Utrecht is voor het leven!

Beste mede-alumni, We delen allen eennbsp;duurzame band. Dienbsp;heet Utrecht en haarnbsp;universiteit. Voornbsp;sommigen van u isnbsp;de Domstad wellichtnbsp;ver verleden tijd, voor anderen is zij eennbsp;recente ervaring, maar Utrecht is altijdnbsp;voor het leven.

Het Utrechts Universiteitsfonds vergezelt u op de reis van pas afgestudeerde tot gerijpte alumnus. Het fonds dat handnbsp;in hand werkt met het alumnibureau,nbsp;slaat een brug tussen u en de stad met denbsp;universiteit die uw academische opleidingnbsp;heeft verzorgd.

Tijdens de afgelopen Dies Natalis ontving prof. Sangeeta Bhatia een eredoctoraat. In haar dankwoord sprak zenbsp;bewogen over het belang van diversitynbsp;in perspectives. Daarmee raakte ze bijnbsp;mij een snaar. Met diversity in perspectivesnbsp;onderscheidt de Universiteit Utrecht zich,nbsp;terwijl het tegelijk garant staat voor eennbsp;invulling van haar motto: Bright Minds,nbsp;Better Future. Onze universiteit wil excelleren, in zowel onderwijs als onderzoek,nbsp;op thema’s die veelal zijn ondergebrachtnbsp;in haar strategische thema’s: Dynamicsnbsp;of Youth, Institutions for Open Societies,nbsp;Life Sciences en Sustainability.

De komende jaren zal het Universiteitsfonds contact met u zoeken om uw belangstelling voor de Universiteitnbsp;Utrecht aan te wakkeren en uw steunnbsp;te vragen. Ik hoop dat het contact metnbsp;u blijft of herleeft.

Want Utrecht is voor het leven! Hartelijke groet,

Lodewijk Hijmans van den Bergh Voorzitter Utrechts Universiteitsfonds

4 In Utrecht

6 Generatie UU

8 De loopbaan van...

Marten Roorda

10 Goed besteed

12 JAN — Jonge Alumni Netwerk

14 UU centraal

• 18 Bouwjaar 2015

• 19 DUB

• 20 Alumni interview

22 In de spotlight

• 24 In beeld, toen

• 25 Bericht uit... Rome ennbsp;Montpellier

• 26 Een greep uit de agenda

28 In beeld

‘Schoon water is een mensenrecht’

Generatie UU

‘Zonder dit geld had mijn onderzoek nietnbsp;gekund’ Goed besteed

een straat in de zonnbsp;en vanuit een open raamnbsp;je lievelingsmuziek

Literatuur is overal in de stad

14

‘We leggen een nieuw vakgebied bloot’

- iï?»yi»w

‘Je onderdompelen in denbsp;lokale cultuur’

Eerder al werd Sijbesma door de vn uitgeroepen tot Humanitarian of the Year voor zijn strijd tegen ondervoeding en recent heeft de Wereld Bank hem naastnbsp;Kofi Annan benoemd tot Climate Leader. In zijnnbsp;dankwoord beklemtoonde Sijbesma dat studentennbsp;en alumni zich bewust moeten zijn van de impact dienbsp;ze kunnen hebben en dat ze daartoe de verantwoordelijkheid moeten nemen die daarbij hoort. Illusternbsp;praat daarover verder met hem.

Wat heeft uw studie bijgedragen aan uw visie en ambities? Respect, bewondering en zelfs liefde voor de schoonheid van het leven, de biologie. En dus voor denbsp;harmonie en de zorg voor deze planeet en de mensennbsp;die er leven. Het blijft een bijna wonder. Ik heb denbsp;kansen gekregen mij te ontwikkelen in vele opzichten, qua kennis maar ook in de studentenverenigingnbsp;en de studentenpolitiek. Daar ben ik dankbaar voor.

Aanpassen of Veranderen? Survival of the fittest, degene die zich het beste kan aanpassen aan veranderendenbsp;omstandigheden, zal het meest succesvol zijn. Dezenbsp;les, van Charles Darwin, heb ik geleerd tijdens mijnnbsp;biologiestudie. Aanpassen,jezelfheruitvinden, geldtnbsp;ook voor succesvolle organisaties, en zelfs voor eenieder persoonlijk. Maar, het is niet alleen aanpassennbsp;om te overleven, voor mij is het ook veranderen metnbsp;een doel, een visie, en dat is wat dsm de afgelopennbsp;15 jaar gedaan heeft.

Impact of verantwoordelijkheidsgevoel? De laatste 75 jaar hebben bedrijven meer impact gekregen ennbsp;daarmee ook een veel bredere verantwoordelijkheid.nbsp;En daarom moeten bedrijven niet alleen hun aandeelhouders vooropzetten, maar net zo goed oog hebbennbsp;voor het wel en wee van de samenleving en onzenbsp;planeet: people, planet, profit: tegelijk economische-,nbsp;ecologische en sociale waarde creëren.

De economie draait niet om geld verdienen, daar is het niet voor uitgevonden. De economie is eennbsp;distributiemodel van competenties en welvaart,nbsp;begonnen met ruilhandel, om samen langdurig opnbsp;deze planeet goed te kunnen leven. Geld is hierbijnbsp;een middel, geen doel. Dat zijn we misschien eennbsp;beetje uit het oog verloren. ?

140 Jaar Bosatlas

In 1877 maakte schoomeester Bos zijnnbsp;eerste atlas; inmiddelsnbsp;is 'Bosatlas' een begripnbsp;in Nederland, zozeernbsp;zelfs dat het is opgenomen in het Groenenbsp;Boekje der Nederlandsenbsp;taal. Nu, 140 jaar later, is inmiddels de 55stenbsp;editie van deze schoolatlas verschenen.

Ter ere daarvan en van dit jubileum heeft conservator Marco van Egmond van denbsp;Universiteitsbibliotheek de 36 voor-oorlogsenbsp;edities gedigitaliseerd en op internetnbsp;beschikbaar gesteld. Dat gebeurde metnbsp;steun van het K.F. Hein Fonds, een bevriendnbsp;fonds waaraan het Universiteitsfonds eennbsp;gebundelde aanvraag van universitairenbsp;projecten mag voorleggen. Die selectie vannbsp;gedigitaliseerde kaarten toont niet alleennbsp;geografische wijzigingen, maar ook veranderingen in de opvattingen van redacteurennbsp;van hoe de kaarten te presenteren.

Op 14 juni organiseerde de bibliotheek in het Utrecht Science Park een symposiumnbsp;over het gebruik van de atlas in het onderwijs. De Universiteit Utrecht heeft een langenbsp;historie op het gebied van cartografie.

Living Lab in Kanaleneiland

Drank, winkels, eten, gokken, seks, roken; hoe kun je mensen helpen weerstand tenbsp;bieden aan alle verleidingen die ze dagelijksnbsp;tegenkomen? Om daar achter te komen doetnbsp;Denise de Ridder, hoogleraar gezondheidspsychologie aan de Universiteit Utrecht, metnbsp;haar team in het Self-regulation Lab onderzoek naar nudging-, vriendelijke duwtjes dienbsp;mensen tot goede keuzes proberen te bewegen. Bijvoorbeeld door sla in de kantinenbsp;beter in het zicht te leggen dan kroketten.

Eind vorig jaar opende het Self-Regulation Lab in samenwerking met de gemeente Utrecht een zogeheten 'Living Lab'. Nietnbsp;binnen de muren van de universiteit, maar innbsp;Nieuw Welgelegen, een groot buurtcentrumnbsp;in Kanaleneiland waar onder meer het Globenbsp;College en MBO Utrecht gevestigd zijn.nbsp;Leerlingen, medewerkers en wijkbewonersnbsp;worden, bijvoorbeeld als proefpersonen,nbsp;nauw betrokken bij het onderzoek.

Naast de Universiteit en de gemeente Utrecht is ook Wageningen Universitynbsp;betrokken bij het Living Lab, net als viernbsp;maatschappelijke partners: WRR, NSOB,nbsp;RIVM en RVS. Het project wordt gefinancierdnbsp;door de Nederlandse Organisatie voornbsp;Wetenschappelijk Onderzoek (NWO).

Op 23 en 24 juni werden de eerste resultaten van het Living Lab gepresenteerdnbsp;tijdens de Wink the nudge conference in hetnbsp;Utrechtse Academiegebouw.

Kinderen ontdekken wetenschap

In de afgelopen zomermaanden heeft de Universiteit zo'n 550 basisschoolleerlingen ontvangen voor de zogeheten Summerschool Junior. De kinderen werden gedurende een hele weeknbsp;door studenten opgevangen op en rondgeleid door het Sciencenbsp;Park om onderzoek te doen naar bijvoorbeeld hun eigen DNAnbsp;of naar hoe rivieren, heuvels en bergen ontstaan. Voor leerlingennbsp;van de onderbouw van de middelbare school was er voor hetnbsp;eersteen Advanced Edition rondom het thema 'duurzaamheid'.

