Wegens onderzoek aan deze collectie is bij deze boeken ook de volledige buitenkant gescand. De hierna volgende scans zijn in volgorde waarop ze getoond worden:

Due to research concerning this collection the outside of these books has been scanned in full. The following scans are, in order of appearance:

f nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;’ Ji!gïFrtgt;

!) r i^«gt; ««»•»-„2^!l’'^^ «ÿr jjlt___

JiWlno îll

Teftimonia veteru Ecclefiafticorum fcri« ptorum,qui intra trecentos circiterannos à temporibus Apoftolorum,hoc eft,ab ex-cclTu Ioannis A poftoli,qui fuitannus plus paulocentefimus aChri-fto natOjfloruerunt.

Df origirte Amiaptillica fe^£,cr de ituéloriMé tonfenfui Eccleßg, cr catholiae tnditionis Pr/« futiones dug. Altera ad Üluftriß.Principem lHli«,Ct(Mie,crc. Ducem. Alterd dd-uerfus Amhaptißis, in tjua often ditur hic bapiifinus diuinis quogue literis efte con* fentaneuj.

Adiefta eft breuis expofitio de auftoritate confiietudinis vniuerfalis baptizan dorum infantiuni,amp; varijs riti-bus baptiftni celebrandi.

IN TESTIMONIA veterû,cle infantiûbaptiC mo, ad Illuft. Princ. GuiL-helmum, luliæ, Cliuiæ, Montis Dueem jôcc.

muSjtum abvniuerft quæ per orbé eft ccclefia, turn ipfi interfe diuiii,amp; leparatifiintjVnusveró error eft, in

quo omnes con{pirant,quód infantes non elTebaptizandos cxiftimentj cumq; qui infantibus adhibetur ba* ptifinum, non elfe iacrofàndum ba-A 2 Dtiinia

ptifma Chriftijfed prophanum anti-chrifti.Quareadultostâtùm quiba-ptifini vim intelligunt, Sc fidem ipfi oreprofiteripoflunt, baptizari de-bere : eos veró qui infantes Sc ignorantes baptizati funt,adultes iam amp;nbsp;intelligentes rebaptizandos, id eft, vt ipfi falso exiftimant, veto Chrifti baptifino baptizandos elFe ducunt,a quo errore nomen inuenerüt, vt paf nm anabaptiftæ,amp; à nonnullis cata-baptiftae amp;nbsp;parabaptiftæ vocitentur. Hoe quoq,- huic errori peculiare eft, quod cæteri errores quos habêt,nec paucos nee leues, iam olim ante an-nos plus mille, fiios inuentores patrones amp;nbsp;feófatores fiabuêre: hic verb quem iam expofiiimus, poft mille demùm annos extitit, imb quomo-do nunc in hac no ftra inferiore Gcr mania proponitur, hac noftra ætatc annis ab hinc circiter quadraginta, initium habuit.Illud itaq; compertü cft,qubd raultum ad liberandos hoe

pcrniciofo errore homines mcrito valere debeat,hanc opinionê infan-tium baptiimum condemnantem,ac baptilmiiterationéjâdulta demùnx ætate exigentem, vniuerfe Chrifti ecclefîçjtotis mille amp;nbsp;eo amplius an-nis ignotamfuifle, contrariamq; fen tentiamjquæ non adultis tantum,fi-dem fuam profitentibus, lèd etia infantibus Chrifto in ecclcfia oblatis, baptifinuin remifsioné peccati, cuius ab ipla vitiata origine rei tenen-tur,amp; in adoptions filiorû Dei con-uenire docet,nó à paucis feculis ex-cogitatam, non ab aliquot dodoribus degubernatoribus inaliqua ec-clelîæ parte propofitam, fed iam inde ab ipfis exordijs ecclefîæ ,quate-nuspatet memoria ecclefiafticorum (criptorum, per omnes totius orbis ecclefias,fummoconlènlu perpetuó creditam,amp; obferuatam fuifïe, ita vt dubiù elfe no poßit, quin vnà cû re-liqua dodrina Apoftolica, hæc quo-

que fentétia apud ecclefias oês dep a iita,amp; fideliter cóferuata, atq^ ad po fteros,ad noftra vfq; çtaté propagata । fit. Atq; adeo tanta diuinæ auólorita tisfirmitatc nixa,tantopcrpctux Sc vniuerfalis ecclefiafticæ confuctudi-nis roborc firmata habebatur, vt to-tis mille annisquibusvarijs hærefib. affliÄa 8c collilà eft ecclefia^nemo hç retiens ta perfruftæ fiontis extiterit, qui hune infantiû baptifinû in quæ-ftioncvocarc,ncdû danare fit aufus, j atq; adeô nulla in controuerfîa pofi-tus fuit hiebaptifinus, vt etiâalijscô trouerfîjs explicâdis aflumeret. Ae ne Pelagius quidé,amp; qui cum fèdati funt,Iulianus 8c Cœleftius,quàmuis ex eoruin hærefi,quæ in paruulis ori ginis peccatum non agnofeebat con fequi videbatur,vt omnino, aut non baptizandi paruuli,aut fupcrfluè ba-ptizasividerentur,tarnen horûneu-tr ü cos affirmaftè legiinus. Q^in iple Pelagius côqueritur, immerito fc ab homi”

hominibus infamari,^ negetparuu-lis baptifini Sacramentü, Non itaq; negarunt Pelagiani,baptilmü infan-tibus^moti turn confènfu firmilïïmo tonus orbis Chriftiani, tü religione verborü Chrifti,nifi quis renatus fue rit ex aqua amp;nbsp;fpiritu, amp;c. quæ verba cumvniueHa ecclefu, nó aliter qvt totum genus humanum, in quo funt amp;nbsp;paruuli,comprehcnderent, intel-ligipolTe videbant. Nondum cnim ea audacia homines cosperat, vt diui nælcripturæ tcftimonia,prætcr com muné totius ecclefiæ Icnfùm, luo ar-bitratuinterpretari aufi fint,ne tamé hæc diuina pronunciatio,prorfiis ip-fbrum hærefi aduerfari viaeretur,re-gnû Dci à remilfione peccatorû fepa rabantjVt dicerent infantibus bapti-fino opus efic, no quidc in remimo-né peccatorû,quç nulla habebât,fcd ad rcgnum Dci conlequcndû, quod nulli nifi ex aqua amp;lpiritu rcnato c5 ceditur.Hac hærefi rcpreira,nuilâ de

PRAEFATIQ AD infantiû baptiimo côtrouerfia fada legimus, vlq; ad Berengarij ætatem, füb annû à Chrifto nato millefimum fcxagefimûjquo tépore extitit Beré-garius diaconus Andegauenfis, cui Guitmundus Aucrfanus Epifcopus tribuit,quôd inter cæteros errores paruulorû baptifinun/euerterit,qué tarnen crrore in publicum nô produ xit,quôd earn blalphemiam, vt Guit mundus loquitur, ne pelïimorü quidc hominû aures toleraturas Iciret, amp;nbsp;in icripturis lacris locû eius erro-ris tuendi penitùs nonvideret. Mox tarnen hæreiîs quçdam ætate B.Ber-nardi,per Galliam inualuit, incertæ primû originis amp;nbsp;appellatiôis,quan-quàm Manichæorum fobolem fuifle exconlanguinitateinplerilq; dodri næ colligitur,quç paulô pôft Catha-l'orum nomen inucnit, cuius præci-puusaudoramp; propagator fuiHe vi-detur Petrus quidam Brufius,homo Çallus è Narbonéfi ^uincia, ciufq; difci-î

dilcipulus Henricus, vnde amp;nbsp;Petro bruùani amp;nbsp;Henriciani dici cœperût, quæ hærefis prima infantium bapti-finü apertè damnauit,amp; aduitis tantum baptifmum conuenirc,amp; verbis doccnao,amp; re ipfa baptizando, per-tinaciter afferuit: longé tamé alia ra tione vfi,quàm ij,qui noftra ætate in bac noftra inferior! Germania amp;nbsp;Bel gica,hunc anabaptiftnû reuocarunt. Nam illi cum baptilmo amp;nbsp;fide,etiam lalutem amp;regnû Dei infantibus ade merunt, quôd ad credentes tantum amp;nbsp;baptizatos pertinere cenfuerunt. Hæc enim fuêre ipfbrum verba, vt à Petro Cluniacenfi Abbate referun-tur. Qui crediderit amp;nbsp;baptizatus fuc rit,{àluus erit.Exhis verbis Domini apertè monftratur, nullum, nifi crediderit amp;nbsp;baptizatus fuerit, hoc eft, nifî Chriftianam fidem habuerit, amp;nbsp;baptiftnum perceperit, pofte laluari. Nam non altcrum horû,fed vtrumq; pariterfaluat,vnde infantes licèt a A vobis

vobis baptizentur,q.a tn credere ob^ ftâte çtate no pofsût,ncqua^ faluan tur.Hivcrôcôtràjqd anteànunqaii ditû eftjOÎb» infan tib. ctiâ paganorû amp;nbsp;ofidoriicitravllû oîno mediû,amp; gfx fÿmbolû jVirtutc mortis amp;nbsp;palïîo I nis Chriûluté amp;nbsp;regnû cæloru addi eût. Atq; ilia hærefis quis ad tépus va luerit,multasqj Galliæ turbas dede-rit,tn ipfa quoqjjqdquot; ad hûc erroré de infàntû baptifîno amp;nbsp;adultorû anaba-ptifmo pertinetjtandé defecit. Nam Valdcfèsjquialio noîePicardididi, quorüadhucnô exiguæ reliquiæ in Morauia amp;nbsp;viciais Boheiniæ iocis fu ^pfunt,quisin Rom. ccclefia multos abufus notarît,quorû gra ab ei’ ecclc fiç coîone in hûc vfq; dié feparat : ba-ptifinû ta infantiû vt Euagelio côlen taneû amp;nbsp;approbât amp;nbsp;viurpât, quarc hic error iópitus iacuit,vfq; ad nram ætatéjCûfub annû dni 1522. Thomas Mûzcr%homo vt res ipfa docuit, pha naticus amp;nbsp;ièditiofis,primus huis» er-rorisfeminaiccitjqpofteà vehemen

ter adoleucrüt5amp; multorû incôfide-rato dei zelo flagrâtiû aïos infecerût, audorib.potißimü Melchiorc quo-dâ Rîck,Baltha.Hocbmaier,Michaë le SatelarCj donee tâdé fub an. 1532. Melchior qda Hofman’, arte pellio, hâc noua côtagioné cû alijs qbuflâ, no minus ^niciofis errorib.ï Germa nia hâcinfer.amp;Belgicâinuexit,quos errores pofteàVbbo qj^Phrifi’ Le-uardien.amp; Méiio Simôis, ipfe quoq; Phrif.plurimû côfirmarût amp;nbsp;jppaga-rut.Cui’Ménonis iâ vita dcfûéti^tes luïcepit Theodoricus Philippi ,zclo no minorê^pari eloquétia popular!, cruditiöcvcrcgt;amp; literarû cognitióe maiore,qgt; libclli aliquot ab eo his an nis jpximis editi declarant,vtdolen-dû ht tât û îgenin,tot dotib. îftruélü, hçrefî potiùs amp;nbsp;Ichilmati côfirmado, verç ecclefiæ inftauradæ leruirc,q-. uis cæteris hui us fedæ melior fit, amp;nbsp;abfurdos nônullos fuorû errores cor rigat.Huius que dixi Mennonis çui nûc bic Theodoric.fiicccflitjfèdato-.

‘ res ferè funt omnes, qui per hæc Bel gicæ, amp;nbsp;Germaniæ inferioris loca^ huic anabaptillicæ hærefi affines de-quibus magna ex animi argumenta

cernas,qui imperito quodâ zelo inci tati,errorepotiûs quàm animi mali-tiaàverodiuinarû literarü fenfu, amp;nbsp;Goncordi totius ecclefiæ côlenfii de-lciuerût,quod ex eo perfpici poteft, quôd Monafterienfibus amp;nbsp;bine con fecutis Batenburgicis furoribus, no-uam quandam reftitutionem regni Chrifti, quod in deletione impiorû per vim externam pofitum fit, medî-tantibus,acerrimèfêmper reftiterût, amp;nbsp;in fôlacruce regni Chrifti inftau-rationê amp;nbsp;propagationem côfiftere docuerût: quo fit,vt qui huiufinodi funt, cômifèratione potiùs amp;nbsp;emen-datione quàm infèdatione amp;nbsp;perdi-tione digni videantur.His enim mul tô magis cÔuenire videtur, quod de Manichæis difputas, inquit Auguft.

Quanquâ Dominus per feruosluos Contrae-reena fubuertat erroris,ipfos tarnen honunes,inquantum honunçs lunt, emendandos effe potiiis q perdedos iubet.Etquod defacinorolis Dona-tiftis Rogatiftis idem Auguft. affir mat eos in eo pares elTe ludæis, ze Ad vince» Ium Dei habeant, at non fecundum icientiam,exceptis duntaxat ijs qui animiquadam peruerfitatecótrave ritatem etiam fibi notiflimam dimir cet, quorum impietas vel ipfam Idor latriam,aduerfiis quam capitale fup-plicium erat conftitutum,forfitan fix perat, fi?d quia eius criminis, vtpote quod in animo lateat, facilè cöuinci ncqueant,ideo omncs leniore feue- , ritate coerceri,quam tarnen leuerità tem non omnibus, led turbuientis tantummodo amp;nbsp;inquietis adhiben-cétraDo» dam cenfetjCÙm alibi rede conftitu- natiftas turn alTcrat.vt fine elFufionc langui- '°’**’ nis,qui verbis non emendantur, ali-qua mitiflima pœna legû coërcean-

turinquieu.Atq;Vtinâ qui atrocîo-re in holce miièros funt animo man* fùetudinêjamp; prudentiam huius fan- lt;nbsp;öiviriimitéturjquiin diiputatione aduerfiisManichæos(inquorum fai lô dogmate multos annos rabiofùs amp;nbsp;coccus, vt mfe loquitur errauit) his verbis cftvius. Illi inquitjin vos feuiant^qui ncfciunt,cum quo labo-re vcruin inueniatur, amp;nbsp;quàm diffici lècaueantur erroreSjilli in vos iæui-ant, qui nefciunt cum quanta diffi-cultate fanetur oculu's interioris ho- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;j

minis, vtpoflît intueri iblcm ilium, Illi in vos iæuiant, qui nefciunt quitus fuipirijs amp;nbsp;gemitibus fiat, vt ex quantulacunq; parte poifit intclligi Deus.Sed quæB.Auguftiniamp; vete-rum ad Auguftini vlq; ætatem de has reticis3amp; eorum coërtione iententia fucrit, âlio fortaifis tempore coile-Ais,ex ijs auóloribus teftimonijs dè-clarabimus.

DVC. IVV. CLI. _ Cæfeâ:æ,eiusq; progreflu,amp;quæex , hoc capite môftra quam varia amp;nbsp;ab-'furda^arq; inter fepugnantia prodie runtjluculentèscopioscjfuminaq; cû fîdelcripfit Nicolaus Blcsdick, qui aliquâdo huiufmodi errorc per im peritiam ætatis deceptus fucrit, eo nunc inflrüótior amp;nbsp;vehcmentior eft, in ijs erroribus rcfellendiSjid quod illicumB.Auguftino commune eft. Hæc autem de exordijs huius fcdx co commemorauijVt quorum animi non prorfus obdurati amp;nbsp;obcaecari ftint, diligenter huius erroris origi-nem confiderent, amp;nbsp;prudenter ex-pendant, quanti periculi fit deler-ta vniuerlali Chrifti ecclefia, quæ perpetuô iam inde ab ipfis ecccle-fix exordijs, infantium baptilmum comprobauit, in qua tot milia con-ftantiffimorum martyrum, tam in-numerabilis cœtus lanólilfimorum amp;nbsp;doóliflimorum virorum contine-tur, ad nouum quendam ccetura ex

ÈR-AEFATÎO AD ex nouis amp;nbsp;ecclefiæ Chriftiinauditts erroribus conflatum deficerejamp; noues errores^fpecie tantum amp;nbsp;colore diuinarum lcripturarum obdudos, reieda perpétua totius ecclcfij; Chri fti lêntentia,vero diuinarum litera-rû fenfu firmata amp;nbsp;ftabilita côplcdi.

