-ocr page 1-
UITGAVE VAN HET ZEiSTER HISTORISCH GENOOTSCHAP
Het Christelijk
Sanatorium
1903 " 2003
Noor Mens
R.P.M. Rhoen
Flora de Vrijer
' )e bouwgeschiedenis \ 'Meer hotel dan hospitaal' \ Van Christelijk Sanatorium tot Altrecht
-ocr page 2-
Inhoudsopgave
eijst
Het Christelijk Sanatorium 1903 . 2003, inleiding.................... 3
De bouwgeschiedenis, Noor Mens................................. 4
'IVleer hotel dan hospitaal'R.P.M. Rhoen........................... 13
Van Christelijk Sanatorium tot Altrecht, Flora de Vrijer................ 33
Bi(!!e(in ter bevordering van de kennis
van de geschiedenis van Zeist
ISSN 1383-2867
Verschijnt 4x per jaar. Jaargang 33.
Speciale uitgave 2003. Drukwerk: Gregorius,
Zeist. Ontwerp: Frédérik Ruys.
REDACTIECOMMISSIE
J.L. Verbeek, voorzitter R.P.M. Rhoen, Mw.
Fl. de Vrijer redacteuren. F.Th.H. Ruys,
vormgever
REDACTIEADRES VOOR KOPIJ
Postadres: Vijverlaan 8,3701 CS Zeist
POSTADRES
Aanmeldingen van nieuwe donateurs of
adreswijzigingen kunnen enkel schriftelijk
worden gemeld via Postbus 342, 3700 AH
Zeist. Giro 384 03 83
DEADLINE
Bijdragen voor het bulletin voor de uitgave
van 2003-IV; 15 november 2003.
J^
-ocr page 3-
Het Christelijk Sanatorium
1903.20QZ -«r
^
'M %
mè^
A ^
''::';'ua,>f^^^^ ^bËw,.-...... i^aiijllll ^É_ ig^iiipi'........
3
S"** '*" l-UChtfotO 1924 FOTO GAZ . -- . "lESSj
cmëcii'^pïydhiatnscK nekenhüis en is thans onderdeel van
it, een grott^^^^nstelling in Midden Westelijk Utrecht,
t is-^nu gedi^^^fedeHJ3Jaaiyi(^.|an een begrip.
'• " ■ • ■ - ' > ' --"^
^. '^HIË^' ™ "^'^'^^IHI^^^II^^^^^^^^^H
-ocr page 4-
DE BOUWGESCHIEDENIS | NOOR MENS
X
m
Ut
>
z
>
o
c
S
De bouwgeschiedenis
NOOR MENS
'Zenuwlijders' vormen in de geschie-
denis van de psychiatrie een bijzondere
groep.' In tegenstelling tot 'gewone' krank-
zinnigen vormden zij in het algemeen
geen gevaar, noch voor zichzelf, noch voor
hun omgeving, maar geestesziek waren ze
desalniettemin.
De Amerikaanse arts G. Beard weet
hun afwijking aan de groeiende afstand
tussen de 'natuurlijke' mens en zijn door
de moderne beschaving steeds 'onnatuur-
lijker' leefomgeving, en dat zou meteen
verklaren waarom deze ziekte — hij sprak
van 'neurasthenie' — vooral bij de beter
gesitueerden geconstateerd werd. Het was
immers een typische beschavingsziekte.
Inderdaad vormden welgestelde zenuwzie-
ken vanaf het laatste kwart van de negen-
tiende eeuw een lucratieve doelgroep van
tal van privé-klinieken.
De Vereeniging tot Christelijke Verzor-
ging van Geestes- en Zenuwzieken was
Chr. Sanatorium
Meeren Paviljücn
,?cisl
in 1888 een paviljoen ('Rustoord') begon-
nen bij het krankzinnigengesticht Veld-
wijk in Ermelo. Het was de bedoeUng
daarin mensen met neurotische aandoe-
ningen te verplegen; zogenaamde zenuw-
lijders oftewel overspannen mensen. Zij
hoorden niet thuis in een gesloten inrich-
ting als bijvoorbeeld Veldwijk. Daar
werden alleen patiënten gedwongen
opgenomen. Vrijwillige opnames in psy-
chiatrische ziekenhuizen — of krank-
zinnigengestichten zoals ze toen nog
-ocr page 5-
DE BOUWGESCHIEDENIS 1 NOOR MENS
klinieken in Zwitserland en Duitsland
op zoek naar geschikte voorbeelden voor
een nieuw op te richten sanatorium. Ze
bezochten een groot aantal instellingen.
Bij de inrichting van Grohmann in Zürich
trof hen het devies: 'Terug tot de eenvoud
des levens van ons voorgeslacht'.'
Uiteraard paste dat in de heersende
opvattingen over zenuwlijders, die slacht-
offers van de modernisering zouden zijn.
In Baden-Baden bevond zich de kliniek
van dr. Ernmerich en een sanatorium,
gerund door dr. Frey-Gilbert, en in Hei-
delberg het 'Kurhaus SloB Heidelberg'.
Wiesbaden beschikte over het sanatorium
'Lindenhof', het 'Kurhaus für Nerven-
kranke' en sanatorium 'Bad Nerothal'. In
Bendorf, dichter bij huis, bezocht men het
sanatorium 'Rheinau' van dr. Erlenmeyer.
Elk van deze instellingen had zijn eigen
specifieke karakter, maar ze hadden ook
veel gemeen. Steeds waren ze in fraaie
villa' s ondergebracht. Meestal lagen die in
een landschappelijk aantrekkelijke omge-
ving, maar de stad was nooit ver weg,
want die moest voor het nodige vertier
zorgen. De verpleegprijs hing, net als in
hotels, af van de grootte en de ligging van
de kamers. De klinieken leken hun uitba-
ters veel geld op te leveren. Dr. Ernme-
rich uit Baden-Baden bijvoorbeeld, gaf de
indruk 'zijn koetjes op droog te hebben'.
Alleen de inrichting van dr. Erlen-
meyer in Bendorf deed het slecht. Erlen-
meyer weet dit aan concurrentie vanuit
Nederland, waar niet lang daarvoor een
kopie van zijn kliniek zou zijn neergezet
in Arnhem. Uit vrees dat dit nog eens
zou gebeuren werd Wentink aanvankelijk
de toegang tot de villa ontzegd. Er was
maar één kliniek waar niet alle patiënten
vrij waren. Dr. Emmerich in Baden-Baden
telde een aantal 'morfinisten' onder zijn
clientèle - vooral uitgerangeerde officie-
ren- en die moesten in bedwang worden
gehouden. Alle overige klinieken hadden
veel weg van kuuroorden. Een van de
directeuren van de bezochte instellingen
betwijfelde het bestaan van zenuwlijders
in de laagste sociale lagen, hij had ze in zijn
kliniek althans nog nooit aangetroffen.
genoemd werden — was formeel niet eens
mogelijk. Rustoord was bedoeld voor deze
groep patiënten, die zich vrijwillig zou
melden en niet het stigma van krankzin-
nige zou krijgen. Het initiatief in Ermelo
mislukte, doordat er te weinig patiënten
kwamen. Wellicht werd het paviljoen toch
gezien als onderdeel van het krankzinni-
gengesticht. In 1895 werd het opgeheven.
De vereniging had zich echter wel statu-
tair verplicht gesteld tot exploitatie van
een instelling voor zenuwlijders, waar ze
in een jaarvergadering door een van hun
leden aanherinnerd werd.^ In 1900 werd
de 'Vereeniging tot Christelijke Verzor-
ging van Zenuwlijders in Nederland' opge-
richt. Sindsdien sprak men meestal van
de 'grote' en de 'kleine' vereniging. De
bedoeling van de 'kleine' vereniging was
de oprichting van een instelling voor de
(christelijke) verzorging van zenuwlijders.
Een van de bestuursleden, dr. Herma-
nides ondernam in gezelschap van E.G.
Wentink, huisarchitect van de 'grote' ver-
eniging, een studiereis naar een aantal
-ocr page 6-
>
z
»
o
30
C
3
deelden. Klinieken voor zenuwlijders stel-
den hoge eisen aan de architectonische
uitstraling.
'Het gebouw ziet er amigenaam ml, niet
somher, de stijl zij vlug. Zijn aanblik
wekke de gedachte: "hier zou ik wen-
schcn verpleegd te worden." De entree
zij lachend. (...) De kamers ontvangen
veel licht en hebben zooveel mogelijk bal-
kons. Een groote ruime veranda hestrijke
de zuidzijde, of zuid-oost of zuid-west-
zijde van het gebouwnaar zijne ligging met
betrekking tot den windstreek.' *
Voorzieningen als centrale verwarming
verhoogden het comfort. Over de thera-
peutische eisen van een zenuwlijderskli-
niek bleek weinig consensus te bestaan,
maar Hermanides vond dat het aanbod
aan behandelmethoden er niet toe mocht
leiden de patiënten extra aan hun ziekte
te herinneren. Doel was juist om die te
vergeten. Hij stelde voor dat door het aan-
brengen van spreuken te bevorderen,
'lic zou wel hygiënische teksten aan de
wanden willen geplakt zien als daar zijn:
de nabijheid van de stad werd aangepre-
zen. Niet alleen vergemakkelijkte dat de
aansluiting op allerlei nutsvoorzieningen,
bovendien maakte het de gang naar de
kerk eenvoudiger en bood het de patiën-
ten gelegenheid tot vertier. Een kliniek
zou in eerste aanleg uit twee grote pavil-
joens kunnen bestaan. Het ene kon de
patiënten van de eerste en tweede klasse
onderdak bieden, het andere de patiënten
van de derde klasse. De bouw moest voor-
zien in uitbreidingsmogelijkheden die de
schoonheid van het complex niet bena-
Hermanides en Wentink merkten in hun
verslag fijntjes op dat de verpleegprijs die
hij vroeg, dat ook niet erg waarschijnlijk
maakte. Hermanides en Wentink beslo-
ten hun verslag met een aantal concrete
aanbevelingen. Klinieken voor zenuwlij-
ders moesten gelegen zijn in een mooie
omgeving. Bos- en tuinbouwgrond, weides
en bouwland hoorden in de nabijheid te
zijn, want het landschap diende niet alleen
om erin te wandelen, maar ook voor land-
arbeid. Indien mogelijk was een eigen
melkerij aan te bevelen. Een ligging in
-ocr page 7-
DE BOUWGESCHIEDENIS 1 NOOR MENS
"Het is verboden over ziekten te spreken"
en "Ziekten bestaan niet, daar zijn weiver-
schillende graden van gezondheid" en "Er
bestaat geen ongeluk, er bestaan verschil-
lende graden van geluk" en "Er bestaat
geen slecht weer, er bestaan verschillende
soorten van goed weer"
en?:. De pessimis-
ten
en dat zijn veel zenuwlijders
dienen optimistisch geleid te worden. '
Natuurlijk dichtte hij daarbij aan de
godsdienst een bijzondere rol toe en juist
dat aspect had hij op zijn studiereis node
gemist. Verder gaf Hermanides nog een
advies over de naam die de nieuwe kliniek
voor zenuwlijders zou moeten krijgen.
'Tenslotte acht ik het volstrekt niet onver-
schillig voor het succes onzer onderne-
ming, welken
onze Stichting zal dragen.
Sanatorium lacht mij 't meest toe, b.v.
Christelijk Sanatorium voor Zenuwlijders,
om ons beginsel en ons arbeidsveld aan
te geven. Verder dunkt mij geen bijzon-
dere bijbehche of neutrale naam noodig
tenzij het landgoed, dat gekocht wordt,
een goeden naam hebbe. Dan kunnen wij
dien er bijhouden en op Christ. Sanato-
rium volgen laten.' ^
Die naam werd dan ook gekozen voor
het Christelijk Sanatorium iii Zeist, dat op
7 juli 1903 zijn deuren opende. Het ter-
rein was gelegen tegen een ruim 60 hec-
tare groot dennenbos. De tuinarchitecten
Groenewegen en Zonen maakten het ont-
werp voor het omringende park. Bossen
werden doorsneden door wandelpaden,
zodat de verpleegden ruime gelegenheid
hadden in de buitenlucht te verkeren.
Architect Wentink koos voor de opzet
van het sanatorium het paviljoenstelsel.
De meeste psychiatrische ziekenhuizen
werden volgens dit stelsel gebouwd. Voor-
delen daarvan waren een optimale inpas-
sing in de natuur en fysieke scheiding
tussen de verschillende categorieën en
klassen patiënten. Men kon klein begin-
nen en langzamerhand uitbreiden. De
vrije, bosrijke omgeving bood de gelegen-
heid voor de patiënten hun verblijf door
wandelingen te veraangenamen, hetgeen
een heilzame werking op hun geestesge-
steldheid had. Bovendien — dat gold met
name voor de instellingen op levensbe-
schouwelijke grondslag — liet een pavil-
joen zich uitstekend als een soort gezin
organiseren, waarmee het de 'natuurlijke'
sociale omgeving van de patiënt als het
ware imiteerde. Het eerste gesticht dat
volgens dit systeem werd opgezet was Veld-
wijk in Ermelo (1884), eveneens naar ont-
werp van Wentink. In de daaropvolgende
jaren verschenen overal nieuwe gestich-
ten in paviljoenstelsel dat tot de Tweede
Wereldoorlog het gangbare type voor psy-
chiatrische ziekenhuizen bleef Het Chris-
telijk Sanatorium bestond in eerste aanleg
uit een hoofdgebouw, een badhuis, een
keukengebouw, drie villa's voor verpleeg-
den en een villa voor de geneesheer-
directeur. Wentink zette met zijn luxe
architectuur de toon; de invloed van de
studiereis is te herkennen in de toen veel-
vuldig in villa's en landhuizen toegepaste
chaletstijl. Het exterieur bestaat ter hoogte
van de begane grond uit baksteen, op
de verdiepingen is gebruikgemaakt vanaf
wisselend voeg- en pleisterwerk, met toe-
-ocr page 8-
DE BOUWGESCHIEDENIS | NOOR MENS
>
z
>
o
passing van witte zandsteen voor sluitste-
nen en blokken.
Het hoofdgebouw is met de voorzijde
georiënteerd op het zuidwesten en bestaat
uit een middendeel waarin zich op de
begane grond een hal, een trappenhuis en
twee ontvangstkamers bevinden. Aan de
ene zijde van dit middendeel bevindt zich
een grote eetzaal, aan de andere zijde een
conversatiezaal, heide met veranda ' s aan
de voorzijde. Aan de achterzijde liggen
aan een brede gang de vertrekken voor de
artsen en administratie. Op de eerste ver-
dieping bevindt zich in het midden een
grote recreatiezaal en in de ene vleugel
de kamers voor de vrouwelijke en aan de
andere zijde voor de mannelijke patiën-
ten tweede klasse. De kamers hebben aan
de voorzijde loggia's. Aan de achterzijde
liggen de kamers voor de verpleegsters,
theekeukens, garderobes en linnenkamers.
De tweede verdieping is tijdelijk ingericht
voor derde klasse patiënten. Na uitbrei-
ding van het complex zou deze verdie-
ping voor observatie van tweede en derde
klasse patiënten gebruikt gaan worden.
Ook hier liggen de patiëntenkamers aan
de voorzijde en de dienstvertrekkcn aan de
achterzijde. De ztilderverdieping is inge-
richt voor personeel en opslag. Aan de
oostzijde en aan de westzijde van het
hoofdgebouw liggen een villa voor respec-
tievelijk dames en heren eerste klasse.
De beide villa's zijn verbonden met het
hoofdgebouw door middel van een gebo-
gen en overdekte wandelgang. Deze gang
is open aan de zuidzijde en gesloten aan
de noordzijde. Beide villa's zijn gespiegeld
ten opzichte van elkaar en hebben op
de begane grond een salon en suite, een
serre en een veranda en twee patiëntenka-
mers. Op de verdieping bevinden zich vijf
patiëntenkamers, een theekeuken, garde-
robes en een kamer voor de verpleegster.
Wat verder verwijderd van het hoofd-
gebouw bevindt zich nog een vrijstaand
paviljoen voor vrouwen derde klasse. Dit
paviljoen bestaat uit drie gezelschapska-
mers, twee eenpersoonskamers, de vertrek-
ken van de hoofdverpleegster en enkele
dienstvertrekken op de begane grond en
op de verdieping drie vicrpersoonskamers,
vijt eenpersoonskamers en een kamer \'oor
de verpleegster. Op de zolder bevinden
zich diensthodekamcrs en een strijk- en
mangelkamer. Vanuit het hoottlgebouw
komt men vanuit het centrale trappenhuis
via een tien meter lange gang in het bad-
huis. Hierin bevinden zich onder meer een
grote zaal voor verschillende geneeskini-
dige baden en douches en vier kamers met
kuipbaden. Het keukengebouw is even-
eens via een gang met de achterzijde van
het ho(5fdgehouw verbonden. Voor aan
het terrein ligt de villa van de geneesheer-
directeur. Het gehele complex kon zestig
patiënten huisvesten. In 1904 vond de
eerste uitbreiding van het complex plaats.
