Op zoek naar oud-studiegenoten? Geïnteresseerd in de jongste generatienbsp;afgestudeerden in uw vakgebied?nbsp;Verhuisd naar New York en benieuwdnbsp;naar andere Utrechtse alumni in uwnbsp;nieuwe woonplaats? Probeer het eensnbsp;met de nieuwe alumnidatabase.

Voortaan kan elke alumnus thuis achter de pc een kijkje nemen in het Utrechtse alumnibestand. Per 1 maart 2003nbsp;beschikt de universiteit over een interactieve database.nbsp;Leneke Visser en Jacomijn Timmermans van het Universi-teitsfonds weten uit ervaring dat daar veel behoefte aan is.nbsp;Zij krijgen geregeld verzoeken van alumni die 'iets' willennbsp;met andere oud-studenten. Zoals de medicus die op zijnnbsp;65e een tweede carrière begon in Turkije, waar hij zijn werknbsp;als arts combineerde met onderzoek. Inmiddels is hij eennbsp;eind in de zeventig en weer terug in Nederland. Nu zoektnbsp;hij andere emeriti, die kennis willen uitwisselen met univer-siteiten in Turkije of eventueel ook daar willen werken.nbsp;Of de alumnus die in de jaren tachtig natuurkunde studeerde. Nu hij onderzoek doet in de Verenigde Staten heeftnbsp;hij meer behoefte aan vertrouwde relaties. Hij wil graag innbsp;contact komen met zijn oud-studiegenoten. Niet alleen omnbsp;wetenschappelijke feiten uit te wisselen, maar ook voor denbsp;gezelligheid. Maar waar zitten zijn studiegenoten tegenwoordig?

Of het groepje alumni van de faculteit Sociale Wetenschappen, die een conferentie organiseren voor oud-studenten van het tracé Interventies in Groepen en Organisaties. Zijnbsp;zijn op zoek naar alumni die interesse hebben in deelnamenbsp;aan deze conferentie.

Met de nieuwe alumnidatabase kunnen al deze mensen zelf aan de slag. Via hun eigen computer kunnen ze zoeken opnbsp;combinaties van trefwoorden (zoals: Scheikunde en 1987,nbsp;of: Nederlandse Taal en Letterkunde en Jakarta) en kunnennbsp;ze controleren of hun eigen gegevens correct in hetnbsp;bestand staan. Als dat niet het geval is, kunnen ze zelfnbsp;mutaties invoeren. Momenteel bevat de database gegevensnbsp;van 65.000 alumni. Naar schatting zouden dat er ongeveernbsp;90.000 moeten zijn. Visser en Timmermans hopen dan ooknbsp;dat 'verdwenen' alumni zich aanmelden.

Hechte band

De band tussen universiteit en alumni is hechter geworden. De generaties die studeerden in de jaren vijftig en in denbsp;periode daarvoor, hebben altijd een binding met de universiteit gehouden. Dat geldt ook enigszins voor de studentennbsp;uit de jaren zestig, maar voor degenen die studeerden in denbsp;jaren zeventig en tachtig ligt dit gecompliceerder. De studenten uit die periode sloten zich meestal niet aan bij eennbsp;studentenvereniging en de universiteit sloofde zich niet uitnbsp;om een hechte band aan te gaan. De jongste generatiesnbsp;alumni voelen zich daarentegen weer sterk verbonden metnbsp;de universiteit. Zowel de universiteit als de studenten ziennbsp;de waarde van het contact.

Deze ontwikkelingen zijn terug te zien in het alumnibeleid. 'Nog geen tien jaar geleden had het alumnibeleid hetnbsp;imago van een oudezakkenbeleid', zegt Leneke Visser. 'Vannbsp;dat imago is niets meer over. Alumnibeleid wordt steeds

belangrijken De jongste generaties afgestudeerden voelen zich heel betrokken bij de universiteit. Zij kloppen regelmatig bij ons aan. Ze willen weten wat er speelt en zich uitspreken over veranderingen.' Sinds kort is er eennbsp;werkgroep van jonge alumni, die adviseert over de accenten van het alumnibeleid. Ook zijn er in het hele landnbsp;onlangs regionale alumninetwerken gestart.

Alumnus natuurkunde zoekt studiegenoten in New York

De universiteit hecht veel waarde aan de relatie met afgestudeerden. 'Er is een wisselwerking', zegt Jacomijn Timmermans. 'De universiteit beschikt over kennis. Er wordt onderzoek gedaan en er zijn post-doctorale opleidingen,nbsp;waar alumni iets aan kunnen hebben. Maar omgekeerd kannbsp;de universiteit ook veel aan haar alumni hebben. Zij staannbsp;midden in de maatschappij en ze kunnen ons bijvoorbeeldnbsp;helpen aan goede stageplaatsen voor studenten.' De verwachting is dat de nieuwe alumnidatabase deze wisselwerking versterkt.

Privacy

Alumni worden door publicaties in Illuster en met persoonlijke brieven geattendeerd op de nieuwe database. Elke alumnus krijgt een log-innaam en een wachtwoord. Eenmaal in het systeem kunnen mensen mutaties aanbrengennbsp;in hun eigen gegevens, bijvoorbeeld na een verhuizing ofnbsp;als ze van baan veranderd zijn. Ook kunnen ze aangeven ofnbsp;ze actief betrokken willen zijn bij de universiteit, bijvoorbeeld door stagemogelijkheden te bieden of door studenten informatie te geven over persoonlijke ervaringen op denbsp;arbeidsmarkt.

Visser en Timmermans wijzen erop dat de privacy van de alumni gewaarborgd is. Een alumnus is in het bestandnbsp;alleen maar zichtbaar voor anderen als hij of zij daar zelfnbsp;toestemming voor geeft. Bovendien bepaalt elke alumnusnbsp;zelf welke gegevens zichtbaar worden voor derden ennbsp;welke niet. Mensen kunnen bijvoorbeeld aangeven dat hunnbsp;privé-adres niet op het beeldscherm verschijnt. Ook hebbennbsp;ze de garantie dat het bestand alleen door de universiteitnbsp;en door mede-alumni gebruikt wordt, zodat de gegevensnbsp;veilig zijn. 'De kern is dat mensen eigenaar worden van hunnbsp;gegevens', aldus Leneke Visser.

[Wilma van Hoeflaken]

De letterenfaculteiten van Amsterdam en Utrecht gaan volgend jaar twee masteropleidingen samen aanbieden. Beide universitei-ten zijn van plan op meerdere gebieden gezamenlijke onderwijsprogramma's samen te stellen.

Studenten van de Amsterdamse of Utrechtse taal- en cultuuropleidingen kunnen al vanaf komende september starten met de gezamenlijke masternbsp;'Vertalen en Tolken' of 'De Islam in de moderne wereld', De universitairenbsp;opleiding voor vertalers en tolken zal studenten opleiden voor een baannbsp;binnen een van de Europese instellingen. In de tweede nieuwe master zalnbsp;de positie van de Islam in de Europese context worden bestudeerd. Voornbsp;beide opleidingen zal gebruik worden gemaakt van Utrechtse en Amsterdamse expertise. Waar het onderwijs zal plaatsvinden is nog niet bekend.

Naast de twee genoemde masteropleidingen wordt ook de mogelijkheid onderzocht voor masters op het gebied van de interculturele communicatie, Europese regelgeving inzake kunst en cultureel erfgoed. Europeesnbsp;beleid en bestuur. Ook zijn er plannen voor een master Dutch studies voornbsp;buitenlandse studenten. Verder zal het onderwijs op externe opdrachtgevers worden afgestemd.

Met de verbintenis op het gebied van de Europese talen en culturen hopen de twee universiteiten in te spelen op de groeiende populariteitnbsp;van multidisciplinaire opleidingen zoals de nieuwe Utrechtse studienbsp;communicatie- en informatiewetenschappen. Tegelijkertijd tracht men denbsp;benarde positie van de basisdisciplines, de traditionele taal- en cultuuropleidingen te versterken door bachelorstudenten aantrekkelijke vervolg-masters te bieden en een zo breed mogelijk onderwijsaanbod in stand tenbsp;houden. 'Een masterprogramma vertalen of tolken is kostbaar. Voor sommige talen hadden wij dat in ons eentje niet kunnen aanbieden', aldus denbsp;Utrechtse letterendecaan Bertens.

Decaan Bertens stelt dat de samenwerking zich uitsluitend richt op de masterfase. Beide universiteiten willen dat alle moderne talen volledignbsp;aan hun universiteit aanwezig blijven, vooral ook ter ondersteuning vannbsp;het interdisciplinaire onderwijsaanbod. 'Het gaat hier niet om een taak-verdelingsoperatie. We verliezen niets, maar winnen juist wat met dezenbsp;samenwerking.'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[U-Blad/XB]

Maandelijks promoveren aan de Universiteit Utrecht tientallen onderzoekers. Hieronder twee samenvattingen van nieuwswaardige dissertaties. Meer informatie over de promoties kunt unbsp;vinden op: wmw.uu.nllnieuws

Katalysator

De meeste katalysatoren zijn duur en schadelijk voor het milieu. Daarom is het terugwinnen ervan na gebruik van essentieel belang. Voor homogene katalysatoren is dit moeilijk. Joep van den Broeke heeft gewerktnbsp;aan de ontwikkeling van een nieuwe methode om dit toch mogelijk tenbsp;maken. Hiervoor heeft hij de katalysatoren zo aangepast, dat ze oplossen in perfluor oplosmiddelen. Deze oplosmiddelen mengen niet metnbsp;gewone oplosmiddelen, waardoor twee aparte vloeistoflagen ontstaan.nbsp;Door een scheiding van de twee vloeistoflagen kan de katalysator eenvoudig teruggewonnen worden. Van den Broeke, die op 26 februari isnbsp;gepromoveerd aan de faculteit Scheikunde wist met zijn methode 99nbsp;procent van de katalysator terug te winnen. Voor industriële toepassingnbsp;is een verdere verhoging van de efficiëntie naar 99,99 procent noodzakelijk. Anders gaat toch nog te veel katalysator verloren.

ADHD

Tijdens haar onderzoek heeft Sarah Durston verschillende lijnen van beeldvormend onderzoek naar ADHD gecombineerd, studies die vannbsp;zowel anatomische als functionele MRI technieken gebruik maken. Daarnaast heeft de promovenda het onderzoek naar ADHD in het kader vannbsp;de normale hersenontwikkeling geplaatst. Durston laat zien dat er subtiele afnamen van volume zijn in corticale gebieden bij zowel jongensnbsp;met ADHD als bij hun broers zonder ADHD, waarvan verondersteldnbsp;wordt dat ze een verhoogd genetisch risico hebben. De enige structuurnbsp;die de broers met en zonder ADHD van elkaar onderscheidt is het cerebellum. In haar onderzoek naar de cognitieve controle heeft de promovenda gebruik gemaakt van een variant van de zogenaamde go-nogonbsp;taak. Het blijkt dat kinderen met ADHD bij het uitvoeren van een taaknbsp;die een beroep doet op cognitieve controle de betrokken hersengebie-den niet evenveel activeren als controlekinderen. In plaats daarvan activeren ze een diffuser netwerk van gebieden. Dit zou kunnen wijzen opnbsp;compensatiemechanismen of het gebruik van een alternatieve strategie.nbsp;Durston is op 23 januari gepromoveerd aan de faculteit Geneeskunde.

De Universiteit Utrecht krijgt een Prins Clausleerstoel. Het betreft een wisselleerstoel voor ontwikkelingssamenwerking. Prinsesnbsp;Maxima wordt voorzitter van het bestuur dat de benoemingennbsp;voorbereidt.

Voor de Prins Claus Chair in Development and Equity komen excellente jonge wetenschappers uit Afrika, Azië of Latijns-Amerika in aanmerking.nbsp;Zij zullen worden uitgenodigd de positie voor een jaar te bekleden. Denbsp;leerstoel moet gaan bijdragen aan de bevordering van onderwijs en onderzoek op het gebied van ontwikkelingssamenwerking in Nederland.

De benoeming zal beurtelings plaatsvinden door de Universiteit Utrecht en het Haagse Institute for Sociale Studies (ISS), waarmee de universiteit eennbsp;samenwerkingsverband heeft. Prinses Maxima is voorzitter van de Board ofnbsp;Trustees. Zij zal samen met koningin Beatrix aanwezig zijn bij de instellingnbsp;van de leerstoel op 6 maart in de Domkerk.

Tijdens deze bijeenkomst wordt tevens een eredoctoraat in de rechtsgeleerdheid verleend aan dr. Enrique Iglesias, president van de Interameri-kaanse Ontwikkelingsbank. Iglesias verdient deze onderscheiding door zijn inzet voor de financiering van de ontwikkeling van het Latijns-Amerikaansenbsp;continent. Hij legt daarbij voortdurend het verband tussen economischenbsp;ontwikkeling en sociale rechtvaardigheid. De Universiteit Utrecht verleentnbsp;het eredoctoraat mede in het licht van het vijftigjarig bestaan van het ISS.nbsp;Met de toekenning van dit eredoctoraat en met de instelling van de Prins

Claus Chair zeggen beide instellingen blijk te willen geven \ van hun grote respect en waardering voor de persoon van \nbsp;Prins Claus, zijn inzet voor een evenwichtige ontwikkeling in |nbsp;de wereld en zijn gezag op dat terrein.

Eredoctoraten

Behalve aan dr. E. Iglesias verleent de Universiteit Utrecht later in de maand, op de dies natalis van 26 maart, ook eredoctoraten aan de genetica/oncoloog Elaine Ostrander, de wiskundigenbsp;Alan Weinstein en de biomedisch onderzoeker Titia de Lange.nbsp;Prof.dr. Ostrander is hoofd van het interdisciplinaire programmanbsp;Genetics/Genomics aan het Fred Hutchinson Cancer Researchnbsp;Center.

Prof.dr. Alan Weinstein is Professor of Mathematics aan de University of California, Berkeley. Weinstein krijgt een eredoctoraat vanwege zijn invloedrijk werk op het terrein van differentiaalmeetkunde en mathematische fysica.

Prof.dr. Titia de Lange is Leon Hess Professor aan de Rockefeller University, New York. De Lange krijgt een eredoctoraat vanwegenbsp;de grote bekwaamheid en inventiviteit op het gebied van denbsp;antigenenvariatie in Trypanosomen. Haar onderzoek naar chro-mosoomeinden heeft internationaal zeer grote waarderingnbsp;gekregen.

