Wangedrag

Na de introductie in september 2002 kwamen er bij het universiteitsbestuur klachten binnen over wangedrag: over afbekken, urenlang op appèl staan en het drinken vannbsp;levertraan. Het Utrechts Nieuwsblad publiceerde naar aanleiding van brieven van boze ouders een artikel over denbsp;ontgroeningen van Veritas en ook Unitas. De universiteitnbsp;stelde een onderzoek in, collegevoorzitter Jan Veldhuisnbsp;meldde dat hij teleurgesteld, onaangenaam verrast en boosnbsp;was op de verenigingen. De maatregelen van het universiteitsbestuur waren dan ook onverbiddelijk: de bestuurs-beurzen werden opgeschort en de band met Veritas werdnbsp;verbroken. Veritas was niet langer welkom op officiële universitaire gelegenheden totdat het bestuur liet blijken zijnnbsp;leven te willen beteren. Eind maart diende Veritas een plannbsp;in om de introductie kleinschaliger, ludieker en vriendelijkernbsp;te maken. Unitas deed hetzelfde.

Veiligheid

De plannen vielen in goede aarde. Het college van bestuur concludeerde dat de oorspronkelijke bedoeling van denbsp;introductie - kennismaking met de vereniging, de leden ennbsp;met elkaar - nu weer tot zijn recht kan komen en acht denbsp;persoonlijke waardigheid, gezondheid en veiligheid van denbsp;eerstejaars voldoende gewaarborgd. Het college vannbsp;bestuur nodigde het bestuur van Veritas direct uit voor denbsp;Dies, het verjaardagsfeest van de universiteit op 26 maart.nbsp;Deze uitnodiging symboliseerde het herstel van de onderlinge banden. De subsidie en de bestuursbeurzen wordennbsp;alsnog uitgekeerd als de introductie in september succesvolnbsp;gaat verlopen.

'Toen ik kampleider was, werd er nooit geschreeuwd'

De oud-leden hebben niet letterlijk meegeschreven aan het verbeterplan, maar ze hebben de vereniging geadviseerd, de Veritijnen van nu een spiegel voorgehouden.nbsp;Mooren: 'Wij hebben het bestuur vragen gesteld als 'isnbsp;zo'n bruistablet echt zo belangrijk voor je introductie?' Zonbsp;niet, overweeg dan iets anders .'

Schuman: 'Vanuit het verleden konden wij vraagtekens plaatsen bij de gewoonten van nu. Er zijn doelloze elementen in de introductie geslopen.' Een treffend voorbeeld is het verhaal van de nummers. De oud-ledennbsp;herinnerden zich dat die nummers op de T-shirts van denbsp;eerstejaars tijdens hun eigen introductie handig waren bijnbsp;het werken in een duinpan. Maar dat is een vastenbsp;gewoonte zonder betekenis geworden; eind jaren negentig werd een eerstejaars vaak alleen nog bij zijn nummernbsp;genoemd.

Opgelucht

De oud-Veritijnen zijn opgelucht dat de verhoudingen zijn hersteld. Kors: 'Wij blijven betrokken. Na de bestuurswisseling komt er een nieuwe preses. Wij kunnen zorgen voornbsp;enige continuïteit. Marcelo en ik fungeren desgewenst alsnbsp;perswoordvoerders en helpen met het beoordelen vannbsp;media-aanvragen.' Verder gaan ze praten met de intro-ductiecommissie over de nadere invulling van de nieuwenbsp;introductie. 'Een ontgroening mag een uitdaging zijn,nbsp;maar moet ludiek en fatsoenlijk blijven.'

[Carina Nijssen]

Ponskaart overtollig

In de binnenstad zit de universiteit te krap, in De Uithof is er ruimte over. In totaal kan de universiteit volgens normberekenin-gen met ruim 30.000 vierkante meter ofwel tien procent mindernbsp;toe dan op dit moment. De sloop van het Wentgebouw, ook welnbsp;de Ponskaart, hoort tot de opties.

Het Wentgebouw in De Uithof wordt uiteriijk in 2011 door de universiteit verlaten. Dat blijkt uit een eerste voorlopige versie van het universitairenbsp;huisvestingsplan. Onduidelijk is of Letteren en Rechten in de binnenstadnbsp;blijven. Als dat het geval is, stoot de universiteit ook het Langeveldge-bouw van Sociale Wetenschappen af.

Het ruimte-overschot wordt nog groter omdat het college van bestuur vasthoudt aan de bouw van een ABC-onderwijsgebouw naast het Universitair Medisch Centrum Utrecht, waarin ook ruimte komt voor de faculteitnbsp;Farmacie. Omdat zowel in het Kruytgebouw als in de Noordwesthoek vannbsp;De Uithof ruimte over is, wordt het Wentgebouw volgens de nu gepresenteerde plannen in 2011 overbodig. Het college hoopt dat de voormalige basis van Tandheelkunde de kern kan vormen van een science-parknbsp;voor aan de universiteit gelieerde bedrijven. Maar ook sloop van de ruimnbsp;dertig jaar oude 'Ponskaart' wordt niet uitgesloten.

Ook in de alfa/gamma-hoek kampt de universiteit in De Uithof met een overschot aan ruimte. Vandaar dat al enige tijd wordt gespeeld met denbsp;gedachte om de twee binnenstadsfaculteiten op termijn naar de voormalige Johannapolder te laten verhuizen. Dat het college er nog niet uit is,nbsp;blijkt uit het feit dat het plan op dit punt twee hoofdvarianten bevat. Innbsp;variant 1 blijven Letteren en Rechten in de binnenstad, verhuist Socialenbsp;Wetenschappen naar het Van Unnikgebouw en het Ruppertgebouw ennbsp;wordt het Langeveldgebouw afgestoten. In variant 2 verhuist of Letterennbsp;of Rechten uiterlijk in 2011 naar het centrumgebied van De Uithof ennbsp;wordt het complex DriftAA/ittevrouwenstraat van de hand gedaan. Innbsp;beide varianten verlaat Letteren Trans 10, dat vanwege de steeds strengere brandveiligheidseisen niet meer kan worden gehandhaafd.

Na overleg met de faculteiten en de universiteitsraad zal het college nog voor de zomer een keuze maken uit de twee hoofdvarianten.

Voor actuele informatie over de Universiteit Utrecht:

www.uu.nllnieuws

Utrecht gewilde werkgever

De Universiteit Utrecht stijgt met forse sprongen op de ranglijst van aantrekkelijke werkgevers. Dat blijkt onder meer uit onderzoek van weekblad Intermediair, waar Utrecht als enige universiteit in de top 10 staat van favoriete non-profitwerkgevers ondernbsp;hoogopgeleide jongeren. Utrecht neemt de zevende plaats in.

Intermediair Top 10 favoriete werkgevers non-profit instellingen:

• 1. TNO

• 2. Belastingdienst

• 3. Rijkswaterstaat

• 4. Ministerie van VROM

• 5. Ministerie van Economische Zaken

• 6. Ministerie van Buitenlandse Zaken

• 7. Universiteit Utrecht

• 8. Ministerie van Defensie

• 9. De Nederlandse Bank

• 10. Ministerie van Justitie

Uit een vergelijkend warenonderzoek naar favoriete werkgevers en zakenpartners van het weekblad Management Team staat Utrecht vannbsp;alle universiteiten op nummer één, gevolgd door Amsterdam, Twente ennbsp;Nijmegen. Op de vraag: 'waar zou u graag willen werken' staat Utrechtnbsp;op de 33ste plaats. Twee jaar geleden was dat nog de 133ste plaats opnbsp;een lijst van 1200 bedrijven.

Personalia

• • De Universiteit Utrecht heeft hoogleraar rechtstheorie prof. mr. Tonnbsp;Hol benoemd tot vertrouwenspersoon wetenschappelijke integriteit.nbsp;Medewerkers met klachten over plagiaat of misbruik van onderzoeksresultaten kunnen bij hem terecht.

• • De Utrechtse psychologiestudente Merijn de Jong (21) is door denbsp;algemene ledenvergadering gekozen tot nieuwe voorzitter van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb). Merijn, die per 28 juni Noortje vannbsp;der Meij opvolgt: 'Ik wil opkomen voor alle studenten in Nederland!'

• • Hoogleraar informatica prof. dr. J. van Leeuwen is de nieuwe decaannbsp;van de faculteit Wiskunde en Informatica. Hij volgt per 1 septembernbsp;hoogleraar Siersma op. Van Leeuwen was tussen 1994 en 1999 ook alnbsp;decaan van de faculteit.

• • Tijdens de jaarlijkse lintjesregen hebben twaalf universiteitsmedewerkers een koninklijke onderscheiding gekregen. Onder hen collegelidnbsp;Wim Kardux en de ouddecanen Rispens (sociale wetenschappen) ennbsp;Hoekstra (biologie).

De laptop van prof.dr. Frans Verstralen is een soort spelcomputer vol games die de zintuigen bedriegen. De hoogleraar psychonomie laat bijvoorbeeld een bizarre video zien met twee teams basketballende studenten. Eén teamnbsp;draagt witte shirts; het andere is gekleed in zwart. 'Tel hoenbsp;vaak het witte team de bal overspeelt en als je het goednbsp;hebt, krijg je mijn laatste boek kado', zegt hij met pretoogjes. Het tellen blijkt alleen maar bedoeld als afleiding. Verstralen laat het filmpje nog een keer zien en dan ontdek jenbsp;ineens een als aap verklede man die op zijn gemak tussennbsp;de studenten loopt, dwars door het beeld. De aap staat stil,nbsp;grijnst naar de camera en loopt weer verder. Verbluffendnbsp;dat je zoiets over het hoofd ziet als je je concentreert op denbsp;opgedragen taak.

'Wat zou er gebeuren als je in plaats van een aap een gezicht door het beeld laat trekken?' vraagt Verstralen zichnbsp;hardop af. 'Collega's hebben in de hersenen een specifieknbsp;gebied gelocaliseerd dat activiteit vertoont bij gezichtsher-kenning. Gebeurt dat ook als herkenning onbewust plaatsheeft, zoals bij het basketbalspel?'

Dat Verstralen en zijn medewerkers dit soort experimenten niet alleen kunnen bedenken maar ook uitvoeren is ondernbsp;andere te danken aan een nieuwe, veelbelovende techniek,nbsp;fMRI, die de laatste vijf jaar booming business is gewordennbsp;voor hersenonderzoekers overal ter wereld.

Bekabeling

Vorig jaar sleepte Verstraten een pioniersbeurs van 1,6 miljoen euro in de wacht, waarmee hij de komende vijf jaar naar eigen inzicht onderzoek mag doen. Met het geld, datnbsp;voor de helft afkomstig is van onderzoeksorganisatie NWOnbsp;en voor de helft van de Universiteit Utrecht, kan Verstratennbsp;in principe drie aio's en twee postdocs bekostigen. Dannbsp;houdt hij nog ongeveer een kwart van het bedrag overnbsp;voor apparatuur en meettijd. Vooral dat laatste is duur: eennbsp;uur meten in het fMRI-apparaat van het Nijmeegse F.C.nbsp;Donders Centrum voor Cognitieve Neuro-imaging kost alnbsp;gauw een paar honderd euro.

fMRI staat voor functional magenetic resonance imaging. De techniek is gebaseerd op magnetische resonantie, waarmee foto's in het inwendige van het lichaam gemaakt kunnen worden, vergelijkbaar met de meer traditionelenbsp;Röntgentechnologie. Het fMRI-apparaat kijkt als het warenbsp;dwars door de huid en de schedel heen en kan daarbij veranderingen in de doorbloeding van de hersenen waarnemen. Hierbij spelen de magnetische eigenschappen van hetnbsp;ijzerhoudende bloedeiwit hemoglobine een rol. Met behulpnbsp;van een computer worden de metingen omgezet in eennbsp;driedimensionaal beeld.

Tijdens een experiment voert een proefpersoon opdrachten uit terwijl hij in de cilindervormige magneet van het fMRI-apparaat ligt. Eén van de testjes is gebaseerd op het televisiespelletje get the picture. De proefpersoon krijgt eennbsp;plaatje te zien dat stapsgewijs onthuld wordt. Plotselingnbsp;herkent hij het beeld en krijgt een 'aha-ervaring'. In de hersenen is op dat moment op een specifieke plaats activiteitnbsp;te meten.

Verstraten haalt zijn laptop weer tevoorschijn. Ditmaal voor een test waarbij twee zintuigen betrokken zijn: de ogen ennbsp;de oren. 'Zo proberen we de bekabeling tussen verschillende hersengebieden in kaart te brengen.' Vrij vertaald isnbsp;Verstraten op zoek naar de hersentrajecten waarlangs associaties plaatsvinden, denk aan de herinneringen die eennbsp;geur of een liedje kunnen oproepen.

'Onderzoeksgeld aanvragen alleen om je ideëen te bevestigen vind ik niks.'

Fingerspitzengefühl

De test bestaat uit een geluidsfragment waarbij een vrouw de lettergreep 'ba' uitspreekt, althans dat is wat de toehoorder waarneemt. Vervolgens laat Verstraten een videonbsp;van de vrouw meelopen en wat blijkt? De vrouw lijkt nu

'da' te zeggen. De beeldopname is gemanipuleerd, je hoort 'da' maar de mond maakt de bewegingen die horen bij denbsp;uitspraak van 'ga'. Met andere woorden, het geluid is 'ba',nbsp;je ziet 'ga' en neemt 'da' waar.

De oren laten zich dus bedriegen door het beeld. En de ogen op hun beurt door het geluid, want ze hadden eigenlijk moeten zien dat de vrouw geen 'da' maar 'ga' zegt. Hetnbsp;eindresultaat 'da' is een mix van de afzonderlijke waarnemingen van oren en ogen. Conclusie: beeld- en geluidsin-formatie worden ergens in de hersenen gecombineerd ennbsp;dus moeten er verbindingen bestaan tussen de afzonderlijke hersengebieden die visuele en auditieve waarnemingen verwerken.

Verstraten: 'Verbindingen tussen hersengebieden zijn momenteel echt een hot-topic. Wat onderzoekers overal ternbsp;wereld proberen, is het ophelderen van een soort metro-kaart: de hersencentra zijn de stations en de verbindingennbsp;ertussen de metrolijnen. Ik heb mijn onderzoeksstrategie zonbsp;gekozen dat ik fors hoop te gaan bijdragen aan het innbsp;kaart brengen van dat geheel.'

