Illuster 44, jaargang 11, september 2006 Illuster is een uitgave van de Universiteitnbsp;Utrecht en het Utrechts Universiteitsfonds.nbsp;in samenwerking met faculteiten en verenigingen. Illuster verschijnt vier keer per jaarnbsp;en wordt toegezonden aan afgestudeerdennbsp;van de Universiteit Utrecht in een oplagenbsp;van 69.000 • Hoofdredacteur; Ludo Koksnbsp;• Eindredacteur: Richard van Galen •nbsp;Redactie: Armand Heijnen, Manon Renaud,nbsp;Jacomijn Timmermans • Redactieraad:nbsp;Piet van Asseldonk, eindredacteur NOVA;nbsp;Lex Heerma van Voss, hoogleraar faculteitnbsp;Sociale Wetenschappen, Jenny Huttings,nbsp;communicatieadviseur Tappan Communicatie; Tom Peijster, communicatiemanager inter-nadonaai Rabobank ThHs Potlmann. emeritus

hoogleraar Letteren; Frieda Pruim, redacteur Opzij; Winnie van Rossem, excreative directornbsp;Magazine Partners; Arie Smit, voorzitternbsp;U-fonds en oud-directeurTeleac/NOT • Aannbsp;dit nummer werkten verder mee:nbsp;Wanda Dijksba, Sylvia den Hengst, Ingmarnbsp;Heytze, Roy Meijer, Irene Mol, Carina Nijssen,nbsp;Wijbrand Schaap, Chiara Soldati, Olaf Stomp,nbsp;Janneke Voskamp, Charlotte Wurfbain •nbsp;Foto's: Marijn Alders, Maarten Hartman,nbsp;Edwin Janssen, Ivar Pel, Steven Snoep •nbsp;Foto omslag; Ivar Pel • illustraties;nbsp;Bemet Ragetii • Ontwerp en opmaak:nbsp;WRIK (8N0), Utrecht • Druk; Hoontetijlnbsp;• ISSN: 1338-4703 • Voor toezending isnbsp;gebruik gemaakt van het alumnibestand vannbsp;de Univefsiteft Utrecht______________________

© Universiteit Utrecht Illuster, periodiek voor alumni van de Universiteit Utrecht. Overname van artikelen is - met bronvermeldingnbsp;- toegestaan.

De volgende Illuster (nr. 45) verschijnt op 29 november 2006.nbsp;Reacties, suggesties en ingezondennbsp;mededelingen kunt u sturen voor 2nbsp;oktober. De redactie houdt zich hetnbsp;recht voor ingezonden mededelingennbsp;te weigeren of in te korten.

Redactieadres: Illuster, Postbus 80125, 3508 TC Utrecht, (030) 253 2572,nbsp;illusterOuu.nl.

Zeger Knops was een van de pioniers op De Uithof. In 1999 streek hij als een van de eersten neer op de Cambridgelaan. 'Iedereen was nieuw. Omdat we allemaalnbsp;even oud waren en voor je gevoel ver weg van pa en ma,nbsp;heerste er een soort campingsfeer. Het saamhorigheidsgevoel was groot. Iedere avond belden we bij elkaar aannbsp;om een partijtje te voetballen. En direct werden de eerstenbsp;feesten georganiseerd. Nee, eenzaam waren we niet. '

Vanwege de nieuwbouw was er geen sprake van een huiscultuur waarin het gewoon was voor aanstaande bewoners om te hospiteren. 'De SSH zette gewoon mensennbsp;bij elkaar. Het was afwachten of het onderling een beetjenbsp;klikte. In ons huis pakte dat goed uit', vertelt Knops. Denbsp;wat kille nieuwbouwsfeer maakte al heel snel plaats voornbsp;het vertrouwde stedelijke studentenhuisgevoel. Zo is bijnbsp;de inmiddels afgestudeerde Zeger en zijn huisgenotennbsp;de gehele gangmuur van zo'n vier meter lengte aan hetnbsp;zicht onttrokken, omdat daar de bierkratten tot aan hetnbsp;plafond staan opgestapeld.

Omdat er nauwelijks voorzieningen waren, ontmoetten de bewoners elkaar in de begintijd vooral buiten. De huizen zelf waren (en zijn) te klein om daar met veel mensennbsp;te bivakkeren. De geluidsoverlast van de 'hangstudenten'nbsp;veroorzaakte irritatie bij andere bewoners. Zo ontstondnbsp;het idee voor een eigen stek. Er bleek een ruimte overnbsp;die door de SSH gebruikt mocht worden. Een klein deelnbsp;werd in gebruik genomen voor vergaderingen van hetnbsp;bewonersoverleg. In de rest van de ruimte verscheen denbsp;Cambridgebar, die nu nog steeds functioneert.

Zeger was een van de initiatiefnemers. 'Al snel draaiden we goede omzetten. Elke avond is de bar open, behalvenbsp;op vrijdag. Dan kan de ruimte worden gehuurd, bijvoorbeeld voor afstudeer- of huisfeesten.' De bar is innbsp;eigendom van een stichting; zes bewoners die samen hetnbsp;bestuur vormen. Daarnaast zijn er talloze vrijwilligers dienbsp;bardienst draaien, te vergelijken met het reilen en zeilennbsp;van een studentenvereniging.

Met name in de begintijd werd nogal eens gemopperd op de supermarkt in de buurt, weet Knops. 'In het begin wasnbsp;het assortiment echt gericht op de universiteitsmedewerkers. Dan kon je alleen een halfje brood kopen', verteltnbsp;de Cambridgebewoner. 'Ook waren er veel luxe artikelen,nbsp;veel te duur voor een student.' Toen de eigenaar van denbsp;winkel op het forum van uithofnet.nl de klachten hadnbsp;gelezen, belegde deze een bijeenkomst met de bewoners.nbsp;Vervolgens zijn de wensen van de studenten voor eennbsp;deel ingewilligd. En was het mogelijk om bijvoorbeeldnbsp;een heel brood te kopen.

De sportfaciliteiten op De Uithof zijn uitstekend, vinden de bewoners. Maar volgens Knops gaan ze voor het uitgaan toch het liefste naar de stad. Hij is ook sceptisch watnbsp;betreft een bruisende Uithof. 'Als je veel nieuwe mensennbsp;bij elkaar zet krijg je zeker een impuls. Dat zal met Denbsp;Bisschoppen ook zo zijn. Er zullen leuke dingen wordennbsp;georganiseerd. Maar na een jaar zwakt dat weer af, dannbsp;is de nieuwigheid eraf voor de nieuwe bewoners. Dat wasnbsp;ook zo bij de Cambridgelaan en bij La Capanna.' Tochnbsp;hoopt hij wel dat het blijft leven, en ook de Cambridgebar er een nieuwe groep bezoekers bij zal krijgen. Wenbsp;zullen zien.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[Janneke Voskamp]

Wim Kardux neemt afscheid

Collegelid Wim Kardux heeft na 32 dienstjaren de universiteit voorgoed verlaten. Na zijn studie natuurkunde en enkele jaren wetenschappelijk onderzoek ging Wim Kardux in 1974 in het Bestuursgebouw (toen nog aan de Kromme Nieuwegracht 29) werken. In 2000nbsp;verwisselde hij zijn werk als secretaris van de universiteit in voor hetnbsp;lidmaatschap van het college. Kardux is opgevolgd door Hans Amman,nbsp;voormalig lid van het college van de TU Eindhoven.

4 Illuster 44 | Universiteit Utrecht | 09/06

MSFU 'Sams' meest beschaafde studievereniging

Wie schreef de roman 'Onder Professoren?' Wat is het oudste evangelie? En hoe dient een heer een dame mee te vragen naarnbsp;een gala? Tijdens de tergend spannende Ublad Algemene Bescha-vingsquiz lieten negentien studieverenigingen zien wat zij wetennbsp;van triviale en andere wetenschappelijke need-to-know-facts.nbsp;Uiteindelijke winnaars en daarmee de beschaafdste studenten vannbsp;Nederland: Hub Latten en Mark Huisman van de medische studievereniging MSFU 'Sams'.

Eerste alumni logopediewetenschap

Op 11 juli 2006 zijn voor het eerst studenten afgestudeerd in de voor Nederland unieke universitaire masterprogrammanbsp;logopediewetenschap. Studenten logopediewetenschap lerennbsp;wetenschappelijke kennis te ontwikkelen, te integreren en tenbsp;verspreiden in de logopedische praktijk, om zo de kwaliteitnbsp;en doelmatigheid van de logopedische zorg te verbeteren.nbsp;De deeltijd master valt onder de Academie Gezondheidszorgnbsp;Utrecht (AGUtrecht), een samenwerkingsverband van het Universitair Medisch Centrum Utrecht, de Hogeschool Utrecht ennbsp;de Universiteit Utrecht.

Utrechtse vrouwelijke alumni aan kop in Volkskrant Top 200

In de Volkskrant Top 200 zijn de eerste drie vrouwen uit deze lijst Utrechtse alumni. De Volkskrant Top 200 heeft de bestuurlijke elitenbsp;van Nederland in kaart gebracht. Dit zijn invloedrijke personen dienbsp;op grond van hun (bestuurlijke) functies geacht kunnen wordennbsp;invloed uit te oefenen op het beleid in Nederland. Het gaat omnbsp;Agnes Jongerius (voorzitter FNV, plaats 14), Trude Maas-de Brouwer (president Hay Vision Society, plaats 37) en Yvonne van Rooynbsp;(voorzitter College van Bestuur Universiteit Utrecht, plaats 39).