De zorgen over het verval van de zeden zijn zo oud als onze beschaving, o tempora o mores!, maar ze kennen zonbsp;hun eigen golfbewegingen. Het debat over normen ennbsp;waarden in onze eigen samenleving is sinds een aantalnbsp;jaren volop een publiek onderwerp, maar dat heeft hetnbsp;niveau van de discussie niet bepaald verhoogd en denbsp;duidelijkheid van de agenda ervan laat nog steeds zeer tenbsp;wensen over. Eén ding is zeker, de populaire roep omnbsp;‘herstel’ van normen en waarden is te simpel. Veel waarden, en zeker normen, moeten juist opnieuw wordennbsp;overdacht en geformuleerd, om niet te zeggen ‘uitgevonden’, omdat veel geijkte wijsheden nu eenmaal geennbsp;antwoord geven op de vragen van vandaag. Een cruciaalnbsp;probleem bij het bedenken van bruikbare antwoordennbsp;op de kwesties van vandaag en morgen is de vraag watnbsp;dan de gemeenschappelijke ijk- en ankerpunten zoudennbsp;kunnen zijn, in een moderne samenleving als de onzenbsp;die gekenmerkt wordt door de onderling samenhangende verschijnselen van multi-culturaliteit, globaliseringnbsp;en individualisering.

Wetenschap

Op de Universiteitsdag van dit jaar, 29 maart 2003, staat de vraag centraal wie of welke institutie in de modernenbsp;samenleving als ‘morele autoriteit’ kan gelden. Daarvoornbsp;dienen zich vele kandidaten aan. Gedacht kan wordennbsp;aan de rol van de kerken, en die worden daar zo nu ennbsp;dan ook nog wel eens op aangesproken, zowel van binnenuit als van buitenaf. Maar dan is op zijn minst denbsp;vraag relevant of zij ooit morele autoriteit hadden, of datnbsp;zij vooral de moraal vertolkten — politiek, sociaal,nbsp;medisch, seksueel — die al langs andere kanalen ennbsp;mechanismen in de samenleving tot de gangbare wasnbsp;geworden. Voor de huidige tijd is natuurlijk doorslaggevend of kerken in de geseculariseerde samenleving nognbsp;wel de voor de hand liggende ‘morele autoriteit’nbsp;vertegenwoordigen, en op voldoende expertise ennbsp;maatschappelijk vertrouwen kunnen bogen om die rolnbsp;geloofwaardig te vervullen.

Ook de universiteit of de wetenschap — hoewel als instituties wat minder afgebakend — komen mogelijk in aanmerking als morele autoriteit: als vertegenwoordigers van het ‘weten’, de ‘ratio’, met haar ‘zekerheden’ vannbsp;het nu en haar claim op inzicht in de toekomst. Mogelijk is echter (ook) de wetenschap haar morele autoriteitnbsp;kwijtgeraakt nu zoveel moderne vragen en probleemvelden juist nauw blijken samen te hangen met wetenschappelijke en technische ontwikkelingen: bewapening,nbsp;overproductie, omstreden medische ontwikkelingen.nbsp;Daar komt bij dat wetenschappers onderling zeer vannbsp;mening verschillen over de analyse en oplossing vannbsp;bestaande en nieuwe problemen.

Nog diffuser dan de wetenschap ligt het bij de cultuur: in hoeverre valt de rol van morele autoriteit toe aannbsp;belangrijke cultuurdragers? En: wie zijn dat dan? Wat isnbsp;de aard van hun gezag? Hoe wordt dat gezag gevestigdnbsp;en bevestigd? De samenleving is uiteindelijk de draagsternbsp;van de moraal, maar wie is dat? Bieden de media hetnbsp;forum waar de samenleving met zichzelf in gesprek is nunbsp;de echte publieke ruimte op veel manieren verschrompelt? Zijn politici en bestuurders het nieuwe socialenbsp;geweten nu klassieke autoriteiten - de agent, de onderwijzer en de dominee — hun gezag zien verbleken? Isnbsp;misschien daarom de persoon van de politicus zoveelnbsp;belangrijker geworden dan zijn program?

Wie neemt voortouw in

maatschappelijk debat?

Versnippering

Een gangbare visie is dat in de moderne samenleving de morele autoriteit verdeeld is. Er zijn talloze veldennbsp;(‘praktijken’) waarop morele vragen beantwoord moetennbsp;worden: economie, politiek, sociaal beleid, militaire veiligheid, medische kwesties. En op al die velden zijn ooknbsp;mensen en groepen bezig zich hardop vragen te stellennbsp;en daarop — principieel voorlopige — antwoorden tenbsp;formuleren. De dialoog tussen betrokkenen en anderenbsp;deskundigen als bron van moraal. Maar als intersubjectiviteit het moderne antwoord moet geven op de kwestiesnbsp;van morele aard, dan dienen zich tenminste twee fundamentele vragen aan: welke kring spreekt met gezag overnbsp;welke kwesties en hoe kan recht gedaan worden aan denbsp;samenhang van probleemvelden wanneer de morelenbsp;autoriteit gefragmentariseerd wordt uitgeoefend?

Het debat over normen en waarden lijkt een structuurelement van de moderne samenleving te zijn en kan in elk geval niet als een simpele inhaalslag worden voorgesteld.

Eigen verantwoordelijkheid

Het is duidelijk dat steeds meer van mensen wordt gevraagd om hun eigen opinie te vormen over normatieve kwesties. Dat is de onomkeerbare consequentie vannbsp;de steeds plattere in de zin van minder hiërarchisch wordende samenleving, groeiende kennis, hogere opleidingsniveaus en de toenemende specialisatie. Het ‘nemennbsp;van je verantwoordelijkheid’ omvat zodoende niet alleennbsp;‘het goede doen’ maar vooreerst ook nog vaak zelf of innbsp;samenspraak bedenken wat in de concrete situatie ‘hetnbsp;goede’ is. Het besef dringt door dat opleiding en scholing op dit gebied vaak tekortschieten en steeds meernbsp;hoger opgeleiden realiseren zich dat ze tijdens hun studie vaak onvoldoende zijn voorbereid op het denken innbsp;termen van normen en waarden.

Instituut Ethiek

Het is niet voor niets dat de Universiteit Utrecht een interfacultair instituut voor ethiek in de steigers heeftnbsp;staan. Dat wordt geen verzameling zedenmeesters ennbsp;betweters, maar een centrum van waaruit onderwijs verzorgd wordt en onderzoek gedaan op het gebied vannbsp;normen en waarden. Waar komen onze waarden vandaan en hoe luiden ze? Hoe zeer worden de waardennbsp;gedeeld, en kunnen ze maatschappelijk als uitgangspuntnbsp;voor moraal dienen? En vooral: hoe kunnen in concretenbsp;situaties waarden die conflicteren, op een verantwoordenbsp;manier tegen elkaar worden afgewogen? Valt daarovernbsp;iets systematisch te zeggen en kunnen we dat elkaar uitleggen en misschien via onderwijs leren? Uiteindclijknbsp;gaat het in de meeste normatieve afwegingen niet om denbsp;keuze tussen goed en kwaad, maar meestal om de keuzenbsp;van het ene of het andere goed, of de bepaling van hetnbsp;minste kwaad. De chaotische discussie over normen ennbsp;waarden, waar veel politici mee aan de haal gaan,nbsp;bewijst hoe nodig het is om rond deze thematiek watnbsp;ordening in het denken te brengen.

jProf.dr. Henk Tielemanl

Hoort het er misschien bij, dat een historicus die zelf bekroond is voor zijn stijl van lesgeven er ook alleen maarnbsp;een dode leermeester op na kan houden? Leen Dorsmannbsp;grinnikt. 'Dat weet ik niet, hoor. Doceren is een vak dat jenbsp;kunt leren door zelf heel consciëntieus te zijn. En natuurlijknbsp;heb ik ook tijdens mijn studie geschiedenis belangrijke leermeesters gehad. Herman von der Dunk was een grote, ennbsp;Kees Offringa natuurlijk. Aan zulke mensen heb ik heel veelnbsp;te danken.' Maar die leermeesters zijn toch van een anderenbsp;betekenis geweest voor Dorsmans leven dan Willemnbsp;Kernkamp. En dat is niet alleen omdat Dorsman sinds zijnnbsp;oratie op 15 januari van dit jaar definitief in de voetsporennbsp;is getreden van zijn grote voorbeeld. Sinds die dag is zijnnbsp;benoeming tot bijzonder hoogleraar in de Universiteitsgeschiedenis namelijk officieel van kracht. Daarmee is hij denbsp;opvolger van Kernkamp, die in 1936, voor het driehonderdjarig bestaan van de toen nog Rijksuniversiteit Utrecht, eennbsp;lijvig standaardwerk publiceerde over de geschiedenis vannbsp;de Utrechtse universiteit.

Toen Dorsman in 1990 promoveerde op een proefschrift over Kernkamp kon hij niet vermoeden dat hij later innbsp;Kernkamps voetsporen zou treden. Kernkamp (1864- 1943)nbsp;studeerde van 1882 tot 1888 Nederlandse Letteren innbsp;Utrecht. Reeds tijdens zijn studie gaf hij les op hetnbsp;Utrechtse gymnasium en de meisjes-HBS. Dat werk deed hijnbsp;naast zijn promotie-onderzoek, dat hij in 1890 afsloot. Hetnbsp;duurde daarna tien jaar voor hij werd aangesteld als hoogleraar in Amsterdam, waar hij overigens maar twee jaarnbsp;bleef, tot hij in 1903 een professoraat aanvaardde innbsp;Utrecht. Daar werd hij een markant figuur, niet alleen opnbsp;de universiteit, maar ook in de politiek: 'Hij heeft zich altijdnbsp;met lokale politiek beziggehouden en streefde naar eennbsp;verregaande democratisering van de samenleving. Zo organiseerde hij debatten en haalde mensen als Troelstra naarnbsp;Utrecht. Hij was zelf geen socialist, omdat hij vond dat denbsp;socialisten teveel nadruk op economische determinatie legden. Voor hem lag de verklaring van het sociale onrechtnbsp;niet in de economie.'

Leen Dorsman: 'Ik ken mensen die na zestig jaar precies kunnennbsp;voordoen hoe hij college gaf.'

Kernkamp heeft zijn wetenschappelijke carrière altijd gecombineerd met een bloeiende loopbaan als essayist. Bijnbsp;het begin van de Eerste Wereldoorlog schreef hij wekelijksnbsp;een commentaar op de oorlog in het links-liberale weekblad Vragen des Tijds. In 1920 werd hij hoofdredacteur vannbsp;De Groene Amsterdammer, waar hij ook wekelijks op denbsp;voorpagina zijn licht over de wereldgeschiedenis liet schijnen. 'Dat deed hij allemaal naast zijn hoogleraarschap. Datnbsp;zorgde er wel voor dat hij wat minder flamboyant óverkwam dan een latere opvolger als Martin van Amerongen.'nbsp;Juist de combinatie van wetenschappelijk onderzoek, journalistiek en politiek activisme spreekt Dorsman aan. 'Eennbsp;van de redenen dat ik in 2000 de docentenprijs heb gekregen is dat ik, net als Kernkamp, het vak voor alle studentennbsp;aantrekkelijk wil maken, dus niet alleen voor de fanatieken.nbsp;Het is belangrijk mensen te inspireren en dat doe je door jenbsp;colleges actueel te maken. Ik sprak voor mijn onderzoeknbsp;mensen die Kernkamp zestig jaar geleden in een collegenbsp;hadden meegemaakt, die konden nog precies voordoennbsp;hoe hij college gaf. Dan heb je toch wel indruk gemaakt.'nbsp;Voor het omslag van zijn dissertatie zocht Dorsman eennbsp;goed portret van Kernkamp en vond dat in het huis vannbsp;een familielid van de hoogleraar. Achter een gordijn. Denbsp;fotograaf moest het van de muur halen om er een goedenbsp;foto van te kunnen maken. Dorsman moest de vrouw desnbsp;huizes afleiden, zodat ze het niet zou zien. 'Ik weet nog datnbsp;het een grijze winterdag was. De fotograaf had het schilderij net op de grond gezet, toen mijn afleidingsmanoeuvrenbsp;faalde en de mevrouw toch de kamer in kwam. Ze stond opnbsp;het punt om in woede uit te barsten, toen een plotselingenbsp;zonnestraal op het doek viel. Opeens leek het schilderij totnbsp;leven te komen. Ze hield midden in haar zin op. Ook wijnbsp;waren getroffen door het plotselinge effect. We hebben denbsp;foto kunnen nemen en ik wist dat het goed zou komen metnbsp;mijn dissertatie.'

Nog steeds speelt Kernkamp een belangrijke rol in Dorsmans leven: 'Ik probeer vaak dingen die nu gebeuren voor mezelfnbsp;begrijpelijk te maken door ze aan Kernkamp uit te leggen.nbsp;Dan spreek ik hem aan en probeer die ontwikkelingen tenbsp;vertalen naar situaties die voor hem, in de jaren dertig, concreet moeten zijn geweest. Misschien klinkt dat gestoord,nbsp;maar het werkt wel heel verhelderend en rustgevend.'

[Wijbrand Schaap]

Oproep aan de lezer

Heeft u een suggestie voor de Sprong of de Leermeester? Schrijf naar de redactie van Illuster: Postbus 80125,nbsp;3508 TC Utrecht, e-mail: illuster.redactie@csc.uu.nl

Het klinkt niet erg dynamisch: belastingadviseur. Geen vak waarmee je je populair maakt op school. Het beroep riektnbsp;zelfs een beetje naar ontduiking en fraude in een tijd dat,nbsp;zeker in Amerika, het ene schandaal na het andere denbsp;financiële wereld in beroering brengt. Maar voor Tino vannbsp;den Heuvel (26) is het vooral een vak waarin hij al zijnnbsp;talenten en creativiteit kwijt kan: 'Met dit werk sta je midden in de maatschappij. Of het nu gaat om het adviserennbsp;van een eenmanszaak of een multinational, je bent vooralnbsp;bezig met mensen. Als in fiscaal recht gespecialiseerdenbsp;gesprekspartner zoek je naar oplossingen die alle partijennbsp;vooruit helpen. Dat is een fascinerende wereld. Ik wilde alnbsp;heel lang verder in dit vak. Misschien ook doordat mijnnbsp;vader bij een grote verzekeraar werkte, snapte ik al vroegnbsp;dat het helemaal niet zo'n saaie, papieren wereld is.'nbsp;Na school koos Van den Heuvel eerst voor een carrière innbsp;het leger. Via de Koninklijke Militaire Academie in Bredanbsp;schopte hij het tot tweede luitenant bij de Koninklijkenbsp;Landmacht. Na enige tijd verruilde hij echter het leger voornbsp;de burgermaatschappij. Hij ging werken bij het grotenbsp;accountantskantoor van Mazars, Paardekooper amp; Hoffmannbsp;en schreef zich in voor de studie rechten. Daar leek denbsp;nieuwe richting 'recht amp; economie in bedrijf en maatschappij' speciaal voor hem gemaakt. Mede dankzij zijn praktijkervaring verliep die studie voorspoedig. 'Ik vondnbsp;uiteindelijk ook een heel geinig onderwerp voor mijnnbsp;afstudeerscriptie: 'vestigingsplaatsfictie in contrast metnbsp;fiscale eenheid'. Geen eenvoudig onderwerp om even innbsp;het kort uit te leggen, maar het komt neer op het feit datnbsp;een fiscale eenheid uit meerdere lichamen kan bestaan,nbsp;wat bepaalde gevolgen heeft voor de vestigingsplaats vannbsp;een bedrijf.' Het bleek een thema waar nog maar weinignbsp;publicaties over waren verschenen. 'Het is een heel tastbaar en toepasbaar onderwerp. Ik schreef er in één keer zonbsp;tachtig pagina's over vol. Het werd een lekker vet stuk,nbsp;zonder dat ik nu een erg kleine bladspiegel of grote lettersnbsp;hoefde te gebruiken.'

