsp;10^. 676 G: ’E% ös xijg Jtsql Bitvvav FaXaxLagnbsp;o itiGGixrjg olvog xctxaxofiL^sxai, öiaipsQÓvxcognbsp;xi(i(ópsvog énb 'Pajiaicov. 8, 9, 3 p. 734 B:nbsp;Al ês FaXaxamp;v yvvaïxsg tig xa ^aXcivsïa nóX-xov yvxQccg siGipéqovGai pexa xav naldmvnbsp;ijGamp;iov ojjiov Xvófisvai. amator. 22 p.7amp;8B:nbsp;2lvÓql^ iqaGamp;tlg óvvaxmxaxog FaXaxmv an-SKxeive xóv FJivaxov. I): Elamp;’ oGov ij^iGvnbsp;fitQog Kvxi} TtqosKTtiovGa mxQéSoaxs tw Fa-Xaxri xb Xoinóv. 25j3. 770Ü; KioviXiog yéq,nbsp;20 ó xijv tv FaXuxLa xivriGag èjcÓGxaGiv. praec.nbsp;ger. reip. 19 p. 806 G: 'ilg Maqiog tv Ai-xal TtccXiv tv FaXaxla xcoXXa dia 2vXXanbsp;xaxoQamp;mGag tnavGaxo ypagtvog. IXionys.nbsp;perieg. 74 sg'-- Tbv ös gsxexösisxai. FaXccxr/gnbsp;QÓog, svamp;a xs yaïa \ JHaGGaXlxj xsxavvGxai,nbsp;inÏGxQogiov oqgov syovGa. Menmon Heracl.nbsp;fragm. 19, 1: EtcsI ös FaXatai Txgbg xb Bv-^avxiov -qxov xal xrjv nXslGX'rjv avxijg èdijm-Gav. 2: Msx’ ov tcoXv öe Nixofirjö'qg xovgnbsp;80 FaXdxag, oig rj xaxaöqo/xij xmv Bv^avxlmvnbsp;iytyévrjxo, noXXaxig fi'sv tTCiysiQriGavxag [êt’g]nbsp;xijv ’Aolav Ttsqaimamp;ijvat., xoGavxdxig ês amp;7to-xvyóvxag, ovx dve%ogtvmv xrjv jtqcc^iv Bv^av-xlcov, STti Gvvamp;ijxaig ogcog naQaGxsvd^si ns-Qatcoamp;rjVKi xxt, 3: ’Eni xavxaig gsv xaig Gvv-Qxixaig Nixogrjörig xb FaXaxixbv TtXrjllog tignbsp;Aaluv ÖM^ipd^st.' av TisQiipcivslg gev STxi xanbsp;dqitiv ETxxaxaiösxa xbv ciQid-gbv xjGav, ot ösnbsp;xal uTixav xovxav nqoxsxqigévoi xal xoqv-40 ipatoi Asavvaqiog ijGxrjv xal AovxovQwg. 4:nbsp;Aijx'Tj xolvvv xav FaXuxav rj snl xijv AgIgvnbsp;öid^aGig xax' a^yag gsv ènl xaxa xav olxvj-xóqav TXQosXamp;Eiv svogiGd-rj, xb öe xéXog eösi-^sv aTCOXQiamp;sv Ttqbg xb GvgipÉQOv. xav yccQnbsp;^aGiXsav xijv xav nóXsav öxjgoxQaxlav dept-Xtlv Gitovöa^óvxav, avxol gaXXov xavxrjvnbsp;i^s^aiovv, dvxixaamp;iGxdgsvoi xoig imxiamp;sgé-voig. 5: Nixogxjörjg ös xaxa Biamp;vvav itga-xov, Gvggaypvvxav avxa xal xav s'^ ’Hqk-60 xXei'ag, xohg (laQ^aQovg s^onXiGag, xijg xsnbsp;yaQag sxqdxTjGs xal xovg êvoixovvxag xaxsxo'ijjs,nbsp;xfjv allfjv Xslav xav Falaxav savxoïg öia-vsigagsvav. ovxot ös noXXijv ixcsXamp;óvxsgnbsp;yaqav avamp;ig dveyaqrjGav, xal xijg alqsamp;siGfjgnbsp;[Gala-ta] |
avzocg (XTtsvefiovzo rijv vvv l aXccvLav ¦ao'Xov-^Evr^v^ elg XQStg ^oigag ravrtjp Ótavscfiavtsg^ xai Tovg fiev T^ay^ovg oi^ofidffavtsg^ xovg ósnbsp;ToXoGxojloylovg, xovg ös TsxxÓGayag. sösi-gavxo ÖE TtóXsig, Tqaygol gsv quot;Ayxvqav, To-XoGxo^óyioi ös Ta^lav, TsxxÓGaysg ös FBgi-vovvxa. 20: (NixogijöxjgJ xovg FaXdxag snlnbsp;xijv ’AGiav öiajcsQaia9ijvai GvvuQdgsvog. 22:nbsp;Aio FaXdxai ag sjjUpav xijv ’HqdxXsiav xax-sÖQugov sag KdXXxjxog noxagov, xal noXXrjgnbsp;xvQioi ysyovóxsg Xsiag oi'xaös dvsyaqujGav.nbsp;24: Fivvs^rj ös ftsr’ ov noXv s^ dvamp;QÓnavnbsp;AqiopaQ^dvrjv ysvsGamp;ai, naiöa Miamp;qiödxrjvnbsp;xaxaXiTXÓvxa^ xal sv öiatpooa Txqbg xovg FaXdxag ysyovóxa. öi rjv uixiav xaxaxpQovrj-Gavxsg roü naiöbg ovxoi, xijv avxov jiaGiXslavnbsp;sGivovxo. . . . FldXiv oi FaXdxai sig xijv ’Hqa-xXsmxiv ensgipav Gxqdxsvga, xal xavxrjv xax-Éxqtyov, gsypig av ol ’HqaxXsaxai öisnqsG^sv-Gavxo Txqbg avxovg. 25, 2: ”Onag xs irnbnbsp;FaXaxav ’Pagaioi rjxxrjamp;tjGav, xal ijXa av rjnbsp;TCÓXig, el gij KdgiXXog ixti^oij-d'ijGag xijv itóXivnbsp;SQQvGaxo. 28: Ol öe iinsq xbv IIóvxov Fa-Xdxai, ovira xav ’Pagalav sig xijv Aolavnbsp;öia^e^tjxóxav, txÓB’ov sjpvxsg Tteïqav Xa^sivnbsp;xijg üaXdGGrjg nqosXsiv ènsxslqovv xijv 'Hqd-xXsiav. ... 2: Xqóvog sxqi^sxo, oj xovg FaXdxag sig ’dvöeiav xav dvayxalav GvvijXavvs'nbsp;amp;vga ydq xal ov xtaqaGxsvy xij ösovGt] Fa-Xdxrjg avijQ xbv nóXsgov öiacpéqsiv olös. xtqbgnbsp;oiiv GvXXoyijv xav smxrjöelav xb GxqaxÓTXsóovnbsp;aTXoXsXomóxav, sxöqagóvxsg ol xijg nóXsagnbsp;xai aöoxrjxoig enntsGÓvxeg avxó xs slXov xalnbsp;TtoXXovg avEÏXov xal xovg ènl xijg yaqagnbsp;GxsöaGamp;svxag ov yaXsnag GvveXdg^avov, agnbsp;grjöe xrjv xqlxrjv goïqav xov FaXaxixov Gxqa-xsvgaxog sig FaXaxiav avaGxqsipai. 37,2:nbsp;'Hneiyexo ös öiu xijg Tigavixiöog üaqiXayo-viag eig xrjv FaXaxiav, xal èvaxaïog elg xijvnbsp;Biamp;vvlav acpixvsixai. 44: Tav FaXaxav sni-öiaxóvxav, xaineq xbv cpsvyovxa dyvoovvxav.nbsp;Appian. Bom. prooem. 2: FaXdxai xs xal Bi-9-vvol xal MvgoI xal Qqvyeg. 3: FxaXCa ga-xqoxdxrj öij ndvxav samp;vav ovGa xal anb xovnbsp;lovlov naqijxovGa ini nXeiGxov xijg Tvqqrjvi-xijg flaXaGGijg gé%qx KsXxav, ovg avxol FaXdxag nqoGayoqsvovGi, xal KsXxav ÖGa èamp;vr]nbsp;xd g'sv sg xijvös xrjv ¦amp;dXaGGav, xd ös sg xbvnbsp;fióqeiov dxsavbv ag)oqa, xd dÈ naqd Bijvovnbsp;noxagbv axtjxai. Gall. 1,2 (nacliPoseidonios):nbsp;Tlqb ö's xav xov Maqlov vnaxeiav nXeiGxóvnbsp;xs xal gayigaxaxov, xy xs rjXixia gdXiGxanbsp;rpofisqaxaxov %q^ga KsXxav sg xijv TxaXiavnbsp;xs xal FaXaxiav sGs^aXs, xal xivag vndxovg 10 40 |
50
-ocr page 799-Gala-ta
|
Pa^aïav èvi%fjae %al GtQccvónsda xatino-tpev ‘ £95’ oi)g MuQiog anoatalslg anavxag ötécpd’SiQS'nbsp;xslsvrata lt;?£ y.aï ^éyiaxa ramp;v êg ralarag Pa-fiaioig TtSTCQuyfiévcov iatï ta inb ralco Kat-duQi axQarrjyovvti, ysvófieva. fivQidsi xs yuQnbsp;xcvSqamp;v dyquov, èv xoïg dérM k'xeöiv sv otgnbsp;SGxQctxx]yx]aev, sg %£iQag Tjkamp;ov, tï rig 'bqi 'èvnbsp;xd jUEp't; Gvvaydyot, XQiaxoGimv nlsioGi, kmnbsp;xovxcov SKcixbv fisv ê^wyQxiGav, sxaxbv d £vnbsp;w TM nóv(p xaxéxavov.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;dè xsxqcckÓGici xat nóksig énsQ OKxaKOGiag, xd yi'ev dxpiGxaixxva OqDMi', Ta ö's nQoGETtikaii^dvovxsg, èxQaxvvavxo.nbsp;15: Avxbg öè (^KaxGaQ) êxtl xovg 'Elovrjxiovgnbsp;sXcÓqsi, TtQoGla^mv Fctlaxav xav oQskov ignbsp;biGfivQiovg. 17: quot;Oxi 'AQióoviGxog o Fe^fia-vamp;v ^ciGilevg, epilog ysvófiEvog 'Pa/iaiav, egnbsp;lóyovg rjlamp;e xm KaiGuQi, xal óiaym^iGamp;évxcovnbsp;«TT dlli^lcov avamp;xg Gvvelamp;siv èg lóyovg rj^i-foGsv. xov Ss KaïGaQog ov Gvvel'amp;óvxog, dlldnbsp;20 toÏjj TtQwxevovxag Falaxmv axcoGxsllavxog,nbsp;dSrjGs xovg TtQÉG^sig. Hisp. 1: OixovGx S’ ai-xov TtQog fisv eco Kelxoi, oGoi Faldxax xe xainbsp;P'dlloL VVV nQoGayoQSvovxai, 13: Fuldxaig Senbsp;StSTCQSG^svexo (jAvvi^ag')^ xaï xdg SióSovg x5gt;vnbsp;Alnelmv bqmv naxeaxemexo. 28: (^AgSqov-l^ag) TCaQd xbv ^Óqsiov wxeavbv xxjv nv^xjvxjvnbsp;ig Faldxag vneQe^aivs, jueóI’ mv s^evoloyrjKeinbsp;Kslxi^TjQtov. Hann.A: CAwi^ag) xd UvQXj-vcüu oQ-rj SiéjSaivev êg xxjv Kslxtzijv xtjv vvvnbsp;80 Isyojisvxjv Fetlaxiav.. . . Falaxav Se xovg fièvnbsp;(ovov^usvog, xovg Se neiamp;cov, xovg Se xal (Sia-èofisvog, StaSeve xxjv ymqav. lïlyr. 2 (aus Ti-'tnaeus): 0aai S'e tijv ftjv yóqav ênmvvjxovnbsp;IllvQiov xov F[olv(prjfiov yevÉGamp;ai' TIolvqgt;riy.xpnbsp;t(3 Kvxlmni xal Falaxeia Kelxbv xalnbsp;IllvQibv xal Fdlav xtaiSag bvxag è^ogy-^Gainbsp;^ixelidg, xal dq^ai xmv Si’ avxovg Kelxavnbsp;quot;'^al ’Illvqicóv xal Falaxcöv Isyojiévav. Syr.Q:nbsp;Faldxag xs Scóqoig xal xaxanlri^ei xijg xxaqa-^0 Oxevi^g êg Gvpixa-pav •hxt'qyexo (jAvxioxog'),nbsp;‘^éiofidy^ovg ')]yovpsvog êaeGd'ai oi Sia xa fxe-yéamp;xj xamp;v Gatydxav. 32; Towvxov (i'ev ijv xbnbsp;^etbv Avxióxco, Inneïg lt;5’ exaxêqxod-sv avxovnbsp;^aqsxsxdxaxo Faldxui xs xaxd(pqaKXOi (in dernbsp;schlacht hei Magnesia; aus Simonides vonnbsp;Magnesia; falschlich auf die Galater über-Gagen) xal xb Isyógevov dyrjga xmv Maxe-^ovcov. eiol Se xal oi'Se inneïg ênilexxoi, xalnbsp;xcuq’ avxb dyr]g,a léyexai. xdSs g,ev e'^ iGovnbsp;epdlayyog ^v êxaxeqmd'sV ênl S' avxoïg .nbsp;xeqaxa xaxeiyov êv fiev Ss^ia ij^iloi xe xtvegnbsp;(•g:i exsqoi ixiTteLg dqyvqaGxcxSeg x,ai ixcTtoxo-sOTKt SiaxÓGioi, xb Se laibv Falaxmv x' êamp;vt],nbsp;TfHrosayat xs xal Tqóxgoi xmI ToIiGxó^iol, Hoi.der, Alt'Colt. Sprachschatz. 1. |
xal KannaSóxax xivsg ovg snegijjev ’Aqiaqd-amp;'i]g, xal jxiydSeg dllox ^evoi, xaxdlt;pqaxxóg xs i'rntog ênl xotaSe sxéqa, xal xjv êxdlovv itxtxovnbsp;exaiqixryv, amliGgÉvri xovepmg. 34: 'O ö J2v-pevxjg . . . xovg iSiovg tnitsag, Jtai oöot Pa-gaimv avxa xal ’Ixalmv naqexexdxexo^ ênrjysvnbsp;STtl xovg avxrxqv Faldxag xs xal KanTtaSó-xag xxe. 42; Mdlliog Se 6 xov Sxntimvognbsp;SidSoxog xxjv ccgjaiqsO'SÏGav ’Avxióxov yrjvnbsp;êxcxcov xaamp;iGxaxo, xal Falaxmv xmv ’Avxióym lonbsp;Gvq,gayxiGavxmv ToltGxo^iovg^ dvaipvyóvxag êgnbsp;xbv MvGiov ’’Olv/j-TCov, êmpóyamp;mg xov boovgnbsp;êm/Sag êxqénexo epsvyovxag, smg exxeive xalnbsp;XMXExqfigvLGsv oGovg dqiamp;jixiaaGamp;ai Sid xbnbsp;Ttlrjamp;og ovx êyévexo, aiygaléxovg 4’ ela^evnbsp;êg xexqaxiGiivqCovg, év xd jPev oixla xaxénavGs,nbsp;xd Se Gmgaxa, ov Svvdpevog xoGÓvSe 7tlx]amp;ognbsp;êv nolégoïg TXsqidysGO'ax, xoïg êyyvg jSaq^d-qoig dnéSoxo. êv Ss TexxoGdyaig xs xalnbsp;Tqóxfioig êxxvSvvevGs ^sv ê^ êvsSqag, xal 20nbsp;sxpvyev xxs. 50 (a. u. 690): (nofinrjiog)nbsp;Falaxmv xav êv ’Aglu xoïg xeGGaqGi SvvaGxatgnbsp;ê^e^aiaGs xdg xsxqaSaqiiag (die henennungnbsp;hat in irregefürt; cf. Mommsen, Hermes 19nbsp;s. 317®)) GvggajxiGaGiv oi xaxd Mxamp;qiSdxov.nbsp;65: 'Avxioyog fisv xtqmxog ode 6 r^g pxixqvLamp;gnbsp;êqaGamp;eCg, og Jtaï Gmxxjq êTxexl'^amp;xj, Faldxag êxnbsp;xxjg EvpcórtTjg Èg TTjv 'AgIuv EOjlalovtag ê^e-IdGag. Mithr. 11: KdGGiog 4È xal Mdviognbsp;xa xe Kaaaiov oxqaxm, xal xcolvv dllov dysi- 30nbsp;qavxsg Falaxmv xal Qqvymv, NixogriSj] xenbsp;xaxxjyayov êg Biamp;vviav xal ’Aqio^aq^dvrjvnbsp;êg KannaSoxiav. 17: Sxqaxidv ’riysxqov êxnbsp;xe Btamp;vviag xal KauxtaSoxiag xal Hacplayo-viag xal Falaxmv xmv èv ’Aaia. . . . KdGGiognbsp;fisv êv (isGm Biamp;vviag xs xal FalaxLag. 41:nbsp;KannaSóxai Biamp;vvoi xs xal Faldxai xal lt;Jgt;qv-ysg, xal oGa dlla xa Miamp;qiSdxy veóxxxjxanbsp;ysvoixo. 46 (c. a. U. 670): Kal xeqaxa fi'evnbsp;Toi'jg Falaxmv xexqdqyag, oöoi ts avxa Gvv- 10nbsp;ïjGav mg cpiloi xal oGoi firj xaxi^xovov avxov,nbsp;xcdvxag sxxeivs (Miamp;qiSdxxjg) fisxd naiSavnbsp;xal yvvaixmv yaqlg xqiav xmv Siaqivyóvxmvnbsp;(cf. Flut. de mul. virt. 23), xoïg fisv êvsSqagnbsp;êniTtsfiipag, xovg S êxtl Siaixy fiiag vvxxóg,nbsp;ov% Xjyovfisvog avxmv ovSêva ov ^é^aiov, sinbsp;xvlriGiaGoi ^vllag, sGeGamp;ai, GipexsqiGdfisvognbsp;S avxmv xag xtsqiovGiag, ipqovqdg êGxjysv êgnbsp;xdg xtólsig, xal Gaxqdnxjv êg xb samp;vog Evfia-yov ensfiipev' ov avxixa xav xsxqaqymv oi 50nbsp;Siaqivyovxsg, Gxqaxidv ccysiqavxsg dnb xmvnbsp;dyqav, ê^é^alov avxaïg cpqovqaïg Siaxovxsgnbsp;êx FalaxLag. xal Miamp;qiSdxr] TxeqiifV Fala-xav sysiv xd '/pfjfiaxa fióva. 58; ’Exxeamp;ov ÖO [Gala-ta, Appian,] |
Gala-ta
|
fisv ’^Qio§aQ^avy %al NiKojirjöst, aal FaXataiq Kal naqgt;XayovLa. . . . FaXarmv tovg rstQUQ-yag, ovg oiiodtahovg syfov anéxTStvag. 65nbsp;(a. 80 a. Chr.): Auag ös noXX^g xaTayé/itavnbsp;ig 0Qvy(av xal FaXariav STtavysi. 68 (a. 73):nbsp;2vvstLamp;STo Tm Miamp;Qiödry êmCsiv ’Asïav rsnbsp;xai Biamp;vviav xal UarpXayoviav Kal Karnta-Soxiav Kal FaXariav. 112: Aalav rs èné-ÖQafis Kal (pQvylav xal F[aq)Xayoviav xalnbsp;10 FaXaxiav xal MaxeSóvag. 114: ’Enoiei dÈnbsp;xat, TSTQaQyag, FaXXoyQaixmv fisv, dt vvv slalnbsp;FaXaiai Kannaêóxaig dfioQOi, AxjiótaQOv xalnbsp;sTSQovg (cf. Strab. 12 p. 541). 118: JJatpXa-yoviav ts xal FaXarCav xal Qqvyiav xal vfjvnbsp;OfioQOV zy Qqvyia MvaCav. B. c. 1,4: Faiognbsp;Kaïdaq, aiQSzfjv dq^fjv inl noXv Svvadnvmvnbsp;èv FaXatia.... Ex FaXariag yXavvsv ènl zbvnbsp;Ho^nyiov êg ryv narqCda. 29: 'O jM£v ’Anov-Xyiog vófiov iaÉcpeqe, SiaSadaaamp;ai. ytjv oGrjVnbsp;20 iv zy VVV VTtb Pmpaimv xaXov/zévy FaXazianbsp;KïfifiQoi yêvog KsXzmv xaz£i,Xy(pEaav, xal av-zovg o MuQiog evayyog ê^sXdöag zyv yyv cógnbsp;ovxÉzi FaXazmv ig Fmfiaïovg TtEQiedTtaxsi,.nbsp;42: Ss^zov êh Kaïaaqog FaXazmv ns^oiig fiv-qlovg xal Nofiadag Mavqovsiovg [itnéag xalnbsp;m^ovg TtqoaXajSóvzog. 50 {a. 87 a. Chr.):nbsp;’AqjixojiÉvmv ö’ avzm FaXazmv avamp;ig iztXy-Gia^E zm 2vXXa' xai Gvvióvzmv zmv Gzqazmvnbsp;FaXdzyg dvyq iA,syé9Et (lÉyag nqoöqa^mvnbsp;80 nQovxaXsizó ziva Fmq,aimv êg /zdxyv. mgnbsp;4’ avzbv vTtoGzdg MavqovGtog dvyQ ^qa^vgnbsp;ExzEivEv, Ex%XayÉvzEg ot FaXdzai avzixa EcpEV-yov. 61 (a. 88 a.' Chr., cf. Flut. Mar. 39):nbsp;FaXdzyv (Gallier) avöqa ETCiêyfzovvza fiEzdnbsp;'%i(povg £Gé:t£(iijjav uveXeiv (zbv Mdqiov). zbvnbsp;ëe FaXdzyv (padlv èv zm Gxózm nqoGióvza zmnbsp;Gzi^aóim ÖEiGai, ëó^avza zovg blt;pamp;aXfiovg zovnbsp;Maqiov nvqbg avyyv xal g)Xóya dcpiÉvai. mgnbsp;ös xal 6 Mdqiog abzbg vnaviGzdfiEvog ix zygnbsp;io Evvyg iv£§óyGE naiifiéyEamp;Eg avzm 'öi) zoXfiagnbsp;xzEÏvaL Fdiov Mdqiov;’, nqozqondöyv b FaXdzyg Eipsvysv E^m ötd amp;vqmv, fZEfiyvózi èoi-xmg xal ^omv ^ ov övvajiaz xzsïvai Fdiovnbsp;Mdqiov’. 62: Tbv FaXdzyv svamp;ovv xazanbsp;daljjiova xal Ttsqidsa vo^i^ovzsg yEyovÉvai.nbsp;66: ’Enl ÖÈ Gzqazidv ê'g ze zag széqag nóXEignbsp;zag Ezi G(pmv xazyxóovg xal ig zyv dy^ovnbsp;FaXazóav nsqdns^nov. 67: Kivvag iniTtifi-ifgt;ag Aqi/zivov xazéXa(iE, zov (ly ziva Gzqazidvnbsp;50 sg zyv TtóXiv insXamp;EÏv ix zyg vnyxóov FaXa-ziag. 74: Kivvag ö’ etzeI noXXdxig avzoïgnbsp;dvayoqsvmv ovx etzsiamp;e, FaXazmv Gzqazidvnbsp;avzoïg EZi vvxzog dvanavoq-ivoig ztsqiGzyGagnbsp;öiÉipamp;EiqE Ttavzag. 86: ’Anb zyg bfióqov nsqlnbsp;[Gala-ta, Appian.]nbsp;zbv ’Hqiëavbv FaXaziag. 92: FaXdzai ze oGoinbsp;dnb Faovévvyg inl zd ’’AXnsia jcaqyxovGiv,nbsp;ig MézeXXov (iezezïamp;evzo. 107: KXy-qmodfiEvog ë’ b Ainiëog zyv éTtsq quot;AXitsignbsp;FaXaziav. 2,4: AXXo§qiymv (5È TtqÉGjSsig . . ¦nbsp;ig zyv AévzXov GvvmjioGiav inyx^yGav mgnbsp;avaGzyGovzEg inl Pm^aiovg zyv FaXaziav. 7nbsp;(a. 60 a. Chr.): Eg FaXaziav im dXXyv naqa-GxEvyv UTtióvza (KaziXivav). 13 '(a. 57):nbsp;Eip' olg avzbv (Kaioaqa) sïXovzo FaXaziag lonbsp;zyg ZE ivzbg ’AXnsmv xal bziEq ’AXnsig ènlnbsp;nsvzaEZÈg dq^siv, xal ig zyv aq^yv EÖoGavnbsp;zéXy Gzqazov zsGGaqa. 14: Aoxeï 3e b KXm-ëiog ayiEiyiaGamp;ai nqózsqog zbv KaiGaqa xalnbsp;GvXXa^sïv ig zyv zyg FaXaziag dq^yv. 17nbsp;(a. 54 a. Chr.): E ës KaïGaq sv ze KsXzoïgnbsp;xal Bqszzavoïg noXXd xal Xa^nqd siqyaGfièvog,nbsp;oGa fiot nsql KeXzamp;v Xéyovzi sïqyzai, nXovzovnbsp;yéfimv ig zyv oftopov zy IzaXia FaXaziav, zyvnbsp;djjiipl zbv ’Hqiëavbv nozapov, yxsv. 25 (a. 20nbsp;49 a. Chr.): ('O öÈ KaïGaq) zyv ^ovXyv yzsinbsp;Xqóvov dXXov oXiyov ig zyv naqovGdv oï zygnbsp;FaXaziag yyEfioviav y ig [isqog avzyg iniXa-^EÏv. 32: Móva 4’ s^siv övo zÉXy xal zyvnbsp;’IXXvqiëa jjiEzd zyg ivzbg ’AXnsmv FaXaziag,nbsp;smg ïlnatog dnoÖEixamp;siy. 35 (a. 47 a. Chr.):nbsp;“H (Aqijiivov) ë’ EGzlv EaXiag nqmzy (nóXig)nbsp;jzEza zyv FaXaziav. 41: Tyv ivzbg quot;AXnsmvnbsp;FaXaziav inizqsns Aixivim KqdGGm. 47:nbsp;'^Tq.sïg Ev ZE FaXazia noXXd zyg ijzyg dqiyg 80nbsp;bvdjiEvoi, xal ig zóvës zbv noXE/zov oXov, ovxnbsp;ig fiÉqog avzov fioi GvvofiÓGavzsg. 48: Egnbsp;ÖE zyv vEÓXynzov FaXaziav (nEqiÉnEfins) Aix-fiov Bqovzov. 49: Annsïg zé zivEg KsXzmv,nbsp;xal ix FaXaziag Ëzsqoi zyg émag. 50: Em-vyfiévoi xqy^dzmv mv ixsivog dnb zyg y^Ezé-qag FaXaziag nsnóqiGzaï. 65: Kqazvvdfisvovnbsp;4’ avzyv ZE xal FaXaziav xal P/Syqiav i^ oi-xsiag xal yysfioviëog yyg avamp;ig iniyEiqsïvnbsp;Kaioaqi. 71: Ayiózaqog fiEV zEzqdqyyg Fa- lonbsp;Xazmv zmv smmv. 82: Asvxiog Ao(iiziog onbsp;avzm Kaidaqi nEjjKpamp;slg inl zyv FaXaziavnbsp;ëidëoyog. 101: Eamp;qidfi^EVE (KaÏGaq) zÉG-Gaqag bfiov amp;qidfi§ovg, ini ze FaXdzaïg, mvnbsp;3y noXXd xal jiéyiGza Ëamp;vy nqoGÉXa^E xalnbsp;dipiGzdjzEva dXXa ixqazvvazo. . . . Qqia^z^ovnbsp;Aiyvnziov, jzEza^i) zmv FaXazmv xal 0aqvd-xovg. 137: Ensiöy Falog KaÏGaq ix FaXaziag inl zyv nazqiëa yXaGE Gvv onXoig noXs-[lioig. 4, 88: Sv[iq,ayoi ö'e sïnovzo ^aGiXsïg sonbsp;ZE xal zEzqdqyai FaXazmv (Feiotaros valernbsp;und son) zmv iv Aoia. 5, 7: Eninaqimv ësnbsp;(Dqvyiav ze xal MvGiav xal FaXdzag zovg ivnbsp;’Adia, Kannaëoxiav ze xal KiXixiav xze. — |
Gala-ta
|
Gains 1, 55: Nee me praeterit Galatarum gentem credere in potestate parentum libe-ros esse. lustin. 37,4,6: Galatiam quoquenbsp;oceupat. Lucian, dial. mort. 12,2: Tovg renbsp;Kskrl^iqQag eckov (jAvvl^ag) xai Falaxcovnbsp;SKQaTtjGa tmv eGTtSQicou (Gallier) ymI xa fis-yaXa oQfj ineQ^ag xu itSQi rov ^ÜQiSavovnbsp;ctTCavta KavidQafiOv xal oivaOratovg STCOirjOccnbsp;xoaavtag nólstg kxs. pro lapsu in salutandonbsp;10 9: 'Avrioipg ês 6 ö(otx]q oxs xoig LaXaxaig (innbsp;Asien) Gvvccnxsiv è'fisklsv. Zeuxis s. Antio-chiis 8: ^Avxioypg Ss è OcoxriQ imxkrjamp;sig, %alnbsp;ovrog ofioióv xt, Ttaamp;siv ksysxai iv xfj xiQognbsp;Fakaxag fia^rj. Alexander s. pseudomant. 9:nbsp;Ovy^ snag ovós x-^g ’Aalag xa'i Lakaxiag vmInbsp;xamp;v ine^Kstfisvcov èamp;vamp;v cinavxav. 18: Kaxnbsp;okiyov ovv xal Biamp;vvla xal jj Fakaxia xalnbsp;ij ®Qax'rj övvËQQBi. 30: Tavxa fiev svxbg xamp;vnbsp;OQuv fié’yQx ’Icoviag xal KikixCag xal Ila-20 xpkayoviag xal FakaxLag. 44: Flv fiév, wnbsp;Aké^avÖQS, xbv dexva FLaxpkayóva itQOOaya-yeiv olxéxag abxov xm ijyovfiévco xtjg FakaxLagnbsp;rijv ixtl Qavatw avsitsiGag ag ansxxovóxagnbsp;xov vtbv avxov iv ’Aks'^avÓQeLa Ttaiösvófiivov.nbsp;dialogi meretric. .13, 1: ’Ev èè xy n^bg xovgnbsp;Fakaxag payti eins, amp;gt; Xxjvtêa, ofteag psv nqo-xmv ikkkxov Lnnsav ini xov innov xovnbsp;kevxov, oncog be oL Fakaxai, xaLxot akxigoxnbsp;ovxeg, exQsGav svamp;vg rag eïóóv fie, xal oiibelgnbsp;00 sxi vnia-^xj. róxe xoLvvv iym xrjv fiev kóyyr\vnbsp;Kxovxiaag êiénsiQa xbv UnnaQiov avxamp;v xalnbsp;xov innov, ini ós xb GvvsGxtjxbg s'xi avxaivnbsp;(jiGav yuQ XLVsg dt ’s'lisvov diakvGavxsg fxsvnbsp;xriv (pakayya, ig nkaiGiov ós Gvvayayóvxsgnbsp;avxovg) snl xovxovg iyco GnaGafisvog xijv Gnd-ilijv anavxi tra amp;vjxa inskaGag avaxQsnco (isvnbsp;oGov snxcc xoiig ngosGxamp;xag avxav ty sfi^okrjnbsp;'^oij innov, tw ^Lgisi ós xaxsvsyxatv óisxsfiovnbsp;i-wv lo;^ayrav svbg ig diio xfjv xscpakiiv avxanbsp;lo XQavsi. vg.sig ós, ro XrjvLóa, fist’ okiyov in-^Gxxjxs ijórj gisvyóvxcov. Polyaen. 4 c. 6, 17nbsp;(a. 277 a. CJir.): AvxLyovog giGamp;oipÓQovgnbsp;ilxiGamp;cÓGaxo Fakaxag, Sv Kiórigiog fjQ%s, avv-^igsvog (sviy sxaGxw ówGsiv ygvGovv Maxs-dovixóv, Ojxfjga doiig xov yiGamp;ov avóqag xalnbsp;^aióag xwv svysvav. x] gam nqbg ’AvxLna-'XQov iyivsxo • insl ós sysvsto, oi Fakaxai xbvnbsp;giGamp;bv dn'qxovv. AvxLyovog sxaGxw Q'vqsa-9Óqm xbv giGamp;bv ansóLöov. oi Fakaxai xalnbsp;00 xoig dónkoig xal xaig yvvai^i xai xotg naiGivnbsp;anyxovv' xovxo ydq slvai ^xwv lakaxdtv svinbsp;^Y.aGxm. ^v ovv, si gsv oi gd^igoi kagjSd-'Toisv, xqidxovta xdkavxa' si ós gsxa xamp;v ano-gdyiov, sxaxóv. aqjiGxaxai óxj xb Fakaxixbvnbsp;xal xovg ogxjqovg anoxxsvstv Tjnsiksi. 'AvxLyovog óslGag nsql xoig ogrjqsvovGi nqsG^ev-xx\v snsgxpsv, oGa aixovGi ómGsiv vniGyvov-gevog, si nsgipsiav xovg ktj-ipogsvovg xb %qv-Giov. oi ÓS nsqimqsig xm nkrjamp;si xamp;v xqxj-gaxcov xohg dqiGxovg Fakaxamp;v oca ófj XQvGo-cpoqovg snsgipav. 'AvxLyovog xaxaGxoiv xovgnbsp;tjxovxug ovx cikkcog sggt;rj xoig Fakdxaig xovgnbsp;avóqag anoócoGsiv, si gfj xovg avxov dno-ka^oi nakiv. 01 Fakaxai Gnovöd^ovxsg ceva- lonbsp;GioGaG'amp;ai Tong avxcov, anoóóvxsg xovg bgxj-qovg XÓXS xovg ióLovg anokag^dvovGi xal Gvvnbsp;abxoig xd xqiaxovxa xdkavxa. c. 8, 1: Evgs-vxjg 'bnb Fakaxamp;v ióimxsxo xov Gwgaxog aq-qmGxag ’siav. . . . Ot ^dq^aqoi xxi. c. 20 (a.nbsp;239—236): ’’Axxakog Fakdxaig gsydkrjv óv-vagiv s'xovGi naqaxdxxsGamp;ai gskkmv. . . . Ildv-xsg dvspóxjGav xsksvovxsg dyeiv snl xobg j3aq-jSdqovg xal nqoamp;vgcog ccyaviGdgsvoi xobgnbsp;Fakdxag ivLxrjGav. 7 c. 35, 1 (a. 279): 20nbsp;Bqsvvog, Fakaxamp;v ^aGiksvg, nsiGai ^ovkógs-vog abxovg ini xfjv Ekkdóa GxqaxsvGai, Gvv-ayaymv ixxkxioLav avóqamp;v xal yvvaixamp;v nqo-ryyaysv aixgakiaxovg'Ekkrpvag, ikaxiGxovg xdnbsp;Gamp;gaxa xal aGamp;svsGxdxovg, xdg xsqpakdg dn-s^vqrjgsvovg, xqi^avia qvnamp;vxa nsqi^s^krjgs-vovg' xal naqsGxtjGsv aixoïg xamp;v Fakaxamp;vnbsp;xohg gsyiGxovg xal xovg sisiósGxdxovg Faka-xixrjv bnkiGiv s%ovxag. xovxo noi'qGag quot;rigsig’,nbsp;slnsv, ^01 xxikixovxoi xal xoiovxoi nqbg xovg 30nbsp;oUtrag aGamp;svsig xal gixqovg noksgxjGogsv .nbsp;ovxmg insiGamp;xiGav Fakaxai xaxaq)qov'i^Gavxsgnbsp;Ekkrjvcov skamp;siv snl xrjv Ekkdóa. 2 (a. 278):nbsp;Bqsvvog Fakdxag dyaycov ini xfjv Ekkdóa,nbsp;amp;s(6gsvog xovg iv Askepoig yqvGovg dvóqidv-xag, nqoGxaksGagsvog Askepovg aiigakamp;xovgnbsp;Ó1U xov sqgxjvsag -rjqsxo, si Gxsqsbv sixj xb y^qv-gLov xamp;v dvaamp;xjgdxav xxs. 8 c. 23, 2 (a. 58nbsp;a. Chr.): KaiGaq sv FakaxLa nqoGysi xaignbsp;quot;AknsGiv. 3 (a. 58): KaiGaq Ekovrixxioig 40nbsp;inoksgsi. ohxoi goiqa Fakaxamp;v' xal ’PwgaLoignbsp;snysGav xqiaxovxa gvqidósg, mv sixoGi xbnbsp;gdyigov ijGav. KaiGaq del gLav (jgsqav vn-avsymqsi' oi ^dq^aqoi xavxjj xal nkiov Q'aq-qovvxsg sóLcoxov. insl ós noxagbv Poóavbvnbsp;óia^aLvsiv sgskkov, ov nqb nokkov 6 KaiGaqnbsp;iGxqaxonsêsvGaxo. xamp;v ós ^aq^uqmv xqayvvnbsp;noxagbv Gvv nóvcp jtoUra óia^dvxojv oi ndv-xcdv, akka xqvGgvqixov, xr^g iGxsqaLag xamp;vnbsp;koinamp;v óia^aivsiv gskkóvxmv, oi gsv óiajSdv- sonbsp;xsg naqa xaig oyamp;aig dvsnavovxo xsxgxjxóxsg,nbsp;KaiGaq ós vvxxcoq iniipavslg xaxsxoxps ndv-xag dvayaqxjGai óid xbv noxagbv oix syovxag. |
6 (a. 54): KaiGaq nvamp;ógsvog Kixsqava inb 00* nbsp;nbsp;nbsp;[Gaia-tii] |
G-ala-ta
|
FaXarav nolioQ%ov(isvov xrê. 7 (a. 54): Kaïeaq intaxiOpliovg e^coi' iTColéiiSi PkAk-Taig xrs. . . . Ev rovrco Grjfiaivci fi'ev rj Gal-Ttiy^, ofiov de 6vve^agt;QjA,7]6av ex fi'sv rov %a-Qctxog avrioi ne^ol, ano öe rov vnegde^lovnbsp;fisra KciLGaQog inneig xara vmrov, amp;Grs ivnbsp;jxeGfp Tovg ^dQ^ÜQovg dnoktjqjamp;évrag óiaqi'd'a-vat rovg nXsLovag. 8 (a. 52): KaïGaqnbsp;ènoXró^xei ipQOVQWv EaXarixov. ramp;v de j3a^-10 §dQcov inl fiaxQOv avrs%óvra)v ierbg afirjiGvognbsp;xarsQQayr}, wGre xdi oGoi (pvXaxsg reiyamp;v ijnbsp;(pQOVQol XeinovGiv ot fiev rdg (pvXaxdg, ot denbsp;rag êndX'^eig, KaÏGaQ de itaQ'^yyeiXev onXiGa-G2ai róre xal Tta^ayQtjfia roïg reiyeGi ttqog-ryyaye xal d(pvXaKra xaraXa^cop, evxóXcognbsp;vneQ^dg i^etXe ró cpQovQiov. 9 (a. 52): Kaï-GaQ im reQyo^iïjv TtóXtv rmv ev TaXarianbsp;ytGr7]v iGrQurevGev' évreGrQaronêdevev avrwnbsp;^aGiXevg FaXaramp;v OvegxiyyerÓQi^. fisGog ijvnbsp;20 Tcorafibg (l’Allier) vavoCnoQog xal t] did^aGignbsp;afirj^avog. . . . Ot ^uQ^a^ot xarecpQÓvovv mgnbsp;dia^fjvai ftij amp;aQQovvrog. 6 de vvxrmQ dvonbsp;rdyfiara ^aamp;e(aig vXaig iyxarexQvipev, oï rmvnbsp;FaXarmv rovg djxqoi rov KaïGaQa naQacpvXar-róvrmv avrol xard rb dvm rov norafiov (leQognbsp;dgialag yeg}VQag diaxexoiifrévtjg, rd fiÈv Grav-Qm/rara Ttenrjyóra èyovGrjg, rdg de indvm do-xidagnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;avrol re/róvreg ix rrjg SXrjg did rd^ovg èyeg)VQmGav xal diijXamp;ov. ot de 30 FaXdrai rm naQaXóym rrjg dia^doemg exnXa-yévreg eipevyov, KaïGaQ de fisrd rmv Xoinmvnbsp;did rfjg avroGysdtov yecpvQag dia^dg ijv roïgnbsp;FaXdraig ipo^eQmreQog. 11 (a. 52): KuïGuqnbsp;’AXeGÏav tcóXiv rrjg FaXartag ènoXió^xer FaXarmv in avrbv dd'Qot^ovrai [idyifioi ^VQiddegnbsp;eïxoGi névre. . . .quot;SlGre ot §dQ§aQoi rm nXriamp;einbsp;amp;aQQ0vvreg yeXmvreg èdéiovro. rmv de xardnbsp;vmrov cpavévrmv y.ai aXaXa^dvrmv xai xv-xXovfiévmv (pvyeïv dnoyvóvreg i^enXdyrjGav,nbsp;40 èraQdyamp;rjGav. xal róre nXeïGrog (póvog FaXarmv oiioXoyeïrai yeyevrjGamp;ai. 23 (a. 54):nbsp;KaïGaQ nvamp;óiisvog ev FaXarla xaraxonrjvainbsp;ipdXayyag GrQarimrmv m^oGe fifj rtQÓrsQOV lt;(kv)gt;nbsp;anoxeiQaG'd'ai; tiqIv ine^eXamp;mv rifimQrjGai roïgnbsp;avyQi](iévoig. 39; Tmv iv FaXarta rerQaQymvnbsp;fiGav HivÓQi^ xal Uivdrog. rov 2ivdrov yvvr]nbsp;xdXXei Gmjiarog xal d^erfj 'tf/vyrjg evxXesGrarr]nbsp;Kdfifxa' xal yd^ rjv A^réfiidog té^eia, rjv fid-XiGra FaXdrai Ge^ovGi, xal ^v ev re nofinaïgnbsp;50 xai d’vGiaig del /leyaXon^enmg xal Ge/rvaignbsp;xexoGfifjfiévr]. . . . ’Hxs UivÓqi^ xal Gvv avrmnbsp;ndvreg ogoi FaXarmv ivreXeïg, dvd^eg xalnbsp;yvvaïxsg. Pausan. 1, 3, 5: ’OX§tddr}g denbsp;(k'yQaipe) KdXXinnov^ dg 'A2r]vaiovg ig amp;eq- |
[Gala-ta] /ronvXag rjyaye ipvXd^ovrag rrjv ig rrjv 'EX-Xdda FaXarmv iG^oXrjv. 4,1: Ot de FaXdrainbsp;ovroi (in Griechenland und Malcedonien,nbsp;saec. 3 a. CJir., warsclieinlich aus Timaiosnbsp;von Tauromenion, oder mts Hieronymos vonnbsp;Kardia? aus phoenicisdien 'berichten) véjiov-rai rrjg E'itQmn'i'jg rd eGyara, inl 'd'aXdGGrjnbsp;noXXfj xal ig rd negara ov nXmtfim' nagéye-rai de dynmriv xal ga^tav xal Qtjgta ovdevnbsp;ioLxóra roïg iv 'd'aXdGGrj rij Xoiny' xal GipiGi lonbsp;did rijg %mgag geï nora^bg ’Hgidavóg, iip’ mnbsp;rdg amp;vyarégag rdg HXiov odvgeGamp;Ki voyt-^ovGi rb negl rov Qaéamp;oina rov adeXqibvnbsp;nd9og. orjik dé nors avrovg xaXeÏGiXai FaXd-rag i^evtxrjGev' KeXrol ydg xard re Gq)ag rbnbsp;dgyaïov xal nagd roïg dXXoig mvofid^ovro. 4; Ovroi fièv di] rovg quot;EXXtjvag rgónov rov eigtj/iévov eGm^ov, ot de FaXdrai FlvXmv renbsp;ivrbg ijGav, xal rd noXiGfiara eXeïv iv ovdevlnbsp;rd Xoind noirjGdfievoi AeXcpovg xal rd ygij- 20nbsp;fiara rov amp;eov diagndGai y,dXiGra eiyov Gnov-drjv. xat GipiGiv avrot re AeXipol xal 0mxémvnbsp;uvrerdiamp;rjGav ot rdg nóXeig negl rov Uagva-Gbv oixovvreg. dipéxero de xal dvvay,ig Alrm-Xmv' rb ydg AtrmXixbv ngoeïyev axfifj veóry-rog rov ygóvov rovrov. mg de ig yeïgag Gvv-ijeGav, ivravamp;a xegavvot re icpegovro ig rovgnbsp;FaXdrag xal dnoggayeïGai nérgai rov Uag-vaGov, detfiard re dvdgeg iipiGravro onXïrainbsp;roïg l3agj3dgoig. rovrmv rovg ftèv i^ ’Tneg- sonbsp;(dogémv XéyovGiv iXamp;eïv, 'Tnégoyov xal ’diid-doxov, rov dè rgirov Tlvggov eïvai rov 'AyiX-lÉtaj' ivayi^ovGi de amp;nb ravrrjg AeXipol rijgnbsp;Gvjijxayjag Ilvggm, ngóregov eyovreg are dv-dgog noXeyiiov xal rb fivij/ia iv drifiCa. 5:nbsp;FaXarmv dh ot noXXol vavGlv ig rrjv ’AGiavnbsp;diajSdvreg rd nagaamp;aXaGGia avrijg iXetjXdrovv.nbsp;ygóvm dè vGregov ot Flégyayov eyovreg, ndXainbsp;4È Tevamp;gavCav xaXovjnivvjv, ig ravrrjv FaXdrag iXavvovGiv dnb amp;aXdGGrjg. ovroi fièv dij lt;10nbsp;rijv ixrbg Sayyagiov %mgav eGypv, Ayxvgavnbsp;nóXiv iXóvreg 0gvymv. . . . Tavrrjv re dij rijvnbsp;’Ayxvgav eïXov xal FteGivovvra vnb rb dgognbsp;* * * rijv quot;AydiGriv, evamp;a xal rov’Arrrjv re-amp;dq)amp;ai XéyovGi. 6: Tlegyajirjvoïg dè eGri fièvnbsp;GxvXa dnb FaXarmv, eGri de yguipij rb egyovnbsp;rb ngbg FaXdrag èyovGa. . . . Tgta dè yvmgi-(imrara i^elgyaGrat GipiGi, rijg re ’AGiag dgyijnbsp;rijg xdrm, xal -15 FaXarmv dn avrijg dvaym-grjGig, xal rb ig rovg Giiv ’Ayafiéfivovi TtjXi- 50nbsp;ipov róXjiijixa. 7,2: (nroXejiaiog) inrjydyeronbsp;xal dXXovg xal FaXdrag ig rergaxiGyiXiovg'nbsp;rovrovg Xa^mv ini^ovXevovrag xaraGyeïv Aï-yvnrov, dvr'jyaye Gipag ig vijoov egrjjiov dia |
Grala-ta
|
Tov Tiotafiov' y.al oi ^ïv èvtavamp;a anmXovTO vitó Ts allrilmv y.al rov h/iov. 8, 1: Msyt-Grov dé iöriv ol (^AtxéXa) tamp;v eQycov' Fccld-Tas (Galater) yuQ ég vrjv yfjp, rjp é'n «al vvvnbsp;^yovoiv, avaqjvysiv TjvayyMesv dno amp;ala(}Cirjg.nbsp;13, 2: KgarriGag ós (^UvQQog) t^v %s iöLavnbsp;^aQuGKSvrjv Avrtyóvov xai rb na^ avxa Fa-Xaxmv ^evinbv iólco^sv ég rdg STtl amp;aXdGGynbsp;xióXsig. . . . JtjXoï ós fxdXcGta tb fiéysamp;og tijgnbsp;10 fiéyjtig «“ï i-'ï/i' IIvQQOv vinrjv, lój Tca^d noXvnbsp;yévono, zd dparsamp;svra oTtXa tav KsXtMamp;vnbsp;ig ts tb tijg ’Aamp;rjvamp;g ts^bv trig ’Itaviagnbsp;pwv jtsta^v %al AaQsGrjg, Kal tb èmyQafinanbsp;tb £jt’ avtoïg. 3: Tovg amp;vQsovg 6 MoXoGObgnbsp;Itaviói óamp;Qov ’Aamp;dva | FlvQQog anb amp;QaGsavnbsp;SKQÉfiaGEV FaXatccv, | ndvta tbv Avtiyóvovnbsp;Wamp;sXav Gtqatóv. ov fiêya amp;av[ia'\aix!t'rjtainbsp;Kal VVV Kal Ttdqog AlaKióai. 16, 2: [FLto-ISjUarog) s§aGiXsvGs MaKSÓovlag, sg ö FaXé-20 taig Ttqatog av ÏGjisv §aGiXsav dvttta^aGamp;ainbsp;toXfiijaag avaiQsïtat inb tav ^aq^dqav. 25,nbsp;2: FaXatav trjv sv MvGm gjamp;oqdv avsamp;tjKSVnbsp;AttaXog. 7, 6, 7:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ós sg amp;sqiiotivXag sni ttjv FaXatav Grqatidv s%oóog Kal toig namp;Giv oftoiraj '!taqaq)Qri FlsXonovvriGÏoig’ dts yaqnbsp;tcXoïa ov% syóvtav tav jSaq^dqav, ósivovnbsp;SGsGamp;at GcpiGtv ktt’ avtav ovósv rjXtci^ov. . . .nbsp;8: ’Fnsl ós FaXdtai vavolv bvtiva ótj tqoTtovnbsp;diajSs^T^KsGav sg trjv ’Aclav, svtavamp;a sï%svnbsp;30 oötco ta ^EXXrivav. 15, 3: ’Jïv ós kuI AO’H]-valoig td sg FaXdtag ovósv aipavsGtsQa SKSi-vmv toXjirjjiata. 17, 10: Evtavamp;a dXXoi tsnbsp;tav Avóav Kal aiitbg ’Attrjg aTtsamp;avsv vitonbsp;tov vóg' Kat tl STtójisvov tovtoig FaXatavnbsp;óqaGiv 01 üsGGivovvta syovtsg, vav ov% \nbsp;dmójjisvoi. 18, 6: ’lóia ós avd iqóvov Tla-tqsig disjSrjGav sg AitaXlav ’Ayaiav fiovoinbsp;^ata (piXiav tfjv AltaXav, tbv TtoXsfiov GgtiGinbsp;tov nqbg FaXdtag GvvóioiGovtsg. 20,6: Eys-^0 tai ós tijg dyoqag tb aósïov, Kaï AnoXXavnbsp;^vtavüa dvdKSitai iXsag d^iog' STtoitiamp;'t} ósnbsp;^tio Xaq)vqav, rjVLKa STtl tov Otqatov tavnbsp;FaXatav oi Flatqslg ijfivvav AitaXoïg Ayaiavnbsp;qóvoi. 8, 10, 9: ’EKÓrjXótata ós 6 FaXatavnbsp;^tqatbg dnaXsto sv AsXcpoig vtto tov amp;sovnbsp;Kaï svaqyag VTtb óaiixóvav. 10, 18, 7: JTe-ttoiritai ós vnb AltaXav tqónaióv ts Kal yv-'i^aiKbg dyaXjia aTtXiGiisvtjg, rj AitaXia óïiamp;svnbsp;tavta dvéamp;sGav smQsvtsg ol AitaXoi FaXa-30 taig ólKrjv afiótrjtog sg KaXXisag. 19, 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5: FaXatav ós t^g sg trjv ^EXXdóa sttiGtqatsiag ftév tiva fjLvrjfitjv Kal sg tb ^ovXsvtrjqiovnbsp;V^iv tb ’AttiKbv avyyqaqgt;rj' itqodysiv ós sgnbsp;GacfsGtsqov td sg avtovg rjamp;sXriGa sv ta |
Xóya ta sg AsXtpovg, ott sqyav tav stil tovg ^aq^dqovg td iisyiGta EXXriGiv svtavd'a TjVnbsp;Kts. 8: ’’Evamp;a órj b Bqsvvog noXvg fisv svnbsp;GvXXóyoig toig y.oivotg, ttoXvg ós Kaamp;^ sxaGtovnbsp;riv tav sv tsXsi FaXatav ènl vfjv EXXdóanbsp;inaiqav GtqatsvsGamp;ai, aGamp;svstdv ts'EXXijvavnbsp;trjv sv ta Ttaqóvti óitjyovjjisvog, Kal ag %q^-liata noXXd q,sv sv ta xotvw, nXsiova ós svnbsp;isqoïg td ts dvaamp;ijfiata Kal dqyvqog Kal yqv-GÓg sGtiv im'Grifiog. dvsnsiGs ts órj tovg Fa- lonbsp;Xdtag sXavvsiv ênl tr\v 'EXXdóa, Kal avtanbsp;Gvvdqxovtag aXXovg ts TtqoGslXsto tav sv ts-Xsi Kal tbv A-Kixaqiov. 9; 'O ós uO^qoiGd'slgnbsp;Gtqatbg ns^ol fi'sv jivqidósg sysvovto rtsvts-y.alósy.a rtqoGÓvtav GqjCai óiGyiXiav, ol ósnbsp;Imtsvovtsg tstqaKÓaioi Kal ócGfivqioi. toGov-toi fisv rjGav tav Inttsav tb èsl svsqyóv,nbsp;dqi’d'fibg ós avtav b aXrjamp;rjg óiaKÓGiol ts Kalnbsp;yiXioi Kal ‘Èl fivqidósg' óvo ydq oir.stai nsqlnbsp;sKaOtov tav Innsvóvtav rjGav, dyKiloi «al 20nbsp;aitol td InniKd Kal innovg bjioiag syovtsg.nbsp;10: FaXatav ós toig litnsvovGiv dyavog Gvv-sGtrjKÓtog bnojisvovtsg tijg td^sag bmGamp;sv olnbsp;oiKStai toGaós GipiGiv syivovto xqljGiiioi' tanbsp;ydq Innsï Gvji^dv ^ ta inna nsasiv, tbv jisvnbsp;iTtnov naqsïysv ava^rjvai ta dvóqi, tsXsvtrj-aavtog ós tov dvóqbg b óovXog dvtl tov ós-GTtótov tbv irntov d.vs§aivsv' si ós djiipots-^ovg sniXd^oi tb yqsav, svtavamp;a stoifiog rjvnbsp;Inrtsvg. Xa/ijSavóvvav óè tqavfiata avtav b 3onbsp;fisv VTts^rjys tav óovXav sg tb Gtqatónsóovnbsp;tbv tqavjiatiav, b ós y.aamp;lötato sg tijv td'^ivnbsp;dvtl tov drtsXamp;óvtog. 11: Tavta sfiol óoksÏvnbsp;svOjiiGamp;t] toig FaXdtaig ig jiljirjGiv tov svnbsp;UsqGaig dqiamp;fiov tav fivqlav, o'l SKaXovvtonbsp;Aamp;dvatoi. óiélt;poqa ós rjv, oti KatsXéyovtonbsp;dvtl tav dnoamp;vrjGy.óvtav bnb fisv Flsqaavnbsp;tijg /tdxrjg llGtsqov, FaXdtaig ós V7t avtrjv tovnbsp;sqyov trjv dxfirjv ó dqiamp;jibg dnsnXijqovto tavnbsp;Inniav. tovto avófia^ov tb avvtayfia tqi- 40nbsp;fiaqKiGiav tij sni%aqla qiavy' xaï irtnov tbnbsp;bvo(ia ÏGta tig fidqxav bvta bitb tav KsXtav.nbsp;12; naqaGKSvfj fisv toGavty xal fistd óia-voiag toiavtrjg STtl trjv EXXdóa b Bqsvvognbsp;^Xavvs. 20, 1: Td ts sg Maxsëóvag jtatnbsp;èqaKag Kal Tlalovag td snl tijg rtqotsqagnbsp;Kataóqojiijg tav FaXatav sti GipiGiv (^'EXXrj-Giv^ SKSito sv fivrjjiy, Kal td sv ta rtaqóvtinbsp;td sg amp;sGGaXovg naqavofirjjtata dtcrjyysXXeto. . . . ITapaöTi ós, oGtig samp;sXoi icai amp;vtaqiamp;iA.ij- 50 Gal tovg ts STtl jSaGiXsa lEjsq^rjv ég FlvXag «alnbsp;tovg tóts évavtla FaXatav damp;qoiGamp;évtag. 6;nbsp;Toig ós ig ®sq(ionvXag damp;qoiGamp;sïGiv EXXrj-vav, ag STtvamp;ovto nsql ts MayvtjGiav «al [Gala-ta, Paus.] |
Gala-ta
|
'* yrjv tTiv Oamp;LmXLv ovxa ijSfj tcóv ralatamp;v rbv arQaróv, eêo'^sv ijdrj ....nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7: Kata tovto (psvfia) b BqÉvvos bsov jjLVQiovg tSgt;v Fala-tS)V ansGtetlsv^ onosoi ts vsiv 'i]niGtuvto aitmv xat oGrig tip jir'jxei tov Goifiatog stvf-%avev mv insQ tovg nolXovg' slat ós xal ak-kcog 01 Kskxoinbsp;nbsp;nbsp;nbsp;navtag imsQr\qK.6xsg fiTjxst xoiig ttvamp;Qcónovg. 8: Oixoi psv oiv Sia^aivovGiv sv xfj vvKxi óiav’t]%6psvoi é)ósnbsp;. 10 TO kijtvadsg xov noxafiov, %a.l xa onka, xobgnbsp;sm^apLovg ¦©¦'opEO'ug, snoLStxo sxaGxog avxlnbsp;G'^sdiag' ot ós aitav pxiXiGxoc êiskamp;sïv sp^a-66v xb {lómp sdvvrj9xjGav %xs. 9: '0 ds (B^sv-vog) mg %axa tag ysgpvpag óis^ijSaGs xi]vnbsp;axQaxittv, èicÓQSi TtQog Xfjv ’Hpanksiav' %alnbsp;óirjQTtaOav psv xa sx xtjg %aQag oi Fakaxainbsp;xal avamp;poMovg tovg sjti xmv upQmv ipxata-krjcpamp;svtag icpóvsvGav, xrjv nókiv ós ovy^ slkov.nbsp;21, 2: Toïg ós Fakaxaig xa psv trig axevxjgnbsp;20 aoamp;svéatsQa xjv' amp;vpsovg pccQ xovg snL%mQiovgnbsp;slypv, xal akko GcpCotv ovx rjv onkov Gxstcr]nbsp;Gmpatog' xtksov ós s'xi ipnsipia xy sg xa no-kspixa axtéósov, 3; Ot ós sv opyy xs snlnbsp;tovg svavtlovg xal amp;vpa psxa ovósvbg ko-yiGpov, xaamp;uTtSQ ta amp;rjQta, s%mQ0vv ‘ xal ovtsnbsp;xcskixsGi óiaiQovpévovg y anb payat-Qmv i;nbsp;anóvoia tovg spttvsovtag stt ansksinsv^ ovtsnbsp;oGoi ^sksGi xal axovtloig ótsnsCpovxo, vlt;py~nbsp;Qovv xov amp;vpov, psy^Qi 0-5 xtaqspsvsv xj tpvpj'nbsp;30 ot ÓS xai sx xmv xqavpaxwv xa óóqata, olgnbsp;è^ê^kyvxo, avaGTtamp;vxsg 'rjfptsGa.v xs sg xovgnbsp;quot;Ekkyvag xal sxqavxo ix ysiqig. 5; ’^rcoamp;a-vóvtog ós (Kvótov aus Atlmi, a. 279) vnbnbsp;xmv Takatmv xfjv aGitiëa ot nqoGyxovxsg kv-samp;sGav xa Eksvamp;sqia Ait, xal yv xb sni-yqappa' ’Hpai óxj nod-sovGa vsav sxi Kvótovnbsp;y^xjv I aGnlg kqi^/jkov ipmxóg, ayakpa Ad, \nbsp;ag óia óxj nqmxag kaibv xóxs nfipgt;v stsivev, |nbsp;sm snl xbv Fakatav (den Galater) yxpaGsnbsp;10 ¦d'OVQog ’'4qyg. 6: Tovto psv óxj snsysyqanxonbsp;nqlv y xovg bpov 2vkka xal akka xmv Aamp;y-vyGi xal tag sv xy Gtoa xov ’Eksvamp;sqtov Aibgnbsp;xaamp;sksiv kontdag. tots ds sv taig Osqponv-kaig ot psv quot;Ekkyvsg psta tyv payrjv xovg xsnbsp;abtmv samp;anxov xal sGxvksvov xovg jSaq^aqovg.nbsp;ot Fakaxai ós ollxs in'sq kvaiqéGsmg xmv vs-xqmv snsxyqvxsvovxo, snoiovvtó xs in i'Gygnbsp;yyg Gipag xv%stv y amp;yqta xs aiitmv ipq}oqy-%'yvaL xal ocov xs^'vsmGi nokspióv sGxiv oq-50 vtamp;mv. 7: 'Okiymqmg dÈ avtobg sg xmv kno-yivopsvmv sysLv tag xatpag óvo spol óoxsivnbsp;xa avansiamp;ovxa yv, noksptovg xs avóqag sx-nky'^ai, xai oti sGti tstkvsmxmv ov öi samp;ovgnbsp;olxxog avxoig xxs. 22,1: 'E^óópy ós {iGxsqov [GalÈi-ta, Vftus.] |
psta tyv paiyv lojjoj tmi’ Fakatmv kvskamp;stv sg xyv Ol'xyv insystqyas xaxa ’Hqaxksiav xxs. 3: Kal xa sg Kakkisag Kóp^ovxig ot sqyaGa-psvoi xal ’OqsGtóqiog yGav, kvoGimtaxa xs mv kxoy iniGxapsamp;a, xal ovósv xoig kvamp;qmnmvnbsp;xokpypaGiv opoia. ysvog psv ys nav s^sxo-tpav xb uqGsv, xal bpotmg ysqovxig xs xal xanbsp;vynia snl xmv pyxsqmv toïg paGtoïg ig)0-vsvsto' xovtmv ós xal ta vnb xov yakaxxognbsp;niótsqa anoxtstvovxsg snivóv xs ot Fakaxai lonbsp;ToiJ atftcxTOg Jiat ynxovto tav Gaqxav. 4:nbsp;Fvvaixsg ós xal oGai sv mqa xmv naqd'svmv,nbsp;oGai psv cpqovypatóg ti avtmv siyov, savxagnbsp;sipamp;yGav ag yktGxsxo y nókig óisiqyaGpsvai'nbsp;tag ós sti nsqiovGag sg lóéav tSjlqsmg naGavnbsp;psta kvayxyg yyov iGyvqag, axs iGov psvnbsp;sksov, iGov ÓS tag gjvGsig xal sqmxog ansyov-tsg, xal OGai psv xmv yvvaixmv xaig payat-qaig xmv Fakaxmv snstvyyavov, avtoysiqianbsp;tag ifjvyag ycptsGaV xalg ós ov psxa nokv 20nbsp;bnaq^siv xb yqsmv spskksv y xs kGixta xal ynbsp;avnvta, aaxbqymv ^aq^aqmv ix ótaóoyyg al-kykoig 'b^qi^óvtmv' ot ós xci kcpistGaig tagnbsp;ijjvyag, ot ós xal yóy vsxqaïg Gvvsytvovxonbsp;opmg xxs. 5: EvvsGxqatsvovto ós GcpiGinbsp;(Aixakoig) xal at yvvacxsg ixovGi'mg, nksovnbsp;sg xovg Fttkaxag xal xmv kvëqav xm amp;vpmnbsp;yqmpsvai. 6:'Slg ós ot ^aq^aqoi GvkyGavxsgnbsp;xovg xs oixovg xal ta tsqa xal ivsvxsg nvq ignbsp;xb Kakkiov ixopt^ovxo tyv avxyv, ivxavamp;a 30nbsp;Flatqslg psv inixovqovvtsg Aixakoig Ayaiavnbsp;pbvoi nqoGsxsivxo i^ ivavttag xolg ^aqjSaqoignbsp;axs onkixsvsiv ósóióaypévoi, xal bnb nkyamp;ovgnbsp;ts tav Fakaxmv xal xyg ig xa sqya knovotagnbsp;pakiGta stakainmqyGav' ot ós Alxmkol xal atnbsp;yvvalxsg at Aixmkdi naqa naGav tsxaypivoinbsp;xyv böbv iGyxóvxi^óv xs ig tovg ^aqjlaqovg,nbsp;xal obósv akko bti py tovg iniymqlovg iypv-tav amp;vqsovg okiya aitamp;v ypaqtavov, öia-xovxag xs anscpsvyov ov yaksnag, xal kva- 10nbsp;GxqscpovGiv knb xyg óim^sag insxsivxo avamp;ignbsp;Gnovêy. 7: KakkisvGi ós xatnsq ósivu ovTconbsp;naamp;ovGiv mg pyó's xa tjnb Opyqov nsnoiy-psva sg ts AaiGtqvyóvag xal ig Kvxkmnanbsp;ixxbg sivai óoxsïv kkyamp;siag, opmg xaxa xyvnbsp;k^Cav iylvsxo y vnsq avtmv óixy' knb yaqnbsp;tmv tsGGaqav pvqiaómv nqoGÓvxmv Gifsiaivnbsp;bxtaxoGimv skaGGovsg ypiGsav ig xb Gxqaxb-nsëov ot ^aq(laqoi to nqbg Ssqponvkag kn-sGmamp;yGav. 23, 1 — 2: quot;H ts yaq yy naGa,nbsp;oGyv inslysv y xmv Fakatav Gtqatia, /3t-aimg xal sni nkslaxov iasisto xyg ypsqag,nbsp;(iqovxai xs xai xsqavvol Gvvsyslg iytvovxo' xalnbsp;ot psv s^snkyttóv xs xohg Ksktovg xal ëiys- |
Gala-ta
|
0'0’Kt toïg wel ra na^ayyskló^sm êzwkvov, rcc ös iy. rov ovqccvov ovk sg ovxiva %axu-(lóvov, dlXa %al xovg xtlrjGiov %ainbsp;avxovg ófioi'wg xai xoc ojtla t^nxE. 4: Too-ovxoig /xsv 01 ^uQ^aQoi xtaQa naeav vrjv rjfis-Qav TCaamp;rKiael xs %al êKTclrj^et GvvElypvxo'nbsp;Ta dÈ Iv xy vvxxi TXolXa eq)Sg i'fiEXXev dlysi-'gt;’0TSQu ETXiXrj^/Eaamp;on' Qiyóg xs yccQ isp}Qov '/mInbsp;vcqjExbg yv ófiov xw QiyEi xxs. 6; Ot Ssnbsp;{§a^^a^oi) UQXOfiivTjg (lev xyg ^a^yg, xainbsp;fiakiaxa oc nsQi xbv Bqévvov, ovxoi öh ^yxi-0TOi XE yeav xai dXxipLwxaxoi xwv Falarav,nbsp;^oxB fiEv vnb TtQOamp;vf.uag Êxi avxsïyov ^aXló-ftïvot XE Tcavxa^ód-Ev xal ovx yeeov énb xovnbsp;Qxyovg, fiaXiBra ol xqavfxaxlai ^ xalaixtcoQOVV-ag Ó£ xai 6 Bqsvvog £la§E XQavfiaxa,nbsp;iXEïvov fi'sv XiTXoif/vxyeauxa èxxofiC^ovGiv exnbsp;’’^yg iia-xyg, ot ós §aQf}aQoi navxaxóamp;ev ecpieivnbsp;^yxEi^Évav xwv ’EXXyvwv imé^Evyóv xs axov-20 XEg Xal êavxamp;v xovg aëvvdxovg öid XQavjiaxanbsp;ixree-d-ai xal uQQCoexiav (povEVOvGi. 7: Kal otnbsp;IXEv iexQaxoTtEÖEveavxo evamp;a y vv'^ xaxsXdfi-^avEv avaxwQOVvxag’ iv ós xy vvxxl lt;f)ó§ognbsp;lt;^lt;piGLv EyLTchtxEi UavLxóg' xa yaq anb alxiagnbsp;ovÖEficag ósifxaxa êx xovzov qtael yivsGamp;ax.nbsp;^VETtsGE fiÈv êg xb Gx^dxEVfia y xa^axy xceqInbsp;j^aamp;siav xyv sGTcé^av, xal bXlyoi xb jcctr’ a^-Zlt;2S éysvovxo ot TtaQaxamp;évxsg ix xov vov, iêó-èa^óv TB ovtoi xxvnov xs insXavvonÈvwv in-•10 nav xal iqióöov TXoXsfitwv atGamp;dvsGamp;ai,' (isxanbsp;O'd noXv xtïi ig ajtavxag ddÓQa y dvoia.nbsp;8: ’AvaXa§óvxEg ovv xd bnXa xal Siaexdvxsgnbsp;^xxEivóv XE dXXyXovg xal uvd fiÉ^og êxxEtvovxo,nbsp;ovxs yXwGGyg xyg ejtt^Mptoo Gvvisvxsg, ovxsnbsp;^Gg dXXyXwv iiOQqgt;dg ovÖB xwv amp;vqswv xad'-OQwvrsg xd Gxyfiaxa' aXXd dfiqJOXSQaig xaïgnbsp;ofioimg iirb xyg sv xw naQÓvxi dvoiagnbsp;Ot xs avÖQEg ot dvamp;sGxyxóxsg slvai GcpiGivnbsp;EXXyvsg xal aiixol xal xd onXa sqjaivovxo xalnbsp;'10 -Ël^ctdct d(pi£vai xyv (pwvyv, y xe ix xov S’eovnbsp;fxavta nXsïGxov i'^EiQydaaxo vn dXkylwv toïgnbsp;Kaldxaig xbv lt;póvov. 9: ’Eyeyóvst xs avxLxanbsp;lotg Faldraig ëtd navxbg xov Gxgaxov xalnbsp;lt;^txov xal oGa ig XQOcpyv dXla h'vësia ieyvQd.nbsp;10: Ulyamp;og df xb iv xy Qwxtëi aixwv ava-^wamp;év, oUyw (lev s^axieiiliwv ilamp;GGovsg otnbsp;xaïg (idxtttg, ot ëh sv xy i£t.^EQtw ëiaq)amp;a-QEvxsg vvxxl xal vGxeqov ot £v Tro TLavixwnbsp;^ftftctrt iyivovxo insQ xovg ixv^iovg, xoGovxoinbsp;'^0 denbsp;nbsp;nbsp;nbsp;y^tb xov Xt^ov. 30, 9: 0a6i ës {ot iv KsXaivatg tiQvysg) wg xal xyv Fala-dnwGaivto GxQaxidv xov MaQGvov GcpiGiv «Ttt Tovg ^aQ^KQOVg vëaxl XE SX xov TtOXUjXOV ii®t fiélet xwv aiibwv dfxvvavxog. 32,4:quot;Ot£ |
i dè ó FaXaxwv GxQaxbg £(p£Q£ xal yysv ^Iwviav xal ’Iwvtag xd ojjLOQa. 36,1: ’Ev yy xy Afi-(l^Möecov oo GvvB^eïg fièv wGns^ at ctfirtslot,nbsp;xtsgpvxaGt fiévxoi xal at ^d/xvot' xyv ësnbsp;amp;dfivov xavxyv ’’Iwvsg [isv xal xb allo 'EXly-vxxov xóxxov, Fakdxai ës otnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;0Qvyiag cpwvy xy iniywqiw Ctptotv ovofid^ovGw 'Ug. Aelian.nat. anim. 17,19: FaXdrag Mëb^ognbsp;xovg swovg Xéysi ëqav xoiavxa, xal st cpavei-xat xw TCiGxd, TtiGxsvéxw^ st ës yxxov xoiavxa, lonbsp;fxy n^oGsy^sxw. oxav avxwv xy yy vécpy naQ-vónwv iniipoixyGavxa sïxa Xvnyay xovg xap-Ttovg, oï ës svxdg xivag svxovxai, xal tsQovQ-ytag xaxaamp;vovGiv oQvtO'wv xaxaxyXyxixdg' oïnbsp;dè iitaxovovGi, xal SQ^ovrai GxóXw xoivw, xalnbsp;xovg TtdQVOTCag drpavt^ovGiv. idv ës xovtwvnbsp;xivd amp;yQdGyxai Faldxyg, xt^yiid ot ix xwvnbsp;vó^wv xwv iniywqiwv amp;dvax6g ioxiv. idv ësnbsp;Gvyyvw/iyg xv%y xal aipsamp;y, ig /lyviv ifi^dX-Isi xoijg OQviamp;ag, xal xijiwQOvvxsg xw iaXw- 20nbsp;jcÓTt ovJC d^covGcv vnaxovGai, idv ës xalwv-xai avamp;ig. Clemens Alexandrin. strom. 1,15nbsp;p. 359 P.: Qilooocpta toivvv, ^toXvwqisXsg xinbsp;XQyjia, TtdXai fiEV yxiiaGs naQa ^aQ^dgoïg,nbsp;xaxd xd i'amp;vy ëtaXafiipaGa' vGxeqov ës xalnbsp;sig quot;EXXyvag xaxyXamp;sv. xtQOEGxyGav d’ avxygnbsp;Atyvnxtwv xe ot jtQOipyxai, xal AggvqCwv otnbsp;XaXëaïoi, xal FaXaxwv ot ëQviëui, xai Kafia-vatoi BdxxQwv, xal KeXxwv ot ipiXoGoïpyGav-xsg, xal IIsqgwv ot fidyoi xxs. TcrtuUian. de sonbsp;pudicitia 17: Quid Galatae (d. li. an dienbsp;Paulus schrib) legunt? Bei Dio sind Fald-xai eigentliche Gallier (unter KsXxot vcrsteJitnbsp;er die Germanen), fragm. 24, 1 (a. 391 a.nbsp;Ghr.): quot;Oxi xyg GxQuxstag xwv FaXaxwv aixianbsp;avxy iysvsxo. ot KXovaivoi noXsjiw éxt aixwvnbsp;xaxwamp;svxsg ngbg xovg Pwgatovg xaxÉcpvyovnbsp;iXntëa ovx iXaxiGxyv siovxsg, insiëy xoignbsp;Ovyisvxaig xatnsQ bgoïpvXoig ovGiv ov Gvv-yqavxo, ndvxwg xivd wqisXsiav %ag avxwv ionbsp;st’QyGsGamp;ai. wg ës sxsivoi xyv imxovQiavnbsp;ovx sipyyiiGuvxo, 7tQÉ6§sig dè n^bg xovg Fa-Xdxag itEgipavxsg siQyvyv aixoig STtQaxxov,nbsp;xavxyv TtaQa fiiXQÓv (inl yuQ fiSQSi xyg ywQagnbsp;TXQOSXStvSXÓ GcplGlv) ETCOiyGaVXO, GVIA,7tEGÓvtSgnbsp;dè xoig (ëaQpdgotg ix xwv Xóywv ig g,d%yvnbsp;xovg xwv PwgaCwv ngÉG^sig xtQOGnaQsXa§ov.nbsp;ot OVV FaXdxai lalsnwg inl xy dvnxd^si avxwv èvsyxóvxsg xb gsv txqwxov dvxansGxsiXdvnbsp;xivag sg xyv Pwfiyv aixiwjisvoi xovg ngsG^sig' 50nbsp;six snsiëy fiyxs xijiwqta GipiGiv iyévExo, xalnbsp;yiXiaqyoi xrdvxsg unsëEtiamp;yGav, amp;vfioë xsnbsp;snXyQwamp;yGuv bvxsg xal dXXwg oQyyv dxqoinbsp;x«t xovg Kkovetvovg sv dltyco^ia amp;Éfjisvoi [Gala-ta] |
Gala-ta
|
TtQog x'tjv ’Pmfx.rjv SiQjirjGuv. 3 (a. 364): quot;On' TOtg 'PwftKi'ots de'^afiivoig trjv tc5v rcclatmv ‘nbsp;i(poöov ovö avaTtvsvGcii vtctiq'^sv, dll’ cevamp;t]-(iSQOv sg rijv fid^fjv ix tfjg no^eiag wGneQ jnbsp;ii%ov xataGrévtsg mzaïGav' TtQog yccQ ro ddó- ^nbsp;X'iixov Tijg èTXLGxQaxsCag avxaiv xccï xb nl^amp;ognbsp;xctl xb ^sys'amp;og xav Gcofxdxmv x^v xs gjcovijvnbsp;^svixov XE XX xal (pQixamp;êeg qiamp;EyyofiÉvrjv èx-TtlccyévzEg xijg xs ÈfixcEigiag ujxa xrjg xmv xa-10 xxLxmv ETtsXdamp;ovxo xal sx xovxov xal xdg uqe-xdg Ttgo'^xavxo. 4; TIIeïgxov ydg tot ngbgnbsp;avêgeiav ÈmGX7i(ir) qjsgsi, oxi xal TXagovGanbsp;xiGi xxjv gófirjv xrjg yvmiirig Gqgt;amp;v /le/Satoi scatnbsp;EllEtrtooOo: xal èxslvrjv nQoGÖLaxpamp;SLQSi Jtollwnbsp;fiaZlov ^ El fifjSÈ XTjv dg^fjv avxoïg xvgovjxijg-XEv' axtEigoi fiEv ydg lt;^7tollot^ jtolld amp;viiónbsp;(Itatwg xaxoQamp;ovGiv, ot Ss êri xrjg Evxa^iag,nbsp;5jv «1' ftct'amp;coOti', ajjiaQXcivovxEg xal xxjv xovnbsp;(jpgovijfiaxog iGyvv TtgoGanolXvovGiv. éip wvnbsp;20 JCKt ot ^Pcofiaïoi EGcpahjGav. 9 {bei Tzetz. Mst.nbsp;830—837); Magxog Se Mdliog avrjg tijgnbsp;'Pwftt;g Ttogamp;fjamp;EiGfjg | ix Palaxcciv xaxagy^ov-xog xa zóxe xovxwv Bgivvov, | Sg xal xb Ka-TtixmXiov l'ftEllov Gyslv PaXdxai \ vvxxbg ngbgnbsp;xrjv dxqónoXiv XaO'gaiiog dvsXamp;óvxEg, | xqav-yfjg exsïGs xamp;v yrjvmv fxEyaXrjg ysvofiévrjg jnbsp;è^syEgamp;slg dvsgnovxag eIöe xoiig TtoXsjxiovg |nbsp;xal oog jjiEv Ttaimvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;oog Ss xm ^Cipsi Gipaxxiov 1 toog ndvxag ansÓGaxo xal qvsxai so'Piofiaïovg. 25 (a. 384), 2; (KanixaXïvog)nbsp;xaxd xrjg nstgag avxrjg, dgp’ ^g xovg PaXdxagnbsp;ccTismGaxo, èggiiptj. 28, 2 (bei Zonar. 7, 25nbsp;•—26): Toïg’Pwjxaioig Ss rtóleftot «oOtg xalnbsp;naga PuXuxamp;v xal Sqi Éxègcov iamp;vmi’ ÈnrjvÉjiamp;fj-Gav. . . . /hxxdxag èXiyamp;rj Aovxiog KujxiXXognbsp;FaXarav xaxaxgsy^óvxcov xa vnb ’Pwjxrjv xxs. . . . FaXdxfjg Sé xig sig fxovojiaiïav xivd xcóv ’PojfiKttao ngoExaXstxo. ... ’O Sh FaXdxrjg xynbsp;iGyjvï xal xy xóXjxy (Siéipsgev). . . . 'Ayavaxxrj-10 Gavxsg ot PaXaxat cog vnb bgviamp;og rjXaxxajis-voi amp;viA,co avxlxa GvyÉjii'^av xoïg 'PtaftKtotgnbsp;xal xaxcag dnrjXXdyxjGav. . . . Plgbg (lÈv FaXa-xag avamp;gmnovg (pamp;ógovg EggaiGamp;s xal avSgC-Jsö'amp;s; fr. 33, 22 {bei Zonar. 8, l); Kalnbsp;dXXoxs SÈ noXXdxig xoïg ’Piajxaioig noXsiiyGav-xEg ot Zavvlxai xal rjxxrjamp;êvxsg ovx èiprjGv-X«0«o, dlld scat Gvfijidxovg «Hoog xs ngoG-Xa^ójisvoi xal FaXdxag wg xal ngbg xrjv 'Pw- firjv aSxfjv sXaGovxsg rjxoifid^ovxo____’Exvy%avs 50 Ss sxsï ano^Xènov, oamp;sv ot FaXdxai rjêij sn-rjSGav. 28: Totg dè FaXdxaig xal xoïg «llotg xoïg jisx «OTwo uvxLxaxaGxrjvai vnaxoi atgs-amp;ÉvXEg snsjupamp;rjGav o xs ’PovXXog ó 0d^iog 6nbsp;Md^ifiog Jt«t 6 Asxiog ó HovnXiog. fr. 39,1 |
[Gala-ta, Dio] (a. 283 a. Chr.): Usjxfavxsg ngbg xovg Tvg-Grjvovg jtKi ’Ofi^gixovg xal FaXdxag Gv^vobgnbsp;avxaiv xobg fisv nagaj^gijfia, xovg S oi noXXionbsp;vGXEgov ngoGansGxrjGav. fr. 43, 12 {a. 261nbsp;a. Chr., bei Zonar. 8, 10); 'O Ss AjiiXxagnbsp;xovg FaXdxag toog fiiGamp;ogpógovg, oxi firj sv-xsXrj SsSojxsv avxoïg xov fiiGamp;óv, dyavaxxrj-Gavxag (pojSrjamp;stg, jxrj ngoG%cogfjG(oGi xoïg ’Pa-ftfttotg, SiEcpamp;Eigs ns/npag avxovg sïg xiva xavnbsp;vnb 'Pwfiatoog nóXiv nagaXrjipo/jiévovg avxrju lonbsp;Sg xdyu ngoSiSofiévrjv xal SiagnaGai avxrjvnbsp;snixgsipag, GxsiXag Se ngbg xovg xindxovgnbsp;tpEvSavxojióXovg xrjv xamp;v FaXaxamp;v ngojxrjvv-ovxag sXsvGiv' bd-sv ot FaXdxai ji'sv ndvxsgnbsp;svsSgsvamp;évxsg slt;pamp;dgrjGav, noXXol Ss xal xamp;vnbsp;’Pmfiatav ansamp;avov. fr. 43, 29 (a. 244, beinbsp;Zonar. 8,16): Ot FaXdxai Ss xoïg Kag%rjSo-vCoig Gvjijiay^ovvxsg xal juGovvxsg avxovg, onnbsp;xaxamp;g jiEXExsigitovxo Gqgt;ag, (pgovgtov xivbgnbsp;ipvXaxrjv sjiniGxsvamp;Evxsg xoïg 'Poftaiotg «otö aonbsp;ngoijxavxo snl igfjjiaGi. (isxaGxdvxag Ss anbnbsp;xamp;v KagyrjSovLwv Pdldtag xal «Hoog tcöonbsp;Gipamp;v Gvfifidxcov nvag ot Ptofiaïoi snl jnGamp;o-ipoga ngoGsXd^ovxo foijrtw ngóxsgov xgsqiovxsgnbsp;^svtxóv. . . . (Zonar. 8,18): Msxd Ss xovxonbsp;ênoXéfirjGav avd'ig noXs'/xovg ngóg xs Booviovgnbsp;xal ngbg FaXdxag sxstvoig nXrjGioySgovg Jt«tnbsp;ngbg Aiyvcov xivdg. xovg (i'sv ovv Atyvagnbsp;SsjingSviog Fgdnyflg jid^y vixfjGag sxdxov,nbsp;xal xoïg FaXdxaig HovnXiog OiaXégiog Gvfi- 30nbsp;^aXSv xb jJiEV ngamp;xov fjxx'yamp;rj, slxa nvamp;ójjis-vog sig snixovgiav avxov xivag sx xrjg Pcó-fxtjg xjxsiv, bjiÓGs avamp;ig xoïg FaXdxaig symgrj-Gsv, ïv x] xa'd' savxbv vixfjGxj rj anoamp;dvy' . . . (a. 238): Aovxiog AÉvxovXog xal Kvivxog ipXdxxog snl xovg FaXdxag GxgaxsvGavxsg.nbsp;fr. 44, 1: Ot ydg Atyvsg xrjv nagaXtav anbnbsp;TvgGrjvLSog jxsigi xamp;v quot;AXnsmv xal digi Fa-Xaxamp;v vsjiovxai. fr. 4:6 (a. 231, bei Zonar. 8, 19): Tamp;v Ss ys Boovlmv xal xamp;v dXXcov io FaXaxamp;v noXXd fi'sv xal dXXa, nXsiGxovg dènbsp;xal aiifiaXSxovg nwXovvnov SsiGavxsg oFPagt;-ftatot, jifjnoxs xax’ avxamp;v xoïg igfjjxaGi %gfj-Govxai, dnsïnov (irjSéva avSgl FaXdxy jirjx’nbsp;dgyvgiov jxfjxs igvGiov SiSóvai. fr. 48 (a.nbsp;228 a. Chr.): Enl ®«/3too Ma'^tfiov Bsgov-xwGov rjxoi dxgoxogbovcoSovg 'PofiKtot xovxonbsp;snoitjGav, 'EXXrjvixbv xai FaXanxbv avSgóyv-vov xgvTpavxsg sv fxsGy xy dyoga sx igyGfiovnbsp;nvog Ssijianoamp;Évxsg Xsyovxog quot;EXXtjva xal Fa- 50nbsp;XdxrjV xaxaXijipsGamp;ai xb aGxv. 49, 1: quot;Ottnbsp;igrjGfióg xig xxjg .Si^vXXrjg xovg 'Pcoftatoognbsp;sSsijxdxov lt;pvXd^aGamp;ai xovg FaXdxag Seïv xs-Xsvcav, b'xav xsgavvbg sig xb KanixSXiov nXrj- |
1586
|
eiov 'AnoXlaviov xataSxrjTtty. 2 (a. 225): Oxi ot Fakaxai xovg ^Pxofialovg iöóvxsg xctnbsp;tnxxtjöstóxaxa xamp;v ^mQamp;v TtQOxaxsikfjipóxagnbsp;'^d’Vfi'yjSav' ndvxsg fxèv yd^ uvamp;Qaxcoi xal sni-xv^óvxsg, év dv o^iyvrjamp;w(Sx txqwxov, sxotjio-xBQov TXQog xd Xoxnd %(oqov6iv, xal öiafiaQ-xóvxsg eg Ttdvxa UTxafi^Xvvovxax, xb de ëij Tu-XaxiKov TxXéov xi r] xaxd xovg ëXXovg o^vxaxc:nbsp;ftsv av dv êmamp;viixjscoGtv dvxtXa/x^ccvovxatnbsp;10 xal eQQWfievéGxaxcc xamp;v TXQOxcoQOvvxav avxoïgnbsp;oivxéjfovxai, dv ó’ d^cc xi y.ai ^Quyvxaxov eni-BvyKQovecoGiv, ovSèv ovd’ êg xd Xoijcd èXitl-èovO(, 7tQÓ%eiQOx (i'ev ¦dit’ dvoiag nav o ^ov-Xovxcti TXQooSoKrjoai, nQ6%eiQoi. ê'e vixb amp;vfiovnbsp;Ttav o dv èyyeiQiaavxcti èxte^eXamp;exv bvxeg. 3:nbsp;Keel ogyy dxQccxa xal oQfiy dxcXxjffxa %Qamp;vxainbsp;xcxl dl’ avxd ovxe xi dia^xeg èv avxoig eyovOivnbsp;{ddvvaxov yccQ èsxiv ènl noXi) xb xxQonexamp;gnbsp;amp;QaGvvóiJievov avxaQxeGcei), xdv axta'^ dXXoïovnbsp;20 XI na^amp;Giv, oix’ dvaXa^eïv éavxovg dXXag xenbsp;xtxl déovg xivbg TX^oGysvofiévov dvvavxai xainbsp;ig dvxLnaXov exTtXrj^iv xxig TtgÓGamp;ev ad^o^!gnbsp;xóX/xrjg xaamp;iGxavxKi' di oXiyov ydQ xt^bg xdnbsp;ivavximxaxa o^vQQÓxtcog dxe /xfjdèv ix xov Xo-yiGfiov i^éyyvov e’g fjixidéxeQOV aixamp;v naQeyp-fievoi cpeQovxai. fr. 52 (a.219), 12; Tfjg xenbsp;ydQ ’l^fjQiag TtoXXd did ^Qayéog xxQOGexxrjGaxonbsp;xal xbv TióXejxov èxeiamp;ev did xamp;v FaXaxamp;v, ov%nbsp;bxi ciGTtóvdcov, dXXd xai dyvcÓGxcov oi xamp;v TtXei-30 axatv ’óvxav, ig xxjv’IxaXiav eGrjyaye. fr- 53:nbsp;Tamp;v TtaXai iA,èvBs^Qvxaiv, vvv deNaQ^covriGiavnbsp;^Gxl xb UvQrivttiov OQog. xb de ’ÓQog xovxo %(o-Qi^ei ’I^xjQiav xai Fabaxiav. fr. 56 (a.218), 7:nbsp;Axonov yó-Q XI xal deiXbv xai dxtiGxov tpvGeinbsp;xtav xb FaXaxixbv yévog eGxiv. xaGneq yaqnbsp;ïtotfKag amp;QaGvvexui xXQbg xdg èXnidag, ovxiognbsp;froi/xóxeQov qjo^xjamp;ev èxxtX'^xxexai' xtiGxoxeQOvnbsp;x’ ovdèv xoïg KaQxrjdovioig {pvy xovg ccXlovgnbsp;dvamp;Qcóxcovg èxdidd^ei xe jirjdéTtoxe êg xtjv Ixct-40 XiKv êfx^dXXeiv xoXfixjGai. fr- 57 (a. 200), 7:nbsp;Tovg xe TaXdxtxg anéaxriGe xamp;v ’Pcofxaicov xainbsp;Q-ex’ cevxamp;v ixcl Aiyvxxg GXQcixevGceg xcti exeivcovnbsp;xivdg TtQoGenoirjGaxo . . .’AXXovg FaXeexag ...nbsp;(a. 199, hei Zonar. 9,15): Hqbg xov ’AfiiXxanbsp;xcii xamp;v FexXexxamp;v GvvxjvexHx] TtoXXix xcki deivci.nbsp;{a. 198, Zonar. 9,16): AlXiov de Uéxov xovnbsp;vjxdxov GxQaxevGavxog êxxi xovg rceXuxag txoX-boi dn’ dyKpoxeQiov dnwXXvvxo nQOGfiiyvvvxegnbsp;GiXXxjXoig. (a. 197): AeiGavxsg ovv ot 'Pw-®o fxciioi ccficpo) xovg indxovg KoQvriXiov Keamp;ri-yov xai Mivovxiov 'Povtpov êni xovg rlt;xXccxcignbsp;ine/xxi^cev' oï diceiQeamp;evxeg ’dXXog cullijv enoQ-Hovv ycÓQav. nQbg ovv xoiig incixovg xai otnbsp;^oXéQ,ioi di't]Qeamp;rjGccv, xcii ot fièv tw Keamp;riyanbsp;(lexd xov ’AfitXxov GvfijSaXóvxeg TjXX’ijamp;fjGav,nbsp;ot Xoinoi de xovxo yvóvxeg dnedeiXtaGav xainbsp;ovxéxi TM Fovg}(p Gvvé^aXov, dXX’ ddeamp;g sxiï-vog xriv xóóqccv xaxéxQexs. xai ot fxev xa Ke-amp;rjym noXe^xjGavxeg anovddg enoiriGcevxo, otnbsp;d aXXoi êv xoig onXoig exi ixvyycxvov. fr. 58nbsp;(a. 197, hei Zonar. 9,16): Ot d’ vnaxoi xoïgnbsp;PaXaxaig ccvamp;ig ovx dxalceincaQcog inoïéjxxjGav,nbsp;oficog fievxoi nul xovxovg {inéxa^av. fr. 60nbsp;(a. 189, hei Zonar. 9,20); 'O dé ye Mdlliog lonbsp;xóxe rtiGidCav Avxccovtav xe %ai Ila^ipvXtcivnbsp;xfig xe FalaxCag xxjg ’Aaiavfig nolld nQoG-xjydyexo. eGxi ydQ xi xdvxcevamp;a yévog avxamp;vnbsp;ix xov EvQconcciov dnoddGjxiov. Bqxvvov ydQnbsp;Ttoxe §aGiXéa Gtpamp;v nQoaxxjGdfievoi xxiv xe ’EX-Xdda xaï xrjv OQuyi^v ênédQa^ov xdxeiamp;evnbsp;eig xr}v Biamp;vvtav dia^dvxeg fiéQxj xivd xxjg xenbsp;0Qvytag xai xx^g UaqiXayovtcig xxjg xe Mvaictgnbsp;xxjg nQbg xm ’OXvfina xaï Kannadoxiag dne-xéfiovxo xai êv avxoïg xaxmxxjGav xal vvvnbsp;éamp;vog ïdióv eiGi xo ovofia xamp;v FaXaxamp;v epé- 20nbsp;Qovxeg. fr. 64 (a. 183 a. Ghr., hei Zonar. 9,nbsp;21): Kal FaXdxai xiv'eg xdg’AXneig vneQ^dv-xeg nóXiv êvxbg avxamp;v xxiGai xjê'éXxjGav. mvnbsp;6 Mdqxog 6 MdpxeXXog xd xe bnXa dipeiXexonbsp;xai xaXXa, oGa ênexofit^ovxo' ot d’êv xy'Pcófiynbsp;nQEG^evGafiévoig Gepioiv ènï tw eiamp;vg dva-yaxQX'fiai ndvxa dnédcoxav. fr. 74 (a. 113): |
'O KXavdiog 6 GvvdQymv MexéXXov... êneamp;v-Q,tjGe ndvxiog xivd ènivixtiov nQoipaGiv XajSeïv xai ZlaXdGGovg FaXdxag jxxj êyxaXovfxsvovg xi 3ünbsp;ê^enoXé/xaGs xoïg ’Poofxatoig. ênsfi(pamp;xj ydQ Sgnbsp;Gvfx§i^dGcov avxovg xoïg bjioiwQoig neQi xovnbsp;{jdaxog xov ig xd yQvGeïa dvayxatov diacpe-QOfievovg [o;vToi)g] xal Tljv xe %d)Qav avxamp;vnbsp;nüGav xaxédQafxev. fr. 88 (a. 106): Tb yaQnbsp;ycoQiov (TóXogo) dXXwg xe naXaiónXovxov rjvnbsp;xal xd dvaamp;xjfiaxa, a noxe ot FaXdxai ot pexdnbsp;Bqevvov GxQaxevGavxeg êx xamp;v AeXqxamp;v êGv-XxjGav, eï^ev. Bio 36, 37 (a. 67 a. Chr.), 2:nbsp;AXXmg Tï xal êneidxj xov IliGiovog (tt) enixQe- 40nbsp;ifjavxog xoïg vndQyoig xaxaXóyovg êv xy Fa-Xaxia xfj NaQ^covrjGia, ïiQie, noixjGaGamp;ai,nbsp;deivamp;g ó o/xiXog xjyavdxxrjGe, xal evamp;vg y’ dvnbsp;avxbv ix tijg dQxijg ê^x^XaGav, ei /xx] 6 Ilofi-nfiiog nuQxixxiGaxo. 46, 2 (a. 66): Avxmnbsp;(noixnxjlm) êv xfj FaXaxia ovxi. 37, 33, 4nbsp;(a. 63): (O KixeQcov) ovxe de êg ixeivxjvnbsp;{jVEaxedoviav’) . . . ovxe eg xxjv FaXaxtav xrjvnbsp;nXxjGiov, rjv avxeXajSe, did xd naQÓvxa i^'^Xa-Gev, aXX aiixbg fx'ev xxjv nóXiv did (pvXaxijg 50nbsp;enoixjGaxOy eg de xxjv FaXaxtav xbv lAexeXXoVynbsp;onag (ixj xal 6 KaxiXivag avxrjv GqpexeQtaifxai,nbsp;enefixjje. 47, 1 (a. 61): Tamp;v de ’AXXo^Qiyaxv [Gala-ta, Dio] |
Gala-ta
|
rrjv FalazCav rfjv ns^l Naq^cava Ttoioamp;ovptav rdiog Uo^nilvog 6 aq’fav avzzjg zovg fisvnbsp;vTZoazQciz'rj'yovg im zovg noXeiiLOvg ensfi'ipcv.nbsp;49, 4 (a. 60): ”0 zs AovxovXXog 6 Aovxiog,nbsp;tó ztozs Ev zy FaXazlu 6 IIofiTCriiog êvzv^cjvnbsp;vnsQcpqóvcog èxéiqrizo. 38,8,5 (a. 59):quot;0 zsnbsp;yccq oftiXog zov zs ’iXXvqixov xai zyg FaXa-zïctg zyg svzbg zS)v quot;AXnsmv uq^ai avzco (^Kal-Oaqï) jisza zQimv Gzqazonsdtov èni szy ziévzsnbsp;10 Êdmxs, xai y iSovXrj zyv zs FaXaziav zyv stz-sxEiva zcbv oQwv (Gallia comata) xal azqazó-Ttsöov szEQov TtQoGszQSTps. 31, 1 (a. 58):nbsp;Kaïaaq ós svqs (isv ovêsv êv zfj FaXazUtnbsp;noXÉiiiov, aXXa axqi^mg ndvza yOv^ci^EV. 40,nbsp;7 (a. 58): Ta d’ avza zavza xai nsql zwvnbsp;Faluzwv xal KsXzamp;v av zig sinsïv s%oi. xalnbsp;yaq ovzoi, q-sy^Qi ftsv svzog zamp;v ’AXnscov sfis-vofisv, jToXXdxzg aizag vnsqs^rjGav xal noXXanbsp;zyg TzaXiag STZÓqd’rjGav' snsi ós izoX/zyGaiiivnbsp;20 Ttozs s^m zs zamp;v oqcav èxezqazsvöai xal zovnbsp;TtóXsfióv GcpiGt zisQiGzyGai xai ziva xal zygnbsp;Xcóqag avzamp;v dTZSzs/zófzsamp;a, ovxsz’ ovósvanbsp;TióXsjjLOv dn avzamp;v iv zfj ’izaXia nXfjv ana^nbsp;sïóofisv. 46, 2 (a. 58): Kal fiévzoi xai zamp;vnbsp;FaXazamp;v avzamp;v zamp;v ofioiwv GcpiGi Gv^vol rjjjiivnbsp;Gvq.fx.axyGovGiv, cÓGz si xai zi q)0^sqbv zdnbsp;sQ'vz] zavza sixs, zovvo xai yfiiv xal sxsivoignbsp;vndq'^si. 39, 6, 1 (a. 57): Tavza fisv iv zrjnbsp;FaXazia sysvszo. 25, 1 (a. 56): ”SIgzs xalnbsp;30 (ósxa) sx zijg jSovXijg uvóqag amp;g xal snl ós-óovXwfisvoig navzsXamp;g zoig FaXazaïg dnoGzsi-Xai. 45, 7 (a. 56):’’AnXyGioi ydq dXoyiGzcognbsp;oi FaXdzai (Géiten) èg ndvamp;’ óyLoisog óvzsg,nbsp;OVZE zó amp;aQGOVV Gzpamp;v OVZE zó ósólóg IZSZQld-^ovGiv, dXX sx zs zovzov Ttqóg ósiXiav dvsX-niGzov xal £| sxsivov nqóg S'dqGog nqonszsgnbsp;sxninzovGiv. 46,1 (a. 56): FaXdzai ydq xalnbsp;avzol (’Axvïzavol) óvzsg zy zs KsXzixy nqoG-oixovGi xal naq avzó zó üvqyvaïov sg zóvnbsp;40 mxsavóv xaamp;yxovGiv. 47,1 (a. 55): Tsyxzy-Qoi ZE xal OvGinszai, KsXzixd ysvy, zó fisvnbsp;zi xal nqóg Hovy^cov sxj^iaGamp;évzsg, é^zó) ósnbsp;xal nqóg zamp;v FaXazamp;v (Galliern) inixXyamp;Év-zsg zóv ZE Fyvov óis^yGav xal sg zyv zamp;vnbsp;Tqyoviqmv svs§aXov. 48, 4: (KaïGaq) zovgnbsp;KsXzohg nÓQQco9Ev sx zijg FaXaziag dvsiq^sivnbsp;azB xal ig zyv olxsiav aózamp;v sG^aXav nqoG-sóóxyGsv. 49, 1: 'O ós óy ’Pyvog dvaóiócoGinbsp;^sv sx zamp;v ’Alnsmv zamp;v Kslzixamp;v, öXiyovnbsp;50 s^co zijg Paiziag, nQoyaqamp;v ós snl óvGjiamp;v ivnbsp;dqiGzsqa (isv zyv zs Falaziav xal zovg snoi-xovvzag avzyv, iv ós^ia ós zovg KsXzovgnbsp;cmozéjivezai xac zsksvzamp;v ig zóv mxsavóv iji-(SdlXsi. 2: OSzog ydq ó oqog, d(p’ oó ys xal |
[Gala-ta, Dio] sg zó ótdcpoQOV zamp;v snixXyGsav acpixovzo,nbsp;ósvqo dsl vofii^szaz, insl zó ys ndvv aq^aiovnbsp;Kslzol sxdzsqoi oi in dyupózsqa zov nozajxovnbsp;oixovvzsg évofid^ovzo. 50,2: ’H ós óy %cóqanbsp;avzy (Bqszavvia) dnsysi fi'sv zyg ynsiqov zijgnbsp;Bslyixyg xazd Moqivovg Gzaóiovg nsvzyxovzanbsp;xal zszqaxoGiovg zó Gvvzofiazazov, naqyxsznbsp;ós naqd zs zyv Xoinyv FaXaziav xal naqanbsp;zyv ’I^yqiav oXiyov naGav ig [te] zó nsXayognbsp;dvazsivovGa. 51, 1: ’Ensióy zd zs dXXa zd lonbsp;zamp;v FaXazamp;v yGvya^s xal zovg Moqivovgnbsp;ngoGsnoiyGazo. 52, 3: Oi FaXdzai nqóg zyvnbsp;dnovGiav avzov ivsmzéqiGav. 65, 1 (a. 54):nbsp;Kdv zovzco xal o Ilofinzivog 6 Faiog zd sni-vixia zd zamp;v FaXazamp;v snsfiiysv. 40, 1, 1:nbsp;’Ev ós óy zij FaXazia o KaÏGaq. 4,1: Avzógnbsp;(^KaiCaq) ovx av iv xaXw inl nXslov dnó zijgnbsp;FaXaziag dnoóyfiijGai voq^i^mv. 2: Oi FaXdzainbsp;xaizoL (pqovqoóg ag sxaGzoi noXXovg s%ovzsgnbsp;ófimg ivsóxficoGav, xai zivsg avzamp;v xai gpavs- 20nbsp;qamp;g inavÉGzyGav. 11, 2: Tavza fi'sv iv zynbsp;FaXazia iysvszo, xal iv avzy xal 6 KaïGaqnbsp;iysi/zaGsv rój xal dxqij3amp;g Gzpdg xazaGzyGa-Gamp;ai óvvyGÓfisvog. 17, 2 (a. 53): Oi Fa-Xdzai ixtvyamp;yGav avamp;ig. 21, 2: Tlqóg ydqnbsp;zóv naziqa ix zijg FaXaziag (ó KqaGGog)nbsp;naqyv. 31, 1 (cc. 51): 'O KacGaq zd iv zynbsp;FaXazia zaqayamp;svza avamp;cg /.idyaig xazsXa^snbsp;noXXd ndvv zd fiÈv avzóg, zd ós xal óid zamp;vnbsp;ónoGzqazyycov nqd'^ag. 32,3: ’Oqyij zyv zov 30nbsp;’Aq,^ióqiyog óidcpsv'i,LV (péqcov zyv nazqióanbsp;avzov xaizoc fiyó'sv vsazsqiGciGav óiaqnd^sivnbsp;zoig jSovXofisvoig inszQszjJS ngosnayysiXag Gtpi-Giv avzó ZOVamp;’, ónmg ozi nXsiGzoi GvvsXamp;m-Glv' oamp;ev nsQ noXXol ji'sv FaXdzai, noXXol ósnbsp;xal Hvyafi^qoi nqóg zdg aqnaydg yXamp;ov. 5;nbsp;Avzóg zs ig zyv 'izaXiav nqócpaGcv fzsv zijgnbsp;ixsi FaXaziag svsxa . . . dnyXamp;s. 33,1; Kdvnbsp;zovza oi FaXdzaz avamp;tg iveóxfzcoGav. 44, 1nbsp;(a. 50): 'o ós óy KaïGaq zamp;v (i'sv FaXazamp;y ggt;nbsp;svsxa xal zov yqóvov zov nqóg zyv yysfioviavnbsp;avza óoamp;Évzog sx zs zijg FaXaziag dnaXXa-yijvai xal ig zyv ’Pamp;fzyv inavaxofiiGamp;ijvainbsp;wcpciXsv. 41, 10, 4 (a. 49): Tov KaiGaqognbsp;zdg FaXaziag sypvzog. 18, 3: My xal zdgnbsp;FaXaziag nqoGanoGzyGy. 19, 1; Ov fiévzoinbsp;MaGGaXiamp;zai (lóvoi zamp;v iv zy FaXazia oi-xovvzav oUte GvvyQOVzo za KaiGaqc ovzs ignbsp;zyv nóXiv iGsós^avzo. 30, 2; Ilamp;g ó’ ov ósi-vóv zd fisv zamp;v FaXazamp;v zamp;v xazanoXsycy- 60nbsp;{isvzcov fi.yxiamp;’ yfcdg Xvneiv, zd ós ivzóg zamp;vnbsp;quot;AXnscov iag zzvag Hnsiqézag y KaQyjt]óoviovgnbsp;y KiyL§QOvg noqamp;siv; 34, 3: At’ ov (Kai-Gaqog) xal FaXdzag iysiQ(ÓGaG9s xal Bqszza- |
Gala-ta
|
vmv BKQatrjCSarE. 36, 3: (^KaiGaQ) toig Fcc-i-uraig toig svtbg rav ’'Alnscov insQ tov ’Hqi-dctvbv oixovOi ttjv noXirstav ats xcti amp;Q^ag ctvxmv ccniSmKS. 55, 3 (a. 48): Jwajistgnbsp;KaiGaQ fisv TOV re nolnmov to ttIsïStov xalnbsp;XKamp;a^UTdTov xal ex rjjg kAA.ijs ’Italiag Tfjg renbsp;I§riqiug xal zrjg PalaTtag nccSrjg xmv xe viq-Gav, av ixQuxei, xovg fia^tfioixcixovg eIj(S. 56,nbsp;2: ... KaiGa^ Sh xfig xe Falaxiag xal xfjgnbsp;10 I^rjQLag xov xe ’P/]vov xal xrjg Bqexxaviagnbsp;civa^ijjivyGxójjLevox . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;61, 4; ’Ev Tlaxaovia rijg VVV ’IxaXtag, xóxe 6e exi Ealaxiag. 63,1; Axjioxdcqov xov Falaxov. 42, 23, 1: '0 ovvnbsp;SeqoviXiog Gxqaxmxag té xivag eg Falaxiavnbsp;xaxcc xv^ijv TcaQióvxag fi6TS7t£|a?|;ato. 48, 4nbsp;(a. 47): Tamp; Miamp;Qiöaxy Tfö üeQyajxrjvm xe-XQUQyiav xe ev FaXaxia xal PaGiXeiag bvofianbsp;fömxe (KatGaQ). 43, 19, 1 (a. 46): Ta eni-vixia xmv xe FaXaxmv xal xxjg Alyvitxov xovnbsp;20 xe 0aQvaxov xal xov Pó^ov xexQayy ym^lgnbsp;xeoGaqGiv '^(leQaig enefiipe (KatGaQ). 20, 2:nbsp;KatGaQ fihv FaXaxag èöovXwGaxo, KataaQa d'enbsp;NtxoytriSrig. 25, 3:quot;Ort xe avxbg TCoXXoig xmvnbsp;FaXaxmv êtps^rjg exeGtv uQ'^ag eg xe xrjv ènt-^viitav mt aixov xfig övvaGxetag fiaXXovnbsp;xxQorjiamp;rj xal eg xxjv naQaGxevrjv xrjg tGyvognbsp;inr)v^rjamp;7j. 51, 8 (a. 44): Tm AentSm xx]vnbsp;xe FaXaxtav xijv txeqI NaQ^mva xal xrjvnbsp;Qtav X7]v nXr]Gtó%mQov nQoGxa^ag (KatGaQ).nbsp;30 44, 25, 2: Ot fi'ev xb KantxmXtov TXQOxaxei-Xi^tpaGiv mGneQ xtvag FaXaxag (poj3ov/xevot.nbsp;42 (in einer rede des Antonius), 2: Tovg benbsp;brj TtoXefxwvg, ov^ bxi xovg nQoGotxovvxagnbsp;avxotg, «lid xal xovg aXXovg ndvxag xovgnbsp;xrjv FaXaxtav viiiovxag xaxeGXQetpaxo xal xovxonbsp;fxev ymQav TtafinXrjamp;Tj, xovxo de xal xtóXetgnbsp;MvaQtamp;fA.’^xovg, mv ovöè xd ovóiiaxa TtQoxeQovnbsp;¦ ySet^ev, TtQoGexxxjGaxo (KatGaQ). 4: Kal vvvnbsp;beöovXmxai ftèv FaXaxia xj xovg xe ’Ajjt^Qmvagnbsp;10 xal xovg Ktfi^QOvg etp' 7jQ,ag dnoGxeiXaGa xalnbsp;yemQyeixat naGa mGneQ avxrj xj ’IxaXla, nXet-xat be ov 'Poóavbg ext fióvog ovö’ ’AQaQig,nbsp;«lid xal MÓGag xal AiyQog xal E^vog [avxbg) xal mxeavbg avxóg. 45, 9, 3: Txjv öènbsp;FaXaxlav xfjv èvxbg xmv ’AXnemv, y o Bqov-xog o AéxtiJLog TCQOGexéxaxxo, avxbg ixeïvognbsp;ftetd xmv GXQUxevjjtdxmv lt;(xmv)gt; ig xxjv AnoX-Xmvlav nQoneficpamp;évxmVj mg xal iGyvQOxaxrivnbsp;Xal xotg GxQaxtmxatg xal xolg yQxifiaGiv ovGav,nbsp;^0 dvxtXa^etv. 13,3: IIoQevójxevoi 6'e èg xfjvnbsp;FaXaxtav xal xaxd xb aGxv yeyBvrifievot èvem-xÉQtGav. 5: Eg xxjv FaXaxlav e^mQfiyGe g)o-/lij'amp;Eij (ó Avxmvtog), jix] xal avxx] xt veo^fxm-Gy, ovó’ 6 KaïGaQ ave/SdXexo, dll’ ènyxoXov- |
d-yaev avxm. 20, 3 (a. 43): quot;Oxt xyv xyg FaXaxlag aQyyv xrjv fiydèv avxm nQoGxjXOVGavnbsp;avQelXexo. 22,3: Tyv dè by FaXaxlav éavxmnbsp;fiexa xmv GxQaxevjxdxmv, oig ovbev vneQ vfimvnbsp;XQTjGaGamp;ai eïye, nQoGxd^at. 23, 1: Tl yaQnbsp;beivov, et exeQog avamp;’ bxÉqov Maxebovlag rjnbsp;FaXaxlag aQgetv ejieXXev; 25, 1: Ovxovvnbsp;ovbe xovxm nQoGeyetv nQoGyxet Xéyovxi 'tifiïtgnbsp;yaQ xyv FaXaxlav uQyetv ênexQétpaxe’. 26,4:nbsp;Tyv xe eg FaXaxlav rtQog KalGaQa anóbQaGiv. lo 34, nbsp;nbsp;nbsp;5: Ata xt noXXmv fiybh èg xdg ènt^aXov-Gag avxolg aQ^dg jSovXyamp;évxorv i^eXamp;eiv o^xognbsp;ovi bxt xyg FaXaxlag oib'ev avxm rXQoGyxov-Gyg avxtnoteixat, dXXd xal dxovGav avxyvnbsp;^id^exaf, 38, 6: Kal jiévxoi xal xm Bqovxconbsp;Xamp;Qiv ÏGjiev, oxt fiyxe xb xax' dQydg eGebé^axo.nbsp;xbv Avxmviov èg xyv FaXaxlav. 42,4: Bqov-xog b'e èx xyg FaXaxlag uvxbv (Avxmvtov)nbsp;è^elQyst. 45,2: Tyv xe FaXaxlav naGav Xd^ynbsp;(Avxmvtog). 46,19, 7 :quot;Iv’ èvamp;vQ,ydquot;rj tovH’, 20nbsp;oxt ovK ’AtpQmv ovbè FaXaxmv ovbe A.iyv-nxlmv, «11’ avxmv ’Pmfxalmv xvQavveiv èneyel-Qet. 23, 4: FeqI b'e by xyg Maxebovlag xygnbsp;xe FaXaxlag xal xmv dXXmv èamp;vmv xmv xenbsp;GXQaxonébmv v(iexeQa eGxiv, m naxÉQeg, tpy-tplGfiaxa, xaamp;’ d xotg xe dXXotg mg èxaGxanbsp;TiQOGexdiaxe xal èxelvm xyv FaXaxlav jiexdnbsp;xmv GXQaximxmv èveyeiQlGaxe. 24,3: Kal bidnbsp;xovxó ye xal xyv FaXaxlav avxm avxl xygnbsp;Maxebovlag dvxebmxaxe. 29,4: tlQÓg xe xbv ,'ionbsp;Avxmvtov nQeopelav ènefiipav xeXevGovGdv otnbsp;xd xe GXQaxóneba xal xyv FaXaxlav dtpetvainbsp;xal èg xyv Maxebovlav dneXamp;etv. 6: Aov-xióv xe Movvdxtov TlXdyxov èv fieQei xygnbsp;vneQ xdg 'AXnetg FaXaxlag aQyovxa. 30, 4:nbsp;Tyv xe ydQ FaXaxlav èxXeltQetv xal xd GXQaxóneba dgjyGeiv è'Xeyev, dv xovxoig xe xd avxd,nbsp;ansQ xotg xov KalGaQog ètpytplGavxo, bmGt xxê. 35, nbsp;nbsp;nbsp;2: EnoXiÓQxei ji'ev b Avxmvtog xbv Aéx-fiiov èv xy Movxlvy bvxa, mg fi'ev xdxQijSèg 40nbsp;etnetv, bxt ov naQyxev avxm xyv FaXaxlav. 3: ”Oxt ydQ èGxynxexo avxó, tva xyv FaXaxlav xaxdGyy, xal avxbg èbyXmGe xóv xe KaGGtovnbsp;xal xbv Bqovxov xbv MSqxov indxovg ano-betxamp;yvat aixyGag. 53, 2: ('O Aexijiog) xyvnbsp;xe FaXaxtav exXinetv xat eg xyv IVLaxebovlavnbsp;nQog xov Bqovxov ne^y bt’ 'IXXvQimv ènetyd'y-vat eyvm. 54,1: O bè by Avxmvtog o xe Aé-ntbog ev fxev xy FaXaxia vnoGXQaxyyovg xax-éXtnov. 55, 4: Aenlbm b'e xyv xe 'I^yQlav 50nbsp;namp;Gav xat xyv FaXaxlav xyv NaQ^mvyolav,nbsp;Avxmvtm be xyv Xoinyv FaXaxlav xyv xe èv-xog xmv AXnemv xal xyv vn'eQ avxdg ovGavnbsp;aQ%eiv boamp;yvai. 5: ExaXetxo b'e èxelvy (ihv [Gala-ta, DioJ |
Gala-ta
|
xoyaxa, mansQ slnov, oxc xs slQrjviy.mxs^u naga xag alXag iöóxEi eivai, xal oxi Kal xy iöamp;yxinbsp;xy 'Ptoftcïx^ xy aGxiKy èigamp;vxo yóy, axSxy ósnbsp;óy xofiSxa, oxi oi FaXaxai ot xavxy ig xófiyvnbsp;xb nleïexov xag xgijag avdvxsg iniayfiox %axanbsp;xovxo naga xobg aXlovg yaav. 48,l,3(a.nbsp;’Avxcavim êe y xe Fabaxia xal y ’A(pgixy iyé-v£xo. 10, 1 (a. él): ’Tixb xov Kalyvov xovnbsp;xe Ovsvxiöiov xfiv Falaxiav xyv vnsg xagnbsp;10 Ahteig èióvxmv èxabvamp;ySau ineg^aleii: aixag.nbsp;12, 5: ^Ex xyg EalaxCag xyg xoyaxyg, y xalnbsp;ig xov vyg Ixaliag yóy vofxóv, StSxe fiySévanbsp;aXXov ngocpaeei xyg ivxavamp;a cigiyg Gxgaxim-xag EVTOg xSiv ’’AXnecov xgécpeiv, sGsyéyganxo,nbsp;xal ygygaxa xal Gxgaxiamp;xai yXamp;ov. 14, 1:nbsp;quot;SlgfiyGe fiev (Aovxiog) ig xyv EaXaxiav.nbsp;20, 1 (a. 40): Avxbg be (KaïGag) ig FaXa-xiav anyge. 3; 'O êè Sy KaÏGag xyv FaXa-xiav ngóxegov fxèv öi’ ixégcov, wGneg ei'gyxai,nbsp;20 xaxaXajSeïv ineyeïgyce. 28, 1; ’Ex yag xygnbsp;FaXaxlag yóy nagyv (o KaïGag). 4: KaïGagnbsp;fièv Eagócó xe xal AeX^axiav xyv r’ ’I^ygiavnbsp;xal xyv FaXaxiav . . . eateXaie. 33,5 (a.él):nbsp;KaGxogl xé xivi y xe xov ’AxxaXov xal y xovnbsp;Ayioxagov ag'/y iv xy FaXaxia xeXevxyGavxwvnbsp;idóamp;y (binnenland von Paphlagonien zu Ga-latien gerechnet, xveil es nach der spetterennbsp;provincialeinteilung dazu gehorte). 49, 2nbsp;(a. 37): Aiaxaxxiov xavxa xe xal xa aXXa xanbsp;30 xe iv xy 'IxaXla xal xa iv xy FaXaxia (xCvy-Gig yag xig xtag’ avxoig iyévexo). 3: Tovgnbsp;yag FaXdxag (die Aquitaner) avxbv {)AygLn-nav) xovg veaxegiGavxag ngoGTCoXegovgevov,nbsp;bxe neg xal xov ’Pyvov êevxegog Sy Pcogaicovnbsp;inl noXéjxa Siɧy. 49, 32, 3 (a. 36): ’O ö’nbsp;OVV ’Avxwviog xavxa xe ovxiog engage xalnbsp;SvvaGxeiag Afivvxa gev FaXaxlag xaineg ygafi-fiaxeï xov Ayioxagov yevogévm eöaxe xal Av-xaovlag FlagipvXiag xé xiva avxia ngoGamp;eig.nbsp;40 34,4 (a.35): ’OXiyovg i^ avxcöv xovg ngeG^v-xdxovg ig Falaxlav xXygovyyGovxag enegijje.nbsp;38, 2 (a. 34): ’Slggygévov Se avxov xal ignbsp;xyv Bgexxaviav xaxu xov xov naxgog ^yXovnbsp;GxgaxevGai xal ySy xal ig xyv FaXaxiav fiexanbsp;xov leijxwva, iv co o xe Avxóviog xb Sevxegovnbsp;xal Aovxiog Ai^av indxevov, ngoxeywgyxó-xog xcav xe veoaXwxiov xiveg xal AeXgdxai Gvvnbsp;avxotg inaveGxyGav. 50,6,4 (a. 32): (Kai-Gagi ixev) y xe ovv ’ixaXia xal y FaXaxia xónbsp;50 xe ’I^ygixbv xal xb ’IXXvgixbv xal Ai^veg oinbsp;xe ix xov nglv gwfiaï'^ovxeg nXyv xwv neglnbsp;xyv Kvgyvyv xal oi xov Boyovov xov xenbsp;Bóx^ov yeyovoxeg HagSé xe xal EixeXia xalnbsp;ai dXXai vyGoi ai xaïg elgygévaig yneigotgnbsp;[Gal^-ta, Dio]nbsp;ngoGe'/eïg Gvvefid%yGav. 13, 8 (a. 31): Kalnbsp;xéXog (po^yamp;elg (’Avxcaviog), gy xal 6 AéX-Xiog b Kvivxog o xe ’Agvvxag o FaXdxyg (exv-yov Se inl giGamp;oipógovg eg xe xyv MaxeSo-viav xal ig xyv 0gaxyv Tteneggévoi) xd xovnbsp;KaïGagog dvamp;ékavxai. 24, 4: ’Avd^iov Sè xalnbsp;ygmv avxwv xcöv xovg FaXdxag xaxeGxgagge-viav. 27,8'/'Ot£ ix xov Bgevxeoiov ngbg xyvnbsp;FaXaxiav yei ((Avxéviog). 51, 7 (a. 30), 4;nbsp;Tbv 'Agvvxav iv xy FaXaxia. 8, 5: ’Eg xyv lonbsp;’I§ygiav xyv xe FaXaxiav dndgcoGiv. 21, 5nbsp;(a.29):'EmgxaGe Se (KaïGag) xy gev ngaxynbsp;ygéga xd xe xamp;v Uavvovicov xal xd xmv AeX-gaxmv, xyg xe ’lanvSiag xal xamp;v ngoGycógoovnbsp;GcpiGi, KeXxwv xe xal FaXaxmv xivcov. 6; Fdiognbsp;yag Kagivag xovg xe Mogivovg xal dXXovgnbsp;xivdg GvvenavaGxdvxag avxoig iyeigiaGaxo, xalnbsp;xovg 2ovy^ovg xbv ’Pyvov inl noXégo) Sia-jSdvxag dnecÓGaxo. 52, 42, 6; TlXyv ydg oxinbsp;eg xe xyv SixeXiav xal ig xyv FaXaxiav xyv 20nbsp;negl Ndg^ava, ovSagÓGe dXXoGe ^ovXevxynbsp;dnoSygyGai e%eGxiv. 53, 7, 1 (a. 27): Tyvnbsp;FaXaxiag dXioGiv. 12, 5: Tov Se Sy KaiGa-gog y xe Xoiny ’IjSygia, y xe negl Taggdxmvanbsp;xal y AvGixavia, xal FaXdxai navxeg, 01 xenbsp;Nag^iavyGioi xal oi AovySovvyGioi ’Axvixa-voi xe xal KeXxixoi, avxoi xe xal oi dnoixoinbsp;Gepav' 6; KeXxav ydg xiveg, ovg Sy Fegga-vohg xaXovgev, naGav xyv ngbg xa Pyvanbsp;KeXxixyv xaxaGy^óvxeg Feggaviav ovogd^eGamp;ai 30nbsp;inoiyGav, xyv gev dva xyv gexd xdg xov no-xagov nyydg, xyv Se xdxa xyv gé^gi xovnbsp;axeavov xov Bgexxavixov ovGav. 7: FaXaxiav xyv negl Ndg^ava xa Syga dnéSaxevnbsp;(KaÏGag), avxbg S'e xyv AeXgaxiav dvxéXa^e.nbsp;22,5; rÓT£ g'ev Sy xavxa b AvyovGxog ênga'^e,nbsp;xal i^dggyGe g'ev dg xal ig xyv Bgexxavidvnbsp;GxgaxevGav, ig Sè Sy xdg FaXaxiag (Gallias) .nbsp;iXamp;dv ivxavamp;a ivSiéxgiipev (cf. Suet. Oct. 26) ‘nbsp;ixeïvoi xe ydg inixygvxevGaaamp;ai oi iSóxovv, lonbsp;jcat xd xovxav axaxaGxaxa exi, dxe xdv ig-cpvXiav noXigav evamp;hg inl xy aXaGei Gepavnbsp;iniyevogévav, yv. xal avxav xai anoygacpdgnbsp;inoiyGaxo xal xbv ^iov xyv xe noXixeiav Sie-xÓGgyGe. 26, 3 (a. 25): Tov S’ ’Agvvxovnbsp;xeXevxyGavxog O'u xoïg naiGiv avxov xyvnbsp;ag^yv inéxgeipev (AvyovGxog), dXX’ ig xyvnbsp;inyxoov iGyyaye, xal oilxa xal y FaXaxianbsp;gexd xyg Avxaoviag ’Pagaïov dgypvxa eG%e.nbsp;54, 4, 1 (a. 22): Tóxe S ovv xal xyv Kv- 50nbsp;ngov xal xyv FaXaxiav xyv Nag^avyGiavnbsp;anéSaxe (AvyovGxog) xa Syga dg gyS'ev xavnbsp;bnXav avxov Seogevag' xal ovxag avamp;vnaxoinbsp;xal ig ixeïva xd eamp;vy négneGamp;ai yg^avxo. |
Gala-ta
11,1 (a. 19): i^Ayqiitrcui) talg raXarlaig 'n^Qoasray^amp;ri'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;y^Q aXXrjloig èötaaltc^ov
JiKt ijjrö xQÓv KeltS)v èr.movvio. 19,1 (a. 16): {Avyovatog) èg tijv raXaxLav, Aov%Cov tenbsp;Aofiiziov ‘KCii TlovnXiov SMUiiovog vnarEvov-^agt;v, amp;qfifjas. 20, 4: (2vyo:(i§qol te xcil Ov-
OtTIETKt KCÜt TéyKTtjgot) tov 'Ptjvov Sia^avTEg [
TTjv TE Veq^uvtciv Kul TT\v FaXaTiav (GalUen) èXarjldtrjauv. 21, 3 (a. 15): 'O Ss Sr} Amï- 'nbsp;^tog tÓ jiev ccQiatov raXaxrjg xjv, aXovg Ss ègnbsp;xovg 'fbjxatoTJg %al SovXEvffag X(3 Kccieaqxnbsp;‘Stio fièv ènsivov 'rjXEVamp;sqóamp;xj, vno Ss xovnbsp;AvyovGxov èxXLXQonog rijg FaXcixiag xaxEöxxj.nbsp;4: Ovxog OVV Ttlsovs'^ia fi'sv Paq^aqixy^ cc^i-toast Ss ’Pmfxaïxy %Qmiisvog. ... 6; Ot yaqnbsp;rctXdxai xov Avyovaxov Xa^ófisva Ssiva etxoGnbsp;•tjaccv. 22, 1; 'Patroi oiKOVVXEg (lExa'^v xov \nbsp;XE Nwqly.ov xal xójg VaXaTtag, Txqog xatg ’AX- ^nbsp;xtEOi xaig Ttqbg xy ’IxaXla xatg Tqidsvxtvaig,nbsp;20 rijg XE raXaxtag Tijg xrqoaógov atpiai noXXanbsp;JtaTET^E^fov xal èx xrjg ’IxaXiag uQTXayag ixtot-ovvxo. 3: Ty Ss Sy FaXaxia xal (hg svéxsivxo.nbsp;23,7; Tóxs Ss nóketg ê'v te xy raXaxitx (Gallia) xal èv xrj ^I^rjqta (Svyvag ccttcoxige, 25,1nbsp;(a. 14): 'O S’ o'Sv Avyovaxog ènsiSy navxccnbsp;xu XE èv xatg raXaxiaig xal xcc èv xatg Fsq-(xavCatg xatg t’ ’Ijètjqiaig, noXXa fisv avaXcoOagnbsp;tog Exdaxoig, noXXa Ss xal naq' sxsqcov Xa^aiv.nbsp;32, 1 (a, 12): Tamp;v te yaq 2lvyéix(}Q(^v ^ainbsp;®o xamp;v avfijxay^cov ahxamp;v Sta xs xrjv xov Avyov-axQv ctTtovatav xal (ïta TÓ xoitg raXdxag ft»]nbsp;fHElodovlEÊV TtoXsfXOlamp;tVXtOV GcpLai, XO XE V7t-ijxoov (z/^oüöog) jt^oxciTElajlE, xovg jxgcóxovgnbsp;avxovy xxQoqyaast xijg êoqxxjg yv xal vvv nsqinbsp;xov xov Avyovaxov ^afióv èv AovySovvanbsp;xslovat, fiEXansfitpdasvog, xal xovg Kslxovgnbsp;xxjqyaag xov ’Pyvov SiafSaivovxag avexotps.nbsp;36, 2 (a. 10 a. Chr.): 'O Tt/Séqiog ix xijgnbsp;Pdlaxi'ag, èg ijv fiEtci xov Avyovaxov saskfj-liJ'amp;Ef. 56,23,1 (a. 10 p. Chr.): (Avyovaxog)nbsp;xtsvamp;og fiéya s%t rs Totg è,vcoX(ok6ai xal ènt twnbsp;xtsqi xs xwv rsQfiaviwv xal nsql xwv raka-xtmv óe'ei ErtowjSato. 4; ’ErtEKÏi] t£ av%vol svnbsp;xij ’Pcofiy xal Falaxui (Gallier) xal KsXxoinbsp;(Gennanen), ot jiiÈv dlkag èTXiSxjiJ.ovvXEg oi Se
xai èv TW SoQVlt;poQiX(5 axqaXEvófiEvoi, Tjaav, egoo^yamp;xj jirj xi veoypaaxaat, xal xovxovg (isvnbsp;^S. vyaovg xtvag dniaxstXs, xoïg S aoTtXoignbsp;^r-yxaqriaai xijg TtolEwg %qoaéxa^£. 57, 16, 3nbsp;la- 16 p. Chr.): KXy^yg xig, SovXóg xs xovnbsp;Ayqtxcxcov ysyovtog xal xxoj xat xiqoasoixcognbsp;x^vxa, ènXéaaxo avxog èxsïvog slvai, xat ègnbsp;'xyv FaXaxlttv (GalUen) èX9a)v xtoXXovg (isvnbsp;cvxavamp;a, noXXovg Ss xal èv xy ’IxaXla vaxs-
lÖ
Qov nQoGETXOL'tiaaxo. 59, 21, 1 — 2 (a. 39 p. Chr)): ’Eg xyv EaXaxlav dtpwQfiyas (lUtog),nbsp;xXQÓcpaaiv ytEv xovg KsXxovg xovg noXsftlovgnbsp;amp;gt;g xal maqaxtvovvxdg xt noLt]adjj,£vog, èQytonbsp;Ss OTXcog xal xa èxEtvoov avamp;ovvxa xoïg itXov-xotg xal xa rmv ’I^yqwv èxyQfj^axlarjxai xxe.
22, 3: ’'HixyaÉ XE xag xaiv Fakaxav dxtoyqa-(pdg, xal è'^ avxmv xovg TtXovatcoxdxovg amp;a-vaxcoamp;ijvai xEXEvaag è7tavrjX9£. 23,5; Tovg XoiTXOvg, txqIv èg xrjv raXaxlav èXamp;sïv, dn- lOnbsp;Enéiitpaxo. 26,8 (a. 40): Kal noxé xig dviiQnbsp;FaXaxyg iScov avxov (Fdiov) ènl ^yfiaxognbsp;xitpriXov èv Aibg siSst yqyfiaxl'^ovxa èysXaasVnbsp;6 Ss Fdiog èxdXsaê xs avxbv xal dvijqExo 'w'nbsp;aot SoxS) sïvaf,’ 9; Kal '6g dnsxqlvaxo, sqmnbsp;ydq avxb xb XsyQ'év, bxi fiéya naqaXyqrjfia.nbsp;xal ovSev fisvxoi Ssivbv snaamp;E' axvxoxófiognbsp;ydq 7]v.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;19, 2 (a. 43): Ovxcog 6 ÜXavxiog
axqaxxiyiqaag xb fi'sv axqccxsvfia yaXEnSig èx xijg FaXaxlag ègyyaysv' rag ydq l'^ra xijg oixov- 20nbsp;fiEvyg axqaxEvaovxsg Tjyavdxxovv. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;22, 1:
Uavrjyvqlv xs èxyalav xal diplSag xqonaio-cpóqovg, xi\v p'sv èv xy nóXsi, xyv Ss èv xy FaXaxla, oamp;sv èg xyv Bqsxxavlav è^avayamp;slgnbsp;ènsqaicóamp;y, ysvéaamp;at ètpycplaavxo. 23,3 (a. 44):nbsp;Tóv XE Adxcova xov nqóxsqov fi'sv xwv vvxxo-cpvXccxwv dq'^avxa, xóxs dè xSov FaXaxmv ènt-xqonsvovxa. 62,1, 2 (a. 61): Olxlat xs xivsgnbsp;èv Tra TafiÉaa jroTaftra ^tpvSqoi scoqwvxo, xalnbsp;6 axsavbg 6 fiExa^v xijg xs vyaov xal xijg 30nbsp;FaXaxlag atfiaxcoSyg noxÈ èv xy nXxjfivqiStnbsp;rjv'^rjamp;y. 17, 3 (a. 64): ’Avafiifivyaxeaamp;at,nbsp;bxL xal nqóxsqov noxs ovxcog bnb xwv FaXa-xwv xb nlsïov xijg nóXEcof Siscpamp;ccqri. 63, 22,
1 (a.68):quot;0 nqoêaxy xwv FaXaxamp;v. 2; Oh-xog 6 OvlvSti awaamp;qolaag xovg FaXaxag noXXd nsnovamp;óxag xs èv xatg avyvatg èanqcc-'gsat xwv yqrjfidxwv xal sxt ndayovxag inbnbsp;Néqwvog. . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;66,16,1 (a. 75): 'O Ea^ivog
èxsïvog b FaXdxyg b Kalaaqd noxs éavxbv « óvofidaag xal èg bnXa ywqriaug rfxxfiamp;Elg xsnbsp;xal èg xb fivfjfiEÏov xaxaxqvgpamp;slg ècpavsqtóamp;qnbsp;xs xal èg x-yv Etófirfv dvijyamp;rj. avvanéamp;avsnbsp;Ss avxw xal y yvvrj UsnovlXXa. 69, 3, 4nbsp;(a. 117): Tbv Oaovmqïvov xov FaXdxyv xóvnbsp;xs Atovvatov x'ov MtXyatov. 75,5,1 (a. 196):nbsp;Novftsqiavóg xtg yqafifiaxtaxfjg xwv xd natSlanbsp;yqdfifiaxa StSaOxóvxwv, èx xyg 'Pcóftijg èg xijvnbsp;FaXaxtav, ovx olS o xt So^av avxw, dcpoqiiy-S'slg. 78, 39, 3 (a. 218): Ais^rjXaas Sta xijg 50nbsp;KannaSoxiag xat xijg FaXaxlag xyg xs Btamp;v-viag. ^ 79, 4, 7 (ci. 21.9): FaXdxyg (Galater)nbsp;ydq yv (OvaXsqtav'og Ilaïxog). Liber gene-\rationis 10,11 F.: Magog, de quo Celtae et
[Gala-ta']
-ocr page 812-G-ala-ta •
|
Galatae = Mayóy, oii Kélxm xal Fakcc-tai. 14, 13: Galatia = Talaxia. 26, 17: Galatae == Falaxai. Athcnae. 2, 51 jj. 58“:nbsp;0vlaQiog 6 ^Aamp;rjvaiog ij NavKQaxLxrig svnbsp;olg 6 lóyog èaxlv cevxcö txsqI Zrji.cc xov Bi-amp;VVamp;V §ccadémg (14, fr. 32 FHG 1 p. 341),nbsp;os ènl ^évia Kcciéöccg xovg xmv Faiaxwvnbsp;'rjysfx.óvccg ênc^ovievGccg ccvxoïg xccl avxög öi-Eqramp;aQrj, cprjalv ovxag, s( fivijjirjg svTV%agt;'nbsp;10 ^TlqÓTCoyca rt nqo xov Ssinvov TteQiEqjéqsxo,nbsp;5fo:'amp;«s siéamp;st xö Ttqarov’. 53 j). 59“: Aio-xifjg ÖE xoioxvvxag fxsv xailCsxag yivEOQainbsp;TtEqi MccyvrjoCav, nqoGÉxt, 3h yoyyvhjv értsq-fA.eyéamp;'rj yivxEcccv xal EvGxójict^ov, èv Avxio-ysicy. êh Gixvóv, èv dl 2jivqvy xccl Faiaxiccnbsp;amp;qi5axa, nyyavov S' èv MvQOig. 4, 34nbsp;p.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Ilaqu SI Fcclaxccig (unter Antio- chos Sotcr) cpyal Qviccqy^og èv xy Exxy (fr. 11 p. 336) ènl xccig rqccné^cctg ccQxovg noiiovgnbsp;20 xaxccxExXocSfiEvovg naqaxLamp;EGamp;cci yvSyv xalnbsp;xQÉaxa èx xmv is^yxcov, mv ovöslg ysvsxainbsp;si fti) TtQÓXEQOv amp;EaGrjXai xov §aGiisa eI yrpaxonbsp;ramp;v TtaqaxEijiEvav. èv SI xy xqlxy o avxognbsp;^viaqypg (fr. 2 p. 334) 'Aqiccycvyv cpyGi xovnbsp;Faiaxyv niovGiaxaxov ovxcc ènayyEÜccGQ'cunbsp;EGxiamp;Gai Faidxag navxccg èviccvxbv xccl xovxonbsp;GvvxeXeGccx TtoirjGccvxcc oSxcog. xccxcc xónovgnbsp;xyg %(óq(cg [xccï] xdg ènixaiqoxaxccg xav oSavnbsp;SiÉXa^E Gxaamp;fioïg èni xs xovxoig èx y^ccqccxoovnbsp;30 xccl [twv] xccXccjimv xmv [te] olGvivmv èns§ccX-Xexo Gxyvccg y^mqovGccg kvcc xExqaxoGiovg dv-Sqag xccl nXsiovg exi, jcaUcbs bcv èxnoimGiv oinbsp;xónoi xó x’ ccno xmv noXemv Sé^ccGamp;cci xal xmvnbsp;xmjimv fiBXXov EitLfqsïv nXfjB'og. èvxavamp;a Senbsp;Xs^yxag ènsGxyGs xqsmv navxoSanmv (isyd-Xovg, oDs rtqb èviavxov xal Ttqb xov (léXXeivnbsp;[XExaTCEfX'ipa/xsvog xcy^vixag è^ dXXmv itóXEmvnbsp;è%aXx£vGaxo. amp;vjiaxa SI xaxa/SdXXEGamp;ai xav-qmv xal Gvmv xal nqo^dxmv XE xal -(xmv))nbsp;40 Xoinmv xxyvmv cxdGxyg yjxéqag noXXd, niamp;ovgnbsp;XE oïvov naqEGXEvdGamp;ai xal rtXyamp;og aXcpkmvnbsp;TCEcpvqajiÉvmv. 'xal ov fióvov’, qryGiv, ^oinbsp;TtaqayivójiEvoi xmv FaXaxmv amp;nb xmv xmfimvnbsp;xal xmv TtóXemv djccXavov, dXXd xal oi rtaq-lóvxsg ^Évoi inb xmv ècpsGxyxóxmv naiSmvnbsp;ovx ijcpisvxo smg av jiExaXd^mGi xmv naqa-GxEvaGamp;Évxmv’. 51^.160®“^: ’Eym SI xaxdnbsp;xovg xov Flacpiov 2!m7tdxqov FaXdxag, Fiaq^nbsp;oig samp;og èoxlv, fjvix av nqoxÉqyq.d xi \ èvnbsp;60 xoïg TtoXÉfioig Xd^mGiy amp;veiv xoig amp;Eoïg | totisnbsp;ai%jiaXmxovg, lt;(to{;s)gt; FaXdxag fiijiovjiiEVog 1nbsp;xdym xaxaxavGEiv yv'^djxyv xoïg Sai^oGi [ Sia-Xsxxixovg xqEÏg xmv itaqsyyEyqafiyLSvmv. 5,22nbsp;p. 194'*; Ene 61 xovxoig amp;qaxEg xqiGyiXwi |
[Qala-ta] xal FaXdxac xtEvxaxiGy^iXioi (tinter Anüochosnbsp;Epiphanes). 6, 23 ji. 233'^“®: Kal xd xenbsp;ndXai jj.lv Emaïa xaXovjiEva bqy, slO’’ vGxe-qov ’OX^ia TcqoGayoqsvamp;Evxa, vvv Sl’AXnianbsp;(eGxi 31 xyg FaXaxiag') avxojidxmg vXyg èjx-TcqyGamp;EiGyg aqyvqm Sisqqvy. 25 p. 234®~'’:nbsp;Tmv SI FaXaxmv oi SxoqSiGxai xaXovjiEvoinbsp;yqvGbv filv ovx siGdyovGiv sig xyv aVxmvnbsp;ycóqav, Xy^ójiEvoi 61 xyv dXXoxqiav xal aSc-xovvxsg lt;(xbv dqyvqovy ov naqaXEinovGi. rö'ionbsp;81 l'amp;vog avxmv èGxc jilv Xsiijjavov xmv fiExdnbsp;Bqévvov GxqaxEvGajiÉvmv £itl xb AEiqrixbvnbsp;fiavXEÏov FaXaxmv xxê. 13, 64 p. 593*^:nbsp;0vXaqiog xal TCEql MvGxag iGxoqsï èv xynbsp;XEGGaqEGxaiSsxdxy ovxmg (fr. 30 p. 341)’nbsp;^MvGxa EeXevxov xov ^aGiXèmg èqmjiévy yv'nbsp;yxig iiTtb FaXaxmv EeXevxov vixyamp;évxog xalnbsp;jióXig èx xyg qjvyyg SiaGmamp;Evxog avxy jj.Exaji-cpLEGajiÉvy xyv paGiXixyv èGamp;yxa xal qdxianbsp;Xaj^ovGa d'EqaTtaivlêog xyg xv%ovGyg, GvX- 20nbsp;Xygjamp;EÏGa anyid'y jiExd xmv dXXmv ai%jiaXm-xmv xal TCqaamp;EÏGa bjJ,oimg xaïg iavxyg ê'sqa-tcuwLgcv yX'd’Ev sig ’PóSov' l'vamp;a èxcpyvaGanbsp;êavxyv yxig yv TtsqiGrtovSdGxmg brtb xmvnbsp;EoSlmv xm SsXEvxm SiETxéjKpamp;y’. Origo Jmni.nbsp;gen. 140, 3: Magog: hic optinuit Pamphy-liam; ex ipso Celatae et Galatae. Laert. Diog. 1, 1: Tb xyg epeXoGoepiag sqyov evioL cpaGcv axeb (iaq^dqmv dq^ac. yEysvyGamp;ai ydq Ttaqdnbsp;jilv néqGaig jjdyovg, Ttaqd 31 Ba^vXmvioig y 30nbsp;’AGGvqioig XaXSaiovg, xal yvqvoGocpiaxdg Tcaqnbsp;’IvSoig, Ttaqd xe KsXxoïg xal FaXdxaig xovgnbsp;xaXovjiÉvovg SqviSag xal GSfivoamp;èovg, xaamp;dnbsp;cpyGiv AqiGxoxéXyg èv xm fiayixm (Aristotel.nbsp;fragm. 30 p. 1479“ 32 B. = fragm. 35 Bose)nbsp;xal SmxLmv èv eix.oGxm xqixm (lis lyf xygnbsp;SiaSofyg. Porphgrii Tyrii fragm. 4, 6 (t. 3nbsp;p. 699 M.): Bqévvov xov FaXdxov èxtióvxog.nbsp;Cyprian, epist. 75,7: Ex Galatia et Cilicia.nbsp;T.P; Galatia. Solin. 40, 9 (aus Plin. n. Ji. 40nbsp;5,145): Ipsa Phrygia Troadi supeiiecta est,nbsp;aquilonia 23arte Galatiae conlimitanea. 41, 1 (aus Plin. 5, 146): Galatiam primis sae-culis priscae Gallorum gentes occupaverunt Toloslt;(to)gt;boci Veturi Ambitoti, quae voca-bula adhuo permanent: quamvis Galatianbsp;nnde dicta sit, ipso sonat nomine. 45, 13nbsp;(aus Plin. n. li. 8, 158): Cum proelio An-tiochus Galatas subegisset, Cintareti nominenbsp;ducis, qui in acie ceciderat, equum insilivit 60nbsp;ovaturas isque adeo sprevit lupatos, ut denbsp;industria cernuatus ruina jiariter et se etnbsp;equitem adfligeret. Ilerodian. 3,2,6 (a. 194): ; Fsvogévyg Se xyg yxxyg xaxd xyv Kv^ixov |
Gala-ta
|
((pevyov ot Tov Niyqov, mg sxaGrog èövvaro OTtevóovTsg, oï fi'ev niQi rag vncopsCag rijgnbsp;^Qfisvlag, o” ÓÈ Tfjv sm PaXatiag ts %alnbsp;Aalag. 3, 1: 'O óÈ rov SsovriQOV Grqarognbsp;rtSQacmamp;sïg did rs Biamp;vviag xal TaXariag.nbsp;Euseh. lib. 9, fr. 2 p. 203 s. I). (zu a. 258nbsp;p. Chr.?): Kslrcóv TtQoSxarrjfisvmv nóXsi Tvq-Qïjvwv (Tours) xalsoiiév^. ectiv ds avrtj yp-9V? raXariTjg rav sv ifj ’EortSQy xaroi-10 xy^évcov eamp;vsog rov AovydovyGiov. yQÓvognbsp;{déxarov erog nQOGexaréaro rij noXiOQxCy) yvnbsp;SU rm di] TaXariy naGa xal ra ravry rtQOG-sysa S'd'VEa cigyij rij 'Proftatcov ov mamp;sGxsro,nbsp;aXXd djt£(jiijx££ (xaiy roïGi snaveGryxÓGi Gw-zrpQÓvis. Clust. 4,9,3 (a.294): Galatiae (dat).nbsp;Arnob. adv. nat 2, 12: Apud Galatas, Par-thos, Phrygas. Laierc. Veron. 2, 4: Galatia.nbsp;It. Hieros. 12 T.: Finis Bithynie et Ga-latie. . . . Civitas AncPira Galatie. ... A M-20 comedia AncPiram Galatie. . . . Pines Galatienbsp;et Cappadocie. 13: Ab Anchira Galatie.nbsp;Eusëb. li. eed. 3, 1, 2: Tlérqog ds sv nóvrmnbsp;^al TaXaria xal Biamp;vvia Kannadoxia rsnbsp;itttt ^AGia xsxyqvysvai roïg iv diaGnoQa Tov-daioig soLxsv. 4,2: EaXarlag. ö, lö,!:’^^nbsp;dyxvQa rijg FaXariag. 7, 5, 4: EaXariagnbsp;^al Ttdvrcov rcóv s^ijg ofio^ovvrmv samp;vamp;v.nbsp;lulian. or. 1 (ad Constantium II.) p. 13 E:nbsp;Ed-Ecov ds rb Gamp;fia roig ndvoig jcQog ragnbsp;00 fisra^oXdg Qaov diyvsyxag ryv ix EaXaravnbsp;(Galliern) sig üaQamp;vaiovg avodov. 26 C:nbsp;Hxs ds ayysXXaiv rig, mg EaXaxia (Gallia)nbsp;(isv GvvaipsGrwGa rm rvQavvm adsXipm rm Gmnbsp;^^ovXsvGs rs xal snsrsXsGs rov (póvov. 29 Cnbsp;—E: Tijg ’Pmp,fjg ds ÏGmg d^iov fivpGamp;ijvainbsp;rcttXai nors yQrjGafisvrjg rvyy roiavry, EaXa-rmv oïpai xal KsXrmv sg rairb nvsvGavrmvnbsp;Xal ^sQOfisvmv sn aiiryv xaHans^ ysijiaQQOvgnbsp;I^alcpvvig xrs. 34 C: KsXrol xal EaXdrai,nbsp;1^0 sHvr) xal roïg ndkai tpavsvra dvGavraymviGra,nbsp;rtoXXdxig psv sniQQSVGavra xaamp;dnsQ ysifiaQ-po-uj avvnÓGrarog TraXoïg xal ’IXXvQioïg, ydynbsp;d's xal rijg Aolag dipdjrsva rm XQarsïv roïgnbsp;(vónXoig aymGiv, dxovrsg pfiïv inyxovGav, sgnbsp;^rs) rovg xaraXóyovg rmv GrQarsvp.armv sy-YQaqjovrai xal rsXfj naQsyovrai XafinQa naganbsp;rmv Gamp;v ngoyóvmv xal nargbg xarsiXsyfisvanbsp;(von dem Jieere des Magnentius; s. Mommsen, Mennes 24, 228*)). 36j5.- Ergarimryvnbsp;¦'** KsXróv, Grgarimrrjv sx EaXariag ra vmra roignbsp;rtoXsgioig dsi^avra. 39 E: Acpixó/rsvog ydgnbsp;Si’s EaXariav. 48 C: ’AXXd rb gixqbv gsrdnbsp;^'^v rov rvgdvvov dvGrvyi] rsXsvryv sv Ea-Xaria ysvófisvov xoivrjv dndvrmv sdsi^s Grga-ronsdmv ryv svvoiav. or. 2 p. 51 E: quot;O ysnbsp;g-yv rov nargbg ysvvyrmg EaXariag samp;vy rdnbsp;fiayip.mrara (dimxsi). 72 A—C: Oixsirai dsnbsp;vno roïg noGl rmv ’AXnsmv' ogy dé sGri ravranbsp;najigiyij xal anoqqmysg sv avroïg nsrgai, fió-Xig afra'^y fiia xal ogixm ^svysi ryv vnsg^a-Giv §ia^og,svoig ^vyymgovvra, dgyógsva gsvnbsp;ano d'aXarrygj yv dy rbv ’lóviov sïvai ipajisv,nbsp;anorsiyi^ovra ds ryv vvv 'iraXiav anó rs ’IX-Xvgimv xai EaXarmv xai sg rb Tvggyvbv ns- lonbsp;Xayog avanavofisva. Pmgaioi ydg snsidy rijgnbsp;ymgag anaGyg sxgarovv sGri ds sv avry rónbsp;rs rmv Evsrmv samp;vog xal Aiyvsg rivsg xalnbsp;rmv ’dXXmv EaXarmv ov (pavXy /j.oïga' rd gsvnbsp;dgyaia Gepmv ovógara Gm^siv ov disxmXvGav,nbsp;rm xoivm ds rmv ’IraXmv ^vyymqsïv xaryvdy-xaGav. xal vvv bnÓGa fisv sÏGm rmv ’’AXnsmvnbsp;xaroLXSÏrai, ’sGrs snl rbv ’lóviov xal rbv Tvq-qyvbv xaamp;yxovra, ravry xoGgsïrai ry nqoG-mvvfiia' rd ds vnsq rmv quot;AXnsmv rmv nqbg 20nbsp;sGnsqav EaXdrai vsgovrai, xal ’Patrol ds rdnbsp;vnb ryv dqxrov, ïva Pyvov ré siGiv ai nyyalnbsp;xal ai rov ’iGrqov nXyGiov naqd roïg ysiroGinbsp;^aq^dqoig. 98 C: ’Avyq rmv snirayamp;ivrmvnbsp;roïg sv EaXaria Grqaronédotg. or.3 p. 324 A:nbsp;MovGsïov ds ’EXXyvixbv dnocpyvai ^i^Ximvnbsp;sxyri ryv EaXariav xal ryv KsXrida. 129 Bnbsp;~C: 'Onórs sGrqarsvsro jSaGiXsvg ^svyfiaGinbsp;xal vavGl rbv ’Pyvov dia^dg dyyov rmv EaXariag bqimv. epist. ad s.p. q. Aihen.p. 219B: sonbsp;'Ev rovroig ovGav xaraXajlmv sym ryv EaXariav nóXiv rs dvaXajSmv Ayqinnivav ini rmnbsp;’Pyvcp, nqb fiyvmv saXmxvïav nov dsxa, xalnbsp;rsïyog ’Aqyévroqa nXyGiov nqbg raïg dnmqsiaignbsp;avrov rov BoGéyov. 282 E: Mixqov yuqnbsp;dém (pdvai rb Grqarimrtxbv dnav ddiaxqirmgnbsp;rb gayifimrarov dnayaysïv rijg EaXariag éxé-XsvGsv. Caesares p. 324 A: Hv ds rovg Esq-(lavovg xal EaXarag xarsnoXéfiyGag. misopog.nbsp;p. 350 C—E: quot;Orm ds odx èv ydovy xqéa 40nbsp;{Isia xal nqojSdrsia GtrsÏGamp;ai, rmv oGnqimvnbsp;anrófisvog sv nqué,si. ravra svófiiGag amp;qa^lnbsp;vofioamp;srsïv roïg Gsavrov noXiraig y roïg dv-aiGamp;yroig EaXdraig, oï Gs snatdorqi^yGavnbsp;xaamp;’ ygmv nqivtvov, Gqjsvddgvivov. epist. |
49 (a. 360 nbsp;nbsp;nbsp;060) p. 429 C: AqGaxim dqyis- qsï EaXariag. p. 430 A; quot;Offot nsql ‘ryv EaXariav s’iGlv isqsïg. C: ’ExaGrov ydq iviav-rov rqiGfivqtovg godiovg xard naGav ryv EaXariav sxsXsvGa doamp;ijvai Girov xal s^axiGirv- ho qiovg oivov ^sGrag' mv rb gsv négnrov signbsp;rovg nsvyrag rovg roïg isqsvGiv inyqsrovgé-vovg avaXiGxsGamp;ai ipygi yqyvaij rd d's dXXanbsp;roïg gsvoig xal roïg (israirovGtv snivijisG^ai [Gala-ta] |
Gala-ta
|
tvuq' Tjfiatv. 52 p. 436^; '£lg èv Sa^ioGaxoiq y.al Kv^Ckm xal nalt;playov[a xai Bi,9vvianbsp;xal ralaxia. 71 (73 Jleyl. p. 141): ’Isxo-Qjjöai 6s Goi xbv axeavbv iamp;êXovzi iixaQ'^sxnbsp;OVV amp;sm xtavxa xoxa yvajirjv, si firj xpv xamp;vnbsp;FaXctxav auovoiav xal xbv ysi/xwva óisvXa-^rjamp;sirjg. Eutrop. 6, 14, 1: (Pompeius) Ar-meniam minorem Deiotaro, Galatiae regi,nbsp;donavit. 7, 10, 2: Galatia quoque sub hoenbsp;10 proTincia facta est. 10, 17, 3: (lovianus)nbsp;Illyricum petens in Galatiae finibus repen-tina morte obiit. Festi brev. 11, 2; Gallo-graeciam, hoe est Galatiam (sunt etenim,nbsp;ut nomen resonat, ex Gallis Galatae), quodnbsp;Antiocho contra Eomanos auxilium prae-buissent, invasimus. Mummius pro consulenbsp;Galatas persecutus est et confugientes par-tim in Olympum, partim in Magabam mon-tem, qui nunc Modiacus dicitur, de arduisnbsp;20 eos in plana detrusit, victos in perpetuamnbsp;pacem redegit. Postea Galatiam Deiotarusnbsp;tetrarches nobis permittentibus tenuit. Adnbsp;extremum sub Octaviano Caesare Augustonbsp;Galatia in speciem provinciae redacta est etnbsp;earn primus Lollius pro praetore admini-stravit. Themist. orat. 7 p. 136, 27 B: Ea-Xamp;xai. 13 p. 220, 16: Elxa ei Ka^iXXognbsp;avaOtsiXag xrjv sxtidQOfirjv FaXaxav dsvxsQognbsp;oixiOxTjg svo/xioamp;xj. 15^.242,20: FaXaxaig.nbsp;30 16 p. 257, 14: ^AXX' bqaxs rovxovol FaXaxagnbsp;xoiig STti nóvxcp. 23 p. 360, 16: ’Ev FaXa-xLa xy EXXrjviöi. Optatus Milevitan. 2, 14:nbsp;Argue nos Thessalonicensibus, Corinthiis,nbsp;Galatis, septem ecclesiis, quae sunt in Asia,nbsp;communicasse. 3, 9: Hoe non queritur Italia, non Gallia, non Hispania, non Pannonia,nbsp;non Galatia, non Graecia, non cum tot pro-vineiis suis Asia. 6, 3: Quia Corinthiis,nbsp;Galatis, Thessalonicensibus adsensum ad-40 commodavimus communionemque coniunxi-mus. ... Ut quid ad Galatas, ad Thessalo-nicenses scripta recitatis, in quorum com-munione non estis? Hieronym. chron. a.nbsp;Abr. 1852: Romani interfecto Perse Mace-donas, Illyrios et Galatas liberos esse iusse-runt. 1993: M. Lollius Galatiam Romanamnbsp;provinciam facit. 2127: Tres Galatiae civi-tates terrae motu erutae. 2392: Fotinus innbsp;Galatia moritur. Hieronym. comm. in Paulinbsp;50 epist. ad Galatas praef. (Opp. ed. Vaü. Ven.nbsp;a. 1769) t. 7 c. 368: Ad Galatas transcen-deram. 369—370: Scripsit enim ille virnbsp;(Origenes) in epistulam Pauli ad Galatasnbsp;quinque propria volumina. . . . Epistulaenbsp;[Gülu-ta] |
Pauli ad Galatas. 371: Sed ad Galatas hoe proprium habet. lib. 1, ad 1, l c. 373 D:nbsp;Usque hodie a patriarchis ludaeorum apo-stolos mitti, a quibus etiam tune reor Galatas depravatos legem observare cepisse,nbsp;vel certe alios de ludaeis credentibus innbsp;Christum perrexisse Galatiam. 375 Ai.'Anbsp;Galatis non contemptui ducebantur. 38171.'nbsp;Non grande tempus in medio, quo Galatasnbsp;apostolus ab idolis ad Christum traduxerat. lonbsp;382 G—JD: Nee non et illud eongrue, quodnbsp;translationis verbum Galatis eoaptatum est:nbsp;Galatia enim translationem in nostra linguanbsp;sonat. 388 B: Plurimum prodest Galatisnbsp;ista narratio. 397 G.' Quae nune scribit adnbsp;Galatas. 399 A: Galatae discerent non re-probasse euangelium eius. 401R.' Maneretnbsp;apud Galatas euangelii veritas. E—402 A.'nbsp;Vos ex gentibus, vos in Galatia. 416 G.'nbsp;Nune ad Galatas revertitur. F): Vel ideo 20nbsp;insensatos Galatas appellatos, a maioribusnbsp;ad minora venientes, quia eeperint spiritunbsp;et carne consummentur: vel ob id, quodnbsp;una quaeque provincia suas habeat proprie-tates. E—417 A.' In hune ergo modumnbsp;arbitror et apostolum Galatas regionis suaenbsp;proprietate pulsasse. Ai—418 A.' Sie etiamnbsp;Galatae in Christi fide nuper nati, et nutritinbsp;laete, et non solido eibo, veluti quodamnbsp;faseinante sint noeiti: et stomaeho fidei sonbsp;nauseante spiritus sancti eibum evomuerint. C: Nee parva laus Galatarum est, quod ita erediderint in erueifixum, ut ante eis prae-seriptus: quo seilieet leetitantes prophetasnbsp;et omnia veteris legis saeramenta noseentesnbsp;via et ordine venerint ad eredendum. 420U.' Si sanctum spiritum acceperant Galatae, quo-modo stulti erant? 421 C: Quod primum cre-dentes Galatae in erueifixum et a ludaeis et a gentibus obprobria multa perpessi sint, per- 40nbsp;seeutiones non minimas sustinuerint. 422 G.'nbsp;Simul ostenditur Galatas, aeeepto post fidemnbsp;sanetu spiritu, dona habuisse virtu turn qs.nbsp;lib. 2 c. 425—426: In primo eommentario-rum ad Galatas libro, eum de gentium pro-prietatibus disputarem, intactum reliqueram,nbsp;nunc in secundo reddendum videtur: quinbsp;sint Galatae, vel quo et unde transierint.nbsp;Utrum indigenas eos fuderit, an advenas,nbsp;quam nunc incolunt, terra susceperit: et sonbsp;utrum linguam conubio perdiderint, an etnbsp;novam didicerint et non amiserint suam.nbsp;Marcus Varro cunctarum antiquitatum dili-gentissimus perscrutator et ceteri, qui eum |
Gala-ta
|
iniitati sunt, multa super hac gente et digna uiemoria tradiderunt. Sed quia nobis pro-positum est incircumcisos homines non in-troducere in templum dei (et ut simpliciternbsp;fatear, multi iam anni sunt, quod haec legere desivimus), Lactantii nostri, quae innbsp;tertio ad Probum Yolumine de hac gentenbsp;opinatus sit, verba ponemus. 'Galli’ inquitnbsp;antiquitus a candore corporis Galatae nun-cupabantur; et Sibylla sic eos appellat.nbsp;Quod significare voluit poeta, cum ait: Turnnbsp;lactea colla | auro innectuntur’ cum possetnbsp;dicere ”Candida”. Hinc utique Galatianbsp;provincia, in quam Galli aliquando venien-tes cum Graecis se miscuerunt.’ Unde pri-muni ea regio Gallograecia, post Galatianbsp;nominata est. ïlec minim si hoc ille denbsp;Qalatis dixerit et occidentales populos tan-tis in medio terrarum spatiis praetermissisnbsp;20 in orientis plaga consedisse memorarit: cumnbsp;constet orientis contra et Graecia examinanbsp;ad occidentis ultima pervenisse. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;427 —428: Itaque non mirum est stultos et ad intellegentiam tardiores Galatas appellatos.nbsp;• • . Et quod nunc oratorum fertiles sunt,nbsp;Hon tarn ad regionis diligentiam, quam adnbsp;rhetoricorum clamorem pertinet: maximenbsp;cum Aquitania Graeca se iactet origine, etnbsp;Gralatae non de ilia parte terrarum, sed denbsp;00 ferocioribus Gallis sint profecti. 429—430:nbsp;Cum ad haec ipsa, quae diximus, inde de-voluti simus, quod Galatae stulti et vecor-des pronuntiati sint. Scit mecum qui viditnbsp;Ancyram metropolim Galatiae civitatem—nbsp;Antiquae stultitiae usque hodie manent vestigia. Unum est, quod inferimus et pro-niissum in exordio reddimus, Galatas ex-cepto sermone Graeco, quo omnis oriens loquitur, propriam linguam eandem paenenbsp;“*0 habere quam Treveros (geht nicht auf dienbsp;^eit des Hieronymus, sondern auf die zeitnbsp;von Mithridates oder Augustus, s. Perrot,nbsp;-RC 1,179 — 192. Gaidoz p. 145s.; die ga-iniisciie sprache im laufe des 1- jh. p- Chr.nbsp;eiusgestorhen), nec referre, si aliqua exindenbsp;corruperint, cum et Afri Phoenicum linguamnbsp;Honnulla ex parte mutaverint et ipsa Lati-Hitas et regionibus cottidie mutetur et tempore. A38E: Apostolus, qui omnibus oinnianbsp;oo factus est, ut omnes lucrifaceret, debitornbsp;Qraecis ac barbaris, sapientibus et insipien-®Tis, Galatis quoque, quos paulo ante stultos dixerat, factus est stultus. 448 ü.' Adnbsp;Qolossenses et ad Galatas. 452 I)—E: Ga- noLiiER , Alt-celt. Spraohschatz. I. |
latas, quos ab idolorum cultu ad fidem dei veri transtulerunt, arguit, quomodo idolisnbsp;derelictis, quae natura non erant dii qs.nbsp;455 B: Quod post idolorum cultum deumnbsp;intellexerint Galatae. 459 B: Non laeserantnbsp;Galatae apostolum. H: Galatis Paulus an-nuntiat. 4601): Apostolum eo tempore,nbsp;quo primum venit ad Galatas, aegrotasse. E—461 A.- Nec non et illud dici potest, quod in prinoipio adventus sui ad Galatas lonbsp;contumelias et persecutiones et plagas corporis ab his, qui contraibant euangelio,nbsp;sustinuerit: et hanc fuisse temptationem velnbsp;maximam Galatis apostolum Christi cernen-tibus verberari. 462 Z).- Dum proprie adnbsp;personas Galatasque direxit. 464A.- Loquitur itaque Galatis, qui ab assertoribus legisnbsp;inducti fuerant, ut eos imitarentur, cum illinbsp;potius Galatas debuerint imitari. D: Galatae sunt mutati. 465 C: Videntes hi, qui 20nbsp;ex oircumcisione erant, Galatas ex gentibusnbsp;spiritus sancti abundare virtutibus. 4685:nbsp;Cernit Galatas alia indigere doctrina, alianbsp;via debere salvari. 469 J?: Non audit legem,nbsp;qui similis Galatarum exteriorem tantumnbsp;corticem sequitur. 474il.‘ Galatas, quosnbsp;stultos appellarat et incepisse dixerat spi-ritu. 47 6 U: Ut ecclesiae Galatiae lixo innbsp;Salvatore permaneant pede. 477 A.- Nonnbsp;quo prius legem Galatae custodierint. B: 30nbsp;Galatae enim, qui ad Pauli apostoli prae-dicationem idolis derelictis statim ad euan-gelii conscenderant gratiam qs. 478 lt;7.- Adnbsp;Galatas autem scribens alio usus sit argu-mento. Uh. 3 praef. c. 483 —484: Tertiumnbsp;ad Galatas, 0 Paula et Eustochium, volumen hoc cudimus. 490 A; Galatas ad veri-tatis viam, quam amiserant, regressuros. D:nbsp;Magnus sit apud Galatas aestimatus. 49li?;nbsp;Turbati ergo fuerant Galatae inter spiritum 40nbsp;et litteram, circumoisionem et concisionem,nbsp;ludaismum occultum et manifestum, quidnbsp;agerent ignorantes. B: Ut deciperent Galatas. E: Quam opinionem de Galatarumnbsp;mentibus Paulus nunc volens tollere ait.nbsp;492 D.- Qui ecclesias Galatiae conturbant.nbsp;529B; Hi qui circumcidi Galatas volebant.nbsp;530A.' Qui et Galatas a veritate euangeliinbsp;depravarant. C: Suae ad Galatas indicianbsp;oaritatis ostendens. B; Grandes Paulus lit- 30nbsp;teras non solum tunc ad Galatas, sed etiamnbsp;hodie scribit ad cunctos. 531 A; Has igiturnbsp;persecutiones hi, qui Galatas depravaverant,nbsp;declinare cupientes. Ammian, 15, 9, 3 (ad 51 nbsp;nbsp;nbsp;[GSla-tÜ] |
G-ala-ta
|
a. 355): Aborigines primes in Ms regioni-bus quidam visos esse firmarunt, Celtis nomine regis amabilis et matris eius vocabulo Galatas dictos (ita enim Gallos sermo Graecus'appellat) alii Dorienses antiquiorem se-cutos Herculem Oceani locos inhabitassenbsp;confines. 22, 7, 8 (a. 362): Quae cum itanbsp;divideret niMl segnius agi permittens, sua-dentibus proximis, ut adgrederetur propin-10 quos Gothos, saepe fallaces et perfidos, lio-stes quaerere se meliores aiebat: illis enimnbsp;sufficere mercatores Galatas, per quos ubi-que sine condioionis discrimine venundantur.nbsp;25,10,10 (a. 364): Apud Aspuna Galatiaenbsp;municipium breve. 12: Dadastanam, quinbsp;locus Bitbyniam distinguit et Galatas- 26,nbsp;7,2 (a. 365): Avertit Galatiam. 9,1 (a. 366):nbsp;Pessinunta signa propere tulit, Phrygiaenbsp;quoddam, nunc Galatiae oppidum. Sym-20 machi epist. 3, 25: Quod remunerandum menbsp;de Galatia polliceris. Claudian. in Eutrop.nbsp;1,59 sq.: Hinc fora venalis Galata ductorenbsp;frequentat' permutatque domos varias. 203;nbsp;Tot Galatae, tot Pontus eat, tot Lydia num-mis. 2, 238—240; Pars Phrygiae, Scythi-cis quaecumque Trionibus alget | proxima,nbsp;Bithynos, solem, quae oondit, lonas, | quaenbsp;levat, attingit Galatas. 465—467: Metu-endus ab omni | Tarbigilus regione tonat;nbsp;30 modo tendere cursum | in Galatas, modonbsp;Bithynis incumbers fertur. Hesydi.: Baudot aoiSol Ttct^a FaXaraig. — ’’Evxqixov' tonbsp;oi'vov £fi^Qcoy,a, b Falaxai, sfx^Qexxóv qgt;a-6iv. — Kccqvov x7]v Galniyya TaXamp;xai. —nbsp;yleiovGfiaxa ¦?) kByovOfiaxa' sïóog %axo:(pqaKXOv.nbsp;raXaxai. — Aevyri' yixqov xi yaXaxxog (1.nbsp;raXccxai). — KsXxoi' eamp;vog i'xsQOV raXaxmv.nbsp;Theodoreti Cyr. interpret, epist. ad Galatas,nbsp;argum. t. 3 p. 358 N.: Avriqoxov gsv %ainbsp;40 aSixa^xov xwv PaXaTav xb yévog b XQiGguKa-QLog sycaQyries TIavXog. p. 359: UoXXovgnbsp;tnexGav xmv raXaxmv xrjv voginr]v noXixuavnbsp;aSnaGaaamp;ai xal xrjv nsQixogriv xaxccöé^aG-d'cii.nbsp;c.2 j). 368: FaXatag elnsiv. 369: Tavxa dsnbsp;raXdxaig ykyQaxpsv o d'Hog axcóaxoXog. eccl.nbsp;Mst. 2, 1: ’’Eyqaips d'e xcd KmvSxctvxivog onbsp;^aGiXcvg 6 xamp;v KavGxavxivov xov gsyéXovnbsp;itaLSav nQEG^vxaxog, avxbg yccQ xxjg TtQog Sv6-pEvov r^Xiov E^aatXsvs FaXcixiag, tij AXe^av-50 Sqecov ixxXriatg xdds xd yqdfifiaxa. 6: Mdg-xsXXog 0 Ayxvgag xijg FceXaxmv firjxgoTtóXecag.nbsp;. . . Ai^vrjg, FaXaxcag, HaXaiGxivyig xxL . . .nbsp;MagxÉXXov xov imoxonov xijg ’Ayx.vgoyaXa-xiag. . . . MagxsXXov imaxóxtov AyxvgoyaXa-[Gala-ta]nbsp;xtag. . . . MdgxeXXov xov xijg ’AyxvgoyaXaxtagnbsp;(eittöxojrov). 17: EvBvx]xovxa óè xoivcovovgnbsp;EGy^s xamp;v ygagfiaxaiv IxaXtag xen FaXuxiagnbsp;xijg vvv FaXXtag ovogct^ofiévxjg eig xxjv 'Pw-fix/v GvvsXxjXvamp;oxac. 20: Xaxd xovtov ês xovnbsp;ygóvov ’’Ayxvgag fisv xxjg FaXaxamp;v griXQonó-Xecag BccGlXsiog xaxsiyE xd xxjg ixxXxjGtag xtrj-SdXca, MdgxsXXov öiaöe^dgEvog. 23: BciGl-Xeiog Ó xfig FaXeexiag. 4, 4; Ev AaSaGxdvgnbsp;ds, xmgri S's avx-q Biamp;vvamp;v xai FaXaxamp;v iv lonbsp;fiEd'OQLO) xEijiivxi, XOVÖS XOV ^tov xo xÉXognbsp;êóé^axo. 5, 27: Aeóvxiog öh xb FaXaxamp;vnbsp;ExioigaivEv Eamp;vog. relig. Mst. 9: FaXdxagnbsp;axovofiEv xovg èv xy Evgany xovg sGnsglovg'nbsp;ÏGgEv ês xovg Iv xij AgIu, xovg ixetveov ix-yóvovg, oï xiagd xbv Ev'^eivov xaxcoxtGd'rjGavnbsp;nóvxov. EX xovxmv 6 fiaxdgiog xal xglg xovxonbsp;xai TtoXXdxtg i^XaGtijGe Uéxgog (Meinasia-tischer Galater). . . . Ovxog xotvvv iv FuXaxignbsp;xbv Ttgwxov riamp;XriGE ygóvov. 26: 'Acpixovxo 20nbsp;ês noXXol xdg xxjg EGnégag oixovvxeg ÈGyaxxdg,nbsp;Sndvot XE xal Bgsxxavol xal FaXdxai ol xbnbsp;fiÉGov xovxcov xaxéyovxsg. Zosim. 1,50,1 (a.nbsp;270): MéyQig ’Ayxvgag xxjg FaXaxtag. 2,17nbsp;(a. 312): (KavGxavxivog) ixil KsXxovg xal FaXdxag i'^cÓQjixjGE. 4,7,3 (a.365): Ev xy xaxdnbsp;0Qvytav FaXaxia. 24 (a. 379): Avxbg ènlnbsp;FaXdxag xovg EGxtsgtovg iyaigEC, xd avxóamp;inbsp;öiaamp;xjGcov. 6, 5 (a. 408): KaxaXinmv {Kóv-Gxag) XE aixóamp;i xbv Gxgaxrjybv Fsgóvxiov, 30nbsp;dga xoïg dnb FaXaxtag Gxgaxiamp;xaig, (pvXaxanbsp;xxjg axxb KsXxamp;v etxI xxjv ’I^xjgtav xtagóêov. |
. . . Kal 6 Aqgóqiyog anag xal EXEgai FaXa-xamp;v ETCagytai, Bgsxxavovg g,igx]Gdg,Evai, xaxd xbv lGov Gepag xjXEvamp;ÉgaGav xgórcov, ix^dX-XovGai ghv xovg Ewfiatovg dgyovxag, oixsïovnbsp;dè xax’ i^ovGtav noXixEvga xad^iGxaGai. NDnbsp;or. 1,69: (Consularis) Galatiae. 111: (Prae-ses) Galatiae salutaris. 2 (Provinciae Pon-ticae dioeceses), 42: Galatia. 51: Galatia 40nbsp;salutaris. 25,4; Galatia. 7: Galatia salutaris. 16; Galatia. 19; Galatia salutaris.nbsp;28,35: Cohors tertia Galatarum, Cefro. 34,nbsp;44; Cohors secunda Galatarum, Arieldela.nbsp;Oros. 4, 20, 25: Fulvius consul de Graecianbsp;in Gallograeciam, quae nunc est Galatia,nbsp;transvectus, ad Olympum móntem pervenit,nbsp;ad quem universi Gallograeci cum coniugi-bus et liberis confugerant. 7, 12, 5 (a. u.nbsp;847, aus Hieron. chx'on. a. 2130): Tres Ga- 5onbsp;latiae civitates eodem terrae motu dirutae.nbsp;31,3 (aus Eutx'op.): Inde dum ad Illyricumnbsp;rediens per Galatiam iter agit (lovianus).nbsp;j MarUanus Cap. (aus Plin. li. n. und Solixi.) |
•Gala-ta
|
6, 682; Lycaonia in Asiaticam iuris dictio-nem versa, quae ab illa parte, qua Galatiae contermina est, babet civitates quattuorde-cim. 686: Ab aquilone Galatia est. 689:nbsp;Inde Paphlagonia, ubi a tergo Galatia est.nbsp;Olympiodor. fr. p. 453 D.: (^Koivevavu-vog') xQursï navxav tav fis^av tijg Falatiagnbsp;tamp;v quot;Aknscov Tamp;v peta^v ^Itallag ts 'Aainbsp;raXatlag. Socrat. h. eccl. 1,36; Maq^sllovnbsp;10 Tov 'A'/xvqag trig ’’'Vnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Falatla (ini- Gkojcov) Kuamp;eilov. 2,15: Md^Ksllog Ayyiv-Qag tijg pixQccg FalatCag (^èmaxonog). 18: Oatteivbg . . . yévog tijg pi'AQamp;g Falatlag. 20:nbsp;ATapjtellw tw AyxvQug tijg tCQog tij pixQanbsp;Fttlatia [iniGxónm'), 42: Aqaxóvtiov dê, otinbsp;«TTo Falatlag psté^tj sig UÈQyapov. 43: 01nbsp;yaQ ^Qaxóvtiov xad'elóvtsg êióti sx Falatlagnbsp;psts^ri FlÉQyapov. 4, 1: Ot GtQatiwtainbsp;tmv FaXatamp;v ê^êopaioi slg Nlxaiav tijgnbsp;20 Biamp;vvlag èlamp;óvtsg. 5,21; Aio xal tivsg tavnbsp;anlovGtSQav, xal pdhatoi oi èx tijg 0Qvylagnbsp;Aal Falatlag oQpapevoi. 22; Falataig yqa-jpav (ptjal (Paulus). 25: ^Aq^oyaStriv, bf lxnbsp;'^ijg pi'AQag Falatlag oqpmpsvog ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6, 18; -Asovtiog inloxoTiog Ayxvqag trig Itixqag Falatlag. 22: Asovtlov dè tov Ayxvqag trig sv ty ptxQcc Falatla iniGxÓTtov. Sozomen.nbsp;Gccl. hist. 1, 5: Kal oïix svnst'ig yv tóts ini-^ypsiv Falataig xal Bqittavoïg xal toig työsnbsp;xatoixovGi. 6,3: ’Evtsvamp;ev elxótag sti Kav-Gtavtlov nsQióvtog, ovx ióóxsi TCaQavopovnbsp;'IQiGtiavl^Eiv toïg Italav inéxsiva, Falataignbsp;ts Xal BQSttavoïg, xal oti ns^l tb FLvQyvaïovnbsp;G^og oixovGi, péiQi tov TtQbg sGnsqav axsa-‘‘'ov.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2,6,1: ’'Hdri yccQ td ts apipl tbv Pyvov lt;fgt;vla sypiGtidvi^ov' Ksltol ts xal ot Falatav svëov tslsvtaioi tbv axsavbv tcqogoixovGi.nbsp;28: FlQoGsta^sv avtbv sv Tqi^sqsi tav ngbgnbsp;SvGiv Falatav oixsïv. 33: MdQxsllov ’Ay-'‘ö AvQag inlGxonov tijg Falatav. . . . BaGilslcp,nbsp;^siva lêysiv xal snl naiSsvGsi vqisilyppivanbsp;snitqljtovGi tyv sniGxonyv tijg Falatav naQ-oixlag. 3, 2; Aamp;avaGiog èx tijg TCQog SvGivnbsp;Falatlag STCavijlamp;sv sig Als^dvSqsiav. ... 'Onbsp;opcóvvpog avta (^KavGtavtlva^ tcaig, b? 'xalnbsp;rwi» TtQbg èansQav Falatav yqisv. 6: Oqdy-xav psv tovg itqbg SvGiv Faldtag êyovvtav.nbsp;¦1, 1, 1; Ktlvvvtai KavGtag nsql tovg nqbgnbsp;bvaiv Faldtag. 7, 1: ’TjfsxdqyGsv sig tovg ¦'0 tiqbg êvGiv Faldtag____quot;Ecpvysv sig MovqGav' Falatav ds tovto tb ipqovqiov. 4; Uaqd psv '^Gig Ttqbg övGiv Faldtaig 2il§avóg tig ètv-Qavvsvasv. 13: ITaqsysvovto sig’Ayxvqav tijgnbsp;falatlag. 21,6: Eig tovg ¦JtQog övGiv Faldtag |
nsTCopipsv. 24; Kilixdg ts xal Faldtag 'xal AGiavovg. . . . 'iig nqótsqov sv Falatla èni-Gxortovvta. 5,1,3: 'lij 'xal Ttaqd tov Faldtagnbsp;anolmsïv avtóv. 2, 20; ’EtvI tovg nqbg dvGivnbsp;Falatag nsnopcpsv. 22: Tovg Faldtag söyovv.nbsp;11; Ev Ayxvqa tijg Falatlag. 6,10,5:’'Eyva~ Gav tov ^aGilèa èv Falatla êidysiv____Tijg snl Faldtag SSov. amp;,12,3:Ptalav, xal’Acpqav xal Falatav (sniGxonav'^ tav nqbg övGiv. 34,8;nbsp;Kal ialatag ds xai KannaSóxag, xal tovg tov- lOnbsp;tav opoqovg, Gvp^alla nollovg psv xal allovgnbsp;sGyyxsvai tots sxxlyGiaGtixovg ipiloGÓgjovg,nbsp;old ys ndlai tb öóypa GnovSalag nqsG^svov-tag. 7,2; MdliGta ’Alapavvav tovg ivamp;dSsnbsp;(nqbg sGnsqav) Faldtag xaxovqyovvtav. 4,1:nbsp;Tav nqbg sGnsqav Falatav dnb Alapavavnbsp;taqattopsvav. 11: Svqoi Ss xal UalaiGti-vol 'xal Wolvixsg, Aqpsvlav ts xal Kanna-Sóxav xal Falatav xal tav nqbg ta Flóvtanbsp;oi nlslovg. 13: Md'^ipog nlslGtyv dyslqag 20nbsp;Gtqatidv Bqstavav avSqav xal tav bpóqavnbsp;Falatav xal Ksltav xal tav tySs samp;vav. 18, 6; Kal pdliGta (tqvyag xal Faldtag, oig ndtqiov aSs tyv soqtyv tavtyv (pascha) sni-tslsïv. 8, 1; Asóvtiog b naqd Faldtaig tijgnbsp;Ayxvqag ènlGxonog. 9, 4: Tbv ^Itallag vn-aqyov xal tbv tav Falatav. 11: FLsqaia-amp;slg Ss KavGtavtsivog amp;nb Bqsttavlag snlnbsp;Bov^ovlav (Bononiam) nóliv tijg Falatlagnbsp;naqd amp;dlaGGav xsipévyv, nqoGyydysto tovg sonbsp;naqd Faldtaig xal ’Axovitavoïg Gtqatidtag'nbsp;xal tovg tijSs vnyxóovg nsqisnolyGsv savta,nbsp;psyqi tav psta^v ’Itallag xal Falatlag oqav,nbsp;dg Kottlag ’Alnsig Papaloi xalovGi. 12:nbsp;0qovqia xal nólsig tav ’iGnavav xal Falatav silov. Prisci fr. 8 p. 302 P.: Flaqdnbsp;Kavotavtlov Ss^dpsvov, bj ix Falatav psvnbsp;tav èv tij sGnsqa aqpato. fr. 27 p. 338:nbsp;”Oti o Maioqiavbg 6 tav sGnsqlav 'Papalavnbsp;^aGilsvg, wg avta oi èv Falatla Fótamp;oi Gvp- 40nbsp;payoi xatsGtyaav xts. fr. 30 p. 339: Aiyi-Slov, dvSqbg èx Falatav psv tav nqbg tijnbsp;sGnéqa bqpapsvov. 340: H nqbg Fótamp;ovgnbsp;tovg èv Falatla Siaipoqd. Eucher. instruct.nbsp;2,4; Gomor in Genesi Galatae, id est Galli,nbsp;qui a candore corporis primum Galatae appellat! sunt, e quibus populi quondam innbsp;orientis longinqua migrantes primum Gallo-graeci, nunc antique Gallorum nomine Galatae vocantur. Polem. Silv. latere. 7,4; (In 50nbsp;Asia provincia) tertia; Galatia. Faustus denbsp;gratia 1, 4; Similiter et ad Galatas dicit. 12. de spiritu s. 2, 4. epist. 5 (15, 4): Ad Galatas. Hydat. 232 (a. 465?): Aiax na- 51'^* nbsp;nbsp;nbsp;[Gala-taJ |
1607
tione Galata effectus apostata. Pseudo-Cae-sarii dial. 2, 109: ’jE| wv xiveg avramp;v jtKi vvv vnÜQiovGiv, èv Mijdotj ymI ndQamp;oignbsp;xal ’Elct^iraig xai .AlyvTtxwig, iv 0qv^I xainbsp;raXaraig, ev xiGi xm^utg i/A-jSiovvxeg. xalnbsp;ovSe Ttco Kvnqig Gvi' Mxjvx) iv Sqloig xalnbsp;oixoig KqÓvov ixtifiaQXVQOvvxog xov ’’A^emgnbsp;iv xaig ndvxmv avxav ysvEGEGtv E'ó^iGKEGamp;ainbsp;oïdxs. 3,140: TIXeIgxoi Palaxmv. . .'Si Pa-10 Xdxai dvóxjxoi, xig vjiag i^dGxavsv; (aus Pau-lus). Gennad. 56: ïheodorus Ancyraniisnbsp;Galatiae episcopus. Basilii notitia 10 G.:nbsp;A. inaQiia Palaxiag d 6 'Ayxvqag. 25: IH.nbsp;ixtaQjLa Palaxiag 6 UiGivovvxoav rjxoi ’lov-GXLviavovTXÓXEcog. 51: EnaQyla Palaxiag ^nbsp;6 xav PsQjilcov. 138: A. Enaqyia Palaxiag A. Nonn. Bionys. 23,91: Oii Pdldxxjvnbsp;ixdlvtjjs (^’ÜQidavbg) xal oi xdq)og ixtlexonbsp;Kslxa. 46, 62: quot;Idaxi jxev Pdldrxjg, Gv dhnbsp;20 Ttslamp;so fidQxvQi xtvQGM. Stephan. Byg. ji. 15nbsp;—16 M.: ’’Ayxvqa, nólig Palaxiag. ol êhnbsp;Qqvylag avxrjv dvayqd(povGLv. i'oixs S ovvnbsp;6id xb dfKpóxeqov sivai' Palaxmv ydq ovGanbsp;ofioqóg iGxi xfj fieydly Qqvyla. ov ydq anbnbsp;Kslxixrig Paldxai, mg Bxqd^mv girjGl örnSs-xdxm, slg xovxovg Ttlavxjamp;ivxsg xovg xónovgnbsp;XQifieqeig xs ysvófisvoi sig xoGavxag fiolqagnbsp;SiEvsiyavxo xxjv %mqav. Anollmvxog öh ivnbsp;ixtxaxaidexdxxj Kaqixmv iGxoqsl MiQ'Qiödxynbsp;so xal Aqw^aq^dvy vsrjlvdag xovg Paldxag Gv(i-(layxjGavxag dim^ai xovg inb Tlxolsfialov Gxa-livxag Aiyvnxlovg aypi amp;aldGGrjg, xal la^sxvnbsp;xdg ayxvqag xmv vsmv avxmv, xal fiiGamp;bv xijgnbsp;vlxrjg Eig noliG^ibv la^óvxag ymqav xxlGainbsp;xal ovoyaGat ovxmg. xqsïg dh nolug sxnGav,nbsp;’Ayxvqav dnb xov xaxd xbv nólsyov nlsovs-xxriyaxog, xx\v ö'e anb UsGGivovvxog xov dq-lovxog, xxjV ÓÈ Tavlav dnb xov ixsqov aq-%ovxog. p. 21 V. Ayqlai'. . . . Aiyovxai 5tainbsp;40 ’Ayqidvsg, mg iv xm iniyqdfiyaxt yqaq}ivxi slgnbsp;Neonxólsfiov IIiGldrjV ovxmg' Eiyl Neonxónbsp;Isyog KqsGGov, xqiGGmv Ö’ ev’ dSslcpmv [ sGxa-Gav Tlmstg, xvd'og iybv óóqaxog' | ovvsxevnbsp;mv PlLGlöag xal TJalovag xjS’ ’Ayqiavag \ xalnbsp;Paldxag xÓGGovg dvxidGag GxóqsGa. p. 46:nbsp;AlSovGioi, Gvyya-ypi Pmyalmv, nqbg xfj Ksl-xixf Palaxla, ’Anollóömqog iv yqovixmv d'.nbsp;Ji. 65: ’Axvxavla, inaq^la xxjg Kslxoyalaxlag,nbsp;(iia xmv xEGGdqmv. Maqxiavbg iv nsqlnlmnbsp;50 avxxjg. p.76: ’Alló^qvyeg, k'amp;vog dvvaxmxa-xov Palaxixóv, mg ’AnolloSmqog. . . . 'O ösnbsp;xsyvixóg ’’Alló^qo'^, i'amp;vog Palaxxxóv’. j). 193nbsp;V. Pd^a . . . : EIgI xal did xov rj k'amp;vog Panbsp;laxmv y^qvGOipoqovv, mg Evrpoqlmv. liyovxainbsp;[Gula-ta]
Jiat did xov a Pa^axai, mg nolvlGxmq. ^.196: Paldxai, nqbg vóxov xoig üaiplayÓGiv, dnbnbsp;xmv iv xfj KElxixfj Palaxmv, o7 nlavrjamp;ivxsgnbsp;noliiv yqóvov xal xaxalajSovxeg xrjv ymqavnbsp;ovxmg mvóyaGav. naq'^’pd’tj di xb Paldxxjgnbsp;ix xov Pdllog liqilGEi xov ivbg X xal Palaxlanbsp;Tj %mqa. p. 229: Aiavsig, aamp;vog Palaxixóv,nbsp;’EqaxoGamp;ivxjg iv d' Palaxtxmv. jO. 236: Ao-qoxóxxoqog, nólig Palaxmv xmv nqoGjSóqqmv.nbsp;p.239: Aqvidai, Eamp;vog Palaxixbv cpilÓGoïpov, lonbsp;rag Aaiqxiog Aioyivrjg iv qiiloGÓcpm iGxoqia.nbsp;p. 357,11: Kdqavtt, nólig Palaxiag, énbnbsp;’Pmyalmv GvvoixiGamp;siGa. p. 419,9: Aovydov-vog, nólig Kslxoyalaxlag. Ilxolsyawg ivnbsp;nsqlnlm. p. 426: quot;Egxi xal Maivalla nólignbsp;Palaxiag. p. 519, 10: PlsGGivovg, nólig Palaxiag. p. 561: SivvovEg, ï'9'i'og Palaxixóv,nbsp;rag Ovqdviog iv’Aqa^ixmv nqmxm. p. 571,6:nbsp;Elvxoiov, ipqovqiov ’Aqyavlag, xxlGya Palaxmv. p. 576, 5: EigI xal Exlqoi Palaxixbv 20nbsp;’aamp;vog. p. 611: TaxxÓGayag, aamp;vog Palaxixóv.nbsp;p.627: ToliGxó^ioi, aamp;vog Palaxmv aGnaqlmvnbsp;(laxoiXfjGdvxmv ix xxjg Kalxoyalaxlag sig Bi-^nbsp;Hvvlav. ’EqaxoGamp;ivxjg d' iv nqmxm Palaxi-xmv ToliGxo^mylovg avxovg (prjGi. p. 639:nbsp;Tqoxjioi, Eamp;vog Palaxixóv. Chron. Gall. (a.nbsp;511) 492 p. 644: Hie (lovianus) traditanbsp;Sapori Nisibim in Galatia obiit. Hieroclesnbsp;696,4: ’Enaqxla Palaxiag. 697, 3: ’Enaq%lanbsp;Palaxiag Ealovxaqlag (sonst secundae). En- sonbsp;nod. vita b. Epiphani p. 344, 17 H.: Quisnbsp;est, qui Galatam concitatum revocare possitnbsp;et principem? Timotheus patriarcha CPolit:nbsp;Tascodrugi haeretici Galatiam inoolunt etnbsp;dicuntur ita Galatarum lingua, apud quosnbsp;est taxus paxillus et dnigus nasus. Theo-dos. de terra sancta c. 33: In provincia Ga-latie (gweimal). Laurent. Lydus de magistr.nbsp;p. B. p. 119 B.: Td ydq inlGryia xmv dq-XÓvxmv dnb amp;ovGxmv la^mv 0 ^aGilaig Nov- 40nbsp;flag xfj nolixala aiGrjyayav, caGnaq xal xmvnbsp;onlmv xb dvGyajfOv dnb Palaxmv. 1, 50:nbsp;Tql^vqeg, aamp;vog Palaxixóv . . . Evydfi§qovgnbsp;avxovg ’Ixalol, 01 da Paldxai 0qdyxovg xaamp;’nbsp;xjfiag inigjtjfil^ovGiv. 3, 32: 0 fi'av ydq ’Pij-vog ndGav xxjv Palaxixxjv fisGÓyaiov, xqi%finbsp;diyqrjfiivov alg Kalxixijv Paqyavixrjv xal Pa-laxixxjv, diaxqi%mv ovx aqdai fióvov avxxjvnbsp;fiaxd ’Podavóv, dlld xai (pqovqai. 33: Evqlavnbsp;da blrjv xal UalaiGxivxjv (^fila da ioxi %mqa, 50nbsp;xal did fióvov dqiamp;fiov aig nlrjamp;og dvdyaxai)nbsp;inaqilag dvadal'^ag, (KmvGxavxivog) idarjamp;xjnbsp;vnaqypv, fiaxd xov Ai^vxjg xal Palaxiag ’II-Ivqldog xa xal Ixallag, xal xxjg imag nqoyai-
Gala-ta
10 Qt-GasQ-at. 74; Ugog UsGGivovvn nólei rijg ralccrtag (ovtco ós rb 'fpqiov 6vOfia3'dquot;rjvctinbsp;GVf^^É^tjXSV SZ TOV nsSBLV KTtStpOUg ÈxEi Fa-^cctmv xmv nsQi'Poëavbv êniTtsOÓvtav xy %(ÓQanbsp;Bqsvvov 'Tj'yrjGc'ii.svov xal xijv ojxcóvvfiov avxoignbsp;XajQav eKÓixeïv ^ta^o/xévavjwg lt;PsveGxéklcig (fr.nbsp;^p.273 F.) xal SiGsvag (fr. 133 p. 188 P.)nbsp;01 Pwfiaioi (paGiv, év xag ypyGeig ó BaQQfovnbsp;(ni xamp;v uvamp;Qmnivav nqay^axmv avyyayBV'nbsp;iyoj ós xag ^i'^lovg ovTta xeamp;iajxai) èxsï xoi-^vv xsfisvog Tjv xxL de ostentis 55; ^Eitl ósnbsp;Ex)Qmxfrjg Egexavviaig, Fakaxlaig, Fegpa-vlatg, BaGxaQvaig. Iordan. Bom. 224^' Gallo-greciam autem, id est Galatiam, Sjriaeinbsp;belli ruina convolvit. 225; Deiotarum si-quidem amicum senatus praefecit Galatiae,nbsp;(ret. 7, 51; ünde egressi et Alem fiuvium,nbsp;quod iuxta Gargaram civitatem praeterfluit,nbsp;transeuntes, Armeniam, Syriam Cilioiamque,nbsp;Galatiam, Pisidiam omuiaque Asiae locanbsp;aequa felicitate domuerunt. Procop. h. Pers.nbsp;2,28; Kannaóóxag /isv xal xohg aixamp;v syp-fisvovg Falaxag xal Biamp;vvovg TCa^aGxyGsGamp;ai,nbsp;b. Vandal. 2, 9; rslipsQi ycoQta oix, sixaxa-^Qovrjxa sv Falaxia óóvxsg. de aedif. 5, 4;nbsp;Egxi ós Ttoxapog sv FaXaxaig, óvTtsQ xalov-oiv ot STtiycÓQioi. Si^sQiv. hist. arc. 24; ^o-dSGXLKot T8 xal JtpOTIjXTOpej ETttKKlO'ÖVtC't Xalnbsp;i^vsxaamp;sv a^sXéxyxoi siGi nokspiatv SQycov.nbsp;'sagssog yccQ xal TtQOGiónov svsxa fióvov svnbsp;makaxtm siad’aGi xaxaksysGamp;ai. xal avxcóv oinbsp;(xsv tv Bv^avxtm, ot ós snL xs Falaxtag sxnbsp;n^akaiov xal yaqtav sxsqsov ïóqvvxai. Schol,nbsp;luvendl. 7, 16; GaUica talo] id est Gallo-graeci, qui nudis ambulant pedibus ac pernbsp;boe abiecti, Galatae. Victor Tonnonnensisnbsp;chron. a. 515, 1; Ugni per Armeniam, Cap-padociam et Galatiam Pontumque atrociternbsp;vexavere. 2; Bodem tempore Bupliemiusnbsp;Constantinopolitanus episeopus apud Ancy-ram Galatiae et Ariagne Augusta in regianbsp;iirlie de bac vita transiere. a. 563: Pron-linianus Salonensis episeopus de exilio An-tiuoensi Ancyram Galatiae trasmutatur. No-'‘nina urhimn mutata 30 p. 62 Burclchardt:nbsp;Al ava FakhiaL xal xa snsxsLva xwv AXxfswvnbsp;fiGi xa Ttqög wxsavóv, olov Sgt;QvyLaj FaXaxLa^nbsp;iGTtavia. Martyrolog. Hieronym. 11. hal.nbsp;«Ml?..- In Ancira (Anquira) Galatiae, prid.nbsp;hal. sept.: Ancira Galatiae. prid. non. sept:nbsp;In Ancira Galaciae. Isidor. or. 14, 3, 40;nbsp;Galatia dicta a priscis Gallorum gentibus,nbsp;quibus extitit ocoupata. Nam Galli innbsp;nnxilio a rege Bithyniae evocati, regnum |
cum eo, parta victoria, diviserunt; sicque deinde Graecis admixti, primum Gallograeci,nbsp;nunc ex antique Gallorum nomine Galataenbsp;dicuntur, et eorum regio Galatia nuncupa-tur. CG-IL 4 p. 81,34 cod. Vatic.: Galateanbsp;nunc Gallia nunc mbea. p. 598, 9; Gomornbsp;Galatae quae et Galli. 5 i). 105,28; Gala-tea provincia Grecig, ubi Gallie viri migran-tes a nomine nomen dederunt. 458, 41;nbsp;Galatea Mantua. Condi. Constantinop. III. lonbsp;a. 680 (Mansi 11 c. 640 — 641 C. 670 I).nbsp;690 B): Tyg nqmxyg xmv Faiaxmv snaqyiag.nbsp;c. 643 A. 671.4. 6914..- Tijg ósvxsqag xmvnbsp;Falaxëv snuqyiag. c. 647 C. B: Tijg nqm-xyg xmv Faiaxmv STtaqytag (swdmal). c.61bB:nbsp;Falaxtag nqmxyg (fünfmal). c. 678 E: Falaxtag Tcqmxyg (einmal). Condi, in Trullonbsp;a. 692 (Mansi 11 c. 990 5^.- Tijg xmv Faiaxmv ènaqytag. C. 995 4: Tijg nqmvrig xmvnbsp;Falaxtag ènaqytag. c. 990P1. lOOOBE: Tijg 20nbsp;ósvxéqag xmv Faiaxmv snaqytag (sechsmal).nbsp;Zonar. 10, 37 (welcher das hei Bio 56, 22nbsp;ausgefallene Matt einigermaften ergamt) mnbsp;a. 9 p. Chr.): Kal xa sqvfiaxa navxa xax-sGyov ot ^dq^aQOL, dxsq svóg, Txsql 0 aGyoly-amp;svx'sg ovxs xbv ’Pyvov óis^yGav out’ s’g rrjvnbsp;Falaxtav slGs§alov. — Inschriften. (Olbia,nbsp;saec. 1 od. 3 a. Chr.) CIG 2058 15 5 —11;nbsp;Tmv ÓS avxofiolmv snayysllovxmy Falaxag xainbsp;SxiQOvg TCSTtOLyGamp;ai Gvggaycav xai óvvagiv 30nbsp;Gvvrjyamp;aL gsyalyv, xai xavxyv xov ysigmvognbsp;xf^siv snayysllovxmv, ngog ós xovroig amp;iGa-gaxag xai Sxvó’ug %ai Savóagaxag smamp;vgsLvnbsp;xov o’/vqmgaxog, ósóioxag mGavxmg xai avxovgnbsp;xyv xmy Faiaxmv mgoxyxa. (Smyrna) 3188;nbsp;Aqymv. . . Falaxiag. (Pergamon, a. 339 a.nbsp;Chr.) 3536; [Ano xyg nsgi to] AlpqoólGlovnbsp;xtqog ToliGxoayLOvg [xai TsxxoGa\yag Fal-laxag xai Avxioyov gayyg (cf. Paus. 1, 4, 6.nbsp;BMn. f 40 s. 120). (AbatUi) 3858’quot;; | TJo «nbsp;xoivov Faiaxmv. (Karreeuhe oder Karajuh-öasaiO 3953’6—8; E-xa[q\iov öJtEipTjg xtqm-xyg Ovlnsag Faiaxmv. (Olohurlu) 3971 (a. 14 p. Chr.) = Mon. Ancyr. 6, 20; Falanag (gen., Galliae). 14,4; Falaxiag (ace.). 15,nbsp;19; Falaxiai (dat.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3973, 7—9; Wvyag ÓS ^qoxmv £()a:(a()[o!g], | xai ralK[T](o[r] yaiyg yyaysg sg naxqiêag- \ via x’ tgovnbsp;[i]d[9uö]«g svi Tgoxgoig Jae-£ot[ot]. (Angora, saec. 3 p. Chr.) 4011; H gyxgo-mnbsp;nolig Xfjg Falaxiag EsjSaGxy TsxxoGaymv Ay- xvqa. 4016.4017 (unter Caracalla): (T.Fl. Gaianus) Tov xs xoivov xmv Faiaxmv xainbsp;xmv isqmv aymvmv xmv gsyalmv AGxlxjxtisimv [Gala-ta] |
1611
Gala-ta
1612
|
Iaamp;(jiia)v) rivêirnv, uQiisQsa tov %ol-vov rcov JalcTwv, raXaTaQprjv, 2s§asro(pccv-xr(v. 4020: Aqjiiqsa xai to jS tcqoitov [a]^-lovra '/ML To — SLQïjvaQiriv ftiflg jirjtQonoXslcojg AvKvqag. 4031: AlIlov Maxedovanbsp;[p]K[(ïc'ja£vo]v tov XOLVOV rcov Falatcov, Fa-lcic{T]c:Q')^rjv, Ss^ccöto^avtrjv ÖLa [jSijoti tavnbsp;amp;SC0V Ss^aatcov. (a. 10 p. Chr.) 4039, 1:nbsp;ralatcov [t]o [xoivov LS^qaSajievov amp;Eat Ss-10 ^aGxwL xai amp;saL Pajj-rji. 4040. III: raXaxiagnbsp;xm Ia[nciviag xai xag EnaqfEiag naGag, Jijail’nbsp;ag coxeavog egxlv. IV: ralaxiai xtji nsqi Naq-jSmva. (Balahaear oder BalaJiissar) 4081:nbsp;£g tod[s rjcdcttag. (Amasra) 4:15‘2: yAlri\gnbsp;ox)£T()Ki'[ijg JalaTwi']. (Neapél) 5800: AvQ--VTCaxco £7C«9;^[£ia]g {Talaxictg xrjg N]aq^G)~nbsp;vrjGiag. (Bom) 5896 (= Kaïbel 1078): Hnbsp;(irjxqonolig xrjg raXatiag Av/vqct, xov savxrjgnbsp;TXQOGxaxrjv. (Bom, a. 15—16 a. Chr.) 6855“^nbsp;20 Kaibd 1291) II 35—36: Acp ov FaXcc-xai PcofjLaiovg vtx7j[Gavxegj eG^ov PaiiTiv, exx]nbsp;va. 7051: FaXatia (als göttin; cf. Mionnetnbsp;suppl. 7 p. 632, 8. 45). (Angora) 8795:nbsp;Ayxvqa XEQTtvrj, najA,q)aEGxaX7] noXig, naG[rj]gnbsp;FaXaxcov naxQLÖog ö[i;] Xa[ii)7tQoxig. (Bethlehem) 8957: H ayia ö['u]vo^og r] si' Aykvqanbsp;xr\g FaXaxiag. (Patras) 9298: O %\aXoxoL- g'TjXog)____[FaXlaxtjg yLoqiov....... (Bom) 9578: A^Xa^ïjg, FaXaxrjg ycoQiov MovXi'/o[v, 30 iijiog (Paxivov. 9579: IlaxQLg (iol FaXaxia[g)nbsp;«[ojfii], vLog ÓE nqsG^vxEQOv AXvniov. 9738:nbsp;[FjaXaxrjg ;((a9[£0'i;] SlafJLva^v^. 9764: Xm-qiov FoXofjg, gLxqag FaXaXLug. (Aquüeja)nbsp;9879 (= Kaibél 2368): Tlqoxomog FaXat-qg,nbsp;og aGxfjGag Evysvcog x' E^riGsv ext] v, '/mgrjgnbsp;FXodgoxLrjg (Kirchhoff ci. FXoóqóxvxjg). CIAnbsp;II 2863: AGxX’rjTtiaö'tjg [FjaXaxrjg. (Villeichtnbsp;nachaugusteisch) 2864: Kagnog A^gaGivxovnbsp;FaXaxfjg. 2865: Xap(Jt;(ao[g?] FaXax[rjg). IIInbsp;¦10 544: [0 dijfijog Ar]LOx[agov z/ofi]i'o^tyog (?)nbsp;[r]Kl[ftrrai’ ^kGlXeu, agExrjg EvExa]. 2402:nbsp;Aq)goÖ£iGLog Fa(X)axrjg. (Aquüeja) Kaibelnbsp;2364: [FaX\atrjg. (Friuli) 2379: Og TtaGi]nbsp;GoLfiXj XE XE ayXaELï] EXExaGxo'xjgwg AovEivognbsp;aycixX[v)xog Evamp;adE xiXE, \ xcogtjg AiEvxavvcovnbsp;[jr]a:i'£x)d£fiovog FaXatir^g. (Acris) 2413,17:nbsp;Kaxov xmv FaXaxmv. Bittenberger 173, 3:nbsp;Ilgog xovg FaXaxag. 177, 2: [Ano xxjg smnbsp;tok] Kaïxov Txoxafiov [rt^og Tgoxgojvg Fa-50 Ifttcg ixajfTjg. 200, 48 (c. tt. 196 a. Chr.):nbsp;[Ilgog xov dr/fijoi' xav ToXoGxoayimv FaXaxcov. 56: [riegi xcov FaXa]xcov. 247, 10:nbsp;Tov xcov FaXaxcov samp;vovg (— Scordisker).nbsp;21: EniGvvayamp;Evxcov xcov FaXaxcov innEcov.nbsp;[Gala-taJ (Delphi) 462, 3 ƒ. == Wescheo'-FoucMrt, Inscriptions recueiïlies d Belphes 213: Scoga avÖQEiov COL ovoga ScoGog, xo yEvog FaXax\ö\v.nbsp;Bittenb. 464, 4 — Wescher-F. 221: Ucoganbsp;avögsiov coi ovofca Ayaamp;cov, xo yevog FaXatav.nbsp;hymnus c. a. 185—-135 a. Chr., fragm. A 9,nbsp;Bull, de Corresp. Héllen. 17 (1893) p. 574;nbsp;Aamp;co7t[EVXog^ ÖE FaXaxaav (a.278) agrjg .... vnbsp;sitEgaaG’ alt;j£n:T[og] . . . GaXXico yEEVvav....... [o]k cpiXov......£ öaajioio Xogcov Ecpog . . . lo ..... XEOv XV........Evacx.......... ..vamp;f]............fr. B6p.680: ÖEFa- [Xaxav], (Aegae, Aeolien) BIC A 1873 ji. 227 cf. Hermes 14,475: 0 örjfiog Bgoycxagovnbsp;Afjioxagov FaXaxcov Tgox.g,cov xEvgag'ypv agE-xrig EVEXEv xac Evvoiag xrjg sig Eavxov. (a. 117nbsp;a. Chr., dorf Aïvati bei Thessalonich) l. 10nbsp;—11. 21. BA n. s. 29 (1875) p. 6: Tovnbsp;xcov FaXa'xcov Eamp;vovg . . . xcov FaXaxcov in-ìov. (Unter Hadrian, in Syrien gefunden) 20nbsp;Buil. de Ooit. Heil. 3 (1879) p. 257 = FEnbsp;6 p. 623 n. 1460: [ErcjitgoTCcoL EnagiEccovnbsp;[Avxiag Haficp^vXiag FaXaxiag nL[Gidiag Hov-xov HacpXa^yoviag Avxaovia[g). (Inschriftnbsp;von Attalos I, a. 240 a. Chr.) Jahrbuch d.nbsp;k. preuss. Kimstsammlungen 6 (1884) s. IIInbsp;cf. BM n. f. 40 (1885) s. 117: Ano xxjg ncginbsp;n'rjya[g] Kaïxov xcoxagov xtgog x[ovg ToXlg)-xoayiovg FaXaxag gayrjg. (saec. 3 a. Chr., 2. halfte) Mordtmann, Marmora Ancyrana 30 p. 15 w. 4 = AEM 9 (1885) s. 123: Agy-lEgsa xov xolv[ov) xcov FaXaxcov. Mitthei-lungen des kais. B. Arch, Instituts (athen.nbsp;Abfh.) 12 (1887) s. 181: Exa[g]xEiag FaXaxiag. (Alexandria in Aegypten, saec. 1nbsp;p. Chr.) The American Journal of Archceo-Ugy 3 (1887) p. 263: [rajl^tjtjg. 264: .........iGiöcogog I.....FaXaxrjg. 265: Bixog Aogxoiex o FaXaxqg. Néroutsos-Bey, L’ancierme Alexandrie p. 109: X£Too£Tog 40nbsp;FaXaxrig', ¦— OiXEiGXa yvvr\ EiGovcovog Ava- '^ijiov FaXaxov; — nbsp;nbsp;nbsp;......FaXaxxjg | aiX ......... (Karuyouk-Bazar) Papers of the American School of classical Studies at Athens, t. 2 p. 34 n. 33: XEiXiagxriGavx[a\nbsp;xai yEvofJiEvov £[rt]a[?]%ov GjtEigrjg Ttgooxrjgnbsp;OvXniag FaXaxcov. (Angora) CIL III 249:nbsp;Proc(uratori) Galatiae .... Per Asiam, Bi-tliyn(iam), G-alat(iain), Cappadoc(iam), Ly-ciam, Pampliyl(iam), Cilic(iam), Cyprum, 50nbsp;Pontum, Paflag(oniam). 251: Proc(urato-rem) prov(inciae) Galat(iae), item vice prae-sidis eitisd(em) prov(inciae) et Ponti ....nbsp;tabularius prov(inciae) eiusd(em). 254: Pr. |
1613
Gala-ta
1614
|
pr. provinc(iae) Galatiae. 258: Au[g. l]ib. a comin(entariis) prov(inciae) [G]a[lat(iae)].nbsp;272 = 6759 ; Fiifid(ii) Pollionis leg(ati)nbsp;Gal(atiae). (Talowadj, imter Doniitian) 291nbsp;= 6818: Leg. Aug. pro pr. provino. Gal(a-tiae) Pisid. Phryg. Lyc. Jsaur. Papblag.nbsp;Ponti Galat. Ponti Polemoniani Arm. (Mullenbsp;in Galaüen, a. 80) 318: Leg. pr. pr.nbsp;vias provinciaru[in] G[ala]tiae, Cappad[o]-10 eiae, Ponti, Pisidiae, Paphlagoniae, Lyca[o]-niae, Armeniae minoris straverunt. (Stadt-rechtirief von Or cistos, j. Aléhian, a. 331 p.nbsp;Chr.) 352 = 7000 ii 26 cf. Hermes 22nbsp;(1887) s. 316 f.: Orcistos vetustissimum op-pidnm fuit... in medio confinio Galatiaenbsp;p[rim]ae situm est. (Ephesus, wnter Hadrian)nbsp;431; Proc(urator) Lyciae, Pamp(hyliae),nbsp;6alat(iae), Paplil(agoniae), Pisid(iae), Ponti.nbsp;(Klausenhurg,a. 139/161) 860: I(ovi) o(pti-20 mo) m(aximo) Tayiano pro salu(te) imp.nbsp;Antonini et M. Aureli Caes. Gal[at]ae con-sistentes municipio posuenint. (Al-Gyógy)nbsp;1394: Herouli invicto p(ost?) r(editum?)nbsp;imperatoris col(legmm) [GJalatarum. (Angora) 6753: Proc. Aug. n. provinc. Ara[b.],nbsp;proc. Galatiae, proc. fam. glad. per Gallias,nbsp;Bret., Hisp[a]nias, German, et Eaetiam.nbsp;(Missirli hei Yalotcadj, rmter Hadrian) 6813nbsp;== BA 1 (1888), 424: Leg(ato) Aug(usti)nbsp;30 pro pi-(aetore) pro-vinciar(um) Galatiae Pi-sid(iae) [PJaphlagoniae. (Yalotcadj, c. a.nbsp;115/116) 6819: Leg(ato) Aug(usti) pronbsp;pr(aetore) provinc(iae) Galat(iae) Phryg(iae)nbsp;Pisid(iae) Lycaon(iae) PaplLlag(oniaej. (Bom,nbsp;ufiter Commodus) GIL VI 332: Leg(atus)nbsp;Aug(usti) pr(o) pr(aetore) prov(inciae) Ara-b(iae), item Gal(atiae). (Bom) 1408; Le-g(ato) Aug(ustorum) pr(o) pr(aetore) pro-vin(ciae) Galat(ia6). 1409: Leg(ato) Augg.nbsp;¦10 pro pr(aetore) prov(inciae) Galatiae. 1644nbsp;add. p. 854, col. 3 (saec. 2, unier Severus):nbsp;[PJraef(ecto) cl(assis) . . [ad census acoipi-endjos prov[inc(iae) Galjatiae. (Bom, ausnbsp;den ludi circenscs) 10048, 27; Galata (abl.).nbsp;(EUenhorough hei Maryport) VII 405: [P]i-l(ius) Ser(vii), qui iia[na]tus Galatia decu-buit Galatia. (Lamhèse) VIII 2778 =nbsp;18278: Ancyra [Larjgo ex Galfatija prae-fe[cto] [l]eg. III Au[g]. (Hr. Hjorf hunbsp;^^Ghdra) 11028: Leg(ato) Aug(usti) provin-c(iae) Gal(atiae), Aquitauicae. (Lamhèse)nbsp;18270; Leg. Au[g.] pr. pr. provlnc(iae)nbsp;Ga[la]tlae. (Pozzuoli) X 1976: Glyceronbsp;alumno natione Calato. (Cagliari) 7583. |
7584: Proc(uratori) Augg(ustoruin) item ad yectig(al) XX (vigesimae) ber(editatiuin) pernbsp;Asiam (per Pampbyliam 7.584), Lyciam,nbsp;Pbrygiain, Galatiam lt;(et 7584)gt; insulas Cy-cladas (-des 7584). (Mmes) XII 3359: Sex.nbsp;lulius Balbus [GJalata. (Lyon) Boissieunbsp;p. 251 = BE 1.1 w. 108 cf. Allmer-Dissard 1 nbsp;nbsp;nbsp;p. 185: Proc(uratori) pro[vineiae Ga]la-t[ia]e. (Coin, c. a. 50 p. Chr.) BJ 82, 28nbsp;= BM n. f. 42, 151: M. Marius Valen[s] lonbsp;Galata veter(anus) [ex] dec(urione) alaenbsp;classianae sib[i et Semprjoniae Severaenbsp;uxo[ri obitjae fecit. — Mimsen. Eckhél,nbsp;Doctrina nmnorum vet. 3 p. 176: KOINON.nbsp;TAAATQN mtd KOINON. TAAATIAC. 177;nbsp;ANKYPA. H. MHTPOnOAlC . THC . PAAA-TIAC. 179: rAA.TO.TTGCCIN . mid PAA.nbsp;TOAlC.neCCINOYNTIQN und CGBACTH-NON.KOINON.PAAATQN. 181: KOINON.nbsp;TAAATQN M CGBACTHNQN. Mionnet t. 4 80nbsp;p.314,n.l (vonNero): KOINON.PAAATQN. 2 nbsp;nbsp;nbsp;(von Vespasian). 3 (von Nerva). 8 p. 376nbsp;n. 9—11. 13. 14: KOINON . PAAATIAI.nbsp;n. 12 (von Traian): KOIN . PAAATIAZ.nbsp;p 318 n. 21 (von Antoninus Pius): ANKYPA . H . MHTROnOAlC .THC. PAAATIAC.nbsp;p. 392 n. 110 (von Antoninus Pius): TTGC-CIN . rA(lo:Ta)r) . TO(ltöTO/3(By«ov). 111 (vonnbsp;M. Aurelius): PAA.TOAlC.neCClNOYN-TIQN. p. 397 (münzen der stadt Schaste) sonbsp;n. 142: KOINON. PAAATQN. 143: (2)6-((la6T)HNQN. rAAA(Twv). 144 (von Claudius und Aejrippina). 146 (von Nero undnbsp;Agrippina): C6BACTHNQN. PAA. p. 402 w. 170 (vonNero): TO. KOINON. PAAATQN. Suppl. t. 7 p. 631 n.1 (der Poppaea). p. 632nbsp;n. 4—8. p. 633 n. 9 (von Traian): KOINON . TAAATIAC. p. 644 n. 62. 63 (vonnbsp;Antoninus Pius): rAA(aTav) . T0(li6T0^a)-yta)i').TT6CCIN(ouracai'). p. 645 n. 65 (von 4onbsp;M. Aurelius): PAA . TOAIC . neCCINOYN-TIQN. 66: TAA . TOAICTO . TfeCClNOY.nbsp;Mélanges de numismatique 3 p. 329: KOINON PAAATQN B lEBAITHNQN. —nbsp;NEPQNOI lEBAITOY B TO KOINONnbsp;PAAATQN. — AYT NEP TPAIANOI KAI-lAP lEPE B Eni nOIVl(7t(aviou) BAIIOYnbsp;i KOINON PAAATIAI. p. 333: PAA TOAICnbsp;TT6CCINOYNTl(i)N. Bronze-münse von An-hyra, Imhoof, Griech. Münzen (1890) s. 750 sonbsp;n. 746: KOINON PAAAT[(jüN] B C€ BACnbsp;TtüN. — Ein herg in PhoMs hie/l Gala-tes, Plut. Phocion. 33; He^l nèg-qv nvanbsp;rijg 3gt;coKtdog, 0aqvyag, xBigévrjv ino ro [G-ala-ta] |
Galata — IIvAwtixój
|
^AxQOVQIOV 0(50?, Ö VVV ralcCTTJV xalovöiv, ein castéll m Campanicn Galatia, Liv. 26, 5, 4 (a. 211 a. Clir.): Cum castellum Gala-tiam praesidio vi pulso cepisset. — Vgl.nbsp;Ay%vQO-yctlariu, 'EUijvo - yalatat; wegennbsp;Vasso Galatae s. Caletos. Galata FaXarriq M. cogn. Socrates hist, eccl. 4, 26: Nrftiov viov rov Ovalevrog, mnbsp;ovojia ijv Falarrig. Sommen, hist. eccl. 6,16,nbsp;10 2: raXccrrjv tov vtbv, ov fióvov U'/s (Ydlens).nbsp;(Catania) CIC 5701 = Kaibel 467: Fala-rrjg. (Athen) 9348: O óovXog [tJoo ['9’ï]oonbsp;Fa[l]ar7]g. (Skimatari) CIGSl 686: FaXaxag.nbsp;(Zuglio) CIL V 1848: L........L. 1. Ga lata. (Bom) VI 10077: L. Avilio Galatae fact. mss. lib. 14373: M. Canuleio Galatae. Zu FaXavrjg gehort FaXari-KÓ-q adiectiv. Schon Eratosthenes schrïb FaXarmd (beson-ders über die asiatischen Calater). Polyb.nbsp;20 2, 30, 3: FaXaxinov tto^eov. 8: Ot g.\v ovvnbsp;amp;VQS0Ï nQog aOcpdXsiccv, at öh jidyaiQai TXQognbsp;TXQÜgiv nsfdXriv ëiaxpoQuv * * *¦ s'xsiv, xrjv ëènbsp;FaXaxiKxjv raxatpoqav ï%av ^óvov. 32, 7:nbsp;Ot ëe Pcofiatoi xd gev oqmvxsg aq)ag êXdxxovgnbsp;ovxag TXaqd txoXv xamp;v ivavxCcov, ê^ovXovxonbsp;OV'yxqrjGamp;ai xatg xamp;v Gvgiiaxovvxmv avxotgnbsp;KeXxamp;v ëvvdixsGi' (8) xd ëa GvXXoyisdfievoxnbsp;xiqv xe FaXaxiKXjv (synonym mit KeXxóg) damp;e-Giav Y.aï ëióxi nqbg óyoipvXovg xamp;v xtqoGXag-80 jSavofiévcov (léXXovGi noieïGamp;ai xbv xtvëvvov,nbsp;avXajSovvxo xocovxoig dvëqaGi xoiovxov xai-qov %ai nqdygaxog xoivcovetv.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;33, 2—3: fpo^aqamp;xaxóv aGxt xb FaXaxixbv lt;pvXov, al' xs fid'xaiqai xaig xaxaGKevaïg, xaamp;dxcaq eiQrjxainbsp;TtqóxiQOV, (itav aypvGi xfjv xcqwxrjv xaxaq)OQdvnbsp;xaiqtav, dnb ëa xavxxjg avamp;acog aTto^vGxqovv-xai x.agnxógavai xaxa firjxog xai xaxd xtXdxognbsp;è-wi xoGovxov wGxe, dv jirj ëa xig dvaGxqoqjtjvnbsp;xoïg XQCofiivoig sqetGavxag Ttqbg xrjv y-gv axt-40 avQvvai xw xtoël, xaXacog axtqaxxov aivai xrivnbsp;ëavxéqav nXrjyriv avxamp;v. ÓF'Onaq i'ëióv êGxinbsp;FaXaxtxxjg xqatag ëid xb grjëagamp;g xivxrjga xbnbsp;^tcpog a'xsiv. 3, 62, 5: TlavonXtag FaXaxixdg.nbsp;86, 2: Ou Gwanxex xd FaXaxixd naëia (innbsp;Gallia Cisalpina) n:qbg xfjv dXXrjv FxaXiav.nbsp;114, 3: H ëa FaXaxixrj (xdxaiqa yiav slyinbsp;Xqetav xfjv ex xaxaqioqag, xal xavxxjv dno-GxaGaag. 5,17,4: Tamp;v y'sv FaXaxixamp;v ovx oXt-yovg xaxé^aXov. 30,1,3: Aid xxjv FaXaxixxjvnbsp;50 (der Galater) naqiGxuGiv. Ps.- Aristot. naqlnbsp;xÓGgov 3 ^.393 *26-28 :’£7tl amp;dxeqa ëè oixaxinbsp;óftot'w? dnoxoXnov/iavog xqCa noiat xxaXdyrj, xónbsp;xa Saqëóviov xal xb FaXaxixbv xaXovgevovnbsp;xal 'Aëqiav. ’’ 9: Tbv FaXaxixbv xóXtxov.nbsp;[Galatü — rakatizógl |
Diod. 5, 33, 3: 'OnXi'Qovxai ëa xivag xamp;v KaXxi^riqav FaXaxixoïg amp;vqaoig xovipoig. 5,nbsp;39, 7: üaQafirixTjg amp;VQabg eig xbv FaXaxixbvnbsp;Qvamp;gbv ëaërjfiiovQyrjfisvog. 34,36: Tijg Fa-Xaxixrig nóXacog xrjg ovxco xaXovuavrig ’lovxa-qag. Dionys. Hal. 8, 79, 2: Tbv FaXaxixbvnbsp;TtóXag.ov. 14, 1, 2: Tbv FaXaxixbv xóXtxov. . . . At vijag dvagip ^lata gjaqóyavai xaxd xbv xóXitov ëxeXGav xbv FaXaxixóv. Strab. 2, 4, 3 _p. 106: Anb xov fivyov xov FaXaxi- lo HOU xóXnov. 5, 8nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;115: Ot ëa nXaovxag xb géyiGxov ëiaqga dnb xijg KaXxixrjg anl xxjv Ai§vriv alvai xb dnb xov FaXaxixov xóXnovnbsp;Gxaëiwv navxaxiGyiXiav, xovxo d’ eïvai xal xbnbsp;(léyiGxov nXdxog xov nsXdyovg xxe. 19 J5.122:nbsp;TLXdxog dl xb /xayiGxov oGov navxaxiGyiXtmvnbsp;Gxaëtcov xb dnb xov FaXaxixov xóXnov yexa'^vnbsp;MaGGaXtag xal Ndq^covog anl xfjv xax’ dv-xixQv Ai§vrjv. 28 p. 128: Kad'^ ö yaqiov bnbsp;xalouftfi'O? FaXaxixbg xóXnog dvayaïxai, xal 20nbsp;av avxw MaGGaXta xs xal Ndq§mv lëqvvxainbsp;nóXsig ani(pavsGxaxai. dvxixsixai ëa xm xóXnconbsp;xovxm xct’ dnoGxqoqorjv sxeqog xóXnog bg,co-vvfxcog avxai xaXovyavog FaXarixóg, ^Xénavnbsp;nqbg xdg dqxxovg xal xfjv Bqaxxavixriv. 3,1, 3 p. 137: Mai^ovg ëa xovg KaXxixovg (xóX-novg), OU? ëfj xal FaXaxixovg xaXovGi, Gxa-vcóxaqov xbv iGamp;gbv noiovvxag naqd xbv qixóv. 4, 19 p. 166: ’Enal xal TjSrjqtav vnbnbsp;g,av xamp;v nqoxaqcov xaXaÏGamp;ai naGav xrjv a^co sonbsp;xov ’Poëavov xal xov iGamp;fiov xov {inb xamp;vnbsp;FaXaxixamp;v xóXncov Gcptyyojiavov. 4,1,6 j). 181:nbsp;Mixqbv ë’ dnb xrjg nóXaag xamp;v MaGGaXiioxamp;vnbsp;nqoaXamp;ovGa oGov alg sxaxbv Gxaëtovg anlnbsp;dxqav evfisyaamp;i] nXtjGiov Xaxogiamp;v xivmv av-xavamp;sv dqyaxai xoXnovGamp;ai xal noiaïv xbvnbsp;FaXaxixbv xóXnov nqbg xb AipQoëiGiov xb xijgnbsp;IIvQijvrig axQOV’ xaXovGi ë avxbv xal MaG-GaXimxixóv. sGxi ë o xóXnog ëinXovg' av ydqnbsp;xfi 'avxy naqiyqaqpy duo xóljtou? dcpoqt^ov ax~ 40nbsp;xsixai xb SrjXiov oqog, nqoGXa^bv xal xrjvnbsp;BXdGxcova vfjGov nXyGiov tëqvyavyv’ xamp;v dÈnbsp;xóXnmv ó /isv yst^mv tëtcog ndXiv xaXaixainbsp;FaXaxixóg, alg óv a'^aqavysxai xo xov Poëavovnbsp;aróya. 2,1 J5.189: E'^rjg ëa naql xamp;v ’Axvi-xavamp;v Xaxxaov xal xamp;v nqoGcoQiGixavmv avxoïgnbsp;aamp;vamp;v xaxxaqsGxatëaxa FaXaxixamp;v xamp;v yaxa'^vnbsp;xov Faqovva xaxoixovvxcov xal xov AtyrjQog,nbsp;wv avia iniXag^dvai xai xrjg toü 'Poëavovnbsp;noxa/itag xal xamp;v nsëtcov xamp;v xaxd xrjv Naq- 50nbsp;^mvixiv. dnXamp;g ydq einaiv, ot Axvixavol ëia-(pagovGi xov FaXaxixov cpvXov xaxd xa xdgnbsp;xamp;v Gcofiaxorv xaxaGxavdg xal xaxd xrjv yXamp;x-xav, aoixaGi ë'a paXXov quot;I^rjQGiv. p. 190: |
raXciTLKÓg
Mezcc'^v BzzovQtymv te xamp;v 'Otöxav inixaXov-fiei/cav xui £avzóvagt;v, dfzlt;pozé^oiv FaXazcxwv iamp;vwv. ... 'O xóXnog 6 noimv zbv iGamp;fibvnbsp;Ji^ög zbv iv zrj NaQ^covhiöi TtctqaXiu FctXa-zixbv xóXtzov, óftwvTjfxog èxsLVca xal avzóg. 4, 2 p. 195 sq.: Tb êè sv^itav lt;pvXov, o vvv FctXXixóv Ts xaï FaXazixbv xaXovGiv, uQEijxtx-vióv èozi xai Hvjiixóv te xai zayy nqbg fi«- %riv, dXXag dè caiXovv jtai ov xctxórjamp;eg. ëid ,7CQb zwv FaXarixamp;v. 27: 2x't]vdg FaXazixdg. 10 Ö£ zovzo SQeamp;iGamp;svzsg fisv ad'^óoi GwiuOi' 21gt;: Tbv FaXctzixbv nXovzov. Agid et Gracch lo nqbg zovg ayamp;vixg xal (paveqamp;g xac oi (iEtd\ avyKQ. 2. Aral 38: TXXvqixwv otzXcov xainbsp;ztSQiexé'tpewg, were xal svgszaïstQiCroz yivov-zui zoïg xazuóZQazrjysïv iamp;sXovGi' Koil yaQ otenbsp;(lovXsrat xal otzov xal acp’ ^g stvys 7(Qoq)d-Gsag TtaQolvvag xig avzovg êzoljiovg eGys nQbgnbsp;zov xivövvov, nXrjv §{ag xal zóXjizjg ovóèvnbsp;lyovrag tb Gvvayavi^ópsvov. TtaQansiGllévzEgnbsp;ös EifiaQag èvöióóuGc iZQbg zb yQ’^Gifiov, wGzbnbsp;icctl TTBiilEiag KTitsaamp;ai xal Xóyav. zijg ës 20 ^i'ag zb j.isv êx zav Gagazav ^Gzl fisyaXwv bvzcov, zb ë’ ix zov TzXzjamp;ovg' GvvlaGi dè xazdnbsp;KXijamp;og qaëcag ëcd zb aTzXovv xal avamp;éxaGzov, jiiGtriQm. Flut. CamiU.il: FalaTiKog noXs-jxog. Aemil. Paul. 6: Totg FaXaxvKoïg Kivt}-fiaaiv. Marccll. 3; raXannav aycóvwv. . . . raXmtxog nóXeiiog. 6: KXaazCSiov, raXanxrjvnbsp;xa^-rjv. 7; IloXe^ovvva XEltotg Tce^t nóXcvnbsp;usytcfrïjv xal TCoXvapê'^mTTotdTijv zwv FaXa-zixamp;v. Pj/rrh.2Q: OQOvQav FaXazixrjv. Cim.nbsp;1: Toïg FaXazixoig èymGiv. Cans. 15; Td rofg nbsp;nbsp;nbsp;\^ov. de cupid. dwit 2 p. 52éA: ^H^lovoi, a£t xGiv itXyjöiov. vvvï fisv ovv nainsg eIgI ësëovXm^iBvoi xal ^mvzEg xaza ta TCqoGzayuaza zmv êXóvtmv avzovg'Pagaiav, nbsp;nbsp;nbsp;, o o v .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7-. , amp;XF h zmv ztaXaimv yqbvmv zovzo Xagpamp;vo-S Ayqia B^a xai nbsp;nbsp;nbsp;TaXo^zixa. uBv ^.Eol aizmv xal zmv uhoi vvv GvggEvóv- j Pseudo-Plut de fluvns 6, 3 (vom Arar): Raamp;mg iGzoqEi K.aXXiGamp;evqg o 2.vpaqizr]g sv ly' FaXazixmv, ztaq’ o-u ttjv vtzÓQbGiv BiXrjipBV 30nbsp;Tigaysvpg b 2vqog (?). Appian. Fhann. 8: psv TfEqi avzmv xai zmv pByqi vvv GvgfiEvo zmv Ttaqd zoïg Feqgavoïg vogigmv. Goluméll.nbsp;30 r. 2,9,16: Alteram qaoqae genas hordeinbsp;est, quod alii distichum, Galaticum iionnullinbsp;vocant. Pioscorid. 4, 48: AqiGzfj ( xóxxog)nbsp;ës egziv fj FaXazi[azi]xri xal f] ’AqfiBviaxp,nbsp;BTZsiza IJ BV Aala xal ij KiXixsiog. 148: 'Onbsp;ÖB FaXazixbg (iXXBPoqog) xal KazcitaSoxixbgnbsp;leaKÓTE^oj xal Gyoivmëzjg xal ztviymëéGZBqog.nbsp;Acl apost. 16, 6: AirjX9ov ës z^v lt;Igt;Qvyiavnbsp;'xal FuXazixi]v ymqav {Vuig.: Transeuntesnbsp;autem Phrygiam et Galatiae regionem). 18,nbsp;10 23; AiEqyojzBvog xaamp;s'^pg zzjv FaXazixzjv ymqav xal 0qvyiav {Vuig.: Perambulans exnbsp;oi’dine Galaticam regionem et Phrygiam).nbsp;Plin. n. h. 20,132: Cetero inter prima mi-seetur antidotis, praecipueqae Galatica (rata).nbsp;21, 160: Siculum laudatissimum, dein Ga-laticum (habrotauum). 24, 110: Poliorumnbsp;sacus et Galaticae acaciae nigerrimus in-prohatur. 29,33: Laudatissima (lana) om-üis e collo, natione vero Galatica, Taren-®o tina, Attica, Milesia. 37, 130: (Paederos)nbsp;Galatica. Joseph, ant. lud. 17,8,3: IJqmzoinbsp;l-iEv 01 ëoqvzpóqoi, fxEzd ës zb Sqaxiov, etzInbsp;ës zovzoig ojtóöot Psq/iavoi, xal aë zb FaXa-zixov ftEr’ avzovg, iv xóagm Tzdvzsg zm tzoXb- |
FaXazixmv. Galba 10: FaXazixmv TtoXsfiav. 11; Ndcq^ava, zzóXiv ruXazi.xrjv. Ofho 6:nbsp;FaXazixamp;g ava'^vQiGi . . . èvBGXBvaGgivog. re-gum et impp. apophthegm. Caesar. 7 p. 206 C:nbsp;Kal ëiéjSt] zbv ’Pov^txcova ztozajibv i% zzjgnbsp;FaXazixfjg Bnaqytag btzI Ftognrjtov, einév 'jtSgnbsp;amp;veQQl(pamp;co xv^og’. jyaraM. 15 p. 309 C:nbsp;Kaamp;anBQ iGzoqsï KXsizocpav bv nqmzm FaXa-zixamp;v {cf. Stohae. florUeg. 10,71: KXeizo-20nbsp;(pmvzog BX zov b' FzaXixov, lis FaXazixmv).nbsp;de fort. Bom. 5 p. 319 4.’ FaXazixbv tzóXb- FaXazixai (als gegcnstond des luxus). ama-tor.22 p. 1Q8 BF'Ogmg zb tzeqI Kdggav ovx d^ióv BGzi zijvFaXazixijv naQEXamp;Eiv. j).1049i?.‘ Kal zb géqog zzjg yaqag ïzi vvv oUtw xaXov-Giv,JzaXiav FaXazixriv. 3Iithr.76: Tmv zig FaXazixmv zezqaqymv Arjiózaqog. Polyaen.nbsp;strut. 4, 6, 17 (a. 277 a. Chr.): 'AipiGiazainbsp;ëri zb FaXazixbv xal zovg Sfipqovg anoxzsvEÏvnbsp;i]7tsiXBi. 7, 35, 1 (a. 279): Kal zovg EVBiës-ózazovg FaXazixzjv oaXiOiv Bypvzag. 8,16, 2nbsp;(a. 13i a. Chr.): jfiazim ës yqrjGamp;ai GiGvqanbsp;FaXazixy (Sxinlmv nqoGÉza'S,B Gzqazimzag). 40nbsp;23, 8 (a. 52 a. Chr): KatGaq énoXióqxEinbsp;qiqovqiov FaXazixbv. Alemnon fr. 14 FHGnbsp;3 p. 534 (a. 279 a. Chr.): Kal noXXd xalnbsp;jrapwofiK e’v dnot diKTtpK^KfrEvog e'zbgi. Fa-Xazixov gsqovg zrjg nazqlëog gszavaGzavzognbsp;ëid Xifióv, xal MttXEëovCav xazaXaPóvzmv xalnbsp;Big fidyrjv avzm Gvvazpavzmv, a^lmg z^g m/ió-Zfjzog xazaGzqsipBi zbv piov, êiaGnaqayamp;Eignbsp;inb zmv FaXazmv. fr. 19,3 p. 536; ’Enlnbsp;zuvzaïg (ibv zaïg GwHi^xaig Nixojiriëiqg zb 50nbsp;FaXazixbv TtXijamp;og Big Aoiav biapi^a^Bi. fr.nbsp;28, 2 p. 540: 'Jlg jirjës zrjv zqizriv goiqavnbsp;Ton FaXazixov öT^atEnfraTog Etg FaXazCavnbsp;avaGZQBipai. TerfulUan. de palUo 4: Gum [l'aXatr/.ói] |
Galat-anus
Fakat-iOüa
1620
|
latioris purpurae ambitio et Galatici rubo-ris superieotio Saturnum commendat. Dio fr. 49 {Zonar. 8,19): ’Ivóov^qoi ös Palaw-%bv févog, 6vfi/xaj^ovg ek twv vjtEQ xag’'AX-TCEcg (tvie Polyb. 2, 23. 28. 3, 48) 6jjLO(pvlo)vnbsp;n()OGEdrj(pÓTsg %tê. 38, 49, 4: 'TalatiKcc |i-q}LÖia. 44, 12, 1 (a. 44): ÜQog rbv Palaxi-xbv Tcólefiov. 55, 23, 2: Tó ts èv Qoivmrjnbsp;rb PalaTiTióv. 62, 18, 2 (a. 64 p. Chr.):nbsp;10 niriv Tov Palanzov (rraamp;ovg). 65,14,3:nbsp;’Ek tov TQitov GTQavonédov toC PalaviKovnbsp;Kalovy,ivov. Solin. 44, 1 {aus Plin. n. li. 6):nbsp;Papblagoniam limes a tergo Galaticus am-plectitur. luliani orat. 1 p. 35 A: IlóXignbsp;PaXaTiKTj. Caesares p. 321 A: Ovdevbg l'rtnbsp;Tamp;v PalariKav insfivi^G'd'rjv. epist.38p.4:Hnbsp;B—C: ’Enaviav sig Tovg PakaTiKOvg aiyia-lobg ÈttsGkÓtcovv Kaï xSiv iKEÏamp;Ev '^KÓvxavnbsp;avsTtvvamp;avóixijv, pi] xig qiiXÓGoqiog, pi] xignbsp;20 G]foXaGxixbg xqi^mviov 5) ylaviöiov (poQmvnbsp;KaxrjQEv. Pseudo - Caesarii Nazianz. dial. 1,nbsp;42 p. 515 A {Act. apost. 16, 6): Axr]ld-ov,nbsp;girjol, xr]v Qqvyiav xal PaXaxixrjv %mQav.nbsp;Mar cell, medic, c. 31, 33 p. 333, 12 H.: Innbsp;coccum GalaticTim. Steph. Byz.: EïgI xalnbsp;Ekïqoi PalaxiKbv êO'vog. Lydus de magistr.nbsp;1, 50: Tgl^vQsg, samp;vog ralaxixóv. [BusfatJi.nbsp;adHom. II. S 219 p.1139,51 (nach Momms.nbsp;villeicht aus Poseidonios): TqLxx] {Galniy^ r]nbsp;30 PttlaTiKr], %a)V8vxr] . . . eGxi Se b^vxpmvog r.alnbsp;KaXeixai vTxb xmv KeXxav jtcJpvnl]. — Inschriften. (Koniyah, unter ClaudiusundNero)nbsp;CIGr 3991: Em.xQo[n]ov Ti^sqlov KXavStovnbsp;lüjaiffapog Se^aGtov Pe^lp^avixov xai Ne-Qiovog [Kjlandtot; KaïGaQog [2e^]a[Gx\ovnbsp;PeQpavLKOv [J’]al«[T]tKr)g (in Asien) «[rt]-«p;(£ta[g]. (Amastris) 4152: {Aleyixov^o^g [y. raXaxtxxjg......altjjg ovsxQttv(i]g Pa- Xaxmv] — legionis III. Galliae, . . . . us alae 40 veteranae Galloram. (Erythrae, a. 361 —nbsp;346 a. Chr.; cf. Hermes 16, 197) Bitten-herger 166 p. 260, 28: [Exg'] xu PaXaxixa.nbsp;(Talovadj, unter Bomitian) CIL III 291:nbsp;Leg(ato) Aug(usti) pro pr(aetore) provin-o(iaram) [Cappadociae?] Ga](atiae) Pisi-[d](iae) Phryg(iae) Lyc(aoniae) Isa'ur(iae)nbsp;Paphlag(oniae) Ponti [G]ala[t](ici) Pont!nbsp;Polemoiiian(i) A[r]m(eniae). — Galaticusnbsp;M. cogn. (Murviedro) CIL II 3944: M.nbsp;50 Varvius Galaticus. (Barcelona) 4555: Nu-misiae L. NumisI Galatici fil(iae) Perperniae.nbsp;(Tarragona) 4970, 209: Gala(ticus) Scau-(ri). (Bom) VI 13963: Q. Caesilius Galaticus. — galaticari insanire ut Galatae. [G^at-anus — FaXa't-icfoa] |
TertuTlian. de iciunio c. 14: Horum igitur tempora observantes et dies et menses etnbsp;annos galaticamur. Galat-anus M. cogn. (Ostia) CIL XIV 433: A. Egrili Hermetis Galatani. raXar-ccQyetiis fürte den vorsitz heim zii-sammenhommen des xoivbv PaXaxav (commune Galatarum). (Angora) CIG- 4014: KX(avSwv) AipiXiov QxXcoviSrjv xov PaXax-aQ^ov AcpiXiov üxaxoQKxvov viov. 4016: T. lonbsp;lt;PX. Baiavov aQiteQsa xov xoivov tav PaXa-xmr’, raXaxa^xtjv, SefiaGxo(favxr\v x{ai) xxi-Gxrjv Xfjg pxjXQOJioXecog Ayxv^ag. 4031: Ai-Xiov MaxeSova a9[;(]i£[()J«[(JKft£ro]i’ xov xoL-vov xav raXaxoJv, raXa\x]aQxr]v, Se^aGxo-(pavxfjv dianbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xcov amp;ea)v Ss§aGxa)v. 4075.4076: P. AiXiov 0Xaoviavov, ötg Pa~ XaxaQxr]v. (Angora, saec. 3 p. Chr., 3. halfte)nbsp;Bulletm de Corresp. Hellen. 1 p. 16 w. 13:nbsp;PaX^ax^aQxtp-nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 ?Galat-iclia F. (Neapel) Kaïbel 826: PaXa[xix\tt. Galat-inl helgische stamme südlich von der Themse, in Galedin = * Galat-ino-s,nbsp;zwischen Kent und Bevon. Galat-ïo-s dbleitung von V. und cogn. Galata oder M. Galatos, M. gentilicium odernbsp;cogn., Galatia F. (dip auch vermengt mitnbsp;Galatea, z. b. CIL X 5490: Domitia Galatia). Solin. 2, 10: Gabios a Galatio et Bio 30nbsp;Sioulis fratribus. CIG- 7328: PaXuxi ipfiaig.nbsp;(Philippi) CIL III 7354: Tatinia Galatia.nbsp;(Venedig) V 2239: lulia Galatia. (Bom)nbsp;VI 14443: Cartilia Galatia mater. 18525:nbsp;D(is) M(anibus) Ponteiae Galatiae Trypbosanbsp;soror. 18847: Dis Man(ibus) Galatiae Bro-mius matri bene merenti fecit. 19912: Cal-viae Galatiae coniugi eius. 20356: lulianbsp;Galatia lib. (Lyon) Grut. 799, 1 = Bois-sieu p. 515. LXVIII = Alhner-Biss., Lyon 40nbsp;n. 231, t. 3 p. 109: D(is) M(anibus) et memoriae aeternae Kaniniae Galatiae n(atione)nbsp;Graeo(ae). — Bavon Galatianos, -nusnbsp;M. cogn. (Zaele) CIG 4628: Po:ouoö[og]nbsp;%ai AxaGaamp;og PaXa[xia]vov exxrjGavxo. (Minet-él-Bassal in Africa, zeit des Antoninusnbsp;Pius) BA 3® s., t. 9 (1887) p. 201: Evx\gt;v%lnbsp;(lis svxpvxei) PaXaxiave. — Hievon icidernbsp;*Galatianicus Galacianicus Galazanicus, O. j. Gallargues, dép. Gard, arrond. Nimes, 50 canton Tauvert. G.alat-is F. (Messina) CIG 9006: fPa-Xaxig. PaXar-iGGa f. zu Galata, Galaterin. |
Galat-o(n) ¦— Galba
|
(Delphi) Dull. de. Corr. Hellen. 17 (1893) n. 54 p. 370: Tai Aitollavi rtoi Tlvd-ion,nbsp;Gcofia •yvvcc^KSiov at, ovo^a Aamp;rivaiig ro y£vognbsp;PalariGtSau, zeyviriv. n. 46 p. 365: Fvvai-Ksia rsrraQu aig ovofiara At[.........Jtraa. GTalat-o(n) Jlf. Aelian. mr. Mst. 13,22: raXarav {rslaTia Schol, gu Lucian. Char. 7)nbsp;Ss 6 ^(oyqéq)og syqaips rbv psvH^tiQOV avrovnbsp;ifiovvta, xovg óè uXkovg noirjtag ranbsp;10 Gfiêva aQvtojiévovg. Herodian. epimerism.nbsp;i?. 196 hat den genetiv raXdrwvog. raXato-vlxm Jcönig Atialos. [Suidas s. v. NtnavÖQog: Karet rbv viov ’’ArraXov, Tjyovvnbsp;rbv rsXevraïov, rbv FaXarovtKrjv, ov Hcojiaïoinbsp;xaréXvGav.] Galat-orius M. Galatoria F. (Vicenga) FE 8 p. 82 n. 289: D(is) M(anibus) Gala-toriae Constantinae . . . M. Galatorius Ijhnbsp;Cessio filiae pientissimae. 20 Gal-a-to-S variante von Galata, ilJT. l) honig der Boier in Italien, f 237 a. Chr. Polyh. 2,21,5: Aib xal naqaysvogsvmv rwvnbsp;TQavOaXitlvcov sag ’AQigivov (isrd Swa/isagnbsp;SiaTTiSrTjeavra rd nX'^amp;t] rav Botav, nat ora-GtecGavra- itqóg rs rovg savrav TtQOsGraragnbsp;Kal Ttgbg rohg Ttagaysyovórag, dvslXov fisvnbsp;rovg tStovg ^aGiXsïg quot;Artv xal FaXarov, xar-ixoipav ö’ aXXr\Xovg Gvg§aXóvrsg ix naQard-^sav.— 2) (Dam) GIL VI 2987: Q. luliusnbsp;«o Q. f. Galatus Thysdro. Gal-aunus M. (Lyon, Trion) Aïlmer-Dissard, Lyon t. 4 n. 497, 555 p. 345: Ga-launi m(anu). Gal-ava hrittan. O., naeh Haver field ir-gendwo in Cumberland oder Westmorland. Der name Tcönne aus Aballava (Papcastle)nbsp;verdorhen sein. IA 481, 2: Galava (calavanbsp;I gallava Q). galba fett, scJimeerhaueh; waUon. galba 10 lielluo, eigtl. venter? naeh Stolces gu gr. SsXepignbsp;= aeol. l3éX(pig delphin, BéXepoi, boeot. BeX-tpoC = SsXtptg, AsXtpoi, cf. SsXtpvg gebar-mutter, a-ösXqiot geschtvister, got. kalbö f.,nbsp;an. kalfr, alid. chalb n., ac. cealf Icaïb, ai.nbsp;garbhas mutterschoft, an. kalfi ivade, kalfa-bót lende, engl. calf l) Icalb, 2) sura, alid.nbsp;cbilburra f. lamm. Vgl. sp. 1622, 23. |
Galba M., fürst der Suessiones. Caes. b. G. 2, 4, 7 (a. 37 a. GJir.): (Apud Sues-50 siones) nunc esse regem Galbam: ad buncnbsp;propter institiam prudentiaraque summamnbsp;totius belli omnium voluntate deferri. 13,nbsp;1: Caesar obsidibus acceptis primis civitatisnbsp;atqae ipsius Galbae regis duobus filiis ar-misque omnibus ex oppido traditis in dedi-tionem Suessiones accipit exercitumque innbsp;Bellovacos ducit. Dio 39,1,'ls®-: OtyciQBsX-yixol ra rs 'Ptjva noXXoig xal Gv/iglxrotg ys-vsGi TtQoGoïxovvrsg xal ênl rbv axsavbv rbvnbsp;xara Bgsrravlav xadquot;^xovrsg èv fièv ra tvqIvnbsp;ot gsv svGnovSoL rotg 'Pag,aiotg riGav, ot Shnbsp;scpqovri^ov abiav ovSsv^ rórs ós rbv Kat-GaQa sv (psQOfisvov lóóvrsg xal dsiGavrsg, firjnbsp;xai ra sni Gtpag bQgrjGy, GvvsGrgagii^Gav xal lonbsp;xotva nXrjv Prjgav Xóya ^QrjGagsvoi Gvv-sjSovXsvGavró rs snl rotg 'Pagai'oig xal Gvv-afioGav PaX^av (lt;rgt;AABAN Xylander,nbsp;AAPAN codd) TcgoGr-rjGaiisvoi. — Dann M.nbsp;cogn. der römischen gens Sulpicia. Sueton.nbsp;Galba 3: Qui primus Sulpiciorum cognomennbsp;Galbae tulit, cur aut unde traxerit, ambigi-tur. Quidam putant, quod oppidum Hispaniaenbsp;frustra diu pppugnatum inlitis demum gal-bano facibus succenderit; alii, quod in diu- 20nbsp;turna valitudine galbeo, id est remediis lananbsp;involutis, assidue uteretur; nonnulli, quodnbsp;praepinguis fuerit visus, quem galbamnbsp;Galli vocent; vel contra, quod tam exilis,nbsp;quam sunt animalia, quae in aesoulis na-scuntur, appellanturque galbae (Bombyxnbsp;aesculi Linn.). cf. Quintilian, insiit. or. 1, 4, 25: Scrutabitur ille praeceptor acer at-que subtilis origines nominum, quae ex ha-bitu corporis 'Kufos Longosque’ fecerunt, so ubi erit aliud secretius lt;(ut)gt; 'Sullae, Burri,nbsp;Galbae, Plauti, Pansae, Scauri’ taliaque.nbsp;Martial. 1, 96, 9 (mit begug auf Galba):nbsp;Galbinos habet mores. — l) P. Sulpieiusnbsp;Ser. f. P. n. Galba Maximus, consul a. u.nbsp;543 == 341 a. Chr., II. a. u. 554 — 300nbsp;a. Chr., dictator a. u. 551 = 203 a. Chr.nbsp;ilmMs25,41,ll (a. u. 542): Consulesnbsp;Claudius creayit Cn. Pulvium Centimalumnbsp;et P. Sulpicium Servii filium Galbam, qui 40nbsp;nüllum antea consulem magistratum ges-sisset. 26, 1, 1: Cn. Pulvius Centimalusnbsp;P. Sulpieius Galba consules. 31, 4^ 4;nbsp;(a. u. 554): Consules P. Sulpieius Galba, C. Aurelius Cotta. 5,1: P. Sulpicio Galba. 34, 44, 6 (a. u. 560 = 194 a. Chr.): Vernbsp;sacrum ludique Pomani votivi,. quos vove-rat Ser. Sulpieius Galba consul, facti. Dionbsp;fr. 57,5.6 (a. 200 a. Chr): ’OPdX^ag (gwei-mal). Fasti cons. Capitolini a. u. 534: P. 50nbsp;Sulpieius Ser. f. P. n. Galba Maxim. II.nbsp;Fasti Hydatian. a. u. 543: Galva. Chroni-con Paschale a. u. 543: Fal^a. a. u. 554:nbsp;FdX^a rb /3'. a. u. 554: Galba II. (Bom, (Galat-o(n) — Galba] |
Galba
|
a. 200 a. Clir.) CIL VI 2013 = XIV 2239, i 8: [P.] Sulpicio [Ser. f. P. n. Galba Maxi-;nbsp;mo]. — 2) Ser. Sulpicius Galba, aedilis cu-;nbsp;rulis a. u. 545 — 209 a. Clir., pontifex a. u.nbsp;551 — 203 a. Clir., f a. u. 556 = 198 a.nbsp;Chr., warscheinlich des vorigen hruder. Liv.nbsp;27, 21, 9; Ser. Sulpicius Galba. 29,11,3:nbsp;Ser. Sulpieium Galbam. 30, 26, 10: Ser.nbsp;Sulpicius Galba. 32, 7, 15: Ser. et C. Sul-10 picii Galba (nom.). — 3) C. Sulpicius Galba,nbsp;pontifex a. u. 553 = 201 a. Chr., f a. u.nbsp;556 = 198 a. Chr. Liv. 30, 39,6: C. Sulpicius Galba. 32, 7, 15: Ser. et C. Sulpiciinbsp;Galbae (nom.). — 4) Ser. Sulpicius Galba,nbsp;son von 2), aedilis curulis a. u. 565 = 189nbsp;a. Chr., praetor a. u. 566 — 188 a. Chr.nbsp;Liv. 38, 35, 5: Ser. Sulpicio Galba. 42, 4:nbsp;Ser. Sulpicius Galba. 39, 32, 6: Ser. Sul-picium Galbam. — 5) C. Sulpicius Galba,nbsp;itxpraetor urbanus a. u. 583 = 171 a. Chr.nbsp;Liv. 41, 21,9. 42,28,5. 31,9. 35,4.—nbsp;6) Servius Sulpicius Servi f. P. n. Galba,nbsp;praetor a. u. 603 — 151 a. Chr., consul a. u.nbsp;610 — 144 a. Chr. Auctor ad Herenn. 4,nbsp;5,7: Galbanbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Cic. pro Ilurena 28,59: Ser. Galbam. de or. 1,10,40: Ser. Galbam. 13, 58: Ser. Galbae (dat.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;53, 227: Ser- vium Galbam . . . Galbae. 228: Galbam... Galba. 56,239: Ser. Galba... Galba. 240:nbsp;so Galba . . . Galbae . . . Galbae. 60, 255: Ser.nbsp;Galba. 2,2,9: Ser. Galbae (i/m.j. 65,263:nbsp;Servius ille Galba . . . Galba (voc.). 3,7,28:nbsp;Asperitatem Galba (habuit). rep. 3,30,42:nbsp;Servium Galbam. Brut. 20, 80: Ser. Galbam.' 21, 82: Ser. Galba. 22, 86: A. Ser.nbsp;Galba . . . Ad Galbam. 87: Galbam . . . Adnbsp;Galbam. 88: Cum Galba . . . Galbam. 23,nbsp;89: In Galba ... A Ser. Galba ... In Galbamnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;90: Galba. 91:Inoratore 40 Galba. 24, 92: Ipsi Galbae. 94: Galbae. 25,95: Galba. 26, 98: Ser. Galba. 33,127:nbsp;C. Galba, Servii illius eloquentissimi virinbsp;films. 86, 295: Galbam. 97, 333: Galba.nbsp;Att. 12, 5, 3: De Ser. Galba. Acad. 2, 16,nbsp;51: Cum Servio Galba... Cum Galba. Tusc.nbsp;1, 3, 5: Galbam. Fest, p. 282, 10. 14 Jf.nbsp;— p. 394, 10. 14 P.: 'Eideo, inquit Galbanbsp;canterio’ proverbium est, quod Sirlnius Ca-pito ita interpretatur . . . Sulpicius Galba.nbsp;50 Nep. Cato 3,4: Servii Galbae. Horat. serm.nbsp;1, 2, 46: Galba negabat. (Dam Porfyrion:nbsp;Servium Galbam im-is consul turn.) Liv. 39,nbsp;40, 12: Ser. Galbam. 45, 35, 8: Ser. Sulpicius Galba. 36, 1: Ser. Galba. 8: In [Galba] |
Galbam. 37,3: Ser. quidem Galba. 9: Ser. Galba. 39,13: Ser. Galba. 15: Ser. Galba.nbsp;19: Galba. Liv. epit. 48: Ser. Sulpiciusnbsp;Galba. 49: A Ser. Galba . . . Pro Galbanbsp;. . . Galba. (Aus Livms Oros. 4, 21, 3:nbsp;Sergius autem Galba praetor. 10: Sergiusnbsp;Galba.) Val. Max. 6, 4, 2: Ser. Sulpiciusnbsp;Galba. 8, 1, 2: Ser. Galba. 7, 1: Galbaenbsp;(gen.). 9,6,2: Ser. quoque Galba. Veil. 1,nbsp;17, 3: Servii Galbae. 2, 9, 1: Ser. Galba. lonbsp;Tac. dial. 18: Servio Galbae. 25: Ad Serviumnbsp;Galbam. a. 3,66: Servium Galbam. Quintilian. instit. or. 2, 15, 8: Servium quidemnbsp;Galbam. Frontin. de aguae duct. 7: Ser.nbsp;Sulpicio Galba. Suet. Galba 3: Pamiliamnbsp;illustravit Servius Galba consularis. Plut.nbsp;Aemilius Paul. 30: SsQ^iog Fcil^ag . . . Tbvnbsp;FaX^av. 31: Tbv FaXjSav. Cato mai. 15:nbsp;Heqoviov rdXjSa. Aristid. et Cat. avyxQ. 1:nbsp;SegovLovg FaX^ag. Fronto ep. ad M. Caes. 20 3, nbsp;nbsp;nbsp;20: Galbam certe ad Centumcellas produces. Appian. Hisp. 58-. ZEQovi\Xf\og FaX-j3ag . . .’O ÓS FdX^ag. 59: PdX^ag. 60: '0nbsp;FdX^ag (eiveimal). 61: raX^a(gen., dreimal).nbsp;Gell. 1, 12, 17: M. Cato de Lusitanis, cumnbsp;Servium Galbam accusavit. 23, 1: A M.nbsp;Catone in oratione, qua usus est ad militesnbsp;contra Galbam (cf. Pseudascon. in Cic. di-vinationem § 69 p. 124 Or.: Cato hie accu-savit Sergium Galbam pro direptis Lusita- 30nbsp;nis). 13,25 (24), 15: Cato ex originum VIInbsp;in oratione, quam contra Servium Galbamnbsp;dixit. Ammian. 30, 4, 6: Apud Eomanosnbsp;Eutilii et Galbae et Scauri vita, moribusnbsp;frugalitateque spectati et postea per variasnbsp;aevi sequentis aetates censorii et consularesnbsp;multi et triumpbales. Aurcl. Victor vir. ill.nbsp;47, 7: Accusator adsiduus malorum Galbam octogenarius accusavit. Salvian. epist. 4, nbsp;nbsp;nbsp;24: Servius Galba. Fasti cons. Capit: a. u. 40nbsp;610 = 144 a. Chr.: Ser. Sulpi[cius Ser. f. P.nbsp;n.] Galba. Chronogr. a. 354: Gallo. Fastinbsp;Hgdatiani: Galva. Cassiodor. chron. 418:nbsp;Ser. Galba. — 7) Sein son Ser. Sulpicius Ser. f. Ser. n. Galba, praetor a. u.nbsp;643 = 111 a. Chr., cos. a. u. 646 = 108nbsp;a. Chr. Cic. p. C. Babirio 7,21: Ser. Galba.nbsp;Obsequens 40 cd. Jahn (lOO): Sergio Galbanbsp;(daraus Cassiodori chron. 457: Ser. Galba).nbsp;Ghronographus a. 354: Calva. Fasti consul, sonbsp;Capitol, a. u. 646: Ser. Sulpicius Ser. f. Ser. n. Galba. (Terracina, a, 646) CIL I 576 = X 6323: [Ser. Sulpicjius Ser. f. Galba cos. (BeiMalga)Vni 12535:. . . Galbae. Denar |
Galba
mit aufschr., a. u.631 = 133 a. C.: QALBA PR. 61V(aest.). — 8) C. Sulpicms Ser. f. Galba,nbsp;jiincierer son von 6). Cic. de or. 1, 56,239:nbsp;Ser. Galba, cuius C. filio suam filiam de-spondisset (P. Crassus Mucianus). Brut. 26,nbsp;98: Ser, Galba, cuius C. filio filiam suamnbsp;conlocaYerat (P. Crassus). 33,127: C. Galba,nbsp;Servii illius eloquentissimi viri filius, P.nbsp;Crassi eloquentis et iuris periti gener. 34,nbsp;128: C. Galbaui sacerdotem. — 9) Serv.nbsp;Sulpicius Galba, legat im marsischen kriegenbsp;d- u. 663 — 91 a. Clir., gesandter des Sullanbsp;d. u. 668 — 86 a. Chr. Liv. epif. 72: Ser.nbsp;Galba. Blut. Syll. 17: ral§ag. Appian.nbsp;Mithr. 43: BaX^av. — 10) P. (Sulpicius)nbsp;Galba, aedilis curulis, augur, pontifex. Cic.nbsp;Verr. act. 2,1,7,18: P. Galbam. Q. Cic. depet.nbsp;cons. 2,7: P. Galbam. Cic. Att. 1,1,1; P. Galba.nbsp;P- Murena 8, 17: Galbam. 9, 9, 3: Galba.nbsp;20 de har. resp. 6,12: Galba. Ascon. argum.nbsp;oral, in toga cand. p. 82 Or.: P. Sulpiciumnbsp;Galbam. Münzcn (a. u. 685 — 69 a. Chr.)nbsp;Gil 1 459 = Babelon, Bescr. des monmaiesnbsp;de la rep. rom. 2 j). 473: S(euatus) C(on-sulto) B P. QALB(a) AED(ilis, var. AE)nbsp;CVR(ulis) und restitution von Trajan p.bSbnbsp;w. 49. — 11) C. Sulpicius Galba, praetornbsp;d. u. 691 = 63 a. Chr. Blut. Caes. 51:nbsp;IdX^av. — 12) Servius (Sulpicius) Galba,nbsp;20 enkel von 6), son von 7), praetor urb. a. u.nbsp;700 ~ 54 a. Chr. Caes. b. G. 3,1,1: Ser.nbsp;Galbam. 4: Galba. 3,1: Galba. 5,2: Adnbsp;Galbam. 6,4: Galba, Hirt. 8, 50, 4; Ere-ptum Ser. Galbae consulatum. Cic. epist. 6,nbsp;18,3: Galba, 10,30,1: Galba Ciceroninbsp;sal. 11, 18, 1: Galbae (dat). PM. 13,16,nbsp;33: Ser. Galbam . . . De-Galba. Val Max.nbsp;6, 2,11: Ser. Sulpicius Galba. Suet. Galbanbsp;3: Eius (n. 6) nepos ob repulsam consula-^0 tus infensus lulio Caesari, cuius legatus innbsp;Gallia fuerat, conspiravit cum Cassio etnbsp;Bruto, propter quod Pedia lege damnatusnbsp;6st. Ab hoc sunt imperatoris Galbae avusnbsp;a-c pater. Appian. b. c. 2, 113: SsQovthovnbsp;(lis SsQOVlOV BovÏTtLY.LOv) Bal^dv. IJisp.dd:nbsp;¦Bsfjoviog BaX^ag. Bio 37,48,1 (61 a. Chr.):nbsp;AeQoviog BuX^ag. 39, 5, 2 (a. 57 a. Chr.).nbsp;65,2 (a. 54): BaX^ag b Aegoviog. — 13) C.nbsp;Sulpicius Galba, son von 12), vatcr von 15),nbsp;•'¦o groftvater von 17) 18). Blin. n. h. ind. 36 :nbsp;C. Galba. Suet. Galb. 3: (Imperatoris Galbae)nbsp;avus clarior studiis quam dignitate (non enimnbsp;egressus praeturae gradum) multiplicem necnbsp;iucuriosam liistoriam edidit. Blut. lioinul.
