-ocr page 1-

AD FRIVOLAS CALVMNIAS, ET CAVILLA* tiones sophisticas da.

NIELIS HO FFMANNI Dodoris Theologiæ»

R E S P o N S / O

'MIItrSTIlOlll'M ECCLESr^IE

BREA4ENSIS. monetär Hoffman-mts^vtßto Jepede mettent-, amp;nbsp;Jecum habitant,ad jobriet at em Jaj/ere difcatt j^pere ojor-tet, fapiat.

ex OFPICINr^ Tr POGRAPHI CA

1 heodort Çlüickjetn-i.

anno CIO 1 a


N X C 1 11,


-ocr page 2-

-ocr page 3-

nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;omnîspeccati Su

perbia. efi, inq^uit Straci-des. id in Danie lent Hoff-mannunt, Theologum notât ium, confidentem, au-dacenj, Verißime congru-tte, non filtim mores eitts fafltiofi, illu ipß^ M audimus, quibtts cum quotidle conuerßa-*^^gt;penè intolerabilesjfed etiam Scriptum recens euulgatum, cui titulum fecit primit f‘’'rtis ionum (ß Reßonßonum, eui-dentißijfi^ oßendit: In quo de grauißima. ^^namp; Dominica controuerßa, arrogantißi-^f^judicïu fibißumens, dt“ in magna,quam fihi errorisßui opinione tribuit,authoritate^ ^thilnißconuitia in alios ßirans, Ca-ttdlattones Vanißimas inani amp;nbsp;obßcurit Verboruflrepitu ebuccinans, exContumeliit amp;nbsp;tß'eclatiane aliorum, famam laudemß^ fibi Comparare; amp;nbsp;turgido atg^ affeSiato Sermonis grandiloqui genere, Sophifima-lum pramp;fiigtii fraudulenter excogitatis, dontrouerfiam pifjou S\a,voloe; yer-borum Coena DominiCii, inuoluere atque

-ocr page 4-

obfcurare magis,enttarnfynceré amp;nbsp;candide ex plicare conatur.

Re(pondebunt autem maledicentu(3[ SopbifitCiZ huiui ofientatoris, (fi mod'o dt^-num rej^onfione judicauerint) ÿ, (^uos nomi-natimad rejpondendttm prouocaust.

ueró EcdefiA Confeßionc (qu/tw Anno ab hinc tertio extorßrunt nobù Ci-lumnianoßrorum adHerßariorum) aim nulla re laceßitt^s à nobis, in fuo illo Scripto ß-tulantißime traducere, amp;nbsp;miniflerium ne-flrumexquifitis Conuitiis procaciter defli' mare conatess flit: Etfli (ut Cypriani verlne utamur) Errantis imperitiam flilentio fler-nere, yuam reflondendo dementis infini-am augere malueramtts: Tarnen ne difl' dentia eße 'videatur, (ut idem ille Cyfti^' nus ait) fl taceamtss, çfl diim criminationei fais as re fut are contemnimus, crimen vide-amur agnofctre:yuanta hreuitatefieripei^' nt refutabimus ilia, qua fuperbus ifle,nen tarn Theo logos, yuam Sophfla, magno fie^ fruflraneo conatu clotranos aferre molituf-

Vnus eii enim locos in Confefione

I

-ocr page 5-

nobis gornianicé édita, t^uem calumniando (ir'ßnifi ré interjjretando penter tere atidet: Pdpem Lat mé conuerfum fitbijciemus pritts, qnam calttmnias S'^cophafita ifliits refute-mtts, LUcigitur^erba. nostrafnerunt.

Siq»is'vclit,ßmfliciter at^omninoremotte-ys figurant omnem ó. propoßtioue princtpali infii- * tutioKtsCoifia,filllitera mharere, nulla decla- q ...quot; i'at'tone adhibtta,Si cogitandum fiinè fiterit, an-non hac tpfi rattone,omne tntef externaßgnagratia, amp;nbsp;re«ßgnatas dißcrimen tollatur, epttod tamtn tn Sccleßa retinert neceße esi, cum ßgnum (ß res ßgnata »eepuaquam unum amp;nbsp;idem eße poßint, fi-cundunt Subflantiam (ß naturam ßtam^: Sed dfiarata ßntß maneant. Jllud enim terrenurnj, ' boe xm Ctxleße cputddam eti. Qua de caufi ß ' 'Tgt;. Lutiterus ficripfit,Turpißimum eße,uel unum inuemn Sptfiopum, qui nefciat Sacramentum d Corpore Chrißt difltnguere, qust ßc differunt,, utnec ortens nec accidens tantum dißeranLi.

Nec -verißiblato dtficrtmtne tnterßg^na ß res ßgnatas, aliud ßqui potefl, quam Stabilitto fin Conßtrmatio uniuerfia^ illius idolatria, qua inde \ usq^ ab inuio mundi ex prauo intelleilu ß abuß Sacramentorum cxtitit. Si enim Sacramentales locutiones omnes, ßnefigura ulla accipiendafint, anr.on SacramentaTHei pro Deo ipß habebunj-turl aut eerie Deus, eiusq^ efficacta diutna fignis

I nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;inclu-

-ocr page 6-

inclndetur? T^erinde ut Chald^i ignem Sacrum, ijuem Orimafda vocabant, poßea Ifrae'bti arcamfaderis, ßrpentem aneum tn deßrto nu-minis loco habuerunt, amp;nbsp;Papißa adhuc hodiè hofliam Conßcratam idoli inflar habent, Chri-ßum nominanL,, ‘Palam enim dicuat, hoc quoi ßacerdosmanußita tenet, Domtnum Deum »o-flrum eße, quottes in Celebrations Mißa hofii-am eleuant atq^oflentant, adorari earn â Populo iubent,i^per Plateae.tè'etreum oppida,(^tnic-^ris ßlenni pompa circumfirunt,amp; pixidt inclU' fim in templis proponunt, ut adoretur d pratere-untibus, hunctotum cultum Chriflo ipß txht-beri ßntiunL,.

Q^d cümßdei Chrifitana ßndamentoad-fterßtur,z!r non niß horribdis tdolatria habed amp;nbsp;■nomtnari poffit, Cæcum eße oporteat, qui intau^ luce videre atq^ intelligere nolit, Sacrament^^^ locutiones per figuram altquam acciptendasejffi SIC'S SyNSCDOC/iE itla nominetur,i*f JCutherus, 'Prentius, Pucerus loquuntur, JidSTONr MI A SACRAMSNTALI^’ ut ‘Phdtppuscir alij multi eruditorum loqutßlt”^’

Quad fi quis operam nauauit literis, amp;nbsp;ßcholis dtdicit, quomodogradus pradtcationurn-gt; difcernantur, qua ßt regular is, qua figuraW-p^^‘ elicatio, cß quod dißerimenßt inter tropos amp;nbsp;ras, ei ut hanc ' dißutationis partem attentuü Conßderet,ßquentes CommonefiiSiionttf

-ocr page 7-

perJJjicUit euidentM, Cdgitandai proponimus.

‘Dijparata ßtnt, ßtt diffirunthtic duo in ußt Cœna,i^uo adSubflanttd,^ proprietata naturalef^ Signum res ftgnata; Signum eil Panü Sucha~ rifticui fjSlus ex fiugibus tem. I^ßgnataeß [»'''pus Chrtßi, cjuod Filittt Dei ex Marin 'Uir~ ggt;»ematre afTumptum perßnaliter (ß inßparabi-Inerßbi intuit.

Fniuerßliter autem dißarata, id eil, quorum Subfiantia diuerßeßnt, Vnum idemq^ ejjè ttonpoffunt, quandtu non mutantur nec^ commif-eentur: Neq^ proprie', uel regulari amp;nbsp;SjnoMjmei predicatione V'num de altero diet poteil: Sed quoties de ƒ inuicem pradicantur, aut figuratü eil,auttnußtatapriedtcatio. £x quibushac, videlicet inujitata pradicationis firma Çqtiam in fi.is tllii DialeSlicis Erotematü 'Phibpput Me-lanthon fic nominat) tantum ad, propoßtionet de FiltoDet pertinet,qu£verA fint per (fimmuni-cationem Idiomatum-gt;:(£tfi non difiitemur quat-dam reilitu nominari fimdamentum (fiommuni-cationù Idiomatum vt verbum carofiiElum efl.)

Non igtturpoteil hacpropoßtto. Hic Panit efl (firpus Chrifli^ uel regularû, uel tnußtata preedi-catio efie,fid Sacramentalüfigura fiu pradicatio rellius numinahitur.

Pramp;terea Si Panis Suchartfticus,ßvefigu-rata, aut Sacramentali pradicattone fimplictter amp;propr'ie' Çhriftt Corpus diceretur; Necefidriô

4. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;confié-

-ocr page 8-

confetjut oporterct: Etiâm de pane diet poßi,(jtioi pro nobteßiEitts fit Vtciima tn ar a erucis, Jme c^itAeun^ de Corpore Chrtiît, fitte ham that tont! fine glortficattonis tempore uere dictintar, ea de pane propri'e dtci pofent : ittxta axiomA epttod de regtflart prédicat rone in fcholis tradttur: Q_^ccjtfid efl pradteatnmpradteati, efl ^pradiquot; caiitm fttbieEli.

quot;^ani verb fani omnee intelltgunt, panem com fecrattttn netpuaepnam pro nobis traditttm, ne^ mortttttmpro nobis, ne^ reftgt;fcitatttm, ne^ olori-fcatttm,necpue in cidos ad dexteramTieiettefittm

Qdf'ii' omnia tarnen de natur ali fbrpore Chrt-ßt recl'e vere^ dici poffunt.

Non confiât tgiturhac propnfitio (Hiepanü esl Corpus Chrilii,e]uod pro nobts efl traditumfie-gulart or Synonyma pradtcatione,fed eflfigurata Jeu Homonyma.

Hl Syllogtfimi tta eu'tdent^ funt, ut Papißi etiam vitro fiitcantur. Si pants in Cana fubßam tiam fuam retineat, hanc propofitionem, fianis efl Corpus Chrtfit, tmpoÇibtlcm efieper omnet» potenttam propter implicattonem ContradiSlionü-Jda, de (peciebus Panis ctiar» concedunt : l^ro-prie amp;nbsp;reaulariter diet noupofe : ffia Species eft Corpus Chnfii pro nobis trad tum. Kndecf demon flrativum Ploc.p'off confecrationem, non ad paneno aut ppeciem pants , (ed ad id ijuodper transjiibflanttattonem expanefiilumJit, rtdeli-

cet

-ocr page 9-

cet ad nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Chr.'ßiCcrf ttf yefèrufit,mmficis pr£-

interifti lud.er,tef de appellat ore P'agt tndi-Didut T)e cjuo,lt;pui Tjolet ^cripta illorum inßicere re f Otent,ctiw ItKgtta Vemacula, apnd Plebeios homiKos mir.M comniode tfia expori pojiint-

Fatentur amp;nbsp;hoc Papißa, St ejttü propoßtiot/e Chrißi ad eut» modttm trterpretari veitt, ßcut Scholaßict cjicidamßicere attßßnt, hodt'e pllt;e-rt^^exaduerßrß ttoflrüacerrtnte dtmtcant, vt lt;ttlutpolleKtta flataatur inter htcs propo/ltionee : Hoc ePlCorpM noenm : £tßb hoc,vel tn hoc pane ePiCorpM mettm: 'Ttim necpuacpuam retir ert li-teram Ita entm pro Hoc,aiiint, adverbium Htc reponi, ejuaß dixerit Chrifim. HicePi corptu meum: PPon autem, Hoc ePl Corpta }neum^,lt;ß'c.