De kwaliteit van de scriptie viel op. Zijn hoogleraar, Harry van Mens, benaderde hem voor een goede baan bij zijnnbsp;kantoor, het prestigieuze Van Mens amp; Wisselink, gevestigdnbsp;in enkele van de mooiste panden aan het Utrechtse Wilhel-minapark. Van den Heuvel kon direct na zijn afstuderennbsp;aan de slag bij één van de meest gezaghebbende kantorennbsp;in de ondernemingswereld. Binnen no time zat de versenbsp;specialist aan tafel met de topmensen van internationalenbsp;bedrijven en vlogen de miljoenen als het ware om zijnnbsp;oren. Hij is er gewoon onder gebleven. 'Ik wil me helemaalnbsp;niet op de borst slaan dat ik goed ben. Zeker niet. Ik hebnbsp;gewoon enorme mazzel gehad. Houd het daar maar op.'nbsp;[Wybrand Schaap]

'Ach, het bordje dat aangeeft wie er mee eet hangt er nog', zegt Bob van Wijk (47) een beetje vertederd als hij denbsp;keuken binnenkomt. Bob studeerde Frans en woonde vannbsp;1979 tot 1986 op de Justus van Effenstraat 25. Even later -de trein had vertraging - komt Jan van Gooswilligennbsp;('Goos', 67) binnen, die van 1954 tot 1962 medicijnen studeerde en in die periode in de Justus woonde. Ze wordennbsp;ontvangen door Thijs van der Ven (22), student economie.nbsp;De huisjongste, student makelaardij Jordi Howldar (19),nbsp;zorgt voor koffie.

In de keuken hangt een foto van een oude dame. Dat is Bep, die jarenlang werkster was in de Justus. Bob van Wijknbsp;herinnert zich uit verhalen van oudere huisgenoten hoe zijnbsp;'s ochtends alle kamerdeuren open deed en zich niets aantrok van vrouwelijke logees. 'Kom eruit, de lakens moetennbsp;eraf!' riep Bep. Zij nam ook de telefoon aan en in tentamenperiodes zei ze alleen maar: 'De heren leren' en dannbsp;legde ze de hoorn neer. Bob weet ook nog dat hij naarnbsp;Beps huis ging om kennis te maken, een beleefdheidsbezoek dat van elke nieuweling in huis verwacht werd. 'Dannbsp;kreeg je een mierzoet taartje van marsepein en een lauwnbsp;biertje.' Toen Bep eenmaal gepensioneerd was en in eennbsp;bejaardenhuis woonde, bleef ze de reunies van de Justusnbsp;trouw bezoeken. Zij kreeg op haar beurt op haar verjaardag steevast bezoek van de huisjongste. Het cadeautje datnbsp;bij die gelegenheid aan haar overhandigd werd, was iedernbsp;jaar hetzelfde: een fles goedkope brandewijn.

Later werd het huis schoongemaakt door Joke, die geregeld te diep in het glas keek. De bewoners richtten onmiddellijk een steunfonds op toen Joke's dochter onbedoeld zwanger raakte. Het geld dat ze bij elkaar schraaptennbsp;benutten ze voor een spaarbankboekje voor de baby. Nietnbsp;lang daarna was de dochter opnieuw onbedoeld zwanger.nbsp;'Daar hebben we niet meer aan meebetaald', zegt Bob.nbsp;Thijs, Jordi en hun acht huisgenoten doen het zonder huishoudelijke hulp. Elke zaterdag maken twee bewoners hetnbsp;huis schoon.

Papen en ketters

Jan betaalde 45 gulden huur per maand in 1954 en 110 gulden in 1962, zijn laatste jaar in de Justus, toen hij een van de betere kamers bewoonde. Destijds werd voor elkenbsp;kamer een andere huurprijs gerekend. In de tijd van Bobnbsp;betaalde iedereen al evenveel en dat was 150 gulden. Nunbsp;betaalt iedereen 350 gulden, of eigenlijk 160 euro, wantnbsp;ook dat is veranderd.

De bewoners en oud-bewoners informeren naar de kamers die zij bewonen danwel bewoond hebben. Jordi heeft denbsp;kleinste kamer, het oude drankhok. Thijs vertelt dat hijnbsp;begonnen is in het tuinhuis. 'Een vergrote fietsenberging.'nbsp;'Is dat clandestien?' vraagt Jan verbaasd, maar Thijs kannbsp;hem geruststellen.

Overigens zijn Thijs en Jordi officieel nog geen bewoners, maar 'huislogés', al zal Thijs' installatie niet lang op zichnbsp;laten wachten. 'Dat gebeurt in het derde jaar', vertelt hij.nbsp;In de tijd van Bob gebeurde het na ruim een jaar en in Jansnbsp;dagen was men na een halfjaar officieel geïnstalleerd.

Jan heeft nog meegemaakt dat er een hospita, bijgenaamd Kuf, in het huis woonde. Elke maand klopten de bewonersnbsp;bij haar aan om de huur contant te betalen en bij die gelegenheid nuttigden hospita en bewoners een glaasje jenever. Hij herinnert zich nog goed hoe ze Kuf in beschermingnbsp;namen toen haar vriend, een getrouwde man, tijdens eennbsp;van zijn clandestiene bezoekjes overleed. Het ambulancepersoneel haalde hem op en iedereen zweeg als het graf.nbsp;'Teambuilding, op elkaar kunnen rekenen, dat leer je hier',nbsp;zegt hij.

In zijn tijd, om precies te zijn in 1956, werd het huis erkend door het USC. Hoewel de katholieke studenten hun eigennbsp;vereniging hadden, Veritas, woonden er destijds altijd eennbsp;paar jongens met een katholieke achtergrond in de Justus.nbsp;'Dat was een huisregel', legt Jan onder hilariteit uit. Ernbsp;moesten katholieken wonen, maar niet meer dan 40 procent. 'Die numerus clausus gaf ons de garantie dat wij calvinisten de katholieken konden onderdrukken.'

Jaren later, toen Bob er woonde, speelde de religie ook nog weleens een rol. 'We maakten elkaar uit voor paap ennbsp;ketter.'

Er moesten katholieken wonen, maar niet meer dan 40 procent

Diensten van Philibert

Sommige dingen zijn veranderd. In de tijd van Jan werd er zelden gezamenlijk gegeten, terwijl tegenwoordig iedereen die thuis is aanschuift aan de grote keukentafel. Elkenbsp;dag zijn er twee bewoners die koken en ook het afwassennbsp;gaat om beurten. In die jaren waren de bewoners erg sportief. Velen, waaronder Jan, zaten in het Nederlands hockeyteam. 'Leuk', zegt Jordi. 'Dat is nu helemaal niet meer zo.'nbsp;Maar er is veel hetzelfde gebleven. Jan meent zelfs eennbsp;bureau te herkennen. 'Dat is het oude bureau van Gloude-mans!'

Ook de 'vete' met nummer 14, een ander corpshuis, schijnt al decennialang te bestaan. 'Dat noemden wij een knorren-huis', zegt Jan. 'Niemand was daar toen lid van het corps.'nbsp;De huishond is eveneens van alle tijden. In de tijd van Jannbsp;heette het beest Meneer. 'Dat leidde tot ontzettend veelnbsp;ruzie met de buren. Dan riepen wij die hond weer en dannbsp;vroeg de buurman steeds wat er was.' De mooiste hond innbsp;de geschiedenis van het huis is Philibert. Toen een van denbsp;huisgenoten hem eens uitliet, riep een passerende damenbsp;enthousiast: 'Wat een prachtige hond! Mogen wij van zijnnbsp;diensten gebruik maken?' Aldus geschiedde.

De huishond met de slechtste reputatie was Olivier. Thijs vertelt dat Olivier de enige hond is die officieel de toegangnbsp;tot Texel is ontzegd. Terwijl zijn baasjes 's zomers op hetnbsp;strand werkten als beach guard (het 'werkkamp' van denbsp;vereniging), zat hij achter de schapen aan. Ook dichter bijnbsp;huis richtte Olivier veel schade aan. Thijs: 'Dan vonden wenbsp;weer een briefje in de bus met een foto van een poes erop:nbsp;Wie heeft Poekie gezien?' Olivier werd gemener ennbsp;gemener en tenslotte ging hij dood. Beneden op de wcnbsp;hangt nog steeds zijn overlijdensbericht, dat de bewonersnbsp;van de Justus verstuurden naar andere studentenhuizen.nbsp;Nu is John de huishond en die is zo gehoorzaam en vriendelijk dat hij waarschijnlijk nooii zal figureren in sterke verhalen. 'Hij is wel redelijk vet aan het worden' zegt dokternbsp;Goos van Willigen afkeurend.

Foto's van makkers

Niemand wilde weg uit de Justus. Maar vroeger moesten studenten eraan geloven zodra ze afgestudeerd waren ennbsp;tegenwoordig is vijf jaar in huis het maximum. Heel watnbsp;oud-bewoners zochten na hun studie woonruimte innbsp;dezelfde straat, zodat ze hun studententijd een beetje konden verlengen. 'Ik kwam hier ook nog veel over de vloer nanbsp;mijn studie', zegt Jan, 'Ik kom bii reunies weleens mensennbsp;tegen van wie ik denk dat ze medebewoners waren in mijnnbsp;tijd. Maar dan blijkt dat ze er pas veel later woonden. Kunnbsp;je nagaan hoe vaak ik hier nog kwam na mijn afstuderennbsp;en hoe lang ik dat heb volgehouden.'

De rondleiding door het huis is voor Jan en Bob een 'sentimental journey'. In het trappenhuis hangen foto's van (toen nog) koningin Juliana en prins Bernhard en vier jeugdige prinsessen, maar vooral groepsfoto's van de bewoners,nbsp;gemaakt tijdens reunies en kerstdiners. 'Ik herken veelnbsp;makkers', constateert Jan. Wat hem vooral opvalt is denbsp;sfeer van de foto's. 'Die verandert niet. De teneur is hetzelfde gebleven. Er is iets. Je kunt het niet benoemen,nbsp;maar het is er.'

In de gezamenlijke huiskamer, vroeger het domein van Kuf, hangt boven de tv een grote foto van Bob, die op rubberlaarzen in de smeltende sneeuw staat en een grote rodenbsp;paraplu boven zijn hoofd houdt. Dit moest de eerste fotonbsp;van een reeks worden, de galerie van huisoudsten, maarnbsp;het is bij die ene uit 1986 gebleven. Tussen de schaarsnbsp;geklede dames hangt een straatnaambord: 'Justus vannbsp;Effen, letterkundige, 1684-1735'.

Tenslotte poseert het viertal voor het huis. Nee, van de fotograaf hoeven ze niet zo stijf te staan en ze mogen ooknbsp;wel om zich heen kijken. 'Maar niet naar nummer 14', zegtnbsp;Jan beslist.

[Wilma van Hoeflaken]

Mattijs Numans (45), huisarts in de Utrechtse wijk Oog in Al,nbsp;wetenschappelijk coördinatornbsp;van het Leidsche Rijn Gezondheidsproject. Studeerde in 1983nbsp;af in geneeskunde. Wasnbsp;bestuurslid van studentenzeilvereniging Histos.

Jo de Viet (45), hoofd economische zaken van de gemeente Utrecht. Studeerde in 1982 afnbsp;bij de faculteit Ruimtelijkenbsp;Wetenschappen als sociaalnbsp;geograaf. Was voorzitter van denbsp;Vereniging Utrechtse Geografienbsp;Studenten.

'Altijd al heb ik het huisartsenbestaan bewust gecombineerd met iets anders. Ik ben drie dagen per week te vinden bijnbsp;mijn collega's en patiënten in de huisartsenpraktijk, de overige twee dagen besteed ik aan onderwijs en onderzoek opnbsp;het Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen ennbsp;Eerstelijns Geneeskunde van het Universitair Medischnbsp;Centrum Utrecht. Die combinatie van bezigheden is ergnbsp;druk, maar ook erg inspirerend.

Er is net een flinke subsidie losgekomen voor het Leidsche Rijn Gezondheidsproject dat we vanuit het Julius Centrumnbsp;coördineren. Het is een interdisciplinair project waarin ooknbsp;farmacie, ruimtelijke en sociale wetenschappen participeren.nbsp;Het project volgt de gezondheidscarrière van de bewonersnbsp;in de nieuwe wijk Leidsche Rijn op de lange termijn. Allenbsp;mensen die hier komen wonen en zich inschrijven bijnbsp;een huisarts vragen we mee te doen aan het project.

Wie toestemt krijgt een eerste check-up: vragenlijsten, longonderzoek, ECG, bloedonderzoek, alles. Dit individuele gezondheidsprofiel is het startpunt van de gegevensverzameling, zowel voor ons als voor de huisartsen in denbsp;wijk. Daarna krijgen we van de huisartsen automatisch ennbsp;gecodeerd de gegevens door van de deelnemende patiënten. Dat elektronische dossier koppelen we dan anoniemnbsp;aan bepaalde waarnemingen en ontwikkelingen. Zo kun jenbsp;bijvoorbeeld constateren: hé, er is een toename van suikerziekte, of er zijn indicatoren dat veel patiënten longklachtennbsp;zullen gaan ontwikkelen. Hoe komt dat? Op de lange termijn kun je zo veel informatie verzamelen over determinanten van bepaalde ziektes én van gezondheid.

We willen vooral een belangrijke kwaliteitsimpuls geven aan de eerstelijns gezondheidszorg. Ik denk dat huisartsen blijnbsp;zijn met wat we doen. We kunnen hen helpen met het signaleren van trends en ontwikkelingen. Wij kunnen de huisartsen laten zien hoe het met hun patiëntenpopulatie gaat,nbsp;we hangen er als het ware boven.

