ling' in het College van Bestuur. Na een uitstapje naar de Gezondheidsdienst voor Dieren in 2000nbsp;keerde hij in 2009 weer terug als hoogleraarnbsp;diergezondheid, maar vooral als decaan. Waar staatnbsp;hij voor in de onderwerpen van zijn portefeuille?

Persoonlijk

Wetenschap of bestuur? “Ik vind wetenschappelijk onderzoek heel intrigerend en buitengewoon belangrijk. Al mijn werk moet er ten dienste van staan, maarnbsp;ik ben inmiddels een bestuurder pnrsatig. Ik doe alnbsp;heel lang geen onderzoek meer. Eigenlijk ben ik ooknbsp;meer een onderwijzer: ik houd graag verhalen.”

Financiën

Brussel of Den Haag? “Ik ben een groot aanhanger van het Europese gedachtengoed. Daar zit ook denbsp;toekomst om ons met onze wetenschap op te richten.nbsp;Het aandeel vanuit de eu in onze financiering neemtnbsp;sterk toe. We moeten weten hoe daar het spel werktnbsp;en ons daar profileren. Dat is ook de reden dat de Universiteit Utrecht een paar jaar geleden duidelijk heeftnbsp;gekozen voor vier strategische thema’s waarmee wenbsp;ons kunnen onderscheiden: life sciences, dynamicsnbsp;of youth, sustainability en institutions. Nee, dat gaatnbsp;niet alleen om geld. We willen als universiteit metnbsp;topresearch een bijdrage leveren aan de grote maatschappelijke uitdagingen.”

Informatie- en communicatietechnologie

E-mail of even langslopen? “Ik ben erg van mensen. Ik ben blij met de techniek die er is, maar als er ietsnbsp;is: loop even langs. Ik ben ook absoluut tegen de cc-cultuur. Dat is volstrekt improductief. Bij problemennbsp;ga je in gesprek.”

Huisvesting

Mooie of nuttige gebouwen? “Gebouwen staan ten dienste van onderwijs en onderzoek en we zijn altijdnbsp;op zoek naar de beste prijs-kwaliteitsverhouding.nbsp;Natuurlijk zijn we trots op de schoonheid van eennbsp;aantal gebouwen en ik kan me de vreemde blikkennbsp;van veel alumni ook wel voorstellen die zien metnbsp;hoeveel faciliteiten de studenten van tegenwoordignbsp;worden omringd, maar we zijn altijd kritisch op denbsp;kosten.”

Bedrijfsvoering

Kleine of grote organisaties? “Ik houd van de menselijke maat, maar voor een bestuurder zijn grotere organisaties natuurlijk aantrekkelijk. Op een universiteit heb je ook wel wat schaal nodig. Dat geeftnbsp;dynamiek en brengt veel entrepeneurship met zichnbsp;mee, maar er is een optimum.”

Veiligheid en milieu

Resultaat of traject? “Het streven naar resultaat is in onze omgeving hard nodig, want we discussiërennbsp;soms wel erg lang. Maar het doel heiligt niet de middelen. We hebben als universiteit natuurlijk ook eennbsp;voorbeeldfunctie.” ?

Dit najaar acht nieuwe startups bij Utrechtinc

Utrechtinc*

accelerating tomorrow's business

Samen met het UMC Utrecht en de Hogeschool Utrecht is de Universiteit Utrechtnbsp;founding partner van Utrechtinc, de businessnbsp;incubator voor startups op het Utrechtnbsp;Science Park. Met speciale programma's,nbsp;financiering en een uitgebreid netwerknbsp;vinden onderzoekers, ondernemers ennbsp;alumni met een goed idee hier de supportnbsp;om innovatieve producten/diensten tenbsp;bouwen, teams te vormen, mentors tenbsp;ontmoeten, financiering aan te trekkennbsp;en zo de wereld te veroveren. Utrechtincnbsp;heeft sinds zijn stichting in 2009 al ruimnbsp;130 startups begeleid.

In september is Utrechtinc gestart met acht nieuwe startups. Tijdens een intensievenbsp;kick off met workshops kregen zij de toolsnbsp;aangereikt om hun businessmodel dit najaarnbsp;te valideren. De startups zijn geselecteerdnbsp;om in het zogenoemde Pressure Cooker programma te bepalen hoe zij hun conceptennbsp;schaalbaar maken, (zie ook kader hierboven)

gt; ? Zelf een idee voor een startup? Kijk op utrechtinc.nl voor meer informatie.

Historische studie over 150 jaar Heineken verschenen

Met het oog op het 150-jarig bestaan gaf Heineken International aan de Universiteitnbsp;Utrecht opdracht tot een wetenschappelijkenbsp;studie naar de geschiedenis van het bedrijf.nbsp;Hoogleraar bedrijfsgeschiedenis Keetienbsp;Sluyterman en senior onderzoeker Bramnbsp;Bouwens hebben uitvoerig onderzoeknbsp;kunnen doen in de archieven van het bedrijfnbsp;en ze hebben tal van betrokkenen bijnbsp;Heineken geïnterviewd. De auteurs schetsennbsp;de geschiedenis van een kleurrijk familiebedrijf, met een hoofdrol voor vernieuwing,nbsp;concurrentie en zakeninstinct, en vooralnbsp;veel overnames.

Studentprijzen voor Casper Pranger en Marianne Pouwer

Tijdens de opening van het academisch jaar ontvingen Casper Pranger en Mariannenbsp;Pouwer de jaarlijkse studentprijzen. Caspernbsp;Pranger ontving de prijs voor de beste mas-terscriptie en Marianne Pouwer (zie paginanbsp;18) voor de prijs voor bijzondere verdiensten.nbsp;Casper, alumnus van de master Earthnbsp;Structure and Dynamics (aardwetenschappen) deed onderzoek naar de huidige geodynamische toestand van onze planeet innbsp;het Banda-gebied in Zuidwest Indonesië,nbsp;waar veel aardbevingen plaatsvinden. Hijnbsp;heeft als eerste in de wereld geavanceerdenbsp;modellen ontwikkeld om a a rd korst ver vorming en aardbevingen in het Banda-gebiednbsp;te voorspellen. Die numerieke modellen gaannbsp;niet alleen de huidige state of the art voorbij,nbsp;maar zijn ook nog eens vele malen efficiënternbsp;in computerrekentijd dan de modellen dienbsp;tot nu toe ontwikkeld zijn. Uit het jury-

probleem te lijf gaan. Dat is de Nationale DenkTank. Dit jaar vindt de negende editienbsp;plaats. Uit ruim 300 inschrijvingen is dit jaarnbsp;een groep samengesteld met 23 excellentenbsp;studenten en jonge alumni, die zich gaannbsp;buigen over het thema Big Data. Onder hennbsp;maar liefst zes Utrechtse alumni: van linksnbsp;naar rechts op de foto Somayeh Djafari,nbsp;Wouter Kroese, Anne Vos, Jan-Joost vannbsp;den Bogert, Rosemarie Little en Hiddenbsp;Hovenkamp.

Steeds meer gegevens worden opgeslagen, niet alleen persoonlijke gegevens van consumenten en burgers, maar ook algemene patronen in bijvoorbeeld beweging,nbsp;koopgedrag en reizen. De multidisciplinairenbsp;benadering is vooral bij het thema Bignbsp;Data van belang, omdat de wetenschapnbsp;verbonden moet worden met haar (economische) potentieel in het bedrijfsleven en denbsp;overheid. Bovendien raakt Big Data publiekenbsp;belangen, zoals privacy en andere grondrechten.

Terwijl ze nonchalant bij een groot, ingewikkeld ogend apparaat staan tenbsp;poseren voor de foto, komenjaapnbsp;Sinninghe Damsté (55, wilde vroegernbsp;voetballer of gitarist worden en had een scheikunde-set) en Celia Berkers (34, was altijd al nieuwsgierignbsp;en wilde hét medicijn tegen kanker ontdekken)nbsp;er al pratend achter dat veel van hun onderzoeknbsp;overeenkomsten heeft. Ze staan niet voor niets bijnbsp;dat apparaat. Het is een massaspectrometer, een

instrument dat gebruikt wordt om moleculen te analyseren,nbsp;en wordt door beiden veelnbsp;gebruikt. Celia gebruikt hetnbsp;om de ongeremde celgroei tenbsp;bestrijden die zo typerend isnbsp;voor kanker; Jaap om miljoenen jaren oude klimaatraadselsnbsp;op te lossen.

