hYP^J’\'V'^ ;P':fgt;ii: ^^-j. i 1 V 7-f.:, ■■T4.fclt;-,fr‘*'J# ■■■^■■^\
gt;• %,-X^vX
.*■, . —I ■nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^4 ,
'f’ nbsp;nbsp;nbsp;•v_^
X.
\t
X'-'r^A
(4-
'.f
fed
ALT-CELTISCHER
/
Dresden.
Königliclie öffentliche Bibliothek.
Dublin.
Hodges, Figgis amp; Co., Buclihandlung. Edinburgh.
University Library.
Signet Library.
Frankfurt a. M.
Stadtbibliotbek.
Rotbscbild’scbe öffentliche Bibliothek. Peter -Wilhelm - Müller - Stiftuugnbsp;(10 Expl.).
Baer amp; Co., Buchhandlung.
Freiburg (Baden).
Grossherzogliche Universitats-Bibliothek.
G. nbsp;nbsp;nbsp;Ragoczy, Buchhandlung.
Wagner’sche Universitats - Buchhdlg. Freiburg (Schweiz).
Prof. W. Streitberg.
Genf.
Bibliothèque publique.
H. nbsp;nbsp;nbsp;Georg’s Universitats-Buchhandluiig.
Genua.
A. Donath, Buchhandlung.
St. Germain-en-Laye (Frankreicli). Bibliothèque du Musée Gallo-Komain.
Göttingen.
Akademische Buchhandlung.
Robert Peppmüller, Buchhandlung.
Graz.
Prof. G. Meyer.
Greifswald.
Königliche Universitats-Bibliothek. Prof. Dr.^ Heinrich Zimmer.nbsp;Groningen.
Universitats-Bibliothek.
Guimaraes (Portugal).
Dr. Francisco Martins de Moraes Sarmento.
Halle a. S.
J. M. Reichardt, Buchhandlung. Hamburg.
Stadtbibliothek.
Hannover.
Hahn’sche Buchhandlung. Heidelberg.
Prof. Dr. R. Briinuow.
Karl Groos, Buchhandlung.
Brukenthal’sches Museum.
A. MacBain.
Prof. J. M. Hart.
Grossherzogliche Hof- und Landes-bibliothek.
Grossherzoglicher Oberschulrat.
Rat der Stadt.
Altertumshalle.
Oberbibliothekar Dr. W. Brambach.
Königliche Universitats - Bibliothek.
Stahel’sche Buchhandlung.
Bibliothek der Stadt Köhi. Königsberg (Ostpreussen).nbsp;Königliche Bibliothek.
Prof. Dr. Oskar Schade.
F. Rouge, Buchhandlung.
Königliche Universitats-Bibliothek.
Dr. phil. C. E. Pauli.
Carl Fr. Fleischer’s Buchhandlung. Otto Harrassowitz, Buchhandlungnbsp;(3 Expl.).
L. A. Kittler, Buchhandlung.
Alfred Lorentz, Buchhandlung.
Max Rube, Buchhandlung.
Simmel amp; Co., Buchhandlung (2 Expl).
Prof. P. J. Cosyn.
Prof. Louis Duvau.
Prof. F. A. Coelho.
Ivan Thomas Davies.
Dr. Chance.
Rev. E. M“ Clure.
W. H. Stevenson.
Whitley Stokes D. C. L., LL. D. Dulau amp; Co., Buchhandlung.
G revel amp; Co., Buchhandlung.
David Nutt, Iluchhandlung (18 Expl.). Williams amp; Norgate, Buchhandlung.
-ocr page 8-
51. = mini, anno '; a. Clir. = anie Christum natum; a. u. = anno urhis.nbsp;abgel. = ahgeleüet.nbsp;abl. = ablativus.nbsp;abret. = altbretonisch.nbsp;abstr. = abstract.nbsp;ace. = accusativus.nbsp;acorn. = dltcornisch.nbsp;acy. = altcymrisch.nbsp;ae. = altenglisch. AEM == Archaeologisch-epigraphische Mit-tlieïlungen aus Oesterreich-üngarn. afrz. == altframösisch.nbsp;ahd. = atthochdeutsch,nbsp;ai. = altindisch.nbsp;air. = altirisch. Alliiier — Inscriptions antiques de Viewne. Allmer et D. = Musée de Lyon — Jw-scriptims antiques par Allmer et Dissard.nbsp;altcelt. = altceltiscli.nbsp;altp. = altpersisch,nbsp;an. = altnordisch. Anal. Boll. = Analecta Bollrmdiana. armor. = armorisch. arrond. = arrondissement. as. = altsachsiscli. aspan. = altspanisch. ASS = Acta Sanctorum coll. Boïlandus. BC = Bulletin archéologique du Comité des travaux historiques. BE = Bulletin épigraphique par Mowat. BECh = Bibliothèque de VÉcole des Charles. BJ = (Bonner) Jahrbücher des Vereins von AUerthumsfreunden im Bheinlandc. BICA = BuUettino dell’ Instituto di corri-spondenza archeologica. Boma, Bladé = Épigraphie antique de la Gascogne par J.-F. Bladé. |
BM — Bulletin monumental, dirigé par Ie comte de Marsy. Boissien = Inscriptions antiques de Lyon p. p. A. de Boissieu.nbsp;bret. = bretonisch.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;' BUG = Bibliotheca rerum Germanicarum ed. Bh, Jaffé. BS AF = Bulletins de la Société des Anti-quaires de France. c. = columne. c. a. = circa annum.nbsp;eelt. == celtisch.nbsp;cf. = confer. CGIL = Corpus Glossariorum Latinorum a G. Loewe incoh. ed. G. Goetz. CIG = Corpus Inscriptionum Graecarum, CIL = Corpus Inscriptionum Latinarum,nbsp;CIB = Corpus Inscriptionum Bhenanarumnbsp;ed. Guit. Brambach. Clust. = Codex lustinianus. COgn. = cognomen compos. = compositum.nbsp;corn. = cornisch. CTh. — Codex Theodosianus. cy. = cymrisch. dat. = dativus. dép. = département.nbsp;deriy. = derivatum.nbsp;dial. == dialect. Biet. arch. = Dictionnaire archéologique de la Gaule. Dipl. Pard. = Biplomata, chartae etc. cd. Pardessus. — Pertz = MGBiplomatum imperii t, I. EE = Ephemeris epigraphica. ëran. = êranisch. Espérandien = Épigraphie romaine du Poitou et de la Saintonge. |
Abkür7,vinffen.
rdf. grwndform. gem. = gemeinde. geriii. = germcmisch:nbsp;got. = gotisch.nbsp;gr. = griechisch. Herin. — Hermes. Zeitschrift filr classische Phïlologie. j. = jetzt. IA = liinerarium Antonini. IB Cli = Inscriptiones Britanniae ehristianae. ld. = Idem. idg. = indogermaniscJi. jli. = jarhundert. IH = Inscriptiones confoederationis Ilelve-ticae Latinae ed. Mommsen. IHCll = Inscriptiones Ilispamae eliristi-anae ed. Hülmer. IHier. = Itinerarium Ilierosolymitanmn s. Burdigalense. in. = inemtis.nbsp;iiitei'i. = interjection. Ir. = iriscli. IR,N = Inscriptiones regni Nenpoliinni ed. Mommsen. It. mar. = Itinerarium maritimum. Jnllian == Inscriptions romnines de Bor-deaux. Kr ans = I)ie nltchristlichen Inschriften der Bheinlande. ksl. Mrchenslmvisch. lat. = lateinisch. Le Blaiit = Inscriptions chrétiennes. Lejay == Inscriptions antiques de la Cotc-d’Or. lett. == lettisch. ligur. == ligurisch;nbsp;lit. = litaittëdi. ex. = exev/ntis. Ex. == Exempla scripturae epigrapMcae Latinae ed. Hiibner. f, nbsp;nbsp;nbsp;= folio; femimn. F. nbsp;nbsp;nbsp;= frauenname. FHG = Fragmmta Ilisforicoriim Graeco-rmn ed. Müller. fl. = flufi.nbsp;frz. == französisch. g. , geil. = genefivus. G. nbsp;nbsp;nbsp;= gott, göttin, gottJieit.nbsp;gael. = gaélisch. |
in. = masculin. M. = mannsname. MAc. Par. = Mémoires de VAcadémie des inscriptions et helles-lettres. Paris.nbsp;iiiKret. = mittelhretmisch.nbsp;mcy. = mittelcgmrisch. MG = Monvmenta Germaniae historica. — nbsp;nbsp;nbsp;a. a. — auctores antiquissimi. — nbsp;nbsp;nbsp;Cap. = Capitularia. — nbsp;nbsp;nbsp;SS = Scriptor es. — nbsp;nbsp;nbsp;SSMer. = Scriptor es rerum Merovin- gicarum. Mowat = Notice épigraphique de diverses antiquités gallo-romaines. P. 1887. MSAF = Alémoires de la Société des An-tiquaires de France. Murat. = Muratoi'i, Novus Thesaurus vete-' rum Inscriptionum. Mur.-Cli. = Catalogue des monnaies gau-loises de la hibliothèque nationale p. Mu-ret et Chahouiïlet. 111Z. = mimzefn). 11. = neutrum; nummer. nbf. = nebenform.nbsp;nKfl. = nébenflup.nbsp;nbret. = neubretonisch. ND = Notitia Bignitatum. nfrz. = neufranzösisch. NG = Notitia Galliarum. nhd. = ncuhochdeutsch.nbsp;nir. = neuirisch.nbsp;noin. = nominalirus. O. = ortsname. O.- = Ober-. oKerll. = oberhalb.nbsp;ogin. — ogmisch. Or. = Orelli-Ilcnzcn, Inscriptionum Lati-narum selcrtarmn ampjlissima Collectio. p. = page, pagina. p. Clir. = post Christum natum. piet. = pictisch. pi. — planche; pluralis. praef. = praefatio; praefix. praep. == praeposition. prov. = provengaliscli. RA = Bevue archéologique. Rav. = Barennafis anonymi cosmogntpihia ed. Binder et Parthey. RBN == Bevue beige de numismatique. R(' == Bmte ccltique. |
Abküi'zungen.
KE == Bevue cpigraphique du midi de la France. llichard = Marques de xwücrs et petites inscriptions gallo-romaincs par Bichard. KM 11. f. == BhciniscJies Museum für PMÏo-logie. Neue Folge. K.N(F) = Bevue (de la) numismaüquc (frangoise). Kobert = Monnaies gauloises. P. 1880. Kobert-Caguat — Épigruphie gallo-ro-maine de la Moselle. S- == sïh. S.,' = série. Saec. = jarhumlert. SAF = Société des Antiquaires de France. Sch, == Sigles figuUns (époque romaine) par H. Schuermans.. = singularis. SCt urk . = Urkundenhuchd. Abtei St. Gallen. skr. = Sanskrit. slaw. = slawisch. Sp. — spatte. st. = stamm. suil'. = suffix. t. = torn. TP = Tabula Peutingerana. U. nbsp;nbsp;nbsp;= und. u. a. = und andere. iiinbr. — tmibrisch. urliret. = urbretonisch. iircelt. = urcelfiscJi. urk. = urkunden, urkundenbuch. V. nbsp;nbsp;nbsp;= vüa. y. nbsp;nbsp;nbsp;= Tolltsname. Vaillaiit = Notes boulonnaises. Épigraplüe de la Morinie.nbsp;var. = variante.nbsp;ved. = vcdisch. Vgl. = vcrgleiche; verglcicht. vorcelt. = vorceltiscJi. VOrgeriii. — vorgermamsch. W. nbsp;nbsp;nbsp;= ivelsch. Willli. = E-xempla Inscriptiomm Latina-rum comp. Wïlmanns. WK = Korrespondemblatt der WZ == Westdeutschen Zeitschrift für Ge-scliichtc und Kunst. Z. = Zeitschrift. z. nbsp;nbsp;nbsp;b. == mm beispil.nbsp;zd. = zeml. |
il liurzer vocal, in a-, da, ma, via-; ab, -abe, -abis, abu-, abus-, bab, cab, gab, lab,nbsp;I’ab, sab, scarab, stabat, tabat; ac-, -aca,nbsp;¦aces, aci-, bac, brace,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;cac, caerac, carac, cornac, crac, dac, daco-, emac-, iac-, -lacus, mac-, -maco-, otac, tac, uxac, vac;nbsp;ad, baditis? , cad, -adis, caddar, carad, ca-radd, epad; ag, bag, brag, dago-, lag, mag,nbsp;magu, ortiag, rag, sagi, sagina, sago-, tag-,nbsp;** Vaga; Drabonus fur Draonus; al, *aleveto-,nbsp;all, alo, alus, halus, Arial-, cal, call-, gal,nbsp;gala, mal, misal, sal, stal, tal, val; am, amo, cam,nbsp;celam, Ccicamini?, dam, gam, glam, iam,nbsp;mam, nam, Eameana, sam, samo, tarn, tami,nbsp;tamo; an, ana, anam, a|3[9]-av-ae, ane —nbsp;ande, ani, anio, ano = ando, -ano-, ban,nbsp;can, garanu, dano, Ian, man, ii,aviaxrjg,nbsp;manis, Qaninio?, tano, taranu; ap, apio,nbsp;lap, lape, sap, senap, vap; aqv-, maq,nbsp;maqv, svaqq-; ar, -a-ra, are, arepo-, ario,nbsp;ar-i-s, aro, autar?, avar, car, carac, carad,nbsp;caradd, caran, carass, cams, dar, daric,nbsp;dam, gar, garanu, Larus, mar, marl-, Na-mare, par, sar, scarab, spar,.tara, taranu,nbsp;taro-, var, varic?; as, asi, asia, asii, asio,nbsp;asum, bas, cas, casi, das, gelasonen?,nbsp;Glasiconas, laso, las, qas, ras, sas, sas,nbsp;sasia, vas; at, ata, ate, atai, ates, ati,nbsp;atinia (-ea), atio-, atis, atos, atu, atui,nbsp;atus, Batus, oat, cata, caOi, carat, eatos,nbsp;catu, catus, Catusiacum, iatu, Istat-, lat,nbsp;latio, latis, mat-aris, mat!-, mato-, matu, minat,nbsp;ra-ti-, rato-, ratu, tati, vlatos, ad-vat; av,nbsp;arav, Avar-icum, ogm. avi (gen.), avi-,nbsp;bay, blav, cavar, cavl, dravl, Elaver,nbsp;erav, litavi. In position: abb, abl, abr,nbsp;dabr, gabr, sabr; acc, baccar, cracc, dace,nbsp;macc, Nacca; acm; *dac-ru, act, acth, *iae-ti-,nbsp;laot, racte; Addva; cad-ro-; maglo-; agno;nbsp;*nagrü, sagr-; alb, Galba; aloes; alia, alio,nbsp;*ballo,Callaeus, dallo, gall,iall,lall; mals; alt,nbsp;*al-tr-avo-s, *al-tr-Sn-; amb, camb; damm, Holder. Alt-coU. Sprachschatz. I. |
mamm, namm; amn, damn, namn; anco; ande, ando, andu, band!, blando-, danda, mand, rand,nbsp;vand; cang; ann, anna, annio, branno, danno,nbsp;Gannica, glann, tann, thann; ant, banta, cant,nbsp;iant, mant, nant, sant, spant; Ilianv-issa;nbsp;*livanx; Drappes, nappi, tapp; Sapplius?;nbsp;captus, Graptus; arb, carb, tarb; arc, care,nbsp;marc, Tarkno; ard, bard, *ardi, ardu, *svard-ami; arg, marga; arn, earn, tarn; carp, scarp;nbsp;arr, carr; cars!, mars; art, cart, cartis, gart, lonbsp;*squarti-; arv, carv,*mar-vo-s, tar-vo-s; base;nbsp;asn, casn; Sasr-anus vgl. ZedrjQovevg- tasg;nbsp;casp; ass, bass, carass, cass, dass, gass, lass,nbsp;mass, Nasso, sass, vass; ast, cast, glast, mast;nbsp;latri, matr, natr, *na-tr-ü; att, catt, catth;nbsp;vlatti für ulÊÈti?; ax, crax, -xs, -xx, axu,nbsp;iaxs, Laxt.. la, tax, taxea, taxi, Venaxomo. —nbsp;Durch a ist lautgesetzliches e widergegebennbsp;in NajiaGar, NagavOaxig neben Nemausus;nbsp;MavuTtioi neben Menapii; IlaraovCov neben 20nbsp;Petovio, Petavio; Garmani und Garmanosnbsp;neben regelmaftigem German!, Germanus;nbsp;umgékert verhult sieJi wol Eraviscï zunbsp;Araviscï; Adiatunnus Adietuanus. Ebensonbsp;weehselt a mit e in Cernunnos xc/qvov,nbsp;Secco Sacco, Mecco Macco, ïennia Tan-nia Tonnia; lateinisch Trenegussi xind ogm.nbsp;Trënagusü(s); welsch Anda-gelli vgl. Ande-;nbsp;bretonisch a aus nicht accentuiertem % vornbsp;liquiden: Vall-aun-iu-s; w. Cunet-oci für 30nbsp;früheres Cunat-aci oder Cunot-aci; tv. Cu-negni variante von alterem Cunagni, gen.nbsp;von Cunagnos. Cymrisch ist das stammhaftenbsp;0 in irrationales a abgeschwacht in Eeita-genus, vgl. Bria- = *Brlgo-, Cona- (ogm.nbsp;Cuna-) aus *Cuno-, cuma aus *cumo(s),nbsp;dunna- für *dumna = *dumno-, Eva-,nbsp;Netta-, Eega-, Eicaa-, Eia-'= *Eïgo-, Teuta-aus *Teuto-, Trêna-= *Trêno-, Vassa- ausnbsp;*Vasso-, Vinda- — *Vindo-, Vora- aus mnbsp;*Vero-; ebenso in den irischen m. mid n.nbsp;stammen. 1 nbsp;nbsp;nbsp;[a] |
¦ ab
Fermer steht a gescliivacht aus o in kko-vov, in der latein. version Corbalengi, Ena-barri, Qvenatauci. Für a stelit o in Adnomatus, -mopatis; au wechselt mit ou, Ausoba Ausava, Corno-vium Cornavii; o nèben a imd u in Amio-Eabia- Evoiu-rix. CeUische tvurzel coc aus cac; y mog und mag, rod um,d rad; vgl. Coppus Cappo,nbsp;10 cost cast, domn- damn-, Lor-onius tmdnbsp;Lar-onius, Nonnus wnd Nannos; vgl. ounbsp;und au. a und u toechseln in camulo- camalo-, catu- gescliwaclit zu cata-; Magalus Magulus,nbsp;Sumlo- Samulo-; Caracates Carucates, dub-nos Sovfiv- öcifiv-, dubronnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;vgl. nsguE-êovXa, fiavicmrjg. a für au in NagaSax für NagavGaxLc. i für a in Cabillonum dbgel. von caballos. 20 a Mlfsvocal in Sagarett-os für *Sagretos. Altceltisch a bleibt ir. cy. a. lt;1 langer vocal, in a-, -aco-, aco-s, -ali, -aio-, -ano-, *(p)lanos, *ara, *ardo, -ario-, *avion,nbsp;-avus, bad, *bagia, *bago-, barö, basium, blavo -,nbsp;*boxataco,braca,brano-,*bratir,bratr-,bratu-,nbsp;*clad-, -cladia, clav-, -knati, *damo-, dano-,nbsp;-gatus, gna, -gna-to-, *(p)lama, lan, Larius,nbsp;-late, marl-, maro-, *matlr, matr-, *mlato-,nbsp;*nanti, Nava, *pata, *radiat-us, * radio,nbsp;30 *saragétu, scanl-, scala, *snatëda, *snato-s,nbsp;*svanatu, *tabat, -tat, Teu-(Tou-, Tö-)tati-,nbsp;trago-, *ulati, *valo-, varö, vati-, vér-tragos. Altceltisch a bleibt ir. a,, wird acy. saec. 5 —6 ö, in: Bodv-öci gen. zu Bodv-acus, Cu-net-oci, Cuno-m5r[i] für Cuno-mari, saec. 7nbsp;—8 au (aw), auch breton. saec. G o, spetternbsp;eu, e; z.b. altcelt. *bratlr, w. brawd, armor.nbsp;breur. amp;-stamme, f: -aba, -aca, -aca, -acoa, 40 -acta, *aiba, Alba, -alca, Aleba, -alia, -ana,nbsp;-anca, Anïs-ola?, -anna, -anta, -a-ra, acc.nbsp;artvass, -asia, -asta?, -ata?, -auda, -ava,nbsp;-banta, Belesama, Belsa, bëna benna, *bouc-ca, braca, -bona. Bonna, *bratra, brica,nbsp;briga, brïva, bulga, -cenna, *clanda, clëta,nbsp;*cnucca, coca, koqvk, *coxa, orotta, oumba,nbsp;*delva, Deusa, Dëva, Druna, Dubna, Dubra,nbsp;dula, Dumna, -eia, -ella, *enguina, -enna, -era,nbsp;-esa, Es-Ksyya-i, -eta, -ëva, -gala, -ge(gi)na,nbsp;50 -glanna, -gonna, *grëna, -ia, -ica, -icca,nbsp;lis, -illa, -ima, -ïna, -ina, -inna, -isca, Isca,nbsp;-issa, -ita, -iva, laina, lama, *landa, leuga,nbsp;acc. lokan, Loxa, Mosa, *munca, *Nesa,nbsp;-oba, -odae, *öga, -öna, -ona, -onna, -ora, [§. — ab] |
-ösa, -ova, ranna, rëda, *scêta, *scidyana, Segla, selva, ir. sesrach, *slatta, *s(p)lega, ir. srón, Suasa, Sunoiva,nbsp;Süra, -ta, teuta, ótöna, -tla, töta, touts, * tun da, *tunna, -uba, -uca, -ula, -ulla, -umna?, -üna, -unia, -unna, -üra, -va,nbsp;Vedra?, verna, Vinda, Vepisona, Vereduna,nbsp;*vrassa; und in allen fem. der nomina auf o-. Für a haben einige ö: Coblutö, Tarknö, -Vossend, ogm. ilvvetö. nbsp;nbsp;nbsp;lo Ü-stamme, m..-Abre;{ta, Acapa, Aemonisa, Aeta, Aetula, Altera, Allusa, Amuta, An-delipa, -antae, Arda, -ata, Atepilla, Ateula,nbsp;Ateura, Atta, Bacaudae, Belgae, Cabuca,nbsp;Cabucca, Caoava, Cacurda, Cantusa, Cara-calla, Kaoïamp;a, Catussa, Cea, Celtae, Cexa,nbsp;Cissa, Coisa, Coronca, Craouna, Crecoa,nbsp;Cuma, Druca, Drucca, Eesa, Galba, Garta, Gea,nbsp;lera, Inderca, -isa, -issa, -itae, lumma,nbsp;lura, lusa, Licca, Lossa, Lova, Lucca, Manna, 20nbsp;Mantusa, Mapa, Marca, gciQKav, Masa, Merca,nbsp;Merula, Mosa, Nacca, Neia, Orida, PruO-ca,nbsp;Eioa, Rivica, Eoveca, Eovika, Senna, 2gso-rai, Suicca, Taluppa, Tocoa, Turoca, -uca,nbsp;Vaga, Veca, Verica, Yindoinissa, Volcae.nbsp;Brittisch -vellanos für -vellaunos.nbsp;a durch apex bezeugt in 'Acóro, Arelate,nbsp;Arelatens-, ^Atéia, [Atejpomari, Cassiana,nbsp;Cassianus, Germanici, Germaniciani, Ger-manus, Helvianus, Indamia, IndamI, sa- 30nbsp;garius, Sai(o), Sédatus Sedatus, [Sjegu-siavls, Togiaciae, ïramulei, Veratius, Yir-domarus; irrtümlich in Araricorum und Se-quano. Für a steht aa ,in Ataa;^ti tmd in w. Daari, Craaniani, Maiaanus, Ricaamaariu(s)nbsp;(=*Eigo-marius), Vaaro. A-vorschlagnachStohes=urcelt. ao=vorcelt, apo = gr. ano, ir. a; corn, ab, bref. a \cy. onbsp;— gr. KTCÓ], in A-bre;(ta, A-bre;^tubogius, 40nbsp;A-brinc-atui, A-bud-ius, A-drastus; a- praef.nbsp;(gr. a-, i-), a-lauda. a praep. vor t, für ad- (pder ati-?) in A-tecto-rix, Epad-ate^to-rix, A-trebates. *a interi. oder vocativ-partikél, air. a, a, ba, acy. a, ba, mbret. a, corn, a, gr. m. A . . ., O. bei Novara, (G-attico) GIL V 6617: vicanis A . . . . ab quot;flufF, in ”A^o-g, Ab-ona, Ab(o)n-oba, *Ab-ulos, Abusïna, air. oub (st. abu), 50 g. aba, abae, abret. euon- schaum, cf. ai.nbsp;abbra, n. gewitterwoTke, gr. arp-^ó-g-, nasal-lose nbf. zu eelt. ambe, Ambo-(glanna), Am-bra, Ambris, cy. Ambyr, ai. ambu, ambbas. |
-ab |
Ab- |
1 * [-ab — Ab-ia]
-ocr page 18-Abia-marcae — Ab-n-oba
?Alt)ia-marcae G. (Floisdorf) CIM 635:' Matronis Abiamarc(is) lul(ia) Procula s. 1.nbsp;m. {nachUim BJ 83,148 n. 293: Abiamar.nbsp;C. iTil(ius) Procul[u]s. 1. m.). Alftiaiiiiis G. (Boussïllon, canton dc Gardes, Vaucluse) CIL XII 6034: Deo Abianio V. [s. 1. m.]; cf. Abinius. Alïicel-ia F. (Antibes) CIL XII 215: Abicelia Secundina. 10 Abicinione, s. Avennio. Abidia F. (bei-Venedig) CIL V 2187: Abidia Crescentilla. (Gereia bei Verona)nbsp;3403: Abidia Maxima. Abidianiis 31. (Verona) CIL V 3662: M. Manilius. M. f. Pob. Silo Abidianus. Abidiu-s 31. (Desenmni) CIL V 4031: P. P. Abidii P. P. f. f. Tilioius Atilianusnbsp;et Vrbicus. (Brescia) 4249: P. Abidiusnbsp;Viator. 20 Abigeneus 31. (Lwm-Bentéle) GIL III 3334: Aur(elio) Abigeneo (?). Abil-eia F. (Lyon) Boissieu p. 52^, GlY: Magusatia Abileia; cf. Abilus. Abil-ia F. (Mom) GIL VI 10453: Abi-liae Paulae. Abiliaiia F. (Tarragona) GIL II 4149: Abiliana uxor. Zu Abilius, oder m Avilius,nbsp;Avillius? Abilici V. in Hispanien. GIL II 2698: 30 Ex gente Abilioorum; cf. Abliqnm. Abilius 31. (Valera Quemada) GIL II 3182: L. Abilius Sabinus d(omo) Lim(icus).nbsp;(Mom) VI 10452: Sextus Abilius TropM-mus; cf. 10451. Ablllius M. (Narbonne) GIL XII 4541: M. Abilllus M. lib. Gal. Silvanus; cf.Avilli-. Ab-ilu-s M. (Gyaloca in TJngarn) GIL III 4227: Abilus Turanoi f. dom(o) Luco-cadiacus. (Vechten) Sch. 21 ¦. Abilus f(ecit).nbsp;40 (Poitiers) Sch, 19: Abili o(fficina); cf. Ar-ablia, Abil-eia, ambio-. Ab-ilyx M. Polyh. 3, 98, 2: 'AvriQ ’'I^rjQ ovogix. Liv. 22, 26, 6: Abelux eratnbsp;Sagunti nobilis Hispanus. Ah-ina. christl. F. (Maücmd) GIL V 6302. Abin-io(n) O., j. Binnon. Merowina. mg.nbsp;BECh. 3, 106. Abin-iu-s G. (Gimieg, Alpes Maritimes) GIL V 78Q5: P(ro) s(alute) d(omus) d(i-,'10 yinae) Q. Eniboudius Montanus ü (centu-rio) leg(ionis) III. Italicae, ordinatus [e]xnbsp;eq(uite) Eom(ano) ab domino imp(eratore)nbsp;M. Aur(elio) A[n]tonino Aug(usto') aramnbsp;posuit deo Abinio l(ibens) m(erito). [Abia-marcae — Ab-n-öba] |
Abiolica, s. Ariorica. Abi-oniiu-s 31. (Spanten) EE '3 p. 194 n. 152: Abionno Taurino Doideri f. Vad. ?Abi-ren? (Deuts) BJ 77, 45 = 81, 207 = 83, 172 n. 450: Pro sa[l. augg.nbsp;Here Juli Magusano et matronis AbirenibufsJ. -abis in Ovil-abis, Saet-abis, Sar-abis; Coru-abe. Abisinius M. (MonticcU) GIL V 8128: M. Abisinio M. f. [PJrocesso. nbsp;nbsp;nbsp;lo -abl in Ar-ablia. Ablaidaci V. in Hispanien. (S. 3Iartin de Borines bei Cangas dc Onis) EE 4 p. 18nbsp;eu GIL II 2710: Ex gente Ablaidacoru(m). Abl-ica fl. Trad. Wie. 232 (a. 713): In pago Saroinse super fluvio Ablica; cf. Abel-ica, Eblica. Abli(l(um), gen., V. (Osma) GIL II 2817; cf Abilici. AXA-dniw-^ 31. (Harduga) GIL II 2940:20 Ablonius Lici[ni]ae serv[u]s, u. in O. Ablo-niaco Pard. n. 369 (a. 673). Abu ? 31. (Poitiers) Micliardn. 1: OF ABN. Ab-ll-Öba (zu Ab-ona) der Schwarzwald von seinem reichtum an wafter. Plin. n. h. 4, 79: Montis Abnovae. Tac. G. 1: Montis Abnobae. Ptol. 2,11,5: Ta Kaloigsvanbsp;quot;A^vo^a (’A^vo^aia ci. 3IüUer) (oQrf). 2, 11, 6: Meta^v xov te 'Pijvon %ul xamp;v ’A^vo^aimv o^écav. Avien. orb. 437: Abnoba . . . Abno- 30nbsp;bae. 3Iart, Gap. 6, 662: Hister fluvius or-tus in Germania de cacumine mentis Abnobae (ad nouem codd., corr. Accursius) sexa-ginta amnes absumens, etiam Danuviusnbsp;vocitatur. Bises gèbirges vergötterung ist dienbsp;dea oder Deana, Diana A.: (Muhlenbach heinbsp;Haslach, a. 193 p. Ghr.) CIM 1683 == Ilüb-ner Ex. n. 415: In b(onorem) d(omus)nbsp;d(ivinaeJ Deanae Abnobae Cassianus Ca-sati v(otum) s(olvit) l(ibens) l(aetus) 40nbsp;m(erito) et Attianus frater Palcon(e) etnbsp;Claro co(n)s(ulibus). (Möthenberg hei Al-pirshach, auf dem Schanzle) GIM 1626:nbsp;Abnobae Q. Antonius Silo )gt; leg(ionis) Inbsp;adiutricis et leg(ionis) II adiutricis et le-g(ionis) III Aug(ustae) et leg(ionis) IIIInbsp;F(laviae) f(elicis) et leg(ionis) XI C(laudiae)nbsp;p(iae) f(idelis) et leg(ionis) XXII p(iae)nbsp;f(i)d(elis) V. s. 1. 1. m. (Badenweiler) GIMnbsp;1654: Dianae Abnob[ae]. (Aus der Alh, 00nbsp;oberh. 3Iühlburg) GIM 1680: Deae Abnobenbsp;Lucilius Moderatus v. s. m. (Ilardheimernbsp;Schlöftchen bei Pforzheim) GIM 1690: | AbJ-nobe. |
10
-abo- in Anao- für Anabo ocler Anavo, Oën-abu-m.
Abo-brica O. der Cileni in Ilispania Tarraconensis, am fl. Avo, PUn. n. h. 4,112;nbsp;= Avo-briga, Ao-briga; cf. Avobrigensinbsp;GIL II 4247, Aobrigens(es) 2477.nbsp;Abodiaco, s. Abudiacon.
Ab-öna ƒ. a-st., hritt. fl., j. Avon, y ab, acy. abon, w. afon (sprkh avon) fluf), corn.nbsp;10 av'On, auon, hret. avon, auonn, av-en (innbsp;Pont-aven), ir. g. sg. abann von nom. *abïj,nbsp;g. abonos, gacl. abl^uinn, amhainn, manxnbsp;awin. Pav. 5, 31 p. 437, 14: Abona.nbsp;Ab-one abl, hritt, O. IA 486, 1.nbsp;Ab-oiiiu-s ilf. (Vicensa) GIL V 3120:nbsp;Abonins Acantbns — in memoriam Abo-ni. . . ici.
Ab-o-s hritt. fl. j. Ome, dessen mimdung der Humher. Ptol. 2, 3, 4: ’’A^ov norc/gov\nbsp;20 L^olcd.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i
?Abra 31. cliristl. cognomen, Pais n. 336; ! cf. ir. M. Abra mac Branain.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;i
?Abra F. tocliter des Ililarius von Poitiers.! Fortun. v. Hilarii 6, 17. 20. 13, 46. 49 = jnbsp;3ia a. a. II 3, 12. 25. 6, 15. 29.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;j
Abragone O., s. Arragone. nbsp;nbsp;nbsp;i
afiqavaq, s. a^évag. nbsp;nbsp;nbsp;j
Abr-anu-s 31. Vita Tresani 1 ASS 7.fehr. \ II 53 F.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1
00 Abr-avaumi-s hritt, fl, j. Annan. Ptol. l 2,3,2; A^Qaovavvov Tcoragov èx^oXai. Mav.nbsp;5, 31 j). 438, 4: Anava. Vgl. Abr-unus?
Abr-eliis M. (AUse-Sainte-Beine) Lejay 22: Abreli m(aiiu).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;'
Abrenctas, s. Abrincatui.
A-bre2(ta töpfermarlce gefunden m La Guerche, dép. du Gher: ABEIIXTA.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;‘
Abrejftu-bog-iu-s 31. (Langres) 3Iurat. 22, 5: Abrextubogius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;!
10 Abrianeco O. j. Fwringen in LotJiringen | Oder Branges, dép. Aisne und Saóne-et-Loire..nbsp;3Ieroiv. mz. BECJi, 6®s., 3,106; s. Aprianco.nbsp;Abricantinus, s. Abrincatinus.nbsp;Abricca, Abrinca, s. Obrinca.nbsp;A-brinc-atui V. im Avranckin, secundaire wurzel ahgeleitet von eeltisch ber, idg.nbsp;bber, ^hringen’; cf. mhreton. hambronc,nbsp;ambrouo (füren), w. he-brwng (ducere, co-mitari), corn, hebrenciat (dux); vgl. Obrin-50 cas. — Plin. n. h. 4, 107: Abrinoatuos.nbsp;Ptol. 2, 8, 8: ’A^QivMxrovoi Kal nóXig Iv-yeva. NL occ. (Lugdun. II) 5, 116 =nbsp;266.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7, 92; Abrincateni. 37, 11 = 22:
-abo- — Abudi-aco-n
Abrincatis. NG 2, 4; Civitas Abrincatuin. 3IG. Gap. I 13,12 == Grog. Tur. h. F. 9,20nbsp;(a. 587): Duas porciones .. de Abrincatas. —nbsp;Lie stadt Avranclies, dép. 3Ianche, heipt aufnbsp;meroti’. münzen (vicus) ABEENCTAS BNFnbsp;1836 p. 407, ABEENKTAS Gomhrouse n.1nbsp;pl. 2,3—6 mid (3Ietz tt.jh.) EN 3®s., 4 p. 34nbsp;—36. 8p. 166 w.57: ABEINKTAS, n. 56:nbsp;ABEIIIGKTAS, hei Fortun. v. Paterni 10,33.nbsp;12, 36. 13, 39. 16, 47 = 3IG a. a. II 36, lonbsp;3. 12. 20. 37, 4 Abrincas. Bavon Abriu-catilUlS. Concil von Orleans a. 511 (t, 8,nbsp;356 B Mansi): Nepus episcopus ecclesiaenbsp;Abrincatinae. Gr eg. Tur. v. Mart. 2, 36:nbsp;Leodovaldus Abrincatinae civitatis episcopus.
! 3, 19: Abrincatinus incola. VitaFilih. 3, 21 j ASS 20. aug. IV 79 ü.' Abricantinae ecclesiae.
; Über den A. pagus s. Longnon, Atlas p. 98.
I Abl’ilium flumen, s. Sabrina.
! ’A^QiÓQi^ s. Ambiorix. nbsp;nbsp;nbsp;20
[ Abr-iu-s 31. (Langres) BA 3®s., 16p. 32:
T. Abrius Candidus, und in 0. Abri-acu-m (a. 833).
ab-ro- stamm zu idg. abb-ra-, got, ab-ra-(starJc, heftig), ]/ abh schwellen, strotzen; mhret. alfo = *afro.
I Abr-o(n) 31. (Beims) B8AF 1881 p \ 245: Abronis.
! Abr-oniu-s M. (Bavenna) Murat. 2027,
1: C. Abronius Lupus veteranus miles. 30 ; Abr-onu-s M. (Mainz) Bcclccr n. 245'':
! Norbania Saturnina Norbani Abroni vetlt;(e-i ra)gt;ni. lib(erta).
' Abr-OSU-s M. (Gastel, a. 236 p. Ghr.) CIB 1336; cf. Aprossus, Aprosus.nbsp;i Abr-liiiu-s M. (Santa Gruz de la Sierra)
; GIL II 676: Abru[n]us Luce divinae v. s. a.
1. 678; AbrunusCamalif. Fr/L Abravannus? j Abru-pateriia (Nizza) GIL V 7950 =nbsp;Pais 1032: Abrupaterna Q. f. Buma.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-10
Abucc-iu-s AL, Abuccia (-ucia) F. GIL VI. IX. X. Sell. 25 in O. *Abuociacumnbsp;j. Avosacco, Friaid. dial. Avosa.
Abucini, Portus, O. j. Port-sur-Same, Haute-Saóne, hei Langres. NG 9, 10 (^var.nbsp;bucini, buceni).
Abucinus M. (Chester) GIL VII 173:
D Abucin. Ilühncr list: 3 (oenturia) A[l|-buoi[a]n(i). nbsp;nbsp;nbsp;50
Abudi-aco-n 0., o-st. n., dbgel. vom M. Abudius, ƒ Epfacli in O.-Baiern. Ptol, 2,
12, 4; A^ovöcaKov. IA 275, 1 Abuzaco,
TP Abodiaco, Auodiaco.
[-abo- — Abudi-aco-ij]
-ocr page 20-Abud-ino-s — ac-auno-
Ablld-ino-s M. (AlUer) Sch.2amp;: Abudi-nos. Tudot 72: Abudinus. A-lbud-iu-s 3L, -iiï F.,gentile; ErnauUvgï. air. budecb eufriden. (Unter Tiberius) Tac.nbsp;a. 6, 30: Abudius Euso. — (Parenzo) CILnbsp;V 328: T. Abudius Verus. 329: P. Abudiusnbsp;Veras pro salute P. Abudii Veri. (Mon-faleone; Udine; Aquüeja) 8110,34: P. Abu-d(ius)Eusiculen(us). (AUeMarignane)8322:nbsp;10 M. Abudius Vitalis. (Bom) VI 12752.nbsp;12753: M. Abudius Seleucus. (Vaison) Xllnbsp;1303: Q. Abudius Prontonis 1. Theodotus.nbsp;1388: L. Abudius L. fil. V[olt]. . . . (Ga-bii, a. 220 p. Chr.) XIV 2809: Abudionbsp;Prisco Cassidario Demetrius. (In villa 3Ion-ciatti, via Ostiensi) Or. 3093: Abudiae M.nbsp;lib. Megistae . . . M. Abudius Luminaris pa-tronus idemque coniux... et M. Abudionbsp;Saturnino filio. (Zara) CIL III 2938: Abu-2J dia Maxima. (Pola) Y 216: [AJbudia Publia.nbsp;Aliudo-S M., mz. der Biturïges CiM in goldnbsp;JfMr.-C7i.4146—4153, bronzeildi—4171:nbsp;ABVDOS, ABVDS, ABVDO*; BN 3^ s.,nbsp;3 p.33amp;. 4 jj.193. Hucher IjiCLXXX fig.2nbsp;— Bobert p. 46: ABVD; daneben BN t. 3nbsp;(1838) pl. XVI n. 7 p. 413: ABVDOD no-minativ aus miftbrauch von seiten des sckrei-bers oder aus Abudons. AI)ll-gato-S Jf., gold-mz. der Biturïges. Hucher I pl. LXXIX fig. 1: ABVGATO;nbsp;Mur.-Ch.4172—4176: ABVCATO; cf.*Am-bi-catus, Ambi-gatos. Albllla O. der Bastitani in Spanien, j. Abla. PtoC 2,6,60:fuMS Albula?).nbsp;IA 404,7 Alba. Vgl. die iberisch-lateinischenbsp;mz.-aufschrift OBVLCIN. *All)-ulos oder *AI)-la fl. in: Apula oder Appula, j. die Appel, nebehfluft der Nahenbsp;unweit Kreuznach, vgl. berg *Er-ab-ulos. 40 -albu-iii in 0. Cën-abu-m, Adi-abon; vgl. -üba. Albunsiia, s. Abusina. -abu-s in 31. Ar-abus, Intar-abus, ?oc-cabus. *abll-sia (von abu-s) in Abusina. Abus-lnft fl. die Abens zwischen Ingol-stadt und Begensburg. An deren mündungnbsp;0. Abusina / Fining. IA 250,2: Abusina.nbsp;TB Arasena. NI) oec. 35, 26.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(a. 759)' so Aleichelbeck hist Frising. p.60: Abunsna. Zu ir. abh fluft, aibell i. uisce wafter. Abuso. (Paris) BE 1882 p. 120. Sch. 2 7: AB V co 0; auch in Metz. [Abud-ino-8 — ac-autio-] |
Abuta F. (Blanhenheim) CIB 1986: D(^is) M(anibus) Abutae matri. Abuttia F. CIL VI 10468: Abuttia Galla mater Abuttiae Eomeui filiae. Abllttiu-S 31. nomen. (Anagni, a.u.743) CIL X 5906: L. Abuttio Laconi. 5914: C. Abuttio L. f. Lacon[iJ. Als cogn. (Bom) VI 11446. Abuzaco, s. Abudiacon. -ac- ableihmg, ir. -ach; m*car-aca, carac- lo alia, Cimi-ac-inus, Sarr-ac-ina, ülc-ac-inus. -ac- in st. darv-ac oder -darv-ec, ir. gen. darach cf. dervo-. Ac .... Jf. cogn. (Tarragona) CIL II 4974, 1. (Limoges) Sch. 28: AC. Ac ... . O. (bei ZaJdbach) CIB 1260: Vel. A . . . domo. Ac ... . Ac.... ia F. (Possagni) CIL V 2104 add.: Ac ... . iae///P. f. Tertiae. Aka . . auf bronze-mz. der Aulerci Ebu- 20 rovices. Alur.-Ch. 7111—7115. -aca in KOIIAKA. -aca in Isaca, Isca fl. -aca in *cambaca, Sanuaca und O. auf -aca. .....acadunus cogn. 31. (Old-Pernith, 2. ,jh.) CIL VII 323: [C. TitioJ . . acaduno Vlp(ia) Trai(ana), em(erito) al(ae) Petr(ia-nae) Martius f(ilius) p(onendum) c(uravit).nbsp;-acae in Borvon-acae, Carnon-acae? sonbsp;Acaiiius cogn. 31. (Ebersdorf) CIL IIInbsp;4595: Acaino. Sumoti f. an. XL. h. s. e.nbsp;Dibugius f. p. Acalus cogn. 31. (Haniïlo Biragn) CIL III 2792: Tritano Acali matri et filiae. Acan..... Jf. (Tarragona) CIL II 4974, 2. Aean-avu-s M. (Bom) CIL VI 10740: [AJelpi. Acanavi. Acania F. (Bom) CIL VI 2201: Sib[iJ 40 et Acaniae Q. 1. Lepidae. Akan-iu-s Jf. (Narbonne) CIL XII 4378: Q. Akanius Q. f. Eufus.' *Ac-aiitia fl. ,j. die EscJiaz. Acapa Jf. (Chesterford [Audleg End]) CIL VII 1336, 7: Acapa f(ecit).nbsp;Acap-USCO-S 31. (Poitiers). -acas 0., s. -aco-. . . eiiac-ates V. (Turin) CIL V 6986: . . nacatium (nicht [Corjnacatium). nbsp;nbsp;nbsp;r,y Acaiicofn) (Landscha) EE IV p. 169 n. 591: Acauconi (dat). ac-ailiio-, ^stein, fels’, urspr. ac-ouno-(acutus) aus ak-u, cf lat. acu-s, gen. -üs, |
Acaunu-m — Accatena
14
acütus, acüleus. ]/ ak (scharf, spits sein) in lt;M. a^-man (stein), gr. axóvr/ (wetsstein). Acaunu-m, Acaunu-S, spatere schrei-hung mit schwachmg des c zu g Agaunn-iii O. j. 8aint-Maurice-en-Valais (Schweiz, canton Waadt). Eucheriiis in pass. Mauricü 3nbsp;ASS 23. sept. VI 342: Aoaunus sexagintanbsp;terme milibus a Genavensi urbe abest. Vitanbsp;Romani praef. ASS 38. febr. Ill 741 A:nbsp;10 Quamvis ergo Agaunus vester Galileo pri-scoque sermone tam primitus per naturamnbsp;quam nunc quoque per ecclesiam veridicanbsp;praefiguratione Petri 'petra esse dinoscitur.nbsp;Alarii chron. a. 515: Monasterium Acaunonbsp;a Segismundo constructum est. Greg. Tur.nbsp;glor. mart. c. 74 p. 537, 15 K. (a. 532):nbsp;Agauno dirigit. Dipl.Pard. (a. 523) n. 103:nbsp;Agaiini . . . Agaunum . . . Prope Agaunonbsp;monasterio. Passio interpol. Mauricii 1, 2—3nbsp;20 ASS 32. sept. VI 345 R: Ad locum, cuinbsp;Agauno nomen est... Agaunum accolae inter-pretatione Galilei sermonis saxum dicunt.nbsp;Vita Sigism. 6 ASS 1. mai I 87 B: Locum,nbsp;qui Agaunum vocatur. Vita Salabergae 3,29nbsp;ASS 22. sept. VI 522 D: Acauno celebraturnbsp;passio. Vitae primorwn dbbatum Agaunens.nbsp;4 ASS 2. nov. I 553 C: Opus, quod nuncnbsp;Agauno regitur. 10 p. 55i E: Eequiescitnbsp;Agauno (bis). Auf merow. mz. ACAVNO (BEnbsp;30 C/t 26p. 450, RN3lt;^s. tSp. 1 66 w.58.59},nbsp;AGAVNO MO(nasterio) (BN 1863 ^1.342),nbsp;AGAV. . . . (Combrouse w.4 pi. 1,1), ACV-NIVIS (BNF 1836 p. 409). Baker Acau-neusis, Agaunensis. Avitilwm. 20 a. 515nbsp;p.l33P.: De institutione Acaunensium. 25nbsp;p.145: In basilica sanctorum Acaunensium.nbsp;(Bcllegarde, a. 521 p. Chr.) GIL XII 4083:nbsp;Mar(tyr)um A[g]animsium. Vita Maturininbsp;1, 6 ASS 1. nov. I 252 B: Agaunensiumnbsp;¦10 martynim. Bipl. Pard. n. 103, a. 523: Monasterium Agaunense. Eueherius in pass.nbsp;Mauricii 3 p. 342 B: In Acaunensibus an-gustiis. Vita Romani 4, 15 p. 744 E: Innbsp;Agaunensium locum. Vita Eugendi 15,27nbsp;1 .ian. I 54: De forniatione monasteriinbsp;nostri Agaunensis coenobii. Greg. Tur. h.nbsp;F. 3,5: Monasterium Acaunensim (var. Aco.,nbsp;Ag.); ad sanctos Ao(g)aunelt;(nse)gt;s. 10,31:nbsp;Beatorum ibidem reliquiae ab antiquisnbsp;.'.0 fuerant collocatae. Glor. mart. c. 25 tit.:nbsp;Be sanctis Agaunensibus. 75: Qui sanctisnbsp;Agaunensibus deserviunt. Vita Sigismundinbsp;9 P- 87 B: Ipsius Agaunensis monasterii. 10 p. 87 E: Venerabilis monasteriinbsp;sanctorum Agaunensium abbas. 11 p. 85 F:nbsp;Agaunensi monasterio. Marii chron. a. 565:nbsp;Monachi Agaunenses. a. 575: Monasteriumnbsp;sanctorum Acaunensium. Fortun. c. 2,14 tit:nbsp;De sanctis Agaunensibus carmen. 8,3,172:nbsp;Et legio felix Acaunensis (var. Ag.) adest.nbsp;Fredegar. 4,79: Ad instar monastiriae sanctorum Agauninsium. Merow. gold-triensnbsp;von Bagobert I: EOMANOS MV(netar.)nbsp;AGAVNINSIS (regio). Bipl, Perts p. 17,15 lonbsp;(a. 635): Monasteria sanctorum Agaunensium, Lirinensium, Luxoviensium. Pard. n.nbsp;275 (a. 636): Agaunensium. Pertz p. 20,31nbsp;(a. 653): Ad monastbirium sancti Mauriciinbsp;Agaunis. Pard. n. 34 5 (a. 662). 355 (a. 666).nbsp;401 (a. 683): Agaunensium. Vita Salabergaenbsp;2,17 p.526B: Agaunensium monacborum.nbsp;Vita Amati 2,11 ASS 13. .sept. IV 304 F:nbsp;Coenobium Agaunense. Mareulfi form. 1,1nbsp;p. 39,14Z..- Monasteria sanctorum Lyrinen- 20nbsp;sis, Agaunensis, Lossoviensis. Bipl. Pard.nbsp;n. 514 (a. 721): Agaunenses monaebi. 543nbsp;(a. 728). 596 (a. 748): Monasteria Lirinen-sis, Agaunensis, Luxoviensis. Vita Bonitinbsp;5, 23 ASS 15. ian. I 1073: Cum ad Agaunensium venisset coenobium. Vitae primo-rum abbatum Agaunensium prol. ASS 2. nov. |
I 552 A, 2 p.552F: Agaunensis monasterii.' 8 p. 554 A: Monasterio Agaunensi. Vita Severini 1, 2. 5 ASS 11. febr. II 548 A. 30nbsp;C: Sacrosancte Agaunensium monasterio.nbsp;Agauill. Greg. Tur. h. F. 3,6: Ad sanctosnbsp;Ac(g)aunus. Cf. Acunum. iicaunu-niarga f, steinmergel. Plin. n. h. 17,42—44: Alia est ratio, quam Britanniaenbsp;et Galliae invenere alendi earn (terrain) ipsa.nbsp;Est genus, quod vocant margam: spissiornbsp;ubertas in ea intellegitur et quidam terraenbsp;adipes ac velut glandia in corporibus, ibinbsp;densante se pinguitudinis iiucleo. Non omi- .lo sere et boc Graeci'--leucargillon vocant candidam argillam —. Duo genera fuerant. Plura nuper exerceri coepta proficientibusnbsp;ingeniis. Est enim alba, rufa, columbina,nbsp;argillacea, tofacea, barenacea . . . Proximanbsp;(terra) est rufa, quae vocatur acawnumarga,nbsp;intermixto lapide terrae minutae, barenosae.nbsp;Lapis contunditur in ipso campo. ?Acca F. (Penalva de Castro) GIL II 2808: Acca; s. Accava.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 -acca in *ls-acca oder *ïs-anca, iacca, *vir-acca. Accatena F'. iberisch? (Eauze, Gers) Bladé w. 19: lulia Condai fil(ia) Accaten(a). [Acauiiu-m — Accateua] |
Acc-au-s — Acell-asia
?Acc-aii-s AA wöwew. (Bei Brindisi) OIL IX 63; L. Accaus Clario. (Penüma) IXnbsp;3163; L. AccaufsJ. . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3164; L. Accaus L. nbsp;nbsp;nbsp;f. Flaccus. 3188; L. Accaus Philadespo-tus. c/quot;. 3195; Acca . . . . (Capestrano) 3396:nbsp;T. Accaus lustus. (Fermo) 5367; T. Accainbsp;T. 1. PMladelfphiJ. ?Acc-aya F. (Bei Fermo) CILIX 5371; [Ajccavae Salvilla[eJ. Basu AcQ.n,(Prezm) 10 Clly IX 3142; Acea Er.....(Pratola hei Pentima) 3166; Acca Q.f. (Penüma) 3146; Acoa L. f. Prima. 3196; Saluta Acca 1.nbsp;3197; [AJccae L. f. Trypherae. 6082, 5;nbsp;Acca L. . . Sil. 9, 117; Acca (mulier Pac-ligna); cf. Acchava. ?Accav-ia F. (Paris, 1.—2. jh.) BA n. s. 35 (1878), 374 = 3quot; s. 3 p. 124 =nbsp;BSAF 1878 p. 107 = BE 1882 p. 59;nbsp;D(is) M(anibus) m(onimentum) Accaviaenbsp;30 Martiolae. ?Accav-onia F. GIL VI 10472; Acca-vonia L. 1. Felicula. ?Acc-avu-S M. cogn. (Toccii) GIL IX 3059; Mulio Aocavi. (Pentima) 3165; C.nbsp;Accavo C. f. Ser. Frentioni. 3189; L. Ac-cavo L. 1. PMleroti. 3194; Accav[i] PMle-monis. (Narhonne) XII 5975; Accavi. (Bordeaux) BE 2, 59; Aocavus. ?Acceic-iiui gen. pl. (Ciudad Bodrigo) 30 GIL II 865. Acc-el-iu-S M. cogn. (Narhonne) GIL XII 4578; Vivit M. Anelius Eotui T. f.nbsp;Accelius (Acceptus coni. llirschfeld); cf.nbsp;Plilegon macr. 1 p. 86,14 K.: MÜQxog 'Ax-icÉltog, Ma^xov vióg, TtóXiag Bovuviag. Accellia F. (Fontanello) GIL V 6598; Accelliae T. f. luliae. (Bei Castelluccio Ver-rino) IX 2781; Accelli[a]. . . .; cf. Acellia.nbsp;Accell-in-s M. (Fontanello) GIL V 6598;nbsp;40 T. Aceellio Cla. Ingenui f. patri ... et T.nbsp;Accellio T. f. Claud. lulio fratri ... et T.nbsp;Aceellio T. f. Clau. Vero . . . T. Accelliusnbsp;Verinus; cf Acellius. Acc-es M. (Paredes de Nava, a. 2 a. Chr.) EE 1 p. 46 n. 141 = Hubner Ex. n. 865;nbsp;Acces Licirni Intercatiensis. Acch-aya F. GIL VI 10476; Acchava M. nbsp;nbsp;nbsp;1. Appia; cf. Acca va. Accliayo(ii) AL GIL VI 10476; L. Ac-50 chavoni M. 1. Stabilioni. Acci-aoa villa, O. abgel. v. röm. gentüic. Accius, j. Essey-et-AIaizerais. *Acci-acil-S O. in villa Acciagus a. 780, j. Essey -lez- Nancy; s. Aciacus. [Acc-au-s — Acell-; |
Accil-ïnxi'S II. cogn. (London) GIL VII 1336, 6.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;' Acc-iofn) a. (zu\^^est) GIL III 3128; lovi Accioni [pajtrio Suetrius |Sabi]nus leg.;nbsp;cf. Avion, or. mar. 682—683; Vastam innbsp;paludem, quam vetus mos Graeciae vocita-vit Accion (Genfer sec). Acci-S M. cogn, (Oher-Feising hei ATah-renberg) GIL III 5101. Acco(n) M., fürst der Senones hei Caesar lo 5. Cr. 6,4, ‘ nom. Acco (codd.§, Acico lt;x Icose-forni fiir Axix-tÓQiog?), Hf ahl. Accone, 7,nbsp;l,^*- gen. Acconis. — (Bibeira de Plana) GIL II nbsp;nbsp;nbsp;361; Acco. (Segovia) 2734; Acconi. (Gu-miél hei Burgos) 2771; Madicenus Vailiconbsp;Acconis f(ilius). (Bom) VI 2583; P. Acconbsp;Crescens. (Lyon, Trion): Acco f(ecit). —nbsp;Neben Acco findet sich die form ACCV aufnbsp;einer fibula in Poitiers, Espérandicu 161.—nbsp;Urk. SG I n. 5, a. 735: Sig(num) Acconis; 20nbsp;vgl. Aco, Aoü. Acco F. (Palavera la vieja) GIL II 937; Sentia Acc[o] C[ljun(iensis?). (Victring) III nbsp;nbsp;nbsp;4831; Fl(aviae) Acconi. AccolacllS O.j. Accolay h. Auxerre, Yonne. Accön-iu-s BI. (Ispra) GIL V 5493== Pais n. 837; Acconius (Sacconius Balestra) Crescens. (Susa) GIL V 7267; L. Accon....nbsp;(Blannheim) CIB 1717 ~ Haug n.%3: Ge-nio Mercurii Alauni lul(ius) Acconius Augu- 30nbsp;stinus. (Speier) CIB 1797; Deo Mercurionbsp;Acconius; vgl, Aconius. Accoru-s G. (Bognes, Boudies-du-Bhóne) GIL XII 5783; Accoro; cf. Aoóro, Acorus.nbsp;-aCCO-S, -acca, hr et, ach, s. -acoa. .... accot-anu-s BI. (Val de üjo, en la BTontaneta) GIL II 3985; AIACCOTAN.nbsp;-aCCU-S in Avidiaccus. -ac-e F. in w. Tunccet-ac-e. -ace o. in Caliace, [HJermoniaoe. nbsp;nbsp;nbsp;40 Aced-ilu ill. (Poitiers, vor a. 268) Bichard n. 2 p. li: Aoedilu f(ecit). Acedo-inapatis s. Agedomopatis. Ac-ei-o(n) Cr., pyren. berg der Aquitaninbsp;(Aventignem, canton de Nestier, arrond. denbsp;Bagncres-de-Bigorre) BA 16 (1860) p. 489;nbsp;Aceioni deo Antonius Vindemialis ex votonbsp;po(suit); cf. (Baudéan, arrond. de Bagnères-de-Bigorre): Montibus Aceioni Nethoi v. v. V. s. 1. m.; vgl. Ac-aunu-m. nbsp;nbsp;nbsp;50 Acelenxis? AI. (Bretzenheim) CIB 947; M. Petronius C. f. Cla. Acele (odcr Celeia.?). Acell-asia BI. (bei Este) GIL V 2634; Acellasiae L. f. Maximae. |
Acell-ia — Aci-acu-s
Acialicus — -aco-
tile Accius. (a. 721) Parel. n. 514; In pago Pauliacinse, j. Aisy. Audi im payus Scar-ponensis und Cenomanicus. Ligt m grundenbsp;frane. O. Essey (-Maizerais, Ulemihe-et-Alosdle) U'/id Assé (-le-Bérenger, May enne;nbsp;-le-Boisne und -le-Bïboul, Sartlie). Acialicus 31. (Poitou) Sdi. 36; Aoialici o(fficina). Akiaiiil F. (Polch) Clli 688; Attae Akia- 10 naf (Allianae? Brambach) i///s. Acianius 3L (Ladenburg) Sch. 37; nbsp;nbsp;nbsp;. . ACIANII, cf. AciaiiUS fundus. God. tradd. eccl. Bavewn. 31, 33. Acica F. (Yivïers, nach a. 102) GIL XII 2451. ’AxLx-óiQio-q 31., anfürer der Gallier c. a. 280 a.Ghr. Pausan. 10,19,7.8. 22,10.13.nbsp;23,12. Biodor. 22,18; KiiÓQiov^Kiiéqiog',nbsp;cf. Acic-o(n) Acco(n)? 20 Acic-ia F. (Gonw) Pais n. 1077, 19. Acicus 31. (Viviers, nach a, 102) GIIj XII 2451; Acico (......[Dajcico . . . ?) Acica. Aci-duiiuill O., s. Aoito-dünum. *Acili-acu-ni oder *Aselliacum O. in Asiago (Vicenza); vülcicM auch in Gigliè;nbsp;cf. *Oaeliaeum. Acinia F. (Vicenza) GIL V 3155; Le-pidiae L. 1. Acime (dativ). 30 Acimariiis 31. GIL VIII 6093; M. lu-lius Acimariu(s). Acim-iiicuin O., s. Acumincum. ’•'Aci-mogida, s. Agmoedis. AcillCO-vepus 31. auf silbermz. (Vernon und museum zu Lyon) BN 1851 pl. 15.nbsp;188 1 p. 185. ITucher, art gaulois I pl, 89,nbsp;2; ACINCOVEPVS — PETEVCOEI odernbsp;PEEEVCOEI. Ac-incu-iu O., s. Aquincum. 40 *Acin-iacu-s oder *Aquin-iacu-s O., vom röm. gentile Acinius, Aquinius; ligt zu grundenbsp;j. Acigné, gemeinde von Vllle-ct-Vilaine. Aci-Ollllil G., hrunncn-nymphe, fontaine de l’Ftuvée zu Fleuri hei Orleans. Or dl,nbsp;1955 == MSAF 11 p. 291 = BA n. s. 11nbsp;(1865) ji. 412; Aug(ustae) Acionnae sacrumnbsp;Capillus Illiomari f(ilius) i^orticum cum suisnbsp;oriiamentis Y(otum) s(olYit) l(ubens) m(e-rito); cf. Acei-oni. 50 -lt;lcio-S, in Cucin-acio-s; s. -aciu-s; s. -aci-s. *Acir-ap . . . M. (Colchester) GIL VII 1336, 9; Of. Acirap. Acil'g (Lc Chdtelet) Sch, 38. [Acialicus — -aco-j |
.... Acironi (Valdres, museum zu Stockholm) BICA 1883 p. 238. AcirrillS 31. (Karin) GIL III 2900; Acimo filio. -aci-S, hret, -ek, in *vii’-aci-s, cy. Dervaci (nomin.) für Dervaci-s, Deryacius. Acisiuiis M. (Paugnani hei Capodistria) GILj V 491: P. Aoisinus C. f. Venetus. -ïlc-issa, hret, -egez. Acit-av-oii-es V. in den Alpen. (La lo Turhia) CILY 78i7,2b'. Acitavones. PUn,nbsp;n. h. 3,137: Acitavones (agitabones DFB). acito-, zu air. ached, aiched feld; vgl. Adamnani pita Columhae 2,13 p. 121: Mo-nasterio, quod Latine Campulus Bovis dici-tur, Scotice vero Ached-bou, j. Aghahoe innbsp;the Queen’s County, dioec. Ossory; s. A;(itos. Acito-drmil-ni O. der Lemodci, j. Ahun, arrond. de Gucret, dép. Creusc. TP Acito-donum; spater Aci-dunum, Agi-dunum; auf wnbsp;mz. hei Gombrouse n. 6 pi. 2, 7: Adeduno. *Acito-rlgi-aco-ii O. in Galatien. TP Acitori^iaco. -aciu-s in M. Bodv-acius, Exoinn-acius, Sanu-aoius, Togi-aciu-s, Ver-aoiu-s, Viiid-a-ciu-s; cf. acio-s, cy. -ooï. Acl-iu-s ilf. (Maïland) GIL V 5816: M. Aelius Maximianus. (Biegél) Sch. 39: Acli Sun . . . Aclutius ilf. GIL X 4876; C. Aelutius so Terfetina tribu) L. f. Gallus. Acm-antum (-us) O., j. Esmans, Seine-et-3Iarne. *acniO- ist. aemon) ^stein’ {ai. a^man, gr.aKfzcov, Kf akmu ) m*a.am-ödo-s’steinig’. Aciii-Ödae insulae (Brit.) PHn.n.h.4,103. Aciuon-isa 31. (3Iuseum in Wiesbaden) Sch. 8. ... . acniorii. . ilf. (London) GIL VII 1336, 1225.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-10 Aciion F. (Oteyza) GIL II 2303 (mutter des Calaetus Equesi f(ilius). acilUii s. agnua. -aco- suffix; a hald lang, huid Jeurz, aher immer acccntuicrt; als a bezeugt in Bê-nacus, Avïtacus, Antonnacensis, als a innbsp;Aeftern-acum, Bebriaci, Mattiacas, Neinau-siacas arces und Pauliacus. Ausonius epist. 5, 36 macht aus Lucani-aco zivci trennharc u'ortc; Togiaciae mit apex. — air. -ach aus 5onbsp;Sch, acy. -auc, mcy. -awc, w. -awg, og, hret.nbsp;saec. 6—13 -öc {manchmal seit saec.11 -ïic),nbsp;dann eue (oc), und his jetzt ok im nd.-leon.,nbsp;hret. soit saec. 13 ëc, (Léon) ek. |
-aco-
-aco- = idg. -aqo-, ai. -aka-s, gr. -5|, --gl, laf. -acu-s, -aca, -ax, Ut. -ök-s, M.- ck-s,nbsp;-akü, -óka-s, Uit. -ak-s. Die ahleitimg -ac heseicimet nie die ab-stamniung. Du Celten hiMcten danüt personennamen (nicht patronymica), völker- und ortsnamen. — p..- *Anav-acu-s, And-acu-s,nbsp;*Ande-rect-acu-s, Anvalonn-aco-s, Ard-acu-s,nbsp;Ars-acu-s, Aamp;ed-iao(i), Angi-acu-s, Avidi-10 acu-s (cf. -accu-s), Bag-aco-s, Bir-aco-s,nbsp;^Bödi-aco-s, *Bodv-acu-s, *Bracani-acu-s,nbsp;Calaci-acu-s, Calg-aco-s, Cali-aco-s, *Camul-Sco-s, Carat-aoo-s, Cat-aco-s, *Catu-aco-s,nbsp;, Kell-acu-s, Cisi-acu-s, Clodi-acu-s, Clot-aeu-s,nbsp;*Cojn-alti-aeu-s, Comi-acu-s, Congenti-iicu-s,nbsp;Con-goneti-acus, Coroti-acu-s, Gosaci-acu-s,nbsp;^Cunat-acu-s aus *Cunot-acu-s, Curti-Scu-s, l)e(ei, l)vic(g)i(e)-aco-s, Dubn(Dumn)-Scu-s, *I)ubr-acu-s, Dm’u-aco-s, Epi-acu-s,nbsp;20 *Epo-marci-acu-s, Gis-acu-s, *Illi-aco-s,nbsp;*ïsarn-acu-s, Lovem-acï (gen.), Lutt-acu-s,nbsp;Macniacus (lis Magni-acu-s), Magi-acu-s,nbsp;Magni-acu-s, Marini-acu-s, *Mat-aco-s, Ma-teri-acu-s, Mec-acu-s, [M]oci-acu-s, Mol-acu-s, Motii-aou-s, Motuidi-ac, Mut-acu-s,nbsp;Nert-acu-s, Pic(x)t-acu-s, Pir-ako-s (oder Bi-i'agos), Pott-acu-s, Kabi-acu-s, Eaur-acu-s,nbsp;Euitt-acu-s, Sen-acu-s, Sint-acu-s, Tarv-acu-s,nbsp;Tegern-acu-s, Togi-iicu-s, ïovis-aci, Treiti-•'0 ao .., Tunccet-ace, Turi-acu-s G., *Turr-ac-odcr *Torr-ac-, . ugi-acu-s (nicht Bug.) CILnbsp;XIII 5240, ürn-acu-s, Valeti-aco-s, Vass-ac,nbsp;*Vcd-aco-s, Vel-acu-s, Ven-acu-s, *Ver-caiit-acu-s, *Verëd-aco-s, Vetti-acu-s, Vind-ac,nbsp;Vodelutei-acu-s, Vritt-aco-s. — V.: Ablaid-aci, Bel-acï, Bidillan-ov-i-aco-s, . illi-aco-s,nbsp;Lev-aeï, Mogontiaci von Mogontium, Orni-acï, Oromans-aci, Osismi-ael von Osismiï,nbsp;nautae Parisiacï von Parisiï, Segonti-acï vonnbsp;10 Segontium, Teutobödi-aeï, ferner in *Beim-acu-s Bén-acu-s lacus, Buei-aeu-s fl., Medo-acus Medu-acus fl. — Igt;ie O. mif -aco-snbsp;(acu-s, f. aca, n. aco-n, -u-m, pl. f. -acae,nbsp;n. aca) sind ursprünglich adicctiva, bei wel-chen cin siihstantiv, tvelclies einen u'onsitsnbsp;bedeutet, zu verstellen ist. lYise ahleitungnbsp;kommt mit dcm lat. suffix -i-anu-s in dernbsp;bedeutung ganz überein (Dipt. I’ard. n. 230,nbsp;a. 615: Locellum, qui appellatur Lucianusnbsp;50 neben locellus, qui appellatur Luciacus)nbsp;wid ist in den moisten fatten mit einem personen- (niemals götter-) namen verbanden,nbsp;und der ortsname drüeM eine mit dem namennbsp;des gründers bzw. besifzers bezeiclinete anside-lung aus. In -i-aco- gehort i meist zumnbsp;stamme von namen auf lat. -ius; es findet sichnbsp;aber auch cin unorganisches -i- vor der en-drnig -ac eingeschoben. Die nicht vo-n personennamen gebildefen ortsnamen sind geivön-liche. Dise bildung von ortsnamen daucrtenbsp;nicht bloft unter der römischen herschaft fort,nbsp;sondern war in Gallien auch noch spater unternbsp;der deutschen herschaft eine zeit lang imnbsp;gebrauche. [Die nicht von personennamen lonbsp;gcbildeten ortsnamen im MA. sind geivön-liche collectiv-ableitimgen von hauptwörtern, |
= lat. ëtum, meist hybrider bildung, z. b. Aqu-acum, Arën-acum, *Betuli-aouin (birkcn-wald), Burgin-acu-m, Lign-acum, Patell-acum von patella, *Piscin-acmn, '*'Qremi-aca,nbsp;*Eatiii-acum (füicetum), Eupin-acum, Silv-aeuin, *Tamoii-aco-.] — Abaci-acu-s, Abri-acu-m (locus), Abudi-aco-ii, Acci-aca villa,nbsp;Acci-ac(g)us Aci-acu-s, Accol-aou-s, Acer- 20nbsp;acu-s, *Acili-acu-m, *Acini-acu-s, *Acitorïgi-aco-n, Aconi-aca, Actori-ac, *Aculi-acu-s,nbsp;*Acuti-acu-s, Adrusi-acu-s (fundus), Aebasci-aco, Afri-acu-s, Agir-acu-s, Aguni-acu-in,nbsp;Aiani(i)-acu-s, Ain-acu-s, Alaci-acu-m, *Alan-ti-acu-s, Albaci-acu-s, *Albani-acu-s, Albi-acu-s, Albili-acu-s, Albini-aca (-acus, -aco),nbsp;Albucenn-acu-s,*Albuci-acu-s,Albucon-acu-s,nbsp;Albuni-acu-s, Alciac(g)us (-aco) = Auci-acu-m, Aldini-acl montis, Ali-acu-s, *Alisi- 20nbsp;aou-m (cf. Alis-incuiii), *Alli-acu-s, *Alliari-aou-m, *Almacbi-acu-iii, Aloi-acu-m, Aloni-acu-s, *Alpi-acu-m, Alpini-acu-m, Alsi-ïtcu-s,nbsp;Alteri-aeu-s (villa), Altici-acu-s, Altili-acu-s,nbsp;Altrisi-acu-s vicus = Altrieiensis villa, Al-vini-acu-s, Amani-acu-ni, Amanzi-acu-s,*Am-bacti-acir-s, *Ambari-acu-S (cf. Ambariagumnbsp;praedium), Ambili-acu-s, Ambroni-acu-s, Am-fi-acu-s,*Ambilli-acu-m,*Amici-a:cu-m,Amili-acu-m,Ammati-acu-s (fundus),Ammoni-acu-s, 40nbsp;Ampli-acu-s, Anauli-Seo, Ancariaou-m, Anci-acu-m, Andebren-acu, *Andel-acu-s, Andi-acu-s, *Andili-acu-s, ’Av\So\ovvv-d%o-g, An-gelgi-aca-s, Angeri-acu-s, Ani-aco, *Anici-acu-s (villa), Anon-acu-s, Antebre(i)nn-acu-m,nbsp;Antedioinn-aco, Antenn-acu-s, *Anti-acu-snbsp;(Anci-ac(g)u-m),*Antici-acu-m,Antili-acu-in,nbsp;*Antini-acu-in, Anton-aco, Antonn-acu-m,nbsp;Antoni-acu-s, *Antulli-acu-m, Antunn-acu-s,nbsp;Appi-acu-s, Appili-acu-s, Apponi-acu-s villa, 50nbsp;Appugni-acu-s, Aprarici-a(oo), Apri-acu-m,nbsp;Apsi-acu-s, Aptann-acu-m, Apuli-acu-s villa,nbsp;Aqu-acu-m, *Aquini-aca-s in Acbiniagas,nbsp;*Arcani-acu-m, Arceiacensis, Arcbi-acu-s, Ar- [-Sico-j |
-aco-
Brac(c)i-acu-s, *Bragari-acu-m, *Bragi- 20 ci-acu-s, Aunedonn-acii-s, *Aureli-acu-s Au- acu-s. belli-acu-m, Cambi-acu-s, Cam(b)lici-ac(g)u-s, Cambrili-acu-s, Camburci-aeu-m, Kamel-aco,nbsp;*Cameri-acu-m, Camili-acu-s oder Gamli-acu-s, Camilli-acu-s, Camisi-acu-s, Campani-aou-s (curtis) Campini-acu-s, Campann-ac,nbsp;Campari-acu-s, in Campisoi-ago, Camponi-acu-s, Camsi-acensis pagus, Camuli-acu-s, Ca-nabi-aca(pl.), Canari-ago, Cande-acu-s,Candi-acu-s, Cangi-acu-s, Cani-aca villa, Cani-acu-s, 5onbsp;Cann-aco, Canog-aco, *Cantari-acu-m, *Can-t(a)rici-acu-m, *Cant(a)rini-acu-m, *Canteri-acu-m, Canti-aca, *Canti-acu-m, C(L?)antici-aco, Cantili-aou-s, *Cantim-acu-m, *Gantri- ohini-acu-s von Arquinius, Arci-aoa, Arci-acas, Arci-acu-s, Ardu-acu-s, Aren-aou-m, Arenti-acu-s, Argenti-acu-m, Argentini-aou-s,nbsp;Ari-aco, *Ari-acn-m, Ari-acu-s (neben Arri-aca), Armani-acu-s pagus, in page Arn-aco,nbsp;An-i-aca (neben Ari-acu-s), *Arri-acu-m, Ar-suni-acu-s (fundus), Arti-acu-s (Arti-acanbsp;villa, Arci-aca-s, Ai’ci-acu-s), Artili-acu-s,nbsp;Arten-acu-s, *Artini-acu-m, Arton-acu-s, Ar-10 tunn-acu-s,*Aselli-acu-m, Asi-acu-mmonaste-rium, Asn-acu-s, *Aspern-acu-s fUr *Aspren-acu-s, Astari-acu-s pagus, Asteri-aou-s, Ata-ci-aco vico, Ateli-aco, *Atepi-acu-m (Atti-pi-acu-m), *Atri-acu-s, Att-acu-m, Athan-iicu-s, Attichi-acu-m, Attini-acu-s (-um), At-tipi-acu-s, Attivi-acu-s, Auoi-acu-s, Auden-acu-s, Auditi-acu-s, Audri-aca villa, Au-duni-acu-s (colonia Auduni-aca), Augi-acus,nbsp;Aulati-aco, Auli-acu-s, Auliqui-acu-s, Aun rili-acu-s,Auri-acus,Aurini-acu-s,Ausei-acu-s, Austili-aco, Autimi-acu-m,Auxili-acu-s,Avan-aco vico, Aven-acu-s Avenn-acu-s, Avendelli-acu-s (villa), Avenni-acu-s, Averi-acu-m,nbsp;Averni-acu-m, Avi-acu-m, Avilli-acu-m,nbsp;Avit-acu-s, Aviti-acu-s, Bacari-acu-m, Bac-cori-acu-m, Baci-acu-s (villa), Bad-acu-m,nbsp;Bag-acu-s, Balbi-acu-s, Balbini-acu-s, Balci-acu-s, Balgi-acu-s, Baltili-acu-s, Bangi-so acu-m villam, Bani-acu-s (pons), ex Bani-aco villa, Bannaci-acu-s, Barbari-acu-s, innbsp;villa Barberi-aeense, Barbiri-aou-s, Bargi-acu-s, Bari-acu-s, Barisi-acu-m villam, Basi-acu-m, *Basili-acu-m, Basili-aca, Bas(s)ini-acu-s (pagus), Bassi-acu-s, via Bassoni-aca,nbsp;Batoni-acu-m, Baudi-acu-m, Baudi-aca, Bau-dili-acu-s,Baugi-acu-s,Bauvi-acu-s,Bav-acu-s,nbsp;Baxi-acu-s, Becci-acu-s, *Beccini-acu-m, Be-dri-acu-m,Belci-aco,Belcion-acainsula,Belini-¦10 acu-s, Belni-acu-s, in Berbiri-aco, Berci-acu-s,nbsp;Berici-acu-s, Berimeri-acas, Bern-acu-s (villa),nbsp;Berni-acu-s, Bertini-acu-s (villa), Bessen-acu-s, Bessi-aco, Besti-acu-m, *Beteni-acu-mnbsp;in Beteneium, Betini-aca villa, Betri-acu-mnbsp;in Vitri-acu-m, *Betuli-acu-m, Bidisci-acu-s,nbsp;*Bilini-acu-s (fundus) in Bilini-acu-m, Bin-gi-ac «MsVinci-acu-m, Biri-acu-s,Bisini-acu-s,nbsp;Bitini-aoa curtis, Blaborici-acu-m = Lauri-acu-m, Blaoi-acu-s (villa), Bladel-acu-s, Bla-50 den-acu-s, Blanci-acu-m, Blandi-acu-s, Blan-gi-acu-s, Blani-acu-s, Blans-ac (vicaria),nbsp;Blari-acu-s, Blavi-acu-s (ager), *Blavini-acu-m, Bobilini-acu-m, Bocili-aca-s, *Bon-acu-s, Bonisi-acu-s, Borci-acu-s, *Bormeri- [-aco*] |
acu-m, Born-acus, *Borveri-acu-m, *Borvili-acu-m, Borvoni-acu-m, *Bouten-acu-s, Bo-vini-acu-m, Braboni-aco, *Bracani-acu-s, acu-m %n Brai-acu-s (villa), Brani-acu-s, Brassi-acu-s, Brauni-acu-m spater Braboni-acu-m, Breci-aco, Brenn-acu-s Brenni-acu-s,nbsp;Brevelei-acu-m, Breveli-acu-s, Brici-acu-s,nbsp;Bridri-acu-s, *Briganti-acu-m, Brili-acu-s,nbsp;Brilli-aco, Brini-acu-s, Brinn-a-cu-s (villa), lonbsp;Brinni-acu-m, Brisi-acu-s (mons), Brisni-acu-s (villa), Britenn-acu-s, Brithi-acu-m,nbsp;*Britini-acu-m, Britinni-acu-s (Brettini-acu-s), Britti-acU-s, Broo(Bruc)ari-aca villanbsp;seu Brucari-acu-s, Brocari-acu-s villa, Bro-oi-acu-s, Brucci-ago, Bruchari-aou-m (pala-tium) = villa Brocari-aoa, Bruci-acu-snbsp;(villa), *Bruni-acu-m, Brutti-acu-m, Bucci-acu-s (vicus), *Bucculi-acu-s (fundus) innbsp;Bucculi-acu-m, Buoe-acu-s, Buci-acu-s, Bu- 20nbsp;culi-acu-m, Buli-acu-s, Bunci-acu-s, * Burden-acu-m, Burgin-acu-m (Burginatio),nbsp;Buri-acu-s, Burini-acu-m, Busci-acu-s, Busi-acu-s (locus, vicus), villa Busini-aca, Bussi-acu-s, Butini-acu-s (villa), Buxi-acu-s, Ca-bardi-acu-s fundus, Cabari-acensis, Cabiri-acu-s, Cabrini-acu-s, Caci-acu-s, Cadali-acu-s,nbsp;Cadoni-acu-s fur Catoni-acu-s, Cadri-acu-s,nbsp;Caedr-aco, *Caerelli-acu-m, Caesori-acu-m,nbsp;Kaih-aoo, Kair-aoo, Calambi-acu-s, Calci- sonbsp;acu-s, Caldeni-acu-m, *Caldini-acu-s (fundus) in Caldini-acu-m, *Caletoni-acu-m Odernbsp;Caletini-acu-m, *Cali-acu-s, Cali-aoe, Cali-aou-m (Cal-agu-m), *Calibi-acu-m, Calini-acu-s (fundus), Call-aco, Calli-acu-s, Cal-maoi-acu-s vicus, Calmeli-acu-m, Calmici-acu-m, Calmidi-acensis, Calmini-acu-m (mo-nasterium), Calmisci-acu-m, Caln-acu-s, Cal-ni-acu-m, Calri-acu-s, Calvi-acu-s, Calvini-acu-s, Camar-acu-s Camer-acu-m, Camarci- -lonbsp;Camari-acu-s, Cambari-aco, *Cam- |
25
-aco-
26
Crovi-acu-s, Cruoini-Cubri-acu-s, Cucenni- aco, Capi-acu-s, Capiti-acu-s, Caprini-acu-s, Captin-acu-s, Capton-aoo, Captunn-aco ausnbsp;*Capitön-acu-s, *Carant-acu-s, *Caranti-aeu-s, Carantizii-aou-s, *Caranten-acu-s, Ca-rati-aeu-s (villa), Carban-acu-s, Carbn-acu-m,nbsp;(Jarbon-acu-s (villa),Cardoni-acu-s,Care-acu-s,nbsp;Carenten(n)-acu-s,Cari-acu-s(villa),Cari(e)ci-acu-s, Carili-aco, Carini-acu-s, Carisi-acu-s,nbsp;Carli-aeu-s, Carn-acu-s, Carpenti-acu-m, Carlo raci-acu-s /'Mr*Carati-acus,*Car(r)i-acu-s,Ca-si-aeu-s, Casili-acu-s, Gaspini-acu-m, Cassi-acu-s (rus Cassi-acu-m, Cbaci-acu-m), Cassili-acu-m, Cassini-acu-s, Cassori-aco, *Castini-acu-m, Catal-acu-s, Caten-acu-s, Cati-acu-s,nbsp;Catici-acu-m, Catini-acu-m, Catiri-aco, Katol-aco, Gaton-aco, Catui-aca, Catuli-aco, Catull-aco, Cat(d)uli-acu-s, Catulli-acu-s, Caturni-acu-s (vicus), *Catus-ac, Catusi-acu-s, Catuss-aeu-s, Cauc(t)i-acae (domus od. villae), Gauci-20 acu-s (Causi-aeu-s, Cauti-acu-s), Caudi-acu-s,nbsp;Cauli-aca villa, *Cauli-acu-s (fundus), Caun-acu-s,Cauri-acensis, inCavani-aco (Gavini-aco)nbsp;villa, Cavann-acu-s, Cavari-acu-s, Cavenn-acu-s, *Cavili-aca, Cavinci-acu-s, Cavini-acu-snbsp;(fundus), Celci-acu-s (vicus), Celi-acu-s, Celsi-acu-s (villa), Centri-acu-s,Cerebelli-aca, Cerni-acu-m, de Cervi-aco, Cbaci-acu-s (s. Cassi-acu-s), Charis-ago, Cbassi-acu-s, Cberi-acu-s,nbsp;Ghildrici-aca (villa), Cbildri-acu-s (praedium),nbsp;30 villa D(Ch?)iluquifiaga =-aca, Cbin-acu-m,nbsp;Ghristi-acu-m, Chuvini-acu-s, Ci-aco, Cici-aco, Cilbociaga marca, Cintini-aco Ciiitin-aco,nbsp;Gintri-acu-m, Cipili-acu-s (villa), Circi-acu-s,nbsp;Girisi-acu-s, Cisi-acu-s, Citili-acu-m, Civri-acu-s, Cixi-acu-s, Clamenci-aeu-s für *Cle-menti-acus, Clamici-acu-s (villa), *Clari-acu-s,nbsp;terminus Glari-acensis, Clemenci-acu-s, Clepi-acu-s, Cleri-acu-s (finis), Clioi-acu-s, Climici-acu-m, Clippi-acu-s Clipi-agu-m, Cluci-aco,nbsp;¦10 Gluni-acu-s, Cluturi-acu-m od. *Clutori-acu-s,nbsp;Gocc-aco, Cocci-acu-s (Cocti-aou-s), Cochei-acu-s, Coci-aco, Godici-acu-s, Coi-acu-s, *Colla-di-aeu-m, Colli-aco, Colni-acu-s, Col5ni-acu-s,nbsp;¦quot;Columbani-acu-m in Columni-acu-m, Colum-l)ari-acu-s, Com-acensis, Comari-acu-s, Co-mi-acu-s für *Commi-acu-s, *Comini-aou-m,nbsp;Commarci-acu-m, Commerci-acu-s, Commi-sci-acu-s, Commodoli-acu-s (ager), 'Com-niun-acu-s, Comodoli-acu-s, Compendi-acu-mnbsp;•¦'0 nus Cunopenni-aou-m, Compesci-ago, Con-ci-acu-s s. Vonci-acu-s, Cond-acu-s, Coni-öcu-s, *Conn-acu-s, Conprini-acu-s, Conri-^u-s, Conti-acu-m, Contion-acu-m, Con-fioni-acu-m, Corban-acu-s, *Corbi-aea, Cor- |
bi-acu-m, Corbini-acu-s, Corbon-acu-s, *Co-relli-acu-m, Corenti-acu-m, Cormari-acu-m, Corn-aco (pago), in villa Corneci-aco, Cor-nili-acu-s, Cortenn-acu-s’ für Curtenn-acu-s,nbsp;Cortori-aeu-s, Corturi-acu-s, Cosen-aeu-s,nbsp;Cöti-acu-s, Cotton-acu-s, Crassini-acu-m,nbsp;*Credi-acu-s, Crepi-acu-s für Crispi-acu-s,nbsp;Cresci-acu-s, Cri-acu-s, Crici-acu-s, Crideci-aco vico, Crio6i-ac, Crisci-aou-s, Crisi-aou-s,nbsp;Crispi-acu-s, Crispini-acu-s, Cristini-acu-m, lonbsp;*Crixsi-acu-s, Croi-acu-s, Croni-acu-s, Cros-sili-acu-s (fundus),nbsp;acu-s, Cruscini-acu-s, acu-s (villa),. Cuci-acu-s, Cuisi-aco silva, Culmisci-acu-s, Cumli-acu-s, *Gunopenni-acu-m in Compendi-acu-m, Cupi-acu-s, innbsp;pago cognominatö Cupidini-aol, Curci-aco,nbsp;Curi-acu-s (vicus), Curisi-acu-s, *Curti-acu-s, Curtin-acu-s, Curtini-acu-m, Curtori-acu-m, Gurtr-acu-s, Curtri-acu-m, Cusi- gonbsp;acu-s, Cussi-acu-s, Cussili-acu-s, Gussini-acu-m, Cuti-acu-s, *Cutici-acu-m in Codici-acu-m, Cutti-aca (villa), Dacconi-aca (villa),nbsp;*Dalmati-acu~s, Daraci-acu-m, Darci-aeu-snbsp;(curtis), Darenti-aca, Dari-aco, Decani-acu-s,nbsp;*Deci-acu-s (in Diti-agu-s, Disoi-acu, Disi-acu-s),Dëvilli-acu-m, Dexteri-acu-m, *Dextri-ni-acu-m, villam Disi-acu-m, Doci-acu-s, Do-dini-aca villa, Dogmani-aca villa, Doli-acu-s,nbsp;Domiti-acu-s, Donnaoi-aco, Dravini-aca villa, sonbsp;*Drussi-acu-s, Du-acu-s, Dulci-acu-s, Dull-ac-ensis villa, Dulmini-acu-s (pagus, c,f.nbsp;Dulcomensis), Duodeci-acu-m vicum, Duri-aco, Duzi-acu-s (villa), Ebori-acu-s (locus),nbsp;Ebur-acu-s (Ebor-acu-s), *Eburi-acu-s,nbsp;*Eburul-acu-s, Elari-acu-s (terminus, vicus)nbsp;s. Hilari-acu-s, Bleri-acu-m, Elmeti-aco,nbsp;Embri-acu-m, Epei-aco-n Epei-acu-m Epi-acu-m, Eponi-acu-m, *Eposi-acu-m, *Ep-poni-acu-s, *Eptarini-acu-m, (*Eptern-acu-s, 40nbsp;Eftern-acu-m, Ephtei'n-acu-m, Aptern-acu-m,nbsp;in villa Eptern-aco), Epti-acu-m, *Erbessi-acu-s,(Ercheraus seu) Ercliari-acu-s,Ermeli-acnbsp;plebs, Espani-aco (Spani-aco)-, Estani-aco,nbsp;Eterno-acu-s, Eustri-acu-s, Eavrini-acu-s, Fer-ruci-aco,F euteiigi-acu-m, Fidenn-acu-s,Fiden-ti-acu-s, Fid(g)i-acu-s, Filomusi-acu-s (villa),nbsp;*Firmini-acu-m,Firruci-acu-m,Flacelli-acu-s,nbsp;Flaci-acu-s, Flauni-acu-s (villa), Flavi-ao(g)u-s (locus), *Flaviiii-acu-s, -aca villa, r,onbsp;Flori-acu-s, Folli-acu-s, Francili-aeu-s (villa),nbsp;Fronten-acu-s, Fronti-acu-s, Fulloni-acu-snbsp;(fundus), Fusci-acu-s, Fuscini-acu-m, Gabri-acu-s, Gaoi-aco, Gal-acu-m, *Galli-aeu-s in [-aco-] |