Of de universiteit een stempel drukt op de stad Utrecht? Ik denk het wel. Op mijn manier doe ik dat zelf al. Ik ben vannbsp;oudsher een Utrechter. Maar of de universiteit nu echt zichtbaar is in de stad? Nou nee. En dat is jammer. De universiteitnbsp;zou meer gebruik kunnen maken van de ingangen in hetnbsp;maatschappelijk leven, zou zich meer kunnen committerennbsp;aan de stad en omgekeerd. Neem bijvoorbeeld dit project:nbsp;het is eigenlijk voor het eerst dat we als 'academische' huisartsen zo duidelijk de stad Utrecht zelf induiken.'nbsp;'Begin jaren tachtig was de markt voor geografen heelnbsp;slecht. Als dienstweigeraar zocht ik naar een alternatievenbsp;werkplek en kwam ik terecht bij de gemeente Rotterdam.nbsp;Daar nam ik de bedrijfsterreinenplanning voor mijn rekening, iets totaal anders dan Oost-Europa en met namenbsp;Hongarije, waarmee ik me in mijn laatste studiejaren intensief had bezig gehouden. Uiteindelijk ben ik zeven jaar innbsp;Rotterdam blijven werken, maar ik woonde nog steeds innbsp;Utrecht. Deze baan bij de gemeente Utrecht kwam in 1991nbsp;vrij. De afdeling Economische Zaken gaat zo goed mogelijknbsp;om met de betekenis van economische invloeden voor denbsp;gemeente. We maken een economisch programma, ontwikkelen bedrijfsverzamelgebouwen, kijken naar het toerisme,nbsp;het Winkelbestand, dat soort zaken. In feite maken we eennbsp;vertaalslag van de economie als grootheid naar de economienbsp;in de stad en het daarin gevestigde bedrijfsleven. Utrechtnbsp;heeft een ongelooflijk sterke economie en kent een hoogwaardige arbeidsmarkt, 56 procent van de bevolking isnbsp;hoger opgeleid. Dat zijn zaken die je moet koesteren.

Zowel de gemeente als de universiteit zijn veelkoppige monsters: grote organisaties met vele geledingen. Daardoor bestaat er contact op allerlei manieren en allerlei niveaus. Mijn eigen afdeling Economischenbsp;Zaken doet veel met de faculteit Ruimtelijke Wetenschappen, we bieden stageplaatsen aan. Verder is er bestuurlijknbsp;overleg: over studentenhuisvesting, over de locatieontwikke-ling, over het omgaan met de Uithof. Samen zijn we lid vannbsp;het Kenniscentrum Utrecht, dat de relatie tussen kennisinstellingen in de regio Utrecht probeert te versterken.nbsp;Natuurlijk, de Universiteit Utrecht functioneert op nationaalnbsp;en zelfs mondiaal niveau. Toch kiest rector magnificus Gispen ook uitdrukkelijk voor een regiobeleid. Hij wil dat denbsp;universiteit ook een toegevoegde waarde voor de regionbsp;heeft. Helaas heeft Utrecht een minder grote traditie vannbsp;samenwerking tussen universiteit en bedrijfsleven, zoals innbsp;Eindhoven en Twente. Maar daar vind je ook veel 'doe'-acti-viteiten. In Utrecht draait het veel meer om dienstverleners.nbsp;Wel is er onlangs een Utrechts netwerk voor innovatie ennbsp;technologie opgericht, maar dat heeft een lange ademnbsp;nodig. Het netwerk wil kennisbronnen bij de universiteitnbsp;ontsluiten en makkelijker toegankelijk maken. Binnenkortnbsp;krijgen we zicht op een Europese subsidie, dan kunnen wenbsp;grootschalige plannen waarmaken.'

Lia van Doorn (41), onderzoekster bij het NIZW (Nederlands Instituut voor Zorg en Welzijn).nbsp;Studeerde in 1989 af in pedagogiek. Promoveerde in 2002 opnbsp;onderzoek naar dak- en thuislozen in Utrecht.

'Ik ben net in een lastige tijd afgestudeerd. Snel werk vinden was er niet bij in 1989. Omnbsp;toch wat om handen te hebben, heb ik me als vrijwilligernbsp;aangemeld bij de nachtopvang van dak- en thuislozen, denbsp;Utrechtse sleep-in. Later werd ik er coördinator. Ik werdnbsp;gegrepen door de verhalen achter de mensen die Jenbsp;aan Je voorbij ziet schuiven met hun Albert Heyn-tassen. Ik wilde ze op papier zetten. Een jaar lang heb ik 64nbsp;daklozen geïnterviewd. Dat leverde een boek met mooie verhalen op. Net zoals het meeste onderzoek naar dak- ennbsp;thuislozen leverde mijn boek helaas alleen statische informatie op. Het is een momentopname. Hoe het de mensennbsp;daarna verging was nauwelijks bekend. Voor het NIZW hebnbsp;ik toen een follow-up gemaakt. Zeven jaar lang heb ik denbsp;ontwikkeling van 64 daklozen gevolgd. Daarnaast heb ik nognbsp;twintig ex-daklozen gesproken. Hoe zijn ze op straat terecht-

gekomen? Hoe vergaat het ze als ze eenmaal op straat staan, hoe overleven ze? Wie slaagt erin van de straat te komen ennbsp;hoe doen ze dat? Bij de gemeente Utrecht is duidelijknbsp;behoefte aan dit type onderzoeksinformatie. Sinds een aantal jaren is het daklozenbeleid gedecentraliseerd en moetennbsp;de gemeenten het zelf vormgeven. Daklozen hebben weinignbsp;belangenbehartigers of woordvoerders, de gemeente moetnbsp;het doen met de informatie die ze krijgen van hulpverleners.nbsp;Maar die kan soms vertekend zijn, hulpverleners kunnennbsp;erbij gebaat zijn de problemen op te blazen. Vandaar dat denbsp;gemeente erg geïnteresseerd was in mijn onderzoek, ik werdnbsp;zelfs door de wethouder uitgenodigd op het stadhuis voornbsp;een toelichting op mijn proefschrift. Ik kan me voorstellennbsp;dat beleidsmakers actiever contact kunnen hebben met denbsp;universiteit. Nu werkt de universiteit toch heel zelfstandig, zenbsp;bepalen zelf hun onderzoeksonderwerpen. Maar denbsp;gemeente zou er ook iets bepalender in kunnen zijn door ernbsp;af en toe wat vragen te droppen. Bovendien is het heelnbsp;dankbaar werk als je als onderzoeker weet dat beleidsmakersnbsp;erom staan te springen om met je informatie aan de slag tenbsp;gaan. Maar je moet ook voorzichtig zijn. De gemeente heeftnbsp;een korte scope, een wethouder wil in korte tijd iets neerzetten. De tijdperceptie van de politiek en de traagheid van ditnbsp;soort onderzoek staan haaks op elkaar.'

Renger de Bruin (47), conservator stadsgeschiedenis van het Centraal Museum en bijzondernbsp;hoogleraar Utrecht Studies. Studeerde af in 1979 in geschiedenis.

'Ik ben altijd met wel tien klussen tegelijkertijd bezig. Stukken verzamelen, dateringen checken, eennbsp;catalogus maken, de collectie beheren, boekjes maken. Denbsp;meeste tijd zit in het maken van nieuwe tentoonstellingen,nbsp;zo'n vier à vijf per jaar. Afgelopen tijd hebben we bijvoorbeeld tentoonstellingen gehad over de ouderenzorg in denbsp;stad Utrecht, Utrecht en de vrede van Munster en marktennbsp;in Utrecht. Voor volgend jaar staat een grote internationalenbsp;tentoonstelling over de Vikingen in het Rijn- en Maasgebiednbsp;op de rol. Ik doe dit werk al sinds 1994. Als je langer in hetnbsp;vak zit, raak je langzaam bekend met andere collecties. Jenbsp;spreekt met collega's en via via vind je objecten die je kuntnbsp;gebruiken voor je exposities: munten, beeldjes, een oudenbsp;broodkar, een borstbeeld van een man van 103 jaar oud.nbsp;Naast mijn baan in het museum bekleed ik sinds een jaarnbsp;ook nog de interdisciplinaire leerstoel Utrechtstudies. Die isnbsp;zeven jaar geleden opgericht door de Vereniging Oud

Utrecht en het Provinciaal Utrechts Genootschap van Kunsten en Wetenschappen om het verleden van de stad ennbsp;de provincie onder de aandacht te brengen. Ik geef lezingennbsp;voor een breed publiek en ook buiten de Universiteitnbsp;Utrecht, bijvoorbeeld bij de Rotaryclub of in een verzorgingstehuis. Door mijn bijzonder hoogleraarschap vervul iknbsp;een brugfunctie tussen universiteit en stad. Ik doe aannbsp;bestuursadvisering, volg discussiebijeenkomsten met ondernbsp;andere rector magnificus Gispen en zit tegelijkertijd in hetnbsp;gemeenteapparaat. Ze weten me altijd wel weer te vinden.nbsp;In haar vierhonderdjarige geschiedenis is de universiteitnbsp;altijd heel nadrukkelijk vertegenwoordigd geweest in denbsp;binnenstad. Door de eeuwen heen is de universiteit ook eennbsp;economische factor voor de stad geweest: veel mensen werken en wonen er, er is een sterke kamermarkt. Bovendiennbsp;geeft het geeft de stad prestige: Utrecht staat bekendnbsp;vanwege zijn oude universiteit. Alleen al door zijnnbsp;omvang drukt de universiteit een stempel op de stad.nbsp;Op een inwoneraantal van 300.000 is een universiteit metnbsp;25.000 studenten en 5000 personeelsleden nadrukkelijk aanwezig. Dat betekent dat tien procent van de bevolking er alnbsp;direct mee te maken heeft. Amsterdam is een stad met eennbsp;universiteit. Utrecht is een universiteit met een stad.'

[Leonie van den Schoor]

• 1. De universiteit

De Utrechtse universiteit is van 1636. De dag van de opening, beter bekend als Dies Natalis, wordt nognbsp;ieder jaar gevierd. Bij studenten en medewerkers isnbsp;de Diës vooral bekend vanwege de vrije dag die datnbsp;oplevert. Op welke datum valt de diës?

• a. 14 februari

• b. 26 maart

• c. 10 april

• d. 26 april

• 2. Marketing

Tegenwoordig proberen universiteiten van alles te doen om studenten te lokken. In de begintijd was datnbsp;overigens niet anders, alleen was het toen het stadsbestuur dat de nieuwe universiteit 'in de markt' probeerde te zetten. Wat deed het stadsbestuur in denbsp;17e eeuw onder meer om studenten te trekken?

• a. Eerstejaarsstudenten kregen een stadstractaat, een soortnbsp;studiebeurs

• b. De stad stelde een leeg klooster beschikbaar om studenten te huisvesten

• c. Studenten mochten accijnsvrij bier drinken

• d. De stad moedigde vrouwen aan om te gaan studeren

• 3. De stad

De volgende foto is genomen op een bekende Utrechtse locatie. De vraag is; welke stadsbus rijdtnbsp;hier?

• a. lijn 2

• b. lijn 3, 4 en 5

• c. lijn 11

• d. lijn 12

• 6. Het uitgaansleven II

Over de Woolloomoolloo doen vele verhalen de ronde. Maar welk verhaal over de legendarischenbsp;studentendisco klopt in ieder geval niet?

• a. Woolloomoolloo is een hoerenbuurt in Melbourne

• b. Woolloomoolloo is eigenlijk een Duitse bunker uit WO II

• c. Woolloomoolloo bestaat nog steeds en de uitsmijter heetnbsp;Fred

• d. Woolloomoolloo is aboriginal voor Kangoeroe

• 7. Bestuurders

Wie van onderstaande legendarische universiteitsbestuurders hoort in het onderstaande rijtje niet thuis?

• a. S. Groenman

• b. H. van Ginkel

• c. J. Veldhuis

• d. W. Gispen

• 8. Nobelprijswinnaars

Een beetje universiteit levert op zijn tijd een nobel-prijswinnaar af. De laatste 'Utrechters' waren natuurkundigen Gerard 't Hooft en Martin Veltman in 1999. Maar er zijn er natuurlijk meer geweest. Welke vannbsp;de volgende Utrechtse straten is naar een Utrechtsenbsp;Nobelprijswinnaar genoemd?

• a. Eykmanlaan

• b. Buys Ballotstraat

• c. Prof. Dr. Magnuslaan

• d. Asserlaan

• 9. Universiteitspanden

De universiteit heeft diverse bijzondere panden in gebruik, panden die een grote historische waardenbsp;hebben voor de stad Utrecht. Welk pand is niet vannbsp;de universiteit?

Dg Borrelboom

Ik geloof dat het een idee van Menno was. Een borrelboom. Uiteraard vond Freek de ideale boom, vlak bij de schouwburg. Hij staat er nog steeds.

Wat maakt een boom geschikt als borrelboom? De volgende combinatie van eigenschappen: je moet er een krat bier kwijt kunnen, je moet er met een aantal goede vrienden lange tijd lekker kunnen zitten en hij moet voldoendenbsp;bladgroei hebben, zodat dit alles uit het zicht blijft vannbsp;dorstige zwervers en ijverige dienders. Met al deze eisennbsp;blijven er niet zoveel kandidaten over.

Onze borrelboom had nog iets extra's: je zat er heerlijk boven het water van de singel. Af en toe voer er eennbsp;bootje onder ons door: de inzittenden schrokken vaak alsnbsp;we ze vriendelijk groetten.

In onze boom werd meestal op afspraak geborreld. Maar soms liep ik langs de borrelboom, op weg naar Veritas, ennbsp;hoorde ik bekende stemmen vanuit het gebladerte. Dannbsp;liet ik mijn bestemming voor wat ie was, en volgde denbsp;roep van de borrelboom.

Ik liep er laatst weer langs, op weg naar de schouwburg. En tegen beter weten in, spitste ik mijn oren.

Maarten Bremer

Hora est

Aangezien we toch naar die promotie moesten hebben we laatst Utrecht weer eens bekeken. Het had iets van eennbsp;bedevaart, want ooit heb ik daar het zingen, drinken ennbsp;beminnen geleerd. Bovendien heeft men er - bij vergissingnbsp;of om van het gedoe af te zijn - mij de artsenbul uitgereikt.nbsp;De stad is veranderd. Gelukkig zijn de grachten gespaard,nbsp;maar het academische ziekenhuis is weggevaagd. En bovennbsp;op die mooie schouwburg hebben ze een puist gezet.nbsp;Wat onwennig schuifelen we door de Nobelstraat; ook nietnbsp;meer wat hij geweest is. Hier hebben we samen heel watnbsp;stapjes gezet. Ik weet ineens weer dat bij zo'n gelegenheidnbsp;mijn schoen lekte, en dat het maandgeld voor de zoveelstenbsp;keer tekortschoot. Gelukkig kon je in de Mensa voor vijfenzestig cent eten; vleesloos, maar het hielp je er doorheen.nbsp;Nu lopen we als gezeten burgers, weldoorvoed en stemmignbsp;gekleed, langs die herinneringen. Banksaldo en positie kunnen een licht heimwee niet verhinderen; en een onmiskenbare jaloezie op de jongelui die terrasjes bevolken, of zichnbsp;op krakende fietsen naar een al of niet wetenschappelijknbsp;doel begeven.