HaPlenics locus illc, tpueni ex Confeßtone noflra turn Sophiflice deprauandun'i,tùm Sycophanttcè exagitandu Adatatologu^ manntts fibtpropoFuit,Hèl vt gUucomam ob oculos juverttutifcholaftcamp;nffunderet, Vel vt lahem maculant alicpuam minifierio nofl to aflergeret.

Ed entm theCaurios hie in lingua ßittu fuperhis atß^ tnuidd, qualem f 'e eßfe argu-tatortfleprodit, P''t qu^flut habeant Aiale lot^ui de nielioribtti.

Vide-

-ocr page 10-

Videdinu4 ergo, quomodo in theatrum producatÇumm ipfiM,Çecundnm Pol^bij diet ({fn,cix,o tai cugt; arrogantiam,

J nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Prtmùm emm ex J'ua natura, atrj^ inge-

nio alios aß:imans sirpERSi çlr arrogatt-Hoffman nbsp;nbsp;eff,ait,d( [joc argumenta fiholaßico infcripta

as- germanica S /N E E! EC E S SI T ate di('-futationem tnflituere. Et Utßemel Eerecundiamp; ßnes egreßds gnauiter fit impudens, dno-bisprouocarifingit eos,qui infi:holis,doartnam depradicationtbus dtdicerint- fffifin eg;- in dubi^ hoc nos propbfiiiffe nugatur, numjintalig^uita' : les perinde,ac fi ipß cumßtis vix d limine Q.ln‘ i tarintea,(juiz nospropius cognoverimtis.

Igpbts vero, (aim propofiitum eßet, quàrn fieri poßet evtdentiffimè, ob oeiilos ponere aduerÇariis nofiris Eanitatem accu-fiationis illiits,tnfètata nobis ab ipfis, faffo doceremttsiPertinere ojerbaChriftidi 1 modiipradicat ionisfiguratu)jufiißima fuit dilata neeeßitas demonflrfidi,non nos fed e-os ipfios falli, cpuimodupradicationisfigura-tusn eße negant in propofitione ilia, Panis i eii Corpus chriftipro nobis traditum,

Ifis '

-ocr page 11-

Ifievero fuperbu^^ arrogans Conui-tiAtor, cumne^ Occaßones neque Scopum dtßutationjs noßrA conßderet, quam ne-ceßttatem allegarepoteß. Cur tàm petn-lanteracprocaciternos inceßat, uon frouoca-tuf a nlt;ihü,fed vt ipfemet j’eße viuis colori-hus depingit,Saarum lauàum pradtcatorßper-ctliofas,temere ßbi blddiens atq^ mconßderat'e nos prouocans f idque ad eum modum.'vtpraßu-percilio (ß- ßafiu, quo non à limineßalutaß [e,ßedexhaußßeße omnia put at,ne quidem Vimatq^proprietatem Sermonis Vernaculi lt;inimaduertcrepotuerit amplitts.

Tgam quia ex aduerßariis Ulis noßris,d quihus accußati fueramus, aliquos ßbreper-ßitaßum nobis erat, qui non plane rudes eß ßent praceptorum DialeSdicamp; : CMonendos bos putauimus, ut lt;vel ex njulgaribtts Dia-le£Hcamp;prAceptis,quamp; in ßcholis aliquando didicißent, agnoßcerent,falso errorcm nobis in eo tribui,quod modum attrib utionispra-dicati adßubjeßlum inpropoßtione illa Ca~ na figurât um nominaremus, i'rgo Non (ut ißefingit, prate^tuw quarens finis aduer-fits

-ocr page 12-

fui nos injurtjs ac contumelijs) quem^uaw nos prouocatumusfedab alijsprouocati, refonde re debts, quiamp;Crîminis loco ohje^A nobts fueritnt,coadbi fuimus : nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'rios alïjS

anteferre, jed rationem fententia noflu veddere, fi qui ComntonefaSiionem no-firam admttterent,eos ab iniquifiimis accu-fiat ionib us aduerfius nos abducerevoluimus,

Tdon autem contentus reprehenfio-‘ ne Confidij nofiri, Vt firoctam ad faftunt quem pra fi fin tntolerabilem adders 'vtdsatui'-(Itaenimhominiifiimosgerendus ed, vt Jc-cbo verborum ipfiius adautbore reÇultet.) Natur am vocum pradicationum d nobù con-fimdt ait. Ebo veto bone Fir, Confiunderène tibi natur am docum nbsp;nbsp;pramp;dicationum vi

dent ur, qui verba fitngula à modo attribu-tionis expreße dificernum?^uiq^ inculcant totiesfe contra adverfiariosfiuos in bac Cau-fa hocipfum contendere, ^Quodnimirumin bacpropofiitione'. Hoc esi Corpus meum,qui)d pro VO bis tradttur ; non. regular is feu Sqno-nqma, fed figurât afiiue bomonqmafitpradi-cat io {‘Hdlerû ergo amp;nbsp;filHs, pluresque errorss

Cumulât

-ocr page 13-

^umtiUs Hoffmanne (vtriirfus uerbn tua. ^ibireponamtts,) dum qua toties in Scriptif i^oftris occurrunt,aut Callide dißimulas^aut impudenter negoi.

\Poßea pramittere nos diets explicationt argtimefitorttm noflnrum Lumen ex discrimine inter Troposamp; figuras, nej^ tarnen eins vfiùrn nos habere ais- Et quafißol/ss fapias, Relitpui antem, cpuos alto deßieere videris,velut 'vmbra vagentur\ Pueriliter exultcu in Tropis (fir figurisdtficernendis, Ctim nemofit quot;vel leuifiime tinEtus Uteris, cpuinon ihtel-Ugat,PigurA nomen latins patere cpuàm tro~ pi. ^am verb tu negas a nobis pofimm efie affhcattonem huius dtfiinUionis, earn non fi-lùm oculis cernere,fied manibnspalpare cer-te potuijfies, nifi animi tui morbus te pro-hihuifièt. An enim epui figurât am P R AE-EICATIONEAPefie dicuntinpropofi-tione Chrifii, eo ipfio non fiatisfignificant, fi figuram refierre ad Complexum integrum? Ln hoc enim de attributione pradtcati ad Subfi£lum agitur,

^uod autem non fimpltciter figuratam,— ^^^' dixtmus

-ocr page 14-

dix im tu pradicatiotiim elfe: iß £0 ctiw fdtcïï cogaratdiffèrentiam KOsmoKfirarevolttiffe intet Commnnu locutionef figetratae A/jßtCiU\ , ^^uid eH qiiod calttmnierd,non fatis commo^ * d,e nos locutos eßejtem lahorarenos inßntentta 6“ perßicfiitatideeße,cf(tlieme accenderevoluerimM^ quorffim tendant,it a obfiurê proponis, •vt teipÇum int eiligere qu£ diets, nonpute-TWis. Si enitn agnoßcis,SKggeTei/'e nos voluiße, nit tu barbare loeiueris, Communiumelr mp fltcorutn mporum ep figttrarum dtfcreptwnetn^ Curats, nos figuratartimpradicationttm Claßes diflinéias neglexijfe t^n q^tti Communes amp;nbsp;mjflieas figurai dißcerntt, is Vnam at que eandern ClaJJemomnitiwfigùrarum confit-tuit ? Cur autem Synecdochen Lutheri 1 nimirum SacramentaliJ repugnare negos-SPbilippi vero-Metonymiam Sacramentalem ca-lumniose ahijcis? Cum nos quidem adXopopa.-vitandam de diverfis appellat 'tonibus figurarum (de quibus ne ipfii quidem grammat ici inter fie confientiunt) eodemfienfiuv-tramep interpretatifimus, non de nudisfitg' nis,jed de exhibitione ret fiignata in vfiu fiigni légitima ?^utd ergo de laruaßngulatis trope

-ocr page 15-

tropi blaterM^(/tr Äfeto/jymia Sacramentalis dc-finitionem probatam confici pojfe negas;Q/rpr£-dicatißgnißcatum pertterti 'a nobüaü contra de~ clarationem Chrtfli ? Perinde quaß non ejuf Corßoris, c^uodßro nobis traditum ed, ßed itnaginarij alicujns Afbantafl ici Corporis, (quale vos fubpane delitefcerefingitis) ex~ bibitionem rstvuvMv in vfu Sacramenti ponamus?

Sed hac ?» quafilevi velitatione com-mißfa, abrumpens, tandem adS’pdogifmos üofiros accedis.

Et in primo Ulo non probare te dicis, ^uod Sjllogifmum numero diflinilum polUctti, variarum rerum intricata Co 'àceruationt fiudue-rimus ; St in medio reltmpuere te ßcribis, num rem extricartaut non potuerimut ,autvoluerimus, tjuorum Neutrumßt laudabile, cum neßctre tur-ptßt arroganti ßbi pra alijs erudittonem peculia-rem, Noluiße vero malitiofam habeatßaudem omntbtu bonis fitgtendam. Profeilb verum qnod didfolet : TgibU tut urn eii à mor-fu Sycophanta. IgihiL enim tam plane, tarn circuntJJ/ede didpoteil, quodItuor hominii tmprobi calumniari autpcruertere non ßole-ati

-ocr page 16-

at. Prouocamtti autem ad'judicium candidly vtrum Sc to lus ifie, (qui quod alto! ßbi eruditionem pecultarem arrogare fcri-bit, baud dubiè mut at 0 nomme,de Çe tntel-Itgi voluit) fiuevoluntatem, finefaculta-temperßicue proponendt animt nofiri fen-tentiam dejiderare hocloco tn nobis jure pi-tuent.

^id enim planius esl boc SyllogifinO noßro, Çi adprxcepta artis reuocetur ?

Tpunquam poßunt dtßarata, proptti aut régulant er de ('e inuicem diet, fèdquo • ties idßt, autßgurata, aut (quam Jpectew Pbtltppus pnmum addtdit propter do ein-nam de ßlto Dei) inußtata eit pradtcatto-

Hxcautemßunt dißparata : Panis Eü' ebarißietts, Corpus cbnfli.

Ergo de Pane non prxdicatur Corpdt Cbnßipropne ac regulitraer,Cumq^ nec inußtata prxdieatio buc congruat (quam Philippus tantum ad propoßtiones deßlioDei tncarnato refert)J/guratus est baud dubiè modus prxäieationts tn bacpropoßttone: Pa-nii eit Corpus cbnßt^

Sect

-ocr page 17-

Seä ingcrmamco, aà, ^lurtbns verbis, rei intertextA, drvt tu loqueris, coàcetnatA AriflarchtimferJ^tcMem,aut Vittli-^^^‘ttorem fotius futilem, Dedarationis princtdendi CauilUtioiQes adverja-^iortim fitidio, dlafuntaddita, qusituca-^^mniaris omitti debuiffe. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;te 'uero,fi

ftamp;terfnijpi lila à, nobis fuirent, an non tu, qua contendendi libidine afluas, vocife-tatarus ejjes dedarationis caufa addi debu-S^d igitur nifiparamiam prouerbia-l^tn tibi Opp on am us, qua Salojatornoflerad Indios utituriCui aßimilabitur generatio ßa ? Similis eil puerulis, quiÇedent inforo, ‘Reclamant Sodaltbusßuis, ac dicunt iTi-eeeintmus z!obis,(ßnon faitafld,Lamentant Çunm^ igt;ûbis, amp;nbsp;non planxtflis,

yerùm quia nominatim deinceps reci-quamp;in SjllogiÇmo noßro defiderare te die is, age -videamus qua iliafint.

rr.