27
28
Gali-acu-s, Gauci-acu-m villam, Gaudi-acu-s (vicus, villa) für *Gavicli-acu-s, auch Gau-gi-acu-m, Gavarci-acu-m, Gavi-aco, Ga . .-urci-aco, Gazi-acu-m, Geln-acu-m (villam),nbsp;Gemeli-aco, Gemili-aco, Gemini-acu-s (fundus), pontem Genav-acu-m, Genici-acu-s,nbsp;Genili-aco, Genoli-acu-s, Genti-acu-m, Gen-til-iacu-s, Genuli-acu-s, Gerci-acu-s (ager),nbsp;Gergi-acu-s, Geri-acu-s, *German-ac(g)u-s,nbsp;10 Germani-acu-s (aucJi Germini-acu-s), *Ger-meri-iicu-m in Germereium, Germini-acu-s,nbsp;Gerni-aca curtis, *Gësoni-acu-m, Gêsöri-acu-s,nbsp;Gessi-acu-s, Gessori-acu-m, Gibri-acu-s, Gi-seriacu-m, Grani-acu-s {amh Grini-acu-s),nbsp;*Grat(t)i-acu-s (in Graoi-acu-s), *Gratini-acu-m, Gred-aca, Grivi-ïïco, *Harmoni-acu-s,nbsp;Hauci-aou-s, in agro Hebocasi-aco, |H|e(Hi)-la(e)ri-acu-s, Helleri-acu-s (vicus), '¦‘¦‘Herli-acu-m, *Hermer-acu-s, Hermoni-acu-s, Hi-20 lari-aeu-s, Honorisi-acu-s (villa), *Hostili-acu-m, Huldrici-aca villa, lamni-acu-s, la-varci-acu-m, Ibill-aco, Ibri-acu-m {aus *Ebu-ri-acu-m), Ic(c) i-acu-s, Icini-acu-m, Ili-aco,nbsp;*Iocundi-aou-s, in palatio logenti-aco, lovi-acu-m, Iscomodi-acu-s (villa), Itiberci-aco,nbsp;lucli-aoo, luli-acu-s oder luci-ac, lulini-aco,nbsp;lusci-aco, lussi-acu-s (villa), *Iuveni-acu-s innbsp;luvini-acu-s, *Iuventi-acu-s in Iu(o)venci-acu-m, luvini-acu-s, Ivi-aco, Labrini-acu-rn,nbsp;30 Lacci-aco, Ladini-acu-m für *Latini-acu-s,nbsp;^'Laeli-acu-s in Lili-acus, Lami-acu-s, Lan-derici-acu-s, Lani-aco, Lantici-aco, Larn-acu,nbsp;Lasci-aco vico, Lastemari-aco, Latili-aco,nbsp;Latine-acu-m locus, Latini-acu-s, Laudardi-aca villa, Laudi-aou-s (vicus), Laugn-acu-m,nbsp;Launardi-aca villa, Lauri-acu-s, Lausi-acu-s,nbsp;Legion-acu-m, Lenti-acu-s, Lentili-acu-s,nbsp;*Lentenn-acu-m, *Lepidi-acurS in Lipidi-acu-s vicus, Lezini-acu-s, *Liber-acu-s, Li-40 bi-acu-s, Licani-acu-s vicus, Lic(s, z)ini-aeu-s,nbsp;Limabi-aco, *Lindi-acu-m, Lini-aeu-s (.villam Lini-acas), Lintini-aco, Litini-acu-m,nbsp;Loc-aco, Locod(g)i-acu-s, Locotei-acu-s, Lo-gan-ac-ense, Logi-aca-s, Loisdan-aco, *Lolli-acu-s, Lom-ac-ensis fia-g^s, *Loppi-aeu-snbsp;in Lupi-acu-s, *Losuni-acu-m, Lucani-aeu-snbsp;villa, *Lucci-acus fundus in Luci-acu-m,nbsp;Lucönn-acu-s, Lücenti-aeu-m, Lüci-acu-s,nbsp;Lucili-acu-s vicus, *Lucotei-acu-s, *Lucovi-50 acu-m, Luperci-acu-m, *Lupini-acu-m, denbsp;Luppi-aco, Lusi-acu-m, *Luti-acu-m, Lu-tin-aco s. Ticin-aco, Luvi-acu-m, *Macer-acu-s, Macrini-acu-m, Maderi-acu-m, Madi-acu-s, *Maeli-acu-s in Melli-acu-s oder Mili- |
[-aco-] aou-s, Magi-acu-s, Magn-ac-ensis finis, *Ma-gni-aco-n, Magni-acu-s, Mairil-acu-s, Mali-aca, Mali-acu-s (finis), Malli-acu-s (cortis),nbsp;Manili-acu-s, *Manti-acu-s in Manci-acu-snbsp;villa, Marcelli-acus (Marcili-acu-s, Marcilli-acu-s), Marceni-acu-m, Marcenn-acu-m villam, Marcenni-acu-s, Marci-ac(g)u-s, *Mar-cidi-acu-m, Marcil(l)i-acus, Mari-acu-s, Ma-rini-acu-s, Marti-acu-s, Martili-acu-m, Mar-tini-acu-s (villa), *Masci-acu-s,*Mascul-acu-s, lonbsp;Masici-aco,*Masini-acu-m, Massi-acu-s, *Mas-soni-acu-m, *Massul-acu-s, Mate(i)ri-aco, Ma-tili-acu-m, Matini-acu-m, Matoli-aco, *Matri-acu-s, Matrini-acu-s, Matti-acu-s, -m, Matu-acu-s, Maugon-aco, *Maurenti-acu-s, Mauri-acu-s, Maurici-acu-s (vicus), Maurili-aco, Mau-risini-acu-m, *Maurul-acae, Maus(z)i-acu-s,nbsp;Maximi-aou-s, Mederi-acu-s, Melti-acus, Me-nevi-acu-m fretum, Mentuni-aco, *Mercuri-acu-m,Meri-acu-m,Meroli-acu-s,*Meten-acu-s, 20nbsp;Metili-acu-m, *Metti-acus-, Miceri-acu-s, Mi-ciacu-s, Milic(s)i-acu-s, Milleli-acu-s fundus,nbsp;*Milli-acu-m, Minari-acu-s, Minati-acu-s, Mi-niri-acu-m, Minthi-acu-m, Miti-acu-m, Mo-den-acu-s, Mogo(u)nt(c)i-acu-m, Molini-aco,nbsp;Molisi-aca, *Mollici-acu-s, Momoci-acu-s,nbsp;Monci-acu-s, *Montan,-acu-s, *Montani-acu-snbsp;Montini-acu-s, Montin-aco, Montelli-acu-snbsp;villa, Morni-aco, Mosi-acu-s, Movilli-acu-s,nbsp;*Muci-acu-s, Muli-aco, Murn-acu-s, *Murri- 30nbsp;acu-m, Music-aco, *Musti-acu-s, Mut-aca, Mu-tini-acu-s, Nadilli-acu-s, Nanni-acu-m, *Nan-tiacu-s (fundus), valle Nantini-aca, Nanto-acu-s, Nason-acu-m,, Nauri-acu-m, ïleraet-aco-n, Nertenn-acu-s, *Nerti-acu-s, *]Srigidi-acu-m, Mgr-aeu-s, Ninitt-acu-m, Niri-aou-s,nbsp;Niuli-acu-s villa, Nob(v)i-li-acu-s, Nocturni-acu-m, Noctern-acu-m Noitern-acu-m, Noni-acu-s,Novali-acu-s,*]Srovelli-acu-s,Novi-acu-mnbsp;castrum, Novil(l)i-acu-s, *Octavi-acu-m, 40nbsp;*Octaviani-acu-m, Odili-acu-s, *Ofili-aca,nbsp;-u-m, Optemari-aco (finis), Orbani-acu-s,nbsp;Orbini-acu-s, Osi-acu-m, Paci-acu-s, Paxi-acu-m für *Pacci-acu-s, Paldri-acu-s, Parci-acu-s, Parili-acu-m (villam), Parnati-acu-s, .nbsp;Passarini-acu-s, *Pastori-acu-m, Patern-acu-s, *Paterni-aeu-s (fundus) in Paterni-acu-m, Patri-acu-s (curtis), Patrici-acu-s,nbsp;Patricini-acu-s, Patrini-acu-s (villa), *Pau-oi-aou-s in Pooi-acu-s, Pauli-acu-s, Paoli- 50nbsp;aco, *Penno-becci-aeu-m in Pembeci-acu-m,nbsp;Perniei-acu-s, Petri-ac-ensis ager, Petroni-acu-m, Pilli-aco, Pinci-acu-s, territorio Pin-cin-acensi, Piper-aeu-s, Pisci-acu-s, Piscin- |
Mu-m, Pisini-acu-m, Pisuni-acu-s fundus, *Piti-acu-s in Pici-acu-s, *Plari-acu-m, Plau-zi-aou-s (villa), Plerin-acu-s, Podentini-acu-s,nbsp;¦^'Poli-acu-m, Pollini-acu-m cms quot;^'Paulini-acu-m?, Pompei-acu-s (castrum), Ponti-acu-s,nbsp;Pontici-acu-s, Poiitili-acu-s, Pontini-acu-s,nbsp;*Popili-acu-m, Posci-acu-s, Posili-acu-m,nbsp;Postenni-acu-s (villa), *Postumi-acu-s innbsp;Posthimi-agu-s, Potenti-acu-s, Presini-10 acu-s, Primi-acu-s (Premi-acu-s), Primuli-acu-m, Prisci-aou-s (oollis), Priscini-acu-snbsp;(vicus), -a (villa), Prissini-acu-m, Probi-ac,nbsp;Provili-acu-m, Prun-acu-s, Pruvini-acu-m,nbsp;* Pudenti-acu-s in Podenti-acu-s, Pulleli-acu-s, *Pusinn-acu-s, Putili-acu-m, Quar-tini-acu-s (praedium), in condeda Quasn-aeense, Quinti-acu-s (fundus), loco Quoci-aco, Eamel-aco, *Eati-aco-n, Eatini-acu-m,nbsp;Eauc(z)i-acu-m, Eaur-acu-in, Eedonati-aoonbsp;20 (villa), Eeguli-aca villa (Eiguli-ag(c)u-m),nbsp;Eemili-aca cortis, *Eenni-acu-s (Eegni-acu-s),nbsp;Kenti-acu-ni, Eial-aco, Eibini-acu-m, Eicci-acu-s, *Eicteri-acu-m, Eicti-acu-m, Eipani-acu-m, Eivini-acu-s, Eocci-acu-s, Eoman-acu-s, Eomani-acu-s (Eonaini-acu-s), Eome-li-acu-m, Eomili-acu-s (Eumeli-acu-s, Eu-mili-acu-s, Eumli-acu-s) aus Eoniuli-acu-s,nbsp;*Eosci-acu-m, Eotei-acu-s (Eotogi-acu-s, Eo-tagi-acu-s villa), Eothmari-acas, Euf(f)i-30 acu-s (Eofi-acu-s), Eulli-acu-s, Euli-acu-snbsp;(Roli-acu-s), Rumini-acu-s (villa), Rupi-aeu-s (villa), *Eusei-aeu-s in Euei-acu-s,nbsp;*Ruti-aeu-m, *Rutul-acae, Sabini-acu-s,nbsp;Sacci-acu-s Saci-ac(g)u-s, * Sacconi-acu-m,nbsp;Saderni-acu-s, Sagraci-aco, Sali-aco, Salini-acu-s, Salmonci-acu-m, *Salvi-acu-s, Salvi-ni-acu-s, -cu-m, Salvigni-acu-m, *Samo-penni-aou-m in Sanapini-acu-m, *Sanci-acu-s, *Sancti-acu-s Sansi-acu-s, *Sapi-acu-snbsp;-10 Sabi-acu-s Savi-acu-s, Saraci-acu-m, Sarbi-ni-acu-m, Sarci-acu-s, Sassi-ac-ense mona-sterium s. Sax., Sassigni-aca-s aus *Saxoni-aca-s, Sat(h)an-ac(g)u-s, Satelli-acu-s, Sau-ci-acu-ni, Sauli-aco vico, Saurici-acu-s, Sa-vini-aeu-s (villa), Saxi-acu-m, Saxini-acu-mnbsp;s. Sassigni-acu-m, Scantini-acu-s (fundus),nbsp;Scaurini-acu-s (domus), *Scoti-aou-s, Scu-vili-acu-s, *Secundi-aeu-s, *Secundini-acu-s,nbsp;Securi-acu-s, Sedati-acu-m, *Sedegen-acu-s,nbsp;50 Sefini-aco, Sego(u)nt(c)i-acu-s, Seimeti-aco,nbsp;Belani-acu-m, Senecorbi-acu-s, Senseri-acu-s,nbsp;Senti-acu-s (Sinci-aou-s), Sentini-acu-m, Se-ptimi-acu-m (-ï), *Septici-acu-m, Servi-acu-m,nbsp;Sesei-acu-s (cellula), Setbtbi-aco, *Sever-acu-s, Severi-aca, -u-s (villa), Severini-acu-m, *Sext(c)i-acu-s (vicus), Sessi-acu-snbsp;(-m), Sesti-acu-m, Sila(i)ni-aco', Silgi-aco,nbsp;Sili-acu-s, Silli-aco, *Si(e)lvani-acu-s (-ago),nbsp;Silvi-ac(g)u-s (villa), Silvini-acu-s, *Simi-li-acu-m, Simplic(c)i-acu-s, Sinani-aco, Si-sci-acu-s (ager, fundus, villa), Sitri-aco, Si-veri-acu-m, Sivri-acu-m, Soc(s)i-acu-s, Sogi-acu-m, Soi-acu-m (Sugi-acu-m), Sol(l)emni-acu-s, Solerci-aco, *Sölimari-acu-s, -a lonbsp;* Solli-acu-s, Soli-acu-s, Soln-acu-s, Solon-acu-s, Somni-acu-m, Sp(Esp)ani-aco (villa),nbsp;Spanten-acu-m, Sparn-acu-m vicum (Sparn-acu-s villa), Stabul-acu-m, Stabuli-acu-m,nbsp;Stan-acu-m, Stani-acu-s, Stant-acu-s, innbsp;Stauri-aeo, Stirpi-acu-s, Stirpini-acu-s (villa),nbsp;*Storaci-acu-m, Subligni-acu-s (locus), Su-gi-acu-s, *Sui-acu-m, Sullini-acu-s, Sulloni-acae, Suluni-ac, Superi-acu-s, Surdili-acu-m,nbsp;Susci-acu-s, Sutrini-acu-m, Taoi-acu-s, Ta- 20nbsp;ionn-acu-s, Talipi-acu-s, Tanconi-acu-m,nbsp;Tasci-aca pi., Tasili-acu-s villa, Taudini-aconbsp;(villa), Taumi-acu-s, Taur-acu-s, Tauri-acu-snbsp;(vicus), Tauric(c)i-acu-s var. Taurisi-acu-s,nbsp;Taurini-acu-s, Tausili-acu-s, Tausiri-acu-s,nbsp;Tavaii-acu-m,Teneaci-acu-s, Terci-acu-s, Teu-deci-acu-s villa, Teu(o)derici-aco, Tbaisa(co)nbsp;ca(stro), *Tbeudebercthi-acu-s, Tliusti-aconbsp;(villa), Tiberi-acu-s, Ticin-aco, Tilini-acu-snbsp;(villa), Tilli-acu-s, Timi-ago, Tincill-acensis, 30nbsp;Tirruei-acu-m,Todini-acu-m,Tolbi-acu-s,Tor-n-acu-s, Torti-acu-m, Traci-acu-s, *Trebenn-acu-s,Trêvici-aou-s,Tritini-acu-m,Troci-acu-s,nbsp;Trusci-aco, Tudini-acu-m, Tulbi-aco, *Tulli-aou-s (fundus), Tulpi-acu-s, Tunci-acu-s, Tu-rili-acu-s, Turn-acu-s, Turun-aco, Tusi-aco,nbsp;Uc(g)ultuni-acu-m, Ulpi-acu-m, TJmbri-acu-snbsp;(villa), Uri-acu-s, *Ursi-acu-s, Ursili-acu-s,nbsp;Ursini-aca cortis, IJvibri-aco, Vacculi-acu-m,nbsp;Vaculi-aou-s, Vagni-acae, Valenti-acu-m, Va- 40nbsp;lentini-acu-s, -u-m, *Valeri-acu-s, Yalli-acu-s,nbsp;Vapor-acensis, Varei-agu-s, *Vari-acu-s innbsp;Wari-acu-s, Guari-acu-s, Warn-acu-s, Vassi-acu-s, *Vatili-acu-m, *Vecturi-acu-m, Vell-aconbsp;vico, Venisci-aoo, Verati-aco, Verci-acensis,nbsp;Veri-acu-s villa, Vergili-acu-m, Verici-acu-s,nbsp;fundus Verini-aca, Vermi-acu-s,*Vern-acu-m,nbsp;Verni-acu-s, Verzer-acu-s, Vibri-acu-s (vicus),nbsp;Viceli-acu-m, Vici-acu-s Wici-aco, Vieto(u)ri-acu-s (villa),Victori-acu-mVictri-acu-m(villa), 50nbsp;*Vidu-acu-ni, Vilari-acu-s, Villeri-acu-ra,nbsp;Vil(l)i-acu-s, ad villam Wilt-acu-m (Vulti-acu-m), Vimini-aou-m, Vimm-acu-m pagum,nbsp;Vinci-acu-s, -aca curtis, Vinderi-acu-m, *Yin- [-aco-] |
Acriminus
di-acu-s, Vindici-acu-s, Vindimi-acu-m, Vin-dini-aca (finis), *Vindoliv-aca, Vini-aou-s, Vinici-acu-m, Viri-acu-m, Virili-acu-ni, Vi-ris(z)i-aco, Virovi-acu-s, Virri-aco vico, Vi-siliacu-s, Vitelli-acu-m, Vitri-acu-s (fundus)nbsp;/MrVictori-acu-ni(Betri-acu-in?),Vivmi-acu-s,nbsp;V odgori-acu-s, V odo-gori-acu-m, V odoll-acu-snbsp;vicus, Vonci-acu-s (pagus wnd fundus), Vulci-acu-s var. Wilti-acu-s (villa), *Vulpi-acu-m,nbsp;10 *Vulpili-acu-s, *Vulti-acu-m. — -i-ilCU-Snbsp;wird zu ecus in 0. Yincecus, im Breton, innbsp;ec (Briec aus Brithiac von Britti-acu-s). —nbsp;-i-acu-m wird spater verJcürzt in -ium,nbsp;wie Brigantium, Caspingium (aus Caspiiiia-cum), Contium, Costantium, Divitium, Dl-vonantium, Erolentium, Lentium, Magnium,nbsp;Moguntium, Eentium, Sentium, Titium, innbsp;-eium (-aium), z. b. Anceium aus franz.nbsp;Ancei = *Anciag, Anoiaoum, *Antiaous,nbsp;20 Andeleius, Beteneium aus *Beteniacum, Ge-necio aus Genioiacus, Germanayum aus Ger-managus *Germanacus, Germereium ausnbsp;*Germeriacum, Marceium aus Marciacusnbsp;Martiacus, Molceiuni aus Molciaoum, odernbsp;-ia (Crovia aus Croviacum), oder assimiliertnbsp;sich dent romanischen suffix êtum, Astanë-tum, Burcitlmm für Borcëtum, Marcëtum,nbsp;Stabulétum, Tulpëtum, Hurcëtum «MsAsta-niacum, Borciacum, Maroiacum, Stabulacum,nbsp;;i() Tulpiacum, Urtiacum. Die frz. O. auf -ainbsp;erJdaren sich aus -ai = meroiv. ag, Z. b.nbsp;Douai aus Doacum, Duacum, ital. -acco,nbsp;-ago, -aga aus -aco, -aca. Nlid. ward dasnbsp;.suffix meistens zu -ich. Acod-illo-s M. (Saint-Martin bei Ie Mas-d’Agenais) Bïadé n. 198. Acohilarus 31. (Studenbcrg) Sck. 42. Acoinn M. (Douai) Sch. 40 Ac- o(n) M. (Goldmz. der Mcdiomatrici) 40 3Iur.-Ch. 8944: ACO. (Astorga, vor a.315nbsp;p. Chr.) GIL II 2635; |Pab(ius)] Aco Ca-tullinus vir consularis praeses prov(inciae)nbsp;Oallaeciae. (Bom) VI 1780: Aconi[sJ Ca-tullini v(iri) c(larissimi). (Hr. el-Qheria,nbsp;a. 315—319) HE 7 p. 68 n. 220: Procon-sulatu Aconis Catu|llini]. (Orange) GILnbsp;XII 5686,6: . . . us Aco. (Ad Adriam)nbsp;Pais n. 489: Q. Accius Aco P. f. Q. n. Au-ditus. (Palazzuola Yercellese und Garlasco)nbsp;50 Pais w. 1058, 58: Aco. Dazu töpfernamenbsp;(Vienne) CJi XII 5683, 59. (Poitiers, vor a.nbsp;268) Richard n. 3; ACV = nom. Acu, wcnnnbsp;AOV(ïI). Vgl. Acco und Acönius. Acön-ia F. nomen. (Bom a. 384) GIL [-aco- — Acriminus 1 |
VI 1779, 19: Aconia Fabia Paulina G. f. 1780: Fabiae Aconiae Paulinae c(larissi-mae) f(eminae) filiae Aconi[s] Catullini.nbsp;10544: S. Aconiae Priscillae . . . Aconia Tu-enda. (Lambèse) VIII 3319; Qualis fuitnbsp;Aconia muneris ut meus fatus esset brevisnbsp;cuncti fuimus pares. (Treja) 1X5660: Aconia Q. 1. Mus(a). (Perugia) XI 1970: Aconia L. 1. Lais. (Ex Tiburtino) 1982: Aconia C. 1. Pumpua. 1983: Aconia L. f. Quar- lonbsp;tilla. (Palestrina) XIV 3313; Aconia Xu-meriana Tuscbi filia Caere. Aconi-aca (vom gentile Aconius abge-leitet) finis (im pagus Scarponinsis, a. 745) Pard, dipt. 586. — Agoïii-acu-in, j. Oigmjnbsp;(im pagus Tornodorinsis) Pard. 587 a. 746. Acoiii-anus. (Annüna) GIL VIII 5656: Memoriae gentis Aco . . . ianae. AcÖa-iu-S 31. nomen. (S. Angelo in Vado, unter Traianus) Or. 3049 == Hemen suppt. 2Qnbsp;3 p. 265: L. Aconio L. f. Clu(stumina) Sta-turae. (Bei Viddo in Dalmaticn) GIL IIInbsp;1825: L. Aconio Agatbopo. (Bom) Y1 2762: Q. Aconius Q. f. Pup. Messor Laude. 10543: C. Aconi Successi. 10544: G. Aconio An. Tuendo. (Pompeji) X p. 1062: Sal. Aconiusnbsp;Prim .... (Aus Treja) IX 5660: Q. Aconius T. f. (Ex Tiburtino) XI 1 w. 1979; L. Aconius L. f. Medicus. 1980: Acbonius C. f. Medicus. 1981: A. Aconius L(artis) sonbsp;Ur(siae) g(natus). 1984: Aconi. (Bolsena, 3. jh.) 2699. 2700. 2708: L. Aconio Gal-listo. (Civitd Gastcllana) 3116; G. Aconio C. f. Porru. 3117. 3118: C. Aconius C. f.nbsp;Porrus. 3119: C. Aconius L.f(ilius) Porrus.nbsp;(Le-Luc bei Fréjus) XII 287 adel: . .Aconius Invali[dus]. (Marseille) 418: D(is)nbsp;M(anibus) Cassiae Fortunat(ae) Aconis pa-tronae merentissim'Ae). (a. 316) CTh. 8,nbsp;12,2: Aconio Gatul(l)ino proconsuli Africae. 40nbsp;Cf Clusf, 8, 53, 26. (a. 338) 6, 22, 2: Aconio vicario Africae. 12, 1, 24: Aconio Ca-tulino vicario Africae. Vgl Aco und Aconius. Acörii-S G. (Langon, arrernd. d’Aix, canton de Salon, Bouches-du-Bhone) GIL XII 5798: [GJenio Acóro. (Bognes, canton denbsp;Lambese, Bouches-du-Bhune).— 31. (Bom)nbsp;VI105 4 6; M. Acorus Sutor. (Sorrento1X691:nbsp;D(is) M(anibus) Acorus Aug. ver. Vgl. Accorus. aco-S, brei eaug, cf. gr. mxvg, lat. acer, 50 in *di-aco-s, ex-aoo-n. ?Acotis M. (Verona) GIL V 3642: G. lulius . . Acotis .... ?Acriminus M. (Boxley bei Maidstone, |
Acronus
Acut-io-s
wid Chatham, Kent) GIL VII 1336, 10: Acrimini (gen.). ?Acronus der Untersee. Mela 3, 2, 24: Rhenus Alpibus decidens prope a capitenbsp;duos lacus efficit Yenetum et Acronum. -act- ahleitimg in Bibr-aote, Ep-as(e)n-act-us, O. Waractus, in villa Veractense (cf. Varatensis). *-acta suff. mr bildung von fem.-st. — 10 ir. -acht (doinacht), cy. -aith, spater -aeth.nbsp;Actalenses V. (in Galatia) Plin. n. h.nbsp;5, 147. Actalus M. cogn. (Nimes) CIL XII 3929: Secundae Actali fil(iae) uxo(ri) . . .nbsp;Secunda Actali fil(ia). Actannum curtis. Dipt. Pard. 104 a. 523: Actanni. -acte in O. Bibr-acte cf. Bibr-ax. Actl. NI), occ. (Belg. I) 42, 38: Prae-20 fectus laetorum Actorum (Aeduor. Boeking). Act-iu-S M. (Badia di Bosazeo) CIL Vnbsp;1054: L. Actius M. f. (Bom) VI 10555:nbsp;Acti ossua bic sita sunt. (Arezeo) Sch. 45:nbsp;P. Actii. Actori-acu-S O. Merow. mg. BN 3® s., 1. 8 i). 167 w. 61: ACTOEIAC//// Act-ulu-s M. (zwischen Le-Bove und Gignac) GIL XII 632: Aureliai Actuli f.nbsp;Secundai. cf. Bipl. Pertz 77 (a. 710) p. 69,nbsp;30 26; 81 (a. 716) p. 73, 5; 84 p. 75,15: Ac-tulius. Actu-S M. (Murviedro) CIL II 3924: . . . ecilio Acto. Aculia O. (l.febr..713) Trad. Wiz. 192: Inter Aculia et Mittilibrunnen (zweimal).nbsp;Baron (22. apr. 713) 202: In pago Acu-linse (Achilgouue) super pluviolas Aquilas;nbsp;cf. Aquela. *Aculi-acu-S von Aculius in Aguliacus, *oj. Saint-Apollinaire (Cóte-d’Or); weiter innbsp;Eguilly (Aube) wid EguUly (gemeinde Saint-Avit, Eure-et-Loire). Ac-Ulla F. (Este) CIL V 2568: Acullae matri. Acum-incum O. (in Pannonia inf, j. Alt-Szlankamen) Ptol. 2, 15, 1: Kat ’Akov-luvxov. 3: AroygivKov. Amm. 19, 11, 8:nbsp;Vallo prope Acimincum locato. IA 242,2:nbsp;Aciminci. NB occ. (Pawn. II) 32, 7. 16.nbsp;30 26.35: Aciminci. TP und Bav. 4,20 j).219,nbsp;14: Acunum. Acumis F. cogn. (Este) CIL V 2686: Sempidien[aJ P. 1. Acumis. (Maïland) 6096: Holder , Altcelt. Sprachschatz. L |
Liciniae P. 1. Acumini. (Telese) I 1219 = IX 2310: Acumis Volusia Q. 1. Acunivis s. Acaunum. Ac-unu-m '/efe’, ligurisch? c/lAc-aunu-m, O. l) j. quartier Notre-Bame d’Aygu, Avey-ron, Oder Anconne bei Montelimar, Bróme. mier. Al p. 55S W., p. 4 Tobler: Mansionbsp;Acuno. ÏT.-Acunum. Bav. 4, p. 239,nbsp;13: Acunon. 2) s. Acumincum. Acuria F. (Pizzoli) CIL IX 4505: Acu- lo riae C. 1. Philemae. Acurio(n) M. (London) CIL VII 1386, 12: Acurio f(ecit). (Bouai) Sch.bO: Acurio f.nbsp;(Tours) 51: Acurioni m. (Poitiers): Acuri of. Acurius Jf. (Le Grotte hei Mirabella) CIL IX 1305: D(is) M(anibus) C. Eufiniusnbsp;[S]i[l]vester qui et Acurius. Cf. (Vauveti) 4094: Aqur.........ude..... ’AxovGiéiV s. Arausio. Acussros AI. Bronze-mz. der Carnutes. 20 Mur.-Ch, 6391—6394 (6394 öms Campnbsp;d’Amboise et Manthélan, Indre-et-Loire). Acutia O. stadt der Vaccaei in Hispama Tarraconensis. Strab. 3, 3, 2 p. 152: zijvnbsp;A%ovxuav nóhv. Steph. Byz. p. 61: Amv-zua nóhg’I^fjQiag, Kaamp;aEzqu^cov èv za ZQizm.nbsp;*Acüti-acu-S O. vom gentilicium Acutio-s. 1) nbsp;nbsp;nbsp;j. Aguisy, commune de la Cheïhe, Oise.nbsp;arrond. de Compiègne, canton d’Estrées, c. a,nbsp;657. Bipl. 32 p. 31, 17 Per te; Aguciaco. so 2) nbsp;nbsp;nbsp;in Aiguisy, dép. de l’Aisne. Acüt-illa F. cogn. (Mailand) CIL V 6093: Simpliciae Acutil[l]ae . . . Felix qui et Acutus. Acüt-illu-S AI. cogn. (I ondon) CIL VII 1336, 13: Of(fiema) Acutil(li). (Avignon,nbsp;Yaison und Nimes) XII 5686, 8: Of(ficina)nbsp;Acutill(i). Acnt-iuu-S M. (Pola) CIL V 8138. Acüt-io(n) Jf. (Klagenfurt) CIL III40nbsp;4785: Matern(ius) Acutio. Actlt-io-s Jf. Bronze-mz. der Carnutes. Hucher 1 pl. LII n. 2: ACVÏIOS. Alur.-Ch,nbsp;6388—6390 (6390 ausCamp d’Amboise etnbsp;Manthélan, Indre-et-Loire): TIOS. Inschr.nbsp;(Palestrina) CIL XIV 3047:. L. Acuti(os).nbsp;3048: M. Acuti(os). 3065: C. Aquti(os) ! C. f. Töpfcrmarke (Trier) WK 1 w. 6 s. 39: Acutios. — Acutius teïls celtiscli teils la-teinisch. M. Acutius, tribunus plebis a. 399 50 a. Chr. Liv. 5,10,11. Acutius Eufus Gaes. b. nbsp;nbsp;nbsp;c. 3, 83, 2. — (Palestrina) GIL I 83: C. Aquti C. f. — Q. Acutius Nerva, cos. des. 100 p. Chr. cf. Plin. ep. 2,12,2. (Brohl) 2 [Acronus — AcQt-io-s] |
ad — add-edo-
an, ass, lat. asser. 2* 5686, 7: Acutus. 9; Acu[t(us) oder Acu-t[ill(i)]. (Tienne) 70“: Of(ficina) Aquti. (Saint-Pardoux-Lavaud, Crcuse) BE 1 p. 261: Ofic(ina) Acuti. (Lyon) Aïlmer et Bissard «•30:........lib(erto), [Ajcüto....... [se]x viro Lugud(unensi). (Besqngon) Vais-sier pl. I n. 1: Acut. (Bordeaux) Jullian n. 413—416. 437—440. 981; Acuti, Acutus, Aqutus. (Limoges) Sch. 53: Offic(ina)nbsp;10 Acut(i). 55; Ac|ut]i m(anu). (Paris) BAnbsp;3«s. t. 15 (1890), 369: Ofic. Acui. (Poitiers,nbsp;vor a, 268) Bieliard n. 4—9; Acuti. 10: Of.nbsp;Acuti. 11: Offici(na) Acuti. 12: Acutu(s).nbsp;13: Acutus. Sell. 56: Acuti o(fficina). (Poitou) Sch, 57: Acuti of. (Allier) Tudot 71:nbsp;Offic(ina) Acuti. (Banton): Acuti. (Win-disch) IH •». 352*^ ilJT.; Ofic. Acuti. (Worms)nbsp;Weckerling 2 s. 85: Acutus. (Andernacli)nbsp;BJ 89,51: Acut(i) o(fficina), Acuti o(fficina)nbsp;20 vaso(rum). (Ostia) CIL'MN 288: [AJemilionbsp;D. 1. Acuto. — Acuta F. (Gardun) GIL IIInbsp;2725: Aurel(iae) Acutae. (Narhonne) XIInbsp;5153-5154:V aria [Syjnerotis l(iberta) Aquta. ad partikel (praep. u. praef.), an, hei, zu, air. ad-, at-, cy. ad-, lat. ad, paelign. (Corfinium)nbsp;a9, umbr. -ar, ars-, ar-, got. an. as. at, ae. set,nbsp;dhd. az. In: Ad-bitus, Ad-bogius, Ad-bucie-tus, Ad-bucillus, Ad-cenus, Ad-cultus, Ad-ganai, Ad-gatus, Ad-geleius, Ad-genn-, Ad-30 gentius, Ad-ginnius, Ad-gonna, Ad-ledus,nbsp;Ad-lucca, Ad-mageto-, Ad-marus, Ad-mata,nbsp;Ad-matius, Ad-minius, Ad-namatus, Ad-na-niatius, Ad-namus, Ad-Qcasi-HPog, Ad-reti-cius. Ad-retonius, Ad-rettius, Ad-smerius,nbsp;A-te;^to far *z,d-{pder ati-?)te2to, A-treba-tes = *Ad-trebates, Ad-vatuca, Ad-vocisus,nbsp;Ad-volenus, Ad-volena. AA B EVOIVRIX silher-mz. der Gallier in Pannonien, in Udine gefunden. Mur.-Ch,nbsp;40 10162. AD topfermarke. (Beims) BSAF 1881 p. 245. Adace s. Atax. Adaciariicus, villa Athatianica, Dassar-gues, commune d’Aigues-Mortes, Gard. Adaegiiia F’. (Medellin) OIL II 605: Dominae [T]uribri[g(ensi)] Adaegina[e]; cf.nbsp;Ataecina. Ad-aio-s M. Athcnae. 12, 43 p. 532®: 30 Aöuïog 6 AksKtQvav iTtir.aXovjisvog cf. (Cat-das deBeyes) CIL II 2543; Edovio Adalusnbsp;Cloutai (filius); cf. Adarus. Adaii-ates ceivitas in den Alpes Cottiae (Susa, a. u. 745/6) OIL V 7231: Adana- |
tium. (Aux Escoyeres, hameau du Queyras, cotmnune d’Arvieux, canton d’Aiguilles, nachnbsp;a. 44 p. Chr.) XII 80: Praef(ecto) Capill(a-torum) A[danatiu]m. Vgl. Edenates undnbsp;Quariates Adunicates. Adan-at-iu-s M. fUrer der Sco7-disten. Athenae, 6, 25 p. 234’' ZeuP statt ’Aamp;a-v0.ti.og. ad-arcS f. Plin. n. h. 16,167; Est et in Italia adarca nomine palustris ex cortice lonbsp;tantum sub ipsa coma nascens, utilissimanbsp;dentibus, quoniam vis eadem est quae si-napi. 32,140: Inter aquatilia dici debet etnbsp;calamocbnus Latine adarca appellata. Biosc, 5, 136:'0 ö'e ttQoGayoQsvógsvog ciödgxtjg yL-vsxai fiiv iv Falmlq. Galen, de simpl. me-dicani. temp, ac fac. 11 ji. 370, vol. 12 p. 370 K.: 'Adaqxiov, evtot óè aqqsvixwgnbsp;aöaqr.ov, aXloi Ss ‘d'rjXvxmg ccSdqxrjv naXovai. Cf. ir. adarc, horn, alat. arcere. Vgl. air. 20 adirc-liu, gl. cen'nix? Ad-ani-S M. (Calcar) CIB 187: C. lu-lio Adari f(ilio) Primo Trevero eq(uiti) alae ]sroric(orum). Ad-bitu-s M. (Vaismi) CIL XII 1386. Ad-bog-iu-s M. cogn. (Mainz) CIB 1230: Adbogius Coinagi f(ilius) na(tione) Petru-corius; vgl. Adbucietus, Adbucillus. Ad-buci-etu-s M. (Bordeaux) Jtdlian n. 19: Sironae Adbucietus Toceti fil(ius) 30nbsp;v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). Ad-buc-illu-S M. Vgl. buc-, bug-, bux-, buss-, busso-, bussu-, bus-. Caes. h. c. 3,nbsp;59, 1; Allobroges duo fratres, Eoucillus etnbsp;Egus, Adbucilli (adbuci T) filii, qui prin-cipatum in civitatem multis annis obtinuerat. Ad-catuanilUS s. Adiatunnus. Adcen-eicil-S If. (Mailand) CIL V 5783: I(ovi) o(iotimo) m(aximo) Adceneieo. (Pavia) 6409: I. o. m. Agganaico (von Adga-40nbsp;nai, hewoner ernes vicus). Ad-cenu-S (cf. Adgennus) M. (Les Gi-randes, commune d’Arrênes, Creuse) Annates de la Soc. d’agriculture du Puy t. 31, 2®nbsp;partie: L. Adn. Adceni. Ad-ciil-tu-s M. cogn, (Au Basteau, canton de Vaiso7%) CIL XII 1304: Matribus Adcultus Vassedonis f(ilius) v(otum) s(olvit)nbsp;l(ibens) m(erito). adit-edo-, aUd-edo-, ass-edo-, speer? u'. eo (Gwen-, Guynn-)assed, asetb, ased (vgl.nbsp;Ad-qdtaci, Atisios) von add fur ans, got. ans, [ad — add-edo-J |
Addedo-maro-s
Ad-sinn-iu-s
Aïïedo-niaro-s M. ’der eincn grojien speer liat’ (cf. èyxeai-ficoQog), hriüaniscJiernbsp;fürst. Gold-mg. Evans p. 363. 364. 367.nbsp;368. 369 —374, XIV 1 — 9; AHHE-DOMAEOS, ADDEDOMAEOS, ADDIIDOM,nbsp;A00IIDO[M]. (Leagrave hei Luton) Thenbsp;Academy n. 942 p. 358. MurrCh. 9546:nbsp;ADD. . . (St. Nicolai hei Opplotnitg) CIIjnbsp;III 5291: Ingenus Assedomari. Ygl. (aiifnbsp;10 dem Preims h. Wolfsberg in Kürnten) 5087:nbsp;Asseda... Add-o(ii) M. Eio 55,10,“'’ (a. ü a. Chr.): ’'Aêömv öé tig ra ’A^rayei^a xariycov 'bmjycc-ysxo rbv Paiov . . . xai exQcoasv avxóv (s.Ad-duus). (AUripp) CIR 1788; I(o-vi) ó(ptimo)nbsp;m(aximo) Addo ex voto posuit. Vita Aridünbsp;3, 27 ASS 2ó.aug. Yp.ljèamp;C.: Quidam virnbsp;cognomento Addo, filius cuiusdam Proculi.nbsp;Add-üa fl., j. Adda. Polyh. 2, 32, 2;nbsp;20 Elg XTjv xav ’Jvcróftjdpwi' yrji/ xaxce xag avQ-Qoiag xov xs ASóa xal IlaSov noxagov.nbsp;34, 10, 20: AaQiog . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;noxapov xbv ’ASovav. Strah. 4, 3, 3 ji. 192: quot;Alnmv, oamp;sv xal 6 ’Aêovag eig xavavxia pepij xanbsp;ngbg xrjv ivxbg Kshxixfjv xal txI'tjqoï xr)v Ad-QLOV lifivrjv. 6, 6 p. 204: 'O ’Adovlag xbnbsp;OQog, ov QH xal S 'Prjvog inl xag aQxxovgnbsp;xal b 'Aöovag eig xavavxia ig^dlkcov elg xfjVnbsp;Adqiov llpvtjv. 12 p. 209: Iloxaybv xbvnbsp;so’Aöovav. 5, 1, 6 p. 213: Aipvri Adqiog xa-Xovfiévrj’ nlfjQoï ó’ avxijv b Aöovag jtoxa/ióg'nbsp;bÏx’ i^lrjGxv slg xbv Udöov' xag 6s Tirjyctg tG^rj-xev iv xm AöovXa oQsi, otxov xal b ’Pf)vog.nbsp;Plin. n. h. 2,224: In Lario Addua. 3,118.nbsp;131: Adduam. Tac. li. 2, 40: Confluentesnbsp;Padi et Aduae fluminum. Claudian. de VInbsp;cons. Honor. 195: Colla levant pulcher Ti-cinus et Addua visu caerulus. 458: Addüanbsp;quo scissas spumosior incitat undas. 488:nbsp;•10 Geler Addua nostro sulcatur socero. Bidon.nbsp;Apollin. epist. 1, 5, 4: Caerulum Adduam.nbsp;Ennod. 10 (epist. 1, 6) 31. G. a. «. VIIp. 16,nbsp;14; Mariam fluvium Adduamque laudastis.nbsp;Cassiodor. cliron. a. 490: Ad Adduam fluvium. Rav. 4, 36 p. 289, 4: Adua. AdduilO (villa, pago Eodonucinse). Bipl. 36 c. a. 658 p. 34, 14. 17 Perig. Adduu-S 31. Veil. 2, 102, 2: Circa Ar-tageram graviter a quodam, nomine Adduo, 60 vulneratus; s. ’Aöömv.nbsp;ade- für ate-V Adeba O. der Ilercaones, j. Laceha. Ptol. 2, 6, 63;’AdE^cc, cf. Plm.w./i. 3,20; Plumennbsp;Uduba (var. Udiva). [AMedo-maro-a — Ad-ginn-iu-s] |
Ade-bug-iu-s 31. (Dijon) Lejay 135: Aperini Adebugi fi(lii). Cf. Ado-bogiona? Ade-carus 31. (Rouvines) BS AF 1872 p. 91: Adecari. Ade-düno s. Acitodunum. Adei-aim-s Jf. (Rom) GIL VI 2754: L. Magius Adeianus. Adeituu-S 31. iherisch? oder doch cel-tisch für Ad-iatuus. (Saint-Bertrand de Com-minges) Barry, Inscriptions inédites des Py- lo rênées 1866 p. 29: Borsus Adeitui f(ilius). Ad-ellu-in O. stadt der Contestani inlli-spania Tarraconensis, j. Elda. IA 401, 1: Adello. Rav. 4, 42 p. 304, 11: Eloe. 5, 4nbsp;p. 343, 3; Edelle. ad-es füfte, d-stamm, gr. Txóö-sg, urgerm. *fötiz, ai. padas. Hesych.-.’'Aöeg' jtodej. Ades-ate O., j. Axat, Aude. Ad-eu-s 31. Du 3Iègc, Archéol. pyrén. 3 p. 348: Q. Atilius Adeus. nbsp;nbsp;nbsp;20 Ad-ganai bewoner eines vicus? (Galliano bei Como) CIL V 5671: Niger Tertulliusnbsp;Severus Matronis et Adganais v(otum) s(ol-vit) l(ibens) m(erito). Von derselben örtlich-Jceit luppiter Adceneicus und Agganaicus. Ad-gatu-S 31. (Lyon, Trion): Adgati m(a)n(u). Ad-gel-eiu-S 31.. (St. Georgen am Lang-see) CIL III 4844: Ti. lulius Adgelel f(i-lius) Buccio mil(es) cob(ortis) montan. 30 pri[m]. ’Ad-geiin-ia F. nom., cf. Nitio-genna, Con genn-iou-s, Ad-ginnus, Con-ginna, Ad-ginnius, Billi-ceddni, zu -ged-no-s, st, geido-)nbsp;(Nimes) CILXlï 3368: Adgennia Licinilla. Ad-geiin-iu-S 31. (Nimes) CIL XII3175; D(is) M(anibus) Sex. Adgennil Macrinl.nbsp;3188: Sex. Adgennl Hermétis. 3368; Sex.nbsp;Adgennius Solutus. Ad-genii-oiliu-s Af. (Bei Novara) GIL 40 V 6632; Successa Adgennoni. , Ad-geimo-rix Af. (L’Isle, dép. Vaucluse) CIL XIIp. 822: A^yEvvoqiy\og\OveQex£//pa-qs/Jvi. Ad-gennii-s Af. cogn. (Nimes) CIL XII 3369; Adgennus Cassici f(ilius); cf. Adcenus. Ad-gent-il V. (cf. Con-genti-acu-s), die bewoner der Terre dArgence, zwischen Garden, Rhone und Petü-Rhóne. (Nimes) CILnbsp;XII 3084: Marti Aug(usto) Lacavo sacrum eonbsp;Adgentil ex aere collato. Ad-ginn-iu-s Af. cf. Ad-gennius. (Lyon) Boissieu p. 5, cf.Allmer ctDissard 2 p. 110: Q. Adginnius Martinus. Boissieu p. 9, cf. |
Ad-gonna
Ad-mageto-s
Allmer ct D. 2 p. 111, a.70p.Clir.: Q. Ad-ginnius Vr[bici fil(ius), Martinus] Seqiianus. Ad-goniia F. (Nimes) CIL XII 3370: Adgonna Excingilli f(ilia) sibi et suis. -adi - in sfamm epadi-, Saéadis, Leo(Leii)c-adia;-cf. gemm-ades. Adi-abo-li oder *Adi-avu-m O. hei Almas, eivischen Sloeny imd Neudorf. Ptol. 2, 11,nbsp;12; ’Aöia^ov (ava^ov codd.). ND occ. 33,8nbsp;10=29: Odiabo. IA 246, 2; Azao. TP:nbsp;Lepauist. Adi-ac-eiisis. Grcg. reg. 11,58 a. 601: Aleriensis et Adiacensis civitatum. Adiac-iii-S M. (Bei Breseia) CIL Y 4449: Adiaoius Primian(us), ad-iant- tv. add-iant, addiad (desiderium), cf. iantu-, ir. ét (zelus), sier. yatna. Adi-ant-o(n) 31. (Basel-Augst) CIL XIII 5278; D(is) M(ambus) Adiantoni Toutio-20 [n(is) f(ilio)] et Mai'ulin(ae) Marupi] f(iliae)nbsp;coniugi Adled[us et] Adnam[a]tus [fili] eo-rum p(onendum) c(uraverunt). Davon ah-géleitet Adiatullus, Adia(ii)tunn-. Adiantuiiïi-eiia F. (Aus röm. Zeit, hei Thiaucourt) BE 5 p. 52: Adiantunneni (da-fiv) Exvertini Naiipisetu. ad-iato- s. adiant-. Aóiatofioq s. Adiatunnus. Adiato-rix 31. Cic. epist 2,12, 2 (a. u. ^704): Iter habebant ad Adiatorigem (coni.nbsp;Taiirellus; adiatoregem cod. 3led.). Strah.nbsp;12, 3, 6 p. 543; AöiatÓQi^ 6 AogvtnXdovnbsp;rsxQKQiov Falaramp;v vwg. 35 p. 558: Avtsv-Tog vLog ’AdiarÓQiyog . .'. .^0 gev yaQ KaÏGaQnbsp;flqiag§sv6cig thv Adiaróqiya fiErè neddav tcainbsp;yvvaixóg . . . ad-ia-tu- (cupidus) s. adiant-. Adiat-llllïl-S 31. ^Desiderhis’, ahgel. von Adianto(n). (Grottenhofen hei Seclcau) CILnbsp;40 III 5350: Adiatullus Vepotali f(ilius). (3Ia-riasaal) 6505 = EE 2 p. 438 n. 954: Mi-vilae Adiatulli. EE 4 p. 163 n. 570; Vp-piae Adiatulli f(iliae). Adiatu-marii-s 31. (Arlon) Wüthem. Lucilïburgensia VI 10 p. 246 pl. 62 fig.2bQnbsp;— Steiner 1969: Lucauiae Adia[t]umar[i]. Adiat-uiiiiu-s M. fürst der Sonfiates hei Caes. h. G. 3, 22,^‘'’; Adiatunnus codd. unbsp;(adeatuannus (3). Nicol. Damasc. lib. 116nbsp;¦quot;’O fr.SG FHG 3,418 ap. Athenae. 6,54 p. 249'’:nbsp;Adiérofiov (lis -nvvov) tbfi rcóv Sariavwvnbsp;^aedéa; s. Adietuanus. Ad-iatu-s? 31. cogn, (Arles) CIL XII 5696, 4: Capnus Adiat//i. |
^Adi-ani-iu s. Adiabon. Ad-ica F. (Bevel-Tourdan a. 563) Le ' Blant 2 n. iGG A p. 151.nbsp;j Adic-iu-s 31. (Breseia) CIL Y 3251 ¦. I M. Adicius Pulni. I Adicti-acu-s 31. cogn. (3Iorozzi) CIL Y I 7711: C. Vaberi C. f. Adictiaci. -adicu-s suffix, in Lugu-adious, cf. suffix -aticcus in Epaticcus. Adido(n) local-G. villeicht aus Adi-dü- lo num. (Le Puy-en-Vélatj, dép. de la Haute-Loire, 1. oder 2. jli.) BE 1 p. 116: Adidoninbsp;et Augusto Sex. Talonius Musicus d(e) s(ua)nbsp;p(ecunia) p(osuit). ad-ietu- für ad-ientu- cf. adianto-, -u-. Adietu-anu-S 31. silber- und hronze-mz. der So'iatcs, 3Iur.-Ch. 3604—3613: EEXnbsp;ADIEÏVANVS EE B SOTIOTA; s. Adiatunnus. -adis, in Amadis, Sasadis? nbsp;nbsp;nbsp;20 Adiuni. . . (Podverh hei OherlicMenwald) GIL III 5129; Viator Adiecte Adium .... Ad-iuilC F. cf. IV. 31. Eiddyn, w. eid-duned = ed-iunet, hret. 31. Ediunet. (Ystrad-gynlais, Brecknockshire) IBCh 55. 56: Ad-iune bic iaoit. Ad-iu-s 31. (Arles) CIL XII 796: A. Adi[o] Frontonl. -adiu-s in Berladius, Colladius, Lugadius, *Eectadius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Adiuueiise (Noric. rip.) ND occ. 34,40. Ad-ledu-silf. (Basel-Augst) CIL XIII 5278: Adled[us? et] Ad-nam[a]tus. Ad-letoce O. j. Bollène an der mündung des Lez. IHier. 553 cod. Paris. 4808: Mu-tatio Adletoce. Ad-lucca F. (Breseia) CIL V 4536: Adluccae Messili f(iliae). Ad-luc-tu-S 31. (Bessac, arrond. de 3Iélle, -w Deux-Sèvres) Espérandieu n. 125: C(aio)nbsp;Eufinio Iul(ius) Adluc(tus?) lier(es). Adnia.... M. cogn. (Mariasaal) CIL III 4901. Ad-inachen O. Vita Pauli Leon. 3, 25 ASS 12. mart. Up. 116 .E.- Ad rapem (var.nbsp;ripam) quamdam pervenit, quae Admaohennbsp;(var. Amaceda) dicitur, iuxta insulam, quaenbsp;et ipsa Medonia nuncupatur. Admageto - briga 0. Aes Admagetos 50 schlop, festung’’ Caes. h. G. 1, 31,'“ (a. 61nbsp;a. Chr.): Quod proeliuna factum sit Adma-getobrigae (-ige A', -ise und -ie ceit, codd.). *Ad-mageto-s iif. [Ad-gouu5r — Ad-mageto-s] |
Ad-maru-s — Adrabae-campi
Adr-ana — Ad-tusta
Adr-ana fl. Eder ist deutsch. AdrailS und ra quot;AÓQava s. Atrans. Adraste F. s. Andrasta. Adrast-ia Cr. in Eaoim. (Ztcischcn Mi~ Midza und Dcményhaza) CIL III 944; Innbsp;h(onorem) d(omus) d(ivinae) Adrastiae col-leg(iuin) utriclarioriim. Identisch mit dernbsp;Meinasiatischen Adrasteia? Adrast-illil F. (Carlsburg) CIL III Jo 1246: ïuticiae Adrastillae. Adrast-in-s M. nomen. (Mmes) CIL XII 3136: M. Adrastius Secundus. A-drastus M., nach Stokes = vorcelf. *Apo-drasto-s. (Tarragona) CIL II 4970,nbsp;7: Adras(tus) Preter(iti). (Gredisfje) FE 2nbsp;J). 318 n. 439: M. Suronio Adrasto. (Cer-vignano) V 978: T. Canio T. l(iberto)nbsp;Adrasto. ( Villa d’Urhuna hei Montagnana)nbsp;Aa^iu;, 2629: L. Flavianus M’. 1. Adrastus. (Padua)nbsp;20 3023: L. Raecio D. 1. Adrasto. (Ostia)XIVnbsp;J623: T. Sestius Adrastus. ¦ Adrcito(n) M. cogn. (Alia Nervia hei Ventimiglia) Pais n. 999: Sentro Adreitonisf. Ad-ressi-kno-s M. (Saint-Cosme hei Ntmes, Gard) CIL XII j}. 833: . . .ASqso- GLxvog (name des gehers) [dsdr......]ui (dativ des gottes) ^gatovêe kcc[vvsi']. Ad-retic-iu-s (nach Windisch zu ir. ad-redeg to run hack, to recur) AI. Ad-re-30 tic-ia F. (Cahasse) CIL XII 344: G. Ad- reticio Victori Volt(inia) marito.....et G. Adreticio Firmino fil(io) et Sext. Adreticio insequenti fil(io) et T. Adreticio Vindicinbsp;lil(io) et G. Adreticio Grato nepoti... et G.nbsp;Adreticio Pio nepoti et Adreticie Pie nepotinbsp;et Tito Adreticio Avito . . . Adret-oniii-s AI. nomen. (Arles) CIL XII 739: D(is) M(anibus) Adretoni Avitinbsp;' Horténsis lib. 40 Adrett-io(n) 31. cogn. (Ghapelle de Notre-Lame-de-Vie, gemeinde Alougins hei Cannes) CIL XII 208: D(is) M(anibus) T.Fl. Valerionbsp;T. Fl. Adrettio et T. Fl. Moderatus ppf. Adri-acn-s (vicaria) (^eom röm. gentile Atrius) j. Argg (Indrc). ’Aö(fiavoi. Ilesych.: AÖQiavoi (^Aeschyl. fr. 68?)' Kskvol ol naQa vrjv 'Adqlav nsgioixoi.nbsp;adro- = gr. «dpóg? Adro-brica O. in llispanien. AIcl. 3,1,13: 50 Adrobricam urbem. Adron fl. in Brit. Mav. 5, 31 p. 438, 7 = Ptol. 2, 3, 4; OvsÖQu noragov sx^okui,nbsp;Oder portus AdurniV Adr-oiiu-s AI. (Braga) CIL II 2430: |
Adronus Caturoni. (Bei Castro de Euhids unweit Araujo) 2519: Adrono Veroti f(ilio). Adro-S inscl ziviscJicn Irland und Bri-tannien. Plin. 4,103: Andros. PfoL 2,2,10: quot;Aöqov eQtgiog. ?Adr-otu-s 31 (Alariasaal) CIL III 4886: P. Titius P. 1. Adrotus. Adr-uppö F. (Périgueux): lulia Adruppo. Ad-ril-s fl. j. l’Arroux. IA 418, 2: Ad Adruin flumen.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Adrusi-acu-s. (tah. Veld. p.1,13, a.104 p.Chr.) CIL XI1 M. 1147 i;. 218: Pund(os)Va-lerianum Tovianas Adrusiacuin Lucilianuin. Adsacio O. Aleroiv. mz. Combrouse n. 947 pl. 3, 2. Adsalluta (cf. tv. Essyllt) norische flufl-G. j. Saan. (Saudörfel) CIL III 5134: [Savo etjnbsp;Ads(allutae) v(otum) s(olvit) l(ibens) m(eri-to) [Seejundio. 5135: Adsallutae Aug(ustae)nbsp;sacr. G. Caeeina Faustinas. 5136: Adsallute 20nbsp;Aug. sac. Ocellio [CJastrici Marcelli ser(vus) V. s. 1. m. 5138; Savo et Adsallutae sacr. P. Ant(onius) Secundus v. s. I. m. FE 2 p.441nbsp;w.971: Adsallutae et Savo Aug. sac. (Hrast-nigg) AE3I 9, 261; Adsal(l)ute Aug(uste). Adsed- (nach Windisch pracp. ad 4quot; l/ sed) cf. Added-, Assed-, Aamp;yö-. Ad-sedeo(n?) cogn. (Wieling oder Wolfsberg) CIL III 5022: Tertius Adsdeon[i]s. Adsed-ilu-s AI. (S. Veit lm Vogau) CIL 30 III 5373; Mosicu Adsedili f. Adsedu-s AI. (Bei Ottmanach) CIL III 4847; Ti. lullus Adsedi f(ilius) Taulus. Ad-smer-iii-s G. hei den Pictones. (Poitiers) Espérandieu 36: Deo Meti^eurio Ad-smerio I(^ulius) Venixxam(us) v(otum) s(oI-vit) l(ibens) m(erito). 38: [. . . . Mercurio Adjsmerio . . . (Alcaux) BS AF 1882 p. 310nbsp;Atesmerio. Adsultiis O. j. Seux, Somme, arrond. 4o Amiens, canton de Alolliens. Dipt. Pertznbsp;p. 109, 16 (c. a. 751): Adsulto. *Ad-teg-ia O. j. Athies, arrond. Péronne, cant. Ham, Somme. Vita Madegundis 1, 2nbsp;AIG3Ier. II p. 365, II: In Veromandensemnbsp;ducta Adteias (var. Ategias, Atteias) innbsp;villa regia. 366, 3; Adteias (var. Ad(t)-tegias, Atteias) nocte cum paucis elapsa est. 1, 4 p. 366, 19; Adteias (var. Ateias) do-mum insti-uit. 2,13 p. 379,1. 386,16: In 50 Adtegia (var. Ateias, Atteia) villa. Ad-tllstil F. (Bordeaux) Jullian n. 164; [Dis ManibusJ et memoriae Pub(. . . iae)nbsp;Adtustae. LAdr-au.i — Ad-tustaJ |
Ad-vocisu-s — . aelmanius
Advento. (Bom) VI 10576: D(is) M(anibus) Advento. (Lincoln) VII 187: [L. Antijsti-[us Advjentus. (Lanchcster) 440: Sub An-tistio Advento. (Pant y Polion, Caermar-fhmshire) IBCli 83: Talo[ri] Adven[tij Ma-qv[eragi] film[s]. (Lambèse) CILYlll 3288. jnbsp;3291: Adventus Aug. verB(a). (Ain Zana) ^nbsp;4609: Aemilius Adventus. (Gehna) 5469:!nbsp;Postumiae Adventae uxori Postumiae Ad-10 ventae vivae. (Luccra) IX 829: Adbenta.nbsp;(Xe Grotte heiMirabeUa) 1278: Adv[e]nta (?)nbsp;nu(trix?). (Bei Sorq) X 5757: . . . olcianbsp;Adve[nta]. (Velletri) 6575: Firmini Adventinbsp;lib. (Termini) 7369: L. Acilio Advento.nbsp;(Arles) Xn 813: C. lulio Advento. (Vechten) CIR 55: . . Antistius Adventus. (Coin)nbsp;352; C. Secundin. Adventus. 363; C. luliusnbsp;Adv[entus]. (Altripp) 1791: C. lul(ius) Adventus. (Frascati) CIIj XIV 2714: [A]d-20 ventus. — Bavon Adveutina F. (Lamhèse)nbsp;CIL VIII 3939; Octa(vie) Adventine. Ad-vocisu-s M. (cf. Voccio, *Catu-vo-caunus), töpfcrmarlce Advocisi, Advocis. (London, York, Exeter, Chesterford) CIL VIInbsp;1336,16. 1337,2. (Vicwwe) XII 5686,13.nbsp;(Injon) BE 1885 p. 151. (Ilerhord) BSAFnbsp;lt;1884nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;123. (Allier) Tucht 11. (Brotonne, canton de Cauclelec, Normandie) Sch, 73. (Bouai, Tongern) 74.75. (Augst) III 352,2.nbsp;00 Advore. (Avesnes) Sch, 77. Ad-vo-nx F. (Bordeaux) Jullian w.126: lulia Advorix. -ad == -ass in carad, epad. ae diphthong s. ai. ae fiir e in Covinaerta. ?Aeb . ... . cogn. (London) CIL VII 1334, 3. Ael)-aSCi-aCO O. in pago Matascense. Bipl. Pard. n. 559 a. 739. 10 ?AebiS0Cl civitas in Hispanien. (Chaves, a. 79 p. Chr.) CIL II 2477; Aebisoc(i). Cf.nbsp;(Orense) 2527: !N[y]niphis Calpurnia A[l]-bana Aeboso(ca). Vgl, die iberische ms.-in-schrift Aoib*s’t. AebillS 31. (Bordeaux) Jullian n. 417. Aeboracuin, Aebredniiuin, s. Ebora-cuni, Ebrodünum. Aebro(n) iix ems Autun. Fortun. v. Ger-niani 7, 22: Aebronis. 23; Aebro. 00 Aebudae insulae, s. Ebudae. Aed... cogn. (Castri novi) CIL IX 6082, 7. (Toulouse) XII 5690, 60. . . . aedagonius 31, (Laas) CIL III 3782. |
Aedearatos 31. American Journal of Archaeology 1887nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;261. Aed-ilus M. cogn. (Austis) GIL X 7884: Eaustus Aedi(li filius). 7885; Casticiusnbsp;Fausti Aedili f. Anovii pater. Aedin-iu-s 31. (Bom, a. 210) GIL VI 1058 (l, 160): Q. Aedinlus Faustus. (Ca-nosa, a.223) IX 338: M. Aedinius lulianus.nbsp;(Vieux, a. 238 p. Chr.) 3ISAF 4® s., t, 7,nbsp;1876 p. 34. 37: Aedini luliani leg(ati) Au- lonbsp;g(usti) prov(inoiae) Lugd(unensis) qui posteanbsp;praef(ectus) praet(orio) tuit. . .' Exemplumnbsp;epistulae Aedini luliani praefecti praet(orio) . . . Aedinius lulianus. -aedo(n)wLugu-aedon,o(ifOT.Biv-aiddonas.nbsp;Aed-oniii-s 31. cf atamp;mv. (Verona) CILnbsp;V 3459: D(is) M(anibus) Aedoni Secutoris. Aedosotis. Americ. Journ '. of Archaeology 1887 p. 261. Aedredona F. cogn, (Cascano) CIL X 20 4764: Aedredona Alti lusti f(ilia). Aedro(n) portus (von Chioggia) Plin. n. h. 3,121; Pars eorum et proximum portuinnbsp;facit Brundulum, sicut Aedronem Meduacinbsp;duo ac fossa Claudia. Aedui s. Aidu-ï. Aediin-iaX. nom. (Saint-Amand enEauze, Gers) BSAF 1881 p. 92 = Bladé n. 15;nbsp;D(is) M(anibus) Aeduniae Hermiones. Aefteriiacuill s. Eptariniacum. nbsp;nbsp;nbsp;so Aeg .... cogn.. (Danillo) CIL III 2791. Aegassis. pyrenao. G. BE 5 p. 104:nbsp;Aegassi (var. Argassi, Alcassi) Geminus Q.nbsp;lul. Balbi ser. v. s. 1. m. Aegircius s. Egircius. AegO-sag-es V., nach Stakes su aïi aiyóg und sagum, = alyó-êoQoi,. Polyb. 5, 77, 2;nbsp;’'Arvalog tyjav rovg AiyoSÜyag (TsKXOGayagnbsp;Casaubonus) Falatag ensTco^Bvero. 78, 6 :nbsp;Toils AlyoGayag.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Aegrito-inarus s. Ecritomarus. Aegua O. m Hispanien. Stretb. 3,2,2 p. nbsp;nbsp;nbsp;141: Aïyovcc. Aegus ilf. nach Stokes fiir Aigo-s, m air. ag, nbsp;nbsp;nbsp;g. aige, cf. aïg? Ernault vgl. germ, aik-eiche, atystpog. Caes. b. c. 3, 59,1; Allobro-ges II fratres Eoucillus et Egus Adbucilli filii.nbsp;79,6: Allobroges Rovici atque Eci familiares. aei triphthong, lusitaniscJi, in Gaeicius, Caeilobriga, Maeilo.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Aelariq(um) F. (Madrid) CIL 11 3062: Amia Aelariq(uin?) Marti v(otum) s. l(ubens). .aelmanius G.(Cabem del Griego) CIL II 3100: [AJlbanus . . aelmanlo. [Ad-vocisu-a — . aelmanius] |
-aelo
Aes-ica
-aelo in Pomjj-aelo, And-elo. Aelosani s. Elosani. AiXovQÓtv s. Iluro. VAemate j. Imatz? lA 269, l. TP uM Pav. 4, 19 p. 217, 17: Lainatis. Aemicis F. cogn. (Nimes) GIL XII3526: Aemicis Vadu[lli filia], *AeiniIi-ilCU-S, -avu-s, s. Amili-aou-s, -avu'S. 10 Aeniines partus j. Port-Miou, gegeniiber der insel dcs Embiez zwischen dcr bai vonnbsp;Saint-Nazairc und dem cap Side. Itin. marit.nbsp;506 Wess.: A portu Aemines (var. Mines,nbsp;Minus) Immadras positio. Aeniitiium 0. j. Coimbra, und fl. in Lusitania, toarscheinlich iberisch. PM. 2,5,6: AlgivLov. Plin. n. h. 4, 113: Oppidura etnbsp;flumen Aeminium. JA 421,5: Eminio. Sue-bische mz. IMVINI. . UN 1865 p. 243;nbsp;20 w. von lleccarcd: AEMNIO IVSTVS, vonnbsp;Sisebutus: IMINIO PIVS. — Lavon Aemi-nienses Plin. n. li. 4, 118. (Merida) GILnbsp;II 500. (Niebla) 954: Aeminien[sis]. 2559.nbsp;EE 1 p. 184: Aeminiensis Lusitanus. Aemiiiius fl. Plin. n. li, 4,115: Ab Mi-nio, quem supra diximus, CC (ut auctor est Varro) abest Aeminius, quem alibi quidamnbsp;intellegunt et Limaeam vocant, Oblivipnisnbsp;antiquis dictus multumque fabulosus. 30 Aemodae s. Ebudae. Aeinona 0. s. Bmona. ?Aen..... cogn. (Lomlon) GIL VII 1336, 20. ?Aeii. . . (Dijon, aux Poussots, 3.jh,) Le-jag 129: D(is) [M(anibus)] mon[um(entum)] Aen......... Aeiibura AT. cogn. (Lonato) CILY 4033: Q. Caeci[l]ius Q. f. Aenbura. Aeneanici in Baetica. Plin. n. h. 3,14: quot;10 Callensibus (adiciuntur) Aeneanici. ¦?Aenet mz. zu St. Peter im Holz in Karn-ten, Bep. I 176: AENEÏ. Aeil-iu-S s. Ainius. Aenib-elis AL (Jdtiva) GIL II 3621: Q. lunio Q. f. Gal. Aenibell. Aeiii-Oliii-S AI. (Au Colombier) AISAF 20 (n. s. 10') p. 118 n. 103: M. Aenionus. Aeiio(n) Jf. (Bei Como) GIL V 5342: Aeno Aupledonis f(ilius). Aen-oiia 0. j. Nona in Dalmatien. Plin. n. h. 3,140: Aenona (oppidum Liburnorum).nbsp;Ptol. 2, 16, 2: Aivamp;va. Mav. 5, 14 p. 381,nbsp;5: Enona und verschriben 4, 22 p. 223,17:nbsp;Elona. L-aolo — Aes-icaJ |
Aeuo-i'ales 31. Fredegar. ckron. 4, 87 a. 641: Aeno vales (var. -val(l)aus, -vallus)nbsp;comex Sogiontinsis; cf. Nordo-alaus ausnbsp;-valalius. Aenus s. Ainos. -aenvis in Eutaenus. Aeolercus s. Aulercus. Aepatiaci portus, s. Epatiacus. ^Aequo-lbonil 0. nach d’Arbois de Ju-bainville von AI. Aequos, in Spanicn. lA lo 416, 5: Equabona. Bav. 4, 43 p. 306, 19:nbsp;Abona. Aer. . . . (Alailand) GIL V 8116, 7: Aer .... Tra. Aerardiarenses (pagus). (Ale'zicux bei Vienne, Isère) BA n. s. 34 p. 349: Genionbsp;Aerardiarensium. Aerea 0. s. Aeria. Aer-eda pyrenae. G., cf. Aher-belste. (Territoire du Gau-d’Ared, dorf Siradan) 20nbsp;Du Alcge, Mémoires de la Société archcolo-gique du Midi de la France Q p. 00 = AIo-nivments religieux des Voices Tectosages p.nbsp;206, 25: Deo Aereda Cucums. Aerënösil V. in llispanien. (Bei Alan-resa) Polyb. 3, 35, 2: Tovg Al^rjvoei'ovg. Aer-esiu-s M. GIL VII 245: 0. Aere-sius . . . Aei'i ? cogn. CIIj 1331, 7. Aer-ia 0. auf berg Clairier, frilher Ven- 30 teroti, zwischen den gipfeVn Bel-Air undnbsp;Arfuyen, s-b. von Malaucène; oder auf demnbsp;plateau ilber dorf Barri bei Bollène) Strab. 4, 1, 11 p. 185: ’Asgitt, tm ovti (ggt;rjsiv ’Aq-tSfilScoQog) asQLa dice to èqf {Ijfiovg fS^vaamp;ai ficycAov. 7} (isv ovt' aUr] TtaOa èöti nsSiagnbsp;xai svjSotog, 7] 6’ ix tijg ’AsQÏag eig ttjvnbsp;Aisvitava ineQamp;sOiig Otsvag xal iXoiöeig.nbsp;Plin. 71. h. 3,36: In agro Cavarum . . . Aerea.nbsp;Stepli, Byz.: KeXtLXT] nóXig 'Asqia, wg ’AnoX- 40nbsp;XódcoQog èv q^QoviKmv tetd^ta. -aes in .. . cemaes GIL III 3224, Ma-gissaes 3695. Aes-ariu-s M. (faryiulus Sabarici) Fortun. V. Gerniani 10,31: Sabarici famulus Aesa-rius. 32: Pro Aesario. Aesen . . (Paris) BE 1882 p. 118, 84: Aesen . . . Licoidi. Aeseianns agellus. (Brescia) GIL V 4489: Agellu(m) Aeseianum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Aes-ica 0. j. Greatchesters (standort der cohors II Astu7-um Severiana a, 225 p. Chr.)nbsp;ND occ. 40,42. Bav. 5,31 p. 432,19:nbsp;Esica. |
50
-ocr page 41- -ocr page 42-Aevill-oniu-s
Ageitis
arrond. de Draguignan, canton d’Ati^s) 351 p. 810; Aevillia Maxuml fil(ia) Sectindinanbsp;sibi et G(aio) Aevillio Recepto T(iti) f(ilio). Aevill-oiliu-s M.(Novara) CIL V 6528quot;: Aevilloni Pr[isjci. AeA'il-oiliu-s Jf., AcYlloniaPl (Novara) CIL V 6530: Aevilonius Frontinus C. [p.Jnbsp;et AeviIoni[a] Albuciana. Aev-iu-S M. (Bordeaux) JuïUan «.978: 10 Ael(ius) Aevi('Qs). AexÜFas cogn. (Kömlöd) CIL III 3322: Oplus Laepoc^s Volsetis f. Aexilvas. Afri -SCU-S o. (von Afrius), j. Friac, Lot. Ag.....O. (nicht Agen) Jullian n.^12. ¦aga in O., s. -aca. Agaev-in-S 31. cogn. (S. Banillo) CIL III 2767; C. Arrius Agaeviufs]. Ag-aiu-s 31. (Bled-el-Gouhari) CIL VII 5936: A. Agaius L. f. Quartus. 20 Againinus nbsp;nbsp;nbsp;(Ghemme hei Sizzano) CIL V 6587; Paganis Agaminis. Aganapis O. j. Annapes, Nord, auf me-rotving. mz. Aganimses s. Acaunenses. Agaiitici s. Avantici. Aganticuni O. j. Ganges, IlérauU. ayaOiJalo-q, nach Stolces = 2iga,n(= ayav)-saio-s, )/ si, cf. ayd-atocog. Oppian. cyneg. 1,467 — 470; 30 ’’Eexi, SÉ Tl OxvXaKiov yévog uXy.igov iyysvTriQcov, Baióv, axaQ fisyaXrjg avxé^iov sgpsv’ aotö^g'nbsp;Tovg xQagjcvayQia g)vXaBQsxavS)V aiolovmxwv,nbsp;Avxaq imxlsÉSrjv Gcpag amp;yaGSaCi}vg ovóiir]vuv. tiyaoasvg. 'Oppian. cyneg. 1,476: ’PivsGi S' avxE fidkiGxa TtavÉ^oyóg iöxiv ayaosevg. Agathon O. j. Agay. Marfyrhm s. Por-carii 5 AS8 12. aug. lp. 738 E: Ad locum, cui nomen Agathon. Agauniini s. Acaunum. 40 Ag-avn-s 31. (Tarragona) CIL II 4970, 14: Agavi. AFHA M. oder G. — Agedillus? Bronzc-mz. BN 1844 p. 365; n. s. 41 (1881) p. 69; geïbfmpfcr-mz. der Scnones, rücklaufignbsp;AH^A iiJV 1844 p. 165—169. 3Iur.-Cli.nbsp;7467—7470. Bronze-mz. zuAmhleny, Aisne,nbsp;BN 3quot;s., i. 4(1886)i). 200 w. 54: ATHD. Aglt;'lt;lil-icn-s 31. (Londommd Col Chester) CIL VII 1336, 25: Agedilici Se[cu(ndi 50 servi?)]. Aged-illu-s M. villeicht zu air. aged (gesicht) für agïda, \/ ak. Vgl. Agisillus,nbsp;(Ihorra) CIL II 4456: L. Caecilio Agidillo.nbsp;('Xowdöw) VII 1336,24: Agedilli. . MwdAgee- tAovill-oniu-s — Ageius] |
dillus f(ecit). (London) 1337, 3: Agedilli. (Saintes) Espérandieu w. 69: C(aio) lulio Agedil[li] fil(io), [......]a (tribu). Macro, Sant(oni), duplicario alae Atectorigianae. Agéd-inco-n. Cf. Acitavones (Agitabo-nes), Aguntum. Villeicht Ugurisch, cf. Bo-dincus. O. j. Sens, Yonne. Caes. h. G. 6, 44,“ (a. 53): In Senonum finibus Agedinci.nbsp;7,10,^’^ (a.52). 57,^: Agedinci. 59,‘“. 62,^^;nbsp;Agedincum. Ptol. 2, 8, 9: Eévovsg, wv nóhg lonbsp;’AyrjSixov (cod. X dyijdijKov, Agedincum ed.nbsp;Bom.). IA 383, 4: Agedincum (cod. B).nbsp;2T.-'Agetincvm. Bictionar. Tironian.: Seno-nes Agedincum. — Agiedinceiises. (Sens)nbsp;BA 12, 2 (1856) p. 540 = BSAF 1865nbsp;p.l2Z^a.250p.Chr.: C.Amatio . . . aedil(i)nbsp;vikan(orum) Agied(incensium) aedil(i) c(u-ruli) S(enonum). Aged-inu-s 31. (Bourhonne-les-Bains) BA n.s. 39 j). 36: D(ecimus) Mvalius Age- 20nbsp;dinus f(ecit). Agedo-mopati-S 31. (Saintes) Espérandieu 99 — 102: C. luIio Congonnetodubni f(ilio) Volt(inia tribu) Victori Agedomopatisnbsp;nepoti praefecto fabi’um tribuno militumnbsp;cohort[is Delmat- oder Belg- oder Aug.nbsp;Bracjarum sacerd(oti). Romae et Augustinbsp;ad confluentem C(aius) lülius Volt(inia)nbsp;Victor filius. Vgl. sïïber-mz. GAIV(s) IV-L(ius) B AGEDÖMAPATIS. Bohert, 3Ion- 30nbsp;naies gauloises p. 58. BN 3® s. 1883 t. 1nbsp;p. 10 pl. 1 n. 5, t, 3 p. 479, 1884 p. 183:nbsp;GAIV. IVL B ACEDOMAPAÏIS. (Beinbsp;Jersey) 3Iur.-Ch. 10412: GAIV IVLI Snbsp;ACEDOMAP... — BN n. s. 7 (1862)nbsp;p. 28 pl. 1 w. 6 = 3lur.-Ch. 4599; GAIV.nbsp;IVLI. M . . .OMAPATIS. Agedo-TÏrn-s 31. (Nantes) BA n. s. 35 (1878) p. 106: Agedovirus Moi’ici fil(ius). Agedumiin (Almn, 3Icuse) s. Acitodu-10 num. Agei-o(n) pyrenae. G. (villeicht = K^o., cf. Acionna). (3Iontégut, vallée de la Nesle,nbsp;Haute-Garonne) Bosehach, Catalogue du mu-sée de Toulouse n. 179; Ageioni deo Anto-nius Vindemialis. (Comté de Bigorre) Bladenbsp;n. 151: Ageioni deo Labusius v. s. 1. m.nbsp;(Bigorre) \b?gt;: Ageio deo pagani Perrarien-ses ex voto. (Baudéan, dans la vallée denbsp;Campan) 155: Montibus Ageioni Metelflji 5onbsp;Ijl0.0^111... es .... s. 1. m. Ageius O. ). Ay. Vita Tresani 4 ASS 7. fébr. II p. 54 B: Proximi loei, qui diciturnbsp;Ageius. 5 p. 54 B: Locum, qui dicitur |
Agisi-aca — Agr.
Agisi-Jica J’. (Utrecht) CIR 54: Agisia-cae (dat.). Agis-illu-S M. (TJieux, Bclgien) WZ 1885, 228; vgl. Age(i)dillus. Agis-ilii-S M. (Westerndorf) CIL III 6010, 5: Agisilus fe(cit). 6010, 6: Agisili.nbsp;(Carthago) YIII 10540: Agisili. . Agis-inu-s Jlf. cogn. (Tortoli) CIL III I). XXXV p. 878 == X 7855, a. 734 p. Chr.:nbsp;10 D. Numitorio, Agisini f., Tarammoni, Fifens.nbsp;ex Sard(inia) et Tarpal(?)ari f(iIio) eins. Agis-iu-s M. cogn. (Salzhurg) CIL III 5542; Banona Agisi f(ilia). Agistilu-s M. (Langres) RA 3® s., f.16 pgt;. 47. Agitabones s. Acitavones. Agitarius M. Rard. n. 301 (a. 642). rf. Aigatharius mid air. aigthiu (fürchten)nbsp;aiis *agithiu, agor (ich fürchte). 20 nbsp;nbsp;nbsp;Agi(?)u(?) . . Jlf. (Saintes, zeit des Au gustus) Ilcrm. 22,547*= WK 6 sp. 205: C. lulio Agi(?)u(?)i(?) 1........a Macro Sant(oin). Agiunnis vicus auf merow. mz. -agius in Aev-agius?, Bsvaytoj?, Bis-agius. Coin-agius, Coinnagi (gen.), Com-agius, -ia, Port-agius, Ulagius, ün-agius. Agiustus M. (Wiesbaden) CIR 1521: Q. Vibius Eaetus mil. cob. II. Eaet(orum).nbsp;30 Agla Minor, O.inBaetica. Pün. n. h. 3,10.nbsp;Agle-diiiio O. j. Aiglun. Agtia (Britt.) Arne? llarme?. Vita Mar-culphi 2,13 ASS 1. mai 1 p. 7‘è K: Insulam, quae ab incolis loei illius Agna vocitatur.nbsp;Vita alia 3, 15nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;77 F: Britanniae region! quaiiidam adiacentem insulam, quae Agnus vocatur. aglia s. agnua. Ague ris oder Angeris, fl. j. VIndre, nhfl. 40 der Loire. Agni-acu-s O. j. Aigné. Agnio(n) fl. ,j. die Aa in Frankreich. Carhd. de S. Berlin cd. Gucrard ji. 18 (a.nbsp;648). 49 (a. 723): Sujira fluvium Agniona.nbsp;Vita MummoUni 7 ASS 16. oct. YII 2 p.nbsp;982 E: Super fluvium Agnionem. -a-gllO- demin.-suffix in patrongmica auf -agno-s; cf. gr. dgvóg von a^vog, amp;yvog, slaio.nbsp;agnïcï. *Aidagnos, Artagnos, *Broccagnosnbsp;EO g. Brocagni, Coiniagnus?, Colum(b)agnos g.nbsp;Columagni, Corbagnos, Curcagnos, Dalagnos,nbsp;Ercagni (spater Erchan), Maglagni Maila-gni, Talagni, Ulc(c)agni; pictisch w. saec. 6nbsp;Drustagni (nomin.), Drostan Drosten, u’. [Agisi-ac» — Agr____] |
Saiictagnus (yow lat. sanetus).--agn- wird zu -angn-, daratis ir. patronymica und demi-nutiva auf an, ivie Baitan, Coiman, Cronan, Dublin, Enan, Pailan, Finan, Gabran, Lonan,nbsp;Muadan, Orcan, Ossan, Eodan, Sanctan, Sa-ran, Slanan, Tecan; U'. und bret. an. Dienbsp;namensformen auf -agni auf den ir. ogam-inschriften (Corbagni, Dalagni) sind die vor-gangcr der sptdteren ir. auf -ain (Ultain g.nbsp;von ültan). Bie inschrift w. Cunegni (var. lonbsp;von atterem Cunagni), gen. von M. Ciinagnosnbsp;(tv. Cynan, bret. Conan) zeigt den ursprungnbsp;der ir. demin. auf -ïn (Coinin). Agllötes V. Steph. Byz.: Ayvamp;rig, td-vog KsXzLKfig naga xov wxsavóv, rag ’Agzefitóoigog.nbsp;Vgl. Anagnutes bei Plin. n. h, 4, 108. agnua f. baetisches feldmaft. Varro r. r. 1, 10, 2; Actus quadratus, qui et latus est pedes CXX et longus totidem: is modusnbsp;acnua Latine appellatur. (Jaen) CIL II20nbsp;3.361, c. a. 100 p. Chr.: Thermas . . . cumnbsp;[sijlvis agnuar(um) trecentarum. Colum. 5, 1, 5: Hunc actum provinciae Baeticae rustic! agnuam vocant. Isid. or. 15, 15, 5: Actum provinciae Beticae rustici agnos vocant. Vgl. Metrolog. scriptt. p. 125,9. 130, 4 H. und aKKiva. Ago .. . cogn. (Spalato) CIL III 2551: Ter. Pantera Ago . . AgO-luaru-S M. (Corroy-Ie-Grand) Sch. 30 145: Agomar, Agomarus. (Bartlow-Hills,nbsp;Essex; Vecht en) 146: Agomarus. (a. 640)nbsp;Pard, n. 293: Signum Agomari episcopi. Agon O. j. Ileugon, Orne. Agones V. in Gcdlia Cisalpina, am fuft der Alpen im gebiet der Agogna, Polyb. 2, 15, 8: quot;Ayaveg. AgOliesum vicaria, j. Agones, Ilérault; s. Agunna. Agoniicns M. (Pmguente) CIL Y 432:40 M. Agomic(us) G. f. . . tabina. -agO-S suffix, in Arvïr-agus, Bir-agos (Pirakos) cf. Biracatus, Coin-agus, Com-agus,nbsp;zlïioutgll-agos, .4«oiigl|-agos, Nert-agus, Pra-sut-agos?, Un-agus, ver-agos; vgl. aco-s. Imnbsp;mittelaltcr in O. = -aco-s, in Andel-agus,nbsp;Bmeti-agus, Cair-agus?, Calosen-agus, Ca-randen-agus, Carenten-agus, Diti-agus, Ge-bolci-agus, German-agus, Patriagus, Satan-agus (Satbanacus), Yarci-agus, u.a. Senon- 5 onbsp;agus pagus = Senonicus (Sénonais). Agostedumun s. Augustodunum. Agr .... cogn. (Carlsburg) CIL III1189. (Carthago) YIII 10541: Agr . . . |
Agraeea
ai
Agraeca F. praen. (Padua) OIL V 3070: Agraecae Vosmia[e]. Agranius M. (Curcggio) CIL Y 6611: M. Agranius Valerius. Ag re cogn. (Spalato) CIL Hl 2341: Fu-ficia Agre. Agrecius M. (Yknne) CIL XII 2103: Agrecius. Ygl- Agritius biscJiof von Triernbsp;im 4. jarhundcrt. L’AcJiérg, Spicil. 2,210'*. 10 Ai(son. prof. 14, tit. ji. 95: Censorio Attico Agricio (dat.). 14, 2: Agrici (voc.). Pard.nbsp;n. 143 (a. 565): Agridus archiep. Senon.nbsp;Gh'cg. Tur. h.F. 8,31: Agricium (var. Agre-cium) Trecassinum (var. Trie.). Agr-lcco-S 31. (Pouilly-sur-Tingeanne, dioc. de Langres) Lejay 248: A.gric.cos.nbsp;fi. li. ae. Agrilicus 31. (Chaves) CIL II 2468: Septum[i]us Agrilicus. 20 Agrilius JII., AgriliaiP. (Rom) CILYl 975 (2,36), a. 136: L. Agrilius L. f. Amplia-tus. 11262: C. Agrilius Fimius sibi et Agrl-liae Feliculae. 11263: L. Agrilius Mercu-rius. 11264: C. Agrilius /// aga fecit C.nbsp;Agrilio lasoni. 11265: Agrilia Asprenillanbsp;Agriliae Cornice. 11266: [Agjrilia Iconiunbsp;dedit L. Agrilio lanuarl vernae suo. 11267:nbsp;Agriliae Successae. (Tébessa) VIII 1942:nbsp;Agrilia Donafta]. (Lambèse) 2618°, 6: . . 30 lulius Agri . . us. dsaec.S in.) 3026: Agrilio Frisco mil. leg. III. Aug. natione Italieo.nbsp;(Palermo) X 7301: A. Agrilio A. f. Aspre-na[ti]. (Dijon) Lejay 100:1)(ecimus) Agrilies. Agriii-iu-s 31., Agriii-ia F. (Spalafo) CIL III 2163: Q. Agrinius Onesimus etnbsp;Agriniae Carite Agriniae Portunatae filiae.nbsp;(Aquïleja) V 8228: Q. Agrinius Glaucias.nbsp;(iRowi) VI1058 (7,139), a.210: Q. Agriniusnbsp;Saloninus. 11268: Agrinia M. 1. Felicula. 40 (Bu Ftis) VIII 805: Q. Agrinio Q. fil(io) Arn(ensi) Sperato Speratiano. (Khamisa)nbsp;5080: Agrinia Gaia. (lledjez-IIamar) 5501:nbsp;Agrinfija Victoria Agrini Donati filia. Agrinus 31. (El cerro deLcon) CIL II 2030: C. Licinio Agrino Osq(uensi). ('Pog-zirt) VIII 8998: F. lulius Agrinus. Agritia mancip. (a.542) Pard. 1 ‘iOp. 107. Agroetiu-S 31. Greg. Tur. h, F. 2, 8 (9) ad a.411: Agroaetius (var. Agroetius) ex pri- 60 micirio notariorum lovini. **‘ilg-ro-S struges, clades; air. ar (schlacht, niderlage), cy. air, aer schlacht, hampf, innbsp;arem. namen; gr. ay-pa (jagd, fang), ai.nbsp;(ghase) -ajra- m y ag- treïben; vgl. idg. |
aquot;-ro- (triff, aclcer). In *’’*Agro-tigernos (cy. Aerthirn), *agro-magus (ey. aerfa), Eati-agros, Su-(Sy-)agrius, Var-(Ver-)agrl.nbsp;Agrunironno (vicus) /ra/’ meroiv. mg.nbsp;Ags-atus 31. fow*ags [*acs], air. a (car-rus) — *aga, cf. gael. aisil, tv. echel, bret.nbsp;a,el(axis). (Reims) 'BSAF18Slp. 245: Agsati. Agt---- cogn. (Macarsca und Salona) GIL III 3214, 4. *agu- Icampf, air. ag, g. aga (u-sf), aymv, lo in Ago-marus, *Ago-nei’tus (pugna validus),nbsp;ir. Aig-nert, Aigh-neart. Aguciaco O. s. Acuciacus, Acutiacus. Agul_----O.? (Carcahuey) CIL II1657. Agulia, Agnliaco, s. Aculia, Aculiacus. -aguiu für -acus in O. Aeci-agum.nbsp;Aguili-acuill O. j. Eugny. Dipl. Pard.nbsp;n. 514 a. 721: In Aguniaco. Agumia vicus, O. j. Agonès, Ilcraulf. 3Ierotv. mg. BECh 6° s. t. 3, 106. Cf. vi- 20nbsp;caria Agonensis. Ag-uiitu-m 0. in Noricum, j. Lieng im Pustertale. Pliw.w./n 3,146: Aguntum. Ptol.nbsp;2,13,3: ’’Ayowtov (ayovqxo v cod. X). IA 279, 7: Agunto. (Seeon) CIL III 5583: II virum et praef(eotum) i(ure) d(icundo) civitatisnbsp;Aguont(i). (Sonnenburg bei S. Lorengen, a.nbsp;218 p. Chr.) 5708: Ah Ag(uonto) m(ilia)nbsp;p(assuum) LVI. (Casicl Diiino) V 708:nbsp;Cl(audium) Ag(uontum). (Rom, nach Sepfi- 30nbsp;mius Severus) EE IV n. 894'*, 11 qj. 313: M. Aur. M. Cl(audia) Dammo Acunt(o). Fotiun.v. 3Iart, IjQttO: Hic montana sedensnbsp;in colle superbit Aguontus (auuntus coddf).nbsp;Aguilteiis(es). (Rom) CIL VI 1569.nbsp;-agus s. -agos, -acos. Agusius AL, Agusia F. Gic. ep. AU. 11,23,2: Agusius quidam. ld. epis1.1‘5,llnbsp;(a, u. 708): T. Agusius. (Teramo) CIL IXnbsp;5067: L. Agusius Cn. f. L. Mussus. (Pan- 40nbsp;tam) XIV 2804: Agusiae T. f. Priscillae. Agnssius 31. (Rom) CIL VI 2626: Agussius Veratianus. Agusteduiuiin, Agustidtiuuiii, s. Au- gustodunum. Agusloiiemetuill S. Augustonemetum. Agustoredo, -return, s. Augustoritum.nbsp;Agustiidinensis s. Augustodunum.nbsp;AllOiSSUS 31. iberisch? (Nux, communenbsp;de Barran bei Audi, Gers) Blade n. 50: C. 50nbsp;Octavio Ahoissi f(ilio) Fausto. (Dép. desnbsp;Basses-Pyrénées) n. 158: Ahoissi (fil)io (te-st)amento. ai diphthong (voti den Römern in ae ver- [Agraeca — ai] |
Ai. .
