-ocr page 1-

LEGITIMA

VOCATIONE P A-STORVM EG CLE S IÆ REFORMAT AE.

Adtterfus eos, ejui in hac t/tntùm capite fi nb Eccleßa Rtformata dtffenüre profitentur.Ex Uhro de Dtfiipltna EecleßaStica, Avthore a. Sadeele*

M O R G I I S, Excudcbat loanncs Ic Prei’* Illuftr.Dominorum Berncnfium Typog’-aphur.

M. D.

-ocr page 2-

-ocr page 3-

D E

Légitima voca-

T I o N E PASTO RVM

ECCLtSIAE REFORMA T'AE.

^Juerfiu lt;01,!n hocliittiHm cafiteft al Edle/ia EtftrmUa Jilfentirefrofitentiir.Exlibro dt J^ifcifiina ScclefaTiita.

BV A N D O oy IDEM funt hodie p, tgt;i nonnullij qui præcipuain partem fdbnua Difciplinæ Ecclefiaflicæ euertc-'’“'*^ü‘’quot; re conantur, reieólis iis , quibusT^’ ex officio incumbit ipfius Difci-plinæ adminiftratio, aduerfus eos niinc nob's yaiatio’ difputandum eft. Hoc quidem ipfa rei veritas «lt;”' ‘m-ab illis obtinuitjveram atque cxprtfTo Dei ver-/”’’““'''^' lïo fundatam efleeam Doctriiiam, quam Ec-clefix noftræ amplcxæ funt; fed affirmant Mi-niftros elTc apud nos légitima vocationc delfi-tutos: cum non babeant perpetuum ac viiibi-lem ab Apoftolis ad hxc vfquc tempora fuc-ceffionem: eamque folisPontificiisattribuunr, 7br-igt;,tn ac proptcrea nobis illos in hac quidem quæ-ÔjtfjM ftione folent anteferre.

Hæc cit igKur ratio, qua liicuntur jj qui Pa-ftorum noftrornm vocationem in dubium re- etfitamp-i uocant, cuicumfuerit à noftris Doctoribus copiose refponfum (hoc eiiiin caput, vt plera-

A ij

-ocr page 4-

DB LEGITIMA

ufittex~ i Cum autem nobis in hac quæftionc fit nc-gotium cum illis hominibus qui Dodtrinæ in

quodnobii Minillroscripcrc conan-b ErwOra turrmihi venit in mente veterisillius Apologi, iiüriuam quo Dcmofihcncs Alexandrum aliquando re-perperam fœdns iniri cum grc-cuflodes fuerint titMimim fublati : Ita mihi videntur quot;fruflrà Doârinam frtbtnt. approbate, qui tollunt illius docendacac pro-c Para do- mulgâdat rationé, *nifi forte expédiant à Pon-ditaiioY nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Dodlrinæ prædicationcm,quant illi

fmiiptiii orc,fcriptis,gladio,flammiî,omni denique cru ntntxft- datum gcnereinfeclantur.

flanda. lt;1 Primû ergo ncganius hoc pofl« noftris Pa-iXrfor- ftoribusredlèobiici,* quod legitime vocati no tKltfari • quandoquidem illi qiiotidic vocantur Sc Pafims le eligütur via ordinaria, Sc eo modo qui verbo ^itimèy» Dci præfcriptus cft : atque abüs cœtibus rcci-

ap^ebâlhr lt;gt;nbsp;yerii Dei Sidefiii tjitje elij^enJtnm L^^Rermn iin habent, g Rt~ firmata Sttbßa ßtnt yera Oei Muleßa,

ad mi-

-ocr page 5-

VOCATION« MINIST. 5 adniiniftrationcm , habcnt reôam fyncerâm-que Diiiini nominis Inuocationcm, obfcruant rcligiofe difciplinam à Chrifto amp;. Apoftolis inftitutam; denique ÿc charitatis officiis, amp;nbsp;in-uida Martyruin conftantia amp;nbsp;totius vitæ re-rormationetcftantur gt;nbsp;fcfeafumma Dei ricordiain nunicrum ßdcliuin cïïe cooptatos, £lt;((lt;ƒlt;. tanquam membra Ecclefiæ vniuerfæ : teftâtur inquam,fc elfe ex Chrifti ouibus, cum, reiedis humanis traditionibus, vnam Chrifti veri pa-ftoris yocem audire vclint. Cum ergo tot tan-tifque argumentis conftet, Reformatas Eccle-fias efle veras Dei Ecclefias ( quod etiâ a^nofeût ij qui hac in parte nobifeü diftentiût)cûq;Eccle fia ius habeat «ligédi paftores(quod nemo igno rat, ni fl fimulignoretquid fitEçclcfiajquid tâdé caufæ crit,tur eos paftorcs repudiem’, quos ve ræ DeiEcclefiacjiuxtaipfius verbû,amp;elcgcrunt amp;nbsp;approbarunt? Si eiiim Ecclefiç Dei funt,quç illos elegerunt, amp;nbsp;pro veris Paftoribus agno. ucrunt ; Si ipfi ex prseferiptis Euangclicisfunt clcdi : Si fidcliter officio fuo funguntur(quod ne Aduerfarij quidem negaucrint) : iam cuiuis primat facile pcrfpicuum elfe poteft, nulla ratione pa-, EccltlitrU ftores noftros ab iis reiiei, qui alioqui Dodri-næ fe noftræ fubfcripfiflc profitentur.

At enim, inquiunt, non habent continuam n,, fucceflîonemmon ergo funt légitimé inftituti. matu e«-Nâ qui hac noftra «täte primi Reformatas Ec- »«» elefiîe Dodores extiterunt, nonfucrunt voca-/*'^*’ ti ab Romana Ecclefia, fed potius ab ea reiedi,

'' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;A.iij.

-ocr page 6-

è nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIMA

amp; niillo non anathcmatum , amp;c fulmînumge-. ncrcpcrcuflî.Ex quo efficitur,vt quotqiiot po-flea ab iis fluxcrunt, non habeant legitimem Vücationcni.

PriiTiùtn,n-iibi licet,fi vclim,iftani obießio-' ,, nein lopellere bac exceptione, quod omnino y' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;L-- -i r

riobil-tonnenit cum in Doétrina confentiunt. Hoc certc ob-9?, rjni lé iiciant Pontificij, quibus nobifeum cft non de nol’i^ ia vnj ^e, aut altera, ncque de terminis : fed pro-PtflriM nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;de totapoffefiiione côtentio: quem

^frofiten- Dominus cxPontificiistcnc-bris,in Euan-tgt;ir. gclij lucem tradiixit, eum hac obieftione vti, pcrqiiàm indignum eft.Cedô cnim,nonne no-bifeum agnofeis EcclefiæRomanæ corruptîo-ncm?3gnofco,inquis: rurfus qiiæro, an nonil-lic inter cætcra, adeoqiic in primis, Minifteriü M'mifte- quoqucEcclefiaftfciimcorriiptueft ? Hicnolo mihi refpondcas, fatisenim rcs ipfii loquitur, nemo cft vel ex ipfis Pontificiis, quem non manit’cftifsima veritas id confiteri. fn Cut ergo nos rctiocis Sià Romànam votatio-tit- ncmP'Tu, inquam, qui puram Dci cognitioné jadas, aufus es hoc ex orc tuo ( vt vêtus illud Ennianum vfurpcm) nobis obîiccre, quod puram Ecclefiaftici Minifterij reformationem non ex fccePontificia hauriamps. Immô verb binccollige, reftitutum elle inter nos Icgitimû vfum Minifterij,qiwd.à Pontificiis corruptclis fit vindicatum.FaterisEccIefiam eftè apud nos fummo D« bencfueio inftauratain : Atqui Mi-nifte-

-ocr page 7-

VOCATIONE MINIST. 7 nifteriumnoneft minima pars ordinis Eccle-fiaftici « nc dicam eflc præcipuam ; ,Tibi igitur ncceiTario fatcndum eft, Miniftcrium quoque inftauratum efic. Immo no potuit Ecclefia re-ftitui, nifi reftituto Minifterio, ( de forma clefiæ vifibilis loquor^ quia non alia ratione, ftHreO»-quam prædicationc Euangclij, vel inftaurari gt;nbsp;n»yî Ecclefia,vel inftaurata poteft conferuari.Qiiid cnim?Deus-ne renafeentcm Ecclefiam, tanquâ^“^^*quot; fœtum in lucem eduxerit, neque fimul excita-uerit qui nutricis inftar (vt cû Apoftolo loqua-mur) vbcra Diuini verbi admonerent amp;nbsp;Ecclcr-fiam alerent,foucrçnt,cducarcnt pura Euangc- i f^4 *• lij pra:dicatione? ergo in quacunque partem te difputando conuerteris, eo tame fcmpctre- ’ digeris, vt, vcl Dcum inftaurafte hoc tempore Ecclefiam,id eft,meridicluccretibi negandum fit; vcl fatcndum, Icgitimum fimul Miniftcriy^-„-^^_j^’ ordincm effe rcftitutum.Vcrum nc nodum fc-ƒ««eƒM-carc potius,quam foluerc vidcamur, iam pro-plus infpiciamus vim iftius obicâionis. légitima Qui præcifc ac firapliciter pronuntiant, ad

1 nbsp;— nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;k • /r • nbsp;nbsp;nbsp;»‘m Mi-

Icgitimam vocacioncm Mmiltcrij ncccnanam„,7flt;r^' efle continuam , ncc vllo modo interruptam »««»ƒ-fucccffioncm : illi fané arripere mihi videntur,ƒ'”'lt;lt;»»gt;• quafifuoiuie. id quod ncc verum,nec prpba-^*® '* bile eft,fiquidé rem ipfam diligcntiùs confide- scripture rét.Quidcnim fi rogemus ex quo tandem fcri-t,/i,p,(,„;(, pturæ loco hane adeo generalem prcpofitio-proîxir» nem deprompferint ? Inilla accuratiffima dc-î’-'f^-fcriptionc,quam fecit Apoflolus eùmdc Epif-

A iiij

-ocr page 8-

? nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Dï LEGIT IMA

coporû muncre diflereret, num vllum eft Verbum de ifta continua fucccffioncPCur ergo pa-tiemuraduerfariosnon tantùmaddcrc verbis Apoftoli, fed adderc aliquid gt;nbsp;fine quo munus amp;nbsp;vocationem Epifeopi negent vlla poflera-tioneconfiftere?

KMtia.i,. Dcinde(quod maxime rem caußmque con-tinet)qui legitimam Miniftcrij vocationem al-ligant ordinaria;,continua; ac vifibili fucceffio-etiam fimul alligant Ecclefiam tempori-««/fl/wMj ^us, locis ac perfonij : quod quam falfum fit facile norunt ij, qui naturam amp;nbsp;conditionem Ecclefiçperfpcdam habcnt.Quî enim vel me-diocriter in facris litcris funt verfati,non ignorant , poft Chriftum Dominum amp;nbsp;fcruatorem noftrum in carne exhibitum Ecclefiam qux antea in Abrahami familia conclufa,amp; quibuf-dam quafi parictibus contenta, comprehenfâ-que fucrar, iam in vniuerfum orbem longe la-teque fuifl'e diffufam. Ergo Eccicfia nec certa: gentiafiridaeftjnec ab vllis perfonis pendet, ncc in vllo terrarum loco certam aliqui, amp;nbsp;vi-habet fixam , atque perpetuam.

ilißtdt- Atque vtinam non tot exempla nobis fuppete-«■t rent quibusid verum elfe iampridcin ipfa re-fiam u t experiecia nimii comprobauit:cum Grae-» totiufq; Orientis Ecclcfia;,quz ab ipfis A-»« ftrfi- poftolis plantat« amp;nbsp;irrigatæ diu florucrant,tan »iiaUi- dé à Mahomcticis blafphemiis afflidæ amp;nbsp;op-5“quot;- prt/f«propemodûexaruerût. Ergo nunc qii«-rant Aduerfarij continuam fucccftioncm Eccle fiX,

-ocr page 9-

VOCATIONE M I N I S T. 9 ßS) amp;nbsp;ciusformam cxternam atquc vifibilcni quæ dcfixa alicubi,immotaq. pcrmancat. Qinn potius adorcmus fiimü amp;impcrueftigabile Dei confilium, qui Ecclcfiam tot, tantifque muta-tjonibus expofitam efTc voluit. Löge fane nie-lius Chryfoitomus qui* Ecclcfiae, quæ in terris E/aJta-late cxcrcfcit atque propagatur , radiccm non »«ï. 4. in terris, fed in ccelo quserendara eflc,non mi- * nus Vere,quam eleganter affirmauit. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tnttrns

*’Hicprofedo non difputandum, fed dolen-dum totoque peftore ingemifeendum eft,cum ne» in ter totcuerfas Ecclefiasin memoriam reuocamus, rief el in quae aliquando fummis ac præftantiffimis Dei Î • nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;c- • T nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;b PoZ«»-

donii ruerat exornatar. Si enim leremias vnius . vrbisHierofolymx cincrcs amp;nbsp;rudera plurimis„„,/E£. fandiffimifq; lachrymis fuit profecutus : Qua- eleßeflatu tb nos magis dolere æquû eft,quöd nö vnius vr î“'”” bis,non vnius Prouinciæ,nô vniusrecni atque . --rj • nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;«(«nrf»»). .

impenj, icd totius propemodu Alias,totius A- j„ f)„f_ fricx amp;nbsp;magnat partis Europa: Ecclefiæ ab hor redis blafphemiis,erroribus,idololatriis,täquä Aifyriis ac Babyloniis irrûpétibus, expugnatæ, cxcifx,amp; quodâmodo in pulucré redadæ fint? Iraq; Ecclcfia ex totius propc orbis pofTcffione depulfa,in paruo prædiolo relifta eft. Quid di-co rcliftaPImmô verb ne illic quidé ab hoftib. relinquitur : fed perpetuis affliftionibus iafta-ta,nunc dolis amp;artibus circumuenta , nûc cru-delitatc ac furore hominum laccrata,cum pre-cibus amp;nbsp;patientia, Redemptorcm fuum de cœ-!o venturum expeftat.

-ocr page 10-

IO nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;D F. L EGI T I MA

Sed gt;nbsp;ne ab inftituto noftro longids rcccdat oratio, ex h'ac tanta rerum viciflitudine, ex tot, ii'fque triftifiimis cxemplis colligimiis , Ecclc-fiain non pofTc vllis, vel locorum, vel tempo-rum,vel perfonarum circunftantiisalligari.

taPfi. 118. ftr.ii.

Inc. !■

Atque vt ab rerum præfcntium ftatu,adprç-teritarum memoriam fermonem traducamus, vbi, cedo, crat vibbilis externaque forma Ec-cltbçlfraclisjq'jutn Elix conquerenti fe folum illic relitSum cffcjqui Dcum colcrct, refpondit Dominus,fepte millia hominum adhuefuper-efle, qui non flexerant genua coram Baal. In qiiibiis vciitatcm fiiillc teftatur Ambrofius. Deinde cum Chriftus in mundumvenit, vt Mediatoris officio fungeretur , quxnam erat Ecclcfii’facics?Eratne ex vifibili Sacerdorum lucceffione metiendarPoftremo cum Chriftus vcnietviuosamp; mortuos iudicaturus, quxnam externa faciesEcclcfix futura eft ? quandoqui-dem illc ipfc prxdixit fe tunc vix rcpcrturuiu-fidem in terra ; quemadmodum etiam nouiffi-mus illc dies cum diebus Noe amp;nbsp;Loth cempa-ratur.Exquibusomnibus pcrfpicuum ell, cum vifibil:.'. amp;nbsp;externusEcek fix ftatus tot mutatio nibus firtiicótiis fir, eos pi rpcram facti e, qui Eeelefiam alligant continuæ ac perpetux E-pifeoporum fucceflioni.

Jiaho. Quinctia illi ip(i Pontificij,quorum fe parti-bus Aduerfarijin hac quidc quxftione adiun-Jipi’d Arrianos Eeelefiam non tuide,quos tame habifill'c vifibilem Epifcopo-

rum

-ocr page 11-

VOCATION E MINIST. lï rum fucceffionctn dubium non cft.Quidjquod non dubitant reiiccrc Græcorum Ecclcfias? Poftquam cnim Ecclefiæ Catholicæ nomen in eorum fcholisfæpiusintonuit, tùmilli ftatim fubiiciunt, banc Ecclcfiâ CatholicamjeflTe Ro-nianam ac Latinam,nempe vt, his notis appo-fitisjGrarcos excludant: atque ita boni illi viri, quafi Penelopes tclam retexentes, tollunt vno verbo ca omnia, qua» ante aflerucrant.Quid c-nim inconftantius amp;incptius dici poteft, Ec-clcfiam effe Catholicam,id eft,vniucrfalem , ea Icgcac coditionc, vtvnius ciuitatis’mœnibus, ceu vinculis, illigata cocludatur? Sed aliusfor-tafle dabitur de hac rc fufiùs difputandi locus. Nunc hoc demum qiiçro,cùm tanti fit «pud il-Jos continua Epifeoporum fcries atque fuc-teffio , quam in Græcarum Ecclefiarum rcli-quiis ab ipfis Apoftolorü temporibus haéte-nusperduraffe manifeftü eft, cur igitur Grat-cos adeo faftidiofc reiiciunt’, nec auguftumil-Ivid amp;nbsp;magnificum Ecckhæ Catholicæ nomen adilloi vfquc extendi polfc patiuntur?Si cnim Epifeoporum perpétua fucceftio nota eft certify ma Eccltftæ,rcuoccnt igftur Græcos, apud quos illa'm efle nemini dubium oft. Sin minus, certe importuiii funt, qui illam à nobis tarn præcifè folcànt flagitaie,acprçfertim cum,Dei bencficio, in noftris Ecclefiis multas ac certif-ftmas Ecclefiæ notas ( vt iam ante dixi ) vidcri poffint,nifi mallent oculos ad hanc luccm cla-riffimam claufos habere.

-ocr page 12-

I» nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;»RLF GITIMA

Cum îgitur conftct, amp;nbsp;Ecclcfiam fine vifi-bili acperfonalifucceffionc,amp; rurfiis pcrfona-km fiicccffionem fine Ecclefia aliquando cx-tttillc , aftirmamus » Aduerfarios qui a nobis tâpræcifc ac necefiariô pcrfonalem illam fuc-ctffioncm requirunt,cfle iniquiffimos.

oiùft.i. Q^i veroà nobis difTcnciunt, bis potiffimû rationibus nituntur, quod ab initio mundi femper cxtitcrit,amp; vfquc ad nouiffimum diem femper in terris futura fit Ecclefia. Qucin locum amplificantaddudtis Dci promiffionibus de perpétua Ecclcfiæ conferuatione, cuiufmo-

M41 if nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Chriftum fuis affuturun) vfque ad

confummationcmfcculi, cofquc à Spiritu Dei

X15. femper elfe dirigendos: Portas inferorum non fuperaturas Ecclefiam: fore vt porta: Hierofo-lymæ femper pateant,amp; fi quæ funt fimilesjpro miffioncs ad fempiternam Ecclefiac gloriam pertinentes.