Qmim autem vim habeat hçc an-tiqua5amp;perpétua omnium ecclefia-rum conlenno amp;nbsp;teftifîcatio ad con-uincendos animos etiam eorum,qui ad Iblam feripturam prouocant, tam ^intiquis,quàm recentibus exemplis demonftraripoflit.-itaenim quidem inter proteftantium principes,de ba ptifmo infantium feriptum reÛquit: Vniuerfàlis,inquit, conlenlùs ecclefiæ omnium temporum eft teftimo-nium, quod hæc ordinatio fît Apo-ftobca:amp;alio Ioco,Dodrina,inquit, nuUa recipienda eft, quæ nô habeat teftimonium veteris amp;nbsp;purioris Ec-elefîæ, ciim facilè intelligatur necef-ûrium efle,vt vêtus ecclefîa fîdei ar-ticulos

ticulos ocs habuerit videlicet quic-quidad falutem ell necelTarium, Et alius quifpiam ck eoru numero qui Euangelici dicuntur^aduerfus anaba ptiftas dilputans, ctiam fi nullam^in-quitjhabeam Icripturam in hoe ne-cotio, tarnen multo malim veterum budatorumferiptorum teftimoniü, Sc. concordein primæ ccclefiæ Chri-fti confenfionem fequi,qui tam pro-pe apoftolica téporavixerunt, quam vt ijs eredam,qui nobis fine feriptu-ris contrarium perfiiadere nituntur. Quantum vero ad pios animos etiâ errore deceptos commouendû, hæe antiquaamp; perpétua côfenfio valeat, nuper exemplo didicimus, cùm quidam inter profeflbres amp;nbsp;doftores hu ius erroris eximius,qui hüiüs erroris caufain arce Cliuorum captiuus te-nebatur,expofita fibi tam concordi lententia omnium veterum, qui vno ore hanc confuetudinem paruulos baptizandiin ecclefia, iam inde ab

ApoftoUcis temporibus obferuatam affirmant,ingenueconfeffus eft, fe hunc tantum ecclefiarum cófènlum magnifacere,feq;hactam concordi veterum ecclefiafticorum fcriptorü confènfioneplurimùm commoueri. Quapropter û idoneis ex antiquis Icriptoribuß adduäis teftimonijs jp-bari poffit,hanc cóftietudiné effe Â-poftolicäamp;diuinis literis confenta-neâ,nequaqlctampertinacê amp;nbsp;im-probüeffe,qui hunc tarn antiquum, tam firmö,ta conftanté, tot inligniû in eeelefia Chriftivirorö confenftira reijeere 8c alpernari, totiusq; ccclc-fix Chrifti iudicio 8c auôloritati ob-ludari velit : præftrtim û ij audores adducantur,qui Apoftolicis tempo-rib9jpximèfuccefferût, fummaq;do drina amp;nbsp;lândimonia excelluerunt, atq; in co cœtu fuerunt, arque adeo præfuerunt,cui veræ ecclefiæ Chrifti nomen, nemo detraherc amp;nbsp;adimere aufitjquare impensè huiufînodi tefti monia

hîoniafibi exhiberipoftulauit,qitî- '■ businlpedis,amp; quapollebatingeni) perïpicacitate diligenter exploratis, opinionê liia éx praùo amp;nbsp;priuato lcri pturæ intelledu hâuftam, cû vniuer-lall bac amp;nbsp;perpétua totius ecclefiæ lèntentia baud difficultcr cothmuta-tiitjvlquc eo, vt bunc errorem cuni tionnullis abjs inæde lacra eiulHem oppidi Cliuorum,frequentiirima pô puli concione damnauerit. Qupd in hoc homine eôfaciliùs accidit^quod præter exinliam fcientiam literarum ûcrarum, quomodo ab hoc homi-numgenerelcriptüræ tradantur, tri bus infîgnibus dotibus,ad lùfcipien-damveraindodrinamamp; errorc de-ponendum animum præparahtibus præditus videbatur. Erat enina in eo quâtum hutîiano iudicio perlpiceré licuitjdonû quoddâ timoris Dni, amp;nbsp;reuerêtiç etga diüirias literas, quo fa ôû eft vt Iblo zelo vcritaris in hûc er-roré dcuenerinerat ctiâdonùiudicij

amp; difcretionis,quo cfficicbjtur,vt ar gumentorum amp;nbsp;conclufionum vim quæ tum ad veritatem declaradam, ' tumerroremrefellédumadfereban-tur,facilcperlpexerit amp;nbsp;cóprehcnde rit.Eratprætereà donü modeftiæ amp;nbsp;lenitatis, quod efFecit vt auditæ 8c cóprehenfeveritatipertinaciter nó reftiterit. Qme dotes quod in vulgo huius fcdæ ferè defiderentur, cxcc~ pto quodam imperito zelo,fit vt ho-rum nominum ab infixis penitùs ani mo erroribus,ad vcram dc rebus di-uinis fentcntiam conuerfio difficilli-ma imópenèimpoflibilis reddatur, quod Omni meliori doôtrinæ, præ-ter earn qua lemel imbutus eft animus J aditus ad illos intcrcluftis tin Hæc autem res quam brcuiter mo-do commemorauijoccafione dedit hæc vetera tcftimonia colligedi, quç oîa intra trecentcfimû ferè abApo-ftolicis temporibus annum conclu-duntuf jCxordio faólo ab Irenæo,qui fcptua-

reptuagefimo circiter anno ab exceß fuB.Ioannis Apoftoli,in quo Apo-ftolicatemporadefiefuntjin ecclefia Chrifti floruit.Primus quidem locus debebatur Dionyfio, qui fi Areopa-gita ille eft, Apoftolorü fynchronus fuit, vtpote Apoftoli Pauli difcipu-luSjled quia de eo inter doófos ambi gitur,Origeni ilium lubieci, ijs con-cedens,qui ilium Clemente Alexan drino pofteriorem fuilTe fulpicatur. Cïim autem hæc teftimonia à nönul lisexpeterenturjVifum fuit nonabs refore,fi in publicü ederétur. Quod vt maiore aliquo cum fructu fieret, ftatui dum aliquantum quietis amp;nbsp;re-Ipirationis à Quilfimo carnifice diui-nitùs mihi appofito cónceditur, ex commentarijs illis quæ tumultuariè de hac anabaptifini quæftionc confe ceranijde auftoritate huius ecclefia-ftici confenfus quædam præfari, quç pro tempore his teftimonijs apponc rentur,donee reliqua quae ex lacris li B 3 literis

PRAEPÄ AP» pvc. IVL. CLL literis demonftratione,amp; cÔtrariarû rationü confutationem çôtincnt, in ordinemaliquCm redigere concéda tur.Porrô hæc quàmuis cxigua fint, tuo nomini Illuftriß. Princeps inlcri benda amp;nbsp;dedicanda putaui, turn hæc opella colligendorum horû te-» ftimoniorum T.Ç. iuITu mandatoqj fiifcepta fit, turn quod inter reliquas curaSjquasprouincijs tibi diuinitùs commendatis adminiftrandis impen diSjCa vel præcipua fit,vt populii tibi commifEim,inveraiynceraq; orthq doxæ religionis profeflione conti-neas,amp; ab omnium errorum, tü prç-cipuè huius anabaptifticæ peftis,quç modo pafilni perniciosè graflatur, çontagione confèrues. Quod tuum ftudium Deurn Opt.Max.precor, vt veris amp;nbsp;aptis confilijs,quibus horum errorum caufæ ab ecclefijs amp;nbsp;prouincijs tuis remoueri pof fint, fiippeditandis be nignè jpfequatur.

DE AVCTORL täte confenlus Ecclefiæ ôc Catholicæ traditionis, ad-uerfus Anabaptiftas.

AGNAM efle an-tiquitatisamp; perpe tuæ vniuerfalisque tradiüonis amp;nbsp;Gon-fenfus audoritaté j ScvimjCtiainapud nouorum,amp; in ec-clciia. C H RIS r I inauditorum do gmatum inucntores amp;nbsp;defenfores vel hinc perlpici potcft, quod quidam dum earn vim fentirent at-tenderent : quantumque apud pios amp;nbsp;non prorfus obduratos animos va lere poflit prolpicerent, conati funt initio originem baptifini infantium adaliquemPôtifîcum Romanorum B 4 refer-

PRAEFATIO ADVER.’ referrCjVtrcceptamhanc infantium baptizandorum confuetudinem, nó Apoftolici inftituti, fed humani amp;nbsp;PapifticijVt loquuntur, commenti efTe^rudibus óc ignorantibus perfua-derent. Verùm his prudentior amp;nbsp;di-ligentior Menno, quum ex idoneis fcriptoribus, nil tale commonftrari pone animaduerteret,coadus eft in. genuè fateri,iam inde ab Apoftolicis temporibus baptifinu infantin vliir-patum fuifre,aç paulatim inualuifle, verùm huius rei auftores facit Pfeu-dapoftolos amp;falfbs dolt;ftores,qui iu-ftitiam amp;nbsp;falutem in externis cere-monijs collocarunt.Id verb quàm fit friuolumacridiculum, facile appa-ret.Neque enim fieri potuit, vt do-(ftrina amp;nbsp;confiietudo Euagelicis prç-ceptis,amp; Apoftolicis inftitutis, tarn aduerfa,ftatimvniuerfiis per vniuer-fum orbem ecclefias occuparet,amp; ve ritatem Euangelicam, in vfii tanti amp;nbsp;præcipui myfterij, hac Antichriftia-

na profanatione corrüpcrctjd quod promilïïoni Chrifti prorfüs aduerfa-tur,qui portas inferorum non præua lituras adueidùs ecclefiâ affirinauit, leq; ecclefiæ lùæ in fincm viq; feculi adfuturum recepit. Fuére quidein ctiam Apoftolicis temporibus Pieu-dapoftoli , amp;nbsp;continuo poft eorum tempora,impij do(ftores,qui falfe amp;nbsp;impiæ dodrinæ fèmina pai-fim in agro ecclefiæ ab Apoftolis ge-nerofa lemente verbi Dei ex culto interfperferunt,fed hçc ab Apoftolis amp;nbsp;Apoftolicis viris ftatim animad-uerla,fiimmoq; ftudio reprefla amp;nbsp;eli-fafuerunt,quod de antiquiflimis hæ refibus Simonis,Menâdri, Cerinthi, Ebionis,Valétini,Bafilidis, Marcio-nis,manifeftum eft. Quorum furori-bus fi hic baptifinus infantiQ, vt vult Méno,annumerâdus eftet,certè vnà cum illis,fuos rcprehélbtes amp;nbsp;oppu-gnatorcs,viros Apoftolicos amp;nbsp;eccle-fias Apoftolicas habuiftet. Huic fa-

PRAEFATIO ADVER.' _ patico coinmen to, pulchrè ante an-nos mille trecentos occurrit Tertullianus aduerfus abfurdiffimos hære-ticos,audoritati ecclefiarum, iam tui dctrahentes dilputans.'Agc, mquit, nuncomnes eeclcfiac errauerint, de-ceptus fit amp;nbsp;Apoftolus de teftimo-nio rcddédo quibulHam nullam re-IpexeritSpirituslanduSjVti eam in . veritatem deduceret, ad hoe miflus aChriftOjad hocpoftulatus dePa-tre^vt effet dodor veritatiSjUeglexe-ri t officium jD ei villicus, Chrifti vica rius, finens ecclcfias aliter interim intelligerejalitercredere quàm ipfè per Apoftolos prçdicabat, ccquid ve rifimileeftjVttotac tantæinvnâ dem errauerint,nullus inter multos eue n tus eft vnus exitus, variaffe de-buerat error dodrinæ ecclefiarum, cætcrùm quod apud multos vnü in-» uenitur,non eft erratum fed traditu, hadenus Tertullianus. Quodfirede à T crtulliano didu eft, qcF apud omn.es

óinnês vnumeft,non effe erratum ied traditum,cóficitur{anè hanc de baptifino paruulorfi fentétiam, cùm apud opines ecclefias vna fit, nó cr-rorijfèd traditioni adfcribédam. Idé vero hic Menno de Catholicis Pædo baptiftiSjVtvocatjacutèquidé amp;for titer vt fibi videtur, hunc in modum quot;nbsp;colligit: Ûhabuiflent,inquit, verbq

Dei,vno calamofcripfifient, amp;nbsp;vno preloquutifuiffcnt omnes,ex quo conièquivultcùni pugnätia inter le de paruulorum baptifino (cripfèrint, Vçrbo illos diuino deftitui. Hoc fig-nifîcare vider,q» alij infantibus, etia citra baptifînum ïàluté tribuunt,alij fàlutem infantium baptifino adiun-gunt,alij baptifîni antecedétem eau fam in fide propria, alij in promiflio-ne ôc pado cum fidelibus parenti-bus inito, alij veto in offerentium fide, quae eft ecclefiæ,conftituunt. At id quàmuis in feriptores quofi-

Catholicæ ecclefiæ inter fe contend duntjConueniat, in illos certe ’antiques Si probatifllmos fcriptores, quorum nie teftimonia jpducimus, minime quadrat,quare hçc ipfa Mê-nonis ratiocinatio,noftrum inftitu-tii cofirmat. Libérer enim hac ratiocination c admittimus, fiveteresPæ dobaptifini aflertores,habuerût verbum Dei,vno calamo fcripferunt, amp;nbsp;vno ore locuti funt oes, ex quo verif fimècôcludimuSjVeteres oes eccle-fiaftici amp;nbsp;Orthodox! fcriptores vno calamo fcrip'ferunt,amp;vno ore locuti funt de baptifino paruulorû, habue-rûtigiturverbû Dei: na veteresilli, quorfi hie teftimonia exhibemus,nÓ folü grauiftimo teftimonio hanc con luetudinc baptizandi infantes Apo-ftolicae traditionis efte cófirmarunt, veriimetia ijlde oés rationibus amp;ar gumentis ex Propheticis Euangcli-cis,amp; Apoftolicis literis duftis vtun-tur,videlicet infantes originalis pec-

K nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;• cati

caticontagione vitiatos,peccati amp;nbsp;mortis reos teneri, à quo nifi per a-quam amp;nbsp;fpiritum renati purgentur, amp;languineChrifti, qui per baptiP mum efficax eft^abluanturjaibcieta-te corporis Chrifti,amp; ingreflu regni cæleftis excludi. Stultè igitur amp;nbsp;réméré Menno iftc Catholicis obijeit, quod contraria fcripferint de ûcra-mento baptifînatis paruulorumjCx quo concludere vult,non efle bapti-mum ilium ex Spiritu lando, quæ ra tiocinatio ü valet, certc hæc impro-batio Pædobaptiimi à Spiritu lando non eft.Alij enim qui Balthazarc Sc Satelarium lèquuntur, quos Zuitze-ranos fiue Helueticos vocant, ideo paruulos baptizandos negant, quod de falute eorum nihil certi ex lacris literis ftatui poflit. Quodvero legi-tur talium elle regnum cælorum, ad paruulos Ipiritu non ætate referunt. Quapropter cùm fides illis ad làlu-tem tribui nequeat,neque baptilmü

^ui fine fide inanis eft^illis ttibui re pofTejCÙm fcriptum ßt: Qui cre^ diderit amp;c baptizatus fuerit, laluus erit,amp;c. Alij Verb qui Vbbone amp;nbsp;Mé none fedantur, oibus infantib? etiä paganorûjCitravllûmediù aut vllas ceremonias,immunitaté peccati, amp;nbsp;regn fl cælefte attribüunt, virtute miffionis illis fadæ à Chrifto apud Matthæû: Siniteparuülos venire ad me,iplôrû eft eninl regnû cælorüm, quare fruftràillos in rerriiflîoné pec-catorû baptizari, quæ nulla habeât, Vt qui ab originis vitio per lànguiné Chrifti ablüti fint^quanq non oés in ca lèntentia côueniât,amp; eius autfto-reshacpromilfioné fiilutis infantiô, ad femé tâtùrtl Chriftiahû initiô re-

VideBpift. fulcrunt. Qui Verb primiannis ab nT'Jbb' bine circiter400. hui’ erroris auéto-Cluniac. ' tes fuerût,hac ratione baptifinù in-contra hae f'antîû improbaflc vidéhtur,^) fine fi-fto^ufia charitate nemo remilfióné pec tiorurtj amp;nbsp;t^âtorüjamp;fiüutc confequipofiît/iui-' bus