Op het Janskerkhof zit Willibrord onverstoorbaar te paard; hoogstens wat groener dan voorheen. Toen wij groen warennbsp;was hij grijs; nu is het omgekeerd. Hoe lang zou het geledennbsp;zijn dat we hem de mijter van Sint Nicolaas op hebbennbsp;gezet? Een studentikoos grapje dat een onvoorstelbarenbsp;heisa met de autoriteiten veroorzaakte. Die waren, ver vóórnbsp;de Maagdenhuis-bezetting volstrekt niets gewend. En wij.nbsp;wat waren we achteraf bezien verschrikkelijk braaf!

Zo'n promotie is altijd de moeite waard. Niet dat ik iets van de discussies begrepen heb, maar je ziet weer eens oudenbsp;bekenden. Daar zit Bart bijvoorbeeld. Wat heeft dié eennbsp;ouwe kop gekregen! Zou hij nog getrouwd zijn met datnbsp;blonde verpleegstertje? Destijds waren ze onafscheidelijk.nbsp;Naast ons zit een stroeve, naar kamfer geurende heer. Hijnbsp;heeft een exemplaar van het proefschrift voor zich en bladert ijverig mee, zoals ware muziekliefhebbers doen bij denbsp;Mattheus Passion. Als één van de opponenten fijntjesnbsp;opmerkt dat op pagina zeven, derde alinea, Herz met tznbsp;geschreven moet worden, schudt mijn buurman ontgoocheld het hoofd. Een gepensioneerd onderwijzer, denk ik.nbsp;De ouders van de geachte promovendus glimmen van trots.nbsp;Ze hebben dan ook genoeg betaald voor deze voorstelling.nbsp;De jongeman zelf glimt minstens even erg, maar dat is doornbsp;de transpiratie. Arme ziel, of het er nu nog op aankomt. Hetnbsp;zou een wonder zijn als de doctorstitel hem ontging!

Het 'Hora est' valt niettemin ongelukkig, juist als de promovendus zich schrap zet om een bijzonder louche opmerking te ontzenuwen. Zijn verweer gaat uit als een nachtkaars. Alsnbsp;we overeind komen voor de receptie frommelt de man naastnbsp;ons het proefschrift grimmig tot een rolletje. Straks zal hij ernbsp;de jonge doctor eens flink mee om de oren slaan!

Een bezoek aan ons oude eethuisje bekroont de dag. Hier aten we samen als er iets te vieren viel; én de middelen hetnbsp;toelieten. Het pand blijkt ingrijpend verbouwd te zijn; evenals de prijzen. Maar de kok is nog altijd een kunstenaar. Ennbsp;een vleesloze maaltijd hoeft nu niet meer.

Een Praktikant in de verloskunde was indertijd zo gewiekst bij het kaartspel dat hij van de winst hier elke dag kon eten.nbsp;Toen zijn stage erop zat had hij de complete spijslijst afgewerkt, op de goulash na. Hij hield niet van goulash.

Ik vertel het verhaal nog eens, maar ze kende het al. Er is weinig dat je na zóveel jaar niet van elkaar weet. Bij de koffie wordt ze trouwens onrustig. 'Het wordt tijd', zegt ze. 'Jenbsp;zou om elf uur de dienst overnemen!' Gut ja, het is tijd.nbsp;Hora est. Maar wat een tijd was dat, toen in Utrecht!

J.C. Brakelé

Ochtend

U-dag lezing: professor Hans Achterhuis overnbsp;'morele autoriteit'

Jaarlijks organiseren de Universiteit Utrecht en het Utrechts Univer-siteitsfonds de Universiteitsdag. Op 29 maart a.s. zijn alle afgestudeerden welkom op het algemene ochtendprogramma, waar prof.dr.nbsp;Hans Achterhuis een uiteenzettingnbsp;geeft over een actueel thema,nbsp;namelijk 'de vraag naar de morelenbsp;autoriteit in de postmodernenbsp;samenleving'. Hij zal daarbij vooralnbsp;ingaan op het feit dat noch denbsp;wetenschap, noch het bedrijfsleven, noch de cultuur, noch de politiek op dit moment de status ennbsp;het gezag hebben om de positienbsp;van een alomvattende morelenbsp;autoriteit te kunnen opeisen. Hijnbsp;zal in zijn bijdrage tevens ingaannbsp;op de vraag hoe de universiteitennbsp;hun verantwoordelijkheid in dezenbsp;vorm kunnen geven.

Meer informatie over de spreker en een toelichting op het onderwerp vindt u in deze illuster opnbsp;pagina 6 en 7.

Panel

Aansluitend volgt onder leiding van drs. P. Broertjes (hoofdredacteur Volkskrant, alumnus) eennbsp;paneldiscussie over dit onderwerpnbsp;met vertegenwoordigers uit de sectoren politiek, wetenschap, cultuurnbsp;en bedrijfsleven. Panelleden zijnnbsp;onder andere mw. prof.dr. W.nbsp;Otten (sector wetenschap, decaannbsp;Godgeleerdheid Universiteitnbsp;Utrecht) en drs. F. Sijbesma (sectornbsp;samenleving, lid Raad van Bestuurnbsp;DSM, alumnus).

Middag

Facultaire programma's, rondleiding binnenstad en workshops voor pas afgestudeerden 's Middags kunt u het programmanbsp;van een faculteit bezoeken. U kuntnbsp;kiezen voor het programma van denbsp;faculteit waar u bent afgestudeerdnbsp;of van een andere faculteit als datnbsp;programma u meer aanspreekt. Unbsp;kunt ook deelnemen aan een rondleiding in het Universiteitsmuseumnbsp;en het gerestaureerde Academiegebouw. Pas afgestudeerden kunnennbsp;zich inschrijven voor een workshopnbsp;over loopbaanadvies, onderhandelen, time-managament of commu-nicatie-vaardigheden. De meestenbsp;programma's eindigen met eennbsp;borrel.

Kijkt u voor informatie over de middagprogramma's op pagina's 18nbsp;en 19. Op de antwoordkaart innbsp;deze Illuster kunt u aangeven bijnbsp;welke programma-onderdelen unbsp;aanwezig wilt zijn.

Loopbaanoriëntatie Verken je wensen en je mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Metnbsp;behulp van testen en vragenlijstennbsp;breng je in kaart waar je interessesnbsp;liggen, wat je capaciteiten zijn ennbsp;welke loopbaanwaarden een rolnbsp;spelen. Je onderzoekt welke functies of branches voor jou interessant zijn en waar je daarovernbsp;informatie kunt vinden. Er wordtnbsp;ook aandacht besteed aan hindernissen die je tegenkomt. Je sluit afnbsp;met het opstellen van een persoonlijk actieplan, waarin de stappennbsp;staan die je zet om op een effectieve manier de arbeidsmarkt tenbsp;benaderen.

Docent: Jacky Limvers

Max. aantal deelnemers: 10

Netwerken

In je loopbaan is het van belang op de hoogte te blijven van ontwikkelingen binnen en buiten je eigennbsp;organisatie. Informatie van insidersnbsp;is daarbij van grote waarde. In denbsp;training netwerken leer je effectiefnbsp;gebruikmaken van contacten metnbsp;bekenden en onbekenden om je tenbsp;oriënteren op de arbeidsmarkt. Jenbsp;inventariseert van welke groepennbsp;je deel uitmaakt en van welkenbsp;(nog) niet. Je oefent in het telefonisch benaderen van mensen ennbsp;het voeren van netwerkgesprek-ken. Door deze training leer jenbsp;eventuele schroom af te werpen ennbsp;je contactuele vaardigheden te verbeteren.

Docent: Jeanette van Rees

Max. aantal deelnemers: 12

Timemanagement Word je leven gekenmerkt doornbsp;urgentie en haast? Heb je hetnbsp;gevoel te worden geleefd door jenbsp;werk? Wordt de stress van je werknbsp;in je persoonlijk en professioneelnbsp;functioneren merkbaar? Een oplossing ligt in efficiënt en effectiefnbsp;omgaan met je werk: de dingennbsp;goed doen en de goede dingennbsp;doen.

Docent: Jos Koeckhoven

Max. aantal deelnemers: 15

Communicatieve vaardighedennbsp;Loopbaanoriëntatie

Hoe kom ik overtuigend over?

Communiceren doen we de hele dag door. Maar worden we welnbsp;altijd goed begrepen? En waaromnbsp;zijn anderen vaak zo succesvol innbsp;het behalen van hun doelen? Dezenbsp;workshop gaat over onze maniernbsp;van communiceren en onze innerlijke overtuigingen. Vaak zijn wenbsp;ons niet bewust van de kwaliteitennbsp;die in onszelf verborgen liggen. Tijdens deze sessie gaan we de mogelijkheden voor nu en de toekomstnbsp;vaststellen.

Docent; Jos van Langen Max. aantal deelnemers: 12

Onderhandelen

Een serie van praktische oefeningen om de voornaamste kenmerken van een goed onderhandelaar te leren kennen én toe te passen.nbsp;Hoe stel je je op aan het begin vannbsp;een onderhandelingstraject, opnbsp;welke manier kun je de ander beïnvloeden en overtuigen en hoe sluitnbsp;je de onderhandeling af? Vragennbsp;waarop we door een groot aantalnbsp;korte, praktische oefeningen hetnbsp;antwoord zullen vinden.nbsp;Docent: Eduard Stompnbsp;Max. aantal deelnemers: 15

Kernreflectie

Er is toenemende aandacht voor het belang van 'flow' in werk ennbsp;leren: het verschijnsel waarbij je jenbsp;als een vis in het water voelt, afgestemd bent op wat nodig is ennbsp;effectief handelt. Flow heeft veelnbsp;te maken met het in contact zijnnbsp;met wat jou motiveert of bezielt ennbsp;met het (bewust) gebruiken van jenbsp;kernkwaliteiten, ook in situatiesnbsp;waarin dat ogenschijnlijk lastignbsp;lijkt. In de workshop besteden wenbsp;aandacht aan de vraag hoe je flownbsp;kunt stimuleren, bij jezelf en anderen (middels kernreflectie).nbsp;Docenten: Fred Korthagen ennbsp;Angelo Vasalosnbsp;Max. aantal deelnemers: 16

Sollicitatiegesprek

Dit is een praktische training voor iedereen die beter wil solliciteren.nbsp;Je oefent het voeren van een sollicitatiegesprek. Je leert waar denbsp;werkgever op let. Je doet eennbsp;opdracht waarbij je eigen sterkenbsp;en zwakke kanten naar vorennbsp;komen. Veelvoorkomende (lastige)nbsp;vragen worden op je afgevuurd.nbsp;De gesprekken nemen we op metnbsp;een videocamera, zodat je laternbsp;kunt zien hoe je overkomt. Denbsp;opnamen worden bekeken ennbsp;nabesproken. Aan de hand van denbsp;opnamen krijg je tips en suggesties voor verbetering van je presentatie.

Docent: Dorinne Raaimakers

Max. aantal deelnemers: 10

Iedere pas afgestudeerde (2001, 2002, 2003) kan zich aanmeldennbsp;voor deze middag. Er is slechtsnbsp;een beperkt aantal plaatsen pernbsp;workshop, dus meld je snel aannbsp;met behulp van de antwoordbon in Illuster of vianbsp;www.alumni.uu.nl! Je kunt deelnemen aan één workshop ennbsp;krijgt vooraf bericht of jenbsp;geplaatst bent in de workshopnbsp;van je keuze. De workshopsnbsp;zijn gratis! Wanneer je je hebtnbsp;opgegeven, wordt er een plaatsnbsp;voor je gereserveerd en gaannbsp;we ervan uit dat je komt. Als jenbsp;niet komt en je hebt je nietnbsp;uiterlijk drie dagen van tevorennbsp;afgemeld, zien wij ons genoodzaakt 10 euro in rekening tenbsp;brengen.

Aardwetenschappen

De aarde is nooit af

De aarde draait rond als nooit tevoren. Op het gebied van onderwijs en onderzoek vinden nieuwe ontwikkelingen plaats. Na een bezoek aannbsp;het middagprogramma van denbsp;faculteit Aardwetenschappen bent unbsp;weer helemaal bij.

Prof.dr. Rob van der Hilst bespreekt in zijn lezing de beeldvorming vannbsp;de diepe aarde met seismische golven. Dr. Manfred van Bergen laatnbsp;zijn licht schijnen op lekkende kra-termeren en de onvermoede gevaren voor het milieu in Indonesië ennbsp;Costa Rica. Dr. Hans de Bresser geeftnbsp;een presentatie in het Hoge Druk ennbsp;Temperatuur (HPT) laboratorium.nbsp;Met de deelnemers wordt vastgesteld wat belangrijke vragen overnbsp;het deformatiegedrag van aardsenbsp;materialen zijn en hoe nieuwenbsp;apparatuur voor schuif-deformatie,nbsp;infrarood spectroscopie en elektrische geleidbaarheidsmeting een bijdrage kan leveren aan hetnbsp;beantwoorden van deze vragen.nbsp;Verder geeft Quintijn Clevis (promovendus) voorbeelden van 2D ennbsp;3D modellering van sedimentairenbsp;bekkens als functie van bodemdaling, zeespiegelbewegingen en kli-maatvariaties. Aansluitend is er eennbsp;borrel. Toegang is gratis.

Aanvang: 13.30 uur Locatie: Budapestlaan 4nbsp;Contactpersoon: Nicotine Meijer,nbsp;(030) 253 5116, n.meijer@geo.uu.nl.nbsp;Zie ook de homepage van denbsp;faculteit: www.geo.uu.nl en klik opnbsp;'faculteit'.

Biologie en Scheikunde

De faculteiten Biologie en Scheikunde bieden dit jaar eennbsp;gezamenlijk programma. U kuntnbsp;kiezen uit twee activiteiten. Kruisnbsp;op de antwoordkaart duidelijk aannbsp;naar welke van de twee activiteitennbsp;uw voorkeur uitgaat.

Biologen en chemici: de smaakmakers van denbsp;moderne voeding

Met chemisch en biologisch vernuft wordt eten lekkerder, langer houdbaar en gezonder gemaakt. Drienbsp;sprekers maken ieder vanuit hunnbsp;vakgebied duidelijk hoe hun (fundamentele) wetenschappelijkenbsp;onderzoek terug te vinden is opnbsp;ons bord.