Het in het oorspronkelijke plan opgeno-
men paviljoen voor mannen derde klasse
werd gerealiseerd, het Bosgehouw, een
paviljoen voor de medische dienst en de
arbeid van patiënten, de tuinmanswoning
en de timmerwerkplaats werden gebouwd.
In de jaren die daarop volgden werd het
Sanatorium uitgebreid met een pastorie,
die later als damespaviljoen werd inge-
-ocr page 9-
DE BOUWGESCHIEDENIS 1 NOOR MENS
IA
>
2

-i
e
3
richt (Paviljoen V), een kolenloods en er
werden een moestuin, een openluchtbad
en een vloei\'eld (voor de afvoer van riool-
water) aangelegd.
Een toenemende vraag naar verpleeg-
ruimte werd \'lak voor de Tweede Wereld-
oorlog opgelost door de bouw van een
nieuw paviljoen met een capaciteit van
veertig bedden. Ook werd toen eindelijk
de kapel gebouwd die al jarenlang op het
verlanglijstje stond van de vereniging. Het
ontwerp is van architectenbureau Van
Velze Oskam. In de geest van dat gebouw
dacht men ook de verder noodzakelijke
uitbreidingen die echter door de oorlog
werden verstoord. Tijdens de oorlog werd
het Sanatorium ontruimd en gesloten. Na
de oorlog — de gebouwen waren tijdens
de oorlog voor het grootste deel ongerept
gebleven — was er een groeiende behoefte
tot vernieuwing en uitbreiding van het
Sanatorium. In het jaarverslag van de ver-
eniging van 1951-1952 stond te lezen:
'Wij hebben voor de oorlog en direct erna
de gebouwen zoveel doenlijk gerestaureerd;
serres waren vernieuwd, het hele badhuis
-ocr page 10-
was gemoderniseerd, grote plantenkassen
gebouwd. Doch het hoofdgebouw was toch
niet wat het zijn moest.
Men moest het
doen zonder lift, met een verouderde ver-
warming, al te beperkte en stijve perso-
neelsruimte; geen eigen leslokaal meer;
werktherapie en onderwijs in één kamer;
directeur en dokters klein behuisd in
schaars verlichte vertrekken; tekort aan
onderzoeksruimte.'
Het hoofdgebouw werd geheel ver-
bouwd, gemoderniseerd en uitgebreid. Leo
G. Visser, een architect gevestigd in Zeist,
maakte hiervoor in de jaren 1951-1952 het
ontwerp dat in de daaropvolgende jaren
werd uitgevoerd en aan het hoofdgebouw
een totaal nieuw uiterlijk gaf In de jaren
70 ontstonden grote plannen tot herstruc-
turering en uitbreiding van het Sanato-
rium. Er werd een bouwteam ingesteld
waarin de directie van het sanatorium,
Raadgevend Efficiency Bureau Bosboom
en Hegener en Architectenbureau E.
Reitsma zitting namen. Belangrijkste uit-
gangspunten van de plannen waren dat het
hoofdgebouw als klasse-afdeling gehand-
haafd zou blijven en nieuwe gebouwen
gerealiseerd zouden worden voor de
huisvesting van het personeel en voor
geestelijk gestoorde bejaarden. Het bouw-
team bezocht verschillende instellingen in
Nederland en Engeland. Bezocht werden
Meer en Bosch in Heemstede, Nieuw-
Toutenhurg in Noord-Bergurn, De Ichtus-
kliniek in Capelle aan den IJssel, De Sint-
Franciscushof in Raalte, Cowjey Road
Hospital in Oxford en Mapperly Hospital
in Nottingham. Vooral bij de bezoeken
aan de beide Engelse ziekenhuizen werd
veel aandacht besteed aan de wijze waarop
integratie van intramurale en extramurale
zorg aan geestelijk gestoorde bejaarden tot
stand was gekomen. Nog in hetzelfde jaar
was een programma van eisen opgesteld
10
-ocr page 11-
DE BOUWGESCHIEDENIS I NOOR MENS
Literatuur
-     Blljdenstein, R., Zeist, groei en bouw. Patijnpark,
Dorpskern en Wilhelminapark,
Zeist 1984.
-     Blijdenstijn, R., Architectuur en stedebouw In de
provincie Utrecht, 1850-1940,
Zwolle/Zeist 1996.
-     Bresier, J., Heil- und Pflegeanstaltenfur Psychisch-
kranke in Wort und Blid (Band I),
1914.
-    College voor Ziekenhuisvoorzieningen, Inventarisa-
tie 1978 psychiatrische inrichtingen in Nederland,
Utrecht 1979.
-     Feringa, J.H., 'Het Christelijk Sanatorium voor
Zenuwlijders te Zeist',
Eigen Haard, 5 maart 1904,
pp, 148-151.
-    'Het Christelijk Sanatorium voor zenuwlijders te
Zeist', De Spiegel 5 (1910) 2, pp, 9-15
-     Huddleston Slater, W.B., Nederiandsche sanatoria
en herstellingsoorden. Gids,
Den Haag z,j, [1933]
-     Huizenga, J., Memorabele mensen en memora-
bele momenten uit de geschiedenis van de intra-
murale gezondheidszorg,
Lochem 1991
-    Hutschemaekers, G., C. Hrachovec (red,). Heer en
heelmeesters. Negentig jaar zorg voor zenuwlijders
in het Christelijk Sanatorium te Zeist,
Nijmegen
1993.
-     Mens, N., De architectuur van het psychiatrisch
ziekenhuis,
Wormer 2003
-    Santé Magazine [uitgave ter gelegenheid van het
75-jarig bestaan van het Chr, Sanatoriumvoor Neu-
rosen en psychosen te Zeist], augustus 1978
■ Wentink, E.G., J.C. Wentink, •ChristelijkSanatohum
voor Zenuwlijders te Zeist', Bouwkundig Tijdschrift,
deel 21 (Deel 47 der Bouwkundige Bijdragen),
1903, pp. 16-17; plaat Xll-Xiil.
voor een leerlingenflat, een geriatrische
afdeling en een dienstgebouw. Begin 1969
werden de schetsplannen aan de zieken-
huiscommissie ter goedkeuring voorgelegd
en in 1972 kon met de uitvoering van
de gebouwen worden gestart. Langzamer-
hand was er van de oorspronkelijke opzet
weinig meer over. Overal op het terrein
waren in de loop van de tijd gebouwtjes
bijgebouwd, andere werden afgebroken of
uitgebreid. Daar kwam nog bij dat geen
enkele instelling in de jaren tachtig en
negentig ontsnapte aan het integratie-
beleid waarbij uiteindelijk alle patiënten
voor wie dat haalbaar was, overgeheveld
werden naar de stad. Waar deze substitu-
tie voltooid was, liet ze de terreinen van de
klassieke gestichten vaak deels leeg achter.
Herstructurering bleek vaak noodzakelijk.
Complexen als het Christelijk Sanatorium
blijken echter bijzonder geschikt voor de
verpleging van bijzondere patiëntengroe-
pen die langdurige zorg nodig hebben.
Een voorbeeld is het paviljoennaar ont-
werp van VMX Architects. Het opval-
lende ontwerp is bestemd voor patiënten
die door hun lichamelijk handicap in gees-
telijke nood zijn geraakt. Het lijkt een in
de aarde genesteld ruimteschip dat door
zijn groene kleur enigszins in de bosrijke
omgeving lijkt te willen opgaan. Dankzij
de ronde vorm heeft elke patiënt 'a room
with a view'
op de omliggende natuur.
Noten
Deze tekst is deels gebaseerd op; N. Mens,
De architectuur van het psychiatrisch ziekenhuis,
Wormer 2003.
2
J. Huizenga, Memorabele mensen en memorabele
momenten uit de geschiedenis van de intramurale-
fezondheidszorg,
Lochem 1991,257
' ■ Verslag van een bezoek aan eenige zenuwin-
richtingen. Historisch Documentatiecentrum voor
het NederiandsProtestantisme, Vrije Universiteit
Amsterdam, Archiefvereniging tot Christelijke Ver-
zorging van Geestes- enZenuwzieken, 1884-1981
(Arohiefnr. 501), inv.nr. 52. 4 Ibidem. 5 Ibidem. 6
Ibidem
-ocr page 12-
Uegani'grdiid. SchsaI i h 400.
CHRISTELIJK SANATORIUM VOOR ZKNUWLIJDERS, TE ZEIST.
Ardiittclen: E- G, WE-iTINK en ,1, C. WKNTINK.
Bouwkundig Tijdschrift Dtil 21.
fDtÜ 41 dir Bouwkundige Bijdragtn.)
-ocr page 13-
•MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
'Meer hotel dan hospitaal'
Een beeld van de oprichting en de bouw van het Christelijk Sanatorium in Zeist
o
SU
R.P.M. RHOEN
hl 1884 werd de 'Vereeniging tot Chris-
telijke Verzorging van Krankzinnigen en
Zenuwlijders' opgericht. Die vereniging
richtte in de loop der jaren meerdere
psychiatrische inrichtingen op, te weten
"Veldwijk" in Ermelo (1886), "Bloemen-
daal" in Loosduinen (1892), "Dennen-
oord" in Zuidlaren (1895), "Wolfheze"
in Renkum (1907) en "Vogelenzang" in
Bennebroek-Hillegom (1928) en de psy-
chiatrische-neurologische kliniek aan het
Valeriusplein te Amsterdam (1910).
Omdat de vereniging er niet in slaagde
haar doelstelling ten aanzien van zenuw-
lijders te verwezenlijken, deed het bestuur
in 1899 aan de algemene vergadering het
volgende voorstel:
'Inzake de oprichting van eene Stichting
voor Zenuwlijders stelt het Algemeen
Bestuur voor. dat de Algemeene Vergade-
ring besluite, pogingen aan te wenden, dat
voor de zaak der Zenuwlijders eene afzon-
derlijke Vereeniging op denzelfden grond-
slag als deze Vereeniging, en in zusterlijke
verhouding tot haar, worden opgericht.'
Met dat doel kwamen op 5 september
1900 in Utrecht de heren Jhr. Mr. T.A.J.
van Asch van Wijck, M.J. Chevallier, bur-
gemeester van Valburg, N.A. de Gaay
Fortman, predikant te Amsterdam, C.W.
Graaf van Limburg Stirum te Arnhem, P.
13
-ocr page 14-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
m
»
z
k »
-i
o
31
C
S
Plaatselijke
verenigingsafdeling
Uit het verslag van de op 23 september
1903 gehouden algemene vergadering van
de Vereniging tot christelijke verzorging
van zenuwlijders in Nederland blijkt dat
er 63 verenigingsafdelingen bestonden. In
Zeist bestond ook een plaatselijke afdeling.
Uit het verslag dat in de Weekbode van 8
januari 1902 staat, valt op te maken dat
de afdeling nog niet lang bestond, want er
is sprake van een voorlopig bestuur. In het
verslag komen zoveel zaken aan de orde
dat we bericht integraal overnemen.
'Vrijdag jl. hield de afd. Zeist van de
Vereeniging tot christelijke verzorging van
zenuwlijders eene huishoudelijke vergade-
ring in het lokaal boven de Ger School.
Daarin werd o.m. meegedeeld dat het
benoodigd kapitaal voor den bouw eener
inrichting nagenoeg is volteekend, zoodat
met dien bouw zal worden begonnen.
De geneesheer-directeur is reeds benoemd
maar om enkele omstandigheden is het
wenschelijk, dat zijn naam nog geheim
gehouden wordt. Men is ook reeds begon-
Roodhuijzen te Zeist, F. Gunnink Bzn. te
Kampen, Dr. E.A. Keuchenius te Scheve-
ningen. Dr. S.R. Hermanides te Gelder-
malsen. Ds. J.W.A. Notten te Velp, Ds.
A. van Andel te Heerenveen en Ds. J.H.
Feringa' te Zaandam bijeen. Met de vast-
stelling van de statuten werd de nieuwe
vereniging geconstitueerd. Het bestuur
van de nieuwe vereniging werd gevormd
door de heren die bij de oprichting aanwe-
zig waren. Later traden Mr. J. van Giffen
uit Heerenveen en Mr. H.J.H. Baron van
Boetzelaer uit Utrecht nog tot het bestuur
toe. Bij Koninklijk besluit van 3 juli 1901,
Staatsblad 139, werden de statuten goed-
gekeurd. De nieuwe vereniging kreeg de
naam 'Vereeniging tot Christelijke verzor-
ging van Zenuwlijders in Nederland'. De
vereniging droeg een gereformeerd signa-
tuur. Artikel 2 van de statuten bepaalde
dat als grondslag de Heilige Schrift naar
de verklaring van de Gereformeerde Belij-
denisschriften diende.
Koningin Emma was in 1903 bereid
om beschermvrouw van de vereniging te
worden.
14
-ocr page 15-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
Elim
Over de naam van de nieuwe vestiging
van de Vereniging tot christelijke verzor-
ging van zenuwlijders in Nederland in
Zeist bestond in het eerste jaar verwar-
ring. In de krant van 8 januari 1902 staat:
'De stichting, zal zoo men weet, f...] den
naam "Elim" dragen.'
Deze naam wordt daarna nog meerdere
malen vermeld. Het laatst in een kranten-
bericht van 4 februari 1903.
Elim verwijst, hoe kan het anders bij
een christelijke instelling, naar de bijbel.
In het boek Exodus, hoofdstuk 15, vers 27,
staat:
'Na de tocht door de zee kwam Israël in
de woestijn, waar geen water was. Doch
toen kwamen zij te Elim, en daar waren
twaalf waterfonteinen, en zeventig palm-
bomen; en zij legerden zich aldaar aan de
wateren.'
De uitdrukking Toen kwamen zij te Elim
betekent Toen kwam er verpozing en rust.
Voor een rustoord voor zenuwlijders zeker
een mooie naam. Maar toch werd als
naam Christelijk Sanatorium aangeno-
nen met het kappen van het noodige ter-
rein op de aangekochte gronden, groot 62
HA. De naam der stichting zal "Elim"
zijn. Het voorloopig bestuur der afdeeling
trad af. Gekozen werden tot bestuursle-
den, de hh. P. Roodhuyzen, B. Balhuizen,
]. van Zanten,
H. Hense, H. Meerdink
en ds.
Honig. De laatste twee waren niet
tegenwoordig, de overigen namen staande
de vergadering hunne benoeming aan.
(St.
Ct.) Omtrent deze zaak schrijft men nog
van hier aan de
Standaard:
'We kunnen nu mededeelen, dat de tot-
standkoming van de inrichting tot christe-
lijke verzorging van zenuwlijders verzekerd
is. De leenir.g van f250.000, die daarvoor
wordt aangegaan, heeft aanvankelijk goed
onthaal gevor\den; zoodat de bouwplan-
nen voor de eerste paviljoens reeds worden
in orde gemaakt. De stichting, zal zoo
men weet, die op een schoon boschrijk ter-
rein zal verrijzen, zal den naam "Elim"
bestuur koos op 17 januari 1902 P. Rood-
huijzen tot voorzitter, J. van Zanten tot
secretaris en H. Meerdink tot penning-
meester.
De gereformeerde school waar deze ver-
gadering werd gehouden, stond aan de
Kerkweg 11.
In de krant wordt hierna niets meer
over de Zeister afdeling geschreven. Zij
komt ook niet voor in het Adresboek van
Zeist, dat jaarlijks verscheen. Wel in de
jaarverslagen van de vereniging wordt de
plaatselijke afdeling nog lang genoemd.
In het hierboven genoemde verslag
wordt gezegd dat de naam van de nieuwe
geneesheer-directeur nog geheim was. In
de Weekbode van 19 februari 1902 wordt
de sluier voor de abonnees opgetild:
'Tot geneesheer-directeur van de stichting
"Elim" van de Vereeniging tot Christel
Verzorging van zenuwlijders is benoemd
de heer Dr. Hermanides, arts te Gelder-
malsen, die de benoeming heeft aangeno-
De benoeming van ds. Honig^ tot
bestuurslid was een beetje voorbarig.
Hij accepteerde de benoeming niet. Het
15
-ocr page 16-
•MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' 1 R.P.M. RHOEN
>
men. Het bestuur besloot daartoe al in zijn
vergadering op 24 april 1902. Het heeft
wel nog even geduurd eer die naam was
ingeburgerd.
Vestiging in Zeist
De Weekbode meldde op 17 augustus
1901 dat P. Roodhuijzen voor rekening
van de Vereniging tot christelijke verzor-
ging van zenuwlijders in Nederland het
in Zeist gelegen bos Het Parmentiersvak
had aangekocht om er een sanatorium
voor zenuwlijders te bouwen. Roodhuijzen
(1826-1911), die lid van het bestuur van
deze vereniging was, woonde in Zeist. Hij
vervulde verschillende openbare functies.