Het ultieme medicijn tegen kanker

Celia: “Ik ben opgegroeid in Amsterdam. Ik was enorm gefascineerd door biochemie en in Utrechtnbsp;stond scheikunde heel goed aangeschreven, dus bennbsp;ik hier gaan studeren. Daarbij leek het me ook ergnbsp;leuk om eens in een andere stad te wonen. Na mijnnbsp;studie ben ik mijn promotieonderzoek gestart aannbsp;de Harvard Medical School in Boston. Dat heb iknbsp;voortgezet bij het Nederlands Kanker Instituut (nki)nbsp;in Amsterdam. Daarna vertrok ik naar Schotland ennbsp;heb ik als postdoc gewerkt bij het Beatson Institute fornbsp;Cancer Research. Een paar jaar later werd ik gevraagdnbsp;om te solliciteren op een functie waarbij ik een eigennbsp;lab kon starten. Utrecht was al een plek waar ik mezelfnbsp;terug zag komen en het heeft een enorm goede samenwerking met bijvoorbeeld het ziekenhuis. Het leeknbsp;me daarom een uitstekende plek om mijn eigen onderzoek op te zetten. Ik doe nu onderzoek naar het prote-asoom. Dat is een eiwitcomplex dat andere eiwittennbsp;afbreekt en is een doelwit voor anti-kankermedicij-nen, maar mogelijk ook voor de bestrijding van neuro-degeneratieve ziektes zoals alzheimer. Voor dat onderzoek heb ik de Heineken Young Scientists Awardnbsp;gekregen. Dat is niet alleen een enorme erkenningnbsp;van wat ik in de afgelopen jaren gedaan heb, maar ooknbsp;een stimulans om door te blijven gaan. Wat ik zo’nnbsp;mooi aspect vind van de prijs, is dat het bedoeld is voornbsp;iemand met een voorbeeldfunctie. Ik mag die rol gaannbsp;vervullen voor andere jonge wetenschappers en wordnbsp;zo in feite een ambassadeur voor mijn vakgebied.”

Aanmoediging en eerbetoon

Jaap: “Als jonge wetenschapper kreeg ik de Schenk Award. Toevallig was professornbsp;Schenk ook mijn promotor, maar hij hadnbsp;niets te maken met dat ik de prijs kreeg.nbsp;Die award was een aanmoedigingsprijs innbsp;mijn vakgebied en zorgde voor het besefnbsp;dat ik ineens een ambassadeursfunctienbsp;had. Ik voelde me verantwoordelijknbsp;en was trots dat ik op jonge leeftijd al zonbsp;veel bereikt had. De Heinekenprijs kreegnbsp;ik heel wat jaren later en zie ik als eennbsp;eerbetoon aan mijn wetenschappelijkenbsp;oeuvre. Ik kreeg de prijs voor mijnnbsp;bijdrage aan het ontwikkelen van chemische fossielen, waarmee de evolutie vannbsp;het leven op aarde gereconstrueerd kannbsp;worden. Dat gaf veel erkenning, voornbsp;mezelf, maar ook voor mijn groep en onsnbsp;vakgebied. Organische geochemie is rela-tiefjong en milieuwetenschappen is ergnbsp;breed, dus het is een hele eer om dan eennbsp;prijs te mogen ontvangen in die categorie.

Smeuïge studenten

“Toen ik van de middelbare school af kwam wilde ik eigenlijk helemaal nietnbsp;studeren. Mijn natuurkundeleraar wasnbsp;het daar niet mee eens en vertelde mijnnbsp;ouders dat ik echt naar de universiteitnbsp;moest. Schoorvoetend ben ik daar maarnbsp;mee akkoord gegaan, maar ik had geennbsp;idee wat ik wilde. Vrienden van mijnbsp;studeerden scheikundige technologienbsp;in Delft en zij deden twee dagen pernbsp;week scheikundige proeQes. Dat zag iknbsp;wel zitten. Uiteindelijk ben ik in Delftnbsp;gebleven en ben ik daar onderzoek gaannbsp;doen, maar door een reorganisatie zijnnbsp;we uiteindelijk op Texel beland, bij hetnbsp;Koninklijk Nederlands Instituut voornbsp;Onderzoek der Zee. Tijdens die overgangnbsp;kreeg ik een onderzoeksbeurs, maar pasnbsp;naderhand bleek dat ik daarvoor bij eennbsp;universiteit moest werken en niet alleennbsp;bij een onderzoeksinstituut. We haddennbsp;inmiddels al een huis gekocht, dus datnbsp;was even een hele penibele situatie.nbsp;Toen heeft Schenk er voor gezorgd datnbsp;ik voor één dag in de week aan de Universiteit Utrecht kon gaan werken. Ik bennbsp;blij dat het zo gelopen is; het werken opnbsp;het onderzoeksinstituut op Texel en denbsp;universiteit is heel afwisselend.”

Celia: “Het zijn inderdaad twee verschillende werelden. Bij het nki en ook het Beatson Institute for Cancer Researchnbsp;in Schotland kon ik me helemaal richtennbsp;op mijn onderzoek. Dat was heel fijn.

‘Utrecht leek me een uitstekendenbsp;plek om mijn eigennbsp;onderzoek op tenbsp;zetten.’

Maar hier geef ik, naast dat ik onderzoek doe, ook les en heb ik veel meer interactienbsp;met de studenten. Ik kan kennis overdragen, studenten enthousiast maken om ooknbsp;het onderzoek in te gaan en als ze stagenbsp;komen lopen, zijn ze een wezenlijk onderdeel van het onderzoek. Werken met studenten om je heen maakt de sfeer een stuknbsp;smeuïger.” ?

et woord netwerken klinkt voor mij zonbsp;oppervlakkig.quot; Nanbsp;een mooie carrière bij

ABN AMRO begon alumna rechten

Jacqueline van Zwol-van Rijckevorsel aan een inmiddels drukke eigennbsp;praktijk voor de begeleiding vannbsp;familiebedrijven. Recentelijk zettenbsp;ze met drie geestverwanten uitnbsp;verschillende disciplines de adviesorganisatie INNOO family businessnbsp;consultants op. Voeg daar een reeksnbsp;commissariaten en bestuursfunctiesnbsp;aan toe en het cv van Van Zwolnbsp;ademt netwerk, maar noem het nietnbsp;zo: quot;Ik ben gewoon geïnteresseerdnbsp;in mensen en ideeën verbinden.quot;

De studiekeuze leek niet weloverwogen voorjacqueline van Zwol; “Ik zei dat ik alle opties open wildenbsp;houden en met Rechten alle kantennbsp;op kon, maar achteraf denk ik dat iknbsp;onbewust beïnvloed ben doordat iknbsp;opgroeide met een familiebedrijfnbsp;dat niet goed draaide en beginjarennbsp;‘8o in zwaar weer kwam. Naastnbsp;privaatrecht koos ik voor een extranbsp;afstudeerrichting: bedrijfs, sociaalnbsp;en economisch recht met vakken alsnbsp;bedrijnen in moeilijkheden.” Lachend voegt ze eraan toe: “Iknbsp;vond het ook geen straf dat mijn studietijd daardoor wat langernbsp;duurde.”

“Heel veel leren en mezelf professioneel ontwikkelen was een drijfveer.” Die kans kreeg ze ook na haar studie in het investmentnbsp;bankingklasje van abn amro: “Iknbsp;zat daar met vooral economen vannbsp;andere universiteiten. Misschiennbsp;hebben ze me wel aangenomen,nbsp;omdat ze onder de indruk warennbsp;van het toen nog ongewone onderwerp van mijn scriptie Venturenbsp;Capitalist en Onderneming en dachten ze dat ik al heel veel financiëlenbsp;kennis had. Dat viel in werkelijkheid eigenlijk best tegen. Maarnbsp;ik heb bij abn amro enorm veelnbsp;geleerd en alle mogelijkhedennbsp;gekregen om mezelf te ontwikkelen, met opleidingen en met helenbsp;diverse leuke banen zoals accountnbsp;manager in Singapore, privatenbsp;equity investment manager ofnbsp;adviseur bij fusies en overnames.”

Keuze voor familiebedrijven “Bij de geboorte van ons derdenbsp;kind had ik een managementfunc-tie. Ik besloot dat ik voor een poosjenbsp;drie dagen per week wilde gaannbsp;werken. In die tijd kwam ik innbsp;gesprek met de hoogleraar Robertonbsp;Floren van Universiteit Nyenrodenbsp;die vertelde over de dynamiek ennbsp;emotionele processen in familiebedrijven. Doordat ik met eennbsp;familiebedrijfben opgegroeid, maakte zijn verhaal veel indruknbsp;op me en ik realiseerde me dat ik me daar verder op wilde gaannbsp;richten. Ik had bij abn amro inmiddels wat credibility opgebouwdnbsp;en ik kon mijn werkgever ervan overtuigen dat het zou lonen omnbsp;met mij een kenniscentrum over familiebedrijven op te zetten en

? ? Jacqueline van Zwol-van Rijckevorsel

Rechten (1987)

is benoemd tot partner

van INNOO

Bart Jansen

Informatica (2009) heeft de Christiaan Huygensnbsp;wetenschapsprijs ontvangennbsp;voor zijn promotieonderzoek

Elaine ten Berge

Farmacie (2010)

is benoemd tot voorzitter van de Vereniging van Jongenbsp;Apothekers (VJA)

Jochum Haakma

Rechten (1976)

is benoemd tot vice-president van de board of directors vannbsp;de American Chamber ofnbsp;Commerce

Erik Greup Rechtennbsp;is benoemd tot voorzitternbsp;van het bestuur van Stichting

Notarieel Pensioenfonds

Harry van de Kraats Rechten (1991)

is benoemd tot voorzitter van de raad van commissarissen vannbsp;ArboNed

Nienke Meijer Psychologie (1988)

is benoemd tot zakenvrouw van het jaar 2014

Boele Staal

Rechten (1975)

is benoemd tot algemeen voorzitter vannbsp;ondernemersvereniging Verbon

Arie van Alphen Geneeskunde (1973)nbsp;is benoemd tot bestuurder innbsp;het Diakonessehuis Utrecht,

Zeist en Doorn

Paula Loekemeijer Farmacie

is benoemd tot kwartiermaker en directeurnbsp;veiligheidsonderzoeken ennbsp;bedrijfsvoering bij de Algemenenbsp;Inlichtingen- en Veiligheidsdienst

Harry van der Meijden Geologie (1977)

is benoemd tot Inspecteur-Generaal bij Staatstoezicht op de Mijnen

Paul van Vlijmen Kunstgeschiedenis ennbsp;Archeologie (1982)nbsp;is benoemd tot algemeennbsp;directeur van de Stichting

Defensiemusea

Louise van Nispen Rechten (2004)

is benoemd tot directeur domein Vrouwen bij Sanoma Medianbsp;Netherlands

Minke Bijl

Algemene letteren (1997) is benoemd tot directeurnbsp;communication worldwidenbsp;van Royal Kaskoning

Muriel Arts Tandheelkunde (1988)nbsp;is benoemd tot directeur

Strategie van Achmea

nieuwe archeologische opgravingen voor. Daarbij wordt studenten de unieke mogelijkheid geboden om hetgeen ze in de collegebankennbsp;hebben geleerd ook daadwerkelijk in de praktijk te gaan brengen.