Aidu-s
wandelt): Aebisoci, Aebosoca, Agganaieus, *aiba, Aidu-ï (Aedui), Ainos (Aenus, Enus),nbsp;-aio-, -aia, -aiae pl., Alaisiagis, Attaedio,nbsp;Bil-caisio(n)?, Caeroesi, Caiantolus, Caitio,nbsp;span. caetra KaLXQia, Gaisio, yaïsog gaesum,nbsp;lailkoYasi?, Leucitieai, Maiatai, Maiiisns, Ma-laios, Paemani, *(p)axaia schuh, *c§ =nbsp;*quai, Ritucai, Sacro-maini, Saedius?, Saemunbsp;Oder Safmu?, *saim-, Seixomniai, Tadgaloinbsp;10 Ptol.’EGKsyyai,Biavdooi)wtoDvminack Ernaultnbsp;dat. fem. sg. griechisch.--ae imnom.pl. von m. nbsp;nbsp;nbsp;arstammen, -antae, -atae, Belgae, Celtae,nbsp;-itae, SgiQxai, Volcae. Lepontischc gen.-fem.-endung -ai (von nomin. z) in Slaniai, Ver-kalai. ai in lusitanisehen namen CIL IInbsp;453. 454. 632. 660. 847. 912. 2543. 2657.nbsp;Fgrenaeisch wechscl von ai (uai), ei iind ae:nbsp;Baicorrixo Buaicorrixo, Beisirissi, Baeserte.nbsp;Zu ir. ai wird das a der stannmylhe durch 20 das folgende i gebrochcn; z. h. ir. flaith für *vlati-s. Ai. . . cogn. (London) CIL VII 1331, 47: C. F. {lis Of. ?) Ai... 1336,29: Offi. Ai..nbsp;Ai . . . ioi'ilgatus oder Aiio CIL II2772.nbsp;Ai. . il.. ioiiis im museum su Toulouse n. nbsp;nbsp;nbsp;145. .....ai ... . iinnin O. (Beynost, Ain) 'Allmer IT^-. Vikanis.....ai. . . .nnensibus. Aiarn-acii-iii O. und Aiarniacus (ca-30 strum) j. Jarnac, Clmrente-Inférieure. *ail)a f., danehen *aibo m. das aufiere, frewndlielie miene, air. aeb, gael. aoibh. Vil-Iciclit in Aebisoci Aebosoca? Aib-arus M. (Venosa) CIL IX 602: C. Virginio C. f Aibaro Menatia Valentinanbsp;mater et Aibarus pa(ter). A. iblioiiiai’liis M. (lleddesdorf-Nieder-hieher) CIR 694: A-ibliomarius Opfius. Aicad-ru-s M. Vita Filiberti 3,24 ASSnbsp;40 30. aug. IV ^). 80 A: Aicadrum . . . eidemnbsp;Aicadro. AicetuOSB’. (Old Penrith) CIL Vil 327: Aicetuos mater, vixit a(nnis) XXXXV, etnbsp;Lattio filia, vix(it) a(nni.s) XII. Limistus.(?).nbsp;coniu(gi) et filiae pientissi[mis] posuit.nbsp;Aicoiia s.- Axona. Aicoims M. cogn. (Laibach) CIL III 3853: Avitus Aieoni. Aicor. .. cogn. (Orange imd bei Nhnes) 50 CIL XII 5686, 25: Aicor, Aieo. Aicuria-v. (Vic de Chassenay, dioc. d’Autun) Lejay 290 bis. Aidaca . . (Wörther Au bei lliltenbcrg) IVZ 3 (1884) p. 277. [Ai... — Aidu-s] |
*Aid-agUll-S oder *Aidu-agno-s (Aidanus, Aedanus), ir. Aidan, Aedhan, Oedan, AI ir. hl.nbsp;((t.jh.) ASS 3. nov.l564. — Vita Carthacinbsp;1 ASS 11. mai III p. 376 A: Presbytero nomine Aidano. — Adamnani vita Columbaenbsp;1, 8 pt- 34 (Aidano rege . . .), 9 p. 35. 26nbsp;p. 55: Aidanus filius Fergnoi. 49 jj. 91:nbsp;Aidani filii Gabrani (cf. Ann. Cambr. a.nbsp;607). — 3, 5 p. 197 — 199. 201. — 6 p.nbsp;203: Aidanus filius Libir. — Ueher s. Ai- lonbsp;danus sive Maedoeus ep. Fernensis cf. ASSnbsp;31. ian. II p. 1112—1120. IJeber s. A,nbsp;priester von HU, ep. Lindisfarnensis (f 651)nbsp;s. ASS 31. aug. VI p. 688—694. Baed.nbsp;h, e. 3, 3. 5. 14—16. 25. 26. 28. 4, 23. 27. 5, 22. 24. — 1, 34; Aedan rex Scottorum, qui Brittaniam inhabitant. Aidisio O. Vita Bandaridi 2, 17 ASS 1. aug. I 66 F’ (6. jh.): In loco nuncupatenbsp;Aidisio.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aidlie (im SW von county Gedway, dioc. Kilmacduagh, barony Kittartan) IV 31. a,nbsp;526.622: Aidhne. Ann. U. a, 783: Aidne.nbsp;Vita Kellaci 3 ASS 1. mai I p. 105 B: Hi-Fiachriorum Aidhnensium ducem. aidll- feuer, air. aid, aed, ead, ir. aodh, w. aidd pl. eiddiau m. (eifer), mhret. oa/.nbsp;(eifersucht); idg. y aidb a^idb brennen, gr.nbsp;ai'amp;-agt; brenne, ]/ verwant mit alamp;-ognbsp;brand, gr. iQ'-agóg, ai. idh (indli-e) ent- 30nbsp;ziindc, ëdh-as-, idh-mas ansünder, brenn-hols, lat. aes-tu-s glut, aes-ta(t)-s, aed-e-snbsp;fcuerstatte, aidl-li-s; ae. ad für aid, ahd.nbsp;eit scheiterhaufen, as. idal, ahd, ital rein. In demm.*Aid-agnus, 31. Aed u-stamm, da-von Aidu-ï. Aidu-s, n-st. 31. Adamnani v. Columbae 1, 10 p. 36. 37: Domnallus filius Aido {nach (S'tol'cs*Aidös=*Aidouos cf.ylvuÉfog). 1,11nbsp;p. 38: Apud Aidum regera . . . Aidus rex. ï»nbsp;1, 13 j). 41: De Oingusio filio Aido Com-mani sancti propbetia viri. 1, 14 p. 42:nbsp;Aidum. . . . Dermiti regis, qui Aidus Slanenbsp;lingua nominatus est Scotica . . . Aidum. 1, 17 p. 45: De Colgio, Aido Draignicbe filio. 1, 36 p. 66: Aidum cognomento Nigrum (Ilubh). p. 67: Aidus Niger. 68: Aidus.nbsp;69; Aidum. 70; De Aido ... Aidus. 71;nbsp;Aidus Niger. 1, 43 y». 82: Ronanus filius sonbsp;Aido filii Colgen. 1,49 p. 91; Aidi (f598)nbsp;filii Ainmurech. p. 94; Domnallus Aidi filius. 1, 50 p. 98; Columbus filius Aidi. 2, 31 p. 144: Fintenii filii Aido. 3, 20 p. 225: |
Aidu-o-s
Aidu-i
Colgius films Aido Draigniche. Audi in Aid-nertli = *Aidu-nertos. Aidu-O-S Af. (^'o«*aidu-s feuer, ir. aid, aed, nir. aodh, w. aidd, hret. oaz zèle, jalousie, got,nbsp;aidV, aM. eit, europ. aidhu glut, cf. gr*alamp;v-gnbsp;hrennend), ir. Aodh, Aed, Aid (name einesnbsp;ir. königs, f 817), gen. Aedo, Aeda, Aidonbsp;(Aiduus Slebtiensis Patrick ed. StoTces 271).nbsp;Als V. der Gallia Lugdunensis (H)Aed-UOS, 10 -Hus, üs, pl. *Aidu-T, Aedui, Edui, Haedui, Hedui, Haedues, Alóovaioi, \lie feurigen’’. Naeh comm. Lucan. 1,427: Edui (Eduli C) dicti a verecundia, id estnbsp;cuto TTjg alSovg. Tectis enim capitibus priminbsp;instituerunt sacra facere, sive nequid adver-sum conspiciant, sive, ut dixi, ut confitean-tur vereeundiam circa deos habere. 428:nbsp;Edui (eduli (7) sunt abiliaco sauguine. Quinbsp;Eomanorum fratres dicti sunt. Den Aedui, ao die in Bourgogne centrale und Nivernais wonten, wurden die silber- und Irronze-mzn.nbsp;EDVIS rev. ORC(G)E(I)TIEIX Mur.-Ch.nbsp;4822—4828. 4831 zugeschriben. Polyh. 3,nbsp;47, 3: OiQExm d’ inï nolv ói avkavog, oi)nbsp;TCQÖg g'sv xdg a^axovg Aïdvsg (ei. lac. Gro-mvius: HqêvEg codd.) Kslxoï xccxoixovai, xxjcnbsp;Ó’ 0.710nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;avxov TtXsVQOV OQL^OVÖl TToGov ot TtQog OQxxop xsxXigévca xóóv ’’AXTtemv TtaqmQsioi. Caes. h. G. 1, 3.,^^: Haeduo. 9,'^: 30 H(a)eduuna. 10,^. 11,^: H(a)eduorum. H(a)edui. 12,*: H(a)eduorum. 14,**: H(a)e-duos. 15,**: H(a)eduis. 16,'; Haeduos.nbsp;*•***: H(a)edui. 17,”; H(a)eduis. 18,*';H(a)e-duorum. H(a)edui (hédui 2’). 19,¦''.23,quot;:nbsp;H(a)eduorum. 28,**: H(a)eduis. 31,”;nbsp;(noni.) aeduusnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;haeduos A E heduosAf haeduus li lieduus T. **’: sduos Ashh. h(a)eduos eelt, *”; aeduos AsJib. It h(a)e-duos cett, h(a)eduorum. ***’: seduis Aslib. 40 ha(ll)eduis A haeduis B' heduisAfï’. 32,**: H(a)eduus. 33,’; aeduos AsJib. M h(a)e-duos cett. 35,”; seduis AsJib. heduis T he-duis A'E'.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;‘1-'0; aeduos Ashh. h(a)eduos cett. *’; seduorü AsJih. h(a)eduoruirL cett. 36,**; seduos Aslib. h(a)eduos cett. *'; se-duis Ashb. haeduis AB'T he(l)duis 31.nbsp;Ha(e)duorum. 37,^; seduis Ashb. heduisnbsp;cett. II aedui Ashb. h(a)edui cett, IS,'quot;; gduisnbsp;Ashh. h(a)eduis cett, *’; gdui As/(6. h(a)edui 50 cett, ‘^**; aeduis Ashb. h(a)eduis cett. 44,^’; leduos Ashb. 31 haeduos AB’T. **”: aeduosnbsp;Ashb. h(a)eduos cett. *”; aedui Ashb. h(a)e-dui cett. 48,'*; aeduis Ashb. Bpr. eduis 31 HoivDBb, AJtoelt. Spracbschatz. J. |
haeduis AE corr. T. 2, 5,'*; H(a)eduum. ’; H(a)edui. 10,”: aeduos ilf haeduos T heduos As/(5. A héduosE. 14,^: H(a)eduo-rum. *: civitatis H(a)edu(a)e. “*: H(a)eduos. ‘*: eduis M h(a)eduis cett, ”: 'quot;eduosif haeduos cett, **; H(a)eduorum. 15,': eduo2i.Af h(a)eduorum cett. 5, 6,': H(a)eduus. *;nbsp;eduorum A h(a)eduorum cett. H(a)edui.nbsp;7,': (ciuitati) aedue 31 haeduae (^-ue Ashb.)nbsp;cett. h(a)eduorum. ^*: gdui 31 h(a)edui lonbsp;cett. 54,*'*: eduos 31 h(a)eduos cett, 6,4,*’:nbsp;aeduo® Af h(a)eduos cett. ”: eduis Af h(a)e-duis cett. H(a)eduis. 12,”: H(a)edui. *:nbsp;gduis E, h(a)eduis cett, ’: H(a)eduorum.nbsp;8.15.22. ]j(a)eduis. H(a)edui. 7,5,'*;nbsp;eduos Af h(a)eduos cett, ”: H(a)edui. ”:nbsp;H(a)eduis. 9, *”; eduorü Af h(a)eduorum cett, **; eduis 31 h(a)eduis cett, **: H(a)eduis. 10,*: H(a)eduorum. *: eduos Af h(a)eduosnbsp;cett. 17,”: eduos Af h(a)eduos cett, 20nbsp;H(a)eduorum. 32,’; eduoz; 31 beduorü Anbsp;haeduorum cdt. *; Haeduorum. **’; Haeduos.nbsp;34,*: H(a)eduos. 37,”: H(a)eduus. (Darausnbsp;Gros. 6, 11, 5: Sollicitatis etiam ad se Aeduis). ’; aeduo2|. Af haeduorum cett, *”;nbsp;H(a)edui. *'*: H(a)eduos. 38,**: H(a)eduo-rum. **: Haedui. Haeduorum, 39,*:nbsp;eduus A haeduus cett, 40,”; eduozi Af h(a)e-duorum cett, ***: H(a)eduorum. *’': Haedui.nbsp;41,*; eduo4 Af haeduorum cett. 42,*: edui 30 Af h(a)edui cett, 43,*”; aeWos E eduos A' haeduos cett, 45,””: H(a)eduos. 50,'”: Haedui, 53,*”: Haeduos. 54,*: H(a)eduis. *:nbsp;Haeduos. eduoru Af. haeduorum cett. *:nbsp;aeduos E haeduos cett 55, *: eduorü Af;nbsp;haeduorum cdt. ’: H(a)eduis. 59,”’61,**.nbsp;63,*; H(a)eduorum. H(a)edui. *”: aeduinbsp;Ashb. h(a)edui cett. 64,”; H(a)eduis. 67,*'’:nbsp;aedui Af haedui cett, *”: Haedui. 75,'’:nbsp;aeduis Ashb. haeduis cett. 76,”; aeduorü 40nbsp;As7(amp;. eduo4 Af haeduorum cett. **: h(a)e-duis o h(a)edui (3.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;77,*: h(a)eduis. 89,*: Haeduis. 90,*: aeduos Ashh. haeduos cdt. • ¦*: eduis Af h(a)eduis cett. **: H(a)eduis.nbsp;Hirt. b. G. 8,2,*^: Haeduorum. 45,*: aeduü Ü Af ediü Ashb. haeduis A haeduum E heduu T. aeduis Ashb. eduis Af h(a)eduis cett.nbsp;46,**: aeduos Af eduos Ashb. h(a)eduos cdt.nbsp;54,**: aeduos Af h(a)eduos cett, *®; edui Afnbsp;h(a)edui cett, Cic. ad Att, 1,19,2 (a.u.694): 50nbsp;Haedui, fratres nostri, pugnant. Epist, 7,nbsp;10, 4 (a. u. 700): Non modo hostes, sednbsp;etiam fratres nostri Haedui. Be (fwiw. 1,41, 3 [Aidu-o-s — Aidu'ï] |
Aidu-i
zóqtjg dii(pd'Stqev Atóovovg 'Pcopatav dnoGzfi-vai, xal zov KaïGaqog èveiStGavTog avzoig (fiXtav etpaGav ttaXaiav sqiamp;axsvai.. Dio 38,nbsp;32,2 (a. u. 696): Aiöovcov. . .Aïöovoi. 34,1.nbsp;39,2,1 (a.697): Al'óovoi. 40,36,5 (a.702):nbsp;Aiëovav. 37,1: AïSovoi. 38,3: Atöovav.
; Incerti panegyricus Constantio Caesari dicfu.s 21: Civitas Aeduorum (Autun). Eumenünbsp;gratiarum actio Constantino Augusto (a. 311)
1: Flavia Aeduorum. 2: Aeduis (dat.). 3: lo Aedui. . . Pi-inceps Aeduus ad senatum ve-nit. . . Aedui (pl.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4: Aeduorum . . . Pra-
ternitas Aeduorum . . . Civitatem Aeduorum. 5: Dixi, quam bene meritis Aeduis subveneris . . . Aeduorum labores, quosnbsp;sustulisti. 14: lam non antiquum Bibracte,nbsp;quod hucusque dictum est lulia, Polia, Plo-rentia, sed Flavia est civitas Aeduorum.nbsp;NI) occ. 42, 38: Praefectus laetorum Acto-rum (Aeduorum Boeking). NG 1, 4: Civi- 20nbsp;tas (A)eduorum. Auson. lectori 5 p. 2, 5nbsp;Sch.: Gens Haedua matri de patre. Parent.
6, 5 — 6 p. 43: Potentes Haedues (haedu-ges Y). Sulpic. Sever, vita Martini 15, 1: Quid etiam in pago Aeduorum gestum sit,nbsp;referam. Sidon. Apoll. epist. 4, 21, 2: Hae-duus pater tibi, mater Arverna est. Pi-i-mis Haeduis (eduis ill) deberis. 5, 18, 1:nbsp;Haeduae civitati te praesidere coepisse libensnbsp;atque cum gaudio accepi. lul. Honor. 13 3o
?. nbsp;nbsp;nbsp;32 B.: Haedui (edi VC bedi 8). Steph.nbsp;Byz.: AiëovGioi, avggaypiPagatmv, nqbg zfjnbsp;KeXzixrj PaXazCa, ’AnoXXóöwqog iv ^qovixamp;vnbsp;ë'. Constanta vita s. Germani 1, 1, 3 ASSnbsp;31. iul. VII p. 202 I): Aeduam profectusnbsp;est, ubi lulius reipublicae rector, ac guber-nator Galliae residebat. Cone. Aurelian. Illnbsp;a. 53s (Mansi 9,20 C): Agrippinus episco-pus ecclesiae Aeduorum (Autim). Condi.nbsp;Lugd. II a. 567 (9, 788 I))\ Syagrius ... 40nbsp;episcopus ecclesiae Aeduorum. Paris. ITnbsp;a. 573 (8671)): Syagrius . . . Aeduorum episcopus. Matisc. a. 581 (936 D): Syagriusnbsp;episcopus Aeduorum. Lzigd. Ill a. 583nbsp;(943C). Matisc.IIa.585 (957 C): Syagriusnbsp;episcopus ecclesiae Aeduorum. Fortun. v.nbsp;Martini 1, 325: Post Aeduorum templumnbsp;dum evellere vellet. Greg. Tur. virf. luliani
?. nbsp;nbsp;nbsp;30: Sinphorianum Aeduum. Vita Eptadii
1 ASS 24. aug. IV p. 778 C: Augustodu- so nensis Aeduae Galliarum oppidi. Vita Be- 'nbsp;siderati 3 ASS 8. mai II p. 304 A: Aeduorum civitatem. Vita Ema/ni 1,4 ASS 16. mainbsp;III p. 5961’.’ Aeduae civitatis. Vita Aredii
90 (a. 44): Diviciacum Haeduum. Strdb, 4, 1, 11 p. 186: 'Pïi 8ï xal b’'Aqaq sx tavnbsp;’'Aknscov^ bqi^mv £fjxoavovg ze xal Alóovovgnbsp;(aiSovlovg codd)) xal Aiylt;)^yovag xal Oiiadi)-xaOLOvg. 3, 2 p. 192: Tb zcöv Aiöovmvnbsp;(^’Edovcov codd?) sê'vog, nóhv êj^ov Ka^vllï-vov inl TW ’A^aQL xal q)^ovQiov BC^Qaxza.nbsp;ot dè Ai'óovoi xal Gvyyeveïg ^Pa^aicov mvo-^d^ovzo xal TtQamp;TOi xmv ravry TtQoGiiX'd'Ovnbsp;10 nQog zrjv cpMav xal Gv^^aylav. ... Ot St]-xoavoC, ëiatpoQoi xal toïj 'Proftaiotg sx nok-lov ysyovózsg xal roig Alöovoig (iöovoignbsp;codd.) . . . Tohg Alöovovg (èóovovg codd.) ...nbsp;4j3. 193: ’Ttzsq ovv zamp;v^Elovfjzztmv xal zamp;vnbsp;Erixoavêóv Al'öovoi (ot bovoi codd.) xalAty-yovsg oixovGi nqbg SvBlv. Liv. 5, 34, 5 (eunbsp;a. 391 a. Chr.): (Bellovesus) Bituriges, Ax-vernos, Senones, Aeduos, AmbaiTos, Carnu-tes, Auleroos excivit. 9: Insubribus pagonbsp;•20 Haeduorum. Epit. 61: Quibus (Allobrogi-bus) bellum inferendi causa fuit, quod Teu-tomalium Salluviorum regem fugientem re-cepissent et omni ope iuvissent, quodquenbsp;Aeduorum agros, sociorum populi Eomani,nbsp;vastassent. 104: Eogatus ab Aeduis et Se-quanis. 137: Ara Caesari ad confluentemnbsp;Araris et Ehodani dedicata, sacerdote createnbsp;C. lulio .Veroondaridubno Aeduo. Mela 3,nbsp;2, 20: Aquitanorum clarissimi sunt Ausci,nbsp;30 Celtarum Haedui, Belgarum Treveri, in Hae-duis Augustodunum. Plin. n. li. 4, 107:nbsp;Aedui foederati. 17,47: Aedui et Pictonesnbsp;calce uberriraos fecere agros, quae sane etnbsp;oleis vitibusque utilissima reperitur. Tac.nbsp;h. 1, 51: Sequanis Aeduisque. 64: Adver-sus Aeduos . . . Aedui (pl.). 2,61: Proximosnbsp;Haeduorum pagos. 4, 17: Aeduos Arver-nosque. 57: Sacrovirum et Haeduos. A. 3,nbsp;40: Aput Aeduos lulius Sacrovir. 43: Aputnbsp;40 Aeduos (mit hauptsiadt [caput gentisj, j.nbsp;Autun). 44: Aeduos. 45: Eduis. 46: Aeduos. 11,25: Primi Aedui senatorum innbsp;urbe ius adepti sunt. Plut. Caes. 26: Tbnbsp;Tamp;v ’Eöovmv Bamp;vognbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nqbg avtóv.
Flor. 1, 36 (3, 2): Gum adversus eos (Al-lobroges et Arvernos) similes Haeduorum querellae opem et auxilium nostrum llagi-tarent. 44 (3,10): Haedui de incursionibusnbsp;eorum querebantur. Ptol. 2,8,12: Tb zamp;vnbsp;50 Aiamp;óav êamp;vog xal nókei.g avramp;v AvyovGzó-êovvov, Ka^vlhvov, AovySovvov (vrizqónoXig.nbsp;Appian. Gall. 16: Atdovoig ezi, nqb zov Kat- \nbsp;Gaqog inoXk^si cpiXoig o^Ui 'Papatcov . ¦ •;nbsp;avé^ev^sv anb zamp;v Aibovmv. 21: quot;Ow oBqi-
[Aida-l]
-ocr page 49-Aidu-ï — Aimala
35 col. 1305 B Buin.: Aeduae civitatis. Sfe-phani Africani vita Amatoris 4,25 ASS' l.mai I nbsp;nbsp;nbsp;p. 57 B: Aeduam profectus est, ubi luliusnbsp;reipublicae rector ac gubernator Galliae prae-sidebat, 4,28 p. 58 C. E: Ad Aeduam civi-tatem. Audoeni v. EUgii c. 35 d’Achéry spicil.nbsp;2,88; Civitatem, quae olimEdua, nunc autemnbsp;Augustidunus vocatur. Vita s. Praeiecti 3, II nbsp;nbsp;nbsp;ASS 25. ian. II p. 632; In Aeduorumnbsp;10 urbe. Vita Audoeni 8, 15 An. Boll. 5, 93; Civitatem Galliarum Aeduam, quae nunc Augustidunum vocatur. Ursini vita Leode-garii 1, 5 A8S 2. oct. J p. 486 A: Agusti-duno, quae est Aeduorum civitas, feceruntnbsp;pontificem. 1,12 p.487 A: Urbe sua Aedua.nbsp;B: Ad civitatem Aeduam. Dipt. Bard. 587nbsp;a. 746: Eduam civitatem. Auf inschriften:nbsp;(Manijaskale) CIL III 370; Aedu[us]. (Pe- tronell) 4498;......s Amabilis cives Ae- 20 duus. (Aulwn) VI 11090 = Bejag app. B p. 250; D(is) M(anibus) Aemilio Morvinniconbsp;Aeduo. (Nimes) XII 3325: Mur(millo) Columbus Serenianus (pugnarum) XXV na-t(ione) Aedvs [ = Aedu(u)s]. (Alise-Sainte-Beine, c. a. 48 p. Chr.) Bejag 5: Omnibusnbsp;bonoribus apud Aeduos et Lingonas functus.nbsp;(Prégilhert, canton de VermoMton, Yonne, a.nbsp;258 Oder 259 p. Chr.) B8AF 1879 p. 100nbsp;—103: Aed(uorum) f[ini]b(us) ab Aug(u-30 stoduno) m(ilia) p(assuum) LXXII. (Grand-Villars hei Moirans im Jura) B8AF 1888nbsp;p. 218—222 == BE n. 54 (1889), 775 p.nbsp;435 — 436 cf. Allmer et Dissard 2 p. 82;nbsp;[. . . . Latijnio Pomp[tinJa (tribu) Latininbsp;fil(io) Camfpjano, Aeduo, sacerd(oti) IIInbsp;(trium) provinciarum Galliar(um), (offi]ci(i)snbsp;et honofribu|s omnibus [in reb(us) publjicisnbsp;[suis funcjto Seq(uani) [pujblice.— Murat.nbsp;1088, 6 = MilUn voyage 1 p. 336: Q. Se-40 cund(i) Quigonis civis Treveri, IlIIlI vir(i)nbsp;Augustalis in Aeduis oonsistentis omnibusnbsp;bonoribus inter eos functi. (Biom in dernbsp;Auvergne) Or ell 193: Genio Arvernorumnbsp;Sex. Orcius Suavis Aeduus. (Auxerre) MSAFnbsp;30 (1868) p. 142—148; D(is) M(anibus)nbsp;et memoriae Aureli Demetri adiutori(s) pro-e(uratoris) civitatis Senonum, Tricassinorum,nbsp;Meldorum, Parisiorum et civitatis Aeduorum.nbsp;(Monceau-le-Comte, canton Tannay, Nièvre)nbsp;60 B8AF 1877 ji. 199; Opifices loricari qui innbsp;Aeduis consist(unt). (8ens) J)A n. s. 11nbsp;(l865) p. 417; Aquiliae Placiliae civi Aeduaenbsp;luli IThermiani eojniugi. (Bjyon) Allmer etnbsp;71.115; A[quiliaePlaoc]il[lae civi Ae]d[uaenbsp;uxori]. Boissieu p. 517 w. 75: Mariae Ma-crinae Aeduae. Allmer etD. w. 114; Aed[uo]nbsp;summis [bonoribus] apud nos functo, sacer-doti ad templ(um) Eom. et Aug. ad confluent. Araris et Rhodani. (Avenches) CIBnbsp;XIII 5110; C. Valer. C. f. Pab. Camillo,nbsp;quoi publioe funus Haeduorum civitas etnbsp;Helvet(iorum) decreverunt et civitas Hel-vet(iorum) qua pagatim, qua publice sta-tuas decrevit lulia C. lull Camilli f(ilia) lonbsp;Pestilla ex testamento. — Aedueusis. Ste-phani Africani vita Amatoris 1, 1 ASSnbsp;1. mai I p. 52 C: Procerum Aeduensium. |
1, 2 p. 53 E: Ex civitate Aeduensi. Als M. von Aedui sind ilherlifert: Alau-cos, Anorbos, At(e)pilos, Cavarillus, Coios, Convictolitavis, De(i)viciacus, Diasulos,nbsp;Dub(m)norï(é, ei)x, Dubnocoveros, Litavl-cos, Aemilius Morvinnicus, Orc(g)i(e)ti-rlx, Sex. Orcius Suavis, Sacrovir, Togian- 20nbsp;tos, Valetiacos, Vercondaridubnus. — Vonnbsp;Aedui abgeleitet ist Aedu-ÏCU-S Auson.nbsp;parent. 4, 2 p. 42 Sell.: Patris et Aeduicinbsp;(Scaliger; aeducii V). 6, 3 p. 43: Hgduiconbsp;ductum de stemmate nomen. Prof. 17, 7nbsp;p. 66; Stemma tibi patris Haeduicumnbsp;(Mommsen; Hedui V). -aidU'S in M. Con-aidus, *Dubo-aidus (ir. Dub-aed). Aigrone 0. j. Airon-Notre-Dame und 30 Airon-Saint-Vaast, Pas de Calais. Aiio G. (Penalva de Castro) CIB II 2772; Ai. io oder Ai. . . ioragato. Aiio(n) M. (Pmalva de Castro) CIB II 2782: C. Calvisio Aiionis f. Gal(eria) Sa-bino. (San Esteban de Gormag) 2814; L.nbsp;Tritalicu[s] Aiionis Plavi f. 2822: [C.]nbsp;Aionis f. Calvisio Sabino. (Bara de losnbsp;Infantes) 2859: Apolinius Turainus Aiponinbsp;(Aiioni, Aponi?) f(ilius). (Ehersdorf) III 40nbsp;4597; Oomisi Aionis. (Bondon) VII 1336,nbsp;30: Of(fioina) Aio .... (Trier) CIB 825:nbsp;Cassis Aio. (Poitou) )Scb. 162, (Be Bangon): I. Aioni. -aiio- in Cottaiius, MAVC . . . AIIOS; s. -aio-. Ail bine fl, s. Albanios, Albinios. Ailenus M. Adamnani vita Columbae 1, 43 p. 82: Colman Canis, filius Aileni. Ailirubrias vieus auf merow. mz. so Aimala 0. j. Emael. Vita I. Huherti 1, 7 ASS 3. nov. I p. 800 B: Ad villamnbsp;Aimala. 3* fAidu-I — Aimala] |
aimil- — A-iu-s
Aiusia
Alat-ei'vae
Alator. .
A-latinl
28,50^1.299,1 ƒƒ.: Avis galerita, quae Gal- Matrib(us) Alatervis et Matrib(us) Campe-strib(us) cob, I[I] Tungr(oram) ins(tante) Ulp(io) ScSrin ~J (centurione) leg(ioiiis) XX:nbsp;V(aleriae) V(ictricis). cf. M. Atervos. Aliltor. . (Roohj Wood hei Nucélles in Barloivay parish, Hertfordshire) CILYH 85:nbsp;D. Marti Alatori Dum(nonius ?) Censorinusnbsp;GemellI fil(ius) v. s. 1. m. (South Shields)nbsp;EE 7 jp. 316 n. 399: Mart(i) Ala(tori);nbsp;10 Oder lat. ^der jager ’ ? Al -auco-S M. auf gclhkupfer-mz. der Ae-dui. Mur.-Ch. 5080 — 5083 (5080. 5083 vom 3Iont Beuvray, Saóne-et-Loire, 5081 ausnbsp;Vendeuil): ALAV, ALAVCOS. Cogn. (Spo-leto) CIL I 1406: L. Magni(us) L. 1. Alau-cus. (Tarragona, aus Italien) II 4970,15:nbsp;Alaucus [I]uli. (Narhonne) XII 4801: ï.nbsp;Fadius T. l(ibertus) Alauc[us]. (Palestrina)nbsp;XIV 3369: L. Plotinus L. 1. Alaucu[s].nbsp;20 Topfermarke Alauoi m(anu) aus Tours Sch.nbsp;170 und Le Bernard. Vgl. Varr. l. l. 8,36,nbsp;65: Quare si essent in analogia, aut ut Poe-nicum et Aegyptiorum vocabula singulisnbsp;casibus dicerent aut pluribus ut Gallorumnbsp;ac ceterorum; nam dicunt alacco alaucusnbsp;(ala’'cus F) et sic alia. H-lauda f., die haubcn-lerche; Stokes vgl. ir. luad. Aus alwda ward ital. allod-ola lod-olanbsp;allod-etta, prov. alauza alauz-eta, afrg. aloe,nbsp;30 nfre. alouette (woraus hret. alc’houeder alc’-bouedez, umgestaltung des einhcimischen wortsnbsp;ec’houedr ec’bouedez), aspan, aloa aloeta,nbsp;nspan. alondra. I)as irische tvort ist fuiseognbsp;gl. baec alauda Stokes Ir. glosses 1860 p. 7,nbsp;140. — Plin. n. h. 11, 121: Pai-vae avi,nbsp;quae ab illo (apice) galerita appellatanbsp;quondam, postea Gallico vocabulo etiamnbsp;legioni nomen dederat alaudae. Caesar hattenbsp;ivürend des gallischen kriegs one ermachtigungnbsp;« des senais aus transalpinischen Galliern dienbsp;legio Alaudae errichtet, Suet. Caes. 24: Adnbsp;legiones, quas a re publica aceeperat, aliasnbsp;private sumjitu addidit, unam etiam exnbsp;Transalpinis conscriptam vocabulo quoquenbsp;Gallico (Alaudae enim appellabatur), quamnbsp;disciplina cultuque Eomano institutam etnbsp;ornatam postea universam civitate donavit.nbsp;Ire soldaten nannte Cicero scherzweise insgenbsp;sammt Alaudas, in hestimmtem gegensatze zunbsp;.oo legionen mit nummern. Ad Att. 16, 8, 2:nbsp;•Antonium cum legione Alaudarum ad ur-bem pergere. Philipp. 1,9,20: ludices ma-nipularis ex legione Alaudarum. 5, 5, 12:nbsp;Antesignanos et manipularis et Alaudas iu- [Alator.. — A-launï] |
dices se constituisse dicebat. 13,2,3: Hue accedunt Alaudae ceterique veterani. 18,37:nbsp;Ut Alaudae in tertia decuria iudicarent.nbsp;(Tarragona) CIL II 4188; Trib. mil. leg(i-onis) V Alauda[eJ. (Triest) V 547; M[il(es)]nbsp;leg(ionis) V. Alaud[ae|. (Bom) OrclL 3522;nbsp;C. Sallio Matern. bucinatori leg. V Alaudae.nbsp;(Alacchia) CIL IX 1460; Legione V Alaudae. (Capestruno) 3380; [Trib.] mil. leg.Vnbsp;Alaudae. (Foligno, nach a. 71) Orell. 773nbsp;= Wilm. 1148: Trib. mil. leg. V Alaudae.nbsp;— Melitonis vlavis cap. 8 (Pitra, Spicil. So-lesnt. 2 p. 543): Per alaudas, quae a laudenbsp;nomen accipiunt, secundum illud: Quod gerit ore melos, Ormella vocatur; [Alauda]nbsp;quod sit avis laude plena, sonare potest;nbsp;signifieantur viri spirituales, qui psalmis,nbsp;hymnis et canticis spiritualibus creatoremnbsp;suum laudare delectantur. Alarccll. medic. lice alauda dicitur. 29, 30 p. 310, 20.’ Coridallus avis, id est quae alauda vocatur. Gr eg. Tur. h. F. 4,24 (31); Avis ooredallus, quam alaudam vocamus. lul. Honor, cos-mogr. 13 p. 32 R.: Alaudes (alaides P; Ve-lavi ei. Miillcnhoff). Aldelmi Sagiensis mir.nbsp;Oportunac 14 ASS 22. apr. Ill p. 70: Viditnbsp;aviculam nomine acredulam, quam vulgusnbsp;vocavit alaudam. Alauda M. cogn. Martial. 12, 58, 2: 30 Estis, Alauda, pares. 60,8: Liquidum potetnbsp;Alauda merum. (Ahellino) CIL X 1141: C. Aruttius C. f. Gal(eria) Alauda. Alauiia O. in Britannia, l) Stadt der Banmonii, j. Bough Castte. Ptol. 2, 3, 7nbsp;ji. 92, 6 M: 'Alavva, vïïleicht Velunia heinbsp;Rav. 5, 31 p. 435, 3. 2) Stadt der Otalini,nbsp;j. Alnwick? Ptol. 2, 3, 7 p. 93,417.- Akavvanbsp;(alvra X). Rav. p. 428, 10. 4.30, 17. 434,nbsp;15. IA 386, 6: Ab Alauna.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Alauua O. in Gallien, l) j. Alleaume-lès-Valognes, Manche. 7A 386,6: Ab Alauna. TP: Alauna. 2) in Gallia Lugdmensis, j.nbsp;Allonnes, Sarthe. Pard. dipl. n. 230 a,61ö:nbsp;Infra terminum Alaunensem. Alauna ft. Rav. 5, 31 p. 438, 16; cf w. Aunl (nbfl. des Dee hei Chester). Alauua silva = Pensavelcoitj. dorfPensel-'wood an d. guellcd.Stour. Rav. 5,31p. 425,11. A-lauiiI V. in Noricum. Ptol. 2, 13, 2: 50 Feovansg xal 'Ahxvvoi, doppelgcmeinde amnbsp;südahkangc der norischen Alpen; vgl. civitasnbsp;Saevatum und Laiancorum. NIgt; occ. 42,68:nbsp;Alauni. Vgl. Alounae. |
Alauni-acu-s
Alb-anu-s
Aliuii)i-acu-s O. j. Alonne, s. Alaiina. Alauiiiiini O. in Gallia Narbonensis, j.nbsp;Notre-Dame-des-Anffes hei dorf AluunlAu-lun), commune de Lurs, Basses-Alpes. (Yi-carello) GIL XI ;I281. 3284: Alaunium.nbsp;3282. 3283: Alaunio. IA 343, i. 388, 3:nbsp;Alaunio. TP: Alaunio. Al-aun-iu-s local-G. daselbst, GIL XII 1517: . . . us Tacitus Alaunio s. p. v. s.nbsp;10 1. [m.] A-lauuo-s ft. 1) j. Axe. Pto?. 2, 3, 3: 'Akavvov Ttotufiov SK^okcd. 2) j. Alne beinbsp;Alnwick in NoriJmnheGand. Ptol. 2, 3, 4:nbsp;‘Akctvvov noTcifiov ix§okaC. Baeda h. e. 4,nbsp;28: Alne. Al-anno-S G. (3Iannhcim) CIR 1717 = Haug 88: Genio Mercurii Alauni. Vgl.nbsp;Alounis. alatisa f,, alse, fisch; prov. alausa, ited, ‘io span. alosa, fre. alose. Auson. Mos. 127:nbsp;Stridentesque focis, obsonia plebis, alausas.nbsp;Gargil, Alarüal. de med. 62: Capiuntur pi-sces natura pingues, ut sunt salmones etnbsp;anguillae et alausae et sardinae vel aringi. Alavotlieusis pagus, pays de Voux, en Gdtinais. Pard. dipt. n. 177, c. a. 570; Innbsp;pago Alavodiense. Aliivöria O. der Vascones, j. Alagon am Ebro. Plot. 2,6,66: Akavmva. IA 444,1:nbsp;00 Allabone {var. Allobone). Al»). . F. (Mailand) GIL V 5793: Alb.. Cara. Al»).. . aiiea F. (Larn) GIL IT 2855; Ambata Alb. . .auca Segovetis f(ilia). Alba ((/ alb, idg. albh weift sein, glanzen) gebirge die raukc Alb. Vopisc. Prob. 13,7: Ultra Nigrum fluvium et Albam; cf.nbsp;Ptol. 2, 11, 5; Td Sgdvvga roig 'Akndoignbsp;{oQi}) y.a'c ovta ineg xgv y.srpakgv tov Aiï-10 vovjSlov. Alba ft. l) in Hispania Tarraconensis. Plin.n.li.‘?)ft2'l-. Ulumen Alba. 2) dieAube,nbsp;nbfl. der Seine. Pard. dipt. 257, a. 63i2: Innbsp;Briegio sujier iluviolum Alba. Vila German,nbsp;oirg. 3 ASS l.oct. lp.340: Super ripas fluvii,nbsp;cui Alba vocabulum est. 3) lotiac v. Eusfasünbsp;1, 3 ASS UI), mart. III p. 787 A; Inter flu-vios Mugram et Albam. Vila Agili 2, 5nbsp;ASS 30. aug. VI p. 577 B; Inter Albam etnbsp;50 Mueram in loco, qui dicitur Eboriacus. 4) j.nbsp;VAubetin, nbfl. des Grand-Morin, Seine-et-Marne. 5) Trad. Wiz. 194. 224 a. 718:nbsp;Ad Berunivillari(e) ad Alba. 6) die (oberenbsp;bei Dogern, untere hei llerrenalb) Alb. |
Alba ligurisch? ’weifte stadt’ l) in Spa-nien, j. Arjona. 2) A. Helvia oder Helvo-rum, j. Aps, arrond. Privas, Ardèche. 3) A. Pompeia, j. Alba. Albani-aca F. cogn. (Mailand) CIIj V 6116; Valeriae Valerin(ae) Albaniacae. *Albaili-acu-s 0. j. Albagnac, dép. de VAveyron, Cantal; Aubagnat, Haute-TjOire. Alban-illa F. (Gherasco) GIL Y 7676; Ulattiae Albanillae.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo *Alban-io-s ft., j. Belvin. Adamnani vita Golumbae 2, 4 p. 108: Rivulo, qui dicitur Ailbine. Oder— AlbiniosV *Albauto-iuagus O. j. Aubenton an der Aube, Aisne. Alb-aiiU-S M. cogn., Albaiia F. celtisch und römisch. (Lmahon, 330 p. GJir.) GIIjnbsp;II 191; Albani. (Mérida) 600; C. Vibiusnbsp;Albanus. (31edina de las Torres) 1026: Lu-cianus M. f. Al[b]anus. (Lebrija) 1294; L. 20nbsp;Acilio Quirina Albano. (Las Gabezas denbsp;San Juan, 49 p. Ghr.) 1302; Albani Sun-nae f(ilii). (Gabeza del Griego) 3100: [A|l-banus. (Bei Almazarron) 3525—3527; Albanus. (Narenta) III 1792: C. Pollius Albanus. (Giüuk) 2728; M. Plaetorius Albanus. (Tifey 3256; Albanus. (Bregetü) 4338:nbsp;Albanus Balvi f. dec. ala Augusta Ituraeo-rum domo Beta vos.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Karnhurg) 4875: Albano Q. Sab. ver(nae). (Bosendorf) 4919:30 Gambugio Albani. (Tamenberg) 4932: C.nbsp;Sempronius Albanu.s.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(S. Ljambrecht bei Neumarld) 5061; Albane Sabinaes a[n]cil-lae. (Ijctusch) 5112: Albanus Hespani ser-(vus). (Voitsberg) 5412; C. Atucio Albano. (Augsburg) 6010,*: Of(ficina) Albani. (II-bono) I) XXXI a,127p. Chr.: Numerio Albano. (Aquilamp;ja) V 1008: L. Vibius Albanus. 1452; Q. Lico[vi] Albani. (Adria)nbsp;2333: Albanus. (Brescia) 4597: Albanus jynbsp;Quartio. (Nave) 4719: Albanus. (Brebhia)nbsp;5502; M. Valerius Albanus. (Pavia) 6407: N. Albanus. ('JVbi^ara) 6529; Albanus. (Tro-baso) 6645: Albano. (Locarno) 6648: . . Ouf. Albanus. (Susa) 7242; M. Luciliusnbsp;Pruendi 1. Albanus. 7256: P. Trebio P. [f.]nbsp;Oor. Albano. . . P. Trebius P. f. Oor. Albanus. (Watermot'e bei Cirencester) VII 66:nbsp;Tur(ma) Albani. (Stannington, a. 124 qh Chr.)nbsp;1195: ...Albani [filio, Su]nu[c]o. (Lon- sonbsp;don; York) 1333(^^~^*: Albani, of. Alban(i).nbsp;(Bei Carpentras) XII 80; Albano Buss[ullinbsp;fi]l(io). (Fréjus) 277: Albano Tallutiusnbsp;pater. (Bernmes) 1187; M. Hirtuleio M, f. [Alaiuii-5cu-s — Alb-finu-sJ |
Albar-inus
Albia-henae
Volt. Albano. (Vitnne) 1994: Albaaa. j (Nimes) 3069: [AJurelius Alban[us]. 3436: jnbsp;6. Attio Albano. 3597: Albanus. (Milhaud)nbsp;4078: L. Avillio Albano. (Orange; lJic; \nbsp;Aoste, Nimeft) 5686/’: Albani ma(nu), of. inbsp;Alba(n(i). (Frcjus; Orange; Vienne) 0. |nbsp;Val. Albani. (Chalon-sur-Saóne) Canat j?. 33;nbsp;Albanus Excingi f. eques ala Asturum na-tione Ubius. (Paris) BE 1882 p. 114.nbsp;10 (Seurrc, dioc. de Bcsangon, doyenne de Neu-blans) Lejay 271. (In l’Allier; Studenberg;nbsp;Windisch) Sch. 179.180: Of(ficina) Albani.nbsp;Aueh aus Bordeaux bei Jullian n. 420. 421.nbsp;(Scchietn) CIB 450: Albania Albani f(ilia).nbsp;('l'rier) 824: L. Albanus. (Mainz) 984;nbsp;Valerius Albanus. (Zahlbach) 1162: M. Lu-tatius M(arci) f(ilius) Ser(gia tribu) Albanusnbsp;dom(o) Cor(finio). (Mariusaal) 1174: L. Do-nius Albanus. (Baden-Baden) 1G5S: L. Ae-20 milius Albanus. — Cotistanfii vita (lermaninbsp;1, 6, 52 AjSS 31. iul. VII p. 211B: Albaninbsp;martyris. Vita Severi 2 An. Boll. 5, 417:nbsp;Sancti Albani martyris. 8^.421: Beatinbsp;Albani oratorium.
Albiir-iiuis G. (bei Ie Barrou zwischen Vaison und Carpentras) CIL XII 1157:nbsp;[Solijmari f. Albarino. Vgl. ligur. O. Al-bar-ascus (a. 839), C. Albarenius C. f. (Pavia) CIL V 2845 von *Albarenus aus ‘‘'Also bar-ius. Stokes vgl. piet. Art-ablar (für -al-bar?) Ann. U. a. 708.
Albiiri-OSCils von ‘“Albar-iu-s, O. j. Ar-barel. Testamentum Ahhonis a. 739 in Marion, Cartulaire de Saint-IIugues de Grenoble p. 39 (cf. Paid. dipl. n. 559): Colonica ubinbsp;dicitur Albariosco, quem Marcianus servosnbsp;noster habet.
All'»iir-itns fundus. Cod. tradd. eccl. Ravenn. 73, 6.
40 Al barna O. j. Aubarne, co-mmune de Saintc-Anastasie, Gard.
Albarno(n) O. j. Barnon, Basses-Alpcs. Allu'ceia 0., s. Albocola.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;''
Alben 110 s. Albinnum. nbsp;nbsp;nbsp;'
Albentibili s. Albion. nbsp;nbsp;nbsp;|
*alb-ento-, *alb-anto-'glanzendweilT, \ participialstamm als fluftnamen-element, in\nbsp;‘''Alba(e)ntia, Albanto(n), vom adi.-.stamm \nbsp;-albo-.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1
60 ‘‘‘Albento-gillllll 0. Albentiolum y Am-¦ bencheul, im gau von Cambrai, Nord. jnbsp;Alberici-acu-in O. j. Oberchies, Nord.nbsp;Alb?-ta fl. j. l’Aubois en Berry. lonaenbsp;rita Eustasii 3, 16 ASS 29. mart. III p. i
[Albar-iuus — Albia-henae]
79077 = Mabill. ASS Ben. 2 p. 122: Aliud (monasterium) Gaudiacum nomine baudnbsp;proeul a fluviolo Albeta (iw. Albeto).
Alb-ia 0. j. Albi, dép. du Turn, spater Albiga mit parasitischem g. Vom gentile Albius. Greg. Tur. It. F. 2, 12 (13): Dioge-nianum Albigae (sacerdotem). 9,20 —J/fïnbsp;Cap. lp. 13, 12 a. 587: Albige. Vita De-siderii Cadurc. c. 1 [Labbe, Bibl. nova tn,ss.
1 p. 699): Apud Albige.— Albieus. Vita lo Segolenae 4, 27 ASS 21. iul. V j). 635 I):nbsp;Per Albica ai-va. — Albieiisis, Albigen-sis. NI) or. 8, 29: Equites catafractariinbsp;Albigenses. NG 12,5: Civitas Albigensium.nbsp;Conx. Agath. a. 5U(gt;, t. 8, 337 B Mansi:nbsp;Sabinus episcopus Albigensis civitatis. Grcg.nbsp;Tur. h. F. 2, 2 (3): Apud Albigensem Gal-liaruni urbem. 27 (37): Per Albigensimnbsp;(l’Alhigcois) ac Ilutinam civitatem. 5, 32nbsp;(44): Salvio Albiensis episcopus. 6,21 (29); 20nbsp;Beati Silvii Albiensis episcopi. 24 (33):nbsp;Albiensis civitas. 7, 1: Albigensem urbem.
8, 22: Albiginsibus (dat.). 45: Albigensem urbem. Glor. mart. I.,b7: Apud Albigensemnbsp;urbem. Mir. Martini 3, 30: Ex Albigensi.nbsp;Pard. dipt. n. 230, a. 615: In Albiensi.nbsp;Merow. mz. RN 1847 p. 110; ALBIGInbsp;PIÏVR. Combrousc pi. 5, 5; ALBIENSIS,nbsp;RN 3“ s., t. 8 p. 168 ». 74: ALBlc////////nbsp;p. 169 w. 75: ALBIQIINSE (VAlbigeois). Vita ;ionbsp;Desiderii Cadurc. c. 1 p. 69 9; Albiensium. Vitanbsp;Agricoli 1, 1 ASS 2. sept. I p. 450 C: Exnbsp;illustri Albiensium (== Romana faniilia Al-binormn) familia Avenione natus. Vita Se-golenue 1, 4 ASS 21. iul. V p. 6311): Exnbsp;urbe Albiensium. Über den Albigensis pa-gus (Albechowa a. 870) s. Longnon, Atlasnbsp;p. 144. Cf. Albivia.
Albi-acu-.s o. vom gentile Alb'ms. Merow. mz. BECh. 2 p. 77 n. 366. 26 p. 450: AL- 10nbsp;BIACO VICO, ALVIACO. In Frankreichnbsp;zwei gemeinden Albiuc, in der Haute-Garonnenbsp;und in Ie Lot; drei Aubiac (zwei Gironde,nbsp;eins Lot-et-Garonne), aueh cin Aubiat, Ptiy-de-I)óme. Vgl. aueh Aubiers, IJeux-Sèvres.
— Acta Austregisili 1, 1, 7 ASS 20. mai V p. 230 L: Coloniam Albiacurn.
?Albia-henae matronae, auf den fundort bei Ober-Elvenich in Bheinpreussen zuriiek-zufüren, wol german. CIR 551: Albiahenis 50nbsp;Superinius lustinus v. s. 1.m. 552; [ MatronisJnbsp;Albiahenis Terentiae lustina et Vera v. s. 1. m.nbsp;553: AlbiahenfisJ Macrinjius odcr -iaj -'//uinbsp;1:11 lil!¦nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Albiahenis [//Dajgionius [PirJ-
Albicci — Albio(7i)
manus et Lucilius Dagionius Su(pjer v. s. 1. m. (Ncidcnstein in Baden) 1722 add.=nbsp;WK 1 p. 73 w. 261; Matronis Alhiahenabusnbsp;lul. Veranius Super(us) jiro se et suis v.nbsp;s. 1. in. Albkci s. Albici. AlMcciu-s M. Albifcia F. Vajurisch? mzza) CIL V 7910—7912. 7924 =/'««nbsp;1022: Albiccia Materna. (Cimiez) CIL V 10 7925: D. Albicci Licini Antoni Liberalis. (Tourctteh. Nizza)792G: Q. Albiccio Pudentinbsp;Q. Albiccius Puden[tian jus. (Nizzu) 7927;nbsp;Albic[c]ia Agathemeri?. 7928: Albicciae Q.nbsp;f. Paullinae Albiccia Ursionifs] filia Galla.nbsp;(Bcrcl) 7i'M: Mocciae Paternae Q. Albficjcinbsp;Pudentian|iJ iiliae. (Saint-Bons) 7981: C.nbsp;Albiccio Proc[I]o. (Bom) VI 11300: D. Albicci Licini Antoni Liberalis. Davmi AI-biccianus M. eogn. (Nizza) CIL V 7960: ¦io lulio Albicciano. Cf. Albicius. Albicc.()(n) JIL cogn. (Brescia) CIL V 4597: EppupajeJ iMbiccionis f. Alb-ïci, Albicci Iigarisch?%erghcu'0ner' V. auf den gipfein iiber das tal l’lliivcauncnbsp;(Uhclka), dep. des Bassrs-Atpes. Cacs. h. c.nbsp;1, 34, 4: Albiccos (T, albicos Ashb.), bar-baros homines, qui in eonun (Massiliensium)nbsp;fide antiquitus erant, montesque supra Mas-siliam incolebant. 56,2: Albicorum. 57,3; 30 Neque niultum Albicci nostris virtute cede-bant, homines asperi et montani et exerci-tati in annis. 58,4: Magno numero Albic-corum (Ashb., albicogt;j T) et pastorum inter-fecto. 2, 2, 6: Per Albiccos (Ashb., albicos T). 6, 3: Coniuncti Albicis. Cf. Straho 4,nbsp;6, 4 p. 203: Meta ö'e Tovg 2idhvas 'Ah^ieïgnbsp;Kal (p Gosselin) 'Al^ioixoi Kal Ovov.óvtioinbsp;vipovzai Ta jt^oödpatin!nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;zme ogar. Ila- von Alebece. 10 Albic-iu-S 31. Albicia F. (Patras) CIL III 519: Albicia Nice. Pais 447; Caupiusnbsp;Albicius Primus. (Bom, u.Il(t) CIL 1058:nbsp;C. Albicius Severus. (Lucera)lX 866; Albiciaenbsp;Mee ... — Albiciainis M. (3Ic-rida) CILnbsp;II 518: P. Albiciani Sal(ac). Cf. Albiccius. Alb-icu-s 31. (Beja) CIL II 99: C. Albius C. f'. (G]al. Albicus. (Atla Nervia bei Ventimiglia) Pais 999: C. Albicus C'. f. Ex-omnacius. 50 Alb-illiu-s 31. (Aguileja) CIL V 8252: Acastus Albidi P. se|r(vus)J. ’AXfiiel(i s. Albici. Albiga s. Albia. Albigauuiiiii.5'. Alb-io-n. |
Alb-ilia O. Bar. 4, 32 nbsp;nbsp;nbsp;267, 14: Al- bilia. 33 p. 270, 13 — 271, 1: luxta fines Albius (alpium Guido 36) |seu Alliiliae]nbsp;supra scriptae Italiae est civitas, quae dici-tur üroriatis, item Albis. Albili-Scu-S O. j. Atibillg, 3[arne. Alb-illiis JIJT. cogn. (London; York) CIL VII 1336, 36: Albilli in(anu). Albilla F. (Bordeaux) Jullian n. 317. Albini^auin, -oii s. Alb-io-n. nbsp;nbsp;nbsp;lo Albiniaca com plebei. gentile Albinius in Bom, O. j. FAvenieh bei Wiehtcrieh, kreisnbsp;Euskirehen, Blieinpreussen. Albilli -Slcii-s O. j. Aubigng. Pard, dipt. n. 186 a. 579: Regiculam iuris nostri, cuinbsp;vocabulum est Albiniacum, situm in pagonbsp;Decollatinense, quiequid portio nostra innbsp;iam dicto loco, in villa seu agro Albiniaco...nbsp;Chron, s. Benigni ed.Bougaud p. 64: Godi-nus dedit s. Benigno alodium iiuis sui, cui 20nbsp;vocabulum est Albiniacus. Dipt. a. Ii62nbsp;Pertz p. 37, 20; Albiniaco. Zwei andere Albiniacus enltouergue; in Albignac (Corrèze),nbsp;Aubigné-Briand, 3Iuine-et-Loirc, arrond. denbsp;Saumur, cant, de Vikiers, weitcren drei Au-bignc (Ille-et-Vilaine, Sarthe. Deux-Sècres),nbsp;Aubigneg (llaute-Saónc), Aubigng-sur-Nère,nbsp;Citer, und 17 anderen gemeinden Aubigngnbsp;in Aisne, AUicr, (pagus Portianus) Ardennes,nbsp;Aube, Calvados, Cóte-d’Or, Nièvre, Nord, aonbsp;Pas-dc-Calais (pagus Atrebatensis), Deux-Sècres, Somme, Vendee). Pard. dipl. n. 119nbsp;u. 553: Albiniacus in Portensi, j. Aubignc,nbsp;Saint-3Iarcel. ^Albillios fl., s. Albanios. Alb-inilU-lli O. auf ligurischem boden, j. Albens bei Saint-3Iarccl, arrond. Chimbérgnbsp;in Sacogen. 3lcrou'ing. gold-mz. BN 3” sér.,nbsp;f. 7 p.FÓ—18-. ALBINfNO PIT. t. 8nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;168 w. 72; ALBENNO PET. 73; [AjLBINNO 10 PIT. — Albiiiiiciiscs. (Albens, a.lKlp.Chr.)nbsp;CIL XII2492:Vicanis[Albinnensibus]. (3Ia-rigng - Saint-3Iarccl, zwischen Bumillg undnbsp;Albj/) 2493.2494; VIcanIs Albinnénsjibus]. — Albcinio j. Aubin. 3Icrow. mz. BECh. 6quot; scr. 3, 106: ALBENNO. BN 1847 p. 108: ALBENNO PIT. 1864 p. 415:nbsp;ALBENNO PET. Vgl. Art-albinnum. Alll-intiliiiliiiiii Alb-io-n. Allliliussns celtische form eines laieini- .50 selien namens. (3Ialain, dioec. Langres) Le-jag 212; Albinussi Sic . . . . ? Albio(n) 31. eogn. (Baracs bei Fötdvar) CIL 111 6010, 10: Albio f(ecit). [Albicci — Albio{D)^ |
Albion-ensis
Albuc-illii-s
Albincaiinum. Tac. li. 2, 15: Albigaunum interioris Ligiiriae. Ptol. 3,1,3: 'Al§iyyav-vov. TA 295, 5. It. mar. 503, 1: Albin-gauno. 502, 5: Albingaiinum portus. Ï'P;nbsp;Albincavno. (Horn, a. 14i p. Ckr.) CILYÏnbsp;2379, 47: M. M . . . . Paternus Albing. (a.nbsp;153) 2381'‘17: Aeliiis L. f. Publ. Admtornbsp;Alvinca. 2529: P, Carantius P. f. Pub.Veras Albingauno. (Mainz) Cllt 1215: M.nbsp;10 Muoius M. f. Pub. Albi. Pud. Ttav. 4, 32nbsp;p. 270, 7. 5, 2 yr 338, 3: Albinganis. Fre-degar. chron. 4, 71 p. 156, 30: Albinganonbsp;(civit.) Vita Verani 18 ASS 19. oct. VIIInbsp;p. 468 1): Ad civitatem, cui nomen est Albingano. 14nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;468 P.' Albingano. — Al- biiigilimi V. lAv. 29,5,2: Inter Albingau-nos Ligures. Vopisc. Procul. 12,1: Proeulo patria Albingauni fuere, positi in Alpibusnbsp;maritimis. 13, 5: Apud Albingaunos. —nbsp;20 AlbiiigaHiieiises. (Athenga) CJL V 7780nbsp;(a. 214 p. Clir.): Plebes urbana Albingau-nensium. 7782: Plebs urbana Albingaunen-sis. 7783 (a. 191 p. Chr.): Albi[njga[u]nen-sibus. — Aus Album Intemelium zusanimen-gezogen ist Alb-iiitiinili«-ni, Allbeutibilinbsp;O.j. Ventimiglia. Tac. h. 2,13: Munieipiumnbsp;Albintimilium. Ptol. 3, 1, 3: AX^ivnglXiovnbsp;(ci. Wüberg; aX(3wtog(vcov X). IA 296,1:nbsp;Albintimilio. JP.-Albentimillo. (Tarragona)nbsp;30 CIL II 4171: L. Valerius L. f. Secundusnbsp;domo Albentibili mil. leg. VII g. f. (Nizza)nbsp;V 7883: . . . [M. Aemilijo Aliconi trib. . . .nbsp;Albintimiliens. (Rom, a. 144 p. Chr.) VInbsp;2379^,1: M. Aemilius Clemens Albi[ntijmil.nbsp;2589: M. Saburius Ligus Fal. Albintimili. Albioii-ciisis loagus, LcBion inRevest-du-Bion, Basses-Alpes. Albio-rica, G. (hei Saint-Saturnin d’Apt) CIL XII 1060: Albiorice (dat.) . . . . v. s.nbsp;40 1. m. Albio-riX der orisgenius des herges Ven-toux, Oder nach RJnjs ^Mnig der welt \ alb-io-, w. elfydd? G. (Gablet, cant. Batmes h. Vaison,nbsp;Vaucluse) CIL XII 1300: Marti Albioriginbsp;Sex. Cornelius Sacratus v. s. 1. m. M. (Angora) GIG 4039 /.23—26:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Arsrco- geiyogófjgoamp;oiriaveóo}%sv,avd'^iai'Tagavsi)'rjXS KaïaoQog nai lovhag 2tej3a6Tfjg. l. 32—33: Al§iOQiS,AxEnoQuyog ro óevrsQov Sifjgod'Oiviavnbsp;M eScoKev. 63: AQiazoxl\ri]g AX[^io^iyog]. Albis O., s. Albilia. Albi-S fl. j. l’Aube (vgl. Albi-s Elbe aus westgerm, *Albi- aus *Albia, attn. Elfr ausnbsp;*albiz). Bav. 4, 26 p. 236, 1. |
Alb-ïs-iu-S M. Alb-isiil F. nomen. (Rom) CILYl 11307- 8: L. Albisio Stepliano.nbsp;11309: L. Albisio Tertullo filio L. Albisiusnbsp;P. i'.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;11310: Albisius Verus Albisiae ïhia- teni matri suae fecit. 24112: Albisius Pe-relianus. (Nimes) XII 3394: Albisiae Cn. f. Seeundae. (Weinshcim bei Worms) CIRnbsp;909: I)(is) M(anibus) T. Tummoni et Albisiae coniugi. Albius O., s. Albilia. nbsp;nbsp;nbsp;lo Albivia vicus. Forhm. vita Martini 12, 36 p. 31,4 KruscJi: In vicum, cuius voca-bulum est Albivia. Aferotv. mz. Combrouse n. 13 pt. 2, 13: ALBIVIINSE. s. Albia. Albo-cola 0. iberiscM cf. Burdi-gala. (Torrecïlla de AJdcategada) CIL II 880: Al-bocolensi. (Aus Galicia) 2598: Proc. me-tall(orum) Alboc(olensium). Po/^/b.S, 14,1:nbsp;AQ^ovKÓXgv. (Daraus Stepb. Bgz.: ’Aq^ov-Kcch], nóXig gsylartj tcov èvtbg quot;I^rjgog nota- 20nbsp;gov, góXig sïXsv 'Awi^ag, mg UoXv^Lognbsp;rgmi.) liv. 21, 5,6: Hermandica et Arbo-cala eoram (Vaccaeorum) urbes vi captae.nbsp;Arbocala et virtute et multitudine oppida-norum diu defensa. PfoL 2,6,49: AX(3óx£Xa.nbsp;IA 434,7: Albocela. Rav. 4,44 jr 312,20:nbsp;Albeceia. alb-olon. Dioscor. 3, 30: rxlypov--- ’Pcogaimv noXuovg (pulegium), Agjgoi ano-Xstovg, FaXXoi aX^oXov, ot de yaXXig oipig; :io cf. PUn. n.li. 27,81: Galeopsis (Hcrmolausnbsp;Barbarus, calepsis coddf) aut, ut alii, gale-obdolon vel gallon oaulem et folia habetnbsp;urticae leviora et quae gravem odorem tritanbsp;reddant, flore imrpureo. Alb-oiliu-s AI. Albonisi F. (S. Seba-stido) GIL II 338 = EE 4 p. 11-. Albo-nius Tacilli. (Galisteo bei Aledcllin) CIL II 606: Pro salute et reditu Lupi Alboni f(ilii) Cap.....Alboniae. (Coria) 776:-lu Alboni. (CUeri) V 7499: l)(is) M(anibus) M. Alboni Callistini Albonia Epagatho lilio plissim(o) et Alboniae Cale patronae optimenbsp;et sibi. (Vclcia) XI 1147 p. 4,29: Albonionbsp;Pusillo. (La Alentana) XIV 3951: C. Al-bonius C. f. Euf[u,s]. Alb-Olliia O. in Aubonne bei Pontarlier. Albucii centena j. Le Buguc, Dordogne. Albuceilll-acu-S villa von *AIbucenus zu Albucius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 ¦*‘Albuci-!lcu-s O. j. Albusciago, Alai-land, und Albussac, Correze. Albuc-illu-S M. (Mailand) CIL V 5839: Albucilli. [Albion-ensis — Albuc-illu-s] |
87
Albuci-o(n) — iilce
proceritas aurium et ceiTicis distingiiat, item natam in Scadinavia insula nee unKiuamnbsp;visam in bac iirbe, multis tarnen narratamnbsp;achlin baud dissimilem illi, sed nullo suf-fraginum flexu, ideoque non cubantem, sednbsp;adclinem arbori in somno, eaque incisa adnbsp;insidias capi, alias velocitatis memoratae.nbsp;Labrum ei superius praegrande. Ob id retro graditur in pascendo, ne in priora tendens involvatur. Daraus Solin, 20, 6. 7: lonbsp;Est et alce mulis comparanda, adeo pro-penso labro superiors, ut nisi recedens innbsp;posteriora vestigia pasci non queat. Gan-gavia insula e regions Gennaniae mittit animal quale alce, sed cuius sutfragines ut ele-pbantis ilecti nequeunt: pi-opterea non cubatnbsp;cum dormiendum est, tarnen somnulentamnbsp;arbor sustinet, quae prope casuram secatur,nbsp;ut fera dum adsuetis fulmentis innititur fa-ciat rainam. Ita capitur: alioqui difficile 20nbsp;est earn mancipari; nam in illo rigore po-plitum inconprebensibili fuga pollet. Fau-san. 5,12,1: Tdg aXxag, tb èv XïArtxij amp;ri-qIov . . .’’AXxai gav yciQ \xaï] xapata ani teeïgnbsp;èipQvatv ayovdiv ot aggavag, tb Sa •0'^lu ovnbsp;(pvai tb nagdnav. 0, 21, 3: quot;Eati Sa dXxgnbsp;xaXovgavov amp;tjglov, alSog g'av iXdcpov xcilnbsp;xagijXov gatet^v, ylvatai Sa iv ty KaXtamp;v ytj.nbsp;amp;yg(cov Sa wv ïagav góvtjv avip'avdai xainbsp;TtgoïSatv ovx aauv dv^gdmig' (StaXaïai Sa ig 30nbsp;aygav aXXcov xal tyvSa ig %aïgd Ttota Salgavnbsp;dyai ¦ èarpgaxai gav ya dvamp;gcÓTtov [xed] jioXvnbsp;ati dnayovGa, Sgt;g ipaiyi, xataSvatai Sa ig epd-gayyag xal atryXaia td ^aamp;vtara. otnbsp;ovtag OVV, èitóra inl ^gayvaatov, araSliov tyvnbsp;TtaSidSa xiXlav 1) x«t bgog 7tagiXa§óvtag tbvnbsp;xvxXov gav ovx aauv bnag SiaXvaovaiv, ini-avvióvtag Sa aal td ivtbg yivógava tov xvxXov navta atgovdi td te dXXa xal tdg dXXag.nbsp;at Sa gtj tvyoi tavty (pioXavovaa, atiga ye innbsp;I dXxtjv aXetv iatlv ovSagta griyavy. Calpurn.
\ cel. 7, 50; Raram silvis etiam quibus editur alcen. Capitolin. Gord. c. 33, 1: Pueruntnbsp;sub Gordiano (III.) Romae . . - alces decem.nbsp;Vopisc. Aurel. 33, 4: Alces. Isidor. or. 14,nbsp;4,4: (^Hircania silva) bisontes quoque ferasnbsp;et uros atque alces parturit. Glossar. cod.nbsp;Vatic. Begin. 1701 saec. 11 p. 3 col. 5: Alxnbsp;et (E)lax. Elebo. Hemen glaubfe das tiernbsp;auf einctn diptychon (3Ion. dell’ Inst. 5, 5l) 50nbsp;zu erkennen (Ann. d. Inst. 25 p. 118). —nbsp;Dazii adi. aloiiiiis im testament eines Lin-gonen .saec. 1 (naeh a. 09) p. Chr. Wihnannsnbsp;w. 315, 72: Ex cornibus alcinis.
Albuci-(i(n) (ihlcitunf/ rom gcntUe Albu-cius, O. j. Anlni/fson, Crcusc: Castruni Al-bucione. Audi Auhusson, (fcm. 3Iaserat, Ilmte-ljoirc; Ornc; Ihty-ile-Dómc.
A IbllCOli-iiCU-S O.j. Sf. Amour,3Iaconnuin.
Albucrareiisis. FUn. n. li, .‘i.'i, 80: In uno tantum Callaeciae metallo, quod vocantnbsp;Albucrarense.
Album O. J. Fontaine-St,-3T('en. Vita s. 10 3Ici'vnm 0 An. Boll. 3 jj. 148: Ab illo si-(luidem eventu habitatores loei istius Albumnbsp;ei nomen dederunt, quia tune albedinemnbsp;sanitatis inde recipi mererentur.
Albuiiii O., in pago Stamjiensi. Fard, dipl. n. 358 u. 007.
Albuiii-ilcu-s O. j. Herhiynies, commune dc Villcreau, Nord. JJipl. a. 71!) Fcrtz p. 106,nbsp;35: Albuniaco.
Alb-iira F. dn Ccnuculo) CIL II 73: 20 Albura. (Lcin'u) 341: Alburae Titi f(iliae).nbsp;(Junto d Fkmcncia) 853: A[l]burae (Aebu-raV) Taneini [f(ili{ie)J.
Ak-o O. in Celtïbcria, vgl. Alci-inonis. 1 iv. 40, 48. 40. IA 445,5: Alces.
ak*ë, ak*e-s, grrm, alci-s, pi. alces, i-st,, (Ills iorgcrm. alkis, alyiz, nltsluic. *olsi; cel-tischcs tier, das elentier; warseheinlieh von \nbsp;Folgh. 34,10, 8 hcsehrïben:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;d'e IIoXv- j
^loj xed ióiópopg)óv ri ysvvao-d'ai fwov £v 30 avraïg (raig ’’AXniaiv), èXacpoaióig tbnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;!
7tXi]v avxévog xai XQiiagarog, ravta ó’ toMa- | vai xaTCQm, inb da tw yavalio nvgfjvct lOyaivnbsp;Saov cmamp;apiaïov axQÓxogov., moXixfjg xagxovnbsp;tb ndiog. Cues. h. G. 6, 27: Sunt item tinnbsp;Hercynia silva), quae appellantur alces (j3,nbsp;altes «). Hanim est consimilis capris figuranbsp;et varietas pellium, sed magnitudine paulonbsp;antecedunt mutilae(|ue sunt comibus etnbsp;erara sine nodis articulisque habent, nequenbsp;•10 quietis causa procumbunt neque, siquo ad-flictae casu concidenint, engere sese aut inbsp;sublevare possunt. His sunt arbores pronbsp;cubilibus: ad eas se adplicant atque ita Inbsp;pallium modo reclinatae quietem capiunt. inbsp;Quaruin ex vestigiis cum est animadversum jnbsp;a venatoribus, quo se recipere consuerint,nbsp;omnis eo loco aut ab radicibus subruunt autnbsp;accidunt arbores, tantum ut summa speciesnbsp;earam stantium relinquatur. Hue cum senbsp;50 consuetudine reclinavenint, infirmas arboresnbsp;pondere adfliguut atque una ipsae concidunt.nbsp;Flin. n. 7(. 8,3!): Septentrio fert et equonimnbsp;greges feroram, sicut asinorum Asia etnbsp;Africa, praeterea alcen iuvenco similem, ni
[Albuci-o(n) — alco]
-ocr page 59-Alci-acu-s — Ales-ia
Alci-acu-S O. 1) j. Zudmisqu-es, ranton (h Lumbres. Pard. dipl. n. 31:2 = Carhi-hdre de l’ahhaye de Saint-Bcrfin cd. Gucrardnbsp;p. 18 (a. 048). 2) j. Auxey-le-Grand, Cóte-d’Or, im pagus Bclnensis. 3) Vita Silvhiinbsp;2, 20 ASS 17. febr. III p. 31 B: Quod nonnbsp;multo longe ab Alciaco distat coenobio . . .nbsp;in Alciaco coenobio. 2, 21: Alciaci coenobii.nbsp;— Alciagus (luch in Aussac, comnwne denbsp;10 rifonor-de-Cos (Tarn-et-Giironne). Aloi-iiionis O. PM. 2, 11, ló; 'AIki.-uoEci'ij (^Ekxtfioevvig X, ’Aixifioiug Glürk). rgl. O. Mu-enna; urspr. fluftnamc, j. AUmiild.nbsp;Vgl. Icpontisrh Alcovinos. Alciodonini s. Autessiodurum, Alcins M. nomen. (Andanccttc) GIL XII 1796; Aldus Sabinianus. Al-cluitli s. *Alix. Alco(n) M. ein Snguntiner. Liv. 21,12.13. 20 Aleonis portus (au fond de la baie denbsp;CnFolicre), ghceh.? B. mar. 500; Ab Alco-ni.s Pomponianis portus. Cf. Steph. Byz.:nbsp;'Akavtg, vijaog xal nóhg Maaaakiag, étg'Aq-TCfiiócoQog. ro i9i'ixoi' 'Akavlzqg. Alco-viii(lo-s ir. (Rodez) BSAF 1886 p. 185 = BE 6 p. 92: Alcovindos Noliccini. Alkovilio-S M. vornamc, leponti^ch. (Bei Slftbbio, nüdlich vom Luganer see, cantonnbsp;Tessin) Pauli s.8 n. lb: Alkovinos askoneti.nbsp;30 Vgt. sala.ssisdi Tikovana. Alc-tu-S M. Wilthcim, Luciliburg. tab. 62 p. 260: Boudius Aldus. Ahl-eiie pyretuie. F. (Saint-Lizier, Con-serans, Arie'ge) lliibner Ex. n. 36: V(ivae) Aldeni Donni fil(iae) uxor(i). Cf. Aldini-acus mons, a. 973. Al(*asiu-niava F. (Lourmarin) CIL XII 1124: Aleasiumarae Viri f. Aleba F. vgl. Alef, name cincs kiinigs von 40 Cornwall; ir. aiaib, pict. (cenuValeph. (Al-Cfinfnra) CIL II 755: Aleba Gelti f(ilia).nbsp;(Mafra bei Lissabon) EE 2 p. 234 n. 304:nbsp;Aleba Arconis f(ilia). Alebece 0. in Gallia NarbonensLs. Plin. n. h. 3, 36: Alaebaece Raeiorum Apollina-rium. Vgl. Albioeci zind Albic(c)i. Aleb-io(n). Apollod. 2,5,10,8: Aiekamp;av êi 'Hqaxkfig 'I^gqlav slg Aiyvoxivgv ijk^ev,nbsp;iv ^ rag §6ag aqiTjQovvTO 'Ake^lav zs xalnbsp;5o Aéqxvvog of Iloseióamp;vog vtol, oils xzelvagnbsp;óia TvQQZjvCag ysi. Jl/ela 2,5,78; Aliud li-tus ignobile est, lapideum ut vocant, in (juunbsp;Herculem contra Alebiona et Dercynonnbsp;(Bursiun, Albionem et Iberionem Bhi/s, al- |
biona et bergyon cod. A) Neptuni liberos diniicantem cum tela defecissent ab invo-cato love adiutum imbre lapidum ferunt. Allt;‘b-o(n) M. (Lasnigo in Vula,ssina) CIL V 5218; C. Alebo (iastici f. (Turin)nbsp;7072: (P.] Coelio Alebonist. f. Stel. Nigro.nbsp;(Montaldo bei Mondocl) 7803; Tretius Ale-boni f. Aleeco 0., j. Saint-Malo, Ille-et-Vilaine. Merow. mz. Combrouse n. 15 pi. 2,14. BN lonbsp;3' .9., t. 8 p. 169 n. 76: ALEf ECO. n. 77:nbsp;ALEECO (VI)CO. Vgl. n.81: ALOFICE VI. Alegarii-eiisis. Vita s. Marii 1,3 ASS 27. ian. II p. 774: In agro Aleganiensinbsp;(ArvernensiV). AlftiliU-S M. (Prcblati bei Wolfsberg) CIL III 5085: Aleino Ooniconis f. PAllMUla cogn. (Bergamo) CIL 5151: Comeliae P. 1. Alendae. Al(Miiiiu-s ilL (Verona) CIL V 3590: *o P. Alfio Alennio Maximo Curtio Valeriano.nbsp;(Begar) EE 2 p. 273, a. 138: P. Delphiusnbsp;Peregrinus Aleius Alennius Maximus Curtiusnbsp;Valerianus Proculus M. Nonius Mucianu.s. AUMitlilli 0. Vita Wincbaudi 10 ASS 6. apr. I p. 575 B: In villam nomine Alen-tum, non longe ab oppido Rothomagensi.nbsp;Alericus, Alerius /l., s. Elaver, Elans.nbsp;Alerta 0. j. Saint - Vincent d’Ardcntes,nbsp;Indre. IP.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ou Alës-ia, Alisia, AIKsija, Alixia f 0. j. Atise-Sainte-Iteine, cantmiFlavigny, arroml. Semtir, dép. Cóte d’Or. Stamm auf -ia, cfnbsp;air. all (fels), gen. aille, rtMS*pals-, red. pasyanbsp;skr. pasana. Vgl. Alisanos, Alisontia. Ba-neben air. ail g. ailech, aus *ailiks, ailecb ausnbsp;*alikos; in 0. wie Ail-Cluade y. Bumharton. — Caes. b. G. 7, 68,1; Alesiam, quod est oppidum Mandubiorum. 2,'': Ad Alesiam.nbsp;69,1; Ipsum erat oppidum Alesia lt;^positum^ 40nbsp;in colle summo admodum edito loco. 75, I, '. 76, 5,Ad Alesiam {daruus Oros. 6, II, nbsp;nbsp;nbsp;7). 77, 1,‘: Qui Alesiae obsidebantur.nbsp;79, 1,*: Ad Alesiam. 3,^: Erat ex oppido .nbsp;Alesia despectus in campum. 80, 9: Quinbsp;ab Alesia (ab alesia A.s'/(6., elesiaA7P, ale-sie |3) processerant. 84, 1: Vercingetorixnbsp;ex arce Alesiae suos conspicatus ex oj)pidonbsp;egreditur. Ilirt. b. G. 8,14,*. 34,'*: Alesiae.nbsp;Caes. c. 3, 47, 6: Ad AJesiam. Strab. wnbsp;4, 2, 3 y?. 191 ; Ihql 'Akgslav nókiv Mav-óovflav, I'dvovg Sgoqov zoig Aqoviqvoig.nbsp;Lir.epit. 108: C. Caesar Gallos ad Alesiamnbsp;vicit. Biod. 4,19,1. 2:txtfOE no- [Alci'amp;cu-s — |
Aleta — Alibiccus
liv ivfieyéamp;r] Trjv ovofiaGamp;eiaav ano Trjg xazo: Tfjv axqatüav aXz]g ^Akrjölav. TCoXloiig öi y.alnbsp;tav iyyaQtav èvé/n^ev sig trjv TtóXiv.. .01 ósnbsp;KsXtol ^iyQi tavós tav yaiQav Ttfiwffi tav-tfjv trjv nóXiv, rog ènccGtjg ttjg KsXti-x^g ov-Gav sGxLav %ttï ^rjXQÓnoXxv. óiéjisive S’ avxt]nbsp;namp;via xbv aq) ^HqanXéovg yQÓvov sXsvamp;éQanbsp;%al amp;nÓQamp;x]Xognbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xov rj/icig yQÓvov' tb ós xsXsvxaïov vnb Pciiou KaïGaQog xov ÓLU 10 xb fisysamp;og xmv TtQa^sav amp;sov xxQoaciyoQsv-amp;svxog ix jSiag aXovGa GvvrjvayxaGamp;i^ ^sxctnbsp;Tcavxav xav aXXav KsXxmv vnoxay^vac Pa-fiaioig. 5, 24, 2; Kaxa ós xfjv ’ÜQaxXsovgnbsp;inï rtjQvóvxjv GxQaxsiav, xaxavxxjGavxog sxgnbsp;xt]v KsXxi-xrjv avxov xal nóXiv AXrfGiav svnbsp;xavx'^ xxLGavxog. Yell. 2, 47, 1: Circa Ale-siam. Plin. n. h. 34, 162: Deinde et argentum incoquere simili modo coepere equo-rum maxime ornamentis iumentorumque acnbsp;20 iugorum Alesia oppido, reliqua gloria Bi-turigum fuit. Plut. Caes. 27: Eig nóXivnbsp;AX't}Giav . . . STCi xfjv AXxjGLttv . . . ngbg AXr\-Gta . . . èx T^g ’AXrjGlag . . . xrjv ’AXrjGiav.nbsp;T(jtc. a. 11, 23: Apud Alesiam. Flor. 1,nbsp;45, 23 (3, 10): Alesiam. Polyacn. 8, 23,nbsp;11: KalGaq AXsglccv (aXaiGiav cod. Flor.)nbsp;TtóXiv xxjg FaXatCag snoXwQxsi. Fio 40,nbsp;39, 3: ’Eg AXsGiciv. Passio Beginae 1nbsp;ASS 7. sept. III p. 39 A: Transiens autemnbsp;Olibrius a Massilia in Alexiam civitatem.nbsp;2 p. 39 B: Ingressus autem antistitem Alexiam. — Celtische inschr. (auf dem plateaunbsp;des mont Auxois, hei AUse-Sainte-Beine, aufnbsp;dem Cimeticre-Saint-Père) Biet. arch. pl.XLlnbsp;n. 7 = Lejay 3: In Alisila (= Alisija).nbsp;(Sérancourtbei Bourges) BA 6 (I849)p.554nbsp;== n. s. 16 (1867), 12: Buscilla sosio le-gasit in Alixie (loc., für Alixia-i) Magalu?nbsp;Töpferstempel (Alaise, canton d’Amancey,nbsp;¦10 arrond. de Besangon, dép. du JDoubs) BSAFnbsp;1858 p. 149 ^ BA 15, 2 (1859) p. 610:nbsp;Alesi. — Alerowing. mz. BA n.s.8 (1863)nbsp;p. 380: ALIS ... A FITV. p. 379 = BNnbsp;1864 p. 409 (sacc. 7): ALISIA CAS(tro).nbsp;3“s., t. 8 p.l(\Q n.79: ALI lY CY^ . 80:nbsp;ALISIA f FITI. — Davon Alisiensis,nbsp;Aliseiisis, Alsiiisis. (Blei-tesseren zuAlise)nbsp;Lejay 14—17: ALISIENS(is, -es oder -ium),nbsp;AL, ALS, A. BA n.s. 4 (I86I) p.69: ALS.nbsp;ao Constanta vita Germani 1,7,55 ASS Sl.iul.nbsp;Ylli?. 215A..- In Alisiensi loco. Stcplmninbsp;Africani vita Amatoris 27 A/SjS 1. mai Inbsp;p. 58 A: Suffronius, generoso sanguine cre-atus, ex oppido Alisensi. Wideradi test.ap. [Aleta — AUbioouB] |
Pard. n. 514 t. 2 p. 323 a. 721: Loca sanctorum s. Andocbii Sedelocense et s. Ke-ginae Alsinse. — A. pagus, j. l’Auxois, s. Longnon, Atlas‘p. 94. Fortun. v. Germaninbsp;11,36: In pago Alisiense res gesta est. lY*-deradi test. j).323: In loco nuncupante Fla-viniaco, in agro Burnacinse, in pago Alsinse ... p. 324: In pago Alsinse et innbsp;Pauliacense ... In pago Alsinse. Aleta O. j. Alct, Ille-et-Yilaine. Acta s. lo Moto (Morice Pr. 1, 192): Ad civitatem,nbsp;quae vocatur Aleta. Aletauus pagus (um Taulignan hei Nyons, Bordognc) CIL XII 1711: L(ucio)nbsp;Yoturio Maximo aedili pagi Aletani patrinbsp;C(ai) YoturI Aviti. Aletea. (Cordova) CIL II 2272: L. Cor-nelio L. 1. Eubemero Cornelia Aletea uxor. Aletia pagus (dioecese Alet.i dann Saint-Malo). Alerow. mz. BA n. s. 8 (1863) p. 20 380 = BN 1864 p. 40: ALETIA PAGO.nbsp;s. Longnon, Atlas p. 106. Aletius M. Aletia F. (Norha) CIL II 733: Arenterus S. Aleti f. an. LXX Corianbsp;Aleti f. (Bei Triest) Y 609: Cominia L. 1.nbsp;Aletia. (AquUeia) 1293: Seiai 7 b Aletiai.nbsp;(Padud) 2892: Aletia D. 1. Ameryllis. (An-gleria) 5486: Polia L. f. Aletia. (Monselice)nbsp;8110, 37: Aleti Eoman. (Mirahella) IXnbsp;1193: C. Aletio P. f. Lupo . . . P. Aletio C. aonbsp;f. Lupo. (Isernia) 2694: Aletiae X. f. Avit.nbsp;epist. (a. Ó16) 41 (87) p. 69 P. (a. 517) 42 (88): Aletium presbyterum. Pard. dipl. n. 121 a. 533: Aletius. Aletum 0. j. Saint-Servan, Illc-ct-Vi-laine. NL occ. 37, 8. 19: Aleto. AleilCllS M. (Lyon) Boissieu p. 436 w. 4: Aleuci. Alexia s. Alesia. Algiae saltus, j. l’Auge, Normandie. 40 Alllialienae s. Albiahenae. -all in levenali, w. Ev-ali (gen.). -all in Gabali, Taexali. -alia in O., wie Ussalia. Ali -acviS 0. vom röm. gentile Allius, in Ailly (Dure; Meuse; Somme) und Aillacnbsp;(Dordogne). Dipl. Pard. n. 369 a. 673:nbsp;Yilla Aliacus. Aliarnm vicaria, Alicr, j. Saint-Clair, Vienne.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.'•,0 AliasoillHS M. Pard, n. 180 a. 572: Aliasonio cum uxoi’e sua Floi’entina. Alibiccus Oder Allbletus M. (Heidelberg) BJ 62, 15. |
Aliboeci - - Alis-io-s
Aliortus M. (Llanhaiarn oder Llancl-haiarn bei Chicüog Station, Carnarvonshire) IB chr. 146: Aliortus Elmetiaco Mc iacet.nbsp;(Pant Beuddwr bei Abergivili, Carmarthenshire) Mhys^ p. 390: Corbagni filius Al[ior-tus?]. *al-io-s, *al-ia, *al-io-ii, ewrop. aljos, idg. *al-io-s Ander er, ztveitcr’, lat. alius, ir.nbsp;aile, manx elley, bret. all, eil, w. all, ail, eil,nbsp;corn, eil, eyl, yll; got. alji-s (ein) anderer, lonbsp;armen, ail g. ailoy, cf. ar. *an-ia-; vgl. allo-, ^ sehon in der gallischen zeit assimilation des I consonantischen j mit dem vorhergehenden l. ] Al-io-S lepontischer M. (Civiglio bei Como) Pauli n. 21. *Alio-tero-s M., urcelt. alio-tiros, ir. aili-thir fremd, pïlger, aus alio- und tïrnbsp;(terra). Adamnani v. Columbae 1, 3 jj. 24:nbsp;Abbatem Alitberum (von Clonmacnoise a.nbsp;j 585, f 599).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 ! Ali(iuaiulus M. germanisch? (Baden-' Baden) CIB 1668. (Ettlingen) 1678: Cor-j nelius Aliquandus. : nbsp;nbsp;nbsp;-ali-S bret, -el, in *gob-ali-s, *sam-ali-, O. Sarr-alis? *-ali-S bret. -el, tv. -aul, air. al, in *cant- (var VII Alifium). Vita 70 ü; Quaedam Aliboeci. Ptól. 2,10,8: 'Ali^awi (-01X0!, -ijxoi Muller; tXovxaxoi X). Cf. Alebece, AX§ieig, Al^ioixoi. Alicaiium 0. IA 261,9: Alicano. 262: Halicano. liav. 4, 19 J3. 216, 3: Ligano. Alicia F. (Poniirolo) CIL V 5167: Ali-ciae Sp, f. lustae. Alicius M. Frontin. straf. p. 83, 28 G-: Sponso nomine Alicio {var. aliciorum; Al-10 lucceio Liv. 26, 50). s. Allucius. Alico(n) M.cogn. (Nizm) CIL V 7883: [M. Aemilijo Aliooni. Ennod. 98 {eplst. 4,nbsp;2): Ennodius Aliooni. Cf. Alio, Aleinusnbsp;nébcn lepont. alios. Aligantiensis (bei Savaria) CIL III 4227: Peniius Dovideri f. Aligantie(n)sis. Aligerium 0. j. LalUer, gemeinde Saint-Jcures, Haute-Loire. Al-illus M. Vita Kellaci 1 ASS 1. mai 20 lp. 104 F: Nepos Alilli Molt. Alimahus M. cogn. germanisch? (IIousc-steads) CIL VII 693: Eomulo Alimahi'. Aliiieis curtis, ,j. Haïlignicaut, Ilaute-Marne. Aliiigavia vicus, j. Langeais, arrond. Chinon, Indre-et-Loire. Mcrow. mz. Com-brouse n. 824 ter pl. 2, 15: ALINGAVIAS.nbsp;MN 3'^ s., t. 8 i). 169 w. 78: ALINCAYIASnbsp;VICO. 30 Alingaviensis. 6-reg.Tur. h, F. 10,31: In vieis quoque, id est Alingaviensi....nbsp;dor. mart. c. 15 tit.: De reliquias sanctinbsp;lobannis Alangaviense vici. 15: Apud vi-oum Alangaviensim. Aliiig-o(n) O. j. Langon an der Caronne, arrond. Bazas, Gironde. Sidon. epist. 8,12,nbsp;3: Portum Alingonis. — AlillgOliensis.nbsp;Paul. Nolan, ep. 12, 12: ünum de Alingo-nensibus dignemini inittere. 20,3: Alingo-lo nensi ecclesiae novam filiam te auctore pro-. genitam iam . . . usque ad dedicationis diemnbsp;crevisse signabas. Alintuma, Alintumnia villa, 0. Lipl. c. a. 658 p. 33, 41 Pcrtz: Alintummas. 33,nbsp;45: Alintumas. Alio M. cogn. (Yico hei Mondovi in Pie-mont) CIL V 7730: Valerius C. f. Secundus Alio. In Castrum Alionis j. Chdtelaillon. Alio(n) 0. j. Whitley Castle oder Ald-M stone? IA 481, 3: Alone. NB occ. 40,53:nbsp;Alione. *Alio-düro-ii feste des Allius (röm.) O., warschemlich in der dweccse Meaux. Bipl.nbsp;Pard. n. 257, a. 632: In pago Aliodrense. [Aliboeci — Alïs-io-s] |
lali-s, *ep-ali-s, Vernalis......alis cogn. CIL II 1918. Alis-ano-s local-G. (Couchey, Cóte d’Or, dioec, Langres, 1. jh. p. Chr.) Biet, arch, sonbsp;inscr. Gaul, tab. II fig. 6. 6 bis = Iliibnernbsp;Ex.dill —Lejay 112: Doiros Segomari ieurunbsp;Alisanu (dat.). (Visignot, gemeinde Viévy,nbsp;canton Arnay-le-Buc, Cote-d’Or, dioec. Autun,nbsp;l.jh. p. Chr.) Iliibner Ex. 932 -= Lcjuy 291:nbsp;j Deo Alisanu Paullinus pro Contedoio fil(io)nbsp;j suo v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). AliseiO vicus (von *Alisi-aou-m) j. Auxey, Cote-d’Or. Mcroiv. mz. Alisensis, Alisiensis, Alisija s. Alesia. ao Alis-incu-m 0. im gebiete der Aedui, j.nbsp;Anizy, Nièvre. lA 366, 7. 460, 7: Alisin-cum. TP: Aquis Nisincii, j. Scant-Honor c. *Alis-inii-m 0., röm. castell, j. Neekar-Elz Oder Elsenzbach und -gau, von dem El-senzflufte benannt, — Alisinensis. (Bon-feld in Wirtenberg) CIB 1593: In b(ono-rein) [d(omus) d(ivinae)] c(ivitatis) Alisin-‘ (ensis) L. Aventinius Maternus d(ecurio) c(ivitatis) s(altus) T(aunensis) don(avit). 50nbsp;Alis-io-s M. Alis-ia F. Vita Apollinarisnbsp;2,8 ASS 5. oct. Ill p. 61 B: Unum ex pue-ris, nomine Alisiumnbsp;; Lupi 6 ASS 29. iul. |
Alisna
A-llo-brog-es
Allo-brSg-es
meri singularis numquani us litteris defini-untur; et ideo hic Allobroges, non bic Allo-brogus facere pronuntiatur. — Von allo- alius tmil brogi terra, regio, patria w. all-fro alieni-gena (cf. Anto-broges, *Coni-broges, tv. Cymry)nbsp;hesitzergreifer einer fremden mark, d. h. dienbsp;(tuf der cmdern seite der Bltóne und des Genfernbsp;sees, Oder auch auf frewdeni, ehemals Uguri-seheni hoden angesülelten’. Schol. luvenaLnbsp;10 8, 234: Allobrogae {aus luvenals ace. sing.nbsp;AJlobroga gebildefcr nom. pi.) G-alli sunt.nbsp;Ideo autem dicti Allobrogae, quoniam 'bro-gae’ Galli agrum dieunt^ 'alia’ autem aliud.nbsp;Dicti autem Allobroges, quia ex alio loconbsp;fuerant translat!. — F. in Gallia Narhonen-sis, nördlkli der Isère und östlich der mittle-ren Rhone, von Valence und Ijyoti bis in dienbsp;savoyischen berge tmd an den Genfer see;nbsp;mit civitas Viennensium, civ. Gratianopoli-20 tama, civ. Genavensium; dioecese Bclley. —nbsp;Ir land muft wm saec. 4 a. Chr. nied. lAgu-¦ rien geheiften hahen; Aristot. mclcor. 1, 13,nbsp;30; ein fluft in Ligurien, j. la perte dunbsp;Rhone imterhalb Bellegardc. Von disen ge-genden haben im laufe des zivischen Aristo-teles und Hannihal ligendcn jarhunderts dienbsp;Allobroges hesitz ergriffen, Callisthen, Sybar.nbsp;Galat. 13 ap. Stob. floril. 100, 14: Karcicpé-Qsrat yccQ ()'AQag) sig tovtov (’PoSavbr) aaranbsp;*0 TTjv ya^av xmv Allo^^óytov, vgl. Bs.-Plutarch,nbsp;de fluv. 6. Poltjb. 3, 49, 13: Ilgog vt]v öianbsp;xmv AXlo^glymv rMXovfisvmv raXaxamp;v ito-Qsiav... ÖO, 2: quot;A'og glv yag (Ka^yrjdóvioi)nbsp;èv toïg êniTcé^oig -fjeav, cmsL%ovxo névxeg av-xamp;v ox %cixcc géqog riyBuovEg xmv 'AXXo§qlymvnbsp;. . . inetór] S’ ixsivox fièv eig xfjv olneCav om-tfXXamp;yrjGctv, ot èi xcsgl xbv Avvv^av tj^^avxonbsp;TCQOuysiv iig xag övaymQxag, x6 xs Gvvaamp;Qoi-Gavxeg ot xmv AXXo^Qvymv xjysftóvsg ixa-40 vóv XI xtXrjQog xtQOKaxsXé^ovxo xovg svnal-(jovg rónovg, 8i tav eêei xovg «epl xbv Av-vi^av xax’ ^ivdyxtjv noisïGamp;ai xijv ava^o-Xriv. . . 51, 9: quot;Excel êe xohg gsv xtXeiGxovgnbsp;xmv AXXo^Qtymv Kninxetve, xovg öe Xoixtovgnbsp;xgeipafievog xjvdyyictGe tpvyetv eig xriv ohetav...nbsp;Cic. p. Fontdo 26: Vos Volearum atquenbsp;AUobroguni testimoniis non credere timetis?nbsp;36: Excitandus Cn. Domitius et Q. Maximus, qui nationem Allobrogum et reliquiasnbsp;50 sui.s iterum armis conficiat... M. Fabiumnbsp;subscriptorem eius rogabimus, ut Allobrogum animos mitiget, quoniam apud illosnbsp;Pabionim nomen est amplissimum. Catil. 3,nbsp;4; Ttaque ut eomperi legates Allobrogum Holdek, Altcelt. Sprachschatz. I. |