Zo was hij lid van de gemeenteraad van
Zeist (1898-1903) en lid van de Provinci-
ale Staten (1898-1907)."
De redenen waarom de genoemde ver-
eniging zich in Zeist heeft willen vestigen,
zullen waarschijnlijk de mogelijkheid zijn
geweest om in Zeist een groot en geschikt
terrein te kunnen aankopen, gelegen in
een gezonde en rustige omgeving, dat goed
bereikbaar was vanuit Utrecht en Zeist
een verblijf in de natuur waren voor het
herstel van een zenuwpatiënt noodzake-
lijk. Als vestigingsplaats kotw men de zich
ontwikkelende chique 'groene' villador-
pen in de omgeving van regionale centra
als Arnhem, Utrecht en Den Haag. En
Zeist voldeed aan die voorwaarden. Zeist
telde in 1901 9304 inwoners.
Op 1 november 1901 had ten overstaan
van notaris L.A. Langeveld te Dordrecht
de overdracht plaats. De Vereniging tot
christelijke verzorging van zenuwlijders in
Nederland, toen nog in Utrecht gevestigd,
kocht het bijna 62 hectaren grote bos van
J.P. van den Brink uit Utrecht. Het bos
wordt in de notariële akte omschreven
als:
'dennen- en eikenboschgrond met daarop
staande vier woningen onder één dak
met schuren, genaamd "de Vier Zinnen",
koepel of zomerhuis, boschwachters- of
jagerswoning en schuur, voorts met alle
daarop staande hoornen en beplantingen
en verder aanbehooren
f...]'.
Als ligging van het bos wordt in de akte
opgegeven;
Dr. S.R. Hermanides.
FOTO GAZ
had de naam een deftig dorp te zijn. Met
het oog op het milieu van de patiënten,
die men wilde aantrekken, was dit laatste
zeker niet onbelangrijk. Kerkhoven en
Vijselaar (Heer en heelmeesters f...], p.
44) constateren dat de instituten voor
zenuwlijders geconcentreerd waren in het
midden van het land. Rust, isolatie en
16
-ocr page 17-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL^JJlFmj^HqEN
(n
*•
z
O
c
3
'aan de Oostzijde van den Straatweg van
Utrecht naar Zeist [...} achter het land-
goed "Ma Retraite'" en als belendingen:
'ten noorden door den Ouden Wouden-
hergschen Weg, waarlangs aan de over-
zijde eigendom ligt van de Erven van den
Heer }.]. Kluppel, ten oosten door een
weg van de gemeente Zeist, waarlangs aan
de overzijde eigendommen van baron van
Boetzelaar van Oosterhout, ten zuiden
door de eigendommen van de gemeente
Zeist en den HeerJ.H. van Marwijk Kooij
en den Ouden Arnhemschen Weg en ten
westen door dienzelfden weg, waarlangs
aan de overzijde de eigendommen van den
heer
F.N. van der Muelen'
oftewel de Oude Woudenbergse Zan
weg, de Panweg, de Burgemeester Pat
laan en de Oude Arnhemseweg.
koopsom bedroeg 35.000 gulden. 1
gezonderd van de verkoop waren:
'het rasterwerk of vlechtdraad om
land van den opzichter met de spari
paaltjes, zoomede eenig afbraak, eet
jonge vruchtboompjes, alsmede het mos en
strooisel, voor zooveel dit door den ver-
kooper vóór den negenden Augustus dezes
jaars is verkocht [...]'.
J.P. van den Brink had het bos Het
Parmentiersvak' in 1873 gekocht van Mr.
J.L.H, van Roijen uit Achttienhoven,
oud-burgemeester van Jutphaas. Het bos
ontleende zijn naam aan een vroegere
eigenaar, Anthony Carel Parmentier, heer
van Heeswijk, overleden te Utrecht in
1666. Door vererving en verkoop kwam
het bos in 1828 in handen van G.A.G.Ph.
Baron van der Capellen, oud-gouverneur
van Nederlands-lndië, die op de buiten-
plaats VoUenhove in De Bilt woonde.
Deze was ook eigenaar van het aangren-
zende tussen de Oude Woudenbergseweg
en de (Oude) Amersfoortseweg gelegen
bos Het Klompjesvak; ook wel Bos van
-iwi
17
-ocr page 18-
■MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' 1 R.P.M. RHOEN
»
Z
»
O
VoUenhove of naar een andere eigenaar,
Kluppelbos genoemd. Na de dood van
Van Capelle in 1848 verkochten zijn erven
het bos aan de hiervoor genoemde Van
Roijen. De oude naam Het Parmentiers-
vak zou na de vestiging van het Christelijk
Sanatorium spoedig in onbruik raken. In
1907 wordt al gesproken over het Sanato-
riumbos.
Bij de koop werd de Vereniging tot
christelijke verzorging van zenuwlijders
in Nederland vertegenwoordigd door de
heren J.W.A. Notten, predikant van de
Gereformeerde Kerk van Velp, A. van
Andel, predikant van de Gereformeerde
Kerk van Heereveen, en C.W. Graaf van
Limburg Stirum, kamerheer in buiten-
gewone dienst van de koningin. Ridder
in de Orde van de Nederlandse Leeuw,
te Arnhem. De eerste als voorzitter, de
tweede als secretaris en de derde als pen-
ningmeester, samen het moderamen van
het bestuur.
Aanbesteding
Het bestuur van de nieuwe vereniging
had veel werk te verzetten. Theoretische
rapporten over verpleging van patiënten
in gestichten of gezinsverpleging moesten
worden behandeld. Moest er één of meer-
dere vestigingen komen. Eisen te stellen
aan het verplegend personeel moesten
worden opgesteld, maar ook zijn salarië-
ring moest worden geregeld. En natuurlijk
de voorbereiding van de nieuwbouw.
Als architect voor het te bouwen Sana-
torium werd E.G. Wentink uit Schalkwijk
aangetrokken. Op 20 mei 1902 stuurde
Wentink het bouwplan voor het Sanato-
rium naar de gemeente Zeist. Burgemees-
ter en wethouders verleenden op 23 mei
vergunning voor de bouw.
In de Weekbode van 3 mei stond al een
bericht betreffende de aanbesteding:
'De aanbesteding van het bouwen van een
sanatorium alhier voor rekening der Ver-
eeniging tot Christelijke Verzorging van
Zenuwlijders zal plaats hebben op 23 Mei
1902 in het Hotel Schneider [thans Her-
mitage, Rh.]. Bestek en teekeningen zijn te
bekomen bij den Architect
E.G. Wentink
Senior te Schalkwijk.'
Blijkbaar was er vooroverleg geweest
met het gemeentebestuur en was de verle-
ning van de bouwvergunning nog slechts
een formaliteit. Door de aannemers werd
als volgt ingeschreven:
Joh. de Ruiter, Arnhem
           ƒ 225.000
M. Wardenier, Arnhem           ƒ 226.100
W. Alberts & Zn., Amsterdam ƒ 169.914
W.A. Verbrugge, Gouda
          ƒ 166.980
A. Michiels, Utrecht                ƒ 166.240
H. Beltman, Deventer
             ƒ 165.960
J.J. Duim, Gouda
                     ƒ 165.814
B.  de Bruijn, Weesp                ƒ 165.600
C.F. Plaat, Weesp
                    ƒ 165.000
R. Rijksen, Utrecht
                 ƒ 164.900
H. Abeson, Steenwijk ƒ 164.800
H.J. Juriëns, Utrecht ƒ 163.000
T. de Herder, Zwolle,
N.M. Bollen, Utrecht          ƒ 162.000
J. Bijlaard,
J.R. de Jong, Hilversum ƒ 158.000
Fr. Raaimakers, Amsterdam ƒ 155.000
G. van Rassel, Utrecht
            ƒ 151.000
W. v.d. Meij, Bussum               ƒ 147.000
D. van Mameren, Asch            ƒ 143.854
N. Willemsen, Vreeswijk          ƒ 143.322
18
-ocr page 19-
■MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
z
»
o
n
c
De opdracht werd, zoals men kan ver-
wachten na het zien van deze inschrij-
vingen, gegund aan N. Willemsen te
Vreeswijk, de laagste inschrijver.
Naar aanleiding van de aanbesteding
van de bouw wijdde het Utrechts Dagblad
een artikel aan het bouwplan. Dit artikel
werd door de Weekbode overgenomen in
zijn uitgave van 24 mei 1902.
'Omtrent het te bouwen sanatorium "Elim"
alhier voor zenuwlijders kan het Utr. Dbl.
Het volgende mededeelen: Een terrein is
aangekocht met heuvelachtig dennenhosch
nabij den straatweg van de Bilt naar Zeist
en aan de achterzijde nabij het nieuwe
station Zeist. [...]'
Eerste steenlegging
Na de aanbesteding duurde het onge-
veer anderhalve maand voordat de eerste
steen werd gelegd. In de tussentijd zal een
aantal zaken zijn geregeld en voorbereid.
Eind juni waren de werkzaamheden zover
gevorderd dat de datum van 10 juli werd
vastgesteld voor de feestelijke eerste steen-
J
tlÜHüV^'liyU j|j j UI!!V'!in!!l^
'iiiiii II II ï inill ï ïï ïï ïï ntl
19
-ocr page 20-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
»
z
»
-4
O
ë
legging. Burgemeester en wethouders van
Zeist werden hiervoor uitgenodigd.
Deze gebeurtenis was voor de plaatse-
lijke krant aanleiding om zijn lezers uit-
gebreid te informeren over de bouw van
het Sanatorium maar ook over de Vereni-
ging-
'Door het Bestuur der "Vereeniging tot
Christelijke verzorging van zenuwlijders"
is onlangs aanbesteed het houwen van
een sanatorium voor Zenuwlijders en een
woning voor den Geneesheer-Directeur, op
het bekoorlijk perceel, naast en achter het
landgoed "Ma Retraite" in de Gemeente
Zeist. Thans vernemen wij, dat de 1ste
steen zal worden gelegd op Donderdag 10
juli n.m. 1 uur. Met belangstelling zal
dit worden vernomen, en velen, die in
de buurt wonen zullen door hunne tegen-
woordigheid van die belangstelling blijk
geven. Deze Vereeniging werd in het leven
geroepen, nadat de "Vereeniging tot Chris-
telijke verzorging van krankzinnigen en
zenuwlijders", die zulke belangrijke stich-
tingen heeft te Ermelo, Loosduinen en
Zuid Laren, waar uitsluitend krankzinni-
gen verpleegd worden, had verklaard van
de verpleging van zenuwlijders te moeten
afzien en den wensch geuit, dat zich een
nieuwe Vereeniging daarmee zou willen
belasten. Nu die Nieuwe Vereeniging er is
en zich gereed maakt die taak te aanvaar-
den, zal zij dan ook met bekwamen spoed
haar titel moeten wijzigen, door de staart
"en zenuwlijders" te laten vallen. Anders
ontstaat wellicht verwarring. En zij, die
door Legaten, dezen arbeid wenschen te
steunen, dienen het onderscheid tusschen
beide Vereenigingen goed in het oog te
houden. De nieuwe Vereeniging heeft hare
geldleening nog niet geplaatst. Het is wen-
schelijk dat dit spoedig geschiede. Het
ineens afbouwen is veel voordeeliger, en
om tal van redenen verkieslijk. De aan-
deden groot f 1000, f 500 en f 100 ren-
deeren 4%.
Het Bestuur is samengesteld
als volgt:
Het Moderamen:
Ds. J.W.A. Notten, Voorzitter, te Velp
Ds.
A. V. Andel, Secretaris, te Heeren-
veen
C. Graaf v. Limburg Stirum, Penning-
meester, te Arnhem
En voorts (in alphabetische volgorde):
jhr
Mr. T.A.]. V. Asch van Wijck (Minis-
ter van Koloniën)
H.J.H. Baron van Boetzelaar, te De Bilt
Ds. }.H. Feringa, te Zaandam
Mr. J. van Giffen, te Heerenveen
F. Gunnink, te Kampen
Dr. S.R. Hermanides, benoemd Genees-
heer-Directeur
Dr. E.A. Keuchenius, te Scheveningen
P. Roodhuizen, te Zeist
Moge deze Vereeniging zich in toenemende
mate verheugen in de belangstelling van
ons volk. Moge het getal harer leden, thans
vrij aanzienlijk, weldra verdubbeld zijn,
en de aandeelen in de geldleening spoedig
zijn geplaatst.'
Ook van de eerste steenlegging werden
de lezers van deze krant uitvoerig geïnfor-
meerd.
'L.l. Donderdagmiddag te 1 uur had de
eerste steenlegging plaats van het Sana-
torium voor zenuwlijders in de "Par-
mentiersvakken" alhier, uitgaande van de
20
-ocr page 21-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
m
»
z
>
o
9
C
3
den wensch te hebben uitgesproken dat
velen er herstel zouden mogen vinden, dat
tot zijn genoegen het Sanatorium in deze
gemeente werd opgericht, daar dit zeker
mede in 't belang was van werklieden
en neringdoenden van Zeist. Daarna had
de plechtigheid plaats. Met een keurig
versierde truffel en met cement uit een
eveneens versierde kalkbak, legde Ds. van
Notten den gedenksteen, waarna door de
aanwezigen werd gezongen Ps. 118, vers
U. Ds. ].H. Feringa uit Zaandam sloot
daarna deze plechtigheid met dankgebed,
nadat hij nog eenige woorden had gespro-
ken in aansluiting van hetgeen door ds.
van Notten was gezegd. Na afloop werden
aan de genoodigden eenige ververschin-
gen aangeboden, en de werklieden rijkelijk
onthaald.'
'Goeden voortgang'
De bouw van het Sanatorium was voor
de Weekbode aanleiding om regelmatig
over de voortgang van de bouw te berich-
ten. Aan de hand van deze berichten
kunnen wij de bouwgeschiedenis enigs-
vereeniging tot christeUjke verzorging van
zenuwhjders. Om de plek waar deze plech-
tigheid zou plaats vinden, had de aan-
nemer een tribune voor de genoodigden
gebouwd en deze met bloemen, groen en
vlaggen feestelijk versierd. Onder begun-
stiging van tamelijk goed weder, nam Ds.
].W.A. van Notten het woord, na de aan-
wezigen te hebben doen zingen twee verzen
van Ps. 146. Spreker begon met zijn leed-
wezen uit te spreken over het feit dat de
benoemde Geneesheer-Directeur, de heer
S.R. Hermanides, en nog een bestuurslid
niet tegenwoordig konden zijn, de eerste
door verblijf in het buitenland, de laatste
door ongesteldheid. Spreker wees er op
dat deze inrichting aan een lang gevoelde
behoefte zal voldoen en sprak de wensch
uk dat door 's Heeren zegen tal van patiën-
ten zouden mogen herstellen. Daarna
sprak de heer H.M. van der Mersch,
die als waarnemend burgemeester met
den secretaris, den heer
J.M. van der
Heijden, het Gemeentebestuur vertegen-
woordigde. Spreker zeide, na het nut van
dergelijke inrichting te hebben betoogd en
zins volgen. Op 17 september 1902 stond
in de krant:
'Met de pavilloens, van het gesticht voor
christelijke verzorging van zenuwlijders
wordt goeden voortgang gemaakt. De in
aanbouw zijnde drie gebouwen zijn reeds
een eind boven den grond verrezen. Te
wenschen is dat de Gemeenteraad spoedig
besluit den weg er heen te verharden.'
Die wens ging niet snel in vervulling.
Het bestuur van de Vereniging tot verzor-
ging van zenuwlijders in Nederland ver-
zocht in 1907 aan het gemeentebestuur
het gedeelte van de Oude Arnhemseweg
gelegen tussen de Schaerweijdelaan en de
Schapendrift te verharden. Burgemeester
en wethouders vonden de uitgave echter
te hoog voor de gemeentekas.
Dat het behangen van tachtig kamers
in het Sanatorium na inschrijving gegund
was aan de behanger en stoffeerder D.W.
Timmerman uit Zeist, was op 22 oktober
1902 een bericht waard. Evenals dat de
aanleg van een waterleiding in het hoofd-
gebouw en de paviljoens van het Sana-
torium na aanbesteding was opgedragen
21
-ocr page 22-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' 1 R.P.M. RHOEN
>
Z
»■
-1
O
»
c
3
aan L. Gadellaa uit Zeist. Dit werd op 12
november 1902 gemeld. De zaak van Tim-
merman was gevestigd aan de 2e Hogeweg
44 en die van Gadellaa op de Voorheuvel
115.
Dat de werkzaamheden goed opscho-
ten, kan men lezen in de Weekbode van 4
februari 1903:
'Naderende voltooiing. De werkzaamhe-
den aan de Christelijke inrichting tot ver-
pleging van zenuwlijder, "Elim" alhier,
vorderen goed. Het hoofdgebouw, bene-
vens de verschillende bijgebouwen, zijn
alle reeds lang onder de kap. De woning
van den geneesheer nadert snel haar vol-
tooiing, en zal in Maart of April reeds
' betrokken worden. De inrichting voor cen-
trale verwarming is deze week gereed geko-
men. De timmerlieden zijn bezig met het
leggen der vloeren, terwijl men, zoowel
binnen als buiten aan het "afstucadooren"
, is. Tevens is men begonnen met het ter-
rein in orde te brengen; wegen en perken
worden aangelegd, terwijl het hout, dat
daarvoor geveld moet worden, de vorige
week verkocht is. Alles wijst er op, dat men
paden en andere structuren behouden.'