Verstraten is een ras-onderzoeker: 'ik werk tachtig uur per week en reis met een koffer vol CD's en wat ondergoed denbsp;wereld rond.' Hij erkent dat zijn project niet zonder risico'snbsp;is. 'Je begint met een Fingerspitzengefühl. Je denkt dat ernbsp;op een bepaald terrein, met bepaalde technieken eennbsp;goudmijn is aan te boren. Maar het blijft natuurlijk afwachten hoe het veld zich ontwikkelt. Dat kan razendsnel gaannbsp;en is volkomen onvoorspelbaar. Ik heb net een aio op eennbsp;nieuwe techniek gezet waarvan ik een jaar geleden nognbsp;niet had gehoord. Het gaat om DTI, een MRI-variant dienbsp;specifiek de verbindingen tussen hersencentra visualiseert.'nbsp;'Die DTI stond niet in mijn pionieraanvraag. Ik hoop eigenlijk dat er straks maar een heel klein percentage van hetnbsp;eindresultaat overeenkomt met het oorspronkelijke idee.nbsp;Dan ben je als wetenschapper geslaagd. Geld aanvragennbsp;alleen om je eigen ideeën te bevestigen vind ik niks.'

Denkproces

Wat heeft Verstraten aan het begin van zijn ambitieuze onderzoeksproject dan wél op papier staan? 'Een aantalnbsp;wetenschappelijke vragen die ik met de dan beschikbare,nbsp;meest ideale technieken wil bestuderen.'

Een voorbeeld is Verstratens interesse in de invloed van de wil of van gerichte aandacht. Hij laat vier stippen op zijnnbsp;beeldscherm zien, op de uiteinden van een denkbeeldignbsp;kruis. Het beeld verspringt afwisselend met vier andere stippen die 45 graden gedraaid zijn. Als je daar een tijdje naarnbsp;kijkt, krijg je de illusie dat de stippen niet afwisselen maarnbsp;met sprongen van 45 graden rondcirkelen. En als kijker kunnbsp;je met je wil beïnvloeden welke kant de stippen opdraaien.nbsp;Verstraten probeert met testjes in het fMRI-apparaat vast tenbsp;pinnen op welk moment en waar in de hersenen deze 'wils-inspanning' plaatsheeft.

Tot slot demonstreert hij met een simulatiefilmpje van een buitenlandse vakgenoot waar het allemaal toe moet leiden.nbsp;In beeld zijn de hersenen van een proefpersoon die eennbsp;bepaald object te zien krijgt gevolgd door een denkproces.nbsp;Achtereenvolgens zien we een reeks hersengebiedennbsp;oplichten die bij de taak betrokken zijn. 'Over een paar jaarnbsp;wil ik ook zoiets laten zien!' zegt Verstraten enthousiast.

[Frans van Mieghem]

FRMI-scans van een proefpersoon tijdens een 'get the picture'-experiment (in dit geval gezichtsherkenning). Links:nbsp;'probleemoplossen' vóór een 'aha'-ervaring. Rechts: tijdensnbsp;een 'aha'-ervaring. Hersenactiviteit is met rood aangegeven.

Geen spijt van tweede keus

Manon Beekhuyzen (26) kon na haar afstuderen in november 2001 meteennbsp;aan het werk als tweede apotheker innbsp;de Eerbeekse Apotheek.

Was het moeilijk om een baan te krijgen?

'Helemaal niet. Voordat ik mijn diploma kreeg was ik al aan het werk. Omdat ik me in het oosten van het land wilde vestigen had ik het voor het uitkiezen. Maar dat is niet uniek.nbsp;Alle mensen van mijn jaar konden zo aan het werk.'

Altijd apotheker willen worden?

'Eerlijk gezegd wilde ik eigenlijk dokter worden, maar omdat ik een paar keer was uitgeloot koos ik voor farmacie.nbsp;Het is dus tweede keus, maar ik heb er geen minuut spijtnbsp;van gehad.'

Wat is er dan zo leuk aan dat vak? Het is toch alleen pillen draaien?

'De pillen komen gewoon uit de fabriek. Mensen denken nog te vaak dat de apotheker een doorgeefluik is, maar datnbsp;is helemaal niet zo. Het leukste aan dit vak is de dienstverlening. We hebben nauw overleg met artsen over de medicijnen die ze voorschrijven. Vaak willen ze een bepaald pilletjenbsp;hebben, maar dan weten wij dat dat slecht combineert metnbsp;een ander medicijn dat de cliënt gebruikt. Als je je medicijnnbsp;komt halen merk je niet wat er allemaal aan vooraf gegaannbsp;is. Soms weten we dat een kind een medicijn niet lust. Dannbsp;kunnen we het in een andere vorm leveren, als drankje bijvoorbeeld, dat makkelijk door de pudding te mengen is.nbsp;Ouderen, die moeite hebben met doordrukstrips, kunnennbsp;we helpen met een weekdoosje.'

Een weekdoosje?

'Een doosje met aparte vakjes voor iedere dag. Die zijn mak

kelijker open te maken en het is goed bij te houden op welke dag je bent.'

Patiënten worden steeds mondiger. Is dat lastig? 'Helemaal niet. Het is juist prettig als je kunt overleggennbsp;over de voors en tegens van bepaalde medicamenten. Nunbsp;patiënten dankzij internet ook zelf informatie opzoeken,nbsp;kun je vaak heel gerichte adviezen geven.'

Heb je nog plannen voor de toekomst, of is het mooi zo?

'Voorlopig zit ik hier heel goed en heb ik het naar mijn zin.'

Moet je nog steeds handschriftdeskundige zijn om al die doktershiëroglyfen te ontcijferen?

'Helemaal niet. We krijgen nauwelijks nog geschreven recepten. Tegenwoordig wordt bijna alles keurig geprint aangeleverd.' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[Wybrand Schaap]

Op hemelvaartsdag, 29 mei 2003, wapperde de Orca-vlag hoog in de mast. Het was druk in roeiloods 'De Driewerf'nbsp;aan het Merwedekanaal: de jaarlijkse oudledendag van denbsp;roeivereniging Algemene Utrechtse Studenten Roeivereniging Orca werd bezocht door zo'n 150 leden en oudleden.nbsp;Vaste onderdelen van het programma zijn de oudleden-sprint met 500 meter roeien, een ergometerwedstrijd, denbsp;Orca-shop, een grote materiaalveiling, het springkussennbsp;voor de kinderen en natuurlijk de afsluitende borrel ennbsp;maaltijd. Nieuw dit jaar was een mini-symposium waaropnbsp;werd besproken hoe oudleden meer kunnen betekenennbsp;voor Orca. Eén van de voorstellen was een spaarplannbsp;waarmee oudleden een cadeau voor de vereniging bijnbsp;elkaar kunnen sparen, misschien zelfs wel een boot.

De oudledenstichting van Orca bestaat sinds 1988 en heeft 350 donateurs. Oudledendag gemist? Kom volgend jaarnbsp;op hemelvaartsdag naar de roeiloods. Eerder kan ook: opnbsp;27 juni is er voor leden en oudleden een loodsborrel en opnbsp;17 augustus is er een tocht naar Rhijnauwen.

Voor meer informatie: http://www.orcaroeien.nl of oudleden_orca@yahoo.com.

'Ik heb al zijn boeken verslonden. Zijn eerste boek kwam uit tijdens mijn studietijd: Hersenen, Bewustzijn en Gedrag.nbsp;Grappig, overigens, dat hij toen nog van die saaie titelsnbsp;koos. Later werd hij daar creatiever in. Dat eerste boek hebnbsp;ik ooit uitgeleend aan een hele leuke stewardess die biologie studeerde en op het Ibibiza studentengetto woonde. Iknbsp;heb het nooit meer teruggekregen. Heel triest, ik bennbsp;namelijk een beetje bibliofiel, dus ik zou het graag nognbsp;eens op de kop willen tikken. Misschien leest ze dit.'nbsp;Gerard Karelse, zelfstandig gevestigd Aamp;O-psycholoog innbsp;Eindhoven, koestert warme herinneringen aan Piet Vroon,nbsp;de in 1998 op 58-jarige leeftijd overleden psycholoog. 'Hetnbsp;is doodzonde dat hij er niet meer is. De man heeft met zijnnbsp;non-conformisme gezorgd voor een aantal totaal nieuwenbsp;inzichten, zoals het sick building-syndrome. Hij zou ook innbsp;deze tijd nog belangrijke dingen kunnen doen.'nbsp;Vroon was inderdaad een invloedrijk wetenschapper, die innbsp;kleine kring al veel aanzien genoot met zijn publicaties ennbsp;later, dankzij columns in De Volkskrant en NRC-Handelsblad,nbsp;bij een groot publiek bekend werd als helder denker ennbsp;boeiend verteller. Velen herinneren zich nog het VPRO-programma Zomergasten, uit 1991, toen Vroon opvallendnbsp;openhartig optrad. Karelse kende Vroon sinds 1972. Hijnbsp;studeerde toen klinische psychologie in Utrecht.

'Er zijn ongetwijfeld honderden anderen die met meer recht van spreken Piet Vroon als hun Leermeester kunnennbsp;eren. Mensen die bij hem zijn afgestudeerd of gepromoveerd. Ik was maar een eenvoudig eerstejaarsje.' Karelsenbsp;was student tijdens de roerige, democratische jaren zeventig. 'Hoorcolleges waren taboe in die tijd en dat vond Pietnbsp;Vroon helemaal niets. Eigenwijs als hij was ging hij hoorcolleges geven, die buiten het officiële lesprogramma vielen.nbsp;Die 'buitencursorische hoorcolleges' zijn wereldberoemdnbsp;geworden. Hoewel je er helemaal geen studiepunten voornbsp;kreeg zaten ze afgeladen vol. Er was devotie, opwinding,nbsp;aandacht. De studenten hingen aan zijn lippen.'

'Ik verbeeld me dat ik nog iets voor Piet Vroonnbsp;had kunnen betekenen.'

Het was tijdens één van die colleges dat Karelse iets deed wat niemand durfde. 'Het gerucht ging dat Vroon zou vertrekken uit Utrecht. Maar niemand sprak er openlijk over.nbsp;Ik ben toen opgestaan en heb hem, tijdens dat overvollenbsp;college, gevraagd wat er waar was van die geruchten.

En, in plaats van dat er een geladen stilte viel, ging Vroon volledig op de vraag in. Hij gaf het grifnbsp;toe en legde aan de hand van eennbsp;eenvoudige grafiek de verhoudingnbsp;uit tussen zijn wetenschappelijke genoegen en zijn vertrek-bereidheid. Er is toen een hele rel ontstaan met massalenbsp;meetings in de Geertekerk. Uiteindelijk is hij inderdaadnbsp;vertrokken naar Leiden.'

Overigens keerde Vroon na zijn Leidse avontuur weer terug naar Utrecht.

'Die hele affaire heeft wel gezorgd voor een blijvende band, al zagen we elkaar zelden. Ik heb hem een paar keernbsp;opgezocht in Leiden, en dat was bijzonder.' Uiteindelijknbsp;verwatert het contact. Vroon maakt landelijk furore, terwijl Karelse in Eindhoven carrière maakt als bedrijfspsycholoog bij Philips en later als zelfstandige aan de slag gaat.nbsp;In de tweede helft van de jaren negentig gaat het slechtnbsp;met Piet Vroon. Na een bizarre uitzending bij Jack Spijkerman, waarin Vroon ontploft tegenover Tjakkagoeroe Ratelband, glijdt de professor af in een depressie. In januarinbsp;1998 overlijdt hij, volgens sommigen door zelfmoord.nbsp;Karelse: 'Achteraf heb ik spijt dat ik hem niet heb opgezocht toen het slecht ging. Ik verbeeld mezelf dat ik nognbsp;iets voor hem had kunnen betekenen.'

[Wijbrand Schaap]

Oproep aan de lezer

Heeft u een suggestie voor de Sprong of de Leermeester? Schrijf naar de redactie van Illuster: Postbus 80125,nbsp;3508 TC Utrecht, e-mail: illuster.redactie@csc.uu.nl

De laatste keer dat de hoofdredacteur van het U-blad op het matje werd geroepen was begin dit jaar. Het blad hadnbsp;volgens het college van bestuur in een reeks van berichtennbsp;een te negatieve toon aangeslagen en nagelaten hoor ennbsp;wederhoor toe te passen. De gemoederen vlamden evennbsp;heel hoog op, tenslotte sloten de partijen vrede rond eennbsp;aantal omzichtige formuleringen. 'We blijven een onafhankelijk blad', zo verwoordt hoofdredacteur Armand Heijnennbsp;de consensus. 'Maar we moeten ons ook richten op wat denbsp;universiteit voor haar interne communicatie nodig vindt.'

Wie het deze maand te verschijnen boek 'Universitaire journalistiek tussen onafhankelijkheid en informatievoorziening' leest, ontkomt niet aan de indruk dat er in dertig jaar tijd niet zoveel is veranderd. Historicus Kees Ribbens, alsnbsp;cultuurhistoricus verbonden aan het Onderzoekinstituutnbsp;voor Geschiedenis en Cultuur van de Universiteit Utrecht,nbsp;beschrijft de geschiedenis van het U-blad vanaf de oprichting in 1969. De universiteit groeide indertijd flink, daarmee nam de behoefte toe aan communicatie, zowel metnbsp;personeel en studenten als met de buitenwereld. Het wasnbsp;pr-functionaris Anne van der Meiden, de latere hoogleraarnbsp;communicatiekunde, die bedacht dat een universiteitsbladnbsp;het best in die behoefte kon voorzien. 'Het blad was eennbsp;product van een veranderende mentaliteit', blikt hij terug.nbsp;'De universiteit was geen gesloten bolwerk meer. Niemandnbsp;pikte het nog dat hoogleraren zich gedroegen als koningennbsp;in hun eigen rijkjes. Studenten, maar zeker ook de wetenschappelijke staf, wilden openheid.'

Doorgeefluik

De onafhankelijkheid van het blad - aanvankelijk 'U' geheten - was in de eerste jaren geen enkel punt. De 'U' was vooral een mededelingenblad. De redactie werd geacht zelfnbsp;geen opinie te hebben, maar hoogstens opinies van anderen weer te geven. 'Informatieverstrekkend en opinieregis-trerend', zo luidde de bladformule, en 'dienstbaar aan denbsp;intra-universitaire communicatie'. 'We wilden niet meernbsp;dan een doorgeefluik zijn', zegt Van der Meiden, die ooknbsp;de eerste hoofdredacteur van het blad werd. 'Daarmeenbsp;dachten we een slimme constructie bedacht te hebben.nbsp;Maar in de praktijk werkte het niet.'