belli Transalpini et tumultus Gallic! exei-tandi oausa a P. Lentulo esse sollioitatos, eosque in Galliam ad suos ciyis eodemquenbsp;itinere eum litteris mandatisque ad Catili-nam esse missos ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6; Cum iam pontem Mulvium magno comitatu legati Allobrogum ingredi inciperent ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8: Admonitu Allo brogum. 10: Erat scrip turn ipsius manu Allobrogum senatui et populo ... 11: Le-guntur eadem i’atione ad senatum Allobro- lonbsp;gum i^opulumque litterae. 14: In bao Allobrogum sollicitatione versatus.' 22: Ho-mines Galli ex oivitate male pacata, quaenbsp;gens una restat, quae bellum populo Eo-mano facere posse et non nolle videatur. 4,4: Sollicitantur Allobroges. 5: Postremo hesterno die praemia legatis Allobrogumnbsp;Titoque Yolturcio dedistis amplissima. Pronbsp;Sidla 17: Allobroges, maximarum rerumnbsp;verissimi indices. 36: Ab Allobrogibus no- 20nbsp;minatum Sullam esse dicis. 37; Ad incitandosnbsp;animos Allobrogum. Ad Att, 1, 13, 2: Pa-cificatorem (= C. Calpumium Pisonem) Allobrogum. 2, 1, 3: Nona in contione, quonbsp;die Allobroges invoearunt. 25, 1: De illonbsp;tempore Allobrogum. De domo sua 134:nbsp;Ad me consulem cum Allobrogibus communis exitii indicia adferre. De prov. cons. 32; C. Pomptinus, fortissimus vir, ortum repente bellum Allobrogum atque bac scelerata con- sanbsp;iuratione excitatum proeliis fregit eosquenbsp;domuit, qui lacessierant, sed ea victorianbsp;contentus re publica metu liberata quievit.nbsp;Fasti triumph. OIL I p. 460 a. 634; Maximus procos. de Allobrogpbus] et rege Ai’-vernorum Betulto. a. 700: [C. Pomptinus .....f. . . n. pro. pr.] a. DCXCIX. Q. Fa- bius Q. Aemiliani f. Q. n. an. DC[XXXIII] [de Allobrogibus]. Cic. de divin. 1, 21; Etnbsp;clades patriae flamma ferroque parata voci- 4anbsp;bus Allobrogum patribus populoque patebat.nbsp;Brutus ad Cic. epist. 11, 11, 1: Biduo abnbsp;Allobrogibus et totius GaUiae legates ex-specto, quos confirmatos domum remittam.nbsp;Plancus ad Cic. epist. 10,11,2: Ipse in Allobrogibus eonstiti. 10, 15, 3: Itaque innbsp;Isara, flumine maximo, quod in finibus estnbsp;AUobrogum, ponte uno die facto exercitumnbsp;a. d. mi. idus Maias traduxi. Brutus adnbsp;Cic. epist. 11, 13, 14; Qiios ipsi adhuc sa- sonbsp;tis adroganter Allobroges equitatusquenbsp;omnis, qui eo praemissus erat a nobis,nbsp;sustinebant, nostroque adventu sustineri fa-cilius confidimus. Tarnen, siquo etiam casu 4 [Allo-brigt;g-ö») |
99
Allo-brog-es
Isaram se traiecerint, nequod detrinien-tum rei publicae inmngant, summa a nobis dabitur opera. Flanmfi ad Gic. epist. 10,nbsp;23, 7: CJularone, ex finibus Allobrogum.nbsp;Caeti. b. G. 1, 6, 2, 3: Inter baes Helvetio-rum et AUobrogum, qui nuper pacati erant,nbsp;Rhodanus fluit . . . Extremum oppidum Allobrogum est proximumque Helvetiorum finibus Genava. Ex eo oppido pons ad Hel-10 vetios pertinet. Allobrogibus sese vel per-suasuros, quod nondum bono animo in po-pulum Romanum viderentur, existimabant,nbsp;vel vi coacturos, ut per suos fines eos irenbsp;paterentur. 10,5: Inde in Allobrogum fines,nbsp;ab Allobrogibus in Segusiavos exercitumnbsp;ducit. 11, ö: Item Allobroges, qui transnbsp;Rhodanum vieos possessionesque habebant,nbsp;ex fuga se ad Caesarem recipiunt et demonstrant, sibi praeter agri solum nibil esse re-iu liqui. 14,3: Quod Aeduos, quod Ambarros,nbsp;quod Allobrogas vexassent. 6: Si Allobrogibus satisfaciant. 28, 3: Allobrogibus im-peravit. 4: Pinitimi Galliae provinciae Al-lobrogibusque essent. 44,9: BeUo Allobrogum proximo. 3, 1, 3: Qui a finibus Allobrogum et lacu Lemanno et flumine Rho-dano ad suiumas Alpis pertinent. 6, 16;nbsp;Legionem in Nantuatis, inde in Allobrogesnbsp;perduxit. 7, 64, 5: Bellumque inferri Allo-30 brogibus iubet. 7: (Jlandestinis nuntiis le-gationibusque Allobrogas (a, allobroges /3)nbsp;sollicitat, quorum mentes nondum ab supe-riore bello resedisse sperabat. 8: Horumnbsp;principibus pecunias, civitati autem imperium totius provinciae pollicetur. 65, 3;nbsp;Allobroges crebris ad Rhenum dispositisnbsp;praesidiis magna cum cura et düigentianbsp;suos fines tuentur. b. c. 3, 59, 1; Erantnbsp;apud Caesarem in equitum numero Allobro-40 ges -II- fratres, Roueillus et Egus, Adbucillinbsp;filii, qui principatum in civitatem multisnbsp;annis obtinuerat...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2: His domi amplis- simos magistratus mandaverat atque eos extra ordinem in senatum legendos curave-rat. 63, 5: Quae res nota erat Pompeio,nbsp;delata per Allobrogas perfugas. 7 9, 6; Allobroges, Rovici atque Eci familiares, quosnbsp;perfugisse ad Pompeium demonstraviinus...nbsp;84, 5: Unum Allobrogem ex duobus, quosnbsp;50 perfugisse ad Pompeium supra docuimus,nbsp;cum quibusdam interfecit. Sail. Cat 40,1:nbsp;Igitur P. Umbreno cuidam negotium dat,nbsp;uti legatos Allobrogum requirat eosque, sinbsp;possit, inpellat ad societatem belli, existu-[Allo-brög-osJ |
mans publice privatimque aere alieno ob-pressos, praeterea quod natura gens Gallica bellicosa esset, facile eos ad tale consiliumnbsp;adduci posse. 4. 41,1. 44,1.3: Allobroges.nbsp;45, 1; Cicero per legatos cuncta edoctusnbsp;L. Valerio Flacco et C. Pomptino praetori-bus imperat, ut in ponte Mulvio per insi-dias Allobrogum comitatus deprehendant. 49, nbsp;nbsp;nbsp;1: Per Allobroges. 4: Quae se ex Vol-turcio aut Allobrogibus audisse dicerent. lo 50, nbsp;nbsp;nbsp;1: Dum legatis Allobrogum et T. Vol- turcio, conprobato eomm indicio, pi'aemia decernuntur. 52, 36: Indicio T. Volturcinbsp;et legatoimm Allobrogum convicti confessi-que sint. llorat. epod. 16,6: Novisque rebus infidelis Allobrox. Dazu Porfyrion: Hoenbsp;ad tempus illud refertur, quo CatUüiae fa-ctio coniuravit et paene legati Allobrugumnbsp;illis consenserant. Schol, r: Allobrox pro-ditor coniurationis Catilinae. /S^raï). 4,1,11 20nbsp;p. IBhsq.: Kóivrog Od^iog Ma^ipog Aifii-Xiavbg ovi oXatg tqioI ^vqiaGtv eïxoGi (iv-QiuScig Kslramp;v xarexoilje, xal carpGe xQÓTCaiovnbsp;avróamp;i Xevxov Xlamp;ov xal veag êvo, zov fihvnbsp;’'AqEwg zbv 6’ ’HqaxXÈovg. dnb ós zov ”Iaa-Qog sig Ovlsvvav zpv zwv 'AXXo§qlyugt;v firjzQÓ-TtoXiv xsifiévijv s%i za ^ PoSavm Gzaósoi siGinbsp;ZQLaxÓGwi sïxoai. TtXpaiov ó insqxsizai z^gnbsp;Oviévvtjg zo Aovyóovvov, èq)’ oS Gv/ifiiGyov-Givnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;o zs’Aqaq xal 6 'Poóavóg' (Szd- wi ócoi d’ sïoiv In avzo ne^y psv nsql óiaxo-aiovg did zyg 'AXXo^qlyav, avdnXa ós fuxqm nXslovg. AXXó^qiysg ós pvqidai noXXaïg nqó-zsqov (isv sGzqdzsvov, vvv ós ysaqyovGi zdnbsp;nsóia xal zoig a'èXamp;vag zovg iv zaïg ’AXnsGi'nbsp;xal ot p'sv dXXoi xafirjóbv ^amp;Giv, oi d’ ini-cpavsGzazoi zrjv Oiisvvav syovzsg, xwprivnbsp;nqózsqov o^Gav, fiyzqónoXiv d’ opcag zovnbsp;samp;vovg Xsyopévyv, xazsGxsvdxaGi nóXiv' i'óqv-zaï d’ inl zw 'Poóapcö.... xazsXamp;d)v ós CPo- 40nbsp;óavbg) sig zd nsói'a zygnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;zfjg AXXo^qi- ymv xal 2IsyoGiavamp;v Gvji§dXXsi zw Aqaqi. . . 4, 3, 4 jp. 193: Td ós psza^i ’samp;vtj zov zs Aiyyqog xal zov Uyxodva nozapov za nsqavnbsp;zov 'Poóavov zs xal zov ’Aqaqog naqdxsizainbsp;nqbg uqxzov zolg zs ’AXXó^qi^i xal zoïg nsqlnbsp;zb Aovyóovvov. 4, 6, 4 p. 203: üaqazsi-vovGi ós oi Ovoxóvzioi piyqi AXXo^qiywv...nbsp;’AXXó§qiysg fisv ovv xed Abyvsg inb zoignbsp;Gzqaztjyoig zdzzovzai zoïg ccgiixvovfisvoig sig r,onbsp;TTjv Naq^wviziv, Ovoxóvzioi óé, xaamp;dnsq zovgnbsp;OiióXxag sqiafisv zovg nsql NsfiavGov, tcét-zovzai xad’’ aizovg. 16, 2, 46 p. 765: ’Evnbsp;ipvyïj óiszsXsi naqu zoig AXXó^qi^i 1 'aXdzaïg |
Allo-brog-es
oixrjffiv. lAv. 21, 31, 5—6: Incolunt prope Allobroges, geus iam inde nulla Oal-lica gente opibus aut fama inferior. Tuinnbsp;diseors erat. Regni eertamine ambigebantnbsp;fratres; inaior et qui prius imperitabat,nbsp;Brancus nomine . . . lAv. epit. 61: Cn. Do-mitius proconsul adversus Allobrogas adnbsp;oppidum Vindalium feliciter pugnavit; qui-bus belli inferendi causa fuit, quod Teuto-10 malium Saluviorum regem fugientem rece-pissent et omni ope iuvissent, quodque Ae-duorum agros, socioruni populi Romani,nbsp;vastassent... Q. Pabius Maximus consul,nbsp;Pauli nepos, adversus Allobrogas et Bitui-tum Arvernorum regem feliciter pugnavit...nbsp;Allobroges in deditionem accepti. 65: L.nbsp;Cassius consul a Tigurinis Gallis, pago Hel-vetiorum, qui a civitate seeesserant, in fini-bus AUobrogum (Mommsen Nitiobrigum)nbsp;20 cum exercitu caesus est. 103: C. Pompti-nus praetor Allobrogas, qui rebellaverant,nbsp;ad Solonem domuit. Val Max. 9,6,3: Ira-tus namque (Cn. Domitius) Bituito regi Ar-vemorum, quoniam suam et AUobrogumnbsp;gentem se etiam turn in provincia morantenbsp;ad Q. Pabii successoris sui dexteram confu-gere bortatus esset, per conloquii simulatio-nem arcessitum hospitioque exceptum vinxitnbsp;ac Romam nave deportandum curavit. Veilnbsp;30 2, 10, 2: Eo tractu temporum et Domitiinbsp;ex Arvernis et Pabii ex Allobrogibus victoria fuit nobilis. Mela 2,5,75: Vienna Al-lobrogum. Sefi. benef. 5, 16, 1: Ingratusnbsp;Catilina: param est illi capere patriam, nisinbsp;verterit, nisi AUobrogum in illam cobortesnbsp;inmiserit et trans Alpes accitus bostis vetera et ingenita odia satiaverit ac diu debi-tas inferias GaUicis bustis duces Romaninbsp;persolverint. Colum. r. r. 12, 23: Pix cor-40 ticata appellatur, qua utuntur ad conditu-ras Allobroges. Plin. n. h. 3, 34: Allobro-gum (regio). 36: Vienna AUobrogum. 7,nbsp;166: Q. Pabius Maximus consul apud flu-men Isaram proelio commisso adversus Al-lobrogum Arvernoramque gentes a. d. VI.nbsp;id. Augustas, CXXX perduellium caesis,nbsp;febri quartana liberatus est in acie. 18,85:nbsp;Siliginem proprie dixerim tritici delicias can-dore, virtute, pondere. Conveniens umidisnbsp;f.o traetibus, quales Italiae sunt et Galliae Co-inatae, sed trans Alpis in AUobrogum tantum Remorumque agro pertinax. Tac. h. 1,nbsp;66: Lento deinde agmine per fines Allobro-gum ac Vooontiorum ductus exercitus. ƒ«- |
ven. 7,214: Rufum, quem totiens Ciceronem Allöbröga dixit. (Dazu schol.: Rufum, quinbsp;Gallus fuit et valde disertus.) Ars anmi.nbsp;Bern. An. Hdv. p. 199, 22: Hie Allobroxnbsp;Allobrogis, quod nomen ursum (lis rufum)nbsp;significat. Flut. Cic. 18: IlQmxopêvav Shnbsp;Tovvav etv/^ov èniër\povvt£g 'AXko^Qlyav dvonbsp;nQsa^eig, êamp;vovg ^dltata öij róts TtovrjQccnbsp;TfQUTzovTog Kal ^a^vvofiévov rtjv ^ysfioviav. . . . td ygcxp/uxTa (SvvsQyovvxcov ddrikcag twv lo ’AXlo^Qiyav. Flor. 1,36 (3,2): Allobrogesnbsp;deinde et Arverni, 'cum adversus similesnbsp;Haeduoram querellae opem et auxilium nostrum flagitarent. 2, 12 (4, l): Nee civilinbsp;conspiratione contentus- (Catilina) legatesnbsp;AUobrogum, qui turn forte aderant, in armanbsp;sollicitat. Smt. Nero 2: (Cn. llomitius) innbsp;consulatu Allobrogibus Arvernisque supera-tis, elephanto per provinciam vectus est,nbsp;turba militum quasi inter sollemuia triumpbi 20nbsp;prosequente. Ptol. 2,10,7 : Elt dn dvuxolamp;vnbsp;xov ’Podavov dQKXXKaxarot fi'ev AXXó^Qiysgnbsp;ino MsêovXlovg, év nóXig Ovkvva. Appian.nbsp;Celt. 1, 12: quot;Ort of Zalvmv (dvvdöiai), xovnbsp;i'amp;povg Tjxxrjamp;ivxog inb 'Pco^aloov, ig ’Alló-jS^iyag Kaxsqgt;vyov, xal aixovg i^aixovvxsg ofnbsp;'Pcofiaïoi oxQKXsvovOiv ènï xovg AXXó^Qiyagnbsp;ovK exdidóvxag, rjyovpépov oqiwv Pvalov Ao~nbsp;fisxlov- a naqoSsvovxi (xi/v) xwv NaXvcovnbsp;êvxvy%dvsi nqsa^Bvxrig Bixoïxov xamp;v 'AXXo^qI- 30nbsp;ymv . . . Bixotxov, six'' 'AXXó^Qiyag. b. c. 2,4:nbsp;’AXXo^Qiycov ói nQia^eig, aixiépBvoi xohgnbsp;TjyovjiBvovg abxcöv, *** ig xfjv AbvxXov gvv-(opoGiav inriyamp;tjGav iamp;s dvaaxriGovxBg inVPoa-jxaiovg xijv PaXuxiav . . . ot S' 'AXXó§qi.yBgnbsp;ivSoMGavxBg ixoivmGavxo lt;Pa|3fw Ndyya, 'dgnbsp;riv xamp;v ’AXXo§Qfywv TXQoGxdxrjg, wanBQ énd-Gaig nóXsGtv bGxi xig iv 'Pcapy ngoGxdxtjg.nbsp;naga ês xov Edyya /laamp;av 6 Kikbqcov gvv-Élajlïv roiig ’AXXó^gtydg xb xal OvovXxovg- 40nbsp;jtiov. Ampel. 21,b: Catilina cum in caedemnbsp;senatus, incendium urbis, dueptionem aerariinbsp;coniurasset et in id facinus Allobrogas sol-licitasset, ab Cicerone in senatu accusatus,nbsp;ab Antonio in Apulia debellatus est. Dionbsp;37, 34,1: Mbxu ’AXXo^glyoov, oi)g xaxd ngs-G^Biav nagóvxag dvintiGB Gvp(pgovfiGai xbnbsp;aixa. 47, 1: Tav 8b ’AXXo^glyav xrjv Pa-Xaxiav xijv nsgï Ndg^ava nogamp;ovvxav Pdïognbsp;Hopnxïvog h ’dgyav avxtjg xohg pBv inoGxga- 50nbsp;xriyovg btxI roiig noXBfi/ovg ins/xiliBv. . . 48,1:nbsp;Aovxtog 8b d-q Mdgeog xal NBgovtog FdX^agnbsp;tóv XB 'Poóavbv inBgaiaamp;rjGav xal xd xamp;vnbsp;AXXo^glyuv XvfxrjvdfXBVoc riXog ngbg NoXca- 4* nbsp;nbsp;nbsp;fAIto-ltróg-ea] |
Allo-bröff-es
vtov Ttóltu TjlOov. 38, 32, 1; Jia tamp;v 'Al-Xo§qiy(ov snoqevovro. 43, 3: MeraTtsfiTfetat Tig zbv avamp;vnatov tamp;v 'Pcojiaimv ’AXló^qi'^ oivnbsp;(Ariovistus). 39, 5, 2: OiaqayQovg nuqa zinbsp;zy Asfidva Ufivy Ê nqbg zotg AXX6§qi^inbsp;fzéyqi zamp;v’'AItzecov oiKovvzag. 40,39,1: Ka-zcKpqovTjSag b Ovsqxiyyezóqz'^ zov Kazdaqognbsp;ig év ETZzccLKSi, In ’AlXó^qiyag iozqdzsvGe.nbsp;43,30,3; ’Eneiöy zivsg zmv ’AXXo^qiycov, otignbsp;10 ot ó ’ló^ag ix zov nqbg zbv Kovqzcava noXé-fiov ^(oyqySag êdsóéxsi, ybzofióXrjGav. 46,nbsp;50: Tobg êx Ovtévvyg zyg Ncxq^covyGiGg vnbnbsp;zamp;v ’AXXo^qiyav nozh ixneGÓvzag. Schol. lu-venal. 8, 239: Propter Mulvium (pontem),nbsp;ubi Catilinae coniurati et Allobroges depre-bensi snnt. Auson. ord. urh. noh. 110 sq.:nbsp;Insinuant qua se Grais Allobroges (allobro-gis F) oris excluduntque Italos Alpina ca-cumina fines. Amm. 15, 12, 5; Hae regio-20 nes, praecipue quae confines Italicis, paula-tim levi sudore sub imperium venere Eo-manum primo temptatae per Pulvium, deindenbsp;proeliis parvis quassatae per Sextium, adnbsp;ultimum per Fabium Maximum domitae.nbsp;Cui negotii plenus effeetus asperiore Allo-brogum gente devieta hoe indidit cognomen-tum. Oros. 5,13,2 {aus Liv. 61): Gnaeusnbsp;quoque Domitius proconsule Allobrogas Gal-loij iuxta oppidum Vindalium gravissimonbsp;80 beilo vicit, maxime cum elephantorum novanbsp;forma equi hostium hostesque conterriti dif-fugissent; XX milia ibi Allobrogum caesanbsp;referuntur, III milia capta sunt. Honor. 1‘Snbsp;p. 32 R.: Allobroges (alobroges F). Rav. 4,nbsp;26 p. 236,9; Item iuxta praefatam Galliamnbsp;Belgicam Alobriges ponitur patria quae di-citur Burgundia, quam Burgundiam secun-dam esse legimus Galliam. Fortwn. carm.nbsp;2, 15, 1. 2: Si Hilarium quaeris qui sit co-40 gnoscere, lector, Allobroges referunt Picta-vïos {lis Pictaviis oder mit Leo Pictavius).nbsp;3,7,18: Fulgor apostolicus visitat AllobrS-gas. Append, carm. 6, 6 p. 280 Leo: Hicnbsp;tegat Allobrogas, dirigat illa Getas. Crloss.:nbsp;Allobrus (Adlobrus, Adrobrus) Gallus denbsp;Gallia (gallius cod. Raris^ 7Gi3 fol. 6'’, 2);nbsp;CGIL 4 p. 10, 26. 14, 36. p. 483, 49 und-cod. Sangall. 238 ^.13: Tllobroges Galli. —nbsp;Allobrox G. (La Bdtie-Mont-Saléon, dép.nbsp;r,o des Hcmtes-Alpes) GIL XII 1531: Pompeianbsp;Lucilla Allobrog(i) v(otum) s(olvit) l(ibens)nbsp;m(erito). M. cogn. (Nimes) GIL XII 3109:nbsp;L. Annius Allobrox. — Allolgt;rogilt;*-IiillSnbsp;(e/'.C'antabrinus, Graecinus) M. cogn. im Fa- [AUo-brog-esJ |
'hischen geschlechte. (Rom, Icaiserseit) GIL VI 1407; Q. Pabio Allobrogiclno///Maximo. Innbsp;folge dessen dem conszd a. 633 der heinamenbsp;Allobrog-ïcu-s heigelegt. Val. Max. 3, 5, 2: Age Q. Pabi Maximi Allobrogilt;(ci)gt; et civis et imperatoris clarissimi filius Q. Pa-bius Maximus quam perditam luxuria vitamnbsp;egit! 6,9,4; Q. Pabio Maximo, qui Gallicanbsp;victoria cognomen Allobrogilt;^ci^ sibimet acnbsp;posteris peperit. Veil. 2,10,2: Pabio Pauli lonbsp;nepoti ex victoria cognomen Allobrogico in-ditum. Glaudius 2, 25 a. 48 p. Glir. All-mer 2 p. 109 = Aïlmer et Dissard 1 w. 12:nbsp;Inter imagines maioram suorum Allobrogicinbsp;nomen legere. Sen. benef. 4, 30, 2: Quidnbsp;nuper Pabium Persieum, cuius osculumnbsp;etiam inpudici devitabant, sacerdotem nonnbsp;in uno collegio fecit nisi Ven-ucosi et Allobrogici et illi trecenti, qui hostium incur-sioni pro republica unam domum obiecerant? 20nbsp;Plin. n. h. 33, 141: Prater eius (Africani)nbsp;Allobrogicus primus omnium pondo millenbsp;habuit. luvenal. 8,13 sq.: Cur AllöbrSgïcisnbsp;et magna gaudeat ara natus in Herculeonbsp;Fabius lare? Fseudo-Ascon. in act. I in G.nbsp;Verrem 19: Fornix Fabianus arcus est iuxtanbsp;regiam in sacra via Pabio censore constru-ctus, qui de victis Allobrogibus lt;(Allobrogi-cus^ nominatus est. — Gds. nied. 4, 12;nbsp;Potui quidem aptissimum est vinum frigi- 3»nbsp;dum, vel certe bene calidum, meracum, po-tissimum Eaeticum vel Allobrogicum. Go-hmielt. r. r. 3, 2, 16: Nee minus Allobi'ogi-cae (uvae), quarum vini iocunditas cum re-gione mutatur. Plin. n. h. 14,26: Quod etnbsp;in Eaetica Allobrogicaque (vite), quam supra picatam appellavimus, evenit, domi no-bilibus nee agnoscendis alibi. Pecundaenbsp;tarnen bonitatis vice copiam praestant, eu-genia ferventibus locis, Eaetica temperatis, 10nbsp;Allobrogica frigidis, gelu maturescens etnbsp;colore nigra {cf. 14,57: Viennenses soli pi-cata sua, quorum genera diximus, plurisnbsp;permutare, sed inter sese amore patrio, cre-duntur. Idque vinum trigidius reliquis ex-istimatur in frigido potu). Plut. qu. syrnpos. 5, 3, 1: ’Ex ds zyg nsql BUvvciv FaXaziag b niaskyg olvog xazaxogi^szai, Siaqicqóvzmgnbsp;zijxwgsvog inb ’Pagalcov' oi yaq góvov sveo-Siav ziva za zoiavza nqoGÖtómGiv, dAlè: xai 50nbsp;zbv olvov ebgovy naqiGzyGt zaytag ègaiqcovnbsp;zy amp;£qfiózyzi zov otvov zb vsaqbv xal vda-zmbeg. Martial. 13, 107 sq.: Haec de viti-fera venisse picata Vienna ne dubites, misit |
All-odiu-s
Al-o
lOfi
Romulus ipse mihi. — AUobrogiscJte 31.: Brancus, Catugnatos, Egus, Raucus Rou-cillus. All-0(liu-s Jf. Vitn Ilamertini 1 ASS SO. apr. II 759 F: Et postea fuit abbasnbsp;ipsius ecclesiae post s. Allodium. Vita 3Ia-riani 1 ih. p. 760 A: Tempore beatissiminbsp;Allodii pontilicis. All-Ollt-in-S M. (Zahlharh) CIR 1249: 10 [Sa]turnini Allont . . . -allo-S ir. all, iw *vatn-allo-s, ir. fannall; *ab-allo-s, Cab-allo-s, CalomallusV, *cam-allos, Uxxo . . allus, mlat. vass-allus. Allo-triges cf. Duro-triges. V. in Hispa-nien. Strab. 3, 3, 7 p. 165: ’ÖKvm ós rot? ovógaai Ttlsova^eiv (pevyoiv rb atjêig rfjg yga-q)fig, ei (iri xivi TtQog rjêoi’rig èartv cmoveivnbsp;HXevTuvqovg xal BccQÖvrjtcig v,ai Aïlóxqiyagnbsp;xai iiXXa %ei^(o aai aGtjfióxsga xovxoav ovogava. 20 Allov-eia E’. Vita Ilagnobodi ASS 1C. oct. VII p. 948 C: Mulier . . . quae Al-loveia vocata. Alluc-lu-s, Allu(i(u)ius 3£. Liv. 26,50, 2 (c. a. 210 a.Chr.): Soipio (captivam) internbsp;cetera aceepitdesponsam eam principi Celtibe-rorum; adulescenti Alluoio nomen erat. . .nbsp;12: Vocatoque ad se Allucio. Frontin. straf.nbsp;2,11,5: Scipio Africanus in Hispania, cumnbsp;inter captivas eximiae formae virgo nubilis adnbsp;30 eum perducta esset omuiumque oculos in senbsp;converteret, sumuio custodia babitam sponsonbsp;nomine Alioio reddidit. Dio fr. 56, 47:nbsp;UctQamp;évov èv xoïg ai'/^galcóxocg inKpavïj xal-ket Xcc^mv vTtanxevamp;r] (i'ev iiXXmg eGssamp;ainbsp;avxfig èv êgaxi, g,aamp;a)v dé, dxi ^AXXovxla xivïnbsp;xamp;v èv xéXet KeXxi^ij^av èvrjyyvijxai, gerenég-xpccxó xe avxbv ccêxenayyeXxog aai rijv natdanbsp;civxa nageSoiXE gsxci tav Xvtgtav. (Arroyonbsp;dd Puerco) CIL II 737: Amo(e)na Alluqinbsp;10 f(ilia). (Paimogo) 961: Glaucus Aluquiinbsp;f(ilius). (Valenga do Alinho) 2465: Disnbsp;manibus Alluquio Andergi f(ilio) Aeturaenbsp;Arqui f(ilio) Macro Alluqui f(ilio) Cluti-moni Alluqui f(ilio). Phleg. Trail, macr. 1:nbsp;’AXovxiog ’AntXwvxag, ccnb AovGixuviag nó-Dtaj TvxegavirjGlag. 29, 1: Aoxxovgwg,nbsp;AXovxxlov vtóg, nóXeojg Ai^ovQO^iGvyyrjGÏag. Allucones s. Calucones. -allum in O. Coriallum, Pentallum. 60 Alluqius, Alluquius s. Allucius. Alllir-iu-s AL (Sainte-Colombe) CIL XII 5682, 138: A. Alluri o(ffioina). (lygon)nbsp;Bamp;issieu p. 436, 5: A(ntonii) Allur(ii) o(f-ticina). |
Allus (noch Stolces ^stem\ cf. ir. all aus *allos, *(p)alsos). M. cogn. (Badajoz) GIL IInbsp;1020: lulius Allus. All-usa 31. (Bordeaux) JuUian n. 383: lulius Allusa f(eoit). 384: lul(ius) Allus(a)nbsp;f(ecit) nian(u). 385: Allusae manu. 386:nbsp;Sabin(us) et Allusa. 387: [A]llu[sa]. 388:-Allus[aJ. 389: Allusae man[ul. (Poitiers)nbsp;Richard 21: Allus ''. Alluus M. (Mailaml) CIL V 5941: L. lo Alluo Victori. Alma fl. Ugurisch. IA 500,6: Ab Alma fiumine. *Almaclii-aca-m O. von Almachius, j. Almaggago, Trentino. Alilialiao {wegen h vgl. Stolces c^. nobetb, bret. mahilon) matres. (Le Plan d’Au(l)psnbsp;\aus de Almis, Almes], arrond. de Brignol-les, canton de Saint-3Iaximin, dép. du Var)nbsp;CIL XII 330: Matribufs] Almahabu[s| Sex. 20nbsp;Vin[djiu[s] Sabinus v. s. Lm. Almaniscae O. j. Almenèches, Ome. Almanticenses. (Saint-Pons) GIL V 7869, add. p. 1092: Hereuli lapidarl(i) Almanticenses p. (Arles) XII 732: Lapidarinbsp;Almanticenses. Alna 0. j. Annoeux oder Aulncry. Me-row. mz. BEGh. 6® s. 3, 107. Combrouse n. n pl. 2, 16: ALNA VIC(o). Vita Lom-delini 5 ASS 15. iun. 11 p. 1086 A: In 30nbsp;locum, qui Alna dictus est. — Alueiisis.nbsp;Vita Lomdélini 5 p.lQ68B: Alnense mona-sterium. — Allieus. Vita Landeüni 7 p.nbsp;1065 F: Monasterium in pago Sambreonbsp;nomine Alneo. Alnao o. in der Loiregegend. Pard. dipl. n. 442 t. 2 p. 244, a. C97. Aloia Tico, j. Alluyes, canton Bormeval, arrond. Chdteaudum, Eure-et-Loir. Merow.nbsp;Mens.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Aloiosa F., christl. (Setuval) CIL II 4976, 39 = IHCh 204: Aloiosae vivas in. Alo(n) O. in Brittanien. IA 481, 3 = Gallunio (galluuio A). Rav. 5, 31 p. 430,nbsp;11? s. Alionis. -alo(n) in M. Auoalo(n). Alona O. j. Allormes, Eure-et-Loir. Alerow. mz. Combrouse pl. 2, 17: ALONAnbsp;QM? Al-onae s. Alounae. nbsp;nbsp;nbsp;50 Aloni-SCU-S von Al(l)8nius, 0.). Aïlone, Sarthe. Alonis s. Alconis. Al-onna O. j. Allormes, Alaine-et-Loire. [All-odiu-s — Al-onna] |
Alontigicapli — Alsinsis
Aloiltigicaeli F. m Hispunia Baetica. Plm. n. h. 3, 12 (olontigicaeli A). Alonum 0. j. Allamps, Meurthe. Alorcus nach ErnauU zu w. alarch schwan, M. Liv. 21, 12, 4: Alorcum Hi-spanum ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;6: Alorcus ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;8: Alorco. -alos (mit l-suffix gébïldet) in lepontisckcn famiUennamen, M. Pivotialos (gen. -ui), Te-kialos; gall. M. Mag-alos, adi. *sam-aios. 10 -alo-S 'brct. -el, w. -awl, -ol, in *ép-alo-s fallen, dcriv. von epo-s, w. ebeul; *vetn-alos,nbsp;tv. gwenn-awl, hret. gwenn-el. Banébennbsp;-allos. Alosta O. j. Alost, Ost-Flandern, Belgien. Alostigi F. in Hispania Baetica. Plin. n. h. 3, 12 (var. alastigi). Al -ounae G. (CMeming hei Salzburg, a. 237 p. Chr.) CIL III 5572: Bedaio Aug(usto)nbsp;sacr(um) et Aloun(is) Ar. Setonius Maxi-w mianus et Pir(inius) Pirmianus nvir(i).nbsp;(CMeming, a. 225): Bedaio Aug(usto) sa-cr(uia) Alon(is). (Seeon bei Salzburg, a,nbsp;219) 5581: Bedaio Aug(usto) et Alounisnbsp;sacr(um). Münchenersitzwngsber. 1883,213:nbsp;Saero Alauuarum Aug(usti) no[stri]. Cf.nbsp;Alanni, Mercurius Alaunus, deus Alus. *Al0Y-in-S M. in O. Aloiacum (in pogo Bituricensi) aus *Aloviacuin. Alpes (i-stamm), das hochgcbirge Mittel-30 Ettropas, seit 218 a. Chr. durch die Bömcr in umlauf gekotmuener Ugurischer name; dochnbsp;schon bei Herodot 4,49 ftieftt der Alpis ober-halb Umbriens: ’Ek lt;ïè y.at'UTtEQÖ'E %mQrignbsp;’Ofi/SptJCMY KéQTtig notagog xai aXXog quot;AXnignbsp;ttQognbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ëvsjxov xol O'StOt pÉovTEj inól- ÓOV01 ig avróv. Polybios nennt sie zuerst als gebirge. Lycophr. Alex. 1361: EaXnuov )3e-§waav oxamp;t]QÖgt;v Ttuyatv. Posidon. ap. Athenae.nbsp;6,23nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;233 d. e: Td te ttaXm gsv ’Pinaïa xa- 10 Xovfisva OQTj, £Ïamp;’ ^6X£Q0v’'OX§ict TfQoaayoQev-amp;Bvra, VVV 8s quot;AXma (iOri ös rpg PaXau'agJ. cf. Schol, ad Apoll. Bhod. 2,675: 'TntQ^oQiovgnbsp;prj elvai uXéojg (prjOlv'U^oSorog —,IIoGsiSm-viog êè Aval cppai voiig 'TniQ^ogiovg, xaxoi-XHV Si Ttsgl rag quot;AXneig r^g ’ItaXiag. Strab.nbsp;4, 6, 1 p. 202: Td yaQ ’’AXnua xaXBÜSamp;ainbsp;tiqÓisqov quot;AX^ia, xaamp;dnsQ xaï’AXneivaj cf.nbsp;Steph. Btjz.: ’AXniig xal ’AXneia OQt], xainbsp;’AX^ia, Sixy yaQ p ygapfj, xal Scd tov tt, xaïnbsp;.^0 Sta TOV |3. Festus epit.p.AM.: Album, quodnbsp;nos dicimus, a Giraeco, quod est dXcpóv, estnbsp;appellatum. Sabini tarnen alpum dixerunt.nbsp;Unde credi potest nomen Alpium a candorenbsp;nivium vocitatum. CGIL 4 p. 307, 47: [Alontigicaeli Alsingis] |
Alpes nives; p. 368,53: Nives Alpes. Etym. 31.: ’AXtteia^ oQog Tijg KeXxixpg. Sta xo nXij-amp;og xrjg Xsvxiig xióvog aXnia ixX'ijamp;p xd ’ÓQfj’nbsp;ri nagd xo aXxov, 8 èaxiv 'irgrjXóv, ’AXxig xi-xXrjG^ai. Servius in Vergil, georg. 3, 474:nbsp;Gallorum lingua alti montes Alpes vo-eantur. Aen. 4, 442: Alpini Boreae] Plantes de Alpibus, quae Gallorum lingua altinbsp;montes vocantur. (Baraus Isid. or. 14, 8, 18: Nam Gallorum lingua Alpes montes lo alti vocantur.) 10,13: Sane omnes al-titudines montium licet a Gallis Alpes vo-centur, proprie tarnen iuga montium Galli-corum sunt. Gomm. Lucani 1, 183: Alpesnbsp;autem lingua Gallorum alti montes dicun-tur.— Procop. b. Goüh. 1,12 vamp;n Spanten:nbsp;’Axgtg ig ’AXnsig xdg iv ogei xm TlvgrivaCanbsp;oitGag' ’AXnsig Si xaXeiv xtjv iv ötEvo^wptanbsp;SioSov ot ToïUTt) avamp;qmnoi. vevofilxaGi. *Alpi-acii-in -(von 31. Alpius) O. j. Al- 20 pago. *Alpini-acu-in (;von 31. Alpinius) O. j. Alpnacht. Alp-o(n) 3t. (Bergamo) CIL V 5130: . . . antio Sex. f. Vot. Aiponi. (Zülpich) CIll 541 = Hettner 53: L. Marcius Alponis f.nbsp;Verecundus. Alp-o(n) fl. Priscianea p. CLXXXIII 19 An. Helv. ed. Hagen: Omnia nomina fluvio-rum maseulina sunt, ut Panna Alpo.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Alsa fl. und hafen bei Aquileja, j. Ausa. Plin. n. h. 3,126. — Hierongm. chron. a.Abr.nbsp;2356: luxta Aquileiam Alsae occiditur. Alsatis villa, j. 3Ionipezat, canton Saint-3Iamert. Alsegaudia vico, j. Allenjoie, depart, du Boubs. 3lerow. triens. BS AF 1865 p. 70:nbsp;ALSEGA^EIA vico, Alsgaudia vico. —nbsp;Alsegaugensis pagus. Pard. dipl. n. 544,nbsp;a. 728: In pago Alsegaugensi. Vgl. Long- 40nbsp;non, Atlas p. 135. Als-ena, Als-ina fl. Bipl. p. 22, 12 Petiz, c. a. OM: In üuviolo nuncupante Al-sina (var. Alisna). p. 29, a.667: Per illamnbsp;Alsenam . . . Per ipsam Alsenam, usque ubinbsp;in Glanem ingreditur. Alsgaudia s. Alsegaudia. Alsgoia centena, j. Saint-Victor-d’An-joux, gemeimde 3Ionsols, Bhóne. Alsi-acil-S vom röm. gentile Alsius, Al- 50 sia, O. j. Saint-Germam-Laval, Seine-et-FLarne. Als-ina fl., s. Alsena. Alsinsis pagus s. Alesia. |
Alsiodoruni
Alverui
Alvi-aco — Amarne
Alvi-aco 0. Meroio. me. ALVIACO, s. Albiaco vico.
Alv-inca 0. (Rom, a. Iö4 p. CJir.) CIL VI 3281a: Aelius L, f. Publ. Adiutor Al-vinca.
Alviui-acu-S vicaria, j. Alvigmc, Lot, ’AXovictiv s. Albion.
Alv-isill-S 31. nmnen. (Aquileja) Rais 1077, 25: C. Alvisi. 1077, 26: T. Alvisi.nbsp;10 Alv-itiu-s 31. (Merida) CIL 11 563: M.nbsp;Alvitius T. fi. lunius H[e]rmias,
Alv-ona 0. m lAburnia, Rlin, n. h, 3,140.
Am----M. (Igtitza) CIL III 6178, 7,
12: Severas Am....
-aina- s. -amo'.
Amabianensis s. Ambiam.
Amaci V. in Hispama Tarraconensis. Ptol. 2,6,35; ’AgaKav 'Aaxovqma Avyovota.nbsp;s. Amocensis.
20 ?amactum, gepragtes geld. Cart. Henon. 48 p. 206, 19 Z: Argento vel amacto. 2nbsp;p. 186, 12. 43 p. 204, 331?.' Tam in argentum quam in araaetum. 3 p. 186, 23. 4nbsp;p. 187, 5: Argento vel amacto.
Amadis. B3I 22 p. 562. cf. (Paris) u. (Chdtelet) Sch. 246.
AmadusaJ’. cofirw. (3Iagyar-Egregi)) CIL III 840: Ulpia Amadusa coniunx.
Amainius M. (Sasamon, a, 239 p. Chr.) 30 EE 2 p. 244 n. 322: lul(ius) Eufemusnbsp;Amainius.
’Amalchiuni, Plm. n, h. 4, 94: Septen-trionalis Oceanus, Amalchium (amalcium A amalchium E) eum Hecataeus appellat anbsp;Parapaniso amne, qua Scytbiam adluit,nbsp;quod nomen eius gentis lingua significatnbsp;congelatum. Philemon Morimarusam a Cim-bris vocari, hoc est mortuum mare, indenbsp;usque ad promunturium Rusbeas, ultranbsp;40 deinde Cronium. Laraus Solin. 19, 2.nbsp;Amalgadius s. *Samalo-gatos.nbsp;Anialicio(n) 0. j. ArmeiUon, Pard.dipl.nbsp;n. 559, a. 739: Amalicione.
Aiiiallo-brioa 0. inSpanien, lA 435,1. (Var. Amalobrica.)
?AMANDI. Rrome-me. (Pommicrs, dép. deVAisne) RN 3®s., 1.4 (1886)p. 199w.46.
Amaiidio(n). (Dachsberg) CIR 1875: G. Vitali Amandionis.
50 Amani-acu-m 0. j. 3Ienca, Pas-de-Ca-lais, arrond. dc Montreuil, cant, de Fruges. Amans-io(n) ft, j. la Mosson.
Am-antia F. rogn. (Seisech) CIL III 3982 (interpoliert).
tAlvi-aco — Amarne]
' *AlU-ailtia ft. J. Amance, linker nbfl, der Aube (Seine); und, fl. Aumancc, dép. del’Allier.
Aniantiiil V. zwischen Suu und Brau nuch Rufus c. 1: Amantinis inter Savum etnbsp;i Dravum prostratis; aber Ptol. 2, 15, 2 imnbsp;. nordUclien teil von Pannonia inferior, wnge-far bei Stuhlweipenburg: Kaxtyovoi ós xav-i xqv xr/v ETtaQ%iav iu (isv Totj óvögtxoïg ps-; QSGxv ’Apctvrivol ctQxxixmxsQOi. Cf. Plm. 3,
J 148: Amantini (amanti AJïP’ ammanti BR)\. lo Bacuntius in Saum Sirmio oppido influit,nbsp;ubi civitas Sinniensium et Amantinorum.nbsp;Vgl. 0. Annamantia, Anamatia, Adnamantianbsp;(buna Foldivar). (Putinczc) (77X 1113224:
. . . cemaes Liccav[i] f. Amantinus.....
Liccaus pater Loriqvs et Licalos. — Amantinus auch im 0. Amantiniacus Cari. Savin, n. 602, saec. 11.
*Amailt-is(s)!l in fl. Ama,tisss,,j.rAmasse, Touraine,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Amantiiis 31. Plut. Caes.bO-. Apavxiov. 51: 'Apavxiov. (Salona) CIL III 2296:nbsp;Amantius signu Simplici. Purd. dipt. a. 533nbsp;w. 118.119: Amantium. Greg. Tur.vit.pair.
4,1: Beati Amanti antestitis (Rutenae ecle-siae). Ygl. Ad-amantius. In Amanzi-acus j. Amanzé, Saonc-et-Loire.
iim-anto- participiaistamm, daneben ein-facher stamm amo-.
*Amaiitogiluni ft. in Amantiola, j. so I’Amesule, la 3Iesule oder I’Amamieullc, zu-fluft der 3Ieurthe bei Lay-St. Christophe un-terlialb Nancy; und in 0. Slaneieulles, amnbsp;3Iancebadi oberlialb Briey.
Ainannm portus in Ilispania Turraco-nensis. Plin. n. h. 4, 110
Allianus 31. cogn. (Rom) CIL VI 268, a. 57 p. Chr.: Q. Nonius Amanus., ('ReWew-hofen bei Jülicli) CIR 617: ' M. lul(ius)nbsp;Amanus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-lo
Amaraildus M. Greg. Tur. glor. mart.
1, 56: De Amarando martyre. . . . Amaran-dus autem martyr apud Albigensim urbem.
Aiiiaraiiiis 31. (Locosano) GIL IX 1074: Heraiscus Eggiae (gens Aeclanensis) Nerul-lae ser. lovi Amarano aram posuit. RA n.nbsp;s. 28 (1874) p. 79. (Normandie) Nc/i. 260.
Amarcolitan M. (Monthelon) RA n. s.
30 (1875) yi. 264: Deo Apollini Granno Amarcolitan Veranus Tilande v. s. 1. m. .wnbsp;Amaretus If. Pard. dipt. n. 180, a. 573:nbsp;Amareto cum uxore sua Savina.
Amarne 0. j. Amas, gemeinde Ocquiers in Belgien.
-ocr page 71-Amasia
amb-nct-os
Amasia, J'oMii Galatid,0. (Zwisch. MüM-bach u. Reussniarkt) CIL UI 971: Dom(o) 7\jnas(ia). (Ramleh, l.jh., vUldcht cmgusüsch)nbsp;CIL UI 6607: Amasia. Alliasias fl., die Ihns. Strab. 7,1,3 p. 291: ’Eni ravTct öh tm 'Agaaia (piqovxainbsp;Blaovgyig xe xai Aovnlag Ttoxagóg. Mcla 3,nbsp;3, 30: Amissis. RUn. n. h. 4,100: Amnesnbsp;clari in Oceanum deflmint Gutbalus,Visculusnbsp;10 sive Vistla, Albis, Visurgis, Amisis {var.nbsp;Amissis), Ehenus, Mosa. Tac. a. 1,60: Adnbsp;tiumen Amisiam. 63: Ad Amisiam. 2, 8:nbsp;Lacus inde et Oceanuim usque ad Amisiamnbsp;flumen secunda navigatione pervebitur. Classis Amisiae lt;^ore)gt; reliota laevo amne, erra-tumque in eo, quod non subvexit. 23; Plu-res Caesar classi inpositas per flumen Amisiam Oceano invexit. Mar clan. Heracl.pcripl.nbsp;maris ext. 2, 32: Apaaiov noxapov (drei-20 mal). Ptól. 2,11,1: Apadiov TCoxapov ix^oXai.nbsp;7: Ot (pQiaiox psxQx xov Apiolov TCoxapov.nbsp;Stadi: Ptól. 2,11,13 Apiela. 8, 6, 3: Tamp;vnbsp;de sv xfi reQpavia Siaoiipwv TtóXeav rj psvnbsp;ApaSeia xrjv ueyCaxtjv TjpéQav e%ei. Stepli.nbsp;Byz.: ’Apiaa (var. quot;Apisea) nóXig PeQpavlag.nbsp;MaQXiavbg èv xoïg ajxb 'Paptjg ènl xccg êia-aijfiovg nóXeig. xo èamp;vixbv 'ApiGatog. Rav. 4,nbsp;17 p. 212,18.19: Lamizon Ipada (Müllen-hoff DA 2, 215* list Amisa Visara).nbsp;ao Aiiiasoilius Af. (Augst) IH 346,5: Ama-sonius. Aluasoilia F. Pard. dipl. n. 180, a. 573. Amat-o(n) M. (Vechten) CIR 57: Smer-tuccus Amatonis f(ilius). . . . amatus Af. cogn. (Enns) CIL III 5681: . . . mamato. Amhü F. cogn. (Bei Karakal) CIL 1593: Claudia Amba. Aiubacia, *AlllbaiCt-ia von cogn. Am-¦10 baetius, O. j. Amboise, arrond. Tours, %dre-et-Loire. Merow.mz. RN 1839 p. 435. 436. Combrouse w. 18 pl. 3, 1—8; AMBACIA.nbsp;RN 3® s., t, 7 (1889) p. 40. 41; AMbACIAnbsp;VI(co) M PATVENIN; auch AMBACEA,nbsp;ANBAOE, AMBASIA. Suïpic. Sever, dial.nbsp;2 (3), 8, 4: In vice Ambatiensi. Paulin.nbsp;Petrie. V. Mart. 5,533: Ambatiae (Ambitiaenbsp;P) nomen priscum prior incola dixit. 555:nbsp;Ambatiae (Ambitiae F) ad vieum properatnbsp;50 deducere turmas. Fortun. v. Alari. 4,210:nbsp;Mirum aliud vice quod contigit Ambaciensi.nbsp;Creg. Tur. h.F.2,2% (35): luxta vicum Am-baciensim territurium urbis Toronicae. 10,nbsp;31, 3; In vicis quoque, id est Alingaviensi, |
Solonaeensi, Ambaciensi. ... de virt. 3Iari. 2, 17: Contra vicum Ambiacensim. 4, 42: ; De villa Tbemello in page Turonicae urbis vici Ambiacensis. ! *Anibacti-acH-S venn cogn. Ambaetius, I 0. j. Amhazac, arrond. de Limoges, Ilaute-I Viemie. Merowmg. nis., 7. jh., RN 1855 p. I 403. 1861 p. 36. Deloche, Description des monnaies mdrovingiennes du Limousin, Parisnbsp;1863, p. 119. RN 3quot; s., t. 4 p. 36: AM- lunbsp;BACIACO. Jimb-act-OS = *amb(i)-acto-s, compos, von partikel ambi und *ac-to-s (jat. ac-tu-s),nbsp;^part.pass, von y ag, idg. ag (*agö ich ireibe,nbsp;fare), eg. *agam gehe, lat, ago, gr. aya treibe,nbsp;fare, an. aka faren, germ, ako fare, ai. ajami,nbsp;ajati, av. az aiti treibt, armen, acem hinge,nbsp;fare. cf. comp, ambi-ag- sich herumtreihen,air.nbsp;imm-agim ich treibe umher, praef. imm-act,nbsp;gl. iecit. Dasu partidpial-bildung ambaetos 20nbsp;der hermngesante, bote, Jwriger, dienstmann.nbsp;Nach dem aufgeben des kricgerischen lebensnbsp;der celtischen filrsten unter römischer herschaftnbsp;wurden ire ambacti aekerbauer (Strab. 4,1,2nbsp;p. 178), daher w. amaetb pi. emeitb, -iaid, m.nbsp;Festus epit, p.AM.: Ambactus apud Enniumnbsp;lingua Gallica servus appellatur. AmCb)gt;nbsp;praepositio loquelaris significat circum, undenbsp;supra servus ambactus, id est circumactusnbsp;dicitur. cf. gloss, cod. Bruxcll. 10859 fol. 2' 30nbsp;col. 2: Ambactus. seruus. Placidi gl. p. 11, 17 Jl..- Ambacti, servi. Cod. Paris. 7643 fol. 12'',! und cod. Bamberg. P. II 33 fol. 10^nbsp;col. 2: Ambi, serui. Gloss, 'a a’: Ambactinbsp;(Ambi) Mwd Ambactus: seruus Gallice. Class.nbsp;Auct. ed. Mai 6,506: Ambi, serui, coloni, lixae,nbsp;CGIL 2 p. 16,3; Ambactus dovloj.nbsp;xóg. ag quot;Evviog. Die Romer haften das tcortnbsp;zuerst durch die cisalpinischen Gallier kennennbsp;gelernt, spatestens um den anfang des 2. jh. 40nbsp;V. Chr. — 'Die ambacti toerden gemeint vonnbsp;Polyb. 2,17,12; Thql Si xccg sxaiQelag fisyi-axtjv (SnovSrjv itxoiovvxo Sia to Í (po§£Qa-xaxov xal Svvaxwxocxov tlvcxi jrap’ ajixotg xov-xov, og av nXeCaxovg i'lsiv doxy xovg amp;£Qa-Ttsvovxag xal svgTXigicpsQogivovg (ambaetos)nbsp;avxa wnd Diodor. 5,29,2 (aus Posidonius):nbsp;’Enayovxai Se xol ttspartovraj iXcvamp;égovg sxnbsp;xav Ttsvtjxav xaxaXeyovxsg, olg 'gvwyoig xalnbsp;jxagaOTtiöxaïg XQamp;vxai xaxa xccg iid%ag. Caes. sonbsp;b. G. 6, 15, 2; Eorum (equitum Gallorum)nbsp;ut quisque est genere copiisque amplissimus,nbsp;ita plurimos circum se ambaetos clientesquenbsp;babet. Hanc unam gratiam potentiamque [Amasia — amb-act-os] |
ainbacf.hius
Amberciaouiii
IIG
novei'unt. cf. 1, 18, 5; Dumnorigem . . . magnuin numerum equitatus suo sumptunbsp;semper alere et circum se babere. 6, 19, 4nbsp;werden für ambacti clientesque die ivortenbsp;servi et clientes gebraucJit. Auf mimzen JINnbsp;1883i). 110: ARG =8 AMBACTI. (Bronze,nbsp;des ostens) Mwr.-Ch, 8362—8366: AMBA-OTVS. (Bronze, der Mcdiomatrici) 8985: ARC.8____MBACTV. 8987: ARC AMBA. 10 — Als persönlicher name, cognomen (Bom) CIL VI 9462 a 1 2 = 13402: Ambactusnbsp;tect(or) L. (Oisterna) X 6494, 6: L. Ap-puleius 3. l(ibertus) Ambactus. — Ein titel,nbsp;nicht name, ist ambacthius. (Boo^nhurg, Zeeland) CIB 36: lanuarinius ambactbius (für *ambactius;nbsp;cf. Dagobrectb) vom deutschen stamm am-bacbtja, vor der germcmischen lautverschie-hung den Kelten entléhnt {ahd. ambabt, friin-2ü Icisch *ambacthas \cf. im verhrüdenmgshuchenbsp;von Ffdvers MGp. 369,55,18Piper Ambeetanbsp;oder Ambeeta?], ae. anbibt, ambibt, n. amt,nbsp;dienst, ambibt, ymbeacbt, m. diener)wndnbsp;volksetymologisch nmgébildet zu got. andbabtsnbsp;óiaKovog, énrjQSTfjg, lEizovQyóg von *and-babta. Bazu fem. Ambactia O. Ambada F. (Villafranca de Oca) CIL II 2908: Corneliae Ambadae. 2909: Valeria Ambadae lib(erta); s. Ambata.nbsp;so Ambaicus M. (Iruha) CIL II 2935:nbsp;Munatius Fuscus Ambaici f. Aiiibarc-io(ii) M. cogn. (Varese) GIL V 5461 add,: Sexta quae et Rufa Ambar-cionis f. Ainbari-Scu-S O. l) im pagus Lugdu-nensis, j. Ambérieux-en-I)omhes, Ain. Lex Gundohada tit, 42, a. 501: Data Ambariaconbsp;in conloquio sub die III nonas septembris,nbsp;Abieno v. c. consule. Lex Godomari tit,nbsp;40 107: Incipit capitulus, quem domiius nosternbsp;gloriosissimus Ambariaco in eonventu Bur-gundionum instituit. 2) viearia im pagusnbsp;Engolismensis, j. Ambe'rac, Charente. 3) Am-bariago praedium, j. Emmerich. Ambaris töpfer stempel aus Poitou (Sch. 266) rmd St. Père-en-Bais. Amb-arri compos, von part. ambi und Arar, für Amb-arari '««ƒ beiden seiten desnbsp;fl. AraP. V. (der teil der civitas Lugdunen-60 sivm zwischen Bhóne und Saêne: Bresse undnbsp;villeicht ein teil du Bugey und du Valroney),nbsp;cliënten der Aedui. Caes. b. G. 1, 11, 4:nbsp;Eodem tempore, lt;(quo^ Aedui, Ambam, ne-cessarii et consangninei Aeduorum, Caesa- [ambactbius — Amberciacum] |
rem certiorem faciunt, sese depopulatis agris non facile ab oppidis vim bostium probibere. 14, 3: Quod Aeduos, quod Ambarros, quod Allobrogas vexassent. Liv. 5,34,5: Is (Bel-lovesus), quod eius ex populis abundabat,nbsp;Bituriges, Arvernos, Senones, Aeduos, Ambarros, Camutes, Aulercos excivit. Ambarrhis M. Ambarria F. nomen. (Annemasse) Allmer 647: [Ambjarrius Ma-crinus. (Bomessin) CIL XII 2416: Ambar- lonbsp;riae C(ai Ambarri) fi[l(iae)] Remullae. Ambasia s. Ambacia. ?Anibasius 31. (Theben, a. 14 p. Chr.) EE 5 p. 624 n. 1471: L. Ambasius Mode-stus . . . L. Ambasius Ilus. Amb-atus M. Ambata F. Phlegon macr. 1 p. 87, 23 K.: quot;Aji^aTog AokovqIovnbsp;vtóg, zrig avzTjg nóXeaig (neml. caib Aovöi-zavtag TtóXscog PvzEQavtjGlag). (Trujülo) CILnbsp;II 623: Camira [A]mbati f(ilia). (Arroyo 20nbsp;del Puerto) 738: Ambatus. (Jwnto a Pla-sencia) 853: Ambatus Pe[l]li f. (Tedaveranbsp;de la Beina) 907: Flaccus Amba[ti]. (Go-rao) 2709: M. Fuse. Cabed(us) Ambatinbsp;f. Vadiniensis. (Lara) 2855: Ambata Al-b . . auca Segovetis f(ilia). 2856: Ambatanbsp;Paesica (cogn.) Argamonica (V.) Ambatinbsp;uxor. 2857: Ambatee Terenti.... uri f(i-liae). (CaraQo) 2863: Cabedus Sicculus Ambati f(ilius). (Lara de los Infantes) 2869: sonbsp;Madiceavus(Madigenus?) Calabius Ambati f.nbsp;(Eguilaz) 2948: Amba[t]us Plend[i] f[il.]nbsp;(Contrasta) 2950: Ambata Appae f. 2951:nbsp;Ambaftjus Serm . . . f. 2956: Segontiusnbsp;Ambati Vecti f(ilius). (Liria) 3787: Ambatus. (Villar) A02i-. L. Postumius Ambatus. (Traguntia) 5036: Mentina Ambati f.nbsp;(In den talern von San Millan und Aran,nbsp;wnweit Burgos) Fidel Fita, Epigrafia Bo-mana* Madrid 1883: Secontius Obionesis 40nbsp;Ambati f. (Trier) CIB 782: Urbanus Am-bat. (Eins) Sch. 267: Ambatus [f.] Vgl.nbsp;Ambada. ambaxia s. ambactia. amb6 s. ambis. Ambeailis s. Ambiani. Amb-er air. ambur, ammor, amor a trough?- {vgl, og^Qog, lat. imber, zu *ambi-s),nbsp;vindelicisch-gaUischer fl., j. die Ammer, im O.nbsp;Ambre, s. *am-bis, Ambra. Auch in Wir- 50nbsp;tenberg gab es eimen fluft dises namens, cf.nbsp;den cy. fluftnamen Ambyr, Amyr, Amir =nbsp;Ambir. Amberciacum s. Ambrosiacum. |
Ambexonis
Ainbi-
Ambexonis Ojm.) iherlsch. ambï- (wm) praepos., praefix, partikel der reciprociteit, urcelt. ambi, air. imb- wn, imm-aus imb-, imme für imbe, im- um, cy. am-,nbsp;tc. amm-, corn. u. w. ym, hr et. am, (Léon)nbsp;em-, im-; lat. ambe, amb- in amb-ages, am-bi-egnus, amb-ire, amb-itus, am-, an-; umbr.nbsp;am-, an-, amp-r, ambr-, osk. amf-r, yr.nbsp;a.y.(pi,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ac. ymb, an. um {alter umb); 10 as. ahd. umbi = *umb- -{-praep. bi; Ttsl. obü, o; ui. abbi, altp. abisb, zend aibi, aiwi; idg.nbsp;*Tibbi, *in.bhi-. Bise galUsche partikel ambi-in compositis amb-acto-S7Amb-ar(a)rI, Ambi-bariï, ^Afi§l-êQavoi, Ambi-gatns (-catus?),nbsp;Ambi-latrI, Amb-iliatï, Ay^t-hy.oi., Ambi-rënus, Amb-iscara, Amb-isontes Ay^iaóvnoi,nbsp;Ambi-toutï, Ambi-vare(i)tl. ambi- suhst., verzawnwng, nach d’Arhois de Jubainville zu ir. imbe, dat. pl. imbib gl.nbsp;20 .suepitms, in: Ambi-anï, Ambi-avus, Amb-illos, Amb-iUius, Ambio-rix. Ambia F. (OWacastcllo hei Trient) CIL V 5039; Ambiae Saubiae Pladiae 1'. Ambiacensis s. Ambaciensis. Ambiacinus O. hei JAmoges. Vita TI. Aredii 6, 59 ASS 26. aug. V p. 193 D: Denbsp;monasterio Ambiacini. |
Ambi-Snl F. in Gallia Belgica, wordiaft im Amiénois (Santerre, Pontkicu, Vimeux); ae.nbsp;30 Embéne mit i-umlaut, Caes. b. G. 2, 4, 9:nbsp;Ambianos decem milia {daraus Oros. 6,7,14).nbsp;2,15,2: In fines Ambianornm (ambionoramnbsp;Ashh.AB ambianornm cc#.) pervenit. 7,75,nbsp;3,'®: Ambianis (4,’-’* iciil C. Muller Ambianinbsp;statl Ambibarii lesen). Hirt. 8, 7, 4: Bel-lovaeos omnes, qui arma ferre possent, innbsp;unum locum convenisse, itemque Ambianos, Aulercos, Caletos, Veliocassis, Atre-batas {daraus Oros. 6, 11, 12). Strab. 4,nbsp;10 3, 5 p. 194: Toig Msvctnioig ö' tlal 6vv-t^BÏg STtl ty amp;aXatTy MoqivoI ral BeXXoar.oinbsp;xal 'Ay^Luvol xal Sovtöolmvsg rul KdXeroinbsp;fieXQ'- '^VS ir^oX^g rov Hrjxodva norayov. 6,nbsp;11 p. 208; TQltrjv {höbv) rrjv inl tbv wrsa-vóv, Tr)v KQbg BsXXoar.oig ral ’Ay^tavoïg.nbsp;Plin. n. 1i. 4, 106; Ambiani. Ptol. 2, 9, 4;nbsp;’Ay^iavol ral nóXig aviamp;v SayaQO§QCovanbsp;(X -§Q(ya). Incerti panegyr. Constantio Gae-sari d. 21: Quicquid infrequens Ambianonbsp;50 et Bellovaco et Tricassino solo Lingonicoquenbsp;restabat. IA 362, 4; Ambianis.^ (Ambianinbsp;als ei vitas Ambianensium = Samarobriva j.nbsp;Amiens, Somme.') Concïl. Agrippin. a. 316nbsp;(2,1771 Mansi): Eulogius Ambianornmnbsp;fepiscopus). CThcod. 8, 14, 1, a. 367:nbsp;(Dat.) . . . Ambianis. Ammian. 15, 11, 10,nbsp;ad a. 365: Belgica, qna Ambiani snnt, urbsnbsp;inter alias eminens. 27,8,1; Profectus ita-que abAmbianis. NB occ. 42,67; InterEemosnbsp;et Ambianos provinciae Belgicae secundae.nbsp;Hieron. ep. 123 ad AgcrucMam (Opp. I 914 Anbsp;ed, Ven.): Ambiani. Hieron. chron. a. Abr.2383:nbsp;Gratianus Valentiniani filius Ambianis imperator factus. lul. Howr. cosmogr. 19; Am- lonbsp;biani oppidum. Lexicon Tiron.: Ambiannsnbsp;Samarobria (j. Amiens). Passio lusti 1 An.nbsp;Boll. 5, 374; Ambianis (zu A.). Fortim. c.nbsp;10,6,25; Ambianis tremulum cernens Mar-tinus egenum. Vita Praecordii 10 ASSnbsp;1. fehr. 1198 B: Pacta est coUatio sancta-rum reliquiaram Ambianis. lip. 198 F:nbsp;Oum rediisset Ambianum. (St. Bernhard)nbsp;CIL V 6885; Numinib(us) Augg. lovi Poe-nino Sabineiius Censor Ambianns v. s. 1. m. 20nbsp;(Bom) Le Blant, Inscr. chrét. 2 n. 655 p.nbsp;535; llat(ione) Ambiana. CIL VI 11522;nbsp;D(is) M(anibns) Ambianae. 15493; Disnbsp;Man(ibns) Clandiae Lepidillae ex provincianbsp;Belgica Ambianae fecemnt überi eins. (Bordeaux) Jullian n. 60; L(ncio) Ammi(o) Sil-vin[o] civi Ambian[o|. (Longueau h. Amiens,nbsp;a. 307) BA n.s. 43 (1882), 113; D(omino)nbsp;n(ostro) Gal(erio) Val(erio) Maximino no-b(ilissimo) Caes(ari) c(ivitas) Amb(ianomm) 30nbsp;a S(amarobriva) l(euga) I (prima). Meroio.nbsp;mz. Combrouse n. 25 pl. 2,18—21; AMBIANIS. BNF 1836 p. 323; AMBIANESJ?nbsp;BEETOALDVS. Auch AMBEANIS. Bard.nbsp;dipl. a. 669, n. 333; Bertefredns Ambianisnbsp;nrbis episcopns. 335; Berthofridns episco-pns, peccator, Ambianis nrbis. — Am-bianenses. (Sophia) CIL III 7415 =nbsp;AFM 10 (1886), 50; Civis [Amjbianen-sis. Sulpicius Sever, vita Mart. 3, 1; Am- 40nbsp;bianensinm civitas (j. Amiens). NB or. 6,nbsp;36; Eqnites catafractarii Ambianenses. Occ. 9, 39; Ambianenses spatbaria et scntaria. NG 6, 11; Civitas Ambianensium. Passionbsp;lusti 4 An. Boll. 5, 376; Ambianensium cl-vitatem. Vita Ebrulfi 5 ASS 25. iul. VInbsp;195 C: In suburbanis Ambianensium. Cone.nbsp;Aurelian. a. 611, Mansi 8, 367 A: Edibiusnbsp;episcopns ecclesiae Ambianensis. Fortun.nbsp;vita Mart. 1, 56; Occurrenti igitur portae 50nbsp;Ambianensis egeno. Greg. Tur. mAr. Mart.nbsp;1,17; In porta Ambianensi. Pard. dipt. I w. 345, a. 662: Ambianensis ecclesie episco-! pus . . . Episcopns Ambianensis ecclesiae. .. [Ambexonis — Ambi-5nl] |
Ambian-icus — Ambilli
MiUler Ambiani, Contzen Ambiliati od, Ani~ bilatri.
*Ambi-cato-S 'ser scliarf, Mug’, ir. Imm-j chath, ptó. Emchat(us), 31. Ei-y. 5,34,1. 2,
I c. a. 311 a. Clir., noch einem griechischen autor oder aus einem gallischen epos: Prisconbsp;! Tarquinio Eomae regnante Celtarumf, quaenbsp;' pars Galliae tertia est, ] penes Bituriges (''all-\ machtig’, spat er mit einem gallischen voïke,nbsp;saee. 1 p. Chr., vcrwechselt) summa imperii unbsp;tuit. li regem Celtico dabant. Ambicatusnbsp;, (ei. Stokes; Ambigatus coddf) is fuit, virtutenbsp;j fortunaque cum sua turn publica praepol-: lens, quod in imperio eins Gallia adeo fru-gum hominumque fertilis fuit, ut abundansnbsp;, multitudo vix regi videretur posse. Vgl.nbsp;Abugato, wnd des Hieronymus brief 1amp; adnbsp;; Auigaium Spanum t. I c. 455—457 (cod.
^ Augiens. CV fol. 165'' col. 2), oder cf. ir. i im-goe = *ambi-gavia?.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Ambi-davus 31. cogn. (Die) CIL XII 1577: . . Ambidavi flam, divonim.
Ambi-drabus 31. vom V. Ambidravi entnommen. (Villach) CIL III 4753: Ambi-drabo f(ilio) equiti auxsiliari.
Anibi-dravl ^umwoner der Drau’, nori-, scJies V. am oberen laufe der Drau. Ptol. 2, j 13,2; Ta êh dvaroXMmxB^a NcoqikoI aat ’Afi-I ^(ÖQavoi Kal ’Ag,pihK0i.
Ambi-gato-S s. Ambicatos. nbsp;nbsp;nbsp;30
; Ambii..... (Kusel) CIB nil- VA.
Ambii......et Domitianus.
i Ambi-latri V, in Aquitania. Plin. n. h.
' 4, 108.
Ambili -sïcus O. j. Ambüly, Haute-Savoie.
Amb-ilïati nach Ernault ahleitung von ' Ambilius, nach Stokes zu fl. Ila u. ahd. ïlen,
I as. ïljan eilen, V. Caes. b. G. 3, 9,10: Soeios : sibi ad id bellum Osismos, Lexovios, Xamnetes,nbsp;Ambiliatos (ambianos |3 ambiTaritos Gros. 10nbsp;6, 8, 8), Morinos, Diablintes, Menapios ad-sciscunt. Vgl. 31. Hiatus.
Ambi-lici von partikel ambi- und Likas, lAcae accolae, umwoncr der Gaü im Lessach-tal in Noricum, V. Ptol. 2, 13, 2: NagiKolnbsp;Kul ’Afi^ió^avoi Kal ’Ap^DiKOt.
Amb-iliu-s M. (Modena) CIL XI 834:
Q. Ambilius T. f. Pol(lia) Tiro Mutin(a). cf. Ambillius.
Ambilli O. j. Ambel en Trièves, Isère. 50 Pard. dipl. n. 559, a. 739, t. 2 p. 374 =nbsp;j Caii.ulaire de la cathédrale de Grenoble, édi-\ tion des Documents inédits p. 34: In Ambil-! lis. p. 376: Ambillis in Taraone.
Ordinator ecclesiae Ambianensis (zweimal) . . . Ambianensium urbis episcopus. 315,nbsp;«. 663: Bertbefridus, munere superni largi-toris Ambianensis ecclesie episcopus ... Exnbsp;ordine clericorum Ambianensis ecclesiae . . .nbsp;Episcopus Ambianensis ecclesiae . . . Ordinator ecclesiae Ambianensis (zweimal) . . . Ber-thefridus peccator, Ambianensium urbis episcopus. Zacharias papa BRG ‘d p.l9d Jaffé,nbsp;10 a. 7-18: Eimberhto Amabianensi episcopo.nbsp;Ühcr den Ambianensis pagus (j. l’Amiémms)nbsp;s. Longnon, Atlas p. 127. Zgt;ipl. Pertz (c.a.nbsp;681?) p. 47, 9. (c. a. 751) p. 109, 16: Innbsp;pago Ambianense. Vita Germani 7, 23 AiSSnbsp;3.mai 1^.2680; In pagum Ambianensium.nbsp;Miracula Fursei 1,7 A8S 16. ian. II p. 42.nbsp;Vita alia 2, 1, 4 p. 49: Per Ambianensemnbsp;pagum. Vita TJlphiae 5 ASS 31. ian. II1123:nbsp;In pagum Ambianensem. 9 p. 1124: Civitatisnbsp;20 .ilmbianensis . . . Sancta sedes Ambianensis.nbsp;Vita Praecordii 8 A8S 1. fébr. I 197 F: ïotanbsp;terra Ambianensium. lip. 198E.- Ambianensis quidam. Vita Salvii 3,9 A88 11. ian.nbsp;lp. 706: A plebe Ambianensium. 3,13
?. nbsp;nbsp;nbsp;706: Ab urbe Ambianensi. Passio Fau-stiani et Victorici III. id. dec. (Cod. Augiens.nbsp;XXXII fol. iQ’’ c. l): Ambianensium urbis.
?. nbsp;nbsp;nbsp;2: Ambianensium urbe. f. 47quot;^ c. 1: Adnbsp;urbem Ambianensium. c. '2: Intra Ambia-
30 nensium ambitum. f. 47'' c. 1: Ambianensium urbem. Paginïberti vita Walarici 2, 8 ASS 1. apr. I 19J3.' Ad quemdam locumnbsp;Ambianensium. lüp. 19D.- Pontificis Ambianensis . . . Antistes Ambianensis ... 5,2 6nbsp;p.23E: Pontifice, qui tune erat Ambianensium. Vita Balthildis 7 AIGSS Mer. II p.nbsp;491,1: Monasterium, quod vocatur Corbeia,nbsp;in Ambianense parroebia. Acta Fiacrii 4,5nbsp;ASS 30. aug. VI 610, 35 p. 610B.' In ter-10 ritorio Ambianensium.
Ambian-icus. Vita Salvii 2, 7 AS8 11. ian. I 705: Honorati Ambianicae cathedraenbsp;antistitis.
Ambi-avu-S 3I. (Avigliana) OIL V 7218: Gtraecia Ambiavi f. Seeunda.
Ambi-bar-il furiosi, furihimdi’ aus partikel ambi- tmd bari; ambi-bar-io-s = eg. am-far ’ira plenus’; ir. bara, gen. baranu zornnbsp;= cy. bar ira, furor, V. mit dem hauptortenbsp;ïro Amlrièrcs in Bas-AIaine. Caes. b. G. 7,75,4:nbsp;Armorioae appellantur, quo sunt in numeronbsp;Coriosolites, Redones, Ambibarii (ambibaxiinbsp;Aslih. a ü ambarii T), Galetes, Ossismi, Le-xovii, Venelli. Desjardins list Ambarri, C.
[Ambian-icus — Ambilli]
-ocr page 75-Ambilli-acum — Ambi-toutus
0. *Ailibilli-Scum vom M. Ambillius, j. Emmel im Icreis BernJcastel. Amb-illos M. Silher-ms. Mur. et Chah. 5715 — 5719. 5722. 5723: AVIBILLI Mnbsp;EBVKO(vix). 5724: AiBILLI M EBV.nbsp;5725: AlBIL Jï EBVKO. 5726: AVBIL.nbsp;5728 — 5730: MBIL Jï EBVEO. 5731.nbsp;5732: AMBILO M BBVEO. 5746: AVIBnbsp;M EBVEO. RN 1860 j). 415: AMBILLnbsp;10 S EBVEO. 1869 jj. 2.3: AMBILL. — Jn-schriften (Samte-G-emrnc, commune de Saint-Puy, canton de Valence, dép. du G-ers) Blodenbsp;w. 64: D(is) M(aiiibus) Albini Ambilli fil(ii).nbsp;Ambilo s. Ambillos.quot; Aiubi-mogidus V. oder heamtenname? (Braga) GIL II 2419: [Caejlicus Erontonbsp;Arcobrigensis Ambimogidus fecit. Ainbio-marcI adiectiv, vgl. an. ummerki, ahd. umbimarchSn. (Rcmagen in Rhempreus-20 ,sen) CIR 646: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) etnbsp;genio loc[iJ, Marti Herculi Mercurio Am-biomarcis. Vgl. Matronae Abiamarcae. Aillbio-rix M., fierst der Eburonen. Goes. I). G. 5, 24, 4: Eburones, quorum pars maxima est inter Mosam ac Ebenum, qui subnbsp;imperio Ambiorigis et Catvolci erant. 26, I, ®: Ambiorige. 27, 1,®: Ambiorigem. ^ II, *®; Ambiorix. 29,5,Ambiorigem. 31,nbsp;6,[Ambiorige). 34, 3,'’; Ambiorix. 36, 30 1,^: Ambiorigem, 3,**: Ambiorige. 37,1,®: Ambiorigem. 38,1,’. 41,2,®: Ambiorix, 4,”:nbsp;Ambiorigem. 6, 2, 2,®: Ambiorigem. 5,1,®:nbsp;Ambiorigis. 3,®: Ambiorigem. 4,’”: Am-biorigi. 6,3,”: Ambiorigem. 9,2,'’: Ambiorix. 29, 4,'®: Ambiorigis. 30, 1,®: Ambiorigem, 31, 1,’: Ambiorix. 5,’®: Ambiorige.nbsp;‘®: Ambiorigem. 32, l,®: Ambiorigi. 33,nbsp;3,^: Ambiorigem. 42, 3,®: Ambiorigis.nbsp;Ambiorigi. 43, 4,’®: Ambiorigem. Ifirt. h.nbsp;i» G. 8,24,4,'®: Ambiorigis. ®®: Ambiorix.nbsp;25,1,’: Ambiorigis. Aus Goes. Gros. 6,10,1,®:nbsp;Ambiorix (-rex D). 17: Ambiorigem (regemnbsp;LPD). 11,15: Ambiorigis. Flut. Gaes.24::nbsp;Ot êh nlsèoroi xai xpawöTOt rcöv UTfoGravraivnbsp;jiSTu A^QiÓQifog Kórtav (lèv avrcö OTgaiOTCiêanbsp;rdyga gvQidOcv '^| 7tSQia%óvTSg i7tolwQ%ovv.nbsp;(Baraus Suidas:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ovoga xv^iov.) Proniin. strot. 3,1 T, a ¦ Beletis ab Ambiorige '(-rege codd.) Titurii Sabini et Cottae lega-M torum copiis. Flor. 1, 45 (3, 10), 7: Ambiorix (var. -rex) concitavit Eburones. Dionbsp;40, 5: 'Hq^nv Sh xov noXsg-ov rovrov ’EjSov-Qcorol Tjyovficvov acpiaiv Ag^iÓQiyog.... 6. 7. 31:32:'Ag§ió- |
Qiya. Inschrift (Voutenay, auf der Römer-strofJe von Avallon noch Auxerre) M8AF 30 (3,10) 1868 i?. 126:.........|A]ug. sac(rum) deo Mer[c]urio Am . . . us Celsus (A)mbiori(gis) f(ilius) (oder -ri[x]s) ex votonbsp;sol(vit) [l(ibenter) m(erito)]. *Anil»io-S M., piet. Im, Imm. *Amb-ir s. Amb-er. Ambi-rënu-s ilf. 'uw Rheine wonend’, ’Am Rhyn’, wie Ad-lëdus ’heim Ledus-fluft’. lonbsp;GIL III JIXXII p. 865, a. 105: Ambirenusnbsp;luvenci f(ilius) Eauric(us) pedes eob(ortis)nbsp;III Gallorum, inMoesia inferiore; c/quot;. Abiren. Anibi-rodacus V. oder amtsname? (Tarragona) GIL II 4306: Uxamens(is) Ambi-rodacus. *ailll)i-S i-sf., y ab. Fndlichcrs ghssar: 'Ambe; rivo. Inter ambes; inter rivos.’ Vgl.nbsp;Ambo-(glanna), Amb-er, Ambra, Amb-ri-s,nbsp;ab-, gr. og/3-qo-g, lat. imber, st. imbri, am- 20nbsp;ni-s, ai. ambu, ambb-as waftcr. Ambi-sagrus (Frnault vgl. ogam. Sagr-amnl, Netta-sagru, Sagar-ettos, ic. baer en-têté [Èppós, ö;(U5ióg?], ymbaeru s’af firmer — ambi-sagr-) G. (Aquileja) GIL V 790: 1. o. m. co(nservator) et Ambisagrus Primus. Anibi-sasius ilf. (Cimego) GIL V 4889: (AJmbisasius. *Alllb-isC-ara = *Ambi-iscara ’die icafierreiche, die vil wafter habende’ vonpraep. swnbsp;ambi und ableitvmg von *isca wafter?, dienbsp;Fmbscher, r. nbfl. des Rhcms. Anib-isontes aus praep. ambi und dem flufinamen Isonta (Salmch) zusammengesetzt,nbsp;’umwoncr der Isonta, bewoner der Isonta-ufer’. Raetischer stamm im Pinzgau. Plin.nbsp;n.h. 3,137: Ambisontes. (LaTurbla) GILnbsp;V 7817, 14: Ambisontes. Wol zusammen-foliënd mit den von Ptol. 2,13,2 als norischnbsp;genoMnten Ambisontii: Katéiovai ö's za i«nbsp;gcv óv0jA,ixmTsqa tijg inaqytug cmb aQnztovnbsp;dq^ogévoig 2lsovaxeg Kal ’Akavvol Kal Ag^i-Govrioi. Ainbi-tarviii-s (cf tarvos) vicus, j. Hen-tern bei Zerf, hreis Saarburg. Sueton. Galig. 8: Plinius Secundus in ïreveris vico Am-bitaryio supra confluentes (Saar und Mosel). Anibi-toutl von partikel ambi uwl touto-volk, ein gau der Galater in Kldnasien. Plin. n. h, 5, 146: Ambitouti.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.m Aiubi-toutus 31. (Tel-el-GJumrme am Fuphrat, bei DjerdMs in Syrien, 1. jh.) GILnbsp;III 6707, Cf XII p. 21=== FE 5 p.'l9 n.23:nbsp;Scaurus Ambitouti f(ilius) domo Nantuas [AmbilU-amim — Anibi-toutns] |
Ambi-trebius
Ambr-ones
eques ala [BJosphoranorum h. [s.] e. (Ar-lon) Wilihem Lucüïburg. p. 246 fig. 259: D(is) M(ambus) Cidionius Amretoutus (lisnbsp;Ambitoutus) s. v. f. Ambi-trebius pagus in GalUen, 'mot-looncr’ Oder ^cmf heiden seiten der Trehia’. (Veleia, a. 102—113) OIL XI 1147, 1, 3.nbsp;2,39. 40. 41 (his). 42. 44. 46. 48. 49. 50.nbsp;52. 54. 56. 66. 68. 3,80. 81. 84. 85. 4,40.nbsp;10 44. 52. 5,39. 44. 58. 61. 62. 63. 7,49.nbsp;52: In Veleiate pago Ambitrebio. 1147,2,nbsp;7: In Veleiate pago Domitio sive Ambitrebio. 5, 87: In Placentino et Veleiate pag.nbsp;Vercellense et Ambitrebio. 6, 90: Paganinbsp;pagi Ambitrebi. *Ambi-Tareto-S vom praefix ambi und m wrhret. uo-ret suc-curro, cy. wared, ym-wared. M., piet. Ipeuoret; pl. Ambi-varëtï.nbsp;Nach Ernault villeicht Jcremtmg mit ]/ var,nbsp;20 cy. in gwared, ai. vr hemmen, aiifhalten, hin-dern, got. vaijan, as. werian). V. (im odernbsp;hei Burgwnd, nicht in der Normandie). Caes.nbsp;h. G. 7,75,2: Imperant Aeduis atque eorumnbsp;clientibns, Segrtsiavis, Ambivaretis (ana-bluaretis codd.), Aulercis Brannovicibus mi-lia XXXV. 90,6,'“: Ambivaretos (ambinbsp;bractos Ashh., ambibaretos cett.). Arabi-varltl V. auf der grenze von Bel-gica und Get'mcmia. Caes. h. G. 4, 9, 3,“: 30 Ad Ambivaritos trans Mosam missam. Oros.nbsp;6, 8, 8 list auch in Caes. 3, 9, wo die him-desgenoften der Veneter angefürt werden,nbsp;Ambivaritos statt Ambiliatos. Amblari-acu-s O. j. Amhérieux. Bard. dipt. n. 559, a. 739: In pago Vianense etnbsp;Leudunense, Bornaco, Basciasco, Amblariaco,nbsp;Blaciaco. Ainbl-ava, j. Amblève, nhfl. der Ourthe. I)ipl. Pertz p. 48, 6, c. a. 681?. 193, 15:nbsp;40 Super fluvium Amblavam. Ainblava O. j. Amblève hei Malmédy. Bipl. Pertz p. 28,39, a. 667: Curtes nostras,nbsp;id est Amblavam, Cbarancho, Ledernao . . .nbsp;29, 2. 3: Usque in Amblavam; deinde pernbsp;Amblavam. 9: Per ipsam Amblavam. lAhernbsp;historiae Francorum 52 ad a. 717 MGS8nbsp;Mer. II p. 326, 20: In loco quidem Am-blava. Ambliduiu O. j. Amhly, gemeinde Am-50 hly-et-Fleury, Ardennes. Ambligis. Vita Landélini 8 ASS15.im. II p. 1066 A: Silva nuncupata Ambligis. s.nbsp;Amligis. *Aml)l-isa fl, j. Fhnmels. tAiiibi-trebius — Aiubr-ones] |
Amblitolium O. j. Ambleteuse, Pas-de- nbsp;nbsp;nbsp;! Calais. nbsp;nbsp;nbsp;: Ambloiiis curtis, j. Ahlancourt, Marne. Ambo(n) AL, ein Celtiherer. Appian. Hisp. 46: Agovaxol. . . aT^arrjyobg ’’Afi^cova Kcci vlsvKcovci riyovvTO. Fö'Z. Ammo, Ambatus? nbsp;nbsp;nbsp;: Ambo-glanae (von ambo cf. ambe gl. , rivo wnd glanna ufer eines fluftes) O. innbsp;Britarmien, j. Birdoswald. (Budge Coppicenbsp;hei Froxfiéld, Wiltshire) CIL VII 1291: A lonbsp;Mais Aballava üxel|l]odu[no] Amboglau-[n](i)s Banna(m). NI) occ. 40, 44: Ambo- ¦'nbsp;glanna. Bav. 5,31 ^.431,10: Gabaglanda. Vgl. Glanno-venta, Glanni-banta. Amb-oniu-s 31. (Capua) CIL X 4452: Ambonius S. 1. -ambos in Cisi-ambos. Ambra oder Amb-ri-S, cf. ambe, am-bes, ambo-; Ambyr, ab-; gr. og^-qo-g, lat. imber (gdf. imb-ri-), fl. in Vindelicien. 20 Ambra O. in Baetien, j. Séiöngeismg hei Bruch an der Amher. IA 236, 4. 257, 4. 258, 10. 236, 4: Ambre. Ambrani s. Arverni. Ambreci-acu-m s. *Ambrosiacum. *Ambri.....(Petronell) CIL III 4443. Ambr-idiu-s M. nomen gentïlic. (Nimes) CIL Xn 3401: D(is) M(ambns) Ambridi Filisci. Amb-ri-S s. Ambra. nbsp;nbsp;nbsp;30 Ambro O. j. Lamhromc; oder Amhrau en Saintonge; oder Lamhres, Nord. Merow.nbsp;mz. BNF 1836 p. 321: AMBEOVIC; auchnbsp;AMBROVVIC. Ambron-acu-s O. j. Amhronay, Ain. Ambr-oues, nom. pl., n-st, zu ncm. sg. Ambrü, ahleitung vom st. ambb(a)r, wovonnbsp;ai. ambbr-n4-s gewaltig, schrechlich, gr. d(fi)-§Q-igo-g starh, one m in got, abr[a]-s? V.nbsp;ligwrischen stammes ? Valer. Ant. arm. 40nbsp;fragm. 63 p. 27b P.; cf. Liv. epit, 68: G. Marius consul summa vi oppugnata a Teu-tonis et Ambi'onibus castra defendit. Oros. 5, 16, 1, a. 105 a. Chr.: C. Manlius consul et Q. Caepio pro consule adversus Cimbrosnbsp;et Teutonas et Tigurinos et Ambronas, Gal-lorum [Germanorum del. Peter] gentes, quaenbsp;tune ut imperium Romanum exstinguerentnbsp;conspiraverant, missi provincias sibi Rbo-dano fluvio medio diviserunt. Vgl. Futrop. 50nbsp;5, 1, 1: Romani consules M. Manlius et Q. Caepio a Cimbris et Teutonibus et Tuguri-nis et Ambronibus, quae erant Germanonun et Gallorum gentes, victi sunt iuxta flumen |
Ambr-ones
Ehodanum [et] ingenti internicione. Casaiod. § 2. 3. 5, a. 619. Oros. 5, 16, 9; Teutonesnbsp;Cimbri etTigurini et Ambrones. 11: Galloramnbsp;corpora ... 12: Dux quoque eorum ïeuto-bodus, occisus est. . . 13: Haec de Tiguri-nis et Ambronibus gesta sunt. Strah. 4, 1,nbsp;8 p. 183: MccQtog Ss y.arcc tov 7tQhg”A^i-§Qcovag y.al Tavysvovg nóXs^ov. Verr. Flacc.nbsp;ap. Fest. epit. p. 17,2 JU.; Ambrones fuerunt 10 gens quaedam Gallica, qui subita inunda-tione maris cum amisissent sedes suas, ra-pinis et praedationibus se suosque alere coeperunt. Eos et Oimbros Teotonosque C.nbsp;Marius delevit. Ex quo tfactum est, ut tur-pis vitae homines ambrones dicerentur. Da-her Placid, gl. p. 12, 4. 5: Ambronem, per-ditae (probite codd.) improbitatis, a gentenbsp;Gallorum, qui cum Cimbris Teutonisquenbsp;grassantes (crassantes eodd.) periere. Gloss. 20 cod. Paris. 7643 f. 12'', 2: Abro deuorator. luxuriosus gluto .... Ambronë perdite. in-probitatis. Ambros. deuoratores hominvm.nbsp;Cod. Baniberg. P. II 33 fol. 10’' col. 2: Am-bro deuorator Ambro decoctor. aut profu-sus. Ambro luxuriosus profusus. consum-ptor. Ambro egiluo gluctu. Ambro ganeonbsp;popino. Ambronem perditae inprobitatis anbsp;gente Gallorum qui cum cibristg aut omisq.nbsp;grassantes periere Ambrones deuoratores bo- 30 minum. Cod.SangaU.238p.lb: Ambro deoo-ctor ammuliere dissipare ambro consumptor patrimonii. Cod. Bruxell. 10859 f. 2’' col. 2:nbsp;Ambrones. detractores uel consumtores pa-trimoniorum. f. 3quot;: Ambro. glutto. CGILnbsp;4 p. 16, 11: Ambro profusus [decoctor autnbsp;profusus]. 25 p. 308, 20: Ambrones de-u(f)or(l')atores;^. 330,28: Deuolatores ambrones; Ji. 483,1: Ambro decoctor. 2: Ambro consumtor patrimonii. Gildas liist. § 16: 10 Quasi ambrones lupi profunda fame rabidi. Anthol. Lat. w. 19, 21 A.; Ut apludamnbsp;harmoniae tensore a me velut ambrone col-lectam adoreos vertatis in stuppos. n. 686,nbsp;22: Ne saltim excubiis ut saepe ambronibusnbsp;obstet. Aldhelm. de lavdibus virg.ll: Eudisnbsp;possessor buccis ambronibus et labris lur-conibus vetitam degustans alimoniam. 12:nbsp;Grebra internecionis strage ambronis orcinbsp;faucibus tradidit. De octo princ. vitiis 5 3: 00 Dum vetitum ligni malum decerperet ambro. ¦Zm disem verse im cod. Vatic. Begin. 2078nbsp;f. 111 die glosse: glutto devorator. Aedil-valdus ad Aldhelmum BRG 3 p. 36 Jaffé,nbsp;ror 706: Quibus ad integrum exuberantis |
ingenii aepulis ambronibus siticulosae intel-legentiae faucibus avide absumptis. Wyn-fretJms BBG 3 p.bl, a. 716 — 717: Uni-versi aurilegi ambrones. Plut. Marius 15: Tav èi ^uQ^dgav dielóvrav 6(pag airovgnbsp;Si%a Kig^qoi g'sv ela^ov Sta NaQiKwv dvm-amp;SV ETtl KdrXov itoQEtv ytal trjv naQoSov êxEl-vtjv j3id^s6amp;at, Tevrovsg Ss yal’AgjS^cavsg Stanbsp;Aiyvcov snl Mdgiov Ttagd d'dlattav. Katnbsp;KCg^Qotg (lèv sysvszo nXstmv rj StaXQt^ii xai lonbsp;giXXrjOtg, Tsvroveg Ss xal ^AfijSgavsg aQavtsgnbsp;s'iQ'vg xal StsXamp;óvzsg zrjv s’v gsGcg xtaqavnbsp;stpatvovxo TtXriamp;st ts dnstQot xal SvOTtQÓaonrotnbsp;td siSfj, q:amp;óyyov rs xal Hó^v^ov srsQotgnbsp;ogotot.... 19: . . . (^'Ag^Qavsg avofid^ovtonbsp;xal nXrjd'og ‘énsQ r^tSfivQtovg aSrot xaamp;' sav-Toiig ^Gav), dvat^avtsg inl rag rtavoTtXtagnbsp;sytaqovv. Td fisv ovv Gtófiata TcXtjGfiovrj ^e-^aQTjfisvot, rotg Sè (pQOvggaGi yavqot xal Sia-xsyvgsvot Ttqbg rov dxQarov, oSx drdxroig 20nbsp;odds pavtaSeGt qtsqógsvot Sqógoïg oiS's dvaq-amp;^ov dXaXaygov Uvrsg^ «llo; xgovovtsgnbsp;xd OTxXa xal GvvaXXógsvoi ndvxsg dpa xrjvnbsp;aéxmv scpamp;syyovxo noXXdxig nqoagyo^lav Ag-^Qcovsg, sirs avaxaXovgsvot Gtpag avxovg, sïxsnbsp;xovg jtoXsgiovg x'g nqoSrjXaGst Ttqosxpo^ovv-rsg. Tamp;v Ss IxaXtxcbv •jtqamp;xot xaxajSalvovxsgnbsp;STx' avxovg Aiyvsg, wff i^xovGav ^otóvxav xalnbsp;Gvvgxav, uvxspcóvovv xal avxol xxjv Txdxqtovnbsp;STttxXtjGtv avxcbv slvat' Gtpdg ydq aixovg oü- 30nbsp;xag xaxd ysvog ovogd^ovGt Aiyvsg . . . Tovgnbsp;gsv ovv’'AgPqavag SisOnaGs xb qsïamp;qov' ovnbsp;ydq spamp;aGav sig xd^iv xaxaGXTjvat Sta^dvxsg,nbsp;aXXd xoïg nqcóxoig sdSdj gsxd Sqógov xcóvnbsp;Atyvtov nqoGnsGÓvxcov èv %SQalv Tjv tj gdj^rj'nbsp;...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20: Fnsl Ss rtoXXovg xmv 'Ag^qwvav oi ’Pagaiot Siatpamp;siQavxsg avs^dqrjGav bnt-Gca . . . Tamp;v Ag§qmvav óSvqgbg ¦yv Sid vvxxóg, ov xXavamp;goïg ovSs Gxsvaygoïg av-amp;Q(a7iav èoixtag, dXXd amp;'tjQogtyrjg xtg wqvyfi 411nbsp;xal §Qvyfiga gsgtygsvov ansiXaïg xal Hqtjvoignbsp;dvaTtsgnógsvov ix itXrjamp;ovg xoGovxov xd xsnbsp;nsQt^ oqtj xal xd xoïXa xov Ttoxagov nsqisspd-vst. Dio 44, 42,4 (in einer rede des Anto-nius): FaXaxCa xj xovg xs ”Ag§Q(ovag xal xovgnbsp;KigPqovg stp' rigag dnoaxsiXaGa. 50, 24, 4:nbsp;Tamp;v toiig Klg^qovg, xovg quot;Ag^qavag xaxa-xotfidvxav. Vegef. r. mil. 3,10: Cimbri Cae-pionis et Mallii legionis intra Gallias debel-larunt; quarum reliquias cum Gaius Marius sonbsp;suscepisset, ita erudivit scientia et artenbsp;pugnandi, ut innumerabilem multitudinemnbsp;non solum Cimbrorum, sed etiam Teutonumnbsp;et AmbronuTii publico Marte deleret. [Anibr-oues] |
Anima . .