In het moderne onderzoek naar de wortels van de Europese identiteit speelt archeologisch veldwerk een steeds belangrijker rol. Dat komt niet alleen omdat de archeologie het verleden tastbaarnbsp;maakt, maar ook omdat het zo mogelijk wordt de dagelijkse realiteit op te sporen die achter de grote historische verhalen—zoalsnbsp;de opkomst van het Christendom—schuilgaat. De opgraafstagenbsp;die studenten in de geplande opgraving in Rome kunnen gaannbsp;volgen, daagt hen uit op verschillende niveaus: naast het opgravennbsp;zelfleren ze in de praktijk hoe cultureel erfgoed tegenwoordignbsp;met de modernste middelen publiekelijk toegankelijk gemaaktnbsp;wordt.

Complex bestuurlijke setting

Verder zullen de deelnemende studenten aan den lijve ondervinden wat het betekent om met Europees erfgoed bezig te zijn in een complexe bestuurlijke setting waarin er wordt samengewerktnbsp;met de Italiaanse overheid, het Vaticaan, verschillende onderzoekslaboratoria én een actieve kloostergemeenschap die gevestigd is op het terrein waar de opgravingen zullen gaan plaatsvinden. Voor velen zal het een vuurdoop zijn. Maar eennbsp;interessantere en veelzijdigere stage kan je je als student eigenlijknbsp;niet wensen. Vandaar ook dat de bijdrage van alumni die de stu-dentdeelname aan dit project sponsoren, niet alleen erg welkomnbsp;maar ook goed besteed is.

Volg de blog vanuit Rome

Gaande de opgraving zullen de studenten ook zelf actief over de voortgang van de werkzaamheden gaan berichten. Bent u nu alnbsp;geïnteresseerd in hoe archeologische ontdekkingen telkens eennbsp;nieuw licht op heden en verleden werpen? Lees dan iedere zaterdag de column van prof. dr. Leonard Rutgers in het Financieelenbsp;Dagblad. Of abonneer u grati.s op de blog die daarbij hoort:

? ? http://leonardrutgers.nl/vz/

Geert Jan Hahn tijdens het traditionele Oekraïense doopfeest. Oekraïners gaannbsp;dan bij Kiev de rivier in, duiken driemaalnbsp;onder, wassen driemaal hun gezicht ennbsp;zijn dan bevrijd van alle zonden voor denbsp;rest van een jaar. De orthodoxe priesternbsp;verklaart het water voor die dag heilig.

Geert Jan Hahn studeerde taal- ennbsp;cultuurstudies ennbsp;werkt nu als journalistnbsp;en Oost-Europa-commentator vanuitnbsp;Kiev voor onder meernbsp;Het Financieelenbsp;Dagblad en bnrnbsp;Nieuwsradio. Hijnbsp;bericht over zijnnbsp;belevenissen.

quot;Denk je dat de Russen tot Kiev komen? Jullie helpen ons wel,nbsp;toch?quot; Maryna schuifelt overnbsp;het dalende trottoir van denbsp;Andrejevski Spoesk, denbsp;Montmartre van Kiev. Voor onsnbsp;zien we de bestemming vannbsp;deze middag al liggen: de bestenbsp;chocolaterie van de stad. Volgens de wetenschap zou eennbsp;reepje troost in de vorm vannbsp;chocolade daadwerkelijk helpen.nbsp;Oekraïners waren al zoetekauwen, maar nu komen ze er extranbsp;vaak. Verdriet is er in overvloed.

Ik ken Maryna al sinds 2011. Samen hebben we de hoofdstadnbsp;onophoudelijk zien veranderen.nbsp;De arrestatie van Joelija Timo-sjenko, het Europees kampioenschap voetbal, de protesten,nbsp;de politieke omwenteling, denbsp;doden, de oorlog. Het is al tenbsp;veel om samen te vatten. Maarnbsp;er is één essentieel verschil: iknbsp;vlieg op en neer tussen Nederland en Oekraïne wanneer ik wil.nbsp;Het vliegtuig is mijn pendelbusnbsp;naar ons veilige kneuterlandje.

Voor Maryna geldt dat niet. Ten eerste kan ze van haar 300 euronbsp;per maand hooguit één keer opnbsp;en neer. Maar dan heeft ze denbsp;rest van de maand geen eten.nbsp;Dat geldt ook voor mijn goedenbsp;vriend Sergej, één van de meestnbsp;getalenteerde fotografen die iknbsp;ken: in Oekraïne schiet hij politicinbsp;voor persbureaus en publiceertnbsp;hij in National Geographie. Maarnbsp;het levert weinig op. Onze gezamenlijke bijdrage voor de Volkskrant bezorgde hem plots eennbsp;maandsalaris.

Waarom Maryna en Sergej Oekraïne dan niet verlaten?

Dat is punt twee: thuis is ook waar het hart is. Voor mij isnbsp;Utrecht 'thuis'. Het waren zesnbsp;geweldige jaren, ook al heb iknbsp;mijn studie taal- en cultuurstudies niet afgerond. Toch voelnbsp;ik mij een beetje alumnus, alsnbsp;mede-oprichter van het letterenmagazine Geestdrift. Eennbsp;minieme legacy, maar toch.

Ik woonde aan de Schoutenstraat. Tijdens Koninginnenacht vervulde die straat altijd eennbsp;strategische rol voor politie tenbsp;paard. Vanuit mijn raam zag iknbsp;dan hoe de menigte naar éénnbsp;kant van de stad werd gedwongen. Einde van een feest.

In Oekraïne waren de afgelopen maanden ook zulke taferelen.nbsp;Maar dat betrof niet het eindenbsp;van een feestelijke nacht. Hetnbsp;was het begin van een nachtmerrie.

In Kiev is het nu relatief rustig. Maar het land staat in brand.nbsp;De Krim en Oost-Oekraïnenbsp;worden 'afgescheurd'. Om overnbsp;de vliegramp maar te zwijgen,nbsp;waardoor zelfs Nederland ineensnbsp;betrokken is geraakt bij dezenbsp;hybride oorlog.

Ik kan Maryna niet helpen als de Russen daadwerkelijk Kievnbsp;zouden bereiken. Enkel met eennbsp;ticket naar Nederland. En tot dienbsp;tijd eten we chocolade.

Intensief selectieproces

Het idee om te solliciteren voor het Kijkstraineepro-gramma ontstaat tijdens haar stage bij de Nationale Ombudsman. “Een collega volgde het programma,nbsp;was enthousiast en kon me er veel over vertellen.

De maatschappelijke relevantie en de mogelijkheid om op verschillende plekken ervaring op te doen,nbsp;trokken mij erg.Je weet zeker datje veel leert ennbsp;groeit in die twee jaar. Maar ik was niet de enigenbsp;met interesse. Er waren zo’n 3.450 sollicitanten voornbsp;125 plekken. We moesten doornbsp;een intensief selectieproces vannbsp;twee maanden. Dat was best eennbsp;spannende periode.”

Iris wordt geselecteerd en kan enkele weken na haar afstuderennbsp;beginnen bij het stafbureau vannbsp;de directeur-generaal wonen ennbsp;bouwen bij bzk. “Ik zat dicht bij zowel ambtelijkenbsp;als politieke besluitvormingsprocessen en kreeg eennbsp;goed beeld van wat er zoal gebeurt binnen een direc-toraat-generaal en een ministerie.”

Institutionele omgeving

“Hoewel een uitgebreid opleidingsprogramma onderdeel uitmaakt van het traject, is het traineeshipnbsp;een volwaardige startersbaan en geen stage. Traineesnbsp;worden binnengehaald als high potentials en krijgennbsp;doorgaans veel verantwoordelijkheden. Zo was iknbsp;al in mijn derde week tijdens de Algemene Beschouwingen degene die beantwoording van alle vragennbsp;over wonen en bouwen (van woningmarktmaat-regelen tot wijkenaanpak) moest coördineren.

