Wetlands? Welbeschouwd is Nederland volledig gebouwd op deze waterrijke gebieden. Dit land is één grote delta. Sindsnbsp;Hansje Brinker zijn vinger in de sijpelende dijk stopte, verwierfnbsp;Nederland naam en faam in de beheersing van het water. Ennbsp;onze reputatie houdt onverminderd aan, aldus hoogleraarnbsp;landschapsecologie Jos Verhoeven: 'Er is wel een verschil metnbsp;vroeger. Lange tijd stonden wij Nederlanders bekend alsnbsp;droogleggers, het doel van de waterbeheersing was veiligheidnbsp;creëren en voldoende water regelen voor de landbouw.nbsp;Inmiddels zoeken we een balans tussen economie en ecologie.nbsp;Gaat het meer om herstel van de biodiversiteit en een schonernbsp;milieu. We zijn geen droogleggers meer, maar herstellers. Datnbsp;noemen we integraal waterbeheer en daar lopen we internationaal in voorop.'

En daar moet de wereld van weten tijdens de Wetlandsconfe-rentie die in juli plaatsvindt onder leiding van programmadirecteur Verhoeven. 'De maatschappelijke boodschap van onze Wetlandsconferentie heeft betrekking op wat in het jargonnbsp;wise use heet: ga verstandig om met natuurlijke hulpbronnennbsp;en hoge biodiversiteit. Probeer een balans te vinden tussennbsp;goede kwaliteit van water en het zoveel mogelijk ontzien vannbsp;de natuur.'

Wereld Natuur Fonds

Zo makkelijk was het overigens niet om de zevende INTECOL Internationale Wetlands Conferentie naar Utrecht te halen.nbsp;Barcelona zat namelijk ook op het vinkentouw. Maar de goedenbsp;voorbereidingen en inhoudelijke visie van Utrecht wonnen hetnbsp;blijkbaar van de logistieke ervaring en ruime facilitaire mogelijkheden van de Spaanse concurrent.

Een geweldig resultaat, mede dankzij internationaal actieve wetenschappers als Verhoeven. Welkom nieuws voor denbsp;Universiteit Utrecht, waar voor het eerst sinds een aantal jarennbsp;weer een groot internationaal congres wordt georganiseerd.nbsp;'Het college was meteen heel enthousiast en gaf alle financiëlenbsp;medewerking', aldus Verhoeven, die in zijn begroting flinkenbsp;sponsorposten had opgenomen. 'Ook ben ik erg blij met denbsp;logeeradressen die het University College beschikbaar stelt,nbsp;anders hadden we het niet gered.'

De Wetlandsconferentie vindt plaats in de Jaarbeurs. Ruim anderhalf jaar is aan het programma gewerkt, resulterend innbsp;negen thema's en 34 symposia. Er is ingezet op maximaal 1200nbsp;deelnemers. Tot vijf maanden voor de conferentie tekenden alnbsp;750 deelnemers uit 64 landen in. 'De duizend gaan we in iedernbsp;geval halen', verzekert Verhoeven. Hij heeft met zijn organisatie aansluiting gezocht bij de watercampagne van het Wereldnbsp;Natuurfonds. De Wetlandsconferentie, die in de slotweek vannbsp;de WNF-campagne valt, moet de apotheose van deze campagne vormen met hopelijk veel publiciteit tot gevolg.

Oorlog

De ontspannen ogende Verhoeven wil bewust toewerken naar een aantal slotresoluties die internationaal nog lang na zullennbsp;klinken. 'De lessen die we op het wereldcongres trekken,nbsp;moeten tegenwicht gaan bieden aan de spanning rondom denbsp;toenemende schaarste van water. Er zullen oorlogen om ontstaan in de tropische gebieden, en wie weet vanwege klimaatveranderingen ooit nog in onze eigen Europese regio.'nbsp;Minpuntje is dat één persoon zal schitteren door afwezigheid:nbsp;zijne koninklijke hoogheid prins Willem Alexander heeftnbsp;andere verplichtingen. Daar kon zelfs de samenwerking metnbsp;het WNF van zijn grootvader niets aan veranderen.

[Ludo Koksl

Hoogleraren: Universiteit Utrecht is de beste

Nederlandse hoogleraren vinden de Universiteit Utrecht de beste universiteit van Nederland (30 procent). Daarna volgen Leiden (22nbsp;procent) en de Universiteit van Amsterdam (11 procent). De wetenschappers zien niets in bestaande plannen om de kenniseconomie tenbsp;stimuleren. Driekwart heeft het over 'loze praat'. Meer dan de helftnbsp;vindt zelfs dat het innovatieplatform van premier Balkenende geennbsp;bijdrage levert aan het wetenschappelijke klimaat in Nederland.nbsp;Dit blijkt uit een enquête onder ruim vierhonderd hoogleraren doornbsp;het weekblad Vrij Nederland samen met de Koninklijke Nederlandsenbsp;Akademie van Wetenschappen. De overgrote meerderheid van denbsp;Nederlandse hoogleraren is voor een strengere selectie van studenten.nbsp;Er zouden minder studenten tot de universiteit moeten worden toegelaten. Volgens negen van de tien moeten universiteiten meer mogelijkheden krijgen om studenten te selecteren op kennis, motivatie,nbsp;talent en inzicht, en om slechte studenten weg te sturen. Tweederdenbsp;van de Nederlandse hoogleraren denkt dat briljante studenten meernbsp;begeleiding moeten krijgen.

Prikkebeen moet terug

Er is behoefte aan biologen met een goede kennis van flora en fauna, maar tegelijk met een ruime blik over de grenzen van hun eigen vakgebied. Dat blijkt uit een werkgeversonderzoek in opdracht van denbsp;faculteit Biologie.

'Er is vraag naar een Prikkebeen in een net pak', aldus Vijko Lukkien, de samensteller van het rapport. Hij ondervroeg werkgevers in denbsp;groene sector zoals het Wereld Natuurfonds, Natuurmonumenten ofnbsp;Staatsbosbeheer. Veel biologen die niet terecht komen in onderzoeksbanen vinden emplooi in deze sector. De faculteit Biologie gebruikt denbsp;onderzoeksresultaten bij de inrichting van het bachelor-masteronder-wijs. Enerzijds om te kunnen inspelen op eisen van werkgevers, anderzijds om te achterhalen hoe werkgevers een bijdrage aan datnbsp;onderwijs zouden kunnen leveren. Bijvoorbeeld via stageplaatsen ofnbsp;masterclasses.

Duistermaat KNAW Akademiehoogleraar

De Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) heeft prof.dr. Hans Duistermaat voor een periode van vijfjaarnbsp;benoemd tot Akademiehoogleraar. Duistermaat krijgt deze gerenommeerde toekenning vanwege zijn unieke bijdrage aan de ontwikkelingnbsp;van de wiskunde. Duistermaat is als hoogleraar zuivere en toegepastenbsp;wiskunde verbonden aan de faculteit Wiskunde en Informatica. Het isnbsp;de tweede keer dat de KNAW een Akademiehoogleraar benoemt innbsp;Utrecht; prof dr. Gerard 't Hooft was in 2003 de eerste.

Toename eerstejaarsstudenten

Het aantal eerstejaarsstudenten aan de Universiteit Utrecht is het afgelopen jaar met bijna 4% gestegen en ligt nu op 5216. Utrecht blijft met een marktaandeel van 13% de grootste universiteit van Nederland. Ditnbsp;blijkt uit recente CBS-cijfers. Het totale aantal universitaire eerstejaarsstudenten in Nederland is in 2003 met 5% gestegen ten opzichte vannbsp;2002.

Nieuwe digitale nieuwsbrief

De Universiteit Utrecht is van start gegaan met de MediaMail, een nieuwe digitale nieuwsbrief die vooruitblikt op promoties, oraties,nbsp;symposia, lezingen en andere nieuwswaardige zaken van de universiteit. De MediaMail verschijnt tweewekelijks en wordt verstuurd naarnbsp;zo’n 800 mailadressen. Ook alumni kunnen de MediaMail ontvangen.nbsp;Aanmelden via www.uu.nl/nietiws.

Universiteit Utrecht scoort hoog

In een overzicht van beste universiteiten van de wereld scoort Utrecht opvallend goed. Binnen Nederland staat Utrecht op de eerste plaats,nbsp;binnen Europa neemt Utrecht de zevende positie in. De rangorde isnbsp;opgesteld door de Shanghai Jiao Tong University en is gebaseerd opnbsp;het aantal Nobelprijswinnaars, meest geciteerde wetenschappers, hetnbsp;aantal gepubliceerde artikelen in Nature amp; Science en de kwaliteit vannbsp;de faculteiten.

Plasterk werkt mee aan tv-wetenschapsprogramma

De Utrechtse hoogleraar ontwikkelingsgenetica Konald Plasterk is wekelijks te zien in het nieuwe VAKA wetenschapsprogramnianbsp;‘Nieuwslicht’. Ook Margriet Sitskoorn, hoofd van de afdelingnbsp;Ncurocognitie van het UMC Utrecht, en filosoof en columnist vannbsp;Illuster Bas Haring zijn vaste gasten in het programma. Uitgangspuntnbsp;van Nieuwslicht is de vraag hoe de actualiteit eruit ziet door de ogennbsp;van de wetenschap. Het programma, gepresenteerd door Paul Witte-inan, wordt elke zaterdagavond uitgezonden.

Paul Schnabel oreert

Met het uitspreken van de rede ‘Een eeuw van verschil’ aanvaardde Paul Schnabel, directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau, op 30nbsp;maart zijn benoeming tot universiteitshoogleraar. In zijn rede analyseerde Schnabel de veranderingen in ‘de eeuw van mijn vader’. Hetnbsp;lijkt erop dat het ‘goede leven’ voor vrijwel iedereen bereikbaar isnbsp;geworden. Op dat resultaat van de 30ste eeuw - toenemende gelijkheid - kan in de 21ste eeuw worden voortgeborduurd, aldus Schnabel.