17; 'EkIm Sh xal Ta^mpog n^oSosiag ino ’PmgvXov örniUslg, égt;g Bó^ag girjol BéX^avnbsp;SovXnmtov tazoQEÏv. Oros. 5, 23, 9 {ausnbsp;Pw. 90 odcr 91); Galba scribit. — 14) Ser.nbsp;Sulpicius C. f. Galba, cos. suff. a. u. 7491750nbsp;— 5 a. Chr. (Bom) Orelli 6288 und add.nbsp;p. 508; [Ser. Suljpicio Galba cos. Fasti Luce-rini a. u. 749 CIL I'^p. 69 = IX 786: [Ser.nbsp;SJulpicius C. f. Galba. — 15) C. (Servius)nbsp;Sulpicius Ser. f. C. n. Galba, son von 13), lonbsp;vater von 17) 18), cos. a. u. 775 — 22 p.Chr.
(cf. Tac. a. 3, 52: C. Sulpicius, quamquam brevi corpore atque etiam gibber, modicae-que in dicendo facultatis, causas industrienbsp;actitavit). Blin. n. h. 33, 32; C. Sulpiciusnbsp;Galba. Suet. Galba 3: Pater (imperatorisnbsp;Galbae) consulatu functus, quamquam brevinbsp;corpore atque etiam gibber modicaeque innbsp;dicendo facultatis, causas industrie actitavit.nbsp;Uxores babuit Mummiam Achaicam, neptem 20nbsp;Catuli proneptemque L. Mummi, qui Corin-thum excidit; item Liviam Ocellinam ditemnbsp;admodum et pulchram, a qua tarnen nobi-litatis causa appetitus ultro existimatur, etnbsp;aliquanto enixius post quam subinde instant! vitium corporis secreto posita vestenbsp;detexit, ne quasi ignaram fallere videretur.nbsp;Chronographus a. 354, p. 57 M.: Agrippanbsp;et Galba. Epiphan. haeres. 2,22, t.1 p.445nbsp;(a. 25 p. Chr.): Ayqinnov rö ösvteqov xai sonbsp;AsvtovXov BaX^ov. Maarob. 2, 4, 8: Galbae, cuius informe gibbo erat corpus. 6, 3:
In Galbae eloquentia elarum, sed quem habitus, ut dixi, corporis destruebat, M. Lollii vox oircumferebatur; Ingenium Galbae malenbsp;dubitat. (4) In eundem Galbam Orbiliusnbsp;grammaticus aoerbius inrisit. Prodierat Orbilius in reum testis; quem Galba ut con-funderet, dissimulata professione eius inter-rogavit: 'Quid artium facis?’ respondit: In ionbsp;sole gibbos soleo facere. (Bom) CIA IIInbsp;869: [O dïjlgog A[oXq}iKiav, BsqJ^iov AoX-[cpLKiov BaX]^anbsp;nbsp;nbsp;nbsp;£r£[x£r].
870: O d'tjftog BoXcpixiav, 2£^^[tou] SoXgii-y.iov BaX^a ö’uj'aT£[9a], uQEtrjg e[v]£ksv. cf. Annali delV Inst. 20 (1848) p. 258: Sul-picia Sulpiciae Ser. Galbae f. 1. Lexis. Fastinbsp;Arvalium a. u. 775 CIL 1? p. 70; [C. Sul-pieijus Galb[a]. Fasti Antiates a. u. 775nbsp;CIL p.73= XI1356: D. Haterio Agrippa 50nbsp;0. Sul. G alb(a) co(n)s(ulibus). (S. Angelo innbsp;Formis) EE 8 p. 201 n. 805: Galba etnbsp;Agrippa co[ss]. — 16) A. (Sulpicius?)nbsp;Galba, mter Augustus und Tiberius. Quin-
[Galba]
-ocr page 828-G-alba
|
tilian. inst. or. 6, 3,27: A. Galbae. 62; L. Galba. 64: Galba, 66: GaJba. 80; Galba.nbsp;[Fur Galba ist Gabba, hzw. Ka^^ag heftcrnbsp;iiherlifert bei Martial. 1,41,16; Gabbam.nbsp;10,101,2: Gabba. 3; Gabbam. 4: Eusticenbsp;Gabba. Iwvenal. 5, 3 sq.: Si poles ilia patinbsp;quae nee Sarmentus iniquas | Caesaris adnbsp;mensas nec vilis Gabba tulisset (umsu schol.:nbsp;Parasiti Caesaris fuerunt). Plut. quaest.nbsp;10 conviv. 8,6,1 p.T2GA. amat.lamp;p.lbdF.]nbsp;— 17) C. Sulpicius Galba, der altere sonnbsp;von 15), aus der efte mit Mumniia Achaica,nbsp;f a. u. 789 — 36 p. Chr. Tac. a. 6, 40:nbsp;C. Galba consularis . . . Galba. Sueton.nbsp;Galba 3: Ex Acbaica liberos Gaium etnbsp;Servium procreavit (14)), quorum maiornbsp;Gaius attritis facultatibus urbe cessit, pro-bibitusque a Tiberio sortiri anno suo pro-consulatum voluntaria morte abiit. —nbsp;20 18) Ser(vius) Sulpicius Ser. f. Galba, jim-gerer son von 15), cos. I a. 33 p. Chr., statt-halter in Germania superior 39—41/42,nbsp;kaiser 68—69, cos. II a. 69. Plin. n. h. 3,nbsp;37: Galba imperator. loseph. ant. lud. 18,nbsp;6, 9, 216: Pdl^av. b. lud. 9, 2; Pccl^agnbsp;. . . Pccl^av . . . rdl^av . . . Pal^ag. 9: Pul-Pag. Tac. died. 17: Ilium Galbae et Otbo-nis et Vitellii longum et unum annum.nbsp;Agr. 6; A Galba. a. 3,55: Servius Galba.nbsp;30 6,15; Ser. Galba. 20; De Servio Galba...nbsp;Galba (voc.). h. 1,1: Servius Galba iterumnbsp;Titus Vinius consules. . . . Galba. 5; Galbaenbsp;(dreimal). 6: Galbae. 7: Galbae . . . Gal-bam . . . Galbae. 8: Pro Galba. 9: Galbae.nbsp;10: Galbam. 11; Servius Galba iterum Titus Vinius consules. 12: Galbae (dreimal).nbsp;13: Icelo Galbae liberto . . Galbae. 14:nbsp;Galba. 15; Galba. 16: Galba. 18: Galbam. 19: Galbae (zweimal). 21: Galbamnbsp;40 . . . Galbae. 22: Galbae. 23; De Galba.nbsp;24; Galba. 26; Galbae. 27; Galbae. 29:nbsp;Galba . . . Galbam (zweimal). 30: Galbamnbsp;... Galba. 31: Galba . . . Galbae . . . Galba.nbsp;32: Galbam. 33; Galba. 34: Galba . . .nbsp;Galbam. 35; Galbae . . . Galba . . . Galba.nbsp;36; Galbae. 37: Galba . . . Galbae. 38;nbsp;Galbae . . . Galbam. 39: Galbam. . . Galba.nbsp;40; Galba. 41: Galbam... Galbae... Galba.nbsp;43: A Galba (zweimal). 44: In Galba . . .nbsp;M Galbae. 45; Galbam . . . Galbae. 46; Galba.nbsp;48: Galbae. 49: Galbae ... A Galba . . .nbsp;Servius Galba. 50: Galbae. 51: Adversumnbsp;Galbianos ... A Galba. 52: Galbae. 53:nbsp;Galba ... In Galbam . . . Galba. 55; Pro [Oalbaj |
Galba . . . Galbae (zweimal) . . . Pro Galba. 56; Galbae (zweimal) ... A Galba. 64:nbsp;Galbae. 65: Propter Neronem Galbamquenbsp;. . . Galba . . . Galbae. 67: Galbae. 71:nbsp;Galbam. 72: Apud Galbam. 73: Apudnbsp;Galbam. 74: Galba. 77; Galbae. 87: Galbae ... A Galba. 88; Galbae. 2,1: Galbanbsp;. . . Galbae. 6: Erga Galbam. 9: Galba.nbsp;10: Galbae. 11: A Galba. 23: Galbae.nbsp;31: Galbae. 55; Galbae . . . Galba. 58; Per lonbsp;Galbam . . . Galba. 71: A Galba. 7 6: Galbae (zweimal). 86: In Pannonia tertia de- cuma legio ac septima Galbiana____A Galba . . . Pro Galba. 88: Galba. 92; Galba. 97; A Galba. 101: Galba. 3, 7: Legiones septima Galbiana, tertia decuma Gemina. . . . Galbae . . . Galbae. 10: Galbianae legioni.nbsp;21: Septima Galbiana. 22; Septima legio,nbsp;nuper a Galba conscripta. 25: Inter septi-manos a Galba conscriptus. 57: A Galba. 20nbsp;62; Galbae. 68: Galba. 85: Galbae. 86; A Galba. 4, 6: Galbae (zweimal). 13: A Galba. 33; Vasconum lectae a Galba co-bortes. 40; Galbae. 42; Galbae. 57: Galbam. 5,16: Principem Galbam. Plin. epist. 2, 20, 2: Verania Pisonis graviter iacebat, huius dico Pisonis, quern Galba adoptavit.nbsp;8U. 8,468s2. (fiirer der Etrusker, mit bezugnbsp;auf kaiser Galba): lamque per Etruscos legio oompleta maniplos | rectorem magno 3onbsp;spectabat nomine Galbam. 10,194: Galba.nbsp;403 sq.: Hie Galba, hie Piso et, leto nonnbsp;dignus inerti, | Curio deflentur, gravis illicnbsp;Scaevola bello. Epictet. diss. 3,15,14: Paipanbsp;(gen., zweimal). Plut. Galba 2: AvToxQuvoQanbsp;PaXpav . . . PaXpav. 3: PdXpag EovXni%Lognbsp;. . .’0 ramp;ipag . . . Asysrea 6'enal exQurevga-tog iv rsQiicivia (Ober-Gennanien) xaXamp;gnbsp;4: Tm PaXpa .. .’SI PdXpa. 5: '0nbsp;PdXpag . . . Tbv PdXPav . . . UeQt PdXpav... 40nbsp;Tov rdXpccv . . . rdXpa...Td PaXpcc. . .Pdk-Pag. 6: Tm PaXpa . . . Tbv PaXpav . . .'0nbsp;PaXpag. 7: Tbv PaXPav (dreimal). 8: Fal-Pav (zweimal) . . . PaXpa . . . PaXpav. 10:nbsp;Tw ês PaXpa . . . PaXpav . . . Tbv PdXpccv. . .nbsp;Tm PdXpa .'. .'O PdXpag. 11: Pdxpav. 12;nbsp;Tbv PeeXpav. 13; Tov PdXpa (zweimal) . . .nbsp;PaXpav . . . Tm PdXpa . . . Tov ós PdXPa . . .nbsp;Tov PaXpa. 14; PaXpav (zweimal)... PaXpanbsp;. . . PdXpav. 15: 'O PaXpag (zweimal) ... sonbsp;Tw PdXpa. 16: Tbv Pamp;xpav. 18: Tov PdX-Pav . . . T(p abroK^droQt PdXpa. 19: Tmnbsp;PdXpa. 20: PdXpa . . . Tbv PaXpav. 21; Tovnbsp;Pdxpa (zweimal) . . .'0 dè PdXpag. 22: Tbv |
Galba
ramp;l^av (zweimal) . . . Tov Fal^a . . . FccX^av
¦ nbsp;nbsp;nbsp;¦ ¦ Fdl^a. 23: '0 Fdl§ag . Tov FdX§cxnbsp;• ¦ ¦ Tov FdX§av. 24: '0 ftèt' Fdl^ag. ..Tovnbsp;rdl^a. 25: Tê FdX^a. 26: Tov Fdl§a . . .nbsp;Ta Fdl^a . . . FdX^a '. . ’Tnb Fdl§a. 27:nbsp;Tov S'e rdl^av...Tbv Fdl§civ...Tm Fdl^a.nbsp;28: Fdl^a...Tov Fdl^a. 29: Tov Fdl^av
¦ nbsp;nbsp;nbsp;¦ ¦ FdXl^ag. OtJio 1: FdX§a . . . FdX^cc (zwei-'»al). 5: FdX^ag. 6: Tbv FdX§av. Suet.
JO Nero 32: In iis Penatium deorum, quae mox Galba restituit. 40: Galbae (gen.). A'i-. Galdam. 47: Galbam. 48: Galbaenbsp;nbsp;nbsp;nbsp;49:
Icelus, Galbae libertus. Galba 2: Neroni Oalba successit nullo gradu contingens Cae-sarum domum, sed baud dubie nobilissimusnbsp;®oagnaque et vetere prosapia, ut qui statua-I'Jini titulis pronepotem se Quint! Catulinbsp;Capitolini semper ascripserit, imperator veronbsp;etiam stemma in atrio proposuerit, quo pa-20 ternam originem ad lorem, maternam adnbsp;Pasipibaem Minois uxorem referret. 4: Ser.nbsp;Oalba imperator... Adoptatusque a novercanbsp;sua Livi nomen et Ocellae cognomen ad-sumpsit, mutato praenomine; nam Luciumnbsp;Ö10X pro Servio usque ad tempus imperiinbsp;Jisurpavit. . . . Galbam. 5: Galbam. 6: Sta-litnque per eastra iactatum est: Disee, miles,nbsp;militari: Galba est, non Gaetiilicus. 11:nbsp;Peposita legati suscepit Caesaris appella-00 tionem. 20: Galba Cupido, fruaris aetatenbsp;Ijia!. . . lussu Galbae. Otho i: Galbae (gen.).
A Galba. 6: Galbam (dreimal). 7: Gal-l*ae (gen.). nbsp;nbsp;nbsp;10; Cum Galba. 12; Galbam.
Vitell. 7: A Galba . . . Galba (nom.). 8: A Galba. 9: Galbaenbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10: Galha.e (gen.).
Vespas. 5; Neronem Galbamque . . . Galba (ahl.), 0; Galbam. 16: Sub Galba. Tit.b'.nbsp;Galba (ahl.). de vir. ini. 100 p. 129, 5 B,.nbsp;= Hierongmi chron. a. Abr. 2084 — a. u.nbsp;^0 821 = f)8 p. Chr.: M. Pabius Quintilianusnbsp;Pomam a Galba perducitur. luvenal. 2,nbsp;104 sg..- Mmirum summi duels est occiderenbsp;Galbam | et curare cutem (dazu schol.: Oc-JJiso Galba imperatore). 8,5: Galbam auri-culis nasoque carentem. 222: OumVindicenbsp;Galba. Clemens Alexandr. strom. 1 p. 394,nbsp;20 P.; FdX^ag. p. 406, 19: FdX^agnbsp;^uxd, i)giQctg . Philostrat. vit. Apollon.
5,13: FdX^ag. 32: FdX§ag. Bio ol, 3, 7; nxfiv FdX§ov. 56, 28, 5: Tov 2sq-ovlov SovXtciklov FdX^ov ...OFaX^ug. 57,nbsp;4: TÜ FdX§a. 58, 20, 5: ”0 ts FdX§agnbsp;“ ^SQOviog. 60, 8, 7: Tovxa ra exsi (a. u.nbsp;’è'94 = 41nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;g Til FdX^ag 6 ZovXni-
I jttog Xdxrovg sxgdxxjss. 63,23,1: Tbv FdX-^av r.bv ZiQoviov rbv ZovXnLniov. 27, 1: Tov FdX§a. 29, 1: TÜ FdX§a. 64, 1, 1:
'0 FdXjSag. 2, 3: 'O FdXj^ag (ztveimal). 4,1; ’Tnb xov FdX^a. 2: Gqbg FdX^av. 5,1: 'Onbsp;ovv FdXjSag. 2: 'Tiro tov FdXj3a. 3: Tanbsp;FdXpa. 6,1 AO FdX/Sag. 2AOFdX/3ag. 5:nbsp;FdX^ag. 7,1: FdX§a. Liber generationis 1,nbsp;383 = p. 72—73,'l4 F.: Galba m. V d.nbsp;XX.YI = FdX^ag gijvag s' 't][i,SQD:g xs'. Euseb. lOnbsp;h. e. 3, 5, 1; ’Afixpl FdX^av. Chronicon a.nbsp;334 p. 116,11 —13 F.: Galba imp. m.VIIInbsp;d. XII. Cong, promisit, sed non dedit. Hienbsp;domum suam deposuit et borrea Galbae in-stituit. Decolatus foro Eomano iacuit. Epi-scoporum urbis catalogus p. 123, 16-18 F.:nbsp;Clemens ann. IX m. XI d. XII. Fuit tem-poribus Galbe et Vespasiani. Chronogr. a.nbsp;354 (a. 33 p. Chr.) p. 57 ilf.; Galba et Sulla.
(a. 69): Galva II et Vinio. Ilieron. chron. 20 a. Abr. 2084: Post Neronem Galba in Hi-beria, Vitellius in Germania, Otbo Eomaenbsp;imperium arripuerunt (daraus Iordan. Bom.nbsp;262) und Galba septimo mense imperii suinbsp;in medio Eomanae urbis foro oapite trun-oatur. lulian. Caesar, p. 610 B: BlvSixeg,nbsp;FdX^ai, quot;Od'mvsg, BixsXXioi. Aur. Victor. Caes.nbsp;5,15: Galba, qui Hispaniae praesidebat. 6,
1: Galba. 3: Galba. 8, 2: Per Galbam. epit. 5, 6: Galba Hispaniae proconsul. 7; 30nbsp;Galbam. 6, 1: Galba nobili Sulpiciorumnbsp;gente progenitus. 3: Disee militare miles,nbsp;Galba, non Gaetulious. Eutrop. 7, 16, 1;nbsp;Serv. Galba. 17,1: Galba. 3: Galbam.nbsp;Ausotx. Caesar. 1, 12. 24. 36: Galba senex.
2, 29 tit.: Galba. Consularia Constantino-politana a. 33, p. 220 M.: Galba Libolo. (Chron. Pasch.: 'Tn. FdX^a.) a. 69, p. 221:nbsp;Galba II. (Chron. Pasch.: FaX§a.) Polemiinbsp;Silvii latere. 1,10 p. 520: Galba cum Pisone 40nbsp;occisus. Sulpic. Sev. chron. 2, 30, 1: Galbanbsp;. . . Galba. Claudii Marii Victoris Aleth.3,nbsp;158: Ham geramam Pyrri Galbae Portunanbsp;refutat. Excerpta Latina Barbari p. 326,
5/6 F.: Galba, Stultus, Bitellio ann. I et dimidium = FdXjSag, ’'OHav, BirsXXiog sx. a'nbsp;kA rjgtav. Cassiodor. chron. 691 (aus Hie-ron. a. 2084): Cui successit Galba. Laurent,nbsp;Lydus de ostentis 4 p. 277,21 B.: FdX^ag.nbsp;lohannes Antiochenus, Exc. de ins. p. 26 = 50nbsp;FHGlp. 576 fr. 93: FdX^ctg.—(El-Khar-geh Oder Ghirgé, edict des Tib. lulms Alexander, a. 68) CIG 4957, 2—3: Aovmovnbsp;Ai^iov Zs^aoxov ZovXtxixiov FaX^a avto-
[Galba]
-ocr page 830-1631
Galba
1632
30 SJulpicio Galba II. (Erbalunga, c. a. 72) \ SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. PON. so 8038,17: In tempora Galbae. (Le Fratoc-cJiie, a. 69) XIV 2389 = VI 1986: [Ser. Galba imperator] II. JJeber die horrea Galbae, Galbes Oder Galbiana am emporium s.nbsp;Porfyrion in Horat. carm. 4, 12, 18: lt;(Sul-picii)gt; Galbae horreis dicit. Hodieque autemnbsp;Galbae borrea vino et oleo et similibus aliisnbsp;referta sunt. Curiosum urbis Momae, r.nbsp;XIII: Horrea Galbes et Aniciana. Chronogr.nbsp;40 a. 354, p. 146, 6 sq. M.: Galba imp. m.VIIInbsp;d. XII. Cong, promisit, sed non dedit. Hie domum suam deposuit et horrea Galbae in- AVQ. P. M. TR. P. P. P. 51 — 53: IMP- stituit. NIgt; occ. 4, 15: Curator horreorum Galbanorum. (Mom, a. 313) Kaibel 956 Hnbsp;29: Em too EaX^t]. (Mom) CIL VI 236:nbsp;Num. dom. Aug. sacrum genio oonservatorinbsp;horreorum Galbianorum. (a. 159 p. Chr.)nbsp;338: Sodalic(io) horr(eorum) Galban(orum)nbsp;cohort(ium). 9801: Aurélia C. 1. Hais pi-50 soatrix de horreis Galbae. (Ostia, c. a. 195nbsp;p. Chr.) XIV 20: Proc(urator) ad oleum innbsp;Galbae (neml, horreis). — Mümen: Mronze-miinze von Kotiaeion, bei Imhoof-Mlumer,nbsp;Griech. Mimeen, Mch. 1890, s. 733 m. 671: [Galba] XQaTO(Jog. 7: Ss^aGrov avvoxQaroQog FaX^u. 65: [^ot)*]iot) Ati^Lov [2ovX7tMi,ov PalJllo:nbsp;Xai[ö]a()og 2s^aGT\o~\v [c]üToxpaTO()oj. (Coruna del Conde) OIL II 2779: fimpejratornbsp;[Ser. G]alba [Caes(ar) Aug., t]ri[b. p]o[t. pont. ma(x.)], cos..... (Salona, a. 68/69) III 8702: Sergio Sulpicio Galbae imp. Caesar. (Castellamare, a. 68) III d. iy p. 847 = X 770 = Hubner, Fxempla n. 817: Ser. 10 Galba imperator Caesar August(us) ponti-f(ex) max(imus) trib(unioia) pot (estate) co(n)s(ul) des(ignatus) II. (a. 68) d. ynbsp;p. 848 = X 771: Ser. Galba imperator Caesar Aug. (tmd August(us)) ¦ p. m. (pontif.nbsp;maximus) tribunic(ia) potestate (tmd potest.)nbsp;cos. design. II. (Anelae in Sardinis, a. 68)nbsp;III D. vip. 1958 =X 7891 =nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2 _p.454 n. LIX = Hiibncr, Exempla n. 816: Ser. Galba imperator Caesar Aug. ponti. max. 20 tribunioia potestat(e) cos. design. II. (zweimal). (Mom, a. 69) CIL VI 155: Ser. Galba. (a. 68) i71: Ser. Galbae imperatoris. 928:nbsp;Ser. Galba | B. (a. 69) 8639: [SJulpicionbsp;Galba II T. Vinio [Eufino cos.], (a. 68)nbsp;8680: [S]er. Galbae imp. Augusti. 8819:nbsp;Galbianus. 14356: Galbae Aug. ser. (Nola,nbsp;a. 55^ X 12 33: Ser. Sulpicius Galba. (Aquino,nbsp;ad a. 69) 5405: [Ser. Sulpicius GJalba II.nbsp;(Porto d’Aneo, a. 69) 6637, 2, 22: [Ser. |
TAABAN AVTOKPATOPA. Cohen, Monn. imp. p. SI'S n. 1: SER. QALBA IMP.nbsp;CAES. AVQ. 2: SER. SVLPI. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVq. TR. P. p. 320 n. 3-5:nbsp;SER. SVLPI. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M. TR. P. 6: SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. 7: SER. SVLPI. QALBA IMP. CAESAR AVQ. TR. P. 8: IMP. SER. QALBAnbsp;CAES. AVQ. TR. P. 9: SER. SVLPI. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVQ. P.M.TR.P. 10: SER. lo SVLP.....QALBA’JÏ AVQ. IMP. 11: SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. P. M. TR. P. 12: IMP. CER. QALBA CAE. (ot^er CAES.)nbsp;AVQ. TR. P. i).321 »^. 13: QALBA IMPERATOR M AVQVSTVS. 14: QALBA IMPERATOR. 15: SER. QALBA. IMP. CAES.nbsp;AVQ. TR. P. 16: SER. SVLPIC. QALBAnbsp;CAES. AVQ. TR. P. 17: IMP. SER. QALBAnbsp;AVQ. TR. P. 18: IMP. SER. SVLP. QALBAnbsp;CAES AVQ.TR.P. 19: IMP. SER. SVLPI. 20nbsp;QALBA CAES. AVQ. TR. P. 20: IMP. SER.nbsp;quot;SVLPIC. QALBA CAES. AVQ. TR. P. 21:nbsp;SER. QALBA IMP. CAESAR. AVQ. TR. P.nbsp;22. 23: IMP. SER. QALBA CAES. AVQ.nbsp;TR. P. 24: IMP. SER. QALBA CAESARnbsp;AVQ. TR. P. p. 322 n. 25: IMP. SER. QALBAnbsp;CAE. AVQ. TR. P. 26: IMP. SER. QALBAnbsp;CAES. AVQ. PON. M. TR. P. 27. 28: SER.nbsp;QALBA IMP.CAESAR AVQ.TR.P. 29.30: MA. TR. P. 31. 32: QALBA IMP. 33: QALBA IMPERATOR. 34-36: SER. QALBAnbsp;IMPERATOR. 37. 38: SER. QALBA IMP.nbsp;CAESAR AVQ. P. M. TR. P. 39: IMP. S.nbsp;QALBA. 40: IMP. SER. QALBA. 41. 42:nbsp;IMP. SER. QALBA CAESAR AVQ. 43.44:nbsp;QALBA IMP. 45: QALBA IMPERATOR.nbsp;46. 47: SER. QALBA CAESAR AVQ. 48:nbsp;SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. TR. P.nbsp;49: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P.40nbsp;M. TR. P. 50: SER. QALBA IMP. CAESAR SER. QALBA. 54. p. 323 n. 55. 56: IMP. SER. QALBA CAESAR AVQ. 57.58: IMP-SER. QALBA CAESAR AVQ. P. M. 59:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ.TR.P. 60:nbsp;SER. QALBA IMP. CAESAR. AVQ. P. M.nbsp;TR.P. 61.62: SER. QALBA IMP.CAESARnbsp;AVQ. TR. P. 63: SER. QALBA IMP. CAES.nbsp;AVQ.TR.P. 64: IMP. SER. QALBA AVQ. sonbsp;TR. P. 65. 66: IMP. SER. QALBA CAES.nbsp;AVQ. TR. P. 67. 68: SER. QALBA. IMP-CAESAR AVQ. TR. P. 69: IMP. SER. QALBAnbsp;AVQ. P. M. 70. 71; IMP. QALBA CAESAR |
1633
Galba
1634
lü AVQ. P. P. 72: SER. QALBA IMP. M (^ALLIA. 73: QALBA IMP. M QALLIA Hl-SPANIA. p. 324 n. 74: QALBA IMPERATOR. 75—77: QALBA IMP. 78: SER.nbsp;SVLPIVS QALBA IMP.'^AVQ. 79: QALBAnbsp;IMP. 80: IMP.QALBA.'^ 81.82: IMP.SER.nbsp;QALBA AVQ. 83: IMP. SER. QALBA CAESAR AVQ. 84. 85: IMP. SER. QALBAnbsp;CAESAR AVQ. P. M. 86: SER. SVLPI.nbsp;QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M. TR. P. HISPANIA CLVNIA SVL(picia) S. C. P- 325 n. 87—89: SER. SVLPI. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVQ. TR. P. 90. 91: SER.nbsp;SVLPI. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M.nbsp;TR. P. 92: SER. QALBA IMP. CAESARnbsp;AVQ. PONT. MAX. TR. P. 93: SER. QALBAnbsp;AVQ. B IMP. 94. 95: IMP. SER. QALBAnbsp;AVQ. p. 326 n. 96. 97: IMP. SER. QALBAnbsp;CAESAR AVQ. P. M. 98 — 105: SER.nbsp;20 QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 106:nbsp;IMP. SER. QALBA AVQ. 107: SER. QALBAnbsp;AVQ. IMP. 108—112: SER. QALBA IMP.nbsp;CAESAR AVQ. TR. P. 113: SER. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVQ. P.M.TR.P. 114.115:nbsp;SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M.nbsp;TR. P. P. P. 116: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. PO. MA. TR. P. 117.118. i). 327nbsp;«.119: IMP. QALBA. 120—122: IMP.nbsp;SER. QALBA AVQ. TR. P. 123: IMP. SER.nbsp;QALBA CAE. AVQ.TR. P. 124.125: IMP.nbsp;SER. QALBA CAES. AVQ. TR. P. 126:nbsp;IMP. SER. QALBA CAESAR AVQ. TR. P.nbsp;127: IMP. SER. QALBA CAES. AVQ. P. M.nbsp;TR. P. 128-130: IMP. SER. SVLP. QALBAnbsp;CAES. AVQ. TR. P. 131: IMP. SER. SVL-PIC. QALBA CAES. AVQ. TR. P. 132—nbsp;134: QALBA IMPERATOR. 135: SER.nbsp;SVLP. QALBA IMP. CAESAR AVQ. TR. P.nbsp;136. 137: SER. SVLPI. QALBA IMP.CAE-^0 SAR AVQ. P. M. TR. P. 138: SER. SVLPI.nbsp;QALBA IMP. CAESAR AVQ' TR. P. 139: .......p.328 n. 140: SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 141: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. 142: SER. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVQ. PON. M. TR. P. P. P. {nbsp;143: SER. QALBA CAESAR AVQ. P. M.nbsp;TR. P. P. P. 144: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. PONT. MAX. TR. P. 145: SER.nbsp;QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 146:nbsp;quot;quot; SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. T. P. P.nbsp;147: SER. QALBA. IMP. CAES. AVQ. TR.nbsp;148: IMP. SER. SVLPIC. QALBA CAES.nbsp;^VQ. TR. P. 149: SER. QALBA IMP. CAES.nbsp;^VQ. TR. P. 150: SER. QALBA IMP. CAE- Holder, Alt-celt. Sprachschatz. 1. |
SAR AVQ.TR. P. 151: IMP. SER. QALBA AVQ. TR. P. 152: SER. QALBA IMP. CAES.nbsp;AVQ. TR. P. p. 329 n. 153: IMP. SER.nbsp;QALBA AVQ. TR. P. 154: IMP. SER.nbsp;QALBA CAE. (oder CAES.) AVQ. TR. P.nbsp;155: IMP. SER. QALBA CAES. AVQ. TR. P. 156: IMP. SER. QALBA CAE. AVQ. TR. P. 157: SER. QALBA IMP. CAES.nbsp;AVQ. TR. P. 158: IMP. SER. SVLP. QALBAnbsp;CAES. AVQ. TR. P. 159: SER. SVLPI. lonbsp;QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M. TR. P.nbsp;(oder one P. M.). 160: SER. SVLPI. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVQ. 161: SER. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVQ. TR. P. 162: SER.nbsp;SVLPI. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M.nbsp;TR. P. 163: SER. QALBA IMP. CAESARnbsp;AVQ. P. M. TR. P. P. p.330 w.165: SER.nbsp;QALBA IMP. AVQ. 166: SER. QALBA.nbsp;IMP. AVQVSTVS. 167: SER. QALBA IMP.nbsp;CAESAR AVQ. P. M. TR. P. P. P. 168. 169:20nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P.nbsp;170: SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. 171.nbsp;172. p.331 w.173: IMP.SER.QALBA AVQ.nbsp;TR. P. 174: IMP.SER.SVLPIC.QALBA CAESAR AVQ. 175: IMP. SER. SVLPIC. QALBAnbsp;CAES. AVQ. TR. P. 176: IMP. SER. SVL-PICIVS QALBA CAESAR AVQ. 177; SER.nbsp;QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 178:nbsp;IMP. SER. QALBA AVQ.TR.P. 179: IMP.nbsp;SER. QALBA AVQVSTVS. 180: SER. QAL- 30nbsp;BA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 181: SER.nbsp;QALBA IMP. CAESAR AVQ. PON. M. TR.nbsp;POT. 182: SER. QALBA IMP. CAESARnbsp;AVQ. PON. M. TR. P. P. P. p. 332 n. 183:nbsp;SER. QALBA IMP. AVQ. P.M.TR.P. 184:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 185nbsp;—187: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ.nbsp;TR. P. 188: SER. QALBA IMP. CAES.nbsp;AVQ. P. M. TR. P. 189: IMP. SER. QALBAnbsp;CAES. AVQ. TR. P. 190: IMP. SER. QALBA 4onbsp;CAES. AVQ. P. M. TR. P. 191: IMP. SER.nbsp;QALBA CAES. AVQ. PON. M. TR. P. 192nbsp;—194: SER. QALBA IMP.CAES. AVQ.TR. P. 195.196: QALBA IMPERATOR, p. 333 n. 197: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M. TR. P. 198: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. TR. P. 199.200: IMP. SER.nbsp;QALBA CAESAR AVQ. 201. 202: IMP.nbsp;SER. QALBA AVQ. 203. 204: IMP. SER.nbsp;QALBA CAESAR AVQ. 205—207: IMP.nonbsp;SER. QALBA CAESAR AVQ. 208: IMP.nbsp;SER. QALBA CAESAR AVQ. P. M. 209.nbsp;210: QALBA IMP. 211: QALBA IMPERATOR. 212: SER. QALBA CAESAR AVQ. 52 nbsp;nbsp;nbsp;[G-alba] |
1635
G-alba
1636
|
213: SER. QALBA IMP. AVQ. 214: IMP. QALBA. 215: SER. QALBA IMP. 216: SERV. QALB..... nbsp;nbsp;nbsp;217: CAESAR AVQ. QALBA IMP. 218: IMP. SER. QALBA CAESAR AVQ. 219. p. 334 n. 220: SER.nbsp;SVLPICI. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P.nbsp;M. TR. P. 221: QALBA IMP. 222. 223:nbsp;QALBA IMPERATOR. 224. 225: SER.nbsp;QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M. TR. P.nbsp;10 226: QALBA CAESAR AVQ. P. M. 227:nbsp;SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. TR. P.nbsp;228: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P.nbsp;M. TR. P. 229: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. PONT. MAX. TR. P. 230: SER.nbsp;SVLPI. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M.nbsp;TR. P. 231: SER. SVLP. QALBA IMP.nbsp;CAESAR AVQ. TR. P. 232: SER. QALBAnbsp;CAESAR AVQ. p. 335 n. 233. 234: IMP.nbsp;SER. QALBA CAESAR. 235—238: IMP.nbsp;20 SER. QALBA CAESAR AVQ. 239. 240:nbsp;IMP. SER. QALBA CAESAR AVQ. P. M.nbsp;241: SER. QALBA IMP. 242: IMP. SER.nbsp;QALBA CAESAR AVQ. 243. 244: SER.nbsp;QALBA IMP. CAES. AVQ. 245: SER.nbsp;QALBA IMP. CAESAR AVQ. TR. P. 246:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES, {oder CAESAR)nbsp;AVQ. TR. P. 247: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ.TR.P. 248: SER. QALBA IMP.nbsp;CAESAR AVQ. P. M. TR. P. 249. 250:nbsp;30 SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. PON.nbsp;MA.TR. P. j5. 336 w. 251. 252: IMP. SER.nbsp;QALBA AVQ.TR. P. 253: IMP.SER.QALBAnbsp;CAES. AVQ.TR.P. 254: IMP. SER. SVLP.nbsp;QALBA CAES. AVQ. TR. P. 255. 256:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 257:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. 258.259:nbsp;IMP. SER. QALBA AVQ. TR. P. 260. 261:nbsp;IMP. SER. QALBA CAES. AVQ. TR. P. 262:nbsp;IMP. SER. QALBA CAES. AVQ. P. M. TR.nbsp;40 P. 263: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ.nbsp;TR. P. 264—266: SER. SVLPI. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVQ. P. M. TR. P. 267:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 268.nbsp;p. 337 w. 269: SER. SVLPI. QALBA IMP.nbsp;CAESAR AVQ. P. M. TR. P. 270. 271:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. 272.273.-SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. TR. P.nbsp;274: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ.nbsp;PON. MA. TR. P. 275. 276: IMP. SER.nbsp;no QALBA AVQ. TR. P. 277: IMP. SER. SVLP.nbsp;QALBA CAES. AVQ. TR. P. 278. 279:nbsp;SER. SVLPI. QALBA IMP. CAESAR AVQ.nbsp;P. M. TR. P. 280: SER. SVLP. QALBAnbsp;IMP. CAESAR AVQ. P. M. TR. P. 281.282: [Galba] |
QALBA IMPERATOR. 283: SER. SVLPICI QALBAE AVQ. 284: SER. SVLPICIVSnbsp;QALBA AVQ. 285: QALBA IMP. p. 338nbsp;w. 286.287: IMP. SER. QALBA AVQ. 288:nbsp;SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ. P. M.nbsp;TR. P. 289. 290: SER. QALBA IMP. CAES.nbsp;AVQ. 291: SER. QALBA IMP. CAES. AVQ.nbsp;TR. P. 292—294: SER. QALBA IMP.nbsp;CAESAR AVQ. TR. P. 295. 296: SER.nbsp;QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 297— lonbsp;303: IMP. SER. QALBA AVQ. TR. P. 304nbsp;—306: SER. QALBA IMP. CAESAR AVQ.nbsp;TR. P. p. 339 n. 307. 308: SER. QALBAnbsp;IMP. B TRES QALLIAE. 309: IMP.SER.nbsp;QALBA CAES. AVQ. TR. P. 310: IMP. SER.nbsp;QALBA CAESAR AVQ. TR. P. 311: IMP.nbsp;SER.QALBA CAES.AVQ.TR.P. 312.313:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. TR. P. 314:nbsp;SER. QALBA IMP. CAES. AVQ. 315.316:nbsp;SER. QALBA IMP. 317: SER. QALBA 20nbsp;IMP. CAESAR AVQ. P. M. T. P. B VICTO-RIAE QALBAE AVQ. 319: SER. SVLP. QALBA IMP. CAESAR..... ji. 340 n. 320: QALBA IMPERAT. 321: QALBA IMPERATOR. 322: SER. QALBA IMPERATOR. 323: SER. QALBA IMP. AVQ.nbsp;324—326: IMP. SER. QALBA AVQ. 327.nbsp;328: IMP. SER. QALBA CAESAR AVQ.nbsp;329. 330: IMP. SER. QALBA CAESARnbsp;AVQ. P. M. 331: SER. QALBA. IMP. AVQ. 30nbsp;332: QALBA IMPERATOR. 333: SER.nbsp;QALBA IMP. 334. 335: SER. QALBA IMPERATOR. 336: IMP. QALBA. 337: SER.nbsp;QALBA IMP. 338.339: SER. QALBA IMP.nbsp;CAESAR AVQ. P. M. TR. P. 340: QALBAnbsp;IMP. p. 341 n. 341: IMP. SER. QALBAnbsp;AVQ. 342. 343: IMP. SER. QALBA CAESAR AVQ. P. M. 344. 345: IMP. SER.nbsp;QALBA CAESAR AVQ. 346. 347: SER.nbsp;QALBA IMP. 348: SER. QALBA IMP. 40nbsp;CAESAR AVQ. P. M. TR. P. P. P. Besti-iutionen von Titus: 350: IMP. SER. SVLP.nbsp;QALBA CAES. AVQ. TR. P. 351. p. 342nbsp;n. 352. 353: SER. QALBA IMP. CAES. AVQ.nbsp;TR. P. Bestitution von Traian: 354: QALBAnbsp;IMPERATOR. Miinze von Cassandrea innbsp;Macedonien: p. 350 n. 435: SVL. QALBA.nbsp;(von Corinth) 436: SVL. QAL. CAESARnbsp;AVQ. p. 351 W.437: SVL. QALBAE C/ES.nbsp;A/Q. IMP. 438: SVL. QAL. CAESAR AVQ. 50 439:.....C/E. A/Q. IMP. 440: SVL. QAL. CAESAR MP. Head-Poole p.ll n.blb-. SVL. QALBAE CAE. AVQ. IMP. p. 72 w. 576.nbsp;577: SVL. CALNAE (V zu B vcrhcftcrt; |
Galb-illa — Gal-li
Gal-lï
|
Brittaniens, im 8. —12. jh. die Nordleuie (Nonveger, Banen, im 9. —11. jh. der ge-brauchliche name für Wilcinge), cnde 12. jh.nbsp;his heute die Englander; bret. Gall Fran-mse, w. gal (einer der belgischen Gallier).,nbsp;inimicus, eg. gelyn, pl. galon mimici, alieni;nbsp;cf. piet. M. Galamh (miles) oder Golamli. —nbsp;Y., bemchnet, besonders hei den Eömern,nbsp;die Géiten des festlandes (mit ausschluft dernbsp;10 brittischcn insein), in Gallien, Italien, Hi-spanien (nében Celtici, Celtiberi), die Bonau-Celten, die der Baïkanhalbinsel und auchnbsp;Kleinasiens; erscheint in Nord-Italien euerstnbsp;urn 390 a. Chr. — Acta trimnph. CajJÜ. a. u.nbsp;364 = 390 a. Chr.: [M. Furius L. f. Sp. n.nbsp;Camillus dictator II. de Galleis]. a. u. 387nbsp;= 367 a. Chr.: |M. Furius L. f. Sp. n. Camillus diet. V. de Galleis]. a. u. 393 = 361nbsp;a, Chr.: [T. Quinctius—f. —n. Pennus. Capi-20 tol. Crispinus diet, de Galleis Quirijnalibus.nbsp;a. u. 394 = 360 a, Chr.: [C. Poetelius G.nbsp;f. Q. n. Libo Visolus] cos. de Galleis et Ti-burtibus. a. u. 396 = 358 a. Chr.: C. Sul-picius M. f. Q. n. Peticus II. diet, de Galleis. a. u. 404 = 350 a. Chr.: [M. Popijl-lius M. f. C. n. Laenas cos. III. [de G]al-leis Quirinalibus. a. u. 459 — 295 a. Chr.:nbsp;Q. Fabius M. f. N. n. Maximus Eullianus.nbsp;III. cos. V. de Samnitibus et Etrusceis.nbsp;.so Galleis. a. u. 471 — 283 a, Chr.: [P. Cornelius —. f. — n. Dolabella cos. de Galleis Senonibus......|. a. tf. 529 = 225 a. Chr.: L. Aimilius Q. f. Cn. n. Papus cos. de Galleis. a. u. 531 — 223 a. Chr.: C. Flami-nius C. f. L. n. cos. de Galleis und P. Fu-rius Sp. f. M. n. Pbilus cos. de Galleis et Liguribus. a, u. 532 — 222 a. Chr.: M.nbsp;Claudius M. f. M. n. Marcellus cos. de Galleis Insubribus et Germ[an(eis)] isque spolianbsp;‘10 opima rettu[lit] duce hostium Virdumaronbsp;ad Clastid[ium interfeotoj. a. u. 557 =nbsp;197 a. Chr.: |L. Furius Sp. f. Sp. n. Pur- pureo praetor de Galleis......] und [Q. Minucius C. f. C. n. Eufus cos.] de G[al-leis Boieis Liguribusque in monte] Alba- n[o.......]. a, u. 558 = 196 a. Chr.): [M.] Claudiu[s M. f. M. n.] Marcellus de Gal[leis lns]ubrib(us). a. u. 567 — 187 a.nbsp;Chr.: [Cn. Manlius Cn. f. L. n. Vulso pro-.00 cos. de Galleis ex Asia], a. u. 579 — 175nbsp;a. Chr.: [M. Aimiliujs M. ff. M. n. Lepidusnbsp;cos. II. de Lig]uribus [et Galleis] und [P.nbsp;Muci]us Q. f P. n. [Scaevula cos. de Li]-guribus [et Galleis]. a. u, 588 = 166 a. Chr.: [Gal-ll] |
[M. Cla]udius M. f. M. n. Marcellus cos. [de G]alleis Contrub[i]eis et Liguribus [Elea]-tibusque. a. u. 611 = 143 a. Chr.: [Ap.nbsp;Claudius C. f Ap. n. Pulcher cos. de Galleis Salasseis......]. a, u, 634 = 120 a. Chr.: Q. Fabius Q. Aemiliani f Q. n. Maximus procos. de Allobro[gibus] et rege Ar-vernorum Betulto und Cn. Domitius Cn. f Cn. n. Abenobarb(us) pro cos. de Galleis Arverneis..... a. u. 639 = 115 a. Chr.: lo M. Aeniilius' M. f. L. n. Scaurus cos. de Galleis Karneis (= Tauriscis). (Cupra Nari-tima) Fasti Cuprenses a. u. 708. Notisie degli Scavi di Antichitd 1888 p. 562 = EE 8nbsp;p. 55 n. 222 = CIL Y p. 62: C. lulius Caesar te[r. M. Aemilius Lepidus] C. Caesar denbsp;G[alleis] ad Ooeanu[m]. Tdbiüa triumpho-rum Barberiniana a. u. 726 = CIL Y p. 11:nbsp;[C. Carr]inas ex [G]al[l]is prid. eid. Iu[n].nbsp;triumpb(avit) palmam dedit. Fasti Brae- sonbsp;nestini a. d. X. kal. Apr. CIL I 654 — I^nbsp;p. 234: Lutatius (nemlich Daphnis, fr. 5nbsp;yi. 126 P.) quidem clavam earn ait esse innbsp;ruina pala[t]i [i]ncensi a Gallis repertamnbsp;qua Eomulus urbem inauguraverit. Q. Fabius Pictor Graec. hist. fr. 23 (ad a. u. 529nbsp;= 225 a. Chr.) p. 30 P. bci Oros. 4,13,5: L. Aemilio Catulo C. Atilio Eegulo consu-libus magna formidine consternatus est se-natus defectione Cisalpinae Galliae, cum. so etiam ex ulteriore Gallia ingens adventarenbsp;exercitus nuntiaretur, maxime Gaesatorum,nbsp;quod nomen non gentis, sed mercennariorumnbsp;Gallorum est. (= Eutrop. 3, 5: L. Aemilionbsp;consule ingentes Gallorum copiae Alpesnbsp;transierunt, sed pro Eomanis tota Italianbsp;consensit,,.. XL milia bostia interfecta suntnbsp;et triumphus Aemilii decretus.) annates innbsp;Ubro quarto, bei Gellius 5, 4, 3: Quapropternbsp;turn primum ex plebe alter consul factus 40nbsp;est, duo (et) vicesimo anno postquam Eo-mam Galli ceperunt. Ennius fr. 176 Büh-rens, annal. lib. 1 (su a. u. 536 cf. Polyh. 3, 40. Liv. 21, 25. 26) bei Macrob. sat. 1, 4,17: Qua Galli furtim noctu summa arcis adorti ] moenia concubia vigilesque repentenbsp;cruentant. L. Cassius Ilcmina fr. 20 p.11 P.nbsp;(m a, u. 365 = 389 a. Chr.) bei Macrob.nbsp;sat. 1,16,21: Horum (dierum postriduano-rum) causam Gellius annaltum libro quinto .00nbsp;decimo (fr. 25 p. 96 P.) et Cassius Heminanbsp;bistoriarum libro secundo referunt: (fr. 20nbsp;p.11 P.) ... Ex praecepto patrum Luciumnbsp;Aquinium baruspicem in senatum venire |
Gal-lï
|
iussum religionum requirendarum gratia di-xisse, Quintum Sulpicium tribunum militum ad Alliam adversus Gallos pugnaturum remnbsp;divinam dimicandi gratia fecisse postridienbsp;idus Quintiles. L. Afranhis com. 284 (Bibb.^nbsp;P- 200) bei Isul. or. 20, 2, 24: Galliim sa-gatum, pingui pastum taxea. M. Antoniwsnbsp;Gnipho bei Solin. 2, 11 (cf. Serv. ad Verg. |
12,753. Isid. or. 9,2,87): (Cornelius) w Bocchus absolvit Gallorum veterem (var.nbsp;veterum) propaginem Umbros esse, Marcusnbsp;Antonius refei-t. Sisenna Mst. bei Non. p. 606:nbsp;Sisenna bist. lib.III: Gallei materibus autlan-ceis confligunt. — idem lib.llll: Galli materibus ac lanceis tarnen medium perturbantnbsp;^igmen. Val. Antiat. ann. fr. 34, m a. u. 558nbsp;== 1U6 a. Chr., bei Liv. 33,3 6,13: In eo proe-lio supra quadraginta milia liominum caesanbsp;Valerius Antias scribit, octingenta septemnbsp;signa militaria capta et carpenta septingentanbsp;Iriginta duo et aureos torques multos, exnbsp;quibus unum magni ponderis Claudiusnbsp;(Quadrigarius, fr. 64) in Capitolio lovi do-iiUm in aede positum scribit. Gastra eo dienbsp;Callorum expugnata direptacjue et Comumnbsp;oppidum post dies paucos captum. Castellanbsp;inde duodetriginta ad consulem defecerunt.nbsp;Y- Claudius Quadrigarius annal. 1 fr. 1nbsp;P- 136 P. (ad a. u. 364 = 390 a. Chr.) beinbsp;Cellius 17, 2, 12: Postquam nuntiatum est,nbsp;irt pugnatum esset in Gallos, id civitas gra-viter tulit. fr. 4 p. 136 (a. 364\390) beinbsp;Gellius 17, 2, 24: Cominius, inquit, quanbsp;^-scenderat, descendit atque verba Gallis de-dit. fr. 7 p. 136 — 137 (a. 370 \ 384) beinbsp;Geil 17,2,14: Nam Marcus Manlius, quernnbsp;Cajjitolium servasse a Gallis supra ostendinbsp;cuiusque operam cum M. Purio dictatorenbsp;S'pud Gallos eumprime fortem atque exsu-Perabilem respublica sensit, is et genere etnbsp;''’i et virtute bellica nemini concedebat. fr.nbsp;lO»- (a. 387 \ 367) bei Liv. 6, 42, 3: Bella-lum cum Gallis eo anno circa Anienem flu-®en auctor est Claudius, inclitamque innbsp;ponte pugnam, qua T. Manlius Galium, cumnbsp;quo provocatus manus conseruit, in con-*^Pectu duorum exercituum caesum torquenbsp;spoliavit, turn pugnatum. fr. 10'‘ bei Gell \nbsp;13,7—12 p. 137—138 P..' Cum interim jnbsp;Glallus quidam nudus praeter scutum et jnbsp;gladios duos torque atque armillis decorates processit, qui et viribus et magnitudine jnbsp;adulescentia simulque virtute ceterisnbsp;^-utistabat. Is maxime proelio commoto [nbsp;atque utrisque summo studio pugnantibus,nbsp;manibus significare coepit utrisque, quiesce-rent, Pugnae facta pausa est. Extemplonbsp;silentio facto cum voce maxima conclamat,nbsp;siquis secum depugnare vellet, uti prodiret.nbsp;Nemo audebat propter magnitudinem atquenbsp;inmanitatem facies. Deinde Gallus inriderenbsp;coepit atque linguam exertare. 14—19: Isnbsp;(Ï. Manlius), ut dico, processit neque passusnbsp;est virtutem Eomanam ab Gallo turpiter lonbsp;spoliari, Scuto pedestri et gladio Hispanioonbsp;cinotus contra Galium constitit. Metu magnonbsp;ea congressio in ipso ponti, utroque exeroitunbsp;inspectante, facta est. Ita, ut ante dixi,nbsp;constiterunt: Gallus sua disciplina scutonbsp;proiecto cunctabundus; Manlius, animo ma-gis quam arte confisus, scuto scutum per-cussit atque statum Galli conturbavit. Bumnbsp;se Gallus iterum eodeni pacto constituerenbsp;studet, Manlius iterum scuto scutum percu- sonbsp;tit atc[ue de loco hominem iterum deiecit;nbsp;eo pacto ei sub Gallicum gladium suecessitnbsp;atque Hispanico pectus hausit; deinde continuo umerum dextrum eodem concessu in-cidit neque recessit usquam, donee subver-tit, ne Gallus impetum in ictu haberet. Ubinbsp;eum evertit, caput praecidit, torquem de-traxit eamque sanguinulentani sibi in col-lum inponit. Quo ex facto ipse posteriquenbsp;eius Torquati sunt eognominati. fr. 12 (a. aonbsp;405 j 349) bei Gell. 9, 11, 4; In eo temporenbsp;copiae Gallorum ingentes agrum Pompti-num insederant instruebanturque acies anbsp;consulibus de vi ac multitudine hostiumnbsp;satis agentibus. Dux interea Gallorum, vastanbsp;et ardua proceritate armisque auro prae-fulgentibus, gvandia ingrediens et manu te-lum reciprocans incedebat perque contemp-tum et superbiam circumspiciens despi-ciensque omnia, venire iubet et congredi, -lonbsp;siquis pugnare seourn ex omni Eomano ex-ercitu auderet. Turn Valerius tribunus, ceteris inter metum pudoremque ambiguis,nbsp;impetrato prius a consulibus, ut in Galiumnbsp;tarn inaniter adrogantein pugnare sese per-mitterent, progreditur intrepide modestequenbsp;obviam; et congrediuntur et consistunt etnbsp;conserebantur iam manus. Atque ibi visnbsp;quaedam divina fit: corvus repente inpro-visus advolat et super galeam tribuni in- .^onbsp;sistit atque inde in adversari os atque ocu-los pugnare incipit; insilibat, obturbabat etnbsp;unguibus manum laniabat et prospectumnbsp;alis arcebat atque, ubi satis saevierat, re- [Gal-llj |
Gal-li
|
volabat in galeam tribuni. Sic tribunus, spectante utroque exercitu, et sua virtutenbsp;nixus et opera alitis propugnatus, ducemnbsp;bostium ferocissimum vioit interfecitque at-que ob hanc causam cognomen babuit Cor-vinns. Auctor ad Ilerennium 1, 15, 25: C.nbsp;Popilius, cnm a Gallis obsideretur nequenbsp;fugere ullo modo posset, venit cum bostiumnbsp;ducibus in conloeutionem gs. 4(5), 24, 34:nbsp;10 Cum a tanta Gallorum multitudine circum-sederer. 32,43: Aut instrumento dominus,nbsp;ut siquis Maoedones appellarit boe modo:nbsp;' Non tam cito sarisas Graeciae potitae sunt’,nbsp;aut idem Gallos significans: 'Nee tam facilenbsp;ex Italia materis Transalpina depulsa est’.nbsp;33, 45 (su fuit inmanis ille Transalpinus):nbsp;In superiorlt;(ibus)gt; plures Hispani et Gallinbsp;et togati, et bic unum pectus et unus pulmonbsp;intellegitur. 4 (6), 49, 62: Sicut Gallus enbsp;20 Pbrygia aut ariolus quispiam. Cic. p. Fon-teio fr. 13 (4, 9) bei Ammian. 15, 12, 4:nbsp;Gallos post baec dilutius esse poturos, quodnbsp;illi venenum esse arbitrantur. 5,11: Anbsp;quibus versuras tantarum pecuniarum factasnbsp;esse dicunt? a Gallis? Nihil minus...Nemonbsp;Gallorum sine cive Eomano quiequam ne-gotii gerit. 10, 21: 'At boe Galli negant’nbsp;... Si, quia Galli dicunt, idcirco M. Fonteins nocens existimandus est, quid mibinbsp;30 opus est sapiente iudice, quid aequo quae-sitore, quid oratore non stulto? dicunt enimnbsp;Galli; negare non possumus. 12, 26: Vosnbsp;Volcarum atque Allobrogum testimoniis nonnbsp;credere timetis? Si inimioo testi credi nonnbsp;oportuit, inimioior Marcello Crassus autnbsp;Fimbriae Scaurus ex civilibus studiis atquenbsp;obtrectatione domestica quam buic Galli?nbsp;13, 30: An vero istas nationes religionenbsp;iuris iurandi ac metu deorum immortaliumnbsp;40 in testimoniis dicendis commoveri arbitra-mini? quae tantum a ceterarum gentiumnbsp;more ac natura dissentiunt: quod ceteraenbsp;pro religionibus suis bella suscipiunt, istaenbsp;contra omnium religiones; illae in bellisnbsp;gerendis ab dis immortalibus pacem ac ve-niam petunt, istae cum ipsis dis immortalibus bella gesserunt. (c. 14) Hae sunt nationes, quae quondam tam longe ab suisnbsp;sedibus Delphos usque ad Apollinem Py-50 tbium atque ad oraculum orbis terrae ve-xandum ac spoliandum profectae sunt. Abnbsp;isdem gentibus sanctis et in testimonio re-ligiosis obsessum Capitolium est atque illenbsp;luppiter, cuius nomine maiores nostri vinc- |
[GaUl] tam testimoniorum fidem esse voluerunt.nbsp;(31) Postremo bis quiequam sanctum acnbsp;religiosum videri potest, qui etiamsi quandonbsp;aliquo metu adducti deos placandos essenbsp;arbitrantur, bumanis bostiis eorum aras acnbsp;templa funestant, ut ne religionem quidemnbsp;colere possint, nisi earn ipsam prius scelerenbsp;violarint? Quis enim ignorat eos usque adnbsp;banc diem retinere illam immanem ac bar- 'nbsp;baram consuetudinem bominum immolando- lonbsp;rum? Quam ob rem quali fide, quali pie-tate existimatis esse eos, qui etiam deosnbsp;immortalis arbitrentur bominum scelere etnbsp;sanguine facillime posse placari? Cum bisnbsp;vos testibus vestram religionem coniungetis,nbsp;ab bis quiequam sancte aut moderate dictumnbsp;putabitis? (32) Hoe vestrae meutes tamnbsp;castae, tam integrae sibi suscipient, ut, cumnbsp;omnes legati nostri, qui illo triennio in Gal-liam venerunt, omnes equites Romani, qui 20nbsp;in illa provincia fuerunt, omnes negotiatoresnbsp;eius provinciae, denique omnes, in Gallianbsp;qui sunt socii populi Romani atque amici,nbsp;iurati privatim et publice laudent, vos tarnennbsp;cum Gallis iugulare malitis? Quid ut se-cuti esse videamini? voluntatemne bominum? gravior igitur vobis erit bostium voluntas quam civium? An dignitatem te-stium? potestis igitur ignotos notis, iniquosnbsp;aequis, alienigenas domesticis, cupidos mo- 30nbsp;deratis, mercennarios gratuitis, impios reli-giosis, inimicissimos buic imperio ac nomininbsp;bonis ac fidelibus et soeiis et civibus ante-ferre? 15, 33: An vero dubitatis, indices,nbsp;quin insitas inimicitias istae gentes omnesnbsp;et babeant et gerant cum populi Romaninbsp;nomine? Sic existimatis eos bic sagatosnbsp;bracatosque versari animo demisso atquenbsp;humili, ut solent ii, qui adfecti iniuriis adnbsp;opem iudicum supplices inferioresque con- 40nbsp;fugiunt? Nihil vero minus. Hi contra va-gantur laeti atque erecti passim toto foronbsp;cum quibusdam minis et barbaro atque im-mani terrore verborum; quod ego profectonbsp;non crederem, nisi aliquotiens ex ipsis ac-cusatoribus vobiscum simul, indices, audis-sem, cum praeciperent, ut caveretis, ne boenbsp;absoluto novum aliquod bellum Gallicumnbsp;concitaretur. 16, 36: Senatores equitesquenbsp;populi Romani non testimoniis Gallorum, 50nbsp;sed minis commotos rem ad illorum lubidi-nem iudicasse. 20, 44: At infestis propenbsp;signis inferuntur Galli in M. Fonteium etnbsp;instant atque urgent summo cum studio. |
GaMï
|
summa cum audacia. . . . Ab buius nunc ca-Pite Gallorum impetus terroresque depellit. 21,46: Indutiomanis ipse despexerit, duxnbsp;Allobrogum ceterorumque Gallorum. 49;nbsp;Üt potius telis tibi Gallorum quam periuriisnbsp;lutereundum esset. ... Ut plus apud vosnbsp;Pieces virginis Vestalis quam minae Gallorum valuisse videantur. p. Caecina 30, 88:nbsp;Ita iubet, ut si Galli a maioribus nostrisnbsp;postularent, ut eo restituereutxir, unde de-iecti essent, et aliqua vi hoe assequi possent,nbsp;non, opinor, eos in cuniculum, qua aggressinbsp;erant, sed in Capitolium restitui oporteret.nbsp;w Catü. 3, 4, 8: Introduxi Volturcium sinenbsp;Gallis. 9: Introducti autem Galli ius iuran-•lum sibi et litteras ab Lentulo, Cethego,nbsp;Statilio ad suam gentem data esse dixerunt,nbsp;atque ita sibi ab bis et a L. Cassio essenbsp;praescrijxtum, ut equitatum in Italiam quamnbsp;pi'imum mitterent; pedestres sibi copias nonnbsp;defuturas. Lentulum autem sibi confirmarenbsp;ex fatis Sibyllinis haruspicumque responsisnbsp;Se esse tertium ilium Cornelium, ad quemnbsp;i'egmim huius urbis atque imperium perve-uire esset necesse; Cinnam ante se et ,Sul-lam fuisse. Eundemque dixisse fatalem buncnbsp;annum esse ad interitum huius urbis atquenbsp;imperii, qui esset annus decimus post vir-ginum absolutionem, post Capitoli autemnbsp;iucensionem vicesimus qs. 5,11: Quaesivitnbsp;a Gallis, quid sibi esset cum iis, quam obnbsp;i'em domum suam venissent, itemque a Vol-turcio qs. 12: (Gabinius) ad extremumnbsp;uihil ex iis, quae Galli insimulabant, negavit.nbsp;6, 14: P. ümbrenum, libertinum hominem,nbsp;. a quo primum Gallos ad Gabinium per-ductos esse constabat. 9,22: üt hominesnbsp;Glalli ex (Allobrogum) civitate male pacata,nbsp;quae gens una restat, quae bellum populonbsp;Romano facere et posse et uon nolle videa-Iru’, spem imperii ac rerum maxumarumnbsp;ultro sibi a patriciis hominibus oblatam ue-glegerent vestramque salutem suis opibusnbsp;unteponerent, id non divinitus esse factumnbsp;putatis, praesertim qui nos non pugnando,nbsp;®ed tacendo superare potueidnt? p. ArcManbsp;25: Sulla cum Hispanos et Gallos (civitate)nbsp;douaret, credo, bunc petentem repudiasset.nbsp;Q. fr. 1, 1 9, 27: Quod si te sors Afrisnbsp;50 aut Hispanïs aut Gallis praefecisset, imma-nilius ac barbaris nationibus, tarnen essetnbsp;liumanitatis tuae consulere eorum commodisnbsp;utilitati salutique servire. p. Flacco 4,nbsp;TJnde illud est: 'Da mibi testimonium’? |
num Gallorum, num Hispanorum putatur? Totum istud Graecorum est. 26,63: Quaenbsp;(Massilia) tam procul a Graecorum omniumnbsp;regionibus, disciplinis linguaque divisa cumnbsp;in ultimis terris cincta Gallorum gentibusnbsp;barbariae fluctibus adluatur, sic optimatiumnbsp;consilio gubernatur, ut omnes eius institutanbsp;laudare faoilius possint quam aemulari. denbsp;domo sua 38, 101: M. Manlius cum abnbsp;ascensu Capitoli Gallorum impetum reppu- lonbsp;lisset, non fuit contentus benefioii sui gloria.nbsp;de har. resp. 9, 19: Nee numero Hispanosnbsp;nee robore Gallos nee calliditate Poenosnbsp;nee artibus Graecos nee denique hoe ipsonbsp;huius gentis ac terrae domestico nativoquenbsp;sensu Italos ipsos ac Latinos, sed pietatenbsp;ac religione atque hac una sapientia, quodnbsp;deorum numine omnia regi ' gubernariquenbsp;perspeximus, omnis gentis nationesque su-peravimus. de provinc. cons. 13,32: Ipse 20nbsp;ille C. Marius, cuius divina atque eximianbsp;virtus magnis populi Eomani luctibus fune-ribusque subvenit, influentis in Italiam Gallorum (Cimbren iind Teutonen) maximas copias repressit (a. 101 a. Ghr.), non ipse adnbsp;eorum urbes sedesque penetravit. 14, 34: Si ille aditus Gallorum immanitati multi-tudinique patuisset, numquam haec urbs summo imperio domicilium ac sedem prae-buisset. in Pis. or. fragm. 10 p. 18 Or.: 30nbsp;Prius enim Gallus, dein Gallicanus fuit, adnbsp;extremum Plaeentinus haberi coeptus estnbsp;(dasu Ascon. p. 18 Or.; Avum autem Piso-nis primo Gallum fuisse id eo ait, quod ve-nisse eum in Italiam dicit trans Alpes). innbsp;Pison. 33, 81: Guius (C. Caesaris) ego imperium, non Alpium valium, contra ascen-sum transgressionemque Gallorum, nonnbsp;Kheni fossam gurgitibus illis redundantem.nbsp;Germanorum immanissimis gentibus obicio 40nbsp;et oppono. de orai. 2,66,266: Demonstravinbsp;digito pictum Gallum in Mariano scuto Cim-brico sub Novis distortum, eiecta lingua,nbsp;buccis fluentibus. de rep. 3, 9, 15: Quamnbsp;multi, ut Tauri in Axino, ut rex Aegyptinbsp;Busiris, ut Galli, ut Poeni, homines immo-lare et pium et dis immortalibus gratissu-mum esse duxerunt! . . . Galli turpe essenbsp;ducunt frumentum manu quaerere, itaquenbsp;armati alienos agros demetunt. ad Att. 7, óünbsp;11, 3: Urbem tu relinquas? ergo idem, sinbsp;Galli venirent. 9,13,4: Auxiliis Gallorum,nbsp;quos Matius èXdm^ev. de divin. 1,44,100: In isdem enim fatis scrip turn Veientes ba- [Gal-li, Cic.] |
Gal-lï
|
here fore ut brevi a Gallis Eoma caperetur, quod quideni sexennio post Veios oaptosnbsp;factum esse videmus. 2,32,69: Paulo postnbsp;audita vox est monentis, ut providerent, nenbsp;a Gallis Eoma caperetur. Phil. 3, 8, 20:nbsp;Adesse in Capitolio iussit; quod in templumnbsp;ipse nescio qua per Gallorum cuniculumnbsp;ascendit. Tusc. 4,29,49: Ergo ne Torqua-tum quidem ilium, qui hoc cognomen in-10 venit, iratum existimo Gallo torquem detra-xisse. epist. 10, 32, 3: Primum Gallos equi-tes immisit in populum. — Caesar hrauchtnbsp;den namen Galli in zwei verschidenen hedeu-tungen, l) im engen ethnographischen sinne,nbsp;synonym mit Celtae (im gegensatze zu Bel-gae), hevolherung zwischen Garonne, Geven-nen ivnd Seine; aucli in Germanien innbsp;Nord-Baiern in der ncihe von Bohmen; 2) innbsp;röm. administrativem sinne, one unterschidnbsp;20 der nationaliteit, die ganze hevöïkerung zivi-schen Ocean, den Pyrenaeen, den Cevennennbsp;tmd dem Bheine. Caes. b. G. 1,1,1: Gallianbsp;est omnis divisa in partes tres: quarumnbsp;unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, ter-tiam, qui ipsorum lingua Celtae, nostranbsp;Galli appellantur. 2: Hi omnes lingua, in-stitutis, legibus inter se dififerunt. Gallos ahnbsp;Aquitanis Garumna fiumen, a Belgis Ma-trona et Sequana dividit. 4: Qua de causanbsp;30 Helvitii quoque reliquos Gallos virtutenbsp;praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cumnbsp;Germanis contendunt. ... o: Eomm unanbsp;pars, quam Gallos optinere dictum.est, in-itium capit a flumine Ehodano; contineturnbsp;Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum;nbsp;attingit etiam ab Sequanis et Helvitiis flu-men Ehenum; vergit ad septentriones. 17,nbsp;3: Praestare, si iam principatum Galliaenbsp;optinere non possint, Gallorum quam Eo-40 manorum imperia perferre. 19, 4: Quaenbsp;ipso praesente in concilio Gallorum denbsp;Dumnorige sint dicta. 23, 2: L. Aemilii,nbsp;decurionis equitum Gallorum. 25,3: Gallisnbsp;magno ad pugnam erat impedimento, quodnbsp;pluribus eorum scutis uno ictu pilorumnbsp;transfixis et conligatis, cum ferrum se infle-xisset, neque evellere neque sinistra inpe-dita satis commode pugnare poterant, multinbsp;ut diu iactato braohio praeoptarent scutumnbsp;50 manu emitters et nudo corpore pugnare.nbsp;5: Tandem vulneribus defessi et pedem re-ferre et, quod mons aberat circiter millenbsp;passus, eo se reoipere coeperunt. 31, 5:nbsp;Postea quam agros et cultum et copias Gal- |
[Gal-liJ lorum homines feri ac barbari adamassent.nbsp;12: Ariovistum autem, ut semel Gallorumnbsp;copias proelio vicerit, quod proelium factumnbsp;sit Admagetobrigae, superbe et crudeliternbsp;imperare, obsides nobilissimi cuiusque libe-ros poscere et in eos omnia exempla cru-ciatusque edere, siqua res non ad nutumnbsp;aut ad voluntatem eius facta sit. 14: Nisinbsp;quid in Caesare populoque Eomano sit au-xilii, omnibus Gallis idem esse faciendum, lonbsp;quod Helvetii feeerint, ut domo emigrent,nbsp;aliud domicilium, alias sedes, remotas a Germanis, petant fortunamque, quaecumquenbsp;accidat, experiantur. 33, 1: His rebus co-gnitis Caesar Gallorum animos verbis con-firmavit pollicitusque est sibi earn rem cu-rae futuram: magnam se habere spem, etnbsp;beneficio suo et auctoritate adductum Ariovistum finem iniuriis facturum. 39, 1: Exnbsp;percontatione nostrorum vocibusque Gallo- 20nbsp;rum ac mercatorum, qui ingenti magnitu-dine corporum Germanos, incredibili virtutenbsp;atque exercitatione in armis esse praedica-bant (saepe numero sese cum his congres-sos ne vultum quidem atque aciem oculo-rum dicebant ferre potuisse), tantus subitonbsp;timor omnem exercitum occupavit, ut nonnbsp;mediocriter omnium mentes animosque per-turbaret. 40, 8: Siquos adversum proeliumnbsp;et fuga Gallorum commoveret, hos, si quae- 30nbsp;rerent, repperire posse, diuturnitate bellinbsp;defetigatis Gallis, Ariovistum, cum multosnbsp;menses castris se ac paludihus tenuisset neque sui potestatem fecisset, desperantes iamnbsp;de pugna et disperses subito adortum, ma-gis ratione et consilio quam virtute vicisse.nbsp;41, 4: Per Diviciacum, quod ex Gallisnbsp;(Chacon, aliis codd.) ei maximam fidemnbsp;habebat. 42, 5: Caesar, quod neque conlo-quium interposita causa tolli volebat neque 40nbsp;salutem suam Gallorum equitatui commit-tere audebat, commodissimum esse statuit,nbsp;omnibus equis Gallis equitibus detractis, eonbsp;legionarios milites legionis decimae [cuinbsp;quam maxime confidebat] inponere. 44,2:nbsp;Transisse Ehenum sese (Ariovistum) nonnbsp;sua sponte, sed rogatum et arcessitum anbsp;Gallis. 3: Non sese Gallis, sed Gallos sibinbsp;bellum intulisse. 2,1,3: Quod ab nonnullisnbsp;Gallis sollicitarentur. 2, 3: Dat (Caesar) 50nbsp;negotium Senonibus reliquisque Gallis, quinbsp;finitumi Belgis erant, uti ea, quae apudnbsp;eos gerantur, cognoscant seque de his rebusnbsp;certiorem faciant. 4: Hi constanter omnes |
Gal-]i
|
nuntiaverunt manus cogi, exercitum in unum locum conduci. 4,1: Plerosque Belgas essenbsp;oi'tos a Germanis, Ehenumque antiquitusnbsp;ti’aductos, propter loci fertilitatem ibi con-sedisse (2) Gallosque, qui ea loca incole-rent, expulisse (idgische eróberung c. a. 800nbsp;«¦ Chr.). 6, 2: Galloram eadem atque Bel-garum oppugnatio est haec; ubi circumiectanbsp;luultitudine hominum totis moenibus undi-10 que in mumm lapides iaci coepti sunt mu-i'usque defensoribus nudatus est, testudinenbsp;facta portas succendunt murumque sub-ruunt, 12, 5: Celeriter vineis ad oppidumnbsp;actis, aggere iacto turribusque constitutis,nbsp;Hiagnitudine operum, quae neque viderantnbsp;ante Galli neque audierant, et celeritatenbsp;Komanorum permoti legates ad Caesaremnbsp;de deditione mittunt et petentibus Eerais,nbsp;ut conservarentur, impetrant. 17, 2: Cumnbsp;-0 ex dediticiis Belgis reliquisque Gallis con-plures Caesarem secuti una iter facerent—nbsp;24, 4: Equites Treveri, quorum inter Gallos virtutis opinio est singularis. 30, 4:nbsp;Plerumque omnibus Gallis prae magnitu-diue corporum suorum brevitas nostra con-temptui est. 3, 1, 6: Alteram partem eiusnbsp;vici (Octoduri) Gallis concessit. 2, 1: Exnbsp;ea parte vici, quam Gallis concesserat, om-nes noctu discessisse montesque, qui inpen-30 derent, a maxima multitudine Sedunorumnbsp;et Veragrorum teneri. 2: ld aliquot denbsp;causis acciderat, ut subito Galli belli reno-vandi Jegionisque opprimendae consiliumnbsp;caperent: (3) primum, quod legionem nequenbsp;earn plenissimam detractis cobortibus dua-tgt;us et conpluribus siugillatim, qui oommea-fus petendi causa missi erant, absentibusnbsp;propter paucitatem despiciebant; (4) turnnbsp;etiam, quod propter iniquitatem loei, cumnbsp;'^0 ipsi ex montibus in vallem decurrerent etnbsp;tela conicerent, ne primum quidem impetumnbsp;suum posse sustineri existimabant. 5; Ac-eedebat, quod suos ab se liberos abstractosnbsp;obsidirm nomine dolebant et Eomanos nonnbsp;solum itinerum causa, sed etiam perpetuaenbsp;possessionis culmina Alpium occupare conarinbsp;et ea loca finitumae provinciae adiungerenbsp;sibi persuasum babebant. 8, 3: Ut sunt Gal-loruni subita et repentina consilia. 10, 3;nbsp;^0 Itaque cum intellegeret omnes fere Gallosnbsp;uovis rebus studere et ad bellum mobiliternbsp;celeriterque excitari. 11, 2: Germanosque,nbsp;qui auxilio a Gallis (|3, ab Belgis cc) arcessitinbsp;dicebantur. 14,4: Turribus autem excitatis. |
tarnen bas altitudo puppium ex barbaris navibus superabat, ut neque ex inferiorenbsp;loco satis commode tela adigi possent etnbsp;missa a Gallis gravius acciderent. 18, 1:nbsp;Idoneum quendam hominem et callidum de-legit, Gallum, ex is, quos auxilii oausa se-cum babebat. 6; Multae res ad hoe consilium Gallos bortabantur. 19,6: Ut ad bellanbsp;suscipienda Gallorum alacer ao promptusnbsp;est animus, sic mollis ac minirne resistens lonbsp;ad calamitates perferendas mens corum est.nbsp;28, 1: Qui longe alia rati one ac reliquinbsp;Galli bellum gerere coeperunt. 4, 2,'2:nbsp;Quin etiam iumentis, quibus maxime Gallinbsp;delectantur quaeque inpen.so parant pretio,nbsp;Germani inportatis non utuntur. 5, 1; In-firmitatem Gallorum veritus (Caesar), quodnbsp;sunt in consiliis mobiles et novis plerumquenbsp;rebus student, nihil bis committendum ex-istimavit. 13,2; Exspeotare vero, dum ho- 20nbsp;stium copiae augerentur equitatusque re-verteretur, summae dementiae esse iudica-bat, (3) et cognita Gallorum infirmitate,nbsp;quantum iam apud eos bostes uno proelionbsp;auctoritatis essent consecuti, sentiebat; quibus ad consilia capienda nihil spatii dan-dum existimabat. 15,5; Illi supplicia cru-ciatusque Gallorum veriti, quorum agrosnbsp;vexaverant. 20,2; Quae omnia fere Gallisnbsp;erant incognita. 5, 6, 1: (Dumnorigem sonbsp;Haeduum) magnae inter Gallos auctoritatisnbsp;cognoverat. 24, 1: Conoiiioque Gallorumnbsp;Samarobrivae peracto, quod eo anno fru-mentum in Gallia propter siccitates angu-stius provenerat. 27,4: Quod repentinaenbsp;Gallorum coniurationi resistere non potuerit. 6; Non facile Gallos Gallis negare potuisse, praesertiin cum de recuperanda communinbsp;libertate consilium initum videretur. 45,4;nbsp;Gallus inter Gallos sine ulla suspicione ver- 40nbsp;satus ad Caesarem pervenit. 48, 3: Turnnbsp;cuidam ex equitibus Gallis magnis praemiisnbsp;persuadet, uti ad Ciceronem epistolam de-ferat. 7: Gallus periculum veritus, ut eratnbsp;praeceptum, tragulam mittit. 49, 1; Gallinbsp;re cognita per exploratores obsidiones relin-cunt, ad Caesarem omnibus copiis conten-dunt. Haec erant armata circiter milia LX. 2; Cicero data facultate Gallum ab eodem Verticone, quem supra demonstravimus, re- .'ionbsp;petit, qui litteras ad Caesarem deferat. 50, 1; Eo die parvulis equestribus proeliis ad aquam factis utrique sese suo loco continent: (2) Galli, quod ampliores copies, quae [Gal-lï, XJaes.] |
Gal-li
|
nondum convenerant, expectabant qs. 51,3: Sen quis Gallus seu Eomanus veilt ante ho-ram tertiam ad se transire, sine periculonbsp;licere. 53,5; Neque ullum fere totius bie-mis tempus sine sollicitudine Caesaris inter-cessit, quin aliquem de consiliis ac motunbsp;Gallorum nuntium acciperet. 6—7: Magnasnbsp;[Gallorum] copias earum civitatum, quaenbsp;Armoricae appellantur, oppugnandi sui causanbsp;jo convenisse neque longius milibus passuumnbsp;octo ab Mbernis suis afuisse, sed nuntio al-lato de victoria Caesaris discessisse, adeonbsp;ut’ fugae similis discessus videretur. 54, 2:nbsp;Senones, quae est civitas in primis firma etnbsp;magnae inter Gallos auctoritatis, Oavari-num, quem Caesar apud eos regem consti-tuerat ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;56, 2: Hoe more Gallorum est initium belli: quo lege communi omnes pu-beres armati convenire coguntur; qui ex is 20 novissimus venit, in conspectu multitudinisnbsp;omnibus cruciatibus affectus necatur. 6, 7,nbsp;7: Ut ex magno Gallorum equitum numeronbsp;non nullos [Gallos] Gallicis rebus faverenbsp;natura cogebat. 8, 1: Cum Galli cohortatinbsp;inter se, ne speratam praedam ex manibusnbsp;dimitterent: longum esse perterritis Eomanisnbsp;Germanoi’um auxilium expectare, nequenbsp;suam pati dignitatem, ut tantis copiis tamnbsp;exiguam manum, praesertim fugientem at-30 que inpeditam, adoriri non audeant, fiumennbsp;transire et inicjUG loco committere proeliumnbsp;non dubitant, c. 16: Hatio est omnis Gallorum admodum dedita religionibus, atquenbsp;ob earn eausam, qui sunt adfecti graviori-bus morbis quique in proeliis periculisquenbsp;versantur, aut pro victimis homines immo-lant aut se inmolaturos vovent, admiiiistris-que ad ea saorificia druidibus utuntur, quod,nbsp;pro vita hominis nisi hominis vita reddatur,nbsp;io non posse deorum immortalium numen pla-cari arbitrantur, publiceque eiusdem generisnbsp;habent instituta saorificia. Alii inmani ma-gnitudine simulacra habent, quorum con-texta viminibus membra vivis hominibusnbsp;complent; quibus succensis circumvent!nbsp;flamma exanimantur homines. Supplicia eo-i'um, qui in furto aut latrocinio aut aliquanbsp;noxia sint conprehensi, gratiora dis inmor-talibu,s esse arbitrantur; sed cum eius ge-50 neris copia deficit, etiam ad innocentiumnbsp;supplicia desoendunt. c. 17: Deum maximenbsp;Mercurium colunt, (huius sunt plurima simulacra, hunc omnium inventorem artiumnbsp;ferunt, hunc viarum atque itinerum ducem, |
[Gal-lï, Caes.] hunc ad quaestus pecuniae mercaturasquenbsp;habere vim maximam arbitrantur,) post huncnbsp;Apollinem et Martem et lovem et Miner-vam. De bis eandem fere, quam reliquaenbsp;gentes, habent opinionem: Apollinem morbos depellere, Minervam operum atque arti-ficiorum initia tradere, lovem imperium cae-lestium tenere, Martem bella regere. Huic,nbsp;cum proelio dimicare constituerunt, ea, quaenbsp;bello ceperint, plerumque devovent [quae lonbsp;superaverint] animalia capta immolant, re-liquas res in unum locum conferunt. Multisnbsp;in oivitatibus harum rerum extructos tu-mulos locis consecratis conspicari licet; neque saepe accidit, ut neglecta quispiam re-ligione aut capta apud se occultare aut po-sita tollere auderet, gravissimumque ei reinbsp;supplicium cum cruciatu constitutum est.nbsp;c. 18; Galli se omnes ab Dite patre pro-gnatos praedicant idque ab druidibus pro- 20nbsp;ditum dicunt. Ob earn eausam spatia omnisnbsp;temporis non numero dierum, sed noctiumnbsp;finiunt; dies natales et mensium et annorumnbsp;initia sic observant, ut noctera dies subse-quatur. In reliquis vitae institutis hoe ferenbsp;ab reliquis dilferunt, quod suos liberos, nisinbsp;cum adoleverunt, ut munus militiae susti-nere possint, palam ad se adire non patiun-tur filiumque puerili aetate in publico innbsp;conspectu patris adsistere turpe ducunt. sonbsp;c. 19; Viri, quantas pecunias ab uxoribusnbsp;dotis nomine acceperunt, tantas ex suis bonis aestimatione facta cum dotibus communicant. Huius omnis pecuniae coniunctimnbsp;ratio habetur fructusque servantur; uternbsp;eorum vita superavit, ad eum pars utrius-que cum fructibus superiorum temporumnbsp;pervenit. Viri in uxores, sicuti in liberos,nbsp;vitae necisque habent potestatem; et cumnbsp;pater familiae inlustriore loco natus deces- 40nbsp;sit, eius propinqui conveniunt et, de mortenbsp;si res in suspicionem venit, de uxoribus innbsp;servilem modum quaestionem habent et, sinbsp;oonpertum est, igni atque omnibus tormen-tis excruoiatas interficiunt. Punera suntnbsp;pro cultu Gallorum magnifica et sumptuosa;nbsp;omniaque, quae vivis cordi fuisse arbitrantur, in ignem inferunt, etiam animalia, acnbsp;paulo supra hanc memoriam servi et clien-tes, quos ab is dilectos esse constabat, iustis 50nbsp;funeribus confectis una cremabantur. c. 20:nbsp;Quae civitates commodius suam rem publi-cam administrare existimantur, habent legi-bu,s .sanctum, siquis quid de re publica a |
Gal-]ï
finitimis rumore ac fama acceperit, uti ad Magistratum deferat nere cnm quo alionbsp;corumunicet, quod saepe homines temerariosnbsp;atque imperitos falsis rumorihus terreri etnbsp;ad facinus inpelli et de summis rebus consilium capere cognitum est. Magistratus,nbsp;quae visa sunt, occultant, quae esse ex usunbsp;iudicaverunt multitudini produnt. De renbsp;publiea nisi per concilium loqui non con-w ceditur. c. 24; Ac fuit antea tempus, cumnbsp;Grermanos Galli virtute superarent, ultronbsp;fcella inferrent, propter hominum multitu-dinem agrique inopiam trans Ehenum colo-nias mitterent. Itaque ea, quae fertilissimanbsp;Grermaniae sunt, looa circa Hercyniamnbsp;silvam, quam Eratostheni et quihusdamnbsp;Gfraecis fama notam esse video, quam ilHnbsp;Oreyniam appellant, Volcae Tectosages oc-cupaverunt atque ibi consederunt; quaenbsp;gens ad hoc tempus his sedibus sese continet summamque habet iustitiae et belli-cae laudis opinionem. Nunc, quod in ea-dem egestate patientia antiqua Germaninbsp;permanent, eodem victu et cultu corporisnbsp;utuntur. Gallis autem provinciarum propin-quitas et transmarinarum rerum notitianbsp;multa ad oopiam atque usus largitur, pau-latim adsuefacti superari multisque victinbsp;pnoeliis ne se quidem ipsi cum illis virtutenbsp;30 comparant. 30, 3; Sed hoc quoque factumnbsp;est, quod aedificio circumdato silva, ut suntnbsp;fere domicilia Gallorum, qui vitandi aestusnbsp;causa plerumque silvarum ac fluminum pe-tunt propinquitates, comites familiaresquenbsp;eius angusto in loco paulisper equitum no-strorum vim sustinuerunt. 34, 8: Dimittitnbsp;ad finitumas civitates nuntios Caesar: omnesnbsp;evocat spe praedae ad diripiendos Eburones,nbsp;ut potius in silvis Gallorum vita quam le-gionarius miles periclitetur, simul ut magnanbsp;uiultitudine circumfusa pro tali facinoi’enbsp;stirps ao nomen civitatis tollatur. 7, 1, 2;nbsp;Addunt ipsi et adfingunt rumoribus Galli,nbsp;quod res poscere videbatur qs. 12,6: Cumnbsp;ex significatione Gallorum novi aliquid abnbsp;Is iniri consilii intellexissent. 13,2; Eorumnbsp;iuipetum Galli sustinere non potuerunt at-que in fugam coniecti multis amissis se adnbsp;^gttien receperunt. 15,4: Procumbunt om-“¦ibus Gallis ad pedes Bituriges, ne pulcher-I'iniam prope totius Galliae urhem, quae etnbsp;Pi^aesidio et ornamento sit civitati, suis ma-uibus succendere cogerentur. 17, 7; Civi-bus Eomanis, qui Cenabi perfidio Gallorum
40
50
interissent. 19, 2: Hoc se colle interruptis pontibus Gain fiduoia loci continehant ge-neratimque distributi [in civitates] omnianbsp;vada [ac saltus] eius paludis optinehant sicnbsp;animo parati, ut, si earn paludem Eomaninbsp;perrumpere conareutur, haesitantes preme-rent ex loco superiore. 20, 7 : Imperium senbsp;(Vercingetorigem) aCaesare per proditionemnbsp;nullum desiderare,. quod habere victorianbsp;posset, quae iam esset sibi atque omnibus lonbsp;Gallis explorata; quin etiam ipsis remittere,nbsp;si sibi magis honorem tribuere quam ab senbsp;salutem accipere videantur. c. 22: Singu-lari militum nostrorum virtuti consilia cu-iusque modi Gallorum occurrebant, ut estnbsp;summae genus sollertiae atque ad omnianbsp;imitauda et efficienda, quae a quoque tra-duntur, aptissimum. Nam et laqueis falcesnbsp;avertebant, quas, cum destinaverant, tor-mentis introrsus reducebant, et aggerem 20nbsp;cuniculis subtrahebant, eo scientius, quodnbsp;apud eos magnae sunt ferrariae atque omnenbsp;genus cuniculorum notum atque usitatumnbsp;est. Totum autem murum ex omul partenbsp;turribus contabulaverant atque has coriisnbsp;intexerant. Turn crebris diurnis nooturnis-que eruptionibus aut aggeri ignem infere-bant aut milites occupatos in opere adorie-bantur et nostrarum turrium altitudinem,nbsp;quantum has cotidianus agger expresserat, sonbsp;commissis suarum turrium malls adaequa-hant, et apertos cuniculos praeusta et prae-acuta materia et pice fervefacta et maxim!nbsp;ponderis saxis morabantur moenibusque ad-propinquare prohibebant qs. 25, 2—4: Quidam ante portam oppidi Gallus per manusnbsp;sevi ac piois traditas glebas in ignem e regions turris proiciebat; scorpione ab laterenbsp;dextro traiectus exanimatusque concidit.nbsp;Hunc ex proxumis unus iacentem transgres- 40nbsp;sus eodem illo munere fungebatur; eademnbsp;ratione iotu scorpionis exanimato altero suc-cessit tertius et tertio quartus, neo priusnbsp;ille est a propugnatoribus vacuus relictusnbsp;locus, quam restincto aggere atque omninbsp;parte summotis bostibus finis est pugnandinbsp;faotus. c. 26: Omnia expert! Galli, quodnbsp;res nulla successerat, postero die consiliumnbsp;ceperunt ex oppido profugere, hortante etnbsp;iubente Vercingetorige. Id sileutio noctis 60nbsp;conati non magna iactura suorum sese ef-fecturos sperabant, propterea quod nequenbsp;longe ab oppido castra Vercingetorigis ab-erant, et palus perpetua, quae intercedebat,
[Gal-ll, Caes.J
-ocr page 842-Gal-ll
|
Romanos ad insequendum tardabat. lamqiie baec facere noctu apparabant, cum matresnbsp;familiae repente in publicum procuiTcruntnbsp;üentesque proiectae ad pedes suorum omnibus precibus petierunt, ne se et communesnbsp;liberos hostibus ad supplicium dederent,nbsp;quos ad capiendam fugam naturae et viriumnbsp;infirmitas inpediret. Ubi eos in sententianbsp;perstare viderunt, quod plerumque in summonbsp;10 periculo timor miserieordiam non reoipit,nbsp;conclamare et significare de fuga Romanisnbsp;coeperunt. Quo timore perterriti Galli, nenbsp;ab equitatu Romanorum viae praeoccupa-rentur, consilio destiterunt. c. 28; Hostes qs.nbsp;29,6: Quae ab reliquis Gallis civitates dis-sentirent, bas sua diligentia adiuncturumnbsp;(Vercingetorigem) atque unum .consiliumnbsp;totius Galliae effeeturum. 30,1: Fuit baecnbsp;oratio non ingrata Gallis. 4: Primumquenbsp;20 eo tempore Galli castra munire instituerunt;nbsp;et sic suilt animo consternati homines in-sueti laboris, ut omnia, quae imperarentur,nbsp;sibi patienda existimarent. 40, 7: Litavic-cus cum suis clientibus, quibus more Gal-lorum nefas est etiam in extrema fortunanbsp;deserere patrones, Gergoviam profugit. 45,nbsp;6: Augetur Gallis suspicio, atque omnesnbsp;illo ad munitionem copiae traducuntur. 46,nbsp;3: A medio fere colle in longitudinem, utnbsp;30 natura montis ferebat, ex grandibus saxisnbsp;sex peduin murum, qui nostrum impetumnbsp;tardaret, praeduxerant Galli atque inferiorenbsp;omni spatio vaouo relicto superiorem partem collis usque ad murum oppidi densissi-mis castris compleverant. 51,1: Intoleran-tius Gallos insequentes legio decima tarda-vit. 59, 1; Gallique in conloquiis iiiterclu-sum itinere et Ligere Caesarem inopia fru-menti coactum in provinciam contendissenbsp;40 confirmabant. 69, 5; Hunc omneni locumnbsp;copiae Gallorum conpleverant fossamque etnbsp;maceriam in altitudinem sex pedum praeduxerant. 70,6: Non minus qui intra mu-nitiones erant Galli perturbantur; veniri adnbsp;se confestim existimantes ad arma concla-mant; non nulli perterriti in oppidum in-rumpunt. 73, 1: Non numquam opera nostra Galli temptare atque eruptionem exnbsp;oppido pluribus portis summa vi facere co-nabantur. 75, 1: Dum baec ad Alesiamnbsp;geruntur, Galli concilie principum indictonbsp;non omnes, qui arma ferre possent, ut cen-suit Vercingetorix, convocandos statuunt,nbsp;sed certuin numerum cuique civitati impe-[Gal-li, Caes.3 |
randuin, ne tanta multitudine confusa nes moderari nee discernere suos nee frunien-tandi rationem habere 2)osseiit. 2; Impe-rant . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;80, 3: Galli inter equites raros sagittarios expeditosque levis armaturae interiecerant, qui suis cedentibus auxilionbsp;succurrerent et nostrorunr equitum impetusnbsp;sustinerent. Ab his conplures de inprovisonbsp;vulnerati joroelio excedebant. 4: Cum suosnbsp;pugna superiores esse Galli confiderent et lonbsp;nostros multitudine premi viderent, ex omnibus partibus et i, qui munitionibus oon-tinebantur, et i, qui ad auxilium convene-rant, clamore et ululatu suorum animosnbsp;confirmabant. 5: Quod in conspectu omniumnbsp;res gerebatur neque recte aut turpiternbsp;factum celari jioterat, utrosque et laudisnbsp;cupiditas et timor ignominiae ad virtutemnbsp;excitabat qs. 81, 1: TJno die intermissonbsp;Galli atque hoe spatio magno cratium, sca- 20nbsp;larum, arpagonum numero efi’ecto medianbsp;nocte silentio ex castris egressi ad cam-pestres munitiones accedunt. 2: Subito clamore sublato, qua significatione qui in oppido obsidebantur de suo adventu cogno-scere possent, cratis proicere, fundis, sagit-sis, lapidibus nostros de vallo proturbarenbsp;reliquaque, quae ad oppugnationem pertinent, parant administrare. 4: (Nostri) fundis librilibus sudibusque, quas in opere dis- sonbsp;posuerant, ac glandibus Gallos proterrent.nbsp;c. 82; Dum longius ab munitione aberantnbsp;Galli, plus multitudine telorum proficiebant;nbsp;postea quam propius successerunt, aut senbsp;stimulis inopinantes induebant aut in scro-bes delati transfodiebantur aut ex vallo acnbsp;turribus traiecti pilis muralibus interiebant.nbsp;Multis undique vulneribus acceptis nullanbsp;munitione perrupta, euni lux adpeteret, ve-riti, ne ab latere aperto ex superioribus ca- 10nbsp;stris eruptione circumvenirentur, se ad suosnbsp;receperunt. At interiores, dum ea, quae anbsp;Vercingetorige ad eruptionem praepai'atanbsp;erant, proferunt, priores fossas explent, diu-tius in bis rebus adininistrandis moratinbsp;prius suos discessisse cognoverunt, quamnbsp;munitionibus adpropinquarent. Ita re in-fecta in opp)idum reverterunt. 83, 1; Bisnbsp;magno cum detrimento repulsi Galli, quidnbsp;agant, consulunt; locorum peritos adbibent; 50nbsp;ex his superiorum castrorum situs munitio-nesque cognosount qs. 85, 3; Galli, nisinbsp;jjerfregerint munitiones, de omni salute desperaat. 6: Agger ab universis in muni- |
Gal-lï
|
lionem coniectus et aseeBSum dat Gallis et ¦ 6a, quae in terra occultaverant Romani,nbsp;contegit; nee iam arma nostris nee viresnbsp;suppetunt. 88,5; Pit protinus hae re auditanbsp;6X castris Gallorum fuga. 6: Quod nisinbsp;crebris subsidiis ac totius diei labore militesnbsp;essent defessi, omnes hostium copiae delerinbsp;potuissent. 7: De media nocte missus equi-tatus novissimum agmen consequitur; ma-gnus numei’us eajiitur atque interficitur,nbsp;i'eliqui^ex fuga in civitates discedunt. Hir-Uus h. G. 8, 1, 2: Quod Gallis omnibus co-gnitum esset neque ulla multitudine innbsp;unum locum coacta resist! posse Romanis,nbsp;üec, si diversa bella complures eodem tempore intulissent civitates, satis auxilii autnbsp;Spatii aut copiarum babiturum exercitumnbsp;poimli Romani ad omnia persequenda; nonnbsp;esse autem alicui civitati sortem incommodinbsp;i'ecusandam, si tali moi'a reliquae possentnbsp;Se vindicare in libertatem. 2, 1: Quae nenbsp;opinio Gallorum confirinaretur, Caesar Mar-eum Antonium quaestorem suis praefecitnbsp;liibernis. 5, 2: (Caesar) in oppido Carnu-lum Cenabo castra ponit atque in tecta i^ar-lim Gallorum, partim [quae] conlectis ce-leriter stramentis tentoriorum integendorumnbsp;gratia [eraut inaedificata] milites conpegit.nbsp;6, 2: Bellovacos, qui belli gloria Gallosnbsp;onines Belgasque jjraestabant. 9, 1; Cumnbsp;i’epente instructas velut in acie certo gradunbsp;legiones accedere Galli viderent, quorumnbsp;erant ad Caesarem plena fiduciae consilianbsp;perlata, sive certaminis periculo sive subitonbsp;3'dventu sive expectatione nostri oonsilii co-pias instruunt pro castris nee loco superiorenbsp;*lecedunt. 10,2: Quam tarnen paludem nonnbsp;Oumquam aut nostra auxilia [aut] Gallo-i'Uin Gei’manorumque transibant acriusquenbsp;hostes insequebantur, aut vicissim bostes ea-•ieni transgress! nostros longius submovebant.nbsp;12,5: Qui (Vertiscus) cum vix equo propternbsp;a-etatem posset uti, tarnen consuetudinenbsp;Crallorum neque aetatis excusatione in susci-pienda praefectura usus erat neque dimi-oari sine se voluerat. 14, 2: Magna enimnbsp;luultitudo carrorum etiam expedites sequinbsp;ballos consuevit. 15, 5: [Namque in acienbsp;sedere Gallos consuesse superioribus com-luentariis declaratum est.] 23,6: (Dilfugiendinbsp;l'iit consilium) Gallorum, quod insidiis co-gaitis plura, quam videbaiit, extimescebant.nbsp;C'aes. b. c. 1, 51,4: Celeriter sese tarnennbsp;Galli equites expediunt proeiiumque com-mittunt, 2,40,1: (luba) TI milia Hispano-rum et Gallorum equitum, quos suae custo-diae causa circum se babere consuerat, etnbsp;peditum earn partem, cui maxime confi-debat, Saburi’ae summittit. 3, 4, 3: DCnbsp;(equites) Gallos {Galaterj Deiotarus addu-xerat. 4: D ex Gabinianis Alexandria,nbsp;Gallos Germauosque (géborene Céltcn lindnbsp;Deutsche, warscheinlich als legionare dienend),nbsp;quos ibi A. Gabinius praesidii causa apud lonbsp;regem Ptolomaeum reliquerat, Pompeiusnbsp;filius cum classe adduxerat. 5: CCC Tarcon-darius Castor et Domnilaus ex Gallograecianbsp;dederant. 22, 3: Et Coelius profectus, utnbsp;dictitabat, ad Caesarem pervenit Thurios.nbsp;XJbi cum quosdam eius municipii sollicitaretnbsp;equitibusque Caesaris Gallis atque Hispanis,nbsp;qui eo praesidii causa missi erant, pecuniamnbsp;polliceretur, ab bis est interfectus. b. Alex.nbsp;17,3: Cobortes X et levis armaturae electos, 20nbsp;quosque idoneos ex equitibus Gallis arbi-trabatur, in navigia minora scapbasque in-ponit. h. Afr. 6, 3: Accidit res incredibilis,nbsp;ut equites minus XXX Galli Mauroruinnbsp;equitum duo milia loco pellerent fugarent-que in oppidum. 19,3: Ex fuga proelioquenbsp;Pompeiano [Labienus quos] secum a Bu-tbroto transportaverat equites Germanosnbsp;Gallosque. 4: Labienus cum equitibus Gallis Germanisque MDC. 20, 1; Remigum 30nbsp;partem [ex classe], Gallorum, Rbodiorum,nbsp;epibatarumque armare et in castra evo-care. 29, 1: Nonnumquam etiam German!nbsp;Gallique Labienani cum Caesaris equitibusnbsp;fide data inter se colloquebantur. 34, 4:nbsp;Alienus interim proconsul Lilybaeo in navesnbsp;onerarias inponit legiones XIII. et XIIII. etnbsp;equites Gallos DCCC, funditorum sagitta-riorumque mille, ac secundum commeatumnbsp;in Africam mittit ad Caesarem. 40,3: Galli 40nbsp;Germanique, qui restiterant, ex superiorenbsp;loco et post tergum circumvent! fortiterquenbsp;restantes conciduntur universi. 5; (Caesar)nbsp;campo purgato animadvertit mirifica corpora Gallorum German'orumque; qui partimnbsp;eius auctoritatem erant ex Gallia secuti,nbsp;partim pretio pollicitationibus adducti adnbsp;eum se contulerant, nonnulli, qui ex Curio-nis proelio capti conservatique parem gra-tiam in fide praebenda praestare volue- 30nbsp;rant. 6; Horum corpora mirifica specienbsp;amplitudineque caesa toto campo ac pro-strata diverse iacebant. 73,2; Coijias enimnbsp;babebat (Caesar) in Gallia bellare consuetas |
[Gul-lï] |
Gal-lï
|
locis campestribus et contra Gallos, bomi-nes apertos [minimeque insidiosos], qui per virtutem [non per dolum] dimicare consue-rant. amp;. Ilisp. 32, 3: Ita Galli tragulis ia-culisque oppidnm ex hostium cadaveribusnbsp;[sunt] circumplexi oppugnare coeperunt.nbsp;Varro de vita populi Bomani lib. 2 fr. 1 K.nbsp;hei Nonius p. 498,17: Noster exereitus itastnbsp;fugatus, ut Galli Eomae praeter Capitolinbsp;10 sint potiti neque inde ante sex menses ces-serint. fr. 2 hei Nonius p. 228, 13: Aurinbsp;pondo duo milia acceperunj; (sc. Galli) exnbsp;aedibus sacris et matronarum ornamentis,nbsp;a quibus postea id aurum et torques aureaenbsp;multae relatae Eomam atque consecratae.nbsp;fr. 21 hei Nonius p. 56: Nee minus alio innbsp;genere sunt ludi velites Galli, Germani pe-tauristae {cf. Sen. apocol. 6: Ad XVI. lapi-dem natus est a Vienna, Gallus germanus).nbsp;20 Varro 1.1. 5,32,157: Locus ad busta Gallica,nbsp;quod Eoma recuperata Gallorum ossa quinbsp;possederunt urbem ibi coacervata ac con-saepta. 8, 36, 65: Quare si essent in ana-logia, aut ut Poenicum et Aegyptiorum vo-cabula singulis casibus dicerent aut pluri-bus ut Gallorum ac ceterorum; nam dicuntnbsp;alacco alaucus (ala^cus JP) et sic alia. r. r.nbsp;2, 4, 10: E quis succidias Galli optimas etnbsp;maximas facere consuerunt. 10, 4: Nonnbsp;30 omnis apta natio ad pecuariam, quod neque Bastulus neque Turdulus idonei, Gallinbsp;adpositissimi, maxime ad iumenta. Sallust.nbsp;Catilin. 45, 3: Galli cito cognito consilionbsp;sine mora praetoribus se tradunt. 47, 2:nbsp;Eadem Galli fatentur ac Lentulum dissi-mulantem coarguunt praeter litteras ser-monibus, quos ille babere solitus erat: exnbsp;libris Sibyllinis regnum Eomae tribus Cor-neliis portendi; Cinnam atque Sullamnbsp;40 antea, se tertium esse, cui fatum foret urbisnbsp;potiri; praeterea ab incenso Capitolio iliumnbsp;esse vigesumum annum, quern saepe ex pro-digiis baruspices respondissent bello civilinbsp;cruentum fore. 52, 24: Gallorum gen ternnbsp;infestissumam nomini Eomano ad bellumnbsp;arcessunt. 53,3: Cognoveram parvis copiisnbsp;bella gesta cum opulentis regibus, ad hocnbsp;saepe fortunae violentiam toleravisse, fa-cundia Graecos, gloria belli Gallos ante Eo-60 manos fuisse. lug. 114, 1: Per idem tempus (a. 105 a. Clir.) advorsum Gallos (=Cim-bros et Teutonos; hei Appian. III. 4 sindnbsp;die Cimbri Celten) ab ducibus nostris Q.nbsp;Caepione et On. Manlio male pugnatum. 2: [Gul-liJ |
Quo metu Italia omnis contremuit. Illique et inde usque ad nostram memoriam Eo-mani sic babuere, alia omnia virtuti suaenbsp;prona esse, cum Gallis pro salute, non pronbsp;gloria certari. Just. 3, fr. 67 N.: Atque illinbsp;certamine consilii inter se iuxta seditionemnbsp;erant, Crixo et gentis eiusdem Gallis atquenbsp;Germanis obviam ire et ultro offerre pu-gnam cupientibus, contra Sparta[cus]. 4,nbsp;fr. 15 B.: Sallustius bist. lib. IIII: Cum lOnbsp;interim lumine etiam turn incerto duaenbsp;Gallae mulieres conventum vitantis ad me-strua solvenda montem ascendunt (damnbsp;Nonius p. 492: Gallae, pro Gallicae). fr.nbsp;inc. 11 D. hei Cledonius p. 22, 22 K.: Nar-bone per concilium Gallorum. Verg. Aen.nbsp;6,858: Sternet Poenos Gallumque rebellem. 8, 655 — 662 (Bomfart imter Brennus): Atque bic auratis volitans argenteus anser j porticibus Gallos in limine adesse canebat; | 20nbsp;Galli per dumos aderant, arcemque tene-bant I defensi tenebris et dono noctis opa-cae; | aurea caesaries ollis atque aurea ve-stis; 1 virgatis lucent sagulis, turn lacteanbsp;colla I auro innectuntur, duo quisque Al-pina coruscant | gaesa mauu, scutis protect!nbsp;corpora longis. Horat. epod. 9,17—20: Atnbsp;bine frementes verterunt bis mille equosnbsp;Galli (Galater) canentes Caesarem, | bosti-liumque navium portu latent | louppes si- sonbsp;nistrorsum citae. serm. 2, 1, 13 —15: Neque enim quivis borrentia pilis | agminanbsp;nec fracta pereuntis cuspide Gallos | autnbsp;labentis equo describat volnera Partbi. Bro-pert. 3, 29 (31), 13: Altera deiectos Parnasinbsp;vertice Gallos. Livius 5, 17, 8 —10 (a. u.nbsp;538 — 396 a. Chr.): Maxime in ea partenbsp;Etruriae gentem invisitatam novos accolasnbsp;Gallos esse, cum quibus nec joax satis fidanbsp;nec bellum pro certo sit. Sanguini tarnen 40nbsp;nominique et praesentibus periculis consan-guineorum id dari, ut, siqui iuventutis suaenbsp;voluntate ad id bellum eant, non inpediant.nbsp;Eum magnum advenisse bostium numerumnbsp;fama Eomae erat; eoque miteseere discor-diae intestinae metu communi, ut fit, coe-pere. 24, 7: Quin ilia quoque actio move-batur, quae post captam utique Eomam anbsp;Gallis celebratior fuit, transmigrandi Veios.nbsp;32, 6 — 7: Eodein anno (a. u. 363 = 391 sonbsp;a. Chr.) M. Caedicius de plebe nuntiavitnbsp;tribunis se in nova via, ubi nunc sacellumnbsp;est supra aedem Vestae, vocem noctis silen-tio audisse clariorem bumana, quae magi- |
Gral-li
1661
stratibus dici iuberet Gallos adventare. ld,
’ll fit, propter auctoris liumilitatem spre-lum, et quod longinqua eoque ignotior gens erat. 33, 1: Adventante fatal! nrbi cladenbsp;iegati ab Clusinis yeniiiiit auxilium adver-sus Gallos petentes. (2) Earn gentem tra-fiitur fama dulcedine frugum maximequenbsp;nova turn Yoluptate, captain Alpesnbsp;transisse agrosque ab Etruscis ante cultosnbsp;wpossedisse; (3) et invexisse in Galliam vi-Dum inliciendae gentis causa Arruntem Clu-sinum ira corruptae uxoris ab Lueumone,!nbsp;cui tutor is fuerat ipse, praepotente iuvenenbsp;et a quo expeti poenae, nisi externa risnbsp;quaesita esset, nequirent. (4) Ilunc trans-euntibus Alpes ducem auotoremque Clusiumnbsp;°PPUgnandi fuisse. Equidem baud abnue-riin Clusium Gallos ab Arruiite seu quonbsp;allo Clusino adductos; sed eos, qui oppugna-^0 xerint Clusium, (5) non fuisse qui priniinbsp;Alpes transierint, satis constat. Ducentisnbsp;quippe auais ante quam Clusium oppugna-i'eat urbemque Eomam eaperent, in Italiamnbsp;Galli transcenderunt; (6) nee cum bis pri-öiüra Etruscorum, sed multo ante cum iis,nbsp;qui inter Appenninum Alpesque incolebant,nbsp;saepe exercitus Gallici pugnavere. 34,1: Denbsp;transitu in Italiam Gallorum haec accepi-uius. Frisco Tarquinio Romae regnante Cel-80 tarum, quae pars Galliae tertia est, penesnbsp;Bituriges summa imperii fuit. (2) li regemnbsp;Celtico dabant; Ambioatus is fuit, virtutenbsp;fortunaque cum sua turn publica praepol-lens, quod in imjierio eius Gallia adeo fru-gum hominumque fertilis fuit, ut abundansnbsp;uiultitudo vix regi videretur posse. (3) Hicnbsp;luagno natu ipse iam exonerare praegra-quot;rante turba regnum cupiens Bellovesum acnbsp;Segovesum sororis filios, inpigros iuvenes,nbsp;*0 missurum se esse in quas di dedissent au-guriis sedes ostendit: (4) quantum ipsi Yel-lent numerum bominum excii'ent, nequanbsp;gens arcere advenientes posset. Tum Sego-''^eso sortibus dati Hercynei saltus; Bello-’''quot;eso baud paulo laetiorem in Italiam viamnbsp;•3i dabant. (5) Is, quod eins ex populisnbsp;ubundabat, Bituriges, Aryeriios, Senones,nbsp;Aeduos, Ambarros, Carnutes, Aulercos _ exci-vit. Profectus ingentibus peditum equitum-¦'® que copiis in Tricastinos venit. (6) Alpesnbsp;inde oppositae erant; quas inexsuperabilesnbsp;^isas baud equidem miror nulladum vianbsp;(quod quidem continens memoria sit, nisinbsp;fie Hercule fabulis credere libet) su2ieratas.
(7) Ibi cum velut saeptos montium altitudo teneret Gallos, circumspeetarentque, qua-nam per iuncta caelo iuga in alium orbemnbsp;terrarum transirent, religio etiam tenuit,nbsp;quod adlatum est advenas quaerentes agrumnbsp;ab Saluvium gente oppugnari. (8) Massi-lienses erant ii, navibus a Pbocaea profeet!,nbsp;ld Galli fortunae suae omen rati adiuvere,nbsp;ut quem primum in terram egressi occupa-verant locum patentibus silvis communirent. lonbsp;(9) Ipsi per Taurinos saltusque luliae Alpisnbsp;transcenderunt, fusisque acie Tuseis baudnbsp;procul Ticino flumine, cum in quo consede-rant agrum Insubrium appellaii audissent,nbsp;cognomine Insubribus pago Haeduorumnbsp;ibi omen sequentes loei condidere urbem,nbsp;Mediolanium appellarunt. 35,1; Alia sub-inde manus Cenomanorum Elitovio ducenbsp;vestigia priorum secuta eodem saltu faventenbsp;Belloveso cum transcendisset Alpes, ubi nunc 20nbsp;Brixia ac Verona urbes sunt (locos tenuerenbsp;Libui) considunt; (2) post bos Saluvii [qui]nbsp;prope antiquam gentem Laevos Figures,nbsp;incolentes circa Ticinum amnem. Poeninonnbsp;deinde Boii Lingonesque transgressi, cumnbsp;iam inter Padum atque Alpes omnia tene-rentur, Pado ratibus traiecto non Etruscosnbsp;modo, sed etiam Umbros agro pellunt: iutranbsp;Ajipenninum tarnen sese tenuere. Tum Se-nones recentissimi advenarura ab Utente 30nbsp;flumine usque ad Aesim fines babuere. Hancnbsp;gentem Clusium Bomamque inde venissenbsp;comperio; id paruni certum est, solamne annbsp;ab omnibus Cisalpinorum Gallorum populisnbsp;adiutam. (4) Glusini novo bello exterriti,nbsp;cum multitudinein, cum formas bominumnbsp;invisitatas cernerent et genus armorum,nbsp;audirentque saepe ab iis cis Padum ultra-que legiones Etruscorum fusas, quam quamnbsp;adversus Romanos nullum eis ius societatis 40nbsp;amicitiaeve erat, nisi quodVeientes consan-guineos adversus populum Romanum nonnbsp;defendissent, legates Romam, qui auxiliumnbsp;ab senatu peterent, misere. (5) De auxilionbsp;nihil impetratum; legati M. Èabii Ambustinbsp;filii missi, qui senatus populi Romani no-mine agerent cum Gallis, ne, a quibus nullam iniuriam aocepissent, socios poimli Romani atque amicos oppugnarent. Romanosnbsp;eos bello quoque, si res cogat, tuendos esse; 50nbsp;sed melius visum helium ijisum amoveri, sinbsp;posset, et Gallos, novam gentem, pace po-tius cognosci quam armis. 36,1; Mitis le-gatio, iii i^raeferoces legatos Gallisque ma-
[Gal-K, Liv.]
-ocr page 846-Gal-lï
|
gis quam Eomanis similes habuisset. Qui-bus, postquam mandata ediderunt in con-cilio Gallornm, datum responsum: (2) etsi novum nomen audiant Eomanoram, tarnennbsp;credere viros fortes esse, quorum auxiliumnbsp;a Clusinis in re trepida sit inploratum. (3) nbsp;nbsp;nbsp;Et quoniam legatione adversus se ma-luerint quam armis tueri socios, ne se qui-dem pacem quam illi adferant aspernari, si 10 Gallis egentibus agro, quem latius possi-deant quam colant Clusini, partem finium concedant: aliter pacem impetrari non posse. (4) nbsp;nbsp;nbsp;Et responsum coram Eomanis acciperenbsp;veile, et, si negetur ager, coram isdem Eomanis dimioaturos, ut nuntiare domum possent, quantum Galli virtute ceteros mortalesnbsp;praestarent. (5) Quodnam id ius esset,nbsp;agrum a possessoribus petere aut minarinbsp;arma Eomanis quaerentibus, et quid in Etru- 20 ria rei Gallis esset, cum illi se in armis ius ferre et omnia fortium viromm esse feroci-ter dicerent, aocensis utrimque animis adnbsp;arma discurritur et proelium conseritur.nbsp;(6) Ibi, iam urgentibus Eomanam urbemnbsp;fatis, legati contra ius gentium arma ca-piunt. Nee id clam esse potuit, cum antenbsp;signa Etruscorum tres nobilissimi fortissi-mique Eomanae iuventutis pugnarent: tantum eminebat peregrina virtus. (7) Quin 30 etiam Q. Eabius evectus extra aciem equo ducem Gallorum ferociter in ipsa signanbsp;Etruscorum incursantemperlatus transfixumnbsp;basta occidit; spoliaque eius legentem Gallinbsp;agnovere, perque totam aciem Eomanumnbsp;legatum esse signum datum est. (8) Omissanbsp;inde in Clusinos ira receptui canunt minan-tes Eomanis. Erant qui extemplo Eomamnbsp;eundum censerent; vicere seniores, ut legatinbsp;prius mitterentur questum iniurias postula- 40 tumque, ut pro iure gentium violate Fabii dederentur. (9) Legati Gallorum cum ea,nbsp;sicut erant mandata, exposuissent, senatuinbsp;neo factum placebat Eabiorum, et ius po-stulare biirbari videbantur. Sed ne id quodnbsp;placebat decerneret in tantae nobilitatis vi-ris, ambitio obstabat. 10: Itaque ne penesnbsp;ipsos culpa esset cladis forte Gallico bellonbsp;acceptae, cognitionem de postulatis Gallorum ad populum reiciunt. Ubi tanto plus 50 gratia atque opes valuere, ut, quorum de jioena agebatur, tribuni militum consularinbsp;potestate in insequentem annum (a. u. 364nbsp;= a. 390 a. Clir.) crearentur. (H) Quonbsp;facto baud secus quam dignum erat infensi [Gal-]I, liiv.] |
Galli bellum propalam minantes ad suos redeunt. 37,2: Ea (civitas) tunc invisitatonbsp;atque inaudito boste ab Oceano terrarum-que ultimis oris bellum ciente nibil extraordinarii imperii aut auxilii quaesivit. 4:nbsp;Interim Galli, postquam accepere ultro bo-norem babitum violatoribus iuris bumaninbsp;elusamque legationem suam esse, flagrantesnbsp;ira, cuius inpotens est gens, confestim si-gnis convulsis citato agmine iter ingrediun- lonbsp;tur. (5) Ad quorum praetereuntium raptimnbsp;tumultum cum exterritae urbes ad armanbsp;concurrerent fugaque agrestium fieret, Eomam se ire magno clamore significabant,nbsp;quacumque ibant equis virisque longe acnbsp;late fuso agmine inmensuni obtinentes loci.nbsp;(6) Sed antecedente farna nuntiisque Clusi-norum deinceps inde aliorum populorumnbsp;plurimum terroris Eomam celeritas bostiumnbsp;tulit, (7) quippe quibus velut tumultuario 20nbsp;exercitu raptim ducto aegre ad XI lapidemnbsp;occursum est, qua flumen Alia, Crustuminisnbsp;montibus praealto defluens alveo, baud mul-tum infra viam Tiberino amni miscetur.nbsp;(8) lam omnia contra circaque bostiumnbsp;plena erant, et nata in vanos tumultus gensnbsp;truci cantu elamoribusque variis borrendonbsp;cuneta conpleverant sono. 38, 3: Brennusnbsp;regulus Gallorum (^ralarav Plut., Ksliavnbsp;Ap2Man.), in paucitate bostium artem ma- 30nbsp;xime timens, ratus ad id captum superio-rem locum, ut, ubi Galli cum acie le-gionum recta fronte concucurrissent, sub-sidia in aversos transversosque impetumnbsp;darent, ad subsidiaries signa convertit, sinbsp;eos loco depulisset, (4) baud dubius facilemnbsp;in aequo campi tantum superanti multitu-dine victoriam fore. Adeo non fortunanbsp;modo, sed ratio etiam cum barbaris stabat. 6: In reliqua acie (Eomanorum) simul est 40 clamor proximis ab latere, ultimis ab tergonbsp;auditus, ignotum bostem prius paene quamnbsp;viderent, non modo non temptato certamine,nbsp;sed ne clamore quidem reddito integri in-tactique fugerunt. (7) Nec ulla caedes pu-gnantium fuit: terga caesa suomet ipsorumnbsp;certamine in turba inpedientium fugam qs.nbsp;39, 1: Gallos quoque velut obstupefactosnbsp;miraculum victoriae tarn repentinae tenuit. Et ipsi pavore defixi primum steterunt, velut so ignari, quid accidisset; deinde insidias ve-reri; postremo eaesorum spolia legere armo-rumque cumulos, ut mos eis est, coacervare.nbsp;(2) Turn demum, postquam nibil usquam |
Gal-lï
pelli ad deditionem caritate sedum suarum obsessi piossent, (2) et non omnia concremarinbsp;tecta, ut quodcumque superesset urbis, idnbsp;pignus ad flectendos bostium animos babe-rent,) nequaquam perinde atque in captanbsp;urbe prima die aut passim aut late vagatusnbsp;est ignis. (3) Eomani ex arce plenam bostium urbem cernentes vagosque per viasnbsp;omnes cursus, cum alia atque alia partenbsp;nova aliqua clades oreretur, non mentibus.ionbsp;solum concipere, sed ne auribus quidemnbsp;atque oculis satis eonstare poterant. (4)nbsp;Quocumque clamor bostium, mulierum pue-rorumque ploratus, sonitus fiammae et fra-gor ruentium tectorum avertisset, paventesnbsp;ad omnia animos oraque et oculos flecte-bant, velut ad spectaculum a fortuna positinbsp;occidentis patriae nee ullius rerum suarumnbsp;relicti praeterquam corporum vindices, (5)nbsp;tanto ante alios miserandi magis, qui um- sonbsp;quam obsessi sunt, quod interclusi a patrianbsp;obsidebantur omnia sua cernentes in bostiumnbsp;potestate. 43, 1: Galli quoque per aliquotnbsp;dies in tecta modo urbis nequiquam bellonbsp;gesto, cum inter incendia ac ruinas captaenbsp;urbis nihil superesse praeter armatos hostesnbsp;viderent, nequiquam tot cladibus territos
si com-
Iiostile cernebatur, viam ingressi baud multo s-ate solis oocasuin ad urbem Eomam per-¦^eniunt. Ubi. cum praegressi equites nonnbsp;portas clausas, non stationem pro portisnbsp;excübare, non armatos esse in muris rettu-lissent, aliud priori simile miraculum eosnbsp;sustinuit; noctemque veriti et ignotae situmnbsp;urbis inter Eomam atque Anienem consederenbsp;exploratoribus missis circa moenia aliasquenbsp;portas, quaenam bostibus in perdita re con-silia essent. 5; . . . Postquam hostes adessenbsp;nuntiatum est. Mox ululatus cantusque dis-sonos vagantibus circa moenia turmatimnbsp;^arbaris audiebant qs. 8: Timorique per-petno ipsum malum continens fuit, cumnbsp;signa infesta portis sunt inlata. 41, 4:nbsp;öalli, et quia interposita nocte a conten-tione pugnae remiserant animos et quodnbsp;Dec in acie ancipiti usquam certaverantnbsp;proelio nee turn impetu aut vi capiebantnbsp;Drbem, sine ira, sine ardore animorum ingressi postero die urbem patente Collinanbsp;Porta in forum perveniunt, circumferentesnbsp;Deulos ad templa deum arcemque [totam]nbsp;®olam belli speoiem tenentem. (5) Indenbsp;Biodico relicto praesidio, nequis in dissipates ex arce aut Capitolio impetus lieret, di-tapsi ad praedam vacuis occursu hominumnbsp;''''iis pars in proxima quaeque tectorumnbsp;agmine ruunt, pars ultima, velut ea demumnbsp;_ Intacta et referta jjraeda, petunt. (6) Indenbsp;rursus ipsa solitudine absterriti, nequa frausnbsp;hostilis vagos exciperet, in forum ac pro-Pinqua foro loca conglobati redibant; (7)nbsp;Dbi eos plebis aedificiis obseratis, patenti-Igt;us atriis principum maior jirope cunctationbsp;tenebat aperta quam clausa invadendi; (8)nbsp;elt;deo baud secus quam venerabundi intue-tantur in aedium vestibulis sedentes viros,nbsp;praeter ornatum habitumque bumano augu-stiorem maiestate etiam, quam vultus gra-quot;^itasque oris prae se ferebat, simillimos dis.nbsp;(9) Ad eos Yelut simulacra versi cum sta-rent, M. Papirius unus ex bis dicitur Gallonbsp;tiarbam suam, ut turn omnibus promissanbsp;^Dat, permulcenti scipione eburneo in caputnbsp;incusso irani movisse; atque ab hoe initiumnbsp;caedis ortum, ceteros in sedibus suis truci-•iatos. (lO) Post principum caedem nullinbsp;deinde mortalium parci, diripi tecta, exhau-®tis inici ignes. 42, 1: Ceterum, seu nonnbsp;omnibus delendi urbem libido erat, seu itanbsp;placuerat priiicipibus Gallorum, et ostentarinbsp;luaedam incendia terroris causa,
Holder, Alt-oelt, Sprachachatz. L
nec flexm'os ad deditionem animos, ni vis adhiberetur, experiri ultima et impetum fa-cere in arcem statuunt. (2) Prima luce sonbsp;signo dato multitudo omnis in foro instrui-tur; inde clamore sublato ac testudine faotanbsp;subeunt. Adversus quos Eomani nihil te-mere nee trepide ad omnis aditus stationi-bus firmatis, qua signa ferri videbant, eanbsp;robore virorum opposito scandere hostemnbsp;sinunt, quo successerit magis in arduum,nbsp;eo pelli posse per proclive facilius rati.
(3) Medio fere clivo restitere, atque inde ex loco superiore, qui prope sua sponte in «nbsp;bostem inferebat, impetu facto strage acnbsp;ruina fudere Gallos, ut numquam posteanbsp;nee pars nee universi temptaverint talenbsp;pugnae genus. (4) Omissa itaque spe pernbsp;vim atque arma subeundi obsidioneni pa-rant, cuius ad id tempus inmemores et quodnbsp;in urbe fuerat frumentum inceudiis urbisnbsp;absumpserant, et ex agris per ipsos diesnbsp;raptnm omiie Veios erat. (ö) Igitur exer-citu diviso partim per finitimos populos 50nbsp;praedari placuit, partim obsideri arcem, utnbsp;obsideutibus frumentum populatores agro-rum praeberent. (6) Profioiscentes Gallosnbsp;ab urbe ad Eomanam'experiendam virtutem
53 iGal-lI, Liv.]
