Uit interesse voor het ontstaan van het leven startte Feike Sijbesma in 1977nbsp;met zijn studie Medische (en Moleculaire)nbsp;Biologie. Hij koos voor Utrecht, ondernbsp;andere omdat in deze stad het hele studen-tengebeuren vrij dominant aanwezig is.nbsp;Dat leek hem ook belangrijk. Hij studeerdenbsp;met veel plezier, was gefascineerd door denbsp;processen die zich in biologische cellennbsp;afspelen, maar had geen idee wat je metnbsp;biologie kon doen. Nooit over nagedacht.nbsp;Tot hij in zijn vijfde jaar erachter kwam datnbsp;de keuze bestond uit onderzoek of onderwijs. “Dat was wel een kleine schok”, bekentnbsp;hij nu. “Onderwijs is leuk. Het is leuk omnbsp;kennis over te brengen, maar ik zag er voornbsp;mij geen carrière in weggelegd. Dat goldnbsp;ook voor onderzoek.” Sijbesma studeerdenbsp;af bij prof. dr. Harry Voorma, hoogleraarnbsp;Moleculaire Biologie en oud-rector magnificus. Zijn onderzoek naar hyperthermie,nbsp;over warmtebehandeling van kankercellen,nbsp;verliep voorspoedig. Resultaten blevennbsp;niet uit en Sijbesma mocht een publicatie schrijven. Vervolgens besprak hij metnbsp;professor Voorma de mogelijkheden voornbsp;een baan als promovendus. ’’Echter, de helenbsp;dag in zo’n witte jas en weinig mensen zien.nbsp;Ik ben een extrovert type, ik heb mensennbsp;om me heen nodig. Ik ben dus niet die kantnbsp;opgegaan.”

Sijbesma besloot zich gerichter te oriënteren op zijn loopbaan. Biotechnologie was in opkomst, dus er waren volop kansen. “Bedrijven wilden me graag als onderzoeker,nbsp;maar dat wilde ik niet. Ik wilde de marketing in en bedrijven laten groeien. Vandaarnbsp;dat ik naar Rotterdam vertrok om Bedrijfskunde te studeren. Omdat ik mijn kandidaats kon inbrengen, haalde ik in tweeënhalf jaar mijn doctoraal Bedrijfskunde.nbsp;Met mijn biotechnologische achtergrond innbsp;combinatie met bedrijfskunde had ik eennbsp;interessante opleiding voor managementfuncties in de biotechnologische industrie.nbsp;Zo kwam ik terecht bij Gist-Brocades, datnbsp;later overging in DSM.“

Speciaal verzoek

Tijdens zijn Utrechtse studententijd was Sijbesma zowel binnen de faculteit als daarbuiten actief. Hij vervulde diverse bestuursfuncties bij Unitas en was voorzitter van denbsp;studentenpolitieke partij De Brug. Binnennbsp;de faculteit vervulde hij onder andere hetnbsp;lidmaatschap van de universiteitscommis-sie die zich bezighield met dierproeven.nbsp;Sijbesma: “De universiteit vormt je in dienbsp;cruciale periode tussen je 17e en 24e jaar.nbsp;Door deze nevenactiviteiten leerde ik in hetnbsp;klein iets over besturen en over sociale processen tussen mensen. Ik werd in staat gesteld een kijk op de wereld te ontwikkelen.nbsp;De universiteit helpt je om te worden wie jenbsp;nu bent. Dat zijn geen kleine woorden, datnbsp;betekent wel wat. De band die ik daardoornbsp;met de Universiteit Utrecht voel is heelnbsp;sterk. Utrecht is echt mijn alma mater.”nbsp;Van Feike Sijbesma zul je dan ook niet snelnbsp;een lelijk woord horen over de Universiteitnbsp;Utrecht. En als het college een speciaal verzoek bij hem neerlegt, zet hij zich daarvoornbsp;in. “Ik zou willen dat alle alumni zo’n nauwe band hebben met de universiteit. Dat zenbsp;ook dankbaar zijn voor hun academischenbsp;vorming en iets terug willen doen in denbsp;vorm van een inspanning leveren, verhalennbsp;vertellen, samenwerken of doneren. Hetnbsp;is belangrijk dat we een instituut met zo’nnbsp;lange historie en zo’n groot maatschappelijknbsp;belang als de Universiteit Utrecht in stand

houden. Daar zijn we met z’n allen verantwoordelijk voor.”

Maatschappelijke debatten Sijbesma heeft dan ook moeite met de bezuinigingen op universiteiten. “Je ziet mondiale verschuivingen. Landen als China zijnnbsp;in opkomst. Nederland positioneert zichnbsp;als kenniseconomie. Als je het economischnbsp;moeilijk krijgt, moet je bezuinigen. Ooknbsp;bij DSM bezuinigen we, maar niet op Ramp;Dnbsp;en innovatie en dus de toekomst. Voor eennbsp;land geldt in feite hetzelfde. Bezuinigen opnbsp;onderwijs en onderzoek, de primaire functies van een universiteit, is niet verstandig.nbsp;Dat is de motor van de toekomst. En daarnbsp;wil ik een derde, voor mij zeer belangrijke,nbsp;primaire functie aan toevoegen: de maatschappij. De universiteit speelt namelijk eennbsp;belangrijke rol in de grote maatschappelijkenbsp;debatten over bijvoorbeeld klimaatproblemen en gentechnologie, maar ook overnbsp;voedselschaarste en bijvoorbeeld ons financiële systeem. Iedereen kan een meningnbsp;hebben, maar de universiteit voorziet onsnbsp;ook van de feiten. Het is handig als daar eennbsp;correlatie tussen is...”

Bijdragen aan het werk van de Universiteit Utrecht ziet Sijbesma ook als het zorgennbsp;voor de volgende generatie. Het ontwikkelen van de mensheid door kennis tenbsp;ontwikkelen waardoor we ook economischnbsp;kunnen groeien. Sijbesma: “Hier is een rolnbsp;weggelegd voor de overheid, maar ook voornbsp;alle alumni van de Universiteit Utrecht!”

Bent u benieuwd hoe Feike Sijbesma zijn periode in de RvT heefi ervaren? Lees verdernbsp;in het digitale U-blad, www.dub.nl.