Prijs voor alcoholbeleid

De Introductie Commissie Utrecht (ICU) heeft de aanmoedigingsprijs alcoholbeleid van het Nationaal Instituut voor Gezondheidsbevorderingnbsp;en Ziektepreventie (NIGZ) gekregen. De prijs bestaat uit een bedragnbsp;van €750,-. De ICU benadrukt in het programma van de Utrechtsenbsp;Introductie Tijd het studeren en de kennismaking met Utrecht, innbsp;plaats van alcoholgerelatccrdc activiteiten. Ook in de training voornbsp;mentoren die de eerstejaars begeleiden zijn bierspelletjes taboe.

Utrecht krijgt hoogleraar sportontwikkeling

Na Tilburg en Groningen krijgt ook Utrecht binnenkort een eigen sporthoogleraar. De Utrechtse School voor Bestuurs- en Organisatiewetenschap (USBO) is akkoord gegaan met de instelling van de bijzondere leerstoel ‘Sportontwikkeling: dynamiek en samenhang vannbsp;topsport en breedtesport’. Op de stoel wordt binnenkort een hoogleraar benoemd, die wordt betaald door het nationaal sociaal wetenschappelijk sportinstituut Muller.

Illuster 35 | Universiteit Utrecht | 06/04 5

Als het aan de Amerikanen ligt, maken we het niet lang meer. Volgens een uitgelekte studie van het Pentagon naar de effecten van de opwarming van de aarde zou het westen van Nederland al in 2007 overspoeldnbsp;kunnen worden door de Noordzee. De helft van ons land zou onbewoonbaar worden en we zouden ons moeten terugtrekken op de oostelijkenbsp;zandgronden. Een worst case-scenario weliswaar, waar wij wat lacherig opnbsp;reageerden, maar 'spekkie naar het bekkie' van de media. Een legertjenbsp;deskundigen kon vervolgens opdraven om het volk weer gerust te stellen.nbsp;Natuurlijk: de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en we zullen in de toekomst anders met het water moeten omgaan, maar ten onder gaan?nbsp;Voorlopig niet: Luctor et Emergo, weet u wel, en wat snappen Amerikanen daar nou eigenlijk van?

Martin Wassen, hoogleraar Landschapsecologie aan de faculteit Geo-wetenschappen en gespecialiseerd in wetlands, is niet bang voor de zee. Hij woont zelf in een omgebouwde bollenschuur, vlak achter de duinen,nbsp;en hij is voorlopig niet van plan te verhuizen. 'Die klimaatverandering',nbsp;reageert Wassen luchtig, 'is het meest overschatte milieuprobleem vannbsp;deze tijd. Die treedt wel op, maar dat gaat zo langzaam. En ja, de zeespiegel stijgt, en dat heeft zijn implicaties - misschien zullen we hier ennbsp;daar wat wetlands moeten creëren - maar het idee dat we het niet zullennbsp;redden en ons terug moeten trekken, dat is grote onzin.'

Over de teloorgang van ons land maakt Wassen zich geen zorgen. Wel over de teloorgang van ons landschap, een proces dat achter de dijk alnbsp;een tijdje gaande is. In zijn oratie sprak hij zelfs van de 'verkwanseling'nbsp;van het Nederlandse landschap. Dat klinkt niet fris. Wassen benadrukt datnbsp;hij niet tegen veranderingen an sich is: 'Nederland verandert nu eenmaal,nbsp;en dat hoort ook, dat is altijd al zo geweest. Maar het gaat me om denbsp;manier waarop, die is de laatste decennia erg veranderd. Landschappennbsp;hebben zich altijd geleidelijk ontwikkeld en zijn het resultaat van langdurige processen. Die wordingsgeschiedenis kan je vaak in het landschapnbsp;aflezen en die geeft ook karakter aan het landschap. Maar die geleidelijke dynamiek van vroeger is er niet meer. De veranderingen gaan snellernbsp;en ze leiden tot een veelheid aan lelijkheid: lelijke wijken, schimmelran-den rond dorpen, bedrijventerreinen langs snelwegen, dichtslibben vannbsp;open gebieden, verrommeling en vernietiging van cultuurhistorischnbsp;waardevolle gebieden. Deze veranderingen zijn voor een groot deelnbsp;onomkeerbaar.'

Verspilling van visies

De oorzaak daarvan ligt volgens Wassen verankerd in ons politiek bestel. De toch op de korte termijn gerichte en vaak door de waan van de dagnbsp;geleide politiek verdraagt zich volgens de landschapsecoloog niet met eennbsp;langetermijnvisie die voor duurzaam landschap noodzakelijk is. 'Wat innbsp;ons land echt ontbreekt, is een leidende visie op de toekomst van hetnbsp;landschap, een visie die regeringen overleeft. Nu vindt er een enorme verspilling van gedachten en visies plaats. Met elke nieuwe regering gaatnbsp;alles wat er de vier jaar daarvoor is uitgedacht weer overboord. Eerst had-

den we Pronk, met zijn Vijfde Nota met 'rode en groene contouren'. Die belandde echter in de prullenbak. Want toen kreeg je Kamp, die het vrijnbsp;liet. En nu hebben we weer Dekker en die roept 'Jongens, economiel Ennbsp;meer vrijheid voor gemeentes'. Zo is in een tijdsbestek van tien jaar hetnbsp;roer volledig omgegaan. En wat krijgen we na Dekker? Misschien gaatnbsp;dan het roer wel wéér om, maar intussen hebben tal van gemeentes dannbsp;al beleid ingezet waarvan de gevolgen onomkeerbaar zijn.'nbsp;Veel fiducie heeft Wassen niet in de toenemende zelfstandigheid vannbsp;gemeentes, als het gaat om het landschep. 'Voor die gemeentes is hetnbsp;natuurlijk gewoon geld: meer bouwen is meer inkomen. En op zich isnbsp;dat nog niet zo erg, maar als het maar eens gebeurde met meer visie ennbsp;kwaliteit.'

De Nederlanders zelf zijn blijkbaar niet in staat het patroon te doorbreken, reden waarom Wassen enige hoop heeft gevestigd op de internationale gemeenschap: 'Misschien herken je de kwaliteit van sommige landschappen eerder als je er van een afstandje naar kijkt. Denk aan zo'nnbsp;werelderfgoedlijst van Unesco, waar bijvoorbeeld de Beemster en de Stelling van Amsterdam op staan. Vanuit Europa komt er ook steeds meernbsp;wetgeving. De Waddenzee wordt als natuurgebied internationaal erkend,nbsp;maar ondertussen laten wij de kokkelvissers gewoon hun gang gaan,nbsp;waardoor een deel van de vogelpopulatie verdwijnt. Ik denk zeker datnbsp;Brussel dit gaat overrulen en dat pas dan de kokkels weer zullen terugkomen.'

Koopmansgeest

Van 'verkwanselen' is het maar een kleine stap naar onze beruchte 'koopmansgeest', ook zo'n begrip dat niet meteen bij iedereen positieve associaties wekt. Zouden die twee met elkaar te maken hebben? Hier betreden we het terrein van onze economie. Opvallend is dat ook daar de term verkwanseling veel wordt gehoord, niet in kringen van economen overigens,nbsp;maar wel in de publieke opinie. Met name wordt gemord over de vermeende 'uitverkoop' van ons ooit zo trotse Nederlandse bedrijfsleven. Datnbsp;proces is al een tijdje gaande, maar het recente 'versjacheren' van onzenbsp;eigen KLM aan de vermaledijde Fransen vonden de meeste Nederlandersnbsp;toch echt te ver gaan. Gaat het Nederlandse bedrijfsleven ten onder in denbsp;wereldeconomie?

Keetie Sluyterman is werkzaam aan het Onderzoeksinstituut voor Geschiedenis en Cultuur, waar zij onder meer bijzonder hoogleraar bedrijfsgeschiedenis is. Kort voor haar benoeming verscheen haar boek 'Kerende kansen; het Nederlandse bedrijfsleven in de twintigste eeuw'. In dat boeknbsp;beschrijft zij hoe Nederlandse bedrijven zich in de afgelopen eeuw succesvol op de wereldmarkt wisten te handhaven. Gevraagd naar het typischnbsp;Nederlandse van die bedrijven, komt Sluyterman op twee cruciale kenmerken: een sterke internationale oriëntatie en een opvallende nationale solidariteit in mindere tijden. In feite zijn beide kenmerken terug te voerennbsp;op het simpele feit dat we maar een klein landje zijn.'

'Dat internationale dateert al uit de tijd van de Verenigde Oostindische Compagnie, toen we de wereldzeeën bevoeren. Uit de handelsposten vannbsp;de VOC groeide een koloniaal bezit, dat die internationale oriëntatie verder heeft gestimuleerd. Een tweede opvallend element van Nederland isnbsp;dat er in tijden van hoogconjunctuur weinig overheidsbemoeienis is, maarnbsp;dat in moeilijke tijden bedrijven, vakbonden en overheid een vorm vannbsp;solidariteit vertonen, die je elders in deze mate niet ziet. Dat was al in denbsp;Eerste Wereldoorlog zo en in de crisis van de jaren dertig, maar vooral na

Mayke de Jong: 'Objectief gezien bestaat het Nederlandse volk niet'

de Tweede Wereldoorlog, toen de lonen kunstmatig laag werden gehouden om de export en de werkgelegenheid te bevorderen. Alle partijen zagen de noodzaak daarvan in.'

Handelsgeest en wederopbouwsolidariteit leverden in de loop van de twintigste eeuw een keur van vermaarde ondernemingen op, die hetnbsp;Nederlandse hart sneller deden kloppen: van Fokker tot Philips, van Storknbsp;tot Unilever, van Heineken tot Hoogovens, en van DAF tot Douwe Egberts,nbsp;ze komen in het boek van Sluyterman allemaal aan de orde. Maar ook denbsp;boegbeelden van onze veelgeroemde ondernemingslust lijken ten ondernbsp;te gaan aan de groeiende overnamehonger van buitenlandse concerns. Ofnbsp;lijkt dat maar zo?