Zari nefas. eflc.Ciim igitur hi Pçdoba baptifmo ptifini improbatorcs, cotrarijs inter amp;nbsp;eiu$ eff« le Sc pugnantibhs rationibus vtatur, *“• cÔficiturûncvelipfiusMénonis te-ftimonioj illorù dodrina no Ipiri-tûYcritatiSjfedipiritû mendaeij ha-beatauftorë.Quan^hæG ratio, qua Mennovtitur,fipenitiis infpiciatur, firma no eft,no cnim confèqués eft, vt fi falfe Sc pugnates rationes, ad ali quid probandû adhibeantur, falium -- • quoq; fit quod inde cóeluditur, po-teft cnim aliquid eftê verû, etiâ fi in co probandojfalfis aliqui amp;nbsp;pugnan tibus rationibus vtantur,eft Cnim no tu axioma illud Dialeâicorû, exfàl-fis verum fequi.Inane verb amp;friuolii eft,quod nonnulli ad eleuandam ho rum teftimoniorum quæ in fcriptis veterum extant, audoritaté adferre Iblent,vetcres iUos ecclefiaftiCos fcri ptores in fcripturarum quarundam cxplicationcjamp;dogmatu perdons

à vero àberralTe. Na primùm fi quis huiufinodi error in aliquo reperiac, is nequaquam omnibus communis cft, fed ab alijs ftatim deprehenfiis, reprehéfiis amp;nbsp;correélus legitur. Deinde in fcripturis vetcrum,hoc difcri men obferuandum eft; Alia enimpri uatim opinionem aliquam probabi-litate rationû animo impreflam ex-plicât:alia tcftimonium publicæ re-ceptæo; in vniuerià ecclefia fènten-tiatjVelconfuetudinis continent: in ilLis falfi humanæ infîrmitatis eft,hic | verô falfiim aliquid admittere impro bi eft atq; mendacis. Quôd Ci hoc pu blicum tcftimonium fiüfum efîe dica mus,fèquetur quodeft abfurdiflimü, veteres illos omnes ecclefiarum prç-feôlos amp;nbsp;dodores, per vniuerfum or bem Chriftianum, falfbs efle teftes Apoftolicæ dodrinæ amp;nbsp;traditionis, quorum pleriq; Apoftolicis tcmpo-ribusvicinifuerunt,amp; traditionem Apoftolicamper manus pofteristra didc-

(ïiderunt. Item fequetur dodi/Timos illos eofdem^; fandiflimos viros,aut per negligentiam amp;inlcitiam igno-ralTevim diuinarum literarum amp;nbsp;A-{)oftolic£E dodrinæ, aut earn per ma-itiamfuppreflîire deprauaflfe. Ad hxc in huiulmodi publico teftimo-niOjfivniuerfe ecclefiæ audoritatc, labi pofle putemus etiam iplar û fcri-pturarum,quas non nifi cômendan-te amp;nbsp;teftificate vniuerla ccclefia ac-cepimuSjVacillabit audoritas,autfi credimus huic vniuerlali ccclefiç hac fcripturamveramSc Apoftolica efle teftificanti,cur non credimus eidem hancdodrinamamp; cofuetudine tin-gendi infantes Apoftolicam efle con nrrnati. Quis igitur non videat,quan tæ impietatis amp;nbsp;abflirditatis fit,eccle flam Chrifti,quae eft domus Dei,fun damentum amp;nbsp;bafis veritatis, exifti-mare hadenus,mox ab ipfls Apofto-lorum temporibus, vcrum amp;nbsp;legiti-ftium baptifini vflim igriorauflre,imô

PRAEFATtO AÖVER.' taptifinum Chrifli concedendo Ïd-fantibus prophanafle, ac nongentis iani propcmodum annis,quo tépore per vniuerlum orbe Chriftianü, non ali) ferè infantes baptizati funt,iiul lü in toto orbCjChrifti myfterijs, fed Antichriftipræftigijs initiatû fuifle, ac cum Chrifti baptilmo fidem quo-que veram amp;nbsp;ecclefiain Chrifti intç-rijfle. Qi^æ igitur infinia cft,relidis amp;contcptis antiquiflîmis illis amp;nbsp;fin diflîmisjpervniuerfimorbcm Chri ftianum diuinarum literaruin inter-pretibus,qui dodrinain ab Apofto-lis accepta amp;nbsp;apud fe depolîtâ, fide-litcr difpenfirüt iluper natos doólo-res,nouä amp;nbsp;in ecclefia Chrifti inaudi ta dodrinâ adferentes, fequi? At dicent le non auóloritate iftorû nouo-rü dodorûjcd audoritate diuinarû literarû, quâ illi clariflima opponût, commoueri. Quid igitur, an verilîmi le eft prilcos illos patres, làndilfimos amp;nbsp;erudiiiftîraos viros,qui mox Apo-ftoii-

ftolîca tempora confccuti fiint,falßjs effe teftes Âpoftolicæ doôtrinæ aur diuinarum literarum vim amp;nbsp;Apofto-licæ traditionis régula vel ignoraflè Tel corrupilTcjnouis verô i ftis dodo-rib’juee vic^ landitatc,nec eruditio-nis fublimitate,illis vlla ex parte cofe rédis,lèdplerifq;inauditarû abfur diflîmarû opinionum in ecelefia,amp; nonnullis etia atrociû tunmltuum in republica auftoribus, tandé poft mil lequingentos annos,veritatê Apo-ftoîicæ doôlrinæ, tan^ iiouis Apofto Iis eflèpatefada.Quâtôverô aptiüs, q à Tertul.aduerftis hærericos lui té-poris diftafùntjiioftræ ætatis hçreti-cis accômodantur?cû cnim dixiflet. Cçterû qdquot; apud multos vnum inue-nitur,nô eft crratü,lèd traditû, coti-huo fubijcit. Audcàt ergo, inquit,a-liquis dicere illos erraffe qui tradide runt.Quoquo modo fit erratiim,tâ-diu vtiq; regnauit error,quandiu ift^ hærefes nô erât,alioq Petrobrufian.

HenricianoSjZuitzeranos, Hofman-nicos,Vbbitas,Mennonitas, liberan da veritas expeólabat.Interea perpe-ram euangelizabatur,perperam cre-debatur, tot millia millium perpera tinóta,tot opera fidei perperam ad-miniftrata,tot virtutes^tot chariitna-ta perperam operata, tot facerdotia, totminifteria perperam fundajtot deniq; martyria perpera coronata. Oportuna quoq; huic loco videntur verba Petri venerabilis Abbatis Clu niacenfis, quibus Petrobrufianis 8c Henricianis,primis damnadi paruu-lorum baptiimi auóloribus iuftiflima exclamatione relpondet: Itane, in-quit, defipucre præterita lecula,vt tot millibusparuulorum per mille 8c có amplius annos illulbrium baptif-ma tribuerent,amp; à Chrifti tempori-bus vlq; ad vos,nó veros ei Chriftia-nos,lcd phantafticos crearent? Sicci necœcatuseft orbis terrarum? tan-taq; huculque caligine inuolutus?vt

ad aperiendos oculos fuos,amp; ad tam diuturnam noólemilluftranda, poft tot Patres, Martyres, Pontifices, Sc Vniucrfârum ecclefiarum Principes, vos tandiu expc(ftant?amp; ad corrigea dum longum errorem fuum Petrum de Bruis amp;nbsp;Henricum eius afledam, velut Apoftolos nouilfimos elege-rit? amp;c.

Cùm autem hanc multitudinem in hanc Catholicam fèntentiam con lentientium proferimus ,folct illi fibi de paucitate blandiri,eo nore, quod Chriftus fuos pufillö gregem appcl-Iet,amp;paucosanguftam earn portam quæ ducat advitam,ingreiruros affir met. Atqui hæc non eó pertinent, quod Chriftus Euagelij prædicatio-nem intra angulum aliquem orbis, intra paucos concludi, amp;nbsp;poft mille demùm amp;nbsp;quingentos annos paucis quibufda,ab vniuerfali amp;nbsp;perpétua: ccclefiæ confenfu fe diuellentibus,amp; inter fe accrnrnè diflidentibus paté-

^eri volucnt. Qu uni poriùs Chriïlus Euangelium fuum omnibus qui func pervniucrfumorbem, gentibus an-nuntiari inandaucrit, omnesq; genres ad communibncm Euangelij vo-cari 5 ecclelïamque fuam per omnes terræ fines proferri, 8c ad leculi vlq; confiimmationem propagari óc con-feruarivolueritjfed quod ineo ipfb coetu vocatorum, amp;nbsp;Chrifti Sacra-mentisinitiatorum,quorum nó exi-guus numerus Temper fuit amp;nbsp;futurus eft, pauci fuerint amp;nbsp;fùturifint, qui Euangelium Chrifti quod verbis amp;nbsp;Sacramentorum lymbolis profiten-tur,lyncera erga Dcü fide,amp;ardentc inproximum charitatc,totiusque vi tæ nouitatc amp;nbsp;integritate fint pr^fta-turi, quod à Chrifto fignificatü eft, cùm inquit: Multos efte vocatoSjpau cos eleólos.Manet igiturpaucitas il-lafvt aduerfus Fauftum Manichæum rcótè diflerit Auguftinus ) quam pau citatem Dominus præçipuè çprn-

mendat,in ingenti atqueinnumcra-bili multitudine toto orbe diffula, quæ Catholicam conftituit ecclefia. Ac ne quis hac auóloritate ecclefia-fticr« confenfionis 8c traditionis ob-ieóla,a diuinis literis fe auocari pu-tetjintelligatin ifta audoritate eccle fiæ,etiain audoritatem diuinarumli terarum contineri,nam cuod de ba-ptifmo non iterando, eorum qui cx hærefi vçnçrât, dicebat Auguftinus, idem de paruulorum baptifino dici poteft,Sequimur,inquit,üinè nos in hac re etiam Canonicarumauftori-Lib.i.cót. tatem certiflimam Icripturarfi, cum Crefc. cr* hoc facimus,quod vniucrfæ iam cuit ecclcfiç,quam ipfarû feripturarû cómcndatauóloritas.Idé de hoc codé baptifino paruulorù aduerfiis Do natiftaSjin obfçruatione vniucrlç ec-elefiæ audoritatem Apoftolicam in-efle confirmât, quod vniucrfii, in-quit,tenet ccclefîa,nec Concilijs in-ftitutum, fed femper retentum eft,

PRAEFATIO ADVER., non nifi audoritatc Apoftolica tra-ditum reólilïïmè creditur, Atqj hæc ita dicta fint acfi hæcipfà antiquita-tis tcllimonia omni diuinarum Icri-pturarum præfidio deftituantur, ve-rùm hæc longe aliter fe habere de-Debaptif- monftrabimus .,Nâ Auguftinus cùm D°natquot;ft nbsp;nbsp;nbsp;traditione vniuerQ ecclefiç paruu

Jib.4^ ' * los,qui nôdumvelcorde credere ad iuftitiam,velore côfiteri adlàlutem pofrunt,non inaniter tamé baptizari aflerat,i.|uærenti diuinam auôtorita-tem,quamuis merito vniuerlàlis ec-clefiæ obleruatio fiifficiat,circumci-fionis exemplum proponit,vt ex qua yeraciter côijci poifit, quid valeat in paruulis baptifini Sacramétum, nam quàmuispriulquam circuncifionem acciperetjiuftificatus fit Abrahâ, qui iam corde credidcrat,tamen infante mafculum oôtauo die circûcidit, qui nondum corde credere poterat. Si quis autem ampliorem diuinarû lire rarum auftoritatê requirat, ea quo-que

que in his teftimonijs paratam inue-nict,namq; fcriptores hijjUö fola hac Vniùerfàli conliietudine, quod tame fatis efle debuerat,fed etiam diuina-rum literarum aptis confentaneisq; teftimonijs nituntur,quarum veram interpretationem amp;nbsp;intelligentiam continent,in qua intelligetia omne diuinarumlitcrarum robur cófiftit, neq; enim iq dogmatü deceptatio-ne,fcripturæ diuine verba, quæ parti vtriq; diftentienti amp;litiganti,cômu-nia efTe poftunqfed intelligetia, quç tanquam mens amp;nbsp;animus eft ipfius fcripturæ, quæri amp;nbsp;adhiberi debet, quæ intelligetia,vt reétè à veteribus dicitur,in ijs potiflimùin quæ ad re-gulam fidei pertinet,ex antiqua per-petuaq; prifcorum amp;nbsp;fandorum patrum confcnfione,amp; vniuerfali tra-ditione petenda eft. Porró rationes è diuinis literis duiftæ,quibus iam o-lim ccclefia Chrifti,amp; qui in ea excel lueruntprilcifandique dodores vfî C 5 fucre,

I Propofi. tio.

Iolj.14.

Pfal m.jo.

Ioann. 3.

Roma.ÿ

Ephe.i. Oalat.3.

Infantes omnes ex Adam vjtiofa traduce propagatos rços efTe pçcca-ti,mortis,iræ,atque damnationis, id quod his icripturæ locis probatur. Iob.14.Nemo mundus à fordibuSjC-tiâ Cl vnius diei fuerit vita eins. Pfal. 50.In iniquitate conceptus fum,amp; in peccatis cocepitme mater mea.Ioa. 3, Quod natum eft ex carne,caro eft. Pçrvnü hominem peccatu intrauit in mundum,amp; per pçccatum mors. Per vnius delidu in oes holes in con demnationem,Eramus oes natura fi lij iræ. Conclufit ftriptura onmia fub peccatum,in quibus gcneralibus ftn tentijs includuntur eqam infantes.

Infantes faluari non pofte, nifi ab illopeccatomundentur, amp;nbsp;à niorte quam ex priore carnali narnutatç in-currerunt, rcgencratione ipirituali in nouam vitam reftituantur ab ira Dei, per intercefllonem Chrifti re-çoncilientur, à feruituteamp; damna-tionc

tione æterna,precio fanguinis Chri-fti redimantur liberentur.Huc fa-? ciunt omnia teftimonia Icnpturæ, qiiæ omncs,qui fub pcccato, morte, amp;nbsp;damnatione tenentur, per gra-tiam Dei,amp; meritu pafllonis amp;nbsp;mortis Chrifti,iuftificari,viuificarij amp;nbsp;re-dimi teftantur. Sicut per vnius dçli-K-o®an. y. dum in omnes homines in condem-nationem ,Cic amp;nbsp;per vnius iuftitiam in omnes homines in iuftificatio-

nem vitæ. Omnes peecauerunt dcRoman, j, deftituuntur gloria Dei, iuftifican-tur autcm gratis per gratiam ipfius, per redemptionem quæ in Chrifto Jefu,amp;c.

Sicut in Adam omnes moriuntur,i.corin.ij ita in Chrifto omnes viuificabuntur. »• Item vt per gratia Dei pro oibus ftaret mortem. Si vnus pro omnibus mortuus eft,ergo oe s mortui ftint, 8c pro oibus mortuus eft Chrs, Efai.53.

3 Hanciuftitiamamp;falutem,quæin remilïione peccatorum per iànguiné Chrifti côfiftit, etiä ad infantes per-tinere,nec à focietate corporis Chri fti amp;nbsp;adoptione filiorum,ac regni C3S leftis confortio infantes excludi, ne-que àpaâo Dei,amp; prómilfione gra-tiæ infantes efle alienos, id quod ma nifeftè probatur ex verbis Domini G eae. 17. ad Abraham. Ego lumDeustuus,amp; Deus fèminis tui, in quo fèmine etiam infantes intelliguntur. Idem cônfirmatur ex eo quod Chriftus di Mâtth.19. fcipulisinquit.Sinite paruulos venire ad me,talium eft cnim rcgnum cæ lorum,quos etiâ infantulos fibi obla toSjComplexu amp;nbsp;bencdiôtione dig-natus eft.

