-ocr page 1-
JAARBOEKJE
VAN HET
OUDHEIDKUNDIG GENOOTSCHAP
))
NIFTARLAKE"
1958
DRUKKERIJ H. J. SMITS
OUDE GRACHT 231 - UTRECHT
-ocr page 2-
-ocr page 3-
Beschermheer:
Mr C. Th. E. graaf van Lynden van Sandenburg, Cothen.
Eere-leden:
Dr Mr J. W. Verburgt, Epe, Oud-Voorzitter.
J. D. Bastert, Maarssen, Oud-Penningmeester.
Bestuur:
Mr Dr N. J. C. M. Kappeyne van de Coppello,
Loenen a. d. Vecht, Voorzitter.
Jhr. P. H. A. Martini Buys, Avenue Concordia 68,
Rotterdam-O., Secretaris..
G.
J. Weyland Jr, Loenen a/d Vecht, Bibliothecaris ) ■Rpffm,^
en W7id. Penningmeester.
Mgr. A. E. Rientjes, Utrecht.
Dr Mr J. W. Verburgt, Epe.
J. D. Bastert, Maarssen.
J. Trouw, Abcoude.
A. H. Doude van Troostwijk, Notaris, Breukelen.
Ir J. Loeff, Oud-Loosdrecht.
F.  D. Sprenger, Vreeland.
G.  Adriaans, Amersfoort.
Pastoor J. M. J. Waterkamp, Abcoude.
Redactie Jaa?'boe?cje;
Mr Dr N. J. C. M. Kappeyne van de Coppello, Loenen a.d. Vecht.
Mgr A. E. Rientjes, Utrecht.
Jhr. P. H. A Martini Buys.
-ocr page 4-
-ocr page 5-
LEDEN
Abcoude:
Bouman, J. H.
Carmiggelt, Mej. J. W.
Doorn, Dr A. van
Gortel, Dr J. H. van
Graaf, J. H. de
Heuven, H. van
Heuven, Mej. M. H. van
Hulst, J. G. van
Pape, W. F.
Quarles van Ufford, Jhr Mr
L. A.
Speet, Th.
Storm-van Gent, Mevr. J. M.
Timmer, Notaris Ph. W.
Trouw, J.
Tussenbroek Jr, G. C. van
Uiterwaal, M. C.
Veltman-v. Cruyssen, Alevr.
A. G.
Vis-Völker, Mevr. C. A. L. M.
Voorendt-Appelhoff, Mevr.
C. A. M.
Waterkamp, Pastoor J. M. J.
Ame7-sfoort:
Adriaans, G.
Chijs, Mej. N. van der
,,Flehite" Oudh. Vereen.
s'Jacob, Mevr. Dr H. E.
Vor der Hake, J. J. G.
Amsterdam:
Aa, O. L. van der
Beekman, J. S.
Bond ,,Heemschut"
Duyvensz, Fr.
Jantzen, F.Gzn., Ferd. B.
Kater, P. A.
Koninklijke Academie van
Wetenschappen
Koninklijk Oudheidkundig
Genootschap
Lange, Allert de, C. V.
Leuven, K. F. van
Leuven-Werker, Mevr.
W. M. van
Niekerk, W.
Renes, H.
Doude van Troostwijk, L. W.,
Universiteitsbibliotheek
van Amsterdam
„Vondel", Uitg. Mij. Joost
van den N.V.
Weede, Jhr. S. G. van
Wijk, Mevr. A. C. van
Ankeveen:
Harinxma thoe Slooten, B. A.
Ph. Baron van
Apeldoorn:
Fortuyn Harreman, A.
Baamhrugge:
Geel, W.
Grevenstuk, Prof. Dr A.
Kalff, L. E. A.
Lee, Mej. E. van der
Portengen-Hoefman, Mevr. E.
Walbeek, J. H. van
Baarn:
Voorst van Beest, J. P. van
Dedel, Jhr. Mr C.
De Bilt:
Pas, W. van der
Doude van Troostwijk, D. W.
-ocr page 6-
VI
Homan van der Heide, Ir J.
Vigeveno, A. L. G.
Biinnik:
Tholen, Mevr. J.
Bussum:
Ahrend-v. Gemund, Mevr. M.
Kuhlwillm, H. J.
Lubsen, M.
Nordemann, J. G.
Cothen:
Mr. C. Th. E. graaf van Lyn-
den van Sandenburg
Driebergen:
Clifford Koek van Breugel,
Erven Jhr. Mr Dr J. R.
Gorssel:
Schimmelpenninck, G. Graaf
Gouda:
Oudh. Kring „Die Goude"
's-Gravenhage:
Adels-Vermeulen, Mevr. de
Wed. Dr M.
Bak, J. P.
Bureau van de Rijksdienst
v.d. Monumentenzorg
Hess Jr. P.
Middelberg, Mr G. A. A.
Rijksbureau voor Kunsthisto-
rische Documentatie
Velsen-Metzelaar, Mevr. W.
L. van
Groningen:
Schoemaker, Pastoor F. J.
Hilversum:
Bianchi, Mr R.
Bilthoven:
Holthe tot Echten, Jhr. Dr
L. M. van
Bloemendaal:
Koomans, Drs W. H.
Breukelen:
Baas, J.
Becker, W. A.
Beek-Jansen, Mevr. Mr. A. C.
ter
„Beth San", Directie Ver.
Booy, H.
Bijleveld, Th. Th. M. H.
Colenbrander-Hoekstra,
Mevr. A. H.
Colenbrander, H. Th.
Ginkel, Mr H. C. L. van
Goeman Borgesius-Blommers,
Mevr. Th.
Grift, A. van der
Haars, Mej. Mr E. A.
Kroon, H.
Leisink, Pastoor J. B.
Matthes-de Rooy, Mevr. C. H.
Mertens, Ir H. F. b.i.
Molenkamp, J.
Postma, Dr E. B. J.
Remijnse, Prof. Dr J. G.
Six Dijkstra, Ds P.
Smits, P. B. A.
Troostwijk, A. H. Doude van.
Notaris.
Vermeulen, J. Th.
Vis Sr., G.
Vries Verbrugghen, Mevr. C.
F. W. de
Vulpen Jr., W. van
Breukelerveen
(post Tienhoven):
Graaf Wzn., E. de
-ocr page 7-
VII
Joncheere-van Dijk, Mevr.
C. H. de
Kampen, J. W. van
Kappeyne van de Coppello,
Mr Dr N. J. C. M.
Kappeyne van de Coppello-
van Panhuys, Mevr. Th. E.
C.M.
Kappeyne van de Coppello-
Wijgers, Mevr. E. J.
Kempen, Nots, J. M. C. van
Klaassens, E. H.
Kralingen, B. van
Lamme, J. G.
Sondaar, L. H.
Wedden, H. J. M. van der
Weerdenburg, Ab. van
Weyland Jr., G. J.
Wittert van Hoogland,
Jhr. O. A. E. E. L.
Loenersloot:
Kalff Azn., G. A. A. A.
Nagell-Martini Buys, Bar.esse
M. F. M. V.
Sluyters Jr., J.
Loosdrecht:
Boeschoten, J.
Doude van Troostwijk,
Mr J. H. N. A.
Freese, J. P.
Haselen, Mej. E. van
Loeff, Ir. J.
Swinderen, Jhr Q. J. van
Voogsgeerd, W. J.
Maartensdijk:
Steyling-Grevenstuk,
Mevr. A.
Bree, D. de
Notten, Mej. W. L. van
Scheltema, H. D.
Smorenburg, J. M.
Steyling, Dr W. J.
Huizen (N.-H.):
Volkersz, H. F.
Kockengen:
Gemeente Kockengen
Krommenie:
Walbeek, P. van
Laren (N.-H.):
Boetzelaer, R. W. C. Baron
van
Leonhardt, G. J. G.
Leeuwarden:
Colenbrander-Overhoff,
Mevr. M.
Leiden:
Antiquariaat en Boekhandel
Burgersdijk en Niermans
Mij. van Nederlandse Letter-
kunde
Loenen a.d. Vecht:
As, P. van
Bastert, J. N.
Beusekom-van Foreest, Mevr.
de Wed. Mr F. C. van
Blankenberg, B. H.
Blok Jr., J. W.
Breman, A. J.
Enst, Dr W. van
Erdmann, Mr R. H.
Hofwegen, G. van
Holthoon, J. van
Maarssen
Agterberg, J.
G.
Alleman, J
-ocr page 8-
VIII
Naarden:
Oudenniel, C. G. van
Nederhorst den Berg:
Blok, Drs D. P.
Ver. voor Vreemdelingenver-
keer
Voorn, G. A. van der
Nieuwer Amstel:
Achterbergh, J. W. N. van
Nieuwersluis:
Blijdenstein-Cruys, Mevr.
C. E. B.
Doedens, J. B.
Doude van Troostwijk,
Mr W. I.
Jesse, Dr. N.
Schmal Jr., J. P.
Stoop-Koekoek, Mevr. G.
van der
Vader, H. P.
Nigtevccht:
Amesz, O. J.
Wees, G. A. van
Nijmegen:
Bernards, Mej. F. A. M.
Lindenhout, H. J. van 't
Oosterheek:
Beusekom, Mr E. van
Overveen:
Vries-van der Lee, Mevr.
A. de
Warnaars, H. B. E.
Ridderkerk:
Vermaat, M. F.
Bastert, J. D.
Beutener, J. W.
o V
Bruza, I. V.
Cosijn, Dr J.
Dekker, D.
Diepgrond, H.
Droogenbroek, H. J. van
ï'eyten, A.
Freytag, F. J. de
Groot- de Vries, Mevr.
P. C. de
Hellernans, J. J. H.
Huitzing, E. R.
Huydecoper van Maarsseveen.
Jhr. J.
Jansen, Mgr. A. M.
Klap, C. P.
Kroon, G.
Mol, B. C. J. de
Remijnse, M.
Royen, N. van
Rijsterborgh, C. J.
Sandick, J. W. W. A. G. van
Schaik, Mr Dr Th. E. E. van
Schenk, Mr W. L.
Schipper, A. P.
Servaas, J. N.
Twijnstra, Ir U.
Verkuil, M.
Verwey, J. A.
Westermann, B. W.
Wissema, G.
Wijk, J. A. van
Wymstra, W.
Zee, Ds. G. van der
Maastricht:
Limburgs Geschied- en Oud-
heidkundig Genootschap
De Meern:
Bruijn, Jac. de
-ocr page 9-
IX
Schuit, Mr. H. A. R.
Smits, H. J.
Soeten, H. J. de
Tange-van Keeken, Mevr.
de Wed. Dr H. M.
Théonville, F. W. G.
Ven, Dr A. J. van de
Vor der Hake, J.
Wilbrenninck, J. C.
Wit, H. C. de
Woerden, A. W. F. C. van
Vinkeveen:
Vries, J. de
Vreeland:
Beelaerts van Blokland,
Jhr. J. P.
Leeuwen Boomkamp,
D. C. van
Doorne, Mr. P. W. van
Hartung, O. E. K.
Sprenger, F. D.
Tas, Mr L. C. van der
Wageningen:
Kniphorst's Boekhandel
Wapenveld:
Verburgt, Dr Mr J. W.
Wassenaar:
Houders, Dr H. J.
Wieder Jr., F. C.
Weesp:
Lindeboom, G.
Snijder, M.
Weesperkarspel:
Klaveren, H. W. van
Rilland-Bath:
Spaan, D. C.
Rossuvi:
Meijer, A. F. van Goelst
Rotterdam:
Bibliotheek en Leeszalen der
Gem. Rotterdam
Vereniging Boerenwagenclub
Canter Cremers, Mr J. J.
Martini Buys, Jhr P. H. A.
Soest:
Bentinck, Mr S. F. Baron
Isings, J. H.
Soesterberg:
Haselen, Mr J. van
Utrecht:
Biegelaar Jr, J. B. P.
Bogaard, F. H.
Buisman, P. W.
Burg, Plebaan J. van der
Eldering-Niemeyer, Mevr.
Mr. W.
Hagenouw, J. E.
Hetebrij, L.
Historisch Genootschap
Horst, A. van der
Koedijk Jr., P.
Linde, Prof. Dr. S. van der
Lip-Kibbeling, Mevr. W. A.
M. V. d.
Mesdag-Spier, Mevr. M. T. v.
Mezger, J.
„Oud-Utrecht", Ver.
Plomp-Klijnsma, Mevr. W.A.
Provinciale Bibliotheek
Rientjes, Mgr. A. E.
Rijksarchief in de Prov.
Utrecht
-ocr page 10-
X
Wijk hij Duurstede:
Dijkman-Schoenmaker,
Mevr. G. J. E.
Thieme Sr., Mej. A. C.
IJsselstein:
Cool, A. G., Notaris.
Cool-van Oosten Slingeland,
Mevr. C. J. G.
Zeist:
Lantsheer, J. A.
Klausz-Martini Buys, Mevr.
A.M.
Zetten:
Bemmel, A. A. van
Nieuw Zeeland:
Dorp, C. van
-ocr page 11-
Jaarverslag 1957
Op Zaterdag 25 Mei 1957 had in hotel ,,De Kampioen" te
Nieuwersluis de jaarvergadering plaats, welke volgens de pre-
sentielijst werd bezocht door 20 leden.
De vergadering werd door de voorzitter met een welkomst-
woord geopend, waarna het overleden lid de heer J. Ahrend
werd herdacht.
Na voorlezing van de notulen van de vorige vergadering
werden deze onveranderd goedgekeurd. Vervolgens bracht de
penningmeester zijn financieel verslag uit, hetwelk sloot met
een batig saldo van ƒ 1460.06 per 31 December 1957. De heer Van
Heuven verklaarde mede namens de heer Quarles van Ufford,
dat de kascommissie de rekening had nagezien en in orde be-
vonden, waarna de penningmeester onder dankzegging voor
zijn beheer décharge werd verleend. In de commissie tot het
nazien van de rekening voor het jaar 1957 werden benoemd
Mevrouw Barones Van Nagell en de heer Bastert te Loenen en
als plaatsvervangend lid de heer Van Hofwegen.
Bij de bestuursverkiezing maakten de heren Adriaans en
Trouw de wens kenbaar, dat in den vervolge een bestuursver-
gadering voorafgaande aan de jaarvergadering zou worden ge-
houden. De periodiek aftredende bestuursleden, de heren
Adriaans, Sprenger en Trouw werden met algemene stemmen
herkozen en verklaarden hun herbenoeming te aanvaarden.
Goedgekeurd werd het voorstel de excursie naar Maastricht
tot het volgende jaar uit te stellen. Als doel van de excursie
1957 werd aangewezen Zaltbommel en Rossum, terwijl de datum
werd bepaald op 9 Juli.
Het jaarboekje gaf geen aanleiding tot bijzondere opmerkin-
ken; enige artikeltjes bleken ervoor beschikbaar te zijn.
De bijdrage aan de Commissie voor de Vecht en het Ooste-
lijk en Westelijk Plassengebied werd wederom vastgesteld op
ƒ 100.—. Bij de discussie hierover kwamen nog ter sprake: het
-ocr page 12-
XII
landschapsherstel te Nederhorst den Berg, de molen te Korten-
hoef en de wanhopige soestand van de molen te Loenen. Naar
aanleiding van bezwaren door enige leden van de Kamer van
Koophandel te Utrecht geuit ten aanzien van de geringe capa-
citeit voor het vreemdelingenverkeer van de weg op de Ooste-
lijke Vechtoever bleek men wel algemeen beducht te zijn voor
aantasting van de schoonheid van de Vecht en werd besloten
hiervoor de Vechtcommissie in te schakelen.
Bij de rondvraag verklaarde de heer Bastert te Loenen ver-
ontrust te zijn door de verontreiniging van de Vecht. Medege-
deeld werd, dat aan een doeltreffende provinciale verordening
wordt gedokterd, het drijvende vuil is echter een kwestie van
opvoeding van de bevolking. De heer Weyland wees nog op het
gevaar van het graven van een doorvaart van de „Wije Bliek"
naar de Vecht ten behoeve van zandafvoer. De heer Hetebrij
vroeg belangstelling voor de aardige koepel van perceel 68 te
Maarssen. Het bleek, dat deze koepel reeds de aandacht had van
de Vechtcommissie. De heer Van Hulst informeerde naar de
bestemming van het terrein van Middenhoek, dat na de plaats
gehad hebbende brand geheel werd afgebroken.
Na nog enkele kleinere opmerkingen en mededelingen sloot
de voorzitter de vergadering.
Tot zover het verkorte verslag van de jaarvergadering.
Gedurende het verslagjaar hebben zich geen bijzondere ge-
beurtenissen voorgedaan, waarbij ons genootschap betrokken is
geweest.
Op 9 Juli had de excursie naar Zaltbommel en Rossum
plaats, waaraan door 56 leden en introducés werd deelgenomen.
Wij menen de tocht als zeer geslaagd te mogen beschouwen,
waartoe in belangrijke mate heeft bijgedragen de medewerking,
welke wij van de heer Van 'Goelst Meyer, oud-burgemeester
van Rossum mochten ontvangen.
Met de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde werd een
ruillidmaatschap aangegaan.
Gedurende het verslagjaar heeft het ledental van ons genoot-
schap zich goed gehandhaafd. Aan het einde van het jaar
bedroeg dit 270. Wij hopen, dat minder gunstige tijden
geen belemmering voor een verdere toeneming van ons ledental
zullen blijken te zijn.