'Er is veel veranderd', beaamt Sluyterman. 'Bedrijven worden steeds mondialer en Nederland is klein, dus dan opereer je sowieso sneller op internationale schaal. Maar grensoverschrijdende fusies zijn natuurlijk al heel oud en daarbij is Nederland zelf ook een heel actieve partij. Denk aannbsp;Koninklijke Olie met Shell en de Margarine Unie met Lever, waarbij hetnbsp;Nederlandse aandeel met respectievelijk 60 en SO procent zeer aanzienlijknbsp;is gebleven. Ik denk ook aan AKZO, Heineken, Ahold, of aan de dienstensector: ABN-AMRO en ING zijn internationaal sterke spelers. Zo win je watnbsp;en verlies je wat, dat is eigen aan het bedrijfsleven, die dynamiek móet ernbsp;ook zijn.'

'Er is nu eenmaal een steeds grotere internationale verwevenheid. En die zie je ook in de regelgeving. Daarin zal Europa steeds belangrijker worden. Ik denk echter dat het veel beter is wanneer je in die internationalenbsp;verhoudingen meespeelt, dan wanneer je lekker op jezelf blijft en je isoleert. Nederland speelt internationaal goed mee; als partij die overneemtnbsp;en als partij die wordt overgenomen. Nederlanders zitten overal en lerennbsp;snel hoe het elders toegaat. Ik denk niet dat je dan over identiteitsverliesnbsp;moet praten, maar eerder over culturele verrijking.'

Het Nederlandse Volk

Goed, onze weilanden en koeien raken we misschien kwijt, Douwe Egberts en Bolletje maken plaats voor McDonalds, maar we kunnen hiernbsp;voorlopig blijven wonen en waarschijnlijk nog in betrekkelijke welvaartnbsp;ook. Kortom, we zullen handhaven! Maar als wat? Wie zijn wij straks?nbsp;Anders gezegd: wat is er in een open, internationale en multiculturelenbsp;samenleving straks nog over van 'Het Nederlandse Volk'?

Mayke de Jong is hoogleraar Middeleeuwse Geschiedenis en autoriteit op het gebied van de vorming van volkeren. Over de oorsprong van volkerennbsp;bestonden tot de jaren zestig van de vorige eeuw nog vrij simplistischenbsp;ideeën, zo zet zij uiteen. De gedachte was dat een volk biologisch gedefinieerd was, en dat er een grote continuïteit bestond tussen het oervolknbsp;en de huidige volkeren. De gedachte dat Fransen afstammen van de Franken en Duitsers van de Germanen gaf bovendien voeding aan nationalistische ideeën en verkeerde superioriteitsgevoelens, aldus de Jong. 'Hetnbsp;begrip Volksverhuizing suggereert dat West-Europa werd bevolkt doornbsp;pasklare volkeren met een duidelijke identiteit, maar in werkelijkheid wasnbsp;het een grote smeltkroes. Het waren de Romeinen die de barbaren eennbsp;naam gaven: Franken, Saksen of Longobarden, maar zelf zagen deze barbaren zich niet als etnisch homogene groepen. Gelukzoekers van allerleinbsp;pluimage schaarden zich achter succesvolle warlords. Hieruit ontstondennbsp;na 500 de nieuwe koninkrijken, waarna die etniciteit zich langzaam ontwikkelde. Clovis noemde zich Koning der Franken, maar hij regeerde overnbsp;een zeer divers samengestelde bevolking. Het heeft eeuwen geduurdnbsp;voordat het gevoel van één volk te zijn was uitgekristalliseerd. Na 1960nbsp;zijn historici zich meer bewust geworden dat etnische identiteit een sociale constructie is, dat etniciteit veranderlijk is, en in ieder geval niets tenbsp;maken heeft met biologische herkomst of ras.'

'Een moment waarop het Nederlandse volk ontstond is niet aan te geven. De vraag is natuurlijk waar je begint. Bij de Batavieren? Maar hoe Nederlands voelden die zich eigenlijk? Franken, Friezen en Saksen worden vannbsp;oudsher onze voorouders genoemd, maar dan heb je al drie volken, dienbsp;vervolgens onderdeel worden van het Karolingische Rijk. Maar van Nederland is dan nog steeds geen sprake. Wat wij als een gemeenschappelijknbsp;verleden beschouwen is in feite subjectief en bovendien aan veranderingnbsp;onderhevig.'

'Het is opvallend, als je het vergelijkt met de landen om ons heen, hoe weinig Nederlanders hier mee bezig zijn; het historisch besef is ook veel minder dan in Frankrijk, Duitsland of Engeland. Ik denk dat de meeste Nederlanders niet verder komen dan De Gouden Eeuw en Willem van Oranje. Maarnbsp;misschien is dat wel goed. Dat teruggrijpen op oervolken berust vaak opnbsp;mythes, die door verkeerde mensen makkelijk worden misbruikt.'

Volksempfinden

De oorsprong van ons 'Nederlander zijn' is dus moeilijk aan te geven. Toch bestaat er onmiskenbaar zoiets als een Nederlands Volksempfinden.nbsp;Waarop is dat dan gebaseerd? Bestaan er objectieve criteria om een volknbsp;te definiëren? Ene Isidorus van Sevilla noemde in de zevende eeuw taal,nbsp;kleding en wapenrusting als onderscheidende kenmerken. Andere auteursnbsp;voegden daar later het recht aan toe. Als je die wapenrusting vervangtnbsp;door iets eigentijds, een voetbalshirt bijvoorbeeld, dan zou je zo'n lijstjenbsp;nog steeds kunnen gebruiken, stelt De Jong, 'om vervolgens te ontdekkennbsp;dat het in de praktijk niet werktl' Is het de taal die ons Nederlandersnbsp;maakt? Het is de vraag of de Friezen en de Vlamingen het daar mee eensnbsp;zijn. Is het de cultuur? Zet het katholieke Zuiden maar eens tegen het protestante Noorden van Nederland af. Nee, in wezen is het Nederlandsenbsp;volk niet meer dan een groep mensen binnen een staatkundige constructie met een zeker, maar moeilijk definieerbaar gemeenschappelijk verleden. Een constructie die bovendien nog maar kort bestaat: na 1813nbsp;kenden we voor het eerst een centraal geregeerd Nederland. Die constructie duurde overigens niet lang: de Belgen wisten zich binnen tweenbsp;decennia van ons los te scheuren en we hebben het alleen maar aannbsp;Frankrijk en Duitsland te danken dat we Limburg nog hebben, want datnbsp;wilde helemaal niet bij Nederland. En sommige Limburgers denken er vandaag de dag nog steeds zo over. En wie nu nog denkt dat wij een homogeen volk vormen, moet beslist het standaardwerk 'De eenwording vannbsp;Nederland' van de Utrechtse geograaf Ben de Pater (en Hans Knippenberg)nbsp;nog eens ter hand nemen. Hierin wordt onmiddellijk duidelijk hoe moeizaam wij in de loop van de 19e eeuw naar een soort eenheid probeerdennbsp;toe te groeien. Met andere woorden: zijn we eigenlijk wel een volk?

'Objectief gezien bestaat het Nederlandse volk niet', Mayke de Jong is er heel stellig in. 'We bestaan alleen maar omdat we onszelf zo waarnemen,nbsp;objectieve criteria zijn er niet. Tegelijk voelen we ons toch wel een volk.nbsp;Dat merk je het sterkst in tijden van dreiging, kijk maar naar de Tweedenbsp;Wereldoorlog. Bedreiging van buitenaf bevordert de groepssolidariteit.nbsp;Dat speelt nu ook. Veel mensen voelen zich bedreigd door de instroomnbsp;van buitenlanders en door internationale ontwikkelingen. Dat is ook denbsp;reden dat er de laatste tijd weer meer over een term als 'Nederlandsenbsp;identiteit' wordt nagedacht. Op zich prima, maar het is ook koren op denbsp;molen van xenofobe politici. Want met uitspraken als 'behoud van denbsp;Nederlandse identiteit' wordt toch vooral bedoeld: 'die zwartjes eruit!'.nbsp;Neem nou zo'n inburgeringscursus, met die vernederende eis dat buitenlanders al in hun eigen land de Nederlandse taal moeten gaan leren.nbsp;Kennelijk is die Nederlandse taal voor die mensen opeens erg belangrijknbsp;geworden, terwijl hier op de universiteit juist het Engelse onderwijs wordtnbsp;gestimuleerd.'

'We voelen ons wel Nederlanders, maar we zijn minder chauvinistisch en hebben minder belangstelling voor ons eigen verleden dan bijvoorbeeldnbsp;de Fransen. We zijn nu eenmaal een klein land en traditioneel erg internationaal ingesteld. Ik hoop wel dat dat zo blijft. We hebben een grotenbsp;traditie als immigratieland en hebben dat ook nodig, want als dat nietnbsp;gebeurt, sterven we uit. Er zijn genoeg voorbeelden van volkeren die verdwenen zijn, maar dat zie ik met ons toch niet zo gauw gebeuren. Bangnbsp;voor een grote Europese eenheidsworst ben ik niet. Grote eenheidsworsten vallen ook weer uit elkaar, zoals de geschiedenis laat zien.'nbsp;Al met al lijken onze dijken voorlopig steviger dan ons gemeenschappelijknbsp;Volksempfinden. Een etnische basis hebben we immers niet, en ons Oranjegevoel is nog maar jong. Bovendien verbleekt dat onmiddellijk als onzenbsp;veelgeroemde koopmansgeest om de hoek komt kijken: dan leveren wenbsp;ons probleemloos uit aan de meest biedende.

[Kees Volkers]

Amsterdam Sinfonietta, wat is dat?

'Amsterdam Sinfonietta is een jong, professioneel strijkersen-semble van tweeëntwintig strijkers. We geven zo'n veertig à vijftig concerten per jaar en hebben een eigen serie in hetnbsp;Concertgebouw. Meestal spelen we klassieke muziek. Somsnbsp;maken we uitstapjes naar jazz of werken samen met bekendenbsp;artiesten als Trijntje Oosterhuis.'

Zo'n muzikale werkplek past wel bij jou?