Voor de bouw van het Sanatorium en
voor de aanleg van de tuin was het wel
nodig een gedeelte van het bos te kappen.
Met de verkoop hiervan bemoeide zich
notaris A. Vosmaer uit Zeist. Op dinsdag
28 januari 1902 werden in het openbaar
verkocht: '51 perc. Eikenhakhout, sparren,
rekhouten, boonenstaken, bloemstokken,
brandhout, berke- en beukeboomen op "Elim"
(voorheen de Parmentiersvakken)'
en een
jaar later op donderdag 29 januari 1903:
'82 perceelen sparren, rekhouten, brandhout,
bloemstokken, en eikenhakhout in de z.g.
Parmentiersvakken.'
Beeldend beschrijft Feringa (1904) het
Sanatoriumbos:
'Zie dan even in dit bosch van 60 Hectaren
naar het heuvelland, waar gij in rijke den-
nenbosschen den golvenden bodem aan-
treft, die de bosschen van Zeist, Rijzenburg
en Driebergen zoo liefelijk maakt. Daar,
ter rechterhand, is de Theeheuvel, hoog
boven al het groen zich verheffend, en
met een koepel gekroond, waar menigen
Zondag wordt theegedronken, en vanwaar
met de voltooiing en opening der inrichting
niet al te lang wil wachten.'
Tuinaanleg
In het krantenbericht van 4 februari
1903 staat dat men ook bezig is het terrein
in orde te brengen en dat wegen en perken
werden aangelegd. Deze werkzaamheden
werden uitgevoerd door het tuinbedrijf
van Groenewegen uit De Bilt. De firma
Groenewegen & Zoon was gevestigd aan
de Utrechtseweg 31 in De Bilt, villa 'Lin-
naeus'. Zij had daar een grote kwekerij van
40 hectaren. John Groenewegen publi-
ceerde in het augustusnummer van 1903
van Het Nederlandsche Tuinbouwblad Sem-
pervirens
enkele foto's van de werkzaam-
heden. Daaruit blijkt dat men in februari
1903 bezig was met graafwerken en
het wegvoeren van het overtollige zand.
Dat laatste gebeurde met kipwagens.
De beplanting van het voorterrein was
omstreeks mei 1903 voltooid. Bij het
opstellen van een plan voor de aanleg van
de tuin en voor het onderhoud van het
bos had men bijna alle bestaande wegen,
-ocr page 23-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
IA
>
Ongevallen
Tijdens de bouwwerkzaamheden deden
zich op het bouwterrein enkele ongevallen
voor. Niemand werd zwaar gewond, maar
toch werden de ongelukken in de krant
vermeld en aangenomen mag worden dat
het niet bij deze ongevallen alleen geble-
ven is. Op 17 september 1902 meldt de
krant:
'Een werkman aan het te stichten Sanato-
rium alhier, zekere
V. van Austerlitz, had
gisteren terwijl hij bezig was stijgerwerk in
elkander te zetten, het ongeluk met zijn
hand in een spijker te grijpen, waardoor
hij dat lichaamsdeel verwondde en zijn
werkzaamheden moest eindigen.'
Op 15 november 1902:
'Donderdagmiddag had een werkman, aan
de in aanbouw zijnde gebouwen van het
sanatorium voor zenuwlijders, het ongeluk
over een paal te struikelen, waardoor hij
viel en zich de knie ontwrichtte, zoodat hij
naar zijn woning vervoerd moest worden,
waar geneeskundige hulp werd ingeroe-
pen.'
Op 6 december 1902;
O
c
• • =
Chr. Sanatorium voor Zenuwlijders.
ZEIST, . Telefoon No. 69.
H^
t Sanatorium, dat in 1903 door de Ver«cniging tot Christelijke Verzorging van Zcnuwlijdcrs
werd opgericht, is bestemd voor de geneeskundige behandeling van functioneele en organische
zenuwziekten. Er is in verschillende paviljoenen plaats beschikbaar voor patiënten van alle standen en van
beide seksen.
De gebouwen worden centraal verwarmd en zijn van gas- en waterieiding voorzien; gelegenheid tot
werkverschaffing en ontspanning is aanwezig; ook eigen wandelterrein van ruim 60 Hectaren dennenbosch.
De tarieven, die per maand worden berekend, djn als volgt: eerste klasse f 6.—, f7.— of hooger,
tweede Klasse f 3.50, f 4.— of f 5. -, derde klasse f 1.50, f 2.— of f 2.50, alles per dag en naar gelang
van de kamer. Nadere inlichtingen worden op aanvrage gaarne verstrekt.
Mej. J. O. KLOMP, Arts.
Dr. D. SCHERMERS, Geneesheer-Directeur.
« « =
de vele groote ramen uitzicht geven op
Utrechts Domtoren en op de Pyramide
van Austerliz, over een golvende zee van
bosschen, en over het in welig groen gedo-
ken Zeist, Straks vervangen lanen van
dennenpyramiden de kruindragende spar-
ren, daar ligt de woning en het kweekter-
rein van den boschbaas; en tusschen deze
en de gebouwen biedt de halfopen kleine
koepel een rustplaats voor wie den groo-
ten koepel te hoog of te afgelegen achten.
Naast en vóór de gebouwen is rustig-lie-
felijke parkaanleg; en daarvoor bouw- en
oefenterrein. De open ruimte vlak achter
het centraalgebouw wacht nog op nader
bestemming.'
7%
-ocr page 24-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
8>
»
>
"8
O
'Aan de in aanbouw zijnde gestichten tot
verpleging van krankzinnigen in de "Par-
mentiersvakken" alhier kreeg weder een
werkman een ongeluk, waardoor hij zijn
werkzaamheden moest staken. Gelukkig
voor de werklieden zijn zij allen door
den aannemer tegen ongelukken verze-
kerd, zoodat zulk een gedwongen neder-
legging van het werk geen schade voor hen
is.'
Op 3 januari 1903:
'Gisteren had een werkman, C. d. B.
genaamd, werkzaam aan het in aanbouw
zijnde sanatorium, het ongeluk onder het
loopen in een beitel te schoppen, welke op
den grond lag. Door een en ander is de
man genoodzaakt zijne werkzaamheden
eenigen tijd te staken.'
En op 10 januari 1903:                   ' i'
'Aan de in aanbouw zijnde gestichten
voor Zenuwlijders in de Parmentiersvak-
ken alhier, had dezer dagen een werkman
het ongeluk zijn knie te verwonden, waar-
door hij genoodzaakt werd zijne werk-
zaamheden te staken.'
De aannemer had voor zijn personeel
een ongevallenverzekering afgesloten en
dat zal in een tijd van weinig sociale voor-
zieningen een zegen zijn geweest.
Diefstal
Tijdens de bouw deed zich ook een cri-
mineel feit voor, waarover de krant uitvoe-
rig berichtte. Hoe de kwestie is afgelopen,
wordt helaas niet vermeld. In de Week-
bode van 17 januari 1903 staat het vol-
gende bericht:
'L.L. Woensdag werden door de politie
op het werk van het in aanbouw zijnde
sanatorium alhier twee jeugdige werklie-
den gearresteerd, die verdacht werden van
diefstal van lood. Nadat zij eerst alles
halsstarrig ontkenden werden zij overge-
bracht naar het bureau van politie; onder-
weg bekenden zij reeds dat zij te samen en
op verschillende tijdstippen van het werk
lood hadden meegenomen en dit aan den
opkooper S. alhier hadden verkocht. Vol-
gens hunne bekentenis bedroegen de geza-
menlijke diefstallen meer dan 100 K.G.
Voor de werklieden op het Sanatorium
was het een afschrikwekkend voorbeeld,
hunne twee kameraden door de politie
geboeid te zien wegbrengen. Op last van
den officier van justitie zijn beiden naar de
strafgevangenis te Utrecht, ter voorloopige
hechtenis, overgebracht.'
Gevolgd op 21 januari 1903 gevolgd door:
'In verband me den diefstal van lood, aan
het in aanbouw zijnde Sanatorium voor
zenuwlijders alhier, waarvan twee jeug-
dige werklieden verdacht worden, welke
zich reeds in voorloopige hechtenis bevin-
den, zijn bij nader onderzoek door de poli-
tie sterke vermoedens gerezen tegen den
baas aannemer van het loodgieterswerk.
Door hem werd het lood op het werk gele-
verd, en aldaar gewogen en geboekt. Hier-
van nu zou hij van tijd tot tijd weder een
gedeelte mede naar huis genomen hebben.
Het lood werd dan door zijn knechts
vervoerd. Door dit voorbeeld aangemoe-
digd waren zijn knechts er toe gekomen,
zich ook een gedeelte toe te eigenen. Hoe
treurig! Nauwelijks de kinderschoenen
ontwassen, waren zij volgens hunne ver-
klaring tot deze daad gekomen, ten einde
een ruimere verteering te kunnen maken.'
24
-ocr page 25-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
Discriminatie?
Op 12 juni 1903 werden twee Italianen
die op weg waren naar het in aanbouw
zijnde Sanatorium door twee mannen mis-
handeld. Men kan zich afvragen wat hier-
van de reden was. Hadden zij gewoon de
pech om op het verkeerde moment op de
verkeerde plek te zijn of hadden de daders
een hekel aan buitenlandse werknemers.'
Wij zullen het nooit te weten komen. De
krant schreef over deze misdaad:
'Gistermiddag omstreeks 1 uur begaven
tuiee Italiaansche stucadoors zich naar
hun werk op het "Sanatorium voor zenuw-
lijders" alhier, toen zij op den Ouden
Arnhemsche weg werden mishandeld en
verwond door A.K. en H.Kl; deze zijn
door de politie, die van het geval kennis
kreeg, opgespoord en naar het bureau van
politie overgebracht, alwaar zij voorloopig
in bewaring zullen blijven.'
En in het volgende nummer van 17 juni:
'De twee jeugdige personen K. en KI. alhier,
die zich de vorige week schuldig maakten
aan mishandeling van twee Italiaansche
stucadoors, werkzaam aan het sanato-
geneesheer-directeur, die geruimen tijd in
het buitenland doorbracht, tot meerdere
voorbereiding voor zijn taak, heeft dezer
dagen zijne ruime en fraaie woning op het
terrein betrokken.^ Aanvragen om plaat-
sing kunnen dus reeds door hem ont-
vangen worden. De vereeniging tot Chr.
Verzorging van zenuwlijders is tot dusverre
voorspoedig in hare onderneming. De geld-
leening tegen 4 pCt. is nagenoeg geplaatst.
Nog enkele aandeelen van f 100, f 500 en
f 1000 zijn voor wie haar steunen wil bij
den penningmeester graaf C.W. v. Lim-
burg Stirum te Arnhem disponibel, en
bij de kassiers en makelaars in effecten
verkrijgbaar
Het getal leden en begunsti-
gers der vereeniging breidt zich gaandeweg
uit, en zal zich ongetwijfeld blijven uitbrei-
den. De contributie behoeft niemand af te
schrikken, men bepaalt haar zelf Zij dit
Sanatorium een zegen voor velen!'
De opening vond plaats op dinsdag 7
juli om 2 uur namiddags en werd verricht
door koningin Emma. Van haar bezoek en
de openingsplechtigheid werd zeer nauw-
rium voor zenuwlijders alhier, hebben zich
ook schuldig gemaakt aan de berooving,
door een eenigszins beneveld werkman een
portemonnaie met ruim f 13,- te ontne-
men, voor welk feit zij op last van den
Officier van ]ustitie, in voorloopige hech-
tenis naar Utrecht zijn overgebracht.'
Plechtige opening
Medio april 1903 begon men zich voor
te bereiden op de opening van de nieuwe
instelling over ongeveer drie maanden. In
een artikel in de Weekbode van 11 april
1903 werd de loftrompet gestoken.
'Naar wij uit goede bron vernemen, vor-
dert de bouw van het Christelijk Sana-
torium voor zenuwlijders alhier naar
wensch, en zal de opening begin juni a.s.
kunnen plaats hebben. In dit rustig gele-
gen en naar alle eischen des tijds inge-
richt Sanatorium, met heerlijken tuin en
uitgestrekt bosch van
meer dan 60 hec-
taren, zullen in de verschillende pavil-
joenen tal van lijders en lijderessen uit
allerlei levenskringen kunnen worden ver-
pleegd.
Dr. S.R. Hermanides, benoemd tot
z
f
"I
o
25
-ocr page 26-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' [R-P-M. RHOEN
keurig verslag gedaan in de Weekbode
van 8 juli 1903:
'Onder een stortvloed van regen had gis-
termiddag de opening van het Sanatorium
tot Chr. Verzorging van Zenuwlijders in
Nederland plaats. Bij aankomst in het
hoofdgebouw bleek terstond, dat de zaal
waar de plechtigheid zoude plaats hebben,
te klein was; daar het een der grootste
was, was hier niets tegen te doen. De
zaal was schoon met planten versierd.
Even twee uur trad H.M. de Koningin'
Moeder de zaal binnen, voorafgegaan door
onzen burgemeester en ]hr. Ridder Pauw
van Wieldrecht, Kamerheer van H.M., en
gevolgd door de Hofdame Freule van de
PoiL' Even te voren had zich reeds Gravin
van Lynden van Sandenburg in de zaal
begeven, die met het Bestuur
H.M. in
de vestibule opwachtte en ontving. Bij
't binnentreden hief het meisjeskoor van
de school van Juffrouw Bartelds, begeleid
door piano, het "Wilhelmus" aan, dat
H.M. kennelijk trof Gekleed in z'^art-zij-
den costuum met pensé hoedje, nam H.M.
in een leuningstoel plaats, terwijl door
1904
I
een lieve kleine een schoon bouquet werd
aangeboden. Na het zingen van een lied
door het koor nam de voorzitter van het
Bestuur, Ds. Notten uit Velp, het woord,
na voorgegaan te zijn in gebed, waarin
dit huis Gode werd opgedragen. De voorz.
zeide H.M. dank voor Hare aanwezig-
heid en dat het H.M. had behaagd als
Beschermvrouwe van deze stichting te
willen optreden; hij deelde mede dat Z. Ex.
-ocr page 27-
■MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
m
>
z
o
c
S
toe de hulp in van verplegers en verpleeg-
sters, die zich bereid verklaard hebben
met hem dit werk te aanvaarden, vertrou-
wende dat de Heere er zijn zegen aan
verbinden zal. Na het zingen van en lied
stond
H.M. de Koningin op, om haar hart
te uiten over deze schoone stichting en met
heldere stem deze inrichting voor geopend
te verklaren. "Zoo zij het God van liefde
en vrede!" enz. Zoo klonk het lied van
het koor door de zaal, waarna nog een
zegewensch aan H.M. werd gebracht,
die staande werd aangehoord; vervolgens
bezichtigde
H.M. door Dr Hermanides
en Graaf van Limburg Stirum geleid, de
gebouwen. Het was ruim vier uur toen
H.M. het terrein verliet. Dit moest helaas
om het ongunstige weer in dichte rijtuigen
geschieden, zoodat van eerepoort en ver-
sieringen als mede van het zoo voortreffe-
lijk schoone terrein, niet veel kon worden
gezien en genoten. Het was een zeer
belangrijke ure, die bij hen, die tegenwoor-
dig mochten zijn, niet spoedig in vergetel-
heid zal raken. Gods zegen, zoo afgebeden
als toegewenscht, ruste op onze huizen
voor hen, die daar genezing zoeken en
voor hen die dezen arbeid ondernamen.'
Het artikel was ondertekend met 'v. Z.'.
Mogelijk zijn dit de initialen van Jn. Van
Zanten, de secretaris van de plaatselijke
afdeling.
Juffrouw Bartelds die in dit artikel wordt
genoemd, was het hoofd van de Meis-
jesschool van de Evangelische Broederge-
meente.
Behalve de woorden die in de krant
staan, zei dr. Hermanides in zijn toespraak
bij de opening:
        . ,. ., .             ; .su
'Wij leven in een zenuwachtige tijd, een
tijd vol emoties: koningsmoorden, oproe-
rige werkstakingen zijn aan de orde van
de dag. Men voelt zich niet veilig meer
op straat; op alle wegen wordt men opge-
schrikt door fiets, motorfiets of automo-
biel; men wordt van alle kanten bedreigd
en geëmotioneerd.'
Deze woorden hebben
sindsdien niets aan actualiteit inge-
boet.