MARTINI BUYS.
-ocr page 13-
STAAT VAN ONTVANGSTEN EN UITGAVEN
Boekjaar 1957
Uitgaven:
Kosten jaarboekje 1956........ƒ     776.74
Extra netto-kosten, overdrukken ar-
tikel Ds. G. V. d. Zee........„
     196,76
Onkosten:
Drukkosten, porti, telefoon enz. ,,     179,09
Bij dr. Commissie voor de Vecht
en O. W. Plassengebied......,,     100,—
Bibliotheek..............„      23,25
Batig saldo...............„  1,460,06
ƒ 2.735,90
De penningmeester:
G. J. WEYLAND.
Ontvangsten:
Batig saldo 1956 ............ƒ  1.525,21
Contributies ..............„  1.111,—
Verkochte jaarboekjes .. . . .. .. „      47,—
Saldo excursies 1955/56........„       16,40
Interest 1957..............„      36,29
X
ƒ 2.735,90
-ocr page 14-
-ocr page 15-
Excursie verslag 1958
In de ochtend van dinsdag 29 juli 1958 maakten vele leden en
vrienden van Niftarlake zich op om deel te nemen aan de ex-
cursie naar het eiland Rozenburg en de stad Dordrecht. De
autobus vertrok om 8 uur uit Utrecht, terwijl ook enkele fami-
lies met eigen auto aanwezig waren.
Alvorens mijn verslag te begninen wil ik mij eerst wenden tot
de excursiecommissie. Wie deel uitmaken van deze commissie
weet ik niet, maar v/ie het dan ook mogen zijn; de excursie-
commissie is verantwoordelijk voor de gang van zaken op 29
juH 1.1.
Ten eerste is er een groot verschil in het programma, zoals
dit voorkomt op de gedrukte uitnodigingskaart en het pro-
gramma, dat is uitgevoerd. Op genoemde kaart staat „bezich-
tiging van het eiland Rozenburg en De Beer". Noch van het een
noch van het ander is iets gekomen. Op 't gemeentehuis hebben
wij een aardige uiteenzetting van de burgemeester gehad, maar
daar is het bij gebleven. Dat gesproken woord van de burger-
vader had met een wandeling in De Beer gedocumenteerd kun-
nen worden, 't Een moet door het ander versterkt worden. Nu
dit achterwege is gebleven heb ik sterk de indruk van een ver-
loren ochtend gekregen.
Bij de morgen is het helaas niet gebleven. Ook de dagindeling
te Dordrecht klopte niet met het opgegeven programma. In het
ons gezonden programma staat als plaats van aankomst te
Dordrecht de Grote Kerk, vanwaar door de stad gewandeld zal
worden naar hotel „Bellevue", bezichtiging van vele fraaie
oude gevels. Ook dit gedeelte van het programma is niet tot
uitvoering gekomen. Ik betreur dit zeer. Juist zo'n wandeling
door een stad geeft je het gevoel een stad te hebben ,,gedaan".
Het bevredigt niet wanneer een programma geen afgerond ge-
heel is. Noch ons bezoek aan De Beer, noch ons bezoek aan
Dordrecht waren een geheel. Het wil mij voorkomen, dat het
-ocr page 16-
XVI
meer bevrediging geeft op een excursie één geval geheel af te
werken dan twee gevallen half.
Ik moge het bovenstaande ter overdenking aan de excursie-
commissie aanbevelen!
Na lezing van bovenstaande moet U niet menen, dat onze
excursie dit jaar een verloren dag is geweest. Integendeel, het
was zoals altijd een zeer genoeglijke dag. Daarvoor waren de
deelnemers ook Niftarlakers, dat wil zeggen een gemoedelijk
soort mensen, die van alles het beste weten te maken. Hierin
schuilt voor een groot gedeelte het slagen van onze jaarlijkse
excursies.
Terugkomende op onze excursie 1958 kan ik U mededelen,
dat de bus en de auto's van de zelfrijdende deelnemers om-
streeks 10 uur voor het gemeentehuis van Rozenburg waren ge-
arriveerd. Wij werden er in de raadzaal ontvangen door de
burgemeester, die aan de hand van een kaart ons vertelde van
de grootse plannen, die op Rozenburg bestaan, 't Was een
boeiende uiteenzetting, waarvoor onze voorzitter dank betuig-
de. De vervoermiddelen werden weer opgezocht en met Rozen-
burgs burgemeester voorop werd de tocht naar De Beer aan-
vaard. Bij het toegangshek van dit natuurreservaat is een kof-
fietent, waar wij de koffie gingen gebruiken. Na nuttiging van
de koffie kregen wij een half uur verlof om De Beer te bezich-
tigen. Dat leek nu heel aardig, maar dit halfuur was wegge-
gooid. Van de koffietent naar het toegangshek van De Beer was
+ 5 minuten gaans. Heen en weer alzo 10 minuten. Dan blijft
dus 20 minuten voor bezichtiging van De Beer over, hetgeen
neerkomt om 10 minuten De Beer in te gaan en 10 minuten voor
de terugtocht. Dit is natuurlijk een belachlijk tijdschema voor
bezichtiging van een natuurreservaat met een oppervlakte als
De Beer. Zonder het gezien te hebben, maar met het geloof, dat
De Beer een prachtig stuk natuurschoon is, zochten wij de bus
en auto''s weer op en vertrokken in de richting Dordrecht. Wij
reden direct door naar hotel ,,Bellevue", waar de koffietafel op
ons stond te wachten. Het was hier goed toeven. Aan de tafels
voor de opgeschoven ramen hadden wij een prachtig uitzicht
op het drukke scheepvaartverkeer. De koffietafel was goed ver-
zorgd. Na afloop zijn wij wandelende naar het museum Mr
Simon van Gijn gegaan. De weg er heen voerde ons langs me-
nige gevel, die getuigde van de schoonheid uit voorbije tijden.
-ocr page 17-
XVII
Het museum is gevestigd in een monumentaal patriciërshuis.
Dit huis is een getuige van de rijkdom en welvaart in vroegere
eeuwen te Dordrecht.
Het werd in 1729 gebouwd door burgemeester Johan van
Neurenburg. Zijn zoon was in 't begin van de 19e eeuw kinder-
loos gestorven. In 1864 werd het huis gekocht door Mr Simon
van Gijn, die het verbouwde en in de staat bracht, zoals wij
thans aanschouwen met de stijlkamers op de begane grond en
de studeerkamer met aansluitende bibliotheek op de verdie-
ping. Bij de inrichting als museum heeft men getracht het ka-
rakter van woonhuis zoveel mogelijk te bewaren. Bij het bin-
nengaan van dit museum werd ons een beschrijving ervan ter
hand gesteld. Aan de hand van deze beschrijving wil ik een
korte opsomming geven van het tentoongestelde.
Beganegrond
De grote zaal aan de straatkant is in de oude toestand gelaten.
De wanden zijn bespannen met een tapijt, te Brussel omstreeks
1750 vervaardigd naar motieven van een herderspel van J. B.
Guarini. De Dortenaar Adriaen van der Burgh schilderde in
1730 de drie allegorieën boven de deuren en de schoorsteen. In
het midden van het vertrek hangt een kroon van Daniël Marot.
Aan de andere zijde van de gang, tegenover de grote zaal, is
een kamer in een sombere imntatie van de Hollandse Renais-
sance. Een tweede vertrek in lichte Louis XVI-stijl uit de 2de
helft der 18e eeuw.
Naast de trap aan het einde van de gang de keuken, die is ge-
bleven, zoals zij omstreeks 1800 was. Een feestelijk geheel van
veel glimmend koperwerk.
Eerste verdieping
Langs de trap portretten van de familie de Witt. Verder een
gebeeldhouwde, vergulde lijst van het Wijnkopersgilde uit de
2de helft der 17de eeuw en een groot schilderij van de Regen-
ten van het Weeshuis 1732.
Allereerst zien wij japonnen uit de 18e en 19e eeuw. Daarna
de z.g. Leeskamer met interessante kasten, 2 portretten van
Aert van Gelder, die een leerling van Rembrandt was en twee
porceleinen scheerbekkens.
Aan de voorzijde van het huis is de werkkamer van Mr Simon
-ocr page 18-
XVIII
van Gijn, die in 1922 overleden is. Wij vinden hier van hem een
portret als 20-jarig student, maar ook één als grijsaard.
Ook is er een portret van Mevrouw C. A. van Gijn-Vriesendorp.
In de vele kasten is hier een verzameling van 21000 historie-
prenten aanwezig. Op één der kasten stonden een zilveren
„Molenbeker" en een „Hansje in de kelder". De eerste bestaat
uit een omgekeerde beker, waarop een molen is bevestigd. Door
middel van een blaaspijpje aan de zijkant van de molen kunnen
de wieken in beweging worden gebracht. De vaardigheidsproef
bestond nu hierin, dat men, na de beker gevuld te hebben, de
wieken liet draaien. Waren deze nog in beweging als de beker
leeggedronken was, dan had men de weddenschap gewonnen;
dronk men echter niet vlug genoeg, dan moesten ,,voor straf"
nog zoveel bekers geledigd worden, als het wijzertje (aan de
achterkant met de as verbonden) op de wijzerplaat aanwees.
,,Hansje in de kelder", een platte brandewijnkom op voetstuk,
werd gebruikt om elkaar, voor de geboorte van een kind, op de
goede afloop toe te drinken. In het midden van de kom, onder
de halve bol, ligt een drijvertje in de vorm van een kind. Wan-
neer nu de kom wordt gevuld, drijft dit op de oppervlakte van
de vloeistof mee naar boven en duwt het dekseltje van de
„kelder" omhoog; het figuurtje verdwijnt weer als de kom
wordt leeggedronken.
Tegenover deze werkkamer is de Renaissancezaal gelegen.
Hier treffen wij de beroemde „wildemannen-schouw". lan
Terwen Aertsz., de beeldhouwer van de koorbanken in de
Grote Kerk, heeft zeer waarschijnlijk in het midden van de
16de eeuw ook deze schouw vervaardigd. Oorspronkelijk be-
vond deze schouw zich in de Klovenniersdoelen, die in het mid-
den van de vorige eeuw werd afgebroken. Verder zien wij de
stedelijke Charter kist, waarin de charters en privileges van
Dordrecht werden bewaard. Boven de kist hangt een drieluik
(± 1566) voorstellende een Kruisiging in marmer uitgesneden.
Op de vleugels in knielende houding de schenkers Adriaen van
Blijenburgh met vrouw en kmderen. In de grote zilvervitrine
bevinden zich voorwerpen, betrekking hebbende op de Kerk
Gilden en Schutterijen. Een schilderij van Jan Doudijn van de
brand van de St Nicolaas- of Nieuwe kerk.
-ocr page 19-
XIX
Tweede verdieping
In een zaaltje hebben hier de stedelijke oudheden een plaats
gevonden. De voorwerpen spreken hier de taal van handel en
ambacht, rechtspraak en huiselijk leven in het oude Dordrecht.
Allereerst wordt onze aandacht getrokken door een maquette
van het oude Dordrecht. Langs de wanden hangen diverse z.g.
begrafenisschilden. Twee oude gildenbanieren van het metse-
laarsgilde en het lakenkopersgilde hangen in het vertrekje,
waar de sleden staan. Er zijn houten en stenen poppen, borden
en uithangtekens, alle attributen van de handel in vervlogen
tijden. In een grote vitrine liggen de koperen stadszegels. De
oudste is van 1482. Een andere vitrine bevat wasafdrukken van
de oorspronkelijke zegels van Schepenen. De vlaggen, die in de
verschillende vertrekken staan, zijn afkomstig van de Burger-
wachten, een latere vorm van de schutterijen in het einde der
18e eeuw ter handhaving van orde en gezag in de stad.
In een apart zaaltje is alles ondergebracht, hetwelk verband
houdt met de scheepvaart. Hieruit blijkt wel, dat Dordrecht
naast hofstad en handelscentrum ook tot de grootste steden be-
hoorde op het gebied van zeevaart en scheepsbouw. Het zijn de
verschillende scheepstypen, van het kleinste vissersvaartuig
tot het indrukwekkende Compagnieschip, die onze aandacht
vragen.
Geheel los van de historische en artistieke verzameling van
het museum vinden wij een collectie kinderspeelgoed uit de 18e
en 19e eeuw. Het geeft ons een interessant beeld van wat volks-
kunst en fantasie in deze tijden voor het kind hebben gedaan.
Gaande door een 17e eeuwse ,,Oud Hollandse" kamer met
sierlijk Zeeuwse, Zuidhollandse en Loofkasten komt men in het
Munt- en Penningvertrek. Hier zijn de munten uitgestald, die
te Dordrecht zijn geslagen. Van Graaf Dirk VII, gestorven in
1203, tot in het jaar 1806. In laatstgenoemd jaar werden alle
provinciale munthuizen gesloten. Naast pasmunten zijn er ook
triomfpenningen en gedenkpenningen. Boven dit alles hangt
een groot schilderij met de zinnebeeldige voorstelling van de
Dordtse Munt. De maker van dit schilderij is de Dortenaar Ja-
cob Gerritsz. Cuyp.
Op onze wandeling door dit museum zagen wij over alle ver-
trekken en gangen verspreid een grote verscheidenheid van Ja-
panse, Chinese, Voor-Aziatische en Europese ceramiek. Wij za-
-ocr page 20-
XX
gen Chine de Commande, porcelein-figuurtjes uit Höchst en
Frankenthal, een Biederineier theeservies, producten uit 's-Gra-
venhage, Kopenhagen en Engeland (Wedgwood). Er is Delfts
Blauw en Delfts Bont, Chinees ,,Familie Rose"-porce]ein, Per-
zische en Spaans-Moorse schalen.
Vroeg Nederlands en Duits aardewerk z.g. ,,grès" uit de 16de
eeuw o.a. de bekende Jacobakannen en Baardmannetjes. Ten
slotte noemen wij nog ,,Oranje-goed" uit de patriottische tijd
+ 1785 met naief geschilderde portretten van Prins Willem V
en Wilhelmina van Pruisen. Al met al een museum dat een be-
zoek ten zeerste waard is.
Hierna begaven wij ons naar de Grote- of Onze-Lieve-Vrou-
wekerk. In het Kunstreisboek voor Nederland deel I lezen wij
over deze kerk: Geheel in steen overwelfde kruisbasiliek, van
sterk Brabants karakter, bestaande uit zware onvoltooide West-
toren, een schip met zjjbeuken en kapellen, een dwarsschip, een
koor met zijkapellen aan de zuidzijde, straalkapellen aan de
trans 'en een nevenkoor, de Onze-Lieve-Vrouwe-kapel aan de
Noordzijde. Van het bestaande gebouw is het muurwerk der
O.L.V.-kapel tot de venstei-banken het oudste, dagtekenend van
omstreeks 1280. Daarop volgt de toren, die in de eerste helft der
eeuw, waarschijnlijk in 1339 werd begonnen. In 1366 werd in de
kerk een kapittel gevestigd. In het laatst van de 14de eeuw be-
gon een herbouw, waarvan de muren van het dwarsschip en
van de zijkapellen van het schip dagtekenen. Deze groot-
scheepse vernieuwing, die ook een overwelving van het O.L.Vr.-
koor meebracht en een verhoging van de toren, was nog niet
voltooid, toen de kerk v/erd geteisterd door de grote stadsbrand
van 1457. Spoedig daarna bouwde men het huidige koor, ter-
v/ille waarvan het O.L.Vr.-koor aan de zuidzijde werd versmald.
Het dwarsschip werd vervolgens hersteld en nieuw gewelfd, en
het schip werd nieuv/ opgetrokken met behoud van de kapel-
len, die bij de brand niet al te veel hadden geleden en met pleis-
ter werden opgelapt v/aar de natuursteen was gehavend. De
meeste gewelven zijn naderhand aangebracht; in de koorom-
gang jaartal 1502 op twee sluitstenen, bet stergewelf van het
O.L.Vr.-koor niet voor de 16de eeuw denkbaar. Ten behoeve
van de middenschipsgewelven werden de reeds vóór de brand
van 1457 aangelegde luchtboogstoelen boven de scheidingswan-
den der kapellen verzwaard. Vervolgens begint men tegen het
-ocr page 21-
XXI
einde der 15e eeuw met de bouw van een achtzijdige lantaarn
op de vierkante torenromp, welk werk, mogelijk door de Noord-
waartse verzakking van de toren, die zich toen al kan hebben
geopenbaard, te halver wege werd stilgelegd. In de 16e eeuw
tenslotte legde men om de toren de funderingen voor een ver-
lenging van het schip in westelijke richting met 5 traveeën. Hoe-
wel de muren een eindweegs boven de grond werden opgetrok-
kan, werd ook dit werk, dat sloping van de toren zou eisen, niet
voltooid, en behalve enkele stukken, o.a. de muren aan weers-
zijde van het hek voor de toreningang, zijn al de muren weer
verdwenen. De funderingen zijn alle in de grond aangetroffen.
In 1572 werd de kerk tot de Hervormde eredienst bestemd. De
luchtbogen van het schip werden in de 17e eeuw afgebroken
en later weer vervangen door om de twee traveeën één nieuwe.
