Illuster 40, jaargang 10. september 2005 Illuster is een uitgave van de Universiteitnbsp;Utrecht en het Utrechts Universiteitsfonds,nbsp;in samenwerking met faculteiten en verenigingen. Illuster verschijnt vier keer per jaarnbsp;en wordt toegezonden aan afgestudeerdennbsp;van de Universiteit Utrecht in een oplagenbsp;van 66.000 • Hoofdredacteur: Ludo Koksnbsp;• Eindredacteur: Sylvia den Hengst • Redactie: Armand Heijnen, Manon Renaud,nbsp;Jacomijn Timmermans • Redactieraad:nbsp;Piet van Asseldonk. NOS eindredactie; Jennynbsp;Huttinga, Tappan Communicatie; Joop Kessels, directeur communicatie UU; Maartennbsp;Prak, hoogleraar UU Geschiedenis na de

Middeleeuwen; Frieda ft’uim, redacteur Opzij; Arie Smit, directeur TeleacNot • Aan dit nummer werkten verder mee; Ingmarnbsp;Heytze, Wijbrand Schaap, Leonie van dennbsp;Schoor, Jurgen Swart, Johan Vlasblom, Keesnbsp;Volkers, Janneke Voskamp • Foto's: Marijnnbsp;Alders, Evelyne Jacq, Ivar Pel en anderen

• • Foto omslag: Ivar Pel • Illustraties:nbsp;Bernet Ragetii • Ontwerp en opmaak:nbsp;WRIK (BNO), Utrecht • Druk: Tijl Offset

• • ISSN: 1338-4703 • Voor toezending isnbsp;gebruik gemaakt van het alumnibestandnbsp;van de Universiteit Utrecht.

O Universiteit Utrecht. Illuster, periodiek voor alumni van de Universiteit Utrecht.

Overname van artikelen is - met bronvermelding - toegestaan.

De volgende Illuster (nr 41) verschijnt op woensdag 14 december 2005.nbsp;Reacties, suggesties en ingezondennbsp;mededelingen kunt u sturen voornbsp;maandag 17 oktober. De redactienbsp;houdt zich het recht voor ingezondennbsp;mededelingen te weigeren of innbsp;te korten.

Redactieadres: Illuster, Postbus 80125, 3508TC Utrecht (030) 253 2651,nbsp;Iliuster.redactie9csc.uu.nl

Cecile Witlox, 19 jaar: 'Als je net aan je studie begint, dan weet je wel dat je hard moet werken. Maar dat je zoveelnbsp;moet lezen... Laatst waren dat maar liefst vier boeken voornbsp;één tentamen! Je leert echt wel plannen. Gelukkig hebnbsp;ik huisgenoten en vriendinnen die elkaar motiveren. Alnbsp;voordat ik naar Utrecht ging, wist ik dat ik lid zou wordennbsp;van een studentenvereniging; UVSV. Dat is niet helemaalnbsp;toevallig, aangezien ook mijn moeder bij deze club eennbsp;leuke studententijd heeft gehad. Dankzij een briefje opnbsp;de vereniging kreeg ik al snel een kamer in een gemengdnbsp;studentenhuis. Hier ben ik nooit lang alleen. Wie zin heeftnbsp;eet mee. Op zondagavond doen we met een groepjenbsp;huisgenoten iets leuks. Allemaal zijn we lid van een vereniging: use, Veritas en UVSV. Iedereen heeft een vastenbsp;avond in de week voor de eigen jaarclub.

Mijn ouders hebben allebei rechten in Utrecht gedaan. Voor mij is het een vertrouwde wereld. Lange tijd wilde iknbsp;advocaat worden. Tijdens het eerste studiejaar werd menbsp;duidelijk dat de advocatuur een bitse wereld is. Wat iknbsp;precies wil, weet ik nog niet. In ieder geval kies ik voor denbsp;togastroming. Ook mijn tweelingzus studeert in Utrecht.nbsp;Die zie ik zeker vier keer per week. We eten samen of winkelen. Met vriendinnen ga ik naar de bibliotheek om tenbsp;studeren. In de pauzes kun je kletsen. Als ik er echt evennbsp;flink tegenaan moet, ga ik een weekje naar mijn ouders.nbsp;Mijn moeder denkt soms dat ik te ongezond leef en tenbsp;vaak uitga. Maar ik let er heus op dat ik fit genoeg bennbsp;om mijn studie goed te doen. Het is leuk te ontdekken datnbsp;ik, zonder ouders, mijn eigen ritme heb gevonden.'

Sita Witlox-Munters, 48 jaar, in '81 afgestudeerd in Nederlands Recht en Notariaat, nu private banker bij Insinger de Beaufort: 'Mijn ouders hebben hun kinderen zeer gestimuleerd om te studeren. Zo had mijn vader op een of anderenbsp;manier een kamer voor me geregeld. Utrecht werd het: denbsp;veilige en gezellige provinciestad. Tilburg was te dichtbij.nbsp;En Amsterdam te ver.

Een vriendin van mijn moeder had rechten gestudeerd. Door haar ben ik enthousiast geworden. Het allerliefstnbsp;had ik tuinarchitect willen worden. Maar ja, belangrijkernbsp;was het of je met je studie een baan kon krijgen. In mijnnbsp;laatste studiejaar kon ik aan de slag bij MeesPierson. Metnbsp;de economie ging het slecht, dus ik was maar wat blij datnbsp;ik een baan had. Ruim twintig jaar heb ik daar met pleziernbsp;gewerkt. Het is een echte mannenwereld. Mede door hetnbsp;verenigingsleven bij UVSV was ik niet op mijn mondje gevallen. Behalve een groot netwerk, doe je een aantal sociale vaardigheden op waar je je hele leven wat aan hebt.nbsp;Het eerste studiejaar was spannend. Ik voelde me best welnbsp;eens eenzaam. Pas in het tweede studiejaar werd ik lid vannbsp;UVSV. Die overgangsperiode had ik kennelijk nodig omnbsp;zelfstandig te worden.

Het studentenleven van nu is een stuk harder. Zo mocht je in de jaren tachtig zo vaak herkansingen doen als je wilde.nbsp;Verder valt het me op dat studenten al heel vroeg bezignbsp;zijn met hun toekomst. Mijn echtgenoot en ik stimulerennbsp;het dat onze dochters een gezellige en effectieve studententijd hebben. Nooit meer krijg je de mogelijkheid omnbsp;zoveel tijd te steken in het sluiten van vriendschappen.nbsp;Natuurlijk maak ik me als moeder wel eens zorgen of hetnbsp;allemaal goed gaat met ze. Maar gelukkig heeft zowel Cecile als haar zus de drang om de studie te halen.'

[Janneke Voskamp]

Trésor bestaat 10 jaar

Tien jaar geleden kochten de Universiteit Utrecht, een aantal ondernemingen en meer dan 1000 particulieren een stuk tropisch regenwoud in het Amazonebekken in Frans Guyana. Dit Trésor-reservaat beslaatnbsp;2464 hectare regenwoud. Het initiatief is ontstaan uit de gedachte omnbsp;een bijdrage te leveren aan het behoud van het regenwoud.

De Stichting Trésor kijkt terug op tien succesvolle jaren. Het Trésor-reservaat is beschermd tegen houtkap en andere aantastingen. Verder is het gebied opengesteld voor wetenschappelijk onderzoek. Diverse expedities hebben aangetoond dat het reservaat een enorme biodiversiteit bevat. Er is zelfs een jaguar gesignaleerd. Naar aanleiding van hetnbsp;succes van Trésor heeft de Franse regering een 200.000 hectare grootnbsp;gebied in Frans Guyana aangewezen als natuurreservaat.

De Stichting Trésor, die geen winstoogmerk heeft en uitsluitend werkt met onbezoldigde vrijwilligers, start jaarlijks nieuwe projecten in ennbsp;rond het reservaat. Trésor biedt geïnteresseerden de mogelijkheid omnbsp;voor € 12,50 een vierkante meter regenwoud te 'adopteren'.

Meer informatie op de website van Trésor: www.tresorrainforest.org

Van den Akker decaan Geesteswetenschappen

Prof.dr. Wiljan van den Akker wordt per ingang van i mei 2006 benoemd tot decaan van de faculteit Geesteswetenschappen. Vannbsp;den Akker is facultcitshooglcraar ‘Moderne Nederlandse Letterkunde’ aan de faculteit Letteren van de Universiteit Utrecht ennbsp;tevens directeur Instituten Geestes- en Sociale Wetenschappennbsp;aan de KNAW. De faculteit Geesteswetenschappen, die bestaatnbsp;uit de subfaculteiten Letteren, Godgeleerdheid en Wijsbegeerte,nbsp;telt circa 900 medewerkers en ruim 6000 studenten.

Stapert voorzitter Amnesty

Bart Stapert, ere-doctor van de Universiteit Utrecht en als onderzoeker verbonden aan het Willem Pompe Instituut vannbsp;de faculteit Rechtsgeleerdheid, is de nieuwe voorzitter van denbsp;Nederlandse tak van Amnesty International. Stapert was twaalfnbsp;jaar als jurist werkzaam in de VS. Daar had hij een eigen advocatenkantoor waar hij juridische bijstand verleende aan ter doodnbsp;veroordeelden.

Franse prijs voor Plasterk

Profdr. Ronald Plasterk heeft de Prix Louis D. van het Institut de France, de Franse academie van wetenschappen, gekregen.nbsp;Hij deelt de prijs, die 750.000 euro bedraagt, met zijn Amerikaanse collega David Bartel van het Whitehead Institute/MIT.nbsp;Plasterk krijgt de prijs voor zijn onderzoek naar de nieuwe wereld van kleine niet-coderende RNAs, en hun rol in het reguleren van cellulaire functies.

Topmanagers

De Universiteit Utrecht heeft bij topmanagers het beste imago van alle Nederlandse universiteiten. Dat blijkt uit de publicatienbsp;‘MT500 2005’ van het zakenblad Management Team. De UUnbsp;staat 93ste op een ranglijst van de 500 meest populaire bedrijvennbsp;en instellingen in Nederland.

Kropff naar Wageningen

Profdr. Martin Kropff (48) is per i september benoemd tot rector magnificus van Wageningen Universiteit. Kropff is alumnus van de Universiteit Utrecht, in 1984 rondde hij zijn studie Biologie cum laude af.

Illuster vroeg drie prominente en maatschappelijk succesvolle Utrechtse alumni naar hun eigen ervaringen: wat is in hun ogennbsp;de waarde van hun opleiding geweest? Welke vaardigheden zijnnbsp;hen later goed van pas gekomen?

Als één ding duidelijk wordt, dan is het wel dat de belangrijkste vaardigheden werden opgedaan in het kielzog van de opleiding,nbsp;buiten de collegebanken. Dat was dan wel in de jaren zeventignbsp;en tachtig, toen je daar als student nog de tijd voor had. Metnbsp;andere woorden, beleidsmakers: focus niet alleen op het academisch curriculum, maar koester ook het 'academisch milieu'.