Koningin Emma opende het Sanato-
rium met de volgende woorden:
'Ik spreek den wensch uit, dat vele patiën-
de Minister vaji Binnenlandsche Zaken
om ambtsbezigheden niet kon aanwezig
zijn, maar vertegenwoordigd was door
baron van Lynden; zette voorts grondslag
en doel dezer stichting uiteen, die, hoewel
geen kerkelijke, de geloofsbelijdenis der
Geref. Kerken tot grondslag heeft gekozen,
om voor allerlei doorvloeiingen bewaard
te blijven, doch tevens ruim van opvat-
ting, in den geest van dien Christus, die
de kranken genas, wenscht werkzaam
te zijn. Weer verhief zich het koor in
een Duitsch lied dat zeer de aandacht
van H.M. trok: "Herr, deine Güte reicht
so weit der Himmel ist, und deine Wahr-
heit, so weit die Wolken gehn. Halleluja'."
Hierna nam de Directeur-Geneesheer
Dr. Hermanides het woord, schetste, hoe
bezwaarlijk hij dezen arbeid had aan-
vaard, maar hoe hij ten slotte gemeend
had God hierin te moeten dienen: hoe
noodig het is om in een tijd van gejaagd-
heid als de onze, die zoo ontzaglijk veel
zenuwlijders telt, eene stichting als deze te
hebben,
enz. Dr. H. zeide zich geheel te
willen "geven" aan dit werk en riep daar-
27
-ocr page 28-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
VI
z
»
o
c
s
ten in deze Stichting, te midden van deze
heerlijke natuur, de rust zullen vinden,
die genezing brengt. Aan zorgvuldige ver-
pleging zal het hun niet ontbreken. Met
de innige bede, dat Gods zegen mogen
rusten op het werk der Vereeniging tot
Christelijke verzorging van Zenuwlijders
in Nederland, verklaar Ik dit liefdehuis
voor geopend!'
'Een Hotel-Pension?'
Dat de opzet van het Sanatorium een
bijzondere plaats innam in de genees-
kunde, maakt Feringa duidelijk. Hij zegt
dat de voorbijgangers zich afvragen wat
voor gebouw het Sanatorium is:
'Een Hotel-Pension tot rustig vermaak in
schoone omgeving of een reeks liefelijke
gebouwen tot verpleging? Eén ding is voor
beiden zeker: Een ziekenhuis in den ouder-
wetschen zin van dit woord is het niet.
Daartoe ziet er alles veel te opgewekt uit,
en dit is dan ook volkomen overeenkom-
stig de bedoeling der oprichters, die in een
hunner eerste samenkomsten als beginsel
hebben vooropgesteld, dat de inrichting
meer hotel dan hospitaal teekenen moest.
Verwacht dus niet een van die zieken-
kazernes, waarvan reeds de aanblik tot
zwaarmoedigheid stemt.'
Het Sanatorium is in Zwitserse chalet-
stijl ontworpen. Zoals de meeste psychia-
trische ziekenhuizen die tussen 1880 en
1910 werden gebouwd, werd ook het Sana-
torium volgens het zogenaamde pavil-
joenstelsel gebouwd.' Het bestaat uit een
symmetrisch complex met een centraal
hoofdgebouw, dat oorspronkelijk door
middel van licht gebogen wandelgaande-
rijen met de beide hoekpaviljoens was ver-
bonden. De gevels hebben in de begane
grond schoon metselwerk en in de verdie-
pingen een bepleistering.
'Breed en rustig, ondanks de veelheid van
afwisseling in zijn bouwtrant, rijst daar
(rijk aan frischheid en den zomer, en
met centrale verwarming - evenals al de
gebouwen
- in den winter) het centraalge-
bouw op in drie verdiepingen; van achte-
ren vol ramen met heerlijk boschzicht, en
van voren vol uitspringende hoeken, rus-
tige plekjes, groote en kleine balcons, en
twee groote veranda's.' beschrijft Feringa
het hoofdgebouw.
Wentink ontwierp een gebouw waar-
van elke verdieping door een lange gang
in tweeën werd verdeeld. Via de entree
kwam men in de vestibule. Links en rechts
van de vestibule lagen twee ontvangst-
kamers. Daarachter aan de linkerkant de
eetzaal en aan de rechterkant de con-
versatiezaal. De linker ontvangstkamer
deed in de eerste jaren dienst als tijdelijke
bestuurskamer. Aan de andere kant van
de gang lagen diverse vertrekken die oor-
spronkelijk de volgende functies hadden
(van links naar rechts): aanrechtkamer,
kamer voor de administratie, twee direc-
tiekamers ('Directrice'!), garderobe - dan
een brede trap naar boven - laborato-
rium, twee kleedkamers, kamer van de
dokter, operatiekamer en een donkere
kamer. Feringa zegt over deze twee laatste
kamers:
'Oogonderzoek kan soms nodig zijn: en
misschien moet zelfs een enkele maal
een doortastende maatregel niet gevreesd
worden.'
-ocr page 29-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
>
z
»
o
c
3
Op de eerste verdieping boven de ves-
tibule was een vertrek dat bestemd was
voor bestuurskamer maar dienst deed als
conversatiekamer. Verder lager hier veer-
tien kamers voor patiënten en twee voor
verplegend personeel. Verder vond men
er twee garderobekamers, twee linnenka-
mers en twee theekamers. Op de tweede
verdieping waren tien kamers voor patiën-
ten en twee kamers voor het verplegend
personeel. De aanrechtkamer was door
middel van een gang verbonden met
het keukengebouw. Een andere overdekte
gang leidde van het midden van het
hoofdgebouw naar het badhuis. Water
speelde bij de behandeling van de patiën-
ten een belangrijke rol in het Sanatorium.
Feringa:
'Geuiune baden, electrische baden, water-
stralen, douches, regenhaden, wasschin-
gen, wrijvingen, massage,
daaraan
ontbreekt het niet.'
Verenigingsverslag over
1902-1903
De algemene vergadering van de 'Ver-
eniging tot Christelijke verzorging van
Zenuwlijders in Nederland' werd op 23
september 1903 in Zeist gehouden. Ook
nu nam de Weekbode weer een uitgebreid
verslag op in zijn editie van 30 september
1903. Hierin passeren alle belangrijke
zaken nog eens de revue.
'De derde Algemeene Vergadering der Ver-
eeniging tot Christehjke verzorging van
ZenuwUjders, 23 dezer alhier gehouden,
werd begunstigd door prachtig weder. En
zonnig als het weder, was ook - en met
reden - de stemming der vergadering.
Was de Vereeniging dusverre niet door
het weder begunstigd, dewijl bij de eerste
steenleggingen opening, gekenmerkt waren
door het in 1903 zoo gewoone "veel
regen en wind", - ditmaal deed de lie-
felijke zonneschijn de heerlijke omlijsting
onzer huizen met haar fraai voorterrein en
boschrijke achtergrond voortreffelijk uit-
komen, en teekende en beeldhouwde ieder
hoekje dezer zoo schilderachtige gebouwen
in heerlijke pracht van kleuren en vormen
als een toonbeeld van schoonheid en vrede.
In de eetzaal van het Centraalgebouw,
waar 7 juli H.M. de Koningin-Moeder
het Sanatorium had geopend verklaard,
waren nu de afgevaardigden en andere
leden opgewekt bijeen. Nadat de verga-
dering was geopend met het zingen van
Psalm 127:1, het lezen van Psalm 146, en
gebed, sprak de voorzitter, ds. Notten, een
woord van warme opwekking, afhanke-
lijk opzien, en blijde verwachting. Daarna
besprak de secretaris, ds. Van Andel, de
geschiedenis van het laatste vereenigings-
jaar. Hij herinnerde aan de aanbesteding,
eerste-steen-legging, en opening; hij her-
dacht het overleden bestuurslid, den vori-
gen minister van koloniën, jhr. mr. T.A.J.
van Asch van Wijck; hij deelde mede
dat de vereeniging 2748 leden had en
63 afdeelingen en bestendig aanwast, en
bovendien gesteund wordt door 41 corpo-
ratiën, en dat het bestuur op heden bestaat
uit de heeren ds. J.W.A. Notten, voorzit-
ter, ds. A. van Andel, secretaris, CW.
graaf van Limburg Stirum, penningmees-
ter, mr. H.l.H. baron van Boetzelaer, dr.
E.A. Keuchenius, F. Gunnink Bzn., Dr.
S.R. Hermanides, P. Roodhuijzen, mr. ].
29
-ocr page 30-
■MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
van Giffen en ds. ].H. Feringa. Was eerst
op 9 ]uni
[juli, Rh.] aan patiënten toe-
gang verleend, tot heden waren telkens
tusschen 33 en 40 patiënten aanwezig
geweest. Behalve het huishoudelijk per-
soneel, onder bestuur van de huismees-
teres, terwijl tuin en bosch hun eigen
verzorgers hebben, en ook voor de admini-
stratie gezorgd wordt, zijn aan de stich-
ting verbonden vier hoofdverpleegsters, vijf
verpleegsters, en twee verplegers, allen
onder leiding van dr. Hermanides, den
Geneesheer-Directeur. Bij de opname van
patiënten is - en wordt - streng de hand
gehouden aan de bepaling, dat uitsluitend
zenuwlijders mogen opgenomen worden,
waardoor enkelen zijn geweigerd of weg-
gezonden. Het verslag van den penning-
meester, graaf Van Limburg Stirum, gaf
hierbij de cijfers over 1902. Tevens werd
medegedeeld, hoe goed de eerste leening
van f250.000 geplaatst was; maar tevens
dat deze gelden ook geheel verbruikt waren,
zoodat een nieuwe leening noodzakelijk is
voor voortgezette bouw en noodzakelijke
uitgaven. De machtiging, door het Bestuur
aangevraagd, om een nieuwe leening te
mogen aangaan tot een maximum van f
250.000 rentende 4% werd na bespreking
met bijna algemeene stemming verleend.
Ten slotte gaat de vergadering, die door
ds. Van Andel met gebed gesloten wordt,
over tot bezichtiging der schoone gebou-
wen, parken en bosschen onder leiding -
en met verklaring - van dr. Hermanides
den geneesheer-directeur.'
In het verslag wordt gesproken over de
huismeesteres. Deze functie werd vervuld
door mej. C.J. Sorber (1854-?), die tevens
apothekeres was. Zij vestigde zich op 21
april 1903 in Zeist en op 30 januari 1907
vertrok zij naar Den Haag.
De gebouwen en huizen op het terrein
van het Christelijk Sanatorium waren
natuurlijk ook genummerd. In het Adres-
boek van Zeist van 1905 staat wie hier al
zo woonde.
Oude Arnhemscheweg (links)
1 Dr. S.R. Hermanides
3 Gebouwen der inrichting
5 voor zeuwlijders
                        ;.
SaC.H. Manné, tuinman             ;•
SBHeeren paviljoen 3e kl.
7a]. Geijtenbeek, landbouwer
TBStalling
Manné, die in dienst was van het Chris-
telijk Sanatorium, werd met ingang van
19 augustus 1904 aangesteld als buitenge-
woon veldwachter. In 1907 werd hij opge-
volgd door A. van Silfhout.
Door de ogen van Kraal
Een van de mooiste, vaak wel erg
bloemrijke, beschrijvingen van Zeist vindt
men in Kraal's nieuwe groote gids van Zeist,
uit 1907. De schrijver neemt de lezer aan
zijn hand mee door het dorp Zeist. Zo
wandelt men over de Utrechtseweg en dan
zegt de auteur:
'rechts gaat de Schapendrift [nu Sanato-
riumlaan, Rh.] langs een reeks arbeiders-
woningen naar 't bekende "Sanatorium
der Chr. Vereeniging ter verzorging van
Zenuwlijders", dat met zijn talrijke
moderne , roodgedakte gebouwen rustig
en gastvrij over 't vruchtbaar bouwland
op de villarij van den Utrechtscheweg
kijkt. Dit Sanatorium [op] 7 Juli 1903
30"
-ocr page 31-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
Bronnen
-    Archief der gemeente Zeist, 1599-1905, inv.nrs.
128 (f. 123, 136-137), 282 (ag.nr. 1905), 327,
723 (artii<el 36), 725 (artil<ei 430) en 727 (artikel
1159); Gemeentearciiief Zeist.
-    idem, 1906-1945, inv.nrs. 177 en 1915; GAZ
-    Arciiief der gemeente Zeist, Bouwvergunningen
{Oude Arntnemseweg 260), ds.nr. BWT 7349;
GAZ.
-    Archief van de gemeente Zeist, collectie bouwver-
gunningen, (Oude Arnhemseweg258-266), ds.nrs.
BWT 7308, BWT, 7329, BWT 7344, BWT 7352,
BWT 10899; Gemeente Zeist, PG Middelen, afde-
ling DIV.
-    Archief van notaris L.A. Langeveld te Sliedrecht,
1901; afschrift notariële akte Topografisch-histori-
sche documentatie Gemeentearchief Zeist.
-     Het Adresboek van Zeist. 1 April 1909, Zeist
1909.
-    V.A.M, van der Burg en R.P.M. Rhoen, De gemeen-
teraad van Zeist, 1851-1976, Zeist 1994.
-    J.H. Feringa, 'Het Christelijk Sanatorium voor
Zenuwlijders te Zeist', Eigen haard nr. 10, 5 maart
1904 p. 148-151, nr. 11, 12 maart 1904 p.
164-169.
-    Gereformeerde stichtingen van barmhartigheid in
Nederiand, Kampen / Utrecht / Bergen op Zoom,
1927.
-    Giel Hutschemaekers en Christoph Hrachovec
(redactie). Heer en heelmeesters. Negentig jaar
zorg voor zenuwlijders in het Christelijk Sanatorium
te Zeist, Nijmegen 1993.
-    Jan W. Kraal Wz., Kraal's nieuwe groote gids van
Zeist, p. 82-84 en 216, Zeist [1907].
-    Het Nederiandsche Tuinbouwblad Empervirens,
augustus 1903, p. 362, 364-366, 368, 370
-    R.PM. Rhoen en L. Visser, Oud Zeist vanuit de
lucht, Hoogeveen 1996.
-    Weekbode voor Zeist, Driebergen en Omstreken,
geopend door H.M. de Koningin-Moeder
en door den verdienstelijke geneesheer-
directeur Dr. Hermanides geleid, die op
1 Februari 1907 door Dr. Schermers als
zoodanig werd opgevolgd, is een belang-
rijke geneeskundige inrichting voor zenuw-
zieken, in wier paviljoenen voor patiënten
uit eiken stand plaats is. De droge gezonde
ligging temidden der bosschen, de uit-
nemende verpleging, zijn rustige en toch
niet eenzame omgeving hebben 't Sanato-
rium een goeden naam gegeven. De breede
zandweg er voor, 't verlengde van den
Oud-Arnhemscheweg, welk kruispunt met
de Schapendrift en haar verlengde achter
de directeurswoning van ouds Vier Zinnen
heet, buigt later weer naar den Utrecht-
scheweg, nadat zich, langs de scheiding
van 't Sanatorium-bosch, een zeer mooie
weg door de hooge dennen, de Dijnsel-
weg, naar den Bergweg aansluit. Daar
langs wandelende kan Uw oplettend oog in
dat heerlijk heuvelbosch van 't Sanatorium
den mooie Koepel ontdekken, die den ver-
moeiden patiënten een aangename rust-
plaats met mooie gezichtspunten biedt.'
In dit boek zijn ook advertenties opge-
nomen. Het Christelijk Sanatorium heeft
niet nagelaten hierin eveneens een adver-
tentie te plaatsen:
'Chr. Sanatorium voor Zenuwlijders,
Telefoon No. 69, Het Sanatorium, dat in
1903 werd geopend, is van gas- en water-
leiding voorzien en wordt centraal ver-
warmd.
Het is ingericht voor verschillende
klassen van patiënten, die in afzonderlijke
villa's en paviljoenen verpleegd worden.
De ligging is zeer rustig op 5 minuten
afstand van den LJtrechtschen Straatweg
aan den tram van Utrecht naar Zeist.
Gelegenheden tot werkverschaffing zijn
aanwezig. Een eigen terrein van ruim
60 Hectaren dennenbosch is beschikbaar
voor wandelen. De tarieven bedragen in
de eerste klasse
6 tot 9, in de tweede
klasse 3.50 tot 5, in de derde klasse 1.50
tot 2.50 gulden per dag. Nadere inlich-
tingen worden op aanvrage verstrekt. De
geneesheer-directeur. Dr. D. Schermers.
Mej. ].G. Klomp, arts.'
O
1
c
Z
31
-ocr page 32-
'MEER HOTEL DAN HOSPITAAL' | R.P.M. RHOEN
I
m
m
17 augustus 1901, 8, 11, 18 januari, 19 februari,
3, 24, 28 mei, 2, 9, 12 juli, 17 september, 22
oktober, 12, 15 november, 6 december 1901, 3,
10,17, 21januari, 4 februari, 11 april, 20 mei, 13,
17, 20 juni, 4, 8 juli en 30 september 1903.