Directeur van de Summerschool Junior Maarten Reichwein: quot;Een masterstudent heeft onderzoek gedaan hoe kinderen die opnbsp;een grotere afstand van de universiteit en van wetenschap staan,nbsp;ons programma ervaren. Want tot nog toe hadden we vooralnbsp;kinderen met hoger opgeleide ouders, maar dat zouden we graagnbsp;willen verbreden. Veel kinderen hebben alleen een beeld bij watnbsp;wetenschap is als het om nare dingen gaat; ze kennen de dokternbsp;als ze ziek zijn en de advocaat als er iets is misgelopen. We hopennbsp;in de Summerschool Junior te kunnen laten zien dat wetenschapnbsp;veel breder is, wat onderzoekers doen, en hoe ze dat doen.quot;

Aan de Summerschool Junior neemt een team van ongeveer 80 vrijwillige studenten deel, zowel uit de faculteiten als van denbsp;Academische lerarenopleiding Primair Onderwijs (Alpo). Studentnbsp;Aardwetenschappen Anne Kruijt is het hele afgelopen jaar metnbsp;een team van drie andere studenten hard bezig geweest om dezenbsp;editie op poten te zetten: quot;Ik vind het fantastisch om mee tenbsp;kunnen werken aan de Summerschool Junior. Het enthousiasmenbsp;en de frisse blik van de kinderen werkt aanstekelijk en zorgtnbsp;ervoor dat iedereen, vrijwilligers én deelnemers, de weken alsnbsp;een soort feestje ervaren. We werken keihard, maar toch is hetnbsp;een groot zomers feest rondom het thema wetenschap. Dat isnbsp;wat de Summerschool Junior voor mij is!quot;

Nederlandse beeldvorming over modernisering

Cultuurhistoricus Jesper Verhoef heeft voor zijn proefschrift onderzocht hoenbsp;Nederlanders in de vorige eeuw reageerdennbsp;op de komst van film, draagbare radio ennbsp;televisiequizzen. Verhoefs analyse vannbsp;publieke debatten hierover in een grootnbsp;aantal gedigitaliseerde kranten, laat ziennbsp;hoe ideeën over een Nederlandse identiteitnbsp;werden uitgedragen en in welke matenbsp;Amerika daarbij als de 'Ander' werd gebruiktnbsp;om zich tegen af te zetten. Amerikanennbsp;werden in die debatten geportretteerd alsnbsp;een naïef, enkel door geld en sensatie innbsp;beweging te brengen volk. Na de Tweedenbsp;Wereldoorlog werd dit oordeel iets milder,nbsp;maar bleven er stereotypes bestaan. In vergelijking daarmee waren Nederlandersnbsp;nuchter, gematigd en gezellig. Dit gold totnbsp;de jaren zeventig, vanaf toen traden ook innbsp;Nederland uitwassen van modernisering,nbsp;zoals individualisering, infantilisering ennbsp;materialisme aan de dag. Uit het onderzoek,nbsp;waarop Verhoef in mei promoveerde, blijktnbsp;hoezeer Nederlanders worstelden met denbsp;modernisering. De opkomst van radio of tvnbsp;leidde steevast tot heftige emoties en verzet.nbsp;Deze bevinding kan de hedendaagse angstnbsp;voor ingrijpende gevolgen van nieuwe medianbsp;zoals de iPad helpen relativeren.

Twee 'Spinozisten' in Utrecht

De Utrechtse hoogleraren Albert Heck en Alexander van Oudenaarden ontvingen afgelopen zomer allebei een NWO-Spinozapre-mie, de hoogste wetenschappelijke onderscheiding in Nederland. Zij wordennbsp;wereldwijd gezien als pioniers in de biomole-culaire wetenschap. De Spinozalaureatennbsp;mogen het prijzengeld van 2,5 miljoen euronbsp;vrij besteden aan hun onderzoek.

Van Oudenaarden is blij dat de Spinozaprijzen dit jaar zijn toegekend aannbsp;wetenschappers die aandacht hebben voornbsp;multidisciplinair samenwerken en technologische ontwikkeling. quot;Ik denk dat dat echt denbsp;toekomst is: we moeten het samen doen ennbsp;hebben daar de beste technologie bij nodig.quot;

Marleen van Rijswick: “Het mooie van water vind ik dat het belang ervan makkelijk duidelijk te makennbsp;is: iedereen weet wat het is en iedereen weet datjenbsp;er niet zonder kunt. Alleen denken mensen bij hetnbsp;onderwerp doorgaans niet meteen aan wetgeving.”

Daphina Misiedjan: “Kegels kunnen veel conflicten opleveren. Dat bleek ook uit onze casestudie in Jemen.nbsp;In de wetgeving staat dat iedereen recht heeft opnbsp;water; ‘het is van god gegeven’. Maar er is tegelijkertijdnbsp;wetgeving die bepaalt datnbsp;water door middel van vergunningen wordt verdeeld.nbsp;De wetten berusten op verschillende normatieve uitgangspunten. Mensennbsp;denken: ‘Waarom moet ik ervoor betalen en een vergunning aanvragen als ik er recht op heb? ’ Dat botstnbsp;enorm.

Als onderzoekers zijn we slechts kleine radertjes in het mondiale watervraagstuk, maar we hopen duwtjesnbsp;in de goede richting te geven. Op Wereldwaterdagnbsp;heb ik bijvoorbeeld in een item voor het Surinaamsenbsp;jeugdjournaal proberen duidelijk te maken dat schoonnbsp;water geen liefdadigheid of gunst van de overheid is,nbsp;maar een mensenrecht. Diezelfde dag werd een verslag van ons werk aangeboden aan de voorzitter vannbsp;het Surinaamse parlement. We komen met concretenbsp;voorstellen voor hoe ze in Suriname de waterwetgeving — die nog stamt uit de koloniale tijd —nbsp;kunnen updaten. Mooi te zien dat ons werk instemming van de voorzitter van de Assemblee krijgt.”

Marleen: “In Nederland hebben we gelukkig hele mooie waterwetgeving. Maar voordat je een andernbsp;land kunt adviseren hoe het beter kan, moetje welnbsp;begrijpen waaróm het hier zo goed werkt. En dat isnbsp;nog niet eenvoudig. Is het de techniek, de investeringnbsp;in kennis, ons ontwikkelingsniveau, de wetgeving,nbsp;de wijze van financiering, de institutionele vormgeving met waterschappen of een combinatie?

Utrecht is de enige Nederlandse universiteit die op deze schaal juridisch onderzoek doet naar duurzaam waterbeheer. We onderzoeken hoe het rechtnbsp;kan bijdragen aan oplossingen voor belangrijke maatschappelijke vraagstukken als toegang tot water,nbsp;bescherming van de natuur, overstromingen, vervuiling, tekorten, gezondheid. Maar het recht alléén biedtnbsp;niet de oplossing. Daarom werken we — wereldwijdnbsp;— intensief samen met andere disciplines. Daar ben iknbsp;best trots op, zeker omdat multidisciplinair onderzoek

vanuit juridisch oogpunt vrij nieuw is. We hebben elkaar nodig om daadwerkelijk verschil te maken in de transitie naarnbsp;een duurzame samenleving.”

Daphina : “Eigenlijk ben ik heel positief over de toekomst. Want als we willen,nbsp;kunnen we de problemen goed oplossen.nbsp;De enige vraag is: willen we echt?”nbsp;wordt het een lastig verhaal.

Op het gebied van waterkwaliteit en vervuiling met bijvoorbeeld medicijnen,nbsp;pesticiden, mest ofmicrovezels, innbsp;combinatie met economische afwegingen,nbsp;hebben we nog een hele weg te gaan.nbsp;Moeten we ons zorgen maken?

‘Schoon water is geen liefdadigheidnbsp;of gunst van denbsp;overheid.’

Marleen: “Mensen moeten bereid zijn te praten over herverdeling en kennisdeling. Niet alleen maar houden watjenbsp;hebt. Eén van de redenen dat Nederlandnbsp;het recht op water niet heeft erkend bij denbsp;Verenigde Naties, is de angst dat het verplichtingen oplegt om anderen te helpen.nbsp;Maar wat wil je nou? Als de randvoorwaarde is dat wij eraan moeten verdienen,nbsp;Wat leren de verschillende generatiesnbsp;van elkaar?