Gal-lï
|
fortuna ipsa Ardeam, ubi Camillus exulabat, duxit. 7: (Camillus) repente audit Gallo- ;nbsp;rum exercitum adventare atque de eo pavi- jnbsp;dos Ardeates consultare. 44, 3: Huic urbi jnbsp;decus ingens belli ex hoste communi pari-endi. (4) Qui effuso agmine adventant, geusnbsp;est, cui natura corpora animosque magnanbsp;magis quam firma dederit. Eo in certamennbsp;omne plus terroris quam virium ferunt.nbsp;10 (5) Argumento sit clades Eomana: patentemnbsp;cepere urbem; ex arce Capitolioque bis ex-igua resistitur manu. lam obsidionis taedionbsp;victi abscedunt vagique per agros palantur.nbsp;(6) Cibo vinoque raptim hausto repleti, ubinbsp;nox adpetit, prope rivos aquarum sine mu-nimento, sine stationibus ac custodiis, passim ferarum ritu sternuntur, nunc ab secun-dis rebus magis etiam solito incauti q^s. 45,nbsp;2: Egressi (Ardeates) baud procul urbe,nbsp;20 sicut praedictum erat, castra Gallorum in-tuta neglectaque ab omni parte nacti cumnbsp;ingenti clamore invadunt. (3) Nusquamnbsp;proelium, omnibus loois caedes est; nudanbsp;corpora et soluta somno trucidantur. Extremes tarnen pavor e cubilibus suis excitos,nbsp;quae aut unde vis esset ignaros, in fugamnbsp;et quosdam in bostem ipsum improvidosnbsp;tulit. Magna pars in agrum Antiatem de-lati incursione ab oppidanis in palatos factanbsp;30 circumveniuntur. 4: (ürbis) vicinae, op-pressae ab boste invisitato, inaudito. 46,1:nbsp;Eomae interim plerumque obsidio segnis etnbsp;utrimque silentium esse ad id tantum in-tentis Gallis, nequis bostium evadere internbsp;stationes posset. 2: (C. Eabius Dorsuo) pernbsp;medias bostium stationes egressus nihil adnbsp;Tocem cuiusquam ten-oremve motus in Qui-rinalem collem pervenit. 3; In Capitoliumnbsp;ad suos rediit seu attonitis Gallis miraculonbsp;40 audaciae, seu religione etiam motis, cuiusnbsp;baudquaquam neglegens gens est. 5: Ma-turum iam videbatur repeti patriam eripi-que ex bostium manibus. 47, 1: Galli seunbsp;vestigio notato bumano, qua nuntius a Yeisnbsp;pervenerat, seu sua sponte animadverso adnbsp;Carmentis saxo ascensu aequo nocte sub-lustri, cum primo inermem, qui temptaretnbsp;viam, praemisissent, tradentes inde arma,nbsp;ubi quid iniqui esset, alterni innixi suble-60 vantesque in vicem et trahentes alii alios,nbsp;prout postularet locus, (3) tanto silentio innbsp;summum evasere, ut non custodes solumnbsp;fallerent, sed ne canes quidem, sollicitumnbsp;animal ad nocturnes* strepitus, excitarent. [Gal-llj Liv.] |
(4) Anseres non fefellere, quibus sacris lu-nonis in summa inopia cibi tarnen abstine-batur. Quae res saluti fuit: namque elan-gore eorum alarumque crepitu excitus M. Manlius, qui triennio ante consul fuerat,nbsp;vir bello egregius, armis aiTeptis simul adnbsp;arma ceteros ciens vadit, et dum ceteri trepidant, Galium, qui iam in summo consti-terat, umbone ictum deturbat. (5) Cuiusnbsp;casus prolapsi cum proximos sterneret, tre- lonbsp;pidantes alios armisque omissis saxa, quibus inhaerebant, manibus amplexos trucidat.nbsp;lamque et alii congregati telis missilibus-que saxis proturbare hostes, ruinaque totanbsp;prolapsa acies in praeceps defend. 11: Indenbsp;intentiores utrimque custodiae esse, et apudnbsp;Gallos, quia vulgatum erat inter Veios Eo-mamque nuntios commeare, et apud Eoma-nos ab nocturni periculi memoria. 48, 1:nbsp;Sed ante omnia obsidionis bellique mala 20nbsp;fames utrimque exercitum urgebat, (2) Gallos pestilentia etiam, cum loco iacente internbsp;tumulos castra babentes tum ab incendiisnbsp;torrido et vaporis pleno cineremque nonnbsp;pul ver em modo /eren te, cum quid ventinbsp;motum esset. (3) Quorum intolerantissimanbsp;gens umorique ac frigori adsueta, cum aestunbsp;et angore vexata vulgatis velut in pecuanbsp;morbis morerentur, iam pigritia singulosnbsp;sepeliendi promisee aeervatos cumulos bo- sonbsp;minum urebant; bustorumque inde Gallico-rum nomine insignem locum fecere. (4) In- ‘nbsp;dutiae deinde cum Eomanis factae et con-loquia permissu imperatoz’um babita; innbsp;quibus cum identidem Galli famem obice-rent, eaque necessitate ad deditionem voca-rent, dicitur avertendae eius opinionis causanbsp;multis locis panis de Capitolio iactatus essenbsp;in bostium stationes qs. 7: (Capitolinusnbsp;exercitus) vel dedi vel redimi se quacum- 4ünbsp;que pactione possent iussit, iactantibus nonnbsp;obscure Gallis, baud magna mercede se ad-duoi posse, ut obsidionem relinquant. 8;nbsp;Inde inter Q. Sulpicium tribunum militumnbsp;et Brennum regulum Gallorum conloquianbsp;transacta res est et mille pondo auri pre-tium populi gentibus mox imperaturi factum. (9) Eei foedissimae per se adiectanbsp;indignitas est: pondera ab Gallis adlata ini-qua, et tribuno recusante additus ab inso- 5Cnbsp;lente Gallo ponderi gladius, auditaque in-toleranda Eomanis vox, vae victis esse. 49, 1; Dictator intervenit, auferrique aurum de medio et Gallos summoveri iubet. (2) Cum |
Gal-lï
|
illi renitentes pactos dicerent esse, negat pactionem ratam esse, quae, postquamnbsp;ipse dictator creatus esset, iniussu suo abnbsp;mferioris iuris magistratu facta esset; denun-liatque Gallis, ut se ad proelium expediant. Galli nova re trepidi arma capiunt, ira-•l'ie magis quam consilio in Eomanos in-currunt. . . . Igitur primo concursu baud öiaiore momento fusi Galli sunt, quam adnbsp;Aliana vicerant. (6) lustiore altero deindenbsp;Proelio ad octavum lapidem Gabinia via,nbsp;HUo se ex fuga contulerant, eiusdem ductunbsp;^uspicioque Camilli vincuntur. Ibi caedesnbsp;omnia obtinuit. Gastra capiuntur, et nenbsp;nuntius quidem cladis relictus. 50, 6: Au-nurn, quod Gallis ereptum erat, quodque exnbsp;nliis templis inter trepidationem in lovisnbsp;eellam conlatum, cum, in quae referri opor-teret, confusa memoria esset, sacrum omnenbsp;iudicatum et sub lovis sella poni iussum.nbsp;(7) lam ante in eo religio civitatis appa-i’Uerat, quod, cum in publico deesset aurum,nbsp;0^ quo summa pactae mercedis Gallis con-fieret, a matronis conlatum acceperant, utnbsp;®acro auro abstineretur. 51,3: Gum victo-ribus Gallis, capta tota urbe Capitoliumnbsp;tarnen atque arcem diique et homines Eo-mani tenuerint babitaverint, victoribus Eo-nianis, recuperata urbe arx quoque et Ca-pitolium desereretur, et plus vastitatis buicnbsp;nrbi secunda nostra fortuna faciet quamnbsp;ndversa fecit? 7; Quid baec tandem urbisnbsp;nostrae clades nova num ante exorta est,nbsp;inam spreta vox caelo emissa de adventunbsp;Oallorum, quam gentium ius ab legatisnbsp;nostris violatum, quam a nobis, cum vindi-onri deberet, eadem neglegentia deorumnbsp;Pnaetermissum? (8) Igitur victi captiquenbsp;nc redempti tantum poenarum dis bomini-busque dedimus, ut terrarum orbi doeu-niento essemus. 10: (Di) in bostes, quinbsp;caeci avaritia in pondere auri foedus acnbsp;fidem fefellerunt, verterunt terrorem fugam-*lue et caedem. 52, 12: Si una cum Galois urbem relicturi fuimus. 53,2: Antenbsp;Gallorum adventum, salvis tectis j^ubli-inbsp;CIS privatisque, stante incolumi urbe. 4:nbsp;^Unc baec migratio nobis misera ac tur-Pi®) Gallis gloriosa est. 5: Galli ever-tere potuerunt Eomam, quam Eomani re-stituere non videbuntur potuisse? (6) Quidnbsp;nestat, nisi ut, si iam no vis copiis veniantnbsp;(constat enim vix credibilem multitudinemnbsp;et habitare in capta ab se, deserta a |
vobis bao urbe velint, sinatis? (7) Quid? si non Galli boo, sed veteres bostes vestrinbsp;Aequi Vulscive faciant, ut commigrent Eomam, velitisne illos Eomanos, vos Yeientesnbsp;esse? 6,1,6: Q. Eabio, simul primum magistratu abiit, ab On. Marcio tribuno plebisnbsp;dicta dies est, quod legatus in Gallos, adnbsp;quos missus erat orator, contra ius gentiumnbsp;pugnasset. 2, 9: Quod prope omnem delenbsp;tarn a Gallis Eomanam iuventutem crede- lonbsp;rent. 7,4: Ut ... in capta patria Gallorumnbsp;legiones caesas taceam. 11, 4: Cum ... anbsp;M. Eurio recuperari patria ex obsidione ho-stium non potuerit, nisi a se prius Capitolium atque arx servata esset; (5) et illenbsp;inter aurum accipiendum et in spem pacisnbsp;solutis animis Gallos adgressus sit, ipse ai--matos capientesque arcem depulerit. 14,4:nbsp;Turn vero ego, inquit, nequiquam bac dextranbsp;Capitolium arcemque servaverim, si civem 20nbsp;commilitonemque meum tamquam Gallisnbsp;victoribus captum in servitutem ac vinculanbsp;duel videam. 12: Cum conferendum ad red-imendam civitatem a Gallis aurum fuerit,nbsp;tribute conlationem factam, idem aurum exnbsp;bostibus captum in paucorum praedam ces-sisse. 16, 2: Haec dextra, qua Gallos fudinbsp;a delubris vestris, iam in vinclis et catenisnbsp;erit? 17, 4: Non speciem agminis Gallorum per Tarpeiam rupem scandentis? Non sonbsp;ipsius M. Manli, qualem eum armatum plenum sudoris ac sanguinis ipso paene lovenbsp;erepto ex bostium manibus vidissent? 28, 6: Species profecto bis ibi truces Gallorum sonumque vocis in oculis atque auribus fore. 9: Quin ipsi sibi Galli si offerantur illo loco. 42, 5: Bellatum eum Gallis eo anno (a. u. SS7 = 367 a. Clir.) circa Anienem flumennbsp;auctor est Claudius, inclitamque in pontenbsp;pugnam, qua T. Manlius Galium, cum quo 40nbsp;provocatus manus conseruit, in conspectunbsp;duorum exercituum caesum torque spoliavit,nbsp;turn pugnatam. (6) Pluribus auctoribusnbsp;magis adducor ut eredam decern baud minusnbsp;post annos ea acta, boc autem anno in Al-bano agro cum Gallis dictatore M. Purionbsp;signa conlata. (7) Nec dubia nec difficilisnbsp;Eomanis, quamquam ingentem Galli terro-reni memoria pristinae cladis attulerant,nbsp;victoria fuit. Multa milia barbarorum in sonbsp;acie, multa captis castris caesa; (8) palatinbsp;alii Apuliam maxime petentes cum fuganbsp;longinqua, turn quod passim eos simul pa-vor terrorque distulerant, ab boste sese tu- 53 * nbsp;nbsp;nbsp;Liv.J |
Gal-lï
|
tati suilt. Dictator! consensu patrum ple-bisque triumphus decretus. 7, 1, 3: Prin-cipio anni (a. u. 388 — 366 n. Cltr.) et de Gallis, quos primo palatos per Apuliamnbsp;congregari iam fama erat, et de Hernicorumnbsp;defectione agitata mentio. 9, 6: Eo certenbsp;anno (tlt;. 393 — 361 a. Ghr.) Galli ad ter-tium lapidem Salaria via trans pontem Ani-enis castra babuere. Dictator cum tumul-10 tus Gallic! causa iustitium edisisset, omnesnbsp;iuniores Sacramento adegit, ingentique ex-ercitu ab urbe profectus in citeriore ripanbsp;Anienis castra posuit. (7) Pons in medionbsp;erat, neutris eum rumpentibus, ne timorisnbsp;indicium esset. Proelia de occupando pontenbsp;crebra erant, nee, qui poterentur, incertisnbsp;viribus discern! poterat. (8) Turn eximianbsp;corporis magnitudine in vacuum pontemnbsp;Gallus processit et quantum maxima vocenbsp;'0 potuit ' Quem nuno ’ inquit ' Eoma virumnbsp;fortissimuin babet, procedat agedum ad pu-gnam, ut noster duorum eventus ostendat,nbsp;utra gens bello sit melior’. 10,3: (T. Manlius L. filius ad dictatorem:) 'Si tu permittis,nbsp;volo ego illi beluae ostendere, quando adeonbsp;ferox praesultat bostium signis, me ex eanbsp;familia ortum, quae Gallorum agmen exnbsp;rupe Tarpeia deiecit.’ 5: Armatum ador-natumque adversus Gallum stolide laetumnbsp;80 et (quoniam id quoque meinoria dignumnbsp;antiquis visum est) linguam etiam ab inrisunbsp;exserentem producunt. (6) Eecipiunt indenbsp;se ad stationem, et duo in medio armatinbsp;spectaculi magis more quam lege belli de-stituuntur, nequaquam visu ao specie aesti-mantibus pares. (7) Corpus alter! magnitudine eximium, versicolor! veste pictisquenbsp;et auro caelatis refulgens armis; media innbsp;altero militaris statura modieaque in armisnbsp;40 habilibus magis Cj[uam decoris species; (8)nbsp;non cantus, non exultatio armorumque agitatie vana; sed pectus animorum iraequenbsp;tacitae plenum omnem ferociam in discri-men ipsum certaminis distulerat. (9) Ubinbsp;constitere inter duas acies tot circa morta-lium animis spe metuque pendentibus, Gallus velut moles superne inminens proiectonbsp;laeva scuto in advenientis arma bostis vanumnbsp;caesim cum ingenti sonitu ensem deiecit;nbsp;50 (10) Eomanus muerone subrecto, cum scutonbsp;scutum imum perculisset, to toque corporenbsp;interior periculo vulneris factus insinuassetnbsp;se inter corpus armaque, uno alteroquenbsp;subinde ictu ventrem atque inguina bausit |
[GaMJ, Liv.] et in spatium iiigens ruentem porrexit bo-stem. (11) lacentis inde corpus ab omninbsp;alia vexatioiie intactum uno torque spolia-vit, quem respersum cruore collo circum-dedit suo. (12) Defixerat pavor cum admi-ratione Gallos. 11, 1: Et hercule tanti eanbsp;ad universi belli eventum moment! dimica-tio fuit, ut Gallorum exercitus proximanbsp;nocte relictis trepide castris in Tiburtemnbsp;agrum atque inde, societate belli facta com-meatuque benigne ab Tiburtibus adiutus,nbsp;mox in Campaniam transierit. i (a. u. 394nbsp;= 360 a. City.): Ad quorum (ïiburtinorum)nbsp;auxilium cum Galli ex Campania redissent,nbsp;foedae populationes in Labicano Tusculano-que et Albano agro baud dubie Tiburtibusnbsp;ducibus sunt factae; (4) et, cum adversusnbsp;Tiburtem bostem duce consule contenta resnbsp;publica esset, Gallicus tumultus dictatoremnbsp;creari coegit. 7: Magna utrimque edita 20nbsp;caede avertitur tandem acies Gallorum.nbsp;Euga Tibur sicut arcem belli Gallici petunt;nbsp;palati a consule Poetelio baud procul Tiburenbsp;excepti, egressis ad opem ferendam Tiburtibus, simul cum iis intra portas conpellun-tur. 9; Poetelius de Gallis Tiburtibusquenbsp;geminum triumpbum egit. 10: (Tiburtes)nbsp;spectatores paucos fugae trepidationisquenbsp;Gallorum extra portas egressos, postquamnbsp;in se quoque fieri impetum viderint et sine sonbsp;discrimine obvios caedi, recepisse se intranbsp;urbem. 12, 8 (a. u. 396 = 358 a. Chr.):nbsp;Gallos mox Praeneste venisse atque indenbsp;circa Pedum consedisse auditum est. 9: Hinbsp;(C. Plautius, M. Valerius) robora militumnbsp;ex duobus consularibus exercitibus electanbsp;adversus Gallos duxerunt. (lO) Lentius idnbsp;aliquanto bellum, quam parti utrique pla-cebat, fuit. Cum primo Galli tantum avidinbsp;certaminis fuissent, deinde Eomanus miles 40nbsp;ruendo in arma ao dimicationem aliquan-tum Gallicam ferociam vinceret, (ll) dictator! neutiquam placebat, quando nulla co-geret res, fortunae se oommittere adversusnbsp;bostem, cj^uem tempus deteriorem in dies etnbsp;locis alienis faceret sine praeparato com-meatu, sine firmo munimento morantem, adnbsp;boe iis corporibus animisque, quorum omnisnbsp;in impetu vis esset, parva eadem languesce-ret mora. 14, 4: lumenta forte pascentia 00nbsp;extra valium Gallo abigenti duo militesnbsp;Eomani ademerunt. In eos saxa coniecta anbsp;Gallis, deinde ab Eomana statione clamornbsp;ortus ac procursum utrimque est. (5) lam- |
Gal-ll
|
que baud procul iusto proelio res erant, ni celeriter diremptum certamen per centurio-iies esset.... In posterum diem edicitur acienbsp;pugnaturos. 6: (Dictator) omnia circum-spicere atque agitare coepit, ut arte aliquanbsp;terrorem bostibus incuteret qs. 9: Ipse,nbsp;ubi inluxit, in radicibus montium extenderenbsp;aciem coepit sedulo, ut adversus montesnbsp;consisteret bostis. (10) Instructo vani ter-w roris apparatu, qui quidem terror plus paenenbsp;Veris viribus profuit, primo credere ducesnbsp;Grallorum non descensuros in aequum Konbsp;luanos; deinde, ubi degressos repente vide-i'unt, et ipsi avidi certaminis in proeliumnbsp;i'uunt, priusque pugna coepit, quam signumnbsp;ab ducibus daretur. 15,1: Aciius invaserenbsp;Galli dextrum cornu; neque sustineri po-tuissent, ni forte eo loco dictator fuisset qs.nbsp;3: Itaque tantos pudor stimulos admovit,nbsp;20 ut ruerent in bostium tela alienatis a me-öioria periculi animis. Hic primo impetusnbsp;Pi'ope vecors turbavit bostes, eques deindenbsp;emissus turbatos avertit. (4) Ipse dictator,nbsp;postquam labantem una parte vidit aciem,nbsp;signa in laevum cornu confert, quo turbamnbsp;bostium congregari cernebat, et iis, qui innbsp;Hionte erant, signum, quod convenerat, de-4it. (5) Ubi inde quoque novus clamornbsp;ortus^ et tendere obliquo monte ad castranbsp;00 Gallorum visi sunt, turn metu, ne exclude-rentur, omissa pugna est, cursuque effusonbsp;^d castra ferebantur. (6) Ubi cum occur-risset eis M. Valerius magister equitum, quinbsp;profligato dextro cornu obequitabat bostiumnbsp;uiunimentis, ad montes silvasque vertuntnbsp;fugam, (7) plurimique ibi a fallaci equitumnbsp;specie agasonibusque excepti sunt, et eorum,nbsp;luos pavor perculerat in silvas, atrox cae-4es post sedatum proelium fuit. (8) Neenbsp;^0 alius post M. Purium quam C. Sulpioiusnbsp;iustiorem de Gallis egit triumphum. Aurinbsp;quoque ex Gallicis spoliis satis magnumnbsp;pondus saxo quadrato saeptum in Capitolionbsp;saeravit. 18, 1: Quadringentesimo annonbsp;•l'iam urbs Romana condita erat, quintonbsp;tricesimo quam a Gallis reciperata, ablatonbsp;post undecimum annum a plebe consulatunbsp;patricii consules ambo ex interregno magi-stratum iniere. 23, 2 (a. u. 404 = óoOnbsp;00 a.Chr.): Cum ingentem Gallorum exercitumnbsp;iu agro Latino castra posuisse nuntiatumnbsp;osset, Scipione gravi morbo inplicito Gal-iieum bellirm Popilio extra ordinem datum.nbsp;5: (Ipse) ad bostem pergit. Cuius ut priusnbsp;nosceret vires, quam periculo ultimo temp-taret, in tumulo, quem proxinium castrisnbsp;Gallorum capere potuit, valium ducere coepit. (6) Geus ferox et ingenii avidi ad pu-gnam cum procul visis Romanorum signis,nbsp;ut extemplo proelium initura, explicuissetnbsp;aciem, postquam neque in aequum demittinbsp;agmen vidit, et cum loei altitudine turnnbsp;vallo etiam integi Romanos, perculsos pavore rata, simul oportuniores, quod intenti lonbsp;turn maxime operi essent, truci clamore ad-greditur. 9: Oneratique telis Galli, quibusnbsp;aut corpora transfixa aut praegravata in-baerentibus gerebant scuta, cum oursu paenenbsp;in adversum subissent, primo incerti resti-tere; (lO) dein cum ipsa cunctatio et bisnbsp;animos minuisset et auxisset bosti, inpulsinbsp;retro ruere alii super alios stragemque internbsp;se caede ipsa foediorem dare: adeo prae-cipiti turba obtriti plures quam ferro iiecati. 20nbsp;24, 2: Multitudo Gallorum sensum omnemnbsp;talis damni exsuperans velut nova rursusnbsp;exoriente acie integram militem adversusnbsp;victorem bostem ciebat. 5: ' In beluas strin-ximus ferrum, hauriendus aut dandus estnbsp;sanguis. Propulistis a castris, supina vallenbsp;praecipites egistis, stratis corporibus bostium superstatis; complete eadem stragenbsp;campos, qua montis replestis. (6) Nolitenbsp;expectare, dum stantes vos fugiant; infe- 30nbsp;renda sunt signa, et vadendum in bostem.’ |
(7) nbsp;nbsp;nbsp;His adbortationibus iterum coorti pel-lunt loco primos manipulos Gallorum, cu-neis deinde in medium agmen perrumpunt. (8) nbsp;nbsp;nbsp;Inde barbari dissipati, quibus nee certanbsp;imperia nee duces essent, vertunt impetumnbsp;in suos; fusique per campos et praeternbsp;castra etiam sua fuga praelati, quod editis-simum inter aequales tumulos occurrebatnbsp;oculis, arcem Albanam petunt. (9) Consul 40nbsp;. . . praeda omni castrorum militi data victorem exercitum opulentumque Gallicisnbsp;spoliis Romam reduxit. 25, 1: Priusquamnbsp;inirent novi consules magistratum, trium-pbus a Popilio de Gallis actus. 3: Annusnbsp;(u. 405 == 349 a. Chr.) multis variisquenbsp;motibus fuit insignis. Galli ex Albanisnbsp;montibus, quia biemis vim pati nequiverant,nbsp;per campos maritumaque loca vagi popula-bantur; (4) mare infestum classibus Grae- sonbsp;corum erat oraque litoris Antiatis Laurens-que tractus et Tiberis ostia, ut praedonesnbsp;maritimi cum terrestribus congressi ancipitinbsp;semel proelio decertarint, dubiique discesse- [Gal-lï, Liv.] |
Gal-lï
|
rint in castra Galli, Graeci retro ad naves, victos se an victores piitarent. 26, 1: Ubinbsp;cum stationibus quieti tempus tererent.nbsp;Gallus processit magnitudine atque armisnbsp;insignis, quatiensque scutum basta cum si-lentium fecisset, provocat per interpretemnbsp;unum ex Romanis, qui secum ferro decer-nat qs. 3: Minus insigne certamen buma-num numine interposito deorum factum;nbsp;10 namque conserenti iam manum Romano (M.nbsp;Valerio) corvus repente in galea consedit,nbsp;in bostem versus qs. 5: Dictu mirabile,nbsp;tenuit non solum ales captam semel sedem,nbsp;sed, quotienscumque certamen initum est,nbsp;levans se alis os oculosque bostis rostro etnbsp;unguibus adpetit, donee territum prodigiinbsp;talis visu oculisque simul ac mente turba-tum Valerius obtruncat. Corvus éx con-speetu elatus orientem petit. (6) Hactenusnbsp;20 quietae utrimque stationes fuere. Postquamnbsp;spoliare corpus caesi bostis tribunus coepit,nbsp;nee Galli se statione tenuerunt, et Roma-norum cursus ad victorem etiam ocior fuit.nbsp;Ibi circa iacentis Galli corpus contracto cer-tamine pugna atrox concitatur. (7) lamnbsp;non manipulis proximarum stationum, sednbsp;legionibus utrimque effusis res geritur. . . .nbsp;Ostentansque (Camillus) insignem spoliis tri-bunum; 'Hunc imitare, miles’ aiebat 'et circanbsp;30 iacentem ducem sterne Gallorum catervas.’nbsp;(8) Dii bominesque illi adfuere pugnae, de-pugnatumque baudquaquam certamine ambigue cum Gallis est: adeo duorum militumnbsp;eventum, inter quos pugnatum erat, utra-que acies animis praeceperat. (9) Internbsp;primos, quorum concursus alios exciverat,nbsp;atrox proelium fuit; alia multitude, prius-quam ad coniectum teli veniret, terga ver-tit. Primo verVulscos Falernumque agrumnbsp;40 dissipati sunt, inde Apuliam ac mare infe-rum petierunt. 32,9: Qui (populus Roma-nus) Gallos tot proeliis caesos postremo innbsp;mare ac naves fuga conpulerit. 8, 14, 9:nbsp;Tiburtes Praenestinique agro multati, nequenbsp;ob recens tantum rebellionis commune cumnbsp;aliis Latinis crimen, sed quod taedio imperii Romani cum Gallis, gente efferata, armanbsp;quondam consociassent. 17, 7: Exploratoresnbsp;missi attulerunt, quieta omnia apud Gallosnbsp;60 esse. 20,4 (a.M. 4.25== 5.2P a.C7»r.^.'Veiosquenbsp;ingens exercitus contractus, ut inde obviamnbsp;Gallis iretur. (5) Longius discedi, ne alio iti-nere bostis falleret ad urbem incedens, nonnbsp;placuit. Paucos deinde post dies, satis explo- |
[Gal-lï, Liv.] rata temporis eius quiete, a Gallis Priver-num omnis conversa vis qs. 9,4,7; L.Len-tulus, qui [turn] princeps legatorum virtutenbsp;atque bonoribus erat: (8) 'Patrem meum,’nbsp;inquit 'consules, saepe audivi memorantemnbsp;se in Capitolio unum non fuisse auctoremnbsp;senatui redimendae auro a Gallis civitatis,nbsp;quando nee fossa valloque ab ignavissimonbsp;ad opera ac muniendum boste clausi essentnbsp;et erumpere, si non sine magno periculo, lonbsp;tarnen sine certa pernicie possent. 9: Quodnbsp;si, illis ut decurrere ex Capitolio armatisnbsp;in bostem licuit, quo saepe modo obsessi innbsp;obsidentes eruperunt, ita nobis aequo autnbsp;iniquo loco dimicandi tantummodo cumnbsp;boste copia esset, non mibi patemi animinbsp;indoles in consilio dando esset. (13) Tamnbsp;bercule, quam a Gallorum impetu defendit. 6, 13: Cepisse enim eos non Romam, sicut ante Gallos. 11, 7; Auro civitatem a Gal- 20nbsp;lis redemistis: inter accipiendum aurumnbsp;caesi sunt. 19, 3: Quaterni quinique exercitus saepe per eos annos in Etruria, innbsp;Umbria Gallis bostibus adiunctis, in Samnio,nbsp;in Lucanis gerebant bellum. 10,2,9: Haecnbsp;ubi Patavium sunt nuntiata (semper autemnbsp;eos in armis accolae Galli babebant), innbsp;duas partes iuventutem dividunt. 10, 6nbsp;(a. u. 453 = 4199 a. Clir.): Eos (Etruscos)nbsp;alia molientis Gallorum ingens exercitus 30nbsp;fines ingressus paulisper a proposito avertit.nbsp;(7) Pecunia deinde, qua multum poterant,nbsp;freti socios ex bostibus facere Gallos co-nantur, ut eo adiuncto exercitu cum Romanis bellarent. (8) De societate baud ab-nuunt barbari; de mercede agitur. Qua pactanbsp;acceptaque cum parata cetera ad bellumnbsp;essent sequique Etruscus iuberet, infitiasnbsp;eunt mercedem se belli Romanis inferendinbsp;pactos: (9) quidquid acceperint, accepisse, 40nbsp;ne agrum Etruscum vastarent armisque la-cesserent cultores. 10: Militaturos tarnennbsp;se, si utique Etrasci velint, sed nulla alianbsp;mercede, quam ut in partem agri accipian-tur tandemque aliqua sede certa consistant.nbsp;(11) Multa de eo concilia populorum Etru-riae babita, nee perfici quioquam potuit,nbsp;non tam quia inminui agrum, quam quianbsp;accolas sibi quisque adiungere tam effera-tae gentis homines borrebat. (12) Ita di- 50nbsp;missi Galli pecuniam ingentem sine laborenbsp;ac periculo paratam rettulerunt. Romaenbsp;terrorem praebuit fama Gallic! tumultus adnbsp;bellum Etruscum adiecti. 13, 3; Palam |
Gal-li
|
omnibus conciliis vexari principes Etrusco-i'um, quod non Gallos quacumque condi-cione traxerint ad bellum. 16,6; (Etmscos) tabere incolas Gallos, inter ferrum et armanbsp;natos, feroces cum suopte ingenio tum ad-versus Eomanos, populum, quem captum anbsp;se auroque redemptum, baud vana iactantes,nbsp;memorent. 21,2: Gallos pretio ingenti sol-lieitari. 12: Quattuor gentes eonferre arma,nbsp;10 Etruscos, Samnites, Umbros, Gallos. 14;nbsp;Aceessisse postea dici Umbros et ingentemnbsp;exercitum Gallorum. 26, 7 (a. u. é59 =nbsp;295 a. Chr.): Senones Galli multitudine ingenti ad Clusium venerunt, legionem Ro-manam castraque oppugnaturi. 9; (Scipio)nbsp;ad iuguin perrexit, quod bostes ceperantnbsp;parte alia adgressi. Itaque caesa a tergonbsp;legio atque in medio, cum hostis undiquenbsp;nrgeret, circumventa. (10) Deletam quo-20 que ibi legionem, ita ut nuntius non super-esset, quidam auctores sunt, (ll) nee antenbsp;ad consules, qui iam baud procul a Clusionbsp;aberant, famam eius cladis perlatam, quamnbsp;in conspectu fuere Gallorum equites, pecto-ribus equorum suspensa gestantes capita etnbsp;lanceis inüxa ovantesque moris sui cai-mine,nbsp;(12) Sunt qui Umbros fuisse, non Gallos,nbsp;tradant qs. 13: Similius vero est a Gallonbsp;boste quam Umbro eam cladem acceptam,nbsp;quod cum saepe alias tum eo anno Gallicinbsp;tumultus praecipuus terror civitatem tenuit.nbsp;27, 2: Samnitibus Galli, Etruscis Umbri ad-iecti; (3) Dies indicia pugnae; Samnitilt;(bus)gt;nbsp;Gallisque delegata pugna. 8: Diversae ferae, cerva ad Gallos, lupus ad Eomanosnbsp;rursum deflexit. Lupo data inter ordinesnbsp;via, cervam Galli confixere. 10: Dextronbsp;eornu Galli, sinistro Samnites constiterunt.nbsp;¦ • . Adversus Gallos pro sinistro (cornu)nbsp;“io Decius quintam et sextam (legionem) in-struxit. 28, 3: Quia id persuasum eratnbsp;(Fabio) duci, et Samnites et Gallos primonbsp;impetu feroces esse, quos sustineri satis sit;nbsp;longiore certamine sensim residere Samni-tium animos, (4) Gallorum quidem etiamnbsp;corpora intolerantissima laboris atque aestusnbsp;fiuere, primaque proelia plus quam virorum,nbsp;postremo minus quam feminarum esse. (5)nbsp;In id tempus igitur, quo vinei solebat ho-stis, quam integerrumas vires militi serva-bat. 8; Bis avertere Gallicum equitatum.nbsp;Iterum longius evectos et iam inter medianbsp;equitum agmina proelium cientes novumnbsp;pngnae conterruit genus: (9) essedis carris-que superstaus armatus bostis ingenti so-nitu equorum rotarumque advenit et inso-litos eius tumultus Eomanorum conterruitnbsp;equos qs. 11: Turbata hinc etiam signanbsp;legionum multique equitum equorum aonbsp;vehiculorum raptorum per agmen obtritinbsp;antesignani. Et insecuta, simul territosnbsp;bostes vidit, Gallica acies nullum spatiumnbsp;respirandi recipiendique se dedit. 18: Haecnbsp;execratus (P. Decius) in se bostesque, qua lonbsp;confertissimam cernebat Gallorum aciem,nbsp;concitat equum, inferensque se ipse infestisnbsp;telis est interfectus. 29, 2: Galli, et maximenbsp;globus circumstans oonsulis corpus, velutnbsp;alienata mente vana in cassum iactare tela;nbsp;torpere quidam et nee pugnae meminissenbsp;nee fugae. 4; Gallos Samnitesque Tellurisnbsp;matris ac deorum manium esse. 6: Itaquenbsp;cum Galli structis ante se scutis confertinbsp;starent, nee facilis pede conlato videretur 20nbsp;pugna, iussu legatorum conlecta humi pila,nbsp;quae strata inter duas acies iacebant, atquenbsp;in testudinem bostium coniecta. (7) Quibusnbsp;plerisque in scuta raris in corpora ipsa fixisnbsp;sternitur cuneus, ita ut magna pars integrisnbsp;corporibus attouiti conciderent. 11: Ueenbsp;sustinuerunt Samnites impetum, praeterquenbsp;: aciem ipsam Gallorum relietis in dimica-tione soeiis ad castra effuso cursu fereban-tur. (12) Galli testudine facta conferti 30nbsp;' stabant. Tum Eabius audita morte collegaenbsp;Campanorum alam, quingentos fere equites,nbsp;exoedere aoie iubet et circumvectos ab tergonbsp;Gallicam invadere aciem. 16; Gapta castranbsp;et Galli ab tergo circumventi. (17) Caesanbsp;eo die bostium viginti quinejiue milia, oetonbsp;' capta. 19: Oonsulis corpus eo die, quianbsp;' obrutum superstratis Gallorum cumulis erat,nbsp;inveiiiri non potuit; postero die inventumnbsp;relatumque est cum multis militum lacru- 40nbsp;mis. 30, 8; (Q. Eabius) suis legionibus de-ductis ad urbem de Gallis Etruscisque acnbsp;Samnitibus triumphavit. 31,13: (Samnites)nbsp;socios belli, Etruscos, Umbros, Gallos, innbsp;eadem fortuna videbant, qua ipsi erant. |
' 21, 16, 4: Cum Gallis tumultuatum verius quam belligeratum. 20, 1 (a. u. 536 =nbsp;.218 a. Chr.): In 4^ üs nova terribilisquenbsp;species visa est, quod armati (ita mos gen-tis erat) in concilium venerunt. (2) Cum 60nbsp;verbis extollentes gloriam virtutemque po-puli Romani ac magnitudinem imperii pe-tissent, ne Poeno bellum Italiae inferentinbsp;per agros urbesque suas transitum darent, [Gal-lï, Liv.] |
Gal-ll
|
(o) tantus cum fremitu lisus dicitur ortus, ut vix a magistratibus maioribusque natunbsp;iuventus sedaretur: (4) adeo stolida inpu-densque postulatio visa est, censere, ne innbsp;Italiam transmittant Galli bellum, ipsos idnbsp;advertere in se agrosque suos pro alienisnbsp;populandos obicere. (5) Sedato tandem fremitu responsum legatis est neque Eomano-rum in se meritum esse neque Carthagi-10 niensium iniuriam, ob quae aut pro Eoma-nis aut adversus Poenos sumant arma; (6)nbsp;contra ea audire sese gentis suae hominesnbsp;agro finibusque Italiae pelli a populo Eo-mano stipendiumque pendere et cetera in-digna pati. (7) Eadem ferme in ceterisnbsp;Galliae conciliis dicta auditaque; nee hospi-tale quicqnam pacatumve satis prius audi-tirm, quam Massiliam venere. (8) Ibi omnianbsp;ab soeiis inquisita cum cura ao fide cognita:nbsp;20 praeoccupatos iam ante ab Hannibale Gal-lorum animos esse; sed ne illi quidem ipsinbsp;satis mitem gentem fore (adeo ferocia atquenbsp;indomita ingenia esse), ni subinde auro, cuiusnbsp;avidissima gens est, principum animi con-cilientur. 23, 1; Tripertito Hiberum co-pias traiecit (Hannibal) praemissis, qui Gal-lorum animos, qua traducendus exercitusnbsp;erat, donis conciliarent Alpiumque transitusnbsp;specularentur. 24,2: Galli quamquam Ita-30 liae bellum infem audiebant, tarnen, quianbsp;vi subactos trans Pyrenaeum Hispanos famanbsp;erat praesidiaque valida inposita, metu ser-vitutis ad arma consternati, Euscinonemnbsp;aliquot populi conveniunt. (3) Quod ubinbsp;Hannibali nuntiatum est, moram magisnbsp;quam bellum metuens, oratores ad regulosnbsp;eorum misit, conloqui semet ipsum cum iisnbsp;veile, et vel illi propius Iliberrim accede-rent, vel se Euscinonem processurum, ut exnbsp;40 propinquo congressus facilior esset: (4) namnbsp;et accepturum eos in castra sua se laetum,nbsp;nee cunotanter se ipsum ad eos venturum.nbsp;Hospitem enim se Galliae, non hostem ad-venisse, nee stricturum ante gladium, si pernbsp;Gallos liceat, quam in Italiam venisset.nbsp;(5) Et per nuntios quidem haec: ut veronbsp;reguli Gallorum castris ad Iliberrim ex-templo motis baud gravanter ad Poenumnbsp;venerunt, capti donis cum bona pace exernbsp;60 citum per finis suos praeter Euscinonemnbsp;oppidum transmiserunt. 25, (2: Boii solli-citatis Insubribus defecerunt qs.). 7: Muti-nae cum obsiderentur, et gens ad oppu-gnandarum m'bium artes rudis, pigerrima |
[Gal-lï, Liv.J eadem ad militaria opera, segnis intactisnbsp;adsideret muris, simulari coeptum de pacinbsp;agi; (7) evocatique ab Gallorum principibusnbsp;legati ad conloquium non contra ius modonbsp;gentium, sed violata etiam, quae data in idnbsp;tempus erat, fide conprehenduntur, negan-tibus Gallis, nisi obsides sibi redderentur,nbsp;eos dimissuros. 10: Ibi (Mutinae) castranbsp;oommunita, et, quia Gallis ad temptanda eanbsp;defuit spes, refecti sunt militum animi, lonbsp;quamquam ad lt;(DC)gt; cecidisse satis consta-bat. 12: Ubi rursus silvae intratae, turnnbsp;postremos adorti cum magna trepidationenbsp;ac pavore omnium septingentos milites oc-ciderunt, sex signa ademere. 13: Finis etnbsp;Gallis territandi et pavendi fuit Eomanis,nbsp;ut e saltu invio atque inposito evasere. 14: Ibi (Tanneti) se munimento ad tempus com-meatibusque fluminis et Brixianorum etiam Gallorum auxilio adversus crescentem in 20nbsp;dies multitudinem bostium tutabantur (Eo-mani). 26, 5: (P. Cornelius) trecentos interim delectos equites ducibus Massiliensi-bus et auxiliaribus Gallis (= awaymvi-6tccg Kslrovg Pol. 3, 41, 9) ad explorandanbsp;omnia visendosque ex tuto bostes praemit-tit. 8: Novasque alias (lintres) primumnbsp;Galli ineboantes cavabant ex singulis arbo-ribus. 27, 4: Ad id dati duces Galli edo-cent qs. 28,1: Galli occursant in ripa cum 30nbsp;variis ululatibus cantuque moris sui qua-tientes scuta super capita vibrantesque dex-teris tela qs. 3: lam satis paventes adversonbsp;tumultu terribilior ab tergo adortus clamornbsp;castris ab Hannone captis. Mox et ipse ad-erat, ancepsque terror circumstabat et enbsp;navibus tanta vi armatorum in terrain eva-dente et ab tergo inprovisa premente acie.nbsp;(4) Galli postquam utroque vim facere co-nati pellebantur, qua patere visum maxime 40nbsp;iter, perrumpunt, trepidique in vicos passimnbsp;suos diffugiunt. Hannibal ceteris copiis pernbsp;otium traiectis spemens iam Gallicos tu-multus castra locat. 29, 3: Victores adnbsp;centum sexaginta, nee omnes Eomani, sednbsp;pars Gallorum. 30, 5: Ebodanum, tantumnbsp;amnem, tot milibus Gallorum prohibentibusnbsp;domita etiam ipsius fluminis vi traiectum.nbsp;11; Cepisse quondam Gallos ea, quae adirinbsp;posse Poenus desperet; proinde aut cederent 60nbsp;animo atque virtute genti per eos dies to-tiens ab se victae, aut itineris finem speren! campum interiacentem Tiberi ao moe-! nibus Eomanis. 32,6: Hannibal ab Druen- |
Gal-lï
tia campestri maxime itinere ad Alpis cum bona pace incolentium ea loca Gallorumnbsp;pervenit. (7) Turn, quamquam fama prius,nbsp;qua incerta in maius fere ferri solent, prae-cepta res erat, tarnen ex propinquo visanbsp;inontium altitude nivesque caelo prope in-mixtae, teota informia inposita rupibus, pe-cora iumentaque torrida frigore, hominesnbsp;intonsi et inoulti, animalia inanimaque om-10 uia rigentia gelu, cetera visu quam dictunbsp;foediora, terrorem renovarunt. (8) Erigen-tibus in primus agmen olivos apparueruntnbsp;iuminentes tumulus insidentes muntani, qui,nbsp;si valles occultiores insedissent, coorti adnbsp;pugnam repente ingentem fugam stragem-que dedissent. (9) Hannibal consistere signanbsp;iussit; Gallisque ad visenda loca praemissisnbsp;postquam conperit transitum ea non esse,nbsp;castra inter oonfragosa omnia praeruptaquenbsp;20 quam extentissima potest valle locat. (10)nbsp;Turn per eosdem Gallos, liaud sane multumnbsp;lingua moribusque abhorrentis, cum se in-miscuissent conloquiis montanorum, edoctus,nbsp;interdiu tantum obsideri saltum, nocte innbsp;sua quemque dilabi tecta qs. 38,3: L. Cin-cius Alimentus, qui captum se ab Hanni-bale scribit, maxime auctor moveret, nisinbsp;confunderet numerum Gallis Liguribusquenbsp;additis: (4) cum bis octoginta milia pedi-80 tum, decem equitum adducta (in Italia ma-gis adfluxisse veri simile est, et ita quidamnbsp;aucfores Sunt); (5) ex ipso autem audissenbsp;Hannibale, postquam Ehodanum transierit,nbsp;triginta sex milia hominum ingentemquenbsp;numerum equorum et aliorum iumentorumnbsp;amisisse. 7; Coelium per Cremonis iugumnbsp;dicere transisse; qui ambo saltus eum nonnbsp;in Taurinos, sed per Salyes montanos adnbsp;Libuos Gallos deduxissent. 39,5; lunxissetnbsp;10 (Hannibal) sibi non metu solum, sed etiamnbsp;¦voluntate Gallos accolas Padi, ui eos cir-oumspectantis defectionis tempus subito ad-ventu consul oppressisset. (6) Et Hannibalnbsp;luovit ex Taurinis, incertos, quae pars se-quenda esset, Gallos praesentem secuturosnbsp;se ratus. 42, 3: Cuiusque (captivoram mon-taiiorum) sors exciderat, alacer inter gratu-lantes gaudio exultans cum sui moris tri-pudiis arma raptim oapiebat qs. 43, 14.nbsp;50 Pugnabitis cum exercitu tirone, bac ipsanbsp;aetate caeso victo circumsesso a Gallis.nbsp;45,3: Gallis parci quam maxime iubetnbsp;(Poenus) principumque animos ad defectio-nem sollicitari. 46,5: Soipio iaculatores et
Gallos equites in fronte locat. 47, 7: Hannibal circa flumen legationibus Gallorum audiendis moratus. 48,1: Caedes in castrisnbsp;Eomanis, tumultu tarnen quam re maior,nbsp;ab auxiliaribus Gallis facta est. (2) Adnbsp;duo milia peditum et duoenti equites vigi-libus ad portas trucidatis ad Hannibalemnbsp;transfugiunt, quos Poenus benigne adloou-tus et spe ingentium donorum accensos innbsp;civitates quemque Suas ad sollicitandos po- lonbsp;pularium animos dimisit. (3) Seipio cae-dem earn signum defectionis omnium Gallorum esse ratus, contactosque eo soelerenbsp;velut iniecta rabie ad arma ituros. 52, 3:nbsp;Quod inter Trebiam Padumque agri estnbsp;Galli tum incolebant, in duorum praepoten-tium populorum certamine per ambiguumnbsp;favorem baud dubie gratiam victoris spec-tantes. (4) ld Eomani, modo nequid mo-verent, aequo' satis, Poenus periniquo animo 20nbsp;ferebat, ab Gallis acoitum se venisse ad li-berandos eos dietitans. (5) Ob earn iram,nbsp;simul ut jiraeda militem aleret, duo milianbsp;peditum et mille equites, Humidos pleros-que, mixtos quosdam et Gallos, popular!nbsp;omnem deinceps agrum usque ad Padi ripasnbsp;iussit. (6) Egentes ope Galli, cum ad idnbsp;dubios servassent animos, coacti ab aucto-ribus iniuriae ad vindices futures declinant,nbsp;legatisque ad consules missis auxilium Eo- aonbsp;manorum terrae ob nimiam cultorum fldemnbsp;in Eomanos laborant! orant. (7) Cornelionbsp;nee causa nee tempus agendae rei plapebat,nbsp;suspectaque ei geus erat cum ob infidanbsp;multa facinora, tum, ut illa vetustate ob-solevissent, ob recentem Boiorum perfidiam.nbsp;53,10: Dum Gallorum animi vigerent, quorum ingentem multitudinem sciebat segniusnbsp;secuturam, quanto longius ab domo trabe-rentur. (ll) Cum . . . speculatoresque Galli, ionbsp;ad ea exploranda, quae vellet (Hannibal),nbsp;tutiores, quia in utrisque castris militabant,nbsp;paratos pugnae esse Eomanos rettulissent.nbsp;56,1: Adversus Gallos auxiliares agi iussitnbsp;Hannibal. 58,2; Ad prima ac dubia signanbsp;veris profectus ex bibernis in Etruriam du-cit, earn quoque gentem, sicut Gallos Ligu-resque, aut vi aut voluntate adiuncturus.nbsp;22, 1 (a. u. 537 = 217 a. Chr.), 2: Galli,nbsp;quos praedae populationumque conciverat 50nbsp;spes, postquam pro eo, ut ipsi ex alienonbsp;agro raperent agerentque, suas terras sedemnbsp;belli esse premique utriusque partis exerci-tuum bibernis viderent, (3) verterunt retro
OGal-lï, Lir.]
-ocr page 856-Gal-lï
|
in Hannibalem ab Eomanis o dia; petitus-que saepe principum insidiis, ipsonim inter se fraude, eadem levitate, qua consenserant,nbsp;consensum indicantium, servatus erat, etnbsp;mutando nunc vestem, nunc tegumenta capitis errore etiam sese ab insidiis munierat.nbsp;2, 3: Sequi Gallos (iussit Hannibal), ut idnbsp;agminis medium esset, novissimos ire equi-tes, Magonem inde cum expeditis Numidisnbsp;10 cogere agmen, maxime Gallos, si taedio la-boris longaeque viae, ut est mollis ad talianbsp;gens, dilaberentur aut subsisterent, cohiben-tem. 6: Galli neque sustinere se prolapsinbsp;neque adsurgere ex voraginibus poterantnbsp;nee aut corpora animis aut animos spe sus-tinebant, (7) alii fessa aegre trabentesnbsp;membra, alii, ubi semel victis taedio animisnbsp;procubuissent, inter iumenta et ipsa iacien-tia passim morientes qs. 9, 6; Cn. Serviliusnbsp;20 consul levibus proeliis cum Gallis factis etnbsp;uno oppido ignobili expugnato qs. 10, 2:nbsp;Quaeque duella cum Gallis sunt, qui cisnbsp;Alpis sunt. 14,9; Si hoe modo peragrandonbsp;cacumina saltusque M. Furius recipere anbsp;Gallis urbem voluisset, quo bic novus Ca-millus, nobis dictator unicus in rebus ad-fectis quaesitus, Italiam ab Hannibale recu-perare parat, Gallorum Eoma esset. 11:nbsp;Ulo ipso die media in urbe, quae nunc bustanbsp;80 Gallica sunt, et postero die citra Gabiosnbsp;cecidit Gallorum legiones. 46, 1 (a. u. 538nbsp;— 216 a.Clir.): (Hannibal) ut quosque tra-duxerat, ita in acie locabat: (2j Gallos Hi-spanosque equites prope ripam laevo innbsp;cornu adversus Eomanum equitem. 3: Itanbsp;ut Afrorum utraque cornua essent, inter-ponerentur bis medii Galli atque Hispani.nbsp;5: Gallis Hispanisque scuta eiusdem formaenbsp;fere erant, dispares ac dissimiles gladii,nbsp;40 Gallis praelongi ac sine mueronibus, Hi-spano, punctim magis quam caesim adsuetonbsp;petere bostem, brevitate babiles et cum mueronibus. Sane et alius habitus gentium ba-rum cum magnitudine corporum turn specienbsp;terribilis erat; (6) Galli super umbilicum erantnbsp;nudi; Hispani linteis praetextis purpura tuni-cis candore miro fulgentibus constiterant.nbsp;47,1: Clamore sublato procursum ab auxiliisnbsp;et pugna levibus primum armis commissa;nbsp;50 deinde equitum Gallorum Hispanorumquenbsp;laevum oornu cum dextro Eomano concur-ril, minime equestris more pugnae qs. 4:nbsp;Coorta est peditum pugna, primo et viribusnbsp;et animis par, dum constabant ordines Gal- |
[Gal-lï, Liv.] lis Hispanisque. 7: Media, qua Galli Hi-spanique steterant, aliquantum prominentenbsp;acie. 9: Hinc Eomani defuncti nequiquamnbsp;proelio uno, omissis Gallis Hispanisque,nbsp;quorum terga ceciderant. 48, 6: (Hasdru-bal) Hispanos et Gallos equites Afris iamnbsp;prope fessis caede magis quam pugna ad-iungit. 57, 6: Interim ex fatalibus librisnbsp;sacrificia aliquot extraordinaria facta; internbsp;quae Gallus et Galla, Graecus et Graeca in lonbsp;foro bovario sub terra vivi demissi sunt innbsp;locum saxo consaeptum, iam ante bostiisnbsp;bumanis, minime Eomano sacro, inbutum. 5 9, 7: Maiores quoque acceperamus se a Gallis auro redemisse, legates tarnen capti-vorum redimendorum gratia Tarentum mi-sisse. (8) Atqui et ad Aliam cum Gallisnbsp;et ad Heracleam cum Pyrrbo utraque nonnbsp;tam clade infamis quam pavore et fuganbsp;pugna fuit. Cl, 12: (Defecere ad Poenos) 20nbsp;Gisalpini omnes Galli. 23,24, 7: Silva eratnbsp;vasta (Litanam Galli vocabant), qua exer-citum traducturus erat (L. Postumius). Eiusnbsp;silvae dextra laevaque circa viam Galli ar-bores ita inciderunt, ut inmotae starent,nbsp;momento levi inpulsae occiderent. 9: Gallinbsp;oram exti-emae silvae cum circumsedissent,nbsp;ubi intravit agmen saltum, turn extremasnbsp;arborum succisarum inpellunt. Quae alianbsp;in aliam instabilem per se ac male baeren- 30nbsp;tem incidentes ancipiti strage arma, viros,nbsp;equos obruerunt, ut vix decem homines ef-fugerent. (lO) Ham cum exanimati pleri-que essent arborum truncis fragmentisquenbsp;ramorum, ceteram multitudinem inopinatonbsp;malo tiepidam Galli, saltum omnem armatinbsp;circumsedentes, interfecerunt paucis e tantonbsp;numero captis, qui pontem fluminis peten-tes, obsesso ante ab hostibus ponte, inter-elusi sunt. (11) Ibi Postumius omni vi, ne 40nbsp;eaperetur, dimicans occubuit. Spolia corporis caputque praecisum ducis Boi ovantesnbsp;templo, quod sanctissimum est apud eos,nbsp;intulere. (12) Purgato inde capite, ut mosnbsp;iis est, calvam auro caelavere, idque sacrumnbsp;vas iis erat, quo solemnibus libarent. Pocu-lumque idem sacerdotibus [esse] ac templinbsp;antistitibus. (13) Praeda quoque baud minor Gallis quam victoria fuit; nam etsinbsp;magna pars animalium strage silvae op- 50nbsp;pressa erat, tarnen ceterae res, quia nihilnbsp;dissipatum fuga est, stratae per omnem ia-centis agminis ordinem inventae sunt. 24, 8, 4; Adversus Gallum quondam provocan |
Gal-li
|
lem in ponte Anienis T. Manlium fidentem et animo et viribus misere maiores nostri.nbsp;(5) Eandem causam baud multis annis postnbsp;fuisse non negaverim, cnr M. Valerio nonnbsp;diffideretur adversus similiter provocantemnbsp;arma capienti Gallum ad certamen. 21,-9:nbsp;Inermes ex Olympii lovis templo spolia Gal-lorum Illyriommque, dono data Hieroni anbsp;populo Eomano fixaque ab eo, detrahnnt.nbsp;1» 12, 8 (a. u. 540 = 214 a. Chr.): Duo etiamnbsp;insignes reguli Gallorum (Moenicapto et Vis-maro nomina erant) eo proelio (in West-An-dalusien) ceciderunt. 25,9,16 (a. u. 542 =nbsp;212): Turn duo milia Gallorum Poenus innbsp;tres divisa partis per urbem dimittit Taren-tinosque duces singulis partibus addit binos.nbsp;26,41,10: Vetera omitto, Porsinam, Gallos,nbsp;Samnites. 27,36,2 (a. u. 546 = 208): Erec-tos adventu eius (Hasdrabalis'), quia magnumnbsp;20 pondus auri attulisse diceretur ad mercedenbsp;auxilia conducenda, Gallorum animos. (3)nbsp;Misisse se cum Massiliensibus ducibus, quinbsp;per hospites eorum, principes Gallorum,nbsp;omnia explorata referrent. 38, 6 (a.u.547nbsp;= 207 a. Chr.): Hasdrubali occurrendumnbsp;esse descendenti ab Alpibus, ne Gallos Cis-alpinos neve Etruriam erectam in spem re-i’um novarum sollicitaret. 11: Magni robo-ris auxilia ex Hispania quoque a P. Sci-^0 pione M. Divio missa quidam ad id bellumnbsp;auctores sunt, octo milia Hispanorum Gal-lorumque et duo milia de legione militum,nbsp;equitum mille, mixtas Numidas Hispanosque,nbsp;M. Lucretium bas copias navibus advexisse.nbsp;13, 1; Ab Hasdrubale, postquam a Placen-tiae obsidione abscessit, quattuor Galli equi-tes, duo Numidae cum litteris missi adnbsp;Hannibalem cum per medios hostes totamnbsp;ferme longitudinem Italiae emensi essent,nbsp;(2) dum Metapontum cedentem Hannibalemnbsp;sequuntur, incertis itineribus Tarentum de-lati a vagis per agros populatoribus Eoma-nis ad Q. Claudium propraetorem deducun-tur. (3) Eum primo incertis inplicantes re-sponsis, ut metus tormentorum admotus fa-teri vera coegit, edocuerunt litteras se abnbsp;Hasdrubale ad Hannibalem ferre qs. 48,5:nbsp;(Hasdrubal) in prima aoie ante signa ele-phantos locat, circa eos laevo in cornu ad-*0 Versus Claudium Gallos opponit, baud tan-tum iis lidens, quantum ab boste timeri eosnbsp;credebat. 7: Gallos prominens collis tege-^at. 15; Ad Gallos iam caedes pervenerat.nbsp;(l6) Ibi minimum certaminis luit: nam etnbsp;pars magna ab signis aberant, nocte dilapsinbsp;stratique somno passim per agros, et quinbsp;aderant, itinere ac vigiliis fessi, intoleran-tissima laboris corpora, vix arma umerisnbsp;gestabant; (17) etiam diei medium erat, si-tisque et calor hiantes caedendos oapiendos-que adfatim praebebat. 49, 8: Cum essetnbsp;nuntiatum Divio consuli Gallos Cisalpinosnbsp;Diguresque, qui aut proelio non adfuissentnbsp;aut inter caedem effugissent, uno agmine lonbsp;abire sine certo duce, sine signis, sine or-dine ullo aut imperio; si una equitum alanbsp;mittatur, posse omnes deleri: 'supersint’nbsp;inquit 'aliqui nuntii et bostium eladis etnbsp;nostrae virtutis’. 28, 10, 12 (a. u. 548nbsp;— 206 a. Chr.): Q. Mamilio, ut collegaenbsp;iuris diction e tradita Galliam cum exercitu,nbsp;cui D. Porcius propraetor praefuerat, obti-neret, decretum est, iussusque populari agrosnbsp;Gallorum, qui ad Poenos sub adventum 20nbsp;Hasdrubalis defecissent. 11, 10: Placenti-norum et Cremonensium legati, querentesnbsp;agrum suum ab aocolis Gallis incursari acnbsp;vastari qs. 36, 1; (Magoni) nuntiatum abnbsp;Cartbagine est iubere senatum, ut classem,nbsp;quam Gadibus haberet, in Italiam traiceret;nbsp;(2) conducti ibi Gallorum ac Digurumnbsp;quanta maxima posset iuventute coniunge-ret se Hannibali. 46, 11 (a. n. 549 — 205nbsp;a. Ghr.): Creseebat exercitus in dies, ad fa- sonbsp;mam eius (Magonis) undique confluentibus.nbsp;29, 5, 3: Gallorum et Digurum (namquenbsp;utriusque gentis ingens ibi magnitude erat)nbsp;concilium babuit, (4) et missum se ad eosnbsp;vindicandos in libei-tatem ait, et, ut ipsinbsp;cernant, mitti sibi ab domo praesidia; sednbsp;quantis viribus, quanto exercitu id bellumnbsp;geratur, in eorum potestate esse. 6: Gallinbsp;suinmam ad id suam voluntatem esse dicere;nbsp;sed cum una oastra Eomana intra fines, al- 40nbsp;tera in finitima terra Etruria prope in con-spectu babeant, si palam fiat auxiliis adiu-tum ab se esse Poenum, extemplo infestosnbsp;utrimque exercitus in agrum suum incur-suros: ea ab Gallis desideraret, quibus occulte adiuvari posset. 8: Interim Magonbsp;milites Gallos dimissis clam per agros eo-ruin mercede conducere; commeatus quoquenbsp;omnis generis occulte ad eum a Gallicisnbsp;populis mittebantur. 30, 18, 1 (a. u. 551 sonbsp;= 203 a. Chr.): P. Quinctilius Varus praetor et M. Cornelius proconsul in agro Insubrum Gallorum cum Magone Poeno signisnbsp;conlatis pugnarunt. 9: Mago quoque ex [Gal-ll, lilv.] |
Gal-li
|
subsidiis Gallos integrae legioni opposuit. (lO) Quibus baud magno certamine fusis...nbsp;33, 5 (a. u. 552 = 202 a. Clir.): Auxilianbsp;Ligurum Gallorumque Baliaribus Maurisquenbsp;admixtis. 9: Galli proprio atque insito innbsp;Romanos odio accenduntur. 31, 2, 8 (a. u.nbsp;553 = 201 a. Clir.): (Ampius) improvisonbsp;impetu Gallorum cum fmmentatoribus estnbsp;ciroumventus. 11,6: (Hamilcarem) exeroi-10 tus Gallorum Ligummque exciyisse ad armanbsp;contra populum Romanum. 21,2 (a.u.554nbsp;— 200 a. Chr.): L. Fuiius, magnis itineri-bus ab Arimino adversus Gallos Cremonamnbsp;etiam turn obsidentes profectus, castra millenbsp;quingentorum passuum intervallo ab bostenbsp;posuit. 5: Galli clamore suorum ex agrisnbsp;revocati omissa praeda, quae in manibusnbsp;erat, castra repetivere. [Et] postere die innbsp;aciem progressi, nee Romanus moram pu-20 gnandi fecit. (6) Sed vix spatium instruendinbsp;fuit; eo cursu bostes in proelium venemnt.nbsp;10: Primo Galli omni multitudine in unumnbsp;locum conixi obruere atque obterere sesenbsp;dextram alam, quae prima erat, speraruntnbsp;posse, (ll) Ubi id parum procedebat, cir-cuire a cornibus et amplecti bostium aciem,nbsp;quod multitudine adversus paucos facile vi-debatur, conati sunt qs. 14: Simul et ipsenbsp;(praetor), ut extenuatam mediam diductisnbsp;80 cornibus aciem Gallorum vidit, signa inferrenbsp;confertos milites et perrumpere ordines iu-bet. (15) Et cornua ab equitibus et mediinbsp;a pedite pulsi. Ac repente, cum in omninbsp;parte caede ingenti sternerentur, Galli terganbsp;verterunt fugaque effusa repetunt castra qs.nbsp;17: Minus sex milia bominum inde effuge-runt; caesa aut capta supra quinque et tri-ginta milia cum signis militaribus Septuaginta, carpentis Gallicis multa praeda one-40 ratis plus ducentis. (18) Hamilcar, duxnbsp;Poenus, eo proelio cecidit et tres imperato-res nobiles Gallorum. 49, 2 (a. u. 557 —nbsp;197 a.Chr.): Triumpbavit de Gallis in ma-gistratu L. Purius praetor et in aerariumnbsp;tulit trecenta viginti milia aeris, argentinbsp;centum milia mille quingentos. (3) Requenbsp;captivi ulli ante currum ducti neque spolianbsp;praelata neque milites secuti. 11; Ex eonbsp;exercitu, qui cum Gallis pugnaverit. 32,7,nbsp;50 5 (a. u. 555 — 199 a. Chr.): (Cn. Baebiusnbsp;ïampbilus) temere ingressus Gallorum In-subrum finis prope cum toto exercitu estnbsp;circumventus. 28, 9 (a. u. 556 — 198 a.nbsp;Chr.): Consulibus binae legiones decretae [Gal-JI, Liv.] |
et ut bellum cum Gallis Cisalpinis, qui de-fecissent a populo Romano, gererent. 29, 7: Et iam omnia cis Padum praeter Gallorum Boios, Ilvates Ligurum sub dicione erant; (8) quindecini oppida, bominum viginti milia esse dicebantur, quae se dediderant.nbsp;30, 13: Multa oppida Gallorum, quae In-subrum defectionem secuta erant, dedideruntnbsp;se Romanis. 33, 12, 10 (a. u. 557 — 197nbsp;a. Chr.): Si regnum gensque tollatur, Tbra- lonbsp;cas, Blyrios, Gallos deinde, gentes feras etnbsp;indomitas, in Macedoniam se et in Graeciamnbsp;effusuras. 18, 2: Galli et Pisuetae et M-suetae et Tamiani et Arei ex Africa et Lau-diceni ex Asia erant. 21, 3; Victis deindenbsp;joroelio uno Gallis (in Ost-Europa), quaenbsp;turn gens recenti adventu terribilior Asiaenbsp;erat, regium adscivit (Attalus) nomen. 23, 4: C. Cornelius de Insubribus Cenomanis-que in magistratu triumpbavit. Multa signa 20 militaria tulit, multa Gallica spolia captivisnbsp;carpentis transvexit, multi nobiles Galli antenbsp;currum ducti. 6: Cremonensium Placentino-rumque colonomm turba, pilleatorum currumnbsp;sequentium. 8; Q. Minucius consul de Li-guribus Boisque Gallis in monte Albanonbsp;triumpbavit. 36,9 (a.u. 558-=196 a.Chr.):nbsp;Galli, feroces Boiorum ante dies paucosnbsp;pugna, in ipso itinere proelium committunt;nbsp;et primo adeo acriter invaserunt, ut ante- 30nbsp;signanos inpulerint. (lO) Quod ubi Mar-cellus animadvertit, veritus, ne moti semelnbsp;pellerentur, cobortem Marsorum cum oppo-suisset, equitum Latinorum omnis turmasnbsp;in bostem emisit. (ll) Quorum cum primus secundusque impetus restitisset infe-rentem se ferociter bostem, confirmata etnbsp;reliqua acies Romana restitit primo, deindenbsp;signa acriter intulit. (12) Nee ultra susti-nuere certamen Galli, quin terga vertorent 40nbsp;atque efliise fugerent. (13) In eo proelionbsp;supra quadraginta milia bominum caesanbsp;Valerius Antias scribit, octoginta septemnbsp;signa militaria capta et carpenta septin-genta triginta duo et aureos torques multos.nbsp;14; Castra eo die Gallorum expugnata di-reptaque, et Comum oppidum post dies paucos captum. Castella inde duodetriginta adnbsp;consulem defecerunt. 34, 5, 9: lam urbenbsp;capta a Gallis aurum, quo redempta urbs 60nbsp;est., nonne matronae consensu omnium innbsp;publicum contulerunt? 22, 2 (a. u. 559 =nbsp;195 a.Chr.): Octo milia Gallorum caesa tra-duntur; ceteri omisso bello in vicos suos atque |
Gal-li
|
agros dilapsi. 46,1 (a.u. 560 = 194 a. Chr.): In Gallia L. Valerius Flaccns proconsulnbsp;circa Mediolanium cum Gallis Insubribus etnbsp;Bois, qui Dorulato duce ad concitandos In-subres Padum transgressi erant, signis col-latis depugnavit. Deeem milia bostium suntnbsp;caesa. 6: Quae causa consuli (Ti. Sempro- ^nbsp;nio) cunctandi, eadem Gallis, praeterquamnbsp;quod cunctatio hominum animos faciebat,nbsp;10 rei maturandae erat, ut, priusquam coniun-gerentur oonsulum copiae, rem transigerent.nbsp;(7) Per biduum tarnen nihil aliud quamnbsp;steterunt parati ad pugnandum, siquis contranbsp;egrederetur; tertio subiere ad valium castra-qne simul ab omni parte adgressi sunt qs.nbsp;10: In ipso exitu ita conferti obstitere Galli,nbsp;nt clauderent viam. Diu in angustiis pu-gnatum .est; nee dextris magis gladiisquenbsp;gerebatur res, quam scutis corporibusquenbsp;20 ipsis obnixi urgebant, (11) Romani, ut signanbsp;foras efferrent, Galli, ut aut in castra ipsinbsp;penetrareiit aut exire Romanos prohiberentnbsp;2®-nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;47, 2; In portam quaestoriam irrupe- |
rant Galli resistentisque pertinacius occide-rant L. Postumium quaestorem, cui Tym-pano fuit cognomen, et M. Atinium et P. Sempronium, praefectos socium, et ducentosnbsp;ferme milites qs. 5: Usque ad meridiemnbsp;aequis viribus ac prope pari spe pugnatumnbsp;*0 est. Labor et aestus mollia et fluida corpora Gallorum et minime patientia sitisnbsp;cum decedere pugna coegisset, in paucosnbsp;restantis impetum Romani fecerunt fusos-que compulerunt in castra. 7; Eorum pau-citate contempta Galli universi ex castrisnbsp;ei’uperunt. 8: Gallorum tarnen ad undecimnbsp;milia, Romanorum quinque milia sunt oc-cisa. Galli recepere in intima finium sese.nbsp;35, 4, 7 (a. u. 561 == 193 a. Chr.): Idemnbsp;*** et Galli fecerunt, postquam apertas esse in-sidias et recto ac iusto proelio, ubi veranbsp;vinceret virtus, dimicandum yiderunt. 5,4;nbsp;Nuntius venit a Ti. Sempronio Longo nonnbsp;sustinere extraordinarios impetum Galloi'um.nbsp;7: Sol ingenti ardore torrebat minime patientia aestus Gallorum corpora; densis tarnen ordinibus nunc alii in alios, nunc innbsp;scuta incumbentes sustinebant impetus Romanorum. 9: Procella equestris j)rimo con-50 fudit et turbavit, deinde dissipavit aciemnbsp;Gallorum, non tarnen, ut terga darent.nbsp;10; Obstabant duces, bastilibus caedentesnbsp;terga trepidantium et redire in ordinesnbsp;cogentes; sed interequitantes alarii nonnbsp;patiebantur. (ll) Consul obtestabatur milites, ut paulum adniterentur; victoriam innbsp;manibus esse; dum turbatos et trepidan-tis viderent, instarent; si restitui ordinesnbsp;sivissent, integro rursus eos proelio et dubionbsp;dimicaturos. (l2) Inferre vexillarios iussitnbsp;signa. Omnes conisi tandem averterunt bo-stem. Postquam terga dabant et in fugamnbsp;passim effundebantur, turn ad persequendosnbsp;eos legionarii equites immissi. (l3) Quattuor- lonbsp;decim milia Boiorum eo die sunt caesa; vivinbsp;capti mille nonaginta duo, equites septin-genti viginti unus, tres duces eorum, signanbsp;militaria ducenta duodecim, carpenta sexa-ginta tria. 36, 40, 3 (a. u. 563 — 191 a.nbsp;Chr.): Sede Gallis Bois postulare triumphum,nbsp;quos acie vicerit, castris exuerit, quorumnbsp;gentem biduo post pugnam totam acceperitnbsp;in deditionem, a quibus obsides abduxerit,nbsp;pacis futurae pignus. (4) Yerum enimvero 20nbsp;illud multo maius esse, quod tantum nume-rum Gallorum oociderit in acie, quot cumnbsp;milibus certe Boiorum nemo ante se imperator pugnaverit. (5) Plus partem dimi-diam ex quinquaginta milibus bominumnbsp;caesam, multa milia capta; senes puerosquenbsp;Boios superesse. 37, 18, 6 (a. u. 564 —nbsp;190 a. Chr.): Antioebus ab Apamea pro-fectus Sardibus primum, deinde baud pro-cul Seleuci castris ad caput Caici amnis 30nbsp;stativa babuit cum magno exercitu mixtonbsp;variis ex gentibus. (7) Plurimum terrorisnbsp;in Gallorum mercede conductis quattuornbsp;milibus erat. Hos paucis * admixtis adnbsp;pervastandum passim Pergamenum agi-umnbsp;[milites] misit. 46, 10: Quosdam taedionbsp;acoolarum Gallorum reliquisse colonias. 51,nbsp;10: Ne cum Gallis (in Kleinasien) foretnbsp;bellandum. 57, 8: Ager captus de Gallisnbsp;Bois fuerat; Galli Tusoos expulerant. 60,2: 40nbsp;Ceterum consuli (On. Manlio) non deeratnbsp;cum Gallis belli materia. 38,12,3 (a.u. 565nbsp;= 189 a. Chr.): Adbortatus eos ad novumnbsp;cum Gallis suscipiendum bellum, qui etnbsp;auxiliis iuvissent Antioebum, (4) et adeonbsp;indomita baberent ingenia, ut nequiquamnbsp;Antioebus emotus ultra iuga Tauri montisnbsp;esset, nisi frangerentur opes Gallorum. 5;nbsp;Laeti milites cum frequenti adsensu consu-lem audiverunt, partem virium Antiochi sonbsp;fuisse Gallos credentes; rege superato nullum momentum in solis per se Gallorumnbsp;copiis fore. 6; Cuius (Eumenis) interessetnbsp;frangi Gallorum spes. 16, 1; Galli, magna [Gal-lï, Wv,] |
Gal-Ü
|
hominum vis, seu inopia agri, seu praedae spe, nullam gentem, per quas ituri essent,nbsp;parem armis rati, Brenno duce in Dardanosnbsp;pervenerant. (2) Ibi seditio orta est; adnbsp;viginti milia hominum cum Loiiorio ac Lu-tario regulis secessione facta a Brenno innbsp;Thraeciam iter avertunt. (3) übi cum re-sistentibus pugnando, pacem petentibus stipendium imponendo Byzantium cum perve-10 nissent, aliquamdiu oram Propontidis, vecti-galis habendo regionis eius urbes, obtinue-runt. (4) Cupido inde eos in Asiam trans-eundi, audientis ex propinquo, quanta uber-tas eius terrae esset, cepit; et Lysimachianbsp;fraude capta Chersonesoque onini armisnbsp;possessa ad Hellespontum descenderunt. (5)nbsp;Ibi vero exiguo divisam freto cernentibusnbsp;Asiam multo magis animi ad transeundumnbsp;accensi; nuntiosque ad Antipatrum prae-20 fectum eius orae de transitu mittebant.nbsp;Quae res cum lentius spe ipsorum trahere-tur, alia rursus nova inter regulos seditionbsp;orta est. (6) Lonorius retro, unde venerat,nbsp;cum maiore parte hominum repetit Byzantium; Lutarius Macedonibus per speciemnbsp;legationis ab Antipatro ad speculandumnbsp;missis duas tectas naves et tris lembos ad-imit. lis alios atque alios dies noctesquenbsp;travehendo intra paucos dies omnis copiasnbsp;so traicit. (7) Haud ita multo post Lonoriusnbsp;adiuvante Nicomede Bithyniae rege a By-zantio transmisit. (8) Coeunt deinde innbsp;unum rursus Galli et auxilia Nicomedi dantnbsp;adversus Ziboetam, tenentem partem Bithyniae, gerenti bellum. (9) Atque eorumnbsp;maxime opera devictus Ziboeta est, Bithy-niaque omnis in dicionem Nicomedis concessit. Profecti ex Bithynia in Asiam pro-cesserunt. Non plus ex viginti milibus ho-io minum quam deeem armata erant. (lO) Tarnen tantum terroris omnibus, quae cis Tau-rum incolunt, gentibus iniecerunt, ut quasnbsp;adissent quasque non adissent, pariter ulti-mae propinquis, imperio parerent. (ll)nbsp;Postremo cum tres essent gentes, Tolosto-bogii, Troemi, Tectosages, in tris partis,nbsp;qua ouique populoi'um suorum vectigalisnbsp;Asia esset, diviserunt. (12) Trocmis Helle-sponti ora data; Tolostobogii Aeolida atquenbsp;60 loniam, Tectosages mediterranen Asiae sor-titi sunt. Et stipendium tota cis Taurumnbsp;Asia exigebant, (13) sedem autem ipsi sibinbsp;circa Halyn flumen cepere. Tantusque terror eorum iiominis erat, multitudine etiam |
[Gal-ll, Liv.] magna subole aucta, ut Syriae quoque adnbsp;postremum reges stipendium dare non ab-nuerent. (14) Primus Asiam incolentiumnbsp;abnuit Attalus, pater regis Eumenis; auda-cique incepto praeter opinionem omniumnbsp;adfuit fortuna, et signis collatis superiornbsp;fuit. Non tarnen ita infregit animos eorum,nbsp;ut absisterent imperio; (15) eaedem opesnbsp;usque ad bellum Antiochi cum Eomanisnbsp;manserunt. Turn quoque, pulso Antiocho, lonbsp;magnam spem habuerunt, quia procul marinbsp;incolerent, Eomanum exercitum ad se nonnbsp;perventurum. 17, 1: Cum hoe hoste, tamnbsp;terribili omnibus regionis eius, quia bellumnbsp;gerendum erat, pro contione milites in huncnbsp;maxime modum adlocutus est consul: (2)nbsp;'Non me praeterit, milites, omnium, quaenbsp;Asiam colunt, gentium Gallos (Galater) famanbsp;belli praestare. (3) Inter mitissimum genusnbsp;hominum ferox natio pervagata bello prope 20nbsp;orbem terrarum sedem cepit. Procera cor-,nbsp;pora, promissae et rutilatae comae, vastanbsp;scuta, praelongi gladii; (4) ad hoe cantusnbsp;ineuntium proelium et ululatus et tripudia,nbsp;(5) et quatientium scuta in patrium quen-dam modum horrendus armorum crepitus,nbsp;omnia de industria composita ad terrorem.nbsp;Sedhaec, quibus insolita atque insueta sunt.nbsp;Graeci et Phryges et Cares timeant; Eomanis Gallici tumultus adsueti, etiam vanita- 30nbsp;tes notae sunt. (6) Semel primo congressunbsp;ad Aliam eos olim fugerunt maiores nostri;nbsp;ex eo temirore per ducentos iam annos pe-corum in modum consternatos caedunt fu-gantque, et plures prope de Gallis triumphinbsp;quam de toto orbe terrarum acti sunt. lamnbsp;usu hoe cognitum est: (7) si primum im-petum, quem fervido ingenio et caeca iranbsp;effundunt, sustinueris, fluunt sudore et las-situdine membra, labant arma; mollia cor- 40nbsp;pora, molles, ubi ira consedit, animos sol,nbsp;pulvis, sitis, ut ferrum non admoveas, pro-sternunt. (8) Non legionibus legiones eorum solum expert! sumus, sed vir unusnbsp;cum viro congrediendo T. Manlius, M. Valerius, quantum Gallicam rabiem vinceretnbsp;Eomana virtus, docuerunt. (9) lam M. Manlius unus agmine scandentis in Capitoliumnbsp;detrusit Gallos. Et illis maioribus nostrisnbsp;cum baud dubiis Gallis, in sua terra geni- 00nbsp;tis, res erat; hi iam dégénérés sunt, mixti,nbsp;et Gallograeci vere, quod appellantur; (lO)nbsp;sicut in frugibus pecudibusque non tantumnbsp;semina ad servandam indolem valent, quan- |
Gal-ll
|
turn terrae proprietas caelique, sub quo aluntur, mutat. 12: Massilia, inter Gallosnbsp;sita, traxit aliquantum ab accolis animorum;nbsp;(l3) est generosius, in sua quidquid sedenbsp;gignitur; insitum alienae terrae in id, quonbsp;alitur, natura vertente se, degenerat. Phry-gas igitur Gallicis oneratos armis, sicut innbsp;acie Antiochi cecidistis, victos victores, cae-detis. (14) Magis vereor, ne parum indenbsp;gloriae, quam ne nimium belli sit. (l5)nbsp;Attains eos rex saepe fudit fugavitque. No-lile existimare beluas tantum recens captasnbsp;feritatem illam silvestrem primo servare,nbsp;•lain, cum diu manibus humanis aluntur,nbsp;ttiitescere, in hominum feritate mulcendanbsp;aon eandem naturam esse. (16) Eosdemnenbsp;hos creditis esse, qui patres eorum aviquenbsp;tuerunt? Extorres inopia agrorum profectinbsp;4omo per asperrimam Illyrici oram, Paeo-niam inde et Thraeciam pugnando cum fe-I’ocissimis gentibus emensi, has terras cepe-ïunt. (17) Duratos eos tot malis exaspe-¦’atosque accepit terra, quae copia omniumnbsp;ferum saginaret. Uberrimo agro, mitissimonbsp;caelo, clementibus accolanim ingeniis omnisnbsp;^lla, cum qua venerant, mansuefacta estnbsp;fantas. 19: Hoc tarnen feliciter evenit,nbsp;quod sicut vim adversus vos nequaquam,nbsp;ïta famam apud Graecos parem illi antiquaenbsp;obtinent, cum qua venerunt, (20) belliquenbsp;gloriam victores eandem inter socios habe-l*itis, quam si servantis anticum specimennbsp;S-uimorum Gallos vicissetis.’ 18.5: Ad Cu-ballum, Gallograeciae castellum, castra ha-lgt;entibus Eomanis appai-uei'e cum magnonbsp;lumultu bostium equites, nec turbaruntnbsp;lantum Romanas stationes repente invecti,nbsp;®6d quosdam etiam occiderunt. (6) Qui tu-*uultus cum in castra perlatus esset, effususnbsp;ïepente omnibus portis equitatus Romanusnbsp;fudit fugavitque Gallos et aliquot fugientisnbsp;uccidit qs. 14: Ibi stativa habentibus legatinbsp;ub Eposognato venerunt nuntiantes pro-f^ectum eum ad regulos Gallorum nihil aequinbsp;itupetrasse; (l5) ex campestribus vicis agris-que frequentes demigrare et cum coniugibusnbsp;S'C liberis, quae ferre atque agere possint,nbsp;prae se agentis portantisque Olympum mon-feiu qoetere, ut inde armis looorumque situnbsp;“^“sese tueantur. 21, 1: Galli [et] ab duobusnbsp;lateribus satis fidentes invia esse, ab eanbsp;parte, quae in meridiem vergeret, ut armisnbsp;clauderent viam, quattuor milia fere arma-forum ad tumulum imminentem viae minusnbsp;mille passuum a castris occupandum mit-tunt, eo se rati veluti castello iter impedi-turos. 4: Missilibus cx intervallo loci proe-lium commissum est, primo par, Gallos loconbsp;adiuvante, Romanos varietate et copia telo-rum; procedente certamine nihil iam aequinbsp;erat. Scuta longa ceterum ad amplitudi-nem corporum parum lata, et ea ipsa plana,nbsp;male tegebant Gallos. (5) Nec tela iamnbsp;alia habebant praeter gltidios, quorum, cum lonbsp;manum hostis non consereret, nullus ususnbsp;erat. (6) Saxis nec modicis, ut quae nounbsp;praeparassent, sed quod cuique teinere trepidant! ad manum venisset, et ut insueti,nbsp;nec arte nec viribus adiuvantes ictum, ute-bantur. (7) Sagittis, glande, iaculis incautinbsp;[et] ab omni parte configebantur nec, quidnbsp;agerent, ira et pavore occaecatis animis cer-nebant, et erant depress! genere pugnae, innbsp;quod minime apti sunt. (8) Nam quemad- sonbsp;modum comminus, ubi in vicem pati et in-ferre vulnera licet, accendit ira animos eorum, ita, ubi ex occulto et prooul levibusnbsp;telis vulnerantur nec, quo ruant caeco im-petu, habent, velut ferae transfixae in suosnbsp;temere incurrunt. (9) Detegebat vulneranbsp;eorum, quod nudi pugnant, et sunt fusa etnbsp;Candida corpora, ut quae numquam nisi innbsp;pugna nudentur; ita et plus sanguinis exnbsp;multa came fundebatur, et foediores pate- sonbsp;bant plagae, et candor corporum magis sanguine atro maculabatur. (10) Sed non tarnnbsp;patentibus plagis moventur; interdum in-secta cute, ubi latior quam altior plaga est,nbsp;etiam gloriosius se pugnare putant; (ll)nbsp;iidem, cum aculeus sagittae aut glandis ab-ditae introrsus tenui vulnere in speciemnbsp;urit, et scrutantis, qua evellant, telum nonnbsp;sequitur, turn in rabiem et pudorem tamnbsp;parvae perimentis versi pestis prosternunt :onbsp;corpora humi, sicut turn passim procumbe-bant; (12) alii ruentes in hostem undiquenbsp;configebantur et, cum comminus venerant,nbsp;gladiis a velitibus tiucidabantur. (13) Hienbsp;miles tripedalem parmam habet et in dex-tera bastas, quibus eminus utitur; gladionbsp;Hispaniensi est cinctus; quodsi pede collatenbsp;pugnandum est, translatis in laevam hastisnbsp;stringit gladium. (l4) Pauci iam super-erant Gallorum, qui postquam ab levi ar- sonbsp;matura superatos se viderunt et instare le-gionuin signa, effusa fuga castra repetuntnbsp;pavoris et tumultus iam plena, ut ubi femi-nae puerique et alia imbellis turba per- [Gal-ll, LiT.J |
Gal-li
|
mixta esset. (15) Eomanos victores deserti fuga hostium accepemnt tumuli. 22, 4:nbsp;Strata per tumulos corpora Gallorum osten-tat, (5) et, cum levis armatura proeliumnbsp;tale ediderit, quid ab legionibus, quid abnbsp;iustis armis, quid ab animis fortissimorumnbsp;militum exspectari? Gastra illis capiendanbsp;esse, in quae compulsus ab levi armaturanbsp;bostis trepidet. 7: lam ' castris appropin-10 quabant; et Galli, ne parum se muni-menta sua tegerent, armati pro vallo con-stiterant. Obruti deinde omni genere telo-rum, cum, quo plures atque densiores erant,nbsp;eo minus vani quicquam interciderit teli,nbsp;intra valium momento temporis compellun-tur stationibus tantum firmis ad ipsos ad-itus portarum relictis. 8: In multitudinemnbsp;compulsam in castra vis ingens missiliumnbsp;telorum coniciebatur, et vulnerari multosnbsp;20 clamor permixtus mulierum atque puerorumnbsp;ploratibus significabat. (9) In eos, qui portas stationibus suis clauserant, legionumnbsp;antesignani pila coniecerunt. lis vero nonnbsp;vulnerabantur, sed transverberatis scutisnbsp;plerique inter se conserti baerebant; neenbsp;diutius impetum Eomanorum sustinuerunt.nbsp;23,1: Patentibus iam portis, priusquam ir-rumperent victores, fuga e castris Gallorumnbsp;in omnis partes facta est. Euunt caeei pernbsp;30 vias, per invia; nulla praecipitia saxa, nul-lae rupes obstant,- nibil praeter bostem me-tuunt; (2) itaque plerique, praecipites pernbsp;vastam altitudinem prolapsi, contusi autnbsp;debilitati exanimantur qs. 5; (Equites) spar-sos fuga Gallos circa radices montis eon-sectati cecidere aut cepere. (6) Numerusnbsp;interfectorum baud facile iniri potuit, quianbsp;late per omnis amfractus montium fugaquenbsp;et caedes fuirt, (7) et magna pars rupibus in-40 viis in profundae altitudinis convalles delapsanbsp;est, pars in silvis vepribusque occisa. (8)nbsp;Claudius, qui bis pugnatum in Olymponbsp;monte scribit, ad quadraginta milia bomi-num auctor est caesa, Valerius Antias, quinbsp;magis immodicus in numero augendo essenbsp;solet, non plus decem milia. (9) Numerusnbsp;captivorum baud dubie milia quadragintanbsp;explevit, quia omnis generis aetatisque tur-bam secum traxerant demigrantium magisnbsp;50 quam in bellum euntium modo qs. 25, 2 :nbsp;Tempus in posterum diem constituitur lo-cusque, qui medius maxime inter castranbsp;Gallorum (Tectosagum) et Ancyram est vi-sus. (3) Quo cum consul ad tempus cum |
[Gal-U, Liu] praesidio quingentorum equitum venissetnbsp;nee ullo Gallorum ibi viso regressus innbsp;castra esset, oratores idem redeunt, (4) ex-cusantes religione obiecta venire reges nonnbsp;posse; principes gentis, per quos aeque resnbsp;transigi posset, ventures. 7: Frustratie Gallorum eo spectabat, primum ut tererentnbsp;tempus, donee res suas, quibus periclitarinbsp;nolebant, cum coniugibus et liberis transnbsp;Halyn flumen traicerent, deinde quod ipsi lonbsp;consuli, parum cauto adversus colloquiinbsp;fraudem, insidiabantur. (8) Mille ad earnnbsp;rem ex omni numero audaciae expertae de-legerunt equites; et successisset fraudi, ninbsp;pro iure gentium, cuius violandi consiliumnbsp;initum erat, stetisset fortuna. 11: Consul,nbsp;adfirmante Attalo ventures reges et transiginbsp;res posse, profectus e castris, cum eodemnbsp;quo antea praesidio equitum quinque milianbsp;fere processisset nee multum a constitute 20nbsp;loco abesset, repente concitatis equis cumnbsp;impetu bostili videt Gallos venientis. (12)nbsp;Constituit agmen, et expedire tela animos-que equitibus iussis primo constanter in-itium pugnae excepit nee eessit; dein, cumnbsp;praegravaret multitude, cedere sensim nibilnbsp;confusis turmarum ordinibus coepit; (13)nbsp;postremo, cum iam plus in mora periculinbsp;quam in ordinibus conservandis praesidiinbsp;esset, omnes passim in fugam effusi sunt. 30nbsp;Tum vero instare dissipatis Galli et caedere;nbsp;magnaque pars oppressa foret, ni static pa-l;)ulatorum, sescenti equites occurrissent.nbsp;15: Primo impetu fusi Galli sunt, et exnbsp;agris eoncurrebant pabulatores, et undiquenbsp;obvius bostis Gallis erat, ut ne fugam qui-dem tutam aut facilem baberent, quia re-centibus equis Eomani fessos sequebantur.nbsp;(16) Pauci ergo etfugerunt; captus est nemo;nbsp;maior multo pars per fidem violati colloquii 40nbsp;poenas morte luerunt. 26, 1: Tertio die,nbsp;cum auspicio operam dedisset, deinde im-molasset, in quattuor partes divisas copiasnbsp;educit (consul), duas, ut medio monte du-ceret, (2) duas ab lateribus, ut adversusnbsp;cornua Gallorum erigeret. (3) Hostiumnbsp;I quod roboris erat, Tectosagi et Troemi, me-i diam tenebant aciem, milia bominum quin-quaginta; equitatum, quia equorum nullusnbsp;erat inter inaequales rupes usus, ad pedes 00nbsp;deductum, decem milia bominum, ab dex-tero locaverunt cornu. 7: Velut nubes le-j vium telorum coniecta obruit aciem Gallo-j rum. Nee aut procurrere quisquam ab or- |
Gal-h
dinibus suis, ne nudarent undique cprpus ad ictus, audebant, et stantes, quo densioresnbsp;erant, lioc plura, velut destinatuni petenti-bus, vuinera accipiebant. (8) Consul ia,mnbsp;per se turbatis si legioiium signa ostendisset, versuros extemplo in fugam omnis ra-tus receptis inter ordines velitibus et ahanbsp;turba auxilionim aciem promovit. 27, 1;nbsp;Galli et memoria Tolostobogioi'um cladisnbsp;10 territi et inbaerentia corporibus gerentesnbsp;tela fessique et stando et vulneribus ne pri-nium quidem impetum et clamorem Iloma-iiorum tulerunt. (2) Fuga ad castra incli-navit; sed pauci intra munimenta sese re-cepere, pars maior dextra laevaque praelati,nbsp;qua quemque impetus tulit, fugerunt. (o)nbsp;Victores usque ad castra secuti cecideruntnbsp;ierga; deinde in castris cupiditate praedaenbsp;baeserunt, nee sequebatur quisquam. (4) Innbsp;20 cornibus Galli diutius steterunt, quia seriusnbsp;ad eos perventum est; ceteruni ne primumnbsp;quidem- coniectum telorum tulerunt. (5)nbsp;Consul quia ingressos in castra ab direp-tione abstrahere non poterat, eos, qui innbsp;cornibus fuerant, protinus ad sequendosnbsp;bostis misit. (6) Per aliquantum spatiumnbsp;Secuti non plus tarnen octo milia hominumnbsp;in fuga (nam pugna nulla fuit) ceciderunt;nbsp;i'eliqui flumen Halyn traiecerunt. 7; Cap-tivos praedamque recensuit, quae tanta fuit,nbsp;quantum avidissima rapiendi gens, cum cisnbsp;luontem Taurum omnia armis per multosnbsp;annos tenuisset, coacervare potuit. (8) Gallinbsp;ex dissipata passim fuga in unum locumnbsp;congregati, magna pars saucii aut inermes,nbsp;nudati omnibus rebus, oratores de pace adnbsp;consulem miseriint. (9) Eos Manlius Ephe-sum venire iussit. 28, 5: Ab Cn. Manlionbsp;consule bello in Asia cum Gallis confecto.nbsp;37, 2 (a. u. 566 = 188 a. Chr.): Ut clariornbsp;nobiliorque victoria Eomanis de rege An-tioeho fuit quam de Gallis, ita laetior soeiisnbsp;erat de Gallis quam de Antiocho. (3) To-lerabilior regia servitus fuerat quam feritasnbsp;iinmanium barbarorum incertusque in diesnbsp;terror, quo velut tempestas eos populantisnbsp;inferret. (4) Itaque, ut quibus libertas An-tiocho pulso, pax Gallis domitis data esset,nbsp;non gratulatum modo venerant, sed coronasnbsp;etiam aureas pro suis quaeque facultatibusnbsp;attulerant. (5) Et ab Antiocho legati et ab
ipsis Gallis ut pacis leges dicerentur, et ab; incolunt, existimetis Gallis; remota univer-Ariarathe rege Cappadocum venerunt ad sae gentis infamia atque invidia per se ipsos veniam petendam luendamque pecunia no- aestimate. 11: Mittite, agedum, legates
H01.DEK, AU-ccIt. Sprachscliatz. I. nbsp;nbsp;nbsp;'^4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'b T.iv.,
xam, quod auxiliis Aiitioclium iuvisset, (6) Huic sescenta talenta argenti sunt imperata;nbsp;Gallis responsum, cum Eumenes rex venis-set, turn daturum iis leges. 40, 1: Manliusnbsp;cum decem legatis omnique exercitu adnbsp;Hellespontuni profectus, evocatis eo regulisnbsp;Gallorum, leges, quibus pacem cum Eumenenbsp;servarent, dixit, (2) denuntiavit, ut moremnbsp;vagandi cum armis finirent agrorumquenbsp;suorum terminis se continerent. 42,12 (a.u. lonbsp;567=187 a.Chr.): Devictis Gallis. 43,8:nbsp;Quin eadem opera T.Quinctium a Philipponbsp;rege, M’. Acilium et L. Scipionem ab Antiocho, Cn.Manlium a Gallis, ipsum M.Ful-vium ab Aetolis et Cephallaniae populis accusari paterentur? 46, 1; Nolite nomennbsp;tantum existimare mixtum esse Gallograe-corum; multo ante et corpora et animi mixtinbsp;ac vitiati sunt. (2) An, si illi Galli essent,nbsp;cum quibus milieus vario eventu in Italia 20nbsp;pugnatum est, quantum in imperatore vestronbsp;fuit, nuntius ille redisset? (3) Bis cum iisnbsp;pugnatum est, bis loco iniquo subiit, in vallenbsp;inferiore pedibus paene hostium aciem sub-iecit. Ut non tela ex superiore loco niitte-rent, sed corpora sua nuda inicerent, ob-ruere nos potuerunt. (4) Quid igitur inci-dit? Magna fortuna populi Eomani est,nbsp;magnum et terribile nomen. Eecenti ruinanbsp;Haiinibalis, Philippi, Antiochi prope attoniti 30nbsp;erant. Tantae corporum moles fundis sa-gittisque in fugam consternatae sunt; gla-dius in acie cruentatus non est Gallico bello;
(5) velut avium examina ad crepitum primum missilium avolavere. 12: ïlum sena-tum quoque de bello consul! non placet? (13) Non ad populum ferri, velint iubeant-ne cum Gallis bellum geri? 47, 6 (Manlius:) 'Ego, qui cum centum milibus fero-cissimorum hostium signis collatis totiens 40nbsp;pugnavi, qui bina castra eorum expugnavi,nbsp;qui citra iuga Tauri omnia pacatiora, quamnbsp;terra Italia est, reliqui ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8: Nee geren-
dum mihi fuisse bellum cum Gallis, et ge-stum temere atque imprudenter dixerunt. 'Non erant Galli hostes, sed tu eos pacatosnbsp;imperata facientes violasti’. (9) Nou sumnbsp;postulaturus a vobis, patres conscript!, ut,nbsp;quae communiter de immanitate gentis Gallorum, de infestissimo odio in nomen Eo- 50nbsp;manum scitis, ea de illis quoque, qui Asiam
-ocr page 864-Gal-lï
|
circa omnes Asiae urbes et quaerite, utra graviori servitute, Antiocho ultra Tauri iuganbsp;emoto an Gallis subactis, liberati sint. (12)nbsp;Quotiens agri eorum vastati sint, quotiensnbsp;praedae abactae, referant, oum vix redimendinbsp;captivos copia esset, et mactatas bumanasnbsp;bostias immolatosque liberos suos audirent.nbsp;(13) Stipendium scitote pependisse sociosnbsp;vestros Gallis et nunc, liberates per vosnbsp;10 regio imperio, fuisse pensuros, si a me foretnbsp;cessatum. 48, 1: Quo longius Antioebusnbsp;emotus esset, boe impotentius in Asia Gallinbsp;dominarentur, et, quidquid est terrarumnbsp;citra Tauri iuga, Gallorum imperio, nonnbsp;vestro adiecissetis. (2) At enim sunt qui-dem ista vera; sed etiam Delpbos quondam,nbsp;commune bumani generis oraculum, umbi-licum orbis terrarum, Galli spoliaverunt,nbsp;nee ideo populus Eomanus bis bellum in-20 dixit aut intulit. 5: Si Gallorum exercitnsnbsp;effusi vagarentur, rata dona vestra, quaenbsp;dedistis, regi Eumeni, rata libertas eivitati-bus esset? (6) Sed quid ego baec ita argu-mentor, tamquam non acceperim, sed fece-rim bostes Gallos? 7: Sciatisne (L. et P.nbsp;Seipiones) in exercitu Antioebi Gallorumnbsp;legiones fuisse, (8) videritis in acie eos, innbsp;cornu utroque (id enim roboris esse vide-batur) locatos, pugnaveritis et cum bostibusnbsp;30 iustis, cecideritis, spolia eorum retuleritis.nbsp;(9) Atqui cum Antiocho, non cum Gallisnbsp;bellum et senatus decreverat et populusnbsp;iusserat qs. 11; In qua causa cum Gallinbsp;ante omnes fuissent et reguli quidam et ty-ranni, ego tarnen et cum aliis, pro digni-tate imperii vestri coactis luere peccata sua,nbsp;pacem pepigi, et Gallorum animos, si possent mitigari a feritate insita, temptavi et,nbsp;postquam indomitos atque implacabiles cer-40 nebam, turn deinum vi atque armis eoer-cendos ratus sum.’ 39, 6, 3: Extreme anninbsp;(u. 567 = 187 a. Chr.), magistratibus iamnbsp;creatis, ante diem tertium nonas Martiasnbsp;Cn. Manlius Vulso de Gallis, qui Asiam in-colunt, triumphavit. 7, 2: Duces bostiumnbsp;(Gallorum) duo et quinquaginta ducti antenbsp;currum. 22, 6: Eodem anno (w. 568 = 186nbsp;Cl. C.) Galli ïransalpini((7ie Carni), transgressinbsp;inVenetiam sine populatione aut bello, baudnbsp;60 procul inde, ubi nunc Aquileia est, locumnbsp;condendo ceperünt. (7) Legatis Eomanisnbsp;de ea re trans Alpes missis responsum estnbsp;neque profectos ex auctoritate gentis eosnbsp;nee, in Italiam quid facerent, seso scire. |
[Gal-lï, Liv.] 42,10; Porte epulantibus iis, cum iam vinonbsp;incaluissent, nuntiatum in convivio esse no-bilemBoium cum liberis transfugam venisse;nbsp;convenire consulera veile, ut ab eo fidemnbsp;praesens acciperet. (l l) Introductum in ta-; bernaculum per interpretem adloqui consu-lem coepisse. Inter cuius sermonem Quinc-tius scorto 'Vis tu’ inquit 'quoniam gladia-torium spectaculum reliquisti, iam buncnbsp;Gallum morientem videre?’ (12) Et cum lonbsp;is vixdum serio adnuisset, ad nutum scortinbsp;consulem strict o gladio, qui super caputnbsp;pendebat, loquenti Gallo caput primum per-cussisse, deinde fugienti fidemque populinbsp;Eomani atque eorum, qui aderant, implo-ranti latus transfodisse. 45, 6 (a. u. 571nbsp;= 183 a. Chr.): Galli Transalpini per sal-tus ignotae antea viae, ut ante dictum est,nbsp;in Italiam transgressi oppidum in agro, quinbsp;nunc est Aquileiensis,'aedificabant. (7) ld 20nbsp;eos ut probiberet, quod eius sine bello posset, praetori mandatum est. Si armis pro-bibendi essent, consules certiores faceret.nbsp;Ex bis placere alterum adversus Gallos du-cere legiones. 54, 2; Marcellus nuntiumnbsp;praemisit ad L. Porcium proconsulem, ut adnbsp;novum Gallorum oppidum legiones admo-veret. (3) Advenienti consuli Galli sesenbsp;dediderunt. Duodecim milia armatorumnbsp;erant; plerique arma ex agris ra2ita babe- sonbsp;bant; (4) ea aegre patientibus iis adempta,nbsp;quaeque alia aut jiopulantes agros rapue-rant aut secum attulerant. (5) Introductinbsp;in senatum a C. Valerio praetore exposue-runt se superante in Gallia multitudine in-opia coactos agri et egestate ad quaeren-dam sedem Alpes transgresses, quae incultanbsp;per solitudines viderent, ibi sine ullius in-iuria consedisse. (6) Oppidum quoque aedi-ficare coepisse, quod indicium esset nee agro lonbsp;nee urbi ulli vim adlaturos venisse. Nupernbsp;M. Glaudium ad se nuntium misisse bellumnbsp;se cum iis, ni dederentur, gesturum. (7) Senbsp;certam, etsi non speciosam .pacem quamnbsp;incerta belli praeoptantes dedisse se priusnbsp;in fidem quam in potestatem populi Eomani.nbsp;(8) Post paucos dies iussos et agro et urbenbsp;decedere sese tacitos abire, quo terrarumnbsp;possent, in animo babuisse. Anna deindenbsp;sibi, et postremo omnia alia, quae ferrent 00nbsp;agerentque, adempta. (9) Orare se senatumnbsp;populumque Eomanum, ne in se innoxiosnbsp;deditos acerbius quam in bostes saevirent.nbsp;(10) Huic orationi senatus ita responderi |
Gal-li
iussit, neque illos recte feoisse, cum in Ita-liam venerint oppidximque in alieno agró, nullms Eomani magistratus, qni ei provin-ciae praeesset, pemiisgu aedificare conatinbsp;sint; neqne senatiii plaoere deditos spoliari.
(11) nbsp;nbsp;nbsp;Itaque se cum iis legates ad consulemnbsp;missnros, qni, si redeant, unde venerint,nbsp;omnia iis sna reddi inbeant, quiqne proti-wis eant trans Alpes, et denuntient Gallicis
'0 popnlis, mnltitudinem suam domi contineant;
(12) nbsp;nbsp;nbsp;Alpes prope inexsuperabilem finem innbsp;medio esse; non ntiqne iis melius fore, quamnbsp;qui eas primi pervias fecissent. (13) Legatinbsp;missi L. Eurius Purpurio, Q. Minuoius, L.nbsp;Manlius Acidinus. Galli, redditis omnibus,nbsp;quae sine cuiusquam iniuria habebant, Italianbsp;excesserunt. 55,1; Legatis Romanis Trans-alpini populi benigne responderunt qs. 4;nbsp;M. Claudius consul Gallis ex proviiicia ex-actis Histricum bellum moliri coepit. 40,nbsp;17,8 (a. u. 572 — 182 a. Chr.): Eama eratnbsp;Oallos Transalpinos inxentutem armare, nee 'nbsp;in quam regionem Italiae effusura se multitude esset, soiebatur. 27,13; Quod Hispani,nbsp;quod Galli, quod Macedones Poenive nonnbsp;audeant, Ligustinus bostis valium Romanumnbsp;subit, obsidet ultro et oppugnat. 34, 2 (a. u.nbsp;573 ~ 181 a. CJir.): Aquileia colonia Latina eodem anno in agro Gallorum est de-
“0 ducta. 53, 5 (a. u. 575 = 179 a. Chr.): Galli Transalpini, tria milia hominum, innbsp;Italiam transgressi, neininem bello lacessen-tes agrum a consulibus et senatu petebant,nbsp;nt pacati sub imperio populi Romani esseut.nbsp;(6) Eos senatus excedere Italia iussit, etnbsp;consulem Q. Fulvium quaerere et animad-vertere in eos, qui principes et auctoresnbsp;transcendendi Alpes fuissent. 58, 3: Cumnbsp;subire Bastarnae vellent, quali tempestatenbsp;Gallos spoliantes Delpbos fama est peremp-tos esse, talis turn Bastarnas nequiquam adnbsp;inga montium appropinquantes oppressit.nbsp;41, 1, 8 (a. M. 576 = 178 a. Chr.): Ab ea-dem regione mille ferme passuum oastranbsp;erant Gallorum. Gatmelus pro regulo eratnbsp;tribus baud amplius milibus armatorum.nbsp;3, 5; Tune demum nuntius missus ad ter-fiana legionem revocandam et Gallorumnbsp;Praesidium. 5, 10; (M. lunius) remissisnbsp;auxiliis, quae Gallis imperaverat, ad eolle-gatn est profectus. 23, 12 (a- u. 580 =nbsp;a. Chr.): Bastarnas primum ad terro-ïena omnium iu Dardaniam immisit; qui sinbsp;sedem earn tenuissent, graviores eos accolas
Graecia babuisset quam Asia Gallos babe-bat. 42, 51, 6 (a. ti. 583 — 171 a. Chr.):
Et armatorum duo milia Galloinim erant, praefecto Asclepiodoto. 52,11; Auxilia Romanis Lydos et Phrygas et Numidas esse,nbsp;sibi (Perseo) Thraoas Gallosque, ferocissi-mas gentium. 57,7; Minus quingentos passus ab castris aberant, cum in conspectu .nbsp;fuere bostium equites; duae alae erantnbsp;magna ex parte Gallorum, Cassignatus prae- lonbsp;erat, et levis armaturae centum fere etnbsp;quinquaginta Mysi aut Cretenses. 9; Bu-menis ferme triginta interfecti; inter quosnbsp;Cassignatus dux Gallorum cecidit. 58, 13;nbsp;Mediam autem adem cum deleetis equitibusnbsp;extraordinariis tenebat Q. Mucius. Duoentinbsp;equites Galli ante signa borum instructi.
43, 5, 1 (a. u. 584 — 170 a. Chr.): Legati regis Gallorum Cincibili venerunt. (2) Frater eius verba in senatu fecit, questus Al- aonbsp;pinorum populorum agros sociorum suorumnbsp;depopulatum C. Gassium esse et inde multanbsp;milia hominum in servitutem abripuisse.
5; Et regulo Gallorum absent! et bis po-pulis (Carnis, Istris, lapydibus) responsum est qs. 7; Nee responderi tantum iis gen-tibus, sed legates mitti, duas ad regulumnbsp;trans Alpes, tres circa eos populos placuitnbsp;qs. 8; Duobus fratribus regulis haec (mu-nera) praeoipua, torques duo ex quinque sonbsp;pondo auri fact! et vasa argentea quinquenbsp;ex viginti pondo et duo equi pbalerati cumnbsp;agasonibus et equestria arma ac sagula, etnbsp;comitibus eorum vestimenta liberis servis-que. (9) Haec missa; illa petentibus data,nbsp;ut denorum equorum iis commercium essetnbsp;eduoendique ex Italia potestas fieret. (lO)nbsp;Legati cum Gallis missi trans Alpes C.Lae-lius, M. Aemilius Lepidus. 44, 12, 6 (a. u.nbsp;3S7 = 169 a. Chr.): Decem regii lembi ab «nbsp;Tbessalonica cum deleetis Gallorum auxilia-ribus missi, cum in salo stantes bostiumnbsp;naves conspexissent, ipsi obscura nocte, sim-plici ordine, quam poterant proxime litusnbsp;tenentes, intrarunt urbem. 13, 13; Ne utnbsp;equites quidem Gallos, quos secum adduxe-rat, relinqueret, impetrari ab eo potuisse.
14, 1; Dum bellum iu Macedonia geritur, legati Transalpini ab regulo Gallorum (Ba-lanos ipsius traditur nomen; gentis, ex qua 50nbsp;fuerit, non traditur) Eomam venerunt, pol-licentes ad Macedonicum bellum auxilia.nbsp;(2) Gratiae ab senatu actae muneraquenbsp;missa, torquis aureus duo pondo et paterae
54* [Gal-lï, Liv.D
-ocr page 866-Gal-lï
|
aureae quattuor pondo, equus phaleratus armaque equestria. (3) Secundum Gallosnbsp;Pamphylii legati ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;26, 2 ^a. ilt;. 586 — 168 a. Chr.): Sed lam ante Gentii regis parata societas, et turn Gallorum effusorum per Illyricum ingens oblatum auxilium ava-ritia demissum est (a Perseo). (3) Veiiie-bant decem milia equitum, par numerusnbsp;peditum, et ipsorum iungentium cursumnbsp;10 equis et in vicem prolapsorum equitum va-cuos capientium ad pugnam equos. (4) Hinbsp;pacti erant eques denos praesentes aureos,nbsp;pedes quinos, mille dus eorum. (5) Venien-tibus bis Perseus ab Enipeo ex castris pro-fectus obviam cum dimidia parte denuntiarenbsp;per vicos urbesque, quae viae propinquaenbsp;sunt, coepit, ut commeatus expedirent, fru-menti, vini, pecorum ut copia esset. (6) Ipsenbsp;equos pbalerasque et sagula donum princi-20 pibus ferre, et parum auri, quod inter pancos divideret, multitudinem credens trabinbsp;spe posse. 7: Circa Desudabam in Maedicanbsp;exereitus Gallorum consederat, mercedemnbsp;pactam opperiens. (8) Eo mittit Antigonum,nbsp;ex purpuratis unum, qui iuberet multitudinem Gallorum ad Bylazora (Paeoniae is locus est) castra movere, principes ad se venire frequentes. Septuaginta quinque milianbsp;ab Axio flumine et castris regis aberant.nbsp;30 (9) Haec mandata ad eos cum pertulissetnbsp;Antigonus, adiecissetque per viam quantamnbsp;omnium praeparatam cura regis copiam in-venturi torent, quibusque muneribus principes advenientes vestis, argenti equorum-que excepturus rex esset, de bis quidem senbsp;coi'am cognituros respondent, (lO) illud,nbsp;quod praesens pepigissent, interrogant, ec-quid auruin, quod in singulos pedites equi-tesque dividendum esset, secum adduxisset.nbsp;40 (ll) Cum ad id nibil responderetur, Clon-dicus regulus eorum 'Abi, renuntia ergo’nbsp;ait 'regi, nisi aurum obsidesque accepissent,nbsp;nusquam inde Gallos longius vestigium mo-turos.’ (12) Haec relata regi cum essent,nbsp;advocato consilio cum quid omnes suasurinbsp;essent appareret, ipse pecuniae quam regninbsp;melior custos institit de perfidia et feritatenbsp;Gallorum disserere, (l3)multorum iam antenbsp;cladibus experta: periculosum esse tantamnbsp;50 multitudinem in Macedoniam accipere, nenbsp;graviores eos socios babeant quam bostesnbsp;Homanos. (14) Quinque milia equitum satis esse, quibus et uti ad bellum possent,nbsp;et quorum multitudinem ipsi non time.ant. |
[Gal-lt, Liv.] 27, 1; Eemittitur Antigonus, qui nuntiaretnbsp;quinque milium equitum opera tantum utinbsp;regem, non tenere multitudinem aliam. (2)nbsp;Quod ubi audivere barbari, ceterorum quidem fremitus fuit indignantium se frustranbsp;excitos sedibus suis; Clondicus rursus inter-rogat, ecquid ipsis quinque milibus, quodnbsp;convenisset, numeraret. (3) Cum adversusnbsp;id quoque misceri ambages cerneret, inviolate fallaci nuntio, quod vix speraverat ipse lonbsp;posse eontingere, retro ad Histrum, pei’po-pulati Tbraciam, qua vicinia erat viae, red-ierunt. (4) Quae manus quieto sedentenbsp;rege ad Enipeum adversus Eomanos Per-rhaebiae saltum in Tbessaliam traducta nonnbsp;agros tantum nudare joopulando potuit, ne-quos inde Eomani commeatus exspectarent,nbsp;(5) sed ipsas exscindere urbes. 28,7: Quinque et triginta naves, quas bippagogus vo- ,nbsp;cant, ab Elaea profectae cum equitibus Gal- 30nbsp;lis equisque Pbanas promunturium Chiorumnbsp;petebant, unde transmittere in Macedoniamnbsp;possent. 11; Gallis vix quietem ferentibusnbsp;in mari. (12) Pars eorum, qui propioresnbsp;continenti litori erant, in Erytbraeam ena-runt; pars velis datis ad Cbium navesnbsp;eiecére, relictisque equis efiusa turba urbemnbsp;petebant. (l3) Sed propius urbem lembinbsp;accessuque commodiore cum exposuissentnbsp;armatos, partim in via fugientes Gallos ad- 30nbsp;epti Macedones ceciderunt, partim ante portam exclusos. Clauserant enim Cbii portam, ignari qui fugerent aut sequerentur.nbsp;(14) Octingenti ferme Gallorum occisi, du-centi vivi capti; equi pars in mari fractisnbsp;navibus absumpti, partim nervos succide-runt in litore Macedones. (15) Viginti ex-imiae equos formae cum captivis eosdemnbsp;decem lembos, quos ante miserat, Antenornbsp;devebere Tbessalonicam iussit. 29,6; Pama 40nbsp;cum magno numero peditum equitumquenbsp;venientium Gallorum. 45, 20, 1 (a. u. 587nbsp;= 167 a. Chr.): (Attalus) Gallorum (Galatcr)nbsp;defectionem, quae nuper ingenti motu factanbsp;erat, exposuit; (2) petiit, ut legates mitteretnbsp;ad eos, quorum auctoritate ab armis avoca-rentur. 30, 5; ïertia regio nobiles urbesnbsp;Edessam et Beroeam etPellam babet, etVet-tiorum bellicosam gentem; incolas quoquenbsp;permultos Gallos et Illyrios, impigros cul- 5onbsp;tores. 34, 10: Cum baec in Macedonianbsp;Epiroque gesta sunt, legati, qui cum Attalonbsp;ad finiendum bellum inter Gallos et regemnbsp;Eumenem missi erant, in Asiam pervene- |
Oal-ll
|
i'unt. (lij Indutiis per hieineiu faetis et Oalli domos abierant et rex in hiberna con-cesserat Pei'gamum, gravique morbo aegernbsp;luerat. Ver primuin ex domo excivit, iam-qne Synnada pervenerant, cum Eumenes adnbsp;Sardes uiidique exercitum contraxerat. Ibinbsp;llomani cum ** et Solovettium ducem Gal-lorum Synnadis adlocuti sunt, et Attainsnbsp;lt;^rim eis profectus; sed castra Gallorum in-trare eum non placuit, ne animi ex discep-latione irritarentur. P. Licinius cum regulonbsp;Gallorum est locutus, rettulitque ferocioremnbsp;eum depreoando factum; ut mirum viderinbsp;posset inter tam opulentos reges, Antiochumnbsp;1’tolemaeumque, tantum legatorum Eoma-norum verba valuisse, ut extemplo pacemnbsp;facerent, apud Gallos nullius m02nenti fuisse,nbsp;7: Satis peccatum in Camillo a maiori-bus vestris est, quern tarnen ante receptamnbsp;per eum a Gallis urbem violar-unt. 11; ïotnbsp;de Gallis triumphi, tot de Hispanis, tot denbsp;1’oenis ipsorum tantum imperatorum annbsp;populi Eomani dicuntur? 44, !J: Ut socie-tas secum renovaretur; agerque sibi de regenbsp;Atitiocho captus, quem nulli datum a populo Eomano Galli possiderent, daretur.nbsp;11 •• Si datus Gallis esset, ignoscere Prusiamnbsp;debei'e, si ex nullius iniuria quicquam einbsp;datum vellet populus Eomanus. JAv. epit.nbsp;12: Cum legati Eomanorum a Gallis Seno-uibus interfecti essent, bello ob id Gallis in-dicto L. Caecilius praetor ab eis cum legio-uibus caesus est. 20: Galli ïransalpini, quinbsp;Ui Italian! inruperant, caesi sunt. . . . Exer-eitibus Eomanis tune primum trans Padumnbsp;ductis Galli Insubres aliquot proeliis lusinbsp;in deditionem venerunt. M. Claudius Martellus consul occiso Gallorum Insubriumnbsp;duce Vertomaro opima spolia rettulit. . . .nbsp;Goloniae deductae in agro de Gallis captonbsp;Placentia et Cremona (a. u. c. 536; cf. Asco-in Cic. in Pison. p. 3 cS. Or., p. 2 ei.nbsp;Kiessl.: Deducendi fuit eausa, ut oppone-i'entur Gallis, qui eam partem Italiae te-nebant). 46 (u. u. 588 = 166 a.CJtr.): Claudius Marcellus consul Alpinos Gallos, C. Sul-picius Gallus consul Ligures subegit. 60;nbsp;Adversus Saluvios Gallos, qui fines Massilien-sium populabantur. 63 (a. ii. 644 = 110 a.nbsp;¦’t CJir.): Livius Drnsus consul adversus Scor-discos, gentem a Gallis oriundam, in Thi’ae-tia feliciter pugnavit. 65: L. Cassius a ïi-gnrinis Gallis, pago Helvetiorum, qui a ci-’'^itate secesserant, in finibus Allobrogum |
cum exercitu caesus est. Milites, qui ex ea i clade superaverant, obsidibus datis et dimi-i dia rerum omnium parte, ut incolumes di-mitterentur, cum hostibus pacti sunt. 77;nbsp;Cum missus ad occidendum eum (C. Marium)nbsp;servus, natione Gallus (Utrf. Max. 2,10,6;nbsp;Cimber. Vdl. 2, 19, 3; Germanus), maiestatenbsp;tanti viri perterritus recessisset, impositusnbsp;publice in navim delatus est in Afrioam. 97nbsp;(a. 71 a. Glir.): M. Crassus praetor piirnum lonbsp;cum parte fugitivorum, quae ex Gallis Ger-manisque constabat, feliciter pugnavit, caesisnbsp;hostium triginta quinque milibus et ducenbsp;eorum Gannico. 102: Mithridates ... a mi-lite Gallo nomine Bitoeto, a quo ut adiu-varet se petierat, iuterfectus est. 106; Gallorum aliquot populi, Ambiorige duce Ebu-ronum, defecerunt. 107: Praeterea res ge-stas a C. Caesare adversus Gallos, qui propenbsp;universi Vercingentorige Arverno duce de- 20nbsp;fecerunt, et laboriosas obsidiones urbiuinnbsp;continet, inter quas Avarici Biturigum etnbsp;Gergoviae Arvernorum. 108: C. Caesarnbsp;Gallos ad Alesiam vicit, omnesque Galliaenbsp;civitates, quae in armis fuerant, in deditionem accepit . . . C. Caesar Bellovaoos cumnbsp;aliis Gallorum populis domuit. Val. Max. 1, 1, 10; Urbe enim a Gallis capta qs. 11; Gallis Capitoiium obsiclentibus. exi, 9 Far.:nbsp;Brennus Gallorum dux Delphis Apollinis sonbsp;templum ingressus dei volnntate in se ma-nus vertit. (Nep.: Brennus rex Gallorumnbsp;victoriis Delplios usque perveuerat, cumquonbsp;iam bumanae vires resistere ei omiiino nonnbsp;possent, cultoresque loei ad Apolliiiem con-fugissent, respondit deus se cum eis et Candidas puellas Gallis pugnaturas. Tum nivi-bus cum Omni exercitu Brennus oppressusnbsp;est.) 5,1: Urbe a Gallis disiecta. 2,6,10:nbsp;Horum (Massilienshim) moenia egressis ve- 40nbsp;tus ille mos Gallorum occurrit, quos me-moria proditum est pecunias mutuas, quaenbsp;bis apud inferos redderentnr, dare, quianbsp;persuasum habuerint animas hominum in-mortales esse. Dicerem stultos, nisi idemnbsp;bracati sensissent, quod palliatus Pythagoras credidit. 11; Avara et feneratoria Gallorum philosopbia, alacris et fortis Cimbro-rum et Celtiberorum, qui in acie gaudionbsp;exultabant tamquain gloriose et feliciter vita 50nbsp;excessuri, lamentabantur in morbo quasinbsp;turpiter et miserabiliter perituri. Celtiberinbsp;etiam nefas esse ducebaiit proelio superesse,nbsp;cum is occidisset, pro: ouius, salute spiritum [Gal-iq |
Gal-lï
|
devoverant. Laudanda utrorumque [popu-lorum] animi praesentia, quod et patriae incolumitatem fortiter [tueri] et fidem ami-citiae constanter praestandam arbitrabantur. ' nbsp;nbsp;nbsp;3, 2, 5: Ne M. quidem Marcelli memoriam ab bis exemplis separare debemus, in quo tantus vigor animi fuit, ut apud Padumnbsp;Gallorum regem ingenti exercitu stipatumnbsp;cum paucis equitibus invaderet, quem pro-10 tinus obtruncatum armis exuit eaque lovinbsp;Peretrio dicavit. 7: Eomani Gallorum exercitu pulsi, cum se in Capitolium et in ar-cem conferrent, inque bis collibus morarinbsp;omnes non possent, necessarium consiliumnbsp;in plana parte urbis relinquendorum senio-rum ceperunt, quo facilius iuventus reli-quias imperii tueretur. Ceterum ne illonbsp;quidem tam misero tamque luctuoso tempore civitas nostra virtutis suae oblita est:nbsp;20 defuncti enim bonoribus apertis ianuis innbsp;curulibus sellis cum insignibus magistra-tuum, quos gesserant, sacerdotiorumque,nbsp;quae erant adepti, consederunt, ut et ipsinbsp;in occasu suo splendorem et ornamentanbsp;praeteritae vitae retinerent et plebi ad bo-stium sustinendos casus suos * * . Vene-rabilis eorum aspectus primo bostibus fuitnbsp;et novitate rei et magnificentia cultus etnbsp;ipso audaciae genere commotis. Sed quisnbsp;30 dubitaret, quin et Galli et victores illamnbsp;admirationem mox in risum et in omnenbsp;contumeliae genus conversuri essent? Nonnbsp;expeetavit igitur banc iniuriae maturitatemnbsp;M. Atilius, verum barbam suam perniulcentinbsp;Gallo scipionem vebementi ictu capiti in-flixit eique propter dolorem ad se oociden-dum ruenti cupidius corpus obtulit. 7, 4:nbsp;Qui (Livius Salinator) cum Hasdrubalemnbsp;exercitumque Poenorum in Umbria delessetnbsp;40 et ei diceretur Gallos ac Ligures ex acienbsp;sine ducibus et signis sparsos ac palantesnbsp;parva manu opprimi posse, respondit in boenbsp;eis oportere parci, ne bostibus tantae cladisnbsp;domestic! nuntii deessent. 4, 1, 2: Captanbsp;urbe a Gallis. 5, 6, 8: Mille pondo auri,nbsp;quod Gallis pro obsidione Gapitolii omissanbsp;debebatur. 6, 3,1^: M. Manlius, unde Gallos depulerat, inde ipse praecipitatus est.nbsp;7, 4, 3: Cum enim urbe capta Galli Capi-50 tolium obsiderent solamque potiendi eiusnbsp;spem in fame eorum repositam animadver-terent, perquam callido genere consilii Eomani usi unico perseverantiae inritamentonbsp;victores spoliaverunt: panes enim iacere |
[Gal-l!] conpluribus e locis coeperunt. Quo specta-culo obstupefactos infinitamque frumentinbsp;abundantiam nostris superesse ci'edentes adnbsp;pactionem omittendae obsidionis conpule-runt qs. 8,15,5; Illi (di) cum quodamnbsp;Gallo comminus pugnanti (M. Valerio) cor-vum propugnantem subicientes. 9, 11,4:nbsp;Urbem a Gallis captam et trecentorum in-clytae gentis virorum strage foedatum am-nem Cremeram et Alliensem diem et op- lonbsp;pressos in Hispania Scipiones et Trasimen-num lacum et Cannas bellorumque civiliumnbsp;domestico sanguine manantis f furoresnbsp;amentibus propositis furoris tui repraesen-tare et vincere voluisti. Veil. 1,14,1: Postnbsp;Eomam a Gallis captam. 2; Post septemnbsp;annos quam Galli urbem ceperant, Sutriumnbsp;deducta colonia est. 2, 67, 3; Antonius L.nbsp;Caesarem avunculum, Lepidus Paulum fra-trem prosoripserat; nee Planco gratia defuit ïOnbsp;ad impetrandum, ut frater eius Plancusnbsp;Plotius proscriberetur. (4) Eoque inter iocosnbsp;militaris, qui cuiTum Lepidi Plancique se-cuti erant, inter execrationem civium usur-pabant bunc versum: Dé germanis, nón denbsp;Gallis duo triumphant cónsules. 3£ela 3,6,nbsp;48: Galli Senas (llliijs; gallizenas codd.)nbsp;vocant. Celsus med. 5,27Nam venenumnbsp;serpentis, ut quaedam etiam venatoria vena,nbsp;quibus Galli praecipue utuntur, non gustu, sonbsp;sed in vulnere nocent. Columeïl. r. r. 5, 1, 6: At Galli candetum appellant in areis urbanis spatium centum pedum, in agresti-bus autem pedum CL. 5, 16: Quos nostrinbsp;agricolae mergos, Galli candosocoos (andonbsp;occos cod. Corbei.) vocant. 8, 11, 2: Cumnbsp;adventu (-ü cod. Corbei^ Gallorum vocife-ratus est. Volkslied bei Marius Victorinusnbsp;p. 53, 1. 91, 19. 128,19 Keil: Galli timidinbsp;semianimés tergora vértunt (vorsant Gaes.nbsp;ilass. j?. 263,10). Lucan.1,12i—123: Tu,nbsp;nova ne veterés obscurent acta triumpbos | etnbsp;victis cedat piratica laurea Gallis, | Magne,nbsp;times. 248: O male vicinis baec moenianbsp;condita Gallis! 308 sq.: Euerentque in terganbsp;feroces | Gallorum populi. 3,74: Gallorumnbsp;tantum populis arctoque subacta. 445 sq.:nbsp;Gemuere videntes [ Gallorum populi. 4,9 sq.:nbsp;Profugique a gente vetusta | Gallorum Cel-tae miscentes nomen Hiberis. 819sg..' Mo-mentumque fuit mutatus Gurio rerum | Gallorum captus spoliis et Caesaris auro. 5,nbsp;27—29; Tarpeia sede perusta j Gallorumnbsp;facibus Veiosque babitante Camillo | illic |
Gal-lï
|
Horna fuit. 7, 231: Inde ti'uces Galli soli-tüin prodistis in hostem. Ö40—542: Vivant Oalataeque Syi'ique, j Cappadoces, Galliquenbsp;extremique orbis Hiberi, | Armenii, Cilices.nbsp;Sen. nat. quaest. 3,11,3 (aus Theojgt;Jirastos):nbsp;Huit aliquando aquarum inops Haemus, sednbsp;cum Gallorum gens a Cassandro obsessa innbsp;ilium se contulisset et silvas cecidisset, in-gens aquarum copia adparuit, de ira 1,11,nbsp;4: Hos (Germanos) tarnen Hispani Galliquenbsp;et Asiae Syriaeque molles bello viri, ante-quam legio visatur, caedunt ob nullam aliamnbsp;i’em oportunos quam iracundiam. apocol. 3,nbsp;3: Constituerat enim omnes Graecos, Gallosnbsp;b. Aeduer), Hispanos, Britannos togatosnbsp;videre. 6, 1: Ad sextum deoimiim lapidemnbsp;iiatus est a Vienna, Gallus gemianus. Ita-que quod Gallum facere oportebat, Eomamnbsp;cepit. 7, 3: Gallum (gilt a%if die angeblichnbsp;galVtsche herhunft des Claudius) in suo ster-quilinio plurimum posse, ad Ilelviani denbsp;consol. 7,2; In Hispaniani Poeni, Graeci senbsp;in Galliam inmiserunt, in Graeciam Galli.nbsp;de henef. 6, 19, 2: Si princeps civitatemnbsp;dederit omnibus Gallis. 4: Gum cogitavitnbsp;Gallis omnibus prodesse, et mihi cogitavitnbsp;prodesse: eram enim Gallus et me etiamsinbsp;öon niea, publica tarnen nota conprehen-dit. Petron. sat. 122 v. 161—162: Dumnbsp;Gallos iterum Capitolia nostra petentes !nbsp;Aliubus exoludo. Plin. n. li. 3, 38: Galli.nbsp;57: ïbeopompus, ante quem nemo mentio-nem babuit, urbem dumtaxat a Gallis captain dixit. 112: llmbri eos (Siculos et Li-burnos) expulere, bos Etruria, banc Galli.nbsp;123: Eporedias Galli bonos equorum domi-tores vocant. 133: Eaetos Tuscoruin pro-lem arbitrantur a Gallis pulsos duce Eaeto.nbsp;5, 146: Qui partem earn insedere Gallorumnbsp;Tolistobogi et Voturi et Ambitouti vocan-tur, qui Maeoniae et Papblagoniae regionemnbsp;Progmi. Praetenditur Cappadocia a septen-trione et solis ortu, cuius uberrimam partemnbsp;occujravere Tectosages ac Toutobodiaci. Etnbsp;gentes quidem bae. Populi vero ac tetrar-cbiae omnes numero CXCV. Oppida Tecto-sagum Ancyra, Trogmorum Tavium, Toli-stobogiorum Pisinuus. 8,70: Pompei Magninbsp;primum ludi ostenderunt cbaum, quem Gallinbsp;¦'gt;“ rufium vocabant, effigie lupi, pardorum ma-culis. 148: Hoe idem e lupis (canes gigni)nbsp;Galli, quorum greges suum quisque ducto-rem o canibus et duceni babent. Ilium innbsp;venatu comitantur, illi parent. Namquenbsp;inter se exercent etiam magisteria. 192:nbsp;Aliter baec (lanam) Galli pingunt, aliternbsp;Pai'tborum gentes. Lanae et per se coctaenbsp;vestem faciunt et, si addatur acetum, etiamnbsp;ferro resistunt, immo vero etiam ignibusnbsp;novissimo sui jiurgamento. 22, 158: Irio-nem inter fruges sesamae similem esse dixi-mus et a Graecis erysimon vocari, Galli ve-lam appellant qs. 24, 103: Similis berbaenbsp;buic Sabinae est selago appellata. Legitur lonbsp;sine ferro dextra manu per tunicam quanbsp;sinistra exuitur velut a furante, Candidanbsp;veste vestito pureque lautis nudis pedibus,nbsp;sacro facto prius quam legatur pane vino-que. Pertur in mappa nova. Hanc contranbsp;p)erniciem omnem babendam prodidere drui-dae Gallorum et contra omnia oculorumnbsp;vitia fumum eius prodesse. 101: Idem sa-molum (var. samosum) berbam nominaverenbsp;nascentem in umidis, et banc sinistra manu 20nbsp;legi a ieiunis contra morbos suum boumque,nbsp;nee respicere legentem, neque alibi quamnbsp;in canali depoiiere, ibi conterere poturis.nbsp;172: Eumpotinum arborem demonstravimusnbsp;inter arbusta. luxta banc viduam vite na-scitur berba, quam Galli rodarum (var.nbsp;rbodoram) vocant qs. 25,61: Galli sagittasnbsp;in venatu belleboro tingunt circumcisoquenbsp;vulnere teneriorem sentiri carmen adfirmant.nbsp;68: Hoe centaurium nostri fel terrae vocant 3onbsp;propter amaritudinem summam, Galli exa-cum, quoniam omnia mala medicamentanbsp;potum e corpore exigat per alvum. 106:nbsp;ütraque (verbenaca) sortiuntur Galli etnbsp;praecinunt responsa. 26,42: Halus autem,nbsp;quam Galli sil (sic codd.) vocant, Venetinbsp;cotoneam, medetur lateri, item renibus con-volsisque et ruptis. 27,101; Limeum berbanbsp;appellatur a Gallis, qua sagittas in venatunbsp;tingunt medicamento, quod venenum eer- 4,0nbsp;varium vocant. Et bae in tres modios sali-vati additur quantum in unam sagittamnbsp;addi solet, ita offa demittitur boum faucibusnbsp;in morbis. Alligari postea ad praesepianbsp;oportet, donee purgentur (insanire enim so-lent); si sudor insequitur, aqua frigida per-fundi (cf. Ps.-Aristot. mir. ausc. c. 87. Geil.nbsp;17,15,7 ). 28,191: Sapo, Gallorum boe in-ventum rutilandiS capillis. Fit ex sebo etnbsp;cinere, optimus fagino et carpineo, duobus 5onbsp;modis, spissus ac liquidus, uterqire apudnbsp;Germanos maiore in usu viris quam feminis.nbsp;29, 57: De anserum bonore, quem meruerenbsp;Gallorum in Capitolium ascensu deprebenso, |
[Gal-ll] |
Gal-h
|
diximus (lü,ol). 31, 5o; Nascuntur tbntes decisis plerumque silvis, quos arboram ali-menta consumebant, sicut in Haemo obsi-dente Gallos Cassandro, cum valli gratianbsp;silvas cecidissent {cf. Sen. nat. qu. 3, 11).nbsp;32, 23: Galli gladios, scuta, galeas ador-nabant eo (curhalio). 33, 14: Roma'e nenbsp;fuit quidem aurum nisi admodum exiguuninbsp;longo tempore. Certe cum a Gallis oaptanbsp;10 urbe pax emeretur, non plus quam millenbsp;piondo effici potuere. Nee ignore c»oo pondonbsp;auri perisse Pompeio III cos. e Capitolininbsp;lovis solio a Camillo ibi condita, et ideo anbsp;plerisque existimari oooo pondo conlata.nbsp;Sed quod accessit, ex Gallorum praeda fuitnbsp;detractumque ab iis in parte captae urbisnbsp;delubris (Gallos cum auro pugnare solitosnbsp;Torquatus indicio est) apparet ergo Gallorum templonrmque tantundem nee ampliusnbsp;20 fuisse, quod quidem in augurio intellectumnbsp;est qs. 34,84: Plures artifices fecere Attalinbsp;et Eumenis adversus Gallos proelia (a. 239nbsp;a. Clir.), Isigonus, Pyromaebus, Stratonicus,nbsp;Antigonus, qui volumina condidit de suanbsp;arte, 35,25: Hinc enim ille Crassi oratorisnbsp;lepos agentis sub Veteribus, cum testis com-pellatus instaret: 'Die ergo, Crasse, qualemnbsp;me noris?’ 'ïalem’, inquit, ostendens innbsp;tabula pictum inficetissime Gallum exeren-30 tem linguam. Bioscorid. 2, 209: Palletnbsp;gcfjtava. 3, 75: Pallet GiatQajxsoq. 108:nbsp;rdlkoi fisQiGsifiÓQiov. 117: 1'dXloi tcovsg.nbsp;120: Pallet yekaGovsv. 145: IIdcqamp;iviov...nbsp;Pallet oviyvLxa. (Aqntl.SS: Galli vigentiana.)nbsp;4, 16: Pallet lovfi^aQov^. 42: Thvxacpvl-Xov, oi ós nsvxaódxxvkov . . . Fakkot itsiins-óovka 118 no^naióovka), JdxoL (falscli)nbsp;TXQonéóovka. 69: Pallet jSikivowxia (Nqj. 146:nbsp;(isksvovvxia; Apulei.: Galli belinuntia.) 71:nbsp;40 rdkkoL Gxov^ovkovjx. 99: Pallet xav^ovx.nbsp;113: Pallet ^ekiovxdvêag (^Apul. 88: Gallinbsp;belicandos). 147: Fakkoi ovGov^l^. 148:nbsp;Tdkkoi kdyivov. 171: Fakkoi Gv,o§l7iv. 172:nbsp;Pallet óovxojvé. Marital. 5,1,10: Gulla, cre-dulitate. 8,75,16: Mortue Galle. Silnis 1,nbsp;624 — 626: Hinc galeae Senonum pensati-que improbus auri j arbiter ensis inest, Gal-lisque ex arce fugatis | arma revertentisnbsp;pompa gestata Camilli {a'. 390 a. GJir.). 4,nbsp;50 2 1 6: Dumque ea Gallorum pojouli dant fu-nera campo. 8, 642: Gallorum visi bustisnbsp;erumpere manes. 15,551—553: Pulgenti-bus armis | Poenus inundavit campos, quanbsp;Sena relictum | Gallorum a populis servat LGal-ll] |
per saecula nomen. 735 slt;/.; G'unetisque pa-vorem | Gallorum induerat pavor. Frondin. 1, 2, 6: C. Marius consul bello Cirabrico et Teutonico ad excutiendam Gallorum et Li-gurum fidem litteras eis misit, quarum parsnbsp;prior prae jipiebat, ne interiores, quae prae-signatae erant, ante certum tempus aperi-rentur: easdem postea ante praestitutumnbsp;diem repetiit et, quia resignatas reppererat,nbsp;intellexit hostilia agitari. 8,3: Fabius Ma- wnbsp;ximus quinto consul, cum Gallorum et üm-brorum, Etruscorum, Samnitium adversusnbsp;populum Romanum exercitus coissent, contranbsp;quos et ipse trans Appénninum in lt;^Senti-nyate castra communiebat, scrijosit Fulvio 'nbsp;et Postumio, qui in praesidio urbi erant,nbsp;copias ad Clusium moverent. Quibus adse-cutis ad sua defendenda Etrusci Umbriquenbsp;deverterunt: relictos Samnites Gallosquenbsp;Fabius et collega Deeius adgressi vicerunt. 20nbsp;[11, 15: Idem fecit Sudines baruspex proe-lium Eumene cum Gallis commissuro.] 2, 1, 8: Fabius Maximus non ignarus. Gallos et Samnites primo impetu praevalere, suo-runi autem infatigabiles spiritus inter morasnbsp;decertandi etiam incalescere, imperavit mi-litibus, contenti primo congressu sustinerenbsp;hostem mora fatigarent: quod ubi successit,nbsp;admoto etiam subsidio suis in prima acie,nbsp;universis viribus oppressum fudit hostem. 30nbsp;3, 16: Hannibal adversus Scipionem innbsp;Africa . . . auxiliares Gallos et Ligures etnbsp;Baliares Mauresque posuit. 18 (nicht historisch, auch nicht auihentisch): C. Caesar Gal-loruni (Brettanen) faloatas quadrigas eadeinnbsp;ratione (e. r. inierpolieri) palis defixis exce-pit inhibuitque. 4, 5: C. Sulpicius Peticusnbsp;consul contra Gallos dimicaturus iussit mu-liones dam in montes proximos cum mulisnbsp;abire et indidem conserto iam proelio velut ronbsp;equis insidentes ostentare se pugnantibus:nbsp;quare Galli existimantes adventare auxilianbsp;Romanis cessere iam paene victores. 7: Li-cinius Crassus fugitivorum bello apud Ca-malatrum educturus militem adversus Ca-stum et Cannicum duces Gallorum XH co-hortes cum C. Pomptinio et Q. Marcio Eufonbsp;legatis post montem circummisit: quae cumnbsp;commisso iam proelio a tergo clamore sub-lato decucurrissent, ita fuderunt hostes, ut 50nbsp;ubique fuga, nusquam pugna capesseretur. 5, 20: ï. Labieuus 0. Caesaris legatus adversus Gallos ante adventum Germanorum, quos auxilio bis ventures sciebat, confligere |
Gal-li
|
f^i'piens diflidentiam simiilavit positisi^ue in diversa ripa castris protectionem edixit innbsp;posteram diein. Galli credentes eum fugerenbsp;flvimen, quod medium erat, instituerunt trans-toittere: Labienus ciroumacto exercitu internbsp;Ipsas superandi amnis difficultates eos ceci'nbsp;dit. 34 {71 a. Ghr.; atts Liv. 97): Diviso-(pre equitatu praecepit (Crassus) L, Quintio,nbsp;partem Spartaeo obiceret i.'Ugnaque eumnbsp;irustraretur, parte alia Gallos Germanosquenbsp;ex factione Casti et Gannici eliceret ad pu-gnam et fuga simulata deduceret, ubi ipsonbsp;a'Ciem instruxerat: quos cum barbari in se-euti essent, equite recedente in cornua, sub-do acies Eomana adaperta cum clamorenbsp;procurrit. XXXV milia arinatorum eo proelionbsp;interfecta cum ipsis ducibus Livius tradit qs.nbsp;6, 1 (349 a. Chr.): Gallos eo proelio, quodnbsp;Camilli ductu gestum est, desiderantes na.-vigia, quibus Tibei’im transirent, senatusnbsp;censuit transTebendos et commeatibus quo-que prosequendos. Eiusdem generis homines postea per Pomptinum agrum fugienti-inis via data est, quae Gailica appellatur.nbsp;Id, 1: Galli pugnaturi cum Attalo aurumnbsp;oiune et argentum certis custodibus tradi-derunt, lt;)a)gt; quibus, si acie fusi essent, spar-geretur, quo facilius conligenda praeda ho-steru inpeditum eflugerent. 3, 13, 1: Ro-®®niani, obsessi in Capitolio, ad Camillumnbsp;nuxilio inplorandum miserunt Pontium Co-minium, qui, ut stationes Gallorum falleret,nbsp;per saxa Tarpeia demissus tranato Tiber!nbsp;^eios perYenit et perpetrata legatione simi-iiter ad suos rediit. 15,1: Romani, cum anbsp;Gallis Capitolium obsideretur, in extremanbsp;m'm fame pane^n in hostem iactaverunt oon-secutique, ut abundare meatibus viderentur,nbsp;obsidionem, donee Camillus subveniret, to-leraverunt. 16,2: Hamiloar dux Poenorum,nbsp;eum frequenter auxiliares Galli ad Romanosnbsp;transii'ent et iam ex consuetudine ut sociinbsp;exciperentur, fidissimos subornavit ad simu-iaiidam transitionem, qui Romanos exci-piendorum causa eorum progresses ceoide-I'unt: quae sollertia Hamiloari non tantumnbsp;nd praesentem profuit successum, sed innbsp;Posterum praestitit, ut Eomanis veri quoquenbsp;transfugae forent suspect!. 3: Hanno Car-tha.giniensium imperatoi’ in Sicilia, eumnbsp;®omperisset Gallorum mercennariorum cir-citer quattuor milia conspirasse ad trans-Ingiendum ad Eomanos, quod aliquot men-sum mercedes non receperant, animadverterenbsp;auteiu in eos non audoret metu seclitionis,nbsp;promisit prolationis iniuriam liberalitatenbsp;pensaturum. Quo nomine gratias agentibusnbsp;Gallis per tempus idoneum lt;(prae)gt;daturlt;(os)gt;nbsp;pollicitus fidelissimum disioensatorem adnbsp;Otacilium consulem misit, qui, tamquamnbsp;rationibus interversis transfugisset, nuntia-vit nocte proxitna Gallorum quattuor milia,nbsp;quae lt;(prae)gt;datuni forent missa, posse ex-cipi. Otacilius neo statim credidit transfugae mnbsp;nec tarnen rem spernehdam ratus disposuitnbsp;ill insidiis lectissimam manum suorum. Abnbsp;ea Galli except! dupliciter Hannonis eon-silio satisfecerunt: et Eomanos cecideruntnbsp;et ipsi onines iiiterfecti sunt. 17, 6: Gallinbsp;praesumpta iam victoria velut ad praedamnbsp;castrorum teiidentes fossas inplero et vallum detrabere coeperunt: qua re proelionbsp;lt;(non)gt; aptatos Caesar eniisso repente undi-que milite tmeidavit. 7: Tiberius Sabiiius 20nbsp;adversus Gallorum amplum exercitum con-tinendo militem intra munimeiita praestititnbsp;eis suspicionem metuentis. Cuius augendacnbsp;causa perfugam misit, qui adtirmaret exev-citum Eomanum in desperatione esse ac denbsp;fuga cogitare. Barbari oblata victoriae spenbsp;concitati lignis sarmentisque se oneraverunt,nbsp;quibus fossas complerent, ingentique cursunbsp;castra nostra in colie posita petiverunt:nbsp;unde in eos Titurius universas inmisit co- 30nbsp;pias multisque Gallorum caesis plurimos innbsp;deditionem accepit. 4, 5, 4: Claudius Mar-eellus, cum in manus Gallorum inprudensnbsp;incidisset, ciroumspiciendae regionis qua eva-deret causa equuiii in orbeni flexit: deindenbsp;cum omnia esse infesta vidisset, preeatiisnbsp;deos in medios hostis inrupit: quibus inopi-nata audacia perculsis, ducem quoque eorum trucidavit atque, ubi spes salutis vixnbsp;superfuerat, inde opima rettulit spolia. Quin- 40nbsp;til. inst. or. 3,8,19: (Patres) Pabios dedantnbsp;Gallis bellum minitantibus. 20: Quod bel-lum Galli minitentur. 6, 3, 38: Imagineninbsp;Galli in scuto Cimbrioo pictam (wirtssekildnbsp;am forum in Rom). 79: Cum ei (Augusto)nbsp;Galli torquem aureum centum pondo de-dissent. 8,4,20: Portitudinem Gallorumnbsp;Germanorumque miramur. Tac. dial. 10:nbsp;Quotus quisque, cum ex Hispania vel Asia,nbsp;nequid de Gallis nostris loquar, in ui'bem 00nbsp;venit, Saleium Barsum requirit? Agr. 10:nbsp;(Britannia) Gallis in meridiem etiain inspi-citur. 11: Proximi (die südikhen Brittanen)nbsp;Gallis atsimiles sunt, sen durante origi- |
[Gal-li] |
Gal-ll
|
nis vi, seu procurrentibus in diversa terris positio caeli corporibus babitum dedit. Innbsp;universum tarnen aestimanti Gallos vicinamnbsp;insulam occupasse credibile est. Eorumnbsp;sacra deprehendas superstitionum persua-sione; sermo baud multum diversus, in de-poscendis perioulis eadem audacia et, ubinbsp;advenere, in delrectandis eadem formido.nbsp;Plus tarnen ferociae Britanni praeferunt, utnbsp;10 quos nondum longa pax emollierit. Namnbsp;Gallos quoque in bellis floruisse accepimus;nbsp;mox segnitia cum otio intravit, amissa vir-tute pariter ac libertate, quod Britannorumnbsp;olim victis evenit; ceteri manent, qualesnbsp;Galli fnerunt. 21: Ingenia Britannorumnbsp;studiis Gallorum anteferre, ut qui modonbsp;linguam Eomanam abnuebant, eloquentiamnbsp;concupiscerent. 32: Nisi si Gallos et Ger-manos et (pudet diotu) Britannorum pleros-20 que, licet domination! alienae sanguinemnbsp;commodent, diutius tarnen bostes quam servos, fide et adfectu teneri putatis. . . . Eecor-dabantur Galli priorem libertatem. tr. 1:nbsp;Germania omnis a Gallis Eaetisque et Pan-noniis Ebeno ac Danuvio fiuminibus, a Sar-matis Dacisque mutuo metu aut montibusnbsp;separatur. 2: Ceterum Germaniae vocabu-lum recens et nuper additum, quoniam quinbsp;primi Ebenum transgress! Gallos expulerint,nbsp;so ac nunc Ttingri, tune Germani vocati sint.nbsp;28: Validiores olim Gallorum res fuissenbsp;summus auctorum divus lulius tradit, eo-que credibile est etiam Gallos in Germaniamnbsp;transgresses: quantulum enim amnis obsta-bat, quo minus, ut quaeque gens evaluerat,nbsp;occuparet permutaretque sedes promiscuasnbsp;adbuc et nulla regnorum potentia diVisas?nbsp;. . . Treveri et Nervii circa affectationemnbsp;Germanicae originis ultro ambitiosi sunt,nbsp;40 tamquam per banc gloriam sanguinis a si-militudine et inertia Gallorum separentur.nbsp;29: Non numeraverim inter Germaniae po-pulos, quamquam trans Ebenum Danuvium-que consederint, eos, qui Decumatbes agrosnbsp;exercent: levissimus quisque Gallorum etnbsp;inopia audax dubiae possessionis solum oc-cupavere; mox limite acto promotisquenbsp;praesidiis sinus imperii et pars provineiaenbsp;babentur. /t. 1,51: Igitur Sequanis Aeduis-.50 que ac deinde, prout opulentia civitatibusnbsp;erat, infensi expugnationes urbium, popula-tiones agrorum, raptus penatium bauserantnbsp;animo, super avaritiam et adrogantiam,nbsp;praecipua validiorum vitia, contumacia Gal- |
[Gal-ll, Tao.] lorum incitati, qui remissam sibi a Galbanbsp;quartam tributorum partem et publice donates in ignominiam exercitus iactabant.nbsp;64: Gallis cunctatio exempta est: in Otbo-nem ac Vitellium odium par, ex Vitellio etnbsp;metus. 7 0: Praemissis Gallorum Lusitano-rumque et Britannorum cobortibus et Ger-manorum vexillis cum ala Petriana. 2,68:nbsp;Igitur duobus militibus, altero legionis quiu-tae, altero e Gallis auxiliaribus, per lasci- )onbsp;viam ad certamen luctandi accensis, post-quam legionarius prociderat, insultante Gallonbsp;et iis, qui ad spectandum convenerant innbsp;studia diductis, erupere legionarii in perni-ciem auxiliorum ac duae cobortes inter-fectae. 69: Eeddita civitatibus Gallorumnbsp;auxilia, ingens numerus et prima statim de-fectione inter inania belli adsumptus. 93:nbsp;Adiacente Tiber! Germanorum Gallorumquenbsp;obnoxia morbis corpora fluminis aviditas et 20nbsp;aestus inpatientia labefecit. 3,34: Conditanbsp;erat (Cremona) Ti. Sempronio P. Cornelionbsp;consulibus, ingruente in Italiam Annibale,nbsp;propugnaculum adversus Gallos trans Pa-dum agentes et siqua alia vis per Alpesnbsp;rueret. 72: Sedem lovis optimi maximinbsp;auspicato a maioribus pignus imperii con-ditam, quam non Porsenna dedita urbe ne-que Galli capta temerare potuissent. 4,2 5:nbsp;Adfluentibus auxiliis Gallorum, qui primo 30nbsp;rem Eomanam enixe iuvabant. 54: Gallinbsp;sustulerant animos, eandem ubique exerci-tuum nostrorum fortunam rati, vulgato ru-more a Sarmatis Dacisque Moesica ac Pan-nonica biberna circumsederi; paria de Britannia fingebantur. Sed nibil aeque quamnbsp;incendium Capitolii, ut finem imperio ad-esse crederent, inpulerat. Captam olim anbsp;Gallis urbem, sed integra lovis sede man-sisse imperium: fatal! nunc igne signum lonbsp;caelestis irae datum et possessionem rerumnbsp;bumanarum Transalpinis gentibus portendinbsp;superstitione vana druidae canebant. 57:nbsp;Vocula Gallorum fraude inlectus ad bostemnbsp;contendit . . . Galli duum milium spatio di-stantibus campis consedere. Illuc commean-tium centurionum militumque emebanturnbsp;animi, ut (flagitium incognitum Eomaninbsp;exercitus) in externa verba iurarent pignus-que tanti sceleris nece aut vinculis legato-rum daretur. 58: An, si ad moenia urbisnbsp;Germani Gallique duxerint, arma patriaenbsp;inferetis? 61: Ceterum neque se nequenbsp;quemquam Batavum in verba Galliarum |
Gal-li
|
adegit, fisus Germanoram opibus et, si cer-tandura adversus Gallos de possessione re-i'Um foret, iiiclutus fama et potior. 62: Pulgentibus hinc inde Gallorum vexillis.nbsp;7l: Socii ad mnnia pacis redirent securinbsp;Velut confecto bello, quod Eomanae manusnbsp;excepissent. Auxit ea res Gallorum obse-'luium: nam recepta iuventute facilius tri-'juta toleravere, proniores ad officia, quodnbsp;spernebantur.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7 3: Terram vestram (der d'reveri und Lingones) ceterorumque Gallo-i’um ingressi sunt duces imperatoresque Eo-inani niilla cupidine, sed maioribus vestris invocantibus, quos discordiae usque ad ex-itium fatigabant, et acciti auxilio Germaninbsp;sociis pariter atque hostibus servitutem in-posuerant. 7 6; Gallos quid aliud quamnbsp;praedam victoribus? et tarnen, quod roborisnbsp;sit, Belgas secum palam aut voto stare, a.nbsp;1,44; Eediret legionum alumnus neve opsesnbsp;Gallis traderetur. 2, 16: Noster exercitusnbsp;sic incessit: auxiliares Galli Germanique innbsp;fronte, post quos pedites sagittarii, 3, 40;nbsp;Honponunt Plorus Belgas, Sacrovir propio-i'es Gallos concire. 45: Duodecimum apudnbsp;lapidem Sacrovir coi^iaeque patentibus looisnbsp;s-pparuere. In fronte statuerat ferratos, innbsp;cornibus cobortes, a tergo semermos. Ipsenbsp;inter primores equo insigni adire, memorarenbsp;Veteres Gallorum glorias quaeque Eomanisnbsp;ndversa intulissent; quam decora victoribusnbsp;libertas, quanto intolerantior servitus iterumnbsp;''^ictis. 46: (Silius) clamitabat tarnen, pudendum ipsis, quod Germaniarum victoresnbsp;ndversum Gallos tamquam in bostem duce-i’entur. 4, 5: Praecipuum robur Ehenumnbsp;iuxta, commune in Germanos Gallosquenbsp;subsidium, octo legiones erant. 11,18: Le-’''ibus navigiis praedabundus (Gannascusnbsp;Ganninefas) Gallorum maxime oram vasta-iint, non ignarus dites et inbelles esse. 24 :nbsp;Capti a Gallis sumus. ... Ac tarnen, sinbsp;cuncta bella recenseas, nullum breviore spa-l'io quam adversus Gallos confectum: con-finua inde ac fida pax. lam moribus, arti-^iis, adfinitatibus nostris mixti aurum etnbsp;npes suas inferant potius quam separatinbsp;iiabeant. 25: Soli Gallorum (Aedui) frater-nitatis nomen cum populo Eomano usurpant.nbsp;Sucfon. lul. 76: (Caesar) civitate donates, |nbsp;quosdam e semibarbaris Gallorum, rece-1nbsp;pit in curiam. 80 (volkslied): lila vulgonbsp;canebantur: Gallos Caesar in triumpbumnbsp;ducit, idem in ciiriam; | Galli bracas depo- |
suerunt, latum clavuui suinpserunt. Aug. 40: Liviae pro quodam ti'ibutario Gallo ro-ganti civitatem negavit, inamunitatem optu-lit affirmans, facilius se passurum fisco de-trahi aliquid, quam civitatis Eomanae vul-gari bonorem. Ca%. 29; Gallis Graecisquenbsp;aliquot uno tempore condemnatis, gloriaba-tur Gallograeciam se subegisse. Claud. 2 5;nbsp;Dryidarum religionem apud Gallos diraenbsp;immanitatis, et tantum civibus sub Augusto lonbsp;interdictam, penitus abolevit. Ncro^Q-. Ta-lem principem paulo minus quattuordecimnbsp;annos perpessus terrarum orbis tantum de-stituit, initium facieutibus Gallis duoe lulionbsp;Vindice, qui turn eam provinciam pro prae-tore optinebat. 41; Leviterque modo in iti-nere frivole auspicio mente recreata, cumnbsp;adnotasset inseulptum monumento militemnbsp;Gallum ab equite E. oppressum trabi crini-bus, ad eam speciem exiluit gaudio caelum- 20nbsp;que adoravit. 45 (ivitz, als Nero durcJi dennbsp;gaïlischen aufstand hedrangt tvard): Ascrip-tum et columnis, iam gallos eum cantandonbsp;excitasse. Gaïba 3: Quod praepinguis fue-rit visus, quem galbam Galli vocent. 16:nbsp;Sed maxime fremebat superioris Germaniaonbsp;exercitus, fraudari se praemls navatae adversus Gallos etVindicem operae. de poetisnbsp;p. 25s(2. Beiff. (a.u.ö75): Statius Caeciliusnbsp;comoediarum scriptor clarus babetur, na- sonbsp;tione Insuber Gallus et Ennii primum con-tubernalis; quidam Mediolanensem ferunt.nbsp;Flortis 1, 7 (13), 1: Hic sive invidia deumnbsp;sive fato rapidissimus procurrentis imperiinbsp;cursus parumper Gallorum Senonum incur-sione supprimitur. 4; Galli Senones, gensnbsp;natura ferox, moribus incondita, ad boe ipsanbsp;corporum mole, perinde armis ingentibus,nbsp;adeo omni genere terribilis fuit, ut planenbsp;nata ad bominum interitum, urbium stra- 40nbsp;gem videretur. (5) Hi quondam ab ultimisnbsp;terrarum oris et cingente omnia Oceano in-genti agmine profecti, cum iam media va-stassent, positis inter Alpes et Padum sedi-bus, ne bis quidem contenti per Italiam va-gabantur; (6) tum Clusium urbeiu obside-bant. Pro soeiis ac foederatis Eomanusnbsp;intervenit; missi ex more legati. Sed quodnbsp;ius aput barbaros? Ferocius agunt, et indenbsp;certamen. (7) Conversis igitur a Clusio 50nbsp;Eomamque venientibus ad Aliam fiumennbsp;cum exercitu Fabius consul occurrit. Nonnbsp;temere foedior clades; itaque bunc diem fastis Eoma damnavit. (8) Fuso exercitu iam [Gal-ll] |
Gal-lï
3Ü .00 nioeidl)us tii'bis adi)i'oinnqiiabaiit rp'. 10: Ut, cum venisset liostis, in sua quisque dignitate moreretur qs. 14: Aderant interim Galli apertamque urbem primo tre-pidi, nequis subesset dolus, mox, ubi soli-tudinem vident, pari clamore et impetunbsp;invaduiit. Patentis passim domos adeunt.nbsp;Ibi sedentes in curulibus suis praetexta-tos senes velut deos geniosque venerati,nbsp;10 mox eosdem, postquam esse homines lique-bat, adloeuti nihil respondere dignantes parinbsp;vecordia mactant, facesque tectis iniciunt,nbsp;et totam urbem igni, ferro, manibus exae-quant. (15) Sex meusibus barbari (quisnbsp;crederet?) circa montem unum pependerunt,nbsp;¦ nee diebus iuodo, sed noctibus quoque omnia experti; cum tarnen Manlius nocte sub-euntis clangore anseris excitatus a summanbsp;rupe deiecit, et ut spem hostibus demeret,nbsp;20 (|uamquam in summa fame, tarnen ad spe-ciem fiduciae panes ab arce iaculatus est.nbsp;(16) Et stato quodam die per medias ho-stium custodias Fabium pontifieem ab arcenbsp;dimisit, qui sollemne sacrum in Quirinalinbsp;monte conficeret. Atque ille per media ho-stium tela incolumis religionis auxilio redi-vit propitiosque deos renuntiavit. (l7) No-vissime cum iam ohsidio sua barbaros fati-gasset, mille pondo auri secessum suumnbsp;so venditantes, idque ipsum per insolentiam,nbsp;cum ad iiiiqua pondera addito adhuc gladionbsp;insuper 'vae yictis’ increparent, subito ad-gressus a tergo Gamillus adeo ceoidit, utnbsp;omnia incendiorum vestigia Gallici sanguinis inundatione deleret. 9 (14), 1: Conver-sus a Gallis in Latinos Manlio Torquato,nbsp;Decio Mure consulibus. 13 (18), 27: Antenbsp;hunc diem nihil praeter pecora Vulscorum,nbsp;greges Sabinorum, carpenta Gallorum, fractanbsp;40 Samnitium arma vidisses. 17 (22), 4: Hicnbsp;(Gamillus) melior Veis in capta urbe con-senuit et mox supplices de hoste Gallo vin-dicavit. 19 (2, 3), 2: Quippe iam Ligures,nbsp;iam Insubres Galli, nee non et Illyrici la-cessebant, sitae sub Alpibus, id est sub ipsisnbsp;Italiae faucibus gentes. 20 (2,4), 1: Gallisnbsp;Insubribus et his accolis Alpium animi fe-rarum, corpora plus quam humana erant,nbsp;sed (experimento deprehensum est, quippenbsp;60 siout primus impetus eis maior quam viro-rum est, ita sequens minor quam femina-rum) (2) Alpina corpora umente caelo edu-eata habent quiddam simile nivibus suis:nbsp;cum vix caluere pugna, statini in sudoremnbsp;. [Gal-iq |
eunt et levi inotu quasi sole laxaiitur. (o) Hi saepe et alias et Brittomaro duce non prius posituros se baltea quam Gapitoliumnbsp;ascendissent iuraverant. Factum est; victosnbsp;enim Aemilius in Gapitolio discinxit. (4)nbsp;Mox Ariovisto duce vovere de nostroruninbsp;militum praeda Marti suo torquem. Inteï-cepit luppiter votum; nam de torquibus eo-rum aureum tropaeum lovi Flaminius erexit.nbsp;(5) Viridomaro rege Eomana arma Volcano lonbsp;promiserant. Aliorsum vota ceciderunt; oc-ciso enim rege Marcellus tertia post Eoniu-lum patrem Feretrio lovi opima suspendit. 27 (2, 11), 3: (Gallograeci) reliquiae Gallorum, qui Brenno duce vastaverant Grae-ciam, orientem seeuti, in media Asiae parte sederunt. 45 (3, 10), 2: Eestabant autemnbsp;inmanissimi gentium Galli atque Germaninbsp;et quamvis toto orbe divisi, tarnen quianbsp;vincere libuit, Britanni. 7: Nemo tantum 20nbsp;feroces dixerit Gallos: frautlibus agunt. 46nbsp;(3,11), 1: Dum Gallos per Caesarem innbsp;septentrione debellat, ipse interim ad orientem grave volnus a Parthis populus Eoma-nus accepit. 2, 9 (3, 21), 7; Ipse (Sulla)nbsp;quoque iaculatus incendia viam fecit arcem-que Gapitolii, quae Poenos quoque, quaenbsp;Gallos etiam Senones evaserat, quasi capti-vam victor insedit. Flut. pcirall. 18 p. ‘610 B:nbsp;BsKiog èv Tw nqbg Faklovg nolé^co zovg 'Fa-qcioug diédaSsv ’ mg ’Boisteióqg JUthjdtognbsp;{fr. 18 Fim 4 p. 323). 'sO p. 313 A—B:nbsp;’AtsTtófiuQog FaXlmv jSaGdevg ’PayfjLaioig ito-lejimv eq)ii fti) nqutSQOV c/.vu%mQriaca, tav /.ifjnbsp;rag yvvaiKag slg GvvovGiav tKÓmat. rmv öenbsp;Sm OV(i§ovX7iv ^SQaTtciiviëcov ^tfitpavrav ragnbsp;êovXag, Koncoamp;svrsg ot ^ao^aqoi rfj akpKrtonbsp;GvvovaUi vTtvcóamp;rjGttv. rj öh 'Ftjtava (ctvrq-yaq ijv rj rovvo Gvjx^ovXsvGaGa) ayqiag èiti-XajSofisvrj Gvxijg ava^aivsi etg rb rsiyog %ainbsp;fvrjvvei roïg vnawig' ot ö’ eTtsXamp;óvrsg tvlKr\-Gav. «go’ ov %al toQrr} d'tQanaivamp;v Kalsïrat'nbsp;cog 'AQiGxtiSrig MthqGiog èv nqaxr) IxuXinSiVnbsp;(fr. 1 p, 320). 31: Fcojialcov Ttqbg Fallovgnbsp;Ttolspovvxcov Kaï xpg tvamp;tjviag jxTj a^ixovG-ijg^nbsp;Kivvag xov Srjfiov xb Gixófitxoov vnéGnaGt'nbsp;'Pwftatot êt mg avTiTCOiovfitvov avxbv rijg ^a-Gdtiag Xi.amp;ókevGrov iTtoirjGav' mg A^iGreiSiignbsp;èv xqixm ^Ixalixmv (fr. 7 p. 322). luvenal.nbsp;9,28 — 31: Pingues aliquando lacernas,nbsp;munimenta togae, duri crassique colorisnbsp;(dam schol.: Veneti, ut albedine Gadurci)nbsp;et male percussas textoris pectine Galli I ac-cipimus. 11, 111 —114: Vox | nocte fero |
Gal-lï
|
®edia mediamque audita per urbem | litore 3-b Oeeani Gallis venientibus et dis | officium Tatis peragentibus (dagu schol.: Con-lurbantibus Gallis Senonibus repeiite toxnbsp;nionentis audita est, hostem caverent. Ita-lt;1*16 hostibus pulsis restituta urbe templumnbsp;constitutum est et consecratum deae Mone-Siculus Flaccus de condicionibus agro-‘gt;'um 1 p. 137; Diomedes cum Gallis innbsp;** -Apulia. Tyrreni qui dicuntur Etrurii Galliaenbsp;m Asiae finibus socii Gallorum insedere.nbsp;¦^pulci. de mundo 14: Galli circium appellant a turbine eius et vertice. de herbisnbsp;C- 36: Galli betiloten {Zeuft list betidolen).nbsp;-^ppian. Ilisp. 1: ’’ÖQog èarl UvQt'ivr] öi^xovnbsp;Kno Trig TvqQtiviK^g amp;al(gt;:asr]g ini zbv (ló-(isiov cöjtsavdr, oIkovGl S' avrov TTQog g'iv sanbsp;KsXxoi^ fisoi rakdzai ts xa'i PaXXoi vvv nQOG-^yoQsvovTai-y TTQog ös dvGsav ’’IjdrjQsg ts xalnbsp;-o FeXzi^rjQsg. Justin. 6,6,5: Eodem temporenbsp;arbs Romana a Gallis capta est. 20, 5, 4:nbsp;llionysium gerentem bellum legati Gallo-’’Um, qui ante menses lt;(sex^ Eomam incen-'leraiit, societatem amicitiamque petentesnbsp;^ideunt, (5) gentem suam inter hostes eiusnbsp;positam esse magnoque usui ei futuram velnbsp;in acie bellanti vel de tergo intentis in proe-lium hostibus adfirmant. (6) Grata legationbsp;llioiiysio fuit, Itaque jiacta societate etnbsp;“o auxiliis Gallorum auctus bellum velut exnbsp;integro restaurat. (7) His autem Gallisnbsp;causa in Italiam veniendi sedesque novasnbsp;fiuaerendi intestina discordia et adsiduaenbsp;'iomi dissensiones fuere, (8) quarum taedionbsp;cum in Italiam venissent, sedibus ïuscosnbsp;cxpulerunt et Mediolanium, Comum, Bri-xiam, Veronam, Bergomuna, Tridentum, Vi-cetiam condiderunt. {Prol. Trogi lïb. 20:nbsp;lleimtitae origines Venetorum et Graecorumnbsp;öt Gallorum, qui Italiam incolunt.) 24, 3,nbsp;10: Sed nee Ptolomeo inulta scelera tue-i'Unt; quippe .diis inmortalibus tot periurianbsp;tam cruenta parricidia vindicantibus brevinbsp;Post a Gallis spoliatus regno captusque vi-taju ferro, ut meruerat, amisit. 4, 1 (nachnbsp;¦^’eogu.s): Ramque Galli abundante multitu-•^line, cum eos non caperent terrae, quaenbsp;genuerant, COC milia liominum ad sedesnbsp;®ovas quaerendas velut ver sacrum inise-i'unt. (2) Ex bis portio in Italia consedit,nbsp;luae et urbem Eomanam captam incendit,nbsp;(•quot;l) [et] portio Illyricos sinus ducibus avi-[nam augurandi studio Galli praeternbsp;cetej'os callent, ef. auguriis lAv. 5, 34, 3)nbsp;per strages barbarorum penetravit et innbsp;Pannonia consedit; (4) geus aspera, audax,nbsp;bellicosa, quae prima post Herculem, cui eanbsp;res virtutis adiniratioiiein et inniortalitatisnbsp;fidem dedit, Alpium invicta iuga et frigorenbsp;intraetabilia loca transcendit. (5) Ibi domi-tis Pannoniis per multos annos cum fiuitimisnbsp;varia bella gesserunt. (6) Hortante deindenbsp;successu divisis agminibus alii Graeoiam, aliinbsp;Macedoniam omnia ferro proterentes peti- 10nbsp;vere, (7) tantusque terror Gallic! nominisnbsp;erat, ut etiam reges non lacessiti (Bardylis,nbsp;Monunius, Dromichaetes?) ultro pacem in-genti pecunia mercarentur. (8) Solus rexnbsp;Macedoniae Ptolomeus adventum Gallorumnbsp;intrepidus audivit eisque cum paucis et in-compositis, quasi bella non difficilius quamnbsp;scelera patrarentui', parricidioriim furiis agi-tatus occurrit. 5, 1: Igitur Galli duce Bel-gio ad temptandos Macedonum animos Ie- 20nbsp;gatos ad Ptolomeum mittunt, olferentes pacem, si emere velit; (2) sed Ptolomeus internbsp;suos belli metu pacem Gallos petere gloria-tus est. (3) Nee minus ferociter se legatisnbsp;quam inter amicos iactavit, aliter se pacemnbsp;Eaturum negando, nisi principes suos obsi-des dederint et arma tradiderint; non enimnbsp;fidem se nisi inermibus babiturum. (4) Re-nuntiata legatione risere Galli, undique ad-elamantes brevi sensurum, sibi an illi con- 30nbsp;sulentes pacem obtulerint. (5) Interieetisnbsp;diebus proelium conseritur; victi Macedonesnbsp;caeduntur. (6) Ptolomeus multis vulneribusnbsp;saueius capitur; caput eius amputatum etnbsp;lancea fixum tota acie ad terrorem hostiuiunbsp;circumfertur. (7) Paucos ex Macedonibusnbsp;fuga servavit; eeteri aut capti aut occisi.nbsp;12: Desperantibus omnibus non votis agendum Sosthenes, unus de Macedoniae princi-pibus, ratus contracta iuventute et Gallos 4onbsp;victoria exultantes conpescuit et Macedoniamnbsp;ab bostili populatione defendit, 6,1 (a.279):nbsp;Interea Brennus, quo duce portio Gallorumnbsp;in Graeciam se effuderat, audita victorianbsp;suorum, qui Belgio duce Macedones vice-rant, indignatus parta victoria opimam prae-dam et orientis spoliis onustam tam facilenbsp;reiietam esse, ipse adunatis CL milibus pe-ditum et XV milibus equitum in Macedoniamnbsp;inrumpit. (2) Cum agros villasque popula- 50nbsp;retur, occurrit ei cum instructo exercitunbsp;Macedonum Sostbenes; sed pauci a pluribusnbsp;et trepidi a valentibus facile vincuntur. (3) .nbsp;Itaque cum victi se Macedones intra muros [Gal-II |
Gal-li
|
urbium condidissent, victor Brennus nemine prohibente totius Macedoniae agros deprae-datur. (4) Inde quasi terrena iam spolianbsp;sorderent, animuin ad deorum inmortaliumnbsp;templa convertit, scurriliter iocatus locu- ‘nbsp;pletes deos largiri bominibus oportere. (5)nbsp;Statim igitur Delphos iter vertit, praedamnbsp;religioni, aurum offensae deorum inmortalium praeferens; quos nullis opibus egere,nbsp;10 ut qui eas largiri bominibus soleant, adfir-mabat. 7, 1: Igitur Brennus cum in con-speetu haberet templum, diu deliberavit, annbsp;confestim rem adgrederetur an vero fessisnbsp;via militibus noctis spatium ad resumendasnbsp;vires daret. (2) Aenianum et Tbessalorumnbsp;duces, qui se ad praedae societatem iunxe-rant, amputari moras iubebant, dum inpa-rati hostes et recens adventus sui terrornbsp;esset; (3) interiecta nocte et animos hosti-20 bus, forsitan et auxilia accessura, et vias,nbsp;quae tune pateant, obstructum iri. (4) Sednbsp;Gallorum vulgus ex longa inopia, ubi pri-mum vino ceterisque commeatibus refertanbsp;rura invenit, non minus abundantia quamnbsp;victoria laetum per agros se sparserat, (5)nbsp;desertisque signis ad occupanda omnia pronbsp;victoribus vagabantur. Quae res dilationemnbsp;Delpbis dedit. (6) Prima namque opinionenbsp;adventus Gallorum probibiti agrestes oracu-30 lis fuerant messes vinaque villis efferre. (7)nbsp;Cuius rei salutare praeceptum non prius in-tellectum est, quam vini ceterarumque co-piarum abundantia velut mora Gallis ob-iecta auxilia finitimorum convenirent. (8)nbsp;Prius itaque urbem suam Delphi aucti viri-bus sociorum permunivere, quam Galli vinonbsp;velut praedae incubantes ad signa revoca-rentur. (9) Habebat Brennus lecta ex omninbsp;exercitu peditum sexaginta quinque milia;nbsp;40 Delphorum sociorumque non nisi quattuornbsp;milia erant, (lO) quorum contemptu Brennus ad acuendos suorum animos praedaenbsp;ubertatem omnibus ostendebat statuasquenbsp;cum quadrigis, quarum ingens eopia proculnbsp;visebatur, solido auro fusas esse plusque innbsp;pondere quam in specie babere praedae ad-firmabat. 8,1: Hac adseveratione incitatinbsp;Galli, simul et hesterno mero saucii, sinenbsp;respeotu periculorum in bellum ruebant.nbsp;50 (2) Contra Delphi plus in deo quam in vi-ribus reponentes cum contemptu bostiumnbsp;resistebant scandentesque Gallos e summonbsp;montis vertice partim saxis, partim armisnbsp;obruebant. (3) In boe partium certamine [Gal-lï] |
repente universorum templorum antistites, simul et ipsae vates sparsis crinibus cumnbsp;insignibus atque infulis pavidi vecordesquenbsp;in primam pugnantium aciem procurrunt. (4) Advenisse deum clamant, eumque se vi-disse desilientem in templum per culminis aperta fastigia, (5) dum omnes opem deinbsp;suppliciter inplorant, iuvenem supra buma-num modum insignis pulchritudinis; comi-tesque ei duas armatas virgines ex propin- 10nbsp;quis duabus Dianae Minervaeque aedibusnbsp;occurrisse; (6) nee oculis tantum baec senbsp;perspexisse, audisse etiam stridorem areusnbsp;ac strepitum armorum. (7) Proinde nenbsp;cunctarentur diis antesignanis bostem cae-dere et victoriae deorum socios se adiungerenbsp;summis obsecrationibus monebant. (8) Qui-bus vocibus incensi omnes certatim in proe-lium prosiliunt. (9) Praesentiam dei et ipsinbsp;statim sensere, nam et terrae motu portio 20nbsp;montis abrupta Gallorum stravit exercitumnbsp;et confertissimi cunei non sine vulneribusnbsp;bostium dissipati ruebant. (lO) Insecutanbsp;deinde tempestas est, quae grandine et fri-gore saucios ex vulneribus absumpsit. (ll)nbsp;Dux ipse Brennus cum dolorem vulnerumnbsp;ferre non posset, pugione se finivit. (l2)nbsp;Alter ex ducibus punitis belli auctoribusnbsp;cum decem milibus sauciorum citato agminenbsp;Graecia excedit. (13) Sed nee fugientibus 30nbsp;fortuna commodior fuit, siquidem pavidisnbsp;nulla sub tectis acta nox, nullus sine laborenbsp;et periculo dies; (14) adsidui imbres et gelunbsp;nix concreta et fames et lassitudo et supernbsp;baec maximum pervigiliae malum miserasnbsp;infelicis belli reliquias obterebant. (15) Gen-tes quoque nationesque, per quas iter babe-bant, palantes velut praedam sectabantur.nbsp;(16) Quo pacto evenit, ut nemo ex tantonbsp;exercitu, qui paulo ante fidueia virium etiam wnbsp;deos contemnebat, velut ad memoriam tan-tae cladis superesset. (Trogi prol. lïb. 24;nbsp;(Ptolomaeus Ceraunus) ipse cum Belgio Gallorum duce congressus interiit. Eepetitaenbsp;inde Gallorum origines, qui Illyricum occu-parunt; atque ut ingressi Graeciam Brennonbsp;duce Delpbis vioti deletique sint.) 25,1,1:nbsp;Inter duos reges, Antigonum et Antioebum,nbsp;statuta pace cum in Macedoniam Antigonusnbsp;reverteretur, novus eidem repente bostis ex- 50nbsp;ortus est. (2) Quippe Galli, qui a Brennonbsp;duce, cum in Graeciam proficisceretur, adnbsp;terminos gentis tuendos relicti fuerant, nenbsp;soli desides viderentur, peditum XV milia, |
Gal-Il
|
squitum tria milia armaverant (3) fugatis-que Getarum Triballorumque coi^iis Mace-doniae inminentes legates ad regem mise-i'unt, qui pacem ei venalem offerrent, simui Rt regis castra specularentur. (4) Quos An-tigonus pro regali magnificentia ingenti ap-paratu epularum ad cenam invitavit. (ö) Sednbsp;Galli expositum grande auri argentiquenbsp;pondus admirantes atque praedae ubertatenbsp;10 sollicitati infestiores quam Tenerant rever-tuntur. (6) Quibus et elephantos terro-i’eui velut inusitatas barbaris formas rexnbsp;ostendi iusserat et naves onustas copiis de-luonstrari, (7) ignarus, quod, quibus osten-tatioue virium metum se inicere existima-l'at, eorum animos ut ad opimam praedamnbsp;sollicitabat. (8) Itaque legati reversi adnbsp;suos omnia in maius extollunt; opes pariternbsp;et neglegentiam regis ostendunt; (9) refertanbsp;i'o auro et argento castra, sed neque vallo ae-que fossa munita; et quasi satis munimentinbsp;in divitiis haberent, ita eos omnia officianbsp;niilitaria intermisisse, (lO) prorsus quasinbsp;lerri auxilio non indigerent, quoniam abun-fiarent auro. 2, 1: Hac relatione avidaenbsp;gentis animi satis ad praedam incitabantur;nbsp;(2) accedebat tarnen et exemplnm Belgi,nbsp;qui non magno ante tempore Macedonumnbsp;Rxercitum cum rege trucidaverat. (3) Ita-que consentientibus omnibus nocte castranbsp;i'Rgis adgrediuntur, qui praesentiens tantamnbsp;leinpestatem signum pridie dederat, ut omnibus rebus ablatis in proxima silva taoitinbsp;Se oecultarent. Neque aliter servata castranbsp;quam quod deserta sunt, (4) siquidemnbsp;G^allij ubi omnia vacantia neo sine defen-soribus modo, verum etiam sine custodibusnbsp;quot;vident, non fugam hostium, sed dolum ar-iiitrantes, diu intrare portas timuerunt. (5)nbsp;10 Ad postremum integris et intactis muni-Qientis scrutantes potius quam diripientesnbsp;castra occupaverunt. (6) Tune ablatis quaenbsp;invenerant ad litus convertuntur. Ibi dumnbsp;Haves incantius diripiunt, a reinigibus et eanbsp;exereitus parte, quae eo cum coniugibus etnbsp;überis confugerat, nihil tale metuentes tru-cidantui-, (7) tantaque caedes Galloruin fuit,nbsp;Ht Antigono pacem opinio huius viotoriaenbsp;Hou a Gallis tantum, verum etiam a flniti-«lorum feritate praestiterit. (8) Quamquamnbsp;^allorum ea tempestate tantae fecunditatisnbsp;iiiventüs fuit, ut Asiam omnem velut exa-«icn aliquod inplerent. (9) Denique nequenbsp;«egos orientis sine mercenuario Gallorumnbsp;exercitu ulla bella gesserunt, neque pulsinbsp;regno ad alios quam ad Gallos confugerunt.nbsp;(lO) Tantus terror Gallic! nominis et armo-rum invictae felicitatis erat, ut neque binbsp;maiestatem suam tutam neque illi amissamnbsp;recuperare se posse sine Galliea virtute ar-bitrarentur. (ll) Itaque in auxilium a Bi-thyniae rege invocati regnum cum eo partanbsp;victoria diviserunt eamque regionem Gallo-graeciam cognominaverunt. 3, 7: (Antigo- lonbsp;nus) Thessalonicam se reoepit, ut inde cumnbsp;conducta Gallorum mercennaria manu helium repararet. (Trogi prologus lib. 25: |
Ut Antigonus Gallos delevit (lierhst 267) ... Ut Galli transierunt in Asiam bellum-que cum rege Antiocho et Bithunia gesserunt (a. 278)277 a. Chr.).)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;26,2,1: Interea Antigonus cum multiplici bello et Ptolomei regis et Spartanorum premereturnbsp;novusque illi hostis Gallograeciae exercitus 20nbsp;adfluxisset, in speciem castrorum parvanbsp;manu adversus ceteros relicta adversus Gallos totis viribus profieiscitur. (2) Quibusnbsp;cognitis Galli, cum et ipsi se proelio para-rent, in auspicia pugnae hostias caedunt,nbsp;quarum extis cum magna caedes interitus-que omnium praediceretur, non iu timorem,nbsp;sed in furorem versi sperantesque deorumnbsp;minas expiari caede suornm posse, coniugesnbsp;et liberos suos trucidant, auspicia belli a sonbsp;parrioidio incipientes. (3) Taiita rabies fe-ros animos invaserat, ut non parcerentnbsp;aetati, cui etiam bostes pepercissent, bel-lumque internecivum cum liberis liberorum-que matribus gererent, pro quibus bellanbsp;suscipi Solent. (4) Itaque quasi scelere vi-tam victoriamque redemissent, sicut erantnbsp;cruenti ex recent! suorum caede, in proe-lium non meliore eventu quam omine pro-ficiscuntur; (5) siquidem pugnantes prius 40nbsp;parricidiorum furiae quam bostes circum-venere, obversantibusque ante oculos mani-bus interemptorum omnes ocoidione caesi.nbsp;(6) Tanta strages fuit, ut pariter cum. ho-minibus dii oonsensisse in exititium parri-cidarum viderentur. (Trogi prol. lïb. 26: Utnbsp;(Antigonus Gonatas) defectores Gallos Me-garis delevit.) 27, 2, 9: Interea Ptolomeusnbsp;cum Antioebum in auxilium Seleuco venirenbsp;cognovisset, ne cum duobus uno tempore 00nbsp;dimicaret, in annos X cum Seleuco pacemnbsp;facit; (10) sed pax ab boste data interpel-latur a fratre, qui conducto Gallorum mer-cennario exercitu pro auxilio bellum, pro iGal-II] |
Gal-lï
|
fratre hostem inplorantis exliibuit. (ll) In eo proelio virtute Gallomm victor quidemnbsp;Aiitiochus fuit, sed Galli arbitrantes Seleu-cum in proelio cecidisse in ipsum Antiocliumnbsp;arma vertere, libei'ius depopulaturi Asiam,nbsp;si omnein stir23em regiam extinxissent. (12)nbsp;Quod ubi sensit Antiocbus, velut a praedo-nibus auro se re'demit societatemque cumnbsp;mercennariis suis iunxit. 3, 1; Interea rex 10 Bithyniae Eumenes (I., a. 263 a. Clir.) sparsis consumptisque fratribus bello inte-stinae discordiae quasi vacantem Asiae possessionem invasurus victorem Antiochuninbsp;Gallos (Gatóer) que adgreditur. (2) Neenbsp;difficile saucios adbuc ex superiore congres-sione integer ipse viribus superat. 5; Hincnbsp;Bithynus Eumenes, inde Galli, humiliorumnbsp;semper meroennaria manus, Asiam de-populabantur, cum interea nemo defensor 20 Asiae inter tot praedones inveniebatur. (Trogi prologtis lïb. 27: Utque Galli (Ga-later) Pergamo victi ab Attalo Ziaelan Bi-thunum occiderint (a. 240 a. Chr.).')nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;28, 2, nbsp;nbsp;nbsp;1: Sed Aetoli legationem Romanorumnbsp;superbe audivere, Poenos illis et Gallos, anbsp;quibus tot bellis occidione caesi sint, expro-brantes. 4: Adversus Gallos urbem eos suamnbsp;tueri non potuisse captamque non ferro de-fendisse, sed auro redemisse; (5) quam gen- 30 tem se aliquanto maiore manu Graeciam ingressam non solum nullis externis viribus,nbsp;sed ne domesticis quidem totis adiutos uni-versam delesse, sedemque sepulcris eoramnbsp;jiraebuisse, quam illi urbibus imperioquenbsp;suo jjroposuerant; contra Italiam trepidis exnbsp;recenti urbis suae incendio Romanis uni-versam ferme a Gallis occupatam. (7) Priusnbsp;igitur illis Gallos Italia pellendos quam mi-nentur Aetolis, priusque sua defendenda 40 quam aliena apjoetenda. 13: Monere igitur se Romanos, content! sint fortuna praesentinbsp;nee provocent arma, quibus et Gallos cae-sos et Macedonas contemjotos videant. 29, 3, nbsp;nbsp;nbsp;2: Frequenter Graeciam ingentes motusnbsp;jjassam, nunc Persarum, nunc Gallorum,nbsp;nunc Macedonum bellis. 31, 5, 9: Quippenbsp;et a Gallis captos et a se prope deletes esse.nbsp;32, 1, 3: (Tempora), quibus Gallorum vio-lentiam Asiae Italiaeque terribilem Delpbico f,0 bello fregerant. 3, o: Nam et Gallos Scordiscos ad belli societatem perpulerat ***, fecisset-que Romanis grave bellum, nisi decessisset.nbsp;6: Namque Galli bello adversus Delpbosnbsp;infeliciter gesto, in quo maioi-em vim numi- |
nis quam bostium senserant, amisso Brenno duce pars in Asiam, pars in Tbraciam extorresnbsp;fugerant. (7) Inde per eadem vestigia, quanbsp;venerant, antiquam patriam repetivere. (8)nbsp;Ex bis manus quaedam in confluente Da-nuvii et Savi consedit Scordiscosque se ap-pellari voluit. (9) Tectosagi qs. {Trogi prol.nbsp;lib. 32: Romanorum in Asia duce Manlionbsp;adversus Gallos (Galater) bellum. ... Utnbsp;Galli, qui occuparant Illyricum, rursus red- lOnbsp;ierunt in Galliam. ... In Asia bellum abnbsp;rege lïumene gestum adversus Gallum Or-tiagontem.) 38,4, 7: Audire populos Trans-alpinae Galliae Italiam ingressos maximisnbsp;earn plurimisque urbibus** et possidere la-tius aliquanto [solum] finium, quam in Asia,nbsp;quae dicatur in bellis, idem Galli occupa-vissent. (8) Nee victam solum dici sibi Ro-mam a Gallis, sed etiam captam, ita utnbsp;unius illis mentis tantum cacumen relinque- 2“nbsp;retur; nee bello bostem, sed pretio remotum.nbsp;(9) Gallorum autem nomen, quod sempernbsp;Romanos terruit, in parte virium suaruninbsp;ipse f numeret. Nam bos, qui Asiam in-colunt, Gallos ab illis, qui Italiam occupa-verunt, sedibus tantum distare, (lO) origi-nem quidem ac virtutem genusque jjugnaenbsp;idem habere; tantoque bis acriora esse quamnbsp;illis ingenia, quo longiore ac difficiliorenbsp;spatio per Illyricum Tbraciamque prodie- sonbsp;rint, paene operosius transitis illorum fini-bus quam ubi consedere possessis. 6, 3: Sicnbsp;rursus Eumenen, cuius classibus juimum innbsp;Asiam fuere transiecti, cuius exercitu magisnbsp;quam suo et magnum Antioebum et Gallosnbsp;in Asia et mox in Macedonia regem Persennbsp;domuerant, et ipsum pro boste habituin.nbsp;41,4,7: Seleucum a Gallis in Asia victuni.nbsp;43,3,4 (aus Trogus): (Phocaensium iuventus)nbsp;Massiliam inter Figures et feras gentes Gallo-rum condidit. 4, 1: Ab bis (Massiliensibus)nbsp;igitur Galli et usum vitae cultioris depositanbsp;ac mansue facta barbaria et agrorum cultus etnbsp;urbes moenibus cingere didicerunt. (2) Tuncnbsp;et legibus, non armis vivere, tunc vitem pu-tare, tunc olivam serere consuerunt, adeo-que magnus et hominibus et rebus inposi-tus est nitor, ut non Graeci in Galliamnbsp;emigrasse, sed Gallia in Graeciam translatanbsp;videretur. 5,1: Post baec magna illis cumnbsp;Liguribus, magna cum Gallis fuere bella-8 (aus Trogus): Parta pace et securitatenbsp;fundata revertentes a Delphis Massiliensiumnbsp;legati, quo missi munera Apollini tulerant, |
Gal-lr
|
qui et Celtae, Aquitaiii (JcEAlot ot xal KéX-Tcci, ’Ay.vïxuvoi). p. 32 — 33, 14; Gallorum autem Narbonensiuin gentes et inhabitatio-nes ** — rdllcov ös Naq^awioitav iamp;vrj xalnbsp;dnoiKiat (^sialv Ss AovySovvoi^ BsliKoi, Ei-xavoC, 'ESvoCy. Porfyrkm in Horat. carm.nbsp;4,14,5: Non paventes autem Gallos funeranbsp;alt, quia vel ferocia vel vana persuasionenbsp;rursus renascendi mortem non timebant. De 10 quibus et Lucanus (ijlblsgquot;.) sic ait: Ani-rnaeque capaces ] mortis: et ignavum, redi-turae parcere vitae, epod. 9, 18: Significat autem equitum Gallorum duo milia ab An-tonii partibus ad Caesarem transfugisse.nbsp;Quorum mentio ideo faota est, ut Romanos,nbsp;qui sub praepositis spadonibus aequo animonbsp;militarent, magis oneraret per comparatio-nem Gallorum, qui boe dedignati ad Caesarem se contulerunt. serm. 1,2,121: Gal- 20 lis autem bas ait aptiores esse, quia Pilo-damus Epicurius, cuius sensum transtulit, relegat tales ad Gallos, qui magno adulte-ria mercantur vel propter divitias, vel quodnbsp;iricensioris libidinis sint. epist. 2, 1, 192;nbsp;Esseda sunt Gallorum vehicula, quibusnbsp;tamquam victi reges vebuntur. Arnóbius 5, nbsp;nbsp;nbsp;24: Eomanus, Gallus, Hispanus, Afer,nbsp;Germanus aut Siculus? Eumenii oratio pronbsp;restaurandis scoïis 14: Merentur et Galli 30 nostri ut eorum liberis, quorum vita in Augustodunensium oppido ingenuis artibusnbsp;eruditur, et ipsi adulescentes, qui bilaronbsp;consensu meum suscepere comitatum, ut eorum indoli consulere oupiamus. Lactant.nbsp;div.inst. 1,21-. Galli Esum atque Tentatemnbsp;bumano cruore placabant. cod. Taurin.nbsp;saec. 7 f. 11; Obsessi a Gallis Romani exnbsp;mulierum capillis tormenta fecerunt... quonbsp;facto desperantes Galli posse inopia Eoma- 40 nos subigi ab op.sidione diseesserant. Na-zarii panegyr. Constantino Augusto d. 37: Gallis desiderantibus. Euseh. praep. euang. 6, nbsp;nbsp;nbsp;10, 27; IlaQa óè Edlloig of vsol yagovv-xai gsxa Tta^QrjSiag, oi tjjóyov rovxo ^yovps-voi Sia xóv avxoïg pófiov. xal oi Sv-vaxóv êexL Ttdvxag xovg êv EalXla ovxwgnbsp;damp;écog vjSQi^Ofiévovg layslv êv xacg ysvs5s3inbsp;(PmacpÓQOV E^fiov êv ol'xotg K^óvov xalnbsp;oQLoig’’AQSog Svvovxa. 35; quot;H xovg EalXovg 50 firj yaixeiad-ai. Spartian. Sever. 4,1: A Gallis ob severitatem et bonorificentiam et absti-nentiam tantum quantum nemo dilectus est.nbsp;12,1; Et Hispanorum et Gallorum proceresnbsp;multi occisi sunt. Capifolin. vita Clodii 1, [Gal-ll] |
2; Et Clodium quidem Herodianus dicit Se-veri Caesarem fuisse. Sed cum alter alte-rum indignaretur imperare, nee Galli ferre possent aut Germaniciani exercitus, quodnbsp;et ipsi suum specialem principem baberent,nbsp;undique cuncta turbata sunt. Trebell. Poll.nbsp;Valerian. 1,3: Audivimus certe, quod Gallinbsp;eos (Romanos) vicerint et ingentem illaninbsp;civitatem inoenderint; certe Romanis ser-viunt. G-alUeni duo 4, 2: Galli, quibus in- lonbsp;situm est leves ac degenerantes a virtutenbsp;Romana et luxuz'iosos principes ferre noïinbsp;posse, Postumium ad imperium vocarunt,nbsp;exercitibus quoque consentientibus, quodnbsp;occupatum imperatorem libidinibus quere-bantur. 4; Gallis. 5, 6; Capto Valeriano,nbsp;Gallis parte maxima obsessis. trig. tyr. 3nbsp;(Postum.), 3: Cum Galli vebementissimenbsp;Gallienum odissent, puerum autem apud senbsp;imperare ferre non possent, eum, qui com- 20nbsp;missum regebat imperium, imperatorem ap-pellarunt, missisque militibus adulesoentemnbsp;interfecerunt. 4: Quo interfecto ab omninbsp;exercitu et ab omnibus Gallis Postumusnbsp;grafanter acceptus talem se praebuit pernbsp;annos septem, ut Gallias instauraverit, cumnbsp;Gallienus luxuriae et jzopinis vacaret etnbsp;amore barbarae mulieris consenesceret. 7:nbsp;Sed cum se gravissime gereret, more illo,nbsp;quo Galli novarum rerum semper sunt cu- .quot;,0nbsp;pidi (cf. Caes. l). G-. 4, 5), Lolliano agentenbsp;interemptus est. (8) Siquis sane Postuminbsp;meritum requirit, indicium de eo Valerianinbsp;ex bac epistula, quam ille ad Gallos misit,nbsp;intelleget: (9) 'Trausrenani militis ducemnbsp;et Galliae praesidem Postumum fecimus,nbsp;virum dignissimum severitate Gallorum,nbsp;praesente quo non miles in castris, non iuranbsp;in foro, non in tribunalibus lites, non innbsp;curia dignitas pereat, qui unicuique pro- 40nbsp;prium et suum servet, virum quem egonbsp;pra,e cetei’is stupeo, et qui locum principisnbsp;mereatur iure, de quo spero quod mibi gra-tias agetis. (10) Quod si me fefellerit opinio, quam de illo babeo, sciatis nusquamnbsp;gentium repperiri, qui possit penitus adpro-bari. (ll) Huius filio Postumo nomine tri-bunatum Vocontiorum dedi, adulescenti, quinbsp;se dignum patris moribus reddet.’ 4 (Postum. iun.), 1: Cum Lollianus in locum Po- aonbsp;stumi subrogatus delatum sibi a Gallisnbsp;sumpsisset imperium. 5 (Lollianus), 2;nbsp;(Posthumus) rebellionis intuitu minoremnbsp;apud Gallos auctoritatem de suis viribus |
1734
(ral-ll
|
tenuit. Vopisc. Aurelian. 32, 4: Princeps igitur totius orbis Aurelianus pacatis orientenbsp;et Gallis atque ubique terrore iniecto Eo-mam iter flexit. Proh. 4, 1 (im hriefe desnbsp;yalerianus): Tribunatum in eum (Probum)nbsp;contuli datis sex cohortibus Saracenis, cre-ditis etiam auxiliaribus Gallis cum ea Per-sarum manu, quam nobis Artabassis Syrusnbsp;niancipavit. 18,8: Gallis omnibus et Hispa-ïiis ac Brittannis hinc permisit (Probus), utnbsp;vites haberent vinumque conficerent. Sa-turnin.1,1- Saturninus oriundo fuit Gallus,nbsp;ex gente hominum inquietissima et avidanbsp;semq)er vel faciendi principis vel imperii.nbsp;3: Cogitabat enim (Aurelianus), quantumnbsp;videmus, vir prudentissimus Gallorum na-turam et verebatur, ne, si praeturbidam ci-'vitatem vidisset, quo eum natura ducebat,nbsp;eo societate quoque hominum duceretur.nbsp;13 (Procuïus), 3; Non nihilum tarnen Gallisnbsp;profuit. 14 (Bonosus), 1: Bonosus domonbsp;Hispaniensi fuit, origine Brittannus, Gallanbsp;tarnen matre, ut ipse dicebat, rhetoris filius,nbsp;ut ab aliis comperi, paedagogi litterarii.nbsp;Firmicus Maternus math. 1,3,3: Soythae solinbsp;iinmanis feritatis crudelitate grassantur, Italinbsp;fiunt regali semper nobilitate praefulgidi,nbsp;Galli stolidi, leves Graeci, Afri subdoli, avarinbsp;Syri, acuti Siculi, luxuriosi semper Asianinbsp;30 et voluptatibus ocoupati, Hispani elata iac-tantiae animositate praeposteri? 15, 3: In-censa est Troia a Graecis, a Gallis Eoma.nbsp;Fapyrus-urhimde a. 359 p. Chr., Hermes 19,nbsp;419: Jovlov avTOV o[vófiari] ’'AQyovtiv —nbsp;S'- Kul sï rm STSQO) ovófiaTi xaXïts ^ xXrjd-lrj-ösTaj] yévc Pakkov. lulian. epist. ad sena-fum p. q. Athen. p. 278 A:quot;Ou rotg Fakkoignbsp;OU jSuGikéa ólócoGip, akka tov rTJv Eautounbsp;^^Gg instvovg sixóva KOfiiovvta. ep. 66nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;135 ^0 Heyl,: Tbv ’lovkLuvóvj rbv nbsp;nbsp;nbsp;róv Kai~ TOV AvyovGTOv, tov amp;eccgt;v te Kal ’AQSog '^squTcevTfjv svvórjGov, tbv 0Qayxmv rs Kuinbsp;(^GQ^aQcov bkstiiQa, tbv Fdkkcov ts Kal ’Itakavnbsp;^kevQ’eQotTtjv. Aur. Victor de vir. ill. 23, 5:nbsp;Mox cum Galli Senones relictis ob sterilita-tem agris suis Clusium Italiae oppidum;nbsp;obsiderent, missi sunt Eoma tres Fabii, quinbsp;Nullos monerent, ut ab oppugnatione desi-sterent. (6) Ex bis unus contra ius gen-tium in aoiem processit et ducem Senonumnbsp;)nterfecit. (7) Quo commoti Galli, petitisnbsp;deditionem legatis nee inpetratis, Eomamnbsp;petierunt et exercitum Eomanum apud Al-tiain fluvium ceciderunt die XVI. kal. Au |
gust!, qui dies inter nefastos relatus Allien-sis dictus. (8) Victores Galli urbem intra-verunt, ubi nobilissimos senum in curulibus et honorum insignibus, primo ut deos vene-rati, deinde ut homines despicati interfecere. 9: (Camillus) Gallos inprovisos internecione occidit. 24, 4: (Manlius) quadam noctenbsp;clangore anseris excitatus Gallos adscenden-tes deiecit. 27, 3: Cum Galli, Samnites,nbsp;Umbri, Tusci contra Eomanos conspirassent. lo 28, nbsp;nbsp;nbsp;3: Sulpicio dictatore (Manlius) tribunusnbsp;militum Gallum provocatorem occidit. (4)nbsp;ïorqueni ei detractam cervici suae induit. 29, nbsp;nbsp;nbsp;1: Adversum ingentem Gallum provocatorem solus Valerius tribunus militum,nbsp;omnibus territis, processit. (2) Corvus abnbsp;ortu solis galeae eius insedit et inter pu-gnandum ora oculosque Galli verberavit.nbsp;32, 1: (Quinctus Fabius Eutilius) tertio denbsp;Gallis, Umbris, Mar sis atque Tuscis trium- 20nbsp;phavit. 45, 1: M. Marcellus Viridomarumnbsp;Gallorum ducem singular! proelio fudit.nbsp;67,5: (Marius) inventus et in oarcerem con-iectus inmissum percussorem Gallum vultusnbsp;auctoritate deterruit acceptaque navicula innbsp;Africam traiecit. 76,8: (Mithridates) in-raissum percussorem Gallum Sithoeum auctoritate vultus territum revocavit et in cae-dem suam manum trepidantis adiuvit. Caes.nbsp;16, 13: Triumph! acti ex nationibus, quae sonbsp;regi Maroomaro abusque urbe Pannoniae,nbsp;cui Carnuto nomen est, ad media Gallorumnbsp;protendebantur. 42,17: Nequid apud Gallos natura praecipites novaretur, praesertimnbsp;Germanis pleraque earum partium populan-tibus, lulianum Oaesarem cognatione accep-tum sibi Transalpinis praefecit. Isque na-tiones feras brevi subegit, oaptis famosisnbsp;rewibus. epit. 35, 2: C. Caesar decennio sub-egerit Gallos. 37, 3: (Probus) vineas Gal- 40nbsp;los et Pannonios habere permisit. Mamer-tini gratiarum actio luliano 4: Gallorum illanbsp;celebrata nobilitas aut ferro occiderat autnbsp;immitibus addicta dominis serviebat. Eutrop. 1, 20, 2: Statim Galli Senones ad urbem venerunt et victos Eomanos undecimo mi-liario a Eoma apud flumen Alliam secutinbsp;etiam urbem occupaverunt. Neque defend!nbsp;quiequam nisi Capitolium potuit; quod cumnbsp;diu obsedissent et iam Eomani fame labora- 5onbsp;rent, accepto auro, ne Capitolium obside-rent, recesserunt. Sed a Camillo, qui in vi-cina civitate exulabat. Gallis superventumnbsp;est gravissimeque victi sunt. (3) Postea Ö5* nbsp;nbsp;nbsp;[GaMI] |
Gal-lï
|
tarnen etiam secutus eos Camillus ita ceci-dit, ut et aurum, quod .Ms datum fuerat, et omnia, quae ceperant, militaria signa re-vocaret. 2, 5, 1: T. Quintius dictator ad-versus Gallos, qui ad Italiam venerant, missus est. Hi ab urbe quarto miliario transnbsp;Anienem fluvium consederant. Ibi nobilis-simus de senatoribus iuvenis L. Manliusnbsp;proTOCantem Gallum ad singulare certamennbsp;10 progressus occidit, et sublato torque aureonbsp;colloque suo inposito in perpetuum Tor-quati et sibi et posteris cognomen accepit.nbsp;(2) Galli fugati sunt, mox per C. Sulpiciumnbsp;dictatorem etiam victi. 6,2: Quae (legionesnbsp;decem) cum profectae essent adversum Gallos duce L. Furio, quidam ex Gallis unumnbsp;ex Eomanis, qui esset optimus, provocavit.nbsp;Turn se M. Valerius tribunus militum ob-tulit, et cum processisset armatus, corvusnbsp;20 ei supra dextrum braccbium sedit. (3) Moxnbsp;commissa adversum Gallum pugna idemnbsp;corvus alis et unguibus Galli oculos verbe-ravit, ne rectum posset aspicere. Ita a tribune Valerio interfectus. 10, 1: Interiectisnbsp;aliquot annis iterum se Gallorum copiaenbsp;contra Eomanos Tuscis Samnitibusque iun-xerunt, sed cum Eomam tenderent, a Cn.nbsp;Cornelio Dolabella consule deletae sunt. 3nbsp;cap. 5; L. Aemilio Consule ingentes Gallo-30 rum copiae Alpes transierunt. . . . XL milianbsp;bostium interfecta sunt et triumpbus Aemilio decretus. cap. 6: Aliquot deinde annisnbsp;post contra Gallos intra Italiam pugnatumnbsp;est, finitumque bellum M. Claudio Marcellonbsp;et Cn. Cornelio Scipione consulibus. Turnnbsp;Marcellus cum parva manu equitum dimi-cavit et regem Gallorum, Viridomarum nomine, manu sua occidit. Postea cum collega ingentes oopias Gallorum peremit, Me-40 diolanum expugnavit, grandem praedamnbsp;Eomam pertulit. Ac triumphans Marcellusnbsp;spolia Galli stipiti inposita umeris suis ve-xit. 3,8,2; Interea multi Ligures et Gallinbsp;Hannibali se coniunxerunt. 4 c. 22: Annonbsp;sexcentesimo yicesimo septimo ab urbe con-dita C. Cassius Longinus et Sex. Domitiusnbsp;Calvinus consules Gallis Transalpinis bellumnbsp;intulerunt et Arvernorum tune nobilissimaenbsp;civitati atque eorum duci Bituito, infinitam-50 que multitudinem iuxta Ebodanum fluviumnbsp;interfecerunt. Praeda ex torquibus Gallorum ingens Eomam perlata est. Bituitus senbsp;Domitio dedit atque ab eo Eomam deductusnbsp;est, magnaque gloria consules ambo trium- |
[Gal-ll] pbaverunt. 5, 1, 1 {aus Liv., cf. Oros. 5,16):nbsp;Dum bellum in Xumidia contra lugurtbamnbsp;geritur, Eomani consules M. Manlius et Q.nbsp;Caepio a Cimbris et Teutonibus et Tuguri-nis et Ambronibus, quae erant Germanorumnbsp;et Gallorum gentes, victi sunt iuxta flumennbsp;Ebodanum [et] ingenti internicione; etiamnbsp;castra sua et magnam partem exercitus per-diderunt. (2) Timor Eomae grandis luit,nbsp;quantus vix Hannibalis tempore [Punicis lonbsp;bellis], ne iterum Galli Eomam venirent. 7, 16, 1; Huic Serv. Galba successit, anti-quissimae nobilitatis senator, cum septua-gesimum et tertium annum ageret aetatis, ab Hispanis et Gallis imperator electus, moxnbsp;ab universo exercitu libenter acceptus. 9,nbsp;17, 2; Vineas Gallos et Pannonios baberenbsp;permisit (Probus). 10, 1, 3; Hic (Constantins) non mpdo amabilis, sed etiam venera-bilis Gallis fuit, praecipue quod Diocletiani 20nbsp;suspectam prudentiam et Maximiani sangui-nariam temeritatem imperio eius evaserant.nbsp;Cod. Theod. 8, 5, 28 (a. Sfiö): Quod iamnbsp;Gallis prodest, ad Illyricum etiam Italiae-que regiones convenit redundare. Festi hre-viar. 6, 1: Cum Gallis gravissima bella po-pulus Eomanus babuit. Galli enim etiamnbsp;earn partem Italiae, in qua nunc Mediolanum est, usque ad Eubiconem fluvium te-nebant in tantum viribus freti, ut Eomam aonbsp;ipsam bello peterent, caesis exercitibus Eomanis moenia urbis intrarent, Capitoliumnbsp;obsiderent, ad cuius arcem sescenti nobilis-simi senatores confugerant: qui M auri Hbrisnbsp;se ab obsidione, redemerunt. Postea.Gallosnbsp;cum victoria remeantes Camillus, qui in ex-silio erat, collecta de agris multitudine op-pressit; aurum et signa, quae Galli ceperant, reportavit. (2) Cum Gallis multi consules, praetores ac dictatores eventu vario 40nbsp;conflixerunt. Marius Gallos de Italia ex-pulit, transcensis Alpibus feliciter adversusnbsp;eos pugnavit. 11, 2; Sunt etenim, ut nomen resonat, ex Gallis Galatae. Optatusnbsp;Milevitanus 1, 23: ,Ad urbem Eomam ven-tum est ab bis tribus Gallis (Mateimo, Ee-tieio, Marino). 2, 7: Numquid nos aliquemnbsp;adduximus Hispanum aut Gallum aut nosnbsp;ordinavimus ignorantibus peregrinum? Schol,nbsp;luvenal. 1, 1 B..' luvenalem aliqui Gallum .’’«onbsp;propter corporis magnitudinem, aliqui Aqui-natem diount. 7, 214: Eufum, cj^ui Gallusnbsp;fuit etvalde disertus. 8,170: Ebenus internbsp;Alamanniam et Gallos Oceano influit. 234: |
Gal-li
Allobrogae Galli sunt. Ideo autem dioit Allobrogae, quoniam 'brogae’ Galli agriimnbsp;dicunt, 'alia’ autem aliud. 251; Corvisnbsp;avibus fuit miraculum ire ad maiorum ca-daverum praedam, qiiia grandi statura suntnbsp;Galli. Vergilius (Aen. 8,662): 'Scutispro-tecti corpora longis’. 13,157: Nomen prae-fecti Tigilum, qui institutus est, postquamnbsp;Galli Capitolium paene ceperunt, Commcntanbsp;10 Lucani 1,168 Us.: Camillus, qui obsidionenbsp;Gallorum Romam liberavit. 183; Alpesnbsp;autem lingua Gallorum alti montes dicuntur.nbsp;435: GebennasI Burgundionum olusuraenbsp;sunt, quas inter se et Gallos habent. 443:nbsp;Mercurius lingua Gallorum Teutates diciturnbsp;• - . Teutates Mercurius sic apud Gallos pla-catur... Teutates Mars 'sanguine diro’ placa-tur, sive quod proelia numinis eius instinetunbsp;administrantur, sive quod Galli antea soliti,nbsp;20 ut aliis deis, buic quoque bomines immo-lare. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;451: Sunt autem driadae philo-
sopbi Gallorum. 2, 69: Teutones Galli, quos Marius vicerat. 70: Quidam caniifexnbsp;Gallus (hei Marius). 83: O Galle, quemnbsp;vis ferire, quem non licet? 85: Ut quodamnbsp;inodo Galli vindicarentur de Italis, si Marius evaderet motums bella civilia. 477;nbsp;Quo tempore Caesar insidiis Gallorum Cot-tam et Titurium legates amisit oum exer-oitu. 645: Quidam Gallos aceipiunt: hinbsp;enim quod aput Alliam Eomanum deleve-rant exercitum, dies in fastis Alliensis no-tatus est. Puisse autem inter auxilia Pompei Gallos in septimo libro testatur dicensnbsp;(«. 231) ([s.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5, 28: Hic (Camillus) fusis
Callis obsidione Capitolium liberavit. 268; Hodano Renoque s.j avxi tov Gallis. 6,786:nbsp;Plenteinq. Camillum] cpü Romanos obsessosnbsp;a Gallis Senonibus liberavit. 7, 633: Alianbsp;‘‘O fluvius haut longe ab urbe est, iuxta quemnbsp;Qalli Brenno duce XV kalendas Augustasnbsp;delete exercitu post triduum etiam urbemnbsp;Vastaverunt exoepto Capitolio. Schol, innbsp;1‘ersiuyn 2, 42 (aus Oornutus): Tucceta.nbsp;Apud Gallos Cisalpinos bubula dicitur oon-diinentis quibusdam crassis oblita ao mace-rata, et ideo toto anno durat. 72: A Valerio Messala, qui septies fuit consul, qui cumnbsp;quodam Gallo ad monomacMam voca-retur, corvus super galeam in capite eiusnbsp;«edit, et victo hoste Corvinus appellatus est.nbsp;'1,1 38: Lingua Gallorum (d. h. im (jallischennbsp;^eitein, hsiv.romanischcn) barones vel varonesnbsp;dicuntur servi militum, qui utique stultis-
simi sunt, servi scilicet stultorum. Servius ad Ycrg. Aen. 3, 57: Auri sacra fames]nbsp;sacra execrabilis... Tractus est autem sermonbsp;ex more Gallorum. Nam Massilienses quo-tiens pestilentia laborabant, unus se ex pau-peribus olferebat alendus anno integro pu-blicis lt;(sumptibus)gt; et purioribus cibis. Hicnbsp;postea ornatus verbenis et vestibus sacrisnbsp;circumducebatur per totam civitatem cumnbsp;execrationibus, ut in ipsum reciderent mala lonbsp;totius civitatis, et sic proieiebatur. Hocnbsp;autem in Petronio lectum est (fr. 1 B.; cf.nbsp;Luct. Placid, ad Statii Tlieh. 10, 188).
4, 442: Alpini Boreae] flantes de Alpibus, que Gallorum lingua alti montes vooanturnbsp;(daraus Isid. or. 14,8,18, cf. Comm. Lucan.
1, 183). nbsp;nbsp;nbsp;6, 724: Inde Afros versipelles,
Graecos leves, Gallos pigrioris videmus ingenii (daraus Mythographus Vaticanus III 6, 10, cf. Isid. or. 9, 2, 105). 826; Camil- 20nbsp;lus absens dictator est factus, cum diu es-set apud Ardeam in exilio propter Veienti-nam praedam non aequo iure divisam, etnbsp;Gallos iam abeuntes secutus est, quibus in-teremptis aurum omne recepit et signa, quodnbsp;cum illic appendisset, civitati nomen dedit,nbsp;nam Pisaurvrm dicitur, quod illic aurumnbsp;pensatum est. Post hoc tarnen factum red-iit in exilium, unde rogatus reversus est.nbsp;855: Hic Gallos et Poenos equestri certa-30nbsp;mine superavit. Viridomarum enim, Gallorum ducem, manu propria interemit etnbsp;opinia retulit spolia, quae dux detraxeratnbsp;duel, sicut Cossus Larti Tolumnio. 7, 664:nbsp;Gaesa Gallorum. 717; Galli Brenno duce.