'Muziek is er met de paplepel ingegoten. Ik zong in een koor toen ik zes was en begon met pianospelen op mijn zevende.nbsp;Ik heb een passie voor muziek, droomde ervan om in eennbsp;orkest te spelen. Ik krijg nu celloles van iemand uit het orkest,nbsp;maar zelf meespelen zit er niet in. Dan moet je écht goednbsp;zijn.'

Altijd in de muziek willen werken?

'Ik heb in mijn studie wat vakken muziekwetenschap gevolgd, maar uiteindelijk de kunstkant gekozen. Pas tijdens mijnnbsp;stage bij ING Kunstzaken kwam ik erachter dat mijn hart meernbsp;bij muziek ligt. Op dat moment kwam ik toevallig Mark Von-denhoff tegen, mijn huidige baas. Ik kende hem nog van hetnbsp;Amersfoorts Jeugdorkest waarin ik vroeger heb gespeeld.'

Wat cfoet een assistent algemeen directeur zoal?

'Ik help Mark bij alles wat 'ie doet. Ga mee naar concerten en vergaderingen, heb contact met solisten, houd me bezig metnbsp;sponsoring, de jaarrekening, het jaarverslag... Zonder iemandnbsp;als Mark kan zo'n orkest niet bestaan. Zijn werk is zijn levennbsp;en hij deinst nergens voor terug. Soms moet ik hem zelfsnbsp;afremmen.'

En jij werkt net zo hard?

'Het is inderdaad geen baan van negen tot vijf. Iedereen hier werkt hard en met grote gedrevenheid. We willen veel, zijnnbsp;idealistisch. We moeten elke stuiver tien keer omdraaien ennbsp;verhoudingsgewijs verdien ik weinig, maar toch past dit beternbsp;bij mij dan ING Kunstzaken.'

Wat doe je over vijf jaar?

'De muziek, het enthousiasme, de hoge kwaliteit; voorlopig zit ik hier prima. Maar in de toekomst wil ik wel zo'n baan alsnbsp;Mark. Zakelijk leider van een ensemble lijkt me wel wat.'

[Eveline Meeuwissen]

Mirja Kits rondde in 1999 haar studie milieukunde af. Sinds drie Jaar werkt ze alsnbsp;ecoloog bij het Waterschap Aa en Maas innbsp;Noord-Oost Brabant.

'Je zou kunnen zeggen dat ik me met typisch Hollands landschap bezighoud. Maar de oudenbsp;natuurwaardes zijn door eeuwenlange waterre-gulering wel verloren gegaan. Hollanders zijnnbsp;immers al sinds mensenheugenis bezig omnbsp;droge voeten te houden: het water in de rivieren werd heel snel afgevoerd waardoor veelnbsp;gebieden verdroogden. De laatste tien jaar isnbsp;het de trend om het water weer de vrije ruimtenbsp;te geven. De dijken proberen we waar mogelijknbsp;te verleggen. Laat de beek weer kronkelen ennbsp;geef hem beddingen waar hij 's winters buitennbsp;zijn oevers kan treden. Door de nieuwe waterhuishouding kunnen in het kleigebied hopelijknbsp;weer veel moerasplanten als lisdodde, moerasspirea en kattenstaart groeien; op de zandigenbsp;gronden langs de vennen zonnedauw en water-lobelia.

Als ecoloog werk ik voornamelijk aan natuurontwikkelingsprojecten langs watergangen. Het leuke is dat ik op een redelijk abstract niveaunbsp;bezig ben met beleid en planvorming, maar hetnbsp;gaat gelukkig altijd om plannen die direct uitvoerbaar zijn. Dat typeert werken bij een waterschap. Ik ben nu bezig met het project denbsp;Hertogswetering, een ecologische verbindings-zone. We proberen gronden langs deze wetering aan te kopen om ze in te richten voor denbsp;natuur. Momenteel zijn graafmachines bezig omnbsp;de oever weer zijn natuurlijke vorm te geven.nbsp;Hoewel ik optimistisch ben over het behoud vannbsp;het Nederlandse landschap, moet de waterkwaliteit nog flink verbeterd worden. Je ziet nognbsp;steeds de gevolgen van allerlei schadelijke stoffen die jarenlang in het water zijn terechtgekomen. Door bijvoorbeeld mest is het water tenbsp;voedselrijk, terwijl bijzondere plantensoortennbsp;juist gedijen in voedselarm water.

Twente vind ik het mooiste plekje van Nederland. Maar sinds ik bij Aa en Maas werk, vind ik de omgeving van Vierlingsbeek ook prachtig. Ernbsp;zijn beekjes, dorpjes, bossen, en landbouwgronden met houtwallen. En je bent zo bij de Maas.'

Saskia Kemperman studeerde in 1997 af in de historische geografie. Sinds 2000nbsp;werkt ze als strategisch adviseur cultureelnbsp;erfgoed bij de Provincie Utrecht.

'Ik houd me onder andere bezig met een project voor de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Dezenbsp;linie, aangelegd tussen 1813 en 1940, had eennbsp;zuiver defensieve functie. Bij dreigend gevaarnbsp;werd het land onder een laagje water gezet. Iknbsp;vind deze Linie om verschillende redenen interessant. Ze weerspiegelt niet alleen een grootnbsp;aantal jaren van onze krijgsgeschiedenis, maarnbsp;het is ook mooi om te zien hoe de Waterlinienbsp;zich gevormd heeft naar het landschap. Zo looptnbsp;ze bijvoorbeeld langs de voet van de Utrechtsenbsp;Heuvelrug. En er ligt nu een nationaal plan datnbsp;er in grote lijnen op neerkomt dat we de Linienbsp;beter zichtbaar willen maken in het landschapnbsp;en dat we naar nieuwe maatschappelijke functies zoeken voor de forten en het landschapnbsp;eromheen. De Linie maakt een onlosmakelijknbsp;onderdeel uit van het landschap, wat mogelijkheden biedt voor de natuur maar ook voornbsp;recreatie. Fort Maarssenveen is bijvoorbeeld eennbsp;openbaar recreatieterrein geworden. Hoewelnbsp;dat problemen oplevert met vandalisme, willennbsp;we toch graag dat het publiek zomaar het fortnbsp;op kan lopen. De Linie moet geen museale functie krijgen, het is veel interessanter om de ontwikkeling van de afgelopen eeuwen door tenbsp;laten gaan. Denk aan een fort voor scouts, ofnbsp;een fort met een woon- of hotelfunctie.

Mijn lievelingsplekje in Nederland? De plofsluis bij Nieuwegein uit eind jaren dertig: niet zonbsp;zeer mooi, maar briljant. Het is een grote betonnen bak over het Amsterdam Rijnkanaal, die totnbsp;ontploffing gebracht kon worden mocht de vijand over het kanaal het land indringen. Dannbsp;kon er een enorme hoeveelheid puin uit gestortnbsp;worden zodat het kanaal in één keer afgeslotennbsp;werd. Dat is nooit gebeurd, maar de bak ligt ernbsp;nog. Het is een fascinerend ding: het roeptnbsp;allerlei vragen en verwondering op. Dat vind iknbsp;als historisch geograaf heel interessant.'

Michiel Purmer studeerde in 1997 af in de historische geografie. Sinds begin 2000nbsp;werkt hij als beleidsmedewerker cultuurhistorie bij Natuurmonumenten.

'Ik heb vooral een adviesrol, waarvoor ik nauw samenwerk met een aantal andere specialisten,nbsp;zoals ecologen en hydrologen. Ik beantwoordnbsp;vragen die gesteld worden door collega's, bijvoorbeeld over landgoederen, archeologischenbsp;waarden, verkavelingspatronen. Hoe ga je omnbsp;met bepaalde landschapselementen? Wat moetnbsp;ik met die bunkers op het weiland? Of: er ligtnbsp;hier een raar plasje, wat weet jij van de oorsprong? Ik ga altijd op locatie kijken voordat iknbsp;mijn advies uitbreng. Daarnaast maak iknbsp;gebruik van onze uitgebreide bibliotheek metnbsp;oude kaarten en de documentatieafdeling. Hetnbsp;is enorm leuk dat ik in dit werk mijn studienbsp;praktisch kan toepassen. Zo heb ik onlangs denbsp;cultuurhistorische waarden van de IJdoornpol-der vlakbij Amsterdam in kaart gebracht. Daarvoor worden nu toekomstplannen gemaakt. Ernbsp;bleek een middeleeuws verkavelingspatroonnbsp;zichtbaar te zijn en er zaten archeologischenbsp;waarden in de grond. En het is een broedplaatsnbsp;voor veel weidevogels. Deze elementen zoudennbsp;wat mij betreft zeker in de plannen meegenomen moeten worden. Maar mijn advies is nietnbsp;bindend, bij de inrichting van een gebied spelennbsp;veel andere factoren een rol. Wat zijn denbsp;natuurdoelen, wat doe je bijvoorbeeld metnbsp;recreatie? Als de belangen niet goed samengaan, vind ik het heel belangrijk dat er bewustenbsp;keuzes worden gemaakt.

Zij het met enige aarzeling, ben ik toch optimistisch over de toekomst van ons landschep en de groeiende bewustwording over de waardenbsp;van cultuurhistorie. Het leeft bij de overheid ennbsp;natuurbeschermingsorganisaties, en ook bij hetnbsp;publiek. Deze aandacht moet nu worden omgezet in daden, want helaas is er al veel mooisnbsp;verloren gegaan.

Ik ben het meest gecharmeerd van het Zuid-Limburgse Heuvellandschap waarvan de ontwikkelingsgeschiedenis nog zó goed zichtbaar is. Er is een kronkelend beekdal met graslanden, ernbsp;zijn hellingbossen en holle wegen, en op hetnbsp;plateau zijn akkers met hoogstamboomgaardennbsp;en meidoornhagen rond de boerderijen. Gelukkig kan ik er binnenkort heen voor mijn werk!'

Krista Kok-van de Grint studeerde in 2001 af in de milieu-natuurwetenschappen.nbsp;Aansluitend vond ze een baan als beleidsondersteunend medewerker bij denbsp;Provincie Noord-Holland.