Disiuniltvum Sfilogifmum, ais, nosinfli-euius matot prop^aiu triumpt partmm, pfoptertres jpecies pradicationum : Ltvel Ofci-tantiam .^el dolum habere mtgaris, qubd paulo aute leileres tales poßulaverimus, qui tantum.

'S

qtiii

-ocr page 18-

(juodregiiîarû,citiidfigurata pradicatio fa^orinit Jnuf-titta cen'e, inqnü,tnprimi^ nofcenda effet, q’M de Yemotione eim tandemßihijctuntur,proba-ripoffènt. Hac tua Ç».nt,qui dùm in Scirpe, quodaiunt,nodum cpuamp;ris, vtrumc^ ôt do-lum (Pquot; ofcitanttam tuamprodii, ideo cnim di-fcrimen inter Reguläres amp;nbsp;figurât as pramp;di‘ cationes prius difertè tnculcavtmtss, quoi 'veteresyfiue Peripateticos, fiue Patres, fia fcholaflicos, has duos tantum Species, non P lure spofuijfe conflet, idf eo ipfo fignfc^-'vimus, quodDamafceni bimembrem divi-fionem tot te s allegauimtss : Videlicet quod pramp;dicatio omnis, aut Sqnonymafit, quamp; V-gularis edtaut homonjma,qua. eil fgttrut

^tùa tarnen D. Philippus hono confiliD tertiam fieciempradicationis addidit,prop‘ t er docirind de Filio Dei,hanc quoq^ tn Sqllo-gifmo à nobis propofito minime difiimuU-uimus, Sed adpradicationes Sacramentulet illam non congruere oflendtmus. ffiffod nunc quoq^ fine ajlla dubitatione fifetert poffe videmur, cùm autor ipfe, qui prirnut hune modumpradicattonis tn praceptis Ptit-

-ocr page 19-

^^^icîs poßtit, nunq^uam ad Sacramentales fi^opofitioneSjfed expreße atc^ue dißerte ad tantum, e^ua.’vel vntonem perßonalem

^^firibunt, velq^uaper Communicationem Jt^iotnatum 'vera ejße dicuntur, fradicatio-

inufitatam retulerit ? nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Tt.

^^le 'vero artißcium Sjcopbanticum Pag. y cùm etiam in u de ul as fingulas inq^ui-

ttens, Cenßoria Virgula tanto cum ßupercilio Hoffmanne, notas, cjuèd diximits : i^nivtr-filiter dao di^arata non foße vnam alie^uam rem

Hac,inquis, particulaßj/'niMerfiliter.ßtn g^rntanico, cuius com^optio nimisfit ifiirrida, ita Pfiuiesî,vt non tantum imp tritt or dubitare poßit, numfit dtfliniltonü in di^paratis determtnatio,an tgt;erpadnegationem pertineatßd etiam confiante fofleriore,ambigua Syntaxis maneat, num eadem panicula quantitatis moderamen, uel Quantita-tis maxima indicationem prafiet, hoc eil, num hacfitfintentia : 'Unam rem non eße alteram, in quot;vmuerßm fictlicet : num verb hac : Uniuerfii-literverum eße,quod vna nequeat eße altera.Prt-tir jententia eßet parata eßugio, Ji obßeretur in-fiantia, quam ifiifirmantes thefin tum animo 'Verbis tton eßent complexi. Qui. n. negat, quad aliquidßhoc vel illo modo vniuerfialiterhabeat, particulaifia omnia non defiruit. Sed natura ar-

L 2 eumen-

-ocr page 20-

'^nmentationis poflulat, vt vniuer/akm Ntgatio-nemintelli^ai.

G

te,ciuid esi nodum infcirpo rere, Si hoc non ed ? Et noßrä. ne, an tua Oratio ohfcura eH nbsp;nbsp;horrida? lt;^n non,qui

ingermanico idiomate dicit: ©Uf« Mivcl)nu(j ÿiw tn 3cnictn/tvag jwevcvlcvvnö vntcrfdictJ'cii t(î ! fitn ntcl)t lt;tn ctnigc^ttiKj fein / hoc ifßum fignificat, quodprorfu^ nulla dijparata, v-num altquidßecundum fubflanttam ßeu ef-fentiameßepofint, idß^ tuipfe, 'voient nolens fateri cogens: ipÇam naturam argH-mentationis pofiulaße, vt vniuerßlis Kcoatiotu-tethaatur.

^ualis et tam ilia ehi Cavillatto quaft-' quttur? Nondum mittete poßum inquis, Vo-cem vniuerfiliter. Negatto emm duplex difltn-£le daturper parttculam distufiSliuuw. I. Ennm non poß eße alterum. 11. Neque proprie vrMin de altero dicipoße. ^-’oßerioradmittit notnm maxima Qtfantitatis, quia modum proprium deter-minatum habet, in quo vntuerßlitas comprehen-f e^i. Prior 'ver\non reflrdla ad certumimpoß-hilem modum, latior reltnquttur, ideoq^ vuiuer-filisnegatio, quod vnumpt alterum, incommoda ell, reqetens ettam ea, qua natura pa non com-pleSlttur. Noninquam, rede dtettur; nulle mo-

-ocr page 21-

vnampoffeeße alteram, ■‘'^oneKimfitis e^, mwationem ç-r confitßoKem tarnen tntpertinenterfit,'ut pop ca d cctur, fid manet modus poßibtlts, t^ui '‘[^n’lHTatiot.ent, confifionem habet : Ut (nmdfio, ‘^Panis csl Corpus Chriflt. Hstc cum Vera jit otatio, nbsp;nbsp;vnum ejfe alterum difirie dica-

tur,cttra mutationem eß corfifionem, non omnes Ktodospoßtbiles exccperunt; cjui cjuod de modo lo-quendt ohfiruarunt, in ntodo efiendi prins confide» rare debts fient. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;mfit hoc excipere nolutfientjd

^»od tame intentio illorumfilagitabat,interim mo-dum effendi necefiefiitfietfita certogenere deficrtht, Ut vntuerfitbtatt citra tnflantiam locus poffet eße.

Iffon dubitamus lePiorem legentem ifia, Delium natatorem req air ere. It a 'velut ex antro Trofihonio egrefifius fafiuofifis ifle Theologtts, ^'vtdtum tetricum,çff oratio-nem obficuram firxfie fert. Et tarnen, fit nîs placet, perJfiicHitatem in alifis maiorem de-fiiderat. In quo ne officio noflro deeffe 'videa-mur, conabimur filanitts efferre non modo noflrarnfiententiam,fied etiam, qua in con-trariuhi afferuntùr ab hoc aduerfiario no-firo.

He diff ar at is ergo 'vtrumj^ negavi-

wtts,^

-ocr page 22-

mus, J. QmcI 'vnum poßit eße alterum, frofriè vnum de altéra dietpoßu. Ex his concedit Cavillator ifle, Veram eße pofleriorempropofitionem, qdbd fcdicet nulla dißarata regulariterdefe inuicem fradicaïtque-ant.Ägnoßcit enim hanc vniuerÇalem negativ am veram eße : Priofè vero illam negat vniuerßaliter verd eße,quad videlicet nulla dißaratapoßint eße res una nbsp;nbsp;eadem. Mu

tât autem fraudulenter amp;nbsp;Sophißiee tum verha, tum ßententiam noflram, ^uod enim à nobü diel um eil, rum dilparatarum vna, non ^oteiï eße akera, idesi, Suhßantiain dißaratis non poteit eße eadem, id perfallaciam plurium int er-rogationum,trans format in hancpropofitio-nem : Nullo modo rerum dilparatarum vna fo-teH: eße altera, Etvt inflanttam aßevera-tioni noflra opponat, exemplum profert fumptum ab vnione Sacramentali, qua non mutât fubfiantiam, fed relationem tantum. Ißeqp vero qu is quam negauit, Panem mutatione Sacramentali fieri amp;nbsp;eße Corpus, id eit, Sacrament um Corpord Chrifti-

'Nß,^

-ocr page 23-

de hoc qturitur, Sedprobet iße, ßpO' tesl:\ pann eßentiam eße ipfiß'imam eß’en-tiam Corporis Chrißi.ßpwdne Papißa qHt-demdtcere audent, ijui pro mut at tone Sa-cramentah, (de qua 'veteres Scriptores lo-qauntur) transßubfianttationem iuvexe-runt, ideotß non eßentiampanis dicunt eße Corptuchrtfiißed ex eo,quodpanisfuitijam Corpus chrißi faiium eße docent-

7{ec vero exceptione nobis opus fuit ad removendam hanc inßantiam quam Odavus iße Sapientumproferty cummani-feflißimumßt, de dißaratis ita uniuerfa-liternos locutoseße, ut intelligifacile pof ßet, vnam rem nonpoße eße alteram^ videlicet quo ad eßenttam. c^tpanis nequa-quani eilCorptts chrifiiper eßentiam, feu eßentialiter ac fubflanttaliter.^uid igitur aliudfacitfublimis iße Theologia diiiator, quamquodinmariverborum, vt est apud Oratorem gramp;cum, pramp;donem agit ? In ifs ’^cro, quA addit,fortaßis Carneadeum acumen ßl ent are voluit,

idegat reit è à nob is diÜum eße: c^od 2 4 vnA

-ocr page 24-

'UfJaTü^tiratarum rer»m, nonßtaltera (ejuam* diu no» niutentur mtfceantur)Hac, inquitgt; exceptio mutâtionis commixtionis impertinent eH:. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'uero caußi t am graues Çunt repre-

henfionis ißita ?

3a. nbsp;nbsp;T^rimum ait,Qtüa mutatio ntmisgeneraliter

appellatur, cum necpuacpuam omnis mutntio ob' ftet negattoni. Non enim quavts mutatto effciet, zt vnum fiat alt er um, fed cfientialù tantum.

eguafiuerb Circumflantia ajerborum, qtiibtis in germanica contextti ajfifiumtu, non oflendant euidenter, mutationis nomen, hoc loco, non generaliter, fed in fecic aofurfiari à nobis de mutatione efèntiali, qua definit fubftantiaprior, Vt ciim aqua in nuptqs Cana miraculose muta/ur, ‘vtfim nonfittamplitis aqua, fed Vinum praftans generofum.

Secundam Caufiamreprehenfiionis affert: ß^uod data transfu'oßantiatione, qua est ßteeiä mutationis,non ampbus fit negoctu de rebus di^^A-ratis, dr vanafitquaflio, num vnum de altero diet poßit. Qt^a enim difiarata erant,vnum fitchi fitnt, dr quiatranfiijt vnum in alterum, alterunij en:aholitum, quo ipfo dtfßarataritm Natura cef-fivit.

' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;t^t-

-ocr page 25-

At qui hoc ipÇum csi^Cnr exceptio ilia mu-tationli inÇertafitpropofitioni nofirx.. Hane enim oh caufiam.,quodpoll mutationem (‘videlicet Çulfilantial~è)difiarata defimunt ejfi: difiarata:diximtts dtjparataru rerum unant non efiè alteram citra mutationem-, 'vt aqua amp;vinumdifigt;arata erant,ante mutationem permiraculum fait am, T^ondum enima-qua erat Vinum, Poli mutationem quot;vero niiraculofiam,qux diuina Virtute Chrifti fall a esi, non jam aqua ampliut est, Sed qua prius aqua erat, Subftantialtter falta est Vinum. Qtwmodo Papifia negant, hoc, quodpants fuerat, amp;nbsp;ipfum Chrifii Corpus dtfiarata efie, quia per mutationem fub-ftantialemfeu transfubfiantiationem defie-rit effepants, amp;nbsp;in locum eitts fuccefierit Corpus chrifii. 'Hpn igitur impugnat, Sed confirmât except ionem nofiram hac ratio, nee contra nos, fed pro nobis hicagit aduer-fiarius ifie, oblitus hand dubtè fuijpfius, -vt folent homines, 4gt;tAci/lt;;}oi kçm sçfçixsi fapè afferre arma, qutbtts non tàtn alios, quam fiipfios çfi caufamfittam ladunt,

'S ƒ Peßre-

-ocr page 26-

Poflremo Commixtionis exceftionem impertinentem ejje perfuadere nohis hic SophiflaeonAtur, inc^uit mulfi non dicttftr mei e^e ac^ua, velaqnaeffe mel.fidali-^^: qutd tertitim reßltans, vtrMm^ eil,

^t verà non vna. ilia commixtiohit fiecies eH,qtiamallegat Sjeophanta.ty^i^-cetiiràêrjjgt;iritthus noflris tn Cerebro.CMif cetur aqua modica, ’vel Cerevißa uel Vinogt; Htc qua dißaratafuerant ante commix tin-nem, Vnumqutddamßunt, mixta interfi proport ione cert a.Nam quiaßuperat visßi-rttuum,eßplus eiiCereuifia vel rini,qi(dm aqua infußa, manet appellatio Spirituum, Cerevtfia, aut Vini, T^que abfurdum eii dtcerepn his exemphs,dtßaratarum remit-namfieri alterampropterCommixtione cer-to modofuihm, qua eil caufia alterationis.

Sed pudere deb eb at vTnßcpcteov iflnw Pqrgopolqnicen, quod ex tarn tenuibus ca-.villationibus celebritatem nominis auca-patur.

Narrant hißoria, Domitianum Cafia-reminitio principat usfiui,quotidiè'in Cuhi-cttlunt

-ocr page 27-

tationigraiftß . negotiorum intent ut ejje-wderetur, Sed cum ex tninißrit c^uidam ftr'foramen introßiceret diligent tut, vi-

nihil ilium aliud agere, ciftàm CMV S-A S C A PT A RE, easif ßtlo graacuto ispoßea interroganti,eßet ijuis intus cum Cafare, leßdc reßondit,

MTS'CA Ridern.

Simile prorfus artißcium exercet Hoß'-mannui naßer,ad oßentationefe to tu com-fonens, dpgloriam eximia at^ excellentes fgt;periz,nauata. Eccleßa caftans, cùm tenuißi-^ ^ls tantum argutiolis Cavillatiunculis indulgeat, c^uodferindè eil acßCultcibus amp;nbsp;mufcis infidietur. ^uibus adeo non ex-, fieri fate si, vt tandem tffe in mufcam Ve-nenatam,cfuamp;fecundnm Salomonern,precio-fa 'vnguenta corrumpit,Metamorphofi ^ua-dam poëtica contjerjus, etiam c^ua reciißi-mè diclafuht aßultu (ßroßro fuo inficiat amp;nbsp;corrumpat, autfi hocperßcere non poßit, faltem alarum complofione ßrcpitum ac ß. hdummoleflum cieat. Ejus rei exemplum.

-ocr page 28-

prxter en, qUiX, loa^ewis Commemofi^^^ funt,probet reprehenßo deÇcriptionis nicamp; Dißaratorum à nobis propofitsi, qua in huncmodumßcribit.

Nonßtispai^icure CAKTßLA mtur. Q^d dtfparata ßnt, quorum noneiill''’' ßantia eadem, nec necepario additur,ßdpotiti^ absq^ ullo periculo omitti-Si enim eandemßA^^^ iiam tntelltgü,quodfabflantiaunum efidmprep^*^ dtaum ei? (einerlei) éub(îan(5) habetrquot;” TUVTiTijTeißd opbotÓTijTei.Detnde rebui difparatiti. non conuenit TMntntiQ.Agtturautihic tantain^‘ difparatorum pradicatione de ß inuicernd^* alienum,nonpoteSi,obibare,itaq^

te eximttur. Ouodß eandemßbßanttam gif l'Ut eii Petriamp;Pauli,nec hoc modo iflam est^‘ pere oportuit, Quia cim nihilominut ßntperßona, vna non pote^ eße altera.

^uam rtdicuium esi, SycophantiW^' ßum, perßieuitatem in nobis deßdernfi quam res oßendit nullam eße in ipßus Orti-tione? ^tüd enim iß a, qua de verho ti^ •verbum, ex libro Hoßmanni reatavirntts^ Continent, niß inanem obßcurumfireß' tum, quales mußcarum bombi eßeßolent t(-were hinc inde Cagantium? Sed quantum

Ci»'

-ocr page 29-

Conje^urii ajjeqtti licet, c^ißimamu-s hos tjuantumvis obtußos edere 'volu-

■ gt;

^^d, ßcilicet, non op/a fuerit, ut in ‘*ß^^ptione Dißaratorum adderemtts 'ver-

Q^rum ffihflantia non eÜ eadem- Hane enitn tiim exceptionem^tnm CA^TELAM ^lt;gt;^1 neeeßdriam nominat more luridicoßor-

vt Mufix quoque C A VT ELAS nbsp;*

Cepoüx legiße videantur, amp;nbsp;novitin^s iße Loci or inter Titriscenßultos Theologu-s, amp;nbsp;inter Theo logos lurdconßultics repente ap-parext.

Sed ineptit, ( hac enim 'voce dele ci a-ri vtdetur) cpuantum'vis ferociens müßen ißn venenata, cum ex ipßa deßcriptioneßu interpretattone vernacuU Latina Vocis dßaratorum, Cautelamßett ex-ceptionem peculiarem efficereconatur. Cum enim ingermamco ldtomate,Vno Vocabttlo, Vox Lißaratorum exprimi non poßit, diximus Dijparata (de qnibirs hoc ^uidem in loco à nobis dtcittnd) res diuerlas eße ^uarumnon ßtvna eadem^ßubßantta,

Nec

-ocr page 30-

'^c aliud dicere voluirnttSf quam quod 'villator tfle hd Verbis cjfcrt. T^ebus di^*' ratis KonConvenire'nuJTi'Ty,Ti!t. ’V(^il igttid optss erat exprobratione ’o[zuvvia,lia? in Vod germanica (ginerfo;. Cujitsfignificatiot^ coHatione membroru inqnalibet Orationb facile intelligi potesi etiamàpueris,nufn ill iznj-ngt;'n]n,id eit,identitate an 'verö de ’njTt feu fimilitudine accipienda fit, Mtdt« minus intempeftiua ilia difputatione ofU^ erat, qua of ent arefe ife 'voluit, quod nbsp;nbsp;I

TUVTiTTj?' e^, fbi non poßit locus effe pradtcatioiii dijfaratarum. £t quod ‘Tetrus clr Taulus etiK' 1 demßntfiibflantia(filicet fecie nonnuwt' I 70) clr quod tarnen dißarata perfinaßnt. neque ignota nobis funt Det beneficto,V- ' que contra nos, fed pro nofiro inflituto f- i ciunt. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;I

JVO TO hac tantumdgt;^quit, noniquot; aitabo neque exagitabo. ‘di(os igitur (vtgroti am ei ref eramus, quod notatione non tdifi alicuius error is nofiri, qudm Curiofitatif fua con tent us, ex agit are if a, qua re^è di-Tiafunt d nobis, non 'uoluerit) Monemui bomi

-ocr page 31-

hominem, nefeipfum e'numodt nugis dein^ ceps deridendum atcpue exagitandum 'vi-fd inteUigentihuspreheat : Et MeUntho-tii^inamillamComwofnfacdioncmfequaturff^ '

inprAceptis Dialeidicis puerilem ilium regulam explicans, Subßantiamp; diuerfr non dicuntur contruriA-, Çed dißarata, jubet nji-tarefiibtilitatem nimiam,Et uerfum citut. Credemihifapere ed, non nimium fapere.

^puodfi hancquoipueviri fapientls amp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;’

communis Germaniamp;prsiceptoris admonitio-nem Çiue no tare, ßve exagitare njoluerit,

I fortaßs •vt fubtilis amp;nbsp;Serapbici alicuuu

i dobloris titulum in Ecclejia. mereatur: Jruatur fane per nos ia,a,TMO'Ti‘x,vla, ißa fua, cpm nihil nifiEanum laborem habet, qua-

\ lisilUHs fuit, qui grana ciceris ex ßgt;acio di~

' fiante mifa, in acum continuo fine firu-firatione inferebat, ^}uemciim ßeblaffet (Alexander, donaße dicitur eittsdem legti^ minis modio, ^updpramp;miumfiuit illo opere dignifimum,

Scd ipfe tandem fefe nouo firepitu,'vt fergat , exufcitans,^(tiulla,inquit

huiui

-ocr page 32-

hitiu-sprofoßtionif eFl remet io regularù prielic^‘ tionü, cjdee, vt robur habcat,ita vntMrßlis ejfetlfquot; bet, vt omnes regulartù^ ßmul (^ßtnil excladat, 'Bremenßs autem negntionem adSJ' • }ionjimam,ciu£ßecies eH: regulartum, rcducutt, Jn regularibits eràm non tantitm agitur de inte' grüdefigt;2itiomhtiS,q(iA cumßo definite cetiauufi-vv[/,a, converti poßtint,ai!t cum idem deßipßdici-turßd etiam cumßgillatimßecies de iadivtdiu), vel de fiecie ö“ indiuiduo genus aut dtßerenM, aut proprium, aut beeidens pradtcatur, modum rcgularibus accenßo pradicationibus, quamp;ceït't non hab ent tflam Synonymam rationem ad in-vteem. Niß tgitur cum ad Species tranßatur, re-motioni expreß'e omnes inuolttantur, particularis erit negatio, atq^ ita robore deflituta ad Concluße-nem'neeeßario-

Satts /tßpetret gloriofum tfium Thetli)quot; gaßrum hatrere atepue jmgingere in aßfiel-lattoneprAdicatwnis Synonym£.Hanc enigt;^ j cum Synonym ta confundtt. Redeat ergo aà I fcholam cumßueris,(ßex Cathedra paulif- I ßer deßcendens, ßefoßto interim ßtleoDo- I dioralt, in ßubßellß reßetat doSirinam de l anteßradicamentis, 'ubi ßueri docentur, I ^uidßtßradicari lt;uwei!yvpioölt;ru^'egt;ß,egt;ivvpct£ir, I