Het Utrechts Universiteitsfonds, het oudste universiteitsfondsnbsp;van Nederland, werd in 1885nbsp;opgericht door alumni om denbsp;groei en de bloei van de uni-versiteitte stimuleren. 125nbsp;jaar na dato introduceert hetnbsp;universiteitsfonds een bredenbsp;jaarfondscampagne die alumninbsp;uitnodigt inspirerende projectennbsp;te ondersteunen waarmee denbsp;Universiteit Utrecht zich onderscheidt als een instituut vannbsp;naam en faam. Niet alleen hetnbsp;Utrecht Excellence Scholarshipnbsp;(UES-)programma, zoals in denbsp;afgelopen jaren, maar ook drienbsp;andere, jaarlijks wisselendenbsp;onderwerpen. Voor dit jaar zijnnbsp;geselecteerd: de scriptiereeksnbsp;The best of the best, de onlinenbsp;collectie van het Universiteitsmuseum Utrecht en de onderzoekstage Bèta Excellent.

Tekst: Margot Bouwens Beeld: Aatjan Renders

Nederland is een vrijgevig land, opvallend is echter dat er relatief weinig aan onderwijs en onderzoek gegevennbsp;wordt. “Terwijl wetenschap en persoonlijkenbsp;ontwikkeling juist zo belangrijk zijn. Iederenbsp;alumna en alumnus zal dat onderschrijven”, zegt André Bolhuis, voorzitter van hetnbsp;Utrechts Universiteitsfonds. Door te gevennbsp;aan het Jaarfonds steunen alumni maatschappelijk relevante projecten en dragennbsp;ze bij aan de blijvende ontwikkeling vannbsp;onderwijs en onderzoek op de Universiteitnbsp;Utrecht. Alle donaties komen volledig tennbsp;goede aan de projecten.

Onmisbaar

Het Jaarfonds steunt vier projecten waarin de reguliere overheidsfinanciering nietnbsp;voorziet. De projecten zijn wisselendnbsp;van aard en richten zich op verschillendenbsp;doelgroepen en disciplines op het gebiednbsp;van onderwijs en onderzoek, excellentie,nbsp;academisch erfgoed en studentenservices.nbsp;Bolhuis: “Naast relevantie en duurzamenbsp;ontwikkeling van de universiteit, is het eennbsp;uitgelezen manier om als alumni nauwnbsp;betrokken te blijven bij de Universiteitnbsp;Utrecht. Bij deze projecten snijdt het mesnbsp;aan meerdere kanten.”

Alle faculteiten en diensten krijgen de mogelijkheid om een project in te dienen.nbsp;Dit jaar zijn er vijftien aanvragen ingediend.nbsp;Het bestuur van het U-fonds beoordeelt denbsp;aanvragen en selecteert de meest aansprekende projecten. “Juist in deze financieelnbsp;lastige tijden vragen we aandacht voor pro

“Buitenlandse studenten die met een beurs hier komen studeren, halen niet alleen, zij brengen ook veel”, stelt dr. Arie Smit, alumnus, UES-ambassadeur en in zijn werkzame leven directeurnbsp;van TeleacNOT. “Voor een universiteit is het belangrijk omnbsp;talent van buiten, binnen je muren te hebben. Door met anderenbsp;culturen, andere achtergronden, andere inzichten in aanrakingnbsp;te komen, leren studenten letterlijk en figuurlijk over hun eigennbsp;grenzen heen te kijken. Dat bevordert discussie, wederzijdsnbsp;begrip en creativiteit in denken. Het UES-programma is dusnbsp;belangrijk voor de student in kwestie, maar zeker ook voornbsp;de internationalisering van de universiteit en het op de kaartnbsp;houden van Nederland als kennisland. Zo heeft een gift aan hetnbsp;UES-programma eigenlijk dubbele waarde: het verrijkt zowelnbsp;het leven van de student als de universitaire gemeenschap.” Smitnbsp;is als voormalig voorzitter van het Universiteitsfonds en als eennbsp;van de initiatiefnemers van het UES-programma betrokken innbsp;de eindfase van de selectie: “Uit de aanmeldingen die jaarlijksnbsp;binnenkomen, selecteren we, in overleg met het admissions office, de meest excellente en gemotiveerde kandidaten als ambassadeur voor de UES-campagne. Petje af voor deze studenten dienbsp;toch zeker twee jaar ver van huis zijn en hun uiterste best doennbsp;de financiering rond te krijgen - toch snel zo’n 23.000 euro pernbsp;jaar - om hier te kunnen studeren.”

Een van de talentvolle studenten die dit jaar aan de Universiteit Utrecht is komen studeren, is Catherine Arupia (1978). Zij is de eerste vrouwelijke UES-student uit Afrika en doetnbsp;een master Business informaties. Met de kennis die ze hiernbsp;verwerft over het vergaren, opslaan, ordenen en distribueren van informatie wil ze bijdragen aan de ontwikkeling vannbsp;Uganda.quot;UES is important to me because the scholarship gavenbsp;me a golden opportunity to further my studies and be able tonbsp;study abroad, a dream I always hoped and longed for. I knownbsp;for sure my family could not afford to pay for my education. Inbsp;got to know Utrecht University through a Dutch friend whomnbsp;I met in Uganda during his bicycle trip across Africa. He is annbsp;alumnus of the University. I searched for all information onnbsp;the internet about studying at Utrecht University. In doing so Inbsp;found a master programme that was in line with my bachelornbsp;knowledge. I filled out every piece of paper that was required for admission and I also applied for scholarship whichnbsp;eventually enabled me to come and study. I was chosen onnbsp;the ground of excellence, motivation and a strong interest tonbsp;pursue higher education. The UES-programme made my longnbsp;long awaited dream come true.quot;

student Adinda de Wit: 'Je ziet hoe denbsp;onderzoeks-wereld werkt'