Wie dacht dat het middelbaar onderwijs in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw beter was dan nu, heeft het verkeerd. Elisabeth Al, die zelf eind jaren zestignbsp;eindexamen deed, weet het zeker. Het huidige vwo-eind-examen dat meer dan twintig vakken omvat, is veel beternbsp;dan het lespakket van vroeger. Haar tafelgenoten, althansnbsp;diegenen onder hen die in de jaren zeventig en tachtig opnbsp;school zaten, zijn volgens haar slecht opgeleid: 'Ik heb nognbsp;in dertien vakken examen gedaan, maar jullie komen uitnbsp;de tijd van de mammoetwet. Je moest in wel zeven helenbsp;vakken eindexamen doen. In die periode, de zeventiger ennbsp;tachtiger jaren van de vorige eeuw, was het onderwijs echtnbsp;heel erg slecht. Dat is een zwarte bladzijde uit de geschiedenis.' Volgens de voormalige directrice van het Zoeter-meerse Erasmus College, die sinds kort een eigen praktijknbsp;voert als consultant, is het eigenlijk een wonder dat denbsp;dertigers en veertigers van nu goed terecht zijn gekomen.nbsp;'Er is maar één periode waarin je de kans hebt om breednbsp;opgeleid te worden en alles te leren over kunst, wetenschap, cultuur en talen. Dat is de middelbare school. Het isnbsp;bijna misdadig om dat onderwijs dan zo te versmallen totnbsp;die zeven vakjes die je vroeger op het vwo kreeg.'nbsp;De vijf alumni, die aan dit gesprek deelnemen, zijn hetnbsp;over dat gegeven eigenlijk wel eens. Naast Elisabeth Al,nbsp;zijn dat haar echtgenoot Titus Al, onderwijsdirecteur opnbsp;het Erasmus College Zoetermeer, Jetty Schaap, afgestudeerd in 1982 en nu instituutsdirecteur bij de Hogeschoolnbsp;Arnhem Nijmegen, leke Rozendaal, afgestudeerd in 1995nbsp;'Leerlingen van tegenwoordignbsp;zijn snel in reproduceren, maar denbsp;diepte ontbreekt'

en nu docent biologie en Algemene Natuurwetenschappen op het Erasmuscollege in Almelo en Adri Thomas, die begin jaren tachtig afstudeerde en nu werkt als onderzoeksleider aan de Utrechtse Faculteit Bètawetenschappen. Hijnbsp;werd onlangs uitgeroepen tot 'Docent van het jaar'.

Popper op het vwo

leke Rozendaal vond bij het opruimen laatst collegeaantekeningen terug uit haar eerste jaar op de universiteit: 'Daarin stonden wetenschapsfilosofische zaken die ik toennbsp;pas voor het eerst leerde, maar die ik nu in 4 vwo behandel: over Karl Popper, over de ontwikkeling van wetenschapsfilosofie. Dat kreeg ik vroeger niet op het vwo.'nbsp;Wetenschapsfilosofie in 4 vwo klinkt inderdaad opmerkelijk voor iemand die in de jaren zeventig op school zat,nbsp;erkent ook Adri Thomas. Maar er is ook een keerzijde, zonbsp;meent hij: 'Het belangrijke mopperpunt is nu dat leerlingen veel vaardigheden hebben, maar niet meer goed innbsp;staat zijn om hun kennis te toetsen op grondigheid, opnbsp;diepgang, op waarheid: ze zijn snel in het reproduceren,nbsp;maar de diepte ontbreekt.' Volgens Elisabeth Al is die

'diepte' een relatief begrip: 'De kinderen van nu leven natuurlijk ook in een heel andere omgeving dan wij. Toen was een computer eennbsp;volstrekte uitzondering. Bronnen uitzoeken betekende zwaar werk,nbsp;terwijl je het nu op internet zo gevonden hebt. Misschien verwarrennbsp;we dat zware werk van vroeger wel met diepgang.'

Is het onderwijs van nu dus inderdaad veel beter dan, pakweg, 15 jaar geleden? Volgens Titus Al zijn er goede ontwikkelingen, maar zolangnbsp;het er nog niet zo aan toe gaat als op de Luxemburgse school waarnbsp;hij werd opgeleid, is er nog veel te doen: 'Ik heb in de jaren zestignbsp;de ideale middelbare school gehad. Ik zou ervoor zijn om die nu ternbsp;plekke landelijk in te voeren. Ik had docenten die elke dag experimenteerden met het opbouwen van zelfstandigheid bij de studenten. Jenbsp;deed bij voorkeur Gymnasium Alfa en Bèta tegelijk. We kregen 15 uurnbsp;filosofie en de moderne talen hoorden alle vijf tot het basispakket. Jenbsp;kreeg scheikunde van een docent die alleen Italiaans sprak. Dan konnbsp;je ervoor kiezen om het onderwijs op hoog niveau in het Italiaans tenbsp;krijgen, of op laag niveau door zelfstudie. Zo gold dat voor alle vakken: leerlingen bepaalden zelf op welk niveau ze geëxamineerd wildennbsp;worden. Het CITO presenteert dit al jaren als mogelijkheid. Maar niemand wil eraan.'

'Vroeger was een computer een volstrekte uitzondering'

Angst voor vernieuwing

Middelbaar onderwijs volgens het ideaal van Titus Al zou een grote vernieuwing betekenen. Maar onderwijsvernieuwingen hebben eennbsp;imagoprobleem, sinds in de late 20ste eeuw de ene vernieuwing na denbsp;andere door het ministerie werd opgelegd. Ook al hebben scholen nunbsp;meer vrijheid in het bepalen van hun onderwijs, dan nog is het toepassen van nieuwe vormen vaak lastig. Jetty Schaap ondervindt dat dagelijks: 'In het hbo wordt nu gewerkt met totaal nieuwe programma's,nbsp;zoals een gemeenschappelijke propedeuse voor eerstejaars HEAO-stu-denten. Dan moet je als docent je vak los durven laten en tegelijkertijdnbsp;nieuwe methoden ontdekken. Dat kost veel tijd en die is niet altijdnbsp;beschikbaar.'

De snelheid waarmee de samenleving en de techniek zich momenteel ontwikkelen vereist juist wel dat je als leraar je oude zekerheden opnbsp;het spel zet. Daar is ook durf voor nodig. 'Er zijn soms leerlingen dienbsp;van een bepaald onderwerp meer afweten dan ik', vertelt leke Ro-zendaal. 'De eerste keer dat je dat tegenkomt is dat heel raar, maarnbsp;je moet het wel kunnen accepteren. Ik krijg ook vragen van leerlingen waar ik geen antwoord op heb. Een leerling wilde weten hoenbsp;MP3-compressie werkte. Ik zei: quot;ik weet het ook niet, maar ga hetnbsp;uitzoeken en vertel mij er alles over, want ik wil het ook weten.quot; Dat isnbsp;uiteindelijk prachtig.'

Toch blijft zo'n open houding een uitzondering op de regel. Er is, zo concluderen de aanwezigen, grote behoefte aan docenten die hunnbsp;onderwijstalent combineren met wetenschappelijke nieuwsgierigheid.nbsp;Want wetenschappers zijn opgeleid om hun hele leven nieuwsgierig tenbsp;blijven. Dat is het logische gevolg van de academische vorming.

Onderzoeker als onderwijzer

Meer wetenschappelijk gevormde docenten op het middelbaar onderwijs is ook een ideaal van KNAW-president Frits van Oostrom: het onderzoekende onderwijs, waar de universiteiten zich op zouden moeten kunnen richten. Dat zou niet alleen goed zijn voor de relatie met denbsp;middelbare scholen, ook het hbo heeft baat bij zo'n vernieuwingsslag.nbsp;Tenslotte komt momenteel het leeuwendeel van de docenten nog al-

8 Illuster 44 I Universiteit Utrecht | 09/06

Frits van Oostrom, mediaevist en president van de Koninklijke Nederlandse Academie voornbsp;Wetenschappen, hield in mei van dit jaar eennbsp;opmerkelijke jaarrede. In onverwacht fellenbsp;bewoordingen sprak hij zich uit voor meernbsp;overheidsinvesteringen in fundamenteel wetenschappelijk onderzoek, omdat de invloed vannbsp;het bedrijfsleven te groot aan het worden was.nbsp;Maar niet alleen de overheid moest het ontgelden. Ook de universiteiten leden in zijn visie teveel aannbsp;versnippering. Studenten moeten een studie kiezen uit eennbsp;studieaanbod dat 'veel overeenkomsten vertoont met denbsp;menukaart van een slechte Chinees', maar mochten zelf ooknbsp;wel weer wat harder gaan werken. Dit alles in een grootnbsp;pleidooi voor 'onderzoekend onderwijs': onderwijs dat nauwer verwant is aan het hoogwaardige onderzoek dat op denbsp;universiteit wordt uitgevoerd.

Heeft de speech het beoogde resultaat gehad? 'Als ik het huidige studieaanbod vergelijk met de menukaart vannbsp;een goedkope Chinees, dan werkt dat snel door. Uiteindelijk is hetnbsp;grote verhaal dankzij dat soort prikjes wei goed overgekomen. Iknbsp;heb dus geen spijt van de speech. Dat moet ik misschien maar eensnbsp;vaker gaan doen: iets bedenken waarmee ik wat opschudding kannbsp;veroorzaken.'

Politici vinden dat onderzoek direct en meetbaar rendement moet opleveren. Tegen zo'n tijdgeest valt toch niet op te vechten?nbsp;'Let wel: ik heb niets tegen toegepast onderzoek 'an sich'. Het isnbsp;alleen belangrijk dat er meer ruimte komt voor creativiteit. Daarnbsp;moeten ook middelen voor komen. Niet eindeloos, dat kun je ooknbsp;niet van de bevolking vragen, maar het denken moet wel om. Uitnbsp;alles blijkt dat we nu te maken hebben met een overheid die pernbsp;se de regie wil voeren. Die heel duidelijk wil aangeven waar hetnbsp;met de wetenschap naar toe moet. Dat werkt verlammend.'

Theoretisch fundamenteel onderzoek heeft heel veel rust en heel veel tijd nodig. De bijna eeuwige student van vroeger had zo zijnnbsp;nut. Toch roept u: de studenten van nu zouden wel eens wat harder mogen werken. Is dat geen contradictie?

'Ik geloof ook wel in het nut van een zekere rijping bij studenten. Maar mijn context is anders. Ik had het ook over dat enorme keuzeaanbod, terwijl de studietijd is teruggebracht. En dat niet alleen.nbsp;Een student van nu kan met behulp van de 'leerrechten' in principenbsp;elke maand van studie veranderen. Je ziet nu de cumulatie van effecten die allemaal bij elkaar niet heilzaam zijn. Studenten zijn nerveuzer geworden. En dan is het helaas ook nog zo dat het systeemnbsp;van de studiefinanciering tegenwerkt. Ze geven aan iedereen iets,nbsp;maar aan iedereen ook te weinig. Zo dwing je studenten om erbijnbsp;te gaan werken. Men is pizzakoerier en studeert daarnaast chemie.nbsp;Tel uit je winst.'