'Ik ben projectleider van de Groene AS, een ecologische en recreatieve verbindingszone tussen Amstelland en Spaarnwoude. Deze zone bestaatnbsp;uit een aantal natuurgebieden, de zogenaamdenbsp;stapstenen, en de verbindingszones daartussen.nbsp;Stapstenen zijn moerasjes waar bedreigde diersoorten zoals de ringslang en de rugstreeppadnbsp;wat langer kunnen verblijven om voedsel tenbsp;zoeken. Deze dieren kunnen zich niet in éénnbsp;keer van Amstelland naar Spaarnwoude verplaatsen, daarom zijn er ecologische verbindingszone aangelegd met om de zoveelnbsp;kilometer stapstenen. Naast een ecologischenbsp;verbindingszone is de Groene AS ook een recreatieve verbindingszone met wandel- en fietspaden. Dat bijt elkaar niet, als de natuurgebiedennbsp;maar niet helemaal doorkruist worden. Volgensnbsp;plan is het project in 2016 klaar.

Er komt heel wat kijken bij de realisatie van dit project rond Amsterdam. Nu wordt bijvoorbeeldnbsp;de nieuwe Westrandweg aangelegd. We zijn ernbsp;alert op dat de verbinding tussen de natuurgebieden goed wordt gewaarborgd. Denk daarbijnbsp;aan een faunapassage. En als er bedrijfsterreinen langs de weg worden aangelegd, dan moeten er ook groengebieden komen. Ik zie hetnbsp;niet als vechten tegen de bierkaai, er zijn nognbsp;steeds genoeg kansen. We liften mee met denbsp;financiering door bijvoorbeeld naast eennbsp;nieuwe woonwijk een ecologische zone aan tenbsp;leggen. Ik ben dan ook best optimistisch overnbsp;het natuurbehoud. Er zijn veel mogelijkhedennbsp;om landschapselementen te behouden, zekernbsp;als je in een project als het onze zowel de verstedelijking, het groen als de recreatie innbsp;samenwerking met alle betrokken partijennbsp;inricht. Er wordt niet pas aan de natuur gedachtnbsp;als een weg al is aangelegd, het gaat gelijk op.nbsp;Het mooie, natuurlijke strand met de duinennbsp;van Callantsoog, waar ik vlakbij woon, vind iknbsp;het fraaiste plekje van Nederland. Ik waai ernbsp;regelmatig uit en zet mijn gedachten op eennbsp;rijtje. En ik heb er een speciale band mee: vorignbsp;jaar heb ik er mijn huwelijksfeest gevierd.'

[Chiara Soldati]

Zelfs iemand die er een grondige hekel aan heeft om goedgemutst de paden op en lanen in te trekken, begint zich vanzelf af te vragen of er niet nog ergens stevige wandelschoenen in de kast liggen als hij naar de verhalen vannbsp;Menno Zeeman luistert. Een forse tippel van 102 kilometernbsp;over het Visserspad tussen Hoek van Holland en Haarlem, eennbsp;tocht van 152 kilometer langs de Friese kust... voor de loop-leek gaat er een wereld open. Zeeman is sinds twee jaar stafmedewerker bij de Stichting Wandelplatform-LAW, waarbijnbsp;LAW staat voor lange-afstandpaden. Hij zorgt ervoor dat denbsp;routes goed onderhouden blijven en dat de markeringen innbsp;orde zijn, dit in samenwerking met een paar honderd vrijwilligers zonder wie de stichting het niet zou redden. Maar hetnbsp;leukst vindt Zeeman de ontwikkeling van nieuwe paden ennbsp;gidsen. Het Wandelplatform geeft -in eigen beheer- veertignbsp;wandelgidsen uit van evenzoveel wandelingen. Deze zettennbsp;ze zelf uit, of samen met hun belangrijkste partner Nivon.nbsp;Jaarlijks worden 60.000 gidsen verkocht.

'Ik had als student geen uitgesproken ideeën over mijn toekomst,' vertelt Zeeman. 'Als dienstweigeraar heb ik me bij Rijkswaterstaat kunnen specialiseren in geografische informatiesystemen. In de jaren daarna heb ik me hierin verder verdiept bij verschillende instanties en bureaus, tot eind 1998 denbsp;ommekeer kwam. Ik raakte uitgekeken op de automatisering,nbsp;en de inhoudelijke aspecten van mijn werk als geograafnbsp;kwamen onvoldoende aan bod.' Na een tussenstop alsnbsp;bureaumanager kwam Zeeman via een open sollicitatie bijnbsp;het Wandelplatform terecht. Zijn ervaring als reisleider vannbsp;wandelvakanties in diverse Europese landen kwam hem daarbij goed van pas. 'Hier zit ik voorlopig goed. Wandelen is ergnbsp;populair, al wordt het in de Randstad steeds moeilijker omnbsp;een lange wandeling uit te zetten. Het landschap slibt dichtnbsp;met wegen. Helaas is onze stichting te klein en te arm voornbsp;een stevige lobby in Den Haag.'nbsp;Een tip voor sportieve alumni: in juni komt de nieuwe gidsnbsp;van het Pionierspad uit van Steenwijk naar Muiden. Volgensnbsp;Zeeman geen bekende route, 'maar wel heel erg de moeitenbsp;waard. In de Flevopolder zie je meer reeën dan op denbsp;Veluwe.'

[Chiara Soldât!]

Kijk voor meer informatie over wandelend Nederland op www.wandelnet.nl

Dwang is een verslaving zonder genot.

[Dainiaaii Deiiys, Geneeskunde]

Veel standpunten vinden hun oorsprong in een gebrek aan kennis; te veel kennis belemmert echternbsp;dat standpunten worden ingenomen.

[Nico Pietersc, Geowetenscliappen]

De manier waarop sommige wetenschappers over eiwitten praten, doet vermoeden dat ze zichzelf ermeenbsp;identificeren.

[Victor iVinter, Biologie]

De statistieken van niet natuurlijke doden (CBS) geven al jaren aan dat ongelukkig zijn gevaarlijkernbsp;is dan deelnemen aan het verkeer. Toch hebben,nbsp;wat betreft preventief beleid, verkeersdoden meernbsp;maatschappelijke aandacht.

[Voûter l ies, Ceiiceskniide [

De enige manier om gelukkig te worden is om niet op iedere vraag een antwoord te verlangen.

IMoiiiek Tromp, Sclicikiiiidel

De lonen van medisch specialisten zijn omgekeerd evenredig met de mate waarin persoonlijk contact metnbsp;de patiënt wordt gelegd.

IDoiiiiaoït Denys, Geneeskunde]

Kinderen leveren het bewijs voor de tweede hoofdwet van de thermodynamica; troep maken gaatnbsp;gemakkelijker dan opruimen.

[Nico Pietersc, Ccotivtcnscliappen]

Voor heilige huisjes is moeilijk een sloopvergunning te krijgen.

[Laetitia de Kort, Geneeskunde]

De Varsity is in 1878, in navolging van de Boatrace op de Thames in Londen, begonnen als een uitdagingswedstrijd tussen de twee oudste studentenroeiverenigingen: het Leidse Njord en het Delftse Laga. Inmiddels is de Varsity uitgegroeid tot een nationale wedstrijd van topniveau; men zegtnbsp;zelfs dat het belangrijker is goud te winnen op de Varsity dan op de Olympische Spelen. Het hoofdnummer van de Varsity is de 'race der Oude Vieren': de gestuurde zware vier. Wie de Oude Vier wint, mag zich winnaarnbsp;van de Varsity noemen. Geen gouden blik gewonnen? Een zwart gat in jenbsp;roeicarrière.

Ruim raak

Wie verzekerd waren van een glanzende roeicarrière door wél het blik te winnen, zijn Erik Hartsuiker en Tom Dronkert. In 1967 wonnen ze met hunnbsp;ploeg van Triton het hoofdnummer van de Varsity. Dat heeft niemand vannbsp;Triton ze nog nagedaan. Voor Dronkert (toen 23 jaar, nu directeur van eennbsp;stedenbouwkundig bureau) was het de eerste keer dat hij meedeed met denbsp;Oude Vier. Het was meteen raak. 'Ruim raak', zegt hij in de bestuurskamernbsp;van Triton, 'we wonnen met tien bootlengtes op Njord.' Zijn roeimaatnbsp;Hartsuiker (toen 26, nu directeur van een trustkantoor) kon zich pas nanbsp;drie Varsity's winnaar van de race der races noemen. Hij vertelt: 'We hadden al een aantal keren op rij verloren, toen we besloten te stoppen metnbsp;trainen voor deze wedstrijd. Maar op een winteravond, eind 1966, zatennbsp;we met een stel bij elkaar. Hoe meer er gedronken werd, hoe meer ernbsp;tegen ons aan werd gezanikt dat we moesten meedoen. Twee van onze

'Ik wil niets lelijks zeggen, maar een hobbelpaartJ komt ook niet over de finish'nbsp;ploeg, onder wie ikzelf, hadden al brons gewonnen op de Olympische Spelen van Tokio - we hadden sowieso alle belangrijke wedstrijden gewonnen -maar het gouden blik hadden we nog niet. Aan het eind van de avondnbsp;hebben we toen in absolute dronkenschap gezegd: goed, we doen het.'nbsp;Dronkert: 'We waren favoriet, samen met Nereus. Maar wij lagen vanaf denbsp;eerste haal voor. We gingen als een trein. Er was niks an.' Hartsuiker: 'Wenbsp;hebben er wel heel hard voor getraind. We waren gewoon verdomd goed.'nbsp;Wat gebeurde er na de zege? Dronkert: 'Volgens mij werden we met denbsp;trein naar het Maliebaanstation gereden.' Hartsuiker: 'Er was een cham-pagnereceptie en we kregen een levenslange vrijkaart voor de Varsity. Aannbsp;het eind van de avond waren we vreselijk dronken, andere details kan iknbsp;me niet herinneren.'