De onderzoekstage is de bekroning van het Bèta Excellent-programma.nbsp;Het biedt talentvolle leerlingen uit denbsp;zesde klas de kans om in hun examenjaar hun profielwerkstuk (grotendeels)nbsp;aan de universiteit te maken. Adindanbsp;de Wit, nu derdejaars student Wis- ennbsp;Natuurkunde, heeft voor haar profielwerkstuk een onderzoekstage gedaannbsp;bij Farmacie: quot;Je krijgt een kijkje in denbsp;keuken van een groot onderzoek. Dat isnbsp;echt anders dan op school een proefjenbsp;doen en vier uur later het resultaatnbsp;weten. Door mee te werken aan eennbsp;onderzoek zie je hoe de onderzoeks-wereld werkt en weet je hoe het is omnbsp;een paper te lezen, onderzoeksvragennbsp;op te stellen en experimenten te bedenken. Hoewel ik geen Farmacie bennbsp;gaan studeren, was het zeer leerzaamnbsp;te zien hoe ze in een ander vakgebiednbsp;onderzoek doen. De onderzoekstagenbsp;verdiepte en verbreedde mijn kennis ennbsp;het stimuleerde me verder te kijken dannbsp;ik op school deed.quot;

Talent door geven Onderzoekstagenbsp;Bèta Excellent

Doel: Getalenteerde 6vwo-scholieren de kans bieden om aan de Universiteitnbsp;Utrecht een onderzoekstage te doen.

Het Junior College Utrecht (JCU) en 22 middelbare scholen zijn innbsp;2011/2012 het programma Bèta Excellent gestart. Doel van dit programmanbsp;is om voor talentvolle leerlingen eennbsp;doorlopende leerlijn te ontwikkelen vannbsp;de brugklas tot en met de bachelor. Alsnbsp;onderdeel van dit programma volgennbsp;leerlingen uit de eerste tot de zesdenbsp;klas masterclasses aan de Universiteitnbsp;Utrecht en werken ze daar gezamenlijk aan verrijkende en verdiependenbsp;opdrachten.

Prof. dr. Gerard van Koten over de onderzoekstage Bèta Excellent: “Iknbsp;ben bijzonder begaan met dit project.nbsp;In onze kennisintensieve samenlevingnbsp;moeten we bètatalent koesteren ennbsp;al vroeg ontwikkelen naar een hoognbsp;niveau. Utrecht is daar de aangewezennbsp;plek voor. De stage geeft vwo-leerlingennbsp;meer zicht op bètatechniek en maakt denbsp;overstap naar een wetenschappelijke opleiding vloeiender en daardoor eenvoudiger.” De leerlingen krijgen workshopsnbsp;over het maken van een onderzoeksvoorstel en de opzet en uitvoering vannbsp;een onderzoek. Een onderzoeker vannbsp;de universiteit begeleidt hen bij hunnbsp;eigen (deel)onderzoek. Hun eigennbsp;vwo-docent blijft eindverantwoordelijknbsp;voor de beoordeling. “Door die dubbelenbsp;betrokkenheid vindt in beide richtingennbsp;kennisoverdracht plaats, zowel inhoudelijk als didactisch. Die kruisbestuivingnbsp;is heel wenselijk. Enerzijds om het vwo-onderwijs te blijven voeden met de laatste stand van zaken in de wetenschap.

Anderzijds om te zorgen dat universitair docenten aangesloten blijven bij wat denbsp;jeugd bezighoudt, hoe ze leren, zodatnbsp;ze daar met hun onderwijs op kunnennbsp;aansluiten.”

Alumnus Sjoerd Kamerbeek: ‘Specialistennbsp;gingen in gesprek overnbsp;mijn scriptie

Door middel van persberichten en symposia worden de excellente scripties onder de aandacht van een breed publiek gebracht.nbsp;Zo ook de scriptie over het succes en falennbsp;van fusies en overnames van Sjoerd Kamerbeek, alumnus en advocaat bij Van Doorne:nbsp;quot;Tijdens een speciaal over dit onderwerpnbsp;georganiseerd symposium heb ik mijnnbsp;scriptie kunnen presenteren aan de top vannbsp;het Nederlandse bedrijfsleven en de politiek. Specialisten uit het bedrijfsleven, denbsp;politiek en de universiteit gingen daaropnbsp;met elkaar in gesprek. De universiteit vanuit de theorie en het bedrijfsleven vanuitnbsp;de praktijk. Die verschillende perspectievennbsp;leverden een interessante discussie op,nbsp;maar ook begrip en kruisbestuiving.quot; Datnbsp;deze scriptiereeks de maatschappij voedtnbsp;met kennis en inzichten, en jonge, talentvolle alumni een springplank biedt voornbsp;hun carrière, daarvan is Kamerbeek overtuigd: quot;Het project stimuleert studenten tenbsp;excelleren. Daar is de student zelf, de universiteit en de maatschappij bij gebaat.quot;

Parels door geven Scriptiereeksnbsp;'The best of the best'

Doel; Scriptieonderzoeken die met een negen of hoger zijn beoordeeld, onder denbsp;aandacht brengen van een breed publiek.

De faculteit Rechten, Economie,

Bestuur amp; Organisatie stimuleert onderzoek op hoog niveau door denbsp;beste scripties van master studenten uitnbsp;te geven in de scriptiereeks; ‘The bestnbsp;of the best’. Zo worden de onderzoekennbsp;die door talentvolle studenten van denbsp;Universiteit Utrecht zijn uitgevoerd,nbsp;toegankelijk gemaakt voor een breednbsp;publiek. Hierdoor vindt uitwisseling vannbsp;onderzoeksinformatie plaats en wordtnbsp;zowel binnen als buiten de universiteitnbsp;multidisciplinaire samenwerking gestimuleerd.

Politici, overheid, organisaties en bedrijfsleven krijgen met deze scriptiereeks toegang tot toepasbare wetenschap. Denbsp;veelal maatschappelijk relevante onderzoeksresultaten zijn al herhaaldelijknbsp;meegenomen bij aanpassing van beleidnbsp;en wetgeving. “Met deze excellente scrip-tiereeks worden wetenschap en praktijk met elkaar verbonden. Dat jonge,nbsp;talentvolle studenten met hun afstudeeronderzoek een bijdrage leveren aannbsp;actuele maatschappelijke discussies, vindnbsp;ik heel waardevol”, zegt Peter Wakkie,nbsp;alumnus, voormalig lid van de Raad vannbsp;Bestuur van Ahold en thans advocaat bijnbsp;Spinathamp;Wakkie.