In 1903 begon de restauratie, die in 1936 werd voltooid. De to-
ren is sinds 1953 in restauratie.
Tot zover het Kunstreisboek. Ons gezelschap werd in de kerk
ontvangen door de koster. Op bewonderenswaardige wijze
trachtte hij ons te enthousiasmeren voor zijn kerk. Er viel heel
wat te vertellen. Koor en schip worden b.v. omsloten door een
krans van 22 kapellen. ledere kapel heeft weer z'n geschiedenis.
Het gewelf wordt gedragen door 33 vrijstaande zuilen, waar-
van de vier zwaarste de viering ondersteunen. De gewelfschil-
deringen zijn sterk gerestaureerd, terwijl die in het koor van de
laatste tijd zijn. Tot afsluiting van het koor werd in 1743 een
koperen koorhek met marmeren pijlers en voetmuur geplaatst.
Opvallend is de wit marmeren preekstoel uit 1756 met koperen
leuning en mahoniehouten klankbord in rococovormen. Eveneens
een rococo-doophek van mahoniehout. Zoals ik reeds schreef
werd deze kerk in 1366 tot collegiale kerk verheven. Dit maakte
nodig, dat in het koor banken, z.g. koorbanken werden ge-
plaatst voor de kanunniken. Na nog geen eeuw gingen zij met
de grote kerkbrand in 1457 verloren. Omstreeks 1540 werden
zij door de tegenwoordige banken vervangen. Op gezag van
Matthijs Balen staan deze banken op naam van Jan Terwen
Aertsz. Van deze Terwen is zo goed als niets bekend. In 1544
wordt zijn naam genoemd bij het inrichten van het stadhuis. Dat
hij de koorbanken geheel alleen tot stand zou hebben gebracht
is niet waarschijnlijk, daarvoor is het werk te omvangrijk. Bo-
vendien zijn meerdere personen tot de conclusie gekomen, dat
-ocr page 22-
XXII
men aan het snijwerk van de banken verschillende handen kan
onderscheiden. De voorstellingen op de banken aan de Evange-
lie- of noordzijde zijn van profane aard. Men treft er een af-
beelding van de geschiedenis van Mucius Scaevola en de andere
panelen beelden een triumphtocht van Keizer Karel V ter ge-
legenheid van zijn kroning met de „ijzeren" Lombardische
kroon. Er is een sterke overeenkomst tussen de beelden van
deze tocht en de Triumphtocht van Keizer Maximilaan I door
Albrecht Dürer. Belangrijker en gedetailleerder zijn de voor-
stellingen aan de Epistel- of zuidzijde van de kerk. Ze zijn van
een uitgesproken apologetisch karakter en zijn daardoor in een
sinds ± 370 jaren Hervormde kerk een wat vreemde verschij-
ning. Figuren uit de Bijbelse geschiedenis en kerkelijke instel-
lingen trekken aan ons voorbij. Wij zien Adam en Eva, Noach,
Mozes, Abraham, David, Jonas en Elisa. Abraham staat op het
punt zijn zoon Isaac te offeren. David herkent men aan z'n harp.
Jonas is vergezeld van een walvis en Elisa met de mantel van
de profeet Elias, die ten hemel vaart. Tussen het oude- en
nieuwe Testament is Johannes de Doper de overgangsfiguur.
De volgende panelen hebben betrekking op het Nieuwe Testa-
ment. Te beginnen met de twaalf apostelen en vervolgens een
wagen, Christus versierd met de symbolen van de vier Evange-
listen. Christus staat achter een vrouwenfiguur, voorstellende
de R. Kath. kerk. Een tweede wagen is met kettingen verbon-
den aan deze zegekar. Op deze tweede wagen bevinden zich
de dood, voorgesteld door een geraamte; een vuurspuwend
monster uitbeeldende de zonde. Dit monster ligt gekneveld op
z'n rug en de hel is voorgesteld in de persoon van de duivel.
Hierna volgt een tiental heiligen, welke te herkennen zijn aan
hun attributen. Zo zien wij de Heilige Maagd met een stralen-
krans om haar hoofd, St Barbara met de toren, St Laurentius
met het rooster, St Catharina met het rad en St Christophorus
met het Christuskindje. De voorstellingen van de vijf volgende
panelen culmineren in een zegewagen, waarop een monstrans
staat. Onder dit geval staan de woorden „Super hanc petram
aedificabo ecclesiam meam". Op deze steenrots zal ik mijn kerk
bouwen. Een woordspeling op de naam van de apostel Petrus.
Verder lezen wij „Hoc enim est corpus meum". Want dit is
mijn lichaam, en „Ouidquid ligavero in terra erit et ligatum in
coelis". Wat ik gebonden zal hebben op aarde, zal ook in de he-
-ocr page 23-
XXIII
mei gebonden zijn. De genoemde zegewagen verplettert de
.,haeretici sacramentarii" de het H. Sacrament loochenende
ketters. Dit wordt uitgebeeld door een vrouwenfiguur met
lamp en kandelaar. Zij, de waarheid treedt onder haar voet de
haeresis of de ketterij. Zoals alle koorbanken bezitten ook deze
banken misericordes of barmhartigheidsconsoles. Ik herinner
mij nog de prachtige m.isericordes van de Oude kerk te Am-
sterdam, waarheen wij een excursie maakten in 1940. Een pen-
tekening kunt U ervan zien boven mijn excursieverslag in het
jaarboekje 1940. Er zijn nog 37 van deze misericordes, waarte-
gen de officianten tijdens de handelingen van de cultus, waarbij
zij moesten staan, ongezien konden leunen, over.
Op deze misericordes zijn voorstellingen van David en Goliath
en van de uit Kanaan met een druiventros terugkomende ver-
spieders. Verder uitbeeldingen van profane zaken en spreek-
woorden, 't Is alles van een prachtige schoonheid. Als slot
mochten v/e een blik w^erpen op het massief gouden avond-
maalsstel uit 1738 en 1744. Dit stel is meer kostbaar dan mooi.
Onze koster wist een en ander ons met kleur voor te schilde-
ren en we lieten ons als willige schapen door hem meenemen
van de ene hoek van de kerk naar de andere.
Hoe spijtig ik het ook vond voor deze enthousiaste koster
mijn voeten verlangden naar het einde. M'n vrouw en ik ver-
lieten het gezelschap en begaven ons naar de uitgang. Daar
bleek ons, dat wij niet alleen waren, want wij bevonden ons
daar in het goede gezelschap van onze Voorzitter. Ook de heer
Kappeijne vond het welletjes en zocht om buiten te komen. De
deur waar wij binnengekomen waren was gesloten. Na even
zoeken vonden wij via de gang van de kosterij de weg naar bui-
ten. Voor de kerk namen wij afscheid van onze Voorzitter en
hiermede was voor ons de excursie 1958 ten einde. Na een
voorspoedige terugreis belandden wij 's avonds weer thuis.
Niettegenstaande hetgeen wij aan het begin van ons verslag
schreven konden wij op een goede dag terug zien.
Tot ziens op de excursie 1959!
Amersfoort, oktober 1958.                                           ADRIAANS.
-ocr page 24-
-ocr page 25-
Niftarlake-litteratuur
Daar is deze zomer verschenen het proefschrift van Dr. H.
J. Kok over: ,,enige patrocinia in het Middeleeuwse bisdom
Utrecht". (Van Gorcum en Comp., Assen 1958). Wat dat zijn
patrocinia? Het tegenwoordig kerkelijk spraakgebruik ver-
staat daardoor de benaming van een kerk of kapel naar een
heiige. In deze studie ziet men dat aan die patrocinia heel wat
vastzit. ,,Daarin weerspiegelen zich godsdienstige, politieke,
economische en culturele betrekkingen, die een landstreek met
andere landstreken of bisdommen onderhield". Tegenwoordig
acht men dit onderzoek ook van grote betekenis voor de litur-
gie, volkskunde en cultuurgeografie. Tot dusverre is in ons land
weinig aandacht aan de studie der patrocinia van kerken en
kapellen besteed. Het instituut der eigen kerken heeft veel in-
vloed gehad op de keuze van het kerkpatronaat. Schrijver
geeft daarvan meerdere voorbeelden. Aan St Maarten waren
verschillende eigen kerken gewijd. Andere kerken behoorden
aan kloosters o.a. Naarden, waar St Vitus patroon was evenals
te Hilversum, Blaricum, Laren enz. Naarden behoorde aan de
Abdij van Werden aan de Ruhr, Blaricum aan de St Vitusabdij
in Elten. Loenen a.d. Vecht had St. Ludgerus tot patroon. In het
koor aldaar bevindt zich nog een sluitsteen met de afbeelding
van deze heilige. De kapel van Loenersloot tegen over het
Kasteel bij het voormalige rechtshuis in 1339 vermeld, was
zeer waarschijnlijk aan St Catharina gewijd. De groep, welke in
dit boek wordt behandeld, telt 10 patrocinia: St Antonius, (de
Zijpe later Nieuw Loosdrecht), St Catharina, (Loenersloot) St
George, St Ludgerus, St Maarten, (Maartensdijk) St Maurits,
St Nicolaas (Muiden, Vreeland) St Pancratius (Maarssen Zui-
len) St Trudo, St Vitus (Blaricum, Hilversum, Naarden). Voor
dit onderzoek heeft de schrijver velerlei bronnen moeten raad-
plegen, niet alleen oorkonden en akten uit openbare en kerke-
lijke archieven, maar ook allerlei stichtingsbrieven, rekeningen,
-ocr page 26-
XXVI
visitatie-verslagen en kronieken, inventarissen van kunst en
geschiedenis, zoals muurschilderingen, sluitstenen in het ge-
welf, klokken en kerkzegels en stedewapens. Wij vinden nog een
hoofdstuk voor de motieven voor de keuze van de patrocinia,
zoals reliquien en eigenkerken. De Adel wijdde zijn kerken aan
St George, St Catharina en St Pancratius.
                      A. E. R.
-ocr page 27-
In Memoriam
Willem Huibert Koomans
Op 14 Juli 1953 overleed in het bejaardencentrum „Huize
Wildhoef" te Bloemendaal de heer W. H. Koomans. Hij bereikte
de leeftijd van 96 jaar. Met hem is heengegaan een vriend van
Abcoude en omgeving en een groot vorser naar de historie van
Abcoude.
Geboren op 22 November 1862 te Abcoude, studeerde hij te
Amsterdam geneeskunde en promoveerde aldaar. Zijn vader was
als geneesheer te Abcoude gevestigd en woonde in het later
gesloopte herenhuis staande aan de Hoogstraat, thans ingeno-
men door een bakkerij en de daarbij behorende tuin. De pergola
van het tuinhuis is nog aanwezig in het huidige Hugo de Vries-
park, dat voorheen als tuin bij het herenhuis behoorde. Zijn va-
der is op 10 Augustus 1917 op 99-jarige leeftijd overleden. In
1892 volgde de thans verscheiden dokter zijn vader op en huwde
op 30 Mei 1895 met Mejuffrouw E. M. Leupen uit Haarlem, aan
wie oude ingezetenen van Abcoude altijd nog een aangename
herinnering bewaren om haar vriendelijkheid. Zij overleed op
12 Februari 1937. Dokter Koomans woonde toen in het huis,
waar nu Dr. van Doorn woonachtig is, die op 1 Mei 1925 de
praktijk van Dr. Koomans overnam, die daarna naar Heemstede
vertrok.
Dr. Koomans was zeer impulsief en interesseerde zich voor
vele zaken. Hij knutselde graag en bouwde in de eerste wereld-
oorlog voor eigen gebruik een röntgenapparatuur. Hij was zeer
gezien en was een der oprichters van de zweminrichting aan het
Abcouder Mleer. Toen omstreeks 1912 de heren J. W. Verburgt
en nu wijlen J. G. Th. Grevenstuk met plannen rondliepen tot
oprichting van een vereniging van belangstellenden in de ge-
schiedenis en de oudheidkundige overblijfselen van de Vecht-
streek, nodigden zij Dr. Koomans uit in deze medewerking te
verlenen.
-ocr page 28-
XXVIII
„Niftarlake" kwam op 20 Juni 1913 tot stand en Dr. Koomans
behoorde tot de oprichters-bestuursleden.
Voor „Niftarlake" is hij een belangrijke figuur geweest. Op
historische grondslag verschenen van hem vele pennevruchten.
De navolgende artikelen zijn in ons Jaarboekje verschenen, t.w.:
1913 De naamlijst der predikanten te Abcoude,
1946 De inval der Pruisen te Abcoude,
1946 Abcouder Paardenmarkt,
1951 Stamlijst der Heren van Abcoude,
1951 Abcoude en omgeving,
1953 Oude koopbrieven uit Abcoude,
1958 Zwerftocht van het ijzeren hek ,,Markvelt van Abcou".
In 1950 schreef hij in ,,De Nederlandsche Leeuw" over „Het
geslacht Soudaan".
Dr. Koomans leefde na de dood van zijn echtgenote in het be-
jaardencentrum te Bloemendaal. Hij was moeilijk ter been en
had last van doofheid; maar zijn geest leefde en hij is tot het
laatste moment toe actief geweest en met volle belangstelling
voor alles om hem heen. De vakliteratuur volgde hij nauwgezet
evenals de ontwikkeling van de moderne kernfysica; over de
mogelijkheden van de kernenergie schafte hij zich kort voor zijn
dood een wetenschappelijk boek aan. Daar de radio-techniek
voor hem in verband met zijn doofheid geen mogelijkheden meer
bood, wierp hij zich de laatste jaren weer op de fotografie en
andere visuele reproductiemethoden. Uit zijn archief heeft hij
verschillende foto's en tekeningen over Abcoude aan het ge-
meentebestuur van Abcoude nagelaten. Naar hem werd op het
tuindorp ,,Meerzicht" een straat vernoemd. Helaas heeft Dr.
Koomans het plan om een autoritje door de Dr. Koomansstraat
te Abcoude te maken niet kunnen realiseren.
Met hem is een bron van kennis over het oude Abcoude ver-
loren gegaan.
Hij ruste in vrede.
Abcoude, December 1958.                                                           J. T.
-ocr page 29-
VERSLAG
VAN DE
STICHTING COMMISSIE VOOR DE VECHT
EN HET OOSTELIJK
EN WESTELIJK PLASSENGEBIED
OVER DE JAREN 1955, 1956 en 1957
INLEIDING
Het laatst verschenen jaarverslag liep tot Mei 1955. Thans zal
het bestuur verslag doen over hetgeen verricht is in het tijdvak
tussen genoemde datum en het jaar 1958. Bij het lezen van dit
verslag is het gewenst het oog te houden op de taak, die onze
commissie vrijwillig op zich heeft genomen.
Het was 14 November 1936 toen de acte tot oprichting voor
Notaris J. M. C. van Kempen te Loenen aan de Vecht werd ver-
leden en de stichting aanving het statutiair doel na te streven,
namelijk het behouden, bevorderen en behartigen van de natuur-
lijke en culturele rijkdom en schoonheid van Vecht en Plassen.
Dit behouden sluit veelal op onoverkomelijke bezwaren, het be-
vorderen is moeilijk, zodat het behartigen wel het grootste deel
van onze taak vormt. En al ziet onze commissie in vele gevallen
veranderingen optreden, die tot grote teleurstelling aanleiding
geven, toch mogen wij ons gelukkig achten, dat het werkgebied
van onze Commissie nog steeds behoort tot een der schoonste
delen van ons vaderland.
Met dit in gedachten verricht het Werkcomité met onver-
flauwde belangstelling zijn taak. Indien de inhoud van het verslag
met welwillendheid gelezen wordt en tot waardering mocht
leiden, dan zal dit als een afdoende beloning worden beschouwd.
Maar wanneer de lezing aanleiding zou zijn gevolg te geven aan
onze oproep om de algemene vergadering te bezoeken zou dat op
nog hogere prijs worden gesteld.
Wij hopen dan, gesterkt door het oordeel van velen, onze tijd-
rovende taak in het belang van onze fraaie streek, naar beste
kunnen voort te zetten.
-ocr page 30-
ALGEMEEN
ALGEMENE LEDENVERGADERING
In de laatste algemene vergadering gehouden op 16 Juli 1955
in Hotel „Pays Bas" te Utrecht, werd in de ochtendvergadering de
huishoudelijke agenda afgehandeld. In de middagvergadering
sprak de voorzitter van de desbetreffende commissie van voor-
bereiding Jhr. Dr. M. L. van Holthe tot Echten over het Piassen-
schap Loosdrecht en Omstreken,
een onderwerp, dat ons zeer ter
harte gaat.
BESTUUR EN WERKCOMITÉ
Een wijziging in het bestuur ontstond door het bedanken
wegens vertrek naar elders van de penningmeester Ing. H. van
Eeden te Nigtevecht. Door het bestuur werd de heer H. D.
Scheltema te Hilversum aangezocht als waarnemend penning-
meester te fungeren.
De heer Dr. V. Westhoff te Driebergen bedankte als bestuurs-
lid, in wiens plaats Drs. R. J. de Wit te Amsterdam werd aan-
gezocht. De definitieve benoeming van deze functionarissen zal
overeenkomstig artikel 4 der Statuten aan de vergadering worden
voorgelegd.