Jochum Haakma

Hij komt uit een intellectueel milieu, en ook het kosmopolitische heeft hij van huis uit meegekregen. Jochum Haakma, zoon van een journalistenechtpaar, werd geboren in Stockholm, verhuisde als baby naarnbsp;Madrid, maar groeide grotendeels op in Nederland. In Almelo, of allnbsp;places, volgde hij een ouderwets degelijke HBS-opleiding, bèta-kant.nbsp;Net als zijn twee oudere zusjes ging hij studeren aan de 'Rijksuniversiteit Utrecht': rechten.

'Ik heb zeker profijt gehad van mijn studie. In het begin zag ik de zin niet in van colleges Romeins Recht, maar in de diplomatieke dienstnbsp;heb je veel te maken met verdragen en bilaterale relaties tussen landen, juridische kennis komt dan wel van pas. Mijn grote geluk wasnbsp;dat ik in Utrecht internationaal lucht- en ruimterecht ben gaan doen,nbsp;bij prof. Verschoor. Een grootheid op haar terrein, zij was onder meernbsp;president van het HSL, het International Institute of Space Law, innbsp;Parijs. Ik werd haar student-assistent. Zij gaf via Buitenlandse Zakennbsp;cursussen luchtrecht aan Afrikaanse juristen en ik moest die dan organiseren. In mijn tijd hield het HSL een congres in Amsterdam, waar iknbsp;ook bij betrokken was. Dat was natuurlijk zeer interessant voor mij,nbsp;met al die topjuristen en tophoogleraren uit de hele wereld; Prinsnbsp;Bernhard opende het congres, en ook de astronauten Stafford en Leonov, die elkaar kort daarvoor in de ruimte een hand hadden gegeven,nbsp;waren naar Amsterdam gehaald. Omdat ik inmiddels veel mensen hadnbsp;leren kennen, vroegen ze mij of ik voor het vervolgcongres in Lissabonnbsp;een voordracht wilde houden. Zo rolde ik er in. Van mijn kennis vannbsp;het luchtrecht heb ik ook later geprofiteerd. In Hong Kong deed iknbsp;achter de schermen alle onderhandelingen voor de Nederlandse luchtvaartmaatschappijen.

Ik vond het luchtrecht bijzonder interessant en de bedoeling was eigenlijk om een promotie-onderzoek te gaan doen. Maar bezuinigingen zette mijn functie bij de vakgroep op de tocht en toen hebnbsp;ik voor Buitenlandse Zaken gekozen. Na eerst nog een half jaar tenbsp;hebben gewerkt in de organisatie van het voorzitterschap van de EU,nbsp;werd ik tot het beroemde 'diplomatenklasje' toegelaten.

Ik beschikte dus al over behoorlijk wat organisatorische vaardigheden toen ik de arbeidsmarkt op kwam. Dat was niet zozeer een verdienstenbsp;van de studie, maar meer van de vele activiteiten waar ik gedurendenbsp;mijn studietijd bij betrokken was. Onder andere voor de Stichting Internationale Werkkampen. Maar ook in het verenigingsleven, ik wasnbsp;lid van het Utrechtsch Studenten Corps.

Ik moest mijn eigen studie betalen, dus om studie, werk en activiteiten te combineren moest je je leven goed organiseren. Je moest heel veel zelf uitzoeken, leerde snel zelfstandig te zijn. Ik heb wel het ideenbsp;dat het nu allemaal wat schoolser is; dat zie ik aan mijn eigen kinderen: die hebben het niet over universiteit maar over 'school' en nietnbsp;over de professor maar over de 'leraar'. In mijn tijd kon je door hardnbsp;te werken niet alleen je tentamen halen, maar ook veel beter je vrijenbsp;tijd plannen. Als je nu bij wijze van spreken twee keer een werkgroepnbsp;hebt gemist, dan mag je niet eens tentamen doen. Als dat bij mij zonbsp;was geweest dan had ik waarschijnlijk veel minder gelegenheid gehadnbsp;om mijn andere vaardigheden te ontplooien.

Vijfentachtig procent van mijn werk is handelsbevordering en het promoten van Nederland in China en andersom. Het allerbelangrijkstenbsp;daarbij zijn sociale vaardigheden, gevoel voor culturele verschillen ennbsp;een praktische instelling. Je hebt met ontstellend veel verschillendenbsp;mensen te maken: van groot-industriëlen tot jongens van de gestampte pot die in China risico's willen gaan nemen. Die hebben geennbsp;behoefte aan een academisch verhaal, maar aan concrete informatie.nbsp;Je moet mensen met elkaar in contact brengen die wat aan elkaarnbsp;hebben. Wij krijgen nogal wat stagiaires, zowel van de universiteit alsnbsp;HBO-ers. Universitair opgeleide mensen denken meer macro-econo-misch en strategisch; heeft misschien ook zijn waarde, maar HBO-ersnbsp;zijn inderdaad praktischer, en daar heb je vaak meer aan.

Een aantal vaardigheden zouden in onze opleidingen veel meer aandacht moeten krijgen. Spreken in het openbaar bijvoorbeeld. Innbsp;Nederland is ook weinig aandacht voor public diplomacy. Wij leren innbsp;Nederland nog te weinig dat het niet gaat om het gelijk hebben, maarnbsp;om het gelijk krijgen. We leren het allemaal prachtig te onderbouwen,nbsp;maar weten het slecht aan de man te brengen. Wij zijn een klein land,nbsp;maar in veel dingen waanzinnig goed. Maar we zijn ook calvinistisch,nbsp;vinden het vaak te opschepperig om ons zelf te promoten. Kijk, innbsp;Amerika is het doorgeslagen, maar we kunnen er wel veel van leren. Innbsp;Shanghai maak ik veel werk van public diplomacy. Voor studenten vannbsp;Fudan University heb ik er al een paar keer een verhaal over gehouden.nbsp;Een bijzondere leerstoel public diplomacy in Nederland, ja, dat zou iknbsp;heel aardig vinden. Het is in ieder geval een goed idee.'

Feike Sijbesma

Zijn ouders waren niet academisch geschoold, maar wel maatschappelijk ontwikkeld (vader had een topfunctie bij Aegon) en hebben hun kinderen sterk gestimuleerd om te gaan studeren. Voor het zo vernbsp;was moest Feike Sijbesma flink aanpoten om het VWO te doorlopen.nbsp;Daarna lapte hij de studieadviezen aan zijn laars en koos welbewustnbsp;voor biologie in Utrecht.

'Ja, toen al een beetje met het idee om door te gaan in de moleculaire en medische biologie. Dat vond ik op de middelbare school al fascinerend: waaruit is het leven ontstaan? Nieuwsgierigheid is een belangrijke academische eigenschap: je moet gedreven zijn om dingen tenbsp;weten, meer willen dan een trucje leren dat je steeds kan gebruiken.

Eigenlijk had ik er nooit zo over nagedacht wat ik nu met die studie kon, ik volgde gewoon mijn interesse. Die studietijd heb ik ervarennbsp;als een geweldige periode. Ik was erg actief in het studentenleven, innbsp;de studentenpolitiek, in commissies, etc. Voor mijn sociale en communicatieve vaardigheden is die studietijd erg belangrijk geweest. Maarnbsp;daardoor kwam ik er ook achter dat ik me eigenlijk niet wilde focussen op dat onderzoek, dat ik iets wilde waar ik mijn nieuw verworvennbsp;vaardigheden in kwijt zou kunnen.

Om een beslissing uit te stellen ben ik in Rotterdam nog een paar maanden bedrijfskunde gaan volgen. Toen wist ik het: ik ga niet promoveren, maar een kopstudie bedrijfskunde erbij doen. Halverwegenbsp;de jaren tachtig studeerde ik af. Dat was de tijd dat de biotechnologie begon op te komen, dat het ook duidelijk werd dat die nieuwenbsp;kennis toegepast kon worden voor nieuwe producten. Er was in Nederland toen maar één bedrijf dat toonaangevend was op biotechnologie en dat was Gist-Brocades, dus daar wilde ik werken. Later is datnbsp;overgenomen door DSM.

Academische vorming is meer dan het universitaire curriculum, absoluut! Zeker in zo'n studentenstad als Utrecht. Ik vind het ook heel goed dat de universiteit er voor heeft gekozen om die link met denbsp;binnenstad te behouden, omdat dat een deel van je ontwikkeling is.nbsp;Je beweegt je op een universiteit in een bepaalde setting van mensen, studenten, docenten, waarmee je discussieert over alle facettennbsp;van het leven en waardoor je wordt gevormd. Ook in het studentencafé, ja: bij Unitas, in de Woolloomoolloo, ach allerlei café's; iknbsp;woonde in de Loeft Berchmakerstraat, tegenover De Leugen, Denbsp;Maartenshof, als student werkten we daar ook soms; het was eennbsp;druk leven, ha ha.

De tijdsdruk is nu wel groter geworden ja. Maar ik hoop echt dat studenten buiten de studie nog voldoende tijd blijven hebben om tenbsp;sporten, naar café's te gaan, gesprekken te hebben en met elkaar dingen te ondernemen. Omdat dat een belangrijk deel is van je vorming.nbsp;Sommige dingen moeten ook rijpen, de kans krijgen op hun plaatsnbsp;te vallen. Je kunt er wel van alles in blijven pompen, maar je moetnbsp;ook de gelegenheid hebben om erop te reflecteren, tussendoor watnbsp;andere dingen te doen en er dan op terug te komen. Daar moet simpelweg tijd voor zijn, zonder dat te overdrijven natuurlijk.

Het lijkt nu allemaal wat schoolser geworden, maar ik denk absoluut niet dat de universiteit de kant van het HBO opgaat. Ik ben partijdig,nbsp;ik geef het toe, maar er is een duidelijk verschil en dat zit hem vooralnbsp;in het wetenschappelijk onderzoek. Dat doet het HBO niet. Dat zeggen ze misschien wel, maar het is maar heel beperkt. En dat maaktnbsp;ook je onderwijs anders, je docenten anders en je kwaliteit anders.nbsp;Het verschil tussen topkwaliteit en óók goede kwaliteit, maar meernbsp;praktisch gericht, daar is overigens niets mis mee. Maar ik zou hetnbsp;ontzettend stom vinden van Nederland als we dat gaan nivelleren. Iknbsp;zou dat een kwalijke zaak vinden, zeker ook gezien de doelstellingennbsp;van ons land die we in Lissabon hebben geformuleerd: dat onze toekomst ligt in een kenniseconomie. Universiteiten spelen daarin eennbsp;belangrijke rol. Dat er steeds meer studenten komen is niet erg, maarnbsp;handhaaf wel je niveaul We hebben top-onderzoek en top-onderwijsnbsp;nodig. Maar dan moet de overheid dat niet alleen roepen, maar ooknbsp;doen! En erin investeren! Ondertussen echter krijgen de universiteitennbsp;al twintig jaar de ene na de andere bezuinigingsronde over zich heen.'