8, 652: Brenno duce Senones Galli vene-runt ad urbem et circa Aliam fluvium oc-currentem sibi deleverunt exercitum omnem populi Romani. Aliaque die cum vellent,nbsp;ingredi civitatem, primo cunctati sunt ti- .lonbsp;meutes insidias, quia et patentes portas etnbsp;nullum in muris videbant. Postea paulatimnbsp;ingressi ouncta vastarunt ooto integris men-sibus, adeo ut quae incendere non potefant,nbsp;militari manu dinierent, solo remanente Capitolio, ad quod cum utensilibus reliquinbsp;confugerant cives; qui tamen a Gallis obsi-debantur etiam id penetrare cupientibus,nbsp;quos alii per dumeta et saxa aspera, aliinbsp;per cuniculos dicunt conatos ascendere (s. sonbsp;Cicero). Tunc Manlius, custos Capitolii,nbsp;Gallos detrusit ex aree, clangore anseris ex-citatus qs. 655: Illius anseris, qui Gallorum nuntiarat adventum. 656; Gallos Se-
[Gal-llj
-ocr page 884-Gal-h
|
nones, qui Sen ones dicti sviiit, quod Libe- ] mm patrem hospitio recepissent {cf. Isidor. \nbsp;or. 9, 2, 106).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;660: Gaesa bastas virilesii |
nam etiam viros fortes Galli gaesos vocant,' 10,13: Sane omnes altitudines montium inbsp;licet a Gallis Alpes vocentur, proprie tarnennbsp;iuga montium Galliooram sunt. 185: Ligu-rum ductor] nam Liguria post Tusoiam est,nbsp;circa Gallos. 201: Et bene 'dives avis’,nbsp;10 quia non ab Ocno, sed ab aliis quoque con-dita fuit: primum namque a Tbebanis, deindenbsp;a Tuscis, novissime a Gallis, vel, ut alii di-cuut, a Sarsinatibus, qui Perasiae consede-rant. Pliilargyr. ad Verg. georg. 3, 204: Es-seda vebiculi vel currus genus, quo solitinbsp;sunt pugnare Galli. Auson. Mosell. 440 sg.;nbsp;Ausonius, nomen Latium, patriaque domo-(j^ue I Gallorum extremes inter celsamquenbsp;Pyrenen. 462: Matrona non. Gallis Belgis-20 que intersita finis, epigr. 4, 7 sq. (ad fontemnbsp;Danuvii): Caede, fuga, flammis stratos per-iisse Suebos | nec Ehenum Gallis limitis essenbsp;loco. Amhrosii epist. class. I 24, 7: Legatinbsp;iterum missi ad Gallias, qui eius (Valenti-niani) adventum negarent, apud Valentiamnbsp;Gallorum (Valence) me reppererunt: militesnbsp;utriusque partis, qui custodirent iuga montium, offendi revertens. de oh. Valentin, cons.nbsp;25: Nec arbitrarer causam itineris mei syn-so odum Gallorum esse episcoporum. Pacatipan.nbsp;Theodos. d.2S: Triumpbis tuis Galli (stupeasnbsp;licebit) irascimur. Dum in remota terrarumnbsp;vincendo procedis. 46: Cui damna gravioranbsp;scissus in partes civium furor quam portisnbsp;imminens Poenus aut receptus muris Gallusnbsp;intulerat. Anthol. Lat 106, 5 sq. M.: Solusnbsp;Tarpeia canibus in rupe quietis | eripuitnbsp;Gallis Eomula tecta vigil. Ammian. 14,10,nbsp;1 (a. 354): Quoram (Alamannorum) crebrisnbsp;40 excursibus vastabantur confines limitibusnbsp;terrae Gallorum. 15, 11, 1: Temporibusnbsp;priscis cum laterent bae partes ut barbarae,nbsp;tripertitae fuisse creduntur in Celtas eos-demque Gallos divisae et Aquitanos et Belgas, lingua, institutis legibusque discrepan-tes. (2) Et Gallos quidem, qui Celtae sunt,nbsp;ab Aquitanis Garumna disterminat flumen,nbsp;a Pyrenaeis oriens collibus postque oppidanbsp;multa transcursa in Oceano delitescens. 12,nbsp;.¦io 1: Celsioris staturae et candidi paene Gallinbsp;sunt omnes et rutili luminumque torvitatenbsp;terribiles, avidi iurgiorum et sublatius in-solentes. Nec enim eorum quemquam ad-bibita uxore rixantem, multo fortiore etnbsp;[Gal-iqnbsp;glauca, peregrinorum ferre poterit globus,nbsp;turn maxime cum ilia inflata oervice suf-frendens ponderansque niveas ulnas et va-stas admixtis calcibus emittere coeperit pu-gnos et catapultas tortilibus nervis excussas.nbsp;(2) Metuendae voces conplurium et minacesnbsp;placatorum iuxta et irascentium, tersi tarnen pari diligentia cuncti et mundi, nec innbsp;tractibus illis maximeque apud Aquitanosnbsp;poterit aliquis videri vel femina licet per- lonbsp;quam pauper ut alibi frustis squalere pannorum. (3) Ad militandum omnis aestasnbsp;aptissima et pari pectoris robore senex adnbsp;procinctum ducitur et adultus gelu duratisnbsp;artubus et labore adsiduo multa contemptu-rus et formidanda. Nec eorum aliquandonbsp;quisquam ut in Italia munus Martium per-timescens pollicem sibi praecidit, quos loca-liter murcos appellant. (4) Vini avidumnbsp;genus, adfectans ad vini similitudinem niul- 20nbsp;tiplices potus et inter eos humiles quidajtinbsp;obtunsis ebrietate continua sensibus, quamnbsp;furoris voluntaiiam speciem esse Catoniananbsp;sententia definivit, raptantur discursibus va-gis, ut vemm illud videatur, quod ait de-fendens Fonteium Tullius (sp. 1643, 22. 23).nbsp;(5) Hae regiones, praecipue quae confinesnbsp;Italicis, paulatim levi sudore sub imperiumnbsp;venere Eomanum primo temptatae per Ful-vium, deinde proeliis parvis quassatae per 30nbsp;Sextium, ad ultimum per Fabium Maximumnbsp;domitae. 16, 5, 14 (a. 356): Ad ultimumnbsp;exceptis victoriis, per quas vastantes saepenbsp;incolumi contumacia barbaros fudit, quodnbsp;profuerit anbelantibus extrema penurianbsp;Gallis, bine maxime claret, quod primitusnbsp;partes eas ingressus pro cajjitulis singulisnbsp;tributi nomine vicenos quinos aureos reppe-rit flagitari, discedens vero septenos tantum munera universa conplentes: ob quae a'nbsp;tamqiiam soleni sibi serenum post squalen-tes tenebras adfulsisse cum alaoritate etnbsp;tripudiis laetabantur. 17, 3, 5 (a. 357):nbsp;Faotumque est tunc et deinde unius aniiiiinbsp;ftrmitate, ut praeter solita nemo Gallis quic-quam exprimere conaretur * * inique. 13,nbsp;27 (a. 358): Persultabat Illyricum furornbsp;bostilis, absentiam nostram inanitate tu-menti despiciens, dum Italos tueremur etnbsp;Gallos qs. 19, 6, 3 (a. 359): Has misera- sonbsp;biles turmas Galli milites contuentes ratio-nabili quidem, sed intempestivo motu con-serendae cum bostibus manus copiam sibinbsp;dari poscebant, mortem tribunis vetantibus |
Gal-li
9'Udito licet levi re^ttantium sonitu geinitu-1 ritati sunt commendati. 25, 5, 2 (ü. 393): i’epedantes sub modulis, sensim extra val-1 regionibus genuinis a prima pueritia sunt 1,- nbsp;nbsp;nbsp;.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;?nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Jnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.i.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;......- nbsp;nbsp;nbsp;____-•____ ____1 pi'imisque ordiiiibus niinitantes, si deinceps prohiberent. (4) ütque dentatae in caveisnbsp;liestiae taetro pudore aoerbius efferatae eva-dendi spe repagulis versabilibus inlidunttir,nbsp;lla gladiis portas caedebant, qnas supra di-xiinus obseratas, admodum anxii, ne urbenbsp;•ïxcisa ipsi quoque sine ullo speoioso faci-Hore deleantur, aut exuta periculis nihilnbsp;®gisse operae pretium pro magnanimitatenbsp;Gallica memorentur, licet antea saepe egressinbsp;structoresque aggerum confossis quibusdamnbsp;iitipedire conati, paria pertulerunt, 7: Internbsp;haec Galli morarum impatientes seouribusnbsp;gladiisque succincti patefacta sunt egressinbsp;postica, observata nocte squalida et inter-luni, orantes caeleste praesidium ut pro23i-liuin adesset et libens. Atque ipsum spiri-tum reprimentes cum prope venissent, con-lerti valido cursu quibusdam stationariisnbsp;interfectis exteriores castrorum vigiles ut innbsp;öullo tali metu sopitos obtruncantes sujDer-^enire ijjsi regiae, si prosjaerior iuvissetnbsp;®ventus, occulte meditabantur. (8) Verum 'lue caesorum discusso somno, excitatis mul 11^ et ad arma jiro so quoque clamitantenbsp;steterunt milites vestigiis fixis progredi ul-G'a non ausi qs. 9: Contra Galli corporumnbsp;i’obore audaciaque quoad poterant incon-®Ussi, gladiis secantes adversos, jjarte suo-i'Um strata vel sagittarum undique volan-litttu crebritate confixa, cum unum in locumnbsp;lotain jiericuli molem conversam et curren-liüin bostium agmina advertissent, nullonbsp;l®i’ga vertente evadere festinabant et, velut luiu protrusi, cum manipulos confertius in' '''adeutes sustinere non possent, tubarumnbsp;40nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;clangore castrensium discedebant. (lo) Et resultantibus e civitate lituis nml-Gs portae panduntur reoepturae nostros si Pervenire illuc usque valuissent, tormento-^Wiuque maebinae stridebant sine iaculationenbsp;)^lla telorum, ut stationibus recedentes postnbsp;ifltereinptos socios non agerentur ignari, ubinbsp;'44'gt;osita moenia susjoicarentur, et in joortasnbsp;, fortes susciperentur innoxii. (ll) Hac-arte Galli portam prope oonfinia lucisnbsp;introiere minuto numero, quidam perniciose,nbsp;bars leviter vulnerati quadringentis ea noctenbsp;^esideratis, qui non Ebesum nee cubitantesnbsp;bi'® muris Iliacis Tbracas, sed Persarum re-Setu ai'matorum centum milibus circum-^^-sptum, ni obstitisset violentior casus, in |
ipsis teiitoriis obtrunoarant. (12) Horum campiductoribus ut fortium factorum ante-signanis post civitatis excidium armatasnbsp;statuas apud Edessam in regione celebrinbsp;locari iusserat imperator, quae ad praesensnbsp;servantur intactae. 20,8, 15 (a. 360): Hoenbsp;sane sine ulla dubitatione firmaverim: tiro-nes ad peregrina et longiiiqua Galli mittere,nbsp;diuturna j^erturbatione casibusque vexatinbsp;gravissimis, nee sponte ]3oterunt nee coacti, lonbsp;ne consumpta penitus iuventute, ut adfii-guntur praeterita recordantes, ita despera-tione pereant inpendentiuni. 22, 1, 2 («.nbsp;361): Eique (luliano) tandem aruspicinaenbsp;peritus Aprunculis Gallus orator, promotusnbsp;rector postea Narbonensis, nuntiavit eventusnbsp;inspectu iecoris, ut aiebat ipse, 2gt;raedoctüsnbsp;quod operimento dujolici viderat tectum {cf.nbsp;Plin. n. h. 11, 189).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;24, 4, 5 (a. 363): Sustulit in boste prostrato aureum colli io monile Torquatus, fudit confidentissimumnbsp;Gallum alitis propugnatione Valerius posteanbsp;coguoniento Corvinus, bacque gloria poste- Contra Nevitta et Dagalaifus proceresque Gallorum virum talem ex commilitio suonbsp;quaeritabant. 6, 13: ld impetratur aeger-rime, ut mixti cum arctois Germanis Gallinbsp;(auxUim, vgl. Mommsen, Hennes 24, 255*gt;)nbsp;amnem primi omnium penetrarent, ut bis sünbsp;magnitudine fluentorum abreptis residuorumnbsp;pertinacia frangeretur, aut si id perfecissentnbsp;innoeui, transitus fidentior temj)taretur. (14)nbsp;Electique sunt ad id negotium habiles, quinbsp;maxima prae ceteris flumina transrneare in iiistituti, et cum latendi copiain nocturna quies daret, tamquam e transenna simulnbsp;emissi, spe citius ripas occupavere oontra-rias, Persarumque conculcatis pluribus et 40nbsp;truncatis, quos loca servare dispositos Securitas plaeido vinxerat somno, efficacis auda-ciae signum elatis manibus contortisqire sa-gulis ostendebant. 26,5,13 (a. 365): Sta-tuitque nusquam interim extra oonfinia mo-veri Gallorum. 7,4; lubetur civitatem curare solita potestate Phronemius, essequenbsp;magister officiorum Eupbrasius, ambo Gallinbsp;institutis bonarum artium spectatissimi. 27, 6,1 fa. 367): Convivio occultiore Gallorum, 50 qui aderant in conmilitio principis (Valen-tiniani), ad imperium Eusticus lulianusnbsp;tune magister memoriae poscebatur. Con-sularia ConstantinopoUtana ad a. 311: Mar- [Gal-liJ |
Gal-li
cellino et Probino. His consulibus pugna facta est cum gente'Franeomin a Constantenbsp;Aug. in Gallis. Origo Constantini 2,4: Apudnbsp;Bononiam, quam Galli prins Gesoriacnm vo-cabant. Yih. Segu. ^.146 11.: (Allia,) ubinbsp;Galli victoria sunt potiti de Eomanis. Hieron.nbsp;cJtron. a. Ahr. 1626: Galli Senones (senonisnbsp;ü) Eomam invaserunt excepto Capitolio.nbsp;1654: Camillus Gallos, qui bellum Eomanisnbsp;10 intulerant, superat. 1671: Eomani Gallosnbsp;superant. 1726: Eomani Gallos Tyrrenos-que superant et Sabinorum terra sorte divi-ditur. 1871: Oppius Gallos capit. 1966:nbsp;Caesar Germanos et Gallos capit. 1992:nbsp;Augustus Calabriam et Gallos vectigalesnbsp;facit. 2113: Traianus Agrippinae in Gallisnbsp;imperator factus natus Italicae in Hispania.nbsp;epist.n, 11 (a.399): Non sic Furius de Gallis,nbsp;non Papirius de Samnitibus, non Scipio denbsp;20 Numantia, non Pomponius de Ponti gentibusnbsp;triumpbavit. 123,17 (a. 409): Aeterno quondam dedecore Eomanum laborabat imperium,nbsp;quod Gallis euncta vastantibus fusoque apudnbsp;Alliam esercitu Eomam Brennus intravit.nbsp;E: Nee pristinam poterat abolere ignomi-niam, donee et Gallias, genitale Gallorumnbsp;solum, et Gallograeciam, in qua consede-rant orientis occidentisque victores, suo im-perio subiugasset. 130, 6 (a. 414), t. 1nbsp;30 c. 980il.' Minori prins gaudio strata Gallorum agmina, auro redempta nobilitas et seminarium Eomani generis in arce cognovit.nbsp;adv. lovinian. 1, 41, t. 2 c. 308E—309 A.-Quis valeat silentio praeterire septem Mile-sias virgines, quae Gallorum {in Kleinasien)nbsp;impetu cuncta vastante, nequid indecens abnbsp;bostibus sustinerent, turpitudinem mortenbsp;fugerunt; exemplum sui cunctis virginibusnbsp;relinquentes, bonestis mentibus magis pudi-10 eitiam curae esse, quam vitam {cf. Anthol.nbsp;Gr. 7, 492). comment, in Isaiam lïb. 5 cap.nbsp;12, f. 4 c. 2201): In exemplum Eomanaenbsp;urbis, quae irruentibus Gallis patricios etnbsp;florem iuventutis in arce servavit. comm.nbsp;in loei cap. 3,18, t.amp; C.216D: Nee mirum,nbsp;si unaquaeque gens certa viarum spatia suisnbsp;appellat nominibus, cum et Latini millenbsp;passus vocent et Galli leucas et Persae pa-rasangas et rastas universa Germania, atquenbsp;5» in singulis nominibus diversa mensura sit.nbsp;comm. in epist. ad Galat. II 1.1 c. 425/426:nbsp;Lactantii nostri quae in tertio ad Probumnbsp;volumine de bac gente opinatus sit, verbanbsp;ponemus. Galli, inquit, antiquitus a can-
[GaUI]
dore corporis Galatae nuncupabantur, et Sibylla sic eos appellat. . . . Hinc utiquonbsp;Galatia provincia, in quam Galli aliquandonbsp;venientes cum Graecis se miscuerunt. c. 427nbsp;—428: Itaque non mirum est stultos et adnbsp;intellegentiam tardiores Galatas appellatos,nbsp;cum et Hilarius Latinae eloquentiae Eho-danus. Gallus ipse et Pictavis genitus, innbsp;bymnorum carmine Gallos indociles vocet.
. . . Galatae non de illa parte terrarum, sed lo de ferocioribus Gallis sint profecti. Siilpi-cius Sever, dial. 1, 4, 6: Pacis inbum'ane,nbsp;qui nos Gallos homines cogis exemplo an-gelorum vivere. 7: Nos procul a mari ab-sumus, et quod tibi saepe testatus sum,nbsp;Galli sumus. 5, 1: Enimvero, Postumianusnbsp;I ait], cavebo posthac cuiusquam abstinen-tiam praedicare, ne Gallos nostros arduumnbsp;penitus offendat exemplum. 8, 5: Edacitasnbsp;in Graecis gula est, in Gallis natura. G: 20nbsp;Turn ego, scolastioe, inquam, Galle, defendisnbsp;gentem tuam. 13,4: Ibi vidi, quod vosnbsp;Galli forte non creditis, ollam cum holeri-bus, quae nobis in cenam praeparabantur,nbsp;sine igne fervere: tanta vis solis est, utnbsp;quibuslibet coquis etiam ad Gallorum pul-menta sufficiat. 27,2: Dum cogito me bo-mineni Gallum inter Aquitanos verba fac-turum, vereor ne offendat vestras nimiumnbsp;urbanas aures sermo rusticior. Audietis me 30nbsp;tarnen ut gurdonioum hominem, nihil cumnbsp;fuco aut coturno loquentem. 1 (2), 1, 3:
In ecclesia nemo umquam ilium sedere con-spexit, sicut quendam nuper, testor deum, non sine pudore vidi sublimi solio et quasinbsp;tiibunali celsa sede residentem, (4) seden-tem vero Martinum in sellula rusticana, utnbsp;sunt istae in usibus servulorum, quas nosnbsp;rustici Galli (als Eomanen) tripeccias, vosnbsp;scholastici aut certe tu, qui de Graecia u)nbsp;venis, tripodas nuncupatis. 8, 2: Ceterum,nbsp;sicut tu soles dicere, cum edaoitatis argue-ris, Galli sumus. Augustin, contra Faustum,nbsp;22,83: Quid mea interest, cum volo aliquidnbsp;legendo cognoscere, utrum ex minio reperiamnbsp;scriptos nigros Aethiopes et ex atramentonbsp;candidos Gallos? civ. dci 2, 17: (Marcusnbsp;Camillus) mox iterum a Gallis vindex patriae futurus ingratae. 22: Sed tarnen haecnbsp;numinum turba ubi erat, cum longe ante- rgt;onbsp;quam mores corrumperentur antiqui a Gallis Eoma capta et incensa est? 3, 8: Deinde,nbsp;si apud Eomam erant (dii), quando Fimbrianbsp;delevit Ilium, fortasse apud Ilium erant.
Gal-lï
|
quando a Gallis ipsa Eoma capta et in-censa est; sod ut sunt acuti motuque celer-i'iiïii, ad vocem anseris oito redierunt, ul saltern Capitolinum collem, qui remanserat,nbsp;tuei’entur; ceterum ad alia defendenda se-rius sunt redire commoniti. 17: Ubi erantnbsp;dii, quando Galli Eoinam oeperunt, spolia-veriint, iiicendemnt, caedibus impleverunt?nbsp;Ubi erant, cum illa insignis pestilentia tamnbsp;ïö ingentem stragem dedit, qvia et ille Furiusnbsp;Camillus extinctus est, qui rem publicamnbsp;irigratam et a Veientibus ante defendit etnbsp;de Gallis postea yindicavit? . . . Gum con-spirantibus mro tempore hostibus Lucanis,nbsp;llruttiis, Samnitibus, Etruscis et Senonibusnbsp;Grallis primo ab eis legati pereinpti sunt.nbsp;29; Quid Roma funestius taetrius amarius-que yidit, utrum olim Gallorum et paulonbsp;ante Gothorum inruptionem an Marii annbsp;Sullae aliorumque in eorum partibus yiro-i'Um clarissimorum tamquam suorum lumi-DUm in siia membra ferocitatem? Gallinbsp;quidem trucidaverunt senatum, quidquidnbsp;eins in urbe tota praeter arcem Capitoli-Dam, quae sola utriimque defensa est, repe-i'ire potuerunt; sed in illo colle coustitutisnbsp;anro vitam saltern vendidenint, quam etsinbsp;terro rapere non possent, xiossent tarnen ob-sidione consiiniere... At vero Sulla vivo ad-hue Mario ipsum Capitolium, quod a Gallisnbsp;tutum fuit, ad decernendas caedes victornbsp;iiisedit. 31: Inruptio illa Gallorum. 4,7:nbsp;Quod nee homo fecit Camillus, quando vio-tor et expugnator adversissimae civitatisnbsp;Iloniam, eui vicerat, sensit ingratam, quamnbsp;tarnen postea oblitus iniuriae, memor patriae a Gallis iterum libera vit. 29: GenSnbsp;Martia superantibus atque inrumpentibusnbsp;Grallis in ipsa urbe contrita est. 5, 18: Sinbsp;40 FuriQg Camillus etiam ingratam patriam, anbsp;cuius cervicibus acerrimorum hostiuin Ve-ientium iugum depulerat damnatusque abnbsp;aemulis fuerat, a Gallis iterum liberavit.nbsp;7, 19: Deinde ideo dicit a quibusdam pue-i'os ei (Saturno) solitos immolari, sicut anbsp;l’oenis, et a quibusdam etiam maiores, sicutnbsp;^ Gallis, quia omnium semmmn oijtimumnbsp;est genus humanum. De hac crudelissimanbsp;’''quot;anitate quid opus est plura dicere? 15,23:nbsp;Quosdam daemones, quos dusios Galli nun-cupant, adsidue hanc inmunditiam et temp-^are et efficere, plures talesque adseverant,nbsp;^t boe negare inpudentiae videatur. Clau-dian. panegyy. d. Probino et Olijhrïo 149: |
Gallisque genus fatale Camillos. in llufm. 2,110—114 : Inde truces flavo comitanturnbsp;vertice Galli, | quos Ehodanus velox, Ararisnbsp;quos tardior ambit j et quos nascentes ex-plorat gurgite Ehenus | quosque rigat retronbsp;pernicior unda Garumnae ] Oceani plenonbsp;quotiens impellitur aestu. 155; Hispanisnbsp;Gallisque iubet. 174: Per cornua Gallos ;nbsp;dexteriora locat. panegyricus in IV. consu-latu llonorii 407 sq.: Quid rebus in artis j lonbsp;dux gerat, osténdet Gallorum (unter Sren-nus) strage Camillus. 459 8^2..- Uost otianbsp;Galli I limitis hortaris Graias fulcire ruinas.nbsp;cpitlialam. de nuptiis Honorü 119 srj. .• Seisnbsp;Mariam patremque ducem, qui cuspide Gallos i Italian!que fovet. 182 —184: Continuonbsp;sublime volans ad moenia Gallis (Gisalpi-nis) I oondita, lanigeri suis ostentantia jiel-lem I pervenit. b. Gildon. 1, 430s(7..' Sciatnbsp;orbis Eous [ sitque palam Gallos causa, non 20nbsp;robore vinei, in Eulrop. 2,248 — 251: Nu-per ab Oceano Gallorum (Idcinasiat. Galakr)nbsp;exercitus ingens | illis, ante vagus, tandemnbsp;regionibus haesit ! gaesaque deposuit, Graionbsp;iam mitis amictu, | pro Eheno poturus Ha-lyn. SSSsr?..' Sic te victoria nobis | eripnitnbsp;Gallisque dedit? de consul. SfdicJi. 1, 350:nbsp;Solibus effetos mersurus pulvere Gallos. 2,nbsp;186—199: Grates Gallus agit, quod militenbsp;tutus inermi | et metuens hostile nihil nova 3onbsp;culmina totis | aedificat ripis et saevumnbsp;gentibns amnem | Thybridis in morem do-mibus praevelat amoenis. 3, 143; Gallumnbsp;terris prosterneret. dc hello PoUentino s.nbsp;Gothico 200; Trans freta, trans Gallos Py-renaeumque cucurrit. panegyr. de VI. con-sulatu llonorii 231 sq.: Siqua per scopulosnbsp;subitas exquirere posset | in Eaetos Gallos-que vias. Sulpiciae sat. 42: Trutina Gallinbsp;fugere relicta. Macrob. sat. 2, 3, 8: Cum 4onbsp;donasset Pompeius transfugam civitate Ro-mana, 'O hominem bellum’ inquit 'Gallis oi-vitatem promittit alienam, qui nobis nostramnbsp;non potest reddere’. 3, 9, 12; Multos ex-ercitus oppidaque bostium Gallorum, Hispa-norum, Afrorum, Maurorum aliarumquenbsp;gentium, quas prisci locuntur aniiales. 6,9, 4; Cum Pomponius, egregius Atellanaruin poeta, in Gallis Transalpinis hoe scripserit.nbsp;j conim. in somn. Scipionis 2, 10, 8: Cur de- .“lonbsp;; iiique niultarum rerum experientia ad ali-quas gentes recenti aetate pervenit, ut eccenbsp;Galli vitem vel cultum oleae Eoma iamnbsp;adulescente didicerunt, aliae vero gentes [Gal-lï] |
Gal-lï
|
adhuo inulta iiGSciiint, quae nobis inventa placuerunt? MarccTl. medic. 11, 5 p. 115,nbsp;6 II.: Serpullum herbam, quam Galli gila-rum dicunt. ND or. 28, 28; Ala veterananbsp;Gallomm, Einocorana. 38,21: Ala secundanbsp;Galloi'um, Aeliana. 40,46: Coliors qiiartanbsp;Gallorum, Ulucitra. occ. 5, 66 == 214 =nbsp;7, 27: Galli victores. 40,41: Tribunus co-liortis quartae Gallorum, Vindolana. Duti- to Uus Namat. 1, 209 Eacundus iuvenis Gallorum nuper ab oris | missus. Oroskis 2, nbsp;nbsp;nbsp;19 (aus Liv. 5), 3: Dehinc inruptio Gallorum et incendium urbis insequitur. 5;nbsp;Igitur Galli Senones duce Brenno exeroitunbsp;copioso et i’obusto nimis cum urbem Clu-sini, quae nunc Tuscia dicitur, obsiderunt,nbsp;legates Eomanorum, qui tune conponendaenbsp;inter eos pacis gratia venerant, in acie ad-versuni se videre pugnantes. 7: Patentem 20 Galli urbem penetrant qs. 9: Apud Gallos. 10: Exeuntibus Gallis. 13 (cf. Augustin,nbsp;civ. dei 3, 29. 31. 1, 1. 7): Galli exstinctonbsp;populo urbe deleta ipsum quoque Eomaenbsp;nomen in extremis cinewibus persequentes. 3, nbsp;nbsp;nbsp;1, 1 (cms lustin. 6): Tempore, quo Gallinbsp;Eomam captain incensamque tenuerunt acnbsp;vendideruut. 6 (aus Eutrop. 2, 5 sq. Liv.nbsp;7, 25 sq.), 1 : Anno ab urbe conditanbsp;GCOLXXXVIII iteruin terribilis Gallorum 30 inundatio iuxta Anienem fluvium ad quar-tum ab urbe lapidern consedit, facile sine dubio pondere nmltitudinis et alacritatenbsp;virtutis perturbatam ocenpatura civitatem,nbsp;nisi otio et lentitudine torpuisset. 2: Fu-gati ex hoe proelio Galli, instauratis iterumnbsp;copiis in bellum ruentes a C. Sulpicio dic-tatore superati sunt. 4; Tertio autem innbsp;isdem diebus Galli se in praedam per mari-tima loca subiectosque campos ab Albaiiis 40 montibus diffuderunt; adversum qnos, novo militum dilectu habito conscriptisque legio-nibus decem, LX milia Eomanorum, negatisnbsp;sibi Latinorum auxiliis, processerunt. (5)nbsp;Gonfeoit hanc pugnam M. Valerius, auxi-liante corvo alite, unde postea Corvinus estnbsp;dictus. Occiso 'enim provocatore Gallo, ho-stes territi sparsimque fugientes grayiternbsp;trucidati sunt. 20, 2: Hispanorum, Gallorum, Siciliae Sardiniaeque. 21 (aus Liv. 60 lO), 1; Namque Etrusci, Umbri, Samnites et Galli uno agmine oonspirantes Eomanosnbsp;delere conati sunt. (2) Tremefacti hoe bellonbsp;Eomanorum animi et labefactata fiducianbsp;est, nee ausi sunt totum sperare de viribus; [Gal-lï] |
dolo divisere hostes, tutius rati pluribus se bellis inplicare quam gravibus. Samnitibus et Gallis bellum inire propera-runt. (4) In quo bello cum Gallorum im-petu Eomani premerentur, Decius consul occisus est. 5: Eo proelio quadraginta milianbsp;Samnitium sive Gallorum caesa. 6; Fuissenbsp;autem absque Etruscis et Umbris, quos astunbsp;Eomani bello avocaverunt, Gallorum etnbsp;Samnitium peditum CXL milia CCCXXX, lonbsp;equitum vero XLVII milia Livius refert, etnbsp;carpentarios mille in armis contra aciem ste-tisse Eomanam. 22,12 sq. (aus Liv. 12, cf.nbsp;Au{iustin.c.d.‘i,ll,2')\ Anno ab urbe conditanbsp;CCCCLXIII Dolabella et Domitio consuli-bus Lucani, Bruttii, Samnites quoque cumnbsp;Etruscis et Senonibus Gallis facta societate,nbsp;cum redivivum contra Eomanos bellum mo-lirentur, Eomani ad exorandos Gallos misere legates. (13) Quos cum Galli inter- -.’Onbsp;fecissent, Caecilius praetor ob ulciscendamnbsp;legatorum necem et conprimendum tumul-tum hostium cum exercitu missus, abnbsp;Etruscis Gallisque oppressus interiit. 15;nbsp;Ita autem quotienscumque Galli exarserunt,nbsp;totis opibus suis Eoma detrita est, ut subnbsp;praesenti nunc concursatione Gotthorum ma-gis debeat meminisse Gallorum. 4, 9 (ausnbsp;Liv. 18. E'Utrop). 2, 2l), 1: Carthaginiensesnbsp;pretio non solum Hispanorum vel Gallorum sonbsp;auxilia, quae iam duduni plurima habebant,nbsp;sed etiam Graecorum conparanda duxerunt.nbsp;12,1 (aus Liv. 20): Eodem anno Galli Cis-alpini novi exstitere hostes. Adversum quosnbsp;varia sorte bellatum est; nam in primo con-flictu Valerio consule tria milia quingentinbsp;cecidere Eomani, secundo quattuordecimnbsp;milia Gallorum caesa, duo milia capta sunt.nbsp;13,3: Decemviri consuetudinem priscae su-perstitionis egressi Gallum virum et Gallam lonbsp;feminam cum mullere simul Graeca in foronbsp;boario vivos defoderunt. 5: Siquidem L.nbsp;Aemilio Catulo C. Atilio Eegulo consulibusnbsp;magna formidine constematus est senatusnbsp;defectione Cisalpinae Galliae, cum etiam exnbsp;ulteriore Gallia ingens adventare exercitusnbsp;nuntiaretur, maxime gaesatorum, quod nomen non gentis, sed mercennariorum Gallorum est. 10: Post haee secundum cumnbsp;Gallis proelium gestum est, in quo plane ,50nbsp;quadraginta milia Gallorum trucidata sunt. I 11; Pugnatum est ibi cum Insubribus Gallis, quorum interfecta sunt viginti tria mi-^lia, quinque milia capta sunt. 14: Flami- |
GaMi
nomen est Tolosae, centum milia pondo auri et argenti centum decem milia e templonbsp;Apollinis sustulit. 16,1 (aus Liv. 67, disernbsp;aus Valerius Antias fr. 63 p. 275 P.); Amionbsp;ab urbe condita DCXLII (a. 105 u. Chr.)nbsp;C. Manlius consul et Q. Caepio jiro consule
adversus Cimbros et Teutonas et Tigurinos et Ambronas, Gallorum Germanorum gen-tes, quae tune ut imperium Eomanum ex-tinguerent conspiraveraut, missi provincias lonbsp;sibi Rhodano flumine medio diviserunt, (2)
Ubi dum inter se gravissima invidia et con-tentione disceptant, cum magna iguominia et periculo Eomani nominis victi sunt. 11nbsp;(aus JAv. 68); Post ubi incalescente sole fluxanbsp;Gallorum corpora in modum niviuni dista-buerunt, usque in noctem caedes potiusnbsp;quam pugna protracta est. 12 (of. Lutrop.
5, 1 sq.): Ducenta milia armatorum in eo bello interfecta sunt, oetoginta milia capta, 20nbsp;vix tria milia fugisse referuntur; dux quo-que eorum Teutobodus occisus est. (13)nbsp;Mulieres eorum constantiore animo quam sinbsp;vioissent oonsuluere consulem, ut, si invio-lata castitate virginibus sacris ao dis ser-viendum esset, vitam sibi reservarent. Ita-que cum petita non impetravissent, parvu-lis suis ad saxa conlisis cunctae sese ferronbsp;ac susi^endio peremerunt. Haec de Tiguri-nis et Ambronibus gesta sunt. (14) Teu- aonbsp;tones autem et Cimbri integris eopiis Al-pium nives emensi Italiae plana pervase-rant, ibique cum rigidum genus diu blan-dioribus auris, poculis, cibis ao lavacrisnbsp;emolliretur, Marius V consul et Catulus ad-versum eos missi, die ad pugnam et camponbsp;dato Hannibalis secuti ingenium in nebulanbsp;disposuere pugnam, in sole pugnarunt. (15)nbsp;Prima siquidem perturbatio Gallorum luit,nbsp;quod RomanaHi aciem prins olfendere dis- -lonbsp;positam quam adesse senserunt. Cumquenbsp;ilico vulnerati equites retro in suos coge-rentur, totamque multitudinem indispositonbsp;adbuc adventantem conturbarent, et sol cumnbsp;vento ortus ex adverse emicuisset, visus eo-vum pulvis opplevit et splendor hebetavit.
(16) nbsp;nbsp;nbsp;Ita factum est, ut tanta ac tam terri-bilis multitudo minima Romanorum cladc,nbsp;sua autem ultima internecione caederetur.nbsp;Centum quadraginta milia eorum tune in 50nbsp;bello caesa, sexaginta milia capta dicuntur.
(17) nbsp;nbsp;nbsp;Mulieres graviorem paene excitaveronbsp;pugnam, quae plaustris in modum castro-rum circumsti'uctis, ipsae autem desuper
[Gal-Jï, Oros.]
iiiüs consul coutemptis auspiciis, qidbus 1'Ugnare probibebatiir, adversiun Gallos con-llixit et vicit. In quo bello novem milianbsp;Oallorani caesa, decem et septem milianbsp;capta sunt. 14 (aus Liv. 2l), 3: (Hanni-bal) Pyrenaeos montes transgressus internbsp;terocissimas Galloruiii geiites ferro viamnbsp;aperuit et nono demum die a Pyrenaeo adnbsp;Alpes pervenit; (4) ubi dnm montanos Gal-los, repellere ab ascensu obnitentes, bellonbsp;superat atque invias rupes igni ferroqnenbsp;i’escindit. 16, 11 (cms Liv. 23): L. Postu-i'iius praetor adversus Gallos pugnare mis-*^118 cïiin exercitu oaesns est. 18, 9 (ausnbsp;Liv. 27): Gum Hasdrubal . . . magna secumnbsp;auxilia Hispanorum Gallorumque deduceret.nbsp;-0, 15 (aus Liv. 34): P. Seipione Africanonbsp;iterum T. Sempronio Longo consulibus, apudnbsp;llediolanium decem milia Gallorum caesa,nbsp;sequenti autein proelio uiideoim milia Gal-1nbsp;lorum, Komanomm vero quinque milia oc-cisa sunt. 5, 4, 7 (aus Liv. 53): Appiusnbsp;Olaudius adversus Salassos Gallos congressus et victus quinque milia militum perdi-•ilt, Beparata pugna, quinque milia bostiumnbsp;occidit. 13, 2 (aus Liv. 61); Gnaeus quo-9^e Domitius pro consule Allobrogas Gallosnbsp;Inxta oppidum Yindalium gravissimo bellonbsp;''''icit, maxime cum elepbantorum nova formanbsp;equi bostium hostesque conterriti dilFugis-seiit; XX milia ibi Allobrogum caesa refe-i'Untur, tria milia oapta sunt. 14, 3; Con-serta pugna et diu graviter agitata, victinbsp;Galli conversique in fugam, dum quisquenbsp;^'Ibi timet, ooacervatis inconsulte agminibusnbsp;of praepropero transitu poiitis vincula ru-perunt ac mox cum ipsiS lyntribus mersinbsp;sunt. (4) Centum oetoginta milia armato-i''im in exercitu Bituiti fuisse traduntur, exnbsp;quibus centum quinquaginta milia vel caesanbsp;Vel mersa sunt. 5 (aus Liv. 62): Q- Mar-cius consul Gallorum gentem sub radice Al-piuna sitam bello adgressus est. Qui cumnbsp;Bomanis eopiis eircumsaeptos viderentnbsp;belloque inpares fore intellegerent, occisisnbsp;coniugibus ac liberis in flammas sese pro-lecerunt. (6) Qui vero praeoccupantibusnbsp;l^omanis peragendae tune mortis suae, co-piam non habuerant captique fuerant, aliinbsp;ferro, alii suspendio, alii abnegato cibo sesenbsp;consunipserunt, nullusque omnino vel par-'''|ilus superfuit, qui servitutis condicionemnbsp;vitae amore toleraret. 15,25 (ausIJv. QQ):nbsp;baepio proeonsule capta urbe Gallorum, cui
-ocr page 890-Gal-lï
|
propugnantes, diu repiilere Eonianos. Sed cum ab liis novo caedis genei’o terrerenturnbsp;(abscisis enim ctim criiie verticibus inho-nesto satis vulnere turpes relinquebantur)nbsp;fermm, quod in hostes sumpserant, in senbsp;snosque verterant. (18) Namquo aliae con-cursu inutuo iugulatae, aliae apprehensisnbsp;invicem faucibiis strangulatae, aliae funibusnbsp;per equormn crura consertis ipsisque con-10 tinuo equis exstinaulatis, postquam suas is-dem funibus, quibus equorum erura nexuenbsp;rant, indidere cervices, protractae atque ex-animatae sunt, aliae laqueo de subrectisnbsp;plaustrorum tomonibus pependerunt. (19)nbsp;Inventa est etiam quaedam, quae duos filiosnbsp;traiectis per colla eorum laqueis ad suosnbsp;pedes vinxerit et, cum se ipsam suspendionbsp;inorituram dimisisset, secum traxerit occi-dendos. (20) Inter liaec multa ac misera-20 bilia mortis genera reguli quoque duonbsp;strictis in se gladiis concurrisse referuntur.nbsp;Lugius et Boiorix reges in, acie ceciderunt;nbsp;Claodicus et Caesorix capti sunt. (21) Itanbsp;in bis duobus proeliis COCXL milia Gallo-rum occisa et CXL milia capta sunt, absque innumera mulierum multitudine, quaenbsp;se suosque parvulos femineo furore, vinbsp;autem virili necaverunt. 22, 7: Britannisnbsp;Gallisque et creati populis et instructi. 24,nbsp;30 1 (aus IjW. 95); Qui (gladiatores) continuonbsp;Crixo et Oenomao Gallis et Spartaco ïhracenbsp;Vesuvium montem occupaverunt. 6 (ausnbsp;JAv. 97); (G. Grassus) Gallos auxiliatoresnbsp;eius (Sjoartaci) Germanosque superavit, enbsp;quibus XXX milia hominum cum ipsis du-oibus ocoidit. 6, 5, 6 (atis lAv. 102); (Mi-tbridates) Gallum queudam militem iamnbsp;fracto muro discurrentem invitavit eiquenbsp;iugulum praebuit. 7,3 [aus Cacs. b. G. l);nbsp;40 Helvitiorum animos, fortissimae Gallorumnbsp;omnium gentis. 8, 4 (aus Caes. h. G. 3);nbsp;Eepente Galli descensu montis effusi castranbsp;inperfecta circumdant, raros per valium pro-pugnatores saxis telisque onerant. (5) Cum-que iam castra inrumperentur, Pacuvii pri-mipilaris et Voluseni tribuni consilio eunctinbsp;Eomani portis eruperunt incautosque subitonbsp;adgressi bostes primum perturbaverunt,nbsp;deinde in fugam versos miserabili stragenbsp;,gt;;o fuderunt. Nam amplius triginta milia bar-barorum tune caesa referuntur. 16; Itaquenbsp;incensis omnibus navibus interfectisque bis,nbsp;qui pugnaverant. Gallis, reliqui sese omnesnbsp;dediderunt. (17) Sed Caesar maxime ob |
[Gal-ll, Oros,] iniuriam legatorum et ut genti ad omnianbsp;consilia mobili terribilis exempli notam in-ureret, cunetis principibus per tormenta in-terfectis reliquos sub corona vendidit. 10,8nbsp;(aus Caes. 5); Quo viso Galli, quasi iamnbsp;vicissent, ad obducendum extrinseous valiumnbsp;convers! sunt. Caesar totis repente portisnbsp;paratum effudit exercitum versosque in fugam Gallos vastissima caede confecit. (9)nbsp;Nam sexaginta milia tune fuisse referuntur, !lt;•nbsp;e quibus pauci per paludes invias evaserunt.nbsp;12; Hac victoria Labieni reliqui Gallorumnbsp;conatus repress! sunt. 13 (aus Caes. 6):nbsp;Ad eonprimendum Gallorum impetum. 20:nbsp;Quo facto Gallis utrimque morientibirs ma-ximas Eomanorum iniurias sine cuiusquamnbsp;Eomani discrimine vindicavit. H, 1 («MSnbsp;Caes. 7): Dux bis Vercingetorix fuit, cuiusnbsp;consilio statim omnes Galli civitates suasnbsp;ultro ineenderunt. 4: Vix octoginta (milia) 20nbsp;per fugam lapsi ad proxima Gallorum castranbsp;venerunt. 9: Dehinc duo colles sibi invicem obversos Eomani Gallique oeperunt.nbsp;11; Itaque Galli voluntatem, quam pudoronbsp;aliquamdiu texerant, quasi ex consilio regisnbsp;adsumerent, ilico sibi veniam precantes, eumnbsp;solum velut auctorem magni sceleris dedi-dei-unt. (12, aus Ilirtius b. G. 8): Bello-vagui omnibus Gallorum gentibus ijrsorumnbsp;opinione fortiores babebantur. 13; Comraisso 3*)nbsp;proelio Eomani Gallos fugientes isdem lo-corum munitionibus, quibus elausi fuerant,nbsp;incluserunt cunctosque ad internecionem ceciderunt. 12, 1 (uiis Ilirtius): Exhaustisnbsp;atque edomitis Gallis securus Caesar cumnbsp;legionibus in Italiam rediit, nullos post senbsp;Gallorum motus pertimescens, certo se sciensnbsp;minime aliquos, qui vel moveri audeant velnbsp;si moveantur timendi sint, reliquisse. 21,nbsp;20 (aus Liv. 135): Quem sicut Hispanorumnbsp;Gallorumque legatio in medio oriente apudnbsp;Babylonam contemplatione pacis adiit, itanbsp;hunc apud Hispaniam in ocoidentis ultimonbsp;supplex cum gentilicio munere eous Indusnbsp;et Scytba boreus oravit. 7, 22, 11 (ausnbsp;Eutrop. 9); Victorinus a Gallis ultro crea-tus et post paululum occisus est. 32, 13:nbsp;Non. quasi cum subieetis Gallis, sed verenbsp;cum fratribus Cbristianis. 35, 10: Victore,nbsp;quem imp)eratorem Gallis Maximus relique-rat. 12: Cum adversus eundem Tbeodosiumnbsp;collectis Gallorum Prancorumque viribusnbsp;exundavit. 39, 17: Neque vero Gallorumnbsp;meminisse in buiusmodi oonlatione debeo. |
Gal-li
4^1 continuo paone anni spatio incensae ^¦''¦ersaeque urbis adtritos ciiieres possede-runt. Vegetius r. mil. 1, 1: Quid enim ad-'^ej'sus Gallorum multitudinem paucitas Eo-Wiana valuisset? 2,2; Galli atque Celtiberinbsp;pluresque barbai-ae nationes catervis ute-bantur in proelio, in quibus erant sena inilianbsp;ai'matorum. 4, 27; Nam ingressi Capitoli-barn. arcem Galli Eomanum nomen eruerant,nbsp;iiisi clampre anserum excitatus Mallius re-^titisset. Paulin. Nol. c. 21, 367; Gallorumnbsp;^dvectus ab oris. 24, 305 sg.: Sed propternbsp;lilde posita Gallorum solo ! Massilia Graiumnbsp;Ohjmpiodor. fr.12 jj. 453X*.; quot;Olov rbvnbsp;1nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;zal ’Anvxuvov OTQatmxïjv iêionon]- ‘'«fiEvog. Sulvian. giib. ctei 5, 5, 23; Etiam l'b qui ad barbaros non confugiunt, barbarinbsp;karnen esse ooguntur, scilicet ut est parsnbsp;Piagna Hispanorum et non minima Gallo-6,12,67; Quantum ad mores perditosnbsp;®Peetat, non eadem sunt Gallorum crimina.nbsp;quae fuerunt? 13,74; Expugnata est qüa-1®!! urbs Gallorum opulentissima (Treveri).nbsp;16; In Gallorum excellentissima urbe qs.nbsp;Ib) 82; Denique breviter id probari potestnbsp;®xcisa ter continuatis eversionibus summanbsp;'irbe Gallorum, cumque omnis civitas com-6usta esset, malis et post excidia crescenti-l*bis qs. 7, 3 2, 52; Flammis, quibus arse-i'ant Galli, Hispani ardere coeperunt. Sozo-‘*nen. k, 5^ P3; ’Jtalovg re Kal PaXXovg 50 (galliis cod.) senatoribus diviserunt. (IIII Jibro Catilinariaque Galli'in'sfmn'lXw ^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;inbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'(Allobrus) 50 ^‘¦bu^ag. Kalender des Pólemius Sïlvius (a. idSjAP.) p. Chr.) auf 13. februar GILnbsp;1^- 337 p. 259; Parentatio tumulorumnbsp;^•icipit quo die Eoma liberata est de obsi-ione Gallorum. auf 7. iuU GIL P 269;nbsp;^beillarum feriae, quarum celebritas insti-uta est ideo, quia capta urbe a Gallis, cumnbsp;Püitimi prius victi tradi sibi Eomanorumnbsp;P^ocerum coniuges postularent et coiisili[o]nbsp;uilotidis ancillae famulae dominarum ve-®tibus adornatae datae illis fuissent, bisnbsp;buntiantibus praedictos somno sopitos etnbsp;®brios posse superari, faeta victoria sic. Po-'^'rnii Silvii latercultis 1, 52 p. 522; Probus,nbsp;Gallis Tineas babere permisit. Marünbsp;^won. a. 456, 2; Eo anno Burgundionesnbsp;partem Galliae occupaverunt terrasque cum ^ nbsp;nbsp;nbsp;1753), a. 457: Éxemplaria quoque lit- ^^iiirum, quas Galli ad se atque Itali epi-credulitate miserunt, pariter ’Sit. Gonsentii ars p. 394, 12 (von lat. |
sprachfelern in GaUien): Galli pinguius banc utuntur, ut cum dicunt ite, non expressenbsp;ipsam proferentes, sed inter e et i pinguio-rem sonum nescio quem ponentes. IJydat. 8, a. 383: Martinus in Gallis Turonis epi-seopus. 96, a.431: In Gallis. 145, a.450: De Gallis. 183, a. 456: A Gallis et a Go-tbis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;a, 467?: Portenta in Gallis visa. Paulini' Pctricordiae de vita Martini 1, 10; Donans extremis Martini insignia Gallis, lunbsp;254; Extremos premerent baec crimina Gallos. 2,15sg'..' Gallorum quondam valdonbsp;florebat in oris | urbs Turonum distentanbsp;agris populisque referta. 6,99; Ut Graecisnbsp;fluerent Gallorum verba loquellis. Sidon.nbsp;Apollinar. ep. 1, 5, 7; Unde progressis adnbsp;Eubiconem ventum, qui originem nomini denbsp;glarearum colore puniceo mutuabatur qui-que olim Gallis Cisalpinis Italisque veteri-bus terminus erat, cum populis utrisque aonbsp;Hadriatici maris oppida divisui fuere. 9,13, 5, 115 sq.: Imitabiturque Gallos | feritas Hiberioorum. carm. 5, 45; (Eert) pecuarianbsp;Gallus. 7, 518—520; Discedis, Avitc,nbsp;maestus, qui Gallos scires non posse laterenbsp;quid possint servire Getae te principe. 11,nbsp;51; Dum festa parat celeberrima Gallis. 14, 4; Homo Gallus scbolae sopbisticae intromisi materiam. 17, 13 s^..' Non panesnbsp;Libyca solitos flavescere Syrte | accipiet 30nbsp;Galli rustica mensa tui. Pracontii controv. 5, 217; Cum Eomanorum Gallis (dat.) ve-xilla tulisset (Gamillus). Avitus opist. 12; His additur, quod ita aerumnas infelicium Gallorum consolatione consilii et largitatenbsp;palpatis, ut sub specie eius, quam comperi,nbsp;misericordiae ad agnoscendam suorum ne-cessitatem in Italiam festinantes post lon-gam peregrinationem, cum duce Cbristonbsp;vestram meruerint videre personam, merito 10nbsp;propriam credant intrare se patriam. Gen-nad. 65. 81; Vincentius natione Gallus.nbsp;CGIL 2 p. 31, 1; Bos buc (loieyeQOi.mg otnbsp;FaXXoi (Bos bus Boi êregqüog ot PdXXoi de/),nbsp;p. 138, 29; Omasum ^dïov ((Sóslov e) . y.o-Tceov . XiTCa ' pöv .rtji rmv PaXXmv . \\ yXarzqnbsp;{yXmry e). p. 294, 42; EXey'/a refuto ar-guo redargue eonuinco insimulabo Cicero; Gallus de Gallia, p. 34, 49 (tmd cod. Par. 7643 f. 27''1); Cimbri (Cinbri c) Galli. 52nbsp;(tmd eod. Sang all. 238 pi. 34); Cimber (Cin-ber c) Gallus (galles) cibis (ciues, ciuis, om. tGal-li] |
Gal-li
|
Par?) de Gallia (gallea). p. 187, 49: Tuc-centum (Tuccetum d) bubula aput Aluinos (apud albinos d) Gallos oondita. p. 191,13:nbsp;Vegetorum (Veiegorum a) genus flubialiumnbsp;(pluuialium «) nauium (om. a) aput (apudnbsp;a) Gallos. 219, 24: Cymbri Galli. p.2dl:nbsp;Teuton! Cymbri Galli (om. ah cd), p. 483,nbsp;49 (und cod. Sangall. 238 p. 13): Alobrogesnbsp;Galli. p. 488, 30. p. 592, 14 (und cod.nbsp;i» Sangall. 238 p. 25): (Bellum) Cimbriumnbsp;(Bicimbrium, Bicimbicum) Gallicum quianbsp;Galli Cimbri (Cimbi) dicuntur. jp. 495,12:nbsp;Cimber Gallus ciues (-is) de Gal(l)ia. i?. 531,nbsp;46: Kalone Gali (galeae c galig amp;) militum.nbsp;p. 598, 9: Gomor .Galatae quae et Galli.nbsp;5 p. 8, 1. 47, 3: Ambroiiem perd(prob-)itenbsp;im(n)probitatis, a gente (agentes) Gallorumnbsp;(gallerum) qui cum Ci(y)bris Teutonisquenbsp;(te aut omnisque) g(c)rassantes periere.nbsp;•gt;op. 16, 35. 61, 7: Delioca (-qua, l. Doliolanbsp;cf. Fest. 69, 8), locus depressus prope cloa-cam maximam, ubi ap(d)propinquantibusnbsp;Gallis sacra quae (que-) dam Eomani loconbsp;(loca) occulta defo(defen-)derunt (ausCic.).nbsp;p. 71, 23: Gestarum non nomen gestis estnbsp;set mercennariorum Gallarum siquidem alibinbsp;legi non gestarum sed gessarum scriptum.nbsp;p. 162, 43. 163, 16. 261, 27. 341, 7: Ad-lobras (Adrobus, Adlubrus, Adlobrls, Adlo-Bo brius) Gallus (gallus cibus, gal ciuis, gallisnbsp;ciuis) de Gallias (gallias, -ianis). jo. 214,27:nbsp;Katerua Gallorum lingua dicitur quod aputnbsp;nos legio vocatur (aus Isid.). p. 217, 8:nbsp;Leugas Galli vocant, Greci stadia, nos milianbsp;dicimus. p. 271, 5: Bellum Teotonicumnbsp;Gallicum Theoni enim Galli sunt. p. 362,nbsp;49: Gesa arta (basta Épinal) Gallorum.nbsp;13.402,31: Bellum Cibricum Gallicum Cibrinbsp;enim Galli sunt. j). 444,19: Calönes Calirinbsp;•10 militum. 13.491,5: Allobrox et Ambroxnbsp;Gallus, p. 518,13: Vehiegorum genus flu-vialium navium apud Gallos, p. 525, 5:nbsp;Eeda fiscalis et est quoddam curriculi genusnbsp;apud Gallos, p. 552, 25: Gese baste Gallorum. p. 581, 16: Teuton! Cimbri Galli.nbsp;p. 652, 11: Adlobroga Graece declinavitnbsp;(luvcnal.) quod Gallus erat Eufus. Codexnbsp;Paris. 7642 f.Pl: Dusios Galli nuncupantnbsp;demonas . . . Cod. Paris. 7643 f 113'' 1:nbsp;.^0 Zenones. antea dicebantur . qui nunc Gallisnbsp;Ennones uooantur. Pseudo - Caesarius dial.nbsp;2, 110 jJ. 614 (7.• Kal TtoXvg 6 Xóyog tzsqInbsp;.Aoyyo^aQScop Kal Nó(i(ov aal Fakkatv xalnbsp;FoTts^lcoi' tav ^EfjjiaÏK’tjg xal Koorixtjg amp;goi- [Gal-lï] |
Qovvzav nbsp;nbsp;nbsp;tav aargcov. Ennod. epist 1, 2, 4: Circa Gallum prosapia contioisce. vita Epifani 35: Fuit vir insignissimus Bo-nosus presbyter, tam nobilis sanctitate quamnbsp;sanguine. Gallus quidem prosapia, sed cae-lestis indigena. 85: Tolosanam, in qua Eu-ricus tune rex degebat, urbem ingressus est,nbsp;quem iam praevia opinio Gallorum auribus,nbsp;qualis esset, intimaverat. 149: Tanta Gallosnbsp;insignium eius relatione conplevit. 171: Ut i»nbsp;desolata crederes esse etiam incolis ruranbsp;Gallorum. 173: Praestantissimus inter Gallos Avitus Viennensis episcopus. 174: Nenbsp;Gallis diutius servitum pubes Ligurum du-ceretur. carm. 1,13,17: Tbrax, Gallus,nbsp;Indus unus est. 2,35,1—4 (de eo, qui Gallisnbsp;ipso praesente oblocutus est, cum esset detractor Yenetus): Inludis Gallis, Venetinbsp;male tincta propago. | Nil candoris babes:nbsp;mens tibi quod genus est. | Despicis inson- 3»nbsp;tes, maculatae vernula terrae: | sed natosnbsp;Ebodani nix probitatis babet. 73,1 —4 (denbsp;eo, quod, cum ipse Gallos parentes baberet,nbsp;anseres amabat comedere): Hic vólucrumnbsp;pugna est, ubi Gallo caeditur anser: ] datnbsp;poenas veteris proditionis avis. | Mactatusnbsp;quondam voois capis, improbe, quaestum:nbsp;Eomanis vitam qui dederit moritur. Steph-Bys.: HsGQLVovg, nókig Fakaxiag, anó tivognbsp;rdkkov IJsQSivovvTog. Poethii comment, hi s»nbsp;Aristot. nsQl tqlt;xr{VEiag sec. ed. 2,7: Nam sinbsp;verum est quoniam est bomo albus, verumnbsp;itidem quoniam est bomo niger (nam cumnbsp;Gallus sit candidus, Aetbiops nigerrimusnbsp;invenitur): simul ergo verum est dicerenbsp;quoniam est bomo albus et est bomo niger.nbsp;Gassiodor. var. 7,32,3: Pecunia enim a pe-cudis tergo nominata Gallis auctoribus sinenbsp;aliquo adbuc signo ad metalla translata est.nbsp;chron. 183 (aus lAv. 5, 49): His consulibusnbsp;(a. u. 362) post urbem captam redeuntesnbsp;Gallos dux Eomanus nomine Camillus ex-tinxit, de quibus triumpbans in urbe quasinbsp;et ipse patriae conditor Eomulus meruitnbsp;nuncupari. Hormisdae papae (a. 520) ep.nbsp;115 p. 917 Tliiel: Fausti cuiusdam nationenbsp;Galli Eeginae civitatis episcopi. cp. 124, 4nbsp;p). 929: Fausti cuiusdam Galli antistitis.nbsp;Laurentius Lydus de mensibus 4, 25: Oinbsp;Fdkkoi zoLvvv ïÓMv XLva tÓTCov èv rat IrCTtira 50nbsp;amp;scoQOVVt£g ijtk'ijqovv' xal Bsvézovg avTOvgnbsp;£K Tav iGamp;rjiidrav wvófia^ov, xal Bevstiavnbsp;rrjv yóqav, Sia tb gridéva noze xad ixsivyvnbsp;EvitoqyGai Gzokijg. de magistr. 2, 53: Prir |
Gal-lï
|
olïjv naiaGy.avïjv tov jtE^a^mfiazog oi lal-lo£ xaqtaiisQav, tb nlijamp;og xaQzalafiov £| ^SicoTsiag ovofia^si. de ostentis 4: Fallovgnbsp;xat SavQOfidvag zd Ftofxcxiwv bycoGsiv.nbsp;Procop, J). Cr. 29; quot;iï xs ’Pco^alcov Bzqundnbsp;^xcqtSov TjyoviAévov ov nollip vBzsqov èv tanbsp;OpEi Ttaï aVZOl ZW ’AztSVVtVCp EVOZQaTOZttSiV-l'fisvov, BzaSlovg axatbv fidliBza zovnbsp;'xav ivuvzLwv ózQazonéöov ëd%ovZEg, sv yco-Qtat ófialm fiÉv, ayyiaxa ês Ttrj zdcpovg jtsQx-TtoUovg, iva d-ij BtQaztjyovvzdnbsp;^oxe FxapuCtov Kamp;iiiï.Xov xmv Fdlltov ofiilovnbsp;^‘'XicpQ'BLQai jiayTj vsviKfjy.óza tpasL. cpi^Ei 6snbsp;^ca slg fiaQzvQiov zov cQyov zzjv rtporJ-VyoQÏav ónbsp;nbsp;nbsp;nbsp;%al êiciBa^ei zy (zvrj^y ramp;v 7 cxXXcov zb Ttaamp;og, ^ovGza PalXcoQiav (hei ^ttstia in TJmbrien) xalovjisvog. §ovGza yaQnbsp;^xizLvoi zd CK zijg nvQamp;g xaXovGt Isiipciva.nbsp;''-viijiot Ss zrjSs ys(ólolt;poi zwv vsxgSiv sxsivcovnbsp;’’^xipjzlfjQ'sig siaiv. de aedif. 4, 5: KazsiGi fisvnbsp;OQsmv zamp;v sv Kslzoïg Tcozufibg quot;iGtoog, oinbsp;^ovvv rdlXoi ènixalovvzai' yaiQav Ss tzsqz-^xxiXet TtoXXijv, £Z fieV tov ETtlTt^SCÖtOV TTCil/-TEitöj SQzjfiov, svtayrj Ss ^aQ^aoovg oixyzo^agnbsp;^XOvacev, d-t]QscüSrj zé zcva Siaizav ïypvzag xainbsp;^¦’^^néfA.ixzov zolg dlloig ccvd'Qawoig. Iordan,nbsp;^om. 249: Germanos, Gallos, Brittones,nbsp;“panos, Hiberes, Astures, Gantabros ocoi-'lu-ali axe iacentes et post longum servitiumnbsp;desciscentes per se ipse Augustus accedensnbsp;'^ürsus servire coegit Eomanisque legibusnbsp;^ivere (cf Flor. 4, 12, 46 5^.;, 293: (Pw-^®) Gallos et Spanos vineas habere per-^isit, Get. 27, 141; Qui (Gratianus) tunenbsp;Roma in Gallis ob iucursione Vandalorumnbsp;^®eesserat. 31,163: Confirmato ergo Gothusnbsp;J'sgno in Gallis Spanorum casu coepit do-eosque deliberans a Vandalorum incur-sibns deripere. 34,176; Qui parum fueratnbsp;Gallis. 36,192: Convenitur itaque ianbsp;^^¦inpos Catalaunicos, qui et Mauriaoi nomi-l^s^ntur, centum leuvas, ut Galli vocant, innbsp;ongun^ tenentes et Septuaginta in latum.nbsp;Ij 296; Quia saepenumero propter Gallo-terras graviter inter se deoertati sunt.nbsp;enawt. Fortunat. carm. 1,15,3; Civibus exnbsp;,^Ris supereminet alta potestas. 5, 6“, 32;nbsp;^*^Rorum radii. 6,5,287: Optavi Gallis tenbsp;üonbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Hispania ferret. 10,7,5: Qui modo 1® Gallis totum mire occupat orbem. Greg. ’gt;’lt;^9. 6, 50 (a. 596): Gregorius Pelagio p Tnrnis et Sereno de Massilia, episeopisnbsp;a paribus. 52 (a. 596): Gregoriusnbsp;®siderlo Viennensi, Syagrio de Austedono, |
episeopis Gallis, a paribus. 9, 211 (a. 599): Gregorius Vantilono et Arigio Gallis. 11, 4:3 (a. 601): Asclepiodoto patricio Gallorum. Columbani ep. 2 (a. 603j601} MG ep. Illnbsp;p. 164: Unius enim sumus corporis com-membra, sive Galli, sive Britanni, sive Iberi,nbsp;sive quaeque gentes. 3 (a. 604) p. 165:nbsp;Dum nullas istorum suscijjimus regulasnbsp;Gallorum. lonae vita s. Columbani c. 18nbsp;Sur. ASS 21. nov. p. 471: Tegumenta ma- lonbsp;nuum, quae Galli wantos id est chirothecasnbsp;vocant. Isidor. or. 8, 11, 103; Quos dae-mones Galli dusios vocant, quia adsiduenbsp;hanc peragunt inmunditiam. 9,2,26: Filiinbsp;lafeth septem nominantur. Gomer, ex quonbsp;Galatae id est Galli gs. 68: Galatae Gallinbsp;esse noscuntur, qui in auxilium a rege Bi-thyniae vocati, regnum cum eo parta victoria diviserunt; sieque deinde Graecis ad-mixti primum Gallograeci, nunc ex antique 20nbsp;Gallorum nomine Galatae nuiicupantur. 87 :nbsp;Umbri Italiae gens est, sed Gallorum vete-rum propago, qui Apenninum montem inco-lunt. 104; Galli acandore corporis nuncupati;nbsp;ydXa enim Graece lae dicitur. Unde et Sibyllanbsp;(Verg.) sic eos appellat, cum ait de iis: ïiimnbsp;lactea colla | auro innectuntur. 105: Secundum diversitatem enim caeli et faciesnbsp;hominum, et colores, et corporum quantitates, et animorum diversitates existunt. Inde 30nbsp;Eomanos graves, Graecos leves. Afros versi-pelles. Gallos natura feroces atque acrioresnbsp;ingenio pervidemus, quia natura climatumnbsp;facit. 106: Galli autem Sen ones antiquitusnbsp;Xenones dicebantur, quia Liberum hospitionbsp;recepissent, postea x in s littera commutatanbsp;est. 110: Galleci a candore dicti, unde etnbsp;Galli. Eeliquis enim Hispaniae populis can-didiores existunt. 114: Celtiberi ex Gallisnbsp;Celticis fuerunt, quorum ex nomine appel- -wnbsp;lata est regio Celtiberia. Nam ex fluminenbsp;Hispaniae Hibero, ubi consederant, et exnbsp;Gallis, qui Celtic! dicebantur, mixto utroquenbsp;vocabulo Celtiberi nuncupati sunt. 3, 46:nbsp;Proprie autem Maoedonum phalanx, Gallorum caterva (aus Veget.), nostra legio dicitur. 14, 3, 40; Galatia dicta a priscis Gallorum gentibus, a quibus extitit occupata.nbsp;Nam Galli in auxilio a rege Bithyniae evo-cati, regnum cum eo, parta victoria, divise- 50nbsp;runt; sieque deinde Graecis admixti primumnbsp;Gallograeci, nunc ex antique Gallorum nomine Galatae dicuntur, et eorum regio Galatia (gallia cod. Wolf/mb.) nuncuf)atur. 14, [Gal-lï] |
Gal-li
|
8,18 (aus Serv. Aen. 4,142): Galloram lingua Alpes monies alti Yooantur. 15,1, 57: Galli quidam intestina discordia et assiduisnbsp;dissensionibus suorum permoti sedes novas |nbsp;quaerentes Italiam profecti sunt, sedibusque jnbsp;propriis Tuscis expulsis Mediolanum atque |nbsp;alias urbes condiderunt. 64: Burdigale ap-pellatam ferunt, quia Burgos Gallos primumnbsp;colonos babuerit, quibus antea cultóribusnbsp;10 adimpleta est. 15, 15, 6: Candetum appel-lent Galli in areis urbanis spatium centumnbsp;pedum, quasi centetum. In agrestibus autemnbsp;pedum CL quadratorum iustum candetumnbsp;vocant. 16,1 (aus Hieron.): Mensuras via-rum nos miliaria dicimus. Graeci stadia,nbsp;Galli leuvas. 18,7,1: Unde et eos (cateias)nbsp;Hispani et Galli teutonos vocant. 19,23,1:nbsp;Quibusdam autem nationibus sua cuiquenbsp;propria vestis est, ut Parthis sarabarae,nbsp;20 Gallis lenae (linnae), Germanis renones, Hi-spanis stringes, Sardis mastrucae. 7: Gallosnbsp;(babet) Candida cutis. [Cornelii Frontonis]nbsp;de differentiis, vól. 1 p. 526 Keil: Gallum etnbsp;Gallicum. Gallus natione, Gallicus es Gallia.nbsp;Anecdota Helv. p. CCXIII 26—30 Hagen: Agnomina) ex meritis, ut ïorquatus Mal-lius, qui condam Gallum occidit, cuius tor-quem suo collo conectit. Mallius enim ba-buit nomen, pugnavit contra Gallum, occi-30 dit ilium, et quia mos erat Gallis, ut in suis collis aureas torques conecterent, tulitnbsp;Gallo Mallius torquem et collo suo conectit.nbsp;Ars anonyma Bernensis (Anecd. Helv. p. 68,nbsp;25. 98, 12 sg. Hagen): Gallus Galli Gallia.nbsp;Quaest. gramm. cod. Bernensis S3 (Anecd. H.nbsp;p. 187,15): Galli Senones ab urbe Eomananbsp;revertentes condiderunt secus mare civita-tem vocantes Ancbonam velut 'banc unam’,nbsp;inde progredientes vocaverunt Auximum,nbsp;10 quapropter, ubi tu loosuisti ' .syiitbema’, sinbsp;posuisses 'epitbema’, putasses te ‘p ritisnbsp;quaestionibus id augendi gratia superaddi-disse. Commentum Einsidlense in Bonatinbsp;artem maiorem (Anecd. H. p. 239,6 Hagen):nbsp;Gallus bomo est de Gallia, Galla mulier denbsp;Gallia regione; gallus vero et gallina avemnbsp;significat. Fredeg. cliron. 2,46: Cum ibidemnbsp;duobus annis resedissent, per legatis invi-tati a Eomanis vel Gallis, qui Lugdunen-50 sium provinciam et Gallea comata, Galleanbsp;domata et Gallea Cesalpinae manebant, utnbsp;tributa rei publice potuissent rennuere, ibinbsp;cum uxoris et liberes visi sunt consedisse.nbsp;Pseudacron in Hor at. c. 4, 14, 10: Cenauninbsp;[Gai-ra |
et Brenni gentes Gallorum. scrm. 1,10,36: Vivaculum quendam poetam Gallum tangit.nbsp;Arcidfi rdatio de locis sanctis ah Adamnanonbsp;scripta (c. a. 670) prolog. 141 Tohler: Ar-cultus, sanctus episcopus, g.ente Gallus.nbsp;Concil. Comtantinopol. III. a. 6S0 (Mansi II nbsp;nbsp;nbsp;c. 294 G); In medio gentium, tam Lon-gobardorum, quamque Sclavorum nee nonnbsp;Prancorum, Gallorum et Gotborum atquenbsp;Britannorum. 774 C: Charinus indignus lOnbsp;diaconus s. ecclesiae Aquensis, legatus ve-nerabilis synodi, quae tuit in regione Gallorum. 12 c. 305—306 B: yhyamp;rog tijgnbsp;Os^aGgCag GvvóSov zijg iv zy %ógt;Qa zamp;v FaX-Xcov xaamp;sGzcóatig. Virgüius grammat, p. 137, 28 Huemer: Unde et multi nostrorum maxime Gallorum boe verbum primae coniu-gationis esse opinantur. 31: In quibusdam Gallorum nostrorum scriptis invenimus. 149,nbsp;16: Bella Gallorum toto concessent in orbe. 21)nbsp;Vüa Carilefi 2, 11 ASS 1. iul. I p. 93A:nbsp;Assumpto secum suo commilitone Daumero,nbsp;conservoque itidem Gallo. Passio Sigisnmndi 4 MG- 3Ier. II pgt;. 335: Omnis gens Burguu-dionum una cum paucis Eomanis, qui cum ipsis Gallis, eorum morsibus laniati, dura-bant contenti, excellentissimum virum Sigis-mundum sibi regem elegerunt. Ps.-Nenniusnbsp;10: (Brutus) pervenit ad Gallos usque et ibinbsp;condidit civitatem Turonorum, quae vocatur 31)nbsp;Turnis. Baedali. e. 1,2: (Caesar) dum contranbsp;Germanorum Gallorumque gentes, qui Ebenonbsp;tantum flumine dirimebantur, venit ad Mo-rinos. 3, 7: Agilberctus, natione quidemnbsp;Gallus. Acfa synodi Roman. a. 743 MG ep. III nbsp;nbsp;nbsp;59 p. 317: Unus, qui dicitur Eldebert,nbsp;natione generis Gallus e.st... Populum Prancorum et Gallorum. S. Bonifatii ep. 78 (a.nbsp;747) p. 352: Principum Prancorum et Gallorum. p. 355: Hoe nee Pranci nee Galli W-nee Longobardi nee Eomani nee Graeci fa-eiunt. Zacharias, MG ep. III 87 (a. 751)nbsp;p. 371: Pro autem benedictionibus, quasnbsp;faciunt Galli, ut nosti frater, multis vitiisnbsp;variantur. Vita QtdnüUi 2, 5 ASS 15. febr. II p. 830 E: Eegna Gallorum. Vüa Ha-duindi 1, 1 ASS 20. ian. II p. 1140: Natione Francus vel Gallus. Vüa Eligii c. 10: Ex diversis gentibus venientes pariter libe-rabat (sclaven), Eonianorum scilicet, Gallo- ó*’nbsp;rum atque Britannorum, et Maurorum, sednbsp;praeoipue ex genere Saxonum. Vita Serenicinbsp;1,8 ASS 7.maillp.l^3E: Gallis et Francis. rex praeerat ebristianissimus vir Chlot- |
Gal-lï
|
harius. Vita AigulpM 1, 3 AS8 3. sej)t. I 2^- 744 C: ïempore, quo Gallorum populisnbsp;•lei gratia, regnaret Dagobertus. Vita Waninginbsp;1 AS8 O.ian. lp. 592: Cuius nobilium ac-tuum exoellentiam Galli proceres admiraban-tur. Vita Austréberfae 3 A88 10. febr. IInbsp;^•419^;; Dominus... Gallorum feralia suaenbsp;ditioni subiugavit colla. — Inschriften:nbsp;(Marseille, saec. 3) GIG 6771 = Kaibel-Lehègue 2433; JIpajq)E5tr(w) Gnsi^f^ag') S.nbsp;r’allcov (= praefecto alae IIII Gallorum).nbsp;(HonOCILVp.lQl (Elog.YÏ) =VI 1272;nbsp;[Cuin bostes Galli obsjiderent Capitoliumnbsp;(a. u. 364), [virgines Ve] stales Caere deduxit.nbsp;(Hei Asculuni, a. u. 66415) GIL I 654 =nbsp;IX 6086 xvi: Gal(li). (Bom) I 806 = VInbsp;10317: Mag(istri) conl(egi) Caprina Gallanbsp;ex d(ecurionum) d(eereto) [f]ac(iendum) coe-raver(unt). (Vi0Cu) II403: Imaginifer chor-(tis) III [GJal(lorum). (8antiponce) 1127:nbsp;[Mil(es) coborjtis. III. Gallorum. (8evUla)nbsp;180: Praef(ecto) coh. III Gallor(um). (Al-^irinïbra) 3230: Praefecto cohortis II Gallo-ïum equitatae in Dacia. (Karnal) III 55nbsp;{Antli, Lat. 272, 4 BUch.): Praefectus Gallo-ïuni al[aej. (Garlshurg, a.191) 1193: Prae-f(ecto) coh(ortis) VII Gall(orum). (Scbesvd-'gt;'a2.ja) 1633, 7 = 8074, 16; C(ogt;(ors) Inbsp;-Xe(lia) G(allorum). (Petronell, a. 105) 4407; “0 Servilius Èm[e |ritus mil. leg.XIIII. g(eminae) ^ico Ga[l]lorum (in Moesien?). (Gilli) 5211:nbsp;lXaef(ecto) coh(ortis) II Gallorum Macedo-*i(ieae). 5212; Praef(ecto) coh(ortis) IInbsp;Gallorum Macedonicae. 5214: Pr[aef(eeto)nbsp;eob(ortis) II] Gallorum [Maced(onicae)].nbsp;(Üntcr M. Aurelius undVerus) 5215: Prae-I(eeto) praef(ecto) cob. II. Gallorum Mace-•lonieae. (Sehesvdralja) 7648: Prae. cob. [I]nbsp;¦Xel(iae) Gal(lorum). 8074,26: C(obors)nbsp;p(rima) G(anorum). . . . (Bei Vido) 8439:nbsp;I^lec.?] cbo(rtis) XI. Gall(orum) domo Pa-lavi. (Silcator, a. 74) jgt; xi (ix p. 852): (Co-^'orte) III Gallorum. (Bcbélets, a. 82) xivnbsp;P- I960; Cobortibus duabus III Gallorum V Hispanorum. (Petronell? a. 84) xvi P- 1963; (Cohorte) V Gallorum. (Belcgh, 85) XVII (xii p. 855): (Cohorte) V. Gal-lorum. (PMÜppopel, a. 99) xxx p. 1970 p.863): (Cobortibus) III et VII Gallo-''«m. (Oltina, distr. Constantsa, a, 99) xxxinbsp;P- 1971: In alis tribus et cobortibus sex,nbsp;^Uae appellantur (ala) Gallorum Plaviananbsp;¦ ¦ ¦ (cob.) II Gallor um. . . • Cohort (is) IInbsp;*^^Uorum. (Mnlpas in Cheshire, a. 103) Hoi,deRj Alt-celt. Sprachschatz. I. |
XXXII (xxi p. 864) —VII 1193: (Ala) Gallorum [SJebosiana (auften II Gallorum et Seb[osJiana.) (j. Pest, a. 105) III n xxxiiinbsp;(xxii^. 865): (Alis) I Claudia Gallorum etnbsp;I Vespasiana Dardanorum et Gallorum Plaviana; . . . (cobortibus) II et III et IIII Gallorum et sunt in Moesia inferiore. . . . Cohortis III Gallorum, cui praefuit P. Valerius Sabiuus, pediti, Ambireno luvenoi f.,nbsp;Eaurie(o). (Weiftenhurg, a. 107) xxxv (xxiv lonbsp;p. 867): (Cohorte) IIII Gallorum. (Scher-sctiel, a. 107) xxxvi p. 1973; (Cohorte) IInbsp;Gallorum. (TJngarn, a. 110) xxxvii (xxvnbsp;p, 868): (Cohorte) II Gallorum Macedonica.nbsp;(Adam Clissi, vor a. 113j 111) xxxviiinbsp;p. 1974; (Cobortibus) II et III et VII [Gal-lojrum. (Gros di Podu oder Gurapadin, a.nbsp;129) XLVI p. 1977 (xxxra): (Cohorte) IIInbsp;Gallor(um). (Giurgiu, a. 134) xlviii (xxxiv)nbsp;p.Sll: Ala I Gallorum et Pannoniorum. 20nbsp;(NccIcarburTcen, a. 134) up. 1979: In ala Inbsp;et coh(ortibus) XV, quae appell(antur) In-dian(a) Gallor(um) (inneres exemplar Gal-t(orum)). (IValcot bei Bath, vor a. 138) lvnbsp;p. 1981: (Ala) [I Aug(usta) Gallorum Pro-oul]eia[na. . . . alae I Aug. Gallorum] Pro-culeian(ae). (Chesters, a. 146) lvii p. 1982:nbsp;(Ala) Aug(usta) Gall(orum) Procul(eiana). . . . (Cobortibus) II Gallor(um) ... et IIII Gall(orum) et sunt in Brittannia. (Zsuppa, 30nbsp;a. 157?) Lxvi p. 1989 (xl p. 882); (Cohorte) [I] Gallor(um) I)acic(a). (Maros-Keresstür, a. 158) lxvii p. 1989: (Ala) Inbsp;Gall(orum) et Bospor(anorum) . . . alae Inbsp;Gallor(um) et 13ospor(anorum). (Bamasna,nbsp;a. 145—161) Lxx (xLiv p. 886): (Ala I)nbsp;Gall(orum) et Pann(oniorum). (Begensburg,nbsp;a. 166) Lxxiii (lxi) p. 1991: (Cohorte) IVnbsp;Gall(orum). (Lining, nach a. 145) lxxixnbsp;p, 1995: (Cohorte) IflII Gallorum]. (Pdla) 40nbsp;AEM 8 (1884) s. 248 == Pais n. 1096: Q. Catusio Severiano, civi Gallo, negotiant! vestiario. (8serb-Pogsessena in Daden) AEAInbsp;14 (1891) p. 111 n. 12: Coh(ors) V Ga|l-l(orum)]. (Aguileja, a. 105 p. Chr.) GIL Vnbsp;875: Praef(ecto) cob(ortis) V Gallor(um)nbsp;equit(atae). (Vercélli, christl.) Q727 =Anth,nbsp;Lat. epigr. 780, 3 Büch.; Nomine dictusnbsp;Aper Gallorum partibus ortus. (Albenga, a.nbsp;354) 7781: Constant! virtus studium victo- 50nbsp;ria nomen ] dum recipit Gallos, constituitnbsp;Ligures. (Bom, c. a. 172) VI 1449: Prae-f(ecto) coh(ortis) VI (sextae) Gall(orum).nbsp;3191: Aurel(io) Antonio curat(ori) eq(ui- 50 nbsp;nbsp;nbsp;[Gal-ll] |
Gal-li
|
turn) sing(ulariiim) d(oinini) n(ostri) tur. Herodes kastr. prior. nat. Dacns, allect. exnbsp;ala Gallor(um). 3239“: M. Aurel. M. [f. . . . eq. sing, tur.] Marei, donm. I [..... adlecto ex] ala Gallorum. . . . Gates doct(or) al[ae]. 3517: Praef(ecto) eq. alae.I.Cl(au-diae) Gallor(um). 27741: T. ïullio Syn-tropo nat(ione) Gall(o). De Mossi, Inscr.nbsp;Christ. Rom. t.ïp. 311 == Le Riant, Inscr.nbsp;10 chrét. de la Gaule 2 n. 656 p. 537, planclienbsp;n. 524: Fl. Mauricius Innocens, oives Gallus pelegrinus. (a. 443) Le Riant n. 657nbsp;p. 539: Epitafium Eemo et Arcontiae, quinbsp;natione Galla germani fratres adalti unanbsp;die mortui et pariter tumulati sunt. v. 8:nbsp;Sed Gallos claro germine traxit avos. (Reinbsp;Rom) Notigie degli Scavi di Anticliita 1893nbsp;p. 197: Proc. Aug. ad eens(us) Gallorum.nbsp;(Winchester) GIL YII 5: Matrib(us) Ital[i]s,nbsp;20 Germanis, Gal(lis), Brit(annis) Antoniusnbsp;[Lu]cretianus [b(ene)]f(iciarius) co(n)s(ula-ris) rest(ituit). (Micldegate, unter Hadrian)nbsp;238: Mat(ribus) Af(ris) Ita(lis) Ga(llis) M.nbsp;Minu(cius) Mu(ö(7e)' Mi-)de(nus?) mil(es)nbsp;leg(ionis) VI. vie(tricis) guber(nator) leg(i-onis) VI v(otum) s(olvit) l(ibens) l(aetus)nbsp;m(erito). (Old Penrich) 315: I(ovi) o(pti-mo) m(aximo) et g(enio) d(ominorum) n(o-stronim) Philipporu Augg(ustorum) coh(ors)nbsp;30 [II.] Gallo [rum equitata . . .]. (Plumptonnbsp;hei Penrith) 316: [Praef(ectus) c]o[h(ortis)]nbsp;II [Gallorum]. 317: I(ovi) o(ptimo) m(a-ximo) coh(ors) II Gal(lorum) eq(uitata).nbsp;324: II.Gal. . . (Chesterholm) 703: Prse-fectus coh(ortis) IIII Gallor(um). 704:nbsp;Praef(ectus) cob(ortis) IIII Gallorum . . . . . . , ex Italia domo Brixia. 705: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) et genio diisq(ue) cu-stodib(us) |campi? cob. IIII Gallorum?].nbsp;40 (Littlechesters, unter Caracalla) 715: [Cob.nbsp;IIII] Gallor(um). (In Cumberland) 877.nbsp;(Walton House) 878: I(ovi) o(ptimo) m(a-ximo) coh(ors) IIII Gallorum. (Risinghani)nbsp;1001: Numimb(us) Augustor(um) cob(ors)nbsp;IIII. Gal(lorum) eq(uitata). (Upper Cra-mond) 1083: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) co-b(ors) V Gall(orum). (Casüehill, am wallcnbsp;des Pius, unter Hadrian) 1129: Pr(a)ef(ec-tus) cob(ortis) IIII. Gal(lorum). (Temple-50 bury bei Rotherham, Yorkshire) EE 4 p. 207nbsp;w. 697: C(obortis) IIII (quartae) G(allorum).nbsp;(South Shields) RJ 64, 31: Cob. V G(allo-ïum). EE 7 p. 317 n. 1003: [Co |li. V Gal-l(orum). Archaeologia Aeliana 16 p. 37, |
[Gal 11] cf. RA 3® scr. t. 22 p. 390: Aquam usibusnbsp;mil(itum) cob(ortis) V Gallo(rum) induxit.nbsp;(Timghdd) GIL VIII 2394: Praef(ecto) alaenbsp;I. ri(avianae) Gallorum Taurianae. 2395:nbsp;P(rae)f(ecto) alae I. Pl(avianae) Gallorumnbsp;Taurianae. (Scherschél) 9374: Coh(ors) IIIInbsp;Gallor(um) in Eaetia. (Tébessa) l^bbl: Mi-I(es) ex n(umero) Martens(ium) de GalleSSnbsp;(= Gall[i]s s(emissarius ?)). (Timghdd, geit desnbsp;Traian, od. wenig spater) 17904: Prae[f(ecto)] i»nbsp;al(ae) I. Fl(avianae) Gallorum Taurianae.nbsp;(Scherschel) RE 1 (l882)p.l03=jElE 5p.467nbsp;n. 994: [PJraef. alae Flavianae Gallorum.nbsp;RC 1892 p. 501: .1. Flavia Hispanorumnbsp;et II Brittonum et II Breucorum et II Gallorum. (Venosa) GIL IX 466: Gallus (gladiator). (Civitd diRagno) 3610: Praef(ecto)nbsp;alae II Gallor(um) in eadem provincia (Hi-spania). (S. Giovanni de’ Staffoli) 4172: P.nbsp;Pescenniu[s] P. T. 1. Hilaru[s] natione Gal-lus. (S. Polo beiVescovioj 4784: Praef(ecto)nbsp;cohor(tis) II Gall(orum) . . . (Fermo) 5357:nbsp;Praef(ecto) cob(ortis) IIII. Gallor(um). (Fal-lerone, saec. c. 3 med.) 5439: Praef(ecto)nbsp;alae veter(anae) Gallor(um) (= Gallicae).nbsp;(Miseno) X 1759: C. lulio Quarto, vet(e-rano) ex pr(aetorio), n(atione) Gallo.nbsp;(S. Maria di Capua) 3889: [Pr|aef(ectus)nbsp;cob(ortis) II. Gal(lorum'). (Venafro) 4873:nbsp;Praef(ecto) cob(ortis) IIII Gall(orum) equi-tat(ae). (Santa Maria in Dwio bei Rologna)nbsp;XI 709: Praef. fabr. bis. praef. cohort. I.nbsp;Gallor(um). (Caverzago bei Travi) 1303:nbsp;Praef. cob. II Gall. eq. votum ex Britannianbsp;rettulit. (Cerveteri) 3631: Galli. (lm altennbsp;Camerinum in Italien) Orelli 804 = Vaillantnbsp;w. 34: L. Tusidio Campestri . . . electo anbsp;divo Hadriano et misso in expeditionem Bri-tannicam . . . praef(ecto) alae Gallor(um ) etnbsp;Pannonior(um) catafr(actariorum). IREnbsp;7194 = Le Riant, Inscr. chrét. 2 n. 658nbsp;p. 540: Victore birgini civi Galle. (Grésy-sur-Isère, depart. Savoie, arrond. AlbertvillLnbsp;gwischen Montailleur und Saint-Pierre-d’Al-bigny) GIL XII 2456: Praef(ectus) cob(or-tis) III. (tertiae) Gal(lorum). (Aulnay) Affiches du Poitou du 27 janvier 1785 = EOnbsp;1888 p. 366 = RA 3®s., C 13 (1889) jo. 422nbsp;= Espérandieu 76: 7 (centurionis) k(olior-tis) I (primae) Gal(lorum). (Lyon, rede des 5'’nbsp;Claudius, a. 48 p. Chr.) rol. 2, 38 g. 77 ==nbsp;Allmer, Inscr. de Vienne 1875, 2 p. 109,nbsp;atlas n. 243 = RE 1 p. 35= RE 1882 p- 3nbsp;= Allmer-Diss. 1 n. 12: Cum ad (stedt a.) |
fial-lï
10 census novo turn opere et inadsueto Gallis bellum avoeatus esset, (Ilasparren, dép.nbsp;Masses - Pyrcnées, arrond. Bayonne; rnitcrnbsp;I^iocletian) BA n. s. 26 (1873) p. 76. 44nbsp;(1882) ji. 23—27. 3'^ ser. t. 2 p. 214 =nbsp;^orghesi, Oeuvres 8, 544 = Blade n. 87nbsp;P; 74—82. 204—213 = Anthologia Latina cpigr. 260 Buck.: Flamen, item dum-quaestor pagique magister, j Verus adnbsp;•^ugustum (Aurelian oder Prohus) legatonbsp;niunere functus, | pro novem optinuit po-pulis seiungere Gallos, | urbe redux, genionbsp;pagi banc dedicat aram. (Aguitanien) Orellinbsp;5225; Valerius Gal(lus swm witerschid vomnbsp;idspan. Lucus?) Vol(tinia) Tutus Luco, nii-K®®) cohortis I classicae. (Nyon) CIIj XIIInbsp;5007; Trib(uno) mil(itum) coh(ortium) Inbsp;(primae) Gal[l(orum)] I (primae) [Hi]sp(a-nomm). (Mainz, a. 56) WZ 2 s. 431 =nbsp;20 WK 3 sp. 32 = EE 5 p. 171: Ala Ga[l-lo]r(um) Petriana. — Forum Galloruïnnbsp;1) in 0-allia Cisalpina, zwischen Modenanbsp;und Bologna, j. Castel Franco. Cic. epist.nbsp;10, 30, 2 (a. u. 711): Antonius ad Forumnbsp;Hallorum suas copias continebat. 4: Adnbsp;I'omm Gallorum. Frontin. slrateg. 2,5,39:nbsp;Antonius apud Forum Gallorum, cum Pan-®am consulem adventare comperisset, insi-*liis per silvestria Aemiliae viae dispositisnbsp;agmen eius excepit fuditque et ipsum eonbsp;vulnere adfeeit, quo intra paucos dies ex-a-uiiuaretur. cf. Appian. 1). civ. 3, 70: HvU-fv xiafirj naga xo neSiov «jrapajtcórws'nbsp;^yoQa Kelxwv y xmg-rj xaXitTai. TP: Foronbsp;Hallorum. Noiitia md Curiosum Jordan,nbsp;'Popogr. der Stadt Bom 2, 213: (Forum)nbsp;liallorum. Bav. 4, 33 p. 272, 8: Forumnbsp;Hallorum. — 2) Ein anderes Forum Gallo-I'Um, gallische ansidelung auf der streckenbsp;^0 von Caesaraugusta nach Benearnum. LAnbsp;¦152, 7: Foro Gallorum. Bav. 4,43 p. 309,nbsp;6: Foro Gallorum. — Composita von Gallo-;nbsp;Ibainna-galla, Sqnna - galla •, vgl. VenHi-calus Fabretti Clltal. 2163, ctrusldschernbsp;ffenetiv eines sclavennamens(?) aus den voLks-^anien Venetus und Gallus. — €iagt;llus Jlf.nbsp;Cialla F. cogn., in den folgenden gentes:nbsp;Abuttii. (Bom) CIL VI 10468: Abuttianbsp;Halla. — Accii. (Venafro) CITj X 4921;nbsp;Accia M. f. Galla. — Acilii. (Bom) OILnbsp;1 OlSS'i; fM. AJcIlius M. f. [Cla]u(dianbsp;Oder Clustumina tribu) Gallus. 30526:nbsp;l^Jcilius . . . Gall ... — Aclutii. (Ve-’’^afro) CIJ^ X 4876; C. Aclutius L. f. Fe- |
r(etina tribu) Gallus, duovir urbis moe-niundae bis, praefectus iure deicundo bis, duovir iure deicundo, tr. mil. legionis [pr]i-mae, tr. militum legionis secundae Sabinae. ¦— Aelii. l)C. Aelius Gallus, ein jurist augustischer zeit. Festus fragm. p. 122,6 J’.:nbsp;Aelius Gallus, p. 142 ilf..- C. Aelius Gallus. p. 162. 165 JIf. = p. 162, 10. 164, 21 P.: Gallus Aelius. p. 206 M. = 250, 17 P..- Aelius Gallus, p. 214 M. = p.266, lo 15 P.: Gallus Aelius. p. 218 AI. = 274, 20 P.: Gallius Aelius. p. 233 ilf. = 292, 1 P.: Gallus Aelius. p. 273. 274. 277, 12 ilf. =p. 372,15. 378,21. 380,12 P..- Gallus Aelius. p. 278 ilf. == 386,10 P..- Aeliusnbsp;Gallus, p. 278. 297. 302. 318 ilf. = p.336,nbsp;15. 420, 6. 434, 20. 466, 34—467, 1 P.nbsp;Gallus Aelius. p. 339 ilf. = p. 502, 20 P.nbsp;Aelius Gallus, p. 339 M. — p. 504, 30 P.nbsp;Gallus Ael(ius). p. 352 ilf. = p. 532, 32 P.: 20nbsp;Aelius Gallus. Festus im cod. Vatic, heinbsp;Mommsen, Festi codicis quaternio XVI innbsp;AbJi, der Berl. Akad. 1864 s. 61; Municepsnbsp;[est], ut ait Aelius Gallus, qui in muuicipionbsp;liber natus est. Big. 22, 1, 19 pr.: Gallusnbsp;Aelius. 50, 16, 157; Aelius Gallus. Zweinbsp;epigramme der Antli. Gr. 5, 49. 16, 89 mitnbsp;der aufschrift: fAilLovT) Fakkov. Gell. 16, 5, nbsp;nbsp;nbsp;3: C. Aelius Gallus. (Baraus Macrob. 6, nbsp;nbsp;nbsp;8, 16; C. Aelius Gallus.) Serv. Verg. 30nbsp;georg. 1,264: Aelius Gallus. — 2) C. Aeliusnbsp;Gallus, praefectus Aegypti c. a. u. 728—730nbsp;= 26—24 a. Chr. Propert. 1, 5, 31; Galle.nbsp;10, 5: Galle. 13, 2. 4. 16: Galle. 20, 1.nbsp;14. 51: Galle. Strab. 2, 5, 12 p. 118: Aï-hog rdkkog. 16, 4, 22 p. 780: Ai'hog Fdk-kog. 23: 'O Fdkkog. 24 p. 781; '0 Fakkog.nbsp;17, 1, 29 p. 806; Aiklco Falkw. 46 p. 816:nbsp;rdkkov AikLov. 53 p. 819: Fdkkog Aïkiog. 54 p. 820: Fdkkov Aikiov. Plin. n. h, 6, io 160: Aelius Gallus ex equestri ordine. . . .nbsp;Gallus. losepli. ant. lud. 15,9,3 (317):nbsp;Fdkkog Aïkiog. Bioscor. 3, 5; Fdkkog. Ga-lenus de compos, medicam. sec. locos 3 f 12nbsp;p. 625 K. 4 p. 738: Aikiov Fdkkov. p. 784;nbsp;Fdkkov. 7 t, 13 p. 28. 29. 77. 8 p. 138:nbsp;Fdkkov. p. 179; [Fdkkov Ma^jtou]. 202;nbsp;[Pdllou]. 310: Fdkkov. p. genera 2 p.412.nbsp;556: Fdkkov. 5 p. 838: Fdkkov. de anti-dotis 2 t. 14 p. 114; Aikiov Fdkkov. p. 138: 50nbsp;[Aikiov Pdllou] zweimal. 159: [Fdkkov],nbsp;161: [Aikiov Fdkkov] zweimal. 171: \ Aikiov Fdkkov], 189: Fdkkog. 203: I'dkkog.nbsp;Bio 53, 29, 3; Aïkiog Fakkog 6 xrjg Aiyv- 50 * nbsp;nbsp;nbsp;[Gal-lIJ |
Gal-li
* 7CT0V aQ%mv. Gael. Aurel. m. cli. 2,13,295: Inschrift CIA III 577: O ö-rjpiog Fulov Ai-
Xiov Faklov aQSTijg svBKa. — 3) Din Aelius Gallus im perusinischen hriege a. u. 714.nbsp;Propert. 1, 21,7: Gallum. 5,1,95: Gallus.nbsp;— 4) Aelia Galla, schivcster von 2), gemah-lin des C. Propertius Q. f. T. n. Fob. Postu-mus. Propert. 4, 11 (12), 1: Gallani. 4:nbsp;Galla. 15: Galla. 19: Gallam. 22: Galla.nbsp;10 38: Aelia Galla. — 5) Aelius Gallus, des L.nbsp;Aelius Seianus son, f 31 p. Chr. Tac. a. 5nbsp;(6), 8: Aelii Galli. — 6) M. Aelius Gallus.nbsp;(Martos) GIL II 1696: Marco Aelio Ga[l-lo] Aelia Senilla s[oror] M. Fabius Senicionbsp;[nepos] avoneulo. — 7) L. Aelius Gallus.nbsp;(Orange) GIL XII 5686,14: L. Ael(ius)nbsp;Gall(us). — Aemilii. (Tliorda) GIL IIInbsp;1640, 1: Sex. Aemili Galli. — Afinii. L.nbsp;Afinius Gallus, cos. a. 62 p. Chr. Probus,nbsp;20 vita Persii: P. Mario, Afinio Gallo coss.nbsp;Chronogr. a. 354 pgt;- 57 M.: Mario et Gallo.nbsp;Prosperi Tironis epitoma chronicon 448nbsp;p. 413. Victorii Aquitani cursus paschalisnbsp;591 p. 688 M.: Macrino et Gallo. Cassio-dor. chron. 679 (aus Vict. 32): Macrinus etnbsp;Gallus. Ilydat.: Mario et Gallo. (Pom, a.nbsp;62) dZXMI 16521: P. Mario et [L.] Afinionbsp;Gallo co(n)s(ulibus). — Agillii. (Salzburg)nbsp;GIL III 5547: Agilliae Gallae. — Albic-30 cii. (Pizza) GIL Y 7928: Albiccia Ursio-nl[s] filia Galla. — Alfidii. (Lyon, zwi-schen 138 und 161) Boissieu p. 82 = HEnbsp;t. 1 (1878 — 83) n. 38 p. 28 = BE t, 2nbsp;p.% = Espérandicu, Cité des Lemov. n. 108nbsp;p. 228: C(aio) Alfid[i]o, M(arci) [fil(io)],nbsp;. . . Gallo Pacc[iano . . . quaestor!] provin-c(iae) Macedonicae. — Amintini s. Vo-lumnii. — Andetiaci. (Gaibana bei Ferrara) GIL V 2438: Andetiacae A/V. f. Gal-40 lae. — Anicii. l) L. Anicius L. f. L. n.nbsp;Gallus, praetor a. u. 586 — 168 a. Chr.,nbsp;cos. a. u. 594 — 160 a. Chr. Acta triumph.nbsp;Capitol, a. u. 587 = 167 a. Chr.: [L. Ani]-cius» L. f. M. n. Gallus, pro pr. de regenbsp;[Gentlio et Illurie[is] Quirinalibus. Fastinbsp;cos. Capit. a. u. 504: L. Anicius L. f. L. n.nbsp;Gallus. Liv. 44, 17, 5: L, Anicius Gallus.nbsp;Chronogr. a. 354 p. 54 M.: Gallo et Ce-
tfiego. Fasti Ilydatiani: Gallo. Chronicon
60 Paschale: Fallov. Terent. adelph, didasc.: L. Anicio Gallo cos. — Annaieni. (Este)nbsp;GIL V 2560: T. Amiaienu|s| T. f. Eom(u-lia) Gallus. — Anuii. l) Appius Anniusnbsp;Gallus, a. 69 — 70 p. Chr. Tac. h. 1, 87:
[Gal-li]
Annius Gallus . . . Maturitatem Galli. 2,11: Annius Gallus. 23: Annium Gallum . . •nbsp;Gallus. 33: Annio Gallo. 44: Annius Gallus. 4, 68: Gallum Annium. 5, 19: Gallonbsp;Annio. Plut. Otho 5: Falkov. 7: ’'Avviognbsp;rdlXog. 8.13:’Tlvrtof ês Pdllog. 13: FccXla.nbsp;(Inschrift von Olympia) Archacolog. Zeitungnbsp;1878 s. 96 n. 155: Aitmov Avviov Fallov.nbsp;(j. in Verona) Maffei, AIus. Yeron. p. 126,2nbsp;=Borghesi, Oeuvres 5 p. 324: Appio Annionbsp;Ga[llo] L.Verulano Sever[o co(n)s(ulibus)J.nbsp;Milnze bei Borghesi t.Qp.251: A. f AAAOC.nbsp;— 2) Sein son App(ius) Annius Treboniusnbsp;Gallus, cos. ordinarius a. 108 p. Chr. Chronogr. a. 354 p. 58 AI.: Gallo et Bradua.nbsp;Victorii Aquitani 636 (a. 104) p. 692 31.:nbsp;Gallo et Bradua. Cassiodor. chr. 750 (ausnbsp;Vict. 77): Gallus et Bradua. Prosperi Tironis epitoma chronicon 552 p. 419, a.108:nbsp;Gallo et Bradua. (Lissabon, a. 108) CIL
II nbsp;nbsp;nbsp;179: M. At(ilio) et Ann(io) co(n)s(uli-
bus) Gal(lo). (Bom, a. 108) VI 680: Appio Annio Trebonio Gallo {cf.F(pi]g. a.Qi. 1885nbsp;p. 152).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;29681: Appio Annio Gallio M.
Atiljio Bradua cos.]. (Hom, a. 135) Annali dell’ Inst. 1885 p. 245 n.1 = BICA 1885nbsp;p. 1071: Gallo et Bradua cos. (Taormina)nbsp;CIL X 6996: Gallo. — 3) Son von 2),nbsp;Appius (Annius ?) Gallus, cos. designatus mnnbsp;a. 150 p. Chr. (Cyzicus, saec. 2 med.) CIL
III nbsp;nbsp;nbsp;7060: Ab Appio Gallo cos. desig. (Cremona, a. 149 —153 p. Chr.) d. lxiii (xlinbsp;p. 883) = p. 1988 = V 4092: Marcellonbsp;et Gallo cos. — 4) (Alissirli bei Talowadj)nbsp;GIL III 6813: [L. An- odcr L. ]Sro]nio L.nbsp;f. Stel(latina) Gallo Vecilio Crispino Man-suanio Marcellino Xumisio [S]abino leg.nbsp;Aug. pr(o) pr. provinciar(um) Galatiae Pi-sid(iae) [P] aplilagoniae, sodali Flaviali,nbsp;procos. prov. Sard., leg. legionum I Italicaenbsp;et [I]I Traianae fortis, praef. frum(enti)nbsp;dandi, curator! Yiar(um) Clodiae Cassiaenbsp;Anniae Ciminiae Traianae Novae, praetori,nbsp;trib. 1)1, quaestor! provinc. Ponti et [B]i-tfiyniae, leg. Asiae, Illvir capital., [tril).]nbsp;mil. leg. XXI rapacis. — 5) (Perugia) CILnbsp;XI 1953: Sex. Anni Galli. — 6) (Jacn)nbsp;CIL II 3358: Q. Annius Q. Anni Apro-niani lib. Gallus. — Antistii. (Setif)nbsp;GIL YIII 8458: L. Antistius C. f. Quir(i-na) Gallus. — Antonii. (Lissabon) ClLnbsp;II 4993: Per Q. Antonium Gallum. (Poz-zuoli) X 2078: Antonius Gallus. — Apru-cii. (S. Giorgio) CIL X 5337: Apruciae M.
10
20
30
40
Gal-li
Gallae. — Aquillii. l) Gallus, praetor a. u. 578 7dv. 41, f, L. Aquillius 17G a. Chr. '• nbsp;nbsp;nbsp;14, 5. 15, 5; L. Aquillius Gallus. 2) C. Aquilius Gallus, praetor a. u. 688 = 66 a. Chr. Cic. Brut. 42,154: C. Aquilionbsp;Gallo; Galli . . .. top. 12, 51; Gallus noster.nbsp;in Verrem act. 2 lib. 3, 65, 152: 0. Gallusnbsp;senator . . . C. Gallus. BUn. n. k 7, 183:nbsp;-^quilium Gallum. Geil. 15,2 8,3: Apud Aqui-'0 lium Galluiu iudicem. Big. 1,2,2 § 42nbsp;(tPompon.): Aquilius Gallus . . . Gallum. 43:nbsp;Gallo Aquilio. 8, 5, 6 § 2: Gallus. 19,nbsp;17 § G (JJlpian): Gallus Aquilius. 28,nbsp;^i29|)r.; Gallus. 5,75(74); Galli Aquilii.nbsp;^9 33 § 1: Gallo Aquilio. 30, 30, 7: Gallusnbsp;Aquilius. 30,127: Galli. 32,29,1: Gallus.nbsp;34, 2, 32 § 1: Gallus. 40, 7, 39 pr.: Gal-46, 4, 18 § 1; A Gallo Aquilio. —nbsp;3) P. Aquillius Gallus, trïb. pï. a. u. 699 —nbsp;20 55 p, Chr. Bio 39, 32: IJovnliog ^AtvXXioqnbsp;Peillos. — 4) (Athen, scit des Augustus)nbsp;GIA III 578 = CIL III 551; L. Aquillionbsp;G. f'(ilio) Pom(ptina tribu) Plóro Turcianonbsp;Gallo, Xvir(o) s[t]l(itibus) iud(icandis), tribune inil(itum) Ieg(ionis) VIIII Macedoni-'^(ae), (juaestor(i) imp(eratoris) Caesar(is)nbsp;Aug(usti), proquaest(ori) proviuo(iae) Cypri,nbsp;G’(ibuno) pl(ebis), pr(aetoi-i), proco(n)s(uli)nbsp;Achaiae. . . . yl. Axvlhov 0laQov TovQxia-vov BaXlov civamp;vnaTov. — 5) P. Aquilliusnbsp;Gallus. (BwoU) CIL VI 1877 = XIVnbsp;364.5/6: P. Aquillius Gallus. (Palestrina)nbsp;AlV 4091, 2 = XV 2292: P. Aquilius Gal-ius Ilvir. — Asidonii. (Karnah, a. 131)nbsp;^IL III 45; Cum Asidonia Galla uxore. —nbsp;Asinii. 1) C. Asinius C. f. Cn. n. Gallus,nbsp;'(/s. a. u. 746 == 8 a. Chr., f a. u. 786 =nbsp;^^p.Chr. Sein cogn. Gallus erkielt er, weïlnbsp;im cisalpinischen GalUen geboren ward,nbsp;quot;*0 als sein vater G. Asinius Cn. f. Pollio gradenbsp;‘Consul war, a. u. 7U = 40 a. Chr. Sen.nbsp;controv. 4 praef. 4; (Pollio) filium Asiuiuinnbsp;Gallum reliuqueret. Sen. ep. 7, 4, 3: Librinbsp;Asini Galli de conparatione patris et Cice-‘¦eais. 5: Cum libros Galli legerem. 55,3:nbsp;Asinii Galli. Plin. n. k 13, 92; Galli Asini.nbsp;^3, 135: C. Asinio Gallo 0. Marcio Censo-Gno cos. Plin. epist. 7, 4, 3: Asini Galli.nbsp;6-' Galli. Tac. a. 1,8: Gallus Asinius.^ 12:nbsp;^0 Asinius Gallus . . . Gallus. 13; Galli . . .nbsp;kalium Asiïiium. 7 6: Asinius G-allus. 7 7:nbsp;Asinü Galli. 2, 32: Gallus Asinius. 33:nbsp;dallus Asinius . . . Gallo. 35: Asinü Gallinbsp;•••Gallus. 36: Gallo. 3,11: Asinium |
Gallum. 4, 20: Asinü Galli. 30: Gallus Asinius. 71; Asinius Gallus . . . Galli. 6, 23: A,sinii Galli. 25: Asinium Gallum. Suet. Claud. 41: Ciceronis defensionem ad-versus Asini Galli libros satis eruditam.nbsp;vita Borat. p. 48, 4 Beiff.: C. Marcio Cen-sorino et C. Asinio Gallo consulibus. gramm. 22 extr. == Anth. Lat. 118 M.: Asinius Gallus. Ilieron. chrtn. a, Air. 2030: Gainsnbsp;Asinius Gallus orator Asini Pollionis filius, lonbsp;cuius etiam Vergilius meminit, diris a Ti-berio supplioiis enecatur. Geil. 17,1,1:nbsp;Gallus Asinius. Bio ind. cons. l. 55: F.nbsp;'Aóiaviog (codd.) F. vi. Fdllog. 55, 5, 1;nbsp;Aölvióg rs FaXlog %al Fuiog Mdqxiog hnd-revsav. 57, 2, 5: Aatviog Ss örj FdXXog. 6: 'O FccXlog. 58, 3, 1: Ta óè örj FdXXa. 3: Ta FaXXm. 23, 6: Fallog. Censorin. d. n.nbsp;22, 16: Marcio Censorino 0. Asinio Gallonbsp;cons. tChronogr. a. 354: Censorino et Gallo, aunbsp;Fasti Vind. pmwres: Censorino et Gallo.nbsp;Fasti Bydatiani: Censorino et Gallo (Gallic C). CIL I p. 179: C. Asinius C. f. Gallus cos. cf. n. 746: C. Asin(ius) C. cens.nbsp;cos. (Ephesus in Lydien, a. u. 749) CILnbsp;III 6070 = 7118: C. Asinio [Gallo pronbsp;cos.] . . . sTti Faiov Aaiviov FaXXov. Mon.nbsp;Ancyr. 2, 6: C. Censorin[o et C.] Asinionbsp;CO(n)s(ulibus). Fahretti p. 484, 155; M.nbsp;Vipsanius Agrippae lib(ertus) Thales, con- sonbsp;lactan(eus) Celeris, Galli. (Brescia) GIL Vnbsp;4201: C. Asinio Gallo C. Marcio Cen[s]o-r(ino) co(n)s(ulibus). (Lodi vecchio) 6359:nbsp;Agrippinae M. Agrippae f(iliae) Drusi Caesar. matri jC. Asini Galli uxori ausradiert].nbsp;(Bom) VI 458: C. Asinio Gallo cos. 1235: C. Asinius C. f. Gallus. 2009: Doridi Asini Galli (servae). 2209: Asini Galli. Bullet-tino della Gommissione archeologica comunalenbsp;1892 p.71: C. Asinius C. f(ilius) Gallus. «nbsp;(Modena, a. u. 746) XI 844: C. Asinionbsp;Ga[llo]. (Landecy bei Genf) XII 2623; (G.nbsp;Asinio Gallo ausradiert) C. Marcio Censorino co(n)s(ulibus). (a. u. 749, von Augustus) L. Boss, Inscr. inéd. w. 312 1. 11 =nbsp;Bull, de Gorr. Bellen. 1883 p. 64; Ftikkai.nbsp;Asiviai xai sgai lt;pdai. Acta ludorum sae-culariuni 107 (a. 17 a. Chr.) EE 8 41. 231nbsp;= BA 3“ s., t. 19 (1892) p. 165nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;106: Ad atallam fuerunt C[ae]sar Agrippa Scae- 50 vola Sentius Lollius Asiniu[s GJallus Eebi-ius. Er war mimzmeistcr unter Augustus c.nbsp;a. u. 739 = 15 a. Chr. Cohen, Bescr. desnbsp;monn. imp. 1'^ p. 114 nr. 367; ASINIVS C. [Gal-U] |
1771
Gal-li
1772
|
F. QALLVS. 368. 369: C. ASINIVS QAL-LVS. Babclon, Monnaies de la rép. rom. 1 p. 222 w. 1 = 2 i?. 89 n. 284: C ASINIVSnbsp;C. F. QALLVS. 1 p. 222 w. 2. 3 = 2 j?. 90nbsp;n. 285. 286: C. ASINIVS QALLVS. 3Iünzenbsp;der Tamniten in Aeolis, Mionnet, Bescr. denbsp;ntéd. ant. t. 3 p. 28 n. 166: F. NG. ACINIOS TAAAOC. Suppl. t.amp; p. 4:1 nbsp;nbsp;nbsp;...... ACINIOC.rAAAOC.YnATOC. 262: ACI- 10 NlOC . TAAAOC.A.....— 2) Sein son Asinius Gallus C. f. Bio 60, 27: ’Aaéviog êe di] rélXog 6 rov AqovGov nQog pr^rgognbsp;aSsXcpóg. Suet. Claud. 13: Gallus Asinius. — nbsp;nbsp;nbsp;3) Asinius Gallus. Plin. ep. 1,7,4: Gallo.nbsp;2,17: C. Plinius Gallo suo s. 4,17: C. Pli-nius Asinio Gallo suo s(alutem). 8,20: C.nbsp;Plinius Gallo suo s. — Atrii. Atria Galla,nbsp;gattin des C. Piso. Tac. a. 15, 59: Atrianbsp;Galla. — Attii. (Adra) GIL II1986: Attia 20 Galla. (Verona) V 3502: C. Attio C* f. Po-b(lilia tribu) Gallo. — Aufidii. (Salona, a. 179 p. Chr.) CIL III 3157 = 8663:nbsp;Auf(idi) Gall(i) c(larissimi) v(iri). (Lam-lèse) VIII 3446: Aufidia Galla. — Aufu-stii. (Pola) CIL V 52: L. Aufust[ius L. f.nbsp;Vel(ina tribu)] Gallus [Ilvir] quinq(uennalis)nbsp;|Polae]. — Aurelii. l) L. Aurelius L. f.nbsp;Gallus, cos. suff. a. 165? 198? (aus Bom,nbsp;nicht vor Trajan, nicht nach Caracalla) CILnbsp;80 VI 1356: L. Aurelio, L(uci) fll(io) Qui-r(ma tribu) Gallo, co(n)s(uli), praef(ecto)nbsp;aer(arii) Sat(urni), praef(ecto) frum(enti)nbsp;dandi, proco(n)s(uli) provinc(iae) Narbonensis, legato Aug(usti) leg(ionis) III Galli-c(ae), curatori viae Clodiae, Anniae, Cas-siae, Ciminiae et novae Traianae, legatonbsp;provinc(iae) Africae, pr(aetori), tr(ibuno)nbsp;pl(ebis), quaest(ori) proYinc(iae) Asiae, M.nbsp;Aemilius Alcima amicus. (S. Lïberato heinbsp;40 Bracciano, a. 165?) Notizie degli Scavi dinbsp;Antichitd 1889 p. 8: Q. Volusio Placco, L.nbsp;Aurelio Gallo co(n)s(ulibus). Vielleicht = 4). — nbsp;nbsp;nbsp;2) (Bom) CIL VI 2564: Q. Aurelio Q.nbsp;f. Quir(ina) Gallo, Uszali. — 3) L. Aureliusnbsp;Gallus, gouverneur, auf münzen von Marcia-nopolis, unter Septimius Severus und Caracalla. Mionnet, Bescr. de méd. ant, suppl.nbsp;t.2p.ll9 (von Septimius Severus) n. 369:nbsp;Yn . A . AYP . FAAAOY . NIKOnOAlTQN . 50 nPOC . ICTPO. 370: ..........AYP. PAAAOY . NIKOnOAlTQN . nPOC . ICTP. 371: Yn. AY. PAAA. NIKOHOAlT.nPOC. I.nbsp;372: Yn. AY.PAAA. NIKOnOAlTQ.nPOC.nbsp;I. p. 120 n. 373: Yn. AY. PAAAOY. NI- [Gal-]ï] |
KOnOAlTQN.nPOC.I. 374: Yn. AYP. PAAAOY. NIKOnOAlT . nPOC . 1.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;375: Yn. AYP. PAAAOY, NIKOnOAlTÖ. nPOC I. 376: Yn. AYP. PAAAOY. NIKO...... nPOC.IC..... 377: Yn.AY.PAAA.Nl- KOnOAlT.nPOC.I. 121 n. 378: Yn. AYP. PAAAOY. NIKOnOAlTQN.nPOC.I.nbsp;379: Yn. AYP. PAAAOY. NIKOnOAlT.nbsp;nPOC. 1.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;380: Yn. PAAAOY. NIKOnO AlT. nPOC. I. 381: YnO. AYP. PAAA. 10 NEIKOnOAl......nPOC.I. 382: Yn. AYP. PAAAOY. NIKOnOA. oder NIKOnOAlT. Oder NIKONOAlTQ.nPOC.I. p. 122 n. 383: Yn. AYP. PAAAOY. NIKOnOAlTQ.nbsp;nPOC.ICT. 384: YnO.AYP.PAAA.NEI- KOnOA.....nPOC.I. 385:Yn.AYP. PAAAOY. NIKOnOAlT. nPOC . 1. nbsp;nbsp;nbsp;386: Yn. AY. PAAAOY. NI KOnOAlTQN. nPOC. I. 387: Yn................NIKOnO- AlTQN.nPOC.ICTP. p. 123 n. 388: Yn. 2“ AYP. PAAAOY. NIKOnOAlT. nPOC.IC.nbsp;389: Yn . A . AYP . PAAAOY . NEinO .nbsp;nPOC . ICi.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;390: Yn. AYP. PAAAOY. NIKOnOAlTQN . nPOC. I. j). 134 (der Iii-lia Bonma) n. 457: Yn. A . AY. PAAAOY. NIKOnOAlTQN.nPOC.ICT. 458:Yn.A.nbsp;AYP. PAAAOY. NEIKOnOAlT. nPOC. ICT.nbsp;p. 137 (von Caracalla) n. 471: Yn . AYP.nbsp;PAAAOY. NIKOnOAlTQN .nPOC. ICTPON-472: Yn. AYP. PAAAOY. NIKOnOAlTQN. s»nbsp;nPOC.I. 473: Yn. A. (5e/3er A) AYP.nbsp;PAAAOY.NIKOnOAI.nPOC.il. 474:nbsp;AYP. PAAAOY. NIKOnOAlTON . nPOC.nbsp;ICT. 475: Yn.AYP. PAAAOY. NIKOnO-Al.nPOC.I. p. 138 n. 476: Yn. AYP.nbsp;PAAAOY. NIKOnOAlTQ.nPOC.I. 477:nbsp;Yn . AYP . PAAAOY . NIKOnOAlTQN .nbsp;nPOC . ICTP. 478: Yn . A . AYP. PAAAOY . NlKOnOAlT. nPOC. IC. 479: Yn.nbsp;AYP. PAAAOY. NIKOnOAlTQN. nPOC. I.nbsp;480: Yn . AY . PAAAOY . NIKOnOAlT.nbsp;nPOC . I. (von Plautïlla) p. 143 n. 512:nbsp;Ylt. AYP. PAAAOY. NI KOnOAlT. nPOC. I.nbsp;513: Yn.AYP.PAAAOY.NIKOnOAlTQN.nbsp;nPOC.IC. i9.144 «.514.-Yn.AYP.PAAAOY. NIKOnOAlTQN.nPOC.I. 515: YTT.nbsp;AYP . PAAAOY. NIKOnOAlT. nPOC . I ¦nbsp;(von Geta) w.519: Yn.AY.PAAAèS.NIKOnOAlT. nPOC . I .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3*' s., t 10 p. 68: AY. PAAAOY. Auf münzen von NicopoUs ad Istrum, unter Caracalla und Plautilltt-p. 70: AYP. PAAAOY. oder A . AYP. PAAAOY. Von NicopoUs, unter Septimius Severus (hronze). p.71 w. 41: [Yjn. AYP. PAA' |
Gal-lï
Gaesonii. (Bom) GIL I 868; M. Caes(o-nius) Gallus (lis Galfljus). — Calpurnii. (Arcos de la Froniera) GIL II 1364: Cal-purniae Q. f. Gallae. (Estepa) 1465 (cf.nbsp;add.): Q. Sulpicio Quieto Calpurnia Gallanbsp;mat(er) p(osuit). (Lucera) IX 851: Calpurnia Gall(a). (Bagnorea) XI 2904: Cal-purniae C. t Gallae. (Ferento) 3011: T.nbsp;Calpurnius Gallae filius Libicus. — Cani-nii. 1) L. Caninius Gallus, trib. plébis a.u. lonbsp;698 = 56 a. Chr., f a. u. 711 = 13 a. Chr.nbsp;Cic. epist. (a. u. 703) 2, 8, 3: Gallus nosternbsp;Caninius. (a. u. 699) 7, 1, 4: Galli Caninii.nbsp;Yal. Max. 4, 2, 6; Caninius autem Gallus .. . — 2) Sein son L. Caninius Gallus,nbsp;cos. a. u. 717 — 37 a. Ghr. und cos. suff. a. u.nbsp;752 = 2 a. Ghr.; triumvir monetalis unternbsp;Augustus a. u. 731 = 20 a. Chr. Yell. 2,nbsp;100, 2: Caninio Gallo. loseph. ant. lud.nbsp;14, 16, 4: Kaviviov Fdllov. Tac. a. 6,12: aonbsp;Caninius Gallus quindecimvir . . . Gallo (da-tiv). Hio ind. lïb. 48: A. Kavivio; A. vLnbsp;Falhog. Bio 48, 49: Aovklov FalXov. 49,nbsp;23: FdUov. Fasti Vind. priores: .Gallo.nbsp;Fasti Yind. posteriores: Gallicano. Chronogr.nbsp;a. 351: Gallo. Fasti Ilydatiani: Gallo. Fastinbsp;cos. Caqntolini CIL I* p. 28 /r. XXIX'' cf.nbsp;p. 340; [L. Caninius L. f. L. n. Gallus abd.
1. f. e.]. CIL VI 2024quot; 32; [L. Ca
10 .
ninius Gallus]. ^ 5: L. Caninius Gall[us]. 3o 2025“ II 1,2: [L. Caninius] Gallus. 9: [L.nbsp;Caninius Gal]lus. 12: [L. Caninio] Gallo.
“ 1, 5. ’’ 5. 14. L. Caninius Gallus. No-tisie degli Seavi di anüchitd 1889 p. 70 = Buïïcttino della commissione archeologica co-munale di Boma, serie term, (17), 1889nbsp;p. 165 (unter Tiberius). Münzen, auf denarnbsp;des Augustus (mit einem Gallier) BS AFnbsp;1891 p. 210. Gohen, Méd. imp. 1^ p. 116nbsp;w.382; L. CANINIVS QALLVS III.VIR.AV-wnbsp;QVST. 383. 384: L. CANINIVS QALLVSnbsp;III.VIR. p.117 gt;^.385: L.CANINIVS QAL-LVS III.VIR OB C.S. =Babelon 1 p. 311nbsp;n. 1—4. — 3) Seine fochter Galla. (Bom)nbsp;CIIjYI 14327: L. Canini Gallae 1. Ancbialinbsp;Caninia Gallae 1. Philemationis. — Can-nutii. (Mantua) GIL V 4071: Cannutiainbsp;C. f. Gallai. — Caprii. (S. Giorgio) CILnbsp;X 5338. 5339; L. Caprio L. f. Gallo. —nbsp;Carii. (Carthago) CILYlll 1040 = 13238:5onbsp;Cariae Q. f. Gallae. — Cassii. (Lissabon)nbsp;GIL II 208: Cassio G. f. Gal. Gallo. —nbsp;Catii. (Benevento) GIL IX 1783: C. Catiusnbsp;C. f. Men. Gallus. — Cesellii. (Tébessa)
AOY NIKOnOAGITQN UPOC ICTPO. p.72 gt;*•42; Yn. AY. TAAAOY NIKOHOAITQnbsp;ITPOC I. p. 73 n. 50 (Garacalïa): YTT. A.nbsp;AYP. rAAA[0]Y NIKOnOAlTQN nPOCnbsp;ICTPO. p. 74 n. 53 (von Geta): Y. AY.
rajevo) CIL III 8376quot;: D(is) M(anibus). ^ui-el(ius) Gallus. — 5) (Hr. Sidi Khalifa)nbsp;Gil VIII 16412: [. . Au]r(elius) Gallus.nbsp;~~ 6) (Esterzili auf Sardinien, a.éOp.Chr.)nbsp;gil. X 7852, 25. 26: Aureli Galli. —nbsp;7) (Bologna) GIL XI 705: D(is) M(anibus)nbsp;Aur. Galli trib. leg. VIL Cl(audiae), qui innbsp;bello Tbracico acie desideratus fuit (mitnbsp;Grallitta filia et Laeta socera, nationis utrisnbsp;que Dardaniae). — 8) (Gondeixa) GIL IInbsp;367: Aureliae Galli fil(iae) Avitae Eestitu-tae. (Vallemuargi) 969; Aureliae M. f. Gal-lae. (Lalla Maglinia) VIII 9972: Aurelianbsp;Galla. — Cabileni. (Tiano) GIL X 4786:nbsp;C- Cabilenus C. 1. Fal(erna) Gallus leg. VIII.nbsp;^lutinensis.— Caeoilii. l) (Lissabon) GILnbsp;II 192: 0. Caecilio Q. f. Gal. Gallo. (Philippe-rülc) VIII 7986: C. Caecilius Q. f. Gal(eria)nbsp;dallus, hab(ens) equum pub(licum), aed(ilis)nbsp;liab(ens) iur(is) dic(tionem) q(uaestoris) pronbsp;Pi'aet(ore), praef(ectus) pro III(trium)vir(o)nbsp;IIII (quater), praef(ectus) fabr(um) co(n)-s(ularisl II (bis) et praet(orius) II (bis),nbsp;I‘ab(ens) orn(amenta) quinq(uennalicia) d(e-creto) d(ecurionum), ex V decurils dec(uria-i'Um) III (trium), quinquennalis, praef(ec-tus) I(ure) d(ioundo) Eusicadi, flam(en) divinbsp;luli. Nomine suo et fil(iorum) Gallae etnbsp;dalli et Coruncaniae et Nigellinae, tribunalnbsp;6t rostra s(ua) p(ecunia) f(acienda) c(ura-''^it). Fermer: C. Caecilius Q. [f.] Gal(eria)nbsp;dallus, s(ua) p(ecunia). 7987; Dis Mani-b(us) Caeciliae Nigellinae Caeoili Galli fla-lain, provinciae filiae. - - 2) (Orléansvïllc)nbsp;gil VIII 7905; L. Cae(cilio) Gallo vet.—nbsp;3) (Tarragona) GIL II 4272: Caecilia Galla.
Caelii. (Turin) GIL V 7167: L. Cae-lio AA/, f. Gallo. — Caesennii. (Angora,' «• p. Chr.) GIL III 312; A. Caesenniumnbsp;[djallum. (Mulle in Galatten, a. 80 p. Ghr.)nbsp;318; A. Caesennium Gal[l]um. (Ostia) XIVnbsp;354: L. Fabric! L. f. Pal(atina) Caesenninbsp;dalli eq. 730: A. Caesennius Galli 1. Herma.nbsp;Münzen des Titus in Oappadocien. Mionnet,nbsp;^wppl, de Méd. antiques 7 p. 663 w. 25; £TTInbsp;fAAAOY. 26: PAAAO. — C aesii. (Bom)nbsp;gil VI 14006: [CJaesia M. M. 1. Galla.nbsp;(Tivoli?) XIV 3590: A. Caesius Gallus. —
-ocr page 902-Gal-li
|
GJi VIII1921: Cesel[lila Galla. — Cestii. l) 0. Cestius Gallus, cos. a. 35 p. Chr. Tac.nbsp;Cl. 3, 36: C. Cestius. 6, 7: f!. Sestium . . .nbsp;Cestius. 31: C. Cestio. Bio 58, 25: Faiognbsp;fiÈv rélXog. Prosperi Tironis epitoma cliro-nicon 396 p. 410: Gallo. Ilydatms: Gallo.nbsp;Vkiorii Aquitani cursus pasclialis 564 j). 686nbsp;M.: Gallo. Cassiodor. chr. 639 {ausYict.b'):nbsp;Gallus. — 2) Sein son Cestius Gallus, cos.nbsp;10 42 p. Chr., consularischer legat in Syrien u.nbsp;64 p. Chr. Tac. a. 15, 25: lt;(C. Nipperdey'}nbsp;Cestio. h. 5, 10: Cestium Gallum Suriaenbsp;legatum. loseph. h. lud. 2, 14, 3: Kéeriognbsp;PaXlog. vit.GT'. ÜQog Kéöziov PaXXov (^2v- qlag ó’ riv ovtog ‘ijyEpév)____'O ó'ê Pallog... 71 (394): Kéatiov PélXov . . . Tbv rdXXov. Prosp. Tir. cpit. cJiron. 409 j). 411: Tiberio etnbsp;Gallo. Victor. Aqu. curs, pasch. 5 7 26 8 QM.:nbsp;Tiberio et Gallo. Cassiod. chron. 652 (ausnbsp;20 Vict, 13): Tiberius et Gallius. (Alonte'Cavo)nbsp;CIL V p. 58 == YI 2015 = XIV 2241, 5:nbsp;[C. CJestio Gallo. Ilünze von Antiochia heinbsp;ÈcTchcl I)N 3,282. — 3) L. Cestius Gallus.nbsp;(Timgkud) CJi VIII 2353: L. Cestius Successus fil. et heres L. Cesti Galli. (Casteïla-mare di Volturno, saec. 3 med.) X 3722: L.nbsp;Cestio Gallo Cerrinio lusto Lutatio Natali,nbsp;IlIIviro viar(um) curand(arum), trib(uno)nbsp;laticlaTio leg(ionis) VIII Aug(ustae), quae-30 stori urbano ab actis senat(us), aedil(i) cu-rul(i), praetori, leg(ato) Augg(ustorum) le-g(ionis) XX. V(aleriae), pro co(n)s(uli) pro-vinciae Narbonensis, praef(ecto) aerar(ii)nbsp;Saturni, co[nsuli], patróno coloniae . . . D(e-creto) d(ecurionuni). 7506 add.: L. Cestiusnbsp;L. f. Gallus Varenianus Lutatius Natalisnbsp;Aemilianus. — Claudii. l) tcarscJieinlich ...........Gallus, cos. a. 198 p. Chr. mit .......Saturninus. Clust. 2,11 (12), 4. 5. 40 38 (39), 1. 4, 28, 2. 3. 6, 53, 1. Cod. Gregor. 2, 17, 1: Saturnino et Gallo conss. Prosperi Tironis epitoma chron. 744nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;433, a. 198: Saturnino et Gallo. Victorii Aquit. cursus paschalis 729 (a. 197) p. 700: Saturnino et Gallo. Cassiod. chron. a. 874 (ausnbsp;Vict. 170): Saturninus et Gallus. Catal.nbsp;pontif. Bom. 635,13. (Bom) CIL VI 85'*'’:nbsp;Saturnino et Gallo có('* co'*) (n)s(ulibus).nbsp;1052. 2004. 3314. 3884. (Morlupo) Orell.nbsp;50 3687: Saturnino et Gallo co(n)s(ulibus).nbsp;(Iléna) CIL VIII 2465: Saturni(no) etnbsp;Gallo co(n)s(ulibus). (Lambèse, a. 198) 2741nbsp;= 18126: Cl(audius) Gallus leg. Augusto-rurn (pro praetore]. (Ain Zana) 4:5S?gt;. (Fin- |
[Gal-ll] then) CIB 956. (Mainz) 1302: Saturninonbsp;et Gallo co(n)s(ulibus). — 2) Claudia Gala.nbsp;(Sola SaJcsi) CIL VIII 5277 = 17455:nbsp;Claudia Gala (Gal(l)a od. [CJala). — 3) (Fon-ni) CIL X 8059, 118: Claudiae Gallae.nbsp;(Arezzo) XI 1860: D(is) M(anibus) Claudiae Gallae optimae matri Gallus et Postumanbsp;fili. — Coelii. (Campomarino, sc. lp.Chr.)nbsp;CIL IX 2827: Q. Coelium Gallum. — Con-sidii. l) Cic. epist. 12, 26 (a. u. 710), 1: lonbsp;G. Considium Gallum. — 2) L. Considiusnbsp;L. f. Gallus, praef. urh., saec. 1. Not. Scavinbsp;1883 p. 420. BAC 1883 p. 223. — 3) (Bunbsp;Merzug) CIL VIII 4855: C. Considius C. f.nbsp;Quir(ina) Gallus. — Corellii. (8. Cesareo)nbsp;CIL XIV 2827: Corelliae C. f. Gallae Pa-pianae. — Cornelii. l) C. Cornelius Gallus aus Forum lulii in GalUa Narhonensisnbsp;(j. Frcjus), geh. 70, f '27 a. Chr. Bes Par-tlienios TtSQL sQcotiKcbv 7tciamp;t]f.idTa)v icidniung: 20nbsp;Haqamp;siuog Ko^rrjXüo FdXXco 'puiqsn’. Asiniusnbsp;Pollio hei Cic. epist. 10, 32, 5 (a. 43 a. Chr.):nbsp;Gallum Cornelium. Furius Bihaculus fr. 2nbsp;317 Bahr.: Galle. An in (a. 39 a. Chr.)nbsp;Verg. ccl. 6,64: Errantem Permessi ad fluminanbsp;Gallum. 10,1—3: Extremum-buno, Arethusa,nbsp;mihi concede laborem: | pauca meo Gallo,nbsp;sed quae legat ipsa Lycoris, j carmina simtnbsp;dicenda. Neget quis carmina Gallo? 6: In-cipe; sollicitos Galli dicamus amores. 10: 30nbsp;Indigno cum Gallus ainore peribat. 22:nbsp;Galle, quid insanis? 72 sq.: Vos baec t'a-cietis maxima Gallo, j Gallo, cuius amornbsp;tantum mihi crescit in horas. (Bazu Ser-vius: Gallus . . . Gallus. Prohus in ccl. 10,nbsp;50: Cornelius Gallus, j). 6, 1 K.: Per Cornelium Gallum. cf. Bonat. vit. Verg. § 39.)nbsp;Ovid. trist. 2,445: Non fuit opprobrio cele-brasse Lycorida Gallo. 4, 10, 53: Galle. 5, 1, 17: Gallus, amor. 1, 15, 19 sg'..- Gal- ro lus et Hesperiis et Gallus notus Eois | etnbsp;sua cum Gallo nota Lycoris erit. 3,9,64:nbsp;Sanguinis atque animae prodige Galle tuae.nbsp;a. a. 3,334: Galli. rcmcd. am. 765: Gallo.nbsp;Propert. 3, 32 (34), 91 sg..’ Et modo formosanbsp;quam multa Lycoride Gallus | mortuus interna vulnera lavit aqua! Strah. 17, 1, 53nbsp;p. 819: rdXXog gév ys KoQvrjXiog. Martial. 8, 73, 6: Ingenium Galli pulchra Lycoris erat. Quintü. inst. or. 1, 5, 8: In oratione 00nbsp;Labieni (sive illa Cornell Galli est) in Pol-lionem 'casamo’ adulator e Gallia ductumnbsp;est. 10, 1, 93: Ovidius utroque (Tibullo,nbsp;Propertio) lascivior, sicut durior Gallus. |
Gal-li
40 Suet. Aug. 66: Oornelium Galium, quem ad praefecturam Aegypti (a. u. 724 — 30 a.Clir.)nbsp;6x infima fortuna provexerat. . . . Gallo, icnbsp;'^'w. ini. fr. 3nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;18,11 2?..- Propertius et Ti- l*lt;illus et Gallus imitati Callimaclmm et I'Uphoriona. 30 ^.42,4: 0. Cornelius Gal-31 p. 42, 5: Cornelius Gallus Poroiu-^iensis poeta. p. 112, 19: Ad Conieliumnbsp;Galium. 113, 1: Gallonbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3: Galli. w l^lutarch. Anton. 79: Fallog . . . Tcp Pallw. 51, 9, 1: KoQvrjhog FaXlog. 3: ^0 yapnbsp;réUog ... 4: 'O FéUog. 17, 1: Tm TalXmnbsp;KoQvrjXiw. 53, 23, 5: ’0 Ss 8^ Faklognbsp;Kopvtjhog. Eutrop. 7, 7: C.(var. On.) Cornelius Gallus. liiif. Fcstus 13,3: Corneliusnbsp;Gallus. Fiher de vir. ill. 82,2: (M. Brutus)nbsp;Gytheridein inimain cum Antonio et Gallonbsp;amavit. Ammian. 17, 4, 5: Corneliusnbsp;Gallus . . . Gallus poeta. Oros. 6,19,15 (ausnbsp;Liv. 133^; Cornelius Gallus. Vïb. Seg. p. 148nbsp;lilese: Hypanis Scythiae, qui, ut ait Gallusnbsp;uno tellures dividit amne duas’. Isid. or.nbsp;6,10,5 (aus Suet. fr. 103* p. 132 F.): Sestanbsp;(charta) Corneliana, a Cornelio Gallo, prae-fecto Aegypti, primum confecta. — 2) Vil-^cicht sein son Cornelius Gallus. Tal. Max.nbsp;^gt;12,8: Cornelius Gallus praetorius. FUn. li. 7,184: Cornelius Gallus praetorius.— 3) (Constantina) GIL II 1047: Q. Cornelionbsp;Quir(ina) Gallo. — 4) (Aguilar, a. iSp.Clir.)nbsp;GPfv II 1519; L. Cornelius L. f. [Gallus].nbsp;1520: L. Cornelio Gallo. 1521: L. Cornelius Gallus. (Bei Bedondo) 5193: L. C(or-nelio) Gallo. — 5) (Villa Buim ziDisclicnnbsp;J'llva imd Barba) GIL II 5216: — .[CJor-uelius [PJap(iria) Gallus. — 6) (Bom) GILnbsp;1^1 16223: L. Cornelius L. f. Pol(lia) Gallus. — 7)1'Grindinghausen) GIB 275:nbsp;Gouba Gastinasi f(ilia) Ubia h. s. et Q. Cornelius Q(umti) f(ilius) Gal(lus) coniuglnbsp;sua(e). — 8) (Bom) GIL VI 11318: Cor-neliae Gallae. — 9) (Bom) GILT! 16396:nbsp;Gomellia Galla] Proto[gene]. — 10) (Ili-CIL VIII 434 = Anthol. Lat. epigr.nbsp;180,2 Bitch.: Cornelia Galla. — 11) (Ain-lt;^^~Bcy) GIL VIII 5957: Corneliia Eustioinbsp;Gorneli f. Galla. — Cornificii. Gledoniinbsp;GL 5 p. 43: Cornificius (Cornelius ci.nbsp;Spalding) Gallus inde reprehendit Vergi-®'*iium, Ordea qui dixit, superest ut triticanbsp;dicat. ~ Cosconii. (La Turbid) GIL Vnbsp;'^819; Cosconius Gallu[s] miles. Cos-®iuii. (Hr. Ghaïada) GIL VIII 11988: A.nbsp;Gossinius Gallus. — Cossii. (Lambèse) GIL |
VIII nbsp;nbsp;nbsp;3555: P. Cossio Gallo. — Cottii.nbsp;(Bom) GIL VI 1396: Cottia A. Cotti f.nbsp;Galla. — Crepereii. Tac. a. 14,5: Crepe-rius Gallus (untcr Nero). — Curii. (Gor-neto) GIL XI 3429: Curia L. f. Galla. —nbsp;Decimii. (TiUat) 0/P VIII 8866: Decimianbsp;Galla. — Didii. l) A. Didius Gallus, curatornbsp;aquartim a. 40 p. GJir., untcr Glaudius statt-lialter am Bosporus; legal in Brittanien undnbsp;in Gallien. Tac. Agr. 14: Didius Gallus, lonbsp;Frontin. de aquaed. 102: A. Didius Gallus;nbsp;Gallo. Quintilian, inst. or. 6, 3, 68: Cumnbsp;Didio Gallo. (Olympia in Elis, a. 52—51)nbsp;GIL III 7247: A. Didius G[allus]. (Bom)nbsp;cf. Bullettino dell’ Imperiale Istituto arclico-logico Germanico. Sezione Itomana. Vol. 1nbsp;(1891) No. 4 p. 253—254 = BA 3'^ sér., t. 18 (1891) p. 404: A. Didius Gallus. — 2) (Inschr. von Mainz, unter Homitian, a. S3) Dessau, Inscr. Lat. scl. n. 1010 = WK 20nbsp;3 (1884) n. 117 sp. 86: A(ulus) Didiusnbsp;Gallus [Pjabricius, Veieiito. — 3) (II Vastonbsp;d’Aimone) GIL IX 2903: Sope Didiae Gallae ser(vae). — Dullii. (S.Valcntim) GIL IX nbsp;nbsp;nbsp;3044 : M. Dullius M. f. Gallus. — Eppii.nbsp;(Aix-les-Bains en Savoie) CIL XII 2467“:nbsp;Cn. Eppius Gallus. — Fabii. (Ghiprana)nbsp;CIL II 3018: L. Pabio Gallo. — Fadii. 1) T. Fadius Gallus, quaestor a. u. 691, trib. p. 697. Cic. epist. 7, 27 (a. u. 708): M. Ci- sonbsp;cero s(alutem) d(icit) Gallo. — 2) M. Fadius Gallus. Cic. epist. 7, 23 (a. u. 70S): M. Cicero s. d. M. Fadio Gallo. 23, 1: Mi Galle. 24 (a. u. 709): M. Cicero s. d. M.nbsp;Fadio Gallo. 24,1: Mi Galle. 25 (a. u. 709): M. Cicero s. d. M. Fadio Gallo. 25, 2: Mi Galle. 26 (a. u. 697): Cicero s. d. Gallo. 27 (a. u. 70S): M. Cicero s. d. Gallo. Att. 13, 49, 2 (a. u. 709): Gallo (dat.) . . . Gallus. — 3) Bruder von 2), Q. Fadius Gallus. 4onbsp;Cic. fin. 2, 17, 55: Q. Fadio Gallo. 18,57:nbsp;Fadius. — 4) (Bom) GIL VI 27393: Thyasnbsp;L. Fad'i Galli. — Flaminii. (Venosa) GILnbsp;IX 442: C. Flaminius C. f. Gallus aed(ilis). —¦ Flavii. 1) Flavius Gallus, hriegstribun unter Antonin a. u. 718 — 36 a. Glir. Flut.nbsp;Ant. 42: 0Xaoviog FaXXog . . . FdXXov . . .nbsp;FaXXov. 43: FdXXog. — 2) Ferrot 123 =nbsp;AEM 9,119: 0X. FaXXog. — 3) L. Flaviusnbsp;Gallus. (Estepa) CIL 11 1470 add.: L. 5onbsp;Flavio L. f. Quiri(na) Gallo Illlvir(o) Ilvi-r(o), bis d. d. Ilip(ula) min. L. Flavius Gallus bonore usus impensam remisit. — 4) C.nbsp;Flavius Gallus. (Mandeure) CILXLH 5410: [Gal-m |
Gal-lï
|
C. P[lavius GJallus. 5417: [C. Flavius Ga]l-lus. — Fresidii. (8. Benedetto) CIL IX 3682: C. Fresidius Q. f. [Serg(ia tribu)]nbsp;Gallus. — Pufii. (Bom) CIL VI 9547:nbsp;Fufiae Gallae uxoris. — Fulvii. (Bom)nbsp;CIL I 874 = VI 8265: Fulvia Gala. —nbsp;Fundanii. (Torre di 8. Giovanni di 8inis)nbsp;CIL X 7893: Fundan(ia) Galla. — Gavii.nbsp;(Turin) CIL V 7030: M. Gavio C. f. Stel-10 (latina) Gallo VIviro Augu . . . (Bom) VInbsp;18923: Gavia Gallae 1. Aucta. — Geganii.nbsp;(Toscaneïla) CIL XI 2979: Sex. Gegaiii P.nbsp;f. Galle (vocativ). — Gessii. (Cagliari)ELnbsp;8 p. 173 n. 715: rgt;(is) M(anibus) Gessiaenbsp;Gallae (dat.). — Glitii. Tac. a. 15, 56:nbsp;Glitium Gallum. 71: Glitio Gallo . . . Galium. (Como) CIL V 5345: L. Glitius [GJlitinbsp;Galli [lib.]. cf. CIG 2349*: Ilovnliog Fav-nog Fallog. — Gracilii. (Miseno) CIL Xnbsp;20 3413: Gracilia Gal [la]. — Helvii. (Aqui-leja) CIL V 1246: Helvia L. f. Galla.nbsp;(Tiano) X 4779: Helvia L. f. Galla. — He-rennii. l) Herennius Gallus, scliauspiler.nbsp;Cic. epist. 10, 32, 2 (a.u.711): Ludis, quosnbsp;Gadibus fecit, Herennium Gallum histrio-nem summo ludorum die anulo aureo dona-tum in XIIII. sessum deduxit L. Corneliusnbsp;Balbus. — 2) Herennius Gallus, legatus le-gionis in Germanien a. 69 p. Ciir. Tac. li.nbsp;30 4,19: Herennio Gallo . . . Gallus . . . Gallum.nbsp;20: Herennio Gallo. ,26: Herennius Gallusnbsp;. . . Herennio Gallo. 27: Gallus. 59: Herennium. 70: Herennio. 7 7: Herennius.nbsp;(Bom) CIL VI 24926: Ex voluntate He-re[nni] Galli patroni. . . Monumentum Galli.nbsp;— 3) (Cajazgo) CIL I 1216 = 4587: M.nbsp;Herennius M. f. Gallus. — 4) (8. Germane)nbsp;CIL X 5246: M. Herenni Q. f. Galli. —nbsp;40 5) (La Mentana) CIL XIV 3972: L. Herennius L. f. Hor(atia tribu) Gallus. — H o r-deonii. (8egni) CIL I 1145 = X 5961:nbsp;P. Hordeonius P. f. Gallus. — Hor tensi i.nbsp;1) (Ostia, a. 197) CIL XIV 2: L. Hörtensinbsp;Galli. — 2) (Bom) CIL VI 19548: Hortensia C. f. Galla. — lulii. (Azoeira) CILnbsp;II 302: M. lulius M. f. Gal(eria tribu) Gallus. — 2) (Elvas) CIL II 5212: G. lulionbsp;Gallo Emeritesi veterano l(e)g(ionis) VII. —nbsp;3) (Lissabon) CIL II 5003: L. luli Gall(i)nbsp;50 fi(lii?). — 4) C. lulius Gallus, cos. suff. a,nbsp;124 p. CJir. (Mehada) CIL III 1564: C.nbsp;I(ulius) Gallus. (Btannington, a. 124) IIInbsp;s. xLiii (xxx p. 873) = VII 1195: C. lulionbsp;Gallo, C. Valeria Severe co(n)s(ulibus). (Le [6al-II] |
Mans) Mowat p. 53: C. lul(io) G. f. Gallo f(ratri) trib(uno). — 5) (Bom) CIL Vlnbsp;20030: C. lulio Gallo. 20031: C. lulius C. nbsp;nbsp;nbsp;1. Gallus. — 6) (Lambèse) CIL VIIInbsp;2568, 47: C. lulius Gallus Cir(ta). — 7) (Philippcvïllc) CILYIIL 8080: Q. lulius A. f. Quir(ina tribu) Gallus. — 9) (Hr. 8idinbsp;Aïsch) CIL VIII 163: [IJulia Galla qui etnbsp;Meduria. 164: lulia Ga[ll]a. (Testür) 1371:nbsp;Iul[i]a Gal [la], (Lambèse) 3173: lulia lOnbsp;Galla. 3774: lulia Gala. — 9) (Hr.Kaus-sdt) CIL VIII 15691: C. lulius Sex. f. Qui-r(ina tribu) [G]allus [F]ron[t]o[n]i[a]nus. —¦nbsp;lO) (Córdova) CIL II 2224: L. lulio M. f-Q. n. Gal(lo) Mummiano, trib(uno) militumnbsp;coh(ortis) maritimae Hviro. c. c. P. flamininbsp;divorum Aug(ustorum) pirovinc(iae) Bae-ticae. — 11) (Bom) CIL VI 21198: lulianbsp;Galla. — 12) (Bom) CIL VI 20697: lulia D. nbsp;nbsp;nbsp;1. Tarentina Galli filia. —¦ 13) (Evora) a»nbsp;CIL II 117: lulia Galla. — lunii. (Bonda)nbsp;CIL II 1359: [Pili] eius (L. lunii L. f.)nbsp;Galli. (Cadiz) 1832: lunia Galla. (Bom)nbsp;VI 1433: L. lunio L. f. Gal. Aurelio Ne-ratio Gallo. Pulvio Marco c(larissimo) i(u-veni) filio. (Aztz ben VIII 8262: lunia Galla. — luventii. (Lambèse) CILnbsp;VHI 2564, 2, 99: luventius Gallus. — La-berii. (Evora) CIL II 114: Laberiae L. f.nbsp;Gallae, flaminicae munic(ipii) Eborensis, fla- sonbsp;minicae provinciae Lusitaniae. (8. 8ebasüaonbsp;do Freixo Leirta) 339: Laberiae L. f. Gallae flaminicae Eboresi, flaminicae prov(in-ciae) Lusitaniae. (Bolsena, a.224) XI 2702:nbsp;Laberius Gallus . . . Laberium Gallum . . •nbsp;Laberi Galli . . . Laberium Gallum. — Lae-tilii. (Ztiglio) CILY 8652 = Pais w. 384:nbsp;[C.] Laet[i]lio C. [f.] Ga[ll]o de[c(urioni)]. —¦nbsp;Lappii. (Pisa) CIL XI 1421: L. Lappiusnbsp;[L. f. G]allus. —• Lissinii. (Buna-Pentele) ‘f*nbsp;CIL III 10321: Lissinia Galla. — Livü-(Bipatransone bei Civita di Marano) CIL IXnbsp;5323: M. Livius M. l(ibertus) Gallus. —¦nbsp;Lucilii. (8. Benedetto) CIL IX 3671: Q-Lucilius Q. f. Serg(ia tribu) Gallus. — Lu-cii. (Montelione) CIL X 61: P. Lucio Gallonbsp;AugustaliPaqvia. Repentina Mettia Auge. —nbsp;Lucretii. C. Lucretius Gallus, Ilvir nava-lis gegen die Ligurer a. u. 573 = 181 a. Chr.,nbsp;praetor a. u. 583 = 171 a. Chr. lAv. 42, ^nbsp;28, 5: C. Lucretius Gallus. 31, 9: C. Lu-cretio Gallo (dat.). — Lucrii. (Clierchell)nbsp;BE 3 p. 44: Lucrio Gallo. — Lurii. (Hr.nbsp;LarJmat) CIL VIII 2116: Luria Galla. — |
Gal-li
Lusii. (Venafro) CIL X 4862: A. Lusio f- Ter(etina) Gallo fratri trib. mil. leg.nbsp;XXII. Cyrenaicae, praef. equit. mit M. Ver-gilius M. f. Ter. Gallus Lusius. — Maevii.nbsp;^acroh. sat. 2, 2, 6; (L. Munatius) Plancusnbsp;*•1 iudicio forte amici cum molestum testemnbsp;'ïestruere vellet, interrogavit, quia sutoremnbsp;sciebat, quo artificio se tueretur. Ille ur-llt;ane respondit 'gallam subigo’. Sutoriumnbsp;hoe babetur instrumentum, quod non infa-®®Ie in adulterii exprobrationem ambigui-tate convertit. Nam Plancus in Maevianbsp;Galla nupta male audiebat. ¦— Maianii.nbsp;Triumvir monetdlis a. u. 742 — 12 a. Chr.nbsp;Coken, Monn. imp. p. 127 w. 451. Bahe-^on^p. 98. 168: MAIANIVS QALLVS. —nbsp;Xtallii, (Mérida) CIL II 558: Mallia W.nbsp;lib(erta) Galla. — Maltinii. (Norcia) CILnbsp;IX 4577: T. Maltini Q. f(ilii) [G]a[l]li. —nbsp;^«Manilii. (Jaen) CIL II 3364: L.Maniliusnbsp;dallus. — Mare . . . (Alba) CIL IX 4005:nbsp;*^Iarc . . . Gall.... — Marii. (Ceprano)nbsp;^IL I1180 = X5614:C. Marius C. l(ib.)nbsp;Salvius Callus {agnomen, nach Mommsen =nbsp;dallus). (El-Lehs? c. 3 p. Chr.) VIII16456:nbsp;^lai-ia C. f. Galla. — Matellii. (Bom) CILnbsp;XI 22283: Matellia Sp. f. Galla. — Mem-luii. l) C. Memmius (Gallus), praetor a. u.nbsp;579 = 175 a. Chr. und 582 = 172 a. Chr.nbsp;{Tiv. 41^ 25, 5. 42, 9, 8. 10, 14. 27, 2). —nbsp;2) (El cortijo de la Madriguera) CIL 11nbsp;'^045: NIcias C. Memmi Galli servus. 5046:nbsp;dpt[a]tusC.M[eJmmiGall[is]ervus. 3) (Bom)nbsp;^IL VI 1396: Memmiae Gallae (dat.). —nbsp;Xtinucii. (Patrae) CIL III 7262: M Mi-inicio C. f. Quir(ina tribu) Gallo. — Mullei.nbsp;UlKfe) CIL IX 2421: Mulleiae C. f. Gallae. — Mummii. (El cortijo de las Virge-nes) CIL II 1584: Q. Mumraio L. f. Gal(e-da) Gallo Ilvir. d. d. — Munatidii. (Bom)nbsp;CIL VI 22643: Q. Munatidius Sp. f. Gallus. — Munatii. l) Munatius Gallus. Mar-tial. 10,33,1: Simplicior priscis, Munatinbsp;dalle, Sabinis qs. — 2) L. Munatius Gallus.nbsp;(Timghdd, a. 100 p. Chr.) CIL VIII 2355nbsp;= 17842: [L. M]unati[o] Gallo leg. Aug.nbsp;pro [pr.]. (Khenschela) 10186. (Wad Sute,nbsp;100) 10210: L. Munatio Gallo leg. Aug.nbsp;pro pr. (Ksar Gurai) 10667: Munatiusnbsp;' dallus leg. pro pr. (Timghad, a. 100) 17843:nbsp;IL. Munatio] Gal[l]o le[g.] Aug. pro pr.nbsp;17892: L. Mu[natius] Gal[Ius leg.] Aug.nbsp;lpi’0 pr.], — ïTaevii. Naevia Galla, frau ^nbsp;'-^^s Claudius Postumus Bardanus, praefedus
praetorio GaUiaruw. (Chardavons bei Siste-ron en Provence, dép. Basses-Alpes, gemcinde Saint-Geniee, a. 414—417) CIL XII 1524:nbsp;Nevia Galla. — Nonii. l) M. Nonius C. f.
C. n. Gallus, cos. a. u. 718 = 36 a. Chr.? gouverneur von Gallia Transalpina a. u. 725nbsp;= 29 a. Chr., hesigcr der Treveri und war-scheinlich daher Gallus genannt. Bio 51,20nbsp;(a. 29 a. Chr.): ^Heav gsv yctQ iv onhotg ttinbsp;Kal TQiovrjQOi, KsXvohg iitayayógevoi, Kal lonbsp;Kavxa^Qai Kal OvaKKaïoi Kal ’’AotvQeg' Kalnbsp;oltoi g'ev Sno tov Tavqov rov Urariktov,nbsp;tKEÏvoi ês {inb Nmviov Pallov Kaïeavqécpgaav.nbsp;(Isernia) GIL IX 2642: C. Nonio C. f. M.nbsp;n. IlIIvir(o) quinqu(ennali) M(arcus) Noniusnbsp;Gallus imp(erator) Vllvir epul(onum) filiusnbsp;posuit. — 2) L. Nonius {oder Annius?)nbsp;Gallus. (Missirli, unter Hadrian) CIL IIInbsp;6813: [L. No- oder An]nio L(ucii) f(ilio)nbsp;Stel(latina tribu) Gallo Vecilio Crispino Man- 20nbsp;suanio Marcellino Numisio [S]abino. —Nu-miedii. (Arciprete) CIL IX 3870: T. Nu-m[i]edius T. f. Gallus. — Numisieni. (Bom)nbsp;CIL VI 3618: A. Numisieno Gallo (dativ).
— Numisii. l) (Larino) CIL IX 6249:
P. [N]umisius Gallus. — 2) Seneca controv.
9, 5 (28), 15: Pro Galla Numisia. — Oc-tavii. (Bom) CIL VI 23276: M. Octavius Gallus. — Ogulnii. l) Q. Ogulnius Gallus, cos. a. u. 485 == 269 a. Chr., dictator 30nbsp;a. u. 497. Fasti cos. Capitol, a. 497; Q.nbsp;Ogulnius L. f. A. n. Gallus. Chronograph,nbsp;a. 354: Gallo. Ilydatius: Gallo [Sabino].nbsp;Chron. Pasch.: PaXlov. — 2) M. Ogulniusnbsp;Gallus, praetor urbanus a. u. 572 = 182nbsp;a. Chr. Liv. 39, 56, 5: M. Ogulnius Gallus.nbsp;40, 1, 1: M. Ogulnio Gallo (dativ). —nbsp;Oppidii. (Ferrazano) CIL IX 2523: Op-pidiae Q. f. Gallae. — Oppii. l) Oppius,nbsp;erhielt von seinem sige den beinamen Gal- 4onbsp;lus, cf. Hieronym. chronic, a. Ahr. 1871:nbsp;Oppius Gallos capit, cf. Syncell. 551, 10:nbsp;quot;Oitnioq Kelrovg èxsiqéoaio. Val. Max. 7, 8,
9: Oppium Gallum . . . Oppius. — 2) (Gor-neto, a. u. 608 — 146 a. Chr.) CIL XI 3462;
L. Oppius Veturius Gallus. — Orfellii. (Mirabella) CIL IX 1268: Orfellia P. f.nbsp;Galla. — Ossonii. (Bom) GIL VI 7935;
C. Ossonius Gallu[s]. — Otacilii. (Buc-cino) CIL X 415; Otacili Galli. — Petro- 50 nii. 1) (Bom) CIL VI 3619: L. Petroniusnbsp;P. f. Gallus. — 2) (Bom) GIL VI 5003:nbsp;Petronia C. 1. Galla. XV 2481: [Pe]tron(iae)nbsp;Gallae. — Plautii. l)(Bom) CIL VI 24271:
[Gal-lJJ
-ocr page 906-Gal-lï
|
A. Plautius Gallus. — 2) L. Plotius Gallus, rhetor in Bom. Suet. de gramm. et rhct. 26nbsp;p. 123 B. (hei Ilieromjm. chron. a. Ahr. 1939,nbsp;daraiis Prosp. Tironis epitoma 303 p. 403):nbsp;L. Plotius Gallius. — 3) (Bom) GIL VInbsp;1984: . . Plotius Gallus.— Pompeii, l) A.nbsp;(C.) Pompeius Gallus, cos. a. u. 802 — 49nbsp;p. Chr. Fasti Antiates (a. u. 104) GILnbsp;p. 247: Q. Veranio A. Pompeio Gallo co(n)-10 s(ulibus). Frontin. de aquacd. 102: Gallo,nbsp;Q. Veranio et Pompeio Longo consulibus.nbsp;Phlegon. mirab. 22: ’TnaTtvóvtcov êv’Pcógynbsp;Kdivxov OviqQaviov Kcd Fcciov (yvaiov cod.)nbsp;nogTtr\iov ramp;Xlov. Solin. 1,29: C. Pompeiusnbsp;Gallus et Q. Veranius. Ghromgr. a. 354nbsp;p. 57 AI.: Verannio et Gallo. Prosperi Tironis epitoma chronicon 424 ji. 412: Veranonbsp;et Gallo. Victorü Aquitani cursus paschalisnbsp;578 (a. 46) p. 686 M.: Varano et Gallo.nbsp;20 Cassiodor. chron. 662 (cms Vict. 19): Vera-nus et Gallus. (El Moralito, a. 49 p. Glir.)nbsp;GIL II 1438: C. (C. Pompeio auch Tac. a.nbsp;12, 5) Pompeio Gallo co(n)s(ule). (Portonbsp;d’Anzo hei Nethino) X 6637“ 10: [Q. Vera-nioj A. Pompeio Gallo co(n)s(ulibus). 6638nbsp;C 3, 9 sq.: Q. Veranio A. Pompeio Gallonbsp;co(n)s(ulibus). — 2) (Taüra) GIL VIIInbsp;4663: Q. Pompeius Gallus. — 3) Pompeianbsp;Galla. Fin acrostich auf sie (Sbttla) GILnbsp;30 Vin 251 = 11405 cf. p. 926 = Anth. Lat.nbsp;220 Biich.: Gallae. — Popilii. l) (Lam-hèse) GIL VIII 2853: Popilia Galla. —nbsp;2) (Schauivdsch) GIL VIII 14838: D(is)nbsp;M(anibus) Popilius Victor Maximi Galli. —nbsp;Posturnii. (Osuna) GIL II 5442: [L. Po-stumjio L. f(ilio) Gal(eria tribu) Gallo (ori-ginis externac). — Quinctii. l) (Anteqiicra)nbsp;GIL II 2048: Quintiae P. f. Gallae. —nbsp;2) (Vlascich auf Pago) GIL III 3113: L.nbsp;40 Quinc[t]ius C. f. Ga[l]lus. — 3) (Tagliacosso)nbsp;GIL IX 4023: Q. Quinctius Q. f. Gallus.—nbsp;4) (Górdova) GIL II 5522: Quintia P. f.nbsp;Galla. — Eiceii. (Gifluch) GIL III 1818:nbsp;L. Eicoius L. f. Gallus. — Eubrii. 1) Eu-brius Gallus, cos. a. 70 p. Ghr.? Tac. h. 2,nbsp;51: Eubrius Gallus. 99: Eubrio Gallo, a.nbsp;16, 12: Publius (Eubrius?) Gallus, equesnbsp;Eomanus. losepli. h. lud. 7, 4, 3: Pov^qiovnbsp;rdXlov. Bio 63, 27,1: Pov^qiov FalXov. —nbsp;50 2) Warscheinl. sein son, Eubrius Gallus, cos.nbsp;suff. c. a. 98? 103? p. Chr. Dig. 40, 5, 26 § 7:nbsp;Temporibus divi Traiani Eubrio Gallo etnbsp;Caelio (Caepione?) Hispone consulibus. —nbsp;Eufii. Bossi, Inscr. christ. II p. 54: Eufius |
Viventius Gallus v. e. et inl. ex p(rae)f(ecto) (a. 366)7) urb(i). (Ostia) GIL XIV 248: L. Eufius Clarus Gallus. — Eufrei. (Alatri)nbsp;GIL X 5817: .. Eufreio M. f. Ani(ensi tribu)nbsp;Gallo. — Eullii. (Aquilcja) GIL V 1170:nbsp;Eullia Sp, f. Galla. — Eustii. T. Eustiusnbsp;Xummius Gallus, cos. suff. a. u. 771 = 18nbsp;p. Ghr. Fasti Ar valium a. u. 771 GIL 1“ ^9. 70: [T. Eustius Gallus]. (Porto d’Anzo hei Nettuno) Fasti Antiates a. u. 771= GIL lonbsp;I'^ p. 72 = X 6639, 20: [T. Eustius Num-mjius Gall(us). (Bom) VI 244: Q. Marcionbsp;Barea, T. Eustio Nummio [Gjallo co(n)s(u-libus). — Eutilii. (j. in Wien, a. 53/51nbsp;p. Ghr.) GIL III 4591, 5: C. Eutilio Gallonbsp;(nicht Gallico). — Samnii. (Bom) GIL VInbsp;25859: L. Samnio L. f. Quir. Magio Gallo.nbsp;XV 1409: Ex pr(aedis) Samn(i) Galli. —•nbsp;Soantii. (Trentula hei Bavenna) GIL XInbsp;213: L. Soantio [L.] f. Galo. — Sempro- s»nbsp;nii. l) (Nola) GIL X 1327: A. Sempronionbsp;A. l(iberto) LucrionI Gallo (agnomen). —¦ 2) (Pozzuoli) GIL X 2945: C. Sempronio L. f. Gallo. — 3) (Salfa hei Stein am Anger)nbsp;GIL III 6479 — 10928: Semioronia M. f-Galla c[o]niunx.— 4) (Negrar) GIL V 3940:nbsp;Semproniai L. f. Gallai. — 5) (Bom) GILnbsp;VI 26189: Semproniae Gallae matri suae. — nbsp;nbsp;nbsp;Senatii. (Florenz) GIL XI 1663: Se-natiae L. £ Gallae. — Septimii. l) (Bir- 30nbsp;ten, a. 223) GIB 151: Sept(imius) Gallus. — nbsp;nbsp;nbsp;2) (Bom) GIL VI 26270: Septimia P. £ Galla. — 3) Inschrift (aus Bom) Gata-logue de la vente de Ia collection Alherici, no. 86 (5 avril 1886): Septimia. Galla. Alen-nia. Sabina. Petronia. Tertulla. bonae. deae. —• Servilii. (Annüna) GIL VIII 19047; P. Servilius Gallus. — Servii. BG 1893 p. 124; Servius Gallus. — Sestii. Suet. Tïb.nbsp;42: Sestio Gallo. — Sextilii. (Porto d’Anzo i»nbsp;hei Nettuno) GIL X 6729; P. (Sextilius)nbsp;Gallus. (Grenohle) XII 2247: Sextilio Gallonbsp;(dat.). — Socconii. (Bavenna) GIL Xlnbsp;219; Dis Manibus Q. Socconi Aeliani Galli- — nbsp;nbsp;nbsp;Sosii. Tac. a. 4, 19; Sosia Galla. —nbsp;Statii. (Atena) GIL X 337 = Inscr. denbsp;Languedoc 2161: Q. Statius Q. f. Pom(ptinanbsp;tribu) Gallus tr. mll(itum) bis, Ilvir ter, Me-leniceia Sex. £ Posilla, Q. Statius Q. £ Pom.nbsp;Gallus fll., praef'. fabruin Ilvir.— Sueedii. s'*nbsp;(Pentima) GIL IX 3268: C. Sueedius C. 1-Numenius Gallus. — Sulpicii. l) C. Sulpic.nbsp;Gallus, cos. a.u. 511= 243 a. Ghr. Fasti cos.nbsp;Gapitól. a. u. 511: C. Sulpicius G. f. Ser. ri. |
Gal-lï
Grains. Clironogr. a. 354 p. 53 Jl.; Fundulo Gallo. Hydatius: Gallo [Longo]. Chron.nbsp;1'asdiale: FaXlov. — 2) C. Sulpicius Gallus.nbsp;Hrf. Max. 6, 3, 10: C. Sulpicii Galli mari-lale supercilium. Plut. act. Bom. 14: 2ovl-nixLog réllog. — 3) C. Sulpicius C. f. C. n.nbsp;Grallus, enlcél von l), praetor urianus a. u.nbsp;'-gt;85 = yggnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(^Qg_ a. u. 588 = 166
o-. CJir. Fasti cos. Capitol, a.n.588: C. Sul-picius C. f. C. n. Galus. Acta triumph. Capital. a. u. 588: [C. Sulpicijus C. f. C, n.
Girallus] cos. [de Ligutjibus l’ai.....rneis.
-f‘oÜ2/5. 31,10,1: Fmog 6 FaXlog. Cic. Brut. 20, 78: C. Sulpicius Gallus. 23, 90: C.nbsp;Galli. Cat. mai. 14,49: G. Galum. Laél.
Galum. 6,21: Paulos, Catones, Galos, ®cipiones, Philos (cf. Ilieronym. epist. 60, 5nbsp;(ipp. 1.1 c. 335 A—B cd. Vall. Yen., a. 396:nbsp;Pi'aetermitto Maxiinos, Catones, Gallos, Pi-20 sones, Brutos, Scaevolas, Metellos, Scauros,nbsp;Darios, Crassos, Marcellos atque Aufidios,nbsp;lUorum non minor in luctu quam in bellisnbsp;^irtus fuit, et quorum orbitates in consola-Gonis libro Tullius explicavit, ne videar po-Gus aliena quam nostra quaesisse). 27,101:nbsp;G- Galum. epist. 4, 6, 1 (a. u. 709): Vesternbsp;Grallus. rep. 1, 14, 21: C. Sulpicium Gal-liim. 22: Gallus (dreimal). P'err. acc. 3, 65,
152: C..........(Sulpicius oder Aquil-
lius?) senator. Liv. 40, 28, 8: C. Sulpicius l^allus. 43, 2, 5: C. Sulpicium Gallum. 7:nbsp;Gallum Sulpicium. 11 (13), 7 (a. u. 584nbsp;^ 170 a. Chr.): C. Sulpicius Gallus. 44, 37,nbsp;5- C. Sulpicius Gallus . . . Galli. 45,27, 6:nbsp;G. Sulpicio Gallo. 44,1: C. Sulpicium Gal-lum. epit. 46: C. Sulpicius Gallus consulnbsp;Irigures subegit. 49: Sulpicii Galli filium.nbsp;^ed. Max. 8,11,1: Sulpicii Galli . . . Galli.
n. h. 2, 53: Sulpicius Gallus, qui con-Sul cum M. Marcello fuit. 83: Gallus Sulpicius. {auct. l. 2: Sulpicio Gallo.) Frontin. ^trateg. 12,8: C. Sulpicius Gallus. Quin-tilian. inst. or. 1,10, 47: Cum Sulpicius illenbsp;Gallus in exercitu L. Pauli de lunae defec-Goue disseruit. Suet. Ter ent vit, 4 p. 31B.:nbsp;G- Sulpicio Gallo, homine docto, quo con-sule lt;(Megalensgt;ibus ludis initium fabula-dandarum fecerit. Bausan. 7, 11, 1:
... 'O Fallog. 2: 'O Fallog. 3: Tov 7nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. . . Tov Fallov ... Ta Fdlka. Chro-
'‘^agr. «. 354 p. 54 M.: Gallo (ahl). ITyda-Gallo. Chron, Basch.: FdXlov. loami. -^-‘aurent. Lydus de ostcntis 9: 'Bno SovXiti.-Hion FdXXov. ~ 4) Q. Sulpicius Gallus, son
von 3) (vgl. Liv. epit. Ad). Cic. de or. 1,53, 228: C. Sulpici Galli. Yal. Max. 8, 1, 2:nbsp;Galli sanguine sibi coniunctum filium. Quintilian. 2, 15, 8: Galli etiam Suljrici filiumnbsp;suis ipse manibus cireumtulerat. — 5) P.nbsp;Sulpicius Gallus, unter Scipio Aemilianus.nbsp;Geil. 6(7), 12,4: P. Sulpicio Gallo. —
6) (Macon, Saónc-et-Loirc) Canat, Inscript, antiques de Chdlons-sur-Saóne et de Mdconnbsp;1856 p. 54 = BE No. 70 (1893) p. 230 lonbsp;w. 949:----Sulp(icii) M. fil(ii), Galli, om
nibus honoribus apud suos funct(i), Il(duum) vir(i) q(uinquennalis?), flaminis Aug(usti),nbsp;p[rim]ogen(ii) dei Moltini, gutuatr[i], Mar-tps). — 7) (Yerona) CIL V 3763: Sulpi-ciae P. l(ibertae) Gallae. — Surdinii. Bionbsp;60, 29, 2 (a. 47 p. Chr.): SovQSlvióg tignbsp;FdXXog. — Tadii. (Sepino) CIL IX 2518:nbsp;Taddiae C. f. Gallae uxor. — Tei. (Venafro)nbsp;CIL X 4917: Teiae L. f. Gallae. — Tic- 20nbsp;cienii. (Tehursuh) CIL Till 1371: Ticcie-nia Gallia. — Tillii. (Venafro) CIL Xnbsp;5004: M.Tillio Gallo. — Tisieni. Tisienusnbsp;Gallus. 71*0 48,13,2: TLGirjvov (^TuiCLiqvovnbsp;L) FdXXov. 49, 8, 1: quot;^0 FdXXog b TiGiyvog.
2: 'O FdXXog ... 3: 'O gsv FdXXog. 10, 4:
quot;O Ts FdXXog. (Bei Appian. h. c. mit var. Ti0ivrjvog,TiGlviog one das cogn.) — Togonii.nbsp;Tac. a. 6,2: Togonius Gallus. — Trebii.nbsp;Caes. h. G. 3, 7, 4: Marcus Trebius Gallus. 30
— nbsp;nbsp;nbsp;Trebonii. (Bom) CIL VI 27609'^: Q.nbsp;Trebonius Q. 1. Cla(udia) Gallus (ex patri-hus lïbertinis); s. Annii_— Tuticani. Caes.nbsp;b. c. 3, 71, 1: Tuticanum Gallum senatorisnbsp;filium. — Valerii. l) (Iconium j. Konianbsp;oder Koniyah) CIG 4003’’: Oua[/l(£p(og) (.nbsp;FaXXo. — 2) (Sevüla) CIL II 1189: P. Valerius P. f. Gallus. — 3) (Barbate, saee. 2nbsp;ex. oder 3 in.) CIL II 1924: M. Valerio Eo-mulo Timotheo Vinul[e]iano Vinuleio Gallo. 40
— nbsp;nbsp;nbsp;4) (Tarragona) CIL II 4278: L. Val(e-rio) ïempestivo patri Val. Galli.— 5) (Buje)nbsp;CIL Y 419: C. Valerius C. f. Gallus. —-6) (Bozmoli) CIL X 3071: A. Valeri A. f.nbsp;Fab(ia tribu) Galli. — 7) (Barcelona) CILnbsp;II 4592: Gallae Valeriae. •— 8) Verona)nbsp;CIL V 3604: Valeria P. f. Galla. — 9) (Verona) CIL V 3812 = Bais n. 1250: Valeriae P. 1. L. Gallae. — 10) (Bom) CIL VInbsp;28197: D(is) M(anibus) Valeriae Gallae 60nbsp;(dat.). — 11) (Noeern) CIL X 1103: Valeria Gal[l]a. — Varii. (Chiusi) CILXl 2480:
L. Vario Gallo. — Vensii. (Chiusi) CIL I 1367 = XI 2486: A. Vensi Calli (gen,). —
[Gal-ll]
-ocr page 908-Gal-li
|
Vergilii. 1) (Venafro) OIL X 4862: M, Vergilio M. f. Ter(etina tribu) Gallo Lusionbsp;und A. Lusio A. f. Ter. Gallo. — 2) (Tau-rasia) CIL IX 1085: M. Vergilius C. l(i-bertus) Gallus aug. quinq. — 3) (S. Donato)nbsp;CIL X 5155: L. Vergilius M. f. Ter(etinanbsp;tribu) Galio (lis Gallus). — Yettii. l) (Mai-land) CIL V 5900: P. Vettius Gallus. —nbsp;2) (Denevento) CIL IX 2003: D. Vetti D.nbsp;10 f. Galli. ¦—Yeturii. (Agli Ard lei Correse)nbsp;CIL IX 4979: C. Yeturiu[s] . . f(ilius) Gallus. — Yibii, dus Perusia? l) Yibius Gallus. Sen. controv. 1,1,10: Vibi Galli. 3, 6.nbsp;4, 5: Yibii Galli. 2, 1, 9: Galli Yibii. 25:nbsp;Gallus Yibius. 6, 3: Vibi Galli. 7, 5, 3:nbsp;Yibi Galli. 14: Gallus Yibius. 8,5. 9,1,4:nbsp;Vibi Galli. 2, 21: Gallus Yibius. 23: Yibiusnbsp;Gallus. 6, 2. 10, 1, 1. 4, 3: Yibi Galli. —nbsp;2) (Ineloli) CIL III 454 = 6984: Sex.Yi-20 bio Gallo. — 3) (lodi) Kailel 2406, 63:nbsp;K{oivrog) Ovt{^iog) raU(og) ansX. Kaia(a-Qog). — 4) (Borgo 8. Dalmasso) CIL Vnbsp;7856: Yibius Yeamonius lemmi fil(ius) Gallus. — 5) (Venafro) CIL X 5017: L. VIbionbsp;C. f. Ter(etina) Gallo. — 6) C. Yibius C. f.nbsp;L. n. Gallus Proculeianus, urgroftvater desnbsp;kaisers Gallus. (Perugia, a. 205) CIL XInbsp;1926: C.Vibio O.f.L.n. Tro(mentma tribu)nbsp;Gallo. Proculeiano, patrono Perusinorum,nbsp;30 patrono et curator! r(ei) p(ublicae) Vetto-nensium, iudiei de V. dec(uriis), aedili, patrono collegi centon(ariorum) Yibius Vel-dumnianus avo carissimo. — 7) (Populo-nium) CIL XI 2605: Yibiae [On.] f. Gallaenbsp;(dat). — 8) C. Yibius Trebonianus Gallus,nbsp;gel. um .206, kaiser 251—253, f 251 p. Chr.,nbsp;son von Vilius Veldumnianus, urenkel von amp;).nbsp;Clust. 2, 19, 16: Impp. Gallus et Yolusia-nus AA. Eutychiano. pp. XI kal. Mali Gallonbsp;40 II et Volusiano AA. conss. 3, 36,12nbsp;Impp. Gallus et Volusianus AA. Dexippinbsp;fragm. 16“ p. 177 Bind.: quot;Tnaxov Pdllov.nbsp;Eusel. h. eccl. 7, 1: PalXog . . . Tov rdXXovnbsp;. . . rdXXog ... 7, 10, 1: Tov PdXXov. Hie-ro^iym. chronicon a. Air. 2269 (Prosperinbsp;Tironis epitoma chronicon 851 yi. 439): Gallus et Volusianus Galli filius. Chronogr. a.nbsp;354 p. 59 M. (a. 252 p. Chr.): Gallo II etnbsp;Volusiano (Prosper 853: Gallo et Volusiano).nbsp;5oy). 148,1: Gallus et Volusianus. Eutrop.9,nbsp;5: Mox imperatores creati sunt Gallus, Host! lianus et Galli filius Volusianus (darausnbsp;llieromjm. cliron. a. Air. 2270 und Prosperinbsp;Tironis epUoma chronicon 859 p. 440: Gal- [Hal-lIJ |
lus et Volusianus. Oros. 7, 21, 4: Gallus Hostilianus. 6: Gallus et Volusianus. 27,nbsp;10: Sub Gallo et Volusiano). Lil.pontif. t. 1nbsp;p. 7 B.: Galli. Hieron. vir. ini. 66: Sub Gallonbsp;et Volusiano Pamp;XXov xal BoXovSiavov. Vidornbsp;Caes. 30,1: Haec ubi patres comperere, Gallonbsp;Hostilianoque Augusta imperia, Volusianumnbsp;Gallo editum Caesarem decernunt. 2: Hosti-liamis interiit,GalloYolusianoque favor quae-situs. epit. 30, 1: Yibius Gallus cum Volu- lonbsp;siano filio imperaverunt annos duos. Zositn. 1,23: PdXXov . . . 'O PdXXog . . . 'O PdXXog . . ¦ Tov ds PdXXov. 24: Tov PdXXov .. .B PdXXog.nbsp;25: '0 PdXXog. 26: Tov PdXXov. 28: Tanbsp;PdXXm . . . OvaXsQiavbv ós sOvsXXs (PdXXog)nbsp;rd iv KsXzoig xai PsQfiavoig id-yixaza oi'aovza.nbsp;... Tov PdXXov. Victorii Aquitani cursusnbsp;paschalis 784 (a. 252) p. 704 M.: Gallo etnbsp;Volusiano. Cassiodor. chron. 954 (aus Vietnbsp;225): Gallus et Volusianus (a. 252). 956 amp;nbsp;(aus Hier. 2268),: Successit Gallus cum Volusiano filio. 960: His conss. (a. 254) Gallus et Volusianus Teramnae interfecti sunt.nbsp;Iordan. Get. 18,101: Gallo duce. 19,104.nbsp;106: Gallus et Volusianus. Chron. min. ed.nbsp;Frick 120,3. 127,2. 328,1: Gallus. (433,nbsp;19: Gallienus.)—Inschriften: (Sedikevy leinbsp;Smyrna, a. 252 oder 253) CIG 3181: K.ai-[Tqs^mviavo)] PctXXfo. (Zwiscliennbsp;Aldéa de Sda und Sandias, a. 253) CIL II sonbsp;4859: [C(aio) Vibio] Tr[eb]o[n]iano [Gallo].nbsp;(Arle, a. 251/4) III 3122: G. Vibio Tr[e]-boniano Gall[o]. (Bei Ssony, a. 252) 4,210: C. Vibio Treboniano Gallo. (Treilach, a. 251—253) 5729: [C. Vibius] Tre[bonianusnbsp;Gajllus. (Kanlii Kavdk) 6919: G. Viviusnbsp;Trebon(ianus) Gallus. (Veczeli) 8061: C(aio)nbsp;Vivio Tr[e]boniano [GJallo. (Promontor, a.nbsp;251) ,10624: Gaio Vibio Trebon[ia]no Gallo.nbsp;(O'-Szöny) 11330: C. V[i]bio Trebon[iano]nbsp;6al[l]o. (Wien, a. 252) 11344: C(aius)nbsp;Vib(ius) Trebonian(us) Gallus. (Susa)nbsp;8075: Oaesares Gallus et Volusianus. (Bom,nbsp;a. 251—254) VI 1103: [C. Vibio Treboni-a]no Gallo, (a. 254) 1104: C. Vibio Tre-boniano Gallo, (a. 252) 10247: Imp(era-toribus) d(ominis) n(ostris) Gallo Aug(ustonbsp;iterum) et Volusiano Aug(usto) co(n)s(uli'nbsp;bus). (Housesteads, a. 252) VII 646: DD(o-minis) nn(ostris) Gallo et Volusiano co(n)-s(ulibus). (Botvness, a. 251—254) 949 ==nbsp;Vaillcmt 31: l(ovi) o(ptimo) m(aximo) Pi'Onbsp;salute dd(ominorum) nn(ostrorum) Galli etnbsp;Volusiani Augg(ustorum) Sulpicius Secun' |
1789
Gal-Iï
1790
•lianus trib(unus) coh(ortis) posuit. GIL ^11 949'‘ = Vaülant 32: [I(ovi) o(ptimo)nbsp;lïi(aximo) Pro salute] dd(ominonim) mi(o-strorum) G[alli et] Volusian[i Augg(usto-rum)] Sulpicius S[ecuii]dianus trib[unusjnbsp;cob(ortis) posuit. (Bittern bei Southampton,nbsp;«• 251—253) GIL VII 1148: Impp(erato-ribus) CC(aesaribus) Gallo et Volusianonbsp;-A.ugg(ustis). (Gretahridge, a. 251—253)nbsp;10 1182; Impp(eratoribus)dd(ominis)nn(ostris)nbsp;Oallo et Volusiano Augg(ustis). (Castlefordnbsp;bei Pontefract) EE 7 p. 337 n. 1105: Impp.nbsp;[Caess,] C. Vibio Gallo et C. V. Volusiano.nbsp;(Tunis, a. 251) GILYlll 10046: C.Vibiusnbsp;Trebonianus Gallus. (Sigus, a. 251) 10148;
l^[il)]io Tre[b]o[n]i[an]o [Galljo. (Hen-scJiir Tuschin, a.252) 10213: C. Vibio Tre-lioniano Gallo. (Brah-el-IIammdm, a. 252(3) 10249: C. Vibio Tr[e]bonio Gallo. (BisTcra,nbsp;20ffi. 252(53) 10252: C. Vibio Trebo. Gallo.nbsp;(Atn-el-Bey, a. 251) 10292; C. Vib[ius]nbsp;Trebonianus [Gal]lus. (Oued-Hammam, a.nbsp;252(53) 10320: C.Vibius Trebonianus Gallus. (Philippeville, a. 252(53) 10323: C.nbsp;Tibius Treboniano Gallo. (Zicisclien Cirtanbsp;und Mileu) 10325: C.Vibius Tr[ebo]nianusnbsp;Oallu,s. (Tenet Sla, a. 252) 10383: C. Vibionbsp;Tr[e]bonianoGal[l]o. (Ngaus) 10422.10423;nbsp;ll- Vibio Trebonio Gallo. (Hr. el-Djcmelnbsp;^0 Oder Hr. el-Auinia, a. 251) EE 5 p. 495nbsp;1093: C. Vibi[us] Trebonianus Gal[lus]
¦ • . [et C.Vi]bius GallusVolusianus. 7p.l94 ^•622: [C. Vibio Treboniano Gallo]. (Gondé,nbsp;^nicndou, zivischen Philippeville und Gonstan-line) BG 1887 p. 93: C. Vibio Trebonianonbsp;Hallo. (Vitolano, a. 252) GIIj IX 2126:nbsp;Hallo Aug. II. (Scurcola, a. 252) 3916: C.nbsp;T^ibio Traeboniano Gallo. (Perugia) XI1927;nbsp;-^finiae M. f. Geminae Baebianae Cl. f. uxorinbsp;Vibi Gain C. Vibius Thallus patroni uxori.nbsp;1928: C. Vibio Ti'eboniano Gallo. (Sitten,nbsp;a. 251—54) XII 5518: Ilmmpp. CCaaeess.nbsp;Hallo t Volusiano. (Genf) 5538: C. Vibionbsp;Treboniano Gallo. (Bode0, a. 252) BSAFnbsp;1883 p. 247: G(aio) Vib(io) Treb(oniano)nbsp;Hallo. (Bonn, a. 252) GIB 500: Gallo.nbsp;(Amsoldingen, a. 251—54) IH 309. 310 M.:nbsp;Hallo. (Ostia) GIL XIV 42: C. V[ibi Tre-^oniani Galli Pii]. Müngen: hronze-mwnsenbsp;Gadi, Zeitschr. f Nmnism. 17 (1890),
1 s-19: r. OYI. TAAAOC. Cohen, Med.imp.
jA 236—262 n. 1—4: C. VIB. TREB. QALLVS. 5- C. VIBIVS TREBONIANVSnbsp;QALLVS. C-9: C. VIB. TREB. QALLVS.
10: C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS AVQ. 11-13: C VIB. TREB. QALLVS.nbsp;14: C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS.
15 — 20: C. VIB. TREB. QALLVS. 21: C VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 22: C.nbsp;VIB.TREB. QALLVS. 23: C VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 24.25; C.VIB.TREB.nbsp;QALLVS. 26: C. VIBIVS TREBONIANVSnbsp;QALLVS. 27—29: C.VIB.TREB. QALLVS.nbsp;30: C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. lonbsp;31: C.VIB.TREB. QALLVS. 32: C.VIBIVSnbsp;TREBONIANVS QALLVS. 33—38: C.VIB.nbsp;TREB. QALLVS. 39: C. QALLVS. 40: C.nbsp;VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 41: C.nbsp;VIB. TREB. QALLVS. 42: C. QALLVS.nbsp;43.44; C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS.nbsp;45—49: C. VIB. TREB. QALLVS. 50: C.nbsp;VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 51; C.nbsp;VIB. TREB. QALLVS. 52—55: C. VIBIVSnbsp;TREBONIANVS QALLVS. 56: C. VIB. 20nbsp;TREB. QALLVS. 57: C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 59 — 63: C.VIB.TREB.nbsp;QALLVS. 64: C. VIB. TREBONIANVSnbsp;QALLVS AVQ. 65-72: C. VIB. TREB.nbsp;QALLVS. 74. 75: C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 76. 77: C. VIB. TREB.nbsp;QALLVS. 78; C. VIBIVS TREBONIANVSnbsp;QALLVS. 79-85; C.VIB.TREB. QALLVS.nbsp;86; C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS.
87. 88: C. VIB. TREB. QALLVS. 89: C. 30 VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 90; C.nbsp;VIB.TREB.QALLVS. 92.93: C.VIB.TREB.nbsp;QALLVS. 94: C. VIBIVS TREBONIANVSnbsp;QALLVS. 95; C. VIB. TREB. QALLVS.nbsp;96- C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS.nbsp;97: C. VIB. TREB. QALLVS. 98: C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 99—105:
C. VIB. TREB. QALLVS. 106: C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 107. 108: C.nbsp;VIB. TREB. QALLVS. 109; C. VIBIVS 40nbsp;TREBONIANVS QALLVS. 110-114: C.nbsp;VIB. TREB. QALLVS. 115; C. VIBIVSnbsp;TREBONIANVS QALLVS. 116 — 118: C.nbsp;VIB. TREB. QALLVS. 119: C. VIBIVSnbsp;TREBONIANVS QALLVS. 120—122: C.nbsp;VIB. TREB. QALLVS. 124: C. VIBIVSnbsp;TREBONIANVS QALLVS. 125-129: C.nbsp;VIB. TREB. QALLVS. 130: C. VIBIVS TREBONIANVS QALLVS. 131—133: C. VIB.nbsp;TREB. QALLVS. 134: C. VIBIVS TREBO- 59nbsp;NIANVS QALLVS. 135.136: C.VIB.TREB.nbsp;QALLVS. 137: C. VIBIVS TREBONIANVSnbsp;QALLVS. 138: C. VIB. TREB. QALLVS.nbsp;139; C.VIB. TREB. QALLVS Oder QALLO.
[Cal-ly
-ocr page 910-1791
Gal-ll
1792
|
140; C. VIB. TREB. QALLVS. 141: C.VI-BIO TREBON. QALLO. 142: C QALLVS. 143: C. VIB. TRIB. QALLVS. 144. 145: C. QALLVS. 146; VIB.....QALLVS. 147. 148: VIB. TREB. QALLVS. 149: C. VIB. QALLVS. 150: C.TREBON. QALLVS. 151:nbsp;VIB. TRIB. QALLVS. 152.153: VIB. TREB.nbsp;QALLVS. 154; C. VIB. TREB. QALLVS. 155:CVIB. TR......... 156: C VIB. 10 TRIB. QALLVS. 157: VIB. TREB. QALLVS. 158. 159: C. VIBI. TREB. QALLVS. 160: VIB. TREBO. QALLVS. 161; VIBI.nbsp;TREB. QA. 162.163; C. VIB. TREB. QALLVS. 164. 165: TREB. QAL. 166. 167;nbsp;C. VIB. TREB. QALLO. 168. 169: C. L.nbsp;VIB. TREB. QALLO. 170: C. VIB. TREB.nbsp;QALLO. 171; C. TREB. QALLO. 172 —nbsp;174; C. VIB. TREB. QALLO. 175 — 177:nbsp;C. L. VIB. TREB. QALLO. 178: C. VIB.nbsp;20 QALLO. 179; C.VIB. TREB. QALLO. 181:nbsp;C. VIB. TREB. QALLVS. 183: C. VIBIVSnbsp;TREBO. QALLVS. 184. 185: C. VIBIVS. TREB. QALLVS. 186; .......VIBIVS TREBO QALLVS. 187: C. VIBIVS TREB. QALLVS. 188: C. VIBIVS TREBO. QALLVS. 189 — 196: C. VIB. TREB. QALLVS.nbsp;197: C. VIB. TRIB.? QALLO. 198: C.VIB.nbsp;QALLVS. 199: .. .VIB. QALLO. 200 —nbsp;204: C.VIB. QALLVS. 205; C.VIB.TREB.nbsp;30 QAL. (Mit Yolusianus) p. 262—265 n. 1.nbsp;2. 4. 5: QALLVS. 6; C. VIB. TREB. QALLVS. 7. 8: QALLVS. — 9) Bes vorigcnnbsp;son, C. Vibius Afinius Gallus Veldumiiianusnbsp;L. (AEM 4 s. 136, 29) Yolusianus, Icaiscrnbsp;a. 251—254. (Valdansa, nach a. 253) CILnbsp;n 4787: C. Vibio Afi[mo Galljo Veldu-mian|o Vol|usiano. (Mülstatt in Karnten,nbsp;a. 252—54) III 4741: C, Yibio Afinio Gallonbsp;Yeldumino Yolusiano. (Treibach) 5729:nbsp;40 diesélben namen, im nominativ, ausradiert.nbsp;(Veceeli) 8061; C(aio) Yiv[i]o Afinio Ga[l]lonbsp;Ye[l]d[u]mniano |YoJlu[sianol. (Promontor,nbsp;a. 25)1) 10624; (Taio Vibio, Afini[o Gallonbsp;Veldumjniano Y[olusiano]. (0-Szony)ll?i2gt;Q\nbsp;[C.J Yibio Afinio Gallo. (Wien, a.252) 11344:nbsp;C(ams) [Vib(ius)] Afinius Ga[ll]us YeflJ-d[umn]ianus [Yolusianus]. (Como, a. 252)nbsp;Pais n, 743; C. Yibio Afinio Gallo Yeldum-niano Yolusiano. (Bom, a. 254) GITj VInbsp;60 1104: C. Yibio Afinio Gallo Yeldumnianonbsp;Vfolusiano]. (a. 252—254) 1105: C. [Vibio Afinio] Gallo Ve|lduraniano] Vol[usianol.nbsp;(Tunis, n. 251) YIII 10046:quot; C. [Vibius |nbsp;Afinius [Gallus]. Ye[l]d[ujm[nianus] Yolus- [Gttl-li] |
sianus. (Signs, a. 251) 10148: C. Vi[b]io A[fi]nio [G]a[ll]o Ye[l]dumniano Vo[l]us-siano. (llenscliir Tuschin, a. 252) 10213: C. Yibio Afinio Gallo Yoldumiano Volussiano. (Brah-el-IIammdm, a. 252)53) 10249: C.nbsp;Vibio Veldumio Yollussiano. (j. in JBiskra,nbsp;a. 2521253) 10252; C. V[ib]io Afinio Gallonbsp;Veldumiano Volussiano. (Mn-el-Bey, a. 251) 10292; [C. Vibius Afjinius [Gallus]..... (PJiïlippevüle, a. 252/53) 10323: [C.YJibius lo Afinius Gallus Yaldumianus Yolu[sia]nus.nbsp;(Teniet Sla, a. 252) 10383; C. Vibio Afinionbsp;Ga[l]lo Yoldumiano Yolusian[o]. (Ilr.-el-Bir) 10405; C. Yibio Afinio Gallo Yoldumiano Volussiano. (Ngaus) 10422: C. Vibio Afini. Gallo Veldumiano Volussiano.nbsp;10423 (a. 253): C. Yibio Afinio Gallo Yal-dumiano Volussiano. (Condé, Smendou) BGnbsp;1887 p. 93: C. Vibius Afinius Gallus. EEnbsp;7 n. 622 p. 194: C. Vibio Afinio Gallo Vel- 2»nbsp;dumiano Volussiano. (Montc Giorgio) GILnbsp;IX 5431: C. Vibio Afinio Gallo Veldum-niano [Yolusiano], (Genf, a, 252) XII 5538: C. Vibio A[fi]nio Gallo [Veldumnjiano Vo-lusiano. (Ostia) XIV 42: [C. Vibi Afini Galli] Veldum[niani Vol]usiani. Mümen:nbsp;GoJien, Méd.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;266-284 w.2: C. AF(i- nio) QAL(lo) VEND(umniano) VOLVSIANO. 4. 52. 56. 61. 68. 78; C. V. AF. QAL. VEND. VOLVSIANO. 79. 80: C. V. AF. QAL. sonbsp;VEND. VOLVSIANVS. 81: C. V. AF. Q. M.nbsp;VOLVSIANO. 110: C. V. AF. C. M. VEND.nbsp;VOLVSIANO. 114. 115; C. V. AF. QAL.nbsp;VEND. VOLVSIANO. 125 — 127; CV. AF.nbsp;QAL. VEND. VOLVSIANO. 152. 153; C.nbsp;VIB. QAL. INI. VOLVSSIANVS. 156: C.nbsp;VIB, QALL. VOLVSIANVS. 158: VIB. QAL-LVSIANO. 159: C.VIB. AP. QALLVSSIANO,nbsp;160: C. RASLLOVNAM. 164; RASLIO-VAAHHIB. 165: RASILLOVNAE bAC.nbsp;166: C. VIRAP. CALVSSIANO. 167; IRAP.nbsp;CALVSSIANO. 168: CAH. RASLI. OVNAH.nbsp;bA. 169: C.VIB. AR. QALLVSIANO. 170; C. VIB.. . QALVSSIANO. 171; C. VIB. AF.. QALLVSSIANO. 172; QALLO VOLVSIANO.nbsp;173: QALLO VOLOSSIANO. 174: QALLOnbsp;VOLVSSIANO. 175.176: QALLO VOLOSSIANO. 178: QALLO VOLOSSIANO. 179;nbsp;QALLO VOLVSSIANO. 180: QALLO VOLOSSIANO. 181: QALLO VOLVSIANO. .'-.o 182; QALLO VOLOS......— Vibulei. (Le Grotte bei Mirahelln) GIT, IX 1324: G. Vlbuleio Gallo. — Vinnii. (Vienne) GILnbsp;XII 1864: A(u]us) Vinniu[s Gallus]. 2032“-'’: |
Gal-li
A. Vinnius Gallus.— Vipinii. (Bom) CIL 28989: Vipinia C. f. Galla. — Vip-stani. Vipstauus Gallus, praetor a. u. 770,nbsp;f 17 p.Chr. Tac. a. 2, 51: Vipstani Galli.—nbsp;Virei. (Kalavryta) CIL III 528 = 7252:nbsp;C-Vireius C. f. Q. Gallus.— Virii. YilleicJitnbsp;(^er cos. a. 298 p. Chr. (8. Maria di Capua,nbsp;unter Liocl. od. Constantinus) CIL X 3867:nbsp;^irium Gallum v(ii'um) c(onsularem) cor-lö r(eetorem) Campaniae. —- Visellii. (Ca-jageo) CIL X 4585. 4586: Q. ViselUus Q.nbsp;f- Gallus. — Vivatii. (Saint-Leu in Africa)nbsp;727? 5 p. 484 n. 1053: M. Vivatius Gallus. —nbsp;Ülpii. (Hr. 8i-IIamar) GIL VIII 4464nbsp;18628: Ulp(ius) Gallus. — Umbriöii.nbsp;(Annüna) CIL VIII 19067: A. Um(b)ri-ciu(s) Gallus. — Volesedii. (Carsoli) CILnbsp;IX 4095. 4096: T. Volesedius T. f. Ani-(ensi tribu) Gall(us). — Voltei? (Bom) CILnbsp;20 VI 23741: [Vojlteia Sp. f. Galla. — Vo-lumnii. P. Volumnius Amintinus Gallus,nbsp;cos. o. u. 293 = 461 a. Chr. Fasti cos. Ca-Pitolini a. u. 293: P. Volumnius M. f. M. n.nbsp;Amintln(us) Gallus. Hydatius: Gallo etnbsp;Gamerio. Chron. Paschale: FaXlov r.al Ka-ysQtvov.— Volusii. (Bom) GIL Yï 19271:nbsp;L- Volusius Gallus. — Ursidii. (Tiano)nbsp;GIL X 4826 = FF 8 p. 143 n. 573: ür-
sidia Galla. — Andere Galli. l).......
•.....Gallus, cos. a. 119 p. Chr. CIL VI
2078 p. 538 (a. 118): .... Gallo cos. — 2).........Gallus, cos. a. 174 p. Chr.
.........Flaccus Cornelianus. Ghro-
f^ogr. a. 354 p. 58 M. Hydatius; Prosperi I’ironis epitoma chronicon 695 p. 431. Vic-forii Aquitani cursus paschalis 705 (a. 103)nbsp;P- 608 M.: Gallo et Flacco. Cassiod. chron.nbsp;^41 (aus Vict. 146): Gallus et Flaccus. Fastinbsp;Gr. XIII: FélXog Kal 0hiKog. (Pozmoli)nbsp;Gia 5853 = Kaïbél 830, 19: FaXla %ainbsp;®lo;gt;cx(a KoQVTjXiavm vnaxoiv. (Gilli) GILnbsp;III 5200: Flacco et‘Gallo c[o(n)s(ulibus)].nbsp;(Bom) VI 211: Flacco et Gallo co(n)s(uli-Annali dell’ Inst. 50 (1878) p. 160,nbsp;23 tav. d’ agg. N, 5: Corneliano et Gallonbsp;cos. (Ména) CIL VIII 2464: Flacco etnbsp;Gall, 2466: Flac. et Gal. cos. (Aflü heinbsp;Géryville) FE 5 p. 480 n. 1043: Fl[ao]conbsp;ol Ga[llo cos.]. (Tivoli) CIL XIV 3594:
““ Gallo et Flacco cos. — 3) (Virius?) Gallus, cos. a. 298 p. Chr. Chronogr. a. 354 p. 80 M.nbsp;Gonsularia Constantinopolitana: Fausto IInbsp;cl Gallo. Prosperi Tironis epitoma chronicon
. 955 p. 446. Victorii Aquitani cursus pa-
Holbek, Alt-colt. Sprachschatz, L
schalis 829 (a. 297) p. 708 M.: Fausto et Gallo. Cassiod. chron. 1021 (aus Vict. 270):nbsp;Faustus et Gallus. (Bom) GJG9622: 0av-arw Y.ai FaXlo) vnaxoig. (Gnathia) CIL IIInbsp;B. xcvi (lvii), 10: [FJausto II et Gallo cos.nbsp;(Fining) III 11955: [Fausto I]I [et] Gal[lonbsp;cos.]. (Bom) VI 48: Fecerat Eufranor Bac-chum quem Gallus honorat | fastorum consul carmine ture saoris. (Torre di Anazzo heinbsp;Fasano) IX 261: [FJausto II et Gallo cos.— lo
4) nbsp;nbsp;nbsp;Galla, 1. gemahlin des lulius Constantins,nbsp;sones des’Jcaisers Gonstantius GMcrrus, mutternbsp;von Gallus Caesar. Ammiow. 14, 11, 27:nbsp;Matreque Galla sorore Eufini et Cerealis. —
5) nbsp;nbsp;nbsp;Ir son Flavius Claudius lulius Gonstantius
Gallus, des Icaisers lulianus hruder, geh. a. 325, Tcaiser 351, f 351. lulian. epist. ad s.nbsp;p. q. Athen. p. 271 A.‘ Tov gaKUQixriv aSsX-(pov êfibv FaXlov. epist. p. 454 G: [Fdllojnbsp;KaïoaQ ’lovXiavê aSsXqx)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Ammian. 20
14, 1,1: Caesaris Galli. 9: Gallus. 2,20: Gallum Caesarem. 7, 5: Gallus. 9: Gallum. 13: Gallus. 19: Galli (gen.). 9, 9:nbsp;Gallus. 10, 2: Gallus. 5: Galli. 11, 3:nbsp;Gallum. 15, 1, 2: Gallo . . . Gallus. 8, 2:nbsp;Sub Gallo. 13,2: Caesaris Galli. 17,1,14:nbsp;Gallus. 18, 3, 6: Sub Gallo regeret Gae-sare. 21, 1, 2: Galli. 5: Galli. 13, 11:nbsp;Gallum. 22, 3, 3: Gallum. 5: Gallus. 11:nbsp;Galli. 9, 16: Galli. 14, 2: Galli. Liban. 30nbsp;epitaph. 1.1 p. 527: Hegnetai FaXlog e’l ’Iia-Xtag. Futrop. 10,12,2: Orieuti mox anbsp;Cons tantio Caesar est datus patrui filiusnbsp;Gallus. 10, 13: Per baec tempora etiam anbsp;Constantie multis incivilibus gestis Gallusnbsp;Caesar oocisus est. 10, 14, 1: Mox lulia-num Caesarem ad Gallias misit, patruelemnbsp;suum, Galli fratrem. (Haraus Hieronym. a.nbsp;Ahr.2367: Gallus Constantii patruelis Caesar factus; woraus Prosperi Tironis epitoma 40nbsp;chronicon 1084 p. 454.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2368: Gallus . . .
A GaUo. 2370 = Prosper 1089 p. 455: Gallus Caesar. 2371 = Prosper 1093nbsp;p. 455: lulianus frater Galli Mediolaniinbsp;Caesar appellatur.) Vidor Caes. 42,9: Ma-gnentius fratri Decentie Gallias, Constan-tius Gallo, cuius nomen suo mutaverat,nbsp;orientem Caesaribus commiserant. 12: Gallus August! iussu interiit. epit. 42,1: Constantins Gallum fratrem patruelem Caesa- sonbsp;rem pronuntiat, sororem Constantinam illinbsp;coniungens. Orosius 7,29quot;, 14: Gallum, patrui filium. 15: lulianum patruelem suum,nbsp;Galli fratrem. Zosim. 2,45,1: KmvaxdvTiog
57 nbsp;nbsp;nbsp;[Gal-nj
Gal-ll
Gal-ll
gil. georg. 1, 1 — 149: Titi Galli . . . Titus Grallus, eüfmal. — 3) Sidon. ApolUmr. ep)ist.
9, 1 (c. a. 470): Vir iam honestus Gal-— Bischöfe des namens Gallus: l) hi-schof von Aosta, f 546. (Aosta) GIL V 6858: Hic requiescit in pace s(an)c(t)e memorienbsp;Gallus ep(iscopu)s. — 2) Bischof von Valence. Cone. Aurclian. a. 513 p. 110,20 ilf.;nbsp;Gallus episcopus ecclesiae Valentine. —nbsp;3) Gallus I, bischof von Clermont-Ferrand,nbsp;525—5gt;51. Concil. Aureïian. a. 533 p. 65,nbsp;11 ilf..- Pro Gallo episcopo. Gone. Arvern.nbsp;«• 535 p. 70, 3: Gallus in Ciiristi nominenbsp;episcopus. ^.71,3: Gallus. Gone. Aurclian.
538 p. 84, 25: A domno meo Gallo episcopo. a. 541 p. 97, 3; Gallus in Christi ïiomine episcopus Arverne civitatis. a. 549nbsp;P. 109,16: Gallus in Christi nomine episcopus Arverne ecclesiae. Grcg. Tur. h. F. 4,nbsp;(5): Gallus . . . Gallus . . . Galli. (6): Gal-W (7): Galli. 8, (13): Galli. In glor.nbsp;mart. 50; Galli episcopi. de virt. s. lulianinbsp;23: Gallus episcopus. vit, pair. 2,2: Gallus episcopus. 6 tit.: De sancto Gallo episcopo . . . Gallus. 1: Gallus . . . Gallum.nbsp;2: Gallum . . . Gallus. 3: Gallus (zweimal)
• ¦ ¦ Gallum (viermal) . . . Galli. 5: Galli . . . Gallo. 6: Gallus . . . Galli. Fortunat. carm.nbsp;4, 4 tit.: Epitaphium domni Galli episcopinbsp;civitatis Arvernae. 4, 4, 5: Testis et ante-stis Gallus probat ista beatus. Vita s. Bo-'niti praef., ASS 15.ian. lp. 3 070: Antisti-tum sedis confessorumque Elidii et Galli. —nbsp;4) Gallus Magnus, bischof von Troyes, f zwi-schen 582 und 585. Concil. Baris, a. 573nbsp;P- 147, 23 Jlf..- Gallomagnus. p. 148, 40:nbsp;Gallomagnus in Christi nomine episcopusnbsp;ecclesiae Trecassinae. p. 149, 43 ; Gallo-luagnus. p. 150, 35: Gallomagnus. Concil.nbsp;^^^atiscon. a. 583 p. 160, 35; Gallomagnusnbsp;episcopus Trecassinensis. Gr eg. Tur. h. F.nbsp;9) 38; Gallomagnum referendarium... Gallo-•uagnus. vit.patrum 8.i8: Gallomagnus Tri-cassinorum pontifex. Fortunat. carm. 7, 6,nbsp;^it.: Ee Palatina filia Galli Magni episcopi,nbsp;^xore Bodegisili ducis. v. 23: Quae estnbsp;Galli filia Magni. Vita Winebaudi 3 ASSnbsp;april. I p. 513 F: Gallomagnus, Tricas-siuae urbis episcopus. —¦ 5) Gallus II, bi-^ ^chof -von Cleywiofit. Grdlli ifitef DesideTünbsp;Gadurc. epist. 2, 20 MG epist, III p. 214nbsp;(a. 630—G55): Gallus peccator. — Anderenbsp;öalli: 1) Catull. 78, 1, 3. 5; Gallus (sonstnbsp;'^*gt;'5ekannt), —¦ 2) Diodor. 31, 19, 1: Kag-
jSvGov Tov Kvpov nm^og adsXfpfjv imag^ai yvgaiav quot;AxoSSav' rccvrrjg ds Kal tpaQvar.ovnbsp;TOV Kannadorlag jlaodêag ysvéad’at naïSanbsp;Fallov. — 3) Scriba quaestorius, GIL I^
F. XVII p. 74, a, u. 765 = VI 1496: Gallus. — 4) Münzmeister a. u. 742 = 12 a. CJir. Babélon 1 p.210 n.1—3. p.211 n.4.nbsp;p.432 w.82—86. 2 i5.98—99 w. 340-347.
?. 522 —523 w.27 —32: QALVS. — 5) lo-seph. b. lud. 2, 18,11: Fdllov f^yegóva tov lonbsp;öcoöeyJrov rdygarog (legionis) .. .'O Fdllog.nbsp;12; Fallog, 19, 1: Fdllog. — 6) loseph.
b. lud. 4, 1, 5: ’EKavovxdQ'yrig (centurio) öé Ttg, Fdllog ovógau. — 7) Freund des Vi-torius Marccllus. Stat. sïlv. 4, 4, 20: Tuanbsp;cura potissima Gallus. — 8) Martial. 1,nbsp;108, 5. 8: Galle. .3, 92, 1. 2: Galle. 7,55,
5: Gallo (cZat.). 10,56,1.8: Galle. 82,8: Galle. — 9) Martial. 2,47,2: Galle. 56,1:nbsp;Galle. 3, 27, 2. 4: Galle. 4, 16, 1. 4. 8: 20nbsp;Galle. 12,46,1: Gallus. — 10) Fin rechts-anwalt. luvenal. 7, 144nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;, Atque ideo
pluris quam Gallus agebat,: quam Basilus.