Noten
' Ds. J.H. Feringa (1859-1925) woonde van 25 okto-
ber 1904 tot 7 mei 1906 in Zeist. In die jaren was
hij geestelijk verzorger van het Christelijk Sanato-
rium. In verband met een buitenechtelijke relatie
moest hij deze functie neerleggen. In 1906 ver-
trok hij naar Amerika. Zie voor zijn biografie Bio-
grafisch lexicon voor de geschiedenis van het
Nederlandse protestantisnne,
deel 3, p. 120-121,
Kampen 1988.
Zie voor een biografie van Ds. Anthonie Gerrit
Honig (1864-1940, gereformeerd predikant te Zeist
van 1894 tot 1903, Biografisch lexicon voor de
geschiedenis van het Nederlandse protestantisme,
deel 4, p. 214-215, Kampen 1998.
joenstelsel werd voor het eerst toegepast bij de
psychiatrische inrichting in Veidwijk-Ermelo (1886).
Zie voor biografische gegevens V.A.M, van der Burg
en R.P.M. Rhoen, De gemeenteraad van Zeist,
1851-1976, p. 31-32, Zeist 1994.
In 1995 werd deze naam aan een straat in een
woonwijk tegenover het Sanatoriumgegeven.
Zie voor een biografie van Dr. S.R. Hermanides
(1842-1908) Nieuw Nederlandsch biografisch
woordenboek,
deel vier, k. 727-728, Leiden 1918.
Zie voor biografische gegevens V.A.M, van der Burg
en R.P.M. Rhoen, De gemeenteraad van Zeist,
1851-1976,
p. 172-173, Zeist 1994.
De bewering gedaan in de vergadering van de
gemeenteraad van Zeist van 17 maart 2003 dat
de aanleg van het Sanatoriumbos het werk van
de bekende landschapsarchitect Zocher (onduide-
lijk is of K.G. 1796-1863 of L.P. 1820-1915 wordt
bedoeld) zou zijn geweest, is historisch onjuist.
Dr. S.R. Herminades vestigde zich op 27 maart
1903 in Zeist.
Frederica Louise Henriette van de Poll (1853-1946)
stamde uit Zeist. Haar familie bewoonde de kleine
buitenplaats 'Beek en Royen', 2e Dorpsstraat 56..
Het paviljoenstelsel werd in Nederiand geïn-
troduceerd door W. van Oosterwijk de Bruijn
(1829-1903), bewoner van de buitenplaats Lom-
merlust aan de Utrechtseweg in Zeist. Het pavil-
o
c
3
Achterzijde van het Sanatorium.
FOTO GAZ Woning van de geneesheer-directeur.
FOTO GAZ
-ocr page 33-
VAN CHRISTELIJK SANATORIUM TOT ALTRECHT | FLORA DE VRIJER
m
z
>
o
s
c
Van Christelijk Sanatorium tot Altreclit
gemeenschappelijke slaapzalen voor hoogstens
vier personen gebruikt, met goede verzorgingen
degelijke eenvoudige spijzen
Alle klassen hebben reciit op vrij gebruik van
tuin en bosch, dat een uitgestrektheid heeft van
meer dan 60 H.A.                                       
. ■
ART. 3 ledere verpleegde moet in l^et bezit zijn
van de noodige kieedingstukken. Van onderklee-
deren moeten minstens vier stuks meegebracht
worden. Eik kledingstuk moet belioorlijk gemerkt
zijn.          . ■
ART. 4 Bezoeken aan verpleegden mogen in het
Sanatorium plaats hebben op de daarvoor vast-
gestelde dagen en uren, met toestemming van
den Geneesiieer-DIrecteur
ART. sAlle verpleegden zijn onderworpen aan
orde en regel van het Sanatorium.
Het bestuur is bevoegd verpleegden, die zich
onbehoorlijk gedragen, uit het sanatorium te ver-
wijderen. Dit zal ecitter niet geschieden, dan in
overleg rriet de
naaste familie.
ART. 6 Het verpleegpersoneel mag van de ver-
pleegden geenerlei geschenk aannemen.
Wie sclienking wenst te doen doe zulks aan liet
Sanatorium.
ART. 7 De voldoening der verpleeggelden
geschiedt bij vooruitbetaling, telkens van een
maand. Wanneer de verpleegde binnen de
eischen des tijds, bestaande uit meerdere palvil-
Joens, is bestemd tot behandeling en verpleging
van Zenuwiijders van beide
seteen.
Krankzinnigen worden niet opgenomen.
Ter opneming vervoege men zich (schriftelijk of in
persoon) bij den Geneesheer-Directeur
ART. 2 l-iet Sanatorium bevat drie klassen, waar-
van de derde is opgesplitst in
twee afdelingen.
In de eerste klasse heeft ieder verpleegde een
eigen slaapkamer Kamer meubilering, bediening
en voeding beantwoorden aan die van personen
uit den eersten
stand, indien de beschikbare
ruimte het toelaat en er van de zijde van
den Ger)eesheer-Directeur geen bezwaren tegen
bestaan, kan een tweede kamer worden verkre-
gen.
Voor rekening van den verpleegde kan. met
goedkeuring van den Geneesheer-Directeur een
eigen verpleger of verpleegster worden toege-
staan of aangesteld, tegen nader te bepalen
prijs. Deze verpleger of verpleegster staat onder
directie van den Geneesheer-Directeur
In de tweede klasse heeft ieder verpleegde een
eigen slaapkamer, en komen kamer, meubile-
ring, bediening en voeding overeen met die van
personen uit den deftigen burgerstand.
In de derde klasse (afdeeiingA) heeft ieder ver-
pleegde een eigen slaapkamer en komen kamer,
meubilering, bediening en voeding overeen met
die van personen uit den gezeten burgerstand.
In de derde klasse (afdeeling B) worden
FLORA DE VRIJER
Een selectie van belangrijke data,
gebeurtenissen en opmerkingen
1884 Oprichting Vereeniging tot Christelijke
Verzorging van Kranl<zinnigen en Zenuwiijders
(ook wei genoemd de grote Vereniging)
1901 Oprichting Vereeniging tot Christelijke Ver-
zorging van Zenuwlijders in Nederland
(ook wel genoemd de kleine Vereniging)
1902  Dr. S.R. Hermanides (de latere Genees-
heer-Directeur) maakt een rondreis langs
Duitse instellingen voor zenuwlijders om advies
te kunnen geven over een soortgelijke inrich-
ting in Nederland. Zijn rapportage wordt beslo-
ten met: 'dat het niet onverschillig is voor het
succes onzer onderneming, welke naam de
Stichting zal dragen. Sanatorium lacht mij het
meest toe, bijvoorbeeld Christelijk Sanatorium
voor Zenuwiijders'.
1903 Opening van het Christelijk Sanatorium te
Zeist.
1904  Opgesteld de Voorwaarden van Opne-
ming en Verpleging in het Christelijk Sanato-
rium voor Zenuwlijders te Zeist
ART. 1 Hef Sanatorium, geheel ingericht naar de
33
-ocr page 34-
VAN CHRISTELIJK SANATORIUM TOT ALTRECHT 1 FLORA DE VRIJER
(ft
>
z
>
o
maand vertrekt, geschiedt geen terugbetaling
van het resterende, tenzij het bestuur in een
bijzonder geval hiertoe mocht besluiten.
De verpleeggelden worden berekend als volgt:
Eerste klasse: f 7,- per dag en hooger (naar
gelang van kamer en extra verpleging)
Tweede klasse: ƒ5,- per dag en hooger (naar
gelang van extra verpleging)
Derde klasse A: f2,- per dag en hooger (naar
gelang van kamer en extra verpleging)
Derde klasse B: fl.- per dag
Het bestuur behoudt zich het recht voor, het
tarief der derde klasse B voor corporatiën te
wijzigen.
ART. 8 In het verpleeggeld zijn begrepen:
Geneeskundige consultatiën
Verzorging door het Verpleegpersoneel
Geneesmiddelen
Baden en douches
Massage
Electhsche behandeling
Leiding van den door den
Geneesheer voorge-
schreven arbeid of ontspanning
Bewasching (alleen de grove wasch)
In het verpleeggeld zijn niet begrepen:
Wijn en die versterkende middelen boven de
gewone voeding die door den Geneesheer niet
noodzakelijk worden geacht
Operaties, zowel kleine als groote. verbandmid-
delen en chirurgische apparaten
Die geneesmiddelen voor uitwendig gebruik, wier
aanwendiiig door de zenuwziekte niet wordt
geëischt.
De fijne wasch
Aldus: Het bestuur der Vereenigirig tot Christe-
lijke Verzorging van Zenuwlijders in Nederland,
Zeist 15 April 1904
1905 Aanstelling van een eigen geestelijk ver-
zorger: Ds. J.H. Feringa, die echter op 23
november 1905 ook weer werd ontslagen,
wegens 'om bekende droeve redenen' (bui-
tenechtelijke relatie(FI)). Het jaaroverslag over
1905/1906 zegt hier verder over:
'de wonde, door zijn gedrag en het Sanatorium
en de Vereeniging toegebracht, is nog niet
gelieeld: ze bloedt nog na'.
Het heeft vervolgens 65 jaar geduurd voordat
een eigen geestelijk verzorger vjerd aangesteld,
in die 65 jaar hebben de plaatselijke predikanten
van de Nederlandse Hervormde en de Gerefor-
meerde kerken in Zeist en omstreken de geeste-
lijke verzorging voor hun rekening genomen.
1905 Van de gegevens van de patiënten over
de eerste twee jaar (179 totaal) wordt in het
jaarverslag over 1905 geconcludeerd
Ie dat alle religies in Nederland in het Sana-
torium vertegenwoordigd waren, het meest de
Nederl. Hen/. Kerk
2e dat er meer ongehuwden dan gehuwden
werden verpleegd
3e dat zenuwlijden op zeer jeugdigen leeftijd
reeds kan aanvangen: na het 25ste jaar toe-
rieemt; weer daalt onder hen, die ouder vmrden
dan 40 jaar: en nog voorkomt op zeer hoogen
leeftijd
4e dat, ofsc/ioon de patiënten uit allerlei maat-
schappelijken werkknng waren,
van den
arbeider
tot den geleerde......toch de ambte-
naarswereld en de koopmansstand het grootste
contigent hebben opgeleverd.
5e dat verreweg de meeste verpleegden alleen
lager onderwijs hebben genoten
6e dat de helft der zieken reeds langer dan
twee jaar ziek was geweest, alvorens ze werden
opgenomen, waardoor het volstrekt niet te ver-
wonderen is, dat de genezing niet altijd spoedig
optrad en soms gelieei acliterwege bleef
7e dat de duur der verpleeging afwisselde tus-
schen enkele dagen en twee Jaar
En verder:
'De geneeskundige behandeling was verschillend
naar den aard der ziekte. Bednist, arbeid, koud-
en warmwaterbehandeling, electhciteit. genees-
middelen zijn allen in toepassing gebracht. Ook
misten geestelijke toespraak en gebed hunne
uitwerking niet. Het is voornamelijk bij zenuwzie-
ken dat de arts den zegen eener geestelijke
bearbeiding ervaart. Ook van den arbeid werd
een goede uitwerking gezien. Tuin en bosch-
arbeid, timmeren, boekbinden, schuiërmaken,
arbeid op de linnenkamer, in de keuken, en in
de huishouding, nuttige en fraaie handwerken
hielden vele patiënten bezig. Tegen ledigheid, als
des duivels oorkussen, heeft onze Geneestieer-
Directeur streng gewaakt.
Onnoemelijk veel r)ut en genoegen hebben de
patiënten van het iieerlijk bosch van 60 H.A.
groot, waarin de doktoren hunr)e schaapjes laten
weiden. Voorts gaven wandelingen naar Zeist
en rijtoeren in den omtrek menigen patiënt
eene aangename verpozing. Als afleiding deden
illustraties, lectuur van verschillenden aard en
onderscheiden spelen een nuttig effect. Gezel-
lige bijeenkomsten, en soms litterarische en
muzikale avondjes vielen zeer in den smaak, en
deden alzoo goed'.
34
-ocr page 35-
VAN CHRISTELIJK SANATORIUM TOT ALTRECHT 1 FLORA DE VRIJER
1905  Er kwam een pensioenregeling voor ver-
pleegsters tot stand. Zij moesten zelf de helft
van de premie betalen, 1 cent per week, en
daarvoor konden zij op hun 60e jaar rekenen
op een lijfrente van 300 gulden/Jaar.
1906   Vertrek van Dr. Hermanides wegens
gezondheidsredenen en benoeming van Dr. D.
Schermers (tot 1925 Geneesheer-Directeur).
De opname-indicatie werd verruimd van de
typische 'zenuwlijder' naar een breder spec-
trum van psychisch lijden. Ook praktische rede-
nen lagen hieraan ten grondslag, er was nog
veel beddenleegstand.
1906-1925 Met de komst van Dr. Schermers
kwam er naast de oorspronkelijke rust en gees-
telijke verzorging aandacht voor dieet, arbeid,
luchtbad, elektrotherapie, beweging en hydro-
therapie.
Over Dr. Schermers wordt in de 'Gedachtenis-
rede'ter gelegenheid van het 25 jarige bestaan
van het Sanatorium gezegd:
'een man van "zachtmoedige wijsheid" Jac.
3:13. Die altijd Directeur was. zonder dat
iemand op enigszins onaangename wijze
bemerlite, dat hij dirigeerde. Wien niets ontging.
Die verl^reeg wat hij wenschte. wiji een ieder, wat
hij wensci^te. hem gaarne gaf. Die zich ai spoe-
dig eene vaderiijl<e verhouding schiep tusschen
zich en zijne patiënten en het personeel, en met
i<if)derlijke aanhanl<elijl<heid werd geëerd'.
1907
'ten slotte zij nog vermeld, dat in November
j.l. ten overstaan van eene commissie uit
het Bestuur /iet eerste examen plaats greep
van het verpleegpersoneel. Voor het eerste
gedeelte, bevattende de vakl<en: Verpleging van
Zenuwlijders en Bijb. Gescivedenis slaagden 4
zusters; voor liet tweede gedeelte, bevattende
de vakken: Anatomie. Physiologie, eerste hulp bij
ongelukken en de Leer der Waarheid volgens het
kort begrip slaagden 8 zusters en 1 verpleger
De cursus wordt voortgezet met een derdejaar
in de vakken: verschijnselen bij Zenuwzieken:
Ziekenverpleging; Gezondheidsleer; en de Leer
der Waarheid volger)s de 3 formulieren van Enig-
heid'.
1908 Het bestuur is overgegaan tot de verzeke-
hng tegen ziekte van werklieden en vaste arbei-
ders, die aan het Sanatonum verbonden zijn,
en aan eigen verzekering de voorkeur gegeven
heeft boven aansluiting aan eene vereeniging
voor dat doel, als Patrimonium of het Chr. Nat.
Werkliedenverbond. De verzekering is zoo gere-
geld dat, in geval van ziekte, aan den werk-
man het volle loon wordt uitbetaald gedurende
13 weken. Met verlenging van nog 10 weken,
indien de kas zulks toelaat. Terwijl de kas op
deze wijze gevormd wordt, dat de werklieden
daarin van eiken gulden weekloon 1 cent stor-
ten, en ook de Vereeniging gelijk bedrag stort.
Om terstond eenig fonds te hebben is boven-
dien door de Vereeniging als inlegsom gestort f
2 voor iedereen werkman.
1909 Uit het jaarverslag:
'aan een desbetreffend verzoek om insignes,
die bij het diploma worden uitgereikt, in bezit
te mogen houden, werd in zooverre gevolg gege-
ven, dat iemand, die na liet verkrijgen van het
diploma nog 2 jaar in liet Sanatonum werkzaam
is, het insigne als zijn eigendom mag behouden,
terwijl het moet worden teruggegeven, wanneer
men voor dien tijd de inrichting verlaat'.
1910 Op 19 oktober deelt het college van B&W
van Zeist mee:
'dat de Raad dezer gemeente, in zijne gehouden
vergadering, naar aanleiding van uw hiernevens-
vermeld verzoekschrift besloten heeft den naam
van de Sciiapendrift te veranderen in 'Sanatori-
umiaan".
De Schapendrift was oorspronkelijk slechts een
zandpad vanaf de Utrechtseweg naar de Oude
Arnhemseweg maar werd in 1902 op verzoek
van de Vereeniging verhard en tevens van rio-
lering voorzien
1910: een foto van het bestuur wordt in het
Christelijk weekblad 'De Spiegel'gepubllceerd,
in het jaarverslag staat daar een verontschul-
diging over: 'terloops zij nog opgemerkt, dat
mocht het bestuur van ijdelheid te beschuldi-
gen zijn, dat hierom kan zijn, dat het zich heeft
laten overhalen door een ijvehge uitgever zich
als vergadering te laten kieken voor 'de Spie-
gel". Men rekene het deze ijdelheid niet al te
zwaar toe'.