Maarten Egmond, alumnus van de faculteit Scheikunde, was jarenlangnbsp;onderzoeker bij Unilever en deel-tijdhoogleraar Toegepaste Enzymologie in Utrecht. Sinds 1 augustus isnbsp;hij voltijds hoogleraar. Egmondnbsp;bestudeert onder meer de opnamenbsp;van vetachtige stoffen in het maag-darmkanaal. Wat betekent ditnbsp;onderzoek voor gezonde voeding?nbsp;Sjef Smeekens, alumnus van denbsp;faculteit Biologie, is hoogleraarnbsp;Moleculaire Plantenfysiologie. Zijnnbsp;onderzoeksgroep heeft door genetische modificatie een suikerbietnbsp;ontwikkeld die de caloriearmenbsp;natuurlijke suiker fructaan produceert in plaats van Sacharose.nbsp;Kees de Kruif, alumnus van denbsp;faculteit Scheikunde, is hoofd vannbsp;het Department of Product Technology van NIZO food research ennbsp;deeltijdhoogleraar toegepaste Fysische en Colloïdchemie in Utrecht.nbsp;De Kruif bestudeert hoe we voedingsmiddelen met de gewenstenbsp;textuur en houdbaarheid kunnennbsp;maken. Na afloop is er een borrel innbsp;het Wentgebouw. Toegang is gratis.nbsp;Locatie: Wentgebouw

De biologie en chemie van afweermechanismen vannbsp;planten

Planten kunnen niet weglopen voor hun belagers en hebbennbsp;daarom ter verdediging een reeksnbsp;afweermechanismen ontwikkeld.nbsp;De afweerreacties beperken denbsp;indringer in zijn groei en houdennbsp;de schade voor de plant op eennbsp;aanvaardbaar niveau. Welk afweermechanisme geactiveerd wordt.nbsp;hangt af van het type belager:nbsp;vraatzuchtige insecten of infectiesnbsp;door virussen, bacteriën ofnbsp;schimmels.

In de rotstuin en de tropische kassen van de Botanische Tuin Fort Hoofddijk op de Uithof krijgt u eennbsp;rondleiding waarin de afweermechanismen van planten centraalnbsp;staan. De rotstuin is met ruim 1.600nbsp;planten één van de grootste innbsp;Europa!

Voor de rondleidingen geldt een maximum aantal van zestig deelnemers. Na afloop is er een borrel innbsp;het Wentgebouw. Toegang is gratis.nbsp;Aanvang: ontvangst vanaf 13.30nbsp;uur, lezing en rondleiding 14.00 uurnbsp;Locatie: Botanische Tuin

Contactpersonen: Carmen Jansen, (030) 253 99 89, c.m.jansen@bio.uu.nlnbsp;en Monica van der Garde, (030) 253nbsp;27 93, m.vandergarde@chem.uu.nl

Duits

Oprichting alumnivereniging

Het belooft een historische middag voor de Germanisten van Utrecht tenbsp;worden, want de alumniverenigingnbsp;AUGe wordt opgericht. De oprichtingsvergadering vindt plaats ondernbsp;voorzitterschap van Reggy denbsp;Groot. Ook presenteert prof. dr.nbsp;Ton Naaijkens de vernieuwdenbsp;inrichting van de opleiding in hetnbsp;bachelor-masterstelsel. De middagnbsp;wordt muzikaal opgeluisterd doornbsp;twee studentes van het majorpro-gramma Duitse taal en cultuur.nbsp;Linda Biro en Margit Bleuminknbsp;spelen op vleugel en piano enkelenbsp;klassieke werken. Tot slot is ernbsp;tijdens de borrel die u wordtnbsp;aangeboden ruim gelegenheidnbsp;voor informeel contact. Toegangnbsp;is gratis.

Aanvang: 14.00 uur

Locatie: Drift 21, zaal 1.05 Contactpersoon: dr. Ewout vannbsp;der Knaap, (030) 253 61 75,nbsp;ewout.vanderknaap@let.uu.nl

Geneeskunde

Medische beeldvorming voor diagnostiek en therapie

Het Instituut voor Beeldweten-schappen verzorgt het middagprogramma van de faculteit Geneeskunde. Dit instituut doetnbsp;wetenschappelijk onderzoek binnen het vakgebied van de medischenbsp;beeldvorming en beeldverwerking.nbsp;Geavanceerde apparatuur staatnbsp;zowel ter beschikking voor denbsp;diagnostiek van ziekteprocessen alsnbsp;voor het plannen, geleiden ennbsp;evalueren van behandelingen. Dezenbsp;ontwikkelingen maken zogenaamde 'minimaal invasievenbsp;diagnostiek en therapie' mogelijk,nbsp;wat betekent dat met zo minnbsp;mogelijk schade aan het lichaamnbsp;wordt bepaald wat er aan de handnbsp;is en wordt ingegrepen.

In een serie lezingen krijgt u een indruk van de belangrijke rol dienbsp;dit soort beeldvormende technieken in de hedendaagse geneeskunde spelen. Zo wordt denbsp;betekenis van moderne beeldvorming voor de radiologische praktijknbsp;in het ziekenhuis behandeld. Verdernbsp;wordt een aantal toepassingen vannbsp;beeldgeleide (robot)chirurgienbsp;besproken en is er aandacht voornbsp;het vakgebied beeldverwerking datnbsp;hierbij een belangrijke rol speelt.nbsp;Ook komt beeldvorming voor denbsp;planning van radiotherapie (bestraling) van tumoren aan de orde.nbsp;Ter afsluiting vindt een borrelnbsp;plaats. Toegang is gratis.

Aanvang: 14.00 uur Locatie: UMC Utrecht,nbsp;Blauwe collegezaalnbsp;Contactpersoon: Trea Fakkeldij,nbsp;(030) 253 62 40,nbsp;t.m.v.fakkeldij@med.uu.nl

Reünie Medische Biologie Pheph, de alumnivereniging vannbsp;medisch biologen/biomedischnbsp;wetenschappers organiseert op denbsp;Universiteitsdag een reünie. Denbsp;reünie is toegankelijk voor alle oudnbsp;medisch biologen/BMW-ers ennbsp;bestaat uit een actieve en leerzamenbsp;middag gevolgd door een borrel ennbsp;diner. Pheph-leden ontvangen hetnbsp;definitieve programma binnenkortnbsp;via e-mail. Niet Pheph-leden kunnen voor het programma ennbsp;inschrijving contact opnemen metnbsp;pheph@dds.nl of Pheph, Postbusnbsp;476, 3500 AL Utrecht.

Geschiedenis

Geschiedenis van de universiteit en wetenschapnbsp;Alumnivereniging VIGU en hetnbsp;Instituut voor Geschiedenis nodigen de leden van de VIGU en allenbsp;andere belangstellenden van hartenbsp;uit bij een drietal lezingen.nbsp;Het thema van de middag is denbsp;'universiteitsgeschiedenis'. Nadruknbsp;ligt op de geschiedenis van denbsp;maatschappelijke betekenis vannbsp;wetenschap en universiteit en hoenbsp;het beeld hiervan in de loop van denbsp;decennia is gewijzigd. Ook komennbsp;de ontwikkelingen in de historiografie aan de orde.

Sprekers zijn dr. Hervé Jamin (beleidsmedewerker Universiteitnbsp;Utrecht, schrijver van o.a. het universitaire lustrumboek Kennis alsnbsp;opdracht), dr. Bert Theunissennbsp;(faculteit Natuur- en Sterrenkunde,nbsp;Instituut voor Geschiedenis ennbsp;Grondslagen van de Wiskunde ennbsp;de Natuurwetenschappen Universiteit Utrecht) en dr. Ed Jonker. Ednbsp;Jonker is verbonden aan het Instituut Geschiedenis als senior docentnbsp;onderzoeker. De middag wordtnbsp;besloten met een VIGU-ledenverga-dering. Alle bezoekers zijn welkomnbsp;op de aansluitende borrel. Voornbsp;leden van de VIGU is deelname aannbsp;het middagprogramma gratis, vannbsp;niet-leden wordt aan de zaal eennbsp;bijdrage van 7,50 euro gevraagd.nbsp;Aanvang: 14.00 uurnbsp;Locatie: Drift 21

Contactpersoon: Annelies van den Hurk, secretariaat Instituutnbsp;Geschiedenis, (030) 253 61 53,nbsp;Annelies.vandenhurk@let.uu.nl

Godgeleerdheid

Normen en waarden: tussen debat en debacle

Het is een populair adagium - maar daarom niet minder een misverstand - dat geloof en bijbel eenduidige handvatten bieden voor onzenbsp;normen en waarden. Hoge kerkelijke functionarissen deelden metnbsp;Kerstmis in een Utrechts winkelcentrum normen en waarden uit, opnbsp;handzaam briefkaartformaat. Innbsp;het theologische facultaire programma van de Universiteitsdagnbsp;vervolgen we de zoektocht naar denbsp;morele autoriteit en recht van spreken in de moderne samenleving.nbsp;Gerrit Jan van der Kolm, vele jarennbsp;theoloog en fabrieksarbeider, nognbsp;altijd woonachtig in wat ooit denbsp;volksbuurt Oud Krispijn (Dordrecht)nbsp;was, is de aangewezen persoon omnbsp;de zoektocht naar morele autoriteit te bezien van onderaan denbsp;maatschappelijke ladder. Henknbsp;Tieleman (faculteit Theologie), kijktnbsp;naar het debat over normen ennbsp;waarden vanuit de structurele ontwikkelingen in de moderne samenleving. Twee opstapjes voor hetnbsp;debat, want waar het vanmiddagnbsp;echt om gaat is de gedachtewisseling met eenieder die daaraan deelnbsp;wil nemen. Toegang is gratis.nbsp;Aanvang: 13.30 uur koffie/thee.nbsp;Lezing begint om 14.00 uur,nbsp;borrel om 16.00 uur

Locatie: Educatorium, Alpha-zaal Contactpersoon: Maaike Swarte,nbsp;(030) 253 18 53, Mswarte@theo.uu.nl

Italiaans

Documentairemakers over Italië Het middagprogramma van denbsp;opleiding Italiaans draait om hetnbsp;werk van twee documentairemaaksters, Annemarie van Zweeden,nbsp;alumna van de opleiding Italiaansnbsp;in Utrecht, en Anna Buchetti, eennbsp;Italiaanse die al jaren in Nederlandnbsp;woont en programma's maakt voornbsp;onder meer de VPRO en de Humanistische Omroep.

Buchetti vertoont haar recente documentaire over het Italië vannbsp;Silvio Berlusconi, 'Het filter vannbsp;Berlusconi' (september 2002).nbsp;Annemarie van Zweeden laatnbsp;delen zien uit programma's die zenbsp;voor de IKON maakte en waarmeenbsp;ze diverse prijzen in de wachtnbsp;sleepte. Beiden gaan met elkaar ennbsp;het publiek in debat over de rolnbsp;van televisie, documentaires ennbsp;van de media in Italie en Nederland. Aan het einde van de middagnbsp;wordt een 'rinfresco' geserveerd.nbsp;Toegang is gratis.

Aanvang: 14.30 uur Locatie: Drift 21, zaal 0.32nbsp;Contactpersoon: Monica Jansen,nbsp;(030) 253 64 68,nbsp;monica.jansen@let.uu.nl

Nederlands

Blijven de Nederlandse klassieken leesbaar?

Hoe leesbaar zijn de Nederlandse klassieken? In de afgelopen jarennbsp;zijn er verschillende nieuwe editie-reeksen tot stand gekomen metnbsp;belangrijke teksten uit de Nederlandse literatuurgeschiedenis, zoalsnbsp;de Deltareeks, Tekst in Context ennbsp;de Alfareeks. Wat zijn de overeenkomsten en verschillen tussen denbsp;reeksen, voor wie worden zijnbsp;gemaakt en bereiken zij hun doelgroep? Welke ontdekkingen zijn ernbsp;gedaan bij het onderzoek waar denbsp;boeken op gebaseerd zijn?

Een aantal sprekers, onder wie leden van de beroepsgroepen dienbsp;deze boeken maken en/of gebruiken (bijvoorbeeld leraren, uitgeversnbsp;en docenten van het Onderwijsinstituut Nederlandse Taal ennbsp;Cultuur) laten hun licht over dezenbsp;vragen schijnen.

Het middagprogramma wordt afgesloten met een korte ledenvergadering van de vereniging Ned-werk en een borrel. Naderenbsp;gegevens over het programma volgen per post en via de websitenbsp;www2.let.uu.nl/solis/nederlands/alunbsp;mni/alumni.htm Toegang is gratisnbsp;voor leden van de alumnivereniging Nedwerk, van niet-ledennbsp;wordt aan de zaal een bijdrage vannbsp;5 euro gevraagd.

Aanvang: 14.00 uur Locatie: binnenstad (nadere informatie over de locatie ontvangt u innbsp;de bevestigingsbrief)nbsp;Contactpersoon:

Corry Dijkstra, (030) 253 80 00, corry.dijkstra@let.uu.nl. Zie ooknbsp;WWW. let. uu. nl/solis/nederlands/alumnbsp;ni/alumni

Rechtsgeleerdheid

Juridisch debat

Programma:

14.00 uur Ontvangst met koffie en thee

14.15 uur Presentatie / Inleiding 14.45 uur Juridisch debatnbsp;16.00 uur Borrel

Inleiding en debat

Een panel van deskundigen zal in debat gaan met elkaar en met unbsp;over een actueel juridisch onderwerp. In de brief in de komendenbsp;weken bij u in de bus valt, vindt unbsp;meer informatie over het onderwerp en de sprekers.

Borrel

De afsluitende borrel is uiteraard gezellig, maar ook informatief.nbsp;Vertegenwoordigers van de Juridische Studenten Vereniging tenbsp;Utrecht, docenten en studentennbsp;van verschillende opleidingen zijnnbsp;aanwezig om met u van gedachtennbsp;te wisselen over de faculteit en denbsp;rechtenstudie van vandaag. Ooknbsp;zullen onder andere het Juridischnbsp;PAO en de Wetenschapswinkelnbsp;Rechten zich presenteren. Toegangnbsp;is gratis.

Aanvang: 14.00 uur

Locatie: Academiegebouw, Domplein 10, Senaatzaalnbsp;Contactpersoon:

Dionne Puyman; (030) 253 79 59, d.puyman@law.uu.nl

Scheikunde

zie Biologie

Sociale wetenschappennbsp;Opmerkelijke studies

In het afgelopen jaar zijn bij de faculteit Sociale Wetenschappennbsp;verrassende projecten van startnbsp;gegaan dankzij speciale subsidies.nbsp;Twee studies worden tijdens hetnbsp;middagprogramma toegelicht.

Dr. Marianne Junger bespreekt de studie naar antisociaal gedrag bijnbsp;kinderen. Eerder onderzoek naarnbsp;criminaliteit onder adolescentennbsp;wijst erop dat criminaliteit in eennbsp;breed cluster van problemen voorkomt.

Het huidige onderzoek richt zich op twee onderbelichte thema's innbsp;de studie van antisociaal gedrag:nbsp;het ontstaan van fysieke agressienbsp;als de voorloper van antisociaalnbsp;gedrag bij kinderen in de voorschoolse leeftijdsperiode en denbsp;gezondheidsconsequenties vannbsp;fysiek agressie en antisociaalnbsp;gedrag.