— 11) GList, 12, 36 (37), 4 (c. a. 238): Gallo militi. — 12) Martyr a. 251. Mar-tyrolog. Ilieronym. 15 hal. mai: In Affricanbsp;. . . Galli (gen). — 13) Gallus Antipater,nbsp;geschichtschreiber des Aureolus. Trébell. Poll,nbsp;Claud. 5,4: Gallus Antipater. — 14) Greg.nbsp;Tur. in glor. mart. 53: Gallus huius (Ca-30nbsp;villonensis) urbis comes. — 15) Gregor. M.nbsp;registr. 9, 144 (a. 599): Lator praesentiumnbsp;Gallus (nauclerus). — 16) Virgïl, grammat,nbsp;epist. 2 de pronomine p. 129,11 II.: Gallusnbsp;noster. — 17) S. Gallus, früher Callo, Gal-lunus, Ire, stifter von St. Gallen, f 16. oct.
?. nbsp;nbsp;nbsp;627. lonae vita s. Columbani ASS Sur.
21. nov. p. 468; Severus et Gallus, c. 14 p. 471: Tantum de fratribus eum eo erat,nbsp;Gallus nomine . . . Supradictns Gallus. SG 40nbsp;urh. 1 n. 12 (a. 745): Sacrocancta ecclesianbsp;sanoti Galli confessoris. . . . Ecclesie sanctinbsp;Galli vel Autmaro (zweimal). PariZ. 2,154nbsp;== w. 14 (a. 751): Tradiderunt ad sanctumnbsp;Gallum ... ad ipsum sanctum Gallum tra-dimus atque transfundimus. — Gallus aufnbsp;inschriften: l) (Theben in Boeotien) GIGnbsp;1632: [rjallo? 0avGTsxvog. — 2) (Foggia,nbsp;Oder Foechia Vecchia in Kleinasien) GIGnbsp;3413: Onbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Argi'qtQLov, AygrjVQiov, 50
Fallov, TOV nQVT.av[iv) kcci, GTeggt;avy}(poQOv Kal, isQSa ryg MaGGaliag (göttin, in Phocaea)
TO 7, IjQWCt, [ETCtJflEl'ïj'fiaVTOg nbsp;nbsp;nbsp;yV/TVaGiai^-
^lag [xflfi Tojv .... a]v rsificov ylovKiov Aovi-
57* nbsp;nbsp;nbsp;[Gal-li]
-ocr page 914-Gal-li
|
óiov l[ï«oi)]^j'to[g]... — 3) {Castendo) GIIj II nbsp;nbsp;nbsp;415: Tiro G[a]lli f(ilius). — 4) (Adra)nbsp;CIL II 1987: Varus Galli f(ilius). —nbsp;5) (Tiefen) CIL III 6497: ... unae Gallinbsp;f(iliae). ¦— 6) (Bei Orta Köi) CIL III 7051:nbsp;Beneficiari(u)s [GJalli pra(e)fecti mile(s?).nbsp;B£vs(pixilt;xQi[g\ 1’alXov nqaLCpeKiov [pxQ^axLm- — 7) (Epidauros in Argolis) CIL III nbsp;nbsp;nbsp;7266: Cutius has auris Gallus tibi vo-io verat olim, | Phoebigena, et posuit sanus ab auriculis.--^ 8) (Pompeji) CIL IV 2107: Aegyptus Gallo suo sal(utem). — 9) (Yi-ccnza) CIL V 3173: . . . lio Q. f. Gallo. — 10) nbsp;nbsp;nbsp;(Monteü da Po, c. a. 253—259) CILnbsp;V 7473: [G]a[l]lus ser(vus) actor. — 11) nbsp;nbsp;nbsp;(Cimiezj CIL V 7898: Tertio Docconisnbsp;f. mil. CCXL TVL7 Galli Avius. — 12) (Ci-miez) CIL V 7934: .... tino Claud(ia tri-bu) Galli. — 13) (Patera im museum zu 20 Cividale) Pais n. 1080, 190: Gallo. — 14) (Bom) CIL VI 1554: Cerialis et Gallus. — 15) (Bom, c. a.120) CIL VI 2375°,nbsp;19: . . . . s Gallus Alb(a) Puc(ente). —nbsp;16) (Bom) CIL Y1 18873: . . . [Po]m(pti-na) Galli. — 17) (Bom) Oderico, Syllogenbsp;veter, inscript. p. 198 n. 27 =Aïïmer w.105:nbsp;E (eenturia) Galli. — 18) (Hr. es Schiri)nbsp;CILYlll 273: . . . avius ... or Galli . . . f. — nbsp;nbsp;nbsp;19) (Hr. Midid) CIL VIII 616: [Te]r-80 tia Galli f(ilia). — 20) (Lambèse) CILYlll 2741: [......] CL Gallo leg. Augustorum Ipro praetore ....]. — 21) (Hr. Khashün) CIL VIII 12080: Gallus Galli Numidae fil. — nbsp;nbsp;nbsp;22) (Carthago) CIL VIII 12630: Gallus Caes(aris) n(ostri) ser(vus) tab(eilarius). — nbsp;nbsp;nbsp;23) (Schauwdsch) CIL VIII 14841: Se-cunda Galli f. — 24) (Hr. Ain Tunga) CILnbsp;VIII 15094: Gallus Cilonis f. — 25) (Hr.nbsp;Gergür) CILYITI 15778: Gallus Sec[undi 40 f.] sacerdo[s]. — 26) (Benevento) CIL IX 1833: . . . avio C. f. Gallo. — 27) (Cuma)nbsp;X 3685: Galli (gm.). — 28) (Formia) CILnbsp;X 6098: . . . [ujrius C. f. Aem(ilia tribu)nbsp;Gallu[s praejf. levis armaturae p[rovinoiae?]nbsp;Hispaniensis. — 29) (Hicmo; verdachtig)nbsp;CIL X 8095: . . . Q. f. Pom(ptina) Gall[usnbsp;itjerum Hamen dlT[i Aug.?]. — 30) (Ye-leia, vor a. 102 ex.) CIL XI 1147 p.wi 87:nbsp;Gallis fratrib(us). — 31) (Bolsena) CILnbsp;50 XI 2712: Gall. M//. — 32) (Monturen, dép.nbsp;Gard, canton Uzès, vor den Antoninen) CILnbsp;Xn 2925 = Inscr. de Languedoc, Ntmes,nbsp;n. 1647: lovl o(ptimo) m(aximo) Gallusnbsp;(praenomen) lülius Honóratus T(otum) s(ol- [Gal-ll] |
vit) l(ibens) m(erito). — 33) (Narhonne) CIL XII 4363= Inscr. de Languedoc n. 30: [.....Volt(inia tribu)] Gallo, aed(ili) P(ori) C(laudii) oder f(rumenti) c(uratori). —¦ 34) (Narhonne) BE n. 21.3 = Inscr. denbsp;Languedoc 514: Y.P.C | 0.QALLO | H. — nbsp;nbsp;nbsp;35) (Narhonne) Inscr. de Languedocnbsp;n. 970: DIA MAH:0N QALLI. — 36) (Bordeaux) Jullian t, 1 n. 84 p. 207 — 212 =nbsp;M8AF 49 (1888) p. 344: D(is) M(anibus) i»nbsp;Gal(li). — 37) (Mdcon) Canat, Inscr. ant,nbsp;de Chdlon-sur-Saóne p.ó3: M(arci) filii, Galli. — nbsp;nbsp;nbsp;38) C^Sur la hase d’une déesse-mère’)nbsp;Tudot p. 64: Gallus. — 39) (Langres) CILnbsp;XIII 5860: Val//// Max// | Gall////// | D(is)nbsp;M(anibus). — 40) CIL XV 3913 gf. BInbsp;95,69: Orfito et Prisco cos. Lautrese Galli,nbsp;XV Modest(us), Vegetus. — Töpfername:nbsp;(Tarragona) CIL II 4970, 210“: QALLlnbsp;MA(ximi oder -nu?). QALLl MAX(imi 2»nbsp;oder manu?). (Alexandria) III 6634, 6:nbsp;Galli. VII 1336,475: Calli m(anu). (Saintenbsp;Colombe) XII 5683, 117: Gallici. 118:nbsp;Galli (officina otZcr manu). (Orange) 5686,nbsp;377“: Galli m. Galli. (Yienne) Gallinbsp;0f(ficina). (Lyon) Boissieu p. 439,57: Of-(ficina) Gal(li). (Trion n. 724) Allmer et I).,nbsp;Lyon t. 4 n. 479,560 p. 346: Gallus. (Trion)nbsp;561: Galli. 562: QALLl BN (manu). 563 =nbsp;[GJalli o(fficina). 564: Galliof(ficina). (Lyon, sonbsp;Trion): /ALLVS; umd Galus (rücklüufig).nbsp;(Paris) BE 1882 p. 121: Galli o(fficina).nbsp;(Limoges; Le Chdtelet) Schuerm. 2356 =nbsp;HahertbTd: Of. Gal. (Allier) Schuerm. 2361:nbsp;Gallus. — lYeitere frauen des namens Galla: 1) Martial. 2, 25, 1. 2: Galla (voc.). 34, 2: Galla (voc.). 3, 51, 2. 4: Galla (voc.). 54, 1. 2: Galla (voc.). nbsp;nbsp;nbsp;90, 1. 2: Galla (nom.). 4, 38, 1. 2: Galla (voc.). 58, 1. 2: Galla (voc.). 5, 84, 8: Galla (voc.). 7, 18, 4:nbsp;Galla (voc.). 58, 1. 10: Galla (voc.). 9, 4,nbsp;1.4: Galla, (nom.). 37,2: Galla (voc.). 78, 1. 2: Galla (nom.). nbsp;nbsp;nbsp;10, 75, 1. 14: Galla (nom.). 95,1: Galla (wc.). 11,19,1: Galla (voc.). — 2) luvenal. l,125sg'..- Galla meanbsp;est, inquit, oitius dimitte; moraris? | Prefernbsp;Galla caput! — 3) Anth. Lat. 4:50,1. 4 B.:nbsp;Galla (voc.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4) Clust. 8, 46 (47), 4 (a. 259): Gallae (dat.). — 5) Auson. epigr. 12 (34) tit.: Ad Gallam. 1: Galla (voc.). app. 32 tit: Ad Gallam. 2: Galla (voc.). — 6) Galla, des Nicomachus Flavianus iunior tochter, des Q. Aurelius Symmachus (f 391)nbsp;nichte, des Q. FaMus Memmius Symmachus, |
Gallius
praetor a. 401, procos. Africae a. 415, frau, I (1891) n.p. 1'25 = LeBlant NB «.442 rnutter von Symmachus cos. 446. Synmiach. ^p. 444: [Hie requiescit] bone memoriae
epist. 6, 32 (33), a. 398; Nepticulae meae l^allae. — 7) Ilieron. epist. 133, 4 (a. 415)nbsp;Opp. Vail, Ven. 1 c. 1032 B: In Hispanianbsp;¦^gape Elpidium, mulier virum, caecumnbsp;Caeca duxit in foveam, successoremque quinbsp;Priscillianum habuit, Zoroastris magi stu-diosissimum, et ex mago episcopiim, cuinbsp;iuncta Galla non gente, sed nomine, ger-Dianam hue illucque currentem alterius etnbsp;'''^icinae haereseos reliquit beredem. —nbsp;8) Galla, des Q. Aurelius Memmius Symma-divs, cos. a. 485, tocliter, f c. 546. ASS 5. oct.
Galla [rjeligiosa. — 29) (Trier) Murat. 1878^ == Le Blant, Inscr. chrét. t. 1 «. 255nbsp;p. 363 ~ t. 2 n. 674 B. p. 565 = Krausnbsp;n. 167: Hie iacet Galla,
Grallius M., römisches gentilicium, plebejisch, hauptsacMich im cisalpimschen Grullien. Gallia F. l) M. Gallius und 2) Q. (nichtnbsp;Quinctius) Gallius. Caelius ad Cic. epist. jnbsp;8, 4, 1 (a. u. 703): M. Calidium ab repulsanbsp;postulatum a Galliis duobus. — Q. Gallius, acdtl. a. u. 688 = 66 a. Chr., praetornbsp;a. u. 691 == 63 a. Chr. Q. Cic. de petitione
III 162. - 2) Knmd. c. 2,97 (COXVII rfc I nbsp;nbsp;nbsp;• Q^allii.^
nnu guadam\ 4: Marcida cur iuveni sooiaris,
Galla, marito? — 10) Galla, heilige jung-frau in der dioecese Valence, f 6. jhdt.
lio, a. u. 690 = 64 a. Chr., fragmente bei Aquila Bomanus 2 p. 23,12 Halm: Gallius.nbsp;Nonius p. 63, 16. Charts. 1 p. 141, 32 K.nbsp;Vita s. Gallae 1 ASS 1. febr.'l p. MO B: \ Hieronym epist. 52, 8 t 1 p. 263 Bed Jailnbsp;^oSanctae ac beatissimae Gallae (W•••nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;11 ^ 360, 24 .o
lam 2* rinlla 5 v) 940 7)* Gallae (dat, EugrapJitus in Ter. eun. 2, 2, 4. Tullius in ;. tlla 6p.940H: Gallae (dal). | Galliana. Val. Ma.. 8, 10, 3. Cic._ epistnbsp;^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;!13, 43 I»-nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;699): M. Cicero Q. Gallio. 44
j (a. 699): Cicero Gallio sal(utem). Brut.
9 p. 941 A: Gallam . . . Galla (dat.) ... 11 P- 941 B: Galla. 12 p. 941 C: Galla . . .
Gallam. 13 p. 941 B: Galla (zweimal) . . , Gallam . . . Galla (dreimal) . . . Gallam. —nbsp;ll) G-reg. M. reg. 12, 2 (a. 601): Savinellaenbsp;ct Columbae et Gallae. — Inschriften: 12)nbsp;(Santiponce) CILH 1149: Galla (pramom.)nbsp;Blas[ti f.] Servilia Superati. — 13) (Mur-'oiedro) CIL II 3892: P. Calpurnio Armo-
öico ann. XXV . . . [Gjalla........—
^4) (Kis-Biós, j. Papa) CIL III 6480 = 40954: Galla Cnodavi f(ilia). — 15) (Pa-^ua) CIL V 3023: L. Eaecio 7 1- Adrastonbsp;Gallai 1. — 16) (Concordia) CIL V 8706:
• • . f. Galla. — 17) (Bom) CIL VI 18879:
Galla . . . Orestin ... — 18) (Bom) CIL ^I 21070: ... Atumennia Gallae l(iberta)nbsp;lt;0 Lais. — 19) (Bom) CZL-VI26482: . . .viusnbsp;Sever . . . f, Galla. — 20) (El Kef) CILnbsp;^III 1674: Appia Galla Lupi filia.
21) (Lambèse) CIL VIII 2955 = 18159:
¦ • ¦ ticia Galla. — 22) (Bir-el-Bjebbana) CIL VIII13052: Galla Aug. Pia. — 23) (Elnbsp;^ef) CIL VIII15915: Gal(l)a (oder Kal4i?).
24) (Terracina) CIL X 6396: . . . ia C. I- Galla. — 25) (j. in Palermo) CIL X 8061,
Adeodatae I Anastasia || Postumiani Galla vivatis. — 26) (Forll) CIL XI 623:nbsp;Gallas l(ibertae) (gen.). — 27) (Cletmoni)nbsp;Greg. Pur, in glor. conf. 35 = Le Blant,nbsp;Inscr. chrét t 2 n. 558 p. 326: Sanctae menbsp;^oriae Gallae.
80, 277 (a.u.708): Q. Gallio (dat). Asco-nius in Cic. or. Cornelianam p. 62, 6 Or.:
Q. Gallius praetor, in or. in toga Candida
?. nbsp;nbsp;nbsp;88, 12: Q. Gallium. Auson. lud. septemnbsp;sap. 34: Gallius. — 3) Sein altester son M.nbsp;Gallius Q. f., praetor urbanus a. u. 711 = sonbsp;43 a. Chr. Cic. Att. 10, 15, 4 (a. u. 705):nbsp;Gallio (dat). 11, 20, 2 (a. u. 707): M. Gallius Q. f. P/wfopp. 13,12, 26: Gallius. Suet.nbsp;Tib. 6; M. Gallio senatore . . . Gallius. Ap-pian.h. civ.3,95: Md^nov PalUov ovvóvrognbsp;’Avxmvlm. — 4) Q. Gallius, des vorigen bru-der. Imp. Augusti fragm. 9 p. 255, 5 P. ap.nbsp;Suet Aug. 21: Quintum Gallium praetorem.nbsp;Appian. b. civ. 3,95: Kóivtog Palhog, adfl-(pbg Mccqkov PalUov övvóvxog 'Avemviop. — 40nbsp;5) C. Gallius C. f. Lupercus, miinzmeisternbsp;(triumvir acre argento auro flando feriundo)
?. nbsp;nbsp;nbsp;a. 739 = 15 a. Chr. Cohen, Bescr. gén.nbsp;des monnaies de la rép. rom. p. 147, 1 pi.nbsp;LVI 1 = PA «. s. 36 (1878) p. 176 ==nbsp;Cohen, Bescr. des monn. impér. 1'^ p. 124nbsp;«. 434 = Babelon t. 1 p. 529 «.1 = t. 2nbsp;p.91 «.290: C. QALLIVS C F. LVPERCVS.nbsp;Cohen, rép. p. 147, 2 pi. LVI 2. 3. impér.
1^ p. 435. 436. Babelon t 1 p. 529 «. 2. so p. .530 «. 3 = 7. 2 p. 91 «. 291. 292; C.nbsp;QALLIVS LVPERCVS. Villeicht zu Val.
Max. 6,1,13; C. Gallium (par. Gellium). — 28) (Vieme) BE No. 63 ' 6) Frewnd des luvenal. luvenal. 16, 1 sq.:
[GaUius]
Gallia
|
Quis numerare queat felicis praemia, Galli, militiae? — Inschriften: Dittcnberger n. 255,nbsp;26: Faiog FalXiog Pmjiciiog. (Angora) CIGnbsp;4039, 66: \K\oLvtog Falliog novl%SQ. (Mom)nbsp;CIL I 876 = VI 8268: C. Gali(us) a. d.nbsp;XII k. Mar(tias). I 1062: —. Galio M. 1.nbsp;Euclida. Galiae M. 1. Hedylo. (Troyanbsp;hei Setubal) II 40: L. Gall.... (Con-deixa) 367: M. Gal(lius) Avitus. 376: Galio liae Praepusae. (Martos) 1702: C. Galliusnbsp;D. 1. Agathemer, Gallia C. lib. Syra, G. Gallius C. lib. Syriacus. (Cadis) 1900: Valerius [GJallius (lis Gallus?) libertus. (Cordova) 2278: Gallia Quirina. (Baesa) 3303:nbsp;C. Gall[i]us Valer[ian]us. (Villares y Pena-ruba) 3538: —.Gallius Puscianus. (Liria)nbsp;3797: Gall[ius]. (Saragossa) 4976,4;: C(o-loniae oder Colonorum) C(aesar) A(ugustaenbsp;Oder Augustanorum); Pac(cius) Gal (Hi).nbsp;20 (PetroneU) III 4405: M. Gallius Celsinus.nbsp;(Althofen) 5025 = 11620: C. Gallius C.nbsp;llb. Tertius v. f. sibi et GalliaeriC. llb. Sua-drae uxorl. (Athen) 7294: Gallius. (Innbsp;Istrien, hei Moszo) V 430: L, Gallius Silvester mil. cbort. II praet. (Triest) 577: L.nbsp;Gallius Felix. 599: Galliae Clementianae. ( Venedig) 2159: L. Galli Sorani militis leg. lllL Flavies felicis. (Verona) 3621: . . Gallius [L.J f. (Novara) 6550: V(iva) Eufanbsp;30 Gall . . M. f. (Settimo Torincse) 7029: Galliae M. 1. Hesyche uxori. (Aqwileja) 8277:nbsp;T. Gallius Euphros[y]n(us). 8392: Galliaenbsp;Chrysidi. (Mom) VI 1057, (4), 49: L. Gallius Victor. 1057, (6), 116 (a. 210): C.nbsp;Galli lanuari . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7944: G. Gallius C. 1. Gerdo. 8089: Gallia Gavilla. 15902: D(is) M(anibus) Fortunius sibi et Galfljiae feli-cissimae coniugae. 18865: G. Gallius G. 1.nbsp;Alexander Gallia Felicula. 18866: L. Gal-40 lius Helius. 18867: Gallic Leonati frater.nbsp;18868: G. Gallio Lycomedi et Galliae So-teri. 18869: D(is) M(anibus) M. Galli Suc-cessi. 18870: DIs Manibus Galliae Procu-lae. 18871: Gallia D. 1. Secunda. 18872:nbsp;D(is) M(anibus) Galliae Secundae. 18873:nbsp;. . . [Po]m. Galli. 25841: G. Gallio Vero,nbsp;filio . . . C. Gallius Valentinus pater et G.nbsp;Gallius Victor frater. 28673: D(is) M(ani-bus) Q. Vettius Felix Galliae Sucessae co-60 iugi bene merenti. (Sammlwng Tyslciewicz)nbsp;MICA 1884 w. I. II: Gallio Pedicae. (Scher-schcU)Yïïl 9475: Gallia Natalis. (Hr. Bunbsp;Scha) 12353: Galliae Optatae coniugi P.nbsp;Modi Felicis. (Tarano) IX 4818: Gallia [Gallia] |
Argyris 1. (Mavenna) XI 181: Galliai C. f. Tertullai. (Mimini) 462: M. Galli(us)nbsp;Verecundus. (Ncj)i, a. u. 7411742) 3200: M. Gallius Anchia[l]us. (Mignano) 3892: Lucretius Gallius. (Antibes) XII 210: C.nbsp;Galli Paterni.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Marseille) 409: Q. Gallii Euphemi. (Feysin, Isère) 1961: D(is) M(anibus) D(ecimi) Galli(i) Lascivi(i) D-Gallius Sacer. (Jiiblains) Moivat p. 81:nbsp;S(exti) Galli(i) F(elicis) oder S(extus) Gal- i®nbsp;li(us) f(ecit). (Meims) Hilbner, Exemplanbsp;n. 1203 = Ilabert p. 171 n. 1595 = MAnbsp;3® s., t 22 (1893) p. 315 n. 145: D(ecimi)nbsp;Galli(i) Sest(i) mid Sesti. (Frascati) CILnbsp;XIV 2605: Galliae Tyche. In 0. Galliacus. (iallia siibst, abgelcHet von Gallus, ^von den Galli beivontes land) iv. Gal, mbret. Gall,nbsp;nbret. bro- C’hall. In der offlciellcn sprachenbsp;des republicanischen Mom die celtisclien terri-torien Nord-Italiens, das land swischen Al- sonbsp;pen und Aesis, Gallia citerior (citerior pro-vincia Caes. b. G. 1, 10, 5), auch Gallianbsp;Cisalpina oder togata Gallia (als provinsnbsp;gewonnen a. u. 463 = 291 a. Clir.); seitnbsp;Augustus vertcilt unter die 9., 10. und 11-region Italiens. Im unterschide davon Gallia ulterior (das sildostliche Gallien), auchnbsp;Gallia bracata, mit hauptstadt Narbo, seitnbsp;a. u. 634 = 120 a. Chr. römische provins,nbsp;sur Gallia Transalpina gehorend, wie das sonbsp;unabhüngige Gallien, Gallia barbara, auchnbsp;comata, von dem langen haarwuchs der be-ivoner: alles durch Caesar croberte land swi-sehen dem Mhein, dem Ocean, den Pyrenaeennbsp;und der provins (dem mUtellandischen meernbsp;und den Alpen); erst unter Augustus a. u-727 = 27 a. Chr. organisiert als tres pro-vinciae oder tres Galliae (im gegensatse surnbsp;Narbonensis). Ennius aim. lib. 10 fr. 225 S.nbsp;bei Isid. or. 1, 36, 3: Graecia Sulpicio sorti lOnbsp;data, Gallia Cottae. M. Cato origin, lib. 2nbsp;(c. a. 166 a. Chr.) fr. 34 p. 48 IIBFPeter‘dnbsp;bei Charisius 2 p. 202 K.: Pleraque Gallianbsp;(nach d’Arbois de Jubainville ahgelcilrst furnbsp;provincia Gallia Cisalpina) duas res indu-striosissime persequitur, rem militarem etnbsp;argute loqui. Sempronius Asellio fr. 9*nbsp;p. Ill Peter^ bei schol. Bern, ad Verg.georg-3, 474: Norica castella dixit ab urbe No-reia (j. NeumarU in der Steiermarlc), quae sonbsp;est in Gallia (übersetsung des griech. wortesnbsp;Kslrinrj, erstreckt sich nach osten bis Scyfhiennbsp;und Thracien), ut Asellio bistoriarum nonnbsp;ignarus docet. Cic. de invent. 2, 37, 111 |
Gallia
(a. u. 670 — 81 u.Chr.): L. Licinius Grasmus consul quosdam in citeriore Gallia nullo ifllustri neque certo duce neque eo nominenbsp;^6que numero praeditos, ut digni essentnbsp;^lui hostes populi Eomani esse dicerentui',nbsp;lui tarnen excursionibus et latrociniis in-fsstam provinciam redderent, corsectatusnbsp;et confecit. p. Quinctio (a. u. 673 =nbsp;a. Chr.) 3, 12: Earum reruin, quae innbsp;Gallia (ist Gallia ulterior, bracata), conipa-I'abantur . . . Tollitur ab atriis Lioiniis at-^lUe a praeconum consessu in Galliam Nae-vius et trans Alpes usque transfertur. 4,14:nbsp;Moritur in Gallia Quinctius. 15: In Galliam proficiseitur Quinctius. . . . Auctionemnbsp;in Gallia P. hie Quinctius Narbone se factu-I'nm esse proscribit earum rerum, quaenbsp;ipsius erant privatae. 16: Decedit ex Gallianbsp;llomam simul Naevius. 5, 18: Non modonbsp;en-im pollicitus erat in Gallia, sed Eomaenbsp;notidie, simul atque sibi hie adnuisset, nu-nieraturum se dicebat, 20: (Quinctius) innbsp;Galliam mittit, ut ea, quae proscripsei-at,nbsp;¦venirent. 6, 23: Ait se auctionatum essenbsp;in Gallia. . . . Ut expeditus in Galliam pro-ficisci posset. 24: Vident perfamiliaremnbsp;Naeyii, efbi ex Gallia pueros venales istinbsp;ndducebat. 7, 28: Hoc, quod per litterasnbsp;istius in Gallia gestum est. 11,37: Annumnbsp;et eo diutius post mortem C. Quinctii fuitnbsp;in Gallia tecum simul Quinctius. 38: Heresnbsp;eius (Gai) P. Quinctius in Galliam ad tenbsp;ipsum venit in agrum communem. 12, 41:nbsp;In Gallia agi non potuitV At et in provin-eia ius dicebatur et Eomae indicia fiebant.nbsp;18,57: Discedens in memoriam rediit Quinc-lius, quo die Eoma in Galliam profectusnbsp;®il- 19, 62: Quotiens Naevius in Galliamnbsp;profectus est. 26,83: Eevocares eum, quernnbsp;in Galliam miseras? 29, 90: In ipsa Gallianbsp;eognostis in praedia pidvata Quinctii Sex.nbsp;Naevium non venisse. Verr. act. 2 (a. it.nbsp;684 = 70 a. Chr.) lib. 1, 13, 34: Venit ex-spectatus in Galliam ad exercitum consula-^em cum pecunia, p- Fonteio (a. u. 685 =nbsp;a. Chr.) fr. 12: Prumenti maximus numerus e Gallia, peditatus amplissimae co-Piae e Gallia, equites numero plurimi enbsp;Gallia. 5 11: Hoc jiraetore 025pressamnbsp;esse aere alieno Galliam. ... A civibusnbsp;Homanis, qui negotiantur in Gallia. . . ¦ Ee-lerta Gallia (Transalpina, ulterior, bracata)nbsp;negotiatorum est, plena civium Eomanorum.nbsp;Herno Gallorum sine cive Eomano quicquam
negotii gerit, nummus in Gallia nullus sine civium Eomanorum tabulis commovetur.nbsp;12: Provinciae Galliae M. Fonteins jarae-fuit, quae constat ex iis generibus hominumnbsp;et civitatum, qui, ut vetera mittam, partimnbsp;nostra memoria bella cum populo Eomanonbsp;acerba ac diuturna gesserunt, partim modonbsp;ab nostris imperatoribus subacti, modo hellonbsp;domiti, modo triumphis ac monumentis no-tati, modo ab senatu agris urbibusque lonbsp;multati sunt, partim. qui cum ipso M. Fonteio ferrum ac manus coutulerunt multoquenbsp;eius sudore ac labore sub populi Eomaninbsp;imperium dioionemque eeciderunt. (13) Estnbsp;in eadem provincia Narbo Martins, colonianbsp;nostrorum civium, specula populi Eomaninbsp;ac propugnaculum istis ipsis nationibus op-positum et obiectum; est item urbs Massilia,nbsp;de qua ante dixi, fortissimorum fidelissimo-rumque sociorum, qui Gallicorum bellorum 20nbsp;pericula populi Eom. copiis atque praemiisnbsp;compensarunt; est praeterea numerus civium Eomanorum atque hominum honestis-siriiorum. 6, 13: Huic provinciae, quae exnbsp;hac generum varietate constaret, M. Fon-teius, ut dixi, praefuit; qui erant hostes,nbsp;subegit, qui proxime fueraiit, eos ex iisnbsp;agris, quibus erant multati, decedere coegit,nbsp;ceteris, qui idcirco magnis saepe erant bellis superati, ut semper populo Eomano pa- 30nbsp;rerent, magnos equitatus ad ea bella, quaenbsp;turn in toto orbe terrarum a 2ioirulo Eomano gerebantur, magnas jDecunias ad eo-rum stipendium, maximum frumenti nume-rum ad Hispaniense bellum tolerandum im-peravit. 7,16: Cum Galliae Fonteins prae-esset. . . . Exercitus praeterea Cn. Pompeinbsp;maximus atque ornatissimus hiemavit innbsp;Gallia M. Fonteio imperante. . . . Earum re-rum, quae M. Fonteio praetore gererentur 10nbsp;in Gallia. 9,19: Crimen a Plaetorio, indices, ita constitutum est, M. Fonteio non innbsp;Gallia primum venisse in mentem, ut por-torium vini institueret, sed hac inita iamnbsp;ac proposita ratione Eoma profectuin. 12,nbsp;27: Cunctae Galliae ex M. Fontei calami-tate, in qua ilia provincia prope suam im-munitatem ac libertatem positam esse arbi-tratur. An, si homines ipsos spectare 0011-venit, id quod in teste profecto valere plu- 50nbsp;rimum debet, non modo cum summis civi-tatis nostrae viris, sed cum infimo cive Eomano quisquam amplissimus Galliae com-parandus est? 14, 32: Hoc vestrae mentes
[Gallia]
-ocr page 918-Gallia
|
tam castae, tam integrae sibi suscipient, ut, cum omnes legati nostri, qui illo triennionbsp;in Galliam venerunt, omnes equites Eomani,nbsp;qui in ilia provinoia fuerunt, omnes nego-tiatores eius provinciae, deuique omnes, innbsp;Gallia qui sunt socii populi Eomani atquenbsp;amici, M. Ponteium incolumem esse cupiant,nbsp;iurati privatim et publice laudent, vos tarnen cum Gallis iugulare malitis? 20, 45:nbsp;10 Atque ex ipsa etiam Gallia fidelissima etnbsp;gravissima auxilia sumuntur. de imp. Cn.nbsp;Pomp. 11, 30 (a. u. 688 = 66 a. Chr.): Testis est Gallia, per quam legionibus nostrisnbsp;iter in Hispaniam Gallorum internicionenbsp;patefactum est. Catil. (a. u. 691 — 63 a. Chr.)nbsp;3, 2, 4: Itaque, ut comperi legates Allobro-gum belli Transalpini et tumultus Gallicinbsp;excitandi causa a P. Lentulo esse sollicita-tos, eosque in Galliam ad suos civis eodem-20 que itinere cum litteris mandatisque adnbsp;Catilinam esse missos, p.Murena (a.u.691nbsp;— 63 a. Chr.) 41, 89: An se in contrariamnbsp;partem terrarum abdet, ut Gallia Transal-pina. ep. Alt. 1,19, 2 (a. m. 694 — 60 a. Chr.).nbsp;Atque in re publica nunc quidem maximenbsp;Gallici belli versatur metus. . . . Senatus de-crevit, ut consules duas Gallias sortirentur,nbsp;delectus liaberetur, Tacationes ne valerent,nbsp;legati cum auotoritate mitterentur, qui ad-30 irent Galliae civitates darentque operam,nbsp;ne eae se cum Helvetiis coniungerent. p.nbsp;Flacco (a. u. 695 — 59 a. Chr.) 40, 100:nbsp;Provinciam Galliam.. de prov. cons. (a. u.nbsp;698 = 56 a. Chr.) 2, 3: Quattuor sunt provinciae, patres conscripti, de quibus adhucnbsp;intellego sententias esse dictas, Galliae duae,nbsp;quas boc tempore uno (C. Caesaris) imperionbsp;videmus esse coniunctas, et Syria et Macedonia. 7, 17: Atqui duas Gallias qui de-40 cernit consulibus duobus, bos retinet ambo;nbsp;qui autem alteram Galliam et aut Syriamnbsp;aut Macedoniam, tarnen alterum retinet etnbsp;in utriusque pari scelere disparem condicio-nem facit. 8, 19: At ii non modo iliumnbsp;inimicum ex Gallia sententiis suis non de-trabebant, sed ei propter rationem Gallicinbsp;belli provinciam extra ordinem deoernebant.nbsp;Bellum in Gallia maximum gestum est; do-mitae sunt a Caesare maximae nationes, sednbsp;50 nondum legibus, nondum iure certo, non-dum satis firma pace devinctae. 13, 32:nbsp;Totam Galliam in nostram dicionem essenbsp;redigendam. 33: Semitam tantum Galliaenbsp;tenebamus antea, patres conscripti; eeterae |
[Gallia] partes a gentibus aut inimicis buic imperionbsp;aut infidis aut incognitis aut certe immani-bus et barbaris et bellicosis tenebantur; quasnbsp;nationes nemo umquam fuit quin franginbsp;domari cuperet. Nemo sapienter de re publica nostra cogitavit iam inde a principionbsp;buius imperii, quin Galliam maxime timen-dam buic imperio putaret; sed propter vimnbsp;ac multitudinem gentium illarum numquamnbsp;est antea cum omnibus dimioatum; restiti-mus semper lacessiti. Nunc denique estnbsp;perfectum, ut imperii nostri terrarumquenbsp;illarum idem esset extremum. 14, 34: Al-pibus Italiam munierat antea natura nonnbsp;sine aliquo divino numine. . . . Sed tamennbsp;una atque altera aestas vel metu vel spenbsp;vel poena vel praemiis vel armis vel legibus potest totam Galliam sempiternis vin-culis adstringere. 35: Quare sit in eius tu-tela Gallia, cuius fidei, virtuti, felicitati 20nbsp;commendata est. 15,36: Nam illae sen-tentiae virorum clarissimorum minime x^ro-bandae sunt, quorum alter ulteriorem Galliam decernit cum Syria, alter citeriorem.nbsp;16, 39: TJt provideamus, ne citerior Gallianbsp;nobis invitis alicui detur jjost eos consules,nbsp;qui nunc erunt designati. p. Phlbo (a. u.nbsp;698 — 56 a. Chr.) 14,32: Etenim quaedamnbsp;foedera exstant, ut Cenomanorum, Insu-brium, Helvetiorum, lapudum, nonnullorum 3“nbsp;item ex Gallia barbarorum, quorum in foe-deribus exceptum est, nequis eorum a nobisnbsp;civis recipiatur. in Pison. (a. u. 699 = 55 a. nbsp;nbsp;nbsp;Chr.) 2, 5: Ego provinciam Galliam senatus auctoritate exercitu et pecunia in-structam et ornatam, quam cum Antonionbsp;commutavi, quod ita existimabam temjooranbsp;rei publicae ferre, in contione deposui re-clamante populo Eomano. epist. 7,5,2nbsp;(a. u. 700 — 54 a. Chr.): Eegem Galliae. 8, 1, 2 (a. u. 703 = 51 a. Chr.): De suc-cessione Galliarum, 16, 12, 3 (a.u.705 = 49 a. Chr.): Eeruntur omnino condiciones ab illo, ut Pompeius eat in Hispaniam, delectus, qui sunt babiti, et praesidia nostranbsp;dimittantur; se (Pompeium) ulteriorem Galliam Domitio, citeriorem Considio Nonianonbsp;(bis enim obtigerunt) traditurum. (cf. Cues. b. nbsp;nbsp;nbsp;c. 1, 6, 4. cf. Appian. b. c. 2, 38. 3, 98 cf. 46: Ukaynog iv ry srsQa KeXriKy = xfjv 60 vsóXrjnror PaXarlav 2, 48.)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4: Delectus enim magnos babebamus putabamusque ilium metuere, si ad urbem ire coepisset, ne Gallias amitteret, quas ambas babet inimi- |
Gallia
cissimas praeter Transpadanos. Brut. (a.u. 708 = a. Chr.) 46, 171: Id tu, Brute,nbsp;lam intelleges, cum in Galliam veneris;nbsp;audies turn quidem etiam verba quaedamnbsp;trita Romae, sed baec mutari dedisci-'lUe possunt. 60, 218; (Curio) reprenditnbsp;eas res, quas idem Caesar anno post etnbsp;•leinceps reliquis annis administravisset innbsp;Gallia, or. (a. u. 708 — 46 a. Chr.) 10, 34:nbsp;Omnibus terris una Gallia communi nonnbsp;ai’det incendio. dc divin. (a. u. 710 = 41nbsp;^•Chr.) 1,41,90: Eaque divinationum rationbsp;ae in barbaris quidem gentibus neglecta est,nbsp;siquidem et in Gallia druidae sunt. Philipp.nbsp;(«¦ u. 710 = 44 a. Chr.) 1, 3, 8: Antoniumnbsp;^epudiatis malis suasoribus remissis provin-Galliis ad auctoritatem senatus essenbsp;I’editurum. 2,19,48: Prius in ultimamnbsp;Galliam ex Aegypto quam domum. 20,49;
®'gt;'Vemsti e Gallia. 30,76: Per municipia coloniasque Galliae, e qua nos turn, cumnbsp;consulatus petebatur, non rogabatur, peterenbsp;consulatum solebamus. 3, 4, 8: Polliceturnbsp;®Ditn se provinoiam Galliam retenturum innbsp;Senatus populique Romani potestate. 5,13:nbsp;^ec vero de virtute, constantia, gravitatenbsp;provineiae Galliae taceri potest. Est enimnbsp;*lle flos Italiae, firmamentum imperii populinbsp;Homani, illud ornamentum dignitatis. Tan-tus autem est consensus municipiorum co-loniarumque provinciae Galliae, ut omnes adnbsp;9'Uetoritatem huius ordinis maiestatemquenbsp;populi Romani defendendam conspirasse vi-deantur. 12,31; In Galliam mutilatumnbsp;ducit exercitum. 13, 32: A tergo, fronte,nbsp;lateribus tenebitur, si in Galliam venerit.nbsp;34: Di immortales nobis baec praesidia de-derunt, urbi Caesarem, Brutum Galliae. Sinbsp;onim ille opprimere urbem potuisset, statim,nbsp;si Galliam tenere, paulo post optimo cuiquenbsp;pereundum erat, reliquis serviendum. 15,nbsp;38: Quodque provinciam Galliam citerioremnbsp;optimorum et fortissimorum [virorum] ami-oissimorumque rei publipae civium exerci-tumque in senatus potestate retineat, idnbsp;6Um exercitumque eius, municipia, coloniasnbsp;provinciae Galliae reote atque ordine exquenbsp;^0 publica fecisse et facere. 4, 4, 9: Dein-®ops laudatur provincia Gallia meritoquenbsp;ornatur verbis amplissimis ab senatu, quodnbsp;^esistat Antonio. Quern si consulem ilia pro-^iucia putaret neque eum reoiperet, magnonbsp;koelere se adstringeret; omnes enim in con-sulis iure et imperio debent esse provinciae.
Negat hoc D. Brutus imperator, consul de-signatus, natus rei publicae civis, negat Gallia, negat cuncta Italia, negat senatus,nbsp;negatis vos. epist Att. 14, 9 (a. u. 710 =
44 a. Chr.): Balbus meliora de Gallia. 12,
5, 2 (a. u. 711 = 43 a. Chr.): Praeter Bo-noniam, Regium Lepidi, Parmam totam Galliam tenebamus studiosissimam rei publicae. Phil. 5 (a.u. 711 = 43 a. Chr.), 2,
5: Est enim opinio decreturum aliquem lo Antonio illam ultimam (= novam, ulterio-rem, alteram) Galliam, quam Plancus obti-net. 9, 21: Ille . . . bellum intulit p.rovin-ciae Galliae, circumsedet Mutinam. 10,26:nbsp;Recedat a Mutina, desinat oppugnare Brutum, decedat ex Gallia. 11, 28: C. Caesarem , qui M. Antoni impetus nefarios abnbsp;urbe in Galliam avertit. 12, 31; Dilectumnbsp;haberi sublatis vacationibus in urbe et innbsp;Italia piraeter Galliam tota. 13, 36: 'Cum 20nbsp;D. Brutus imperator, consul designatus,nbsp;provinciam Galliam in senatus populiquenbsp;Romani potestate teneat, oumque exercitumnbsp;tantum tam brevi tempore summo studionbsp;municipiorum coloniarumque provinciae Galliae optime de re publica meritae merentis-que conscripserit, compararit, id eum rectenbsp;et ordine exque re publica fecisse, idque D.nbsp;Bruti praestantissimum meritum in remnbsp;publicam senatui populoque Romano gratum sonbsp;esse et fore. Itaque senatum populumquenbsp;Romanum existimare D. Bruti imperatoris,nbsp;consulis designati, opera, consilio, virtutenbsp;ineredibilique studio et consensu provinciaenbsp;Galliae rei publicae difficillumo temporenbsp;esse subventum.’ 37: Nam, si M. Antonionbsp;patuisset Gallia, si oppressis munioipiis etnbsp;coloniis inparatis in illam ultimam Galliamnbsp;penetrare potuisset, quantus rei publicaenbsp;terror impenderet? . . . D. Bruto, qui ilium lonbsp;. . . non ut consulem recepit, sed ut hostemnbsp;arcuit Gallia seque obsideri quam banc urbem maluit. Habeat ergo huius tanti factinbsp;tarn praeclari decreto nostro testimoniumnbsp;sempiternum, Galliaque, quae semper prae-sidet atque praesedit buic imperio libertati-que communi, merito vereque laudetur, quodnbsp;se suasque vires non tradidit, sed opposuitnbsp;Antonio, 6, 2, 3: Cum latronum manu innbsp;Galliam inruperit, Brutum oppugnet, Muti- 50nbsp;nam circumsedeat. 3,5: Ut exercitum citranbsp;flumen Rubiconem, qui finis est Galliae,nbsp;educeret. 8: Si Antonium consulem, si Galliam Antoni provinoiam iudioasset. 9: Nisi
[Gallia]
-ocr page 920-Gallia
|
ut paene corpore suo Gallia prohiberet An-tonium. 7, 1, 2: Alii remittere eum nobis Galliam citeriorem, illam ultimam postulare,nbsp;praeclare. 4,11: Provinciamque fidelissi-mam atque optimam, Galliam, laudibus am-plissimis adfecistis. 8,21: Qui in Gallianbsp;dileetus babent. 24: Quid? C. Caesari, quinbsp;ilium urbe, quid? D. Bruto, qui Gallia pro-hibuit? (25) lam vero ipse se placabit etnbsp;10 leniet provinciae Galliae, a qua expulsusnbsp;et repudiatus est? 9, 26: Urbis et agrosnbsp;provinciae Galliae popular! destiterit. 8, 2,nbsp;5: Gallia vastatur. 9,27: 'Galliam’ inquitnbsp;(Antonius) 'togatam remitto, comatam po-stulo’ (otiosus videlicet esse mavolt) 'cumnbsp;sex legionibus’ inquit 'iisque suppletis ex D.nbsp;Bruti exercitu’, non modo ex dilectu suo,nbsp;tamdiuque ut optineat, dum M. Brutus C.nbsp;Cassius consules prove consulibus provin-20 cias optinebunt. 10, 5, 10: Habet inimicis-simam Galliam, eos etiam, quibus confide-bat, alienissimos, Transpadanos. 10,21:nbsp;Sic a suis legionibus condemnatus inrupit innbsp;Galliam, quam sibi armis animisque infestamnbsp;inimicamque cognovit. 11,2,4: In Galliamnbsp;invasit Antonius, in Asiam Dolabella, innbsp;alienam uterque provinciam. 12,4,9: Quid?nbsp;Galliam quo tandem animo banc rem audi-turam putatis? Ilia enim buius belli pro-30 pulsandi, administrandi, sustinendi princi-patum tenet. Gallia D. Bruti nutum ipsum,nbsp;ne dicam imperium, secuta armis, viris, pecunia belli principia firmavit; eadem crude-litati M. Antoni suum totum corpus obiecit;nbsp;exbauritur, vastatur, uritur; omnis aequonbsp;animo belli patitur iniurias, dum modo re-pellat periculum servitutis. (lO) Et utnbsp;omittam reliquas partes Galliae (nam suntnbsp;omnes pares), Patavini alios excluserunt q^s.nbsp;40 6, 13: Galliam ultimam. 13, 9, 20: Ex eonbsp;non iter, sed cursus et fuga in Galliam. . .nbsp;Eique in Galliam penetrant! D. se Brutusnbsp;obiecit. 18, 37: Ut haberet Galliam ultimam aptissimam ad bellum renovandum in-struendumque provinciam. Sallust, kist. 1nbsp;fr. 11 M.: Ees Eomana plurimum imperionbsp;valuit Servio Sulpieio et Marco Marcello consulibus omni Gallia cis Ebenum atque internbsp;mare nostrum et Oceanum, nisi qua paludibusnbsp;50 invia fuit, perdomita (a. u. 703 = 51 a. Chr.).nbsp;2 fr. 93 M.: Itemque Sertorius monitus et,nbsp;cuius multum intererat, ne ei perinde Asiaenbsp;lt;(Galli)gt;aeque vaderent e facultate. Epistulanbsp;Cn. Pompei ad senatum hci Sallust, hist. 2 |
[Gallia] fr. 98 M.: Eecepi Galliam, Pyrenaeum, La- cetaniam, Indicetes.....Gallia superiore anno (7Cgt;) Metelli exercitum stipendio fru-mentoque aluit et nunc malis fructibus ipsa vix agitat......Cotta Galliam citeriorem babuit. Catil. 40, 2: Umbrenus quod in Gallia negotiatus erat, plerisque principibusnbsp;civitatium notus erat atque eos noverat.nbsp;42, 1: Isdem fere temporibus in Gallia ci-teriore atque ulteriore, item in agro Piceno, lOnbsp;Bruttio, Apulia motus erat. 3: Ex eo numero compluris Q. Metellus Celer praetornbsp;ex senatus consulto causa cognita in vincula coniecerat, item in oiteriore Gallia C.nbsp;Murena, qui ei provinciae legatus praeerat.nbsp;56,4: Sed postquam Antonius cum exercitunbsp;adventabat, Catilina per mentis iter facere,nbsp;modo ad urbem modo Galliam versus castranbsp;movere, bostibus oeoasionem pugnandi nonnbsp;dare. 57, 1: Eeliquos Catilina per mentis 20nbsp;asperos magnis itineribus in agrum Pisto-riensem abducit eo consilio, uti per trami-tes occulte perfugeret in Galliam Transal-pinam. 3: Castra propere niovit ac subnbsp;ipsis radicibus montium consedit, qua illinbsp;descensus erat in Galliam properanti. 58,4:nbsp;Scitis equidem, milites, socordia atque igna-via Lentuli quantam ipsi nobisque clademnbsp;attulerit, quoque modo, dum ex urbe prae-sidia opperior, in Galliam proticisci nequi- .'iOnbsp;verim. 6: Exercitus bostium duo, unus abnbsp;urbe, alter a Gallia obstant. lug. 114, 3:nbsp;Marius consul absens factus est et ei decretanbsp;provincia Gallia, isque kalendis lanuariisnbsp;magna gloria consul triumphavit. Neposnbsp;llann. 3,4: Ad Alpes posteaquam venit,nbsp;quae Italiam ab Gallia (Transalpina) seiun-gunt. L. Afranius com. 232 — 233 p. 194nbsp;Contemnes? liber natus est, ita mater eius dixit, | in Gallia ambos cum erne- JOnbsp;rem. Catidl. 29 (a. u. 099/700 = 55/54nbsp;a. Chr.), 3 sq.: Mamurram babere, quod co-mata Gallia (cf. Cic. Phil. 8, 27) | habebatnbsp;ante et ultima Britannia? 20: Et huinenbsp;Gallia et me tit Brittauia? Cues. b.G. 1,1, 1: Gallia (das unabhangige, ethnographisch) est omnis divisa in partes tres; quarumnbsp;unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, ter-tiam qui ipsorum lingua Celtae, nostranbsp;Galli (nicht Celtica) appellantur. (Darnacli 5®nbsp;Strab. 4, 1, 1 J). 176: Ot g'sv órj rqixTj diy-i Qovv ’Axvitcii’ovg xod Béhyag r.ahovvcsg xalnbsp;j Kslrag.) 6: Belgae ab extremis Galliaenbsp;I finibus oriuntur. 2, 2: Totius Galliae im- |
Gallia
|
perio potiri. 3, 7: Non esse dubiuai, quin totius Galliae plurimum Helvitii possent.nbsp;8: Regno occupato per tres potentissimosnbsp;3'C firmissimos populos totius Galliae sesenbsp;potiri posse sperant. 7, 1: In Galliam ul-loriorem contendit (Caesar) et ad Genuamnbsp;Pervenit. (2) Provinoiae toti quam maxi-toum potest militum numerum imperat (eratnbsp;oinnino in Gallia ulteriore legio una). 10,nbsp;3: Qua proximum iter in iilteriorem Gal-liara per Alpes erat. 16, 2: Nam propternbsp;frigora, quod Gallia sub septentrionibus, utnbsp;ante dictum est, posita est, non modo fru-naenta in agris niatura non erant, sed nenbsp;pabuli quidem satis magna copia suppete-'^at.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;17, 3: Si iam princiiaatum Galliae optinere non possint. 4: Una cum reliqua Glallia Haeduis libertatem sint erepturi.nbsp;19, 3; Per C, Valerium Troucillum, prinoi-pem Galliae provinciae. 20,2: Domi atquenbsp;in reliqua Gallia. 4: Uti totius Galliaenbsp;animi a se aveilerentur. 24, 2: Duas le-giones, quas in Gallia citeriore proximonbsp;conscripserat. 28, 4: Pinitimi Galliae pro-^ineiae Allobrogibusque essent. 30,1: To-lius fere Galliae legati, principes civitatum,nbsp;ad Caesarem gratulatum convenerunt. 2:nbsp;Earn rem non minus ex usu terrae Galliaenbsp;duam populi Romani accidisse, (3) proptereanbsp;quod eo consilio florentissimis rebus domosnbsp;suas HeNitii reliquissent, uti toti Galliaenbsp;bellum inferrent imperioque potirentur lo-oumque domicilio ex magna copia delige-’¦'ent, quern ex omni Gallia oportunissimumnbsp;ac fructuosissimum iudicassent, reliquasquenbsp;oivitates stipendiarias haberent. (4) Petie-I’Unt, uti sibi concilium totius Galliae innbsp;4iera certam indicere idque Caesaris volun-tate facere liceret. 31,3: Galliae totiusnbsp;factiones esse duas; harum alterius princi-patum tenere Haeduos, alterius Arvernos.nbsp;3: Nunc esse in Gallia ad centum et XXnbsp;niilium numerum. 7: Qui et sua virtute etnbsp;populi Romani hospitio atque amicitia plu-riinum ante in Gallia potuissent. 10: Ter-tiamque partem agri Sequani, qui essetnbsp;optimus totius Galliae, occupavisset (Ario-^istus). 11: Futurum esse paucis annis, utinbsp;oinnes ex Galliae finibus pellerentur atquenbsp;omnes Germani Rhenum transirent. 16:nbsp;Ealliamque omnem ab Ariovisti iniurianbsp;posse defendere. 33,3: Paulatim autemnbsp;Ciermanos consuescere Rbenum transire etnbsp;^n Galliam magnam eorum multitudinem |
venire populo Romano periculosum videbat, : (4) neque sibi homines feros ae barbaros ' temperatures existimabat, quin, cum omnemnbsp;Galliam occupavissent, ut ante Cimbri Teu-tonique fecissent, in provinciam exirent atque inde in Italiam contenderent. 34, 3;nbsp;Praeterea se neque sine exercitu in eas partes Galliae venire audere, quas Caesar pos-sideret. 4: Sibi autem mirum videri, quidnbsp;in sua Gallia, quam bello vicisset, aut Cae- tonbsp;sari aut omnino populo Romano negotii esset. 35,3: Nequam multitudinem hominumnbsp;amplius trans Rbenum in Galliam tradu-ceret. 4: Quicumque Galliam provinciamnbsp;optineret. 37, 2: Harudes, qui nuper innbsp;Galliam transportati essent. 43, 7: Ut omninbsp;tempore totius Galliae principatum Haeduinbsp;tenuissent. 44, 2: Sedes babere in Gallianbsp;ab ipsis concessas. 3: Oninis Galliae civi-tates ad se oppugnandum venisse ac contra 2onbsp;se castra babuisse. 6: Quod multitudinemnbsp;Germanorum in Galliam traducat, id se suinbsp;muniendi, non Galliae oppugnandae causanbsp;facere. 7: Se prius in Galliam venisse quamnbsp;populum Romanum. Numquam ante bocnbsp;tempus exercitum populi Romani Galliaenbsp;provinciae finibus egressum. 8: Provinciamnbsp;suam bane esse Galliam, sicut illam nostram.nbsp;10: Quern exercitum in Gallia babeat (Caesar). 11: Quod si deeessisset et liberam 30nbsp;possessionem Galliae sibi tradidisset. 45,1:nbsp;Neque se iudicare Galliam potius esse Ariovisti quam populi Romani. 3: Quod si an-tiquissimum quodque tempus spectari opor-teret, populi Romani iustissimum esse innbsp;Gallia imperium; si indicium senatus obser-vari oporteret, liberam debere esse Galliam,nbsp;quam bello victarn suis legibus uti voluis-set. 46, 4: Qua adrogantia in conloquionbsp;Ariovistus usus omni Gallia Romanis inter- «nbsp;dixisset. 53, 4: Norica, regis Voccionis sorer, quam in Gallia duxerat (Ariovistus) anbsp;fratre missam. 6: Hominem bonestissimumnbsp;provinciae Galliae, 54,3: Ipse (Caesar) innbsp;citeriorem Galliam ad conventus agendosnbsp;profectus est. 2,1,1: Cum esset Caesar innbsp;citeriore Gallia. . . . Omnis Belgas, quamnbsp;tertiam esse Galliae partem dixeramus. 2: Ne omni pacata Gallia ad eos exercitus no-ster adduceretur. 3: Ut Germanos diutius so in Gallia versari noluerant, ita populi Romani exercitum biemare atque inveterascerenbsp;in Gallia moleste ferebant. 4: Quod in Gallia a potentioribus atque is, qui ad condu- [Gallia] |
Gallia
|
cendos homines facultates habebant, volgo regna occupabantur. 2, 1: Caesar duas le-giones in citeriore Gallia novas conscripsitnbsp;et inita aestate in nlteriorem Galliam quinbsp;deduceret Q. Pedium legatum misit. 3, 1:nbsp;Eemi, qui proximi Galliae ex Belgis suntnbsp;(soil. CeUicae; die B., welche, unter denBel-gcrn, G. am nachsten sind). 4, 2; Solosquenbsp;esse, qui patrum nostrorum memoria omninbsp;10 Gallia vexata Teutonos Cimbrosque intranbsp;suos fines ingredi prohibuerint. 7: Devicia-cum, totius Galliae potentissimum. 35, 1:nbsp;His rebus gestis omni Gallia pacata tantanbsp;huius belli ad barbai'os opinio perlata est,nbsp;uti ab is nationibus, quae trans Ehenumnbsp;incolerent, legati ad Caesarem mitterentur,nbsp;qui se obsides daturas, imparata facturasnbsp;pollicerentur. 3, 7,1: His rebus gestis cumnbsp;omnibus de causis Caesar pacatam Galliamnbsp;20 existimaret, superatis Belgis, expulsis Ger-manis, victis in Alpibus Sedunis, atque itanbsp;inita hieme in Illyricum profectus esset,nbsp;quod eas quoque nationes adire et regionesnbsp;cognoseere volebat, subitum bellum in Gallianbsp;exortum est. 11,3: P. Crassum ... in Aqui-taniam proficisci iubet, ne ex his nationibusnbsp;auxilia in Galliam mittantur ac tantae nationes coniungantur. 17,4: Magnaque prae-terea multitude undique ex Gallia perdito-30 rum hominum latronumque convenerat, quosnbsp;spes praedandi studiumque bellandi ab agrinbsp;cultura et cottidiano labore revocabat. 20,nbsp;1: In Aquitaniam pervenisset, quae pars,nbsp;ut ante dictum est, et regionum latitudinenbsp;et multitudine hominum ex tertia partenbsp;Galliae est aestimanda. 2: Tolosa et Nar-bone, quae sunt oivitates Galliae provinciaenbsp;finitimae. 28, 1: Omni Gallia pacata Mo-rini Menapique super erant. 4, 6, 5: Prin-40 cipibus Galliae evocatis Caesar ea, quae co-gnoverat, dissimulanda sibi existimavit eo-rumque animis permulsis et confirmatisnbsp;equitatuque imperato bellum cum Germanisnbsp;gerere oonstituit. 8,1: Sibi nullam cum isnbsp;amicitiam esse posse, si in Gallia remane-rent; (2) neque verum (aequum Mommsen)nbsp;esse, qui suos fines tueri non potuerint,nbsp;alienos oocupare; neque ullos in Gallia va-care agros, qui dari tantae praesertim mul-60 titudini sine iniuria possint. 16, 1: Cumnbsp;videret Germanos tarn facile impelli, ut innbsp;Galliam venirent. 3; Eos, qui sibi Galliae-que bellum intulissent, sibi dederent. 4:nbsp;Populi Eomani imperium Ehenum finire: si [Gallia] |
se invito Germanos in Galliam transire non aequum existimaret, cur sui quicquam eSSenbsp;imperii aut potestatis trans Ehenum postu-laret? 19, 4: Se in Galliam recepit pon-temque resoidit. 20, 1: Etsi in his locis,nbsp;quod omnis Gallia ad septentriones vergit,nbsp;maturae sunt hiemes. 3: Eas regiones, quaenbsp;sunt contra Gallias. 29, 4: Quod omnibusnbsp;constabat hiemarei in Gallia oportere. 5,1, 5: Ipse conventibus Galliae citerioris per-actis in Illyricum proficiscitur. 2,1: In ci-teriorem Galliam revertitur. 3,1: Haec ci-vitas (Treverorum) longe plurimum totius Galliae equitatu valet magnasque habet co-pias peditum. 5, 3: Eodem equitatus totiusnbsp;Galliae convenit, numero milia IIII, princi-pesque ex omnibus civitatibus; ex quibusnbsp;perpaucos, quorum in se fidem perspexerat,nbsp;relinquere in Gallia, reliquos obsidum loconbsp;secum ducere decreverat, quod, cum ipse 2®nbsp;abesset, motum Galliae verebatur. 6, 3:nbsp;Hie (Dumnorix) omnibus primo precibuSnbsp;petere contendit, ut in Gallia relinqueretur,nbsp;partim quod insuetus navigandi mare ti-meret, partim quod religionibus inpedirinbsp;sese diceret. 4: Postea quam id obstinatenbsp;sibi negari vidit, omni spe inpetrandi ad-empta principes Galliae sollicitare, metu ter-ritare, sevocare singulos hortarique coepit,nbsp;uti in continenti remanerent; (5) non sinenbsp;causa fieri, ut Gallia omni nobilitate spo-liaretur; id esse consilium Caesaris, ut, quoSnbsp;in conspectu Galliae interficere vereretur,nbsp;hos omnes in Brittaniam traductos necaret;nbsp;(6) fidem reliquis interponere, ius iurandumnbsp;poscere, ut, quod esse ex usu Galliae intel-lexissent, communi consilio administrarent. 8, 1: Quaeque in Gallia gererentur cogno-sceret. 12,5: Materia cuiusque generis, ut in Gallia, est praeter fagum atque abietem. 6: Loca sunt temperatiora quam in Gallia remissioribus frigoribus. 13,1: Insula (Brit-tania) natura triquetra, cuius unum latusnbsp;est contra Galliam. Huius lateris alter an-gulus, qui est ad Cantium, quo fere omnesnbsp;ex Gallia naves adpelluntur, ad orientemnbsp;solem, inferior ad meridiem spectat. 2: (Hibernia) sed pari spatio transmisaus atquenbsp;ex Gallia est in Britanniam. 20,1: Ad con-tinentera [Galliam] venerat. 22, 4: Caesarnbsp;cum oonstituisset hiemare in continentinbsp;propter repentinos Galliae motus. 24, 1:nbsp;Quod eo anno frumentum in Gallia propternbsp;siccitates angustius provenerat. 8: Ipse |
Gallia
1817
interea, quoad lesiones conlocatas muiiita-, Lutetiam Pansiomm transfert. o, 1: Hao
que tiberna cognovisset, in Gallia movari ; pavte Galhae pacata lotus et mente et ammo constituil 27 5: Esse Galliae commune ' m bellum Treyeroi-um et Ambiongis insistit,
consilium; omnibus bibernis Gaesaris op-! nbsp;nbsp;nbsp;nmuinnui Eburoiium fam-
PWgnandis bunc esse dictum diem, nequa ^ogio alterae legioni subsidio venire posset.
29, 4; Ardere Galliam tot contumeliis ac-ccptis sub populi Romani imperium redao-I'anx, superiore gloria rei militaris extincta.
^'*6: Si Gallia omnis cum Germanis consen-^iret, unam esse in oeleritate positam salu-41,3: Omnem esse in armis Galliam.
93,3: Quod tanti motus Galliae extiterant, totam biemem ipse ad exercitum maneienbsp;decrevit. (4) Nam illo incommode de Sabininbsp;iirorte perlato omnes fere Galliae civitatesnbsp;de bello consultabant, nuntios legationesquenbsp;omnes partes dimittebant et quid reliquinbsp;consilii caperent atque unde initium bellinbsp;deret, explorabant nocturnaque in locis de-^ertis concilia babebant. 54, 1: Caesai . . .nbsp;inaguam partem Galliae in officio tenuit.
2 • Cuius frater Moritasgus adventu in Gallium Gaesaris cuiusque maiores regnum op-tinuerant. 55, 3: Indutiomarus . . . exules damnatosque tota Gallia magnis praemiisnbsp;^d se allicere coepit. (4) Ac tantam sibinbsp;is rebus in Gallia auctoritatem companbsp;faverat quot;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;’nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nan
lU b/CllUill -L i C V Oi V./X nbsp;nbsp;nbsp;______ ^
4: Erant Menapii propinqui Eburonum fini-bus, perpetuis paludibus silvisque muniti, qui uni ex Gallia de pace ad Caesarem legates numquam miserant. 11,1; Non alie-iium esse videtur de Galliae Germaniaequenbsp;moribus et, quo differant bae nationes internbsp;sese, proponere. (2) In Gallia non solum lonbsp;in omnibus civitatibus atque in omnibusnbsp;pagis partibusque, sed paene etiam in singulis domibus factiones sunt, (3) earumquenbsp;faotionum principes sunt, qui summam auctoritatem eorum iudicio babere existuman-tur, quorum ad arbitrium iudiciumquenbsp;summa omnium rerum consiliorumque red-eat. (4) Idque eius rei causa antiquitusnbsp;institutum videtur, nequis ex plebe contranbsp;potentiorem auxilii egeret; suos enim quis- 20nbsp;que opprimi et circumveniri non patitur,nbsp;neque, aliter si faciat, ullam inter suos ba-beat auctoritatem. (5) Haec eadem rationbsp;est in summa totius Galliae; namque omnesnbsp;civitates divisae sunt in duas partes. 12,1:nbsp;Cum Caesar in Galliam venit, alterius fao-luocicnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tionis principes erant Haedui, alterius Se-
ebus in Gallia auctoritatem compa- quani. 4: Partem finitumi agri per vim ut undique ad eum legationes con- occupatam possiderent Galliaeque totius prin-c*iri-erent, gratiam atque amicitiam publice cipatum optinerent. 13, 1; In omni Gallia sonbsp;ï^i'ivatimque peterent. 56,4: Arcessitum se eorum bominum, qui aliquo sunt numero
oenombus et Uarnuuuus
Galliae civitatibus. 58, 7: Pauloque quot;abuit post id factum Caesar quietioremnbsp;Galliam. 6, 1, 1: Multis de causis Caesarnbsp;^aiorem Galliae motum expectans per M.nbsp;üarnim, C. Antistium Eeginum, T. Sextiumnbsp;®gatos dilectum habere instituit; (2) simulnbsp;ji, Cn. Pompeio proconsule petit, quoniamnbsp;b^se ad urbem cum imperio rei publicaenbsp;remaneret, quos ex Cisalpina Gallianbsp;Consul Sacramento rogasset, ad signa oon-yenire et ad se profieisci iuberet, (3) magninbsp;^yteresse etiam in reliquum tempus ad opi-^ioneni Galliae existumans tantas viderinbsp;^taliae facultates, ut, siquid esset in hellonbsp;etrirnenti acceptum, non modo id brevinbsp;'®ibpore saroiri, sed etiam maioribus augerinbsp;posset. 3, 4; Goneilio Galliae primonbsp;ut instituerat, indicto, cum reliquinbsp;ï'^’aeter Senones, Carnutes Treverosque ve-^^ssent, initium belli ac defectionis hoc essenbsp;^^'^itratus, ut omnia postponere yidereturnbsp;Vebellibus subigendis Mommsen}^ concilium
^.^Senonibus et Carnutibus aliisque oonplu- atque bonore, genera sunt duo; nam plebes
......... '7- PtinlnmiR paene servorum babetur loco, quae nibil
,tP AXiVAA-- nbsp;nbsp;nbsp;-------
istimacur. 29, 4: Per Arduennam silvam, quae est totius Galliae maxima atque abnbsp;ripis Eheni finibusque Treverorum ad Ner-vios pei-tinet milibusque amplius D in lon-gitudinem patet. 31,5; Taxo, cuius magnanbsp;in Gallia Germaniaque copia est. 44, 1: sonbsp;Exercitum Caesar duarum cobortium damnonbsp;Durocortorum Eemorum reducit, oonoilio-que in eum locum Galliae indicto de oon-
iuratione Senonum et Carnutum quaestio-
[Gallial
audet per se, nullo adhibetur consilio. (2) Plerique, cum aut aere alieno aut magni-tudine tributorum aut iniuria potentiorumnbsp;premuntur, sese in servitutem dicant nobi-libus; (3) lt;^nobiIibusque Mommsen} in bosnbsp;eadem omnia sunt iura, quae dominis innbsp;servos. Sed de his duobus generibus alte- 40nbsp;rum est druidum, alterum equitum. 10; Innbsp;finibus Carnutum, quae regio totius Galliaenbsp;media babetur, 11; Disciplina in Brittanianbsp;reperta atque inde in Galliam translata ex-istimatur. ''''
-ocr page 924- -ocr page 925-Gallia
|
Si hoc in Sasernae fundo in Gallia satis ¦ fuit. 2, 4, 10: Quod etiam nunc quotannisnbsp;e Gallia adportantur Eomam pernae Coma-cinae et Cavarae et petasones. 3,12,2: Innbsp;Gallia vero Transalpina T. Pompeius tantum saeptum venationis, ut circiter co oo oonbsp;CO passum locum inclusum habeat. 3,12, 5:nbsp;Qui lepus dicitur, cum praegnas sit, tarnennbsp;concipere. In Gallia Transalpina et Mace-10 donia hunt permagni, in Italia mediocres.nbsp;(6) Alterius generis est, quod in Gallia na-scitur ad Alpis, qui hoc fere mutant, quodnbsp;toti candidi sunt: ii raro perferuntur Eomam. Auf Yarn gékt mrück Verrius Flac-cus heiFestus 36,10 M. —p. 26,16 —18 P.:nbsp;Boicus ager dicitur, qui fuit Boiorum Gal-lorum. Is autem est in Gallia citra Alpes,nbsp;quae togata dicitur: in quibus sunt Medio-lanenses. p. 270 M. — p. 370, 3 P.: Eonbsp;20 quidem magis, quia in Gallia Cisalpina, ubinbsp;forum Lepidi fuerat, Eegium vocatur (cf.nbsp;Oros. 5, 22, 17, eu a. u. c. 676: Brutus innbsp;Cisalpinam Galliam fugiens persequentenbsp;Pompeio apud Eegium interfectus est).nbsp;Panegyricus Ilessallae ['Pibull. 4,1] 137 sq.nbsp;(a. u. 723 = 31 a. Chr.): Non te Ticino re-morabitur obvia Marte | Gallia nee latisnbsp;audax Hispania terris. Vitruv. 2,1,4: Haecnbsp;autem ex is, quae supra scriptae sunt, ori-30 ginibus instituta esse possumus sic animad-vertere, quod ad hunc diem nationibus ex-teris éx his rebus aedificia constituantur,nbsp;uti Gallia, Hispania, Lusitania, Aquitania,nbsp;scandulis robusteis aut stramentis. 7,13,4:nbsp;Itaque quod legitur Ponto et Gallia, quodnbsp;hae regiones sunt proximae ad septentrio-nem, est atrum. 8, 2, 6: (Oriuntur) Gallianbsp;Ehodanus, Celtica Ehenus, circa Alpes Ti-mavus. Vergil, catal. 8, 12: Cremona fri-40 gida et lutosa Gallia (Cisalpina). Horat.nbsp;carm. 4,14 (a. m. 741 = 13 a. Chr.), 49 sg'..-Te non paventis funera Galliae, | duraequenbsp;tellus audit Hiberiae. Ovid. fast. 6, 378:nbsp;Poenas Gallia victa dabit. Liv. 5,34 (a. u.nbsp;363 = 391 a. Chr.), 1: Prisco Tarquinionbsp;Eomae regnante Celtarum (quae pars Galliae tertia est irrtümliche glosse des Liviusnbsp;im anklang an Cues. h. G. 1,1) penes Bitu-riges summa imperii fuit. Ii regem Celticonbsp;50 dabant. (2) Ambicatus is fuit, yirtute for-tunaque cum sua turn publica praepollens,nbsp;quod in imperio eius Gallia adeo frugumnbsp;hominumque fertilis fuit, ut abundansnbsp;multitudo vix regi videretur posse, qs. (cf. |
[Gallia-] lustin. 24,4,1; ricMig dagegen Cues, b. G. 6, 24, 1. Plut. Cam. 15). nbsp;nbsp;nbsp;44, 7 (a, u. 364 = 390 a. Chr.): Si vohis in animo est tueri moenia vestra nec pati haec omnianbsp;Galliam fieri. 21,17,7: Cornelio minusnbsp;copiarum datum, quia L. Manlius praetornbsp;et ipse cum haud invalido praesidio in Galliam mittebatur. 9: Duas legiones Eomanasnbsp;et decern milia sociorum peditum, mille equi-tes socios, sexcentos Eomanos Gallia pro-yincia eodem yersa in Punicum helium ha-buit. 19, 11: Ita nequiquam peragrata Hispania in Galliam transeunt. 20, 9: Per-agratis Hispaniae et Galliae populis legatinbsp;Eomam redeunt. 21,10: Dum ipse terrestrinbsp;per Hispaniam Galliasque itinere Italiamnbsp;peteret. 23, 2: Pauces, quae Hispanias Gal-liis iungunt. 24, 4: Hospitem enim senbsp;(Hannibalem) Galliae, non hostem advenisse.nbsp;31, 1: Adyersa ripa Ehodani mediterraneanbsp;Galliae petit. 10: Is (Druentia) et ipsenbsp;Alpinus amnis longe omnium Galliae flumi-num difficillimus transitu est. 38, 5: Tau-rini Galliae proxuma gens erat in Italiamnbsp;degresso. 8: Galliam. 39,9. 40,1: Innbsp;Gallia. 41, 3: Galliae oram. 43, 13: Hispaniae et Galliae populos. 15: Hispaniaenbsp;Galliaeque. 62,5: In Gallia. (epit. 21:nbsp;Hannibal superato Pyrenaeo saltu per Gallias fusis Volscis, qui obsistere conati erantnbsp;ei, ad Alpes yenit.) 22, 31, 9: Uni consulinbsp;Cn. Seryilio, qui turn procul in Gallia pro-yincia aberat. 32, 3: Galliam. 33, 7: Innbsp;Gallia. 23, 24, 2: Galliam provinciam. 6:nbsp;In Gallia. 25,6: Galliam. 24,11,2: Gallia.nbsp;25,3,5: Gallia. 26,1,5: In Gallia. 28,4:nbsp;Gallia . . . Galliam. 5: Galliae. 27, 7, 8:nbsp;Cum Gallia. 10, 12: Galliam. 20, 5: Innbsp;Galliam. 22,5: Galliam. 35,10. 11 (zweimal). 36,1. 11. 12: Gallia. 39, 1: Ex Gal-lia. 44,2. 46,10: Galliam., 28, 9,1: Galliae. 12: In Gallia. 10, 12: Galliam. 38,nbsp;13 (a. 205 a. Chr.): Ariminum (ita Galliamnbsp;yocabant). 42, 3: Galliae. 29, 3, 15: Esnbsp;Gallia. 5, 5: In Gallia. 9: In Galliam. 11,nbsp;14: In Gallia. 13, 2: Gallia. 4: Galliae.nbsp;30, 1, 7: Galliam. 16, 10: Gallia. 19, 3:nbsp;Galliam. 6: Gallia. 27,7: Galliam. 28,5:nbsp;Gallias. 31, 2, 5: GaUia. 6, 2. 8, 7: Galliam. 11, 5: In Gallia. 21, 1: Ex Gallia. 5**nbsp;22, 3. 48, 9: In Galliam. 32,1, 5 (a. 199):nbsp;Lentulus ... in Galliam (Cisalpinam). 7,5:nbsp;Cn. Baebius Tamphilus, qui ab C. Aurelio,nbsp;consule anni prioris, proyinciam Galliam |
Gallia
„„„—. V.,. nbsp;nbsp;nbsp;(provincia) ---------, quam sortitus erat, memorabile quidquam gessit. 9, 3 (a. 170): Ipse (consul) cumnbsp;equitibus Galliae i^rovinciae pleraque oppidanbsp;adiit. 15,4; Quas ex novis legionibus duasnbsp;legiones secum in Galliam duceret. 44,21, lonbsp;7; Cn. Servilio Galliam obtinenti provinciam litteras mittere, ut sexcentos equitesnbsp;consoriberet. 45, 12, 11; Profectus in Galliam circa Macros oampos ad monies Sici-minam et Papinum stativa babuit. 16, 3:nbsp;Consulibus Pisae et Gallia decretae cumnbsp;binis legionibus peditum et equitum qua- 1 nbsp;nbsp;nbsp;¦nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;J____• -i rr Ct . Tt..^-----4-^ 1.,---^ In Galliam provinciam (Cisalpinam). 45, .5;!binis iegiomous peuiuum eu equiuum qua-Gallia, 54,5: Exposuerunt se, superante 1 dringentenis. 17, 2: Prorogato imperio pro-iti o.„n;„ —i'Tgt;r,n;a. coa.ctns affri i vinciam Galliam habebat. 5: Moniti deinde -*7 nbsp;nbsp;nbsp;*nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-----.-O---- - nbsp;nbsp;nbsp;-j- .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. vinciam Galliam habebat. 5: Moniti deinde consules a patribus, ut, quoniam alterum 20nbsp;ex his sucoedere C. Licinio, qui legatus nominatas erat, in Galliam oporteret, primonbsp;quoque tempore provincias aut compararentnbsp;inter se aut sortirentur, sortiti sunt. 6: Q.nbsp;Aelio Gallia (obveiiit). qjif.61: Ut in Galliam remitteretur (Bituitus). 67 fa. 10?,):nbsp;Cimbri a Celtiberis fusi sunt . . . reversiquenbsp;in Galliam, Vellocassis fniclit bellicosis) senbsp;Teutonis coniunxerunt (cf. Mommsen, Riim.nbsp;Gesél. 2® s. 182*). 73; C. Caecilius in. Gal- 8unbsp;lia Transalpina Saluvios rebellantes vioit.nbsp;90: M. Brutus, qui Cisalpinam Galliam ob-Posse, 36, 13 (a. 180): Q. Fabio Buteoni | tinebat, a Cn. Pompeio occisus e.st. 93; Quosnbsp;Pi’orogatum in Gallia (Gisalpina) imperium | et ab obsidione Calagurris oppidi depulsosnbsp;est. 41^ 5^ 5; ]y;_ lunius consul transire in ' coegit diversas regiones petere, Metellumnbsp;Galliam et ab civitatibus provinciae eius, | ulteriorera Hispaniam, Pompeium Galliam.nbsp;lli^antum quaeque posset, militum exigei'e ‘ 103; Caesar in provinciam Galliam profectusnbsp;i'lssus. 9: M. lunius consul, ex Liguribus . Helvetios,gentem vagam, domuit, quae sedemnbsp;in provinciam Galliaru transgressus, auxiliis ' quaerens per provinciam Caesaris Narbonemnbsp;protinus per civitates Galliae militibusque iter faoere volebat. Praeterea situm Gallia- 4onbsp;colonis imperatis, Aquileiam pervenit. 7, 7 rum continet. 104; Prima pars libri situmnbsp;(a. 178): Our ex Gallia provincia, (Cisal-: Germaiiiae moresque continet. C. Caesarnbsp;Pina), quam sortitus esset, in Istriam trans- i cum adversus Germanos, qui Ariovisto ducenbsp;* 'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;- • •nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-j- Tnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;; ^Ti Gallia,m transceiiderant, exercitum duce- «-iiict. nbsp;nbsp;nbsp;xijA vjüixKi/.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;—* ------- 31, 6: In Gallia. 33, 43, 4: Galliam. 34, 22, 1 (a. 105). 46, 1 (a. 194): In Gallianbsp;(Cisali^ina). 54, 1 {a. 194): Ex iwovincianbsp;Glallia (Gisalpina). 55,6. 35,20,7; Gallia.nbsp;36,7,16; Galliae Cisalpinae. 36,1 (a. 101):nbsp;!*• Cornelius Seipio Galliam provinciam (Cis-''-Ipinam) sortitus. .37, 46, 9 (a. 190). 47,nbsp;1: Ex Gallia (Cisalpiina). 38, 35, 8. 10 (a.nbsp;^88): Gallia proyincia (Gisalpina). 36, 1; Gallia. 42, 5. 6; Galliam. 51, 3; Galliae. 39, .3, 1; In Gallia. 42, 8 fa. 7S4).-Galliam provinciam (Cisalpinam). 45,5; in Gallia multitudine, inopia coactos agri et egestate, ad quaerendam sedem Alpesnbsp;Ii’ansgressos. Quae inculta per solitudinesnbsp;viderent, ibi sine ullius iniuria consedissenbsp;¦10, 1, 6: Mittere ad M. Marcellum in Galliam, cui ex consulatu prorogatum imperiumnbsp;erat. 16, 5; Ligurum duo milia fere adnbsp;extremiuu flnem provinciae Galliae, ubi ca-stra Metellus habebat, venerunt. 18, 3 (a.nbsp;¦I‘S'3).- Q. Pabio Buteoni Gallia (provincianbsp;(Gisalpina) sorte evenit), 25,9: Soripsit,nbsp;nt, si videretur ei, exercitum ex Gallianbsp;Iraduceret in Ligures. 26, 2; Eum, qui innbsp;üallia esset, exercitum in Ligures traducinbsp;36, 13 (a. 180): Q. Fabio Buteoni! isset. 8, 3 (a. 177): Seipio et Laevinus 'lalliam (Cisalpinam) in duas divisam pro-'’jneias sortiti sunt. 14,6 (a.l7(!): C. Clau-'lio consuli prorogatum in annum imperiumnbsp;Gallia provincia (Gisalpina). 17, 6 (a. , ^'^O): Legionem tertiam. ad C. Claudium Proconsulem in Galliam (Cisalpinam) pro-li-Cisci iussit. 18, 5 fa. 176): (Q. Petilliusnbsp;eonsul) litteras ad C. Claudium misit, utnbsp;exercitu ad se in Galliam (Cisalpinam)nbsp;^eniret. 19, 2 fa. 176): Ob eas res in Gal- Holder, Alt-celt. Spradischatz. I. |
UUlll au. V nbsp;nbsp;nbsp;Uquot;quot;----------- in Galliam transceiiderant, exercitum duce-ret, rogatus ab Aeduis et Sequanis, quorum ager possidebatur, trepidationem militumnbsp;propter metum novorum hostium ortam ad-locutione exercitus inliibuit, et victos proelionbsp;Germanos Gallia expulit. 105: Caesar victisnbsp;Germaiiis in Gallia caesisque Rhenum tran- inbsp;scendit et proximam partem Germaniae domuit. 107; C. Caesar Treveris in Gallianbsp;victis iterum in Germaniam transiit, nullo-c[ue ibi hoste invento reversus in Galliam 5g [Gallia, Hv.j |
Gallia
|
Eburones et alias civitates, quae conspira-verant, vicit et regem Ambiorigem in fuga persecutus est. 108; C. Caesar Gallos adnbsp;Alesiam vicit omnesque Galliae civitates,nbsp;quae in armis fuerant, in deditionem acce-pit. 114; Brutus, legatus Caesaris in Gallia, Bellovacos rebellantes proelio vicit. 115;nbsp;Caesar quattuor triumphos duxit, ex Gallia,nbsp;ex Aegypto, ex Ponto, ex Africa. 117; D.nbsp;10 Brutus, ut petenti Cisalpinam Galliam Antonio obsisteret, Mutinam cum exercitu oc-cupavit. 119; Victus deinde ab Hirtio etnbsp;Caesare Antonins in Galliam confugit. 134;nbsp;Cum ille (Augustus) conventum Narbonenbsp;ageret, census, a tribus Galliis, quas Caesarnbsp;pater vicerat, actus. 137; Civitates Germa-niae cis Ehenum et trans Ehenum positaenbsp;oppugnantur a Druso; et tumultus, qui obnbsp;censum exortus in Gallia erat, compositus.nbsp;20 Trogus prol. 32; Inde in excessu dictae resnbsp;Illyricae; ut Galli, qui occuparant Illyricum,nbsp;. rursus redierunt in Galliam. lieilustin.4:3,4c,nbsp;1; Ab his igitur Galli et usum vitae cultiorisnbsp;deposita ac mansuefacta barbaria et agrorumnbsp;cultus et urbes moenibus cingere didicerunt.nbsp;(2) Tunc et legibus, non armis vivere, tuncnbsp;vitem putare, tunc olivam serere consue-runt, adeoque magnus et hominibus et rebus inpositus est nitor, ut non Graeci innbsp;30 Galliam emigrasse, sed Gallia in Graeciamnbsp;translata videretur. Manil. 4,602 sq.: Laevanbsp;freti caedunt Hispanas aequore gentis,nbsp;teque in vicinis haerentem, Gallia, tern’s.nbsp;692 sg..- Et stupefacta suos inter Germanianbsp;partus, I Gallia per census, Hispania maximanbsp;bellis. 715—717; Flava per ingentes sur-git Germania partus; | Gallia vicino minusnbsp;est infecta rubore; | asperior solidos Hispania contrahit artus. 793; Quot fert Gallianbsp;40 dives. Vellei. 1,15,5; De Dertona ambigitur,nbsp;Narbo autem Martins in Gallia Porcio Marcio-que consulibus abhinc annos circiter centumnbsp;quadraginta sex deducta colonia est. 2,12,nbsp;2; Effusa, ut praediximus, immanis vis Ger-manarura gentium, quibus nomen Cimbrisnbsp;ac Teutonis erat, cum Caepionem Manlium-que consules et ante Carbonem Silanumquenbsp;fudissent fugassontque in Galliis et exuis-sent exei’citu. 17, 3; Deinde post praetu-60 ram inlustratus bello Italico et ante in Gallia legatione sub Mario, qua eminentissimosnbsp;duces hostium Ihdei'at, ex successu animumnbsp;suniiosit petensque oonsulatum paene omnium civium suffragiis faotus est. 39, 1; [Gallia] |
Gallias primum a Domitio Eabioque, nepote Pauli, qui Allobrogicus vocatus est, iniratasnbsp;[ cum exercitu, magna mox clade nostra,nbsp;saepe et adfectavimus et amisimus. 2; Di-vus Augustus praeter Hispanias aliasqi^enbsp;gentis, quarum titulis forum eius praenitet,nbsp;paene idem facta Aegypto stipendiaria,nbsp;quantum pater eius Galliis, in aerarium red-itus contulit. 44, 5; Turn Caesari decre-tae in quinquennium Galliae. 46, 1; Cumnbsp;deinde inmanis res vix multis voluminibusnbsp;explicandas C. Caesar in Gallia geroret necnbsp;contentus jolurimis ac felicissimis victoriisnbsp;innumerabilibusque caesis et captis hostiumnbsp;milibus etiam in Britanniam traiecisset ex-I ercitum ... 47,2; Quarto ferme anno Cae-! sar morabatur in Galliis. 60,5; Idem pro-vinciam D. Bruto designato consul! deci'e-tam Galliam occupare studuit. 6 3, 1; M.nbsp;Lepido, qui pontifex maximus in C. Caesaris sonbsp;locum furto creatus deoreta sibi Hi.S2)anianbsp;adhuc in Gallia morabatur. 97,1; Vocavitnbsp;jab urbe in Gallias Caesarem. 104, 3; Cumnbsp;per celeberrimam Italiae joartem tractumquenbsp;! omnem Galliae provinciarum veterem impe-ratorem et ante meritis ac virtutibus quamnbsp;I nomine Caesarem revisentes sibi quisquenbsp;'quam illi gratularentur jolenius. 120,1:nbsp;Mittitur ad Germaniam, Gallias confirmafenbsp;121, 1: Cum res Galliarum maximae molis oonbsp;aecensasque plebis Viennensium dissensionesnbsp;coercitione magis quam poena mollisset.nbsp;129,3; Quantae molis helium princijoe Galliarum ciente Sacroviro Floroque lulio miranbsp;celeritate ac virtute compressit. Val. Max. 1, 1, 3: C. Figulus e Gallia, Scipio Nasica e Corsica Eomam redierunt et se consulatunbsp;abdicaverunt. 6, 5: In Gallia lupum vigilinbsp;e vagina gladium abstulisse. 2,6,8: Quamnbsp;consuetudinem Massiliensium non in Gallianbsp;ortam, sed ex Graecia translatam inde ex-istimo qs. 3, 7, 6; Nam cum ex consulatunbsp;(L. Crassus) provinciam Galliam obtineretnbsp;atque in earn C. Garbo, cuius 2)atrem dam-naverat, ad speculanda acta sua venisset.nbsp;ext. 6; Hispanias enim dereptas pojoulo Eo-mano et Galliarum ac Liguriae vires innbsp;suam (Hannibalis) redactas 2}otestatem. Slelanbsp;1, 3, 18; In Tusco intumo Gallia est, ultranbsp;Hispania. 19; Deinde rursus Gallia est “Onbsp;louge et a nostri maris litoiibus hue usquenbsp;2iormissa. 2,4,59: Sinistram 2Jartem Garni,nbsp;et Veneti eolunt togatam Galliam. 5, 74:nbsp;Gallia Lematino lacu et Cebennieis monti- |
Gallia
1-gt;us in duo latera divisa, atque altero Tu-scum pelagus adtingens altero Oceanum, kic Varo, illic a Elieno ad Pyrenaeum usquenbsp;Permittitur. Pars nostro mari adposita (fuitnbsp;^'liquando bracata, nunc Narbonensis) estnbsp;^'a-gis culta et magis consita ideoque etianinbsp;laetior. 79: (Ehodanus) Lemanno lacu ac-f®ptus tenet imioetum, seque per mediumnbsp;integer agens quantus venit egreditur, etnbsp;1® inde contra ocoidentem ablatus aliquandiunbsp;Oallias dirimit. 84: Turn inter Pyrenaeinbsp;Pi'onaunturia Portus Veneris est sine salonbsp;nt Oervaria locus Galliae finis. G, 86: Ipsanbsp;Kispania nisi qua Gallias tangit pelago un-*litiue incincta, et ubi illis adhaeret maximenbsp;angusta paulatim se in nostrum et Oceanumnbsp;iiiare extendit. 87: Tarraoonensis altero ca-Pite Gallias, altero Baeticam Lusitaniamquenbsp;nontingens. 7, 124: At in Gallia quas re-lerre conveniat solae sunt Stoeckades ab |nbsp;oi’a Ligurum ad Massiliam usque dispersae.nbsp;'1)1,14: Ut earum spatium inter duo marianbsp;'limidio minus sit qua Galliam tanguntnbsp;inain ubi ad occidentem litus exporrigunt.
2, IG: Sequitur Galliae latus alterum, niiius ora primo nihil progressa in altumnbsp;iiiox tantundem paene in pelagus excedensnbsp;Unantum retro Hispania abscesserat, Canta-Iricis fit adversa tends, et grand! circuitu ^nbsp;adflexa ad occidentem litus advertit. Tunc jnbsp;'id septentriones conversa iterum loiigo !nbsp;I'eetoque tractu ad ripas Rheni amnis ex-Panditur. (17) Tena est frumenti praeci-Pne ac pabuli ferax et amoena lucis inma-nilius. Quicquid ex satis frigoris impatiensnbsp;aegre nec ubique alit, salubris, et noxionbsp;Senere animalium minime frequens. (18)nbsp;Rentes superbae, superstitiosae, aliquandonbsp;ntiain immanes, adeo ut hominem optimam |nbsp;10 et gratissiniam diis victimam crederent.nbsp;^anent vestigia feritatis iam abolitae, at-ine ut ab ultimis caedibus temperant, itanbsp;iiikilominus, ubi devotos altaribus admovere,nbsp;delibant. Habent tarnen et facundiam suam ^nbsp;iiiagistrosque sapientiae druidas. (19) Hinbsp;lii'rao mundique magnitudinem et formam,nbsp;ii'otus caeli ac siderum, et quid dii velintnbsp;iieire profitentur. Docent multa nobilissimosnbsp;^ Rentis clam et diu, vicenis annis, aut innbsp;“''^Pecu aut in abditis saltibus. Unum ex hisnbsp;kUae praecipiunt in vulgus effluxit, videlicetnbsp;lit forent ad bella meliores, aeternas essenbsp;^'idinas vitanique alteram ad Manes, Itaquenbsp;mortuis cremant ac detodiunt apta vi-
ventibus. Olim negotiorum ratio etiam et exactio credit! deferebatur ad inferos, eraut-que qui se in rogos suorum velut una vic-turi libenter inmitterent. 20: Eegio quamnbsp;incolunt omnis comata Gallia. Populorumnbsp;tria summa nomina sunt, terminanturquenbsp;fluviis ingentibus. Namque a Pyrenaoo adnbsp;Garunnam Aquitani, ab eo ad Sequanamnbsp;Celtae, inde ad Ehenum pertinent Belgae.
; 5, 45 (jms Nepos fr. 47 Halm, cf. Plin. 2, lo 170): Cum Galliae pro consule praeossetnbsp;(Q. Metellus Celer), Indos quosdam a regenbsp;Botorum dono sibi datos; unde in eas terras devenissent requirendo cognosse, vi tem-j pestatium ex Indicis aequoribus abreptos,nbsp;emensosque quae intererant, tandem in Ger-maniae litora exisse. 6,50: Ceterum utnbsp;adhuc habuimus inter septentrionem occi-dentemque proiecta grand! angulo Rheninbsp;ostia prospicit, dein obliqua retro latera 20nbsp;abstrahit, altero Galliam altero Germaniamnbsp;spectans. Petron. sat, 102: Increta facies,nbsp;ut suos Gallia cives putet. iMcan, 1,28.3:nbsp;Bellantem geminis tenuit te Gallia lustris.nbsp;2,568 — 570: Multisne rebellis j Gallia iamnbsp;lustris aetasque inpensa labor! | dant ani-mos? 3,76 — 78: Ut vincula Rheno | Oce-anoque daret, celsos ut Gallia currus | no-bilis et flavis sequeretur mixta Britannis!
5, 262—266: Quaeris terraque marique | 30 his ferrum iugulis, animasque effundere vi-les'I quolibet hoste paras: partem tibi Gallia nostri j eripuit, partem duris Hispanianbsp;bellis, I pars iacet Hesperia. 7,285—287:nbsp;Sed me fortuna meorum | commisit mani-bus, quorum me Gallia testem | tot fecitnbsp;bellis. Columella r. r. 2, 10, 22: Magis tarnen utilia rapa sunt, quia et maiore incrc-mento proveniunt, et non hominem solum,nbsp;verum etiam boves pascunt, praecipue in 41)nbsp;Gallia, ubi liiberna cibaria praedictis pecu-dibus id bolus praebet. 8,16,9: Ut scarus,nbsp;qui totius Asiae Graeciaeque litore Sicilianbsp;tenus frequentissimus exit, numquam in Li-gusticum nec per Gallias enavit ad Hiberi-cum mare. 9, 1, 4: Hoc autem modo licetnbsp;etiam latissimas regiones tractusque mon-tium claudere, sicut Galliarum nec non et innbsp;aliis quibusdam provinciis locorum vastitasnbsp;patitur. 10,411: (Persica, friilipfirsichc dcr nonbsp;Proven' ) tempestiva madent, quae maximanbsp;Gallia donat. Sen. dial. 12 ad IMviamnbsp;matrem de consolatione 7, 2: In Hispaniam _nbsp;Poeni, Graeci se in Galliam imniserunt, in
Ö8 * nbsp;nbsp;nbsp;[G.ilUaJ
-ocr page 930-Gallia
20 , 40 Graeoiam Galli. 8; Phocide relicta Graii, qui nunc Massiliam incolunt, prius in liacnbsp;insula consederunt, ex qua qiiid eos fuga-verit, incertum est, utrum caeli gravitas annbsp;praepotentis Italiae conspectus an naturanbsp;inportuosi maris: nam in causa non fuissenbsp;feritatem accolarum eo adparet, quod maxime tunc trucibus et inconditis Galliae po-pulis se interposuerunt. de clem. 1, 9, 2:nbsp;10 Cum annum quadragesimum transisset etnbsp;in Gallia moraretur. henef. 5,16,5: Ingra-tus ipse Pompei hostis ac victor: a Gallianbsp;Germaniaque bellum in urbem circumegit.nbsp;nat. qu. 1 prol. 8: P3Tenaeus medium internbsp;Gallias et Hispanias iugum extollat. 3, 6,nbsp;2: At contra constat Germaniam et Galliamnbsp;et proxime ab illis Italian! abundare rivisnbsp;et fluminibus, quia oaelo umido utuntur etnbsp;ne aestas quidem imbribus caret. 5,17,5:nbsp;20 Galliam circius (infestat): cui aedificia quas-santi tarnen incolae gratias agunt, tanquamnbsp;salubritatem caeli sui debeant ei. Divusnbsp;certe Augustus templurn illi, cum in Gallianbsp;moraretur, et vovit et fecit, epist. 14, 3 (91),nbsp;2: Ubique armis quiescentibus, cum totonbsp;orbe terrarum difi'usa Securitas sit, Lugdu-num, quod ostendebatur in Gallia, quaeri-tur. Dioscor. 1, 92: ^Ano ralXlag y.al Tvq-Qrjviag. Plin. n. h. 2, 167: A Gadibus co-30 lumnisque Herculis Hispaniae et Galliarumnbsp;cireuitu totus bodie navigatur occidens. 170:nbsp;Q. Metello Celeri Afrani in consulatu collegae, sed turn Galliae proconsuli {aus Neposnbsp;fr. 47 Halm, of. Mela 3, 5, 8). 195: Ideonbsp;Galliae et Aegyptus minime quatiantur,nbsp;quoniam hie aestatis causa obstat, illic hie-mis. 244: Per Gallias ad Pyrenaeos mon-tes. 3,30: Pyrenaei monies Hispanias Gal-liasque disterminant promunturiis in duanbsp;40 diversa maria proiectis. 31: Narbonensisnbsp;provincia appellatur pars Galliarum quaenbsp;interne mari adluitur, bracata antea dicta,nbsp;amne Varo ab Italia discreta Alpiumquenbsp;vel saluberrimis Romano im25erio iugis, anbsp;reliqua vero Gallia latere sejotentrionalinbsp;montibus Cebenna etiuribus, agrorum cultu,nbsp;virorum morumque dignatione, amplitudinenbsp;opum nulli provinciarum postferenda bre-viterque Italia verius quam. provincia. 33:nbsp;no Ubi Rboda Rhodiorum fuit, unde dictusnbsp;multo Galliarum fertilissimus Rhodanusnbsp;amnis. 79: Galliae autem ora in Rhodaninbsp;ostio. 112: Ab Ancona Gallioa ora iiicipitnbsp;togatae Galliae oognomine. 4, 79: Ex ad- |
[Gallia] verso Raurici Galliae oppidi. 102: Ex adverse huius situs Britannia insula claranbsp;j Graecis nostrisque monimentis inter septeii'nbsp;i trionem et occidentem iacet, Germaniae,nbsp;Galliae, Hispaniae, multo maxiinis Europaenbsp;partibus magno intervallo adversa. lOiPnbsp;Gallia omnis comata uno nomine a2!i5ellatanbsp;in tria 2'gt;02!ulorum genera dividitur, amiii-bus maxime distincta. A Scalde ad Sequa-nam Belgica, eo ad Garunnam Celtica ea-demque Lugdunensis, inde ad Pyrenaei mon'nbsp;tis excursum Aquitauioa, Aremorioa anteanbsp;dicta. Universam oram XVIIL Agripp^inbsp;Galliarum inter Rlienum et Pyrenaeum at-que Oceanum ac montes Cebennam et lures,nbsp;quibus Narbonensem Galliam excludit, loHquot;nbsp;gitudinem CCCCXX, latitudinem CCCXVllInbsp;computavit qs. 107: Lugdunensis GalU*!nbsp;habet Lexovios qs. 108: Aquitanicae suntnbsp;Ambilatri (7S. 110: A Pyrenaei promunturionbsp;Hispania incipit, angustior non Gallia modonbsp;verum, etiam semet ipsa, ut diximus, inmeii-sum quantum hinc Oceano illinc Hibericonbsp;mari comprimentibus. 6,57: Posidonius abnbsp;aestivo solis ortu ad hiberuum exortum me-tatus est earn (Indiana), adversam Galliawnbsp;statuens, quam ab occidente aestivo ad oo-cidentem hibernum metabatur, totam a fa-vonio. Itaque adversam eius venti adflatunbsp;iuvari Indiam salubremque fieri haut dubianbsp;ratione docuit. 218: ïransque Al2)is Gal'nbsp;liam Aquitanicam. 219: Gallias. 7, 76:nbsp;In filio Cornell Taciti equitis Romani Bel'nbsp;gicae Galliae rationes procurantis. 10^'nbsp;Duodena castra hostium in Gallia ce25it (1^^’nbsp;Sergius). 8, 84: Sunt in eo genere (lu2oi)nbsp;qui cervari vocantur, qualem e Gallia n'nbsp;Pom2!ei Magni hareua S2!ectatum diximus.nbsp;104: M.Varro auctor est ab ranis civitateinnbsp;in Gallia pulsam. 192: Quippe aenis ponbsp;lientium extracta in tomenti usum veniu»!'nbsp;Galliarum, ut arbitror, invento. 196: Rl'^'nbsp;rimis vero liciis texere quae polymita ap'nbsp;pellant Alexandria instituit, scutulis dividcrenbsp;Gallia. 9,9: Et divo Augusto legatus Gal'nbsp;liae complures in litore a252oarere exanime®nbsp;Nereidas scripsit. 14: Venerat turn exaedi'nbsp;ficante eo (Claudio principe) portuin in''^*'nbsp;tata naufragiis tergorum advectorum e Gal'nbsp;lia. 76: In Gallia septentrionali mureiii® ¦’nbsp;omnibus dextera in maxilla se2)tenae macn'nbsp;lae ad formam septentrionis aureo eolo'®nbsp;fulgent, dumtaxat viventibus, paritei'qu®nbsp;cum anima extinguuntur. 10, 131: Galli® |
Gallia
(onocroialos) septentrionali prosima lloeano mittit. 133: (Attagen lonius) iamnbsp;in Gallia Hispaniaqiie uapitui’ et per Al-P6S etiam. 11, 13(,); Atque etiam nominanbsp;eo Capillatis Alpiiim incolis, Galliae co-^^atae, ut lamen sit aliqua in lioo terrarumnbsp;nifferentia. 241: Et caprarum gregibus suanbsp;^-ns est, in recenti maxime augente gratiam
mento in potuin resoluto quibus diximus getievibus spuma ita concreta pro fermentonbsp;utuntur, qua de causa levior illis quam ceteris panis est. 81: Arinca Galliarum propria copiosa et Italiae est. 85: Conveniensnbsp;(siligo) umidis tractibus, quales Italiae suntnbsp;et Galliae comatae, sed trans Alpis in Al-lobrogum tantum Eemorumque agro perti-
.. nbsp;nbsp;nbsp;.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nas in ceteris il)i partibirs biennio in triti-
qualis in ipsa urbe conficitm nbsp;nbsp;nbsp;, transit. 101: Panico et Galliae qui- lo
quot; Praeferendus (caseus). nbsp;nbsp;nbsp;dem, praecipue Aquitauia utitur, sed et
Poi- medicament! vim optinet. nbsp;nbsp;nbsp;_„! (jjj.eumpadana Italia addita faba sine aqua,
'iiliat certe bermapbroditas subiunc . nbsp;nbsp;nbsp;_nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Ji-ibrorum genera Galliae ex saetis
P®nto suo equas, in Treverico Galliae agio! nbsp;nbsp;nbsp;-¦nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^
suo equas,
^®Pertas. 12, 5; Produni Alpibus coercitas , iura inexuperabili munimento Gallias,nbsp;^öc primiim liabuisse causam superfun-®^di se Italiae, quod Helico ex Helvetiisnbsp;earum fabrilem ob artem Komae coin-jonbsp;nbsp;nbsp;nbsp;fioum siccam et uvam oleique ac
Praemissa remeans secuni tulisset. Qua-Piopter haec vel bello quaesisse venia sit. Ob: Pertur (si)hagnos) et iu Aogypto nasei,nbsp;et in Gallia. 14, 68: llaeterrarum intranbsp;^’'T'llias consistit auctoritas. 112: E fruti-®ntu ygj.Q ggjjgyg uedri utriusque, cupressus,nbsp;^Urus, iuniperi, terebinthi, in Gallia len-bacae aut lignum reeens iu musto de-'^onuntur. 149: Est et occidentis populisnbsp;ebrietas fruge madida pluribus raodisnbsp;Gallias Hispaniasque, nominibus aliisnbsp;ratione eadem. 15,1: (Olea) luuic per-''®nit trans Alpis quoque et in Gallias lli-^Patiiasque medias. 16,33: Galliarum glan-^ ®rae maxime arbores agaricum ferunt. 34:
^ in Italia tota nasoitur (suber) aut in ^^llia omnino. 50: Vasa etiam viatoria oxnbsp;J (taxo)
Gallia facta mortifera conpertum est. 77: Vaccinia Italiaenbsp;Ü0 pnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;sata, Galliae vero etiam pur-
^inguendae causa ad servitiorum vc-ti nbsp;nbsp;nbsp;Alpibus Appenninoque lauda-
(abietes), in Gallia, luribus ac monte ^ osego, in Corsica, Bitbynia, Ponto, Maoe-®ia. 249: Non est omittenda iu hac renbsp;.*^®^^iarum admiratio. 17,42: Alia estnbsp;'0 quam Brittanniae et Galliae invenere
et
50 Q '.^P^®fanteni cum cura did oonvenit. 46: gnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(cretam) Galliae sun nomine
qp nbsp;nbsp;nbsp;appellant. 18, 62: Galliae
bj.suum genus farris dedere, quod iilic (Ji TOcant, apud nos scandalam, niti-grani. 68: Galliae et Hispaniae fru-
earn ipsa. Est genus quod vooant gam. 43; Uiam Gallias Britanniasque
equorum invenere, llispania e lino excusso-ria et pollinaria. 172: Non pridem inven-tum in Eaetia Galliae (tlmn zu Gallicn ge-horoulcn liaetien; subalpine aeJeerbauer ur-spriingl. celtiscJien stammes), ut duas adde-rent tali rotulas, quod genus vocant ploum Eaeti. 216: Africaui, Hispaiiias, Gallias si-sonbsp;leri non ei'it mirum, nemo enim ea obser-vavit ex his, qui proderent slderum exortus.nbsp;261: Eaicium ipsarum duo genera: Italicumnbsp;brevius ac vel inter vepres quoque tracta-bile, Galliarum latius. 296: Messis ipsiusnbsp;ratio varia. Galliarum latit'undis valli prae-grandes dentlbus in i}i.argine insertis, dua-bus rotis per segetem iiipelluntur, iumentonbsp;in contrarium iuncto. Ita dereptae in vallum cadunt spicae. Stipulae alibi mediae sonbsp;falce praeciduntur atque inter duas mergi-tes spica destriiigitur. Alibi ab radiee cae-duntur, alibi cum radiee evelluntur, quiquenbsp;id laciunt proscindi al) se obiter agrum in-terpretantur, cum extrahant sucum. (297)nbsp;Differentia haec: ubi stipula domos conte-gunt (juam longissimam servant, ubi feninbsp;inopia, e straniento paleam quaernnt. Pa-nici culmo non tegunt, milii cub'nen ferenbsp;inurunt, hordei stipulam bubus gratissimam ronbsp;servant. Panicum et milium singillatim pectine nianuali Icgunt Galliae. 338: In huncnbsp;(volturnum) apiaria ct vineae Italiae Gal-liarunique spectare debent. 19, 7: Itaiie etnbsp;Galliae censentur hoc (Uni) reditu? Mon-tesque mari oppositos esse non est satis etnbsp;a latere Ooeani obstare ipsum quod vocantnbsp;inane? (8) Cadurci, Caleti, Euteni, Bituri-ges ultumique hominum existimati Morini,nbsp;immo vero Galliae universae vela texunt, sonbsp;iam quidem et Transrbenani hostes, necnbsp;pulohriorem aliam vestem eorum feminaenbsp;novere. 13: In culcitis praecipuam gloriamnbsp;Cadurci obtinent. Galliarum hoc et tomenta
[Gallia, Pilii.]
Gallia
genus est pressum, quod alii Scyricum vo-cant, ex insula Scjuo, iam et ex Achaia, quo utuntur ad picturae umbras, pretium wnbsp;libras HS bini, dupondis vcro detractiSnbsp;quod lucidum vocant e Gallia veniens. 34,
3: Proximum bonitate (aes) fuit Sallustia-num in Ceutronum Alpino tractu, non lougi et ipsum aevi, successitque ei Livianum mnbsp;Gallia. 45: Verum omnem amplitudineninbsp;statuarum eius generis vicit aetate nostranbsp;Zenodorus Mercurio facto in civitate Galliaenbsp;Arvernis per annos decern qs. 96: Quantumnbsp;ea res dilferentiae adferat in Gallia maximenbsp;sentitur, ubi inter lapides candefactos fun-ditur (aes), exurente enim coctura nigrumnbsp;atque fragile conficitur. Praeterea senielnbsp;recoquunt, quod sae25ius fecisse boiiitati plU'nbsp;rimum confer!. 162 : Album incoquitm'nbsp;aereis operibus Galliarum invento ita, utnbsp;vix discerni possit ab argento, eaque incoC'nbsp;tilia appellant. Deinde et argentum inco-quere simili modo coepere equorum maximenbsp;ornamentis iumentorumque ac iugorura Ale*nbsp;sia ojipido, reliqua gloria Biturigum fuit-(163) Coeptere deinde et esseda sua colisata-que ac pietorrita exornare simili modo, quaenbsp;iam luxuria ad aurea quoque non modo aiquot;
’ gentea staticula pervenit, quaeque in soj' phis cerni pirodigum erat, haec in vehicub'^
; adteri cultus vocatur. Plumbi albi expei'i' mentum in charta est ut liquefaetura pou'nbsp;dere videatur non caloro rupiisse. 164:nbsp;Nigro jilumbo ad fistulas lamnasque utimui'inbsp;lahoriosius in Hispania eruto totasque pet'nbsp;Gallias, sed in Brittannia summo terraenbsp;corio adeo large, ut lex custodiatur, ne plitsnbsp;certo modo flat. 36, 48: Primum Bouiaenbsp;piarietes crusta marmoris operuisse totoSnbsp;domuus suae in Caelio monte Cornelius Ne'nbsp;pos (fr. 14 Hahn, ex Ubris cxemplorum) tra-1®nbsp;dit Mamurrain Eormis natum, equitem Be-manum, praefectum fabrum C. Caesarisnbsp;Gallia, nequid indignitati desit tali auctorenbsp;inventa re. Hie namque est Mamurranbsp;tulli V eroniensis carminibus prosoissus, quem,nbsp;ut res est, domus ijisius clarius quam Catullus dixit habere quidquid habuisset cOquot;nbsp;mata Gallia. 194: Iam vero et per Gallitt®nbsp;Hispaniasque simili modo harena tenipei'^'nbsp;tur. 37, 203: Ab ea exceptis Indiae tabu-®nbsp;losis jmoximam equidem duxerim Hispaniamnbsp;quacumque ambitur mari, quamquam squa-lidam ex parte, verum, ubi gignit, feracemnbsp;I frugum, olei, vini, equorum metallorumque
pariter invenluiii. 21, 170: llyaciiithus iti Gallia maxime provenit. Hoc ibi fuco hys-ginum tingunt, 22, 2: Similis plantagininbsp;glastum in Gallia vocatur, Britannommnbsp;coniuges nurusque toto corpore oblitae qui-biisdam in saciis nudae incedunt Aetliiopumnbsp;colorem imitantes. 3: Transalpina Gallianbsp;herbis Tyria atque conchylia tinguit et om-nis alios colores. Nec quaerit in profundisnbsp;10 murices seque obiciendo escara, dum prae-ripit, beluis marinis intacta etiam ancoris ;nbsp;scrntatur vada, ut inveniat per quod faci-lius matrona adultero placeat, corruptor in-sidietur nuptae. (4) Stans et in sicco carpitnbsp;quo friigem modo, sed culpant ablui usu,nbsp;alioqui fulgentius instrui poterat luxuria,nbsp;corte innocentius. 164: Ex iisdem hunt etnbsp;potus, zythum in Aegypto, caelia et cereanbsp;in Hispania, cervesia et plura genera innbsp;20 Gallia aliisque provinciis, quorum omniumnbsp;spuma cutem feminarum in facie nutrit.nbsp;24, 27: Sphagnos sive sphacos sive bryonnbsp;et in Gallia, irt indicavimus, nascitur. 25,nbsp;79: Multum infra hunc sucum est qui innbsp;Gallia fit ex herba cliamolaea granum coccinbsp;ferento. 84: Vettones in Hispania earn, quaenbsp;Vettonica dicitur in Gallia, in Italia autemnbsp;serratula, a Graecis cestros aut psyclirotro-phon, ante cunctas laudatissima. 103: Idnbsp;30 (agaricum), quod in Gallia nascitur, infir-mius habetur. 26, 1: Morbos, tunc quoquenbsp;non tota Italia nec per Illyricum Galliasvenbsp;aut Hispanias magno opere vagatos. 27,nbsp;45: Absiuthi genera plura sunt: Santonicumnbsp;appellatur a Galliae civitate, Ponticum enbsp;Ponto. 28, 25: In adorando dextram adnbsp;osculum referimus totumque corpus circum-agimus, quod in laevum fecisse Galliae re-ligiosius credunt. 29, 22: Eidemque (Al-40 conti) in Gallia exulanti. 52: Praeterea estnbsp;ovorum genus in magna fama Galliarum,nbsp;omissum Graecis. Angues ea numero sexnbsp;convoluti salivis faucium corporumque spu-mis artifici conplexu glomerant. Uraniumnbsp;appellatur qs. 30, 13: Gallias utique pos-sedit (magica ars), et quidem ad nostramnbsp;memoriam. 31, 82: Galliae Germaniaequenbsp;ardentibus lignis aquam salsam infundunt.nbsp;33,24: Galliae Britaiiniaeque medio (digitonbsp;.•0 in aiiulis) dicuntur usae. 54: (Claudius)nbsp;cum de Brittanuia triumphai-et, inter coronas aureas VII pondo habere quam contu-lisset Hispania citcrior, VIIÏÏ quam Gallianbsp;comata, titulis indicavit. 159: (Sil) tertium
[Gallia, Plin.]
-ocr page 933-Gallia
oiriniun'i generuin, ad haec pari Gallia. Quin- ' Gallia, deletis alj Ambiorige Titurii Sabini Lilian, insf. or. 15 8: In oratione Labieni : et Cottae legatorum copiis, cum a Q. Gice-(sive ilia Govneli Galli est) in 1’ollioiiem j rone, qui et ipse oppugnabatur, certior fac-casamo ’ adsectator e G allia ductuin est. \ tus cum duabus legionibus adventaret, oon-8) 5, 15; Insigniter Africaiius apud Nero- | versis liostibus metum simulavit militesquenbsp;de morto matris: Eogaiit te, Caesar, . in castris, quae artiora solita iiidustria fe-llalliao tuae, ut felicitatem tuam forti ter [ cerat, tenuit. 4,3,14; Germanico bello,nbsp;l®i'as. 10, 3^ 13; Is fuit Mius Floras, in ' quod lulius Civilis in Gallia moverat. Tac.nbsp;®loquentia Galliarum quoniam ibi demum G. 5; Terra (Germania) etsi aliquando spe-Wnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;earn, princeps, alioqui inter paucos , cie differt, in universum tarnen aut silvis lo
'lisertus et dignus ilia propinquitate. Siliiis borrida aut paludibus foeda, umidior qua 1) 656: Omnis Hiber omnis rapidis fera : Gallias, ventosior qua Noricum ac Panno-•^^«¦llia turmis. Martial. 3 1 Isq.: Hoc tibi niam aspicit. 27; Quae nationes e Gernia-fl«idquid id est longinquis mittit ab oris nia in Gallias commigraverint, e.vpediam.nbsp;Ciallia Romanae nomine dicta togae. 6,11, 37: Non Samnis, non Poeni, non Hlspaniaenbsp;Te Cadmea Tyros, me pinguis Gallia Galliaeve, ne Parthi quidem saepius admo-'^estit. 14j 128 1 Gallia Suntonico ve- nuere. . . . Nec impune C. Marius in Italia,nbsp;stit te bard’ocucullo. | Cercopitbecorum pae- divus lulius in Gallia, Drusus ac Nero etnbsp;quot;üla nupor erat 129 Is^-- Roma niagis Germanicus in suis eos sedibus perculeruntnbsp;-quot;fttscis vostitur Gallia mfis, | et placet hie . . . Inde otium, donee oocasione discordiae 20nbsp;PUeris militibusque color. Frontin. lib.2 dc nostrae et civilium armorum expugnatis le-^««lt;7(7;. j;. 29 11 A..'In loffo quae est in agro gionis hibernis etiam Gallias aft'ectavere.nbsp;’^Gitano in Gallia, de conirov. agr. p. 50; hist. 1,2; Galliae nutantes. 8; Galliae su-T'lae quaestiones ma.time in Gallia togata per memoriam Vindicis obligatae recentinbsp;quot;loventur quae multis contexta fluminibus ^ dono Romanae cmtatis et m posterum tn-i'lmodicas Alpium nives in mare trans- : buti levamento. Proximao tarnen Germani-^“ittit et subitarum regelationum repeiitina ^ cis exercitibus Galliarum civitates (Lingonesnbsp;ini^indatione iiatitur iniurias. strateg. 1, 1,! et Trevori) non eodeni honore habitae, quae-'
Italian! inrumpere, Caecina propiore transitu Poeninis iugis degredi iussus. 62; Dumnbsp;Galliae trepident. 63; Isque terror Galliasnbsp;invasit, ut venienti mox agmini universaenbsp;civitates cum magistratibus et precibus oc-currerent, stratis per vias feminis puerisciue.
(tos religione hostes vieit. nbsp;nbsp;nbsp;Com
J)'uis Atrabas, cum victus a divo Iiilio ex pallia in Brittanniam fugerct et forte adnbsp;eeauuni vento quidem seeundo, sed aestunbsp;Jecedente venisset, cjuamvis naves in siccisnbsp;^toribus haerereiit, iiandi nihilominus vela
^: Imperator Caesar Domitianus Augu- dam etiam finibus ademptis pan dolore ““«tus Germanicus, cum Germanos, qui in commoda aliena ac suas miurias metieban-sonbsp;^‘¦iTiis erant, vellet opprimere nec ignoraret tur. 37; Retui Chilonis 111 Gallia. 18: Vi-«'aiore helium molitione inituros, si adven- ^ nius pro consule Galliam Narbonensem se-tttm tanti duds praesensissent, profectioni vere integreque rexit. 51; Turn advereusnbsp;census obtexuit Galliarum: sub quibus Viiidicem contractae legiones, seque etl.al-¦inopinato bello adfusus oontusa inmanium , lias expertae, quaorere rursum arma novas-ferocia nationum provinciis consuluit. 2, 1,; que discoidias. 59 ; lumus B aesus, Lugdu-t6: C. Caesar in Gallia, quia oompererat: neiisis Galliae rectoi (a. OJ), cum Italioanbsp;^'^Govisto Germanorum regi institutum et | legioiie et ala ravmana, Lugduni tendenti-q«asi legem esse non pugnandi decrescente ! bus. 61; Fabms Va ens ac .cere vel si ab-¦*“ 1’^na, turn potissimum acie commissa inpe-1 nuerent, vastare Gallias et Cottianis Alpibus 40
iussit- qua7cum*porsöquen,s eum Caesar ex quaeque alia placamenta hostilis irao non
l^ngiuquo tumentia et flatu plena vidisset, quidem in bello, sed pro pace tendebantur. ’^^tus prosporo sibi eripi cursu recessit. 3,gt; 87; Otlio lustrata urbe ot expensis bellinbsp;2: C Caesar in Gallia Cadurcornm civi- consiliis, quando loeninae Cottiaeque Alpes sonbsp;tatein anme cinctam et fontibus abundan- ^ et ceteri Galliarum aditus Vitellianis exer-tem ad iuopiam aquae redegit, cum fontos : citibus claudebantur, Narbonensem Galliamnbsp;^’^‘niculis avertisset et fluminis usum per! adgredi statuit classe valida et partibusnbsp;«agittarios arcuisset 17, 6;’ 0. Caesar in i fida, 26; Olim validissima inter se civium
[Gallia ]
-ocr page 934-Gallia
|
arma in Italia Galliave viribus, ocoideniis coepta. 11: Transgresso iam Alpes Caecina,nbsp;quern sisti intra Gallias posse speraverat.nbsp;15: Vitelliani retro Antipolim Narbonensisnbsp;Galliae municipium, Othoniani Albigaunumnbsp;interioris Liguriae revertere. 28: Nuntionbsp;adlato pulsam Treverorum alam Tungros-que a classe Othonis et Narbonensem Gal-liam circumiri. 29: Sioolia Galliamm etnbsp;10 Viennensium aurum, pretia laborum suorum,nbsp;oceultari clamitantes. 32: Quoniam Galliaenbsp;tumeant et deserere Eheni ripam inruptu-ris tarn infestis nationibus non conducat.nbsp;57: Festinatis per Gallias dilectibus. 59:nbsp;lunius Blaesus Lugdunensis Galliae rectornbsp;(a. (i'J). 61: Adsertor Galliarum. 86: Spar-guntur per Gallias litterae. 94: Contionantenbsp;Yitellio postulantur ad supplicium Asiaticusnbsp;et Plavus et Eufinus duces Galliarum. 98:nbsp;20 Deprebensi cum litteris edictisqueVespasianinbsp;per Eaetiam et Gallias militum et centu-rionuiu quidam ad Vitellium missi necantur.nbsp;3, 2: Eritanniam freto dirimi, iuxta Galliasnbsp;Hispaniasque. 13: Adversas Gallias Hispa-niasiiue. 15; Ex Britannia Galliaque etnbsp;llispania auxilia Vitellius acciverat. 35:nbsp;In Britanniam inde et Hispanias nuntiosnbsp;famamque, in Galliarn lulium Calenum tri-bunum, in Germaniam Alpinium Montanumnbsp;30 praet'ectuui cohortis, quod bic Trevir, Gale-nus Aediius, uterque Vitelliani fuerant,nbsp;ostentui uiisere. 41: Atrox consilium iniit,nbsp;ut arreptis navibus in (juamcumque partemnbsp;Narbonensis provinciae egressus Gallias etnbsp;exercitus et Germaniae gentes novumquenbsp;bellum cieret. 42: Is Valentem comiter ex-ceptum, lie Galliarn Narbonensem teinerenbsp;ingrederetur, inonendo terruit (urder Vilel-Uus). 44: Nec Galliae cunctabantur. 53:nbsp;40 Suis exbortationibus Gallias Hispaniasque,nbsp;validissimam terrarum partem, ad Vespasia-nuin conversas. 4, 3: Sumpta per Galliasnbsp;Hispaniasque civilia arma, metis ad bellumnbsp;Geriiianiis. 12: Caesos exercitus, capta le-gionum biberna, descivisse Gallias non utnbsp;mala loquebantur. 14: At sibi robur pedi-tum equitumque, consanguineos Germanos,nbsp;Gallias idem cupientis. 17: Armaque etnbsp;naves, quibus iiidigebant, adepti magna pernbsp;.'.0 Germanias Galliasque fama libertatis auc-tores celebrabantur. Germaniae statim mi-sere legates auxilia offerentes: Galliarumnbsp;societatem Civilis arte donisque affectabat,nbsp;oaptos cobortium praefectos suas in civita- [Gallia, Tac.] |
tes remittendo, cobortibus, abire an manere mallent, data potestate . . . Quid si Galliaenbsp;iugum exirant, quantum in Italia reliquuin? . . . Fuisse inter Verginii auxilia Belgas, vereque reputantibus Gallias suismet vin-bus concidisse. . . . Multos adbuc in Galliasnbsp;vivero ante tributa genitos. 18: Sic in Gallias Germaniasque intentus, si destinatanbsp;pu’ovenissent, validissiniarum ditissimarum-que nationum regno imminebat. 24: Missisnbsp;per Gallias qui auxilia concirent. 25: Hor-deonius exempilares omnium litterarum, quibus per Gallias Britanniamque et Hispaniasnbsp;auxilia orabat, exercitui recitavit. 26: Si-mul dileotum tributaque Galliae aspernantes.nbsp;28: Aliam manum Mosam amnem transirenbsp;iubet, ut Menapios et Morinos et extremanbsp;Galliarum quateret. 31: Auxilia e Gallia,nbsp;quis nee amor neque odium in 2iartes, militia sine adfectu, hortantibus praefectis sta-tim a Vitellio desciscunt. 32: Exigua Galliarum jiortio. 37: Centuriones cum ejoistu-lis ad civitates Galliarum misere, auxilianbsp;ac stipendia oraturos. 49: Nutantes Gallias. . . . Betita navibus Gallia. 54: Auditanbsp;interim jier Gallias Germaniasque mors Vi-tellii duplicaverat bellum. . . . Incesseratquenbsp;fama primores Galliarum ab Otbone adver-sus Vitellium .missos, antequam digrederen-tur, pepigisse, ne deessent libertati, si po-s®nbsp;pulum Eomanum continua civilium belloruinnbsp;series et interna mala fregissent. 55; Fro-aviam suam divo lulio i)er Gallias bellantinbsp;eorpiori atque adulterio j'lacuisse. ... Si A1'nbsp;pes praesidiis firmentur, coalita libertate.nbsp;disoeptaturas Gallias, quern virium suarumnbsp;terminum velint. 56; Ea primi concilwnbsp;forma missique jier Gallias concitores belli-57: Sic olim Sacrovirum et Aeduos, nupei’nbsp;Vindioem Galliasque singulis jjroeliis con-1**nbsp;cidisse.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Bellum cirm pojoulo Eomano vestris se manibus gesturum Classicus spe-rat imperiumque et sacramentum Galliarum ostentat. 59; luravere qui aderant pro im-perio Galliarum. 60: Neque ante precesnbsp;admissae, quam in verba Galliarum iura-rent. 61: Ceterum neque se neque quem-quam Batavum in verba Galliarum adegit-. . . Pauci centurionum tribunorumque mnbsp;Gallia geniti reservantur pignus societati-¦67; Eesipiscere paulatim civitates fasque etnbsp;, foedera respicere, principibus Eemis, qui p^rnbsp;Gallias edixere, ut missis legatis in commune consultarent, libertas an pax placeret- |
1841
68: Interea venientis exercitus fama et su-opte ingenio ad mitiora inclinantes Gallia-TOiii civitates in Iteinos convenere. 69: stat obstitisse ïroveiis Lingonibusqne apmlnbsp;tlallias, quod Vindiois motu cum Vergmio
steterant____Scubuntur ad Treyeros epi-
stulae nomine Galliaruin, ut abstinerent ar-inipetrabili venia et paratis deprecato-ï'Ws, si paeniteret. 71: Dilectus per Gal-“ tiam habitos in civitates remittit ao nun-tiare iubet siifficere imperio legiones.^ 7 6 • ®eqnis alius Ariovistiis regno Galliainm
Potiretur____Eadem semper cansa Germa-
’its transcendendi in Gallias, libido atque ^¦''faritia et rautandae sedis amor, ut reliotisnbsp;paludibus et solitudinibus suis fecundissi-‘Utim hoo solum vosque ipsos possiderent.nbsp;ll'- Regna bellaque. per Gallias sempeinbsp;fuere, donee in nostrum ius concederetis.
^6; Si Cerialis imperium Galliarum velit, ipsos finibus civitatium suanm contentos.
'^6: Qnod si statim congrediantur, nullas ®sse Ceriali nisi e reliquiis Germanici exer-citns legiones, foederibus Galliarum obstac-tas. 85: Si status imperii aut salus Gal-iiaruin in disorimine verteretur, debuissenbsp;l^aesarem in acie stare, Canninefates Rata-''osqne minoribus duoibus delegandos. • ,nbsp;19: Quin et divuit molem a llruso öenna-** nico factam Rhenumque prono alveo in mnbsp;liam ruentem, disiectis quae morabantur,nbsp;efiudit,.. Alpinius Montanus, quem a Rnmonbsp;‘Intonio missum in Gallias superius memonbsp;i'avimus. 23; Cansa instruendae classisnbsp;^lt;iper insitam genti vanitatem, ut eo ternbsp;ïore comrneatus Gallia adventantes intercipe-ïentur. «. 1, 31: Regimen summae rei pe-«es Gennanicum, agendo Galliarum censmnbsp;tuin intentum. 33: Interea Germanico pernbsp;Gallias^ ut diximus, census acoipienti excesnbsp;sisse Augustum adfertur. 34; Italiae in enbsp;•ïonsensum, Galliarum fidem extollit.nbsp;Gestinatum exoidio Ubiorum opiudiim, im-tuitasque praeda manns in direptionem Ga -iiarum erupturas. 47: Validior per Genna-uiam exercitus, propior apud Pannomam;nbsp;iiie Galliarum opibus subnixus, bic Italiaenbsp;lötninens. 69; Pervaserat interim circum-^euti exercitus fama et intesto Geimanorumnbsp;^¦'’agmine Gallias peti. 71: Ceterum ad sup-Plenda exercitus damna certavere Galliae,nbsp;Öispaniae, Italia, quod cmque
eqnos, anrtiin offerentes. 2, nbsp;nbsp;nbsp;.
Gallias ministrandas equis. 6. * issis
50
' ad census Galliarum P. Vitellio et C.
I Antio. 63: Pulsus baud multo post Her-mnndurormu opibus et Vibilio duce recep-tnsqno, Forum lulium, Narbonensis Galliae ooloniam, mittitur. 3,40; Galliarum civitates ob magnitudinem aeris alieni rebellio-nem coeptavere, cuius exstimulator acerri-mus inter Troveros Inlius Plorus, apudnbsp;Aeduos lulius Sacrovir. 41: Turoni legio-nario niilite, quem Visellius Varro inferioris lonbsp;; Gernianiae legatus miserat, oppressi eodemnbsp;I Aviola duce et quibnsdam Galliarum pri-moribus, qui tulere auxilium, quo dissimu-larent defectioneai magisque in tempore ef-fervent. 43; Augustodunum caput gentisnbsp;armatis cohortibus Sacrovir occupaverat, utnbsp;nobilissimam Galliarum subolem, liberalibusnbsp;stndiis ibi operatam, et eo pignore parentesnbsp;propinquosque eorum adiungeret; siniulnbsp;anna occulte fabricata iuventiiti dispertit. aonbsp;44: At Eomae non Treveros modo et Ae-dtios, sed quattuor et sexaginta Galliarumnbsp;civitates descivisse, adsumptos in societatemnbsp;Germanos, dubias Hispanias, ciuicta, ut mosnbsp;famae, in mains credita (die zal hal audinbsp;Scrvms Verg. Acn. 1,285, nur irrt er darin,nbsp;daft er den Caesar 61 civitates GalUarmnnbsp;j 5cs(V;en Ufit). 4,5; Ttaliam utroque marinbsp;duae classes, Misenum apud et Ravennam,nbsp;proximumque Galliae litus rostratae naves 3onbsp;praesidebant. 28: Adulescens multis mun-ditiis, alacri vultu, structas principi insidias,nbsp;missos in GaJliam concitores belli indexnbsp;idem et testis dicebat. 11, 23; A. Vitellionbsp;L. Vipstano consulibus cum de supplendonbsp;senatu agitaretur primoresque Galliae, quaenbsp;comata appellatur, foedera et civitatem Ro-manam pildem adsecuti, ius adipiscendorumnbsp;in urbe honorum expoterent, multus eanbsp;super re variusque rumor. 24; Nmn pae- ronbsp;nitet Balbos ex Hispania nee minus insignesnbsp;viros e Gallia Narbonensi transivisse? 12,nbsp;23; Galliae Narbonensi ob egregiam in patres reverentiam datum, ut senatoribus eiusnbsp;provinciae non exquisita principis sententia,nbsp;inre quo Sicilia haberetur, res suas inviserenbsp;lieex’et. 39; Quos accendebat vulgata im-peratoris Romani vox, ut quondam Sugam-bri excisi aut in Gallias traiecti forent, itanbsp;Silurum nomen penitus extingnendum. 13,nbsp;53: Invidit operi Aelius Gracilis Belgicaenbsp;legatus, deterrendo Veterem, ne legionesnbsp;alienae provinciae inferret studiaque Galliarum adfectaret, formidolosum id imperatori
[(rallia, Tac.j
-ocr page 936-Gallia
dictitans, quo plerunuiue proMbentur uona-tus lionesti. 14, 32: Qua clade et odiis provinciae, quam avai’itia eius in bellumnbsp;egerat, trepidus procurator Catus in Gal-liam transiit. 39: Nec defuit Polyclitus,nbsp;quo minus ingenti agmine Italiae Galliae-que gravis, postquam Oceanum transmise-rat, niilitibus quoque nostris terribilis ince-deret. 46: Census per Gallias a Q.Volusionbsp;10 et Sextio Afrieano Trebellioque Maximo actinbsp;sunt. 57: Plan turn in Asiam, Sullam innbsp;Galliam Narbonensem nuper amotos. . . .nbsp;Erectas Gallias ad nomen dictatorium. 16,nbsp;13: Dilectus p)er Galliam Narbonensem Afri-camque et Asiam babiti sunt {a. (ia) sup-pleiidis Illyriois cohortibus, ex quibus aetatenbsp;aut valetudine fessi Sacramento solvebantur.nbsp;Joseph, ant. 18, 7, 2: Aovyêowov (St. Bcr-irand-de-Comminfjcs) noXt-v rfjg FaXliag. Si-2') eultis Flaccus de condic. agr. p. 136 Ij.: Anbsp;Sicilia usque ad Galliam omne litus Africaenbsp;est contrarium. p. 137: Tyrreni qui dicun-tur Etrurii Galliae in Asiae finibus sociinbsp;Gallorum insedere. Florus 1,38 (3, 3), 1 (a.nbsp;113 —101 a. Chr.): Cimbri, Teutoni atquenbsp;Tigurini ab extremis Galliae (=gr. KeXxiKi])nbsp;prot'ugi, cum terras corum inuiidasset Ocea-nus, novas scdes toto orbe quaerebant, (2)nbsp;exclusique et Gallia et Hispania cum in Ita-ao liam demigrarent, misere legatos in castranbsp;Silani (aus lAviiis, discr villekM aiis Son-pronius Ascllio; cf. Fidrop. 4, 25, 2, a. 113nbsp;a. Chr.). 45 (3, 10), 2: Primus Galliaenbsp;motus ab Helvetiis coepit, qui Itbodanumnbsp;inter et Rhenum siti, noir sufficientibus ter-ris venere sedem petitum, inoonsis moenibusnbsp;suis; lioc sacramentum fuit, ne redirent.nbsp;18: Reversus igitur in Galliam, olasse ma-iore auctisque copiis in eundem rursus Oce-40 anum eosdemque rursus Britannos. 20: Sednbsp;maxima omnium eadenn^^ue novissima oon-iuratio luit Galliarum communis: pari ternbsp;Ai'vernos atque Biturigas, Carnutas simulnbsp;Sequanosque contraxit. 22: Sed ille, qualisnbsp;erat ad nuntium rei felicissimae temeritatis,nbsp;per invios ad id tempus montium tumulos,nbsp;per intactas vias et nives, expedita manunbsp;emensus Galliam, et ex distantibus hibernisnbsp;castra contraxit, et ante in media Gallianbsp;50 fuit, quam ab ultima timeretur. 47 (3,12),nbsp;4: Quippe sicut Galliam, Tbraciam, Cili-ciam, Cappadooiam, uberrimas validissimas-que provineias, Armenios etiam et Britannos, ita ad imperii speciem magna nomina
[Gallia]
adquisisse piilchrum ae decorum. 2,13(4,
2), 6: Se in Galliam Hispaniamque dellexit. 12: Galliam Caesar invadit. 23: Nihil hostile erat in Gallia; pacem ipse fecerat. 88:nbsp;Caesar in patriam victor invehitur, primumnbsp;de Gallia triumphum trahens: hie erat Rhe-nus et Rhodanus et ex auro captivus Ocea-nus. 15 (4, 4), 3: Et iam joarato exeroitxrnbsp;in Cisaljoina Gallia resistentem motibus suisnbsp;Decimum Brutum obsidebat. JmccwhI. 7,16: 1“nbsp;Altera quos nudo traducitGallia talo. 14.7sq.'nbsp;Accipiat te | Gallia, 15,111: Gallia causi-dicos docuit facunda Britannos. Favorinnsnbsp;I aus Arles bei GrcK. 2,22,28: Quod aitventum,nbsp;j qui ex terra Gallia fiaret, 'circium’ appellari.nbsp;j Siicton. Cacs. 22: Et initio quidem Galliamnbsp;: Cisalpinam, Illyrico adiecto, lege Vatinianbsp;: accepit; mox per senatum comatam quoque,nbsp;veritis patribus ne, si ipsi negassent, popu-lus et hane darot. 25: Omnem Galliam, 2»nbsp;quae saltu Pyrenaeo Alpibusque et montenbsp;Gehenna, fluminibus Rlieno ac Rhodano con-tinetur, patetque circuitu ad bis et triciesnbsp;centum milia passuum, praeter socias acnbsp;bene meritas civitates, in provinciae fonnamnbsp;redegit. ... In Gallia ad Gergoviam legionenbsp;fusa. 28: Superque Italiae Galliarumquenbsp;et Hispaniarum, Asiae quoque et Graeciaenbsp;potentissimas urbos praecijauis operibus ex-ornans. 29: Cum adversariis autem pepigit, 8®nbsp;ut, dimissis octo legionibus Transalpinaquenbsp;j Gallia, duae sibi legiones et Cisalpina 23i'0'nbsp;i vincia, vel etiam uiia legio cum Illyriconbsp;conoederetur, quoad consul fieret. 30: Transiit in citeriorem Galliam. 49 (volkslied dernbsp;soldaten): Gallias Caesar subegit, Nicomedesnbsp;Caésarem: j écee Caesar mine triumphat,nbsp;qui subegit Gallias, | Nicomedes non triuin-1 johat, qui subegit Caésarem. 51: Ürbani,nbsp;i servate uxores: moéchum calvom adduci-! mus. I Aurum in Gallia éffutuisti, hio sura-j psisti mutuoin. 54: In Gallia fana temi7la-j que deum donis referta exi^ilavit, urbes di-ruit, saepdus ob praedam, quam ob delictum:nbsp;unde factum, ut auro abundaret. 56: lunbsp;ti-ansitu Alj^ium, cum ex citeriore Gallianbsp;conventibus peractis ad exercitum rediret.nbsp;Ang. 21: Suebos et Sigambros dedentis senbsp;traduxit in Galliam atque in proximis Rhenonbsp;agris conlocavit. Tib. 3; (Livius Ilrusus) 8'*nbsp;traditur etiam pro iiraetore ex jirovincia Gallia retulisse aurum fa.w. 471), Senonibus olimnbsp;in obsidione Cajiitolii datum, nec, ut famanbsp;est, extortum a Camillo. 4 (a. u. 708 = 47
-ocr page 937-Grallia
|
®- Chr.): Pater Tiberi, quaestor C. (Jaesaris, • • • • ad deduceiidas in Galliani colonias, innbsp;'luis Narbo et Arelate eraiit, missus est. 0:nbsp;1-Vunatam Galliam anno fere rexit, et bar-barorum incursionibus et jjrinoipum discor-'lia inquietam . , . Gennanico bello quadra-gmta niilia dediticiorum traieoit in Galliamnbsp;iiixtaque ripam Eheni sedibus adsignatisnbsp;¦ lt;ïonlocavit, 41; Gallias a Germanis vastarinbsp;neglexerit. Calif). 47 (a. -JO p. Chr.): Con-versus bine ad curam ti’iumjjhi, praeter cap-livos ac trausfugas barbaros Galliarum quo-lue procerissimnm quemqiie et (ut ipse di-•ïebat) a^toamp;QiafifSivToi'^ ac nonnullos exnbsp;Pi'iiicipibus legit ac seposuit ad pompam,nbsp;coegitquQ non tantum imtilare et summit-li^re comain, sed et sermonem Germanicumnbsp;addiscere et nomina barbarica ferre. Claud.nbsp;1: Exercitus honorarium ei tumulum exci-tavit (hciMuinz), circa quem deinoeps statonbsp;*116 qiiot annis miles decurreret Galliarum-lue (diser ausclruck hegreift damals auch dienbsp;'^heiniséhen grcnzlurule in sich) oivitates pu-l'lice supplicarent. Nero 40: Neapoli denbsp;ttiotu Galliarum cognovit, 43: Gallias ex-sreitibus diripiendas permittere. . . . Quasinbsp;fatale esset, non piosse Gallias debellari nisinbsp;8- Se consule. G-dlba 9: Tumultuari Galliasnbsp;comperit. Domit. 2: Expeditionem quoquenbsp;iö Galliam Gennaniasque neque necessa-i'iam et dissuadentibus paternis amicis in-clioavit, tantum ut fratri se et opibus etnbsp;•lignatione adaequai’et. de vir. inlustr. fr. p. 81 Ileiff.: M. Calidius orator clarus liabetur: qui bello postea civili Caesai'ianasnbsp;partes seeutus, eum togatam Galliam rege-'quot;'^t, Placeiitiae obiit. 63 ]). 84; Munatiusnbsp;1’lancus Ciceronis discipulus orator habeturnbsp;Insigiiis; qui, oum Galliam comatam rege-'¦et, Lugdunum eondidit. gramm. 3 p. 102 sq.;nbsp;^onnulli de notissimis doctoribus peregrenbsp;docuerunt, maxime in Gallia togata. 7nbsp;105, 12: M. Antonius Gnipho, ingenuusnbsp;Gallia natus. 11 p. 109: lt;!’.gt; Valeriusnbsp;Gato ut nonnulli tradiderunt Burseni cuius-'fam. libertus ex Gallia, fr. 96 p. 128: L.nbsp;Statius Ursulus Tolosensis celeberrime innbsp;Gallia rhetoricam docet. 99 p. 129; Sex.nbsp;Gilius Gabinianus oeleberrimi nominis rhe-in Gallia docuit. prat fr. 151 hei Iskl.nbsp;de nat. rer. p. 232 11.: In Gallia circius, innbsp;Glispania Sucronensis. lustin. 12,13,1: Abnbsp;’lifimis litoribus Oceani Babjloniani rever-tenti (Alexandro) nuntiatur legationes Kar- |
thaginiensium eeterarumque At'ricae civita-tium, sed et llispaniarum, Galliae, Siciliae, Sardiniae, nonnullas quoque ex Italia ad-ventum eius Babyloniae opperiri. 38, 4, 7:nbsp;Audire populos Transalpinae Galliae Ita-liam ingressos maximis earn plurimisquonbsp;urbibus et possidere latius aliquanto [so-lumj tinium, quam in Asia, quae dicaturnbsp;inbellis, idem Galli occupavissent. 43,3,4:nbsp;Temporibus Tarquinii regis ex Asia Pbo- lonbsp;caeensium iuventus ostio Tiberis invectanbsp;amicitiam cum Eomanis iunxit; inde in uBnbsp;timos Galliae sinus navibus profecta Mas-siliam inter Ligures et feras gentes Gallo-rum eondidit, inagnasque res, sive dum ar-mis se adversus Gallicam feritatem tuenturnbsp;sive dum ultro lacessunt, a quibus fuerantnbsp;antea laeessiti, gesserunt. 44, 1, 3: Haecnbsp;(Hispania) inter Africam et Galliam positanbsp;Oceani freto et Pyrenaeis montibus claudi- 20nbsp;tur. (4) Sicut minor utraque terra, itanbsp;utraque fertilior. Nam neque ut Africanbsp;violente sole torretur, neque ut Gallia ad-siduis ventis fatigatur, sed media inter,nbsp;utramque hiiic temperato calore, inde foli-cibus et tempestivis imbribus in omnia fru-guni genera fecunda est, adeo ut non ipsisnbsp;tantum incolis, verum otiam Italiao urbiquenbsp;Eomanae cunctarum rerum abundantia suf-ficiat. 8 ; Uno tantum Byrenaei montis 30nbsp;dorso adhaeret Galliae, reliquis partibusnbsp;undique in orbem niari cingitur. AMha bennbsp;loscf im hahylon. Talmud, Eoslihashananbsp;26quot;; landnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;cf. Jebamot 63quot;. Tiol, 2, 9, 1: nbsp;nbsp;nbsp;Se BelyiXTig Falllag j] gèv ano óu- ssag nXevQK xal nbsp;nbsp;nbsp;rrjv AovySovvrjatKV eÏQYirai' rj 4’ aqxxLxi] xal naQoc %ov BfiezTcf-vixov wxeavov eisi oijtcog. 2: '/ƒ 4’ an dva-rokmv nXev^a neQiOQÏ^stca tw Prjvco jcoTaftco naQa rijv MeydXriv rsQj.eavóav . . . xal ere vm .10nbsp;ttrtó ^ttjyijg im zag quot;AXneig ogei, o xaXet-zaï ’ASovXag oQog ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3: 'lï 4’ dnb firöijfi- (^Qiag nXevQa awfjnzai fxsv zm Xoiitm jufpst zïjg Naq^mvgeiag raXXiag, Saryxei 4’ «jto toönbsp;eiQZipévov xolvov oqlov ziyg ze AovySovvg-elag xal zijg NaQ^mvrjGi'ag fisygi zov xoivovnbsp;néqazog zwv ze ’AXnecov xal zov ASovXanbsp;oQovg. 3,1,42: '47 4s FaXXLa rj zoydzanbsp;bitiqxsizai ze avzmv zamp;v oqémv giyqz ’Paovév-vrjg iKzeivogêvrj, xal c'isi nóXsig zadSe ... 8, 00nbsp;5,1: O zqizog nlva^ zijg Evqmnrig neqiéxeinbsp;zag FaXXiag ev tézzaqdiv inaqylaig ohv zaïgnbsp;naqaxszfiêvaig vfjGoïg. 5; Tijg Se AovySov-vijGlag FaXXiag ... 6: Tijg 4È BeXytxrjg FaX~ [GalliaJ |
Gallia
|
Xiaq ... 6,2: Ty dia ^P-^vov noTufiov laXXici ty BeXyiK'Pj. 7, 2: P’aXXcag Kal reQ^mvtagnbsp;fisQiSi-v. 8, 2: Toig nuQa Trjv FaXXiav] 741-moig OQSGtv. Agathcmer. 2,4: Tamp;v FaXXimv,nbsp;ag TtQOTEQOv FaXaxiag ïXsyov. Granius Licin. ?. nbsp;nbsp;nbsp;39 Bonn.: Data erat et Sullae jjrovincianbsp;Gallia Cisalpina (a. u. 665 = 89 a. Chr.).nbsp;TP: Gallia comata. . . . Lugdnno caputnbsp;Galliar(iim7, usque hie le(u)gas. Ampelius 10 5, 2: Circius aquiloni, cum vehemeiitior Gallias perflat. 6, 7: Alpes inter Galliamnbsp;et Italiam, I’yrenaeus inter Galliam et Spa-niam. 6, 10: Rhodanus in Gallia. 7, 3:nbsp;Gallicum (mare), quod Gallias tangit. 18,nbsp;15: Gains Marius, qui in Africa Numidis,nbsp;in Gallia Cimbris Teutonibusque superatisnbsp;a caliga pervenit usque ad soptimuni connbsp;sulatum. 20: Gains Caesar, qui Galliasnbsp;. Germaniasque subegit. 47,6: Per Gaium Ï0 Caesarem Gallias, Germanias et Brittanniam. TertuUian. adv. ncdioncs 1, 17: Adhuc Gal-liae Ehodano suo non lavant. adv. ludacos ?. nbsp;nbsp;nbsp;7: Galliarum diversae nationes et Britaii-noruni inaecessa Romanis loca, Christo veronbsp;subdita. [Fronto j do differ., vol. 7 p. 526 K.:nbsp;Galium et Gallicum. Gallus natione, Galli-cus ex Gallia. Schol. Boh. in Cic. Vatin,nbsp;p. 317: Sei'vante de caelo Bibulo consulenbsp;hunc Vatinium legem tulisse de imperio so Caesaris, ut exercitum per Illyricum et Gallias dueeret. Cyprian, episi. 68, 2: Qua-propter facere te oportet plenissimas litte-ras ad coepiscopos nostros in Gallia consti-tutos. Ulpian. fragm. tit. 22, 6: Deos he-redes instituere non possumus praeter.eos, quos senatus consulto constitutionibusvenbsp;prinoipum instituere coneessum est, sicutinbsp;lovem Tarpeium, Apollinem Didymaeum,nbsp;sicuti Martem in Gallia, Minervam Iliensem, 40 Herculem Gaditanum, Dianam Efesiam, Matrem deorum Sipylensem, quae Zmyrnae colitur, et Caelestem Salinensem Carthagi-nis, lAhcr general. 1, 88, 34 p. 98 AI. =nbsp;p. 14, 18 Frich: Calcecia (== FaXXta) . . .nbsp;39nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;99 31.: Celtes Gallia. 40: Hispano- galia (= KsXtoyctXXla, ^TtavoyaXXia). lle-rodian. 3, 7, 1 (a. 196): UiQaiwamp;slg Óh cenb vijg Bgervaviag ig rrjv avtixEigivr]v FaXXlavnbsp;sGtQdTOTiéöivasv. 2: AcpiKogévr^g ós rijg rov so SsovTjQov óvvéjjLsag sg rr]v FaXXtav ysyóvaGi (isv rivsg c:xQoj3oXiGfiol xaH’ srsQa yuiQia, rjnbsp;óc TsXsvtccia nsgl Aovyóovvov^ fisyaXrjv nó-Xiv xal svöccifiovix. 8, 2 (a. 197): AwixfjGccg lt;nbsp;ós ra xara r7]v BQsrravCav xa.1 óisXsov sg óvo\nbsp;[Gallia] |
i]ysgoviag nji' rov s'amp;vovg s^ovGtav, ra rs xara rag FaXXtccg, wsto, uQiGra ÓiaO'slg,nbsp;Ttavrag ós rovg AX/Stvov (ptXovg sirs sxovGi'cognbsp;si'amp;’ VTtó avayxTjg avrw yvcoQiGamp;svrag cpovsv-Gag, rag re ovGiag avtatv ó'tjftEuöag, eg rrjVnbsp;’Poógtjv fptsiysxo. 15, 8 (a. 211): Avrol ósnbsp;xbv GrQaxbv avaXa^óvreg vixi]q)ógoi óx) xaranbsp;BQSrravamp;v sg r)]v dvnxsifisvijv FaXXtav, óia-^dvrsg rbv wxsavóv, dcptxovro. Porfyrion innbsp;Horat. carm. 2, 6, 2: Cantabros, quae estnbsp;gens Galliae (fPcisclicnig ci. Gallaecia, cf.nbsp;Isidor. 14, 4, 29). 4, 4, 38: Metaurus ani-nis Galliae est. 70—72: Haec re vera frequenter dixisse dicitur Hannibal, cum caputnbsp;iratris sui Hasdrubalis vidisset, quod Neronbsp;de industria adlatum ex Gallia ante castranbsp;eius nihil adhuc scientis de hac caede pro-ici iusserat. c^md. 16, 17: Focaei autemnbsp;relicto patrio solo in Galliam venerunt Mas-siliamque urbem condiderunt, 28: Ne radices quidem Matini montis contingere Pa-dus potest, nednm cacumina, quippe cumnbsp;Padus Galliae sit, Matinus Calabriae. Ar-noh. adv. naüoncs 1, 16 (c. a. 295): Si innbsp;Asia, Syria idciroo mures et locustas effer-vescere prodigialiter voluerunt, quod rationenbsp;consimili habitarent in eorum gentibus Chri-stiani: in Hispania, Gallia cur eodem temporenbsp;horum nihil natum est, cum innumeri vive-rent in his (juoqiie provinciis Christian!?nbsp;Eumenii panegyr. Alaxintiano Auguste d. (a.nbsp;289) 5: Cum omnes harbariae nationes ex-cidium universae Galliae minarentur nequenbsp;solum Burguiidiones et Alamanni, sed etiamnbsp;Chaibones Erulique, viribus primi barbaro-rum, locis ultimi, praecipiti impetu in hasnbsp;provincias irruissent. 6: Transeo innume-rabiles tuas tota Gallia pugnas atqire victorias. 7: Et quis unmuaiii ante vos prin-ceps non gratulatus est Gallias illo amnenbsp;muniri? 14: Te, gentium domina, quoniamnbsp;hunc optatissimum principem in Galliis suisnbsp;retinet ratio rei publicae, quaesumus. ge-nethl. Maxinviani (a. 290 odcr 291) 4: Tunbsp;modo Galliae oppida illustraveras, panegyr.nbsp;Constantio Caesuri (a. 297 med.) 6: Sta-tim itaque Gallias tuas, Caesar, veniendonbsp;fecisti. 9: Insultare hereule communi Galliarum nomine libet. 12: Classe, quae olimnbsp;Gallias tuebatur. oratio pro restaurandisnbsp;SGolis (a. 297 ex.) 5: Nohilissimam istamnbsp;indolem Galliarum suarum. 6: Incredibilemnbsp;erga iuventutem Galliarum suarum sollici-tudinem atque indulgentiam. panegyr. 3Ia- 30 40 50 |
Gallia
|
^iniiano et Condanüno d. 8 (rr. 307): Hie qtii iji qjgo ortu numinis sui Galliasnbsp;pnoruin temporum iniuviis efferatas rei pu-'^licae ad oPsequiurc i-eddidit,- sibi ipsas adnbsp;salutem. panegyr. Constantino Aug. d. (a.nbsp;'‘10): Quid loquar rursus intimas Franciaenbsp;rgt;ationes iam non ab his locis, quae olimnbsp;Hoinani invaserant, sed a proi^riis ex originenbsp;®yii sedibus atque ab ultimis barbariae lito-w ribus avulsas, ut in desertis Galliae regioni-J^Us collocatae et paceni Eomani imperii cultunbsp;^üvarent et arma dileotu? gratiarum actionbsp;^Omtantino Aug. (a. 311) 2; Quaenam igi-tur gens toto orbe terrarum in amore Eo-^ani nominis Aeduis se postulet anteponi?nbsp;I'll primi omnium inter illas immanes etnbsp;liarbai-as Galliae gentes plurimis senatusnbsp;consultis fratres poirali Eomani appellatinbsp;Sfint et, cum a ceteris a Ehodano ad Ehe-'lum usque populis ne pax quidem possetnbsp;®isi suspecta sperari, olim iam consangui-Kitatis nomine gloriati sunt et nuper, utnbsp;quot;ledia praeteream, divum Claudium paren-tem tuum ad recuperandas Gallias soli vo-paverunt. 3: Semita enim Galliae usque adnbsp;id temporis Transalpina Gallia nomiiiabatur. Attende, quaeso, quantum sit, imperator, 'lUod divum Claudium parentem tuum adnbsp;I’ecuperandas Gallias primi sollioitaveruntnbsp;I'Hisctantesque eius auxiliuni septem men-®ibus clausi et omnia inopia iniseranda per-Pessi turn demum irrumpendas rebellibusnbsp;^allioanis portas reliquerunt, cum fessi ob-^erare non possent. Latere. Veron. 8: Dio-®®nsis Galliaruni habet provincias numeronbsp;Belgica I. 11. Germania I. 11. Sequa-Lugdunensis I. II. Alpes Gratae etnbsp;l*oeninae. Passio Typasii 1 An. Boll. 9nbsp;iof}nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;partibus quoque Galliarum Haeaudae crudeliter saeviebant, 2 p. 118, De Galliis. lA 231, 8: He Pannoniisnbsp;111 Gallias. 241,2; In Gallias. 296,4:nbsp;pallia. .339, 6; In Gallias. 458,4.461,1:nbsp;^11 Gallias. 463,4: l)e Galliis («:ar. Gallis).nbsp;d. mar. 496,3: De Galliis. 508,3: Gallias.nbsp;^^negyr. Comtantino Aug. d. {a. 313) 21:nbsp;Modern impetu, quo redieras in Gallias tuas,nbsp;i^en-existi ad inferiorem Germaniae limitem.nbsp;5o ^'**®*'*'* panegyr. Constantino Aug. d. (a. 321)nbsp;In ore denique est omnium Galliarumnbsp;®Xereitus visos, qui se divinitus missos praenbsp;ferebant. .38: lacet in latere Galliarumnbsp;in sinu tuo fusa barbaria. Spartianinbsp;‘^(idrian. 10,1: Post haec profectus in Gallias omnes causarios liberalitatibus subleva-vit. 12: Conpositis in Brittania rebus trans-gressus in Galliam Alexandrina seditionenbsp;turbatus. Sever. 10, 1: Aliud helium civilenbsp;Clodi Albini nuntiatum est, qui rebellavitnbsp;in Gallia. 11,1: Multis interim varie gestisnbsp;in Gallia primo apud ïinurtium contra Al-binum felicissime pugnavit Severus. 12,3:nbsp;Cum magnam partem auri per Gallias, pernbsp;Hispanias, per Italiam imijerator iam fecis- lunbsp;set. Pescenn. Nig. 2, 1: Albinum etiam innbsp;Gallia sumpsisse nomen imperatoris. 3, 4;nbsp;Ipse missus erat ad conprehendendos deser-tores, qui innumeri Gallias tunc vexabant. |
9: Extat epistula Severi, qua scribit ad Eagonium Celsum Gallias regentem. 6, 7;nbsp;Denique etiam sacra quaedam in Gallia,nbsp;qua serta castissimis decernunt, consensunbsp;publico celebranda suscepit. Caracall. 5,1:nbsp;His gestis Galliam petit atque ut primum 20nbsp;in earn venit, Narbonensem proconsulem oc-cidit (a. 213). (2) Cunctis deinde turbatis,nbsp;qui in Gallia res gerebant, odium tyranni-cum meruit. CapitoUni Antonin. P. 1, 1;nbsp;Tito Aurelio Fulvo Boionio Anton ino Pionbsp;paternum genus e Gallia Transalpina, Ne-mausense scilicet. 31. Ant. pliilos. 22, 1:nbsp;Gentes omnes ab Illyrici limite usf[ue innbsp;Galliam conspiraverant. Clod. Albin. 1, 1;nbsp;lulianus a senatu Eomae, Septimius Seve- 30nbsp;rus ab exercitu in Illyrico, Pescennius Niger in oriente, Clodius Albinus in Gallianbsp;imperatores appellati. 5, 3: Et in Gallianbsp;quidem eum multas gentes domuisse constat. 6, 3: Dein per Commodum ad Galliam translatus, in qua fusis gentibus Trans-renanis celebre nomen suum et apud Eoma-nos et apud barbaros fecit. 9, 1: Severusnbsp;ipse, cum id egisset apud senatum, ut liostisnbsp;iudicaretur Albinus, contra eum profectus 40nbsp;acerrime fortissimeque pugnavit in Gallianbsp;non sine varietate fortunae. 13, 6: Cor1,enbsp;Africam Eomano imperio senatus adiunxit,nbsp;Galliam senatus subegit. Maximin. du. 7, 4: Nam cum in Gallia esset et non longe ab urbe quadam castra posuisset, subitonbsp;inmissis militibus, ut quidam dicunt, abnbsp;ipso, ut alii, tribunis barbaris, Alexandernbsp;ad matrem fugiens interemptus est. 6: Quidam, quod ille nimis severus esset et vo- 50nbsp;luisset ita in Gallia legiones exauctorare,nbsp;ut exauctoraverat in oriente. Maxim, etnbsp;BaTbin. 7,’2: Nam et Asiam et Africam etnbsp;Eithyniam et Galatiam et Ponturn et Thra- [Gallia] |
Gallia
|
cias et Gallias civilibus administration ibus rexerat (Balbinus). Lampridii Alexand. Sev. \nbsp;59, 2; Erat autem gravissimum rei p. atquenbsp;ipsi, quod Germanorum vastationibus Gallianbsp;diripiebatur. 6; Denique agentem eum cumnbsp;paucis in Brittania, ut alii volunt, in Gallia, in vioo, cui Sicilia nomen est, non exnbsp;omnium sententia, sed latrocinantium modo ^nbsp;quidam milites et i praecipue, qui Helioga- ’nbsp;1Ü bali praemiis effloruerunt, cum severumnbsp;principem pati non possent, occiderunt. 63,nbsp;3: Cenotafium in Gallia, Eomae sepulcrumnbsp;amplissimum meruit. Trcbellii PoUionis Va- 'nbsp;lerian. du. 3,2: Valerianum et filius repetitnbsp;et nepos et duces Eomani et omnis Gallianbsp;et omnis Africa et omnis Hispania et omnisnbsp;Italia et omnes gentes, quae sunt in Illy-;nbsp;rico atque in oriente et in Ponto, quae cumnbsp;Eomanis consentiunt aut Eomanorum sunt.nbsp;20 Gallien. du. 4, 5: Per amios septem Postu-mus imperavit et Gallias ab omnibus cir-cumfluentibus barbaris validissime vindicanbsp;vit. 6,6: Perdita Gallia risisse ac dixissenbsp;perhibetur: ' Num Atrabaticis sagis tuta resnbsp;p. est?’ iyr. trig. 3, 1: Hie vir (Postumus)nbsp;in bello fortississimus, in pace constantissi-mus, in omni vita gravis, usque adeo utnbsp;Saloninum filium suum eidem Gallienus innbsp;Gallia positum crederet quasi custodi vitaenbsp;so et morum et actum imperialium institutori.nbsp;4: Talem se praebuit per annos septem, utnbsp;Gallias instauraverit, cum Gallienus luxu-riae et popinis vacaret et amore barbaraenbsp;mulieris consenesceret. 8: Transrenani li-mitis ducem et Galliae praesidem Postumumnbsp;fecimus (Valerianus in einem angchlicliennbsp;sdireiben), virum dignissimum severitatenbsp;Gallorum. 5,1: Huius rebellione in Gallianbsp;Posthumus, vir omnium fortissimus, inter-40 emptus est, cum iam nutante Gallia Gal-lieni luxuria in veterem statum Eomanumnbsp;formasset imperium. 4: Et Lollianus qui-dem nonnibilum rei p. profuit. Nam pleras-,nbsp;epe Galliae civitates, nonnulla etiam castra,nbsp;quae Posthumus per septem annos in solonbsp;barbarico aedifleaverat, quaeque inperfectonbsp;Posthumo subita inruptione Germanorum etnbsp;direpta fuerant et incensa, statum in veterem reformavit. 5: Ita Gallieno perdentenbsp;50 rem p. in Gallia primum Posthumus, deindenbsp;Lollianus, Victorinus deinceps, postremonbsp;Tetricus (nam de Mario nihil dicimus) ad-sertores Eomani nominis exstiterunt. 6, 6:nbsp;Victorino, qui Gallias post lulium Posthu- [Gallia] |
mum rexit, neminem aestimo (lulius Aethe-rianus) praeferendum. 12, 17: Pueri eius (Macriani) virtus in Italia, adulescentis innbsp;Gallia, iuvenis in Thracia, in Africa iamnbsp;provecti, senescentis denique in Illyrico etnbsp;Dalmatia conprobata est, cum in diversisnbsp;proeliis ad exemplum fortiter faceret. 18,5;nbsp;Valerianus (in einem fictiven sdireiben) Ea-gonio Claro praefecto Illyrici et Galliarum.nbsp;24, 1: Victoria sive Vitruvia ïetricum se- mnbsp;natorem p. E. praesidatum in Gallia regen-tem ad imperium hortata ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4: (Tetri- cum) senatorem p. E. eundemque consula-rem, qui iure praesidali omnes Gallias rexerat, per triumphum duxit. Claud. 7, 5: Gallias et Hispanias, vires rei p., Tetricusnbsp;tenet. Vopisci Aurdian. 7, 1: Idem apudnbsp;Mogontiacum tribunus legionis sextae Gal-licanae Francos inruentes, cum vagarenturnbsp;per totam Galliam, sic adflixit, ut trecentos 20nbsp;ex his captos septingentis interemptis subnbsp;corona vendiderit. 9, 4: Ille (Aurelianus)nbsp;Galliarum restitutor. 32, 3: Vehementernbsp;irascens, quod adhuc Tetricus Gallias opti-neret. 34, 2; Inter haec fuit Tetricus cla-mide coccea, tunica galbina, bracis Gallicisnbsp;ornatus, adiuncto sibi filio, quern imperato-rern in Gallia nuncupaverat. 35, 4: llisnbsp;gestis ad Gallias profectus Vindelicos obsi-dione barbarica liberavit. 41, 8; Ille nobis sonbsp;Gallias dedit, ille Italiam liberavit, ille Vin-delicis iugum barbaricae servitutis amovit.nbsp;Proh. 13, 5: Cum ingenti exercitu Galliasnbsp;petit, quae omnes occiso Postumo turbataenbsp;fuerant, interfecto Aureliano a Germanisnbsp;possessae. (6) Tanta autem illic proelia etnbsp;tarn feliciter gessit, ut a barbaris sexagintanbsp;per Gallias nobilissimas reciperet civitates,nbsp;jDraedam deinde omnem, qua illi praeter di-vitias etiam efferebantur ad gloriam. (7)nbsp;Et cum iam in nostra ripa, immo per omnesnbsp;Gallias securi vagarentur, caesis prope qua-dringentis milibus, qui Eomanum occupa-verant solum, reliquias ultra Nigrum flu-vium et Albam removit. 15, 1: Compositisnbsp;igitur rebus in Gallia tales ad senatum lit-teras dedit qs. 3: Nam et quadringenta nii-lia hostium caesa sunt, et sedecim milia ar-matorum nobis oblata, et Septuaginta urbesnbsp;nobilissimae captivitate hostium vindicalae s»nbsp;et omnes penitus Galliae liberatae. (4) Coronas, quas mihi optulerunt omnes Galliaenbsp;civitates aureas, vestrae, p. c., clementiaenbsp;dedicavi. 18, 5: Deinde cum Proculus et |
Gallia
|
Honosus apud Agrippinara in Gallia imperium arripuissent omnesque sibi iam Brit-tannias, Hispanias et bracatae Galliac pro-vincias vindicarent, barbaris semet iuvanti-l*us vicit. Sahirnin. 9, 5: Ego certe instau-I’avi Gallias. Car. 7, 1; Carinum ad Gallias tuendas cum viris lectissimis destinaret, 2: Et dicitur quidem saepe dixisse se mise-rum, quod Carinum ad Gallias principemnbsp;'0 luitteret, neqae ilia aetas esset Numeriani,nbsp;nt illi Gallicanum, quod maxime constanteninbsp;pi'incipem quaerit, crederetur imperium. A5t-^t^erian. 14,2: Cum Diocletiaiius apud Tun-gros in Gallia in quadam oaupona morare-lur in minoribus adhuc locis militans etnbsp;cam dryade quadam muliere rationem con-i^ictus sui cotidiani faceret Carin. 16,2:nbsp;Hie cum Caesar decretis sibi Galliis atquenbsp;Italia, Illyrico, Hispaniis ac Brittanniis etnbsp;Africa relictus a patre Caesareanum teneretnbsp;iiuperium qs. 18,3; Diocletianum et Maxi-luianum principes dii dederunt, iungentesnbsp;talibus viris Galerium atque Constantium,nbsp;lt;luorum alter natus est, qui acceptam igno-rniiiiam Valeiiani oaptivitate deleret, alter.nbsp;Gallias Romanis legibus redderet. Cliron.nbsp;n. 334 p. 121, 10 FrieJe: Excessit Diocle-tianus Salonas, Maximianus in Gallia. 22;nbsp;llomstancius excessit in Gallia. Fuseb. praep. 6, 10, 27: JJcpa dr Falkoig oi vsoi ycquonj.'rts'i ^sree TtaQQiqGioig, ov 'ijioyov xovtonbsp;37ov(isvoi ÖIU TOP naq whtolq vófiov. xednbsp;lt;gt;v övvarór eon nuptag xovg iv ralXltt ov-rojg K-tlsoig 'bjlQi^oq.epovg laitiv £P talg ytvÉ-Oeai (PmGqpóqop 'Eqfiov èv ol'xoig Kqó-PGv Kcfi ópioij quot;Aqsog övvovta. Jiist. €Cd. 1,nbsp;II, 3; Btswav rljg ralliag. 5,1,1: Jakkianbsp;fiep ovp 71nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ijVy tjv to tmv SqXov- t^svup GvvsxQotsho GtaSiov, i)g firitqoTtoXsig. '***nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xai Tcsql tag alXag twv avroamp;i Sia- VtqovGai ^sjlórjvtai AovySovvog xal Bisvva, \ 'll (OP ccq,(poTÉqcov v)]P cmaGav yaiqav noXXwnbsp;rw qevfiati TCsgiqqêav b ’Podavbg Ttotaiiognbsp;3 (a. 177): 01 èv Biévvy xal Aov-ybovpa tijg FalXcag rtuQoiKovvtsg SovXoinbsp;^^qiGzov %t£. 3,4: Kata trjv FalXiav. 5,8;nbsp;Hjtl rulXlag. 23, 3: 21ar xata FalXiav ósnbsp;^aqoiziwv^ txg Flqtjvalog STtsGXOTtsi (c. (t. 195).nbsp;24, 11; '0 Elqrjvalog sx jtQOGcónov av Tjysltonbsp;'r-ata ttjp FaXXiav aósX(pamp;v. 10,5,21: Anonbsp;FaXliag. de mirhiribvs Falaestinac 13,nbsp;I2: FaXXca. Firmicus Mat. math. 1,10,14:nbsp;In finibus Galliarum populus sapientiaenbsp;Prudentia couvalescit. Aihanas. apologia c. |
Arianos 1: ... Enavlcov, FuXXlcov, Bqstra-vLwv. 'dp. 99: Msta trjv elg FaXXtag ano-ó'ijptcci/. 29; Eig FciXXi'ag avtov anoGxaXsv-tog. 50: FaXllag (gen.). nbsp;nbsp;nbsp;87. 88: Eig tag FaXXLag. 89: 01 tStv FalXiav. de fuga sua 4: IlavXivog b t't]g (i7]tQonóX£ag tav FaXXiav (sjtlGxoTTog, biscliof von Trier'). 9: Anbnbsp;Tcor Zjtaritoii xal FaXXiav. Aurcl. Viet. Cues. 4, 2: Denique bonis auctoribus compressa per eum (Claudium) vitia ac per Galliara lonbsp;diysadarum famosae superstitioues. 7, 2;nbsp;(Otho) postquam a Vitellio, qui e Gallianbsp;descenderat, Veronensi proelio pulsus est,nbsp;mortem sibimet conscivit. 13, 3 (von Tra-ian): Et inter ea iter conditum per ferasnbsp;gentes, quo facile ab usque Pontico marinbsp;in Galliam permeatur. 20, 9: Alter (Clo-dius) Albiiius Pertinacis auctor occidendi,nbsp;cum eo metu in Britannos, quam provin-ciam a Commodo meruerat, transmittere 20nbsp;niteretur, in Gallia invaserat imperium. 24, 2: Quo (Xerxe) fuso fugatoque in Galliam inaturrime contendit (Aurelius Alexander),nbsp;quae Germanorum direp tionibus temptabatur.nbsp;(3) Ibi tumultuantes legionum plerasque con-stautissime abiecit. 33, 1; Licinius Gallie-nus, eum a Gallia Germanos strenue arce-ret, in Illyricum properans descendit. 3;nbsp;Alamaimorum vis tunc aeque Italiam, Fran-corum gentes direpta Gallia Hispaniam pos- sonbsp;siderent. 8: Primus omnium Postumus, quinbsp;forte barbaris per Galliam praesidebat, imperium ereptum ierat. 35, 3; Simul Ger-manis Gallia dimotis Tetrici, de quo supranbsp;memoravimus, caesae legiones proditore ipsonbsp;duce. 37,3: Hie (Probus) Galliam Panno-niasque et Moesorum colies vinetis replevit.nbsp;38,2; Misso ad munimentum Galliae maiorenbsp;filio Numeriani. 39,17; Namque ubi com-perit Carini discessu Helianum Amandum- «nbsp;que per Galliam excita maim agrestium acnbsp;latronum, quos Bagaudas incolae vocant,nbsp;populatis late agris plerasque urbium tem-ptare, Maximianum statim fidum amicitianbsp;quamquam semiagrestem, militiae tarnennbsp;atque iiigenio bonuni imperatorem iubet.nbsp;19: Herculius in Galliam profectus fusisnbsp;bostibus aut acceptis quieta omnia brevi pa-traverat. 30: Quadripartite iinperio cuncta,nbsp;quae trans Alpes Galliae sunt, Coiistantio sonbsp;commissa. 4.0,16: Composita pace per Gallias Maxentium petit. 42, 9: Magnentiusnbsp;fratri Decentio Gallias, Constantins Gallo,nbsp;cuius nomen suo mutaverat, orientem Cae- [Gallia] |
Gallia
|
saribus commiserant. 10: Ad extremum Constaiitius fugientem in Galliam persecu-tus vario ambos supplicio semet adegit in-terficere. 15: Silvanus in Gallia ortus bar-baris parentibus ordine militiae. epit. 1,7:nbsp;(C. Caesar) Sicambros in Galliam transtulit.nbsp;2,9: Armenia per Partbos, Moesia a Dacis,nbsp;1’annonia a Sarmatis, Gallia a finitimis gen-tibus direptae sunt. 13, 3: (Traianus) iin-10 perium apud Agrippinam nobilem Galliaenbsp;coloniam suscepit. 16, 3: Perque omnemnbsp;orientem, Illyricum, Italiam Galliamquenbsp;bella fervebant. 21,2: (Caracalla) Lugduninbsp;genitus . . . cum e Gallia vestem plurimamnbsp;devexisset talaresque caracallas fecisset. 39,nbsp;2: Regillianus in Moesia, Cassius Latienusnbsp;Postumus in Gallia, Gallieni filio interfecto,nbsp;inperatores effecti sunt. 35,7: Tetricum,nbsp;qui inperator ab exercitu in Galliis eifectusnbsp;20 fuerat. 39, 3: Charausio in Galliis. 42,7:nbsp;Ortus parentibus barbaris, qui Galliam inhabitant. 13: In campis Argentoratensibusnbsp;apud Gallias. 47, 2: Apud Argentariamnbsp;oppidum Galliae. 7: Cum Maximus apudnbsp;Britanniam tyrannidem arripuisset et in Galliam transmisisset. 48, 6: (Maximus) sibinbsp;Gallias vindicabat. de viris illustr. 67,2:nbsp;(Marius) Cimbros in Gallia apud Aquasnbsp;Sextias, Teutonas in Italia in campo Raudionbsp;so vicit deque his triumphavit. 77,8: Moxnbsp;cum diviso orbis imperio Crassus Syriam,nbsp;Caesar Galliam, Pompeius urbem obtineret.nbsp;78, 4: (Caesar) praetor Lusitaniam et postnbsp;Galliam ab Alpibus usque, et Oceanum bisnbsp;classe transgressus Britanniam subegit. 82,nbsp;3: (M. Brutus) quaestor [CaesariJ in Galliam proficisci noluit, quod is bonis omnibus displicebat. 5: Civili bello a Catonenbsp;ex Cilicia retractus Pompeium secutus est,nbsp;40 quo victo veniam a Caesare accepit et joro-cousul Galliam rexit. 85, 2: (M. Antonius)nbsp;Augustuin perfidiose tractavit, a quo apudnbsp;Mutinam victus, Perusii fame domitus innbsp;Galliam fugit. lulian. orat. 7 pgt;. 223 D:nbsp;’Avamp;' otov Ttpoj fisv rbv imKaqix^v Kavetav-xiov tig ’Itallav fjkamp;sg, ovkIti fisvTOi xalnbsp;fxiiQi tCov rakhwv. epist. ad s. p. q. Athen.nbsp;p. 283 S: ’Ev w Ttolla (itv sytyganro xixtnbsp;tHtt'vov, nollol (Vs vn'tQ rpg EalXiap ngoóo-50 aLccg dSvg^oL 285 D: Ilsnsixa rovg arga-Ticórwg óuÓGcii fioi fir]Ötvbg iniamp;vfiTjsstv, tiittgnbsp;pfitp tnizQtipsiev adsag oixsiv xcig Ealklag,nbsp;xoig Ttengzxyfisvoig avi'captaag. 286 A—E:nbsp;'0 St ccvxl xovxmv int^aksv pfiïv xovg j^ag- [Gallla] |
pdgovg, iyamp;gbv ót avxjyógtvGs fis Ttag’’ ixsl-voig, xal fiiGamp;ovg ixsksGsv, bncog xb FakkiS)!’ samp;vog ngoamp;rfd'sir], ygazpav xs roig tv ’Ixctklanbsp;nagazpvkaxxsiv xovg sx xamp;v Eakkimv Ttagsxs-ksvsxo, xal TVsgl xovg Eakkixovg ogovg ir xaignbsp;Ttk-qGlop TCÓksGiv tig xgiaxoGiag fivgiaSag fis-dlfivcov Ttvgov xaxsigyaGjitvov tv xrj Bgiyav-xla, xoGovxov t'xsgov Tcegl tag Koxtlag ’'Aktctignbsp;ag in’ sfi't GtgaxsvGcov ixtksvGs nagaGxsva-Gd’rjvai. 287 E—C: El ós iv xalg Eakklaig lOnbsp;Tttgtfiivovxa fis xal xb ^xjv ayanavta xal óia-xklvovxa xbv xLvóvvov ciTtavxayóamp;sv ntgixo-ijjag xaxila^s, xvxka fi'tv inb xamp;v ^ag^dgcov,nbsp;xaxa Gxófia ÓS vnb xov avtov Gxgaxonéócov,nbsp;xb Ttaamp;siv ts oifiai xa tGyaxa ngoGrjv xal sxinbsp;xj xamp;v ngayfiaxcov alGyvvq ovósfiiag skuxxavnbsp;^rjfilag xoig yt Gamp;cpgoGi. Mamertini grniia-rum actio luliano 3: Receptas virtuto tuanbsp;Gallias. 4: Imperator noster Gallias nac-tus. . . . lulianus urbes Galliae ex favillis et scnbsp;cineribus excitavit. 27: Paulo ante a libe-ratis Galliae provinciis lassus. Eutrop. 2,nbsp;16: Conditae a Romanis civitates Ariminumnbsp;in Gallia et Beneventum in Samnio. 4, 23, 1; Narbone in Gallia colonia deducta est. 25, 2: Nuntiatumque Romae est Cimbrosnbsp;e Gallia in Italiam transisse. 27, 5: A M.nbsp;lunio Silano, collega Q. Metelli, Cimbri innbsp;Gallia victi sunt. 6, 17, 1: Decreta est einbsp;(C. lulio Caesari) Gallia et Illyricum cum sonbsp;legionibus decern. 3 (aux Suet. Cats. 25):nbsp;Galliae (dat.) autem tributi nomine annuumnbsp;imperavit (Caesar) sestertium quadringen-ties. 19, 2: Caesar enim rediens ex Gallianbsp;victor coepit poscere alterum consulatum. 7 c. 3, 3: Ac sic inter eos divisa est res pu-blica, ut Augustus Hispanias, Gallias et Italiam teneret. c. 9: Supra ripam Rbeni in Gallia conlocavit. 8, 2, 1: Imperator (Traianus) autem apud Agrippinam in Gallis ionbsp;iyar. Galliis) factus est. 18, 4: (Clodiusnbsp;Albinus) Caesarem se in Gallia fecit, victus-que apud Lugdunum est interfectus. c. 23:nbsp;(Aurelius Alexander) periit in Gallia mili-tari tumultu. 9 c. 4: Bellum civile, quodnbsp;in Gallia motum fuerat, oppressit. c. 8, 1:nbsp;(Gallienus) iuvenis in Gallia et Illyriconbsp;multa strenue fecit occiso apud Mursamnbsp;Ingenuo. 2: Alamanni vastatis Galliis innbsp;Italiam penetraverunt. c. 9, 1: Postumus 50nbsp;in Gallia, obscurissime natus, purpuramnbsp;sumpsit. 3: Victorinus postea Galliarumnbsp;accepit imperium ... c. 10: Sed dum baecnbsp;in Gallia geruntur, in oriente per Odena- |
Gallia
59 thum Persae victi sunt. c. 13,1: (Aurelia-iius) superavit in Gallia Tetricum apud Catalaunos (a. 274). c. 17,1: (Probus) Gallias a barbaris occupatas ingenti proelio-rum felicitate restituit. c. 18,1: Post buncnbsp;Carus est factus Augustus, Narbone natusnbsp;in Gallia, c. 19, 1: Carinus, quern Caesa-rem ad Parthos proficiscens Carus in Illy-rieo, Gallia, Italia reliqiierat. c. 20, 3: Itanbsp;10 rerum Eomanarum potitus cum tumultumnbsp;rusticani in Gallia concitassent et faotioninbsp;suae Bacaudarum nomen inponerent, ducesnbsp;autem haberent Amandum et Aelianum, adnbsp;subigendos eos Maximianum Hereulium Cae-sarem misit, qui levibus proeliis agrestesnbsp;domuit et pacem Galliae reformavit. c. 23,nbsp;1: Per idem tempus a Constantio Caesarenbsp;in Gallia bene pugnatum est. 10,1,1: Con-stantius et Galerius Augusti creati sunt di-20 visusque inter eos ita Eomanus orbis, utnbsp;Galliam, Italiam, Africam Constantins, Illy-ricum, Asiam, orientem Galerius obtineret...nbsp;3, 2: Inde ad Gallias profectus est (Maxi-mianus). 6, 2: Cum liberi Constantini Galliae, orienti Italiaeque praeessent. 10,2:nbsp;Post Constantis neoem Magnentio Italiam,nbsp;Africam, Gallias obtinente etiam Illyricumnbsp;res novas habuit...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;12, 2: lt;(Decentius)gt; Senonibus, quern ad tuendas Gallias Caesa-30 rem miserat' (Hieron. cliron. a. Abr. 2369, looraus ’Prospcri epit. clirmi. 1088 p. 455).nbsp;c. 13: Silvanus quoque in Gallia res novasnbsp;molitus ante diem tricesimum extinctus est.nbsp;c. 14, 1: Mox lulianum Caesarem ad Gallias misit, patruelem suum, Galli fratrem.nbsp;... A quo modicis copiis ajoud Argentora-tum, Galliae urbem, ingentes Alamannorumnbsp;oopiae extinctae sunt, rex nobilissimus cap-tus, Galliae restitutae. c. 15, 1: Nequenbsp;^0 multo post, cum Germaniciani exereitus anbsp;Galliarum praesidio tollerentur, consensunbsp;militum lulianus factus Augustus est. Clust.nbsp;7, 38, 1: Ad Probum pp. Galliarum. CTh.nbsp;7, 13, 5 (a. 365?): Ad Vincentium pf. p.nbsp;Galliarum. cf. 12, 19, 2 — Clust. 11, 66nbsp;(65), 6: Vincentio pp. Galliarum. CTh. 13,nbsp;10,4 (a. 365): Ad Viventium pf. p. Gallia-JTim. Clust. 10, 32, 29 (a. 365): Germa-niano pp. Galliarum. Il,4:8(é7),i (a. 366):nbsp;Ad Germauianum pp. Galliarum. CTh. 13,nbsp;10, 5 (a. 367): Ad Viventium pf p. Gallia-I'nm; 10,17,1 (a. 369): Ad Viventium pfnbsp;P. Galliarum. Clust. 10, 3, 5, 1 (a. 369):nbsp;Ad Viventium pp. Galliarum. lul. Ohsequens HoiiUER, Alt-celt. Sprachschatz. T. |
a. 652(100): In Gallia, in castris lux noote fuit. Festi breviar. 3, 2: Galliae et Britta-niae tributariae factae sunt. 6, 3: C. Caesar cum decern legionibus, quae terna milianbsp;militum Italorum habuerunt, per annos VIIIInbsp;ab Alpibus ad Ebenum usque Gallias sub-egit, cum barbaris ultra Ebenum positisnbsp;conflixit, in Brittaniam transivit, decimonbsp;anno Gallias et Brittanias tributarias fecit.nbsp;(4) Sunt in Gallia, Aquitania et Brittaniis lonbsp;provinciae decern et octo; Alpes maritimae,nbsp;provineia Viennensis, Narbonensis, Novem-populana, Aquitaniae duae, Alpes Graiae,nbsp;Maxima Sequanorum, Germaniae duae, Bel-gicae duae, Lugdunensis duae; in Brittanianbsp;Maxima Caesariensis, Flavia Caesariensis,nbsp;Brittania prima, Brittania secunda. Optatusnbsp;Milevitanus 1,22; Ab hoc facinore inmunisnbsp;est Gallia . . . Petimus, ut de Gallia nobisnbsp;indices dari praecipiat pietas tua. 2,1; In 20nbsp;Hispaniis, in Gallia, in Italia, ubi vos nonnbsp;estis, non erit? 3, 9: Hoc non queriturnbsp;Italia, non Gallia, non Hispania, non Pan-nonia, non Galatia, non Graecia, non cumnbsp;tot provinciis suis Asia. Symmach. laudationbsp;in Yalentinian. prior (a. 369) 15; Tamdiunbsp;te non tenerent Galliae, si placerent. 16;nbsp;Maximeque boc in Galliis delegisti, quodnbsp;hie non licet otiari. 18: Non uno igiturnbsp;beneficio Gallias obligasti, quibus pariter a sonbsp;te utrumque delatum est, et sui periculinbsp;cura et tui neglegentia. cpist.4.,18 (a. 396), 5; Priscas Gallorum memorias deferri in manus tuas postulas. Eevolve Patavininbsp;scriptoris extrema, quibus res Gai Caesarisnbsp;explicantur, aut si inpar est desiderio tuonbsp;Livius, sume epbemeridem 0. Caesaris de-cerptam bibliotheculae meae, ut tibi munerinbsp;mitteretur. Haec te origines, situs, pugnas,nbsp;et quidquid fuit in moribus aut legibus 40nbsp;Galliarum, docebit. 36 (a. 396), 2: Asper-serat nos ille iamdudum facundiae suae flo-ribus, et sibi Galliarum prisca monuinentanbsp;iuvando otio exscribenda mandaverat. 6,29nbsp;(30) (a. 397?), 2: Ob omissam din ad Gallias profectionem. 8, 69 (68) (c. a. 398):nbsp;Non boc litterae tuae sapiunt, nisi fortenbsp;Gallia tua redux Heliconis. 9, 112 (102) (a. 370?), 2: Quo enim pacto ad prima fascium tuorum vocatus auspicia, paucis 50nbsp;diebus Galliarum longinqua penetrarem?nbsp;119 (109) (a. 394): Pleriq ue te accitu consults Mediolanium venire credidimus, parsnbsp;in Gallia resedisse iactabant. Auson, 3Io-[Gallia! |
Gallia
|
sella 465 (a. 371): Aurifemm postpone! Gallia Tarnen, epiced. in patrem 41 sq.: Maxi-; mus ad summum columen pervenit liono-rum I praefectus Gallis (— Galliis) et Li-byae et Latio. grat. act. (a. 379) 8,40:nbsp;Agant et pro me gratias voces omnium Gal-liarum, quarum praefeeto hanc honorificen-:nbsp;tiam detulisti. 11, 52: Tu mea causa pernbsp;Gallias civilium decorum indumenta dispen-10 sas. 18,82: Venetiam Liguriamque et Gal-liam [veterem] ... TJt Gallias tuas inopinatusnbsp;illustres. 83: Quae ab Illyrico sermonisnbsp;dignitas honestavit, apud Gallias illustrioranbsp;praestares. parental, (nach 379) 5, 12: Tenbsp;Narbonensis Gallia praeposuit. or do ndbil.nbsp;url). (nach 388) (6 Treveris) 28: Armipotensnbsp;dudum celebrari Gallia gestit. (10 Arelas)nbsp;7 9 sq.: Populosque alios et moe'nia ditas, |nbsp;Gallia quis fruitur gremioque Aquitanicanbsp;20 lato. (19 Narho) 116 sg.; Tu Gallia primanbsp;togati I nominis adtollis Latio proconsulenbsp;fasces. Drepanio fdio 9: Quam quern Gallianbsp;praebuit Catullo. lectori salutem (a. 390)nbsp;36 sq.: Culmen honorum, | praefectus Gallis (= Galliis) et Libyae et Latio. epigr.nbsp;4,8 pgt;. 196 Sell.: Nee Ebenum Gallis limitisnbsp;esse loco. CTh. 9, 35, 2 == CiMst. 9,41,16nbsp;(a. 376): Ad Antonium pf. p. (pp.) Gallia-rum. CTh. 13, 3, 11 (a. 376): Antonio pf.nbsp;30 p. Galliarum. 10, 19, 9 (a. 378): Ad-illu-stres viros praefectos Galliarum et Italiae.nbsp;13, 1, 11 (a. 379): Intra Gallias. Amhros.nbsp;epist. cl. I ep. 18, 21 (a. 384): De Galliisnbsp;quid loquar solito ditioribus? 24, 6 (a. 386):nbsp;Nonne intra Gallias iuxta urbem Moguntia-cum comes Victor occurrit mihi? 7: Legatinbsp;iterum missi ad Gallias, qui eius adventumnbsp;negarent. 8: Valentinianus Hunnos atquenbsp;Alanos appropinquantes Galliae per Ale-40 manniae terras reflexit. . . . Et iam de vicinianbsp;mail urgebat Gallias. 57, 5 (a. 393(93):nbsp;Legatio a senatu missa intra Gallias. Di-visio orhis terrarum 7 Hiese: Gallia comatanbsp;cum insulis Britanicis. Pinitur ab orientenbsp;flumine Eeno, ab occidente Pyreneo, a sep-tentrione Oceano mari, a meridie fluminenbsp;(flumen om. Dicuil) Eodano (flumen Eoda-nus P) et montibus Cebennicis. Longitu-dine milia passus DCCCCXXVIII, latitudinenbsp;50 CCLXIII. luUi Honorii cosmographia 18nbsp;p. 34 M.: (A) Galliae duae provincia. (B)nbsp;Gallia bracata. ¦ Gallia comata. Gallia to-gata. Gallia Cisalpina. Gallia Transalpina.nbsp;Dimensuralio provinciarum 20 It..: Gallia [Gallia] |
comata. 21: Gallia Narbonensis et Aquitanica ab oriente Alpibus, ab occidente saltu Pyrenaeo, a septentrione Cebenna et luri-bus, a meridie mari Gallieo. Servius in Verg.nbsp;eel. 10,1: Ad Gallias, georg. 3,204: Gallicananbsp;vehicula, nam Belgae eivitas est Galliae, innbsp;qua huiuscemodi vehiculi usus repertus est.nbsp;532: Inter Gallias et Hispanias. Aen. 1,1:nbsp;Ad Galliam Cisalpinam. 286: Quattuor etnbsp;sexaginta victis Galliarum civitatibus. 8, lOnbsp;678: Placuit, ut totum orientem teneretnbsp;Antonius, Augustus Gallias et Hispaniasnbsp;cum Italia. 727: Morini populi Galliae innbsp;finibus, qui Britanniam spectant, proximi Oceano.....Ehenus fluvius Galliae, qui Germanos a Gallia dividit. 10,13: Quarta lt;(via)gt;, qua Hasdrubal de Gallia in Italianinbsp;venit. 201: (Mantua) inVenetia posita est,nbsp;quae et Gallia Cisalpina dicitur. Paula etnbsp;Eustochium de locis sanctis (a. 386) c. 2 20nbsp;p. 44 Toiler: In Gallia. Excerpta Barharinbsp;(nach a. 387) p. 198, 7 Erich: Gallia. 8:nbsp;Spanogallia — p. 199: Eallia . . . Sitavo-yaklia. p. 218, 8: Lycabantus in Italia etnbsp;Gallia = ^. 219: EalUa. Pacati panegyf-Theodosio d. (a. 389) 2: Ab ultimo Galliarum recessu. 24; Unde igitur ordiar nisinbsp;de tuis, mea Gallia, malis? ... In Gallianbsp;sedit. 38: Credo me Galliae? 47: Quaenbsp;reversus urbibus Galliarum dispensabo mi' S'*nbsp;racula! CTh. 5, 1, 4 (a. 389) = Clusf. 6,nbsp;55, 9: Constantiano pf p. (pp.) Galliarum-CTh. 6, 26, 5 = Clust. 1, 48, 3 = 12, 29, 2 mut. (a. 389): Constantie pp. Galliarum-CTh. 15,14, 8 (a. 389): Constantiano pf p-Galliarum. Ammian. 14, 11, 9 (ad a. 354): Nimirum Galliarum indicans vastitatem-15, 5, 2 (a. 355): Cum diutuma incuria Gal-liae caedes acerbas rapinasque et ineendianbsp;barbaris licenter grassantibus nullo iuvantenbsp;perferrent, Silvanus pedestris militiae rectornbsp;ut efficax ad baec corrigenda principis iussunbsp;perrexit Arbetione id maturari modis qui'nbsp;bu.s poterat adigente. 4: Memorato itaquenbsp;duce Gallias ex re publica discursante bar-barosque proj^ellente iam sibi diffidentes etnbsp;trepidantes idem Dynamius inquietius agensnbsp;ut versutus et in fallendo exercitatus frau-dem comminiscitur inpiam. 8; Cum venis-set in Gallias. 17; Dumque baec geruntur 50nbsp;in Galliis. 34: Antequam buius modi ab'nbsp;quid ageretur in Galliis. 8,1: Constantiumnbsp;vero exagitabant adsidui nuntii deploratasnbsp;iam Gallias indicantes nullo renitente ad |
1862
1861
internecionem bai'baris vastantibus universa.
Post interitum rebellium tyrannorum,
'I'los ad baec temptanda quae moverunt fabies egit et furor, velut impiis eorum manbsp;uibus Eomano sanguine parentantes persul-lant barbari Gallias rupta limitum pace;nbsp;liac animati fiducia, quod nos per disiunc-lissinaas terras arduae necessitates adstrin-gunt. 13; Adesto igitur laborum periculo-rumq^g particeps et tutelam ministerii sus-1nbsp;‘^ipe Galliarum, omni benefioientia partesnbsp;Waturus adfiictas. 9,1; Galliarum tractusnbsp;®t situm ostendere puto nunc tempestivum,
Be inter procinctus ardentes proeliorumque quot;Varios casus ignota quibusdam expediensnbsp;irnitari videar desides liauticos, adtrita lin-lea cum rudentibus, quae licuit parari se-'^'urius, inter fluctus resaroire coactos etnbsp;lempestates qs. 6; Eegionum autem incolaenbsp;id magis omnibus adseverant, quod etiamnbsp;®os legimus in monumentis eorum incisum,nbsp;-^mpbitryonis filium Herculem ad Geryonisnbsp;®t Taurisci saevium tyrannorum perniciemnbsp;festinasse, quorum alter Hispanias, alteinbsp;ilallias infestabat: superatisque ambobusnbsp;coisse cum generosis feminis suscepisseque
liberos plures et eos partes, quibus imperi-tabant, suis nominibus appellasse. 10,1-Sane Galliarum plagam ob suggestus mon tinm arduos et horrore nivali semper onbsp;^ttetos orbis residui incolis antehac paenenbsp;ignotam, nisi qua litoribus est vicina, munbsp;'limina claudunt undique natura velut ar enbsp;eircumdata. (2) Et a latere quidem australinbsp;ïyrreno adluitur et Gallico mari: qua cae-leste suspicit plaustrum, a feris gen i usnbsp;flüentis distinguitur Eheni; ubi occidentalinbsp;Sïibiecta est sideri, Oceano et altitudinenbsp;ï^yrenaei cingitur; unde ad solis ortus ad |nbsp;tollitur, aggeribus cedit Alpium Cottiarnm; inbsp;yias rex Cottius, perdomitis Gallus solus ^nbsp;angustiis latens inviaque locorum aspe ,nbsp;State confisus, lenito tandem tumore innbsp;ainicitiam Octaviani reoeptus principis, monbsp;iibus magnis exstruxit ad vicem memora i is ^nbsp;^Uneris, conpendiarias et viantibus opor u ^nbsp;’las, niedias inter alias Alpes vetustas, supernbsp;^Liiibus conperta paulo postea referemus.nbsp;(3) In bis Alpibus Cottiis, quarum mitiuninbsp;a Segusione est oppido, praecelsum engiturnbsp;. ’«gum, nulli fere sine disenmme penetra-1*116,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Est enini e Galliis venientibus
Pïona bumilitate devexum, pendentium sa-^orunr altrinseciis visu terribile praesertim
Gallia
verno tempore, cum liquente gelu nivibus-que solutis flatu calidiore ventorum per di-ruptas utrinique angustias et lacunas pruinarnm congerie latebrosas descendentesnbsp;ciinctantibus plantis homines et iumentanbsp;procidunt et earpenta; idque reinedium adnbsp;arcendum exitium repertum est solum, quodnbsp;pleraque vebicula vastis funibus inligatanbsp;pone eohibente virorum vel bourn nisu va-lido vix gressu reptante paulo tutius devol- lonbsp;I vuntur. Et baec, ut diximus, anni vernonbsp;j eontingunt. (5) Hieme vero bumus crustatanbsp;I frigoribus et tamquam levigata ideoque la-bilis incessum praecipitantem inpellit et pa-tulae valles per spatia plana glacie perfidaenbsp;Torant non numquam transeuntes. Ob quaenbsp;locorum callidi eminentes ligneos stilos pernbsp;cautiora loca defigunt, ut eorum series via-toreni ducat innoxium: qui si nivibus opertinbsp;latuerint, montanisve defluentibus rivis eversi, 20nbsp;gnaris agrestibis praeviis difficile pervadunt.
(6) A summitate autem buius Italiei divi planities ad usque stationem nomine Martisnbsp;per septem extenditur milia, et bine alianbsp;eelsitudo erection aegreque superabiliS adnbsp;Matronae porrigitur verticem, cuius vocabu-lum casus feminae nobilis dedit. Unde de-clive quidem iter, sed expeditius ad usquenbsp;castellum Virgantiam patet. (7) Huius se-pulcrum reguli, quern itinera struxisse ret- 30nbsp;tulimus, Segusione est moenibus proximum, _nbsp;Manesque eius ratione gemina religiose co-luntur, quod iusto moderamine rexerat suosnbsp;et adsoitus in societatem rei Eomanae quie-tem genti praestitit sempitemam. (8) Etnbsp;licet baec, quam diximus viam, media sit etnbsp;j conpendiaria magisque Celebris, tarnen etiamnbsp;ialiae multo antea temporibus sunt con-structae diversis. (9) Et primam Tbebaeusnbsp;Hercules ad Geryonem extinguendum, ut 40nbsp;relatum est, et Tauriscum lenius gradiensnbsp;prope maritimas conposuit Alpes, bisque ha-rum indidit nomen; Monoeci similiter arcemnbsp;et portum ad perennem sui memoriam con-seoravit. Deinde emensis postea saeculisnbsp;I multis bao ex causa sunt Alpes excogitataenbsp;' Poeninae. 11, 6 (nach dcr emendation vonnbsp;Zumpt, Stud. Eom. p. lOO); Eegebanturnbsp;autem Galliae omnes, iam inde uti crebri-tate bellorum urgent! cessere lulio dictatori, sonbsp;potestate in partes divisa quattuor, quarumnbsp;Narbonensis una Viennensena intra se con-tinebat, altera Aquitanis praeerat universis,
[ Lugdunensem, superiorem et inferiorem Ger-
59='' [(lalUa, Ammian.]