Lichte pikken

De jongste Varsityroeiers Michiel Lippus, Michiel Beekhuizen, Reinoud de Groot (de vierde moet studeren) en hun coaches Vince de Hoog en Nikkienbsp;de Bruijn van Triton luisteren geamuseerd en ook wat eerbiedig naar dezenbsp;twee kampioenen. Zelf worden ze bepaald niet de gedoodverfde win-nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;gt;

naars genoemd. Hartsuiker had al aan de telefoon gezegd: 'Die jongens weten niet wat ze te wachten staat.' En nu formuleert hij het nog scherper: 'Bij deze wedstrijd moet je onder grote stress presteren. Je hebt maarnbsp;één keer per jaar kans om de Varsity te winnen. Helaas is Triton al dertignbsp;jaar niet in staat gebleken om de beste roeiers bij elkaar te zetten. Ooknbsp;dit jaar gaat er geen uitmuntende ploeg naar de start.' De jongens latennbsp;zich niet ontmoedigen. Coach De Hoog: 'Onze ploeg bestaat uit lichte pikken, lichte roeiers qua gewicht en qua ervaring, dus we staan voor eennbsp;grote uitdaging. Overigens weten we nog niet zo lang dat we de eer hebben om het donkerblauw van Triton te mogen verdedigen. Twee roeiersnbsp;van de beoogde Oude Vierploeg zijn namelijk afgehaakt: één omdat hijnbsp;niet meer studeert en de ander omdat hij in training is voor de Olympische Spelen.' Maar de Varsity verroeien is toch veel en veel belangrijkernbsp;dan uitkomen op de Olympische Spelen? Hartsuiker weet het antwoord:nbsp;'Je moet het allebéi doen. Ikzelf roeide beide.' De Hoog weet het ook:nbsp;'We hebben vorig jaar bepaald dat Triton een heel sterke ploeg naar denbsp;Spelen stuurt. Daaruit vloeit voort dat we ook een goede Oude Vier opnbsp;het water kunnen zetten, over één of twee jaar.'

Winnen

Het fanatieke trainen voor wedstrijden is ontstaan in Leiden, aan het begin van een reeks van zes Varsityoverwinningen vanaf 1882. De roeitechnieknbsp;werd ontwikkeld tijdens urenlange trainingen in vaste-bankboten, om meernbsp;spieren in de rug en armen te kweken. Nu zijn er ergometers en snelle polyester wedstrijdboten. Maar drank is nog steeds taboe en getraind wordt ernbsp;onverminderd hard. Bij de Varsity gaat het om de knikkers en niet om hetnbsp;spel. De vraag of het niet gewoon leuk is om mee te doen, wordt metnbsp;hoongelach beantwoord. Hartsuiker: 'Je wilt maar één ding; winnen.' Dron-kert: 'We wilden allemaal hetzelfde, dat schiep een band. Ik zie wel dat hetnbsp;klimaat op de loods erg veranderd is. In onze tijd waren er alleen maarnbsp;wedstrijdroeiers. En een bar was ondenkbaar.' Hartsuiker: 'Je kon koeken ennbsp;chocomel halen. En 's middags kregen we een door het corps gesubsidieerde roeiersmaaltijd: een half pond biefstuk voor de prijs van een ons.'

Bootverbranding

Nog steeds trekt de Varsity duizenden studenten die in de loop van de dag in liederlijke toestand tot hun enkels wegzakken in een mengsel van biernbsp;en modder, ondertussen hun eigen ploegen toeschreeuwend. En steeds isnbsp;er het ritueel direct na de zege: de winnaars van het hoofdnummer worden samen met hun boot belaagd door spiernaakte en totaal beschonkennbsp;clubgenoten. Hartsuiker: 'Op zo'n moment telt nog maar één ding: denbsp;boot beschermen tegen molest. Iedereen komt aan je boot hangen, jenbsp;moet ze er met de vuisten af slaan. Je dreigt zelf mee te zinken in dat verdomd koude water. Het is een wonder dat er nooit ongelukken zijnnbsp;gebeurd.' Toch is er wel wat veranderd. Was elk Tritonlid vroeger per definitie ook lid van het corps; van de huidige ploeg is nog maar één roeier lidnbsp;van het USC. 'Wij komen uit voor Utrecht', zegt 'boeg' Michiel Beekhuizen.nbsp;'Voor Utrecht?' reageert Hartsuiker stomverbaasd, 'maar als jullie winnen,nbsp;geeft het corps wel een groot feest op de sociëteit!' Michiel Lippus nuanceert het schisma: 'We zijn net naar de traditionele bootverbranding op denbsp;sociëteit geweest. Dan wordt een afgeschreven boot de brandende haardnbsp;in gewerkt. De praeses van Triton en de rector van het USC hebben gesproken. Dat is een van de momenten waarop de binding tussen de twee verenigingen nog merkbaar is.' Hartsuiker; 'In onze tijd gebeurde de bootverbranding pas na de Varsity, misschien wint Triton daardoor nooit meer.'nbsp;[Chiara Solda ti]

Nabeschouwing

De ploeg van Triton werd laatste in de voorrondes van de 121’ Varsity en vermeide het hoofdnummer niet. De Oude Vier van Or canbsp;won. De boot van de Utrechtse concurrent legde de 3 kilometer af innbsp;10 minuten precies. Orca zegevierde daarmee voor de derde keer opnbsp;het koningsnummer. Vince de Hoog vertelt een dag later: 'We lagennbsp;niet slecht, maar de ploeg van Saurus uit Maastricht kwam opeensnbsp;onze boot binnenvaren. Helaas. Toch hebben we het voor ons doennbsp;niet slecht gedaan. ' Ook Hartsuiker was erbij, als voorzitter van oud-Triton: 'Het zat er gewoon niet in. Ik wil niets lelijks zeggen, maarnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.

een hobbelpaard komt ook niet over de finish. ' Een leuke middag nbsp;nbsp;nbsp;•

had hij wek Zo kwam hij zijn medewinnaars uit 1967 tegen: Berend : Brummelman en Herman Rouwé. 'Triton heeft aan de overkant :nbsp;van het kanaal een mooie boot gelegd, waar wij als genodigden ;nbsp;rustig ons biertje konden drinken zonder met modder bekogeld :nbsp;te worden. Want dat heb ik we! een beetje gehad.'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[

Boven: De winnende Oude Vier in 1967 met v.l.n.r. Robert-Paul de Ruiter (stuur), Herman Rouwé,nbsp;Erik Hartsuiker, Tom Dronkert en Berend Brummelman.nbsp;Onder: Aan de vooravond van de 121e Varsity metnbsp;v.l.n.r. Erik Hartsuiker, Reinoud de Groot, Nikkie denbsp;Bruijn, Vince de Hoog, Michiel Beekhuizen en Tomnbsp;Dronkert.

Johan Varekamp: 'Op een winderige middag in oktober 1979 verdedigden mijn vrouw Eiien ennbsp;ik onze proefschriften. Hier zie je ons met onzenbsp;paranimfen op de trap van het Academiegebouw, aliemaai opgetuigd in maagdeiijk wit. Denbsp;foto is bijna vijfentwintig jaar oud, maar hetnbsp;wit is nog steeds stralend!

Onze 'promotie in het wit' kreeg behoorlijk wat publiciteit. Vanwege het wit, maar ook omdatnbsp;het niet iedere dag gebeurde dat een echtpaarnbsp;op dezelfde dag promoveerde in hetzelfdenbsp;vakgebied. We zijn allebei natuurwetenschappers, maar hadden wel verschillende specialisaties: Ellen promoveerde in de micropaleon-tologie, met professor Drooger als promotor,nbsp;en ikzelf in de geochemie/ vulkanologie.nbsp;met professor Olaf Schuiling als promotor.nbsp;Intussen wonen we al weer heel wat jaren innbsp;de Verenigde Staten, met onderbrekingen innbsp;Utrecht, Cambridge, Kyoto, Pisa en volgend jaarnbsp;Bologna. We werken allebei als professor in denbsp;geologie. En de promotiejurk? Die heeft mijnnbsp;vrouw pas geleden omgenaaid tot graduationnbsp;dress voor onze dertienjarige dochter...'

Illuster zoekt foto's met een verhaal. Stuur uw bijdrage naar Illuster, Postbus 80125,nbsp;3508 TC Utrecht. Mailen kan ook:nbsp;illuster.redactie@csc.uu.nl. Bij vermelding vannbsp;naam en adres krijgt u de foto retour.

lt;«0

Lieve Illuster

: Oproep

Brandende kwesties van lezers, utrechtse deskundigen brengen verlichting.

; Prangende vragen kunt u sturen naar : llluster.redactie@csc.uu.nl.

Universiteitsdag 2004

Onder enorme belangstelling heeft de Universiteitsdag 2004 plaatsgevonden. De lezingen van Christine Mummery en Jan Terlouw over hetnbsp;onderzoek in de frontlinies van de Bioweten-schappen, en de implicaties daarvan, zijn ergnbsp;goed ontvangen. De lezingen zijn gedrukt ennbsp;inmiddels aangeboden aan de aanwezige begunstigers van het Utrechts Universiteitsfonds. Ooknbsp;de middagprogramma's op de faculteiten werden goed bezocht. In totaal zijn ca. 1100 alumninbsp;te gast geweest bij onze universiteit.

Alumniborrel 14 mei:

Alumni van en naar het buitenland

Op 14 mei werd een drukbezochte alumniborrel georganiseerd over internationale alumni. Onzenbsp;universiteit telt veel studenten uit het buitenlandnbsp;die hier voor een studieverblijf een periodenbsp;wonen. Ook zij maken deel uit van het Utrechtsenbsp;alumniprogramma. Samen met Bureau Buitenland is een workshop georganiseerd voor dezenbsp;(bijna) alumni, voorafgaand aan een alumniborrelnbsp;waar professor Paulo de Medeiros (hoogleraarnbsp;Portugese Studies) sprak over zijn ervaringen metnbsp;onze universiteit, onze stad en ons land.

Kalender volgende alumniborrels

De eerstvolgende alumniborrels vinden plaats op:

• • Vrijdag 10 september

• • Vrijdag 26 november

(let op: deze datum is nieuwl)

Utrecht Lectures 2004: Verenigde Staten, Thailand.