-ocr page 33-

kUori locum Damafceni Çubÿciemui cap. g, J)iale£îtces hoc modo dtj'cemit Species pramp;dicationum. Vnivoca pradicat/o i^nando (jr Kofrte^, (Sr definith^em tpfîw no-'^iinùßifciptt Subiccinm, TJt animal pradicatur de homine : cpquot; fùfcipit homo, nomen amp;nbsp;defini-tionem animalis- j4nimal cnim ciifùbflantta ant-mata(eu.lenftbtlis-Seâcpquot; homoßtfeipit deftnitione hk:ic. St fiibp-antia enim eü homo,iß animata cÇf ßnßbilis. zÆqninoea aùte adicatio en,eifiando nomen cjutdem ßi^cipit, dtfinitionem autem ne-c^nac^Kam, vt ima^» hominis nomen tjuidem hominis fifcipif,non autem definitionem-Defini-tio enim hominis eil animal ratinnale,mort aie,in-uleiltis cl^'difciplina capax./mago antem necp^ a-nimal e^,Non entm eil animata,necp rationalis, intelleiliss et dtfcipltna capax. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'

Hsefi didicijßet aliquando Hofmannus tpuifibypßt tanta eruditionis persuaßo-nem. induit,non ita fade ac turpiter inßtti-am ßuam proderet in eo,cttmpradicationes Sjnonjmas, tantum.ßeciem cpuandam re-gulariumpradicationum eße affirmai,cùm-^ue negat,Synonyme de indiuiduopradtcari ßcciem, ueldeßecie genus, aut differenti-am, aut proprium, aut accident. Et tarnen

C ceu

-ocr page 34-

ce U hrva Depositor is a^umpta, qualesin hcAnorum convivijs adhibert/oient, pHeo lie cornubits 'uerendus, exclamare aadet, quafi repramp;darègefia (/rfirAgeingenti. edi tA : Dem bone ,qAot vexée fibolAflicti obnoxiA ed tAblantia tpa nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;yvdet(^!‘c.tmiiX

leniori vocAbalo mtationitm ntene, propcrarel^ qutdem ad magis realia :amp; tarnen rnonflrande qttammanca eéf mutila fit dutlnna de pradtcati ontbm apud nos co^nitio,e]uos ex J'uo tngenio rur fus aft intan s,temere arrogantes vocat,attingere/è tfki voluife,ait,vt diluerct hontinii iforum Super biani,^^fobolem eiusfirocia nonnihil retunderet-

'^t vero, fi paria reddenda e/fient, arrogantifiimo potfMoÂÔy'u, qtsàm non effet difficile, Leoninam Cumano ifii detrahere. Si forte ah hero agnitus, caffigatione durio-ri ad offficittm revocari poffèt, retufi,'vt lo‘ qriitur, Superbia,amp;huius fibolefirocia, Ht qua non tàm alios infimulare, quàm fiemet-ipfum accu fare meritb debebat.

Verum cùm non libeat nobis imitari ficurrilem ipfiius dicacitatem : relinquatnus fane perfunato ifii amp;nbsp;inepto SJ ex at on, Vexas illas fias, de qutbus gloriatur,Seho!aflicM

dm

-ocr page 35-

tùm legent wn graues^' int eilige ntef,« ou modo audacii hominis iftm dcjgrehendcnt, temerè reprehendentis, quA non intelligit, ^^^ß^gitiofi^ ofcitantiam at^ ignorantia.^ fuam, alijs tribuit,faldm profitent Is, fiedetiam pertulantum ifiam execrabitn-tur, c^uArentem delïtias inperucrtendis rené dïclis, amp;nbsp;in lacejjendls temerè att^ue txagttandls alijs,^uamp;petulantia. fine à natur a vanitate,^fiuperbia infiolenterfie efferente Çupra aliot,fiued rnalittoßo alijs no-cendiftudioproférafit, certe â profiefiione nominis Theologici alienifitmaen. Verum ƒ-tapUrumque fit, epuemadmodum apudAE-fihtlum diatur, nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;fxa,\iç

d' 'stovfi^ict;

Igec difiimulat jjeoemiôXii'Viç ifie, lufifie fi haclentts tantùm. Nunc entm, tnqiat,cid Koivfiiov aceedam. uâne quot;jerb Sex Pagina integra perierunt Sycophanta ifii, ante-quam ad ea, de quibuâ controvertere no-biscum volait accederet?^utd feret autem hic tanto dignumpromtifir htatu?qai Inug. iuta ßeuoluturum,fiperliua reßcaturtiin,(lr er.

XIT.

c

-ocr page 36-

dine ^rttato, eittod dicere voluerinttiijimpltci^i-me amp;perß)icue propofiturum fepolltceturl

, Ijlitm,iN^ttrt,StatiimhaheKt'lireme}ipS’ Uanc locntionem, Imanis Sacra Cana esi Corpus Chrifii,eße pradtcattonem figuratam:

Hoc tgtturaffirmdtum prohandum esi: Quits autem nen Itbuit tills vttßmphci SyllogifuiO, tjut a definitione ßaßit Optimus,ßd a remotton» cate-rarûßecierttm enttnciationis,diJ't(tnStin.a Sylleeif mo hoc fieri oportuit, cutus disianSlistapropoßtio trium cjuidem eH: partium,propter tres pradicatio-ttfsfigt;ectes,vnicum tarnen Sj/llogtfmum admßffet, ß tn minore duarum negatio confitttßet. Sed hoc ipßs dißltcuit,vt prater ßperfiua alia ad minimum gemmo Syllogßrn o opusßent. nbsp;Tales au- nbsp;nbsp;i

tem illt Junt,ubi aperte prodeunt. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;j

l.Syllogißmus, nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;j

Tradicatio, aut edi regularis.aut figuratn, ! aut inußtata.

Pfrum autem difiiaratarum, cpuales ßnt Pauis amp;nbsp;Corpus Chnfii una de altera proprie nun-o^uam pradicari poteÜ.

Srg» aut Figurata, aut inußtata erit enutu ctatio, cum dtco Tanis eil Corpus Chrißi.

'“R^um difparaftirttm vna de altera,aut Ft‘ ^urata, aut inußtntti forma pradicatiouti dtcitar. Sed Pattis çîr Çurpus Chnßi res dijf’arats, non

-ocr page 37-

»Of! innguntttr ßrmapradicandiinußtatat ' Brno debebifuriilis formafiguratn,.

'Probatto remotionis tn minore, eSî autoris D, PbdippißHt inttßtatam ffectem tantum dtßgfiant propofitionibui de Filio 'Dei.

Oftentare f'e, ut apfaret, Hoffmannm 'i^oltiit ne prorfiii rudts habereturDiale-cticii. itaj^etßturpiterantea tmpegit,fla-‘ ttmtn primo limine precept orum Dialecti-tamp;i aim ruditatem fuam prodidit in expU-ionda pYindicatione S'pnonpma, hoc tarnen tfd:e nunc ab eo ßtilt;^uodantequam difputet de argumenta noflrOyO^uod tmpugnandumfi bi fumpfit y pruts fl at um ex Scripto noHro tepetendum effeputavit. Reprehendit au-tem confilium noflrum,cpuod disjunctivo po tills,(piam flimplici Sfllogifmo uflfimu^. Hic à definitione, inquit,futfifit optimus.

Curvero Mu fia iflahincindècircum-volitans, non ad ea loca Scripti noflrifi con-tidit, vbi definitionem Sacramentalium ptamp;dtcationum (quas fiuo modo ad figurât as f^ttinere pafiim diximus,) ex Theodoreti amp;nbsp;dugnfiini authoritate toties inculcavi-ttiia^Fnde vel pueris Sfllogifiiurn tfiitts-r s modi

-ocr page 38-

modi ßmplicem conßcere Ucuißßet.

Figurât arum pradicationum Species ed, cùm de Signa externo 'viJibiU pradtca^ turresfignata:

In bac locuttone Sacrament ali : Panis ed Corpus Chrtßi,lt;pHodpro nobis esi traditum, pradicatur-res fignata, 'videlicet Corpus Chrifli,de Signa,id ed,dePane,

Ergo haclocutio Sacramentalis, Panis esi Corpus chrifii pro nobis traditum, eÜ ßgurata.

- En igitur Eloffmanne Sßlogißmumßmplicem, ß omntno talem à nobis rec^uiris.

ßßiod au tem Sßlogißmum disßncli-•vum à nobispoßtum hac Cavillatione (ug-gillas,tjuodgemino ^ßlogißmo opiisßt, ad ilium euolueadum ; 'vel tgnorare, 'vel calli-de dßtmulare 'videris, tpuodpuerietiam, quiDialeclicam àprimo limineßalutdruntt jciunt nihil eßeßrequentiiss, quam inte-xcndis Sßlogijmis, ßudio bre uitat is, ad Conclußonem ’^■ßlogißmi principalis addere aliud conßequens, juxta regulam : ßuie-quid ßequititr qd conßequens bona conße-qaen-

-ocr page 39-

i^uentu, fequitur amp;nbsp;antecedens.

autem necejfè fuit, in fernione Vernaculo termines fcholaflicos à nobist^

QMdfifachtm ejfiet, multo magis calumnia tibiparata fui fit, à qua Initium bufiis difiutationis Çuj)rafeciJli,Su^ey]}tamp; arnaantù efe tn firiptogermanico artium tcrmi^ wsßlicite ärgere.

'.-gt;in 'verb it a imßeritos nos efie pueri-lium exercitiorum put as, 'vtfi libuijfet, ea bpfaforma,qua tu 'vnicum Sqllogifmum fett dcbiafe dicis, contexere argumentum noftnm non patuerimus ?7gam cùm idem ctrgumentum 'varias formas recijgiat, ceu laus esl cara, mollis ce de ns quefequatur,fi doit os digitos, jujfafi fiat opus : ^uid faci-lius fierià nobù potuijfct, quàm hoc modo ttrgunientari s'

Qmnispradicatio aut esi regularis, aut fiS^trata, philippus nerbtertiam Jpeciem primus adieci ','videlicet inufitatam.

'^t hac prspofitio, Panis eii Corpus traditum, non eii regula-pradicatio: ^uia disp ara tu de dijparato c 4 di-

-ocr page 40-

dictttir-, quod reguhtriter fieri non po te si, ^^ut fi qii/s philipptcu difitnclio reti-nendafit, ne qttidem ad inüfiitatas referri

gt; Sdfi^ ‘iiithor huius appellat ion d in-ufiitatampra,dieationem tantsirn ad propofii-ttones defiho Bei incarnaio rettdit,.

Bsi igitur hxcpropojitio, Pand esi Corpus Chrifiipro no bd tradituniyfigurata.

En tibt Hoffmanne etiam disfiindi-’vum Sfilogpmum unicum, nfiquodproba-tio Minoris intextaePi : ne tu dicas, quad jampridem obÿcis,tn Minore non conflitijfe negattonem duarum partium, qua removendt fierintj.