-ocr page 946-Gallia
|
maniam Belgasque duae iurisdietiones isdem. | rexere-temporibus. (7) At nunc numeran-tur provinciae per.omiiem ambitum Gallia-rum: seeunda Germania, prima ab occiden-tali exordiens cardine, Agrippina et Tungrisnbsp;inunita, civitatibus amplis et oopiosis. (8)nbsp;Dein prima Germania, ubi praeter alia mu-nicipia Mogontiacus est et Vangiones etnbsp;Nemetae et Argentoratus barbaricis cladi-10 bus nota. (9) Post has Belgica prima Medio-matrioos praetendit et Treviros domiciliumnbsp;principum clarum. (lO) Huic adnexa se-cunda est Belgica, qua Ambiani sunt urbsnbsp;inter alias eminens et Catelauni et Eemi.nbsp;(ll) Apud Sequanos Bisontios videmus etnbsp;Eauracos, aliis potiores oppidis multis.nbsp;Lugdunensem primam Lugdunus ornat etnbsp;Cabillona et Senones et Biturigae et moe-nium Augustuduni magnitude vetusta. (12)nbsp;20 Secundam enim Lugdunensem Rotomagi etnbsp;Turini Mediolanum ostendunt et Tricasini:nbsp;Alpes Graiae et Poeninae exoeptis obscurio-ribus . . . babent et Aventicum, desertamnbsp;quidem civitatem, sed non ignobilem quondam ut aedificia sefniruta nunc quoque demonstrant. Haec provinciae urbesque suntnbsp;splendidae Galliarum. (13) In Aquitanianbsp;quae Pyrenaeos monies et earn partemnbsp;special Oceani, quae pertinet ad Hispanos,nbsp;so prima provincia est Aquitanica, amplitudinenbsp;civitatum admodum culta; omissis aliis multis Burdigala et Arverni excellunt et San-tones et Pictavi. (14) Novem populos Auscinbsp;commendant et Vasatae. In Narbonensinbsp;Elusa et Narbona et Tolosa principatumnbsp;urbium tenent. Viennensis civitatum exul-tat decore multarum, quibus potiores suntnbsp;Vienna ipsa et Arelate et Yalentia: quibusnbsp;Massilia iungitur, cuius societate et viribusnbsp;40 in discriminibus arduis fultam aliquotiensnbsp;legimus Romam. (15) His prope Salluviinbsp;sunt et Nicaea et Antipolis insulaeque Stoe-chades. (16) Et quoniam ad has partesnbsp;opere contexto pervenimus, silere supernbsp;Ehodano maximi nominis flumine incon-gruum est et absurdum. A Poeninis Alpi-bus effusiore copia fontium Ehodanus fluensnbsp;et proclivi impetu ad planiora degrediensnbsp;proprio agmine ripas oceultat et paludi sesenbsp;50 ingurgitat nomine Lemaiiiio eamque intermeans nusquam aquis miseetur externis, sednbsp;altrinsecus summitates undae praeterlabensnbsp;segnioris quaeritans exitus viam sibi impetunbsp;veloci molitur. (17) Unde sine iaetura re- |
[Gallia, Ammiaii.] rum per Sapaudiam fertur et Sequanos Ion-geque progressus Viennensem latere sinistronbsp;perstringit, dextro Lugdunensem et emensusnbsp;spatia Ilexuosa Ararim, quern Sauconnamnbsp;appellant, [inter Germaniam primam fluen-tem] suum in nomen adsciscit, qui locus exordium est Galliarum. Exindeque non milquot;nbsp;lenis passibus, sed leugis itinera metiuntur.nbsp;(18) Hinc Ehodanus aquis advenis locuple-tior vehit grandissimas naves, ventorum dif' i**nbsp;flatu iactari saepius adsuetas finitisque intervallis, quae ei natura praescripsit, spu-meus Gallico mari eoncorporatur per patu-lum sinum, quern vocant Ad gradus, ab Arelate octavo decimo ferme lapide disparatuin-Sit satis de situ locorum. Nunc figuras etnbsp;mores hominum designabo qs. 12, 6: Oniquot;nbsp;nes Gallias, nisi qua paludibus inviae fuere,nbsp;lt;(ut)gt; Sallustio (hist. 1 fr. 11 M.) doceturnbsp;auctore, post decennalis belli mutuas cladesnbsp;Sulpicio, Marcello coss. Caesar societatinbsp;nostrae foederibus iunxit aeternis. 13, 3:nbsp;Hunc Prosper adaequabat, pro magistronbsp;equitum, agente etiam turn in Galliis, mill'nbsp;tern regens. 16, 1, 2 (a. 356): Quia igiturnbsp;res magnae, quas per Gallias virtute felici-tateque coiTexit, multis veterum factis for-tibus praestant. 3,1: Ad recuperandam irenbsp;placuit Agrippinam ante Caesaris in Galliasnbsp;adventum excisam, per quos traetus uec ci-vitas ulla visitur nec castellum nisi quodnbsp;apud Confluentes locuiii ita cognominatum,nbsp;ubi amnis Mosella confunditur Rheno, RigO'nbsp;magum oppidum est et una prope ipsawnbsp;Coloniam turris. 5, 14: Ad ultimum ex-ceptis victoriis, per quas vastantes saepenbsp;incolumi conturaacia barbaros fudit, quodnbsp;profuerit anbelantibus extrema penuria Gal'nbsp;lis, bine maxime claret, quod primitus partes eas ingressus pro capitibus singulis tri'nbsp;buti nomine vicenos quinos aureos repperitnbsp;flagitari, discedens vero septenos tantuinnbsp;munera universa conplentes; ob quae tani'nbsp;quam solem sibi serenum post squalenteSnbsp;tenebras adfulsisse cum alacritate et tripH'nbsp;diis laetabantur. (15) Denique id eum adnbsp;usque imperii finem et vitae seimus utiliternbsp;observasse, ne per indulgentias, quas appellant, tributariae rei concederet aliqua. No-rat enim hoc facto se aliquid locupletibuSnbsp;additurum, eum constet ubique pauperesnbsp;inter ipsa indictorum exordia solvere uni-versa sine laxamento coniielli. (16) Internbsp;has res tarnen regendi moderandique vias |
Gallia
tonis principibus aemulaadas barbarica rabies exarserat in maius. (l7) Utque bestiae custodum neglegentia raptu vivere solitaenbsp;his quidem remotis adpositisque fortio-wbus abscesserunt, sed tumescentes inedianbsp;sine respectu salutis armenta vel greges in-cursant, ita tamen illi cunctis, quae diri-puere, consumptis fame urgente agebantnbsp;^liquotiens praedas; interdum antequaninbsp;contingerent aliquid oppetebant. 6,1: Haecnbsp;per eum amnem spe dubia, eventu tamennbsp;seoundo per Gallias agebantur. 10,1: Haecnbsp;'luna per eoas partes et Gallias pro captunbsp;temporum disponuntur. 19 (a. 357): Hamnbsp;et pridem in Galliis, cum iParem genuissetnbsp;infantem, hoc perdidit dolo, quod obstetrixnbsp;eorrupta mercede mox natum praesecto plusnbsp;h'lam convenerat umbilico necaxit. 11, 11nbsp;(d. 357): Conversus hino lulianus ad repa-randas Tres tabernas, munimentum itanbsp;eognominatum, haut ita dudum obstinationenbsp;subversum bostili (quo aedificato constabatnbsp;a^d intima Galliarum, ut consueverant, adirenbsp;Gfermanos arceri) et opus spe celerius con-summavit et victum defensoribus ibi locan-'lis ex barbaricis messibus non sine discri-®inis metu collectum militis manu condiditnbsp;s-d usus anni totius. 13; Illud tamen I'u-Hiore tenus ubique iaetabatur, quod lulia-Dus non levaturus ineommoda Galliarumnbsp;eiectus est, sed ut possit per bella delerinbsp;saevissima, rudis etiam turn ut existimaba-I’li' et ne sonitum quidem duraturus armo-I’Um. 12, 5; Nam et Decentium Caesaremnbsp;®Uperavit aequo Marte congressus et civi-(s-tes erutas multas vastavit et opulentasnbsp;iicentiusque diu nullo refragante Galliasnbsp;Persultavit. 25; (Serapio) ideo sic appel-i^'tus, quod pater eius diu obsidatus pignore tentus quot;in Galliis 'doctusque Graeca quae-! gere celeri statuit gradu. 10, 2^; Eheno ex- 40 '3am arcana hunc filium suum Agenarichum 1 inde transmisso regionem subito peisuasitnbsp;genitali vocabulo dictitatum ad Serapionis | Francorum, quos Atthuanos vocan , mqme- hranstulit nomen. 61:*Utque native more torum bominum bcentius etiam turn pei-«ttut barbari bumiles in adversis dispares- oursantmm extima Galliarum. nbsp;nbsp;nbsp;I’- bue in secundis, servus alienae voluntatis per Gallias erat ordo gestorum. 21 1, 6; trahebatur pallore confusus claudente noxa-1 Pacatis cum Gallus. 3, 4; Quo lulianusnbsp;ïim conscientia linguam, inmensum quan-1 id metuens msquam a tutela discederetnbsp;turn ab eo differens qui post feros lugubres-; Galliarum. 4, 6: Ne luliano discedente anbsp;’nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;¦ Galliis inmanissimus homo provinciarum 5o herrores cineribus Galliarum insultaus (öulta minabatur et saeva. 17,4, 1: Internbsp;reereandarum exordia Galliamm ad-^dnistrante secundam adhuo Orfito prae-®cturam obeliscus Eomae in circo erectusnbsp;rnaximo. 5, 1 (a. 358): Datiano et Ce- |
reali consulibus cum universa per Gallias studio cautiore disponerentur formidoquenbsp;praeteritorum barbaricos hebetaret excursus. 9, 7: Contumeliosis calumniis adjietitus est a Gaudentio tunc notario ad explorandosnbsp;eius actus diu morato per Gallias. 13,28:nbsp;Communitis aditibus Eaeticis tutelaque per-vigili Galliarum securitate fundata. 18, 1, 1 (a. 359): In Galliis cum in meliore statu res essent. 3, 1; Haec dum in Galliis cae- lonbsp;lestis corrigit cura. 6, 16; Apud Parisiosnbsp;natus in Gallii.s. 19, 5, 2: Erant nobiscuiiinbsp;duae legiones Magnentiacae recens e Galliisnbsp;duotae, ut praediximus, virorum fortium etnbsp;pernicium ad planarios conflictus aptomm,nbsp;ad eas vero belli artes, quibus stringebamur,nbsp;non modo inbabiles, sed contra nimii tur-batores, qui eum neque in machinis nequenbsp;in operum constructione iuvarent aliquem,nbsp;stolidius erumpentes dimicantesque fidentis- 20nbsp;sime minuto numero revertebant, tantumnbsp;proficientes quantum in publico, ut aiunt,nbsp;incendio aqua unius bominis manu adgesta. (3) Postremo obseratis portis praeoaventi-busque tribunis egredi nequeuntes frende-bant ut bestiae. Verum secutis diebus effi-cacia eorum eminuit ut docebimus. 20, 1 (a. 360), 1: Ne rectore vaouas relinqueretnbsp;Gallias Alamaimis. 4,7; Perpendebat enimnbsp;ad I'elationem suam, quam olim putabatur sonbsp;misisse, abstrabendos e Galliarum defensionenbsp;pugnaces numeros barbarisque iam formi-datos. 5, 5; Cum prope Argentoratum in-luxisset ille beatissimus dies vehens quodamnbsp;modo Galliis perpetuam libertatern. 6, 1:nbsp;Haec dum per Gallias agerentur intente. 8, 4: Cubiculariorum recens de Galliis regres-sorum. 9, 4: Leonam quaestorem suum in Gallias cum litteris datis ad lulianum per-statum aegre oonpositum licentius contur- 50nbsp;baret. 5, 4; Et haec laborum, quos exhau-simus, Gallfae spectatrices post funeranbsp;multa iacturasque recreatae diuturnas etnbsp;graves, posteritati per aetatum examina [Ualli», Ammian,] |
Gallia
rebatur, lovinus eveiiit dudum promotus a luliano jjer Gallias magister armorum. 12:nbsp;Verum ardens ad redeundum eius impetusnbsp;molliebatur consiliis proximorum, suaden-tium et orantium, ne interneciva minantibusnbsp;barbaris exponeret Gallias, neve bac causa-tione provincias desereret egentes admini-culis magnis. 7,3: Alii e Gallis se venissenbsp;et Valentinianum obisse fingentes cunctanbsp;patere novo et favorabili principi memora- lOnbsp;bant. 10,6 (a. 366): In Pbilippopoleos de-fensores, qui urbem seque ipsos non nisinbsp;capite vise Procopii, quod ad Gallias porta-batur, aegerrime dedidemnt. '27, 2, 11 (d-367): Praeter baec alia multa narratu mi-; nus digna conserta sunt proelia per tractusnbsp;varies Galliarum, quae superfluum est ex-plicare, cum neque operae pretium aliquodnbsp;eorum habuere proventus, nec bistoriamnbsp;I producere per minutias ignobiles decet. 4,20nbsp;I 1: Dum aguntur ante dicta per Gallias etnbsp;I Italiam. 28, 2, 1 (a. 368): At Valentinia-; nus magna animo concipiens et utilia, Ehe-num omnem a Eaetiarum exordio ad usquenbsp;fretalem Oceanmn magnis molibus conmu-! niebat, castra extollens altius et castellanbsp;turresque adsiduas per habiles locos et opor-i tunos, qua Galliarum extenditur longitude:nbsp;non numquam etiam ultra flumen aedificiisnbsp;positis subradens barbaros fines. 10 (a. 369):nbsp;Haec inter per Gallias, latrooiniorum rabiesnbsp;saeva scatebat in perniciem multorum, ob-^ servans celebres vias, fundensque indubi-tanter quidquid inciderat fructuosum. 6,12nbsp;(a. 370): Et iam recens inflictae cladis nun-^ tins missus ad Gallias, excitavit acrius prin-cipem. 29, 1, 8 (a. 371): (Tbeodorus) an-tiquitus claro genere in Galliis natus et li'nbsp;beraliter educatus a primis pueritiae rudi-mentis ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3, 1: His et mibi vertenti sti-
lum in Gallias confunditur ordo seriesque gestorum. 30,3,3 (a. 374): Dein vicinoruiunbsp;Galliis regum inmanitatem, maximeque oiu'nbsp;nium Macriani ut formidati tunc praeten-dentes. 4,1: Haec per Gallias et latus age-bantur arctoum. 5, 17 (a. 375): Item cumnbsp;ab urbe praedicta tenderet ad procinctum,nbsp;per poi’tam voluit, unde introiit, exire, utnbsp;omen colligeret, quod cito remeabit ad Gal'nbsp;lias. 7,5: (Valentinianus) arces prope flu- 5»nbsp;mina sitas et urbes, et Gallias petit Ala-manniois patentes excursibus. 31, 7, 4 («•nbsp;377): Eiohomeres, domesticorum tunc conies,nbsp;imperatu eiusdem Gratiani motus e GalliiSj
eommendabiint. 6,1: EeiJlicare nunc con-venit teinpori et narrare sunimatim quae, dum aguntur in Galliis ante dicta, Constan-tius hiemans AntiocMae domi militiaequenbsp;peicfecit. 5 (a. 361): Habita est isdem die-bus etiam Florentii ratio e Galliis novitatisnbsp;metu digressi. 7, 2; Gaudentium, quern ex-ploratorem actuum luliani per Gallias ali-quamdiu fuisse praestrinximus. 8, 1: Sal-10 lustium praefectum promotum remisit innbsp;Gallias. 9, 3: Fama vero, quae mille, utnbsp;aiunt, linguis rerum mire exaggerat fidem,nbsp;per Illyrios omnes celebrior fundebatur, lu-lianum strata per Gallias multitudine regumnbsp;et gentium, numeroso exercitu et successi-bus tumidum variis adventare. 11,2: Duasnbsp;legiones Constantiacas addita una sagitta-riorum cohorte, quas invenerat apud Sir-mium, ut suspectae adhuc fidei per speciemnbsp;20 necessitatum urgentium misit in Gallias.nbsp;13,13: Julianus, quern, dum circumfremen-tes Illyricum nationes exteras oppugnatis,nbsp;tuendis praefecimus Galliis. 16: (Gomoa-rium) ea re aliis antelatum, quod ut con-temptus in Galliis erat luliano infestus.nbsp;16,15: Triumphalis arcus ex clade provin-ciarum sumptibus magnis erexit in Galliisnbsp;et Pannoniis titulis gestorum adfixis, quoadnbsp;stare poterunt, monumenta lecturis. 23,1,1nbsp;30 (a. 363): lulianus vero iam ter consul, ad-soito in collegium trabeae Sallustio prae-fecto per Gallias, quater ipse amplissimumnbsp;inierat magistratum. 5, 4: (lulianus) lit-teras tristes Sallusti Galliarum praefectinbsp;suscepit. 25,2,3: Vidit squalidius, ut con-fessus est proximis, speciem illam Geniinbsp;publici, quam, cum ad Augustum surgeretnbsp;culmen, conspexit in Galliis, velata cum ca-pite Cornucopia per aulaea tristius disce-40 dentem. 4, 25: In Galliis bellorum tenorenbsp;gliscente, diffusis per nostra Germanis. 8,8:nbsp;Hino Procopius alter notarius et Memoridusnbsp;militaris tribunus ad tractus Illyricos mit-tuntur et Galliarum. 11: Malarichum exnbsp;familiaribus negotiis, agentem etiam turn innbsp;Italia, missis insignibus lovino iussit succe-dere armorum magistro per Gallias. 9, 8:nbsp;Dumque in animo per Gallias et Illyricumnbsp;versat quosdam saepe sublimiora coeptasse.nbsp;60 10, 9 (a. 364): Confestimque mittitur innbsp;Gallias Arintheus lerens litteras ad lovi-num. 26, 4, 3 (a. 365): Gallias Eaetiasquenbsp;simul Alamanni populabantur. 5, 2: Etnbsp;Valentiniano quidem, cuius arbitrio res ge-
[Gallia, Ammiaii.]
-ocr page 949-Gallia
|
properavit ad Thracias ductans cohortes ali-qiias nomine tenus, quarum pars pleraque deseruerat (ut iactavere quidam) Merobau-dis suasu, veriti ne destitutae adminioulisnbsp;Galliae vastarentur licenter Kheno perrupto.nbsp;8, 2; Eepetivit Gallias Eichomeres ob maio-reni proeliorum fremitum, qui sperabatur,nbsp;inde adminicula perducturus. 10, 6: (Gra-tianus) convooatis aliis (cobortibus), quasnbsp;*0 in Galliis retinuerat dispositio prudens;nbsp;Nannieno nègotinm dedit. 20: Dispositisnbsp;igitur, quae pro temporum captu per Gallias res rationesque poscebant. Origo Gon-stantini 5,13 MG a. a. IXp. 8,26: Nuptiisnbsp;celebratis Gallias repetit Constantinus Li-einio ad Illyricum reverse (a. 313). Consu-Jaria ConstantinopoUtana a. 350 pgt;. 237 M.:nbsp;Constans occisus est in Galliis a Magnentionbsp;et levatus est Magnentius die XV kal. febr,nbsp;^0 «. 353 p. 238 31.: Magnentius se interfecitnbsp;in Gallis apud Lugdunum die III id. Aug.nbsp;a. 567 p. 241: Et ipso anno levatus estnbsp;Gratianus Aug. in Galliis apud Ambianisnbsp;in tribunali a patre suo Aug. Valentinianonbsp;die VIIII kal. sep. a. 388 p. 245: Victornbsp;occiditur post paucos dies in Gallis a comité Theudosii Apg. Schol. luvenal. 1,71:nbsp;Lucusta quaedam fuit in Galliis matronanbsp;venefica. 109: Curationi Galliaruni ab Au-gusto praepositus eas spoliavit. 3,320: Ibinbsp;namque apud Aquinum colunt numina ea-rum dearum, quae colunt in Galliis. 8,51:nbsp;Vatavi, gens Galliarum. 145: Apud San-tonas oppidum Galliae. 16,13: Bardaieus]nbsp;Centurio, qui quasi inter illos milites mili-tavit habentis stationem apud Bardos. Estnbsp;autem gens Galliae. Commenta Lucani 1,nbsp;185 TJs.: Eubico fluvius limes Galliae estnbsp;et Italiae, sed Galliae togatae {cf. gl. ant.nbsp;“ in A. Mai cl. auct. t. 7 p. 578: Eubicon fluvius eo quod aqua eius rubet, inter Italiam inbsp;Galliamque fluens). 201: En adsum, Cae-‘nbsp;sar, ubique tuus miles e Gallia et Britannia.nbsp;369 relinqueret orbem] Gallias scilicet.nbsp;398 Lingones] Gens Galliae. 399 Isarae]nbsp;Pluvius Galliae. 403 mitis Atax] Fluviusnbsp;Galliae non adeo profundus. 419 tunc ruranbsp;Nemetis] Fluvius, vel dea quae a barbarisnbsp;colitur, vel civitas in Gallia. 422 Santonusnbsp;civitas Galliae, vel fluvius, vel populus Galliae. 423 Sessones] Gens Galliae. 424nbsp;Eeuchus populus Galliae cuius oppidumnbsp;ïullum. 442 et nunc tonse Ligur] Quoniamnbsp;de Gallia in Liguriam transierunt et**con- |
diderunt. 443 toti prelate comataej ïres sunt Galliae, bracata, comata et togata.nbsp;535 Galliae] Quasi haec res significaretnbsp;Caesarem a Galliis venientem. 689: Piri-neus mons qui Galliam ab Hispaniis divi-dit. 2, 47 Trebiaeque iuventus] Venientinbsp;Annibali de Hispaniis per Gallias ad Italiamnbsp;Soipio consul primus occurrit. 52:. Albisnbsp;fluvius Galliae vel Soythiae qui dirimit Sue-bos a C(h)au(s)cis. 475: Novo dileoto in lonbsp;Gallia Cisalpina [Luceriae Auximi]. 568nbsp;multisne rebellis Gallia iam .1.] Gallia re-.bellis banc spem Caesari dat 'aetasque in-pensa labori’. 3,77 celsos ut Gallia currusnbsp;n. e. f. s. m. b.] celsos currus nobilis Gallianbsp;sequeretur mixtis Britannis. 89: Sub septen-trione enini posita est Gallia. 301: Focensesnbsp;propter iniurias quas Arpagus praefectus Cirinbsp;regis.Persarum inferebat, profugi Massiliamnbsp;in Galliis condiderunt. 4,10 Gallorum Celte] 20nbsp;gens Galliae fame urguente in Hispania(m)nbsp;migravit, et mixto nomine dicti sunt Celt-iberi. 116 Eenus] Galliae fluvius. 117 Eo-danus] Galliae fluvius. 5, 345: Labienusnbsp;X annis cum Caesare militavit et in Galliisnbsp;inter decern legates primus (b)abitus estnbsp;et multas res prospere gessit. 6, 67: 'Eu-tupi portus’ dicitur civitas Britannia quanbsp;exoipit ex Gallia ad se vel Hispaniis navi-gantes. ut alii, silva. 661 artoas domui g.] 30nbsp;Galliam (galla cod. G). 8, 808 Lepidi mo-tus] lt;^In)gt; Gallia quam praesidia Lepidi te-nebant. Ilieronym. chron. a. Ahr. 1891: Ar-verni nobilissima Galliarum urbs capta etnbsp;rexVituitus. a. 2029: Arcbelaus nono annonbsp;regni sui inViennam urbem Galliae relega-tur (daraus Prosperi Tironis epitoma chron.nbsp;368 p. 408: A. in V. urbem G. rel. annonbsp;regni sui nono). a. 2183: Plurimi in Gallianbsp;gloriose ob nomen Cbristi interfecti, quo- 40nbsp;rum usque in praesentem diem condita li-bris certamina perseverant (daraus Prospernbsp;674nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;428, wo In Gallia quoque plurimi (one gloriose) und nomen dei). a. 2221 (Eutr. 8,18): Clodio Albino, qui se in Gallia Caesarem fecerat, aput Lugdunum inter-fecto (daraus Prosper 763 p. 435, der in-terfecto Lugduni). a. 2278 (Eutrop. 9,8,2)’:nbsp;Alamanni vastatis Galliis in Italiam trans-iere (daraus Prosper 876 p. 441). a. 2284: 50nbsp;Galliae per Postumum et Victorinum et Te-tricum receptae. a. 2289: Aurelianus Te-trico aput Catalaunos prodente exereitumnbsp;suum Gallias recepit (daraus Prosper 903 [Gallia] |
Gallia
|
p. 442). a. 2294 {JEutr. 9, 17, 1): Probus Gallias a barbaris occupalas ingenti virtutenbsp;restituit. a. 2303: (Maximianus) rusticorumnbsp;multitudine oppressa, quae factioui suaenbsp;Bacaudarum nomen indiderat, pacem Galliisnbsp;reddidit (daraus Prosp. 938 p.445). a. 2361:nbsp;Titianus vir eloquens praefecturarum prae-torio aput Gallias administrat. a. 2370:nbsp;Paulinus et Ehodianus Galliarum episcopinbsp;10 in exilium ob fidem trusi (daraus Prospernbsp;1090 p. 455). a. 2372: Magnae Alaman-norum copiae aput Argentoratum oppidumnbsp;Galliarum a Caesare luliano oppressae. a.nbsp;2375: Honoratus ex praefecto praetorio Galliarum primus Constantinopoli praefectusnbsp;urbis factus. ... a. 2375: Hilarius cumnbsp;aput Constantinopolim librum pro se Con-stantio porrexisset ad Gallias redit (darausnbsp;Prosper 1107 p. 456). a. 2376: Gallia pernbsp;20 Hilarium Arminiensis perfidiae dolos damnat (daraus Prosp. 1109 p. 456). a. 2393:nbsp;Alamannorum XXX eirciter (multa Prosp.')nbsp;milia aput Argentariam oppidum Galliarumnbsp;ab exercitu Gratiani strata (daraus Prospernbsp;1160 p. 460). Hieronym. de vir. ini. c. 87:nbsp;Ad Constantem Galliarum principem = jtpc)gnbsp;KavSxccvxa xbv PaXlmv PaGikécx. epist. 46,nbsp;t. 1 c. 206 Pgt;. Vail. Yen. (c. a. 386): Qui-cumque in Gallia fuerit primus, hue prope-30 rat. comment, in Matth. lib. 1 cap. 2 v. 22nbsp;= 0pp. t.7 c. 17 A.- Ergo Herodes ille, quinbsp;cum Pilato postea amicitias fecit, huius He-rodis filius est, frater Archelai; quern etnbsp;ipsum Tiberius Caesar Lugdunum, quaenbsp;Galliarum est civitas, relegavit, fratremquenbsp;eius Herodem suecessorem regni fecit, adv.nbsp;lovinianum 2, 7, t. 2 c. 335 A (c. a. 393):nbsp;Cum ipse adulescentulus in Gallia viderimnbsp;Atticotos, gentem Britannicam, humanis vescinbsp;40 carnibus: et cum per silvas porcorum gre-ges et armentorum pecudumque reperiant,nbsp;pastorum nates et feminarum, et papillasnbsp;solere abscindere, et has solas ciborum de-licias arbitrari? epist. 52, lt;. 1 c. 271 A (c.nbsp;a. 394): Ad T. Livium lacteo eloquentiaenbsp;fonte manantem, de ultimis Hispaniae Gal-liarumque finibus quosdam venisse nobilesnbsp;legimus. 60, 1.1 c. 343 C (a. 396): Christumnbsp;sensit in Media, quern primum in Gallianbsp;'50 denegarat. 75, 3, i. 1 c. 454 A (c. a. 399):nbsp;Marcus quidam . . . primum ad Gallias ve-nerit et eas partes, per quas Ehodanus etnbsp;Garumna fluunt, sua doctrina maculaverit:nbsp;maximeque nobiles feminas, quaedam in [Gallia] |
occulto mysteria repromittens, hoc errore seduxerit; magicis artibus, et secreta corpo-rum voluptate, amorem sui concilians. 117, 1, t. 1 C.782 B (a. 405): Eettulit mihi quidam frater e Gallia, se habere sororem vir-ginem matremque viduam, quae in eadem urbe divisis habitarent cellulis. c. Vigilant-1, t. 2 c. 387 A (a. 406): Sola Gallia monstranbsp;non habuit, sed viris semper fortibus et elo-quentissimis abundavit. 389 B: Ad Gallias, lonbsp;390 A.- Incurset Galliarum ecclesias. B:nbsp;Galliae vernaculum hostem sustinent et hominem moti capitis atque Hippocratis vin-culis alligandum, sedentem cernunt in ecclesia. c. Bufinum 2,19, t. 2 c. 513 B: Gal-liaene tantum episcopi fuerint, an et Ita-liae et Hispaniae. epist. 120 (a. 40617),nbsp;praef, t. 1 c. 8181): De extremis Galliaenbsp;finibus in Bethleemitico rure latitantem.nbsp;c. 819 A.- Alter (Delphidius) me iam adu-sonbsp;lescentulo omnes Gallias prosa versuque,nbsp;suo illustravit ingenio. epist. 121 (a, 407)nbsp;c. 850 C—P): (Apodemius) de Oceani litorenbsp;atque ultimis Galliarum finibus, Eoma prae-tenta, quaesivit Bethleem. 123 (a. 409), 8, 1.1 c. 906 B—C: Gens Theutonum ex ultimis Oceani atque Germaniae profecta lito-ribus omnes Gallias inundavit; 'Saepiusque caesis Eomanis exercitibus, apud Aquasnbsp;Sextias Mario pugnante superata est. 16 sonbsp;c. 913 i?.‘ Innumerabiles et ferocissimae na-tiones universas Gallias occuparunt. 17nbsp;c. 914 iS.- Nec pristinam poterat (Eomaniiiunbsp;imperium) abolere ignominiam, donee etnbsp;Gallias, genitale Gallorum solum, et Gallo-graeciam, in qua consederant orientis occi-dentisque vietores, suo imperio subiugasset.nbsp;125, 6, t. 1 c. 935 E (a. Ill): Post studianbsp;Galliarum, quae vel florentissima sunt, mi'nbsp;sit Eomam. 130, 4, t. 1 c. 978 (7 (a. 414)-Aiunt sanctae et nobiles feminae, quae earnnbsp;viderunt, quae no runt, quas de litore Galliarum ad habitationem sanctorum locoruro,nbsp;hostium per Africam compulit saeva teinquot;nbsp;pestas. 146, 1, f, 1 c. 1082 C: Et Galliaenbsp;et Britanniae et Africae et Persis et oriensnbsp;et India et omnes barbarae nationes unumnbsp;; Christum adorant, unam observant regulamnbsp;I veritatis. Claudian. in liufin. (a. 395) linbsp;I 123 —139: E^t locus extremum pandit quanbsp;Gallia litus | Oceani praetentus aquis, ubinbsp;fertur Ulixes | sanguine libato populumnbsp;movisse silentem. | lllic umbrarum tenuinbsp;1 stridore volantum I flebilis auditur questus; |
Gallia
|
simulacra colon! | pallida defunctasque vi-dent migrare figuras. | Hinc dea prosiluit Ptioebique egressa serenos | infecit radiosnbsp;ululatuque aethera mpit | terrifico: sensiinbsp;lerale Britannia murmur | et Senonum qua-lit arva fragor revolutaque Tethys | sub-stitit et Ehenus proiecta torpuit urna.nbsp;Tunc in canitiem mutatis sponte colubris |nbsp;longaevum mentita senem rugisque seve-w ras I persulcata genas et ficto languidanbsp;passu I invadit muros Elusae, notissima du-dum I tecta petens, oculisque diu liventibusnbsp;haesit | peiorem mirata virum. 2, 147 sq.:nbsp;In nostram Gallia caedem | coniurata venit.nbsp;panegyr. de lY. cons. Hon. (a. 398) 392 sq.:nbsp;Aiiimosa tuas ut Gallia leges | audiat.nbsp;582 sq.: Te Gallia doctis [ civibus et totonbsp;stipavit Eoma senatu. paneg. Manlii Theo-dori praef. (a. 399): Quibus exsultat Gallia,nbsp;cerne viros. de cons. StUichonis (a. 100) 1,nbsp;20: Tuta quod imbellem miratur Gallianbsp;Illienum. 315—317: Unde rudis tanto ti-I'one iuventus | emicuit senioque iterum ver-nante resumpsit ( Gallia bis fractas Alpinonbsp;¦'^ulnere vires? 2, 240—242: Turn flavanbsp;ifipexo j Gallia crine ferox evinctaque tor-tine decoro | binaque gaesa tenens animosonbsp;Peetore fatur. 3, 52 sq.: 0 mundi communis amor, cui militat omnis | Gallia, lattsnbsp;Serenae 61 sg'.; Dat Gallia robur | militis.nbsp;^9gen. Urlic. p. 17 = 83 L.: Hae quae-stiones maxime in Gallia togata moventur,nbsp;_quae multis contexta fluminibus inmodicasnbsp;-¦^Ipium nives in mare transmittit et sub-itarum regelationum repentina inundati-nne patitur iniurias. Faustus et Valeriusnbsp;F 307, 23 L.: Per Gallias et per Afrioam.nbsp;^lust. 3,13,5 (a. 397). CTh. 11,'1, 26 (a.nbsp;d09). 4, 23, 1 = Clust. 11, 48 (47), 14nbsp;(a. 400). CTh. 7, 18, 10 (a. 400). 12,19,nbsp;I- 2. 3 (a. 400). Clust. 11, 48 (47), 13 (a.nbsp;400): Vincentio pp. (pf.p.) Galliarum. HCnbsp;1)1: In provinciis Galliarum vel Gallicanis.nbsp;H»* a. 400 p. Chr. gab es 17 provinzen vonnbsp;OialUa: Lugdunensis I. II. HI., Lugdunensisnbsp;Senonia, Belgica I. II-, Germania I. II., Maxima Sequanorum, Alpes Graiae etPoeninae,nbsp;I^iennensis, Aquitanica I. II., Novempopu-iana, Narbonensis I. II., Alpes Maritimae. 8!ei:er. chron. 2, 32, 1: Post Adria-nnm Antonino Pio imperante pax ecelesiis Init. Sub Aurelio deinde, Aiitonini filio,nbsp;Persecutio quinta agitata. Ac turn primumnbsp;intra Gallias martyria visa, serius trans Al |
pes dei religione suscepta. 40, 4: Gallias nostras Saturninus Arelatensium episcopus,nbsp;homo impotens et factiosus, premebat. 41, 2: Ita missis per Illyricum, Italiam, Afri-cam, Hispanias Galliasque magistri officia-libus, acciti aut coacti quadringenti et ali-quanto amplius occidentales episcopi Ari-minum convenire. 45, 7: Illud apud omnes constitit unius Hilarii beneficie Gallias nostras piaculo haeresis liberatas. vita Mar- lonbsp;tini 4, 1: Interea inruentibus intra Galliasnbsp;barbaris lulianus Caesar coacto in unumnbsp;eiercitu apud Vangionum civitatem donati-vum coepit erogare militibus. 6, 4: Cumnbsp;intra Gallias quoque discessu sancti Hilari,nbsp;quern ad exilium haereticorum vis coegerat,nbsp;turbatam ecclesiam comperisset, Mediolaninbsp;sibi monasterium statuit, dial. 1,21, 6:nbsp;Nullo perniciosius malo intra Gallias labo-ramus. 2 (3), 17, 6: Nequaquam a Christo .20nbsp;Gallias derelictas, quibus donaverit haberenbsp;Martinum. AD occ. 1, 3: Praefectus prae-torio Galliarum. 7: Magister equitum pernbsp;Gallias. 28: (Vicarius) septem provincia-rum. 68—74: (Consulares) per Gallias sex:nbsp;Viennensis,-Lugdunensis primae, Germaniaenbsp;primae, Germaniae secundae, Belgicae primae, Belgicae secundae. 106 —117: (Prae-sides) per Gallias undecim: Alpium mariti-marum, Alpium Poeninarum et Graiarum, sonbsp;Maximae Sequanoi-um, Aquitanicae primae,nbsp;Aquitanicae secundae,’Movempopulanae,Nar-bonensis primae, Aarbonensis secundae,nbsp;Lugdunensis secundae, Lugdunensis tertiae,nbsp;Lugdunensis Senonicae. 3, 1—3: Sub dis-positione viri illustris praefecti praetorionbsp;Galliarum dioeceses infra scriptae: Hispa-niae, Septem provinciae, Britanniae. 14nbsp;—31: Septem provinciarum XVII: Viennensis, Lugdunensis prima, Germania prima, lonbsp;Germania seounda, Belgica prima, Belgicanbsp;secunda, Alpes maritimae, Alpes Poeninaenbsp;et Graiae, Maxima Sequanorum, Aquitanianbsp;prima, Aquitania secunda, Novem populi,nbsp;Narbonensis prima. Narbonensis secunda,nbsp;Lugdunensis secunda, Lugdunensis tertia,nbsp;Lugdunensis Senonia. 38—50: Officiumnbsp;viri illustris praefecti praetorio Galliarum:nbsp;Princeps, cornicularius, adiutor, commenta-riensis, ab actis, numerarii, subadiuvae, cura 50nbsp;epistolanim, regerendarius, exceptores, ad-iutores, singularii. 6, 12: Prima Gallia. 7, 63: Intra Gallias cum viro illustri ma-gistro equitum Galliarum qs. Ill: Officium [Gallia] |
Gallia
|
viri illustris magistri equitum per Gallias qs. 166: Intra Gallias cum viro illustri comite et magistro equitum Galliarum qs. 9,nbsp;30: (Pabricae) in Galliis qs. 11, 19: (Subnbsp;dispositione viri illustris comitis sacrarumnbsp;largitionum:) Eationalis summarum Galliarum. 31—35: Per Gallias: Praepositus tbe-saurorum [per Gallias] Lugdunensium, praepositus thesaurorum Arelatensium, praepo-10 situs thesaurorum Kemorum, praepositusnbsp;thesaurorum Triberorum. 62: Procuratornbsp;linyfii Viennensis, Galliarum. 7 2: Procuratornbsp;bafii Telonensis, Galliai’um. 12, 12: Eationalis rei privatae per Gallias. 29: Praepositus bastagae privatarum Galliarum. 22,1:nbsp;Vicarius Septem provinciarum qs. 20: Subnbsp;dispositione viri spectabilis vicarii Septemnbsp;provinciarum qs. 42 (Praepositura magistrinbsp;militum praesentalis a parte peditum), 12 sq.:nbsp;20 In Gallia: In provinciaViennensi (ci. Ilomms. 517; galliani parensi cöcW.). 83sq.: In Gallia: Praefectus Sarmatarum et Taifa-lorum gentilium, Pictavis [in Gallia] qs.nbsp;CTli. 12, 1, 171 (a. 409): Dardano pf. p.nbsp;Galliarum . . . : Principales viros e curia innbsp;Gallis non ante discedere. Biitil. Namat.nbsp;1, 549 (a. 417): Si laudet Gallia civem.nbsp;Zosim. pap. epist. 1 MG epist. Ill p. 5, 15nbsp;(a. 417): Universis episcopis per Gallias etnbsp;30 Septem provincias constitutis ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;17: Ex qualibet Galliarum parte, p. 6, 16 —18: Metropolytane Arelatensium urbi vetus pri-vilegium minime derogandum est, ad quamnbsp;primum ex ac sedes Trophymus summusnbsp;antestites, ex cuius fonte tote Galliae fideinbsp;rivolos acciperunt, directus est. 2 jj. 7,19 sq.nbsp;(a. 417): Universis episcopis per Gallias [et]nbsp;septem provintias constitutis. Oros. 1,2,52:nbsp;(Europa) per litus septentrionalis Oceaninbsp;40 usque ad Galliam Belgicam et flumen Ehe-num quod est ab occasu descendens. 60:nbsp;(Pannonia, Noricus et Eaetia habent) abnbsp;occasu Galliam Belgicam, a circio Danuviinbsp;fontem et limitem lt;(fluminis Eheni)gt;, quinbsp;Germaniam [a Gallia inter Danuvium] Gal-liamque secernit, a septentrione Danuviumnbsp;et Germaniam. 62: Quae (Alpes) a Galliconbsp;mari super Ligusticum sinum exsurgentes,nbsp;primum Narbonensium fines, deinde Gal-50 Earn Eaetiamque secludunt, donee in sinunbsp;Liburnioo defigantur. (63) Gallia Belgieanbsp;habet ab oriente limitem fluminis Eheni etnbsp;Germaniam, ab euro Alpes Poeninas, a me-ridie provinoiam Narbonensem, ab occasu |
[Gallia] provinciam Lugdunensem, a circio Ooeanumnbsp;Britannicum, a septentrione Britanniam in-sulam. (64) Gallia Lugdunensis, duota pernbsp;longum et per angustum inflexa, Aquitani-cam provinciam semicingit. (65) Haec abnbsp;oriente habet Belgicam, a meridie partemnbsp;provinciae Narbonensis, qua Arelas civitasnbsp;sita est et mari Gallico Ehodani flumen ac-cipitur. (66) Narbonensis provincia, parsnbsp;Galliarum,. habet ab oriente Alpes Cottias, 10nbsp;ab occidente Hispaniam, a circio Aquitani-cam, a septentrione Lugdunensem, ab aqui-lone Belgicam Galliam, a meridie mare Gal-licum, quod est inter Sardiniam et insulasnbsp;Baleares, habens in fronte, qua Ehodanusnbsp;fluvius in mare exit, insulas Stoechadas.nbsp;(67) Aquitanica provincia oblique cursunbsp;Ligeris fluminis, qui ex plurima parte terminus eius est, in orbem agitur. (68) Haecnbsp;a circio Oceanum, qui Aquitanicus sinus di- 20nbsp;citur, ab occasu Hispanias habet, a septentrione et oriente Lugdunensem, ab euro etnbsp;meridie Narbonensem provinciam contingit.nbsp;75: Et quoniam Oceanus habet insulas, quasnbsp;Britanniam et Hiberniam vocant, quae innbsp;aversa Galliarum parte ad prospectum Hi-spaniae- sitae sunt, breviter explicabuntur. (7 6) Britannia ... a meridie Gallias habet. 4, 13, 5 (aus Fdbius Pictor, fr. 23, a. 529 — 225 a. Cltr.): Siquidem L. Aemilio Catulo C. Atilio Eegulo consulibus magnanbsp;formidine consternatus est senatus defectionenbsp;Cisalpinae Galliae, cum etiam ex irlteriorenbsp;Gallia ingens adventare exercitus nuntia-retur, maxime Gaesatorum, quod nomen nonnbsp;gentis, sed mercennariorum Gallorum est.nbsp;(6) Itaque permoti consules totius Italiaenbsp;ad praesidium imperii contraxere vires. Quonbsp;facto in utriusque consulis exercitu octin-genta milia armatorum fuisse referuntur,nbsp;sicut Eabius historicus, qui eidem hello in-terfuit, scripsit. 18, 9 (cius Livius 27):nbsp;Cum Hasdrubal Hannibalis frater ab Hispa-niis per Gallias ad Italiam veniret. 5,14,1nbsp;(aus Livius 61): Bituito regi Arvernorumnbsp;Galliae civitatis. 15, 23 (aus Livius 65): L. Cassius consul in Gallia Tigurinos usque Oceanum persecutus rursusque ab isdemnbsp;insidiis circumventus occisus est. 22, 17nbsp;(m a. u. 676, aus Varro und Livius 90, cf-Festus p. 270 M.): Brutus in Cisalpinamnbsp;Galliam fugiens persequente Pompeio apudnbsp;Eegium interfectus est. 23, 4 (aus Liviusnbsp;90): Manlius, pro consule Galliae in Hispa- |
Gallia
|
niam cum tribus legionibus et mille quin-gentis equitibus transgressus, iniquam cum Hii'tuleio pugnam conseruit. 24, 16 (a-usnbsp;lAvius): Brutus in Gallia,. 6, 7, 2 (aus Liv.nbsp;103); C. Caesare et L. Bibulo consulibusnbsp;fa. 59 a. Chr.), lege Vatiuia, Caesari tresnbsp;provinciae cum legionibus septem in quinquennium datae, Gallia Transalpiua et Cis-alpina et Illyricus; Galliam comatam posteanbsp;10 senatus adiecit. 3 (sqq. aus Caes. h. G. 1);nbsp;Helvetiorum animos . . . Orgetorix quidamnbsp;princeps gentis spe totas invadendi Galliasnbsp;in arma accenderat. 6: Postea Caesar contra Ariovistum regem excitantem invehen-temque seeum incredibiles Gerrnanorum co-pias, quibus nuper universes Galliarum po-pulos se subegisse iactabat, apud Sequanosnbsp;vicit. 11; Belgarum gens, quae tertia parsnbsp;Galliarum est. 8,1: Caesar magnis in Gal-^0 lia rebus gestis. 6: Igitur Caesar cum iamnbsp;pacatas universas Galliarum gentes putaret,nbsp;ad novum et maximum beilum retractusnbsp;6st. 23; Germanos, qui Ehenum cum im-wiensis copiis transmiserant, simul et totasnbsp;Gallias subicere sibi parabant. 9, 2: Moxnbsp;in Galliam rescisso ponte concedit (Caesar).nbsp;3: Regressus in Galliam legiones in bibernanbsp;dimisit ac sescentas naves utriusque com-naodi fieri imperavit. 10, 1: Exim Caesarnbsp;a Britannis reversus in Galliam postquamnbsp;legiones in biberna misit, repentinis bello-I'um tumultibus undique circumventus etnbsp;conflictatus est. 10; Postquam de consensunbsp;totius Galliae certior redditus est (Indutio-niarus). 18; Quae (Arduenna) silva Galliaenbsp;maxima est atque a ripis Rbeni finibusquenbsp;Treverorum ad Nervios usque pertingit etnbsp;in longitudine plus quam quinquaginta mi-libus passuum patet. 19 (Caesar) omnemnbsp;^0 Galliam per nuntios invitat. 11, 1: Gallianbsp;1‘Ursus in arma coniurat multique simulnbsp;Populi coeunt. 7; Veroingetorix, quern om-nes consensu pari regem praeoptaverant,nbsp;suadet, uti ex tota Gallia omnes, qui armanbsp;ferre possint, buic bello praesto sint. 15nbsp;{«(jq. aus Hirtius h. G. 8); Igitur cum pa-catam esse universam Galliam Caesar ne-qne ausuram fore ad aliquos adspirare mo-tus arbitraretur, legiones in biberna dimisit. Sciebat enim (Fabius) Domnacum du-cem antiquissimum rebellionis totius incen-torem ab hoc bello elapsum, si Aremoricis gentibus adiuiictus esset, maximos iterumnbsp;in Gallia tumultus esse moturum. 12, 2; |
Constitui nunc ante ooulos velim exsanguem defectamque Galliam, post illas ardentissi-mas febres internosque aestus vitalium me-liora torrentes ut sese habeat, quanta macienbsp;quantoque pallore sit, quam demissa ac re-soluta iaceat, quam ipsos quoque necessariinbsp;officii motus, ne eundem inoursum malorumnbsp;revocent, pertimescat. (3) Inruit enim innbsp;earn repentino impetu Eomanus exercitusnbsp;veluti fortissimo corpori fortior lues, quae lonbsp;tanto gravius accenditur, quanto inpatien-tius toleratur. (4) Sitiebat misera, cum in-stante gladio profiteri sponsionem servitutisnbsp;aeternae avulsis insuper obsidibus cogere-tur; sitiebat, ut dixi, notam illam omnibus-que suavissimam velut aquae gelidae dul-cedinem libertatis, quantoque earn magisnbsp;subtrahi intellegebat, tanto avidius deside-rabat. (5) Hinc ilia tarn frequens contranbsp;vetita praesumptio; invadebatur pro defen- 20nbsp;denda libertate inportuna libertas praerep-tamque insatiabiliter potiundi licentiam,nbsp;quod male conceptam perniciem rastinguerenbsp;videbatur, augebat. (6) Hinc Eomanus antenbsp;pugnam insidiator argutior, bine in pugnanbsp;hostis infestior, bine post pugnam victornbsp;immitior, bine omnia ad domandam inpa-tientiam crudescentia, hinc iam nec reme-diis credebatur, (7) Itaque si interrogarenbsp;possem banc, de qua loquimur, nationem, 30nbsp;quid tunc, cum baec ipsa sustinebat, de illisnbsp;temporibus iudicarit, responderet ut arbitrornbsp;dicens; 'Sic me ilia tunc febris exsanguemnbsp;reddidit ae frigidam fecit, ut etiam baec,nbsp;quae omnes paene perstrinxit, fervefacerenbsp;vel commonere nequiverit, atque ita menbsp;Eomani inclinaverunt, ut nec ad Gotbosnbsp;surgam’. (8) Sed ne ipsa quidem Romanbsp;clades, quas intulit, evitavit. Exercitae diunbsp;auctaeque sunt per totos mundi cardines 40nbsp;potentiae ducum viresque legionum, quaenbsp;in sese concurrentes eius damno vincerent,nbsp;cuius periculo vincerentur. Nam victoremnbsp;Caesarem de Gallia reversum civilia bellanbsp;comitata sunt qs. 14, 3; Caesar Galliamnbsp;perdomuit. 15,1: Rediens Caesar victor exnbsp;Gallia decerni sibi absenti alterum consula-tum poposeit. 18, 7 (aus Livius): D. Brutus in Gallia a Sequanis captus et occisusnbsp;est. 21,12 (aus Livius): Claudius Drusus, sonbsp;privignus Caesaris, Galliam Raetiamque sor-titus maximas fortissimasque gentes Germa-niae armis subegit. 7, 5, 5: Caesar (Caligula) Germanium Galliamque percurrens. [Gallia, Oros.] |
Gallia
|
8,6: Otho cum . . . creatum imperatorem in Gallia per Germanicas legiones Vitelliuinnbsp;conperisset. 12, 2: Apud Agrippinam Gal-liae urbem- insignia sumpsit imperii (Traia-nus). 15, 4: In Gallia (aus Hicron. chron.nbsp;a. Ahr. 2183). 17,5; Continuo rapitur velnbsp;potius retrahitur in Galliam Severus e Syrianbsp;ad tertium civile bellum. 6. 22,10. 23, 5nbsp;(aus Eutrop.): In Gallia. 7 (aus Hier on. a.nbsp;10 Abr. 2278): Gallias. 24,2; (Probus) Gallias iamdudum a barbaris occupatas pernbsp;multa et gravia proelia deletis tandem bo-stibus ad perfectum liberavit. 25, 2 (ausnbsp;Eutrop. 9, 20 sq.): In Gallia ... In Gallias.nbsp;7 (aus Eutrop. 9, 23); In Gallia. 15 (ausnbsp;Eutrop. 10,1); Gallias . . . Gallia. 16; Quinbsp;(Constantins) Constantinum filium ex con-cubina Helena creatum imperatorem Gallia-rum reliquit. 28, 5 (aus Eutrop. 10, 2sq.):nbsp;20 In Galliis. 9; In Galliam. 29,8 (aus Eutrop.nbsp;10, 10); Per Galliam. 13 (aus Eutrop. 10,nbsp;13. Hier on. a. Ahr. 2369): Galliis. 14 (ausnbsp;Eutr. unci Hieron.): Per Gallias. 15 (ausnbsp;Eutr. 10, 14); Ad Gallias . . . Gallias. 32,nbsp;12; Hos (Burgundiones) quondam subactanbsp;interiore Germania a Druso et Tiberio, ad-optivis filiis Caesaris, per castra dispositosnbsp;in magnam coaluisse gentem atque ita etiamnbsp;nomen ex opere praesumpsisse, quia crebranbsp;30 per limitem babitacula constituta burgosnbsp;vulgo vocant, eorumque esse praevalidamnbsp;et perniciosam manum, Galliae bodiequenbsp;testes sunt, in quibus praesumpta posses-sione consistunt. 33,8 (aus Hieron. a. Ahr.nbsp;2393): Galliarura. 34, 9; (Maximus) innbsp;Britannia invitus propemodum ab exercitunbsp;imperator creatus in Galliam transiit. 35,nbsp;10; Igitur Valentinianus iunior regno resti-tutus extincto Maximo eiusque filio Victore,nbsp;40 quern imperatorem Gallis Maximus reliquerat,nbsp;ipse in Galliam transiit. 38, 3; Praetereanbsp;gentes alias copiis viribusque intolerabiles,nbsp;quibus nunc Galliarum Hispaniarumquenbsp;provinciae premuntur, boc est Alanorum,nbsp;Sueborum, Vandalorum ipsoque simul motunbsp;inpulsorum Burgundionum, ultro in armanbsp;sollicitans, deterso semel Romani nominisnbsp;metu suscitavit; (4) Eas interim ripas Rbeninbsp;quatere et pulsare Gallias voluit, speransnbsp;50 miser sub bac necessitatis circumstantia, quianbsp;et extorquere imperium genero posset innbsp;filium et barbarae gentes tarn facile com-primi quani commoveri valerent. 40, 3;nbsp;Interea ante biennium Romanae inruptionis |
[Gallia] excitatae per Stiliconem gentes Alanorum,nbsp;ut dixi, Sueborum, Vandalorum multaequenbsp;cum bis aliae Francos proterunt, Rbenumnbsp;transeunt. Gallias invadunt directoque im-petu Pjrenaeum usque perveniunt; cuiusnbsp;obice ad tempus repulsae, per circumiacen-tes provincias refunduntur. (4) His pernbsp;Gallias baccbantibus apud Britannias Gra-tianus, municeps eiusdem insulae, tyrannusnbsp;creatur et occiditur. Huius loco Constan- lOnbsp;tinus ex infima militia projiter solam speinnbsp;nominis sine raerito virtutis eligitur; quinbsp;continuo, ut invasit imperium, in Galliasnbsp;transiit. 9; Igitur Honoriaci inbuti praedanbsp;et inlecti abundantia, quo magis scelus in-punitum foret atque ipsi sceleri plus lioe-ret, prodita Pyrenaei custodia claustrisquenbsp;patefactis cunctas gentes, quae per Galliasnbsp;vagabantur, Hispaniarum provinciis inmit-tunt isdemque ipsi adiunguntur. 42, 3; 2»nbsp;Igitur Constantius comes in Galliam cumnbsp;exercitu profectus, Constantinum imperatorem apud Arelatem civitatem clausit, cepit,nbsp;occidit. 6; lovinus postea vir Galliarumnbsp;nobilissimus in tyrannidem mox ut adsur-rexit et cecidit. 43, 1; Anno ab urbe con-dita MCLXVIII Constantius comes apudnbsp;Arelatem Galliae urbem consistens. Epist.nbsp;Arelat. 8 a. 418 MG epist. Ill p. 13, 31;nbsp;Ad virum inlustrim Agraecola praefectum sonbsp;Galliarum. p. 14, 17 —18; Quod speciosanbsp;Hyspania, quod fortes Gallia potest baberenbsp;praeclarum. 23; Quemadmodum non mul-tum sibi Galliae nostrae praestitum credant,nbsp;cum in ea civitate (Arles) praecipiamus essenbsp;conventum, in qua divino quodam munerenbsp;oommoditatum et commerciorum oportuni-tas tanta praestatur? Cassian. instil, praef. 8: In occiduis Galliarum partibus. 3, 4,1; Usque ad illud enim tempus matutina 40nbsp;bac sollemnitate, quae expletis nocturnisnbsp;psalmis et orationibus post modicum temporis intervallum solet in Galliae monaste-riis celebrari, cum cotidianis vigiliis pa-riter consummata reliquas boras refectioninbsp;corporum deputatas a maioribus nostris in-venimus. c. Nestoriu/tn 1,4, 2; (Leporius)nbsp;apud Gallias assertor praedictae baereseos. 3; Ad omnes admodum Galliae ci'^itates flebiles confessionis ac planctus sui litteras 5onbsp;dedit. liescriptum Honorii ad Bonifatium Inbsp;a. 419 (Mansi 4 c. 394 A): Episcopis pernbsp;Gallias et Septem provincias constitutis. Ve-getius r. mil. 3,10; Cimbri Caepionis etMallii |
Gallia
|
iegioues in tra Gallias debellarunt. 4, 31; Nam Misenalium classis Galliam, Hispanias,nbsp;Mauretaniam, Africam, Aegyptum, Sardi-niam atque Siciliam habebat in proximo.nbsp;Expositio totius mundi et gentium 59 p. 122,nbsp;8 liiese: Deinde a (ad codd.) Gallia Spania,nbsp;terra lata est. Constit. Sirmond. 6 (a. 425):nbsp;¦A-inatio T. ill. praefecto praet. Galliarum.nbsp;Olympiodor. fragm. 12 p. 453 Bind.: Oitognbsp;10 lovarivov xai NEo§iyaGir\v GtQttTrjyovg ttqo-^GXofisvog, %(xl Tag BQiTzaviag saGag, ns^at-Gvvai Sfia TCGv aixov STtl Bovcoviav, nolivnbsp;ovTco xaiovpévTjv, naQuamp;aXaGGLav xalnbsp;quot;cjiv ËV Totg tS)v FaXXiav b^loig xeigivgv.nbsp;ivamp;a óiarptipag^ xal oXov tov BdXXov %alnbsp;-^x-VTavov GTQarimtrjv iöi.oTtoi'tjGccfiEvog, xqu-rst róvTfflr Twv fttprav XTjg FaXariag g-bypi. ramp;vnbsp;^XTtsmv Tamp;v pera^v ’itaXCag ts %al FaXatlag.nbsp;Apul. (4e yem. sal. p. XXIIS.: In culcitis prae-20 cipuam gloriam Cadurcei obtinent Galliarum.nbsp;Augustin, de civ. dei 3,19: Hannibale quippenbsp;ab Hispania surgente et Pyrenaeis montibusnbsp;superatis, Gallia transcursa Alpibusque dis-I'uptis, tarn longo circuitu auctis viribusnbsp;®uacta vastando aut subigendo torrentisnbsp;inodo Italiae faucibus inruente quam cru-enta proelia gesta sunt, quotiens Eomaninbsp;superati! 21, 7: Et ilium quidem fontemnbsp;noa inveni, qui in Epiro vidisse se dicerent,nbsp;50 Sed qui in Gallia similem nossent non longenbsp;n Gratianopoli civitate. PMlostorg. hist, ecclnbsp;2,18: ’Ex Twv FaXXiamp;v eig TTjv’AXs^dvÖQSiavnbsp;^eiQuyeyovóra. 3, 24; AI phv ’lovXlat quot;AX-neig FaXXlag xal ’IxaXlag SloqI^ovGl xamp;vnbsp;It:c(XS)v. 4, 2: Tov plv (TovXiavov) xdg FaX-ilwg (pvXdxxeiv sxixépnsi. 11,1: ’Ev Bisvvynbsp;FaXXlag. Paulin. Nolan, carm. 19,154:nbsp;Gallia Martinum, Delphinum Aquitanianbsp;sumpsit. 21, 406 Sf?..- Qua maris Oceaninbsp;^0 eircumsona tunditur aestu | Gallia, epist.nbsp;12, 12; Etiamsi in Galliis agit. 18, 4: Innbsp;totius Galliae populis. Caelestm. I epist. a.nbsp;^31 (Mansi 4 c. 454 C): Galliarum episco-Pis. Additamenta ad Prosper. Havn. a. 406:nbsp;Arcadio et Probo consulibus. Wandali regenbsp;Gunderico transito Reno totam Galliamnbsp;crudeli (-le II) persecutione vastant. Marxian. Cap. 6, 593: Cum Canopum ac Berenices crinem stellas admodum praenitentesnbsp;^ Scythia Galliaeque atque ipsa prorsum nonnbsp;ceruat Italia. 613 (aus Plin. n. Ji. 2, 244):nbsp;Alpes et Galliam. 617 (aus Plin. 2,167):nbsp;JPer Hispaniae Galliarumque flexum. 634:nbsp;Idem igitur Pyreuaeus ex alio latere Galliarum finibus admovetur. 643 (aus Plin. |
3, 79): In Galliae quoque ora. 665: Per Germaniae Galliarumque et Hiberos popu-los. 666 (aus Plin. 4, 102): Confinis estnbsp;Galliae Hispaniaeque. 8, 876; Quintumnbsp;(clima) est Diarrhomes per Macedoniam etnbsp;alteram partem per Gallias et Lusitaniamnbsp;et Tagum descendens, deinde sextum pernbsp;Hellespontum Thraciamque et confinem Germaniae Galliam. Orientii commonit. 2,184: lonbsp;Uno fumavit Gallia tota rogo. Socrat. hist,nbsp;eccl. 1, 9: ’iGnavlag (acc.), FaXXlag, BQSxxa-vlag, Ai^vtjv. 35: Tag FaXXlag xsXevGagnbsp;oixEÏv . . . aXl ovxog psv iv Tqi^sqsi xijg FaXXlag Sirjyayev. 2, 1: ’Ayvosi dh xal xr]v ivnbsp;FaXXlaig yivopivxjv aiixov i'^oqlav. 2: Exnbsp;X'Jjg iv FaXXla Tqt^iqscog. 3: Eig xdg FaXXlag dnsGxdXd-ai. 10: ’Eamp;vog dt Oqayxoinbsp;xaXovvxai xolg Ttsql FaXXla v xaxixqsy^ov 'Pm-paloig. 25: KwvGxavxa xav EGnaqlav psqcóv 20nbsp;jIaGxXsvovxa, nsql xdg FaXXlag êiayovxa. . . .nbsp;MayvivXLog . . . xal avxdg xdg FaXXlag ÏGysnbsp;Xtt^év. 32: Tdg FaXXlag xaxiXa^ev . . . Ileqlnbsp;MovqGav, ipqovqtov ó'a lovxo xav FaXXimvnbsp;. . . Enl xd neqaLXsqto xrig FaXXlag ycoqav. . .nbsp;(Mayvsvxiog) cpevysi povog slg Aovydovvovnbsp;nóXxv xijg FaXXlag, slg xjv anb MovqGav iaxlnbsp;xov (pqovqlov xqiav xjpsqav o3óg. . . . Tl]vnbsp;FaXXlav xaqdxxovxa (EiXovavóv). 34: ’EtxInbsp;xovg iv FaXXla ^aq^aqovg dnsGxsiXsv. 36: sonbsp;IlavXlvog 0 xijg iv FaXXla Tqi^éqsag iulGKO-Ttog. 47; '0 KaiGaq ’lovXiavbg iv xalg FaXXlaig noXXoig ^aq^dqoig GvpnXinei. 3,1: ’Emnbsp;xdg FaXXlag y.axd xav ^aq^dqav dnsGxsiXsv.nbsp;10: Toig xe iv ’IxaXia xal FaXXla imGxÓTCOig. 4,12: Ilsql xdg FaXXlag ydq r^GyoXslxo, Sav-qopdxag ixsi noXspav. 5, 6: Fqaxiavbg piv {uPuj STtl xdg FaXXlag iyaqsi. 11: ’Tnavxanbsp;tcS jlaGiXsl TCqb Aovydovvov xijg iv FaXXlanbsp;jtóXsag. 22: Eiqrjvatog b Aovydovvov xijg 0,0nbsp;iv FaXXla inlaxonog. . . . Kaxd xrjv 'Papalavnbsp;71ÓX1V, ’IxaXlav xs xal ’Axxixxjv xal dnaGavnbsp;A’lyvnxov, pGnaviag, FaXXlag, Bqsxxavlag,nbsp;Ai^vag, oXfiv EXXdda ’AGiavrjv xs diolxr]Givnbsp;xal IIovxixxjv xal KiXixlav. 25: Tdg FaXXlag xaxsXa^e. 7,30: ’Ev nbXsi pid xi^g FaXXlag. Sozomen. hist. eccl. 3, 2: Eig FaXXlag.nbsp;11: Tovg sig FaXXluv dnb xijg sa naqaysvo-psvovg iniGxÓTCovg. 6, 23: Tav dnb xijgnbsp;FaXXlag xal Bsvsxlag . . . Tav iv FaXXla xal 60nbsp;Bsvsxia adsXipav. 36: (OvaXsvxiviavbg) ivnbsp;qgt;qovql(p xivl xijg FaXXlag sxsXsvxr]Gs xbv ^lov.nbsp;Condi. Yasense a. 442: Intra Gallias. Novell Valentin. Ill 16, 1 § 2 (a. 445): Pei- [GalUa] |
Gallia
7, 26; Transeamus etiam ad alias mundi partes, ne de solis tantummodo Galliis di-xisse yideamur. 12,50; Ac primuni a solonbsp;patrio elfusa est in Germaniam proximam,nbsp;nomine barbaram dicione Eomana; post cuius primum exitium arsit regio Belgarumnbsp;deinde opes Aquitanorum luxuriantium etnbsp;post haec corpus omnium Galliarum, sednbsp;paulatim id ipsum tarnen, ut, dum parsnbsp;clade caeditur, pars exemplo emendai-etur. lonbsp;52; Vastata est diu Gallia. 53; Numquid ¦nbsp;abductae a solo patrio degere intra Galliasnbsp;non potuerant? Aut ut non degerent, quemnbsp;timebant quae inlaesae a nobis usque adnbsp;tempus illud cunota yastayerant? Sed esto,nbsp;intra Gallias formidabant. Theodoret. eccl.nbsp;hist. 1, 9; ralliag (acc.). 29; Ei'g ziva Tto-Xiv TCÖV xalovfjispojv FaXlimv avrov i'^ugt;6TQ(i~nbsp;xiGs' TqC^SQig ovofia ravvy. 2, 1; Eig ragnbsp;EaXllag unsGtalamp;ai. 6; ’Anb . . . Ealliag. 2“nbsp;12; Uavlïvog 6 tijg fiytQOTtólscog tmv Eal-Xtamp;v {ènlGKonog). 17; ’Ev EaXkta. 4, 3;nbsp;raXllag (plur.). Aï rs nata Snaviav xainbsp;BQSttciViav xai EalXiag (^ir.xXyGiai). interpret. epist II ad Timoth. c. 4; Teeg EaXXiag..nbsp;Epist. Arelat. (12) (a. 450) MG- epist. IIInbsp;p. 18, 28; Prima inter Gallias Arelatensisnbsp;ciyitas ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30; Aliis paulatim regionibus
Galliarum. ... 35; Intra Gallias, ji. 19, 8; Inter Gallias Arelatensis ecclesia. 16; Ma-'nbsp;trem omnium Galliarum... Intra Gallias .. •nbsp;22; Ecclesia Arelatensis intra Gallias pri-matos. 28; Omnes Gallias. ClaudianiMa-merti epistula poster, p. 205, 2 Eng.: Penesnbsp;Galliam nostram. Narratio de impteratoribusnbsp;domus Valentinianae et Theodosianae 2 MGrnbsp;a. a. IX p. 629, 7; Cum Italiae et Galliisnbsp;Gratianus Valentiniani Augusti filius impe-raret. 3^5.629,17; (Gratianus) apud Lug-dunum oppidum Galliarum, quo amisso ex-ercitu fugiens yenerat, est necatus. 20; Oc-ciso intra Gallias fratre Giatiano. 4jp. 629,nbsp;23; Apud Viennam Galliarum nobilem ei-yitatem. 28; Honorium alterum filium Afri-cae, Italiae Galliisque ordinayit Augustuni.nbsp;p. 630, 8; Galliae Hispaniaeque a barbarisnbsp;nationibus Wandalis, Suebis, Alanis excisaenbsp;funditusque deletae sunt. Chronicorum Gcd'nbsp;licorum a. 452 pars posterior 9 p. 646 Af.'nbsp;Maximus in Gallias transfretayit. 55 p. 652:60nbsp;Diyersarum gentium, rabies Gallias dilace-rare exorsa immissu quam maxime Stilico-nis indigne ferentis filiö suo regnum nega-tum. 63^.654; Galliarum partem Vandali
Gallias. Leo M. pap. opp. 1, 634 sq. = j Mansi 5, 1245 C, a. 415: Ordinationes sibi;nbsp;omnium per Gallias ecclesiarum yindicans.nbsp;epist. (10) Ma III p. 16, 12 (a. 449):'nbsp;Per Gallias, epist 102 opgt;pi. 1 c. 1136nbsp;(a. 452). 103 c. 1140 (a. 452): Episcopis inbsp;per Gallias constitutis. 138 c. 1283 (a.nbsp;454): Episcopis catholicis per Gallias etnbsp;Hispanias constitutis. Polemii Silvii later-\o cuius 2, 1 — 19 p. 255 sq. Seeck: (Nominanbsp;provinciarum) Galliarum XVII; Yiennensis,nbsp;Narbonensis I. II., Aquitania I. II., Novem-populana, Alpes maritimarum, Belgica I. innbsp;qua est Treveris, Belgica II. de qua trans-itur ad Brittaniam, Germania I. super Ee-nuin, Germania II. ut supra, Lugdunensis I.nbsp;II. super Oceanum, Lugdunensis III. utnbsp;supra, Senonia, Maxima Sequanorum, Alpesnbsp;Graiae. latere. 1, 67 p. 522 M.: Nepotianusnbsp;20 etiam Eomae, sive Silvanus in Gallia ij-ranni fuerunt. Breviarium tentporum p. 541.,nbsp;25; In unum nomen omnis Italia, Gallia,nbsp;Hispania, Brittania, Africa, Illyricus, Thra-ciae, oriens, Asia Pontusque migravit (cf.nbsp;Jlieron. a. Abr. 1507).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;29; Gaius lulius
Caesar, victis per decennium Galliis et Brit-taniis. Salvian. gub. dei 4, 4, 21; Sciunt Galliae devastatae. 6,8,39; Non enim hocnbsp;a.gitur iam in Mogontiacensium civitate, sednbsp;30 quia excisa atque delota est; non agiturnbsp;Agrippinae, sed quia hostibus plena; nonnbsp;agitur in Treverorum urbe excellentissima,nbsp;sed quia quadruplici est eversione prostrata;nbsp;non agitur denique in plurimis Galliarumnbsp;urbibus et Hispaniarum. 12, 67; Inunda-runt Gallias gentes barbarae. 14,80; Quidnbsp;reliquae in diversis Galliarum partibus ci-yitates? Numquid non consimilibus habi-tatorum suorum yitiis conciderunt? qs. 7,nbsp;40 2, 8; Nemini dubium est Aquitanos ac No-yempopulos medullam fere omnium Galliarum et uber totius fecunditatis habuisse,nbsp;nec solum fecunditatis, sed, quae praeponinbsp;interdum fecunditati solent, iucunditatis,nbsp;pulchritudinis, yoluptatis. Adeo illic omnisnbsp;admodum regio aut intertexta yineis autnbsp;florulenta pratis aut distincta culturis autnbsp;condita pomis aut amoenata lucis aut in-rigua fontibus aut interfusa fluminibus autnbsp;JO crinita messibus fuit, ut yere possessores acnbsp;domini terrae illius non tarn soli istius por-tionem quam paradisi imaginem possedissenbsp;yideantur qs. 12; In omnibus quippe Galliis sicut diyitiis primi fuere sic yitiis (qs.nbsp;[Gallia]
-ocr page 957-Gallia
|
S-tque Alani vastavere. nbsp;nbsp;nbsp;6 7: Eursuni alia praedatio Galliarum Gothis, qui Alarico lt;3uce Eomani ceperant, Alpes transgredien-tibus. 71: Valentia nobilissima Galliarumnbsp;civifcas a Gotbis efFringitur. 72: Ingens innbsp;Ciallis fames. 86^.656: Honoratus Miner-^ius Castor lovianus singulorum monaste-I'iorum patres in Gallius florent. 97 p.GbS:nbsp;In Galliis Exuperantis praefectus a militibusnbsp;10 iüterficitur (a. 425). 100: Aetius Gaudentinbsp;comitis a militibus in Galliis occisi filius. 117 p.660: Gallia ulterior____Omnia paene Galliarum servitia in Baoaudam conspira-’'lere (a. 435). 123: Pacatis motibus Gal-barum Aetius ad Italiam regreditur (a. 439). 127; Alani, quibus terrae Galliae ulteriorisnbsp;cum incolis diyidendae a jiatricio Aetionbsp;Gaditae fuerant. 139 i?. 662: Attila Gallias ingressus quasi iure debitam poscit uxo-^0 rem (a. 451).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;141: Insperata in Galliis clade accepta furiatus Attila Italiam petit (n.452). Frosperi Tironis cpit. cliron. 1175nbsp;P- 461 (a. 381): Martinus episcopus Turi-uorumnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Galliae oivitatis. 1183i?.461 (a. 384): (Maximo) mox ad Gallias trans-fretante. 1191 p. 463 (a. 388): (Victor) 6st interfectus in Gallia. 1197 p. 463 (a.nbsp;^92): (Arbogastes) Eugenium in Gallia im-peratoi'em facit. 1230 p. 465 (a. 406):nbsp;®o Wandali et Halani Gallias traiecto Ehenonbsp;iugressi 11. kal. Ian. 1232 49.465 (a. 407):nbsp;Constantinus in Brittania tyrannus exoriturnbsp;ct ad Gallias transit. 1246 p. 466: Gotbinbsp;ïcge Athaulfo Gallias ingressi. 1250 J9. 467nbsp;413): Burgundiones partem Galliae pro-piuquam Eheno optinuerunt. 1251 p. 467nbsp;(a. 41.3): lovinus et Sebastianus fratres innbsp;Gallia regno arrepto perempti. 1254 jp.467nbsp;(a. 414): Attains Gotbor um [eonsilio etjnbsp;pnaesidio tyrannidem resumit in Gallia. 1290nbsp;P; 471 (a. 425): Arelas nobile oppidum Gal-ijarum. 1298 p. 472 (a. 428): Pars Gal-iiarum propinqua Eheno, quam Pranci pos-^idendam occupaverunt, Aetii [comitis] ar-'^üs recepta. 1322 p. 475 (a. 435): Gundi-charium Burgundionum regem intra Galliasnbsp;habitantem. 1333 p. 476 (a: 438): Adver-Gothos in Gallia quaedam prosperenbsp;gesta. 1339 p. 477 (a. 439): Eebus, quaenbsp;Gallia componebantur. 1341 p. 478 (a.nbsp;^'^0): Quern tune inter Aetium et Albinumnbsp;ajuicitia, redintegrantem Galliae detinebant.nbsp;1367 p. 482 (a. 452): Attila redintegratisnbsp;minibus, quas in Gallia amiserat. 1371 p. 483nbsp;(a. 453): Apud Gothos intra Gallias consi-stentes. Auctar. Prosp. Havn. 5 p. 304:nbsp;Intra Galliam. ... In Galliis apud Arelas.nbsp;p. 305: Intra Galliam. Hilari papae 15, 1nbsp;p. 159 Thiel (a. 465): Primae civitatum pro-vinciae Galliarum. Hydat. 13 a. 385: (Avila)nbsp;redit ad Gallias ... In Gallis. 17 a. 388:nbsp;In Gallis. 50 a. 411: Intra Gallias. 51 a.nbsp;412: Intra Galliam. 69 a. 418: Ad Gallias.nbsp;150: Provincias Galliarum ... In Galliis. lonbsp;151 a. 451: Eegionibus Galliarum. 153 a.nbsp;451: Eelictis Galliis. 163 a. 455: In Galliis.nbsp;176 a. 456: Ad Gallias. 177 a. 456: Adnbsp;Gallias. 186 a. 457?: Gallias repetens. . . . |
Ad Gallias. [Hydat. 192’* a. 458?~\: De Galliis. 193 a. 459?: Ad Gallias. 210 a. 460?: De Galliis. 212 a. 4621463?: Ad Gallias.nbsp;237 a. 466?: Ad Gallias. Fausti Bei. denbsp;gratia prol. p. 3, 10 Eng.: Universis Galliarum ecclesiis. cpist. 7, 16; Per omnes Ita- 20nbsp;liae et Galliae regiones. Paulin. Petricordiaenbsp;de vita Martini 2, 229: Qua diffusa patetnbsp;latis fera Gallia campis. 5, 19: Gallia etnbsp;inmensis late distenditur agris. 6, 218sg..-Cum subito pavefacta metu graviore peri-clo I auxiliatores pateretur Gallia Chunos.nbsp;Sidon. Apollinar. epist. 1, 7, 4: Interea Sy-agrii consulis e filia nepos, Thaumastusnbsp;quoque et Petronius, maxima rerum verbo-rumque seientia praediti et inter principalia sonbsp;patriae nostrae decora ponendi, praeviumnbsp;Arvandum publico nomine accusaturi cumnbsp;gestis decretalibus insequuntur. 5: Haec adnbsp;regem Gothorum charta videbatur emitti,nbsp;pacem cum Graeco imperatore dissuadens,nbsp;Britannos supra Ligerim sitos impugnarinbsp;oportere demonstrans, cum Burgundionibusnbsp;iure gentium Gallias dividi debere confir-mans, et in hunc ferme modum plurima in- 40nbsp;Sana, quae iram regi feroci, placido vere-cundiam inferrent. 11, 6: Ad Gallias ad-ministrandas fascibus prius quam codicillisnbsp;ausus accingi. 3,12,5 (—Le Blant 1 p. 62nbsp;— Allmcr-I)., Lyon, t. 4 p. 71; lange vor 471) V. 6—8; Praefectus iacet hie Apollinaris | post praetoria recta Galliarum | maerentisnbsp;patriae sinu receptus. 4,14,1: Praefectumnbsp;praetorio Galliarum (Polemium). 17,3: In-cliti Galliarum patres et protomystae. 5, 7, 1; Hi nimirum sunt, ut idem coram positus 50 audisti, quos se iamdudum perpeti internbsp;clementiores barbaros Gallia gemit. 9, 2: In principatu Valentiniani imperatoris unus Galliarum praefuit parti. 10,2: Galliis post [GaUii] |
Gallia
|
praefectus Priscus Valerianus. 16, 1: Ea-venna veniens quaestor Lieinianus, cum pri-mum tetigit Alpe transmissa Galliae solum. 6,12,1: Usque in extimos terminos Gallia-rum.. 5: Post segetes incendio absumptasnbsp;peculiari sumptu inopiae communi per de-solatas Gallias gratuita frumenta misisti.nbsp;7, 6, 10: Populos Galliarum, quos limesnbsp;Gothicae sortis incluserit. 12, 3: Praeter-10 misit Gallias tibi administratas tunc, cumnbsp;niaxume incolumes erant . . . Quia sic babe-nas Galliarum moderarere. 8, 2, 1: Tequenbsp;per Gallias uno magistro sub bac tempe-state bellorum Latina tenuerunt ora por-tum, cum pertulerint arma naufragium. 6,nbsp;5: Acclamatum est ab omni Galliae coetunbsp;primoribus adyocatorum. 7: Hanc intranbsp;Gallias ante nescitam primus, quern loqui-mur, orator indidit prosecutionibus ediditnbsp;20 tribunalibus, prodidit partibus addidit titu-lis. carm. 2, 378: Gallia quod Ebeni Mar-tem ligat, iste payori est. 5, 206: Istumnbsp;iam Gallia laudat. ZbQsq.: Mea Gallia rerum I ignoratur adbuc dominis ignaraquenbsp;servit. 446—448: Gallia continuis quam-quam sit lassa tributis, | boc censu pla-euisse cupit nec pondera sentit, [ quaenbsp;prodesse probat. 559: Tendit patulos quanbsp;Gallia fines. 7,116 —118: Traianum nescionbsp;30 siquis I aequiperet, ni fors iterum tu, Gallia,nbsp;mittas 1 qui yincat. 215—217: Yariis in-cussa procellis | bellorum regi Getico tuanbsp;Gallia pacis j pignora iussa dare est. 297sg'. .•nbsp;Et caput hoc sibimet solitis defessa ruinisnbsp;Gallia suscipiens Getica pallebat ab ira.nbsp;319—321: Subito cum rupta ttimultu bar-baries totas in te transfuderat arctos, j Gallia. 516—518: Nam Gallia si te | compu-lerit, quae iure potest, tibi pareat orbis, |nbsp;40 ne pereat.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;543—545: Promptissima nu- per I fulsit condicio, proprias qua Gallia vires | exereret, trepidam dum Maximus oc-cupat urbem. 585 — 587: Hunc tibi, Eoma,nbsp;dedi, patulis dum Gallia campis | intonatnbsp;Augustum plausu faustumque fragorem jnbsp;portat in exsanguem Boreas iam fortiornbsp;Austrum. 9,291 sq.: Spernens qui Ligurumnbsp;solum et penates [ mutato lare Galliasnbsp;amasti. 14, 22: Ortu culmina Galliae te-50 neutes. 24, 35: Eectorem columenque Galliarum. Constanta vita s. Germani 1, 1, 3nbsp;A88 31. iul. VII p. 202 I): Aeduam pro-fectus est (a. 418), ubi lulius reipublicaenbsp;rector, ae gubernator Galliae residebat. 7,nbsp;[Gallia] |
53 nbsp;nbsp;nbsp;214D.- Exultant Galliae. E: Gallias illustraturus. 57 p. 215 C: Per Gallias. p. 216 A; Apud Galliam. . . . Non solumnbsp;Galliam... verum etiam Britanniam. 2,2, 67 ?. nbsp;nbsp;nbsp;218 D.' De Galliis. 76 p. 220 B: Adnbsp;Gallias. C: Galliae (nom.). Auctarii Havn.nbsp;ordo prior, a. 476 (3IG a.'a. IX p. 309):nbsp;Gothi Eurico multas Galliae urbes yastantnbsp;precipuamque inter eas Arelas opibus ex-uunt et a Eomana dicione suae dicioni sub- lOnbsp;iugant. Gelasii I. p. epist. a. 494, Mansi 8 ?. 122 C — Thiel 1,359: Fratribus nostris etnbsp;coepiscopis per Gallias constitutis. eqnst. 22nbsp;MG epist. Ill p. 33,20 (a. 491): Fratres etnbsp;coepiscopi uostri per Gallias constitutis. cp.nbsp;42,4,8 p. 468 Thiel (a. 495—496): Opusculanbsp;Cassiani presbyter! Galliarum apocrypha....nbsp;Opuscula Fausti Eegiensis Galliarum apocrypha. Anastasii II.pap. epist. 6,1,1 p. 634nbsp;(a. 498): Dilectissimis fratribus universis a»nbsp;per Gallias constitutis Anastasius papa. 2:nbsp;Intra Gallias. Gennad.SQ: Faustus, ex ab-bate Lerinensis monasterii apud Eegiumnbsp;Galliae episcopus. Steplt, Byz. p. 198,1 M.:nbsp;EalXia, ivvbg’'Ak7iswv %óiqoi. of omipoQsgrdl'nbsp;Xoi. lulii Honorii cosmographia 18 jp. 34 B.,nbsp;rec. A: Aquitania provincia, Britannia pro-vincia, Germania provincia, Belgica provin-cia, Galliae duae provincia. B: Gallia bra-cata, Gallia comata, Gallia togata, Gallia sonbsp;Cisalpina, Gallia Transalpina. Zosim. 2,14, 1 (a. 310): Enl Buixiova oöbv èkavveiv Si-SVOSÏTO ag rov eamp;vovg tovtov xa'i JalAt'a xax Totg ’IXXvqmv KXigaai TtXxjöiccSovTog. Ennod.nbsp;carm. 1, 9 v. 128 sq.: Monstrat ab occiduinbsp;revocatum partibus orbis | quod supplexnbsp;captum transmittit Gallia vulgum. epist. 2, 6,1: Ut Galliarum bona ad Italian! migreiit sine ullo formae suae translata dispendio. 3, 17, 2: Bene natum hominem Gallias pro iO certis negotiis expetentem. 4, 25, 2: Baio-lum praesentium olericum meum, quern adnbsp;Gallias et suae utilitatis et meae iussionisnbsp;causa perduxit. 6,24,2: Ego Gallias, quaenbsp;totum me propter vos sibi yindicant, si ocu-lis non inspicio, aifectione non desero. 7,14, 7: Vere sola mihi vellem causa existeret Gallias expetendi. 8,35,3: Vos, ut Galliaenbsp;expulsione illorum subleventur eligitis. 9,nbsp;23, 6: Quia meoum Galliae in bac adstipn- 5®nbsp;latioue conveniunt. 29,4: Camelia parensnbsp;mea intra Gallias et yiduitatis miseriae etnbsp;geminae iam captiyitatis subcubuisse ferturnbsp;I incommodis. Nemo est, qui tarn multiplices |
Gallia
necessitates praeter celsitudinem vestram j sis provineialibus in Galliis constitutis Theo-possit avei-tere. Generis mei patronus quod ; dericus rex. 43,2 (a. 508): Gallias exercitus in Italia positis praestitit, non neget in i noster intravit. 5, 2 (a. 5081511). 7,2nbsp;quot;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;‘nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;' (a. 509/510). U, 1 (a. 509/511): AAGal-
GfUllia, ut vel de casellulis ipsius ordinatione vestra dum ab eis fisci onera derivantur, adnbsp;Praefatae alimenta sufficiant, Synmuwhinbsp;Papae cpist. (25) 3IG cpist. Ill p. 35, 34
lias. 5,10, 2 (a. 523/526): Ad Gallias. 5, 11 tit. (525/526): Gepidis ad Gallias desti-natis Tbeodericus rex. 8, 6 (a. 526) tit:
(a. 513): Universis episcopis per Gallias j Liberio pp'^o Galliarum Athalarious rex. 3:
eonsistentibus. (27) JJ. 40, 9 (a. 513): In n* Gallia siquidem provincia. Hormisclae pap.nbsp;epist. 22, 3 p. 784 Thiel (a. 517): Gallias.nbsp;27, 5 p. 799 (a. 517): Ab ultimis ad nosnbsp;Galliis direeta legatio. Cassiodor. chron. 88nbsp;(aus Hieron. a. 1420): Huius (Tarquiniinbsp;Prisci) temporibus Massilia in Gallia con-dita est. 442: His conss. (a. ii. 632) G.nbsp;Sextius oppidum aedificavit, in quo Aquaenbsp;Sextiae, in Galliis. 526: Gains lulius Oae-^nr de Galliis veniens Pom23eiuni fugavit
In Galliis. 7 (a. 526) tit: Universis provin-cialibus per Gallias constitutis Athalarious lo rex. 10 (a. 526), 8; Ad Gallias tuendas. 11,1nbsp;(a. 533), 16: Patricium Liberium praefec-tum etiam Galliarum. oralp). 4,66,17—19nbsp;Traiibe: Galliam quondam fuisse Eomanamnbsp;solis tantum legebamus annalibus. Avitinbsp;cpist. 7 p. 39 Peiper (a. 517): Quae in su-perioris Galliae partibus ad ecclesias legisnbsp;nostrae captiva venerunt. 26 i?. 57 («. 499nbsp;—517): He vel 1'amae fumus narem Galliae
^0 Italia. 673 (aus Hieron. a. Ahr. nbsp;nbsp;nbsp;1 innocentis adspergat. 29^^59 (von S^is-20
Grsulus Tolo ensis celeberrime in Gallia ; mm?, a. oli;.-Pignera, quibus per me G^ rhetoricam docet 7a 54 « Chr.). 998 (aus 1 liam vestram spiritali remuneratione dita-¦ His ISs (-^«1..I 34 (a. sop I- 64. AmpliW. v.sta
Galliae, quae fuerant a barbaris occupatae, n Probo Eomano restituuntur imperio. 1095nbsp;{aus Viet 330): His conss. (a. 357) magnaenbsp;^lamannorum oopiae apud Argentoratumnbsp;nppidum Galliarum deletae sunt. 1126 (ausnbsp;Jlieron. a. 2393): His conss. (a. 377) Ala-rnannorum eirciter XXX milia apud Argen-tariam oppidum Galliarum caesa. 1136 {ausnbsp;H'ospcr 1175): His conss. (a. 381) Martians episcopus Turonum Galliae civitatisnbsp;elarus habetur. 1177 {aus Prosper 1230):
congregatorum Galliae sacerdotum relatione oognosceret. 35 p. 65 (nicM vor 510): Post-quam multiplices Galliarum labores felicis-simus potestatis vestrae visitavit adventus.nbsp;40 p. 69 (a. 516(517): Per duos ecclesiaenbsp;principes abundabit Gallias erudiri. 41 (vonnbsp;paist Hormisdas, a. 516) p. 70: Quia cum 30nbsp;securus, non dicam de Viennensi, sed denbsp;totius Galliae devotione pollicear omnes super statu fidei vestram capture sententiam.
42 (von Hormisdas, a. 517) p. 71: Alios per
Gis conss. (a. 406) Vandali et Alani trans- i Gallias, quos fides eadem nobiscum amplee-
• nbsp;nbsp;nbsp;* \nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;•nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;/nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. . ^ ^ /nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i I • 1nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. _____ no/_____ o » nbsp;nbsp;nbsp;____ ^
lecto Ebeno Gallias intraverunt. 1188 (aus Prosper 1246): His conss. (a. 412) Gotbinbsp;Ataulpho Gallias intraverunt. 1190nbsp;{aus Prosper 1250): His conss. (a. 413)nbsp;Burguudiones partem Galliae Ebeno tenuerenbsp;couiunctain. 1217 {ausProsper 1263): Hisnbsp;Conss. (a. 428) Aetius multis Francis caesisnbsp;hUam occupaverant juopiinquam Ebeno partem recipit Galliarum. 1264 (a. 455): Postnbsp;Maximum Avitus in Gallia sumit imperium.nbsp;1349: His conss. (a. 508) contra Francos anbsp;•lomno nostro destinatur exercitus, qui Gal-Pas Franoorum depraedatione confusas viotisnbsp;Postibus ac fugatis suo adquisivit imperio.nbsp;Gassiodor. var. 1, 24,1 (a. 508): Ad Gallias.nbsp;P) 16, 2 (a. 508): In Gallias nobis deo au-^iliante subiectas. 3, 17 fit (a, 508): Uni-inbsp;''ersis provineialibus Galliarum Tbeodericusnbsp;3,40 tit (a, 510). 42 tit (a, 508): Univer-1
IIolebe, Alt-celt. Spracliscliatz. I.
titur, admonemus. 93 (von Sigismund, a. 516/518) p. 100: Patria nostra vester orbisnbsp;est, tangit Galliam, Scytbiam lumen orientisnbsp;et radius, qui illis partibus oriri creditur,nbsp;bic refulget. Vita Ostiani, An. Poll. 2, 357: 40nbsp;Galliarum provincia. Aviti horn. 6 p. 108:nbsp;Hon per Gallias tautummodo, sed paene pernbsp;orbem totum. p. Ill: Sequutae sunt suc-ciduo tempore quaedam ecclesiae Galliarumnbsp;rem tarn probabilis exempli. 25 p. 146 (a.nbsp;515): Gallia nostra florescat. append. 16nbsp;(epitaph. CJdodomeris), 1 —4 j9. 192: Olimnbsp;quae propriis laetata es, Gallia, regnis | in-que novos luctus gaudia prisca rapis, j con-veniunt lamenta tibi, est et causa doloris, | .50nbsp;gloria qui potuit nominis esse tui. 20 (epitaph. Fortmati), 7 sg.: Felix quae tantis de-coraris Gallia gemmis, | lumine de quarumnbsp;nox tibi taetra fugit. 22 (versus Martini
GO nbsp;nbsp;nbsp;[Gallial
Gallia
|
Bumiensis), 21 sq.: Electum propriumqiie tenet te Gallia gaudens | pastorem, teneatnbsp;Gallecia tota patronum. Ars anon. Bemens.nbsp;(An. Helv.) p. 68, 25. 98, 12--13 H..- Gallus, Galli, Gallia, p. 96, 1: Gallia. Ioann.nbsp;Lydus de ostentis 25 (yinivl Avyovavta): ’£lt;50’nbsp;on 7] §QOVTrj yevopivt] amp;0qv^ov sS,ciiGiov rotgnbsp;•JCQayfXttOi xal q)d'OQav roig xcxQnotg ix HrjQltovnbsp;aTietXü ènt te ’ItaXiccg, I'aXltav, 2ixEkiag,nbsp;10 (ËomtJtrjg,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;’AvTOQ%tjviag. Ovy^ IjxiGra ê's xaQaiamp;i^aovTai ot avdqeg xmv èamp;~ vmv XOVXCOV' xal yaQ Sqqev ^adwv 6 kémv.nbsp;56 (¦^Itog IÉ0VX1): ’Eccv GaXog yévrjxcti, ovxnbsp;ayad'bv stcI fiEV xx]g Aoiag OotvCxy naGy xalnbsp;’Oq^yvia, sttI óe xxjg EvQWTxrjg 'ItaXoig xs xalnbsp;Eixslotg xai rdlXoig, exl yE jiyv xal Ai^vt]nbsp;TtaGy ovx ayaamp;óv. 71: AÉovxi ’Ixalïa, 'Anov-X[a, Jallta, SixEXia, QoiXLxrj, ’OQyrjvïa yxoinbsp;AvxoQmvLa. Anonymi Valesiani pars poste-20 rior 63 MCr a. a. IX jii. 322,46: ünam (fi-liam) dedit nomine Areaagni Alarico reginbsp;Wisigotharum in Gallias. Passio s. Alauriciinbsp;et sociorum eins (ASS 22. sept. VI ji.345igt;Vnbsp;1,1: Ad Gallias destinavit . . . (Gallias tenderen!). C: In Galliam properans. Concil.nbsp;Araiisicanum a. 529 p. 53, 29 M.: Petrusnbsp;Marcellinus Felix Liberius v. c. et Inlustrisnbsp;praefectus praetorii Galliarum atque patri-cius. Chron. Caesar august an. ad a. 531: Innbsp;so Gallia superatus Narbonensi in proelio. lo-annes II p. epist. (32) AIG epist. Ill p. 46,nbsp;1 (a. 53i): Universis episoopis per Galliasnbsp;constitutis. Nomina urhium mutata 30 p.62nbsp;Burclehardt: Al dvto I'aXXiag xal xa STtÉxEwanbsp;xS)v ’AXnstav eIgi xa nqog mxEavóv^ olov 0qv-yia, VaXttxla, lonavia. Clust. 1, 27, 2, 2 (a.nbsp;534): Quaecunique in partibus Hispaniaenbsp;vel Galliae seu Prancorum aguntur. Procop.nbsp;b. Vandal. 1,2: (Kavaxarxivog) avxixa Gxó-40 Xov XE aySLQag vxjwv xal Gxqaxiav Xóyov aS,iavnbsp;ig pGnaviav xs xal 1'aXXiav log SovXcoGÓ/xEvognbsp;Gxqaxój fiEydXa sGE^aXXsv. . . .£ ds xmv Out-GiyotHcov GXQaxbg yyovfisrov GrpiGiv AbaovX-qjov, snl FaXXLag sjéqyGav. b. CrOttli. 1,11:nbsp;KaCxoi xal vy,sig 3y nov iniGxaGamp;E mg x6 xenbsp;róxamp;mv nXijamp;og xal ^vfiTtaGav GysSbv xfjv xmvnbsp;OTxXcov TtaqaaxEvyv ev xe PaXXiaig xal Beve-xiaig xal ymqaig xaïg sxaGxdxm ^vfi(laivEinbsp;sivai. 12: ’AXnsig ös xubEbv ryv êv Gxsvo-50 %coQia óloöov 01 xavxr] avamp;qcanoi, VEvoyCxaGi'nbsp;TO ÖE Evamp;ÉvdE fxsyqi xmv Aiyovqiag bqimvnbsp;PaXXia ÈxXyamp;tj. svamp;a Sy xal ’AXnsig Exsqainbsp;rdXXovg xs xal Aiyovqovg óioql^ovGi. PaXXlanbsp;fisvxoi ’iGnaviag noXXm svqvxsqa, mg xb sixóg,nbsp;[GalUaJnbsp;egxLv, insl lx Gxsvov dqyopsv^] Evqmny £Snbsp;dtpaxbv XL svqog dsl TtqoïóvxL xaxd Xóyov J!®'nbsp;qsL. ymqa ós avxx] sxaxsqa xd fisv Ttqbg §0Q-qav dvEfiov nqbg xov mxeavov xxsqL^dXXsTOG)nbsp;xd ds TCqbg vóxov HaXaGGav xyv Tvqqyvijrnbsp;xaXovfiÉvyv sysi. . . . Tovxmv (0qdyymv) sxo-fisvoL ’Aq^óqvyoL mxovv, o't' ^vv xraGy xfj dXXynbsp;EaXXla xal jiyv xal ’lonavta 'Poiftatoiv xaffl'nbsp;xooi EX TcaXaiov yGav. , . . Hqoïóvxog ós %qo-vov OviGLyoxamp;oi xrjv Pmfiatmv dqyrjv ^laGd- ®nbsp;ysvoL lonavlav xe naGav xal Eakklag ragnbsp;SKxbg Poóavov Tcoxafiov x.axyxóovg GcpCGiv sg |
(póqov dxcaymyfjv 7C0iyGdg.EV0L sGypv____EaX- XLag xdg Ivxbg 'Poóavov TCoxa/xov jSaGcXsvg slysV STtel ÓE avxyv ’Oóóaxqog ig xvqavvióanbsp;fiExs^aXXs, XÓXE óy, xov xvqavvov Gggt;LGLV SV'nbsp;ÓLÓóvxog, ^vg,:iaGav I'aXXcav OviGiyoxamp;OL sG’fpvnbsp;gÉyqcg ’AXnsmv, at xd PdXXmv xe oqia xainbsp;Aiyovqmv óioqi^ovGi. . . . Ovxm fisv xb xaxnbsp;dqyjdg Eoxamp;ol xs xal Peqixavol y,otqdv XLva 2*’nbsp;PaXXlag sGypv. . . .’Evamp;sv xs avaymqyGavtsgnbsp;1'aXXlag xd sxxbg 'Poóavov Ttoxapov ig mxsa-vbv xsxqajXjA.sva eG'/^ov. bamp;sv aiixovg s^eXaGainbsp;amp;svósqi%og ov% ológ xs ibv tkiito: fisv ög:Sgnbsp;ivvsxmqSL ExsLv, avxbg ós PaXXiag xd loiKdnbsp;avsGmGaxo. . . .’Aqyovxdg xe dsl xal axqaxiavnbsp;Ssvbsqiyog s'g xs Pakklav xal 'lanavlav nsfi'nbsp;Ttmv avxbg sl%exo sqyov. 13: (’AfiaXdqL%og)nbsp;EaXXiav nqog xs Eóxamp;ovg xal xbv avsi^iovnbsp;AfiaXaqiypv svsLfiaxo. . . . amp;EvóL^Eqxog ós xyv 3®nbsp;xs dósXtfiyv 'S,vv naGi xqripaOLV sXa^s xcanbsp;raXXiag onoGov OviGiyoxHoi Xaxóvxsg siyovnbsp;xmv 6e yGGyfiÉvcov ot nsqióvxsg ix EaXXiagnbsp;gvv yvvaigi xs xal naiGlv dvaGxdvxsg naqdnbsp;amp;svóyv ig 'lOTtaviav yóy ix xov ifigpavovgnbsp;xvqavvovvxa ixmqyGav. ovxm fiiv Póxamp;oinbsp;xs Kat Esqfiavol EaXXiav sG^ov. . . . Oi)j óynbsp;Ovixiyig èvamp;svós i^avaoxyGaL ov% ológ xe yC)nbsp;ov fiyv OVÓE Oqdyyotg dvxixa^aGamp;aL avxovgnbsp;msxo Lxavovg sGsaamp;ai, EaXXiav xs xal ’Jt«'nbsp;Xiav, mg xb sixóg, xaxaamp;sovGiv^ yv aivognbsp;Ttavxl Gxqaxm ig'Pmfiyv iXaGy. . . .quot;Hv EaX-Xiag xag GLpiGiv bpóqovg Esqfiavoig ómfisv. ¦ ¦ EuXXiag dvaxxyamfisamp;a____EkiXXovtai xoivvv nqsG^sig avxixa ig xb Esqfiavmv samp;vog, m EaXXiag xs avxoig gvv xm ^qvGm ómGovdinbsp;xal ofiaiyfiiav noiifGovxai. 0qayymv ós xotsnbsp;yysfióvsg yGav ’IXói^sqóg xs xal 0£vói^sq'cognbsp;xal KXoaódqiog, o'i EaXXiag xe xal xd yqV'nbsp;fiaxa TtaqaXajlovxsg óisvsifiavxo fiEV xaxd Xo- 30nbsp;lyov xyg sxdaxov dqyyg. 3, 33: EaXXiag ftEi'nbsp;olaj xdg GcpiGi xaxyxóovg xax’ dq’jfdg xovósnbsp;I TOO noXsfiov EsqfiavoLg samp;sGav Eóxamp;oi. ¦ ¦ ¦nbsp;Oi ydq nors movxo EaXXiag xm aGcpaXst |
Gallia
^sxTTjaamp;ai, 0^(iyyoi. 4, 20: nbsp;nbsp;nbsp;4’£? Tijs j cursione Vandalorum recesserat 28,145:
1 “Uws ra èjtiaamp;ei’, i 4?) nbsp;nbsp;nbsp;mxeavbv rs- \ Eugenium tyrannum, qui oceiso Gratiano
J^^liuvol aaxov, ÈTtEiÖT] atpixsxo eg 'balCav b WfioficoF GxQazóg. Marcellin. Comes a. Snbsp;1 (nach Oros. 7, 35, 11 sï-y*-' (Arbogastes)nbsp;J^aumeras invictasque copias undique innbsp;gallias contraxit. a. Ill, 2 {Oros. 7,40, 4):nbsp;1'Onstantinns apud Gallias invasit imperium.nbsp;“• 475, 1 {Oros. 7, 42, 5): lovinus ac Se-astianus in Galliis tyrannidem molientes oc-sunt, Auctarium MarceUini a. Ó30, 4:nbsp;lllieudibertus) ad Gallias revertitur. Consular ia Bavennatia p. 394,1 B'ricii: Levatusnbsp;imp. in Gallis Avitus VI. idus lulias.nbsp;P- 416,24: Et levatus est in Galliis Avitusnbsp;2 :*^Perator. Vigilius p. epist (40) MG cpist.nbsp;“^1125.50,27—29 (a. 516): Universis episco-Pis provinciarum omnium per Gallias, quinbsp;*^511) regno vel potestate gloriosissimi filiinbsp;Rostri Childeberti, regis Franoorum, consti-liili sunt. (43) p. 63, 19—20 (a. 516):
'lanaviag êi]Xovóu xai BQSTxaviag Gallias occupasset. 30,153; Cui ad postre-^oqqKv civsfiov. hist arcan. 18: Fal- mum sententia stetit, quatenus provincias I''»? fi'sv olv Ê Bevsziav yijp xriv noll^v : longe positas, id est Gallias Spaniasque,
quas pene lam perdidisset Gizaricique eas Vandalorum regis vastaret inruptio, si va-leret, Halaricus sua cum gente sibi tam-quam lares proprias vindicaret. 31,160:nbsp;Gallias tendit. 161: Vicinae gentes per-lonbsp;territae in suis se coeperunt finibus conti-nere, qui dudum crudeliter Gallias infestas-sent, tarn Franci, quam Burgondiones.nbsp;(Vandali et Alani) ad Gallias transierunt.nbsp;(l62) Sed mox a Galliis, quas ante nonnbsp;multum tempus occupassent, fugientes, Spanias se recluseruiit. . . . Tali ergo casu Galliae Atavulfo patuere venienti. (163) Con-firmato ergo Gothus regno in Gallis Spa-norum casu coepit dolere. . . . Postquam 20nbsp;Gallias Spaniasque domuisset. 32, 165:nbsp;Constantinus quidam apud Gallias invadensnbsp;imperium filium suum Constantem ex mo-nacbo fecerat Caesarem. 34, 176: Romaninbsp;Hunnis auxiliaribus secum iunetis in Galliis anna moverunt. 36,184: Patri suo adnbsp;Gallias remiserat. 37, 194: (Sangibanus)nbsp;Aurelianam civitatem Galliae, ubi tunc con-Sistebat, in eius (Attilae) iura transducerenbsp;(pollicetur). 41,216: Redit ad Gallias. 45, sonbsp;236: Contra Alanos, qui Gallias infestabant.nbsp;237: (Euricus) Gallias suo iure nisus estnbsp;occupare. 45, 238: (Eurichus) Arevernamnbsp;Galliae civitatem ocoupavit. 241: Nepusnbsp;imperator praecepit Ecdicium reliotis Galliis ad se venire. 47,244: (Eurichus) totasnbsp;Spanias Galliasque sibi iam iure proprionbsp;tenens. 56, 284: Quern (Vidimer) Glyce-rius imperator muneribus datis de Italia adnbsp;Gallias transtulit, quae a diversis circum- 40nbsp;circa gentibus praemebantur . . . (Vidimer)nbsp;Gallias tendit seseque cum parentibusVese-gothis iungens unum corpus efficiunt, utnbsp;dudum fuerant, et sic Gallias Spaniasquenbsp;tenentes suo iuri defendunt, ut nullus ibinbsp;alius prevaleret. 58,302: Non minore tro-peo de Francis per Ibbam, suum comitem,nbsp;in Galliis, adquisivit plus triginta milianbsp;Prancorum in proelio caesa. 59,305: Quodnbsp;pater et avus Gallias occupasset. Gild, de sonbsp;cxcid. et conQuestu Brit. 3: Absque meridia-nae freto plagae, quo ad Galliam Belgicamnbsp;navigatur. 13: Ad Gallias. ClericiMedio-lanenses a. 552 MG epist III jj. 440, 21;
60* nbsp;nbsp;nbsp;[Gallia]
Jiiversis episoopis, qui sub regno gloriosis-p®i filii nostri, Childeberti regis, sunt per ^allias constituti. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;34: In Galliarum
P^rtibus. Iordan. Horn. 287: German! et ani Gallias depraedantes Ravennas usquenbsp;^®ïierunt. 290: (Aurelianus) mox Tetricumnbsp;“(pud Catalaunos prodente exercitum suumnbsp;^^9'llias recepit. 294: (Carus) oriundus Nar-Galliae. 296: Maximianus rusticorumnbsp;^^Ultitudine opjjressa, quos Bacaudas dicunt,nbsp;P®eem Galliis reddidit. 312: Gratianus iin-P®ra,tor Alamannorum plus XXX milia apudnbsp;®Ppidum Argentarium Gallie in bello pro-^ ^'f'^'it Galliasque pacavit. 316: (Maximum,)nbsp;fip^i Gratianum interficerat et sibi Galliasnbsp;^indicabat. 324; Constantinus tunc quidamnbsp;^-llias occupatas invasit imperio. 325: lo-et Sebastianus ibi in Galliis tyran-moliuntur. 347: Vidimer ab Italisnbsp;P^oelius victus, ad partes Galliae Spaniae-fi'le omissa Italia tendit. 367: (Geta) Gal-diu tentas Francis repetentibus reddiditnbsp;Whalarieus). Get. 2,10: Brittania insula,nbsp;in sino Oceani inter Spanias, Gallias etnbsp;Co)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;sita est. 11: Geminoque latere
ojigiorem Galliae praetendi atque Germa-»53e. 22, 115 (Ab Stiliconae) invitati Gal-5as occupaverunt, ubi finitimos depraedan-non adeo fixas sedes habuerunt. 27,141; \Gratianus) tunc a Roma in Gallis ob in-1
-ocr page 962-Gallia
|
Galliae. 441,20: In Gallias. Pelagius Ip. (48, a. 556) MG epist. Ill 71,9; In pro-vinciis Galliarum. 15: In Galliae regioni-bus. (50, a. 557) p. 73, 36; Per universamnbsp;Galliam. p. 74,11: In Galliarum partibusnbsp;primi sacerdotis locum optineas, 29: Exnbsp;quacumque Galliarum parte. (54, a. 557)nbsp;p. 79, 42; Per universas Galliae vestrae regiones. (a. 558-560) p. 444,25; Illis auremnbsp;10 Galliarum praebeant sacerdotes. Nicetiusnbsp;Trev. ep. MG epist. Ill p. 119, 11 (vor a.nbsp;565): Per Gallias. 25: Gallia. Victorisnbsp;Tonnennensis chron. a. 455: Avitus vir totiusnbsp;simplicitatis in Galliis imperium sumit. For-tunat. cann. 3, 7, 17 sg.: Gallia, plaude li-bens, mittit tibi Roma salutem: | fulgornbsp;apostolicus visitat Allobrogas. 23; Munerenbsp;Felicis caeli cape, Gallia, fruges. 53sg'..’nbsp;Gallia sic proprios dum fudit ubique patro-20 nos, I quos hie terra tegit, lumina mundusnbsp;habet. 8, 5 sq.: Miserunt similes oriens etnbsp;Gallia sortes; j ilia micat radiis soils et istanbsp;tuis. 21 sq.: Illic quod poterat per pluresnbsp;ilia docere, ( te contenta suo Gallia civenbsp;placet. 17,1; Curriculi genus est memoratnbsp;quod Gallia redam. 4,10,19: Hunc habuitnbsp;clarum, qualem modo Gallia nullum. 16,nbsp;9 sq.: (Juius abundantem venerata est Gallia sensum | excoluitque senem semper ho-80 tiore patrem. 5,2,15 .sg'..- Ne morer adcele-rans. Martini Gallia prisci | excellente fidenbsp;luminis anna capit. 6, 5, 13: Toletus ge-minas misit tibi, Gallia, turres. 7, 7, 61;nbsp;Inter concives meruit te Gallia lumen. 8,3,nbsp;163; Hinc simul Hilarium, Martinum Gallianbsp;mittit. 9,7 extr.: Me in Galliis posito. 10,nbsp;6, 93; Pannoniae satio misit tibi, Gallia,nbsp;fructura. append. 2, 27 p. 276 Leo: Hocnbsp;meritis, Auguste, tuis et Gallia cantat. 6,nbsp;M 3: Gallia cuius habet genus et Hispanianbsp;fetum. vita Martini 1, 144sg..- Cuius innbsp;abscessu errori vaga Gallia cedit | et regionbsp;titubat tanta se turre movente. vita Ililariinbsp;4,13: Nec erat eius fama contenta cireum-iectas tantum Gallias inlustrare, sed exterasnbsp;nationes et regiones implebat. 8, 28; Utnbsp;ipsum beatissimum redire ad Gallias per-urgueret. 29: Quo obtentu ad Gallias com-pulsus reTertitur. 31; Nam pene totumnbsp;60 mundum gravi errore confusum factis sae-pius in Gallia synodis per Hilarium fuissenbsp;ad viam veritatis adductum confitetur lingua multorum. 9, 33: Quern cum praeterissenbsp;cognosceret est usque Gallias consecutus.nbsp;[Gallia]nbsp;vita ATbini 3, 6: Cui apud Caesarem Romanbsp;aliquid deliberans Aquitanico iudice forsitannbsp;Galliam formidaret. vita Marcelli 6, 23:nbsp;Dum quod praecessit in Galilaea successitnbsp;in Gallia. 10,49; Miretur Marcellum Gallia.nbsp;vita Maiirilii 1,3: Quique cogentibus po-pulis Turonicam in Gallia iam regebet me-tropolim. 16, 83: In partes Galliae rever-tentes. vita Badegundis 2, 16: Quod fecitnbsp;ilia in orientali patria, hoc fecit beata Ea- lOnbsp;degundis in Gallia. Greg. Tur. li. F. 1,18;nbsp;Cuius (Augusti) nono decimo imperii annonbsp;Lugdunum Galliarum conditam manifestis-sime repperimus. 28 (30): Huius (Decii)nbsp;tempore septem viri episcopi ordinati adnbsp;praedicandum in Galleis missi sunt, sicutnbsp;historia passionis sancti martyris Saturnimnbsp;denarrat. (3l) Leocadium quondam et pri-mum Galliarum senatorem, qui de stirpenbsp;Vecti Epagati fuit, quern Lugduno passum 20nbsp;pro Christi nomine supeinus memoravimus,nbsp;repererunt. 29 (32); Chrocus ille Alaman-norum rex, commotu exercitu. Gallias per-vagavit. . . . Collectam, ut diximus, Alaman-norum gentem, universas Gallias pervaga-tur cunctasque aedes, quae antiquitus fa-bricatae fuerant, a fundamentis subvertit.nbsp;(34) Inruentibus autem Alamannis in Gallias. . . . Apud Arelatinsim Galliarum urbem.nbsp;30 (39): Tunc iam et lumen nostrum ex- sonbsp;oritur, novisque lampadum radiis Gallianbsp;perlustratur, hoc est eo tempore beatissimusnbsp;Martinus in Gallias praedicare exorsus est. |
2, 1 (2): Wandali a loco suo degress!, cum Gunderico regi in Gallias munt. 3: Apudnbsp;Albiginsem Galliarum urbem. 4(5): Igiturnbsp;romor erat, Chonos in Galliis veile proram-pere. ... In Galliis venire . . . Chunos innbsp;Gallias advenire. ... In Galliis. . . . Gallias-que velociter repetit, veniensque ad urbem JOnbsp;Tungrorum. ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(7) Cum multas Gallia rum civitates obpraemeret (Attela). 6: De Galliis. 8 (9); Nanninus et Quintinus mili-taris magistri, quibus infantia filii et defen-sionem Galliarum Maximus commiserat. . . . In Gallia status publicus perturbatur. . . . Petunt Gallias. ... Ex ulteriore Gallia. . . .nbsp;Eodem tempore Castinus domesticoram co-mis, expetitionem in Francos suscepta, adnbsp;Gallias mittitur— (Stilico) Rhenum transit, 50nbsp;Gallias pervagatur et ad Pyrineus usquenbsp;perlabitur (aus Oros. 7). 10 (ll): In Galliis autem Egidius ex Romanis magisternbsp;militum datus est. (2l) Sidonius ex prae- |
Gallia
1898
fecto substituetur, vir secundum saeculi dignitatem nobilissimus et de primis Gallia-I’nm senatoribus. 17 (25); Euatrix rex Go-tliorum, excedens Hispanum limitem, gra-in Galliis super Christianos intulit per-secutionem. 26 (35): Multi iam tunc ex Gralliis habere Francos dominos summo de-siderio cupiebant. 27 (37); Valde molestumnbsp;fero (Chlodovechus), quod hii Arriani par-tern teneant Galliarum. 31 (42) tit. ^prol.:nbsp;iChlodovechus) regaum suum per totas Gal-iias dilatavit. 29; Cum magnis spoliis innbsp;dalliis redierunt. 4,16 (23); Chuni Galliasnbsp;appetunt. 22 (29); Chuni vero iterum innbsp;Gallias venire conabantur. 24(31); In Gal-iiis magnum jirodigium de Taureduno ca-stro apparuit. 27 (40); In Galliis sunt regress!. 29 (42): Prorumpentibus Lango-tardis in Galliis, . . . Inrueiitibus iterumnbsp;Langobardis in Gallias et usque Musticasnbsp;Calmes accedentes. . . . Saxones, qui cumnbsp;Ijangobardis in Italiam venerunt, iterumnbsp;prorumpunt in Galliis et infra territuriumnbsp;Regensem, id est apud Stublonem villain,nbsp;castra ponunt. . . . Eedire deberent in Galliis. . . . Redire in Galliis. 30 (44): Tresnbsp;Eangobardorum duces, id est Amo, Zabannbsp;ae Rodanus, Gallias inruperunt. 5,11(17):nbsp;In Galliis vero nos cum multis civitatibusnbsp;XIIII kalendas Maias sanctum paschae ce-lebramus, 23 (30); Dum haee ageretur innbsp;Galliis. 26 (34); Dysentericus morbus paenenbsp;Gallias totas praeocoupavit. 29(39); Mihinbsp;Universae Galliae subicientur. 6, 6: Adven-tum Langobardorum in Galleis hoc modonbsp;praedixit; 'Venient, inquid, Langobardi innbsp;Galleis . . .’ 16 (24): Hie cum natus essetnbsp;in Galleis. . . . Ut veniret in Galleis. . . .nbsp;Quur hominem extraneum intromisisset innbsp;^0 Galleis. 18 (26): Tua imitatio adduxitnbsp;Gundovaldum in Galleis. (39); Est enimnbsp;yir valde nobilis et de primis senatoribusnbsp;Galliarum, in litteris bene eruditus rhetori- [nbsp;cis, in metricis vero artibus nulli secundus.;nbsp;28 (42); Rex in Galleis est regressus. 29 inbsp;(43): In Gallia quoque novae res aotae jnbsp;sunt. 31 (44): Multa prodigia apparueruntnbsp;in Galleis. 7,32; Regiones illius, quae Inbsp;ultra Dornoniam sita ad Gallias pertinent.
36; Ille, quern Ballomerem nomine saepius | Galliarum incole vocitabant— Nec remansit |nbsp;in Galliis, qui regnum ilium regere possit,;nbsp;nisi tu advenias. 38: Imitationem vestram;nbsp;in his Galliis sum delatus. 44(45): Magna;
I hoc anno famis poene Gallias totas obpres-sit. 8, 2; Omnem principatum Galliarum.
4; Si bunc deus his Galliis conoedere digna-batur. 12; Qualiter ab his Galliis extru-datur. 28: Septimaniam, quae adhuc infra Galliarum terminum hahitur. 30: Priusnbsp;Septimaniam provenciam dicioni nostraenbsp;subdite, quae Galliis est propinqua; quianbsp;I indignum est, ut horrendorum Gbotommnbsp;1 terminus usque in Galliis sit extensus. 35: lonbsp;Navis, que de Galleis in Galliciam abierant.nbsp;38: Usque Narbonam renit et infra terminum Galliarum predas agit. 9,24: Relictanbsp;urbe Agatensis in Galleis advenit. 28; Utnbsp;ipsus iterum in Galeis provocetis ad iugu-landum. 32; Extremis partibus Galliarum,nbsp;10,19: Certamina, quibus nonnulla Gallea-rum loca depopulata sunt. 23; Obnbsp;multi in Galleis XV.
hoc
luna celehraverunt. 24: Gallias est adgressus. 25: At in Galleis Massiliensim provintiam morbus sepenbsp;nominatas invasit., . . Per totas Gallias. 31;nbsp;Huius tempore sanetus Martinus in Galliisnbsp;praedicare exorsus est. . , . Expulsus de Italia, in Galliis acoessit. . . . Huius temporenbsp;iam Chlodovechus regnabat in aliquibus ur-bibus in Galliis. de viri. s. Martini 1, 1:nbsp;Neo Gallias a Christo derelictas, quibusnbsp;donavit habere Martinum. 3: Ad sal-vationem Galliarum. 11 : Martiuus ille, sonbsp;quern in Galliis dicunt multis virtutibusnbsp;effulgere. 16; In Gallias habui iam redire.nbsp;in glor. conf. 27: Erant tunc temporis cumnbsp;eo duo presbiteri, quos secum ab orientenbsp;adduxit in Galeis. 62; Imperator (Leo) di-regit suos in Gallias. 71; Cum ad inrum-pendas prorumperent Gallias. 79: Ursino,nbsp;qui a discipulis apostolorum episcopus or-dinatus in Galliis distinatus est. in glor.nbsp;mart. 11; Tunc temporis a Galliis matrona 4onbsp;quaedam Hierusolymis abierat pro devo-tione. 18: Hominemlohannemnomine, quianbsp;Galliis leprosus abierat. . . . Usque ad Gallias pervenit. 46; Per totum Galliarum am-bitum . . . Per universam Italiam vel Gallias . . . Apud Ebredunensim Galliarum ur-bem. 55: Directus in Galliis, 81; In Galliis est regressus. 103: Ad Galliarum mar-tyres recurramus. 105; Audivi praeteritisnbsp;annis gestum in Galliis. vit. patr. 6 (de s. sonbsp;Gallo), 1: Ut in Galliis nihil inveniatur essenbsp;generosius atque nobilius. 8, 6; Apud Ge-nabensim Galliarum urbem. Marins chron.nbsp;a. 455: Levatus est Avitus imperator in
[GalliaJ
20
Gallia
I 595: Vergilio episcopo Arelatensi in Gallias missa. ... In Galliarum regionibus. ... Benbsp;; simonia in Galliarum vel Germaniae parti-bus evellenda. 59, a. 595: Universis epi'
' scopis Galliarum, qui sub regno Childeberti I sunt. 6, 10, a. 595: In patrimonio Galliisnbsp;!... In Galliis . . . Quatenus solidi Galliarum,nbsp;qui in terra nostra expendi non possunt,
, apud locum proprium utiliter expendantuc-48, a. 596: Palladio episcopo Santonis Gal-liae. 51, a. 596: Vergilio episcopo Arela-' tensi metropolitae Galliis. 53, a. 596: Pro-tasio episcopo de Aquis Galliae (j. Aix)-54, a. 596: De monasterio, quod appellatur Lirino Galliis. 56, a. 596: Arigio patricionbsp;de Gallia. 7, 12, a. 596: Eespectae abba-tissae de Gallia Maxiliae. 21, a. 597: Can-dido, presbytero nostro per Gallias. 9,104,nbsp;a. 599: Pro Christianis mancipiis, cpiae lu-daei de Galliarum finibus emunt. 211, a,nbsp;599: Vantilono et Arigio Gallis. 214, a.nbsp;599: Gregorius Syagrio episcopo Galliis-218, a. 599: Gregorius Syagrio, Etberio,nbsp;Vergilio et Desiderio episcopis a pai'ibusnbsp;Galliarum. ... In Galliarum partibus. 220,nbsp;a. 599: Gregorius Desiderio episcopo Galliis.nbsp;221, a, 599: Films noster Aurelius presbyter Galliarum. 223, a. 599: Profectus estnbsp;Galliam ... In Galliam se contulerit. 225,nbsp;a. 599: Gregorius Asclipiodoto Galliis. 11,9,nbsp;a. 600: Cononi abbati Galliae monasteriinbsp;Lirinensis. 34, a. 601: Desiderio episcoponbsp;Galliae (Viennensi). 38, a. 601: Vergilionbsp;episcopo Arelatensi Galliarum. 40, a. 601:nbsp;Etberio episcopo Galliarum. 42. .44, a. 601:nbsp;Aregio episcopo Galliarum (Vapincensi). 56*,
2, a. 601: In Galliarum ecclesiis ... In Galliarum (ecclesia). 6: Quando de Gallis episcopi veniunt. 7: Galliarum (dreinial) . ¦ -In Galliis . . . Galliarum. 13, 7, a. 602-'^^ In Galliis. Pard. dipt n. 225, Z. 1 jo. 191nbsp;(a. 603): Omnibus episcopis atque aliisnbsp;dei fidelibus per Galliam constitutis. Co-Itimbae epist. 1 MG epist. Ill p. 157, 13 Sf?.nbsp;(a. 595—600): Quod utique Victorius innbsp;suo transgressus est cyclo et per boc Galliae iamdudum invexit eiTorem. 24: A tenbsp;bunc Galliae errorem ac si scismaticum ianinbsp;diu non fuisse rasum. 2 p. 162,24 (a. 603nbsp;Oder 604): Gallia. loliannis abb. Biclarensis t4)nbsp;citron, a. 573 (?), 2: Hispauia omnis Gallia-que Narbonensis in regno et potestate Leo-vegildi concurrit. a. 585 (?), 4; Franci Galliam Narbonensem occupare cupientes^cum
Gallias, a. 456, 2: Burgundionis (nom.) partem Galliae occupaverunt terrasqiie cumnbsp;Gallis (galliis cocZ.) senatoribus diviserunt.nbsp;a, 509: Mammo dux Gothorum partem Galliae depraedavit. a. 569: In finitima locanbsp;Galliarum ingredi praesumpserunt, ubi mul-titudo captivorum gentis ipsius Tenundatinbsp;sunt. a. 570, 1: Morbus validus cum pro-fluvio Yentris et variola Italiam Galliamquenbsp;10 valde afflixit et animalia bubula per locanbsp;supra scripta maxime interierunt. Mecca-redi edictum (concil von Toledo, Mansi 9nbsp;c. 1000 C): Migetius . . . Narbonensis me-tropolitanus episcopus Galliae provinciae.nbsp;c. 1002 B: Agrippinus civitatis Lutubensisnbsp;provinciae Galliae episcopus. Concil. Narbon. a. 589 (Mansi 9 c. 1014 Episcopinbsp;Galliae provinciae. Martyrolog. Ilieronym.
4. nbsp;nbsp;nbsp;non. apr.: Lugduno Galliae depositio Ni-20 ceti episcopi. 10. leal, mai.: Lugduno Galliae passio sancti Eppodi. 9. leal, mai.: Innbsp;Gallia Valentia civitate. 13. leal, iun.: Innbsp;Galliis Baudeli martyris. 5. id, iun.: Innbsp;Galliis civitate Agenna passio sancti Vin-centii. d.lcal.iul.: Lugduno Galliae Hereneinbsp;episcopi cum aliis sex. 4. id. ini.: Lugdunonbsp;Galliae Viventioli episcopi. prkl. id. ml.:nbsp;Lugduno Galliae lusti. 14. leal, aug.: Lugduno Galliae Eustici presbiteri. 10. leal.
30 sept.: Lugduno Galliae Minervi. 15. leal, oct: In Gallia temtorio Asbaniense Lande-berti episcoxoi et martyris. 10. leal, oct: Innbsp;Gallia civitate Siduns loco Agauno, natalenbsp;sanctorum Mauricii, Exsuperii, Gandidi, Vic-toris, cum aliis sex milia sexcentis sexagintanbsp;sex martyribus sociis eorum. 3. non. oct,: \nbsp;In Valentia civitate Galliae Appollenarisnbsp;episcopi. 2. non. oct.: In Gallia civitatenbsp;Agenno Fidis martyris. prid. id. oct: Lug-40 duno Galliae lusti episcopi. 12. leal, nov.:nbsp;Lugduno Galliae lusti et beati Victoris.nbsp;prid. leal, nov.: Et in Gallia Augusta Ver-mandorum passio sancti Quintini. 8. id. nov.:nbsp;Eedonis Galliae depositio sancti Melani episcopi. 3. id. nov.: Lugduno Galliae depositio :nbsp;Verani episcopi Victurini et Donni. 3. leal. ]nbsp;dec.: In Gallia civitate Tolosa sancti Satur- jnbsp;nini episcopi et martyris. Pard.dipl.n. 201,nbsp;t 1 p. 164 (a. 593): Omnium favente Gal-r,o liae episcoporum iudicio. . . . Caput mona- inbsp;steriorum totius Galliae. Greg. M. rcg. 3,nbsp;33, a. 593: Dynamio, patricio Galliarum.
5, nbsp;nbsp;nbsp;31, a. 595: Conductores massarum sivenbsp;fundorum per Galliam bortatur. 5, 58, a.
[Gallia]
-ocr page 965-Gallia
fixercitu ingress! . . . Provincia Galliae ab 60111111 (Pranoonim) est infestatione liberata.nbsp;«. 589 (?), 2: Francorum exercitus a Gon-leramno rege transmissus Bosone duce innbsp;Halliam Narbonensem obveniunt et iuxtanbsp;l^arcassonensem urbem castra metati sunt.nbsp;«¦ S90(?), 1; Saneta synodus episcoporumnbsp;lotius Hispaniae, Galliae et Gallaeciae innbsp;Urbe Toletana praecepto principis Reccaredinbsp;10 congregatur. Bulgar comes Septimaniae, a.nbsp;a 10—612, MG epist. Ill p. 679,5: In Gallias. Fredegar. 2, 36: (Vespasianus) a Tito,nbsp;filio suo, postea expletur et nobelissima innbsp;Hallea Cisalpina (= Transalpina) atfioetur
{fur efficitur).....Titus universam Galli-
leam Qis Galliam) circuivit et Aventeco ci-'^itate, quern pater inciperat, explevit et gloriosae, eo quod earn diligebat, ornabit.nbsp;46: Invitati a Romanis yel Gallis, qui Lug-^0 dunensium provinciam et Gallea comata,nbsp;Gfallea domata et Gallea Cesalpinae mane-lgt;ant. 53: Mediam partem Galliae Gothisnbsp;daret. . . . Contra Gotbis, qui Galleas cona-liant invadere. . . . Medietatem Galliae abnbsp;^gecio perciperint. . . . Parcens civitatebus
Germaniae et Galliae____Gallia ab adyer-
^ai'iis liberatur. 60: Galleas adpetens . . . Cunctas Galleas . . . Neo ulla civetas autnbsp;caster ab eis in Galliis liberata est. 3, 11:nbsp;lobe me seryo tuo ire in Galleis . . . Rever-lit in Galliis. Auctarii Ilavniensis extremanbsp;(MG a. a. IX p. 338): Zafan Ticinensiumnbsp;quot;liix, qui Gallias aggredi conatus est. 8:nbsp;(Autaritb) Longobardorum vires in Galliisnbsp;fractas suo ingenio atque prudentia restau-I'avit. lonae vita s. Golumbani ASS Sur.
nov. p. 468: Nobis temerarium yidetur l^alliae suecino gloriari. 4 p. 469: A Bri-tannicis ergo finibus progressi ad Galliasnbsp;‘0 tejidunt. 5; Prae ceteris gentibus, quaenbsp;l^allias incolunt. . . . Ut intra terminos Gal-liarum resideret. 15 p. 472: Gallia. 16:nbsp;Giallia. 17: In uni versas Galliae vel Ger-®ianiae provinoias. 21 p- 475: Omnes na-!nbsp;^)ones Galliae. 23 p. 496: In extrema Gal- jnbsp;iia ad Oceanum positis pergit. 29 p. 497:nbsp;Felicia Gallia atque Germania, vita s. Eu-stasii 1, 1 ASS S9. mart. III p. 786 E; Innbsp;’^itimis Galliae finibus. 3, 16 p. 789 F.-^0 Abelinus vero vel ceteri Galliaimm eioiscopi.nbsp;floncil. CIvppiacensc a. 6S6 aut 6J7, p. 197,
4 -M.: In universali Gallearum. 25: In G al-^6is. ComiUmn sub Sonnatio ep. Bemensi: ^*«6. a. 627—630 p. 203 M.: Galliarum epi-;
scopis ... In Galliis. Pertz dipl. 13 p. 15, 11, a. 629: Dagobertus rex Prancorum epi-scopis et ducibus cunctoque populo Galliarum finibus constituto. Isidor. or. 1,36,3:nbsp;Graecia Sulpicio sorti data, Gallia Cottae.nbsp;9,2,96: Vindelieus (car. Vandelicus) amnisnbsp;ab extremis Galliae erumpens, iuxta quernnbsp;fluvium inbabitare et ex eo traxisse nomennbsp;Vandali perhibentur. 13, 21, 29: Rodanusnbsp;Galliae fluvius ab opjrido Rodo cognomina- lonbsp;tur. 14,4,5: Post quem (Noricum agrum)nbsp;Retious fragibus ferax, quia exoipit Galliamnbsp;Belgicam. 16: (Pannonia, habens) ab oc-casu Galliam Belgicam, a septemtrione Da-nubii fontem, vel limitem, qui Germaniamnbsp;Galliamque secernit. 25: Gallia a candorenbsp;populi nuncupata est, yala enim Graece lacnbsp;dicitur. Montes enim et rigor caeli ab eanbsp;parte solis ardorem excludunt, quo fit, utnbsp;candor corporum non coloretur. Hanc ab sonbsp;oriente Alpium iuga tuentur, ab oocasunbsp;Oceanus includit, a meridie praerupta. 26:nbsp;Belgis (Beiges cod. Wolfenb.) autem civitasnbsp;est Galliae, a qua Belgica (-cum Wolf.)nbsp;provincia dicta. 28: Sita est autem (Hi-spania) inter Africam et Galliam. 5, 10:nbsp;Sicut enim Gallia a candore populi, itanbsp;Mauritania a nigredine nomen sortita est.nbsp;20: In Gallia, Retia. 6, 2: (Brittania) innbsp;aversa Galliarum parte ad prospectum Hi- sonbsp;spaniae sita est. 8,15: Iste est (Pirineus),nbsp;qui inter Galliam atque Hispaniam, quasinbsp;de industria munimentu-m interiaoet. 18:nbsp;Alpes autem proprie monies Galliae sunt,nbsp;de quibus Virgilius: Aereas Alpes. Et di-cendo 'aereas’ verbum expressit a verbo.
15, 1, 59: Est autem (Mantua) in Venetia, quae Gallia Cisalpina dicitur. 63: (Plio-censes) in ultimos Galliae sinus profectinbsp;armisque se adversus Gallicam feritatem lonbsp;tuentes Massiliam condiderunt. 16, 16, 4:
Per Gallias et Hispaniam arena alba mol-lissima pila molaque terebatur qs. 22, 3: Laboriosius in Hispania et Gallia eruiturnbsp;plumbum. 17, 9, 3.: Nardus Celtica a re-gione Galliae nomen traxit. Nascitur enimnbsp;saepius in Liguriae Alpibus et in Syria.nbsp;Fot. Tiron. 47, 76: Gallia. 77: In Gallia.
78: De Galia. CGIL 2 p. 386, 31: Ogy) rallimv Alpes singulare non babet. 4 p. 10, .wnbsp;26: Allobrus Gallus de Gallia. 14, 61:nbsp;Alpes monies Galliarum {auch cod. Paris.nbsp;7643 f. 11' 2).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;34, 52: Cimber Gallus
cibis de Gallia (ciuis de gallea cod. San-
[GalliaJ
-ocr page 966-Gallia
|
gall. 338 p. 34). 81, 34 (nur im Vatican.): Galatea mine Gallia nunc ruber. 103, 9:nbsp;Kalones Galliae militum. 405, 29: Alpisnbsp;(Alpes def) mons ubi Gallia ab Italia di-viditur. 415,38; Massilia civitas in Gallia.nbsp;429, 14: Alpini monies in (inter c) Galliasnbsp;(galias ag gallia def) et Italia. 495, 12;nbsp;Cimber Gallus clues (ciuis 5 c, felt cod. Par.nbsp;7643 ƒ. 27' 1) de Galia (gallia 5 c cod. Par.nbsp;10 7643). 594, 16; Bracata Gillea. 5 p.105,nbsp;28: Galatea . provincia Grecig . ubi Gallienbsp;viri migrantes a nomine nomen dederunt.nbsp;112, 13: Lemannus (Lemanus cod. Paris.nbsp;7643 f. 65'' l) fluvius (flauius cod. Paris.nbsp;764,3) Gallie. 162, 43: Adlobrus Gallus denbsp;Gallias. 163, 16: Adrobus Gallus de Gallias. 214,10: Kalones Gallie militum. 249,nbsp;20: Togalt;(ta)gt; Gallia pacifica quae Italicanbsp;Yocatur. 261,27: Adlubrus Gallus cibusnbsp;20 de Gallia. 271,3; Bellum Mutimense Gal-licum Mutina enim eivitas in Gallia. 272,nbsp;17: Braecata Gallea Gallea incola s. 273,3:nbsp;Calornes Galiaria militum. 278, 22: Co-mata Gallia que comatas babet. 344, 7;nbsp;Adlobris Gal civis de Gallianis (AmpL; Ad-lobrius Gallis ciuis de Gallia Epinal). 551,nbsp;50: Eridanus qui et Padus fluvius Gallienbsp;Cisalpine. 632, 47: Bracalt;(ta)gt; Gallia quenbsp;incola situs est. 637,7; Togata Gallia paso cifica. cod. Paris. 7643 f. 11'' 2: Alpe.urbsnbsp;Gallie. Concil. Tolet. IV a. 633 (Mansi 10nbsp;C.amp;14E): Hispaniae atque Galliae (Gallae-ciae) sacerdotes. cap. 3 c. 616 ib Totiusnbsp;Hispaniae et Galliae synodus. Concil. Tolet. VI a. 638 (Mansi 10 c. 661 B): Conve-nientibus nobis Hispaniarum Galliaeque pon-tificibus. Magnobodi vita s. Manrilii 1 ASSnbsp;13. sept. IV j). 72 C: Beatus Maurilius . . .nbsp;humilis exul in Gallias adventavit. Adam-40 'nani vita s. Columhae 1, 28 p. 57; Gallicinbsp;nautae, de Galliarum provinciis adventantes.nbsp;2, 46 p. 183: Cisalpinis Galliarum provinciis. 3, 23 p. 241: Gallias. Baudemundinbsp;vita s. Amandi 2, 8 A8S 6.fébr. I p. 850A..-In Gallias ... In Gallias. Conc. Constanti-nopol. III. a. 680 (Alansi 11c. 305/306i?);nbsp;(fAdeódttxog) Xsyccvog trig ös^aGjxiag Gvvódovnbsp;xljg tv PaXlla xy inaQyia — legatus venera-bilis synodi per Galliarum provincias con-60 stitutae. C: Legatus venerabilis synodi pernbsp;Galliarum provincias constitutae. 306 C:nbsp;Felix humilis episcopus Arelatensis ecclesiae, legatus venerabilis synodi per Galliarum provincias constitutae . . . Taurinus in- |
[Gallia] dignus diaconus sanctae ecclesiae Telonen-sis, legatus venerabilis synodi per Galliarumnbsp;provincias constitutae. 114B: Adeodatusnbsp;in nomine dei episcopus s. Lucanae ecclesiae, legatus venerabilis synodi, quae est mnbsp;Gallia provincia. C: Felix minimus presbyter s. ecclesiae Arelatensis, legatus venerabilis synodi, quae tuit in Gallia. Audoeninbsp;vita s. Eligii 1, 28: Quidam haereticus pulsus a partibus transmarinis in Gallias venit. lonbsp;Concil. Tolet. XV. a. 688 (Mansi 12 c.lB)-Omnes Hispaniae Galliaeque pontifices. Concil. Tolet. XVII. a. 694 (Mansi 12 c.d'óB):nbsp;Plerique Hispaniarum et Galliarum ponti-lices. 2 c. 97 C: A totius Hispaniae et Galliarum pontificibus. 3 c. 98 C: Per totiusnbsp;Hispaniae et Galliarum ecclesias. 6 c. 100 A.'nbsp;Per universas Hispaniae et Galliarum provincias. Bav. 4, 24^;. 226: Franoia Einensis,nbsp;quae antiquitus Gallia Belgia Alobrites dici- 2»nbsp;tur. 26 p. 235; Per quam Galliam transeuntnbsp;plurima flumina; pgt;. 236; luxta praefatamnbsp;Galliam Belgicam Alobriges ponitur patrianbsp;quae dicitur Burgundia, quam Burgundiamnbsp;secundam esse legimus Galliam. 39 p. 295:nbsp;Ad Oceanum occidentalem iuxta superiusnbsp;dictam Galliam Belgicam ponitur patria,nbsp;quae dicitur Britania in paludibus. 40p. 298:nbsp;Ligeris, qui dividit inter Gallias et ipsamnbsp;Aquitaniam. 46 p. 324; Ad partem deni-3®nbsp;que occidentalem babet ipsa Europa finemnbsp;Oceanum Galliae Belgicae, quam modo Pran-corum possidet generatie. 5, 28 p. 417: Adnbsp;partem autem occidentalem babet totusnbsp;! mundus finem Oceanum, qui tangit Galliamnbsp;'Belgicam et Germaniam, quam modo, utnbsp;diximus, Francorum possidet generatie. 32nbsp;p. 439: A facie occidentis ex parte (babetnbsp;Britannia) provinciam Galliam et promun-turium Pyrenei. Aigradi vita s. Ansherti 3,nbsp;18 AS8 9. febr. II p. 350jD.‘ In Lugdunonbsp;j celeberrima urbe Galliae. Passio 8igismundinbsp;\ 1: (Tyberius) Gallias, Ausoniam regebat.. •nbsp;Galliarum ... 2: Galliarum populos terrasnbsp;que inter se diviserunt . . . Galliarum finesnbsp;! invadendas . . . Eegnum Galliarum. 4: Ac-i ceptoque principatu super Galliarum incolis. 8: Galliarum urbes. Pertz dipt. 93 p. 82, 41 (a. 723): In hanc Galliarum provinciam.nbsp;Baeda de locis sanctis c. 8 p. 223. c. 21 3»nbsp;p. 233 Tohler: Arculfi Galliarum episcopi-passio s. lustini martyr, (t. 94 c. 596 Migne):nbsp;Praefectus in Gallia . . . Eiciovarus nominenbsp;... in Gallia. de temp. rat. c. 33: Narbo- |
Gallia
|
nensis Galliae. hist. eccl. 1, 1: (Brittania) inter septentrionem et occidentem locatanbsp;Germaniae, Galliae, Hispaniae, masimisnbsp;Europae partibus, multo intervallo adversa. ¦ • • Habet a meridie Galliam Belgicam, cuius proximum litus transmeantibus aperit civitas, quae dicitur Eutubi portus. 2: Ee-gressus in Galliam (Caesar). 8: Constan-lius, qui vivente Diocletiano Galliam Hispa-niamqne regebat. . . . Hie Constantinumnbsp;filium ex concubina Helena creatum impe-I'atorem Galliarum reliquit. 9: (Maximus) innbsp;Brittania invitus propemodum ab exercitu imperator ereatus in Galliam transiit. 11: Cumnbsp;gentes Alanorum, Suerorum, Vandalorumnbsp;niultaeque cum bis aliae protritis Francis,nbsp;transito Hreno, totas per Gallias saevirent. • • • (Constantinus) continuo, ut invasit imperium, in Gallias transiit. . . . Constantius Comes in Galliam cum exercitu profectus. 27:nbsp;(Eespondit Gregorius papa {reg. 11, 56“);)nbsp;Sive in Eomana sive in Galliarum seu innbsp;bualibet ecclesia aliquid invenisti.’.. .'Quandonbsp;^e Gallis episcopi veniunt.’. . .'In Gallia-I’Um episcopis nullam tibi auctoritatem tri-tgt;uimus. . . .Ut fraternitas tua ad Galliarumnbsp;provinciam transeat. . . . Cum tuae sanctita-tis praesentia in Galliis, et ipsa tota mentenbsp;subveniat. . . . Ipse autem extra auotorita-tern propriam episcopos Galliarum iudicarenbsp;non poteris.’ 33: (Petrus) legatus Galliamnbsp;niissus. 2,4: Columbanum abbatem in Gallis venientem. 5: Ad partes Galliae succes-®®re.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6: Misit etiam Galliam. 15: Cum |
esularet in Gallia. 20: Misit in Galliam. 3)7; Vini et ipsum in Gallia ordinatum. . . .nbsp;^lisit ergo legatarios in Galliam ad Agil-i^erctum. 8: Multi de Brittania monachicaenbsp;conversationis gratia Francorum vel Galliano I'Um monasteria adire solebant. 18: (Sige-tierct) dudum in Gallia, dum inimicitias Ee-dualdi fugiens exulai’et, lavacrum baptisminbsp;pereepit, et patriam reversus, ubi regno po-titus est, mox ea, quae in Gallis bene dis-posita vidit, imitari cupiens, instituit seho-1am, in qna pueri litteris erudirentur. 19:nbsp;(Purseus) navigavit Galliam. 25; Qui denbsp;Cantia vel de Gallis advenerant. . . . Eonan,nbsp;tiatione quidem Scottus, sed in Galliae velnbsp;“0 Italiae partibus regulam eoclesiasticae veri-tatis edoetus. . . . Apud Dalfinum arebiepi-^copum Galliarum Lugdoni multum tempo-I'is. egei’at. . . . Hoc in Italia, hoc in Gallia, inbsp;buas discendi vel orandi studio pertransivi-1nbsp;mus, ab omnibus agi conspeximus. 28: In-terea rex Alcbfrid misit Vilfridum presby-terum ad regem Galliarum, qui eum sibinbsp;suisque consecrari faceret episcopum. 4, 1:nbsp;Quod iam bis partes Galliarum diversis exnbsp;causis adisset. 2: Vilfrid quoque de Brittania Galliam ordinandus est missus. 23nbsp;[21]: Galliam pervenire atque inmonasterionbsp;Cale peregrinam pro domino vitam ducere.nbsp;5,8: A Godvine metropolitano episcopo lonbsp;Galliarum. 15: Galliarum episcopus Arc-vulfus. 19: Partem Galliarum non minimam illi regendam committeret. . . . Eediitnbsp;ad Dalfinum in Galliam. . . . Galliam mittens. . . . Qui cum Brittaniam remeans innbsp;Galliarum partes devenisset. . . . Delatus innbsp;Maeldum civitatem Galliae. 23; Quo tempore gravissima Sarracenorum lues Galliasnbsp;misera clade vastabat, et ipsi non multonbsp;post in eadem provinoia dignas suae per- 20nbsp;fidiae poenas luebant. 24: (Maximus) innbsp;Galliam transiit. Bonifatii ep. (32, c. a.nbsp;735) MG- epist. Ill p. 283, 11; Per totamnbsp;Franciam et per Gallias. Zachariae ep. (58,nbsp;a. 7441745') p. 315, 20: Cum memoratisnbsp;principibus Galliarum. 316, 8: Hon solumnbsp;Baioariam, sed etiam omnem Galliarum pro-vinciam. (61, a. 745) 326,2 — 3: Universisnbsp;episcopis, presbiteris, diaconibus, abbatibus,nbsp;cunctis etiam ducibus, comitibus omnibus- 30nbsp;que deum timentibus per Gallias et Francorum provincias constitutis. BoHifcitii cp,nbsp;(78, a. 747) 355, 2 sg..- Perpauce enim suntnbsp;civitates in Longobardia vel in Francia autnbsp;in Gallia, in qua non sit adultera vel me-retrix generis Anglorum. Zachariae ep. (80,nbsp;a. 748) 359, 36: In partibus Franciae etnbsp;Galliae. TheopMlaciae ep. (84, a. 732-751)nbsp;366, 16: Francorum et Galliarum gentes.nbsp;Hist. Britt. 29: Qui mox dum in Gallias 4onbsp;transfretaret. . . .Victor eodem anno ab Ar-bagaste comite interfectus est in Gallia.nbsp;Passio Faustiani et Victorici 3. id. dec. (cod.nbsp;Augiens. XXXII f. 46'' c. l): Arva Galliaenbsp;. . . Intra fines Galliae. 47’' c. 1: Galliarumnbsp;penetravimus fines. Miraciila Apollinaris 1, 7 ASS 23. iul. V p. 354: Galliarum. Acta HionysiiAreopagitaeb ASS O.oct. IV p. 793nbsp;(cod. Augiens. XXXVII f. 162''c. 2): Apudnbsp;Gallias. Passio V. Benigni 1,1 ASS l.nov. sonbsp;I p. 160 A.- In Galliis. Passio VI. Benigninbsp;1, 2 j?. 163iF.’ In Gallias. 5 p. 164J'I.' Galliarum. 6 p. 164F’; Ad Gallias. 7pAamp;5B:nbsp;Lugdunum peTveniunt, quae est urbs metro- [Gallia] |
Gallia
|
polis Galliarum. 2, 9 jj. 166^; Cum per Gallias delectum militum ageret. 10 j?. 166nbsp;B: Apud Syrmium, hie in extremis finibusnbsp;Galliarum. . . . Per omnes Gallias. 3, 15nbsp;p. lamp;l F: Per omnes, quas peragraverat,nbsp;Galliae partes. Passio Andeoli 1,2 ASS 1.nbsp;mai I p. 36: Galliarum urbibus praedicare.nbsp;5: Properare cupientes ad Gallias. Passionbsp;Ausonii 2 Anal. Boll. 5 p. 297; Galliarum 10 sive Aquitanorum provinciae. . . . Diversis Italiae atque Galliae urbibus. . . . Galliarumnbsp;urbi florentissimae tunc temporis, quae di-citur Lemovicas. p. 298; Burdegalam Gal-liarum urbem. 4 p. 300; A partibus Galliarum. 10 [3] p. 310: (Wandalica perse-cutio) Gallias pullulabatur. . . . Captis priusnbsp;universis ipsius Galliae urbibus excepta Me-thensium civitate. Passio Yalerii 2 ASSnbsp;22. oct IX jj.5327i.- Per Gallias. 4 p.5321): 20 In Gallias. Vita I. Austremonii 1, 1 ASS 1. nov. I p. 49 i?.' In Galliis (fur in Galliam)nbsp;missus. 3, 17 p. 5iB: Ad Gallias. Actanbsp;Macrae 1 ASS G.ian. I p. 325: Eictiovarusnbsp;a Diocletiano et Maximiano imperatoribusnbsp;in Galliam mittitur. Confessio Beocadiaenbsp;(cod. Augiens. XXXII f. 46^ c. l); Primumnbsp;n'amque Galliam ut lupus cruentus intravit.nbsp;Vita Mitriae 1 Anal. Boll. 8, 10: Multaenbsp;Galliae urbes propriis martyribus gaudent. 30 Vita Severi 2,8 ASS 1. nov. I p.221E: In partes Galliarum. Vita Servatii 1. 2 Ancd.nbsp;Boll. 1 j). 89; In Galleas. 3 p. 90; In Ga-leas. ... In Galleis (zweimal). 4; In Gallias.nbsp;p. 91; tit cuncta Gallia construatur. ... Innbsp;Gallea ... In Gallia. Vita Maturini 1, 2nbsp;ASS 1. nov. 1^.251 A.- Dioeceseos civitatisnbsp;Senonicae, quae Galliarum est nobilissimanbsp;civitatum. 7 p. 252II.' In Galliam . . . Partes Galliae . . . p.2b2E: Cum Galliae fines 40 attingerent. 2, Id p. 254U.' De partibus Galliae. Vita Bomitiani 1, 4 ASS 1. iul. Inbsp;p. 50 C: Euoherii sanctitatem, episcopi Lug-dunensis inclytae urbis Galliarum. 2, 9nbsp;p. 51H; Pamis inopia, quae tunc temporisnbsp;Galliam tenebat. 16 p. 53 B: In pagis inclytae Lugdunensis urbis Galliae. Vita Me-lori 1 Anal. Boll. 5, 166: Cornugalliam.nbsp;VitaBomani 1,2 ASS 28.febr. Ill jp. 741 C.-Intra Galliam Sequanorum. 2, 6 p. 742D.' 60 Indebitam sibi per Gallias vindicans monar-chiam. E: Priscum per Gallias metroi^oli-tanorum privilegium. . . . Ad Galliae episco-pos. 3, 12 p. 7431’; Post inauditam in Galliis nuditatem atque abstinentiam. Vita [GalliaJ |
Lupi 1 ASS 25. oct. XI p. amp;70F: In Galliis. Vita Lupi 5 ASS 29. iul. VII P- 70A; Per Gallias. Vita Severi 1 Anal. Boll. 5,nbsp;417: Ad Yiennam Galliarum urbem maxi-mam. Vita Severi 1, 6 ASS 25. aug. Vnbsp;p. 160(7.' (Attila) quasi omnes Gallias de-bellavit. Vita Gerniani Ambianensis 1, 5nbsp;ASS 2. mai I p. 262D.' In Galliarum partibus. 3,9 p. 264E.' In his Galliarum partibus . . . Ad Galliarum veniam partes. Vita lonbsp;Cadoci in Cambrobritish Saints p. 67: In illonbsp;tempore, cum venerande memorie Cadocusnbsp;Eomam adisset, et omnia sanctorum locanbsp;per Italiam atque Galliam constituta per-gisset, gratia visendi reliquias sanctorum,nbsp;contigit ilium advenisse ad quandam 2iro-yinciam, que quondam Aremorica, deindenbsp;Lettau, nunc vero Britannia minor vocaturnbsp;\cf. vita Gildae (s. 11 cap. 16) jo. 96 Mommsen: Cum dei iussu jjervenisset in Armori- 20nbsp;cam quondam Galliae regionem, tunc autemnbsp;a Britannis, a quibus possidebatur, Letavianbsp;dicebatur]. Vita Germanae virg. 1 ASS 1-oct. I p. 31B: Intra Galliae fines. Vita Sa-vini 1 ASS 9. oct. IV p. lOOljP.' In Gallia.nbsp;Acta Vasil 1 ASS 16. apr. II p. 424 A; Ter-ram Galliarum. Vitalimiani 2 ASS 16. oct.nbsp;VII 848 G: In Galliarum vel Aquitaniaenbsp;provinciae terminis. D; A Galliarum atquenbsp;Aquitanorum finibus. Vita Eugendi 2, 3 sonbsp;ASS 1. ian. I p. 50; Spargente barbarie innbsp;Galliis. VitaAlpini 2 ASS 7. sept. Ill p. 85nbsp;F: A Galliarum episcopis. p.S6A: In Galliam. Vita Gemvefae 3, 10: Eodem tempore Attala rex Hunorum provincias Galliaenbsp;gravi coeperat ijopulatione vastari. Vitanbsp;Aviti cp. Viennensis p. 177 Peiper: Adversusnbsp;haeresim Arrianam, quae tunc non solumnbsp;Africam, sed et Galliam Italiamque ex partenbsp;occupaverat. Vita Sigismundi 1 ASS 1. mai isnbsp;I p. 86 B: (Tiberius) Gallias regebat. E:nbsp;Gallias joetierunt . . . Eomanos Galliarumnbsp;habitatores. 2 p. S6 E: Galliarum phalanges terrasque inter se diviserunt. F: Galliarum fines... Eegnum Galliarum. 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;87 A.' In Galliis . . . Super Galliarum incolas. 8 ?. nbsp;nbsp;nbsp;87 C: Galliarum. Vita EleutJierii 1, 1nbsp;ASS 20. febr. Ill P- 187 B: Gallias venit.nbsp;Vita Ililarii (cod. Aitgiem. XXXII f. 122' ?. nbsp;nbsp;nbsp;2): Gallias inlustrare. ƒ. 123' c. 1: Ad sonbsp;Gallias perurguerent. ... Ad Gallias percul-sus revertitur. ... In Galliis. Vita Vedastinbsp;(cod. Augiens. XXXII f. 101' c. 2): Cumnbsp;cetera» Galliae vel Germaniae civitatibus. |
Gallia
yUa Caesarii Arelat. 2,16 ASS 27. au(j. VI p. 67 F: Caesarius, qui de Galliis habebatnbsp;originem. 3,28p.lOF: Ad Gallias rediens.nbsp;4,42TIG.' Loage tamen positis in Fran-cia, in Gallia atque in Italia et Hispanianbsp;diversisque provinciis constitutis. p. 7iF:nbsp;In Galliarum partibus. lib. 2, 2, 19 p.TQF:nbsp;Unus ex Galliis quidam, Benenatus nomine.
4, nbsp;nbsp;nbsp;32 p. 83 S: In Galliis. Vita Bandarklinbsp;10 2, 20 AGG 1. aug. I p. 67 D: Veniunt haec
in notitiam pene totius Galliae. Vita Fpiadii
1 nbsp;nbsp;nbsp;ASS 24. aug. IV p. 778 C: Augustodu-nensis Aeduae Galliarum oppidi civis. T'itanbsp;Marii 3, 13 ASS 27. ian. 11 p. Tibquot;. Totanbsp;Gallia. Vita Trcsani 1 ASS 7. fébr. II p. b'dF:nbsp;In partem Galliarum venit. ... In Galliaenbsp;advenisse finibus. Acta Scaribergac 3 A.GSnbsp;18. iul, IV p. 419G.- Keversus in Gallias.nbsp;Vita Alarculphi 3,21 ASS 1. mai I p.75
2a Cunctos Galliarum Neustriaeque populos. Vita Quinidii 1,2 ASS 15. fébr. II p- 82dF:nbsp;Infra Galliam, ea parte quae mediterraneonbsp;adiacet mari. Vita Sequani 2, 8 ASS^ 19.nbsp;sept. VI p. AOB: In omnibus Galliae finibus.nbsp;Vita Stephani Africani 4, 25 ASS 1. mai Inbsp;p. 51E: Aeduam pirofectus est, ubi lulius jnbsp;reipublicae rector ac gubernator GjiUiae;nbsp;praesidebat. Vita Aredii 1, 1 ASS 23. aug.nbsp;Vp.llSE: In Aquitaniae provincia, ultimanbsp;00 pene occidentalis pilagae Gallia. Yitaalteianbsp;1,3 p. 182i?.- Aquitaniae provinciae, in niquot;nbsp;teriore Gallia, quae ad plagam respicitnbsp;orientalem. 4,36 p. 188.B.' Universis urbinbsp;bus per Gallias consitutis. Vita TrcvoU 1,
2 nbsp;nbsp;nbsp;.4GG 16. ian. II p. 33; Gallia. 3j Galliarum Prancorumque reges. 3, 15 p. 3.0.nbsp;Lugduni Galliae urbis. 16; In civitate Lugnbsp;duni Galliae. Vita Emani 1,4 AGG 16.mainbsp;III p. 596 i’.- Ad Augustodunensem Galliano rum urbem. F: In Gallias. 6 p. 597 A.
Partes Galliarum aggrediens . . . Gallig. Pass. Latiriani praef. ASS 4- iul- II 35 .nbsp;Martyrologiorum vetustissimi codices, amnbsp;Romanorum quam Galliarum. Vita Leonorunbsp;1,2 ASS 1. iul. I p. 121-B.- In GaUmm.nbsp;Vita Verani 2 ASS 19. oct. VIII p. 467 Ü:nbsp;Caede Galliarum (c. a. 358).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'
Per omnem Galliam. 17 p.469i. ra lias. 18p.469.B.' Ad desideratum Galliam.nbsp;«0 19 p. 469 G.- .In Gallias est regressus. ntanbsp;Martini Vertav. 2 ASS 24-oct. Xp. 803A.-Gallia. Vita Arigii 10 ASS 1. mai I p. 1 lOlD;nbsp;A finibus Galliarum. Vita Nketii 6 ASS
5. fcbr. II p. 168i^.- Huic et aliis Galliarum
episcopis. Acta Gaugerici 1, 1 ASS 11. aug.
II p. 672 G.’ Evosio, Galliarum oppiido. Vita Baldi 1 ASS 29. oct. XII p. 879 Al.- Galliasnbsp;properanter ingre.ssus. Vita Austregisili 1,
1, 7 ASS 20. mai V p. 230*G.- Lugduno Galliae nobilissimae civitati. Vita Agili 1,
3 nbsp;nbsp;nbsp;ASS 30. aug. VI p. 515 A: Columbanus...
B: Ab Hybernia in Galliam advenerat. 5,
23 p. 584 A.- Eaina b. Agili, quae univer-sam Galliam repleverat. Vita Sulpicii prol. lo
1, nbsp;nbsp;nbsp;1 ASS 17. ian. II p. 168: In orbe vastonbsp;Galliae. 6, 25 p. 171: Principem quendamnbsp;Galliarum provinciarum cupiditatis ardorenbsp;inflammat. Vita ct passio Mononis 2 ASSnbsp;18. oct. VIII p. 367B; TJt Galliam impigernbsp;adeas. Vita Fursei 7, 38 ASS 16. ian. IInbsp;p. 41: Ad Galliarum littora. Miracula Fursei 1, 4 p. 42: In Galliam. 8 p. 42; Pernbsp;totam Galliam. Vita Geremari 1, 1 ASSnbsp;24. sept. VI p. 698 i’.- Per Galliam. Acta 20nbsp;Anncnmndi 3 ASS 28. sept. VII p. 744 B.-Praefeoturam Lugduni (quod est caput Galliae vel aliarum civitatum). Vita Baldomari
1 ASS 27. fébr. Ill p. 683 E: Intra Gallias natus. Vita Magnobodi 3, 21 ASS 16. oct.nbsp;VII p. 945 i?.- Intra Gallias . . . Gallias ad-iere. Vita Salabergac 1, 8 ASS 22. sept.
VI p.522I): Per Galliarum jorovincias. Vita \ BemacU 1, 2 ASS 3. sept. I p. 693 B: Pernbsp;totam Galliam provinciam. Vita Screnici 1, sonbsp;6 ASS 7. mai II p. 163 G.- Eomana veronbsp;moenia relinquentes et Italiae loca proculnbsp;ab urbe posita peragrantes tandem cum in-genti labore, Italiae fine permeate, callenbsp;ifosso, Alpium nivosos coeperunt tangerenbsp;colies; quibus difficili meatu transitisnbsp;postremo Galliarum uberes multo sudorenbsp;quaesitos ingressi sunt limites . . . Galliaenbsp;terminos penetrarunt. Plures vero orationisnbsp;studio Galliae peragrarunt urbes, sanctorum ronbsp;visitantes sepulcra. Vita Gobani 3 ASS'nbsp;20. iun. TV p. 231): In Galliam. Vita Et-tonis 1, 3 ASS 10. iul. Ill p.59E: Galliamnbsp;ingressa. 7 p. 60 G.- In Galliam reversuris.
8; In Galliam reversi. Acta Bagneherti 4 ASS' 13. iun. II p. 695 E: Ui'bem repleveratnbsp;Galliae. Vita AigulpM 1, 3 ASS 3. sept. Inbsp;p. 744 C: Blesense oppidum erat in Gallia.
4 nbsp;nbsp;nbsp;p. 744B.- In Gallia. 5 p. 744 E: Per totam Galliam. 6 p.lTTF: Religionis obser- 50nbsp;vantia, quae tunc Galliis agebatur. 7 p. 745nbsp;A: In Gallia. Vita Vincentii (Madelgarii)
2, nbsp;nbsp;nbsp;10 ASS 14. iid. Ill p. 671G.- Galliarum
fines____Galliam diverterunt. 4,25 p. 676A.-
[Gallia]
-ocr page 970-Gallia
|
Totius Galliae. Vita Balthildis 1, 4 ASS 26. tan. II p. 739. 741: Genesius . . . Lug-duno Galliae ordinatus est episcopus. Vitanbsp;Humberti 1, 7 ASS 25. mart. Ill p. 562 C:nbsp;Ab occiduis Galliarum finibus. 2, 9 F: Innbsp;Gallia. 563A.- In Galliam. 10: In Gallias advenerat. Vita Audoeni 2, 4 Anal.nbsp;Boll. 5 j). 81: In Gallias ex Ibernia insulanbsp;venerat. . . . Luxovium in ¦ Galliis. . . . Gallo liarum populis. 8,14 p. 93: Aliquos exnbsp;Gallia episcopos . . . Episcoporum Galliarumnbsp;ex regio iussu conventus. 15: Civitatemnbsp;Galliarum Aeduam, quae nunc Augustidu-num vocatur. 11, 22 p. 100: Cunctis populis Galliarum. . . . HispaniarumGalliarum-ve finibus. 14, 36 p. 113: Omnes Galliarum parroecbias. 23,58 pi. 134: Galliarumnbsp;fines repetivit. 26, 10 p. 143: Hoc Gallianbsp;loquitur, Hispania praedicat, Aquitania con-20 firmat, Italia non tacet. Vita Mummolini 1nbsp;ASS 16. oct. VII 980 F: In Gallias. F:nbsp;Galliarum fines. Vita Pauli Virdun. 1, 1nbsp;ASS 8. febr. II jj. 175i?.- Inferioris Galliaenbsp;partibus. Vita Waningi 5 ASS 9. ian. Inbsp;j?. 591: (Monasterio) ab episcopis Galliarumnbsp;consecrate. 6 p. 592: Galliarum rex Lota-rius. Vita Godonis 8 ASS 26. mat VInbsp;p. 445 jB.- Per Galliam. Vita Chlodidplii 1,nbsp;2 ASS 8. iun. II p. V21E. 5 p. 128 G; To-30 tarn Galliam. 5: Totius Galliae. Vita Lan-delini 5 ASS 15. iun. II p. 10651): Galliamnbsp;rediit. Vita Launomari 1, 2 ASS 19. ian.nbsp;II iJ. 231: Postquam gens Erancorum Gallias occupavit. . . . Intra Galliam Lugdunen-sem. Vita Lonochili et Agnofledae 4 Anal.nbsp;Boll. 3 p. 162: Galliarum provintiam. Vitanbsp;Eustadiolae 2 ASS 8. iun. II p. l'èSB: Pernbsp;Galliarum et Aquitaniae fines. Acta Bli-tharii 5 ASS 11. iun. II p. IIIB: Gallia-40 rum partibus se applicuit. Vita Vodali s.nbsp;Vodoali 1, 3 ASS 5. febr. I p. 691 C: Innbsp;Galliarum partes. I): De diversis Galliaenbsp;urbibus. Vita Evermari 2 ASS 1. mai Inbsp;p.l2lB: Ad partes Galliae inferiores. Vitanbsp;Vulmari 1 Anal. Boll. 3, 450: Huic exte-riori Galliae parti. Vita Agricoli 1, 6 ASSnbsp;2. sept. I _p. 451 C: In intimam Galliam.nbsp;Vita Tillonis 1,5 ASS 7. ian. I p. 377: Galliam, quae circa Ehenum est. Vita Austre-60 bertae 3 ASS 10. febr. II p. 119 E: In Galliis sancta mater refloruit ecclesia. 2, 18nbsp;p. 423 C: Fama per Galliam longe latequenbsp;claruerat. Vita Aegidii 3, 23 ASS 1. sept.nbsp;I p. 303 B: Galliam revertitur. Vita Bertae [Gallia] |
1, 4 ASS 4. till. II p. 50 B: In Gallia . . ¦ Procerum Galliae. Martyrkmi Porcarii 1nbsp;ASS 12. aug. II p. 737 C: In partes Galliarum venit. 2 p. 737E: Omnes provinciaenbsp;Galliarum episcopi. Vita Leutfredi 1, 2 ASSnbsp;21. iun. IV p. 106 A.' Intra Gallias pagonbsp;Ebroicensi exortus est. Vita Pharaildis 1, 3 ASS 4. ian. I p. 170: Infra fines Lotha-ringiae et Galliae tam remotae quam ad-motae. Vita Ebbonis et Gerici 5 ASS 27. i“ aug. VI p. 99 B: Gens Wandalorum . . •nbsp;Gallias profligatura . . . ilaximam Galliaenbsp;partem. — Inschriften. (Nicaea, saec. 2 ex.nbsp;Oder 3) GIG 3751: E7titQ{onov) tcavnbsp;Sreov) enccQiBiag FalXtag AnvviaviKrignbsp;xfjvdop. (IsheMi, unter M. Aurel) 3888:nbsp;M. AvQfrjXiov) OE^aGreov a7t£[l]£U'9'£()ov Kgrj-GKBVTa, [e]7t[i]TQ07Cov AvySovvov FaXhag xcanbsp;e7c[i]xQ07tov QQvyiag xcii BTtiTQonov KaötQrjSiV.nbsp;(Aus Aegypten, saec. 2 ex.—3 in., wnter Se- 20nbsp;verus und Caracalla) BA 3® s., t. 1 (1883)nbsp;p. 207: T. AvQrjXiog KaXTtovQVLuvog AnoX-Xmvidyg, ’/iXiaqypg Xsyiavog lS' ysyivrjg, %iX.nbsp;Xiy. ly' yeyevyg, smTQoitog FaXXiag Axovita-vixr\g enx xpvsav. (Cicracci, bei Küstendsche,nbsp;zivischen a. 155 und 161 p. CJir.) AEM 8nbsp;(1884) p. 20 n. 60 (von T. Flavius Longinus): Tnaxovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Gs^. y.ca c:[vTiGTQttTrjyov s^nayysiag MvGiag tyg «[ofreo] BniyBXrixav xoTtmv xai avvliGtQavrjyov} FaXXiag AvySco- 3®nbsp;vrjGxccg. (Veleia, a. u. 705 = 49 a, Clir.)nbsp;Lex Rubria, GIL I 205 = XI 1146: Innbsp;Gallia Cisalpeina ... In Gallia Cisalpeinanbsp;... In Gallia cis Alpeis ... In Gallia Cisalpeina. (S. Maria di Capua, c. a. u. 710) I 624 = X 3886: Q. Canuleius Q. f. leg. VII (Caesaris) occeis(us) in Gall(ia). Actanbsp;triumph, a. u. 673 = 81 a. Clir.: [C. Valerius — f. — n. Flaccus pro cos. ex Celt- iberia et Gallia......]. (cf Granius Licin. i® p. 39 ed. Bonn.) a. u. 708 — a. Chr. 46: [C. lulius C. f. C. n. Caesar cos. III. ex Gallia]. a. u, 711 = a. Chr. 43: L. Munatiusnbsp;L. f. L. n. Plancus pi'O cos. ex Gallia, a. u. I 726 — a. Chr. 28: [C. Carrjinas ex Gal-; [l]iis. a. u, 727 = a. Chr. 27: M. Valerius ' M. f. M. u. Messalla Corvinus pro cos. exnbsp;Gallia. (Evora, saec. 3) CIL II 112: Le-g(ato) prov(inciae) Narbonens(is) Galliae.nbsp;(Malaga, a, 144) 1970: Proc(uratori) pro- 6®nbsp;vinciarum trium [Gallia]r(um). (Porcuna)nbsp;2129: Comes et adsessor proco(n)s(ulis)nbsp;provinciae Galliae fNarbon(ensis?)]. (Tarragona, unter M. Aurelius Oder Commodus) |
Gallia
4114: Proo(uratori) , XX. liere(l(itatiutn) per Grallias Lugdunensem et Beigieam et utram-•3(ue) Germaniam. 4188 (a. 61): Hie centum egit in provinc(ia) Gallia Aquitanio(a).nbsp;6085: [Aur(elio) Fajustino Augusto[rumnbsp;liberjto, commentar[i]ensi. XXXX. (quadra-gesimae) Gall(iarmTi). (Bei Italica, a. 176nbsp;— 180) 6278 V. 14—15: Statim sacerdotesnbsp;fidelissimarum Galliarum vestrarum coneuv-sare, gaudere, inter se loqui, v. 56: Adnbsp;Gallias sed et princeps. . . . , qui in oivita-tibus splendidissimarum Galliarum veterinbsp;niore et sacro ritu exspectautur. (Angora)nbsp;III 249 = 6753 (nicht vor SepUmius Seve-rus): Proc(uratori) fam(iliae) glad(iatoriae)nbsp;per Gallias (mit Narbonensis), Bret(annias),nbsp;IIisp[a]nias, German(ias) et Eaetiam. (Aihen)nbsp;b53: B(^ene)f(iciario) Cor[neli] D[e]xtri, pro-crur(atori) j Gal (liarum ?) et Germ(aniarum ?). 8» (Kernyesd, seit des Antoninus Pius) 1458: I'roco(ij)[s(uli) provinciae Colliae {fu lesennbsp;Gal(liae) Xar(bonensis) oder Galliae). (Savona) 1991: Praesidi Galliae..... (An- 9ora, unter Antoninus und Geta) 6054 = 6756: Proc(uratoii). XX. (vigesimae) h(ere-ditatium) provinciarum Galliarum Narbo-nensis et Aquitaniae. Monum. Ancyran. c.nbsp;12,2,37 ed. Mommsen^: [Cu]m ex H[isp]a-®ia Gal[liaque, rebus in his pjrovincis pro-30 sp[e]re [gest]i[s], E.[omam redii] (cf. Bionbsp;b4, 25) Ti. Ne[rjoiie P. Qui[ntilio consuli-6ns, a. u. 745 oder 744] == Gr. c. 12,6,20:nbsp;Grs laitttviag v.lt;xl PaXaTiag, rcov sv Tav~ \nbsp;roig xcctg enaQ^siaig itQaygaTcop xaru tag sv-tsXsaamp;ei'Tcav, sig Pcofifjv sTtcevfjXamp;ov. c. 25, |nbsp;6, 5; luraverunt in eadem ver[ba provijn-^ine Galliae, Hispaniae (= Gr. 13,20: En-tat Palajria lanavLu), Africa, Sicilia,nbsp;Sardinia, c. 26,6,10: Gallias et Hispaniasnbsp;« próvicia[s] = Gr. 14,4; Falaxiag wi lena-^’]ag. c. 28, 5, 36; Colonias in Africa, Si- eilia, [M]acedonia,utraqueHispania, Acliai[a], ;j^sia, S[y]ria, Gallia Harbonensi (—Gr. 15, 6 -20: raXanat rgi TtSQi NaQ^ava) Pi[sij-inilitum deduxi (cf. Dio 54, 23: IlóXetgnbsp;fv vtj l^aXaiLu %al iv tfjnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Gv^vug un- |
SJJttfff). e_ 29, 5, 40: Signa mllitaria com-Plnr[a per] alios d[u]ces ampssa] devieti[s bostibujs re[cipe]ravi' ex Hispania et [Gal-° na et a Dalm]ateis = Gr. 16,1: Anela§ovnbsp;*S lonaviag XM PaXmiag xcu naQa Aalgatmv.nbsp;(Goptos) Ac. Par. comptes-rendus 29 juinnbsp;1883: Gal. Lugdun. (S. Florian bei 3Iaro-^Uca) CITj V 2108: Qui vixi[tj an[nos] plusnbsp;minus XL Martina cara coninx qu[e] venitnbsp;de Gallia per mansiones L ut commemo-raret memoriam du[lcissi]mi mariti suinbsp;bene quescas dulcissime marite. (Verona,nbsp;c. a. ,171 p. Chr.) 3344: Praef(ecto) prae-t(orio) Galliar(um) II. (Tal der Ziel beinbsp;Partschins, a. 217 oder 246) 5090: Augg(u-storum) nn(ostrorum) lib(ertus) p(rae)p(o-situs) stat(ionis) Maiens(is, ewiscJien Curnbsp;und Bregenz, OIL III p. 707) XXXX (qua- lonbsp;dragesimae) Gall(iarum) (der das game gal-lische gebiet umschlieft enden einfursieuer).nbsp;(Pavia, aus den ersten seiten des Tcaiserreichs ;nbsp;nicht nach Garacalla) 6419: Q(uaestori) pronbsp;pr(aetore) provinciae Galliae Xarbonens(is).nbsp;(Avigliana) 7214: [Tab]ul(arius) XL Gal-l(iarum). (Borgo S. Dalmazzo) 7852: D XLnbsp;(conductoris quadragesimae) Gall(iarum).nbsp;(Bom, a. 38—27 a. Chr.) VI 1466: Pr(ae-tori) pro co(n)s(ule) provinc(iae) Galliae 20nbsp;Narboii(ensis). 1549 (a. 175—176 p. Chr.):nbsp;Curatori civit(atis) Araus(iensis) prov(in-oiae) Galliae Narb(onensis). (Ostia, aus dernbsp;ersten zeit des Tcaiserreichs) 1550 und add.nbsp;p.853 — XIV 155; Procó(n)s(uli) prov(in-ciae) Galliae ]Sfarbonens(is). (a. 247 odernbsp;248) 1624 = XIV 170: V(iro) e(gregio)nbsp;praef(ecto) vehicul(oruin) trium prov(incia-rum) Gal(liae) Lugdunens(is), Narbonen(sis)nbsp;et Aquitauic[ae] ad -SS- (sestertium) LX (se- 30nbsp;xaginta milia). (Bom, saec. 3 ex.) VI 1641:nbsp;[Praef(ectus)] vehiculorum per Gallias. 1678nbsp;I (c. a. 438): Vicario per Gallias septem pro-I yinciarum. 1704 (a. 323- 337): Eationalinbsp;vicario per Gallias. 1752. 1753 (a. 395):nbsp;Praefeoto praetorio quater Italiae Illyricinbsp;Africae Galliarum. 8592: Ex statione .XXXX.nbsp;(quadragesimae) Galliarum. 8883 (zeit Hadrians): Expeditionibus duabus Galliae etnbsp;Syriae. 29687: DIs Manibus Attico .III.40nbsp;provinciarum Galliarum . servo C. Liciniusnbsp;lanuarius parenti optumo et Licinia Calliope coniugi sanctissimo. 29986 = Anth. Bat. Burnt. 4, 402 == Meyer n. 1457 (ae-nigma de margarita): Gallia me genuit, nomen mibi divitis undae. (Prati di Castello) Notizie degli Scavi di Antichita 1890 ^.286nbsp;=nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1891 i?. 177: [Provjincia [legjato Achaiae, leg. Hisp[aniae pr(aetor), quaestor pr.] Galliae Narbonensis Ill(vir) a(uro) 00nbsp;a(rgento) a(ere) f(lando) f(eriundo) [SeJ-cundanl Firmo lulio Arausion(e). (Bom) Grut. 667 n. 10 = Anth. Lat, 1353 Aley. = Bladé n. 3: Gallia quern genuit de gente [Gallia] |
Gallia
|
Novempopulana | Itala terra tegit, Gallia quem genuit. | Nobilis ingenio docuit ius in-olyta Eoma, | oppetiit fatis nobilis ingenio.nbsp;(Hr. Gasrin; spatestens antoniniscli) OILnbsp;VIII 212,30sg..’ Artibus actis j Gallia semper ovans. (Kissera)lQ‘l — 1212Q=Anth.nbsp;Lot. epigr. 522 Biieh.: Inlius Ingenu(u)snbsp;obi(i)t in Gallia morte. | Coniunx patriaenbsp;gremio mandat Vimla corpus. | Germaniaenbsp;10 meruit specula[t]or et cornicul[ar]ius ] le-gionis, initium vitis vitae fuit finis. (Hr.nbsp;Busclta in Tunis, 2. halfte des 3. jarli., vornbsp;Diocletian): [Proc(uratori)] prov(inciae)Nar-bonens(is) .... Vice proc(uratoris) quadra-g(esimae) Galliar(um). (Hr. Mcst, aus dernbsp;eeit des Alexander Severus) 1578; [Proc(u-rator) prov(inciae) Africae trjact(us) Kar-t (haginiensis) et Galliae Narbo[nensis].nbsp;(Lamdèse, a. 150) 2747; Proco(n)s(uli) Gal-20 liae Narbonensis. (Nicht vor Trajan undnbsp;nicht viel spater, geit des M. Aurelius Odernbsp;des Commodus) 2754; Pro[co(n)s(uli) pro]-vinc(iae) Gall(iae) [Narbon(ensis)]. (Con-stantine) 7044; Ordinato in Gallia at quin-que fasces. (Djemila) 8328 und add. p. 968;nbsp;Proc(uratori) quadr[a]g(esimae) G[al(lia-rum?) proc(uratori) ludi] magni. (El Djem,nbsp;saec. 2) 10500; Proc(uratori) Aug(usti)nbsp;XXXX (quadragesimae) Galliarum. (Hr.nbsp;•io Alalder, nicht vor M. Aurelius) 11813; P| ro-c(uratori)] Aug(usti) inter mancip(es) XL.nbsp;(quadragesimae) Galliarum et negotiantis.nbsp;(Hr. Sidi Amor Djedidi, fruhestens a. 193nbsp;—211, spatestens 222—235) 12020; Pisc(i)nbsp;adv(ocato) XL (quadragesimae) Galliaru[m].nbsp;(Hr. Kessa hei Tebourba, ktirg vor a. 167nbsp;p. Chr.) 14291; Leg. Aug. pr. pr. provin-ciae Galliae Aquitanicae. (Timghdd, geit desnbsp;Hadrian) 17891; Proco(n)s(uli) provinciaenbsp;40 Galliae Narbon(ensis). (Lambèse, a. 150)nbsp;18273;Proco(n)s(uli) [GalliaeNarbjonensis.nbsp;(Bieti) IX 4678; [Pr. proc. prov. Galliajrumnbsp;Lug. et Aqu[itaniae]. (Poggmli?) X 1705;nbsp;[PJrisco [leg(ato) Aug. Galjliae Belgi[cae].nbsp;(S. Maria di Capua) 3871; [. . Vitrjasio C. f.nbsp;[Pjollioni (f 32 p. Chr.) [procujratorl [im-p(eratoris) Augujsti Gallia[rum Aquit]aniaenbsp;et [Lugdunensjis. (Gacta) 6087; L.Munatiusnbsp;L. f. L. n. L. pron. Planeus (der in den jarennbsp;50 44 und 43 statthalter in dcm netien Galliennbsp;rear) ... in Gallia colonias deduxit Lugu-dunum et Kauricam. (Bei Porto dAngo)nbsp;6668; Priscus Aug(usti) l(ibertus) proc(u-rator) IIII. p(ublicorum) Afr(icae) et XXXX |
[Gallia] (quadragesimae) Galliar(um). (Bologna) XInbsp;707; Exact(ori) tribut(i) clvitat(um) Gal-l(iae). (S. Liberato bei Bracciam,- anfangnbsp;des 1. jh, nach Chr., unter Augustus odcrnbsp;Tiberius) Notigie degli Scavi di Antichitanbsp;1889 p. 9 = BA 1889 p. 429 = Bevue denbsp;philol. n. s. 13 (1889) p. 129 ^ EE 1nbsp;p. 446; On. Pullio [. . f(ilio) . . . ] Pollioninbsp;feti[ali, Xviro] stlit(ibus) iud(icandis) exnbsp;s(enatus) c(onsulto), tr(ibuno) pl(ebi), prae- lonbsp;I tori . . .], proco(n)s(uli) [prjovinciae Nar-b(onensis), [leg(ato) imp. Caes(aris)] Augu-s[ti i]n Gallia comat[a (gum crstenmale in-schriftlich, — Lugdunensis und Belgica)nbsp;itemque] in Aquita[niaJ; Atbena[s ivit abnbsp;imp. Caes(are)] August[o] legatus in [ Acha-iam]; Ilvir(o) quinquenna[li iterum?] Clau-die[nses]. (Sestino in JJmbrien, unter Augustus) BIA 1856 p. 142 — Wilm. 1610 =nbsp;Borghesi, Oeuvres t, 8 (lettres t. 3) p. 5iSsq. 20nbsp;et not, Desjardins, géogr.2p.369^. Hirschfeld,nbsp;Comm. Alomms. p. 440. Blade No. 2 = All-mer 1 jp.424; Praef(ecto) tir(onum) Gall(iae)nbsp;Nar[bonen]sis. (Arles) OIL Nil 717; Viliconbsp;XL Gal(liarum). (Chardavon bei Sisteron,nbsp;a. 414—417) 1524; Ex praef(ecto) pr(a)e-t(orio) Gall(iarum). (Grenoble) 2252; Li-brari XL (quadragesimae) Galliar(um) sta-tioinis Cular(onensis). Saint-Genix-d’Aoste,nbsp;nicht vor Hadrian) 2396; Publ(icanus) XX 30nbsp;(vicesimae) libertat(is) p(rovmciae) G(alliae)nbsp;N(arbonensis). (Narbonne) 4355 = Inscr.nbsp;de Languedoc n. 29: Ad praeturianam Gal-l(iarum) pr(a)efect[uram] (cf.Vict. epit. 10,4)nbsp;iudicio A(u)gust(ae) remuneratio[nis causa]nbsp;evect[us] est. (Narbonne, christlich, c. a,nbsp;460) CIL XII 5336= Inscr. de Languedocnbsp;n. 1269; Marcellus Gall(iarum) pr(a)ef(ec-tus), d(e)i cultor. (Arles, a. 435) CIIj XIInbsp;5494; Auxiliaris pr(ae)f(ectus) praeto(rio) 40nbsp;Gallia[rum]. (Ijyon, tafel des haisers Claudius, a. 48 p. Chr.) AUmer-Diss. 1 w. 12 cf.nbsp;Hubner, Exempla n. 799; lam enim ad extremes fines Galliae Narbonensis venisti. . . . Sed destricte iam comatae Galliae causa agenda est. . . . Et quidem cum a censusnbsp;novo turn opere et inadsueto Galliis adnbsp;bellum avocatus esset. (Lgon, unter Antoninus Pius?) AUmer-Dissard 1 w. 13 (= BEnbsp;1 n. 36 p. 26'): Tres [provinciae] Galliae. 50nbsp;(Ljyon, a. 203) n. 14 (= BE 1 n. 41 p. 29);nbsp;[Trjes [Galliae]. (Lyon) n. 19 (= Boissieunbsp;p. 606 = BE 1 n. 44 p. 32); [Tres provinciae G]alliae. (Lyon, gu'ischen a, 198 und |
Gallia
Ijcmovices n, 107 p. 221); [Sacerdoti ad | quisitor Oder index aroae Oder allector arcae templum Rom(a6) et Aug(ustorum) a t]ri- j Gallia[rum], p. 530, XI; [PJrovin Galli[ae],nbsp;b(us) provincis Ga[lliis oonsentientib(us) i XIII; , , , Galliae , . . p. 609, VII; [Tresnbsp;create], 122; Qui sacerdotium apud aram | G]alliae, (Vieux hei Caen, a. 238 p. Chr.) 20 duo et [viginti annorum natus ex consensu | BA n. s. 9 (1864) p. 9 ALSAL 37 (4, 7) 20 Boissieup. 255): [XL] Galliarum tabularius, | mm) lejgatus....... (Saint-Bertrand de 209) Alhner ct Dissard, Lyoyi n. 23: Tres provmo(iae) Galliae. (Lyon, miter M. Au-relius undVerus) 40: Tabul(arii), XL (qua-dragesimae) [Galliar(um)|. 106: [Tres proj-vin|ciae Galliae], 110: [Tres provinjciaenbsp;Gal[liae]. Ill: Tr|es pi'ovinciae Galliae],nbsp;112: |Tres provineiae Galjliae, 114: [Tresnbsp;provineiae Galliae], 116 (a. 209—211):nbsp;III (tres) prov(inoiae) G[all(iae)] Tr[es pro-10 vinciae Galliae], 117: [Tres provineiae Galliae] , . , I Qui aequam formam] totius cen-s[us Galliarum] dedi[t], 118; Tres provin-ciae Galliae, 119: Iiidici aroae Galliarumnbsp;III (tres) próvinc(iae) Galliae, 121 {u.t.2nbsp;p. 91 cf. p. 132 = Esperandieu, Cite des trium provinciarum Galliai’um est post pa trem eonsecutus], 123: [Tres pro]vinciaenbsp;[Galliae], 124: Tres provineiae Galliae,nbsp;125 cf. t. 2 p. 98 (BE n. 467): [ludicjlnbsp;arca[e 6allia]rum, , . , [Tres] provin[c(iae)nbsp;G]alliae, 127: Inquisitor! Galliarum tresnbsp;provineiae Gall(iae), 128: Inquisitoii Gap]-(liarum) III (tres) prov(inciae) Gall(iae),nbsp;129; Allect(ori) ark(ae = der casse) Gallia-30 r(um) ob allectur(aia) fideliter administra-tam [t]re[s p]rovI[nc(iae) Gall]iae, Allmer-Biss. 1.1 j), 238 (cf. Boissieu p. 275. XXX)nbsp;Tabularius XXXX Gal(liarum), p. 238 (cf t. 2 p. 95 (— Boi.s.sieu p. 92 — Esperandieu n. 106 p. 219); [Q(uinto) Licinio Uljtori,nbsp;Liciiii [Taurici filio, cui duo et vi]ginti an-no[rum nato ante tempujs sacerd[otium adnbsp;aram, post patrem, g]ei’ere ^^[ermiserunt tresnbsp;io pro]vinciae [Galliae , Liciniis, Sabino ? , , . ,nbsp;Taurico, Uljtori, Lemo[vices publice], p.96nbsp;(= Esperandieu 172): Tres provineiae Galliae, Espérandieu 173; [Tres provineiae]nbsp;Galliae, AUmer-Biss. n. 133: [Trjes pro-vinc(iae) Galliae, 134: [Tres prov]in[ciaenbsp;Galliae], 135: ludioi arcae Galliarum, , , ,nbsp;tres provinci[a]e Ga[lliae], (I^yon, a. 70nbsp;p. Chr.) Boissieu p. 9 (cf. AUmer-Biss. t. 2nbsp;p. Ill): [Cui tr]e[s provinciaje Galliae bo-*'0 uores [pro se] et suis decreverunt, Boissieunbsp;p. 78 (cf. A.-B. 2 p. 131); Tres provpneiaenbsp;Galliae], p. 114 (cf A.-B. 2 p. Ill): Tresnbsp;provpneiae Galliae] . . . [Gjalliae, p. 259nbsp;(cf. A.-B. 2 p. 80); Venetus, allector Gal- |
I l(iarum), p. 259; II[IJ provineiae Galliae, 1 nbsp;nbsp;nbsp;p. 267: III provinc(iae) Galliae, p, 267 (cf.nbsp;A.-1). 2 23,80); I[nquisitoriJ Galliar(um).nbsp;p. 275: Tirmanus Galliar(um) tal)ular(ius).nbsp;p. 279; Tres provinc(iae) [Galliae], j), 281:nbsp;Tabulario a ration(ibus) mensae Galliarum,nbsp;p. 285: [Tres p]rovin[ciae] Galli[arum],nbsp;p, 286 (cf. A.-E. 2 p, 132); III prov(inciae)nbsp;Gall(iae), p. 259^ (cf. A.-Tgt;. 2 p. 131): , , , Tribus provinc(iis) Galliis imp, Caesar i Traianus Hadrianus Aug, dedit tres provin-ciae Galliae, p. 529 w. Ill (= BE 1.1 n.1nbsp;p, 5 = Allmer-Eiss. 1 p. 49, a. 76 p. Ckr.):nbsp;[Tres provincia]e Gallia[e], p, 530 (cf.A.-I). 2 nbsp;nbsp;nbsp;p, 13l); Tre,s provineiae Galliae und [In- (1876) p. 35 cf. AJlmer-Bissard t. 5 p. 28, Lliihner, Llxcmpla n. 603; Tres prov(iiiciae)nbsp;Gall(iae) (mm.)... primo V(iducassi) monu-mentum iu sua eivitate posuerunt , . . Claudio Paulino decessori meo in concilio Galliarum, (Saintes, c.a.238) BA 3,1 (1846)nbsp;p. 252 = B8AF 1889 p. 256 = Espa-an-dieu n. 52 p. 154 = BA 3®s„ f. 16 (1890)nbsp;p. 19; [Sacerdoti oder Ad ara]m Romae etnbsp;Aug(ust[i]) [tres] provineiae Galliae de pu- 30nbsp;blico, (Saint-Quentin, Aisne; nicht var Bo-mitian) BSAF 1881 p.119. 120: Cur[ator]nbsp;civitatis Sue[ss(ionum), injquisitor Ga[ll(ia- Conimhiges) CIL XIII 255: Statio spleii-di[dissima] vectigal(is) XL (quadragesiraae) G[all(iarum) Lugd(uni)] Conv(enarum), L,enbsp;Slant, Tnscr. chr ét. 1 n. 219 p. 319: Olimnbsp;quae propriis laetata est Gallia regnis, (Bict-jcirchen hei Bonn, mischen Caracalla und 4onbsp;G-alUenus) GIB 463; Proconsul provineiaenbsp;Gal(liae) Narbonensis, [Bie inschrift (Qual-hurg) GIB app. 17: Q, Caecilius Secundusnbsp;leg, C, SerenI proco(n)s(ulis) GaUiae Trans-alpinae ist uneclit nacli Henzen t, 3 p, 28nbsp;zun.1866, Bramhach und Besjardins, Géo-grapMe de la Gaide 3 p. 43 ® echt nachnbsp;Jullian auf grimd der inschrift (Bordeauxnbsp;a. 37, 36, 33 oder 32 a. Chr., oder zwi-schen 40 und 29) t. 1 n. 36 p. 126 — 128; 50nbsp;C(aius) Serenus [proco(n)s(ul) Galliae Trans-al]pi[nae] , . ,], (Ziirkli) GIL XIII 5244:nbsp;P(rae)p(ositus) sta(tionis) Turicen(sis) XLnbsp;(quadragesimae) G(alliarum), (Grand-Vil- . nbsp;nbsp;nbsp;[Gallia] |
*Galli-acus — Gallï-cus
|
lars hei Moirans, dép. Jura) 5353; [..? Latijnio Pompti[n]a (tribu) Latini fil(io)nbsp;Cam[p]ano Aeduo, sacerd(oti) III (trium)nbsp;provin[c]iarum Galliar(um), [offijcis et ho-no[ribu]s omnibus [domejsticis [funcjto Se-q(uani) [pjublice. (Ostia) XIV 327: P.nbsp;Cl(audius) trium Galliar(um) lib(ertus)nbsp;Abascantus. (a. 177) 328: Abascantus Gal-liaruiu (servus). (Tivoli) 4250: Procuratorinbsp;10 Aug. ad accipiendus census in provmc(ia)nbsp;GalliaLugudunenensi et in provinciaThracia.nbsp;— Münzen. Cohen, monn. imp.^ 1 p. 323nbsp;(sïlher, des Icaisers Galba) w. 72: QALLIAnbsp;(Gallien als frau dargesteïll; cf. Fröhner,nbsp;Philol. suppl.-hd. 5, h. 1 s. 84). p. 324 w. 73:nbsp;QALLIA HISPANIA. p. 339 n. 307. 308nbsp;(Muret-Ch. 4798. 4799): TRES QALLIAEnbsp;(drei Frauenhüsten: Aquitania, Narbonensisnbsp;und Lugdunensis). p. 343 w. 361: QALLIAnbsp;20 li FIDES. (Hadrianus) 2 p. 109 sgquot;. n. 31nbsp;-35: ADVENTVI AVQ. QALLIAE S. C.nbsp;p.211 w.1247—1257: RESTITVTORI QALLIAE. (von Septimius Severus a. 207, echt?)nbsp;4 p. 3 n.3: ADVENT. AVQ. QALL. PONT.nbsp;MAX. TR. POT. XV. COS. III. (des Gallie-nus, f 268, bïllon) 5 p. 428 sq. n. 895 (Mu-i-eGCteA 10124)—899: RESTIT. QALLIA-R(uni). p. 429 n. 900: RESTITVT. QAL-LIAR. p. 429 sg. n. 904—908: RESTITV-30 TOR QALLIAR. p. 430 n. 909: RESTITV-TOR QALLIARVM. (von Saloninus a. 253nbsp;—259) p.528 w.91; RESTITVfTOR] QALLIAR. (Postumus, 258—267) 6p.49 «.311.nbsp;312: REST. QALLIAR. n. 313; RESTIT.nbsp;QALLIARVM. p. 50 n. 314 (var. 315):nbsp;RESTITOR QALLIAE. 316. 317: RESTI-TOR QALLIAP. 318; RESTITOR QALLIAR. 319. 320 (var. 321). p. 51m. 322:nbsp;RESTITVTOR QALLIAR. (Victorinus valernbsp;id 265—267) p. 80 n. 106: [RESTITVTORI]nbsp;QALLIARVM VOTIS PVBLICIS. (Tetricusnbsp;valer 268 ff.) p. 104 n. 123: P. . . . [Q]AL-LIA REST. — Merkwürdig heiftl ein locus 'vulgariter’ Gallia hei Grandgagnagc,nbsp;Vocabulaire des anciens notns de lieux de lanbsp;Belgique oriëntale. Liégc 1859. — In comp.nbsp;Cornu-gallia, (Hi)spano-gal(l)ia, Psyava-yaUa, Sena(-i, -o)-gallia. -acus ahgéleitet vom gentilicium 50 Gallius, in 0. Galiacus und in l) Ga,iliac,nbsp;dép. Avcyron, arrond. MiUau, cant. Laissac;nbsp;dép. Haute-Garonne, arrond. Villefranche-de-Lauragais, canton Caraman, und arrond.nbsp;Murct, canton Cintegahclle; depart. Tarn. [•Galli-aous — GaUï-cus] |
2) Jailly, im alten pagus Nivernensis, dép. Nièvre, arrond. Nevers, canton Saint-Saulge;nbsp;gemeinde Bozolles; gemeinde Gacogne; Jaïlly-Ics-Moulins, dép. Cóte-d’Or, arrond. Senmr,nbsp;canton Flavigny. 3) Jallieu, depart. Isère,nbsp;arrond. La Tour-du-Pin, canton Bourgoin. Gtallian-ates V., abteilung der Braecores. (Galliano bei Conio) Pais 847: Matronisnbsp;Braeoorium Gallianatium. (Jallian-ius M. (Neapel) CIL X 8059, lo 175; Galliani Euprepe. (xalli-anus M. cogn. Plin. n, h. 3,116; Solonates saltusque Galliani, qui cognomi-nantur Aquinates (in der er sten region; cf.nbsp;CIL JU 249. 536. (Cagliari) Murat 695, l).nbsp;Geil. 13,12,4; (Antistius Labeo) respondent: Cum a muliere, inquit, quadam tribuninbsp;plebis adversum emn aditi, [in] Galliauumnbsp;ad eum misissent. Sedulii epistola ad Ma-cedonium p. 8, 2 Huemer: Meum Galliauum 20nbsp;aeque presbyterum. (Bosra) CIL III 89:nbsp;Leg. III. Kur(enaicae) Valerianae Gallianaenbsp;(Borghesi ci. Gallienae). (Corinth, zeit desnbsp;Sever. Alex.) 536: Proc(uratorem) at praedianbsp;GallianaQ'. Campogalliano). (Fusitu beiSzöny,nbsp;a. 252p.Chr.) 4270: (Alae) III. Aug(ustae)nbsp;Tbracum Galliane Volusiane. (Bom, a. 143) VI 694. 2379“: M. Cassius Gallianus Laude. (Süsa) VIII 60 = 11139: L. Marius Gallianus. (Ksur Ahd-él-Melék, a. 285) 11935: 30 C. Valerio Gallia[n]o Hoüoratia,n[o]...... Valerior(um) [G]allian[i]. (Ur. Mn Burdt) 14364; C. Annioleno C. f. Arn. Karthagi-nensi Galliano. (El Kef) 16099: M. Labe-rius Gallianus. 16168: Licinia Galliana.nbsp;(Oulad-Zorar) 20195: Ti. Claudius Galianusnbsp;iunior. (Macchia hei Circello, a. 101 p.Chr.) IX 1455,3,62: Pund(i) Lucceiani Galliani. (Pozzuoli) X 2470: Galliano. (S. Germano)nbsp;5266: L. Munatio Galliano.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Gallï-cus adi. gallisch. Plaut. aulular. 3,5,21 == 495: Gallicis canteriis (klepper),nbsp;fragm. LXXVIII 308 Winter hei Isidor. or.nbsp;19,23,3: Linna coopertus est textrino Gallia, ivofür Loewe:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;linnam operatast textrix Gallica. Cato orig. 2 fr. 43 P.^ bei Varro r. r. 1, 2, 7: An non M. Cato scribitnbsp;in libro originum sic: 'Ager Gallicus Eo-manus vocatur, qui viritim cis Ariminumnbsp;datus est ultra agrum Picentium. In eo agro 50nbsp;aliquotfariam in singula iugera dena culleanbsp;vini fiunt’? (cf. Columell. 3, 3, 2: Ut omit-tam veterem illam felicitatem arvorum, qui-bus et ante iam Cato Marcus et mox Varro |
Gallï-eus
furoris pervaserat? episi. ad Att. 1, 19, 2 (a. 60): Atque in re publica nunc quidemnbsp;maxime Gallici belli versatur metus; namnbsp;Aedui, fratres nostri, pugnant, Sequanl fnbsp;puer malam pugnarunt et Helvetii sine du-bio sunt in armis excursionesque in provin-rum iugera fudisse). = Bin. n. h. 14,52: ' ciam faciunt. p. Sestio (a. 56) 4, 9; Homi-Idem Cato denos culleos redire ex iugeribus ; uem perditum et non obscure Pisauri et innbsp;iubet. de dub. nom. 5 p. 576 K. = P- 64 aliis agri Gallici partibus m illa coniura-,0 SecI:: Culleum generis neutri, ut Cato 'cul- tione versatum. deprov. cons. (a. 56) 8,19: lonbsp;lea vini’ L Attius Aenead., praetext. v. 3 : Ei propter rationem Galhci belli provinciamnbsp;—4 trag.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;p. 281 bei Nonius 224,10: extra ordinem decernebant, 13,32: Bellum
Vim Gallicam obduc contra in acie exérci- Gallicum, patres conscnpti, C. Caesare im-tum- I lue pdtrium hostili frisum sanguen peratore gestum est, antea tantum modo sanguine. Q. Claudius Quadrüjarius ann. 1,; repulsum. Semper ülas nationes nostri im-fr 10“ p 137 P bei Uv. 6,42, 3 (quot;«. m. 587 peratores refutandas potius bello quam la-367 a. Chr.): Pama repens belli Gallici cessendas ^putaverunt. 14, 35: Nee totam
Terentius prodidit singula iugera vineanim • sescenas urnas vini praebuisse ... in (agro)nbsp;Gallico, qui nunc Piceno contribuitur. 9,3:nbsp;Quemadmodum Terentius lt;(Varro)gt; et antenbsp;eum Marcus Cato possent adfirmare, septe-Jias urnas priscis cultoribus singula vinea-
allata perpulit civitatem, ut M. Furius diC' tator quintum diceretur. /l'. 10’’ƒ». 138,16P.
20 hei Geil. 9, 13, 17: Eo pacto ei sub Gallicum gladium successit atque Hispanico pectus hausit. Cic. p. Fonteio (a. 69) 5, 13: Est item urbs Massilia, de qua ante dixi,nbsp;fortissimorum fidelissimorumque sociorum,nbsp;qui Gallicorum bellorum pericula populinbsp;Pom. copiis atque praemiis compensarunt.nbsp;14, 30: Hae (Gallicae) sunt nationes, quaenbsp;quondam tam longe ab suis sedibus Delphosnbsp;usque ad Aj)ollinem Pythium atque ad ora-
80 culum orbis terrae vexandum ac sjooliandum
Gallici belli rationem prope iam explicatam perturbare atque impedire debemus. 15, 37 :nbsp;Alter belli Gallici rationem habet. epist. 7, 20nbsp;18,1 (a. 53): Tu me velim de ratione Gallici belli certiorem facias, de rep. (a. 51)
2, 6, 11: Ut ita munita arx circumiectu ar-duo et quasi circumciso saxo niteretur, ut etiam in illa tempestate horribili Gallici ad-ventus. incolumis atque intacta permanserlt.nbsp;Btvt 14, 57 (a. 46): C. Flaminius, is quinbsp;tribunus plebis legem de agro Gallico etnbsp;Piceno viritim dividundo tulerit. Cal. mal.
4, 11 (a. ‘I5j44): Agrum Picentem et Gal-3o
K/AU UVAAttU » nbsp;nbsp;nbsp;w----- --- j. nbsp;nbsp;nbsp;Inbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^
urnfpctae sunt Ab isdem uentibus sanctis : licum viritim contra senatus auctontatem Sttstiri relig?osis oLessum Capito-1 dividenti. dc dMn. 1, 37, 81 fu. 4i): Ob-lium est atque ille luppiter, cuius nomine , leiuntur etiam saepe tormae, quae reapse
maiores
nostri vinctam testimoniorum fidem | nullae^ sunt, speciem^ autem offerunt; quod
esse voluerunt. 15,33: Ut caveretis, ne hoe absolute novum aliquod bellum Gallicumnbsp;eoncitaratur. 20, 46; Denique, ut oportetnbsp;bello Gallico, ut maiorum iura moresquenbsp;praescribunt, nemo est oivis Eomanus, quinbsp;40 sibi ulla excusatione utendum putet. pronbsp;Cluentio (a. 66) 7, 21: M. Aurium viverenbsp;et in agro Gallico esse in servitute. 22: Innbsp;agrum Gallicum profeeti sunt.
contigisse Brenno dicitur eiusque Gallicis copiis, cum fano Apollinis Delphici nefariumnbsp;bellum intulisset. Tum enim ferunt exnbsp;oraclo eefatam esse Pythiam: 'Ego próvi-debo rem istam et albae virgines.’ Ex quonbsp;factum, ut viderentur virgines ferre arma 40nbsp;contra et nive Gallorum obrueretur exerci-tus. epist. ad Au. 14,1,1 (a.44): Affirma-
m Gatil. 2, j batque minus diebus XX tumultum Galli-
3 5 (a 63): Hoe dïlectu, quem in agro Pb ^ cum. 4, 1: Horribile est, quae loquantur, p,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;U babuit. 6; Quis quae minitentur, ac vereor Gallica etiam
ceim et Gallico nbsp;nbsp;nbsp;nuni, qiiis bella, ipse Sextus quo evadat. Plnlipp. 5
Gallbun/'^T2™‘gt;6^- Q Metellus, quem ego Y«- ’^o), 19, 53: Extra tumultum Gallicum
hoe prospiciens\n agrum Gallicum Picenum- Italicumque 8,1,3: Itaque maiores nostri
^ nbsp;nbsp;nbsp;9 4. Ut comperi legatos tumultum italicurn, quod erat domesticus,
que praemisi. o, nbsp;nbsp;nbsp;tumultus tumultum Gallicum, quod erat Italiae fini-60
50 Allobrogum belli riansalp nbsp;nbsp;nbsp;g,,g;timus, praeterea nullum iiominabant. 14,
Ga hei excitandi oausa a - nbsp;nbsp;nbsp;^
sollicitatos. p. SuUa IJ, 00 nbsp;nbsp;nbsp;T ¦ 1 ir 1 . ,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;•
in acvro Camerti Piceno, Gallico, quas 111 licis, Italicis bellis clan et niagni luerunt,
oras^maxime quasi morbus quidam illius ; nee tarnen ullis tale genus honoris tributum
Holder, AU-celt. Sprachschatz. 1.