Wat kunnen we eraan doen?

'Bijna iedere rector opent het academisch jaar met de stelling: we moeten keuzes maken. Dat roepen ze al twintig jaar. Intussen zijnnbsp;er al heel wat keuzes gemaakt, maar toch zullen ze het volgendnbsp;jaar weer roepen. Ik vind dat het besturen van een universiteitnbsp;natuurlijk met keuzes maken te maken heeft, maar nog veel meernbsp;met evenwichtskunst. Dat is natuurlijk veel minder hip om te zeggen onder mannen. Ik heb al langer gezegd: bij elke studie aannbsp;de universiteit hoort een honours-traject voor studenten die meernbsp;willen en die meer kunnen. Kwaliteit heeft een prijs. Kijk: er ligtnbsp;inmiddels wel een Betuwelijn, een H5L. Er zijn straaljagers besteld.nbsp;Daar was geld voor. Hoe idioot het ook heeft uitgepakt, en hoezeer men ook van tevoren wist dat ze onzinnig waren. Durf dannbsp;toch op zijn minst te investeren in onderwijs, dan zijn je investeringen heel wat nuttiger.'

'Mopperen helpt niet'

Gerard van Koten is een hartstochtelijk voor-stander van vernieuwing in het bètaonderwijs, zowel in het voortgezet, als in het wetenschap-pelijk onderwijs: 'We hebben een ongelofelijknbsp;boeiend vak, maar we laten dat niet zien aan denbsp;13 en 14-Jarigen van nu. Mijn kleindochter vannbsp;drie zit achter de computer. Ben Je dan op Jenbsp;¦ fll dertiende toe aan het bekijken, op de computer,nbsp;van een proteïne, en Je af te vragen, wat is dat?nbsp;En kun Je zoiets ook zelf maken? Spannend. Moeten we hetnbsp;daar dan niet over hebben?' Gerard van Koten (64), decaannbsp;van de nieuwe Bètafaculteit van de Universiteit Utrecht, isnbsp;nauw betrokken bij de ontwikkeling van een nieuwe lesmethode voor het middelbare onderwijs in de bètavakken.

Hoofdthema van de nieuwe benadering is het idee 'Context-Concept'. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

'De context is het geheel aan verschijnselen in de wereld om ons heen, en die gebruiken we als inspiratie voor de les. Zo kunnen wenbsp;een stuk verwondering laten voelen, een stuk uitdaging, waarmeenbsp;we de leerlingen het besef kunnen bijbrengen dat wetenschap nietnbsp;af is, maar continu in ontwikkeling. En zo hopen we de leerlingennbsp;te kunnen verleiden om ook de onderliggende concepten te lerennbsp;herkennen. Bijvoorbeeld: veel mensen weten niet hoeveel bètawetenschap er in een mobiele telefoon verborgen zit.'

'Je kunt ook heel goed laten zien wat een scheikundige of een natuurkundige in de industrie doet. Daarmee biedt je leerlingen een heel andere kijk op wat dat schoolvak voor de maatschappij en jenbsp;eigen carrière kan betekenen.'

Maar er zijn toch juist nauwelijks gemotiveerde en goed opgeleide docenten te vinden?

'Dat klopt. We moeten de docenten van nu weer het gevoel geven dat zij zelf degenen zijn die de stof ontwikkelen. Daarmee spreeknbsp;je leerlingen ook directer aan. Doe je dat niet, dan kiezen ze gewoon voor iets anders. Dat geeft ons een geweldig probleem, wantnbsp;we hebben structureel nu al te weinig bètastudenten. De leerlingnbsp;van vandaag heeft zo verschrikkelijk veel keuzemogelijkheden,nbsp;die moet je aantrekkelijk onderwijs bieden dat aansluit op zijnnbsp;belevingswereld. Dan kun je dat zien als kwaliteitsvermindering,nbsp;maar ik zie het liever anders. Bijvoorbeeld dat je ze zo primair aanspreekt datje uiteindeiijk misschien juist versneld de kennis erinnbsp;kunt pompen, omdat ze zo enorm geïnteresseerd zijn.'

Hoe sluit je de scholen dan weer beter aan op de universiteit? 'Als decaan van de bètafaculteit maak ik mij er erg sterk voor datnbsp;universitaire docenten ook les gaan geven op middelbare scholen. En dat dan niet op incidentele basis, maar juist structureel. Innbsp;Utrecht hebben we daarvoor een uniek scholennetwerk opgezet.nbsp;Bovendien hebben we in Utrecht het Junior College. Dat richtnbsp;zich speciaal op die aansluiting tussen VWO en WO. Op die schoolnbsp;bieden we de leerlingen die daarin geïnteresseerd zijn en die datnbsp;ook kunnen, een uitdaging om hun kennis verder te verdiepen. Zenbsp;krijgen een stuk onderwijs in de tweede fase, waarbij ze les krijgennbsp;van hun eigen leraren en van docenten uit het bacheloronderwijsnbsp;van de universiteit. Zo raken de docenten in het bacheloronderwijsnbsp;veel beter op de hoogte met wat er in het middelbaar onderwijsnbsp;gedaan wordt.'

Hebben de 'grumpy old men' dan helemaal ongelijk?

'Ze hebben een beetje gelijk. Ze hebben er gelijk in, dat wij als maatschappij onvoldoende geld over hebben om die innovatienbsp;te kunnen doen. Maar we moeten natuurlijk zelf wel initiatievennbsp;nemen. Er is een nieuw elan nodig. Eenzelfde soort opwinding alsnbsp;waarmee ik in de jaren zestig de universiteit binnenkwam. Voornbsp;mij was de inspiratie dat er nieuwe plastics gemaakt werden, ennbsp;medicijnen toegankelijk werden, en nieuwe kledingstoffen werdennbsp;ontwikkeld. Nu zijn er minstens even fascinerende dingen aan denbsp;hand, maar je moet ze wel zichtbaar maken, anders blijft iedereennbsp;achter die econoom aanlopen die kennelijk wel de baas kan worden.'

tijd van het hbo. Wanneer de daar opgeleide leraren ook wetenschappelijker naar hun vak kijken, is er veel bereikt. Maar het hbo-onderwijs is praktijkgericht, en universiteiten zijn huiverig om met hbo-institutennbsp;samen te werken. Dat staat een meer wetenschappelijke vorming vannbsp;aanstaande leraren in de weg, volgens Jetty Schaap: 'Er is nog steedsnbsp;een soort strijd tussen hbo's en universiteiten of hbo-studenten wel zomaar mogen doorstromen naar de universiteit. De instroom op het hbonbsp;is immers afkomstig van mbo en havo. Zijn die studenten na het hbonbsp;wel in staat om de wetenschap in te gaan? Dat is de primaire kwestie.'nbsp;Is er nog een wereld te winnen met een betere aansluiting van het hbonbsp;op de universiteit, het is ook hard nodig dat wetenschappers zich weernbsp;meer interesseren voor het onderwijs. Want ook uit eigen ervaring weten alle aanwezigen dat middelbare scholieren veel meer opsteken vannbsp;een docent die ook een bevlogen onderzoeker is.

Adri Thomas ziet wel mogelijkheden: 'Vijf procent van onze afgestudeerden gaat door voor promotie. Daar krijgen ze vier jaar voor. Ik zou het heel fijn vinden als ze een halfjaar extra zouden krijgen en dat zenbsp;die tijd kunnen besteden aan het geven van onderwijs op een middelbare school. Heel vaak blijkt dat ze dat leuk vinden.'

Zoiets zou volgens Titus Al weer heel goed te combineren zijn met het nieuwe plan dat hij heeft ontwikkeld. Dat plan behelst zogenaamdenbsp;'Masterclasses', waarin leerlingen een project doen waarbij ze uiteindelijk beoordeeld worden door iemand die dat vak ook zelf doet.nbsp;'Het zou natuurlijk prachtig zijn als we daarin ook samenwerken metnbsp;universiteiten. Wetenschappers die een deel van hun onderzoek delennbsp;met middelbare scholieren. Dat zal iedereen spannend vinden. En aannbsp;het geld hoeft het niet te liggen. Zoveel extra kosten komen daar nietnbsp;bij.'

Met zulke plannen kan het reguliere onderwijs ook weer aantrekkelijk worden voor wetenschappers. Want daar ligt volgens de aanwezigennbsp;toch het grootste probleem, en niet bij de middelbare scholier van nu.nbsp;Die scholier is wel degelijk te motiveren. Wanneer het voor een wetenschapper weer een normale en gerespecteerde keuze wordt om aannbsp;onderwijs te doen, stijgt dus ook het aantal voor wetenschap gemotiveerde scholieren vanzelf.

Voor het zover is, is er echter nog veel werk te doen, concludeert Adri Thomas. Bij veel wetenschappers staat lesgeven nog altijd niet hoognbsp;aangeschreven: 'De Universiteit Utrecht heeft dan toch, ondanks allenbsp;tegenwind van bezuinigingen en reorganisaties, de afgelopen tiennbsp;jaar zoveel in het onderwijs geïnvesteerd, dat het inmiddels dé 'onder-wijsuniversiteit' van Nederland is. We zijn beroemd vanwege het hogenbsp;niveau van onderwijs dat hier gegeven wordt. Collega-universiteitennbsp;vinden dat maar zozo, maar ik vind het iets om trots op te zijn.'

[Wijbrand Schaapj

Meediscussiëren over de stand van het onderwijs?

Op 8 september is er om 16.00 uur in de Faculty Club in Utrecht een lezing door prof.dr. Robbert Jan Simons met de titel 'Help! Het onderwijs verzuipt!'. Aansluitend is er om 17.00 uur een Alumniborrelnbsp;in het Academiegebouw. De alumni Titus en Elizabeth Al zullen hetnbsp;woord nemen en hun mening geven over de stand van het onderwijs.

Alumninetwerk Den Haag organiseert daarnaast op 13 oktober om 15.30 uur een Utrecht Lezing met als thema 'de toekomst van onsnbsp;onderwijs'. Er zijn lezingen van prof.dr. Frits van Oostrom en prof,nbsp;dr. Gerard van Koten. Locatie: Sociëteit De Witte, Plein 24, Dennbsp;Haag. Kijk voor meer informatie over deze en andere activiteiten innbsp;de meegestuurde brochure met het najaarsprogramma of opnbsp;www.alumni.uu.nl.