Refpondcmus cum Auguftino ciufmodt tiMÙ. promiflioncs de perpetuo Ecclefiæftatu pro-Ecclefiam Eledorum pertincre.Quan-tum verb attinet ad fingulas vifibilt'fque Ec-i-lt;lefias,affirmamus(poft cundem Auguftinum» jmprobos cum palea,amp; fideles cum tritico cô-parantem)fçmpcr palcam mixtamefTe tritico. Sfltt. 48. Qiiod fi aliquando contigerit, vt nihil prope-modum quàm palca noilris oculis appareat, veram tarnen Ecclefia,non in palea, fed in gra-nis dclitefcerc. Non igitur negamusquin lem-per futura fit Ecclefia, fed codé modo iifdcm-que

-ocr page 13-

VOCATIONS M I N I $ T. 15 qiic cxtcrnis ornamentis fcmpcr reliicenteni, atf|uc omnibus cófpicuam fore Ecclcliam ,€Ù-dcniquc cius fcmper,vtl nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;futurum efle

ftatum pernegamus. Nee vero icicirco Eceklia non eft,quia maxima horainum pars cam non vidctmcquefpiritualibus caret oruamentis, to quod fie aliquando exteriore forma deftituta-Atque vt de promiffionibus Dei agamus,quo-ties Dominus promific fe Abrahami, amp;nbsp;ipfius feminis Dcum fore, f« in mediis ifraclitis ha-bitaturfi; fe fore perpetuum Ifraëliticæ JLccle-fiæcuftodem? Quanti porrô funt ilia quç loties occurrunt ; Sioncra efle Dei federn rc-Pf«»' quiem (empiternam ? nomen Dei in templo Hierofolymitano femptr extiturum : oculos’ -''^' Dei fcmpcr illjc futures? Quid multa?Innumc-rabilcsfunt loci, in quibus Dominus teftatur Ifraclitis fe illorum efle Dcum,amp; fe illis perpétue» affuturum. Ecquis tarnen igitur inde con-cludat fempereundem Eeelefiæ Ifraéliticac vi-fibilem ftatum fuifle? imo fæpc accidit,vt nulla inter Ifraelitas extarct verx Eeelefiæ facies: Quod quia paulo poft fufius explicaturi fumus: content! crimus vno exemplo. Nam tempore Regis Achaz pollutum acclaufum fuittcmplû*' “^’^ Dei,8e idola paftim publice conftituta.Ipfe dc-nique SacerdosV rias faniSum Dei cultum in a-licnos plane amp;nbsp;impios ritus commutauit. Ibi nulla publica Eeelefiæ facies: nulla veræ Eeelefiæ ornamcnta.Sed num proptcreain ludçacx-lindam fuifle Ecclefiâ dicemus? Negat Efaias,®^ *•

-ocr page 14-

14 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DK LEGITIMA

qui raifcrrimisillis tcmporibus à Domino cx-citatus,Elc(âorum fidcm præclaris cohortatio-nibus fiilciebat:tcftatiir cnim fc oifcipulos ha-buifTc, inter quos Icgcni Domini obfignauit. Atque vt eundem Liaiam inculcenius : Cuiu fumma vocis côtentione cxclamaret, Hierofo-lymam cfideliin mcretricem dcgencrafRmuni crat contumeliofiis in Ectlcfiam illic exprcfl'o Dci verbo conftitutamPMinimc vero, fed fal-ûm àvera Ecclefia diftingucbat, cùm dicerct fernen piorum nihilominus fupcrclfc. Hæco-mnia (inquiunt) ad vêtus teftamentum perti-ncbant:quafi vero Deus non æque fuerit verax in veteri teftamento,atque in nouo:aut vtro-bique non fit eadem promiffionum fubftantia: quo fit, vt Veteres , jllas promiffioncs identi-Zni.(4p. dem ad Chriftianam Ecclcfiam accommodét. B-fa. Mcliùs igitur Bafilius, qui ex illo Efaiæloco ira concludif.MuIta admittit amp;nbsp;vcrficoloria fe-mina verbi Ecclefia , ab iftis fubinduâa, qui puritatem facramentorum contaminant,amp; dogmata impictatis dificminant ad extremam animarum pcrnicicm : de tali Ecclefia merito , dici hoc potcft:Qjomodo faéla eft meritrix ci-uitas fidclis Sion? Hæc Bafilius de vifibili Ecclc fia dilTerebat, cuius corruptio nû impedit quo-minus Dcusfuam ElcÂorum Ecclcfiam con-feruct. Itaqucvtad promifiiones Ifraclitas fa-/tnn.9- rcdeamus.Qi^ærit Paulus, Num Deus poem. pulum ilium fuiim penitus rcieccrit, cuius fuit adoptio, gloria, fœdera, legis conftitutio, cul-

tu»

-ocr page 15-

VOCATIONE MINIST. 15 tus amp;nbsp;promiffiones: cùm fieri non poffit vt cx-ciderit fermo Dci;Refpôdet Deum non abiç-cifle popuki fuura, qncm præcognouit:amp; pro-pofico hoc diuino ad Eliam rcfponfo (Rcliqua feci mihi fcptcm millia virorum,qui non flcxc runt genu idolo Baal)Sic,inquit,amp; hoc tempore, referuatiofecundum eleóïionem gratuitam faßa eft.Ex quibus efficitur,licet vniuerfa pro-pemodum Ecclefia aliquando plane corrupta cflc videatur, non tarnen propterea Ecclcfiam deleri,quæ in Eleftorum leminc tandiu delite-fcif, dum admirando Dei confilio rurfus in lu-cem prodeat,ab crroribus amp;nbsp;corruptelis repur-gata.Quamobrem perpcram faciût, qui generales illas Dei promiffiones rcllringunt ad Ecclcfiam Romanam, quafi nulla alia vnquâ poffit cfle Ecclefia, quàm Romanafita vt non am-pliùsfint generales promiffiones, fed adeo fpe ciales, vt vnius vifibilis Ecclcfiæproprisc fint, quod nemo nó videt quàm fit abfüroû. Quin-etiam vel,nobis tacentibus,illæ ipfç promiffio-nes nobis obieftæ fatis pronuntiant,Ecclcfi3m Romanam non efîc teram Ecclcfiam. Si cnim Deus femper adeft veræ Ecclefiîc : fi fcmpeccâ tuetur, amp;nbsp;fpiritu veritatis dirigit'zfi nunquam inferorum portæ fuperatura: lunt : fidenique femper patet fidelibusad eiingreffuris : fi, in-quam,ilia omnia ad veram Ecclefiam pcrtincL, cfficitur profefto, Romanam non cfle veram Ecclefiam,vt pote quæ verbum Dei fuistradi-tionibus corruperit, Spiritura veritatis rcicce-

-ocr page 16-

16 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIMA

rit, amp;ab ingenti fupcrftitionum caterua tan-quam ab inferorum portis fuperatafucnt : at-que exclufa veritatc j humanis commentis ac mendaciis fores apeçuerit.

oAilt;if?.ir. At cnim, inquiunt, piecatus cft Chriftus ne lurii. fidcs Pétri deficeret.Ctrtè: ncc enim la|)funj e-lus paulo póft futurum ignorabat.Verum quid hoc ad Ecclefiam Romanam? nifi forte dicas hoc ipfi cum Petro conucnirc quod Chriftum negauerittvtinâ verb Petri lachrymas ac refipi-feentiam imitctur,vt tandc ad Dominum con-uerfa, hominibus, non iam à veto Dei culto ab ducendis, fed potius in pura fynccraque do-ilrina confirmandis diligenter ftudeat. Quod ft hoc argumentum dignum elfet longiori ref-ponfione, diccrem gt;nbsp;fidem Petri fuiftc donum pcrfonale,ita vt nullo iure ad alios tranfmitti debeat : quærerem quibus tandem Scripturx ftindamentis nitatur ilia Petri cathedra, quam Pontificij Romæ conftituunt, eique hifee po-ftremis temporibus nutanti, humana omnia præftdiafummo conatu fuffulciunt: Proferrtm exccllentiflimara illam Chrifti precationem, quæ extat apud Iohannem,non tantum pro A-fuaiiAj. poftolis, fed pro iis omnibus, qui per coruni lermonem crantin Chriftum credituri: ac ro-garem, num huius prccationisfrudus ad alios quam ad cleéfos pertineat? Quod ft có Chriftu fpeélafte exiftimant vt vifibilesEcclefiç ab ipfis Apoftolisinftitutæ nunquam labcfaâari pof-ftut, poftularcm vt nobis vetcres Orientis Ec-clcfias

-ocr page 17-

VOCATIONE MINISTi »ƒ défias repræfentarcnt: Hæc,inquam» omnia premcrem gt;nbsp;nifi fatis effet pcrfpicuum y quam i-nepte illi à fide Petri ad fidem Ecdcfiz Roma-næratiocincntur.

Nihilo meliùsad fuæfcntentiæ confirmatio-nem trahunt) quod Chriftus Apoffolic dicc-batjvrbcm fupra montem pofitam nonpoffe occultari. Quanquam enim vcriflimum cn,A-poffolorum pratdicationem infiar lucis dariffi-mæ,per vniucrfum tcrrarum orbem rcfulfiffe* ipfa tarnen cxperientia docuit y quam verum fit quod ait Chnftus apud lohannem, homines po tius tencbras, quam lucem diligere, cùm repu-diata Euangelij luce,ipfi Cc in crafi'ilfimas Huma næ traditionis tencbras immcrfcrint.

Poftrcmö quod aiunt,cx hoc prçcepto Chri fti,DicEcdefiæ,cùm femper locum habere de-bcat, fcqui vifibile Ecclefiam fuis omnibus par-tibusconftantcm nunquam cffcdcfuturam, nullam rationem habet ; Nam ab eo quod fieri debet,ad id quod fit,non fatis redè vidcntur con-duderc. Quid enimPnonne lex dc facrificiis of-ferendislata fub vcteri Teftamcnto, femper vi-guit vfquead Chriftum exhibitum? confiât tarnen facrificia aliquotics fuiffe intermiffa , ac prsefertim totos feptuaginta annos, cùm ludæi apud Babylonios cxiilarcnt. Ita ctiam præce-ptum Chrifii de Difciplina in Ecclefia obfer-uanda,non incuerfa corrupt^que fed in ftante Ecclefia locum habet. Vigctcertc perpctiioi-pfum præceptumjfedciusobfcruatioaliquando

-ocr page 18-

t« nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIMA

(atquc ytinam id rariùs contingeret) homiliutta vitjisintermittitur. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;j

5» Cæterùtn cùm Aducrfarij Ce Scripturç wfli-inoniis,atque cxcmplis efle deftitutos fentiant» , .iam refugiunt ad veterum aliquot Dodorum . authoritatem. Qtdd cniii) ? Inquiunp an negli-get^ Epifeoporum fuccefftoncm» quam tarnen Tertullianus, Augullinusjrenæus, Scpletique alijdodores Ecclcfiætantifecerunt, vteara-,tioqc, tanquam admota fortiflima inaçhina, Hz,rçticorum omnia argumenta atque prxGgt; dia euerterint ? Premunt igitur Si vrgenth^c Df frlt;e/c,.Tertulliani verba: £lt;/4«r,inquit, oriatnes Eccle~ .ßamm fntirum-, euoluit ordtnem Epifeoporum fno~ rum. Et paulô poft inducit Ecclefiamita inful-lantcm Hærcticis feripturam corrumppntibus: J^if eltis'i^uando vnde veaifiis?lt;jHidài ntfo a-gt;-gttu non inei^ejuoyMarcion.iurefjluam mtam ct,'^ dis'^uu licentiut l^alenùne, fontes tneos trunfuer-tis ? Mea eß pofeßto, olttnpoßideo,priorpoßtdeo^ habeo origines firmas ab spfis authonbust quorum fiiit res. Ego fum hares jipoilolorum: ßcut cauerut teflamentofeutfidet tommiferunt.t ficut adiuraue--runtiita teneo. Multafuntalia ciufmodi,quat aduerlari) nobis obiiciunt ad ftabilieJam fuani dc fucccffioncfcntcntiam.

Quia Verb hoc præcipuum eft illorum Ar-r»fu gumentum, opcræpretium eft accuraiiùs iljud cxjfidcrafCjA: intentis oculis omnes eiuspartes intuerijvteognofeamus epaidnam exeo confe* quipoffir.

Ac pri-

-ocr page 19-

VOCATIONE M{NIST. »

Ac primum fi velicn agcrcoicoiiire, rcqui-tam aliqucin ScripturSE locum, quo vcteruin i-ftoruxrt fuJciaiur authoritas; Earn cnim Icgcm Augliftinus fibi ipfi ac nobis indixit,vt quitunr scriptu^ que tandem fit, qui dogma aliquod proponat» ra tefir-; non rccipiatutj nifiillud haufçrit cxûcraru li- moviodé-terarum fontihus. Et in hanc fententiam cictcri doétores frequentes cunt. Nee immeriiófancj'*^^' ' cum fcriptura fit fola noftra; fidei ac reJigionis fcgula:hoc,inquam»poflem mco iure poftulare, Sed rem ita ad viuum refecare nolumuSjne quü exiftimct,nos prius veile vinecre» quàm pugna-» te.Nori ergoilIi veteres nunç à nobis répudiât! difcedent, fed expédemusj quo fcnfu,qua ratio-» ne,quem in finem illi continuam Ecclcfiæ fuc-» ceffionem haEreticis obiecerint. Rurfus quid fir bi voluerintnomincy«ccf/?w«»ADeniquc,num membra'^ etiam hodie liceat Pontificiis ifta fucceffione gloriari. His omnibus difCulfis,huic obieftiq? nirefponfum erir,

Tertullianus,inquit, Auguftinus,amp; alij ple» rique, continuam Ecclefiæfuccelfionem tici$ohiccerunt,fateor, Sed fimuladdo,fortes Ülos ac ftrenuos veritatit athletas longé tioribusarmisinftrudosfuiffe.quibus hrfreti- ßv Corum falfaamp;impia dogrhata iugularint. Si e- eeßioneh'i nimhoefolum fucceffionis telum in hærcticos contorfiflrcnt,füiiret prof.(äb obtufius ,quàm vt eo magnas boftium ftrages edcrc potuilfent'. Qi[id ergoPCü hçretici errores fuos,atque lior-rendas blafphemias in tnedium proponcrvnti

B.ij.

-ocr page 20-

10 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DELEGITIMA

Terf.con. Scripturæ Canonicæ libros alios rciicerent » «-jJqj fuis additamcntis corrumpcrent , quine-P*'° librisCanonicis obtrude-rentgt;atque intérim fibi nomem Ecdcfia: Apo-ftolicæ non minus falsô, quàm impudenter ar-rogarent ; Ecce, hærcticis obftitcrunt boni ac vigilantes Ecckfiæ Paftorcs ac prina'im ex Del verbo refutarunt peruerfa hæreticoruin dogmata, docucrûntque nihil tale ab Apoßolis fuifle traditum ; quorum feripta dodriiiamque fidclis Dei Ecclefia amplcxa cß, illi foli adhat-retjtllam fequitur, amp;nbsp;ab eius ßnibus nunquam diuelli nec dißrahi poteß. Deinde ipfum Ec-clcfiæ nomen hac ipfarationcab hæreticis,tan-quam ab iniußis poßeßbribus , abßulcrunt. Longe ergo falliintur , qui cxißimant veterci loqui de fola Epifcoporum fucceffione.cum porius agant de iplius doßrina; fucccfiionc, ac worfefoZ« nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;prinii Epifcopi ab Apoßolis

^fvj”quot;acceptam arque haußam ad poßeros continua ^„.fcrictransfudcrunr. Ex quibus manifeßum eß, fte lt;i(,z7n quantum inrcruallum intcricÄum fuerit inter w« fuccef veteres Orr hodoxos Sc hatrcticos. Nam hære-ßme Zoe»(jj noua amp;nbsp;aliena.atq; adco ipß Apoßolorum . Doârinæ Sc facris litcris contraria profere-

Hierettct , nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;- , . nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;r

Dtraqm , atquc ita cum hdci,tum etiam Epilcopo-ftKctflh' rum continua ab Apoßolis fucceßionc crant nrMw- deßituti. Orthodox! côtrà,amp; fideiab Apoßo-Epifcoporum fuceeßio* ,7crant. Nihil icitur mirum,f) eiußnodi habibät. lucccßionem hxreticis obiecerint) modo mc-mincri-

-ocr page 21-

VOCATIONE MINIST. « minenmus, vim illius argumenti non in £pi-fcoporum nomine acfche,fedinipfafide cf-fèpofiram rita vt fidei Succeffio fit infiarani-mæ, quæEpifcoporum Succcffioni, tanquam “ß*quot; corpori, vires ac robur infundat. Ex quo intel-ligitur, fi continua Epifcoporum feries vera fi- fioporutn dci fuccefiione,ceuanima, deftituatur,eamia- Succeßia ceremortuam ,ac nihilaliud quam cadauerin« utile fupcrefle. Earn vetcrum Dodorum effe mentem facile nobis aflentictur, qui corum di-Iputationisordinemattenteconfidcrarit. 'Necdine^ue cnimftatimad Epifcoporum feriem profiliût, vtteret fed primùm docent, apudhajreticos fidei Sue-ceflionem non effe, atque id efficiunt certis, cxprcflifque feripturæ teftimoniis : poflquam id obtinuerunt, turn in hoc Succeffionis Epi- tteffw hie fcoporum campo longe exultant, eorumque retiw. ordinem ac feriem tanquam fuæ vidorise in-figniaoftentant. Denique firempropius in-fpicias, facile animaduertesUftam Epifcoporum Succefiioncm non tarn pertinerc ad pu-gnam, quàm ad videriam: nec tarn efl'e eins qui manum cum hofte conférât, quàm eius qui parta de hotte vidoriatriumphum agat. Ne nos Dtfntfe. igitur ftantes, armatos, pugnantes conférant Pontificij cum iaeente, prottrato ,ac iiigulato^^ Mircionc,vcl Valentino,amp; cætcris eiufmodi monftris,quæ nos toto pedore cxhorrclcimus. Prætcreacùm hæretici fuas dodrinasad Apo-ftolos aurhores paffim referrent ( vt confiât ex Tertull.Ircna:o,amp; aliis plærifquc Dodoribus)

B.üj.

-ocr page 22-

DE L EG IT 1M A

opetarpnrtium fuit illis opponereEccldîas àh Àpoftolis fundatas, Si eartimin Apoftolica do ârina conftantiam.

gt;À- Ergo^lîqui hodie vclint vetercs in hac Stic-Ztindi. ccffione proponenda im!tari,primùm doceant ipj/cbpo- gpjjJ ƒ•(, nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;verx Si Apoftolica; fidei- fucccffio-

cißio,vbi nem;actum deinde,fividebitargt;longupi luo-äefß -ue- rum Epifcüporum catalogum rcccnfeantzalio-rxfidei qui,fi illo omiflbjhoc vnû vrgeant, in illos pro-fUcctfiie. cuJ JubîQ quadrabit, quod dici folet, triumphû anre viétoriam cccinilfe.

£nfißeta autem vt planiùs intelligi polîînt, fiftat dilputationc illi vetcrcs, qui no bis ab Aduerfariisopponuntur. atquc abiisau-

Mciùn- diamus,qua ratione,amp; quibus (vt ita dicam) la-^ certishoc Succcflîonis telum inbatretieps vi-apud Turtullianum cxcla-tus p7fi.

eÆ. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;h/cres Afioßolofutfr^ficut cauerunttefiamtntoyfictà

quot;TertuUix fidei cömiferunt,ßcut adturaMcrunt.rta «z?e».Qui-fIlfenten-l^^2g verbis apertiflîmî; fignificat fcdeSucceA fione dodrina: gloriari. Audiamus etiam quæ idem, atq; incodem traftatu de hac rc différât. Ifiobûgt;fin(\üKinihilex no^lro arbttriotndul^ere k-cct,l'ed nec eligere lt;^»oda,lii^KÙ de arbitrio/uo -in-dnxent, Apoïtolos Domini habemas nuth«Yes,e]Ki nec tpfi e^uici^uam exjuo arburio lt;juodtnducerentlt;, clegerunt: fied acceptam à ChtiHo dtficipltnam ft~ deliternationibue afitgnauerunt. Italt;jue ettamfi Angelus de calù aliter enangeliz.aret, anathemtt ducretur a nobù. làcm’.Ip/a hamp;rtiicomm doB'iy/ia

(nm

-ocr page 23-

VOCATIONE MINIST. ij

/I/w j4fgt;oüolicA comparataj ex diuerßtate nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;’ -

trari^tatefuiipronuttabit.ne^MeylpoiioliahcuiM authorij eße^nei^He Apo^olici' t[Mtaßcut Apcfloli non dwerßi inter fe docniffent, ita fi'Apo^tolict fton cotratia Apoßolts edtdißent-,ntß tilt t^nt ab A-poflolts defctuerunt^ tß altter pradicauerunt. Et paulo poft ; Sthactta fehabent^ nt neritoi nobit adtudicetury cjtiietinejMe in ea régula incedtmutt ^itam Eccleßa ab Apostolit Apoßoli à Christo, Chnfiat à Heotradidit, confiât ratio propoßti no~ ^hiamp;e.Dcindcextranet^ tnmict Apofiolts harettci, ntfi ex diuerfitate do Ei ri nt, ^uam nnnfiejuipjue defno arbttrto aduerßis A-'\. pofiolos,aiitprotMltt,autreceptt?Illic igitur cfifinri-pturarum,^ expoßttonum adulteratto deputanda efi.vbt diuerfitatinueniturdoElrint. Item; Per^^^'^' exrre Ecclefiat apud rjuas ipßi adhuc cathedra A~ poElolorum prtfidentur,fonantetvocem cß repro- ■ /entantes faciem vntufeuitßpMe,^c.. Itcmtjuea-gens deviris Apoftolicts. ^nit;wf»,inqojr, cam ApoEloluperßeueraKerint. Sic iHc fiicceflb^ Adiferfi rcs Apoftolorum interprefatur. EtalibirZ^^eJZ— vertus, s^uodprnis: idpritts, nuodab initio.-td ab-i^} ..-.»oói,. nttio tjuod ab Apoßolis.Viara rccenfere nó cft pus. Exl^isenim faus3pparct,qu£Enamfitca. fucceffio.quam vetercstoslaudibuscxtulcrunt. ; -y Qui vert» ad perfonariim Succeiftoncm corum ftntcntiam aftringunt, audiant Tertullianum^'f*'*^“ aftïrmantem,non tidtm ex perfonis, ftd ex fide pcrfonas probari dcbcrc« nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;' cyfritni

Atque^vt adaiio5,Iïoólorcs.progrediamur,,/'mfiwM.. B.iiij.

-ocr page 24-

*4 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIM A

tib.i.E- Cyprianus plurimùm eiufmodiSucccflîonem commendauit,amp; hoc potiffiniiim arictc No-uatianorum errores cxpugnauit:fcd fans déclarât fe de ea Ecclefia loqui, quæ à fcriptis Euan-gclicis non recedit. Quelle, inquit, radtumfelit DejimfL à cerporetdtMißofiern lucit vnitat non captt ; Sic dlquot; ^r»LAt. £ccleßa luce Domini perfufu pererhem tetum ra~ diosfuojporrigit.vnum tarnen lumen e^i^epuedv-httpue diffunditur^ necvnitM corporis /eparaturf amp;nbsp;c. ^dulterari non poteslßonfu Chri^tit incorru-pta eïl d}“pudicu: vnam domum noutt,vnttis cuki~ lisßinSlitutem caßopudore cu^îodit ; Item; Chri-' fiiunus vtderi nonpoteil ^tpuinanpermanetin E~ UAngelip drfidei verttate. Ha:c ilIæ;Rcponât igi-turnobis Fabianos, Cornelios, amp;nbsp;iplam Petri cathedram, id eft, Apoftolicam dodrinam (fic 'jlttgup. eniin Mofis cathedram Chriftusintcllexit do-fententia. tärinam amp;nbsp;legem àMofctraditam)tùm deinde, fi piacet,Cypriani patrocinio gloricntur.