Non padum modo 8c ibcietatcm populi Dei ad infantes ^tinere, fed etiam eius paôb amp;nbsp;focieratis fignum, ô*ne-i7. id quod circuncifionis Sacramentû, etiam

Non remiflionem modo peccato-rum,quæ eftpadum noui teftamen-ti,fed etiam eius paób fignü, hoe eft, baptifinum ad infantes pertinere,eft enira baptifinus fignum, imö mediü amp;organum,quo remilTio peccatoru, adoptio,rcdemptio Sc regeneratio, ex Chrifti inftituto Sc mandato con-fertutjVt patet ex his locis. Nifi quis roan. j.’ natus fuerit ex aqua amp;nbsp;ïpiritUjUÖ in- Ad Tit.j. trabit in regnum Dei.Saluos nos fe-citperlauacrü regenerationis acre-nouationis Spiritus fanóli.In vno Ipi i.cor. x. ritu omnes nos in vnum corpus bap-tizatifiimuSjin quibus generalibus fèntentijs,non minùs infantes com-prehendûtur,quàm in reliquis, quibus peccato Sc morti obnoxij elfe có uincuntur. Certè lententiailla Chri fti quanq ad Nicodemum priuatim pronunciata, femper ab omnibus vt generalis quædam definitiöj vt Ter-

’tlillÏanus,lèu conftitutio, vt Ambro-fiusloquitur^habita eft,quæ vniucr-fum genus humanum, carnali natiui rate peccato amp;nbsp;morti addiótum,ad vi tarn æternam,amp; regnum Dei confe-quendu^noua amp;fpirituali natiui tare, quæ per aqua amp;ipiritfi fiat,opus efle fCoclufio .^nunciat.^Ciim igitur infantes rei fint peccati amp;nbsp;m:ortis,amp; ab illo pecca to amp;nbsp;morte,nifi remiflionc peccato-rfi, amp;nbsp;noua ac Ipirituali regeneratio-ne liberari no pofiint,amp; à promifiio-nc falutis amp;regni dei,atq; huius pro-miffionis figno alieni pon fint,conic quituriànèinhocnouo Teftaméto, baptiimûinremiifionê peccatorüSc lôcietate corporis Chrifi;i,etia infantibus conuenire,vt q à Chrifto infti-tutus fit,vt fit huius remiifiöis, rege-nerationis,amp; adoptiöis, amp;nbsp;fyipbolö amp;nbsp;inftrumentü . Neo; vero ignora fuerunt ccclcfiæ,amp; priicis ecclefiç pa tribus, Euagelicæ amp;nbsp;Apoilolicæ icri-pturæ loca, in quibus pesnitentia amp;nbsp;fides

fides âc vite nouitaSjVnà cum baptif-mo requiri videntur. Sciebant enim pfobè hæc ad adultos^quibus hçc dô örina primùm annûcianda eft, quiqj eâ fîbi liberisq; fuis ampledi poflunt, effe referenda. Qupd nô minus in vg teri illo teftamcnto fiebat^paffim em ab illo populo vnà cû circumcifione exigiturvtobferuent mandata Dei, cuftodiantviâ Dni^dc imprimis vt cir cûcidant præputiû cordis fui, quod circuthcifîonis Sacramëto figiiifica-batur,^) qüis per ætatë nôdû præfta-re poterât, nô tamê à Ibcietate popu li Dei amp;nbsp;figno,quo ealbcietasfancie batur,excludebâtur infantes. Ita ne-« quenunc àgratia noüiTeftamêtiamp; Ibcietate corporis Chri,atq; hui» gra tiç fîgno ac Sacramëto quod eft Bap tifinus,infantes arceripofle.Nâq; hiC vt tûc ita nunc quoq^ loco pœniten-tiç amp;nbsp;fidei,parëtûamp; offerëtiû obedi-entia amp;nbsp;fîdem infantibusimputaris hoc quoq; circücifîoni Sc baptifmOj

PRAEFATIO ADVER. ANABAPT, communem efTe intelligebat, quod cùmvtrunqifienû fit rei Ipiritualis, quæ à folis adultis^præftari poflît,ta- ( menremipfaminytroq; Sacramento aliquando ipfum fignum præce- !gt; dere, aliquando vero rem ipfam Cc-?ui5illius exemplum in Abraham, amp;nbsp;Lornelio huius in Ifaaco,amp; infantibus baptizatis Ipedari docet Augu-ftinus.Hæc eft breuiter comprehen- , fa ecclefiæ Catholicæ priftorumque patrum,an tiqua, perpétua amp;nbsp;côcors do(ftrina,diuinarum literarum au doritate confirmata,vt ex ijs quæ modo fubij-cimus teftimo-nijsappa- j

lt; TESTIMONIA veterum eccIefiafticorüiTi fcriptoruni, de baptif-mo paruulorum.

|Mnes venir ( Chrillus) per^^oruît _ femetipfumfaluare.OmnesJ“*’ ’quot;Jï“ hnquam,quipereum rena-müabaet» fcuntur in Deum, infantes teApofto-amp;:paruuloSjamp;pueros5 amp;iuuenes, amp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;““

fenioresi nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;SAp“oft.

Cui hominum non adhærebit fpi- poruiÇi^ ritus nequam,ab ipla etiam lanua na „onagefi. tiuitatis animas aucüpabundus,velmû ab ex. qua inuitatus rota ilia puerpérij , perftitióëjamp;c.adeo nulla ferme nati uitas munda eft vtique Ethnicorum. Hine enirri amp;nbsp;Apoftolus ex fanebfi-cato aiterutro fexu landos procreari ait, tarn exleminisprærogatiüaiqex mftitutionis difciplinà.Ççtefùm,in-.

TESTIMONIA VETER, qnjtjimmundi nafcerétur, qüafi de-ngtiatos tarnen ünóütatiSj«Sc per hoe ctiam lalutis intelligi volcns fideliü filiöSjVt huius Ipci pigiiora,matfimo nijs qu3c retinendacenfucrat,patro-cinarentur. Alioqui meminerat Do-minicæ definitionis. Nifi quis nafèa-tur cx aqua amp;nbsp;lpiritu,nó introibit in rcgnumDei,idcft,non entündus. Ita omnis anima vfque eo in Adam cenfctur,donecin Chrifto recenfea-tur,tamdiu immunda, quamdiu re-cenfeatur: peccatrix autem quia immunda,recipiens ignominiam iuam excarnislbcietate.

ïrt cap. 6.

Hatus anno 87. ab exceff.Ioä.

Denique amp;nbsp;in lege pro illo qui na tus fueritjiubctur offerri hoftia, par turturum,autduo pulli columbini: daruitfub cxquibusvnus pro peccato, amp;nbsp;alius »nnii ijo. jn holocauftomata,pro quo peccato offertur bic pullus vnus?Nùquid nu per æditus paruulus peccare po tu it, amp;nbsp;tunc habet pcccatû,jp quo hoftia iubc-

iubetur ofFerriêà quo mundus negJ- Toi». J4,\ tur quis effe, etfi vnius diei fiierit vi- Qh®'’ ta eius.De hoc ergo etiatn Dauid di X?on5 û xifle credédus eftillud.Quiainpec- gimui. cato eoncepit me mater mea. Secun Qutspo-dumhiftoriâcnimnullu matris declaraturpcçcatûj Pro hoc amp;nbsp;cccie immundo fia ab Apoftolis traditioné fulcepitj côceptû fe. ctiâ paruulis baptifmû dare,fciebant cnim illi quibus myfteriorû fecreta foiiî^sVs* cômifTa funt diuinorum, quia eflent veterej ex in oîbus gCnuinæ fbrdes peccati,que per aqua amp;nbsp;Ipiritum ablui deberent^ propter quas etia corpus ipfum, cor- cnim «it^ pus peccati nominaturj nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;mundus à

* nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;fordibus»

Paruuli baptizantur in remifiio-dé.ctiamfi hem peccatorfi, vel quo tépore pcc-caucrût? aut quomodôpoteft vllala ^Js'^Aug. uacriin paruulis ratio fubfîftere? nifi iib. 6. lÔc. iuxta illû fenium, de quo paulô ante luhanum. diximus.Nullus mundüs aforde,nec fi vnius diei quidem fucrit vita cius fuper terram, amp;nbsp;quia per baptifmi

Sacramentum^natiuitatis (órdes de-ponuntur,proptereà baptizantur amp;nbsp;paruuli. Nifi enim quis renatus fue-rit ex aqua amp;lpiritü,non poterit in-trare in regnum cælorum.

Quód fi placet audire quidetiam alij fanóti de ifta natiuitate fenièrint, •audi Dauid diceutem:In iniquitate conceptus fum,amp; in peccato conce-pit me mater mea : oftendens quod quicunque anima in carne nafcitur, iniquitatis Sc peccati lórde polluit, amp;nbsp;proptcrea didum efle illud. Quia nemo mundus à lórde, nee fi vnius diei fit vita eius. Addi his etiam illud poteft, vt requiratur quid caulæ fit, cùm baptifma ecclefiç in remilsioné peccatorû det, lecûdû ecclefiæ obier uantiam etiamparuulis baptilmum dari, cùm vtique fi nihil elTetin par-uulis,quod ad remilfionem deberet, amp;nbsp;indulgentiam pertinere, gratia ba ptifini fuperflua videretur.

Pucros verô etiam qui nondû di-uina myfteriaintelligercpoffuntjdi tatrpaïuî uinç generationis participes fieri,vi- Apott.fm deturlt;iuidem,vtais,profanis homi-lubus merito rilu dignum, li eos qui xandt.nù, audire non pofTunt, diuina Pontifi- vt nnniinû ces docent, amp;nbsp;non intelligétibus fru ftrà eos quæ fanôlè tradita accepe- “ runt,tradunt: quodqjmagis ridicu- anno, lum eft,quafi pro ipfis alij abrenun-ciationes dicuntjfandasq; profeflîo-ncs,Pontificia autem lapictia tua ijs qui in erroreverfantur, fuccéfere nô debet, fed religiosè pariter, ac eorü illuftrationis dodrinæq; caufa aman terrefpondere adea quç obijciunt.

Quantum verb ad caufim infan- affictur tium pertinet, quos dixifti, intra fc- anno cundum vel tertium dicm quo nati funt, conftitutos baptizari non opor tere, amp;nbsp;confiderandam legem effe, circuncifîonis antiquæ,vt intra oda-

gum diem,euni qui natuseft bapti-zandum amp;nbsp;iandificandum non pu-tareSjlongè aliud in concilio noftro oïbusvifumeft. In hoccnim quod tu putabas cfle faciédum nemo con-(enfit, led vniuerfi potiùs iudicaui-mus,nulli hominum nato milericor-dianiDei amp;nbsp;gratiam denegandam. Nam cùm Dominus in Euangelio fuo dicat: Filius hominis non venir animas hominum perdere, led lal-, uare, quatum in nobis fieripo-teftjuulla anima perdenda eft.

Nam Deus vtpcrlbnam non acci-pitjficnee ætatemcùm le omnibus ad cæleftis gratiæ conlequutionem æqualitate librata, præbeat parem.

Propter quod neminem putamus à gratia confequcnda impediendum efre,àlegequæ iam ftatuta efijUec Ipiritalcm eircumcifionem impediri carnali circumcifione debere. Sed omnem omnino hominem admit-tendum elfe ad gratiam ChriftijÇÙm ' ' amp;

amp; Petrus in adibus Apoftolorum IÓ quaturamp; dicat. Dominus mihi di-xit,neminem hominem communem

' dicendum amp;nbsp;immundum. Cæte-rùm û homines impedire aliud ad confecutionem gratiæ poflet, ma-gis adultos amp;nbsp;proueôtos, amp;nbsp;maio-res natu poflent impedire peccata grauiora. Porrô autem fi ctiam gra-uifiimis dclidoribus amp;nbsp;in Deü mul turn ante peccantibus, cùm pofteà erediderint,remi{fii peccatorum da-tur amp;nbsp;à baptifmo atque gratia nemo prohibetur, quanto magis pro-hiberi non debet infans, qui recèns natus nilpeccauit, nifi quod fecun-dum Adam carnaliter natus, conta-gium mortis antiquæ prima natiui-tate contraxit? qui adrcmifiam peccatorum accipicndam,hoc ipfofaci-liûs accedit, quôd illi remittuntur non propria,fcd aliéna peccata.

Beatus Cyprianus non aliquod de«-crctum condens nouuin,fed ccclefiç fidem firmiffimam Icruans, ad corrigendum eos, qui putabant ante oda uum diem Natiuitatis non efle bapti zandum.

Quod Ci tibi infans eft, non furri-piat malitia tempus,ex pueritia lan-ólificetur, exvnguibus Ipiritui confe cretur,tu ob naturæ imbecillitaté fi-gnaculum reuereris ? Quam pufilla-nimis mater amp;nbsp;fidei modicæ? At Anna priuiquàm natus elTet Samuel, ilium Deo vouit,natumq; confeftim facris initiat,ac in facra educat ftola, non Humanaformidans,led Deo cre dens,amp;c.

vero de infantibus ais, qui nequc quid gratia quidue fitpœna cogno-runtjuum lt;5^ illos baptizcmus?maxi-mè quidem, fi periculum quoddam imminet5melius eft enim nôdum ra-tionis compotes fanâificari, quant non fignatos amp;nbsp;initiates vita excc-derCjidq; nobis defignat poft odauû diem circûcifio ilia, quæ figurale fuit fignaculum, ac propter irrationales introdu Aa, qucinadmodum amp;: propter rationis expertes, poftium inun élio ilia cuftodiens primogenita.

Benediâus Deus qui fiicitmirabicj^ruit lia Iblus,qui facit vniuerfi amp;nbsp;conucrfub annû titvniuerfa.Eccelibertatis {erenitatef‘^^‘’'P””' r nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1 \ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;X bus Apült

pcrfruutur, q^tenebatur paulo captiui: dues ccclefiæfunt, qfue~ runt in peregrinationis errore: amp;nbsp;iu-ftitiæ in Ibrtç verfantur, qui fuerunt in confufione peccati. Nô enim funt tantum liberi,fed amp;nbsp;landi, non tan-

testimonia veter.’ tùm (ànâijlèd amp;nbsp;iufti,non Iblùm iu-fti,fed amp;nbsp;filij,non folùmfilijjedhæ-redcs,non fblum hæredeSjfed amp;nbsp;Fratres CHRIST I,nee tantum fra tres Chriftijfed eohæredes, non ló-Kim cohæredeSjfèd Sc membra, non membra tatùm, (cd ôc templum,nec tantum templum fed organa (piri-tus.Bcnediólus Deus quifacis mira-bilia (blus^vides quot funt baptifoa-tislargitatesêfedmultis quidem vi-deturcæleftemgratiam in peccato-rum tantum rcmiflïone confiftere. Nos autem honores computauimus dccem.Hac dc caufa amp;nbsp;iam infantu-los baptizamuSjVt non fint colnqui-nati peccato,vt ijs addatur finóhtas, iuftitia5adoptio,hæreditas,fraterni-tasChriftijVt eins membra fint om-ncs,vt fpiritus habitatio fiat.

Hane poftrema ientêtia ita protulc runtPdagiani. Hac de caufa etia infantes baptizamus, cùm nó fint coin quinatipeccatOjamp;c. qd''dc originis pee-

gt;w4 nuJU« ea-rrl^ifttf, Kcà tdi «MafTnuor« Ax »xjna, quod eftlatinè.IdeoSein-fan tes baptizamus,quàmuis peccata non habentcs.Vides, inquit, non ab ço didû eflè 3 paruulos nô coinqui-natos eflepeccato fine peccatis,led non habere pecçatajintellige propria.

lifW Howil.40. iti Cenef, Noftra aüt circûcifio,vel baptifma-tis inq gratia, medicina habet citra dolore amp;nbsp;innumera bona nobis ad-furt,amp; Spiritus S.gratia nos implet, amp;nbsp;nullum definitum habet tempus, lîcut illic,fed licet amp;nbsp;in prima, amp;nbsp;in media, amp;nbsp;in vltimaætate,hanc non manufaftam circumcifionem reci-pere,in qua non fuftinetur labor, led peccatoru deponuntur onera, amp;nbsp;re-miflio inuenitur omniu peccatoru, quæ per totavitam geftafunt.Quip-pc ciim Deus videt graue noiljâ inh’r mita-

TESTIMONIA VETER. initatem,amp; quod ægrotaremus incu rabiliter,fummaq; indigeremur medicina,ac indicibilimifericordia, di-Ipenians noftram faluté, largitus eft nobis per lauacrum regenerationis innouationem,vt depofito homine vetere,hoc eft,operibus malis, in via virtutis eamus.