Illuster 44 | Universiteit Utrecht | 09/06 9

Klaas Huijsman (29, studie Biologie) is docent biologie op het Pantarijn College in Wageningen. Hij komt uit een onderwijsgezin, maar hij ontdekte zijn liefde voor het onderwijs halverwege zijn studie Biologie.

'Nee, ik heb geen sandalen, ik loop niet elke week op groene laarzen door de bossen, ik eet wel vlees en toch geef ik biologieles. Dankzij hetnbsp;vak Oriëntatie op de Educatieve Praktijk tijdens mijn studie kwam ik terecht op een middelbare school en ik dacht direct: quot;Hier moet ik zijnquot;.nbsp;Het voelde meteen goed. Ik wilde vervolgens zo snel mogelijk afstuderen en beginnen aan de eenjarige lerarenopleiding bij het IVLOS.nbsp;Ik probeer leerlingen erbij te houden door de stof dichtbij hun belevingswereld te houden. Je moet het spectaculair maken, met verhalennbsp;over witte haaien. Of over giftige slangen als je het onderwerp ecosystemen behandelt. Als ik een les begin, heb ik altijd iets te vertellen.nbsp;Als leerlingen zien dat jij er werk van hebt gemaakt, luisteren ze eerder dan wanneer je een les afdraait.

Een keer per jaar gaan we op veldwerk naar de uiterwaarden van de Rijn: een dagje plantjes en insecten verzamelen en ze daarna opnbsp;school determineren. Practica is belangrijk, zeker voor vwo-leerlingen.nbsp;Hier leren ze voor het eerst een onderzoeksvraagstelling formulerennbsp;en een onderzoeksopzet en verslag te schrijven. Leerlingen doen hiernbsp;erg hun best voor. Ik krijg geregeld de vraag wanneer we weer practicum gaan doen.

We zijn in de klas zeker bezig met academisch denken. Zo haal ik grafieken en diagrammen uit 'Biology' van Campbell, het boek waarmee eerstejaars biologiestudenten werken. Ik laat leerlingen nadenkennbsp;over wat een grafiek of diagram vertelt. Ik gebruik dit boek trouwensnbsp;ook nog steeds bij mijn lesvoorbereidingen.

Wat ik terughoor van leerlingen is dat ze me enthousiast en betrouwbaar vinden en iemand die voor z'n vak gaat. Hoe ik mezelf zou typeren? Als een combinatie van de betrokkenheid van de onderwijzer uit Ciske de Rat en het enthousiasme van Huub van der Lubbe, de zangernbsp;van de Dijk. Ik sta als een Van der Lubbe les te geven, terwijl de Ciskenbsp;de Rat docent in mij bezig is met het welzijn van de leerlingen. Zoalsnbsp;met twee jongens uit mijn mentorklas die zoveel ellende hebben meegemaakt. Ze waren bijna afgehaakt. Zodra de examenuitslag bekendnbsp;was, heb ik als eerste naar hun namen op de lijst gezocht. Toen ik zagnbsp;dat ze waren geslaagd, was ik zo trots.'

Bjorn Wansink (29, studie Geschiedenis) werkt als docent geschiedenis op het Griftland College in Soest en hij gaat werken als trainer bij de lerarenopleiding van het IVLOS. Hij komt uitnbsp;een onderwijsfamilie. Met opa, de geschiedenisleraar, als zijnnbsp;grote voorbeeld.

'Op de havo was ik een vrij drukke leerling. Een docent van vroeger zei: quot;Leuk om te zien dat de meest besproken jongen van de rapportenvergadering nu zelf voor de klas staat.quot; Het voordeel is dat ik menbsp;goed kan inleven in drukke leerlingen. Ik herken en snap het wel: datnbsp;slopende lange stilzitten. Daarom ga ik vaak met actieve werkvormennbsp;aan de slag.

Ik laat ze bijvoorbeeld een samenvatting van een hoofdstuk in stripvorm tekenen of laat ze een dagboek schrijven over een dag uit het leven van een Romein. Een andere keer krijgen ze de opdracht om eennbsp;reisfolder over het Romeinse Rome te maken.

Geschiedenis herbeleven is heerlijk. Dat lukt goed bij de brugklassers. Bij hen doe ik vaak een soort 'imaginary training': quot;Iedereen zijn ogennbsp;dicht, we gaan 2000 jaar terug in de tijd. We worden wakker in Rome.nbsp;Wat hoor je?quot; Deze leerlingen kunnen hier helemaal in opgaan.nbsp;De valkuil voor docenten is dat ze teveel focussen op hun eigen vak.nbsp;Leerlingen hebben zoveel vakken en zoveel andere dingen aan hunnbsp;hoofd. Ik vind het daarom ook belangrijk om aandacht voor hun welzijn te hebben. Daarom investeer ik veel in de groep. Bij het opstartennbsp;van de les volg ik de energie van de groep. Als ze druk zijn, laat ik zenbsp;uitrazen en pas ik de werkvorm erop aan.

Mijn kracht als docent? Ik ben goed in groepen, ben enthousiast en creatief. Ik wil leerlingen graag kritisch opleiden, zodat ze niet meernbsp;bleu de krant lezen. Bronnenanalyse is een manier om kritisch te lerennbsp;denken. Een zo'n opdracht gaat over de Eerste Wereldoorlog. Ik vraagnbsp;ze om op basis van spotprenten uit de verschillende deelnemende landen te beantwoorden wie er schuldig is aan deze oorlog.

Bij hun profielwerkstuk gaan ze naar het archief in Utrecht. Ze kunnen kiezen uit een aantal onderwerpen. Vervolgens moeten ze een helderenbsp;vraagstelling formuleren waarna ze het archief induiken.

Leerlingen vinden het leuk als ze verantwoordelijkheid krijgen. Het is ook goed om ze niet als kinderen te behandelen. Een leerling zei ooitnbsp;tegen me quot;Je doet tenminste normaal.quot; Dat is, denk ik, het mooistenbsp;compliment dat je kunt krijgen als docent.'

[Carina Nijssen]

Welke ambitie had je vroeger?

Na het behalen van mijn eindexamen zei ik iets te willen gaan doen in het personeelswerk of in de reclassering. Innbsp;elk geval een baan waarin je mensen kunt helpen. Als selectiepsycholoog vond ik het contact met de kandidaten tenbsp;vluchtig; ik kon ze niet echt helpen.

Wat voor onderwijs volgen gedetineerden in een Huis van Bewaring?

Alle gedetineerden mogen een cursus of opleiding volgen. Vaak is dat rekenen of Nederlands als voorbereiding opnbsp;een ROC-opleiding. Anderen volgen een vakgerichte opleiding, bijvoorbeeld in de bouw of de horeca. Daarin kunnen ze ook een diploma halen, vaak hun eerste.

Waarom boeit het onderwijs in de inrichting jou? In de inrichting ontmoet ik mensen die ik normaal nietnbsp;zou leren kennen. Ze komen letterlijk en figuurlijk uit eennbsp;heel andere cultuur, en toch voel ik me er thuis. Ik vindnbsp;het een heel levendig, interessant wereldje. Misschien datnbsp;deze mensen mij - onbewust - als psychologe meer boeiennbsp;dan bijvoorbeeld middelbare scholieren. Een ander voordeel is dat het onderwijs hier kleinschalig is en ik individuele aandacht kan geven. Als deelnemers hier een diplomanbsp;halen geeft me dat veel voldoening.

Zit je als psycholoog hier niet op de verkeerde stoel? Veel mensen vragen me dat. Ik ambieer geen baan alsnbsp;psycholoog in een inrichting. Ten eerste moet ik dan weernbsp;een aanvullende opleiding doen en dat wil ik nu niet.nbsp;Bovendien moet je als psychologisch therapeut lange tijdnbsp;luisteren en ik houd juist van praten. Juist het informelenbsp;contact met de gedetineerden hier vind ik heel plezierig. Als docente heb ik gelegenheid om veel met hen tenbsp;spreken. Over de lesstof maar ook over andere, meernbsp;persoonlijke onderwerpen. Ik help mensen graag om hunnbsp;leven op orde te krijgen. Ze voorbereiden op een tweedenbsp;kans. Met een certificaat op zak heeft iemand als hij vrijkomt ook echt een nieuwe kans. Dat geldt ook voor hogernbsp;opgeleiden. Nu zit hier bijvoorbeeld een jongeman die innbsp;opleiding was tot registeraccountant: die opleiding kan hijnbsp;niet voortzetten. Hij studeert nu wel rechten aan de Opennbsp;Universiteit. Als ik zie dat niet alleen kansarmen maar ooknbsp;iemand met goede vooruitzichten gedetineerd kan raken,nbsp;dan komt het dichterbij. De gedetineerde is dan bij wijzenbsp;van spreken iemand die uit 'mijn wereld' komt.

Is het een voordeel dat je van huis uit psycholoog bent? Dat vind ik moeilijk te zeggen. Iemand met een goed invoelingsvermogen kan net zo met mensen omgaan als ik,nbsp;denk ik. Wel neem ik nog wel eens een beknopte beroeps-keuzetest af, net als in mijn eerste baan. Ik vind het nognbsp;steeds leuk om te helpen bij het maken van een beroepskeuze of schoolkeuze.

[Charlotte Wurfbain]

Kiek!

Kobus prikt

Het is 27 januari 1949 en we zijn in café Dikke Dries, gevestigd in de Waterstraat in Wijk C sinds 1937. Dries de Winter (vierde van links, met zwarte hoed) was dik van postuur en noemde zijn

Uit het album van een alumnus

café naar zichzelf, zoals elke kroegbaas dat deed in Wijk C. Dit café heet nu de Ouwe Dikke Dries.

Illuster 44 j Universiteit Utrecht | 09/06 15

Humanistiek, werkt zij nu als vrijwilliger bij Humanitas. Daar coördineert zij het project Studiemaatjes. In dit project krijgen studenten met een psychische handicap of aandoening begeleiding van medestudenten - ook vrijwilligers. Voor Clary is het doen van vrijwilligerswerk geen onderwerp van discussie: 'Vrijwilligerswerk heb ik met denbsp;paplepel binnen gekregen; daar moet je het niet over hebben, datnbsp;doe je gewoon. Het hoort bij het leven. Als het kan, dan doe je vrijwilligerswerk. Ik heb het er altijd wel bij gedaan.'