Marleen: quot;Ik leer veel van mijn promovendi. De meesten hebben een open mind en veel lef. Ze doen dingen waarvan ik erg onder de indruk ben, zoalsnbsp;mediaoptredens en spreken op grotenbsp;events met prominenten. Super stoernbsp;en inspirerend. Ze zijn ook veel internationaler ingesteld dan ik in mijn tijd was.nbsp;Daphina is een mooi voorbeeld: eennbsp;sterke persoonlijkheid en maatschappelijk betrokken. Ze is heel goed in hetnbsp;naar buiten brengen van haar onderzoek,nbsp;waarbij ze ook niet-wetenschappersnbsp;bereikt. Precies het soort mensen datnbsp;de universiteit nodig heeft.quot;nbsp;Daphina: quot;Marleen is voor iedereennbsp;toegankelijk en legt door haar ervaringnbsp;makkelijk en diplomatiek de vinger op denbsp;zere plek. En ze weet altijd een oplossing.nbsp;Ze vertelt niet wat je moet doen, maarnbsp;laat je creativiteit de ruimte, zodat jenbsp;succesvol kan zijn met waar jij goed innbsp;bent. Een mooie samenwerking dus.quot;

Ik heb mijn VWO-diploma behaald in 1979. Ik heb eerst een gap year genomen door te gaan werken bij een bank. Ik wistnbsp;niet wat ik moest gaan doen, heb altijd een brede interessenbsp;gehad. Toen ik merkte dat ik al mijn verdiende geld omzettenbsp;in Nederlandse literatuur, besloot ik om Nederlands te gaan studeren. In die tijd werd je geadviseerd om te gaan studeren watjenbsp;interessant vond, er was toch geen goed perspectief op werk.nbsp;Dat heb ik gedaan.'

“Nederlands was heel populair toen, er waren zo’n 200 eerstejaars. Statistiek was het grote struikelblok, daardoor viel de helft af.

Ik vond dat vak juist leuk en koos onderzoeksmethoden als bijvak. Iets wat later handig was bij het werken met toetsen. Na mijnnbsp;kandidaats ben ik mijn eigen studie volledig gaan financierennbsp;door te gaan werken als journalist. Ik heb het doctoraal dus bijnanbsp;volledig in mijn vrije tijd gedaan.”

“Het was heel moeilijk om in die tijd een kamer te krijgen in Utrecht. Ik moest het eerste jaar genoegen nemen met een kleinnbsp;kamertje in Overvecht. Daarna kon ik gelukkig verhuizen naarnbsp;een mooie kamer vlakbij het Wilhelminapark. Ik heb altijd eennbsp;binding gehouden met Utrecht, en met name met die wijk.nbsp;Ik heb later zelfs een aantal jaren naast het Rietveld-Schröder-huis gewoond.”

“Ik vond Utrecht de ideale stad voor een studie. De sfeer van het middeleeuwse centrum en het uitgaansleven warennbsp;grote pluspunten. Ook de band met de universiteit heb ik altijdnbsp;vastgehouden. Vanwege mijn werk bij Cito heb ik nog in denbsp;programmacommissie gezeten voor het Nwo-onderzoeks-programma ‘Begrijpelijke taal’, waaraan ook de universiteitnbsp;meedeed. Een andere connectie ligt in de sport: sinds mijnnbsp;komst naar Utrecht ben ik fan van FC Utrecht.”

“Ik heb aanvankelijk vooral als tijdschriftredacteur gewerkt, onder andere op de redacties van VT Wonen en Margriet, ennbsp;ben zelfs een jaar lang royalty reporter geweest. Als journalistnbsp;kreeg ik gaandeweg meer verantwoordelijkheid en ging iknbsp;redactionele teams leiden als hoofdredacteur. Vervolgens maaktenbsp;ik de overstap naar Reed Elsevier, waar ik een uitgeversrol kreegnbsp;met ook commerciële verantwoordelijkheid. In 2002 ben iknbsp;benaderd voor de functie van algemeen directeur bij Cito.”

“Bij Cito ben ik gaan bouwen aan de wetenschappelijke en technologische basis. Volgens mij was dit nodig om de concurrentie te verslaan. In 2004 werd ik uitgenodigd een keynotenbsp;speech te houden in Palm Springs USA, voor de Association ofnbsp;Test Publishers, de Amerikaanse branchevereniging van toets-bedrijven. Daarin legde ik mijn visie neer voor de toekomst,nbsp;signaleerde acht megatrends in toetsinnovatie die intussennbsp;allemaal zijn uitgekomen. Ik werd vervolgens actief in dienbsp;Association, die ik hielp uitbouwen tot een internationalenbsp;federatie. Intussen werden de activiteiten van Cito steeds internationaler, met opdrachten vanuit de hele wereld. De wetenschappelijke staf van Cito bereikte de wereldtop met publicatiesnbsp;in de belangrijke journals en zelfs in tijdschriften als Sciencenbsp;en Nature. In 2006 was ik medeoprichter van een bedrijf in denbsp;VS, Kry terion, dat de eerste aanbieder was van online proctoring,nbsp;toezicht op afstand bij toetsafnames — inmiddels ook bekendnbsp;in het Nederlandse academische circuit.”

“De toetswereld is een relatief kleine wereld waarin ik inmiddels een vrij bekende figuur was. Eind 2014 stond er een vacature voor CEO van act op hun website. Een paar mensen in de vsnbsp;hebben mij daarvoor aanbevolen. Vervolgens heb ik gesolliciteerdnbsp;en ben het geworden. Mijn voorganger was een voormalignbsp;university president, maar de Board of Directors voelde welnbsp;dat ze iemand nodig hadden ‘uit het vak’. Een interessant besluitnbsp;van de Board om mij te benoemen; act is immers een typischnbsp;Amerikaans instituut.”

“act is een organisatie van ongeveer 1100 mensen met een jaarlijkse omzet van rond de $350 miljoen en verschillendenbsp;vestigingen. Vlaggenschip is de ACT-test voor toelating in het

hoger onderwijs. Het neemtjaarlijks 15 miljoen toetsen afin meer dan 130 landen.nbsp;Het is mijn missie om act gereed tenbsp;maken voor de toekomst, waarvoor iknbsp;een team van topwetenschappers hebnbsp;binnengehaald op het gebied van learningnbsp;analytics, adaptive learning en kunstmatigenbsp;intelligentie.”

“Met die nieuwe strategische richting heeft ACT de aandacht getrokken. Ooknbsp;is ACT, vanuit onze missie en non-profitnbsp;status, actiefin liefdadigheid en socialenbsp;investeringen.nbsp;We werken samennbsp;met de grote foundations; Bill amp;nbsp;Melinda Gatesnbsp;Foundation, Channbsp;Zuckerberg Initiative, Bloombergnbsp;Foundation...nbsp;Ook ben ik eennbsp;aantal malen in het Witte Huis op bezoeknbsp;geweest, act heeft goede contacten metnbsp;het Reach Higher Initiative. Michellenbsp;Obama leidt dit initiatief. Dat heeft ernbsp;bijvoorbeeld toe geleid dat ik als vip aanwezig was toen Michelle Obama in hetnbsp;Witte Huis haar afscheidsspeech hield alsnbsp;First Lady. Ik heb haar toen ook voor hetnbsp;eerst persoonlijk ontmoet.”

“Een van de drijfveren om mijn werk te doen is dat er voor veel kinderen in denbsp;VS een achterstand is, een opportunity gapnbsp;vanwege armoede of omdat ze in eennbsp;minderheidsgroep zitten. Als je eerstenbsp;generatie student bent, is dat heel wat, dannbsp;is alleen de inschrijving al een mijlpaal.nbsp;Die inschrijving vindt plaats op Collegenbsp;Signing Day. In Nederland is het nietsnbsp;bijzonders als je je inschrijft bij het hogernbsp;onderwijs, maar in de vs is dat heel bijzonder. Op College Signing Day lopennbsp;de meeste Amerikanen in het T-shirt vannbsp;de universiteit waar ze afgestudeerd zijn.nbsp;Ik heb mijn shirt van de Universiteitnbsp;Utrecht gekochtnbsp;via amazon.com.nbsp;Na mijn bestellingnbsp;werd het verzonden vanuit China,nbsp;waar het gemaaktnbsp;is...”

“Tijdens College Signing Day werdnbsp;de Advisory Boardnbsp;van het Reach Higher Initiative geïnstalleerd. Ik ben daarin benoemd als lid.nbsp;Achter de schermen had de Board eennbsp;ontmoeting met haar voorzitter, Michellenbsp;Obama. Bij deze gelegenheid gaf ze mijnbsp;een langdurige hug, zoals zij gebruikelijknbsp;is te doen, waarna ze zei: ‘You smell justnbsp;like my husband’. Waarschijnlijk had iknbsp;hetzelfde geurtje op als Barack. Ik hadnbsp;van tevoren bedacht wat ik wilde gaannbsp;zeggen, maar dat ging de mist in doornbsp;haar opmerking.” ?