Niet zelden ontaardde de rol van de redactie erin dat complete wetsvoorstellen werden afgedrukt. Leesbaar werd het blad daar niet van. Bovendien brak bij Van der Meiden het

Gereduceerde prijs voor lezers van Illuster Universitaire journalistiek tussen onafhankelijkheid ennbsp;informatievoorziening. Een geschiedenis van het U-blad.

Auteur: Kees Ribbens. Uitgave: Stichting Matrijs, Utrecht, 2003. ISBN - 905345232 X.

De lezers van Illuster kunnen het boek aanschaffen tegen het gereduceerde tarief vSn €14,95 (winkelprijs:nbsp;17,95 euro). Maak het verschuldigde bedrag over opnbsp;postbanknummer 131725 t.a.v. Redactie U-blad, Utrechtnbsp;o.v.v. 'Geschiedenisboek'. U krijgt het boek thuisgestuurd.

besef door dat de democratisering van de universiteit gebaat was bij een meer prikkelend persorgaan. De redactie kreeg daarom wat meer armslag en werd in 1972 versterkt met een professionele journalist als hoofdredacteur.nbsp;Die constructie legde echter ook de kiem voor fricties dienbsp;de geschiedenis van het U-blad sindsdien zo karakteriseren.nbsp;'Meteen ontstond er discussie tussen de voorstanders vannbsp;een onafhankelijk blad en degenen die zeiden: ja, maar hetnbsp;is ook een instrument van de universiteit', herinnert Vannbsp;der Meiden zich - en dat is precies het spanningsveldnbsp;waarin ook de huidige hoofdredacteur zich geplaatst ziet.

Onwelgevallig

De heftigste uitbarsting deed zich in 1974 voor. Die kostte weliswaar de toenmalige hoofdredacteur Willem Kuipersnbsp;de kop - hij vond dat de redactie mans genoeg was om zelfnbsp;uit te maken wat goed voor het U-blad was, en dat werdnbsp;door het universiteitsbestuur niet gepikt - maar leidde uiteindelijk tot vrij stabiele verhoudingen. Het blad werdnbsp;ondergebracht in een stichting met een eigen bestuur.nbsp;Daarmee kwam het universiteitsbestuur op enige afstand,nbsp;zij het dat de stichting voor haar financiën afhankelijknbsp;bleef van de universiteit. Onder die nieuwe constructienbsp;hebben bestuur en redactie in de loop der tijd met elkaarnbsp;leren leven. Er verscheen nog wel eens een artikel dat hetnbsp;bestuur onwelgevallig was. Daar werd soms hartgrondignbsp;over gemopperd, een enkele keer werd er ook gedreigd.nbsp;Maar het liep steeds met een sisser af.

Jan Veldhuis: 'Er zijn mensen die zeggen: Je bent gek dat jenbsp;betaalt voor kritiek op jezelf.'

Toch is er in de loop van jaren ook het nodige veranderd, zegt Erik Hardeman. Hij kwam in 1977 de redactie binnen,nbsp;aanvankelijk als freelancer, en vierde er vorig jaar zijn 25-jarig jubileum. 'In de jaren tachtig zaten er vooral linksigenbsp;mensen', zegt hij. 'Het U-blad was in die tijd een nogalnbsp;politiek blad. Het college van bestuur en de universiteitsraad werden kritisch gevolgd. De redactie had een eigennbsp;politieke agenda.'

De rebellenclub die het U-blad ooit was bestaat in elk geval niet meer. De redactieleden gaan niet meer elkenbsp;week samen naar de kroeg. Het U-blad-voetbalelftal - Hardeman: 'Nog voor ik een woord op papier had gezet, hadnbsp;ik er al een wedstrijd op zitten' - is al jaren ter ziele. Ooknbsp;in de redactionele kolommen is de opstandigheid goeddeels verdwenen. 'Kenmerkend is het gedoe rond de eredoctoraten', zegt Hardeman. 'Vroeger hadden we er eennbsp;reuze plezier in als we het nieuws daarover in de krantnbsp;hadden voordat het college van bestuur het bekend konnbsp;maken. Nu denken we: ach, welk belang is daarmeenbsp;gediend?'

Hardeman kijkt zonder nostalgie terug op voorbije tijden.

Tegenover het verlies aan politieke drive staat een sterk gegroeide aandacht voor de lezer. 'We schreven vroegernbsp;vast hele goede stukken, ellenlange teksten. Waarschijnlijknbsp;werden die door verdomd weinig mensen gelezen, maarnbsp;daar stonden we nooit bij stil. Tegenwoordig vragen wenbsp;ons vaker af wie onze lezers zijn en wat die willen lezen.nbsp;Vandaar dat onze stukken de laatste jaren veel korter zijn.'

His master's voice

Inmiddels is het U-blad teruggekeerd in de moederschoot van de universiteit. In 1999 is de stichting opgeheven -daar stopt ook de geschiedschrijving van Ribbens - en isnbsp;het U-blad een gewone universitaire dienst geworden.nbsp;Voor de verhoudingen met het college van bestuur blijktnbsp;dat weinig uit te maken. Voorzitter Jan Veldhuis van hetnbsp;college van bestuur ziet toch al weinig veranderingen,nbsp;sinds hij bijna achttien jaar geleden aantrad. De eerstenbsp;jaren vond hij het U-blad een nuisance, zegt hij. Het bladnbsp;speelde onder meer gretig in op de volgens hem sterknbsp;overtrokken opwinding over zijn 'dienstauto'. Veldhuis:nbsp;'Maar een verstandige redactieraad en verstandigenbsp;hoofdredacteuren hebben ervoor gezorgd dat de verstandhouding aanzienlijk verbeterd is.'

Toch zijn de tijden wel wat veranderd. Universiteiten ¦ worden de laatste jaren bedrijfsmatiger gerund ennbsp;denken professioneler na over hun communicatie-strategieën. Een moeilijk te controleren universi-teitsblad kan die strategieën doorkruisen.

'Desondanks vind ik het heel belangrijk voor een academische gemeenschap dat ze over een kritischnbsp;blad beschikt', zegt Veldhuis. 'Er zijn mensen dienbsp;zeggen: je bent gek dat je betaalt voor kritiek opnbsp;jezelf. Maar niemand heeft behoefte aan eennbsp;blad dat slechts his master's voice laat horen.'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;k

Het zijn precies de formules waarmee het U-blad al ruim dertig jaar te maken heeft. Niemand zal ze bestrijden, hetnbsp;komt aan op de praktische invulling. De ervaring leertnbsp;dat daarover steeds opnieuw meningsverschillen ontstaan.nbsp;Klopt, geeft Veldhuis toe, er zal altijd spanning blijven. 'Iknbsp;houd rekening met twee à drie keer fricties per jaar. Datnbsp;hoort erbij. Maar veel meer moet het niet worden.'

[Hanne Obbink]

‘De eerstejaars weten niets en kunnen niets. Ontbinden in factoren of twee breuken optellen kunnen ze niet, ze pakken bij het minste of geringste de rekenmachine. Vind je het gek, het wiskundeonderwijs op denbsp;middelbare scholen is volledig geïnfantiliseerd. De examensnbsp;worden ingekleed met bladzijden vol wauwelverhaaltjes dienbsp;er niets toe doen. Dat heeft niets met echte wiskunde tenbsp;maken. Als gevolg daarvan gaan de jongelui die aanleg hebben voor wiskunde, liever bedrijfskunde of economie studeren. Wie als manager zo fijn veel kan verdienen, zal tochnbsp;wel gek zijn om voor de moeilijke wiskundestudie te kiezen?nbsp;Nu is het wel zo dat de meeste scholieren wiskunde leuk vinden: ook al ben je nog zo dom, je kunt er altijd wel eennbsp;zeven voor halen.

De overheid is de hoofdschuldige. Ik heb jaren gevochten tegen de verkwanseling van het wiskundeonderwijs, vianbsp;commissies als het Wiskundig Genootschap en de Akademienbsp;Raad voor de Wiskunde. Maar deze commissies hebbennbsp;geen enkele invloed op de overheid kunnen uitoefenen. Ernbsp;wordt niet naar ze geluisterd, ook niet naar de KNAW dienbsp;de noodklok heeft geluid.

Ook de universiteiten hebben boter op hun hoofd, ze hebben zich nooit iets van het lage vwo-niveau aangetrokken. Ze klagen alleen maar over de haperende instroom. Nederland was in de vorige eeuw een vooraanstaand land watnbsp;betreft het wiskundeonderzoek. Het gaat me aan het hartnbsp;dat het talent naar het buitenland verdwijnt. De faculteitnbsp;Wiskunde in Nijmegen dreigt zelfs gesloten te worden. Eennbsp;blamage! Nederland zal afzakken naar het niveau van landen als Portugal en Roemenië, tot iemand in het parlementnbsp;inziet dat het zo niet verder kan. Maar dan zijn er minstensnbsp;twee generaties studenten verloren gegaan. We zullen quanbsp;onderzoek verder achter lopen bij andere landen: dat is denbsp;dood in de pot voor onze kenniseconomie. Er zijn Duitse,nbsp;Engelse en Franse universiteiten die elk meer eerstejaarsnbsp;wiskunde hebben dan heel Nederland samen. Het niveau isnbsp;daar nog heel goed. De onderzoekslabs van grote bedrijvennbsp;als DSM en Philips worden inmiddels bevolkt door getalenteerde Russen en Chinezen; de traditie van een Engelstaligenbsp;cultuur behoedt ze voor de ondergang. Maar nu hoorde iknbsp;laatst dat het bijna onmogelijk is voor onze buitenlandsenbsp;onderzoekers om aan een werkvergunning te komen! Philips is daar furieus over: is ons eigen niveau tot een minpunt gedaald, zijn we nauwelijks in staat om krachten vannbsp;buiten te werven. Terwijl we het daar van moeten hebben.nbsp;Ja zeker, ik ben verbitterd. Ik heb het hoofd allang in denbsp;schoot gelegd.'

'In de jaren vijftig kwamen de wiskundetalenten al in de eerste weken van de middelbare school bovendrijven. Datnbsp;waren de nerds. Toen werd de nerd gewoon geaccepteerd.nbsp;De een was goed in gym, de ander een kei in algebra. Ernbsp;was minder groepsdwang dan nu. Dankzij de democratiseringsgolf in die tijd kon iedereen gaan studeren, ook denbsp;kinderen uit de niet-intellectuele milieus. Voor dit cohortnbsp;gold dat alleen de allerbesten gingen studeren, een grootnbsp;deel van hen koos voor de moeilijke bètastudies. Ook lietnbsp;die generatie zich bij zijn studiekeuze niet leiden door hetnbsp;grote geld. Als ik aan mijn studiejaar terugdenk, dannbsp;leek het wel een sociale werkplaats. Licht autistisch,nbsp;maar goed in het vak.

Nu we middenin de bètamalaise zitten, vestig ik mijn hoop op de allochtone leerling. Over een paar jaar is zestig procent van de leerlingen allochtoon. Deze kinderen hebbennbsp;vaak ouders die niet gestudeerd hebben. Mogelijk herhaaltnbsp;zich het proces uit de jaren vijftig: in de brugklas pikken wenbsp;de getalenteerde leerlingen er meteen uit en opnieuw zullen alleen de allerbesten kiezen voor de bètastudies. Denbsp;eventuele taalachterstand hoeft bij wiskunde geen rol tenbsp;spelen. Maar dan moeten we wel afrekenen met dat doorgeslagen contextonderwijs: al die verhaaltjes rond de sommen maken voor de allochtone leerling ook de wiskundenbsp;tot een probleem. Vooral in de onderbouw van het voortgezet onderwijs moeten we terug naar de basics. \Ne hebben de afgelopen jaren voor alle groepen in denbsp;samenleving wiskundeonderwijs ontwikkeld: voor de digibeten, voor de alfa's. Maar de wiskundigen werden overgeslagen. Het wordt hoog tijd dat die weer volop aandachtnbsp;krijgen. Tegenwoordig gaat de leraar op zijn hurken zittennbsp;om bij de leerling te komen. Fout! De getalenteerde leerling moet hoog kunnen reiken. Die moet een uitdagingnbsp;hebben, zeker de jongens en meisjes die goed zijn in wiskunde.

Weet je trouwens waar tegenwoordig de winnaars van de Wiskunde Olympiade vandaan komen? Uit de kleine dorpen. De kinderen in de grote steden passen zich meer aannbsp;de groepsnorm aan dan de dorpskinderen. In de dorpen isnbsp;de plaag van de commercie ook minder heftig. Dat levertnbsp;net als vroeger nog steeds wiskundetalenten op.'nbsp;'Ik heb gehoord dat de instroom van de eerstejaars wiskunde op de universiteiten nu heel laag is. Toen ik wiskunde studeerde, koos tweederde van mijn studiegenotennbsp;voor een baan in het voortgezet onderwijs. Die mensennbsp;komen tegenwoordig niet meer naar de universiteit. Alleennbsp;een kleine groep studenten die nooit voor de klas wil staan,nbsp;schrijft zich in voor een universitaire opleiding wiskunde.nbsp;Voor die groep moet de studie wiskunde aantrekkelijk blijven. Voor mijn functie kom ik maar weinig wiskunde tegennbsp;zoals ik die op de universiteit gedoceerd heb gekregen.nbsp;Omgekeerd heb ik tijdens mijn studie niet kunnen kennismaken met het soort wiskunde waar ik nu mee te makennbsp;heb. Er is dus een kloof tussen de academische wiskunde en de beroepspraktijk. Als die kloof verdwijnt,nbsp;wordt de studie mogelijk weer aantrekkelijk.

Het Milieu- en Natuurplanbureau heeft geen wervingsprobleem. We zijn in trek bij de bèta's, al hebben we maar een klein aantal wiskundigen in dienst dat zich concentreert opnbsp;wiskundig onderzoek. We hebben meer behoefte aan hetnbsp;type wetenschapper dat breed is opgeleid, de academicusnbsp;die niet alleen over communicatieve vaardigheden beschikt,nbsp;maar ook economisch en sociologisch is onderlegd. Zulkenbsp;academici vinden hun weg wel naar het Milieu- en Natuurplanbureau. Wel is het zo dat we voor ons team Klimaat ennbsp;Mondiale Duurzaamheid buitenlandse onderzoekers aantrekken, uit Brazilië, China, India, Oost Europa en de Verenigde Staten, maar dat doen we niet omdat we geennbsp;Nederlanders zouden kunnen krijgen. Het is gewoon goednbsp;voor de internationale inbedding en de contacten. Het aantal wetenschappers dat zich mondiaal bezighoudt met hetnbsp;prognotiseren van klimaatveranderingen is nu eenmaalnbsp;klein.