Kick

Ook bij Ellen speelt haar achtergrond een rol, zij het op een heel andere manier: 'Ik kom uit een ontzettend beschermd, braaf milieu. En nu zie ik dingen die ik van mijn leven nog nooit gezien heb. Dat vindnbsp;ik allemaal machtig interessant. Als ik zou willen, dan zou ik alleennbsp;maar in aanraking kunnen komen met hoogopgeleide mensen dienbsp;het goed voor elkaar hebben. Maar daar kies ik niet voor. Dat wil iknbsp;nou juist niet. Want eigenlijk ben ik een sensatiezoeker. Al die verhalen. Ik kick daar wel op. De zelfkant van de samenleving interesseertnbsp;me ook in de psychologie het meeste.'

Gat

Ellen komt net van de universiteit en zit in de beginfase van haar carrière. Clary heeft juist recent het betaalde werk achter zich gelaten en geniet van haar prepensioen. Vrijwilligerswerk doen in die levensfase heeft grote voordelen: ‘Het is heel erg leuk om vrijwilligerswerknbsp;te gaan doen net na je pensionering. Het voorkomt natuurlijk datnbsp;je in het beruchte gat dondert, maar je brengt ook nog wat mee. Jenbsp;netwerk is nog vers. Zeker als je wat op wilt zetten is dat prettig.'nbsp;Wat haar betreft is vrijwilligerswerk iets wat iedereen kan: 'Iedereennbsp;neemt wel iets mee. Of je neemt mee datje heel goed kunt luisteren,nbsp;of je bent goed wegwijs in de stad en kan gemakkelijk een andernbsp;op sleeptouw nemen. En als je iets doet wat bij je past, dan lukt hetnbsp;vaak ook prima om het naast je werk te doen.'

Verzekering

Dat de vrijwilliger iets te bieden heeft, is haast vanzelfsprekend. De legitieme vraag dringt zich op, wat er in zit voor de vrijwilliger. Denbsp;mens doet nou eenmaal weinig zonder dat hij of zij er zelf iets meenbsp;opschiet. Ook de motivatie van Clary gaat verder dan de eerdergenoemde vanzelfsprekendheid om vrijwilligerswerk te doen: 'Ik hebnbsp;veel gekregen in mijn leven door mensen die toevallig op mijn padnbsp;'Vrijwilligerswerk voegt veel toe aan jenbsp;eigen ontwikkeling.'

kwamen. En ik vind het prettig om iets terug te doen. Ik vind het fijn om ook wat te kunnen betekenen. Andere mensen zijn van belangnbsp;voor mij geweest. Dat is het ene. En het andere: het is ook een soortnbsp;sociale verzekering in natura. Het kan iedereen overkomen datjenbsp;afhankelijk wordt van de aandacht of de ondersteuning van anderenbsp;mensen en dat dat verder gaat dan professionele hulp. Ik doe watnbsp;en ik doe dat met plezier. En stel dat mijn schoonmoeder het nodignbsp;heeft dat er iemand op bezoek komt en ik woon daarvoor te vernbsp;weg, dan hoop ik dat er ook iemand is. Als we allemaal wat doen,nbsp;dan komt het wel rond.'

Aanraking

Clary heeft naast haar eigen ervaring ook te maken met de ervaringen van de studiemaatjes: 'Wat ik terughoor is dat het ze een goed gevoel geeft om iets voor een ander te kunnen doen. Ze vinden hetnbsp;belangrijk dat ze in aanraking komen met mensen met psychiatrischenbsp;makken. Daardoor leren ze het niet groter of kleiner te maken dannbsp;het is. Ze leren dat ze het een beetje kunnen laten. Zo van 'ja, datnbsp;bestaat ook en daar hoefje niet van ondersteboven te vallen, daarnbsp;kan je gewoon wat mee.' En heel veel zetten het ook op hun cv: iknbsp;heb meer gedaan dan alleen maar studeren.'

Nobelheid

Voor Ellen is dat geen hoofdmotivatie, maar het is duidelijk dat ook voor haar geldt dat het vrijwilligerswerk veel toevoegt aan haarnbsp;ontwikkeling. Zij geniet er bovendien met volle teugen van: 'Het isnbsp;niet uit pure nobelheid dat ik dit werk doe. Natuurlijk wil ik graagnbsp;mensen helpen; ik wil niet dat ze daar zitten. Het is verschrikkelijknbsp;voor ze. Maar ik haal er ook voor mezelf heel veel uit. Ik vind het zonbsp;fascinerend, echt hartstikke leuk. Dus het is interessant en ik help ernbsp;een ander mee. Dat is ideaal.' Zij vult haar levenservaring aan metnbsp;het werk in de Sleep-Inn: 'Je leert verder kijken dan je neus lang is. Jenbsp;leert grenzen stellen. En je leert incasseren. Dat zijn belangrijke dingen. Verder zie ik het als werk. Als ik naar huis fiets heb ik niet zoietsnbsp;van quot;wauw, wat ben ik weer goed geweestquot;.'

[Wanda Dijkstra]

Zet een paar oud-huisgenoten bij elkaar en dan gebeurt het vanzelf. De verhalen over de studententijd komen los, waarbij de gloriemo-menten van de huishond iedere keer weer breed uitgemeten worden. Dat de herinneringen aan het dier met het verstrijken der jarennbsp;steeds flamboyanter worden, is alleen maar toe te juichen. Zodoendenbsp;wordt verhaald hoe de hond aanzat aan het kerstdiner en met mesnbsp;en vork zijn kalkoen at. Hoe hij na een weekend zeilen in Frieslandnbsp;per ongeluk achterbleef, een dag later in Heeg werd herkend doornbsp;een jaarclubgenoot en werd thuisgebracht. Hoe hij de camping-smokings van een paar Wijk C-ers onderpiste en er vervolgens metnbsp;een arrogant smoelwerk vandoor kuierde. Hoe de nuldejaars bij hetnbsp;hospiteren vriendschap moesten sluiten met Meneer den Hond, en

samen blaffen. Hoe hij gek werd van vreugde als je 'kandelaar' riep, omdat hij 'wandelen' verstond. Raar al die anekdotes? Welnee, denbsp;huishond is immers altijd overal bij; de borrel, boodschappen doen,nbsp;gezamenlijk tv kijken, de huizenhockeytoernooien, de vakanties innbsp;het buitenland, ja, zelfs bij de begrafenis van andere huishonden ennbsp;de buluitreikingen in de Senaatszaal.

Karaktervol menneke

Net zo vrolijk als de kasteleins hun vaste klanten begroeten, verwelkomden de slagers van centrum Utrecht Pilou, eigenzinnige huishond van Bemuurde Weerd Westzijde 7. Pilou verliet regelmatig geheelnbsp;zelfstandig zijn huis, stapte in de bus en schuimde in het nabijgelegen centrum de slagers af voor een smakelijk stuk worst. Terugnbsp;ging hij lopen. Bij de zebra's wachtte hij tot iemand anders overstaknbsp;zodat hij wist dat ook hij veilig over kon. Zijn bestaan als huishondnbsp;aan 'Weerd 7' had Pilou te danken aan Michel Sleutelberg. Het wasnbsp;1980 en Sleutelberg kampeerde samen met zijn vriendinnetje innbsp;Normandie. Ze raakten aan de praat met een boer die vijf pups opnbsp;hun schoot legde met de boodschap: deze worden morgen allemaalnbsp;verzopen. Sleutelberg (toen student Nederlands, nu hoofdredacteurnbsp;van Ajax Magazine) nam 'een van de moeilijkste beslissingen' van zijnnbsp;leven, koos een poepbruin exemplaar uit het nest en doopte hem 'Pilou': Normandisch voor 'schatje'. Vanuit zijn vakantieadres in Frankrijk vertelt Sleutelberg per telefoon: 'Eenmaal thuis besloten mijn 21nbsp;huisgenoten dat Pilou huishond zou worden, dus niet mijn exclusievenbsp;eigendom. Ik vond dat prima. Al snel begon het beest met zijn eigenzinnige fratsen. Het was een karaktervol menneke, een overwinnaar.nbsp;Hij paste zich listig aan.' Ook Rutger van Ruyven (oogarts in Rotterdam, afgestudeerd in 1994) was baasje van Pilou, maar jaren laternbsp;dan Sleutelberg. Van Ruyven wordt sentimenteel maar ook vervuldnbsp;van trots als hij terugdenkt aan zijn huishond. 'Ach, Pilou....' verzuchtnbsp;hij, 'iedereen kende hem.' Moeiteloos somt hij Pilous kernkwaliteitennbsp;op: 'Hij was een kleine bastaard met een majesteitelijk karakter. Lief,nbsp;gauw tevreden. Kon zichzelf goed vermaken. Pilou hoorde bij hetnbsp;meubilair, lag altijd op de bank. Hij zorgde voor gezelligheid en gingnbsp;overal mee naartoe.'

Altijd een speelkameraad

Doktor heette de grote, zwarte, dominante huishond die eind jaren tachtig, begin jaren negentig prominent aanwezig was in het stu-

dentenhuis aan de Oudegracht 345 bis. Een corpshuis met veertien man. Tamelijk getraumatiseerd maakte hij zijn entree vanuit het asielnbsp;in het studentenhuis, waar hem geen oase van rust wachtte. Mennonbsp;Hessels (studeerde in 1993 af als jurist en is nu freelance tekstschrij-ver/copywriter) was indertijd een van de baasjes van Doktor. 'Ik wasnbsp;dol op Doktor. Eigenlijk had hij een strakke opvoeding moeten krijgen. Maar dat is een beetje moeilijk, met zoveel man in huis. Hoewelnbsp;hij een kruising was tussen een herder en een labrador, was hij geennbsp;makkelijk dier. Hij was een reu, wij woonden bis. Wie de trap opnbsp;kwam naar boven, moest eerst door de muil van Doktor die daar keihard stond te blaffen. Hij beet niet, maar maakte ongelooflijk veel lawaai. Verder was hij enorm speels, was tuk op vreten en kakte graagnbsp;op iets hoogs, een paaltje of zo. Hij had het best goed bij ons, wenbsp;lieten hem vaak uit en gaven hem op tijd zijn voer. Hij was loeisterk.nbsp;Als je in het park een tak aanwees, dan sprong hij op, beet zich erinnbsp;vast en bleef daar gewoon piepend hangen. Geschift!'nbsp;huisgenoten. 'Dexter was een bindend element, zorgde voor gezelligheid. Mijn huisgenoten en ik waren echt allemaal gek op hem. Denbsp;generatie onder ons veel minder, die zag hem als lastpak. Hij kaktenbsp;op de rokkostuums die klaarlagen voor het gala. Dat was ook niet zonbsp;leuk.' Toen een oud-huisgenoot voorstelde om hem in huis te nemen,nbsp;werd dat met blijdschap aanvaard. Zo leefde Dex nog zeven jaar innbsp;een burgergezin. Omdat hij ook daar niet alleen wilde zijn, mocht hijnbsp;twee keer per week mee met zijn baasje naar het werk, een advocatenkantoor. Daar hebben ze de urinevlekken nooit meer uit het tapijtnbsp;gekregen.