Dr.ing. Jan Houtveen geeft aan hoe de nieuwe rol van fysiologischenbsp;maten bij stressgerelateerde lichamelijke klachten wordt onderzocht.nbsp;Het komt vaak voor dat een artsnbsp;niets lichamelijks kan vinden terwijlnbsp;iemand toch lichamelijke klachtennbsp;heeft. Ondanks een duidelijkenbsp;samenhang tussen stress en angst,nbsp;verklaren stressreacties (zoalsnbsp;hyperventilatie) de klachten niet ofnbsp;in geringe mate. Ze kunnen welnbsp;aanvullende informatie verschaffennbsp;over de emotionele (stress)toe-stand.

Aanvang: 14.30 uur

Locatie: nadere informatie over de locatie ontvangt u in de bevestigingsbrief.

Contactpersoon: Maria Splinter; (030) 253 67 18, M.Splinter@fss.uu.nl

Theater-, film- en televisiewetenschapnbsp;Debat: de musical in eennbsp;wetenschappelijk kader

Hoe kunnen we de musical, één van de succesvolste podiumkunsten vannbsp;dit moment, in een wetenschappelijk kader plaatsen? Prominentenbsp;musicalkenners en wetenschappersnbsp;ontmoeten elkaar in een hartstochtelijk gesprek en vragen zich nietnbsp;alleen af welke eisen de musical-vorm aan zijn schrijvers en uitvoerenden stelt maar ook hoe denbsp;wetenschapper dit fenomeen zounbsp;moeten benaderen.

We sluiten af met een ware musical act van en door alumni en docenten! Na afloop tijd om uitgebreidnbsp;te borrelen en contacten te verstevigen en/of vernieuwen. Toegang isnbsp;gratis.

Aanvang: inloop vanaf 13.30 uur, aanvang programma 14.00 uur.nbsp;Locatie: Universiteitstheaternbsp;Studio-T, Kromme Nieuwe Gracht 20nbsp;Contactpersoon: Clara Pafort-Overduin, (030) 253 63 39,nbsp;clara.pafort-overduin@let.uu.nl

Wijsbegeerte

Filosofen van net-afgestudeerd tot hoogleraar

Drie filosofen van de faculteit Wijsbegeerte komen in het middagprogramma aan het woord: professor Marcus Düwell, nieuwe hoogleraarnbsp;Ethiek, gaat van start met de lezingnbsp;'Normen en waarden? Over denbsp;mogelijkheid van ethische reflectienbsp;in een complexe maatschappij'.nbsp;Afsluitend is er gelegenheid tot discussie. Na de theepauze spreekt dr.nbsp;Erik-Jan Bos over de correspondentie tussen Descartes en Regius ennbsp;tot slot komt de net-afgestudeerdenbsp;Niels Nijsingh aan het woord overnbsp;zijn afstudeerscriptie 'Geheugen:nbsp;database of verbeelding’.nbsp;Na afloop is er een borrel.

Deze middag is gratis toegankelijk voor leden van Autarkeia, niet-leden betalen 5 euro. Bij de bevestiging van uw aanmelding zal denbsp;precieze locatie vermeld worden.

Aanvang: 14.00 uur

Locatie: De Uithof

Contactpersoon: Erna Kas,

(030) 253 20 97 erna.kas@phil.uu.nl

Lezing alumnivereniging Wijsbegeerte

De alumni-tak van de Utrechtse Studievereniging voor Cognitievenbsp;Kunstmatige Intelligentie (USCKI)nbsp;Incognito verzorgt een middagprogramma op de Universiteitsdag opnbsp;De Uithof. Bij het ter perse gaannbsp;van Illuster waren sprekers ennbsp;onderwerpen nog niet bekend.nbsp;Zie voor informatie

WWW. uscki. nl/aluminium

Rondleiding Universiteitsmuseumnbsp;en Academiegebouwnbsp;Op de Universiteitsdag krijgt u denbsp;kans om in het Universiteitsmuseum de interessante weetjes ennbsp;sappige anekdotes te horen overnbsp;Utrechtse wetenschappers en hetnbsp;universitaire verleden. Onder begeleiding van een professionele gidsnbsp;bezoekt u het museum. Bij mooinbsp;weer nemen we de gelegenheidnbsp;om u de Hortus Botanicus te latennbsp;zien. Aansluitend loopt u naar hetnbsp;prachtig gerestaureerde Academiegebouw. Ook hier krijgt u eennbsp;rondleiding waarbij architectuur ennbsp;geschiedenis aan bod komen. Eennbsp;doorlopende diavoorstelling geeftnbsp;u een indruk van de restauratie vannbsp;het Academiegebouw. Na afloopnbsp;wordt u een consumptie aangeboden in het Academiegebouw.nbsp;Voor dit programma wordt eennbsp;bijdrage van 6 euro gevraagd.nbsp;Aanvang: 14.30 uur, eindenbsp;17.00 uur

Locatie: start om 14.30 uur bij het Un iversi tei tsm useumnbsp;Contactpersoon: Frida Petronaci,nbsp;Communicatie Service Centrum,nbsp;(030) 253 34 13, f.petronaci@csc.uu.nl

Regionale netwerken van Utrechtse alumninbsp;Vanaf 15 november zijn in denbsp;regio alumni bezig met de organisatie van een lokaal netwerk. Pernbsp;regio overlegt iedere club over hetnbsp;beleid, de interesses en de opzetnbsp;van de regionale najaarsbijeenkomsten die komende herfst voornbsp;het eerst zullen plaatsvinden.nbsp;Regelmatig ontmoeten de trekkersnbsp;elkaar tijdens een werkdiner innbsp;Utrecht, na de borrel voor allenbsp;alumni in het Academiegebouw.nbsp;Iedere regio heeft een eigennbsp;contactpersoon en een eigennbsp;email-account.

• • Regio Amsterdamnbsp;contactpersoon: Ruud de Ruiternbsp;email: Amsterdam@alumni.uu.nl

• • Regio Arnhemnbsp;contactpersoon: Joop van de Vatenbsp;email: Arnhem@alumni.uu.nl

• • Regio Den Haagnbsp;contactpersoon: Frans Driedonksnbsp;email: Den Haag@alumni.uu.nl

• • Regio Maastrichtnbsp;contactpersoon: nog onbekendnbsp;email: Maastricht@alumni.uu.nl

• • Regio Rotterdamnbsp;contactpersoon: nog onbekendnbsp;email: Rotterdam@alumni.uu.nl

• • Regio Tilburgnbsp;contactpersoon: Kees Amptnbsp;email: Tilburg@alumni.uu.nl

• • Regio Zwollenbsp;Contactpersoon: leke Rozendaalnbsp;email: Zwolle@alumni.uu.ni

• • Regio Utrechtnbsp;contactpersoon: Bob Zaalbergnbsp;email: Utrecht@alumni.uu.nl

De website van de netwerken - te vinden op www.alumni.uu.nl -wordt aangepast aan de nieuwenbsp;ontwikkelingen. Er komt een virtueel alumnihuis, waar alle landen ennbsp;regio's met actieve alumni eennbsp;eigen kamer hebben. De regionbsp;Utrecht heeft daarop vooruitnbsp;lopend vast een eigen websitenbsp;gemaakt (www.geocities.com/nbsp;alumniZOOOUU/alumni).

Noteer in urn agenda Alumniborrels in hetnbsp;Academiegebouw

Vrijdag 16 mei, vanaf 17.00 uur Vrijdag 5 september, vanafnbsp;17.00 uur

(Bij voorkeur aanmelden op de website 'wvvw.alumni.uu.nl/nbsp;aanmelden' vanaf 1 maand tenbsp;voren).

Alumni Meeting

New York 10 april 2003

Plaats (o.v.): The Netherland Club Tijd: donderdag 10 april, 18.00 -22.00 uur (inclusief borrel ennbsp;buffet)

Gastheer: drs. J.G.F. Veldhuis, voorzitter College van Bestuurnbsp;Spreker: dr. Bart Stapert J.D.

De Utrechtse Strafjurist Bart Stapert woonde vanaf 1989 in de Verenigde Staten, waar hij als staflidnbsp;van The Virginian Coalition on Jailsnbsp;and Prisons en The Southern Centernbsp;for Human Rights in Atlanta denbsp;doodstraf voor ruim zeventig veroordeelden probeerde te verijdelen. Vorig jaar keerde Stapert terugnbsp;naar Nederland.

Hij ontving in datzelfde jaar een eredoctoraat van de Universiteitnbsp;Utrecht. Hij is op dit momentnbsp;wetenschappelijk medewerker bijnbsp;het Utrechtse Willem Pompe Instituut en lid van het bestuur vannbsp;Amnesty International.

Contact: Irma Jansen / New York (irmajansen@hotmail.com),nbsp;LenekeVisser / Utrechtnbsp;(l.visser@ufonds.uu.nl)

Noorthey en andere fondsen makennbsp;studie mogelijknbsp;Fondsenwerving wordt belangrijken vooral ten behoeve vannbsp;studenten. De nieuwe bachelormaster structuur maakt het mogelijk dat studenten gemakkelijkernbsp;een internationale studieloopbaannbsp;kunnen volgen - een van denbsp;gewenste consequenties van denbsp;stelselherziening - maar voor eennbsp;grote groep studenten levert datnbsp;onoverkomelijke financiële problemen op. De universiteit heeft eennbsp;ambitieus beurzenprogramma ontwikkeld, dat echter alleen kan slagen wanneer particulieren,nbsp;fondsen en organisaties hierin willen participeren. Een voorbeeld isnbsp;het Noorthey Fonds dat wordtnbsp;beheerd door nazaten van oud-leerlingen van het negentiende-eeuwse Noorthey College. Hetnbsp;fonds heeft een beurs ter beschikking gesteld aan twee getalenteerde studentes uit Oost-Europanbsp;zodat zij een volledige bachelor-opleiding aan het Universitynbsp;College Utrecht kunnen volgen.

Voor meer informatie over participatie in het beurzenprogramma kunt u contactnbsp;opnemen met het Utrechtsnbsp;Universiteitsfonds /alumni-bureau.

Bijzondere leerstoelen

• • Politie en rechten van de mens

Het Universiteitsfonds heeft per

1 december 2002 dr. P. van Reenen benoemd tot bijzondernbsp;hoogleraar 'Politie en rechtennbsp;van de mens' bij de faculteitnbsp;Rechtsgeleerdheid.

• • Chemie en fysica vannbsp;nanostructuren

Het Universiteitsfonds heeft per 1 december dr. D.A.M. Vanmae-kelbergh benoemd tot bijzondernbsp;hoogleraar 'Chemie en fysica vannbsp;nanostructuren' bij de faculteitnbsp;Scheikunde.

• • Biomoleculaire NMR-spectroscopie

Het Universiteitsfonds heeft prof, dr. R. Boelens per 1 septembernbsp;2002 opnieuw benoemd totnbsp;bijzonder hoogleraar 'Biomoleculaire NMR-spectroscopie' bij denbsp;faculteit Scheikunde.

• • Milieukunde

Wegens het bereiken van zijn emeritaat heeft het Universiteitsfonds prof. dr. G.H. Vonkemannbsp;eervol ontslag verleend als bijzonder hoogleraar Milieukunde,nbsp;bij de faculteit Ruimtelijkenbsp;Wetenschappen.

• Biokatalyse

Aan prof. G.A. Veldink is per 1 januari 2003 eervol ontslagnbsp;verleend als bijzonder hoogleraar 'Biokatalyse, i.h.b. de organisch-chemische aspecten', bij denbsp;faculteit Scheikunde. Professornbsp;Veldink is met ingang vannbsp;genoemde datum benoemd totnbsp;voltijds hoogleraar Biomoleculaire Chemie bij de Universiteit.

Wilt u meer weten van het Universiteitsfonds of denbsp;Ufonds-alumnipas ?

Bel of schrijf ons of bezoek onze webpagina's:nbsp;Utrechts Universiteitsfonds/nbsp;alumnibureaunbsp;Bestuursgebouwnbsp;Heidelberglaan 8nbsp;3584 CS Utrechtnbsp;tel.: (030) 253 80 25nbsp;fax: (030) 253 80 26nbsp;e-mail: ufonds@ufonds.uu.nlnbsp;WWW. ufonds. uu.nlnbsp;www.alumni.uu.nl

Muziek

Om elf uur gaat het grote programma van start met de Schilderijententoonstelling vannbsp;Moessorgski door het Utrechtsch Studentennbsp;Concert. Andere optredens: Dekoor Close Harmony. Het USKO en de Utrechtse Studentennbsp;Cantorij. Camerata Trajectina. De popbandnbsp;Leech en het kamerkoor Collegium Utrecht.

Wetenschap

Het Universiteitsmuseum organiseert een doe-tentoonstelling waar de bezoekers, jong en oud, al hun zintuigen kunnen testen. Bekendenbsp;wetenschappers belijden hun passie voor denbsp;kunst. Micha de Winter (pedogogiek) overnbsp;klezmermuziek, Ineke Braakman (chemie) overnbsp;de Afrikaanse rai-muziek. Jan van Hooffnbsp;(biologie) over kunst en evolutie. Ook Maarten van Kossem en Paul Schnabel doen mee.nbsp;Verder: een rondleiding bij Fort Hoofddijk,nbsp;een lezing over het ontstaan van hetnbsp;Utrechtse landschap. Ton van Rietbergen presenteert de Voetbalkaart van Nederland. Oudenbsp;en nieuwe stadskaarten van Utrecht. En: denbsp;rotstuin van de botanische tuinen is in maartnbsp;op zijn mooist, er zijn plantjes te koop en ooknbsp;de tropische kassen zijn toegankelijk.

Verder: Architectuurrondleidingen. Dichtersmarkt met Rutger Kopland en een poezie-spreekuur. Oude films over Utrecht en de universiteit. Cabaret, stand-up comedians,nbsp;workshops streetdance, salsa, improvisatieto-neel, kindermuziektheater. En nog veel meer.nbsp;Voor alumni een mooi moment om de universiteit van nu te leren kennen.

Toegang gratis. Kinderen kunnen hun hart ophalen bij het kindermuziektheater, de doe-tentoonstelling van het museum en verschillende workshops. Er is geen kinderopvang!

Het programma is georganiseerd in samenwerking met de Hogeschool voor de Kunsten.

De Uithof Danst. Culturele Zondag Utrecht. 30 Maart 2003. Van 11.00 tot 16.00 uur innbsp;de Uithof, Heidelberglaan en omstreken.nbsp;Houd voor nadere informatie de regionalenbsp;kranten in de gaten.

De universitaire site www.uu.nl zal ook de nodige info verstrekken. En natuurlijknbsp;de stadspagina vvvvw.culturelezondagen.nl

De wil van Anton

Wetenschappers zijn enthousiast op zoek naar de zetel van de wil,nbsp;met steeds ingewikkelder meetapparatuur. Maar misschien isnbsp;‘wil’ alleen maar een woord,nbsp;stelde Bas Haring in zijn eerstenbsp;bijdrage als columnist van Illusternbsp;(nr. 29, december 2002). Eennbsp;woord waarmee we het gedragnbsp;van Anton kunnen voorspellennbsp;en begrijpen, en dat van mijnnbsp;Lada.