Auguftinus autcm, qui amp;nbsp;Manichæisamp; Do-«’’■iftis fiepe hanc, de qua agimus, Succeffio-^aß.eje ncm oppofuit,apertc docuit fc de ca Ecclefia lo

•vtroqut. IIO. £ƒ.

Ctnc.cot.

eif ^r. mort-Ecc.Cxth. De pftub ad Cmc.

qui,quz Doéèrinat puritatcm ab Apoftolis ac-ceptam conftantcr retinet. ffac en,inquit,ma-teriteru-, ptatdf cailadntrinfectu fui vtri dignttute oruatu, non forinfec/ù mendacio fullente turpiter colorata: amp;nbsp;alibi: Eccleßa Cutholt eu muter Chri-^tiunorum verißimudpfum Deum purtßimiyutque cdßißime colendum prudicut, nu’lum nobis creu~ turum udorundum inducens; cuiferuire iubeumur. Idem: Eccleßu Cutholica expugnuri non poteÜ, htrefet

-ocr page 25-

VOCATIONE MiNIST. xt herefesomnes de tda exierunt tam^uam farmenta inuttltade vttepractfatlpfa autem manettnradt^ cefua^tn vtte fua, in charttatefua;porta inferorum non vincent f.«wj.Idcm Tenent Ecclefia ripoflo- Eccl.cont. lorum laborefundata, cum cjuanta cura fibt pradt- 'Peül. E-blum fitiSilt;^uie vobis Euange[mauertt prater^uam ^uod accepifiisyanathemafit. Ecclefiam autcm i-pfoDcivcrbo fundatam clTcjatque excodcm^^. vcrbo dignofccndam, idem Auguftinus eft his vefiBdszlnfcripturisfanElts ( inquit ) Eccle-

dtxtt Donatm.am Parmentanw, ^«»4 nee Catho- nbsp;nbsp;nbsp;Ca-

Itcù Epifcopis confentiendum :ficubi falluntur, vtt^oUcù contrA canonicM fertp turM aUi]uidfenttant. ( Au-diant qui Catholicorum nomen totics

cant,vt fua commenta, ac traditione s Scripturis jiriftura contrarias hoc,non tam folido,quam fplendido reclamat nomine, ceu fuco amp;nbsp;p'gmentis illitas nobis tx ^tugn commcndent)ldcm alibi. Ecce Scriptnra comrnu nei, ecce-ubtnoutrnw Chri/bum ieccezbinouimw J EccltfiAm.E.t alio loco,»o/o humants deewnentü, EccL-com. fed dtninis oraculisftnEla Ecclefam demon sir are, Ttti^caf.

Ex quibus omnibus perfpicuü eH,quam pro- ?• cul abfit Auguftinui ab Aduerfariorum ftnten-tia,quifucceffioncm vifibilem proponunt tan-quam certiflimü fidciac religionis fundamen« turn : cùm ille tantum exiflimauerit cam efle v-tikm ad animos hominû præparandos allicicn' dófquc, vt his quafi gradibus paulatim ad vcri-’ tatiscognitionem afcendant, tantum abeft ,vt eafitopponenda mitati. Scd præftatvt nobis

-ocr page 26-

^6 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.. D E L E G I T r M A. ’

fuamipfe fentcntiam fuis verbis cxplicet quot;'Au-Con.Epi. guftinus.Sic enim illc:7Vew»o nofintm dicatfe tat» fnni.c.^. tnuentjfevtrttatem:ficeam efunramns efuttfiabv’-

trifque nefctatur,8i c.Kt omtttam hancfaptentiant ^udm in Ecclefia CatkoUca ejje nun treditis^nulta fnnt alia ^utt tn etM gremu tne tufltßirne teneant^ Sic. Ifta tot amp;nbsp;tanta vincula redè hominem tenent credétem in Catholica Ecclefia, etiamfi propter intelligentiænoftrçtarditatcm,vel vi-tæ meritum, veritas nondum fe apertiffimc o-Apudves{oAianiä}ei'\ßolapeiffonat

’ veritatispoUicitatio.tjua (ptiiem ,ß tam mantfifta monfiratur, v t in dttbtum venire non poßit,pr^epo-rèéda tfi omntkttf illit rebn!.,tjutbus in Cathoïica te ' mor. Hæc Auguftini verba plane funt aurea,vt quædoceant velkgitimam fuceffionem Epif-coporum,ca:tc)aque externa Ecclefiçornamen ta nunqusm efle manifefir veritati opponeo-da^c|uantó igitiir minus corruptiffimam Ponti-DtvtU. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;fucceffioncm,amp;r qua: nomine tenus

owte.u.filcccfiio dicédaeliPSed redeo ad Aiignftinumi Sokt efi, inqiiit, authoritM^qua commouetfinltos^ vtadfaptenttamfefiinent nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;I^on e/t deßeran-

dum ab ipfo Deo authoritatem alicfuara con/liftt^ tam .e/navelat^radu certo tnnitentes attollamuT' ad Deum. Ha c autemfepoßta tattene, ejuamfyn-ceram intelligcre nultts esl difflcillirnum , duphet-ternos mouehparumnnraculis.partimßetjuentittin tnulntudtne. Hthtl boritm ejl nece/fanum fa~ pienti:^Mitnegat?Sed id nttncagititr, vtfapientes ejfe pofhmnsytd rß^adharerc vent an.

in-

-ocr page 27-

VGCATIONÈ MJNIST. 17 inconcejfa prAfumit^rem eß:quaTitB magis ß cor »« rumpttttradittonnn etw,cutus federn •vfitrp-atf{3L'Q diat RohianusPätifex)Item»poflquam rcccn-fuit catalogiim Epifcoporum Romanonim ? fi tjuif^uamtni^wt ,tradttor pertUa tempora fubre-pßfet t nihtlpratüdtcaret Ecoleßa vt certafit'ßei ßdelis non tn homme, fed tn Domino collocata. Hæc igitur Auguftinus,amp;quod attinctad E-pifcoporum Rom.catalogum quem aliquando Veteres rccéfent,cùm Rom. Epifcopos aiio ot-dine Auguftinus.quam Irenzus(nequ}d de aliis dicaro) reccnfuerit^ fatis magno eft argumcnto piosillos majores non adillam Epifcoporum feriem Ecclefiam vnquam aftringcre voluifle. Sed iam alios Dodores audiamus.

Sic ergo Chryfoftomusc«w»'£'«denrtr hareßm chryfofla impiam ejua efi exeratus Anttchrifli, Fiantem in fmien l^cufanbitt Eccleßa^tunclt;^ui in ludtafunt^fugtat“^' ad months , idofi, q«i fitnt tn 'Chrifitanitate.,confe-rantfeadfcripturai:^uia e'ie^uo obtinuit hareßt iltas Ecclefiasy nttüa prohatioptteßeßevera Chrt-fitanitatts, neejne refitginm Chrifiianorum aliudy volenttum cogno/cerefidet veritatemynißScripture dtutna.Vixc. Chryfoftomus; cui quis non mi-returnon fuccurrifle prxclarum illud Succef-fionis argument um,quo vno Pontificij vtuntur ad Ecclefiæ fus6 confirmationcm ? jintea, inquit Chryfoftomus,w«//?fwJoz/H oflendebatur tfUA eßet Eccleßa Chrtsli, nuncautem null» modo Md, clt;ignofitticr,nißperScripturas, Ergo dkendum

-ocr page 28-

DE LEGITIMA.

cftjvcl Chryfoftomum non tam petfpicaccso-culos habuifle (]uàm Pontificios(cum exSuc-ceflîonenon ftatim dignouerit Ecckliam ) vel iftam fucccnîonem,quain iaâant,non eflc adeà certain Ecclefiæ notam amp;nbsp;probationem.

Irtnxi Ircnæus autem poftquam Romanorum E-t f* nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;I nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;»ƒ* • I nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;• nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;•

Lib.i. c.i. pikoporum catalogum recciuit:o4f.inquit,flr-dinatione ßtceßioney ea nbsp;nbsp;nbsp;efiab j4po/iolù tra

dtüo,^ ventutisprAConizatto ^peruentt vf^ue Ad nos,Et eflplenißtmA hAC ofienfio vnam nbsp;nbsp;tandem

Viutficamcemfidem ejfe, qua tn Eccleßa ab jdpo-fioltsvfijKt nunc fie confisruata cirtradita m ve-ntate.Et poftca, on oportet apudaltos ejuarert veritatem,lt;juAm facile efiab Ecclefiafwnere, cum j4pofloli,(juafiin depofitorium dtues, plentßttne in ea contulertnt ornnta quafitnt ventatis, vt omnù tjutcuntju evelttfumât ex ea pot um vit a. 1 d e m a-lii.j.c. 3. jJq Jqj.q . Hancprtdicattonem cum acceperit,^^ . nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;hanc fidem( tjuemadmodumprAdtximus )Ecclefia

(p- ejuidemin vntuerfumorbem dtjfemtnata, diligenter cu/lodittijuafi vnarn domum inhabitant, fimiltter crédit tis,c[uafi vnam animam habens, confonânterhAcpradtcat,(^ docet, çr tradit, lt;juafi lJb.^.c. pofiïdes os. Sed nihil eft apertius iis quæ ab 43. code Irenæo tradûtur alibi his verbis. Èrxjn-(juit,^utin Ecclefiafunt.presbyteris obaudire epor tetyhis quifucceffionehabent ^pofiolis,ficut often-4 dimut , qui cum Epifcopatusfucceffione, charifmà . 'veritatts,certumfeciindtim placitum pairtsacce-perunt,reliques vero qui abfi/luntà princtpalifitc-ceßionefufteSloshahere[fgt;\(Hz fucccftioneni do-drinas

-ocr page 29-

VOCATIONE MINJST. i, órin« cfle^rincipalcm fucccffionem Irenæo.à qua difcedentcs hæreticos comparât cum Nadab amp;nbsp;Abiu ignem alicnum offercntibus.Leui. lodlli tarnen lujcccfïionem habcbant, vt qui effent Aaronisfilij.Scd non valet perfonaJisfuc-cefiloj vbircceditur àveritate doftrinæ. ]Et pauló poft Adharere oportet his tfui nbsp;nbsp;jipofiolo-

rüyficutprAdtximM, do£lrinam cufiodiunt,^ cum presbyteriordineferrnonefanum conuerfutionem fine offen faprsfiant, ad informationem amp;nbsp;corre-Utontrelt^uorum:it i\iïgt;['.^pudlt;juosefl-ea lyua eff ab ^poJMisfucceßio.,^ id yuod efi fanu irre prob tt btle fermonis fo«//lt;!/.ldem.lib. 5. Oportet,inquit, confugere ad Ecclefid, nbsp;nbsp;eitufinu educari,^ Do~

mmtcts fcripturis enutritt:plantatw efienim Eccle fia paradtfus in hoc mundo: Ab omnt ergo ligno pa-radtfi manducabis,td eß^ab omni fcriptura Domi-nica.,9ic.ÇiÿX omnia idem alio loco vno verbo complexuseftjcum dixit, Euangelium eflcco-lumnam St firmamentum Ecclcfise.

Adderem etiam quod ait Hieronymus fccu- Hierony. perc per fcripturas fandas ingredi inEcclefiâ”’'/*'quot;''quot; Dei.Citarem ex eodc elegantiffimû illü locum/’“' . vbi Catholicam Ecclefiam itadefcribit;£cf/e-Jf'l' Jia, iacpiitrChnjti tn toto orbe Exclefias poßtdens Jptrttus-vnaate coniuncJa eflifè-habetvrbes,legis. Prophetarum, Euangelij Apoffeloram : I^on eff ^If^ffdde fintbissfuis ,idejl-,defcripturis fanciis.

Hate .inquam, omnia,atqucetiam pluracon- j gcrerem.fiqirid difficultatis res hæc habere deretur. SedjicJongiorcj fimus,concludemui.4f;M»?

-ocr page 30-

b È LEGITIMA.



hac elegantiffima Nazianzcni fentcniiatfieeafti int^uit-Jitcceßta ,jgt;ropneßtcceßu extfitmanda eßt nam cfui eadcm fidet deElrinamprofitetur, eidfdem ^Motjue thriinipantcepseß: ejtti atttemconiranafn fidem ampleElttdr^adtterfariniiettam in throno,cen feri dehettait^e hac tjtttdem nomen, ilia z/ero rent tpfam (ß veritatern haket faccefßonü. Hæc ille: i.x quibus omnibus intelligitur, légitima fuc-, ceffionemnunquam à 4olt;ânnç fînibuseffe di-* udlcndam.

Quidautem fi nobispctcreliccat vclabipfis Pontificiis noftræ fcntcntia: cpnfirmationem? Cum enim aliquando ex illis quçfitû cft,quam-obrcm negér Succeflioncm fuifle apud primos Eccicfiarum noftranim Doâores, quos tarnen ordinarios Ecclefiat paftorcsac Doàores,fiiif-fe cönftaretttum illi rcfponderunt virosillos omni iure fucccffionis cxcidiflequod ab Eccle-’ fiæ Rom.doélrina dcfeçiflent.Itaq^ iam vcl»pgt; fis aficnricntibuscôcludimusjnullius moment! fucceffionem efic,hifi fimul adfit doftrinz fuc-«' ècfljo.Ex quo efficjtur,vt,cum Pontificij ab A-poftolorum doftrina defciuerint,non poffint Tnrffco»-gloriari: rtifi forte tJi’fcrisPontificibs eo modo Apoftoli fucccf-adintelli- fifle^quo tenebræ luci fuccedere dicuntur. . fendttm QuarcjVt fummam faciam eorum quæànoT ■veterum bis expofita funt : tria mibi videnturcfleconfia intelligendam eorum veterum fcn-ßont ptn- tfntiarti.quiEcclefiæ Catholica: Succeffionem ‘fntiam. commcndai'UDt. Primùm « eas non de fola

-ocr page 31-

VOCATIONE MINIST. 31 Èpifcoporuinilèd potins de Apqftolk« amp;nbsp;or-tliodoxæ fidcifucceffionc ageie- Deindegt;eain * = Succeffionemattribuere ci Ecclefiœ.qua; Cbri-fti (ponfaeft,quç folam ipßm voccm agnofcit» quæ DoâiKinam »b Apoftolis traditam, ceu prcûofiffimum thefaurum in fuisnianibus de* politum,fideiiter acfeduJo cuftodit, quædeui- ' que, ex facriï litfxis .dignofci facilinie poteft. ^Ar^Jno ipfam EpJfcopôrutn fuçeeffiooeia amp;nbsp;externum ordioem Ëcclc(îiX itaab illis vete-ribu* commendari, non vt ei vUo modo ipfam Ecelefiam fubiiciant, non vt Ecclefiam ilîi éx-tejnæ fpecief 4lt;: fôrmxiquaü quibufdam necef-£taii$ viikulis aï|ringant:fed vt illius coniîdcra tione^ vel inâdéks ipb alliciatur ad doiflHnanl Ectkfiæ rcci pïendsm-.i/ttpjafide valtntioresfa-fl» (viendû ell cnim Auguftini verbisj^edii^r Contr. ÂunttntelltgAnt:lt; mniam homimt/Mfidif/o.Deo ^P'ß-tnmnfeeni rnentem tUorumfirmantc ati}ne ?;«»M.Quemâdmodûenim cxterpa xdificij alin^quot;^’ cuius elegantia amp;nbsp;fplendida faciès^ decoraqucj amp;aptapartium cotnpofitio mouctjocvbïs» amp;nbsp;nos ad ingrediédumattrahitjVt interioremor-natiim introfpiciamus: Itanon dubuim et):arii-/noshominûipfo Ecckfiapordincgt;extèrnaque pulcbriiudinecômnueri,vrea quad iataua pâte* faâa,in Ecclefiam fe rccipiant, earn oculk ani-jmi colluftrcntjintcriorcm eins ornatum, cçelei ftes diuitias, reconditos thefmroiç admirentur, deniqucinca fibi fedem optent firmam atquc perpetuam efle conftitutam. ,i ni joa;.

. J

-ocr page 32-

JI nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;D E L E G I T I M A^'

TÇo» rt- Hare igitur fuit vcteriimfententia, qua vcl ß»cotKlu Pontificiorum caufam fubleuari,vel noftram f'eteres ’nclinari poflcnon vidco. Ecquod eft cnimi-' pbifuc- argumetum? Veteres fucccffioiiêEcclefiît ctßimtm tanquatnfîbi propriam commendarunt,licet i* ntbuerut giturPontiftciisidem facere. Veteres certCjta-metfi næuii non caruerunt,pr«cipua tamen ca-tur bodie ■. r, ■ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;■ nbsp;nbsp;nbsp;• i » n i- j-

Tgt;onn)Ç- pttandei ac reJigionis ab Apoltolis traditx dir lict- ieruarunt ,8c pro dodrinæ puritate aduerfu* innumerabilium hæreticorum impetus foelici-ter pugnarunttriccdum Irenæi,vel Tcrtulliani, vel Augiiftini temporibus exortus erat inter Epifcopos,qui fe Epifcoporüm Epifcopufti eft Ie ialt;ftaretgt;qui fc caput Ecclefia* Catholics,ore blafplicmo, appellaret, qui fibi non tantum E* pi/copos,ftd etiam ipfastotiuspropèorbis Ec*

•e clcfias fubiicciTt, qui cxtinftaEuangelij luce» humanarum traditionum tenebras offunderet» qui puritatem doârinæ euertcret, ftcramenta corrumperet, foediftimam idololatriam inue-hcret,noua fidci dogmata fabricaret, ius fibi in viuornm ac mortuoi urn animas arrogaretzDe-i)ique( quis eniin omnia rccenfcat?) qui difei-plinam Eccicfia? in Tyrannidcm omnium longe maximafæuifiimamquecôuerteret. Longe» Jonge,inquâ,boni iJli patres aberât ab hacma-lorum abyflbjin quam pofteà Chriftianum or-bem liominum perfidiaamp; ambitio demerfit. 3!li$igiturlicebat,ftanteadbucEcclefia, piorû Epifeoporum catalogum in medium proferre, Succefiioncm fidei iadare, fuas oftentare diui-

tiasgt;

-ocr page 33-

VOCATIONE MINIST.

tias, fiia ornamcnta celcbrare. Nunc vcró cum nee fidci, nee vcra Epifeoporuin fuccctfio, nee vcra Ecclcfia fit apud Pótificios, quis cos per-ƒ,'«?/?,« mittat cjuali falfam hatreditatem ahcnæ glorix^/ori'n'i.'’ cernert?An poflunt vnquam priora illa fecula in mcmoriain rcuocarc , quin ipfa recordatio quafi morfu qiiodam dolorem inférât? an cum pudore (fiquis pudor elfc poteft in tanta im-piidcntia ) pofiunt vel ipfa piorum Epifeopo-ru nomina vfurpare?amp; tjuia Tertulliani verba ante à nobis expofita folcnt fæpiiis obicftarc, age, Tertullianum ipfum illis viciffim regera-niiis, vt cum co potius qua nobifciim fibi rem elfe fentiant. Ergo, qui tot alia confinxerunt, fingint Tertullianum rcuixille , amp;nbsp;in Romana EceJefia, tanquam in aliéna Rcpublica hofpi-tem verfari, Pontificum coronas,pompam,or-natum, dclicias, voluptatc fquc confpicere ( fi modo id cius oculi ferre poflcnt ) turn purpureas Cardinaliurn cohortes , gregalium Epif-coporuin turmas, no in Cathcdris Ecclefiafti-cis fedentes, fed per aulas regum ac principum volitates intueri.Deinde ab illis fubliinioribus (iu OtJlA-ad inferiora defcendcrc: videre inntimerabiles i»lt;p-monachoruni familias,contrariis inter fe lc^i-^\P‘”'quot;* bus,iitibus, cultu amp;nbsp;non minus animo , quain^^^^J^ Veile diffidentes, eófquc in Pontificiorû agro,”' rtrum eiufmodi fertili ac fcraciffimo, tanquam nouaquotidie cturoipwra amp;nbsp;vtpre s nafci amp;nbsp;loge latcque fcrpcre,quod vcl ipfi Icfuitæ nudiuftcr tius cxorti,iSt aliis monaclus frullrà rcclaman-