Met het Professor Olaf Schuiling fonds, een Fonds op Naam beheerd door het Utrechts Universiteitsfonds,nbsp;kan onderzoek aan de Utrechtse universiteit op hetnbsp;gebied van geochemie worden bekostigd, mits dat nietnbsp;uit reguliere bronnen kan worden betaald. Het fonds isnbsp;vernoemd naar de Utrechtse hoogleraar geochemie ennbsp;experimentele petrologie Olaf Schuiling (1932), die ooknbsp;na zijn emeritaat in 1997 tot op de dag van vandaagnbsp;onderzoek bleef doen, onder meer naar methoden omnbsp;klimaatverandering door broeikasgas tegen te gaan.nbsp;In deze rubriek Goed Besteed vertellen drie studentennbsp;hoe zij van dit Fonds op Naam hebben geprofiteerd.

Fieke Mulders volgde een bachelor Aardwetenschappen en een master Earth, Water and Climate; “Ik ben nunbsp;drie maanden bezig met onderzoek in het gemeenschappelijke milieulaboratorium, een voorziening opnbsp;het Utrecht Science Park voor Deltares, tno en de

Universiteit Utrecht. Een baan hoop ik later te vinden in het onderzoek, dat staat buiten kijf.

Ik ben Aardwetenschappen gaan studeren omdat ik graag onderzoek wil doen dat maatschappelijkenbsp;impact heeft. Aardwetenschappen als vakgebied is

heel tastbaar; als ik ergens loop in de natuur vraag iknbsp;me af hoe het komt dat denbsp;omgeving er zo uitziet.nbsp;Waarom dingen zijn zoalsnbsp;ze zijn, welke processennbsp;daarvoor hebben gezorgd.nbsp;Scheikundige processennbsp;zijn veelal een onderdeel van de verandering van denbsp;aarde. Juist dit tastbare onderzoek en de scheikundigenbsp;opbouw van onze omgeving vind ik interessant.

Zonder het Olaf Schuiling Fonds zou mijn onderzoek minder diepgaand zijn. Het idee voor ditnbsp;onderzoek kwam van mijn begeleider Helen King,nbsp;die er zelf geen tijd en budget voor had. Het is meernbsp;een zijtak van haar onderzoek. Zij heeft me gewezennbsp;op het Olaf Schuiling Fonds. Dankzij dat geld hebnbsp;ik meer tijd voor mijn onderzoek en kan ik gebruiknbsp;maken van apparatuur waar ik anders niet bij zounbsp;kunnen omdat het vreselijk kostbaar is.”

Karei As volgde een bachelor Life sciences-biochemie/ biotechnologie aan de tu Delft en doet nu de masternbsp;Earth, Life and Climate in Utrecht: “Voordat ik naarnbsp;Utrecht kwam heb ik in Delft ook nog een masternbsp;gedaan: biocatalysis. Daarin lag de focus vooral opnbsp;enzymen en hield ik me in hoofdzaak bezig met denbsp;geo- en biosfeer. Ik ben een tweede master gaan doennbsp;omdat ik niet goed wist wat ik wilde met mijn opleidingen. Earth, Water amp; Climate is breder dan alleennbsp;de enzymen; het is eigenlijk een combinatie vannbsp;aardwetenschappen en microbiologie. Feitelijk wil iknbsp;me bezig houden met het hele systeem aarde en kijkennbsp;naar hoe leven en aarde elkaar beïnvloeden. De aardenbsp;en de mensheid staan steeds meer onder druk ennbsp;hebben elkaar nodig. Het klimaat speelt daarin eennbsp;belangrijke rol, maar ook de uitputting van de aarde.

Ik heb nog geen vastomlijnd idee van mijn toekomstige carrière of droombaan en eigenlijk vind ik

dat wel goed zo. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Misschien ga ik na mijn masternbsp;nog een stage doen naar microbiologischenbsp;verbetering van landbouwgrond als duurzaam alternatief voor kunstmest.

‘Earth,Water amp; Climate is bredernbsp;dan alleen denbsp;enzymen.’

Zonder het OlafSchuiling Fonds had mijn onderzoek niet gekund. Fdet geld is vooralnbsp;nodig voor het gebruik van geavanceerdenbsp;apparaten zonder welke het onderzoeknbsp;eigenlijk niets zou voorstellen.”

Wout Hanckman volgt de bachelor Aardwetenschappen: “Ik heb niks met stenen zoeken maar bestudeer wel graag denbsp;chemische componenten van een steen.nbsp;Ik heb vooral belangstelling voor het klimaat en de veranderingen die plaatsvindennbsp;op onze aarde. Zoiets als vervuiling vannbsp;grondwater vind ik enorm interessant.nbsp;Ik wil graag bijdragen aan een schonere,nbsp;duurzamere aarde.

Na mijn bachelor wil ik er een jaartje tussenuit om na te denken over mijnnbsp;toekomst. Ik twijfel tussen twee masters:nbsp;Earth, Surface and Water of de educatievenbsp;master, want het lijkt me ook leuk omnbsp;kinderen net zo enthousiast te krijgennbsp;voor aardrijkskunde als ik zelfwas.nbsp;Maar misschien eindig ik ook wel innbsp;een ander land.

Onderzoek doen vind ik leuker dan ik had gedacht, hoewel het ook moeilijknbsp;is. Idet fonds helpt me daarbij. Ik krijgbestnbsp;een behoorlijk geldbedrag, en dat levertnbsp;een zekere druk op om met iets te komen.nbsp;Maar je leert er wel van: ik moet bijvoorbeeld zelfbeslissen welke technieken ennbsp;apparaten ik gebruik en waar ik mijn geldnbsp;aan uitgeef. Dit is voor mij de beste ennbsp;leukste manier om een scriptie te schrijvennbsp;en ik zou het iedereen aanraden.” ?

‘Ik wil graag bijdragen aannbsp;een schonere,nbsp;duurzamere aarde.’

Sharon: “Mijn studie heeft me veel waardevolle onderzoeksvaardigheden geleerd. Ik merkte dit toen ik onderzoek deed in Ghana en Oman. De vaardigheidnbsp;die ik het meest waardeer is het kritisch kunnennbsp;denken. Ik ben geïnteresseerd in het uitvoeren vannbsp;toegepast onderzoek voor een ngo, in een anderenbsp;culturele context. Dit betekent dat ik literatuur ennbsp;Westerse onderzoeksmethodes moet kunnen toepassen in die culturele context en dat kan ik dankzijnbsp;mijn master”.

Michelle: “Ik heb tijdens mijn studietijd in Utrecht de kans gehad om aan verschillende onderzoeksprojectennbsp;mee te doen, zowel binnen als buiten de Universiteitnbsp;Utrecht. Ik heb onderzoek gedaan bij het rivm, hetnbsp;UMC en ook bij mijn eigen studie in het lab op de universiteit. Het uitvoeren van zoveel hands-on onderzoek in al die verschillende projectennbsp;heeft ongetwijfeld bijgedragen aannbsp;mijn liefde voor onderzoek.”

Life's lessons

Datje tijdens studeren in het buitenland veel levenslessen opdoet, beaamt iedereen. Andreea: “Mijn tijd innbsp;Utrecht heeft me veel belangrijkenbsp;levenswaarden bijgebracht die iknbsp;nog steeds heb. Ik ben bijvoorbeeld veel bewuster ennbsp;duurzamer gaan leven, ik werd verliefd op de fiets-cultuur, ik werd vegetariër, ik begon zonnige dagen tenbsp;waarderen, ik werd ruimdenkender en toleranter naarnbsp;andere mensen. Ook heb ik een oog voor schoonheidnbsp;ontwikkeld, want is Utrecht geen prachtige stad?”.nbsp;Michelle herinnert zich vooral de vriendelijkheidnbsp;van haar medestudenten en professoren. Ze heeftnbsp;bijvoorbeeld nog steeds de kinderboeken die zij vannbsp;hen kreeg om Nederlands te oefenen.

Huidige baan

De meeste voormalige shp studenten beginnen na hun master een PhD, ergens in Europa of de vs.nbsp;Andreea is momenteel een tweedejaars PhD-studentnbsp;aan de Universiteit van Houston in de vs bij de afdeling Sociale Psychologie. Michelle is nu bezig haarnbsp;PhD af te ronden aan de Universiteit van Limericknbsp;in Ierland, waar ze samenwerkt met een ngo die zichnbsp;richt op de preventie van zelfmoord en zelfbeschadiging. Sharon heeft drie banen tegelijkertijd: “Ik bennbsp;administratief medewerker bij het Internationalnbsp;Office van de Universiteit Utrecht, ik geef les in statistiek en methodeleer en ik doe onderzoek voor hetnbsp;LifeLongLearning programma van de Universiteitnbsp;Utrecht. Mijn doel is om genoeg geld te verdienen omnbsp;een langdurig onderzoeksproject in Ghana te kunnennbsp;uitvoeren. Ik wil de sociaal psychologische aspectennbsp;van gender gelijkheid en vrouwen empowermentnbsp;onderzoeken. Het is lastig om hier een baan in tenbsp;vinden, maar ik ben geduldig en weet zeker dat hetnbsp;gaat lukken. Dit is tenslotte mijn droombaan.” ?