Qui docet de iuftitia amp;nbsp;cæteris vir-tutibus,non debet in fincm vitæ fuse iuadere hæc acquirere, led initio ab ipfisincunabulis, amp;nbsp;à teneris vngui-buSjCum eis verfari,eius auté eft ex-perientia.Adducit quifpiam infante adhuc vbera ftigétem,vt baptizetur, amp;nbsp;ftatim fâçerdos exigit infirma ætar-te pada conuenta,amp;c.

Ergo ideo prædicat ecclefia catho lica vbiq; difFufi,debere paruulos ba ptizari,propter originale peccatum, quiafilios jpcreare expræccpto Dei venitjCupiditasveró quæ facit filios pror-

procrcare, ex pœna peccati venîtJ îdeoqueilleclamabat: fanftilfimus, amp;nbsp;benè clamabat. In iniquitatibus conceptus fum,amp; in peccato conce-pit me mater mea, quia fine peccato nullus hominum concipitur.

Huic Adæ peccatum exemplo po fteris aflerebatur nocuifre,non tran-?ùr. fitu : amp;nbsp;quàm illi poflîbile fuerat nbn Scriptis violare mandatum, tam liberum elTe vnicuiq; deelmare deliólum.Hinc e- Apoft.iSo. uacuatio baptifînatis paruulorû, qui fbla adoptione donari, nullo autem reatu dicerentur ab{blui,amp;c. Nô autem fruftràloannes jpteftatur, amp;nbsp;di-cit :Ecce agnus ecce qui tollit peccatum mûdi. Nec fruftrà lcriptum eft: Nemo mundus à lorde, nec infans cuius vnius diei eft vita lùper terram.

Et quis poterit facere mundû de im-mundo conceptum femine, nonne tu qui Iblus es ? propter quod ficut fiunc manet in ecclefia conftitutio fal-

TESTIMONIA VETER.' ûluatoris dicentis : Nifi quis rcna-• tusfucrit exaquaamp; Spiritu ünéiö, non in trahit in regnum eælorum.Ita fàeratiflîmè erat in lege præcautum, vt natus puerjoifi in die circumcide-retur odauo : exterminaretur anima eins de populo fuo, nuUum in hære-ditate Ifrael habitura confortium. Quæ omnia amp;nbsp;multô plura documenta,non tanta curafacris paginis Spiritus fàndus infèruifletjfî talis effet natura in filijs Adam, qualis in ipfb eft principaliter inftituta. Scd quiafiliusDci venir, vtlblueret o-peradiaboli.amp;vtquæreret acfàlua-ret quod perierat , manifeftum eft omnes in Adam damnation! obno-xios eflc nalcendo, nifî in C H RI-S T O liberati füerint renafcendoj Vnde vigiianter nobis confideran-dum eft : in ipfo regenerationis mu-nere quid geratur. Quàmuis cnim ad vnum concurrant omnes eiuf dcm myfterij portiones,aliud tarnen

cft quod vifibilitcr agitur: Nccidem in Sacramento forma, quöd vir-tuSjCÙm forma cum humani myfte-rij adhibeatur obfcquio : virtus au-tem per diuini opens præftetur effe-dum. Ad cuius vtique potentiain referendum eft : quod dum homo exterior abluitur, mutatur interior, amp;nbsp;fit noua creatura de veteri, va-fa iræ in vafà milèricordiæ transfe-runtur,amp; in corpus Chrifti conuer-titur caro peccati.De impijs iuftijde captiuisliberijdefilijs hominumfî-untfilij Dci: Qui non ex fanguini-bus, neque cxvoluntate viri, neque ex voluntate carnis,fed ex Deo na-tifimt.

lordanis conuerfus eft retrorfiim,' fignifîcauit làlütaris lauacri futura myfteria, per quæ in primordia na-turæfuæqui baptizati fuerint, par* uuli à malîtia reformantur.

Hieran ad Latam de inflitutioncfilia. Nafcitur Nififortè cxiftimas Chriftianoru B. Ioannis niios^li baptilma HOH receperint, ip-anno 131. fos tantùm reos efle peccati, amp;nbsp;non montur ctiâfcclus rcferri ad COS qui dare no luerint,maximè co tempore quo cÓ-tradicere non poterat, qui accepturi erant^ficut c regione ialus infantium maiorum lucrum eft.

A ugu/l.de Sdpt. cont.Dondt.lih.^.cdp. 2 Natus fub Quod traditum tenet vniuerfitas Apoftquot;iA- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;paruuli, infantes bapti

mortuus ^zantur, qui ccrtc nondum poftunt corde credere ad luftitia, amp;nbsp;ore con-fitcri ad falutem,amp;c.amp;tarnen nullus Chriftianorum dixerit eos inanitcr baprizari.Etfi quifquam in hac re au doriratcm diuinam quærat, quanq quod vniuerfa tenet ecclefia,nec có-ciliisinftitutum, fedfemper retentu eft,nó nifi auftoritate Apoftolica tra ditum reébflimè credimus,tarnen ve raciter conijcere poftùmus, quidva-ieat paruulis baptiftni Sacramentarri ex

ex circu mcifione carnis, quam prior populus accepitjquam priulquâ acci pcfetjiuftificatuseftAbraham.Sieut Cornelius etiam dono Spiritus fan-fti priufquam baptizaretur, ditatus eft. Dicit tarnen Apoftolus de iplo Abraham. Signum accepitcircunci-fionis, fignaculum fidci iuftitiæ,quia iam corde crediderat,amp; deputatu il-li erat ad iuftitiam : Cur ergo ei præ-ceptum eft,vt omnem infantem ma-fculum, odauo die circucideret, qui nondum poterat corde credere,vt ei deputaretur ad iullitiam^nifi quia amp;nbsp;ipfum per femctipfum Sacrametum multum valebat, quod in filio Moyfi perangelum manifeftatum eft, qui cùm adhuc incircücifus à matre fer-retur, præfenti Sc euidcnti periculo vt circumcideretur cxaófum eft amp;nbsp;cùmfaôtum effet, depulla eft perni-cies.Sicut ergo in Abraham præcef-fit fîdci iuftitia, amp;acceflit circumci-fio, fignaculum fidei iuftitiæ : ita in

Cornelio præceflitfandificatio /pi-ritalis, in dono Spiritus fanóü,amp; ac-ceflit Sacramentum regcnerationis inlauacrobaptifini.Et ficutinliaac, qui oólauo iüæ natiuitatis die circun cifus eft, præceflît fignacuium iufti-tiæ fidei, amp;nbsp;quoniam patris fidem imitatus eft,lecuta eftin creftente ipia iuftitia, cuius fignacuium in infante præcefleratjita amp;nbsp;in baptizatis infantibus præcedit regenerationis Sacramentum .'Etfi Chriftianam te-nuerintpietatemjlèquitur in corde conuerfio, cuius myfterium prsccef-fit in corpore.

Inter cætera quæ dicéda videban-tur,ad baptifma paruulorum, nofter fermo dedudus eft.Sollicitos autem nos facit non ipfà iententia, iam o-lim in ecclefia catholica fumma au-(ftoritatefundata, fed difputationes quorundam, quç modo crebrefcerc, amp;nbsp;multorum animos euertcre moli-

DE BAPT* PARVVL.' untur, amp;c. Videamus ergo quid ab» eis jpponatur,quideos mouet, quo-niam amp;nbsp;deipfis,non tam refellendis quam ünandis cogitate debemus, non ergo quæftio cft inter nos amp;îp-fos vtrum paruuli baptizandi fint, 'fèd de cauia quæritur quare baptizandi fint.Baptizandos cfTe paruulos nemodübitet,quândo nee illi hinc dubitant,qui ex parte aliqua cótra-dicuntà Sed nos dicimus eos aliter ik lutem amp;nbsp;vitâæternânon habituros, nifi baptizétur in Chrifto : illi autem dicunt no propter iàlutem, fed propter regnum caelorum* ittdcm.

Die mihi obfecro te, paruulis ba-ptizatis CHRISTVS aliquid prodeft, an nil prodeR ? Necefle eft vt dicat prodeife, premitur mole matris eccleiîæ. Forte quidem vel-lent hoc dicere, nam rationes eo-rum ad hoevidetur côpellere,ièd au «ftoritate reprimûtur eccleiîç,fi enim E 2 dixe-

dixcrint^Chriftum nilprodeïTe bap-tizatis infantibus, nil aliud dicunt,^ fuperfluè baptizantur infantes, vt au tem non fiiperfluè baptizentur,quia hoe dicere non audét,prodeflc Chri ftum baptizatis infantibus confiten-tur. Si jpdeft baptizatis, quæro qui-bus profit,Credentibus,an non cre-dentibusêSed abfitvt ego dicain nó eredentes infantes. lam fîipefiùs di-lputaui,credit in altero qui peccauit in alterOjdicitür credit amp;valet,«Sc inter fideles baptizatos computatur. Hoe habet audoritas matris eccle-fiç, hoe fundatus veritatis obtinet Canon,cötra hoe robur,cótra hune inexpugnabilem murum,quifquis a-rietat ipfe confringitur. Fundata ifta res eft, ferendus eft peccator errans inalijsquæftionibus non diligenter digeftis, nondum plena ecclefiæ au-óloritate firmatis, ibi feredus eft error, non tantum progredi debet,vt amp;nbsp;fundamental^ ipfum ecclefiæ,

Quod autem dicunt infante morte præuentum, non baptizatum pe-rire nô pofle, quoniam fine peccato naicitur,nonhocdicitApoftoluSj amp;nbsp;arbitror efle melius vt Apoftolo po-tiùs q, iftis credamus. Dicit enim ille Dodor gentium, in quo Chrifius lo quebatur:Per vnum hominempec-catum intrauit in mundû,amp; per pec-catû mors, amp;nbsp;ita in omnes homines pertranfijt,in quoomnespeccaue-runt.Et paulo póft dicit : Nam indicium quidem ex vno delido in con-demnationem, gratia autem ex mul-tis delidis in iuftificationem; proin-de iftiquem forte inuenerint infan-tem, non ex illius vnius hominis con cupifeentia procrcatum, ipfum dicât illi damnationi non efle obnoxium, nec per Chriftigratiam ab ilia dâna-tione efle liberadum. Quid eft enim ex vno delidoin condemnationem,

nifi iilo delido quo deliquit Adam? Et quid eft ex mulûs delidis in iufti-ficationem nifi quia Chrifti gratia non folùm illud delidum foluit, quo obftringuntur infantes 5 ex illovno homine procreati ^fed etiâ multa de* Eda,quæ cùm creuerint hoîeSjad* dunt malis moribus fuis? Tame amp;nbsp;il lud vnû,quo eft obligata jppago car-naliSjOuæ ab illo primo hoîe origine ducitjfufficercdicit ad côdemnatio-né.Ideo nô eft fuperfluus baptifînus paruulorûjVt qui per generationé il-li côdénationi obligati funt,per rege nerationem ab eadem cÔdemnatio-ne liberentur.Et ficut non inuenitur Homo qui ab eade condénatione loi uatur,fic nô inuenitur homo q præ-ter Chrm Ipiritaliter regeneret. Car nalisautê generatio delido illo vni amp;nbsp;damnationi eius obnoxia eft: Ipiri talis verb regeneratio nô Iblùm illud vnû jppter quod baptizatur infantes, ^d niulta delida facit aboleri, q homines

DE BAPT.' PARVVLÎ niinesmalèviuendo,adillndin quo generaü funt,addiderunt. ibtdfW.

Pervnum hominem peccatum in-trauit in mundumjamp;c.vfq; pcccauc-runt.Sicut ab illo vno hominej»fic ab eodem peccato infantes immunes ef fè non pofluntjuifi ab eins reatu, per Chrifti baptifmum relbluantur.

Vnde cum omnes homines velit Deus faluos fieri, quid eft quod alie-natura falute perpétua tanta infan-tium multitudo?totq; in his etatibus hominum millia extra vitam relin-quuntur æternâ? quafi ad hoc tantu conditifiintabeo (qui neminem o-diés creauit)vtquiainhunc mundü CÛ peccati carne venerunt: infolubi-lis culpæ vincula, fine reatu propriæ aâ:ionis inciderent, quid hoc pro-fundius:quidmirabilius efle poteft? Nequecredifas efteos qui regene-rationis no adepti fiint Sacramentü,

»d vllum beatorum pertinçre confbr tium.Veruntarnen de hac altitudinc dilcretionis Dei^non conturbabituf cor noftrü :fi firma amp;nbsp;ftabili fide opine indicium Dei, iuftum efie creda-mus : nee appetamus habere cognitû quod voluit efle lecretum : vt vbi in-ueftigare non poteft, quareita iudi-cctdufficiat lcire quis iudicet.

Cùm enim confideramus inter pa ganoSjinter ludæos, inter hçreticos, inter ipïbs catholicos Chriftianos:q multiplex pereat numerus paruulo-rum,quos quantum ad proprias per-tinetvolûtates, n^q; bonum aliquid neq; malum confiât egifie, difiimus fuper eos illam manere fententiam, quam humanum genus præuarica-tione primi paretis excepit,cuius fen tentiæ ria-or dum etia circa talcs non reloluitur,quam magnum illud pec-catumfucrit, demonfiratiir. Nemo enim putaretur non innocens nafei, nifi etiâ tcili bp elTct noxin no renafei, Augufi.

Confuetudo matris ecclefiæ in ba ptizandis paruulis, nequaquam Ipcr nenda eft, neq; vllo modo fuperflua deputada, nee omnino crededa, nifi Apoftolica effet traditio. Habet em amp;nbsp;lila paruaætas, magnum teftimo-nij pondus, quæ prima pro Chrifto meruit fanguinem fundere.

Crito. Die quælb, amp;nbsp;me omni libera quæftione,quare infantuli bap-tizentur? Atticus. Vteispeccarain baptifmate dimittant. Crit. Quid enim cômeruére peccati. Quifqua ne Ibluitur non ligatus? Attic. Mç interrogas.Relpondebit tibi Euâge-lica tuba, Dodor gentium, vas au-reumintoto orbe relplendens. Re-gnauit mors ab Adam vlq; ad Moy-fen, etiam in eos qui non peccaue-runt,in fimilitudincm præuaricatio-nis Ada,qui eft forma futuri. Q^od fi obieceriSjdici effe aliquos qui non

pcccaueruntjintellige eos illud non pcccafTe peccatum, quod peccauit præuaricâdo in paradyfo prç-IXjein. cep tum DcLCçterùm omnes hoîes, fantib.ba-autantiqui propagatoris Adam,auc nomine tenentur obnoxij.

ad M«cei. patuulus eft^patétis in baptilmo vinculo Ibluitur. Qu^i eius ætatis eft,quç poteft iàpere,amp; alieno amp;nbsp;fuo, Chri-ftiianguineliberantur.

Placuit de infantibus, quoties nó inueniuntur certiffimi tefteSjqui eos baptizatos eifc fine dubio teftentur, neque ipfi funt per ætatem idonei, de traditis fibi Sacramentis refpon-derc,ablq; vllo fcrupulo illos efie ba-ptizandos. Simile habes Epift. Leonis Pp.ad Leonern Epilcopö Rauen-natcn.Hoc titulo de paruulis qui in captiuitatem venerunt, amp;nbsp;baptifinö aon reminifeuntur le confecutos.

quæ per faluatorem Chriftü daturjJ^'^JX baptizandos ncgât, ac fie eos mord-creatus dl fera doârina in æternû nccant, pro-fub annix mittentes etiam fi non bapdzentur,^^^v®^' habiturosvitamæternam neeperti-nerc ad eoSjde quibus Dominus ait: Venitfilius hominis quærcreamp; lâl-iiarc quod perierat. Quia inquiunt ifti non pcrierant,nec eft quod in eis falueturjVel tanto precio redimatur, quia nil eft in illis vitiatum, nil tene-turfub diaboli poteftate captiuum, nec pro eis fufus efle languis in remif fionem legitur peccatorum, quanq f)cr baptifmum Chrifti etiam paruu-r orum fieri redempdoné, libello fiio Cæleftius in Carthaginienfi ccclefia iam confefTus eft.

Quicunque negat paruulos per baptifmum Chrifti à perdidonelibe rari, amp;nbsp;lalutem perciptre fempiteiv nam,;inathemafic.

Pueros quoqueparuulos, û nullis innouentur Chriftianæ gratiæ Sacra mentis,habituros vitam æternâ, ne-quam prælùmptionem contendunt, euacuantes quod dicit Apoftolus, Per vnum hominem peccatum in-trauitin mundum.