Amm-lu-s
Aiiima. . . (KircMioint, o. a. Neresheim) EE 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;176 w. 626 = Das Kiinigreich WUrttemherg 1, 147: D(is) M(anibus) Marras (C)erialis ex (centurio ?) et Amma . . . . . . iimina F. (Mainz) (Jilt 1369: ... amma eoniunx. AiHiiiiiCii germanisch? F. (Zülpich) CIB Ö38: luliae Sujieri fil(iae) Ammacae. Annn-aou-s AT. AiiiiHiiia A’. (Lissabon) 10 CIL II 5002: lulia P. f. Ammaia. (Znde-tidi) V 398: T. Ammaeus L. f. Priscus.nbsp;(Bonn) CIB 491: D. Ammaeus D. 1. Olympus . . . D. Ammael ser. Ailiniiliil O. ). Portalegre. PUn.n.h.iiT, 24: In Lusitania perquam mirandi ponderisnbsp;in Ammaeensibus iugis. Pfol. 2,5,6: ’Ag-guta. — Aniiniüeiisis. (Portalegre, a.161nbsp;p. CJir.) CIL II 158: Municip(es) Ammai-(enses). (Mérida) 501: Aventinus Maximaenbsp;20 lib(ertus) Ammaiensis. (Badajoz) 1016: P.nbsp;C'incio Pap(iria) Euf. A(mmaiensi). Aminaii-ia villa. Vita et passio Mononis 6 A8S 18. oct. VIII 368 A; cf. Fredegar.nbsp;rhron. contin. 45 ad a. 762 MGSS Mcr. IInbsp;188, 30: Ammanugus comis Pectavensis. Alliniati-acvi-S O. j. Ameyzku hei Talis-sieu. (Talissieu) Allmer 716: Actor fundi Ammatiaoi b(onoruni) Plavi StratonIs. Aiiiniaus ill. (CnstelveccMo Suhrego) CIL 30 IX 3312: T. Ammaus P. f. Nerva. Aniin-ausiii-s M. (Lancaster) CIL VII 287: Pla(vio) Ammausio praef(ecto) eq(ui-tum). (Birten am AlMwin) CIB 211, a,nbsp;221—23ó: Cessorinius Ammausius ursariusnbsp;leg. XXX. (Zingsheim) 636: Octavio [A]in-[m|aus[ioJ. Ainniiiva F. (Mdlingen) CIB 130: Ul-p(ius) Lupio et ülpia Ammava. Amine ... AI. cogn. (MUrlenhach, hreis 40 Prüm) CIB 848;.....nius Amme...... Amin-ediu-s AI. (Paredes de Nava in Spanien, a. 2) EE 1nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;46 n. 141 = Hiih- ncr, Exempla n. 865; Aneni Ammedi (fil.). AMMI hillon-mz. BN 3quot; s., t, 2 p. 185, pl. V n. 4. BNP' 1884 pl. 5, 40: AMMI;nbsp;s. AM. Aiuiii-ica F. (Valera de arrïba) CIL II 3198: Octavia Ammica Contuei f(ilia). Alum-iliu-S AI. (Vestmanland, ini AIu-ho scum zii Stocliliolm) BICA 1883 p. 237; Apollini Granno donum. Ammilius Constansnbsp;praef. tem(p)li ipsius v. s. 1. m. Amin-illa F. (Sens) Catalogue du mtise'e p. 33: Ammilla Loeusi filia. (Oppenheim, Holdeu. Alt-celt. Spraclischatz. I. |
oherhalb der sdiwefelgueïïe der Sirona) CIB 917; Primia Ammilla. (Sens) Bull, de lanbsp;Soc. arch, de Sens t. 9: Ammilla.c/’. (Nimes)nbsp;GIL XII 4033: D(is) M(ambus) Vo. Am-millini. . Ammilu.sima F. (Stanwisc)CILj VII 920: Aelia Ammilusima. Amiuiinis (vgl. Adminius) AL, hrittani-.scJter für.st, Silher-u.hronze-mz. Evansp.2\0. 530—531 plate Y n. 1 AMMINVS B DVN; lonbsp;p. 211 plateY n. 2: AM; p. 351 plate XIIInbsp;n. 7: A B AM(minus). Silberniz. Alur.-Ch.nbsp;9580 = Evans p. 209, vignette: AMMI Bnbsp;ES, typus von Perintlms; naeh Evans SE-(gontiaei). Bïllon-mz. BN 3“s., f. 2 p.lSbnbsp;pl, V n. A. BN 1884 pl. 5,40: AMMI.nbsp;(Villaviciosa) CIL II 146: Aunia Ammininbsp;f(ilia). (CapinJia) IbA: Amminus Andaitiaenbsp;f(ilius). (Chichester) VII 10: Lucullus Ammini f(ilius). 'nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Amm-io-s F. (FoggiaVecclna in Klein-asien) CIC w. 3415 = Her zog 617: H Tev-%-a8so)v (pvhi Qlaovtav, MoSio^v] O'vycnSQa, Aggiov rgv %cïXovgsv‘rjv Aqlgtlov, agyisgsiavnbsp;Asiag vaov rov iv Eipsaco, TtQvraviv, ars-cpavïigioqov dig, %ai iSQSiav tyg Mccaaahag,nbsp;aycovoamp;iriv, ryv 0Xaovwv EggoKQaTOV yv-i’ctiKa, a^evrjg evsnev xai vtjg nsQi zov ^lovnbsp;Koag\LOxr)rog zs xct] ciyvsiag. Amin-in-s Jf. Ainmia F. (Bom) CIL so T 1063: lulia Ammia. 1091: Trebonia C. P. 1. Ammia. (Santiponee) II 1140; Ammia Veneria. (Cadiz) 1756: Ammia Felicia.nbsp;(Astorga) 2649: |A]mmia Prisca Cilena.nbsp;(Leon) 2675; L. Aemilio Ammi f(ilio) Q(ui-rina) Valenti an(norum) XXIIX Ammia | PJro-cfHa b(eres) f(aciendum) c(uravitj. 2676:nbsp;Aemiliae Ammiae M. f. (Calomarde hei Al-barracin) 3172: Mariae Ammiae. (Paredesnbsp;de Nava, a, 2) EE 1 _p. 46 w. 141 — Ilübner, 4onbsp;Exempla w. 865; Hospitio Ammi Caenecae- ni..... (Alsóllosva) CIL III 819; lul. Ammia. (Bei Alaros-Némcü) 1359; Ammius Cresces. (Sulona) 2369: [Po]mp. Ammia.nbsp;(Balmatien) 3189; Semproniae Ammiae.nbsp;(Szöny) 4316: Aurelia Ammia. (Triest) Vnbsp;559: . . . [ija L. 1. Ammia. (Treviso) 2121:nbsp;Ammia. (Alaïland) 6023; luliae Ammiae.nbsp;(Saint-Sauveur bei Nizza) 8123,1: Ammia.nbsp;(Bom) VI11558.11559; Ammiae. (London) sonbsp;VII 1334,8; Ammius. 1336, 60: Ammiusnbsp;f(ecit). fioTOZièscj VIII 3342; Aeliae Ammiae. 3758; lulie Ammfie]. (Canosa)nbsp;IX 402; Tutoria L. Enni L. f. Tutoria D. 5 [Amma ... — Amm-iu-s] |
Amino(n) — Amorinus
... Ammonis. 32 p. 581A.quot; Ammon . . . Ammon. 4,40 p. 582; Ammonem.
Amiiioda F. cogn. (Széplak) CIL III 4264.
Atii( m)oili-ilCll-S vomr'óm. gentile Ammo-nius, gr. ’Afigmvwg, mm aegypt. G. Ammon,
‘ O. j. Ameugny, Saóne-et-Loire.
' Ammonias (villas) O. j. Les Amognes,
I bei Nevers. Pard. dipt. n. 514, a. 721: In pago Avalinse et Neverninse sive Am- lonbsp;j monias.
Amneraix? F. cogn. (Aps) GIL XII 2682: Macrina Amnfraix (Hirschfekl cl.nbsp;Amneraix).
Amn-ius M. (Alise-Sainte-Beine) Lejay 26: Lali Amni. Bavon O. quot;'Amni-aciis j.nbsp;Amné. Pard. dipt. n. 312, a. 648: In pagonbsp;Taroanense . .. Amneio.
1 -amnos in ogam. gen. sg. Sagramni, Va-j lamni; y am angreifen, oder ableitwng? cf. 20 ! Sagrani, Sagranni; vgl. -avnus.
Afivixai s. Fagvïxai, Namnites.
amo- stamni, in Amillius, neben amanto y am.
-amo-, -amS superlativ-suffix, ir. am, cy. -am, j. af. Aramus fl., APHTOIAMOC, AT-TAMOC, Cawama (Cauvama?), Clütamus,nbsp;Indamus?, Lubiamus, koseform Medamusnbsp;Medama; *nex-is-amo- = nexisn mo-, *nex-amo- der nachste, O. Oxama, Saxamus Sax- 30nbsp;xamus Saxsamus, *sen-is-am = *sen-is-mmo-cy. binham der dlteste, Suramus, Tautamus,nbsp;Trigisamum, CIL V 5197 ... uamus, Ud-damos, Ux-is-ama, Uxama w. ucbaf, Venix-ama (-erna, -iema), Venixxamus, Venixxamo-: durum, Vindama.
' Amociula cogn. (Vallermosa) CIL X ; 7842: D(is) M(anibus) Ammoccadae. (As-j solo) 7848; . . Amocadae . . ebenni.
Amocenses V. (Coria) CIL II 764:40 ' Samacia Perecati £ Amo(censis). (Tarragona) 4233: Paetinia Patemae, Paterni fl-l(iae) Amooensi Cluniens(i) ex gente Can-tabro[r(um)]; cf. Amacï.
-amon suffix in Aramo G., cas(s)amo, Trigisamo, Vindamo; s. amü.
Amonc-iacus O. j. Monchy.
Amoniensis pagus. Fortun. vita Ger-mani 36, 104: In pago Amoniense.
Am-onus M. cogn. (London) GIL VII60 1336,21: Amonus. (Lyon, Trion) BF 1885nbsp;p. 151: [Am] onus.
Amorinus M. Pard. dipl. n. 118, a. 533: Amorinum quoque servum.
1. Ammia. (S. Bartolomeo in Galdo) 940: Aminiae Primigeniae .... Ammia Sabina.nbsp;(Brindisi) 6105; Ammiae Struniae (fe Ser-vandae?). (Pozzuoïi) X 2107: Ammia. (Mi-seno) 2653: Liciniae Ammiae. (SiMariadinbsp;Capua) 3955: Aponfia] Ammia. (Cascano)nbsp;4773: Pontia L. 1. Ammia. (Ausonia) bZ72-.nbsp;Stahia P. 1. Ammia. (Castelforte) 5376:nbsp;Manlia L. 1. Ammia. (Aquino) 5470: Am-10 miae L. 1. Tuscae. (Traetio) 6015: Badianbsp;D. 1. Ammia. (Fondi) 6258: Laelia Q. 1.nbsp;Ammia. (Velletri) 6618: Q. Ammio Q. 1.
Optato. (Termini) 7441: .....bia M. 1.
Ammia. (Nimes) XII 3634; lulia Ammia s. (Narhonne) 4417: P. Ammiae Cn. C'n. 1. Statiae uxorl. 6231: Tetrinia P(u-blii) et m(ulieris) lib(erta) Ammia. (Beinbsp;Nyons) 5701,21: Sex. Ammius Servatianusnbsp;V(iennae) f(ecit). (Bordeaux) JulUan 60:nbsp;20 fB(is) M(anibtis)] L(uci) Ammi Silvin|i]nbsp;civi[s] Ambiaii[iJ. (Metz) Bóbert et Cagnaf,nbsp;Fjpigr. p. 49: D(is) M(anibus) L. Am(mio)nbsp;Minervino. (Namur, unter Traian) Èevuenbsp;de Vinstruction puhlique en Belgique 29, 6nbsp;jj. 417—420: Securiniae Ammiae . . . Secu-rinio Ammio patri. (JDoomhurg, Zeeland)nbsp;ÜIB 26: Deo Neptu[no] Octavius Ammiusnbsp;V. s. 1. m. (Maim) 1006: Titinia Amm . . .nbsp;mater. 1032; Ammius Saturninus. Töpfer-30 marJce (HeimersJieim; Ileddernheim; Voorburg) Sch. 281. (Fine schüftel, j. in Mainz)nbsp;Becker s. 101. XIV. b. 6: Ammius f(ecit).nbsp;(Ostia) XÏY 617: Amintiae Ammiae. 717:nbsp;Caecilia L. L. 1. Ammia. 1794: Ulpiae Ammiae. (Bom) 1891: Caeciliae Ammiadi.nbsp;(Aïbano) 2180: Atia M. 1. Ammia. s. Amius.nbsp;Bazu das römische cognomen Ammiauus GILnbsp;III. VI. VIII. XII. XIII.
Ammo(n) {cf. Ambo, Ambatus) M. cogn. 40 (Coruna del Conde) CIL II 2797: L. Pom-peius Custumus Ammonis fil(ius). (Alkofen)nbsp;III 6010,15: Ammo f(ecit). (La Foux,nbsp;commune deBemotüins) XII 2988: Esciggo-rix Ammonis f. Apolli v. s. 1. m. (Heidels-burg bei Waldfischbach, Pfalz, 3. jh.) BJnbsp;76,229. 77,82 =WZ 4 (1885), 360: Am-
moni Drapponis f[il(io)]...... Vita Sam-
sonis 1, 1 A8S 28. iul. VI 574 C; Deme-tiano ex genere, Ammon nomine . .. huic 50 Ammoni... Ammonis. 2ji.574D. Sp.bliF:nbsp;Ammon. . .Ammon. . . Ammone. 7 p.57 5 C:nbsp;Ammoni. . . Ammonem . . . Ammon. 3, 29nbsp;p. 5801): Ammonem . . . Ammon. F: Ammon . . . Ammon. 30 p. 580 F: Ammonis
i;Ammo(n) — Amorinus]
-ocr page 81-Ampenuum — Anali-acus
en-, bret. am- (vor p), lat. an-(helo), gr. ava-uvia. In: An-vallonacos (Stokes).
-au- in K^[p]-Kv-aj, *'carul-an-, c(o)r-an-ya, Dur-an-ius, Sëqu-ana; cf. Icpontisch Sla-nios, Slania.
an (= n) wechselt mit en in iantu- ientu-, arganto- argento-.
-an accusativ-endung von feni. a-st. in anam für *anan, logan, xgigagniGtav.
Ampenimm portus, j. L’Empan, ffe-meinde Beauvoir-sur-mer, Vendée.
Ainpitovraa. (Beims) BS AF 1881 p. 245.
Ampl-iacu-S 0. j. AnlJikic, Dordogne. Meroir. mz. Combrouse n. 29 pl. 1,4. 2,22.
Ampolinis 0. j. Le Boeulx, Belgien, Ilennegau.
Ainpsiaili. Strab. 7, 1, 3 p. 291: Ilgog 10 Ss rw musava Hovyag^QOi . . . xnrt ’AgipiavoLnbsp;[xagipiavoi codd.), snl tctSta Ss tm 'Agaoianbsp;qtsgovxut BiQovgyLg xs Kal Aovitlug rcoxafióg,nbsp;Sié)r(ov 'Pijrov itsgi t^moGiovg axaSCovg.
Ampucius o. j. Ampuis, BMne.
Anipngili-acus 0. j. Ampoigné, djoecese Angers.
AintOl’gis s. Anitorgis.
*-ainri ip. -amonos) stamm -aman(n), bret. -o, w. -af, in *cal-amQ, cf. -imu nnd -amon-.nbsp;20 Ani-lica F. (NeumarU bei Schladming)nbsp;CIL III 5056: Amuca Burrani f(ilia).
Amue .. . cogn. (York) CILYÏL 1.331,10.
Amullina F. (Salona) CIL III 2549: Caetennia Amullina.
Aiimnias M. (Macrhia bei Circello, a. 101 p.Chr.) CIL IX 1455,2,T. Amunionbsp;Silvano. (Poitiers) lücfmrd 23: Amuninbsp;(manu).
Anmrius M. (Verona) CIL V 3312: 30 C. Amuril Taci[t]inus et Hermes libferti).
ATnttro(n) M. cogn. (Lurenfelt in Kdrn-ten) CIL III 4732: Ategnate Amuronis f(iliae).
Aiimrus M. (Salona) CIL III 2207: Aur. Amuro et Aur. Quinte.
Ainusicus M. Ausetanorum princeps, a. 218 a. Chr., Liv. 21, 61, 11.
Amuta 31. Tëpferstcmpel (Injon, Trion) BE 1885 jp. 151; cf. Amotacianus fundusnbsp;¦10 Cod. tradd. eccl. Bavenn. 100, 14.
Aniytos M. könig von GalaUen. Bronze-mz. 3Iur.-C1i. 2431: AMYTO •BA((Jil£(oj). (Angora) CIG 4039,^®: [Iljvlcngsvrig ^aai-ksmg Agv\y^xov viog. Agvvxag Fai^axo-SiaGxov. l^n^vXaigsvrjg ^aGiXsag Agvv-xov viog.
AN. Bronze-mz. Mur.-Chab. 2619: CAI(tio) B exergue AN.
au- negativ-praefix, air. an-, é- (vw c, t), 00 eg. an-, corn, an-, bret. an- aiï-, gr. av-lat. in-, got. alid. as. ae. un-, an. ó-, ai. zd.nbsp;an- a-, armen, an-, idg. n-, nn-. In: An-drasta An-dautonium.
au- intensw-praefix, ir. an-, corn, an-, tv.
-an- (-ano-, -ana) deminutiv-suffix?
m 10
fl. *Aurana, Brigana, *Cucana, Dëvana cf. Hïvona, Logana, Meduana, Orcana, Osana,nbsp;Séquana; O. Boi’cana, Tra vana, *Vraicana,nbsp;Vindana; F. Banana, Bovana Bovanna,nbsp;*Brittana, Victisirana; G. Bormano et Bor-manae (d.), Sequana Siquana Siquanna Se-cuana; Vercana; salassisch Tikov-ana cf.nbsp;Icpontisch Alkov-inos.
*anS s. anax.
Ana .... cogn. GIL VII 1336, 62. nbsp;nbsp;nbsp;20
A.na . . Bana G. (Bonn) BJ 59,39: Dae Ana . . bane C. [Acjutius; cf. deab. Idbanisnbsp;Gabiabus CIB 625.
AnaBon s. Adiabon.
Anaco s. Aunaco.
Anagia villa (Andunum?) O. j. Nages, Gard.
Anagnis s. Anauni.
Anagnutes V. in Aquitanien, au pays de Betz, univeit der Loire. Plin. n. h. 4, 30nbsp;108; cf. Agnotes.
Anagrates O. j. Annegray, commune de la Voivre, arrond. de Lure, canton de Fau-cogney, Haute-Saóne. lonae vita s. Colum-bani 12: Vasta herenus Vosagus nomine, innbsp;qua erat castrum dirutum olim, quod antiquorum traditie Anagrates nuncupabant...
I 14: Ad Anagrates perveniunt... nbsp;nbsp;nbsp;15: Ab
' Anagrate . . . Vita s. Nicetü 7 ASS 8. febr.
III 168 2^: Anagrates. nbsp;nbsp;nbsp;lo
'' Anaii .. . cogn. (Cambridge) CIL VII 1336; 63: Anaii f.
Anaillus ilf. cogn. (Wïlderspool bei Warrington) CIL VII 1336,64: Anailli ma(nu''. j XII 5686,42: Anaill(us). (Vienne) Allmernbsp;i914. (Augst) IH 352, 13: Anaill. f(ecit);
! ebcnso aus Clermont: Anaill. of. und Autun, j an-ala (nach Siegfried %low’) und de-au-I ala (blow away) imperaf. act. sg. 2 auf dernbsp;i inschrift von Poitiers, zu an- hauchen? sonbsp;I Anali-acus vicus, O. j. Naillat, canton denbsp;I Dun-le-Palleteau, arrond. de Gueret, Creuse,nbsp;\Merow. mz., 7. jh. BN 1861 p. 31: AN-! ALIACO.
5* nbsp;nbsp;nbsp;[Ampemium — Anali-acus]
-ocr page 82-anam
AnaTO-s
137
anax — Anda-seta
Andasius — Ande-cavi
d’Arbois de JubainvUle ^habitant du grand pays’. Caes. h. G. 2, 3, 1,^: Andebrogiumnbsp;(TB var. U marg., andocumborium Ashb. anbsp;U). Cf. Allo-broges, Anto-bröges, *Com-broges,
Ande-camölo-S 31. compos, von augmen-tativ-partïkcl ande- und kriegsgott Camulos, ser [anlich] ^dem Cumulus’. (Bei Fevers)nbsp;Bid. arch, de la Gaule, inscr. gaul. n. 9:nbsp;Andecamulos Toutissienos (son des Toutis- lönbsp;sos) ieuru.
*Ande-camüluiii für *Andecamnlo-dü-num Ande-camulu-s (fundus oder vicus).
O. j. Bandon an der Gartempe, canton Chd-tcauponsdt, arrond. Bcllac, Hautc-Vienne, im geblete der alten Lemovices. — Aiidecaiiiu-leuses V. Orétl. 1804 == Texier, 3Ianuelnbsp;d’Épigraphie suivi du Recueil des Inscriptionsnbsp;du Limousin. Poitiers 1851. 8o. ^.98 n. 30nbsp;pl. II: Numinibus Aug(nstoram) fanum Plu- 20nbsp;tonis Andecamulenses de suo posue(runt).
Ande-caiui-s M. (Reims) Bulletin arch, du Comité des Travaux hist. 1889 n. 2, 22.
Allde-earn-S 31. (Rotticdl) Holder s. 24: Andecarus. (Worms): Andec(ari) of(ficina).
Ande-cavï von partikel ande- ^md cav, cy. caw (ligamcn)? Bei Caesar koseformnbsp;Andes, Andi. V. mit stadt luliomagus, j.nbsp;Angers, dep. 3Iainc-et-Loire. Plin. n. h, 4,nbsp;107; Andicavi (E^ andigaui F). Tae. a. 30nbsp;3, 41; Andecavi ac Turoni .... Andecavosnbsp;(acc.). Ptol. 2, 8, 8: Kat naltv twv pÈvnbsp;Eagvnamp;v ccvatoliKÓreooi ’AvÖLKavoi, av Ttó-hg ’lovhófiayog. Oros. 6, 8, 7 (aus Caes.nbsp;b. G. 3,7, 2,’: In Andibus): Apud Andica-vos. FG 3, 5 (Lugdun. III): Civitas An-decavoram (Angers). Concil Andeg. a, 153nbsp;(3Iansi 7, 900): In civitate Andegavorum.nbsp;3Iz. bei Eckhel BFV 1, .72: ANDEC undnbsp;ANDECAV. 3Iionnet 1 p. 80: ANDECAVI, 40nbsp;ANCEC u. ANDEC. 3Ierow. mz. ANDECAVInbsp;Cl, ANDEGAVIS CIVI, ANDEGAVES,nbsp;ANDECAVIS, ANDICAVIS CIV, .ANDEGAVIS FIT, ANDECAVI ECLESIE (cathe-drale von Angers), ANDS (= Andecavis).nbsp;EN1839p.437;ANDEGAVIco. 1847p.l04; •nbsp;ECCLESIE ANDECAVI. ‘F s., t. ^ p. 11:nbsp;AND[EC]AVI. t. 7 p. 41: ANDE CAV. t. 8nbsp;p. 171—172 n. 96—100; ANDECAVIS,
, ANDECAVIS PITVE. Combrouse n. 30 ff. 50 ipl. 1, 5—7: ANDEGAVIS. n. 31 umd 948nbsp;! pl 4, 1—12; ANDECAVIS. Fot. Tir. 142;
Andecavus. Greg. Tur. 7(. F. 2,13 (l8); Ande-Ande-brogiïi-S Af. von *Ande-brox, nach J cavo (stadt) venit... De Andecavo.. .Venienti
[Andasius — Ande-cd^vi]
schrift aus Egremont in South-Wales) Ar-chaeologia Camhrensis 1889 p. 176—177.
Alldasius M. (Jlom)CILS\2^\ 3: Andasi. (Xantcn) CIR 208: L(ucius) Andaspus?].
Au-daiitonia wn au- verneinungs-parti-kel? 0. in Pannonia superior, j. Scitarjevo an der Brau. (In Pest) CIL III 3679: T.nbsp;F(lavius; Bonio Qur(ina) Andautonia equesnbsp;alae Prontonianae. (Scitarjevo) 4008: [C(i-10 vis)] muii(icipii) And(autoniae). (Stenievec,nbsp;a. 350 p. Chr.) 4010: Eesp. Andaut. (Scitarjevo) 4011: E. p. And. (Szöny) 4316:nbsp;Aurel. Vindex Andautoniae eq(ues) coh(or-tis) I ïhrac(um). Ptol, 2,14,4: AvSavw-rwv. IA 266, 2 verstümmelt in llautonia.
And-ftvu-m O. j. Laudou, Gard.
ailde- praefix der hewcgimg hin oder her, intensiv und augmentativ, ^gegen’, air. pracp.nbsp;ïnd (auch separativ), int, inn-, in- (gegen),nbsp;20 ant, and (da, dort), ahret. an- (untrennharnbsp;und intensiv), en-, lat. ind-, got. anda, ahd.nbsp;ant-, nhd. ant-, ent-. Ut. ant-, ai. adhi (super,nbsp;ad), tdi;. ndhi, and-. In: And-autonia?, An-d(e)-arta, *Ande-bilis, *Ande-brennos, Ande-broci- (lis brogi-)rlx, Ande-brogiu-s, Ande-ca-mulos, Ande-canus, Ande-carus, Ande-cavï,nbsp;Ande-com-bogios, Ande-dünis, Ande-lagus,nbsp;Andeleius, Ande-lipa, And-elo-s, Ande-lous,nbsp;Ande-matunnum, Ande-rëx, Ande-ritum, An-30 de-roudus, Ande-rounis, Ande-thanna, And-ilus, And-iourus, And-usia. Banehen auchnbsp;formen anda- in w. Anda-gelll (gen.), Anda-seta; andi- in Andi-cavl, ando- in Ando-bales,nbsp;Ando-bru, Ando-matunnnm, Ando-rourus, innbsp;Andu-govoni, und ane- in 31. genet. Es-ane-koti = *Ex ande-cottI (gen.), *Ex-ande-cot-tio-s oder -koti(os), An-are-viseos = *And-
are-visius; anni- in tv. Anni-curi.....
Auch in An-des, And-iccus, Andus.
40 Allde 31. (Otton) CIL III 2824; I(ovi) o(ptimo) m(aximo) e(aelesti) Paulus Andesnbsp;Barcini v. s. [I] m.
*Aiide-I)ilis s. Ando-bales.
Ande-brenn-acu-s O. j. Amlernac dans la Charente. 3Icroic. Mens RA 6,2 (1850)nbsp;p. 512, collection Amecourt und Cabinet’ denbsp;France: ANDEBEIVNACO, ANDEBEE-NACV, AUDEBEINNACO, abgdeitet vomnbsp;31. *Aade-l)reiino-s.
00 *Aiide-l)rogi-rix F. cogn. (Vierme, Isère, zeit des Augustus) CIL XII 1924: D(is)nbsp;M(anibus) Pompeiae Coccae Andebrocirigisnbsp;Sequanae.
-ocr page 85-141
Andecavi
142
vero Adovacrio Andecavus. 4,13: Teiminus Andecavus. 47; PerAndigavus regressus. 5,7nbsp;(13): Per Andecavum. In terminum Toroni-cuni et Andecavum usque Sanctonas transiit.nbsp;19(26): Dehinc Toronici, Pecta vi, Baiocassini,nbsp;Caenomannici et Andecavi (pi-, V-) cumnbsp;aliis multis in Brittaniam ex iussu Ohilpe-rici regis abierunt. 22 (29): Andeeavo adnbsp;pascendum delatur. 5 (40): Ut Andecavusnbsp;10 pasceretur de publico. 6, 14 (21): Apudnbsp;Andecavam urbem. 22 (31): Cum Toronicis,nbsp;Pectavis, Andecavisque atque Namnetieis.nbsp;7,11: In Andeeavo enim terra tremuit. 8,nbsp;18; Theodulfuni Andegavis (hauptori clcrnbsp;civitas Andecavorum) comitem esse deerevit.nbsp;8,42: Andecavus vero veniens. 43: In An-decavo. 10, 9: Ad Andigavam urbem diri-git. 14: Andeeavo venit .... Andecavaenbsp;urbis. 25: Andecavos, Namneticos atquenbsp;20 Cenomanicos valida famis oppressit. 31:nbsp;Licinius civis Andecavus.....Infra termi
num Andecavum. Greg. Tur. virt. Mart. 2, 48. 3, 11. 27: Andeeavo teiTe(i)turio. 2,nbsp;33: Andecava regio. 3, 31: Ex Andeeavonbsp;veniens. Fortun. vita Albini 9, 24: Ande-gavam civitatem. 10, 26; In civitate Andecava. 11,31: Andecavis. Gregari prol.nbsp;ad vit. Martini MG aa. IV 2 jp. 82, 9: Pernbsp;beatum Maurilium atque Albinum Andeca-30 vorum antistites. Capit. 6 p. 83, 11: Epi-scopus Andecavorum. 16 p. 83, 33: Andecavis revertens. p. 83,34: Episcopus fieretnbsp;Andecavorum. Martgr. Hieron. kal.mart., id.nbsp;sept: Andegavis. VitaMaurilii 2,5: Andecavorum aggressus est urbem. 13, 55: Urbsnbsp;Andecava. 16, 44; In civitate Andecava.nbsp;81: Plebs Andecavorum. . . . Urbem Andecavam. 84: Maurilius Andecavorum episcopus. 97; Andecavam reeuiTat ad ur-40 bem. 19, 106: Urbs Andecava. 28, 142:nbsp;Ab Andecava urbe. 144: Urbs Andecava.nbsp;Formulae Andcc. V (a. 514—530) ^.4,4Z..-Anno quarto regnum domni nostri Childe-berto rege cum . . . iuxta consuetudinemnbsp;Andicavis civetate curia puplica resederenbsp;in foro ... p. 4, 20. *' p. 4, 30: . . . Andecavis civetate. 4 p. 60, 22: Actum Andecavis. 10*quot;^. 8,16. ll'^p. 8,23. 12 17.9,3.nbsp;13i). 9, 13. 14p. 9, 22. 15 p. 9, 31. 16nbsp;50 p. 10, 10. 24 p. 12, 12. 28 p. 13, 16. 31nbsp;p. 14, 22. 47 p. 21, 7. 13. 50^ p. 22, 6.nbsp;'’.p. 22, 20. 51 p. 22, 36. 52 p. 23, 5. 53nbsp;p. 23, 7: Andecavis civetate. 25 p. 12, 27:nbsp;Super terra ecclesiae Andicavis. 32 p. 14,28:
In civetate Andecave. 46 p. 20, 27: Infra muro Andecavis. 48 p. 21, 23: Andicavisnbsp;civetate. Pard. dipt n. 178, a. 572: Audo-veus Andegavorum ei^isoopus. w. 189, a. 581:nbsp;Audoveum episcopum Andegavae civitatis.nbsp;n. 230, a. 615: Per manum Andegavi pon-tificis. n. 32, a. 658: Sitas in pagus Cinno-mannico, Andicavo, Eodonuo (Mob. Bodo-nico) et Musfa. Dipt Pertg (c. a. 705) ». 74nbsp;p. 65,42: In suburbio Andegavis urbis. Vita lonbsp;Brioci 9 ASS 1. mai Ip. 94B: Corpori innbsp;basilica ss. Sergii et Bacebi prope Andega-vum collocato. 58 An. Bolt 2 p. 188: Adnbsp;urbem Andecavum. Vita Melanii 4,21 ASSnbsp;6. tan. I p. 330: In Andegavis (ausg. Andega va) civitate. Vita Albini 16 Mab. Inbsp;p. Ill cf. ASS 1. mart. I 57. Fortun.MGnbsp;aa. IV 2, 57: In civitate Andegava. Vitanbsp;Magnohodi 1, 5 ASS 16. oct VII p. 941:nbsp;Andegavis repedavit pontificem. 3, 21 p. sonbsp;945 B.- Andegavae residere. 24 p. 946 A;nbsp;Ad eum accedere Andegavis. Vita Serenedinbsp;7 ASS 21. iuL Y p.lQlF: Andegavim trans-latum est. Vita Audocni 12, 24 An. Boltnbsp;^5, 101: Per Andegavis (Hendaye bei Bayonne?) autem transiens. Vita Mcnclei prol.nbsp;ASS 22. iul. V p. 307 C: Andegavi urbisnbsp;illustris. 1, 2 p. 309 A; Andegavis pagi.nbsp;Ann. Lauresh. a. 724 ed. Katz p. 28, 22;nbsp;Migravit ad Andegovis (Anjou). Aus Ande- sonbsp;gavu u’ird Anjo, Anjou. Andegavus pagusnbsp;(I’Anjou, peupladc des Angevins) Dipl. Pertznbsp;(c. a. 658) n. 35 p. 33,43: lt;^In)gt; pagus Cin-nomannico, Andicavo, Bodonico et Musfa.nbsp;Über dcnselben s.Longnon, Atlas p. 102. —nbsp;Aiidec(g)avensis (angevin). Concil. Turon.
II a. 567, Mansi 9 c. 805 E: Domitianus peccator episcopus ecclesiae Andegavensisnbsp;(Angers). Fortun. vit. b. 3Iaurilii MG aa.
IV 2 p. 84,24: Sanctae Andecavensis eccle- 40 siae. 6, 23 p. 87, 10: Andecavensis terri-torii. 25 p. 87, 23: Sanctae Andecavensisnbsp;ecclesiae. 13, 58 p. 91,2; Andecavensi ecclesiae. 63 p. 91,20; Sanctae Andecavensinbsp;matri ecclesiae. 16, 76 p. 93, 13: Sanctanbsp;Andecavensis mater ecclesia. 96 p. 94, 41:nbsp;Pontifioalem Andecavensis ecclesiae cathe-dram. capit. 19 p. 83, 40: Per totum An-decavensem pagum. Greg. Tur. h. F. 6, 6:nbsp;Homo erat Andecavensis incola. 9,18: An- sonbsp;degavensis territoi'ii terminum. Virt Martnbsp;3,7: De Cracatonno Andecavinsi vico. 23;nbsp;Incola vero Andecavensis urbis. 4, 14: Exnbsp;Andecavensis urbis terreturio. 17: De vico
[Andecavi]
-ocr page 86-Andecavi
Ande-matuiinu-in
Andecavensi, cui Crovio antiquitas nomen indidit. 23; Ermegundis Andecavensis civis.nbsp;24: Territorium Andegavensis urbis (I’Anjou). Gesta Bagoberti I c. 35 MG SS Mcr.nbsp;11 413, 28); In pago Andegavinse. Farcl.nbsp;dipl. n. 252, a. 631: In eadem dioecesi An-degavensi. n. 306, a. 644: Frenemundi An-degavensis episcopi. n. 547, a.730: In pagonbsp;Andegaveninso. Vita Bcsideruti 5 ASS S.mainbsp;10 II p. 304 C: Per Andegavensem dioeoesim.nbsp;8 p. 304 E: Andegavenses. Vita Bomnolinbsp;2, 11 ASS 16. mai III 609 A; Yir quidam Andegavensis, Stritius nomine. Vitanbsp;Licinii 1, 1 ASS 13. fcbr. 11 p. G78B: S.nbsp;Licinii Andegavensis episcopi. 1, 9 p. 679nbsp;B: Comes atque dux Andegavensium. 2,11nbsp;p.679E: Andegavensium urbs. 2,12 jj. 679nbsp;F: Ecclesiae Andegavensi. Vita Mevenninbsp;An. Boll. 3 p. 153: Andegavensem civita-30 tern. Vita Magnohodi 1, 1 ASS 10. oct.YIlnbsp;p. 940jF.- In pago Andegavensi. 1,3 j). 941nbsp;B: As. Licinio Andegaviensium episcopo.nbsp;1, 4 j). 941 C: Civitatis Andegavensis. 1,5nbsp;p. 94115; Praesulem Andegavensem. j). 941nbsp;F: Plebs uni versa Andegavensium. 1, 6nbsp;p. 942 B: Praeerat Andegavensibus civibusnbsp;antistes constitutus Magnobodus. 1,8 jn 942nbsp;C: Ad Andegavensem civitatem. 2,12 p. 943nbsp;B: In eodem pago Andegavensi. 3, 21nbsp;Si)p. 9é5E: A sancto Magnobodo Andegavensium episcopo. E: Sanotus Albinus, olimnbsp;Andegavensium antistes. 4, 39 p. 948 45;nbsp;Ecclesiam Andegavensem. 41 p. 949 A:nbsp;Ab Andegavensibus. Vita Serencdi 8 ASSnbsp;21. iul. V p. 167 J’; Ab urbe Andegavensi.nbsp;. . . Populus Andegavensium. Vita Meneleinbsp;1, 9 ASS 22. iul. V p. 310 B: Ab Andegavensi patria. 11 pgt;- 310 B: Patria Andegavensi. 3, 26 p. 313 B: Ab Andegavensinbsp;•10 iiatria. 28 p. 313 B: Cum satellitibus suisnbsp;Andegavensibus. 30 p. 313 E: Pagi Andegavensis. — Andegaviiiiis. Condi. Aure-lian. a. 511 (Mansi 8 c. 356 45): Eusto-cbius episcopus ecclesiae Andegavinae. B'or-mul. 570 (II p. 715 B.): Civitatis Andioa-vinae. Greg. Tur. virt. Mart. 1, 22: Servusnbsp;cuiusdam bominis Andicavini. Bard. dipt.nbsp;412, a. 690: Noviolio in pago Andegavino.nbsp;— Aiidegavodiis. Vita Audoëni 2,11 ASSnbsp;.50 24. aug. lY 807 F: Per pagum Andegavo-dum. Ande(o)-coiu-ll)0g-iu-s (cf. Ano-ko-po-k-io-s, Yer-com-bogius) M. fürer der Bcmcr am, dcr spitze der Carnutes. CarnutiscJie mz. [Andecavi — Ande-malunuu-mj |
JAY n. s., t. 10 (1865) p. 140—141. 1869 j). 11. Mur.-Ch. 6342—6356; ANDECOM.nbsp;1840 p. 168. 3® 5., t. 2 p. 182. 3 p. 480.nbsp;RBN 44 pgt;. 427. Mur.-Ch. 6351. 6354. cf.nbsp;p. XIII; ANDECOMBO. Cues. h. G. 2, 3,1:nbsp;Remi, qui proximi Galliae ex Belgis sunt,nbsp;ad eum Iccium et Andocombogium (ando-cumborium Ashib. a U andebrogium TB vur. U marg?), primes civitatis suae, miserunt. AHde-dllim-S {zu dunum) M. (Wien, a. lo 60 p. Chr.) GIL III B II p. 845—846: lan-tumarus Andeduni f(ilius) Yarcianus [aiisnbsp;Yarcia) equ. cob. II Ilisp(anorum) in Illy-rico. Alldegavi s. Andecavi. Aiide-gemis If. (Lyon, Trion) BE 1885 p. 151: Andegeni uml Andegeni m(anu). *Alidel-acn-S von M. Andelus, 0. m An-delagum monasterium, 9. jh., spdter Ande-leius, MG SS 11 298, j. Andelay; in Les so Andelys (Eure) und Andelat (Cantat). *Aiidel-avii-s, *Andel-au-s 0. An-delot, dép. Haute-Marne, arrond. dc Cliau-mont. (a. 587) Factum Guntchranmi ct Chil-deberti II (Greg. Tur. h, F. 9, 20) = MG Cap. I p. 12, 33: Andelao convenissent.nbsp;Fredcgar. chron. 4 c. 7; Guntbramnus senbsp;cum Cbildeberto qiacem firmandum Andelaonbsp;coniuncxit. c. 38: Per Andelaum. Meroiv.nbsp;mz. BN 1868 p. 486: ANDELAO. 3® s., sonbsp;t.8 J9.172 M.101: ANDELfAO YI. w.102:nbsp;AMDELES niCO. cf. Andella. Allde-lipa (cf. Lippo, Lippinus, Lipuca) M. (Bordeaux) Jullian n. 126: C(aio) lu-l(io) Andelipae Aquitani f(ilio) lulia Advorixnbsp;uxor ber(es) ex t(estamento) p(onendum)nbsp;c(uravit). Aiid-elos 0. in Ilispanien bei den Vas-cones. Ftol. 2, 6, 66: ’’Avdrjlog. (cf. Pom-joelo, Pompaelo.) Bavon Andploiieiises V. « einer stadt in llisp. Tarr., in Navarra. Flin.nbsp;h. n. 3, 24. (Santacara bei Fuente de lanbsp;Beyna) GIL II 2963: Sempronia Firmi f.nbsp;Andelonensis. *AudelllS M. in Andilius? Aiide-iuatunnii-m 0. j. Langres. Nach d’Arbois de Joubainville ablciirzung filr *An-de.-matunno-dünum ^festung des Andematun-nos', von augmentativ-partikel ande- undnbsp;Matunnus == G. Matünus, Matuna; stamm sonbsp;matu- schwein, wildschwein, bar. Ftol. 2, 9, 9: Aóyyovsg, mv noXig Avöovfiatovv-vov. lA 385, 6. 386, 1: Ab Andeman-tunno. TP: Andemantunno. (Sacquenay, |
Ande-rect-acu-s
And-et4ii-s
dioc. de Lawjres, Góte-d’Or, a. 44 p. CJir.) Lejay n. 249 = EA 3® s., t. 15 p. 404:nbsp;And(ematunno) m(ilia) p(assu'am) XXII. (a.nbsp;268, nördl. von Eijon, dans Ie clos Theve-nin) Lejay 146 = EA 3® s., t. 15 p. 407:nbsp;Aiid(e)ni(atunno) l(eugae) XXV. (Enternbsp;Claudius, CJioïlly,. Haute-Marne) Mémoiresnbsp;de la Commission des Antiquitcs de la Gótc-d’Or. Hijon 1838 j). 296: And(ematunnum)nbsp;10 m(ilia)p)(assuuralXII. (a.l21p.Clir.)p.‘2'il-.nbsp;And(ematunnum) m(ilia) p(assuum) XIII. *Aiide-rect-acu-S M. ir. Ind-recMach. Aiide-r^diis M. Vita Eadegundis 1, 34, 79: Anderedus agens einsdem beatissimaenbsp;(Eadegundis). Anderelio s. Anderidos. Anderetiani. NI) occ. 7, 100: Ande-re[nijtiani. 41,17: Praefectus müituin An-derec(«agt;’. -rio)ianorum, Vico lulio. 42,22. 20 23: In provincia Lugdonensi Senonia: prae-feotus classis Anderet(var. -z-it)ianoruin, Pa-risius (zu Andrési am msammenfluft dernbsp;Seine und Oise?). Andergus %lind’ -von an und dercos od. ableitung -von ando-? {cf. Inderca) M. (Va-lenqa do Mi-nlio) GIIj II 2465: D(is) M(a-nibus) Alluquio Andergi f(ilio). Anderidos in Brittanien. NI) occ. 28, 10: Anderidos. 20: Praejiositus numerinbsp;30 Abulcormn, Anderidos. Eav. 5, 31 p. 427,nbsp;18: Anderelio. Aiidë-rïtuni urcelt. ande-rïtu-, air. ïnd-ritb (incursus, mimdung) = *ande-reti, gen. des inf. indriuth = *ande-retu, su rethimnbsp;ieh laufc. O. hauptort der Gabali, j. An-térieux bei Gliaudesaygues, arrond. de Saint-Flour; seit 2. jh. Javols bei Mende, depart,nbsp;de la Losère, arrondiss. de Marvejols. Vgl.nbsp;Andrida der Endert-bach, der bei Cochem innbsp;40 die Mosel mündet. Ptol. 2, 7, 11: 'Tip’ ovgnbsp;la^aloi %(d nólig AvSsQySóv unrichtig farnbsp;’AvöéQLTov. TE: Anderitum. Eav. 4, 26 p.nbsp;238, 8: Andereton. Alldei’iuill s. Andetrium. Andernacum, -iis s. Antunnacum. Andernusilf. (Chesterford [Audley End] und Colchester) CIL VII 1336,65: Anderni,nbsp;Andorn, Andorv. Andero oder Anderon(us) local-G. (vom 50 berge?). (Aus Galicien) CIL II 2598: I(ovi)nbsp;o(ptimo) m(aximo) Anderon(i?) sac(rum). , Ande-roudu-s 'ser rot’ M. (Padua) GIL V 2911: Anderoudo yiro. Ande-rouru-s nach d’Arbois de Jubain- |
¦vïUe ’ad flumen Eouram Jiabitans’. M. (Nar- bonne) CIIj XII 4577: ......[Ajnderou- [rus oder ra cjomunis. Vgl. Ando-rouru-s, Eaur-ïcï. Anderpus vicus, O. j. Antwerpen, Bel-gien. Aleroiv.mz. EN 1855 j)-56; 3®s., f. 8 p. 172 n. 103: ANDEEPVS; s. Ando-verpis. Andes V. hoscfomi für Andecavi mit Anjou, — civitas Andecavorum. Caes. b. G. 2, 3 5, 3: Ipse in Carnutes, Andes, Turones, quae- lo que oivitates propinquae bis locis erant, ubinbsp;bellum gesserat, legionibus in hiberna de-duotis, in Italiam profectus est. 3, 7, 2:nbsp;Publius Crassus adulescens cum legione se-ptiina proximus mare Oceanum in Andibusnbsp;hiemarat. 7, 4, 6: (Vercingetorix) celeriternbsp;sibi Senones, Parisios, Pictones, Cadurcos,nbsp;Turonos, Aulercos, Lemovices, Andos reli-quosque omnes, qui Oceanum adtingunt, ad-iungit. 75, 3,^®: Andibus. Ilirt-ius b. G. 8, 20nbsp;26, 2,’: A Dumnaco,. duce Andium. Andes O. bei Mantua, j. Pietola. Vita Vergili de comm. Probi sublcda p. 52 Eeiff.: In vico Andibus, qui abest a Mantua milia passuum XXX. Lonati vita Vergili p. 5411..' In pago, qui Andes vocatur et abest a Mantua non procul. Cod. Bamberg. P. II 33 fol. 11” col. 2: Andes, pagvs vnde Vergiliusnbsp;natus est. ciuitati Mantvae uicinus. Hïero-n.nbsp;chron. a. Abr. 1948; Vergilius Maro in pago 30nbsp;qui Andes dicitur haut procul a Mantuanbsp;nascitur Pompeio et Crasso consulibus. Ande-sagina O. j. Ansainne, Seine-Infc-ricure. Vita Lupi 3,12 AS8 l.sept. I 260jB.‘ In villam, quae dicitur Andesagina super flu-vium Anciain. 4, 17 p. 260 A.' Andesage-nam locum. Andescox? G. (Colchester) CIL VII 87: ]Sruminib(us) Aug(usti) et *Merou(rio) deonbsp;Andescoci. ,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Ande-thanna vicus, von stamm tann, = ad quercus? cf. bret. glas-tannen (ïlex). O.nbsp;erste station cm der strafte von Trier nachnbsp;Eeims, j. Echternach (nach andern Anvennbsp;oder Sandiveiler bei Luxemburg). IA 366, 3: Andethannale vicus. Sulpie. Sev. dial. 2 (3), 13, 3: Haut longe a vico, cui nomennbsp;est Andethanna. Fortun. vita Mart. 4, 366:nbsp;Ubi se Andethanna propinquat. Villeiclitnbsp;auch ANDE . . . NAL auf merow. mz. ,50 Aiideti-Jlca F. (Gaïbano) CIL V 2438: Andetiacae M’. f. Gallae. And-et-iu-s ilf. cogn. (Concordia) Pais n. 411: Andetius Cra[ssi f.?]. [Andc-rect-Scu-s — Aud-et-iu-s} |
Andetrium — ando-batta
Aiidetriuiu 0. in Dalmatien hei Muc (Much) oberhalh Salona. Strah. 7,5,5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;315 : ”Eaxi óè xal ’Ai'd’TjvQiov è^v^vbv icoqIov. IHin. n. li. 3, 142; Andetrium. IHol. 2, 16, 7;nbsp;'AvSÉkqiov. Dio 56, 12, 3: ’Eg ’AvêrjQiovnbsp;TEfjjog in’ ccvxy irj Ealavy incoMdfiévov. TP:nbsp;Andretio. Pav. 4, 16 j?. 210,18: Endetrio.nbsp;(Spalato) GIL III 3200: Viam Gabinianamnbsp;ab Salonis Andetrium. (Maim) CIR 1088:nbsp;10 Civitatis Auderiensium (Andetriensium?).nbsp;Allllia 31. (Aquileja) GIL V 1359:nbsp;An-dis (dat). (Goncordia) 8740: [PIJavionbsp;Andiae. — F. (Nuovolento hei Brescia) 4246:nbsp;Cornelia Andia. Audi-jiti-s 31. Oder F.? (Nefherhy) GIL VII 960; Deo veteri sancto Andiatis v. s. 1. m.nbsp;Alldicavi s. Andecavi. Aiul-icfii-s 3L (Zahlhach) GUI 1199: C. lulius C. f. Vol(tinia) Andiceus. In O.nbsp;20 Andiciago j. Imago in der Lombardei.nbsp;Andigaviuus, Andigavus s. Andecavi.nbsp;Audilegllill monasteriuin, j. Andeli ennbsp;Normandie. Baed. h. e. 3,8: In Andilegumnbsp;monasterio. And-ilius 31. gentile von Andelus oder Andilus. In O. *Aiulili-ilcu-s j. Andillacnbsp;(Tarn), Andillé(Vienne), Andilhj (Gharente-Inféricure, Ilautc-Marne, Haute-Savoie,nbsp;Seine-et-Marne) und *Aiidili-avu-s j. An-30 dillou, commune de Saint-Pcllcrin (Eurc-et-Loire). Aild-illu-S (dcmin. des cthn. Andes^ 31. (Paris) BA n. s. 35nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;381. BE 2 p. 119, 104; Andilli m(anu). Davon *Andilli-stcu-iu O. j. Andillac, Andillé, Andillic, Andillou, Andïllg. . . . aiidiiio cogn. (Bei 3Ionga) GIL V 3868: . . . andinoni. And-iouru-s 31. (= Ande-iouni-s, nach 40 d’Arhois de Juhainvïlle ^ad luram hahitans’),nbsp;vgl. lüra, lüratilla. (Wiesbaden) GIB 162ö:nbsp;iluranus eq(uesl ala I Flavia Andiouri f(i'nbsp;liüs) civis Secuanus. And-iu-iii inscl mischen Gallicn und Brittanien. IA 509, 3. And-iii-s M. gentile. (Grenoble) GIL XII 2256; Q. Andio QuIntinI filio Quintano. 2274: T. Andius Eu.......In O. Audi- ilcu-s, Andiaguiu j. Angcac, dép. de la .50 Gharente, arrond. Gognac. Aiidizetes F. in Nider-Pannonkn. Strah. 7, 5, 3 p. 314: ’Avdt^rjTioi. Plin. n. h. 3,nbsp;148: Andic(z)etes. Pto?. 2,15, 2: yird/fijugnbsp;(var. ’AvöiavzEg). [Aodotrium — audo-batta] |
Andli-s pyrenae. G. /i Andeliacuin? oder Iberisch? (Bagnbres de Luchon) BA 5, 1nbsp;j}. 162—166. Gastillon 1 pl. 4 n. 19. Lu-chairc p. 55 n. 144; Deae Andli Laetinusnbsp;Laeti f. v. s. 1. m. aildo- praefix, variante von ande- = andi-; nach Ernault an -|- do cf. lat. indo-, indu-.nbsp;In: Ando-bales, Ando-blatio, Ando-bru, Ando-com-bog-io-s (Anokopogios = Anno-combo-gios), *Ando-lati-s, Ando-matunnum, Ando- lonbsp;rourus, ^v[do]o’ui'va)cog, Ando-vartonios; s.nbsp;anda-, ande-, andu-. Aildo(n) 31. cogn. (Goncordia) Pais n. 1229: Ando maritus. (Golchester) GIL VIInbsp;1331, 11: Andon. (Vienne) XII 1988: Oc-tavi|us] Andoni|s| fil(ius). Ando-bales, lude-bilis, ludi-bilis /’dr *Ande-bilis. 31. honig der Ilergeten. Polyb.S,nbsp;76,6: Top Tamp;v’l^ijgav’Avöo^dhrjv. 9,11,3:nbsp;’Avdo^dhyv. 10, 18, 7: Trig Mavëoviov yv- 2jnbsp;vaiKog, bg ryv aSekpog ’AvSo§dhov rov rwvnbsp;’IlsgyriTWP fiaadéag. 13: ’Avöo^dhov. 35,6:nbsp;’Av6o§dkr]g. 37, 2. 7. 40, 3. 10. 11, 26, 6:nbsp;’AvSo§cdriv. 29,3: ’AvSo^edr]. 5. 31, 1. 4:nbsp;’Avdo^dkov. 33,6. 21,11 (9), 7: Liv. 22,21,3: Mandonius Indebilisque, qui an tea Ilergetum regulus fuerat. 25, 34, 6:nbsp;Indibilis. 7: Indibili (dat). 26,49,11:nbsp;Mandoni uxor, qui frater Indibilis Ilergetumnbsp;reguli erat. 13: Indibilis filiae. 27,17,3:30nbsp;Eadem causa Indibili Mandonioque fuit,nbsp;baud dubie omnis Hispaniae prineipibus. 9:nbsp;Indibilis et Mandonius. 10: Indibilis. 28,nbsp;24, 3: Mandonius et Indibilis, quibus, quianbsp;regnum sibi Hispaniae pulsis inde Cartha-giniensibus destinarant animis. 31,5: Mandonius et Indibilis in fines regressi. 34, 3:nbsp;Indibilis. 8: Indibilem. 29, 1, 19: Eademnbsp;aestate in Hispania coortum ingens bellumnbsp;conciente Ilergete Indibili. 2, 14: Eegulus donbsp;ipse Indibilis. * audo-batta lat andabata, ein f echt er mit geschloftenem visier one augcnlöcher.nbsp;Nach Stakes von *ando- ai. andha-s (blind)nbsp;und batta, m. a-st. vivt mit w. bath (coin),nbsp;corn, bathor (coiner), lat, battuere (frz.nbsp;battre)? Andabatae titel einer menippeischennbsp;satire Varro’s fr. 25—35 B., bei Nonius 3nbsp;p. 101A. Gic. ep. 7, 10, 2 (a. u. 700): Ne-que spectare essedarios, quem antea ne 50nbsp;andabata quidem defraudare poteramus.nbsp;Hieron. adv. Ilelvidium de perp. virgin. Ma-riac 5 (Opp. 2 c. 210 C): More andabata-rum gladium in tenebris ventilans. Adv. lo- |
Ando-blatio
Ando-vartonio-s
151
Ando-yerpis — Aneroesto-s
Aii(lo-verj»is O. j. Antwerpen in Bclgien; s. Andei^pus. Aruloxponni pyrmae., iberisch? (Saint-Bertrmd de Comminges) Mur. 1402,5; V. Se-nicco Senixsonis f. sibi amp; et Sunduccae Fusci filiae uxsori Orgoanno et Andoxponni filis. Aiidoxus pyrenac. N., iberisch? (Meïles bei Saint-Béat, senil de la vallcc d’Arran,nbsp;Haute-Garonne) Eoschach, Catalogue dunbsp;10 Ilusce de Toulouse n. 139: Deo Bascei An-dosso Andoxus v. s. L m. Vgl. Andossus. Aiull’ii M. (Poitiers): Andra man. Aiull’ada F. (Thorda in Daden) CIL III 917; Andrada Bituvantis. Aii-draS-tii britt. sigesgöttin, feni. von an-drasto-s {ai. a-dbrsh-ta-s) unbesigbar, von ver-neinungspartiJcel an- und dras-to-s part.perf. pass. y dras aus dbras ai. dhrsh, dharsh (op-primcre, vincere), gd. daresh, gr. O^aö-, •0-Kps-,nbsp;20 Ut. dn^s-, Jcsl. drüz-u, got. ga-dars, praet. gi-tors-ta. Graecisiert'AvSQaaxq, auchAdguarrinbsp;bei Dio 62,6: ’HBowdoviaa rrjv %ttQa ig topnbsp;ov^cevbv KvarsivaGa slns ' ré Goi ünbsp;'AvSQaGtt], %al TtQoGSMxaboviiat GS yvvgyvvat-xa aiTCG vi'xtjv xal Gcorygioiv xai ilsvamp;SQiav.’nbsp;7: Kal xavxa navxa amp;vovxég xs uga xal sGximgs-poc, v^Qx^opxsg, SP xs xoïg ciXloig Gxpmp isQoïgnbsp;xal SP x^ xxigApSaxyg gaXiGxa alGsi stxolovpnbsp;(BQSXxaPoty ovxm yaQ xal xxjv vlxrjp avóga^op,nbsp;30 xal sGs§op avxxjp nsqixxöxaxa. FpIA-drastus. Andreiiie. (Tatavera de la Meina) CIL II 902; Andreine sa. Luoretia. AlldvetiO s. Andretium. Audrogius II. Baed. h. e. 1,2; Interea Trinovantum firmissima civitas cum Andro-gio duce datis XL obsidibus Caesari se de-dit. Yillcicht der von Gdlfredus Monunie-tensis, hist. Brit. 3,19 ertvahnte Andragius. Audi'OS insel zwischen Irland und Brit-40 tanien. Flin. n. h. 4,103; cf. quot;Aöqov pr\aog. cf. O. Andra j. Saint-Aubert, Nord. aildu- s. anda- ande- ando-. Andneia ülyrisch? Wachstafel der Pi-rusten, a. ISO. (Vcrespatahi) CIL III C ii p. 928: [Andujeia Batonis. VUI p. 944:nbsp;Andueia Batonis (zweimal). Aildu-eillia F. ïtlyrisch? Wachstafel der Pirusten. (Yerespatuki) CILlll C iiip. 930,nbsp;a. 162: Anduenna Batonis .... Anduenna.nbsp;00 Aiidu-govoii-iiis Y.? Gallische mz. BNnbsp;1864p.253. 1865p. 1,34-136. t869p.ll.nbsp;Biet. arch. I p. ,59—60 w.68: CIILIIGOEIXnbsp;M ANDVGOVONI; AXDV. Cf. Mur.-Chab.nbsp;10376—10378. [Ando-verpis — Anèroesto-s] |
Auduiio-ciies. (Pest) CIL III C vi p. 938, a. 139: Anneses Andunocnetis. *Andura O. in ILspanien, j. Andujar? wol iberisch andi-ur ^grofter fluff. (Martos)nbsp;CIL II 1693: L. Aeiius Epaphroditus An-durensis. Andu-S M. cogn. (Bordeaux) Jullian n. 259: Interliciixs Andus c(ivis) Aq(iiensis).nbsp;(Tarquimpol in LotJmngcn) BE 5 (1885)nbsp;p. 50: D(is) M(anibus) Vuniccio Ando [S]e- lonbsp;cunda uxor. (WK list Pando.) (Gaud, amnbsp;rechten ufer der Pique, Ilaute-Garonne) Bo-schach n. 159: Andus Bilaisis f(ilius) h(ic)nbsp;s(itus) e(st). -audus in Aliqu-andus, Ting-andus V CIL XII 4553; s. -andos. And-usia 0. ivol nicht celtisck, j. Anduze, arrond. d’Alais, Gard. (Nimes) CIL XIInbsp;3362; Andusia. Davon Andusio O. j. An-duzon, zwischen YalUguière und Bochefort. 20 ane- fUr ande- in Esanekoti gen. zii Ex-ande-oottus, An-arê-viseos = *And-arë-vis-io-s. -aiie fem. in Clontiane. Aliect-iil-S nach d’Arbois de JubuinciUe von stamm anecto- beschützer, zu ir. angimnbsp;ich beschützc. M. Liv. epit. 139, a.9 a. Chr.:nbsp;Inter primores pugnaverunt Senectius etnbsp;Anectius tribuni, ex civitate Xerviorum.nbsp;Ygl. Ane^t Ane^^tlatus und Senec-tiu-s. so Anemia F. cogn. (Salona) CIL III 2355. cf. M. Animgus Pard. dipt. n. 544, a.nbsp;728: De Animgo. Animiia serva Pard. dipl.nbsp;n, 180, u. 573. Greg. Tur. niir. Mart. 2,11;nbsp;Coniux Animi tribuni nomine Muinmola. Au-ëm-o(n) von *anëmQ. air. anini f., mbref. eneff (sele), bret. (Léon) éné, fl. innbsp;Oberitalien, j. Lamone bei Faenza. PUn. n.nbsp;h. 3, 115. TP: Animo. Aneii-iu-s M. Aneiiia F. (Parades de « Nava, a. 2 a. Chr.) FE 1 p. 46 «. 141 =nbsp;Ilübner, Excmpla n. 865: Aneni Aramedinbsp;(fil.). (Spalato) CIL III 2170: D(is) M(a-nibus) Aneniae Puscine. (Bom) VI 2547: S. Anenius Euporas. aiiepsa. Dioscor. 4,145; 'EXXs^oqog Xsv-xóg .... ’Pcojiaioi ^SQaxQovg ciX^ovp, FaXXoi XdyiPOP, ot ós apsifS. Aiieroesto-S und Anéroestes M. anfürer der a. 225—.2,83 in lialien hampfenden Gae-saien. Polyb. 2, 22, 2; Toig ^aGiXsvGi Koy-xoXixaPw xal AprjQosGxm. 26,5: ’ApxjQosaxxignbsp;6 jSaGiXsvg. 7: Kaxa xfjp ’AvrjQOSGxov ypco-gxjp. 31,1—2: Tamp;p ^aGtXsmp KoyxoXixdvog |
Anersi-acu-s
Animo-rix
o d' sTSQog KVTwv ’AvfjQÓsGTog. Flor. 1, 20 (2, 4) aus Livius: Ariovisto (ario bisto Bnbsp;ariouitoJV) duce. Ygl. Anareviseos. Aiiersi-acii-s 0. j. Annecy, Ilaute-Sa-voie. Anesi-ates V. j. Nese hei Bergamo. GIL V 5203; VIcanis Bro[manensibusJ Anesia-tibus. Aliesius fl,, s. Anisus. 10 Aiiej^tia .. ? Töpferstempel (Poitiers) cf. Espérandieu p. 237. Anejjtio-Tiiaru-S ^grofter hescJmfger’; cf. Anect-ius. Beiname des Apollo. Southnbsp;Shields, on the IlerdT Sands, südlicJi dernbsp;mündung des Tyne. Academy 1887 n. 784nbsp;= EE 7 p. 349 n. 1162: Apollini Anextio-maro M. A. Sab. oder Anextio Maro M(ai*ci)nbsp;A(ntonii) Sab(ini servus). (Im museum sunbsp;Le Mans, nicht aus Allonnes, Sarthe) Bul-20 lefin monwmcntal 1889 p. 583 = Ac. Inscr.nbsp;et B. L. Par. 9. mai 1890: [Deo ApollinJI Anex[tiomaro] eius del [.....signum cum omnibus ornamjentis d. Aii-e5(t[o]-lat-iii-s topfer. (Poitiers) Archives historiques de Poitou 1.1 p. 343: An-extlati. AliCi^tlus M. gentilnamc. (Saint-Pierre-les-Eglises hei Chauvigny, 2. (jh.) Espérandieu 82: ^///Anextio/^y/in Belgio/^/sororis 80 f./^ [An]extli patris. -ang- in Ce-angi, Dec-angi, Conc-angion, ir. M. Ciiangus, Silul-ancis, vgl. -anc-. Angelicus G. (Ventas de Caparra) OIL II 809; Magilo L. . . . Gouti f(ilius) ara(m)nbsp;Angefici(¥) l'(aciundum) c(uravit). Aug-eit-iu-s M. cogn. (Villar) OIL II 833: Aunia Angeiti f(ilia). Vgl. Us-eitius,nbsp;Angetius. Allgelgi-llcas dbgeleitet von F. Angelia, 40 0. j. José, gemeinde Battice hei Lüttich innbsp;Belgien, und Angeli-3CH-ni 0. j. Langey,nbsp;Eure-et-Loire. Aiigellas 0. in Spanien. lA 412, 3. Arig-er, Aiigeris fl, j. I’Indre, nbfl, der Loire. Greg. Tur. vit. pair. 18, 1. 2: Supernbsp;fluvium Angerem, in ipso Angeris fluviinbsp;alveo. Bav. 4, 40 p. 298, 17: Alere. Aiigeri-Scu-s vicus ƒ Saint-Jean-d’An-gély. Charente-Inférieure, und Aingerey, £0 Meuyihe-ct-Moselle. Ang-et-iu-s 31. (In der Ilergegowina, vor a. 80) AEM 8 s. 108 n. 16: Eufus An-geti f. mil. cob. I Luce(nsium). Aiigia. Vita s. Samsonis 1, 6, 59 ASS |
28. iul. VI p. 586 F: Legiam, Angiamque marinas insulas prospero navigio petierunt. Aiigulis fl. j. Angolin oder Anglin. Bav. 4, 40 p. 298, l'6. -ani in Ambi-ani, Brigi-ani, Con-test-ani aus Con-text-ani, Gang-ani, Sên-ani; vicusnbsp;Boxsani; if. Qven-vendani (ableitung vonnbsp;Qvenvendi) fill Barcuni; Sagrani cf. Sagranni,nbsp;ogam. Sagramni. Ani TP s. Anisus. nbsp;nbsp;nbsp;lo Ani . . . cogn. (London) CIIj VII 1331, 95: Euf(us) S. Ani. . ? cf 103: Of. Sani. Ania cogn. (Turin) CIL V 7198: Cas-siae M. f Aniae. Auf einer thonlampc BJ 38, 167 n. 21 = Sch. n. 319 = BJ88, 96:nbsp;Ania. -aiijjl fern.-suffix, an. -ynja., ahd. -un, -unnea, -in -inna, mhd. -inne. In: Ammanianbsp;villa, *c(o)r-an-ya, Mocca Ennania uxor,nbsp;Nassania fons; -ss-an-ia, st-an-ia.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aiii-acu-s j. Angé. 3Ierotv. mg. BN 3® s., t. 8 p. 172 n. 104; ANIVCO VICO. Aiii-av-in-s 31. Aiii-av-ia F. (Adria) CIL V 2370: Tertia Aniavia M. Ani(avi)nbsp;f(ilia). Aiiicetis 0. Bav. 5, 31 p. 426, 4. *Aliici-acil-S vom riim. gentile Anicius, 0. 1) j. Anisy-le-Chdteau, arrond. de Laon, Aisne. 3Ieroiv. mg. BEGh 26 p. 451: ANI-SIACO VICO. BN 3'=s., t, 8 (1890) i3.173 30nbsp;n. 107; ANISIACO VIC. 2) in Anigy, dép.nbsp;du Calvados. 3) in Aigné, dans la Sarthe? 4) Anicio vicus j. Le Puy-en-Velay, Ifaufe-Loire, auf clem mont Anis. Mcrowing, mg. Combrouse n. 49 pi. 5, 7: ANICIO. BN 3“nbsp;s., t. 8 p. 172 n. 105. 106: ANICIO FIT.nbsp;Greg. Tur. h. F. 10, 25, a, 591: Ad locum,nbsp;quern Anicium vocitant. 5) in Aniciaeo j.nbsp;Ingago in der Lomhardei. ¦anicus in Borm-anicus deus. nbsp;nbsp;nbsp;40 Anigeillius genius. (Cilli) CIL HI 5157: Genio Anigemio oultores eius v(otum) s(ol-verunt) l(ubentes) m(erito). Aiiili-acu-s 0. j. Naillac, Creuse. 3Ierow. mg. BN 1883 p. Ill: ANILIACN VICO. Animgus, Animia s. Anemia. Aiiimo s. Anemo. Allinionia von *animu, st, *animon- cf. anemon-, F. Pard. dipt, n. 324, a. 053: Ani-moniae abbatissae supradictae nominatae 50nbsp;congregationis eiusdem loci (s. Petri Lugdu-nensis). *Animo-rix 31. air. Ainmorius (auch Ainmire), g. Ainmirecb. Adamnani vita Co- [AueTsi-Rcu-a —- Animo-rïx] |
Aninna
Anni-
Amiice-o(n) — Ant.
Annicc-o(n) F. cogn. (Nimes) CIL XII 3407; Annicconi Mogillonis f(iliae) Statu-tus vir, Aunicc-oio-sl/. Bronee-mz. derPetrocorii Mur.-Ghab. 4325—4332; ANNICCOIOS. Ann-iccu-S M. cogn. (Mmes) GIL XII 3896: S[e]n[e]cioni Afnnijcci f(ilio). Anili-Cliri..... (anni- = anda-). (La- nivef hei Bolmin, Gornwall) IBGh 18 == 10 Mhijs^ 403. Aiin-icu-S Hf. cofiTW. (Aus Noricum) GIL III 5697: Annica AiinilisoLa s. Anisola. Ann-io-s M. (Linz) GIL .111 6010, 16. (London) VII 1336, 69. (Beims) BSAFnbsp;1881 p. 245: Annios f(ecit), Alinisola 5. Anisola. Alllio(n) ilf. (Segovia) GIL II 2732: Valerio Annoni Luguadici f'(ilio). (Tarsdorf)nbsp;20 III 5610; Annoni. Annoc. BN 1883 p. 18: OIIVKO B AXXOC. Anii-ocaA'. (Zalamea de la Serena) GIL II 2355; Corneliae P. f. Annocse. Ann-onius Jf. (Narhonne) GILXII4590: D(is) M(anibus) Annoni Portunat(i) Anno-nia [PJanthera (zweimal). Aini-otius M. (Leuzingen) III 232: M. Annotius. 80 Annou-S {aus Ann-ovo-s? cf. Belinicous, Durnacous) M. (Saint-Bertrand de Gom-minges) BA 16 (1860) p. 487: Diane Ho-rolati et Carre deo Annous. Alill-US-ili-S M. (Wettingen hei Baden, Schtveiz) GIL XIII 5233: L. Annusius Ma-gianus. -ano- cy. -an-, idg. -nno-, gr. -avo-, ai. -ana-, in *bicc-ano-s, *gar-ana, *grav-ano-,nbsp;lït-anos. 40 -ano- aus -agno-, ir. -an-, hret. -en-, in *Aid(u)-anos, Alis-anos, Are-anos, Carm-anos, Catu-Snos, Cicnt-anos, Cunu-anos, Li-cut-anos, MovG-avog, Sën-anï, Vripp-anos. Anoca O. der Gantahri. (Tarragona) GIL II 4233: Betiniae Paternae, Patemi fil(iae),nbsp;Amocensi Cluniens(i) ex gente Cantabro-[r(um)]. Anoc-it-icu-s G. (Gonderci, c. a. 180) OIL VII 504; Deo Anocitico iudioiis optimorumnbsp;60 maximorumque iinp(eratorum) n(ostrorum)nbsp;sub Ulp(io) Marcello co(n)s(ulari) Tineiusnbsp;Longus in prefectura equitu(m) lato clavonbsp;exornatus et q(uaestor) d(esignatus). Vgl.nbsp;Antenociticus. |
Auo-ko-pok-io-s = *Ando-combogios, cf. Ver-combogius, M. (Briona hei Novara)nbsp;Belloguet 1 p. 323 inscr. XVI. Anodibim. (Bordeaux) Jullian n. 195. Anon-acil-S O. j. Annonay, ArdècJie. Anoniredl G. (Vaison) CIL XII 1285: loventius Daveri f(ilius) s(olvit) v(otum)nbsp;l(ibens) m(erito) Anoniredi. Anorbos M. Süher-mz. der Aedui, vor 58 a. Chr. Mur.-Ghab. 4945—5025: AN- lonbsp;ORBOS B DVBNOEIX. BA n.s. 14 (1866)nbsp;p. 6; ANORBO B DVBNOREX. Ansa cf. an. ass pl. aesir, got. ansis |/an; ftuftgoffin, j. the Little Ouse. IA 480, 3: Ad Ansam. Ansali. Pannonische süher-mz. Ilucher, Art gaulois 2® partie, 7 2: ANSALI. Ansal-icus. Parel, dipl, n. 301 t.2igt;.74, a, 642: Ansalicus Suessionensis urbis epi-scopns.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aiis-iciu-s M. (Verona) GIL V 3489; D(is) M(anibus) L. Ansicio lustino L. An-sicius Quintianus. Aiis-illa O. Vita Treverii 3, 13 ASS IG.ian. IIji. 35: Monasterium, nomine An-silla secus Prissiniacum. . . . Ab ipso Ansillanbsp;monasterio. Ansiocus M. Vita Lupi 14 ASS 25. oct, XI p. 674 G: Cuidam presbitero, nomine Ansioco.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Aiisira F. cogn. (NeuJiaus hei Gnigl) GIL III 5539: Paceiae C. 1. Ansirae. Aiisium O.inltalien. (Krusevo, s.1—2) GIL III 2887: A. Saufeius P. f. Ca[m.nbsp;EJmax (?) Ansio. Anso vico O. Meroiv. mz. Comhrouse pl. 5, 4. Anspania. (Aquileja) GILY 814: Leuce Anspaniae 1. Occusia Venusta mag. deaenbsp;Obsequenti d.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Ansteium s. Austeium. - (int-sfeimme in brïgant, brïg-antïn-, BQéy-avtsg, Brigantia cf. Bregetio, Brigantio,nbsp;Brigantium, lacus Brig-ant-inu-s, carant,nbsp;Carant-ius, -ia, Car-ant-one, Carantus,nbsp;caurant starlce form vom irischen stammnbsp;caurat, Dëc-antae, ir. dinu (ewe-lamh), ir.nbsp;lóche (lightning), Medu-antum, ir. namanbsp;(hater, enemy), Num-antia,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;-avricc, Tarn-ant-one, ir. tipra, Tri-nov-antes, Ve- so dantii, Matronae Vedantiae. Ant. . . (Ferrara) GIL V 8110,42: P. Ant.... (Nizza) 8112, 10: C. Ant . . . G . . . [Annicc-o(n) — Ant...] |
Aiiteae
-antinoS
IGO
50 .
-ocr page 95--antio
-antuici
-ailtio in Sext-(Sest-, Sost-)antio. -autis ƒ., ir. -it, in *mag-anti-s. Antissio-doriim s. Autessiodurum. -aiitius in gmtüic. *Al-antms, Car-an-tius, Nam-antius; . . . antius Sex. f. Alpo CIL V 5130. Antivelaeum vorgcUrge in Brittmien, j. Landsend. Ptól. 2, 3, 2: ’Avriovstatovnbsp;Ükqov tb aal BaXÉQiov. 10 -auto- (erweiterung der participial-endung ant) in alb-anto-, *am-anto-, Ati-antus, Birr-antus, *brag-anto- nében brago-, brig-anto-neben brigo- {cf. -ento- nében -o-), Car-an-to-s, Craxs-antus, Dec-antI, Gar-aatus, Grau-nanto vico, loT-antus, lun-antus, Iv-antus,nbsp;Nam-antus, JVoov-avvai Nov-anti. Auto-l»rÖg-es V. in Aquitania, nachharn der B,uteni. PUn. n. h. 4, 10!): Antobrogesnbsp;' (var. antebroges). Ire liaupistadt liieft An- 30 to-brix oder im franlcischen Latein Antu-berix. Meroiv. mz. BN 3® s., i'. 8 nbsp;nbsp;nbsp;173 n. 108: ABT m/l/11-, n. 109; VNT///BERI //II; p. 174 n. 114: ANlABEEIX; p. 178nbsp;n. 145: ATVNBERIX. Aiitoci ... Gr. (Housesteads) CIL VII G56: D. Antocl . . .; cf. Antenociticus, Ano-citicus. Autodon ckristl. cogn. (Orange) CIL XII 1271: Antodoni . . 30 Aatogilus O. j. Anteuil, Boitbs. Vita II. Fursei 2, 1, 4 ASS 16. ian. II p. 49:nbsp;Villam, quae Antogilus vocatur. Aiitoilum. Aliracula Fursei 1,7 p. 42: In curtem vocabulo Antoiluni. Autoiia s. Abona und Trisantona. Aiitoii-aco O. j. Antoigny, Orne, oder An-toignc, Maine-et-Loire. Mcroiv. mz. Com-brouse pl. 5,6; ANTONACO. BN 3“ s., t. 8 p. 174 n. 113: AHTOM //// 40 AutonaCO s. Antunnaeum. Alltoui-acil-S O. voni gentüe Antonius. l) villa in pago Cenomanensi, j. Antoignc.nbsp;Purd. dipl. n. 230 t. 1 p. 205, a. 616: An-toniaco. 2) Audi in Antony, Seine-et-Oise.nbsp;3) Antogny, Indrc-et-Loire. 4) Antogné,nbsp;Maine-et-Loire. 5) Antogny, Indre-et-Loire.nbsp;G) Antogné, Vienne. 7) Antoigné, Sarthc. Alltoiin-aCO s. Antunnaeum. Autoilll-ava s. Antunnava. 50 AntoilUin O. in pago Avalinse, j. An-tlüen, Nièvre. Purd. dipt, n, 514 p. 325, a, 731: Antonum. n. 587 p. 400, n. 746: An-tonem. -ailt-OlUIS in Car-ant-onus, Gob-ant-onus. Holdkb, Altcelt. SprachschatK. 1. |
Antopat. . (S. Martin de Borines bd Cangas de Onis) FE 4 p. 18 ad CIL IInbsp;2710; Dib(us) M(anibus) Antopate (genet.). -aiitos in Togi-antos, Ull-antos oder Ved-antos. AutraniBensis von Entraigues, Puy-de-Bóme, Bioni, bei Ennezat. Vita III. Austre-monii 4,22 ASS l.nov. lp. 12F: Antrani-bensi studiose niinistraret populo. Ailtrigiiius s. Antmm. nbsp;nbsp;nbsp;lo Antrocius M. (Carlsburg) CIL III 978: Antrocius verna. Antros insel, j. Medoc. Méla 3, 2, 21 —22; Ubi (Garunna) obvius Oceani exae-stuantis accessibus adauctus est . . . In eonbsp;est insula Antros nomine, quam pendere etnbsp;adtolli aquis increscentibus ideo incolae ex-istimant, quia cum videantur editiora quisnbsp;obiacet, -ubi se fluvius implevit, illa operit,nbsp;haec ut prius tantum ambitur.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Auti'Uiu Loire-insel mit Moster, j. Indre, Loire-Inférieure. Aigradi vita Ansberti 2, 16 ASS 9. fébr. II p. 350 C: In quadam insula alvei Ligeris, quae vocabatur Antrum.nbsp;Vita Ermentandi 3, 14 ASS 25. mart. IIInbsp;p. öl'lE: Est enim opacitate densata silva-rum; quam ideo et pro2oter nonnulli abditanbsp;in ea loca vir domini Antrum voeavit. Sednbsp;et meridianam quae licet s^oatio sit minornbsp;in specie, tam in nullo ab hac discrepans, 30nbsp;voeavit Antricinum. 4, 21 j). 581 ü; Antri-ginum expetere. 22 pi.bSlB: In Antrigino. 27 p. 582 B: Antrensein insulam. 5, 36 p. 584: B: Insulae Antrensis. 6, 38 p. 584 C:nbsp;Insulam Antrensein. G, 41 p. 585 A.' Antrum adiit . . . Antrensein insulam. 45 p.nbsp;585 C: Antrensem insulam. 47 jgt;. 585 F:nbsp;Antriginuin adiens. Antruiu f. Bav. 5, 31 p. 438, 10. Aiilvuiii O. j. ruines de la bourgade 40nbsp;d’Anfre, Frandie-Comté, eommmie de Villard-d’IIéria, canton de Moiruns. Merow. mz.nbsp;O.jh, BN 1883 p. 1G2: ANTRO VICOnbsp;EITVR. -iiilt-S partic., pil noni. -antes: *carant-s, *locaut-s, Tri-nov-antes; cf. anto-, -antus.nbsp;autu- stamm in Antullo-, *Autunno-.nbsp;Autuatiici s. Advatuci. Ajitulielus iberischP (Alcantara) CIL II 756: Boutius Antubel(i) f(ilius).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Aiitii-Rerix s. Antobroges. Aiituciauus s. Antutus. -aiitllifi V. in Gabr-antuicl. 6 nbsp;nbsp;nbsp;[-antio —autuicij |
Antulli-acu-m — Apagante
Alltlinil-acu-lll O.j. AndernacJi in Itliein- anus, Germin-anus,Icci-anus, Livi-anus, Macc- anus, Magi-anus, Marc-anus, Nem-anus, EIp-anus, Ron-anus, Sagr-anus == Sagramnos, Saxs-anus Sax-anus, Senni-anus, Ser-anus, lonbsp;Sim-anus, Tren-anus, üxsac-anus (deus),nbsp;Villi-anus. Bic ir. kosenamcn auf an sindnbsp;deminutiva aus -agnos; z. b. Abranus, Aidan,nbsp;Areranus, Artbran-anus, Bardan, Becc-anus,nbsp;Bic-anus, Bec-anus, Broc-anus, Cëranus odernbsp;Quéranus (bei Alcuin fcdsch Cbëranus), Du-ban, Gibrianus, Helanus, Meldan, Olc-anus,nbsp;Petranus, Rectan Rectanus, Senan, Tresanus,nbsp;Yeranus; ebenso tv. Con-anus = *Cun-agnosnbsp;cf. Cunegni.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 -aiiu-s ableittmg in Bal-anus, lït-anos, Eöd-anus, Eot-anus?, Sëqu-anus Seco-anus. Aii-Vill-onii-aco-s o-st., nach Stokes von intensiv-parUkel an = lat. an in an-bêlo cf.nbsp;gr. ava, ava quot;/val (cf. ogm. gen. Val-amnT, Ir. fail (there is), tot. valere, und suffix -aco-. G. (Autun, ende der augustischcn zeit) Ilüb-ner, Excmpla w. 38: ... licnos Contextos. leuru Anvalonnacü (dat. sg.) canecosedlon = . . .li fdius Contextus fecit Anvalonnaco ca- 30 necosedlum. Vgl. O. Auiiedonnacum odernbsp;Avedonnacum. Anviiiiuiii O. j. Anvaing im helgisclicn Hennegau. Anx-ui’a fl. j. l’Anxure, crgieftt sich in die Mayenne, s.-ö. von S. Germain-d’Anxure. Ao-brïga O., s. Abobriga. Aoivis vicus, O. Meroiv. mz. BN 3® s., I 8 _p. 174 w. 116: AOIVIS FIT f. Aora s. Arausio. nbsp;nbsp;nbsp;40 Aox töpferstempel. (Reims) BS AF 1884 jj. 134: A|jjO|i|X Oder X[!jO|l|V (cf.nbsp;Atio;^tus). -ap- ableitung in Arn-apa, Geld-apa, Len-apa, Men-apii Mon-apia Mav-anla Mav-dnioi, 01-epa; von apa ivafter, led. aqua, got. abva? Apa M. (Bei Fréjus) CIL XII 262: C. lulio, Apolloni f(ilio) Apae missioio, ex te-stamento. (Orange, Fins d’Annecy; Nar- sonbsp;bonne) 5686,455; ï. lul. Apa. (Lyon) BEnbsp;1885 p. 153; vgl. Appa. Apagante. (Brumath) BAn, s. 15 (1867) p. 159. *Antulli-acu-m von M. Antullius, O.j. Afdwlly. -iiutum in O. Casc-antam, Medu-antum, Novi-antum. Antuniuin O. j. Aintoing im hélgischen Hemiegau. prcufien, Icr. ALayen, stadt cmf dem linken Bheinufer, abgeleitet vom M. cogn. *Ant-un-10 nus, stamm *Ant-unno- vom stamm antu-,nbsp;(Aleüenstein von Tongern) Orell. 5236 = BAnbsp;n. s. 3 (1861) j)- 410: [Aritujnnacum. (Ztvi-sclien Junglinster und Burglinster, Luxem-hurg) BA 1876 p. 176—181 = BJ 67,6:nbsp;A[ntunnacumJ. NJ) occ. 41, 13 = 25: An-tonaco (Magont.). IA 254,1. 371,1. TP:nbsp;Antunnaco. Ammian. 18, 2, 4: (Civitas)nbsp;Antennacum. Chïldéberti II decretio 1 MGnbsp;Cap. I ji. 15, 18, a. 597: Antonaco (var.nbsp;20 anthonago,anthanacho,anteniaco, antheacho)nbsp;kalendas Marcias anno vicesimo regni nostrinbsp;convenit. Meroiv.ms. BN 3®s., f. 8 (1890)nbsp;iJ. 174 w. 115: ANTVNNACO ULBIA Bnbsp;VICLVEAC. BN 1848 p. 76: ANTONN-ACO. Fredegar. chron. 4, 40, ad a. 613:nbsp;Cumque Antonnaco accessisset. Bav. 4, 24nbsp;p. 227, 11: Anternacba. Pard. dipt. n. 586nbsp;t. 2 p. 399, a. 745: Apud Andernacum innbsp;palatio. — Aiitoiiuaceiisis. Fortun. earm.nbsp;30 10, 9, 63: Antonnacensis castelli promptusnbsp;ad arces. *Aiituiin-ïïva O. j. Antonaves, Ilantes-Alpes. *AutlIllllU-S AI. cogn., stamm *Antunno-von antu-, in Antunn-acum, *Antunn-ava, cf. Antunia, lat, Antonius. Aiitu-S M. (Asberg) CIB 230: Tib. lul. Antus. Antus IIIvir zu Clmiia in Ilispa-nien bei Akerman, Ancient coins p. 85 n. 1.nbsp;40 (Cf. gricch. Antbus?) An-tutu-S (cf. Gon-touto-s, Eu-tut) in Antucianus, Cod. tradd. cccl. Bavenn. 35,21. All-U (urcélt, -ön-, mm. s. *-on-s) altir. göttermutter. ?Anua F. (Salamanca) CILII886: Anua Aeburr(i) f. (Hübncr d. Sunua Reburri). an[u]goin. (Lamas de Moledo) CIL II add. ad n. 416 p. 695. -anum in Intar-anum, Rand-anum, Raur-50 anum, Vat-anum. Anumis AI. (London) CIL VII 1336,71. (Paris) BE 1882 p. 120. (Lyon, Trion):nbsp;Anuni m(anu). (Bordeaux) Jullian n, 433:nbsp;Anu(nus). [Antiilli-acn-m — Apagante] |
-a-nil-S in Adietu-anus, Alis-anus (deus), Ambi-anï, Ani-anus?, Bail-anus, *Elgo-bard-anus, *Blav-anus, Borm-aiius (deus), Lucusnbsp;Borm-ani, *Calet-anus (cirem. Kaled-anus),nbsp;Canti-anus Canti-an-illa, Cati-anus, *Peiino-dub-anus,Ern-anus,Fid-anus,Frac-anus,Germ- |
Apamos — Apomm
Apamos celHsch ocl. syrisch? Bronze-mz. F. Lcnormant, La monnaie dans l’antiquité t. 2nbsp;]). 342 —Mél. de Num. 1 p. 326: ATTAMOSnbsp;(oder ATTAMOC) R L. MVNAT. (Poitiers,nbsp;Uipferstempcl) Apa(in.i). aparia. Dioscor. 4,30:’!4/^ia)(Jw?. . .. Pm-yaïoi y^dfiev, ol danpóXiovy,, o[ ós 6ay-yovivdlsy., ol ós ovvlolafi, iGnavoï ccnaQia, zlaKoi y.oxCaicd^Vgl. pflanzennamen dnaqivri^nbsp;10 unaQyia. Aparraci. . M. cogn. iber.? (Guitiris) CIL II 2569: E)(is) M(anibus) ApjiiTaqnbsp;Avitius M. Alicie. Apaturius 31., mörder Séleulcos’ III., a. 221 a. Ghr., ist gricchisch. Polyb. 4, 48, 8:nbsp;’Anatovgiov rov PaXarov. 9: Tov 'Anctzov-Qiov. Trog. prol. 27: Quo a Gallis occisonbsp;Seleucus quoque frater eius decesserit, ma-ioremque filium eius Apatuvios occiderit,nbsp;20 Hieronym. in Daniël, c. 11, 10 {Opp. t. 5nbsp;c. 706/)) atts Porphyrius Tyrius, cf.FrlIGnbsp;3 fr. 11 p?. 711, 11: Cumque Seleucus (Ce-raunus) maior frater tertio anno imperiinbsp;esset occisus in Phrygia per dolum Nicano-ris et Apaturii. Ap-aiid-ulus 31. (aud-== avad-?). Amdh. 28,1,49: Apaudulus nomine servus Anepsiae. Apaunaris O. in Brittanien. Rav. 5, 31 p. 425, 5. 30 Apava . . (Bordeaux) Jullian n. 435. Apeilocariou O. Phlegon macrob. 1 p. 87, 25 K.: KéXziog UsIXlov vlbg nóXscognbsp;’AtisiXokkqCov. Apei’inus Jlf. (Dijon) Lejay 135: (Mo-numentum) Aperini Adebugi f(ilii). Apete-maru-s M. (Buoux) CIL XII 1148: Verbronai-a Apetemari f(ilia). Apeva o. in Pannonien. Rav. 4, 19 p. 217, 20; cf. Aleba p. 218, 10? lt;10 -apia in Gam-apia, Garn-apia. Apiates s. Sotiates. Apil-iu-s M. Apilia F. (Cividale d’Austria) CIL V 1771: Apilia Caelerina. (Ca-raillon) XII 1060: C. Apil[m]s [Veijento; cf. Apillius. Apiliutas M. Phlegon macrob. 1 p. 81, 21 K.: ’AXovxiog ’AitiXzovzag, a%b Aovöixa-viag nóXsiog ’IvtsQagvr^alag. Apill-iu-s M. (Aquileja, alle Bacchine) .w CIL V 8452: L. Apillio Successo; cf. Api-lius. Apilog:(!o ogm., villekht gen. sg. ron eincrn ir. Eind-Lugaid, Api fiir Albi? s.nbsp;Atilogdo. |
Apiliis M. (Santiponce) CIL 11 1133: C. Marcius Apilus magister larum Augusto-r(um) et genii Caesaris August(i). (Braga) 2433: Apil[us] Arqu[ii im]mun[is]. ApiilSUS M: cogn. (8. Danillo) CIL III 2796: Vendo Tritaneri Apinsi f. Apisoc-ill-S AI. (La Oneda bei Breno) CIL V 4948: L. Apisocius Succ[e]ssus.nbsp;-apiiim in Garn-apium. Apia cogn. (Ykldo) CIL III 1817: Apia, lo Aplis 31 (Vragnizza) CIL III 2322:nbsp;Apli (dat). . (Danillo Biragn) 2778: Aplisnbsp;Ledietis Sini f. 2790: Sextus Statiniusnbsp;Aplinis f(ilius). 2795: Turo Static. Aplinisnbsp;f(ilius). (Danillo) 6412: Aplis Lunnicusnbsp;Triti f(ilius). Aplis F. (Strd) CIL iri 3166quot;: Crepe-reiae Ap[l]idi uxori. ApliiiS Jlf. (Spalato) CIL III 2501: Aplius Karus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aplo(n) Jlf. (8. Danillo) CIL III 2779: Aplo Darmo Caturi f (Danillo Biragn)nbsp;2792: Aploni Tritanonis. (3Iatte.rsdorf)nbsp;4244: Ti. Claudius Aplo. Aploildus Jlf. (Vïllnmanta) CIL II 3082: Aplondus (Atlondus? cf. II 76) Dagenciumnbsp;M. f. Aplou-iu-S {oder = Apollonius?) Jlf. (Bordeaux) Jullian n. 127. Aplu F. (Danillo) CIL UI 6410: Aplu ao Du . . . ApludilS praen. (8. Danillo) CIB UI 2773: Apludi Statici Dec. -apo in Sacr-apo. AnOA. Gold-mz. der Elvetii. 3Iur.-Chab. 9302—9304. Apollo. Cacs. b. G. 6, 17,1: Deum maxime Mercurium colunt... nbsp;nbsp;nbsp;2: Post hunc Apollinem et Martem et lovem et Minervam. De bis eandem fere, quam reliquae gentes, 40 habent opinionem: Apollinem morbos de-pellere. Beinamcn: Amarcolitan? Ane;^tio-marus, Belenus, Bormanus, Bormo, Borvonbsp;(auch milDamona), Cobledulitavus, Cosmis?nbsp;Grannus (auch mit Hygia, Ny(i)mphae, Si-rona), Grannus Mogounus, Lïvicus, Maponus,nbsp;Mogo (Mogonts,Mounus?), Mogounus, Sian-nus? Toutio-rix, Vindonnus, Virotutis. Amc7*nbsp;verbundcn mit Aesculapius, Diana, Mars,nbsp;Mercurius, Minerva., Veriugodumnus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5o Apora. (Hispaniae) Mionnet, 8uppl. I p. 111 n. 640—642: APOKA, AIPOEA,nbsp;EBORA. Aporiim stagnum, s. *ati-boro-n. 6 nbsp;nbsp;nbsp;[Apamos — Aporum] |
Appa — Aquili-acu-m
Appa M. (Contrasta) CIL TI 2950; Am-bata Appae f. Ygl. Apa.
Appencensilllll civitas = Vapincum. Mz. Mur.-CJiab. 2243: ATTn.
Appi-acu-s colonia in par/o Cmwmcmnico, j. Saint-Ulphace sur la Brnye, Sarthe; ah-géleitet von Appius. Pard. dipt. n. 300, a.nbsp;643. Audi inAdiy, Oise, und Adiey, ffaute-Saóne.
10 Applli-acu-S O. j. AppiUy, Oise, vom gentile *Appilius (Apillius, Apilia oder Ap-palius) Pard. dipt. n. 470, a. 70S-. In Ap-piliaco super fluvio Isara (in pago Novio-mensi).
-app-iil-S in Exvertinappius. Apponi-acu-S villa hei Orleans, vomnbsp;gentile Apponius, Aponius.
Appiigiii-acii-S j. Saïllenard, Saóne-d-Loire.
20 Aprarici-aco O. j. Evrecy, Calvados. Meroiv. mz. RN 3® s., t, 8 p. 174 «.117nbsp;_p7VII «.18: APEARICIA R PATRICIV?.
Apri-acu-in von AI. Aprius, O. j. Apriach in Karnten.
Apri-ancuiii vicus, O. j. Ahriac, oder Chevry, Seine-et-Alarne, oder Chabrignuc,nbsp;Corrèze. Merowing. mz. RN 1847 p. 115.nbsp;(saec. 7) 1861 p. 2d5: APRIANCO. Vgl.nbsp;Abrianeco.
80 Apriai'VUS M. (Alaria-MUnster b. Worms) WZ 2, 39: Apriavvus f(ecit).
Aprili-aru-iii O. j. Avrilly oder Avrille', von M. Aprilius.
Apr-illa Ncogn. (Viddo) CIL III 1844; Aprillae. (Vragnizza) 2250: April. hPe-russich) 2852: D(is) M(anibus) Laetiliaenbsp;Aprillae. (Aquüeja) V 1467; Voltilia|e] Q.nbsp;I. Aprlipje. (Bei Brescia) 4488: Vapjeriaenbsp;Aprillae.
40 Apro(n) fl. in Ligurien, j. la Siagne. Polyh. 33,11(8), 2: ‘Hk(v slg rovg ’Ogv^i'ovg,nbsp;arqaxoTtsSsvaccg ös naqa tov quot;Anqmva itozcc-gov aveöé^iTO xovg noXsgCovg.