Literaire festivals, lezingen, optredens van schrijvers, poetry slams: er gebeurt veel op hetnbsp;gebied van literatuur in Utrecht. Bij een heelnbsp;groot deel van die literaire evenementen innbsp;de stad is Het Literatuurhuis betrokken. In 2013 kwamnbsp;alumnus Michaël Stoker aan het roer te staan van dezenbsp;nieuwe organisatie, waarin bestaande stichtingen ennbsp;initiatieven verenigd werden. “In het grote culturelenbsp;veld is literatuur een relatief kleine speler, dat is innbsp;alle steden zo, maar er kan wel gezegd worden datnbsp;we in Utrecht een bruisende literaire scene hebben”,nbsp;zegt Stoker.

En toch overheerst bij velen het idee dat literatuur ondernbsp;druk staat. Dat komt volgensnbsp;hoogleraar Modernenbsp;Nederlandse Letterkundenbsp;Geert Buelens onder meernbsp;doordat literatuur nog altijdnbsp;vooral wordt gezien alsnbsp;een individuele bezigheid.nbsp;“Het beeld van literatuur is; mensen lezen een boeknbsp;en dat doen ze alleen. Ja, het literaire boek en de literaire schrijver hebben het moeilijker dan vroegernbsp;om hun publiek te bereiken”, bevestigt hij. “Maar,nbsp;in de laatste tien jaar is literatuur zich steeds vaker ooknbsp;buiten het traditionele boek gaan afspelen. Neem nunbsp;poëzie. Weinig mensen kopen bundels. Maar ga jenbsp;onderzoeken wie er in contact komt met poëzie, dannbsp;zie je veel grotere cijfers.” Muurgedichten, voordrachten op YouTube, versregels getatoeëerd op een arm:nbsp;ook dat valt onder literatuur. Privé grepen mensennbsp;altijd al naar poëzie bij ingrijpende gebeurtenissennbsp;in het leven, maar nu gebeurt het vaak ook publieknbsp;en collectief. Buelens noemt een gedicht dat denbsp;Antwerpse stadsdichter Bart Moeyaert schreef na eennbsp;racistische aanslag in 2006. “Op dergelijke momentennbsp;heb je iemand nodig die woorden kan vinden. Eennbsp;gedicht kan dan een verbindende en bijna therapeutische functie hebben.”

Op het podium

In een stad als Utrecht komt literatuur meer en meer ook letterlijk in de spotlight te staan, tijdens kleine ennbsp;grote evenementen. In mei opende TivoliVredenburgnbsp;haar deuren voor het International Literature Festivalnbsp;Utrecht (ilfu), in september zal hier De Nacht vannbsp;de Poëzie weer ruim tweeduizend bezoekers trekken.

Stoker: “De behoefte om literatuur en andere kunstvormen gezamenlijk te ervaren is vannbsp;alle tijden. Maar vanaf denbsp;tweede helft van de twintigstenbsp;eeuw is er wel een toenamenbsp;van literatuurfestivals te zien.nbsp;De drang tot optreden en zichnbsp;publiekelijk manifesteren ontstond in de jaren zestig en zeventig en leidde tot eennbsp;professionele festivalcultuur. Schrijvers die opgroeiden in de vrije jaren zeventig braken juist met denbsp;gevestigde institutionele festivals door gewoon zelfnbsp;avondjes te organiseren.” Dat paste ook helemaal innbsp;de do-it-yourself mentaliteit van de jaren tachtig. “Zelfnbsp;op een podium gaan staan is natuurlijk veel makkelijker dan zelf een boek uitgeven”, voegt Buelens toe.

En zo ontstond in 1980 na een paar anarchistische poëzienachten in België De Nacht van de Poëzie,nbsp;een jaarlijks Utrechts festival waar dichters, gevestigdenbsp;namen en nieuw talent, het podium betreden. “Denbsp;Nacht groeide in de jaren negentig zelfs uit tot eennbsp;instituut. Iedereen wilde daarheen, maar tegelijkertijdnbsp;was het ook een gesloten bastion”, herinnert Michaël

De Vlaamse hoogleraar Geert Buelens is sinds 2005 werkzaam aan de Universiteit Utrecht en is sinds 2008 als gasthoogleraarnbsp;Nederlandse letterkunde verbonden aan de Universiteitnbsp;Stellenbosch (Zuid-Afrika). De focus van zijn onderzoek ligtnbsp;op de wisselwerking tussen moderne (Nederlandse) literatuurnbsp;en de samenleving. Deze zomer hoopt hij een cultuurgeschiedenisnbsp;van de global sixties af te ronden. Naast zijn werk als wetenschapper, is Buelens ook dichter.

Michaël Stoker is directeur van Het Literatuurhuis in Utrecht, dat uiteenlopende evenementen organiseert met literatuur alsnbsp;uitgangspunt. Al tijdens zijn opleiding Taal en Cultuurstudiesnbsp;(2004) was Stoker als vrijwilliger bij verschillende literairenbsp;instellingen en initiatieven in Utrecht betrokken. Dat nam professionelere vormen aan tijdens en vooral ook na zijn promotieonderzoek over de Portugese dichter Pessoa (2013). Hij brachtnbsp;in 2013 bestaande Utrechtse organisaties samen onder denbsp;noemer Het Literatuurhuis.

zich. Andere ‘clubjes’ waren op een laagdrempeligere manier bezig met literatuur, in bibliotheken of innbsp;cafés. “Ingmar Heytze, Vrouwkje Tuinman ennbsp;Kuben van Gogh organiseerden onder de noemernbsp;Het Poëziecircus voordrachten in onder meernbsp;Café De Bastaard, vaak gewoon onversterkt vanafnbsp;het biljart.”

Uniek

Een samenwerking tussen De Nacht, Het Poëziecircus en andere partijen zoals de Stichting Literair Activiteiten Utrecht (slau) lag niet direct voor denbsp;hand. Tot de gemeente besloot niet langer geld uitnbsp;te trekken voor de letteren. Een manifest tegen dezenbsp;beslissing, onder meer ondertekend door de toenmalige decaan van de faculteit Geesteswetenschappennbsp;Wiljan van den Akker, hadnbsp;geen direct politiek effect.nbsp;“Wel heeft het mentaal iets innbsp;gang gezet bij al die mensen dienbsp;zich in Utrecht bezighieldennbsp;met literatuur.” Het zaadjenbsp;voor Het Literatuurhuis, datnbsp;uiteindelijk in 2013 haarnbsp;deuren opende, was geplant.

Stoker heeft met Het Literatuurhuis inmiddels een naar eigen zeggen “stevig onderkomen voor de letteren in Utrecht getimmerd.” Het Literatuurhuis vaartnbsp;wel in de alsmaar groeiende evenementencultuur.nbsp;“Het is niet zo vreemd dat festivals en andere evenementen het zo goed doen,” denkt Buelens. “Muzieknbsp;en series die je altijd en overal kunt streamen — datnbsp;is natuurlijk geweldig. Maar het vergroot tegelijknbsp;de waarde van wat zich maar één keer voordoet.nbsp;En hoe meer cultuur we via oortjes en een privé-scherm tot ons nemen, hoe groter onze nood lijkt tenbsp;worden aan ervaringen die we letterlijk met elkaarnbsp;delen — niet door elkaar links te sturen, maar doornbsp;ze samen te beleven.”

Onderzoek naar ervaringen

Stoker programmeert op de evenementen van Het Literatuurhuis geregeld wetenschappers vannbsp;de Universiteit Utrecht. Ook Buelens nodigde hijnbsp;verschillende keren op het podium uit. “Literatuurnbsp;gaat er in wezen over om de wereld te begrijpen.nbsp;Een schrijver probeert een bepaald perspectief,nbsp;een gebeurtenis en de verhoudingen tussen mensennbsp;onder woorden te brengen. Wie zijn wij? Waaromnbsp;doen we wat we doen? Dat is niet heel erg andersnbsp;dan wat een wetenschapper doet, bij uitstek in denbsp;geesteswetenschappen.”

“Uiteindelijk komt alles in de geesteswetenschappen altijd weer uit bij de literatuur”, voegt Geert Buelens toe.

De ervaring van literatuur, zoals onder meer op literaire evenementen, is nu ook onderwerp vannbsp;academisch onderzoek. “Onderzoek is niet langernbsp;alleen gericht op het literaire werk zelf of de context

ervan. Het gaat ook over hoe mensen teksten gebruiken en wat tekstennbsp;betekenen voor mensen. Dat is altijd alnbsp;een grote vraag in de literatuurwetenschapnbsp;geweest”, verzekert Buelens. “Er is eennbsp;lange traditie van receptiestudie, maarnbsp;wat was dat? Een optelsom van recensies.nbsp;Dat zegt natuurlijk alleen iets over een helenbsp;kleine laag van de bevolking. Maar nunbsp;kun je via responses op Bol.com en sitesnbsp;als Goodreads echt een idee krijgen vannbsp;hoe mensen teksten ervaren.” Stoker:nbsp;“De digitale cultuur speelt dus ook hiernbsp;een belangrijke rol. Door het digitaalnbsp;exhibitionisme van tegenwoordig komennbsp;we veel meer te weten.”