Ambassadeur Peter Wakkie;

'Het afstudeeronderzoek draagt bij aan actuelenbsp;maatschappelijkenbsp;discussies^

Schatten door geven Online collectie Universiteitsmuseum Utrecht

Doel; Bijzondere objecten uit de collectie van het Universiteitsmuseum digitaliseren en toegankelijk makennbsp;voor jong en oud.

Het Universiteitsmuseum Utrecht beheert het academisch erfgoednbsp;van de Universiteit Utrecht; naarnbsp;schatting zo’n 180.000 objecten. Hetnbsp;is de erfenis van 375 jaar onderzoeknbsp;en onderwijs aan deze universiteit.nbsp;Slechts een klein deel hiervan kannbsp;getoond worden in het museum. Hetnbsp;grootste deel wordt professioneelnbsp;beheerd in de depots van het museum. Om meer verborgen schatten tenbsp;kunnen laten zien, wordt een deel vannbsp;de collectie geconserveerd, gefotografeerd en beschreven. De objecten ennbsp;bijbehorende verhalen worden daarnanbsp;op een interactieve website geplaatst.

Dat het belangrijk is de prachtige collecties en unieke voorwerpen dienbsp;het Universiteitsmuseum Utrecht innbsp;huis heeft zichtbaar te maken voor hetnbsp;publiek, onderschrijft prof. dr. Gerardnbsp;’t Hooft, universiteitshoogleraar ennbsp;Nobelprijswinnaar; “Kennis is de kurknbsp;waar de samenleving op drijft. Hetnbsp;genereert nieuwe ontwikkelingen. Hetnbsp;is heel mooi hoe het museum dat laatnbsp;zien. Ik heb dat aan den lijve mogennbsp;ondervinden met de tentoonstellingnbsp;die het museum over mijn werk heeftnbsp;gemaakt. Het Universiteitsmuseumnbsp;prikkelt de nieuwsgierigheid en weetnbsp;ons enthousiasme voor de wetenschapnbsp;over te brengen aan zowel kinderennbsp;als volwassenen. Dat is een grootnbsp;goed.”

Directeur Monique Mourits; 'Sommige objectennbsp;hebben voornbsp;een doorbraaknbsp;gezorgd’

Het Universiteitsmuseum Utrecht is bij uitstek het podium voor wetenschaps-communicatie. Het laat jong en oud ziennbsp;hoe wetenschap werkt en zich ontwikkelt. quot;Het museum laat zien dat denbsp;Universiteit Utrecht al eeuwen innoverend en vooraanstaand onderzoek doet.nbsp;En hoe de universiteit daarmee bijdraagtnbsp;aan wetenschap en maatschappijquot;, zegtnbsp;Monique Mourits, alumna en directeurnbsp;van het Universiteitsmuseum Utrecht.nbsp;quot;In de collectie zitten objecten waar jenbsp;om moet glimlachen, maar ook objectennbsp;die voor een doorbraak hebben gezorgd. Zoals de eerste hart-longmachinenbsp;en een collegeplaat van een hoogleraarnbsp;die laat zien hoe planten bewegen. Bijnbsp;toeval vindt hij hoe planten groeien;nbsp;dat is mondiaal doorbrekend onderzoeknbsp;geweest. Of de slingerklok uit 1657, dienbsp;door Salomon Coster gemaakt werdnbsp;voor Christiaan Huygens. Het is een vannbsp;de oudste slingeruurwerken ter wereld.nbsp;Ooit waren het objecten met een praktische toepassing. Nu hebben ze musealenbsp;waarde.quot;

tafel met negen borden kondigt de komst van de ‘biologenmeisjes’ - zoals ze zichzelf nog steedsnbsp;noemen - al aan. Het is bijna 11.00 uurnbsp;als de eerste alumna de Faculty Clubnbsp;binnenkomt, waarna al snel de voltalligenbsp;vrouwelijke lichting Biologie uit 1955 Inbsp;weer compleet is. Als iedereen koffie ennbsp;thee heeft, beginnen ze te vertellen.

Mieke Berkhuysen-Bakker: “Tot ze in 1994 zei: “Laten we weer eens met z’nnbsp;allen afspreken. Iedereen was daarvoornbsp;uit elkaar gegaan; had eigen levens metnbsp;gezinnen en werk. En dat was toennbsp;veelal achter de rug. We zijn in dat jaarnbsp;uitgebreid teruggeweest naar de Langenbsp;Nieuwstraat - waar nu het Universiteitsmuseum zit - waar we veel goede herinneringen hebben liggen. En sinds die

Mieke Berkhuysen-Bakker: “Daar hebben we het laatst nog met elkaar over gehad:nbsp;de meesten van ons zouden achteraf eennbsp;andere keuze hebben gemaakt. De jongenbsp;mensen van nu weten veel beter wat zenbsp;wel en niet willen.” Jenny Koekoek: “Ernbsp;was ook weinig voorlichting in die tijd.nbsp;Ik vond biologie leuk op school, maarnbsp;had er verder totaal niet over nagedacht.

Wat ik wel wist, was dat ik niet voor de klas wilde en ik stond natuurlijk m’nnbsp;hele leven voor de klas! Maar ik vondnbsp;het uiteindelijk zó leuk dat lesgeven: hetnbsp;plezier dat je hebt als het lukt om ietsnbsp;ingewikkelds minder abstract te ma- Hnbsp;ken en boeiend over te brengen.” Theanbsp;Tempelaars-van Oorschot: “Wij kregennbsp;wel voorlichting - wat heel bijzonder wasnbsp;in die tijd - en ik wilde Farmacie gaan

studeren. Maar er werd gezegd: ‘Dat duurt heel lang en meisjes gaan natuurlijk trouwen...’. Dat heb ik toen dus nietnbsp;gedaan: Farmacie studeren. Het werdnbsp;Biologie, omdat ik dat vak leuk vond.nbsp;Ik ging samen met Nanke, bij wie ik innbsp;de klas zat.” Nanke Damen-van Hapert:nbsp;“Wij kwamen beiden uit het katholiekenbsp;zuiden en werden automatisch lid vannbsp;het katholieke Veritas.” Anne Marie Hillenbsp;Ris Lambers: “Mijn ouders waren alletweenbsp;biologen en ik werkte op mijn vijftiendenbsp;al als kasknecht. Biologie was dus een logische keuze. Ik werkte echter liever metnbsp;mijn handen. Maar noch mijn ouders,nbsp;noch ikzelf beseften dat in die tijd. Ik hebnbsp;uiteindelijk twaalf jaar piano’s gerepareerd.” Ali Miedema: “Ik koos wel bewustnbsp;voor Biologie met het doel het onderwijsnbsp;. in te gaan. Ik heb daar ook bewust mijnnbsp;veldbiologische vakken op uitgekozen.”nbsp;Fusien van den Ent-Westendorp: “Ik wasnbsp;al botanisch analist in Wageningen, maarnbsp;ik wilde wéten. Ik had in Indië in eennbsp;kamp gezeten waar je niet mocht leren.