1911: door de zeer droge zomer van dat
jaar bracht de moestuin niet meer voldoende
op en moesten er aardappelen en groenten
worden bijgekocht, maar tevens de verpleeg-
prljzen worden verhoogd, met 50, 25 en 10
cent voor respectievelijk de eerste, tweede en
derde klasse. De tarieven kwamen daarmee
op: 1,60 -7, 50 gulden
o
c
S
35
-ocr page 36-
VAN CHRISTELIJK SANATORIUM TOT ALTRECHT 1 FLORA DE VRUER
»
Z

»H
O
c
s
1911 In een goed afgeschutte ruimte in het bos
was een z.g. luchtbad geïnstalleerd, het jaar-
verslag vermeldt daarover: 'het luchtbad blijft
zeer voldoen, vooral voorde mannelijke patiën-
ten. De vrouwen maken er niet zoveel gebruik
van. Het wordt ook meer bezocht door patiën-
ten van de 3e dan door die van de Ie en 2e
klasse. Onder leiding van broeder van Gameren
worden er geregeld gymnastische oefeningen
in gemaakt, 's zomers nagenoeg ongekleed.
1912   Een zestal dames organiseerden een
bazar, van de opbrengst van 900 gulden werd
een kerkorgel aangeschaft, dit bracht de voor-
zitter tot de uitspraak: 'mocht nu het einde
zijn niet slechts een nieuw kerkorgel, maar ook
een lief, aanlokkelijk kerkgebouw. Ook aan een
bedehuis blijft dringend behoefte bestaan'.
(Het zou tot 1938 duren voordat het eigen
kerkgebouw in gebruik werd genomen).
1913  De ontspanning bestond uit een kegel-
baan, een croquetveld en tennisbaan, maar
een 'derwenschen van den Geneesheer-Direc-
teur dat er in de openluchtspelen nog meer
variatie worde gebracht, en dat verpleegsters,
— om goede leiding te kunnen geven en afwis-
seling te kunnen bieden, — in de verschillende
vormen, b.v. van het balspel, eenig onderricht
ontvingen'.
Jaarlijks werden er geschenken ontvangen, in
1913 een roeiapparaat en een rijwielapparaat,
'waardoor onze patiënten tot heilzame bewe-
ging van spieren en zenuwen op den zandigen
bodem, waarop ons Sanatohum staat, kunnen
roeien, en zelfs in het kleinste vertrek kunnen
fietsen.
191S Na een aantal jaren van onderhandelen
is er een samenwerking met andere instellin-
gen over de inhoud van de examens, zodat de
diploma's over en weer erkend worden.
Aan de gebouwen en het terrein wordt in ieder
jaarverslag aandacht besteed in 1915 lezen
we:
'vooral echter willen wij er op wijzen, dat sinds
gei'uimen tijd een aanvang is gemaakt, met het
verbeteren of verfraaien van ons groot bosch. In
sombere gedeelten daarvan is oud hout gekapt,
hetwelk tliaris voor mobiliteitsdoeleinden aange-
kocht, een goede opbrengst geeft. Waar meer
lucht en ruimte gewenscht werd geoordeeld, is
open terrein gemaakt, ter afwisseling (het oog
wil ook v,'at) werd hier en daar nieuw, frisch hout
aangeplant. Nieuwe brede lanen worden aange-
legd. Veel daarvan geschiedt door ons eigen
personeel'.
1918 Dr. Schermers is 12 Vs Jaar in dienst van
het Sanatorium, de secretaris meldt hierover:
'ee;i gedenkdag die wel niet tot de groote kan
worden gerekend, wijl het koper niet zoo kost-
baar is als het zilver, en het zilver nog verre bene-
den liet goud in waardij moet worden geschat,
maar die toch daarom der vermelding alleszins
waardig is, wijl Dr. Schermers niet meer in
zijne jeugdige kracht, maar reeds op de mid-
daghoogte zijn levens gekomen, den moed had,
door ervaring gerijpt, den last der directie voor
ons Sanatorium op zich te nemen.
'Het bestuur meende aan alle dienende broeders
en zusters een vrijen dag te moeten geven niet
meer een keer per mand. maar om de veertien
dagen'.
Het bestuur signaleert een probleem: 'wat in
de toekomst wellicht nog grooter moeilijkheid
zal baren, is de komende tienurige werkdag in
de inrichtingen voor verpleging'. 'Reeds voor de
patiënten is het niet gewenscht, dat er voortdu-
rend wisseling van dienst plaats grijpt, wijl de
diensttijd van de verpleegster alweer verstreken
is. Maar vermindering van arbeidstijd zal ook ver-
meerdering van arbeiders met zich meebrengen.
Maar vanwaar zullen wij de benodigde meerdere
arbeidskrachten verkrijgen?'
1919  'Op 1 October bracht Hare Majesteit de
Koningin-IVIoeder (de Hooge Beschermvrouwe)
een bezoek aan het Sanatorium, zij werd ver-
gezeld door Freule van de Poll en jhr. Van Tets.
'Hare Majesteit sprak vriendelijk met de hoof-
den der verschillende afdelingen, deelde onder
de patiënten bouquetjes uit, en betuigde Hare
tevredenheid met hetgeen zij zag. Voor het
vertrek werd thee gepresenteerd met versna-
peringen en fruit. In de hal van het Hoofd-
gebouw werd spontaan door de aanwezigen
aangewezen het tweede vers van het Wilhel-
mus: In Godes vrees te leven, heb ik altijd
betracht....'.
1920  Weer een droge zomer, het jaarverslag
vermeldt: 'de groentetuin heeft door langdu-
rige droogte grote schade geleden, de fruittuin
is door nachtvorsten geheel verongelukt. Maar
met de varkensmesterij gaat het goed, zowel
om de verkregen mest als om de goede kwali-
teit vlees die zij afwerpt, steeds lonend.
1920 Aan het verplegend personeel wordt, in
plaats van om de 14 dagen, nu iedere week
een vrije dag gegeven'.
36
-ocr page 37-
VAN CHRISTELIJK SANATORIUM TOT ALTRECHT | FLORA DE VRIJER
1
i
torentje van het Hoofdgebouw van een schit-
terende (in den letterlijken zin van het woord
genomen) windvaan voorzien, en daarmede
des directeurs hart verblijd. Wij weten dan nu
ook te Zeist nauwkeurig, uit welken hoek de
wind waait'.
1924  Stichting van een eigen pensioenfonds
met vooralsnog een voorlopig karakter. Het
pensioenfonds van deze (kleine) Vereeniging
is gelijk aan die van de (grote) Vereeniging,
'zoodat door onze Vereeniging 7% en door
de beambten en het personeel 5% gestort
wordt van de genoten jaarwedden, vermeer-
derd, waar zulks nodig is, met een bedrag (f
600) voor inwoning en voeding'.
'De opleiding voor ons verpleegpersoneel is
t/isns ingericlit in overeenstemming met de
ministerieele bepaiingen Van 13-17 December
1923 (Staatscourant van 31 december 1923
No 252)'. Verder lieeft het sanatorium erkenning
aangevraagd als opleidingsinrichting volgens de
wet.
1925  Het 25-jarige bestaan van de Vereniging
werd op plechtige wijze in het Gebouw voor
Kunsten en wetenschap te Utrecht gevierd. Uit
de Gedachtenisrede door de secretaris, ds. A.
van Andel (ook al 25 jaar secretaris (en overle-
den in 1926 (Fl):
'Legaten ontvingen wij niet veel. Slechts vier
maal werd in de verlopen 25 jaren de Ver-
eeniging bij testamentaire beschikking bedacht'
(totaal f 16.500). 'Dankbaar zijn wij ook voor
dit goede uit Gods hand, Wiens is het goud en
zilver en het vee op duizend Ixrgen. I^aar....
waarom gaan zoovele beweldadigden bij hunne
uiterste beschikking onze zenuwkranken voorbij
....? Voor de aflossing onzer schulden; voor de
uitbreiding van ons Sanatorium; voor de veivui-
ling eenerzoo langgekoesterde begeerte n.l. het
stichten van een afzonderlijk kerkgebouw, zou
het zoo nu en dan ontvangen van een offer der
dankl:)aarheid in den vorm van een legaat onzen
arbeid ongemeen sterken'.
Van de gemeente Zeist werd extra grond
gekocht: 'wijl de expansie van de Gemeente Zeist
er
toe drong. De huizenbouw nadert zoo snel
onze grenzen, dat het te bezien stond dat de vrij-
heid van paviljoen IV spoedig ernstig zou worden
bedreigd. Daarom werd besloten tot het aan-
koopen van pim 1 H.A. gemeentelijken bouw-
grond tegen f2perm2, oostelijk van ons bosch,
een deel van de z.g.n. "Vakse helde".
'Terwijl ten laatsten uw bestuur zich ook bereid
heeft verklaard mede bij te dragen in de kosten
(f3000) van verharding van den z.g.n. Panweg,
die aan de noordzijde van ons Sanatoriumbosch
loopt, waartoe de gemeente Zeist heeft beslo-
ten'.
1925  - 1936 Dr. C.W. Scheffer, directeur; in
deze periode werd de verpleegkunde als eigen
discipline verder uitgewerkt.
1926   'Met het oog op den woningbouw in
het Patijnbosch heeft de Utrechtse Waterlei-
dingmaatschappij grotere buizen aangelegd,
waardoor de watervoorziening belangrijk is ver-
beterd. Een klein stukje grond aan de Eiken-
steinschelaan moest worden aangekocht om
blijvende vrijen uitgang ons te verzekeren'.
Koningin Emma 1920.
FOTOZHG
1921 'Het onderhoud aan terrein en gebouwen
eischte ool< dit jaar weder belangrijke offers'
en verder 'de oudste en invalide geworden ledi-
kanten in de paviljoens 3e klasse moesten
door andere worden vervangen; een verjon-
gingskuur, die nog voortduurt'.
Maar ook de directeur is blij: 'Zelfs werd het
-ocr page 38-
VAN CHRISTELIJK SANATORIUM TOT ALTRECHT | FLORA DE VRIJER
tn
>
z
>
o
c
s
1928 'In den zomer van 1928 werd een nieuwe
telefooninstallatie aangebracht, De installatie
geleverd door de Bell Tel. Maatscliappij is van
het geheel automatisch systeem, met even-
eens automatische laadinrichting, en de cen-
trale post is geplaatst op den zolder boven het
badhuis, wat zowel als punt van uitgang voor
de kabels als met het oog op de droge atmos-
feer daar uiterst geschikt punt bleek te zijn. In
't geheel is een 28-tal toestellen geplaatst. De
Installatie voldoet, nadat enkele kleine gebre-
ken zijn verholpen, zeer goed en is een belang-
rijke verbetering van de uitrusting van het
Sanatorium te noemen'.
'Uit groote dankbaarheid voor de heeren Ds. A.
van Andel en F. Gunnik Bz. en ter herinnering
aan en verlevendiging van de vele diensten door
hen aan de Vereeniging van hare oprichting
aanbewezen, werden een tweetal lanen op het
terrein 'Van Andellaan'en Gunniklaan genoemd.
Moge zij ook hierdoor nog tot ons spreken, nadat
zij gestorven zijn'.
1929 Invoering van het 'Verplegingsbesluit' met
zijn 55-urige werkweek.
1930 In het verslag van de Geneesheer-Direc-
teur lezen we: 'het blijft mijne meening dat een
radioinstallatie voor het Sanatorium noch nood-
zakelijk noch gewenscht zelfs is. Veeleer komt
het mij voor, dat het Sanatorium zijn patiënten
een weldaad bewijst door hen te beveiligen voor
de radio die er toch zoo sterk aan meewerkt
elke mogelijkheid van rust illusoir te maken', (de
eerste radio kwam in 1937).
1932 Op 1 januari was Mej. Dr. J.G. Klomp 25
jaar als arts aan het Sanatorium verbonden.
In alle jaarverslagen wordt zij nadrukkelijk in
de dank van het bestuur betrokken en 'gaarne
zou het Bestuur een feestelijke samenkomst
hebben willen beleggen om Dr. Klomp te huldi-
gen voor haren verdienstelijke, en zeer gewaar-
deerden arbeid gedurende een kwart eeuw,
doch heeft daarvan moeten afzien op nadruk-
kelijk verzoek van dr. Klomp, die aan alle hulde-
betoon zich onttrok door een reis buitenlands
te maken'. (In 1933 nam Dr. Klomp wegens
ernstige ziekte ontslag).
1934 Mr. G.A. Diepenhorst uit Zeist wordt voor-
zitter van de (kleine) Vereeniging . Bij zijn
afscheid als voorzitter in 1964 wordt hem dank
gebracht 'voor zijn uiterst bekwaam en toege-
wijd beleid. Zijn grote intelligentie, zijn scherp
zakelijk inzicht, zijn liefde voor het werk der
christelijke barmhartigheid zijn het sanatonum
zeer ten goede gekomen, terwijl wij bovendien
steeds geboeid werden door zijn sprankelende
humor' (overleden in 1968).
1935  'Het is het bestuur gelukt dit jaar twee
perceelen te verkopen, een perceel ter grootte
van 13.6 H.A. tegen f 1.20 de M2 en een per-
ceel van 7 H.A. a f 0.90 de M2'.
1936  - 1962 Dr. A. Hutter, directeur, in 1955
wordt dr. Hutter ziek en zijn positie wordt tot
1962 waargenomen door Dr. J. van Baaien
(van 1935-1974 in dienst van het Sanato-
rium).
Dr. Hutter voert een nieuwe psychiatrische
geneeswijze in: de elektroshocktherapie. Deze
therapie zal tot in de jaren zeventig het 'han-
delsmerk' van het Sanatorium zijn.
Bij het aantreden van Dr. Hutter zegt de voorzit-
ter: 'De leiding van de directeur gaat niet slechts
over de hoofdzaken, maar ook over de kleinste
onderdeelen van het veelzijdig saamgesteid orga-
nisme, dat het Sanatorium is. Hij moet niet alleen
wetenschappelijk op liet terrein der psychiatrie
geheel "bij" zijn, zoals dat genoemd wordt, maar
ook praktische kennis van de huishouding, van de
tuinbouw, het vloeiveld en de varkensteen mag hij
niet veronachtzamen'.
1938  Op 17 oktober werd de nieuwgebouwde
kapel in gebruik genomen met de bede: " Dat
uwe ogen open zijn nacht en dag over dit Huis,
over deze plaats" 1 Kon. 8:29a.
1939  - 1940 In augustus 1939 mobiliseert
Nederland zijn troepen. Op 10 november geeft
de commandant van het veldleger bevel tot
onmiddellijke ontruiming van het Sanatorium,
dat beschikbaar moet zijn voor onderbrenging
van militairen. 'De patiënten die daan/oor in
aanmerking kwamen werden naar huis gezon-
den, maar vele anderen moesten elders worden
ondergebracht, n.l. 38 in de Valehus-Kliniek, 23
in Vogelenzang, 16 in Ockenburgen 3 in Veldwijk.
Des avonds was het geheele Sanatorium leeg".
Op 4 december kon een deel (30 patiënten)
van het Sanatorium in het gehuurde 'Huize
Leyduin' in Overveen ondergebracht worden. In
februari 1940 kon 1 paviljoen weer in gebruik
worden genomen, eind juni werden de gebou-
wen door de militairen weer vrij gegeven voor
het reguliere gebruik.
38
-ocr page 39-
VAN CHRISTELIJK SANATORIUM TOT ALTRECHT | FLORA DE VRIJER
X
m
H
UI
>
z
>
o
X
c
s
Ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum
hebben oud-patiënten een bedrag van ƒ 3500
aangeboden voor het orgelfonds. Verder.
'Het hoogtepunt was wel, toen Staatssecre-
taris Dr. IVIuntendam in opdracht van H.M.
de Koningin, onze Geneesheer-Directeur Dr.
Hutter het officierskruis van de Orde Oranje-
Nassau op de borst spelde'. Dit voor zowel het
werk voor het Sanatorium als voor de weten-
schappelijke prestaties van Dr. Hutter.
1951 De secretaris merkt in het jaarverslag op
dat: 'moeiliJI<heden van zeer grote importantie
heb ik in de notulenboeken niet kunnen oiitdek-
ken. Natuurlijk waren daar telkens de alledaagse
questies, die
soms zorgen baarden'. 'Wanneer
dan ook ooit iemand zich eens geroepen mocht
gevoelen om de historie van het sanatorium te
beschrijven zou ik nu reeds willen constateren dat
zo iemand wel een bijzonder begaafd scribent zal
moeten zijn om zijn pennenvrucht genietbaar te
doen zijn. Dit is dus niet het gevolg van het bete-
kenisloze van het Sanatoriuiv, inaar wel dat in
zijn geschiedenis het markante ontbreekt omdat
heel deze vijftig Jaren staan in het teken van rus-
tige voortgang en ontwikkeling en zegen, zonder
deiningen van enige betekenis',
(daarna worden
toch nog twee dingen genoemd de malaise tijd
in de dertiger jaren en de evacuatie in 1940).
De term zenuwlijders in de naam wordt vervan-
gen door zenuwzieken.