Er lopen hier heel wat goede postdocs en aio's rond. Bij de studenten die stage lopen, merk ik wel dat ze nog veelnbsp;moeten leren: het kritisch analyseren van een probleem,nbsp;het uitwerken van een vraagstelling, een onderbouwingnbsp;geven, feiten checken. Maar ik kan niet concluderen dat denbsp;Nederlandse bètamalaise zijn weerslag vindt in ons onderzoeksgebied.'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[Chiara Soldati]

Illuster I Universtiteit Utrecht | juni 2003 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;13

Mariefloor Plekkenpol (23), psychologie

'De vorige dean van het University College, professor Adri-aanse, vind ik een perfect voorbeeld van een autoriteit op moreel gebied. Op zijn vakgebied is hij een autoriteit, ooknbsp;door de manier waarop hij met zijn studenten omgaat. Hijnbsp;brengt zijn opvattingen in de praktijk. Meer aandacht voornbsp;de studenten. Kleinere klassen. Eigen inbreng voor studenten. Hij heeft het University College op een geweldigenbsp;manier opgezet.'

Gerrit Goedhart (47), godgeleerdheid

'Ik ontleen autoriteit aan de normen en waarden die ik thuis via het geloof heb meegekregen. Ik ben ooit theologie gaan studeren omdat ik me die waarden eigen wildenbsp;maken, ze vormen mijn inspiratiebron. Ik neem ze niet klakkeloos over. Ik trek die jas aan en vermaak hem tot-ie menbsp;past.'

Juditha Meissen (47), sociologie

'Ik ben katholiek opgevoed. Begrippen als solidariteit en respect zijn belangrijk voor mij. Jezelf kunnen ontplooien,nbsp;maar ook jezelf dienstbaar stellen aan een samenleving ennbsp;daarin groeien en bloeien. Daarnaast ben ik intellectueel. Iknbsp;heb veel gelezen en gereisd. Daarvan heb ik geleerd datnbsp;mensen verschillende normen en waarden hebben. Dienbsp;mengelmoes van culturen en opvattingen vormt mijn autoriteit.'

Tan Wheen Hian (79), medicijnen

'De natuur is voor mij de belangrijkste autoriteit. De natuur gaf ons de wereld en die moeten we onbeschadigd teruggeven. Wat er met het milieu gebeurt, is een doorn in mijnnbsp;oog. Ik ben gepromoveerd op de medische toepassing vannbsp;radioactieve stoffen. Tegenwoordig vertel ik iedereen hoenbsp;gevaarlijk die radioactiviteit is.'

René Seedorf (26), engels

'Heel basaal, aan mijn ouders. Ik ben atheïstisch opgevoed. Wel met de protestantse beginselen, maar niet met eennbsp;kerk. Mijn ouders hebben er bepaalde dingen ingeslepen.nbsp;Die verfijn je voor jezelf. Maar de basis ligt bij mijn oudersnbsp;en daar ben ik bijzonder tevreden over. Tot nu toe kan iknbsp;me behoorlijk redden. Veel beslissingen baseer ik op mijnnbsp;eigen opvoeding, maar je ontwikkelt je eigen gedachten.'

Lies Klein Deters (57), gezondheidswetenschappen 'Aan vier docenten op de universiteit en op de lerarenopleiding. Vier prima mensen. Allevier vrouwen en allevier pacifist. In de jaren zestig waren we allemaal pacifist. Ik bennbsp;het nog nooit eens geweest met oorlog. In geen enkelnbsp;opzicht. Dat pacifisme draag ik van jongsaf in me. Ik vondnbsp;de Irak-oorlog dan ook een vreselijke domper.'

Ronald Bultje (21), farmacie

'Wie zijn ideeën zo kan uitdrukken dat ik me ermee kan identificeren verdient mijn ontzag. Wim Kok bijvoorbeeld.nbsp;Hij heeft op dit moment eigenlijk geen recht van spreken,nbsp;maar als hij zich uitlaat over Europa, luistert iedereen. Hijnbsp;heeft veel meer gezag dan Bos of Balkenende. Die hebbennbsp;wel een functie, maar moeten hun status nog verdienen.'

Pieter Goosen (66), biochemie

'Sartre vind ik een morele autoriteit. Nog steeds. Hij was filosoof, maar ook activist. Hij durfde in te grijpen. Nietnbsp;alleen maar studentikoze praatjes. Nee, van Sartre mag jenbsp;geweld gebruiken tegen gemene mensen als Hitler of Saddam. Blair vind ik om die reden ook een morele autoriteit.nbsp;Hij komt op voor de westerse cultuur en voor waarden alsnbsp;vrede en veiligheid. Een socialist die op het juiste momentnbsp;durft te vechten.'

De lezing van Hans Achterhuis over morele autoriteit in de post-moderne samenleving is te bekijken opnbsp;http.Uwww. ufonds. uu.nl/ufonds/menu

In het maartnummer legden wij de lezers van Illuster een tiental vragen voor over stad en universiteit. Bijnbsp;elke vraag hoorden vier antwoordmogelijkheden vannbsp;A tot en met D. Van de twee inzenders met zesnbsp;goede antwoorden, heeft de redactie H. van As uitnbsp;Apeldoorn als winnaar aangewezen. Van As, in 1971nbsp;afgestudeerd in de theologie, heeft inmiddels eennbsp;kistje universiteitswijn en het boek 'Kennis alsnbsp;opdracht' ontvangen.

Vraag 1, wanneer viert de universiteit Utrecht haar verjaardag?

Antwoord B'. De verjaardag van de universiteit valt op 26 maart

Vraag 2, wat deed het stadbestuur in de 17^ eeuw om studenten te trekken?

Antwoord C. In 1643 kregen Utrechtse studenten vrijstelling van bier- en wijnaccijnzen. In 1657 werd dit weer afgeschaft,nbsp;omdat er te veel werd gefraudeerd. Interessant in dit verband is een rekening uit 1657, die laat zien dat studenten innbsp;1656 45.850 kannen wijn en 2312 vaten bier hadden genuttigd. Er hadden zich dat jaar 202 studenten ingeschreven.nbsp;Een wijnkan bevatte 1,7 liter, een biervat 163 liter. Eén student dronk dus in een jaar 227 kannen wijn en 11,5 vatennbsp;bier. Oftewel 1 liter wijn en 5 liter bier per dag. Een studentnbsp;zal het waarschijnlijk niet allemaal in zijn eentje hebbennbsp;gedronken, gezien de afschaffing van de regeling wegensnbsp;fraude. Maar toch: vergeleken met toen zijn de huidige studenten ronduit watjes.

Vraag 3, welke stadsbus rijdt hier?

Antwoord A. Op de foto herkennen we het tunneltje in de Domtoren. Het is verbodennbsp;voor alle verkeer, behalve voor de bussennbsp;van lijn 2.

Vraag 4, welk van de 4 studentenzaalvoetbalteams heeft nooit bestaan?

Antwoord D'. FC Klopt Uw Tegenstander is gefantaseerd, maar Tikkie Terug, FC Den Gauwen Piek en FC Intiemverbandnbsp;hebben heus aan de competitie meegedaan. Er is overigensnbsp;wel een team geweest dat zich onder de naam FC Klopt Uwnbsp;Tegenstander wilde inschrijven, maar dat werd door denbsp;organisatie geweigerd vanwege de compromitterendenbsp;afkorting.

Vraag S, welk studentenetablissement heeft het het langst uitgehouden?

Antwoord B: 't Pandje aan de Nobelstraat, vroeger bekend als het café dat 's nachts het langste open bleef, bestaat nognbsp;steeds. De overige etablissementen zijn verdwenen. Denbsp;Mensa is lang geleden verbouwd tot appartementencomplex, eetcafé Flora is diverse malen van eigenaar en naamnbsp;veranderd. De Uithof Inn moest enkele jaren geleden wijkennbsp;voor de nieuwe universiteitsbibliotheek in aanbouw.

Vraag 6, welk verhaal over Woolloomoolloo klopt in elk geval niet?

Antwoord A. Woolloomoolloo is GEEN hoerenbuurt in

Melbourne. Maar jawel, Woolloomoolloo, de deels in een Duitse bunker ondergebrachte studentendiscotheek achternbsp;het corpsgebouw - door de mof tijdens WOU geconfisqueerd - bestaat nog steeds. En Fred, de uitsmijter met hetnbsp;ijzeren geheugen, staat nog steeds bij de deur: als u er twintig jaar geleden niet inkwam, komt u er nu ook niet in!nbsp;Woolloomoolloo is aboriginal voor de zwarte Kangoeroe ennbsp;tevens een havenbuurt in Sydney (dus niet in Melbourne).

Vraag 7, wie hoort in het rijtje Groenman, van Ginkel, Veldhuis en Gispen niet thuis?

Antwoord C: Groenman (1971-1976), van Ginkel (1986-1997) en Gispen (2001-heden) waren/zijn rector magnificus van denbsp;universiteit, zeg maar de verantwoordelijke voor onderzoeknbsp;en onderwijs. Veldhuis hoort in dit rijtje niet thuis, hij isnbsp;namelijk geen rector maar sinds 1986 voorzitter van het college van bestuur, zeg maar de manager van de universiteit.

Vraag 8, Welke Utrechtse straten zijn naar een Utrechtse Nobelprijswinnaar genoemd?

Antwoord A: De Utrechtse fysioloog en medicus Christiaan Eykman ontving in 1929 de Nobelprijs voor zijn onderzoeknbsp;naar vitaminen. Buys Ballot overleed in 1890, de Nobelprijsnbsp;werd toen nog niet toegekend (pas sinds 1901). Denbsp;Utrechtse farmacoloog Rudolph Magnus was in 1927 uitverkoren, maar overleed vlak voor de bekendmaking. De hoogleraar Internationaal Recht Tobias Asser kreeg in 1911 denbsp;Nobelprijs voor de Vrede. Hij werkte echter in Amsterdam.

Welk pand is niet van de universiteit?

Antwoord C: Karei V bezocht in 1540 en 1545 Utrecht. Hij verbleef toen in het Duitse Huis, datnbsp;in de 19e eeuw hospitaal werd en tegenwoordignbsp;deel uitmaakt van Grand Hotel Karei V. Niet innbsp;het bezit van de universiteit dus.

De kapittelzaal van de Utrechtse bisschop is nu de Aula achter het Academiegebouw. In 1528 al deednbsp;bisschop Hendrik van Beieren in deze zaal afstand vannbsp;het wereldlijk gezag over 't Sticht en werd Utrecht in hetnbsp;rijk van Karei V opgenomen.

In het paleis van koning Lodewijk Napoleon is nu de Universiteitsbibliotheek gevestigd. De koning heeft er maar een paar dagen gewoond; na een grootscheepse en peperdurenbsp;verbouwing besloot hij in 1809 om toch maar in Amsterdamnbsp;te gaan wonen. Zijn beroemde broer Napoleon Bonapartenbsp;heeft er in 1811 nog een paar dagen doorgebracht.

De universiteit is ook eigenaar van Paushuize, gebouwd in 1517 in opdracht van de Utrechtse kardinaal Adriaan Florisznbsp;Boeyens, die in 1522 in Rome tot paus werd benoemd.

Vraag 10, welk gezelschap wordt aangeduid als de Utrechtse Mafia?

Antwoord A: Hoewel er vele Mafia-achtige groepen in Utrecht actief zijn, geldt de groep literaire Utrechters alsnbsp;Giphart, Uphoff, Heytze, Nouws, Goossens, etc. als de enigenbsp;echte Mafia. De leden van de groep beroemen zich ondernbsp;andere op het feit erop dat ze na hun eerste successen nietnbsp;gelijk naar Amsterdam zijn verhuisd, maar in Utrecht zijnnbsp;blijven wonen (al woont Giphart tegenwoordig in Zeist).

[Kees Volkers]

Bijzondere leerstoelen

Het universiteitsfonds vestigt bijzondere leerstoelen - voor actuele wetenschappelijke en maatschappelijke vraagstukken - en benoemtnbsp;bijzonder hoogleraren: spraakmakende en interessante personennbsp;met een uitstekende wetenschappelijke reputatie. In de afgelopennbsp;maanden heeft het bestuur de volgende besluiten genomen.

• • Mensenrechten innbsp;straf (proces)recht

Het Universiteitsfonds heeft de termijn van de bijzondere leerstoel 'Mensenrechten innbsp;straf(proces)recht ' verlengd tot 1nbsp;november 2005, evenals denbsp;benoeming van de huidigenbsp;bezetter, prof. dr. P.J.Baauw.

• • De theorie vannbsp;argumentatie in relatienbsp;tot sociale dynamiek

Het Universiteitsfonds heeft per 15 maart de bijzondere leerstoelnbsp;'De theorie van argumentatie innbsp;relatie tot sociale dynamiek'nbsp;ingesteld bij de faculteit Socialenbsp;Wetenschappen. Prof. dr. R. M.nbsp;Maier is benoemd tot bijzondernbsp;hoogleraar op deze leerstoel.

• • Europees recht ennbsp;decentrale overheden

Het Universiteitsfonds heeft per 1 april de al bestaande bijzondere leerstoel Europees Recht ennbsp;Decentrale Overheden (faculteitnbsp;Rechtsgeleerdheid) ingelijfd alsnbsp;een leerstoel vanwege het Universiteitsfonds. De bezetter blijftnbsp;prof. dr. B. Hessel.

Een overzicht van alle bijzondere leerstoelen vanwege het Utrechtsnbsp;Universiteitsfonds vindt u opnbsp;WWW. ufonds. uu.nl

Pas afgestu(deerde alumni

Pas afgestudeerde alumni zien de waarde van een goed alumninet-werk, en vaak hebben zij ooknbsp;gerichte belangstelling voor aspecten als versterking van professionele vaardigheden en uitwisselingnbsp;van ervaringen in de eerste baan.nbsp;Het programma van de Universiteitsdag is sinds enkele jaren uitgebreid met workshops die vooralnbsp;voor deze groep alumni bedoeldnbsp;zijn. Het Universiteitsfonds / alum-nibureau wil er zorg voor dragennbsp;dat het perspectief van de pasnbsp;afgestudeerden een duidelijkenbsp;plaats heeft in het alumnibeleid.nbsp;Een groep van vier jonge mensennbsp;adviseert daarbij. Het zijn: Martijnnbsp;Blom, Indira Reynaert, Karennbsp;Jedema en Edwin Koster.