C j

-ocr page 34-

DE LEGITIMA

tibus, crumpcntes ac per totam propc Euro-pani pullulantes. Sein ipfa iam India frutican-tesabundc confirmant. Longum clfct cæti ri otnnia commcmorïic : fed quid cenfes animi habiturum cfl’c Tertiillianum, fi hune Ecckliar Romanæ fiatum cerneret? quàm, catdö, nnia-ictiir?qiiàin obfiiipefceret? quanta vocis con-tentione Ecclefiâ induccrct cadeni ipfa verba vfurpantem, quæ nobisantea falfô ab Aducr-lariis obiefta funt ? ey?« ? i7«4v//o vnJe venifiisfejuidin mto agùü, non met ? Quo iure, o ^ontificif ,/yluam meant cadttù, vafiattf, exurttü? lt;^Ha licentiai o Ad onacht, font es rneos tranßtertitü? Sum hares ^poftolorumfcut cauerunt tefiamento, feut fideicomifiruntjßcut adturauerunt, ita teneo. Magnificavero vox , amp;nbsp;Eccleiiæ nomine verè digna! Sed, obfecro, num audcrent Pontificij cadem hate verba vfurparc? Eripiunt illis banc orationcm humanæ traditiones, Pontificiim primatus, placita, ac décréta ; idolain t.mplis ereêfa, mortuorum inuocationes, precatioms pro deftiófisjatq. omnino *0-sAo3-p»(r^«it),qiiib. tota propemodiim confiât Pontificiorum Ec-cltfia :quæ tarnen omnia Apoftoli,nc locum vnquam in Ecclefia haberent, tefiamento ca-Lieriint, fidci commiferunt, adiurauerunt. Quis igiturnon videt quali Tertullianicis formen-fis fummii ilkid Succefiionis caficllum labcfa-ótari, in quo Pontificij omnia fuæ rcliçionis prælidia collocarût?vcrmn quid ego vnüTer-tullianum commemorojac non potius cxcito

totam

-ocr page 35-

VOCATION F. MiNiST. ^5 totarn ipfam vctuftatcm? vt vu a voce Si exhi' bitis tabnlis neget Pontificios fibi bæredes fuc-ccflißf, profitcaturque fe non iflos hærcdes a' gnofccrc, non probarc, non cos propriam nd-iuiUc, fed alienam Iiæi editatcm inuafiife, expi-lafrcamp; locupletiflimis ornamensab Apoitolis reliélisjdelbtiitain rtliquiflc.Tii ne Petri hçrcs amp;nbsp;fucceflor, qui tanta difbmilitudine à Petro feiungcris? Jlle non in vna aliqua vrbe fedem bbi fixit, fed vt Apoftolus,multa loca peragra-uitjVt onjnes Chrifli iugo fiibiicerct; Tu in (r» vna vrbcjfublîiniquein folio refidens, inde o-'fielisuc-mnesgenres ac populos,tuo iugo fubiicerc CO-naris. Ille Cornelium ad pedes acciderc non cft paffns. Tu vcl ipfos reges ac principes ad pedis ofc-tilum adcgifti.IllepuraEuangelij prç-dicationc ac diuinis inlHtutis fiindauit amp;• ex-truxit Ecclcfiam; Tu tuis mandatis,non Cbri-fti; non tiiam , fed Chrildi Ecclcfiam addicerc voluifti,tcntafti, ac propemodum perFeciRi. Ecquonani igitur ore te diutius Petri hæredê , Si fiicccllor? elle iaélabisPSed nefeioquomo-do agens de Ecclelîæ amp;nbsp;Epifcoporuni fuccef-fionvjquafi riuuluin fequens, in ingens acla-tiffimum fiumenfumdelapfus, duin incidiin fermonem errorum Si corruptclariim , quibus featet Romana Eeclefia.Quarc, nelongiiis extra ripas diffluat oratio,ad id reuocâda cft vn-dc digreffi fnmus,vt côcludamus, Veteres qui-dé merito ac fuo iure de vers Eeelelîæ Epilco-poruinq-uc fucccffionc fuillc gloriatos, qiian-

C if

-ocr page 36-

DE LEGITIMA

doquidem illo tune ornamento præfulgebant, vt amp;nbsp;multis aliis fpiritualibus diuitiis abunda-bant: Pontificios autem non magis pofle cam fticceffionem vcditarc, quàm fi Irus Crœfi di-uitias iaCtaret. Nccvnquam nobis perfuade-bunt,Romanam Ecclcfiam ad Apoftolicam Sc veterem Ecclcßam, tâquam ad fuam originem ac ftirpem, efle rcfcrcndammifi prius doccant, Ex-nri ex vcritatis radice errorum fui culos amp;: menda-laturadi- (-jorum raïuosgigni amp;nbsp;crcfcercpotuiife. «»Trjm» Oworf“™ igitur,inquis,ipfi Epifeoporum ti-tulidpfumqucEcclefiæ nomen toticsà Ponti-tur. ficiis repetitum? Fatcor certè ipfa rcrûfandif-tfuda Et fimarum nomina apud Pontificios rcmanfiffe, tlt/ia quorum eum fruâus proferre nô poffunt, eo-nmntmi folüs fcfe, Vt quondaiu Adamus, obtege-na fonti- xc conantur. Sed contendo nihil inde præfidij

ftiu dtdt ipforum caufæ polie comparari. Quid enim a-““ “’1?*j^liud rclifta ilia nomina doeere poflint, quàm quot;nbsp;Pontificios, cùm veræ Ecclefiæ folidam ex-

^leriam^

Similitu-

dine ab

prcflàm cffigiem nontencant» vmbra tantum deleftari? Ac, ne illi conqueran-wbe Ä0-turfept'ociilà fuis finibus abduci, quæramus ma ftti- inillaipfa vrbe Roma fimilitudinem, quafaci-M, titet- lins fententiam noftram expliccmus.Illic cnim »«r.Âoma auguftum amp;nbsp;magnifîcutn Romæ nome nam Et- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;° nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;a °

ÎÎM-one-quædarn vetufta nomina, vtCapitolij , Campi rù Eule- Martij,amp; id genus,quæ ad florentc Romæ fta-ƒlt; ntmt- juu-j olim pcrtincbantilmmó etiam ipfum Pô-tificis nomen retc^ntura eft, amp;nbsp;à veteri ad no-

uam

-ocr page 37-

VOCATIONE MINIST. jy «am idololatriam traduéium : quâquam ctiara ibi extant quædam illiiis veteris ciuitatis rudc-ra: Qtiis tarnen adeo demens amp;nbsp;iiidicij expers fiierit, vt vel exillis nominibus, vel cx iis anti-quæ vrbis iam ipfa vetuflatc exefis -, fituqiie obduftis vefligiis,audeat hanr Romam cum illa omnium ciuitatum prxftantifsima compa-/are?Qnæ enim vtriufquealia poffit efle fiinili-tudo,qiiàm fi præfcntcs pinæ cum olim ftante ædificioconferantur? Ergo, vtillud vfurpcm, quodinquodam clcgantiffimo Epigrammate dicitur , de co qui Romam in media Romany? quscrit, nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;fcoporum

Et Roma in Roma nil reperit media : nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nimina,

affirmo , vtcunque acerrimis oculis omnia9'“’^'quot;'r perueftiges, nihil tarnen propemodum Eccle--^^^^^^^^ îiæin Ecclefia Romana podc rcpcriri. Et certe non poH'um, quin dolcam vicem ipforum fan-»» thum-dtiffiniorum nominum, quibus video Pontifi-f'” cios tamturpiter abuti, dum ca in mediisfuis^'’'quot;quot;':

i n nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-.7 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;■ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tgt; nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Ecilcpa

triumphiS olrentant. Vt enim vetcrcs Romani Iraperatorcs,cum de eucrfisexcififquc ciuitati- p„rum un bus triumpliarcnt, fokbant illarum ciuitatum »»'n«» imagines in fuistriumphis circûftrre: Ita dico, Pontificios,cum de expugnata , cuerfaque Ec-clcfia triumphum agunt, Eccleliæ nomen , amp;nbsp;yi Epifcoporunwitulos, tanquam imagines pro-yorra Tè-l'e: rc,qux funt certe non llantis,fed cuerfæ clefiæ, non gloriofa infignia, led luftuofa mo-numeta. Dico,lancta hæcnommaaluis Si plt;^o- /g^.-priis fedibus in aliéna loca fuilfc abrepta, non/«»«

C nj

-ocr page 38-

D F. I. EG I T I M A

minus quàm olim fanótiffiina rempli vafj. ex-cifa vrbe, inccnfocjuc Uinplo fuernnt Hicro-folymâ Babylonen! rrârporcata.Dicojiam iam inliarc funinia Dei vlcifccntis indicia, quibus iuftiffimaspoenas répétât ab iis qui fanda ilia Paiiiel.j. Domina (vt olim reges Babylonij facra tcmpli ‘ ■ vafajper vim occuparant,profanariit,Iudibrio cxpofiierunt, amp;nbsp;illis ad fuiim lin{nm,ac delicias rmtißei^ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Verum audiamns quid illi

nobis obiiciant : Aiiint cniin nos elk Donati-iT”quot;’'’ ftarum fimilcs , qui dice bât Ecclefiam Catho-coa^p4 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1 ’ zr nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;» nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4

r#-hunc locum niuitis Au-f«tj»tur. guftini amp;c aliorum veterum teftimoniis mire contM. amplificant. Nosautcin vno verbo calumniam

I'b *Uam rtfcllcmus, Ciimenim Donatillç Catho ' licorum dodi'inam ie probare dicerent, amp;nbsp;in L nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;- J r- ■ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;• -L

omnibus prope doçtrinæ capitibus cum or-tbodoxis conuenire:in hoc vno potiffiinum difiidebant, quodnegarct apud eos Ecclcliam efle pofle,qui tot vitiorum fordibus client có-* taininati : nos autem non tarn Pontificioruin vitâ,mortfq; difeutimns, quam rciicinnis dç-drinanijVt Apoftolicis fcriptis contraria: nec exiftimamus, Hâte dodrina, licere ab Ecclcfia difcederc,propter morum corruptione.Deinde afhrmanius, Ecckliam perire nnquam potte, licet aliquando vifibilem eins faciem nobis . boniinum iniprobitas tripiat. Neque noltræ '■ Iciitentiæ adnerlatur Au^ultinus, qui ypropo-litaChrifli parabola, fempcr diftinguit inter jjrannm Sc palcam, 8i in fobs granis Ecclefiam • nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;• nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;pro,-

-ocr page 39-

VOCATIONS MINIST. 39 propric condituendam efTe cenfet. Quiijctiam in ilia difputatione contra Donatiftas,fæpc affirmât Ecclcfiam Catholicain probandam eife exprcffis Scripturæ locis; F’rn/wdnquit. Donit- De ■vnit. tiß^ Eccleßam tentant, nonnißdiuinarti rarii Canonicis Ithnis oflendat. Htc funt cauß no^ ßrit documenta, hoc fundamenta, hac firmamenta, hæc illc. Atquc, vc nominatim de Miniltrorû cleâionc agamus, Orthodoxi profitcbantur, modo Donatida: ad veram amp;nbsp;Apodolica do-'“ drinam redirent, fe non improbatntos ipfo-rum Epifcopos:t'rwre/A^iîrtf«rfinquit Angudi-ejnod tneù Catholicinon Chrifltanam conß-crationem, fed hurnanum detefiarentur errorem. itaque qui nos toticscùm Uonatidis compa-rant,nos(fi modo poflînt) errons conuincant, idquc præclaris illis Augudini documêtis,fun-damcntis,firmamcntis:hoccd, exprefiis Scri-pturæ tedimoniis, potins quàm Chridianara padorum noftrorum conderationem infedê-i«fJ. tur.Cur aiitem ab ilÜs difeeflerimus, rationem f pro nobis reddat Ambrofms bis Verbis: inquir, Eccleßa in primis i^ttamp;renda mandatur: intjaaß Chrißw hahitatorßt,haud dubte ßgenda, amp;c. Stdßqua eß Eccleßa quafidem reßuat, nec j4poflo'aca pradicationisßndameta pofsideat, ne quam labern perfidta pofstt aßergere, defirenda eß, Hæc Ambrolius. Qiiamobrem delinant tandë nos dliifinaticos appellate : quaudoqindem fcliifina dici debet en ?i vera Eccle^a ab A-podolica dodrina reccditur, non autcm cun»

C Hij

-ocr page 40-

49 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIMA

ab erroribiis ad veritatcm rcditiir. Ncc enijn

loanncs hortatiir ad Ichifma faciendum , cuni fidèles admonet vt tx Babylonica coriuptionc difeedant.

Sed vt aliquando à rcrum abufu ad rcrum vfiiiTi orationem traducamus , qiiærent for-tafle à nobis Aduerfarij, cùm aireramus Pon-

tificios ifta, dcquaagimus, Succeffione abuti, Ecquis igiturilliiis réélus ac legitimus vfus elle debcar?Huic quçftioni vt fatisftciarous,in me-suaeßm- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;rcuocaiidum eft quod ia m ante dixi-

ttff EpiÇ (Oparum

Externü Eeclefftt ßatä mul’'

mus, neminem hoc errorc duci oportere , vt exiftimet Ecclcfiæ fiatum eundem perpetuo mancrc,quem tot viciffitudinibusac mutatio-nibus expüfitum elle probauimus, 8c pluribus adduélis rationibus polfet illuftrari. Mulra c-

nim in facris literis occurrunt huius rci argu-meta, fed ex infinitafyluaquædam tantum dc-tu muta- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.'1 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.

titmihui cidemiis, quæ ad hoc nolrrum iiiRitutum per-olnox/i tincre videbiintur.Hoc cette ita elfe confirmât

»/7« «»ywfiirKq^a Axariæ prophetæ ad regem Aliara co-hortatio,curn ait, multos quide dies priteriif-Ifraélitæ fuérant fine veto Deo, fine ftura If facrificatore, finedo(Sorc,fine Icgeifed eos to-ties Deum inucnille, quoties cum per pceni-1. tentiamquæfiuerunt. Deinde nunccompaia-zchr tur Ecclefia cum viccfrugifcra,cuiuslatè dilïu-Lee’u Z. palmitcs terrain ipfam tegere vidcanturiNiic Ffal.So. contra dicitur elfe lîmilis ei vincæ, quaiù Apri £vc.i9.^ fylucftres depafeentes penitùs valla-inftar ar-boris

-ocr page 41-

VOCATION E MINIS T. 4I boris ramos longe explicantis,arque porrigen-tis : Aliquando verô fignificatur nomine ar-boris, quæ, aduentante liyemc, deeuffis foliis, omnino vidctur exaruifle j cùm ramen vim ac fubflanriam inrus collcftam , conclufâmque retincar, Quod amp;nbsp;facilius inrelligcrur, fiquis®“^*^' paulô fufius perfequarur cam fimilitudinem, qua video Ambrofium fuifle dcleoarumj dum Eeelefiam cum Luna cóparabar. Vr enim hæc non propria,fed (vr quidam dicebar) luce lucet’”quot;f4» aliéna, quandoquidem à Solis radiis accenfa*'*’ totam inde fuam lucem accipit: ira Ecclefia lu-ccr, non fuo, fed Chrifti fulgore amp;nbsp;fummis c-iusdoribus ac beneficiisilluftrata: amp;nbsp;quemad-modum non femper Luna pleno orbe lumen fuum nobis oftenrar: fed aliquando ira decref-cit, vr nobis ilia non amplius fuperefle videa-rur, nec ramen vnquam proprerea radiis Solis deftiruirur, qnauis humanis fenfibus focus ap-parcar:Ira Ecclefia non femper plenum fulgo-rcm emirtir, fed aliquando ira obfeurarur , vt nollris oculis non parear ;amp; nihilominus ccr-rum eft earn femper cflc,fcmperque à fuo Sole, id eft,à Chrifto illuminari.

Q^iod fiquis reperar vererum remporum mcmoriam, facile videbir femper variumEc-““^ cleliç ftarum, amp;nbsp;varias cius viciffirudines fuifte.

Ac primîim cum narrar Mofes, Enos tern- ctn.^, pore, homines coepifte inuocare nomen Domini,fiue ira hunclocum cum vereribus inter-prerciis; fiucinrelligas, vr quidam dodiftimi

-ocr page 42-

de LEGITIMA

ccnfuerunt, tunc homines ccpiiïc vocari, Del nomine, femper ex hoc loco licebit colligcrc tune temporis cultuin Domini tuifie inftaura-tum,amp; Ecclefia: facicm clariflimccnituiflc: At poftcà impietasadeo grafl'ata eft, vt inundantc terras diluuio , Ecclefia in Noc familia, non minùs quàm in area conclufa fucrit. Deinde fummafuit temporum caligo,donee rurfus in Abrahamo,(cuius maiores idola coluerant,) in eius pollcris liixit Ecclefia.Poftquam autem in Ægyptum ventum cfi, tune Ecclefiæ fcintil-lulæ Ægyptiaca lcruitutc, quafi cineribus, per multos annos obrutSE, tandem Mofis flabello excitatæ,in maximas flammas cruperunt. In terra Chanaan(hæccnim properans percurro) tories Ecclefiæ ftatus mutatus eft, vt diuinus cultus,amp; idololairia, alternis fibi inuicem idé-' tidé fuccedere vidcrentur. In regno Dauidico videtur Ecclefia quafi picno orbe refulfifie: fed poftca, offufis idololatriæ teiicbris, fepe eius lumen quodammodo extinctum vifum eft.An porrô inihi multa dicéda finie de Ifiaciitarum deeem tribubus ab rcliqiiis duabus, finuilque à î- vera Dci religionc diuuifis ? Quid commeino-rem ludæorum idololatriam atque adeo ipfius Tempîi profanationcm ? An Elicrofolyinani ^.chr. à Babylonüs expugnatam, r.ideolquc in capti' uitatem abduélos fufiùs enarrabo ? quàm cedlt;) tune fiiit mifira Ecclefiæ conditio ? 'randem vero fiib Zorobabflc nouus quidam dies illii— xit Ecclefiæ,quu reueifis ex captiuitate ludçis,

extru-

-ocr page 43-

VOCATIONE MINIST. 45 çxtruéta vrbc, inftaurato templo , ciikus Dei fuit rciiitutils.Scd cccc, rnrfus illc nitor Ecclc-fiæiftatini in fqualorem conuerfus eft, vera do-cirina à variis fedis amp;: impiis hominum com-incntis miferc corrnpta. Hine Phanfxi irrum-pebant, illinc vrgebant Sadduexi, amp;nbsp;aliunde alij falli Doétores irruebant. Interim Ecclcfta adfummas anguftias redaéia, vix habebat vbi pcdeni poncrct. Tunc Chriftus redemptoramp; inftaurator Ecclefiæ in terras venit, Ecclefiam quail à niortuis cxcitatam in vitam reftituit, ei. nouam quandarn faciem dedit, eamque omni bcnediäionü gcnerc cumulauit. Et quanquam ab eo tempore multx fxpe nebulæ intcrucne-runt, tarnen aliquos femper radios emifit, donee tandem fadia eft ilia generalis gt;«re5-ct(na, quàin futurain prædixerat Apoftolus;tûc enim cxtecna Eccleliæ luce penitus extindia, fola vi-libilis quidem Ecclefiæ vmbra, atque nomen remanlitiquod non eft opus nunc pluribus per-ftquiiiam enim antea de hac re aliquid à nobis didtum eft,amp; nolo raco,communique piorum omnium vulncri, maiius fæpius afferre.

Cæterùm Anguftinus rem banc totam vo-lens eypr’inere, Ipfat/l nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;alt-

qu(ind.o obfittratur, amp;nbsp;tanc^uam obnuhilatur mnl-titudtne fcandalorum , i^uando peceatores tnttn- téiia dunt arcumiZ’tfagtttent in ohfcuraluna reElos cor-g»!iquot;‘i et dfj amp;;.Er piLiio poll , lilt t^uitunc firmtffimi runtiÓquot; verba hareticonim tnfidiopt intelligerepo-'^*\ tgt;ternnt,paHcti^Hidem tn comparattone ceaerorum, ‘

-ocr page 44-

44 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;LEGITIMA

fed tarnen etiam tpß tjuidatn pro fide firtiter exula-bant, efnidam toto orbe latitabant : ac fie Ecclefia, per omnesgentes creficù, infrumentie dotnmicie confirMataefi.

Mit! Qi-iód 11 Auguftino Chryfoftomnm ndiun-hom.i, xeris,rcs n;t ctiam planior ; t/t Roboam, inquit, «'n- pup. abitciens confiliafieni0rttm,amp; coaetaneorum/uorum fiqttensjoccafionem prabatt dtfitdio: Sicö“ circa fi-nent,Epifi;opi reltntjuentes confiliafiniorÜ.^poflo-lerum 0“ Prophetarum, amp;nbsp;fiejuentes confilia coœ-‘ taneorumfuorurn cofulentiurn oportere Epifiopum diuttem fieri, amp;nbsp;inhofiitalem, amp;nbsp;ttrnorem Dei non habere, amp;nbsp;talia (juadam locjui,eju£ moueant plau-fim, dederunt occafiionem Diabolo pracifionumfit^ etendarum: Hæc iJle.