De eerste werkplek krijgje toegewezen, maar de tweede—een detachering van een halfjaar—moetnbsp;je zelf zien te bemachtigen. Ik wilde graag naar hetnbsp;buitenland en werk nu in Brussel bij de Nederlandsenbsp;parlementaire vertegenwoordiging. De bestemmingnbsp;is misschien niet heel exotisch, maar de internationalenbsp;en institutionele omgeving is wel ontzettend leerzaam. Het is een compleet andere wereld dan het ministerie in Den Haag. Zo hoop ik de mogelijkhedennbsp;van het traineeprogranima optimaal te benutten. Iknbsp;houd wel van het opzoeken van nieuwe uitdagingen.”

Als ik later groot ben

“Wat ik bovendien heel waardevol vind, is het contact met andere trainees. In Brussel woon ik in huis metnbsp;vijf Nederlandse trainees van verschillende ministeries. Ook met de groep die tegelijk met mij begonnbsp;bij BZK klikt het heel erg goed. We hebben veel aannbsp;elkaar, op persoonlijk vlak, maar zeker ook professioneel. Ervaringen uitwisselen met buitenlandsenbsp;trainees is nu ook heel makkelijk geworden, wantnbsp;in Brussel werken ze bij me op de gang.

Het Rijkstraineeship legt de basis voor een loopbaan bij de Rijksoverheid. Maar ik heb geen meerjarenplan hoor, of een uitgesproken idee over wat ik wil doen ‘als ik later groot ben’. Ik richt me op denbsp;kansen die het traineeprogramma biedt en wil allesnbsp;halen uit mijn tijd hier in Brussel, want ik ben hiernbsp;nog niet uitgekeken.” ?

Een beeld dat uit Van Tubergens onderzoek naar voren komt, isnbsp;dat de religieuze betrokkenheidnbsp;onder moslims afneemt. “Opnbsp;vragen als: ‘Doe je mee aan de ramadan,nbsp;volgje de eetvoorschriften op ofbidjenbsp;regelmatig’ antwoorden de kinderen vakernbsp;ontkennend dan hun ouders”, aldus Vannbsp;Tubergen. “Mijn hypothese is dan ooknbsp;dat er een toenemende secularisatie ondernbsp;moslims plaatsvindt en dat die de komendenbsp;tijd zal doorzetten.”

Hoe dat zich verhoudt tot de toename van het aantal moskeeën, daarop heeftnbsp;Van Tubergen geen eenduidig antwoord.nbsp;“Het verrijzen van allerlei moskeeën ligtnbsp;toch vooral op institutioneel niveau, eennbsp;proces dat lang duurt, van geld en organisatie afhankelijk is en zo een eigen dynamiek heeft. Op het niveau van het levennbsp;van alledag heb je te maken met moslimjongeren die in de klas met autochtone,nbsp;vaak onkerkelijke kinderen optrekken.nbsp;Dat doet iets met je, daar neem je iets vannbsp;over: kennelijk is er ook een leven zondernbsp;godsdienst. Omgekeerd trouwens ook:nbsp;Nederlandse kinderen die omgang hebbennbsp;met jongeren van Turkse en Marokkaansenbsp;komaf laten zich ook door hen beïnvloeden, krijgen bijvoorbeeld een beter begripnbsp;van of zelfs waardering voor zoiets als denbsp;ramadan.”

Hammoni Amer (1994) studeert kunstmatige intelligentie aan de Universiteit Utrecht. Hij herkent het beeld van jongeren die afstand doen van de Islam: “In mijnnbsp;omgeving zie ik dat de religieuze betrokkenheid afneemt. Dat heeft inderdaad tenbsp;maken met de maatschappij waarin jenbsp;opgroeit, waarin een grote meerderheidnbsp;niets met godsdienst heeft. Maar tegelijkertijd zie ik ook een grote groep jongerennbsp;die op zoek zijn, die bezig zijn zichzelf tenbsp;vinden. Die gaan juist wel weer naar denbsp;moskee.”

Zainab Raouaha (1989), studente rechtsgeleerdheid, vult aan: “Dat die omgeving zo’n rol speelt, blijkt bijvoorbeeld uit hetnbsp;feit dat ik inmiddels geen hoofddoek meernbsp;draag. Dat vind ik heel erg jammer, maarnbsp;als ik in de Nederlandse maatschappij meenbsp;wil komen, carrière wil maken, dan is eennbsp;hoofddoek belemmerend. Volgens mij zijnnbsp;er maar drie advocaten met een hoofddoeknbsp;in Nederland.”

Radicalisering

Naast die grote beweging van secularisering is er een heel kleine groep die radicaliseert. Van Tubergen waarschuwt ervoor om dat kleine clubje te generaliseren.nbsp;“Alsje dat doet, zetje een enorme stapnbsp;terug. Er is in Nederland een heel positievenbsp;ontwikkeling gaande als je het overnbsp;integratie of gemengde netwerken hebt,nbsp;of over het opleidingsniveau of de taalvaardigheid. Aan die positieve ontwikkelingnbsp;moetje vasthouden. Over het kleine,nbsp;geradicaliseerde groepje jihadisten isnbsp;weinig te zeggen; misschien zijn het welnbsp;jongeren met een heleboel boosheid innbsp;hun hoofd, waarvoor ze via is een uitwegnbsp;zoeken. Maar die radicalisering betekentnbsp;zeker niet dat het met de hele groep slechtnbsp;gaat.”

‘Die radicalisering betekent zeker niet datnbsp;het met de hele groepnbsp;slecht gaat.’

Dat in de publieke opinie of door partijen als de PVV zo wordt afgegeven op denbsp;Islam of dat er gesproken wordt over eennbsp;tsunami van buitenlanders, heeft volgensnbsp;Van Tubergen vooral te maken met angst.nbsp;Hij introduceerde er in een algemenenbsp;publicatie het woord ‘angstmensen’ voor.nbsp;De meeste angstmensen kun je volgensnbsp;hem aantreffen in buurten waarin weinignbsp;allochtonen wonen. “In steden en wijkennbsp;met meer interactie tussen de bevolkingsgroepen is er over het algemeen veelnbsp;minder angst voor immigratie en integratie.”nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;? ?

Frank van Tubergen (1976) is hoogleraar theoretische en empirische sociologie. Zijn onderzoek richt zich op socialenbsp;netwerken, interculturele relaties en vriendschappen, religienbsp;en integratie van immigranten en hun kinderen. Hij studeerdenbsp;filosofie en sociologie aan de Radboud Universiteit in Nijmegennbsp;en promoveerde cum laude aan de Universiteit Utrecht.

Hij ontving een VENI- en VIDI-subsidie van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) ennbsp;is lid van de Jonge Akademie van de KNAW. In 2010 kreeg hijnbsp;zowel uit handen van de European Academy of Sociology denbsp;prijs voor beste artikel als de IPUMS-USA Research Award vannbsp;the Minnesota Population Center voor beste publicatie.

Hammoni Amer, Zainab Raouaha en Soufian Ziani zijn lid van INSAN, een multiculturele studentenverenging te Utrecht,nbsp;opgericht in 2004. INSAN betekent quot;mensquot; in verschillendenbsp;talen en staat dan ook voor de diversiteit in onze multiculturelenbsp;samenleving. De vereniging stelt zich onder meer ten doel hetnbsp;creëren van een ontmoetingsplaats voor studenten metnbsp;verschillende culturen en achtergronden. Dit trachten zij tenbsp;bereiken door de contacten tussen studenten te stimuleren.nbsp;Ook speelt INSAN een actieve en informatieve rol in denbsp;Nederlandse samenleving door met name educatieve discussiesnbsp;en lezingen over ethische, (multi)culturele en maatschappelijkenbsp;onderwerpen te organiseren.

Hammoni Amer: “Natuurlijk neem ik afstand van is. Dat heeft met mijn geloofsbeleving niets te maken. Die mensennbsp;zeggen wel dat ze aanhangers van de Islamnbsp;zijn, maar ondertussen vergeten ze dat innbsp;de geschiedenis van Islamitische staten innbsp;400 jaar tijd slechts twee terdoodveroordelingen hebben plaatsgevonden, terwijlnbsp;zij er bijna wekelijks eentje voltrekken.nbsp;Ik voel me dan ook niet meer geroepennbsp;om van is afstand te nemen dan dat jullienbsp;autochtone Nederlanders dat zoudennbsp;moeten doen.”

Criminaliteit

Niettemin: een oververtegenwoordiging van Marokkaanse jongeren in de criminaliteit valt niet te ontkennen? Hoezo: hetnbsp;gaat goed met de integratie? Van Tubergen: “Natuurlijk is er achterstand tennbsp;opzichte van autochtone jongeren, dat hebnbsp;ik ook niet ontkend. Allochtonejongerennbsp;zijn over het algemeen lager opgeleid,nbsp;vaker werkloos en ze zijn actiever in denbsp;criminaliteit. Dat heeft voor een grootnbsp;deel te maken met hun startpositie. Hunnbsp;ouders zijn lager opgeleid en ze wonennbsp;veelal met grote gezinnen in achterstands-buurten. Maar tegelijk is er vooruitgang.nbsp;Vergeleken met eerdere generaties wordtnbsp;het opleidingsniveau hoger, spreken ze denbsp;taal vloeiender, hebben ze gevarieerderenbsp;netwerken enzovoort. De verschillen metnbsp;hun autochtone peers zijn ook kleinernbsp;geworden.”