Het bestuur der Stichting bestaat dan uit:
Ir. J. Loef f, voorzitter, Oud-Loosdrecht;
J. Trouw, secretaris. Abcoude;
H. D. Scheltema, waarnemend penningmeester, Hilversum;
Drs. R. J. de Wit, Amsterdam;
W. Wijmstra, Maarssen.
Het werkcomité bestond uit het bestuur, hiervoren genoemd,
en de heren:
G. Adriaans, Amersfoort; Mr. W. I. Doude van Troostwijk, Nieu-
wersluis; Mr. J. L. Vunderink, Loosdrecht; Jhr. Mr. L. A. Quarles
van Ufford, Abcoude en Dr. V. Westhoff, Driebergen.
-ocr page 31-
FINANCIËN
In ons vorig jaarverslag deelde het bestuur mede, dat een
stijging van de onkosten van onze stichting te verwachten was,
mede in verband met de uiteraard kostbare uitgave van boek-
werken, waarin de resultaten der inventarisatie van verschillende
plassengebieden worden neergelegd. De kosten van de admini-
stratie en van de inventarisatiewerkzaamheden zijn ook gestegen,
zodat onze financiën grote zorgen baarden. Het stemt ons blijde,
dat Gedeputeerde Staten van Utrecht aan de Staten hebben voor-
gesteld een subsidie uit de provinciale middelen te verlenen tot
een bedrag gelijk aan 50 % van het nadelig saldo over de jaren
1953 tot en met 1958, berekend naar ten hoogste ƒ 635,— per jaar.
De Staten hebben inmiddels het voorstel van Gedeputeerde
Staten goedgekeurd. Met niet minder grote voldoening kan
worden medegedeeld, dat door de Provincie Noordholland een
subsidie is verleend van ƒ 2.500,—. Niettegenstaande deze mede-
werking, die buitengewoon op prijs wordt gesteld, moet nog een
groot bedrag bijeen gebracht worden, teneinde de verwezen-
lijking van onze plannen mogelijk te maken.
EXCURSIES
Op 10 Mei 1957 heeft het werkcomité een bezoek gebracht aan
verschillende objecten in ons werkgebied. Achtereenvolgens
werden bezocht: dorp Oud-Zuilen, Breukelen, de buitenplaats
Vredenhoff, Abcoude, Botshol, Nederhorst den Berg (het kasteel
en de gerestaureerde molen). Op deze belangrijke tocht werden
vele ervaringen opgedaan, die op onze volgende vergaderingen
stof tot bespreking gaven.
Op Zaterdag 16 Juni 1957 is door onze commissie in samen-
werking met de beide commissies Stad en Dorp van de Bond
Heemschut van Noordholland en van Utrecht een excursie door
de Vechtstreek gehouden. Het punt van samenkomst was het
kasteel Zuilen te Zuilen, waar een bezoek aan het kasteel werd
gebracht. Gereden werd daarna langs de oostkant van de Vecht
door Maarssen naar Nieuwersluis, waar een bezoek aan de buiten-
plaats Vredenhoff werd gebracht. Onder leiding van de eigenaar,
de heer B. H. Blankenberg, bezichtigde het grote gezelschap de
prachtige aanleg van dit buiten. Begunstigd door fraai zomer-
weer was dit bezoek voor velen een verrassing. Grote dank werd
-ocr page 32-
gebracht aan de heer Blankenberg, niet alleen voor zijn gast-
vrijheid, maar ook voor de waardige wijze waarop deze buiten-
plaats wordt beheerd.
Hierna ging het langs de Vecht naar Nederhorst den Berg,
waar de koffiemaaltijd werd gebruikt. De route naar het Muider-
slot liep via Weesp. Op het Muiderslot werd het gezelschap ont-
vangen door de slotvoogd de heer Ton Koot. Onder zijn leiding
werd een rondtocht door het slot gemaakt. Deze excursie kan als
zeer geslaagd beschouwd worden, omdat hierdoor velen met de
schoonheid van de Vechtstreek in contact werden gebracht.
MONUMENTEN
LOENERSLOOT, Het Slot
Aan het hoofd der afdeling Oudheidkunde en Natuurbescher-
ming van het Ministerie van O.K.W. deelde onze commissie mede,
dat kennis was genomen van het voornemen van de eigenaren
van het Slot Loenersloot om de donjon te restaureren. Dit Slot
neemt in de omgeving een bijzondere plaats in, waarom het zeer
te waarderen is, dat de huidige bezitters dit fraaie bouwwerk
gelegen aan de Angstel, voor het nageslacht trachten in stand te
houden en bereid zijn zich daarvoor grote financiële offers te
getroosten.
Wij vernamen, dat het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen genegen is een rijkssubsidie van 40 % te verlenen,
waaruit zou blijken, dat ook de regering het grote belang van het
behoud van dit kasteel inziet.
Verondersteld kan worden, dat van de, in bewonersaantal niet
grote, gemeente Abcoude slechts een bescheiden subsidie mag
worden verwacht. Ook de provinciale subsidie zal, naar het zich
laat aanzien, niet belangrijk zijn, gezien de omvangrijke taak van
Gedeputeerde Staten in verband met de vele monumenten in de
provincie Utrecht. Deze overwegingen waren ons reden de Mi-
nister te verzoeken om der wille van het streekbelang zijn be-
slissing te willen herzien, en van 40 % op 59 % te brengen.
MAARSSEN, Vechtoever
Op 21 Januari 1955 werd een brief gericht aan de Rijksdienst
voor Monumentenzorg, betreffende het inrijhek op de buiten-
-ocr page 33-
plaats „Vechtoever" aan de Diependaalseweg te Maarssen. Dit is
een merkwaardig toegangshek met de marmeren beelden van
Paris, Athene, Aphrodite en Hera op hardstenen palen van een
typische vorm. Deze voetstukken en bustes hebben de buiten-
plaats in de loop der eeuwen gesierd, zodat ons werkcomité grote
waarde aan dit hek toekent. De medewerking van de rijksdienst
werd gevraagd om dit hek in zijn huidige vorm als monument te
beschouwen, hoewel onze commissie zich ervan bewust is, dat
tegen dit hek stijlbezwaren kunnen worden aangevoerd. Deze
aangelegenheid is nog steeds in studie, maar het hek is helaas
verder zeer achteruitgegaan.
Met genoegen kan worden geconstateerd, dat het ijzeren toe-
gangshek van de hiervoorgenoemde buitenplaats „Vechtoever"
en staande aan de Vechtzijde, met medewerking van rijk, pro-
vincie en gemeente is gerestaureerd, zodat het deze buitenplaats
wederom waardig siert.
MAARSSEN, Langegracht
Aan Burgemeester en Wethouders van Maarssen heeft onze
commissie aandacht verzocht voor de historische bebouwing aan
de Langegracht, die een der bijzondere schoonheden van Maarssen
uitmaakt. Naar onze mening dient bevorderd te worden, dat de
eigenaren deze huizen restaureren. De Langegracht moet echter
in zijn geheel als monument behouden blijven. Het zal noodzake-
lijk zijn, dat de wijze van bewoning dezer huizen aan vrij hoge
eisen voldoet. Daarom is het ongewenst, dat dergelijke huizen in
verband met de woningnood aan gezinnen worden toegewezen,
die deze woningen uitwonen en ze in verwaarloosde toestand
achterlaten. Onze commissie deed een beroep op B. en W. ervoor
te waken, dat de Langegracht zijn waarde voor de schoonheid
van het dorp zal blijven behouden, hetgeen slechts mogelijk is,
indien de wijze van bewonen der huizen dienovereenkomstig is.
In gelijke geest hebben wij ons tot de Monumentencommissie
van Maarssen gewend. Het doet onze commissie genoegen te
mogen mededelen, dat het Gemeentebestuur zich volkomen met
ons standpunt heeft kunnen verenigen en dat de huizen aan de
gracht voortaan, nadat ze onbewoond raken, slechts zullen
worden toegewezen aan hen, van wien met zekerheid kan worden
aangenomen, dat zij deze naar behoren zullen bewonen.
-ocr page 34-
Ook de Monumentencommissie heeft, naar Burgemeester en
Wethouders mededeelden, dit standpunt toegejuicht.
Het College stelt zich voor in de toekomst met betrekking tot
het restaureren van oude gevels van huizen en van het inwendige
daarvan, die uit een historisch en cultuur oogpunt van betekenis
zijn, contact op te nemen met de Rijksdienst voor de Monu-
mentenzorg.
MAARSSEN, Herteveld
Onze aandacht werd, door een advertentie in een der grote
bladen, gevestigd op de buitenplaats „Herteveld" te Maarssen.
De nieuwe eigenaar had de oranjerie afzonderlijk verkocht en
vele fraaie bomen gerooid. Omdat 't hier een buitenplaats betrof,
waarvoor de meldingsplicht van het Nationale Plan bestaat,
bracht onze commissie de verder aangekondigde splitsing onder
de aandacht van de Rijksdienst voor het Nationale Plan te
's-Gravenhage.
Uit het ontvangen antwoord bleek, dat de oranjerie verkocht
was aan de kunstschilder Van Voorden, het koetshuis met voor-
terrein aan de architect Leicher, het tuinmanshuis met boom-
gaard, moestuin en loods aan de fabrieksarbeider Ekelschot te
Utrecht.
Ten opzichte van het hoofdgebouw van de buitenplaats „Herte-
veld" is aankoop met rijksmiddelen overwogen, bij nadere be-
schouwing is gebleken, dat het gebouw daarvoor niet in aan-
merking kwam.
Door de Rijksdienst van het Nationale Plan werd in een brief
van 1 Juli 1956 aan het Gemeentebestuur van Maarssen het ver-
trouwen uitgesproken, dat van enig werken in de omgeving van
het meldingsgebied, tijdig mededeling aan het bureau van het
Nationaal Plan zou worden gedaan.
Inmiddels is „Herteveld", voor zover het hoofdgebouw betref-
fende, eigendom geworden van de heer J. J. H. Hellemans, die
het heeft bestemd voor woonhuis van zijn zoon en voor een zeil-
makerij. Het grootste deel van de siertuin is door de heer Dr. J.
Cosijn aangekocht met de bedoeling daarin een bungalow te
bouwen.
Op 11 October 1957 vroegen Burgemeester en Wethouders van
Maarssen ons advies over plannen tot het bouwen van een bun-
galow op dit terrein.
-ocr page 35-
In ons advies betreurde onze commissie in het bijzonder, dat
de oude toestand onherstelbaar is vergaan. De oude tuin, zoals
deze in het bezit is van de heer Dr. J. Cosijn, is echter alleszins
waard behouden te blijven. De enige mogelijkheid hiervoor lijkt
de commissie, aan de eigenaar toe te staan hierop een huis te
plaatsen, waardoor dit bezit als tuin zijn waarde behoudt. In ons
verder advies gaf onze commissie zijn mening ten opzichte van
de plaatsing en vormgeving.
MAARSSEN, Cromwijck
De voormalige buitenplaats Cromwijck aan het Zandpad te
Maarssen heeft reeds lange jaren de oorspronkelijke bestemming
verloren. Het dient als kantoorgebouw van de achter de buiten-
plaats gebouwde industriegebouwen. Beide pijlers van het inrij-
hek zijn omvergereden. Dit trok onze aandacht, waarom met de
directeur van de F.A.M., een fabriek van electrische apparaten
en electromotoren, de heer Couperus, een onderhoud heeft plaats
gehad. Het resultaat is, dat een opmeting van het inrijhek zal
worden gemaakt en een advies over een mogelijke restauratie
door onze commissie aan de firma zal worden uitgebracht.
NIEUWERSLUIS, Hunthum
De belangstelling van onze commissie gaat nog altijd uit naar
de voorlopig opgeruimde hekken van het vroegere buiten „Hun-
thum" aan het Zandpad te Nieuwersluis. Meermalen werd ter
plaatse een bezoek gebracht, teneinde enig inzicht te verkrijgen
van de restanten.
Dit is echter niet mogelijk zonder een deskundig onderzoek,
waarbij de overblijfselen van de hekpalen en ijzeren hekken
moeten worden uitgelegd om te worden opgemeten en gedocu-
menteerd. Nu de eigenaar op dit terrein een huis gaat bouwen
hopen wij, dat althans een van de twee hekken weer opgericht
zal kunnen worden.
Naar het zich laat aanzien zal voor de inventarisatie tech-
nische medewerking kunnen verkregen worden. In verband met
deze mogelijkheid is de commissie wederom met de eigenaar in
overleg getreden.
NEDERHORST DEN BERG, Kasteel
Het kasteel te Nederhorst den Berg heeft uiteraard onze be-
-ocr page 36-
langstelling. In een gesprek met de eigenaresse, de directie van
de uitgeversmaatschappij ,,Urbi et Orbi" te Amsterdam, bleek de
grote moeilijkheid een juiste bestemming voor het kasteel te
vinden.
Bij een bezoek aan het kasteel betreurden wij de deplorabele
toestand, waarin wij het bouwwerk alsmede de omringende be-
planting, aantroffen.
Het geeft ons echter voldoening, dat herstelwerken onder toe-
zicht en met medewerking van Monumentenzorg worden ver-
richt, bestaande uit: waterdicht maken van het dak, inzetten van
nieuwe ruiten en restaureren van de toren, waar de leidekking
is vernieuwd.
MOLENS
STICHTINGEN
Tot heden zijn door bemiddeling van ons werkcomité voor het
behoud van molens tot stand gekomen:
Stichting Molen Delphine te Abcoude.
Stichting De Garstermolen te Nigtevecht.
Stichting Gabriël te Kortenhoef.
Van alle drie de stichtingen maakt de secretaris onzer com-
missie, de heer J. Trouw, deel uit van het bestuur. Over de gang
van zaken kan het volgende worden bericht.
ABCOUDE, Molen „Delphine", Gein-Zuid
De brug over de vliet in de verkeersweg Gein-Zuid is gereed
gekomen. Op 20 maart 1957 had onze commissie een onderhoud
met de Commissaris der Koningin te Utrecht, o.a. over de Molen
„Delphine". In overleg met de vereniging „De Hollandsche Molen"
werd op 21 Februari 1956 een verzoek bij Gedeputeerde Staten
van Utrecht ingediend om een subsidie op basis van „Bijzondere
Werken in oorlogstijd" voor het vernieuwen van de windpeul in de
molen. De molen werd door het Waterschap in eigendom aan de
stichting gegeven onder voorwaarde, dat deze bedrijfsklaar zou
blijven en tweemaal 's jaars zou moeten schouwmalen. Aan deze
voorwaarde kan thans niet worden voldaan. Bij het bovenaange-
haalde bezoek wezen wij de Commissaris op het lange uitblijven
van een beslissing (toen reeds 12 maanden), waardoor het werken
voor het behoud van de molens zeer werd bemoeilijkt. Inmiddels
-ocr page 37-
9
is de bestedingsbeperking ingetreden, waardoor nu dit verslag
wordt geschreven de B.W.0.-subsidie op losse schroeven is ge-
komen. Nader overleg met het bestuur van „de Hollandsche
Molen" is thans opgenomen.
Met goedkeuring van het Provinciaal Bestuur, van Ingelanden
van het Waterschap „Baambrugge-Oostzijde" te Baambrugge en
van het stichtingsbestuur van de Molen werd in de maand
Augustus 1957 de overeenkomst met de heer en mevrouw Souget-
Brosse te Parijs, aangevuld met een bepaling, dat zij tezamen te
allen tijde het recht hebben en de langstlevende hunner zal te allen
tijde alleen het recht hebben om alle rechten en verplichtingen,
voor hen tezamen of voor de langstlevende hunner alleen voort-
vloeiende uit de reeds eerder gesloten overeenkomst, over te
dragen aan één of meer door hen tezamen of door de langst-
levende hunner alleen, aan te wijzen derde(n), met dien ver-
stande, dat de keuze van de aan te wijzen derde(n) de een-
stemmige goedkeuring zal moeten wegdragen van de commissie
van oprichters, bedoeld in art. 7 van de stichtingsacte. Indien be-
doelde goedkeuring niet is verkregen heeft de aanvrager daarvan
het recht zich terzake tot de Gedeputeerde Staten van Utrecht te
wenden. De beslissing van dat College zal voor partijen bindend
zijn. Gemeld recht vervalt bij het overlijden van de langstlevende
der echtelieden Souget-Brosse.
BAAMBRUGGE, Molen „Hoog- en Groenland" aan de Angstel
Met de medewerking van het Waterschap ,,het Hoog- en Groen-
land", het Rijk, de Provincie en de Gemeente is de molen ge-
restaureerd en geschilderd. De kosten bedroegen ƒ 2.172,50. Thans
staat de molen weer te prijken aan de Angstel en trekt zeer veel
belangstelling, hetgeen o.a. blijkt uit de vele malen dat molen
en omgeving worden gefotografeerd.
KORTENHOEF, Molen „Gahriël" aan de Zuwe
In ons vorig jaarverslag deelden wij mede dat deze molen
wederom van wieken zal worden voorzien. Deze restauratie is tot
stand gekomen, zodat de molen weer in volle luister het land-
schap siert. Over de eindbetaling van deze werkzaamheden is nog
onderhandeling gaande. Het restantbedrag van de kas der stich-
ting „Curtevenne" komt hiervoor in aanmerking. Deze stichting
heeft zijn werkzaamheden gestaakt. Volgens de statuten kunnen bij
-ocr page 38-
10
opheffing der stichting de resterende gelden ten voordele komen
van de vereniging de „Hollandsche Molen", die het bedrag voor
de „GabriëF'-restauratie zou kunnen gebruiken. De opheffing
dezer stichting blijkt enige administratieve moeilijkheden mee te
brengen. Ons werkcomité is in deze met de vroegere bestuurs-
leden van „Curtevenne" en met het bestuur van „de Hollandsche
Molen" in overleg.