■Rabittim Item placuit, vt quicuijque paruu eßfub inq^g nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;j^jtrum bapti

noientio. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;, nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;• -rr

zados, negat aut dicat m remnlione quidem peceatorum eos baptizari, lcd nil ex Adam trahere originalis peccati, quod regcnerationis laua-croexpictur,vndefît conlequens, vt in eis forma baptifinatis in remilho-né peceatorum, nô veralèd fallain-telligatur,anathema lit, quoniâ non aliter intclligendum eftquod ait A-poftolus:Pcr vnum hominempecca turn intrauit in mundum, amp;nbsp;per pec çatum mors, amp;nbsp;ita in omnes homi

nés pertranfijtjin quo omnes pecca-ucrunt,nifi quemadmodum ecclcfia Catholicavbiq; diffufafemper intcl-lexit.Propterhanc cnim regulam fij deijCtiam paruuli, qui nil peccatorü in lèmetipfis adhuc committere po-tuerunt,ideo in peccatorum remiC* fionem veraciter baptizanturjVt in eis regencratione mundctur,quolt;l generatione traxerunt.

Ideoetiam paruulos dicunt,fifi-^'’”*’”*® ne baptifmqhinc de feculo exierinty^^J non pofle damnari,neq; reos in pcc- nû 540. ab cato Adç teneri,fed ad rcgnum Dei, «ccff.ioâ. veladvitamæternam,fînevlla cun-^^® ftatiôevcnirejCÙmApoftolus dicat: Per vnum hominem peccatum in-trafle in mundü : amp;nbsp;per peccatû mor tem,amp; ira in omné hominc pertran-fijlfc,propter quod amp;nbsp;ipfi paruuli ba ptizantur. A paruulo enim recèns na* tOjVfque ad decrepitum fenê,quam-libet röVporis ætatê gerant ƒ c vt nul

lus prohibendus eft à baptifîno. Sed paruuli originalijinaiores autem his omnibus moriuntur peccatis, quæ-cunque male viuendo addidêrc ad illud5quôd nalccndo traxére.

'*trùqaddijudicâdâhâc contro-uerfiâ de paruulorûbaptilmo nra f ta te à quibufdâ infauftis hoîb, cxcitata fufficcrearbitramur.Nâ cùm hi oés quorü tcftimonia jpduximus, conti-nuata ab Apoftolis ferie,diuerfis tem porib.amp;locis ecclefîarû Chfi redores amp;nbsp;dodores fuerfit, non dubiü eft hâc fcntentia àftnguhs tanqvnoorc jpnunciata, cômuné eftê dodrina to tius ecclefiæjqua ccclcfia ab Apoftolis acceptâ,adpofteros tralmifit. Ea-dê aût dilputadi ratione in argumcn to haud ita diflîmili,ante annos cétû füpra mille vlùs cft B. Auguft. aduer-lus Iulianû Pciagianû. Damnabanc enim Pelagiani eâ fcntentia catholi-corü^q affercbatparu^os nalci pcc-

cato primi hoïs obligatos, amp;nbsp;ob hoc elTeftib diabolo, nifi renalcantur in Chrifto.Adquälententiacöfirman- ■ dâ,amp;cum eapugnantera Pelagianû errorércfellendûj cùm pr^fentiü epi IçoporûiudiciûjVt fufpedû incula-rctjantecedétiü epilcoporû 8c dodo rû ccclefiç audoritaté, qua dcfugerc nullo modo poterant, illis opponiit. QpareqabÙlo poft enumeratas 8c cxplicatas hafte cpiftoporû ftnten-tiasdidaftintjCôuenientiftlmè huic loco quadrate vidêtur.Itaq; nônulla ex illis adftribere vifum fuit.

AuguU.conlrd luliditum PeLtg.Iib.z, Propolùimus hîc audoritatis mo-’ lé ftndorû, qui epiftopi ante nos nô folû ftrmone cù hîc viucrct,vcrûctia ftnptis,q pofteritati relîquerét, fidé catholicâ ftrenuè defenderunt, amp;c. Certè ipft dixifti q» oés indices ab o-dio, amicitia, inimicitia, ira, vacuos efle deccat,pauci taies potuerût ïue-nirijftd Ambrof. aliosqj collegas ci».

quos cum illo commemoraui, talcs fuifîecrcdendtimeft, verùmctfî tales non fueruntin his caufis, quas ad le delatas amp;nbsp;inter partes cognitas cùm hicviuerent,luoque iudicio de-finierunt^ad liane tarnen caulàm talcs erantjquado de ilia lentêtias jp-tulerunt,nullas nobilcum vel vobi-Icum amicitias attenderunt, vel ini-micitias exercuerunt, neque nobis nequevobisirati flint, neq; vos ne-que nosmileratilunt. Qvod inve-NERVNT IN ECCLESIA , TENVB-RVNT : QJfOD DIDICERVNT, DO-cvervnt: nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;a patribvs ac-

CEPERVNT, FILirs TRADIDERVNT. Nondum vobifeû apud iftos indices agebamus, apud eos aâa eft caulà noftra,nec nos nec vos cis notifuera mus, amp;nbsp;eorum pro nobis latas côtra vos fententias recitamus, nondü vo-bifeum certabainus,amp; eis pronunci-antibus,vicimus.

1 alibus poil Apôftolos landa ec“ quot;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;délia

I ribus creuit. Ideo prophanas voces 5 nbsp;nbsp;vefiræ nouitatis cxpauit, amp;nbsp;cauta ac

ótö aut fànabimini Dci mifericor-dia donante, quod quantum vobis optem, videt quitaciat,autlî (quod abominor ) in eademquæ vobis vi-detur fàpientia, amp;nbsp;cft magna ftulti-tia,perduraueritis, non vos indices quæfituri cftis, vbi caufam veftram purgetis,fèdvbitorfanéios Dodo-res egregios atque memorabiles ca-tholicæ veritatis accufctis,Treneum, Cyprianum, Gregotium Nazianze-

^TEST. VET. DB BAPT. PAR.\ hum, Chryfoftomum, AmbrofiurU) HieronymumjCætcrosque Codos aC participes eorum,inluperamp; vniuer-làm Chrifti ecclefiam, cui diuinae I familiæ dominica cibaria fide- '

^BREVIS EXPOgt; fitiode auclontate confue tudinis A^niuerfalis bapti-zandorum infantium, óc varijs ritibusbaptifmi celebrandi.

Aximum vero amp;nbsp;prçcipuumteftimo ,ûj amp;nbsp;auótoriratïs pondus, huic bap-tilino paruuloruni icceditjCx conftte-tudinevniuerßüiamp; perpétua, quæ in

hune vfque diem, per ontnes totius terrarum orbis,quæ extant ecclefias, extâtautem extra Romanam ditio-nempermultæjConftantilTimè reti-netur.Nam eæ quæ per Græciam, . ^am,Syriara,Ægyptum atqueln-E i diara.

gt; diam, adhuc reliquæ funt ecclefiar, item Ruteni atq; Molcouij,qüi Grç-coruminftitutafèquuntur: deniquc ÆthiopeSjpretiofi loanniSjquem vo cantjimperio fubiedijhæ omnes,in-quam,gentesChriftianæ profelfio-nis, quàmuis nonnullis opinionibus amp;nbsp;ritibus inter fe difiunftç fint, tame in confuetudine baptizandorumin-fantiumjOmnes iam olim inter ft co ueniût,quanquâin Ceremonijs ad-miniftrandi bapti{mi,nonnihil diftri minis eft^nam omnes nationes extra fines Latinos, quorum ritus cogno-ftere licuit, ftatum baptilmi dié, nifi mortis periculo intercedente, hoc eft àpartuquadragefimû expédiant. Æthiopes vero in fœminis etia qua-dragefimum, quadereextat confti-Conftitu- tutio Leonis Imperatorisquot;, quam hic tione 17. quod à propofito aliéna no fit aflcri bam.Et fane de infantibus ,cundem ad modurn conftituimus, vt fi no in-quietentütj inimicosque naturae ca-

CONSVE. BAPT. INFAN. ƒ lus fupcrcnt,antcquàm gratiæ fpicn-- doreilluftréturjquadragefimus dies e expedeturjamp;c. Si tarnen amp;nbsp;oâauo à J partu die^aliquis baptizare volet,uç-- qucabfùrdumfueritjVerùmhæcob-tinent,fi nulla neceflitas quæ morte 5 minetur,exiftat : at fi periculum aü-quodemergatjintraoâauum diem facralotio peragatur, ne non iliumi-

5 natus difcedat. Quàmuîs itaque vt dixi, omnes hæ genres Ceremonijs •i quibufdam amp;nbsp;obleruationibus inter J fè varient, morem tarnen ilium bap-tizandorum infantium à maioribus 5 acceptum conftantep retinent, de i; Græcis dubium non eft, quin amp;ipfi , Venetijs in ipforum æde làcra, infan , tem Græcanico ritu baptizari vidi-. mus. De RuthenisatqueMolcouijs ; non vfq; adeo à nobis remotis idem i conftat.Extant amp;nbsp;apud nos typis ex-I nbsp;nbsp;cufi,ritus baptifini Ruthenorum, Ar

, mcniorumamp;Æthiopum,piorumamp; doôlorum virorum ftudio Latinitate î nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^*.3 donati.

EXPOSïT. DE AVCTOR.' 'donatijqui omnesinfanteshaudfc-cùsatqjadultosapudiplbs baptizari teftantur, nifi quód infantium nomi neliiiceptoresrefoondeat. Teftatur idem deindis Cnriftianis, qui fùnt Charranganoræ,nonaginta milliaii-bus à Calcutio diffiti, lolephus Indus in fuanauigatione. De Æthio-picisveróFrancilcus Aluares,cuius nauigationes Sc itinera Italica lingua proftât. Hæc certè manifcfto ar-gumento funt, nonpriuati alicuius hominis aut ccclefiæ inftituti, fed communis amp;nbsp;generalis totius eccle-{ix moris efle huiulmodi baptifinu. Neque enim credibile eft, quôd alia? ecclefîæ banc confuetudinem apud fealiquandodamnatamjabalijs cc-clefijs mutuauerint, cùm etiam in rebus indiffercntibus, fingulæ ilia? eccleiîæ, in luis amp;nbsp;domefticis ritibus retinendis, amp;nbsp;aliarum ecclelîarum ritibus alpernandis, plus fatis conflates amp;nbsp;propè pertinaccs fint, quod

vel ex eo patet^quod Grçci^quoruni fuit præcipuâ audoritas, nunquani i in hunc vfque diem adduci potue-

. corum ecclcfijs tolcrarunt, immode ; ftius verb, nc dicam impie aliquado I nbsp;nbsp;Grjeci amp;nbsp;Rutheni, q. ob azymi in ray

fterijs vfum J Latinos execrabantur, amp;nbsp;vt ludaicæ fuperftitionis affines,

[ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;F 4 Con-.

Mofcouij ContraveróLatini,Ruthenosfuo amp;• amp;nbsp;Graeci Græcanico ritu baptizatos, quod in hac forma yerbis baptifmi aóhoncm exprimen-Lptize- tibus^aliquid difcriminis fit,rebapti-, tur leruuszandos eflc ccnfucrinr, Quidiftosfa chrifti. ^uros fuiflcputas, ü baptifmu in in-fantialufceptum, profanum amp;nbsp;nefa-rium ciTe ludicalfent? At neq; Conci lium vllum generale proferri poteft, vbi hic infantium baptifmus inftitu-tus amp;nbsp;ecclefijs omnibus madatus le-gatur.Reftat ergo^quornodo Augu-ftinus cóeludit, vt quod vniuerla tenet ecçlefia,nec Copcilijs inftitutû, led lemper retentum eft,non nili au-doritate Aooftolica traditum reóliC-fimè credatur,amp;'quod eft apud Ter-tullianum,id quod ^ipud omnesvnö inuenitur,non errore receptum, led prilea amp;nbsp;Apoftolicatraditione accc-ptum,retentumqi non dubitetur.

Nó autem negamus,vt in reliquis baptifmi ritibus, ita etiam in bapti-^andi tempore,3e:in eorum qui bap-tizan-

CONSVE. BAPT. INFAN. tizantur æ täte, varie tatcm all quam accidifre,id quod imperitos commo ucre poirit,amp; à Ménone ad infirman duminfantiumbaptilmum comme-moratur. Nam initio cùm Apoftoli iufTu mandatoq; Chiifti prouincias obirct, amp;nbsp;ecclenas ex gentibus ad E-uangelij communionem accitis paC-fim conftituerentjadulti Apoftolorü dodrinæ confentientes, nuUo tem^* porum aut locorum deleótu, ftatini' poft fideiprofeflionem, ab Apofto-lis vel Apoftolorum difeipulis, bap-tifmi Sacramento in Ecclefiam Chri fticooptabantur, quanqcotepore, infantes quoq^ præfertim ægros per baptifmum Chrifti cöfecrandoSjOb-latos fmfte credendum eft.

Pofteà verb per vrbes amp;nbsp;prouin-cias Chriftiana plebe augeftéte, fin-gulis locis certi Epifcopi amp;nbsp;inlpedo-res,ac curatores fidelis populi attribut! funt. Quarc per omnes ferè ec-clefias fummó confenfu receptü eft,'

EXPOSIT. DE AVCTOR.' yt ftatis tâtùm diebus,hoc eft inftan-te node Dominicæ refun eéüonis Sc iicrx Pçntecoftes folênibus ritibus, in ecclefia Wtùm ciuiwtis ab Epifco-poamp;presbyteris baptifinusadpiini-ilraretur,vtquiper annum ex p?ga-nis vcl ludæis prædicarione amp;nbsp;exnor tationepræfedorumvelpiorum ho-jninum adduóti, Chrifto nomen da-xcflatuerantjRibillud tempus in ei-lïitatem venienres, præceptis huius religionis voce Catechiftai û ad hoc inftitutorum, imbuerentur,quç infti tutio Catechifous diccbat, id quod certis quoq; diebus débat, qui Scru-tiniorum mes vocabantur, eà caufa Vtpulchrè explicat RupertusTuitien fis, quia pericrutandum erar in bis qui accedebant, ne qua radix amari-tudinis fiibefletjVelut fuit in Simone Mago in hæreticis Sc hærefiarchis quàmpIurimiSjVtfanfta non illis da-rentur,nifi priùs Chriftiana fides, in fnentibus eorum radices altas fixif-

CONSVE. B APT. INFAN. fet.Primisitaq; tcporibus^cùm quo-tidie adhuc ex »infidelibus ecclcda Chrifti incrementum acciperet, magna adultorum hominum, vtriufque fexus multitudo his ftatis dieb’ ad lii fcipicdûbaptiûnû inciuitaté cóflue bat,amp; inter eos vna quoq; infantes à fidclibus paiêtibus offerebantur, ita vt hæc aâio tribus ætatum eradibus conftaret. Erant primo adulti, qui ç ætatcm haberent, ipfi pro fe relpon-debant:erant^pueri ea çtate,vtipfi quoq; per le accepta Catechifini do-ôrinâjhoc eft orationé Dominiçâ,amp; Symbolû reddere poflînt,qui tarnen patrinorum quos vocant, feu fufeep-torfipræfidio aliquo opushabebât, quare cùm ad côfeflîonem facienda confîfterêtipedemfuum fufeeptoris pediimponebant:erant tertio loco infantes amp;nbsp;paruuli,q à fufeeptoribus dextro brachio geftabantur, amp;nbsp;per ©ra geftantium, folenncm illam Satané abrcnuntiationem3amp; fidei pro-fefïio-

fèflioné edebant: extra vero hoe tê-pus imminente alicunde mortis pe-riculo priuatim turn adultos,tum infantes baptizarefas erat.Hæc ex veteram fcriptis amp;nbsp;libellis diuinorü oF-ficiorum cognoicere licet. Cùm iam vero Chriftiana religio, totasprouin das amp;nbsp;nationes cöplefteretur, iam-que omnes Chrifti fidem profiteren tur,lolifercinfantes à parentibus R-delibus adbaptifinum ofFerri cœpe-rttnt,quaproptcr oblèruatio illa Autoram diernm neceflaria vifii nó eft, eaqueoblblelcente, paulatim in om ntbus nationibus Chriftiani nomi-nis, confiietudo quocunque tempore baptizandi tatummodo infantes, quam nöc in ecclcfia vfitatam vide-mus,obtinuit,nifi quodÆthiopes in huncv?i.juediébaptilmi officio,lab-bathumvel Dominicumdiemaffig-nant.Nonnullæ autem ecclefif apud Græcos amp;nbsp;Siculos Epiphaniorum diemhuicfacræadioni dedicabant,