Internationale plannen

Stokers plannen met Het Literatuurhuis zijn groot. De kandidaatstelling van denbsp;stad voor Unesco City of Literature lijktnbsp;nog maar het begin. Als Unesco besluitnbsp;dit najaar de titel toe te kennen, wordtnbsp;Utrecht als eerste stad in de Beneluxnbsp;onderdeel van een internationaal netwerknbsp;van twintig UNESCO Cities of Literature.nbsp;“In zo’n familie van literatuurstedennbsp;kunnen we elkaar helpen om Nederlandsenbsp;schrijvers aandacht in het buitenland tenbsp;geven, vertalingen tot stand te brengen,nbsp;schrijvers uit te nodigen om in Utrechtnbsp;aan een nieuw boek te werken of lezingen

te geven.” Aan internationale interesse is geen gebrek, weet Stoker. Eerder al haaldenbsp;hij Nick Cave, Paul Auster en Michelnbsp;Houellebecq naar Utrecht. “Voor buitenlandse schrijvers is Utrecht vaak eennbsp;aangename verrassing: een mooi, oudnbsp;stadscentrum, een grote universiteit, een

‘Voor buitenlandse schrijvers is Utrechtnbsp;vaak een aangenamenbsp;verrassing.’

jonge en slimme populatie, een kalme en ongedwongen sfeer. Nick Cave konnbsp;gewoon op de Neude een sigaretje roken.nbsp;Dick Bruna zei het ook: hij was toch welnbsp;een wereldwijd bekende kunstenaar, maarnbsp;in Utrecht kon hij gewoon op de fietsnbsp;naar zijn atelier zonder lastiggevallen tenbsp;worden.” ?

In afwachting van een verblijfsvergunning kunnen vluchtelingstudenten aan de Universiteit Utrecht gratis cursussennbsp;volgen. Dit InclUUsion-project werktnbsp;met een zogeheten buddy-systeem:nbsp;een UU-student wordt aan een vluchte-ling-student gekoppeld.

Masterstudent Genderstudies is buddy van de Oegandese

. quot;Ik probeer Saphinah wegwijs te maken in heel praktische zaken, zoals Osiris, blackboard, hoe je moetnbsp;printen, maar ook over de cultuur die hiernbsp;aan de universiteit heerstquot;, vertelt Rosa.

Saphinah is nu bijna twee jaar in Nederland en woont in Arnhem. Haarnbsp;familie zit nog in Oeganda. Ze heeftnbsp;daar een bachelor Geschiedenis en Fransnbsp;gedaan, en zou in Nederland graag eennbsp;master Pedagogiek willen gaan doen. quot;Iknbsp;volg nu al cursussen op bachelor niveau;nbsp;misschien helpt dat. Er bestaan nogal watnbsp;vooroordelen over niet-Westerse schoolexamens; je wordt niet heel gemakkelijknbsp;toegelaten tot een universitaire studie.quot;

Samen voelen Rosa en Saphinah zich inmiddels vriendinnen: quot;We trekken veelnbsp;samen op, praten over eikaars levenquot;,nbsp;aldus Saphinah. quot;Ik had in Utrecht alnbsp;Summercoursus gevolgd, maar voeldenbsp;me toch anders dan andere studenten.nbsp;Dankzij mijn buddy ben ik me meer thuisnbsp;gaan voelen. En dat is precies de bedoelingquot;, vult Rosa aan: quot;Als buddy ben jenbsp;méér dan een hulpje en vraagbaak.

Ik zie Saphinah niet meer als vluchteling, ze is vooral Saphinah.quot;

Hoe ontzettend waar clichés over je studententijd kunnen zijn, blijkt als een groep zeventigers dit voorjaar IBB nummer 89 bezoeken.nbsp;Hier brachten ze in de jaren zestig hun studententijd door.

quot;Mijn oudste dochter is hier verwekt. Dat staat me nog helder voor de geest.quot; Jan Pasman (69) zit samen met zijn vrouw op het bednbsp;tussen de teddyberen van de huidige bewoonster van het kleinenbsp;kamertje waar het grofweg vijftig jaar geleden gebeurde.

Pasmans ontboezeming is één van de vele wervelende anekdotes deze zaterdagmiddag. Zes oud-bewoners van de IBB brengen eennbsp;bezoekje aan een unit op de derde verdieping van IBB nummer 89.nbsp;Vijftig jaar geleden waren zij de eerste bewoners van het studentencomplex wat toen een all boys unit was.

Ze worden er ontvangen door de huidige bewoners, drinken champagne en halen herinneringen op. Er heerst een jolige sfeer.nbsp;De huiskamer is tot de nok toe gevuld met vrolijke, luidruchtigenbsp;oud-bewoners en hun echtgenotes. Naar het schijnt was er gisterennbsp;ergens een huisfeest, en toen de oud-bewoners rond twaalf uurnbsp;aanbelden was het gros van de studenten nog bezig met ontwaken.nbsp;Op de achtergrond klinkt toepasselijk Hotel California van thenbsp;Eagles — quot;We haven't had that spirit here since nineteen sixty-ninequot;.

In het huis hangt de typisch weeïge lucht van een studentenkot; het is een melange van etensresten, verschaalde alcohol en eennbsp;brede variëteit aan obscure schimmels die zich de afgelopen 50 jaarnbsp;diep de funderingen van het gebouw in knaagden quot;Toen was hetnbsp;net zo'n rotzooi.quot; Volgens Frits Blacquiere (71) is er weinig veranderdnbsp;in het complex.

DUB lanceert mobielvriendelijke site

Recordopkomst verkiezingen Universiteitsraad

Het Digitaal Universiteitsblad DUB heeft een nieuwe site. Bij het ontwerp is uitgegaannbsp;van de weergave op de mobiele telefoon.nbsp;Hiermee komt DUB tegemoet aan de wensnbsp;van de lezers zoals die naar voren kwam uitnbsp;het lezersonderzoek van twee jaar geleden.nbsp;Er is gezocht naar een overzichtelijke ennbsp;heldere vormgeving, eveneens een wensnbsp;uit het lezersonderzoek.

Nieuw is ook dat DUB artikelen in het Engels gaat publiceren. DUB vindt dat geziennbsp;de groei van het aantal internationale medewerkers en studenten, deze groep van informatie voorzien moet worden.

Hoe wordt de universiteit meer internationaal, meer divers en inclusief? Een Taskforce Diversiteit moet hiervoor met concretenbsp;voorstellen komen.

De collegevoorzitter noemde bij de kick off drie voorbeelden waarop de universiteitnbsp;zich verbeteren kan. Het aantal vrouwelijkenbsp;hoogleraren ligt bij de Universiteit Utrechtnbsp;met 22 procent net boven het landelijknbsp;gemiddelde en dat is te weinig. Ook zou denbsp;universiteit meer een spiegel van de samenleving moeten zijn. Nu staat de Utrechtnbsp;vooral bekend als een witte universiteit ennbsp;zijn ook studenten uit de lagere inkomensgroepen ondervertegenwoordigd. Tenslottenbsp;moet de universiteit internationaler worden.

Maar liefst 26,3 procent van alle UU-studenten heeft gestemd voor de U-raad. Niet eerder was de opkomst zo hoog.nbsp;De kandidaten van nieuwkomer De Vrijenbsp;Student bleven desondanks met legenbsp;handen staan. Bij de medewerkers luktenbsp;het de Utrechtse Promovendi Partij (UPP)nbsp;wél om twee zetels binnen te halen.

Bijna achtduizend studenten brachten een stem uit. Daarmee werd het recordnbsp;van 2014 (25,9 procent) overtroffen.nbsp;De afgelopen twee jaar lag de opkomst opnbsp;slechts 18 procent. Het opkomstpercentagenbsp;bij de medewerkers lag met 33,8 procentnbsp;juist een stuk lager dan bij de vorige verkiezingen in 2015.

Waar gaat jullie onderzoek over?

Eric: Wij doen onderzoek naar het grensvlak tussen kanker en stofwisseling. Centraal in dit onderzoeksproject staan een kleine groep genen of eiwittennbsp;die een rol spelen in beide. Het doel is om een nieuwenbsp;generatie onderzoekers op te leiden die iets afwetennbsp;van beide werelden. We brengen groepen onderzoekers met verschillende achtergronden samen opnbsp;een manier die vrij nieuw is.

Is het essentieel voor dit soort onderzoek om mensen vanuit heel Europa samen te laten werken aan hetzelfdenbsp;project?