1953 In dit jaar begint de secretaris ( ds. W.
Schouten) in alle jaarverslagen iets te zeggen
over het nut dan wel onnut van jaarverslagen,
een selectie:
'voor de uitvinder van jaarverslagen is itet geluk-
kig dat hij onbekend is gebleven, want het horen
van zijn naam zou ongetwijfeld menigeen de
griezels over de rug doen lopen. Toch is dit
ongetwijfeld een groot man geweest, die hoe
onbekend dan ook. school gemaakt heeft, waitt
nog nooit is er een secretaris geweest die het
aandurfde om met een eigen stijl voor de dag
te komen. Hij is zelf nooit aan het woord, maar
dat is die grote onbekende uit lang vervlogen
Jaren. Voor de schrijver van eenjaarverslag is het
goed aan deze dingen te denken, opdat hij ver-
staan zou dat het maken van veel Jaarvei'slagen
vermoeiing des geestes is'.
'De plicht een jaarverslag te schrijven brengt '
een mens in sterke verleiding iets te doen dat
helemaal niet mooi is. De verleiding om domweg
het verslag, dat hij verleden Jaar met heel veel
zorg heeft
op gesteld nu weer voor te leggen. Hij
heeft daarbij een goede
ooi er ongeiiavend door
te rollen en
op dit autoplagiaat niet te worden
betrapt'.
'het is moeilijk om geen dirigen te veitellen die
iedereen al weet; het is moeilijk om in zulk
verslag vverkelijk iets te beweren en zich van
algemeenheden te onthouden'.
'Opvallens is er rïiets, maar dan ook totaal niets
te vermelden. Moest het verslag zich daartoe
beperken, dan was het in luttele regels geschre-
ven'. (1967)
'Een moeilijke opgave in het leven van uw ver-
slaggever is ongetwijfeld het opstellen van een
1941 'Eenige verhooging van salaris geschiede
aan de gehuwde arbeiders, terwijl het verple-
gend personeel een vacantietoeslag ontving'.
1947 'Dit jaar heeft in het teken gestaan van
inhalen-van-de-achterstand, die gedurende de
oorlogsjaren is ontstaan. De salarissen zijn
vrij ingrijpend herzien en in de moestuin zijn
belangrijke verbeteringen aangebracht door vrij
grote vergravingen en vernieuwde bevloeiings-
mogelijkheden, terwijl de aankoop van een
warenhuis tot het kweken van vroege groen-
ten, door het bestuur overwogen wordt (voor
rond f 15.000 in 1948 geplaatst (Fl)). Ook
werd besloten tot de bouw van een fruitbe-
waarplaats'.
1950 Bij het 50-jarigjubileum zegt de voorzitter
Mr. G. A. Diepenhorst: Geen van de mannen
die op het denkbeeld van dit werk zijn gekomen,
durfde vermoeden, dat daaruit zou groeien ons in
het prachtige bosterrein van 40 HA (1950) schit-
tei'end gelegen Sanatorium van vandaag. Vijftig
Jaar geleden lag daarop het cachet van die ern-
stige, kalme tijd. waarin patiënten zo eens een
Jaartje kwamen logeren of hier zelfs een rustige
levensavond zochten. Nu heerst de strenge, gera-
tionaliseerde zakelijkheid. De verpleegduur wordt
op de dag afgepast en de publieke kassen geven
hoogstens een of twee dagen langer, maar dan
moet de genezing ook een feit zijn. of zuiverder
uitgedrukt, fabrieksmatig in orde zijn. Gelukkig
dat de moderne therapeutische middelen en de
grote bekwaamheid van onze medici het moge-
lijk maken aan de eisen van de
moderne, gere-
glementeerde en administratief
öe/ieersfe leven
tegenioet te komen'.
-ocr page 40-
VAN CHRISTELIJK SANATORIUM TOTALTRECHT | FLORA DE VRIJER
jaarverslag van de handelingen en lotgevallen
onzer vereniging. Vooral, nu sedert enkele jaren
de geneesheer-directeur de fata uit het eigenlijke
sanatoriumleven uitvoering rapporteert, heeft dit
een dubbel accent gekregen. Zo blijft er (voor de
secretaris (Fff) weinig te vermelden'.
'Het maken, voorlezen, lezen en aanhoren van
eenjaarverslag kan zoveel emotioneel als saai
zijn'. (1970)
1954 (Na het plannen maken in 1951 en 1952
en uitvoering in 1953 en 1954) ingrijpende en
modernisering van het hoofdgebouw, volgens
een plan van architect Leo G. Visser. Hierbij
werd door de ziekte van de Geneesheer-direc-
teur van feestelijkheden afgezien.
1959 De naam van de vereniging verandert in
' Christelijke Vereniging tot behandeling en ver-
pleging van lijders aan neurosen en psycho-
sen'.
In het jaarverslag meldt de secretaris dat: 'de
personeelsbezetting blijft een voorwerp van zorg.
Er worden vele honderden guldens uitgegeven
aan advertenties en In de regel met zeer pover
resultaat. Dr. Hutter fluistert wel eens dat vele
kerkbodes in ons goede vaderland hun sober
bestaan voortslepen alleen omdat het Sanato-
rium zovaak adverteert. Zo wordt uit het kwade
het goede geboren en leven het Sanatorium toch
een belangrijke culturele bijdrage; want wat zou
Nederland zijn zonder de vele honderden kerkbo-
des'.
1960 Uit het jaarverslag 'Wat de werkzaamhe-
den van bestuur en moderamen betreft, haar
belangrijkste activiteit was erop gericht ZO WEINIG
MOGELIJK TE VERGADEREN. Vergaderingen zijn
immers in het moderne leven niet meer populair
En wie is geen kind van zijn tijd'. En de praktijk
toont aan dat de zaak evengoed behartigd wordt
als in vroegere tijd. Toen vergaderde men soms
twee volle dagen voor de behandeling van de
öegrot/ng. Nu hoogstens anderhalf uur. En liet
gaat minstens zo goed . Bijna een onderwerp
vooreen dissertatie'.
1962- 1984 Dr. A.üt, directeur. De voorzitter
zegt over hem In zijn jaarrede: 'wij zochten
iemand van hoog wetenschappelijke standing,
bovendien begiftigd met kwaliteiten als: gouver-
nementele kracht, commercieel inzicht, bemin-
nelijk voor patiënten, vaderlijk voor verpleegsters,
bereidvaardig tegenover het bestuur'.
In een interview in 1991 vermeldt Dr. Lit dat
een van zijn eerste daden was het aanschaffen
van koelkasten, zodat het koelen van de melk
onder stromend water bij warm weer niet meer
nodig was.
Dr. Lit voerde in het begin van de jaren zeven-
tig de slaapdeprivatie therapie voor behande-
ling van depressies in.
1968 'Dr. Lit meldt in zijn jaarverslag dat 'tot
onze vreugde onderging de geestelijke verzor-
ging van onze katholieke patiënten een verdie-
ping, doordat kapelaan A.J.M. van der Jagt nu
regelmatig in onze kapel de mis celebreert', dit
wordt door de geringe belangstelling in 1972
weer gestopt.
1970  De eerste niet medicus (J.Lodder) doet
zijn intrede als directielid (hij was in 1947 reeds
tot administrateur en in 1968 tot adjunct-
directeur benoemd).
De benoeming van een full-time geestelijk ver-
zorger, Ds. J. Voorsteegh. De directie stemde
in met de wens van Ds. Voorsteegh om in
de kapeldiensten ook het Heilig Avondmaal te
kunnen vieren. 'De hiertoe benodigde Avond-
maalstafel en Avondmaaiszilver werd aangeschaft
en op 8 november tiad de eerste viering van
het Avondmaal plaats. Assistentie verleenden
twee ouderlingen van de hervormde Sjaloom-
wijkgemeente, een lid van liet personeel en een
patiënt.'
1971  Uit het verslag van de directeur bij de
eerste betonstorting op 4 juni voor de nieuw-
bouw stond niet 'een bestuurder in jacquet, een
directeur in witte jas, maar de laatst binnengeko-
men ieerting-verpleegkundige onder een valhelm
in wit schort die de plechtige lionneurs waar-
nam.'
1972  Opening van het medisch-administratief
centrum en opening van een personeelsflat,
de verpleegkundigen behoefden niet meer op
de zolderverdiepingen van de afdelingen te
wonen.
1973 Opening van een Geriatrische afdeling
Bij het 70-jarig jubileum werd van officiële
feestviering afgezien vanwege het plotselinge
overlijden dokter de Wilde, 'die in korte tijd al
zo sterk zijn stempel op de geriatrische afdeling
had gedrukt'.
40
-ocr page 41-
Wel werd een reünie door 200 oud-perso-
neelsleden bezocht (die kon niet meer afgelast
worden)
Het mededelingenblad van het sanatorium gaat
Santé heten.
1974 Jaarverslag van de Sanatoriumstaf (niet
meer van de directeur of de directie, maar van
de gehele staf) en hieruit: 'in de grond van de
zaak zijn de patiënten onze werkgevers'.
een vorm van samenwerking aangegaan.
1983 Het Sanatorium bestaat 80 jaar; de
aparte jaarverslagen van de secretaris zijn
beëindigd.
1985 Het bestuur besluit de naam van het
Sanatorium aan te passen aan de daadwer-
kelijke functie: Psychiatrisch Ziekenhis "Het
Christelijk Sanatorium" en de naam van de
Stichting: "Stichting Christelijk Sanatorium".
1975 Ér wordt hier nog steeds het woord
patiënt gebezigd, omdat iedere andere elders
gebruikte aanduiding er nog meer naast is.
Bewoners? Huisgenoten? Cliënten? Het laatste
doet mij altijd aan kruidenierszakenen advo-
caten denken. Bovendien betekent het letter-
lijk zo iets als vazal, horige van een rijkaard!
Eigenlijk zou de aanduiding moeten worden
ingevoerd die in het vohge jaarverslag al even
opdook: werkgevers!'.
Oprichting van een Ondernemingsraad
1977 Einde van de eigen in-service opleiding,
officieel opgeheven per 1 september 1984.
1978: bij het 75 jahg jubileum werd een orga-
nisatorische verandering ingevoerd, de Vereni-
ging werd omgezet in een stichting met als
naam: Stichting Christelijk Sanatorium Zeist.
1982 De provincie Utrecht wil een fusie tussen
de Willem Arntz Hoeve en het Chr. Sanatorium,
dit wordt door de instellingen afgewezen, zij
willen hun eigen identiteit behouden, wel wordt
1985 - 1989 Mw. Drs. A.
directeur behandelzaken
M.A. Oyen-Meijs,
overzicht van de capaciteit voor het opnemen
van patiënten:
1903: 40; 1953: 170; 1978: 224; 1988: 209
-I- deeltijdsbehandelingskliniekvoor 20 patiën-
ten en een psychiatrische polikliniek.
1989 -1993 Chr. G. Hrachovec directeur behan-
delzaken
1991 De Stichting Steunfonds Vrienden van het
Christelijk Sanatorium draagt 2 weilanden te
Zeist en Hoogland en enkele legaten over aan
de Stichting, deze heeft de weilanden aan de
gemeente Zeist verkocht, die vervolgens o.a.
socio-woningen heeft gebouwd in het Parmen-
tiersvak.
1992  1 januari 1992 fuseert het Chr. Sanato-
rium, na jarenlange onderhandelingen met het
Willem Arntz Huis te Utrecht, de Willem Arntz
Hoeve te den Dolder, het Instituut voor Psy-
chiatrische Dagbehandeling De Windeshof te
Bilthoven, Herwonnen Levenskracht te Bosch
en Duin, De Arienshof te Bosch en Duin en
Sonnehaert te Zeist, tot de H.C. Rümke groep.
1986 Personeelsflat verkocht, in 1986 werden
nog 8 van de 150 kamers door werknemers
van het Sanatorium bewoond.
'Het weiland aan de andere kant van de Oude
Arnhemseweg staat met zijn ruim 3,5 hectare
bouwgrond al jarenlang in üe belangstelling van
de Gemeente Zeist, regelmatig werd er van de
kant van de gemeente, zowel schriftelijk
s/s mon-
deling, op aangedrongen om de onderhandelin-
gen over de verkoop van het weiland te starten'.
Het bestuur besloot thans het gesprek over even-
tuele verkoop te openen.
'Het Regionaal Streekplan voor de Provincie
Utrecht kwam uit en helaas werd aan het Sana-
toriumbos geen bosixstemminggegeven'. In dit
streekplan staat vermeld 'dat (een deel') van
het Sanatoriumbos in de toekomst mogelijk voor
woningbouw bestemd zou kunnen worden'.
1988 Het Sanatorium bestaat 85 jaar; een
ék
-ocr page 42-
UI
>
z
-H
O
31
C
3
De H.C. Rümke groep had 1350 medewer-
kers, 1000 klinische behandelplaatsen, 100
dagbehandelingsplaatsen, diverse poliklinieken
en een samenwerking met de Rijksuniversiteit
Utrecht en het Algemeen ziekenhuis.
H.C. Rümke (1893-1967) was een van de
belangrijkste Nederlandse psychiaters van de
20e eeuw en na de 2e wereldoorlog interna-
tionaal de meest bekende Nederlandse psy-
chiater. Hij was hoogleraar te Utrecht van
1936-1963.
1993 De wekelijkse kerkdiensten in de Kapel
worden gestopt.
2000 Per 1 januari fusie van de H.C. Rümke
groep (Utrecht) met het Riagg Westelijk Utrecht
en Riagg Stad Utrecht tot Aitrecht. Aitrecht is
een geconstrueerde en heeft geen betekenis.
'De organisatie zal zelf inhoud moeten gaan
geven door gedegen geestelijke gezondheids-
zorg te leveren aan de cliënten'. Het is aan de
medewerkers om waar te maken waartoe het
publiek in Utrecht de naam associeert en dat
is o.a. 'voor ons allemaal, te vertrouwen, goed
geregeld', aldus een citaat uit Nieuws Flits nr.
1, 2000 (ondanks dat: enkele 'verzonnen' ver-
klaringen zijn: Alles van Utrecht en (waar men)
Altijd Terecht kan)).
Aitrecht is daarmee een grote GGZ instelling
in Midden Westelijk Utrecht, met ruim 2000
mensen in vaste dienst, in een werkgebied met
750.000 mensen.
Het uitgangspunt van de nieuwe Stichting is:
dat altijd hulpverlening zo ambulant mogelijk
is; per dag zijn er 2500 cliënten contacten.
De kerntaken liggen op het gebied van kennis
en behandeling van complexe psychische en
psychiatrische problematiek (2e lijn) en onder-
steuning van de Ie lijn (huisartsen, gemeente
en politie).
In deze selectie zijn de medische gegevens en
de voortdurende aandacht voor de grondslag
van het Chr. Sanatorium welke al het doen en
laten van bestuur en medewerkers bepaalde
niet opgenomen, zij vergen een aparte studie.
Een citaat uit 1916 dient als voorbeeld waar-
mee ieder jaarverslag inhoudelijk begonnen of
besloten werd.
'Wat wij blijvend behoeven is 'brood', in den
ruimen, alle levensonderhoud omvattenden zin,
waarin Jezus het gebruikt heeft in zijn exempiair
gebed: 'geef ons heden ons dagelijl<sch brood!
Voegen wij dan bij den arbeid ons gebed, en
bij
/iet gebed onzen arbeid. Laat ons arbeiden,
alsof bidden niet hielp, alsof al onze arbeid niet
baatet: 'onze Vader, die in de hemelen zijl geef
ons heden ons dagelijksch brood!'.
Bronnen
-    Jaarverslagen 1900- 2001
-     Santé magazine: uitgave ter gelegenheid van het
75-Jarig bestaan van het Chr. Sanatorium voor neu-
rosen en psychosen te Zeist, (van Lonkhuyzen,
Zeist)
-     Heer en heelmeesters: negentig jaar zorg voor
zenuwlijders in het Chr. Sanatorium, onder redac-
tie van G. Hutschmackers & C. Hrachovee (Sun,
1993)
n ^ aitrecht
uiptn z.iii utt.i Fii                                 Dolderseweg i6ii. j73a 8N Den Dolde'Nedeiland
Het oorspronkelijke embleem van het
Sanatorium is ontstaan uit een combi-
natie van het wapen van de gemeente
Zeist met de Griekse letter Psi. Dit is de
beginletter van het griekse woord Psyche,
dat ziel betekent.             
archief sanatorium
Verantwoording
Uit de jaarverslagen van het bestuur der Ver-
eeniging tot Christelijke Verzorging van Zenuw-
lijders in Nederland, waarvan het Christelijk
Sanatorium uitging, en haar opvolgers is boven-
staande selectie gemaakt. De jaarverslagen
tot 1940 zijn zeer uitvoering opgesteld (die van
1941-1946 ontbreken), dat is ondermeer de
reden waarom uit de eerste jaren de meeste
citaten afkomstig zijn.
-ocr page 43-
,i>-.,-.v«*.....■■.■.'^'■^■~'