Ik was als een spons toen ik in Nederland terugkwam.”

Ali Miedema: “Voor mij was het USKO ™ heel belangrijk. Ik zong als sopraan ondernbsp;Hans Brandts Buys, een heel goede

dirigent. Ik had al liefde voor muziek, maar dit is daar nog meer gestimuleerd.”nbsp;Janny Eil-van Oest: “Het waren natuur-lijk heel andere tijden. Je had een kamernbsp;met een wastafel en een klein pitje en jenbsp;at vaak ‘op de club’ of op de mensa. Ennbsp;verder sprak je vooral met elkaar af. Ik zatnbsp;bij de UVSV, maar daar was je vooral metnbsp;hoogtijdagen zoals het installatiedinernbsp;of een bal. En het was allemaal denk iknbsp;iets ‘onschuldiger’ dan nu: in de groentijdnbsp;moesten we bijvoorbeeld met de ruggennbsp;tegen elkaar zitten en hemdjes breiennbsp;voor kinderen die het nodig hadden.”nbsp;lanny Eil-van Oest: “Het werd al meer gemeengoed dat vrouwen gingen studeren!nbsp;Je werd ook voor vol aangezien. Maarnbsp;er waren natuurlijk wel minder meisjesnbsp;dan jongens. En de verhoudingen warennbsp;gewoon nog heel anders. Nu wonen sommige studenten al samen, dat was in onzenbsp;tijd niet. Dan ging je trouwen.” Annenbsp;Marie Hille Ris Lambers: “Ik trouwde innbsp;het tweede jaar en het was wel gang-

studie gedaan?

Mieke Berkhuysen: “Bij Van Heerdt stu-dent-assistenschappen lopen. Ik vond het heerlijk om daar rond te scharrelen en -datgene uit te leggen wat je geleerd had.”nbsp;Ali Miedema: “Mieke en ik hebben voornbsp;toegepaste entomologie twee keer drienbsp;maanden op de Veluwe rode bosmierennbsp;bestudeerd. En die gingen we dan metnbsp;onze handen uitgraven. Ik weet nog datnbsp;ik een keer in de trein terug naar huis zatnbsp;en er nog één op mijn rug zat! Dat is zonbsp;leuk als je weer bij elkaar zit, dan komennbsp;de herinneringen boven.” Thea Tempelaars: “De totale periode, óók het somsnbsp;oeverloos geleuter. Want dat contact metnbsp;elkaar vormt je. Daarom is het ook zonbsp;jammer dat studenten tegenwoordig zonbsp;weinig tijd voor hun studie hebben.” |nbsp;Jantien van Schreven-Tuinzing: “Voor mijnbsp;zijn dat de veldexcursies, het met elkaarnbsp;op pad zijn.” Nanke Damen-van Hapert:nbsp;“Dat is vooral het gevoel van vrijheidnbsp;van de druk van thuis. Ik vond het supernbsp;om vrij rond te kunnen fietsen door de

Ali Miedema: “Voor mij is in die tijd om~ verschillende redenen de zon opgegaannbsp;en is de basis gelegd voor de meest dierbare vriendschappen.” Jenny Koekoek:nbsp;“Ik kan echt zeggen dat onze club ennbsp;studie me mijn zelfrespect heeft teruggegeven. Dat alles ineens zo goed ging: hetnbsp;lesgeven, de vriendschappen... we hebbennbsp;allemaal onze problemen gehad en dannbsp;is dit een heel fijne achtervang.” Jannynbsp;Eil-van Oest: “En het is natuurlijk heelnbsp;bijzonder dat we er allemaal nog zijn.nbsp;Dat kloppen we regelmatig af”

Thea Tempelaars-van Oorschot: “We gaan regelmatig - niet altijd met alle negen,nbsp;maar wel vaak met meer - naar alumni-bijeenkomsten en de Universiteitsdag.nbsp;Afgelopen jaar ben ik samen met Ali ennbsp;Jenny geweest en dat was een hartstikkenbsp;goed programma.” Jantien van Schreven-Tuinzing: “Ik ben al heel snel na de studienbsp;het Universiteitsfonds gaan steunen, omnbsp;andere mensen ook de gelegenheid tenbsp;geven te studeren.” Ali Miedema: “Ik hebnbsp;zelf geen kinderen en je wilt denk ik, alsnbsp;je een verantwoordelijk levend mens bentnbsp;iets voor de toekomst doen. Ik heb menbsp;toen op een gegeven moment afgevraagd:nbsp;‘Waar ben ik dankbaar voor?’ En de uni-versiteit is daar één van. En zo ben ik bijnbsp;het Universiteitsfonds terechtgekomen:nbsp;om de verbinding met volgende generaties te vormen.”

Ten slotte: is er alweer een nieuwe datum

Universitair bestuurders moeten de komende jaren harde keuzesnbsp;maken. ‘Wij vragen van de instellingennbsp;scherper te kiezen wat zij wel en vooralnbsp;ook wat zij niet meer doen,’ schrijftnbsp;staatssecretaris Zijlstra van OCW. ‘Ooknbsp;wordt van instellingen verwacht dat zijnbsp;nog intensiever de samenwerking aangaan.’ Big is beautiful, lijkt het. De universiteiten van Leiden, Rotterdam ennbsp;Delft overwegen een fusie. Met 55.000nbsp;studenten, 11.500 werknemers en viernbsp;campussen wordt het de grootste academische instelling van Nederland.