Datzelfde geldt voor Turkse jongeren. Toch zijn die minder nadrukkelijk aanwezig in de criminaliteit. “Het verschilnbsp;zou te maken kunnen hebben met denbsp;organisatiegraad, die bij Turken veel hogernbsp;is dan bij Marokkanen. Turken haddennbsp;eerder scholen, moslimraden, buurtcomi-tés, jongerenorganisaties... Via die organisaties is de grip op de jeugd groter, er isnbsp;meer toezicht mogelijk. Marokkaansenbsp;jongeren groeien vaker op zonder eennbsp;dergelijk toezicht en dan gaat de ‘peer-in-fluence’ een grotere rol spelen, de vriendjesnbsp;die als rolmodel gaan optreden. Als datnbsp;toevallig ‘foute’ vriendjes zijn, kan het heelnbsp;erg de verkeerde kant opgaan.”

Beeld in de media

Toch is het beeld dat veelal uit de media oprijst: de integratie is mislukt! De wetenschap heeft daar kennelijk een ander, meernbsp;genuanceerd beeld over. Maar waaromnbsp;draagt de wetenschap haar beeld niet meernbsp;uit? Waarom schuiven Van Tubergen ennbsp;consorten niet vaker aan bij De wereldnbsp;draait door? Doorgaans zitten daar opiniemakers aan tafel, die vooral het negatievenbsp;beeld uitdragen.

Van Tubergen: “Een heel genuanceerd verhaal kun je nog wel kwijt in een krant

• - en dat doen we dan ook. We schrijvennbsp;regelmatig opinies en persberichten voornbsp;dagbladen — de Volkskrant en De Telegraaf

• - en we stimuleren onze aio’s om dat ooknbsp;te doen. Maar tv en radio is een ander verhaal. Om daar de boodschap uit te dragennbsp;‘het gaat goed met de integratie’, dat isnbsp;nogal lastig. Je wordt dan aangekeken alsofnbsp;je niet goed snik bent en loopt het risiconbsp;datje met allerlei casuïstiek te maken krijgtnbsp;waarmee je de discussie niet verder helpt.nbsp;Want iedereen heeft wel een voorbeeld

à la de ettertjes van Kanaleneiland. Die zijn er ook wel, maar ze zijn niet bepalend voornbsp;het algemene beeld dat er vooruitgangnbsp;geboekt wordt.”

Soufian Ziani (1989) studeert psychologie: “Als Van Tubergen beweert dat het goednbsp;gaat met de integratie, heeft dat volgensnbsp;mij te maken met het feit dat wij van denbsp;tweede generatie zijn. Mijn oudersnbsp;kwamen naar een vreemd land waarvan zenbsp;de taal en cultuur niet kenden. Ze zijn heelnbsp;anders opgegroeid dan wij. Ik denk datnbsp;mijn generatie in een soort transitie zit.nbsp;Onze opvoeding kent nog tegenstrijdigheden, veroorzaakt door de invloed enerzijds van de Nederlandse samenleving ennbsp;anderzijds van de Marokkaanse traditienbsp;van onze ouders. Maar we doen het al veelnbsp;beter dan onze ouders, spreken de taalnbsp;vloeiend en voelen ons hier thuis. Hiernbsp;liggen onze jeugdherinneringen.”

Zainab Raouaha: “Mijn vader is hier gekomen als gastarbeider. Tien jaar geleden zijn we teruggegaan naar Marokko; ik heb ernbsp;zes jaar gewoond. Maar voor mij is Nederland ‘mijn’ land. Ik had in Marokko heimwee naar Nederland, net zoals onze oudersnbsp;heimwee hadden naar Marokko.”

Discriminatie

Is die verbetering van de integratie waarvan kennelijk sprake is nog met beleid te beïnvloeden of is het louter een organischnbsp;proces? Volgens Van Tubergen is er bijvoorbeeld met betrekking tot discriminatie met beleid nog wel het een en ander tenbsp;doen. “In het leven van veel allochtonenbsp;jongeren vindt op verschillende momenten in meerdere of mindere mate discriminatie plaats. Bij de transitie van basis naarnbsp;voortgezet onderwijs wordt hun niveaunbsp;vaak te laag ingeschat; tijdens hun studienbsp;vinden ze minder gemakkelijk een stageplek en ook bij hun entree op de arbeidsmarkt wordt wel gediscrimineerd. Daarnbsp;zou met beleid wel wat aan te doen zijn:

‘Er gaan miljoenen om in inburgeringscursussen,nbsp;maar er is nog nooitnbsp;anonieme sollicitatieformulieren verplichtnbsp;stellen bijvoorbeeld, zodat als de naamnbsp;Mohammed in beeld komt het formuliernbsp;niet direct op de stapel ‘afgewezen’nbsp;terechtkomt.”

Soufian Ziani: “Het gaat wel beter met de integratie, maar de kloofis nog niet helemaal overbrugd. Het is bijvoorbeeld heelnbsp;moeilijk om Nederlandse vrienden tenbsp;maken. Als je het hebt over grappennbsp;maken, drankgebruik en dergelijke isnbsp;er toch sprake van een cultuurverschil.nbsp;Ik voel mezelf meer thuis in de straatcultuur van mijn Marokkaanse leeftijdsgenoten dan bij Nederlanders.”

Zainab Raouaha; “Zelfs bij mensen die je al lang kent, komt er af en toe iets racistischnbsp;boven. Dan hebben ze negatieve, generaliserende verhalen over buitenlanders, maarnbsp;voegen er snel aan toe: ‘maar dat geldt nietnbsp;voor jou, hoor’. Zo bekrompen. Je magnbsp;alleen meedoen onder voorwaarden. Eénnbsp;misstap, en je staat weer achter in de rij.nbsp;Dat betekent wel datje twee keer zo goednbsp;je best moet doen om erkend te worden.”

Genuanceerd verhaal

Van Tubergen merkt op dat beleid zich meermaals weinig aantrekt van wetenschappelijke inzichten. “Neem de inburgeringscursussen. Daar gaan miljoenennbsp;in om, maar er is nog nooit getoetst of zenbsp;werken en er is ook nooit onderzochtnbsp;of ze efficiënter zijn in te richten.”

Via opiniestukken, boeken, bijdragen aan rapporten van ministeries en dergelijkenbsp;hoopt Van Tubergen het beleid én denbsp;publieke opinie te kunnen beïnvloeden.nbsp;“Ik hoop nog eens een populair wetenschappelijk boek voor het grote publiek tenbsp;schrijven over de integratieproblematiek,nbsp;maar anderzijds: dergelijke boeken zijn ernbsp;al en krijgen vrij weinig media-aandacht.nbsp;De vraag is dus: hoe brengen we de ideeënnbsp;die daarin zijn geventileerd aan de man?nbsp;En ook daarmee zijn we eigenlijk al opnbsp;de goede weg. Ik ontmoette een keer Ritanbsp;Verdonk toen zij nog minister was. Zijnbsp;bleek goed op de hoogte van mijn onder-

zoek en was er zeer in geïnteresseerd, maar het was blijkbaar onmogelijk voor haar omnbsp;dat genuanceerde verhaal ook naar buitennbsp;te brengen.”

Soufian Ziani: “Integratie is niet hetzelfde als assimilatie. Waar wij op hopen, is respect voor onze cultuur, voor de maniernbsp;waarop wij onze godsdienst willen beleven. Dat lukt alleen als mensen met onsnbsp;durven communiceren. Laten ze vragennbsp;stellen. Dat heb ik liever dan dat ze achternbsp;mijn rug om allerlei respectloze uitsprakennbsp;doen.”-lt;

Nieuwe studentenwoningen vlak bij IBB

Op het KPN-terrein aan de Fockema Andrealaan, nabij het bekende studentenwooncomplex IBB, wil studentenhuisvesternbsp;SSH de komende jaren 540 studentenkamersnbsp;en 260 woningen voor starters bouwen.

Het college van Burgemeester en Wethouders heeft dat plan dit najaar voorgelegd aan de gemeenteraad. De studenteneenheden gaan gebouwd worden door de SSH,nbsp;de starterswoningen door het bedrijf Jebber.

Het idee is om van het terrein een studentencampus te maken. In 2020 zouden de eerste bewoners er hun intrek kunnennbsp;nemen, maar eerst moet de gemeenteraadnbsp;van Utrecht nog akkoord gaan met denbsp;plannen.

Muzikaal bedankje voor redding Parnassos

De studentmuziekgezelschappen mogen vanaf september weer repeteren in hetnbsp;universitaire cultuurcentrum Parnassos innbsp;de Kruisstraat. In het voorjaar moesten zenbsp;Parnassos verlaten nadat een buurtbewonernbsp;klaagde over geluidsoverlast. De universiteitnbsp;loste het probleem op door het pand vannbsp;de buren te kopen.

Door de klacht zag het er even naar uit dat Parnassos gedwongen zou worden tenbsp;verhuizen of te verbouwen. Met de aankoopnbsp;van het huis van de klagers is het probleemnbsp;opgelost. De studentmuziekgezelschappennbsp;waren zo blij dat ze naar het Bestuursgebouw in De Uithof kwamen om eennbsp;verrassingsconcert te geven.

Tentoonstelling 30 jaar onderwijscartoons

In de Universiteitsbibliotheek in De Uithof was in oktober een tentoonstellingnbsp;te zien met cartoons van Niels Bongers.nbsp;De expositie met spotprenten die Bongersnbsp;de afgelopen dertig jaar maakte voornbsp;het Ublad en de DUB-site is de komendenbsp;maanden ook op enkele andere plekkennbsp;in Utrecht te bewonderen.