Universiteitsdag 2003

Elders in deze uitgave van Illuster leest u meer over de Universiteitsdag 2003 op 29 maart jl. De lezingnbsp;van Hans Achterhuis ('Morele autoriteit als verbond tussen institutienbsp;en authenticiteit') heeft veel vraagnbsp;opgeleverd naar een gedruktenbsp;tekst. Begunstigers van het Ufondsnbsp;die aanwezig waren op de Universiteitsdag, hebben de tekst inmiddels ontvangen. Bent u geennbsp;begunstiger, maar wilt u welnbsp;weten wat Hans Achterhuis gezegdnbsp;heeft, dan kunt u via het web denbsp;lezing horen en zien. Ook denbsp;paneldiscussie die daarna ondernbsp;leiding van Pieter Broertjesnbsp;gevoerd werd door Femke Hal-sema, Ed d'Hondt, Feike Sijbesma,nbsp;Willemien Otten en Toon Gispen isnbsp;op het web te volgen:nbsp;www.alumni.uu.nl

Alumniweb: zelf uw gegevens beheren!

In de afgelopen maanden hebben alle alumni een toegangscodenbsp;gekregen tot het AlumniWeb, denbsp;elektronische kaartenbak vannbsp;alumnigegevens. Alumni kunnennbsp;voortaan via internet zelf hunnbsp;gegevens zien en beheren, en zenbsp;kunnen in de almanak op zoeknbsp;gaan naar andere alumni. In hetnbsp;onderstaande diagram kunt u ziennbsp;hoeveel alumni tot dusver gebruiknbsp;gemaakt hebben van deze mogelijkheid. Zo'n 9000 alumni, meernbsp;dan 15%, heeft zijn toegang geactiveerd. De leeftijden van hennbsp;variëren van 20 tot 90 jaar. Denbsp;piek van de gebruikers vinden wenbsp;bij de 30 en 40 plussers. Tweenbsp;alumni van 90 plus, twintig van 80nbsp;plus en honderdveertig van 70nbsp;plus, bewijzen nog eens de stellingnbsp;dat ook ouderen internet eennbsp;bruikbaar medium vinden. Ook denbsp;verdeling over de faculteiten biedtnbsp;een aardig inkijkje. Geneeskundenbsp;en Letteren alumni staan aan denbsp;top met ieder ca. 1000 gebruikers.

ALUMNiCONTACTPERSONEN

Contactpersonen faculteiten Utrechts universiteitsfonds/

Alumnibureau

Heidelberglaan 8, 3584 CS Utrecht (030) 253 80 25, E-mail: ufonds@ufonds.uu.nlnbsp;Aardwetenschappen

Budapestlaan 4, 3584 CA Utrecht (030) 253 51 16, E-mail: n.meijer@geo.uu.nlnbsp;Biologie

Postbus 80088, 3508 TB Utrecht (030) 253 22 76, E-mail: c.m.jansen@bio.uu.nlnbsp;Diergeneeskunde

Postbus 80163, 3508 TD Utrecht (030) 253 48 36, E-mail: m.broekhoven@vet.uu.nlnbsp;Farmaceutische Wetenschappen

Postbus 80082, 3508 TB Utrecht

(030) 253 73 13, E-mail: d.a.ondaatje@pharm.uu.nl Geneeskunde

Postbus 80030, 3508 TA Utrecht (030) 253 64 20, E-mail: t.m.v.fakkeldij@med.uu.nlnbsp;Godgeleerdheid

Heidelberglaan 2, 3584 CS Utrecht (030) 253 18 53, E-mail: Mswarte@theo.uu.nlnbsp;Letteren

Kromme Nieuwegracht 46, 3512 HJ Utrecht (030) 253 97 56, E-mail: a.poorterman@let.uu.nlnbsp;Natuur- en Sterrenkunde

Postbus 80195, 3508 Tl Utrecht (030) 253 32 84, E-mail: th.m.seuren@phys.uu.nlnbsp;Rechtsgeleerdheid

Janskerkhof 3, 3512 BK Utrecht

(030) 253 70 18, E-mail: i.wienese@law.uu.nl Ruimtelijke Wetenschappennbsp;Heidelberglaan 2, 3584 CS Utrecht

(030) 253 20 44, E-mail: y.langen@geog.uu.nl Scheikunde

Padualaan 8, 3584 CH Utrecht (030) 253 37 93, E-mail: m.vandergarde@chem.uu.nlnbsp;Sociale Wetenschappen

Heidelberglaan 1, 3584 CS Utrecht (030) 253 47 00, E-mail: m.splinter@fss.uu.nlnbsp;Wijsbegeerte

Heidelberglaan 8, 3584 CS Utrecht (030) 253 18 31, E-mail: e.kas@phil.uu.nlnbsp;Wiskunde en Informatica

Budapestlaan 6, 3584 CD Utrecht (030) 253 15 15, E-mail: vlimmere@math.uu.nlnbsp;iVLOS

Heidelberglaan 8, 3584 CS Utrecht (030) 253 44 94, E-mail: m.vanrijswijk@ivlos.uu.nl

Contactpersonen nationaal

Regio Amsterdam, Ruud de Ruiter, E-mail: Amsterdam@alumni.uu.nlnbsp;Regio Arnhem, Joop van de Vate,nbsp;E-mail: Arnhem@alumni.uu.nlnbsp;Regio Den Haag, Frans Driedonks,nbsp;E-mail: Denhaag@alumni.uu.ninbsp;Regio Maastricht, nog onbekendnbsp;E-mail: Mddstricht@alumni.uu.njnbsp;Regio Rotterdam, nog onbekendnbsp;E-mail: Rotterdam@alumni.uu.nlnbsp;Regio Brabant, Kees Ampt,nbsp;E-mail: Eindhoven@alumni.uu.ninbsp;Regio Zwolle, leke Rozendaal,nbsp;E-mail: Zwolle@alumni.uu.nlnbsp;Regio Utrecht, Bob Zaalberg,nbsp;E-mail: Utrecht@alumni.uu.nl

Utrechts Universiteitsfondsnbsp;Bent u nog geen begunstiger vannbsp;het Universiteitsfonds? Waaromnbsp;niet eigenlijk? Weet u dat denbsp;begunstigers er met elkaar voornbsp;zorgen dat u de vruchten pluktnbsp;van een actief alumnibeleid? Ennbsp;dat niet alleen. Ook stelt het Universiteitsfonds bijzondere leerstoelen in, en geeft zij subsidies aannbsp;studenten voor studentenactiviteiten. De begunstigers nodigen unbsp;hartelijk uit om hun gelederen tenbsp;versterken. Dat is nodig, en nuttig.nbsp;De universiteit is financieel medeverantwoordelijk voor de financiering van het alumnibeleid. Maarnbsp;zoals u ongetwijfeld weet, hetnbsp;leven van een onderwijs- ennbsp;onderzoeksinstelling is op ditnbsp;moment al moeilijk genoeg. Hoenbsp;meer het alumnibeleid gefinancierd kan worden met de bijdragen van onze alumni, hoe meer denbsp;universitaire middelen ingezetnbsp;kunnen worden voor de primairenbsp;taken van onderwijs en onderzoek. Wilt u uw universiteit daadwerkelijk steunen en wilt unbsp;tegelijkertijd betrokken blijven bijnbsp;uw universiteit? Wordt dan begunstiger van het Universiteitsfonds.nbsp;Voordelig voor u, goed voor denbsp;universiteit.

Meer weten?

Ga naar www.ufonds.uu.nl

Nieuwe begunstigers ontvangen als welkomstgeschenk naar keuze

• • 'Zo, dit is de wereld. Utrechtsenbsp;afgestudeerden over 50 jaar levennbsp;en werk', een reeks alumnipor-tretten.

• • 'Morele autoriteit als verbondnbsp;tussen institutie ennbsp;authenticiteit', lezing van prof. dr.nbsp;Hans Achterhuis, uitgesproken opnbsp;de Universiteitsdag 2003

Alle begunstigers ontvangen jaarlijks de Ufonds-alumnipas.

UFonds-

Alumnipas 2003

Begunstigers van het Universiteitsfonds ontvangennbsp;de Ufonds-alumnipas.

Hiermee kunt u:

• • Gratis lenen bij denbsp;Universiteitsbibliotheek

• • Voordelig gebruik maken vannbsp;Postacademisch Onderwijs

• • Gebruik maken van hetnbsp;Studieloopbaancentrum

• • Met korting de Botanischenbsp;Tuinen bezoeken

• • Goedkoper evenementen organ-bisen bij Facilteiten Bedrijfnbsp;Utrecht

• • Gebruik maken van aanbiedingen bij universiteitswinkelnbsp;SOLARIS

• • Goedkoper verzekeringennbsp;afsluiten.

Voor meer informatie:

WWW.ufonds.uu.nl

Jaarvergadering van Universiteitsfonds-begunstiers

Utrecht lecture 2003 New Yorknbsp;Op 10 april jl. heeft Bart Stapertnbsp;een lezing gegeven in New Yorknbsp;over het onderwerp 'US, Europenbsp;and the Death Penalty: are we growing closer?' Zoals gewoonlijknbsp;werd de ontvangst georganiseerdnbsp;in The Netherland Club, en was denbsp;sfeer bijzonder geanimeerd. Hetnbsp;onderwerp en de manier waaropnbsp;dit werd gebracht stond garantnbsp;voor geconcentreerde aandacht ennbsp;een actieve discussie. 'Iedere drienbsp;maanden zo'n bijeenkomst', was denbsp;reactie van een aantal aanwezigen!

Alumnibijeen-komsten in de regio

Ik was voorzitter van de ondernemingsraad toen hij bij ons bedrijf (Philips Telecommunicatie Industrie)

Regio Den Haag: Frans Driedonks

Ik was direct gemotiveerd om actief mee te doen aan het regio-netwerk. Voor wat hoort wat dachtnbsp;ik onder meer.

'In 1971 trad ik in dienst van Shell. Gaf daar leiding aan onderzoeksprojecten op het gebied van metalen, kolen, olie en gas bij hetnbsp;toenmalige Koninklijke / Shellnbsp;Exploratie en Produktie Laboratorium in Rijswijk. Uiteraard werktenbsp;ik ook in de praktijk: bij werkmaatschappijen in Assen, Johannesburgnbsp;en Maleisië. Vanaf 1982 was iknbsp;manager Petrofysica en Produktie-diensten van het laboratorium innbsp;Rijswijk. Vanaf 1988 was ik alsnbsp;intern consultant betrokken bij denbsp;medisch adviseur binnen de afdeling rechtshulp van de ANWB, eennbsp;afdeling die kan putten uit eennbsp;wereldwijd netwerk van advocatennbsp;en medici. Ik houd me er bezig metnbsp;het regelen van letselschade vannbsp;internationale (verkeers)ongeval-len.

Op dit moment ben ik namens de regio Utrecht een notitie aan hetnbsp;schrijven over de functie en doelennbsp;van het netwerk. Wordt dus vervolgd.'

In het colofon vindt u de namen en adressen van de regionalenbsp;contactpersonen. Wilt u hennbsp;allemaal leren kennen, ga dannbsp;naar: www.alumni.uu.nl

Sinds november 2002 zijn er verschillende regionalenbsp;netwerken actief: Zwolle,nbsp;Arnhem, Amsterdam, Rotterdam, Eindhoven, Maastricht,nbsp;Utrecht en Den Haag. In allenbsp;regio's worden voorbereidingen getroffen voor een programma komend najaar.nbsp;Hieronder vindt u zakelijkenbsp;informatie over de data en denbsp;plaatsen. In de Illuster vannbsp;september krijgt u een compleet programma voorgeschoteld en kunt u zich voor eennbsp;bijeenkomst opgeven.

• • Regio Den Haag

Vrijdag 3 oktober 2003, 16.00-18.00 uur. Sociëteit De Witte

• • Regio Amsterdamnbsp;Maandag 20 oktober,

19.00 - 23.00 uur. Trippenhuis

• • Regio Zwolle

Dinsdag 4 november, 20.00 -22.00 uur. Grand Hotel Wientjes

• • Regio Eindhoven

Vrijdag 31 oktober, 16.00- 19.00 uur. Academisch Genootschap

• • Regio Utrecht

Vrijdag 31 oktober, 16.30 - 20.00 uur. Academiegebouw

• • Regio Arnhem

Zaterdag 22 november 2003, 11.00 - 14.30 uur, Wageningsenbsp;Berg

Ook in de regio Rotterdam en de regio Maastricht wordt een bijeenkomst georganiseerd, maar daarnbsp;zijn nog geen definitieve data ennbsp;locaties van bekend.

Meer informatie over de programma's vindt u op de website, bij de regionale netwerken:nbsp;www.alumni.uu.nl

18 Illuster I Universtiteit Utrecht | juni 2003

Een paar citaten:

Regio Zwolle: leke Rozendaal Een netwerk moet je niet teveelnbsp;willen sturen.

'Mijn band met de Universiteit Utrecht is eerlijk gezegd meer eennbsp;band met de stad Utrecht. Ik heb ernbsp;een heel plezierige studietijdnbsp;gehad. Van 1988 tot 1994 studeerde ik biologie en daarna heb iknbsp;de postdoctorale lerarenopleidingnbsp;in Leiden gevolgd. Sinds 1995 werknbsp;ik met veel plezier als docent biologie op de Openbare Scholengemeenschap Erasmus in Almelo. Iknbsp;geef daar inmiddels ook het vaknbsp;algemene natuurwetenschappennbsp;Een alumninetwerk biedt je denbsp;mogelijkheid om over de grenzennbsp;van je eigen studierichting heen tenbsp;kijken. En omdat een aantal vannbsp;mijn leerlingen na hun examenjaarnbsp;aan een universiteit gaat studerennbsp;vind ik het belangrijk om op denbsp;hoogte te zijn van de ontwikkelingen binnen het universitair onderwijs. Alumni kunnen ook profijtnbsp;hebben van het contact met denbsp;universiteit, bijvoorbeeld bij hetnbsp;zoeken naar kandidaten voor stageplekken. Maar uiteindelijk zullennbsp;de mensen uit de regio zelf eennbsp;concrete invulling aan het netwerknbsp;moeten geven.'

Regio Amsterdam: Ruud de Ruiter

Met het netwerk hoop ik veel te leren en wat voor de anderenbsp;alumni in de regio te kunnennbsp;betekenen.