LOENERSLOOT, Molen „Oukoop" aan de Angstel
Deze molen, die van het verkeer op de Rijksweg Amsterdam—
Utrecht grote belangstelling geniet van landgenoten en buiten-
landers, zal onze aandacht blijven vragen.
Van belang is uiteraard de vorderingen der plannen tot ruil-
verkaveling aldaar. In elk geval blijft ons bestuur waakzaam.
LOENEN, De korenmolen aan de Dorpsstraat
Deze fraaie molen, die het dorpsbeeld in grote mate beheerst,
is nog steeds met kale wieken. Het stadium van correspondentie
tussen eigenaar en autoriteiten is nog niet afgesloten. Het Ge-
meentebestuur, waarop ons werkcomité blijft vertrouwen, blijft
diligent.
NIGTEVECHT, „Garstermolen" aan de Vecht
Bij het onderhoud dat wij op 20 Maart 1957 met de Commissaris
der Koningin te Utrecht mochten hebben, kwam ook de Garster-
molen aan de Vecht te Nigtevecht ter sprake. In overleg met de
vereniging „de Hollandsche Molen" was op 1 Mei 1955 een ver-
zoek bij Gedeputeerde Staten ingediend om in verband met de
financiële voorwaarden „Bijzondere Werken in oorlogstijd" een
subsidie te verkrijgen voor de restauratie van deze molen. Ook
deze molen werd aan de stichting geschonken, onder voorwaarde,
„dat ze in bedrijf kan worden gesteld en tweemaal 's jaars kan
schouwmalen". Aan deze voorwaarden kan thans niet worden
voldaan. Wij deden een beroep op de Commissaris om het onder-
zoek (in Maart 1957 duurde dit reeds 23 maanden) zoveel mogelijk
te bekorten, omdat ons streven tot behoud van molens anders wel
zeer wordt bemoeilijkt. De kosten van de restauratie dienen voor
het niet-gesubsidieerde deel door een particulier als gebruiker
gefinancierd te worden. Het is daardoor moeilijk met gegadigden
-ocr page 39-
11
te onderhandelen. Thans heeft de bestedingsbeperking het nog
bezwaarlijker gemaakt de restauratie te realiseren. Het bestuur
der stichting is thans in onderhandeling met ,,de Hollandsche
Molen" getreden om zich te beraden hoe in deze verder te
handelen.
NEDERHORST DEN BERG, „Stichts-Ankeveense" molen
aan het Bergsepad
De medewerking door de heer J. S. van Mesdag te Hilversum
verleend, om deze molen, die zeer in verval was, aan te kopen en
te restaureren, moet door de gemeenschap op hoge prijs gesteld
worden, omdat dit monument hierdoor behouden kon worden.
Grote bedragen waren hiermede gemoeid, temeer, daar bleek,
dat ook de fundering voor de helft van de molen moest worden
vernieuwd.
Het polderbestuur van de Stichtsch-Ankeveensche polder, het
Rijk, de Provincie, de Gemeente Nederhorst den Berg gedeelte-
lijk, hebben allen bijgedragen om de heer Van Mesdag in deze,
binnen de gestelde mogelijkheden, medewerking te verlenen.
Onze commissie heeft medewerking verleend om in overleg met
het Staatsbosbeheer een landschapsplan te ontwerpen, waarbij
het naburige P.E.N.-gebouwtje en een bunker door een beplan-
ting werd gecamoufleerd en een boombeplanting gedeeltelijk
langs de weg en langs de wetering alsmede een haagbeplanting
langs de weg en om de molen werd aangebracht. Staatsbosbeheer
verleende onze commissie hiervoor een subsidie van 70 %, het
resterende werd door de heer Van Mesdag gefinancierd. De heer
Van Mesdag heeft het voornemen na terugkomst uit het buiten-
land het interieur van de molen te laten onderhanden nemen. Een
bijzonder woord van hulde is hier op zijn plaats voor hetgeen
de heer Van Mesdag tot een verfraaiing van het landschap heeft
bijgedragen.
WEESP, Korenmolen aan de Vecht
Ofschoon het moeilijk is, in dit tijdperk van bestedingsbeper-
king, met molenrestauraties een begin te maken is onze commissie,
zich gesteund wetende door het Gemeentebestuur van Weesp,
in overleg getreden met de eigenaresse van deze zeer in verval
zijnde molen. Het desbetreffende onderhoud heeft eerst kort ge-
-ocr page 40-
12
leden plaats gevonden. Wij vertrouwen, dat het tot het beoogde
doel zal kunnen leiden.
Fotoboek
Van de burgemeester van Weesp ontving onze commissie een
exemplaar van het fraai uitgevoerde fotoboekje van Weesp, met
een aantal niet alleen fraaie, maar ook suggestieve foto's in ver-
band met de Weesper cultuur. ,,De Vecht is in dit boekje aardig
vertegenwoordigd," schreef ons de burgemeester. Onze commissie
merkt daarbij echter op: Juist, burgemeester. Maar we tellen vier
foto's, waarop twee molens in verval te zien zijn. Onze commissie
zal niet rusten voor deze beide weer in goede sfeer Weesp zullen
sieren.
WEESPERKARSPEL, „Hollands Ankeveense" molen
aan de Loodijk
Door bemiddeling van de vereniging „de Hollandsche Molen"
is de restauratie tot stand gekomen. Wij constateren dit met ge-
noegen omdat ook deze molen het landschap siert.
WESTBROEK, Korenmolen „de Kraai"
Mede door bemiddeling van „de Hollandsche Molen" en met
bijzondere medewerking van Gedeputeerde Staten van de pro-
vincie Utrecht is ,,de Kraai" in volle luister gerestaureerd. Dat
deze molen ook electrische kracht ontwikkelt constateren wij met
genoegen.
BRUGGEN
LOENEN
Op Zaterdag 20 September 1956 is de nieuwe brug over de
Vecht te Loenen aan de Vecht in gebruik genomen. Over deze
brug werden wij geraadpleegd door het Gemeentebestuur en
onze commissie propageerde herbouw in de typische Vechtstijl
hetgeen door het Gemeentebestuur werd uitgevoerd, waardoor de
brug een sieraad is niet alleen voor het schone dorp Loenen,
maar voor de gehele streek.
De opening geschiedde op feestelijke wijze, waarbij de Com-
missaris der Koningin Mr. C. Th. E. Graaf van Lynden van San-
denburg het traditionele lint doorknipte. Door verblijf in het
-ocr page 41-
13
buitenland was de voorzitter verhinderd, de commissie was bij de
opening door de secretaris vertegenwoordigd.
De nieuwe brug is in de huidige uitvoering een grote aanwinst,
waarvoor een woord van hulde aan het Gemeentebestuur zeker
op zijn plaats is.
WEESP
Onze commissie was door de heren H. D. Scheltema, penning-
meester en J. Trouw, secretaris, vertegenwoordigd bij de opening
van de herbouwde Lange Brug, een nieuwe brug, gebouwd in de
„Vechtse stijl", zijnde een dubbele houten ophaalbrug. Ons oordeel
over het ontwerp van deze brug was destijds gevraagd en het
verheugt ons, dat het verkregen resultaat voor de stad Weesp
een aanwinst blijkt te zijn, waarvoor het Gemeentebestuur alle
hulde verdient.
WEGEN
ABCOUDE
Wat betreft de beplanting van de oude Rijksweg tussen Ab-
coude en Duivendrecht kan worden medegedeeld, dat door de
directie van het Staatsbosbeheer aan onze commissie het beplan-
tingsplan werd getoond, waarvan met grote waardering werd
kennis genomen.
Inmiddels is de beplanting aangebracht en kan worden gecon-
stateerd, dat een goed geheel is verkregen. Verwacht mag worden,
dat nadat het groeiproces zich enige tientallen jaren zal hebben
voltrokken, dit onderdeel van de oude Rijksweg Amsterdam—
Utrecht zich aan het verdere fraaie deel tot Maarssen aangepast
zal hebben, waardoor dit wegdeel ook een belangrijke recreatieve
functie zal vervullen.
Ook verzocht onze commissie aan Staatsbosbeheer om de brede
berm langs de verbindingsweg tussen Abcoude en Rijksweg no. 2
Amsterdam—Utrecht te beplanten. De directeur van het Staats-
bosbeheer berichtte hierop, dat zijnerzijds een voorstel aan Rijks-
waterstaat was gedaan.
Inmiddels is ook deze beplanting aangebracht.
LOOSDRECHT
De weg door Oud-Loosdrecht zal door de Provinciale Water-
-ocr page 42-
14
staat van Utrecht worden verwijd met brede fietspaden ter weers-
zijden, ter aanpassing aan het toenemende verkeer. Deze wijziging
van het profiel betekende een ruïneus ingrijpen in de bestaande
toestand, vooral tussen de Molenmeent en de 's-Gravelandse
Vaart, waar vele oude bomen, waaronder prachtige eiken en
linden, werden geveld, terwijl de karakteristieke sloten en heggen
werden vervangen door eenvormige hekken van betonnen palen
en ijzeren buizen.
In een onderhoud met het lid van Gedeputeerde Staten, de
heer A. C. Verhoef, bepleitte onze commissie een andere werk-
wijze bij het ontwerpen van profielswijziging. Het viel ons op,
dat Staatsbosbeheer pas wordt ingeschakeld als het profiel en
tracee reeds door de Technische Dienst van de Provinciale Water-
staat is vastgesteld. Het wijzigen van profiel en tracee van een
dergelijke weg dient o.i. op zeer gevoelige wijze te geschieden,
waarbij de bestaande begroeiing zoveel mogelijk moet worden
gespaard en nieuwe beplanting moet worden aangebracht op een
wijze, die het landschap siert.
Wij zijn ons er wel van bewust, dat de eigendomsverhoudingen
soms tot oplossingen leiden, die niet ideaal zijn, maar wij zijn
toch van oordeel, dat de oplossing van het probleem van aan-
passing aan het verkeer niet bevredigend is. Wij vrezen, dat een
voortschrijdende toeneming van het verkeer, die welhaast onaf-
wendbaar is naar en door een recreatie-oord alsLoosdrecht binnen
afzienbare tijd tot meer drastische maatregelen zal moeten leiden,
waardoor de nu gemaakte wijzigingen eigenlijk een nutteloze
schending van het landschap zullen blijken te zijn geweest.
Intussen wordt het voltooien van dit werk geremd door de
economische omstandigheden, zodat men volstaan heeft met de
reparatie van de oude smalle fietspaden, terwijl van het aan-
brengen van een nieuwe beplanting nog geen sprake schijnt te
zijn. Wij hopen, dat dit laatste zo spoedig mogelijk zal ter hand
genomen worden.
Als gunstige factor moet worden vermeld, dat de bovengrondse
electriciteitsleidingen door een ondergrondse kabel zijn vervan-
gen. Daar staat een nieuwe stedelijk aandoende straatverlichting
weer tegenover.
-ocr page 43-
15
UITBREIDINGSPLANNEN EN ANDERE
STEDEBOUWKUNDIGE ONDERWERPEN
STREEKPLAN
Door de Planologische Dienst werd enige jaren geleden reeds
voorbereidend werk verricht voor het facet-Streekplan voor de
Vecht. In de betrokken streekplancommissie heeft onze voorzitter
zitting. Bij een bezoek, dat wij de Commissaris der Koningin
brachten hoorden wij, dat niet alleen personeelsgebrek maar
vooral plaatsgebrek de reden was, dat de Planologische Dienst
geen voortgang met dit streekwerk kan maken. Met de verbou-
wing van het Paushuis zal het plaatsgebrek opgeheven worden
waardoor het streekwerk weer op gang gebracht kan worden.
Bij ons bovenaangehaald bezoek pleitte onze commissie ervoor
om als onderdeel van de documentatie van dit streekplan een
aantal architectonisch belangrijke gevels en straatwanden te
doen opmeten en in tekening brengen. Wij wezen vooral op de
mooie „grachtwanden" langs de Vecht in Maarssen, Breukelen,
Loenen en Vreeland.
COMMISSIE „Afvalwaterzuivering Vecht en Eem"
De bij besluit van de Provinciale Staten van 9 Juni 1953 no.
2444/1424 ingestelde commissie met het doel te rapporteren inzake
de aard en omvang van de verontreiniging van de openbare
wateren, behorende tot de stroomgebieden van de Vecht en Eem,
heeft haar werkzaamheden voortgezet. Op 25 Juni 1953 werd de
commissie geïnstalleerd door het lid van Gedeputeerde Staten,
de heer A. C. Verhoef. Onze secretaris heeft in deze commissie
zitting.
Op 24 Februari 1954 maakte de Directeur der Gemeentewerken
te Utrecht de aanbesteding bekend van verschillende werken ten
behoeve van een te bouwen rioolwaterzuiveringsinrichting op
een terrein ten Noord-Oosten van de Vecht aan het Zandpad te
Utrecht.
Een algemene vergadering werd daarna gehouden op 22 Maart
1957, waarin een uitvoerige ontwerp-verordening waterveront-
reiniging in behandeling werd genomen.
Op 20 Mei 1957 is door de Commissie Afvalwaterzuivering
Utrecht een ontwerp-provinciale verordening, strekkende tot het
tegengaan van de verontreiniging van de openbare wateren in de
-ocr page 44-
16
provincie aan het College van Gedeputeerde Staten aangeboden.
Nader overleg met het Rijk en de Waterschappen wordt nu
gepleegd.
Het doet ons genoegen te kunnen mededelen, dat het lid van
ons werkcomitè, Jhr. Mr. L. A. Quarles van Ufford, ook tot lid
der commissie is benoemd als vertegenwoordiger van de Stich-
ting voor de Landbouw te Utrecht.
Intussen is de vervuiling van de Vecht zodanig toegenomen,
dat van een onhoudbare toestand gesproken moet worden. Dit
klemt te meer, nu, wegens de wijzigingen in de Piassen-water-
leiding van Amsterdam het peil van de Loosdrechtse Plassen door
het inlaten van Vechtwater wordt bewerkstelligd. Immers het
uitslagwater van de Bethunepolder wordt nu buiten de Plassen
langs naar Loenerveen gevoerd, zodat Amsterdam contractueel
gebonden aan het handhaven van een tussen tamelijk nauwe
grenzen liggend peil, wel tot het inlaten van vervuild Vechtwater
zijn toevlucht moet nemen. De Dienst der Waterleiding gaf ons
echter de verzekering, dit tot het uiterste te zullen beperken.
MILITAIRE TERREINEN WEESP
Onze mening werd gevraagd door de houtvester van het Staats-
bosbeheer te Haarlem over het vestigen van een groot militair
opslagterrein nabij de Vechtbrug in de Over-Aetsveldse Polder.
Aangezien het fraaie open weilandschap hierdoor zeer zou wor-
den geschonden, hebben wij met klem tegen deze plannen ge-
adviseerd.
FORT HINDERDAM
Het fort Hinderdam, dat door het Ministerie van Defensie
werd overgegeven aan de Dienst der Domeinen, werd in gebruik
gegeven aan de stichting „Het Noord-Hollandsch Landschap",
zodat dit landschappelijke waardevolle fort aan de Vecht, dat
ook historische herinneringen te binnen roept, als fraai begroeid
punt behouden zal blijven.
LOENEN, Cronenhurch
Toen onze commissie ervan kennis kreeg, dat in een partieel
uitbreidingsplan van de Gemeente Loenen voorzieningen waren
neergelegd om op het weiland, waar het historische kasteel Cro-
nenhurch heeft gestaan — hetgeen in de structuur van de sloten
nog is te onderkennen — een Tehuis voor Ouden van Dagen
-ocr page 45-
17
tè bouwen, hebben wij dat zeer betreurd, omdat hierdoor
het uitzicht op het dorp van het Zuiden, zowel van de oude Rijks-
weg als van de weg naar de brug over de Vecht naar de Bloklaan
zou worden geschonden. Bovendien vreesden wij, dat deze histo-
rische grond zijn waarde als zodanig zou inboeten. In dit verband
hebben wij ons op 21 Januari 1956 gewend tot de Rijksdienst voor
het Oudheidkundig Bodemonderzoek, waarvan wij o.a. het vol-
gende antwoord ontvingen:
,,Ik meen wel, dat er alle reden is om ernstig te overwegen
,,of het niet mogelijk is het terrein van Croonenburch voor
„het nageslacht te bewaren en de uitbreidingsplannen in
„dier voege te wijzigen.
Een afschrift van dit oordeel werd door ons op 1 Mei 1956 aan
het Gemeentebestuur gezonden.
Daar ons ter kennis werd gebracht, dat op het betrokken terrein
een servituut van niet-bebouwing lag ten bate van de buitenplaats
„Vecht-Lust" op de andere Vechtoever, hebben wij ons gewend
tot de eigenaar van dit buiten, die onze mening ten aanzien van
het terrein van het voormalige kasteel „Cronenburch" ten volle
deelde, zonder hierop echter invloed te kunnen uitoefenen.