Agnes Jongerius

Ook Agnes Jongerius is niet grootgebracht in een academisch milieu. Dat moeder als arbeidersdochter de kweekschool haalde was bijzonder. Vader was tuinder in De Meern. Agnes was de jongste vannbsp;acht kinderen, die op één na allemaal naar het gymnasium op hetnbsp;Utrechtse St. Bonifatiuscollege gingen. 'We waren best een bijzonderenbsp;familie, ja.'

'Mijn keuze voor geschiedenis was eigenlijk klassiek: een hele goede geschiedenisleraar. Ik ben in 1978 gaan studeren met het idee 'iknbsp;word lerares'. Geen spijt van gehad, het was een mooie studie. Nou ja,nbsp;mooi... de eerste twee jaar vond ik verschrikkelijk: massale hoorcolleges, dikke pakken readers met veel Engels en Duits; je was slecht voorbereid, de overgang was zo groot. Ik heb echt gedacht: ik hou ermeenbsp;op! Maar in het derde jaar veranderde dat. De studie werd leuker, iknbsp;woonde inmiddels in Utrecht, begon het universiteitsleven beter tenbsp;doorgronden en ik zat gewoon beter in m'n vel.

Wat ik van de studie heb meegekregen zijn vooral algemene academische vaardigheden. Bij voorbeeld om je zelfstandig een weg te banen door een onmetelijke brij aan informatie en daar dan een goed verhaal uit destilleren; je leren een oordeel te vormen, samenvattingennbsp;maken, systematiseren, dingen terug kunnen koppelen, je mondelingnbsp;leren uitdrukken, het ontwikkelen van guts', gewoon durven zeggennbsp;wanneer je iets onzin vindt, een kritische houding. Maar ook wetenschapsfilosofie. In dat opzicht was het - na die eerste jaren - een degelijke opleiding. Verder was het vooral een tijd van ver doorgevoerdenbsp;democratisering, waarin we veel zelf bepaalden. Wij maakten zelfnbsp;uit waarover we een werkgroep wilden en daar zochten we dan eennbsp;docent bij. Dat is nu wel anders natuurlijk. Het ging ook wel erg vernbsp;soms, maar zelf heb ik er absoluut van geprofiteerd.

Ik zat in die tijd overal in: met de Utrechtse Historische Studenten Kring organiseerde ik studentencafé's en feesten bij Veritas, ik zat ooknbsp;in het vakgroepbestuur en in het faculteitsbestuur. Verder zat ik in denbsp;Universiteitsraad voor het Progressief Studenten Overleg; ons kantoortje zat op het Lepelenburg, boven de mensa, dus eerst een fractievergadering in de walm van gekookte bloemkool en na afloop snel naarnbsp;café De Bedstee; goh wat kon ik toen veel drinken...

Die jaren in de faculteitsraad en de U-raad, dat was een wereldtijd. Maar ik wist eigenlijk niet goed hoe je daar je brood mee kon verdienen. In die tijd heerste aan de universiteit nog de fictie dat je werdnbsp;opgeleid tot wetenschapper. Of leraar. Ik heb mijn onderwijsbevoegdheid nog gehaald, maar na de stage wist ik dat dit toch niet mijnnbsp;roeping was. En promoveren leek me erg eenzaam. Nou ja, zeidennbsp;ze toen ook al, je kunt ook altijd journalist worden. Ik ken inderdaadnbsp;heel veel historici die journalist geworden zijn, maar daar deed denbsp;universiteit dan verder helemaal niets aan, bij voorbeeld in de vormnbsp;van extra vakken of stages. Wat dat betreft werd je heel slecht op denbsp;praktijk voorbereid. Op een gegeven moment heb ik toch maar eensnbsp;in de krant gekeken en toen viel mijn oog op een advertentie van denbsp;FNV. Die wilden meer vrouwen en hoogopgeleiden in het kader hebben. Toen pas dacht ik: dat lijkt me wel wat. Ik heb gesolliciteerd ennbsp;werd aangenomen.

Kijk, wat ik doe kan natuurlijk ook heel goed zonder universiteitsdiploma. Kijk maar naar mijn voorganger, die is van school gestuurd, die heeft niet eens zijn middelbare school afgemaakt! Zo'n diplomanbsp;is niet de enige erkenning van je intellectuele niveau, er zijn genoegnbsp;intellectuelen zonder diploma. Zelf gebruik ik mijn drs-titel weinig.nbsp;Onderhandelen is geen wetenschappelijk discours, heb ik al eens gezegd: je moet ook op de grond kunnen stampen. Het gaat uiteindelijknbsp;om zaken als het verdelen van geld, macht en invloed. Daar heb jenbsp;overtuigingskracht voor nodig. Zoiets leer je niet binnen het universitair curriculum. Wel in de U-raad. Maar het helpt natuurlijk wel als jenbsp;argumenten ook kloppen. Je moet het eigenlijk allebei hebben...

De universiteit is goed voor de emancipatie van de vrouw. Toch blijft de participatie op de arbeidsmarkt achter. Als straks de babyboomgeneratie massaal de arbeidsmarkt verlaat, komen er veel kansennbsp;voor vrouwen. Maar dan moet een aantal dingen die nu niet goednbsp;geregeld zijn, juist vanwege dat verkeerde beeld, wel veranderen: tenbsp;beginnen met de kinderopvang. Want daarin is Nederland echt achterlijk.

Ik denk dat vrouwen in bepaalde dingen beter zijn dan mannen. Vrouwen zijn tactischer, ze kunnen ook charme en empathie in denbsp;strijd werpen, dat is een voordeel. Zij het een tijdelijk voordeel, wantnbsp;die verschillen zullen op termijn verdwijnen. Ja, er zijn ook ménnennbsp;met charme en empathie, maar in het politieke circuit waar ik in verkeer verdomd weinig!

Als vrouw moet je in dit vak misschien ook wel een bitch zijn; ik wil in ieder geval graag gelijk hebben, en graag winnen, dat zijn volgens mijnbsp;meer mannelijke eigenschappen.

Maar eh, ik ben niet alleen maar bitch hoor, ha ha...'

[Kees Volkers]

Voetballende robothondjes

Software agents zijn stukjes software die min of meer autonoom een door de gebruiker opgegeven doel nastreven. De agenten zoeken zelf uit hoe ze dat doel het beste kunnen bereiken. Een mooi voorbeeld is het Aibo-'robothond-jes'voetbal, waarmee de Universiteit Utrecht tot de topnbsp;behoort. Universitair hoofddocent Frank Dignum verteltnbsp;enthousiast: 'Wat je in de software voor de Aibo ziet, isnbsp;een hele grote beslisboom: de bal ligt daar, ik sta hier,nbsp;mijn tegenstander staat daar, het veld is zus en zo. Metnbsp;één situatie is dat nog te doen, maar als je op die maniernbsp;20.000 verschillende situaties tegelijk moet beoordelen,nbsp;wordt het te ingewikkeld en duurt het te lang. Daaromnbsp;brengen we nu een hiërarchie aan in het systeem: als jenbsp;een aanvaller bent dan is je hoogste doel het scoren vannbsp;een goal. Ben je keeper, dan is je hoogste doel het voorkomen dat de bal erin gaat. Onder elk hoger doel werkennbsp;andere regels. De software agents kunnen zelf bedenkennbsp;hoe ze het hogere doel kunnen bereiken.'

Dat klinkt bizar. Software denkt toch niet zelf? Dignum: 'Door het werken met agenten ontstaat er een hogernbsp;abstractieniveau, en dan ben je wel degelijk iets aan hetnbsp;doen dat we 'denken' kunnen noemen.'

Communiceren met je robotkat

Voetballende hondjes, oké. Maar een robotkat die reageert op emoties? 'De iCat kan verbonden worden met een computernetwerk waarmee allerlei apparaten, zoalsnbsp;de tv en video, in huis worden aangestuurd. Het is de bedoeling dat de iCat de gebruikers van dat netwerk leertnbsp;herkennen en een profiel maakt van hun persoonlijkenbsp;wensen. Bijvoorbeeld van welke muziek en lichtomstandigheden de gebruiker houdt. De iCat kan zo'n profielnbsp;alleen maken als er sociale interactie is tussen hem en denbsp;gebruiker. De iCat heeft allerlei mogelijkheden om zijnnbsp;gezichtsuitdrukking te veranderen. Dit draagt bij aan eennbsp;goede persoonlijke relatie met de gebruiker.'nbsp;Gaat het niet wat ver, om over software te praten als ietsnbsp;met bewustzijn? Dignum: 'Nee. Een software agent heeftnbsp;overtuigingen, verlangens en bedoelingen, net als eennbsp;mens. Klinkt vergaand, maar die moeten allemaal welnbsp;geprogrammeerd worden, dus daar is niets magisch aan.nbsp;Voor Philips is de iCat een experiment om computers eennbsp;menselijker gezicht te geven.'

Het denken in software agents is niet alleen door Philips opgemerkt: 'IBM, Cap Gemini, dat soort grote softwarehuizen zijn opeens in ons geïnteresseerd, terwijl dat enkelenbsp;jaren geleden nog ondenkbaar was. Tot nu toe was hetnbsp;heel theoretisch, maar toepassingen als de Aibo en iCatnbsp;maken het gebruik van software agents opeens tastbaar.'nbsp;[Wijbrand Schaap]

Een paar jaar geleden ontstond er enige ophef over een uitspraak van de Groningse professor Erik Boddeke, datnbsp;fosfaten eigenlijk heel gezond waren voor de visstand.nbsp;Tot dan toe werden die stoffen, die veel in wasmiddelennbsp;voorkwamen, gezien als de grootste vervuilers van het oppervlaktewater. Voor Barbara Clasie was die ophef medenbsp;aanleiding voor een afstudeeronderzoek naar voedselstro-men binnen het Nederlandse deltagebied. Zo kwam ze alsnbsp;stagiaire terecht bij Stichting De Noordzee.

‘In mijn onderzoek ontdekte ik dat het met de rol van fosfaten veel genuanceerder ligt. Zo'n genuanceerde uitkomst past ook heel goed bij Stichting De Noordzee. Hetnbsp;gaat ons vooral om voorlichting en lobbywerk, dus aannbsp;radicale uitspraken en acties doen we niet.'nbsp;Stichting De Noordzee mag dan door het leven gaan alsnbsp;een organisatie in de luwte, toch timmert de organisatienbsp;flink aan de weg. Vorig jaar verscheen bijvoorbeeld denbsp;door Wouter Klootwijk geschreven Goede Visgids, waarinnbsp;staat vermeld welke vissoorten eigenlijk niet meer tenbsp;consumeren zijn, omdat ze bedreigd ofte ongezond zijn,nbsp;zoals gekweekte zalm of Noordzeekabeljauw. Dit jaarnbsp;komt Stichting De Noordzee met een Noordzeelogboek,nbsp;dat gebruikt kan worden door zeezeilers en waarin zenbsp;kunnen aangeven welke incidenten ze op milieugebiednbsp;meemaken, en wat voor zeezoogdieren ze tegenkomen.nbsp;'We bieden ze nu een maand aan, en van de oplage vannbsp;500 zijn de meeste exemplaren al weg. Dat is toch een aardig succesje.'