Doodziek op de huisbank

Vlak voor Kerst 1996 lag Pilou, zestien jaar oud, opeens doodziek op de huisbank. Hij kreeg een spuitje en werd begraven in de tuin. Zijnnbsp;baasjes stuurden een rouwkaart aan alle andere Utrechtse huishonden. Niet alleen de jongens misten hem, ook de andere huishondnbsp;Zorro kon niet zonder Pilou en besloot zijn oude makker op te graven. Om die reden kreeg Pilou een mooie, zware steen op zijn laatstenbsp;rustplaats met een sierhekje eromheen. Dex Dexter werd zeventiennbsp;jaar. Doktor bereikte de leeftijd van twaalf jaar en moest wordennbsp;afgemaakt. Volgens Hessels was de hond er toen fysiek slecht aan toenbsp;en werd hij steeds onaangenamer gezelschap. Niets menselijks is denbsp;huishond vreemd.

Imago

Getraumatiseerd of niet, deze drie honden werden allemaal oud. Is een hond nu wel of niet goed af in een studentenhuis? Dat hangtnbsp;helemaal af van het karakter van de hond, meent Van Bonzel. 'Hijnbsp;moet een allemansvriend zijn die naar iedereen luistert en die tegennbsp;chaos kan. Het trieste is dat je dit pas merkt als je de hond al enigenbsp;tijd in huis hebt.' Volgens Sleutelberg moetje als huishond ongelooflijk gelukkig zijn, want al die baasjes gaan liever met je stoeien ennbsp;wandelen dan studeren. Hessels denkt dat alle huishonden wel eennbsp;beetje raar zijn, hoewel hij de uitzonderingen kent. Een hond lijktnbsp;onlosmakelijk verbonden met studentenhuizen, lees corpshuizen.nbsp;Sterker nog, volgens Van Ruyven herken je een huis aan zijn hond.nbsp;Hij bepaalt immers mede het imago van een huis: sterk en stoer, ofnbsp;klein en slim. Volgens Hessels klopt dat wel: 'Een huis dat een beetjenbsp;stoer is, heeft geen miezerhond.' Van Bonzel: 'Een corpshuis bepaaltnbsp;gezamenlijk het beleid, kent een groot aantal regels. Er is veel structuur in huis. Zo'n klimaat leent zich uitstekend voor een huishond.'nbsp;Sleutelberg denkt dat het gewoon een heel oude traditie is: 'Eennbsp;beetje huis heeft een hond. En wij vonden het heel terecht dat wij denbsp;slimste hond van heel Utrecht hadden.'

[Chiara Soldati]

'Een huis dat een beetje stoer is, heeft geen miezerhond.'

Piesend lastpak

Minstens zo getraumatiseerd als Doktor verruilde Dex Dexter het asiel Houtense Pad voor het studentenhuis Prinsenstraat 11/11 bis. Hetnbsp;was 1983 en hij kon zijn geluk niet op toen twee jongens ('van denbsp;elf') hem meenamen. Dex Dexter, vanwege zijn hese blaf vernoemdnbsp;naar de in die jaren populaire filmheld uit Dynasty, zou er maar eennbsp;paar jaar wonen. Voor Evert van Bonzel staat Dexter voorgoed in zijnnbsp;geheugen gegrift. 'Lief, sympathiek, verknipt, nerveus. Hij kon nietnbsp;alleen zijn en was niet zindelijk. Als het lawaaierig was in huis, hieldnbsp;hij niet op met blaffen en plaste tegen zijn favoriete plekjes, waaronder mijn antieke kist in de gang. Daarvan is het ijzeren beslag doornbsp;al die urine verroest.' Van Bonzel (afgestudeerd in 1986, nu hoofdnbsp;afdeling medezeggenschap en juridische zaken bij de SER) herinnertnbsp;zich Dex als 'een soort vriendje'. Als hij 's avonds in zijn kamer denbsp;krant las, kwam Dexter altijd naast hem liggen op de oranje bank.nbsp;Ook sliep hij bij Van Bonzel, wat leidde tot vunzige insinuaties van de

Dank voor het lustrumcadeau!

Het Universiteitsfonds/Alumnibureau bedankt iedereen die heeft bijgedragennbsp;aan het lustrumcadeau voor de 370-jarigenbsp;universiteit. Ruim 850 personen hebbennbsp;meegedaan, een aantal waar wij zeer trotsnbsp;op zijn. Ten opzichte van het vorige lustrumnbsp;in 2001 is het resultaat meer dan een verdubbeling. De totale opbrengst van de actienbsp;is 27.173,95 euro (stand per 10 juli 2006).nbsp;De verdeling voor de bestedingsdoelen isnbsp;ais volgt: 5.734 euro voor de lustrum-dvd,nbsp;6.434,95 euro voor het Mentor-Menteenbsp;systeem en 14.005 euro zonder specifiekenbsp;voorkeur voor een van beide.

Bij wijze van experiment zijn 500 alumni telefonisch benaderd. Dit persoonlijkenbsp;contact leverde over het algemeen heelnbsp;positieve reacties op, hetgeen ook bevestigd wordt door de respons die met 27%nbsp;fors hoger ligt dan bij de mensen die nietnbsp;zijn gebeld (9%).

Najaarsprogramma

Hieronder vindt u in kort bestek de kalender van het najaarsprogramma voor Utrechtsenbsp;alumni dat onder andere door de zeven Regionale Alumninetwerken en het Jonge Alumninbsp;Netwerk wordt georganiseerd. Uitgebreide informatie en het aanmeldformulier vindt u in denbsp;brochure die bijgevoegd is bij deze Illuster ennbsp;op www.alumni.uu.nl.

• • 8 september

• - 16.00 uur. Lezing door prof dr. Robert Jannbsp;Simons (Faculty Club, Academiegebouw)

• - 17.00 uur, Alumniborrel Academiegebouwnbsp;In aansluiting op de lezing is tijdens de alumniborrel het woord aan de alumni Titus en Elizabeth Al, beiden werkzaam in het onderwijsnbsp;(zie ook artikel vanaf pagina 6). Wat is hunnbsp;mening over de stand van het onderwijs?

• • 14 september

-19.00 uur, Pubquiz Jonge Alumni Na 2 succesvolle edities is er 14 septembernbsp;weer een Pubquizzzzzzzz! Ga de strijd aannbsp;met het Alumnipanel, bestaande uit rectornbsp;Willem Hendrik Gispen, Maarten van Rossem,nbsp;Lianne Peters en Everine van de Kraats.

Presentatie: Larry Kendrick.

•19 september

• - 14.00 uur. Workshop voor alumni 'Het starten van een eigen bedrijf' (KvK Amsterdam,nbsp;De Ruyterkader 5)

Het Alumninetwerk regio Amsterdam organiseert in samenwerking met de Kamer van Koophandel te Amsterdam de workshop: 'Hetnbsp;starten van een eigen bedrijf'.

• • 29 september

• - 15.00 uur. Jaarvergadering Utrechts Universiteitsfonds (Sportcentrum Olympos, Universi-teitsdcampus De Uithof, Uppsalalaan 3)

• - 13.30 uur. Voorafgaand aan de jaarvergadering is er een rondleiding in het nieuwenbsp;Hijmans van den Berghgebouw.

• • 3 oktober

• - 16.30 uur. Utrecht Lezing regio Rotterdamnbsp;(Gemeentelijk Havenbedrijf Rotterdam, Kopnbsp;van Zuid). 'De Tweede Maasvlakte in hetnbsp;licht van de wereldhandel' door drs. Albertnbsp;Doe en dr. Gerrit Faber.

• • 6 oktober

• - 10.30 uur. Exclusief voor alumnipashoudersnbsp;worden dit jaar twee wandelingen georganiseerd: op 6 oktober een stadswandeling langsnbsp;monumentale panden in de Utrechtsenbsp;binnenstad en op 20 oktober een architec-tuurwandeling op De Uithof (15.30 uur).

• • 7 oktober

• - 10.00 uur. Utrecht Lezing regio Arnhemnbsp;(Tulip Inn, Schalterdalweg 18, Beekbergen)nbsp;'Verwondering en verlichting': lustrumthemanbsp;Universiteit Utrecht 370 jaar.

Lezingen door prof.dr. Henk Tieleman en mw. dr. Jo Spaans.

•12 oktober

• - 15.00 uur. Utrecht Lezing regio Brabant (Provinciehuis Den Bosch)

'Toekomstvisie op Brabant als (nieuw) dynamisch hart van Nederland'. Bijdragen van mw. drs. Cora Steffens, drs. Paul Rüpp, en prof.dr.nbsp;Frank van Oort.

• • 13 oktober

• - 15.30 uur. Utrecht Lezing regio Den Haagnbsp;(Sociëteit De Witte, Plein 24, Den Haag)nbsp;'De toekomst van ons onderwijs'. Lezingennbsp;door prof.dr. Frits van Oostrom en prof.dr.nbsp;Gerard van Koten.

• • 16 oktober

• - 20.00 uur, Huiskamerbijeenkomst regionbsp;Amsterdam

Onder de titel 'De bijdrage van stedenbouw aan culturele integratie' wordt gediscussieerdnbsp;over stedenbouw in relatie tot culturele amp;nbsp;economische integratie.