'Van 1982 tot 1987 heb ik Rechten gestudeerd bij (wijlen) professornbsp;Toon Peters. Ik ben gaan studerennbsp;nadat hij mij daartoe uitnodigde.nbsp;onderzocht of de Wet op denbsp;Ondernemingsraden democratienbsp;bracht in bedrijven. Toon Petersnbsp;was een buitengewoon warm ennbsp;inspirerend mens. Ik heb zeernbsp;genoten van mijn avondstudienbsp;naast mijn OR werk. Na mijn studienbsp;heb ik allerlei banen gehad. Ik bennbsp;nu nog bezig aan een proefschriftnbsp;Intellectueel Eigendom en Standaardisatie - politiek bedrijven ennbsp;overheid. Kennis heb ik altijdnbsp;belangrijk gevonden. Ik was ooknbsp;zeer geïnspireerd door Hans Wijers,nbsp;die op een Universiteitsdag de lansnbsp;brak voor het permanente leren,nbsp;voor de wederzijdse schatten dienbsp;afgestudeerde en universiteit voornbsp;elkaar zijn.

Ik heb het nu wat makkelijker met mijn verantwoordelijkheden en wilnbsp;me inzetten voor onderwijs ennbsp;wetenschap. Ik geloof sterk in hetnbsp;beginsel van wederkerigheid ennbsp;ben blij met de voortvarende aanpak van de Universiteit. Ik vind hetnbsp;eervol en fantastisch om in hetnbsp;team Noord Holland te zitten ennbsp;samen aan de gang te gaan.'nbsp;coördinatie van studies op hetnbsp;gebied van researchmanagement.

In 1995 en 1996 was ik lid van meerdere transformatieteams voornbsp;de reorganisatie van de research-en technische adviesorganisatiesnbsp;van de internationale Shell Exploratie en Productiesector. In 1997 gingnbsp;ik verder als zelfstandig consultantnbsp;voor het geven van adviezen aannbsp;bedrijven en instellingen.'

Regio Utrecht: Bob Zaalberg Ik lever graag een bijdrage aan denbsp;moderne samenleving waarin denbsp;Universiteit Utrecht een grote rolnbsp;hoort te spelen.

'In 1955 ging ik hier in Utrecht Geneeskunde studeren. Na mijnnbsp;artsexamen in 1963 ben ik in hetnbsp;toenmalige AZU opgeleid totnbsp;medisch specialist. In Nederlandnbsp;heb ik gewerkt als orthopedischnbsp;chirurg en traumatoloog. Door Buitenlandse Zaken werd ik in 1980 alsnbsp;deskundige uitgezonden naarnbsp;Managua / Nicaragua na de burgeroorlog aldaar. Tot 1996 was ik innbsp;dienst van Defensie als officier-krijgsmachtchirurg. Nu ben ik

Alumniborrels in het academiegebouw

5 september

De Utrechtse alumniborrels beginnen inmiddels enige naamnbsp;en faam te krijgen. Het is eennbsp;handige manier om met oud-studiegenoten af te sprekennbsp;elkaar te ontmoeten in eennbsp;omgeving die ons allemaal nanbsp;aan het hart ligt. Ook wordt unbsp;weer bijgepraat over onze universiteit. De eerstvolgende bijeenkomst vindt plaats op 5nbsp;september, pal na de openingnbsp;van het Academisch Jaar. U bentnbsp;vanaf 17.00 uur welkom in denbsp;Belle van Zuijlenzaal in het Academiegebouw. De toegang isnbsp;vrij, maar u kunt zich aanmelden op onze website, eennbsp;afspraak maken met oud-studie-genoten en op de digitale gastenlijst zien wie er nog meernbsp;komen, www.alumni.uu.nl/nbsp;aanmelden/bijeenkomst

Algemeen

Zonder waardeoordeel te geven signaleert deze rubriek activiteitennbsp;en publicaties die voor Utrechtsenbsp;alumni interessant zijn.nbsp;Bijdragen zijn welkom:nbsp;illuster.redactie@csc.uu.nl

Lustrumopera van Utrechtschnbsp;Studenten Concert

Dit jaar bestaat het Utrechtsch Studenten Concert, het oudste symfonieorkest van Nederland, 180 jaar. Dit lustrum zal op spectaculairenbsp;wijze gevierd worden. In juni as. zalnbsp;de komische opera Falstaff van denbsp;componist Giuseppe Verdi negennbsp;maal in de Nicolaïkerk in Utrechtnbsp;worden opgevoerd. Daarna gaat hetnbsp;gezelschap op reis naar Italië omnbsp;nog eens zes voorstellingen tenbsp;geven. Een uitdagend, educatief ennbsp;enorm project, waaraan ook de drienbsp;grote instellingen voor hoger onderwijs in Utrecht en diverse overheidsorganen een bijdrage leveren.

In deze productie spelen de solisten Henk Smit en Harry Peeters denbsp;hoofdrol. Zij hebben beide internationaal een grote operacarrière ennbsp;zingen onder andere bij de Nederlandse Opera. De kleinere rollennbsp;worden vertolkt door studenten ennbsp;pas afgestudeerden van de Hogeschool voor de Kunsten. Ook de kostuums worden door studenten vannbsp;de HKU ontworpen. De dirigentennbsp;zijn Bas Pollard en Chris Pouw en denbsp;regisseur is Henny Diemer, als zangdocent verbonden aan het Utrechtsnbsp;Conservatorium.

De opera gaat over de dikke ridder Sir John Falstaff, die op zoek is naarnbsp;een rijke echtgenote. Hij begaatnbsp;echter de fout om twee damesnbsp;dezelfde liefdesbrief te schrijven. Ditnbsp;levert op: twee verontwaardigdenbsp;dames, twee jaloerse echtgenotennbsp;en een heleboel listen waarbij iedereen elkaar in de maling neemt. Falstaff is een vrolijke en humoristischenbsp;opera die door zijn veelzijdigheidnbsp;en aantrekkelijke setting voor zowelnbsp;doorgewinterde operaliefhebbersnbsp;als voor leken interessant en toegankelijk is.

Data voorstellingen:

Première op woensdag 18 juni 2003 Tweede tot en met achtste voorstelling op 20, 21, 22, 24, 25, 26, 28 ennbsp;29 juni 2003

Aanvang voorstellingen: 20.30u Plaats: Nicolaïkerk, Nicolaaskerkhofnbsp;9, Utrecht

Prijzen: Normale kaarten kosten € 30,- en reductiekaarten kostennbsp;€ 15,-. Reductiekaarten gelden voornbsp;houders van een studentenkaart,nbsp;CJP pas en U-pas.

Kaarten zijn te reserveren via de website www.stichtingfalstaff.nl ennbsp;door te bellen naarnbsp;06-50604938.

Celebrate! An American Mosaic

Fifteen Years of American Studies at Utrecht University

In april 2001 is de alumnivereniging Utrecht American Studies-Networknbsp;(UAS-Network) opgericht. De alumnivereniging staat open voor allenbsp;(oud-)studenten en {oud-)docentennbsp;bij de specialisatie Amerikanistieknbsp;in Utrecht en werkt nauw samennbsp;met studievereniging Utrechtsenbsp;Studenten Amerikanistiek (USA).nbsp;Dit jaar viert Amerikanistiek alweernbsp;het 3e lustrum. Onder de titel Cele-brate! An American Mosaic wordtnbsp;ter gelegenheid hiervan op donderdag 19 juni 2003 a.s. in het Auditorium van het Utrecht Universitynbsp;College een Amerikaanse culturelenbsp;avond georganiseerd. Te verwachten zijn verrassende optredensnbsp;door zowel studenten als docentennbsp;Amerikanistiek. Rode draad doornbsp;de feestavond heen is de opvoeringnbsp;van het toneelstuk An Americannbsp;Mosaic dat door een groep studenten van de cursus 'Manifestingnbsp;Blackness' is geschreven. Ook is eennbsp;lustrumboekje samengesteld dat opnbsp;de feestavond wordt aangebodennbsp;aan prof.dr. Hans Bertens, thansnbsp;decaan van de Faculteit Letteren ennbsp;oprichter van de specialisatie innbsp;Utrecht. Alumni (en partners) worden van harte uitgenodigd voornbsp;deze avond. Het programma is tenbsp;zien op www.let.uu.nl/ams

Voor meer informatie

Gonny Pasaribu

Roosevelt Study Center

Postbus 6001

4330 LA Middelburg

tel.: (0118) 618173/

(0118) 631476

e-mail: gonny.pasaribu@let.uu.nl

WWW. let. uu.nl/ams

Carolus de Maets

Alumni van de faculteit Scheikunde kunnen kosteloos lid worden vannbsp;de alumnivereniging voor Utrechtsenbsp;Chemici 'Carolus de Maets'. Ledennbsp;van Carolus de Maets worden viernbsp;keer per jaar via de nieuwsbriefnbsp;'Utrechts Destillaat' op de hoogtenbsp;gehouden van de ontwikkelingennbsp;binnen de faculteit Scheikunde. Hetnbsp;bestuur van de vereniging organiseert jaarlijks, samen met de faculteit, een aantal alumni-activiteiten.

Noteer alvast in uw agenda:

• • dinsdag 2 september, 16.00 uur:nbsp;opening van het facultaire jaarnbsp;(programma wordt nog bekendgemaakt)

• • donderdag 20 november, 15.30nbsp;uur: Caroluslezing door prof.dr.nbsp;Rietje van Dam-Mieras

Wilt u lid worden van Carolus, vraag dan per e-mail eennbsp;aanmeldingsformulier bijnbsp;voorlichter@chem.uu.nl

Vrouwenkoor Calliope zoektnbsp;nieuwe leden

Wie zoeken wij? Vrouwen tussen de 20 en 40 jaarnbsp;met enige zangervaring.

Wie zijn wij?

Calliope is in september 2001 door een aantal enthousiaste afgestudeerde oud-leden van studentenvrouwenkoor Medusa opgericht.nbsp;Het koor bestaat momenteel uitnbsp;veertien leden tussen de 25 en 35nbsp;jaar die een keer per twee wekennbsp;repeteren onder leiding van eennbsp;enthousiast en gediplomeerd diri-gente Koordirectie.

Wat zingen wij?

Overwegend klassieke werken van de oudheid tot moderne stukkennbsp;(motetten van Mendelssohn, eennbsp;mis van Manneken, Cantique denbsp;Jean Racine van Fauré, maar bijvoorbeeld ook stukjes van de Belgische groep 'Laïs'). Naast denbsp;instudering van nieuwe stukkennbsp;wordt eveneens tijd besteed aannbsp;stemvorming en solvège (noten vannbsp;blad zingen). Calliope geeft 1 à 2nbsp;keer per jaar een concert.

Heb je interesse?

Neem dan contact op met

Junilla Larsen

tel.: (030) 695 6826

e-mail: j.larsen@fss.uu.nl)

Natasja Verheij

tel.: (030) 289 4639

e-mail:

vrouwenkoorcalliope@zonnet.nl Filevorming is mede een gevolgnbsp;van de toenemende arbeidsparticipatie van de vrouw.

[Cees Clemens, Geneeskunde]

Creatie begint bij het ontdekken van orde in chaos.

[Bert Metselaar, Farmacie]

Een duidelijk plaatje zegt meer dan duizend woorden. Eennbsp;duidelijk filmpje zegt meer dannbsp;duizend plaatjes.

jRlesJanssen, Scheikunde]

Politici die meer daadkracht én meer democratie beloven, zijnnbsp;ongelooftvaardig.

[Don Klinkenberg, Hier^cneeskunde]

Marketing en politiek zijn geen wetenschap; wetenschap is welnbsp;marketing en politiek.

[Marjan van der Meiden, Geneeskunde]

Na het aanhoren van de ‘Kinderen hebben het druk'nbsp;campagne van Sire, vraagje jenbsp;af of ze het bij Sire wel druknbsp;genoeg hebben.

[Wouter Veldhuis, Geneeskunde]

Het krijgen van kinderen is geen recht maar een voorrecht.

[Christel .Mols, Biologie[

Eenmaal vader geworden is grootvader worden een kwestienbsp;van aftvachten.

[Jan Hendrik Demnunk, Geneeskundej

Je hebt geetj diploma nodig om aan lager wal te raken.

[Jaap Reijneveld, Geneeskunde]

In een wereld van verschillen kunnen kleine overeenkomstennbsp;het verschil maken.

[Mart Tennis, Geneeskunde)]

Als je vertraging hebt, kom je nooit een conducteur tegen.

[Jaap Reijneveld, Geneeskunde)[

De menselijkc stem is de meest elegante trilling.

[Michiel Hochstenbach, Wiskunde]

Het verdwenen museum

Natuurhistorische verzamelingen 1750 - 1850nbsp;Tentoonstelling in het Universiteitsmuseum

Van 11 april tot en met 17 augustus 2003 is in het Universiteitsmuseumnbsp;de tentoonstelling Het verdwenennbsp;museum, natuurhistorische verzamelingen 1750-1850 te zien. Denbsp;verzamelingen zijn rond 1800 doornbsp;Utrechtse verzamelaars bijeengebracht voor het onderwijs aan denbsp;Universiteit Utrecht. In de expositienbsp;worden prachtige collecties exotische vogels, opgezette zoogdieren,nbsp;fossielen, skeletten en menselijkenbsp;preparaten getoond.

De verzamelingen zijn vanaf de 18® eeuw gebruikt om colleges opnbsp;de universiteit te illustreren.nbsp;Omdat er toen geen fotografienbsp;bestond, was het erg belangrijknbsp;om uitleg te geven aan de handnbsp;van objecten. Hoogleraren werdennbsp;zelfs verplicht om verzamelingennbsp;aan te leggen en sommige hoogleraren werden juist benoemdnbsp;omdat ze een bijzondere verzameling bezaten!

Vanaf het midden van de 18® eeuw waren de verzamelingen niet meernbsp;willekeurig bij elkaar gebrachtenbsp;rariteiten, maar werden ze geordend volgens de indeling die Linnaeus van de natuur had gemaakt.

In de tentoonstelling staan bijzondere collecties van Utrechtse verzamelaars centraal. De nadruk ligt op Bleuland, De Fremery en Van Lidthnbsp;de Jeude, maar ook van enkelenbsp;andere verzamelaars zijn topstukken te zien.

De tentoonstelling geeft een beeld van het verzamelen in de 18®nbsp;eeuw. Er werd toen nog geennbsp;onderscheid gemaakt tussen biologie en geneeskunde. De natuurhistorische collecties bestonden dannbsp;ook uit een grote variëteit aannbsp;prachtige en bijzondere objecten.

De tentoonstelling is een bewerking van de tentoonstelling 'Het verdwenen museum', die in 2001 innbsp;Teylers Museum in Haarlem te ziennbsp;was.

Tot en met 17 augustus kunnen bezoekers bijzondere verzamelingen exotische vogels, zoogdieren,nbsp;fossielen, menselijke en dierlijkenbsp;preparaten bewonderen.

Universiteitsmuseum Lange Nieuwstraat 106nbsp;3512 PN Utrechtnbsp;tel.: (030) 253 8008.