CONSVE. BAPT. INFÄN. ' ca de caula quod eo die baptifinum aloanne Chriftus fufceperitjquod ftudiosè reprehenditur àLeoneMa gno Pontitice Romano, affinnantc longè alia fuifle gratiam ac rationé il liusbaptifmi,necad candem perd-nuifle virtutem^de qua per Sandum Ipiritum renafcuntur, de quibus di-citur,qui nó cx Einguinibus, amp;c. fed ex Deo nati fùnt. (^ód au té Æthio pes Chriftiani, finguüs annis ipfo E-piphaniorum die baptizantur^eutn baptifmum non pro Sacramento (à-lutis, (ed pro monumeto tâtîim bap-tifiniChrifti,le habere profitentur. Illius autem confuetudinis mutatio-nem,cuius adhucin Latinorum ec-clefijs pridie Paichæ amp;nbsp;Pentecoftes veftigia retinentur,pulchre deicribit RupertusTuitienfis,cuius verba exLib.4.c.i8 libro de diuinis officijs aiferibere vi-fumeft. Moris quippe erat olim in fanda ecclefia, non alio tempore re-generationis huius celebrate làcra-

ESSPOSIT. DS AVCTORJ ïnentôjnifî in his quibus forte fuper-uenicnte infirmitate vel ægritudinc mortis immineret periculum. Cun-da penèecclefiæ proies,qua per annum verboprædicationis nouam gi-gnere poterat, inftante ibiennitate paichalijhaC die fua nomina dabat, amp;nbsp;per fcquctes dies vlq; ad ipiam pa-Ichæ fblennitatem audicns quifq; rc-gulam fidei, vnde amp;nbsp;Catechumenus diciturfCatechumenus namq; auditor in terpretatur)ladatus atq; gran-defcens, tandem plenitudine tempo riSipoftquam luna plena eft.plena fide in ibiennitate iandi baptifterij Symbolum reddens, Chrifto como-riebatur. Sc eonreiurgebat « At poft-quam Chriftianitascreuit, amp;iagena ilia verbi Dei pilcibus impleta eft,qa periculoium erat, tanta inukitudinc differre jîpter occafióes mortis,qu3C in multitudine hominii multæiùnt, maxime propter turbâ infantium, ex Chriftianis paretibus iuccrcicentiu.

lt;ïuorum tenera vitaperßcpe leuioS' cafionefucciditur, vifum eft fanâæ €Ccleßx 5 paflîm indirigentîa bapti-ïandi côceflajimôobhtajCûéban-leuenirepericula, baptißni rainé fb-lennitatCjVel in paucis cû Dominica relurrcdione,cui fimilis eft,celebra-re.Hâdenusille. Quôd aût ait vclin paucis ca cófucrudinéindicare vide-tufjq in nônuUislibris diuinorum of ficiorummemoratuTjqua pueriper odauas ante Pafcha amp;nbsp;Pentecoften nati,adbaptifmû ijsdiebus inter ib-lennes^las precesamp;ceremoniasfîi-Icipiendum referuari fblcbant, quod il hodie quoque obferuaretur,magis ad decorû harû ccremoniarum perd nerevideretur.Neq; verb adultorû baptifinus in totu abolitus eft, nam in natîonibus à Chrifto alicnis ƒ ali-qui ad fidem Chrifti adducâtur, eos adultosdefide Chri ante inftitutos priico more eu liberis amp;nbsp;familia bap-tizari hodie quoq; rcceptû eft, quod

iùpcrioribus an nis, incredibili labo-je ac extremis pericutis àpijs aliquot viris ex ea Ibdalitate quæ lelu nome præfert, magno ftudio propagande religionis Chriftian« incitatis,in In-iula Brefilia,'finu Perfico, Giappo-ne,amp; alijs Indiælocis faditatuni le-gimus. Arque banc varietatem, qui modo adulti, modo infantes bapti-zari contigit, olim quoq; in ecclefia Hebræorum,in minifterio circumci-fionis accedilTe çertiflîmum eft. Na cùmprimùm circumcifîonis præce-ptum accepilïet Abraham,circumci-fiis eft iple propè centenarius, cuiu filio Ifmahele annos nato xiij. omni-busq; filijs familias, q fucre numero cccxviij. q magna ex parte adultæ Sc prouedæ fuerunt ætatis.Mox verô c circumcifis nati parentibus, infantes tantummodo circumcidebantur,ni-fi fi quis peregrmus familiæ Abrahe accelfilTet.Ioîuaverô Rempublicain Ifiaëlis adminiftrante, toram illani pofte-

J }gt;ofteritaté rebellis multitudinis,qu£ totisia quadragintaannis fuccreuc-ràt,atque iam in robur militare euafe rat,neque præputium pofuerat, diui-no iuflu circucifam legimus. Republi ca autê Ifraëlis iam Hicrofolymis có-ftituta,in peregrinis, amp;nbsp;allophylis in focietatem populiDei per circücifio-nem cooptadis, fumma diligentia amp;nbsp;religiofam Calitionê in eo qui huius làcrolàndæ Ibcietatis cadidatus erat.

inftituendo 8i explorado,haud aliter atq; Chrifti ecclcfiainfuis Catechu menis erudiendis facere cófueuit,ad« habitam fuiffe traditur. Ac malo hüc fandiflimü morem verbis doóliflimi cuiuldam viri rerü Hebraicarü pcritif fimi cömemorare. Vetus, inquit,ec-clefia neminê ad fidé adegit æquè ac nos,fed allophylonludaifino nomen daturum,examinarut primores eccle fiæ,lumma cura amp;nbsp;diligentia, collatis optime circfiftantijs ,vtviderétnum teuerà id ageret, nû ferió animo pol-G licita^

EXPOSIT. DE AVCTOR, licitationibus Dei lege Moyficôdiï-ßs fideret. Quod fi quando externis Caufis adadum quempiam ad fimula-dum ludailmû intellexerûtjeum non admiferunt ad circficifionem, donee certis argumetis reiq; euidetia decla-rafletjle mente fadum meliore.In cir cumcifionc autem ethnicæ vitælicê-tiam amp;nbsp;cômoda,amp; exaduerfo quam arduu legis iugü his verbis exaggcra-runt.Hadenus,inquit, fuifti liber jVt quolibet cibovclcereris^quouis que-, que tempore, vt viliim tibi ageres, iä erit ëc his amp;c his abftinêdö, euftodié-dum fabbathfi, non veftiédfi duplici, addiderut Sc hoc,Iudæos haberi vni-uerfoorbi lu dibrio, eileq,- imprimis cxolbs,mirQ cur ludaïfinû expeteret, tarn infeflum, tarn execrabilc müdo : ad quæ Iblénis rclponfio hæc erat.E-quidc ctiî ahenigena cognofeo Deû, Icio eum fururfi Icculum Iblis eledis, hoccftjllraëlitico populo apparaïTe, quibus bono id crit,quôd hic aßliga-tur.

C0NSV6. bapt. imfam. tur^quo in altero mundo fuam felici-' tatem inaccifam expeélct, cum eis op to cfTe hïc alpernabilis ac mifer,vt eo-rudeni gloriç ac diüitiafö çrernarüni fiam alibiparticeps. Hæc eolibêtiils pofiii, vt cólènfus 8c cöuenictia vtri-ufq; populi in his cognatis Sacramcn tis adminifti-adis cófpiciatur.Ne quis verb fcrupulus cuiq, refter,certum eft nónullos quoq; fideles, olim in libe-ris fuis baptizandis ætatê paulô pro-uediorem, q myfteria vtcüq; intelli-gere amp;nbsp;meininifte poflït, expeélafle, imo amp;nbsp;baptifini dilationé amp;nbsp;cöftati-ónem,durn periculu nullum vrgcret, fiiafifte,vtex TertullianoSc Gregorio Nazian.manifeftum eft memo tarnen vnqua eft repertüs, qüi infantiü baptifinu nefariü düxerit, amp;nbsp;non po-ti ÙS imminéte mortis peficulo, infart tesquoquebaptifino Chriftirenafcl 8c fanótificari necclTariü efte céfuerit, Vtquibus originislabe cótaminatis, negleélo hoe regenerafionii^ Sacra-

mento ad vitam ætcrnâ accefSo nori fit. Cùm igitur mortis immineteperi culo in paruulis baptifmu acceïeradö oes lemper iudicarint, iarnq; re ipfi compertu ût ob varios amp;nbsp;inopinàtos cafiis tenellam infantifi çtatcmjnuUo nonpropemodû mométo mortis pe riculo expofitam,fummaprudetia,amp; religiofa cautione receptueft,vtinfantes primo quoq; tempore Chrifto per baptifini Sacramentû cófècrétur, amp;nbsp;corpori eins inferantur. Qu.id ante de illis infantibus fcntiendum vel ipe râdû putemus,qui à Sacrameto baptifini,cui iam voluntate amp;nbsp;voto pare-tum deftinati fimt, fiibitæ mortis in-curfu prohibetur,alibi explicauimus. Atquehæfimt infignes illæ varieta-tcs,qu£ in ecclefia in baptifini vfii mil tatis téporû códitionibus acciderût: in quibus omnibus neq; infantii'i bap rifmo quicquam dctrahitur,neq; de vi amp;nbsp;vfu Iiuius myftcrij aliqua diflen-fio continetur. Hoc enim ecclcfix

Chrifti pr^riû eft, etiâin externi rituum diflimilitudine, interna fidei fubftantiâ integra fimplicemq; côfer-uat : hærefîs verô Qpè etiam fub inani amp;nbsp;vmbratili cÔcordiæ ïpecie maxima opinionum diffimilitudinem, incpn-ftantiaamp;falfîtatemtegitjid quodin iftorû temerario, ne quid grauius di-cam,anabaptifîno peripicuum eft.Nâ cùm in damnando paruulorum bap-tifÎTio confentiuntjde falute tamé par uulorum quæ quæftio buic cóiunóta eft,non modo non confentanea, fed etiam inter fè pugnantia docet,vt fu-pràoftendimus.Alijs omnem illis ad falutem viam prçcludentibus : alij s ve ro omnes citravllû dilcrimen ad Dei regnum admittentibus.Egregium vc rô illud retingendiminifterium vndc exordium habucrit, confideremus, nempe àdamnationetotiusecclcfiç, quæ non alia tunc membra comple-«âebatur, q quæ abipfainfantia huic corpori per baptiftnû fuêre cônexa.

Qui baptifinus cum eorû quidc fente ntia,prophanus Sc antichriftianus lùcrit,non aliud qprophanû amp;nbsp;aiiti-chriftianum corpus hinc conflaripo-tuit. Quare per nouum baptifinû no-uum Chrillo corpus formandum, no uaq;fponfaiâviduoamp; orbo Chrifto gignendafuit.Hæc quidem prima amp;nbsp;primaria fuit retingendi occafio, fèd in hac ipfa retinôlione, ne ipfî quidê eiusaudoresamp; jppugnatores, firmâ aliquam amp;nbsp;conftantem opinioné te-nucrûtjimô ex ipfà nutatione Sc cun-dationCjinalæ confeientiæ notafem-perprætulerunt.Nam Hofmannus ip fè,qui in banc Bclgicam amp;nbsp;inferiore Germania rebaptizandi primus vfum inuexit, mox tarnen feruorem ilium quern initio fpirabat,depofiiit, amp;nbsp;am plioris ac diuinioris cuiufdâ fpirituS (quern Pentecoftale vocabat) ex ina-nibus vaniffimi hois infbmnijs fpe amp;nbsp;expedatione inflatuSjCum ipfum ba-ptifinum quem magno conatu moli-tus

tus cratjVt inchoatum,infbrmé, tem-porariû,amp; præparatoriû tantum, pene Hcgleóluihabuit: ac ioânis folùm baptifoo côparauitjimô cô adduôtus fuir,vtinfantium baptifinum pro in-differenti habuerit,atq; adeo luis, vt eade caufa ccclefias non tiirbarent, audor fuerit. Itaq, nutabat iam ana-baptifinus,donee Monafteri) inlîgne illud,tribus conftans capitibus decre turn de Doâ:rinæ,Baptilhii,amp; Cœnç inftaurationCjfe delcâorum virorû, inter quos princeps erat Bernardus Rotmannus, fufamp;agijs confirmatum prodiret: Quod tarnen decretü quod advfumretingendi potiflîmum atti-net,poft Monafterienfem cladem rur fus labçfadatum, à Batcnburgicis maicrafpirâtibus ncg’icâum, in præ-clarailia Synodo Bucholdiana ( quo rebus Monaftcrienfi clade turbatis, ad diflidia inter ipfos orta côponéda, nónulli ex varijs Anabaptiftarû feeds eonuenerant) reftitutum, ab Vbbitis

amp; Mennonitis præcipuè eredû, huC vfq; fuftinetur.In quo tame quam no ipfi fibi fidantjindicio eft,q) cum Apo ftolicis temporibus baptizadi munus ctiam inferioris ordinis Ch ri (tian is permittcreturjhi nôuum iftud bapti-zandi minifterium ad certos tantùm viros nouo quoda Apoftolico Ipiritu afflatos pertinere arbirratur. Ex quo apparet,homines ipfos tacito quoda omnibus Chriftianis iniito fenfii ab anabaptifmo abhorrere, qui lenfus tanq præftigijs quibuidam amp;nbsp;incan-tametis in animis fimpliciû vel eximi vel hebetari debeat. Hoc etiâ fortal-fis Catharos illos, inter primos P^'do bapti(mi damn at orcs commouit ck quibus nonnulli cûm infantium bap-tifma facile in cótemptum apud fuos adducerent, non tarnen nouû aqurr baptilinum inducere (tatim iunt auf, fed ex deprauatis Euangelij verbis ba ptifinum quendam ignis commend fuut in huneferemodum. Locus ob-feurus

fcurus magna vndiq, vi luminarium Ecktcrfn» colluftrabatur,in cuius medio q, ini- ««iMcrfuJ tiandus erat,locabatur cuius vcrtici Catharot. Catharorumantifteslibellum impo-nebat,amp; benedidiones quafdam re-citabat,cæteris circumftâtibus be-neprecâtibus : quæ luftratio, cùm inter ardentialuminaria fieret, baptif-mus ignis dicebatur.Quid?quod nô- n^cdocuit nulli ex Anabaptiftica fchola noftra chriftia» hac ætateprodieruntj qui non modo nusEntfel» infantium baptifîna reprobarunt,ve-rùm etiam omnia in vniuerfum fiicra-menta,facrasq; ceremonias, atqueip fum etiam diuini verbi annuntiandi acèadêfe, munusfuftulerût,amp; prorfus non cffe vfurpanda docucrunt:vt quæ iâ olim docuit loès Antichrifti tyrannide prophanata, BjtJfHwwj violât a,atq; opprefTa dicant, nequc à lt;^»»0 ’’»so quoquam reftitui 8c reuocari poffe,q non nouo Çhrifti Ipiritu afflatus, 8(. Apoftolicis dotibus inftruftus amp;nbsp;or- ƒ natusfit. Qmd de Dauide Georgio dicam? qui no contcntus Anabapti-

ftica infania, noui dogmattis amp;nbsp;longé Mahumetanos furores fuperantis aU dor extitit. Is anabaptifinû hadenuS collaudauit, vt ilium tarnen perfedi Spiritus fandi minifterij per Chriftû Daniele (quo noie fe intelligebat) ful gori mox ccflùrum, ceflaturum di-ceret. Atq; hinc apparer,q pulchrc no ftri temporis hæretici,veterum hære ticorum ingénia ôc mores exprimât: vt quæ de illis Icripfit Tertullianus, liominibus commutatis, de his quos noftra tulit çtas dida cHè putes. Men tiotjinquitillejli non etiam àregulb fuis variant inter fe : dum vnulquilq; proinde fuo arbirrio modulatur quS accepit.qucmadmodiim de fuo arbf trio ea côpolùitille qui tradidit. nolcitnaturamluam,amp; originis fua; Tnorcm profedus rci.Idem licuir Va-|entinianis,q» Valentino,idem Mar-çionitis, quod Marcioni (ira hodic jdé licet Muntzeranis quodMuntze-rOjidéHofmânicis quod Hofmano)

J de arbitrio fuo fidé innouare.Deniq^ J penitùs inlpeâç hçrelès oês in multis J cû auôloribus fuis difTentiétes dcpre-.j hédunf. Pleriq; nec Ecclcfias habet, 5 fine matrc,fine fede,orba fide, cxtor-I rcs fibilatèvagâtur,amp;c.HçcTcrtull.