Denkt de Universiteit Utrecht al na over een fusie?

Yvonne van Rooy: “Een fusie is niet aan de orde voor ons. Met dertigduizendnbsp;studenten zijn we al aan de grote kant.nbsp;Als je kijkt naar de beste universiteitennbsp;ter wereld, denk aan Harvard, MIT ofnbsp;Oxford, dan zijn die qua studentenaantallen allemaal kleiner. Kwaliteit isnbsp;leidend in alle keuzes die we als universiteit maken. Zowel op de Shanghainbsp;ranking als de Times Higher Educationnbsp;ranglijst zijn we de beste Nederlandsenbsp;universiteit. Als je op een 48e en 68enbsp;plaats staat, hoor je bij de wereldtop.nbsp;Om die positie vast te houden, moet jenbsp;topsport bedrijven. We kiezen er na-drukkelljk voor om de betere studentennbsp;naar Utrecht te trekken. Door selectienbsp;aan de poort of door matchingsge-sprekken koppelen we de beste studenten aan de beste studies. We hebbennbsp;een uitgebreid kwaliteitssysteem om denbsp;kwaliteit van ons onderzoek te waarborgen. Onderzoeksgroepen wordennbsp;regelmatig beoordeeld door peers vannbsp;andere topuniversiteiten. Dat onderzoek, maar ook onderwijs en valorisatienbsp;wordt niet beter als je groter wordt.nbsp;Jonge onderzoekers willen gestimuleerdnbsp;worden door een toponderzoeker. Datnbsp;lukt niet als de onderzoeksgroepen tenbsp;groot worden.”

Jan Kimpen: “Schaalvergroting is een non-onderwerp.”

Lodewijk Hijmans van den Bergh: “Een fusie is nooit een doel op zich, hoogstens een middel. Waar het om gaat isnbsp;hoe je als organisatie je doelstellingennbsp;kan bereiken. Dat kan ook door

andere vormen van samenwerking, en daarin is de Universiteit Utrecht heelnbsp;goed.”

Om mee te kunnen in die wedloop vormen de Universiteit Utrecht en hetnbsp;UMC Utrecht sinds dit jaar een strategische alliantie met de TU Eindhoven.nbsp;Hoe belangrijk is die samenwerking?nbsp;Yvonne van Rooy: “Door de technolo-giekracht van de TU te verbinden metnbsp;het sterke onderzoek van de universiteit en het UMC op het gebied vannbsp;duurzame energie, medische beeldverwerking, stamcellen en regeneratievenbsp;geneeskunde vormen we samen eennbsp;sterke combinatie. Het biedt een goedenbsp;basis om samen binnen Europa op tenbsp;trekken. Ook voor studenten biedt hetnbsp;nieuwe mogelijkheden.”

Jan Kimpen: “We willen niet alleen maar de natte labjongens en -meisjesnbsp;die kiezen voor een master Moleculairenbsp;Biologie of Pathologie. We bieden alnbsp;een verkorte doktersopleiding voornbsp;bachelors in bijvoorbeeld Scheikunde.nbsp;Dat willen we ook mogelijk maken voornbsp;bachelors van de TU Eindhoven. Metnbsp;een master Medische Technologie krijgnbsp;je een dokter die samen met ingenieursnbsp;kan nadenken over innovaties. Voor hetnbsp;UMC is een technische partner als TUnbsp;Eindhoven heel belangrijk. We zien hetnbsp;als een kerntaak om bij te dragen aannbsp;technische ontwikkeling in de zorg. Samen met Philips hebben we een MRI-versneller ontwikkeld: een apparaat datnbsp;een MRI maakt, terwijl je bestraalt. Datnbsp;is een unieke prestatie. We zijn voornbsp;Philips wereldwijd de belangrijkstenbsp;partner voor MRI. Het enige prototypenbsp;staat hier. Die samenwerking is onsnbsp;dierbaar. Wij hebben de kennis van denbsp;patiënt, zij van de apparaten. Zij helpennbsp;ons met de ontwikkeling van de apparaten. Bouwen de prototypes. Maar ooknbsp;aan de ontwikkelkant heb je technischenbsp;knowhow nodig. Die wetenschap ennbsp;techniekkant van het UMC borgen wenbsp;met deze samenwerking.”

De commissie Veerman stelt dat uni-versiteiten zich moeten concentreren op een bepaald wetenschapsgebied.nbsp;Hoe moeilijk is dat te realiseren voornbsp;de Universiteit Utrecht die het afgelopen jaar juist nog werd uitgeroepen totnbsp;beste brede universiteit?

Jan Kimpen: “Inhoudelijk is het rapport van de commissie Veerman goed. Biednbsp;niet honderd verschillende masters aan,nbsp;maar focus je op datgene waar je goednbsp;in bent. Net zoals je de behandelingnbsp;voor de ziekte van Parkinson, Alzheimer of beroertes prima kunt verdelennbsp;over de verschillende academischenbsp;ziekenhuizen zo hoeft ook niet iederenbsp;universiteit zich bezig te houden metnbsp;oude Keltische talen. Wanneer je gaatnbsp;versmallen, moet de synergie wel behouden blijven. We willen als UMC datnbsp;de Universiteit Utrecht zich hard maaktnbsp;voor de vakken die voor ons belangrijknbsp;zijn.”

Yvonne van Rooy: “We blijven een brede universiteit, maar we maken scherpenbsp;keuzes. Niet alle universiteiten zijn goednbsp;in dezelfde gebieden. Onze faculteitnbsp;Geesteswetenschappen heeft bijvoorbeeld een sterke focus op West-Europa,nbsp;terwijl diezelfde faculteit in Leidennbsp;zich specialiseert op het gebied buitennbsp;Europa. Het neemt niet weg dat je somsnbsp;keuzes moet maken. We stoppen metnbsp;Sterrenkunde. Dat soort afwegingen isnbsp;een permanent proces. Als universiteitnbsp;hebben we een heel hoog ambitieniveau. De maatschappij vraagt het vannbsp;ons. De universiteit is daarin enormnbsp;veranderd. Studenten kozen vroegernbsp;voor een stad. Nu maken ze een keuzenbsp;op basis van kwaliteit en reputatie.”