Bereikbaar met bus 2 vanaf Centraal Station.

Geopend di t/m zo van

11.00 tot 17.00 uur. Toegang tot 18 jaar 2 euro.nbsp;Volwassenen 4 euro. Pas 65 ,nbsp;CJP 3 euro. U-pas 50% korting.nbsp;MJK en studenten, medewerkersnbsp;en alumni van de Universiteitnbsp;Utrecht: gratis.nbsp;www.museum.uu.nl

Virtuele vitrine

Sinds kort kunt u op het web de Virtuele vitrine bezoeken. In dezenbsp;digitale tentoonstelling wordennbsp;hoogtepunten uit de bijzondere collecties van de Universiteitsbibliotheek Utrecht getoond.nbsp;Van elk item is een afbeelding metnbsp;een uitvoerig bijschrift opgenomen. Het vermaarde Utrechts Psalter heeft in de Virtuele vitrine eennbsp;ereplaats gekregen. Verder zijn ernbsp;spotjes gezet op rijk verluchtenbsp;getijdenboeken, zeldzame incunabelen, unieke geschriften vannbsp;Utrechtse geleerden, cartografische meesterwerken en nog veelnbsp;meer.

De Virtuele vitrine is te bezoeken via http://vitrine. library, uu.nl

Ambulatorium

Het Ambulatorium is het hulpverle-ningsinstituut van de Faculteit Sociale Wetenschappen. Het ambulante aanbod richt zich op psychodiagnostisch onderzoek,nbsp;kortdurende of langer durendenbsp;behandelingen, begeleidingen ennbsp;coaching op het terrein van denbsp;hulpverlening aan kinderen, jeugdigen en volwassenen.

Bij het Ambulatorium werken psychologen en pedagogen die als hoogleraar, docent of onderzoekernbsp;verbonden zijn aan de Faculteit dernbsp;Sociale Wetenschappen van de Universiteit Utrecht. Naast de volwassenenafdeling is er een afdelingnbsp;Kinder en Jeugdigen.

fen keuze uit de Bijzondere

De afdeling Kinderen en Jeugdigen houdt zich bezig met psychodiagnostisch onderzoek van kinderennbsp;en jeugdigen, met advisering,nbsp;behandeling en begeleiding vannbsp;kinderen, jeugdigen en hun oudersnbsp;of verzorgers en met adviseringnbsp;van leerkrachten. Behandeling kannbsp;inhouden: gedragstherapie, media-tietherapie, waarin het kindnbsp;behandeld wordt via de ouders,nbsp;speltherapie en gezinstherapie.nbsp;Ook worden leerkrachten en remedial teachers begeleid bij het invullen van een handelingsplan. Denbsp;afdeling richt zich op hulpvragennbsp;betreffende de sociale en emotionele ontwikkeling, de cognitievenbsp;ontwikkeling en leerproblemen,nbsp;gedragproblemen, opvoedings- ennbsp;gezinsproblemen. Er vinden ooknbsp;intercollegiale consultatie ennbsp;second opinion onderzoek plaats.nbsp;Een bijzonder aandachtsgebiednbsp;binnen de leerproblemen is dyslexie.

Aanmelding bij het Ambulatorium voor diagnostiek en/of behandelingnbsp;geschiedt op eigen initiatief of nanbsp;tussenkomst van een andere hulpverlenende instantie.

Voor meer informatie:

Ambulatorium (Hl69)

Afdeling Kinderen en Jeugdigen Heidelberglaan 1

3584 CS Utrecht

tel.: (030) 253 4462 fax: (030) 253 4466nbsp;e-mail: AmbuSecr@fss.uu.nl

Virtuele vitrine ‘Verhogen van de dijken is eennbsp;mogelijkeheid om ons tenbsp;beschermen tegen de zee, maarnbsp;we moeten ook rekening houden met een verhoogde druk vannbsp;het grondwater. Volgens mijnnbsp;berekeningen is er dan geennbsp;pompen meer aan. Niet de mensnbsp;en zijn (bouwjwensen moetennbsp;het ordenend principe zijn, maarnbsp;het grondwater zelf. Als je eennbsp;parkeergarage bouwt op een pleknbsp;waar kwelwater naar toestroomt,nbsp;dan creëer je feitelijk je eigennbsp;probleem. Het lijkt logisch, maarnbsp;de ervaring leert dat er nauwelijks naar gekeken wordt.’

[Hoogleraar Geografische Hydrologie

Mare Bierkens in de Telegraaf]

‘De beelden van mooie vrouwen zijn in duizendtallen om onsnbsp;heen. Voor hun 17de hebbennbsp;Amerikaanse meisjes al 350 duizend commerciële boodschappennbsp;gezien, waarvan 9 procent expliciet over schoonheid gaat. Er valtnbsp;niet aan te ontsnappen. Ze worden ook steeds perfecter doornbsp;belichting, make-up en hetnbsp;retoucheren van beelden. En nunbsp;dringen de mooie vrouwen ooknbsp;tot nieuwsprogramma’s door.nbsp;Daar kun je natuurlijk niet veelnbsp;aan doen, maar het maakt denbsp;wurggreep wel groter, jongenbsp;meisjes raken geobsedeerd doornbsp;hun uiterlijk. Ze meten hunnbsp;waarde af aan hun fysieke aantrekkelijkheid.’

[Psycholoog en onderzoeker Liesbeth IVoerlnian in de Volkskrant]

‘Ik probeer nu aan te tonen dat de enorme winsten op de beurzen gewoon niet kunnen. Haast,nbsp;hype en hebzucht waren denbsp;steekwoorden in jaren negentig.nbsp;Die moeten hoognodig plaatsmaken voor zorg, zakelijkheid ennbsp;zekerheid.’

[Hoogleraar Financiering Arie Buys in het Utrechts Nieini’shladj

‘De meeste gezondheidsadviezen die huisartsen geven tijdens eennbsp;consult gaan het ene oor in ennbsp;het andere weer uit. Meer dannbsp;de helft van de patiënten vergeetnbsp;de medische informatie vrijwelnbsp;meteen na het consult. Wat zijnbsp;wel onthouden, wordt meestalnbsp;niet goed begrepen. Ik leg denbsp;schuld voor het onbegrip bij denbsp;huisartsen. Die zouden zich beternbsp;moeten concentreren op hetnbsp;geven van goede voorlichting.’nbsp;[Onderzoeker Roy Kessels in hetnbsp;Algemeen Dagblad]

Museumnacht Utrecht 21 juni

Freakshow in het Universiteitsmuseum

Vrouwen met baarden, Siamese tweelingen, kerels met drie koppen; vroeger waren het vastenbsp;ingrediënten van iedere Oudhollandse jaarmarkt of zigeunerker-mis. Het Universiteitsmuseumnbsp;blaast deze oude tijden nieuwnbsp;leven in. Speciaal voor de Museumnacht Utrecht op 21 juni tovert hetnbsp;museum zich voor één avond omnbsp;tot rariteitenkabinet.

Als het maar gek, afwijkend, raar of vreemd is; 'freakshow' luidt hetnbsp;thema waarmee het universiteitsmuseum deelneemt aan de Museumnacht. Dat betekent ondernbsp;andere dat de vreemdste objectennbsp;uit de vaste collectie een plaats krijgen in de vitrines. Verhalenvertellers brengen de bizarstenbsp;vertellingen uit hun repertoire tennbsp;gehore. Beneden is de Hubrechtnbsp;tentoonstelling 'Een kwartje voornbsp;een embryo' te zien.nbsp;Zigeunermuziek en los rondlopende freaks zorgen voor een passende sfeer. Ook zijn ernbsp;waarzegsters en goochelaars aanwezig. In de tuin leiden gidsennbsp;bezoekers langs de vreemde dierennbsp;die er wonen. Daarna is het oncomfortabel uitrusten met ietwatnbsp;vreemde cocktails op spijkerbedden.nbsp;Voor wie dat nog niet diep genoegnbsp;gaat; er is een artiest die ter plekkenbsp;piercings en tatoeages zet...

De Museumnacht gaat niet uit als een nachtkaars. Als de musea hunnbsp;deuren sluiten, start in het gebouwnbsp;van het Utrechtsch Studentennbsp;Corps een spetterende afterparty.

Kijk voor meer informatie over programma, prijzen,nbsp;kaartverkoop en hetnbsp;laatste nieuws op:nbsp;www.museumnacht.nl

Vulkaanexpeditie naar Italië

Een excursie naar de actieve vulkanen van Italië. Dat kan in de eerste weken van september, onder begeleiding van geologen van de Univer-siteit Utrecht en Boris Behncke,nbsp;vulkanoloog en ETNA-specialist vannbsp;de universiteit van Catania op Sicilië

deskundige begeleiding. Op zondag 31 augustus 2003 is eennbsp;kennismakingsbijeenkomst voornbsp;deelnemers gepland.

Deze excursie wordt -op persoonlijke titel- georganiseerd door Boudewijn 't Hart, medewerker vannbsp;de faculteit Aardwetenschappen.

Neem voor meer informatie contact op met Boudewijn 't Hart: tel.: (030) 253 50 14 (werk)nbsp;tel.: (030) 220 55 92 ('s avonds)nbsp;fax: (030) 253 5251nbsp;e-mail: b.thart@geo.uu.nl

HOVO Utrecht

Nieuwe cursussen

HOVO Utrecht organiseert in 2003-2004 bijna zestig cursussennbsp;over uiteenlopende onderwerpen.nbsp;Een cursus bestaat meestal uit achtnbsp;wekelijkse colleges van twee uur,nbsp;zonder tentamens. U kunt denbsp;cursusgids aanvragen bij hetnbsp;secretariaat, telefoon (030)nbsp;253 34 83, of inzien opnbsp;www.hovoutrecht.nl.

Bij Hoger Onderwijs voor Ouderen ligt de nadruk niet op de leeftijdnbsp;van cursisten, maar op de kwaliteit: de cursussen worden gegevennbsp;door ervaren docenten en hoogleraren van universiteiten en hogescholen in de regio Utrecht.

De zomeracademie, 7 tot 10 juli Van 7 tot 10 juli 2003 biedt HOVOnbsp;Utrecht iets nieuws: de 'zomeracademie', met zeven lezingen vannbsp;twee uur (inci. pauze) door vooraanstaande wetenschappers:

• • Prof. dr. W.A. Wagenaar, psycholoog en bekend getuige - deskundige in vele processen,nbsp;spreekt over de feiten in rechtzaken

• • Prof. dr. F. van Oostrom, neerlandicus en universiteitshoogleraarnbsp;UU, heeft goed en slecht nieuwsnbsp;over de hedendaagse leescultuur

• • Prof.dr. P. Schnabel, socioloog,nbsp;directeur van het Sociaal ennbsp;Cultureel Planbureau, onderzoekt wat er toch aan de hand isnbsp;in Nederland

• • Prof. dr. P. 't Hart, historicus ennbsp;emeritus hoogleraar Utrechtnbsp;Studies, vraagt zich af, hoe goednbsp;'de goeie ouwe tijd' was

• • Prof.dr. H. Becker, socioloog ennbsp;emeritus hoogleraar van de UU,nbsp;bekend van het onderzoek naarnbsp;generaties, bespreekt visies opnbsp;de voorbije eeuw

• • Drs. C. Staal, conservator van hetnbsp;Museum Het Catharijneconvent,nbsp;geeft een inleiding op denbsp;komende tentoonstelling overnbsp;Pracht en praal van de paus.

• • Prof.dr. W. Hoekstra, decaan vannbsp;de faculteit biologie, bespreektnbsp;of het DNA onderzoek ons dichterbij een antwoord heeftnbsp;gebracht op de vraag, wat levennbsp;eigenlijk is.

U kunt u opgeven voor elke lezing apart. De kosten per lezing zijn 7nbsp;euro, inclusief koffie of thee. Voornbsp;een folder over de zomercursusnbsp;kunt u het secretariaat van HOVOnbsp;Utrecht bellen: tel.: (030) 253 34 83.

Voor meer informatie HOVO Utrechtnbsp;tel.: (030) 253 34 83nbsp;www.hovoutrecht.nl.

Andere deelnemers aan de Museumnacht zijn: het Academiegebouw, Centraal Museum, denbsp;Nicolaikerk, Stadsschouwburgnbsp;Utrecht, Aboriginal Art Museum,nbsp;Architectuurcentrum Aorta, Tivoli,nbsp;de Domkerk, BAK, Museum Catharijneconvent, het Utrechts Centrumnbsp;voor de Kunsten en het museumnbsp;van het Utrechtsch Studentennbsp;Corps. Er is ook een buitenprogramma: bezoekers kunnen genieten van een huiskamer op hetnbsp;Domplein - compleet met banken,nbsp;muziek en kunstenaars. Museumbus, paardentram en rondvaartboot vervoeren bezoekers door denbsp;rood verlichte binnenstad. Gidsennbsp;loodsen mensen langs 'verborgennbsp;plekken' in Utrecht.

Wie actieve vulkanen van dichtbij wil bekijken en meer wil wetennbsp;over de achtergrond van vulkanisme, kan zich inschrijven voornbsp;een vijftiendaagse reis naar Italië.nbsp;De volgende vulkanen gaan wenbsp;bekijken en beklimmen: La Solfatara, Monte Nuovo, Vesuvius,nbsp;Stromboli, Monte Pilato, Vulcanonbsp;en Etna. De beklimming van vulkanen, met name van Stromboli ennbsp;Etna, vraagt natuurlijk wel eennbsp;redelijke conditie van de deelnemers! Er worden ook archeologische en culturele stops gemaakt:nbsp;we bezoeken onder andere Herculaneum, Pompeji en Syracuse. Eennbsp;voorlopige schatting van de kosten:nbsp;€1500,-/1600,- per persoon, inclusief vlucht, vervoer ter plaatse, verblijf op basis van logies/ontbijt.

NIEK PAS

Imaazje!