Sed uerfiimè à Comico diclam eli: Homine imperito nihilquidquamuidi in-juflius, qui nifii quodipfie fiacit, nihil n-Eiumefieputat, Tuenimttio libituatque arbitrât U ex nofiro argumenta, alias at g alias formas Sqllogifimorum ttbi fiulpis, id^itafiacis,ut imitariuelle uidearislani-os imper it os, qui multos paru as partictihts faciuut : Et nobis non concedis fits, ut argumentum nofirum ea forma exprinicre-

mtii

-ocr page 41-

^^‘‘^^^inVernaculo Jèrmone comntodißi-judicavimiis. lt;^c miramur ti-„ exïguè exiliter omma, no-Calctilum revocanti ,non in men-[^^^^nijje, vtpeculiArem reprehenfionem y ^tueres, quod etium ordinem Sßlog ifmt ^‘‘’^^^y^lemjdedita operu mutauimus in ger-^^‘^'n^cOjpfiU'S récit at a Minore, quàm maio-'^^P^oj)olitione„Sedin Rhetorumfcholis fcr-audi'vifli,Orationempopulärem li-^fiorem cßplenioremeße, quàm Çunt con-’■iß amp;nbsp;nudi Dialeclicorum Sqllogijmi, fl^nmque argumentationes inchoari à Minori,

Cum autem profiteard, te fuperflua XIII-omnia refecare 'velle : amp;nbsp;ex gemints illd tuis Sßlogißmd priorem nobis totum concédai :Cur non content us fuifii pofieriore altéra, de quô dimicatio eil?

Rerum dijparatarum -vna de altera, non regulari,Çedautfgurata, aut inufita-ta forma pradicationis dicitur.

SedPanis amp;nbsp;Corpus Chrifli,’vtpotè di-farata, nonjunguntur forma pramp;dicandi

C J lt;»-

-ocr page 42-

inufitata, quumTi. Philtppui tantum aßt-gnavit fropofitionibits depilio Dei.

Ergo Corpus chriflipradicatur de Pan( figuratè.

Paff.Sa.-b Hunc enim Sßlogißmum, ais deincefsgt; te tmpïohare eb remotionem tnußtatapradicatiii' nis in Adinori,cpia rattont ex naturapradicationt-petttapalamadue-i/etnr.^^^uA uero eß illaratid Cui,inij^uis, Competit definitie, ei defitnituni cotn-petit, amp;nbsp;non e^i denegandum. Sacramentaidot locutionibus competit deßnitio inufiaatarit £il t-nim Inufitata. pradicatto, cjua difiaratn, per mp fltcum,amp;nec regulari,nec fitgurato conueniee-tem modum -vnita, Sacro firmone deß tn-vtcet^ vere prsdicat. Sacramentales autem locutienti dißarata tangentes, de o^uibus hîc eil dt/jtaatm, fieri fiermonis vß, Cr modo myfierij •vers, fiuntgt; Ornntum verö confiß'tone negantur regulars, ttt fiimonio etiam cuiusdam apud adverfirtos t»‘^' gnt nominù,ftguratnrum naturam re^puunt, lt;puod inßiper immeta demonfiratte-ne fitrmatuttt esifiupra; Ergo Sacramentales iflas locuttones ft-iliiis inftetaberis irreguläres, amp;fiiguratas,a ([itb bus ipfit natura difiident, quam inufitzitas, qtiditt fiuo modoß accommodar.t.

Htc ß tuo more in lente unguentunt tßtarere vellemus, caußam forte haberemw

-ocr page 43-

re^onendi tibi ifla tua, qua fupra in nos ca-lummosè detorftfli : Studere te vartarnrii re~ Vitm intricata Co'àceruatiohi : St rem extrica-re vel non rotuifTc vel mittiffe, quorum Keutrtim jtt laudabite.

Sedremtfgt;pt'inpotius perfequemur. 0-mnis dejinitio,inquiunt lurisconfulti,(quorum germane te delect art ßtpra obßervavi-^^ßortaßis quia magnißcentia tua ali-qutd accedere tnde fut rts) ferieuloßa ett. CMemtnimu^s etiam D, Phtlifpum (afè di-cere. cuiiu'uii artificis eße, reSiè defi-Mre. Cur ergo hoc tibtjiimis, vt novam In-ufitata fr.idication^ depnitionem in medium aßer as, (ir eam quidem hujusmodi, vt cogna ionem le et oris verba ifÇa (ßßen-lentia verborum effugiant ? ß^uis est enim die moditimyfltcM, qui nec regulari,nec fi-gurato conveniat ? Deinde quid eït, quod diets, dilpurata fer myfticum amp;nbsp;utc regulari,nce figuruto conuententLm modum le N I Ta eße ?

i Reßicit rnodia myßicus vnionis, haud-1 dubie rem if (am, id est, modum vn ionis , dißaratorum. lt;^t regulärem amp;ßg ura ttun modum

-ocr page 44-

wo dum nemo unquam prêter ie au pu dicere ad 'vnionem rerum pertinere , pradtcationis modtts faltem deßgneiuriß^^ 'vocabulis.

Pristerea etß nemo it a prophantud^^ quinfateatur Sacramentales locntioneS]^' cri Çermonis ußu, (pr modo mßlerlj veras Je, tarnen non propt erea figurâtx ejfe dtß' i nunt.

Cum dico, Plammx in ore Apofioloraaiy aut Columba deficendens fittper chrifia'^' aut halitus quem chrtfttts ex orefiuo efi^^ { in diCcipulos, esl Spiritus Sancîus, perat^ pcxdicatio, nbsp;nbsp;SacriJermonis vju, nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;,

tnjfterfividelicet quia cum ifiis rébus Vfß biltbus conjuncla erat exhibitio Sptrittu^- j Ptguratum tarnenprxdicationü moduwt^' । Jb, negare nej^ außs, ne quefi velis,pofiis- i , ^^glt;i fi are vtrumj pot esl, SacratntU' taies locutijnes, vfiufirmonisfiacri, amp;nbsp;Jicrij mous veras ejfie : Et easdemtanK^ ‘^•d prad^ka! 'onîs môdum figurât um cifi' ^■■'C^e.

l-i quam tU inufitatam prxdicatioüt^

»(ff '

-ocr page 45-

ej/è definis, (jt(a difiaratnpermyflici^Tn modum 'vnim ßcro firerione deß tnuicem'veri; prixdice»^ tur-,EAinnos multo reoiitts pramp;dicattonejn fi^uratam^ß Sacrament aient nominare pofid Jamiis,ca cj^ntdemratione,(iuaTjeteres no~ tuen myßerij feculiartter Sacrament is tri-luunt, fropterea quadford aliudcernitur, altndinttss animo intelligitur,

TSlimis autem apertus dolus eif quad tefiimonio cutissdam n■^agKt nom inis 'ld tri. Sacra rnentaleslocntiones natur am pauratarum p^sdi. eMit»:umye(jiuere,i^ aßgurmistpß natura dißi-dereais.

lgt;lam quia tu ip fie pagina tui libri 21, tidlocum in Orthodoxe confienfu fol. i s z, prouocas : cogitare debuifti, non defuturos, qui locum eum inffiecluri ejfient, at que inde percepturi, qttàm dolose fallaciam commit-tas àdtciofiecundunt quid,ad diiium film-pltctter.lgpn entmATcXosg çfi in'uniuerfium ' tile, quisquis fuit.quem Orihodoxus confien. jus célébrât, figurât urn wiodtim pradtcatio-nis negauit inefifie locutionibns Sacramen-talihus,Ssdhoc'voluit, non 'vulgärem, fig in his agnoficere figuram,qusi tn nudaßgni-

ficA-

-ocr page 46-

fcatione conß/feret, Et tuß bonaßde roluijjes, non mutilare debuijßs locam Inm, ad^ttem, tn Orthodoxe con^'enfn, •vocOSjSed tj^uid mirum ?Si it erd, qui aut leges mutilator citant, dextram legum tnt erjoret at tönern pervt^' tunt, ut fucum im^eritis faciant ?

Curenirn omittis in teßimonio magt^^ illitts uiri, quod HA CTENTS uenti fe dtcitfigurant admit tere ?Cur taces,qnï'^ j • nbsp;teflimonium illudprobet Orthodoxus Con- ।

fienfius. Si D EXTR E INT EL L iG^' ' TER, gfitodquomodo faciendumJitptdl xe tbi declarat.

XIIII.

Pag. 34

Igt;e Philippo Alelanthone uero nos primum authorem ejfe dtxtmus appdl“' t ion is Inufiitataru pradtcationum)quafrs^‘ tefi:ribcreaudes,Audactui ciua-m parßtf»' nunciare Bremenfis quad ad inupitatam ptdi' cationem duniaxat prcpopt/oties defilto Itrtt? ,^ux enim exclufiua fort tor efie ggt;‘ teil ? quant quod tn Dialecttcis phthppl^^b ittur, Inuptatus modus ell tn pr^pojltiontbttl de filto Dei. Qt^rum non fisnt aha exeogt;pligt;

-ocr page 47-

iK toinrertimvniMrßats. ßßßßdperinde esi, Mfi di xijjet : SoUßroßofitiones defilio l^et incarmto pertinent adßramp;dicationem inu-fttatam, v^n non ergo pudet te negare^ quod exclufitta in textti Melanthoniano re-periatw ? Et cptalis quamp; fiilla taa Cauilla-tio ed !*Licet dtcatur earam non ejpe alia exem^ flaintotareram vniacr/itzite, tarnen hoc pctim exceftionent d regularitate vninerß tnnnere, tjudm vt aliarum intifitatarnm cir Sacrarum 'veramn’ßpjnionHm excmpla,prlt;tßrtimß dodrt-‘ na eorivm exqntßtitti tradenda fît,reijciat,

Ex^uifititts te traderepoffe autumas ißa^ ^ttàm Philippfts explicarit. Sed tu te corni-cumoculosconfgerepoße putas,ut dignu^ 'utdeare illo elogio, quo pod pagincts duas «ÇWKxwç ludißcare alios conaris î Veri hic difcipuliis praceptorem T). Thilippum tnagno pofi firelincjKit interualloJN SCITIAE ßcilicci Jpacio al^tro dotlißinjoßparatm. Et qua te quajo de-‘ r/ientia cxpit,quod cum EnioneperÇona dua-lirit naturarÜ in Chrifloßcuius deßriptiond ad dnußtataspradicationes rettilit ^^elan-thon) aliarum Vnionum exempla conf un-dis i qua habcant fane facram veramque vnto*

-ocr page 48-

Tjnionemyîsinciù^ûir tarnen, vg-t rg^ a-x,u^ittagt;lt;r umtiA nonfunt.

Vera qmdem Sacra unio eli, qu^e Si-cramentalis nomïnatur, Sed pradicationii niodum dtfertè retidit (J^ïelanthon ad f-guratat, t. Corinth. lo. ii. Ita^gloffu-Us tais diffident, qitihns Melanthonem partes tuas attrahere frußra nit,eris, vlttu tandem Flacianico more authoritatem eittt ahßis, amp;nbsp;(^nafi non cadem rat tone appelU-tio c^uoi^iie ioßt inufitata pradicationis philippoprimùm 'ußurpata repudiaripoßiU ret mere tamen,StDis placet,pradicationetfi inußtatam conaris, abtecla interprétât tone authoris.