Hoe is dat voor alumnus Lodewijk Hijmans van den Bergh? Speelde denbsp;kwaliteit van de universiteit een rol innbsp;de keuze toen hij Nederlands Rechtnbsp;ging studeren?

Lodewijk Hijmans van den Bergh (lachend): “Zowel mijn vader als grootvader zijn als hoogleraar verbonden geweest aan deze universiteit, dus iknbsp;was enigszins erfelijk belast. Ik hebnbsp;nog steeds het boekje van mijn vadernbsp;waarin hij resultaten van studentennbsp;bijhield. Dan zie je dat er in die tijdnbsp;(1949-1971) ook nog wel eens studenten zakten. De prestatiegerichtheid isnbsp;groter dan vroeger. Er wordt wel gesuggereerd dat er daardoor minder ruimtenbsp;is voor zelfontplooiing van studenten.nbsp;Ik denk eerlijk gezegd dat het huidigenbsp;klimaat jongeren meer kansen geeft. Ernbsp;zijn veel meer uitwisselingsmogelijk-heden zoals bijvoorbeeld het Eras-musprogramma. Het grootste verschilnbsp;met de universiteit nu is dat de wereldnbsp;veel kleiner is geworden. De omgevingnbsp;waarin studenten zich bevinden, is fundamenteel veranderd. Vroeger bestondnbsp;de concurrentie uit andere Nederlandse

universiteiten. Daar kwamen de mensen vandaan met wie je je na je studie moest meten. Vandaag de dag is denbsp;concurrentie op vrijwel ieder vakgebiednbsp;wereldwijd. Daarin past een universiteitnbsp;die de lat hoger legt.”

De universiteit moet zich meer als een onderneming gedragen. Staat dat nietnbsp;op gespannen voet met wetenschappelijke ambities?

Jan Kimpen; “Ik heb wel problemen met het dichtdraaien van de geldkraan voornbsp;onderzoek. Als je het initiatief voor onderzoek bij de industrie neerlegt, gaannbsp;de aandeelhouders bepalen hoeveelnbsp;innovatie mag kosten. De ingenieurnbsp;die aan de basis heeft gestaan van denbsp;nieuwe MRI-versneller kwam beginnbsp;jaren negentig met de eerste plannen.nbsp;De eerste vijf jaar werd het onderzoeknbsp;op basis van subsidies gefinancierd.nbsp;Toen hebben we Philips er pas bij gehaald. Zo gaat het vaker. Je begint metnbsp;iets waar de industrie in eerste instantienbsp;geen brood in ziet. Wetenschappelijknbsp;onderzoek begint met aftasten. Daarnbsp;heeft de universiteit een eigen functie in. De rare nerds in het lab heb jenbsp;nodig.”

Yvonne van Rooy: “Onze onafhankelijkheid staat voorop. Dat is de waarborg voor kwaliteit maar er is niets mis meenbsp;als onze kennis bijdraagt aan het oplossen van maatschappelijke vraagstukkennbsp;en waardecreatie. Valorisatie stelt ons innbsp;staat mee te denken over de grote uitdagingen waar we als samenleving voornbsp;staan. Daarom zoeken we voortdurendnbsp;naar samenwerking met bedrijven en

maken we gebruik van de Europese onderzoekssubsidies. Natuurlijk is hetnbsp;belangrijk dat de overheid voor eennbsp;stevig fundament zorgt. In het zoekennbsp;naar extra financiële middelen onderscheiden we ons overigens niet vannbsp;buitenlandse universiteiten. Ook daarnbsp;wordt bezuinigd. Een voordeel dat wenbsp;als Nederlandse universiteit hebben,nbsp;is dat we een grote autonomie hebben.nbsp;We kunnen op ontwikkelingen inhakennbsp;als het Utrecht Science Park. De Uithofnbsp;ontwikkelt zich steeds meer tot een hotspot waar dagelijks 65.000 mensen studeren, werken of het UMC bezoeken.nbsp;We hebben samen met het UMC en denbsp;Hogeschool Utrecht een valorisationnbsp;center. Dat biedt steun aan startendenbsp;bedrijven, onderwijst in ondernemerschap en begeleidt onderzoekers bij hetnbsp;beschermen en toepassen van hun kennis. Danone heeft voor zijn Europesenbsp;Ramp;D centrum voor medische voedingnbsp;gekozen voor de Uithof in plaats vannbsp;Parijs. Omdat ze hier toegang hebbennbsp;tot jonge onderzoekers en een hoogwaardige arbeidsmarkt. Maar het blijftnbsp;een opgave om met alsmaar krimpendenbsp;middelen steeds beter te presteren.”

Lodewijk Hijmans van den Bergh: “Die interactie met het bedrijfsleven moet jenbsp;niet te eendimensionaal zien, het gaatnbsp;nooit alleen om geld. Beiden profiteren ervan. Het bedrijfsleven is gebaatnbsp;bij wetenschappelijk onderzoek. Voornbsp;universiteiten is het belangrijk om tenbsp;weten wat er speelt in het bedrijfsleven.nbsp;Voorwaarde is wel dat de onafhankelijkheid van het onderzoek gewaarborgdnbsp;is. Kijk naar het Concertgebouworkest.nbsp;Ook daar wordt gebruik gemaakt vannbsp;sponsors uit het bedrijfsleven. Dat isnbsp;een belangrijke geldstroom maar het gebeurt onder voorwaarde dat de geldgever geen invloed heeft op het artistiekenbsp;beleid. Anders verliest zo’n instituut ooknbsp;zijn waarde. In beide gevallen geldt datnbsp;de partijen zich bewust moeten zijn vannbsp;hun rol. Je moet je rug recht houden.”

hora est^WÛ

15, 16 en 22 december, 20.15 uur

Bruckner 8 en Britten's vioolconcert

• ¦ Najaarsconcert van het USConcert onder leidingnbsp;van dirigent Bas Pollard. M.m.v. topsoliste Lisa

Jacobs ¦ Locatie; Geertekerk, Utrecht (15 en 16 december) ¦ Locatie: Beurs van Berlage, Amsterdamnbsp;(22 december) ¦ Meer weten; www.usconcert.nl,nbsp;info@usconcert.nl