Dat Barbara bioloog zou worden, en dan ook nog eens als voorlichter bij een milieuorganisatie terecht zou komen,nbsp;lag niet altijd voor de hand. 'Ik wilde als kind al iets metnbsp;dieren en dacht jarenlang dat ik daarom diergeneeskundenbsp;wilde gaan studeren. Ik ben vier keer uitgeloot, en uiteindelijk ben ik biologie gaan studeren. Daar kwam iknbsp;erachter dat ik toch veel meer in het gedrag van dierennbsp;ben geïnteresseerd dan in hoe hun ingewanden werken.nbsp;Eigenlijk ben ik dus heel gelukkig dat ik nu hier terechtnbsp;ben gekomen.'

Al moeten we ook dat relativeren: 'Sinds september 2004 ben ik bij Stichting De Noordzee teruggegaan naar eennbsp;parttime baan. De rest van mijn tijd besteed ik nu aan mijnnbsp;andere grote droom: acteren. Ik volg een opleiding bij denbsp;acteursstudio De Trap, en hoop ooit helemaal als actricenbsp;aan de slag te kunnen.'

Tegen die tijd interviewen we haar dan wel weer voor De Zijsprong: over mensen die iets heel anders zijn gaan doennbsp;na hun studie.

[Wijbrand Schaap]

Joyce Pennings studeerde in 1984 af in de Middeleeuwse geschiedenis. Zenbsp;deed een jaar lang onderzoek in Romenbsp;naar semi-religieuze vrouwen en volgdenbsp;daarna de postdoctorale archief school.nbsp;Nu is ze hoofd publiek van Het Utrechtsnbsp;Archief.

'Het klinkt misschien vreemd, maar archiefonderzoek is ontzettend spannend en verslavend. Als je er eenmaal aan begint, kun je niet ophouden. Het is een soort detective,nbsp;een puzzel die nooit af is. Die verslaving zienbsp;je ook bij onze bezoekers, er zijn er bij dienbsp;hier zeker tweehonderd dagen per jaar in denbsp;studiezaal zitten.

Geschiedenis is heel erg in tegenwoordig. Dat zien we bijvoorbeeld aan de stijgende bezoekersaantallen van archiefwebsites. Het aantalnbsp;hits loopt in de miljoenen. Geschiedenis geeftnbsp;een soort verankering in de samenleving, hetnbsp;geeft mensen een plek in een wereld dienbsp;steeds meer van hen lijkt te vervreemden.nbsp;Veel mensen doen onderzoek naar hun familie en eigen woonomgeving. Als ze in onsnbsp;archief foto's terugvinden van huizen waarinnbsp;hun ouders of grootouders zijn geboren, ervaren ze dat als een warm bad.

Tien jaar lang heb ik op het Algemeen Rijks-archief in Den Haag gewerkt, waar ik onder andere de archieven van de VOC beheerde.nbsp;Dat is het Mekka voor een archivaris! Nu zitnbsp;ik alweer tien jaar op Het Utrechts Archief.nbsp;Ik ben hier verantwoordelijk voor alle pu-bliekszaken en geef leiding aan zo'n twintignbsp;mensen. Aan het echte archiefwerk kom iknbsp;niet meer toe, ik voel me meer cultuurmana-ger dan archivaris. Wat dat betreft was ik nietnbsp;goed voorbereid op de praktijk. Maar dienbsp;managementvakken horen ook niet thuis opnbsp;de universiteit.

In het archiefwezen is een trend gaande: het moet laagdrempelig zijn, toegankelijk, zondernbsp;ellenlange noten. Zelf vind ik samenwerkingnbsp;heel belangrijk, bijvoorbeeld met de vakgroepnbsp;geschiedenis. Eerstejaarsstudenten krijgennbsp;hier altijd een rondleiding. We proberen ze tenbsp;prikkelen vaker terug te komen. Helaas krijgen ze tegenwoordig steeds minder tijd omnbsp;onderzoek te doen, daardoor nemen ze nauwelijks de moeite om een archief in te duiken.'

Johannes Houwink ten Cate is hoogleraar Nederlandse geschiedenis aan de UvA en directeur van het Centrum voornbsp;Holocaust en Genocidenstudies van denbsp;KNAW. Hij studeerde in 1981 af in denbsp;hedendaagse en sociaal-economischenbsp;geschiedenis en promoveerde in 1995nbsp;met het proefschrift 'De mannen van denbsp;Daad en Duitsland, 1919-1939'.

'Mijn studententijd in Utrecht was een fantastische en gelukkige tijd. We zaten in een mooi pand op de Kromme Nieuwegracht, wenbsp;hadden een gezellige koffiekamer en metnbsp;professoren als Hermann von der Dunk, Theonbsp;van Tijn en de vader van Boris Dittrich hadden we topmensen in hun vakgebied. Hetnbsp;was snoeigoed onderwijs. Elke avond kwamnbsp;ik met twee vrienden bij elkaar. We sleeptennbsp;elkaar door die studie heen, dat hadden wenbsp;ook afgesproken met elkaar. Ik heb veel vannbsp;hen geleerd, we waren een gelukkig jaar.nbsp;Vroeger had je als afgestudeerd historicusnbsp;maar twee beroepen: docent of wetenschapper. Tegenwoordig kom je historici overalnbsp;tegen, ze zijn doorgedrongen in de wereldnbsp;van de media en politiek. Onze studentennbsp;zijn de opiniemakers van morgen en ledennbsp;van de toekomstige elite. Ze moeten onderscheid kunnen maken tussen goed en kwaad,nbsp;we moeten ze inpeperen dat een staat haarnbsp;eigen burgers niet mag doden. Daarom is hetnbsp;ook goed dat ze kennis hebben van genociden. Ik probeer ze uit te leggen dat genocidenbsp;wordt gepleegd door gewone mensen. Eennbsp;genocide kun je zien aankomen, maar nietnbsp;exact voorspellen. Als in een arm land metnbsp;een zwakke staat een economische crisisnbsp;ontstaat waardoor de etnische balans uitnbsp;evenwicht raakt, dan kan dat uitmonden innbsp;genocide.

De wereld is een dorp, er bestaan geen geïsoleerde conflicten meer. Als het dak van de buurman brandt, springen de vonken over opnbsp;ons huis. Dat willen sommigen niet zien. Hetnbsp;drama van Srebrenica bijvoorbeeld staat nietnbsp;op zichzelf. Het is een gevolg van de val vannbsp;de Berlijnse muur, waardoor we dachten datnbsp;we met een minimum aan inspanning en middelen een maximum aan wereldvrede kondennbsp;bewerkstelligen.'

Bastiaan Bommeljé is eigenaar van boekhandel amp; uitgeverij Bijleveld in Utrecht, voormalig redacteur van NRC Handels-blad, nu hoofdredacteur van Hollandsnbsp;Maandblad en recensent voor het Historisch Nieuwsblad. In 1983 studeerde hijnbsp;af in de geschiedenis van de oudheid.nbsp;'Als je mij vraagt: sluit de universiteit aan bijnbsp;de praktijk, dan roep ik driewerf neen. Zelden heb ik zo'n groot gapend gat ervaren innbsp;mijn leven als toen ik de universiteit verruildenbsp;voor een echt werkend bestaan. Als studentnbsp;en wetenschappelijk onderzoeker had ik eennbsp;mooie tijd, maar als institutie is de universiteit een volledig in zichzelf gekeerde, autistische en apathische bende. Oké, ik chargeernbsp;misschien een beetje, maar niet veel als iknbsp;kijk naar de alfa- en gammawetenschappennbsp;en de bestuurslagen. Ik heb er zelf onderdeelnbsp;van uitgemaakt, na mijn studie ben ik viernbsp;jaar onderzoeker geweest. Eerst studeerde iknbsp;contemporaine geschiedenis, maar dat is tochnbsp;een soort veredelde journalistiek. Daaromnbsp;koos ik voor de oudheid: een mooi, dynamisch, internationaal en soms ondoorgrondelijk vakgebied.

De roep om meer historisch besef in onze samenleving is onzin, het is zo'n domineesterm, alsof geschiedvorsing een soort sjamanisme is.nbsp;Je hoort toch ook niemand over geografischnbsp;besef of meetkundig besef? Historische kennis, dat bestaat wel: je kunt iets van het verleden weten, of niet. Ook geschiedkundigenbsp;discussies kun je alleen voeren op basis vannbsp;argumenten - die kun je wegen en betwistennbsp;- en niet op basis van 'besef'. Dat is ondemocratisch, dan sluifje mensen buiten. Iknbsp;begrijp wel wat men bedoelt met historischnbsp;besef: mensen zouden zich bewust moetennbsp;zijn van het verleden. Maar het is een grotenbsp;vergissing om te denken dat de historie onsnbsp;kan uitleggen hoe de wereld in elkaar zit.nbsp;Je kunt met geschiedenis de huidige wereldnbsp;niet duiden. Dat is fataal, historici die datnbsp;pretenderen, schrijven onzinstukken. Om denbsp;wereld te begrijpen heb je kennis nodig, nietnbsp;alleen kennis van het verleden, maar ook vannbsp;bijvoorbeeld de relativiteitstheorie, van hetnbsp;internet en van sms'en.'

Paul te Molder studeerde in 1982 af en kwam vrijwel onmiddellijk terecht in hetnbsp;onderwijs. Al ruim 20 Jaar werkt hij alsnbsp;docent geschiedenis op het Bonifatiusnbsp;College in Utrecht.

'Ik sta nog maar weinig voor de klas, komend schooljaar geef ik vijf uur per week les aan denbsp;brugklas en aan 5 vwo. Daarnaast ben ik afdelingsleider, zeg maar de conrector van vroeger. Als leerlingen de klas worden uitgestuurd,nbsp;moeten ze bij mij een briefje komen halen.nbsp;Geschiedenis is een onuitputtelijke, grotenbsp;puzzel die nooit af is. In welk onderwerp jenbsp;je ook verdiept, het roept telkens nieuwenbsp;vragen op. Er is geen pasklaar antwoord,nbsp;hét verhaal bestaat niet. Dat wil ik mijnnbsp;leerlingen ook bijbrengen, zodat ze eennbsp;gevoel krijgen voor ontwikkeling, voor eennbsp;wordingsproces. Zaken staan niet op zichzelfnbsp;maar zijn met elkaar verweven. Dat zijn essentiële inzichten waarmee iedereen gebaatnbsp;zou zijn. Daarmee kun je enige relativeringnbsp;aanbrengen en niet alles klakkeloos aannemen.

Ik kan niet zeggen dat Nederlanders hun eigen geschiedenis niet kennen. Het is zonbsp;modieus om te zeggen: mensen kennennbsp;hun jaartallen niet meer. Dat is een plaatnbsp;die telkens maar weer wordt afgedraaid ennbsp;herhaald, als een slecht verteerde maaltijdnbsp;die telkens naar boven komt. Ik heb sterk denbsp;behoefte om dat te relativeren. Wel zijn ernbsp;weinig historische programma's op de Nederlandse tv, in landen als België, Frankrijk ennbsp;Duitsland doen ze dat beter.