• • 19 oktober

• - 19.30 uur. Finale Internationaal Studenten

Pianoconcours (Vredenburg, Utrecht)

• • 20 oktober

• - 15.30 uur, Architectuurwandeling De Uithofnbsp;(zie ook 6 oktober)

• • 31 oktober

• - 18.30 uur, Utrecht Lezing regio Zwollenbsp;(Grand Hotel Wientjes, Stationsweg 7,nbsp;Zwolle)

'De noodzaak van een democratisch-pedagogisch offensief'.

Lezing door prof.dr. Micha de Winter.

• • 3 november

• - 14.00 uur. Workshop voor jonge alumninbsp;'Energie in je werk!' (Fortis Bank, Blaak 555,nbsp;Rotterdam)

• • 3 november

• - 19.30 uur. Utrecht Lezing regio Utrechtnbsp;(Academiegebouw, Domplein, Utrecht)nbsp;'Kenniseconomie: kloppen diagnose en therapie?' Lezing door prof. dr. Ronald Plasterk.

• • 8 november Zuid-Afrika

De Utrecht Lecture in Stellenbosch wordt gegeven door dr. Henk van Rinsum. Onderwerp is diens publicatie 'Sol lustitiae aan denbsp;Kaap: een geschiedenis van de banden vannbsp;de Utrechtse universiteit met Zuid-Afrika'.

• • 9 november

• - 20.00 uur. Academisch Café (Café De Dijk,nbsp;Nobelstraat 283, Utrecht)

Drie promovendi vertellen in een (academisch) kwartiertje boeiend en begrijpelijk wat hun onderzoek inhoudt. Het publieknbsp;bepaalt met applaus wie dat het beste doet.

• • 20 november

• - 18.00 uur. Utrecht Lezing regio Amsterdamnbsp;(Hoofdkantoor ABN AMRO, WTC Amsterdam)

'De grenzen van de energiemarkt'

Bijdragen van prof.dr. Oedzge Atzema, prof, dr. Sweder van Wijnbergen en drs. Hermannbsp;Mulder.

• • 24 november

• - 17.00 uur, Alumniborrel Academiegebouw

Bijzondere Leerstoelen

Benoeming

Het bestuur van het Utrechts Universiteits-fonds:

• • heeft mw. prof.dr. B. Kwiatkowska opnieuwnbsp;benoemd tot bijzonder hoogleraar 'Internationaal recht van de zee' bij de faculteitnbsp;Rechtsgeleerdheid.

• • heeft dr. W.K. Kegel met ingang van 1 juninbsp;2006 benoemd tot bijzonder hoogleraarnbsp;'Zelfordenende systemen' bij de faculteit Bètawetenschappen / Scheikunde.

• • heeft prof.dr. P.A. Koolmees met ingang vannbsp;1 juni 2006 benoemd tot bijzonder hoogleraar 'Diergeneeskunde in historische ennbsp;maatschappelijke context' bij de faculteitnbsp;Geesteswetenschappen ! Letteren.

MMS

Word Mentor of meld je aan als Mentee! www.uu.n l/mms

Ben je eindejaars student of recentelijk afgestudeerd en heb je behoefte aan advies over (het begin van) je loopbaan of overweeg jenbsp;een stap in je carrière waar je graag eens overnbsp;van gedachten zou wisselen met een ervarennbsp;kracht? Of ben je juist een alumnus met ruimenbsp;werkervaring, die als mentor wil optreden ennbsp;antwoord kan geven op deze vragen?

Sinds kort heeft het Universiteitsfonds/Alum-nibureau een website om deze twee groepen - mentoren en mentees - met elkaar in contact te brengen. Dit Mentor Mentee Systeemnbsp;(MMS) stelt studenten en jonge alumni innbsp;staat om via een zoekmachine een geschiktenbsp;mentor te vinden voor loopbaangerelateerdenbsp;vraagstukken. Het MMS is nadrukkelijk nietnbsp;bedoeld als banenmarkt of jobservice.

Heb je vragen over het MMS of wil je je aanmelden als mentor of mentee? Stuur dan een e-mail naar mms@uu.nl of bel (030) 253 9624.nbsp;Wilt u meer weten over het MMS, kijk dan opnbsp;www.alumni.uu.nl/mms.

Alumnicontactpersonen

Contactpersonen faculteiten

• • utrechts Universiteitsfonds/Alumnibureau, Heidelberglaan 8,

3584 CS Utrecht, (030) 253 8025, ufonds@uu.nl

• • Aardwetenschappen, Budapestlaan 4,

3584 CA Utrecht, (030) 253 5116, n.meijer@geo.uu.nl

• • Biologie, Postbus 80088, 3508 TB Utrecht,

(030) 253 2276, c.m.jansen@bio.uu.nl

• • Diergeneeskunde, Postbus 80163, 3508 TD Utrecht,

(030) 253 4836, m.e.martens@vet.uu.nl

• • Farmaceutische Wetenschappen, Postbus 80082,

3508 TB Utrecht, (030) 253 7313, d.a.ondaatje@pharm.uu.nl

• • Geneeskunde, Postbus 80030, 3508 TA Utrecht,

(030) 253 6420, h.dobbelaar@med.uu.nl

• • Godgeleerdheid, Heidelberglaan 2, 3584 CS Utrecht,

(030) 253 1853, mswarte@theo.uu.nl

• • IVLOS, Heidelberglaan 8, 3584 CS Utrecht,

(030) 253 4494, m.vanrijswijk@ivlos.uu.nl

• • Letteren, Kromme Nieuwegracht 46, 3512 HJ Utrecht,

(030) 253 9756, voorlichting@let.uu.nl

• • Natuur- en Sterrenkunde, Postbus 80195, 3508 Tl Utrecht,

(030) 253 3284, j.andriese@phys.uu.nl

• • Rechtsgeleerdheid, Janskerkhof 3, 3512 BK Utrecht,

(030) 253 7018, n.vanderputten@law.uu.nl

• • Ruimtelijke Wetenschappen, Heidelberglaan 2,

3584 CS Utrecht, (030) 253 2044, y.langen@geo.uu.nl

• • Scheikunde, Padualaan 8, 3584 CH Utrecht,

(030) 253 3793, m.vandergarde@chem.uu.nl

• • Sociale Wetenschappen, Heidelberglaan 1,

3584 CS Utrecht, (030) 253 6718, h.j.vanrinsum@fss.uu.nl

• • Utrecht School of Economics, Vredenburg 138, 3511 BG Utrecht,

(030) 2537416, p.vandermeer@econ.uu.nl

• • Wijsbegeerte, Heidelberglaan 8, 3584 CS Utrecht,

(030) 253 1831, e.kas@phil.uu,nl

• • Wiskunde en Informatica, Budapestlaan 6,

3584 CD Utrecht, (030) 253 1515, Ria.vanVlimmeren@math.uu.nl

Contactpersonen nationaal

• • Regio Amsterdam, Peter de Haan, amsterdam.alumni@uu.nl

• • Regio Arnhem, Koen Verhoeff, arnhem.alumni@uu.nl

• • Regio Brabant, Kees Ampt, brabant.alumni@uu.nl

• • Regio Den Haag, Giap Tan, denhaag.alumni@uu.nl

• • Regio Rotterdam, Martine Romer, rotterdam.alumni@uu.nl

• • Regio Utrecht, Juditha Meissen, utrecht.alumni@uu.nl

• • Regio Zwolle, leke Rozendaal, zwolle.alumni@uu.nl

Contactpersonen internationaal

• • Engeland, Frank Krikhaar, Joost Beunderman,nbsp;fkrikhdar@gmail.com

• • Frankrijk, ufonds@uu.nl

• • Indonesië, Theo Tuwankotta, indonesia@alumni.uu.nl

• • Spanje, Germaine Custers, Germainecusters@hotmail.com

• • Thailand, ufonds@uu.nl

• • Verenigde Staten, Irma Jansen, New York,nbsp;irmajansen@hotmail.com

• • Zuid-Afrika, Hanna Botha, Jacques van der Eistnbsp;ufonds@uu.nl

Zonder waardeoordeel te geven signaleert deze rubriek activiteiten en publicaties dienbsp;voor Utrechtse alumni interessant zijn.nbsp;Bijdragen zijn welkom: llluster@uu.nl.

7e Internationaal Studenten Pianoconcours

Op donderdagavond 19 oktober 2006 vindt in Muziekcentrum Vredenburg de finale plaatsnbsp;van het 7e Internationaal Studenten Piano-concours. Getalenteerde studenten uit binnen- en buitenland strijden om de eer - ennbsp;een hoofdprijs van 2.500 euro - om door eennbsp;professionele jury tot beste pianist gekozennbsp;te worden. De finalisten spelen elk een zelfgekozen stuk en een vaststaand pianoconcert. Ze worden begeleid door het Utrechtschnbsp;Studenten Concert, onder leiding van Basnbsp;Pollard. De presentatie van de avond is innbsp;handen van prof.dr. Wiljan van den Akker.nbsp;Het pianoconcours wordt georganiseerd doornbsp;de Universiteit Utrecht in samenwerking metnbsp;het Utrechts Universiteitsfonds en Parnassosnbsp;Cultuurcentrum. Het eerste Internationalenbsp;Studenten Pianoconcours vond plaats in 1994nbsp;en werd door zowel deelnemers als publieknbsp;als media enthousiast ontvangen.

'Misschien wel zonder het je bewust te zijn, ben je de finalist van de pianocompetitienbsp;voor je hele leven geworden', aldus de Russische winnaar van het concours in 2004, Pavelnbsp;Chistyakov.

Kaarten voor de finale kosten 12,50 euro en zijn verkrijgbaar via www.pianocompeti-tion.uu.nl en bij Parnassos, Kruisstraat 201,nbsp;Utrecht, telefoon (030) 253 8448. Voor alum-nipashouders, studenten en medewerkers vannbsp;de Universiteit Utrecht geldt het kortingsta-rief van 7,50 euro.

Arbeidsmarktonderzoek Medische Biologie/Biomedische Wetenschappen

De opleiding Biomedische Wetenschappen houdt in het najaar van 2006 een grootscheeps arbeidsmarktonderzoek onder allenbsp;afgestudeerden van de opleidingen Medischenbsp;Biologie (doctoraal). Biomedische Wetenschappen (doctoraal en bachelor) en Biomedical Sciences (master). De resultaten van dezenbsp;enquête zullen worden verspreid onder denbsp;betrokkenen. We hopen op een zo groot mogelijke respons bij dit arbeidsmarktonderzoeknbsp;en hebben daarbij de juiste adresgegevensnbsp;nodig. Als die niet bij het U-fonds en/of denbsp;alumnivereniging PHEPH bekend zijn, geefnbsp;deze dan s.v.p. door aan: Kirsten Boersma-vannbsp;Nierop, e-mail: k.vannierop@umcutrecht.nl.