Sed iâ his hæreticorü nugis recitâdis defatigats» fum,amp; plura dicere cupien te morbus jphibet, q nec aîo cogitan di,nec linguæ loquédi,ncc digito fcri bédi facilitate permittit. Hæc tii fufi ’ nbsp;nbsp;cere puto,vt intelligat oés,q ab hçre-

ticis aduerfus ecclcfia cogitant,in ip-forn caput recidere : amp;nbsp;quâ in catholi cis lcriptoribus varictaté, incôftantiâ amp;nbsp;falfitaté fruftrà querôt,in ipfis ma-^imè amp;nbsp;certilfimè dcprehêdi.Nô ne-feimus aut in adminiftratiôe huius di J, nbsp;nbsp;uinilfimi Sacrameti quæda, indecora

ôc indigna admitti : fed q ad fubfiatiâ ipiàm Sacrameti nô pertinét, quç no , defendimus,fed deflemus. Oro autc piû LcftoréjVt ftudiû mcü boni côfil I nbsp;nbsp;lat,amp; affliâüTimam hâc valetudincn\

Libello iam excufô, pôftquam a fæuiflîmis illis doloribus amp;nbsp;grauilfi-ma,quæ côlècuta eft, infirmitate iiô-nihil relpirarelicuit, commctarioloS illos relegenti,quædam occurrerunt, quor U aliqua correfta amp;nbsp;mutatajUO-nulla verb amp;nbsp;addita velim,qu£ anno-tara,audarij locolubijcienda,amp; re cum Typographo communicatajpu-blicanda duxi. )

Qttiiternione A nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;illud, a/fumt'

retur hitc inferi uelim. tuêre ijuidè tam olim b/* refetijuieditm,^UiebaptifmumabOrthodoxif adini nißratum,ut illegitimum itenruntßn ^uibutfuêrt Arridni er DottAtiR^t fed nuHd edrum bdptifmuitt infdntilt incufduit:quin omnes in eo ufurpddo uni» quot;EccLhiß, nerfeeccleßieconfuetudinem funt fecut£. Ab Ar» lib.^.cdp. ridnifftdelef populof rebdptizàtos fuijfe,teftdtur 15« cr N/= A’w^ro/îuîordtione in Auxentium de trddendis bd cepho. lib. fiUcis.Puerosuero db ijsbaptizdri folere, teftis eA ii.clt;lt;pa8. “ Tbeodoretui.Q£i memordt Vdlëtis Jmperdtorif Tripdr.hb nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;gt;fgt;o^bo correpiu,

fto. lib, ■], nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;*quot;0“ Arridnis presbytcris bAptizdtu,moX

f‘gt;P-5lt;S. nbsp;nbsp;nbsp;fXpirajfe^cHi bcdlus Bdjtlius uitdin dddixerdt, ft db

homine Orthodoxe iaplifmum accepifJet.Dond' tifiarumimpietiisinfiiielibuf adtpforum perfidii wnientibusrebdptizdftdif, fatis notd rft, fuiffi au-tentdbijsbdptiztttot pdruulo{,conßdt ex concilia Cdpgt;i4* Africdno,inc{uoftdtuitur, ut hi qui apud Donati, ftdspdruulibdptizdti futtt,priufqudm per lt;etdtem, errorem agnofeere polucrunt,ddulti idtn ty trro-rem deteftantefjn eccleßit communitdtem recipid* tuner dd clericatus munus cr eccleßio mittifieriii admittdntur. Ac ne Peldgius quidetn,crc.

Ibid.lin.i8. bæc infertd uelim. Qudnqudtn Md-«icbif orum cr Prifcillidnißdrum (qui idin olim dtt-te dnnos fepiingentos in Hißgt;dnijs ey Gdllijs pullu Idruntßoboi cm fuijße ex confanguinitdte doilrinte in pkrifque cdpitibus colligitur.CiUie haereßs pdu lô pôfl non modo per Gdllidm,fed etidm per in/erio rem hanc Germdniû ey Rheni ripam dildtdta, i««l torwmqj cr portentoforum errorinn 4 nouis h£reßt drchis,utißt,dcceßionefaäd, Cdthdrarum,feuCd AuguH.de thdrißdrumnomeninuenit’.quo nomine er undê tribut Mdnichieorumfafliodiâd efl. In Gallia ue- Cdtharißa rà,ex loco unde potißimum originem trrfxif, Albi, uiacarij, genßum dppcllationem obtinuit. Hi reliquiterro-. M4/j(cjj«. ribui,quot 4 Manichais, cr Prifcillianißit mutudti funt,hoc infuper addiderunt, ut bdptifmum paruu* lor«tn inutilem eße dicerent, ut qui prodeße nemû ni queat, qui non cr ipfe credere, ey per feipfum

bäpfifmi Säcrdmentu pctere po/?if,lt;iuäte nihil M4lt; nichteos er Prifciliidiiiflafdocnijfe Ugitaus. tiuitli autem errorit prlt;etipuu( duäor,crc.

A^/ä.1.’t.iS.pofl illud fepirantur, hac inferi polJuntcr innonnullisarticulis, tetris modo illit er porientofis,t]ui d Hdnichæis prodierdHt, escce-ptis.cu Cdthdris illiscoueniitt,bdptifmu tarne, liid.li.22.hoc modo legiuellem,cum [ub dttnutn Domini 1^22, Nicoldus Storck,cr Thomas Mutt» Zerus,hoies,ut res ipfd docuit,fdndti(i er feditio' fiiprimi huius erroris femind i€cerut,q polled.et c.

ib.fd.2.li.i2.legipoteß,ndtenburgicis,dlodnne ïiatenburgo poß cladein MondUcrienfium excitd' tisfuroribus^CTc,

Ay.fd. 2.li. I S.htec inferi uelim pofl illud,poßit intelligi Deus. H«ec certè manifeßerefellunteos, quibedtum Augußinum fdnguinariie illius fenten' tilt,qua miferos homines morbo dliquo peruerft CZ penitius iitfita,opiiiionisldbordntes,excrucidtti dos,er igni ferroq^contrucidandos cenfet ,duäogt; rem,uel cöprobdtorem fdcere non uerentur.Qjient confiâtujqueaiebibhis ftnguindrijs confilijsdb» horruiffèfUt etidm d facinoroforum Donaeißaruitt Epî/l.158. cade,temperdri uoluerit,propter fuim,utait,con» «tiiMircfl fcientiä,er adCatholicdm tnanfiietudinem come/i» linunt, ddnddm'.z^-itdharcticos quofdimfdfliofos ewr« ceit»

'4S

ri it

»•

c. b

il ft I' 'Ü » )• It

»lt; ft »»

ieniotcenliurtt,utdi(ertè fttHguinem fentperO’ nccem excepcrit.,cz illorum peccttta compefceti da monuerit, ut pnt lt;juos peccajje pomiteat. Sd dd DorutS qu^B.Augußinierc, nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;procön^

B.fd.z.li.i8.pofl interclufuspt. PcrmoMit cr illud iimpritfiishominè,ut ipp cjuot^ fdtebatur, t« ^uódnoinlt;]uiptoriei[eueritttte,lcdChripiilMman fuctudine,cr charitate frcum agi uiderct : tu quod in mitißimi er äementiß.Principis manusincidif» fet,quinihilpbitidfummä diligentiam rdiquifa^ ccret,quö ipßuipmul er corporit er t(gt;timlt;e faluti fonfuleretur.

«cm po«c»dHm. De Bapiif. contra Donatifl.lib^ 4.cap.z^.uideinfra.E.i,fa.i.t:r2't

D 4. f4.2.lt.6.cx AHgHftt«« Epißola ad Hierot nymum,itafupplendaeil fententia.l^oneffe bapti t:andim,noncarnem, fed anima dixit effe perden» dam,er mox natum ritèbaptizaripojfe, chib f«ij quibufdamcoèpifcopiscenfuit.

E ^.fa.ï.li, 9- pofl illud refoluantUTt CHpilt;tW ddtboc teßimonium Augußini.

tpfuin eH ^uod in noiis ceîehrittur magnum hf tifindtis Sdcramentum,ut cjuicungue ad iAam perti nentgratiam,morianlurpeccato,ficut ipfe pecct^ to mortuus dicitur,quia mortuus eä carni, boe e^i peccati fimilitudinÜGr uiuant de lauacro renafceH dof/ïcutipfe de fepulchro refurgendo, quarnlv Cäp.^^, bet corporisttatemgerant. A paruulo enimrt» cens nato, ufq; dd decrepitum fenem, peut nuUvt probibenduscRd bdptifmo,itd nullus efl qui not pccedtomoridturinbaptifmo.Sed pdruuli tant'wt orsgindli, maiores autem etiam bis omnibus moriiot turpeccitis,qu£cunc^ male uiuendo Addiderunt,il' illud quod ndfeendo trdxerunt.

E 6.pii.2.lt,6.prff«iwpttonc,lege pr£fumptiolt;' 7-f‘^ê' s.l.io.poß illud,quod generatione tri xerunt,hoc teßimonium dddi uelim.

* Bdptifmus non folum donat remißionem ueterÏ peccdtorum,fed etidm piem inferit promißionu bo* norum, (y mortis Dominic£ refurredionisq^ efß cit pdrticipes,cr donißgt;iritus Idrgitur pdrtteipi’ tionem,cr fiUos Dei reddit,ty no folùm ßlios, fei etiam hitredes Dei,zy coharedes Chrißi. No enitt utdicuntamentesMeffaliani,baptifmusnoujculdit imitatur,qu£ pr£cclj'erunt peccatd duferès,fi eniit bie[olusejfetbapti/iniejfedus,cur pueros bapt^ izatniili

ZtimuStCjutpeccitum nondum gupjrunt. Non enim fti nbsp;nbsp;hoe folum [gt;cl!icetur Sacramentumjed hts etia malt;i

fi, «oriim ar fuiurtrefurreilionis typus,ar paßiotti$ et nbsp;nbsp;Dominicommuniciitio, (7 Doniinicte refurreilto*

.[(I «îjpdrficipdtio üquot; ptllium faluldris, tunicA Igti--p tite,ctflolâ luminoft,uelpotiùsliix ipfd. Qjiot^uot 1(0 ftttm in chriflum iaptizAti cüis, Cbriflum in= uf duifliSiCrc.

lit iiid.pd^.z li.i.lntciliiiîonio LeonisexEpißo IdS^.cniuspoßeriorpdrs fumpta eß ex Anguß. Enthiridio atp.^^.poß H’iud, d bdptifrno .-tddendu.

j- F Jf.pdg.i.li.ô.pofl iHud prohibendOfAdde, fun* guwfiK cr fujfoc.itum ulendo.

f- lî’M.prtg.i initio ftc legi cupidm, conlrÀ «erô LAiiniiiouniriisiniccisRnthcnos, fur cr Grlt;eeAa

J nieoritubaptizAtosAd LdtinoriiminfiitutAfccon-uertcntcs.qucdinuerbisbAptifini Aiiionemexpris m:n!ti!is,,’l!quiddifcriininis/tt,rebAptizAndosef» f'.fjirict/i fub ec.ïditionc, cenfuerunt quodtAmen li» c5.-i!ioFlorïz»ntto/Hj)E«ge»to,«:7moxdl) Ak« , nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;P Xdr»

F 6.^ä.z.li.6.pojiillud cogno feere licet, hilf adijciuelim.Dehocuero promifeuoex omni atiiti homirtum,lt;idpercipiendiim hit folemnibus dicht idptifmigrtttiamcongrrjfu.locuplette^ift/iB.il ^nft-f^rmo,^.in oitauis Pafchte ad TSieophytos b bito.Hodic oäauccdicuntur infantium, reuelanii funt capita cot u, quod efl indicium libertatis, ert illi pueri,infantes,paruulijiatlentcf, nidternis uh ribus inhifrentes, er quantum in eos gratia; refen tur,nefcientcs,ut ipfi uidetis, quid infantes uocdit tur,e^ ipfi habent oHauas hodie.Et iüi fcncs, iu'it ncs,adolefçcntuîi,cmncs inf antes,crc.Conftdtilgt; tur inhdcatlione,omnis{etdtis fuiffe homines, f nes,iuuencs,adülefcentulos,pueros,paruulos,infdt tes atq- ldtlentes,qui omnes infantes ideo dieebat' tur,quàd exuto ueteri bomine^in nouam ir,fantiigt;it peraquamcrjfiritumrenafcebantur. Çtudre lt;S tJeophyti,hoceR nupernatiditli funt.

Cl vcrè Tertullianus aduerfiis hærc-lt; omnes præfcripfitjVerâ S:. Apo-ftolicam doftrinam, ex doólrina Apo J ftolicaruni ecclefiariimjquasvcl Apo ■ ftoli ipfi condidcrunt, vel ab ijs pro-pagatç fuerunt^efTe probandam,quis 0 dubitet hanc doftrinam, quæ docet f infantes omnes carnali generatione I» perditoSjfpirituali rcgeneratione fer ö uarijVerè effe Apoftolicam, vt qnam apud oés Apoftolicas ccclefias obti-nuiflc firmiftimus hic vcterum eccle-fiafticorum fciiptorum confenfus al-firinat?Locum ipfum Tcrtulliani in-* fignem,?c hoe maxime tempore ob-feruatione dignlffi.mum,vel hic tandem afferibendum putaui.

Chriftus lefùs dominus noftcr^qt^ ' efletjquidfuiHet,quàm Patrisvolun ' tatcm adminiftraret, quid homini a' gendum determinaretjquadiuin terris ageSatjipfe pronunciabat, fiuepo pulo palam, bue difcétibusieorfum. Exquibas duodecim præcipuoslate-ri fuo adicgcrat dcftinatos nationib’ magiftros.ftaq; vnoeorum decufTo, rcliquos vndecim regrcdiens ad Pa-trempoft relarreÓLioncm iuflit ire amp;nbsp;docere nationes, tingedasinpatrcm amp;nbsp;in filium amp;nbsp;Spiritum fànâ:û,ftatini igitpr Apoftoli, quos hæc appellatio inifTos interpretatur,aiïùmpto fbr-tcm duodecimo Mathia in locum lU dæjCx audoritate prophetiæ,quæ efl in pfalmo Dauid,cólecuti promiiTaiH vim Spiritus Hindi ad virtutes amp;nbsp;elo- ' quium,primo per ludçam conteftari fide in leliim Chriflü, «amp; ecclefijs in-ftitutiSjdehincin orbé profedi, ean-demdodrinam eiuiHemfidei natio-nibus promulgauerüt:amp; proinde cc-clcfias apud vnamq; ciuitatem con-didc-

dideruntjà quibus traducemfidei amp;■ feminadoôlrinæjCæterç exindceccle ftç mutuatç funt,amp; quotidicmutuan turvtecclefiæ fiant;ac perhoc amp;ip-fæ Apoftolicæ deputantiir,vt foboles Apoftolicarum ecclcfiarû. Omne genus ad originem fiiam cenfeatutjue- • celle eft.Itaq; tot ac tâtæ ecclefiç vna eft ilia ab Apoftolis prima,ex qua om nes. Sic omnes prima?,amp; omnes Apo ftolicæ.dum vnam ocs probant vni- ' tatem. Communicatio pacis,amp; appel latio fraternitatis amp;nbsp;contclTeratio ho lpitalitatis,quæ iura nô alia ratio regit, quàm eiufdem Sacraméti vna tra ditio.Hancigitur dirigimus prælcri-ptionem. Si dominus lelùs Chriftus Apoftolos mifît ad prædicandû, alios

( non elTc recipiendos prædicatores, ' quàm quos Chriftus inftituit, qa nccquot; alius Patrem nouit,nifi filius,amp; cui fi lius rcuelauit,nec alijs videtur reue-lafte filius,quàm Apoftolis, quos mißt ad prçdicandum,vtique quod illis reuelauit. Quid auté prædicauerint,