Apsi-acu-s von AI. Apisius, O. j. Epfig, Elsaft - Lothringen.
Apsoles O. (Rom) CIL VI 2740: Ti. Claudius Ti. f. Rufus Apsoles.
Apta O. j. Apt, Vauduse, ist Ugurisdi. Aptann-acu-iii villa, O.
50 Apterji-acu-ill s. *Eptariniacum. Apuli-acu-s villa.
Apulloims AI. (Albizzate) CIL V 5605: Camurius Apulloni f.
-apiis in Sacr-apus.
[Appa — Aquili-acu-m]
Apusidia F. (Cmdale) CIL V 1761: Apusidia Ö. f. Secunda.
*Aqu-acu-in O. j. Aach, landkreis Trier.
Aqu-ela ft., s. Aquila.
Aquesi-amis AI. (Prutting bei Rosenheim) CIL III 5565, a.SlOp. Chr.: P(rae)p(ositi)nbsp;eqq(uitibus) Dalm(atis) Aquesianis comi-t(atensibus).
Aqiies-illa F. (Salona) CIL III 2185; D(is) M(anibus) Aquesillae.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
Aquga? (Bordeaux) JulUan n. 440: AJquga.
aquicell Ugurisdi? Plin. n. li. 15, 36: Quartum pitydia vocant e pinastris, singularis remedii adversus tussim in melle de-eoctis nucleis. Taurini aquice(ae)los (var.nbsp;aravicelos, ravicelos) vocant.
Aqiiicilias cogn. ? (Greimerath) CIR 765: Aquicilias.
Aquila, Aquela (cf. lat. aquilo- dunkcT) 20 fl. 1) die Eidiel, nbfl. der Soar, s. Aeulia,nbsp;Achilla, Aculinse, Aquilinse, Achilgouuenbsp;pagus. Trad. Wiz. 202, a. 713: Supernbsp;pluviolas Aquilas .... sub ambas ripasnbsp;Aquilas. 256, a. 713: Super fluvio Aquila.nbsp;196, a. 716: Inter Aquilam et Mittibrun-nen. 227, 3. febr. 718: Pluvius Aquilanbsp;. . . Aquila . . . super fluvio Aquila . . .nbsp;ubi Deopacis ingreditur in Aquila. 194 =nbsp;224, 13. febr. 718: Ubi Theotpacis ingredi- s.)nbsp;tur in Aquila . . . super fluvio Aquila, ubinbsp;Theotp(b)acis ingreditur in Aquila. 195,
18. mai 718: Ubi Theotbach in Aquilam ingreditur. 262, a. 723: Inter Mittilibrunina et Aquila . . . super fluvio Aquila. 37, a.nbsp;737: Super fluvio Aquela in villa Di(Ch)lu-quifiaga. 2) j. l’Aiglette bei Laon in FranJc-reich. 3) j. l’Aigle, nbfl. der Loire. 4) j.nbsp;die Aal, in stadt Aaien — Aquileia TP.
5) beiZosim. 5,29; fls rgg quot;Hficovog nqo- 10 êAPwv xai TOV quot;AkvIiv nEqaitad'Hg nozugbvnbsp;Tw NcoQLxm nQOBÉflaXsv, und Sozomen. li. e.nbsp;1,6,4: Kal xov’A-avXiv, dg ov Xóyog xad-iX-y.vGArjvai rijv ’Aqytó, «ai xö Tvqqrjvüvnbsp;êiaGaamp;rjvai TtéXayog. 5: Eni rbv ’AkvXivnbsp;nozafibv ijyayov, og xw Hqióavm GvgfldXXei.nbsp;’AxvXig vïUeicht der fluvius frigidus, die Wip-pach, die auf Aquileia zuflieftt; nicht dienbsp;Laibach. — Cf. fl. Aquilinus, j. VAgly.
Aquili-acu-iu (cf. Aguliaco) O. Alira- 5o cula s.Apollinaris 1,2 ASS 23.iul. V|gt;. 353;
In fundo cognomento Aquiliaco; nbgel. von Aquilius, -a, z.b. Aquilia A'. (Sens) RAn.s.
169
Aquilimenses — Ara-brïga
170
11 (1865) jJ. 417: Aquiliae Flaciliae civi Aeduae luli [Thermiani cojniugi. Aquilimenses s. Ecolisma. Aquilis, quot;Axvhg s. Aquila. Aqu-iucum, Ac-incum {cf. M. Aqu-incu-s iitid Acinco-vepus) nicht celtisch, O. in Pannonia inferior, j. AU-Ofcn hei Budapest, scit Hiidrian municipium, seit Septimiusnbsp;Sevcrus colonia mit dcni namen Colonia Ae- 10 lia Septimia Aquincum. *Aquiiii-ftcu-s oder Aciniacus vom röm. gentile Aquinius oder Acinius, O. in Aoiiini-agas (sc. villas), j. Acigné, commune de l’IUe-ct- Vïlaine.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;~ *Aquiuogiluin aus *Aquino-ioliim, O. in Aquiniolum, Aquinolium, j. Avigneau, Yonne. Aquisgi'iuii, -num, s. Grannus. Aquisiaiia fl., la Guisane, nhfl. der Durance. Bard. dipl. w. 559 t. 2 p.‘612, a. 73D 20 — Cartulairc de GrcnoUe ou deSuint-IIugues, cd. des Documents inédits p.‘6\-. Similiter etnbsp;in pago Briantino, et Aquisiana (valléc denbsp;la Guisane, j. du Monêtier) et Annevasca,nbsp;in loca nuncnpantes Briancione valle . . .nbsp;ipsa valle Briantina et Aquisiana ... Innbsp;valle Aquisiana. Aquislevae vicus, j. Eygliers. Bard. dipl. n. 559 t.2 p. 372, a.739: (In pago Brigan-tino) Aquislevas. 30 Aquotis fl. j. l’Agout, nhfl. des Tarn. Aqutus s. Acutus. -ar- in MspaniscJien namen: Bes-aro, Bom-arus, Cal-arius, Eb-arus, Eob'r'rq’m, lamm-arus, Talab-ara Talab-arus ar-, er- intensiv-partikel '‘ser’, in: '*Ar-au-, Ar-cun-ia, cf. Hercynia silva, Hercu-niates, (H)ar-mog-io-s ?, Arpenino deo; air. ar-, er-, cy. er-, = *par(a), lat. per-, gr. 7CSQC-. io -ar- suffix, in: Ar-ar, Cav-ares, Cav-ar-illus, Cav-ar-inus, hritt. Lim-ar, Tam-ar, Ovag-ug. AR auf sïlher-mz. der transpadanisehen Boier. Mur.-Chah. n. 10005—10013. Ar... (Brescia) GIL V 4233: lovi Br. . . Ar . . . Ar[. .]auiu . . V.? (Yelilla de Valdorc) EE 3 p. 195 n. 154: Manili Ar[. .]aumnbsp;oder Ar[. .Jaumelani f(ilius)? 60 Ar.......eus G. (j. in Toulouse) RA 16, 2 (1860) p. 490: Deo | Ar . . . . j. . . eo. Ar......oigei. Merow. mz. RN 3®s., f. 8 p. 177 w.135: AR/// ///0IÖEI R OKO-,//TE M. |
.....ar (Saint-Savournin) GIL XII 617: Ex regi[one] //.....ar. Ara fl. 1) j. die Aar. Baedae passio s. lustini ilOsg.; Et ingressus civitatem, Ba-sileam nomine, qua suos cursus in Rbenumnbsp;infert Ara üuvius. 2) die AJir, die unter-lialh Sinzig in den Bliein mündet, Arula. Ara O. Merow. mz. ARA FITVR. -ara in F. Satt-ara. -ara ausgang in O. Sav-ara villa, Tev- lo ara, fl, *Att-ara, Aut-ara, Av-ara, *Borv-ara, *Cant-ara, *Clot-ara, *Colv-ara, *Cuc-ara, Is-ara, Isc-ara, *Mat-ara, ?Nov-ara, Osc-ara, Sam-ara, *Sav-ara, Scut-ara, •’’Sim-ara,nbsp;Tam-ara, Tev- ara (-era), *Val-ara, *Vic-ara,nbsp;*Vind-ara. -iira in mat-ara oder mat(d)aris. Arab-ica F. (Astorgu) GIL II 2637: Vafl(eria)j 0. [f(ilia)] Arabica. Arab-iiiu-s M.(Tarragona) GIL II4248:20 C. Val(erio) Arabino Flavian! f(ilio). Arab-io(n) M. (Tivoli) GILXTV 3769: Sex. Fresidi Sex. L. Arabionis ossa sita. Arabion-illa F. eogn. (Talonno) GIL V 6629: D(is) M(anibus) Martia Arabionil[l]a. Arab-iu-s M. Arab-ia F. (Rom) GIL VI 12281: Arabia Firma Venus Afra. (Te-hessu) VIII 1880. 1881: Arabi. (Bortonbsp;d’Anzo) GIL X 6705: Arabio Luciano quinbsp;et Sarga.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Arablia F. aus Ari-ablia, Abilus (gr. ócpel-) oder Arab-lia, ef Maglius, Sappliusnbsp;Sapplia? (Jetzt in Trier, christl.) Kraus 212:nbsp;Infas dulcissima filia Arabli[a]. Ar-ab-o(n) n-st., cy. araf (mitis, placi-dus), arafbau (quiescere) cf. Ar-abus, Ar-ar; fl. j. die Raah, slaiviscli Raba. Btol. 2,11,3:nbsp;IJorafiov, Of %aXehai ’Agaflco-O (Marcian.;nbsp;Nc/qaflóv codd., N aus vorliergéhendem AI). 14, 1: nbsp;nbsp;nbsp;T7)g Kara rov Aga^amp;va noru- 40 pbv extQonfjg. 15, 1: Anb tijg tov Aqa^a-vog (vaqPamp;vog X) noxagov êKtQonfig .... Anb trjg iurgoniig rov Aqa^mvog morapov. . . . Msta ÖB xbv Aqa^avu (vaQ^cova X) noxapóv. TB: Arrabo. 6. Audi O. in Ban-nonien. IA 261, 8: Arrabone. TB: Arra-bone. Rav. 4, 19 p. 216, 5: Aravona. Vgl.nbsp;Arrabona. Arab-oiiius M. (Lamhèse) GIL VIII 2564, 2, 108: Arabonius Caecilian(us). 50 Ara-l)rïgil O. der Lusitani, j. Alemquer. Btol. 2, 5, 6: Aqa^^iya. Blin. n. h, 4,118:nbsp;Axabricenses. JA 419,8. 421,1: lerabrica.nbsp;Rav. 4, 43 p. 307, 2: Terebrica. 316, 8: [Aquilimenses — Ara-brigOr] |
Ai'abun
Ar-ar
Perbrigam. (Alcantara) CIL II 760, 14; Arabrigenses. (Aroche) 967: Eufini Ara-brigensis.
Aralbuil. . (Baab) CIL III 4367: Acra-banis Arabunis (gen.) f. (^cy. araf mitis, placidus, cf. Arabo, Arablia, Ar ar).
Ar-abll-S cf. lat. name Placidus, 31. cogn. (Valera cle arriba) CIL II 3183: Aeliusnbsp;Arabus. (Bom) YI 12280: Araba conservonbsp;10 Diadumeno. (S. Maria di Gapua) X 4067;nbsp;A. Castricio A. 1. Arabo. 4086: M. Cloelionbsp;M. f. Arabo. (Narbonne) XII 4872: T. In-dutus Arabus. (Périgueux, nicht nach Cara-calla) Orelli 4019 = BE 1 n. 52: L. Ma-rall[ius] L. Marulli Arabi fil. Quir. Aeternus.nbsp;(Ostia, a. 239 p. Chr.) CIL XIV 461; L.nbsp;Traiano Arabo. Ygl. Int-arabus.
. . araca cogn. (Bonn) CIB iTV'—Hett-ner 137; //araca.
2(1 Araceli O. in Ilispankn, j. Arhisa. IA 455, 3. — Aracelitani F. Plin. n. h. 3,nbsp;24: Aracelitanos. Idac. cJiron. f. 2 c. 236A'nbsp;Sirm.: Brevi tempore potestatis suae Aracel-litanorum frangit insolentiam.Bacaudaruin.
?Aracilia F. (Palestrina) EE 1 p.Vl a. 32: Aracilia C. f.
Araclovi . . (Bollina) CIL V 572: P. Araclovi...
Aracil F. (Steuerberg) GIL III 4937: 30 Lucconi Terti f(ilio), et Aracuni Atlunisnbsp;filiae.
Aracus M. (London) GIL VII 1336, 87; Araci ma(nu). Gr. (San Paulo) II 4991:nbsp;Araco Aranio Niceo.
Arado. Merow.mz. BN 3” s., t. 8 p. 175 w. 121; t////AEADO B STVDILO.nbsp;Araegemia s. Aregenua.
Aray j. Montagues d’Arcs. Vita s. 3Ie-lori 15 Anal. Boll. 5, 174 (zweimal): In 40 montem Aray.
Araica F. (Conirasta) CIL II 2952; Araioa Aral f.
Al’-aillS M. cogn. (Conirasta) CIL II 2952: Araica Arai f.
Araiu-ïci V., von fl. Aramns (Saane, Emmen, Beuss, Limmat oder cinem see?) cf.nbsp;deus Aramo(n). (Avenches) CIL XIII 5096:nbsp;. Nautae Aruranci Aramici.
Aramis fl. Bav. 5, 31 j). 426, 3.
50 Aram-o(ii) celtische? local-G. von Aramon an der BJióne. (Ermitage de Notre-Bame denbsp;Laval, gemeinde Coïlias, canton de Bemoulins,nbsp;dép. du Gard) CIL XII 2971 und p. 832:nbsp;Aramoni porticum Licinia P. fil(ia) Accep-
tArabuu.. — Ar-ar]
tilla ex YÓto d(e) s(ua) p(ecunia) f/ecit). (Aramon, arrond. Nimes) BE t. 2 p. 263;nbsp;Lucius Combarillius Fusoinus m(inister) faninbsp;I(ovis) A(ramonis). M. (Nijmegen) CIBnbsp;120: P. Aramo. Bic inschrift CIL XIInbsp;fats.'211*-. [C(ollegio)] utric(ulariorum) Ara-m(onensibus) ist imcclit.
Araiid-atiim O. Vita Bomiliani 2, 16 ASS 1. iul. I p. 53 B: In Arandato.
Arandis O. der Celtici in Lusitania, j. lo Ourique. Ptol 2, 5, 5:JA 426,3;nbsp;Aranni. Bav. 4, 43 p. 306, 13: Arani. —nbsp;Aranditaiii V. Plin. n. h. 4, 118.
Arandisiii . . (Ilaimhurg) EE 4 p. 159 n. 550: ARANDISXll
*ArandlillUin? O. j. Ilournèze heiCulvis-son, canton de Sommières; nicht dorf Nages.
— Araiiduiiicl. (Calvisson) CIL XII 4155: D(is) M/anibus) T. Iul. Aviti yicini (lis vi-cani?) Arandunici pos.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Arani s. Arandis.
Araiiia F. (Barcelona) EE 3 p. 199 n. 164; D(is) M(anibus) Araniae Fortunate.nbsp;Vita Eparchii 2, 7 ASS 1. iul. I ji. 114A.’nbsp;Olava sive Arania, ex genere iiobili procreata.nbsp;quot;^^Araiiiacnm s. Amacum.
Aranicus 31. (Ventas de Caparra) CIL II 851: Aranioi.
Aranni s. Arandis.
Arant. . . christl. cogn. (Como) CIL V 30 5404: Arant. . .
Ar-ant-rdu JIJ. (Tiüelberg beiLuxemburg) Sch, 453; Arantedu. Vgl. Antedu.
Arant-illns auf einer inschrift von Aletz. Arant-in-s Jf. (Bom) CIL VI 3186:
0. Arantius Atiutor . . nat. Pannonius.
Arant-o(n) Jf. (Cappignia) CIL II 453; Dutaius Arantoni f(ilius).
Aranus V? (Valdoré) EE 3 p. 195 n. 156: Munigal[l]o Arani Bouti Vad. an. ronbsp;arapenilis s. arepennis.
Ar-ar nom. sg., r-stamm [cf. Priscian.
5, 13: Barbara vero plura: Aspar, Bostar, Hamilcar, Arar, quod etiam Araris dicitur.
7, 50: Huius Araris, hanc Ararim. de accent, lïber 23 (vol. 2 p. 523, 25 JJ): Propria nomina, ut Arar et Caesar et Bostar], 'dernbsp;langsame’ (Zeup), cf. cy. araf(lentus,placidus).,nbsp;fl. j, die Saónc. Caes. b. G. 1,12,1: Flumennbsp;est Arar, quod per fines Haeduorum et Se- .'iOnbsp;quanorum in Rhodanum influit incredibili le-nitate, ita ut oculis, in utram partem fluat,nbsp;j iudicari non possit. (cf. Vib. Sequ.: Ararnbsp;I Germaniae e Vosego monte miscetur Eho-
173
Ai'-ar
174
dano; ita lene decvu-rit, ut vix intellegi possit decursus eius.) 2/; Citra flumen Ararim.nbsp;13, 1,^: Pontem in Arare faciendum curat.nbsp;16,3,®; Flumine Arare (-ri T) . . . Abnbsp;Arare (-ri T). 7, 90, 7; Quintum Tulliumnbsp;Ciceronem et Publium Sulpicium Cabilloni etnbsp;Matiscone in Haeduis ad Ararim rei frumen-tariae causa conlocat. Hirt. b. G. 8,4,3: Le-giones XIIII et sextam ex bibernis ab Arare
10 educit. 31. Lepidus ad Cic. epist. 10,34,1,
?. nbsp;nbsp;nbsp;u. 711: Gum exercitu meo ab oonflueiitenbsp;Arare (ab cod. 3Icd.) Ebodano castra movi.nbsp;Verg. buc. 1,63: Aut Ararim Partbus bibet autnbsp;Germania Tigrim. Stfah. 3,1,11 p.l8G:’Psinbsp;ëh %ctl 6 quot;AqaQ in tav ’Alneav ópiftav £rj-xoavovg te xal Alöovovg xal Aly(yovag xainbsp;Ovaóiyxadwvg, nct^alajlav ó’ vatSQOv i6vnbsp;Aov^iv ix tav avtav öpör cpsQÓnevov nla-tóv, inixQatrjOag ta örófiaw xtït yavófievog
20 a^qjOLV ”AqaQ Ovp^iLöyei ta ^Poëava. 14 p. 189; 'O ë’ ’'Aq(xq ix.ëéjetai.. 3, 2 p. 192:nbsp;Kata ttjv Gvfijloltjv tov te’AgaQog tov no-tapov xcd tov Poëavov . . . Ta ë i^rjg eamp;vrinbsp;ta Gvvteivovta nQog tov Ptjvov, ta gev vnhnbsp;Toü Aov^iog OQi^etai, ta ë’ inh tov quot;Agagog.
. . . Ta quot;Agagi. . . Tov quot;Agagog . . . Ta quot;Agagi . . . Tov quot;Agagog . . Tbv’Agaga, 3. 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;193;
Tov quot;Agagog. Tibull. 1, 7, 11: Testis Xrar Ehodanusque celer magnusque Garumna.
•io Liv. c})it. 137; Ara Caesari ad confluentem Araris et Ehodani dedicata. Sen. apoc. 7:nbsp;übi Ebodanus (rodanus V) ingens amnenbsp;praerapido fluit Ararque dubitans, quo suosnbsp;cursus agat, tacitus quietis adluit ripas va-dis. Lucan. 1, 434—435: Qua Ebodanusnbsp;rap turn velocibus undis in mare fert Ararim.
?, 476-477; Ebodanumque morantem prae-cipitavit Arar. I)asu Ars anonyma Bernen-sis (^Anecd. Hclv. p. 113, 29 77.): Hic Arar,
10 id est fluvius. Hinc legitur: Ebodanumque morantem praecipitayitArai'. Plin.n.h. 3,33:
... übi Eboda Ehodiorum fuit, unde diotus multo Galliarum fertilissimus Ebodanusnbsp;amnis, ex Alpibus se rapiens, per Lemannumnbsp;lacum segnemque deferens Ararem. Tac. ann.nbsp;13,53; Vetus Mosellam atque lt;(Ararim)gt;,nbsp;facta inter utrumque fossa conectere para-'nbsp;bat, ut copiae per mare, dein Ebodano et^nbsp;Arare subvectae, per earn fossam, mox flu-
60 vio Mosella in Ehenum, exim Oceanum de-currerent. h. 2,59; Ipse Arare flumine de-vebitur. Flut. Caes. 18: Tlegi tov quot;Agaga Ttotagóv. 26: TLg'og tov’Agaga. SU. 3,451 |nbsp;—454: Auget opus stanti similis tacitoque '
liquore ] mixtus Arar, quem gurgitibus com-plexus anbelis | cunctantem iinmergit pe-lago raptumque per arva | ferre vetat pa-trium vicina ad litora nomen. Ptol. 2, 10,
3; quot;O te quot;Agag xal 6 Aov^cg 7cgoGjii%amp;évzeg alh}loi,g • ènéiovGi ëe ai (Psv tov quot;Agagog (av-dgov A) Tcrjyal arto tav quot;Alzceav gêovOui...nbsp;I)io 38, 32, 4: Toïg ’EXovrjtioig tov quot;Agagivnbsp;ëiajlcdvovöi. 44,42,4: Uleïtai ëe ov’Poëa-vbg eti póvog ouó’ quot;Agagig. 46,50, 4; Eg lonbsp;TO peta§v tov te Eoëavov xal tov Agagiëog.nbsp;Nemesian. cyn. 67. 68: Quae Ebenum Ti-grimque bibunt Ararisque remotum | prin-cipium Nilique yident in origine fontein. In-certi panegyr. Constantino Augusto d. 18:
A Ebeno usque ad Ararim.....Tandem
eluctati Araris moras. Inccrti gratiar. uctio Constunüno Augusto 6; üsque Ararim porrecta planities. Amnüan. 15, 11, 17: Eho-
danus--Ararim, quam Sauconnam ap- 20
pellant, inter Germaniam primam fluentem, suum in nomen adsciscit. Claudum.mBufin.nbsp;2,111; Quos Ebodanus yelox. Araris quosnbsp;tardior ambit, de 3Iullü TJieodori cons. 53:nbsp;Lentus Arar. in Eutrop. 1,405; Cinypbiis-que ferax Araris successit aristis. 2, 269:nbsp;Ebodano stimulatus Arar. de hello Pollentinonbsp;(Getico) 298; Longinquuin profugis Ararimnbsp;praecingere castris. TP: Arar. ND occ. 42,nbsp;21; Arar. lul. Honorius B 22: Araris 30nbsp;Sidon. Ap. epist. 2, 10, 4 p. 34 v. 22; Hincnbsp;Arar resultat. 6, 12, 5 p. 102, 4; Vidimusnbsp;per Araris et Ebodani ripas non unum, quodnbsp;unus impleveras, horreum. carm. 5, 208;nbsp;Ehenus, Arar, Ebodanus, Mosa, Matrona,nbsp;Sequana, Ledus. CalUsthen. Syhar. l. l‘ó tavnbsp;Fttlatixav ap. Stob. floril. 100 ttegl vóaovnbsp;14: quot;Agag nomfióg ion tijg Kslnxijg, trjvnbsp;TtgoStjyogiav ëe siXyipag nagit tb •ygfiÓGamp;ainbsp;ta ’Poëava' xatacpégetai, yag eig tovtov xatd lonbsp;tyv yagav tav AXXo^góyav. yevvatat ë evnbsp;aiita péyag iy'd'vg xXovnaia ngoGayogevOfisvognbsp;vnb tav èy^agiav. Laurentius I/ydus de annonbsp;et mensibus in universum 8 p. 104 Boethernbsp;(vol. 1, 149, 14 JA): Kul sv Agdgei ëè tanbsp;notaga tijg KeXtixijg tixtetai ixamp;vg (xXoniavnbsp;avtbv oi ètciiagtoL xalovGLv). Ps.-Plutarch, denbsp;fluv. 6, 1; Agag notafióg eGti tijg KeXtixijg,nbsp;trjv ngoGrjyogiav elXtjqtag naga tb rigfiÓGamp;ainbsp;ta Poëava' xatagiégetai yag eig tovtov xata 50nbsp;ttjv y^agav tav AXXo^góyav. sxaXeito ëènbsp;ngótegov BgiyovXog' fietavoitaGamp;t] ëè ëd ai-tiav tocavtf/v. quot;Agag xvvtjyeGiag yagiv eignbsp;vXf]v ngoyagijGag xal evgojv tov dëeXgibv
[Ar-iii]
-ocr page 102-Ar-ar
KeXxi^riqov éno amp;7]qioiv avrilwfiivov, Sm kv-nrjg VTte^^okrjv êavxbv naiQimg nkrigag g^alsv tig rov norccfibv BQiyovlov, og ^7t’ avvovnbsp;fiSTMvofMaamp;f/ ”AQaQ. Greg. Tur. li. F. 2,nbsp;32: Tune (a. 496) Gundobadus et Godegi-siliis fratres regnum circa Khodanum aiitnbsp;Ararem cum Massiliensem provintiain reti-nebant. 5, 33, o. 580: Ehodaniis cum Ararenbsp;coniunctus. 8, 30; Gentes vero, qviae ultranbsp;10 Ararem Ehodarmmque et Sequanam com-manebant. glor. confessomm c. 22: Dumnbsp;Ararem fluvium transire cupiret. 110: Super alveum Araris, de quo bic aquas hau-riens vino miscuerat. AetMcus cosmograph.nbsp;20. Fredegar. chron. c. 89; Arar fluvius,nbsp;qui cognominatur Saoconna. Fortmi. carm.nbsp;6, 10, 55; Nos licet obstet Arar Ehodanus-que, natamus amore. CGIL 4 jp. 208, 8:nbsp;Arar flub(u)ius Germanig. Passio MaredU 5nbsp;20 AS8 d.sept. II 197 G: lubet itaque eum adnbsp;Saturni statuam duci, quae rijiae Araris immi-nébat, et ad Solis simulacrum, quod in alianbsp;parte fluminis positum adorabant. Vita Trc-verii 1,3 ASS IG.icm. II ji. 33: luxta fluviumnbsp;Araris, sive Sagonnae. Acta Annemwndil2nbsp;ASS 28. sept. VII p. 746 A; Vehiculo Araris remeavit ad civitatem Lugdunum. Vitanbsp;Boniti 5, 20 ASS 15. ian. I pgt;. 1073: Pernbsp;amnem Araris. Constantü vita Germani 1,nbsp;80 7, .56 ASS 31. iul. VII p. 215 7?; Arari fa-mulante. Bav. 4, 27jp. 242,11: Arab. Aufnbsp;inschriften: (Lyon) Boissieu p. 5 (70 p. Chr.)nbsp;cf. AUmer et Lissard 2 p. Ill: Ad conflu-eiites Araris et Ebodani. Boissieu p. 71 cf.nbsp;Allnicr eti). 2 jp. 366: [Naut|a ad Ara[rim],nbsp;q(uaestor) eiusd(em). Boissieu «. 23 jJ. 114nbsp;— Orelli 5968 cf. AUmer et D. 2 p. Ill:nbsp;Ad aram Caesaris apud templum Eomae etnbsp;Augusti [in]ter confluen[tes Araris] et Eho-40 da[ni]. AUmer et JD. n. Ill: Inter eónflu-[entes Araris] et Ehod[ani]. Boissieu p. 81nbsp;— Orelli 5966 = Wilmanns 2220 = All-mer et D. n. 114: Ad confluent(es) Ararisnbsp;et Ebodani. AUmer et JD. n. 131 (zwiscJiennbsp;M. Aurelius und Caramlla): [Inter conflu'nbsp;en]tes Arar(is) [et Ehod(ani)]. 132: [Inte]rnbsp;confluentes [Arajris et Ebodani. Boissieu p. 95: M. Lucter(ius)---omnibus bono- ribus in patria functus sacerd. arae Aug. 60 inter coiifluent(es) Arar(is) et Ebodani.nbsp;p. 203 = Wilmanns 2228 = AUmer etnbsp;JDiss. M. 166: Nautae (gen.) Ei odanic(i) Ararenbsp;navigant(is). Boissieu p. 209 = Wilmannsnbsp;2230 = AUmer et JD. n. 171: Nautae (dat.) [Ar-ar] |
Arare navig(anti). Eoissicup. 398; Nautae Arare navig. 565 (christl.): Hino agger so-nat bine Arar resultat. AUmer et Diss. 2nbsp;w. 17 6: Pat[ronus nautarum Ebodanicorum]nbsp;Arare navigantium. Espérandieu 173;nbsp;[Ad confljuentes [Arar(is) et Ebod(ani)?].nbsp;(Sens) BA n. s. 11 (1865) p. 416: Sext(o)nbsp;lulio Tbermiano saoerdoti arae inter con-fluent(es) Arar(is) et Ebodani omnib(us)nbsp;bonoribus apud suos functo, (Pern bei Ca- lonbsp;hors) Champollion-Figcae, Nouvellcs recherches sur la ville gauloise d ’ Uxellodunum 1820nbsp;p. 105, cf B,A 3,1 (1846) p. 251 = Boissieu p. 95 = BE w. 21; Inter confluent(es)nbsp;Arar(is) et Ebodani oivitas Cad(urcorum). — Arar-iCU-S ahleitung von Arar. Greg. Tur. h. F. 8, 30: Ararica Ebodaniticaque li-tora. de gloria martyrum 69 p. 534, 21; Ad jjontem ducitur amnis Ararici. Sklon. Apoll. epist. 1, 8, 1: Bibitor Araricus (Ara- 20nbsp;ris potor c). IMgohanri). (Lyon) Boissieunbsp;p. 197 = Wilmanns 2229 = AUmer et D.nbsp;n. 162: Naut(ae) Arar(ico). (Bom) Orellinbsp;4077 = Boissieu p. 207: Nautae Ararico.nbsp;(Lyon) Boissieu p. 259 cf. AUmer et I). 2nbsp;p. 80; Patron(o) nautar(um) Araricorum etnbsp;Ligericor(um), item Arecarrorum et Pondc-ratium. Boissieu p. 260. 622 = Wilmannsnbsp;2219 = AUmer et D. 129: Patrono nauta-r(um) Araricor(um) et Ebodanicor(um). 30nbsp;Boissieu jp. 265 = Allmcr et D. w. 127: Patrono splendidissimi corporis n(autarum)nbsp;Ebódanicor(um) et Arar(icorum). Boissieunbsp;p. 388 = AUmer et D. w. 179; Tipurtiusnbsp;Sacruma nau[t]a Araric(us). p. 389, 2 =nbsp;Or'clli 4244 = Herzog n. 536 — Allmcrnbsp;n.117 — BE 2 p. 34 und 60 = AUmer etnbsp;D. n. 178: Civi Viennensi, naut(ae) Arariconbsp;bonorat[o]. Boissieu p. 390 = Wilmannsnbsp;2238 = AUmer et D. w. 172: N(autae) Ar a- 40nbsp;rico. Boissieu p. 391 = AUmer et D. n.nbsp;177, a. 216: Hautae Ararico. . . — L(ocus)nbsp;d(atus) d(ecreto) n(autarum) Arari[coruinj.nbsp;Boissieu p. 395, 7 = Wilmanns 2235 =nbsp;AUmer 2 p. 257 n. 172 (Atlas n. 249) =nbsp;AUmer etD. «.180: Patrono Ebodanicorumnbsp;et Araricor(um) n(autae) Ebod(anici) etnbsp;Araric(i). [L(ocus) d(atus) d(ecreto) ir(au-tarum)] Ebod(anicorum) [et Araricorum |.nbsp;BE n. 478: bfaut(ae) Ararico. (Dijon) Le- .lonbsp;jay 103; .... nauta Araricus. (Saint-Bemynbsp;hei Arles) OIL X1Ï 1005: lsrau[t]ae Ararico.nbsp;(Mmes) GIL XII 3316 c/i 3317: ]Sr(autis)nbsp;Ebod(anicis) et [A]rar(icis loca numero) XL |
Arardus — Ar-ausi5(n)
d(ata) d(ecreto) d(ecurioiium) N(emaiisen-sium). (Langrcs) BN 3“ s., t. 16 j). 36; D(is)M(aiiibTis)Eliae libertae p(ulilicae) Ara-ricus frat(er) p(onendum) c(uravit). (Kirch enbsp;St. Blaise hei Tenne) Herzog 571; Na[uta-rum] Eliod[anico]r[iini et Araricoinni Lu-gudu]n[ij corpoi’[atorum]. Mit Arar zu-scmimengesetzt ist Amb-arri = *Amb(i)-ai'arI. Arardus pyrenac. local-G. des dorfs Ar-10 diègc. (Saint-Béat, dép. des Basses-Pyrcnccs) Orcll. 1959; Arardo daeo lulius P('ublii)nbsp;f(ilius) V. s. 1. m. Ai’ascoiie. Bav. 4^ 26 p. 239,17. s. Ta-msco, Tarascone. Avasione s. Arausione. Aratrilis M. Aratria F. von *ara-tro-n pflug, air. ara-thar, mbrct. (saec.15, Cathol.)nbsp;ararz (lis arazr), nhret. ara-r oder vann. arérnbsp;für arèr, Léon alar, iv. aradr, aradyr, eorn.nbsp;20 aradar, = lat. aratnim (nach arare neugo-hildeté), gr. kqo-zqo-v, cf. ai. aritram ruder,nbsp;h'sl. raio, oralo, Ut. arklas, an. ardr, armen.nbsp;avöi; (wol entlehnt). (Aguileja) CILY 883;nbsp;Aratria C. 1. Salvia. 1092; C. Aratrius C.nbsp;f. . . . L. Aratrius C. f. Aquino. 1093; C.nbsp;Arat[rius] O. 1. Eufi . . . 1094; L. Aratriusnbsp;Surio Atatriae Elpidi coniugi optimae. (Ve-nedig) 2157; C. Aratr . . 2198; L. Aratriusnbsp;L. I. Aratrius L. 1. Diogenes. (Monfalcone)nbsp;30 8110, 47; C. Aratri. Ar-au- nach d’Arhois de JubainviUe com-po.sitwm mn praep. ar (er) und ]/ av vernemen, heachten, sêhüizen. In: Arausio, Ara-vus, Aravi, Arav-acI Arvacï Arevacï, Arav-isci Erav-isci. Arauco O. Merow. gold-mz., hei Noyon. BSAF 1874 p. 131; AEAVCO V. Al'iiura O. j. Saint-Thibery. IA 389,4. Araurca F. cogn. (3Iunzach hei Liesfal) 40 IH 296. Ar-aur-i-s nach Ernault == Ar-av-(agt;-(a) cf. Av-ara? fl. j. l’IIérault in Südfranlcreicli.nbsp;Strab. 4,1, G p. 182; 'Enl amp;clxeQa pÉQrj %fiqnbsp;NixQ^avog ix tov Ksyfiivov cpÉQOvxae nQognbsp;xriv amp;ahiixrav, oineg xal 6 ’Axa^ o xe Oq-jSig xal 6 ’'AqavQig (qavQccgig codd.). Flin. n.nbsp;h. 3, 32; Flumina Araris, Liria. Mela 2, 5,nbsp;80; Ex Cebennis demissus Arauris (Vossius;nbsp;arausis A) iuxta Acbatban (Agatban ei.nbsp;f,0 Schott). Ptol. 2,10,2; AgavQiog jrotKfioünbsp;Vita Severi 1, 7 AS8 25. aug. Vnbsp;p. 160C'.‘ In alveo Arauri fluminis. Bei Vi-hius Sequ. hei fit der fluf Cirta; Cirta Mas-siliensium secundumAgatbam urbem. Al'ail- |
r-icil-S. SU, 3, 403; Spiciferisque gravis bellator Araurious (var. arant(h)icus; Ara-YSuCus Schlichtcisen) ovis. 5,556—557; Nam-que illi vulnere praeceps terga dabat levi-bus diffisus Arauricus armis. Vita Severinbsp;1, 6 p. 160A’.' In fauce quadam Araurica. Ai’ausa (cf. Arausia) M. (Astorga) CIK 11 2633, a. 27 p. Chr.: Arausa Blecaenl. Araiisa O. IA 272, 4. Araiisic(n) ilf. cogn. (lm museum zu lo Pest) OIL III 3690 = A;A’ 2 p.392 w.735;nbsp;Comium Arausionis filia oder Comiumaranbsp;ürsionis filia? Ar-ausiö(n) vom gentile *Arausius, ab-geleitd vom gall. M. Arausa, O. der Cavari, j. Orange, Vaucluse, = Colonia Piima lulianbsp;Secundanorum (row der 2. legion) Arausio,nbsp;in Gcdlia Narbonensis. Liv. (a. 619) epit.nbsp;67, aus Valerius Aniias 63 p. 276,1 Peter:nbsp;Ab isdem hostibus Cn. Manlius cos. et Q. 20nbsp;Servilius Caepio procos. victi proelio castrisnbsp;quoque binis exuti sunt; militum milia octo-ginta ocoisa, calonum et lixarum quadra-ginta, secundum Antiantem apud Arausio-nem. Strab. 4, 1,11 p. 185; Eioi Ss iv xmnbsp;gsxa'^v TtóXstg Í AvsvLmv xal Agavoimvnbsp;Y.ai AsQia. Mei. 2, 5, 75; Secundanoruinnbsp;Arausio. PUn.n.h.'ófóQ: (Colonia) Arausionbsp;Secundanorum. Ptol. 2,10,8; Élxa vno gsvnbsp;xovg KsyalXuvrovg KcivaQOi, ebr xtoXsigAgav- 30nbsp;gIcov xoXiovéa (ccxovölcov codd.). xy fiS fquot;nbsp;Avsvvlcov xoXcoviaxy'gS {aqavGlav x6'gS i('\.nbsp;TP: Arusione. I. Hier. 46 p. 553,7 W., p. 4nbsp;Tobler: Civitas Arausione. Bav. 4, 26 p.nbsp;239,15; Arasione. (London) FE 7 p. 27Gnbsp;w. 816; Arausione. (Orange) GIL XII 1236;nbsp;Flamen Eom(ae)et A[ugusti j (vel dfivi Aug.J)nbsp;prmi[us in colon. Araus.?]. 1238; [Colo-nia]e Arau[s? pat]ron[is|. 1240; [Sace|r-d(os) d[ei Arausiojne. (Ntmes) 320G-. IlIIll 40nbsp;(Sex) vir(i) Aug(ustalis) col(onia) Cópianbsp;Claud. Aug. Lugud. item Narbóne Martionbsp;et (colonia) Fir(ma) lul(ia) Secund(anorum)nbsp;Arausione. Bronze-mz. BN 1863 p. 159 = Mur.-Chab. 2226; AOPA. (AVEA____ statt AEAV. . .. im mittelalter). — Araii-siensis, tcofür auch Avauseiisis. (Bom) GIL VI 1549, a. 175 oder 176: Curatorinbsp;civit(atis) Araus(iensis) prov(inciae) Gal-liae Narb(onensis). (Die, a. 245 p. Ghr.) 60nbsp;GIL XII 1567; luni(o) Tito XVvir(ali)nbsp;Arausens(i). (Sainte-Golombe, Vienne) 1912; ! D(is) M(anibus) L. Caecill Pisonis civis ; Araus(e2)sis). (Besanejon) Orcll. 2313 = BA [Arardus — Ar-au8io(n)J |
Arausona
Arav-isoi
Ptol. 2,6,55: ’Agaiovaxsg. 56: Tamp;v 'Agaiovu-x(ov, Appian. Ilisp. 45: Eg Agovaxovg. 46. 48: Agovaxoi. 50. 51: Agovaxav (drei-mal). 66: Agovaxovg. 76: Eg xov 'Agova-xcöv xal Nofiavrifov nóXsgov. . . . Agovaxovg.nbsp;94. 99: Agovaxwv (drcimal). Ilieronym.nbsp;contra Vigïlantium (Opp. t. 2 c. 389 A).- Denbsp;Vectonibus, Arrebacis Celtiberisque descen-dens. (Lulya) CIL III 3271: Decurioninbsp;alae II Aravacorum, domo Hispano. 3273: lonbsp;[De|curio mis[s]icms alae II Arava[corum].nbsp;(E^seg) 3286: Niger Bataronis f. Sue[ljtriusnbsp;eques ala Aravacorum. (Raab) 4373: Cri-ï spus Mac . . |f.] Siscianus eq. alae I Arava-c(orum). (Wets) 5629: M. Modestius Ke-pentinus pater vet. ex dec. al. I. Aravacorum. (Ephesus) 6075: Praef. al(ae) pr(i-mae) A[sturumJ oder A[ ravacorum]. (Oltinu,
\a. 99) AEM 11 (1887), 26 p. 24 n. 15:
: In alis tribus et cohortibus sex quae appel- zo i lantur Gallorum Plaviana ... II Hispano-j rum et Aravacorum (innen Arvacorum).
! Ala I Arvacorum in Pannonia CIL III L.
^ XI (a. 80), XII (u.85). Ala II Arvacorum ^ in Pannonia CIL III B. XI («. 80), XIInbsp;(a. 85), (Hamburg, a. 84) EE 5 p. 93. Alanbsp;j I Hispanorum Arvacorum in Pannonia inferior CIL III B. XXXIX (a. 154 p. Chr.).nbsp;(Cremona) CIL V 4095: Praef. alae Ara-vaco[rum]. (Rom) VI 1607: Praef(ecto) ounbsp;eq(uitum) alae I (primae) Aravacorum.
Al’liveuae aquae, s. Saravenae.
Ariivl nach d’Arbois de Juhainvïllc Ilie \ ser aclitsamen, beschütger’, von stamm ar-au-,
‘ F. (Beveza) CIL II 429, u. 118 p. Chr.: Civitas Aravor(um), j. Beveza beiMarialva.nbsp;(Mérida) 502: lul. Scitianus Araus. (Alcantara) 760,12: Aravi (nom.pl.). (Bada-joz) 1017: G. Silio Cosmo ili-avo. (Rom)nbsp;CIL VI 3422: Na(tione) Arava. Ahleitung: lonbsp;Aravaci.
Arav-Ui E. (Rom) CIL VI 13225: Aurelia Aravia.
iiraviceli s. aquiceli.
Arav-iscl (daneben Ërav-iseï) F. Pmino-niens, hieften bei iren celtischcn landesgenoficn die amvoner der Raab, in der heutigen Stuhl-weiftenburgergcspanschaff. Plin. 3,148:Era-visci. Tac. G-. 2 8: Sed utrum Ai'avisci in Pan-noniam a Bois, Gennanorum natione, an Osi 5onbsp;aE Araviscis in Germaniam commigraverint,nbsp;cum eodem adhuc sermone institutis moribusnbsp;utantur, incertum est, quia pari olim inopianbsp;' ao libertate eadem utriusque ripae bona
n. s. 38 (1879) p. 82: Geminia Titnlla Arau-siensis mate(r) sacrorum. — Araiisicus (direct von *Arausms oder von Arausa gehïldet). Concil. Aquïlei. a. 381 (Mansi 3 c. 599Z)).-Constantins episcopus Arausicus. Concil.nbsp;Araus. I 29, «. 441 (Mansi 6 c. 440 C):nbsp;In Arausico territorio. iNG- 11,11: Civitasnbsp;Arausicorum. Canones Epaonenses a. 517:nbsp;Florentiiis in Cliristi nomine episcopus ci-i!) vitatis Arausicae. Concil. Araus. II a. 529nbsp;(Alansi S c. 111 D): In Arausica civitate.nbsp;Concil. II 1’aris. a.554 (Mansi 9 c. 741A):nbsp;Matthaeus episcopus ecclesiae Arausicae.nbsp;Conc. 77 Valentin, a. 584 (c. 946 Trapi-dius..., episcopus ecclesiae Arausicae. Conc.nbsp;II Mutisc. a. 585 (c. 1)58 A): ïrapetius, episcopus ecclesiae Arausicae. Vita Caesarii 1,nbsp;3,27 ASS 2(1. aug. VI 10 D: Arausici op-pidi. Veri vita Eutropii 4 ASS 27. mai. VInbsp;p.lOOC: Aurasicae civitatis.—AriUisiciiSnbsp;pagus, s. Longnon, Atlas p. 141. — Arail-sioiiOllsis. Apollin. Sidon. cpp. 6, 12, 8:nbsp;Quantas tibi gratias Arelatensis Eegensisnbsp;Avenniocus, Arausionensis quoque et Al-bensis, Valentinaeque nee non et Tricastinaenbsp;urbis possessor exsolvat. — Arausia. Verinbsp;vita Eutropni 1 ASS 27. mai VI jj. 700 7A-Antiquae urbis Arausiae.
Araiisoiia O. in Ilalmatien, sivischcn la-3u der und Tragurium. IA 272. Ptol. 2, 16, 6: ’Aqavi,amp;va. IA 272, 4: Arausa. Rav.nbsp;4, ld p. 209, 14: Arausione. 5, 14 p. 381,nbsp;2: Arausion.
Ai’av-aci (nach eVArhois de Juhainvüle ahleitung von Aravus) und Arv-aci, sclüecMcnbsp;orthographic Arevaci, V., celtiberisclier stammnbsp;in llispania Tarraconensis. Legende uufnbsp;einer iberiscJien münzc A(A)(pP. XH^ (Ao-r(a)qh'tz) das volle von Aora. Folyb. 35, 2,nbsp;‘10 4: IlaQu xaiv Aqkvcc'Kamp;v. 9: Tag ’AQavaxmvnbsp;aSiKiag. 13: Ot d’ ’AQavaxai, 3, 3: Tolgnbsp;g,sv ’AQavmaig. 4: Tovg ós Aqavanag. 9:nbsp;AQavanag. Strab. 3, 4, 13: Avtamp;v rs zamp;vnbsp;KsXxL^riQmv slg xêxxaqa gsQfj óiyQrjgévmv oinbsp;KQaxKSxoi [mhaxa itQog era eiat %ai TtQog vóxovnbsp;oi ’Aqovuxoi, övvuTtxovxsg KaQTXTjxavoig xalnbsp;xaïg xov Tdyov mjyaig' nóXig d’ avxmv óvo-j.iaaxoxdxfj Noy,avxla. . . . Tav ó’ ’A^ovaxavnbsp;S0XI xal Ssyqóa nóhg x,ai IlalXavxia. Liod.nbsp;50 31, 42: Oi psv Agovaxoi, vogioavxsg TtoXiinbsp;xgsi'xxovg elvai xrav ’Ijlljgav. Plin. n. h. 19:nbsp;Vaccaei, Vettones et Celtiberi Arevaci. 27:nbsp;Arevacis nomen dedit fluvius Areva (sonstnbsp;unbeh). 4,112: Per Arevacos Vaccaeosque.
[Arausoua — Arav-iseï]
-ocr page 105-Aravona
Arcanto-dano-s
malaque erant. Ptol. 2, 15, 2; ’Ev ö's toïg KimroXixoïg aQKrixwxcixot, fiÈv ’Aqccvïgxoinbsp;(a^aviGKai X), jxeGrjfijiQivcÓTeQOc (51 SxogèiGy.oi.nbsp;(Alsó-Szt-Ivcm, im comitat Alhcns) CIL IIInbsp;25 = BA 33w. s. 38 (1879) p. 173: Batonbsp;Trantonis fi(lms) Araviscvis. GIL III I).nbsp;XLII (a. 145—160): TJlpio Spumari f(ilio)nbsp;Biaiisconi Eravis(co), ex equite coh. I Alpino-r(um) eqiiit., in Pannonia [inferiore], (Aqiiin-10 ci, a. 167) XLVI: Ex gregale alae I Thra- gt;nbsp;c(um) veteran(ae), Oxetio Naevionis l'(ilio),nbsp;Erav(isco). Benare, uni die seït der letstennbsp;iulischen Miser geschlugen, mit aufscliriftnbsp;RAVI8 Oder EAVISCI; cf. EcJdteï 4, 178.nbsp;Arneth, dipl. s. 72. Mommsen, Geseh. desnbsp;Röni. Müngwesens s.G^Q. (Wiener) Numism.nbsp;Zeitschrift 12 (1880) s. 120. Aravona s. Arabo(n). Arl)a dalmat, insel mit stadt, j. Arhc. Plin. ‘Mn. h, 3, 140: Arba. Ptol. 2, 16, 7: êcava vfjGog, Iv fj rtóLig dvo, •(Kaï Desjardins') ’'Ag(}(x (ag^a^ce X), KÓXXevtov. TP: Arva.nbsp;(Zara) GIL III 2931: Aedil(i) Arba. (Wai-tzen) 3582: Arba. Al’bace O., einc nklerlaftung der Aravaci. Stepk. Byg.: Ag^idxrj, ndiig êv KeXxi^iggla,nbsp;mg ’ló^ag. rb iamp;vmbv Ag^axuiog (èg^dxiognbsp;codd.). ArbacilS. Sü. 3, 362: lamque Ebiisus 30 Phoenissa movet, movet Arbacus arma. Arb-al-0 fl. j. Erpc {pms Arv-al-o; ef. Ar-va). Plin. n.li. 11,55: Apud Arbalonem. Arbatilicns pagus, pays (aneien eomtc) d’IIerhauge, Loire-Inférieure. Greg. Tur. innbsp;glor. mart. 89: Apud terminum vero Picta-vum vicus est in Arbatilieo, nomine Becciaconbsp;(j. Bessay, Vendee). Arbates s. Atrebates. Arb-eia O. in Brittanicn. ND occ. 40, 40 7 = 22: Arbeia. Arbernus s. Arvernus. Arbiragus s. Arviragus. Arbo(n). (Pfalz): Arbo fecit. Arbocala s. Albooola. Arbonensis. SG urh. 1 w. 10, a. 74!: In Arbonense pago. 12, a. 745: In pagonbsp;Arbonense castro. Arb-oii-iu-s Jüf. nomen. (Bom) GIL VI 1058 (1,155), a. 210p.Ghr.: Q. Arbon(ius)nbsp;60 Quintianus. (Vienne) GIL XII 5686,71:nbsp;Arboni m(anu). Arbor (Baet.) j. Arhon am Bodensee, dann römiseh Arbor Felix. ND occ. 35, 34:nbsp;ïribunus eohortis Herculeae Pannoniorum, |
Arbore. lA 237. 251: Arbore Felice. TP: Arbor Felix. Amm. 31,10, 20: Per castra,nbsp;quibus Felicis Arboris nomen est. Arbor ... 0. Amm. 16, 2, 3: Aliis per Arbor................quibusdam per Sedelaucum et Coram iri debere firmantibus. Ar b-or i'n-S M. Iwsename. Auson. parent. 5 tit: Aemilius Magnus Arborius avunculus. V. 2: Diceris (id re fit) tertius Arborius. 6 lit.: Caecilius Argicius Arborius avus. v. ‘2 .sq.: lonbsp;Maternuin post bos commemorenms avumnbsp;Arborium, Haeduico ductum de stemmatenbsp;nomen. 18 (inscr.): Vera Liceria uxor Ar-borii sororis filii. v. 10: Coniunx Arboriinbsp;commemoranda milii. Profil tit.: Aemiliusnbsp;Magnus Arborius rhetor Tolosae. v. 5—8:nbsp;Bis meritum duplici celebremus bonore pa-rentem Arborium, Arborio patre et avo Ar-gicio. Stemma tibi patris Haeduicum, Tar-bellica Maurae matris origo fuit: ambo ge- 20nbsp;tius procerum. 21, 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;: Tu mihi, quod geni- tor, quod avunculus, unus utrumipie, alter ut Ausonius, alter ut Arborius. Vgl. God.nbsp;Theod, I 32, 4 (a. 370). cf. VI 35,9. XIVnbsp;3,16 (a. 380). Sulpic. Sev. vit. Mart. 19,1:nbsp;Arborius autem, vir i^raefectorius. 2: Apudnbsp;Arborium. Dial. 2 (3), 10, 6: Testatur Arborius ex praefecto. Idac. chron. t.2 c. 242nbsp;G: Nepotianus Theudorico ordinante Arborium accipit successorem. 243 Arborius. sonbsp;Paulin. Petricord. vit. Mart. 2, 655: Arborius, muudi eximio perfunctus bonore. 5,nbsp;699—701: Nam gestae clarus turn culminenbsp;praefecturae | Arborius vidit fulgentum lucenbsp;micantem [ gemmarum. Fortun. v. Martininbsp;2, 19: Arbiter Arborius, vir praefectoriusnbsp;idem. 32: Ab ArbSrio. 4,305. 317: Arborius. ’AQfloQVxoi schreibfelcr filr Allobriges. Al’bu-calii s. Albocola. nbsp;nbsp;nbsp;40 Arblissoiiius Jf. (Novara) GILY 6541: Arbussonius Candidus. Arc. . M. (Aquileja) GIL V 1440: C. Arc. Titycbo. (Zowdow) VII 1336, 88.nbsp;(Friedbcrg) Sch. 454: Arc. [== Arc(helai)]nbsp;of(fioinaV). Area 31., a. 394 oder 396 odcr 402. (Concordia) GIL V 8768: Area Manioninbsp;milete e numero Brucherum. ¦*Arcaiii-acn-S von Arcanius, 0. l) in so Arcaniaco, j. Arcagnago hei Mailand. 2) Ar-chignac, Dordogne, Arcaiito-daiio-s naeh Ernault ein titel, mUnzwardein, von arcanto fur arganto, [Aravona — Arcanto-dano-s] |
Arcari-acu-s
Ar-oun-ia
^argenü iudex^ cf. ro-danos. One andre legende Iluchcr, Art gaulois pl. 48 n. 1. Lamhert pl. XVI fig. 16. BN 1859 p. 87/;nbsp;AECANTODAN. 1880 p. 352: ARKANT.nbsp;Gall, hronse-mz. l) der Méldi: Muret-Ch.nbsp;7684—7688. 7690: ARCANTODAN RO-VECA. ROVECAJÏAECANTODAK 2)dernbsp;Alediomatrici: Mur.-Ch. 8985—8987: ARC.nbsp;AMBACTV(S). BN 1883 p. 110: ARG Bnbsp;10 AMBACTI. 3) der Lixovii: Murd-Gli. 7158;nbsp;CISIAMBOS B ARCANT . . . M. 7166 -7168: MAVPENNOS ARCANTODAN Bnbsp;SIMISSOS PYBLICOS LIXOVIO. AW1862nbsp;p. 181. 182: ARCANTODAN MAVFENKnbsp;'¦*'ArCiiri-ïlCU-S von M. *Arcarius, in O.nbsp;Ercherans sen Erchariacus. Arcco ilf. s. Arco. Arccil 31. (Lara) GIL II 2860: Arcea Plandica. cf. Arco. 20 Arcea O. j. Arce bei Sens. Vita s. Ehbo-nis et s. Gerici 6 ASS 27. aug. VI j). 99 D: Locus Arcea ah antiquis cognominatus. ArceaceHsis villa. (Bei Troyes) Vita s. Winebaudi 6 ASS 6. apr. I p. 574(7; Denbsp;villa Arceacensi. Arceciljs G. (Bregenz) GIL III 5768: Deo Mercurio Arcecio. Arcegeto O. Merow. mz. BN 3° s., t. 8 (1890) p. 175 n. 122: ARCEGETO B fnbsp;30 MOHHVS MV. Arceiaceiisis s. Arciacensis. Ave-eiu-s 7I£ (Gltioggia) GIL V 2308; Arceio Eutycho. Arkeiii-acn-s O. j. Arquenai, du doyenne de Sabïé. Arcevoturnin vicus. (Nimes) GIL XII 5894; Augusto sacr| um |. Vicus Arcevoturum. Archi-ftCll-S vicaria, j. Archiac, Glia-rente Inférieure. \ 40 Arcliotaiilia F. Ennod.episf.6,24:: En-nodius Archotamiae. 7, 14: Ennodius Ai’-cotamiae. Gassiod. var. 4, 12: Ai-chotamia itaque illustris femina. Arcialt;;o(n) G. (York) GIL VII 231: Deo Arciaoon(i) et n(umini) Aug(u)st(i)nbsp;Mat(ernius?) Vitalis ord(o) Y(otum) s(olvit)nbsp;l(il)ens) m(erito). Arci-ilcu-s O. s. Artiaous. Arciaiiia F. (Galamares) GIL II 289: 50 lulia Atil. f. Aroiania. Arcin-iii-s M. (Bom) Orelli 3522; C. Sallio Arcinio Caesar(ea) n(atione). Arcino. (Bregenz) GIL III 6010, 246: Arcino of. [Aroari-aou-s — Ar-eün-ia] |
Arcioiii . . 31. cogn. (Iluri) GIL X 440: C. Octavius Arcioni. . . -arcio in Ambarcio cogn. GIL V 5461 add. Arcisvis M. (San Anton) GIL II 733; Arcisus Arenteri f. (Jinzo de Limia) 2520:nbsp;Medamus Arcisi f(ilius). Vgl. Argesis, Ar-quio, Arquius. -arco- suffix in Cori-arcos; em-arcus, Is-arcus, *cumb-arc in cy. ewmareb (convallis, lo vallis angusta), *alarc in cy. alarch (olor). Arco(n) M. (Mafra bei lAssabon) FE 2 p. 234 n. 304: Aleba Arconis f(ilia). (Vü-laniejia) GIL II 664: Arcco Tancini f(ilius).nbsp;668: Arco. (Santa Gruz del Puerto) 671:nbsp;Cilia Arconis f(ilia). 948. (Aus Nord-Lusi-tanien) 2615; Annius Arconis. Arco-l)rïga (ww M. Arquius GIL II 632 gehorig) O. Festus cpü. p. 118 JA; La-cobrigae nomen compositum a lacu et Arco- 20nbsp;briga Hispaniae oppido. 1) der CcUiberi, nichtnbsp;j. Arcos. Ptol. 2,6,57: ’’AQY.o^Qiya. IA 437,1.nbsp;438, 13: Arcobrig(o)a, Artobrig(c)a codd.nbsp;Bav. 4, 43 p. 309, 17; Arcobrica. Arco-brigenses (Ilisp. Tarr.) PUn. n. h. 3, 24. 2) nbsp;nbsp;nbsp;stadt der Geltici in Lusitanien, j. Ferrol.nbsp;Ptol. 2, 5, 5: 'AQYofiQLya. (Coria) GIL IInbsp;765: Aemilius Marcellus M. f. Arcobrigensis. 3) nbsp;nbsp;nbsp;(Braga) 2419: [Caejlicus Pronto Arcobrigensis Ambimogidus (volks- oder amts- sonbsp;name?) fecit. VilleicM = Adrobrica bei Mela 3, 1, 13: In Artabris sinus ore angusto ad-missum mare non angusto ambitu excipiens Adrobricam urbem et quattuor amnium ostianbsp;incingit. Arcoiltiil (gr. 'AQypvxla?) F. (Bom, a. 412) LeBlant, Inscr. chrét. 2 w.657 j). 539:nbsp;Epitafi-um Reiuo et Arcontiae qui nationenbsp;Galla germani fratres adalti una die mor-tui et pariter tumulati sunt; ib. v. 9. 10: 4ünbsp;Ast haec Graiugenam resonans Arcontia lin-guain I nomina virgineo non tulit aptanbsp;choro. Vgl. O. Argunti-aco. Arcosiiiiiis 31. (Bom) GIL VI 2524:' Q. Arcosinius. Ai'Cotainia s. Archotamia. Arctiiuniuii s. Aretaunum, Artaunon. -arcilill in 0. Med-arcum. Ar-cun-iïi, ’Aq-xvvm ^erhebung’oQtj'^die scrho}ienberge\von'AQ-xvi io-g,'H.er-ejn-io-s 00nbsp;'scr hoch’, von verstcirkungspartikel ar-, er- fürnbsp;*para, und cun-io-s von cuno-s, iv. cwn (sum-mitas, altitudo) in conip. adi. altus, == cun Jiöhe,nbsp;oynu = cunu (surgere), ar-gwn == ar-cun |
Arc-iisa — Ardu-acu-s
(apex), er-ohynu = er-cunu (elevarc), argy-niad oder erchyniad = ar-(ei-)-cuniat (elcva-tio), IdQ-KVviog, Her-cynios, Hercyiiia silva (mif parasitischenX li) ’ser hoch’; cf. Hercu-niates, Kvv-rjteg, Cun-etio. Ygr. xv, ai. 9va,nbsp;lat. ci-, CU-. Ariskit. meteorol. 1,13,19, tvortnbsp;des celtischen Germankns, nördlich der Do-nmi: 'E% dê trig UvQriv^g Qiovaiv o xs ’’IsxQognbsp;xal b TaQx^GÓg. ovxog fièv ovv Gtrjlamp;v,nbsp;10 b ê' quot;iGxQog êi bl't]g xrjg Evqénqg slg xbvnbsp;Evgtivov nóvxov. tav ö alXav «ora.uwy otnbsp;nlüGtoi Ttqbg aqKXov ix xav bqav tav ’Aq-xvvCav’ xavxa ös xcd vipei xmI TtXijd'ei fiè-yiGxa Ttsql xbv xÓtxov xovxóv sGxiv. Ein jün-gerer hericM de mirab. ausc. 105 verlegt dienbsp;Donau-quelle auf die Arkgnien. — Exc. exnbsp;Eiongsio Ilalic. 14, 1, 2: Eeqpavca, péxqxnbsp;óqvfxov ’AqxvvCov (xaqxvvlov cod. Amhros. Q.nbsp;13 sup.) Kal xav Pixtaiav oqav KatXrjKovGa.nbsp;20 Vgl. die artikel Ercynios mit got. fairguni,nbsp;Eergunna (Virgunda Virgundia), Orcymosnbsp;uml dArhois de Juhainville MC 11,216nbsp;—219. Arc-iisa, F. (Narhonnc) GIL XII 4574; Octaviae Arcusae uxori. Arciitaniia F. Vüa s. Apollinaris 2, 9 ASS 5. oct. III p. 61 F: Arcutamia sena-ti'ice. Vgl. Archotamia. Arciitio(n) M. cogn. (Mailand) CIL V 30 6226; Arcutio libertus. Arda O. j. dorf Ardrcs. Arda M., anfürer des helgisehen aufstan-des gegen Caesar, 57 a. Chr. Ilio 39,1, 2; (üt BsXyiKol) jcoti’w TtXrjv Fqgav Xóym %qi]-Gagsvoi GvvE^ovXevGavxó xs sul xoxg 'Pa-guLoig, Kal GvvagOGav quot;Aqöav (aSqav cod.nbsp;Medic., FaX^av Xylunder nacli Caesar) nqu-GxijGafisvoi. Inselir. von Marclop hei Feurs,nbsp;Loire. MSAF (w. s. 8, 1846) p. 262. 385'nbsp;¦lü = Boissieup.ll8: Arda. Münzo RN 1857nbsp;p. 393 pi. 12 n, 5. Gold- u. hronse-mz. dernbsp;NerviL BA 1868 p. 412. n.s. 23 (1872)nbsp;ii. 259-266; AEDA, APAA, VailV, AEQA.nbsp;Mur.-Ch. 8839.8840; APAA.' 8841; ARDA.nbsp;8812—8851; ARDA 7? ARDA. 8852—nbsp;8858; B ARDA. BN 3® s., t. 3 (1885) p.nbsp;148. 150 pl. 6, 14: ARDA, AR AA, ARvA.nbsp;Inschrift (Agde, Ilérault) 8AF 19 marsnbsp;1890: ASqr] (dArhois de Juhainville ci.nbsp;no Aqëq) MqxqaGi kul AioGKoqoi[g]. Avd-illU-S (vom M. Arda) M. cogn. auf töpfermarken. (Tarragona) CIL II 4970,nbsp;43: Ardaci, of(ficina) Arda[ci]. Vil 1336,nbsp;89; Ardao. (Lodève) XII 5686,63: A[rd]- |
aci (^Appaci) [mja(nu). (Narhonne, Nhnes, Orange, Vienne) 72: Of. Arda. . . (Vienne,nbsp;Gmf) 73““: Of. I. Ardac. (Sainte-Colomhe)nbsp;73’’; Ardac. (AlUer) Sch, 464: Of Ard.nbsp;468: Of Ardaoi. (Amiens; Louai) 467; Ardaci. (Autun): Of Ardaci, Off. Ardac, Ardac, Of Ar, Of Arda. (Douai; Jarnac,nbsp;Gharente): Arda. (Limoges) Sch. 461; Ard///.nbsp;467: Ard, [Ardjaei. (Lyon) BE 1885 p. 151:nbsp;Ardacus (Ardacis Creuly). (Lyon; Trion): lonbsp;0. Arda, of Arda, Ardac, o. Ardac, Ardaoi,nbsp;of Ardaci. (Paris) BE 1882 p. 118, 95;nbsp;Ard(aci). 96: Ardaci. p. 114: [0]f(ficina)nbsp;Ardaci. 120: Ofaidao, Oardn (lis Of Ardac). (Périgueux): Ardaci ma(ini) [so lisnbsp;auch (Vichy-les-Bains) Sch. 470; Ardasina].nbsp;(Poitiers) Bichard 26: Of Ar. 27: Ardaci.nbsp;28: Ardaci ma(iiii). (Reims) B8AF 1881nbsp;p. 245: Of(ficiiia) Ardaci. (Augst) III 352nbsp;ahd: Of Ardaci. (Windisch) c: Of Ard. 20nbsp;(Andernach, Kreuznach, Bonn) BJ 89 s. 3nbsp;n. lO'*”®: Of(ficiiia) Ardaci, 0. Arda . . ., 0. Ard. (Dimesser hei Mainz) Becker s. 102, 12.13: Ardacus. (Museum in Liittich) Sch.nbsp;467: [Arjdaci. (Tongern) 462. 465. 467.nbsp;469: 0. Ard., of [Arjda., [Arjdaci, of Ai'-daci. (Worms): Ardaci m(anibus). Ardaoiieoil $. Adurni portus. Ardbiiina, Ardeinia s. Arduinna. Ardesca fl., s. Atrica. nbsp;nbsp;nbsp;30 Ardiiiieusis. CTh 14, 17, 5, a. SC!): In viginti panibus sordidis, qui nunc dicun-tur Ardiniensis. Ardilllia s. Arduinna. ArditiO s. Aredunum. '¦’'ardi-s, ir. aird spitze, punct; a quarter (of the heavens); cf. gr. aqSx-g pfeilspitze,nbsp;stachel (Stokes). Ardobaaius M. BonifatH e,p. 63. BBG 3 p. 182 ƒ., a. 747: Per suum hominem Ar- 10nbsp;dobanium. Ardoilixa. (Solutrd, 8aone-et-Loire) BS AF 1881 p. 140; Ardo nix a gemit. ardu- (Stamm), ardvo- erhahen, air. ard, ardd, art, y geschwwnden (erhahen; hocJi,nbsp;graft, cdel), urceltisch ardvos, lat. ardu-o-snbsp;steil, hoch = ard-vo-s aus urital. *ar[)uo-s,nbsp;gr. óqamp;ó-g 'aufrechC aus *oq»-fo-g, ai. ur-dhva-s aufrecht, altus, Y ardh, cf. altpers.nbsp;ardastana, zd. eredhva, idg. rdh-uo-s auf- 30nbsp;recht. Lavon abgel. Ardu-inna. Ai’dll-acu-s vicaria, j. Arde, d Saint-Juire, Vendee. [Arc-usa — Ardu-acu-s] |
Ardïiba, — aream
Ardubii O. in Dalmaticn, j. TJrcle. Dio 56,15,1, a.10p. Chr.: 'EdovXcÓGaro fi£v ya-qiov TL ’'AqSov^av. Ardu-iima imd Ardu-enna (Ardvénna cf. Cebénna, Gobannitio, Lemannos) ah-geleitet von stamm ardu ^hochland’, die ical-cligcn Jiöhen, die von der Maas üher der Moselnbsp;liis simn Ilheine sich hinziéhen, der Ardenner-ivald; begann am Blieinim osten, hedeckte einennbsp;10 teil des gebietes der Treveri, berürte im westen das der liemi, im narden das der Ner-vii und die Schelde. Deutsch, nach falschcrnbsp;analogie, die Holte Venn (von fania), belg. lanbsp;Haute Fagne (sumpfland). Caes. b. Cr. 5,3,nbsp;4; In silvam Arduennam (arduenna Ashb. ^ nbsp;nbsp;nbsp;i MT ardueninam AB aus arduennam der vorlagc) abditis, quae ingenti magnitudinenbsp;per medios fines Treverorum a fluinine Ehenonbsp;ad initium Eemorum pertinet. 6, 29, 4:nbsp;2i) Per Arduennam silvam, quae est totius Gal-liae maxima atque ab ripis Eheni finibusquenbsp;Treverorum ad Nervios (Eemos Bergli) pertinet milibusque amplius quingentis in lon-gitudinem patet. 31, 2: Quorum pars innbsp;Arduennam. silvam, pars in continentis pa-ludes profugit. 33, 3: Ipse cum reliquisnbsp;tribus (legionibus) ad flumen Scaldem, quodnbsp;influit in Mosam, extremasque Arduennaenbsp;partis ire constituit, quo cum paucis equi-80 tibus profectum Ambiorigem audiebat. (Oros.nbsp;6, 10, 17 —18: (Caesar) Ambiorigem etnbsp;Eburones deletae legionis auctores postquamnbsp;in Arduennam silvam refugisse conperit —nbsp;quae silva totius Galliae maxima est atquenbsp;a ripis Eheni finibusque Treverorum ad Ner-vios usque pertingit et in longitudine plusnbsp;quam quinquaginta milibus passuum patet.nbsp;19: Eeconditas in Arduenna silva praedasnbsp;quaerant.) Strab. 4, 3, 5 p. 194: quot;TXt] yaqnbsp;40 èOTiv ovy vtptjXcóv öÉvóqav TColXfj jiEv ov xo-öavxTj êk oötjv ot Gvyyqatfügnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xExqa- Kiaydicov axadicov, xccXovGl S’ ccvxxjv ’Aqdov-ivvav. Tac. a. 3, 42: Petebantque saltus, quibus nomen Arduenna. Fortun. carm. 7,nbsp;4, 19/'..- Ardenna an Vosagus cervi, caprae,nbsp;helicis uri | caede sagittifera silva fragorenbsp;tonat? Fredegar. chron. 4, 38, a. 612: ïheu-dericus cum exercitum Ardinnam transiens,nbsp;Tholbeaco pervenit. 47, a. 622—623: Ee-50 tinens sibi, quod Ardinna et Vosacos versus Neuster et Burgundia excludebant. 74,nbsp;a. 632—633: Transita Ardinna, Magancianbsp;cum exercito adgreditur. eontin. 9: Arduen- |
[Arduba — areaiii] nam silvam transeunt. Liber historiae Fran-cormn 41 p. 312 Krusch: Ardinna silvanbsp;transit. 52 p. 326, 15:' Ardinna silva in-gressus. PetH dipl. p. 22, 35, a. 648: In fo-reste nostra nuncupante Arduinna, in locisnbsp;vastae solitudinis. 42, 19, a. 677: Ad su-prascripta monasteria, quae sunt in Arduenna. 87,39, a.743—747: Monasteria Sta-bulaus et Malmundario, qui ponuntur innbsp;foresta nostra Arduinna. Vita et passio Mono- lonbsp;nis 2 ASS 18. oct. VIII p. 367 B: Locumnbsp;in silva, quae Arduenna nuncupatur. Vitanbsp;Bemacli 2, 10 ASS 3. sept. I p. 694 Pbnbsp;Monasteria sua in pago, qui Ardoenna (cod.nbsp;Valcellensis Arduenna) dicitur, cognominatanbsp;Stabulaus, sive Malmundarium. Vita Beo-dati 2, 12 ASS 19. iun. III p. 876 C: Arduennae vastissimos expetere saltus. Vita I.nbsp;Huberti 1, 3 ASS 3. nov. I p.79QB: Innbsp;Ardoinna. Ueber den Arduennae pagus s. 20nbsp;Longnon, Atlas j). 133. — A. die göttin desnbsp;groften belgischen waldes. (Bom) GIL VInbsp;46: Arduinne, Camulo, lovi, Mercurio, Her-culi M(arcus) Quartinius M(arci) f(ilius)nbsp;cives Sabinus Eemus, miles coh(ortis) VIInbsp;pr(aetoriae) Antoniniane p(iae) v(indicis)nbsp;v(otum) l(ibens) s(olvit). (Bei Gey, auf cl.nbsp;tvegc von Buren nach Montjoye) CIB 589:nbsp;Deae Ardbinnae (mit b = v) T. lulius Ae-qualis s. 1. m. — Ardueniieiisis. Greg. 30nbsp;Tur. h. F. 8,21, a. 585: Aput Belsonancumnbsp;villa, quae in medio Ardoennensis silvae sitanbsp;est. Perfe dipl. p. 22, 4, a. 644: In terranbsp;nostra silva Ardenense. 23, 38, a. 651: Innbsp;vasta heremi Ardennensi. Arduno s. Aredunum. quot;AQÓ'vsq s. Aidui 65, 23—29. are- praefix mit sehwund von p, air. ar, air, praep. 'bei, vor, fur' (ante, pro),nbsp;pictisch in ar-diuois, acy. ar (bei, an), bret. 40nbsp;ar-, w. ar, vor, bei, für, verwant mit gr.nbsp;xvaqa, got. faiir, lat. ar, ad, ai. pari. End-lieher’s glossar,- Itiner.: are ante. In Are-brigium, Are-cluta, Are-comici, Are-dünum,nbsp;Are-genua, Are-lapie, Are-late, Ar(e)-moricaenbsp;civitates, Are-taunum; An-are-viseos fürnbsp;And-are-visius. cf. Annorovëci. areailI, Ammian. 28,3,8 (a. 369): Are-anos genus hominum a veteribus institutum, super quibus aliqua in actibus Constantis 50nbsp;rettulimus, paulatim prolapsos in vitia anbsp;stationibus suis removit. ... ld enim illisnbsp;erat officium, lt;(ut)gt; ultro citroque | per longa |
Arë-brig-iu-m
Are-latë
spatia] discurrentes, vicinamm gentium stre-pitus nostris ducibus intimarent. Arë-ltrïg-iil-m (ad collem, ad montcm; in monte situm, montanum) von brïg mons,nbsp;zu air. bri, gen. breg (berg). 0. der Salassinbsp;auf den graischen Alpen, j. Derby. IA 345,nbsp;4. 347, 7: Arebrigium. TP: Arebrigivm.nbsp;Bar. 4, 30 p. 250, 7: Arebribium. Daneben Al'ë-lovig-mi-S (pagus) 'quot;am berge gelegen) 10 TJmgébung von Beaime und Nuits, Cóte d’Or.nbsp;Eumen. gratiar. aetio Constantino Augustonbsp;r. 6: Quin etiam ipse ille pagus Arebrignusnbsp;(Areprigiius W arebignus C, om. B) inaninbsp;feritur invidia, cuius infimo loco vitium cul-tura praecipua est. Arëcaippus 31. (Bollcndorf) CIB 847: D(is) M(anibus) Areoaippo defunoto Eieno. Arecali-aco O. lïcrow. mz. Combrouse pl. 1, 9. 20 Arë-clnta O. Vita Gildae 1, 1 ASS 20. ian. 11 p. 958: Gildas, Arecluta fertilissimanbsp;regions oriundus . . . Arecluta autem regionbsp;cum sit Britanniae pars, vocabulum sumpsitnbsp;a quodam iiumine, quod Glut nuncupatur. Arë-COm-ÏCI V. in Gallia Narbonensis, bas Languedoc (civitas Nemausensium etnbsp;civitas Lutevensium). Von are- u/tid cf. Co-mum, Comanus; vgl. Auson. clar. urb. 115:nbsp;Usque in Teutosagos (lis Tectosagos) paga-;i0 naque (übersetziing von v-mgy — pagus) nomina Belcas (Belcos Paris. 8500; lis Vol-cas). — Caes. b. G. 7, 7, 4: Praesidia innbsp;Rutenis provincialibus. Voleis Arecomicisnbsp;(are comi cis Ashb. aretomicis cett.), ïolo-satibus circumque Narbonem, quae loca ho-stibus erant finitima, constituit. 64,6: Altera ex parte Gabalos proximosque pagosnbsp;Arvernorum in Elvios, item Eutenos Cadur-cosque ad finis Volcarum Arecomicorumnbsp;10 (acremicorum Ashb.^ aere mor a AsM.^ are-micorum ceft,') depopulandos mittit. b. c. 1,nbsp;35, 4: Agros Volcarum Arecomicorum (argnbsp;comi coru Ashb.) et Ilvorum publics iisnbsp;conoesserit. St7-ab. 4, 1, 12 p. 186: Triv d'nbsp;ITll Q-aiEQU flÉQTj xov Tcovagov OvÓlKCa vs-govrai rriv jtlstOTijv, ovg’AQrjKogiGxovg ngoG-ayogsvovGi. rovreov d’ ènivsiov ri NaQ^avnbsp;lÈyExai, öixaióxEQOv d' av Kal xyg gllyg Kel-xiKjjg léyoLXO . . . Ot fiÈv ovv Ovdlxai ysi.xo-so vevovGi xm ’Poöavw, xovg Ealvag eyovxegnbsp;arxiTtagrjKovxag avxoig èv xg nsgeda Kal xovgnbsp;KaovccQovg .... ’'Alia d sGXiv aSo^a samp;rgnbsp;Kal giKQu, Tta^aKeigsva xoïg 'AgrjKogtGKOignbsp;; géyqi nvQxji/tjg. Mnxqónohg de xmv Aqijy.o-giGKoov eGxl NégavGog. Mela 2, 5, 75: Arecomicorum Nemausus. PUn. 3, 37: Nemau-sum Arecomicorum. Ptol. 2,10, 6: Mexd Senbsp;j xovxovg (TsKXOGayag) (xéyqt xov 'PoSavov txo-\ xagov OvÓXkki oi Aq^jKogioL, év xcóleig ge-öóysiot Ovn’Sóguyog Ka' gS' i(' Négav-Gov Kolavla k^' gS' l_quot;. Silber- und bronze-' münzen Mur.-Chah. 2646—2648. 2650—nbsp;2661: AR B VOLG. 2662—2683: VOL- lonbsp;CAE B AREC(omici). Die mschrift 3IAFnbsp;31 (1869) p. 150 = CIL XII fals. 229*: |
0. lul. Caesar de Galleis et Allobrogibus et Arecomicis triumpliavit ist gefalscht. Arecumlm. (Lezoux) BS AF 1883 p. 209. Aredius, Aregius ist wol germanisch. Ave-dniui-lll O. j. Ardin, Deux-Sèvres. Merow. mz.: AREDUNO VICO PITUR.nbsp;BN 3quot;s., t. 8 p. 175 w. 126: VRDINO PIT. mnbsp;p. 176 n. 127: ARDINO PIT. 128: VR fnbsp;DWO IET. 129: VR t DVNO FIT. Bard.nbsp;dipt. n. 517, a. 721: De villa vestra sanctinbsp;Gervasii nuncupante Arduno. Aregali vico, O. j. Auriliac. Canted. Ileroiv. mz.: AEEGALIACOI. Arë-genua 'ad ostim^i’. Ptol. 2,8,2: BeSovKaGlaiv ’Aqriyevovu [noxagov êK^oXat],nbsp;j. fl. Af-genou, an dessen mündung Le Guildonbsp;tmd Plancoet. TP: Araegenue, j. Vieux em oonbsp;der Orne, bei Caen, canton d’Fvrecy, dép.nbsp;Calvados. Aregius s. Aredius. [A]regovicov[io] O. (dorf Bosselle hei Forbacli). Museum in 3Ietz n. 107 — Bo-bert, Fpigr. de la Moselle 2 pe- 3 pl. VI fig. 1nbsp;(a. 20 p. Clir.) oder [T]regovicov[io]. ArelailUlll s. Arelaunum. Arë-lape O. in Noriemn, j. Groft-Pöcli-larn in Oesterreich unter der Fns. Ptol. 2, lo 13, 3: nóleig ós sIgIv ev avxfj vnb gèv xovnbsp;Aavov^iov noxagov 'AqeXdnri (ei. Müïler;nbsp;ageXccTT] X) Xe' g^ KXavöiovaov X^'gis'yo quot;. 8, 7, 5: Tov Se Nwqlkov gev ’AgeXan-g (dqeXdxfj eodd.) xijv geyiGx'gv xigégav eyeinbsp;(OQÖóv le l_S.i Kai SieGxxjKev AXe^avöqlag nqognbsp;SvGeig amp;qa dy'. IA 234, 3. 248, 6: Ar-lape. ND occ. 34, 34 (Nor. rip.): Equitesnbsp;Dalmatae, Arlape. 42: Praefecto classisnbsp;Arlapensis et Maginensis. TP: Arelate. Der sonbsp;7iame ist in dem des naken fluftes lAlaf cr-halten. Arë-latë, nach d’Ar-bois de Jubainville [Arë-brïg-iu-m — Aré-liitë] |
Arë-latë
latein. scJireibuncf für gall. Arelati (fiir *Are-lati-dünon ^veste des Are-latis') neutr. vom Arë-latis, tvelclicr Arelas wnd Arelatemnbsp;erlclart nach analogie der lat. nomina auf -asnbsp;für -atis, wie primas, optimas aus *primatis,nbsp;*optimatis. Stohes vgl. ir. lathach. D’Arboisnbsp;de Jubainv. denM auch an ableifung auf -atenbsp;von st. Arelo-, Seit Ptólem. Arelaton, -um,nbsp;mit seinem abt. Arelato, Arelatu. O., stadt innbsp;10 Gallia Narbon., j. Arles, dép. des Bouches-du-BJióne. Caes. b.c. 1,36,4: Naves longasnbsp;Arelate (are latse AsJib.) numero XII facerenbsp;instituit. 2, 5, 1; Ad eas (naves), quaenbsp;factae erant Arelate (arelatg Aslibf) pernbsp;Caesarem, captivae Massiliensium (a massi-liensib; Ashb.) accesserant sex. Strab. 4, 1,nbsp;6 p. 181: ÜQbg ós rmPoóava nólig sari %alnbsp;èfiTtÓQiov ov fii.KQbv AqsXccts (aQsXdrai eodd.)'nbsp;ÏOov Ss ncog Sisf^si za SfinÓQia ravta alkrjlzovnbsp;20 rs xal zcöv slQtjgéeav axQav, fj ghv Nccq^covnbsp;Tov AqjQoötGLOv, zb ö' AqsXuzs zfjg MaSSa-Xlag. Mei. 2, 5, 75: Sextanorum Arelate.nbsp;Plin. n. h. 3, 36: In mediterraneo coloniaenbsp;Arelate Sextanorum, q. s. (Die inschriftnbsp;CILXll 121*: Arelate Sextanoru ist falsch.)nbsp;Stief. Tïb. c. 4, a. 47 a. Chr.: Pater Tiberi,nbsp;quaestor C. Caesaris ... ad deducendas innbsp;Galliam colonias, in quis Narbo et Arelatenbsp;erant, missus est. Ptol. 2, 10, 8: SaXvsg,nbsp;30 (br Ttólsig . . . 'AqiXaxov y.oXwvia. Dig. 14,3,nbsp;13 pr.: Ulpianus libro vicensimo octavo adnbsp;edietum: Habebat quis servum merci olea-riae praepositum Arelate. Cyprian, epist.nbsp;68,1: Marcianus Arelate consistens. 3: Adnbsp;plebem Arelate consistentem. Philostrat. vit.nbsp;soph. 1, 8: quot;Hv g'sv yuQ zmv ioitt^Lmv Pala-zSiv onros (^ajloi^tros), ’AqsIuzov jtoIewS) 1)nbsp;inl 'HQiócei’m notufia (py.iarai, óiipvrjg ósnbsp;iz£'j^9fj xal o:vöp6amp;r)Xvg: daraus Suidas: ®a-40 ^(opiuog, ’AqXskzov zrjg iv PaXXia itoXszag. IAnbsp;289, 4: Arelatum usque. 299, 4. 339, 7.nbsp;344, 2. 388, 6: Arelate. 396, 1: Ab Arelato (var. -e).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;497, 10: Arelato usque. 508, 1: Arelatum. TP: Arelato. Incerti panegyr. Constantino Aug. d. c. 18: Parumnbsp;illis videbatur concitus ruere, minus solitonbsp;Arelato properare. 18: Cum ilium Arelatenbsp;deserto comperissent abisse Massiliam. Er-öffnimg des concils durch den Icaiser Constan-fio tin 1. aug. 316 (Z. f. Kirchcngesch. 10, 509):nbsp;Arelate. Gesetz Cmistantin’s M. vom 13. aug.nbsp;316, CTh 11, 30, 5. 6: Arelato. Clust. 1,nbsp;21,2: Arelato. CTh 11,30,6, a. 316: Dat.nbsp;Arelate. 8,7, 2, a. 326: (Dat.). . . Arelato. [Arë-lïUè] |
Sulpic. Sev. chron. 2, 39, 2: Ceterum a no-stris turn apud Arelatem ac Bitteras, oppida Galliarum, episcoporum comitia fuere. IHie-ros. 37 ]}. 4 T.: Civitas Arelate (Par. 4808nbsp;! Arellate). 38: A Bordigala Arelate (Par.nbsp;i Arillate) usque. 89 j). 6: Ab Arelate (Par.nbsp;Arillato) Mediolanum usque. Cone. Agrippnn.nbsp;a. 316 (Mansi 2 c. 1379 A): Valentinus abnbsp;Arelato. Prudent, peristcph. i, 9b sq.: Tequenbsp;praepollens Arelas (spcitlatem. nominat., da- lonbsp;raus frs. Arles \ef. Consent, vol. 5 J3. 316,7nbsp;K: Haec Arelas et hoc Arelate. 349, 2:nbsp;Hoc Arelate]) habebit, sancte Genesi. Liberiinbsp;ep. 2 (Mansi 3 c. 202 A).- Vincentius, quinbsp;cum ceteris legatus missus fuerat, Arelatumnbsp;pervenit. Avien. or. mar. 689—691: Are-latus illic civitas attollitur, \ Theline (Telmenbsp;Muller; vilmer ist Theline nach v. Gutschmidnbsp;= Ehodanusia bei Aigucsmortes) vocata subnbsp;priore saeculo, | Graio incolente. Auson. 2jnbsp;ordo nob. urb. 73—75: Pande, duplex Arë-latë (voc.), tuos blanda hospita portus, | Gal-lula Eoma Arelas (das kleine Bom GaUiens),nbsp;quam Narbo Martins et quam ] accolit Al-pinis opulenta Vienna colonis. Epist. 25, 81—83: IJtque duplex Arelas Alpinae tecta Viennae | Narbonemque pari spatio sibi consent et mox I quinquiplicem socias tibi,nbsp;Martie Narbo, Tolosam. Mosell. 480—481nbsp;Duplicemque per urbem | qui meat et Dex- 30nbsp;trae Ehodanus dat nomina ripae. Ammian.nbsp;14, 5, 1, ad a. 333: Arelate hiemem ageiisnbsp;Constantins. 10, 1, a. 354: Egressus Arelate Valentiam petit. 15, 11, 14, a. 355:nbsp;Viennensis civitatum exultat decore multa-rum, quibus potiores sunt Vienna ipsa etnbsp;Arelate (cod. Vatic.: Arelatae) et Valentia.nbsp;18: Per patulum sinum, quem vocant Adnbsp;gradus, ab Arelate octavo decimo ferme la-pide disparatum. 29,5, 5, a. 373: Ab Are- 40nbsp;late secundis egressus auspiciis. ND occ.nbsp;42,14: Praefectus classis fluminis Ehodani,nbsp;Biennae sive Arelati. Sozomen. eccl. h. 9,nbsp;12, 6: KcovGzavzïvog Ss (psvycov zrjv Aq^Xa-zov (AqiriXazov Niceph.) xazsXaj3s. 13, 3:nbsp;Kal Esqóvziog gsv ini zzjv AQrfXazov iXaGag.,nbsp;inoXiÓQKSi zfjv nóXiv. Oros. 1, 26, 65: Partem provinciae Narbonensis, qua Arelas civitas sita est et mari Gallico Ehodani flu-men accipitur. (Daraus Isid. or. 14,4,25.) sonbsp;7, 42, 3: Igitur Constantins comes in Galliam cum exercitu profectus, Constantinumnbsp;imperatorem apud Arelatem civitatem clau-sit, cepit, occidit. 43,1: Constantins comes |
Arë-late
apud Arelatem Galliae urbem oonsistens. (Bacda h. e. 1, 11; Constantius comes innbsp;Galliam cum exercitu profectus, apud Arelatem civitatem eum clausit, cepit, occidit.)nbsp;Ohjmpiodori Thebad fragm. 16 ap. PJiotnbsp;cod. 80 p. 58, 42 B (t. 4 p. 60 M.): Kav-Gtdviiog Kctl OvXtpiXag anoGtéXXovrat TtaQctnbsp;’OvaQLOV y.aid KmvGxavxlvov, r.M xctiaXa^óv-Tsg xriv AQïiXaxov, iVHa xag Siaxqi^ag Inoi-10 ELxo KavGxavtïvog Gvi' 'lovXiavü xm naidi,nbsp;xaimjv noXwfiKovGi (a. -IH). MarcdUn. chron.nbsp;a. 111: Oonstantinus ajiud Gallias invasitnbsp;imperium filiumque suum ex monacho Cae-sarem fecit. Ipse apud Arelatum civitatemnbsp;occiditur. Harems Iordan. Bom. 324: . .nbsp;apud Ai-elatum. Get. 32, 165; Occiditurnbsp;Arelato. Idac. dhr on. t. 2 p. 235 B: Pernbsp;Aetium comitem liaud procul de Arelatenbsp;quaedam Gotborum manus extinguitur. 239nbsp;20 B: Apud Arelatum. 240 C: Avitum denbsp;Italia ad Gallias Arelate successisse. Gone.nbsp;Arelai. III a. 455 (Mansi 7 p. 907 C): Eo-gamus ergq, ut sanctitas vestra se usquenbsp;Arelate fatigare digiietur. Ad Leonem M.nbsp;epist. 65,1 (Mansi 6 c. 12 B): Coepiscopusnbsp;noster Eaveniiius in civitate Arelate. 3 c.nbsp;74 B: Haec (civitas) in tantum a glorio-sissimae memoriae Constantino peculiariternbsp;honorata est, ut ab eius vocabulo praeternbsp;30 proprium nomen, quo Arelas vocitatur, Con-stantina nomen acceperit. Sidon. Apoll. epist. I, 11, 7; Venio Arelate. 5,22,4: Tibi Arelate profecturo. Nov. Maiorumi 9,1, a. 459. II, 1, a. 460: Arelato. lul. Honor. 19: Arelate 023pidum. 22: Egerentes Arelatem mer-gunt (nicht Arelate inmergunt). Expositionbsp;totius mvmdi 58 p. 122 Biese: Similiternbsp;autem babet (Triveris) alteram civitatem innbsp;omnibus ei adiuvantem, quae est super mare, ¦10 qnam dicunt Arelatum, quae ab omni mundo negotia accij^iens jiraediotae civitati emittit.nbsp;Collnlio episcoporum coram rege Gundebaldonbsp;adversm Arrianos a. 499 p. 161, 8 Peiper:nbsp;Venerunt itaque de Vienna Avitus, de Arelate Aeonius. Zosim. 2,20, ad a. 317: Krav-Gxavxïvog gev ymamp;Ïgxx^Gl KaiGaoa K^iGreov, iknbsp;TtaXXaKïjg avxcö yiyovóxa MiveQ^Crjg oroftff,nbsp;vscivéav ovxa, Kal KmvGxavxïvov ov tcqonbsp;TtoXXamp;v xjfiEQcav èv ’A^sXaim xy tcóXei xexamp;ev-60 xa, avaSsiKwrai óè.Gvr avxotg KaïGuQ Kaïnbsp;o Aly.ivvIov xtaïg AiKivvMvóg, tig smoGxovnbsp;TCOoEXd-av jirjva vijg yXiKiag. 5,31: Kav-Gravxivov xov xvqkvvov trjv PaXariav xtaGavnbsp;öiad^agóvxog Kal iv xy’A^eXaxm öiaxQÏ^oi’xog. Hoi-dee, Altcelt, Sprachschatz. I. |
Proc. b. Gotth. 3, 33: Kal vvv Kaamp;ijvxai fièv iv xfj ’AQsXdxm Kal tmtiKOV aytava ¦O'ïWftti'Ot.nbsp;Yib. Sequ.: Ebodanus Galliae, Lugdunumnbsp;et Avenionem decurrens atque Arelaten,nbsp;marl Tyn-beno miscetur. Iordan. Get.nbsp;47, 244: Quomodo Euricus rex Vesegotba-rum Eomani regni vacillationem cernensnbsp;Arelatum et Massiliam propriae subdiditnbsp;dicioni. . . . Arelatoque degens nono decimonbsp;anno regni sui vita privates est. Grog. Tur. wnbsp;h. F. 2, 5 (7): Suspicabatur enim per deinbsp;misericordia Aetium advenire, ad quem ertnbsp;Arelate (var. -ae, dat.) abierat igt;rius suspe-ctus futuri. 4, 23 (30); Accedens Arelatenbsp;et vallans earn. Fortunat. c. 5, 2, 69: Quinbsp;fuit antistes Arelas de sorte Lerini. 8, 3,nbsp;157: Pon-igit ipsa decens Arelas jua donanbsp;Genesi | astris. Concil. 11. Matisc. a. 585nbsp;(Mansi 9 c. 958 D): Sapaudi ejüscoiü abnbsp;Arelato (missi). Martyrol. Hieronymian. 17. anbsp;leal, fehr., 3. non. mai.: Arelato, 8. hot. sept: In Arelato. 7., 6. hat, 7. id. sept: Arelato. Fredegar. chron. 2,60; Cumque Arelato ob-sederint. Bav. 4, 26 j). 238, 9. 10: Uger-non quae confinatur cum Arelaton civitatenbsp;provinciae Septimanae. 27 p. 242,14: Prae-latam civitatem Arelaton. 28 p. 244, 10:nbsp;Arelaton. Tractatus de origine liturgiae Ili-bcrnicae, in, cod. Cotton. MS Cleopatr. E. 1nbsp;ƒ. 6’' (c, a. 720): In Arelata. Baeda h. c. 1, sonbsp;27: Vir domini Augustinus venit Arelas. 4,1: Qui cum pariter per mare ad Massiliam et deinde jier terrain Arhelas pervenissent.nbsp;Fredeg. cont. 18, a. 736: Usque Marsiliensemnbsp;urbem vel Arlatum. Marculfi formul. suppl. 1 p. 107,15 Z.: Arlatu. Vita Gaesarii 1, 2, 17 ASS 27. aug. VI 68 A.- Cum ab Arelato fuisset abstractus. 3, 23 p. 691): In Arelato vero Gotbis cum captivorum iminen-sitate reversis, replentur basilicae sacrae. lonbsp;26 p. 10 B: Extrabi ab Arelate antistitemnbsp;fecit. 27 p. lOB: Cuius etiam partem Arelatum liberaverat redimendo. 5,48 p.l5B:nbsp;Tamquam ad propinquam domum Arelatonbsp;venit. 2, 1, 7 p. 16 F: Captivi Arelato re-dimendi non frustra exbiberentur: inagnanbsp;multitudo nobilium Arelato ab ipso vironbsp;sancto cottidie paseebantur. 2, 2, 19 p. 80nbsp;A: Haec Arelato ad basilicam apostolorum,nbsp;ubi ipse metatum babuerat, celebre acta sonbsp;noscuntur. 3, 23 p. 81 A: Mbil dubitansnbsp;venit Arelato. ConstantU vita Germani 1,nbsp;7,56 ASS Sl.iul. VII 215.B.- Sanctus Ger-manus Arelatum petens. Vita Quinklii 1, 2 7 tAré-lfttc] |
Arë-latë
ASS IS.febr. II 82 9-F; B. Genesii martyris Christi, Arelas pro eius confessione passi.nbsp;Vita Agili 10 A8S 30. aug. VI 567 F:nbsp;Devenerunt Arelatum. Vita Fomitiani 1,3nbsp;ASS 1. iul. lp. 50 B: Arelatem apud do-mnum Hilarium episcopum quantuluracum-que commoraturus advenit. VitaAegidiil,ènbsp;ASS 1. sept. I 300 B: Arelatem citius pro-peravit . . . Arelate (in A.). Inschriften:nbsp;10 (Petroneïl) CIL III 4464: L. Cornelius L.nbsp;f. Pirmus Teretina Arelate mil. leg. XVnbsp;Apol(linaris). (Vicarello) XI 3281, 4.nbsp;3283, 3: Arelata (aus Arelate latiniskrt).nbsp;(Gémenos, Saint-Jean-de-Garguiers) XII n.nbsp;594 %md p. 815: Col(onia) lul(ia) Paternanbsp;Arelate. w. 595 und p. 815: [Col(onia) lu-l(ia)] Patern[a Arelate]. (Arles) 676: [Co-ljon(ia) A[relat(e)]. 689: Illlllvir Aug(u-stalis) corp. c(olonia), I(ulia) P(aterna)nbsp;20 A[r]el(ate). 694: Illlllvir Aug(ustalis)nbsp;c(olonia) l(ulia) P(aterna) Arel(ate). 699:nbsp;Illlllvir. Aug(ustal.) Arelate. 700: IlIIlInbsp;(viri) Aug(ustalis) col(onia) lul(ia) Pat(erna)nbsp;Ar(elate). 702: Illlllvir(i) Aug(ustales)nbsp;c(olonia) I(ulia) P(aterna) Arel(ate). 704:nbsp;Navicular. Arel. item Illlllvir. Aug. corpor.nbsp;c(olonia) I(ulia) P(aterna) A(relate). 705:nbsp;Illlllvir. Aug(ustal.) col. Iul. Aquis et co-l(onia) Iul. P. Arel(ate). 706: [Plamini-31) cae?] col(oniae) Arelat. 712: [Gol(onia)nbsp;lul(ia)] Pat(ema) Arelate. 719.- Fabr[iJnbsp;tignua[r(ii)] c(olonia) I(ulia) P(aterna) Are-l(ate), mag(istri) eiusdem corp(oris) primenbsp;Ar[el(a)t(e)i:'. 722, saec. 2 ex.: Pab(ri) ti-g(nuarii) corp(orati) Ar(elate). 726: Cor-p(orato) fabror(um) tignarior(um) corp(o'nbsp;ratorum) Arel(ate). 728: FabrI tign(uarii)nbsp;corpor(ati) Arel(ate). 730: Collega fab[rum]nbsp;navalium c[orpor.? Arel.?]. 731: ütriclarionbsp;40 cor[p(orato)] c(olonia)I(ulia)P(aterna) A(re-late). 736: [PJabri tignuari(i) cor[p]oratinbsp;Arelat(e). 738: Corp(orato) col. Iul. Pa-tern(a)e Arel. fabror(um) tignuarior(um).nbsp;(Saint-Itemy) 1005: [VIJ viro Aug. corp(o-rato) [col. Iul. Pat]er(na) Arel(ate), cura-t(ori) eius[de]m corp(oris) bis. (Arles, 435nbsp;p. Chr.) 5494: De Arelate Ma[ssil(iam)]nbsp;miliaria poni s[tatuit]. 5701,1: A(relate)nbsp;f(ecit). 5701,2“: Arel(ate) [fac(it)]. (Trin-r,o quetaille) 5701,4: Ar(elate). 5701,7 : Are-l(ate). (Arles) 5701, 9: Arel(ate). (Briounbsp;hei Saintes) Espérandieu 70: Q(uintus) lu-lius Q(uinti) f(ilius) Ter(etina tribu) Cetrusnbsp;domo Ai'elat(e). (a. 551, christi.) Boissieu [ Aré-late] |
p. 586. XLIV: Cumque Arelas magno mu-nere lasta tuit. Auf münsen: COL.AEE-LAT. SEXTAN; münzstatte unter Constantin: AE(e)L(ate), sej,tener AE. — Ilümen von 350—480: (Constantin’s III) Cohen W ?. nbsp;nbsp;nbsp;492 n. 1, (lovinus’, f 413) p. 495 n. 1,nbsp;(A'vitus’) p. 512 n. 1. p. 513 w. 2, (Maiora-nus’) p. 514 w. 1, (Severus’ III) p. 519 w. 6,nbsp;(lulius Nepos’) p. 530 n. 3: AE(elato). Aufnbsp;meroiv. mimsen BN iV s.,t. 5 (1887) ^.122 wnbsp;n. 1, p. 123 n.2. 3: AE—AT (die civitasnbsp;Oder provincia Arelat). Ziveifelhaft ist dernbsp;Mens von ChUdehert II (575 — 596) BNnbsp;1“ s., t 17 (1852) p. 338 = 3“ s., t. 5nbsp;(1887) p. 169: AEELATO CIVIT. —nbsp;Arelateiisis. Big. 33, 2, 34: Idem (Scae-vola) libro octavo decimo digestorum . . . :nbsp;Ad rem publicam Arelatensium pertinerenbsp;volo. Plin. n. h. 10, 116: In Arelatensinbsp;agro. 33, 143: Pompeium Paulinum Are-latensis equitis Eomani filium. Synodusnbsp;Arelatensis I. a. 314 (Mansi 2 c. 469 B):nbsp;Ad Arelatensium civitatem. 476 E.' De ei-vitate Arelatensium, provincia Viennensi.nbsp;(a.316) Victoris epit. 41,4: Filiumque suumnbsp;Crispum nomine, ex Minervina concubinanbsp;conceptum, item Constantinum hisdem die-bus natum oppido Arelatensi, Licinianumquenbsp;Licinii filium, mensium fere viginti, Cae-sares effecit. NG 11, 15 (Vienn.): Civitas sonbsp;Arelatensium. NB occ. 11,33: Praepositusnbsp;tbesaurorum Arelatensium. 43: Procuratornbsp;monetae Arelatensis. 54: Procurator gynaeciinbsp;Arelatensis, provinciae Biennensis. 7 5: Praepositus branbaricariorum sive argentariorumnbsp;Arelatensium. Hier on. chr on. a. Ahr. 2063:nbsp;Clodius Quirinalis rbetor Arelatensis Eomaenbsp;insignissime docet. a. 2372: Factione Satur-nini Arelatensis episoopi. Symmach. epist. 20nbsp;(18), 2, a. 399: Siquos in Arelatensi urbe 40nbsp;oursu et genere praestantes meorum curanbsp;reppererit. Concil. Taurin. c. a. 400 (Mansi 3 c. 861 E/- Inter episcopos urbium Arela-latensis et Viennensis. Sulpic. Sever, chron, 2, 39, 2: Arelatense concilium. Zosimi pupae ep. a. 417 (Mansi 4 c. 359 B): Metro-politani Arelatensis episeopi. B: Metropo-litanus episcopus Arelatensium civitatis. 2 ?. nbsp;nbsp;nbsp;360 A.' Dedit enim exemplum Arelatensisnbsp;ecclesia, quae sibi Oitbaristam (— Céreste) sonbsp;et Gargariam parochias in territorio suo sitasnbsp;incorporari iure desiderat. . . Sane quoniamnbsp;metropolitanae Arelatensium urbi vetus pri-vilegium minime derogandum est, ad quam |
primum ex hac sede TropMmus summus antistes, ex cuius foute totae Galliae fideinbsp;rivulos acceperunt, directus est. 6 C.361D:nbsp;Patroclo inetropolitano episcopo Arelaten-sium civitatis. 362 A: IJt territoriis iiide-bitis ad Arelatensem civitatem antiquitusnbsp;pertinentibus locarentur. 7 c. 364A.’ Sanctinbsp;Trophimi reverentiam, qui primus metropo-litanus Arelatensis civitatis ex hac sede di-
u) rectus est.....Metropolitanus Arelatensis
episoopus. 8 c. 364 Z».- Quia satis constitit Arelatensis ecclesiae sacerdoti prisca id in-stitutione concessum. . . . E: Trophimus sa-cerdos quondam Arelatensi urbi ab aposto -lica sede transmissus. 365 A.- Arelatensisnbsp;episcopo civitatis. 11 c. 367 H.- Patroclonbsp;episcopi Arelatensi. Honorii et Theodosiinbsp;constitutio ad Agricol. a. 418 de conventïbusnbsp;annuis in iirbe Arelatensi habendis cd. Haenelnbsp;win Corp. legum p.2ii8sq.: In metropolitana,nbsp;id est in Arelatensi urbe incipiant septennbsp;provinciae habere concilium. Acta Grcnesitnbsp;1 ASS 35. aug. V p. 185 B: Proprium atnbsp;que indigenam Arelatensis urbis beatissi-mum Grenesium martyrem. 6 p. 135 F:nbsp;Providerunt tarnen fideles temporis illiusnbsp;dei servi, ut utrainque fluminis ripam ge-minatis urbibus ambiendam unius martyrisnbsp;tutela muniret. (a. 441) Concïl. Arausic.nbsp;30 (cod. Colon. CCXII): Ex provincia Vien-nensi Arelatensis civit(atis) Helarius episconbsp;pus, Ravennius presbyter, Petronius diaconus. Concil. Vas. II. a. 442: Ex provincia oenbsp;civit. Arelatensium Helarius episoopus, Petro-nius presbyter, Leontius diaconus, (a.415)nbsp;Nov. Valentin. 3,16,1 § 1: Hilarius Arelatensis . . . Hilarius enim, qui episcopus Arelatensis vocatur ecclesiae. Leonis M. ep. 40,nbsp;a. 419 (Mansi 5 c. 1428 C): In Arelaten-io sium civitate. 41, a. 449, c. 1429 A.- Arelatensi ecclesiae. 65, 2 (6 c. 73A): Primanbsp;intra Gallias Arelatensis civitas. C: Privi-legia Arelatensis ecclesiae, c. 74 A; Intranbsp;Gallias Arelatensis ecclesia. 3 (c. HC):nbsp;Ecclesia Arelatensis. 75A.' Arelatensis ecclesiae sacerdos. 4 c. 75B: Arelatensis ecclesia. 66,1, a. 450 (c. 76C): Arelatensemnbsp;episcopum. 2 (c. 77 A): Viennensem et Arelatensem civitates. B: Sub Arelatensis an-50 tistitis auotoritate. Leontii ad Hilarum ep.nbsp;5, 3 p. 139 Thiel (a. 462): Ecclesia nostranbsp;Arelatensis. Ililari ep. 8, 5 jp. 145 TMelnbsp;(a. 462): Arelatensis episcopus. 6 p. 146:nbsp;Paroecias Arelatenses. 10,2 p. 149 (a. 464):
Arelatensis antistitis. 4 p. 150: Ad Arelatensem antistitem. 5 p. 150: Ad Arelatensem ecclesiam. 11, 1 p. 151 (a. 464): Co-episcopo nostro Leontio, Arelatensis ecclesiae sacerdote. Sidon. epist. 1, 11, 2: Arelatenses. 6,12,8: Arelatensis Regensis Aven-niocus. 7,12,3: Ab Arelatensium portis. Ana-stasüll. papae epist. 6, 1, 2, a. 498, p. 634 Thiel: Eratris et coepiscopi nostri Arelatensis. Symmachi papae epist. 3, a. 500, p. 655 lonbsp;Thiel: Inter Arelatensem et Viennensem ecclesiam. 14, 1, a. 513: Caesarius metropo-litanae Arelatensis civitatis sacerdos . . . Inter ecolesias Arelatensem et Viennensem . . .