Veel mensen zien gebeurtenissen als de moord op Theo van Gogh of de aanslagennbsp;van 11 september al snel als een keerpunt,nbsp;een mijlpaal in de geschiedenis. Dan is het denbsp;taak van de historicus om het in een groternbsp;kader te plaatsen. Hij kan bijvoorbeeld aangeven dat zo'n gebeurtenis over twee jaarnbsp;misschien alweer vergeten is. Natuurlijk, datnbsp;is niet wat de mensen op dat moment willennbsp;horen, ze willen juist een verlekkerd verhaal

Simone van der Wijngaard studeerde rechten. Nu is ze bedrijfsleider vannbsp;een klein maar fijn restaurant in hetnbsp;centrum van Utrecht en droomt zenbsp;van een eigen lunchrestaurant.

'Ik kan niet stilzitten'

'Eigenlijk wilde ik een vrouwelijke Bram Moszkowicz worden. Voor minder dan drie ton per jaar wilde ik mijnnbsp;bed niet uitkomen.' De werkelijkheid liep anders voornbsp;Simone van der Wijngaard. 'Tijdens mijn studie kwam iknbsp;erachter dat strafrecht mij helemaal niet lag. Het was veelnbsp;te zwaar, en ik moest er veel teveel voor investeren. Toennbsp;heb ik gekozen voor privaatrecht, maar omdat ik helemaal geen echtscheidingsadvocate wilde worden, heb iknbsp;toen als tweede afstudeerrichting bedrijfs- en economischnbsp;recht gekozen.' Maar ook dat beviel niet. 'Na een intensieve training bij KPN kwam ik erachter dat het grote bedrijfsleven niets voor me was. Ik werk liever rechtstreeksnbsp;met mensen.'

Want dat wist Simone al lang. Tijdens haar hele studietijd had ze baantjes gehad in de Utrechtse horeca. Eerst innbsp;het bekende studentencafé Bartje, en later bij Luden: 'Iknbsp;merkte toen al dat het werken in een restaurant mij beternbsp;beviel dan de lange nachten in een café als Bartje.'nbsp;En op een dag was daar Oscar. Hij at een hapje in Luden,nbsp;ze maakten een praatje. 'En kort daarna woonden wenbsp;samen, ja.' Oscar was beginnend horecatycoon. Nu bezitnbsp;hij drie restaurants in Utrecht, waarvan de Goedheyd ernbsp;één is.

'Na mijn afstuderen wilde ik dus het liefst voor mezelf beginnen in de horeca, net als Oscar. Hij waarschuwde me. Hij zei: je moet lange dagen maken en je werkt op tijdennbsp;dat alle andere mensen vrij zijn. Maar ik wilde. Toevallig

kwam er net een baan als bedrijfsleider vrij bij de Goedheyd. Ik mocht het voor een half jaartje proberen.' Dat half jaartje werd uiteindelijk al meer dan drie jaar. Innbsp;die tijd veranderde Simone De Goedheyd van een eetcafénbsp;in een klein restaurant. 'Ik ben wijncursussen gaan volgen,nbsp;zodat ik de gasten ook goed advies kon geven, en we zijnnbsp;met bijzondere menu's begonnen. Oscar was het er nietnbsp;zo mee eens in het begin, dus we hebben daar best welnbsp;strijd over gehad, maar inmiddels is hij om.'

De Goedheyd, tegenover het oude gerechtsgebouw in de Utrechtse Hamburgerstraat, loopt inmiddels goed. Blijftnbsp;Simone hier nu voor altijd? 'Ik kan niet stilzitten, dus denbsp;droom om helemaal voor mezelf te beginnen is er nognbsp;steeds. Maar dan wil ik liever overdag werken. Ik ben eennbsp;ochtendmens. Dus dat wordt waarschijnlijk een lunchrestaurant ergens in een buurt waar veel bedrijven zijn.'nbsp;[Wijbrand Schaap]

: Illuster zoekt alumni die een opmerkelijke zijsprong : : maakten: illuster.redactie@csc.uu.nlnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;:

In veel gevallen is de belangrijkste functie van geneeskunde nog steeds liet bezighouden van patiënten terwijl ze zichzelf helen.

[Peter ITillems, geneeskunde]

Vrijheid is op meerdere manieren kunnen reageren op datgene wat ons overkomt.

[Conté Biesheuvel, geneeskunde]

Ervaring is iets watje krijgt nadat je het nodig had. [Amtclocs Kerssen, geneeskundej

Om ‘domme’ experimenten goed uit te voeren moetje slim zijn.

[Everine van de Kraats, geneeskiiiidel

De meeste mensen hebben geen principes maar algemene richtlijnen.

[]ohan Hansen, sociale wetenschappenj

In onze dromen zijn we zo beschaafd als de gemiddelde holbewoner.

jdetor Spoormaker, sociale wetenschappenJ

Net zoals mensen hun eigen relatie beter vinden dan de relaties van anderen, vinden mensen zich over hetnbsp;algemeen ook rechtvaardiger dan anderen mensen.nbsp;ISusanne Peters, sociale wetenschappen]

Als je hoofd en je hart de juiste richting opgaan, hoefje je niet druk te maken om je voeten.

Ifocea van Amelsfort, geneeskunde]

De enige constante factor is permanente verandering. [Harold Brommer, diergeneeskunde]

Voorlichting met betrekking tot de vroege ontdekking van hoofd-halskanker zou niet te vinden moeten zijn bij de apotheek maar in de slijterij.

]Debbie Tromp, geneeskunde]

'Pap, waarom komen de treinrails aan de horizon bij elkaar?' Jan de Lange, hoogleraar-directeur van het Freudenthal Instituut vindt hetnbsp;een juweel van een vraag. Probeer daar maar eens goed antwoord opnbsp;te geven, zonder de interesse van een zesjarig kind te verliezen. 'Als jenbsp;jonge kinderen observeert, dan zie je dat ze fantastische wiskundigenbsp;vragen stellen. Maar zodra ze een beetje ouder zijn en naar schoolnbsp;gaan, is dat opeens verdwenen.'

Het Freudenthal Instituut is een expertisecentrum dat innovatief onderzoek doet naar alle aspecten van het reken- en wiskundeonderwijs op alle niveaus: van basisonderwijs en voortgezet onderwijs totnbsp;beroepsonderwijs. Jan de Lange wil die niveaus verder naar benedennbsp;oprekken, tot aan de voorschoolse educatie. In de vele jaren dat hijnbsp;al werkzaam is op het Freudenthal Instituut is hij er steeds meer vannbsp;overtuigd geraakt dat de kracht vooral zit in het onderzoek naar hetnbsp;overalnbsp;primaire onderwijs. Daarom start er in oktober een project dat denbsp;wiskundige begripsontwikkeling van kleuters gaat bestuderen. 'Ik wilnbsp;op zoek naar uitingen van talenten van jonge kinderen. Hoe? Doornbsp;met kinderen op de crèche in discussie te gaan. Kinderen hebben vaaknbsp;leuke manieren van redeneren. Die wil ik in kaart brengen, ik wil proberen er grip op te krijgen.'

Rekenweb

Het Freudenthal Instituut is in 1971 opgericht door de Duits/Neder-landse wiskundige, pedagoog en schrijver Hans Freudenthal, een markante man die het wiskundeonderwijs wilde hervormen. Het reken- en wiskundeonderwijs moest aansluiten bij de belevingswereld van denbsp;leerling. Abstracte wiskunde waarvan leerlingen het nut niet inzagennbsp;was wat hem betreft taboe. Het Freudenthal Instituut werkt nognbsp;steeds volgens die ideologie. In de loop der jaren heeft het instituutnbsp;programma's voor reken- en wiskundeonderwijs ontwikkeld die nietnbsp;alleen in Nederland gretig aftrek vinden, maar ook in het buitenlandnbsp;op belangstelling kunnen rekenen en worden ontwikkeld. 'We zijnnbsp;het grootste instituut ter wereld op dit gebied', zegt Jan de Lange,nbsp;niet zonder trots.

Een voorbeeld van het succes van het instituut is het rekenweb, een website die vol staat met rekenspelletjes voor kinderen vanaf zes jaar.nbsp;Kaas afsnijden, een doolhof doorgronden, patronen rijgen in eennbsp;kralenketting en eerlijk snoep delen zijn spelletjes die kinderen thuisnbsp;op de computer doen. 'Na het eten gaan kinderen massaal rekensommetjes doen. Niet omdat het moet, maar omdat ze het leuk vinden.nbsp;We hebben in de eerste helft van dit jaar al veertien miljoen hits. Datnbsp;zegt mij dat er nog veel meer mogelijkheden zijn in het reken- en wiskundeonderwijs.'

Jan de Lange vindt dat er in Nederland - in tegenstelling tot de Verenigde Staten - nauwelijks aandacht is voor onderwijsinnovatie. 'In Nederland zijn we marginaal bezig met het reken- en wiskundeonderwijs. Het ministerie van onderwijs wil een beetje van dit en een beetjenbsp;van dat, het durft nergens verantwoordelijkheid voor te nemen. Er isnbsp;flink in het wiskundeonderwijs gesnoeid omdat het profiel te zwaarnbsp;zou zijn. Minister Van der Hoeven roept dat het wiskundevak opgeleukt moet worden. De politiek in Den Haag denkt datje wiskundenbsp;aantrekkelijker maakt door het makkelijker te maken. Maar daarmeenbsp;onderschat je kinderen, je moet ze juist uitdagen. Pas dan doe je rechtnbsp;aan kinderen.'

Liefde voor het vak

Alles wat het Freudenthal Instituut doet, legt een koppeling tussen wetenschap en praktijk, vindt Jan de Lange. Maar als hij toch éénnbsp;voorbeeld moet noemen van een project waarin de aansluiting tussennbsp;wetenschap en praktijk goed zichtbaar is, dan zijn het de jaarlijksenbsp;nationale wiskundedagen. 'Op die dagen ontmoeten prominentenbsp;wiskundigen docenten van het voortgezet onderwijs. Wetenschapnbsp;ontmoet het volk, zeg maar. Het doel daarvan is om de liefde voornbsp;het vak wiskunde over te brengen. We laten zien hoe wiskunde wordtnbsp;toegepast in allerlei disciplines. We hebben ooit wereldkampioennbsp;schaatsen Harm Kuipers hier gehad die sprak over de grenzen van wereldrecords, terwijl de uitvinder van de klapschaats de werking ervannbsp;uitlegde, nog voordat die in gebruik kwam. Zo laten we zien dat wiskunde een dynamisch, levend vak is dat je overal tegen kunt komen,nbsp;op de meest onverwachte plekken en momenten.'

De Lange wil het wiskundevak een beter imago geven. Voortdurend worstelt hij met de vraag hoe het komt dat leerlingen die zich voornbsp;wiskunde interesseren meteen 'verdacht' zijn, als 'nerds' bestempeldnbsp;worden. 'Wiskunde is veel mooier, breder en spannender dan veelnbsp;mensen denken. Ook is het een manier van logisch redeneren ennbsp;kritisch denken. Het levert een bijdrage aan een onafhankelijke instelling van leerlingen, zodat ze niet alles voor zoete koek aannemen.'