De Rijksdienst voor de Monumentenzorg, die op de hoogte van
de plannen werd gebracht, heeft zich echter tot Gedeputeerde
Staten gewend met het verzoek ernstig rekening te houden met
de bezwaren van de Rijksdienst tegen de voorgenomen bebou-
wing, waarbij de mening werd gegeven, dat elders in Loenen voor
dit bouwwerk een geschikte plaats zou zijn te vinden.
Tot nu toe is, naar wij menen, nog geen beslissing genomen,
wij hebben het voornemen ons zo nodig nog te wenden tot de
Classis van de Ned. Herv. Kerk te Breukelen, waarvan de be-
doelde plannen schijnen uit te gaan.
TER AA
Over een ontwerp-uitbreidingsplan van Ter Aa, gemeente
Ruwiel, bracht onze commissie aan de commissie voor uitbrei-
dingsplannen en andere stedebouwkundige regelingen advies uit.
Wij konden ons vooral niet verenigen met de aangegeven op-
lossing bij de reeds bestaande Zuidstraat. Naar onze mening is
het reeds te betreuren, dat deze straat indertijd in een uitbrei-
dingsplan is opgenomen, omdat hierdoor van het Zuiden en
Oosten gezien het beeld van het dorp in het landschap voorheen
-ocr page 46-
18
zo karakteristiek door het silhouet van de kerktoren, ernstig is
geschaad.
De voorgestelde uitbreiding met een bebouwing aan de over-
zijde van deze Zuidstraat zou de schade aan het landschap ver-
groten. Voorgesteld werd om in het plan verbetering te brengen
door enige Noordzuidstraten haaks op de bestaande straat te
projecteren.
Indien ooit een landschapsplan voor de Vecht wordt uitgevoerd,
komt zeker deze omgeving in aanmerking, om als één van de
eerste onderwerpen te worden behandeld.
BREUKEhEN, Vecht en Rhijn
Te Breukelen aan de Vecht staat de voormalige steenfabriek
„Vecht en Rhijn" die helaas, door opheffing van het bedrijf, in
verval is geraakt. Deze fabriek vormde een voorbeeld hoe een
fabriekcomplex in een fraai landschappelijke omgeving aange-
past kan worden. Toen onze commissie op de terreinen om de
fabriek activiteit bespeurde, heeft ze zich tot de burgemeester
gewend teneinde te bepleiten, dat de gebouwen op een architec-
tonisch verantwoorde wijze zouden worden behandeld.
Van de burgemeester mochten wij een instemmend antwoord
ontvangen en de wijzigingen, die sedertdien in de gebouwen zijn
aangebracht geven enige reden tot voldoening.
KORTENHOEF
Naar aanleiding van het besluit van de Gemeenteraad van
Kortenhoef tot partiële wijziging van het uitbreidingsplan van
die gemeente, welke wijziging beoogde het bouwen van een
rioolwaterzuiveringsinrichting op het terrein van de Hilversumse
vuilstorting heeft onze commissie zich op 11 October 1956 tot
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland gewend. Wij wezen
erop, dat het gebied van de Kortenhoef se Plassen Westzijde uit
botanisch en ornithologisch oogpunt van groot belang is, ook om
zijn eigen karakter in vergelijking met de andere natuurgebieden
in de Polder Kortenhoef. Wij konden daarvoor verwijzen naar de
uitgave onzer commissie „Kortenhoef, een veldbiologische studie
van een Hollands verlandingsgebied".
Ook werd erop gewezen, dat de Kortenhoef se plassen Westzijde
in toenemende mate van belang zijn voor de recreatie als de
kleine watersport. In verband met het bovenstaande werd de
-ocr page 47-
19
ontworpen oprichting van een rioolwaterzuiveringsinstallatie
met de lozing van het effluent op de plassen een ontoelaatbare
aantasting geacht van de betrokken natuurbescherming- en
recreatiebelangen. Het was onze commissie bekend, dat behalve
Kortenhoef, ook een deel van 's-Graveland en een gedeelte van
Ankeveen van deze waterzuiveringsinstallatie gebruik zou
maken. Daarbij moet gerekend worden op de afvoer van de
wasserijen met de verwachting, dat de biologische afbraak van
synthetische wasmiddelen niet volledig plaats vindt.
Ook bij een volledig biologische afbraak van de afvalproducten
blijft het bezwaar, dat het effluent uiteraard zeer rijk is aan
gemineraliserende afvalproducten i.c. aan fosfaten en nitraten.
Een dergelijke voortdurende toevoer van deze plantenvoedings-
stoffen zou een sterke eutrofiëring van de Kortenhoefse plassen
Westzijde betekenen, waardoor de plantengroei zich zal wijzigen
en het dichtgroeien van de open watervlakte veel sneller dan
thans zal geschieden. Een zodanige wijziging van het milieu van
de Kortenhoefse plassen Westzijde zou, uit een oogpunt van bio-
logische zeldzaamheidswaarde, een ernstig te betreuren achteruit-
gang betekenen. In verband met het bovenstaande werd door
onze commissie met de meeste klem aan Gedeputeerde Staten
van Noord-Holland gevraagd geen goedkeuring aan de genoemde
wijziging van het uitbreidingsplan te verlenen en te bevorderen
dat een zodanige plaats voor de zuiveringsinstallatie wordt ge-
vonden, dat lozing van het effluent rechtstreeks op de Vecht zou
kunnen plaatsvinden.
Bij schrijven van 7 Augustus ontving onze commissie bericht
van Gedeputeerde Staten, dat het Gemeentebestuur van Korten-
hoef zich bereid heeft verklaard, de lozing van bedoeld effluent
te doen geschieden op de Korremof, waarna Gedeputeerde Staten
goedkeuring tot wijziging van het uitbreidingsplan in hoofdzaak
heeft gegeven. Dank zij deze beslissing zullen de Kortenhoefse
plassen Westzijde niet worden aangetast.
LOENEN AAN DE VECHT, Industrie
In de commissie voor de uitbreidingsplannen en andere stede-
bouwkundige regelingen werd een ontwerp-uitbreidingsplan be-
oordeeld, waarbij beoogd werd een industriecomplex aan het
Amstel-Rijnkanaal mogelijk te maken.
Onze commissie maakte ernstig bezwaar tegen het ontwerp,
-ocr page 48-
20
dat onder invloed van een meerderheid van het gemeentebestuur
was tot stand gebracht, maar dat niet door de stedebouwkundige
ontwerper werd verdedigd.
Op het bedoelde terrein kon eventueel een beenderen verwer-
kende fabriek uit Utrecht worden overgebracht, hetgeen van
meer zijden tegenkanting ondervond. Sedertdien hebben wij ver-
nomen, dat deze fabriek elders gevestigd zal worden. Wij zijn
echter van oordeel, dat het landschap tussen Vecht en kanaal te
Loenen niet door fabrieksbouw ontsierd behoort te worden.
MAARSSEN, Omgeving Ned. Herv. Kerk
In een brief van 3 Juli 1956 hebben wij de Rijksdienst voor de
Monumentenzorg betrokken in een ontwerpplan van particuliere
zijde voor het bouwen in de kom van het dorp Maarssen tegen-
over de Ned. Herv. Kerk. Aan de Zuidzijde van de kerk staat een
rij huizen, die met de kerk een karakteristiek geheel vormt, dat
alle aandacht verdient.
In de onbebouwde tuin, tegenover de kerk gelegen, wenste men
een aantal woonhuizen te bouwen, terwijl het plan verder in-
hield t.z.t. ook het hiervorenvermelde interessante rijtje huizen
bij de kerk te slopen voor een bebouwing in dezelfde geest als
het door ons gewraakte plan. Dit zou in strijd zijn met ons denk-
beeld, dat de omgeving van de Ned. Herv. Kerk met piëteit moest
worden behandeld, dat zorg gedragen moest worden, dat bij de
kerk een daarbij passende bebouwing tot stand komt in harmonie
met de kerk en de daarbij passende bebouwing van thans.
Omdat de voorlopige ontwerpen niet in overeenstemming
waren met de opvattingen van onze commissie verzochten wij de
Rijksdienst met het Gemeentebestuur in overleg te treden.
Op 6 September 1956 vond ten gemeentehuize te Maarssen een
vergadering plaats, waar besloten werd om voor de situatie in de
omgeving van de Ned. Herv. Kerk een kleine commissie te be-
noemen voor een nadere bespreking. In deze commissie vertegen-
woordigde de heer Wijmstra de voorzitter, die verhinderd was,
wegens verblijf in het buitenland. Door deze commissie werd bij-
zondere aandacht aan het onderwerp gewijd. Het aantal te bouwen
woningen werd verminderd terwijl het voornoemde rijtje huizen
blijft bestaan om t.z.t. gerestaureerd te worden.
-ocr page 49-
21
MAARSSEN, Kern
Op 6 September 1957 heeft ten Gemeentehuize van Maarssen
een bijeenkomst plaats gevonden, waarbij onze voorzitter, de
heer Loeff, aanwezig was.
De bedoeling van het gemeentebestuur was, om tegen de ach-
tergrond van de eisen, welke het huidige verl^eer stelt, de ver-
binding van het oude dorp met de nieuwe wijken, beoosten de
oude bebouwing als een belangrijk probleem te bezien. Ook in
verband met de toekomstige ontwikkeling van de bestaande kom
vroegen enkele vraagstukken aandacht. Het bleek, dat het oor-
spronkelijke tracee van de verbindingsweg door de buitenplaats
Doornburch was losgelaten. De hiervoor in de plaats geprojec-
teerde verbindingsweg opende een goed perspectief. Ook een ge-
projecteerde doorbraak door de binnenblokken achter de „Har-
monie" werd als een juiste oplossing geaccepteerd. Met belang-
stelling wordt thans de definitieve uitwerking van deze gedachten
tegemoet gezien.
MAARSSEN, Uitbreidingsplan Zogwetering
Bij de behandeling van het ontwerp-uitbreidingsplan Zog-
wetering heeft onze commissie ernstig bezwaar gemaakt tegen
het ontwerpplan. Er werd door ons op gewezen, dat van de Zog-
wetering geen gebruik was gemaakt, welke wetering een dank-
baar object zou kunnen zijn om te worden gebezigd, teneinde het
stedelijk karakter van de uitbreiding aan het landelijk gebied
aan te passen.
Deze mening stond blijkbaar lijnrecht tegenover die van de
ontwerper, die meer van de gedachte uitging, een scherp contrast
te moeten scheppen. Ook door onze critiek op de tracering der
straten, de groepering der bouwblokken en der openbare ge-
bouwen bleek, dat het ontwerp allerminst onze instemming kon
vinden.
NEDERHORST DEN BERG, Uitbreidingsplan in hoofdzaak
Op 31 Januari 1957 heeft onze commissie de directeur van het
Staatsbosbeheer gewezen op het uitbreidingsplan in hoofdzaak
van de gemeente Nederhorst den Berg. Dit ontwerp is namelijk op
schaal 1 : 10000 getekend en naar onze mening verdient het in
verband met het landschappelijk aspect aanbeveling mogelijk te
-ocr page 50-
22
maken, aan dit plan meer aandacht te besteden. Wij raadden een
detaillering op groter schaal door een landschapsarchitect aan.
Immers dit plan zal moeten dienen als handleiding bij het ver-
lenen van vrijstellingen op de toepassing van de ontgrondings-
verordening bij het verlenen van verdere zandconcessies. Het is
niet denkbeeldig, dat op korte termijn met het oog op de vorming
van een nieuw zandwinningsgebied in de Blijkpolder aandacht
geschonken moet worden aan de vervanging van het Ankeveense
of Bergse pad door een nieuw pad, dat o.i. aanwezig moet zijn
alvorens het bestaande zou komen te vervallen. Het kan gewenst
zijn op korte termijn over concreter gegevens te beschikken.
Daarom verzochten wij de nodige aandacht aan dit gebied te
besteden en met het Gemeentebestuur en Provinciale Plano-
logische Dienst te Haarlem in contact te willen treden. Mocht dit
op andere wijze aanhangig moeten worden gemaakt, dan werd om
nadere aanwijzing verzocht. Onze commissie blijft in deze
diligent.
NIEUWERSLUIS, Reclamebord
Over de plaatsing van een reclamebord op militair terrein aan
de oude Rijksweg nabij Nieuwersluis verstrekte onze commissie
een advies, gevraagd door de Luitenant-Kolonel, Eerstaanwezend
ingenieur der Genie te Utrecht.
De openheid der natuur dient daar niet gestoord te worden
en in verband met de landschappelijke belangen was ons advies
de gevraagde plaatsing van een reclamebord op dit punt niet toe
te staan en adressant te verwijzen naar een terrein direct tegen
de bestaande huizen van Nieuwersluis.
NIGTEVECHT, de Vechtoevers
De Vechtoevers tussen het sluiscomplex en de gemeentegrens
in de richting Vreeland, waren in het uitbreidingsplan groten-
deels als oeverlanden aangewezen. De plaatsen, waar industrie
en zomerhuisjes mochten worden gebouwd, waren in het plan in
hoofdzaak speciaal aangegeven. Het is gebleken, dat de plano-
logische bepalingen geen kracht genoeg boden om een opslag-
plaats voor bouwmaterialen met werkkeet e.d. te weren. Hier-
door is wederom een gedeelte oever ontsierd en aan de recreatie
onttrokken.
-ocr page 51-
23
VINKEVEEN, Schoonheidsverordening
Door het Gemeentebestuur van Vinkeveen is aan Gedepu-
teerde Staten een wijziging der Gemeentelijke Schoonheidsver-
ordening ter goedkeuring aangeboden. Tegen deze aanvulling is
door Gedeputeerde Staten geen bezwaar gemaakt. Het Gemeente-
bestuur overwoog bij deze wijziging, dat het niet mogelijk was
aan de hand van de bestaande voorschriften in die gemeente, op
te treden tegen het aanleggen van opslagplaatsen van andere dan
oude materialen, zoals bijv. van bouwmaterialen, buizen e.d. De
Provinciale Schoonheidsverordening geeft namelijk voor het
landelijk gedeelte der gemeente geen voorschriften, die betrek-
king hebben op opslagplaatsen van andere dan oude materialen.
Over de vraag in hoeverre het mogelijk zou zijn, waar artikel 193
der Gemeentewet het voorschrift inhoudt, dat de plaatselijke ver-
ordeningen niet mogen treden in hetgeen van algemeen-, rijks- of
provinciaal belang is, de bestaande gemeentelijke verordeningen
aan te vullen, had het Gemeentebestuur zich laten voorlichten
door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Hieruit bleek,
dat naar de opvatting van bekende rechtskundigen, het volgende
standpunt moest worden ingenomen: als de hogere regeling niet
met zoveel woorden de aanvullende bevoegdheid heeft uitge-
sloten, noch de bedoeling van de hogere wetgever om geen locale
aanvulling toe te laten uit de structuur der hogere regeling duide-
lijk tot uitdrukking komt, moet een vermoeden van wettigheid
worden aangenomen en mag tot vernietiging slechts worden be-
sloten voor zover in andere zin strijd met de hogere regeling
aanwezig is, of wel indien de inhoud der verordening in strijd
met het algemeen belang moet worden geacht.
Op grond van een en ander heeft het Gemeentebestuur ge-
meend, dat het bevoegd is voor het landelijk gedeelte der ge-
meente een bepaling vast te stellen met betrekking tot de opslag-
plaatsen van andere dan oude materialen. De plaatselijke
schoonheidsverordening is derhalve in verband met het voren-
staande aangevuld. Zeker kan uit een oogpunt van natuurbe-
scherming het initiatief van het Gemeentebestuur toegejuicht
worden. Het ligt op de weg onzer commissie op deze mogelijkheid,
om op te treden tegen schending van de schoonheid van het land-
schap, ook in andere gemeenten te wijzen.
-ocr page 52-
24
VREELAND, Woonschepen
Ons werkcomité heeft zich tot Burgemeester en Wethouders
van Vreeland gewend, omdat het gehoord had, dat er kwestie van
was, dat een derde woonschip zou worden toegelaten tot een lig-
plaats nabij de boerderij van Van der Lee, waar al twee schepen
lagen, waarvan de aanwezigheid reeds moest worden betreurd.
Wij wezen er op, dat de woonschepen in de Vecht een ernstige
ontsiering van het landschap vormen en dat elke vermeerdering
daarvan moet worden betreurd. Aangezien de gemeente Vree-
land in zoverre een gunstige uitzondering aan de Vecht is, omdat
hier een vaste ligplaats van woonschepen is aangegeven, ver-
zochten wij het college met klem ons ten aanzien van de woon-
schepen in onze strijd voor de schoonheid van de Vecht te steunen.
PLASSEN EN ANDERE WATEREN
HOLLANDS ANKEVEEN
Met genoegen kunnen wij vermelden, dat door de Vereniging
tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland vrijwel het
gehele plassengebied van Hollands Ankeveen bewesten het dorp
werd aangekocht.
BOTSHOL
De Botsholse plassen vallen onder het meldingsgebied van het
Nationaal Plan. In verband met de voorgenomen aanleg van een
duiker teneinde water te betrekken uit de Vinkeveense- en
Proostdijerpolder bracht Drs. R. J. de Wit als secretaris der In-
ventarisatiecommissie advies uit aan de directeur van het Staats-
bosbeheer.