QuaiiJt Quorfiimigiturtam multa? netnpe vt intcl-toZfJ.f /»»ligamus.cum tot tantæque occiirrant Ecclcfia: orjinuri^ ,y,u(atjoncs, ita nobis ftatucdû elfe, vt quandiu

Dominus nobis pro fuma fua mifcricordia Ec-clcliain exhibet puriflima Chrifti luccpræful-gcntcm,amp; fuo ornatu ac pulchritudinc, id cfF, puritate dotlrinæ , fynccra Sacramentorum adminiftrationc, Sc reßo difciplinæ vfu dcco-ratam, tue ordinariant Eccklîæ, paftorûmqiie Succcffîoncm plurimi nobis elfe faciendam : nee fcrcndos,fiqiii, fpreto Ecclcliæ or iinc,fefc tcmei c inférant amp;• intrudant in Ecclcfiallicas funcliones,vel alienos cretuscolliganr,(]uibus diuellaturfantia Ecclcfiæ coniunólio ; nee tHe propter fcandala ab E,cclcfiæ communione re-cedtndum.Qt^ôd femper vidcmusfuilfc ab Ec-clJia

-ocr page 45-

VOCATIQNE MINIST. 45 défia tradituni amp;nbsp;obfcruatû, quandiu aliquid puritatis rctinuit. Si vero tota(quantum appa-^’quot;quot;-^* lebif) Ecclcfia corrupts fuerit, atq; adeo ipfius corruptionis origo amp;nbsp;fons in ipfis Paftoribus t-ow»«-cxtiteric, Sc ab ill is ad totum Ecclefiæ corpus »»-dimanarit:Sidcpreflb atque abolito Dci cuitu, idololatria ercéla : Si vtrus Sacramcntorum vfns in vanas ccrcmonias ac fupcrftitioncs coinmutatus; Si Ecclefiæ Difciplina in ambi-tiofum principatum Sc Tyrannidem conuerfa fuerit: Tune verâ Icgitimâmquc Succeffionem fimuletiain illic extinftam efle dicendumeft. (Qiiiscnirn,fiquidé propricloqui velit,tTaortua Dodrina,amp; vero Minillcrio fublato, Minifte-rij vitn,amp; verafucceffionem adhuc viucre amp;re-fpirare vnquam dixcrit?)Sc fiqui fint,qui Pafio-rcs,qui Epifeopi nominétur,corûordinc aefe-riem à Domino improbari,qui pro fua funima amp;nbsp;impcrueftigabili fapientia, folet, quando vi-fuin fuerit, extraordinariis inodisvcrum ordi-nem Ecclefiæ reftituere : Solet, inquain , exci-tare, idque præter folitani amp;nbsp;vulgatani ratio-neni, C(. rtos homines ad id compaiatos amp;nbsp;in-flruâos, quorum auimos accendit vthemen-tiffimo pietatis zelo, amp;nbsp;quorum os implct fan-diffimo fuo veibo cum onini etficacia amp;nbsp;vir-tute,Ncc tantum txiniiosillos viros, tanqiiain lumen clarifiîmiim exhiber: fed etiam aperit oculos hominum , vt eamlucem oblatam in-tucantur, amp;nbsp;émergentes ex tenebris, eos quantur qui luceni præferunt, atque ita rurfus

-ocr page 46-

4^ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DELEGITIMA

ordo Ecclcfiæ qui intcrriiptus fucrat, in flaura-tur: amp;nbsp;tune illc à nobis colcndus cft,amp; ordina-* riaPaftorum vocatio diligenter obfcruanda.

orrfi»,m Si quis iiuius rei conbnnationcm require^ folniim multa exempla multäfque rationesiuppedita-propterhD bit Scriptiira,quæ tollent omné dubitationcm. miau fec Primùm, quanuis ordinaria SuccelTio adeo Ifraëlitica Ecclefia, vt Mi-frmSiur. niftcHum Ecclefiafticum , quafi hærcditario iurc,à parentibus ad liberos, ex Dei verbo de-ferrctur:aliquando tame videinus illic propter peceata fucccffiontmfuifle interrupeam. Cùm cnimOphniamp; Phinees , Heli Sacerdotis blij, omni vitiorum gencri dediti tlFcnt, corûmque tam cffufam licentiâ alcret nimia patrisindul-gentia , cam ob caufam Dominus proniitiat fe fiiblaturum tfl'c väSacerdotij Succcffione, qua: j diu in H( li famüiapcrmanferat. Dixeram (in-quit. OomippsH-lilacerdfu:)/cre nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tut

pafrii domui cor 'atn meperpetuo i/jcederet,fed ahßt zgt;tfacMtn, ejMtn honore profetjuar eos ciut me honore prifeejuentur, amp;nbsp;ejut me contemnunt, ignomtnia afßcientur, ecce dies ventent,t^utbttsptccidatn bra~ chtum tuum brachtnm putrts tui, üi. qua? ft-quimcur: 1 um {•■'•\gt;WA'.-ßH(ftrabovt,htßicerdotem fidelem tptti iuxta cor meum, amp;nbsp;iuxta animum

j Äf» r.-Hi'c autem Dci eommmatio effe-dtum babuit,maxime Solomonis teporc, ciim /acerdotium ab Ueli familia lublatum fuir, cui tarnen faóla erat perpetuæ Succcfîionis pro-mißio.

Prx-

-ocr page 47-

VOCATIONE MINIST. 47

Prætereà cùm dccem tribus Ifiaê'liticæ, au-tbore leroboamo, à vero Dei cultu reccdctcs, i.Reg-16 quibufuis idololatriis corrupts cirent:Mittitur ad cos Elias propheta , vtdlos ad vcram rcli-giontm fanctiffima cohortationc rcuocarct. Elias, in(juani,inittitur,qui tamcn non crat ex Saccrdotum ordine, fed præter ordinem cxci-tatusà Dco,ad annuntiandû ipfius'verbü Ifraé-litis, atque cîiam ad facrifitâdum in oculis to-tius populi, quemadmodum narrat hiftoria.

Expcndainus ctiam quid contigcrit Silo,vbi Dominus præfentiæ fus tcftimonium colloca-uerat,népc propterpopulifcclera,fublata inde ai'cafœderis,nihil pister vaftitatcm folitudi-ncmquc rcmâfiHe.Cùni autem ludsi fibi vana fpeblandircntur, Si nomen teinpli identidcin iaftantes, Diuinum intcrea cultum alicnisri-tibus corrüftipcrent : incrcpantur à Domino . per Iei cmidlt;n,his vcrbis;E'4f«lt;i,inquit,Z;«zlt;?z^o- ‘ ‘ muifiiper quam innocatur nomen menm ^0“ qmi , confiditi^, hutc loco cjHer» vobcs dedi ac rnaiori-bui vefirüitjuernadmodumfect Silo,amp; vos reüciam à f^ae tnea. Q iX omnia tandem cxitus corn-probaiiit.

Hic igitur qusrimus à Pontificiis,num pof- yt iuitit-fint proferre pccuiiarcm aliquam promiffio-nemeiafraodi Succefiionis, qualem habebant l!idçi,cùm de Tcplo,rum etiani de Sacerdotio.

Quod fl ca promiflione fint deftituti, quo tan^ ceßiigt;,yt-dë iure poRulät vt fanëfa inuiolatäq; apud cos «««.jHcr permaneat Sacerdotij Succeffio, quantumlibet

-ocr page 48-

li nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIMA

fint corrupt! amp;nbsp;fcatcât infinitis crroribus, cùm Dominus Judæos propter ipforura pcccata, amp;nbsp;fuæpræfcntisEteftimonio, amp;nbsp;publico fuo cultu priuauerit ? Si Deus defcruit vctus illiid tem-plum, cjuod tanto fauore, tantifquc promifl'io-iiibus exornarat: fl rciecit vctcrcs Saccrdotcs, quosfuæpræfcntiæ tertimonio toties decora-ueratdi fucccffiones ordinarias,cafque exprelfc fuo vcrbo fundatasjinterrupit propter homi-num pcccata, num ccdo alligabit, aut Ecclefia alJigatam eifcpatictur Pontificiorum Epifco-porum Succcflioni,qui amp;nbsp;pcculiari promilbo-ne funt dcftituti, amp;nbsp;innumeris corruptelis at-quecrroribus abundant? Hæc verba ccrtc , amp;nbsp;î/mtnâ- quæiamantcade Pontificiorum erroribus di-extorqueripfarci vcritasmcc ita trrtrihm dctraftandi, vcl malediccndi ftudio loqui-Äom«»« quo profitcmur nos efle penitus alicnos) fed vt fimpliciter rem, ita vt eft, dcfcribamus. /ojaymwr. Ncqne id facimus fine gemitu, ac dolorc : fed ecclcfiæ Romanæ corruptioncm deploramus vna cum pcrmultis ctia ex iis,quiin ipfius verba iuraucruht.

Cætcrùm non omittcndum eft , quod Do-. minus per Ezechivlcin denuntiat Leuitis ac fa-fx/. 44- ccrdotibus,qui non obftitcrant idololatriç po-puIiTcd in eiufdcm fcelcris focictatcm vnà ab-rcpti fiicrant: LcHaui- inquit,Dominus »?lt;««««» meam control, illos, nbsp;nbsp;luent iniijuttatemßtam , ne-

ejne accèdent ad me, vt mthi,facerdotio fangantur, vtijtte adeant vlla facra mea : Ego aatem eos ordt-nabo

-ocr page 49-

VOCATIONE MINIST. 4S tiAbottfui ferutt infittutum domtu intotoipjtwfir-Httto ■, tn omntbut gu£ debentin eaperagi. Eo fpedatctiam illa increpatio, quæ extat apud Öfeam aduerfus Sacerdotes ifraè’lis : ^pando-ywWe/Ä,inquit, tufnerttiiin rrpultfli, reprobaui e-ttam ego ttttiefucerdotto mthtfungurisy^ tjuia 9~ blitmn Legis Dei nuy obltutfcar^ e^o filiorum tuorum'tglonam eorum in tgnomtniam commutabo: quod poftremumtodiligentius obferuandutn eftj quod nominatim ad SiicccfTioncm perti-seat. Hic ergo paululum fubGftant aduerfariß amp;nbsp;nobifeum vidcant Pontificiam fucetflionem ab bis duobus Prophet is, ceu grauifÜmis tefti-bus,efleconuidam.Si enim Sacerdotes Ifracli-tici,quiSaccrdotium ad fuosharreditarioiure tranfmittebant ex Legis pra:fcripto, exauto-ranturiamp;illo iurefuccefiionis priuantur, quia aberrantem populum in viam non reduxerant. fed illi fc adiunxerant focios in idolorum cuJ-tutquantb maiori ratione dicemus Pontificios iureSucceffionisexcidifle,qui non modo non populum ab errore rcuocarunt,fed etiam erro-ris authores extiterunt i qui non fecuti funt populum in vanis fuis fuperllitionibus, fed quos populus in turpiffimis illis erroribuS feCutuS eft; qui pro fuis idol is* ianquatn prö atii amp;nbsp;fo-cis,pugnaciffime detertant:qui denitjüe eifanti populo nontantùm comités,federiäfrt düâtSi nonadfuerunt tantùm,fedetiam prjèfuerunt? Eant nunc Aduerfarij,amp;,fi poffînt, iusSucteP fionisreftituant Pötificiis, quod illisExechiellt;

D. j.

-ocr page 50-

50 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIMA

Oftafque verbis apertiffimisabftulerunt.

Sed quid pluribus de bac re contendimus? qua fl ver ô locupktior nobis fit qjscrcndus author, quàm Chrifius ipfe,qiiicùm Ecckfiam ab infinitis erroribus amp;nbsp;corruptionibus,ad fia-tum puriffinium traduxit, vnde tandem fumpfit ApoftolosPnum ex numero Sacci dotum ? num feruauit ordinariam Succeffioncm in Ecclefi« reformarionefNonne potius videmus Apofto* losfuifie præterordincm excitâtes?

Conclttfib. Quare mancat hoc ccrtifiimisrationibus fir-matum,cxpreßifq; Scripturçteftimoniis exem-phTque ita obuallatum, vt refeindi nullo modo poffit : Tune Deum vti extraordinaria ratione ad Ecclefiam iiifiaurandam,cùmilla videtur o-mnino corruifie.

lam quid de iis temporibus dicendum eft» quibus homines reliétis Dci mandatis, huma-traditioncs fccuti funt ? qui propemodum fine puritate doân inae,fine légitima Sacramen-toruni admiriifirationc, fine redo vfu Ecclc-fiafticæ Difciplinc vixerunt: ( fi hoc viutre cil, ab ca vita quæ fola vitæ nomine digna eft, re-, ccderc) Nomine fatiseft argumeti ad aeiiofct n-d tirati Del aduerfus nos ludicia, cHin propter Çwcfi ma peccara nonra permiferit lumen illun extingub e.xtrd^ quo i nobis dtbebat in vita moderanda per-ori/;»ji(«pçtiiô præliicert ? Quis'gitur iurcmiraripof-«1/EceZe-,11 tanta rerum pci iurbatione, Deus, qui formen- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;prima mundi conformationc iuffit Ju-

cem in mediis tenebris, ordincm in coniufio-ne,

-ocr page 51-

VOCATIONE MINIST. çi nc,amp; fummain in tanta deformitate puJehritu- . dinem exoriri, qui vocateaqua; nonfunt,qui poteRex lapidibus excitare n(ios Abrahamot lllcyinquä.cuius fumma eR atque inHnita po-tentia»inexhauRa bonitas»ine6prchcilfum cort filium, conRantiRima voritas, imperucRigabi* lis fapientia aliquos prêter ordinem excitauic, qui.vcra Euangelij prædicatione,EceJcfiaRicû ordinem inRaurarent,amp; quemadmodum Pon-tificij Ecclefiam quodammodöex Ecekfiafu^ Rulerantjita iJli EctkTiam Ecckfiæ reddereni? Ergoidem .quodolim diluuijtcporccontigiti dicamus accidine:vtenim tune, aquiscerram v-niuerfam occupantibus,Ecckfia non confpicua quidem»fcdin arcadelitefcens,vndis iadata, fed non obruta:flu(Ruans,fed non demerfa con- obieflii feruataeR, donee rädern foras amp;nbsp;in lucem pro- ab adinn diit : Ita poRquam diu dcliiuitEccJefia.huma- r« ebrißi nis erroribus propemodumobruta.cam l^o-minus, Sc quando voluit, Sc quibus modis yo-

luit,in lucem hoc tempore rcuocauit.

ritt

Verum obiiciût adiicrfrrij,ab aduentu Chri- tianihiui ftinullasamplius, neefuifle,nee fore vocatio-ncsextraordinarias ad rcllituédam Eccicfiam. Kos autem petimus iftius fententiæ aJiquam cófirmationem. H-bemusenim certa Scriptu- nibm iie~ Tx exepla, quibus nitimur, amp;nbsp;quorum vfum nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;df

quendum efle affirmamus, n fi aliquid illi Scriptura proférant» quod nos ab eorum exem-plorum vfu poffit auocare. Deindt (vt progre- tata. quot;nbsp;diamur rlterius) cicamusteftem loannem.qui

1 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;D.ij.

-ocr page 52-

'5» nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;de LEGITIMA

gt;foc.n. in Apotalypfi agens de generali corruptionc 14- Eeelefiæ qilæ futura erat, prædicit Deum exci-taturum telles, qüi prophetent aducrfiis Eeelefiæ corruptores, amp;nbsp;Dtftiam alcendentem ex a-Angelos Euâgebzaturos incolis terræ, Vt vni Ôeogloriam ti ibuant ,reieâ:isBabylo-niciserrôribus: quibi S fignificare voluit ,Dcû, tfnrum’tfie extraordinaria ratione in inftau-Tanda Eeckfia, nimiium exeitaiis quibufdam fanftis hominibus,qui, pura Euangclijprædi-eatione, refiituendæ Eeelefiæ fidcliter ineutn-

4. rJx/i. bcrct. Proferimusetiainlocupletiffimum illud Apolloli teftimonium,qui pollquam pizdixit futuram efle generalem i^Toç-afr/ar, fubiûgit fore,vt filium ilium perditioni» Dominus eonfi-lt;iat Spiritu oi is lui. Elegans fané locus, amp;nbsp;qui» 1-xfendi- fi reâè expendatur, tocam banc quæftionem tnrlucui definit. Ex eo tnim duo ilia conlequuntur,in quorum tradatione iampridem verûmur: V-

‘ num ,in generali ilia Eeelefiæ eorruptionefuc-eefiionem vifibikm nullam fupcrelîe, vi «tto-ç-tta-itii; nomen liquidé confirmar,quod üiccef-fioni eontrarium elL Alterum inftaur.mdam effe Ecck fiam pura Euangclij prædicatione, vt apparetex h's verbis: lt;^u.em liomtntts confictet SpirttH orii eu,us prædicationis rationem extraordinariain fare, vel ipfa verba fatis indicant. Non enim ait,impium illumàfeipfi» conficiendiim ell'c.fed àSpiritu oris Domini, qui proculdubio opponitur blafphemiis, quas euoinic tsiv7,x«w^oç,vtloquitur Paulu^tSie igi-lur

-ocr page 53-

VOCATïONE MINIST. n tur breuiter rem totam hac conrlqfione defi-niamus. Is qui fefe Chrifto ppppfvii,^ Eccle-fiami quantum in ipfo fuit, fibi fuis tràditioni* busac decretismancipauit, conficienduseftà Spiritu oris Dei,id eft,à pura verbi De» prædi-cationetCôftat autem illam non cfleapud cum, quiEccIcfiam corrupit, nccenim cfl'ct avrixffz Aliunde igiturfynccfa Euangplij prædi-t catip debuit expriri. Nec veto poteft elfe prat-r dicatio,nifi fint qui prædicent,qui doctant,qui errorcs conuincant,veriratem aflerapt, Eccltfi fiam denique ex Dci verbq reftituant. Ex bis i-r gitur cfEcimus -, verosiPoâfircs ac Paftore? fuifle àDpmjno præter prdinemilplitum exci-t tandos, vt ita conficiantur erronés amp;nbsp;blalphe-lt; miæ à fpiricu oris Chrifti, nô à Spiritu oris An-tichrifti. Qu^od ita elfe facilè intel,ltg^t,qui reiT» ipfam propiùs infpcxerit. Nam ipfum Dci ver* bum, ipfa Eiiangelij praîdicatio fccum infert -j , , Minifterhrm Ecclrftafticum. Quid enim intcl-ligis nomine Spiritus oi is Dei? an vt è nubibusi dinaria,! velexipfo coelo Deum loquiontem audiamus? Minimè veto Sed Apoftolus fignificat Deumgt; fufeitaturum efl'e pros Eu8ngelij pia:conci,qui, vt ftrifto enfedta verbo Dcip' opofito,honcm Qhicffia, Cbrilbjcivifquc blafpbemiasconficiant. Hisi- /quot;■ocæ«»-giturexpreifts Scripturæ lucii,extraordinarii »« «tr« vocationesnituntur. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;wdina.-

Vcrùm bîc nobis oc^urritur ab Aducrfirris hac ratione,quód extraordinarii votaiioncs ßntmiraculiamp;cunörmandi, q^ùx ipfis autbori- da*.

D. lip

-ocr page 54-

U . Ö E LEGITIMA

tatem conciliée: coï vei ó qui noftrarum Ecdcr fiarum fundamenta iecenint,nulla miraculac-didjflc: Nonigitor fieri pofle vt corum extra-ordinariafuerit à Deo vocatioj

- Antequam aliud refpondeo,Jibenter qua:-reremab aduerJàriis, quid tandem diéturi fint 1^5^ Clirifti fcntentiam : Natio mala amp;nbsp;aduU j. terina fignq rcquirit; Et ad illud Pauli diâum;

lüdafi fignum quærût. Si enim, vcl eo ipfo tem» • pore quo donunl miraculorum vigebat in Ec-ckfia, damnanrur ij quiad illa adhærefcebants quanto minùs fcrCndi funt, qui hoc tempore flagitant miracula, cùm illa docédorum hûmi-num ratio iampridem ceflaueritiquemadmo-dum ipfi etiam veteres agnoucrunt. Mtrorau-,cum nos aduerfarij toties cum DonatiRis Comparentfqoàm falsô id quidem,iàm antèjdi-lt;Rum cö)lioceosnÓ animaduertere.quoJ tùm Donatiftæ wiratulisfuamfententiam proba-rcvcllentjfiierintgraiiiterab Auguftinorefu-. tati,qui potins illos in Scripturarum arena per-trah^bat :'lpfi verô à nobis miracula exigant Ji-î çetapertifiîmis ScripturælocisdotSrinam no-Rram confirmemus. Vtri ergo poriiis videntur Donatiftasreferre? Credantigitur Augufiino, quem illi cùm DonatiRis manus conferentem üivtitt. nobis folenr obiicere. Sic tnim nlicultt ■ Eccle-

nhis Kpifioporttr/t fnomitii ntn in pgnh prodt-gtisfallactbwiCjMia etiam centra nbsp;nbsp;nbsp;verbo Dcrni-

fn praparatt amp;nbsp;caitti reddtti fHmtuped ui prjtfcn-lt; ppgt;

-ocr page 55-

VOCATIONE MINIST.

pto legûfin Prophetarum pradtPlis, tn Pfalmorurn cantihtUttn ip fine Pafiorit voetbitifin Euangeltfla-rum pradicattonibus (^labonbttsth.e.in omnibus canontciffanploru Itbrorü aHthontatibui:}Âxc illc. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;am-

Quia vero placet Aducrfariis,nul]as efle pot quot;quot;nbsp;‘’‘-fc vocationcs cxtraordinarias fine doccant igitur quxnamalia fuerintab Abdia, Nahum amp;nbsp;plurimis aliis veteribus Prophetîs r««/« c» à Deo extraordinaric vocatis édita miracula,firmata præter corum quæ annuntiarunt veritatem.At-que,vt Chryfoftomi verba vfurpemus,Eclt;jM.od”‘^ miraculum edidttlàannes BaptiPlai^ui tot-, tan-tafejue ciuttatet erudiutt ? nam E.uangeltiia te- J^atio.i. Platur eum nthtlmiraeulose egijfe.dicem nettjutdemnuHumfignumfecit- lt;^istarnenP’'°“ ptcrea Ioannis vocationem minus ratam fuif-fe dixerit,

Præterea cùm vetat Dominus haberi fidem pfeudoprophetarum miraculis, quibus homi-nés auertcbant à vero Dei cultu : fatis inde nos docct quatenus, amp;nbsp;quomodo miraculis vtcn«-dumfit. Quarc cum olirn multi cxtiterint vcri Prophetæ fine miraculis, multi item ßlfi Pro-phetæ eu miraculis, ex eo facile pcrfpici poteft, miracula non efle neceflariam notam eorum qui à Domino prxtcr ordinem excirâtur. Qu^id quod Apoftolus errores Antichrifti cum fignis z.Thef.ti - ac miraculis futuros, eos autem non alia ratio-ne,quàm fpiritu oris Domini conficiendos cfle prædixit.