De vetbeeldiuji vu» Pruvy (iyo5-jyfi7J

l’Kovo: THH lÄtAüi. GAME (1965-1967)

Imaazje! De verbeelding van Provo 1965-1967

Provo is een van de bekendste protestbewegingen in de jarennbsp;zestig. Deze groepering is nognbsp;altijd omgeven door smakelijkenbsp;verhalen, mooie herinneringen ennbsp;steeds verder uitdijende mythes.nbsp;Maar uitgebreid historisch onderzoek naar dit spraakmakende verschijnsel is nog nooit verricht.nbsp;Imaazjc! voorziet in deze lacune.nbsp;Aan de hand van de achtergrondnbsp;en de netwerken van twee toenmalige hoofdrolspelers, Kob Stolknbsp;en Roel van Duijn, schetst Nieknbsp;Pas een fascinerend beeld van hetnbsp;ontstaan en de ontwikkeling vannbsp;Provo - in Amsterdam, maar ooknbsp;in Maastricht en België. Aan denbsp;hand van allerlei bronnen laat hijnbsp;zien hoe de provo’s voortdurendnbsp;de aandacht van de oude ennbsp;vooral de nieuwe media wisten tenbsp;verkrijgen. Door de combinatienbsp;van gerichtheid op televisie, hetnbsp;opvoeren van straattheater (happenings), ludieke acties en het tartennbsp;van het gezag had Provo eennbsp;grote aantrekkingskracht op zowelnbsp;de babyboomgeneratie als ooknbsp;oudere activisten, journalisten ennbsp;intellectuelen. Maar Provo kreegnbsp;ook buiten Amsterdam, in de provincie en over de grens, navolgingnbsp;met haar kritiek op de samenleving en haar idealen voor eennbsp;betere toekomst.

Meer info: wwu’.wercidbibliotheek.nl

Oproep aan de lezer

Illuster 32 verschijnt op 3 september 2003. Reacties, suggesties en ingezonden mededelingen kunt u toezenden aan de redactie voornbsp;maandag 7 juli 2003. De redactie houdt zich hetnbsp;recht voor ingezonden mededelingen te weigeren of in te korten,

Redactie-adres Illuster

Postbus 80125, 3508 TC Utrecht tel.: (030) 253 26 51 fax: (030) 253 36 85nbsp;e-mail: illuster.redactieamp;csc.uu.nlnbsp;voor adreswijzigingen: illuster.redactie@csc.uu.nl

‘Geen inkomstenbelasting of gij dood’

Wie mocht denken dat het bedreigen van politici een modern verschijnsel is, heeft het mis. Ooknbsp;in de negentiende eeuw warennbsp;politici hun leven niet zeker,nbsp;johan Rudolf Thorbecke werd innbsp;1863 met de dood bedreigd, en innbsp;zijn laatste levensjaar 1872 ontvingnbsp;Thorbecke nogmaals een briefjenbsp;met de tekst: ‘Geen inkomstenbelasting of gij dood denk daarovernbsp;na.' De norse staatsman, vooralnbsp;bekend als architect van de grondwetswijziging van 1848, riep kennelijk uiteenlopende reacties op,nbsp;van doodsdreiging tot genegenheid: bij zijn begrafenis werd ernbsp;geapplaudiseerd! Kennelijk ook alnbsp;niet alleen van deze tijd.

Met het verschijnen van deel zeven van de Briefwisseling vannbsp;Thorbecke (de jaren 1862 — 1873)nbsp;is een groot project, waarbij denbsp;UU nauw betrokken was, afgerond. Op de bezorger van de correspondentie, de Utrechtsenbsp;historicus Gerard Hooykaas,nbsp;wordt dnik uitgeoefend om ooknbsp;een biografie aan de staatsman tenbsp;wijden. Maar Hooykaas heeft totnbsp;nu toe ‘nee’ verkocht. Het is tenbsp;hopen dat hij van inzicht verandert, want de liberaal Thorbecke,nbsp;een van onze grootste staatslieden,nbsp;verdient zo’n monument.

Achter de stugge politicus blijkt een romantische ziel schuil tenbsp;gaan. Hij adoreerde zijn negentiennbsp;jaar jongere echtgenote Adelheidnbsp;Solger, die hij tijdens een uitgebreide studiereis in Duitsland innbsp;de jaren twintig had leren kennen.nbsp;Zelfs op hoge leeftijd (Thorbeckenbsp;was 74 jaar toen hij stierf), bleefnbsp;hij haar aanspreken als ‘mijn allerliefst, zoet, engelachtig wijfje’.nbsp;Toen zij in 1870 stierf was Thorbecke een gebroken man.

Aan het einde van zijn leven was Thorbecke nog tweemaal ministernbsp;van Binnenlandse Zaken. [AH]

C.J. Hooykaas (red.) De briefwisseling van Thorbecke, deel 7. Rijks Geschiedkundige Pnblicatiën -Instiinnl voor Nederlandsenbsp;Geschiedenis. SDU, Den Haag,nbsp;200.2. Prijs: €^5.

Colofon

Illuster 31. jaargang 7, juni 2003

Illuster is een gezamenlijke uitgave van de Universiteit Utrecht en het Utrechtsnbsp;Universiteitsfonds, in samenwerking metnbsp;faculteiten en verenigingen.

Illuster verschijnt vier keer per jaar en wordt toegezonden aan afgestudeerden van denbsp;Universiteit Utrecht in een oplage van 60.000.

Onverpoosd proeven ontwikkelen

Een kleurrijk man als de Utrechtse hoogleraar astrofysica Marcelnbsp;Minnacrt (1893-1970) leent zichnbsp;bij uitstek voor een biografie. Metnbsp;het boek ‘De rok van het universum’ van de hand van Leo Molenaar is die onlangs verschenen. Ernbsp;waren veel zaken in Minnaertsnbsp;leven waarvoor hij wilde gaan, ennbsp;dan ging hij onstuitbaar: denbsp;Vlaamse kwestie, het pacifisme,nbsp;het humanisme, de didactiek vannbsp;de natuurkunde, de zonnefysica,nbsp;‘Een goudmijn voor elke biograaf, zo noemt Molenaar denbsp;levensloop van Minnaert.

Als auteur van De Natuurkunde van ’t Vrije Veld, drie lijvigenbsp;boekwerken, heeft Minnaert zichnbsp;onsterfelijk gemaakt.

Het toegankelijk maken van de wetenschap was een passie vannbsp;Minnaert, blijkens bijvoorbeeldnbsp;zijn bemoeienissen met de oprichting van de universitaire lerarenopleiding. Al in 1923 betoogde hijnbsp;dat ouders en leraren hunnbsp;telgen moesten aansporen omnbsp;‘metalen plaatjes, brillenglazen,nbsp;magneetjes, spijkers, touw, spiraal-veren, eindjes kaars, spiegeltjes,nbsp;sigarendoosjes, naalden, kartonsnbsp;en kurken’ te sparen, omdat ‘alnbsp;die waardeloze dingen een waarnbsp;instrumentarium van natuurkundige materialen’ konden opleveren.

Minnaert had na de Eerste Wereldoorlog zijn geboortelandnbsp;België moeten ontvluchten. Hijnbsp;was betrokken geraakt bij denbsp;Vlaamse Beweging, die Vlaanderen wilde afscheiden van Walloniënbsp;en die zich beijverde om van denbsp;Université de Gand een Nederlandstalige instelling te maken.nbsp;Om dat doel te bereiken schuwdenbsp;hij zelfs samenwerking met denbsp;Duitse bezwetter niet. Tijdens denbsp;Tweede Wereldoorlog was van ditnbsp;soort ‘Germaanse sympathieën’nbsp;overigens weinig meer te merken.nbsp;Integendeel: Minnaert sprak zichnbsp;meermaals uit tegen de Jodenvervolging (met name toen zijn collega Leonard Ornstein slachtoffernbsp;van deze politiek werd), en hijnbsp;belandde uiteindelijk als gijzelaarnbsp;in St. Michielsgestel.

Zijn wetenschappelijke arbeid bij de Utrechtse fysici Julius en Ornstein verliep dermate voortvarendnbsp;dat vanuit de VS fors aan hemnbsp;getrokken werd om een hoogleraarschap te komen vervullen aannbsp;de Universiteit van Chicago. Minnaert zette onmiddellijk stappennbsp;die hem in Utrecht uiteindelijknbsp;een hoogleraarspositie in de astronomie opleverden, waarna hij zichnbsp;metterwoon op Sonnenborgh konnbsp;vestigen, de sterrenwacht op hetnbsp;Lucasbolwerk.

Na de oorlog ontpopte hij zich tot een fanatiek pacifist, die tweenbsp;jaar voor zijn overlijden in 1970nbsp;nog meeliep in een Vietnain-demonstratie. Hij was een maat-schappij-hervonner met veel oognbsp;voor kansarme studenten ennbsp;wetenschap-en-samenlevings-vraagstukken. Het w'as dan ooknbsp;wel te vePA'achten dat Minnaertnbsp;na zijn overlijden niet gecremeerdnbsp;of begraven werd, maar dat zijnnbsp;lichaam beschikbaar werd gesteldnbsp;aan de wetenschap. f^Hj

D'o Molenaar. De rok van het nniversnni. Marcel Minnaert,nbsp;astrofysiens, iS^j-igyo.

Uitg. Balans. Prijs: €55,-.

.M. Minnaert. De Natnnrknnde van ’t Urije Peld (driedelige cassette). Uitg. Thieme/Meiilenhof.nbsp;Prijs: € 140,90.

Voor toezending is gebruik gemaakt van het alumnibestand van de Universiteit Utrecht.

O Universiteit Utrecht

Illuster, periodiek voor alumni van de Universiteit Utrecht. Overname van artikelen is - met bronvermelding - toegestaan. Het U-blad steltnbsp;op verzoek van de redactie eerder in het U-bladnbsp;verschenen artikelen en illustraties beschikbaarnbsp;aan Illuster.

De zijsprong

Opmerkelijke loopbanen

Ze groeide op in een gereformeerd nest in de Achterhoek en viel tijdens haar studienbsp;aan de Universiteit Utrecht van haar geloof.nbsp;Mieke Heijerman (42) heeft nu een praktijknbsp;als personal coach en auralezeres en werktnbsp;aan een boek over haar belevenissen.

'Ja, nu ik dit zo vertel, voel ik de sceptische blikken van al die mensen van de universiteit wel weer. Het is altijd moeilijk om uit te leggen wat aurareading precies inhoudt. Feitnbsp;blijft dat iedereen het kan leren, al heeft de een meernbsp;talent dan de ander, net zoals de een muzikaler is dan denbsp;ander. Daarom noem ik het geen bovennatuurlijke gave,nbsp;alsof het niet natuurlijk zou zijn. Kijk maar eens naarnbsp;ouders en kinderen. Kinderen voelen drommels goed aannbsp;wanneer er iets mis is met hun ouders, en omgekeerd ook.nbsp;Die gevoeligheid kunnen we alleen kwijtraken als we oudernbsp;worden.'

'Sinds ik in Utrecht ben komen wonen heb ik een lang groeiproces doorgemaakt. Ik kwam als Aaltens meisje naarnbsp;Utrecht om de secretaresseopleiding te doen. Ik had alleennbsp;Havo. Door wat ik meemaakte als secretaresse werd iknbsp;steeds feministischer. Op de studentenvereniging waar ik lidnbsp;van was, SSR-NU, liep ik warm voor een grotere rol vannbsp;vrouwen binnen de kerk. Iemand zei tegen me, dat ik dannbsp;zelf theologe moest worden om de kerk van binnenuit te

veranderen. Ik heb toen, naast mijn werk in een gereformeerd jeugdcentrum, in één jaar mijn atheneumdiploma gehaald en heb in twee jaar Grieks en Latijn geleerd. Maarnbsp;tijdens mijn studie ging ik steeds meer twijfelen, eerst aannbsp;de kerk en later ook aan het christelijk geloof. Als je strengnbsp;in de leer bent opgevoed is het heel wat om erachter tenbsp;komen dat de bijbel niet meer is dan een toevallige verzameling verhalen en mythes. Het veilige gevoel van hetnbsp;geloof was een fictie. In een sociologisch boek wordt elknbsp;geloof een 'Hemels Baldakijn' genoemd, datje beschermtnbsp;tegen de regen van verleidingen buiten. Door mijn studienbsp;kon ik dat baldakijn van buiten bekijken en zag dat hetnbsp;alleen maar een paraplu was.'

'Een vriendin deed een cursus auralezen en wilde op mij oefenen. Ik vond het wel spannend en merkte hoeveelnbsp;inzicht het opleverde in mijn persoonlijke ontwikkeling.

Daardoor ben ik het zelf ook gaan doen. Ik heb inmiddels voldoende ervaring om te zeggen dat ik er goed in ben. Letnbsp;wel: ik ben en blijf een nuchtere Achterhoekse. Auralezen isnbsp;een kwestie van geconcentreerd gebruik maken van jenbsp;intuïtie. Er is niets zweverigs aan. Je stelt je volledig opennbsp;voor informatie over de ander terwijl je al je oordelen overnbsp;die ander achterwege laat. Dat lijkt moeilijk, maar het isnbsp;echt te leren. De informatie komt van wat ik 'een liefdevolle bron' noem. Dat zou je een soort god kunnen noemen, maar deze past een stuk beter bij mij dan denbsp;gereformeerde god uit mijn jeugd.'

[Wijbrand Schaap]

Illuster zoekt alumni die een opmerkelijke zijsprong maakten: llluster.redactie@csc.uu.nl

Vragenschap

Als middelbare scholier werkte ik bij een kleine buurtsuper waar ik zelf kon bepalen hoe ik de winkel indeelde. Dat was soms lastig, want waar moesten de hoestpastilles?nbsp;Bij de dropjes, of bij de geneesmiddelen aan het anderenbsp;eind van de winkel? Ik wist het niet en zat met in’n handen in het haar. Alsof er sprake was van een echt probleem.

Maar het werkelijke probleem was dat ik dacht dat zo’n indeling echt was. Ik dacht echt dat de hoestpastilles bijnbsp;de ene categorie hoorden of bij de andere. Alleen wist iknbsp;niet bij welke. Ik realiseerde me onvoldoende dat denbsp;indeling in dropjes, geneesmiddelen, zuivel, groenten,nbsp;wasmiddelen enzovoorts slechts een menselijke poging isnbsp;om de winkel een beetje overzichtelijk te maken. Zondernbsp;zo’n indeling wordt de winkel een puinhoop en kun je jenbsp;weg er niet vinden.

En wetenschap is net zo iets als de indeling van een supermarkt: een indeling van de werkelijkheid in voornbsp;mensen relevante hokjes. Hokjes waartussen min of meernbsp;logische consistente verbanden bestaan. Maar die hokjesnbsp;zijn niet per se echt. Wetenschap is een menselijke pogingnbsp;om de wereld een beetje overzichtelijk te maken en tenbsp;kunnen begrijpen.

De vraag of een vogelbekdier ‘echt’ een zoogdier is, of eigenlijk een vogel, is van dezelfde orde als de vraag ofnbsp;hoestpastilles ‘echt’ geneesmiddelen zijn, of eigenlijknbsp;dropjes.

Reageren ? Illuster. redaetie@esc. uu.nl