Autonoom

Het Freudenthal Instituut is dan wel verbonden aan de Universiteit Utrecht (het maakt onderdeel uit van de faculteit Wiskunde en Informatica en van het Centrum voor Didactiek van Wiskunde en Natuurwetenschappen), toch beweegt het zich vrij autonoom. Alleen alnbsp;de locatie - naast station Utrecht Overvecht - laat de onafhankelijkenbsp;positie van het instituut zien. 'We zijn een stelletje vrijbuiters en cre-atievelingen. Dat moet wel als je aan innovatie werkt.' Toch voelt hijnbsp;zich enigszins miskend door de universiteit. 'Ze hebben geen idee watnbsp;het Freudenthal Instituut inhoudelijk eigenlijk is. Maar als het hen uitkomt zijn ze heel trots op onze internationale reputatie. We hebbennbsp;altijd onze eigen weg gevonden, tegen alle stromen in. Dat doen wenbsp;door de inhoud centraal te stellen en niet het beleid of de structuren.nbsp;De universiteit zou daar best een voorbeeld aan kunnen nemen.'

[Leonie van den Schoor]

Lezing en publieksdag

Voorafgaand aan de alumniborrel op 9 september 2005 houdt prof.dr. Jan de Lange een lezing over 'Het mysterie van het verdwijnendenbsp;wiskundeonderwijs'. Plaats; Faculty Club, Academiegebouw, Utrecht.nbsp;Aanvang: 16.00 uur. Meer informatie: www.alumni.uu.ni.

Op 17 september viert het Freudenthal Instituut samen met het Mathematisch Instituut de honderdste geboortedag van Hansnbsp;Freudenthal met een publieksdag. Eén van de sprekers is kleinzoon Bastiaan, die zal vertellen over de wandelingen met zijnnbsp;grootvader. Die waren een inspiratiebron voor Hans Freudenthalsnbsp;opvattingen over de didactiek van wiskunde. Ook Hugo Brandtnbsp;Corstius (de wiskundige als columnist) en Willem Hendrik Gispennbsp;(rector UU) komen aan het woord. Plaats: Academiegebouw, Utrecht.nbsp;Aanvang: 10.30 uur. Meer informatie; vvww.freudenthal100.nl.

Hans Freudenthal (1905-1990): wiskundige ontdekkingsreis Hans Freudenthal was een beroemd wiskundige die zich na de oorlog ging interesseren voor het onderwijs van wiskunde. Zijn kleinzoon Bastiaan vormde daarvoor een inspiratiebron en fungeerdenbsp;tegelijkertijd als proefkonijn. Freundenthal maakte zich sterk voornbsp;toegepaste in plaats van abstracte wiskunde. Leerlingen moestennbsp;geen abstracte sommen voorgelegd krijgen, maar alledaagse problemen. Als hoogleraar theoretische en toegepaste wiskunde in Utrecht-stuurde hij zijn studenten op wiskundige 'ontdekkingsreis', om plezier te krijgen in het vak. Naast een onderwijshervormer was Freudenthal een denker, ideoloog en schrijver. Hij schreef columns voornbsp;De Groene Amsterdammer en NRC Handelsblad. In 1971 richtte hijnbsp;het Instituut Ontwikkeling Wiskundeonderwijs (lOWO) op, dat laternbsp;werd omgedoopt tot Freudenthal Instituut. Hij was het toonbeeldnbsp;van een professor: een verstrooide, bevlogen man met een warrigenbsp;grijze haardos en vlinderstrikje.

Augustus 1987. Rond de monnik die toen nog las en pas veel later schrijver bleek te zijn,nbsp;staan wij. Elf eerstejaars en hun mentor op denbsp;fontein in de Pandhof. Toentertijd vaste foto-stek voor een introductiegroepje dat kennismaakte met de stad, de universiteit en elkaar.nbsp;Ik ben de tweede van links en ken allang denbsp;weg in mijn woonplaats. Een kamer hoef iknbsp;niet want die is bij mijn ouders. Waarom iknbsp;me toch heb opgegeven voor de A-dagen,nbsp;weet ik nu niet meer. Was het jeugdig enthousiasme? Dat zeker. Gedurende vier geweldige dagen was de stad speels en zonnignbsp;en draaide ze helemaal om ons.

Doorgaans heb ik geen last van heimwee naar mijn studententijd. Mijn leven is meestalnbsp;nu. Alleen tegen het einde van augustus, alsnbsp;ik langs een Janskerkhof vol verse eerstejaarsnbsp;fiets, word ik een beetje weemoedig. Zeventien zijn en denken dat je stad om jou draait.

[Marije Harmsen]

Illuster zoekt foto's met een verhaal. Stuur uw bijdrage naar Illuster, Postbus 80125,nbsp;3508 TC Utrecht. Mailen kan ook: Illuster.nbsp;redactie@csc.uu.nl.

'Heel verfrissend om weer eens intellectueel te worden uitgedaagd', zo omschrijft voorzitter Martine Romer denbsp;sfeer op de bijeenkomsten van het regionetwerk Rotterdam. 'Op je werk ben je de hele dag bezig met eennbsp;bepaald onderwerp. Niet altijd creatief. Tijdens dezenbsp;bijeenkomsten word je geprikkeld om eens diep na tenbsp;denken. We zoeken nog een beetje naar de juiste maniernbsp;om de alumni uit onze regio te trekken', vertelt Romernbsp;die dit najaar in de Roosevelt Academy in Middelburgnbsp;te vinden zal zijn. 'Want ook Zeeland hoort bij ons. Wenbsp;organiseren een lezing over duurzaam ondernemen. Datnbsp;past wel bij ons Rotterdammers.'

Actueel

In de andere regio's staat naast een wetenschappelijk hoogwaardige, maar begrijpelijke inhoud ook de actualiteit hoog in het vaandel. Het zal niet gemakkelijk zijnnbsp;om op dat gebied de prestatie van het netwerk Zwollenbsp;te evenaren. Het regionetwerk kreeg het voor elkaar omnbsp;op de dag van de moord op Theo van Gogh een lezingnbsp;te houden over de toenemende invloed van islamitischenbsp;groeperingen. 'Toeval, want actualiteit is geen doel opnbsp;zich', vertelt voorzitter leke Rozendaal. 'Zo'n lezing moetnbsp;een brede groep mensen aanspreken en als het enigszinsnbsp;kan een link hebben met een recente wetenschappelijkenbsp;ontwikkeling of de actualiteit. Omdat de spreker van denbsp;universiteit komt, mogen onze alumni wel iets verwachten van het niveau.'

Regionaal

Frans Driedonks, voorzitter van de regio Den Haag, zoekt het met zijn medebestuursleden ook in de breedte doornbsp;voor de lezing steevast twee sprekers te zoeken die elkaar aanvullen. 'We zoeken daarbij naar onderwerpennbsp;die karakteristiek zijn voor onze regio. Vorig jaar haddennbsp;we 'Den Haag als juridische hoofdstad van de wereld' alsnbsp;thema.'

Ook het regionetwerk Brabant probeert wetenschappelijke én regionale accenten te leggen, vertelt voorzitter Kees Ampt. Zo wordt de volgende lezing ingeleid door denbsp;directeur van Philips Research, een Utrechtse alumnus. Hijnbsp;zal iets vertellen over de relatie tussen het universitairenbsp;en het meer toegepaste onderzoek. Daarnaast spreektnbsp;een historicus over de samenwerking tussen wetenschappers en handwerkslieden in de gouden eeuw. Toen was ernbsp;al sprake van kenniseconomie!'

Bron van kennis

'Wij willen de wetenschap naar de alumni brengen', zegt de Amsterdamse voorzitter Peter de Haan. 'De lezingen van de regionetwerken zijn voor alumni vaak eennbsp;hernieuwde kennismaking met het wetenschappelijknbsp;denken. Een terugkerend evenement dat een link legtnbsp;naar hun verleden en hun toekomst. Want nascholing isnbsp;tegenwoordig op iedere leeftijd belangrijk. Naast denbsp;regiolezing in het najaar verzorgen we door het jaarnbsp;heen huiskamerbijeenkomsten over actuele thema's.'nbsp;Frans Driedonks voegt daaraan toe: 'In deze snel veranderende maatschappij kan de universiteit in verschillendenbsp;fasen van je leven een bron van kennis zijn.'

Buitenposten

Regionetwerken hebben de toekomst, denken alle voorzitters. Kees Ampt ziet de netwerken als een kennisbank: 'Wanneer jij als student iets gedaan moet krijgen, kun jenbsp;een alumnus eens vragen hoe hij dat ooit heeft aangepakt.'nbsp;'We zijn buitenposten voor de universiteit die contacten wil leggen in de regio', stelt leke Rozendaal. 'Veelnbsp;alumni vinden het nog altijd leuk om te horen waar denbsp;Universiteit Utrecht mee bezig is. Daarom laten wij altijdnbsp;een medewerker van de universiteit iets vertellen. Het isnbsp;on-Nederlands om veel van je alumni te vragen en te verwachten, maar het is natuurlijk wel mogelijk om goedenbsp;contacten te onderhouden.'

[Jurgen Swart]

: Kijk voor meer informatie over het najaarsprogramma ; van de regionale alumninetwerken op de volgendenbsp;: pagina's en in de brochure bij deze Illuster.

Bijzondere Leerstoelen

Het bestuur van het Utrechts Universiteitsfonds heeft aan prof.dr. P.J.M. Groenewegen eervol ontslag verleend, met terugwerkendenbsp;kracht per 1 november 2004. Hij bezette denbsp;leerstoel 'Frankrijkstudies: vergelijking van denbsp;economische stelsels in Frankrijk en Nederland', bij de subfaculteit Letteren. Prof. Groenewegen is per 1 november 2004 benoemd totnbsp;gewoon hoogleraar op deze leerstoel.

Het bestuur heeft voor een periode van vijf jaar benoemd:

• • Mw. mr.drs. M. de Cock Buning tot Bijzondernbsp;Hoogleraar in het 'Communicatie- en Mediarecht' bij de subfaculteit Rechtsgeleerdheid,nbsp;met ingang van 1 mei 2005.

• • Dr. S. Barbiers tot Bijzonder Hoogleraar in denbsp;'Variatielinguïstiek van het Nederlands', bijnbsp;de subfaculteit Letteren, met ingang van 1nbsp;juni 2005.

Jaarbijdrage

leder jaar in december ontvangen de begunstigers een verzoek van het Universiteitsfonds om hun jaarbijdrage over te maken. Metnbsp;ingang van 1 januari 2006 is de minimumbij-drage voor de begunstigers €20,-. Voor hetnbsp;eerste jaar na afstuderen wordt een kortingnbsp;gegeven van 50%, en is de minimumbijdragenbsp;vastgesteld op €10,-.