Bongers mikt zijn pijlen graag op onderwijsministers en -staatssecretarissen,nbsp;maar ook op universitaire bestuurdersnbsp;en corpsballen. Terugkerend thema in denbsp;afgelopen drie decennia; de voortdurendenbsp;bezuinigingen op het hoger onderwijs.nbsp;Het leenstelsel blijkt allerminst een nieuwnbsp;idee te zijn.

Het Utrecht Science Park (USP) bruist van ondernemerschapnbsp;waarbij het vooral de jongenbsp;en sociaal bevlogen generatienbsp;is die gestaag en enthousiastnbsp;oprukt. Winst maken ennbsp;gemeenschapszin gaan gelijknbsp;op. Illuster biedt een staalkaartnbsp;aan hoofdrolspelers ennbsp;initiatieven.

GEMEENSCHAPSZIN,

LEEFBAARHEID EN TALENT

ONTWIKKELING

'De sociale component van ondernemen typeert Utrecht en heeft veel te maken met de breedtenbsp;van onze universiteit. De Voorleesexpress is nietnbsp;voor niets in Utrecht ontstaan. De behoeftenbsp;onder studenten en jonge alumni om relevant ennbsp;nodig te zijn en iets terug te willen geven aan denbsp;maatschappij, is in Utrecht erg groot. En natuurlijk willen wij als USP die behoeftes faciliteren,nbsp;ondersteunen en stimuleren. Want dan doe jenbsp;daadwerkelijk iets aan talentontwikkeling.nbsp;Bovendien draagt het sociaal ondernemerschapnbsp;letterlijk bij aan de gemeenschapszin en de leefbaarheid van het USP en die van de stad Utrecht.nbsp;Een mooi voorbeeld daarvan is de fantastischenbsp;Daktuin die SOON nu al twee jaar achter elkaarnbsp;heeft georganiseerd. Petje af voor dat initiatiefinbsp;We zitten nu in een fase dat de relatie tussennbsp;onderwijs, wetenschap en sociaal ondernemerschap steeds hechter en meer structureel wordt.nbsp;Dat maakt Utrecht nog aantrekkelijker om tenbsp;werken en te studeren. Ik was recent op een conferentie waar cijfers werden gepresenteerd dienbsp;lieten zien dat sociaal ondernemers het optimalenbsp;profiel hebben om op lange termijn succesvol tenbsp;zijn en te blijven. Dus gaan wij door met onzenbsp;ambitie om sociaal ondernemerschap te latennbsp;groeien qua bedrijvigheid, menskracht, financiënnbsp;en professionaliteit. De potentie in Utrecht isnbsp;enorm, die gaan we de komende jaren met allenbsp;betrokkenen steeds verder verzilveren.'

Ftoris de Gelder is directeur van het Utrecht Science Park

SpnngÊlob

GEZOND OUDER WORDEN

'We leven in het tijdperk van het stilzitten en met Springlab willen we mensen helpen actiever tenbsp;leven. Lekker en gezond. We bedenken innovatiesnbsp;op bewegingsgebied, ontwikkelen deze door totnbsp;een product of dienst en begeleiden het proces bijnbsp;invoering. Zo hebben we UPQI ontwikkeld, eennbsp;gezonde vergadertafel, en Active Cues, een interactief spel voor dementerende ouderen. Nunbsp;werken we aan een project om de fietsbeleving innbsp;Utrecht te vergroten. We hebben de tijd mee. Doornbsp;de voortschrijdende digitalisering worden we alsmaar inactiever, maar tegelijkertijd wordt hetnbsp;belang van gezond ouder worden steeds groter.'nbsp;Jan-Paul de Beer is directeur van Springlab

i.-

De gezonde vergadertafel

'In de Maak is een project waarin studenten van de universiteit, de Hogeschool Utrecht en hetnbsp;ROC Midden Nederland samenwerken. Hunnbsp;uitdaging is om een duurzaam businessmodelnbsp;te ontwikkelen voor een nieuw restaurant voornbsp;daklozen waar een maaltijd slechts 1 euro magnbsp;kosten. Het is een pittig project met alles eropnbsp;en eraan, maar de belangstelling onder studenten was groot. Ze hebben sowieso steeds meernbsp;belangstelling voor sociaal ondernemerschap,nbsp;regelmatig vermengd met een flinke dosis idealisme. Dat is een van de redenen dat we dit jaarnbsp;als eerste universiteit in Nederland zijn begonnennbsp;met de volledige minor social entrepreneurship.nbsp;Ik denk dat deze zeer succesvol wordt.'

Niels Bosma is docent aan de Universiteit Utrecht

Utrecht Development Board

DE DERDE WEG

'Sociaal ondernemen leeft onder studenten als nooit tevoren. Deze huidige generatie weet heelnbsp;goed waar we de financiële crisis aan te dankennbsp;hebben en kiest daarom bewust voor een anderenbsp;richting. Daarin gaat financieel gewin niet tennbsp;koste van gemeenschapszin maar gaan beidenbsp;gelijk op. Deze nieuwe, derde weg typeert ooknbsp;de tijdgeest; er ontstaat steeds meer tussennbsp;profit en not for profit in. Mede dankzij onzenbsp;jonge en hoog opgeleide bevolking kan Utrechtnbsp;in deze ontwikkelingen voorop lopen. Hetnbsp;Utrecht Science Park is hiervoor de perfectenbsp;proeftuin vanwege de vele mogelijkheden totnbsp;samenwerking en kruisbestuiving. Dat wordtnbsp;in de toekomst alleen nog maar meer.'nbsp;Trude Maas is voorzitter van de Utrechtnbsp;Development Board

ütrechtino

accelerating tomorrow's business

DUURZAME EN SOCIALE IMPACT

'Bij Utrecht Ine helpen wij startende ondernemers hun wetenschappelijke kennis succesvol te vertalennbsp;in concrete toepassingen voor de maatschappij omnbsp;deze vervolgens naar de markt te brengen. Denbsp;ondernemers bij ons willen dat hun product op eennbsp;duurzame en sociale wijze daadwerkelijk impactnbsp;heeft op de samenleving. Ondernemen is voor hennbsp;vooral een middel om hun droom te realiseren.nbsp;In de toekomst gaan we nog meer scienced basednbsp;werken met de focus op zorg, educatie en duurzaamheid. Ondernemerschap zit in Utrecht in denbsp;lift. Er zitten nu dertig bedrijven in de incubator.nbsp;Dat is meer dan ooit tevoren.'

Roel Raatgever is directeur van Utrecht Ine

De Daktuin

COLLEGEVOORBEREIDING EN

EEN VROEG BIERTJE

'De Daktuin is een pop-uptuin die zomers zeven weken verrijst op de parkeergarage van de universiteitsbibliotheek. Het idee erachter was om eennbsp;fraaie groene plek te creëren op het USP waarnbsp;iedereen die hier woont, werkt, studeert ofnbsp;gewoon even te gast is, welkom is. Mensen komennbsp;hier steeds vaker voor allerlei redenen naar toe:nbsp;van de hoogleraar die z'n college voorbereidtnbsp;tot de student die met een vroeg biertje z'n ten-tamenkater probeert weg te drinken. Daarnaastnbsp;organiseren we ook regelmatig activiteiten zoalsnbsp;boekpresentaties, yogacursussen of een duurzaam-heidsspel. We kijken nu of we ook een wintertuinnbsp;kunnen realiseren. Leuk, met een vuurtje erbij.'nbsp;Carline Zoete is projectmedewerker van De Daktuin

SOON

KANSEN EN MOGELIJKHEDEN

'SOON staat voor Sociaal Ondernemerschap en, in het Engels, ook voor binnenkort. Daarmeenbsp;wordt het grijpbaar. Wij helpen organisaties metnbsp;sociaal of duurzaam ondernemen en de projectennbsp;daarvoor zetten we op met studenten. Die brengen zo hun kennis in de praktijk en krijgennbsp;bovendien een mooie leerervaring. Studentennbsp;willen vooral graag iets doen en tempo makennbsp;en niet te veel wauwelen. Bovendien denkennbsp;ze in kansen en mogelijkheden en niet in problemen. Het is prachtig om te zien hoeveel studenten zich in een paar maanden bij SOON verdernbsp;hebben ontwikkeld tot zeer verantwoordelijkenbsp;jonge mensen met veel zelfvertrouwen.'

Robbert Maas is initiatiefnemer van SOON

CREATIEVE

NEST POP-UPWINKELS

'Nest is een permanente pop-upwinkel met locaties in Hoog Catharijne en op het Utrechtnbsp;Science Park. Nest wordt uitgevoerd door studenten en moet dé ontmoetingsplaats worden voornbsp;alle jonge, creatieve, duurzame en sociale ondernemers van Utrecht. In Nest kunnen zij hun product, dienstof verhaal presenteren of verkopennbsp;en in gesprek gaan met elkaar en het publiek.nbsp;Utrecht is naast Rietveld en Nijntje ook de stadnbsp;van kennis. Daar wilden wij al langer iets mee.nbsp;Met Nest creëren we een soort levenslijn tussennbsp;de stad en het USP waarbij we beleving en kennisnbsp;met elkaar uitwisselen.'