Het water in de Botshol heeft met het oog op het zoutgehalte
een eigen karakter, dat niet verstoord moet worden, hetgeen
door inlaat van water uit de Vinkeveense Plassen zou kunnen
plaats vinden. Indien in zeer droge tijden de inlaat bij Stokke-
laarsbrug een te geringe capaciteit heeft voor de gehele polder
Botshol, komt de vraag naar voren of het dan niet mogelijk is
elders langs de Waver een nieuwe inlaat tot stand te brengen.
Gedacht wordt in het bijzonder aan de Bruggesloot bij Verweij,
waar wel een gemaal staat, doch waar niet ingelaten wordt.
Wanneer ook daar zou worden ingelaten, zou wellicht voldoende
water beschikbaar zijn.
-ocr page 53-
25
LOOSDRECHTSE PLASSEN, Ontzanding
Van Gedeputeerde Staten van Utrecht, ontving onze commissie
een verzoek om advies óver een particuliere aanvrage tot ont-
zanding in de Loosdrechtse Plassen. Het plan hield in om ter ver-
dediging van de afkalving van het eiland waarop het huis „De
Turfschuur" staat zand te zuigen. Het plan was gebaseerd op
ervaring bij een aangrenzend eiland opgedaan. Ofschoon onze
commissie in het algemeen van het winnen van zand uit de
bodem van plassen, die voor de recreatie van zo een groot belang
zijn, geen voorstander is, oordeelde zij, dat het in dit geval ging
om het behoud van een bestaande oevervoorziening. Mede werd
overwogen, dat het plan een waardevolle ervaring kon opleveren
ten aanzien van de te herstellen eilanden in de plassen, één der
taken van het Plassenschap.
Op deze gronden adviseerde onze commissie het verzoek in
gunstige overweging te nemen echter met inachtneming van de
volgende voorwaarden:
Ie. een beperking van de uiteindelijke waterdiepte tot ten
hoogste 4 meter bij normaal zomerpeil der plassen;
2e. een beperking van de oppervlakte der ontzanding of wel
van de totale hoeveelheid te winnen zand, aangezien het
verwerven van zandwinningsrechten op delen van de
plassen grenzend aan het bezit van de aanvrager, anders
niet denkbeeldig zou zijn en dit zou kunnen leiden tot een
uitbreiding die allerminst gewenst geacht kan worden, o.a.
in verband met de plannen voor het maken van nieuwe
eilanden;
3e. het stellen van een termijn, noodzakelijk, waarbinnen het
zanddepót, dat zal worden gemaakt ter wille van de ver-
koop van een deel van het zand, zal worden opgeruimd,
aangezien een dergelijk depot zeer ontsierend is;
4e. het stellen van een eis, dat het gewonnen zand zo spoedig
mogelijk moet worden afgedekt met andere grond en waar
mogelijk moet worden beplant of bezaaid;
5e. tot eisen van een kleine bijdrage, omdat hier zand wordt
gewonnen met een commercieel doel, te storten in een
fonds dienende ter uitvoering der plannen voor het her-
stellen der eilanden.
Bij hun beschikking van 22 Juli 1957 beschikten Gedeputeerde
Staten gunstig onder het stellen van een 16-tal voorwaarden.
-ocr page 54-
26
LOOSDRECHT, Plassenschap voor Loosdrecht en omstreken
Bij Koninklijk Besluit van 3 Juli 1957 no. 2, St.Ct. 4 Juli 1957
no. 127 is op 5 Juli 1957 het Plassenschap als eerste publiekrechte-
lijk lichaam van deze aard in ons land tot stand gekomen. Aan
de gemeenschappelijke regeling wordt deelgenomen door de ge-
meenten, waarin de plassen liggen en de gemeenten, waarvan de
bevolking in hoofdzaak van de plassen als recreatiegebied pro-
fiteert, terwijl de provinciën Utrecht en Noord-Holland een
toezicht hebbende taak is toebedeeld. Als voorzitter treedt op
Jhr. Mr. F. F. Hooft Graafland te Zeist. Het kantoor van het
Plassenschap is gevestigd Achter St. Pieter 20, Utrecht.
In de Plassenraad, d.i. het algemeen bestuur, en in het dagelijks
bestuur is bovendien de watersport vertegenwoordigd terwijl de
natuurbescherming een adviserende stem heeft.
Als algemeen doel kan worden genoemd de behartiging van de
belangen der recreatie in het in de gemeenschappelijke regeling
omschreven gebied. Aangezien Kortenhoef zich afzijdig wenste
te houden is de Wijde Blik hierin behoudens de smalle strook,
die in Vreeland ligt, niet begrepen.
Het werkplan van het Plassenschap houdt in hoofdzaak in: het
herstellen van de eilanden in de plassen, het verbeteren van de
toegangen tot de plassen, het ontsluiten van de oevers voor het
landtoerisme en de oeverrecreatie, het bevorderen van het kam-
peren e.d.
Mits het Plassenschap zijn taak juist opvat, kan deze instelling
voor dit belangrijke recreatiegebied een zegen blijken te zijn.
LOOSDRECHT, Loenerveense plas, waterleidingplan Amsterdam
Het College van Gedeputeerde Staten van Utrecht zond ons
zijn beslissing van 25 Februari 1957, waarbij bepaald werd,
dat de door de gemeente Amsterdam uit te voeren werken niet op
1 Januari maar op 1 Juli 1957 voltooid moesten zijn. Bij besluit
van 17 Juni 1957 is nader door Gedeputeerde Staten beslist, dat
de ontgrondingen voor 1 Juli 1957 geheel voltooid moesten zijn
en de landschappelijke aanpassing onmiddellijk na 1 Juli 1957
moet aanvangen en voor 1 Juli 1962 moet zijn volbracht, met dien
verstande, dat de beplanting voor de op te richten gebouwen
binnen 5 jaar na voltooiing van de bouw gereed moet zijn.
Bij een brief van 4 Mei 1957 vroegen Gedeputeerde Staten ons
-ocr page 55-
27
oordeel over het landschapsplan voor de Loenerveense plas, het-
welk was ontworpen door het Staatsbosbeheer. In het algemeen
kon ons werkcomité zich met dit plan verenigen.
WESTBROEK, Molenpolder
Van de directie van het Staatsbosbeheer ontvingen wij op
6 Mei 1957 een rapport over de Molenpolder, gemeente Mjaarssen
d.d. 17 September 1945. Dit rapport werd samengesteld door Dr.
V. Westhof f van het Rijksinstituut voor Veldbiologisch Onder-
zoek t.b.v. het Natuurbehoud (R.I.V.O.N.).
Uiteraard een waardevolle aanwinst, waardoor de kennis over
het gebied, waarnaar onze belangstelling uitgaat, wederom is
verrijkt.
VINKEVEEN, Vinkeveense Plassen
Bij besluit van 1 Juli 1957 hebben Gedeputeerde Staten van
Utrecht aan de Gemeente Amsterdam concessie verleend tot het
ontgraven van een groot aantal percelen in de Vinkeveense
plassen gelegen onder de gemeente Abcoude en Vinkeveen en
Waverveen ten behoeve van de zandwinning door de gemeente
Amsterdam.
In een 18-tal voorwaarden is het plan der ontzanding vast-
gelegd, waarin o.m. is bepaald, het aanleggen van verdedigings-
werken, zijnde dijken c.q. eilanden met beschoeiïng, grondafdek-
king en beplanting welke binnen een gestelde termijn om niet in
vrije eigendom moeten worden overgedragen aan een op te richten
Plassenschap of zo dit Plassenschap onverhoopt niet tot stand
zou zijn gekomen, aan de provincie Utrecht.
Het recreatieplan, dat het werkplan vergezelde en dat is opge-
maakt door Staatsbosbeheer, geeft een groot aantal begroeide
eilanden aan, die als verdedigingswerken tegen wind en golfslag
dienen en tevens uit recreatief oogpunt van grote waarde zullen
blijken te zijn.
Dat in de concessie door Gedeputeerde Staten wordt gerept van
een op te richten Plassenschap, wordt door ons met genoegen ge-
lezen, in de hoop, dat Gedeputeerde Staten in deze het initiatief
zullen voortzetten.
Het is bovendien verheugend, dat in verband met de bescher-
ming van de polder Groot-Mijdrecht tegen kwel een groot deel
-ocr page 56-
28
der plassen niet door ontzanding zal worden verdiept, zodat dit
deel zijn huidige karakter m hoofdzaak zal behouden.
Hierdoor ontstaat een interessante tegenstelling tussen het open
ontzande deel en het oude legakker gebied. Wij hebben in een
uitvoerige brief aan Gedeputeerde Staten onze opvattingen over
het plan te kennen gegeven en hebben daarin ook gewezen op de
voortschrijdende ontgronding door vervening ten bate van tuin-
derijen elders en hebben maatregelen gevraagd opdat deze ont-
gronding volgens een zodanig plan zou worden uitgevoerd, dat
dit het landschap en de recreatie ten goede zou komen.
Uitvoerig hebben wij geadviseerd over de ontworpen vorming
van fietspaden op de aan te leggen eilanden. Al kunnen wij de
wens, de plassen te ontsluiten voor het landtoerisme billijken, er
zullen toch maatregelen wenselijk zijn, opdat de plassen niet te-
veel worden verontrust terwijl de watersport niet gehinderd
mag worden door bruggetjes en pontverbindingen. Wij hebben ge-
suggereerd om als proef in eerste instantie het fietspad, lopende
van de Baambrugse Zuwe naar de Botsholse schuur tot stand te
brengen, ook al omdat dit pad de watersport niet veel zal hinderen.
Zo zou met het maken van pontverbindingen in de gaten van
de verdedigingswerken ervaring kunnen worden opgedaan het-
geen uiteraard van groot belang is voor de havenbedrijven achter
de verdedigingswerken.
VELDBIOLOGISCHE INVENTARISATIE
INVENTARISATIE-COMMISSIE
Deze bestond tot nu toe uit alle deelnemers aan het veldbio-
logische inventarisatiewerk. Door de wisselingen in het aantal
deelnemers hieraan kon van een eigenlijke commissie niet worden
gesproken. Aan het einde van de verslagperiode nam het bestuur
van de Vechtplassencommissie dan ook het besluit over te gaan
tot instelling van een kleine inventarisatie-commissie.
Gedurende de verslagperiode berustte het secretariaatswerk bij
het bestuurslid van de Vechtplassencommissie, de heer R. J. de
Wit, biol. drs. te Amsterdam (Ant. Moddermanstraat 88-III).
Na de instelling van de feitelijke inventarisatiecommissie zal de
heer De Wit als voorzitter-penningmeester van deze commissie
optreden, terwijl de heer P. Leentvaar, biol. drs. te Utrecht, het
-ocr page 57-
29
secretariaat op zich zal nemen. In de toekomst zal de organisa-
torische leiding van het inventarisatiewerk dus in hoofdzaak
komen te berusten bij de heer Leentvaar.
Gedurende de verslagperiode werden twee vergaderingen ge-
houden met de deelnemers aan het inventarisatiewerk, die beide
uitstekend waren bezocht. Tijdens de vergadering van 16 Mei 1956
werd door Dr. M. F. Mörzer Bruyns van de afdeling Natuur-
bescherming en Landschap van het Staatsbosbeheer een inleiding
gehouden over het biologische inventarisatiewerk, dat werd ver-
richt t.b.v. de afweging van landbouw- en natuurbeschermings-
belangen in het kader van de ruilverkaveling-Loosdrecht. Tijdens
de vergadering van 17 Mei 1957 spraken Dr. V. Westhof f en Drs.
P. Leentvaar, als wetenschappelijke medewerkers van het nieuw
opgericht Rijksinstituut voor Veldbiologisch Onderzoek ten be-
hoeve van het Natuurbehoud (R.I.V.O.N.) over het inventarisatie-
programma voor het plassengebied.
PUBLICATIES
In September 1955 verscheen de publicatie „Kortenhoef, een
veldbiologische studie van een Hollands verlandingsgebied",
onder redactie van Dr. W. Meijer en Drs. R. J. de Wit. Door
financiële steun van de Vereeniging tot Behoud van Natuur-
monumenten in Nederland en tal van andere instanties, alsmede
door een algemeen subsidie van de provincie Utrecht, kon deze pu-
blicatie worden verwerkelijkt en kon de prijs zeer laag worden ge-
houden (ƒ 5,50; voor leden van Natuurmonumenten, K.N.N.V. en
N.J.N, ƒ4,50). Het boek kan worden besteld door overschrijving
op postrekening 256092 ten name van de Stichting ,,Commissie
voor de Vecht en het Oostelijk en Westelijk Plassengebied" te
Hilversum.
De publicatie werd in de vakpers in het algemeen zeer waar-
derend besproken; mede tengevolge van deze recensies werd
reeds aanstonds een behoorlijk aantal exemplaren verkocht.
Thans is ter perse een ornithologische publicatie over de Bots-
hol van de hand van de heren A. J. Wiggelaar en J. Veenman. De
verschijning van deze publicatie kan in de loop van 1958 tegemoet
worden gezien.
Het ligt in de bedoeling, dat daarna zal verschijnen een publi-
catie over het Zuidelijk Vechtplassengebied, het gebied van de
Maarseveense Plassen, de Molenpolder en de Westbroekse Zod-
-ocr page 58-
30
den. In deze publicatie zullen de resultaten van het inventarisatie-
werk van een aantal Utrechtse biologen worden verwerkt. Dr. V.
Westhoff heeft zich bereid verklaard de redactie van deze uitgave
te voeren.
INVENTARISATIE ZUIDELIJKE VECHTPLASSENGEBIED
Na het gereedkomen van de publicatie over Kortenhoef ver-
plaatste het zwaartepunt van het inventarisatiewerk zich naar
het Zuidelijk deel van het Vechtplassengebied. In de afgelopen
jaren werd daar door een aantal afgestudeerden en studenten van
de Utrechtse Universiteit veel werk verzet. Genoemd moeten in
dit verband worden o.a. Dr. J. Lindeman, P. Heyligers, A. H. J.
Freysen, A. J. M. Leeuwenberg en R. Zwart. De resultaten van
het onderzoek werden in een aantal rapporten samengevat, die
aan de Vechtplassencommissie werden overgedragen en zullen
worden verwerkt in de hierboven genoemde publicatie over het
Zuidelijk Vechtplassengebied.
Op 1 Juli 1957 werd in de Molenpolder bij Westbroek een ge-
zamenlijke excursie met de deelnemers aan het inventarisatie-
werk gehouden, welke werd georganiseerd door de Vechtplassen-
commissie.
BOTSHOL
Het ornithologische onderzoek in dit gebied wordt voortgezet,
evenals het onderzoek naar de stand van de zoogdieren. De heer
C. den Hartog, biol. drs. te Amsterdam, is in dit gebied bezig met
een uitgebreid hydrobiologisch onderzoek. In het kader van dit
onderzoek, waarbij speciale aandacht wordt besteed aan de levens-
gemeenschappen van de wierenbegroeiïngen, bezocht de heer Den
Hartog ook andere delen van het Vechtplassengebied: Loosdrecht,
de Kortenhoefse Plassen en het Naardermeer. De resultaten van
dit onderzoek zullen voorlopig worden gepubliceerd in het tijd-
schrift „De Levende Natuur". Burgemeester en Wethouders van
de gemeente Abcoude verleenden in de verslagperiode medewer-
king aan het inventarisatiewerk in de Botshol door het ver-
strekken van ontheffingen van het gemeentelijk vaarverbod
gedurende het broedseizoen ten behoeve van de deelnemers aan
het inventarisatiewerk.
-ocr page 59-
31
LOÜSDRECHT EN ANKEVEEN
In dit gebied werd incidenteel onderzoek verricht. In de toe-
komst zal hier op grotere schaal en meer gecoördineerd inven-
tarisatiewerk dienen te geschieden.
Het bestuur van de Vechtplassencommissie wil gaarne op deze
plaats dank brengen aan de deelnemers aan het veldbiologische
inventarisatiewerk. Uit de resultaten van het onderzoek blijkt
steeds duidelijker welke grote wetenschappelijke betekenis het
gebied van de Vechtplassen heeft. De Vechtplassencommissie
streeft er naar om door het doen verschijnen van publicaties de
resultaten van dit wetenschappelijk inventarisatiewerk .in brede
kring bekendheid te geven. Het is zeer verheugend, dat de pro-
vincies Utrecht en Noord-Holland door het verstrekken van een
algemeen jaarlijks subsidie de Vechtplassencommissie de voort-
zetting van dit publicatiewerk mogelijk hebben gemaakt. De
provinciale overheden hebben hierbij duidelijk blijk gegeven van
hun waardering voor dit belangrijke onderdeel van het werk der
Vechtplassencommissie.
Wanneer wij, gekomen aan het einde van dit verslag overzien
hetgeen in de laatste jaren is behandeld, dan zijn wij verbaasd
over het vele, dat in ons werkgebied aandacht verdient.
Dat het behandelen van deze onderwerpen in ons werkcomité
steeds in een aangename geest van samenwerking mocht geschie-
den constateren wij met dankbaarheid.
Met vertrouwen zetten wij onze arbeid voort in het belang van
de oude Gouw „Niftarlake".