'Vermiste begunstigers'

Uit onze gegevens blijkt dat wij geen actueel postadres meer hebben van een aantal begunstigers. De lijst hebben wij op onze websitenbsp;geplaatst (www.alumni.uu.nl/vermist). Kentnbsp;u een of meerdere van deze personen ennbsp;beschikt u over hun actuele adresgegevens?nbsp;Neemt u dan contact op met het Utrechtsnbsp;Universiteitsfonds/Alumnibureau, telefoonnbsp;(030) 253 8025, Ufonds@uu.nl.

Najaarsprogramma

Hieronder vindt u in kort bestek de kalender van het najaarsprogramma dat onder anderenbsp;door onze zeven regionale alumninetwerkennbsp;en het Jongeren Alumni Netwerk wordt georganiseerd. Uitgebreide informatie vindt u innbsp;de folder die bijgevoegd is bij deze Illuster ennbsp;op www.alumni.uu.nl.

• • 8 september

• - 19.00 uur, Pubquiz Jonge Alumni (Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht).

Ook dit jaar kunnen alumniteams zich inschrijven om het alumnipanel bestaande uit rector Willem Hendrik Gispen, Maarten vannbsp;Rossem, Machteid Derks en Femke Lakerveldnbsp;te verslaan. Presentatie is weer in de capabele handen van Larry Kendrick.

• • 9 September

• - 16.00 uur. Lezing door prof.dr. Jan de Langenbsp;(Faculty Club, Academiegebouw, Utrecht).nbsp;'Hans Freudenthal en het mysterie van hetnbsp;verdwijnende wiskundeonderwijs'. Zie voornbsp;achtergrondinformatie pagina 16 en 17 vannbsp;deze Illuster.

• - 17.00 uur, Alumniborrel (Academiegebouw,nbsp;Domplein 29, Utrecht).

Aansluitend aan de lezing van prof.dr. Jan de Lange zal dr. Arie Smit, inmiddels een jaarnbsp;lang voorzitter van het Utrechts Universiteitsfonds, het academisch jaar inluiden. Themanbsp;van zijn bijdrage is 'Een Leven Lang Leren'.nbsp;Smit is algemeen directeur van TELEAC/NOT,nbsp;en uit dien hoofde betrokken bij de inrichting van een educatief model waarin univer-siteiten, media en SURF (stichting voor ICT innbsp;het Hoger Onderwijs) samenwerken. Wanneer wordt het mogelijk dat u via internetnbsp;college loopt?

• • 30 september

• - 13.15 uur. Stadswandeling langs monumen-

tale universiteitsgebouwen in de Utrechtse binnenstad (verzamelen in bezoekerscentrumnbsp;RonDom, Domplein 9, Utrecht).

De rondleiding voert via het Academiegebouw aan het Domplein onder andere naar panden aan het Janskerkhof en de Drift.

• - 15.30 uur, Jaarvergadering Utrechtsnbsp;Universiteitsfonds (faculteit Rechtsgeleerdheid, Janskerkhof 3, Utrecht).

• • 7 oktober

• - 15.30 uur. Utrecht Lezing regio Den Haagnbsp;(Sociëteit De Witte, Plein 24, Den Haag).nbsp;'Op het scherp van de snede - hersenwerknbsp;nader bezien'. Lezingen door prof.dr. C.A.F.nbsp;Tulleken en prof.dr. H.J.C. van Marie.

• • 8 oktober

• - 10.00 uur. Utrecht Lezing regio Arnhemnbsp;(Tulip Inn, Schalterdalweg 18, Beekbergen).nbsp;'Bestrijding van besmettelijke dierziekten:nbsp;van dieren elimineren naar dieren vaccineren'. Lezingen door prof.dr. J.A. Stegemannbsp;en prof.dr. F. van Knapen.

•14 oktober

• - 14.30 uur, Architectuurwandeling op Denbsp;LZ/thof (Verzamelen in grand café The Basket,nbsp;Genèvelaan 8, De Uithof, Utrecht). Enkelenbsp;innovatieve onderwijsgebouwen worden onder de loep genomen, waaronder het Min-naertgebouw en de Universiteitsbibliotheek.

• • 15 oktober

• - Utrecht Lezing regio Rotterdam (Rooseveltnbsp;Academy, Middelburg).

'Duurzaam ondernemen voor een duurzaam milieu'. Lezing door prof.dr. J.M. Kramer.nbsp;'Alumni moet je opleiden; ze komen nietnbsp;vanzelf'. Lezing door prof.dr. H.P.M. Adriaan-sens.

• • 28 oktober

• - 20.00 uur. Utrecht Lezing regio Utrechtnbsp;(Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht).nbsp;'De rol van de Universiteit Utrecht in denbsp;Randstad als concurrerende regio in Europa'.nbsp;Lezing door prof.drs. G. Cerfontaine.

• • 3 november

• - 20.00 uur. Academisch Café (Café De Dijk,nbsp;Nobelstraat 283, Utrecht).

Wetenschap vanaf de zeepkist. Na het geslaagde eerste Academische Café op 30 juni jl. weer een kans om in een informele ennbsp;ludieke sfeer promovendi te horen over hunnbsp;onderzoek. Welke spreker gaat met de publieksprijs naar huis?

Oproep jonge alumni: In het voorjaar van 2006 zal het Academisch Café op verschillendenbsp;plaatsen in het land worden georganiseerdnbsp;(Zwolle, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag,nbsp;Arnhem, Utrecht en Brabant).

Ben je alumnus van de UU, jonger dan 35 jaar en heb je interesse om het Academisch Cafénbsp;in jouw buurt mede te organiseren, meld jenbsp;dan aan via jongealumni@alumni.uu.nl ondernbsp;vermelding van Academisch Café.

Alumnicontactpersonen

Contactpersonen faculteiten

• • utrechts Universiteitsfonds/Alumnibureau, Heidelberglaan 8,

3584 CS Utrecht, (030) 253 8025, ufonds@.uu.nl

• • Aardwetenschappen, Budapestlaan 4,

3584 CA Utrecht, (030) 253 5116, n.meijer@geo.uu.nl

• • Biologie, Postbus 80088, 3508 TB Utrecht,

(030) 253 2276, c.m.jansen@bio.uu.nl

• • Diergeneeskunde, Postbus 80163, 3508 TD Utrecht,

(030) 253 4836, m.e.martens@vet.uu.nl

• • Farmaceutische Wetenschappen, Postbus 80082,

3508 TB Utrecht, (030) 253 7313, d.a.ondaatje@pharm.uu.nl

• • Geneeskunde, Postbus 80030, 3508 TA Utrecht,

(030) 253 6420, h.dobbelaar@med.uu.nl

• • Godgeleerdheid, Heidelberglaan 2, 3584 CS Utrecht,

(030) 253 1853, Mswarte@theo.uu.nl

• • Letteren, Kromme Nieuwegracht 46, 3512 HJ Utrecht,

(030) 253 9756, voorlichting@let.uu.nl

• • Natuur^{1 2} en Sterrenkunde, Postbus 80195, 3508 Tl Utrecht,

(030) 253 3284, j.andriese@phys.uu.nl

• • Rechtsgeleerdheid, Janskerkhof 3, 3512 BK Utrecht,

(030) 253 7018, n.vanderputten@law.uu.nl

• • Ruimtelijke Wetenschappen, Heidelberglaan 2,

3584 CS Utrecht, (030) 253 2044, y.langen@geog.uu.nl

• • Scheikunde, Padualaan 8, 3584 CH Utrecht,

(030) 253 3793, m.vandergarde@chem.uu.nl

• • Sociale Wetenschappen, Heidelberglaan 1,

3584 CS Utrecht, (030) 253 6718, m.m.splinter@fss.uu.nl

• • Wijsbegeerte, Heidelberglaan 8, 3584 CS Utrecht,

(030) 253 1831, e.kas@phil.uu.nl

• • Wiskunde en Informatica, Budapestlaan 6,

3584 CD Utrecht, (030) 253 1515, Ria.vanVlimmeren@math.uu.nl

• • IVLOS, Heidelberglaan 8, 3584 CS Utrecht,

(030) 253 4494, m.vanrijswijk@ivlos.uu.nl

Contactpersonen nationaal

• • Regio Amsterdam, Peter de Haan, Amsterdam@alumni.uu.nl

• • Regio Arnhem, Koen Verhoeff, Arnhem@alumni.uu.nl

• • Regio Den Haag, Frans Driedonks, Denhaag@alumni.uu.nl

• • Regio Rotterdam, Martine Romer, Rotterdam@alumni.uu.nl

• • Regio Brabant, Kees Ampt, Brabant@alumni.uu.nl

• • Regio Zwolle, leke Rozendaal, Zwolle@alumni.uu.nl

• • Regio Utrecht, Juditha Meissen, Utrecht@alumni.uu.nl

Contactpersonen internationaal

• • Verenigde Staten, Irma Jansen,

New York, irmajansen@hotmail.com

• • Zuid-Afrika, Pieta van Beek, Hanna Botha, Jacques van der Eistnbsp;Southafrica@alumni.uu.nl

• • Indonesië, Theo Tuwankotta, lndonesia@alumni.uu.nl

• • Thailand, Ufonds@ufonds.uu.nl

• • Spanje, Germaine Custers, Germainecusters@hotmail.com

• • Engeland, Ufonds@ufonds.uu.nl

• • Frankrijk, Ufonds@ufonds.uu.nl

Zonder waardeoordeel te geven signaleert deze rubriek activiteiten en publicaties dienbsp;voor Utrechtse alumni interessant zijn. Bijdragen zijn welkom: llluster.redactie@csc.uu.nl.

Alumnibijeenkomst Geschiedenis

Op zaterdagmiddag 29 oktober vindt in het Academiegebouw de najaarsbijeenkomstnbsp;plaats van de Alumnivereniging VIGU met alsnbsp;thema Mensenrechten. Een van de sprekersnbsp;is Bob de Graaft. VIGU-leden ontvangen nognbsp;een uitnodiging. Alle geïnteresseerden zijnnbsp;van harte welkom. Entree: €7,50; gratis voornbsp;VIGU-leden.

Meer informatie en aanmeiden: secretariaat van Geschiedenis, Annelies van den Hurk,nbsp;annelies.vandenhurk@let.uu.nl

Alumnivereniqing Amerikanistiek

Sinds kort heeft de Utrechtse Alumnivereniging Amerikanistiek (UAS-Network) een nieuw bestuur én een geheel vernieuwde website.nbsp;Meer informatie: www.let.uu.nl/~gonny.nbsp;pasaribu/personal of uas.network@gmail.com.

Bijpraten bij Aicmaeon

In 2004 is de Alumnistichting van U.F.S.W. Aicmaeon opgericht. De stichting wil de bandnbsp;tussen de oud-leden en Aicmaeon versterken.nbsp;Heb je ooit bij Aicmaeon gezeten en vind jenbsp;het leuk om weer eens bij te praten? Op 23nbsp;september organiseren we een borrel, waarbij je als alumnus van harte welkom bent.nbsp;Meer informatie: alumni@alcmaeon.nl

Symposium diergeneeskunde stichting DIO is een ontwikkelingssamenwerking die zich inzet voor kennisoverdracht opnbsp;veterinair vlak. Op donderdag 27 oktobernbsp;organiseert de stichting een avondsymposiumnbsp;met als thema '(Ab) use of veterinary medicines in developing countries'.