Eric: Het is niet essentieel, maar het heeft wel duidelijke voordelen. Als je samenwerkt heb je bijna onvermijdelijk een internationale setting. Wat dit speciaal maakt is dat het een trainingsnetwerk is: met zevennbsp;universiteiten leiden we de promovendi als groep op.nbsp;Ook is het idee dat we eikaars werk kunnen aanvullennbsp;en op die manier veel tijd en geld kunnen besparen.nbsp;Je kunt elkaar om apparatuur en expertise vragen,nbsp;of naar één van de andere deelnemende institutennbsp;afreizen om gebruik te maken van het laboratoriumnbsp;voor een experiment dat hier niet, maar daar wel kan.nbsp;En alle vijftien promovendi moeten een deel vannbsp;hun onderzoek in één van de andere deelnemendenbsp;labs doen.

In de zomer was dr. Saskia van Wees, hoofddocent plantenziektekunde, zijdelings betrokken bij het SchimmelLAB. Bezoekers kunnen een ziek plantje uit hun eigen tuin meenemennbsp;naar het lab, waar biologen het ter plekke analyseren.nbsp;“Hoewel ik het al heel druk heb met onderzoek,nbsp;onderwijs en management,” zegt Saskia, “vind iknbsp;dat soort initiatieven belangrijk. Ik maak mensennbsp;graag bewust van de wereld om hen heen.”

Saskia’s dagelijkse praktijk ziet er echter anders uit. “Ik zit voornamelijk achter mijn pc, ben aan hetnbsp;vergaderen ofgeefonderwijs. Ik begeleid ook aio’s;nbsp;ik wil eraan bijdragen dat ze later met een goednbsp;gevoel op deze periode in hun leven terugkijken.nbsp;“Vrije tijd? Die gun iknbsp;mezelf niet”, vervolgt Saskia.nbsp;Ze heeft net lesgegeven aannbsp;24 Masterstudenten en zatnbsp;daarvóór de hele ochtendnbsp;te vergaderen. Terwijl ze uitblaast vertelt ze enthousiastnbsp;over haar werk en over denbsp;druk en de emoties die dat met zich meebrengt.

“Mijn vader was huisschilder en mijn zussen zijn verpleegster. Ik had nooit gedacht dat ik in hetnbsp;hard-core onderzoek terecht zou komen, maar iknbsp;volgde gewoon mijn hart.” Dat hart klopte al vroegnbsp;voor het vak biologie, maar het had ook fysiotherapienbsp;kunnen zijn. “Interactie met mensen en nuttig werknbsp;doen, dat wilde ik. Gelukkig zijn die aspecten in denbsp;wetenschap ook allemaal aanwezig.”

Emotioneel zwaar

Ze kijkt met plezier terug op haar Aio-tijd. Ze werd begeleid door Corné Pieterse, nu hoogleraar aan denbsp;Universiteit Utrecht en één van de organisatoren vannbsp;het Westerdijkjaar. Maar ze werkte ook in Amsterdamnbsp;en deed een postdoc in Amerika . “Mijn periode innbsp;San Diego was de beste tijd van mijn leven. Dat isnbsp;een mooie kant van de wetenschap: datje overal ternbsp;wereld kunt werken. De keerzijde is echter dat hetnbsp;emotioneel zwaar kan zijn. Je moet goed om kunnennbsp;gaan met tegenslagen.”

De tegenslagen die Saskia bedoelt zijn van uiteenlopende aard; een klimaatcel die oververhit raakt, zodat al het labwerk in één klap onbruikbaar is; eennbsp;onderzoeksresultaat datje maar niet kunt bewijzen;nbsp;een paper die ondanks de hoge kwaliteit toch nietnbsp;wordt gepubliceerd.

“Vreselijk, als dat gebeurt!”, roept ze uit.

“Dan wéét je gewoon datje waanzinnig goed werk hebt geleverd en dan kun je uit het reviewrapportnbsp;afleiden dat zo’n commissie gewoon niet ziet hoenbsp;innovatief het is. Op zulke momenten denk ik dan:

‘Kom op, jongens, hoe veel werk moeten we nog dóen?! ’ De lat ligt steeds hoger.”

Krop sla

Dat Saskia toch gedreven blijft om haar vak uit te oefenen heeft te maken met haarnbsp;wens bij te dragen aan een oplossing vannbsp;het wereldwijde voedselprobleem doornbsp;de productie van gewassen te verbeteren.

‘Het dagelijkse leven van een wetenschapper isnbsp;minder saai dan de mensennbsp;wellicht denken.’

“Ik zou het een ultieme bevestiging vinden als ik op een dag een krop sla innbsp;de winkel zie liggen met een patent datnbsp;voortvloeit uit ons werk. Maar daar isnbsp;veel geduld voor nodig.”

Zelf vindt ze het niet altijd even gemakkelijk om daarmee om te gaan.nbsp;“Ik ben een emotioneel mens,” glimlachtnbsp;ze. “Ik kan heel enthousiast zijn, maar ooknbsp;ergens enorm van balen. Daar heb ik veelnbsp;mee bereikt, maar voor mezelf en anderennbsp;is het wel eens wat te veel.”

eigenlijk te veel met mijn werk bezig. Ik moet bewust afstand nemen.”

Op de vraag waarom ze tijd heeft vrijgemaakt voor dit interview is haarnbsp;antwoord: “Dan sta ik ook eens in eennbsp;blad dat over andere dingen gaat dan denbsp;wetenschappelijke inhoud van mijn werk.nbsp;Zo krijgen mensen een kijkje in hetnbsp;dagelijkse leven van een wetenschappernbsp;met al z’n ups-and-downs, wat mindernbsp;saai is dan ze wellicht denken. Het is ooknbsp;leuk voor mijn ouders: die vinden dit vastnbsp;interessanter dan mijn wetenschappelijkenbsp;artikelen!”

En het sluit natuurlijk mooi aan bij het motto van haar voorganger Johannanbsp;Westerdijk: “Van een saai en eentonignbsp;leven gaat zelfs een schimmel dood”. ?

Heel veel diergeneeskunde studenten hebben tijdens hun studie te maken gehadnbsp;met de Diergeneeskundige Studentennbsp;Kring (D.S.K.). Vrijwel elke dierenarts innbsp;Nederland is er lid van geweest en heeftnbsp;één of meerdere activiteiten van dezenbsp;vereniging meegemaakt; of het nou denbsp;introductie voor nieuwe eerstejaars, denbsp;sportdag, het kerstdiner of het 'Peerde-pieten' is. Omdat deze vereniging bijnanbsp;85 jaar bestaat (D.S.K. is in 1932 opgericht),nbsp;is er van 4 tot 8 oktober een groots lustrumfeest onder de titel 'Territorium'. De meestenbsp;activiteiten vinden plaats op het terreinnbsp;van de faculteit Diergeneeskunde op hetnbsp;Utrecht Science Park.

Maar voor in ieder geval één evenement wordt een uitzondering gemaakt:nbsp;de spectaculaire kortebaandraverij.nbsp;Op zaterdag 7 oktober zal voor dat doelnbsp;de Maliebaan in de binnenstad afgezetnbsp;worden. Het is dan de achtste keer datnbsp;deze draverij plaats vindt.

“Bij de voorbereiding bleek dat het elke vijfjaar nioeilijker wordt om zo’n grootnbsp;evenement in de binnenstad en op denbsp;Maliebaan te organiseren”, vertelt Monieknbsp;Amelink van de lustrumcommissie.nbsp;“Elk jaar worden de kosten hoger en denbsp;regels strenger, en met tussenpozen vannbsp;5 jaar zijn deze veranderingen duidelijknbsp;merkbaar. Daarom zijn wij erg trots datnbsp;het met behulp van de gemeente Utrechtnbsp;en de faculteit is gelukt om deze traditienbsp;ook dit lustrumjaar weer te kunnen latennbsp;plaatsvinden.”

De loe lustrumcommissie heeft dit voor elkaar gekregen door linea recta naarnbsp;de toenmalige burgemeester van Utrecht,nbsp;Mevrouw Vos-Van Gortel, te stappennbsp;om haar over de plannen in te lichten.

Ze was direct razend enthousiast.

De ‘Maliebaandag’ bleek een enorm succes en is tot op heden een vast terugkerend onderdeel in het lustrum-progranima van dierenartsen in spé.nbsp;De hele Utrechtse bevolking loopt uitnbsp;voor dit gratis toegankelijke spektakel.

Parallel aan de draverij organiseren de studenten dan een soort markt, waaropnbsp;alle facetten van de studie Diergeneeskunde worden gepresenteerd. Er zijnnbsp;kraampjes voor eten en drinken ennbsp;er komt zelfs een totalisator, dus kannbsp;er naar hartenlust op het favorietenbsp;paard ingezet worden.

Alleen het avondprogramma

(op het faculteitsterrein) is exclusief voor afgestudeerde dierenartsen en oudnbsp;D.s.K.-leden, met volop gelegenheid omnbsp;mooie herinneringen op te halen.