Cxterùmcuin Chrifius banc robis regulam }{atio.4.

D.iiij.

-ocr page 56-

Si nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DELEGITIMA

Mittth.7- przfiniuerit quapofiimus falfosà wen's dodlo-ribus difccrncrc, nempe cosà fuisfruâibus elfe dignofcendosxur cz non content!,alias præ-terca tetnerc,8f pro arbitrio,confîng3mus?Ica-que iudicetur, turn de Pontificiis, tum etiam de noftris Paftoribus,cx do(ârina,quz verus eft fru(âu$,atquc etiam, û placet, vtrorûmque vita in difquifitionem vocetur. Quod fi fiat, certo •fperamus, Dco fauente, nos facile in bac caufa fore fiiperiores : vt amp;nbsp;poftea nobis adhuc fiifiùs dicendum erit.

Pofiremo qui à nobis miracula flagitant,ipfi fibi iniuriam facere videntur,cùm nos potius adScriptura; probationem arcelfcre deberent. Num emm alios libros, num alia feripta,quant Legis, quàm Piophetarum,quàm Apoftolo-t AugulUnus, rei

rum protcrimus? Erro, inqiii

cum re, canfa cwn ca.M,fa:,rAtto cum ratione deeer-tet. Annon etiam illi eofdem libros agnolcuni? Si igitur doârinam noftram ex facris literis fpeôfatam probaiâinque conftiterit efle verain, quo tandem ore poftulabunt, vt ilia miracu-lis confirmetur ? Nam fi Apoftolorum do-ârina noftraeft, cur non etiam Apollolorum miracula noftra erunt, qua à Doârina diuelli nullo modo nec debent neepoflunt? Sin au-tem contendunt doârinam,quam profitemur, çfle falßm ,cur non igitur earn falfitatis con-uincunt produâis Chriftiamp; Apollolorum ta-bulis, quas rcueremur, amp;nbsp;quibus nos addiâos, nufiramquecaufameum omni reuerentia fub-ieâara

-ocr page 57-

VOCATIONE MINIST. V7

ieâam effe voIumns?A7o«4K(y«4Wi^j(inquit Au- öe Tjnit. guftinus) ƒ/lt;««■ dtcoihæc dicts,Sed tmdiarnw: Htc dutt Domtnm.-mm addit : Sunt certeItbnDomi-nict^eiHorum attrhoritatt vtritjue confenttmtUtVtn-^ue credtmM-,wncjiie/eriamui ; ibt cjuATAinM Ec~ cleßamytht difcntiam’M caufam noflriim:\Axc. ille. dutn bonitate caiifæ^tariquam fortiffinns arirns inflrudus, adutrfaiios in arenam amp;nbsp;aptrium Scripturæ campum prouocabat ncquc ad mi-raculorum probationtm .tanquam adlatibu-lum rcfugicbat.

Atquc vtinam qui tantum iniraculorum de quot;quot;jquot; fidcriûprz fcfcruntjoculos apcriantad tantam luccm,quam bis teinporibus Dominus accen- temfort dit ; vtvideant, quanta virtutc, quàm mirandis Dominuf modis,quot denique miraculis vfus ell in rc-ftituenda doâtinæ puritatc,amp; collapfaEccleT fia inftauranda,ac rcfotmanda: quibus,inquam, miraculis Dominus fui verbi pixcones excita- hattre-uitjconfirmauit, in incdii» pcriculis côferuauit, tnm. amp;nbsp;exipfis mortis faucibus ßepiffme faluost-ripuit: quorum ciiam laborcs tanto fauorc amp;nbsp;bcnediélionej ac tam profpei is fuccelfibus;„ profecutuscft, vt quamplunmi cuaferint nouirxndaEc quodammodo homints, duni ex fupcrflitio-num.amp;idololatriæ tenebris, in puræ religio-

• , nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;J XI r nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;' ' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;■ lucent.

nis lucem educti loot:quos perquam mirum eft ex inquinatilfimæ vitæ fordibus, ex gurgite libidinum ac voluptatum emergentes , vt ad portum tutiffiinum ac tr mquilifiimum, ita ad fanâimonia;,virtutifq; ftudiüanimû appulifle.

-ocr page 58-

T8 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;D ï L E g I T I M a

Pitx in- Prarchre autem monet Chryfoftomus, nunc cum externa miracula fieri defierunt,vitç inno-morumqiie integ itatem miraculorum bend.tefi loco nobis efle deberc. St,in(juit,ex auar/fia fft minuuio liberalitatem tranßerü ßecam nbsp;nbsp;man cam mcinum

r»m. nbsp;nbsp;nbsp;recuperaßrSiytheatralibiu luiis ßretis

cœtitiF-ccleßa/ltcotpetteris, clanèiicAnttpediin-colnmitatem reßttuifit:Si oculos tuts ah aliéna forma (fquot; a meretricto aßgt;eEla reuocaaerü, cacum te tllaminaßi: St diaboUcot cantw deßexerü, eo-mmloco Ifiiritualet Pfalmosdtdtceris, iamloijue-rts cttrn ante a muttu eßiesHacfunt maxima mira-eula y hacß^^na exirnta, ejuaß faciemtu, pradari ertmui illuflres, vt'arn aternam cofetjuemur. Hæc ille:quibus verani certe edendorum hoC tempore miraculorum rationem nobis tradi-dit.lfiisaiitem plenTquc miraculis ( bfic verbo inuidia) poflumus fummo Dvi bcncficio profi-teri noftras Ecclefias non efie penitüs deftitur tas.

Sed fi ne bate qiiidem Aduerfariis fatisfaeiät, ptoferam ego iniracula, quac qui non attendit» cum profefto non crediderim.vel Hiaclitis tu-Dewitv»- niejjjj vndas tranfeuntibiis.vel aquis ex TOi'r«»/« nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;miraculosc proflucntibus,vcl aliiseiiifinor

^uain di miraculis vnqinm potuifle cöinoucri. Nam frimis Ec fiinulätquc primi Iiuius noftræ Refijrmationis, clfu hoc quafi radijoborti funt,quot cedo impediment temport oppofita,qiiot nub(£ vndique coJlcdaî,quot rei'orm.tn • ' ~ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i

da iiiifift tcmpcltatcs excitatæ ruerunt ab huangelij hör'nttrif. ftibusjvt nafeentem illam lucem extingucrein?

quanto

-ocr page 59-

VOCATIONE MINIST. 59 quanto conatu Lutheri principiis obßiteruntjDcfZorjl dum omnes in vnum; Monarchæac Principes, in plebeium: potctiflîmi amp;nbsp;quihufuis armorum gcneribus inftrudiHiinijin nudum,incrinem,amp; omni humano roborc prçfidioq.deftîtutum in-furgerent,ita vt ip^ potcntiacum infirmitate ccriare viderctui?Quid Zuinglium, OEcolam-padium,Caluinum, amp;. plcrofque alios comme-morem, quietiam puræ doftrinaî lucem nobis prætuIcrunt?Ecquid confilij amp;nbsp;doli, ecquid fæ-uitixamp; crudelitatispTxtcrmiü'um eft,ad rcnaf-centisEuangelijprimordia conuellcnda,amp; ad primoseiusaditusobftruendos? Triftiflimis amp;nbsp;tcße füncniffimisflammistotaBropemodum Euro pacolluxit; tota piorum fanguinc rcdiindauit7“’*'’‘’”*' interca vidimus {anéiiffimos EuangeJic« veri-la isaflertoces ac propugnaiores,in mcdiis gnibus flammis ipfis illuftriorcs,toi mentis for-tiórcs,pcrfecutonbiis fuperiores : vidimus, in-quam , illos fæuicndo viiSos: nofiros sutem patiendo, viäorcs cxtitiffe : ita vt merito poß-fimiis hæc Tcriulliani verba ranquam propria vendicarc: ijwtits metimur , pluret fffquot;' (imur : fe?nen efi fangnis Chfijlianorum. Et Certcres tandem docuit, qua manu nosEuan-gelijhoftes interficiendo demett bant, eädem iementcm fccifbsvnde Ecclefiarum nollrarum ftgcs vbcrrima furrcxit. Quis igirur hæc tanta Diuinæ virtuits miracula nonfufpiciat?quis non illorum attenta confidcrationc mouea-twr ? Qiiis bums ntiftrae Euangelicæ refor-

-ocr page 60-

go nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DELEGÏTIMA.

niationis Deum authorem amp;nbsp;protcélorem cflc non agnofcat,qui mcdiis adcè infirmiï vfus,vo* ce,calamo,charta,fanguinc, tanquatn fortifii-mis machinis, in munitiffîmam Pontificiorum arcem inuafit? Et adhuc AducrfariJ miracula poftulabunt, quos tot premunt amp;nbsp;vrgent diui-nat virtutis miracula ? Hoe fanè fibi diâum pu* Dr «■«»»». tent, quod'Auguftinus admiranda Dcioperi D«7.1. c. célébras Hlt;tCi inquit,^«««o« videtiCicus:lt;jui vi~ det,neelaudat, ingritttu : ijui laudantt reluüatuft infanw efi.Qwd fi hæcactasvel carca. velingra-ta,vel mentis expcrs, tantam vndiquccircunfu* ' fam kicem,autafpicere non dignctur,aut cone ' tur exringuere ; earn profcâo ( fie enim fore confido) pofteritasintuebitur,amp; admiranda Dei opera quæ hifcc noftris temporibus eX' tireront, ab obliuione vindicabit. Mirabitur Martyrum noürorum foriitpdinem : pr«di-cabit Dei virtutem in illorum patientia relu-centemi cclebrabit coriim in media morte,de jpfa morte, viétoriam; conferiiabit hoc perpetuum Diuinar mifcricordia? , potenti«, amp;nbsp;gloriæ monimentum, in quo otnnes videant, amp;quo$Deusad afferendam fiiam veritateme-legeritiamp;'quantis hoftibusoppofuerit, amp;nbsp;quoi Vidoriis coronarit. Sed fentio me iam Jon-giùs eJfè prouciâum ,dum mefratrum amor, amp;■ intiidæ nolirorum Martyrum conftanriat gratirtima recordatio pertraxit in fermonem longiorem. Sed de tamis rébus minus dicià me non potutt. Quare ( redeuadutn eftenim

-ocr page 61-

V o C A T I o N E MINIS T» ei adpropofitum.)Fruflra Aducrfarijànobismi- Coutlußa racula flagitant, cùm noftra dodrina cxprcflb'^ Dei verbo nitatur» ex quo fpeââda Ôi iüdican-‘quot;^' da eft,non ex miraculis. Sed G tantopere mi-raculisducuntur, ecce inftnita nairacuia ,qui-bus bac ætate Dominus EccleGam Gtu Se fqua-lorcPontiftcio deformatam arque côfcpultam c tenebris in lucem reuocauit. Qrod G tantum hune fulgorem oculis, vel odio Gjft'uGs,vcl ma-litia perftriäiscernere non poffunt,certc vel hocvnum nobiserit maximum acinGgne mi-raculum,quod illi in media luee verfantes, Se i-pfa Deiadmiranda opéra manibus propemm-modum traâantes, ramen, Se vident es non vi- .. dere,amp; palpantes non fentire, Se przfentes a~ befle videantur.

Vt ergo fummam faciamus eorum qua; à nobis expoGta G]nr,cùm tot errores iam a mul- fxirMtt-tis fxculis in EcclcGâ irrepferini { vt cmnesco-. guntur fateti)amp;.quando id accidit, foleat Deus vti vocatione extraordinaria ad rcftituen-y^,,ÿi,, dam EccleGam: Poftremàcum Spiritus Domini prxdixerit t non tantum generalem banc EcclcGx corruptionem futuram , fed etiam Deum excitaturum teftei , qui puram verbi Dominici pixdicationem opponant errori-bus in EccleGam inuetftis, ita vt bominum(qui amorem veritatis fua perGdia non receperunt, quemadmodum loquitur Paulus ) blafpbemix Gilt undent à fpiritu ons Donuni conficiendx;

-ocr page 62-

fi nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;D E L É G t T 1 M A

faris confirmatum cflc exiftimamus quod à no^ bis propofitum cft : videlicet eos quorum ope-ram Dominus primùm adhibuit ad ftoftras Ec-clefias coJligcndaSjVcrè amp;nbsp;légitimé failTc Voca* tos ad illius muneris funôtioncm: ac potuidt ex Dei verbo,amp; veteris Etckfiæ excplis, reftitue-re verUm ilium ordincfli* quo nuncMmiftria-pud noscliguntur.

Sed cur fumus longiores in buius quæftio-•^dutrfa nis cxpofitione?Luectcnimipfapcrfe,amp;,no-bisetiaintacentibus,fatisfuam veritatempro-muni ftn- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;enim opus fuit tot feripturæ locos e-

fu refutu uoluere i cùm rcs adeo fit in promptu , vt canJ *'• vcl ipfc communisfenfus,amp;ratio definitevi-dcatur ? Quotus enim quifquc eft^qui, vcl ipfo natursE feiifu disante,non facilèiudicct,cùiU Eedcfia non pofiît n fi pura Euangclij prædi-dicationereformari,fiquandocontigerit cot'^ ruptionis Ecclcfia: amp;nbsp;eirorum, quiin ca pullulant ,caufjm 8i quafi ftirpem efle defixam in i-pfi» Pafioribus ! tune non efl’c expcélandam ab iis qui ECtk fiam deformanuEcclefiç reforma-tionem ? Num (quod neg.it Cbriftus ) vt Satan Jl/do.u. Satanam expcllat? Num vt Ecclcfiæ corrupto-tes eiieiant, quod vrraque manu prchcnfum.i-pfoctipm orc ac dentibus mordicus rctincre conantur? Num vt pognent aduerfus crrorcs, qucsillitam fibi dcfcndendoseirc.quàm ir.ce-niaj exiftiinant ? Num vt ca vitia damnent,qu« innumerum virtutuin referuntj amp;quibus fo* uendis

-ocr page 63-

VOCATIOSIE MINIST. 6i

Hindis cura diligêiiffima incumbunt ? Qu^oties vidimus cùmplcrique ex Poniificiis doétori-busfc Rcionnatis Ecckfiis adiunxcrunt ,ccsà PüHtificiisrcieâos damnatos. Si indignis mo-dis acceptos fuiflt ? Quid ergo, intjuis, c peræ- Ecdejiæ tium ck faccrc? Nepe quod fieri fület in co in-ftaurandoædificio, quodomnino collapfum “/l'J®

AVI/- r.n O ■ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;crudeU-

elt. Nam It non lülum tectum amp;nbsp;parictcstor-j^^j^^_ ruerintifed ctiam ipfum,quo ædificium nittba- fhtt.tnrÀ tur.conuulfum fit eucrfùmquc fundamentum, Vontiß'^ idquecauûm ruinæ prabuerit : quis adeo ex-pers amp;nbsp;ignarus fuent architedus, vt fuptr vete- „ ris illius fundamenti ruinas confiituat xdifican EceUfix dum potiùs,qciàm nouum fundamenti m fanus reforma« iaciai ?Similitcr cum paftores, in quorum ton-ftantia , 8i inteeritate quodammodo rccumbit ƒ hctltnæ Itatus erunt omntno corrupt!, tunc eritncceflarium, illisrclidis,aliosà Domino excitari , vt ita ædificium ab ipfis fundamentis ad fummum vfquc perducatur. Quæ cum vera fint,vt funt verifiima, cfficitur, nulla raiione à Pontificiis fperandam elle Poutificiorum rc-formationem,nifi forte,vclædificium à ruina* vel lucem à tcntdjiis expedare dlt; béas, vcl ab ipfo moi bo peicrc mcdicin.im. Atquein fiim-ma(vt hic locus non noli ris ,fed C hriftipo-tius veibis concludatur ) omnibus argument is Aduci fariorum hanc vnani oppono Chrifti fèntcniiam ; Si fal infatuatusfuerit, inquit, ad Mutt'û 5. nihil valet amplius , nifi vt abiieiatur foras. Quia vero per ludibrium nos extraordinarius

-ocr page 64-

«4 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DELEGITIM Ai

Miniftros appellität, ita nobis ftatiicndum eftt Extraordinariuin dici duobiis modis:Aut cniin de iis i nr cll i g it u r,q u i ita ab ordine vero ac Icgi timo difcedunt, vt ordincm ipfum violent : at-que hoc modo, rum Pontificij .ib Apoftolici» intHtuti$,amp; à pratfcripto in facris literis ordine defeccrint, funt proculdubio exrraordinarij,amp; in ipfum ordinem iniuriofi. Aut,Extraordi-narium dicitur, cùm à morcfolito, eoque cor-rupto i ita receditur.vt ad verum ordincm, qui intcrrijptus fuerat,rcdeatur : quod quidem pri-* mis noftris Doâoribus vfu venifle agnofei-mus.

Hatcßncvel curiofisfufficcrentifcdvtAd-gratificemur, ae præf riim Doétori Sorbnnici Sorbonico, qiii fuam cum Buccro diP w/i»« putationem conferipfit, lam progrcdiamur vl-terius, amp;nbsp;aliquid etiam dicamus de ordinaria Vocatioiic.

' Siquid boni fuit in fuccefnonej Vocationci ordinatione Ecck fiæ.rùm cùm primos noftros Doftorcs Dominus excitatiit, id totum in'ilLs fuiflefi dixerimus, quid contiaobiicient Pon-tificij?Num enim ccdô,vrl ludçi.vcJ Turcç,vcl Birbari ac propbanihomines, de reformandâ Ecclefia primi verba fetêrc, ac non potius viri grauiflîmi, doétifiimique Ecclefi^ Pafto-rcs amp;nbsp;D.xüiores, qualcs fuerunt Vviclefus» loannesHus .Luthcrus.ZuingÜus Occolam* padius,Caluinus,Buc('rus amp;nbsp;plçriq; alij,cx quOquot; jn fontibuSjEccltliç Gefnianjcç,Helucticç,Sa-bau-*

-ocr page 65-

VOCATIONE ’minist. ^5 baudicxjGalli'cas amp;nbsp;innunierabilesalix profiu-xcrunt?Verum, inquiunt,cxciderunt illi omni oHeci.i. iurc vocationis amp;nbsp;fucceffionis , co quod ab Ecclcfiæ Romanx dódrina defccerunt : inió veró prxclarifftmc cum illis aótum cft , Pontificiorum crroribus rcnuntiantcs i ad E-Uaiigelicam writatem, Spiritu fanfto duccgt; • fcdierunt. Cum autcm ex iis qux ante difpu-tata fuht, atque adcó cx vctcrum Doftoi uin tcftimoniis apertè conftïtcrit vcrain elÏe dc7 mum cam ac legitimam Ecclefiæ fucceßio-nem , qux conllanter rctinct dodrinam a Chrifto amp;nbsp;Apoftolis traditam, abfurdiflïmum certè fuerit id oppohcrc Icgitimæ fucccffioni,’ quod vnicutn eft legiiimx fucceffionis funda-incntura. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;,

Quódfi pauçiffimi illiexLcuitis (qui alio-fumSacerdotum erroribus amp;idololatriæ n,bn confu^nfcrant ) foli ius Sacerdotij obtïnuc-runt^Vï'cxtat apud EzechicIcm'Prophctam, citcris omnibus cxclufts: quis ergo non po-tius exifti'marit ius vocationis, fucctffionifque pchcs' primos noftros DoiSorcs fuilfe, quànï penes cos, qui in fuis erroribus obftinati pcr-manfcruni?

. Itaque cum huic argumcnto Doâot illc olK^.n Sorbonicus diffiderct,aliud etiam comminlfci-tur,atqueobiicit, primos noftros Doêlorcs, AiifTc quidcm Presbytères,fed non Epifeopos: itaqup non potuifle alios Ecclcfiæ Doólores co'nftitucre, cum foli Epifeopi ftis ordinandi

Er

-ocr page 66-

6^ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;D t L E J.,T I,M A .

habeantâdquc ( inquit.),n,on tantum I|umai}P inftïtutaïcd ctiam ve’rbq pci. Quæ /fiitcntia quam fit falfaiam.vi^t4idum cft« ■ .,y .