Ingmar Creutzburg is marketingmanager bij Corio/Hoog Catharijne

kanier. Hooimeijer verlegt de grenzen van de stad: “Een stad is nu vooral een bestuurlijke eenheid; tot denbsp;stadsgrenzen reikt de macht van het gemeentebestuur.nbsp;Maar een stad is in werkelijkheid veel groter. Wijnbsp;denken dat het logischer is te kijkennbsp;naar mensen die in een stad interacties hebben. Zo verlaten elkenbsp;werkdag 50.000 Utrechters hunnbsp;stad en komen 100.000 mensennbsp;naar Utrecht om te werken oftenbsp;studeren, veel meer mensen dannbsp;alleen de inwoners. Voor de ontwikkeling van een stad is het dus zinniger om een stadnbsp;te zien als een knooppunt van interacties. Daarop zounbsp;je het beleid ook moeten afstemmen.”

Randstad als een agglomeratie

Hooimeijer had al jong een fascinatie voor de stad: “Op mijn 12de wist ik: in de stad gebeurt het. Ik bennbsp;dus ook zo snel mogelijk naar Amsterdam verhuisdnbsp;om sociale geografie te studeren. Daarna ben ik naarnbsp;Utrecht verkast, waar ik ben gepromoveerd. Ik woonnbsp;er nog steeds, tot volle tevredenheid.” Zijn keuze voornbsp;de wijk Hoograven sluit aan bij zijn visie op de stad:nbsp;“Daar kom ik eens andere mensen tegen dan hoogleraren.” Interactie is het kernwoord. Hooimeijer isnbsp;actief in diverse adviesraden. “Ik vind het belangrijknbsp;om ook maatschappelijk mijn steentje bij te dragen.”nbsp;De Raad voor de leefomgeving en infrastructuur hadnbsp;een flinke kluif aan dit advies, met de brede vraagstelling: ‘Waar ligt de kracht van steden in Nederland ennbsp;hoe kan deze in de toekomst worden gemobiliseerd,nbsp;ontwikkeld en benut?’ “Het lastige is datje niet alleennbsp;de huidige stand van kennis op het onderwerp moetnbsp;schetsen—de onderbouwing van dit advies telt 180nbsp;pagina’s—als je wilt dat het beleid er iets mee doet,nbsp;moetje er een handelingsperspectiefaan koppelen. Innbsp;onze visie zou je steden elkaar moeten laten aanvullen.nbsp;Als je de Randstad als een agglomeratie beschouwt,nbsp;heb je het al snel over 7,5 miljoen mensen.”

Een taak voor het Rijk

Maar hoe krijg je dat voor elkaar? Hooimeijer: “Juist hierin is een taak voor het Rijk weggelegd. Voorheennbsp;dacht iedereen dat het wel goed zou komen als we denbsp;bedrijvigheid haar gang lieten gaan. Inmiddels komennbsp;we daarvan terug.” Er is dus een rol voor de centralenbsp;overheid. “Van gemeenten kun je dat niet vragen.nbsp;Zij zijn vooral gericht op eigenbelang. Dat heeft bijvoorbeeld geleid tot een enorme overmaat aan kantoren en winkelruimte.” CDok provincies kunnen dezenbsp;taak niet op zich nemen. “Zij ontwikkelen visies op

het gebied van de ruimtelijke ordening, maar hebben in de praktijk te weinig geldnbsp;en kennis.” Het Rijk zou de beleidsconcurrentie tussen steden moeten doorbreken. “Het Rijk kan faciliteren datnbsp;de steden een gezamenlijke visie ontwikkelen, richting geven en koers houden.nbsp;De overheid moet daarbij beseffen dat denbsp;meeste activiteiten door zelforganisatie totnbsp;stand komen. Universiteiten, huisvesters,nbsp;ondernemers... het maatschappelijk middenveld is actief. Ondersteun dat vooralnbsp;en geef ook daar de kaders aan.”

Verbindingen ieggen

Variatie en interactie zijn alleen mogelijk als de verbindingen tussen steden verbeteren. Hooimeijer wijst met lichte irritatienbsp;op de gebrekkige aansluiting tussen trein-,nbsp;streek- en stadsvervoer in Nederland.nbsp;“Vanuit vervoersoogpunt kan Stationnbsp;Zuid zich beter ontwikkelen tot hetnbsp;centrale station van Amsterdam.

De aansluitingen in de regio Den Haag/ Rotterdam zijn veel beter.”

Welke rol is voor Utrecht weggelegd? “Dat is aan de steden zelf, in onderlingnbsp;overleg, maar Utrecht is natuurlijk de spinnbsp;in het web. Steeds meetbedrijven ennbsp;overheden concentreren vestigingen innbsp;Utrecht, denk aan Defensie op de Krom-houtkazerne. Heel Nederland ligt binnennbsp;bereik. En zet in op kennis; we hebbennbsp;ontzettend veel hoogopgeleiden. Maarnbsp;ook hier geldt: zorg dat de verbindingennbsp;met de buitenwereld goed zijn. Dan kannbsp;de Universiteit Utrecht bijvoorbeeld

‘Kennis is de enige hulpbron die groeitnbsp;alsje‘ni deelt.’

samenwerken met de tu Eindhoven. En ook internationaal: Schiphol ligt opnbsp;een halfuur reizen.”

Ook Hooimeijer reist veel: “De Rli valt net als mijn andere maatschappelijkenbsp;werkzaamheden onder valorisatie. Mijnnbsp;wetenschappelijke werk is op dit momentnbsp;gericht op China. Ik reis er regelmatignbsp;heen met mijn onderzoekers om de positienbsp;van hoogopgeleiden in de stad te onderzoeken.” In bepaalde opzichten lijken allenbsp;steden veel op elkaar: “Overal willennbsp;mensen in de basis hetzelfde: huisje,nbsp;boompje, beestje. In China is vooral opvallend dat de snelheid vele malen groter isnbsp;dan hier.” En weg is Hooimeijer weer. ?

Mijn Utrecht

Pieter

Studie(tijd) quot;Ik studeerde sociale geografie in Amsterdam maarnbsp;promoveerde in Utrecht.quot;nbsp;Vereniging quot;Opzettelijk niet. Ik was lievernbsp;actief in de wijkraad van de Baarsjesnbsp;in Amsterdam.quot;

Huis quot;Hoograven. Ik zie het huis vooral als uitvalsbasis.quot;

Favoriete plek quot;Het Mart van Schijndelhuis midden in het centrum,nbsp;ik verklap niet waar.quot;

Activiteiten voor jonge alumni Met de steun van de Vrienden van het Utrechtsnbsp;Universiteitsfonds organiseert het Jonge Alumninbsp;Netwerk (JAN) jaarlijks activiteiten voor jongenbsp;alumni op het gebied van arbeidsmarkt ennbsp;netwerken.

Dat is belangrijk, want 70% van de vacatures wordt tegenwoordig vervuld via netwerken.nbsp;Het hebben van een goed en breed netwerknbsp;is dus erg belangrijk voor jonge alumni, ledernbsp;kwartaal is er onder meer de Young Alumninbsp;Businessborrel. Hier komen young professionals,nbsp;bedrijven, ondernemers en wetenschappers vannbsp;diverse disciplines bijeen voor een hapje en eennbsp;drankje. Er zijn pitches van ondernemendenbsp;alumni en er worden vele netwerkgesprekkennbsp;gevoerd. De komende businessborrels zijn ondernbsp;meer bij het vernieuwde Centraal Museum ennbsp;TivoliVredenburg.

? ? www.uu.nl/alumni/jan

Gesteund door de studentencommissie: H2O zeilweekend

Vier dagen lang zeilen in zeven disciplines tijdens het grootste zeilweekend in jaren.nbsp;Studenten van zeilvereniging Histos nodigdennbsp;beginners en gevorderden uit voor een langnbsp;zeilweekend en maakte hen allen medeverantwoordelijk voor dit vierdaagse evenement.nbsp;Zo creëerden ze een uniek platform waar ontmoetingen tussen studenten en oud-studentennbsp;op sportieve wijze vorm kregen.

Faculty Club, de huiskamer van de universiteit

Voor een borrel, een smaakvolle maaltijd, een goed gesprek of even opladen tussen tweenbsp;afspraken in de stad. De Faculty Club is denbsp;centrale ontmoetingsplaats voor alle ledennbsp;van de Utrechtse universitaire gemeenschapnbsp;en haar gasten en biedt ruimte voor informelenbsp;en zakelijke afspraken. Vrienden van hetnbsp;Utrechts Universiteitsfonds krijgen kortingnbsp;op het lidmaatschap.

? ? www.uu.nl/facultyclub

OHRA

Naar aanleiding van prinsjesdag heeft OHRA informatie op een rijtje gezet die op u van toepassing zou kunnen zijn. Deze onderwerpennbsp;hebben te maken met verzekeringszaken ofnbsp;bankproducten. Kijk voor meer informatie ennbsp;de OHRA-kortingen voor Vrienden op onzenbsp;website.

Hofvijverkring: de eerste alumnigeefkring van de Universiteit Utrecht

Haagse alumni steunen toponderzoek

Met de oprichting van de Hofvijverkring op 31 mei |l. kreeg de band van de alumni in Den Haag ennbsp;omstreken met hun alma mater nog meer inhoud.nbsp;Inmiddels heeft de kring 25 leden die een schenkingnbsp;van tenminste € 2.500 in vijf jaar hebben toegezegd ter ondersteuning van het wetenschappelijk onderzoek van de Universiteitnbsp;Utrecht. Ze nodigen alle alumni van harte uit zich aan te sluitennbsp;en zo te bouwen aan een persoonlijke band met hun universiteit.