Ponendniini^His,^). Phihppum tantum ßtiones de fiho Dei 'inußtata faadicatiuni ßbieß' ß: hand intu-fia porco, tame-n cjuareturgium ijiH D ‘PhüippHS in artibus flatuit,ea non tantum oraculaperß^eßßo loco immotaßdetiam infft-iudtcium zgt;eritatisCoeleßis urgeri debeant?

Vttnam, Sycophant a, idem obßcrvatt^ cum tuß, quoties Lutheri, quoties Erenti) ojefiri nomen anteceptis opiniouibus veßtn prat ex it is. Si entm oracula imntotation

-ocr page 49-

fufit, Vf cerfe nûfifunt, niß t^uantum Ort-(ulis Scripture Saenz nituntur, quacunque ah hominibtis, quantumuis magnis amp;nbsp;eru^ äitisfrolata funt: Cur inprajudteiu 'verita-tis czlefiis ilia ex eoru fcriptis vrgetis, qurt authoritate Scripturaprobari nonpoßunt? amp;nbsp;ear in horum Script is judicandis, non ß-cundußed contra Scripturapronunciatis-fut fit in hac ipfa controuerßa Sacramentaria ?

Igam qua aliqui feruore conten-tionii alicubi incommodius fcripferunt eapertinaciter urgere non deßnitis. uero infieriptis eorum,ad normam Scriptu-ramp; Sacra congruunt, qua^ cum Qrthodoxa ^cclefia omnium temporum conßnßu Cat ha* lico confientiuntPEaÇquiapalato 'vefiro non fiapiunt,quia ad fuperbiam nbsp;nbsp;factum've-

firum non conducunt^ quia opes (fi‘ reditut •vefiros non augent,quia gratiam fauo~ remhominu'vobis non conciliant)perpétua filentio obruere, amp;nbsp;in his, qui uita for* tunarum fuarum diferimen adiré,quam ve* rttatem agnitam abqcere malunp, non de* finitfs Centdtqsinceferc, odß vattniania pro*

-ocr page 50-

frofequi, de nig. fratidibui Sopljißick,^ vi Apert A, o^uAntum iu z/obis eH ,opprimere? Dt quo noUte dub it are,graues vos altquandt rationes Deo reddituros ejfe.

^“'‘S.-sS b Tgam teHoffmanne nequaquam boni conßjentia Caupim hanc agere, totapagd ia (èquens oflendit : In qua, »e dißimules, 'Vt AIS, qttod prt ßntentia tua, ingenue fittetis, nolle te aduerßri figurata locutioni, ne

XKX, excitetur ,fi ßub figura quis recipiat SjreC' dochen tllaw, quant D.jJ^elanthan in Did-ilicis ponit explicat, nec non ‘D, Lutheriu t» fropofitionthtu Cœna admißt. Et quaß rem nouant, amp;nbsp;abs teprimùm inuentamafferiU, Admodunt ßtpere tibi videris, quod dtcli-tnitas, ßub titulo figurata pradicationis genl-raliter complebli ‘D. Philippu volutjfie,tungt; tnpei elles,in quibuifigniftcatio propria vnius alicuiiK vocts fnutatur,!un’i figuras eai,quibus noniotO' ßngularum vocum proprutas,quaw modus attrr butionisfeu %ilt;n(r eg habttudo pradicati. ad fib-ieD:um a regulari pradicafioni defitlht.

Hac ctim tu ipfe fipra confeffiusfis, attb S^J]^ ^tgt;s in Scripto nofiro germanico, cum aduerfiarijs nofiris dificrinten inter tropot ó-fi-

-ocr page 51-

gurus jfi ntemoriam rcvocatiimtu:

eH, ejisoii inßdiM doRrintc Calefli nosßrtsere Ca-Iftmniitris.apfrobata conßßtone f/gurata locutio-nis in verbis Cœnamp; i Bt tibine, (qui Tag. j ƒ ƒ è/i/e.al’eXùiii,laceßendis alqs tarn frocax

' es) an nobis (quibus adverptrq inevitabi-hm neceßtatem defendendoi innocentiat ' caufapublictt afierunt) Saperbien-di ö* nocendi, ae quo hic loqueris, Studttsm rette ac conuenientertribues ?

Cnmq^ de appellationibus diuerfis earun-figurarum, Grammatici ipfi inter fi , certent, nbsp;nbsp;adhucfub iudice lis fit, Cur cüm

profefius fis XcyofjcApfiou/ te fugere veile,Me-

I tonqmiam Sacramentalem Philippi pofiect reijcis, quA (vt difiertè ficripfimus) eodcm lo-

I co à nobis habetur, quo Synecdoche. Nimi-

, nbsp;nbsp;rum fiadSacramentor.um naturam accom-

modeturutraque, neq^de Signis nudis, fied

1 nbsp;nbsp;nbsp;rfe exhibitione rei Signât a,quamp;fit in logiti-

mo vfiufiigni intelligatur. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;\

quot;Plec aliter D. Philipptts in Scriptis The-

I ologicis tMetonymiam Sacramentalem ex-plicavit ipÇe,qucdadprAdicationis modum ' . nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;atti-

-ocr page 52-

in ’Diale^ich Synecdi-then adpropofitionem inte^rafn actommi-davit.

Id^minat enim, vt tuipße locum totun ' récitas. Synecdoche», haue pradicattonemplp ratam, Flamma in ore a^poflolorum erant Spiri' tos Sandens, ßgnißcans nimirum SpeciaUn praßentiam efficaciam Spiritus, Sandi, tujusßubfiantia alîoe^ui,vtpote infinita,ni)n vnirei magis,quam altert adeße,ided,ri-plcre omnia reciè dicitur. Cum hac explict-tione Synecdoches, cur non coniunxifli Mt-lant honUnam declarationem propofititnujn de Cana,qua in enarrationeipßus tnprioren^ adCorinthios extat?

Calix(inquit)ed; Communtcatio Sansuini^ Chriflf, id ed, SC£S externa vi/'ibilts,^li^ Sanguis Domini nobisfixhibetur. Sicpanis^gt;fi^ fiangimus eSi ILLA RES externavifibtlb, qua efficimur Socq lt;Sr membra Corporis Chrißi' Stcut dicitur,Fuangelium efipetentia Dei.id'digt; illa resßu in^rumentum, quo Deus eit eßtax-£t rurfus; Htc esi Caltx, nouum teflamentat»’ p^^^oùvvpuA eSlfVtß dicam,Faßces ßnt impetifnf Fomanum-,.

\.gt;i^noß:is nelt;ptgt;^‘n'‘tropM‘ïi^Crûcitxt)’ enamp;

-ocr page 53-

t tone s Coruoriim te nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Xo'/'izA-xjar

Çerere, Cùm de S’jnecdoche^ut eîi à fJAïelan-thone explicate in DiAleciiciSi ate^ue ita de fgurata framp;dicatione Confensutn ejfefate-ris; In tere a autem negM,te afentiri Phtlip-fo fonenti Metonjmiam,q^uainfc expltcat in frofofitionibas Paulinis de Pane amp;nbsp;Calite, tot dducidè non objcaré doceat,fe intellî-gere attributionis modum eitamodi, t^no n'a fgnificatîo nuda ofiendatur, fedfimul corn-frahendatur exhibit io rei Signata, in vf» légitima,Px c^uofec^uittir,Metonjmiam Sa-cramentalem non minus adpropofitiones intégras accommodari à D. Philippo, c^uàm in Dialectici Synecdochen dixit ejfe in hac oratione, Flammst in ore c^Ppofiolorum trant Spiritus SanFius.

XVL

Inßgnem 'verb Calttmniatorem te oficn-diSfCumpofita Metonymia Sacramentalißqt(an9 tu cum vulgaribus tropis Confundis) Calui-tiianos,intere}uos Philippum numéros, improbe ac impudenter mentiris, 'verum eJfe negare qubd Chrifltu dtxit.^^uid enim contra hanc Ca-lumniam eficacius diet potuijfet, quam quid Phi lippus de tote generefigurât arum

■D 3 pr£di-

-ocr page 54-

pamp;dicatïonum fcripfit in Ttiale^icis? Vtÿf Tutu pritdicatto eH: inSermonf iwproprio/Dbit^^' men fintentia K E K £t in noftrofirtpi’' \ , legere potnißi^ e^uod ehfertè dixirnus Chff' |, flum non minus Veracemeße infermonej''\^ guruto, ^uam reguluri àquot;proprio.

‘ De Aspafte uero quA fcribis,ea cùm ad Hl' eronjmißntentfi ab eo eitatd,et abs tefini' ßre detortd, imo amp;mutilatè initio tuildfi pofitam pertineant^ad eum ipfiiim authorem Pa- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;remittimtis)te^^ hortamur, 'vt (ß Pei d'

morem(ne t emerè alios aceußes,in ^uibus tn-es) Candorem (ne dtlit Scriptorumßue yeterumßue recentiuma-ltimnioßeinterpreteris)in Dei Ecclefii conßeliu^ maiorentdeincepsadhibeets.

/I

Poßremo ad tuas, (c^uas fic voeas^M-tationes in Bremenfes reuerßss, Non poßin praterire aisTEMJVORt'M ilhrum dodi-rum pudendum incogaanttam, qua fade hallnd' nentur, tuns dicunt: Adpradicattoneru inußtü' tam pertinere filas propoßtiones defibo Debi^n^ ■vera fint per Communicationem Jdiomatio»-Pt vt feßwus ejß 'videarts, Ironieè addts, hos difeipulos^pracepto'rem D. 7^hibppnru wnirit

-ocr page 55-

ƒ iKteraallo relinciuerejKfcitiit fciïicet jpaci» doilijpmo ßparatos. Hac noblegen-tibuiju mentent uenit joci, qui de Platone ^^^M'^eAe narratur.CaleabAt DiogenesCul-eitram PUtonts,-jtr£Çentibut aliquot Dionq-‘itnieii^quosPlato ad couuiuium tnuitaue-tat,Et fu^t ratio nern redde ns,Calco tnquit, Platonis fasium. Huic Plato,Calcas,fedalio fait U. Erat enim hoc iplitm fafltts,quod am-bittofé exfuco virtutis laudem captabat,Et ßtperbia ipfe tumens, aliénant ptperbiant calcare ßeputabat.jdemfacere nobis vide-turHoffmannus, qui ne quidem caninafait Waledtcentia C'pntco ißo inferior esi.

Tumidos nos doSlores 'vocat,cùm tterè ßt ipße, vt est tn prouerbio,)cÉja,7rgt;^

Jncogitantiam nobis obqcit Qquot; halluci-nationes, quibùs 'vitqs tottts liber ipßtts fca-tet. Inßiitiam nobis inpingit, qui cum ipfe ßibi eruditionem omnemßolus tribuat, cogi-tare debebat,quod AEfopus reßondit.