Parct cx verboPj^i Ep.ifcopum amp;nbsp;Pr.csl^^e-tjuicjcm Evclcfiam doçcat ) rcipfa dt-qjq muncte cundcna e{^c;atqiie ita variis'^ notiji nïbuE'cm eandcm'^Pui^/rciignificatanK^ljc\;nini r»M. Paùlusad TitiiraJduius rci caufa, mquit, rcli-qut tcin Crcta,’'vt cqiifiiuias oppidatiqi Prcs-byteroàjîcut’tlbi mài|\iaiii : Sitjuis eft inculpa-.4^1 tus,amp;c.’Oportct ciijmXpif^opum inculpauim ehesamp;c.Idem Apoftoliis'ad Presbyteros Epiie-f'iK j’' i-iHijû 'j'jt». ' '1 ' tn-si. fios: Attendjtc vos ipiosj totiiin gre^m^^ quo vos Spirituk S.cónftjtuit EpiFcopps-jd pa^ pjj.j j feenjam Ect^cfiaiu Dci.Epn ppiftola ad P,hi-lippcnfesgt; Silutat rdn9;ósA|ui erant Philippfs vnà|CamEpifcopi^ amp;Pjiacpnis.Ex.quibus omnibus fàtis patcre'afbitvor, Paulo cupdem fuif-fe'^pïfcopum qui Presby ter cflet ad docendam Edbicfiam 'i'nftitytus. Deinde cum Apoflpjus • agi't tfe muüeïlbïfsTcclefiafticis in Ep.iftofa ad Epbefios, Paftóféi’quidem i-cccnCet rcsjrtüllüm |utïai'fijpcriorcfn gradurn Êplfi^p-p/lt;àffi^nat:tuib ne metninit quidcm ftßus ^pd mh^Äs'jhdcö vt nccéfte fit eósnomipc Paftprunî cÿp^rebendi: quod quidcin Prcsbyteriscon-’'^uenirc patet cxcapîabi Aâ-'.amp;L ex i.Pet.5..ne alij hod'ttiïhi cómmcmórandi fint. Refpondet au-; tém SorbónicuV,.rtomitiûm quidem cfle i fed noh rhunetuin confufiohem. Vcruni enim-ncrô’quando Presbyteri vocantur^ Epjl'côpi,

-ocr page 67-

lüSpinli AjJi hi Hjinqrtbni o.Hpoiui'] iUA’jweim nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;quot;juAyo tinopi’y.'zt

-ód i.t.'q'snn'pfonb ‘ siHiiuii intnuejjgt;c.

a'tj.’v'pjrj Liiinii.-ip yp

tiinibipni uinuuïan5c'$ltü'ùdtui

‘soj'.ióópiij ‘sSkïHu lAqunui j sx-jby libu 34 •.M,di.i5(3^ïbiLMTO[ijt'j‘3jtjV33i‘itifej irtrij

-inbJj oxlo3juf:{'opii3ot[3 UI x'iib’Hj’i'ui'njWftb ’innbcqc ; sjeiiïlóJ 'jiioiJyoduH niiiii*t^(t'[ójrij» ■tïi n 3 t]ÿo lu T. {, ‘4 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3 H «p ti-3-i^ é i 3 J 3 ) Ü53 ó b 14^5 j

L!'^'prià;nb'9^(iili61sJrt^H/ui’ô

-oÜiltlU3 33\-Qlp3^^ yniSogiuSy rj'dViEÖi^tMi l^hib •S(ii'óni(.plt;JWir-l^’ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;AviWób liïhl»

ƒjjq i e j, y.,gt; «[ n rqh p nï; lu 3 u u-i 3 jb nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;n'i-d iSji

../;oi , lt;;.vu • , nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;l-i}|Ùi.’Wb

iptnlt;f^lt;j'7püuHrp/olsngt; 3ÖOUV.I e3 3ii-biriquot;‘;gifri'’j liïtidóppd’^'iiUHiÉïxnbiiiVjiiAisijAjXgs.i.i^ ÉÏ3J^'j trT'sipu3iuipu'ó3'' öp' 'ui lüi J ■ pe ifnt’éi Wtp _ ^ù» shblippE •.otwo'^if Vlij inj ju ‘iió'biit‘j^«»'7y f^’SrtlH-Ejlic'porib ipngo p.gt;lt;; '

' X '‘il. ' . . gt;iin;j I . nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;, I ■ ■■ 'jüü'yi'j

-uôÿ’tiinunuolii' «[oj 3p oyuoJjsj rjp ic.ïoci au -tjd a‘x pape ‘ajiplpa^j Sajoy'tj 75-1.1 nj-^qsajj 3 uif J 3 '1 b n b * y 3 y dyj' d d:y i d ■g Sy i np ft n 1 t ibi nffj ÎOÏ Jtupyja on'b’ ‘•sodo.ajÀd'j soit/lfpfiöi 3'i).3 p'3} ‘mnjMfl I.IÏ3OÀ so.i jiiÿ.liii'itJi (ibuïïód -o^jiSÿ ii.i^iniyuO'5 siiyuej stiiiiids ^*^1P ppi'b ^ÉuStiouc.i jtppfe aui’jy'«^fópiinöqo .3w')1i'S.5[ inii -nui tiïniy pv s''öi/3i|'d;’^ :Söj34i(qs.gf!\«tiBHoy sninej uiiiia lunp) •.ntoipunj i si.i!JUpbf''iy'di P'’J nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;•qttilöiibu 3p uöp'.initiée iqi

-1 s 1 ii'iv i ï Ki 0 1 X V 3 o A

-ocr page 68-

és nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;BK LEGITIMA

SorbonicusdixifTctjqui exfrequenti veterö lc~ élionc didiccratjolim Antiftitcs Ecclertac nó a-licer fuiflc eledos, quara iudicio totius cleri, amp;nbsp;vniucrfæ plebis coiifcnfu,adeó vt meritó dicc-re poHiinus in vnius Timothei perfona Prxfe-ótosomnes Ecclefiafticos cfle fuiofficij com-moncfaftos. Quis eniin vnquam ferat hoe có-cludédi genus ? Paulus Timotheo præcepit, nc cuicito inanusimponat, nemo igitur praîter rimotheüillic habuit ins ordinationis. Quid? In illa ipfaEpiftola iubctiir Timotheus fanam doólrinam proponere ♦ fabulas rciiccre, atten-dere leólioni,exhortationi, düftrinæ,amp; cætcra ciufmodi,num igitur illa omnia libi vni Timo theus védicauit ? bonne etiâ pettinebantad cos Prc$bytcros,quo$ Paulus ipfc teftatur laborafle in fermone amp;nbsp;doélrinaPvnus igitur Timotheus cópcllatur,vt in eo taqui in fpeculo cçteriEccle fiç Paftores fui muncris rationc poflint intueri.

Quodautem Timotheum Epifcopü Ephefi-num Doftor appcllauit, (eo quidem fcnfu,quo nomen Epifcopi intclligit)nullo profedo Seri pturæ teftimonio cófirmari poteft : quinetiam manifeftè répugnât his Pauli verbis, Xogaui /e, inquit,t'Z»gt;lt;»»fre/ Ephefi, cüproßeifeerer tn Mx-teiomam {ï.Two.x} cyi. quo intelligitur, Timo-thcûtantûmodo ad aliquod tepus manfilfc E-pheh, vt illic omnia cóponeret atque dirigeret ex Apoftoli præccptis, qiiéadmodü ipfa hyllo-riæ ferics euibcit.Si enim Timotheus remanfit Ephefi cum Paulus in Maccdoniam proficifcc-rctur,vt ait ipfc PaulusiConftatautem ex Luc»

-ocr page 69-

VO C AT I ON M MINIST. 6^ panlum, pcragrata Macedonia peradifquc in Græcia tribus nienfîbusjprofcfturum in Afiâ, Timothcum comité aiTumpfifleihinc certè pattbit Timotheum Ephefinon diu fuifTe com-moratum:Paulû autcm itafçpc vfum fuiflcTi-inothei,atquc ctiam, Titi opera, tâ certum eft, quam quod ctiliflimum, fi modo Lucæ,amp; ipfi Paulo fides babcatur.Quod fi Timotheus fuc-rit illarum omnium Ecclefiarum Epifeopus, ad quas ab Apoftolo miftus fuit, næ varium nobis ac multiplice Epifeopum cófinges.Scquetur c-nim amp;nbsp;Corinthiorû, amp;nbsp;Philippenfiû, amp;nbsp;Thef-faloniccrium,amp; Ephefiorû(ne plurcs recenfea) Epifcopûfuifle. Cûautc Timothe’ paulôpoft Ephefo ad multas alias Ecclefias profcd’fuerit (vt patet cum ex Luca,tum ex ipfius Pauli Epi-ftolis)qua’ro, num difeedente Timotheo ,hoc fimul præccptû interieritjiicmini temcrc man’ elfe imponedas?Quis porro abfcntcTimothco eos ordinabat,qui propemodü quotidic in illis locis crät ad Ecclcîiæ minifteriu vocandi? num T^opoô-tir/xtû apud Ephcfios intermortua iacc-batPQuid plura? ipfacertè Epifcopatus natura nó patitur, vt quis varias vrbes atq; prouincias peragret ( qucmadmodi'i Timotheus faciebat) dl potius hoepotiffimü ineübat Epifcopo ac Paftori Ecclcfiç,yt vni gregi aftridt’vna cü fuis rcfidcat, quod etiä pofteriorcs Pontificü Syno-dijfaltem vcrbo,ad hiic vfque dié agnoucrunt. Atque hoc vnum argumentum plane euertit comnaentum illud dc Timothei Epifcopatu.

E iij

-ocr page 70-

6ö ' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Ai ß nbsp;nbsp;L Eli l 11 « A

iio^é',t^rPatiiiisÆphtrtorû Pfcï-bvt/'rii'ednùotatft, in nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ilia coliorta-

tlójie min'i^ua-vniui'eóï'tnn E^prfcopl* meniint'-Tli¥,‘tt'.inqünin êiirh foa öVatióhe äfnpella^ibqAie tàÀienllilpliileiivPôntifieiiscredas J lib’ii tâtùni iriprimis ,-vciiimfatiai‘n Vnuïii prôp'ôinôdû'acl-hlônitiim opom'n'tPfed'Ôhihcs Prxsbyttfoi ii-nliil compellanls, vo^i‘\S^gt;i\i,’Sptri(nsfitnülw co-flituit Eptfeopôsadpiiji'ëdà Ecclefi.im Ôe/?Quid, lt;][ii'O’d'Timoî liens tuin erat vhïis eX 'PjulPco'nii-iQ tibüiivt'îdïatUf Liicas?‘Ectjnahdô p'of-WS'clu-ccre ikbuit illc'fplcdor Ëpifcopatus Ephefini, t^uam êi'ini PaulLisdapicÿc Eeclefiæ fainté dif-li^rcbat',amp;’ t;ifinde l^ræfcdos omnës cohorta-batïif a'd iiitefeludcdarn lupiî via, alioquin to-tßgrcgc diflipattiris ? vcriiin'huiè difputationi z.Timot. Paiiki'siipfe modûi'i¥ipoiiît, cû capVellÏs’ verbis A- Yhnothi uni Vdctit EiiàiigtliPam ,( qui gradus fantïiin ad aliqirod'téinpus in Ectkfia.locura babuit) alios âdf'éWi't'ûifl'e Euangeliftas ab or-diiiàtiisEeelenç PaPoribns aperte docct Apo-Ephef.^. fidlfisin Epill.âd Eplitlios.Nonne igitiir, iani k iiiquies , TtmoVheiis fuit Pallor amp;nbsp;Dodor? Certetfed Ecclefiarinn Doftor, non pediliari-tPr vnins Ecdélîæ’.' Atejire Iioê Euaiigilillariini iniUlDS in|gt;i'iiîiôfdiisEcclcfiæneccflariuni qui-e)ena,fcd meii fôit tcüipof-àrinmtadeô vt per-pt;ru'i’^ faciant q'irtTirhotliei éxcmphini adhi-lefent’akliPi'iaaiaiumjEpifcopald'tnlqiic'm iHi per-pieFöiifn irt'Ecd'elia elle voluhtjconfirrnâdüm. lt;‘-EËlt;'i^ics.H- perfpcdis inanilellû elle ai bitror P' I nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;longe

-ocr page 71-

V o C Ä T I O N Ê ’m fN^s T.^ nbsp;nbsp;ƒ71

lègc falK doi^Oré Sorbonicfi, dbiti PrcsbytcriscFchcg.it, tahqilam Epifcbpóriim propriam,cö qiiöJ Tifho'thtïis ^püc) Ejibcfiós maniis inipon'cbat ïfsï’’lt;^ui'ac1’Ec£Scfiaftica nin-nera vocabantilr.In q'ii'o argüinchto dhos crVo-rcs animaduc'rtimus.Primùm cnim non fccrui-tnr, quod dcTimothco afHrmatur,dc Pi'çpy» téri^Epbcfinis negaii, cjui ctiam non idçô rius’dàccredcbucrùnt, quo J iiihcattit I'iiho'y theus Icftiodi, cxhortatióni', dóilrintqoc ar-tendcre. Atq; vt nöminarini aoamus dt inftndij impofitionc$ cô'nftat'cun^’Fuiftc vctcrid'Ecdl^-fiæ ihörcm, ttà pltiHbiis'nianus'impöhcrctur. Sic virts ülisîcptc, cj»lt;gt;s primos Diacdhdsi^a^j^ peUamusjUon vnifs ex A'noftôii's , fèd 'ApQ.ftoli hl a n U s i in P o fu ri- U n t, q lie iVi ó d ni b d It nh'r ra t ÏL U - nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6

cas. Sic ttiam Patilo amp;nbsp;Barnabai impôfitæ fii’nt quot;^'^•13. manus ab iis,-qöi AWiochenam. Éccl'cfiàrh ad~ -miniftrabanf.S'c dcniqiic Tim’otheo noh tantum Paulusjfed ctiâ''aylt;ir^liTse«o'jid c{l,Prcsby-tcrorûcœtus man’impofuît.H'bc chîm 'rà’iiBjosfr-S’jttetiv iignificarc patet ex li/cap. Eucæ,\' ôx aliquot vcteribus.Sc d'Iï nraliisEoihc r-â ojcstCu-'rte^‘6 intc 11;gere iPfü mun’Presbyteri, 11 ibilomi nus caiifi obtiiicbo, fequetur cnim ad PrciEyté ri mun’ pcrrincrc ctiâ vt manus imponat,cû id Timotbeo Presbyte 10 licui'rit.Scd hoc ornrir-ho ponendû cft extra omné difputationis alcâ, inanus olim iinpöfitas FuilEc à plurib’:quöfir,vt peruerfû iùéritillud rafiùçinrfndi gcnusiSi Timotheus manus impcfjit,crgo foh s impofuit,

E iüj

-ocr page 72-

72' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;P E L E G I T I M A

cxclufis Presbyteris.Poftcà vcró, crcfcétcPres-Jjyteror'um numero,vnus ex illis clediis eft qui ‘cætcrorum nomine manus ordinandis impo-hcrct.Hincfuperior Epifeoporum dignitas,qut taqdciii non Presbytems tantum, fed potentif-fimos quoquePrincipes, Reges, atq; ipfoslm-peratorcs, non tantiim fuis manibus, fed çtiam (ne Romanos Epifeopos obliuifeamur ) pedi-bus fiibiccerunt.Sit igitur hic prior error Sorgt; bonicæ cQcluftonis. Alter eft,quod ctiamfi da-femusjTimotheüinter Ephefios folum manus jmpofuifte,quâdiu quidc apudillos cómoratus eft, nó tarnen propterea fcqueretur fadu id elfe co quod Epifcopus,fed potius quod Euâgclifta fücrit,amp; abfentéApoftolum quodamniodo re-præfentarit.Verum ft abfque contentionis ftu-diorcniipfam intueamur,facilc videbimus, in vnius Tiniothci peifona,omncsEccleftat prx-fedos fui ofbcij admoneri, vt ante diximus.

Atenim,inquit,Sorbonicus, ita vctcres de Ti-mothco,àtq;ctiâ de furamo illo Epifeoporura gradii cetlfueruht,damnatis Aerianis, qui Epi-njlonf. ft-'opos cu Presbyteris exçquabât.Primùm nolo cxcipcre quod ait Ambrofius Timothcii idcir-inx.rim. co Epifcopû fuiftc,quia inter Presbytcios pri-mu’s erat. Hoc tantum dico, fruftra nos huma-nx tra'ditionis puteos fodere , cum aptrti lint Scripturæ fontes,ex quibus tota hxc quxftio la cilc definitur, vt anteadidum eft: fed qui Veteres citant in hac caufa, audiant viciffirn quid ölim hac de rc aliqui ex Vctcribns tradiderint. ’ nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;IRE-

-ocr page 73-

VOCATIONE MINIS T. 73

IRE N AE V S âgés de veris acJegitimis Près b.yteris: nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;eum Epifcopattu fuccefsione^ïnf^üïti

tharifma verttatts certurn fecuniumplacitum Pa-trü /icceptrunt.^t paulo poft: 7*alti Presbyter»} nutrit Ecclefist de ijuibus Prephetaait-iDubo principes tuos tn pace,(^ Epi/cepos tuos in iufiitta; £cce , cofdcin vocat Epifcopos quos antea Prcsbyceros appellauit, amp;nbsp;Presbytcris tribuit Epifcopatum.

ambrosivSj Primùm Presbyteri Epifcopi in aJ appelbibantttr, vtrecedentevno,fi^uens eißiccede-ret. Denttjue apud AE^yptum Presbyteri cour ßgnunt,ßprefens nonßt Eptfcoptu. Sed ^uta cepe-runt fetjuentes Presbyteri indteni inuentri ad pri-matus tenendos , immutata efi ratio, proßicientr Concilio, vt non or do fid mentum crearet. Idem: Epifiopus efi primus Presbyter, amp;c.

HIERONYmvs.- Apud veteres,itdem Epi- *’ fiopi zß Presbyterifuerunt, tjuia illud nomen di^ni-tatis efi,hocetatis. ldzm\ Apo^lolue perfiicue do-mtm. ceteofdeeße Presbyteros,^uot Ppifiopos.iic. ^uod autem pofiea vnus eleBiu efi, qui ceterù prepone-returinfihifmatts remediurnfa^umefi, nevnuf-quififue ad fe trabens Chrtfit Ecclefiam rumperet, amp;.C. Idem« Presbyter idem efi qui Epifiopus, Et antequam DiaboU infi/nUlu fiudta tn Relt^ione'*^^**' fier ent, nbsp;nbsp;nbsp;diceretur tn popultst E^o fium Pauii, e^o

Apollo, e^o autem Cephe , communt iresbytero-rum sonfilio Ecclefie gubernabuntur, pofiea in toto orbe decretumefifVtvnus de Presbyteru eleElusfu-perponcretur ceteris, ad quem cmnts Eccleße cura

-ocr page 74-

■14 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;D E' L FÇ I T r M A’ lt;

pertineret, amp;nbsp;fchiftnatum fem 'tna tollerentwr amp;€•. Statt ergo Presbyteri friunt fe cx Èccle/tA confùe-tudiae ei /jut fibipt^po/itm fiterit, ejfefkbteSlo.t : itti V Eptfiopi ftMeiPintß magù confuetudine, ejuam di-Jpoßttonit Domnjtctev ertt at equot;^resby ter is eße maio-res,Ö‘c.

t). A V G V s T I N V s •• Q^antjualnfetundum ho^ nor urn vocabala, tjui tam Eccleßa vfas obtinuit, Epißopatus Presbyteria maior fit, tarnen malt is in 'rebus Atigiifttntss' Pl lerdnyi/iö rninbr efif^z. ƒ deni: ƒ« Alexandria icr per totdm AEgyptumfifiejtt Epificopisi ,'cittfiPrat Presbyter. NtïMüm a'lltchi cónïi cran di vfu'rpatu in fuifFe'hd ord inatib n cm /igilifàcàndam itianifcH-uni ’cïT iîx ibfis vètcrï-bus. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;' ' ‘

Hrc'Sc plc'raqueltmiîiè Vctcrum'tcftinlotiia npud fe mcditentur amp;nbsp;quot;cxpeivfant Aducrfarif, quahd'oqui'dcin pluriî fecifit autboritatcm Ve-ttraiVijïjUâ’n'i’ipfbs pîànôs Scripturæ locos. Scd cur tabdiii 4c hdc rc difpiirattiiis, ac non potius ipfain reriini nkttirdnfaiidiincs vf ca nobis vno vcrbo totain banc quæftîoncin;cVplicct?Si eniin Prcsbytciis facrofanbla Euangcltj præ-dicatioCominiifbfi B 'ptfllmi adminirtrandi,alt;; Caas Doininicæ cclebrâdæ miinus crcdjtum e(}, li Elcé'tionts Ecclcliafticæ Prtsbytfrorum iudicio faciendç funtiEcquid ent caufr,qiiam-obrem non poflint tlcânin fanöis prcêi-büs, amp;nbsp;manuum iinpbfirtone* Deo conlccra-rt? Qnidcnim alind idl cinlinodi confecratio, qnain tötUis Elcótionis pcrfcdlio ? Si' ergo

Fr es-

-ocr page 75-

V o Ca T‘I Ó N M iV'I S T. 75 Presbytctorum cpcra ih cæteris FIrdionis t.cclcliaflicæ partibus, iifquc longè difficilïó-ribus, i'cq nriiur , cur, cùni ad órdinationcmj tanquam ad fafrigiiim, vcntum cft , tum ilii q'uafi hidigiii at prorfus inutiles, manurti opc-fi adin'oucrc prohibcantiir?Pauh1itiTæpe audi-Wus Eualigclitam prxdicationé,- qui: ad PreS-byterórum niiiiius pcrtinct, verbis magnificis cxtollentun, ft pc fibi ins præditandi vcndicâ-t c m, c tl r n o h ■) 1 iP o t i ù s fü te iTi U in h o c 'i t( i o rdï-nationisin medic.prjponlt?Mit'ui'natiteni qùî fiat, vt quoties agitur dePresbyterorum au‘-thorirarc afTercndajhæc Hicrlt;;hymi verbaidc-tidcin'incidcent Pontifie;) (quæ vtinani rede intclliga;?. } Ad t^norum preeex, inquit, eiÄ'-pru fanprtii Chrifli conficitur aKjite interim tu) ordins'jdt ipfit Presbyteri defiegent.- Oblecro, vrruiii ni iUTS cP, !nanus irapontre, aii,Cbrilli corp'.ts amp;nbsp;f.ingüinvin pi tcibus conficerc ? Ita-qtie qni Pretbyteros à nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;excludunt, illi

profedo vini.ac n.ttnram ipfiiis nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;amp;

qmd fit ipfuni Pi-tsbjTcri muniis penitüs ignorant.

vealiqv.ando à' Doftore Sorbonico difccrfaintis, ex iis, qua-ànobis difptitata funr, manif fiiim elTe confidiiiius,rede olim D.Bii-eti iini dixific, Siqtiid boni fiierit in vocationc 07 futccnione Eccltfiæ, tum, cum primi nollri Dodorcs in medium prodierunt, id totmn a-pud illos extitiß'crncq'jc nnr.indum,fi Dodo-flsSorboniei cuna D. Bucero difputätis diluta

-ocr page 76-

DE lE6It IMA

infirmaqueargumenta, non potuerint tantum yirum à fententia dimouerc.