Na Indonesië waren de Verenigde Staten aan de beurt voor de Utrecht Lecture. Achtereenvolgensnbsp;in Los Angeles, New York en Washington heeftnbsp;professor Jan de Lange een goed bezochte lezingnbsp;gehouden over het Amerikaanse rekenonderwijs.nbsp;De lezing was - enigszins uitdagend - getiteldnbsp;'Math Education in the US: Is There Hope?'. Feitnbsp;is dat het rekenonderwijs in de VS een dramatisch slechte positie heeft op de ranglijst vannbsp;westerse landen, en dat het Freudenthal Instituut, het Utrechtse instituut voor wiskundenbsp;didactiek waarvan Jan de Lange directeur is,nbsp;opdracht heeft gekregen om een nieuw curriculum te ontwerpen voor alle Amerikaanse scholieren van 10-14 jaar. In een gloedvol betoognbsp;toonde Jan de Lange aan hoe wiskundig inzichtnbsp;eigen is aan de mens, en vooral aan het kind.nbsp;Door op dat aangeboren vermogen in te haken,nbsp;wordt rekenen leuk en toegankelijk voor allenbsp;leerlingen, en verbeteren de resultaten.

Op 17 mei is een Utrecht Lecture in Thailand georganiseerd. Onze faculteit Diergeneeskundenbsp;heeft al jaren lang een samenwerkingsrelatienbsp;met de overheid en een aantal universiteiten innbsp;Thailand, met de doelstelling om de Thaise veterinaire infrastructuur op een goed peil te houden. Dat betekent dat er een levendigenbsp;uitwisseling is van staf en studenten, en dat wijnbsp;dus in Thailand veel alumni hebben wonen. Aangezien Nederland en Thailand nu het 400-jarignbsp;bestaan van hun betrekkingen vieren, is dit eennbsp;goede gelegenheid voor een Utrecht Lecturenbsp;voor onze alumni. Peter Rottier, hoogleraar Virologie en Virusziekten, was de key-note speaker.nbsp;Zijn lezing getiteld 'SARS: Once a Global Threat.nbsp;Or not just once?' vond een grif onthaal. Naastnbsp;hem voerde prof. dr. Songkram Luangtonkumnbsp;het woord over de toekomst van het Thaisenbsp;universitaire onderwijs. Ook hier staan denbsp;universiteiten voor een grote verandering, innbsp;een omslag naar meer autonomie en mindernbsp;staatssteun.

Utrecht Lezingen 2004: najaarsprogramma in de regio's

Na het succes van het afgelopen najaar, zijn de regio's druk bezig met de voorbereidingen voornbsp;de Utrecht Lezingen in het komende najaar. In

de volgende Illuster ontvangt u een uitgebreid overzicht en kunt u zich aanmelden. Voor uwnbsp;agenda geven wij u alvast de data:

• • 7 oktober - Utrecht Lezing, regio Den Haag

• • 2 oktober - Utrecht Lezing, regio Rotterdam

• • 9 oktober - Utrecht lezing, regio Arnhemnbsp;•27 oktober - Utrecht Lezing, regio Brabant

• • 29 oktober - Utrecht lezing, regio Utrecht

• • 2 november - Utrecht Lezing, regio Zwolle

• • 22 november - Utrecht Lezing regio, Amsterdam

Programma Jonge Alumni

• • Pubquiz jonge alumni: 23 september.

Meer informatie vanaf augustus op www.alumni.uu.nl

• • Workshops

Ter gelegenheid van de Universiteitsdag op 27 maart jl. werden voor de derde keer workshopsnbsp;georganiseerd voor pas afgestudeerden. Ooknbsp;dit jaar bleek de interesse groot. 105 jongenbsp;alumni namen deel aan de volgende workshops: loopbaanoriëntatie, solliciteren, netwerken, timemanagement, kernreflectie, coaching,nbsp;managementvaardigheden en onderhandelen.nbsp;Kijk op wwvv.alumni.uu.nl hoe de bezoekersnbsp;deze workshops beoordeeld hebben. Volgendnbsp;jaar komen alle workshops op herhaling.

Jaarvergadering Utrechts Universiteitsfonds

De jaarvergadering van het Utrechts Universiteitsfonds vindt plaats op 17 september 2004. Komende zomer ontvangen alle begunstigersnbsp;van het Utrechts Universiteitsfonds een uitnodiging, samen met het jaarverslag 2003.

Bijzondere Leerstoelen

Het bestuur van het Utrechts Universiteitsfonds heeft besloten de instelling van de volgende bijzondere leerstoelen met een termijn van vijf jaarnbsp;te verlengen:

• 1. Bijzondere leerstoel 'Vrouwenstudies' bij denbsp;faculteit Godgeleerdheid, bezet door mw.nbsp;prof. dr. A.M.Korte.

• 2. Bijzondere leerstoel 'Pharmaceutical Technology Assessment' bij de faculteit Farmaceutische Wetenschappen, bezet door prof. dr.nbsp;J.A.M. Raaijmakers.

• 3. bijzondere leerstoel 'recht en cultuur van denbsp;Islam 'bij de faculteit Rechtsgeleerdheid, bezetnbsp;door prof. dr. L.P.H.M. Buskens.

Speciale aanbiedingen voor Ufonds-Alumnipashouders:

Gratis rondleiding Botanische tuinen

Rond het jaarthema 'Dating-bureau Darwin' organiseren de Botanische Tuinen op De Uithofnbsp;op 26 juni 2004 exclusief voor alumnipashoudersnbsp;een rondleiding en videopresentatie. Tijdstip vannbsp;aanvang is 14.00 uur en aanmelden kan opnbsp;onderstaand telefoonnummer.

Meer informatie: Botanische Tuinen Universiteit Utrecht, Budapestlaan 17, De Uithof, Utrechtnbsp;Telefoon (030) 253 1826.

Website: www.botanischetuinen.uu.nl.

Korting bij Galerie Hang!

Bij Galerie Hang heeft u via de website direct invloed op de werken die in de galerie tentoonnbsp;worden gesteld. Galerie Hang geeft op vertoonnbsp;van uw alumnipas 10% korting op kunstaan-kopen in de galerie. Op internetaankopen krijgtnbsp;u bij vermelding van uw pasnummer zelfs 15%nbsp;korting.

Galerie Hang, Prinsengracht 715, 1017 JW Amsterdam, info@hang.nl, www.hang.nl

: Bezoek voor de meest recente ontwikkelingen : en activiteiten onze website: vvww.ufonds.uu.nl

Zonder waardeoordeel te geven signaleert deze rubriek activiteiten en publicaties die voornbsp;Utrechtse alumni interessant zijn.

Bijdragen zijn welkom: illuster.redactie@csc.uu.nl

Natuurwetenschappen alumnidag

Op zaterdag 26 juni gaat de Stichting Alumni Natuurwetenschappen (SAN) officieel van startnbsp;met een spetterende en interessante dag in hetnbsp;Academiegebouw. We laten een aantal innovatieve topwetenschappers invliegen om je te vermaken en te informeren. Daarnaast kun jenbsp;onderling bijpraten tijdens de lunch en borrel.nbsp;Alle ex-NWBB/NWamp;l-ers (en partner) zijn vannbsp;harte uitgenodigd.

Opgeven kan op http://helix.geog.uu.nl/alumni

lungit lunctos actief in 2004

De reünistenvereniging van USR, lungit lunctos, heeft in 2004 weer een aantal activiteiten georganiseerd. Bij het verschijnen van deze Illusternbsp;zijn de jaarlijkse nestorendag, het feest innbsp;samenwerking met de Activiteitencommissie vannbsp;USR en de lungit luniorborrel al achter de rug.nbsp;Dit jaar volgen nog een borrel op 3 septembernbsp;en de jaarvergadering op 5 november, met aansluitend een feest waarop de nieuwe oud-ledennbsp;verwelkomd worden.

Meer informatie:

info@iungit-iunctos / www.iungit-iunctos

UBV, ook voor alumni

De Utrechtse Biologen Vereniging werkt sinds een jaar aan een alumnibestand. Binnenkort zijnnbsp;er activiteiten voor alumni. Bent u oud-lid van denbsp;UBV? Wie af en toe informatie wil ontvangen ofnbsp;mee wil denken over onze activiteiten, kan contact met ons opnemen.

Meer informatie: (030) 253 67 41 / ubv@studver.uu.nl

Opleidingen USBO

De Utrechtse School voor Bestuurs- en Organisatiewetenschap (USBO) verzorgt opleidingen met intensieve individuele begeleiding voor leidinggevenden, bestuurders en staf/beleidsmedewer-kers in dienstverlenende organisaties.nbsp;Binnenkort starten de volgende opleidingen:

• • Masteropleiding Strategisch Managementnbsp;(september 2004)

• • Masteropleiding Interculturalisatie in de zorg ennbsp;dienstverlening (november 2004)

• • Cursus Intercultureel Management (najaar 2004)

• • Cursus Organiseren en leidinggeven voor aio'snbsp;en oio's (najaar 2004)

• • Alumnipashouders ontvangen 10% korting opnbsp;de cursusprijzen tot een maximum van € 1.100,-.

Meer informatie: (030) 253 81 01 / info@usg.uu.nl / www.usg.uu.nl.

V.U.G.S.

De Alumni Vereniging van Utrechtse Geografie Studenten inventariseert de behoeften vannbsp;alumni. Hiervoor organiseerden wij in mei eennbsp;borrel. Voor de zomer zal er nog een activiteitnbsp;komen voor alumni. Daarnaast willen we graagnbsp;een eigen adressenbestand opbouwen. Heb jenbsp;interesse in de alumniactiviteiten, bel ons of mailnbsp;je adresgegevens ter attentie van de alumni-werkgroep.