'^hil nobis ab ipfo eruditionis relic-film ejie, ideoß^ non habere,quod conquera-für de noßra infcitialt;,

Sté

-ocr page 56-

Sed audiamtis tarnen^ quails error tile fit,quem fe animaduertiffe ait^ Si, inquit, filas propofitionu de Filio F)et, qua fint vera pet Comunicationem IdtomsitU, retuletis adclaße^ tnufitaw.ru locutiouum,tum ha propofittonef, quM ibiadficripfi F). Philtpput: JDeusesl homo; Fef' hum caro fiiSlumePl; Keraftatuentur perCom-vnunicationem Idiomatum,quod nee eii,nec Q)* Philippftt fimniauit. Nam vt erudite (f“ rede 'Sez.a tn prafiit'tone cutusdam bbri Heßiaadri f^ripfit(Ktritas enim etiam in hosie laudanda df) fjec T)ei, nec homtnis nomen est ï^tcôpt.eneçfiti èajottr trtipoa.vTJKOV, vt taceam abfirda,quaco»-fiquuntur,ß Detufit homo perCommunicationern jdiomatum,cum illud fitat per tsnionemperfaA' Icm natur arum,cuius vnionis confiquens eft Cegt;»‘ ^unicatio Jdiomatum.

Hac tu Hojfmanne, in eo certè lattlt dignus, quod modttm inufitata pradicatiO’ nls,vel nunc tandem agnofcls,ab alifts pramp;-dicationib, difeernendum ejfe, nonfecundu Sacramentales locutionesffedfecundumt'^ exempla,qua. T), Philtppus author hujus appellat ionls in dialeflicts fuispofuit, Ft quod 'ueritatem ais etiam in hofie laudanda efific-

Pgt;e»i^ quod ab vbiquitariorum impfi, inÇhrifiu BUffthemis paradoxfifqiii^^, voll

-ocr page 57-

vflio perfonalts amp;nbsp;Communicntio Jdtomatu confuriditur(hoc eH, vtrum^pUne euerti-tur) dißentire te prof terts,ßcut alibi etiam ^b ipp) nbit^uitatts feu omniprafentitt Car-

Chnft propbano dogmate palam fen~ ttntiani tuamjeiungis^ielin hac parte iftitts controtterfa,quamp; hancEcclefam noftra lt;inteannos plures tjudm^iginti horribili-ier turbautt,afentiri te nobis oflendis.

Etfiautemexipfo D. Philippo demon-ft^re tibi pofemtts ad Communicationem idiomatum referre, Philippum promifué ll^opoftttones omnes, in cpuibus deflio incar-^^to, fubjeÜi locum vox concret a obtinet: Sipod fcbolafticos feciffe conPiat: Ta-'‘^en ne Xayci/cA'fiAa- perfequi veile videa-

Nos cpito^ maioris perjpicuitatis (fdi-fiinUionis caufd, fatemur Propoftiones il'

De ir s est homo : Et verbum Caro fa-Hum ePi, pertinere ad vnionem ip fam ^frtbendam, qua ePi fundamentum (f ratvüividç ï^tei)[jt,a,Tuv,id eit,pradicati-illius, qua quod vni natura proprium ^^^dtibuiturperfoniii in Concreto, ideoenim

'uer*

-ocr page 58-

Yfra est forma prAtîicationlf, quia kt di(£ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;natura affumjotafunt

quot;vnum ùc^tçsi^ii/Bp.

^Mdautem deincefs Subÿcis : Qrturtf eH,Kon omnes fropofittones de fiho Det efe tnußßi-tas. Cum di Co Filius Dei eïl ster uns. Films Maria esî paßus, »OK minus reguläresfint hr. pnpo-ßtiones. acß dicam: Homo mortalis.Ferut» etiam hoc etî^imfiù non habere locum fcoiiicovi-o-v 'ikioopcocTuv, tjuare huius metione earu »on po-teft fiert exclusio.Dc eo nuc contendere tecum nihilattinet,ctimhoc locoprorfusßnt ccttp^of ^óvvim.Tltam Philipfiusfat Is oflenditfie non fimfiliciter loqut de omnibus propofitionihus filio Dei:fie d qu£ rutione hjpofiaticix. vnionis de Chriflo dicnntur. Ita^^ tlla,fltus ell amp;ter-nits omnino hue non pertinet,

PrJiterea ft tuo more 'vocuLts capture vel-lemitSjCaute hoc accipiendum efifie diceremM quodinconftderate mifices hancpropofitionc. Homo ed mort alls: cum non tot us homo mor te deflruatur, fied Corpus tantum: Neq^amp;~ ternu efifie,accident efifilio Deificut mortale eil accident humano Cor port- Sed commodi-ttt te fentire in nbsp;nbsp;nbsp;qudm locuium efife exi-

ßm^

-ocr page 59-

.Etßmilem candorem inaltoru legcndisprxßare te decebat.

^od ergo addis , délit ioi milit ares ^ßtans:(Ende eil enim bellum inexpert is) ^‘dendam eße .quant periculeßm ßt muntre g. „ttdijre peilfußt nos vel exclußße pu-^‘^'^fropnfitioncs fnttclpales d ‘D.Phibppo annota tta, totum geKUiinußtatarumpropoßtio-rum annthtlaßi, veleas per tcotvuvïcu/l^iaipooL-

deprauaße In eo Sycophant am terurßus fßbes .Hovrßcv h ini)uitl)emoflhenes,'7covri-^eio (rux.e^eft7};(r aêi,ê5rfiW'Ta;K;d6fcv€ao-jtwü»' Kçti (piÄMTiov. Et tarne ne velincltmode alio-tu dmapertinaciter tueri, velfimplici've-ritati de eße 'velle 'videamur. Rogamus te iuquifitorem prauitatis bare tien, aut potius ’vanißimu ‘vitilitigator'e noßru, vt negra-ueris inßicere locuScripti noßri'pam pridem iotraubiyuitatEApoßolu I. An.editi Pag. 2PS. ac yuodUli de inußtatisprxdicationib. reßondimus, tibi )uoß reßoßum eße putes.

Cumulât auiefiué Caluntasßue inépÙAS nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;y

ßuasHoßmdntis,cum in ßne réfutât tond ad-uerftts nos peculiariter inßttuta luditgene-ralib. ^abiguislocutio: vt cum negat Mivat-vioev 'i^iupoAsuvßermonistrop^t eße(lt;yuaßv€ro

-ocr page 60-

tropi 'vocabulum nongeneraliuißcpe aaipi* atur) Cumj^ de dX^otdinl veri^lï Iccloïï ver-igt;a dat (ferinde acfi idemßt pramp;dicatiovertt falfa)demg^ cum ad manipulares nofiros, ^uos ßcvocat^nos ab légat, (^os alios nos no lt;fS^oß:imfis,quAquibus cümßecundußcriptu-' VAßtcr£ normi, puriordEcclefia indubita-ta teflimonia de fide orthodoxa nobis conue-nit,cujusfiummd etiainAuguflanaConfefiio ne dextrè intellecia coprehenjaejßficimtts.

Sed de his, cùm non libeat nobis, occu-fatis grauioribus vocationis noflra labori-bus, cum Suffeno iflo, amp;nbsp;per ipiÂctvTt'a» prorfius excAcato verbafacere diutiusfinem refionfionis huinsnoflra faciemu5,Monen-tes hominem, vt illud quod de Ccelo deficen-fièrturrvüiôioiAvTsv,Noße teipfium, quod Crafi refiondtt oraculu ctÀvnv ytvÔKt-erit, benè fi fie nouerit ipfie,dificat obfier-uet deinceps maiori cura,neji ita,quemad' modttm cApit, rni à,Xa.^viat ipiAavnib qu A reueravt Plato dixit, trfii-nv

içï KM-MV Toltr avB^amiaj indulgere per-

-ocr page 61-

f^^rexerit, amandetur adeos^de quibus Re-’^^rendix, memoria. D. Lutherus alicubißri-jfit his'uerbi5,^j^a monendi Hoffman ni fimilium cauff(vtïn ÿsje tam^namin ffculo aut imagine fua contemffentur) ad-ÿcere non grauabimur,

Sic igitur D. Lutieras de Superbis amp;nbsp;fffuofis Theologis novitÿs.

îitcè 'dunden

et^ett {even/ cVev fç^yci'*?

6ç/ft(ô nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;per fôfîU'ç^ gemacht/

tteflî({gt;3C))vçî)î5t/6efelUtîgt;(v attc| feev/tgt;fte ma« nbsp;nbsp;nbsp;f«» antievc Ube/v»tU

ötóctfn'n/ tvàrM îgt;efligt;tttvaVôvcft 0bev abUflen,

fdbev «tt tgt;cmc ^cfffêjî» rec^t/ (o itftbcn (in f4)6tt^«r/ôr0(fcv/ »«tiäev/mc^ev Gfewè^e«-

^0 W(|c t)0Ucttbtgt;t0f’0fïblt;ti?fttt/ febwuefefte mit ^eUen/ ^«fFb«0/wb»^)c5ieß/gt;nÄttbi;i;^ borett

-ocr page 62-

furtîgt;e/ mit (tuff t)îc6 Vüctfftt Mîgt; (a^ctî/Seè^t/'^cBft/baôC^ct ïxte fcnié t^tct/oae P föftlicfe^-ttcVcv fércibcn fen ttcf \Tool ]»fectgt;ipert fatt/'^((0tgt;en btfî Vu feliö fenV febctfeliß tm^iwelvcuf etc.

ftcîfî aber- Derti, piperbis repfiit hamilibft'S autem dutgrAtiam.

Tteo Soli gloria.

a J A^obç r «.ppocAeoy Xllw vóorfzct,, I Tjjv nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;‘zs'O.^a.^fjfd aÂei^sv^i^f

Tt)iTît,iioî.lt;piÂiivTia,v ß^ßl|ÄflV.

K«/ •arätrof x.ctx.e)/A,f!%a,vci ßocTettn 4gt;«tüA£c7 cimob p’atn [div, è ^;i^ôal^i{cn ro ôsiovp ùçpMÂiçx,

TiTplivv à vriTn àvm^içs Ai/ôçaTno'ici ’ZTO^v^ÓTTug

Aîlt;i trTTiçfMOÂlyloçivçi^ôvamp;'DfMOtov T ÀAa,^oviôn,

-ocr page 63-

AVTsß dobg

nAsTïiçj ùi Äf', /lt;îctgt;, ■StrjAot'Wi iÙoÂlcQ-OI, ^■^‘i'^ittßÄaßifi, «iû9-£pe(ç, ^ûirov^ok

Oy^tTTü ^osctsfç éÙv ßißcnaa' Ei-£X7îJ0Ty;^à)' x^ooçi t AKi^vagt; Klt;tAà,7 (r^7t;7-7îo ;tçlt;FÉa7 iéiyôij, ^‘lt;gt;^ÿÇT ùgt;cf:/u.s^iiir.triiiaçovlt;I^Bg

KSf^ ßlO'Ti) ß^OTUV ÀTmVTCeV.

tm!!-iAiirxA[À,iv p,a.^BVTX^ Î4tfiiigt;f(r au sj-ôir ij’Àyvcaç ay’ouTt Oles' ,ovl Ù^ti/izlt;ov7r6]’ai'^yi/ij£u. ^0,1 'sr^uTïivp-lt;x,9i,yvcüQi TOI trscuniy, ^vAovÓt ÀAriGovç.

OVTUÇ TDt Xi^etj’à.u£0,^l{Ç KOTTair^, Kai ^ijy’ àu' àf^ixa, efiTitzlt; p,soÂ’ti^aet ßi'gt;lT07ffJllXct^llt;is^ä.JU,ß^C7Hl^.

TfcA{^.

J. £.

-ocr page 64-