Nunc autcni amplius ctiam à nobis hoc di-cendum cft: Siqua fit Paftorum Succeffio adeo ncceflària vt illi volunt, cam potiùs apud Pa-flores noftros, quàm apud Pontificios pofle reperiri. Quamobrem, inquis? quia fiqua Suc-ccflîo eflet neceflaria, cam proculdubîo veram amp;nbsp;legitimam efle, non autem fidam , adum-bratam amp;nbsp;folo nomine ac titulo conftantera dicendum cft.At in hac rede qua agimus, non erit vera (ucceffio, fi tantum no mini, titulo, ac perfonis , fed fi muncri fuccedatur. Ncc enim hîc agitur de patrimonio , ac fundo qui iurc hæreditario cuipiam obueniat: fed de muncrc, gt;nbsp;coque longe præftantiflimo ac diftîcillimo, amp;nbsp;cuiusfunétio exprefto Dei verbofundata cft. Ex quibus intelligitur, neminem iurc pofte di-ci Epifeopo fucccderc ,qui non fit Epifeopus: alioqui non cftetofficij, fed tantum nominis; atqueita,falfa amp;nbsp;adumbrata Succeffio : nos au-tcni de vera ac légitima difputamusjam vt ali-quislît Epifeopus, non fatis cft fi appcllctur Epifeopus, nifi ctiam fimul id habcat quod il-lo nomine fignificatur: aut certè nobis perfo-na amp;nbsp;lama loco veri vultus cxhibcbitur:amp; no-minatim Paulus vocat Epifeopatum, opus : vt intcliigamus, vbi non fuerit opus, ibi Epifeo-patun, „q,, niete {inquit Hieronymus) dtxerit : hotrum epM defiderat; non dtgHt~

taeem

-ocr page 77-

voCATioNE Minis T. 75 fatem: Siantem deßgt;eSlo epere folam Afpexit gnitAtem, cito corruit turrti- in Stle«, amp;nbsp;exceU fit cedrtfulmine ftrwntnr, amp;nbsp;ereEia ceruixfrnn-^tur , amp;nbsp;cy^ntts extento collo, amp;nbsp;in ßtblime ten^ dent inter immnndat volucret cempMtttnr. HæC illc. Concludinius igitur, eos ncc Epifcopos, ncc Epifcoporum fucceflbrcs cfle pofl'c, apud quos non rcpcritur opus amp;nbsp;funóHo Epifcopa-tus. Siquis autcm rogct, quidnam rcquiratuf ab Epifcopo: Refpondcmus ex Paulo, primùm vt légitimé vocctur.dcinde vt rité officio, fun-gatur. lam ergo paftoresPontificios cum no-ftrisPaftoribus confcramui , vt ex ifta colla-tione thanifcftum fîat,quinam veriùs dicipof-fint habcrebæc duo, quæ Epifcopo ncceffaria funt, nempc legitimam vocationem , amp;nbsp;fidelem mdneris fiindionem. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1

Quantum ad vocationem attinet.cùm dinariam ac perpetuam fuCceflioncm tanto-pereiaiftent Pontificii ( vt àntè vidimus) eo-. r

• nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;• nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;/A nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;«

rumigitur vocatio exigrnda cft, amp;: dirigenda ad régulas generales amp;nbsp;ordinarias, quæ verbo r»»» e«Z» Dci præfcriptæ funt: videlicet vt antcquam/'‘‘^fquot;’* Epifeopi elfe poffint , ferio probetur corurn .. dodriria, probentur mores:vtli conftiterit eos„p^p,^ elfe pura doélrina, fanélis moribtis, üc 2ftQS n'fdn; ad docendum,tum eligantur , admittantur, amp;nbsp;approbentur communi Ecclefiarum confen-fu,quibils illi ^ræficicndi funt. Hæc de voca-tione. Quantum vero fpcélat ad funlt;Hionem' muneris,neccfle eft vt pura verbi Dei pizdicaquot;-

-ocr page 78-

7» ,T o VE G IT 1 MA '

tjonç Jamp;Wm-grçgcni infiltrant in pictatis do? élrjna,-facr:imcRta ÿdminiftre.nî Ch.r#fti in.^ ftitqXQj.-fWiicant,arguant ,,^Q|if9|,întuf,amp; viA, tioruOT 'ac’fcandalöfurn fordc^iabficj-ganc fpi^T rituali.^ç^lqiijç^^ifsiplina. ,/.. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;_ .:.\v

Poniificio ' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;citamiiJ oculos omnium,adcôçjup

tHEfiiße. çorjun qui religiösem Rpm^napi çfofiu-ntm, forint a- qui yident 3acçrdo|iQrqm,afqpi^, vt illijVoçâ,ç,

BchçfiQÏQrunV pççinutatiqnç^ nupdinas ftVP^'dqnas, yidpnj'quibqj.gratis^us adjSaqer-dotjofpts tbronq5,afcc/idatur,v.ifjçnt nurnera-tis amp;nbsp;GxpepC^s^ioj^.fuffragiisjfed pççunjis con-, ttt eos ne ftare P/gt;«itifi,cia^ ejpßion'ts : d.çniquaj,,yidenij quant4|ffcilicet, eufa .amp; .i^iligen^tji^^^Ugani;«^

5«/ze^iïigquot;’65‘J:‘^'3f(?9dj,titHlisgJürj?fi,tH''.: amp;nbsp;quantp^ mi off- pcrc, vcl de fua, vel de gregi^ia)ptc./in^^

decant igitpr illi, nmn-Poptififq Êpîf*^ipi, lt;5«. A iuonprau^i,^ verbi Dei præfcriptis rcfpojjk ' ' ■■■ deantjaiayçrç in çprum numprq’.^enfcndi fipt, Maw. 17' quQs (JJ-çgo,rjusxliƒ?tb3t hab,çrc, gQÛus npmen i honoris, quàm yffeftum virtup^ : amp;nbsp;qqos abr

*vquaqlt;ip Bcrnardijs copqucreb^tur te^pb'ic ad Êcckfi^afiiqas atprf^fp nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^unj

'V 'quot;^quifque lîn,e,cur}syiôiqrus jisyB/ad nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;P'Â’r

” Veuvr:t»,Erg/?;fip-j^cjp^,im yOjÇ^^tipi’I^af; brciti çonjduôxinejùciiè.tjuqçidti.jNitdJftyniçi vnquâ ordingria voçatio, vqi j crit,l^nç.,çlccliO7 n e, 11 i h. v,n â -b c U ra, amp;nbsp;Sp rjptu rpa s i p.fa m nbsp;nbsp;nbsp;v et c-

rcsoinnes hiftorias dcleueris. AtnuUj efi: lt;fiio apudPontifàcios,(ed fe potius întrud,unc dd

-ocr page 79-

VOCATIONE M I N J S T. 79

ad Ecclefiafticasdignitates, ( hoc enim, quan- Q^tram quam innitum, ipfa rci veritas cogicdicerc admifhs cquis properant, curiünt, aJuolant ad prjçdam,lic ad facerdotiarapienda;amp; in hoc yno eluett Imnma iplorum dillgenjia- Inde ND^utp-CQnfequnur, illic nec fipc cleclione .vocatio-nein, ncc line vopatione SuccelGonem Mini-b - nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;v' nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;tianrqitr

ItprijvllamclU.ppiif.. . ■ ; .j;. q _

JEx altera parte fedujo ac;feucic im^uirantur tion»,|irf in noftrarû Eceicfiarum Pafto,çç^.,,dElt;ntWtur ‘fß** çorqmcleâio, amp;'ipfius munçriîiWnftiotiverti-giis omnibus,indagetu.r. non dnbitaiH.usKquin-'^^'’jJ^(-^ îaçilp có/lctjillps, apud nos cligi ex legibus A• nmtti gc-poftoltcàsfqqi l|OeiiS: polled pi. quarto 'Eraftatu nbsp;nbsp;nbsp;P^-

fullùs à iHobU cr^vp^plicandiis , quantum

Donunuscpruc^dit, animo-ponpiti amp;nbsp;fummo laborc çpntendvi Cj vt omi^s fui muncric'par* tes diligcntcFcxplcant, cùm Euangclij pjræâlT Cijppne r,lt;5e,aJwgt;i^‘fti'3.tionc Sacrnmçtorûjtùm ajdspQpjtianibiis.Çepql^içis, pciiiaris, ,ipfa Ecçlvjig.Pifçiplinç vbferi,4tiono..Qiiod tmncü (jne i,Hiuüia dicjum^vclvpzatqnc vtjjoam ^pdiçs mag^Sjic piT\g,is probaant in iis excqué-

dÿ quaf ad.taflf.urn inunuspertiiicnt. .j i. i . ..02'^^ tanden^ igi^qr infrpllçppis Popsificiis rcperifis, es quojflt'^ices yyram MinilVrij Ec-»^'•^quot;7'.'^quot; clefiatiici iùceeffio.iiit apud'iKqS potins,‘qiiàm,,j,„ cm apfld,noftrot P.iliorcs reffdcrt? tlblefe it)tru-i/4 Sucaf-

Guntjhilegiciniç ypcancur ; Jlbtitulp/ni niunei/'“quot;« ri fucctffçruiiH: Eli Iwnofcs ambnmt,b.i onefa fufcipifit:ÏIli Epifcopatiis inânem tantum vin'

-ocr page 80-

8o nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIMA

bram fcólantur,hi veram Epifcopatus admini-ftrationcm, amp;nbsp;quaft folidum cius corpuj rctt-nentrllli naminis vfurpatorcs, hi rei ipfius vc-ripoffcflbres: Illi in alicnunnirrucrunt, hi in fuum locum immigrarunf.Illi dicuntur, hi funt Paftorcs,amp; ea qux Paftorum funt fideliter eXe-quuntur : Illi, ordine præpoftero , volunt cfle Paftorcs vt pafcantur; hi veró facpiffimc extrema quîcquæpatiuntur,vtpafcant gregem Domini purisconcionibus, vt errantes reducant ad ouilc Chrifti, vt languentcs confirment, confolcnturamp; reficiann Itaque fi illi demùm veri Epifeoporura SuCceifores cenftndi funt, ’qui fucccdunt non vano nomini j fed muneri (vtiam ante diximus) confequitur noftros po-tius Paftores, quam Pontificios Epifeopos ha-bendos clTe pro veris Epifeoporum fuccelfo-ribus.

Hicautcmledorcs rogamus,vt non tantum Apoftolos amp;nbsp;Euangeliftas, verumetiam pioS üßctmitm illosveterum Ecclenarum Epifeopos fibi ante oculos ponant, quorum officia amp;nbsp;ftudia eluxc-niw £-pynt jji sedificanda Chrifti Ecclefia. Reuocent in memoriam primos illos Romanos Epifeopos, qui puram Euangelij doftrinam, amp;nbsp;fan-dis concionibus promulgaruntjquot;, amp;[. ipfo tandem fanguine obfignarunt. Intueantur animo Cypriani fummamin exequendo fuo mu-ricrc diligcntiam , fandiffimam in omnibus yitjt partibus integritatem t fortiffimam in lgt;curi-

-ocr page 81-

VOCATIONE MINIST. 8l

beunda morte pro Chrifti'confefsione, conftantiara . Contemplentur Alcxandrum , A-thanafium,amp; plerófquealiosftrcniios ac fortes Ecclefiæ duces, qui Arianam hærcfira ac innumcrabiles alios crrorcs, amp;nbsp;feriptis amp;nbsp;voce profligarunt. Poftremô infinitam hominum muhitudinem ad Gregorij, Cliryfoftomi,Au-guftini cathedram accurrentem, amp;nbsp;vndique circunfufam,arque ab iplorum orc pendentem ïibi adhuc videre videantur. Contrà vero con -fiderent quid iam inde à multis fcculis k-cerint Epifeopi Pontificij, qui feilloruin fuccelfores appellirant,quidvc adhuc tactitent, vel potius, quid non faciant, cùm vix vnusex millibus,vi-derit eiiin gregem, cui fe præfedum eife dicir, nedüapud illû refideat,muneris obeûdi gratiâ: turn diiudicent quantum illi de fpatio curri-culofque vtterum Epifcoporura deflcxerint,amp; ab eorum fantStifsimis laboribus delapfi ad o-tium (plura diccre reformidat oratio) non o-mnem modo fuccum ac fanguinem, fed etiam colorera amp;nbsp;fpcciem veteris Ecclefiæ penitus amiferint. QuoufqueigitiiraudebuntAduer-farij rerum facrarum corruptionem coniun-gere cura vctcrumEpifcoporum intcgritate,amp; tanquam mcretriccmin matronarum cœtuin adduccre.

Q'ianiuisautc noftrafententia nontot,tan-’ * nique lationibusniteretur, hoc vnum ktislu-perque cflet argumentum, quod omnes quot-/«rp«»-

-ocr page 82-

81 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;DE LEGITIMA

tipttwum quot funt Ecclefiæ Romanæ Epifcopi, à Ro-mani Pontificis foiitibus dcriuantur, amp;nbsp;ex eo •yoMtio , nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;vocationis amp;nbsp;eledionis hauriunt.

pendit ab Poncihcius Pnmatiis,amp;vcrbo Dei con-Aom.ini» trarius cft, amp;nbsp;ipfis veteribus Epifeopis incogni Foniifice, (ys, ynquain locum in Ecclefia habuic, vcl occupauit,quandiu vc-’hmyaca- Ecclcfiæ Epifcopi fupcrfiierunt.Et ccrtc qui Konjm Aaiiuper à nobis miracula polhilabaiit,nunc no-ittjrftum bis âliquid monftri amp;nbsp;prodigij lîmilc obtru-dunt,dum volunt Epilcoporum vocationcm tam ahit nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Icgitimam cfle debere, quoniam tota

it. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Romani Pontificis authoritatc, qui

tarnen ipfe Omni prorfus vocationc defiitutus cftjVt fiifiùs in noftrorum Dodorum libris rtntlßtiii- expofitum eftjvbi ex profelFo fixe queftio tra-ram-ooM- „ * nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;*■

- ctatur. ftonem t- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ri nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;*1

»MOT ipfa Quinetiam fi ad veteres canoncs,quibiis to-Ptntificia tæ Pontificiorum fcholæ perfonanc illorum décréta omnium vocatio exigatur,vix vnus erit gt;nbsp;ac ne vix quidem, qui pofsit fuam vocationem afic-Celloqutu T nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i n • ri • j-

Poißia- , tantum abelt vt lure iibi vcndiccnt con-tinuam fucccfsionem.Et hoc ipfis prxfentibus Po«»;/?«»-Epifeopis, à noftris Paftoribus, firmas huiufee rumfuccef pvobationes vitro adducere paratis,aliquan â/.\7r^‘iof^itobiedum. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xr

nit,àle~ I^m crgD perucniinus ad huius 1 radatiis ^ituaz»»-conclufionem , quam ego priufquam penitus abfoluâjhuc amp;c Diuinas amp;: humanas leges con-twÆ» nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;concurrant,amp; coniundis vinbus in

' Pontificiain Succefsioncm impetum facictes, earn

-ocr page 83-

VOCATIONE MINIST. 83

cam nobis funditus euertant. Nam fi illc Pa- loh.io. llor non eft qui aliunde quam per oftium , id * eft,per Chriftum ingreditur in caulam ouium, vtipfe Chriftus docun;fbvt quis fit Epifeopus/’ cum necefte eft legitime probari, cligiamp;ab EccleGa rccipi,vt verbo Dei prçfcriptura eft:fi Epifeopatus eft opus, quemadmodum Paulus definiuit : ft qui paftores funt, debent pafcerc gregem, non turpiter afftdantes lucrum, fed prompte animo, nee vt dominantes cleris, fed vt exemplaria grcgis,vtPetrusadmonuit:fiqui in Ecclefia loquicur, debet ipfa Dei eloquia proferre,vt idem Apoftolus præcepit; ft Presbytères TM nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;amp;nbsp;légitima Ecclcftæ cle-

ftione inftituendos elfe Paulus amp;nbsp;Barnabas ^fl.14. exemple fuo docuerunt ; ecquid, cede,loci fu-pcrerit Epifeoporu Pétifteiprum vocationi amp;nbsp;Succefsiom? Ilt;urfus,fi,qui alienis cultibuspol- pUn.dj. luunnir, non polfunt elfe Epifeopi, vt fände tradidit Cyprianus ; fi Epifeopus non eft, qui t'f- 2-4' præelfe cupit non prodeft'e , vt cenfuit AugU-rtinus ; fi Epifeopus mortuns eft , c cuius ore conc° nullus fonus exit, id eft, qui non prædicat ver- cholcfj. bum Dei,vt aliquando dixit Gregorius (libcn-ci.

ter cnim practcreo Sacerdotes Pontificios qui^’”'-'^”' non tarn aliis quam fibi canunt:)ft,qui pecunia aut fauorcPrincipumadEpifcopatum pcrue-^^ niunt,E,pifcopi non funt,nec hâbent ius infti— tiont [a. tuendialios Epifcopos,vt Veteres Canones fta “'dotia tucrunt:fi tandem hue resrediit,vt

tus amp;nbsp;faccidotia iara non fintEcclcfiæ mune- „^ntra. F-’j-

-ocr page 84-

$4 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;de LEGITIMA

ra,id eft, officia : fed Principum mHner3,id eft» dona: fi Epifeopus eligi non poteftabfque Sy-nodo, amp;nbsp;vbifccusfaólum fuerit,talis inftitutio c Q^iquot;n nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;momenti;fi qui facros(vt vocant)or-

dines vel vendunt, vel cmunt, Sacerdotes non ii- funr, vtveteribus Canonibus fancitum eft; fi, . vt iidem Canones definiunt, fchifmatici nihil prorfus habent iuris in Ecclefia : fl Papa Eiigc-nius fchifmatisdaiTinatus,nihilominus perman ^uü. fit in Papatu,amp; ab eo cætcri poftea Pontifices, Epifeopi amp;nbsp;Sacerdotes profluxerunt: fi,inqua, hæc omnia agnofcunt,tradunt,probat,vcl cer-tc improbare non audent ipfi Romanse Ecclc-fiæ propugnatorcs, ecquis vnquam fiifcipiat caufim PontificisE fi.iccefsionis,quæ ipfis Pon-tificiorum legibus ac decretis damnata cft?aut quis cos alieno tegat clypco, qui fuo fe gladio ipfi iiigiiJant?

CtnMa Audiamus igitur ipfam veritatem , quæ fua »onMjTraquodam modo voce noftrum huncTradatum ttatiu. concludit,amp;totam quæftionem dcfiniens,pro-nuntiatiCum in Epifeopis Pontificiis nihil fit eorum qnç ad veram Epifeoporu vocationem amp;nbsp;munus pertinent,fed in ipfis omnia illi voca tioni amp;nbsp;muneri contraria rcpcriantur : eos à nobis non efte pro veris ac legitimisEpifeopo-rum Succe/foribus agnofeendos: id ante potius noftrarum EeelefiarûPaftohbns efte tnbuen-dum, in quorum vocatione ac muncre obfer-iiatur ea quæ ipfi vocation! conueniunt,amp; rcii-ciuntur aliéna atque contraria: Cumqucvifibi-lis

-ocr page 85-

VOCATIONE MINIST. 85 nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;V

lis Succeßio in Ecck-fiafuerit per multos an- nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;!

nos interrupta, vt ante diftum eft : ad eos qui.

Dodrinæ ac Difciplinæ puritatem,hacnoftra ætatedn Ecclcfia primi reftituerunt, Si quibus dcinccpsnoftri Paftores fucceflerunt,Titulum legitimæSuccefsionismulto potiuspertinere, quam ad eos qui Succefsionis ipfius verum amp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;L

à Deo inftitutum ordinem interrumperunt,

atque adcö quotidie interrumpunt. nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1

Hæc habuimus, quae,ad obicäioncs Aduer-

fariorum , in hac de Paftorum vocatione amp;

Succefsionegt;refponderemus.

FINIS.

-ocr page 86-

-ocr page 87-

-ocr page 88-