2: Arelatensi et Viennensi sacerdoti. . . Arelatensis episcopus. 16, 1, a. 514: Sancta Arelatensis ecclesia. 3: Arelatensis ecclesianbsp;. . . Ecclesiae Arelatensis. Concil. Agafh. a.nbsp;506 (Mansi 8 c. 33GE): Ego Caesarius, innbsp;Christi nomine episcopus Arelatensis. Ennod. 20nbsp;' epist. 7,8 p. 234, 24 V.: Arelatensis habita-I tio. Symmachi papae epist. 14, 1 p. 722nbsp;! Thiel, a. 513: Caesarius siquidem frater etnbsp;1 coepiscopus noster, metropolitanae Arelaten-I sis civitatis sacerdos. . . . Inter ecclesias Are-1 latensem et Viennensem. 2 p. 723: Arela-I tensi et Viennensi sacerdotibus. . . Arelatensis episcopus. 16,1 p. 728, a. 514: Sanctanbsp;Arelatensis ecclesia. 3 p. 729: Arelatensisnbsp;ecclesia. . . . Dum a inetropolitano antistite sonbsp;ecclesiae Arelatensis. AvU. ep. 41 (87), a.nbsp;516 ex., p. 69,13 P.: Per Arelatensis ecclesiae clericos. Hormisdae papae ep. 150, 1nbsp;p.988 Thiel: In Arelatensi ecclesia. Concil.nbsp;[Arelat.IV. a. 521 (Mansi 8 c. 625 C^.' Cae-
¦ nbsp;nbsp;nbsp;sarius . .' . episcopus Arelatensis ... In Arelatensi civitate. Gennadius 70: Hilarius
i Arelatensis episcopus. Vigilii papae ep. 6,
I a. 543 (Mansi 9 c. 40 C): In ecclesia Are-riatensi. c. 43 A, a. 545: Qui ex antiqua-lo ! consuetudine ab Arelatensi consecrati sunt.
I C: Auxanio fratri et coepiscopo nostro, Are-' latensis civitatis antistiti. B: Arelatensis epi-: scopus. 11 (Mansi 9 c.48P); Auxanio, quon-! dam Arelatensis civitatis antistiti. Concil. V ; Constantinop. coll.7 ,a.550 (Mansi9 C.348C):
¦ nbsp;nbsp;nbsp;Aurelianum religiosissimum, qui praesidetnbsp;Arelati venerandae ecclesiae, quae prima estnbsp;sanctarum Galliae ecclesiarum. c. 350: Adnbsp;Aurelianum religiosissimum praesulem Are-latensis ecclesiae, quae prima est sanctarumnbsp;ecclesiarum, quae in Gallia sunt. c. 361P.’nbsp;Dilectissimo fratri Aureliano episcopo Arelatensi Vigilius. Pelagii ep. 13 (Mansi 9
A i* é-li të]
-ocr page 114-Arë-latë
c. 726 B), a. 556: Arelatensibus episcopis. 14 (C.72QE): Sapaudum fratrem et coepi-scopum nostrum, Arelatensis civitatis anti-stitem. Goncil. II. Paris. a. 554 (Mansi 9nbsp;c. 740 A): Sapaudus in Christi nomine epi-scopus ecclesiae Arelatensis. Becretum epi-scopor. a. 567 (Mansi 9 c. ^14 B): Domninbsp;Caesarii Arelatensis episcopi. Goncil. Paris.nbsp;IV. a. 573 (Mansi 9 c. 867 B): Sapaudusnbsp;10 • • . episcopus ecclesiae Arelatensis. Fortu-nat. carm. 8,3,40: Temporibus nostris Arë-latense decus. Append, carm. 13, 6 Leo:nbsp;Per Yos Pictavis Arëlatense decus. VitaAl-hini 18, 53: Ad beatum Caesarium Arela-tensem praesulem. Vita Badegundis 1, 24,nbsp;5 9 : Priusquam exciperet Arelatensem regu-lam. Vita LeoNni 13, 40: Sanctum Caesarium Arelatensem episcopum. Greg. Tur. h.nbsp;F. 1, 28 (30): Arelatensibus. 34: Apudnbsp;20 Arelatinsim Galliarum urbem. 3, 23: Are-latensim urbem. 4, 5: Arelatensim proTin-ciam (la Provence arlésiemie). 19 (26):nbsp;Arelatensi monasterio (dat). 23(30): Arelatensim urbem. . . . Urbem Arelatensim. 30nbsp;(44): Arelatensim provinciam. 8,30: Uger-num Arelatense castrum . . . Provinciam Arelatensim. 39: Sabaudus Arelatensis episcopus. 9, 7: In Arelatense provinciam. 23:nbsp;Licerius Arelatensis episcopus. 39: Caesariinbsp;so Arelatensis episcopi. 40;. Arelatensim urbem expetunt. 42: Caesarii antistitis Arelatensis. 10, 2: Evantius, filius Dinami,nbsp;Arelatensis. 25: Arelatensim provintiamnbsp;adiit. Vit patrwm 6,6: Arelatensim provintiam depopularet. 46: Beati Genesi Arelatensis martyris. In glor. mart. 66: Sanctinbsp;Genesi Arelatensis. 67: Apud eandem, Arelatensim scilicet, urbem. 77: Dum in Arelatensi urbi resederet. Goncil. II. Valenti-io num a. 584 (Mansi 9, 945Igt;^.- Sapaudus...nbsp;episcopus ecclesiae Arelatensis. Gregor. M.nbsp;reg. 5, 58. 59. 60, a. 595: Virgilio, episcoponbsp;Arelatensi. 6,51, a.596: Virgilio episcoponbsp;Arelatensi, metropolitae Galliarum. 53, a.nbsp;596: Virgilium episcopum Arelatensem . . .nbsp;In ecclesia Arelatensi. 9,216, a. 599: Virgilium episcopum Arelatensem. . . . Mona-sterii Arelatensis . . . 224, a. 559.'Virgiliumnbsp;Arelatensem episcopum. 11, 38, a. 601:nbsp;so Virgilium episcopum Arelatensem. 45, a.nbsp;601: Virgilio episcopo Arelatensi. Bonifatiinbsp;IV. ep. a. 613, ap. Peyron Ciceronis oratt.nbsp;fragm.app. p. 152: De fratris et coepiscopinbsp;nostri Floriani Arelatensis ordinatione. Baed. |
[Arë-latë] : h. e. 1,24: Arelatensi episcopo. . . . AdBthe-rium Arelatensem episcojium. 27, 7: Quianbsp;ab antiquis praedecessoruin meorum temporibus pallium Arelatensis episcoisus accepit,nbsp;quem nos privare auctoritate percepta mi-nime debemus. Si igitur contingat, ut fra-ternitas tua ad Galliarum provinciam trans-eat, cum eodem Arelatense episcopo debetnbsp;agere, qualiter, siqua sunt in episcopis vitia,nbsp;oorrigantur. . . . Quicquid vero ex auctori- lonbsp;tate agendum est, cum praedicto Arelatensenbsp;episcopo agatur, ne praetermitti possit hoe,nbsp;quod antiqua patrum institutie invenit. 28:nbsp;Arelatensi episcopo. . . . Arelatensi episcopo.nbsp;Pard. dipt w. 559 t 2 p. ‘674 (a. 739): In pago Arlatino. ... In pago Arelatense. Vita Bomani 2, 6 AS8 28. fehr. III 7421)nbsp;= MG8S Mer. I 663: Hilarius Arelatensisnbsp;episcopus. Passio Valcrii 15 A88 22. oei.nbsp;IX 5‘34B: In urbe Arelatensi. Vita Mitriae 20nbsp;1 Anal. Bolt 8, 10: Arelatensis civitas.nbsp;Constanta vita Germani 1,7,56 ASS 31.iutnbsp;VII 215 B: Urbs Arelatensis. Acta Genesiinbsp;1 ASS 25. aug. V p. 135 B: Proprium at-que indigenam Arelatensis urbis beatissi-mum Genesium martyrem. Vita Lupi 1nbsp;ASS 29. iut VII 69 F: Sancti Clari Arelatensis episcopi. Vita Apollinaris 2, 9 ASSnbsp;5. oct III 61 E: Arelatensium urbis. Vitanbsp;Lauriani 10 ASS 4. iut II p. 38 B: Euse- 80nbsp;bius Arelatensis episcopus. Vita Quinidii 2, 5 ASS 15. fehr. II p. 830 F: Arelatensis episcopus. Vita Virgilii 1, 1 ASS 5. mart. I 400 jF.' Virgilii Arelatensis urbis antistitis. 2, 6 nbsp;nbsp;nbsp;401 F: Arelatensis urbis . . . intra urbem Arelatensem. 7 p. 401 F: Corda Arelatensium, 402 A: Urbem Arelatensem. 8 p. 402 B: Arelatensis diaconus. 3,16 p. 404nbsp;A: Populi Arelatensis. Vita Busticulae 1,3nbsp;ASS 11. aug. II 658 C: S. Caesarius urbis 40nbsp;Arelatensis episcopus. 4 p. 658 E: Urbisnbsp;Arelatensis Caesarius papa. amp;p.658F. 2, 17p. 660F: Ad civitatem Arelatensem. Vita Caesarii 1,1,1 ASS 27. aug. VI 64F: Caesarius Arelatensis episcopus. 7 p. 651):nbsp;Ad civitatem Arelatensem. 8: In praedictanbsp;urbe Arelatensi. 2.^16 p. 57 F: Territoriumnbsp;et civitatem Arelatensem. 3, 20 p. 69 A:nbsp;Arelatensium ecclesia. 24 p. 69F: Et nonnbsp;permisit deus sub illo homine nocere Arela- 5onbsp;tensibus suis. 26 p. 70 B: De Arelatensibus affectuose requirens. 4, 31nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;71 F; Arelatensem ingreditur civitatem. 3, 4, 32 p. 83 A: In Arelatensium civitate. Vita |
Arelate — arë-mörï-co-s
Agricoli 1, 2 AS8 2. sept I 4=501): Hono-ratus et Caesarius Arelatenses (episcopi). Vita Acffidü 1, 8 AS8 1. sept. I p. 300 B:nbsp;Arelatensera ecclesiam. Inschriften: (Bom)nbsp;GIL VI 1006: DIvae Faustinae Aug. Sex-tanl Ai’elatenses. (Esparron hei Moustiers)nbsp;XII 349 und p. 810: T. Domit(io) L. f.nbsp;Ter(etina) Pedullo Arelatensi. (Aix; Belco-dène)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;F(in(es) Arel(at(ensium). 10 (Gcmenos, Saint-Jean-de-Garguiers) 594 u. p.815: FInibus Arebitensium loco Gargario.nbsp;(Arles) 656: [Fojrtunae [A]relaten(si) [Xem-oder Ar]ausen(si oder -siiftn). (Trinquetaille)nbsp;672: Navic(ularii) mariii(i) Arel(atenses).nbsp;(Arles) 689: Illlllvir. Aug. corp, c(ol). I(u-liae) P(aternae) A[r]el(atensium). 692 (saec.nbsp;1 ex. — 2 in.): Navicularl marln(i) Arel(a-tenses). (Toulon, Var, cf. BE n. 50, 720 374; aus Artes?) 696: Aedil(i) Il(duum) 20 vir(o), pont(ifici) et fl(amini) col(oniae) lu-l(iae) Arel(atensium). (Arles) 697: IIv[irnbsp;iur. die.] quinq(uennalis) cand(idatus) Are-lat(ensium). 701: Arelatenses [munijcipés.nbsp;704: N a vioular(io) Arel(atensi). 712: Flamininbsp;c(oloniae) Ar(elatensis). 726 (s. 2 ex.):Go\'-p(orato) fabror(um) tignarior(um) corp(oris)nbsp;Arel(atensis). 7 33: IJtricl(ario) eorp(orato)nbsp;Arelat(ensi). 734: P(ausarii) Arel(atenses).nbsp;(Saint-Gahriel hei Arles) 982: Navicular(io)nbsp;30 mar(ino) Arel(atensi). (Arles) 5683, 347:nbsp;Potito Ar^e)latensium (scU. servo). (Brioux)nbsp;Ledain, Epigraphie romaine du Poitou. Poitiers 1887, p. 38: Domo Arelat(ensis). *Ai’elate auch in Arlet, Haute-Loire. Merotv. me.: ALEATE vico. Are-lauiniiu silva. (La forêt de la Bro-tonne, Seine-Infériem'e hei Caudéhec, dioecese Bouen) Liher historiae Francorum 25, c. a.nbsp;720 (MGSSMer. II 282,15): In silva con-40 fugit in Arelauno (var. Aurelauno). 38 p.nbsp;307,20: Arelauno silva ingressus est. Vitanbsp;Condedi 1 AAS 21. oct. IX p. 355 A: In in-sulam vocabulo Belcinacam, vicinam fisconbsp;Arelano, quae undique ambiebatur Iluvionbsp;Sequanae. — Arelaiieiisis ih.: In saltunbsp;ikrelanensi. *Ai’elavu-s O. Arelaus villa, j. Vatte-vïUe la Bue? Fredegar. chron. 4, 25 ad a. G03—604: Cumque Arelao villa venisset. 60 Arel-eiieo (nacli d’Arhois de Juhainville ableitimg von st. Arelo-) vicus, O. j. Arlanc,nbsp;arrond. Saint-Amhert, Puy-de-Bóme. Ateroiv.nbsp;triens. BN 1839 p. 201: AEELENGOnbsp;FITVR. |
Areletia O. Ptol. 2,11,13: Aqslsxla, var. ’AQsyslia. Areii-asci ist ligurisch. Are-llca (d’Arhois de Juhainville vgl. Ambi-licï) O. j. Peschiera am Gardasee, ewi-schen Verona und Brescia. (Peschiera) GILnbsp;V 4017 (saec. 3): Coll(egio) n(autarum)nbsp;V(eronensium) A(relicae) consist(entium). —nbsp;Are(i)liceiises. (Peschiera) GIL V 4015: In collegio naviculariorum Arelicensiuiu. lo 4016: Ooll(egio) naut(arum) Arilic(ensium).nbsp;Vgl. Arilicenses. TP: Ariolica. Bav. 4,30nbsp;p. 252, 16: Ariolita. Arella. (Bei Bollendorf) GIB 845: At-tucia Ari lila. Arellate s. Arelate. Are-mag-io-s M. Brome-mz. der Gar-nutes. Ilueher, Art gaulois pl. 182,1: ARE-MAGIOS. Muret-Ghah. 6358. 6359: ARE-MACIOS. nbsp;nbsp;nbsp;20 arë-niörï-CO-S ^antemarinus, admarinus, maritimus’, hr et. armoric j. arvorek, adi.nbsp;vom stamm are- mori- componiert von par-tïkél are (auf, hei, vor) wnd *mori (meer), IV. ar-for (seaside), mhret. armor (terre aprés la mer, qui est sur les hords de la mer),nbsp;aruor, Ar-mory (jetzt Bretagne), nhret. armor und arvor (maritime, un lieu sur Ie hordnbsp;de la mer), Armoric (la terre armorique, j.nbsp;ai-vorek), Aremori-ca fem., terra ad mare sonbsp;sita, muritima, naQuUa, und Are-mori-ci dienbsp;vorm meer wonenden, antemarini. Eine gegend, WO spater die Bretonen sicli ansidelten. Bei Gaesar hegreift der name Aremorioa das'nbsp;game galUsche hüstenland zwischen Loirenbsp;und Seine, also etwa die Bretagne und dienbsp;Normandie, h. G. 5, 53, 6: Magnas Gallo-rum copias earum civitatum, quae Armori-cae appellantur, oppugnandi sui causa con-venisse. 7,75,4: Universis civitatibus, quae 4onbsp;Oceanum attingunt quaeque eorum (Gallo-.rum) oonsuetudine Armoricae appellantur,nbsp;quo sunt in numero Coriosolites, Redones,nbsp;Ambibarii, Caletes, Ossismi, Lemovices, Ve-nelli. Hirtius heil. Gall. 8, 31, 4: Cete-raeque civitates positae in ultimis Galliaenbsp;finibus, Oceano coniunetae, quae Anuoricaenbsp;appellantur. (Baraus Gros. 6, 11, 19: Sinbsp;Aremoricis gentibus adiunctus esset.) Irrignbsp;ist die angahe des Plinius, daft nur Aqui- sonbsp;tania zwischen der Garonne und den Pyre-naeen so heifte, n. h. 4, 31: Inde ad Pyre-naei mentis excursum Aquitanica, Aremo-rica antea dicta (ein teil von Aquitania honnte [Arelate •— aré-mori-co-s] |
Aren
Aren-aou-m
disen namen von dm galllsclien nationen er-halten). (Armorica ist spafcre contraction für Aremorica.) Ein glossar hei Mai coll.:nbsp;Fra-meae hastae longissimae simt, quibusnbsp;etiamne Armorici utentes hoe nomen tribu-unt. Quidam ita et gladios significari pu-tant. Itinerar. p. 617 W.: Aremorici antenbsp;mare; are ante, more dicunt mare, et ideonbsp;Morini, marini; cf. Endlicher’s glossar: Are-10 morici antemarini, quia are ante. Eutrop.nbsp;9, 21: Apud Bononiam per tractum Belgi-cae et Armorici (Faeanii transl. tb BelyiKovnbsp;xKinbsp;nbsp;nbsp;nbsp;var. ’'AlgoQxov) pacandum mare acoepisset. Auson. profess. 11,27.28: Stirpe satus druidum | gentis Arê[arê-nacJi Stolces — nagai \ morïcae. Technopuegn.nbsp;9, 15; Tertia opima dedit spoliatus Arë-mörïcus lars (Viricïomarus). Auson. epist.nbsp;9, 35: Sunt et Arêmorïci qui laudentnbsp;20 ostrea ponti. liutil. Namat. 1,213: Arëmö-rïcas oras. Sidon. Apollmar. carm. 7, 246nbsp;—247: Litorius Seythicos equites turn fortenbsp;subacto I celsus Arëmorïeo Geticum rapie-bat in agmen. 369; Quin et Arëmoricusnbsp;piratam Saxona tractus | sperabat. 548:nbsp;Litus ArëmSrïcï. Zosim. 6, 5 (ad a. 408):nbsp;Kal o ’.^QgÓQixog (für ’AgjioQmbg) anag, r.alnbsp;stiQai raXaxcóv ènaQyiai, Bgsttavovg fiigtj-öafisvat., xatee tbv ïaov acpag rjXevamp;SQcoOavnbsp;30 tQÓttov, in^éXlovaai, giv zovg ’Pcogatovg kq-Xpvxag, oIkhov 8i xar’ i^ovalav xcolCxevfianbsp;xad'iGxaGai. 6: Kal 7j gèv Bgsxxavc'ag %alnbsp;xamp;v êv KsXxoig iamp;vcóv anÓGxaGtg, xad-’ övnbsp;cxv^dvrei ov 6 KmvGxavxïvog èyévsxo.nbsp;Fortunat. carm. 3, 8, 3: Ultima quamvis sitnbsp;regio Armorlous (armaricus A) in orbe. Conc.nbsp;Turon. II a. 567 can. 9 (Mansi 9 C.794A):nbsp;In Armorico (en Armorique). Armorica loirdnbsp;Bav. 4, 39 p. 295 Britania in paludibusnbsp;40 genannt (got. marei, cf. ahd. muor, slaw.nbsp;morava). Vita Melori 14 Ancd. Boll. V p.nbsp;173: In Armorico regionis Domnoniae etnbsp;Cornubiae. Vita Brioci 8 ASS 1. mai Inbsp;p. 93F: In littore Armorico . . . Locum mo-nasterio sortiuntur, quod brevi fratrum pi-orumque Armoricorum opera consurgit etnbsp;perfioitur .. . Ad earn soli Armorici partem,nbsp;quae postea de eius (Brioci) nomine Brio-censis dicta est. Vita Brioci 40 Anal. Boll.nbsp;50 II 179; Ad regionem devenerunt Armori-cam. Vita Pauli Leon. 2,23 A88 II jo. 115nbsp;E: Armorica regione. Vita Gildae 3, 16nbsp;A8S .29. ian. II p. 960; Cum dei iussu per-venisset in Armoricam quondam Galliae re- |
[Aren .. nbsp;nbsp;nbsp;— Aren-acu-m]nbsp;gionem; tune autem a Britannis, a quibusnbsp;possidebatur, Letavia dicebatur; ab eis ho-norifice et cum gaudio magno susoeptus est.nbsp;Vita s. Cadoci in Canihro- British 8aints p.nbsp;67: In illo tempore, cum venerande memorie Cadocus Eomam adisset, et omnia sanctorum leca per Italiam atque Galliam con-stituta pergisset, gratia visendi reliquiasnbsp;sanctorum, contigit ilium advenisse ad quan-dam provinciani, que quondam Aremorica, lonbsp;deinde Lettau, nunc vero Britannia minornbsp;vocatur. (Stohrez) GIL 111 1919 = Wilm.nbsp;1629; Duci leg. c[ohort. alarujm Britanici-[njiarum adversus Arm[orico Oder -orica-no]s. — ArniOl'icaiius. ND occ. 1, 45:nbsp;Tractus Armoricani (codd. -carie, -ae) etnbsp;Nervicani (von der Garonne bis zur Sonmic).nbsp;37, 1: Dux tractus Armoricani. 13: Subnbsp;dispositione viri spectabilis ducis tractusnbsp;Armoricani et Nei-vicani. 14; Tribunus co- 20nbsp;hortis primae novae Armoric'(an)gt;ae. 24:nbsp;Extenditur tarnen tractus Armoricani et Ner-vicani limitis per provincias quinque. Iduc.nbsp;chron. f. 2 c. 242 D Sinn.: In Armoricananbsp;provincia Fretiricus frater Theuderici regisnbsp;insurgens cum his, cum quibus fuerat, su-peratus occiditur. Iordan. Get. 36,191:nbsp;Armoriciani. lonas de vita Columhani c. 20nbsp;AS8 8ur. 21. nov. y). 474: In Armorieanonbsp;loco, in suburbano Constantiae urbis. Baeda 30nbsp;h. e. 1, 1; Tractus Armoricanus. 21; Armoricana gens. Vita s. Germani auctorcnbsp;Constantio 2, 1, 62 A8S 31. iul. VII p. 216nbsp;F: Vix domum de transmarina expeditionenbsp;remeaverat; et iam legatio Armoricani tractus fatigationem beati antistitis ambiebat.nbsp;Offensus enim superbae insolentia regionisnbsp;vir magnificus Aetius, qui turn rempubli-cam gubernabat, Eochari, ferocissimo Ala-norum regi, loca ilia inclinanda pro rebel- 40nbsp;lionis praesumptione permiserat. 2, 73 p.nbsp;219 F: Armoricanae regionis. lohannes An-tiodienus fr. 201, 3 (4 jj. 615 AT.): Kaxxjyco-viGaxo Ó£ (Asxiog) xal Fóxamp;ovg xovg iv Fa-Xaxia x^ TtQog löJCÉpav tav ’Pafialmv Sfi^axsv-Gavxag xcoQioig' naQSGxxjGaxo xal AQg,oqx%i-a-vovg (cod. aigoQixiavovg) a(p'riviaGavxag 'Pw-gaiav. Vgl. Armorianus. Aren. ¦ . (Mezzolomhardi, Nonstal) GIL V 8110, 370; L. Are. Maravav. (Nonsherg, 50nbsp;Vervb) 371: L. Aren . . . Maurian(us). Aren-5CH-lu von M. Arenus, Arrenus, niderrheinischer 0. im lande der Bataver,nbsp;j. dorf Rindern, 500 meter südlich von Cleve, |
Arentella — Areva
prmss. Ithcinprovinz. Tac. h. 5, 20: Decu-main legionem Arenaci. IA 256,3. 369,5: Harenatio. TP: Arenatio (ul)l., statt Are-naco), linlcsrhdn. erste station auf der streckenbsp;von Nymwegen nach Xanten. Areiitella s. Argentina. Areiitcrus ilf. (San Anton) GIL II 733: Arenterus S. Aleti f. . . . Arcisus Arenteri f. . . . Suatiiis Arenteri lib. Yyl. Aretins. 10 Areiiti-acii-s O. j. Arancy, Aisne. Areiitoiiia vious, O. Merow. me. ARIIN-TOMA. Areiius M. cogn. fS. Isidro) GIL II 2696: . . ndoti Flavi Areni f. cf. Arrenus. arep-eilll-i-S i-stamm, für *arependis (nd dialectisch zu im assimïliert). Nach Stokesnbsp;ableihmg von arepo-. Gallisch-Mspanisdicsnbsp;fchlmaft, fram. arpent, uitspan, arapende,nbsp;ir. airchiun nach d’Arhois de Jubamoülenbsp;20 IIG 12,162 '?e nom de chacim des deux petitsnbsp;cótés de la pièce de terre lahourablc'. Golum.nbsp;r. r. 5, 1, 6: At Galli candetum appellantnbsp;in areis urbanis spatimn centum pedum, innbsp;agrestibus autem pedum CL, [quod aratoresnbsp;candetum nominant,] semiiugerum quoquenbsp;arepennem vocant. Alte glosse zu Gai insti-tut.: Aripennis est semiiugerum in longitu-dine CXX, in latitudine CX; duo aripennesnbsp;iugerum faciunt, qui est centuria. Pard.nbsp;30 dipil. n. 180 t. 1 p. 138, a. 513: Quaternosnbsp;aripennos vineae (ziveinial) . . . quaternosnbsp;arpennos vineae . . . quatuor arpennos vineaenbsp;. . . vineae oultae arpennos quinque ... vineae cultae arpennos, quos pro oblata nostranbsp;donamus. p. 141: Centum arpennos terrae.nbsp;Greg. Tur. h. F. 1, 6: ünus stadius habetnbsp;aripennes quinque. 5, 21 (28): Aripennem.nbsp;Isidor. orig. 15, 15, 4 (aus Varro): Actusnbsp;quadratus undique finitur pedibus CXX;nbsp;40 hunc Betioi arapenne diount, ab arando scilicet. Param gloss, cod. Bamberg. P. II33nbsp;fol. 14'' col. 2: Arapennem Betici uocant abnbsp;arando scilicet, ipse est actus quadratusnbsp;vndique finitvs pedibus CXXC . ita. CXC .nbsp;CXC. CXC. De mensuris metrolog. script. IInbsp;p.137 n. 12 H.: Arapennis vero, quem semi-’nbsp;iugerum dicunt, idem est, quod et actusnbsp;maior, habens undique versum pedes CXX,nbsp;perticas vero XII. Lex Wisigoth. lib. 8 tit.nbsp;.quot;io 4 § 25: Utrinque medietas aripennis liberanbsp;reservetur. 10 tit. 1 § 14: Per singulanbsp;aratra quinquagenos aripennes dare debent. . . . Nisi quinquaginta aripennes concludant. Formul. Turon. 8 p. 140, 3Z.: Vinea, iuris |
mei, babentem aripennos (ear. -is) tantos. GGIL 4 p. 530, 32: Iugerum arripennemnbsp;(aripennem bc). Vita llüari 1 ASS 25. oct. XI 638 I): Exiguam tarnen segetem, unius ferme satam in spatio aripennis, quam cir-cuire non voluit cura solertiae, vis abstulitnbsp;tempestatis. (Die) GIL XII 1657: Conse-cratuin cum bes(s)e vineae arep(ennis). iiré-po-s (wegen des suffixes vgl. Ernault bret. bes-p = siccus, *sit-qo-s) pflug. lm lonbsp;^recurrcns versus ’ (^Mommsen vgl. Sidon. ep. 9, 14, 4) (Bochemaure, Ardèche, saec. 7) GIL XII 202* (auch codex Augiens. 150nbsp;f. 1520: S A T O R AREPOnbsp;TENETnbsp;OPERAnbsp;ROTAS Wescher BSAF 1874 p. 152 aus cod. Par. 20 gr. 2511 f. 60'': adroq | aqlno | tscst | ons-qa 1 qótaq, mit der griech. übersetzung: onbsp;OTtEiqmv aqotqov, xqaTSi eqya rqo%ovg. cf.nbsp;Suidas öccroiq aarcoqog. Wegen der endtmgnbsp;vgl. Ernault dvorico. Derselbe halt übrigensnbsp;auch die übersetzung 'De laboureur Arejgonbsp;tient avec soin les roues’ für möglich.nbsp;Ares-iu-S M. (Pozzuoli) GIL X 2584: luliae.......[quae] et Aresii. Avesiliartosil V. nicht weit von den Are- sd comici und vonArelate. Sallust, hist, fragm.nbsp;(cod. Orléans 169) XVII cf. Hauler, Wienernbsp;Sitzungsberichte 113, 677: Postqua[m] innbsp;Aresinartos[ios?] ve[nere om]ni copia na-vium l[onga]rum. Arestum s. Arisitum. Aretius cogn. M. Aretia F. (Monta-gnana) GIL V 2523: T. Aretius T. C. L) 1. Apiolus . . . sibi et Aretiae Modestae lib.nbsp;suae et T. Aretio Proculo spurio Modestae ronbsp;lib. fil. (Bei Le Buis) XII 5696, 2: Aretius (^fortasse male lecta’). (HüttigweUer)nbsp;Glli 750: Cn. Aretio (dat.). Fpl. Arenterus. Aretol-aiiio-s JID Südgallischemz. bronze. Muret-Ghab. 2707. 2708: APHTOIAMOSnbsp;B NAWY (Namausos). Silber 2710.2713.nbsp;2714: A B NEMAT. Aretilllu-s M. cogn. (St.-Güles, terre de VArgentière) GIL XII 4128: D(is) M(ani-bus) Omullae Aretulli f. Aber cf. Aratullae 6»nbsp;Martial. 8, 32, 2. Areus M. cogn. (Thorda) GIL III 925: Areo . . Areva fl. in Hispania Tarraconensis. PU- [Arentella — ArevaJ |
Arevaci — Argant-onio-s
nius n. h. 3, 27: Arevacis nomen dedit flu-vius Areva. ArCA^aci s. Aravaci. Ai’cverno s. Arvemi. are-verilUS ‘Lpcrs. sing, impcrativ. einesnbsp;vcrhum; cf. ceons (dimitfe). EndlicJier’s glos-sar: Arevernus, ante obsta. Artacus M. (BJicinzdbcrn) CIB 1819: Mansuetus Arfaoi. 10 Arg. nbsp;nbsp;nbsp;(Gefaft-aufschrift aus Citania) Hübncr, Bömische Tlerrschaft in Westcuropa s. 259: Arg (pder Airg) Camali. ai’g- y spiendere, in Arg-una, Arg-entia. idg. arg', arag', rag' silberweif2 sein. gr.nbsp;aQyóg heil, laf. arg-illa tpcifte thonerde (?),nbsp;ai. arjuna- heil, rein; cf. got. arrknij;)a, f. rcin-heit, un-airkns unJicilig. Arg. s. arcantodanos. Arg .. . cogn. (Yragnizsa) GIL III 2250: 20 D. M. L. C. Arg . . . Arga .... cogn. (Pettau) GIL III 4021: C. Antonius Arga . . . Arg-acla s. Argela, Argeli. Argaiuoiiira rillcicht V. (iMm) GILnbsp;II 2856: Ambata Paesica (cogn.) Argamo-nica Ambati uxor f(aciendum) c(uravit). Argain’ou O. j. Argagnon, Basses-Byré-nécs. — Ai’ganoiui fl. j. VArguenon. argant- in piet, Tal-argan, altw. fl. Ar-.'so gan-hell, tv. Arian-hell. ArgauthoniïlS s. Argantonios. arg-ailto- argento- silher, südarische gdf.nbsp;argnto, air. argat arget, gen. argait arggaitnbsp;argit, newir. arggat arcat, spdter airged undnbsp;airgead, hrit., acorn, wnd abret. argant, w.nbsp;ari-ant *arj’ant, mbret. argant archant, nbret.nbsp;arc’hant, vann. und corn, argant = * argento-n, italische grundform argnto- odernbsp;argento-, lat. arg-entu-m, osTc. arag-eto-; gr.nbsp;‘10 Hqy-vQog cf. aQyéx-, ai. rajaté,-m (y rag) n.nbsp;silher, noch in der vedischen zeii entlchnt ausnbsp;av. erezata; armen, ai-tsath; y errg-spiendere,nbsp;ers- glanzen in got. airk-n-s rein, heilig, ahd.nbsp;erban echt, ae. eoroan-stan edelstein, ai. arj-una-s adi. weiftUeh, licht, siTbern. In *Ar-gantonios 31., cogn. *Arganto-s [oder *Ar-gento-s), in Arganto-magus, w. Tal-arian.nbsp;Bas e in Argento-rate, Argento-varia, Ar-gent-illus, caledon. Argento-coxos, entwedernbsp;60 durch lat. argentum beeinfluftt oder dialect,nbsp;fornien; cf. lantu- ncben lentu-. Argailtó-milgllS von M. Argantos, ^des Argantos (eines alten eigentümers) feld\ O.nbsp;1) der Bituriges, j. Argenton-sur-Creuse, dép. [Arevaci — Argant-öiiio-s] |
de l’Indrc, IA 460,2: Argantoniago (agran-tomago coddi). 461, 2: AVgantomago (ar-gantomagum MOQUV, argentomagum T). 462, 3: Argantomago (argentomago A3I0nbsp;QTUV, augusto mago N'). NB occ. 9,31:nbsp;Argentomagensis. 2'P: Argantomago. Pas-sio 31 arcelli 4 ASS 4. sept. II p. 197 C: Argentomagensis aggeris carpens viam. Vilanbsp;II. Aridii 4, 41 ASS 23. aug. V p. 189 B:nbsp;Vico quodam Argentomao (bei Limoges), lonbsp;42 p. 189 C: Cuidam vieo Argentomao.nbsp;191 A.' Argentomaus. Ilcrotv. mz. BECh. 6° s. 3, 107: AEIINTOMA, AEGENTO (vicus). 2) hei Gemhloux; j. Argcntan, dép.nbsp;de la Mandie. — Bemin, nach d’Arbois denbsp;Jubainviïle *Aj'ge)ito-liia.guluiii, *Argen-to'iolum, spater *Argentogelum, O. 1) innbsp;Spanien, j. Torienzo. JA 423,4: Argentiolumnbsp;(oder Argenteola Ptol. 2, 6, 28 = *Argen-toilum, *Argentogilum). 2) j. Argenteuil, 20nbsp;dép. de Seine-et-Oise, gegend von Paris. Bipl.nbsp;J-'erte ji.63,34, a. 697: In villa Argentoialo.nbsp;39: Ipsius monasthiriae suae Argentoialo.nbsp;42: Argentoiali. 3) Argenteuil, dép. Yonne. *.\rglt;‘lllt-Öiiio-S silbcrmann’ (cf. röm. Argentinus), M., zum mindesten in den be-ginn des 5. jh. hinaufreichend. Herodot. 1,nbsp;163: ’AMKÓgevoL ós eg rbv TaorriCaov nqoa-ipilesg sysvovro rm fSaGilsï tav TctntySGkov, Tcö ovvoga fisv fjv ’A^yarDmviog' hvQccvvsvGs 30 ds TaQzijGGov óyómKovzc: srea, s^lwGs ós ranbsp;névta sïmGl Kal sy.aróv. 1G5: AQyavamp;aviognbsp;Si rrjviKavxa ijór] xstslevt-tiKse. Cic. Gat. mai.nbsp;69: Bxspectemus Tartessiorum regis aeta-tem; fuit enim, rrt scriptum video, Argan-thonius quidam Gadibus, qui octoginta re-gnaverat annos, centum viginti vixerat. Strab. 3,2,14 j). 151: AvaKQSovxa g'sv ovrtog sinslv quot;lyray’ out’ av Afiald’irjg iSovXotptjv KSQagnbsp;out’ sxsa nsvxfjKovxd xs Kal sxaxbv TaQxxjG- 40nbsp;Gov jSffötlEÜöfft,” ’HqÓóoxov Ss xai xo bvouanbsp;xov ^aGilscog xaxaygatjjai xaXeGavxa Agyav-’d-óviov. Val. Max. 8, 13, 4: Arganthoniusnbsp;autem Gaditaiius tam diu regnavit, quamnbsp;diu etiam ad satietatem vixisse abunde fo-ret: LXXX enim amiis patriam suam rexit,nbsp;cum ad imperium XL annos natus accessis-set. Cuius rei certi sunt auctores. Asiniusnbsp;etiam Pollio, non minima pars Eomani stili,nbsp;in tertio historiarum suarum libro centum 50nbsp;ilium et XXX annos explesse commemorat,nbsp;et ipse nervosae vivacitatis baud parvumnbsp;exemplum. Plin.'n. h. 7, 15, 4: Anacreonnbsp;poeta Argantbonio Tartesiorum regi CL tri- |
209
Argela — arg-ento-
Argento — Argento-rate
Argento-varia
Arilica
Argentinae civitatis. — 2) Argent-rato, saec. 9, j. Argentré, dép. de la Ilaycnne.
Avgento-varia O. der Itauriel in Germ, super., 1500 meter östt. von GrusscnJieim ininbsp;éElsaji. IHol. 2,9,9: 'AqyivxovaqLa. IA 354,nbsp;3: Argentovaria. TP: Argen.touaria. Am-nüan. 31,10,8: Primum apud Argentariamnbsp;signo per cornicines dato conciirri est coe-ptum. Aurel. Victor epit, de Cues. 47,2:nbsp;10 Hic (Gratiaiius) apud Argentariam oppiduinnbsp;Galliae triginta Alainannorum milia in bellonbsp;extinxit. Huron, clirqn. a. Abr. 2393: Ala-mannomm XXX oirciter milia aput Argentariam oppidum Galliarum ab exercitu Gra-tiani strata. (Paraus Cassiodor. ckron. a.nbsp;377: Alamannorum circiter XXX milia apudnbsp;Argentariam oppidum Galliarum caesa.)nbsp;Oros.'7, 33,8: Gratianus imperator . . . continuo apud Argentariam, oppidum Galliarum,nbsp;20 formidulosissimum bellum incredibili felicitate confecit. Nam plus quam triginta milianbsp;Alamannorum minimo Romanorum detri-mento in eo proelio interfecta narrantur.nbsp;HG 9,8 (Scquan.): Castnim Argentariense.
ArgeilUS M. (Suintes) Hspérandieiil8I-. C. lulius Aemuli(i) l(ibertus) Argeiius.
Arges-is pyrenae. M. (Argiienos) Castil-lon d’Aspet, Histoire des populations pyré-néennes 1842 t. 1 pl. 5 w. 26: Argesis. Vgl. 00 Arcisus, Arquio, Arquius.
Arg-ïciu-s If. Auson. parent. 6 tit.: Ce-cilius Argicius (Agricius Schenkl, Agrycius Mommsen) Arborius. Prof. 17,6: Arborium,nbsp;Arborio patre et avo Argicio.
Arglliciis M. (Chaves) HE 4 nbsp;nbsp;nbsp;16 ad
CIL II 2468: Septumius Argilicus.
*Argilli-acu-in von M. *Arg-illius von Argillus von stamm argo- = gr. ccqyo- glanzend, sckimniernd, weift (niit der nébenformnbsp;•10 argio-), O. j. Argiïly.
Arg-ilus (cf. Argelio) M. Pertz dipl. n. 70 p. 62, 34, a. 697: ArgMlo.
Argiiltorati s. Argentorato.
argio-S stamm auf-ja nében argo- glanzend, heil, = ciQyóg. cf. tv. Sen-argji, in: Arg-icius, Argio-talus; c/l W. arg-lïtus, arg-illa, arg-entum, ai. arjuna; piet, arg innbsp;Tal-org.
Argio-talu-s mit weift er stirn, von ar-50 gio-; Stokes vgl. ir. Tol-org und Tol-arg, Talorggan, Talorgg, gen. Taloirc, cy. talnbsp;stirn, piet. Tal-orgg, Tal-orc, Thal-arg, Tal-org, Tol-arg(g), w. Tal-arj(g)an; mbret. erebnbsp;scJmee, j. ere’h, w. eiiy, eira von airg?
(Worms) CIP 891: Argiotalus Smertuli-tani f(ilius) Namnis (aus Nantes) equ(es) ala Indiana.
Arg-iria O. ivarscheinlich iberisch.
Arg-ita /?. in Irland, j. Bann. Ptol. 2,
2, 1: Agyita noragov fxjlola/.
Arg-ul)imii O. j. Argoulcs, Somme. Ai'goiis M. Pupyrus-urkunde a. 359 p.nbsp;Chr. Hermes 19, 419: AovXov ctvxov o|ró-fiarij quot;AgyovTLV — éï xal si' rivi êtégeo ovó- lOnbsp;pan xaXhs rjnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;yêvi Pallov.
Arlielas s. Arelas.
iiri- ir. air-, aur-, er-, ir-, cy. er-; ver-siarkungs-partikel in Ari-albinno, Ari-aldu-num, Ari-amnes? Ari-anilla? (Stokes), Ari-conium.
-ari in Nov-aria fl., Voc-arium.
Ari . . . (Vicenza) CIL V 3160 add.: Lollia Ari. . .
¦Aria in Baetica. Mionnet 1 p. 12. nbsp;nbsp;nbsp;20
-aria in Berl-ari-a.
-ai’ia in F. Cambaria, Cavaria.
-aria mase. ia-sfamm, in rann-aria. Al'i-acu-S O. s. *Arriacus.
Ari-albilUlO O. = civitas Basiliensium, j. Burgfeldon. TP: Arialbinum, Arialbin-num. 'lA 238,3: Artalbinno. 252,1: Art-albinno.
Ari-alflniimn O. in llispania Baetica, Plin. n. h. 3, 10.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30
Ari-aiimes M. Galater-hauptling. Athen. 4,34 {FHG 1, 334): Ev ós rij xQLvrj b av-tbg 0vXagyog ’Agiapvrjv iprjal rov Palurrivnbsp;TtXovaieótavov bvra STtayystlaeamp;ai saxiaGainbsp;PaXaxag navxag sviavxbv xal xovro Gvvxsls- -6ai notrjGavxa ovxmg . . .
Ariau-illa F. cogn. (Verona) CIL V 3459: Ex [familija Arianillae.
. . . ariantis ilf. cogn. (London) CIL VII 1336, 1228: . . . arian(us).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
*ariax, *ariak-s, air. aire gen. aireeb princeps, urir. ^arieks primat, ai. aiya-ka-snbsp;quot;ertvürdiger mann’ zu arya- zugetan, fromm.nbsp;Arica s. Atica.
Ari-coiiium (ef. Viro-conium) O. IA 485, 3: Ariconio.
Aricus M. cogn. (London) CIL VII1336, 90: Arici m(anu), Ariei ma(nu). (Poitiers):nbsp;Arici. (AUier) Sch. 478:'Arici ma(nu).
Arida fl. j. l’Ardre. Acta Macrae 3 ASS 50 6’. ian. lp. 325: In insulam, ubi Arida flu-violus in fluvium influit Vidulam, ducta est.nbsp;Aridiiis, Arigiiis s. Aredius, Aregius.nbsp;Arilica s. Arelica.
[Argento-varia — Arilica^
-ocr page 122-215
Arillate — Ar-ïvo-s
216
217
Arizago
Aro-enis
218
M ... TOM. (TOpfcrmarlce aus Poitiers) Sch. 484: Arivus L. f. Arizago, In pago. Parel. dipl. t- 2 p. 423, a. 565. Arlapo s. Arelape. Arlate, Arlatu s. Arelate. Arlavis O. Merow. ms. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 228 n. 520: MALLO AELAVIS. Arlincuiu O. j. Arlanc, Puy-de-Póme. 10 Ai’liicus O. j. Saint-Cassien, gemeinde Cannes, Alpes-Maritimes. *Ariii-aiiCixni von *Armus oder *Arma, O. in Hermencum, j. Herment, dép. Puy-de-Home; cf. O. Almancum von fl. Alma innbsp;Ligurien. Arinani-acii-s pagus s. Longnon, Atlas p. 153. Al'niasto(n) pgrenae. G. celtisch oder hashiscli? (Valcdbrère) LucJiaire p. 55 n. 20 146; Armastoni deo. Armicuin G. (Carvoran) GIL VII 744: Deo Armicum (?) Hoenius (?) v(otum) s(ol-yit) l(ibens) m(erito). . . . armilhis M. (Merida) CII. II 571: M. lunius M. P[a]p. C. . . . armillus. *Arinint'ilCU-s M. ir. Airmetagh. Aniiis (lis Avuns?) fl. j. Arundel. Bav. 5, 31 p. 426, 8. Armis F. cogn. (Este) GIL V 2684; 30 Satria D. 1. Armis. *Arm-isa fl. j. die Erms, nbfl. des Neckar. — Arinisses 'aw der Erms’. (Metzingennbsp;an der Erms) GIB 1648: I(ovi) o(ptimo)nbsp;m(aximo) Confanesses Armisses v. s. 1. 1. m.nbsp;’die tcmpelgenoften an der Erms’. Armistae V. in Halmatien. Plin. n. li. 3, 143. ArniOgaS comes. Victor Vitensis hist, pers. Afr. 1, 43 sqq. 40 Ar-mogio-S ’ser groft’ von intensiv-par-Wkel ar- ser und mog-io-s von y mog, idg. magh helfen, vermogen G. heiname desnbsp;Mars. (St. Velt an der Klein-Brau) GILnbsp;III 4014; Harmogio [A]ug(usto) sac(rum)nbsp;0. Marius Serotinus ex iussu. (Seckaunbsp;in Steiermark) 5320; Marti Latobio Harmogio Tioutati (fiir Toutati cf. p. 1163)nbsp;Sinati Mog[i]enio C. Val. [VJalerinus exnbsp;voto. (Perivart) 5672, befter EE 2 p. 445 50 w. 988: Marmogio (lis [HJarmogio) sacr(um). (Ober-Pannonien) EE 4, 472: Marti Ma[r]-mogio Aug. s. Marmogius. Ariiiorici s. Aremorici. Arinorianus M. (El Kef) GIL VIII |
1643: lulio Casto Armoriano equiti Eo-mano Cubernio vixit armis XVII lulius For-tunatus Armorianus Cubernius et Homulia Saturnina parentes locus datus a lulio la-nuario jrai’ente suo. Vgl. Aremorici. *ArR-acii-S naéh d’Arbois deJubainviUe von Arïnus, O. j. Arnac, Bhóne. Audi innbsp;Arignac, Aregny und Arnago (Trentim).nbsp;God. Paris. 4883 A ad a. 701 — 7'05; In co-mitatu Lemovicensi in pago Arnaco.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Arnageiie, Arnagiiie s. Ernaginum. Arnalia G., beiname der Minerva. (Vil-ley-sur-Tille en Bourgogne, beiAutun) Orelli 1961 = Lejay, inscr. fausses ou suspect esnbsp;n. IX p. 243—247: Mercurio et Minervae jnbsp;Arnaliae | Numinib(us) Augustor(um) sacrum. O. Luoceius Mareellinus deeur(io)nbsp;v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). Bie ziceinbsp;er sten zeilen sind spater zugefügt; Mercurionbsp;et ist falsch, Minervae Arnaliae ver duchtig. 20 *Ar-uëmëtRiu O. Arueineticl V., bewoner der Terre d’Argens, des teils der erz-dioecese Arles auf deni rechten Bhóne-ufer. (Jonquières ini canton de Beaucaire) GILnbsp;XII 2820: Arnemetici. Arnius M. (Triest) GIL V 522: L. Ar-nius L. f. Pup. Bassus mil. leg. XV Apol-(linaris). -ar-iio- ableitungs-suffix, air. -arn, abret -arn -ern. In: *ës-arno-s msen, air. iarn, 30nbsp;abret. hearn, *it-arn, *loc-arno-s lêc-arna,nbsp;*lov-arno-s, *scov-arna or, *val-arno-s (?),nbsp;M. Ag-arna?, Cov-arno, Dous-arni, Segi-arnus, O. Bern-amum, Lib-arnum. ai'UO- stamm in fl. *Arnogilum, j. Arnoul, dép. Charente inférieure, M. und fl. Arnon;nbsp;Orn-ava; cf. alno-, ermo-, orno-. Arno(n) M. Miracula s. ApolUnaris 2, 17 AS8 23. iul. V i). 357: Erat quidem Martinus de Arnonis cohorte (= in curte 40nbsp;Arnonis in Burgund) villa cognomine. Arno(n) fl. nbfl. des Cher. Arnus fl. ist nicht celtisch. Aruuval M. Vita Kiliani 1 A8S 8. iul. \1 p. 613 A.' Arnuvale (abl.). -aro in *Tett-aro. -aro(n). (Magdalenenberg) CILlll 6505: Secundus . . . aronis f(ilius). Aro-aima s. Arvanna. Avocio F. (Leon) GIL 11 5085: Anneiia 50 Arocio fil(ia). Aro-euis fl. im lande der Biablintes, j. l’Aron, mündet in die Mayenne bei Moulain.nbsp;Pard. dipl. n. 230 t. 1 p. 215, a. 615: In [Arizago — Aro-enisj |
Arogus — Arrelensis
oppido Diablentis, iuxta ripam Aroenis flu- ' violi. ?Arog'US M. cogn. (Spitalherg heiKlagen-furt) GIL III 4980: Coriielio Arogo. (Pola) V 40: Arogo Aug. lib. tabular, et Aeli[s]nbsp;Valeriano Eroti 6|e]. Arogus patri et fratri-[b(us)] dulcissimis. Ar-ola fl. j. die Aar. Fredegar. chron. 4, 18, ad a. 598—599: In laco Duninsenbsp;10 (Thuner see), quem Arola flumenis influit. ArOll O. j. Aron im archidiaconat Laval. BN 1883 p. 484. .aroniiis M. (Cividale) GIL'V 8891: . aronio Hilarion . . Ai’-OUllil fl. j. l’Aronde, nbfl. der Oise. Baudemtmdi vita Amandi 6,24 ASS O.febr.nbsp;I 853 C: Seous Aronnam Iluvium. -arO-S suffix, bret. -ar, in: *bud-aro-s, Kav-aQO-g Cav-aro-s,*lab-aro-s *su-lab-aro-s,nbsp;2ü *lax-aro-s (gleaming, glittering), fl. Nab-aro-s,nbsp;M. Sam-aro-s, ms. //aros. Aro-trëbae V. in lEspania Tarraconen-sis. Disen namen fürten spetter die Ar-tabri. Strab. 3, 3, 5 p. 154: ’'Eyovae dè oi ’'AQXcc^qoi nóXiig Gvyvag èv xóXnm övvoixov-gsvag, ov oi nXéovxeg xal iQÓgsvoi roig xo-noig ’AQXa^Qwv Xigiva TXQoOayoQEVovaxv' oxnbsp;óe VVV xovg ’AQxd^Qovg ’AQoXQe^ag xaXovatv.nbsp;samp;vnj gsv OVV nsQL xQiaKovxa xrjv imqav vs~nbsp;30 gsxcei xfjv (isxa'^v Tdyov xal xcóv AqxÜ^qxov.nbsp;Plin. n. h. 4,111: Arroni, Arrotrebae. 114;nbsp;Ibi gentem Artabrum, quae numquam fuit,nbsp;manifesto errore. Arrotrebas enim, quosnbsp;ante Celticum diximus promunturium, boenbsp;in loco posuer’e litteris permutatis. 119: Enbsp;regioneArrotrebarumpromunturi. cf. Arroni. Arovintiis M. cogn. (Pocitelj) GIL III 2993: D(is) M(aiiibus) Arovinto. arpa heirfe ist germanisch. Fortun. carm. io praef. 5 p. 2,14 Leo: Barbaros leudos arpanbsp;relidens. Arpagoïie vicus, O. j. Arpajon, Gantal. Merow.me. BN3®s., ^.8(l890)jp. 177 n. 136:nbsp;AEPAGONE B fLEODEEAMNVS M. Arpecio(n) ilf. cogn. (Besiutta) GIL ¥ 1828: Q. Ful(vius) Arpecio. Al’peniims m arpa dunkél? pyrenae. G-. (Gomminges, im museum m Toulouse) Orellinbsp;5872: Arpenino (pder Arpenno) deo Belexnbsp;50 Belexeonis f. v. s. 1. m. arp-BimilS s. arepennis. ArpO M. (Villa Anul y Gastro) Bevista archeologica (Lisboa) 1890 p. 73: Arponbsp;|T]ure|i| f(ilius) Faustanus. [Arogus — Arrelensis] |
*Ar(Hiiiii-aCU-S O. vom gentUicium Ar-quinius, -ia, in Arcliignai, Allier. Arquio(n) Jlf. cogn. (Monteagudo) GIL II 2990: Marti invicto Statutus Arquio v.nbsp;s. 1. m.; cf. Arquius, Arcisus, Argesis. Arqilius M. (Gondeixa) GIL II 377: Arquia Helena. (Trujillo) 632: Mailo Ar-qui f. (Bei Garriga) 2373: S(extus) Ar-qui(us) Cim[bri?] l(ibertus) Saur(. . ,...) V. s. l(ibens) m erito). (8. Martinho de lu Dumo) 2433: Apil[usJ Arqupi]. (Avellar)nbsp;2435: Arquius Variatp]. (S.Joao do campo)nbsp;2458: Anicius Arqu[i]i (filius). (Yalenganbsp;do MinJio, saec. 1) 2465: Aeturae Arquinbsp;f(ilio). (Astorga, a. 152 p. Chr.) 2633: Ex gente Visaligorum Antonium Arquium. (Calderucla) 2834; Marti Aug(usto) aramnbsp;posuit A. M. Munerigio Arqui(i) f(ilius) 1. m. Vgl. Arqui-o, Aro-isus, Arc-iu-s, Arg-esis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 -arr- Iberisch? iw Bibotarris, Bontar, Hal-scotarris, Hanarrus, Hontbarrus, Hotarr..., Hotarris, Orcotarris, Oi’cvarrus, Orgvarra, O. . .arrus GIL III 4947, Senarre fem. Arr. . . . (Cividale) GIL V 8110, 48: Q. Arr .... (Wilderspool bei Warrington) VII 1336, 91: An-.... cogn. (Lincoln) cf.nbsp;1334, 9: Arri. Arr-abo(n) s. Ar-abo(pi). Arraboiia O. j. Badb. ND occ. (Pann.I) 30 34,4: Arrabona. 5: Arrabona. 15: Cuneusnbsp;equitum stablesianorum, Arrabonae. 16:nbsp;Equites promoti, Arrabonae. 27: Praefectusnbsp;legionis decimae quartaedeoimae geminarumnbsp;militum liburnariorum, Arrabonae. IA 246, 3. 263,1. 267,10: Arrabona. TP: Arrabo. Vgl. Ar-ab-o(n). Ar radius M. (Bom, a. 103) Henzen, Annali dcll’ InsÜiuto 1885 p. 239 n. 4: M.nbsp;Arrad(ius) Prisons Traianenses Baetasius. 40nbsp;cf. (Piperno vecchio) GIL X 6439: L.Aradionbsp;Eoscio Eufino Saturnino Tiberiano, Arraedo(n) M. eines freigelaftmen. (San Esteban) GIL II 2826: Arraedo f(ilius). cf.nbsp;Arrenus. Arra-genus M. (Göln) CIB 312: Man-suetus Arrageni f. Arragina O. s. Orgenomesci. Arragone O. (Vicarello) GIL XI 3281 —3284: Arragone (-em 3281, Abragone 50nbsp;irrtümlich 3284). Arraticuni O. j. Arras, Ardèche. Arrelensis pagus s. Longnon, Atlas p. 114. |
Am-aca
Art-abrï
Artado
Artemis
¦nóXiig (jvpmg iv xóknco avvoiKov^ivctg, 'or ol Ttllovreg Kal ^Qm/ievoi totg xónoig ’AQxa^Qavnbsp;h^éiia TCQoGayoQSvovGiv' ot öe vvv xovg 'Aq-xa^Qovg'AQOXQ£§ag KalovGLV. Dann,vermut-lich aus Artemidoros: quot;Eamp;vt] fx'ev ovv nsglnbsp;xQiUKOvxa xriv lóiQav visstal xxjv [lexa^v Ta-yov Kal Tcar ’AQxé^QcoV svSaifiovog êi xijgnbsp;%(ÓQag vnaQj^ovOrjg Kaxa XE xaQitovg Kal jSo-GKrifiaxa xal x6 xov %^vöov xai aQyvQOv xalnbsp;10 xwv TtaQanlxjGÓoav (d. i. KaxxixEQOv) Ttkijamp;og.nbsp;3, 5, 11 p. 175 (aus Poseidonios): Ai öhnbsp;KaGStxEQiÓEg Sixa fiÉv siai, KEÏvxap S’ èyyvgnbsp;alïiikmv TtQog uqkxov anb tor xwu ’Aqxu^qoivnbsp;Ixfiêvog TiElayiai. Mela 3, 1,13: In ea pri-inum Artabri sunt etiamnum Celticae genlis, deinde Astyres. In Artabris (artabresnbsp;A') sinus ore angusto admissum mare nonnbsp;angusto ambitu excipiens Adrobricam ur-bem et quattuor amnium ostia incingit.nbsp;20 Agathem. 4,16: ’Anb PaÖEiqav Sia ’Ieqovnbsp;UKQaxtj^iov ETtl ’AQxa^QMV XigÉva oxuSlolnbsp;7952. Artemidoros hei Plinius 2, 242:nbsp;Artemidorus adicit amplius a Gadibus cir-cuitu saori promunturi ad promunturiumnbsp;Artabrum, quo longissime frons procurratnbsp;Hispaniae, 891Y2 milia passuum. (Darausnbsp;Martian. Cap. 6,611 p. 206,19ii; Ad aliudnbsp;finale promunturium, quod Artabrum me-moratur.) 4, 113: Artabrum promunturionbsp;30 longissime frons procurrit Hispaniae = Ne-rimn (nicht Cap Ortcgal, wie C. MiiUer will).nbsp;Ptol. 2, 6, 21: KaxÉiovai Ss xa fier xceqI xbnbsp;Msqwv axQcox^Qiov ’Aqxa^QOi, sv oig nóXsignbsp;KXavdLogÉQiOv, Nooviov. Artado O. j. Arthel, Niëvre. Arta-düinuil s. Arte-dünus, *Arto-dünus. Art-ifgilOS patronymicon, ir. Artan. M. Brash pi- 137: Artagni (genetiv). Artahe, Artelie pyrenae. (iberisch?) lo-40 cal-G., villeicht einfacher O. Ardet. (Dorf Saint-Pé-d’Ardet) Bevue de Commingesnbsp;1888, ‘,P trimestre: Deo Artahe L. P(ompei)nbsp;Pauliniani. Barry, Les Eaux thermales denbsp;Lez; cf. Bu Móge, Mémoires de la Soeiéténbsp;archéologique du Midi 7 p. 33. Second re-cueïl de quélques inscriptions romaines — BAnbsp;13, 2 (1857) p. 681: Lexeia Odanni f(ilia)nbsp;Artebe v. s. 1. m. (Saint-Bertrand de Comminges) BA 16, 2 (I860) p. 487: Deo Ar-50 tahe. (JeM in Toulouse) p. 489: Arteienbsp;de[o] Bonnexi Amandis v. s. 1. m. Art-aio-s nach d’Arhois de Juhamville von artos bar oder arta burin; G., name fürnbsp;Mereurius, nach Bhys = Mercurius Cultor [Artado — Artemis] |
CIB 1591, cf. to. ar plough-land. (Bei Beaucroissant, canton de Bives, Isère) GILnbsp;XII 2199: Mercurio Aug(usto) Artaio sa-cr(um) Sex(tus) Geminius Cupitus ex voto. Art-alb-iiiiiu-rn s. Arialbinnum. Artaili V. (Drizzona tvesüich von Pia-dena) OIL V 4088: luventuti Artanorum posuit collegium. Art-aii-iu-s ableitung von Artos, M. (Kutatz) CIL III 6365: Artani Marei. 10nbsp;(Bom) VI 12452: D(is) M(anibus) M. Artani Atenei f. Ar-taiiii-eusis. Fortunat. carm. 10,5 Ut. 10 Ut.: De oratorio Artannensi. cf. Ande-tbanna. Artas M. cogn. (Verona) CIL V 8118, 2: Artas Sidon, Aqxa[g] HeiSw . . Ar-taiiiiO-li aus Aretaunum 'ad Tau-num’, von are und Taunos ’am Taunus’, ’vor der h'óhe’ gelegener O., die ztvischen 20nbsp;Praunheim und Heddernheim ligende Iled-dernburg, auf dem heidenfelde bei Ileddern-lieim. Ptol. 2, 11, ISi’Aqxavvop. Ar taunus villeicht in ARA'NVS FEC(it) (fig.) bei der Saalhurg. ai’favus ’cuUellus’ nach Ernault ’stein’ mlat, federmefter, mefter, abret. altin rasier-mefter, ir. altan, w. ellyn, acorn, elinn. Art-branauus s. *Arto-branagno-s. Arte . . CUS topischer beiname des Mars. 30 (Flieftem, kreis Bitburg) CIB 840 = WKnbsp;7 (1888) n. 7 spi. 147: [In b(onorem) d(o-mus)J d(ivinae) Leno Marti Arte . . co. Arte-dunus s. *Arto-dunum. Artegia villa j. Arthies, Seine-et-Oise. Pard. dipl. n. 413, a. 690. Arteha s. Artaba. Art-elia F. (Périgueux): Artelia Sabina. Vgl. Artilius. Arteniia O. Vita DomiUani 2, 15 ASS 4.0 L iul. I 53 A.- Eremum, quam quaeris, usque ad petram, quae Artemia (nach d’Ar-bois de Jubainville ’la pierre d’Artemius,nbsp;nom grec’) dicitur, a dextra, seu laeva, subnbsp;integritate tibi cedo. 16p. 53C.- Usque adnbsp;petram Artemiam. Arteniis griechische bezeichnung einervil-leicM galatischen göttin. Plut. mul. virt.p.2b7 F: ’EniqictvsGxsqav S’ avxrjv (Kdyjiai’) inolsinbsp;Kal xb xrjg Aqxsgiëog isqsiav sïvai., Iqv pa- 50nbsp;XiGxa Falaxui GÉpovGi, nsqt xs nopnag Sslnbsp;Kal d’vGiag KexoGyrjpÉrtju ogaGO-ai peyalo-TtQsnamp;g. amator. c. 22: ^Hv dr xji Kdypynbsp;xaxacpvyr) Kal TtuQapvamp;ia xov xtdamp;ovg, leqm- |
Arten(n)-acu-s
Artini-acu-s
6vvrj nctTQWog ’A^ré^iSog' %al ra iroAA-ci naQcc rrj amp;ea êiszQL^ev, ovöét a nQOGiejisvrj, jivca-^évmv 7tol).S)igt; jSaCiXémv xat övvaSrmv avvi]v.nbsp;Polyaen. strat. 8, 39: Tov Sivatov ywijnbsp;%allH Gmy,axog xai ccQery rpvx^g BijxlssGtéftjnbsp;Kdfifia' xal yaQ ijv’A^réfiiSog teQSia, rjv fia-liaxci FaldtaL GÉ^ovGi, xal rjv sv te nofinaLgnbsp;xal S'vGLaig del fisyaXonQsnag xal Gey,vSgt;gnbsp;xsxoGyrifilvti.
10 Arten(n)-acu-s nach d’Arbois de Ju-hainville von M. gentïlic. *Artenus, var. von Artennus, 0. in Artenac (j. commune denbsp;Saverdun, Ariège; commune du .dép. de lanbsp;Charente; hameau du dép. de la Charente),nbsp;Arthenay (écart de l’Hommet, Manche), undnbsp;Artenay (commune du dép. du Loir et; dreinbsp;hameaux d’Artenay [Maine-et-Loire, Deux-Sèvres, Vienne]).
Arthiaiuis M. cogn. (York) CIL YII 20 1 331, 16: Arthianus. [AJrthianus.
Ai’tlioiia s. *Art-ona.
Arti Oder Atti (fig.). (Paris) BE 1882 | p. 114.
Artia s. Arti-acu-s.
Arti-acn-s, Arti-aca f., scil. villa, nach d’Arhois de JuhainviUc ableitung vom röm.nbsp;gentilidum Artius. 0. l) römische stationnbsp;zwischen Troyes und Chalons-sur-Marne, j.nbsp;Arcis-sur-Auhe, Aube. IA 361,4: Areiaoa.nbsp;30 Vita Genovefae 7, 35: Artiacum (var. ar-cHacam; archaiam cod. Aug. XXXII a 1.nbsp;w.) oppidum. 39: Ab Archiaca oppido . . .nbsp;In urbe Arcbiaca (arcbaica cod. Aug.).nbsp;Fredegar. chron. 3,71: Sigybertus cum ex-ercitu Arciaca resedens. Vita Fidoli 5 ASSnbsp;Ki. mai III p. 589 F: Ajciacas castrumnbsp;transire volens. Merowing, mz. ENF 1836nbsp;p. 407: ARCIACA. EN 3® s., t. 6 p.11—nbsp;72 n. 6: ARCIACA FITVR. _p. 72 w. 7:nbsp;•io ARCIACA PITR. t. 8 p. 175 n. 123: ARCIACA B DAOVALDVt^. m. 124: AR-ClACAE B MNRINOsd. 1869 p. 276:nbsp;ARCIACAS B MAVRINOS. w. 125: AR-CIAGO B CERANIO MO.—Arciacensis.nbsp;Vita G-enovefae 7,34: In Areiacinse oppido.nbsp;Fredegar. chron. 4,19, a. 599: In Arciacin-sem campaniam. Vita Victoris 1, 3 ASSnbsp;26. febr. III _p. 666A.- In Arciacense territorium. 2,9j9. 667A.’ In Arciacensi castro.nbsp;.'io Über den Arciacensis pagus s. Longnon, Atlas p. 110. 2) (a. 757) Maffei, Verona ïl-lustrata 1, Verona 1731, I**, p. 46: Viousnbsp;Artiacus (bei Verona). 3) j. Eessy. 4) Ar-ces (lis Arce) en Graisivaudan, commune de
Holder, AUcelt. Sprachschatü. I.
Saint-Ismier, Isère. Pard. dipt. n. 559 t. 2 p. 375, a. 739: Colonica in Glisione ... propenbsp;de Arcia (fem. von Artius). 5) in Arsague,nbsp;Landes. 6) itdl. Arzago bei Mailand. 7) innbsp;Arzaga bei Bergamo. 8) Artiaco, ]. Arsagonbsp;in der Lombardei. 9) Arciacas, acc. pil- f-gt;nbsp;j. Assé-le-Bérenger, Mayenne. 10) Artiacus,nbsp;j. ArQay, Vienne. 11) Arsiaco (ablativ) j.nbsp;Arcy-sur-Gure, Yornie. 12) Arciacus j.nbsp;Arcy-Sainte-Eestitute, Aisne. 13) Arciacus lenbsp;nach d’Arbois de Jubainville in j. Arciatnbsp;oder Arcieux, commuMC de Saint-Jean-de-Thurigneux, Ain. Audi in Südfranlcreich:nbsp;Arsac, Gironde; Arzacg, Basses-Pyrénées;nbsp;Arzac, commune de Cahuzac, Tarn; Arsac,nbsp;commune d’Auzers, Cantal; Arsac, communenbsp;de Garat, Charente; Arsac, commune denbsp;Saint-Frejoux, Corrèze; Arsac, commune denbsp;Coubon, dans la Haute-Loire; Arsac, commune de Saint-Pierre-du-Champ, dans la 20nbsp;Haute-Loire. Viïleicht auch in Arcia, Capi-tolini Maximin. 28, 8: lt;(Inter)gt; Aquileiam ¦nbsp;et Arciam.
Arti-cno-S patronymicon ’son des Artos’,
M. (Angora) CIGr III 4039, 38: MovGa-vog Aoxixvov.
Art-idiu-S ableitung von Artos, gentilic.
M. (Eom) CIL VI 200 (a. 70 p. Chr.):
T. Artidius Theagen. 12471: T. Artidio Martiali. (Bir Haddada) VIII 8714: L.Ar- 30nbsp;tidius Muttun.
Al'ti-dnnilS o. s. Artedünus,*Artodi1num.
Artigeili s. Artogenos.
Artigi O. iberisch, in Baetica, j. Alhama. Plin. n. h. 3,10: Artigi quod lulienses. Ptol.
2, 4, 9: (Agriylg. Fin anderes Artigi j. bei Quintana am ft. Ortiga IA 416, 1.
Artila. (Bom, a. 227) CIL VI 2799:
M. Aur. M. f. Fl. Artila Plii[lippop. vico] Stairesis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
Artili-Scu-s vom gentile Artilius, O. in der umgébung von Eu, Seine-Inférieure. (a.nbsp;751) Pertz dipl. p. 109, 13: In pago Tellaonbsp;. . . Artiliaco. Vgl. Ateliacus.
Art-ilius ableitung von Artos, Jlf. cogn. Artilia F. gentile. (Brescia) GILY 4535:nbsp;Artilius Gregorius. (Aquileja) 8123, 6: Artilius. (Lyon) Boissieu p. 200, 29: Artilianbsp;Martia. Vgl. Artelia.
Art-illus 31. (Lyon) Allnier ct Bissard f)0 w. 32: G(aio) Geminio Artillo vet(erano)nbsp;leg(ionis) VII Aug(ustae).
Art-illi O. j. Artins, Loir-ct-Gher, und *Artiin-acu-S O. j. Ilerzenich, hreis Duren,
8 [Arten(u)-ilcu-s — Artiui-Slcu-K]
-ocr page 128-227
Art-inu-s — Aru-anna
228
von Artiniu-SM. GIL VI 3186: C. Artinio Victore. Art-iuu-s ahleitung von Artos, M. cogn. (Trier) CIE 817: Acceptio Artino. Al’tio(n) göttin, von artos har oder arta bcirin. (Muri hei Bern) GIL XIII 5160 =nbsp;Ilühner, Exempïa 901: Deae Artioni Licinianbsp;Sabinilla. cf. (Bollendorf hei Bifburg) BJnbsp;55/6 s. 245: Artioni Biber. 10 *Artio(n) vom gentile Artius, O. j. Argon, Cóte - d’Or. Artisi-acu-S O. j. Artezé, dioecese Angers. Art-iu-s nach d’Arhois imd Stohes ^son des Artos, Barenson, Fite-ursé’, röm. gentile,nbsp;ahleitimg von Artos har, M. Art-ia F. cogn.nbsp;(Fhersdorf) GIL III 4376: Ala Panno.nbsp;sign(ifer) tur(ma) Arti. (Pozguoli) X 2622:nbsp;M. lunius Artius collibertus. Vgl. 0. Arti-20 acu-s. arto- ir. art stein, davon *artinna ra-• siermefter (bret aoten, w. ellyn), c/i Arturus? Arto(n) ahleitung vom gallisclien namennbsp;des haren, M. IBN 6833. In O. Artona,nbsp;Artonacus, Artunnacum. *Arto-)()oduus M., cy. Artb-bodu, Artb-uodu. *Arto-branos M. in ir. Art-bran gen. Art-brain. Basu demin. *Arto-bl'aii-agllO-Snbsp;30 urcéltisch (Stokes), M. Adarmani vita Go-lumhae 1,33 j). 62: De quodam Artbranano.nbsp;63: Fluviusque eius loei, in quo idem ba-ptisma acceperat, ex nomine eius Doburnbsp;Artbranani usque in bodiemum nominatusnbsp;diem, ab accolis vocitatur. Arto-bi’ïga 0. Mgel, feste des Artos. (In Vindelicien, hei Laufen) Ptol. 2, 12, 4:nbsp;'AQto^Ql'yct. (In Noricum, hei Trawistein?)nbsp;TP: Art(i?)obrige. cf. Ardo-brica. 4u *Arto-(lrino-ii O., des Artos feste, j. Ar-tlmm, Loire. *Ai’to-galo-S nach Stokes von artos har und -galos stark, M. ir. Art-gal, -ghal. *Arto-genos w. Artbgen (rex Geretici-awn) ^des Baren son\ in 0. Artigeni (fundi) (9. jh.) hei Marseille. *Arto-gnavo-s nach Ernaidt von gnou hekannt, M. hret. Arth-nou. *Ai’to-inaglos nach d’Arhois de Juhain-50 ville ^fürst, honig der haren’, cf. deutsch Beriirich, M. w. Artb-mail, Artb-vael, hret.nbsp;Artb-mael. IBGh 62: Artmali Tecani (fil.). *Art-0na vicus, O. j. Ar tonne, arrond. de Biom, canton d’Aigueperse, Puy-de-B6me. TArt-inu-s — Aru-auna] |
Greg. Tur. glor. conf. 5: Apud Artbonam Arvernensim vicum . . . Ab Arctbonensimnbsp;vicum . . . Ad vicum Arctbonensim. Vitanbsp;pafr. c. 5, 2: Artbonensis vici. Artoil-acu-S vicus, O. j. Arnac-Pompa-dout, canton de Luhersac, arrond. de Brive, Gorrèse. Merow. ms. BFGh 26 j). 451. —nbsp;BN 1862 p. 235: AETONACO. Vgl. Ar-tunnacus.. Artoii-OSCiis O.j. l’Aragne, pays de Gap. lo Pard. dipl. n. 559 t. 2 p. 374 (a. 739): Innbsp;Artonosoo. *Arto-rlx M., ir. Artri. Arto-S ’har’ (d’Arhois de Juhainviüe), ir. AI. Art, gen. Airt (= arti) dia gott, w.nbsp;hret. artb, piet. Art(-ablar), nach Frnaidt sunbsp;w. artbal knurren, hret. barzal hellen.- M.nbsp;Bronse-mz. der Gamut es, BN 1842 pIXXInbsp;n. 17 p. 431 = Mur.-Ghah. 6382 —6386:nbsp;ARTOS. In: *Arto-boduus, *Arto-branos, 20nbsp;Arto-briga, *Arto-dunum, *Arto-galos, *Ar-to-genos, -maglos, -rlx, und in ahleitungennbsp;wie cogn. Artinus, gentilic. Artanius, Arti-cnos, Art-idius, Art-ilius, Artio(n), Artius,nbsp;fem. Arta, And(e)-arta, Artaios (Mercurius).nbsp;cf. Su-artus. artu- stein, in artva, artuosus, ArturusV Artula P'. (Beneuvre, McurtJie-et-AIoselle) BSAF1886 ji. 201: Artula memoria. (Trier)nbsp;Kraus n. 216: Artula.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;;«) Artiillia F. (Orsonoha) GIL II 8. Avtlinil-acvi-S i:owilf.*Artunnus, Arto(n), O. j. Arthonnay, Yonne, vgl. Artonacus. avtn-ÖSUS. Vita Sequani 1, 6 ASS 19. sept. VI 38 A: Gallis quidam artuosus. Artur-ill-s M. Adamnani vita Golumhae 1, 9 p. 35. 36: Arturius. Art-Ul‘US von art stein oder nach Zimmer aus lat. Artorius?, M. cy. Arthur (ir. Arturnbsp;ist lefmwort), ein nordbrittanischer sagenhcld. 40nbsp;Vita Gildae 5: Arturi regis. . . . Artburonbsp;(dat.). . . Arthurus. . . . Ab Artburo rege . . .nbsp;Pro Artburo. ... 6: Ab Artburo rege. . . .nbsp;Arturum . . . Rex Artburus. 10; Ab Arturonbsp;tyranno. artva fem. %-stamm, cisalpinisch, grah-stein; air. art stein, grahstein, arteini pebbles; cf. Artemia tmd spdtlat. artavus cultellus.nbsp;Bilingue Inschr. von Todi: Karnitu artuaNnbsp;(acc. pl.) 'congessit lapides (sepulcrales)’ 50nbsp;nach Stokes. Aru. . . oder Arv . . . cogn. (York) GIL VII 1336, 143: Belsa. Arv. (Arul.?) f. Aril-aillia s. Arvanna. |
Arubii
Arus
Arubii V. Ptol. 2, 8, 7; 'Aqov^ioi (var. A()oviol) y.ca nólig OvayÓQirov, cf. 2, 6, 2:nbsp;KallaïnösvAovx'iivgIcüv'Oqoviov aKQov.Avien.nbsp;or. mar. 160—162: Arymm sursum tumescitnbsp;prominens in asperum septentrionem. 171:nbsp;Abque Aniilt;^i^ iugo. Vgl. Arvii. Arnbiuin O. (Scyfh.) stadt in Moesia inferior a. P., j. MatscMn hei Galatz. NB or. 39, 7: Arubio. 16: Cuneus equitum cata-10 fractariorum, Arubio. IA 225,4: Arrabio.nbsp;TP: Arubio. Bav. 4, 5nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;178,18. Ygl. Ar- rubio. — Arubiaiius beiname des luppiter von Arubium. (Ciïli, a. 21ö p. CJir.) CIL IIInbsp;5185: Pro sal(ute) d(ommi) n(ostri) imp(e-ratoris) Antonini Pi f(elicis) A[ug(usti)]nbsp;I(ovi) o(ptimo) m(aximo) conser(vatori)nbsp;Arubiano et Cel(eiae) sanc(tae). Vib(ius)nbsp;Cassius Victorinus, b(ene)f(iciarius) co(n)-s(ularis) leg(ionis) II Ita(licae) p(iae) f(i-20 delis) Antoniniane, v(otum) s(olvit) l(ibens)nbsp;m(erito). (Beun hei. Graz) 5443: I(ovi)nbsp;o(ptimo) m(axinio) Arubino. L. Camp(anius)nbsp;Geler sacerdos urbis Eomae aeternae et lu-lia Honorata con. pro se et suis v. s. 1. m.nbsp;(Salzburg) 5532: I(ovi) o(ptimo) m(aximo)nbsp;Venustinus summ. signum I(ovis) Arub(ia-ni) cultorib(us) cum base d. d. {(Chiemingnbsp;hei Salzburg, a. 337 p. Chr.) 5572 = B.Inbsp;83, 168 n. 423: Bedaio Aug(usto) saer.nbsp;30 Aloun. Ar. (nicht = Arubiano) Setoniusnbsp;Maximianus et Pir. Pirminianus Ilvir.] (Stöt-tham hei Traunstein, a, .226) CIL III 5575:nbsp;In b(onorem) d(omus) d(ivinae) I(ovi) o(pti-luo) m(aximo) Arub(iano) et sancto Bed(aio)nbsp;Vind. Verus bf. cos. leg. II Ital. p. f. Sever,nbsp;ex voto pos(uit). (Pidenhart hei Seeon, a.nbsp;21!gt;) 5580: I(ovi) o(ptimo) ni(aximo) Arubiano et Bedaio sancto Tul. luvenis bf. cos.nbsp;leg. II Ital. Antoninian. v. s. 1. m.nbsp;jo Ariica M. (Feurs, dép. de la Loire, zwi-sclien a. 41 und 54 p. Chr.) BS AF 1887nbsp;p. 307. = BE n. 48 (1888) n. 699 p. 3 19:nbsp;Ti(berius) Claudius Arucae fil(ius) Capito.nbsp;Vgl. Arugus. Ar-iicri O. iberisch? j. Moura, Aroche in Spanien. Plin. n. h. 3, 14: In Celtica Aci-nipo, Arunda, Arunci ... cf. PM. 2,4,11:nbsp;BaiTiKwv KsItlkamp;v ’AgovunL IA 427, 2:nbsp;Arucci. Bav. 4, 45 p. 317, 17: Aruci. —nbsp;.O'» Aruccitanus. (Moura, a. 51—59 p. Chr.)nbsp;CIL II 963: Civitas Aruecitana. Arurria s. Arupium. ArucciiSj Arurcius? ilf. (Vic en Auvergne) Sch, 499: Ai-ucee. |
Aruc-ouiu-s M. (Bom) CIL VI 12488: L. Aruco[m Cenjsorini. (Matlock Moor, Berbyshire) VII1214: L. Aruconi Verecundinbsp;metal(lorum) Lutud(ensium?). Arngus M. (Brescia) GILY 4536: Arugus lovincilli f(ilius). Vgl Aruca. ,Ar-ula fl, l) j. l’Aigre, dép. du Chcr. Eucherii narratio de martyrihus legionis The-haicae c. 10 AS8 22.sept. VI 343 7); Salo-dorum vero castrum est supra Arulam flu- lonbsp;men, neque longe a Ebeno positum. 2) dienbsp;Ahr, s. Ara. Arulas mon. Arles-sur-Tech, Pyrénées-Orientales. . . . arnlliis M. (York) CIL VII 1336, 1229: . . . arulli (gen.). Ar 11111 fl. j. rArc, Bouches-du-Bhóne. Aruiici s. Arucci. Ar-uiida iberisch, O. der Celtici in Hi-spania Baetica, j. Bonda in der provinz Ma- 2 ) laga. Plin. n. h. 3,14: Arunda. Ptol. 2, 4,nbsp;11: AoovvSa. — Arillldeiisis. (Bonda)nbsp;CIL II 1359: Ab ordine Arund(ensium).nbsp;1360: A s[plendiJdis[simo| ordine Arunden-s(ium). Vgl. Arandis. Ariiiis Oder Armis O. j. Arundel. Bav. 5, 31 p. 426, 11. Arupium O. der lapoden in Illyricum, j. Vital bei Ottoschatz. Ptol. 2,16,9: 'Aoovk-¦Ba IA 274,2: Arupio. TP: Arypio. Bav. 30nbsp;4, 22 p. 224, 16: Parupion. — Ariipiili.nbsp;Strab. 4, 6, 10 p. 207: ’lanoSsg . . . nóXsignbsp;d' avrmv MhovXor, ’Aoovmeoi, Moi’rjZLOv,nbsp;Ovév8(ov. 7, 5, 4 p. 314: A.Qovnïvoi. Ap-pian. Illyr. 16: Avoovnivoi (A^ovnïeoi ci.nbsp;ScMceighauscr') d', o'i nXeiorot xal gayigiora-xoi tarSs tav lanóScov daiv. Arura cogn. (Benevento) CIL IX 1935: Pontia Arura concubiiia. (Gastel Tusa) Xnbsp;7460: Helviae Arurae. (Narhonne) XII 4)nbsp;4761: Arura. ¦•‘’Arura fl. die Aar. Bavon Ariir-aiiciis = *Arur-an-icu-s? (Avenches) CIL XIIInbsp;5096: Nautae Aruranci Ar amici. Arurciisis. (Muri) CIL XIII 5161: Deae Nariae reg(io) Arure(nsis) cur(ante)nbsp;Peroc(e) l(iberto). Arus auf galUschen mz. mit dem bilde des Hercules. BA 8, 1 p. 490. Silher-mz.nbsp;der Segusiavi, BN 1847 p. 152. 1855 p. 50nbsp;150. Bid,, d’arch. eelt. n. 23. Lelcivel, Atlasnbsp;pl 8 w. 5: SEGVSIA(us) B AEVS. Bu-chalais, Bescription des méd. gaul. pl. 2 n.'.].nbsp;Huclier, Art gaulois 1’'® portie pl. 7 n. 2. 8* nbsp;nbsp;nbsp;[Arubii.— Arus] |
-aru-s
Arv-erni
233
è'amp;i'og ^tt%ificÓTctrov icóv nQog xy Kelxiny Fa-kaxSgt;v. AnokXoScoQog XExaQxy ‘j^Qomxmv Kei-rmv ^AQoeQvovg’. Cacs. h. G-. 1, 31, 3: Gal-liae totius factiones esse duas; haram alte-rius principatum tenere Aeduos, alterius Ar-vernos. Hi cum tantopere de potentatu inter se multos annos contenderent, factum esse, uti ab Ai-rernis Sequanisque Germaninbsp;mercede arcesserentur. 45,2; Bello supe-10 ratos esse Arvernos et Rutenos ab Quintonbsp;Fabio Maxumo, quibus populus Romanusnbsp;ignovisset neque in provinciam redegissetnbsp;neque stipendium inposuisset. 7,3,3: Namnbsp;quae Cenabi oriente sole gesta essent, antenbsp;primam confectam vigiliam in finibus Ar-vernorum audita sunt, quod spatium estnbsp;milium passuum circiter centum LX. 4,1:nbsp;Vercingetorix, Celtilli filius, Arvernus, summae potentiae adulescens, cuius pater prin-20 cipatum Galliae totius obtinuerat et ob earnnbsp;causam, quod regnum appetebat, ab oivitatenbsp;erat interfectus, convocatis suis clientibusnbsp;facile incendit. 5, 5; Ut, si flumen trans-issent, una ex parte ipsi, altera Arverni senbsp;circumsisterent. 7: Bituriges eorum discessunbsp;statim se cum Arvernis coniungunt. 7, 1:nbsp;Interim Lucterius Cadurcus in Rutenos missus earn civitatem Arvernis conciliat. 5; Innbsp;Helvios, qui fines Arvernorum contingunt,nbsp;30 convenire iubet. 8, 2: Mons Cevenna, quinbsp;Arvernos ab Helviis discludit. . . Ad finesnbsp;Arvernorum pervenit. 4: Celeriter haec famanbsp;ac nuntii ad Vercingetorigem perferuntur;nbsp;quem perterriti omnes Arverni circumsistuntnbsp;atque obsecrant, ut suis fortunis consulatnbsp;neu se ab bostibus diripi patiatur, praeser-tim cum videat omne ad se bellum trans-latum. 5: Quorum ille precibus permotusnbsp;castra ex Biturigibus movet in Arvernosnbsp;«versus. 9, 5,'*: Arvernis (dat.). 34, 2: Innbsp;Arvernos ad oppidum Gergoviam secundumnbsp;flumen Elaver duxit. 37, 1,^: Sollieitatusnbsp;ab Arvernis. 38, 5: Conlocuti cum Arvernis. 8,^*’: Cum Arvernis nosmet coniungere.nbsp;64, 6,Gabalos proximosque pagos Arvernorum. 66,1; Hostium copiae ex Arvernisnbsp;equitesque, qui toti Galliae erant imperati,nbsp;conveniunt. 75, 2; Parem numerum Arvernis adiunctis Eleutetis, Cadurcis, Gabalis,nbsp;50 Vellaviis, qui sub imperio Arvernorum essenbsp;consuerunt. 76, 3: Vercassivellauno Ar-verno, consobrino Vercingetorigis. 77, 3:nbsp;Hic (Critognatus), summo in Arvernis ortusnbsp;loco et magnae habitus auctoritatis. 83,6:
His copiis Vercassivellaunum Arvernum, unum ex quattuor ducibus, propinqumnbsp;Vercingetorigis, praeficiunt. 88,4; Vercas-sivellaunus Arvernus vivus in fuga conpre-henditur. 89, 5: Eeservatis Haeduis atquenbsp;Arvernis. 90, 2,^: Eo legati ab Arvernisnbsp;missi. 3: Captivorum circiter XX milianbsp;Aeduis Arvernisque reddit. (Aus Caes. 7,
3 — 43, Oros. 6, 11, 5: Praeterea Arverni ceterique confines, sollicitatis etiam ad se lonbsp;Aeduis, multis adversum Caesarem proeliisnbsp;bellaverunt.) Ilirt. b. G. 8, 44, 3,‘Q Epa-snacti Arverni. i®; Epasnactus Arvernus,nbsp;amicissimus populo Romano. 46, 4,^'’; Innbsp;Leniovicum finibus non longe ab Arvernis.nbsp;Yarr. l. l. 8, 41,81: Quód est ut Arbernusnbsp;Percelnus Perpennus Arberna Percelna Per-penna {(Muller Arvernus ... Arverna). Strah.