Kort enkele reacties van lezers die het met Bas Haring niet eensnbsp;kunnen zijn.

Waarom kiest u niet iemand als columnist die van wetenschapnbsp;verstand heeft, zo vraagt lezernbsp;Bert Garssen zich zonder omwegen af. ‘Bas Haring lijkt eennbsp;vreemdeling in het land van denbsp;wetenschap door te stellen datnbsp;wetenschappers niet goed zijn innbsp;vragen stellen en beantwoorden.’nbsp;Volgens Henk de Regt is het tenbsp;vroeg om de wil te elimineren:nbsp;‘Voor de meeste mensen is denbsp;ervaring om ict.s te willen heelnbsp;reëel, voor een Lada niet.nbsp;Harings visie op wetenschappelijk onderzoek is nogal beperkt.nbsp;Misschien vind je de wils-module niet als je dc hersenpannbsp;openmaakt, maar psychologennbsp;kunnen allerlei zaken over de wilnbsp;ontdekken door mensen tenbsp;ondervragen over hun wensen ennbsp;intenties. Vanuit wetenschappelijk en filosofisch oogpunt zijn ernbsp;tal van vragen te stellen en tenbsp;beantwoorden over de wil.’nbsp;Dc wil is meer dan een woord,nbsp;vindt ook Rcnee Beekman,nbsp;‘Misschien is het wel een energienbsp;of een verzameling energieën.nbsp;Om dat te meten hebben we nognbsp;geen wetenschappelijke instrumenten ontwikkeld. De oostersenbsp;filosofie kent de zeven chakra’s,nbsp;dat zijn centra van energie. Denbsp;derde chakra van wil, macht ennbsp;kracht zetelt tussen navel en solarnbsp;plexus. Volgens de chakratheoricnbsp;is ‘wil’ bewust beheerste verandering. Er bestaat geen persoonlijke kracht zonder wil. Zondernbsp;wil kan de redactie van Illusternbsp;niet zorgen dat het volgendenbsp;nummer bij de alumni van denbsp;universiteit in de bus valt. Eennbsp;woord alleen kan dat niet voornbsp;elkaar krijgen’

Evert van Brummelen tenslotte reageert met een andere stelling:nbsp;Wil = het verschil tussen wensnbsp;en werkelijkheid.

Auto:

Wens/plan = (bestuurder wil) naar links

Werkelijkheid = traagheid van massa

Het verschil daartussen is de wil: de bestuurder wil naar links, denbsp;auto wil rechtdoor

Anton:

Wens/plan: (Anton) wil een broodje kaas

Werkelijkheid: traagheid van massa, (want massa Anton moetnbsp;opstaan, naar de keuken etc.).nbsp;Het verschil daartussen is de wil.nbsp;Anton wil een broodje kaas, zijnnbsp;massa wil blijven zitten.

‘Als wens en werkelijkheid zouden samenvallen zou er geen wil zijn. Je zou dan niet zeggen: ‘iknbsp;WIL naar links’, maar ‘ik GAnbsp;naar links’. Of: ‘ik EET eennbsp;broodje kaas’.

‘Voor een perfecte ontkoppeling van wens/plan en werkelijkheidnbsp;moet de bestuurder van de Ladanbsp;massaloos zijn, anders heeft denbsp;bestuurder zelf ook een traagheidnbsp;en zou hij wensen kunnen hebben die niet mogelijk zijn. Antonnbsp;wordt tegengehouden door zijnnbsp;eigen massa. Kortom: de wensende en plannenmakende (component van) Anton moetnbsp;massaloos zijn. Dat wordt moeilijk zoeken op een MRl.’nbsp;De redactie

Respect voor Michael Routh

In het decembernummer van Illuster plaatsten wij een artikelnbsp;over Michael Routh, docent literatuurgeschiedenis aan het Engelsnbsp;Instituut in de jaren zeventig ennbsp;tachtig. De leerlinge die zichnbsp;Michael Routh herrinnerde alsnbsp;een inspirerend voorbeeld wasnbsp;alumna Ria Rosinga. Het verhaalnbsp;dat zij over haar leermeester vertelde getuigt volgens de weduwenbsp;van Michael Routh, mevrouwnbsp;Christine Routh-Wisselink, nietnbsp;van respect. Haar man overleednbsp;negen jaar geleden bij een auto-ongeluk. Hierbij haar reactie opnbsp;het artikel in Illuster 29, pagina ii.nbsp;Rosinga’s mening over hetnbsp;docentschap van Michael Routhnbsp;had ze beter kunnen afstemmennbsp;met dc mening van anderen. Iknbsp;heb naar aanleiding van dit artikel in Illuster vele telefoontjesnbsp;gehad van studenten van Michaelnbsp;die toch een heel andere visienbsp;hadden en zeer verwonderdnbsp;waren over deze opvatting.

Ik heb zelf ook les gehad van Michael en ik ben een tijd zijnnbsp;assistente geweest voordat wijnbsp;trouwden. De opvatting, die uitnbsp;het artikel spreekt, moet ik tennbsp;stelligste tegenspreken. Hij wasnbsp;een strenge maar ook een goedenbsp;en rechtvaardige docent, ook innbsp;de hoorcolleges en dat werd mijnbsp;vi.a de telefoontjes van kennissennbsp;en vrienden uit die tijd bevestigd.

Er staat in het artikel een aantal positieve punten over zijnnbsp;docentschap, maar ook negatievenbsp;zoals zijn verlegenheid. Ik snapnbsp;dat niet, maar goed: dat is dcnbsp;mening van de ge'interviewde.nbsp;Onverteerbaar wordt het als Rianbsp;Rosinga persoonlijke zaken tenbsp;berde brengt. Alleen die kop al:nbsp;‘mensen vonden hem raar’.nbsp;Omdat hij macrobiotische koeken bakte en andere kledingnbsp;droeg dan andere docenten?nbsp;Het is helemaal onverteerbaar datnbsp;ze een rechtszaak aanhaalt waarnbsp;ze de details niet van kent. Zenbsp;heeft het over een rechtszaak tussen Michael en de universiteit.nbsp;Maar ze gaat voorbij aan het feitnbsp;dat hij per gerechtelijk vonnis isnbsp;gerehabiliteerd. En waarom hetnbsp;ongeluk aanhalen waar ze nietsnbsp;vanaf weet. Hoe komt zoiets aannbsp;bij bij zijn nabestaanden en zijnnbsp;vrienden?

Kortom; ik vind dat deze bijdrage niet getuigt van respect voor haar leermeester en voornbsp;het verdriet van zijn nabestaanden

Christine Routh-IVisselink, Rufus Routh.

(Ondergetekende is de weduwe van Michael Routh en reageert ooknbsp;namens haar zoon die samen metnbsp;zijn vader en jongste broer het auto-ongeluk heeft meegemaakt. Hij wasnbsp;de enige overlevende).

Oproep aan de lezer

Illuster 31 verschijnt in juni 2003. Reacties, suggesties en ingezonden mededelingen kuntnbsp;u toezenden aan de redactie voor maandagnbsp;28 april 2003. De redactie houdt zich het rechtnbsp;voor ingezonden mededelingen te weigerennbsp;of in te korten.

Redactie-adres Illuster

Postbus 80125, 3508 TC Utrecht

tel.: (030) 253 26 51 fax: (030) 253 36 85 e-mail: illuster.redactie@C5C.uu.nl

voor adreswijzigingen: illu5ter.redactie@C5C.uu.nl

Colofon

Illuster 30, jaargang 7, februari 2003 Illuster is een gezamenlijke uitgave van denbsp;Universiteit Utrecht en het Utrechtsnbsp;Universiteitsfonds, in samenwerking metnbsp;faculteiten en verenigingen.

Illuster verschijnt vier keer per jaar en wordt toegezonden aan afgestudeerden van denbsp;Universiteit Utrecht in een oplage van 60.000

Hoofdredacteur: Twan Geurts

Redactie: Armand Heijnen, Jacomijn Timmermans, Sylvia den Hengst (eindredactie)nbsp;Redactieadvies: Lamberthe de Jong, Arjannbsp;Kors, Hendrik Spiering, Youetta Vissernbsp;Redactieraad: Piet van Asseldonk, NOS eindredactie; Jenny Huttinga, communicatieadviseurnbsp;woordvoerder RET Rotterdam; Joop Kessels,nbsp;directeur communicatie UU; Maarten Prak,nbsp;hoogleraar UU Geschiedenis na de Middeleeuwen; Frieda Pruim, redacteur Opzij; Arie Smit,nbsp;directeur TeleacNot.

Aan dit nummer werkten verder mee: Bas Haring, Wilma van Hoeflaken, Roy Meijer,nbsp;Wijbrand Schaap, Leonie van den Schoor,nbsp;Yvonne Slootjes, Paul Schnabel, Chiara Soldati,nbsp;Henk Tieleman, Johan Vlasblom, Kees Volkersnbsp;Foto's: Marijn Alders, Evelyne Jacq, Maartennbsp;Hartman, Jan den Hengst, Michael Molenschot,nbsp;Ivar Pel en anderen

Foto omslag: Ivar Pel

Illustraties: Bernet Ragetii, Marco Faassen Ontwerp en opmaak: WRIK (BNO), Utrechtnbsp;Druk: Brouwer Rotatie

ISSN: 1338,4703

Voor toezending is gebruik gemaakt van het alumnibestand van de Universiteit Utrecht.

© Universiteit Utrecht

Illuster, periodiek voor alumni van de Universiteit Utrecht. Overname van artikelen is - met bronvermelding - toegestaan. Het U-blad steltnbsp;op verzoek van de redactie eerder in het U-bladnbsp;verschenen artikelen en illustraties beschikbaarnbsp;aan Illuster.

'Mijn studie was eigenlijk de zijsprong. Ik vond het allemaal erg tegenvallen. Ik ergerde me aan de mentaliteit op denbsp;universiteit. Ik merkte dat studenten zichzelf beter achttennbsp;dan mensen die niet studeerden. Ik ergerde me ook aan hetnbsp;pretentieuze geneuzel van studenten en docenten. Eigenlijknbsp;was het heel raar dat ik op de universiteit zat.'

Joris Linssen is anti-intellectualist in hart en nieren, al beseft de man, die inmiddels landelijke faam geniet als de voorman van Ome Cor's Show Revue, dat hij daarmee niet altijdnbsp;in goed gezelschap verkeert: 'Ik wil me niet met het huidige LPF-anti-intellectualisme vereenzelvigen.'

Eén ding is zeker. Joris Linssen heeft nooit bij de gevestigde orde willen horen. Als jongere was hij fervent aanhangernbsp;van de SP en verzamelde politieke affiches van over de helenbsp;wereld. Alle vrije tijd stak hij in de muziek. Op zijn zestiende speelde hij in punkbands. Toen hij ging studeren,nbsp;wat als een logische stap werd gezien in het links-intellec-tuele nest waarin hij opgroeide, koos hij voor Latijns-Amerikastudies, een vak dat toen nog redelijk in de kinderschoenen stond. Hij was echter weinig op de universiteit tenbsp;vinden: 'Het grootste voordeel van de studie geschiedenisnbsp;was dat je een uurtje of zes les had in de week. Na mijnnbsp;propedeuse heb ik de studietijd vooral gebruikt om muzikant te zijn. Ik speelde in een grungeband, The Vendetta's.nbsp;Dat was mijn hoofdbezigheid.'

Op een dag deden The Vendetta's mee aan een camp-show, waarin bands uit het alternatieve circuit songfestivalliedjesnbsp;en smartlappen uitvoerden. 'Dat was tegen het zere beennbsp;van de culturele elite. Daar hield ik dus wel van. Voor mijnbsp;was die revival van de smartlap hetzelfde als de punkband-jes waar ik op mijn zestiende in speelde. Het was een geuzendaad om jezelf smartlappenkoning te noemen.'

Al gauw bleek Linssen als Ome Cor succesvoller dan als zanger van The Vendetta's. De definitieve omslag kwam tijdens een reis naar Midden-Amerika: 'In een café in Managua zagnbsp;ik Pearl Jam op televisie. Dat vond ik zo raar. Pearl Jam innbsp;een land met een totaal eigen cultuur. Toen besefte ik ooknbsp;dat het heel raar is om in Nederland rond te reizen met eennbsp;Engelstalige grungeband. Ik besloot te stoppen met Thenbsp;Vendetta's en me te richten op Nederlandstalig repertoire.'nbsp;Inmiddels is Ome Cor gestopt met de smartlappen. Het isnbsp;teveel mainstream geworden naar zijn zin. De Showrevuenbsp;gaat misschien nog een jaartje door, maar daarna begintnbsp;Linssen met een nieuwe formule: 'Iets met een talkshow,nbsp;maar dan op een stand-up comedy manier. We zijn daar nunbsp;hard over aan het nadenken.'

En ondertussen is hij ook nog een programmamaker bij de NCRV. Hij maakte eerder al de bejubelde documentaireserienbsp;'De mensen van de Thuiszorg' en is inmiddels druk bezig metnbsp;de voorbereidingen voor een derde seizoen als chauffeur/nbsp;presentator van de succesvolle serie Taxi. Had Joris Linssen ditnbsp;ook allemaal zonder zijn studie kunnen doen? Het antwoordnbsp;houdt hij in het midden, maar: 'Ik heb geen spijt van mijnnbsp;studie. Het belangrijkste dat je ervan leert is iets heel grootsnbsp;af te maken. En dankzij mijn studie kon ik twee jaar langnbsp;heel veel muziek maken.'

[Wijbrand Schaap]

Illuster zoekt alumni die een opmerkelijke zijsprong maakten: llluster.redactie@csc.uu.nl

Bas Haring

Vragenschap

Bestaan roze olifanten? Ik denk ‘t niet, maar ik weet het niet zeker. Als je wetenschappelijk zou willen aantonen datnbsp;roze olifanten niet bestaan, dan zit er niets anders op dannbsp;de hele wereld af te struinen. Onbegonnen werk.

En bovendien; misschien vlucht de roze olifant wel steeds voor je weg of verschanst hij zich tijdens je zoektocht opnbsp;de achterkant van de maan - waar je net niet zoekt. Het isnbsp;onmogelijk om aan te tonen dat roze olifanten niet bestaan.

En net zo min kun je bewijzen niet over massavernietigingswapens te beschikken. Zeker als je ze echt niet hebt; hoe ga je dat in vredesnaam aanpakken?

Je kunt nooit bewijzen dat er geen roze olifanten bestaan; misschien heeft er één zich verborgen op denbsp;achterkant van de maan...

Reageren ? Illuster. redactie@csc.uii.nl