Het symposium zal plaats vinden onder leiding van prof.dr. H. Vaarkamp, hoogleraar Veterinaire Apotheek aan de faculteit diergeneeskunde te Utrecht. Vanuit het oogpuntnbsp;van de lokale bevolking, de veterinaire industrie en de wetenschappelijke wereld zullennbsp;door een aantal sprekers verschillende meningen geventileerd worden, waarna er ruimte isnbsp;voor discussie. Alumni zijn van harte welkom.nbsp;Lokatie: faculteit Diergeneeskunde, Utrecht.nbsp;Aanvang: 19:30 uur, zaal open: 19:00 uur.nbsp;Kijk voor meer informatie op: www.dio.nl

XXVe Lustrum U.S.R Triton

Triton bestaat 125 jaar en dat wordt groots gevierd: van 4 t/m 9 oktober organiseert denbsp;roeivereniging een 125 uur durend feest. Opnbsp;8 oktober is er speciale feestdag voor oud-leden. Tijdens een borrel en een buffet zullennbsp;cabaretliederen van vorige lustra wordennbsp;gezongen en zal het 'blikken tikken' plaatsvinden. De dag wordt afgesloten met een grootsnbsp;Triton feest. Ben je nog in contact met oud-ploeggenoten, commissiegenoten en/of be-stuursgenoten? Vraag hen dan ook te komen.nbsp;Meer informatie en aanmelden:nbsp;www.tritonlustrum.nl;nbsp;oudleden@tritonlustrum.nl

Alumninetwerk Amsterdam

Het alumninetwerk Amsterdam e.o. organiseerde het afgelopen jaar twee boeiende debatten over de opkomst van China en denbsp;Europese Grondwet. Gezien het succes vannbsp;deze huiskamerbijeenkomsten heeft hetnbsp;bestuur een nieuwe huiskamerbijeenkomstnbsp;belegd op maandag 3 oktober 2005 met alsnbsp;thema 'Multiculturele samenleving amp; integratie vanuit de universiteit?'. Centraal daarbijnbsp;staat de integratie van nieuwe-Nederlandersnbsp;in de academische wereld.

Meer informatie: P.dehaan@vumc.nl

35 Jaar Orca studentenroeivereniging Orca viert dit jaarnbsp;haar 35 jarig bestaan. Op 8 oktober is ernbsp;daarom een speciale Orca/Charon/Batavier-lustrumreünie die tevens de aftrap vormtnbsp;voor een vernieuwd alumnibeleid. Aanmelden kan via www.haaldoor.nl!

Meer informatie: Joost Walda 06 26318823; www.orcaroeien.nl

Reünie Aardwetenschappen

Op 14 januari 2006 bestaat de Utrechtse Geologen Vereniging 60 jaar! Ter gelegenheid daarvan wordt die dag een reünienbsp;georganiseerd voor alle oud-studenten aardwetenschappen (richtingen geologie, geoche-mie, geofysica, ...).

Meer informatie: www.geo.uu.nl/ugv60

Utrechtse Biologen Vereniging Geen wetenschap zo actueel en praktijkgericht als de biologie. Om die reden is het nuttig als studerende en afgestudeerde biologennbsp;in contact met elkaar blijven. Heb jij biologienbsp;in Utrecht gestudeerd? Meld je dan aan voornbsp;ons alumnibestand!

Voor aanmelding en informatie: (030) 253 6741; UBV, Sorbonnelaan 16 Z-103, 3584 CA Utrecht.

Studium Generale

studium Generale presenteert dit najaar een keur van lezingen en symposia op wetenschappelijk en cultureel gebied. Op het programma staan onder meer:

•Twee dubbellezingen rond de Romantische traditie in de (Nederlandse) muziek, voorafgaand aan de opvoering van werken vannbsp;Julius Röntgen.

•Zesdelige serie 'Rondom Einstein'.

• • Cursus Psychologie in de rechtszaal door denbsp;vermaarde getuige-expert Willem Wagenaar.

• • Het symposium 'Staying Alive - the biomedical challenges of ageing' op 22 september.

• • Algemene Kennis Colleges met o.a. Maartennbsp;van Rossem over de Koude Oorlog, Hermannbsp;von der Dunk over het Liberalisme en Marcnbsp;Oostendorp over het Esperanto.

Kijk voor het volledige programma op: www.sg.uu.nl.

Meer informatie: (030) 253 2436; info@sg.uu.nl

Excursie naar de Ries-Inslagkrater

De Stichting Geowetenschappelijke Activiteiten organiseert in oktober een excursie naar Nordlingen en Solnhofen. Nordlingen ligt innbsp;de Ries in Beieren en is bijna het middelpuntnbsp;van een krater van zo'n 20 kilometer doorsnede, het gevolg van de inslag van een asteroïde of komeet 15 miljoen jaar terug. Verdernbsp;bezoeken we de beroemde lithografischenbsp;kalken van Solnhofen, waarin beroemde fossielen zoals Archeopterix werden gevonden.nbsp;We gaan naar het museum en ook proberennbsp;we zelf fossielen te vinden. Op de terugwegnbsp;stoppen we in Tubingen om de sporen vannbsp;een reusachtige tsunami van ca 200 miljoennbsp;jaar geleden te bekijken.

Wetenschappelijke leiding: prof. Jan Smit (VU), paleontoloog en specialist op het gebied van 'impact cratering'. Vertrek: zondagnbsp;16 oktober, terug zaterdag 22 of zondag 23nbsp;oktober.

Meer informatie en aanmelden: (030) 253 5014; b.thart@geo.uu.nl; www.georeizen.nl

U.S.S. Proton zoekt alumni scheikunde

De oud-ledencommissie van U.S.S. Proton werkt aan een actueel alumnibestand. Dusnbsp;heb jij scheikunde gestudeerd in Utrecht ennbsp;vind je het leuk om o.a. op reünies te komennbsp;met oud-studiegenoten, meld je dan aan alsnbsp;oud-lid bij U.S.S. proton. Ook aan de huidigenbsp;oud-leden wordt een oproep gedaan omnbsp;eventuele adreswijzigingen door te geven.nbsp;Meer informatie: oudleden@chem.uu.nl

HOVO-cursusaanbod 2005-2006

HOVO Utrecht (Hoger Onderwijs voor Ouderen) biedt dit studiejaar maar liefst 65 cursussen van filosofie en (kunst)geschiedenis tot economie en natuurwetenschappen.

Meer informatie: www.hovoutrecht.nl; hovo@usp.uu.nl; secretariaat HOVOnbsp;(030) 253 3197 (ma, wo, do 9 tot 12 uur).

Utrechtse School voor Bestuurs-en Organisatie-wetenschap (USBÖ)

Dit najaar start bij de USBO een aantal mas-terprogramma's en cursussen voor leidinggevenden en stafmedewerkers:

• • Masterprogramma Bestuur en Beleid voornbsp;professionals

• • Executive programma Counselling amp; Coaching in Context

• • Mastercourse Management in dienstverlenende organisaties

• • Masterprogramma Organisatie, Cultuur ennbsp;Management

• • Executive programma Organiseren en leidinggeven voor aio's en oio's

• Masterprogramma Strategisch Management in de non-profit sector

Alumnipashouders en medewerkers van de Universiteit Utrecht ontvangen 10% kortingnbsp;op de cursusprijs (tot max. € 1.100,-).

Meer informatie: (030) 253 8101; emp@usg.uu.nl; www.usg.uu.nl/emp

U-Raad rapport

'Scoren door kiezen'

In het Strategisch Plan 2005 - 2009 dat in mei 2005 verschenen is, kiest de Universiteit Utrecht voor 'focus en massa' in hetnbsp;onderzoek. Door selectief te investeren innbsp;onderzoeksgebieden van hoge kwaliteit ennbsp;met voldoende massa, wil de universiteitnbsp;uitgroeien tot een top research-universi-teit. Komend jaar zal de universiteit hierinnbsp;doorslaggevende keuzes moeten maken. Denbsp;Werkgroep Strategie van de Universiteitsraadnbsp;wil graag een bijdrage leveren aan dezenbsp;discussie en trok daarom het land in om metnbsp;deskundigen van binnen en buiten de universitaire wereld te spreken. Onder andere metnbsp;alumni. De uitkomsten van deze gesprekken zijn te lezen in het rapport 'Scoren doornbsp;kiezen', waarin de U-Raad ook verschillendenbsp;aanbevelingen doet op het gebied van onderwijs, onderzoek, organisatie en beleid.nbsp;Een van de aanbevelingen is om alumninbsp;nauwer bij de universiteit en het beleid tenbsp;betrekken.

Het volledige rapport kunt u vinden op www.uraad.uu.nl

Taaltrainingen Boswell Instituut 2005/2006

Het James Boswell Instituut verzorgt speciaal voor wetenschappers taaltrainingen Engels,nbsp;Spaans, Frans en Italiaans. Alumni van denbsp;Universiteit Utrecht kunnen tegen gereduceerd tarief aan deze trainingen deelnemen.nbsp;Kijk voor meer informatie en/of het aanvragen van een cursusgids op: www.Jbi.uu.nl

Kleurrijk Talent voor de Wetenschap

In samenwerking met de Universiteit van Amsterdam, de Vrije Universiteit en NWOnbsp;organiseert de Universiteit Utrecht op 10nbsp;november voor studenten en alumni vannbsp;buitenlandse afkomst het congres 'Kleurrijknbsp;Talent voor de Wetenschap'. Aan de ordenbsp;komen vragen als: Hoe kom je in aanmerkingnbsp;voor een promotieplaats? Hoe kun je externenbsp;financiering krijgen, bijvoorbeeld via het mo-zaïekprogramma van NWO? Hoe kun je succesvol promoveren en je verdere loopbaannbsp;plannen?

Tijd en plaats: 14:00-18:15u, De Uithof, Utrecht. Meer informatie en (gratis) aanmelden:nbsp;(030) 253 2728; m.deruijter@fbu.uu.nl;nbsp;www.uu.nl/kleurrijktalent

Afscheid fondsenwerver Fred Knol

Op 1 mei jl. nam directeur Fondsenwerving amp; Sponsoring Fred Knol in verband met hetnbsp;bereiken van de pensioengerechtigde leeftijdnbsp;afscheid van de Universiteit Utrecht. Ter afscheid organiseerde hij een fondsenmiddagnbsp;waarop het Utrechtse Orgelarchief centraalnbsp;stond. Knols suggestie aan de genodigdennbsp;om voor zijn afscheidscadeau een schenkingnbsp;te doen voor de aankoop van een instrumentnbsp;voor de Utrechtse Studenten Muziekgezelschappen leverde maar liefst € 3.000,- op.nbsp;Hiermee wordt een nieuwe paukensetnbsp;gekocht. De functie van directeur Fondsenwerving amp; Sponsoring wordt ad interim, totnbsp;einde van dit jaar, overgenomen door drs.nbsp;Leneke Visser, directeur Utrechts Universiteits-fonds/Alumnibureau.