Symposium NWSV Helix amp; NWamp;I

Op donderdag 26 oktober organiseert de Natuurwetenschappelijke Studieverenigingnbsp;Helix samen met de opleiding natuurwetenschap amp; innovatiemanagement eennbsp;symposium ter ere van het llle lustrum. Hetnbsp;onderwerp van het symposium is 'innovatienbsp;amp; evolutie - de impact van een veranderendenbsp;omgeving'. Ben je afgestudeerd NWBB ofnbsp;NWamp;I en ben je geïnteresseerd in dit symposium? Schrijf je dan in via de website! Hetnbsp;symposium vindt plaats in zaal Blauw, Marinus Ruppertgebouw, De Uithof.

Meer informatie: NWSV Helix (030) 253 6984, info®innovatiesymposium.nl, www.innovatie-symposium.nl.

Oud-leden SIB gezocht

Ben je lid geweest van de Studentenvereniging voor Internationale Betrekkingen? Wil je ook weten hoe het de vereniging nu vergaat? En wil je in contact blijven met ledennbsp;uit jouw tijd? Word dan reünist! Via het jaarlijkse Ad Infinitum en Nieuwsbrieven blijf jenbsp;op de hoogte van SIB en word je uitgenodigdnbsp;voor de reünies. In 2007 viert SIB-Utrechtnbsp;haar 5de Lustrum en dit wordt groots gevierd! Ook reünist worden? Neem dan evennbsp;contact op via info@sib-utrecht.nl.

Werkervaring ontmoet kwaliteit

De Utrechtse School voor Bestuurs- en Organisatiewetenschap koppelt uw persoonlijke werkervaring aan onze bewezen academischenbsp;kwaliteit in onze executive amp; masterpro-gramma's. Binnenkort starten de volgendenbsp;programma's;

• • Management, Organisatie en Communicatie

• • Strategisch Management in de non-profitnbsp;sector

• • Chaostaal

• • Effectief Adviseren

• • Interculturalisatie in de non-profit

• • Bestuur en Beleid voor professionals

• • Organisatie, Cultuur en Management

• • Organiseren en leidinggeven voor Aio's ennbsp;Oio's

Alumnipasbezitters ontvangen 10% korting op de cursusprijs (tot max. € 1.100,-)nbsp;Meer informatie: (030) 253 8101, usbo.nbsp;info@uu.nl, www.usg.uu.nl/emp.

Faculty Club dit najaar

De Faculty Club is de huiskamer van de Uni-versiteit Utrecht. Een historische plek in de binnenstad, aan de voet van de Domtoren.nbsp;Een sfeerrijke omgeving om (buitenlandse)nbsp;gasten mee naar toe te nemen. Om te lunchen, te dineren ofte borrelen met collega's,nbsp;vrienden en oud-studiegenoten. Maar ooknbsp;om er lezingen van prominente UU'ers bij tenbsp;wonen.

Het programma voor dit najaar:

• • Maandag 25 september 18 uur een lezingnbsp;van dr. Marie-Christine Kok-Escalle:

La France, un pays d'exception?

• • Maandag 18 oktober 18 uur een diner concertant met de halve finalisten van het 7denbsp;Internationaal Studenten Pianoconcours

• • Maandag 27 november 18 uur een wijnproeverij.

Nog geen lid? Alumni die begunstiger zijn van het Universiteitsfonds betalen geen € 65,-maar € 45,- per jaar.

Meer informatie: Noor van Haaren, Achter de Dom 7, 3512 JN Utrecht, (030) 253 9911,nbsp;n.vanhaaren@helio5.uu.nl, www.helios.uu.nl.

Herman Verstappens zwerftocht door de wereld

In 1942 begint Herman Verstappen met zijn studie fysische geografie in Utrecht. Na denbsp;oorlog vertrekt hij naar Nederlands-Indië,nbsp;om er te gaan werken bij de Topografischenbsp;Dienst en de lokale universiteiten. Hij maaktnbsp;vele avontuurlijke reizen door Indonesië; hetnbsp;hoogtepunt is zijn deelname in 1959 aan denbsp;expeditie naar het Sterrengebergte (het tv-programma Andere Tijden wijdde er ooit eennbsp;uitzending aan, waarin ook Verstappen aannbsp;het woord kwam). Later wordt hij hoogleraarnbsp;geomorfologie en voorzitter van denbsp;Internationale Geografische Unie en reist hijnbsp;als onderzoeker van natuurrampen de wereldnbsp;door. Zijn leven heeft hij nu geboekstaafd innbsp;'Zwerftocht door een wereld in beweging'.nbsp;Het is een levendig relaas, waaruit een grotenbsp;betrokkenheid spreekt met de aarde en denbsp;mensen die er leven. Het boek verscheennbsp;afgelopen voorjaar bij Van Gorcum, telt 170nbsp;pagina's en kost € 19,50. Meer informatie:nbsp;WWW.vangorcum.nl.

Alumni vrouwenstudies gezocht

De leerstoelgroep Vrouwenstudies van de faculteit der Geesteswetenschappen/Letterennbsp;is op zoek naar alumni Vrouwenstudies ofnbsp;alumni van andere opleidingen die een geschikte stageplaats hebben voor studentennbsp;van de master Comparative Women's Studiesnbsp;in Culture and Politics (zowel Nederlandstalige als Engelstalige studenten). Een stagenbsp;bedraagt 10 weken en omvat 1,0 fte. Een on-derzoekscomponent (gender en/of etniciteit)nbsp;moet tot de mogelijkheden behoren.

Meer informatie: Iris van der Tuin, (030) 253 6447, iri5.vandertuin@let.uu.nl.

Lustrum Drift '66

In oktober van 2006 bestaat studievereniging Drift '66 veertig jaar. Om deze lustrumweeknbsp;in stijl te openen wordt er een reünie georganiseerd voor alle mensen die fysische geografie in Utrecht hebben gestudeerd. Dezenbsp;reünie vindt plaats op zaterdag 14 oktobernbsp;van 12.00 tot 16.00 uur. De kosten voor denbsp;reünie bedragen € 10,-. Aanmelden: via hetnbsp;aanmeldingsformulier op www.drift66.nl ofnbsp;via drift@geo.uu.nl.

Word mentor!

Hebt u affiniteit met het feministische gedachtegoed? Doneert u graag aan een persoonlijk en duidelijk goed doel? Steun dan nu een (pre-)masterstudent Genderstudiesnbsp;uit de Derde Wereld of Oost-Europa! Dezenbsp;studenten hebben vaak niet de financiëlenbsp;middelen om zelf hun studie aan de Universi-teit Utrecht te bekostigen en kunnen ook eennbsp;emotioneel steuntje in de rug wel gebruiken.nbsp;U kunt helpen hen wegwijs te maken in denbsp;Nederlandse samenleving. Geef hen een kansnbsp;een studententijd te beleven zoals u die ooknbsp;gehad heeft! Word mentor van een studentnbsp;en/of bied financiële ondersteuning tijdensnbsp;de opleiding aan de Universiteit Utrecht.nbsp;Meer informatie: Prof.dr. G.D. Wekker, gloria.nbsp;wekker@let.uu.nl.

Buys Ballotstraat te boek

Hebt u ooit in een studentenhuis in de Buys Ballotstraat gewoond of woont u er nog?nbsp;Dan bent u wellicht geïnteresseerd in hetnbsp;boekje getiteld 'TERUG' van Willem Jansen,nbsp;alumnus scheikunde. Het betreft een onlangsnbsp;in eigen beheer gepubliceerd geschiedkundignbsp;verhaal met persoonlijke invalshoeken overnbsp;de Utrechtse Buys Ballotstraat. Een straatnbsp;die vanaf het begin waarschijnlijk eennbsp;studentenstraat geweest is. Het boekje kostnbsp;€ 11,- en is te bestellen bij uitgeverijnbsp;Gigaboek, info@gigaboek.nl.

Geologische reizen

De Stichting Geowetenschappelijke Activiteiten organiseert:

• • Een 10 daagse vulkanologische reis naarnbsp;Sicilië. We verkennen Lipari, Vulcano,nbsp;Stromboli en de Etna. Spetterende eruptiesnbsp;op Stromboli, fumarolen op Vulcano, obsidiaan op Lipari en als toppunt de Etna!nbsp;Reisdata: 15-24 september.

• • Een 13-daagse geologische/archeologischenbsp;reis naar Syrië. Het bijzondere landschepnbsp;van het Midden-Oosten met daarin centraalnbsp;de Jordaanslenk vormt het fraaie decor voornbsp;deze reis. De reis is een aangename mix vannbsp;geologie en archeologie en culturele hoogtepunten. Reisdata; 18-31 oktober.

Meer informatie: www.georeizen.nl.

De Stichting Geowetenschappelijke Activiteiten is een non-profit organisatie, die 'geologie voor niet-geologen' in het veld laat zien.

Geïnteresseerde alumna/alum-nus gezocht als vrijwilliger

Het Universiteitsfonds/Alumnibureau zoekt een geïnteresseerde en ter zake kundigenbsp;vrijwilliger die het bureau wil ondersteunennbsp;bij het plegen van research naar relaties vannbsp;de Universiteit Utrecht die een belangrijkenbsp;rol spelen in de samenleving. Concreet gaatnbsp;het om het zoeken in gedrukte en digitalenbsp;media naar vermeldingen van deze relaties.nbsp;Waarmee zijn zij bezig, welke (neven)functiesnbsp;bekleden zij en welke rol spelen zij in de samenleving?

De tijdsinvestering hiervoor is ongeveer 4 uur per week. De werkzaamheden vinden plaatsnbsp;op het bureau van het Universiteitsfonds.nbsp;Bent u geïnteresseerd of wenst u naderenbsp;informatie, neemt u dan contact op met drs.nbsp;R.J. (Robbert Jan) Feunekes, telefoon (030)nbsp;253 8680, r.j.feunekes@uu.nl.