Meer informatie: (030) 253 27 89 / vugs@geog.uu.nl / www.vugs.nl

PHEPH-dag: volgend jaar weer PHEPH heeft tijdens de Universiteitsdag 2004 eennbsp;sprankelend middagprogramma georganiseerdnbsp;met als thema: 'van lab via medicament tot patiënt'. Na voordrachten, discussie en zingen (!)nbsp;werd de dag afgesloten met een borrel en eennbsp;gezellig diner in de binnenstad. Was jij er dit jaarnbsp;niet bij? Volgend jaar weer een kans! Blijf op denbsp;hoogte en word lid voor 10 euro per jaar.

Meer informatie: pheph@dds.nl

Juridisch PAO

Het Juridisch PAO Utrecht organiseert tweemaal per jaar een cursusprogramma met actuele ennbsp;professionele postacademische cursussen. In juninbsp;zijn nog enkele plaatsen vrij voor: 'Forensischnbsp;bewijs in de strafrechtspraktijk' (11 juni),nbsp;'Recente jurisprudentie nieuw huurrecht' (15nbsp;juni), 'Actualiteiten handhaving openbare ordenbsp;en veiligheid' (15 juni) en 'Natuurbeschermings-recht; soortenbescherming en gebiedsbescherming' (16 juni). Alumni, niet langer dan vijf jaarnbsp;geleden afgestudeerd aan de faculteit Rechtsgeleerdheid, krijgen op vertoon van hun alumnipasnbsp;20% korting op de cursusprijs.

Meer informatie: (030) 253 70 22 / jpao@lavv.uu.nl / www.law.uu.nl/pao

HOVO

De cursussen van HOVO (Hoger Onderwijs voor Ouderen) volgt u voor uw plezier. Wel Hogernbsp;Onderwijs, maar geen tentamens, wel studie,nbsp;maar geen verplichtingen. Het cursusaanbodnbsp;voor 2004-2005 vindt u in de nieuwe gids;

63 cursussen over filosofie, godsdienstwetenschap, geschiedenis, kunst, architectuur, literatuur, maatschappelijke -, natuurwetenschappelijke -en medische thema's. Kennismaken kan via denbsp;'losse' lezingen uit de zomeracademie van 1 t/mnbsp;7 juli 2004, met o.a. Gerlach Cerfontaine ennbsp;Maarten van Rossem als sprekers.

Meer informatie: Secretariaat Hovo Utrecht, Postbus 80125, 3508 TC Utrecht, (030) 253 31 97,nbsp;hovo@usp.uu.nl, www.hovoutrecht.nl

Zomercursussen Uitwijk

Vanaf 19 april 2004 kunt u zich inschrijven voor een inspirerende en ontspannende zomercursusnbsp;bij de Uitwijk. In week I (25 t/m 30 juli) o.a. acryl-schilderen, fotografie, beeldhouwen, grafischenbsp;technieken, yoga, olieverfschilderen, boekbindennbsp;en keramiek. In week II (2 t/m 6 augustus) o.a.nbsp;acrylschilderen, beeldhouwen, theatersport,nbsp;yoga, reportagefotografie, Japanse teken- ennbsp;schildertechnieken, sieraden maken, speksteennbsp;snijden en portretboetseren. Tot één jaar nanbsp;afstuderen geldt het studententarief.

Meer informatie: (030) 253 34 02 / www.uitwijk.uu.nl / info@uitwijk.uu.nl

Universiteitsmuseum «*'

XXS (t/m 31 oktober)

Ze bewegen, je kunt ze met je blote oog nét niet zien en je vindt ze in haargel, melk en verf, maarnbsp;ook in een kopieermachine of een harde schijf.nbsp;Ooit van colloïden gehoord? Ontdek het belangnbsp;van deze kleine deeltjes in het Utrechtse Universiteitsmuseum in de expositie 'XXS, de grotenbsp;invloed van kleine deeltjes in ons leven'.

Zie ook www.chem.uu.nl

Nedertrots (t/m 20 juni)

Studenten Cultuureducatie van de Universiteit Utrecht presenteren de tentoonstelling 'Nedertrots. In de schoenen van Utrechtse studenten tijdens de Tiendaagse Veldtocht.' Uitgangspunt isnbsp;een schilderij van G.G. van Haanen dat de huldiging van Utrechtse Studentsoldaten in 1831 verbeeldt. Utrechtse studenten staakten in 1831nbsp;massaal hun studie om te strijden tegen de Belgen die zich onafhankelijk hadden verklaard vannbsp;Nederland. Ondanks een verloren strijd volgde innbsp;Utrecht een feestelijke huldiging. Voor alumnipashouders is de entree van het museum gratis.nbsp;Meer informatie: www.museum.uu.nl

Rondleiding Botanische Tuinen Over het jaarthema 'Dating-bureau Darwin'nbsp;organiseren de Botanische Tuinen op 26 juninbsp;2004 exclusief voor alumnipashouders een gratisnbsp;rondleiding en videopresentatie. Aanvang; 14.00nbsp;uur. Aanmelden kan via (030) 253 18 26.

Meer informatie: www.botanischetuinen.uu.nl

Zomerconcert Medusa

Zondag 13 juni geeft Studentenvrouwenkoor Medusa een zomerconcert. Onder leiding vannbsp;Tanya Worron worden werken van Duitse componisten als Schumann, Schubert en Golle tennbsp;gehore gebracht. Ook voert het koor liederennbsp;uit van de Tsjechische componist Josef Suk. Wimnbsp;Voogd en Carolien Drewes begeleiden het koornbsp;op de piano. Het concert vindt plaats in denbsp;Leeuwenberghkerk, Servaasbolwerk 1, Utrechtnbsp;en begint om 16.00 uur. Entree € 7,50 (€ 6,- voornbsp;alumni)

Meer informatie en reserveringen: Marjoke Kager, 06-11457734 / medusa@studver.uu.nl /nbsp;www.medusa.studver.uu.nl

Tweede lustrum voor UMA Kamerorkest

Op 26 en 27 juni geeft het UMA Kamerorkest concerten ter gelegenheid van het 10-jarignbsp;bestaan. UMA speelt werken van Jimmy Lopéz,nbsp;Xavier Montsalvatge en Kurt Weil. Met ongeveer 25 strijkers en 12 blazers richt de UMA zichnbsp;vooral op alumni die op hoog niveau willen blijven musiceren. Heb je belangstelling om mee tenbsp;spelen? Neem dan contact op met orkestchefnbsp;Laura Hak.

Meer informatie: (030) 290 00 30 / Laura@uma-kamerorkest.com / www.uma-kamerorkest.com

Strijkkwartetconcerten

De Stichting Strijkkwartetten Nederland organiseert in samenwerking met de Nederlandse Joseph Haydn Stichting drie concerten in denbsp;Gertrudiskapel te Utrecht (aanvang 20.15 uur).

• • 28/9/04: Ruysdael Kwartet speelt Haydn, op.

33/3 en op. 64/2; Schubert, 'Der Tod und das Mädchen'

• • 25/1/05: Van Dingstee Kwartet (m.m.v. Celestenbsp;Zewald) speelt Haydn, op. 76/2; Beethoven,nbsp;op. 59/3; Mozart, Klarinetkwintet

• • 17/5/05: Franciscus Kwartet speelt Haydn,

op.76/3 en 74/3; Hol, kwartet nr. 1 Aanvang van de concerten: 20.15 uur.nbsp;Abonnement voor de serie: € 42-. Illusterlezersnbsp;betalen € 36,-.

Meer informatie: www.strijkkwartetten.nl. Aanmelden voor abonnement: (035) 624 00 25

Internationaal Studenten Pianoconcours

Op 22 oktober a.s. organiseren de Universiteit Utrecht en het U-fonds de finaleavond van hetnbsp;6e Internationaal Studenten Pianoconcours innbsp;Muziekcentrum Vredenburg. Getalenteerdenbsp;amateurpianisten uit de hele wereld strijden omnbsp;de hoofdprijs van 2.500 euro. De finalisten spelen elk een zelfgekozen stuk en een vaststaandnbsp;pianoconcert. Ze worden begeleid door hetnbsp;Utrechtsch Studenten Concert onder leiding vannbsp;Bas Pollard. Alumni kunnen deze bijzonderenbsp;finaleavond in Vredenburg bijwonen.

Meer informatie: www.pianocompetition.uu.nl.

Lezingen Studium Generale op audio-cd

Home Academy Publishers geeft in samenwerking met Studium Generale de filosofische lezingennbsp;door Herman Philipse over acht grote denkers uitnbsp;op audio-cd. Eerder gaf Home Academy een college uit van de Utrechtse hoogleraar Maarten vannbsp;Kossem over de moderne geschiedenis van de V.S.nbsp;De cd's zijn te bestellen via de website of verkrijgbaar bij de *) boekhandels.

Meer informatie: (070) 360 76 13 ! info@home-academy.nl / www.home-academy.nl

Newcom Scriptieprijs

Wil je jouw afstudeerscriptie verzilveren? Voor het eerst dit jaar kan dat door je scriptie (tot 2nbsp;jaar oud) in te sturen voor de Newcom Scriptieprijs. De winnaar ontvangt € 1000,- en de vijfnbsp;genomineerde scripties worden gepubliceerd. Denbsp;scripties kunnen digitaal ingeleverd worden totnbsp;15 oktober 2004 via: www.newcomscriptieprijs.nl.

Faculty club Helios

De Faculty Club is een aantrekkelijke ontmoetingsplaats voor leden van de Utrechtse universitaire gemeenschap, alumni, hun (buitenlandse) gasten en andere relaties. In een sfeervollenbsp;omgeving in het hart van de Utrechtse binnenstad is er gelegenheid voor informele of zakelijke afspraken. Voor de leden van de Facultynbsp;Club worden ongeveer tien maal per jaarnbsp;diverse bijeenkomsten georganiseerd. Bovendien kunnen leden tegen 60% van de prijsnbsp;kamers en zalen huren. Nog geen lid? Alumninbsp;betalen € 65,- per jaar. Bent u begunstiger vannbsp;het Utrechts Universiteitsfonds, dan betaalt unbsp;€45,- per jaar.

Meer informatie: Noor van Haaren (030) 253 9911 n.vanhaaren@helios.uu.nl / www.helios.uu.nl.