Gallï-cus
favere natura cogebat. 7,23,1: Muri autem omnes Gallici bac fere forma sunt. Trabesnbsp;derectae perpetuae in longitudinem paribusnbsp;intervallis distantes inter se binos pedes innbsp;solo conlocantur. (2) Hae revinciuntur in-trorsus et multo aggere vestiuntur; ea autem.nbsp;quae diximus, intervalla grandibus in frontenbsp;saxis efferciuntur. (3) His conlocatis et co-agmentatis alius insuper ordo additur, utnbsp;idem illud intervallum servetur neque inter lonbsp;se contingant trabes, sed paribus inter-missis spatiis singulae singulis saxis in-teriectis arte contineantur. (4) Sic deincepsnbsp;omne opus contexitur, dum iusta muri altitude expleatur. (5) Hoe cum in speciemnbsp;varietatemque opus deforme non est alter-nis trabibus ac saxis, quae rectis lineis suosnbsp;ordines servant, turn ad utilitatem et defen-sionem urbium summam babet oportunita-tem, quod et ab incendio lapis et ab ariete 20nbsp;materia defendit, quae perpetuis trabibusnbsp;pedum quadragenum plerumque introrsusnbsp;revincta neque perrumpi neque distrabinbsp;potest. 48, 3: Matres familiae, quae paulonbsp;ante Romanis de muro manus tendebant,nbsp;suos obtestari et more Gallico passum ca-pillum ostentare liberosque in conspectumnbsp;proferre coeperunt. 53, 3: Cum boe idemnbsp;postero die fecisset (Vercingetorix), satis adnbsp;Gallicam ostentationem minuendam mili- «onbsp;tumque animos confirmandos factum existi-mans in Haeduos movit castra. b. c. 1, 51,
1: Venerant eo sagittarii ex Eutenis, equites ex Gallia cum multis carris magnisque im-pedimentis, ut fert Gallica consuetudo. 3,nbsp;29, 3: Pontones, quod est genus naviumnbsp;Gallicarum. 59, 1: Quorum opera Caesarnbsp;omnibus Gallicis bellis optima fortissimaquenbsp;erat usus. Varro (bei Hieronym., comment,nbsp;in epist. ad Galat. cap. 3 lïb. 2 = Opp. Vaïl. *0nbsp;Yen. t. 7 c. 425. 426 und Isidor. or. 15, 1,nbsp;63) nennt die bewoner von Massilia trilin-gues, quod et Graece loquantur et Latinenbsp;et Gallice. Prometlieo libero bei Noniusnbsp;p. 195, 26 «O'..• Gallica plt;^et)gt;orlt;(ri^ta, carrosnbsp;adcura, Tusca pilenta. l. l. 5,24,116: Lo-rica quod e loris de corio erado pectoralianbsp;faciebant; postea subcidit Gallica e ferronbsp;sub id vocabulum, ex aiiulis ferrea tunica.nbsp;32,157: Locus ad busta Gallica, quod Roma 60nbsp;recuperata Gallorum ossa qui possederuntnbsp;urbem ibi coacervata ac consepta. r. r. 1,nbsp;14, 4: (Maceria) . . . e lateribus coctilibus,nbsp;ut in agro Gallico. 2,3,9: In agro Gallico
fuil. CaMh 11, 9 —12 (a. 55 ex. —54): Sive trans alias gradietur Alpes, j Caesarisnbsp;visens monimenta magni, | lt;3rallicum (vonnbsp;G-aïlien aus üherschritten, Caes. b. Cr. 4,17 sq.)nbsp;Ehenum, horribile aequor ulti mosque Bri-tannos. Cacs. b. G. 1, 22, 2? ld se a Gal-licis armis atque insigiiibus cognovisse. 31,nbsp;11: Neque enim conferendum esse Gallicumnbsp;cum Geniianorum agro neque bano consue-10 tudinem victus cum illa comparandam. 47,nbsp;4: Comniodissimum visum est C. Valeriumnbsp;Procillum, C. Valeri Caburi filium, summanbsp;virtute et humanitate adulescentem, ouiusnbsp;pater a C. Valerio Flacco civitate donatusnbsp;erat, et propter fidem et propter linguaenbsp;Gallicae scientiam, qua multa iam Ariovistusnbsp;longinqua consuetudine utebatur, (15) etnbsp;quod in eo peccandi Germanis causa nonnbsp;esset, ad eum mittere. 3,11,5: D. Brutumnbsp;so adulescentem classi Gallicisque navibus, quas ^nbsp;ex Pictonibus et Santonis reliquisque paca-tis regionibus convenire iusserat, praeficit.nbsp;14, 7: Cum omnis Gallicis navibus spes in,nbsp;velis armamentisque consisteret. 4,3,3: Einbsp;(übii) paulo, quamquam sunt eiusdem ge-nei’is, sunt ceteris bumaniores, proptereanbsp;quod Ebenum attingunt multumque ad eos inbsp;mercatores ventitant et ipsi propter propin- ¦nbsp;quitatem [quod] Gallicis sunt moribus ad- inbsp;80 suefacti. 5, 2: Est enim boe Gallicae con-suetudinis, uti et viatores etiam invitos con-;nbsp;sistere cogant et quid quisque eorum denbsp;quaque re audierit aut cognoverit quaerant |nbsp;et mercatores in oppidis vulgus circumsistat inbsp;quibusque ex regionibus veniant quasque Inbsp;ibi res cognoverint pronuntiare cogat. (3) inbsp;His rebus atque auditionibus permoti denbsp;summis saepe rebus consilia ineunt, quorum |nbsp;eos in vestigio paenitere necesse est, cum.;nbsp;40 incertis rumoribus serviant et plerique ad |nbsp;voluntatem eorum ficta respondeant. 20,1: |nbsp;(Caesar) in Brittaniam proficisci contendit,!nbsp;quod omnibus fere Gallicis bellis bostibus ¦nbsp;nostris inde subministrata auxilia intellege-bat. 5,12, 3: Hominum est infinita multi- jnbsp;tudo (in Brittania) creberrimaque aedificianbsp;fere Gallicis consimilia, 14, 1: Quae regionbsp;(Cantium) est marituma omnis, neque mul-tum a Gallioa dilferunt consuetudine. 43,nbsp;50 1: Fervefacta iacula in casas, quae morenbsp;Gallico stramentis erant tectae, iacere eoe-perunt. 54, 4: Pi-o recentibus Gallici bellinbsp;officiis. 6, 7, 7: Ut ex magno Gallorumnbsp;equitum numero non nullos Gallicis rebus
[Galli-cus]
-ocr page 977-Gallï-cus
|
greges jjlures potius faciunt quam magnos, quod in magnis cito existat pestilentia, quaenbsp;ad perniciem eum perducat, 10: Satis magnum gregem putant esse circiter quinqua-genos. 4, 11: De magnitudijie Galliearumnbsp;succidiarum Cato scribit. 5, 9 (Gallischenbsp;ochsen): Boni eiiim generis in Italia pleriquenbsp;Gallici ad opus, contra nugatoi'i Ligusci.nbsp;Sail h. Catil 40,1: Quod natura gens Gal-'0 lica bellicosa esset, facile eos ad tale consilium adduci posse. 52, 30: A. Manliusnbsp;ïorquatus bello Gallico filium suum, quodnbsp;is contra imperium in hostem pugnaverat,nbsp;necari iussit. Liv. 5,33,6 (a. u. 303 — 391nbsp;a. CJir.): Nee cum bis primum Etruscorum,nbsp;sed multo ante cum iis, qui inter Appenni-nnm Aipesque ineolebant, saepe exercitusnbsp;Gallici pugnavere. 36, 10: Ne penes ipsosnbsp;culpa esset cladis forte Gallico bello aceej)-20 tae. 45, 6 (a. u. 364 = 390 a. Chr.): Btruscis-ne etiam, a quibus bellum Gallicum'in senbsp;avertissent, ludibrio esse clades suas? 48,3:nbsp;Bustorumque inde Gallicorum (der gaïli-sclten hrandstatte) nomine insignem locumnbsp;feeere. 50, 5: Expiandae etiam vocis noc-tuniae, quae nuntia cladis ante bellum Gallicum audita neglectaque esset, mentio in-lata. 52,3: Cum inter Gallica tela degres-sus (C. Éabius) ex arce soUemne Fabiaenbsp;so gentis in colle Quirinali obiit. 6, 5, 8 (ff. «ƒ•nbsp;367 = 387 a. Chr.): Eo anno aedis Martisnbsp;Gallico bello vota dedicata est a Tito Quinc-tio duumviro saci-is facinndis. 14, 6 (a. u.nbsp;309 = 383 a. Chr.): Cicatrices acceptasnbsp;Veienti, Gallico aliisque deinceps bellisnbsp;ostentans. 11: Thensauros Gallici auri oc-cultari a patribus iecit. 15, 5: Spem fac-tam a te civitati video fide incolumi ex then-sauris Gallicis, quos primores patrum occul-^0 tent, creditum solvi posse. 12: Quod adnbsp;tliesauros Gallicos attinet, 28, 6 (a. u. o/4nbsp;== 380 a. Chr.): Similein pavorem inde acnbsp;fugam fore ac bello Gallico fuerit. 40, 17nbsp;(a. u. 386= 368 a. Chr.): Quale Gallicumnbsp;(bellum) modo (fuit), cum praeter Capito-lium atque arcem omnia haoo bostium erant.nbsp;42, 4 (a. u. .387 = 367 a. Chr.): Fama re-pens belli Gallici allata perpulit ciyitatem, jnbsp;ut M. Purius dictator quintum diceretur.nbsp;so 7, 9 (a. u. 393 = 361 a. Chr.), 5: Ut bellinbsp;Gallici causa dictatorem arbitrer. 6: Dictator cum tumultus Gallici causa tumultumnbsp;edixisset. 11 (a. u. 394 = 360 a. Chr.), 4: ^nbsp;Gallicus tumultus dictatorem creari coegit. i |
7: Fuga Tibur sicut arcem belli petunt. 12 (a. tl. 395 = 359 a. Chr.), 7: Gallici quo-que belli fama increbrescebat. 10: Eoma-nus miles ruendo in arma ac dimicationemnbsp;aliquantum Gallicam ferociam vinceret. 13, 8 (a. u. 396 = 358 a. Chr.): (Sin) consensus aliqui patrum, non Gallicum bellum nos ab urbe, a penatibus nostris ablegatosnbsp;tenet. 15, 8: Auri quoque ex Gallicis spo-liis satis magnum pondus saxo quadrato lonbsp;saeptum in Capitolio sacravit. 20 (a.u.400nbsp;= 354 a. Chr.), 4: Deos rogaverunt, quorum sacra bello Gallico aocepta rite procu-rassent. 23 (a. u. 404 = 350 a. Chr.), 2:nbsp;Nam cum ingentem Gallorum exercitum innbsp;agro Latino castra posuisse nuntiatum esset,nbsp;Scipione gravi morbo inplicito Gallicum bellum Popilio extra ordinem datum. 24, 9:nbsp;(Consul) praeda omni castrorum militi datanbsp;vietorem exercitum opulentumque Gallicis 20nbsp;spoliis Eomam reduxit. 25 (a. ii. 405 = 349nbsp;ff. Chr.), 11: Ad Gallicum tumultum. 12nbsp;(Consul) Gallicum sibi bellum extra sortemnbsp;sumit. 8,17 (a. u. 422 == 332 a, Chr.), 6:nbsp;Tranquillis rebus fama Gallici belli pro tu-multu valuit, ut et dictatorem dici placeret. 20 (a. tl. 425 == 329 a, Chr), 2: Nondum perfunctos cura Privernatis belli tumultusnbsp;Gallici fama atrox invasit. 3: Mamercinus,nbsp;cui Gallicum bellum evenerat. 29 (ff. m. 442 30nbsp;= 312 ff. Chr), 1: Etrasci belli fama ex-orta est. (2) Nee erat ea tempestate gensnbsp;alia, cuius secundum Gallicos tumultus armanbsp;terribiliora essent cum propinquitate agrinbsp;turn multitudine bominum. 41 (a.u. 446 =nbsp;308 ff. Chr), 11: Ipsae minae metum fece-rant expertis Gallica clade, quam intutamnbsp;urbem incolerent. 10, 10 (a. u. 455 = 299nbsp;ff. Chr), 12: Fama Gallici tumultus. 18nbsp;(ff. u. 458 = 296 ff. Chr), 2: Gallica auxilia 40nbsp;mercede sollicitabantur. 26 (ff. m. 459 =nbsp;295 ff. Chr), 13: Quod cum saepe alias tumnbsp;eo anno Gallici tumultus praecipuus terrornbsp;civitatem tenuit. 28,8: Bis avertere Gallicum equitatum. 11: Et inseeuta, simul ter-ritos hostes vidit, Gallica acies nullum spa-tium respirandi recipiendique se dedit. 29,nbsp;12: Fabius audita morte collegae Campa-norum alam, quingentos fere equites, exce-dere acie iubet et circumvectos ab tergo 60nbsp;Gallicam invadere aciem. 21, 16 (a.u. 536nbsp;= 218 ff. Chr), 6: Conciturum avidas semper armorum Gallicas gentes. 25, 2: Quodnbsp;nuper circa Padum Placentiam Cremonam-Gl *nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[Galli-ous] |
Gallï-
cus
|
. que colonias in agrum Gallicum deductas aegre patiebantur. 2b, 1; Punieum üisupernbsp;Gallico (tumultu) bellum auctum patresnbsp;acceperunt. 28, 4: Hannibal ceteris copiisnbsp;per otium traiectis spernens iam Gallicosnbsp;tumultus castra locat. 31: Incolunt propenbsp;Allobroges, gens iam inde nulla Gallicanbsp;gente opibus aut fama inferior. 42,1: Ar-;nbsp;misque Gallicis ante pedes eoram proiectis.nbsp;iu52,9: Ad defendendum Gallicum agrumnbsp;trans Trebiam mittit. 55, 4: Auxilia prae-!nbsp;terea Cenomanorum; ea sola in Me manse-rat Gallica gens. 56, 2: Media Afrorumnbsp;acie, quae Gallicis auxiliis firmata erat. 57,nbsp;10: ld emp)orium Eomanis Gallico bellonbsp;fuerat. 22, 14 (a. u. 537 == 217 a. Chr.),nbsp;11: Media in urbe, quae nunc busta Gallicanbsp;sunt. 23, 14 (a. u. 338 = 216 a. Chr.), 3:nbsp;Servorum dilectum cobortesque ex agro Pi-20 ceno et Gallico conlectas. 4: Ea sex milianbsp;bominum Gallicis spoliis, quae triumpbo C.nbsp;Plamini tralala erant fa. SSl), armaxit. ‘25,nbsp;4: Gallicum bellum et omitti tuto et differrinbsp;posse. 28,6: (Hannibalem) nee auxilia Gallica aliter quam conducta babuisse. 24, 9nbsp;(a. u. 540 = 214 a. Chr.), 8: Eeferebantnbsp;senes sic Maximum Eullum cum P. Decionbsp;ad bellum Gallicum. 10, 3: M. Pomponiusnbsp;in (agro) Gallico (= Arinvinwm, begannnbsp;so nördUch vom flufte Aesis). 42, 8: Spolianbsp;plurima Gallica fuere, aurei torques armil-laeque, magnus numerus. 25, 10 (a.u.542nbsp;= 212 a. Chr.), 5: Eomanis Punica et Gallica arma cognita dubitationem exemerunt.nbsp;26, 19 (a. tl. 543 = 211 a. Chr.), 11: Abnbsp;ostiis Tiberinis profectus praeter oram Tuijcinbsp;maris, Alpes atque Gallicum sinum et deindenbsp;Pyrenaei circumvectus promunturium. 27,nbsp;25 (a. u. 546 = 208 a. Chr.), 7: Marcellumnbsp;10 aliae atque aliae obiectae animo religionesnbsp;tenebant, in quibus quod, cum bello Galliconbsp;ad Clastidium aedem Honori et Virtuti vo-visset, dedicatio eius a pontificibus impedie-batur qs. 39 (a. u. 547 = 207 a. Chr.), 6:nbsp;Non enim receperunt modo Arverni eumnbsp;(Hasdrubalem) deincepsque aliae Gallicaenbsp;atque Alpinae gentes, sed etiam secutaenbsp;sunt ad bellum. 44, 7: Nam itineris qui-dem celeritate ex Hispania et concitatis adnbsp;60 arma Gallicis gentibus multo magis quamnbsp;Hannibalem ipsum gloriari joosse. 29, 5nbsp;(a. u. 549 ~ 203 a. Chr.), 8: Commeatusnbsp;quoque omnis generis occulte ad eum (Ma-gonem) a Gallicis populis mittebantur. 30, tGalli-cusj |
19 fa. u. 551 = 203 a. Chr.), 2: Ibi eum (Magonem) legati ab Cartbagine paucis antenbsp;diebus in sinum Gallicum adpulsis navibus ¦nbsp;adierunt iubentes primo quoque tempore innbsp;Africam traicere, 31, 10 (a. u. 554 = 200nbsp;a. Chr.), 1: Gallici tumultus fama exorta.nbsp;11,2: Ad opprimendum Gallicum tumultum.nbsp;19,1: De Hamilcare Gallici exercitus duce.nbsp;21, 17: Cai'pentis Gallicis multa praedanbsp;oneratis plus ducentis. 47, 6: L. Purius, lonbsp;simul quod in Etruria nibil erat rei, quodnbsp;gereret, simul Gallico triumpbo imminens,nbsp;quem absente consule irato atque invidentenbsp;facilius impetrari posse ratus est, Eomamnbsp;inopinato cum venisset, senatum in aedenbsp;Bellonae babuit expositisque rebus gestis,nbsp;ut triumpbanti sibi in urbem invebi liceret,nbsp;petit qs. 48, 7: Ex duabus coloniis, quaenbsp;velut claustra ad cohibendos Gallicos tumultus oppositae fuissent. 12: Data fato 20nbsp;etiam quodam Furiae genti Gallica bella.nbsp;33, 23 (a. u. 557 = 197 a. Chr.), 4: Gallica spolia. 43 (a. u. 559 = 195 a. Chr.), 9: P. Porcio Laecae [ad Etruriam] circa Pi-sas decem milia peditum et quingenti equi-tes ex Gallico exercitu decreti. 34, 8, 6: Praetervecti Ligustinos monies sinumquenbsp;Gallicum ad diem, quam dixerat, convene-runt. 32, 2: Quia nos bella nunc Punica,nbsp;nunc Gallica, nunc alia ex aliis occupave- oonbsp;rant. 53, 3: Aedes eo anno aliquot dedi-catae sunt: una lunonis Matutae (Sospitaenbsp;Sigonius) in foro olitorio, vota locataquenbsp;quadriennio ante a C. Cornelio consule fa, u.nbsp;557 = 197 a. Chr.) Gallico bello. 7: Innbsp;insula lovis aedem C. Servilius duumvir de-dicavit; vota erat sex annis ante Galliconbsp;bello ab L. Purio Purpurione praetore, abnbsp;eodem postea consule locata. 35, 41 (a. u.nbsp;562 = 192 a. Chr.), 8; Aedes duae lovis 40nbsp;eo anno in Capitolio dedicatae sunt; vove-rat L. Purius Purpurio praetor Gallico bellonbsp;unam, alteram consul. 36, 39 lt;a.u.563 =nbsp;191 a. Chr.), 6: Bella Ligurum Gallicis semper iunota fuisse; eas inter se gentes mutuanbsp;ex propinquo ferre auxilia. 40,11: P. Cornelius consul triumpbavit de Bois. In eonbsp;triumpbo Gallicis carpentis arma signaquenbsp;et spolia omnis generis travexit et vasanbsp;aenea Gallica et cum captivis nobilibus óünbsp;equorum quoque captorum gregem traduxit.nbsp;(12) Aureos torques transtulit mille qua-dringentos Septuaginta uuum, ad boe aurinbsp;pondo ducenta quadraginta septem, argenti |
Gallï-cus
infecti factique in Gallicis vasis, non in-1 fabre suo more factis, duo milia trecenta:nbsp;quadraginta pondo, bigatomm nummorum,nbsp;ducenta triginta quattuor. 37, 8 (a.u.564 \nbsp;190 a. CJir.), 4: Etiam in Gallograeciamnbsp;miserat; bellicosiores ea tempestate erant,nbsp;Gallicos adhuc, nondum exoleta stirpe genlis, servantes animos, 38,17 (a. u. ~gt;(i5==nbsp;189 a. Chr.), 5: Romanis Gallici tumultusnbsp;10 adsueti, etiam vanitates notae sunt. 8: Virnbsp;unus cum viro congrediendo T. Manlius, M.nbsp;Valerius, quantum Gallicam rabiem vince-ret Romana virtus, docuerunt. 13; Phrygas ¦nbsp;igitur Gallicis oneratos armis, sicut in acienbsp;Antiochi cecidistis, victos victores, caedetis.nbsp;20, 3; Ad naturam montis situmque Galli-corum castrorum visendum. 46 (a. u. 567nbsp;—187 a. Chr.), 4: Gladius in acie cruen-tatus non est Gallico bello. 39, 2, 10; Pa-20 catis Liguribus, in agrum Gallicum exerci-tum duxit. 7,2: Arma spoliaque multanbsp;Gallica, carpentis transvecta. 44 (a.u. 571nbsp;= 183 a.Chr.), 10; Coloniae duae, Potentianbsp;in Picenum, Pisaurum in Gallicum agrumnbsp;deductae sunt. 54,11; Quique protinus eantnbsp;trans Alpes et denuntient Gallicis populis,nbsp;multitudinem suam domi oontineant. 40,nbsp;26 (a. u. 573 = 181 a. Chr.), 8: Matieno,nbsp;cuius ad Gallicum sinum provincia erat.nbsp;30 41, 19 (a.u. 579 = 175 a. Chr.), 3: Et tumultus quidem Gallicus et Ligustinus, quinbsp;principio eius anni exortus fuerat, baudnbsp;magno conatu brevi oppressus erat. 42, 2nbsp;(a. u. 581 = 178 a. Chr.), 5: In Gallico agro,nbsp;qua induoeretur aratrum, sub existentibusnbsp;glaebis pisces emersisse. 4, 3; Cum agrinbsp;Ligustini et Gallici, quod bello capturu erat,nbsp;aliquantum vacaret. 45, 19 (a. u. 587 =nbsp;167 a. Chr.), 3: Querimonia Gallici (der Ga-40 later) tumultus. 12; Accessisse etiam no-vam tempestatem regno tumultus Gallici,nbsp;cui vix consensu et conoordia regum resistinbsp;queat. Vergil, catal. 2, 3: Tau Gallicumnbsp;(cf. Biod. 5, 32, 6: Tovg yaQ xamvqyovgnbsp;¦Kcna TtsvtaevtjQlöa (pvha^avrsg ccvaaxoXoTté-^ovGi iraldxM) xo7g S-ioïg). Horat. carm, 1,nbsp;8,5 — 7: Cur neque militaris | inter aequa-lis equitet, Gallica nee lupatis | temperetnbsp;ora frenis? 3, 16, 35 s^..- Nee pinguia Gal-60 licis I crescunt vellera pascuis. Propert. 3,nbsp;13,47 (5, 3l)sg'..- Cui si longaevae minuis-;nbsp;set fata senectae [ Gallicus Iliacis miles innbsp;aggeribus. 4,12 (13), 53 sg.: At mons lau-rigero concussus vertice diras | Gallica Par-;
nasus sparsit in arma nives (von Brennus vor Delphi). Ovid. umor. 2,13,18: Qua tingit laurus Gallica turma tuas. ars am. 2,nbsp;257 sq.: Porrige et ancillae, qua f)oenasnbsp;luce pependit j lusa maritali Gallica vestenbsp;manus. metam. 1, 533 sq.: Ut canis in vacuo leporem cum Gallicus (span. port. gulgö,nbsp;ivindspil, cf. Martial, und Arrian. ’Eyovsiai)nbsp;vidit, et bic praedam pedibus petit, ille sa-lutem. fasl. 6, 185 sq.: Ante domus Manli lonbsp;fuerat, qui Gallica quondam | a Capitolinonbsp;reiopulit arma love. ex Ponto 4, 16, 18:nbsp;Gallica qui Pbrygium duxit in arva senem.nbsp;Yüruv. 1,4,12; Exemplar autem huius reinbsp;Gallicae paludes possunt esse, quae circanbsp;Altinum, Ravennam, Aquileiam aliaque,nbsp;quae in eiusmodi locis municipia sunt pro-xima paludibus, quod bis rationibus babentnbsp;incredibilem salubritatem. 6,10: Circa sep-tentrionem (flare solet) Thracias et Gallicus. 20nbsp;Strab. 4, 4, 2 p. 195: Th ös Gvpnctv epvlov,nbsp;o VVV PalXiwv re y.al Palaxinov naXovGxv,nbsp;dQeij-idvióv ècxi %ai amp;vg,móv xe xai xa^v n^ognbsp;gd'prjv, alleog 6s anlovv xal ov xaxótjamp;sg.nbsp;Val Max. 3, 7, 6; Itaque acer et vebemensnbsp;Carbo nibil aliud Gallica peregrinatione con-secutus est, quam ut animadverteret sontemnbsp;patrem suum ab integerrimo viro in exiliumnbsp;missum. 4,1,2: Magnificus Camilli Veien-tanus triumpbus, egregia Gallica victoria, sonbsp;5, 4, 5; Gum (C. Elaminius) tribunus pl.nbsp;legem de Gallico agro viiitim dividendo invito et repugnante senatu promulgasset. 6,nbsp;9,4; Q, Fabio Maximo, qui Gallica victorianbsp;cognomen Allobrogici sibimet ac posterisnbsp;peperit. 8,14, 5; T. Labienus ipse ex praedanbsp;Gallica aurum equiti largitus est. Véllei. 2,nbsp;56, 2: (Caesar) quinque egit triumpbos:nbsp;Gallici apparatus ex citro, Pontici ex acan-tbo, Alexandrini testudine, Africi ebore. Hi- 40nbsp;spaniensis argento rasili constitit. Celsusnbsp;med. 5,23,1: .Ill.nardi Gallici (Valeriananbsp;Celtica). Mela 2,3,55; Cetera Gallicis Ita-licisque gentibus cingitur. 4,64; Inter Gal-licas Italicasque gentes quasi terminus interest. 3, 2, 23; Ab illis enim iterum adnbsp;septentriones frons litorum respicit, perti-netque ad ultimos Gallicarum gentium Mo-rinos, nee portu, quem Gesoriacum vocant,nbsp;quidquam notius babet. 6,48; Sena in Bri- sonbsp;tannico mari Ossismicis adversa litoribus,nbsp;Gallici numinis oraculo insio-nis est, cuiusnbsp;antistites perpetua virginitate sanctae numero novem esse traduntur: Gallizenas vo-
[Gallï-cus]
-ocr page 980-Gallï-cus
|
cant qs. 621 Dimicant non equitatu modo aut pedite, verum et bigis et curribus Galilee armatis; covinnos vocant, quorum fal-catis axibus utuntur. Serilon. Larg. compos.nbsp;c. 83_p. 35,8 Ilélnir.: Symphyti radix, quamnbsp;quidam inulam rusticam Yocant, quidamnbsp;autem alum Gallicum dicunt (daraus Mar-céllus). Sen. de henef. 5,1G, 1; Ingratusnbsp;Catilina: parum est illi capere patriam, nisinbsp;10 verterit, nisi Allobrogura in illam cobortesnbsp;inmiserit et trans Alpes accitus liostis vetera et ingenita odia satiaverit ac diu debi-tas inferias Gallicis bustis duces Komaninbsp;persolverint. episf. 95, 70; Gum veros vi-cinosque non borreat, cum contra decem le-giones et Gallica auxilia et mixta barbaricanbsp;arma oivilibus vocem liberam mittat et rem-publicam bortetur. Lucan. 1, 216 sq.: Gallica certus 1 limes ab Ausoniis disterminatnbsp;20 arva colonis. 391 sq.: (Caesar) sparsas pernbsp;Gallica rura cobortes | evocat. 2, 429:nbsp;Gallica rura videt devexasque excipit Alpis.nbsp;475s(i.: Qua Gallica damna | sujiplevit Magnus. 535; Gallica per gelidas rabies ef-funditur Alpes. Cohmieü. r. r. 1 praef. 20:nbsp;Et vindemias condimus ex insulis Cycladi-bus ac regionibus Baeticis Gallicisque. 3,nbsp;3, 2: In Florentino agro et in Gallico, quinbsp;nunc Piceno contribuitur. 4, 29, 16: Tere-30 bram, quam Gallieam dicimus. 30,4: Trianbsp;esse genera praecipue Graecae, Gallicae, Sa-binae salicis. . . . Gallica obsoleti purpureinbsp;(coloris). 5,6,2; Ulmorum duo esse generanbsp;convenit, Gallicum et vernaculum; illud Ati-nia, hoe nostras dicitur. 7, 1: Est et alte-rum genus arbusti Gallici, quod vocaturnbsp;rumpotinum. 5, 9, 16; Eas terebrari Gallica terebra convenit. 7,2,3: Gallicae (oves).nbsp;12,20,5; Nardum Gallicum. 45,1: (Uvas)nbsp;40 Gallicas. 59, 3; Caseum Gallicum. Ub. denbsp;arbor. 8, lp. 642 Schn.: Terebram, quamnbsp;Gallieam (gallinaca cod. Corbei.) dicimus.nbsp;Petron. sat. 19: Ego autem frigidior hiemenbsp;Gallica factus nullum potui verbum emit-tere. 122 v. 141 —143; Exuit omnes |nbsp;quippe moras Caesar, vindictaeque actusnbsp;amore | Gallica proiecit, civilia sustulit arma.nbsp;Bioscorid. 3, 3; '‘Alóri PalUz'^. Plin. n. li.nbsp;1, 30: Insularum in Gallico Oceano XCVI.nbsp;60 2,220; Aristoteles nullum animal nisi aestunbsp;recedente expirare. Observatum id multumnbsp;in Gallico Oceano et dumtaxat in hominenbsp;compertum. 3, 6: Tarraconensis autem ad-fixa Pyrenaeo totoque eius a latere decur- [Galll'Cus] |
rens et simul ad Gallicum Oceanum Hibe-rico a mari transversa se pandens Solorio ‘ monte et Oretanis iugis Carpetanisque etnbsp;; Asturum a Baetica atque Lusitania distin-guitur. 74; Gallicum (mare) ante Narbo-nensem provinciam, bine Ligusticum. 112:nbsp;lungetur bis sexta regio Umbriam conplexanbsp;agrumque Gallicum citra Ariminum. Abnbsp;Ancona Gallica ora incipit togatae Galliaenbsp;cognomine. 122: Pudet a Graecis Italiae lonbsp;rationem mutuari, Metrodorus tarnen Sce-psius dicit, quoniam circa fontem arbornbsp;multa sit picea, quales Gallice vocentur padi,nbsp;boc nomen aecepisse (Padum), Ligurumnbsp;quidem lingua amnem ipsum Bodincum vo-cari, quod significet fundo carentem. 138:nbsp;Nuntiato Gallico tumulto. 4, 109; Marianbsp;circa oram ad Ebenum septentrionalis Ocea-nus, inter Ebenum et Sequanam Britanni-cus, inter eum et Pyrenaeum Gallicus. 114; 20nbsp;Septentrio bine Oceanusque Gallicus, occa-sus illinc et Oceanus Atlanticus. 9,8: (Animal) in Gallico Oceano physeter ingentisnbsp;columnae modo se attollens altiorque na-vium velis diluviem quandam eructans. 11,nbsp;121; Parva avi, quae ab illo galerita ap-pellata quondam, postea Gallico vocabulonbsp;etiam legioni nomen dederat alaudae. 12,nbsp;45: In nostro orbe proximo laudatur Syria-cum (nardum), mox Gallicum, tertio loco sonbsp;Creticum ... Ex iis Gallicum et cum radicenbsp;vellitur abluiturque vino. Siccatur in umbra, alligatur fasciculis in charta, non multum ab Indico ditferens, Syriaco tarnen levins. 46: Cum Gallico nardo semper nasci-tur herba, quae hirculus vocatur ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;13, 18; Mhilque eius rei causa in Italia victrice omnium, in Europa vero tota praeter irimnbsp;Illyricam et nardum Gallicum gignitirr. 14,nbsp;39: Mirum ibi cum sole circumagi uvam, 40nbsp;quae ob id streptis vocatur, et in Italia Gal-licam placere, trans Alpis vero Picenam.nbsp;15, 39: Sed Persicorum palma duracinis.nbsp;Nationum habent cognomen Gallica (früli-pfirsiche der Provence) et Asiatica. 84:nbsp;Mespilis tria genera, antbedon, setania, ter-tium degenerat, anthedoni tamen similius,nbsp;quod Gallicum vocant. 16, 66: Plura eiusnbsp;(aceris) genera: album, quod praeoipui can-doris, vocatur Gallicum in Transpadana sonbsp;Italia transque Alpes nascens. 70; Trianbsp;eius (buxi) genera: Gallicum, quod in metasnbsp;emittitur amj^litudinemque proceriorem. 72:nbsp;Italia Atinias vocat exoelsissimas et ex is |
Gallï-cus
siccanas praefert, (j[uae non sint riguae, al-terum genus Gallicas, tertium nostrates. 7 5: Gallica liaec arbor (betulla) mirabili can-dore atque tenuitate, terribilis magistratuumnbsp;virgiS) eadem circulis flexilis, item corbiumnbsp;costis. Bitumen ex ea Galli excoquunt. 177;nbsp;Apud nos quoque multi totidem generibusnbsp;(salicis) nomina inponunt, viminalem vo-cant eandemque purpuream, alteram niteli-10 nam a colore, quae sit tenuior, tertiam Gal-licam, quae tenuissima. 228: Oboedientis-sima quocumque in opere fraxinus, eadem-que hastis corylo melior, cornu levior, sorbonbsp;lentior, Gallica vero etiam ad currus flexi-bili levitate. 17,116: Nostra aetas correxit,nbsp;ut Gallica uteretur terebra, quae excavatnbsp;nec urit. 208: Vernacula putatio deiectisnbsp;per ramos vitium crinibus circumvestit ar-borem crinesque ipsos uvis, Gallica in tra-20 duces porrigitur, Aemiliae viae in ridicasnbsp;atiniarum ambitu, frondem earum fugiens.nbsp;211: Traduces Gallica e cultura bini utrim-que lateribus, si utraque pars quadragenonbsp;distet spatio, quaterni, si viceno. 18,66:nbsp;Nunc ex his generibus (tritici) quae Eomaenbsp;invehuntur levissimum est Gallicum atquenbsp;Chersonneso advectum, quippe non exceduntnbsp;modii vicenas libras, siquis granurn ipsumnbsp;ponderet. 88: Siligineae farinae modiusnbsp;30 Gallicae XX libras panis reddit. 19, 89:nbsp;Est et quartum genus in eadem similitudinenbsp;pastinacae quam nostri Gallicam vocant.nbsp;105; Genera eius (cepae) austeritates or-dine: Africana, Gallica, Tusculana, Ascalo-nia, Amiternina. 21,86: Batim hortensiam,nbsp;quam aliqui asparagum Gallicum vocant.nbsp;135; Contexemus et Gallici nardi remedianbsp;in hunc locum dilata in peregrinis arbori-bus. 22, 122: Ad extrahendas suppuratio-40 nes ex posca addita resina Gallica. 27,48:nbsp;Cum sile et nardo Gallico. 49: Cum Gal-lico nardo. 50: Gallici nardi. 32, 21: Gi-gnitur (curhalium) et in Eubro quidemnbsp;mari, sed nigrius, item in Persico (vocaturnbsp;lace), laudatissimum in Gallico sinu circa:nbsp;Stoechadas insulas et in Siculo circa Aeo-lias ac Drepana. Frontin. strut. 2, 6, 1 (a.nbsp;349 a.Chr.): Gallos eo proelio, quod Camillinbsp;ductu gestum est, desiderantes navigia, qui-50 bus Tiberim transirent, senates censuit trans-vehendos et commeatibus quoque prosequen-dos. Eiusdem generis hominibus postea pernbsp;Pomptinum agrum fugientibus via data est,nbsp;quae Gallica appellatur {cf. Jordan, Forma
[urbis Mornac p. 54. Topographic 2,570.
' Giindermann, liM 44 (1889), 637 — 640). ,Sil. 4, 644 Lacerum per Gallica rivis |nbsp;dispergam rura atque amnis tibi nominanbsp;demam. Quintil. inst, or. 1, 5, 57: Plurimanbsp;Gallica evaluerunt, ut 'reda’ ac 'petorritum’,nbsp;quorum altero tarnen Cicero (p.Mil, 10,28),nbsp;altero Horatius (serm. 1, 6, 104. cpist. 2,1,nbsp;192) utitur. 68: Epiredium. Nam cum sitnbsp;'epi’ praepositio Graeca, 'reda’ Gallicum lonbsp;(neque Graecus tarnen neque Gallus utiturnbsp;composite), Eomani suum ex alieno utroquenbsp;fecerunt. Martial. 1, 92, 8: Dimidiasquenbsp;nates Gallica braca (var. palla, ein Jciirgerernbsp;mantel, nicht die caracalla) tegit. 3,47,11:nbsp;Leporemque laesum Gallici canis dente.nbsp;Tac. Agr. 24: Siquidem Hibernia medio inter Britanniam atque Hispaniam sita et Gallico quoque mari oportuna valentissimamnbsp;imperii pai'tem magnis in vicem usibus 20nbsp;; miscuerit. G. 28; Igitur inter Hercyniamnbsp;silvam Ehenumque et Moenum amnes Hel-vetii, ulteriora Boii, Gallica utraque gens,nbsp;tenuere. 43: Cotinos Gallica, Osos Panno-nica lingua coarguit non esse Germanos, etnbsp;quod tributa patiuntur. h. 1, 65: Excinde-rent sedem Gallici belli (a. 69 p.Chr.). 67:nbsp;Inritaverant turbidum ingeniuiu Helvetii,nbsp;Gallica gens olim armis virisque, mox me-moria nominis clara. 4, 12: (Batavi) sedi- 30nbsp;tione domestica pulsi extrema Gallicae oraenbsp;vacua cultoribus simulque insulam iuxtanbsp;sitam occupavere, quam mare Oceanus anbsp;fronte, Ehenus amnis tergum ac latera cir-cumluit. 77: Vos Gallici foederis oblitos.
5, 26: Hoc Primo Antonio notum, cuius epistulis ad helium actus sum, ne Germa-nicae legiones et Gallica inventus Alpesnbsp;transcenderent. a. 1,57: Cum praesidionbsp;Gallicam in ripam missus est. 2, 6; Ad 40nbsp;Gallicam ripam latior et placidior adfluensnbsp;(verso cognomento Vahalem accolae dicunt).nbsp;17: Ni Eaetorum Vindelicorumque et Gallicae cohortes signa obiecissent. 6, 7: lu-lius Africanus e Santonis Gallica civitate.nbsp;15, 43: Post Gallica incendia. Flor. 1, 7nbsp;(13), 17: Ut omnia incendiorum vestigianbsp;Gallici sanguinis inundatione deleret (Ca-millus). 8 (13), 19: Ac primum omniumnbsp;illam ipsam Gallicam gentem non contentus 50nbsp;moenibus expulisse, cum per Italiam nau-fragia sua latius traherent, sic persecutesnbsp;est duce Camillo, ut hodie nulla Senonumnbsp;vestigia supersint. 41 (3, 6), 9: Pomponius
[Galli-cus]
50
-ocr page 982-Gallï-cus
|
Gallicmn (sinum) obsedit. 2, 13 (4, 2), 5: Hinc Gallic! Germaiiique dilectus. VcrgiUtisnbsp;orator an pocta: Inde rursus Italiam redii,nbsp;et taedio maris cum mediterranea concupis-sem, seoutus Gallicas Alpes lustro populosnbsp;aquilone pallentes. Suct. Gacs. 24-.: (Caesar)nbsp;ad legiones, quas a re publica ^cceperat, aliasnbsp;private sumptu addidit, unam etiam exnbsp;Transalpinis conscriptam, vocabulo quoquenbsp;10 Gallico (Alauda [vilmer Alaudae] enim ap-pellabatur), quam disciplina cultuque Eo-mano institütam et ornatam postea univer-sam civitate donavit. 37: Primum et ex-cellentissimuin triumphum egit Gallicumnbsp;fa. u. 708), sequentem Alexandrinuin, deindenbsp;Ponticum, buic proximum Africanum, no-vissimum Hispanienseni, diverse quemquenbsp;apparatu et instrumento. Gallici triumpbinbsp;die Velabruni praetervehens paene eurru ex-20 cussus est qs. 49: Gallico deniqne triumplionbsp;niilites eins inter cetera carmina, qualianbsp;currum prosequentes ioculariter canunt,nbsp;etiam illud vulgatissimum pronuntiaverunt:nbsp;Gallias Caesar subegit qs. 51: Per Gallicumnbsp;triumphum. 56: Reliquit et rorum suarumnbsp;commentaries Gallici civilisque belli Pompeian!. Nam Alexandrini Africique et Hi-spaniensis incertus auctor est: alii Oppiumnbsp;putant, alii Hirtium, qui etiam Gallici bellinbsp;30 novissimum imperfectumque librum supple-verit. 58: At idem, obsessione castrorumnbsp;in Germania nuntiata, per stationes liostiumnbsp;Gallico habitu penetravit ad snos. 69:nbsp;Seditionem per decem annos Gallicis bellisnbsp;nullam omnino moverunt. Claud. 24: Col-legio quae.storum pro stratura viarumnbsp;gladiatorium munus iniunxit detractaquenbsp;Ostiensi et Gallica provincia, curam aerarinbsp;Saturni reddidit. Ncr. 2: Mox consul im-40 peratorem ab exercitibus Gallicis retralierenbsp;temptavit. 38: Deorumque aedes ab regibusnbsp;ac deinde Punicis et Gallicis bellis votaenbsp;dedicataeque farserunt). Immal. 8, lltj sq.:nbsp;Horrida vitanda est Hispania, Gallicus axis,nbsp;Illyricumque latus. lustin. 24, 4, 7: Tan-tusque terror Gallici nominis erat, ut etiamnbsp;reges non lacessiti ultro pacem ingenti pecunia mercarentur. 25,2,10: Tantus terrornbsp;Gallici nominis et armorum invictae felici-50 tatis erat, ut neque hi maiestatem suamnbsp;tutam neque, illi amissam recuperare senbsp;pusse sine Gallica virtute arbitrarentur. 43,nbsp;3,4: Magnasque res, sive durn armis se ad-versus Gallicam feritatem tuentur sive dum [Gallï-cus] |
ultro lacessunt, a quibus fuerant antea lacessiti, gesserunt (Phocaeenses). 6: Itaque in ultimam Oceani oram procedere ausi innbsp;sinum Gallicum circum ostia Rhodani amnisnbsp;devenere. Ptolem. 2, 6, 67: rdllua 04aovianbsp;(stadt der Ilergetes in Hispania Tairaconen-sis). 10: H ralXiy.fi d-aXaaaa ècps'^fjg g-èioinbsp;x5gt;v Tov Ovagov ir.jSoXav. 3, 1, 19: .Syvanbsp;rélliKCi (stadt der Semnones in Italien,nbsp;hürgcrcolonic gcgründet c. a. 471).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5, 1, i 13: rdXhna (stadt der Bébryces in Bitliy-nien). 8,5,2: nbsp;nbsp;nbsp;Ss ó nCva^) aito ÖE f.ieGrjfi^QLCig vq ralXixy ifctldsarj. Apidci. de mundo 6,300: (Sinus) in maxima divisusnbsp;est maria, quorum unum Gallicum dicitur.nbsp;301: Mare, per quod Gallicum lt;^sinum)gt; at-que Gaditanas columnas circumvectus Ocea-nus orbis nostri metas includit. Gcllius 2,nbsp;25,8: Item cum dicamus ab'Osco’,'Tusco’,nbsp;'Graeco’, 'Osce’, 'Tusce’, 'Graece’, a 'Gallo’ snbsp;tarnen et 'Mauro’ 'Gallice’ et 'Maurice’ di-cimus. 15, 30,5: Ego, cum (Valeri) Probinbsp;multos admodum commentationum librosnbsp;ad(juisierim, neque scriptum in bis inveninbsp;nee usquam' alioqui Probum scripsisse credo:nbsp;(6) 'petorritum’ enim est non ex Graecianbsp;dimidiatum, sed totum [ortum] trans Alpi-bus; nam est vox Gallica. (7) ld scriptumnbsp;est in libro M. Varroni.s quarto decimo re-rum divinaruin, quo in loco Varro, cum de ;nbsp;'petorrito’ dixisset, esse id verbum Gallicum,nbsp;'lanceam’ quoque dixit non Latinum, setnbsp;Hispanicum verbum esse. AtJienae. 14, 75nbsp;p. 657“; KakliGrai fiev at Falh-KaC (nég-vai), OW. anoleLTtovrai ös avzav ovte lt;(atynbsp;ano Ki^vgag Tfjg HGtannfjg ovrs at ylvxiai.nbsp;Tertullian. ad uxorem 1,4: Gallicos mulosnbsp;(multus A)- cf. 2,8: Et mulabus et cine-rariis peregrinae proceritatis. Ampel. c. 6,15;nbsp;In Gallico (mari) Stoeebades tres. 7,3;.nbsp;Gallicum (mare), quod Gallias tangit. c. 43:nbsp;Caesar Gallicos, Grassus Syriacos exercitusnbsp;habebat. c. 45, 1; Gallico bello, cum Gallinbsp;Senones exercitu apud Aliam deleto, urbenbsp;incensa Capitolium obsederunt. Patüi ex-cerpia ex libro Festi p. 17, 2 21. (aus Ver-rius Flaccus): Ambrones fuerunt gens quae-dam Gallica. p. 32 Af. = 24,1. 2 P. •' Bennanbsp;lingua Gallica genus vebiculi appellatur.nbsp;p. 34 M. = p. 25,8 P.: Bardus Gallice can- jnbsp;tor appellatur. ... p. 43 ilf. = 30, 22 P..-Cimbri lingua Gallica latrones dicuntur.nbsp;)). 206 21. = 250, 30—31 F.: Petoritum,nbsp;et Gallicum vebiculum esse. p.2bl P.: Pe- |
Gallï-cus
|
toritum vehiculuni Gallicum. jj. 271 2[. = 369 P.: ^E)gt;umex «(genus teli simile sparinbsp;Gallici). j). 285 Jf. — 396,14 P.; Murmil-lonicum genus ariuaturae Gallicum est ipsi-que murmillones ante Galli appellabantur,nbsp;in quorum galeis piscis effigies erat. p.ilOnbsp;JP —418,34 P; Gallico tult;(multu)gt;. p. 355nbsp;M. = 536,34 P.; Quam ab Italicis et Gal- llt;(icis b)gt;.................quam Galli- 10 cum, aut domesti....... Pio 79, 7 (a. 219), 1: ’-Ev Tw xqixcp axqaxoniSm xó Fal-Xixa. 3: Tb avxb skhvo axqaxÓTCEdov xb Pal-ItKÓv. Porfyrion in Hor. c. 1, 8, 6; Gallica ora pro 'Gallicorum equorum ora’. Eumen.nbsp;paneg. Consfantio cl. 18; Ut de latere Galliconbsp;dicam. P4 451,3: Gallicum (J. Gtirreo amnbsp;fl. Gallego inSpanien; cf. 452,7; Forum, Gal-lorum). 495, 2: Fretum Gallicum. Noniusnbsp;p. 556: Materae, tela gravia Gallica. Noül.nbsp;20 topogr. t. 2 p. 24 s^. Jordan: Ludum matu-tinum et Gallicum. Tlieomnestus xExdvov amp;£-qaTXEi'a dia nsiqag, cod. Far. 2322 (Notices etnbsp;exiraits f. 21 j). 56); Hv Ss ó iifKog Falli-xóg. Fclagonius 1, 16: Silis Gallici unc. X.nbsp;6, 71. 75. 83. 89: Arum Gallicum. 96: Arinbsp;Gallici selib. 113: Arum Gallicum. 10,187:nbsp;Silis Gallici. 191: Ari Gallici. 13,213: Silnbsp;Gallicum conteris. 16, 261: Cum aro Gallico . . . Arum Gallicum. 23, 301: Silis Gal-30 lici. 25, 327: Ari Gallici. 28,371: Arumnbsp;Gallicum. 375: Ari Gallici. 395; Sil Gallici sext. I. 30,421.422: Ari Gallici. 440:nbsp;Solum veteris Gallicae comburis. 31, 466:nbsp;Arum Gallicum. Hippiatricorum cod. Paris.nbsp;2332 saec. 11. 77 vv^s'= Pelagonius pi.iSO*nbsp;IJtm 127,20: Kqóxov xal axóqSa FalXr/.anbsp;xal XcvÓGxcsqfiov. Firniic. Matern. math, 1,nbsp;3, 4: Nee Hispanorum iactantiam pigrumnbsp;poterit Saturni lumen hebetare, nee Galileo cam stoliditatem Mercurii sapientissimumnbsp;sidus exacuet? Liher de viris ill. 24, 5:nbsp;(Manlius) cum senatum suppressisse Galli-cos thesauros argueret et addictos proprianbsp;pecunia liberaret. Lampridii Alex. Sev. 60,nbsp;6; Mulier dryas eunti exclamavit. Galliconbsp;sermone: 'Vadas nee victoriam speres neenbsp;te militi tuo credas’. Vopisc. Aurelian.nbsp;34, 2: (Tetricus) bracis Gallicis ornatus.nbsp;Proh. 1, 4: Occidit, pro pudor, tanti virinbsp;50 et talis historia, qualem non babent bellanbsp;Punica, non terror Gallicus, non motus Pon-tici, non Hispaniensis astutia. 4,5; Pallianbsp;Gallica duo fibulata. Julian, epist. ad s. p. q.nbsp;Athen. 2^.286 B: Hsqï xovg FakXr/.ovg oqovg. |
epist. 29 j). 403P.' Tavxa 6oi FaXlixx] xal j3dql3aqog MovSa TiQosnai'Qsi. I'allad. r. r. 1, 13; Asseres ligni Gallici vel cupressi. 11,8, 3: Terebretur Gallica terebra usque ad me-dullam foramine impresso. Schol. luvcnal. 8, 145 (gu Santonico cucullo): Cucullo de birro Gallico scilicet. 200: Mirmillo arma-turae Gallicae nomen ex pisce inditum, cuius imago in galea fingitur. '253: Deciinbsp;pater et filius somnio moniti pro incolumi- lonbsp;tate populi Eomani se devoverunt, alter ,nbsp;bello Latino, alter bello Gallico. 10, 281: De triumpbo Gallico. Commenta Ijiicani 2, 473 JJs.: Post proelium Gallicum. 3, 89:nbsp;Belli Gal(lici). 427: (Bello) aut Punico autnbsp;Gallico aut civili Marii et Sillae. Avien.nbsp;orh. terr. 112: Gallicus binc aestus provol-vitur. or. mar. 638—640; Arva Gallici solinbsp;intersecantur scrupeo fastigio, ] et anbelanbsp;semper flabra tempestatibus. Servius in Verg. 20nbsp;Am. 7,614: Coniuratio, quae fit in tumultu,nbsp;id est Italico bello et Gallico. 8, 1: Autnbsp;certe si esset tumultus, id est bellum Itali-cum vel Gallicum. 371 tumultu] Ut 'Gallicus tumultus’. 660: Et bene adlusit adnbsp;Gallicam linguam, per quam virga purpuranbsp;dioitur. 10, 13: Sane omnes altitudinesnbsp;montium licet a Gallis Alpes vocentur, pro-prie tarnen iuga montium Gallicorum sunt.nbsp;10,198: In agro Gallico Felsinam, quae sonbsp;nunc Bononia dicitur, condidisse. IJieronym,nbsp;epist. 21 ad MarceUam, 3 (Opp. Vaü. Ven.nbsp;t. 1 C.135A, a. 384): Illi gaudeant Gallicisnbsp;cantberiis. 58 ad Paulinum, 10 c. 326 Bnbsp;(c. a. 395): Sanctus Hilarius Gallicano co-turno attollitur. 125 ad Busticum, Q c. 935Bnbsp;(a. 411): Ut ubertatem Gallici nitoremquenbsp;sermonis gravitas Eomana condiret (cliarac-. terisiert vil mer den stil der in Gcdlien blii-h enden rhetorïk als die sprache). Ammian. 40nbsp;15, 10, 2 (ad a. 355): Gallico mari. 11,18:nbsp;(Ebodanus) .spumeus Gallico mari concor-poratur per patulum sinum, quem vocantnbsp;Ad gradus, ab Arelate octavo decimo fermenbsp;lapide disparatum. 16,11,14 (a.357): Gallico vallo. 19, 6, 4'(«- 359): Pro magnani-mitate Gallica. 26, 5, 5 (a. 365): Gallicasnbsp;provinoias (regebat) Germanianus. NI) or. 32, 31; Praefectus legionis tertiae Gallicae, Danaba. occ. 42,28: Tribunus cobortis se-50nbsp;cundae Gallicae, ad cobortem Gallicam (innbsp;Callaecia). 32; Tribunus cobortis primaenbsp;Gallicae, Veleia ( in Hispania Tarraconensis).nbsp;Sulpic. Sever, dial. 1,27,4: Tu vero, inquit [Galli'Cus] |
Galli-cus
|
Postumianus, vel Celtice aut, si mavis, Gal-lice loquere (disc untcrschidc hezielien sicli auf Aquitanien tmd Mittel-G-allien), dummodonbsp;Martinum loquaris. (Es ist schon die roma-niscJie schriftspraclie zu verstellen; s. Windkclinbsp;in Gröbers Grimdrift der romanischen Philo-logie 1 s. 297 f.) 1 (2), 3, 6: Consumit Gal-licas miilarum poena mastigias. Claudian.nbsp;in Ilitfm. 2, 105 sq.: Gallica discretis Eoa-10 que robora turmis | cornplexus. panegyr. denbsp;Alanlio Thcodoro 308 Sf/./ Alpina quidquidnbsp;tegitur nive, Gallia si quid | silva tenet, denbsp;consul. Stilich. 1, 22Q sq. (aus Tac. G. 28):nbsp;Mediunique ingressa per Albini [ Gallicanbsp;Prancorum montes armenta pererrent. 2,nbsp;394 sq.: Ut mihi vel Massyla Ceres vel Gal-lioa prosit | fertilitas. 3, sq.: Quis Gal-lioa rura, | quis meminit Latio Senonumnbsp;servisse ligones? 303 sq.: Tu Gallica cingisnbsp;20 lustra,Leontodame. b. PoUent. s.Goth.29Qsq.:nbsp;Quid Gallica rura ] respicitis? paneg. deVI.nbsp;cons. Ilonorii BQ2 sq.: Gum Gallica vulgo |nbsp;proelia iactaret, tacuit Pbarsalica Caesar.nbsp;carm. min. 18 de mulabus Gallicis, v. 19 sq.:nbsp;Miraris, si voce feras pacaverit Orpheus, jnbsp;cum pronas pecudes Gallica verba regant?nbsp;Augustin, loc. de lesu Nave 6: Lanceamnbsp;Gallicam intellegi voluerunt; ea quippe di-cuntur gesa. SymmacJi. epist. 9, 55 (52),nbsp;30 c. a. 402: Nam dudum eum ad scbolamnbsp;Gallicam palatii translatum esse meministi.nbsp;Dimensuratio provinciarum 21 j). 12 liiese:nbsp;Gallia Narbonensis et Aquitanica (finitur)nbsp;ab oriente Alpibus, ab Occidents saltu Py-renaeo, a septentrione montibus Cebenna etnbsp;luribus, a meridie mari Gallico. Divisionbsp;orbis terrae 8 p. 16: Provincia Narbonensisnbsp;finitur ab oriente Alpibus, ab occidente saltunbsp;Pyrenaeo, a septentrione finibus Viennen-40 sium et montibus Cebennicis, a meridie marenbsp;Gallico. Agennius Urbicus de controversiisnbsp;agrorimi p. amp;2-. Europam a Libya Gallicumnbsp;Tyrrenum, Egeum, boe est intestinum, marenbsp;dividit. Veget. mulomed. 1, 18: Alium ma-ius, quod quidam Gallicum vocant. Apulei.nbsp;de herb. virt. 16: Graeci gentianum aloennbsp;Gallicam dicunt. 59: Allium Gallicum. Mar-cellus medic, c. 3, 9 p. 41, 25 H.: Trifoliumnbsp;berbam, quae Gal lice dicitur visumarus.nbsp;60 c. 6, 31 p. 52, 4: Saponis Gallici selibram.nbsp;7, 1 p. 52,15: Saponis Gallici. 13j). 54, 2:nbsp;Herba, quae Graece acte, Latine ebulum,nbsp;Gallice odocos dicitur. 9, 131 p. 106, 32:nbsp;Herbam, quae Gallice vernetus dicitur. 132 [Gallï-cus] |
p. 107,2: Herbam, quae Gallice dicitur blut-tbagio. 10, 68 p. 112, 27: Eadicem sym-pbyti, quod alum Gallicum (balcallicum) dicitur. 15, 86 p. 148, 27: Absintbi Gallici (gen.). 16,101 p. 168, 21: Herba, quaenbsp;Gallice calliomarcus, Latine equi uligulanbsp;vocatur. 17,21 p. 173,1: Sympbyti radix,nbsp;quam quidam inulam rusticam, quidamnbsp;al «(urn)» Gallicum vocant. 19, 41 p. 184,5:nbsp;Saponem Gallicum. 20, 39 p. 199,9: Por- lonbsp;tulaca, boe est alium Gallicum. 68 p. 202,nbsp;31: Papaver silvestre, quod Gallice caloca-tanos dicitur. 91 p. 206, 10: Alei Gallici.nbsp;25, 37 p. 252, 8: Herbae bepteridis, id estnbsp;fili[ci]oulae, quae ratis Gallice dicitur quae-que in fago saepe nascitur. 26, 18 p. 256,nbsp;21: Al[i]um Gallicum (cf. Plin.n.h. 27,41). 41 p. 260,13: Artimisiam berba est, quam Gallice bricumum appellant. 27,66 p. 284, 7: Adiecto sili Gallico. 28, 50 p. 299, 1: 20 Avis galerita, quae Gallice alauda dicitur.nbsp;31, 29 p. 332, 30: Sympbiti radieem, quaenbsp;herba Gallice balus dicitur. 33, 63 p. 347,nbsp;11: Herba est, quae Graece nympbaea, Latine clava Herculis, Gallice baditis appella-tur. Itutil. Namat. 1, 20: Indigenamquenbsp;suum Gallica rura vocant. Gros. 1, 2, 62:nbsp;Quae (Alpes) a Gallico mari super Ligusti-cum sinum exsurgentes, primum Narbonen-sium fines, deinde Galliam Eaetiamque se- 30nbsp;cludunt, donee in sinu Liburnico defigantur.nbsp;65: Provinciae Narbonensis, qua Arelas ci-vitas sita est et mari Gallico Ebodani flu-men accipitur. 66: (Narbonensis provincianbsp;babet) a meridie mare Gallicum, quod estnbsp;inter Sardiniam et insulas Baleares, babensnbsp;in fronte, qua Ebodanus fluvius in marenbsp;exit, insulas Stoeebadas. 104: Mare Gallicum. 4, 12, 7: Ut de ceteris taceam, helium Gallicum et Hannibal cum hello Pu- 40nbsp;nico secundo. Claudii Marii Victoris aleth. 3, 207 — 208: Gallica rura transmittens. Liher coloniarum 1 p.227 L.: Limitibus ma-ritimis et Gallicis, quos dicinius decimanosnbsp;et kardines. p. 248,10: Limites Gallici. 2nbsp;p. 252. 256: Limitibus maritimis et Gallicis,nbsp;quos nos d. et k. appellamus. p. 256, 16:nbsp;Ager eius limitibus maritimis et Gallicisnbsp;continetur. Faustus et Valerius 308, 18:nbsp;Circa urbem Babylonis Eomae maritimum 50nbsp;fiet et Gallicum. Casae liüerarum 314,29 sq. :nbsp;Limes maritimus Gallicum intercidet. 328,nbsp;20 sq.: Limites inaritimense Gallicu inter-cidunt. 334, 12: Per Gallicum limitein. |
Gallï-cus
|
separata, frumentariis campis et gleba iiberi. 15,1, 63: (Phocenses) in ultimos Galliae sinus profecti armisque se adversus Gallicamnbsp;feritatem tuentes Massiliam condiderunt etnbsp;ex nomine duels nuncupaverunt. HosVarronbsp;trilingues esse ait, quod et Graece loquan-tur et Latine et Gallice. 18, 7, 7: Cateia,nbsp;quam Lucilius calam dicit. Est enim genusnbsp;Gallic! teli ex materia quam maxime lentanbsp;10 qs. 19,24,12: Est autem (toga) vestisnbsp;militaris, cuius usus Gallicis primum expe-ditionibus coepit e praeda bostili. 13: Sa-gum autem Gallicum nomen est; dictumnbsp;autem sagum quadrum eo, quod apud eosnbsp;primum quadratus vel quadruplex erat. 20,nbsp;2,24: Taxea lardus est Gallice dictum. CCrlLnbsp;3 p. 287, 24: Ta Icoqia Gallicas. 539, 21:nbsp;Easseas Callicos, id est nardo Celtici. 540,nbsp;7: Nardo Celtice, id est fasce Galileos. 4nbsp;20 p. 475, 12 und cod. Scmgall. 238 p. Vi-. Al-pes monies Gallic!. 488,29s;/..' Bellum Pe-nicum vel Africum, Cimbrium (Bicimbriumnbsp;5c, punicu affricti cimbrium cod. Sang. 238nbsp;p.28') Gallicum, quia Galli Cimbri dicuntur.nbsp;592, 14: Bicim'brium Gallicum, quia Gallinbsp;Cimbi dicuntur. 595,37: Ganeo golosusnbsp;popinator tabernio basta vel iaculum linguanbsp;Gallica. 597, 13: Gessum basta vel iaculum Gallicae {§ohg om. a). 598,4: Gnatusnbsp;80 natus generatus filius creatus vel enixusnbsp;lingua Gallica. 604, 28: Giesum basta velnbsp;iacula (Gallice add. b).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5 p. 214, 26: Ka- teias Gallica lingua dicimus lancias. 270, 61: Bellum Cipricum Gallicum, quod Ciprinbsp;Gallbt. 271, 3: Bellum Mutimense Gallicum. Mutina enim civitas in Gallia. 5:nbsp;Bellum Teotonicum Gallicum. Tbeoni enimnbsp;Galli sunt. 297, 55: Gesum asta vel iaculum Gallice. 402,31: Bellum Cibricumnbsp;.10 Gallicum. Cibri enim Galli sunt. 439,11:nbsp;Ambactus servus Gallicg. 560, 32: Alpesnbsp;Gallicg alti montes. 41: Alpes nives linguanbsp;Gallica alti monies. 569,39: Gessatus mer-cennarius exercitus Gallica lingua. 582,57:nbsp;Viri soror Gallice sororia dicitur, sororis virnbsp;a quibusdam sororius dicitur, mariti fraternbsp;levir dicitur. 634, 58: Gemnades mulieresnbsp;lucedemdnice (var. lucae dominicae) linguanbsp;Galica. 635,3: Gnatus filius lingua Gal-50 lica. 658,20: Cissis genus vehiculi Gallic!.nbsp;lonae vita s. Columhani 3 ASS Sur. 2Ï. nov.nbsp;p. 469: Placet tandem arva Gallica plantanbsp;terere. 19 p. 474: Qui Gallico orti forentnbsp;solo. Mav. 1, 17 p. 38,14—39,2: Quartus |
£Galli-cus] colfus Gallicus, qui ineboatur a civitate Ee-gio et remigatur iuxta litus maris spatiosis- simae nobilisque Italiae, circuiens a Marsi-lia Septimaniae per totam Ispaniam usque ad fretum, quod supra diximus ^eptemga-ditanum. 3, 12 q). 167,3 — S'. Eretum Sep-temgaditanum, qui currit de mari magnonbsp;Gallico, quod alii Valeriaco Spaniae appellant. 4, 27 p. 242, 12 —14: Eodanus in-greditur in mare Gallicum subtus praelatamnbsp;civitatem Arelaton. 28 p. 242,15 —17:nbsp;Item iuxta praefatam Burgundiam proximanbsp;mari Gallico est patria, quae dicitur provin-cia Septimana. jo. 246,4 — 6: Orobs et Edas,nbsp;qui ingrediuntur in mare Gallicum. Terusnbsp;Narbonensis. 29nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;246,7: Item litus mare Gallicum. /gt;. 248, 7 — 249, 9: Girat autem ipsa Italia id est de Adriatico mari in Gallico a provincia Pritas Eigiensis: nam et estnbsp;provincia inter Adriaticum mare et Gallicum media quae ab antiquis dicitur Campania, quae nunc Beneventanorum. diciturnbsp;patria, iuxta vero mare Gallicum est provincia in ipsa Italia, quae dicitur Lucania,nbsp;item provincia Campania Taracinensis, itemnbsp;provincia Eomae Tuscia insignis nobilissima,nbsp;item provincia quae dicitur Tuscia, itemnbsp;provincia maritima Italorum, quae diciturnbsp;Lunensis, et Vigintimilii et ceterarum civi-tatum. Quae provincia iuxta mare Gallicumnbsp;confinalis existit de supra scripta provincianbsp;Septimana. 4, 32 p. 264, 1 sq.: Item iuxtanbsp;mare Gallicum est civitas quae dicitur Bi-bona Balentia, item qs. j?. 2 70,11 s;/..' Alpenbsp;maritima, ubi iuxta litus maris Gallic! com-pletur Italia. 33 p. 276, 2: Galligus. 36nbsp;p. 285, 1—3: Ad novas, quae est, ut prae-diximus, iuxta mare Gallicum. 36 p. 292, 1 sq.: Iterum circa litora eiusdem Italiae in mare Gallicum vergunt plurima flumina. ¦nbsp;37 p. 292, 6 — 8: Montes, quos quidem Ti-tanos dicunt, qui pertingunt mari Galliconbsp;non longe a praedicta civitate Vigintimilia.nbsp;p. 293, 12 —18: A tertio vero latere babetnbsp;ipsa Italia finem praefatum mare Gallicum,nbsp;cuius iuxta litora ponitur ipsa Italia, usquenbsp;ad supra scriptos montes, qui dividunt, utnbsp;diximus, inter Vigintimilia et civitatem Ni-ceam provinciae Septimanae. jj. 294,4—7:nbsp;Quod fretuna (Eegiensis) non est in summanbsp;Italia, sed magis reiacet ex latei'e ad partem maris magni Gallic!. 38 jj. 294,16^2'..¦nbsp;(Italia) a meridie mari Gallico tanquam li-tera sima terminetur. 42 p. 301,2: Spania I 1 10 1 c ( c 1 ( So c cnbsp;s 1 1 Ï G t'i t; S k a n b *«G n 1 G n, Ti A ta T 81 2. (1: P. |
Gallï-cus
extenditur in latitudine ab Oceano usque ad mare magnum Gallicum, quod et Balea-ricum appellatur. j). 302,15 —17: Quarumnbsp;eivitatum territoria ponuntur non longe anbsp;mari magno Gallico Balearico. 45 p. 322,nbsp;5—9: luxta vero magnum Gallicum ipsumnbsp;saltum Pireneon et provinciam Septimanam.nbsp;Ab alio vero latere habet ipsa Spania finemnbsp;multotiens dictum mare magnum Gallicumnbsp;•oValeriaci. 15—17: Qui fretus (Septemga-ditanus) ex eodem mari Gallico ingrediturnbsp;in ip)sum Oceanum occidentalem Britanici.nbsp;46 p. 324, ‘2 sq.: Colfum Gallici Valeriacinbsp;Spaniae. 5,4 j;.344,13 —16: Quod fretumnbsp;(Septemgaditanum) exiens de mari magnonbsp;Gallico Valeriaco vergitur in Oceanum occidentalem Britannicum. .23 p. 402, 4—6:nbsp;Ad irelagum Tyrrenicum magnum in marinbsp;Gallico non longe ab Italia est insula, quaenbsp;*0 dicitur Sicilia. 25 p. 409, 18—410, 1: Innbsp;colfo autem Gallico diversae ponuntur insulae qs. 27 p. 414, 7: In ipso mari Gallico Valeriaco. Adamnani vita s. Columhaenbsp;1, 28 p. 57: Gallici nautae, de Galliarumnbsp;provinciis adventantes. 2, 34 j). 149: Sanctonbsp;Germano episcopo de sinu Gallicj (the. British Channel) causa humanae salutis ad Bri-tanniam naviganti. Arculfi relatio de locisnbsp;sanctis ab Adamnano scripta 1 c. 9 p. 152nbsp;“0 Tobler: Qui argenteus calix sextarii Gallicinbsp;ïnensuram habet (cf. Baeda de locis sanctisnbsp;c. 2 p. 217 T.). Baeda h. e. 1, 17: Intrantnbsp;Oceanum et usque ad medium itineris, quonbsp;a Gallico sinu Brittanias usque tenditur,nbsp;secundis’ flatibus navis tuta volabat. 5,11:nbsp;Donavit autem ei (Vilbrordo) Pippin locumnbsp;Cathedrae episcopalis in castello suo inlustri,nbsp;quod antique gentium illarum verbo Vilta-burg, id est oppidumViltorum, lingua autemnbsp;*** Gallioa Traiectum vocatur. Historia Britto-num 44: Super ripam Gallici maris. Passionbsp;1quot;. Benigni 1, 1 ASS 1. nov. I p. 160 A.-Gallicis . . . gentibus (dat.). Passio YI. Benigni 1, 6 p. 164 AJ.- Gentis Gallicae. Vitanbsp;Bomani, praef. ASS 38. fehr. Ill p. 741:nbsp;Agaunus vester Gallico priscoque sermonenbsp;lam primitus per naturam quam nunc quo-que per ecclesiam . . . Petri petra esse di-gnoscitur. Vita Germani Ambian. 4,14 ASSnbsp;3. mai I p. 265 B: Gallicis igitur gentibusnbsp;oi'sus praedicare. Vita Praecordii 5 ASSnbsp;7- febr. lp. 197 D.’ Eecepti sunt in Galliconbsp;(litore). Yüa Verani 3 ASS 19. oct. VIIInbsp;P. 467 C: Veranus, natione Gallicus, civis
|fuit Gavalitanus. Vita Virgiïii 3, 16 ASS I 5. mart. I p. 403 F: In vieo, qui vocaturnbsp;' Gallica. Acta Gaugerici 2, 8nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;11. aug.
i II nbsp;nbsp;nbsp;Ex more Gallico. Vita (alia)
' Fursei 2, 3, 8 ASS 16. ian. II p. 50: Per Gallicas partes. Vita Frodoberti 2, 5 ASSnbsp;8. ian. I p. 507: Luxoviense eoenobium innbsp;Gallicis regionibus. Vita Vimentii Madel-garii 2,8 ASS U.iul. III p.amp;lOE: Gallicinbsp;maris Oceano. Vita Wironis 6 ASS 8. mai lonbsp;Up. 316i).' Mare pervenit Gallicum. Vitanbsp;Agricoli 1,2 ASS 3. sept. I p. 450 C: In insula maris Gallici prope Antipolim. — Inschriften: (Angora) AEM 9 s. 114: ^ (sku-xovxuQyog) Isyuovog y' ralXiKqg. (Amasra)nbsp;CIG adel. 4152 = CIL III 320: \XuLnbsp;yLcov[og y FalhKrjgl = trib(unus) legionis
X
II[Ij Gallicae. (Missema) CIG 4542: P (yihcxQiov) Xsy^smvog) y Palltxl'ijs], 4544:
X
P (jrilLaQ’iov) Isyieavog') y nbsp;nbsp;nbsp;(Un- 20
ter Caracaïla) 4548: [Ailmp^og] leyleavog) y [FaUmrig]. (Edhra) Ibll'. nqivmnog fljs-[y(£03vog)] y FaXXiy.tjg. (Kouft) Proceedingsnbsp;of the Society of Antiquaries of London p. 46nbsp;n. 95: Tneq GmxtiQiag ovigiXXccximvog Xcyi.
\ r rttlXixrjg VMi aiXag Qwqg xav vtco Ovikxco-
Qivov nQainoöLTOV. sxovg 6(v.y grjvog. Fasti cos. Capitol. CL u. 338 oder 539 CIL V p. 2 A ¦.
\ Bellum Gallicum CisalpInuni. CIL I 655. 1674 = IX 6086 xvii: L(egio) Gal(lica). .10nbsp;(Arjona)ll 2103: Trib(uuus) leg(ionis) IIInbsp;Gallpjcae feliois. (Murviedro) 3851: [Prae-fecto?] leg(ionis) III, [trib(uno) m]il(itum)nbsp;cohort(is) I Gall(fc Ital)icae [ejivium Eo-manorum [voluntariorum]. (Tarragona, a.nbsp;196 ex.) 4114; Duci exercitus Illyrici expe-ditione Asiana, item Parthica, item Gallicanbsp;(fcidzug, den hals. Septimius Severus zur bc-kümpfmtg des I). Clodius Albinus naeh Gal-lien unternam). II 4245; Trib(uno) mil(i- 40nbsp;turn) leg(ionis) III. Gall(icae). (Barcelona)nbsp;4519: D(is) M(anibus) Dionis Aug[g](usto-rum) n(ostrorum) [lijb(erto) tabul(ario) ludinbsp;Gallic(i) et Hisp(anici). (Gerona) 4622:nbsp;dVibuno leg(ionis) III. Gallicae. (Osuna)nbsp;5439 I 3, 31: Nisi tumultus Italici Gallici-ve causa (c/i Cic. Phil. 5,19,53: ïumultumnbsp;Gallicum Italicumque. 8, 1, 3: Tumultumnbsp;Gallicum. Pint. Caniill. 41; AepHGtXaL xovgnbsp;isQeèg GXQaxsiag %coqLg av gx] FaXarmog y 00nbsp;TtóXsgog). (Iskenderie, a. 19.9 p. Chr.) lilnbsp;14 == 6581: Decuriones alares veteranae
[Gallï'Cus]
-ocr page 988-Gallx-cus
|
Gallic(ae) et I. Thrac(um) Mau[retan(ae)]. j 15 — 6582: Procos, ala vetera[na] Gallica. |nbsp;G. Botti, II Museo di Alessandria (Alexan-!nbsp;drie, typograph. Penasson, 1893)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;18; Leg. III. Gallicae und Praef(ecto) coli(ortis) V. Gall(icae) [eq.] et I Britan, [eq. o. r. et IInbsp;Varcian]or(um) [cf. OIL V 875: Praef(ecto)nbsp;coh. V. Gallor(um)]. (Mismie lei Bral) IIInbsp;126:7 leg(ionis) III Gal(licae). (Saida) 152:nbsp;10 Mil(es) leg(ionis) III Gal(licae). (Ruud) 186:nbsp;7 leg(ionis) III. Gal(licae). (Mündung desnbsp;]Iahr-el-KeIb', 'a.\213f7) 206: Per [leg(io-nem) III Gallicam] Antoninianam suam.nbsp;(Auf Cypern) 217: 7 leg(ionis) III. Gallicae. (Talowadj) 293 = 6825; Vet(eranus)nbsp;leg(ionis) V Gall(icae). 294 = 6828: Ve-ter(anus) leg(ioiiis) V. G(allicae). (Nilto-póli) 755; Marcellini ex praef(ecto) leg(io-nis) III Gallicae Danavae. (Stobrez) 1919:nbsp;20 7 [l]e[g(ionis) III. Gallicae, item 7 leg. VI.nbsp;ferratae. (Cliarput, a. 64.) 6741. 6742.6742“;nbsp;Leg(ato) Aug(usti) leg. III. Gal(licae). (Kur-sari bei Talowadj) 6824: De legione V. Ga-lica. (EreMi, zeil des Antoninus Pius) 7394;nbsp;Trib(uno) laticl(aYio) leg(ionis) III Galli-c(ae). (Küstendschc) 7548: Miles chr. VIInbsp;Gall. Edictum Diocletiani et collegarum denbsp;pretiis rerum venaliuni (a. 301) p. 1911:nbsp;Sagum Gallicum (dasselbe mitnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Aa- 30 ÖLKfjvog Ev ofiotoTijw Neq^lxov und jilQQOg NaQ^iKog des griecMschen textes p. 1942).nbsp;19, 45 p. 1943: Bavara EaXhnr]. 46: Bs-PaXlLKog. 48: HvyiXiav EaXXiKog. 60:nbsp;Sagum Gallicum = eayog PaXXiKog, xovt-eariv Ai’^Xiavrjawg rjxot Bctovgr/vixog. 28,71nbsp;j). 1950;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Verona) CIL V 3356; Praef(ecto) alae Gallic(ae). (Como) 5262; Trib(unus) milit(um) leg(ionis) [III.]nbsp;40 Gallica[e]. (FeccJtio, frazione di Cantü nellanbsp;Brianza) 5667 (= Fcrrero n. 25): Tr(ibu-no) m[i]l(itum) leg(ionis) III. Gall(icae).nbsp;(Avigliapa) 7209: | Tabul(arius)] XL (qua-dragesimae) Gal(l)ic(ae). 7214: [ïab]ul(a-rius) XL Gall(icae). (Monteü da Po) 7478;nbsp;Tril)(uno) milit(um) leg(ionis) III Gallicae.nbsp;(Albenga, aetatis inferioris) 7784: Trib(uno)nbsp;|le]g(ioiiis) I[I]I. Galli[c(ae)], censitori pro-vinciae ïbraciae. (Borgo S.Balmazzo) 7852;nbsp;D (conductoris) XL (quadragesimae) Gal-50 l{ icae oder -iarum). (Rom, a. 69 —78) VInbsp;1348 = Ilübner, Exempla n. 247; [Tribu]nonbsp;railit(um) leg(ionis) III. Gallicae. (Nichtnbsp;vor Trajan, noch nach Caracalla) 1356:nbsp;Proco(n)s(u]i) provinc(iae) Narbonensis, Ie- [Galli-cus] |
gato Aug(usti) leg(ionis) III. Gallic(ae). (JJnter Antoninus Pius) 1517; Leg(ato) le-g(ionis) III Gal(licae). (a. 163—vor 166)nbsp;1523; Trib(uno) mil(itum) leg(ionis) I. ad-iutr(icis) p(iae) f(idelis) et leg(ionis) X g(e-minae) p(iae) [f(idelis), et] leg(ionis) [III.]nbsp;Gallicae. 1636: P(rimo) p(ilo) leg(ionis)nbsp;III Gall(icae). 2725 (cf. Hermes 14 s. 32)nbsp;Milit(avit) in leg(ione) XVI Gal(lica). 3492nbsp;(Legio) III Gallic(a) ... III. Gall(ica). 3592nbsp;E. leg. III. Gallicae. (JJnter Tiberius) 5197nbsp;Disp(ensatori) ad fiscum Gallicum provinciaenbsp;Lugdunensis. 9470; Ad ludum G[allieum].nbsp;Bidl. della comm. arch. com. di Roma 1883nbsp;p. 224 (c. a. 51, vor 61 p. Chr.): [Dux ex-ercitus] Gallioi. (Winchester) CIL VII 5nbsp;= BJ 59 s. 148. 83 s. 157 n. 340; Matri-b(us) Ital[ijs, Germanis, Gal(lis), Brit(an-nis Oder Gal(licis)) Brit(annicis) Antoninsnbsp;[Lu]cretianus [b(ene)f(ieiarius) co(n)s(ula-ris) rest(ituit). (Hr. Gasrtn) CJL VIII 217: 7 leg(ionis) II[IJ Gall(icae). (Lambèsc) 2627; 7- leg(ionis) V. Mac. et III. Gal(li-cae) et XXII. primig(emae). 2904: Trans-latus ex leg(ione) III. Gallic(a). 3049.nbsp;3113: MiJ(iti) leg(ioiiis) III Aug. ex III.nbsp;Gall(ica). 3157: Contributus ex leg. Illnbsp;Gallicae in leg. III. Aug. (Kesur-el-GJien-naia) 4310: Prob(atus) in (legione) III.nbsp;Gal(lica). (Benevento)ÏK 1582: [Leg]ionumnbsp;III. Cyrenaicae, III. Gall(icae). (Allife)2322:nbsp;[C. Ae]milius C. 1. Eleut[h]er Herculi Gal-lico (cf. (Isernia) IX 2679: Patronus col-legi cultorum Hercul. Gagillani (=Galliani?)nbsp;T. s. m.]. (Cupra montana) 570Ó: Trib.nbsp;laticlavi mil. leg(ionis) III. Gallicae. (Poz-zuoli) X 1711: Primipilo iter(um) leg(ionis)nbsp;XVI Ga[ll(icae)]. (Cagliari) 7583. 7584:nbsp;Proc(uratori) Augg(ustorum) ad vectig(al)nbsp;ferr(ariarum) Gallic(arum) MwtlGall(icarum).nbsp;(Rimini, c.a.529) XI 382, 7 sg.: Rexit Ru-muleos fasces, currentibus annis | successunbsp;parili Gallica iura tenens, (Spello) AEM 15nbsp;(1892) s. 23: [Trib. mil. leg. Gall.]. (Vienne,nbsp;vor saec.3) XII 1867: Tr(ibuno) ni[il(ituiu)nbsp;le]g(ionis) III. Gallic(ae). (Grenoble, unto'nbsp;Hadrian) 2230: Emeriti leg(ionis) III. Gal-lic(ae) bonesta missione donat(i) ab impel'.nbsp;Antonino Aug. Pio. (Aps dans I'Ardcche,nbsp;canton Viviers) 2676 — Inscr. de Langue-'^nbsp;doc n. 1934: Trib(uno) mil(itum) l[e]g(io'nbsp;nis) III Galli[c(ae)]. (Ntmes, c.a.165) R)Bnbsp;2 p. 37 w. 481 = Inscr. de Languedoc, NtmeSnbsp;M. 410: Grex Gal[l(icus)] (die gallisclte schaU' |
Gallicus
1» omnia enim ferme id genus, quibus spüeriroupe). (Lyon, unter Severus Alexander?) Allmer-Dissard w. 24: Praef(ecto) co-h(orti') I. Gallic(ae) in Hispan(ia). (Kyon) CIL XIII 5007: Trib(uno) niil(itum) co-h(ortis) I. Gal[l(icae)] I. [Hi]sp. (Ostia)nbsp;XlV 172: Trib(uno) mil(itura) leg(ioms)nbsp;III. Gallicae. (Grottaferrata) 2499: Leg(ato)nbsp;leg^ionis) III GaUic(ae). — Münzen: (Constantin’s desgr.) Cohen, Monn. imp? 7 p. 258nbsp;f «.258: QLORIA EXERCITVS QALL. p.?gt;12nbsp;«.702—704: VIRTVS EXERCITVS QALL.nbsp;(Constantin II.) p. 397 n. 263. 264: VIR-TVS EXERCITVS QALL. (Constans I.)nbsp;1^434 «.194: VIRTVS EXERCITVS QALL.nbsp;(lulian II.) 8 p. 53 n. 75. 76: VIRTVSnbsp;EXERC. QALL. (Victorinus, a. 265—367)nbsp;MWF 3® s., t. 7 (1889) p. 519 = Frn. Pon-cet, Le Trésor de PlancJie [dép. Ain, gem.nbsp;Afeuville-sur-Ain] Lyon 1890: LEQ(io) IIInbsp;QALLICA (imd a I’exergue P(ia) F(idelis)).nbsp;— gallicae landliche mannersandalen, dienbsp;nur den haJcen des fuftes hedeckten. Cic.nbsp;Philipp. 2, 30, 76 (a, n. 710 = 44 a. Chr.):nbsp;(Redii) cum calceis et toga, nullis nec gal-Hcis nec lacerna. . . . Cum gallicis et lacernanbsp;cucunisti. luven. 3,67: Vestimenta parasitica,nbsp;Vel galliculas Graecas currentium ad cenam.nbsp;7,16: Altera quos nudo traducit gallica (var.nbsp;Callia) talo (dazu schol.: Id est Gallograeci,nbsp;qui nudis ambulant pedibus ac per hoc ab-iecti, Galatae). Gellius 13, 22 (21), 1: Ï.nbsp;Castricius (unter Hadrian) cum . . . discipu-los quosdam suos senatores vidisset die fe-riato tunicis et lacernis indutos et gallicisnbsp;ealciatos, 'equidem’ inquit 'maluissem rosnbsp;togatos esse; [si] pigitum est, cinctos salternnbsp;esse et paenulatos. Sed si bic vester buius-gt;uodi vestitus de multo iam usu ignoscibilisnbsp;est, soleatos tarnen vos, populi Romani se-^'‘üatores, per urbis vias ingredi nequaquamnbsp;decorum est, non bercle vobis minus quamnbsp;illi turn fuit, cui boc M. Tullius pro turpinbsp;erimine obieotavit.’ (2) Haec, me audiente,nbsp;Castricius et quaedam alia ad earn rem con-ducentia Romane et severe dixit. (3) Pleri-que autem ex bis, qui audierant, require-Igt;ant, cur 'soleatos’ dixisset, qui gallicas,nbsp;öon soleas, baberent. (4) Sed Castriciusnbsp;Pi’ofecto scite atque inoorrupte locutus est: plantarum calces tantum infimae teguntur, eetera prope nuda et teretibus babenisnbsp;^incta sunt, 'soleas’ dixerunt, nonnumquamnbsp;^oce Graeca 'crepidulas’.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(6) 'Gallicas’ |
autem verbum esse opinor novum, non diu ante aetatem M. Ciceronis usurpari coeptum,nbsp;itaque ab eo ipso positum est in secundanbsp;Antonianarum. Cum gallicis, inquit, et la-! cerna cucurristi gs. Im Talmudnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Hio- [ cletiani edictum de pretiis rerum 9, 12—14 p. 1938: De soleis et gallicis == nsQL aav~nbsp;Salimv Kui rgoiadicov. [Galljicae biriles ru-sticanae bisoles = rgo^iadia avdgsici êimXganbsp;idiauxa. (Gall)icae biriles monosoles = Tpo- lonbsp;¦ladici avÖQEia govonslga. (Gal)licae cursu-riae = rgoyaStanbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Acta apost. 12, 8: Praecingere et calcia te gallicis tuis (so citiert Cassian. instil, 1,1,4). Cassian. instit,nbsp;1,9, 1: Tantummodo gallicis suos muniuntnbsp;pedes. 2: Quibus tarnen gallicis quamquamnbsp;licito utantur utpote domini mandato con-cessis, nequaquam tarnen pedibus eas in-baerere permittunt. 1,10: Nam neque gallicis nos neque colobiis seu una tunica esse 20nbsp;contentos biemis permittit asperitas. 4 c. 13:nbsp;Gallicas meas. Cyprianus Gallus, carm. 4, 23 p. 303 II.: Caligaque remota ] gallica sit pedibus molli redimita papyro. CGILnbsp;2 p. 429, 45: ZavSahov baec gallicula.nbsp;p.496,68: Gallicula ro oarda/ltor. 3^.194,nbsp;31: Sandalia gallicule. 2^-449)59: Galli-culae rgo-faSsg. 5 p. 71, 13: Gallicula cal-ciamenta pastorum sunt. p. 297, 45: Gallicas sandalias . g. — gallicatus als syn- .30nbsp;onym mit soleatus, in fragment der Actanbsp;Fratrum arval. (Bom, zeit des Severus Alexander Oder Gordianus) EE 8 p. 336—337:nbsp;Post epulas riciniat(us) gallicat(us) coro-[natus ille magister]. — gallicsll’illS ver-fertiger non gallicae. Ilieronym. praef. innbsp;regidam s. Pachomii c. 6 (0pp. Vail. Ven.nbsp;t. 2 c. 55 A).- Sarcinatores, carpentarii, ful-lones, gallicarii seorsum a suis praepositisnbsp;gubernantur.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 (iallicus 31. Gallica F. cogn. Aemilii. (Pompeji) CIL X 8339: P. Aemili Gallici. — nbsp;nbsp;nbsp;Aufidii. (Lamhèse) CIL VIII 18368: Q. Aufi. Gallicus. —• Aurelii. (Kostolac) CIL III 8131: Aur. Gallicus. — Caecilii.nbsp;(Lambèse) CIL VIII 3988: Caecilia Gallica. — nbsp;nbsp;nbsp;Claudii. (Lambèse) CIL VIII 3082: L. Claudi Gallici. 3083: Cla. Gallicus. _ Plavii. (Erisch el Wad) CIL VIII 1269: T. Flavio T. fil. Quir(ina) Gallico. — lulii. 5o 1) nbsp;nbsp;nbsp;lulius^Gallicus, unter Claudius. Bio 60,nbsp;33,8 (a. 53): lovUa Ss xivi FaXlly.a gpxoQLnbsp;. . .’Tno xov FttlUxov \Zonar. 11,10]. — 2) nbsp;nbsp;nbsp;(Lauingen) CIL III 5877: lul(ius) Gal- [Gallicus] |
Gallicus
|
licus. — 3) (Khamisa) CIL VIII 5064: ’ Gallico . . . lulia Rogata luli Gallici alumna.nbsp;— Manilii. (Hr. Aïn Tunga) CIL VIIInbsp;14981: M. Manilius Gallicus. — Marcii.nbsp;(Burdoswald) CIL VII 820: Marc(ius) Gallicus. (Waterhead) 821: Gallicus. — Petro-nii. (Lambèse) CIL VIII 3962 = 18446:'nbsp;PetroniusGallicus.— Pomponii. (Lambèse)nbsp;CIL VIII 3988: Pomponiae [Galjlicae. —nbsp;10 Rufii. (Lamibèse) CIL VIII 3227: L. Ru-fius Gallicus. — Rutilii. l) C. Rutiliusnbsp;Gallicus aus Turin, geboren spatestens zu |nbsp;anfang a. 29, f endc 91 oder im jar 92, a.nbsp;77 staühalter von Germania inferior. Stat.nbsp;süv. 1 (nach 88), praef.: Rutilio Gallico. 1, 4,nbsp;4: Gallicus. 34. 93: Gallice (®oc.y. luvenalnbsp;13,157S(2.: Haec quota pars scelerum, quaenbsp;custos Gallicus urbis | usque a lucifero,nbsp;doiiec lux occidat, audit? (Turin, saec. 1nbsp;20 p. Ckr.) CIL V 6988: C. Rutilio Galliconbsp;co(n)s(uli) 11.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6989: C. Rutilio Gallico cos. II. 6990: Minicia[e] L. f. Paetinae uxori Rulili Gallici Leptilani publice. (Mom)nbsp;VI 1984, 8: |C.] Rutilius G[all]icus. —nbsp;2) (Henchir-es-Souar, südivestlich von Za-gliouan) BC 1893 p. 239 n. 107 = MA 3’^s.,nbsp;t, 25 p. 124 == Bar. Ac. 23. févr. 1894: Exnbsp;auct(oritate) imp(eratoris) Vespasiani Au-Ig(usti) p(atris)] p(atriae) fines [provincijaenbsp;30 Nov[a]e et Vete(ris) de[re]cti qua fossa afuitnbsp;per Rutiliu[ni GJallicum co(n)s(ulem) pon-[t(ificem) et] Sentiu[m] Caecil[ia]num prae-tore[m l]egato[s] Aug(usti). — 3) (Pentinia)nbsp;CIL IX 3181: C. Rutilio C. f. Pal(atina)nbsp;Gallico. — Sei. (Aïn-et-Tm) CIL VIIInbsp;19333: Seius Gallicus. — Andere des namens: l) Martial. 8, 22,1. 2. 76, 5. 8: Gal-lice (voc.). — 2) (Pompeiopolis) CIG 4153:nbsp;Taiov KXavdiov PaXXixiavov viov PaXXL'/.ov.nbsp;40 — 3) (Isniidt) Buil. de Corr. heil. 17 (l893)nbsp;p. 535,3-. rlt;xXXiKog. — 4) (Tarra,gona) CILnbsp;II 6134: Gallicae L. Statius Maximus matrinbsp;pientissimae f. c. — 5) (Maïland) CIL Vnbsp;6069: Plutiae IIermion[e] Atllia Hermionenbsp;et Atllius Gallica (als mannsname) matrinbsp;dulcissimae. — 6) (Pompeji) CIL X 8047,nbsp;2: Anterotis Gallici. 20: Vitalis Gallici. — 7) (Tourdan) CIL XII 2186:____ci fil(io) Gal[li]co. — 8) (Sainte-Colomhe, Bhóne) 50 CIL XII 5683, 117 = Allmer-Hiss., Lyon,nbsp;f. 4 n. 494, 75 p. 242: Gallici. (Nimes) CILnbsp;XII 5686, 376: Gallici. (Lyon, Trion) Aü-mer-I)., Trion n. 172 = Lyon t. 4 «, 494,76nbsp;i).242: Gal — 9)MENo.amp;7 (1892)^0.184: [Gallicus] |
D(is) M(anibus), Gallico. — 0. l) Gallica Plavia (a. 75), prov. Saragossa, j. Zuera amnbsp;fl. Gallego; villcicht das Klighm der miinzen.nbsp;Ptol. 2,6,67: LaXXiy.a QXaovla. IA 451,3:nbsp;Gallicum. — 2) j. Kilhitj am fl. Echidorus,nbsp;j. Gallïko. TP: Gallicum. — s. Sena Gallica. — Gallic-ius M. -iii F., nomen gcn-tilicium ahgeleitet von Gallicus. (Mom) GILnbsp;VI 18864: D(is) M(anibus) Gallicia Armo-nia bene merenti. (Lambèse) VIII 3667: i»nbsp;Gallicia Victoria. (Mesina) X 1403® 2, 6: M. Gallicius M. 1. Eros. (Le Caylar) XII 4098 = Inscr. de Languedoc, Nimes, n. 1839:nbsp;Manib(us) Q. Gallicl(i) Cinnae Gallicia fl-lia [e]t Optatus f(ilius). Bavon (Caposcle)nbsp;CIL X 444, 29: Ex fundo Galliciano. —nbsp;Oallic-ilrms aus Gallien stammend, galU-schen stammes. Cato orig. 2 fr. 35 p.48rP.nbsp;bei Charis. 1 p. 83 K.: Cato originum se-cundo: Papaver Gallieanus. Cic. p. Quinctio 20nbsp;(a. 81 a. Chr.) 4, 15: Quom et de societatenbsp;multa inter se communicarent et de totanbsp;illa ratione atque re Gallicana. 6, 23: Hicnbsp;quom rem Gallicanam cuperet revisere, hominem in praesentia non vadatur. 25, 79:nbsp;Quam longe est hinc in saltum vestrumnbsp;Gallicanum (in Gallia lüterior, bracata)?nbsp;Naevi, te rogo. 'DCC milia passuum.’ Optime . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;80: O nuntium volucrem! Ad- ministri et satellites Sex. Xaevi Roma trans so Alpes in Sebaginos (nicht Segusiavos) biduonbsp;veniunt. 0 hominem fortunatum, qui eiusnbsp;modi nuntios seu potius Pegasos habeat!nbsp;p. Cluentio (a. 66) 8, 23: Per quendam Gallicanum, familiarem suum, quern in agro Pi-ceno et Gallico Q. Metellus habuit. in Cafil.nbsp;(a. 63) 2, 3, 5: Prae Gallicanis legionibusnbsp;et hoc dilectu. in Pisonem or. (a, 55) fragm.nbsp;10 ap. Ascon. p. 3. 18: Prius enim Gallus,nbsp;dein Gallieanus fuit, ad extremum Placen-tinus haberi coeptus est. Catull. 42, Ss(p:nbsp;Mimice ac moleste | ridentem catuli orenbsp;Gallicani (cf. canes Gallici). Yarro l. l. 9,nbsp;39: Lana Gallicana (aus Gallia Cisalpina)nbsp;et Appula (cl. Ilorat. c. 3,16, 35. Plin. n. h. 8,191). r. r. 1, 32, 2: Ceteraque, quae alii legumina, alii, ut Gallicani quidam, legaricanbsp;appellant, utraque dicta a legendo, quod eanbsp;non secantur, sed vellende leguntur. Martial. 14, 198: Catella Gallicana. Suet. Neronbsp;43: Quidquid ubique exulum, quidquid innbsp;urbe hominum Gallioanorum esset contruci-dare (illos ne desciscentibus adgregarentm’,nbsp;hos ut conscios popularium suorum atque |
Gallicanus
|
fautores). Vitell. 18; Venturum in alicuias Gallicani hominis potestatem. Apulei. met.nbsp;10, 18: Equis etiam Thessalicis et aliis iu-mentis Gallicanis, quibus generosa sobolesnbsp;perbibet pretiosam dignitatem. TJlpicm. Dig.nbsp;30, 4, 1: Siquis heredes instituerit et itanbsp;legaverit: 'quisqnis mihi Gallicanarum re-rum beres erit, damnas esto dare’, ab omnibus bei’edibus videri legatum, quoniam adnbsp;10 omnes eos res Gallicanae pertinent. 32,nbsp;Ut. 1, § 11: Eideicommissa quocumque ser-mone relinqui possunt, non soluni Latinanbsp;vel Graeca, sed etiam Punica vel Gallicananbsp;(testamente in celtisclier sprache) vel alte-rius cuiuscumque gentis. Eumen. panegyr.nbsp;Constantio cl. 12 (a. 297): Contractis adnbsp;dilectum mercatoribus Gallicanis. gratia-rum actio Constantino 4 (a. 311): Irrumpen-das rebellibus Gallicanis portas. 5; Galli-20 cani census communi formula teneremur.nbsp;IA 141, 5: Cenon Gallicanon (in Bi-tliynien). Victor epit. 42, 15: A militibusnbsp;Gallicanis. Spaiiiani Severus 5, 3: Gum iamnbsp;Illyriciani exercitus et Gallicani cogentibusnbsp;ducibus in eius verba iurassent. Lampriiiinbsp;Alexander Severus 59,5: Gallicanae mentes.nbsp;Poïlio trig. tyr. S (Postum.), 6: Nimius amornbsp;erga Postumum omnium erat in Gallicano-rum mente populorum. 29 (Cels.), 1: Occu-so patis partibus Gallicanis. Yopisc. Aurelian.nbsp;7,1 (nach Theoclius): Idem apud Molt;|go)gt;n-tiacum tribunus legionis sextae Gallicanaenbsp;Francos inruentes, cum vagarentur pernbsp;totam Galliam, sic adflixit, ut trecentosnbsp;ex bis captos septingentis interemptis subnbsp;corona vendiderit. 44, 4: Dicebat enimnbsp;(Verconnius Herennianus teste Asclepio-doto) quodam tempore Aurelianum Galli-canas consuluisse dryadas sciscitantem,nbsp;40 utrum apud eius posteros imperium perma-neret, cum illas respondisse dixit nulliusnbsp;clarius in re p. nomen quam Claudii poste-rorum futurum. Prol). 15,6; Arantur Gallicana rura barbaris bubus. Carus 2,5:nbsp;Adolevit deinde usque ad tempora Gallicani belli. 7, 2: Gallicanum . . . imperium.nbsp;Victor epit. 42, 15: A militibus Gallicanis.nbsp;Opjtatus Milevitanus 1, 23: Eeticius et Ma-ternus et Marinus episcopi Gallicani. Ser-vius ad Vergili georg. 3, 204: Belgica es-seda Gallicana vehicula; nam Belgi civitasnbsp;est Galliae, in qua huiuscemodi vebiculi re-pertus est usus. Hieronym. epist. 37, 3 adnbsp;Marccllam (a. 384) Opp. Vall. Ven. t. 1 Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
c. 173 A: Est quidem sermo compositus et Gallicano coturno fluens. epist. 58 ad Pau-limim 10 c. 326 C: Sanctus Hilarius Gallicano coturno attollitur. Ammian. 15,5,36nbsp;(a. 355): Ut etiam quaedam scriberet denbsp;Gallicanis intercepta tbesauris, quos nemonbsp;attigerat. 17, 8, 1 (a. 358): lulium mensem,nbsp;unde sumunt Gallicani procinctus exordia. 9, 6; Sudoribus Gallicanis miles exhaustus. 20, 4, 1 (a. 3lt;i0): Receptaque oppida Galli- lonbsp;cana, ante direpta a barbaris et excisa, quosnbsp;tributarios ipse fecit et vectigales. 22, 3, 7nbsp;(a. 361): Ad eum, qui Gallicanos tuebaturnbsp;tbesauros. 23, 5,25 (a. 363): Maxime omnium id numeri Gallicani fremitu laetiorenbsp;monstrabant, memores aliquotiens eo duc-tante perque ordines discurrente cadentesnbsp;vidisse gentes aliquas, alias supplicantes.nbsp;25, 4, 13: Exhortatum eum simplici con-tione militem Gallicanum pruinis adsuetum 20nbsp;et Ebeno. 10,8 (a.364): Nuntiantes aequonbsp;animo loviani imperium amplecti exercitumnbsp;Gallicanum. 10: Post quae, ut videbaturnbsp;expedire, disposita apud Aspuna Galatiaenbsp;municipium breve Gallicani milites visi prin-cipi, ingressique consistorium, post auditanbsp;gratanter, quae pertulerant, munerati redirenbsp;iubentur ad signa. 27, 1, 1 (a. 367): (Ala-manni) Gallicanos limites formidati iamnbsp;persultabant. 8,5 (a.368): Gallicanos trac- 30nbsp;tus Franci et Saxones isdem confines, quonbsp;quisque erumpere potuit terra vel mari,nbsp;praedis acerbis incendiisque et captivorumnbsp;funeribus bominum violabant. 29, 6, 16nbsp;(a. 373): Ad tutelam Illyrici Gallicani mi-litis validum accesserat robur. 30, 10, 1nbsp;(a. 375): Suspenso instante procinctu an-ceps rei timebatur eventus •(a Petschenig')nbsp;cobortibus Gallicanis, quae, non semper di-catae legitimorum principum fidei velut im- 40nbsp;periorum arbitrae, ausurae novum quoddamnbsp;in tempore sperabantur. 3: Rupturum con-cordiae iura Gallicanum militem suspicatus.nbsp;31,12, 6 (a. 378): Ut incrementis exercitusnbsp;Gallicani adscitis opprimeretur levius tumornbsp;barbaricus flammans. Amhros. in obitu Theo-dosii or. 56: Stipatum exercitu Gallicano.nbsp;Symmach. epist. 9, 88 (83) (c.a. 398): Gallicanae facundiae baustus require. NO-praef.nbsp;p. 579 M.: In provineiis Gallicanis decem .'sonbsp;quae civitates sint. p. 584: In provineiisnbsp;Galliarum vel Gallicanis. ND or. 5, 13 =nbsp;54: Sagittarii seniore.s Gallicani. 14 = 55:nbsp;Sagittarii iuniores Gallicani. 35: Equites G2 [Grallicanus] |
Gallicanus
|
armigeri seniores Gallicani. 8, 11 = 43; Divitenses Gallicani. 18 = 50: Solensesnbsp;Gallicani. occ. 5, 62: Salii Gallicani. 72:nbsp;Honoriani Gallicani. 98; Gallicani. 209:nbsp;Mattiaci iuniores Gallicani. 210: Salii Gallicani. 211: Sagittarii Nervii Gallicani.nbsp;212: lovii iuniores Gallicani. 217: Felicesnbsp;iuniores Gallicani. 218; Atecotti iunioresnbsp;Gallicani. 220: Honoriani Gallicani. 239:nbsp;10 Lanoiarii Gallicani Honoriani. 247: Honoriani Felices Gallicani. 264: Prima Flavianbsp;Gallicana Constantia. 6,55: Equites priminbsp;Gallicani. 7,52: Mattiarii Honoriani Gallicani. 75: Sagittarii Nervii Gallicani. 76:nbsp;lovii iuniores Gallicani. 77: Mattiaci iuniores Gallicani. 78: Atecotti iuniores Gallicani. 81: Lancearii Honoriani Gallicani.nbsp;89; Honoriani felices Gallicani. 90: Primanbsp;Flavia Gallicana. 129; Salii iuniores Gal-20 licani. 176: Equites primi Gallicani. 11,nbsp;84; (Praepositi bastagarum) Gallicanarum.nbsp;85: Praepositus bastagae primae Gallicanaenbsp;[Gallicanorum] et quartae. Macrob. sat. 7,nbsp;12, 35: Per Hispaniense et Gallicanum lit-tora. Cassian. praef. conlationum partis 2,nbsp;1 p. 311 P..- Hanc quasi frigoris Gallicaninbsp;rigore torpentem provinciam derelinquens.nbsp;praef. partis 3,1 p. 503: Posterior siquidemnbsp;vestrum illam coenobioruin sanctam atquenbsp;30 egregiam disciplinam in provinciis Gallica-nis antiquarum virtutum distriotione fun-davit. c. Nestor. 1, 5, 1: Scribens ad epi-scopos Gallicanos. 6, 1: Omnes Africaninbsp;episcopi, unde scribebat, et omnes Gallicani,nbsp;ad quos scribebat. Zosim. p. epist. 4 MQnbsp;epist. III p. 10, 21 (a. 417): Ex Gallecanisnbsp;unde regionibus. Oros. 7, 42, 5: Gallicaninbsp;milites. Narratio de imperatoribus domusnbsp;Yalentinianae et Theodosianae 1 p. 629, 2nbsp;40 M.: Gum ad Illyricum de Gallicanis parti-bus properasset (Valentinianus). Gonst. Sir-mond. 6 (a. 425): Gallicanis regionibus ex-pelli. Paulin. Nolan, epist. 17, 4 p. 127, 5nbsp;H.: Gallicanas peregrinationes tot annis fre-quentas. Salvian. gub. dei 6,73; In civita-tibus Gallicanis omnes fere praecelsiores virinbsp;calamitatibus suis facti sunt peiores. Concïl.nbsp;Yasense a. 442: Episcopos de Gallicanisnbsp;provinciis venientes intra Gallias disquisi-50 tioni non subiciendos. Servius in Yerg. buc.nbsp;10,42: Inter frigora Gallicana. 47: Gallicana potes frigora sustinere. Ammian. 14,nbsp;11, 6 (a. 354): Gum Bithyniam introisset,nbsp;in statione, quae Gaenos Gallicanos appel- |
[GalUcanus] latur. Leo I epist. 11 1.1 c. 644 B. (a. 445):nbsp;Quid tam episcopis Gallicanis, quam alia-rum provinciai'um contra consuetudinem veterem liceat. 65, 2 c. 994 (a. 450): Omnibus etenim regionibus Gallicanis notum est.nbsp;Nov. Yalentin. 3,16,1§3 (a. 445): Episcopis Gallicanis. Epist. Arelat. 12 a. 450nbsp;MG- epist. III p. 18, 27; Omnibus etenimnbsp;Gallicanis regionibus notum est. epist. 17nbsp;(a. 462) p. 24,11: Ecclesias Gallicanas. 25,nbsp;34; Gallecanis. Hilari papae cp. 6 a. 462nbsp;p. 139 Th.: Girca ecclesias Gallicanas. 8,1nbsp;p. 141: Eegionibus manifesta sit Gallicanis.nbsp;Hydat. chron. 13 a. 419: In Gallicana re-gione. 163 a. 455: Ab exercitu Gallicano.nbsp;232 a. 465?: A Gallicana Gothorum habi-tatione. Sidon. Apollinar. epist. 1,2,6: Vi-deas ibi elegantiam Graecam, abundantiamnbsp;Gallicanam, celeritatem Italam, publicamnbsp;I pompam, privatam diligentiam, regiam disei- 3»nbsp;plinam. 7, 13, 1; Sanctum episcopum Lu-pum, facile principem pontificum Gallicanorum. 8, 6, 5: Gum pater meus praefectusnbsp;praetorio Gallicanis tribunalibus praesideret. 8, 1: Gallicanae flos iuventutis. carm. 9, 239 s(Z..‘ Pugnam tertius ille Gallicani | dixit Gaesaris. Constantii vita s. Gerniani 1, 1, 1 A8S 31. iul. VII p. 202 B: Post auditoria Gallicana. 5,41 p.211E: Gallicanis episcopis nuntiavit. 2,1, 66 p. 217 E: De- 3*nbsp;cursis civitatibus Gallicanis. Gennad. scr.nbsp;eccl. c. 25; Sabbatius Gallicanae ecclesiaenbsp;episcopus. 60: A Gallicanis doctoribus ad-monitus. Avit. epist. 34 (a. 501) p. 64; Anbsp;cunctis Gallicanis fratribus meis. 41 (a. 516nbsp;ex.) p. 70, 7: Fratribus meis, id est Gallicanis. Erniod. vita Epifani 80: Illi Italicinbsp;fines imperii, quos trans Gallicanas Alpesnbsp;porrexerat. 183: Post Gallicana insignia.nbsp;Cassiodor. var. 2,1,2 (a. 511): In venerandinbsp;nominis coetu senatum numeret Gallicanum. 3, 2 (a. 511): lacebat nobilis origo sub Gallicano iustitio et honoribus suis privata peregrinabatur in patria. 7: Legit enimnbsp;frequenter Eoma fasces de moenibus Gallicanis, ne aut in damno suo praecipua con-temneret aut probata virtus inbonora cessa-ret. 3, 38, 1 (a. 508): Maxime tarnen opta-mus bene geri in regionibus Gallicanis, ubinbsp;et recens vastatio non portat iniuriam etnbsp;ipsa initia bene plantare debent nostri no-minis famam. 4, 5, 1 (a. 508—511): Innbsp;Gallicana igitur regione victualium cogno-vimus caritatem, ad quam negotiatio sem- |
Grallicanus
|
per prompta festinat, nt empta angustiore pretio largius distrahantur. 8,10,6 (a.526):nbsp;Ammonet etiam expeditie Gallicana, nbi iamnbsp;inter duces directus et j)rudentiam suamnbsp;bellis et pericula promptissimus ingerebat.nbsp;Symmach. p. epist. 26, a. SlSjSld MG- epist.nbsp;Ill p. 40, 3: Per omnes Gallicanas regiones.nbsp;(28) a. 514 p. 41, 29: De Gallicana vel denbsp;Hispania regionibus. loJiannes IIpap. {epist. 10 34) MG epist. III (a. 534) p. 49, 4: Inci-piunt tituli canonum Galleganis. p. 49, 24: Cannonis Galligani. Clerici Mediolanensesnbsp;a. 552 MG epist. III p. 441, 21; Omniumnbsp;episcoporum Gallicanorum. 25: Episcopisnbsp;Gallicanis. Pdagius I pap. {epist. 51) (a.nbsp;557) p. 75, 24: Gallicanorum sacerdotum.nbsp;(52) (a. 557) p. 76,14: In regionibus Gallicanis. Fortunat. vita s. Ililarii 3, 6: Apudnbsp;Gallicanas familias nobilitatis lampade non ^0 obscurus. vita s. MarcelU 2, 5: Praesertim cum vobis multorum prudentium famosaenbsp;abundantiae sufficiat eloquentia Gallicananbsp;et quadratis iuncturis verba trutinata pro-cedant. 7: Cur itaque, ut dictum est, internbsp;Gallicanos cotburnos Itala Patavinitas planonbsp;pede ire praesumat, ad quorum conparatio-nem velut inter rosas et lilia nostrae linguae vilis saliunca respirat? Gr eg. Tur. li. F.nbsp;praef.: In urbibus Gallicanis. 9,40: Galicanisnbsp;in finibus. lib. vit. patrmn 8,6 (a. 590): Curnbsp;non Gallicani mei confessoris pignora ea-piam. Not. Tir. 47,75: Gallicanus. CGIL 5nbsp;p. 458, 2G sg.: Gallicanus Gallicanorum.nbsp;p. 520, 22: Belgica Gallicana. p. 563, 2:nbsp;Belgica Gallicana civitas. Gregor. M. registr.nbsp;3, 33, a. 593: Gallicanos solidos quadrin-gentos {cf. 6, 10: Galliarum solidis, qui innbsp;terra nostra expendi non possunt, und Nov.nbsp;Maioriani: Gallico (solido), cuius aurumnbsp;ïninore aestimatione taxatur). 11,43, a. 601:nbsp;Candidum presbyterum et Gallicanum ecclesiae Eomanae patrimoniolum commendat...nbsp;Batrimoniolum Gallicanum. 13, 5, 58, a.nbsp;595: Hi, qui ex Gallicanis partibus veniunt.nbsp;Columbae abb. epist. 1 MG epist. IIInbsp;nbsp;nbsp;nbsp;15 7, 1 (a. 595—600): Contra Gallicanos pirima-rios. Pard. dipt. n. 225 1.1 p. 192 (a. 603): Gallicanam adeuntes regionem. Formal, coll.nbsp;s. Pionysii 2 p. 497, 9 Z.: In Galliganis parti-Bus. 16: Per Gallicanam videlicet provintiam.nbsp;liagimberti vita s. Walarici 4,19 ASS 1. apr. 22A.- Cursum (borarium) vero tam öionasterialem quam Gallicanum magnonbsp;studio indesinenter celebrabat. Baeda 1i. e. |
1, 17: Gallicani antistites. Vita Eugendi 3, 4 AS8 l.ian. lp. 10: Praeter lineas Galli-canasque caligas. 14, 24 p. 54: Quia pro-cul dubio efficacius haec faciliusque natura vel infirmitas exequitur Gallicana. Yita Ve-rani 11nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;19. oct. VIII p. 468 C: Patriam Gallicanam. Yita Marculphi 3,18 nbsp;nbsp;nbsp;1. mai lp. TAP: Eempublicam in partibus agebat Gallicanis. Yita Protadii 4 ASS 10. fébr. IInbsp;p.AlZE: Gallicanas ecclesias. Yita Sere-wnbsp;nk-i 2, 15 ASS 7. mai 11 p. IQiF: Eoma-num seu Gallicanum, necnon et sanctorumnbsp;Benedicti seu Columbani cursum. Vitta Et-tonis 1, 3 ASS 10. iul. III j?. 59 F: Pro Bel-gicae ac Gallicanae salute ecclesiae. Yitanbsp;UlpJiiae 1 ASS êl.ian. II p. 1123: In Gallicanis partibus. — Inschriften: (Petiau, a.nbsp;1961197) CIL III 4037: Proficiscens adnbsp;opprimendam factionem Gallicanam (herdnbsp;diser bewegung in „ Gallien “ cf. expeditie sSnbsp;Gallica CIL II 4114; die partei des prae-tendenten D. Clodius Aïbinus). (Bevagna)nbsp;Orelli 4246 —WilmannsüldT: C. Eubriusnbsp;C. 1. Hilario Eubella negotiator Gallicanusnbsp;et Asiaticus testamento fieri iussit. (Beinbsp;Cagliari) GIL X 7612: L. lulio Ponticlonbsp;negotianti Gallicano Primus serbus amantis-simo domino posuit. (Bordeaux) JulUan 1.1nbsp;n. 62 p. 178 —179: Negotiator Gallicanus. (lallicanus M. (xallicana F. cogn. A d - ao namatii. (Coin) Clli 365: Adnamatius Ga-licanus. ^ Ae lii. (Garisburg) GIL III 7736:nbsp;[Ae]lius Gal(l)ica[nus]. — Antonii. (Saint-Bomain-en-Gal) GIL XII 1934: Q. Anto-n(ius) Gallicanus. — Claudii. (Sarno) GILnbsp;X 1111: L. Cl(audio) Polioni lulio lulianonbsp;Gallicano o. m. v. cos. pat. colo[ni]ae et constitutor! [ludi?] Nolae suboles... (Nola) 1249:nbsp;[L.] Cl(audio) Pollioni luliano [Iu]lio Gallicano c. V. [XJviro sclitib(us) iudic(andis) 40nbsp;[qujaest. candidate [a]dlec. inter pretor.nbsp;[p]ro cos. prov. Baetic. [IJegato prov. Asiaenbsp;patron, col. [fl]amini perpet. [o]rdo Augu-stal. — Clodii. (Lesina) GIL III 3084:nbsp;Clodius Gallicanus. (Signs) YIII 5748: Q.nbsp;Clodius Gallicanus. — Cornelii. Phlegonnbsp;mirab. p. 82, 14 K: KoQvrjUov FaXXixavov. — C. Cornelius Gallicanus, legatus provin-ciac Lugdmiensis a. 83 p. Chr., cos. c. 83. (Petronell) CIL III d. xvi p. 1963: C. Cor- sonbsp;nelio Gallicano cos. (Ilr. él-Maatria) VIIInbsp;15392: C. Corn[e]]i Gallicani fratris ex HSnbsp;III Mn C. Cornelius Gallicanus fil. (K’sibanbsp;M’rau) 16775; Cornellius Gallicanus. (Ye- GS*' [Gallicanus] |
Grallicanus
|
Ma) XI 1147 p. 2, 37. 3, 12. 5, 38. 56: Cornelius Gallicanus. 7,31: Per Corneliumnbsp;Gallicanum. (Carouge hei G-enf, nach 90nbsp;p. Chr.) XII 2602: Cornicular(ius) Corneli(i)nbsp;Gallicani leg(ati) Aug(usti) equestri(bus)nbsp;stipendis Domit(iano) VIIII co(n)s(ule) (83nbsp;p. Chr.). — Domitii. L. Domitius Gallicanus, cos. a. incerti. (Tarragona) CIL IInbsp;4115: L. Domitio Gallicano Papiniano c. t.nbsp;10 leg. Aug. pr. pr. provinciae Germanicae in-ferioris, leg. Aug. pr. pr. p. H. c., leg(ato)nbsp;Aug. pr. pr. Dalmatiae, co(n)s(uli). (Zeng)nbsp;III 10054: L. Do[mitius] Gal[licanus]. —nbsp;Pirmii. (Nimes, nach Scptimius Severus)nbsp;CIL XII 3180’* und p. 836 = Inscript. denbsp;Languedoc, Nimes, n. 207: Priscus Pirmlusnbsp;Gallicanus, mil(es) coh(ortis) Vlll. praet(o-riae). — Gavii. M. Gavius Squilla Gallicanus, cos. a. 127 p. Chr. mit T.Atilius Mu-5o fus Titianus. Fronto epist. ad M. Anton,nbsp;p. 160 Naber: Gallicanus quidam declamator. ad amicos 25 p. 188: Pronto Squillaenbsp;Gallicano salutem. Victorii Aquitani cursusnbsp;paschalis 656 (a. 124) p. amp;Q4, M.: Gallicanonbsp;et Titiano. Chronogr. a. 354 p. 58 M.: Ti-tiano et Gallicano. Prosperi Tironis epit.nbsp;cJironicon 5d7 p. 422: Gallicano et Titiano.nbsp;(Karnalc) CIL III 42: Gallicano et Titianonbsp;cos. (Hom) VI 2376: [Gajllicano cos. XVnbsp;so 129: Tit. et Gall. cos. 1430: T. Atil(io)nbsp;Titia(no), M. Squi(lla) Cal(licano) co(n)s(u-libus). 1431: T. Atil(io) Tit(iano), M.nbsp;Squil(la) Gal(licano) co(n)s(ulibus). 1432:nbsp;T. Atil(io) Tit(iano), M. Squil(la) Ga(llica-no) co(n)s(ulibus). (Nimes) Inscr. de Languedoc, Nimes, n. 258: M. Gavio [Squilla Gallicano, T. Atilio Eufo Titjiano, co[s____]. cos. c. a. 150 p. Chr. mit Sextus Carminius Vetus. Chronogr. a. 354 p. 58 M.: Galli-40 cano et Vetere. Clust. 2,12 (13), 1 (a. 150):nbsp;Gallicano et Vetere conss. (Galas Novas,nbsp;a. 150) GIL II 3718 = 5992: M. Gavionbsp;Sq[ui]lla Gallicano Sexto Carminio Vetere.nbsp;(Bei Gatalorman, district Constantm, a. 150nbsp;p.Ghr.) AEM 14 (1891) p. 17 n. 38: Gallicano et Ve[tere] co(n)s(ulibus). (Bom)nbsp;CIL VI 209. 855. 2380: Gallicano et Vetere co(n)s(ulibus). (Scliemtü) VIII 14579nbsp;—14582: Gallicano et Vetere cos. (Pont-50 aiUer-sur-Saóne, Cóte-d’Or) XIII 5609: Gallicano et Vetere co(n)s(ulibus). (Bom, a.nbsp;150) XV 863: O(pus) dol(iare) a Plav(io)nbsp;Maxim(o?) Gallica. et Veter. cos. — lulii.nbsp;(Binsert) GIL VIII 1210: C. lulius Galli- [Gallicanus] |
canus. (Biez) XII 376: Q. Iul(ius) Gal[li-cjanus und X. [lul(ius)] Gallica[nus]. — Liberalinii. (Valence) CIL XII 1754:nbsp;Serg. Libera[li]nius Gallic[anjus. — Moesii.nbsp;Vopisc. Tacit. 8, 3: Moesius Gallicanus prae-fectus praetorii. — Mulvii. Vopisc. Proh. 4, 3: Valerianus Augustus Mulvio Gallicano praef. praet. — Octavii. (Bei Atri) CILnbsp;IX 5028: M. Octa[vius] Gallicanus. —nbsp;Ovinii. Ovinius Gallicanus, praefedus urbi lo ?. nbsp;nbsp;nbsp;316—317 p. Chr. (Bom) GIL VI 1155:nbsp;Ovinius Gallicanus. (Tiano) X 4785: Ovi-nio Gallicano v. c. — Perpernae. (Torrenbsp;Bon Jimeno) CIL II 1709: M. Perpernanbsp;Gallicanus. — Euilius. (Bom) GIL VInbsp;18863: Euilius A. 1. Gallican[us]. — Eu-tilii. (Narbonne, saec. 1 p. Chr. in.) CILnbsp;XII 5106 M. p. 854 == Inscr. de Languedocnbsp;w. 782: P. Eutilio (Eutino überliferf) L. f(i-lio) Gallicano. — Solii. (Mainz) WK 4 2»nbsp;(1885) .sp. 7: Sollius Gallicanu[s]. — Tur-duli. Vopisc. Prob. 2, 2: Quoniam me adnbsp;colligenda talis viri gesta ephemeris Tur-duli Gallicani plurimum iuvit, viri bonestis-simi ac sincerissimi, beneficium amici senisnbsp;tacere non debui. — Valerii. (Aquïleja)nbsp;Pais n. 1202: Q. Valerius Q. f. Gallicanus.nbsp;(Carthago) EE 5 p. 539 n. 1226: C. Valerius Gallicanus Honoratianus. — Varii.nbsp;(Pompeji) CIL IV 162: L. Variu[m GJalli-oa[num]. — Victorii. (Clausenburg) GILnbsp;III 7666: M. Victorie Gallicano. — Vipsa-nii. (Bom) GIL VI 20109: M. Vipsaniusnbsp;Sp. f. Ter. Gallicanus. — Volcatii. Vul-cacius Gallicanus, cos. 317 mit Bassus undnbsp;biograph des Avidius Cassius: Avidius Cassius Vulcacii Gallicani v. c. Pélagon. art.nbsp;veter. 1, 5 p. 34, 6 Ihm: Gallicani v. c. cons.nbsp;Chronogr. a. 354 p. 60: Gallicano et Basso.nbsp;Clust, 3, 24, 1 (= Th. 9, 1, 1). 4, 21, 15. ?, nbsp;nbsp;nbsp;1, 4. 7, 62, 14. 9, 12, 6 (= TA 9,10,1). 10, nbsp;nbsp;nbsp;13, 1, 1 (=Th. 10, 11, 1). 11, 8(7), 1nbsp;(= T/(. 10, 20, l): Gallicano et Basso conss.nbsp;GTh. 4, 11, 1 (a. 314): Gallicano et Bassonbsp;coss. 8, 4, 3. 9, 10, 1. 2. 9, 22,1. 10, 7,1. 11, nbsp;nbsp;nbsp;30, 7. 12, 1, 4. 5: Gallicano et Bassonbsp;coss. Consularia Constantinopolitana a. 317:nbsp;Gallicano et Basso. Prosperi Tironis epit.nbsp;chronic. 1002 p. 449 == a. 317: Gallicanonbsp;et Basso. Victorii Aquitani cursus paschaUsnbsp;848 (a.316) p. 110 M.: Gallicano et Basso.nbsp;Gassiodor. chron. 1044 (aus Vict, 289): Gal-licanus et Bassus. Formtd, collect, s. Bio-nysii 10 p. 503, 33 Z.: Flavio Constantino |
G-allicinus
Galli-enus
Augusto quater et Cialligano viris consuli-bus. — Andere des cogn. Gallicanus: l) Jcriegs-iribun. losepJi. b. lud. 3, 8, 1: Ovsenaaia-v6g avTixa fiETK anovÖTjg négnei. êvo phccQ-Xovg Uccvlivov y.al FcekhKavóv. — 2) Clust. 6, 46, 2 (a. 205): Gallicano (dat.). 9,23,5nbsp;(a. 225): Alexander A. Gallicano militi. —nbsp;3) Herodian. 7, 11, 3; Tijg ds cvyxXrjxovnbsp;cinh vnatsiag gèv i'ecoöm, PaXlirMVognbsp;10 ovofia, Ac!9;fT;dóvtog ós to yévog, xai i'tsQognbsp;GtQatrjyixóg tb (x^tcoftK, MaLKrjvag xaXovg-s-vog . . . (daraus iïbersekt lulius CapitoUnus,nbsp;vita Gordiani III. 22, 8: Ex quibus duonbsp;ingressi Capitolium, cum illic senatus age-retur, ante ipsam aram a Gallicano ex con-sulibus et Mecena ex ducibus interemptinbsp;sunt). lulius CapitoUnus, Maximini duo 20,nbsp;6; Gallicano et Maecenate. Herodian.1 .,11,nbsp;5; 'O ds TaXXiKavóg ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6: Tov fi'ev PaXXi-
20 y.avóv ... 'O ós raXXiKavóg. — 4) Consul. Chronogr. a. 354 p. 59 31. a.261: Gallicanonbsp;IlII et Volusiano. a. 262: Gallicano V etnbsp;Fausiano. a. 264: Gallicano VI et Saturnine. — 5) TJnter Iliocletianus und 3Iaxi-niianus. Clust. 3, 38, 10: Gallicano (dat).
¦— 6) Consul a. 330 mit Symmachus. Chronogr. a. 354 p. 61 31.: Gallicano et Symaco. Clust. 1, 18, 11 (= CTh. 3, 5, 3). 3, 39, 3,nbsp;1. 3,39,4. 8,4,5. 11,43(42), 1,2 (= (77%.nbsp;50 15, 2, 1). CTh, 2, 26,1.2. 3, 5,3. 26, 2, 7.nbsp;8, 2: Gallicano et Symmacho conss. —nbsp;7') Consul a. 340. (Alodena, nacli a. 414)nbsp;CIL XI 830; Nepti Marcellin(i) ex comit(e)nbsp;et Marinae et Gallicani conss(ulis) ordinari.
¦— 8) (Bom, unter Arcadius, Honorius und Theodosius) CIL VI 9920, 32: Gallicanus.nbsp;— 9) (Lodi vecchio, a. 415) CIL V 6398:nbsp;Hic etiam recj^uiescit Gallicanus v. c. —nbsp;10) (Bom) CIL VI 27126: D(is) M(anibus)nbsp;^0 ïauiinae et GallF^nae f(ilis) p(ientissimis)nbsp;Taurus p(ater) f(eeit). — ll) (Lanibèse)nbsp;GIL VIII 2952: A. Nonius Longinus 7 leg-III Aug. Gallicanae filiae.— 12) (Catania)nbsp;GIL'S. 7041: Gallicano fidelissimo qui fuitnbsp;vilicus Afinianis. — 13) (Elmas) GIL Xnbsp;7829; [G]allicanu[s]. — 14) (Bordeaux)nbsp;•lulUan t. 1 n. 255 p. 344; .... Gallicanae ......— 15) (Coin) CIB 417: Galli
canus. — 16) (Langres) CIL XIII 5743: Fis Manlb(us) Cl. Sacrae Gallicanus niari-tus. — 17) Töpferstempel (Tarragona) CILnbsp;II 4970, 211; Gallican(i). (Pfüm; Aislin-gen) III 12014, 281: Gallicani m(anu).nbsp;(Trinquetaille) XII 5686, 375“: [GJallicani
Ki(anu). (Orange) Gallicani. Gallica-n(i). (Tiemie) : Gallica m. (Saintc-Colombe, Bhóne) Gallicani.ma(nu). (Ntmes) 376 bis:nbsp;Gallici. (Vienne) 5681,4: Sestius, Ce[l]sus?,nbsp;Cesor, Maelo, Gal(l)icanus, Quadratus. (Lenbsp;Chdtélet en Champagne) Schuerm. 2357 =nbsp;Hubert 580: Gallica(nus). Hubert 581.1570:nbsp;Gallicanus. (Lyon, Trion) AUmer et Hiss.,nbsp;Lyon t, 4 n. 497, 556 p. 345; [Gajllicanbsp;ma(nu). (Trion n. 727) 557 p. 345: Gal- lünbsp;lica.m. (Trion) 558 j?.345: Gallicani.m(a-nu). BE t. 3 (1883) p. 177: Gallicanus.nbsp;(Vechten): Gallicani.ma. (Vechten, Nijmegen): Gallica.ma.18) Gallicanus, bischofnbsp;von Embrun. Concïl. Arclat a. 524 p. 38,
11 31.: Domno meo Gallecano episcopo. Concïl. Carpentorat a. 527 p. 42, 1: Galle-canus episcopus. 43,18: Gallicanus epi-scopus. Concïl. Vasense a. 529 p. 58, 6:nbsp;Gallicanus peccator. Concïl. Aurelian. a. 541 20nbsp;p. 96, 22: Gallicanus in Christi nomina ci-vitatis Ebredunensis episcopus. a.549 p. 112,
3: Gallicano episcopo ecclesiae Ebridunen-sis. — 19) Gr eg. Tur. vit pair. 8, 6: Gallicani mei confessoris. — 20) Aldliclm. dc laudïbus virginitatis 48 p. 63 G.: Quaruiunbsp;genitor Gallicanus. yi. 193: Attica et Arte-niia, praetoris sanguine cretae, | quem Gal-licanum vocitabant saecula prisca. — 21)nbsp;Vita Lauteni 6 ASS 1. nov. I p. 285 B: 30nbsp;Presbyter, Gallicanus nomine.
Galliciiius JII. 1) (St Veit in Karnten) GIL III 4815; Gallicinus Vindili f(ilius).—
2) Bischof von Bordeaux a. 476. Bidon. Apol-lin. epist. 8,11, 3: Sancti et Gallicini manu osculata. — Havon
Crallicini-acus O. Bard. dipt n. 139, t. 1 p. 106 (a. 542): Agellum Galliciniacum.
Oallicuinaniis. Testamentum Gaesarii ASS 27. aug. VI j).62I).' Agellum Gallicu- 40nbsp;manum, Mercloanum.
Galli-ënus cogn., ableitimg von Gallius.
1) Gallienus, groftvater des GalUenus (Scdo-ninus). Trebeïl. Pollio, GaUieni du. 19, 3: Avi Gallieni, summi quondam in re p. viri.
— 2) P. Licinius Valerianus Egnatius Gallienus, Caesar a. 253, Jcaiser 259, consul I. a. 254 p. Chr., II. a. 255, III. a. 257, IV.nbsp;a. 261, V. a. 262, VI. a. 264, VII. a. 266,nbsp;f 268. Clust 2, 30 (31), 3 (cl 260). 40 50nbsp;(41), 2 (a. 258): Gallienus. 50 (51), 6 (a.nbsp;254?): Impp. Valerianus et Gallienus . . .nbsp;Valeriano et Gallieno AA. conss. 3,8,3nbsp;(a. 262): Valerianus et Gallienus . . . Gal-
[Gallicinus — Galli-ënus]
-ocr page 996-Galli-enus
lieno A. V et Faustino conss, 28,16 (a.258); Impp. Valeriamis et Gallienus AA. 29, 2nbsp;(a. 256): Gallienus. 4, 6, 3 (a. 257): Va-leriano IIII et Gallieno III AA. conss. 10,
2 (a. 260): Impp. Valerianus et Gallienus AA. Celso. 19, 7 (a. 262): Imp. Gallienusnbsp;A.....Gallieno A. V et Faustino conss.
20.3 nbsp;nbsp;nbsp;(a.255): Yalerianus et Gallienus AA.nbsp;.... Valeriano III et Gallieno II AA. conss.
10 22, 1 (a. 259). 26, 6 (a. 259): Valerianus et Gallienus AA. 29, 12 (a. 258). 34, 5 |nbsp;(a. 259). 49, 2 (a. 259). 50, 4 (o.j.). 62, 3nbsp;(o. j.). 5, 6, 6 (a. 260). 17, 2 (a. 259). 18, onbsp;(a. 259). 36, 4 (a. 260). 42, 1 (a. 259):nbsp;Impp. Valerianus et Gallienus AA. 44, 3nbsp;(a. 265): Imp. Gallienus A. 45,1 (a.259).nbsp;62, 17 (a. 265). 71, 3 (a. 258). 6, 21, 13nbsp;(a. 254). 23, 5 (a. 254): Impp. Valerianusnbsp;et Gallienus AA. . . . Valeriano II et Galli-20 eno AA. conss. 25, 5 (a. 257): Impp. Valerianus et Gallienus AA. . . . Valeriano IIIInbsp;et Gallieno III AA. conss. 30, 6 (a. 257):nbsp;Impp. Valerianus et Gallienus AA. 42, 14nbsp;(a. 255): Valeriano III et Gallieno II AA.nbsp;conss. 7, 4, 10 (9) (a. 260). 10,4 (a. 260).nbsp;12, 2. 16, 6. 21, 6 (a. 260). 43, 6. 44, 1.nbsp;64, 4. 71, 3 (a. 259). 73, 7 (a. 259). 8,1, 2nbsp;(a.260). 7,1 (a. 260). 17 (18), 6. 31(32),!.nbsp;46 (47), 4. 9, 9, 16 (a. 256): Impp. Vale-30 rianus et Gallienus AA. 16, 3 (4) (a. 265):nbsp;Imp. Gallienus A. 20, 5 (a. 259). 22, 7nbsp;(a. 258). 33, 2 (a. 260). 35, 4 (a. 259).
45.3 nbsp;nbsp;nbsp;(a.258). 51,8. 10,2,2. 16,2 (a. 260).nbsp;32 (31), 1 (a. 259). 42 (41), 4. 65 (63), 1:nbsp;Impp. Valerianus et Gallienus AA. Polemiinbsp;Sïlvii laterculus 1,44 p. 521: Gallienus prae-dicti (Valeriani) filius cum Salonino et Li-ciniano filiis occisi. Panegyr. Constantionbsp;Caesari d. 10: Sub principe Gallieno. Euseb.
40 h. eccl. 7, 10, 1: PalXtyva. 11, 8: Ovcels-Qiavcp %ai rcclXirjva 6e^aaro7g. 7,13: IIov-Ttliog Ai-Mvviog rulhrjvóg. 7, 22, 12: T'ov PaXXirivóv. 23, 1: 'O PaXXirivóg. 2: PaX-Xi-gvov. 28, 4: PaXXi'yjvov (zweimal). luliinbsp;Capitolini Clod. Alh. 4, 2: Per Gallienum.nbsp;Trehell. Poll. Valerian, du. 8, 1: Gallienus.nbsp;5: Gallienum . . . Gallieni . . . Gallienus.nbsp;G-allien. du.1,1: Gallieni . . . Gallienus (zivei-mal). 2: Gallieno (zweimal). 2, 6: Gallie-50 num. 3, 1: Gallienum. 3: Gallienus. 5:nbsp;Gallieni. 6; Gallienus. 4, 2: Gallieni. 3:nbsp;Gallienus. 4: Gallienus. 6: Gallienus. 5,1:nbsp;Gallieni. 2: Gallieno (abl.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7: Gallieni.
6,3: Gallienus. 8: Gallieni nbsp;nbsp;nbsp;7,1:
[Galii-êtius]
Gallienus . . . Gallieni. 2: Gallieno (abl.).
4: Gallienus. 9, 3: Gallienus. 7: Ad Gallienum. 10, 1: Gallieno (abl., zweimal). 3: Gallienum. 4: Circa Gallienum. 5: Gallienus. 11, 2: Gallienus. 3: Gallienus. 6:nbsp;Gallienus. 12, 6: Gallieno (abl.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;13, 3:
GaUieno (abl.). 4: Gallienus. 6: Gallienus.
9: Gallienus. 14, 1: Gallieni. 5: Gallieno (abl.). 6: Gallienus. 7: Gallieno (dat.). 9:nbsp;Gallienus. 10: Gallieni. 15,1: Gallieno lonbsp;(abl.). 2: Gallienum. 16,1: Gallieni. 19,1:nbsp;Gallieni. 5: Gallienum. 6: Gallieni. 21,1nbsp;[Gallieni].nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5: Gallieni . . . Gallienus . . .
Gallienum. nbsp;nbsp;nbsp;tyr. trig. 1,1: Gallienus . . .
Gallienum. 2: Gallieni. 3,1: Gallienus.
3: Gallienum. 4: Gallienus. 5: A Gallieno . . . Gallienus. 5, 1: Gallieni. 5: Gallienonbsp;(abl.). 6, 1: Gallieni . . . Contra Gallienum.
8, 9: Gallienus. 9, 1: Gallienus. 3: Gallienus. 5: Gallieni . . . Gallienus. 10,1: Gal- 20 lieni... Gallienus. 2: Gallienus. 8: Gallienonbsp;(dat). 9: Gallieni. 10: Gallienum. 14: A ¦nbsp;Gallieno. 11,1: Gallieni. 2: Contra Gallienum. 3: Gallienus. 4: Gallieno (aW.). 12,1:nbsp;Gallienum. 2: Gallienonbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8: Gallienus.
10: Gallieno (aamp;L). 11: Gallienus. 12: Gallienum. 14,1: Gallieni. 15,4: Contra Gallienum nbsp;nbsp;nbsp;18,1: Gallienonbsp;nbsp;nbsp;nbsp;12
Gallieni. 19,1: A Gallieno. 20,2: Sub Gal lieno. 21,4: Gallienum. 22,5: Gallieni. 8nbsp;Gallienonbsp;nbsp;nbsp;nbsp;9 : Gallieni. 23,1: Gallieni
2: Gallieni, 26,1: Sub Gallieno. 4: Gallieni 5: Gallienus. 29, 1: Gallienus. 3: Gallieninbsp;4: Gallieno (dat). 30, 1: Gallieno (abt)
3: Gallieno (abl.). 10: De Gallieno. 23 Gallienum. 31, 1: Gallieni. 7: Gallieninbsp;Claud. 1, 2: Gallieni. 3: Gallienum. 5, 1nbsp;Gallieno (dat). 2: A Gallieno. 7, 3: Galnbsp;lienum. 4: Gallieni. 9, 1: Gallienumnbsp;Gallienus. 17,1: Gallieni. Vopisc. Aurelian. iOnbsp;8,2: Gallienum. 11,8: Gallieni. 16,1: Gallienus. 18,4: Sub Gallieno. 21,9: Sub Gallieno. 41,7: Gallieni. Prob. 3,6: Ad Gallienum. 4,1: Valerianus pater Gallieno filio.
6, 1: Sub Gallieno. 2: Gallieni. . . Gallienus. 4: Gallieni. 5: Gallieni. Firm. 1, 3: Gallieni.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;11,1: Gallieni. Car. 1,1:
Gallieni. 3, 5: Gallienum. Clironicon a. 331 p. 120, 8 Friclc: Gallienus. 9: Gallienus.nbsp;127, 7. 15: Gallieni. Chronogr. a. 354 p. 59 6»nbsp;M. a. 254: Valeriano II et Gallieno. a. 255:nbsp;Valeriano III et Gallieno II. a. .257: Valeriano IIII et Gallieno III. p. 60, a. 266:nbsp;Gallieno VII et Sabinillo. Victor Cacs. 32,
30
Galli-enus
|
3; Gallienum. 33, 1: Licinius Gallienus. 15: Gallieniis. 18: Gallienus. 20: Gallieni.nbsp;27: Gallienum. 29: Gallieni. 31: Gallienonbsp;(dat). 35,7: Gallienum. 37,6; Gallieni.nbsp;epü. 33, 2: Gallienum . . . Gallienique. 3:nbsp;Gallieni. Eutrop. 9, 7: Gallienus. 9, 8, 1:nbsp;Gallienus. 11,1: Gallieno (dbl.) . . . Gallienus. Buf. Eest 8, 2: Sub Gallieno. 23, 1;nbsp;Gum Gallieno . . . Gallienum. 2: Sub Gal-10 lieno. Hieronym. chron. a. Abr. 2271. 2276:nbsp;Gallienus. 2277: Gallieno (abt). 2285:nbsp;Gallienus. Ammian. 14,1,9: Gallienus.' 18,nbsp;6, 3: Gallieni. 21, 16, 9: Gallieno (abt).nbsp;23,5,3: Gallieni. 30,8,8; Post Gallienum.nbsp;Excerpta Valesiana 4, 10; Gallieni. Oros.nbsp;7,22,1: Gallienus (zweimal). 5: Gallienus.nbsp;13: Gallienus. 41,2: Sub Gallieno. Augustin. cl. 3. epist. 199, 10, 35 (a. 419): Subnbsp;imperatore Gallieno. Zosimus 1, 30: Eal-20 lirjvóv ... 'O ralXirjvóg.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;37: raXliTjvov. 38: 'O EciXXirjvóg . . . EaXXiyvov. 39: EaXXi-rjvóg. 40: EcxXXirjva . . . EaXXirjvóg . . . EaX-Xiriva . . . Tm EaXXirjva. 41: EaXXirjvov. So-zomen. h. eed. 2, 6; Enl tijg EaXXirjvov rjys-fiovLag. Victorii Aquitani cursus paschalis 786 (a. 254) p. 706 M.: Valeriano et Gallieno. 787 (a. 255): Valeriano II et Gallieno II. 789 fa. 257): Valeriano III etnbsp;Gallieno III. 193 (a. 261): Gallieno IIIInbsp;3o et Gentiano. 794 (a. 262): Gallieno V etnbsp;Victorino. 796 (a. 264): Gallieno VI etnbsp;Saturnino. 798 (a. 266): Gallieno VII etnbsp;Sabinillo. {Baraus Cassiodor. chron. 959 —nbsp;961. 963. 969. 970. 973. 975.) lord. Gd.nbsp;19, 106; Gallienus. Greg. Tur. h. F. 1,29nbsp;(32): Gallienus.— Inschriften: GIG 1621;nbsp;HonXiog raXXirjvog. 3182 (==CIL III 412,nbsp;a. 253—260): üov^Xiog Aimwiog EaXXilrj-vog]. 3206: EaXXirjvog. 4617 add.: Aini-viog Eyvatiog EaXXirjvog. 4839: EaXXiijvog.nbsp;6830: UoTtXiog Aixiviog lyvatiog EaXXirjvog.nbsp;AEM 14 (1891) p. 151 n. 27: EaXXliMyov.nbsp;GIL II 2199 (a. 254). 4691: P. Liciniusnbsp;Gallienus. III 184: Publius Licinius Gallienus. 246; [Licin.] Gallieno. 875: [Gal]-lieni. 1577 = 8010 cf. p. 1017 (a. 257—nbsp;260): P. Lici. Gallieno . . . Procons. ooh. III.nbsp;Delmatarum Valerian. Galienae eqq. c. E.nbsp;p. f. 1705 (a. 257—260): P. Licinio Gal-[IJieno. 3228: Gallieni. 3424 (a. 267): P.nbsp;Lic(ini) Gallieni. 3906 (a. 257): Gallienusnbsp;iil. 4653 (a. 253): Licin(io) [Gallienio:nbsp;ausradiert], 5933: Germanicu[sJ. 6094:nbsp;Lie. Gall[ien]o . . . Aix. raXXirjvm. 7971: |
P. Licini Egnati Gallieni. 8193: Gallieno. (Monteu da Po, a. 254) s. xcv p. 2004: P. Licinius Gal[ienus] . . . Militum, qui mi-litaverunt in c[ohorti]bus praetori[s] Vale-rianis Galienis d[ecem] I. II. III. IIII. V. VI. VII. VIII. Vim. X piis vindici[bus] .. .nbsp;Galieno ... Cob(ors) I pr(aetoria) Valerian(a)nbsp;Galiena p(ia) v(index). (Belgrad, a. 253—nbsp;268) AEM 13, 32: ~j (centurio) leg(ionis)nbsp;IllI. Pl(aviae) Gal(l)ien(a)e. GIL VI 1110: lonbsp;[P. Lic(inii)] Galli[eniJ. VIII 766 = 12229nbsp;(a. 255): P. Licinio Egnatiq Gallieno. 959nbsp;= 12441 (a. 256): P. Licinio Gallieno.nbsp;2482 cf 17976 (a. 253): Gallieni. EE 5nbsp;p. 505 n. 1128: P. Licinio Egnati[o] Gallieno. 7^.181 w. 579: P. Licin[i E]g[n]atinbsp;[GaJllpeniJ. IX 1559 (a. 265): Gallienus.nbsp;1681 (a. 257): Licinio Gallieno. 2589nbsp;(vor 265): P. Licinio Egnatio Gallieno.nbsp;4961: (Corneliae Saloninae) conpugi .... 20nbsp;P. Licini GJalleni. EE E: p. 59 n. 239: Licinio Gallieno. GIL X 3836: Gallienus.nbsp;4557: Gallienus. 4784: P. Licinius Gallienus. 5176: P. Licinius Egnatius Gallienus.nbsp;5804: P. Licinius Gallienus. 5828: Gallienus. 6221: P. Licinp Galliejni. 7479: P.nbsp;Licinius Egnatius Gallienus. 8028; P. Licinius Gallienus. 8033; P. Licinius Egnatius Gallenus. EE 8 p. 189 j). 770: P. Licinio Egnatio [Gallieno]. 191 w. 774: 30nbsp;Licinio P. Gallieno. p. 199 n. 797: Gall[i]-eno. GIL XI 1354 (a. 255): Gallien[o].nbsp;XII 12: Gall(i)eni. 171: (Salonina) con-[i]ux Gallieni. 1352: P. L(icinius) Gallienus. XIV 2872: P. Liepnius Valerianusnbsp;Oder Gallienus ....]. 4058: Gallienus. —nbsp;Alimzen (von Valerianus) Gohen, méd, inip.^ 5 p. .305 n. 77: QALLIENVS CVM EXER-C(itu) SVO. (von Gallienus) p. 347—494 w. 1 —10. 12—16. 19 — 28. 30. 34—44.10nbsp;46—48. 50—52: QALLIENVS. 54—60. 62 — 64. 69. 70. 72—80. 82. 83. 86-114. 116-122. 137-175. 178-190. 192. 193.nbsp;197—201. 207—234. 238. 241—283.nbsp;286. 288—328. 330—348. 352—354. 356nbsp;—362. 364—367. 373—376. 380—409.nbsp;411—419. 421—429. 431—433. 438—nbsp;569. 573. 580—582. 585—596. 598—609.nbsp;611—657. 659. 660. 663—665. 667—670.nbsp;677. 681. 683—704. 706—712. 715—722. 50nbsp;724—742. 744—753. 756. 757. 761—774.nbsp;776—791. 796. 798. 799. 801. 804. 805.nbsp;807—839. 842—898. 900. 904—914.nbsp;919. 920. 922—941. 943. 944. 949—957. [Galli-Snus] |
1967
Galli-enus
1968
|
959—969. 974. 976—1005. 1007—1014. 1017—1024. 1026. 1027. 1029. 1030.nbsp;1044—1079. 1085—1089. 1091—1100.nbsp;1103-1108. 1110. 1112—1136. 1146—nbsp;1152.1155.1156. 1158. 1162.1163.1166.nbsp;1167—1195. 1199. 1209. 1210. 1212—nbsp;1215. 1218—1241. 1243—1265. 1267—nbsp;1272. 1274—1280. 1285. 1289 — 1292.nbsp;1297. 1299. 1300—1309. 1313—1326.nbsp;10 1328—1334. 1337—1341. 1345—1360.nbsp;1362—1364. 1368—1375. 1377. 1400.nbsp;1405. 1414. 1427. 1428. 1435. 1439.nbsp;1445. 1452. p. 491 n. 4. p. 492 w. 11.12:nbsp;QALLIENVS. 1361: QALLENVS. 1365:nbsp;QALLIHN. 1366. 1367. 1429: QALLIH.nbsp;1376: QALLINVS. 11. 17. 18. 29. 31. 32.nbsp;45. 49. 53. 61. 65—68. 71. 81. 84. 85.nbsp;123 — 136. 176. 177. 191. 194—196. 202nbsp;—206. 236. 237. 239. 240. 284. 285. 349nbsp;20 —351. 355. 363. 368—372. 377—379.nbsp;410. 420. 430. 434—437. 570—572. 574nbsp;—579. 583. 584. 597. 610. 658. 661. 662.nbsp;666. 705. 713. 714. 743. 754. 755. 758nbsp;—760. 775. 792. 793. 795. 797. 800. 802.nbsp;803. 806. 901—903. 915—918. 921. 942.nbsp;948. 958. 970—972. 1025. 1028. 1080—nbsp;1084. 1090. 1101. 1102. 1109. 1137—nbsp;1145.1153.1154.1159—1161.1164.1166.nbsp;1196—1198. 1216. 1217. 1242. 1266.nbsp;30 1273. 1281 — 1284. 1286—1288. 1293—nbsp;1296. 1298. 1310—1312. 1335. 1336.nbsp;1342—1344. 1378—1381. 1383. 1384.nbsp;1387. 1389. 1390.1454.1456.1457.1461.nbsp;1462. 1465. 1467. 1469—1473. 1475—nbsp;1501: P.LIC. QALLIENVS. 115: P. LICIN.nbsp;QALLIENVS. 235.973: LIC. QALLIENVS.nbsp;1382: LICI. QALLIENVS. 1385: P. LIC.nbsp;QALLIEN.. 1386: P. L. QALLIENVS.nbsp;287. 288: QALLIENVS AVQ. M QALLIE-40 NVS AVQ. 329. 723: QALLIENO. 671 —nbsp;676. 678—680. 682. 841. 1006: QALLIE-NVM. 1031: QALLIENVS AVQ. S VIC-(toria) QALL(ieni) AVQ(usti). 1032-1034:nbsp;QALLIENVS AVQ. S VICT. QAL. AVQ.nbsp;1035-1037: QALLIENVS AVQ. M VICT.nbsp;QAL. AVQ. III. 1038: IMP. QALLIENVSnbsp;PIVS FELIX AVQ. M VICT. QAL. AVQ. III.nbsp;1039: QALLIENVS AVQ. S VICT. QAL.nbsp;AVQ. III. 1040: QALLIENVS AVQ. B VIC.nbsp;50 QALL. AVQ. lil. 1041. 1042: IMP. QALLIENVS AVQ. B VIC. QALL. AVQ. 1043:nbsp;QALLIENVS P. F. AVQ. B VICT. QALLI-ENI AVQ. (Spottmünse, von Postumus cje-schlagen) Cohen 5^ j). 439 n. 1015. 1016: [Galll-ënus] |
QALLIENAE AVQVSTAE B VBIQVE PAX. p. 449 n. 1111: QALLIENAE AVQVSTAEnbsp;B VICTORIA AVQ. jx 453 n. 1157: QALLIENAE AVQVSTAE B VICTORIA AVQV-STI. — 1200: IMP. QALLIENVS P. F.AVQ.nbsp;COS. II. B VIRT(us) QALLIENI AVQ(usti).nbsp;1201: IMP. QALLIENVS AVQ. COS. V. Bnbsp;VIRT. QALLIENI AVQ. 1202 — 1205: QALLIENVS AVQ. B VIRT. QALLIENI AVQ.nbsp;1206-1208. 1211: QALLIENVS P. F. lonbsp;AVQ. J? VIRT. QALLIENI AVQ. 1327: IMP.nbsp;QALLIENVS PIVS FELIX AVQ. B VIRTVSnbsp;QALLIENI AVQVSTI. 1388. 1393: P.LIC.nbsp;EQN. QALLIENVS. 1391: P. LIC. QAL-LIANVS. 1392: P. LIC. EQN. QALLIANVS. 1394.1395: LICIN. QAL. 1396: LICIN____ 1397: P. LIC. QALLIENVS. 1398: LICIN. QAL. 1399: LIC. EQN. (QALLIENVS).nbsp;1401: EQ. QALLIENVS. 1402: AAA. LIC. IN. HCI. 1403: LICINN..... 1404: LIC. 21) EQN. QALLIANVS. 1406: EQ. QALLIENVS. 1407: LICINN. QALLIANVS. 1408: LICIN. QALIENVS. 1409: LICIN. CK. 1410: P. LICIN. QAL. 1412: P. LIC. QALLENVS. 1413: LICI. C. K. 1415: R. LICIN. C. K.nbsp;1416: QALLIENI. 1417: IIC. QAILEN.nbsp;1418: LIC. QAL. IQNQS. 1419: INVIIFnbsp;CINQAnLIVHVr. 1420: LICIN. QALLIE.nbsp;1421 — 1423: LICIN. QALLIEN. 1424.nbsp;1425: P. LICIN. QALLIENVS. 1426: LIQ. .so QAL. 1430: LIC. QAL. 1431: LIC..... 1432: LIC. QAL. 1433. 1434: LICI. oder LICIN. QALLIENVS. 1436. 1440: LICIN.nbsp;QALLIENVS. 1437. 1438: LICINI. QALLIENVS. 1441 — 1443: LICIN. QALLIENV.nbsp;1444: QALIHNVS. 1446. 1447: P. LIC.nbsp;QALLIENO. 1448. 1449: QALLIHNVS.nbsp;1450: LIC. QALLIENVI. 1451: P. LICIN.nbsp;QALLIHNVS. 1453: P. LIC. QALLI. 1455: P. LIC. QALLIENVr. 1459: P. QALLIENV. 40 1463: LIC. QALLIENIVS. 1468: P. LIC.nbsp;QALLI....... 1474: P. LIC. QALLIE NIVS. 1502: LIC. QALLIENVS. 1503: LIC. QALLIE. iJ. 492 w. 7: P. LICINIVSnbsp;QALLIENVS AVQ. CORNELIA SALONINAnbsp;QALLIENI AVQ. p. 493 n. 14: VICT. QAL.nbsp;AVQ. Catalogue of greeh coins, ed. hg Poole,nbsp;Thrace etc. (Byzanz) p. 106 w. 102: TTO Alnbsp;ErrAAAIHNOC. 103: H AIK FAAAIHNOC.nbsp;(Nicaea und Byzanz) p. 109 w. 4: TT AIKnbsp;EP FAAAIHNOC. jx 233 n. 3“: nOV Alnbsp;AIHNOE. (Perinfhus) p. 160 n. 75: FAA-AHNOC. (Goela) p. 193 n. 13: FAAAIHN.nbsp;14. 15: QALLIH. Macedonia etc. (Amphi- |
1969
Galli-enus
1970
. 10 . iO pólis) p. 60 n. 140; TTO A[I]K ETN TAA-AHNOC. (Thessalonka) p. 128 w. 141: HO A[l Er] TAAAHNOC. Thessaly, p. 9 n. 86:nbsp;nO A TAAAHNO. w. 87: n Al Ef TAA-AHNOC. w. 88: TAAAHNOC. (Nicopolis)nbsp;p. 108 n. 44: ÜO AIK TAAAIHNO. n. 45;nbsp;TAAAIH. Peloponnesus (Laconia) p. 131nbsp;n. 87; FAAAIHNO. Attica (Oropus) p. 11bnbsp;n. 2: .... PAAAIHNO. Pontus etc, (Neo-10 cacsarea) p. 35 n. 17. 18: TTO AIK FAAAI-HNOC. (Apamea) p.116 n,44: PLICQAL-LIENVS. 45; P LIC EQN QALL[IENV]S.nbsp;46; PLICQALLIENVS. (Biïhynium) p.1^1nbsp;n.20: nOYAlKPAAAHNOC. (Cius) p.196nbsp;w. 48: nOV Al EP PAAAIHNOC. (Hcra-clea) p. 147 n. ö9: TT A PAAA[l]HNOC.nbsp;p. 151 n. 13; HO Al EP.PAAAHNOC. (Ni-caea) p. 175 n. 147: PAAAIHNOC. p. 176nbsp;n. 148—150: PAAAIHNOC. 151: PAAIH-20 NOC. 152; nOYB AIK EPNA PAAAHNOC.nbsp;153; nO Al EP PAAAIHNOC, p.m n.lbi:nbsp;|n]OY Al EP PAAAI[HN]. 155: HO Alnbsp;EP PAAAIHNO. (Nicomedia) p. 191 n. 68;nbsp;PAAAHNOC. 69: PAAAHNOC. 70: PAAAHNOC. j;. 192 w. 71: PAAAHNOC. 72:nbsp;PAAAHN[OC]. lonia (Clagomenae) p. 35nbsp;«.137: PT. Al . PAAAIHNOC. (Colophon)nbsp;p. 46 n. 64: nO AIK PAAAIHNOC. (Ephesus) p. 104 «.370; TTO.AIK.PAAAIHNOC.nbsp;30 371. 372: HO AIKIN PAAAIHNOC. 373:nbsp;nO.AIKIN.PAAAIHNOC. 374.i). 105 «.375:nbsp;no.AIK.PAAAIHNOC. 376: nO.AIKIN.nbsp;PAAAIHNOC. 377: nO.AIK.PAAAIHNOC.nbsp;378:nO Al PAAAAIHNOC. 379; HO AIKnbsp;.N.PAAlt;IHNOC. p. 106 n. 380; nO AIKIN. PAAAIHNOC. 381: nO AIKI.PAAAIHNOC. 382: nO Al PAAAAIHNOC. 383:nbsp;nO Al PAAAIHNOC. 384; ÏÏO AIKIN PAAAIHNOC. jj. 107 «. 385: TTO.AIKI.PAA-« AIHNOC. «. 386: nO AiKI. PAAAIHNOC.nbsp;387: nO.AIK.PAAAIHNOC. 388: nO.AIKI . PAAAIHNOC. 389: nO. AIK. PAAAIH-NOC. (Erythrae) 149 «. 271: TT. A. PAA-AIHNOC. (Magnesia) p. 174 «. 104; TTOnbsp;AIKI PAAIHNOC. 105: PAAAHNOC. (Metropolis) p. 180 w. 28. 29; TTO AIKIN PAAAIHNOC. 30: nOAlKI. PAAAIHNOC. p. 181nbsp;«. 31. 32: nO. AIKIN. PAAAIHNOC. (Mild)nbsp;p. 201 n. 166: A.PAAAIH. p. 302 «. 167.nbsp;““168: nO Al. PAAAIHN. (Smyrnaj p. 297nbsp;«.458: nO.AIK[llN PAAAIHNOC. P- 298nbsp;n. 459; nO AIKIN.PAAAIHNOC. 460: nnbsp;AIKIN . PAAAIHNOC. 461-465. jgt;. 299nbsp;«.470-473: H.AIK.PAAAIHNOC. 15.298 |
«. 466. p. 299 «. 467; TO AIKIN PAAAIHNOC. 468. 469: n. AIK. PAAAIHNOC. p. 300 «. 474; nO AIK. PAAAIHNOC. (Teas)nbsp;p. 321 «. 84; nO AIKI.PAAAIHNOC. 85:nbsp;nO.AIKI.PAAAIHNOC. p.322 «.86: AIK.nbsp;PAAAIHNOC. (Samos) p. 393 «.373-375:nbsp;TTO AIKIN PAAAIHNOC. 376: TTO AIKInbsp;PAAAII-NOC. p. 394 «. 377: TO AIKIN.nbsp;PAAAIHNOC. 378; TTO Al PAAAAIHNOC.nbsp;379. 380: TO AIK PAAAIHNOC. 381: lonbsp;TTO AIKIN PAAAIHNOC. 382: TTO AIKnbsp;PAAAIHNOC. p. 395 «. 383: TTO AIKnbsp;PAAAIHNOC. 384: TO.AIKIN.PAAAIHNOC. 385: nO AIK.PAAAIHNOC. 386:nbsp;TTO Al. PAAAIHNOC. Mysia (Apollonia)nbsp;p. 13 «. 30: nOV AIKI PAAAHNON. (Cij-zicus) p. 57 «. 275: H AIK PAAAIHNOC.nbsp;276: TT AIK PAAAIHNOC. p. 58 «. 277;nbsp;[n] AIK.PAAAIHNOC. 278: H AIK.PAAAIHNOC. 279: n. AIK.PAAAIHNOC. 280: 20nbsp;in.AlK] PAAAIHNOC. 281; n.AIK.PAAAIHNOC. 282.15. 59 «. 283. 284: n AIK.nbsp;PAAAIHNOC. (Lampsacus) p. 90 «. 92:nbsp;PAAAIHNOC. (Farium)]}. 108 n. 118: IMPnbsp;LIC AIIQMQS? 120: IMP LICIN N QA. 121:.....AVI NlöT? 122: IMP LICINN QALLI. p. 109 n. 123: IMP LIC AIIQMQS? 125: C QALLIENVS. 126: IMP LICINNnbsp;QA. (Pergamum) p. 162 «. 346 — 348: TT,nbsp;AIK.PAAAIHNOC. 15.165«.359; [ü] AIKI. sonbsp;PAAAIHNOC. Alexandria, p. 281 «. 2150nbsp;—2152: n AIOV PAAAIHNOC. p. 282 —nbsp;283 «. 2153—2166: H AIK PAAAIHNOC.nbsp;2167; TT AIOV PAAAIHNOC. 2168—15.284nbsp;«. 2175; n AIK PAAAIHNOC. «.2176: TTnbsp;AIOV PAAAIHNOC. 2177; n AIK PAAAIHNOC. 2178 —p. 285 «. 2181: H AIOYnbsp;PAAIHNOC. «. 2181—2191: H AIK PAAAIHNOC. p. 286 «. 2192. 2193: TT AIOVnbsp;PAAAIHNOC. 2194: nAIOV PAAAIANOC. 4onbsp;2195: n AIK PAAAIHNOC. 2196: H AIKnbsp;PAAAIHNOC und H AIOV PAAAIHNOC,nbsp;2197; n AIOV PAAAIANOC und H AIKnbsp;PAAAIHNOC. p. 287 «.2198: n AIOV PAAAIHNOC. 2199; n AIOV PAAAIANOC.nbsp;2200—2203: H AIK PAAAIHNOC. 2204nbsp;2205: n AIOV PAAAIHNOC. 2206: Hnbsp;AIOV PAAAIANOC. 15.288 «.2207—15.289nbsp;«.2215: TT AIK PAAAIHNOC. 2216—2219: TT AIOV PAAAIHNOC. 2220—2222: TT 00 AIOV PAAAIANOC. 2223—j9.291 «.2242; TT AIK PAAAIHNOC. Imhoof-Blmner,Miinch, 1890, s. 618 «. 185: TT. AIKIN. PAAAIHNOC.nbsp;s. 642 «. 296^ TT. A. PAAAIHNOC. s.726 [Galli-ënus] |
1971
gallina — GaUi-o(n)
1972
|
w.635. s. 730 w. 656: ü. AIK. rAAAIHNOC s. 745 n. 728. s. 749 n. 744quot;: TT. AIK. TAA-AHNOC. HJV 30 s., ^. 9 (1891) p. 2 pl. Tnbsp;fig. 2: n. AIK. rAAAIHNOC. p. 6 pl Inbsp;fig. 20: P. LIC. QALLIENVS. 1.11 (1893)nbsp;p. 337. 340: TAAAIHNOC. — Dam Colo-]i(ia) G(allieniana ?) A'ug(usta) F(elix) Me-d(iolanum). —- 3) Galliena, consobrina Gal-lieni. Trébéll. PoUio iyr. trig. 29,3. — 4) Seinnbsp;10 son Saloninus Gallienus. Trébell. I’oMonbsp;Gallien. du. 12.^2: Gallienum. 3: Gallienum.nbsp;. . . Avi Gallieni, summi quondam in re p.nbsp;viri. 4: Gallieno iuniori. 7: Gallieno (abl).nbsp;20,3: Saloninus puer sive Gallienus. 21,4:nbsp;Gallienus. — 5) (Salona) CIL III 9294:nbsp;|Pri]mitivae [PJrimitiva [Galjlien. Valerinbsp;[alujmni. — 6) (Salona) GIL III 9184:nbsp;Galliena Selene. — 7) (Pratica) CIL XIYnbsp;2082: lunio Gallieno Y.c.(abl.). —¦ 8) Gal-30 lienus comes. Gregor. Tur. h. F. 5,49: Ga-lienus . . . Galienum . . . G-alienum. Fortu-natus carm. 10,12“: Ad Gallienum (a.589). gallina latein.; eelt. iarilla. Caesar b. G. 5, 12, 6 von den Britten: Leporem et galli-nam et anserem gustare fas non putant;nbsp;haee tarnen alunt animi voluptatisque causa. Gallinas M. (Milo) GIG add. 2428: AanlrjTCico Y.ai Tysia o.iSQSvg K).avöiog Fal-Xeivag. 30 nbsp;nbsp;nbsp;(lalli-o( n) vom gentüicium Gallius abge- ïeitet, M. cogn. An .... (Leme) CIL V 313: T. An . . . . T. l(ibertus) Gallio. —nbsp;Atilii. (Vicenza) CIL 3126: Atlli Gal-lion ... — Calpurnii. (Volle de Abdala-jis) GIL II 2008: L. Calpurnius Gallio. —nbsp;Cassii. (Lissabon) CIL II 208: G. Cassionbsp;C. f. Gal(erio) Gallioni. — Coponii. (Bom)nbsp;CIL VI 16081: L. Coponius L. 1. Gallio. —nbsp;Erbonii. (Zuglio) GIL V 1832: Sex. Er-40 bonius Sex. l(ibertus) Gallio. — Fabricii.nbsp;(Beja?) CIL II 73: Eabiicius [Gjallio. —nbsp;Gavii. (Illasi) CILY 3623: T. Gavius C.nbsp;f. Gallio. — lunii. l) L. lunius Gallio,nbsp;freund des Oviclius mid des uiteren Seneca.nbsp;Ovid, ex Ponto 4, 11, 1: Gallio. Sen. con-trov. lib. 1,1,25: Gallio. 2, 11: lunii Gal-lionis. 5, 2: lunii Gallionis. 6, 8 : Gallio.nbsp;10: Gallio. 7, 12: Gallio. 8, 9: Gallio.nbsp;lib. 2, 1, 33: Gallio. 2, 3: luni Gallionis.nbsp;¦w 3,6: luni Gallionis. 14: Gallio. 17: Gallio.nbsp;5,6: luni Gallionis. 11: Gallio. 13: Gallio.nbsp;lib. 3 prooem. 2: Gallio. lib. 4, 2: Gallio.nbsp;lib. 7 prooem. 5: Gallione. 1,12; luni Gallionis. 6, 23; Gallio. 7, 3: luni Gallionis. [gallina — Galli-o(n)] |
8, 4: luni Gallionis. lib. 9, 1, 8: luni Gallionis. 10: Gallio. 12: Gallioni. 3,2: luni Gallionis. 6: luni Gallionis. 10: Gallio.nbsp;14: Gallio. 4,1: luni Gallionis. 12: Gallio.nbsp;16: Gallio. 5, 1: luni Gallionis. 7; Gallio. 8: Gallio. 11; Gallio (ztveimal). 6, 20: Gallio. 10 i^room. 8; A Gallione. 13:nbsp;Gallionis. 1,4: luni Gallionis. 9: Gallio.nbsp;12; Gallio. 2,1: luni Gallionis. 10; Gallio.nbsp;12; Gallio. 3,10: Gallio. 13: Gallio. 4, 8:10nbsp;luni Gallionis. 14: Gallio. 15: Gallionbsp;mal). 5,13: Gallio. 18: Gallio. suasor. 3, 6: A Gallione. . . . Gallio. 7: Gallionis ... Gallio. 5, 8: Gallio. Tac. dial. 26: Gallionis. Quintil. instit. or. 3,1, 21: Pater Gallionbsp;. . . Gallione. 9, 2, 91: Pater Gallio. Bionbsp;58, 18, 3: lovviov Fallioiva. Hieronym.nbsp;comment, in Isaiam lib. 8, praef. Opp. t. 4nbsp;c. 327 — 330 Vall. Ven.: Qui si flumen elo-quentiae et concinnas declamationes deside- 20nbsp;rant, legant Tullium, Quintilianum, Gallio-num, Gabinianum. — 2) L. lunius Gallio,nbsp;des vorigen adoptivson, früJier M. Annaeusnbsp;Novatus, der alteste son des L. Annaeus Seneca, briider des pMlosophcn Seneca; cos.suff.nbsp;inc. a., verwaltete a. 52 Achaia, f nach 65.nbsp;Colum. r. r. 9, 16, 2: Gallioni nostro. Seneca nat. quaest. 4 praef. 10; Gallionem,nbsp;fratrem meum. 5, 11, 1: Gallio. epist. 104, 1: Domini mei Gallionis. Acta apost. 18,12: 30 Falllcovog öh apamp;VTtdrov ovrog trig 'Ayalag.nbsp;14: 'O Falllav. 17: Tm FalXlcovi. Plin.nbsp;n. h. 7, 55; Modo in Annaea domo Gallionem a Castellano liberto non discernebant.nbsp;31, 62: Sicut proximo Annaeum Gallionemnbsp;fecisse post consulatum meminimus. Statiusnbsp;silv. 2, 7, 32: Dulcem generasse Gallionem.nbsp;Tac. a. 6, 3; lunium Gallionem . . . Gallio.nbsp;15, 73: lunium Gallionem. Sueton. dc vir.nbsp;inl. 88* p. 96 Beiff. bei Hieronym. cJiron. a. 40nbsp;Abr. 2080 = 64 p. Glir. (statt 65): luniusnbsp;Gallio, frater Senecae, egregius declamatornbsp;propria se manu interficit. Bio 60, 35, 2:nbsp;Aovxtog ’lovviog FaXXicov 6 tov Zsvéna ddeX-cpóg. 61, 20, 1: HQog tov FaXXlcovog. Hieronym. chron. a. Abr. 2084: L. Annaeusnbsp;Mela Senecae frater et Gallionis. Sid. Apol-linar. epist. 5, 10, 3: Gravitas Gallionis.nbsp;(Plataeae) CIG sept. 1676: Aovx{iov) lov-r(ior) FtxXXiava Aviavov [v^natov. Afheni- 50nbsp;sche münze bei Mionnet, Bescriptiem de méd.nbsp;ant., suppl. t. 3 p. 549 n. 92; A0E.EYMI-AOZ. rAAAII2N . PA. — Nonii. (Ferentino)nbsp;CIL X 5881; M. Nonius L. f. Gallio. — |
Gallioneri? — Gan-o(n)
|
Petronii. (Zara) CIL III 10009: Q. Pe-tronio Gallioni. — Pompei. (Hr, SuU Khalifa) CIL Ylïl 16414: Q. Pompeius Ga(l)- 110. nbsp;nbsp;nbsp;— Porcii. (Bom) GIL VI 24829: L.nbsp;Porei Gallionis Arria L. 1. Hilara. — Va-lerii. (S. Mighd de Odrinhas) CIL II 323:nbsp;M. Valeri M. f. Gal. Gallionis. (Hr. Sidinbsp;Telnat) GIL VIII 16406: M. Valerius M. 111. nbsp;nbsp;nbsp;Corn. Felix Gallic. — Venidii. (Susa)nbsp;w CIL VIII 60: Q. Venidius Gallio. — Ul- pii. (Bom) GIL VI 29207: M. Ulpius Gallio. — . . . ellii. (Padua) CIL V 2958: . . . ellius Q. 1. Gallio. — Als nomen: (Mai-land) CIL V 5801: C. Gallio Atticus. — Andere: l) Ein augenarst hei Galen, de compos. medicam. sec. locos 4 1.12nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;766 Kühn: PalUwv ó oipamp;al(UKÓg. — 2) (Kis-Liós, j. Papa) CIL III 6480 = 10954: GallioVe-ruclonis f. nepos (des L. Petronius Licco).nbsp;20 — 3) (Bom) CIL VI 18867: D(is) M(ani-bus) Gallio Leonati frater benemerenti fecit. — 4) (Bolar hei Nuits, Góte d’Or) BAnbsp;n. s. 34 (1877) p. 209 — 211 tind pl. XIXnbsp;= Lejay 236: Gallio, l(ibertus) Maturci,nbsp;v(otum) s(olvi) l(ibens) m(erito); d(eo) Se-gomoni donavi. — 5) Töpferstemvpel. (Paris)nbsp;Scfiuerm. 2359: Gallio. — 6) Prosper) Ti-ronis epitoma chronic. 1294 p. 471, a. 427:nbsp;Ducibus Mavortio et Gallione et Sanoece. —nbsp;30 In O. Gaillon, dép. Eure, im 13. jh. Gaillo. Gallioneri? «o»»cw. (Bocca d’Arco) GIL X 5674: Flavoniae Q. f. Pollae Gallionerumnbsp;matri. Gallion-ius AI. nomen. (Traetto) CIL X 6035: Galionius Pr[is]cus. Gallionus M., Alaximianistischer hiscJiof. Augustin, enarrat. in psalm. 36, serm. 2,20:nbsp;Proculus Girbitanus pro collega meo Gal-liono subscripsi. ¦10 gallis. Lioscorid. 3, 33: Elrumv — — ’Pwfiaïoi rcoleïovfi, AtpQoi anoXsï'ovg, 1 allotnbsp;aljSolor, of ósyallig (Pdlloi?) oifJtg. cf.Plin.nbsp;n. h. 27, 81: Galeopsis aut, ut alii, gale-obdolon vel gallon caulem. Galli-sviebiis. Fortunatus carm. 5, 2, 21 sq.: Pannoniae, ut perbibent, veniens enbsp;parte Quiritis | est magis effectus Gallisuebanbsp;salus. Gall-ïtae V. in den Alpen, am rechten 50 ufer des Varus. (La Turhia) CIL V 7817,nbsp;36 = Plin. n. li, 3, 137: Gallitae (gallitrenbsp;LF gallitri B). Gallita Gallitta hoseform statt Gallilla, vgl. Mommsen EE 1 p. 523 (cf. lulitta, Li- |
vilitta statt Livililla, Pollitta oder Politta) F. luvenal. 12, 99: Locuples Gallitta. 113: Gallittae. (Vinltovse) CIL III 3268: Apo-nia Gailit[t]a. (Zlohucan) 8205: Claudianbsp;Gallita.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Alt-Of en) EE 2 p. 387 w. 714: Flavia Gallitta. (Bom) GIL VI 11786: Anniae Gallittae uxori. 13817: Caeciliaenbsp;Gallittae. 18857:D.M.Gal.GalPttse. 21875:nbsp;[Gjallitta. (Hr. el Ghima) VIII 716: Aelianbsp;Gallitta. (Lamhèse) 3540: Clodia G[al]litta. lonbsp;(Kudiat AU) 7489: lulia C. f. [Gjallitta. (PhilippevUle) 7978: Claudiae P. f. Quir. Gallittae. (Beggio di Calabria) EE 8 p.71nbsp;n. 247: luliae C. f. Aemiliae Gallitae (lisnbsp;Gallittae) C. f. sacerdoti. (Bologna) CILnbsp;XI 705: Gallitta filia (nationis Dardaniae;nbsp;tochter des Aur. Gallus). Gallitana F. (Saponara) CIL X 256: Fundania Gallitana. Gallitianus M. (Pompeiopolis) GIG 4153: Paiov KlavSiov Palltrtcivov viov Pal-Itxov. Gallit-inaiF. (Lamhèse) OJi VIII3457: lulia Gallitina. Gallis F. (Mofhana, j. Imtdn, a. 3-42) Le Blant KB n. 60 p. 83: TsGGeqav.ovtov-rgg StsqxoQia Ealli^ svamp;aês xtre, 7col(s(j)g) Patogayov. Gallizenae priesferinnen. Mela 3,6,48: Sena in Britannico mari Ossismieis adversa sonbsp;litoribus, Gallici numinis oraculo insignisnbsp;est, cuius antistites perpetua vii’ginitatenbsp;sanctae numero novem esse traduntur: Gal-lizenas (ace., Bhtjs Belig. p. 196 ci. Gallinbsp;Senas) vocant, putantque ingeniis singula-ribus praeditas maria ac ventos concitarenbsp;carminibus, seque in quae velint animalianbsp;vertere, sanare quae apud alios insanabilianbsp;sunt, scire ventura et praedicare, sed non-nisi deditas navigantibus, et in id tantum 40nbsp;ut se consulerent profectis. Gall-o (n) M. 1) (Ottmanach, l.jh.p.Chr., 1. halfte) AEM 13 (1890) s. 116: P. Po-stumius Gallon(is) l(ibertus) Donatus. — 2) Ire, stifter von St. Gallen {sonst Gallus, sp. 1798, 17). 8G url. 1 n.1 (c. a. 700):nbsp;Presbyter et pastor sancti Galluni. . . . Adnbsp;luminaria sancti Galluni ecclesiae, n. 2 (c.nbsp;700): Sacrosancto a sancti Galloni . . . donatio a sancti Galloni. n. 3 (a. 716—720): 50nbsp;Sancto Galloni . . . Ad eclesiam sancti Gal-lonis. n. 4 (a. 720—737): Ad honoremnbsp;sancti Gallonis et sancti Desiderii. . . . Actusnbsp;monasterium sancti Gallonis. n.5 (a.735): [Gallioneri? — GaU-o(u)] |
Gallo-graeci
|
Trado de meo iure s. Galloni ad posseden-dum. n. 6 (731 oder 736): Ad sagrum sancti Gallonis. n.10 (a.744): Sacrasanotanbsp;ecclesia sancti Galloni confessoris . . . Gumnbsp;monachis sancti Gallonis . . . Ad ecclesiamnbsp;sancti Galloni... In dominatione sancti Galloni confessoris . . . Ad monasterium sanctinbsp;Galloni. w. 11 (a. 745): Ad monasteriumnbsp;sancti Gallonis. Acta s. Kiliani 1 ASS 8.nbsp;10 iul. II p. 613 A.' Gallone (abl.). Gallö-graeci Y. Cic. dc harusp. resp. (a. 56 a.CJir.) 13,28: Brogitaro Gallograeco.nbsp;h. Alexandr. 78, 3: Eidem tetrarchian [le-gibus] Gallograecorum iure gentis et cogna-tionis adiudicavit, occupatam et possessamnbsp;paucis ante annis a Deiotaro. Liv. 37, 38,nbsp;3 (a. u. 564 = 190 a. Clir.): Eo mille fermenbsp;equites (maxima pars Gallograeci erant, etnbsp;Dahae quidam aliarumque gentium sagit-30 tarii equites intermixti) tumultuose amninbsp;traiecto in stationes impetum fecerunt etc.nbsp;40, 5: Ad latus dextrum phalangitarumnbsp;mille et quingentos Gallograecorum peditesnbsp;opposuit. 10: Ab laevo cornu phalangitisnbsp;adiuncti erant Gallograeci pedites mille etnbsp;quingenti. 13: Gallograecorum equitumnbsp;duo milia et quingenti. 38,17,9 (a.u.565nbsp;— 189 a.Chr.): Illis maioribus nostris cumnbsp;baud dubiis Gallis, in sua terra genitis, resnbsp;30 erat; hi iam dégénérés sunt, mixti, et Gallograeci vere, quod appellantur; sicut in fru-gibus pecudibusque non tantum semina adnbsp;servandam indolem valent, quantum terra enbsp;proprietas caelique, sub quo aluntur, mutat.nbsp;45, 4 («. iL 567 = 187 a. Ghr.): Cum ibinbsp;nullam belli causam inveniret quiescentibusnbsp;regiis, circumegisse exercitum ad Gallograe-cos; (5) cui nationi non ex senatus aucto-ritate, non populi iussu bellum illatum. 46,nbsp;40 1: ISlolite nomen tantum existimare mixtumnbsp;esse Gallograecorum; multo ante et corporanbsp;et animi mixti ac vitiati sunt. (2) An, sinbsp;illi Galli essent, cum quibus miliens varionbsp;eventu in Italia pugnatum est, quantum innbsp;imperatore vestro fuit, nuntius illinc redis-set? (3) Bis cum iis pugnatum est, bis loconbsp;iniquo subiit, in valle inferiore pedibusnbsp;paene hostium aciem subiecit. Ut non telanbsp;ex superiore loco mitterent, sed corpora suanbsp;,50 nuda inicerent, obruere nos potuerunt. Liv.nbsp;epit 38: Cn. Manlius consul, collega eiusnbsp;(M. Fulvi), Gallograecos Tolostobogios etnbsp;Tectosagos et Trocmos, qui Brenno duce innbsp;Asiam transierant, cum soli citra Taurum [Gallö-graeci] |
montem non parerent, vicit. Eorum origo, et quo modo ea loca, quae tenent, occupa-verint, referuntur. Exemplum quoque vir-tutis et pudicitiae in femina traditur. Quaenbsp;cum regis Gallograecorum uxor fuisset, captanbsp;centurionem, qui ei vim intulerat, occidit. . . . 'Cn. Manlius contradicentibus decem le-gatis, ex quorum consilio foedus cum An-tiocho conscripserat, de Gallograecis acta pro se causa in senatu triumphavit. Pompei lonbsp;Trogi prol. 34: Bellum regis Eumenis cumnbsp;Gallograecis et in Pisidia cum Selegensibus.nbsp;Strcib. 2, 5, 31 p. 130: Triv rs 'Igt;Qvylav, rjgnbsp;Iqxl pÉQog ij rs tamp;v PaXXoyQaiy.cóv Xiyofiévt]nbsp;Fcckmla xal rj ’KnCy.r't]Xog, non, Avnaovag xainbsp;AvSovg. Val Max. 6, 1 ext. 2: Exercitu etnbsp;eopiis Gallograecorum a Cn. Manlio consulenbsp;in Olympo monte ex parte deletis, ex partenbsp;captis, Orgiacontis reguli uxor . . . Gallograecis lingua gentis suae imperavit, ut eum 20nbsp;(centurionem) occiderent. Mela 1, 2, 13: . . . Cappadoces, Gallograeci, Lycaones, Phry-ges, Pisidae, Isauri, Lydi, Syrooilices. Flor. 1,27 (2,11), rif..- Bellum Gallograecum. 3:nbsp;Gens Gallograecorum, sicut ipsuni nomennbsp;indicio est, mixta et adulterata est: reliquiae Gallorum, qui Brenno duce vastave-rant Graeciam, orientem secuti, in medianbsp;Asiae parte sedei'unt; (4) itaque, uti frugumnbsp;semina mutato solo degenerant, sic illa ge- sonbsp;nuina feritas eorum Asiatica amoenitatenbsp;mollita est. (ö) Duobus itaque proeliis fusinbsp;fugatique sunt, quamvis sub adventu hostisnbsp;relictis sedibus in altissimos se montes re-cepissent. Tolostobogi Olympum, Tectosaginbsp;Magaba insederant. Utrimquo fundis sagit-tisque detracti in perpetuam se pacem de-diderunt. (6) Sed alligati miraculo quidamnbsp;fuere, cum catenas morsibus et ore ternp-tassent, cum offocandas invicem fauces prae- «nbsp;buissent. Nam Orgiacontis u.xor a centurionenbsp;stuprum passa memorabili exemplo custo-diam evasit, revolsumque adulteri hostisnbsp;caput ad maritum reportavit. lusün. 38, 3, 6: (Mithridates) legatos ad Cimbros, alios ad Gallograecos et Sarmatas Bastarnasquenbsp;auxilia petitum mittit. Appian. 3Iührid.nbsp;114 : EttoIsi ös xal zsxQaQ'/^ag, Faklo-yQaiKÖ^r giv, oï vvv siaï Faldzai KcmTtado-xaig dgoQoi, ArjMzaQov xal êzÓQOvg. Schol. 5®nbsp;luvenal. 7, 16 Gallica talo] id est Gallograeci qui nudis ambulant pedibus ac pernbsp;hoe abiecti, Galatae. Oros. 4, 20, 25 (ausnbsp;Liv. 38): (Pulvius) ad Olympum montem |
Gallograec-ia
Gallon-ius
|
pervenit, ad quem universi Gallograeci cum coniugibus et liberis confugerant. . . . Qua-draginta milia Gallograecorum eo proelionbsp;interfecta referuntur, Augustin, civ. dei 3,nbsp;21; Deinde tune primum per Gneum Man-lium pi'ocoDSulem de Gallograecis trium-phantem Asiatioa luxuria Eomam omni hostenbsp;peior inrepsit. JEucherius instruct. 2,4: Go-mor in Genesi Galatae, id est Galli qui anbsp;10 candore corpoils primum Galatae appellatinbsp;sunt, e quibus populi quondam in Orientisnbsp;longinqua migrantes primum Gallograeci,nbsp;nunc antique Gallorum nomine Galatae vo-cantur. Isidor. or. 9, 2, 68: Galatae Gallinbsp;esse noscuntur, qui in auxilium a rege Bi-thyniae vocati, regnum cum eo peracta victoria diviserunt; sieque deinde Graecis ad-mixti, primum Gallograeci, nunc ex antiquanbsp;Gallorum nomine Galatae nuncupantur. 14,nbsp;20 3,40: Galatia dicta a priscis Gallorum gen-tibus, a quibus extitit occupata. Nam Gallinbsp;in auxilio a rege Bitbyniae evooati, regnumnbsp;cum eo paria victoria diviserunt; siequenbsp;deinde Graecis admixti primum Gallograeci,nbsp;nunc ex antique Gallorum nomine Galataenbsp;dicuntur, et eorum regio Galatia (gallianbsp;cod. Wolfenb.) nuncupatur, (Bom) GIL VInbsp;4351: Diodes Ti. Caesaris ininistr(ator)nbsp;Germanicianus natione Gallograe[c(us)j vixitnbsp;80 ann. XXXV. Gallograec-ia das im quot;griechisclten' go-biete Oder cuitur-lcreifte gelegene ^gallische land’, Galatia in Kleinasien. Gacs. b. c. 3,nbsp;4, 3: DO Gallos (equites) Deiotarus addu-xerat. . (4) . . COC Tarcondarius Castor etnbsp;Domnilaus ex Gallograecia dederant. béll.nbsp;Alexandr. 67,1; Deiotarus te tranches Gallo-graeciae. 78, 1: Per Gallograeciam Bithj-niamque in Asiam iter facit. Liv. 37,8,4nbsp;« (a. u. 564 = 190 a. Ghr.): In Gallograeciamnbsp;miserat. 38,12,1 (a. u. 564 = 189 a. Ghr.):nbsp;Cu. Manlius in Gallograecia helium gessitnbsp;18, 5; Ad Cuballum, Gallograeciae castel-lum, castra habentibus Romanis, epit. 94:nbsp;Deiotarus Gallograeciae tetrarches. Strab.nbsp;12, 5,1 _p. 566: Karsoyov ös rijn '/pgav rav-Wjv ot ralaiai nXavrjamp;ivzsg TtoXvv %QOvovnbsp;xaraógafióvTsg rrjp vnb toïg ’ArxctXiKOLgnbsp;(taaiXEvai yoiQav zeti zoig Biamp;vvoïg, eojg naqnbsp;“0 cxóvtcov iXa^ov zfjP vvv FaXazicev r.aï FaXXo-yqaiY.Lav XeyogÉvgv. Yellei. 2, 39, 2: Vulsonbsp;Manlius (perdomuit) Gallograeciam. Suet.nbsp;Cal. 2d: Gallis Graecisque aliquot uno tempore conde2nnatis, gloriabatur Gallograeciam |
se subegisse. nbsp;nbsp;nbsp;1,27 (2,11), 1: Gallo graeciam quoque {daraus Iordan. Bom. 224: Gallogreciam autem, id est Galatiam,) Sy-riaci belli ruina convolvit. lustin. 25,2,11:nbsp;Itaque (Galli) in auxilium a Bithyniae regenbsp;invocati regnum cum eo parta victoria diviserunt eamque regionem Gallograeciam co-gnominaverunt. 26, 2,1 Interea Anti-gonus cum multiplici bello et Ptolomei re-gis et Spartanorum jDremeretur novusque lonbsp;illi hostis Gallograeciae exercitus adfluxisset,nbsp;in speoiem castrorum parva manu adversusnbsp;ceteros relicta adversus Gallos totis viribusnbsp;proficiscitur. Festi breviar. 11, 2: Gallograeciam, hoe est Galatiam (sunt etenim,nbsp;ut nomen resonat, ex Gallis Galatae), quodnbsp;Antiocho contra Romanos auxilium praebu-issent, invasimus. Commenta Lucani 7, 231nbsp;TJs.: Solitum prodistis in ostem] refugasnbsp;Caesaris dixit. An Gallogreciam Deiotari 20nbsp;regis. Servius inVerg. Aen. 1,161: Et moxnbsp;inque Gallograeciam redierunt. Ammian.nbsp;22, 9, 5 (a. 362): Per Mcaeam venit adnbsp;Gallograeciae fines. 26, 7, 13 (a. 365):nbsp;(Valens) revertens per Gallograeciam. Hic-ronym. episf. 123, 17 (a. 409) Opp. Vall.nbsp;Ven. t. 1 c.dlIE: Nee pristinam poteratnbsp;abolere ignominiam, donee et Gallias, genitale Gallorum solum, et Gallograeciam, innbsp;qua consederant orientis occidentisque vic- 30nbsp;tores, suo imperio subiugasset. prooeni. l. 2nbsp;inGalatas, t.1 c. 425/426: Hinc utique Galatia provincia, in quam Galli aliquandonbsp;venientes cum Graecis se miscuerunt. Undenbsp;primum ea regio Gallograecia, post Galatianbsp;nominata est. Oros. 4,20,25; Pulvius consul de Graecia in Gallograeciam, quae nuncnbsp;est Galatia, transvectus. 6,2,18: Deiotarusnbsp;rex Gallograeciae praefectos regis bello tru-cidavit. [Suidas: raXXoyQaixta. zav Bov - 40nbsp;y.sXXaqlmv ymqci. oi avzoi zal ’EXXi]voyaXazaznbsp;orogafovrai.] (jallo-magnus M. s. Gallus sp. 1797, 34—49. Gallon-ius M. Gallonia F. nomen wid cogn. 1) Lucil. lib. 4 fragm. 3 M., 122,1 B.nbsp;bei Cic. fm. 2, 8, 24: O Publi, o gurges,nbsp;Galloni. lib. 30 BM n. ƒ. 41, 633: Caelius,nbsp;conlusor Galloni. Cic. p. Quindio 30, 94:nbsp;Gallonii. de fm. 2, 8, 24: Gallonium. 25: 50nbsp;Gallonium. 28, 90: Gallonius. Hor.serm.2, 2, 47: Galloni praeeonis. Basu Porfyrion: Gallonilt;(u)s bic est, qui primus accipiensemnbsp;eonvivis adposuit. Pseudacron: Gallonus [Gallogracc-ia — Gallon-ius] |
* G-alloni-acum — Gam-apia
|
quidam fuit praeco, qui liabebat apparatum convivium: quem Lticilius etiam pulsat.nbsp;Hic etiam acipenserem piscem suis convi-viis exhibebat. — 2) C. Gallonius. Caes. h.nbsp;c. 2, 18, 2: Gaiumque Gallonium equitemnbsp;Eomanum familiarem Domitii. 20, 2; Gallonium. 3; Gallonium. Yopisc. Bonos. 15,nbsp;6: Aurelianus Augustus Gallonio Avito sa ¦nbsp;lutem. Victor epit 34, 2: Per Galloniumnbsp;10 Basilium. — Inschriften: (Tenchiris, aus dernbsp;geit des Augustus oder des Tiberius) CIQnbsp;5297: A. rctlA(Bi'[t]og(?) Kanncov. (Lowdsz-Patona) GIL III 4267: Cl. Gallonio an.nbsp;XXV. scrib(ae) Mursel(lae). hic situs est etnbsp;Claudio Nigrino ann. LXXXV. et Ulp. Pi-nitae an. LX Claud. Gallonia ob memor.nbsp;fratris et parentibus vivis f. c. (Triest) Vnbsp;600: P. Gallonius P. lib. Secundus v. f. sib.nbsp;et Portunatae coniu[gi] et P. Gallonio Eufonbsp;20 f. (Cividale) 1780: L. Gallonio . . (Mai-land) 6125: . . Galloni Pacet[i]. (Bom)nbsp;Kaibel add. 15141 p. 700: D(is) M(anibus)nbsp;FaXloviag ovt’ SQyov o fir]nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ovrs ti Qtjfia. GIL VI 2385 add. p. 868: L. Gallon(ius). 3599: C. Galloni Latini . . . Gallinia soror.nbsp;9941: Galloniae (dat.) D. 1. Parthusae to-strici. 14097: C. Gallonio Abascanto, 18861:nbsp;C. Gallonius Eucharistus. 18874: L. Gallonius L. 1. Ascanio. L. Gallonius L. 1. Phi-30 lodamus. Gallonia L. 1. Laais. 18875: P.nbsp;Galoni Felicis. 18876: Galo[niaJ. 18877:nbsp;D(is) M(anibus) Galloniae Axiae. 18878:nbsp;D(is) M(anibus) Galloniae C. f. Maritimae,nbsp;quae et Epioharis. C. Gallonius C. f. Ulp(ia)nbsp;Maritimus [Po]et(ovione). EE 4 n. 822nbsp;p. 286 (zeit Hadrians): C. Gall[o]nio C. f.nbsp;. . . . C. Gall[o]nio C. f. C. [n.] n. 896 B.nbsp;n 30 fj. 331: C. Gallon(ius) Pronto Sava-ri(a). n. 896 G 10 p. 330: L. Gallon[ius].nbsp;40 (Hr. Bou-Eourneïn) GIL VIII 819: Q, Gallonius Victorianus. (Bu Schater) 1181: Galloniae Octaviae Marcellae C. f. (Lambèse)nbsp;2569, 35: L. Aemilius Gallonius Thel(epte).nbsp;(Hr. Merudna) 4440 = 18587: . . . s Gal-lo[nius] .... tus. 6649: Gallonia Mustia.nbsp;(Aumale)^lZl: M.LiciniusGallonius. (Sbüla)nbsp;11385: at[i]us [G]allonius. (Heidra) 11597:nbsp;lulio Gallonio. (Btr Umm-Alt) 17586: Hancnbsp;tibi quam voyi posui, bone Iupp[i]ter, aram |nbsp;50 joraefectus chortis nomine Gallonius. (Poz-zuoli) X 1550: L. Galonius L. 1. Agatho-cl(es). (Artes) XII 691: T. Gallonio C. f.nbsp;Vol(tinia) Nigro. (Narbonne) 4501 == In-script. de Languedoc n. 517: V(ivo) P. [G]al- [*Galloni-acum — Gam-apia] |
lonio P(ublii) l(iberto), Capitoni, pilar[io]; v(ivae) et Chyterini l(ibertae); v(ivae) etnbsp;Gallonia(e) 0(aro0(Jc;) Gallo[n]ia, P. l(i-berta), Clienta; . . . v(ivus) P. Gallonius Ca-pitonis l(ibei’tus) Cliens. — Ton Galloniusnbsp;abgeleitet Galloni-anus M. (Bosrah) GIGnbsp;4645: PaXXfxiviavoq vnatL'/.og. * Gralloui-acuin, Gal(l)oniacensis ager, j. Jalogny, dép. Saone-et-Loire, arr. Mdcon,nbsp;canton Clung.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo (Jallon-ius M. (Bédoin, dép. Vaucluse) BG 1885 p. 520: Gallonus. (Lgon) Bois-sieu p. 427. XXVI — Wilmanns 2591 =nbsp;Allmer et Lissard n. 211, t. 3 p. 54: luliusnbsp;Gallonius filius ... et nepotes eius . . . luliusnbsp;Galonpus, lulijus Leontius, lulius Gall____ Gtallo-Tari V. Latere. Teron. 13, 21, nach MüUenhoff = Chattuari. Crallula. Auson. ord. nobil. urb. 74: Gal-lula Eoma Arelas (Arles, das Klein -Bom 20 GalUens). Gallula F. (Medina Sidonia) CILj II 1327: Licinia M. lib(erta) Gallula. (Cadix)nbsp;1912: Vibia Gall[ul]a. Gallunio O. in Brittanien. Bav. 5, 31 p. 430, 12: Gallunio. s. Alo(n). galnape. Testam. Caesarii ASS 27. aug. Y1 p). 62 A == Pard. dipl. w. 139, t.1 p. 105nbsp;(a. 542): Indumenta paschalia, quae mihinbsp;data sunt, omnia illi serviant, simul cum sonbsp;casula villosa et tunica, vel galnape, quodnbsp;melius dimisero. Isidor. or. 19,26,2: Gal-napes ... cf. galbana, gaunape. Galominus 31. Vita Honiitiani 2, 16 ASS 1. iul. I p. 53 C: Galominus. Galonius s. Gallonius. GALOTA s. Galba. Galthera ft. j. Écaïllon, dép. Nord, nbfl. der Schelde. -galum -gallis in O. Borgo-galum, Bur- 40 go-galus = *Borco-galus oder Brigo-galus,nbsp;Burdi-gala, *Organto-galum, dann -gelum,nbsp;-gilum, -o-ilum, -iolum, -olium, s. ialo-. Galuiius m. (Igg) GIL III 3815: Quarta Firmi Galuni. Galupe in caput Galupe j. Garoupe, dép. Alpes-Maritimes, gemeinde Antibes [H’An-ville, Notice siw l’ancicnne Gaule p. 410]. Gallis s. Gallus. GAL VA s. Galba. nbsp;nbsp;nbsp;60 Gain . . . cogn. (Szdntó) GIL III 3628: Gam . . . m[i]l. leg. II adi. Gam-apia Gamapiiim, Gamapius vicus, nach d’Arbois de Jubainvïllc nicht zu abos |
Gamatus — Gargar-ius
Garff-enus — ?Garr-ius
|
clesia, quae sibi Cytharista et Gargarium parrocias in territorio suo sitas incorporarinbsp;iure desiderat. cf. epist. 2 p. 8, 38. Oarg-ënus M., fürst der Boier. SU. 5, 137: Nobile Gargeni spolium. Grarg-ïlius M. 1) Hor. ep. 1,6,58: Gargilius, — 2) Q. Gargilius Martialis.nbsp;Palïadiws 4, 9, 9: Gargilius Martialis. Lam-prid. Alex. Sever. 37,9: Gargilius eius tem-10 poris scriptor. Vopiscus Prob. 2, 7: Gar-gilium Martialem. Servius in Verg. georg.nbsp;4, 148: Gargilium Martialem, Cassiodor.nbsp;inst. div. litt. 28: Gargilius Martialis. —nbsp;3) (Salona) CIL III 2296: Considius Viator, qui et Gargilius. (Aumale) VIII 9047nbsp;(a.260): [Q. GJargilio Q. f. Quir(ina) Mar-tiali, eq. E. (üargili-anus. Scaevola Big. 32, 41, 3: Fundum Gargilianum legavit. 20 '*'€rargo-ialus Grargogilus O. j. Jar-geau, dép. Loiret, arrond. Orleans. * Gargom-acuni O. von M. Gargonius oder von Carcanius, l) j. Gargagnago, prov.nbsp;Verona; 2) franz. Carcagmj, dép. Calvados,nbsp;arrond. Caen, canton Piïïg-sur-SeuUes. Garg-önius M. 1) Cic. Brut. 48, 180: Equestris (ordinis) C. Gargonium. Hor at.nbsp;serni. 1, 2, 27. 4, 92: Gargonius. Senecanbsp;suasor. 2, 16: Gargonius. 7, 14: Gargo-30 nius. controv. 1,7,18: Gargonius. 9, 1, 15:nbsp;Gargonius. 10,5,25: Gargonius.— 2) Gargonius Paulinus. (Foligno) Orclli 4836:nbsp;Gn. Gargonio Cn. f. Paullino. (rargo-rix? M. Justin. 44, 4, 1: Saltus vero Tartessiorum, in quibus Titanas helium adversus deos gessisse proditur, inco-luere Curetes (Z. Cunetes ?), quorum rex ve-tustissimus Gargoris mellis colligendi usumnbsp;primus invenit. 40 Garianuo castell in Britannicn. ND occ. 28,7: Garianno. 17: Praepositus equitum sta-blesianorum Gariannonensium, Gariannonor. ? Oarm-alla II. cogn. (Pozzuoli) CIL X 2638: M. Laélio Garmallae. Gar-mano-s der Germanen name durch celtischc vermittelung überlifert. Gallischenbsp;münzen. Bronze: Hucher, Artgauloisp.162:nbsp;QARMANO — ANDOBRV. Muret-Chabouil-let 8671--8678: ANDOBRV B CARMA.nbsp;50 8679: ANDOB B CARMA. (Pommiers, dép.nbsp;Aisne) BN .3quot; .s., t. 4 p. 194. 196- ANDOBRV QARMANOS. Silber: Muret-Ch. 8680.nbsp;8681: CARMANOS B COMIOS. 8682:nbsp;CARMANO COMMIOS. 8683: CARMANO [Garg'önns — ?Garr-iu8j |
COM . . . 8684: CARMANO COMIOS. 8685: CARM . . . COMMIlOS. Art gaulois pl. 62,2,nbsp;et 2‘‘partie, p. 100: QARMANOS—COMIOSnbsp;od. COMMIOS. (Bregenz) CIL III 6010,93:nbsp;Garmanus f(ecit). Baeda h. e. 5, 9: Qua-rum (gentium) in Germania plurimas no verat esse nationes, e quibus Angli vel Saxo-nes, qui nunc Brittaniam incolunt, genusnbsp;et originem duxisse noscuntur; unde hac-tenus a vicina gente Brettonum corrupte lunbsp;Garmani nuncupantur. cf. (Beiclienhurg) CILnbsp;III 11316: Garma(nici). Garm-o(n) M. (Wörschach) CIL III 5644: Carmo (l. Garmo'?) Adnami lib(ertus). Garn-apia Garnapium O. j. La Gar-nache, Vendée, arrond. IjCs Sables-d’Olonne, canton Challans. Garo-marus M. (j. in München) CIL III 6010, 94: Garomarus f(ecit). Garonicus ilf. cogn. (Caldas de Mom- 20 bug) CIL II 4490: Q. Cassius Garonicus. GarOlllia s. Garunna. Garos M. cogn. iberisch? (Cazlona) CIL II 3302 —Hühner, Exempla n. 39: M, Pol-vi(os) Garos. Garra F. (Nimes) CIL XII 4006 = Inscr. de Languedoc, Nimes n. 1269: Gar-ral (lis Garrae) Ateiovici f(iliae). Gavra pyrenac. G., warscheinlich der Pic du Gar, dép. Haute-Garonne, arrond. Saint- 30nbsp;Gaudens, canton Saint-Béat. CIL XIII 49:nbsp;D[eo] Garri Geminus ser(vus) vot(um) s(ol-vit) 1. m(erito) et pro s(uis) conser(vis).nbsp;(CJiaum, canton Saint-Béat) 60: Diane etnbsp;Horolati et Garre deo Annous v. s. 1. m.nbsp;cf. (Huos, canton Saint-Bertrand) lioschachnbsp;n. 113: I Deo | Caifri] | n/o/. . . Vgl. Marsnbsp;Garrus Cicinus. *garri-s in ir. gairr the calf of the leg, gairri gl. surras (lis suras), cy. garr f. 41nbsp;poples, corn, gar pi. garrow bein, mbret,nbsp;garr jambe, tibia (woher französ. jarret dienbsp;IcnieJcele), span. portugies. garra die hraUe,nbsp;ital. garretto; cf. bagn. tsarateire. Nachnbsp;Bezzenberger zu lett. gurni lende, hüfte, gabel, worin das spinnrad laufl? ? Garrï-cus M. Marticd. 9,48,1. 11; Garrïce. VGarr-ius M. Garria F.mmen. (Mai-land) CIL V 6013: M. Garrius Q. f. sibi 50 et Q. Garrio patri . . norigi niatri [Co]rne-liae Priseae uxori [Gar |riae Quintae f(iliae) . . . io Macro . . . rio Q. Cllonio ... co fra-trib(us). |
Oarron-enses — Gam-naa
|
Garron-enses dne provindal-miUz. NI) occ. 7,99; Garronenses. 37,15: Praefectasnbsp;militum Garronensium (codd. carronentium),nbsp;Blavia s. Garronenses. Garrus M. (Le Chdtelet) Schuerm. 23G2 = Hdbert 583: Garrus; s. Gabrus. Garsi s. Carissa 789, 42. *garta liaupt, in ir. gart head, cy. garth f. cape, headland, corn. m. garth, pict. Gart,nbsp;10 Ur-gart. Nach Bezsenbcrger su mhd. gratnbsp;u. a. bergriicJcen. Gart-abo-S M., nach Pictet su garta haupt und cf. M. Ar-ahus, E(I)ntar-abus,nbsp;0. Aball-aba, Cen-abon. (Nimes) OIL XIInbsp;p. 383 c. add, = BE No. 50 p. 382; Pag-ia;/3[og] Rlavoviaxog (son dcs Illanviax) Odernbsp;Fagra B[i]Stl).avovia’/.og (.s. obcn sp. 416)nbsp;ösös gatQC^o NagavOiXa^o jSgavovSs. Garu-li V. siidlich des Appennin, nach DO d’Arhois de Jubainvillc ligurisch, )/gar, garnbsp;crier, parler. Liv. 14,19,1 (a. 175 a. Chr.):nbsp;Cis Appenninum Garali et Lapicini et Her-cates, trans Appenninum Briniates fuerant. Garu-nna nach Zeup celtisch '^herbosus amnis’, nach d’Arbois de Juhainv. ligurisch,nbsp;von stamm garu (woher V. Garuli und 0.nbsp;Garuschia in Piemont, proving Turin), vonnbsp;der schwachen form einer ]/ gar, gar crier,nbsp;parler; nach Hiibner iberisch, aber nach Lu-30 chaire aus dem Basldschen noch nicht erldart.nbsp;Bic form auf -umna zcigt Celtisierung; alt-franz. Garpnna, prov. Garonna, ft. j. Garonne und Gironde (aus Garanda; vgl. iber.nbsp;fl. Gerunda. Caes. b. G. 1, 1, 2: Gallos abnbsp;Aquitanis Garunna (garunna B'§ garumna A' -una e -onna C gerunna tinmen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. 5; Eo-rum una pars, quam Gallos optinere dictumnbsp;est, initium capit a flumine Ehodano, eon-10 tinetur Garunna (Garuna e) flumine, Oce-ano, finibus Belgarum. 7; Aquitania a Garunna (garunna aJJV -iina e -onna Gnbsp;-umna T) flumine ad Pyrenaeos montes etnbsp;earn partem Oceani, quae est ad Hispaniam,nbsp;pertinet. Tibull. 1,7,11: Testis Arar Eho-danusque celer magnusque Garunna (ga- a runa Ambros. geronna Frising.). Strab. 4, 1, 1nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;177: AxvLXttvovg gsv zoivvv elcyov Tovg ta pógsia rrjg IIvg7]vrjg gégg xavExovzag 50 scat zov Keggtvov g£XQ‘' ^Qog zbv diKearbv zanbsp;ivzbg Fagovva nozagov. . . . Ilgoasamp;rixs ös (onbsp;Be^aGzbg Kataag) zizzagsaxaldsyM eamp;vtj zS)vnbsp;geza^i) zov Fagovva xai zov ACytjgog Ttoza- iloLEKB, Alt-celt. Spracbschatz. I, |
gov vsgogévcov. 14 p. 189: Em zbv Fa-govvav nozagóv . . . 'Pst §1 xal o Fagovvag Eig zbv ooKsavóv. 2, 1: Eamp;vmv zezzagsGKul-dsza FaXazixamp;v zav gsza^v zov Fagovvanbsp;xazotxovvzmv xai zov Alytjgog. . . .Egi'^ovzainbsp;Ss ( ol ’Axvizavol) zm Fagovva nozagm èvzbgnbsp;zovzov xal Tijgnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;otV.oiii'TEg. p. 190; Ugoaiamp;saav xal zrjv gsza'^v zov Fagovva xal zov Aiyzigog. . . . Ex^aklsi d’ 6 gev Fagovvag zgial nozagozg av^rjamp;slg eig zb geza'^v lonbsp;Bczovglyiov zs zcov ’Ol'Gxcov imxaiovgsvcov xalnbsp;Eavzóvcov, agzpozégcov FaXazixamp;v samp;vamp;v. 2: Ta ÖS gsza^v zov Fagovva xal zov Aiyrjgog Eamp;v-i] . . . Savzovol ZE xal IBxzovsg, ot glvnbsp;za Fagovva Tcagoixovvzeg, cog tvjtogEv, ot 6enbsp;za Aiyrigi. 3, 3 p. 193: Tov dè Brjxodvanbsp;zb Tclaógsvov vrtb zav ex zov ’Agagog bexo-gévav za cpogzia gixga ztlsov èazlv zb zovnbsp;ALyrigog xal zb zov Fagovva. 5, 2 p. 199: Ta aizb zav èx^oXav zav Tzozagav, zov zs 20 'Pfjvov xal zov Ahqxoava xal zov Alyi^gog xalnbsp;zov Fagovva. Mela 3, 2, 20: Namque anbsp;Pyrenaeo ad Garunnam Aquitani, ab eo adnbsp;Sequanam Celtae, inde ad Ehenum pertinentnbsp;Belgae. 21: Garunna ex Pjrrenaeo montenbsp;delapsus, nisi cum hiberno imbre aut solu-tis nivibus intumuit, diu vadosus et vixnbsp;navigabilis fertur. At ubi obvius Oceaninbsp;exaestuantis accessibus adauctus est, isdem-que retro remeantibus suas illiusque aquas 30nbsp;agit, aliquantum plenior, et quanto magisnbsp;procedit eo latior fit, ad postremum magninbsp;freti similis; nec maiora tantum navigia to-lerat, verum more etiam pelagi saevientisnbsp;exurgens iactat navigantes atrociter, utiquenbsp;si alio ventus, alio unda praecipitat. 22: In eo est insula Antros nomine ... 23: Ab Garunnae exitu latus illud ineipit terraenbsp;procurrentis in pelagus et ora Cantabricisnbsp;ad versa litoribus. Plin. n. h. 4, 105: Gallia 10nbsp;omnis comata uno nomine appellata in trianbsp;populorum genera dividitur, amnibus maxime distincta. A Soalde ad Sequanam Bel-gica, ab eo ad Garunnam Celtica eademquenbsp;Lugdunensis, inde ad Pyrenaei mentis ex-cursum Aquitanica, Aremorica antea dicta.nbsp;Ptol. 2, 7, 1; Fagovva (var. Fagvva; Mar-cian. p. 552, 6: Fagvvva) Jtozagov sx^oXat.nbsp;TP: FP Garunna. It. Hieros. a. 333 p.3 T:nbsp;Civitas Bordigala ubi est fluvius Garonna. 50nbsp;Auson. Mos. 160: Sic mea flaventem pin-gunt vineta Garonnam (G, garunnam EX).nbsp;483: Aequoreae te commendabo Garonnaenbsp;(G, garunng BZ). ord. urb. nob. 100; 03 [Garron-ensea — Garu-nna] |
Gam-nnï — Garyeunos
|
Pulchro pi’aelabitur amne Garimna (ga(r)-rüna F garina P). epist. 10, 13 sq.: Ae-quoris undosi qua multiplicata recursii j Garunna (carunna J/) pontum provocat.nbsp;14, 1: Aequoream liqui te propter, amice,nbsp;Garunnam. 22, 2, 31 sg.; Acatis, phaselis,nbsp;lyntribus, stlattis, rate | Tarnim et Garunnam permeat. 25, 74: Lataeque fluentanbsp;Garunnae. Ammian. 15, 11, 2; Et Gallosnbsp;10 quidem, qui Celtae sunt, ab Aquitanis Ga-rumna disterminat flumen, a Pyrenaeis oriensnbsp;collibus postque oppida multa transcursanbsp;in Oceano delitescens. Claudian. in Bufmnmnbsp;2, 113: Quosque (Gallos) rigat retro per-nicior unda Garunnae. Symmach. epist. 9,nbsp;88 (83), 4: Sed quia praecepta rbetoricaenbsp;pectori meo senex olim Garunnae (P, garun-dae 77) alumnus inniulsit, quod scio quamnbsp;sit exiguum, eaelo tuo debeo. Hieronym.nbsp;20 epist. 75,3 Opp. Valt. Ven. t. 1 p. 454 Anbsp;(c. a. 399): Eas partes (Galliarum), pernbsp;quas Rbodanus et Garumna fluunt. Patdininbsp;Péllaei euchar. 44—46: Burdigalam veni,nbsp;cuius speciosa Garunna | moenibus Oceaninbsp;refluas maris invebit undas ] navigeram pernbsp;portam. Sid. Apollin. epist. 8, 9, 5 «.43 sq.:nbsp;Ut Martem validus per inquilinum | defen-dat tenuem Garunna (L, garonna MTCFnbsp;garrona F) Thybrim. 11, 3 «. 31: Remisnbsp;30 velivolum quatit Garunnam (L, garonnamnbsp;MTCF garronnam F). 12,5: Per Garunnae (L, garonnae MFC FF) fluenta. 7: Hicnbsp;Aturricus piscis Garunnicis (L, garonnicisnbsp;AI CF, garronnicis F) mugilibus insultet.nbsp;carm, 7, 393 517.•' Qua pulsus ab aestuiOcea-nus refluum spargit per culta Garonnam.nbsp;22,18sg..- Gum forte Garunna (F, garonnanbsp;C) I hue redeunte venis pontumque in flu-mine sulcas. 101: Est locus irrigua quanbsp;10 rupe, Garonna rotate. 107 —113: Ipse Garunna (FF, garonna C) suos in dorsa re-colligit aestus, j praecipiti fluctu raptimnbsp;redit atque videtur | in fontem iam non re-fluus, sed defluus ire. | Turn recipit laticemnbsp;quamvis minor ille minorem ] stagnanti denbsp;fratre suum, turgescit et ipse | Oceano pro-priasque facit sibi litora ripas. ltd. Honor,nbsp;cosmogr. 23: Fluvius Garunna (S, garonnanbsp;C) nascitur in Aquitaniae campis. Influitnbsp;50 in Oceanum occidentalem. Fortunat, carm.nbsp;praef. § 4 p. 2, 6 Leo: Ligerem et Garonnam, Aquitaniae maxima fluenta. carm. 1,nbsp;8 tit.: De basilica s. Vincenti ultra Garonnam. 15, 71: Inferiora velut sunt flumina |
[Garü-nnï — Garyeunos] cuncta Garonnae. 19,1: Inter opima feraxnbsp;qua volvitur unda Garonnae. 20, \1 sq.:nbsp;Piscibus innumeris non deficit unda Garonnae, I et si desit agris fruges, abundat aquis.nbsp;21, 1 sg.; Laus tibi forte minor fuerat, ge-nerosa Garonna, | si non exiguas alter ha-beret aquas. 7, 25, 3: Flatibus aut rapidisnbsp;per dorsa Garonnïca ferrer. Greg. Tur. li. F.nbsp;7,34: (Gundoaldus) Garronnam cum Sagit-tario episcopo, Mummolo et Bladasti doei- 10nbsp;bus atque Waddone transsivit, Convenasnbsp;petentes. 35: Gundoaldum ultra Garonnamnbsp;in litore resedere . . . Cum equitibus Garonnam nantando transire, nonnullis de exer-citu in amne dimersis. 8, 18: In civitate-bus ultra Garonnam. in glor. mart. 104:nbsp;Nonnulli in flumine Garonnae necati. innbsp;glor. conf. 45: Est autem sepulchrum eiusnbsp;contiguum Blaviensi castello super litusnbsp;amnis Garonnae . . . Nam cum imber ere- 20nbsp;berrimus per multos defluens dies amneninbsp;Garonnam extra litora eiecisset, atque, in-pellente vento, validis fluctibus exundaret,nbsp;elevarenturque fluctuum monies validi, quinbsp;non parvum intuentibus ingererent metum,nbsp;exoratus beatus confessor obtenuit, sicutnbsp;credimus, virtutis suae suiFragio, ut, con-pressis fragoribus, planum praeberetur flu-minis alveum. Et sic ingressi navem, ripaenbsp;alteri sine periculo sumus devecti. Chilpirici 30nbsp;eclictus c. 1 MG Gap. lp. 8, 12: Quia flu-vium Caronna hereditas non transiebat.nbsp;Fard. dipl. n. 230 1.1 p. 206, a. 615: Supernbsp;alveum Garonnae. [Aethici] cosmogr. 20: Garonna. Concil. Biirdcgal. a.663—675 p. 215, 15 AI.: In diocesim Burdigalense Modo-garnomo castro super fluvio Garonna. Bav. 4, 41 p. 299, 5: Garruna. Fredegar. contin. 13 MG Alcr. II p. 175 (a. 731): Geronna transeunt. Not. Tiron. 113,87: Garumna. 4quot;nbsp;Vita Bomani 9 Anal. Boll. 5, 183: Garonnae fluminis. Vita TheodulpM 1, 3 ASSnbsp;1. mai lp. dQ F: Ad Garumnam fluvium. Criiru-uiil aqiiitan. V., am ohern laufe des fl. Garunna, im Comminges (vallée de lanbsp;Pique et haute vallée de la Garonne). Caes.nbsp;h. G. 3, 27, 1: Garunni (F, -umni EV, om.nbsp;T'-). (Jai’-utus M. (Bei Künheim) Kraus, Denhm. 2 s. 321: Q^^VTI.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Garyeunos fl. in Brittanien, j. Yare. Ptol, 2, 3, 4: Fccqvevvov noxagov infloXat.nbsp;Villeicht Liar Bav. 5, 31 p. 438,12; cf. Garunna? |
1989
-ffasa — Gaulini-anus
O
Gaul-otus — Gede-mo(n)
Gedus
gello-s
10 so 3, 1 (1846) p. 247 = Espcrandieu 30 = Espérandieu, EpigrapMc romaine du Poitounbsp;et de la Sainionge p. 87: C. lulius C. lullnbsp;Otuaneuni f(ilius) Rufus, G(ai) lull Gede-monis nepos, Epo[ste]i‘Ovidi pron(epos). (Jedns M. cogn. (Lanibèse) GIL VIII 3084: Gedus. (Saint-Ferjeux, dép. Ardennes,nbsp;arrond. Bethel, canton Chdteau-Porcien) XIIInbsp;5391; Gedus pater. in Oefrili O. j. Yeverin. Baccla h. e. 2,14: In villam regiam, quae vocatur Adgefrin. Oegina O.j. Gennes, dep. Maine-et-Loire, arrond. Saumur. Fortunat. vita s. Aïbininbsp;11,28; Gum ad vicum Geginam praeteriensnbsp;accessisset. Gr eg. Tur. de virt. Alartini 4,nbsp;14: Baudulfi filius, vici Geinensis (var. Ge-niensis) incola. Gei-dlimill (cf. Pinpe-dunni, -dumni) nacli Glilclc für Geio-dum-ni ^aestuosi, impe-20 tuosi’ aus gei für geio- (in 31. Geius) undnbsp;¦dubnos; gei von ge, in eg. gai spuma (cy.nbsp;geifawr = *geio-maros volde spunians, spu-mosus); frilher gei = ge aus gai; da vonnbsp;geian aestus, ardor, vehementia, impetus;nbsp;nach Beszenherger Geid-umnï zu *Goid-elosnbsp;*Geid-elos Irlander; V., nach Wouters 'versnbsp;Geidines, prés Binant’ (?). Cacs. h. G. 5,39,nbsp;1: Ad Geutrones, Grudios, Levacos, Pleumo-xios, Geidumnos (geidumnos BI) geidünosnbsp;®o A'EB U geudünos TF), qui omnes sub eo-rum (Nerviorum) imperio sunt. cf. Gedus? Oeina s. Gegina. geislo-s geistlo-s geslo-s m. geisel, für geidtlo-s? In M. Gon-geistlus, Go-cëstlusnbsp;=*Co-gestlo-s? (t euphoniscli), idg. gh^^s-lo-germ. u. eelt. gdf. gbeislo-s, woher air. giallnbsp;geisel, cy. gwystyl ohses, pignus, ahret. guuistlnbsp;gl. ohses, corn, guistel gl. ohses, gustle spon-dere, acorn. Ana-guistl, Cat-gustel, Med-guistyl, Med-wuistel, Wur-gustel; mhret.nbsp;goestl gage; hret. gwestl gage. Aus dem Celnbsp;tischen cntlehnt urgerm. jis-la-s, ahd. kisalnbsp;gisal gisil, mhd. gisel, nhd. geisel, as. gisel,nbsp;ae. gisel, an. gisl ni. geisel, finn. kihla lünd-niss; vgl. got, giscla- in eigennamen tvienbsp;©Evds-yt'öJtlog, 'Eggs-yiav-log. GeillS 31., vgl, IV. gei-fawr = *geio-ma-ros und Gei-dumnï? (j. in 3Iainz) Steiner 1624; L. Geius f(eoit). Gela o. s. Tela. Gelais. (Gaud) GIL XIII 55: Gelais Borsei f. ?Gelas. Grcg. reg. 9, 236, a, 599: In massa, quae dicitur Gelas. |
gëlasöiieil pflanzenname, n-stamm, ace. sing. Bioscorid. 3, 122: FvatpaXiov' oi ösnbsp;igig, ot ds èfinsroKog, oi ós èim^rjtov, oi ósnbsp;Kvaqiallg, Atyvnrioi Gsgsév, FaXXoi ysXaao-vév, Pagaroi xsvtovyxXovp, oi ós rovr.ovXa-Qig, ot ós ccXjStvovg. cf. gilarus. Gelbis s. Gelbis. ? Geld-O(n) 31 (Pest, a. 167) GIL III c. I. p. 925, 7; Geldonis. Geldon-acuiii Geldoni-acum aus *Cale- lo toni-acum? O. j. Jodoigne, stadt in Bélgien,nbsp;vlaem. GeldenacJcen in Brabant. *geldo-S pfand, nach Stokes zu meelt, *geldo ich vcrspreche, air. geil n. cinsatz,nbsp;pfand (?), got. gild n. steuer, zins, ahd. mhd.nbsp;gèlt, nhd. geld, ksl. zlëda für *g'^heldhamnbsp;zate. Geld-illba O. am Nidcr-Bhein in Germania superior, standort der cohors I. Yasco-nurn und der cohors II. Bomana Vasconum 20 C. B. eq., deutsch Geldapa, j. dorf Gellep,nbsp;preuss. Bheinprovinz, reg.-bezirk Büsseldorf,nbsp;kreis Creféld, amtsger. Uerdingen. Plin. n. h.nbsp;19, 90: Siser et ipsum Tiberius princepsnbsp;nobilitavit, flagitans omnibus annis e Germania. Gelduba appellatur castellum Rbenonbsp;ipositum, ubi generositas praecipua. Tac. 7(. 4,26: Loco Gelduba nomen est. 32: Gelduba in castra, 35: Gobortes Geldubam perrexere, manentibus, ut fuerant, castris, sonbsp;quae relictorum illic militum pvaesidio te-nebantur. 36: Vooula Geldubam atque indonbsp;Novaesium concessit. Civilis capit Geldu-bam. 58: Apud Geldubam. IA 255, 3;nbsp;Gelduba leg. IX. ala. [Urkunde von 90i beinbsp;Lacomblet n. 83; Geldapa.] -gel-eius in Ad-gel-eius. GELISTS s. Gelisus, Segisu. Gella O. s. Tela. Geile O. j. Gilles, dépt. Eure-et-Loir, ar- 40 rond. Breux, canton Anet. Gelli O. j. Jaux, dép. Oise, arrond. und canton Compiègnc. Periz dipt. 32 p. 31,18,nbsp;a. 657: Gellis ... in pago Belloacinse. (23)nbsp;p. 109,10, c.a. 751: In pago Belloacense ...nbsp;Gellis. s. Gallis. Gellona O. j. Saint-Guïlhem-le-Bésert, départ, Ilérault, arrond. 3Iontpellier, cantonnbsp;Aniane. gello-S braun, in Anda-gelli (gen.), Con- 50 gellus, cy. Gell-an? zu lat. belus (bolus,nbsp;olus), belvo-s, sabin. folus, cf. gilvus grau-gelb; nbref. geil bai, brun, fauve, chdtain,nbsp;basané; vgl. ir. geit, bret. géot herbe, gr. yd- [Gedus — gello-s] |
Geln-a
Gemini-acus
reiner wein, auch xXoj- QÓg nbsp;nbsp;nbsp;ffrün,
gclb, %X6i] grimes, ahd. gëlo {fleet, gelawer, gen. gëlwes) gelb, as. gëlo, ae. geolo ausnbsp;¦’•jelwo-z, iclg. *ghéluo-s, an, gulr geil), Ut.nbsp;geltas, zalias grün, zélti grünen, zelu wacJtsenbsp;grünend, zila-s graii, lett. fi'ls hlait, alisl.nbsp;zelije n. grimes, gcmüse, asïov. zelentt gelh,nbsp;grün, slav. zlütü, ai. hari-.s und av. zairi-5nbsp;gelblich.