Na 25 themadiners waarbij vooral Vrienden voor het Utrechts Universiteitsfonds werden geworven, vond het bestuur van hetnbsp;alumninetwerk Den Haag het dit voorjaar tijd voor de volgendenbsp;stap: serieus geld inzamelen voor de ondersteuning van toponderzoek in Utrecht. Daartoe hebben zes initiatiefnemers in nauwnbsp;overleg met het Universiteitsfonds de Hofvijverkring opgericht.nbsp;De leden van deze kring dragen via een Fonds op Naam rechtstreeks bij aan de ambities van de Universiteit Utrecht. Ze kiezennbsp;zelf een universitair project dat ze steunen. Daarmee bouwennbsp;ze aan een persoonlijke relatie met de universiteit en de wetenschappers van hun keuze.

Als eerste donatiedoel heeft de Hofvijverkring het onderzoeksprogramma regeneratieve geneeskunde en stamcellen gekozen. Dit baanbrekende toponderzoek richt zich op de regeneratie van weefsels voor botten en gewrichten, bijvoorbeeld door 30-bioprinting. Het brein achter dit project is prof. dr. Wouter Dhert.nbsp;quot;We hebben hier in Utrecht heel veelnbsp;uitstekend onderzoek dat het absoluut verdient om verder te wordennbsp;gebracht, zowel binnen Nederlandnbsp;als in Europa en zelfs op wereldniveau. Wij zijn dankbaar voor denbsp;steun die wij van alumni krijgen ennbsp;dit initiatief.quot;

Marjan Oudeman

(voorzitter van het College van Bestuur Universiteit Utrecht)

quot;Toponderzoek trekt toptalent aan. Gezamenlijk vormen zij de basis ennbsp;daarmee het behoud van de verdiencapaciteit van Nederland.nbsp;Daarom ondersteun ik als alumnusnbsp;via de Hofvijverkring van harte hetnbsp;toponderzoek aan de Universiteitnbsp;Utrecht.quot;

Pieter van Genuchten

(fysische geografie 1977)

quot;Mijn echtgenote en ik hebben beiden in Utrecht gestudeerd ennbsp;daarbij is er een groot gevoel vannbsp;dankbaarheid. Iets terugdoen in denbsp;vorm van een financiële steun geeft

Onderzoeksprogramma regeneratieve geneeskunde en stamcellen

Toegezegd bedrag aan giften oktober 2014: € 60.000,-Zelf ook interesse? Neem contact op met Fusien Verloop bij het Utrechts Universiteitsfonds: f.m.verloop@uu.nlnbsp;of (030) 253 29 30 www.uu.nl/hofvijverkring

Studium Generale

? ? www.sg.uu.nl

Maandag 1 december studium Generale Movies:

Science and the City

Duik de bioscoopzaal van ‘t Hoogt in en laatje inspireren door de documentairenbsp;Inequality for AU over armoede en hongernbsp;in de stad. Hoe zit dat in Utrecht? Praatnbsp;na met wetenschappers en politici, ondernbsp;andere prof. dr. Jan Luiten van Zandennbsp;en Victor Everhardt (wethouder werknbsp;en inkomen).

Dinsdag 18 november studium Generale Ontwortelingnbsp;IDagprogramma in de Aula van het Academiegebouw met de ontheemde schrijversnbsp;Abdelkader Benali en Mustafa Stitou en

wetenschappers over identiteit en aanpassing, tussen Oost en West. Leve de ontworteling? (Inclusiefgratis lunch)

» ? Reservering verplicht via een mail t/m 9 nov aan: info@sg.uu.nl.

Dinsdag 25 november studium Generale Comedytrainnbsp;on (college)tour

Vanuit comedyclub Toomler komen stand-up comedians naar Utrecht (Aulanbsp;Academiegebouw) en richten hun pijlennbsp;op wetenschap, studenten en maatschappij.nbsp;Humor als vorm van reflectie?

Woensdag 26 november studium Generale Het cynisme voorbij

Dejoods-Amerikaanse filosofe Susan Neiman spreekt in de Aula van het Academiegebouw over haar stelling dat onsnbsp;beeld van volwassenheid te eenzijdig is.nbsp;Jeugd wordt volgens haar in onze cultuurnbsp;overgewaardeerd. Zij pleit dan ook voornbsp;volwassenheid als ideaal.

Maandag 8 december

studium Generale Science Café Utrecht

In het Science Café (in het Universiteitsmuseum) discussiëren we deze keer over lust: de ongewenste afgeleide van denbsp;voortplantingsdrift en het verlangen naarnbsp;het verbodene. Maar in de huidige tijd isnbsp;lust toch geen zonde meer? Met ondernbsp;andere prof. dr. Maarten van Buuren.

Dinsdag 11 november en 9 december

studium Generale Filosofisch Café

Door een wijsgerige bril zie je dingen anders. Schuif aan bij het Filosofisch Cafénbsp;(Café Hofman) en werp een frisse blik opnbsp;belangrijke vragen over wetenschap alsnbsp;levensbeschouwing en islamitische visiesnbsp;op het hiernamaals.

Acht dinsdagen vanaf 3 februari studium Generale Duurzaamheid:

Back to the future

Hoe kunnen moderne gemeenschappen leren van traditionele gemeenschappen?

In deze serie denken we na over culturele en biologische diversiteit, grenzen,nbsp;commons en bezit, voeding, opvoeding,nbsp;conflicthantering en mediation.

Acht woensdagen vanaf

4 februari

studium Generale

Wetenschapsfilosofie: Bewijs

Wat is de rol van bewijs in wetenschap? Zijn daar algemene regels voor of is bewijsnbsp;in verschillende vakgebieden iets anders?nbsp;Van bewijs in de rechtszaal tot de zoektocht naar het Higgsdeeltje. Bestaat er welnbsp;zoiets als wetenschappelijke zekerheid?

Najaarsprogramma Meppel

Locatie: Gasfabriek

Maandag 10 november

Benutting van conventionele energiebronnen

drs. Evert Uitentuis, geoloog

Maandag 24 november

Het opslaan van duurzame energie

prof. dr. Petra dejongh, hoogleraar Inorganic Chemistry and Catalysis

Maandag 8 december

Hoe komen we aan energie in de toekomst? prof. dr. Ernst Worrell, hoogleraarnbsp;Innovation, Environmental and Energynbsp;Sciences

»»Aanmelden: www.uu.nl/alumni

Kosten per lezing: Vrienden € 10,- ; overige bezoekers € 15,-

Passe-partout: Vrienden € 25,- ; overige bezoekers € 35,-

17 t/m 23 november

Global Entrepreneurship Week 2014

Ondernemerschap wordt voor young professionalsnbsp;en studenten steedsnbsp;belangrijker. Om hennbsp;met elkaar en ondernemers in contact tenbsp;brengen, vindt de Global Entrepreneurship Week plaats. Een week lang gonst hetnbsp;in heel Nederland van het ondernemerschap. Kom ook naar een van de seminars,nbsp;masterclasses, netwerkborrels of anderenbsp;events rondom het thema ondernemerschap. De landelijke aftrap van de weeknbsp;is in Utrecht op maandag 17 november.nbsp;Bernard Wientjes (leerstoelhouder van denbsp;Utrecht Chair for Entrepreneurship andnbsp;Leadership en oud-voorzitter vno-ncw)nbsp;is één van de sprekers.

»»Kijk voor meer informatie en registratie op www.gewnederland.nl.

Vrijdag 14 november

Utrechtlezing Utrecht De wondere wereld van 3D-printing (deels Engelstalig)nbsp;Academiegebouw

Het Jonge Alumni Netwerk giet de traditionele Utrechtlezing in een nieuwenbsp;vorm. In korte lezingen zullen vier specialistenje meenemen in de wondere wereldnbsp;van 3D-printing. De vier invalshoekennbsp;zijn; Medical; Fine Arts; Internationalnbsp;Security en Foods.

Dinsdag 2 december

Lezing alumninetwerk Arnhem e.o.

Forum, Wageningen Universiteit, Droevendaalsesteeg 2, Wageningennbsp;Extreem weer en effecten op waterbeheernbsp;prof. dr. Bart van den Hurk, hoogleraarnbsp;Dynamics Meteorology

Donderdag 4 december

Voor jonge alumni Wijnproeverij en netwerkbijeenkomst

Locatie nog niet bekend

Tijdens deze proeverij en netwerkbijeenkomst krijgje verschillende biologische wijnen voorgezet.

Vrijdag 30 januari

Voor jonge alumni whiskyproeverij en netwerkbijeenkomst

Locatie nog niet bekend

Tijdens de koude wintermaanden een warme whiskyproeverij met vijfnbsp;verschillende whisky’s.

Vrijdag 27 februari

Voor jonge alumni JAN Businessborrel in het Centraal Museum

Het Centraal Museum is weer open na een grote verbouwing. We krijgennbsp;een rondleiding door het vernieuwdenbsp;museum, waarna we gezamenlijk hetnbsp;glas zullen heffen.