Vanaf half december

Schatten uit de Bijzondere Collecties

• ¦ Bijzondere manuscripten en kaarten van de Utrechtnbsp;University Library zijn te zien in het Catharijnenbsp;Convent ¦ Locatie: Lange Nieuwstraat 38, Utrecht

• ¦ Meer weten: www.library.uu.nl

Vanaf 19 december, 20.00 - 21.30 uur

Rights to a green future

• ¦ Mensenrechten in tijden van klimaatverandering

• ¦ Maandagen 19 december, 9,16, 23 en 30 januari

• ¦ Locatie: Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht

• ¦ Meer weten? www.sg.uu.nl

Charlotte Kauta (1965)gt; alumna Sociale Geografie Senior Adviseur Ruimte BMCnbsp;“Ja natuurlijk. Zeker in mijn vak waar de rolnbsp;van bouwers, projectontwikkelaars, makelaars,nbsp;vervoersbedrijven en het MKB groot is. En zekernbsp;in deze tijd waarin de overheid niet zonder privatenbsp;partijen kan en wil.”

24 december - 8 januari

X-perimenteren en Jeugdlabspecials

• ¦ De hele dag X-perimenteren in het Jeugdlab tijdensnbsp;de kerstvakantie ¦ Locatie: Universiteitsmuseum,nbsp;Lange Nieuwstraat 106, Utrecht ¦ Meer weten:nbsp;www.uu.nl/universiteitsmuseum

18 januari 2012, 09.30 -18.00 uur

Feestelijke oprichting Alumnikring Rechtsgeleerdheid

• ¦ M.m.v Ed Nijpels, Prof. Stijn Franken, Prof. Annetjenbsp;Ottow, Prof. Ivo Giesen en Prof. Ben Schueler. Metnbsp;de bijeenkomst kunnen vier JPAO-punten wordennbsp;verdiend. ¦ Bijdrage: € 100 met JPAO-punten, overignbsp;€ 30 ¦ Locatie: Academiegebouw, Domplein 24,nbsp;Utrecht ¦ Meer weten: Matthias Jorissen (alumnime-dewerker Rechtsgeleerdheid, m.g.a.jorissen1@uu.nl)

Ga voor meer activiteiten naar www.uu.nl/alumni

van universitaire onderzoekers.”

Jacqueline Pranssens (1964), Alumna Culturele Antropologienbsp;Organisatieantropoloog Culture at Worknbsp;“Samenwerken kan zeker, maar wetenschapnbsp;en bedrijfsleven hebben wel andere spelregels.nbsp;In het bedrijfsleven wordt afgerekend opnbsp;wat gerealiseerd wordt en wanneer. In denbsp;wetenschap staat centraal hoe tot resultaatnbsp;gekomen is. De vraag is welke spelregelsnbsp;aangehouden worden?”

lastig vind, heb ik me ingeschreven voor deze workshop.”

We|k^ inspiratie heb je daar opgedaan?

“^iijoral de workshop Manage je eerste ¦' in^ak vond ik erg interessant. Het is

leuk om te ontdekken wat voor indruk mensen - die je niet kent - van je hebben als ze je zien. Het gaat dan echtnbsp;alleen om uiterlijk en houding. Je werdnbsp;daar heel bewust gemaakt van hoe jenbsp;overkomt op mensen en dat dat voornbsp;80% wordt bepaald door zaken als ui-terlijke kenmerken, houding en maniernbsp;van spreken. Het is goed om je daarnbsp;bewust van te zijn!”

¦----'x.

)

psàie nu dingen anders?

“H»th niet dat ik nu dingen anders

^iOafof anders aanpak, maar ik ben me er wel meer van bewust dat als iknbsp;(nieuwe) mensen ontmoet veel draaitnbsp;om uitstraling. Hoe ik op hen overkomnbsp;en waar ik bij hen op let. Dat maaktnbsp;ook dat je achteraf bepaalde zakennbsp;beter kunt verklaren.”

Illuster is een uitgave van de Universiteit Utrecht en het Utrechts Universiteitsfonds, in samenwerking met faculteiten en verenigingen. Illusternbsp;verschijnt drie keer per jaar en wordt toegezonden aan afgestudeerden van de Universiteitnbsp;Utrecht in een oplage van 88.250 Uitgevernbsp;Utrechts Universiteitsfonds (Maarten Vervaat)nbsp;Bladconcept amp; realisatie Bergenwerkt (Annemarie van Bergen en Sandra Rijnen) Hoofdredactie Anne-marie van Bergen Redactie Elskenbsp;van Assenbergh (U-fonds), Robbert Jan Feunekesnbsp;(U-fonds), Sandra Rijnen (Bergenwerkt) Redactieraad Thijs Pollmann, emeritus hoogleraarnbsp;Letteren; Arie Smit, oud-directeurTeleacNot, oud-voorzitter U-fonds; Lex Heerma van Voss, hoogleraar faculteit Sociale Wetenschappen; Tom Peijster,nbsp;managementconsultant directoraat communicatienbsp;Rabobank Nederland; Ludo Koks, hoofd publiciteitnbsp;directie Communicatie amp; Marketing, Universiteit

Utrecht; David Veldman, marketingcommunica-tiespecialist Uitgeverij Virtumedia; Olfert Koning, redacteur/verslaggever bij NCRV Radio, Mariannenbsp;Hoornenborg, senior communicatieadviseur,nbsp;Amsterdams Bureau voor Communicatie Coverbeeld Michel Mees Art-direction amp; vormgevingnbsp;Grete Laedre, Utrecht. Basisontwerp: Wrik BNOnbsp;Utrecht Druk Pijper Media groningen Grafischnbsp;advies en bemiddeling Henk Mardon Grafischnbsp;Adviesbureau ISSN 1338-4703. 17e jaargangnbsp;Voor toezending is gebruik gemaakt van hetnbsp;alumnibestand van de Universiteit Utrecht. ©nbsp;Universiteit Utrecht. Illuster, periodiek voor alumninbsp;van de Universiteit Utrecht. Overname van artikelen is - met bronvermelding - toegestaan. Illusternbsp;wordt gedrukt op milieuvriendelijk fsc-papier.

Hebt u een mening of bijdrage? Mail de redactie: aiumni@uu.nl