10 Gelll-aeuul O. Vita Leodegarii et Gerini 4, 68 ASS 2. oct. I p. 480 F: Quamdamnbsp;villam Gelnacum.
Gelon-acus O. j. Gélcnard, dép. Saóne-et-Loire (?).
Geltae s. Galatae, Celtae.
-gellim -gelus sivischenstufe zwischen galum imd gilura, in O. Argento-gelo, *Bo-no-gelum, Orcando-gelus, Spino-gelum u. a.nbsp;s. gilum, zu -ialo-.
20 öematua s. Cematua.
GenilblaCIlS fUr Gemblaos Gemraelaus aus Geminiacum? O. j. Genibloux (Geni-hloers) bei Namur.
Geiliedicus auch Gemmeticum, O. j. Ju-mièges, dép. Seine-Inférieure, arrond. Bouen, canton Bouen. Merowing. münzen. Belfortnbsp;19G0 — Prou n. 274: fnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(nach
a. 684) Belfort 1961 = Prou 275: 'föE-MEDICO CAL {nicht Caletorum); villeicht ze Belfort 1962 = Prou 2753: QEIIEaillllCI.nbsp;Pertz dipt. 85 jo. 75, 38 (a, 716): Porestamnbsp;de Gemmetico. 43. 50: Forestam Gemme-ticensem. Yita Wandregisili 3, 20 ASSnbsp;22. iul. Y p. 269 C: In eremo, quae diciturnbsp;Gemetiens. Vita Balthüdis 2,8 ASS 26. ian.nbsp;II p. 740 = 3ÏG Mer. II p. 491: A Geme-tico domno Filiberto viro religioso et sil-vam magnam ex fisco, nbi ipsum coenobiumnbsp;fratrum situm est. Vita (alia) Balthüdis 2,nbsp;¦10 10 p. 744 = 3IG- p. 491: Domno etiamnbsp;Philiberto Gemmatensis monasterii abbati,nbsp;magno et religioso viro, nbi ipsum coenobium fratrum situm est. Vita Füiberti, prol.nbsp;ASS 20. aug. IV p. 75 G: Gemeticensium.nbsp;1, 7 j). 76 G: Locum in pago Eotomagensi,nbsp;quem vetusto vocabulo Gemeticum antiqui-tas consueverat nuncupare, obtinens sugge-stione supplicii, nobile ibidem coenobiumnbsp;visus est construxisse, vere digna etymologianbsp;50 nominis Gemeticum nuncupatum, qui diverse vernat decore, more gemmarum. 2,16nbsp;p. 78 B: A Gemetico. 3, 20 p. 79 G: Innbsp;quem locum de gemmato favo Gemetici di-vina mella perrexerunt cum animarum ex-
[Gela-acum — Gemini-acus]
amine. 22 p. 79 E: Gemeticum (ace.). 23 )p. 79 F; Gemetico (abl). 24: p. 80 21.' Di-rexit Gemeticum. Vita Austrebertae prol.,nbsp;ASS lO.fcbr. II p. 419 G: Monasterii Gem-I meticensis. 1, 3 p. 419 Ab In saltu Gem-\ meticensi. ... A praefato Gemmeticensi (mo-nasterio). Vita Eiicherü 1, 4 ASS 20. fchr.
\ III p. 217 F: In monasterio quodam, voca-; bulo Gemmetico.
1 Gemeli-acus O. j. Jumülac-Ie-Grand, o n ' dép. Bordogne, arrond. Nontron. Buriciusnbsp;epist. 2, 6, 3: Pro dioecesi Gemiliacensi.
: Pard. dipl. n. 180, t. 1 p. 138 (a, 573): Ge-' nuliacum {acc., al, Gemiliacum). Alerotv. münzen, saec. 7. Belfort 1963: QEMELIACO.nbsp;1964 (ProM2419): QEMELIACO F. 1965:nbsp;QEMELIACO. 1966: QEMELIACO F. 1967:
'i MILIACO FIT. 1969 {Prou 2421): fQE-jMILIACO. 1971 (ProM 2422): tQEfDE-2 LIACO.
? Geinella O. Appian. Hisp. 68: (Seq-ovtXtavbg) nóXsig elXsv Etay.adUev te xal FF geXlav xal ’OflóXxoXav.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^
gemelo- feftel, ir. gemel fetter, dat, sing. gemul, geimbil, iv. gefyn, woher cngl. gyve,nbsp;nach Stohes mo. lat, gemini und ydftog, yivronbsp;er fafite {von ysg-xo) und salaminisch vy-yi-fiog' avXXaflfj Hesych.; ahd. uo-quemilo racemus, asl. zïmq, drücke.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;;
Geniellis M. (Ischïklü) GIG 3902» = GIL III 363: Ilus Gemelus eq. armorumnbsp;= Ilog FsgeXog innsvg onXocpvlaS,.
Gemenello s. Cemen-elon.
Gemenus M. (Langres) BA n. s. 39 (1880) p. 74: Deo Sexstinus Martius curanbsp;. . . oni Cocille Gemeni libert. (Nantes):nbsp;Gemenus m. (Nantes, Vieux-Lambert): Gemeni m. (Jublains): Gemen/))//.
Gemestario O. in Hispankn. IA 429,'
1: Gemestario. Bav. 4, 45 p. 320, 9: Gi-nistaria.
GeraeticilS s. Gemedicus.
Gemialo fig. (Lyon, Trion): QEMIALO.
Gemillaco s. Gemeliaco.
Gemilius AI. fig. (Lyon, Trion): QE-
Gemimus JIP. praen.? (Ccntaïlo) GIL V 7664: Gemimus Vesuavius Dirc. d.
Geinini-acilS fundus, von der gens Ge- ¦' minia, O. l) Geminiacus j. Viesville Liber-chies, in Belgien, provinz Ilainaid. TP:nbsp;Geminico. uico. IA 378,3: Geminiacum.
2) j. Gemigny, dépari. Loir et, arrond. Or-
-ocr page 1013-Gemm-anus
gen-ava
1998
G^nav-ia
Genici-iicus
|
vensi sancto Isac. Leo M. in epist. Arelat. 13 MG epist. Ill 21 (a. 450); (Vieiinen-sis episcopus) vicinis sibi quattuor oppedisnbsp;praesedebit, id est: Valentiae et Tarantasiaenbsp;et Genavae et Gratianopoli, ut cum eis ipsanbsp;Vienna sit quinta, ad cuius episcopum omnium praedictarum ecclesiarum sollioitudonbsp;perteneat. Vita Bomani 4,15 ASS 28.febr.nbsp;Ill j?. 744 J?.- Genavam. 16 p. 744 J*; Anbsp;10 Genavensibus. Ennodi vita Epifani 174:nbsp;Fuit Genavae, ubi Godigisclus germanusnbsp;regis larem statuerat. Symmaclii papae epist.nbsp;Arelat. 25 MG epist. Ill p. 36 (a. 513):nbsp;luxta indulgentiam supradicti pontificisVa-lentia, Tarantasia, Genuam adque Grationo-polim oppida Viennensis antistes iure suonbsp;vindicit. Concilium Epaoncnse a. 517 jp. 30,nbsp;4; Maxemus in Christi nomine episcopusnbsp;civitatis Genuensis. Leges Burgundionum,nbsp;20 constitut. extrav. 21, 7nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;120,18 S.: Praeter quattuor tantum monetas, hoc est; Valen-tiani, Genavensis prioris et Gotici, qui a tempore Alarici regis adaerati sunt, et Ala-ricianos. Aviti scrm. a. 522: In lanavinsisnbsp;urbis oppido (vorstadt). Pard. dipt. n. 103nbsp;(a. 5531.1 p.67: Sanctus Maximus, urbisnbsp;Genevensis episcopus. p. 70; Pago Genevensi ......Maximus, urbis Genevensis episcopus. Cyprianus ep. Telon. MG epist. Ill p. 434, 30 10 (c.a.524—533): Ad sanctum Maximumnbsp;episcopum lenavensim. cf. Vitae primorumnbsp;aibatum Agaunensium 3 ASS 2. nov. I 553nbsp;A: Maximus Genavensis urbis antistes.nbsp;Concil. Aurelian. a. 541 p. 98, 6 M.: Pap-polo episcopo civitatis Genavensis. Condi.nbsp;Aurelian. a. 549 p. Ill, 16 M.: Pappulonbsp;episcopo ecclesiae Genavensis. Concil. Lug-dim. a. 567 aut 570 p. 111,7 M.: Saloniusnbsp;in Christi nomine episcopus ecclesiae Gena-40 vensis. Concil. Paris. IV. a. 573 p. 149,nbsp;1 M.: Salunius in Christi nomine episcopusnbsp;civitatis Genavinsium. Greg. Tur. h. F. 4,nbsp;31: Usque ad-Genubam civitatem. vit. pa-. trum 1, 5: Apud urbem lanubam. 8,1: Adnbsp;episcopatum lanubensis urbis. 8, 6; Apudnbsp;Genabensim Galliarum urbem. Marius cliron.nbsp;a. 563: Pontem Genava cum molinas et homines per vim deiecit et Genua civitate (lisnbsp;Genavam civitatem) ingressus plures homi-60 nes interfecit. Concil. Valcntinum a. 585nbsp;p. 163, 26 M.: Cariatto in Christi nominenbsp;episcopus ecclesiae Genavensis. Concil. Ma-tisconense a. 585 p, 173,4 31.: Chariato episcopus ecclesiae Genavensis. Concil. Cabi- [Genav-ia — Genici-ficus] |
lonense a. 639—654 p. 213, 9 M.: Pappolus episcopus ecclesie Genuense. Fredcg. cliron. 3, 18: Ad lanuam civitatem. 33: Apud Genavensim urbem villa Quatruvio (Carougcnbsp;Oder vilmer le Carre, parr. Meinier). 89:nbsp;Episcopatum Genavensum. 4,22 (a.601/2):nbsp;Suburbanum Genavinse. lonae vita Eustasiinbsp;2, 10 ASS 29. mart. Ill p. 788C: Abbelinonbsp;Genuensis urbis episcopo. Bav. 4,26 p. 237,nbsp;13: Genua. lOsij..- luxta supra scriptam lonbsp;civitatem Genuam. Vita Lauteni 15 ASSnbsp;1. nov. Ip. 286 B: Partibus Genavensium.nbsp;Vita Austrcgisili 1,1,9 ASS 20. mai Vp. 230* E: In lanavense territorio super lacum. — (Genf) CIL XII 2606: Plamen in col. eque-stre vikanis Genavensibus lacuus dat. (IjCnbsp;Vaugeron bei Genf) 2607nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;831; [Plamen in] col. equestr(e) vicanis [Genavensijbus lacuus d(at). (Genf) J. Mayor, Fragmentsnbsp;d’archéologie genevoise (Genève 1892 in lt;9“) 20nbsp;p. 61: Genavae Aug. Aurelia M. fil. Firminanbsp;t(estamento) s(uo) p(oni) i(ussit). Miingen.nbsp;BN 1858 p. 235: QENIl. Belfort n. 1972;nbsp;QENA VAFIT. 1973 {Prou 1330); QE-NA/A FIT. 1974 (Prou 1974): QENAVAnbsp;FIT. 1975 (Prou 1332): QENAVA Fl-TVR. 1976 (Prou 1331); QENAVA LITVR.nbsp;1977: QENAVA FITVR. 1978 (Prounbsp;1329): QENAVINS/////EIVIT. 1979: QENA VAFITV. s. auch sp. 882, 53.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Genay-ia fundus. (Veleia) CIL XI 1147 p. 6, 23: Fund(um) Valerianum Genaviam. Oenehtoniius curtis, j. Gennes, depart, Maine-et-Loire, arrond. Saumur? Pertz dipt,nbsp;n. 71 t 1 p. 65, 44, a. 705: Genehtonnusnbsp;(var. Gestonnus, Gennefinucius). Genereius 0. j. Janvry, depart. 3Iarne, arrond. Heims, canton Ville-en-Tardenois.nbsp;s. Genvereium. Generi-acum 0. j. Gendrey, dép. Jura, 40 arrond. Bole. -genes in KaQavvwg Fijroysvrjg, Rhoeco-genes. ? Genescanicus villa, ). Chusclan, dép. Gard, arrond. Uzès, canton Bagnols. Genet-ins M. (Coin) CIB 333 = BJ 93, 251 = Bilntzer, Kaialog 2, 44; lulianbsp;Geneti f(ilia) Leila. Genetlus 31. cogn. (York) CIL VII 1336, 480; Genetli m(anu).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Geneva s. Genava. Genici-acns von Genicius, pilebej. gens von Bom, variante von Genucins, 0. l) villa,nbsp;j. Génissieux, dép. Bróme, arrond. Valence, |
Geniensis — -gëno-
misch inigina *Èsarno-genos, canton Homans. 1’ard. cli})!. t. 2 p. 240 sq. (a. 696). 2) j. Génissac, dép. Gironde, ar-rond. Libourne, canton Branne. Geniensis s. Gegina. Genili-acus O. j. Génillé, dép. Indro-et-Loire, arrond. Loclie, canton Montrésor. 3Ierow. münze. Belfort n. 1970. 1980 =nbsp;Prou n, 386: QENILIACO VICO FITV. genio- gcbxiri, von y gen zeugen, in: 10 Branno-gen-io-n, Litu-genius, Matn-gonia,nbsp;Uro-genius -ia. Genius tvcgen folgender heinamen: Aer. . . CILY 7363, Anigemius, Arvernorum OrelUnbsp;193 (cf. GIL VII 165: Genio Averin.),nbsp;Asc . . . , Matronao et genii Ausuciatium,nbsp;prov(inciae) Brita[nniae], terrae Britannicae,nbsp;Genius Gi(e?)niaemus et genius commerci,nbsp;collegii civitatis A]isin(ensium?), Biturigumnbsp;Viviscorum, (Celeiae), coli(ortis) lil. Brit(o-20 num odcr -annorum), coloniae (s. Brixia,nbsp;Elvetii), incolarum, iuventutis Vobergensisnbsp;Leucorum, loei (auch huius, huus loei), mu-nicipii (El. Novioduni, Segusini), Noricorum,nbsp;pagi (Arusnatium, Livi, Tigorini), praesidinbsp;(Cocidius), Talliatium, Trevirorum, vallinbsp;(Mars Cocidius). Genlada ft, j. the Inlade, in Kent. Baeda h. e. 5, 8: Genladae fluminis. Gennanas ethnicum, j. Zenano. (Zenano) 30 GIL V 4924: Velia Cladonis f(ilia) sibinbsp;et Cariassi. Bitionis f(ilio) Gennanati vironbsp;suo. -gennatis in Coro-gennates. Gennatus s. Cennatus. Gennaua s. Genava. Genneus s. Gennius. gennio- in Gennius, Ad-gennius -ia Ad-ginnius, Con-e(g)enn(i)us. Genn-ius M. (Dehdetz, a. 82) CIL III 40 D.xiY 29 p. 1960: M. Gennius M. f. Cam(i-lia) Carfinianus. (Meschta NeJidr) VIII 6882: A. Gennius M. f......(Aïlifae) IX 6310: T. Munio T. 1. Genneo. (Aquino) X 5475: Genniae L...... nbsp;nbsp;nbsp;(S. Giovanni in Carico) 5581: Genniae M. f. -genno- von ]/ gen zeugen^ In: Ad-gen-nus, Ad-genno-rix, Ad-gennon-ius, Con-genno-litano-s (cf. Congonnus), Con-genni-ccus, Con-genn(i)eia,Mtio-genna, gennio- vgl. -gin-60 nos. — Öenna F. cogn. (Bom) GIL VInbsp;20036: L. luli Gennae. (Pozztioli) X 3498:nbsp;Arruntiae Gennae (dat.). (BoJir bei Blanhen-lieiyn) BJ 53/54 s. 176. 83 s. 139 n: 231:nbsp;lulia [Ge]nn[a?]. |
-gëno- -gno-S gehwrt, geboren von, zu air. gein (= urcett. geni-) n. the humannbsp;foetus, gcbiirt, cy. geni nasci, mbret, ganetnbsp;né (part. praef. vom verb, guenel enfanter),nbsp;ai. gana gescMccht, stamm, av. zan-, lat.nbsp;indi-gena eingehorener, cf. gricch. anó-yovoq,nbsp;iK-yovoq, iy yóvrj, iy-ysm]g, vso-yvóg, tcqÓ-yovog. )/gen (in lat. gigno etc.). In asyn- lonbsp;tactischen eowjwsiiis.'^Anavo-genos (cy. .4nau-gen), Ande-genus, Arra-genus, *Arto-genosnbsp;Arti-geni (gen.), *Ate-gena G., in Ataecinanbsp;Adaegina, *Avi-génos, *Bodi-genos, Bodilo-genus, *Branno-genos (in -genion), Camulo-genus, Caru-genus, *Catu-genos, Cintu-ge-nus-gena, Cintu-eena, Cluto - genos =nbsp;arem. Clut-gen, *Cuno-geno-s in Gunoeenni,nbsp;Deineeenus, *I)ervo-genos, Dïvo-genus -genanbsp;-y«r. ww*Dëvo-,*Dubro-genos, Dumno-genus, 20nbsp;Ëni-genus cf. Eni-g(e)nus cf. ir. inglion, og- Esu-genus, Inu-cenus für -genus? Litu(o)-genus -gena, Mai-geiius aus *Magio-genos, Matu-g(c)enos, Medi-genus cf. Maducenus,nbsp;Medu-genus var. Medu-oinus, s. ogam. Med-dugini, Mei-genus cf. Madi-cenus, ? Mqvo-yérov gen., *Mori gena (w. Mor wen, piet,nbsp;Moruen), Nemeto-genos -gena (nchen Ne-meto-cena), Nitio-genna? Ogri-genus, ?Ori- 30nbsp;gena (cf. Orgenomesci Cantabri), Eectu-genus, Eeitu-genus, Eeita-genus cf. Eheto-genes, Eetu-genus, Ee;{tu-genos, Eenogenos, Ei[t]o-genus (marcm. Eit-gen tmdnbsp;Eitien), Eitu-genus, Eoto-genus, Samo-eenus für -genus, San-genus, Satieo-genanbsp;Oder Salico-gena, Sipura Sati-geni (filia)nbsp;(meroiv.), *Sede-genos oder *Sedio-genosnbsp;(von Sedios) inO. Sede-genacus, Suadu-g(c)e-nus, Sul-genus, * Sumelo-genus in Sumelo- 40nbsp;eenna, Tati-cenus l. -genus, ïanno-genus,nbsp;Totati-gen[u]s, pagus Toy-genus, fundinbsp;Undi-geni, *Urbi-genos (Urb-gen Urgen),nbsp;*Uro-genos in Uro-geno-nertus, M. ?Vela-genus, (echt?) Vepo-genus, ?pagus Verbi-genus, *Verno-genos, *Vidu-genos. Nachnbsp;d’Arbois de Jubainvüle haben die namen aufnbsp;-genos religiose bedeutung, cf. franz. '^enfantnbsp;de Marie’; der erste teil des compos. entJuiltnbsp;den namen eincr gottheit (Camulo-, Divo-, 50nbsp;Esu-, Nemeto-, Tötati-), oder ein abstractumnbsp;(*Anavo-, Bodi-, Boduo-, Catu-, Litu-,nbsp;Eectu-), oder vergötterungen von ivafternnbsp;(Eëno-, Dubro-, Medu-), oder aus dem tier- [Geniensis--gëno-] |
Genoli-acus — Gent-ins
|
(Arto-, Branno-, quot;'‘Cuno-, Matu-, Uro-), oder pflangen- (*Dervo-, *Verno-, Vidu-), odernbsp;mincralreiche (* Esarno-). Genoli-acilS O. j. Genouïllac hei Saint-Mcard-de-Gurzon, depart. Dordogne, arrond. Bergerac, canton Vïllefranche-de-Longcliapt.nbsp;cf. Gemeliacus. Genoniani s. Cenomani. deiisis o. nalie hei Lesnica; auf demnbsp;10 siidöstUcJtcn Vidojevac lag das castell vonnbsp;Gensis. TP. Gensoiii-ricum O. j. Gensem. Flor. 2, 30 (4, 12), 26: Bonnam (Bonnam W) etnbsp;Gensoriacum (oaesoria cü B gesogiamcumnbsp;JV) pontibus iunxit classibusque firmavit.nbsp;s. Caesori-acum. Gent. . . (Zuglio) GIL V 1853: C. Pupi C. l(iberti) Gent . . . -geilta in Ate(i)-genta. 20 *Genti-acus vom gentilicium Gentius ah-geleitet, O. l) Jansac, dép. Dróme, arrond. Die, canton Due-en-Dio is. 2) Jansiac, dep.nbsp;Basses-Alpes, arrond. Sistcron, cant. Noyers-sur-Jahron, gemcinde Saint-Vincent-des-Noyers. Geuti-amis M. Genti-ana F. cogn. 1) nbsp;nbsp;nbsp;cos. a. 211 p. Chr. mit Bassus. Clust. 2, nbsp;nbsp;nbsp;20 (21), 2. 3, 28, 5. 34, 1. 38,1. 6,37, 3. nbsp;nbsp;nbsp;45, 1. 7, 1, 1. 59, 1. 9, 40, 1, 1. God.nbsp;30 Gregor. 10, 2, 1: Gentiano et Basso conss. (Ofen) AEM 14 (1891) s. 61 n. 28: Gentiano et Basso co(n)s(ulibus). (Benevent) EE 8 s. 20 n. 94: Gentiano et Basso cos.nbsp;(Smyrna) GIG 3163: Femviava y.ki Bctoacanbsp;VTcaToig. (Hadjilar) GIL III 471: Em av-d'vnar(ov) AolXtcci’ov Fevxikvov. GIG 3179:nbsp;En avamp;vnatov Aolhavov Fivtiavov. 3180:nbsp;Eni avamp;v(ntttov) Ao\l.liavov\. (Stuhhoeiflen-hurg) GIL III 3345: Gent(iano) et Bassonbsp;40 cos. (PetroncU) 4411: Gentiano et Basso cos.nbsp;(Gïlli) 5187: Gentiano et Basso cos. (Lu-denhausen) 5773: Gentiano et Basso os.nbsp;(Eining)b335: Gentiano etBasso cos. (Mtaiia)nbsp;VIII 5504: Gentiano et [B]as[s]o cos. —¦ 2) nbsp;nbsp;nbsp;Glust. 9,22,14 (a. .8.95).- Gentianae((7a^.^.nbsp;•— 3) (M^jtilenae) GIG 2208: Avqgkhognbsp;Feiniuvog. (Alexandria) 4683: [r]Evnavon.nbsp;— 4) (Tarragona, c. a. 200) GIL II 4121:nbsp;Q. Hedio L. f. Pol(]ia) Eufo Lolliano Gen- 50 tiano (dat,). nbsp;nbsp;nbsp;4122: Q. Hedio [L. f. Pol.] Lolliano [Gentijano. — 5) Spartiani vita Iladriani 23, 5: Terentium Gentiannm.nbsp;(Gize) GIL UI 21,4 add.: Decimi Gentiani.nbsp;(PoMisa in Daden) 1463; . . [Tejrentio 'Genoli-acuB — Gent-ius] |
Gentiano. (Bom) VI 2144; Terentius Gen-tianus. — 6) (Ilr. Badria) GIL VIII 918: Q. Cornelius Secundus [GJentianus. (Mili- ana) 9615:.....s Gentianus. — 7) (Te- lese) GIL IX 2228: P. Lalio Gentiano Vic-tori. 2229: P. Lali Gentiani Victoris. — 8) (Hr. IGma) GIL VIII 12187; T. ï[e]s-s[e]nius Gentianus. — 9) (Pesto, a. 337 p. Ghr.) GIL X 476: Aurelio Gentiano v(iro)nbsp;p(erfectissimo) (meimal). (Amalfi) 648 auct.: lonbsp;Ti. Aurelius Gentianus. — 10) Passio s.nbsp;Faustiani et Victorici III. id. decemb. (cod.nbsp;Augiensis XXXII f. 16quot; col. 2): Senex nomine Gentianus. (f. 47' col. l): Venerabilisnbsp;senex Gentianus. col. 2: Gentianus . . . Gen-tiane . . . Gentianus... beati Gentiani. f. 47''nbsp;col. 2: Beati Gentiani martyris. Vita Prae-cordii 10 ASS Boll, 1. febr. I p. 198H.-Gum sancto niartyre Gentiano. —¦ Grcntia-üum castell in Ilacedonien. Procop. de 20nbsp;aedif. 4, 4; FEvtiavóv. s. Genzana. Geiitili-iiCUS O. vom geniilickmi Genti-lius abgeleitet, j. Gentilly, dép. Seine, arrond, Sccaux, canton Villejuif. Alerowing. münze.nbsp;Belfortn.1982 (ProuSlQ): quot;f QENTILIACO.nbsp;1983 {Prou 848): QENilLIACO VICO. Oenti-lla O. j. Gentelles, depart, Somme, arrond, Amiens, canton Sains. Pertz dipt.nbsp;40 p. 37, 19 (a. 6(gt;2): Villas noncupantesnbsp;Folieto, Gentilla, Cipiliaco.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so -geut-io- von gen erzeugen, in Gentius, Ad-gentii, Matu-gentius. Gent-ius M. Gentia F. nomen u. cogn., illyrisch (auch Gentbius) und celtisch. (Bom)nbsp;GIG 9845: rEvnr] Acovari] (dat). EE 3nbsp;p. 163: Genti(us) Paconi T(iti) s(erTUs)nbsp;spectavit. (Narona) GIL III 8437; Mun-nius et Gentius beredes. (Zuglio) V 1830: . . Kegontius Prlml et Genti 1. Iucu[ndus]. (Bom, vor a. u. 731) VI 1324; A. Pompo-40nbsp;nius A. 1. Gentius. 13745: Caecilio Gentio.nbsp;(Klierhet Madpiba, a. 244) VIII 10907 =nbsp;EE 7 w. 461 p. 143; M. Valerio Gentio.nbsp;(Beni Fuda, a. 24i) EE 7 n. 467 j). 144:nbsp;M. Valeris Gentius. (Hr. Shiha) GIL VIIInbsp;11427: M. Gentio Quarto civi castelli suf.nbsp;M. Gentius Quartinus veteranus filius fee.nbsp;(Garthago) 12508: Fevtiov, (Tebessa) 16602,nbsp;17: Gentia Primavalme. (Guma) X 3699, 2, 27: L. Gentius Nico. (Atina) 5089: Gen- oo tiae L. 1. Ge. 5091: Gentia C. f. (Anagni)nbsp;5924: Flaviae Karae Gentiae Flamin(iaeV).nbsp;(Lyon) Boissieu p. 19 == WUmanns 2225nbsp;= Allmer et Dissard n. 109; C. Gentius |
-aento-s
Gëniia
72: Luna Ligurum et Tigulia et Genua et Sabatia et Albingaunum. Plhi. n. h. 3,48: Oppidum Genua. 6, 217: (Sexta compre-hensio amplectitur . . .) Lunam, Lucam,nbsp;Genuam, Liguriam ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;14, 68: Etruriae Luna palmam babet, Liguriae genua. Ptol. 3,1, 3: (A lyovgiag) Pévova. PMtcrc. Polemii lonbsp;Silvii 1,11: Nona: Alpes Cottiae et Appen-n(inae) in quibus Genua \daraus Paidiisnbsp;hist. Idingob. 2,16: In hac (prov. Alp. Cott.)nbsp;Genua quoque et Saona civitates liabentur.nbsp;Alpes Poenmae und der A2openninus ver-weehsett und infolge dessen Genua in die Cot-tischen Alpen verlegt]. Ammian. 15,10,10:nbsp;Apud Genuam observabat Liguriae oppidum.nbsp;lA 294, 4: Genua. 502, 3: A portu Del-pbini Genua portus. 4: A Genua Vadis 20nbsp;portus. Leo I. ep. 97 Cl c. 1083 (Mansinbsp;6 c. 144 A, a, 451): Paschasius episcopusnbsp;ecclesiae Genuensis. Cassiodor. var. 2, 27: U niv ei'sis ludaeis Genuae consistentibus Theo- Olillus. — Aus dem gentilicium Gentius ist ahgeleitd *Grenti-o(n) 0. (a. 1401) Gensson,nbsp;gerstorter ort Janson, depart. Picij-dc-Dome,nbsp;arrond. Issoire, canton Ardres, gemcindenbsp;La Godivelle. -gento-S in M. Matu-gentus, ^Prito-gen-tos 'des Pritos son\ Genua Ugurisch, gleichbedeutend mit gait. Genava, 0. j. Genua, ital. Genova, frg. Genes,nbsp;w Artemid. hei StepJi. Bgz.: Pevoce, nóhg tamp;vnbsp;Aiyvav ’izaXiag xaiovgévri vvv lt;))Iavovay,nbsp;ag ’AgrefitdaQog. rb ixtriKOv Pevoaxzig. Liv.nbsp;21, 32, 5 (a: u, 536 = 218 a. Chr.): Ipsenbsp;(P. Cornelius) cum admodum exiguis copiisnbsp;Genuam repetit eo, qui circa Padum eratnbsp;exercitus, Italiam defensurus. 28, 46, 8nbsp;(a. u. 549 = 205 a. Chr.): Genuamque nullis praesidiis maritumam oram tutantibusnbsp;repentino adventu oepit (Mago). 30, 1, 10nbsp;so (a. u. 551 = 203 a. Chr.): Lucretio prorogatum imperium, ut Genuam oppidum anbsp;Magone Poeno dirutum exaedificaret. 32,nbsp;29, 6 (a. u. 557 = 197 a. Chr.): Q. Minu-cius in laeva Italiae ad inferum mare flexitnbsp;iter Genuamque exercitu dueto ab Liguri-bus orsus bellum est. Strab. 4, 6,1 p. 201 sq.:nbsp;’'AgyovTai. p-èv ovv m”AXTtsig ovk anb MovoC-%ov AtpÉroj, cos liQrjy-aal riveg, ciXX' asto xavnbsp;avxS)v yeogimv acp wv nsQ %oil xa AxiTtswivanbsp;30 ’oQX] xaxa rivoveev egnégtov Aiyvav kcki xanbsp;Kalovfieva 2a^dxav ovdda, ojxsg saxl xsvayrj'nbsp;xb fisv yag Atxsvvivov amp;nb Psvovag, ai Ssnbsp;’Alneig dnb xmv Za§dxav s'xovOi xi}v dg-piVnbsp;exddioi Ö’ sio'i fiexa^v Pevovag xal Ba^axavnbsp;SiaxoGioi Ttgbg xoig e'^^xovxa. 2 p. 202;nbsp;Tavxd xs Ö7] Kaxayovoiv sig xb sfinogiov xx]vnbsp;révovav Kai Qgkyiyiaxa xal digjiaxa xai fxsXi,nbsp;avxixpogxi^ovxai d's I'latov xal olvov xov ixnbsp;xrjg LxaXiag' b öè nag' avxoig oXiyog eaxi,nbsp;io nixxkrjg avGxrjgóg. 4^.203: Tav öe /xsxa^vnbsp;xov Ovdgov ;!ori T'^s Pevovag Aiyvav oi fisvnbsp;enl xy amp;aXaxxy xoig 'ixaXiaxaig eiSiv oi av-xoi, enl öè xovg bgeivovg négnexaC xig vnag-Xog xav innixav avdgav, xaamp;ansg xai ennbsp;dXXovg xav xsXiag ^ag^dgav. 5,1,3 i’-211:nbsp;Tot lt;5’ tig XTjv Aiyvexixyv nagaXiav g-tygi Ps-vovag xov xav Aiyvav ifinogiov, onov xanbsp;’Anévviva bgy svvdnxsi xaig ’AXneSiv. 10nbsp;2}.21Q: Oi 6' ivxbg xov PIddov xaxtyovGi fievnbsp;50 dnaGav oGyv iyxvxXovxai xd Anevvira ogynbsp;ngbg xd ’AXnsia fisygi Pevovag xal xav 2a-iSdxav. 11 2X 217 :’'Egxi Ss y Aégamp;av nóXignbsp;a^tóXoyog xeiyiévy xaxd fieGyv xyv oóovnbsp;xyv dnb Pevovag eig TlXaxevxiav, exaxe’gag |
êiéyovGa Gxaèiovg xexgaxoGiovg. Val. Max.1, 6,7: Cum itinere converse Genuam petissetnbsp;et ibi scapbam esset ingressus. Mela 2, 4, doricus rex. Procop. b. Gotth, 2,12: Pevova nageGyoVj y TovGxiag gév tGxiv iGydxy (?),nbsp;naganXov dÈnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;PdXXav xe xal pGnavav xeixai. 3,10: Bavog yv xig Padvvov dveipibg (pgovgag dg^av xyg ev Pavvova. Georgiinbsp;Cypn'ii descr. 538 G.: Pevovyg. Auctarium sonbsp;MarcelUni a. 539, 4: Genuam oppidum innbsp;litus Tyrrbeni maris ortum evertit ac prae-dat (Theudibertus Prancorum rex). Greg.nbsp;31. reg. 3, 30 (a. 593): Genuam te pro-flcisci necesse est. 9, 235 (a. 599): Internbsp;alios civitatis Genuensis babitatores. 11,14nbsp;(a. 600): Ad Genuensem urbem. 14, 12nbsp;(a. 603): A Genuensibus partibus. Isklor.nbsp;orig. 13,16,2: Ligusticus (sinus), qui iuxtanbsp;Genuam urbem est proximus. Fredegar. 10nbsp;chron. 4, 71: Chrotbarius cum exercito Ge-nava maretema, Albingano, Varicotti, Saona,nbsp;Ubitergio et Lune civitates litore mares denbsp;imperio auferens, vastat, rumpit, incendionbsp;concremans; populum derepit, spoliat etnbsp;captivitate condemnat. Murus civitatebusnbsp;supscriptis usque ad fundamento distruens,nbsp;vicus bas civitates nomenare praecepit. Con-cil. Constantinopol. III. a. 680 (3Iansi 11nbsp;c. 307 A): loannes episcopus sanctae eccle- 50nbsp;siae Genuensis (Pevovag). c. 775 B: Mau-ricius minimus episc. s. ecclesiae Genuensis.nbsp;Bav. 4, 32 p. 270,1. 33 p. 271,12 sq.: Civitatis maritimae, quam praediximus Genua. [gt;gento*8 — Genua] |
Gemi]i-acns — Gerg-ovïa
|
5, 2 p. 337, 13: Genua. Baecla h. c. 3, 7; Per Asterium Genuensem episcopum in epi-scopatus consecratus est (Birinus) gradum.nbsp;dc, temp. rat. c. 33 cocl. Valenciennes 241nbsp;(= 16G M.) saec. 9 ex., fol. 89'': Genua. —nbsp;(Genua) CIL I 199 = V 7749 (a.u. 637)nbsp;Tin. 1 sq.: De controvorsieis inter Genuateisnbsp;efV^eiturios. 24 — 28: Pro eo agro vectigalnbsp;Langenses Veituris in poplioum Genuamnbsp;10 dent in anos singulos vic(toriatos) n(um-mos) CCCC. Sei Langenses earn pequniamnbsp;non dabunt neque satis facient arbitratuunbsp;Genuatium, quod per Genuenses mo[r]a nonnbsp;fiat, quo setius earn pequniam aecipiant:nbsp;turn quod in eo agro natum erit fnimentinbsp;jiartem vicensumam, vini partem sextamnbsp;Langenses in poplicum Genuam dare de-bento in anos singulos. Quei intra eos fi-neis agrum posedet Genuas aut Viturius ...nbsp;20 31: Dum ne alium intro mitat nisi Genua-tem aut'Veiturium colendi causa. 32 — 34:nbsp;Quei ager compaseuos erit, in eo agro quonbsp;minus pecus [pjascere Genuates Veiturios-que liceat ita utei in cetero agro Genuatinbsp;compascuo . . . 35 — 36: Vectigal anni priminbsp;k. lanuaris secundis Veturis Langenses innbsp;poplicum Genuam dare debento. 42—44:nbsp;Vituries quei controvorsias Genuensium obnbsp;inioirrias iudicati aut damnati sunt, sei quisnbsp;80 in vinculeis ob eas res est, eis omneis sol-vei mittei leiber[are]ique Genuenses videturnbsp;oportere. (Mcilemeiger von Genua nachnbsp;Cremona, c. a. u. 606) I 540 = V 8045:nbsp;CXXII (m. p.) Genua Cr[e]mo[nam]. (Pie-mont, a. 113 p.Glgt;r.) V 7153: Genuens(es).nbsp;(Tortona) 7373: Decur(io) Genuae et fla-m(en). (Bom) Y1 2867: M. Cattio M. f(ilio)nbsp;Secundo Galer(ia) Genua. Geniili-aexis s. Gemeliacus. 40 (xeiuiiuana s. Cenomani. €reniinia nach Stolces pictisch. Pausan. 8,43,4: 'Eg rijr Pevovvlav poigav, vTtrjKÓovgnbsp;PwfxaCcov. Adamnani vita Columbani 1, 33nbsp;q). 62: Senex, Geonae (schreibfeler für Ge-nonao: ^probably a Pictish corps, derivingnbsp;this name from the district to which is belonged.’ Slolces) primarius cobortis. (xeiiiisi-acus 0. (nicht Gouaix, dép. Seine-et-Marnc, arr. Provins, cant. Bray-sur-Seine). 60 Geiivereium 0. j. Janvry, dép. Marne,nbsp;arrond. Beims, canton Ville-en-Tardenois. s.nbsp;Genereius. Geiizana castell in Bardania. Procop. de aedific. 4, 4: Piv^ava. cf. Gentianum. [Gcnull-acus — Gcrg-övïa] |
Geobonna s. Cebenna sp. 882, 49. Geona s. Genunia. Geraia 0. dcr Lmitani, am ft. Gcrona. Ptol. 2, 5, 6: PtQaia. ? Gei’ascemts M. Vita Mevenni 2, Anal. Boll. 3 p. 143: Patre nomine Gerasceno. Gerborediim 0. j. Gerberoy, dép. Oise, arrond. Beauvais, canton Songeon. Gerei-acus 0. Vita MaurilH 23, 121: Viliam quandam Gerciacum nomine. Magno- lonbsp;bodi vita MaurilU 22 ASS 13. sept. IVnbsp;p. liF: Viliam Gerciacum (in capifut. 23: In villa Geriaco). Vita s. Magnobodi 3, 28 ASS 16. ocf, VII p). 94QE: In agro, qui Ger-ciacus a vulgaidbus vocitatur. ? Gerdiniia 0. Gregor, reg. 1, 9, a. 590: Litem de finibus fundi Gerdimiae componat. ^Gereuti-aciim von Gerentius, 0. j. Ge-remago, Pavia. Gereiltonilis s. Gerontona. nbsp;nbsp;nbsp;23 Gerex(xs)-o(n) pyrenae. M., nach I.u-chaire céltisch. (Saint-Plcmcard sur Save, dép. Haute-Garonne) CIL XIII 164: Sutu-gio (dat.) Gerexo Calvi f(iiius) v. s. [1. m.].nbsp;(Bordercs-en-ljouron) 369: [D(is)] M(ani-bus) -0- Harsori Senixsonis f. v(iva) Hau-tense Somenaris f. uxsor Oxson. et Gerexsonbsp;et Severus fili h. s. s. v(ivus) Seranus Harsori f. t(itulum) p(osuit). gerg-eiina lat, ir. gerreend a crossbar, 30 bolt, vollisetym, ’short-head’, cf. ir. 31. Gergenn,nbsp;Gerrchenn, Gerrginn. Adamnani vita s.Colum-2,16 p. 126: In dorso portans vasculumnbsp;novo plenum lacte . . . quod illico valde eon-cussum est, gergennaque operculi (’thenbsp;icooden cross-bar tvhich fastened down thenbsp;lid of a mille jaatl’), per sua bina foraminanbsp;retrusa, longius proiecta est, operculumnbsp;terra tenus cecidit, lac ex maiore mensuranbsp;in solum defusum est. [cf. gloss. Cleop. A 40nbsp;III t. 1 p). 274,3. 414,10 Wright'-WiilcJcer:nbsp;Gergenna, sticca]. Gerg-esxis 31., dichter. Vergil, gramm. 4 p. 15 II.: Gergessusque (Gergissus quoquenbsp;cod. Neapolf) in commentaris suis, quos denbsp;sole, luna, astris et praecipue caeli arcunbsp;septem vienti voluminibus aedidit, quadri-fonis persepe usus est versibus, quorumnbsp;unum tantum in principio possito exemplinbsp;et ego gratia utar.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Gerg-ium 0. in Spanien. Bav. 4, 43 p. 310, 8: Gergium. Gerg-ovïa 0. der Arverner, j. Gergovie, dép.Puy-dc-Bóme, arrond. Clermont-Ferrand, |
-geri — *6ei'm-acus
|
canton Vcyre, gcmeindc La Moeke-Blanche. Cacs. h. G. 7, 4, 2 (a. 52): Ex oppido Ger-govia (gergouia § gergobia a). 34,2: Sexnbsp;(legiones) ipse (Caesar) in Arvernos ad op-pidum Gergoviam secundum flumen Elavernbsp;duxit. 36,1: Caesar ex eo loco quintis castris Gergoviam pervenit equestrique eo dienbsp;I proelio levi facto, perspecto urbis situ, quaenbsp;j posita in altissimo monte omnes aditus dif-I 10 ficiles habebat, de oppugnatione desperavit,nbsp;de obsessione non prius agendum constituit,nbsp;quam rem frumentariam expedisset. (2) Atnbsp;Vercingetorix castris prope oppidum innbsp;monte positis mediocribus cireum se intervallis separatim singularum civitatum co-pias conlocaverat, atque omnibus eius iuginbsp;collibus oceupatis, qua dispici poterat, bor-ribilem speciem praebebat (3) principesquenbsp;earum civitatum, quos sibi ad consiliumnbsp;20 capiendum delegerat, prima luce cotidienbsp;ad se convenire iubebat, seu quid com-municandum seu quid administrandum vi-deretur, (4) neque ullum fere diem inter-mittebat, quin equestri proelio inter-iectis sagittariis quid in quoque esset animinbsp;ac virtutis suorum periclitaretur. (5) Eratnbsp;e regione oppidi collis sub ipsis radicibusnbsp;montis, egregie munitus atque ex omni partenbsp;circumeisus; quem si tenerent nostri, etnbsp;30 aquae magna parte et pabulatione liberanbsp;prohibituri bostes videbantur. (6) Sed is locus praesidio ab bis non infirmo tenebatur.nbsp;(7) Tarnen silentio noetis Caesar ex castrisnbsp;egressus, prius quam subsidio ex oppido ve-nirei posset, deiecto praesidio potitus loconbsp;duas ibi legiones conlocavit fossamque du-plicem duodenum pedum a maioribus castrisnbsp;ad minora perduxit, ut tuto ab repentinonbsp;bostium incursu etiam singuli commearenbsp;«possent. 37, 1: Dum baec ad Gergoviamnbsp;gei'untur . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;38, 1: Cnm milia passuum circiter XXX ab Gergovia abesset (Litavic-cus). 7: Gergoviam contendere et cum Ar-vernis nosmet coniungere. 40, 7: (Litavic-cus) Gergoviam profugit. 41,1: (Caesar) castra ad Gergoviam movet. 42, 1: Dumnbsp;baec ad Gergoviam geruntur. 43,5: Quemnbsp;ad modum a Gergovia discederet (Caesar).nbsp;45, 4: Haec procul ex oppido videbantur,nbsp;ut erat a Gergovia despectus in castra qs.nbsp;59,1: lam Caesar a Gergovia discessissenbsp;audiebatur. h. c. 3, 73,6: Uti ad Gergoviamnbsp;accidisset. Strak. 4, 2, 3 p. 191: tJQog fi'svnbsp;OVV KateuQa nsQi xs Fe^yooviav nólLV tamp;v |
’AqovÉ^vmv Ègj’ uiljqloü opous KEifiÉvqv avv-éartjSav ot aymveg, £§ 'tjg ijv 6 OveQMyyLo-Qi^. lAv. epit. 107: Praeterea res gestas a C. Gaesaere adversus Gallos, qui prope uni-versi Vei’cingetorige Arverno duce defece-runt, et laboriosas obsidiones urbium continet, inter quas Avarici Biturigum et Ger-goviae Arvernorum. Flor. 1, 45 (3, 10),nbsp;24 S^..’ Circa Gergoviam Arvernorum totanbsp;belli moles fult. Quippe cum octoginta milia lonbsp;muro et arce et abruptis ripis defenderentnbsp;maximam civitatem, vallo, sudibus et fossanbsp;inductoque fossae flumine, ad boe decem etnbsp;octo castellis ingentique lorica circumdatamnbsp;primum fame domuit, mox audentem erup-tiones in vallo gladiis sudibusque eoncidit,nbsp;novissime in deditionem redegit. Sueton.nbsp;Cacs. 25: In Gallia ad Gergoviam legionenbsp;fusa. Polyaen. 8, 23, 9: Kaïaag ènl FiQyo-§ir\v (jsQyv^iTjv cod. archetypus') nókiv rrjv 20nbsp;Èv FakaTia y.sytGTtjv iavqdrevoev' avTsSt^axo-TtéSevsv ctvxa ^aaiXsvg Falaxaiv OveQxcyys-¦cÓqi^- ylsog ijv Ttoxafiog vuvatnoqog xal ynbsp;óia/SaOïg ayi'ixavog %xs. 10: KatSa^ sTtohoQ-xsi FsQyoPtriv xrjv (ysQyi^ótjv xrjg F) nólivnbsp;xal XEL%ilt;Siv iax'oqoLV xaï xfj (pvOsi èxvQcoxa-xrjv. ijv yctQ 7) xxóhg kó(pog ê^vyvog xag xo-qvqjag Syakccg i'x^V xaxcc ös xb kaïbv fiigognbsp;Clat x^afiaXal %ai TCvxvaï vw Xóq)» Gvvrjv-xav, xctxcc Ss xb Ss^ibv aTióxojiog ijv Gxsvgv 3onbsp;SwSov ê'xaiv, xaamp;’ ot FsQyo^iaioi (ysqyv-^aïoi F) (isxce Ttollij?nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;scpvlaxxov xxs. Bio 40, 35, 4: Twv S’ avamp;QcÓTcav sg Fsqyo-ovtav (Lcunclavius, yo^yoamp;vïav Ma) Gvy-xaracpvyóvxcov xaï sxsÏGs ndvra xd xiyLtóxaxd GfpiGc GvyxoytGavxav rcktïGxov nóvov udryvnbsp;avtoïg TtQOGsÖQSvav è'Gxs. 36, 1: Tó r£ yd^nbsp;qjQOVQiov sni xs kógiov xaqxsqov fjv xal xst-XSGiv iGxVQamp;g èxsxodxvvxo, xaï ot ^dq^aqoinbsp;TXSQi'^ avxo ndvxa xd ysxécoQa xaxsiXxjcpóxsg -lonbsp;nsQXS(pQOVQOvv, wGxs xaï fisveiv avxoig xaxdnbsp;xdtQttv aGy/aXamp;g vjtdqx^i'V xaï STtixaxaamp;sovGinbsp;nXsovsxxsïv xd xeXsim xxs. Sidonkis ApóUinar.nbsp;carm. 7, 151sg;.; Cum colle repulsus ] Ger-goviae (gergoniae T tergoviae F) castrisnbsp;miles vix restitit ipsis. -gen in (Vettii) Bette-geri, Cele-geri, Cuntie-gerum, Di-gerri Ai-y7]qoi, Dru-geri,nbsp;Pyro-geri, ’PoXXi-ysqai, Tugu-gerum, nachnbsp;Januschêk namen celtischer stamme auf thra- 50nbsp;cischem hoden. (xeri-acus s. Gerciacus. *Gerill-acus von M. Germus, O.j. Germay, dép. llaute-Marne, arr. Vassy, cant. Poissons. [-gen — »Germ-acu8] |
*German-acus — Germani-acus
Germanico-magus — Gertrisi-acus
Coulombs, dép. Seine-et-Marnc, arr. Meaux, canton Lmj-sur-Ourcq. — Audi in Germa-gnaga, Germagnago, Gcrmignaga (dioecesenbsp;und circond. Como) in Ober-Italien.
Germailicö-magus ^feld des Germani-cus’, o. j. Saint-Cybardeaux bei dorf Bou-chauds, dép. Charente, arrond. Angoulême, canton BouUlac. TB: Se[rm]anicomago.
Gernian-issa M., abgel. von Germanus. 10 {Bernay No.^Sm. 2832 [nouv. 3058. 3059])nbsp;BIA 1850 p. 110 = Ordli 5693 = BMnbsp;6® série, t. 1 (1885) = BE 1885 p. 268:nbsp;Mercur(io) und Merc(urio) Aug(usto) sacrum; Germanissa, Yiscarl {und -i) (filius)nbsp;v(otum) s(olvit) l(ibens) ni(erito).
Germara Y. Aristot. fragm. p.1510^ 42 bei Steph. Bys.: EsQgaQa {réQyeqa BY;nbsp;EsQgsQai ci. Meinekèj, KelxMrig eamp;pog, ö rijvnbsp;Tjfiéqav ov pXinsi, ag ’AQiötoxékfjg xteql amp;av-20 gaolav, tovg ds Aaroipéyovg kuQ'svSbiv s^a-fiTjVOV.
Germe O., colonie in Galatten, j. Gher-mesti. cf. BasiUi notitia 278 G.:’0 rsQpo-KoXavsiag. Münzen. (Commodus) Mionnet, Beser. t. 4 j). 390 w. 100: COL. QERMEN ...nbsp;w. 101: COL. AVQ. F. QERMENO. (vonnbsp;Aquüia Severa) n. 102: COL. AV. QERM.nbsp;(von Etruscilla) n. 103: COL.QERMENO-RVM . ACTIA . AVSARIA. (Bomitianus)nbsp;30 suppl. 7 p. 642 w. 55: QERM. (Commodus)nbsp;p. 642 w. 56: C . . . . QERME. (Biadwme-nianus) p. 642 n. 57 = Cohen, monn. imp.nbsp;4‘‘‘p. 316 M. 42: COL. AVQ. QERMENO.nbsp;(von Faustina iun.) BN 1883 jgt;. 382: FEP-MHNQN.
Germ-erius M., géb. c. a. 474 in An-gouleme, f c. 545 als bischof von Toulouse. [Yita s. Germerii 1 ASS 16. mai III i).592nbsp;B: Germerius. 4 p. 592 F. 5 p. 593 A.-40 Germerius. 6 p. 593 B: Germerio (abl.) ...nbsp;Germerius. 7 p.593 C: Germerio (dat.) . . .nbsp;Germerius. 8 p. 593 C: Germerius. 4).• Germerii . . . Germerium. 9 p. 593 E: Germerius. 12p.594:B: Germerium. C: Germerii (dreinial) . . . Germerium.] In 0. Germerium aus *‘Germeri-acum.
Germ-ia O. in Galatien. Hierocl. 698,4: reQg.la. BasiUi notitia 51 G.: ’’Fntaqjla Fa-lat tag p 6 tav Fsqgtav. 72: Enaqifa Fa-*1) latlag B.
? Germ-illa F. Bossi, Inscr. Christ. Bom. II 116, 94 et 88, 36 = Anth. Lat. 754, 1nbsp;Büch.: Paecius hic ego sum Germilla compare gaudens.
Germini-acus s. Germaniacus.
Gerilliili-o(n) O. j. Germinon, départ. Marne, arrond. Chdlons-sur..Marne, cantonnbsp;Yertus.
Germinus tool g er manisch, M. (Wiesbaden) GIB 1517: D(is) M(anibus) Ti to Flavio Germino {var. Germano) veter. leg.nbsp;XXII pr. p. f. natione Bataus.
Germ-o(n) oder €erin-o(n) F. (Nar-bonne) GIL XII .4919 = Jwscr. de Ljangue- lo doe n. 565: luliae Germoni soera;.
? Germull-ius M. (Benwell bei Newcastle) FE 3 p. 314 n. 184: P. Sermullio {oder Germullio) Martiali.
Germ-ullus M. cogn. (Herculaneum, a. 70) GIL III z». VI = X 1402: L. Publicinbsp;Germulli. (Yerona) V 3787: C. Tulliusnbsp;Germullus. (Bom) VI 14223: Germullonbsp;coniugl suo.
Gei’niUS M. (Albona in Balmaiien) CIL 20 III 3054: Sex. Gavilio Sex. f. Cla(udia)nbsp;Germo. (Bom) Notizie degli scavi 1889nbsp;p. 272: M. Lurius Germus. In O. *Germ-acus und Germolio (saec. 11) = *Germo-ialus {ware franz. Genneuil).
Gerni-aca curtis in pago Laudunensi, j. Gernicourt, départ. Aisne, arrond. Laon,nbsp;canton Neufchdtel.
Gerolata s. Chertobalos.
? Geron-ius M. (Trier) Inscr. chrét, 1 30 n. 285 p. 390: Geronius.
Geronna s. Garunna.
Gëront-ius M. -ia F. gentilicium, grie-chisch, woraus cy. Gereint Geraint, bret.Ge-reint. (Kleinasien) BSAF 1884 p. 164. 1886 p. 280: Fiqovtiov Maqsov {von cogn.nbsp;Mareas).
*Geront-ona mit suffix -bna, baéh im pays de Briangon, départ. Ilautes-Alpes, ,j.nbsp;Gironde. Testamentum Abbonis a. 739 im 40nbsp;Cartulaire de l’église cathédrale de Grenoblenbsp;OU de Saint-Hugues de Grenoble p. Alarion.nbsp;Éd. des Bocuments in édits, p. 34: In Ge-rentonnis (La Yallouise, dép. Aisne). p. 38:nbsp;Vallis Gerentonica {d'Arbois de Jubainviïlenbsp;list Gerontoniea).
-gerri thradsch, in Bette-Gerri. s. Geri.
Gers-dune O. KemUe n. 48 (a. 701):
In loco 0[ui dicitui' Gersdune.
Gers-o(ii) o. in der dioecese Beims, zwi- 50 schen Bethel und Barby.
Ger-talus M. fig. Wright, the Celt, p. 470.
Gertrisi-acus O. [Urhunde Karls des
[Germanicö-mügus — Gertrisi-acus]
-ocr page 1022-Gemd-atiae — Gessori-enses
|
Kalen a. 862 lei Mabiüon, Be re diplomat, p. 535 B: In ipso pago Vilcasino super flu-yium Triotna, in loco nuncupante Gertrisi-acas casas.] Gerud-atiae Matres (cf. fl. Gironde?). (Saint-Estève, dép. Var, arrond. Brignolles,nbsp;canton Barjols, gemeinde Brue-Auriac) GILnbsp;XII 805; Matribus Gerudatiabus lulia Minia V. s. 1. m. 10 Gerulata s. Chertobalos. ? Gerunda, iberisch Kr-sa, s. Hübner MLI p. 29 w. 16, O. der Ausetani in Hi-spania Tarraconensis, j. Gerona. Plin. n. h. 3, nbsp;nbsp;nbsp;23; Gerundenses. Ptol. 2, 6, 69; Ps-Qovvamp;u. 2T.-Cerunda. JA 390,4; Gerunda.nbsp;Prudent, peristeph. 4:,29sq.: Parva Pelicisnbsp;decus exhibebit I artubus sanctis locuples Ge-runda. Chron. Caesaraugustan. ad a, 529:nbsp;In oivitate Gerundensi. Greg. Tur. in glor. 20 mart, 91; Hic vero martyr (Felix) in Ge-runda Hispaniae passus est urbe. Concïl. Barcin. a. 599 (Mansi 10 c. 484 J5; loannesnbsp;de Gerunda. Becretum Gundemari a. 610nbsp;(Mansi 10 c. 512 A; loannes Gerundensis.nbsp;Concil. Tolet. IVa. 633 (Mansi 10 c. 641 B):nbsp;Nonnitus (var. Venitus) Gerundinus ecclesiae episcopus. VIII a. 653, c. 1222 A;nbsp;Talo Gerundensis episc. XIII a. 683 (Mansinbsp;11 c.lOlamp;E): lacobi episcopi Gerundensis.nbsp;io XV a. 688 (Mansi 12 c. 2iB): Sabaricusnbsp;Gerundensis episc. XVI a. 693, c. 85 A;nbsp;Mirus Gerundensis ecclesiae episcopus. Bav. 4, nbsp;nbsp;nbsp;42 p. 303, 4. 5, 3 p. 341, 13; Gerunda.nbsp;(Tarragona) GIL II 4229; C. Mario C. lil.nbsp;Pal. Vero Gerundensi. (Gerona, a. 211—nbsp;244 p.Glir.) 4620; Eesp(ublica) Gerund(en- ¦ sis), (a. 244—246) 4621; E(es) p(ublica) Ger(undensis). (Ampurias) 4626; Porcia M.nbsp;f. Severa Gerundensis. (Vicareïlo) XI 3281nbsp;40 — 3284; Gerunda (-am 3281). A. Ileiss,nbsp;Monnaies des rois wisigoths p. 53. GSrus M. cogn, (Ntmes) GIL XII 3636 — Inscr. de Languedoc, Nimes, n. 817: D(is)nbsp;M(anibus) L. lull(i) Gérl. gesa s. gaison; in ?Caliagës,' Congësa, Octogësa, Tetagësus; Gësatia; Gës-orius innbsp;Gësori-acus, Gessorienses; Gë.so-cribate;nbsp;Prjeó-öovvov. Gesa F. Vita Bcrtae 1, 6 ASS 4. iul. so II p. 50 B: Gesa. 2, 14 p. 52 B: Gesa.nbsp;Ges-acus G. (Votivplatte) Catalogue dunbsp;musée d’Amiens p. 30; Gesaco Aug. Satur-ninus Secci.fil. v. s. 1. m. s. Gïsacus. Gesa . . . (Beuk) BJ 73, 59. WZ 1 [Gerud-atiae — Gessori-onsea] |
sp.l: Her . . . [ G(C?)esa . . . jE . . . ScJmör-hél verweist auf die Matronae Gesabe-nae (?). ?Gesalienae tvol germ. G. (AUenberg, reg.-bez. Coin, Jcreis Mülheim a. Bh.) CIB 303; Matronis Gesabenis (-ienis, -tenis?) Latinianbsp;Pusca T. s. I. m. (Bedingen, hreis Jülich,nbsp;saec. 1 ex. oder saec. 2 in.) 613 == Haug 24nbsp;== Hübner, Exempla n. 399 = BJ 55/56nbsp;s. 152 — 83 s. 149 n. 294; Matron(is) Ge- lonbsp;saienis (-ben[i]s?) M. Iul(ius) Valentinus etnbsp;lulia lustina ex imperio ipsarum l(ibentes)nbsp;m(erito). CIB 616 =Haug 31 =BJ 55/5amp;nbsp;s. 152; Etrabenis et Gesaienis Bassiana Materna et Bass[i]ana Paterna ex imp(erio)nbsp;ips(arum) l(ibentes) m(erito). (Bettenhofennbsp;bei Jülich) CIB 617 — Hettner Katal. 50;nbsp;Matronis Etttrrabenis et Gesabenis M. lu-l(ius) Amanus. Gesara F.? ('0-8zöny) GIL III 10986; 20 I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Silvinus Gesa.ranbsp;V. s. 1. 1. m. rsGatai, Gesati s. gaisati. Gesatius s. Gaisatius. Gescus M. (Voorburg) Schuerm. 2425; Gescu f(ecit). Gesdao s. Gaesao. *geslo-S s. geislo-s. Geso-crib-ate von gaiso-n? O. Pointe-de-Saint-Mathieu, dép. Finistère, arrond. Brest, so canton Saint-Benan, gemeinde Plougonvelin.nbsp;TP: Gesocribate. Geso-dtlllO-Il /lir *Gaiso-duno-n pestling des gaison’, 0. stadt in Noricum. Ptol. 2,nbsp;13, 3; rgGÓöovvov. Gesogiaco s. Gaesoriacus. Geso-taro-S iU. (Termessus) CIG 4366'; Avq. r7jGora[Q]ov. Gessati s. gaisati. Gessi-acus vom gentilicium Gessius ab-geleitet, 0. l) j. Gissay-sous-Flavigny, dép. Cdte-d’Or, arrond. Semur, canton Flavigny.nbsp;Pard. dipt. t. 2 p. 324, a. 721: Gessiacus lo-cellus Oder colonica. — 2) Gissey-le-Vieil,nbsp;dép. Cote-d’Or, arrond. Semur, cant. Vitteaux.nbsp;— 3) Gissey-sur-Ouche, dép. Cote-d’Or, arr.nbsp;Bijon, canton Sombernon. — 4) Gissac, dép.nbsp;Aveyron, arrond. Saint-Affriquc, canton Ca-marès. Gess-ius M. Gessia F. ist lateinisch, 50 trok Gessiae Gallae (dat.) (Cagliari) EE 8nbsp;p. 173 n. 715. Gessoriaco, Gessori-enses s. Gaesoriacus, Gaesorienses. |
gessum — G-iam-illo-s
gessum s. gaison.
gestae s. gaisata.
-gestlus s. geislo-.
GestoilllUS s. Genehtonnus?
? Getacius 31. Getacia F. (Triest) CIL V 554: C. Getacio Pup. Severiano aed. II.nbsp;vir. iur. d. Tergeste C. Getacius Severianusnbsp;pater [p].nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;603: Getaciae Servandae pa
rentes.
10 Getati s. gaisata.
Gett-ius M. Gettia F. nomen, von ur-célt. *getto- *gednó- steift. (Les Fonts-de-Rochemauro) CIL XII 2670 = Inscr. de Languedoc n. 1952: D(is) M(anibus), memoriae aeternae Getti(i) ,Ursuli (gen.), quinbsp;vix(it) annis [XJXXII; Gettia Eufina etnbsp;[Gettjius Ursi[nus?..........].
Geturiiic-eiises F. Vita Genulfi 1,3,11 AS8 17. ian. II p. 83: Civitatem Geturni-20 censem (var. Getrunicensein, Giturniensem;nbsp;lis Cadurcensem?).
Geus O. j. Jeux-les-Bard, dép. Cóte-d’Or, hei Bard-les-Fpoisses, arrond. und cantonnbsp;Semur. Merotv. münze. Belfort n. 1984:
QEVca. fit.
?Gevissae Gevissi F. Baeda h. e. 2, 5: Contra gentem Gevissorum. 3, 7: Gens oc-cidentalium Saxonum, qui antiquitus Ge-vissae vocantur. . . . Brittaniam perveniensnbsp;so ac primum Gevissorum gentem ingrediens.nbsp;4, 15: Caedvalla, iuvenis strenuissimus denbsp;regio genere Gevissorum . . . Caedvalla, cumnbsp;esset rex Gevissorum. . . . Episcopo Gevissorum, id est occidentalium Saxonum, qui essent in Venta civitate. 16 [14]: Caedvallanbsp;regno potitus est Gevissorum. . . . Sita estnbsp;au tem haec insula (Vecta) contra mediumnbsp;australium Saxonum et Gevissorum, inter-posito pelago latitudinis trium milium, quodnbsp;40 vocatur Solvente. . . . Per terras lutorum,nbsp;quae ad regionem Gevissorum pertinent,-6, 19: Agilbercto episcopo Gevissorum.
Gezatorix s. Gaizatorix.
•js^iov? (Angora) CIG 4020: lt;Igt;vh] ë
Giacuiii aus *Gaziacum, O. j. Gex, dép. Ain; cf. Gaciacus.
Giacus s. Gaico.
Giaiua. (Reims) BSAF 1883 p. 153: Il(is) M(anibus) Giama (oder Ciama). s.nbsp;Giamos.
Giam-atus 31. fig. (Bonn, seit saec. 2) LJ 89 (1890) s. 17 n. 142’' = 90, 45 ==nbsp;Ilettner 174,12. (Coin) BJ 89 s. 17 ti. 142''.
Holdei?, Alt-celt. Spraclischatz I.
(Niderrhein) 95 s. 204 n. 73'*'’. (Nijmegen, Vechten, Voorburg, Saint-Nicolas hei Nancg)nbsp;Schuerm. 2430: Giamat(us) f(ecit). (Nijmegen) Sehuerm. 2431: Giamat(us) fe(cit).nbsp;(Asherg hei Mors) BJ 89 s. 17 n. 142quot;:nbsp;Giama//)']/. quot;: Ci/y//,))(///Gi[amati] of(ficina).nbsp;(Basel-Augst) Schuermans 1343: Of. Ciam.nbsp;(Zwischen Kreuznach und Planig) BJ Fest-.schrift (l89l) s. 143: Ca[mu]la uxso[r] Ga-mati (verschreïbung für Giamati) Ambiti. lonbsp;Vgl. Ciamat.
Giamill-ius eelt. nomen gentilicium nach Giamillos, vom namen des vaters. (Leibnitz)nbsp;CIL III 5335: C. Ciamillio Prisco vet. an.nbsp;LXXX. et Vindillae Crielonis f. con. an. LX.nbsp;(St. Johann hei Herherstcin) 5499: G(iamil-
lius) Senilis v(ivus) f(eeit) s(ibi), et B.....
Valentine, et G(iamillio) Priscino f(ilio), et Avite lustini, et Giamillio Valentino f(ilio),nbsp;et G(iamillio) Valenti nep(oti) f(ecit?). (St, 20nbsp;Georg en am Lang see) 11.5 54: Ti. lulius Gia-milli f. Sextus miles cob. Monta[n(orum)l.nbsp;(Vienne) XII 1960: C. Giamillius. Merops.nbsp;(Stenay, dép. Meuse, arrond. 3Iontmédy) Lanbsp;Répuhligue frangaise, 27 nov. 1881 = BEnbsp;t, 1 (1881) p. 300, /. 3, 124 = BF 1883,nbsp;Liénard, III p. 17. PI. VI fig. 5: D(ecimo)nbsp;Giamillio Ta[cito] et Vacciae Ve[rae] con-iugi Taci[ta] matrona fililo k(arissimo)] fecit. (Zahlhach) CIR 1157: L. Giamillius L. sonbsp;f. Cla(udia) Cerialis Viruni (in Noriciim).nbsp;(Gastel, a. 236 p. Chr.) 1336: Giamillius,nbsp;name eines hürgers der 3Iat/iaci.
Giam-illo-s 31. Giaiuilla F. cogn. (Strauhing) CIL III 12014,289: Giamipli).nbsp;(Como) V 5376: Pa[tri e]t Secundioni Gia-milli filiae matri et Valeriae P. f. Maximaenbsp;uxor[i]. (Narhonne) XII 4761 u. 849 =nbsp;Inscr. de Languedoc, n. 448: ... et P. De-cumius, T. l(ib.) Giamillus, P. l(ibertus), et «nbsp;Arura [vixit] an/nos) V et Dec(umius)nbsp;Chrestus. (Lyon, Trion n. 751) Allmcr etnbsp;Bissard, Lyon t. 4 n. 497, 587 p. 349:nbsp;QIAMIL(lus). 588 p. 349: Of(ficina) Gia-
m(illi). 589 p. 349: Of. Giam..... 590
,p. 349: Giamil(li) o(fficina). (Dijon, Col-lection de Torcy) RA 3° s., t. 15 (1890) p. 423: Giamilli. (Inschrift von Grand, beinbsp;3Ietz): Giamillus. (Bei Pachten, Icreis Saar-louis) CIR 754 = Hettner, Trier n. 66: Deo 5onbsp;; Mercurio coloni Crutisiones ferunt de suonbsp;per Dannum Giamillum. (Speier) BJ 95nbsp;s. 204 w. 73Giamil fe(cit). Wiltheim,nbsp;LuciUh. tab. 60 no. 237: Giamilla. (Banas-
G4 [gessum — Giamillo-s]
-ocr page 1024-Giam-ilo-s — Gigurri
|
sac, j. in Saint-Germain, seit saec. 2): QIIA-MIXX. Giam-ilo-s M. l) Mümcn der Senones, in hronze. Muret-Cliab. 7552. 7553; C. ddnbsp;SENV. 7554—7556. 7559: QIAMILOS Bnbsp;SlINVI. 7560: QIAMILOS. 7561. 7564.nbsp;7566: qiAMILOS B SlINVI. 7567 (Paris,nbsp;in der Seine). 7568. 7569 (aus Meaux).nbsp;(Pommicrs, dép. de l’Aisne) BN 3® s., t. 4nbsp;10p. 198: QIAMILOS B SlINVI. 1.11 (1893)nbsp;p. 310 n. 36. (Wald von Compicgne) t. 12nbsp;p. 34 n. 35. Mtir. pl. XXX 7565: QIAMILOS B SIINV. — 2) Münzen, den Senonennbsp;nicht angehörend. Muret-Chab. 7570 (nach-amung der Considia)—lbl2. 7573 (Termi-nier, dép. Eure-et-Loir). 7574 (sïlher, einnbsp;exemplar zu Vernon, dép. Vienne, gefimden):nbsp;QIAMILOS B QIAM-ILOS. — 3) fig. (Lyon,nbsp;Trion; Vichy; Clermont): Giamilo. s. Cea-20 milus, Ciamilus. Giam-issa fig. (Voorburg) Schucnnans 2433: Giamissa. cf. (Tongern) 1438; Cla-missa. Giam-isus M. fig. (Biegel) Schuerm. 1348: Ciamisus (rüekldufig; zu lesen Gia-misus). Giam-ius M. (Mdz) Gruter 12, 10 == Bobert 1 p. 30; Q. Giamius Bellus et Communis Giami fil. so Giamo-S ww*giam winter, «7/er*gi(i)am-, st. *gïam, air. gam (unter dem cinfluft vonnbsp;sam sommcr\ mir. gam, acy. gaem, ausnbsp;*geam, spaïer gaeaf gayaf gauaf, brei. (Léon)nbsp;goaiïv goaii, iiltcr gouafi', im dialect vonnbsp;Vannes gouiafi, acorn, goyf, spilt er gwav. —nbsp;giam- = *ghiom-, gr. pév f. yióv-a schneenbsp;(acc.), gen. póvog für *xiog-og winter, lat.nbsp;hiem-s hiem-is biem-em tvinicr, sturm, *tii-mo-s in blmus von *bi-himos; uhsl. zimanbsp;40 winter. Ut. zëm'a, ai. liima- h alte, frost, schnee,nbsp;hë-man-ta, zd. zim-, uv. zima- winter, zyae,nbsp;armen, jiun schnee, alban. dimem winter,nbsp;av. 'LJ2. m. winter, acc. zyam, gen. zim-o; M.nbsp;(Beims) BSAF18S4: p.léQ — Ilabert 609:nbsp;Giam(i) of(ficina). Jfabert 610: Giamos. s.nbsp;Giama. Giam-on-ius il4. (Eisenberg) WK 1, 77. 2, 19. 3 sp. 32: In b. d. d. Marti et Victo-riae Giamonius Statutus v. s. 1. 1. m. cf.nbsp;.50 Gimmionius. Gianillana F. (Freiberg bei St. Buprecht) CIL III 5485: P . . . . Gianillane Corni f. Gians O. Meroto. münze. Belfort 1987 = Prou 2563: QIAH2IEVETATE. [Oiara-ilo-a — Gigurrïj . . giantos M. (Bronze-münze) Hucher, art gaulois p. SLAMB [TO?]QIAN-TOS. (Sübermüme, in Jersey gefunden)nbsp;Muret-Chah. 10384: . . . QIANTOS JÏCAS-SISVRATOS. Giappa F. cogn. (Langres) CIL XIII 5774: D(is) s(acrum) M(anibus) . Giappanbsp;Cassia curavit. Giare vicus. Meroicing. münze. Belfort 1988: QIAREVI CO.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Giar-ia F. (Narbonne) CIL XII 4842 == Inscr. de Languedoc n. 530: Giariae Q.nbsp;f(iliae), . . . Atoliso. Glar-inus G., bciname des Mars. (Or-gnon, zur gemeinde Saint-Zacharie, dép. Var, canton Saint-Marcellin) CIL XII 332: Martinbsp;Giarino v(otum) s(olvit) Sex(tus) lul(ius)nbsp;Fimiinus. ?gibatus. Anth. Lat. 204,12 Jï..- Giba-tus enim transire volebat. nbsp;nbsp;nbsp;20 Gibbo-magus feld des (Franhen) Gib-bo(n), O. j. Gïbcaumeix, départ. Meurthe-et-Moselle, ariond. Toul, canton Colombey. Gibri-acus villa, j. Gcvrcy, dép. Cóte-d’Or, arrond. Bijon. Pertz dipt. 42 p. 40, 29 (a. 664): In Gibriaco. s. Gabriacus. Gibri-anus ir. M. Vita Tresani 1 ASS 7. felr. II p. 53 F. In O. Sanctus Gibria-nus, j. Saint-Gibrien, départ. Marne, arrond.nbsp;und canton Chdlons-sur-Marne.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so ?GicigatusilI. (Bederslev, Fünen) BIC A 1883 p. 236 ^ BE i (1884) p. 34; Gici-gati. Gid-ius M. (Ilr. Bischka) CIL VIII 12305: Gidius Primus. Vgl. Congidius. Gi-eg-eius M. Jiervosus', nach Gliich aus gi, cy. gi (ncrvus) mil ableitung -eg (cf.nbsp;Si-ega). (Seeon) CIL III 5582: C. Eesti-tutius Eestitutianus Giegei (filius) (Orellinbsp;ci. 7- leg. et).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;u) gigarus redupUc.? ital. gicaro, gichero. Marcell. de medic, r. 10,58p. 112,2—AH.:nbsp;Polypum emendat lierba proserpinalis, quaenbsp;Graece draoonteum, Gallice gigarus appel-latur. cf. gil-arus, vel-arus. Gig-enuius d/. (Bom) CIL VI 2379®: C. Gigennius Eufrenus Caesen. Gigia O. in Asturicn, villeicht j. Gijon? Ptol. 2, 6, 28: Piyea (riTTA coddf). Gigurrl asturischcr gaustaat, nach Hub- 50 ncr iberisch, V. in Hispania Tarraconensisnbsp;(Asturien), im m. a. Val de Geurrez odcrnbsp;Jurres, j. Barco de Val de Orras. Plin. n.nbsp;h. 3,28: Gigurri. Ptol. 2,6,37: PiyovQQwv, |
gilarus
¦ gio
Oógog riyovQQCüv. JA 428,7: Foro (coptio adel. cod. Bemensis). Rav. 4, 45 p. 32(i, 8:nbsp;Foro Gigurnion. (Valdeorras) CIL II 2610nbsp;= Dessau 2079; L. Pompeio L. f(ilio)nbsp;Pom(ptina) Eeburro Fabro (cogn.), Gigurronbsp;Calu.brigen(si).
gilarus qucndel. Marccll. medicam. c. 11, 5 p. 115, G H.: Serpullum herbani, quamnbsp;Galli gilarum dicunt. cf. Plin. Valerian.nbsp;10 de re nied.: Serpyllum item berbam, quaenbsp;Gallice lanrio dicitur, ieinnns diu comman-duces.
? Gildas JIJ, hr et. Gweltas, rann. Guel-tas. Columha (a. 59ö—(100) MG- epist. III p. 158,3G: Gildas. 159,12: Gildam. Baedanbsp;h. e. 1, 22: Gildas.
Gildoni-acus O. ND occ. 12, 5; Comes Gildoniaci patrimonii.
Gili-acus O. j. Gïlly-Us-Citeaux, depart. 20 Cóte-d’Or, arrond. Beaune, canton Nuits.
Gilissima s. Iculisma.
Gill-ius M. Gillia F. nomen. CIL VIII 3443: Gillia Monula. (Nimes) XII 3691:nbsp;Sex. Gillio patri. cf. Gellius und F. Eomo-gillia.
-gillus in Toro-gille (gen.), O. Marogil-lus, ir. M. Gomogillus.
Gil-o(n) 31. (San Martin de Ampurias) CIL II 6190: Q. D[idio] Gilo[ni] Corn[e-so liaj Prima [uxor?] exs testa[mento] fac. [cur.].
Gilt-ius 31. (Kaiser-Angst) CIL XIII 5260; Mereurio Augusto sacr(um). L. Gil-tius, Celtilli f(ilius), Quirina (tribu), Cossusnbsp;Illlllvir Aug(ustalis), l(ocus) d(atus) d(e-curionum) d(ecreto).
Giltiis 31. (Carthago) CIL VIII 13011: Eucarpus qui et Giltus.
-gilum, -gilus aus -ialo-, in Alto-gilus Altolinm, Argentogilnm, Blanoilus, lt;0 Bonogillus Bonolium, Bragogilo, Brituogi-lum Britolium, Brugilo, Bussogilum Buxo-gilum (x für ss) Buxoilum, Cantogilumnbsp;Cantoilo Quantoilo Cantoloiense, Cassinogi-lum Cassinoilum, *Curtogilum, Dannolium,nbsp;Divogilum Diogilura, Eburogilum Evrogi-lum, Gargogilus, Longogilum, Marioluni ausnbsp;Maroilum für Marogilnm, Mogiogilo, Nanto-gilum SCM Nantoilum, Neogilo, Nociogilo,nbsp;Nogiogilus, *Organtogilo, *Eectogilum, Eio-gilus, Eotogilum, Septogilum, Septoigilo,nbsp;*Vertogilum, fl. Vindogilum Vinc^oilum Vin-diolum, Zeogilo. Aus pflunzennameu Lino-gile, Pinolio, Euscoialum, Spinogilum Spino-gelus, Vernogilus, Vernoilum.
Gi’-iil.us 31. (Groft-Vassach hei Villach)
I CIIj III 11499: Massar.....Giluti f. et
i A . . . oria......donis f. uxo[ri] fili et
filia . .
Giuiatu.s s. Ciamic.
I Giin-ia cf. giam-, F. nomen. (Narhonne) CIL XII 4980 = Jwscr. de Langued. n. 180:nbsp;Gimiae Opt[ataeJ.
! Gimi-O(n) ilf. cogn. (Susa) CIL V 7306 : lo Dugio Gimionis f(ilio). (Reinsport, kreisnbsp;Bernkastel an der Mosél) CIR 1793: Lup.nbsp;Gimio.
Gimmion-ius M. Gimmionia F. (Neu-magen) CIR 860; Gimmionlus Cariolus et Gimmionia Aestiva. cf. Giamonius?
Gimm-ius M. (Turin) CIL V 7168:
St. Gimmio viro suo et M. Gimmio Cle-menti.
gin ... in 31. Con-gin . . .
-ginatus in Cintuginatus, s. -gnatos.
Ginceiii-acum villa, j. Jamigny, depart. Cóte-d’Or, arrond. Dijon, canton 3Iireheau-sur-Bêze. Pertz dipt, 4 2 p. 40, 34 (a.(i64):nbsp;Villam Ginceniacum.
*Giiiesto-ialo-n 'genétaie, lieu ahondant en genét’ von lat. ginesta genet, O. im 12. jh.nbsp;Genestelio, j. Gcnneteïl, dép. Maine-et-Loire, sonbsp;arrond. Baugé, canton Noyant,
Ging-etius M. nomen. (Crestet, dépeart. VoMcluse) CIL XII 1329: T. Gingetius Dionysius. Vgl. Gingetius ?
Gini-acus O. j. Gigny-aux-Bois, depart. Marne, arrond. Vitry-Ie-Francois, cantonnbsp;Saint-Remy-en-Bouzemont.
-ginno- von /gen zeugen, in M. Adgin-nus Adginnius, Conginna; vgl. -genna.
-gino-, gina in Meddugini (Medugenos), 40 inigina s. -geno-.
? Gint-önius 31. luUan. epist. ad s. p. q. A. p. 282 D: rirravia. Vgl, acy. -gintnbsp;in Bled'gint j. Bleddyn, Dub-gint, Tur-gint,nbsp;ahret. üur-gint, Indel-gent u.stc.; urcelt. gin-ti-s kind (lat. gens. Ut, gentis ver want er,
\ as. kind, ahd. chint, zd. fra-zainti cf. ai. jata son.
Gint -USSa= Cintussa Jf. (Aus Noricum) CIL III 5697: Bruto Gintussae f(ilio). 5o
Gi-0 (n) 31. (3IouUns) Gio fecit. Bouillet \p. 10; Gio fe(cit).
i ... gio. (Igg) CIL III 3792: ... gio Coemoius.
rgilaruB — ... gio]
-ocr page 1026-Gipp-o(n) — Glanna
Gipp-o(n) M. (Dijon) OIL XIII 5518: Gippoii(is).
Gippus M. (AU-Ofen; '0-Szöny) CILHÏ 6010, 98®’'; Gippi m(aiiu). (Deutsch-Altenburg) lt;= cf. (AU-Ofen) 6540, 2 = 12014,41:nbsp;C.ippi.iTi(anu). (Lyon, Trion n. 580) AU-mer-Dissard, Lyon t. 4 n, 497, 591 p. 349;nbsp;Gippi. m(anu). (Douai mus.) Desjardinsnbsp;tab. XIII 80 j). 133;
10 Gir . . . cogn. (Braïla) CIIj III 6180,4, 3: Gir____
Girini-acus O. j. Gergny, dép. Aisne, arrond. Yervins, canton La Capelle.
?Gil”V-ense monasterium, j. Jarrow am Tyne, county Durham. Alcuini carm. 1,nbsp;1293 AIG poet. Ip. 198, ad a. 785: Arctanbsp;monasterii Girvensis claustra subire. Vgl.nbsp;ligur. 0. Girv-ascba, j. GilUvache, dép. Isère?
GlS-acilS Jf. geso-, 111/?, geislo-. (Augs-20 burg) CIIj III 12014, 290: Gisaco.
Gis-acus G. (Le Yieil-Évreux) Bonnin, Antiq. gaHo-i'om., pi. XVIII: . . . | Au]g. deo
Gisaco.......virig(c?)iusAri........la
de suo posuit. cf. Gesacus.
Gis-acuni 0. l) in der ncilic von Yieil-Évreux. (Yieil-Évreux) MSAF 14 (n. s. 4) p. XV = Diet, arch, pi. épigr. n. 8: Dmtanbsp;Gisaci (gen.) civis. — 2) j. Gisay-la-Coudre,nbsp;départ. Eure, arrond. Bernay, canton Beau-id mesnil, bei La Barre-en-Ouche. Le Blant,nbsp;Inscr. chrét. 1 w. 124 p). 204: Gisaci. n. 125
p. 205: Viriodu........ | Syrus e[tj . . .
..... I ex vico Gis[aco| | Aulerc[orum] I
in [pace], cf. vita Taurini 1, 8 ASS 11. aug. II p. 641 A: Gysaico villa.
Gis-ariae 0. j. Saint-Albin, 3Idconnais?
Gis-atia E. (Kassar-Gourme) CIL VIII 2103: Gisatia Seiana.
-gisc-erris in II. Taime-giscerris.
40 Gisc-inna F. (Bom) CIL VI 10910: DisManibus Aelia Giscinna filio et collibert'nbsp;suis.
Giseri-acum 0. in Burgund,
Gisi-aciis 0. j. Gisia, dép. Jura?
Gisimacac 0. \Gesfa abb. Fontanell. MGSS II p. 300, 40: Mansionibus, qui di-euntur Gisimacas, Strotella, Sanctum Ste-pbanum, Luviccinas, Cisternas, Lenticulosa.]
Gisna 0. j. Guines-en-Calaisis, dép. Pas-50 de-Calais, arrond. Boulogne-sur-IIer.
Gison M. aquitanisch.
Gituill in Gito, 0. j. Gif auf dem linken ufer der Yvette, dép. Seine-et-Oise, arrond.nbsp;Yersailles, canton Palaiseau.
[Gipp-o(n) — Glanna]
Giudi pict, 0. w. Caer Sidi in the Firth of Forth (muir Giudan); ' a stronghold onnbsp;some such an island as Inchkeifh ’ Bhi/s.nbsp;Baeda h. c. 1,12: Orientalis (Brittania) ba-bet in medio sui urbem Giudi = ludeu beinbsp;Nennius 64.
*Givri-acus, Gyuregio, villa. Yita Yincentii Madelgarii 3, 20 ASS 14. iul. Illnbsp;p. 674A.' Villa Gyuregio nuncupata. s. Ga-briacus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
Gizorolis 0. Pard. dipl. n. 103, t.1 p. 70 (a. 523).
Glabistus M. cogn. (Bomeni) CIL V 5068: (Lumenno) Glabistus.
glad-ius ^sclmert’ hdben die Bomer vil-leicht erst durch ire berürung mit den Celten kennen gelernt, celt. *cladïbo-, air. elaidebnbsp;m., mir. cloideam, corn, eledyf.
? Glagus zu ir. glam f. geschrei, ausruf, outcry, — *glagma, gr. ylafco, deutsch klagen, 20nbsp;l/glagh (Strachan); Oder venetisch (Pauli)?nbsp;II. cogn. (Yerona, c. saec. 1 med.) CIL Vnbsp;3679; P. Eabutio Glago sodali
? Glai II. cogn. (Yiddi in Dalmatien) CIL III 1801: A. Obultronius Glai(?).
Glana '^pura’, von urcelt. *glano-s rein, glanzend, in air. glan purus, acy. glan mun-dus, nitidus, corn, glan, w. glan, abret. gla-net gl. palliditate, mbret. glan pur, saint; cf.nbsp;gr. yXTji’og schau-, prachtstUck, yXyvy pupille, s'*nbsp;ahd. kleini, ae. dame; fl. l) die Glan innbsp;Karnten bei Klagenfurt, nbfl. der Drau innbsp;Yindelicien; 2) die Glan in Baiern; 3) dienbsp;Glan bei Salzburg, nbfl, der Salzach. Audinbsp;in fl, Glanc und Glon. s. *viro-glanus undnbsp;Glanis.
Glanatina s. Glannatina.
Glandomiroii 0. der Callaici Lucenses, Cantomir bei Bianzo. Ptol. 2, 6, 22: Flav-dofttpov. lA 424, 3: Grandirairo. Bav. 4,*'’nbsp;43 p. 308, 3; Glandimarium.
Glauici s. Glanon.
Glanis fl. 1] in den Ardennen. Bertz dipl. 29 (a. (167) p. 29, 7 sq.: Per ipsam Al-senam usque ubi in Glanem ingreditur;nbsp;deinde traversum Glanem usque ad Albamnbsp;Fontanam. -— 2) in Spanien. Steph. Byz.'-FXavig . . . i'an ¦/.ccl I^ygiag TtoTayog.
‘ Glaiina cf. mbret, glann rive d’un fleuve, w. glann glan ripa, maryo; l) fl. Aqua 5“nbsp;Glanna in.der Schiveiz. — 2) 0. im bistumnbsp;Mainz. — 3) 0. (urspr. fl, la Guenelle) j-Glannes, départ. Marne, arrond. und cantonnbsp;' Yifry-le-Francois. — 4) 0. j. Glanes, dép-
(rlanna-tina
Glem-ona
|
Lot, arrond. Figeac, canton Bretenoux. — 5) O. j. Glennes, dép. Aisnc, arrond. Sois-sons, canton Braine. — 6) O. j. Gland, dép.nbsp;Aisnc, arrond. und canton Chdteau-TMerrg.nbsp;— In Ambo-glanna, Glanni-banta; s. Glomna. Gliuiiia-tiiia O.j. Glandèvcs [ans *Glan-natïva), dép. Basses-Alpes, arrond. Castcl-laime, gemeinde Fntrevaux. NG 17 (Alp. mar.), 7: Civitas Glannatina (codd. 3—6,nbsp;10 -tica 1. 2). Concïl. Aurelian. a. 541 p. 98,nbsp;11 31.: Claiidio episcopo civitatis Glannatine.nbsp;a. 549 p. 110, 17; Basilius episcopus ecclesiae Glannatensis. Concil. Baris, a. 573nbsp;p. 149, 9: Promotus in Christi nomine episcopus eclesiae Glannatinae. Concil. Ilatis-conensc a. 585 p. 173, 12: Agrecius episcopus ecclesiae Glannatine. Crlanni-toanta O. in Brittanien, j. Botv-ncss. JA 481,1: Clanoventa. ND occ. 40, -0 52: Tribunus cohortis primae Morinorum,nbsp;Glannibanta. Bav. 5, 31 p. 430, 14: Can-tiventi. Grlano-n liguriscU? stadt in Gallia Nur-honensis, hei Saint-Bcmg-de-Provence, dep. Bouclies-du-BMne, arrond. Arles-du-Bhóne?nbsp;Plin. n. h. 3, 37: Glanum Livi (Hirschfeldnbsp;list Salluviorum). Ptol, 2, 10, 8: Plavóvnbsp;(stadt der Halvsg]. TP: Clano. IA 343,6:nbsp;Glano (var. Clano). Bav. 4, 28 p. 245, 7.nbsp;*0 5, 3 p. 340,14: Calum. (Vicarello) CJL XInbsp;3281:Clanum. 3282. 3283; Glanum. 3284;nbsp;Glano. — Davon (Jlanï-CÏ V. (Saint-Bemy)nbsp;CIL XII 1005: Curatori peculi r(ei) p(u-blicae) G]anicor(um). Silbermünge der 7.nbsp;mümperiode 3Iassilia’s, Icurg vor Caesar’snbsp;anhwnft. 3Iilt;ret-Chab. 2247, Atlas pl. V;nbsp;TAANIKQN, daruntcr TIN. Vgl. Plin. n. U.nbsp;3, 59: Colonia Minturnae Liri amne divisanbsp;Glanica appellata. s. Clanum, Glano-uno O., ein Glenon oder Glanon. 3Ierowing. münze, saec.7. Belfort 1990 =nbsp;Prou 2564: QLAHOHHO. Glas-dercilS ^grey-eyed\ Adamnani vita s. Columhae 1, 16 p. 45: Plebeus, nominenbsp;Glasdercus. Glassi-cn wrcelt *Glastincü, compos, mit cii hund, gen. Glasiconas, air. Gla(i)siuc, ir.nbsp;Glasiuc, gen. Glasoon. Fine der 7 Baïlin-taggart-ogam-inschriften, aus der nahe vonnbsp;Gortatka, ztvischen Tralee wnd KiBarney.nbsp;(Gurrane, county Kerry) The Journal of thenbsp;Loyal Society of Antiquaries of Ireland fornbsp;fte year 1895, vol. 4 p. 292; 1. Ip). 1: Ni-ottacobranora . . . Bumeli maqi Glasiconas, |
grab des Dumelos, des sones von Glasicu. Vgl. w. Cune-glasos, voc. Cune-glase ^lanionbsp;(Nicholson ci. canis) fulvc\ Con-glas, Cun-clas. glasto- griin, in ir. glass griin, blau,grau, acy. glas gl. caerula, viridis, yalina; brct.nbsp;glas vert, bleu, blanc, pale; glisi livor, aegri-tudo; ladin glesene, trcntmisch giasene, dialect von Brescia glasu; vgl. mhd. mnd. nhd.nbsp;glast glanz. In “quot;dubo-glasto-s dunkelblau, lunbsp;ir. dubglass, cy. dulas, abret, duglas; cf. u\nbsp;Cune-glase. Glastonia s. Glestingaburg. glastuin cine pflanze, waid, ir. glassin, poti. it, glasto. Plin. n. h. 22, 2: Equidemnbsp;et formae gratia ritusque perpetui in cor-poribus suis aliquas exterarum gentium utinbsp;herbis quibusdam adverto animo. Inlinuntnbsp;certe aliis aliae faciem in populis barbaro-rum feminae, maresque etiam apud Dacos 20nbsp;et Sarmatas corpora sua inscribunt. Similisnbsp;plantagini glastum in Gallia vocatur, Bri-tannorum coniuges nurusque toto corporenbsp;oblitae quibusdam in sacris nudae inceduntnbsp;Aethiopum colorem imitantes. (cf. Cues. b. G. 5, 14, 2: Omnes vero se Britaniii vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem,nbsp;atque hoc horridiores sunt in pugna aspectu.nbsp;3Iela 3, 6, 51; (Britanni) incertum ob de-corem an quid aliud vitro corpora infecti. 30nbsp;cf. 3Iarccll. de medic. 23,10 p. 233: Herba,nbsp;quam nos vitrum. Graeci isatida vocant,nbsp;qua infectores utuntur.) Glata 0. s. Clata. Glavatu s. Clavatum. Gleboii s. Glevum. ? Gleb-Ollius 31. (Bom) CIL VI 1057: C. Glebon(ius) Saturnin(us). *glei-C(; in air. glicc gl. sapiens, gliccu glica gl. sapientior, bret, (Vannes) gluah 40nbsp;coup d’oeil; cf. got. glaggwuba genau, an.nbsp;glpggr hell. Mar, ae. gleaw, as. glau, cdid.nbsp;gla(o)uwer. s. Glico? *gleivo- glanzend. Mar, von glei-v-, air. gle splendidus, glanzend, Mar, offenbar, acy.nbsp;gloiu gl. liquidum, limpidus, lucidiis, clarus,nbsp;w. gloyw gloiw, abret, Glueu, -gloeu, gloia-tou (gl nitcntia) fiir *gloiuatou, bret. vanne-tais gloeau, lat, helvus, gr. ylavuóg, j/ghel?nbsp;ae. clffine rein, got. *klai-ni-, ahd, kleini; 50nbsp;cf. lit. zleja dcimmerung. Glom-ona 0. j. Gemona. [Paulus hist. Langob. 4.,^!: Glemona. cf. CILY 1812:nbsp;Curatori (rei publicae GlemonensisV).] [Glauna-tina — Glem-ona] |
glenare — *glun-es-
|
glenare m glano- rein? Lcx Salica emendcit. cod. Voss. 110 tif. 87 jp. 48 Ho.nbsp;(a. ÖQI—584): Siquis in messem alienamnbsp;sine consilio glenaverit. Gflene F. cf. rirjvivg und Fh^vCg? (Barcelona) GIL II 6321; Pompeia Cn. lib(erta) Glene. Gleni fl., the Glen. Baeda h. e. 2, 14: In fluvio Gleni. 10 Glenn-O(n) O. Pippin. Gayroino (a.748 —751) MG epist. III p. 468,22: Illam pi-scinam nomine Glennonem. Glestinga-burg O. Glastonbury amBrue, county Sommerset. Wiehtberht (c. a.733—755)nbsp;ilfGcp(sMII|).388,6: Patribus ac fratribusnbsp;in monasterio Glestingaburg constitutis. [cf.nbsp;Caradoci vita Gildae 10: Glastonia, id estnbsp;Urbs Vitrea (volksetymologie!), quae nomennbsp;sumsit a vitro, est urbs nomine primitus in 20 Britannico sermone. 14: Ynisgustrin nomi-nata fuit antiquitus Glastonia et adhuc nominatas a Britannis indigenis; ynis in Britannico sermone insula Latine; gutrin vero vitrea. Sed post adventum Angligenarumnbsp;et expulsis Britannis, scilicet Walensibus,nbsp;revocata est Glastigberi ex ordine primi vo-cabuli, scilicet glas Anglice vitrum Latine,nbsp;beria civitas, inde Glastiberia id est Vitreanbsp;Civitas.] 30 ?gletoil klette, uhd. kMto chletto, aec. chlettun, chletton m., klëtta f., klëta, ae.nbsp;elide (*cli[)[3e) elide date f. Glossar. cod.nbsp;Stutg. phil. 4° n. 5G saec. 12 hei Graff, Diu-tiska 2 s. 71: Glis etiam vocatur berba,nbsp;quam vulgus gleton vocatur. Voc. vonnbsp;Evreux: Gleton lappa. GlSvuni von *gleivo-, O. der Bohuni in Brittanicn am Sabrina, ae. Gléowceasternbsp;'castra Glcvi’, j. Gloucester. [Nennius 49; 40 Brittannico sermone Cair Gloui {lis Gloiu), Saxonice autem Gloecester.] IA 485, 4:nbsp;Clevo m. p. XV Durocornovio m. p. XIIIInbsp;Spinis m. p. XV Calleva m. p. XV. Bav.nbsp;5, 31 p. 427, 12: Glebon colonia. (Bom)nbsp;GIL VI 3346: M. Ulpio Ner. Quinto Glevinbsp;mil. fr. leg. VI v. (Bath) YII 54; Dec(urio)nbsp;colonise Glev[ensis]. (Gloueester) The Academy, march 10, 1894, No. 1140 p. 214:nbsp;R(es) p(ublica) G(levensis oder -sium). cf. 50 GIL VII 1252 (ist hier falsch gelesen). s. Clevum. Glic-o(n) M. cogn. (Graigend hei Groy) GIL VII 1108: 5 Gliconis Abbucis. s.nbsp;gleicc. fgienarc — *glöii*e8*] |
? Glinditi-ones V., villeicht ïllyr. Plin. n. h. 3, 143: Glinditiones. s. Ditiones. Glindoniini zu ir. M. Glinne? O. villeicht Glennes, dep. Aisnc, arrond. Soissons, cant.nbsp;Braisne. Pertz dipl. n. 39 (a. 662) p. 36, 17; In Glindono villa. Glilltidi-ones V. Appian. Illyr. 16: AoxXsaxaé te Kal Kuqvoi kuI ’IvTSQepQovQÏvoenbsp;xal NagfiOioi xal PXivxiSlavsg xai Tavqiaxoi. *glisso-marga zu *gleisso-, *glëso-, lo ahret. gloes glois beau, pur, cf. w. glwysnbsp;formosus, pure, holy, plaisant, fair, delectable,nbsp;ir. gléas ornatus. Plin. n. h. 17, 46: Ter-tium genus candidae (cretae) glisomargamnbsp;vocant. Est autem creta fullonia mixtanbsp;pingui terra, pabuli quam frugum fertilior,nbsp;ita ut messe sublata ante sementem alteramnbsp;laetissimum secetur qs, cf. gleivo-. ? Glit-ius 31. nomen. Plin. n. h. 7, 39: Vistilia Gliti ac postea Pomponi atque Or- 2»nbsp;fiti clarissimorum civium coniunx. Tac. a.nbsp;15, 56: Glitium Gallum. 71: Glitio Gallo.nbsp;Big. 5, 2,4: Gaius libro singular! ad legemnbsp;Glitiam. (Philippi) GIL III 633. ii 3, 20: M. Glitius Cams. (Aquileja) AE3114 (1891) j?. 101 n.\ \ M. Glitius M. f. Lem(onia) Bo-n(onia) mil(es) coh(ortis) VIII pr(aetoriae).nbsp;(Gomo) GIL V 5345: L. Glitius [GJliti Galli [lib.]..... (Turin) 6969: . . . [G]li- tius T. f(ilius) Stel(latina) Barbaras, (c. a. so 103) 6974—6983: Q. Glitius P. f. Stell(a-tina) Atilius Agricola. Q. Glitius P. f. Stelnbsp;Atilius Agricola II (cos. II a. 103 p. Ghr.).nbsp;6984 = GIG 6763; Koivxm [Plixieo Hon.nbsp;vt(o] Axiikuo [AyQixoXa\ 7088: L. Glitionbsp;Vero. (3Ialas in Gheshire) GIL III d. xxinbsp;p. 864 = VII 1193: Q. Glitio Atilio Agricola II co(n)s(ulibus). ? Glodrociie O. (Aquileja) GIG 9879 = Kaïbél 2358: Ev2u5s xixs Ilqoxomognbsp;PaXaxifg, og aaxtjoag ivyerag x.' e^qaiv extjnbsp;v', xmyrjg PkodQoxLqg {Kirchhoff ci. PXoóqó-xvqg). Glomna O. j. kloster Saint-Florent-(le-Vieil)-sur-Loire, dep. 3Iaine-et-Loire. Vita Ermenlandi 3,18 ASS 25. mart. III p.bSO G:nbsp;Ex monasterio s. Florentii, quod vocaturnbsp;Glomna {ms. Glanna). Glout-ius 31. cogn. (Almodovar del Bio) GIL II 2323; L. Allius S. [f.] Gloutiu[s] ö»nbsp;(Hübner ci. Cloutius). *glllll-es- = *glóunes fiir glavanes, air. glii-n, n. s-stamm, nominal-suffix -nes- ==nbsp;*glounas (*gul-nos) knie, acy. glin, corn. |
?Glupp-ius — Göbann-ït-io(n)
clin, nibret. nhret. (Léon) glin, mch ErnauU vw. mit ylov-ró-g, nach Gr. 3lcyer niit alb. gu.nbsp;/« *Glüno-maros (ir. Gluninar, cy. Glinmaur).
? Glnpp-ius J/. (London) G/X VII 1336, 491: QL.VPPI .M(anu) odcr Cl(audi0 Up-pi . .. ?
Glut-acus 31. (Nizza) OIL V 7888 {cf. p. 931): Ti. lulio Vellaconis fi[l(io)] Glutaco.
Gnasi. (Lcims) BSAF 1893 p. 205: QNASI.
Gnat-iilS vongnato-s consuetus,3L nomen. (Grenoble.) CIL XII 2272: Gnatie Verimüe.nbsp;(Nimes) 3602 add. = Inscript. de Latigue-doc, Nimes n. 843: C. Gnatio, C(ai) f(ilio),nbsp;Hmpatri . . . C. Gn[at]io lullo C. Gnatiusnbsp;lïillus. 4012: C. Gnat(ius) Caecilianus.
(Lausargues) 4179: . . Gnatius..... In
31. Meddi-gnatius, Samo-gnatius, Tu-gna-tius(?) aus *Togi-gnatius.
-« Gnat-o(n) 31. cogn. (London) CIL VII 1336,193: O(fficina) L. C____Giiato(nis?).
*gHcltO-S békannt,geu'ont; air. gnatb gnad solilus, consuetus (ir. tecnate domesiicus ==nbsp;*teg-gnate domo assuetus, in *tech-gnatb),!nbsp;acy. gnaut gnawt, w. gnawd; lat. (g)nö-tu-snbsp;vw. mit griccJi. part. ytao-ió g bebannt; cinnbsp;nahestchender verwanter, aiich der bruder, 1nbsp;got. knö-{)-s gescJdccht, alid. chnö-t chnua-tnbsp;chnuo-sal, ae. cn6-sl geschlecht, alcsl. zna-ti,'nbsp;^0 ai. part. jna-ta-s, idg. gnö-tó- gelcannt, he-kannt, idg. ]/ gnö- kennen, ysv, gna. [gna-tos ^geboren’ GG/X 4 p. 598,4: Gnatus na-1nbsp;tus generatus filius creatus vel enixus lin-:nbsp;gua Gallica. 5 p. 635, 3: Gnatus filiusnbsp;lingua Gallica. cf. Isidor. orat. 1, 26, 10.nbsp;9, 5, 13. (3Iailand, a. 39 p. Chr.) CIL ^nbsp;V 5832: Gnatae P. f. (Sainte-Colomhe).nbsp;XII 5686, 391‘ = Allmer-Biss., Injon t. 4 ;nbsp;n. 592 p. 349: Gnati. ni(^anu). (Chateau denbsp;?ö Béveillon) Buhot de Kersers, Inscript. de lanbsp;Nièire, n. 15: Gnata Albi filia. (Nimes)nbsp;Inscr. de Languedoc, Nimes, n. 1153: Gna-*nbsp;tae, Congennonis f(iliae). (Bonn) BJ 89nbsp;(1890) s. 17 n. 143. 144: Gnati. Töpfer-stempel. Fröhner 756. 757: Cnati od. Gnati.nbsp;In zusammensetzungen nach d’Arbois de Ju-hainville ^gewont, trant, habitué, (bcsondcrer)nbsp;vererer (eincr bcsthnmten gettheity: Ate-gnatinbsp;Ate-knatos = Ate-gn5to-s Ate-gnata, Bisu-gnata, Boduo-gnatus, Bussu-gnata Busu-gnata, Camulo-gnata, Kccoal-yvarog, Cassi-gnatus, Catu-gnatos, Cintu-gnatus Cintu-enatus Cintu-ginatus Cintu-gnata, Crito-(Ecrito-)gnatus, Dëvi-gnata Dëvo-gnata.
Eposo-gnatos, Le . . . gnata CIR 1845, Meddi-gnatos, Ollo-gnatus, Seno-gnatus.
Gnav-o(n) nach ErnauU zu ahret. -nou von gnou (connu, notoire, ou qui eonnait),nbsp;mbret. gnou manifeste, évident, ='‘'gnavos?nbsp;Vgl. ir. gnó magnifique, = gnav, cf. ir.nbsp;gnoe schim? 31. cogn. (Dollach) CIL IIInbsp;4725: Enobux Gnavo[nis f.].
*gnio-ii n. subst., ratio; form, countenance, gestalt, zu air. gné (neutr. s-stamm) ratio, lonbsp;forma, species, nach d’Arbois de Juhainvillcnbsp;in Ate-gnia, *ate-gnio-n, Ate-gnio-niai-us.
-gno- in Catavi-gnus, Marsi-gnl, Modda-gni maqi Gattigni mucoi Lugoni (inschr.), ocio-gni ucio-gni, Rectu-gnus für Rectu-genus, Reudi-gnl? ogam. Celibatti-gni, Da-lagni maqi Dali, Eni-gnus neben Eni-genusnbsp;cf. ogtn. inigina tochtcr.
?Gnoia F. (Coridico) CIL V 317: C. Caledio patri P(ublii‘?), Gnoiae matri. 20nbsp;giiuti- in Ate-gnutis (im genctiv), Brivanbsp;Su-gnutia.
go- praefix, nach Stokes villeicht=got. ga, as. nhd. ge-; verbal suffix in go-bed-bi.
Go . . e . 1 . . . aco O. 3Ierounng. münzc.
Belfort 1993: QO . . E . 1____ACO.
gobanil- schmid, air. goba m. gl. faber, gen. s. in gobann (stamm auf nn), ir. gabha,nbsp;gacl. gobha, acy. gob, j. gof plur. gofaintnbsp;(= *gobannites), abret. -gof, -gou, mh'ct. sonbsp;golf gof, j. go, bret. (Léon) gof, corn. u. bret.nbsp;góf, cf. bret. gov-el forge, to. gof-ail = *gob-ali-s; cf. gr. yo g-epów. In ir. 31. Goban,nbsp;c/ipaZI. Gobannic-no-s? 6obann-io-n, Gobann-it-io(n), abret, Uuor-govan.
Göbami-ic-Tio-s = Gobanni filius, 31. (Saint-Just bei Susa) Guichenon, Histoire gé-néalogiquc de la maison de Savoie. Lyonnbsp;1660, t. 1 p. 57 = 31urat, 1384, 4: Oren-siae Cl. Severae ! Antipho Gobannilno (Zeuft lt;0nbsp;ei. Gobannieno) Vibio Sext. f. Severa uxornbsp;Bitu. 1 f. V. e. = CIL V 7290: Foren-siae I C. L. Severae | IIIPH060BANNIL0nbsp;-t- 7230: Vibio Sex. f. | Severa | uxor |nbsp;BItuvonis. f V. f. cf. RC 10, 231 — 233.
Gobaiiu-io-n nach d’Arbois de Jubain-ville für *Gobannio-danon 'Ia forteresse de Gobannios’, O. in Brittanicn bei Abcr-ga-venny (davon fl. Gavenny abgeleitet), tvelschnbsp;y Fenny für yr (G)yfenni. IA 484, 6; Go- .wnbsp;bannio. Rav. 5, 31 p. 427, 3: Bannio.
Göbaiiii-ït-io(n') für Gob-ant-eo cf. dug-eont-eo? ableitung von *goban, aruernischer 31. etwa ^Fabricius, Schmitz’. Caes. b. G. 7,
fyGlapp-ius -r- GóbauQ-ït-io{u)]
-ocr page 1030-Gob anus
Goreus
gorgo-
Grai
|
*g'01'g0- rauJi, ivild, nach Glück in ir. gorg atrox, ferox, crudelis, garg rauh, wild,nbsp;gr. yoQyóg. s. gergo-s. Oorgobilia. nach Glück enhveder gorgo-bina von *gorgo- oder fiir goro, vgl. Vodo-gori-acum), O. j. Saint-Parige-le-Chdtel, siid-Ikh von Nceers, an der mündung des Allier in die Loire. Caes. h. G. 7, 9, 6 (a, 58 a.nbsp;Chr.): Vercingetorix rursus in Biturigesnbsp;10 (Berry) exercitum reducit atque inde pro-fectus Gorgobinam (r( gortona (3), Boiorumnbsp;oppidum, quos ibi Helvetico proelio victosnbsp;Caesai' eonlocaverat Haeduisque adtribuerat,nbsp;oppugnare instituit. ? (xOrgOïi-ius M. cogn. Ammian. 15, 2, 10; Gorgonius, cui erat thalami Caesarianinbsp;cura commissa. (Ilitrovitz) CU. III 6641:nbsp;Gorgonius. (Aquileja) V 1438: lulius Gorgonius. 20 GrOi’gonus M. lonac vita Columbani c. 16 ASS Sur. 21. nov. p. 471: Gorgonum, genere Britonem. -gorio- in O. Vod-goriacum. (Jorniet-iil s. Borbeto-magos. Goril-acuni s. Cornacon. (xovtoiia s Gorgobina. *gor-to-S *gar-to-S garf en, feld, in air. gor-t m. seges, cy. corn, gart, ahret. gartb,nbsp;mbref. garz buisson, liaie, bret. gorz, gorthnbsp;30 (in luorz, liorz), corn, gortb (in luworth),nbsp;bret. (Lc'on) garz haic, enclos = *gorta, tv.nbsp;garth *gar-ta, *garto-s, lat. hor-tus gartennbsp;('c/'. co-hors, gen. cohortis eingeschloftcner hof,nbsp;geflügelhofj, oslc, hurtum hortum, gr. lóq-to-qnbsp;eingescMoftener liofraum, tanzplatz, gras, heu,nbsp;flitter, futterplak, hofplak; germ. sf. *garda-?nbsp;idg. st. ghortó-. ? Goss-ius M. (Tortona) Gil. V 7369; L. Gossio .... Orienti. 40 ?-gOSli-S in Vilagosti (dat.). Gothini überrest der Volcae Tectosages (bei Caes. b. G. 6,24,2). Tac. G. 43: Go-thinos Gallica . . . lingua coarguit non essenbsp;Germanos, et quod tributa patiuntur. Partem tributorum Sarmatae, partem Quadi,nbsp;ut alienigenis, imponunt. ^ Gottias s. Cottiae. Goudi-aciim O. lonae vita Eustasii 3, 16 ASS 29. mart. 111 p. 790^.' Goudiacumnbsp;60 nomine, baud procul a fluviolo Albeto. Gouniiia F. (St. Veit) CIL III 4925; Ti. lul. Hennes et Gouruna Tertii f(ilia)nbsp;uxor. cf. Cobruna. |
, . . gouta. (Aiif dem Preims) GIL III 5087: . . . goutae. Goiit-ius M. (Vcntas de Caparra) CU II 809; Magilo L. . . . Gouti f(ilius) ara(m)nbsp;Angefici? f(aciundam) c(uravit). (Caparra)nbsp;840: Longinus L. Gouti [f(ilius)] uxori f.nbsp;c. (Newcastle) VII 502: C(enturia) lulinbsp;Numisiani Ulpius Canalius et (Licinius?)nbsp;Goutius. s. Coutius. Gout-0 (n) M. cogn. (Weyer bei Juden- lo burg) CU III 5480: Samicantuni Goutonisnbsp;f(iliae) uxori. ? Gralidis s. Carap-etis. ? Graliul ... F. (S. Michael i GIL III 2992: Anius Eufinus sibi et Grabul.uxorinbsp;suae et Ael. Scorpioni filio. Graci-acilS statt *Gratiacus oder *Grat-tiacus, vom gentilicium Gratius und Gracius und Grattius, O. 1) der Biablintes, j. Gra-zay, dép., arrond. u. canton Moyenne, Pard. 20nbsp;dipt. n. 230, t. 1 p. 209 (a. 615): Graciaco; 2) in Gracho, Gracha, Graca (975), j. Graach bei Bernkastel, reg.-bez. Trier; 3) Grézieu-le-Marché, dép. Illume, arrond. Lyon, cantonnbsp;Saint-Symphorien-sur-Goise; 4) drei Grazacnbsp;(dép. Haute-Garonne, arrond. Muret, cantonnbsp;Cintcgabelle; dép. Haute-Loire, arrond. undnbsp;canton Yssingeaux; dép. Tarn, arrond. Gail-lac, canton Rabastens); 5) Gressey, départ.nbsp;Seine-et-Oise, arrond. Mantes, cant. Houdan; 30nbsp;6) Gressy, départ. Seine-et-Marne, arrond.nbsp;Meaux, canton Glayc; 7) Grésy, im départ.nbsp;Haute-Savoie, arrond. Annecy, canton An-necy-Nord, gemeinde Mésigny; Grésy-sur-Aix, dép. Savoie, arrond. Cliambéry, cantonnbsp;Aix-les-Bains; Grésy-sur-Lsère, dep. Savoie,nbsp;arrond. Albertville; 8) Grégac, dép. Charente-Inférieure, arrond. Saintes, canton Cozes; 9) Grézieu-la-Varenne, dép. Rhone, arrond. Lyon, canton Vaugneray; 10) Grézieux-le- 4onbsp;Fromental, dép. Loire, arrond. und cantonnbsp;Montbrison. Gracili-aciiS vom gentilicium Gracilius, O. 1) in GreziUé, dép. Maine-ct-Loire, arr. und canton Segré, gemeinde Lm Ferrièrc; '2) in Grézillac, départ. Gironde, arrond. LA-bourne, canton Branne. Graciiia s. Cracina. Gi 'ac-isa, Grac-iiiia falsch gelesen für Crac-.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;;,() Gratli-aciiS O.j. Gray, dép. Haute-Saóne, Grai stamm graio-, nach d’Arbois de ¦lubainvüle j/gri, ai. p'gri = gri sigen; V. in den cottischen Alpen. Caes. b. G. 1, [?gorgo- — Graï^ |
Grai-ênus — Granni-cus
10, nbsp;nbsp;nbsp;4: Ibi Ceutrones et Gral Oceli et Ca-turiges locis superioribus occupatis iti-nere exercituin prohibere conantur. Bicnbsp;Alpes Gratae (der kleine St. Bernhard, colnbsp;du Petit Saint-Bernard), auf der greme vonnbsp;Frankreich und Italien, werden von den altennbsp;gleicli Graecae gesetzt und von den tvandc-rimgen des Hercules, der sie mit den rindernnbsp;des Geryones übersfieg, hergcleitet. Nepos
10 Hann. 3,4: Ad Alpes posteaquam venit (Hannibal), quae Italiam ab Gallia seiun-gunt, quas nemo umquam cum exercitunbsp;ante eum praeter Herculem Graium trans-ierat (quo facto is liodie saltus Graius ap-pellatur), Alpicos conantes prohibere transitu concidit qs. Varro bei Serv. Verg. Aen.nbsp;10,13; Quinta (via), quae quondam a Grae-cis possessa est, quae exinde Alpes Graiaenbsp;appellantur. Senec. ad Lucil. 4, 2, 9: Pernbsp;20 Poeninum Graiumve montem. Petron. c. 122nbsp;V. 144—146; Alpibüs aeriis, ubi Graio nu-mine pulsae [ descendunt rupes et se pati-untur adiri, | est locus Herculeis aris sacer.nbsp;PI in. n. h. 3,123: Salassorum Augusta Prae-toria iuxta geminas Alpium fores, Graiasnbsp;atque Poeninas, (his Poenos, Grais Herculem transisse memorant). 124: Orumbovio-rum stirpis esse Comum atque Bergomumnbsp;et Licini Forum aliquot circa populos auc-30 tor est Cato, sed originem gentis ignorarenbsp;se fatetur, quam docet Cornelius Alexandernbsp;(Polyhistor) ortam a Graecia interpretations etiam nominis vitam in montibus de-gentium. 134 (aus Alexander Polyhistor?')-.nbsp;Cetori fere Lepontios relictos ex comitatunbsp;Herculis interpretatione Graeci nominis cre-dunt praeustis in transitu Alpium nive mem-bris. Eiusdem (Herculis) exercitus et Graiosnbsp;fuisse Graiarum Alpium ineolas praestan-40 tesque genere Euganeos, inde tracto nomine.nbsp;Tac. h. 2,66; Legionem Grais Alpibus tra-ductam ex flexu itineris ire iubet, quoVien-nam vitarent. 4, 68; E recens conscriptisnbsp;flegionibus) secunda Poeninis Cottianisquenbsp;Alpibus, pars monte Graio traducuntur.nbsp;Ptol. 3,1, 33: ’Ev Fgalcug quot;Alnsai.. 35; 'Evnbsp;Pgaiaig quot;AkneGiv. 36: ’Ev Pgalcag quot;AlnsGi.nbsp;TP: In Alpe Graia. Paterculus Veronensisnbsp;8,9: Alpes Graiae et Poeninae. Ijaterculusnbsp;«o Polcmii Silvii 2,1^' Alpes Graiae. IA 344,nbsp;4. 346,10: Per Alpes Graias. Animian.15,
11, nbsp;nbsp;nbsp;12: Alpes Graiae et Poeninae (provinz,nbsp;nach Diocletian). NG 10, 1: Provincia Alpium Graiarum et Poeninarum civitates
[Grai-ëniis — Granni cus]
n(umero) II. ND occ. 1,108: Alpium Poeninarum et Gra[t]iarum. 3,22: Alpes Poeninae et Gra[t]iae. 22, 30; (Praesides) Alpium Poeninarum et Gra[t]iarum. (Bom) EE 4 y). 269 w.759 zuCILVl 3720: Proc.nbsp;Alpium Graiarum.
Grai-ënus M. (Bei Aquilcja) GIL V 1239; Q. Graiéno Eucharisto.
Graio O. in Pannanien. ND occ. 32 (Pann. II), 51: Praefectus classis secundae lonbsp;Plaviae, Graio.
Grallia Iberisch? (Tarragona) GIL II 4244; M. Sempr. M. fi[l]. Quir(ina) Capi-toni Gralliensi adlecto in ordine Caesar-aug. etc.
Grall-iniis M. (Turin) GIL V 7170:
C. Terentius P. f. Cam. Grallinus.
Gramato s. Epomanduodurum.
Graii... M. (Migliaro d’Este) GIL V 8115, 87: M. Pereli Gran ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Graildiniiro s. Glandomiron.
*Graiii-aca villa, *Grain€acus fundus, *Griniacus, Grinium, vom römischen genii-licium Granius abgeleitet, O. in Grigny l)dq).nbsp;Pas-de-Galais, arrond. Saint-Pol-sur-Ter-noisc, canton Le Parcq; 2) dep. Bhóne, arrond. Iyo7i, canton Givors; 3) di'p. Seinc-ct-Oise, arr. Gorbeil, cant, Lonjunicau; 4) dep).nbsp;Indre-et-Loirc, gcmcinde Chitwti; 5) a. 1197nbsp;I Grinium, depart. 3Iarne, ¦ ai'rotid. Saint e-zonbsp;\ Menehould, canton Do7nmartin-sur-Vccre,
\ genieinde Éclair es; 6) dép. Marne, arrond.
\ Beims, canton Ghdtilloti-sur-Marnc, genieinde \ Passy-Grigny. Audi in Graniaca villa, j.
\ Gragnague, depart. Haute-Garonne, arrond. Toulouse, canton Ver feil; Grignac, dép. Gan-1 tal, gemeinde Teissières-les-BouUes. Vgl. lig.
' O. *Grani-ascus, a,
1191 Gragnascus.
: nbsp;nbsp;nbsp;* Grailici-acum von Granicius abgeleitet, 40
O. 1) j. Granzay, dép. Deux-Sèvres, arrond.
I Niort, canton Beauvoir; 2) Granzago, Mi-j lano.
I * Graili-o(n) ableitung vom gentiUcium Granius, O. in Grinio, l) ƒ Grig non, dép.nbsp;Góte-d’Or, arrond. Semur, canton Montbard;
2) j. Grignon, dép. Maine-et-Loire, arrond. Saumur, canton Vihiers, gemeinde Goron;
1 3) Grigno, j. Grignon, dép. Iscre, arrond. i Grenoble, canton Goncelin, gemeinde Pont- 50nbsp;charra; 4) j. Granón in Spanien.
Granni-cus M. Graiiiiica F., abgeleitet von G. Grannus. (Zwischen Langres undnbsp;Tout) Lepage et Gharton, Le Département
1014 Grignascum, a.
Granni-ola
Granno-s
des Vosges, statistique Iiistoriqiie et admin. 2^padie, p. 404 = MSAF 5 (1823) p. LXIInbsp;cf. BA n. s. 34 (l877)^;. 132: Grannic[ae?]nbsp;(gen.), (j. in Bijon) CIL XIII 5515; Fl(a-vii) Grannici.
Granni-ola F. (Valencia del Venfoso) IHCh 52: Granniola famula d(e)i.
Grann-ona 0. nach Bené Kervilcr ’sur Ie flanc du cofeau entre Guérande et Clio',nbsp;10 nach I ongnon j. Port-Bail, depart. Manche,nbsp;arrond. Valogne, canton Barneville-sur-Mer?nbsp;NB occ. 37 (Armoric.), 12: Grannono. 14:nbsp;Tribunus cohortis priinae novae Annoricae,nbsp;Grannona in litore Saxonico. 23: Praefec-tus militum Grannonentium, Grannono.
Graniio-S nach Glück ’radiatus’, aJtcelt. *grënna, air. grend haar im gcsicht, hachen-bart, schnurrbari, siamm grend- grenn-; gael.nbsp;greann «i. rough uncombed hair, nir. granninbsp;20 long hair, acy. grann cilium, palpebra; bret.nbsp;*grenn barbe, moustache, veraltet grann sour-cil, cil, span, greiia, prov. gren beard, afrz.nbsp;grignon, grenon, cf. alban. kr nde; cf. Isid.nbsp;or. 19, 23, 7: Videmus granos et cinnabarnbsp;(zwdfelhafter provenienz) Gotborum; zumhd.nbsp;gran f. barfhaar der oberlippe, an. gron f.nbsp;schnurrbart; nach Bhys zu ir. gronn Oder gornnbsp;feuerbrand, zu urcelt. *gorö erwarmen, vw.nbsp;mit ir. grian f. (=*grena), gen. gréne Odernbsp;30 gréine gl. Apollo; gl. sol, gl. Pean, gl. Titan, sonne (tircelt. g''reina), cf. ai. ghrna-s,nbsp;ghrini-s hitze, sonncnschein, und gr. yQvvóg,nbsp;yqovvóg, und Ovid’s Gryneus; engl, gleam,nbsp;lit. zereti to glow, ai. y ghar, lat. for-, gr.nbsp;amp;eQ, ae.as.ahd.'wa.rm-, G., beiname des Apollonbsp;(s. oben sp. 1G6). Fumen. paneg. Constantin.nbsp;Aug. cap. 21: Praecipueque Apollo noster,nbsp;cuius ferventibus aquis periuria puniuntur,nbsp;quae te maxime oportet odisse. cf. pro re-40 staur. scholis c. 9: Bio 77, lb, 6 von Cara-calla (a. 1215 p. Chr.): Ovn yag b 'Anóklavnbsp;0 Pgavvog ovamp;’ 6 ’Aav-lriniog oi'0-’ b Saganignbsp;naineg nokXa giv UixivOavTi ccirm, noklcc d'enbsp;x«i TTgoGKagtigrjGarri, wgjsktjGer. cuegijjs yagnbsp;avToeg y.ai ccnodi/gav xal svxag v.ccl amp;vGlagnbsp;y.al draamp;ijgata, r.al nokkoi xatl sy.aGztjr olnbsp;Toiovto Ti cpsgoweg óiéS’sov' Tjkamp;s óè y.ctlnbsp;avrbg Sg xal ry nagovGia rt iG^vGcov, y.alnbsp;enga^s Ttarfl' baa of {tgyGxevovveg u tcoiov-3o Giv, ’exvp Ö’ ovêsvbg xav èg vyitiav xsivbv-xwv. (Baumburg in Oberbaiern) CIL IIInbsp;5588: Apollini Granno (als musischem gottenbsp;mit der lyra in der Unhen tind mit dem plec- \nbsp;trum in der redden) [et Sjironae Ai 'jjllHljh
in j/ioj I V. s. 1. 1. m. (Ennetach, wirtemb. oberamt Saulgau) 5861: Apolini Granno etnbsp;Nimpbis C. Vidius lulius pro se et suis v.nbsp;s. 1. 1. m. (/ auingen an der Bonau) 5870:
In h(onorem) d(omus) d(ivinae) Apoll(^ini) Granno Baienius Victor et Baienius Victornbsp;et Baienius Victorinus fili eius ex vissu signum cum base (posuerunt). (Faimingen innbsp;baier. Schivaben) 5871: Apollini Granno signum cum base M. [Tjr. Pa[t]. 5873: Apol- lonbsp;lini Granno et sanctae Hygiae [m]at(ri)nbsp;deum i[llo]rum pro salute luc . . . (Lauin-gen) 5874; [D]ei Apollinis Granni [pro salute imp. Caes. M. Au]rel...... nbsp;nbsp;nbsp;5876:
Apollini Granno M(arcus) Ulpius Secundus 7 leg(ionis) III (tertiae) Ital(icae) cum signonbsp;argenteo v. s. 1.1. m. (Unterfinningen in baier.nbsp;Schwaben, anitsgericM HOchstadt a. B.) 5881;nbsp;Apollini Granno Sabinius Provincialis exnbsp;voto 1. 1. m. (O-Szony) 10072: [Teraplum 20nbsp;Apollinis] Gran[ni cum co]lumn[is et por-
ticijbus sui[s.......] Felice [ .....et
culjtore loci [restitutum]. (Bom) VI 36: Apollini Granno et sanctae Sironae sacrum.nbsp;(Musselburgh bci Edinburgh) VII 1082:nbsp;Apollini Granno Q. Lusius Sabinianus pro-(consul) Aug(ustalis) v. s. 1. m. (Bonn, a.nbsp;161—169) CIB 484 == Hcttne.r 67 = Anthol.nbsp;Lat. 20 Biichel. v. 8: [Gjranno, Camenis,nbsp;Martis et Pacis Lari. (Erq)) CIB 566: Apol- 3onbsp;lini Grann[o]. (Bitburg) 815 = WK 2 (l 883)nbsp;n. 104 = BJ 16 s. 65 = Ilcttncr 48: Innbsp;b(onorem) d(omus) divinae Apolli[ni Granno] et Siro[nae]. (Neuenstadt an der Linde,nbsp;oberamt Nccharsulm) CIB 1614; In h(ono-rem) d(omus) d(ivinae) Apollini Granno L.nbsp;Iul(ius‘?) Vigionnus d[e]c(urio) c(olonia0nbsp;Oder civitatis) Ag(rippinensium) pater pronbsp;filio L. lul(io) Lepido v(otum) s(olvit) l(ae-tus) l(ibens) m(erito). Bie inschrift (aus Oldh 40nbsp;Brettye in Baden) CIL III p. 10* n, 74*;nbsp;Apollini Granno et Sironae, dis praesentibusnbsp;ist fatsch. (Horburg am Bhein, im Elsa ft)nbsp;CIL XIII 5315; Apollini Granno Mogounonbsp;aram Q. Licini(us) Trio d(e) s(uo) d(edicat).nbsp;(Alonthelon) BA n. s. 30 (1875) p. 264:nbsp;Deo Apollini Granno Amarcolitan Veranusnbsp;Tilande v. s. 1. m. (Westmanland in Schtve-den) Orelli 1997 = BICA 1883 p. 237:nbsp;Apollini Granno donum Ammilius Constans sonbsp;praef. teml' ipsius v. s. 1. 1. m. (Trier,nbsp;saec. 1 Oder 2) BJ 55 (1875) s. 243 =nbsp;WK 3 (1884) sp. 117 n. 137 = Ilettnernbsp;47: In h(onorem) d(omus) d(ivinae). [D]eo
[Granni-ola — ürnnno-gj
-ocr page 1034-Granmim
Gred-aca
Grë donum — Grovi
[QREDA]CA FIT. 121: qREDA[CA FIT]. 122; QREDACA (in monogranim).
Gredonuni castrum, 0. j. Grèzes-le-Chdteau, d('p. Lozere, arrond. tmd canton Marvejols. Greg. Tur. Ji. F. 1, (34): Popu-lum Gredonensis castri monitioue conclusum.
Grregionii-aciiin 0. in der dioecese Ca-liors. Bauracius Nivernensis episc. MG epist, III 206 2}. 36; Ad hospiciolum vestrum Gre-10 gionnaco sive Albares.
GreiciiS JIf. cogn. (= Graecus, GrecusV) (Vienne) G7A XII 5685, 31“. (Andance)'‘:nbsp;M. 0. ... - Greioi.
? Greiiis il£ Lescenet, Inscriptions do-liaires latines (BihliotJièque des Ècoles fran-Qaises d’Athcnes et de Borne 15) n. quot;21: T. Grei(i) lanuari(i).
Greiiass-ia hack, Le Grenet, j. le Gatdt.
Greiiencensis s. Grinicensis.
20 nbsp;nbsp;nbsp;? Gresi-aims Jll. (Villanueva de la
Fuente) CIL II 3235; M. Ulpio Aug. li-b(erto) Gresiano.
Gres-ius ill. (Bom, a. Ill p. Chr.) CIL VI 222: Gresio Pacundo.
? Gressiis 0. Vita Almiri 2, 8 ASS 11. sept. Ill p. 805 G: Locum, qui bodie Gres-sus nominatur. 12 p. 806 C: Praedictumnbsp;monasteriolum Gressum.
Gri. M. (Lyon, Trion) Allmer-Lissard, ¦M Lyon t, 4 p. 351 n. 497, 605: L.QRI.R.
Gricci-ati 0. Merow. münze. Belfort n. 2017: QRICCIATI.
Grici-eusis villa, 0. im Limousin. Testa-mentum Arcdii, Bard. dipt. n. 180 11 p. 137 (a. 573): Medietatem Griciensis.
*Grill-agno-s M. (ogam., Ballyhnock, county Cork) The Academy, nov. 21 (^1891)nbsp;A^o.1021 p. 459 no. 4 == BC 13, 290; Gri-lagni (gen. sing, der o-decl.) maqi Scilagni.nbsp;40 Griiiari-o(n) 0., ansidelung in Wirteni-berg, j. AUinger Feld bei Sindelfingcn. TP:nbsp;Grinarione (abl,); vgl. Yocarium (Vocario?).
Griiidi- o(n) zu ir. grinde gl. fasce? M. Greg. Tur. h. F. 5, 12 (18): Grindionem.
Grini-acus s. *Graniacus.
Griniiic-enses V. zu Sa'mtc-Colombo bei Vienne, Ferrcoli basilica. Sidon. ApoUin.nbsp;epist. 7,17, 3: Lirinensium patrum vel Gn-nincensium (grinnicensium C). cf. Aviiusnbsp;60 ep. 74 (65): Monasteriis Grinincensibus oe-cupatus aliquamdiu iam habitaculo civitatisnbsp;absento. Vita s. Clari c. 2, 3 ASS 1. ian.nbsp;Ip. 55: Grinincensia (hs. Grinianensium)nbsp;coenobia......Grinianensium loca. Vitae
primorum abbatum Agaunensium 1 ASS 2.
. nov. I p. 552 D: Monasterium Grenencense. Ip.55‘óB: Monasterii Grenencensis. 9nbsp;p. 554 B: Monasterium Grenencense.
Grilli-o(n) s. Grani-o(n).
GrinilCS O.j. Broeldwel ? Tac. li. 5,20: Grin-nes. 21: Ap.Grinnes... Grinnes. TP: Grinnibus.
GrilUli-acao (casae, domus, silvae etc)) von Grinnius, 0. j. Grinaghe, Berg.
Grisci-acilin 0. S: *Crixsi-acus. nbsp;nbsp;nbsp;lo
Griseli 0. j. Greoux, dép. Basses-Alpes, arrond. Bigne, canton Valensolle, bei dernbsp;j miindung des Verdon in die Burance; davonnbsp;Nympbae Griscli-cae (Greoux, a. 17Ö) CIL
XII 361: [Annia.........m.? M.] fil(ia)
Faustina T(iti) Vitrasi Poll[i]onis co(e)s(u-lis) II., prae[t](oris), [q]uaest(oris) imp(e-ratoris), p)ontif(icis) [proc]o(n)s(ulis) Asiae, uxor Xympbis Griselicis.
Grivi-aco 0. j. Grez-en-Bouëre, depart. 20 Mayenne, arrond. Chdteau-Gontier.
Grom a cogn. (Chester) EE 7 n. 899 p. 293: Groma.
groniia loca palustria et herbosa,. nach Zeuft zu lateiniscli gramen, oder ahd,nbsp;gruoni grün, germ, l/gro; vgl. lit, gr'inisti,nbsp;left, gri’mt einsinken und latein. gramiaenbsp;augenbutter, asl. grumêzdï dorf, got. qram-mifoa feuchtigkeit, an. kramr feucht. [Cogitosinbsp;Vila s. Brigidae 30 (7, 33): Aedificarent sonbsp;viam latam et firmam ramis arborum et mu-nitionibus quibusdam firmissimis in gronnanbsp;profunda et pene intransmeabili et in locisnbsp;bumentibus aeque in paludibus, in quibusnbsp;grandis currebat fluvius. llistoria Brittonumnbsp;76: Primo circulo gronna stanni ambitur,nbsp;secundo circulo gronna plumbi ambitur, tertio circulo gronna ferri ambitur, quarto cir-j culo gronna aeris ambitur. Vita Carlhaci 4,nbsp;j 46 ASS 14. mai III p. 387 B: In gronna 40nbsp;^ deserti cellam aedificavit. Mirac. Bertini 3,
21 ASS 5. sept. 11 p. 602 B: Pro firmitate loci gromnarumque oportunitate.]
Grovi Grovii V. in Hispania Tarraco-nensis, iherisch? Mela 3,1,10: Totam Cel-: tici colunt, sed a Durio ad flexum Grovi fluuntque per eos Avo, Celadus, Nebis, Mi-nius et cui oblivionis cognomen est Limia.nbsp;Plin. n, Ji. 4, 112: A Cilenis conventusnbsp;Bracarum, Helleni, Grovi (v. 1. Croui), ca- 50nbsp;stellum Tyle, Graecorum sobolis omnia. Sil.
1, 235; Quique super Gravios (granios L, grouios P\ groinos 0, gronios V) lucentisnbsp;volvit barenas. 3, 366 Quos nunc Gra-
[Gredonura — Grovij
-ocr page 1036-Grudii
Gurdonicus
?gurdus — Gysaiaca
|
? gurdus dick, dumm, zu w. gwrdd fortis, rohustus, strenuus, piet. gurth (in gurth-in-moeb), Oder mlleicht Iberisch, bask, gurdoanbsp;fett? nach Thurneysen lateinisch; span. port.nbsp;gordo, prov. gort crassus, pinguis, frz. gourdnbsp;rigidus, klamm. Laberius in Caconmemoncnbsp;bei Geil. 16,7,8; Hic est ille gurdus, quemnbsp;ego me abhinc menses duos ex Africa | vé-nientem excepisse tibi narravi. Quintïl, inst.nbsp;10 or. 1, 5, 57; Gurdos, quos pro stolidis acci-pit Yulgus, ex Hispania duxisse originemnbsp;audivi. Cfurg-arus M. Vita Colwmbani, cod. Tau-rin.F. III15 f. 38'': Gurgarü genere Brit-tonë. Grur-gles. (Stowford, Devon) IBCh 28. Guril-esia fl. j. Égronne en Touraine, nbfl. des Bemillon. Gurthonum O. j. Gourdon, dép. Saóne-20 et-Loire, arrond. Clialon-sur-Saóne, canton Mont-Saint-Vincent. Gr eg. Tur. in glor. conf.nbsp;85: Apud monasterium Gurtbonensim. Gus-eius o. j. Gizy, dép. Aisne, arrond. J.aon, canton Sissonne. Gus-orius M. (Altenburg bei Windisch) CIL XIII 5215: 7 Gusor[iJ. -gUS-to-S gewalt, ivie *yva-TÓ-g, cf. ysva-ró-g, ai. jus-ta, zd, zus-ta; vgl, lat. gus-tus kosten, gr. yeveo aus ^ysvoo) lafte kosten, got.nbsp;30 kius-an priifen, willen, kustus priifung, be-weis, an. kiósa, ae. oéosan, as. keosan, ahd.nbsp;kiosan, ai. |/jus, jos-ati freut sich, av.nbsp;zaos-a- ni. gefallen, jusate gern haben, er-walen, zd. zus liebe. — l/geus. In Con-gustos, w. Cunogusi; masc. VL-stamm: ir.nbsp;oyam. Cunagussos (gen.), spetter Qunagussos,nbsp;ir. Con-gus, piet. Congusso (gen.) = Con-gust, acy. w. Cin-gust und Cinust; cf. ir.nbsp;Trenegussi (gen.), Trenagusu = *Treno-10 gustus; bret. Uur-gost Uuor-gost. ? Gusui’a F. (Ksar Seriana) CIL YIII 4406: Stabiria Monnica qui et Gusura. Gutam-ius M. (Coria) CIL II 796: L. . . . Gutamii. Gutamo M. (Coria) CIL II 782: L . . . .. Gutamo. ?Gut-ma F. (Viddi) CIL III 1882; Gutina Cenora. . . . gut-o(n) M. cogn. (Pola) CIL V 46; 50 . [AJurelio . . . gutoni. Guttiae s. Cuttiae. |
giitu-atro-S (cf. Gual-atr) laünisiert gutu-ater sprecher, redner, celtischer priestertitel; nach Zeuft von *gu-tu-s stinime, tvort, st.nbsp;''¦¦gu-tu-, air. gu-th m. vox, slimme, gen.nbsp;gotho, y ghu Oder gu, gr. yv- nebennbsp;ruf, yófog klage, yóaco tvehklage, lat, bovarenbsp;laut schreien, ahd. gi-kewen vocare, lit, gautinbsp;heiden, asl, govoru larm, russ. govoritï reden, sprechen, ai. gu to sound. Hirtius b. G.nbsp;8,38,3: (Caesar) cum in Carnutes venissetnbsp;. . . principem sceleris illius et concitatorem lonbsp;belli gutuatrum (MB' gutruatrü A guttru-atü JJpr. guttruatrü TJcorr. .m.guttrua-I tru T maturatü D gutruatü F M. guttruatünbsp;I 7) ad supplicium depoposcit. (4) Qui etsinbsp;jne civibus quidem suis se committebat, ta-' men celeriter omnium cura quaesitus innbsp;I castra perducitur. (5) Cogitur in eius sup-j plicium Caesar contra suain naturam con-I cursu maximo militum, qui ei omnia peri-j cula et detrimenta belli [a gutruato X (A' aonbsp;I ^ ^ guttruato TJV, felt D)] accepta refere-! bant, adeo ut verberibus exanimatum corpus securi feriretur. (Le Puy-cn-Velay, dép.nbsp;Haute - Loire) Desjardins geogr. 1 _p. 415,nbsp;¦note 2 == BE t. 2 (l889) n. 781 p. 456 —nbsp;457 = Inscr. de Languedoc n. 2038: .... . . . ferrariar(um), gutuater, praefectus co-lon(iae), qui, ante quam bic quiesco, libe-ros meos utrosq(ue) vidi Nonn(ium) Fero-cem flam(inem) (et) II (duum) vlrum bis, 3o [et Nonnium.......]. (Macon, depart. Saóne-et-Loire) Inscriptions ant. de Chdlon-sur-Saone et de Macon, par M. Marcel Canal, 1856 p. 54 notel ==BE No. 70 (1893) p. 230 n. 949: [In honorem?] . . . Sul-p(icii) M(arci) fil(ii), Galli, omnibus bono-ribus apud suos funct(i), II (duum) vir(i)nbsp;q(uinquennalis?), flaminis Aug(usti), p[ri-mjogen(ii) dei Moltini, gutuatrfi] Mart(is) VI (sex) oui ordo quod esset civ(is) opti- 4o mus et innocentissimus statuas publi(ce)nbsp;ponendas decrevit. ? Gutulus M. (Lambèse) CIL VIII2847: Comidius Quetus qui et Gutulus. *Guzaut-io-n nach d’Arbois de Jubain-ville ligurisch, Guzaiitilini 0. j. Guisans, dép. Drome, arrond. Die, canton Bourdeaux,nbsp;gemeindc Bouvières. Gyrisoini in Hispania Tarraconensis, bei Castulo. Plut. Sei'tor. 3: Hccqcc zebu dovv- 50nbsp;ysitóucov Fvqiaoivaiv. Gysaiaca villa, Gyssiacum s. Gisacum. |
[?guritus — Gypaiuca]
-ocr page 1038-|
Bern Altcelüschen scheint das h gefelt zu hdben; es er scheint als unorganisch in Hae-dui, Hai'a(o)uso(n), Helvetii, Hercunia silva.nbsp;Parasitisch in Aher-belste (cf. Aer-eda) ?nbsp;Almahabusnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Arta(e)be, ? Gbalebenius, Dunoborix, Dunoboxsis? Gamidiabus, Ibam-nagalla, Labe, Leberennus, Lelbunno, Lo-bisi? Lobitton? Mobin, Nabantenn, Nabar-vali, Narboiisus? Saurbausi? Uloboxis? Va-10 balis, Yibirmatis?; Catbirigius, (C)atbubodua, Cbiomara, Netboni? Nach Stokes ist h ausnbsp;p entsianclen in (insél) Hï vgl. pius, Hériunbsp;cf. Utegla, air. baue, bua = naïg. h für alteres cc in Brobo-magli für Brocco-magli. ]i neben g in vertrabus nebcn vertragos. h brittanisch — s, Habren—Sabrina; vgl. auch Hunicius mit Sunix, Sunuci. Habit-aiiciliiii von M. B;abitus? O. j. 20 Eisingham. (Eisingham) CIL VII 996: Ha-bitanci prima stat(ione). cf. Eav. 5, 31nbsp;p. 434, 17; Evidensca. Habren s. Sabrina. ? Hacanos O.j. Hackness bei Scarborough, county York. Baeda h. e. 4, 23: Appellaturnbsp;Hacanos (monasterium). ? Hact-o(n) M. Vita Evcrmari 3 ASS 1. mai Ip. 121 C: Domicilium, cui Hacto-letum a suo nomine nomen indiderat, quasinbsp;aj Hactonis (Hacconis?) lectum . . . Hactonis.nbsp;4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;121 B: Hacto . . . Hactonem . . . Hacto. Haediii s. Aidui. Hael-onus eu w. bael generous, liberal =*sagl- (stark, gewaltig) cf. *,sag-ro-, cy. M.nbsp;Vita s. Mevenni 12 Anal. Boll. 3 p. 149:nbsp;Haelonus. j;. 150: Haelonum. 13 p. 150:nbsp;Haelonus . . . Haelonus . . . Haeloni. haematites. Apidei. cle virt.herb. c. 49; A Graecis dicitur beliotropion . . . Galli bae-40 matites, griechisch, villeicht aiis cinem gcdli-schen icorte umgebildet? Auch ein edelsteinnbsp;heiftt haematitis bei Plin. n. h. 37, 169. Haemodae s. Ebudae. [h — Hallo... 1 |
Haeinoiia s. Emona. Hagn-oscus 0. j. Onoz, dép. Jura, arr. I^ons-le-Saunier, canton Orgelet. ?Haini-o(n) M. Miracula s. Fursei 1,5 ASS 16. ian. II p. 42: In domo Haimonisnbsp;ducis . . . Haymo ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6 p. 42; Haimo . . . Haimo ... nbsp;nbsp;nbsp;3,15 p. 43: Haimonis ducis. 16 j). 43; ... Haimo (ztveimal). 17 p. Vi-. Haimonem ducem . . . Haimoni duci . . .nbsp;Haimo. Vita alia Fursei 12,62 p. 49: Hai- i3nbsp;monis ducis. 2, 1, 2 p. 49. 2, 5, 17 jo. 52:nbsp;Haimonis ducis. 19 p. 52: Haimonem ducem. 20 p. 52; Haymo. ? Halc-iiius 3L Vita Vincentii Madelgarii 4, 27 ASS 14. iul, HI p. 676 B: Halcinus. Hal-d acc-o(n) M. (Namur, unter Tra-ian) La Meuse (Liege) 11 novembre 1886 — Eevue de I’instruction publique en Belgiquenbsp;29, 6 p. 417—420: D(is) M(anibus) Hal-dacco, [...Jsonis fil(ius) sibi et Lubaini 20nbsp;uxsori et Victor! et Prudenti filis fecit. Odernbsp;germanisch wie Haldauuo(n)? Halicaiii-bui’gus castell an der Bonau. Procop. de aedif. 4, 6 p. 289, 18 H.: ’Ahr.a-rilSovgyov. Halicaiio s. Alicanum. Italic . . . exploratie, vom standquartier an den reichen salzquellen dcr Wetterau, odernbsp;aus Africa? (Vo^n castell Heidenkirche amnbsp;kleinen Feldberg im Tamms; zivischen a. sonbsp;332 und 235) Limesblatt 1 (1892) sp. 5nbsp;== BJ 95, 193 n. 30: luliae Mameaenbsp;Aug(ustae) matri Sever! Alexandri Aug(u-sti) n(ostri), ca[strorum, senates patrijae-que, expl(oratio) Halic(ensis?) Alexandri-ana devo[tJa numini eiius. (Mainz, a. 243nbsp;unter Gordian) WK 1887 s. 148 —iAV n.f.nbsp;42 (1887) s. 488 = BJ 84 (1887) s.88/’.nbsp;Limesblatt 1 (1892) sp. 13 — 20; Q(uaestor)nbsp;pr(o) [pr(aetore) Africae, e]tiam c(ensitor)nbsp;c(ivium) civit(atium) Adm(aedarensium),nbsp;Lim[is(ensium), ...ano(rum) Haliq(uatium)nbsp;et [T]balitano|rum]. |
Kb
Halo-issus
Helioucmoun
Halo -issus Iberisch nach Luchaire, pyr. G. (Dorf Gajan, dép. Ariège, arrond. Saint-Girons, canton Saint-Lizier) GIL XIII 14:nbsp;I... ID .. A I Haloisso (dativ) C. Pompti-nius Superbus, cf. Loliisus?
Halos . . . centuria Arvensis. (Alcoléa del Bio) GIL II 1064: Halos . . . Münze beinbsp;Ilühner MLH p. 155 n. 133: Vall^erius)nbsp;Ter(entianus?) Ilipula Halos (cogn.).
10 ?Halotus M. (Bonn, am 20. jidi 1889 fon W. Brambach mir mitgeteilt): Ti. Claudio Halpto vixit annis XVIII. Claudius lu-stus pater praef. cob. Dalmat. (Bom, a. 123)nbsp;GIL XV 543: Fl(avi) Haloti. cf. geniusnbsp;Alotanus?
lialus die coris (Monspeliensis), Symphytum 23etraeum bei Nemnich, symphytum officinale. Blin. n, h. 26, 42: Halus autem, quam Galli sil vocant, Veneti cotoneam,nbsp;20 medetur lateri, item renibus convolsisquenbsp;et ruptis. Similis est cunilae bubulae, ca-cuminibus thymo, dulcis et sitim sedans,nbsp;radicis alibi albae, alibi nigrae. 27, 41:nbsp;Alum nos vocamus. Graeci symphyton pe-traeum, simile cunilae bubulae, foliis parvis, ramis tribus aut quattuor a radice, ca-cuminibus tbymi, surculosum, odoratum,nbsp;gustu dulce, salivam ciens, radice longa ru-tila qs. Scrïbon. comp. 83: Alus Gallicus.nbsp;io Apulei. de virt. herb. c. 59: Graeci xilophi-ron, sympbiton . . . Latini consolida, enulanbsp;rustica, allium Gallicum. Marcell. medic,nbsp;c. 10, 68 p. 112, 68: Radicem sympbyti,nbsp;quod alum Gallicum dicitur. c. 31,29 ji. 332,nbsp;29: Sympbiti radix, quae berba Gallice ba-lus dicitur.
Ham(m)aticniii O. Vita Eusebiae 1, 3 ASS 16. mart. II p. 452 F: In Hammaticonbsp;monasterio. 2, 7 p. 453 F: In monasterionbsp;10 Hammaticensi. F: Ab Hammatico (aliasnbsp;Hamazia) ad Martianense monasterium. Vitanbsp;Amati 8 ASS 13.sept. IV p. 129 F: Hama-ticum deveniunt. 10 p. 122 F: Eelicto Ha-matico monasterio.
Haniizi-acus O. j. Anisy-le-Ghüteau (9), dép. Aisne, arrond. Laon.
Hamineiim O. bei ProJcuplje (nicht Zlata). TP: Hammeo. Bav. 4,15 p. 206,1: Acmeon.
Han-arrus pyrenae. M., ïberisch? (Zwi-3o schcn Saini-Lizier und Saint-Girons) GIL XIII 5 == Ilühner, Exempla n. 96: D. Ha-narro Dannorigis f(ilio) mag(istro pagi)nbsp;quater et quaestor!; v(ivae) Aldeni Donnlnbsp;ITl(iae) uxori.
Holde», Alt-celt. Sprachschatz. I,
Hara(o) US-o(n) pyrenae. local-G. der vallée d’Aur. (Boucou en Sauveterre denbsp;Nébouscm) GIL XHI 78: (A.) Bocco Ha-rausoni (dat.) M. Val. Fuscus v. s. 1. m.nbsp;79: Bocco Harousoni M. Valerius Fuscinusnbsp;V. s. 1. m.
Harmog:ius s. Armogios.
Harna fl. j. Arne in der Ghampagne.
Harouso s. Harauso.
Hasbailia s. Asbania. nbsp;nbsp;nbsp;lo
Hastili-acus O. j. Astïllé, dép. Mayenne, arrond. und canton Laval.
Hav-ia villeicht zu ir. baue gl. nepos, bua, ir. ua, io-stamm, m., vw. mit ndig naïgnbsp;aiis naljo-g; F. (Bei Adria) GIL V 2342:nbsp;Havia L. 1. Sura.
Hebocasi-acns O. Vita Busticulae 1, 2 ASS 11. aug. II j). 658 H.- In agro Heboca-siaco, qui est situs in territorio Vascionensi.
Hebric-ius M. VitaLupi 1 ASS 2.9. iul. 20 VIIp. 69D.- Hebricio genitus patre. s. Epi-recbius.
Hebrides mittélalterlicher schreibfeler für Hebudes. s. Ebudae.
Hebro-magns s. Eburo-magus.
Hebudes s. Ebudae.
Hedui s. Aidui.
Hein F. Baeda h. e. 4, 23: A religiosa Cbristi famula Heiu, quae prima feminarum sonbsp;fertur in provincia Nordanbymbrorum pro-positum vestemque sanctimonialis habitus,nbsp;consecrante Aidano episcopo, suscepisse.
Hel-ilnus ir. M. Vita Tresani 1 ASS I 7. febr. II p. 53 F: Helanus. s. Elanus.
I Helari-acus s. Elariacus.
Heledus s. Ledus.
Helellum s. Elvetos.
?Hel ¦esia O. j. Élise, dép. Marne, arr. und ccmton Sainte-Menehould.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
1 Heletioi’iim, Aventicum s. Elvetii sp.
\ 1427, 51.
I Helic-o(n) s. Elico(n).
? Heliüium eine Bheinmündung. Plin. n.
Ji, 4, 101: Inter Helinium et Flevum.
I Helyoiii aula, j. Hillion, dép. Cótes-du-\ Nord, arrond. und canton Saint-Brieuc. Vita is. Brioci 47 Anal. Boll. 2,182: Ad Aulamnbsp;Helyoni quae olim Vetus stabulum voca-j batur.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;60
Helioucmouu oder Heliougnioun pyrenae. G., Iberisch? (Martrcs-Tolosanne, dép. Haute-Garonne, arrond. Murct, canton Ga-zères) Bio Mége, Mém. de la Soc. archéol. 4nbsp;05 [tTalo-iasue — HoUoucmouTil
-ocr page 1040-Helisanus
Herius
Herius
Hinba
Hisa
? Hosu
Hoiata s. Siata.
HolatiailUS 0. j. Saint-GMnian, départ. Hérault, arrond. Saint - Pons; s. (Matres)nbsp;Olatonae.
HomaCUin s. Nonniacum.
Homelea fl. j. the Hamble, Hampshire. Baeda h. e. 4,16 [14]: Ultra ostium flumi-nis Homelea, quod per terras lutorum, quaenbsp;ad regionem Gevissorum pertinent, praefa-tum pelagus intrat.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lO
Hon fl. Vita (alia) s. Landclini 6 ASS 15. iun. II p. 1068 B: Super fluvium Hon.
Honorisi-acus 0. Vita Agili 1, 4 ASS 30. aug. VI p. blbG: In villa, quae Hono-risiacus dicitur.
Hoiiorius 0. Vita Winebaudi 2 ASS 6.apr. 1 p.b73D: In agello vicino, nominenbsp;Honorius (verdorben).
Horcola F. (Bordeaux) Jullian 1.1 w. 256 p. 344—345: Horcolae Soriolitonis filia(e). 20
Hordiniuni 0. j. Hodenc, départ. Oise, arrond. Beauvais.
Horii-ensis 0. in Belgiea seeunda. ND occ. 38, 8: Praefectus classis Sambrioae, innbsp;loco Quartensi sive Hornensi.
Hornininin 0. j. Hornaing, dép. Nord, arrond. Douai, canton Marchiennes.
Horo-lati-s pyrenae. G. cf. Ede-lati-s, Escengo-latis, Are-late. (Auf dem Mont dunbsp;Gar in der capelle von Notre-Dame de Pidg, sonbsp;bei dorf Ore) GIL XIII 60: Diane et Horo-lati et Garre deo Annous v. s. 1. m.
Homs M. (Epfach) GIL V 5782: Horns, Optati fil(ius), Sequan(us).
Hosdinium 0. j. Hodcng-au-Bosc, dép. Seine-Inférieure, arrond. Neufchdtel-en-Bray,nbsp;canton Blangy. Pertz dipt. 68 (a. 695) p. 61,
6: In loco noncopanti Hosdinio, in pago Belloaoense. 10. 12. 17: In suprascriptonbsp;loco Hosdinio.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so
Hosela F. (Nimes) GIL XII 3118 == Inscr. de Languedoc, Nimes, n. 66 = 511:nbsp;Hosela (Hoscila? villeicht Hosella) Solima-rion(is) filia, Proxsum(is) v(otum) s(olvit)nbsp;l(ibens) m(erito).
Hosti-acum 0. j. Ussago, friaul. dial. Adussa; cf. frz. Ussac, dép. Gorrèze, arrond-und cant. Brive; und Ussy, dépp. Galvadosnbsp;und Seine-et-Marne.
*Hostili-aciim von Hostilius, 0. j.»» Stiago, Ven.
? Hosu F. (Glantschach bei Feistritz) GIL III 11582: M[g]ro Mani f. Hosu viva fecit sibi et marito optimo.
p. 87: In Hinba insula. 2, 24 p. 135: In Hinba insula. 3, 5 j). 197: In Hinba insula. 17 p. 219: In Hinba. 18 p. 222: Innbsp;Hinba insula. 23, 4 p. 237: Hinba insula.
Hisa Oise, s. Isara.
Hlsandö(n) O. j. Yssandon, dép. Corrèee, arrond. Brive, canton Ay en; oder Issoudmi,nbsp;dép. Greuse, arrond. Aubusson, canton Ché-nérailles.
10 Hisca fl. j. die Isch, r. nbfl. der Saar. Trad. Wiz. 234 (a. 712): In villa Teurinonbsp;(Biemeringen) super fluvio Hisca . . . Supernbsp;fluvio iam dictu Hisca. s. Esca, Isca.
Hispaniaci, aqua, j. back Fpeigné, gum Cher.
Hispani-acus vom gcntilicium *Hispa-nius, O. in l) Epagny, dép. Aisne, arrond. Soissons, cant. Vic-sur-Aisne; dép. Cóte-d’Or,nbsp;arrond. Dijon, canton Is-sur-Title; depart,nbsp;io Haute-Savoie; 2) Epiniac, dép. Ille-et-Vi-laine, arrond. Saint-Malo, cant. Dot; 3) Es-pagnac, dép. Corrèze, arrond. Tulle, cantonnbsp;La Boche-Canillac; 4) Epaignes, dép. Eure,nbsp;arrond. Pont-Audemer, canton Cornieilles.
Hlspano-gallia. Liber generationis 1, 88, 40 p. 99 M. = p. 14, 19 Frick: Hi-spanogalia. Chr. Alex. p. 98 M. = p. 198,nbsp;8 Frick: Spanogallia. 9 adn,: Spanocallia.
Histren-acus O.j. Esternay, dép. Marne, 30 arrond. Epernay.
*Histri-acuin von cogn. Hister, 0. j. Istrago, Friaul.
Histri-dPnus 0. (Veleia,sacc.2in.) GIL XI 1147 p. 6, 85: Fundus Histriodunus.
hociamsan. Marcell, de medicam. 20, 115 J). 212,11 H.: Hociamsani (hoclamsaninbsp;cod.) sive argimoniae radicem. cf. w. hoc-ys nom. pi.'mallows, or althaea; nir. ucas,nbsp;40 malva.
‘OaiAij 0. Appian. Hisp. bl\’0%Briv nó-Xlv. . . . ’OxlXrjg.
quot;OatAtg 0. in Geltiberien. Appian. Hisp. 47: Hóli$quot;Orilig. 48: Haqu X‘i]vquot;0-Mhv.
Hodierno s. Ugemum.
Hog-ium Hoium castrum, j. Huy in Belgicn,prov. Liittich, am einfluft des Hoyouxnbsp;in die Alaas. Peris dipt. 97 (a. 743—747)nbsp;p. 88, 25: In Dionanto castro et in Hogio.nbsp;50 Vita et passio s. Mononis 3 ASS 18. oct.nbsp;VIII p. 367 G: luxta Hoïum castrum. 6nbsp;pi. 368 H: Ex Hoïo castro. s. Choae, Oboe,nbsp;Choiu.
Hogtivis s. Nogtivis.
[H'sa — ?HosuJ
-ocr page 1043-Hosuerbae
Hunicius
Hosuerbae s. Usuerb(v)as.
-hoxis pyrcnac., in Duno-hoxsis, ‘wol ihe-risch wie Ulo-hox(xs)is, Bi-boxsis, Bi-hoscin-nis? Hocsns; of. Ber-haxe(i)s.
Hrenus s. Renos.
Hriocus M. Vita Wimmloei 12 ASS 3. mart. I p.2ó5Ii: Unius ex discipulis eiusnbsp;nomine Hrioci. s. Eioous.
?Hrlp-eilSis ecclesia, j. liipon, county (0 YorJc. Alcuini carm. 1, 643 — 644 (ad a.nbsp;709) MG poet. Ip. 184: Sic et in ecclesia,nbsp;quam Petri erexit honore, [ Hripensi estnbsp;po situs.
hrOCCUS, Hrodanus s. roccus, Rodanos.
Hrotmari-acus 0. j. Eomery, départ. Marne, arrond. Beinis, gcmeinde Gormoyeux.
Huensis s. lova.
Hugunrerro 0. Itin. Hieros. p. 3 T.: Mutatio HugunyeiTO (cod. Veron. Hugu-20 nerru).
?Huiinenus M. (Lumegzane) GIL V 4929: Huimenus Lubiami f(ilius) sibi etnbsp;Bitumo Lubia[m]i f(ilio) fratri et Peinoninbsp;f(ilio) et Messavae Peinonis f(iliae) uxorl.
Huldrici-aca villa, von einem gewissen Huldric, 0. j. Heutrégiviïle, départ. Marne,nbsp;arrond. Beims, canton Bourgogne. Bard,nbsp;dipt. t. 1nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;85: Villa Huldriciaca.
? HumagO 0. j. Umago in Istrien, distr. 80 Parenzo. Bav. 4, 30 p. 255,11. 31 jo. 256,nbsp;15. 5, 14 p. 382, 6: Humago.
?huinalus hunielus humlo hopfen; bret. *boupe, houb, boupes; bobilhon, nl.nbsp;bop, alid. bopfo m., mhd. bopfe. Gloss. Oxon.nbsp;lunii 83 s. 387, 67 St.: Timalus (Us umalus,nbsp;umulus) hoppe. Aus *houb-6l-on (cf. alt-wallon. hubillon) wird franz. houblon; nord.nbsp;bumall m., finn. u. estnisch bumala humal,nbsp;slaw, obmeli chmeli, magyar. konalo, mgr.nbsp;40 xovyskr], walach. hemeju.
Huinbri, ae. Humbrae ft., j. the Humber. Baeda h. e.praef: Nordanhymbrorum. 1,15: Tota Nordanhymbrorum progenies, idnbsp;est illarum gentium, quae ad Boream Hum-bri fluminis inhabitant. 25: Ad confiniumnbsp;usque Humbrae fluminis maximi, quo meridian! et septentrionales Anglorum populinbsp;dirimuntur. 34: Eegno Nordanhymbrorum.nbsp;2,3: Usque ad terminum Humbrae fluminisnbsp;60 Anglorum gentibus imperabat. 5: Cunctisnbsp;Australibus eorum (Anglorum) provinciis,nbsp;quae Humbrae fluvio et contiguis ei terminis sequestrantur a Borealibus, imperavit.
, . . Nordanhymbrorum gentis, id est eius.
quae ad Borealem Humbrae fluminis plagam inbabitat. . . . Nordanhymbrorum rex Chri-stianissimus. 9: Gens Nordanhymbrorum,nbsp;hoc est ea natio Anglorum, quae ad Aqui-lonalem Humbrae fluminis plagam habitabat.nbsp;... He gente Nordanhymbrorum. 14: Gentenbsp;Nordanhymbrorum. 16: Provinciae Lindissi,nbsp;quae est prima ad meridianam Humbraenbsp;fluminis ripam. 17: Gentem Nordanhymbrorum. 20: Gente Nordanhymbrorum. . . . lunbsp;Rebus Nordanhymbrorum. 3, 1: Regnumnbsp;Berniciorum, nam in has duas provinciasnbsp;gens Nordanhymbrorum antiquitus divisanbsp;erat. . . . Provincias Nordanhymbrorum. 7:nbsp;Regem Nordanhymbrorum Osvaldum. 9:nbsp;Osvald Christianissimus rex Nordanhymbrorum. 14: Ceteram Transhumbranae gentisnbsp;partem ah Aquilone, id est Berniciorumnbsp;provinciam. 16: Nordanhymbrorum regiones. 21: Ad regem Nordanhymbrorum Osuiu. 20nbsp;22: In provinciam Nordanhymbrorum. 23:nbsp;Nordanhymbrorum provinciam. 25: Ad provinciam Nordanhymbrorum. 26: Pontifica-tum Nordanhymbrorum. ... In ecclesiis Nordanhymbrorum. 27: Nordanhymbrorum provinciam. 29: Provinciae Nordanhymbrorum.
4, nbsp;nbsp;nbsp;1: A rege Nordanhymbrorum Osuio. 2:
Nordanhymbrorum ecclesiis. nbsp;nbsp;nbsp;3: Omnium
Nordanhymbrorum. 5: Osuiu rex Nordanhymbrorum. . . . 'Vilfrid Nordanhymbrorum so gentis episcopus’. 12: Nordanhymbrorumnbsp;genti. 14: Genti Nordanhymbrorum. 17nbsp;[14]: 'Ecgfrido rege Humbronensium’. 23nbsp;[21]: Paulini primi Nordanhymbrorum epi-soopi. ... In provincia Nordanhymbrorum.
26 [24]: Ecgfrid rex Nordanhymbrorum.
5, nbsp;nbsp;nbsp;1: Genti Nordanhymbrorum. 12: In re-gione Nordanhymbrorum. 18: Aldfrid rexnbsp;Nordanhymbrorum. 19: Totius Nordanhymbrorum provinciae. . . . Aldfrid Nordan- 40nbsp;hymbrorum rex. 22: Regni Nordanhymbrorum. 23: Osrici regis Nordanhymbrorum.
. . . Osric rex Nordanhymbrorum. . . . Ad confinium usque Hymbrae fluminis. . . . Provinciae (gen.) Nordanhymbrorum. Baedaenbsp;chronologia a. 740 p. 291 H.: Partem Nordanhymbrorum.
Hungviii-yerrum zu bash berri neu? 0. bei Gimont, zwischen Audi und Toulouse, j.nbsp;Giscaro? dép. Gers, arrond. Lombez, canton tonbsp;I’Isle-en-Jourdain. IHieros. 550,10 W.: Mutatio Hungunuerro (Par. 4804, hungunerrunbsp;; cod. Ycron.).
Hunicius von denSwnuci, M. cogn. (Esch-
[Hosuerbae — HuuiciusJ
-ocr page 1044-Hnnj:ii(s) — ’TnEQ^ÓQeoi,
|
iveiler) Clli 633 = Hetfner 65: ülpius Hu-nicius. Oder vgl. Huniko, Huneko. Hunim(s) pyrenae. M., iberisch? (Vallée de Larboust, gemeinde Garin, dép. Haiite-Garonne, ivestlidi von Bagnères de LucJion;nbsp;j. in Toulouse) GIL XIII 334: Iscitto deonbsp;Hunnu.....Ulohoxis fil(ius) v. s. 1. m. Hunnuni O. in Brittanien, j. Halton, Cheshire. NB oec. 40, 37: Praefectus alaenbsp;10 Savinianae, Hunno. Bav. 5, 31 p. 432,15:nbsp;Onno. Hunrez-enini O. j. Onrezy, dép. Marne, arrond. Beinis, canton Ville-en-Tardcnois,nbsp;gemeinde Bouilly. Hurcetura s. Urti-acum. Huri -acus O. j. Huriel, dép. AlUer, arr. 3Iontlugon. ?Hurm-ius M. (Homesteads) CJL VII 691: D(is) M(atiibus) Hurmio Leubasni mi-20 l(iti) coh.(ortis) I Tungror(um) be. praof.nbsp;Capuras heres f. c. Husuerbas s. Usuerva. Hjdvi -acum O. j. Ir ais, depart. Deux-Sèvres, arrond,. Barthenay, canton Air vault. Hyldutus s. lltutus. Hymbrae s. Humbri. quot;^TjteQ^ÓQSoi, Hyperborei bei den Gric-chen wol der ülteste name fiir Geiten, seit saec. 6 a. Ghr. Vgl. u. a. Findar. 01. 3,16,nbsp;30 Pijfh. 10, 30, Isthm. 5 [6], 27. HeUanicusnbsp;von Lesbos fragm. 96 FHG t. 1 p. 58 beinbsp;Glem. Alex. ör^caft. 1 p. 305 G: Tovg ö's ’TncQ-^o^éovg ’EBdvMog ineQ ra Firtaia oQïj oi-xeir iSroQSÏ' dtêasxsod-at ó'e avtovg êinaco-Gvvtiv, ftT) %Q£aq)ayovvtag, dll’ axQoSQVoignbsp;XQcopévovg = Theodoret. de Graec. aff. cur.nbsp;12: Kal yctQ 'EhXdvixog èv raïg ioxoQLaig slt;pr)nbsp;roig ^TneQ^OQÉovg oIxeïv fièv vitSQ ra PLnaianbsp;OQfj, clGkeIv Ó'e êmaioGvvrjv, gr] %Qr]ggt;ayovv-40 rag, «11’ axQOÓQvoig x^cagévovg. H'eraclidcsnbsp;Ponticus uEQ't rjjvxrjg bei Plut. Gamill. 22,2:nbsp;'Anb rf]g ÉGnÉQag Xóyov xaraG’fEÏv, lt;ag cr^a-rog ^TnsQ^oQÉav Èkamp;mv e^coamp;ev ^q^y.oinbsp;Ttóliv ^EXXrivlSa 'Pcógrjv èxEi nov xaraxrjgé-vf]v TCE^'i rrjv geydXrjv d-alaGGav (mittelmccr).nbsp;Hccataeus von Abdera oder Teos, der nachnbsp;schol. Apoll. Bh. 2, 275 (ii^lia ueq'i ravnbsp;’TnEQ^OQÉav schrïb, fr. 2 FHG 2 p. 386 beinbsp;Biod. 2, 47: 00% avoCxEiov eïvat vogt^ogEvnbsp;.’so ra nsql rmv ^TnEQ§OQimv gvd’oXoyovgeva ói-eXamp;EÏv. rcöv yaQ rag naXaiag gvamp;oXoytag amp;va-yEyQa(pór(ov Exaraïog %aï rivEg ErEQoi (paGivnbsp;èv toïg è,vrinÉQug rrjg KEkrixrjg rórtotg %axanbsp;zov wKEavbv (Groftbrittanien) Elvai vrjGov [Hunnu(8) — 'J^ifsp/Só^eoiJ |
ov% iXarra rpg Ziy.EXiag. ravrpv {maQyEiv gsv %ara rag UQxrovg, xaroixBÏGamp;ai óe vnbnbsp;rcöv ovoga^ogévcov ’Trteg^oQÉcov (nach d’Ar-bois de Jubainville die celtische bevölkerung,nbsp;die vor der belgischen eroberu/ng in Groftbrittanien sich nidergelaften hatte, d. h. dienbsp;Goidcl, die vorfaren der Iren) anb rov noQ-qcoxÉqco xstGamp;ai rrjg ^OQSiov nvorjg' ovGavnbsp;ó avrrjv EÜyEióv rs %a'i nagcpo^ov, sri ó ev-nqaoia óiacpkqovGav, ëirrohg xar srog è%ggt;É- lonbsp;QEiv %aQ7tovg. (2) gvamp;oXoyovGi ê' èv avrfjnbsp;rrjv Agrai ysyovévai' óib %al rbv ’AtcÓXXconbsp;gaXiara rcöv aXXtov amp;eS)V jrap’ avroïg riga-Gamp;ac' Eivac ó’ aórovg wGtceq lEQEÏg rivagnbsp;'AnóXXmvog óia rb rbv amp;£bv rovrov ªmp;' rjgè-Qav vrt avrmv igvsLGamp;ai gEr mörjg GvvEymgnbsp;%aï rtgaGamp;ai Siacpsgóvrcog. vTta^yeiv óe r.a'inbsp;'/.ara rr]v vtjGov régsvóg rs ’ATtóXXcovog gsya-lojt^ïTtÈg %a'i vabv a^cóXoyov avaamp;rjgaGi rtoX-Xotg XExoGgrjgsvov, acpaiqoEiór] ra Gyyt\gari. aonbsp;(3) %a'i nóXiv ghv vnaqyeiv [squv rov amp;£ovnbsp;rovrov, rcöv óe xaroixovvrcjv avrrjv rovgnbsp;nXeiGtovg elvca xid'aqtGrag, xal GvvE’iamp;g èvnbsp;rcb vacö xiamp;aqt^ovrag vgvovg XéyEiv rcg amp;Eanbsp;ger’ aórjg, arcoGEgvvvovrag avrov rag nqa-^Eig. (4) £%siv ÓE rovg ’TTtEQ^oqèovg lóiavnbsp;riva ómXexxov, xa'i rxqbg rovg quot;EXXrjvag oixEi-órara ÓLUXEiGamp;ai, xal gdXiara nqbg rovgnbsp;’Aamp;rjvatovg xal At]Xiovg, èx TtaXaiwv yqóvavnbsp;naqEiXr]cp6rug rpv Evvotav xavxrjv. xal xamp;v .30nbsp;FXXrjvcov rivag gvd'oXoyovGi TXaqa^aXsïv signbsp;’TrXEQ^oqÉovg, xal avaamp;pgara TtoXvrEXrj xaxa-XiiXEiv yQciggaGiv ’EXXrjVixoïg èniyEyqaggèva.nbsp;(5) aöavrcog óÈ xal èx rmv 'TnBQ^oqèmv ’’A^a-Qiv Eig xr]v BXXaóa xaxavxpGavra rb rtaXaibvnbsp;èvaamGai rr]v nq'og Ar]Xiovg Evvoiav te xalnbsp;GvyyÉvEiav. cpaol óh xai xrjv GsXrjvrjv e'x rav-xfjg rrjg vr]Gov cpatvEGamp;ai jtavTElcög bXiyovnbsp;dnèyovGav rpg yrjg xai rivag è^oydg yemÓEignbsp;ÊyovGav èv avxrj (pavEqdg. (6) Xiysrai ó'e xal 4onbsp;rbv amp;Ebv ói èrmv èvveaxaiÓExa xaxavxav eignbsp;rrjv vrjGov, èv olg al rmv aGxqmv anoxara-GraGEig èrtl riXog ayovxai' xal óid rovro rbvnbsp;èvvEaxaiÓExaexrj 'yqóvov {mb rmv EXXrjvmvnbsp;Mérmvog èviavrbv ovoga^eGamp;at. (7) xard óènbsp;rrjv ènicpdvEiav ravrrjv rbv amp;Ebv xaamp;aqt^eivnbsp;re xal yoqevEiv Gweyrng rag vvxrag ano iGrj-gsQiag èaqivrjg Ëmg nXsidóog avaroXrjg èttinbsp;roïg lóïotg E'brjgsqrjgaGi rsQnógsvov. ^aGi-Xeveiv ós rrjg TtóXsmg ravrrjg xal rov rsgs- Ij»nbsp;vovg ènaQXEiv rovg óvoga^ogévovg Boqsdóag,nbsp;drtoyóvovg ovrag Boqeov, xal xard ysvog aelnbsp;óiaóéxEGamp;ai rag aq^dg. fr- 4 p. 387 beinbsp;Aélian. de nat. anim. 11,1: 'Av9qmnmv ’Tmq- |
'T^i'xov^oi — hys
^oQécov yévog xal Uficcg ’AnólXavog rag ixsiamp;i cidovai. jnÈi/ noir)raï, vjjiVOVGi ös xal avyyQa-(psïg, êv ös TOLg %al 'EyMxaïog, ovy 6 Mikrj-Giog, aki’ ó A^örjQirrjg. a ös Isysi nokka rsnbsp;y.aï esfiva srsQu, ov ftot vvv ij %Qsia rtaQU-xakstv öoxsL avra, xal ovv xai ig akkov ixisQ-amp;rjSo^ai iqÓvov sxaGta sinsiv, rjvMa sfiol rsnbsp;rjöiov xal roig axovovGi kamp;ov sGrai' a ös jMSnbsp;fióva rjös 71 GvyyQaxpri nuQaxaksi l'ört ravra.nbsp;10 ts^sig slat rwös ra öai^ovi Boqsov xal Xió-v^g vtsïg, rqsïg rbv aQiamp;fróv, aöskqjol rrjvnbsp;(pvaiv, s'^anriysig rb (iï]xog. orav ovv oijroinbsp;rfjv vsvofiiO/révxjv [sQOVQyiav xara rbv avv-Tjamp;i] xaxgbv rbv nQosiQTjfisva sitirskaGiv, èxnbsp;rav ’PiTtaïav oiSra xakovjrévav rcaq’ avroïgnbsp;OQav xaraTCs'rsrat xvxvav a/iaya ra Ttkrjamp;stnbsp;véqpr], xal nsQtskQóvrsg rbv vsav xal olovslnbsp;xaamp;riQavrsg avrbv rfi nx'^ast, slra fisvrot xa-rlaOLV sig rbv rov vsa nsQL^okov, fiêyxöróv rsnbsp;20 rb (jLSysamp;og xal rb xakkog aquLÓrarov bvra.nbsp;orav OVV ot rs aöoi rfj aq^srsQa /loverj ranbsp;amp;sa nqoGaöaOi x.al yisvroi xai ot xiamp;aQiGrainbsp;GvyxQSxaai ra yoga navaQjxóviov ^skog, iv-ravamp;a Got xal ot xvxvoi Gvvava^sknovGtvnbsp;OfJLOQQOamp;ovvrsg, xal ovöa^ag oibajitj anrjyscnbsp;xal amp;7taöbv sxstvoi jxskaöovvrsg, dAtó aGTtsQnbsp;OVV lx rov yoQoksxrov rb IvöÓGiirov kajöóvrsgnbsp;xai roig Gorptoralg rav isgav jxskav roïg Int-yaqloig GvvaGavrsg. sha Toi; v^vov rsksGamp;sv-30 rog oï ös avayagovGt ry nqbg rbv öatfiovanbsp;rtfiy ra siamp;iG^sva kargsvGavrsg xal rbv amp;ebvnbsp;dva TtaGav rrjv Tjjxsqav ot itQostQrjfiivot agnbsp;slnstv yogsvral rrrrjvoï fiéktpavrég rs a^a xalnbsp;aGavrsg. fi'. 5 p. 387 hei Steph. Byz.: ’Eki-èota, vrjGog ’TrtSQ^OQSav, ovx IkaGGav Stxs-kiag, VTtsQ norajiov Kaqafi^vxa. ot vi^Giratatnbsp;KaqafJtPvxat dnb rov norafiov, Sg ’Exavaiognbsp;6 A^örjgt'r'ijg, und Kagafi^vxat, samp;vog’TnsQ-§OQsav, anb itorayov Kaga^^vxa, ag 'Exa-10 ratog 6 A^öfjQtvrjg. Posidonius fragm. 90nbsp;Fna t. 3 p. 290 hei Schol ApoU. Shod. 2,nbsp;677: ’TrrsQ^oQSLovg gij sivat rskéag qjijGlvnbsp;^Hqóöorog (cf. 4, 13. 32—36) . . . rioGsiöa-viog d’ sïval (p)jGt rovg ’TrrsQ^oQsiovg, xarot-xsiv ös TTSQt rög quot;Akirstg rijg ’Irakiag. Orph.nbsp;Argonaut. 1085 sq.: Kgóvtov ös s xtxky-GxovGtv : Ttóvrov ^Tnsq^ÓQSot gégortsg, vsxgijrnbsp;rs HdkaGGav (cf. Morimarusa). Avien. or.nbsp;mar. 664: Ut in supremos ignem Hyperbo-to reos agat. Isidor. or. 12, 7, 19'. Ferunt innbsp;Hyperboreis partibus, praecinentibus citha-roedis, olores plurimos advolare, aptequenbsp;admodum concinere. 14, 8, 7: Hyperboreinbsp;montes Rcytbiae dicti, quod supra, id est
1 ultra eos flat Boreas. Steph. Bys.: ’Tjtsq-\ ^ógsot, samp;vog. Tlgaragfog ös rag quot;Akirstg 'Pt-Ttata OQrj ovra ngoGrjyoqsvGamp;at, xal rovg éir'sQ rd’Akitsta bqrj xarotxovvrag itavrag^Titsg-pogéovg ovogd^sGamp;at. Kakktgayog ös (h. innbsp;Bel) rovg airovg tprjGtv sivat roïg ’Aqtga-Gnoig. AagaGtyg (fr. 1 FHG 2 p. 65) ö’ ivnbsp;ra itSQt iamp;vav, dva Xxvamp;av ’iGGtjöóvag ol-xstv, rovrav ö avaréga ’AgtgaGitovg, dvanbsp;d’ ’AgtgaGirav rd Btitata bgrj, s^ a v rbv jió- lonbsp;gsav Ttvstv, yióva ös grjirors avra èxksCicstv'nbsp;vitsg ös rd ’ógr] ravra’Tirsg^ogèovg xaamp;rjxstvnbsp;sig rrjv srsgav amp;akaGGav. xal dkkot dkkag.nbsp;Ekkavtxog ös ’Tirsg^ógstoi ygacpst ötd öt~nbsp;(pamp;óyyov.
TrpMOVQOi s. ’Irjjixovgot.
hys vg, 6, pflanze hei den Galatern, die scharlachheere, quercus coccifera, Ie chêne dnbsp;Icertnès. cf. G. Perrot, Mém. d’arch. etc. Parisnbsp;1875, p. 266 s. Xen. Cyr. 8, 3,13: Ilsgl roïg 20nbsp;GxsksGiv dva^vgiöag vGytvo^arpsïg. Clearch.nbsp;hei Athenae. 6, 67 p. 255®: TlgoGxscpakata ö'nbsp;sijs rgia gsv vnb rfj xsqiaky ^vGGtva itaga-kovgyy, öi av ygvvsro rb xavga, övo öAitbnbsp;roïg hogI 'bGyivo§acprj rav Aagtxav xakov-gsvav. Nicand. tlieriac. 511: quot;Avamp;sa ö' iiGyivanbsp;svsgsvamp;srat. 870: Stöyg vGyïvósvrog èity-gvovrag okÓGjovg. Vitruv. 7, 14: Fiuntnbsp;etiam purpurei colores infecta creta rubiaenbsp;radice, et ex hysgino, non minus et ex flo- 30nbsp;ribus alii colores. Myrin. Antli. Pal 6,254:nbsp;Tax xóxxov §ag}amp;svra xal éGytvoto amp;sgtGrga.nbsp;PUn. n. h. 9, 140: Quin et terrena miscerenbsp;coccoque tinctum Tyrio tinguere, ut fieretnbsp;bysginum. (I4l) Coccum Galatiae rubensnbsp;granum, ut dicemus in terrestribus, autnbsp;circa Emeritam Lusitaniae maxima laudenbsp;est. 21,62: Coloris hysgini. 170: Hyacin-tbus in Gallia maxime provenit. Hoe ibinbsp;fuco bysginum tingunt. 22, 3: lam vero lonbsp;infici vestes scimus admirabili fuco, atquenbsp;ut sileamus Galatiae, Africae, Lusitaniae enbsp;granis coccum imperatoriis dicatum palu-damentis, Transalpina Gallia herbis Tyiianbsp;atque conchylia tinguit et omnis alios colores. 25, 79: (Sucus) qui in Gallia fit exnbsp;berba chamelaea granum cocci ferente. 35,nbsp;45: Hysgino maxime inficitur rubiamquenbsp;cogitur sorbere. cf. 16, 32: Gignitur et innbsp;Galatia, Africa, Pisidia, Cilicia, pessimum oonbsp;in Sardinia. Pausan. 10,36,1: Svvsjsïgnbsp;gsv, (ÓGirsg at dgitskotf irsrpvxaGtv ot amp;dgvot.nbsp;rrjv ös amp;agvov ravryv ’Tavsg gsv xai rb dkkonbsp;’Ekkfjvtxbv xóxxov, Fakdrat ös ot vitsg (Ppu-
— bysj
-ocr page 1046-Hyssera — vaaóg
|
yiag (pcov^ rij èni^coglcp Gcpieiv ovojJLa^ovGiv ^g, Paulus JDig. 32, 78, 5: Coecum quodnbsp;proprio nomine appellatur quin versicoloii-bus oederet, nemo dubitavit. Quin minusnbsp;porro coracinum aut hysginum aut melinumnbsp;suo nomine quam coccum purpurave designator? Pollux 10,8, 42: ZrQwfivi] vGyi-vo^acpijg. Athenae. 12, 55 p. 539®: Oï fièvnbsp;cpXóyiva ivöeövKOTSg, o't' öh vGyLvo^acpri, no'k- lol dÈ Kal Kvavsa elyov TtEQi^ól.aia. Aelian. var. Mst. 9,3; Tolaiai liltoi, iplóyiva èvSs-övKÓrsg y.cd vGyivo^aqjTj. Hesych.: ’Tg uXel-gjag ^ovg und vGyivov'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tt. Hyssera s. Isara 2). vooóq auch hei den BoioL (KeIxly.ov iamp;vog amp;i]QwöÉGrarov) gegen die Bomer. Appian.nbsp;Gall. 1, 1: Td ös öÓQara iiv ovk ancoiKÓranbsp;mowCoig' u ’Pcogaioi KalovGiv éGGovg. |
[Hyssera — iaaós]
-ocr page 1047- -ocr page 1048- -ocr page 1049- -ocr page 1050-