Voor het werkcomité,
J. LOEFF, voorzitter
J. TROUW, secretaris
-ocr page 60-
-ocr page 61-
Laetbekkens of scheerbekkens
Een bezoek aan museum of verzameling van Oudheden zal
meestal leerzaam zijn. Op onze laatste excursie werden oud-
heidkamers te Zalt-Bommel, te Dordrecht het museum ,,Mr
Simon van Gijn" e.a. bezocht. Meermalen werd ons bij het por-
celein of aardewerk een z.g. barbierschaal of scheerbekken ge-
toond, o.a. twee fraaie exemplaren in genoemd museum te Dor-
drecht. Met belangstelling luisterde men naar de uitleg, welke
ons door de beheerder van het museum werd gegeven, toen
werd opgemerkt, dat de barbier niet alleen baardscheerder
maar ook nog chirurgijn of heelmeester was. Dit laatste beroep
bracht mede, dat hij ook de aangewezen man was om bij som-
mige ziekten de aderlating toe te passen. Deze bestond in het
aftappen van bloed uit een der ledematen, bijv. arm of been.
De meesten van het gezelschap hadden blijkbaar nooit van deze
geneeskundige behandeling gehoord. Welnu, daarbij werd ook
een bekken of schaal gebruikt met een stuk uit de rand gesne-
den, waardoor het laetbekken (evenals een scheerbekken onder
de hals) gemakkelijk op arm of been kon aangezet worden
om het bloed op te vangen. Eigenlijk is alleen het laatbekken
van een halfcirkelvormige uitsparing voorzien. Dit kan men
v/aarnemen op het spreekwoorden-schilderij van Pieter Breu-
ghel te Berlijn. Bij de uitleg hiervan zegt Dr. van 'Gils: ,,De man
die hier onder chirurgijnshanden is, wordt niet geschoren. Het
bekken onder de kin is geen scheer- maar een laatbekken" '^).
Een als goudglimmend laatbekken werd later het uithang-
bord van de barbier. Volgens Bergner werden de oude metalen
bekkens veelal in Neurenberg geslagen, voor gebruik in huis en
keuken en als ,,Aderlaszschalen für Barbiere" in de handel ge-
bracht. -)
Over het aderlaten vinden wij nog vele bepalingen uit vroe-
gere eeuwen. Volgens Fries-Stadsrechten was het de barbiers
verboden, dat zij geen latelbloed in de stadsdiepen mochten uit-
-ocr page 62-
34
gieten. Zo mochten ook de chirurgijns in sommige plaatsen het
bloed niet langer dan tot 9 uur buiten voor de deur laten staan.
In de kloosters, zowel mannen- als vrouwenkloosters, had
men vroeger „lateldagen" of ,,de laet" waarop zoals bekend is,
het aderlaten geschiedde. Men achtte deze geregelde aftappin-
gen van bloed voor de gezondheid nodig. Het aantal keren dat
aderlating plaats vond was verschillend; ,,Vierwerve des jaers
laet men ghemeenlike", maar ook éénmaal, vijfmaal 's jaars.
De zogenaamde „lateldag" in kloosters (dies minutionis) was
een soort blijde dag. Het stilzwijgen werd opgeheven, en er
werd een soort feestje van gemaakt. Aan de verzwakking werd
tegemoet gekomen door betere spijzen, niet zelden door ver-
schaffing van wijn en bier. Het zittend leven van vele klooster-
lingen bevorderde de zwaarlijvigheid, en als uitstekend behoed-
en geneesmiddel werd de aderlating beschouwd. ^)
Dat aderlating in vroeger eeuwen zeer gebruikelijk was, ziet
men in een werkje door Joos Lambrecht te Gent in 1544 en 1545
uitgegeven (,,Der cooplieden Handbouxken, een cort onderwijs
van ter adere bloet te laten"). Voor verschillende ziekten
moest men verschillende aderen laten, bijv. tegen hoofdpijnen
tegen kortademigheid, „ziekheijt van 't herte", gelenzucht, enz.
enz. werd aderlating veelvuldig toegepast, zegt Dr Hymans. ')
„De aderlating heeft haar tijd gehad. Zij was een der groote
middelen der therapie van de oudheid tot in de 19de eeuw",
zegt Dr M. A. van Andel te Gorcum, die een uitgebreide studie
maakte over ,,de aderlating in de geneeskunde van vroeger
eeuwen". Wijlen Prof. Dr Titus Brandsma schreef in 1920 een
artikel over „de laet" in de kloosters van Haren bij Megen, van
Deurssen bij Ravesteyn, Windesheim enz. waar de aderlating
viermaal in het jaar plaats had omstreeks Lichtmis (2 Febr.) in
de Meimaand, na St Bartholomaeus (24 Aug.) en in Novem-
ber. ^)
Het moet gezegd, dat in de musea meerdere fraaie exempla-
ren zijn te zien o.a. te Utrecht bezit het Centraal Museum een
scheerbekken van Japans porcelein. „In het midden het ge-
kroonde wapen van de stad Utrecht, omgeven door rode en
gouden bloemranken; onderaan een bandrol, waarop de naam
„Uytrecht". De rand is versierd met blauwe banden, afgewis-
seld met bonte bloemranken. Het bekken dateert ietwat be-
schadigd uit de 17e eeuw".") (Afb. 1.)
-ocr page 63-
Afb. 1, SCHEER- OF LAETBEKKEN
Centraal Museum Utrecht
....^É^ê^ii&^^^^i^sèi
Afb. 2. SCHEER- OF LAETBEKKEN
Museum Groningen
-ocr page 64-
Afb. 3. SCHEER- OF LAETBEKKEN
Museum S. v. Gijn Dordrecht
Afb. 4. SCHEER- OF LAETBEKKEN
Museum S. v. Gijn Dordrecht
-ocr page 65-
37
Te Groningen bevinden zich in het museum meerdere exem-
plaren. Het hier afgebeelde scheerbekken van Japans porcelein
is versierd met blauw onder glazuur met ijzerrood en goud, de
liprand is verguld. De afmeting is dezelfde als het Utrechtse
stuk, 0,27 m.') (Afb. 2.)
Men heeft te Groningen opgemerkt, dat misschien de ovale
bekkens voor het scheren^ en de ronde voor aderlaten gebruikt
zijn. In Friesland werd opgemerkt, dat de porceleinen bekkens
voor aderlaten gebruikt zouden zijn, omdat de halfronde uit-
snijding beter zou passen voor de arm ais voor de hals. Deze
mededelingen vs^erden mij welwillend verstrekt door Mej. M.
A. de Visser van het Groninger Museum. De juistheid van deze
opmerkingen kon zij evenmin als ik beoordelen.
Tenslotte nog de beide bekkens uit het Museum ,,Mr S. van
Gijn" te Dordrecht. (Afb. 3 en 4)
Beide stukken zijn chinese imitaties van Japans Imari, ge-
noemd naar uitvoerhaven Imari. De grootste 0.303 m dateert
uit de 19e eeuw, de kleinste diam. 0.269 m uit de 18e eeuw.')
Ook in particuliere collecties vindt men nog wel eens fraaie
exemplaren. Een bijzonder mooi laat- of scheerbekken vond ik
bij Notaris W. A. Th. Warren te Utrecht. Naar diens schatting
dateert het stuk uit ongeveer 1800. Natuurlijk zijn èn in collec-
ties van particulieren èn in onze Musea wel meerdere scheer-
of laatbekkens te vinden, maar het ging er bij dit opstel alleen
om de leden van het oudheidkundig genootschap inlichtingen
te verschaf f eUj welke tijdens de zomer-excursies niet mogelijk
waren.
                                                                   A. E. RIENTJES.
1)     Dr J. B. F. van Gils, Een andere kijk op Pieter Breughel den
Ouden, 's Hage 1949, blz. 14, pi. VI en VIL
2)    H. Bergner, Handbuch der Burg. Kunstaltertümer, Leipzig, (1906),
s. 449.
") Archief Aartsb. Utrecht VI. 170.
") Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde I (1925) 1133.
■>) Katholiek, 1920. 236. Archief voor Nederlandsche Kerkgeschiede-
nis V. (1895) 308, 411. Nederlandsoh archief voor Kerkgeschiedenis
VI (1908) 108. W. MoU, Kerkgeschiedenis van Nederland vóór de Her-
vorming ir 299.
•') Cat. van het historisch Museum der Stad Utrecht, no. 4103.
') Vriendelijke mededeling van de Conservatrice Mej. M. A. de Visser.
8) Vriendelijke mededeling van de Directeur van het Museum, de
heer L. J. Bol.
-ocr page 66-
-ocr page 67-
Het kasteel Oostwaard aan de Vecht bij Maarssen
Volgens de volksmond zou het huis Oostwaard in vroegere
eeuwen een klooster geweest zijn. Met het aanwijzen van kloos-
ters en kapellen op het gebied van kerkelijk Maarssen moet
men voorzichtig zijn, als men niet op het gebied der fantasie
wil belanden. Zeker, daar waren kapellen en huiskapellen o.a.
op Oud-Maarssenveen, waaraan een kapelaan was verbonden,
later kwam een huiskapel op ,,Vechtoever", en in 1812 zou de
huiskapel op „Vredehoef" zijn afgebroken, terwijl ,,Nijenrode"
ook in vroegere tijd een slotkapel kende. Maar kloosters op
Maarssen's gebied?
Het is bekend, dat tussen Maarssen en Utrecht het voorma-
lige Karthuizer-klooster lag, waarvan de poort nog bestaat aan
de bekende „Laan van Chartroise". Eveneens aan de Vecht was
gelegen ,,in den weert" de Abdij ten Daal of Mariëndaal. Aan
het hoofd dezer abdij stond een abdis. Dit oude klooster was ge-
sticht ongeveer 1245 door Theodorus van Kovelswade en be-
hoorde tot de orde van de H. Bernardus. In de abdij van ten
Dale waren leden opgenomen van de edelste geslachten van
Utrecht, o.a. de joncfrou Sophia van Renesse, Elisabeth van
Hardenbroek, Mechteld van Solms, Johanna van der Haar, Ca-
tharine Cock van Opijnen e.a. Zij waren eertijds religieuzen in
dit klooster, dat bij de invoering der Hervorming werd opge-
heven. De bezittingen kwamen deels aan adellijke Utrechtse
families ten goede. Ongeveer ter plaatse kwam later een steen-
en pannenbakkerij, en thans is „dan Daal" een hoerenhof stede
aan de Daalseweg nabij de borstelfabriek. Daalwijk werd later
het Gemeentehuis van Zuilen, waar de naam ,,Mariëndaal"
bleef voortleven. (Arch. Aartsb. Utr. 389. Jb. Niftarlake, 1956.
XXV.)
Het wordt meermalen beweerd, dat „Oostwaard" een kloos-
ter, stift of gesticht van adellijke jonkvrouwen is geweest,
maar die bewering is waarschijnlijk te wijten, zoals boven is
gezegd aan fantasie of misverstand.
Oostwaard of Oostweerd was aanvankelijk een adellijk huis
in de buurtschap Oostweerd, zich uitstrekkend langs de Vecht
op een klein half uur afstand van Maarssen. „Oostwerde" komt
-ocr page 68-
KASTEEL OOSTWAARD door L. P. Scrrurier ± 1730
-ocr page 69-
41
onder die naam reeds voor omstreeks het jaar 1300, toen de
Abdis Clementia van het klooster Oudwijk te Utrecht verklaar-
de, dat Frenkina, weduwe van W. van Schalkwijk geld had ver-
maakt aan dit klooster, waarvoor landerijen in Oostwerde ge-
lost zijn. (Bisschopp. Regesten no. 1936.)
Zoals toen het gebruik en gewoonte was droegen de bewo-
ners de namen van het huis, evenals de Nijenrodes, de v. Zuy-
lens, enz. Het huis Oostwaard bleef lange jaren in het geslacht
Oostwaard, dat in 1294 onder de Stichtse edelen wordt genoemd.
Later kwam het goed in bezit van de familie Krook, verwant
aan de Van Zuylens, Van Harmelens, de Alendorps, enz.
In het begin dezer eeuw werd het bewoond door de familie
Van Rijn. Toen was er van de vroegere heerlijkheid niet veel
meer over, dan de eenzaam gelegen boerderij, die wij, zoals
Craandijk zegt, ,,lang genoeg kunnen zien, omdat de Vecht er
ons in een van haar ruimste bogten aan drie zijden om heen
leidt. Daar stond van ouds het adellijk huis, en naar men zegt
moet het boerenhuis in zijn dikke muren en zware gewelven
nog de overblijfsels van vroegere grootheid en sterkte toonen".
(Wandelingen door Nederland, blz. 89.) Daar bestaat een af-
beelding van Oostwaard, gewasschen O.I. inkttekening door L.
P. Serrurier uit de jaren ± 1730 vervaardigd naar een oudere.
(Zie Afb.) Ook is er nog een ,,Gezicht op de overblijfselen van
het kasteel" door Serrurier.
De oude hofstede werd in 1922 door een brand bijna totaal
verwoest, inwendig wijzen de 80 alOO cm dikke vóór- en achter-
muren nog op het verleden. Daarom zal de volksmond zo gaar-
ne gedacht hebben aan een klooster, en misschien ook wel, om-
dat de geestelijke dochters, Maria van Oostweerd in 1683 en
Wijntje van Oostweerd in 1685 grote weldoensters waren van
de oude R.K. Kerk in Maarssebroek. *) De ligging van de fraaie
hofstede in de lus van de Vecht gaf aanleiding tot het nog
voortlevende schippersrijmpje:
Als de wind kovit uit het zuiden,
kunt ge varen van Utrecht naar Muiden,
maar komt ge in de buurt van Oostioeerd,
dan is het, of de duivel u keert.
A. E. RIENTJES.
1) Arch. Aartsb. Utrecht, dl. 55. 279.
-ocr page 70-
Kaart van het Huis ter Meer te Maarssen
In Februari van dit jaar heeft de Gemeente Maarssen een oude
originele kopergravure van Maarssen aangekocht. Deze gravu-
re (afm. 0,59 x 0,85 m) geeft het huis Ter Meer en omgeving
weer in vogelvlucht: Wij zien het tussen 1702 en 1715 gebouw-
de herenhuis in Franse stijl onder Vincent Maximiliaan van
Lokhorst temidden van prachtige tuinen, waarschijnlijk ont-
worpen door Daniel Marot, (1661—1752) waarin de waterpar-
tijen, volières, de berceaux, colonades, fonteinen, enz. duidelijk
zijn aangegeven. Behalve de parkgedeelten, doolhof zijn ook de
Nederl. Herv. Kerk met omgeving afgebeeld. Zien wij goed,
dan is de consistoriekamer als een later aanbouwsel beschouwd.
Ook het dorp staat op de kaart, vooral het grachtdeel.
Het roerend kunstbezit van de Gemeente Maarssen is niet zo
bijster groot, maar deze kaart kan in het toekomstige Gemeen-
tehuis aan de wand een goed figuur maken. De aankoop was
dus wel goed gezien. Hendrik de Leth was de maker (+ 1760).
A. E. R.
-ocr page 71-
Zwerftocht van het ijzeren hek
„Markvelt van Abcou"
Bejaarde inwoners van Abcoude zullen zich dit monumen-
tale hek nog wel kunnen herinneren dat de toegang afsloot naar
het mark1;veld van Abcoude, waarop lange jaren geleden bij
gelegenheid van de jaarlijkse paardenmarkt de paarden moch-
ten draven.') Het marktveld lag als een groene oase in de kom
van het dorp. Thans is het geheel met straten doorsneden waar-
aan fraaie huizen gebouwd zijn. In het jaar 1935 werd het door
de eigenaresse Mevrouw Van Arkel verkocht aan een zoon van
de oud-minister van Koloniën J. F. Cremer. De sierlijke krul-
letters ,,Markvelt van Abcou", werden veranderd in „Kenne-
mergaarde". Na de oorlog schonk een kleindochter van de heer
Cremer gehuwd met P. W. Jansen het hek aan de Vereniging
tot behoud van natuurmonumenten met de bepaling dat het ge-
plaatst moest worden op het landgoed ,,Gooilust" te 's Grave-
land, waar het nu een blijvende plaats zal hebben tot in lengte
van dagen als een herinnering aan oude tijden. Aangezien ik
vermoed dat de naam „Kennemergaarde" wel in het hek zal
zijn blijven staan wilde ik voor het nageslacht vastleggen dat
dit hek oorspronkelijk te Abcoude heeft gestaan.
Bloemendaal 1958.
                                              W, H. KOOMANS.
') Zie iaarboekje 1946.
-ocr page 72-
INHOUD:
1.    Bestuur van het Genootschap..............            III
2.    Ledenlijst ..........................             V
3.    Jaarverslag .........................            IX
4.    Rekening van de Penningmeester............         XKI
5.    Excursieverslag.......................          XV
6.    Niftarlake-literatuur....................       XXV
7.    In Memoriam W. H. Koomans..............    XXVII
I. Verslag van de Stichting Commissie voor de Vecht en
het O. en W. plassengebied over de jaren 1955, 1956 en
1957 ................................ 1
II. Laetbekkens of scheerbekkens,
door Pastoor A. E. Rientjes.................. 33
III.  Het kasteel Oostwaard aan de Vecht bij Maarssen,
door Pastoor A. E. Rientjes.................. 39
IV.   Kaart van het Huis Ter Meer te Maarssen,
door Pastoor A. E. Rientjes.................. 42
V. Het hek van het ,,Markvelt van Abcou",
door W. H. Koomans...................... 43