? ?Zie ook de website van de lustrumcommissie: www.dskonline.nl/lustrum

Aardwetenschapper

Elenora van Rijsingen doet innbsp;Rome en Montpelliernbsp;een promotieonderzoek naarnbsp;aardbevingen:‘Iknbsp;ben dankbaar datnbsp;ik de kans kreeg omnbsp;nieuwe dingen tenbsp;leren in een andernbsp;land en zo mijnnbsp;wereld een beetjenbsp;te vergroten.’

Ik riep altijd al dat ik wel een paar jaar in Rome zou willennbsp;wonen, dus de timing van dezenbsp;vacature voor een promotiepleknbsp;was perfect. En dan ook nognbsp;eens zo'n leuk onderwerp!nbsp;Toch vond ik het best een engnbsp;idee om uit Nederland weg tenbsp;gaan en 'gewoon even in Italiënbsp;te gaan wonen'. Pas een paarnbsp;dagen voor de deadline schreefnbsp;ik alsnog een brief.

De promotieplek waar ik op solliciteerde is onderdeel vannbsp;een Europees project, waar innbsp;totaal zestien promovendi vannbsp;verschillende Europese univers!-teiten aan deelnemen. Naast onsnbsp;eigen onderzoek zouden we ooknbsp;allerlei trainingen en workshopsnbsp;bijwonen binnen een overkoepelend onderwerp. Tijdens denbsp;sollicitatie kwam ik er pas achternbsp;dat mijn PhD niet alleen innbsp;Rome zou plaatsvinden, maarnbsp;ook in Montpellier! Het zounbsp;een gedeeld project worden,nbsp;waarbij ik officieel aan tweenbsp;universiteiten zou promoveren.

Als ik er nu, anderhalf jaar later, op terugkijk, moet ik constateren dat ik geen idee hadnbsp;van waar ik destijds aan begon.

'Hoe kunnen we bijdragen aan het maatschappelijke besef vannbsp;de gevaren van aardbevingennbsp;en andere natuurrampen?'

Misschien was dat maar beter ook, alle verhuizingen, taallessennbsp;en bureaucratie die erbijnbsp;kwamen kijken hadden me vannbsp;tevoren wellicht wat afgeschrikt.

Inmiddels ervaar ik hoe het is om zowel in Italië als Frankrijknbsp;te wonen en probeer ik mezelfnbsp;zoveel mogelijk onder tenbsp;dompelen in de lokale cultuur.nbsp;Daarnaast geniet ik enorm vannbsp;mijn werk als wetenschapper.nbsp;Ik vind het heel leuk om me metnbsp;het natuurkundige aspect vannbsp;een aardbeving bezig te houden,nbsp;maar ook de link met de maatschappij vind ik erg interessant.nbsp;Hoe komen onze wetenschappelijke bevindingen terecht bij denbsp;mensen die uiteindelijk crucialenbsp;beslissingen gaan nemen?nbsp;En hoe kunnen we bijdragennbsp;aan het maatschappelijke besefnbsp;van de gevaren van aardbevingen en andere natuurrampen?

Wetenschap stopt niet bij de publicatie van een artikel.nbsp;Het is mede de taak van denbsp;wetenschappers om ervoor tenbsp;zorgen dat hun resultaten eennbsp;plek vinden in de maatschappij.nbsp;Daarom probeer ik me naastnbsp;mijn onderzoek ook bezignbsp;te houden met zogehetennbsp;outreach-activiteiten, waarmeenbsp;ik aardbevingen, maar ook hetnbsp;begrip 'wetenschap' bekendernbsp;wil maken bij het algemenenbsp;publiek. Het is ontzettend leuknbsp;om iets relatief complex om tenbsp;zetten naar iets wat iedereennbsp;kan begrijpen en zo een brugnbsp;te slaan tussen twee werelden.nbsp;Ik hoop hier in de toekomst nognbsp;meer mee te kunnen doen.

Speciaal voor alumni

? ? Volledige agenda op www.uu.nl/alumni

Vrijdag 8 september

Academiegebouw Utrecht JAN Pubquiz Inmiddels een klassieker voor jongenbsp;alumni: de jan Pubquiz komt er weer aan!nbsp;Op vrijdagavond 8 september gaan teamsnbsp;van 5—8 jonge alumni de strijd aan om denbsp;felbegeerde Alumnitrofee.

Donderdag 21 september

Vis kweken op de 6e etage? Bezoek Urban Farm Den Haag

Al gehoord van de Urban Farm

Den Haag? Aan de Televisiestraat in I )en Haag werd een een oud kantoorgebouwnbsp;omgetoverd tot stadsboerderij. De grootstenbsp;van Europa! Op de zesde etage wordt visnbsp;gekweekt, een etage hoger, op het dak,nbsp;is een grote kas gebouwd om knapperigenbsp;sla en sappige tomaten te telen. Dat zietnbsp;er natuurlijk al lekker uit, maar ook hetnbsp;uitzicht op de stad mag er absoluut zijn!

Op donderdag 21 september 2017 organiseert de Haagse alumnikringnbsp;een rondleiding en borrel bij de Urbannbsp;Farm voor jonge uu-alumni die wonennbsp;of werken in Den Haag. Leeftijd: totnbsp;pakweg 40 jaar. Kosten voor rondleidingnbsp; borrel (eerste drankje gratis): 12,50 euro.

Tijdens de borrel vertelt een spreker over de toekomst van onze voedselvoorzieningnbsp;en de rol van de stad daarbij.

Donderdag 5 oktober utrecht JAN coachcafé

Speciaal voor jonge alumni! Ga aan de slag met vragen als: wat zijn mijn talenten?nbsp;Hoe kan ik ze aanwenden en waar wordnbsp;ik gelukkig van? Na afloop is er een levendnbsp;LinkedIn en een netwerkborrel waar jenbsp;veel nieuwe contacten op kunt doen.

Zaterdag 28 oktober

Alumni visit to State Hermitage Amsterdam Dr. Sarah Moran (Assistant Professornbsp;Department of History and Art History)nbsp;will speak about ‘Extraordinary Womannbsp;in the Golden Age’, followed by a tournbsp;of the show of Dutch masters from thenbsp;renowned St Petersburg collection.

The Nieuwe Keizersgracht wing will showcase one of the greatest treasures ofnbsp;the State Hermitage: the world’s leadingnbsp;collection ofDutch Golden Age paintingnbsp;outside the Netherlands, as of 7 Octobernbsp;2017. No fewer than 63 works by 50nbsp;different artists are being brought tonbsp;Amsterdam for a unique exhibitionnbsp;that will celebrate the paintings firstnbsp;(brief) ‘home-coming’ in 350 years.

? ? Please note the event and tour will be conducted in English.

Donderdag 23 november

Brasserie Berlage Den Haag

43ste Themadiner

Prof. dr. Hans Clevers vertelt tijdens dit diner, georganiseerd door het Haagsenbsp;alumninetwerk, over de ontwikkeling vannbsp;organoiden (mini-organen van lichaamseigen weefsel) voor medisch onderzoek.

October - November

UU on tour in Asia and Australia

The UU Alumni Office is travelling the world to engage with alumninbsp;who took the world by storm.

This Fall we will tour through Asia and Australia to visit 7 majornbsp;cities. Save the date of the alumninbsp;gathering in the city closest tonbsp;you and (re) connect with Utrecht,nbsp;science and a network full ofnbsp;interesting other uu alumni.

• • Beijing—21 October

• • Hong Kong — 24 October

• • Singapore — 27 October

• • Shanghai — 28 October

• • Yogyakarta —31 October

• • Sydney - 31 October

• • Jakarta —2 November

Studium Generale

Het podium voor kennis en reflectie van de Universiteit Utrecht.

» ? www.sg.uu.nl

Vrijdag 29 september

utrecht, TivoliVredenburg Betweter Festival — Feit amp; fictie

Talloze experimenten, performances, lezingen, muzikale optredens en talkshows. Betweter Festival is het festivalnbsp;voor mensen die buiten de gebaandenbsp;paden willen denken.

7 en 8 oktober

Weekend van de wetenschap

Tijdens het eerste weekend van oktober brengt het Weekend van de Wetenschapnbsp;je backstage bij bedrijven, instituten,nbsp;universiteiten, instellingen en musea.nbsp;Op meer dan 200 locaties in Nederlandnbsp;openen deze organisaties dan hun deurennbsp;voor het publiek.

? ? www.hetweekendvandewetenschap.nl

21 oktober

Lustrum V.U.G.S.

Op 13 oktober 2017 wordt de studievereniging van geografie v.u.G.s. 95 jaar!

Rondom het lustrumthema ‘v.u.G.s. in Wonderland’ zal er ook een Reünistendagnbsp;zijn, op zaterdag 21 oktober. De activiteiten duren van 13 ; 00 tot rond 18:3 o uur,nbsp;aansluitend diner.

gt;gt; reunisten.vugs@gmail.com