4, 1, 14 p. 189; ”OGa eig 'AQovtQvovg xopC-^exax xal zbv AelyriQa TCoxafióv. 2,2 nbsp;nbsp;nbsp;190: ao
Ovellcéïoi ös iiexa xovxovg, dl nqoacoQL^ovxó note ’AQovÉQvoig, vvv Ss xdrxovxax xaamp;’êav-tovg' elxa ^iqovsQvoi xal Asfxoovlxeg xalUs-xqoxóqloi. 3 p. 191: Aqovsqvoi dè iSqvvtuinbsp;jisv ènl xm ylslyrjQL’ pyxQÓTtoXig S’ avxav soxinbsp;Nspcoaabg èitl xm noxapa xsi^évy . . . Tygnbsp;SvvdiiEcog Ss xxjg txqÓxsqov Aqovsqvoi ixsyanbsp;xsxi.iriQiov nuQsyovxai. xb TColXaKig xcoXs/xysatnbsp;TV^bg ’Pcofialovg noxs fisv ^ivQidöiv sïxoGi,nbsp;TtdXiv Ss SinXaöiaig. xoaavxaig yaQ xCQbg Kal- aonbsp;GaQU xbv amp;sbv Sirjymvlcavxo fisxd OvsQXiyys-xÓQxyog, tcqóxsqov ds xal sïxoai xtQbg Mdgi^ovnbsp;xbr AifuXiavóv, xal xfQog Aofiyxiov d’ cbsKii-xag Arjvó^aQ^av. n^bg /.isv ovv KalGaQu txsqInbsp;xs FsQyoovlav nóXiv xmv Aqovsqvmv, s(fgt; vijjy-Xov oQovg xsi^svrjv GvvsGrrjGav ot dymvsg, si,nbsp;yg Tju o OvsQyxyysxo^il' xal o nsqï ’AXyGlavnbsp;TtóXiv MavSov^icov, samp;vovg ofió^on xotgnbsp;’AQOvsQvoig .... Aisrsivuv Ss xyv aQxyv oinbsp;Aqovsqvoi xal ixs%Qi Ndq^covog xal xmv StJwv 40nbsp;xrjg MaGGaXidxiSog, èxQdtovv Ss xal xmv fis-%Qi IJvQrivrig samp;vmv xal ^syQi dxsavov xalnbsp;'Prjvov. 3,4 ji. 193: Td Ss fisxa^ii samp;vy xovnbsp;xs AslyyQog xal xov Syxodva jroTcfto-O xd ns-qav xov 'PoSavov xs xal xov ’’AqaQog Ttaqd-xsixax ngbg uqxxov xoïg xs ’AXXÓ^qi'^c xal xotgnbsp;tcsqI xb AovySovvov' xovxmv S’ STCxrpavsGxa-xóv sGxt xo xmv ’AQovsQvmv xal xb xmv KaQ-vovxmv, Si mv dfigpoxv svsj^amp;slg b AslyyQ signbsp;xbv mxsavbv s^siGi. 4, 1 p. 195: Tmv Ss 5onbsp;fisxa^v samp;vmv xov xs Alyxodya xal xov AsL-yyQog oi fisv xoig 2-tjxoavoig, oi Ss xoïgnbsp;'Aqovsqvoig bfioQovGi. 3 p. 196: EÏQyxai Ssnbsp;xal xb xmv ’EXovyxxlmv nXyamp;og xal xb xmv
[Arv-eriii]
-ocr page 132-Arv-erm
’AQovéQVCov xkI to tamp;v 'Svft^aicov, nbsp;nbsp;nbsp;amp;v rj TtoXvavamp;Qania cpaLvsrcxi Kcti, onsQ elnov, rj twv yvvaixamp;v UQeTrj TtQog to lUrsi-v xui ix-TQSCfidv Tovg naiSag . . . Liv. 5, 34, 5: Isnbsp;(Bellovesus), quod eius ex populis abunda-bat, Bituriges, Arvernos, Senones, Aeduos,nbsp;Ambarros, Carnutes, Aulercos excivit. 27,nbsp;39, 6: Non enim receperunt modo Arverninbsp;eum deincepsque aliae Gallicae atque Alpi-10 nae gentes, sed eum secuti sunt ad bellum.nbsp;Liv. cpit. 61: Q. Pabius Maximus consul,nbsp;Pauli nepos, adversus Allobrogas et Bitui-tum Arvernorum regem feliciter pugnavit.nbsp;(l)araus Oros. 5, 14, 1; Anno ab urbe con-dita DCXXVIII Pabius consul Bituito reginbsp;Arvernorum Galliae civitatis bellum maximonbsp;iiistruetu conparanti adeo cum parvo exer-citu occurrit. . . ) Liv. epit. 107; Praetereanbsp;res gestas a C. Caesare adversus Gallos, quinbsp;20 prope universi Vercingetorige Arverno duoenbsp;defecerunt, et laboriosas obsidiories urbiumnbsp;continet, inter quas Avarici Biturigum etnbsp;Gergoviae Arvernorum. Yul. 3Iax. 9,6,3:nbsp;Cn. autem Domitium summi generis et magninbsp;animi virum nimia gloriae cupiditas perfi-dum existere coegit: iratus namque Bituitonbsp;regi Arvernorum, quod [turn] suam et Al-lobrogum gentem se etiam turn in provincianbsp;morante ad Q. Pabii successoris sui dexte-30 ram confugere hortatus esset, per conloquiinbsp;simulationem arcessitum hospitioque ex-ceptum vinxit ac Eomam nave deportandumnbsp;curavit. Veil. 2, 10, 2: Eodem tractu tem-porum et Domitii ex Arvernis et Pabii exnbsp;Allobrogibus victoria fuit nobilis. Lucan.nbsp;1,427.—428: Arvernique ansi Latio se fin-gere fratres, sanguine ablliaco populi. Plin.nbsp;n. h. 4, 109: Aquitanicae sunt . . . Arverninbsp;liberi. 7, 166: Q. Pabius Maximus consulnbsp;40 apud flumen Isaram proelio commisso adversus Allobrogum Arvernorumque gentesnbsp;a. d. VI. id. Augustas, CXXX perduelliumnbsp;caesis, febri quartana liberatus est in acie.nbsp;34, 45: Verum omnem amplitudinem sta-tuarum eius generis vicit aetate nostra Ze-nodorus Mercurio facto in civitate Galliaenbsp;Arvernis per annos deoem, HS|ccci| mani-preti, postquam satis artem ibi adprobaverat,nbsp;Eomam acoitus a ÏJerone. 47: Statuam Ar-r,o vernorum cum faceret provinciae Dubionbsp;Avito praesidente. Tac. h. 4,17: Batavonbsp;equite protritos Aeduos Arvernosque. Plut.nbsp;Cues. 25: ^AcpsiaTrjxsi, jiev ovv nokXa (pvXa,nbsp;jr^ióö/ijpa S'e rjOav ^Aq^éqvoi ml Kaqvovrivot; [Arv-ernl] |
TO óè 6v(i7tciv aiQi^Eig xqdTog rou noXL (lov OveQyevroQt^, ov tov Traréqct LaXarca zv-qavvtóa óoxovvza nqdzTEiv ccTtixTEivav. Suet.nbsp;Caes. 9 (ad a. 63 a. Chr.): Per Ambranosnbsp;et Transpadanos (die Ambrani sind wol nichtnbsp;die ligurischen Ambrones, sondern verschribennbsp;fur Arverni. Mommsen BG 3®, 169*). —nbsp;Nero 2: Allobrogibus Ai’vernisque superatis.nbsp;Flor. 1, 37 (3, 2), 4: Allobroges deinde etnbsp;Arverni, cum adversus eos similes Haeduo- lonbsp;rum querellae opem et auxilium nostrumnbsp;flagitarent. 45 (3, 10), 20: Sed maximanbsp;omnium eademque novissima coniuratio fuitnbsp;Galliarum communis: pariter Arvernos atque Biturigas, Carnutas simul Sequanosquenbsp;contraxit. 24: Circa Gergoviam Arvernorumnbsp;tota belli moles fuit. Ptol. 2,7,12: Miqognbsp;zmv ’AqovEQvmv, iv oig nóXig AvyovOrovijie-rov. 8, 11: Toïg ’Aqovéqvoig, o’t naqoiKOvainbsp;zd Ké ijzsea OQZj. 12: Art’ avazoXav ds twv 20nbsp;Aqovéqvcov. Dio 40,33,1 (ad a. 52 p. Chr.):nbsp;Kdv zovtm ot PaXazai airamp;ig ieeófiaSav.nbsp;’Aqoveqrol ydq fjyovfiévov (Slt;p8gt;v Ovsqxiyye-zóqtyog cmÉGzrjGav ... 2: ’Eg ê'e zzjv Aqovsq-vlda avzsfi^aXaiv ETtavfjyaytv ol'xads zovg no-XsfiLovg. 35,1: Keel snsLÖij noXsjiovfisuoL zdgnbsp;ysq}VQag ol Xotnol ’Aqovsqrol ^nqoExexQazrjKS-Gttv.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4,22 fa. tf.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Arvernorum . tunc nobilissimae civitati atque eorum duci Bituito. 6, 17, 3: (C. lulius Caesar) inter 30nbsp;tot successus ter male pugnavit, apud Arvernos semel praesens et absens in Germanianbsp;bis. Hieron. chron. a. Abr. 1891: Arverninbsp;nobilissima Galliarum urbs capta et rexVi-tuitus. Ammian. 15,11,13: Prima provincianbsp;est Aquitanica, amplitudine civitatum ad-modum culta: omissis aliis multis Burdigalanbsp;et Arverni fClermont) excellunt et Santonesnbsp;et Pictavi. ND occ. 42,44 (Aquit.I): Prae-fectus laetorum gentilium Suevorum, Ar- 40nbsp;vernos (Celenius; arumbernos codd. aus arunos dcr vorlage) Aquitanicae primae. NC12,S: Civitas Arvernorum. Sidon. Apoll.nbsp;epist. 1, 9, 5: Aliquid de legationis Arver-nae petitionibus elaboramus. 11,3: Ut Ca-tullinus inlustris tunc ab Arvernis illo ve-niret. 4: Sidonius nunc in Arverno est. 2, 1, 1: Duo nunc pariter mala sustinent Arverni tui. 6, 2: Arvernis (dat.) secunda. 3,1, 2: Culmina pretiosa posuisti ecclesiam so Arverni municipioli. 2,1: Salutat populusnbsp;Arvernus, cuius parva tuguria magnus hospes implesti. 3, 1: Si quando, nunc ma- |
Arv-ei’ni
xiine Arvernis meis desideraris. 12,2: Per-gens virbem ad Arverpam. 4, 21, 2: Hae-duus pater tibi, mater Arverna est. 3: Igi-tur Arverni si portionem tui saltim vicissim iure sibi vindicant. 4: Ut tibi liceat Arver-nos vel propter litteras non amare. 5, 6,1:nbsp;Arvernorum timor potuit aliquantisper rations temporis temperari. 6, 4, 1: Qui innbsp;Arvernam regionem longum iter, bis quippenbsp;10 temporibus, emensi casso labore venerunt.nbsp;12, 8: Arverni tarnen oppidi ego nominenbsp;uberes perquam gratias ago. 7, 1,1: Huionbsp;semper irruptioni nos miseri Arverni ianuanbsp;sumus. 2: Populus Arvernus. 2, 3: Arverni huic patria. 5, 3: His accedit, quodnbsp;de urbibus Aquitanicae primae solum oppi-dum Arvernum Eomanorum reliquum par-tibus bella fecerunt. 7, 7, 2: Arvernorum,nbsp;pro dolor, servitus, qui, si prisca replicarentur,nbsp;20 audebant se quondam fratres Latio dicere etnbsp;sanguine ab Iliaco populos ('aus Lucan. 1,nbsp;427sq^.) computare... 6: Namque alia regionbsp;tradita servitium sperat, Ai-verna supplicium.nbsp;11,1: Atque utinam haec esset Arvernaenbsp;forma vel causa regionis, ut minus excusabilesnbsp;iudicaremur! 8, 1, 1: Hinc est quod etiamnbsp;scrinia Arverna petis eventilari, oui sufficerenbsp;suspicabamur, siquid superiors vulgatu pro-tulissemus. 9, 7, 1: Quidam ab Arvernisnbsp;no Belgicam petens. 9, 3: Territorium Arvernum cum praeterirent. Carm. 7,149: Hanc,nbsp;Arverne, colens nulli pede cedis in armis.nbsp;248: Per terras, Arverne, tuas. Anth. Lat.nbsp;684,4. bM.: Nobilitas patriae Treveri prae-clara, patrumque | Arvernum hospitium ci-vem se adscisse superbit. Gcnnad. 92: Si-donius Arvernorum episcopus. Condi. Agath.nbsp;a. 50lt;) (Mansi 8 c. 337 L): Eufrasio epi-scopo civitatis Arvernae (Auvergne). Condi.nbsp;10 Arvern. a. 535 (Mansi 8 c. 859 L): In Arverna urbe (Clermont). Iordan. Get. 45,nbsp;238: Eurichus vero rex Vesegotharum Are-vernam Galliae civitatem lt;(oeeupavit)gt; An-themio principe iam defuncto. 240: Are-vernam occupans civitatem . . . Eelicta patria maximeque urbem Ai-evernate (praeuer-natem codd.) bosti, ad tutiora se loca col-legit. Fortunai. carm. A,itit.: Galli episcopinbsp;civitatis Arvernae. 5, 5 tit.: Per Avitumnbsp;60 episcopum Arvernum. t’. 17: Plebs Arvernanbsp;etenim, bifido discissa tumultu. 8,3,161,sg..'nbsp;Privatum Gabalus, lulianum Arvernus ab-undans, | feiTeolum pariter pulchra Viennanbsp;gerit. 15, 3: Lumen ab Arvernis veniens
feliciter arvis. 10,10,14: Plebs quern Arverna colens arma salutis habet. Greg. Tur.
It. F. 1, 28 (30): Missi sunt. . . Arvernis Stremonius episcopus . . . 29(32): Veniensnbsp;vero AiTernus, delybrium illud, quod Gal-lica lingua Vasso Galatae vocant, incendit,nbsp;diruit atque subvertit. (44): Apud Arvernis.nbsp;46: Aiiud Arvernos (zivdmal). (47): Iniu-riosus quidam de senatoribus Arvernis. . .nbsp;Nobilissimi Arvernorum. 2, 8 (9): Apud lonbsp;Arvernus. 10 (ll): Gives Arvernus. . . .nbsp;Sancti luliani Arverni martyris. 12 (13):nbsp;Apud Arvernus. . . . Venerandum Arvernusnbsp;(in A.) . . . Eusticus nomine, qui erat exnbsp;ipsa urbis Arvernae diocise presbiter. (16):nbsp;Apud Arvernus. 15 (20): Arvernus adve-niens. . . Fuit autem Arvernus annis novemnbsp;. . . Ab Arvernos vereretur interfici. (21):nbsp;Apud Arvernus. . . . Apud urbem Arvernam.nbsp;(23. 36): Arvernus advenit. (36): Ecclesiae 20nbsp;suae, quam in Arverno habebat. 27 (37):nbsp;Arvernorum populus.^. . . Ad Arvernus dire-git. 3, 2: Apud Arvernus. ... In cathedranbsp;Arvernae ecclesiae. 9: Arvernus (locativ)nbsp;sonuit eum interfectum fuisse. Arcadiusnbsp;quoque, unus ex senatoribus Arvernus. . . .nbsp;Ille quoque nee moratus Arvernus vadit. . . .nbsp;Arvernam Lemanaem (la Limagne d’ Auvergne). 10: Ab Arverno rediit. 11: Atnbsp;ille infideles sibi exaestimans Arvernus. 12: sonbsp;Arverno veniens. . . . Ad urbem Arvernam.nbsp;j 13: Ab Arverno discedens. . . . Arvernumnbsp;regressus est. 16: In Arverno babitaret.nbsp;23: Arverno (m A.) relictam. . . . Mittensnbsp;Arvernum. 25: Ad ecclesias in Arverno si-tis. 4,5: Ad civitatem Arvernam. (7): Arverno eum direxerunt. . . . Episcopus Arver-j nis est datus. 6 (9): Diregensque Arvernusnbsp;Chramnum. 7 (lO): Arvernum properarent.
'8 (13): Apud Arvernum resedebat. (15): io Ipsum Arverno iuberet institui. 10 (16):nbsp;Apud Arvernus. . . . Civem Arvernum Asco-vindum nomine... Ab Arverno regressus . . .nbsp;Arvernus populus infra mums tenebatur in-clusus . . . Per Arvernum venientes ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;13
(20): Per Arvernum atque Lemovecinum tfanseuntes. 23(30): Arvernos commoverenbsp;jjraecipit... Fecitque Eodanus tunc Arvernis,nbsp;quod fecisse quondam Semoes legitur de Tro-ianis. . . . Magni ibi tunc viri ex Arvernis. sonbsp;24(31): Ante cladem Arvernam ... In eclesianbsp;vero Arverna. (32): Apud Eandanensim mo-nasterium civitatis Arvernae (en Auvergne).nbsp;(35): Apud Arvernum. ... In ecclesia Ar-
[Arv-ernI]
-ocr page 134-Cives Arverni.... Arvernis eum di- verna. . . . Civibus Arvernis (aU.). 26 (39): Arvernum regressus est. ... In urbe Arvema.nbsp;27 (40): Firminnm Arvernum. 29 (42):nbsp;Arverno pervenerunt. 32 (46): Arvernumnbsp;venit. . . . Arvernum redit. 5 (9): Apudnbsp;monasterium Melitensim termini Arverni.nbsp;6 (ll): Quid Arverno de ludaeis boe annonbsp;contigeret. 7 (13): Per Arvernum rediit.nbsp;16 (23): Ante cladem Arvernam. 25(33):nbsp;10 Arvernorum regionem. (49): Arverno fuganbsp;secederem. . . . Ab Arvernis populis. 6, 16nbsp;(24): Secum Arverno detulit. 18(26): Arvernum cum supradictis tbesauris reversus. . . . Adsumptis secum Arvernis atqueVella-vis ... Mummolum Arvernus adduxit. (38): Apud urbem Arvernam residens. 8, 18: Anbsp;comitatu Arverno submotus. ... In urbe Ar-verna. ... In regionem Arverna. 30: Cumnbsp;Arvernis . . . Arvernae regionis . . . Necetiusnbsp;20 Arvernorum dux. 43: Nioecius Arvernus.nbsp;45: Eulalio nunc Arverno comité. 10, 6:nbsp;De carcerariis Arvernis. . . . Apud Arvernus.nbsp;8: In confinio vero termini Arverni, Gaba-litani atque Euteni. . . . Cautinus episcopusnbsp;Arvernae urbis (Clermont). . . . Inter artanbsp;vallium Arvernorum. . . . Arvernum venit...nbsp;Accedendi in Arverno. 31: De senatoribusnbsp;civibusque Arvernis. Glor. mart. capit. 65:nbsp;In Arverno. 66: De sancto Genesio Arverno.nbsp;30 8: Arverni territurii. 43: Namacius Arvernorum episcopus. . . , Ab Arverna urbe. 44:nbsp;Arvernum perlati sunt. 47: In Arvernonbsp;territurio. 50: Ad Arvernam regionem. 51:nbsp;Apud Thigernum castrum urbis Arvernae. 5 2:nbsp;Pedamius, Eunomi quondam Arverni presbi-teri filius. 64: Apud urbem Arvernam. 65:nbsp;Arvernum abiit. . . Diaconem Arvernum in-venit. 66: In buius urbis Arvernae territurio,nbsp;quod adiacit Tigernensi castello. 83: Arver-,10 norum filios. . . . Cumque iter de Burgundianbsp;ad Arvernum (Auvergne) ageremus. Yirt.nbsp;luliani 1; lulianus, qui Viennensi ortus urbenbsp;Arvernus (dat.) datus est martyr... Arvernusnbsp;advenit . . . In Arverno territurionbsp;13: Quae ei in Arverno posito contigerunt.nbsp;. . . Cum ad direptionem Arvernorum rexnbsp;antediotus festinaret. 14: In Arverna rê-gione. 23: Apud urbem Arvernam. . . . Arvernae regioni . . . Arvernae rexit eclesiam.nbsp;50 34: Arvernus accederem. 46”: Ai-vernanbsp;regio. Virt. Mart. 2, 10. 20: Ex Arvernonbsp;(von Arvernum) veniens. 3, 60: Arvernonbsp;venientes. Vit. pair. 2: Beati patris Avitinbsp;Arverni pontifiois. 2,1: Sacerdos Arvernae [Arv-ernij |
eclesiae. . . . Ipsos Arverni terreturii terminus. . . . Arverna civitas. 2: Gallus episcopus Arvernam regebat eclesiam. 3: Fines est terreturii ingressus Arverni, 3,1. 4,1:nbsp;Arvernus advenit. 4, 3: Cladis Arveriltie. 4: In Arverno. 5, 2: Arvernum terminum. 6: Sanctus Gallus incola Arvernae urbis. 6,1: Ab Arverna urbe. . . . Civem Arvernum. 2: Ex civibus Arvernis. 3: Apud urbem Arvernam (Clermont). . Arverni clerici (plur.) . rexit. 6: Arverna civitas (stadt; sweimal). . . . Ad civitatem Arvernam. 7: Civibus Arvernis (dat.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;11, 1: Apud monasterium Meletinsim termini Arverni. 12,1: Arverni territurii. 2: Apud Arvernam urbem. 3:nbsp;Eegressus est Arvernum. . . . Ai'vernum re-gressus est. 14, 1: Martius Arvernae urbisnbsp;abba. 17, 5: Arvernum adiit, unde se essenbsp;confessus est. . 20,1: Beatissimus Leobardus 2ünbsp;Arverni territurii indigena fuit. Glor. conf. 1: In Arverno territurio. 5: Ad urbem Arvernam. . . . Senatores Arverni. 29: Arverna civitas. . . . Arvernae urbis. 30: Apud Arvernus. 31: Apud Arvernum. 32: In su-pradicta Ai’vei’na urbe. 34: Arvernae urMs.nbsp;40: Tempore autem Tbeudeebildae reginaenbsp;Nunninus quidam tribunus ex Arverno (dienbsp;Auvergne im gegensatze zu Frankreich) denbsp;Prancia post reddita reginae tributa rever- 30nbsp;tens, Audisiodorensim urbem adivit. De cursunbsp;stellarum.^i: Arvernae regionis. Martyrol.nbsp;Hieronymian. 12. kal. fehr.: Alevernis. 10.nbsp;et 5. kal. sept., 6. kal. oct., 4. id. dccembr.:nbsp;Arvernis. Fredegar. chron. 3, 62 tit.: Denbsp;Arvernis et Celso patricio. 4,87: Bobo duxnbsp;Arvernus. Formulae Arvern. 1“ p. 28,3Z.;nbsp;Commanens orbe Anrernis (die ganze altenbsp;civitas). 2'’ p. 29, 16: Arvernus aput virnbsp;laudabile illo defensore vel cura pubplica 4onbsp;ipsius civitatis. 3 p. 30, 9: Arvernis civi-tatis (cité d’Auvergne). Passio luliani 1 p.nbsp;879,18/ö'MScli: Arvernae urbis (Clermont). 3 p. 879,34: In territurium Arverne urbis. Vila I. Austremonii 1,1 ASS l.nov. I p.49nbsp;C: Arvernis Austremonius est destinatusnbsp;episcopus. . . . Arvernis civitatis moenia per-venit. 3 p. 49 A’; Arvernorum congaudensnbsp;facilitatem oredendi. 2, 8 p. 51 D: In Arvernam urbem. 11 p. 52 C: Arvernae urbis. 50nbsp;3, 12 p. 53 A: Arvernorum pontifex. 13nbsp;p. 53 B: In civitate Arverna (zweimal). 14nbsp;p.5‘SC: Bella, quae Arvernis regio perpessanbsp;est. 15 p. 53 F: Arvernis vade ad mona- |
AiT-erni
sterium Mauziacum. 17 X). 54 A: Vade Ar- vernis in Aquitaniam.....Arvernis yenit, Vifa AmahiUs 4 ASS 11. iun. II p. 467 C: Alverno (in Auvergne) constmcta. 8jJ.468nbsp;A: Arvernum repetens. Vita Bigomcri 4nbsp;ASS' 21. aug. IV p. 787 B: De Arverno.nbsp;Vita Ficloli 2 ASS 16. mai III p. 589 A:nbsp;Fuit enim ex Arvernis, urbis incola. Vitanbsp;Dalmatii hei Luhhe, Bihlioth. Nova AISS 2nbsp;i'j append. Hist. litt. (1735) 3,645: Arvernaenbsp;civitatis. Vita altera Aridü 2,14 ASS 25.nbsp;aug. V 184 E: Arvernis (= in Arveniiain)nbsp;iter ut ageret. Vita Praeiecti 1,1 ASS 25.nbsp;ian. II p. 630: Arvernorum ecclesia. 1, 2nbsp;p. 630: Multos Arvernorum vicinarumquenbsp;urbium populos, 3, 10 j;. 631: In supra-dicto territorio Arverno. 13 p. 632: In Ar-verna urbe. 14 _p, 632: Ad viros industriesnbsp;Arvernorum populos properat. Vita eiusdemnbsp;20 alia 1, 8 p. 634: Praeiectus Arvernis adnbsp;praesulem properat. 2,13 p. 634: In territorio Arvernorum. 3, 17 p. 635: Arvernorum proceres. . . . Est subsecutus Arvernis.nbsp;Vita LonocMU et Agnofledae 2 Anal. Boll.nbsp;.3 JJ. 161: Ad eivitatem, quae vocatur Al-vernia. . . . Infra moenia urbis Alvernii. Vitanbsp;Tillonis 2,14 ASS 7. ian. Ij).378: Ad finesnbsp;Arvernorum. 18j3.378: Omnibus Arvernorum urbium babitatoribus. Vita Boniti 3,nbsp;30 15 ASS 15. ian. I p. 1072: Arvernorumnbsp;gleba tenus. 4, 18 p. 1073: Arvernae senbsp;emerserat urbi. 5, 20 p. 1073: Arvernorum gleba relicta. 7, 37 p. 1075: Usquenbsp;quo Arvernorum fines ingrederemur. 7, 38nbsp;p. 1076: Arvernorum tellurem fuissemusnbsp;ingressi. Vita Menelei 6, 65 ASS 22. ml.nbsp;V p. 319 A.' Ex partibus Arvernis. — Jn-schriften: Fasti triwmpliales (a. 634) GILnbsp;I p. 460: Q. Pabius Q. Aemiliani f. Q. n.nbsp;40 am. DC[XXXIIIJ Maximus procos. de Al-lobro [gibus] et rege Arvernorum Betulto X . k.......Cn. Domitius Cn. f. Cn. n. Abenobarb. a[n. DCXXXIIIJ pi’ocos. de Gal- leis Arverneis XVI . k.....(Vionne) GIL XII 5686, 1211: Teddi manu Arve(r)ni. (Lyon) Boissieu p. 86 = Wilmanns 2221nbsp;— Alhner et Bissard 2 n. 118: C(aio) [Se]r-vilio M[ar]tiano Arverno. . . . sacerdotl adnbsp;templum Bomae et Augustorum. (Lyon)nbsp;50 Boissieu p. 81: Sacerd(os) Arvern(us). (Lyon,nbsp;imter Severus Alexander) Boissieu p. 241 =nbsp;Orell. 5530 = Wilmanns 1293 = Hühner,nbsp;Exemp)la n. 608 = Allmer et Biss.1 w. 24:nbsp;C. Atilius Marullus Arveru(us). (Lyon) |
Boissieu 467 = Allmer et Hiss. 2 n. 97: ......Arv(ernis) Bit(urigibus) C(ubis) Bit. C. Bit. C.............[Bit.] C. Bit. C. Bi[t. C.......] RAn.s.i (1861) p.2amp;2: Natti Arve(rni) m(anu). — Mercurius Ar-vermis des Puy-de-Hóme ivar natmmlgoü des gallischen volksstammes der Arverni (cf.nbsp;Osann,BJ 18,139—144). (Gripsivald) GIBnbsp;256 = Ilettner 19: Mercurio Arverno M.nbsp;lulius Audax pro se et suis 1. m. Glli 251 ~ lonbsp;Ilettner 20: Mercurio Arverno Sext(us) Sem-pronius Super 1. m. (Grimlinghausen h. Neuss)nbsp;GUI 267: Mercurio Arverno. (Wenau heinbsp;JüUch) 593: Mercurio Arverno vicini v. v.nbsp;(Horf Horn hei Buremonde, Holland) GIBnbsp;2029 =-- BAI 1875 f. 41 p. 551 sq.: Mer-curio Arverno [a]ed(em) (Zangemeister) Ir-midius ar(am) po(suit) e(x) v(oto). (Aufnbsp;deni gix)fel des Buy-de-Home): Mercurionbsp;Arverno (= topogr. G. Mercurio Dumiati) 20 cives......., negotiatores......dono dant. (Biom in der Auvergne, unter dem plateau des Homes) OrelU 193: Genio Arvernorum Sex. Orcius Suavis Aeduus =nbsp;arvernischer Alercurius heiPlin. n. It. 34,45.nbsp;cf. Greg. Tur. Ji. F. 1, 29 (32) = Mercuriusnbsp;Dumiatis. (VicJiy, meilenstein, swisehen u.nbsp;247 und 2-19 p. Ghr.) BSAF 1880 p. 145nbsp;= BE 2 (1882) p. 212: Imp. d. n. M. lul.nbsp;Pbilippo VG et M. lul. Pbilipjoo nobilissimo 3onbsp;C.. esari eivi[t]as Arvern(orum = Glermont)nbsp;l(eugae) XXI[IIIJ. (Arlaines hei Vic-sur-Aisne) BSAF 1883 p. 229: . . . us Seccinbsp;f(ilius) [AJrvernus eques ala Vontiorumnbsp;(staW Vocontiorum). — Alünzcn. BN 1856nbsp;jo. 325. 1858 i;. 115: APOYÊPNOI. Ale-row. mg. der Auvergne: BNF' 1836 pgt;. 411:nbsp;AE(verna). BJV1839 p.131: AEVEENV...nbsp;Gomhrousc n. 61 pl. 2,25: AE B GI (Glermont). BWA8Q9 p. 216: AEVEENO Cl-4onbsp;VITATI EIT. BN 3‘=s., t, 1 (1889) p. 49:nbsp;AEVEENO 01. (= Glermont). 51: AE-VEENO CIV. t, 8 (1890) p. 162: f AE-VENIO. p. 174 w. 118: AE(verni). jj. 175nbsp;n. 120: CIVITATI urn AE. p. 176 n 130:nbsp;VEE[V]EEMO-E///E//mOM. p.111 n.131:nbsp;[AE]V t EENO. 138: AEVEENO. 139:nbsp;AEVEE t NO Cl. 140: AEVE f ENOnbsp;GIVE. _p.l78 n.Ul: AEVEENVS CIVES.nbsp;142: t AEVIENNO CIVITI EITVE. — 50nbsp;Arvorii-icii-s töpferstempel. (Elsuft %mdnbsp;Nymtvegen) Sell. 500. — Goncü. Aurelian. 1nbsp;a. 511 (Mansi 8 c. 356 G): Eufrasius epi-scopus ecclesiae Arvernicae (Glermont). Gon- fArv-irnl] |
Arverno-rix
Bard. dipl. n. 442 f. 2 p. 244 (a. 697). — Atif Arvernis von arvernisclien colonisten be-ruhen: Auvers (Manche), Auvcrs-le-llamonnbsp;u. Auvers-sous-Montfaucon (Sarthe), Auversnbsp;bci Etampes und Auvers-sur-Oise (Seine-et-Oise); cm/'Alvernicum Vernègue (Bouches-du - Rhone).
Arverno-l'Tx Arverner-König', beiname des Mercurius. (Miltenberg am Main) CIRnbsp;1741: In b(onorem) d(omus) d(ivinae) Mer- lonbsp;curio Arvernorigi.
Arv-etiii-s 31. cogn. (Romeno) GIL V 5068:Lumennones Arvetius et Maximus etc.
Arvi-ates V. in Panmnien. Plin. n. h.
3, 148.
Arvii V. in Gallien. Ptol. 2,8,7: Meamp;’
I ol'j (^AvXiqyiovg) ot ’Aqovioi ((Aqov^loi) xal Ttóltg OvctyÓQLTov. Each d’Anville von dcrnbsp;Erve, nhfl. der Sarthe, bcnannt. s. Arubii.
Avvinolus 0. Vita Gallae 6 ASS 1. fcbr. 20 I p. 010 E: Campus ipse a tonitruo et ful-gore ita est redactus, ut nomen suum amit-teret, et nunc Arvinolus vocetur.
Av-vir-iigiiS M_ luvenal, 4, 126. 127 (a. 86): Begem aliquem capies, aut de te-mone Britanno | excidet Arviragus. Bazunbsp;schol.: Britannorum rex Arbiragus. Vgl.nbsp;Biracos Biragus, Pirakos, Meuragius (in dennbsp;bretonischen chroniken), soivie Arverius.
ArviriiiiO s. Arverno. nbsp;nbsp;nbsp;30
Ai'V-iu-S 31. (Spanien) GIL II4970,124: Arvi, C. Arvi, 0. Arvi. (Pompeji) IV 1815:nbsp;Cum Arvlo. (Ossuccio am Lago di Gomo)
V 5227: Arvius MgrI f(ilius). VII 1236: Arvi (genet,. Us Arveri).
Arvovea 0. Passio Ephysii 13 Anal. Boll. Ill p. 367: In locum, qui Arvoreanbsp;nuncupatur . . . Dicebant autem locum iliumnbsp;nominari Arvoream.
Arziliae villa, 0. Bipl, Peris p. 40, 28 lo (a. 664): In Arzilias.
-as nominativ der a,-declination in namen Capascas, Exascas, Gatpas?
-as latein. nomin. in etlmica, s. -ati-s.
-as genet. Segamon-as, Suission-as.
-as endung des accus. plur. in Abrenctas Abrinktas, Allobrogas, Atrebatas, Biturigasnbsp;Bituricas Betoregas, Carnutas, Ceutronas,nbsp;Curiosolitas, Diablentas, Lemovecas Limo-vicas, Lingonas, Namnetas, Nemetas, Picto- 50nbsp;nas, Eedonas, San(c)tonas, Senonas Senno-nas, Silvanectas, Suessonas Suessionas Sex-sionas Sexionas Sexonas Sessonas Sessionas,nbsp;Tricassas.
cü. Aurel. a. 535 (Mansi 8 c. 863 B): Gallus in Christi nomine episcopus ecclesiae Arvernicae. Bard. dipl. n. 177 t. Ip. 132,nbsp;c. a. 570: In pago Alvernico. ... In ijjsonbsp;pago Alvernico. Formul. Arvern. 6 p. 31,nbsp;22 Z.: In pago Arvernico, in vico illo. Vitanbsp;Almiri 1, 3 ASS 11. sept. Ill p. 803 E: Denbsp;pago Arvernico. Yita Sori 1, 2 ASS l.febr.nbsp;Ip. 109 E: Territorio ortus Arvernico. . . .nbsp;10 Arvernicum excedens solium. Ragimbertinbsp;vita Walarici 1, 2 ASS 1. apr. 1 p. 11 C:nbsp;In Alvernica regione ortus. Vita Praeiectinbsp;alia, prol. 1 ASS 25.ian. II p. 633: Aiver-nico territorio est exortus. 1,3 p. 633: Ar-vernica urbe. 2, 11 jj. 634: Urbis Arvernicae. 2, 12 p. 634: Urbs Arvernica. 3,16nbsp;p. 635: Ai-vernicam urbem. 3, 23 p. 636:nbsp;Erat in Arvernico locus. 3, 25 p. 636: Innbsp;territorio urbis Arvernicae. Vita Lenogisilinbsp;20 1, 4 ASS 13. ian. Ip. 1120: Ad civitatemnbsp;Ai-vernicam. Vita Boniti 1, 2 ASS 15. ian.nbsp;Ip. 1070: Inclyta Bonitus progenie Ai-ver-nieae urbis oriendus fuit. 2, 5 p. 1071:nbsp;Arvernicam ecclesiam. 3, 15nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1072: B. ^
Boniti Arvernicae urbis episcopi. 7, 32 pi- ' 1075: Cathedra Arvernicae urbis. Vita Me-nelei 3, 26 ASS 22. ml, V jp. 313.B.- Innbsp;partibus Arvernicae regionis. 4, 49 p. 316nbsp;B: Arvernica patria. Vita Pardulphi 2,16nbsp;30 ASS 6'. oct. Ill p. 437 A: Ex territorio Arvernico. — Ubcr den Arvernieus pagus s.nbsp;Longnon, Atlas p. 143. — Arverneusis.nbsp;Concil. II Turon. 21, a. 567 (Mansi 9,802nbsp;C): In canonibus Arvernensibus. Greg.Tur.nbsp;de glor. conf. 5: Apud Artbonam, Arvernen-sim vicum. Vita Aviti Miciac. 1, 5 ASSnbsp;17. iwn. Ill p. 352 E: In territorio Arver-nensi. Vita Carilefi 1,4 ASS 1. iul. I j). 91nbsp;B: In Arvernensi territorio. Yita Besideratinbsp;¦10 3 ASS 8. mai II p. 304 A: Arvernensium etnbsp;Biturigensium, nec non totius pene Aquita-niae fines. Vita Maximi 5, 27 ASS 2. ian.nbsp;Ip. 94: S. Augustinus pontifex urbis Arvernensium provinciae. Vita Menelei 4,4 6nbsp;ASS 22. iul. V p. BIGB: Eusebius Arver-nensis episcopus. 4,48 p. 316 B: Eusebiumnbsp;Arvernensium episcopum. 6, 65 p. 319 A.-Genesius comes Arvernensis.— Arvernischcnbsp;M.: Ascovindus?, Avitus, Bituitus, Brigio,nbsp;50 Caledos, Catalos, Cavanos, Celtillus, Cicedos,nbsp;Comondos, Critognatus, Cunuanos, Donna-mos, Epad(s)nactos, Epos, Motuedios, Pisti-los, Vercingetorix, Yercassivellaunus, Vdrga-sillaunos. — AlYGl’llis 0. in der Loiregegend.
[Arveruo-nz--as]
-ocr page 137-246
245 nbsp;nbsp;nbsp;-asa — Asi-aou-m
[-asa — Abi-acu-m]
-ocr page 138-Asimitius
Assi-cinus
Asimitius M. (Tarragona, c. a. 1G6) GIL II 4118; Flavius Asimitius. Asiiia fl. s. Axona. *Asilli-acu-lB mn Asinius, O. j. Asnago, Comasco. Asiticus M. fig. (Poitiers). Asitio F. (Santany) GIL II 3671: An-nia Asi(tio). 3674: Antestia Asitio. 3686: Pompeia Asitio Pompei Aspri f.nbsp;la -asiiis endung in: Ad-asius, And-asius,nbsp;Aud-asius, Bed-asius, Cacasi m. (fig.), Ca-pr-asius? Cavar-asius, Cocasi (fig.), Corb-asius, Culn-asius, Gerv-asius, Gild-asius,nbsp;Leop-asius?, Pvi(blii) Bilici Sarasi, Tuss-asius, Un-asius, GIL III 4593: . . . mera-sius L. f. Vitalis. *ilslo nacli Stokes ir. iil (offspring), urcelt. (p)aslo, ahcl. fasel. Asm-aiitia O. j. Amance, Mcnrthe-et-Mos. 20 Asmai’ias villulam. Vita Haduindi 1, 5nbsp;ASS 20. ian. II 1141: Asmarias. -asn- in Ep-asn-actu-s nach Stolccs für asan von lat. asinus, gr. o rog für *oavog,nbsp;got. asinus, ahd. esil, Ut. asilas, oder zu ir.nbsp;asna (rïb), esnae. Asna fl. j. Axona. ^'Asii-acu-s O. j. Puy-d’Arnac (Gorrèze) imd in Aynac (Lot). -asili in .... [Calpjurnio L. |f.]?ubasni, 30 mil. cob. I Tungror(um) GIL VII 691. Asiiia s. Axona. asoios. Inschrift von Bnona: K[vi]tes asoioi ken. Vgl. Asuvius. As-oniu-S M. As-oiiia F. (Galuso) GIL V 6902: M. Asonio St. f. Cepbaloni sex-vir Asoniae Pbilemationi sor. Pliniae T. f.nbsp;Martae Asoniae Caliopae sor. Asoniae Eu-chari soror Chllo Murranus 1. d. s. Asigt;-iMiiii-s M. (Xanten, a. 210 p. Glir.) 40 GIB 220: M. ülp(ius) Aspadius. aspalathus. Plin. n.h. 24,111: Vulgaris quoque haec spina, ex qua aenae fullo-niae inplentur radicis usus habet. Per Hi-spanias quidem multi et inter odores et ad unguenta utuntur illa aspalathum vocantes.nbsp;Vgl. spalax, Plin. 19, 99 (calax codd.). Aspalato O. in Dalmatien. ND occ. 11,18. Aspalia F. christl. (Pernau) GIL III 4219: Aspaliae flliae carissimae.nbsp;ho Aspa-luca, Aspalluga 0. iberisch? j.nbsp;A.CC0US, südlich von Oloron, ini tal von Aspe,nbsp;Basses-Pyrénées. IA 453, 1. Aspastricius M.dwistl.cogn. (Mailand) GIL V 6261: Aspastricio. [Asimitius — Assi-aiius] |
Aspavia O. in Baetica. B. Ilisp. 24, 2: Gastello Aspavia, quod est ab Ucubi milianbsp;passuum V. *Asperi-acu-m von Asperius, o. j. Sin-rago, Pav., cf. frz. Aprey. *Aspern-acu-S O. s. *Asprën-acu-s. Aspis O. der Contestani, j. Aspe. PM. 2, 6, 61: laöTtLg. IA 401, 2. Asp-öiia 0. auf deni ivege von Ancyra nach Tyana, am l. ufer des Halys. IA 143, lonbsp;4.206,2. TP; Aspona. Pffier. 575, 12:nbsp;Civitas Arpona. Amm. 25,10,10: Dispositanbsp;apud Aspuna Galatiae municipium. Socr.nbsp;h. e. 7, 36; Eig quot;Aanowa. Basïlii notitianbsp;142 G.: 'O Aanóvyg (gen.). Nova tacticanbsp;1279: 'O Aonóvrig. Hierocles 696 : quot;Aanova. *Asprën-acu-s nach d’Arbois de Jubain-ville voni gentile Asprenus zu cogn. Asprius, in Epernay (Alarne und Góte-d’Or und Savoie, commune d’Fntremont) für *Aspernacus. 20 Aspuua s. Aspona. -ass- in lur-assus, Lup-assius, Par-assius, Sal-assi, Tag-assus, F. Ur-assia. GIL IIInbsp;4604: . . . uassa Saccavi f. (Pozzuoli) Xnbsp;3661: ... assius Vene[ti f.] Venetus. Assata F. (Lorïlla) GIL II 1457: Igna-tia Assata. Assecoilia 0. in Ilispania Tarraconcnsis, j. Assorey. IA 430, 5; Asseconia. Bav. 4, 45 p. 321, 6: Assegonion. nbsp;nbsp;nbsp;30 asseda. CGZA 4p.476,44: Asseda sella quadriiugis. Asseda .. ., Assedo-niarus s. Addedo-maro-s. Vgl. Aamp;gSiaci, AHHedo, Atisios. Assegonion s. Asseconia. Asselia F. (Gasalpoglio) GIL V 4046: Asseliae M. f. Sabinae. Assenio(n) M. (BingerbrücJc) GIB 743: Soenus Assenionis f. mil. ex. cbo. I. Panno-niorum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Asseria Ó. j. Podgraje bei Bencovaz in Dalmatien. Plin. n. li. 3,139; Inmunes As-seriates. Ptol.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^AGasola. TP: Aserie. Bav. 4, 16 p. 211, 5; Seriem. GIL III 2850: Asseria. (Dohropoljc, c. a. 69—70nbsp;p. Ghr.) FF 2 p. 349 n. 553: Inter rem p.nbsp;Asseriatium et rem p. Alveritarum. Asseri-ates O. inltaliemPlin.n.h.^., 130. . . assi . . iodvae. (Herbitzheim an der Saar, unweit Saaralben) WK 9 (1890) w. 7 60nbsp;sp. 17 5 w. 9 6: I(n) b(onorem) d(omus) d(i-vinae) //assi//iodvae im. Assi-auus M. cogn. (Boarno) GIL V 4900; Marti M. Vetinus Assianus v. s. 1. m. |
Ass-icu-s — Ata
Ataaxtus
Atax
Ataaxt\lS (aa == a) für Ataxitus? M. (Saint-Avit-de-Soulège) JulUan 970: Ataaxt(i)nbsp;m(aiiu). Atace fl. s. Atax. Ataciaco vico. Memv. mz. MN 1839 p. 470. Ataciiii s. Atax. Ataco . . . (dativ). (Irsdi) CIM 836. -ataco-S adiediv-endmig hr et -adek, in 10 *car-ataeo-s. Atacotti s. Ate-cottï. ’At(xxó^ s. Atax. Ataecina G-. (Merida) GIL II 461: D(eaé) s(anetae) A(taecinae) T(uribrigensi)nbsp;P(roserpinae). 462: Dea Ataeoina Turibri-g(ensis) Proserpina. (Medellin) Q0ëgt;: Domi-nao | TJuribri[g(ensi)| Adaegina[e|. \cf. GILnbsp;II 71: D(eae) s(anctae) Turubrig(ensi) 101:nbsp;Dese sanctae.] 20 AtagillOS vicus. Merotv. mz. Atagis fl. s. Atesis. Atalocus M. I)e vitis patrnm Emeriten-sium 2, 19, 44 ASS 1. nov. I p. 336 F: Episcopum nomine Atalocum. Ataliis M. s. Attaltis. atari piet nach Stókes = w. adan flügel, vwdt mit lat. penna für *petsna? gr. itizo-gca, ^ot.*fi{)ra, /'. aus vorgerm. pétra, idg. ynbsp;pet, ai. pat (liegen, in O. Athan = Mtol. 2,nbsp;30 3, 8. 8, 3, 9: IlrsQcorov evQazÓTtsöov, Mav.nbsp;5, 31 p. 435, 24; Pinnatis. Ataiiagi'iim Jmuptstadt der Ilergetes, j. Sananja. Ziv. 21,61,6: Atanagmm urbem,nbsp;quae caput eius populi (Ilergetum) erat,nbsp;circumsedit. Atainim O. j. Saint-Yrieix (= sanctus Aredius), Ilaute-Yiennc. Vita altera s. Ari-düA, 11 ASS 25. aug. V p. ISi B: Quodnbsp;coenobium nuncupatum Atano. Vgl. Atta-40 num. Atava M. cogn. (S. Helenenherg) EE 4 p. 162 n. 564; Atara Noeibionis f. Bulluninbsp;uxori. Atarca vicus. (Birolo hei Ivrea, a. MO p. Chr.) GIL V 6812: [D]e vico Atarca. AtarvillS M. Hieronym. contra Mufinum 3,33 (Opp. 2 c. 561 G): Aterbius (yar. Atar-vius) contra te latrabat lerosolymis. Atari. Goldstater der Arverni. Mur.-Gh. f.0 3722. 3723: ATAV. Atav . . . (Borf Thor, Vaucluse, zwischen Avignon und Gavaillon) GILXÏl 5683,323nbsp;und p. 859: Atav . . . Atax fl. in Gallia Narbonensis, j. l’Aude, [Ataaxtus — Atax] |
der sich in das Miffellandische meer ergieftt. [Priscian. inst. 5,39: G-raeca vero sive nothanbsp;eadem servant et apud nos genera, quomodonbsp;et barbai’a, ut 'bic Phaeax’, 'Aiax’, 'calix’nbsp;(ktzo zov xvh^), 'Pollux’, 'Atax’, 'Volux’,nbsp;'baec Sphinx’, 'nox’.] Hecataeus ap. Steph.nbsp;Byz. s. V. Naqflmv:’'Eazi xal ICgvrj Na^fleo-VLZzg, mg ^Aaxalmvïng. y.al Tzozagog’’Azet'^nbsp;(Behdigeranus; ctzaKÓg, alay.óg cetf.). Strab. 4,1, 6 p. 181: 'Jï gEv ovv Ndoflmv vtzéqxsi- lo Tczi zmv Toü Azaxog ehISoIcoh xai zfjg llgvrjgnbsp;zijg Na^flmvlzidog. p. 182: ^Ezzl S'dze^a [dè]nbsp;zijg Ndgflmvog i% zov KEggévov zpéqov-zaï TZybg zriv {tdlazzar, £§ ovtzeq y.al b’Aza%nbsp;u zs quot;OojSi-g y.al 6 quot;AQavQig. 1, 14 p. 189:nbsp;jEjc Ö8 NaQfliovog ccvaizlslzai gsv 6 AiygQnbsp;inl giy.()ov zm’Azaxi. 17, 3, 25 J9. 840: quot;Óuqnbsp;tzsqI zov Baiziv nozagbv [xal zbv ’Ataxa],nbsp;xal zijg Kslzixijg zr\v Naoflm.iïziv. Tïbuïl. 1, 7, 3sg..‘ Hunc fore, Aquitanas posset qui 20 fundere gentes, j quem tremeret forti militenbsp;victus Atax. Mela 2,5,81: Atax ex Pyre-naeo monte degressus, qua sui fontis aquisnbsp;venit, exiguus vadusque est, et iam ingentisnbsp;alioqui alvei tenens nisi ubi Narbonem ad-tingit, nusquam navigabilis, sed cum hiber-nis intumuit imbribus usque eo solitus in-surgere ut se ipse non capiat. Lacus accipitnbsp;eum Rubraesus nomine spatiosus admodum,nbsp;sed qua mare admittit tenuis aditu. Luean. 30nbsp;1,403; Mitis Atax Latias gaudet non ferrenbsp;Carinas. Bazu comm. Usener: Mitis Ataxnbsp;fluvius (Galliae non adeo profundus, ideonbsp;'mitis’ quia per ilium classis Eomana lt;(non)gt;nbsp;navigaverat nisi contra se Caesare dimi-cante). Plin. n. h. 3, 32: Plumen Atax enbsp;Pyrenaeo Rubrensem permeans lacum. Ptol.nbsp;2,10,2;’!/4TO!yos ztozagov sxflolal. Porfyrionnbsp;in Hor at. serm. 1, 10, 46; Terentius Varronbsp;Narbonensis, qui Atacinus ab Atace fluvio 40nbsp;dictus est. Hieronym. chr on. a. Ahr. 1935: P. Terentius Varro vico Atace (attace A’) in provincia Narbonensi nascitur. Avien. or.nbsp;mar. 589: Hic salsum in aequor amnis At-tagus ruit. Sidon. Apoïlin. ep. 9,15,1 p. 169nbsp;V. 33 Ij.: Ataoem tonare cum suis oloribus.nbsp;carm. 5, 209: Clitis, Elaris, Atax, Vacalis.nbsp;Yïbius Sequ.: Atax Pyrenaeorum circa Nar-bonam decurrit in Tyrrhenum mare. For-tunat. carm. 6, 5, 213. 214: Excipit hinc 50nbsp;Narbo, qua litora plana remordens | mitisnbsp;Atax Rbodanas (rhodanus codd.) molliternbsp;intrat aquas. Yita Mart 2, 78; Rhenusnbsp;Atax Rhodanus Tibris Padus Bister Orontes. |
ate- — Atecto-rix
Fredegar. cJiron. contin. 20, a. 737: Super Adice fluvio. cf. Atagis. — Davon Atacininbsp;V. (clienten) die beivoner der ufer dcs Atax.nbsp;Mela 2, 5, 75: Sed antestat omnis Atacino-rum Deeimanorumque colonia (seit a. 110),nbsp;unde olim his terris auxilium fuit, nunc etnbsp;nomen et decus est Martins Narbo. Quintil.nbsp;inst. or. 10,1, 87; Atacinus Varro. — Ata-cina F. cogn. (Castdlon de Ampurias) CILnbsp;10 II 4627: Corneliae Atacinae. ate- urcelt. ati (auslautendes i ward zu e), intensiv-partikel, praefix, praep., spelter atnbsp;(trans, ultra, supra), air. aith (=ati), ath,nbsp;aid-, id- hetont (re-), ad- (tonlos) aus *ata-,nbsp;ed- (ciucli var. aud-, aut = gall, atu-), gael.nbsp;at-, ad-, cy. at-, w. ad-, at-, hret. at-, et-(lat, re-), ad-, az-, lat. et, etiam und at-(aTUs),nbsp;gr. eri, ai. ati, athi. In: Ate-boduus Ate-bodua, -cingus, -cotti, -dios, -duna, -genta,nbsp;20 -knatos = Afo-gnatu-s, -gnata, Ate-gnia,nbsp;-gnutis, -iouous, -merus, At-epilos, At-epos,nbsp;At-epo-mari, At-esui, At-eula, Ate-vortus,nbsp;Ate-vritus, -vrita, Atualus. -ate nominal-suffix in 0. Ades-ate, vil-leicht Arel-ate, Atan-ate, Biaen-ate pago, Braun-ate, Briv-ate vicus (ort ivo einenbsp;hrilckc ist), Burgogi-ate (var. Bergoi-ate),nbsp;Camb-ate, Cassici-ate, Cer-ate, Corn-ate,nbsp;C'orter-ate, Crud-ate, Curoin-ate, Gesocrib-30 ate, Legern-ate, Lun-ate (Lunas), Men-ate,nbsp;Mim-ate, Eati-ate, Stiri-ate (locus Norieus),nbsp;Telem-ate? Ugg-ate, Urcb-ate, Viruc-ate. Atë-Böd-uo-s M. Ate-bodua F. cogn. (Lurenfeld in Karnten) CIL III 4732: Ate-gnate Amuronis f. optime eoniu(gi) Atebo-duus Vercombogi f. v. f. et sibi et suis.nbsp;(Kosclmits) 5247: Ca[m]panus Atebodui f(i-lius) vius fecit sibi et Quartae ooniugi etnbsp;suis. (Seckau) 5386 = i?jE 2 p. 443 n. 977:nbsp;40 Tertius viv. fee. sibi et Ateboduae Qartinbsp;f(iliae) con(iugi). cf. Boduo-gnatus, Maro-boduus, Athubodua? Atec . . . (Bordeaux) s. Ebucius. -atec- in ir. Eoebaid gen. Eebdach, nach Stokes *Eku-(= [pjeku pa9u)atex g. Eku-atec-os, ir. Lugaid g. Lugdacb = *Lugu-atex g. Lugu-atec-os. D'Arbois de Jubain-ville vgl. Epatiocus, Luguadicus. Ate-ciugn-s = valde fortis, cf. ir. cing, 50 M. cogn. (Mailand, a. 29 p. CJir.) CIL Vnbsp;5832: P. Atecingi f Atecius M.cogn. (Brescia) CIL V 4601: T. Fannio AtecI filio Donicio. (Ivrea) 6788: |
C. Ateci Valeri. VII 1336, 97: Atecii (lis Atecti) m(anu). Ate-lvliato-S = Ategnatos, Ategnatus, M. Inschrift von Todi: Ateknati (gen.). Ate-COttI nach Stokes von ate und cottos ^die ser alten (bewoner)'? abteïlung der altennbsp;Picti, seerciubervolk. Hieronym. adv. lovin.nbsp;2,7 (Opp. 2 c. 335 A); Cum ipse adulescen-tulus viderim Attieotos, gentem Britannicam,nbsp;humanis vesci carnibus: et cum per silvas lonbsp;porcorum greges et armentorum pecudum-que reperiant, pastorum nates et feminarum,nbsp;et papillas solere abscindere et bas solasnbsp;ciborum delioias arbitrari. epist. 69 ad Ocean.nbsp;(Opp. 1 c. i;13 B): Scottorum et Attieotoruninbsp;ritu ac de re publica Platonis promiscuasnbsp;uxores, communes liberos habeant. Amm.nbsp;26,4,5 (a.365): Pecti Saxonesque et Scottinbsp;et Atacotti (atacitti codd.) Brittannos ae-rumnis vexavere continuis. 27,8,5 (a. ÓVAS).-20nbsp;Picti in duas gentes divisi, Dicalydonas etnbsp;Verturiones, itidemque Attacotti bellicosanbsp;hominum natio et Scotti per diversa vagan-tes multa populabantur. ND or. 9, 8. 29:nbsp;Atecotti. occ. 5,48: Atecotti seniores. 197:nbsp;Honoriani Atecotti seniores. 5,51.70: Atecotti iuniores. 200: Honoriani Atecotti iii-niores. 218: Atecotti iuniores Gallicani. 7,nbsp;24: Atecotti Honoriani iuniores. 74: Atecotti Honoriani seniores. 78: Atecotti iu- 30nbsp;niores Gallicani. Atect-iu-s M. (Aachen) Zcitschrift ¦ des Aachener Geschichtsvereins 7 (1885) s. 159nbsp;—172 n. 9. 10. 12. 13: Tras Eenum f(ecit)nbsp;Atectius lullinus m(iles) leg(ionis) X G(e-minae). a-tec-to-, a-texto- zusammengesetzt nach Stokes aus praepos. a (pder ad-, ati-) undnbsp;tecto-, participial-bildung (participium pass.nbsp;mit activer bedeutwng) von )/ teg decken, be- 40nbsp;schützen? in Atecto-rix, Epad-atej;to-rïx, cf.nbsp;Con-te^to-s, Tecto-sages, -i. Atecto-iTX M., fürst der Pictones. Bronze-mz. der Pictavi (von Poitou) od. der Pctrucorii. Lelewel, Typegaulois pl. IX fig. 24. BN1838nbsp;p.78. 1851 p. 391. 1866 p. 406. Hucher,nbsp;L’art gaulois d’après les médailles. LeMansnbsp;18 7 3, j:). 141. Ch. Robert, Monnaies gauloisesnbsp;p. 43. RA 35 (1878) p. 188. RC 1881nbsp;p. 116. 1887 p. 137. EAT 3“s., #. 2 ^9.496. 50nbsp;RA 3° s., 1.15 (1890) p. 376. Mur.-Chab.nbsp;4344 — 4352: ATECTOEIX, ATECTOEI.nbsp;Von einem angesehenen Gallier der caesari-schm Oder augustischen zeit, der sie ausgeho- [ute- — Atecto-rix] |
Ate;(tTis — Atep-atu-s
hen, fürt iren namen die ala Atectorigiaiia. (Kustendsehe, a. 222—235 p. Chr.) GILnbsp;III 6154, cf. 19.1358. jBAl7 (1868)p.272.nbsp;Hermes 22, 547’^): Fl. Severianus dec(urio)nbsp;alae I. Atectorum (nacJi der oorschrift Ate-ctor. falsch aufgélöst) Severianae candidatus 'nbsp;eins. (Bom) BSAF 1889 p. 246 == WIf8nbsp;(1889), 267 n. 152; D(is) M(ambus) ülpianbsp;Danaé ex Mauretania Caesariensi, v(ixit)nbsp;10 a(nnis) XXIIX C. Valerius Maximus, decurionbsp;alae Atectorigiarse (verhaucn für Atectori-gia[na]e) exercitus Moesiae inferioris con-iugi [p|ientissimae fecit. (Saintes, Charente-Inférieure, gehort in die augustische periode)nbsp;Hspérandieu n. 69: C(aio) lulio Age[dilli]nbsp;f(ilio) [Scapti|a tribu. Macro, Sant(oni),nbsp;duplicario alae Atectorigianae. cf. Epad-ate;(to-rIx. Ate^tus (cf. Epad-ate;(to-rigi, Conte;(tos, 20 Atecius). l/teg dccken, air. teg haus, gr.ti-yog téyg, tectum. A-tectu-S M. cogn. (Colchester) GIL VII 1336,97: Atec[t]im(anu). (Capua)XA019:nbsp;L. Arrio Atecto Surrentio. (Campanien)nbsp;8042,77; C. Mur. lusti Atec. (Melun) Murat, p.1282.,5 — Bevue des sociétés savantesnbsp;1865 lgt;.153; Dis Manibus Tuoticio etVereenbsp;et Senognato et Colonae patrib(us) et fra-tribus A.textus d. s. p. Ygl. Atecius.nbsp;so Ate-dios auf mimzen Belgiens, auch lat, Ate-dliua M. (Klagenfurt) GIL III 4906: Gupitus Atedunae l(ibertus) et Litulla Toutinbsp;f(ilia) Genetivo filio ann. X et sibi v. f.nbsp;(Aus Noricum) EE 4^ p. 171 n. 605: Mari-cae Bledonis f. uxori et Atedunae f. *Ate-geilis M. ir. Athgein, Atbgin. Ate-genta. (Mauterndorf) GIL III4735; Votticius Gupitus et Votticia Ategenta.nbsp;(Lietzen) 5643: Sul. Eessatus et Atigentanbsp;40 con. vi. f. s. Ategnata. Ategia O. s. Adteias. Ate-gna-to-S o-stamm, compon., nach Ernault mhret. baznat von *at-gna (connu;nbsp;évident, manifeste), tree, baenat, gr. I'rt yva-xóg. M. Ate-gnS-ta F. Inscr. hilinguisnbsp;von Todi: Ateknati (gen. sing.). (Lurenfeld)nbsp;GIL III 4732; Ategnate Amuronis f(ilie).nbsp;(Wöllan in Kcirnten) 4764; Galendinus Ate-gnati filius. (Aus Noricum) 5698; Ategna-50 tae Malsonis f. Ate-gnia nach d’Arhois de Juhainville ^cclle qui a une bonne forme’, von substant.nbsp;gné = *gnio-n art, gestalt, ausséhen. F.nbsp;(Soulosse, im museum zu Épinal) Murat. [ nbsp;nbsp;nbsp;— Atop-atu-al |
1082, 2 = EA OT. s. 34 (1877) p. 129®): M[e]ddugnatus Ategnie f(ilius). Ategnio-niaru-S von *ate-gmo-n, ir. aitb-gne, écne iviftenschaft, litteratur, dicht-Tcunst, M. (Weisenau bei Mainz) Archaeolog.nbsp;Zeitung 1879 n. f. 3, 2 s. 53: Vinda Ate-gniomari f(ilia). Ate-giiutis gen. M. (Bourges) Academie des inscr. et belles-lettres. Paris, 8 mai 1885,nbsp;comptes-rendus p. 91 = BE öp.119: Num. lonbsp;Aug. et Marti Mogetio Gracebus Ategnutisnbsp;fil(ius) V. s. 1. m. Ategua iberisch? O. in Hispania Baetica. B.Hisp. 6,1.3. 7,1.3. 8,6: Ateguam. 22, 1; In oppido Ategua. 3: Ateguam. 7: Op-pidum Ateguq,. Strab. 3, 2, 2 i?. 141; ’Axi-yova. Plin. n. h. 3, 10: Ategua. Frontin. strateg. 3, 14, 1; Bello civili, cum Ateguanbsp;urbs in Hispania Pompeianarum partiumnbsp;obsideretur. — Ategueiises. Val. Max. 9, 20nbsp;2, 4: Manibus Ateguensium. Ateia O. s. *Atteia. Ate-ioiicu-s nach d’Arbois de Jubainville für Ate-iougus ’qui a un bon joug’ cf. Ver-iougus. M. (Nimes) GIL XII 4006: Garkalnbsp;Ateiouci (gen.) f. Ateix fig. (Lyon, Trion). Atelxanti fig. (Windisch; Taufendcll) Sch. biS. (Poitiers) Bichard 44: Ateixanti. Ateli-acu-S vom gentile Atel(l)ius, O. j. 30 Tilly. Dipl.Pertzp. 21,19 n. 20, c. a. 656:nbsp;Ateliaco vel locello qui dicitur Gurtilis fibinbsp;Berimariacas. p. 109, 14, c. a. 751: Arti-liaco. Ate-mervis (= valde hilaris, vel velox, ir. mer, mear) M. (Cilli) GIL III 5257:nbsp;Mariccae Atemeri f(iliae). Vgl, Atimeria. Aten. F. cogn. (Bordeaux) Jullian w. 160. Ateni-acu-s O. j. Atenai. Atense coenobium, j. S. Yrieix-la-Perche. 40 Vita Sori 4, 19nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1. febr. I 203 E.- In Atensi coenobio. ?Atenus M. (Veczel in Baden) AEM 1885 s. 244. At-epa aus at = ate und stamm epo-equus = ai. atya9va = ati-a9va gutes pferd, cf. Atepo, Atepilos, Atepilla, Atepomarus,nbsp;Ateporix, M. (La Fosse Jean Fat bei Beims)nbsp;BE 5 (1885)^9.139; D(is) M(anibus) At-tilli et Atepae. (Metz) Bóbert et Cagnat, 50nbsp;Épigr. p. 45—46: D(is) M(anibus) lul(ius)nbsp;Sacer Nammiae Ate. pae t(umulum) p(osuit). Atep-atu-S M. cogn. (Cruviers, dép. Gard, arrend. Alais, c. Vezenobres) CIIj XII 2905: |
257
Atepi-acu-s — Aterta
Ateras — Atest-as
Aterus M.cogn. (Sf.Vdt) CIL III 5042: Atero Festi et Cattuni Montani lie. f. Atervos M. (Nantes)BE 6,264: [At]ei-vo [sepjulta XXII; ef. Matronae Alatervae. -tóTï^g graecisiert in yaio-atrig, Bal-atrigj s. -atios für -ata. -iltës F. s. -ati-s. -iltes in Teutates Tioutates Toutates. Atesinos s. Atesis. 10 Atosios 31. Bronze-mg. Lambert, par-tie, pl. VIII n. 11. 12. (Pommiers, dép. de l’Aisnc) BN 3® s., t, 4 p. 198 n. 43: ATE-SIOS B EEMOS. Atesis ft, in Baetia, j. die Etsch, Adige. Strab. 4,6,9 p. 207: ^TnêQxeitcti ós twvnbsp;Kuqvcov tÓ Ansvvivov OQog, liftvijv s'xov £|-isïGav eig rbv ’Arriatvov norafióv, og naqa-laftmv quot;Arayiv (Eisacli, sonst Isargus) akXovnbsp;noxagov sig rbv Aóqlav SKftaXlst. Verg.Aen. 20 9,677: Atesim seu propter amoenum. (Ba-zu Servius: Liquetia flumina iuxta Padum et Atesin (athesin 31 aethesin AS aetatesnbsp;in B atesin L/JI), Venetiae flumina, estnbsp;etiam fluvius Liquetius. . . . Athesis (atesisnbsp;F) Venetiae fluvius est, Veronam civitatemnbsp;ambiens et in Padum cadens.) Val. Max.nbsp;5, 8, 4: Apud Athesim flumen. Plin. n. Ji.nbsp;3,121: Accedentibus Atesi ex Tridentinisnbsp;Alpibus et Togisono ex Patavinorum agris. 30 (Si?. 8,595: Vérona, Athësi circumflua. Plut. Afar. 2.3: Tbv Artcava norafióv . . . Iléqavnbsp;xov ’Auamvog. Flor. 1, 38 (3, 3,12): Atbe-sim (Saumaise; adgsim B, adbostesin N)nbsp;flumen. Incerti panegyr. Constantino Aug.nbsp;d. 8: Athesis ille saxis asper et gurgitibusnbsp;verticosus et impetu ferox. TP: FI Afesia.nbsp;lAv.epiit.QS: Q. Catulo proconsule, qui fauces Alpium obsederat et ad flumen Athesimnbsp;castellum editum insederat reliqueratque. 40 Claudian. de nupt, Hon. 2,11—15: Athesis strejiat choreis j calamisque flexuosus [ levenbsp;Mincius susurret j et Padus electriferis | admo-duletur alnis. d^ VI cons. Honor. 196; Veloxnbsp;Athesis. 209; Athesis. epithalamium dictumnbsp;Palladio et Celerinae 106: Athesin (achesinnbsp;V athesï A atesim G athesim L Vossianusnbsp;294). Sidon. Apollin. epist. 1,5,4: Velocemnbsp;Athesim. Ennod. panegyr. dictus Theodericonbsp;8, 46^.208,33 V.: Atesis undas videat tua 50 vice (nec5 Ilarteï) opulentas extitisse cada-veribus. Menandri fr. 8 p. 7 Bind. (a. 561): 'Avukqov xov Ttoxagov Axxiaov. Fortunat.nbsp;praef. § 4 ji. 2, 2 Leo: Atesim. vit. Mart,nbsp;4,678: Ingrediens Atesim (atisim, -in codd), [Aterus — Atest-as] |
Padus excipit inde phaselo. Vïb. Sequ.: Atesis Veronensium in Padum decurrit.nbsp;Gesta Theoderici regis 6 3IG SS 3Ier. IInbsp;204, 13: Se precipites in Athesim fluviumnbsp;mergunt. Ijaudes Veronensis civitatis 7, 2:nbsp;Pontes lapideos firmatos super flumen Atesis. (Verona) GIL V 3348; Trans Ath(e-sim) (die schreibung ist nicht siclier vcrbürgt).nbsp;cf. Ateste. Atesmeius M. cogn. (Bussoleno) CIL lo V nbsp;nbsp;nbsp;7223: Sciricus Atesmei f. et Ata Ates-mei f. Ate-snier-iu-S G., beiname des 3Icrcu-rius. (Meaux, collection Bassy) BSAF 1880 p. 117.142. A. de Longpérier, Oeuvres t. 3nbsp;p. 272; D(eo) Atesmerio Heusta v(otum)nbsp;s(olvit) l(ibens) m(erito). cf. Atismerius,nbsp;Mercurio Adsmerio, Smert/((yos, Smertullus,nbsp;2g,sQxoii.dqcc, SgsQxóqi^, CMEP, Rosmerta. ^ Ate-SinertllS M.? Bie inschrift (Vineuil 20 bei Blois, Loire-et-Cher) Buil. arch. 1888nbsp;pgt;. 331; R Iga Atesmerti 1. viva s. f. istnbsp;verdachtig. Atesos M. Bronze-mz. der Bemi. 3Ié-langes de numismatique 1 (1875) p. 161 — 168. BBN 44 (1888) p. 428. Mur.-Chab.nbsp;8084: ATESOS. Vgl Atisios. Ate-spatus nach d'Arbois de Jubainville pari. pass. vom verbum denominafiv. *ate-spu, cf. ir. aithesc (responsum) — *ate- 30nbsp;sco-n, w. atep (responsum) — *ate-sepo-n. 31. (Augustisch, bronze bei 3Ioulins, dép. de l’Allicr, j. im, Louvre) Fröhner, Les muséesnbsp;de France, Paris 1873, fol., p. 1 tab. I. IInbsp;= Hübncr, Exempla n, 897. 898: Caesarinbsp;Augusto (imd Liviae Augustae) Atespatusnbsp;Crixi fil(ius) v. s. 1. m. Atessat-ia F. (Lyon, c. 50 p. Chr.) Allmer et B. n. 262 t. 3 p. 176: Atessatiae Fidulae. Atess-atis M. (Nimes, sacc. 1) CIL XII40 3429 umd j). 838: 6. Asuio Atepillae G. As.......Messio Atessatis fll(iae) pa . . . . . . Asuia Asui fil. (Nimes) GIL XII 3802; [Vijrotoutae Atessat[is?]. (Mainz, a. 182nbsp;p. Chr.) GIB1023: Ates[s]as. (Gastel) 1312: T. Veter. Atessas. (Brumath) BA n. s. 15 (1867) p. 159: Paterio Atessatis. Atest-as Jf. Atestatia F. (Greifenburg) CIL III 4724: Atestati Bricconis f. (Tre-mosine) V 4876: T. [At]es[t(as)] Priscus 60 VI nbsp;nbsp;nbsp;vir Aug. Brix. sibi et Verae Primulaenbsp;coniugi carissim. et C. Atest(as) Servand(us)nbsp;et C. Atest(as) Securus parentibus b. m.nbsp;(Limone) 4887: Atestatiae Sex. [f. Sejeun- |
At-este — Athisia
262
dae uxori [et Atjestatiae Primulae filiae C. Ates[t]ati Quartioni VI [vijro Brix. et C.nbsp;Atesta[t]i Quinto filis. (Como) 5292: L.nbsp;Luteus Atestatis f(ilius).
At-este o. ist, nicht ccltisch, ohgleich es warscheinlich mit Atesis zusammcnliüiurt.
At-6SUl von partikel ate und ësu-, V. in G-allm Lugduncnsis, viUcicht paps de Séez.nbsp;Plin. 4, 107. Ygl. Esu-nertus, Essui.
10 A-tett-in-s nomen gentUic. M. Atettia. F. (Nimes, dép. du Gard) GIL XII 3711:nbsp;P. Atettius Saturninus. 3866: L. At[etj-tius Cornelianus. (Böi Montpellier) 4192:nbsp;Atettiae Cn. lib. Gratae. Vgl. Ateetius?
Ate-ula (d’Arhois de Juhainvillc vgl. ula-tos), naclt. Zeuft zu britt. lolus. cf. ir. ealadlia (n-stanim) science, *iulo-maros (eolo-maros),nbsp;iriscli iul-mhar. M. Bic inschrift (Naix,nbsp;Meuse, im museum zu Bordeaux) Orcllinbsp;20 3274: Ateula SollI f. (dativ oder ablativ)nbsp;ist unecht; cf. BSAF 1882 p. 285 — 288.nbsp;(Bordeaux) Jullian n. 274 ^.361—363:nbsp;Maxsumo Ateulae f(ilio) Maiori Maxsum(i)nbsp;f(ilio) Icae Congonnetiaci f(iliae) Fabatusnbsp;Maxsumi f(ilius) et Comnitsiae matri Se-cundo Maxsumi f(ilio) Celtae sorori Me-tellus l(ibertus) dé suo feci(t) mac(eriam).nbsp;Auf gallischen silher-münzen im ganzen ostennbsp;von Frankreich (nicht der Caletes und nichtnbsp;30 der Veliocassi). J. J. Chifflctii Vesontio,nbsp;Lugd. 1618^1. 211. Eckhel 1 p. 77. Lele-wei p. 269; Atlas pl. 3 no. 43, 5 n. 10. Bu-chaiais n. 364 p. 119. BN 1840 pd,- 12 n.nbsp;6. 7. 8. Lambert, 1''“ partie, pl. IX n. 24.nbsp;25. Ilucher, Art gaulois l’^® partie, pl. 44nbsp;w.1; 2’^parfie,p.l30. BN 3“s., lt;. 2 (1884)nbsp;p. 182. (Pommiers, depart, de l’Aisnc) BNnbsp;3°5.,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;195.198. BJ 21 (1854) s. 70.
Biet. arch, de la Gaulc n. 195. Mur.-Chah. 40 7185 — 7188. 7191 — 7193. 7196. 7197.nbsp;7199—7202 (7187. 7193 aus Chantenay)-.nbsp;ATEVLA B VLATOS (= vlatos fürst).nbsp;BBN 44 (1888) p. 428. (Sanxay, Vienne)nbsp;BN 3'^ s., t. 2 p. 496: ATEVLA. Mur.-Ch,nbsp;7189: AT...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;7194: ATEVLA. 7195:
TEVN B . . ATOS. 7198: ATEVLA. s. Atula. Ygl. Atebla F. (Oedenburg) AEMnbsp;12, 83?
Ate-ura M. auf gall, denar, cf. BC 2, 50 508.
Ate-liritu-S M. cogn. (Turin) GIL V 6957: Mercurio T. Mallius AteuiTtI f. Ma-giacus V. s. 1. m. (Poitiers) Esperandieu 168:nbsp;Ateuritus Heuticae salutem hoe illei in
cunno. (Bordeaux) Jullian tl w. 174: Me-(moriae) Saturniniae Ateuritae. n. 199: D(is) M(anibus) et niemori(ae) Ateuriti. cf.nbsp;Urit-acos, OvQitr-axo-g, Uritu Escingos.nbsp;SLMQov, ïeuru, lat. ur-na, ur-ceus.
Ate-valu-S M. (St. Peter am Beissberg) GIL III 5092'': Ateva . . (Ilasenhach beinbsp;TaxenbacJi, Unterpinzgau) 5523: Atitto Ate-vali f(ilius). cf. Atualus?
Cupitae Atevorti f(iliae). a-te^to- s. ateeto-.
Atgite. (Arles) GIL XII 786: Atgite Samice . . .
Atlia M. Yita EuscUae 2, 13 ASS 16. mart. II f. IhlF: Atha quodam sancto.
Atlialocus M. Greg. Tur. h. F. 9, 15: Arianae sectae episcopus Athalocus.
Athamallus M. cogn. (Valence) GIL XII 1767: Q. Saed(ius) Athamallus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20
Athaii-acu-S von gr. M. ’Aamp;dvag, O. j. Ainay am zusammenflufte der Saonc und dernbsp;' Bhóne bei Lyon. Greg. Tur. in glor. mart,nbsp;c. 48: Locus autem ille, in quo passi sunt,nbsp;Athanaco vocatur, ideoque et ipsi martyresnbsp;a quibusdam vocantur Athanacenses.nbsp;’AHavarioq s. Adan-at-iu-s.
Altaricus M. (Les Provenchères, j. im museum zu Graon n. 42): A0AEICVS.
Atliatianica villa s. Adaoianicus. nbsp;nbsp;nbsp;.-.o
AHedi-Sco-S {cf. Addedomaros, AHHedo, Assedomaros, Atisios, Atesos?) M. Bronze-mz. der Bemi. Biet. areh. de la Gaule n. 120.nbsp;BN 1858 p. 443: A0IIDIAC B A. HIR.nbsp;IMP. Bronze-mz. (Pommiers, dép. de l’Aisnc)
1 Bidl. de la Société de Numismatique 1867 pl, XI n. 27. BN 1868 jp.llO: A0IIDIAC.
3° 5., t, 4 (1886) p. 199 n. 44. — Alur.-Ghab. 8086—8091 (8089. 8090 aus Ven-deuil-Gaply). BBN 44 (1888) p. 436:40 A011DIAC B A.HIR.IMP.
AUtledo-maros s. Addedo-maros. Athegia O. j. Athis, gemeinde Athis-Ifons,nbsp;Seine-et-Oise.
Aamp;EN Oder A0EY (rücMaufig). Münze Mur.-Ghab. 2229.
Athen-acu-s O. ). Thenac, Bordogne. Athesis s. Atesis.
Athetasis O. Bipl. Pertz n. 62 j). 55,28: Locellum, cui nomen Athetasis.
Athictus, AtictllS M. ist griechisch. ' Athisia F. (Verona) GIL V 3593: V. fnbsp;C. Didius Prhonimus Athisiae Primulae coii-iugi karissiinae. cf. Atisios.
0 * nbsp;nbsp;nbsp;[At-este — Athisia]
-ocr page 146-Atiiu-’bodua
-a-ti-s
Atis — Atitto(n)
(Mons) Beleiiatensis, vioani Belgin-ates, Ber-corc-ates,. Bergom-ates in Gallia Cisalpina, Betarr-atis, Boi-ates, M. Bori-atis (gen.), Bo-rod-ates, Briv-atis, Y. Briv-ates, Briv-ati-om,nbsp;Cabuni-ates, C’aerac-ates, [Caled]omap-atis,nbsp;M. Cainul-ates, Carac-ates, V. Cassici-ates,nbsp;Caten-ates, F. Cerdici-ates, deo Mercurio Cla-vari-ati, V. Cooos-ates, agnitan., von Cocosa,nbsp;Cbrogenn-ates, F. Daesiti-ates, 0. Corter-atis,nbsp;10 F. Deci-ates, decum-ates? Des - uvi - ates,nbsp;Dêv-atis, Dex-uvi-ates, F. Dexiv-ates, Dumi-atis, Diin-atis (von dunum), Dur-ati-os, Du-robriv-atis, Edel-as, aquitan. Elus-ates, vonnbsp;0. Elusa ahgeleitet, V. . . enac-ates GIL Vnbsp;6986, Foeun-ates, Matronae Bracores Gal-lian-ates, Gallion-ates, Genu-ates hei den Li-gtirern, Hercuni-ates, aquitan. V. Lactor-atesnbsp;von Lactora, Lang-ates. Lie-ates, Lixovi-atis, Map-atis, Mauriennas, Maus-atis feil desnbsp;20 Jura, Montun-ates, nicht *mori-atis, sondernnbsp;*morite-atis, adi. NctfiavG-an-g von gallischnbsp;Namausos = NipavGog, Namaus-ates =nbsp;Nemausenses, Nantu-a(a- Oder a)tes, Odi-ates, aquitan. V. Ono-bris-ates, Osquid-ates,nbsp;Quari-ates von 0. ahgeleitet, Pol-ates hewonernbsp;von Pola in Mistrien, Mars Eandos-atis, Eati-atis, Eic-ati? Creticus Eunatis (filius), Sa-vinc-ates, Sibuz-ates, Sibyll-ates, Sonti-atesnbsp;Soti-ates, Subin-ates (vicus), Talli-ates, F.nbsp;30 Tarus-ates, Tolosates die bewoner von To-lösa (aher Tolósatis casciquadra Martial. 12,nbsp;32, 18), Torn-ates, Trev-atis, Tublin-ates,nbsp;Vas-ates, Vell-ates; 0. Volog-atis. cf. -ate innbsp;Gallar-ate, Nantu-ate, Pedrin-ate. — -Stesnbsp;nach d’Arhois de Jubainville in ableitungennbsp;A(d)-treb-ates, villcicht Nantu-ates. Atis M., hoischer Mnig in Gallia Trans-padana, f 230 a. Chr. Polyh. 2, 21, 5 (a. U. 517): ’Avsüov (ihv rovg IdCovg jSaGiisignbsp;WAxvv nal PdXarov. Atisios Atisius M. Atisia F. gentilk. s. Atesos, AeilDIACi, Addedo-maros, Assedo-marus = Atesos? (Iglitm) GIL III 6178,6,nbsp;2: Atis(ius) Valen. (Verona) V 3406; Ati-siae Aphrold]i[siae]. 3499: C. Atisius Felix C. Atisius C. 1. Gamus. 3500; Q. Atisius D. lib. lucundus. (Pompeji) X 8048,2;nbsp;C. Atisius Sabinus. (Arles) XII 764: C.nbsp;Atisi Secundi. (Die) 1654: Atisia Paulina.nbsp;50 (Beaucroissant, Isère) 2200; 0. Atisius Se-dulus. (Saint-Aupre, Isère) 2203; C. Atisius Paullin(us) uxori optimae et Atisiae C.nbsp;f(iliae) Macrinae. (Grenoble) 2260: Atisio.nbsp;BE 1891 No. 60 n. 847 p. 74: Sex Ati- |
s[io.....]. (Genf) GIL XII 2611: Atis(ia) Maria coniugi amantissimo et merentissimo. (Aoste-St.-Genis, nicht vor Hadrian) 2396; C. Atisius Primus publ(icanus) XX libertat(is) p(rovinciae) G(alliae)X(arbonensis). (Vienne;nbsp;Aoste-St.-Genis) 5685, 2: C. Atisius. (Marseille; Aoste; St.-Genis-dAoste) 3*“**: C.Atisius Gratus. (Genf) 3“: C. Atis[ius] Gratusnbsp;f(ecit). (Garpentras; Vienne;Sainte-Golombe;nbsp;Aoste-St.-Genis; vallée de Gresivaudan) 4: wnbsp;C. Atisius Sabinus. (Aoste; Aix) 5; L.nbsp;Atisius Secundus. (Vienne) 5686, 204; C.nbsp;Atisius f(ecit). (Bei Grimlinghausen) BJnbsp;89 (1890) s. 59; 6. Atisius Gratus f(ecit).nbsp;(Malconte) fig. Blade n. 192: C. Atisius. (Allier) Sch. 591:0. Atisius. (Agen) MSA F 2 (1820)^5.378. Sch. 592: 0. Atisius Sabinus.nbsp;MUmen. Bronze-mz. der civitas Bemorum.nbsp;Muchalais p. 221 w. 545—549. Lelewel pi.nbsp;VII 10. Bictionnaire archéol. de la Gaule 20nbsp;n. 107. 108: EEMOS (vollcsname) B ATISIOS Oder ATISIOS EEMOS. Milnze ausnbsp;Sainte-Beuve-Epinay: ATISIO. Mimze ge-fimden in Epinay, cf. La Seine-Inférieure,nbsp;par l’abbéGochet, p. 515: ATISIOS. Milnzenbsp;gefunden au camp de la Gheppe und in dernbsp;umgegend von Ghulons-sur-Marne. BSAFnbsp;1881, 173. BBN 44 (1888) i5.427: ATISIOS B EEMOS. BN 1838 p). 81 n. 2.nbsp;Mur.-Chab. 8054—8082 (8070.8073.8076 sonbsp;aus Paris, 8074 aus Gorbeny, Aisne, 8077.nbsp;8078 aus Beims): ATISIOS EEMOS. (Gr. St. Bernhard) v. Buhn-Ferrero 60. 61: ATISIO EEMO. Vgl. Atbisia. — Bavon mit ligu-rischem suffix 0. Adisasgo (saec. 11 ex.) bei Ghuunhac aus *Atisi-ascus. Atl-Smer-iu-S (cf. Atesmerius, Adsmerius, Smerius) 31. (St. Peter im llolz in Kiirnten)nbsp;GIL III 4743: Atitoni Attalonis et Lediaenbsp;Casilli f. Atismei-ius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 ’Axlomv s. Atesis. Atissa. (j. in Bonn) Ilettner 103: [Tur]-(ma) Atissae. Gf. Atessas. Atiss-iu-s 31. AtissiaF’. (Bom) GIL VI 5815: D(is) M(anibus) Atissiae Q. f. Pro-culae fecerunt Q. Atissius Liberalis et Valeria Cresces filiae. Atito(n) 31. (St, Peter im Holz in Kdrn-ten) GIL III 4743: Atitoni Attalonis et Lediae Casilli f. Atismerius. cf. Atitto. so Atitta 31.? cogn. (Alcala del Bio) GIL II 1087: Urchail Atitta (gen.) f(ilia). Atitto(n) 31. (Ilascnbach bei Taxcnbach, TJnterpinzgau) GIL III 5523: Atitto Ate- fAtis — Atilto(ii)] |
-atium — A-trëb-at-es
vali f(ilius) ann(orum) LXXV his s(itus) e(st). Uttu Elvissonis f'(ilia) uxor. Mom-mus Atittonis f(ilius), Conginna Quordaionisnbsp;f(ilia) fil(ius) nu(rus) par(entihus) fec(erunt).
-iltilini in 0. Aren-atium, Burgin-atium, Capell-atium, Sest-atium.
Atiusa M. fig. (Museum in Wiesbaden) Sch. 593. 594. Bccltcr Mainz 5. 6: Atius;nbsp;Atiusa.
10 Atixs-is (cf. suffix -sius; of. Athictus, Atictus) pyrenac. M. (genet.). (Gems, valUenbsp;de Sauveterre, prés Saint-Beat) Barry, Unenbsp;Inscription inédite du Musée de Toulouse,
p. 10.
Atizi-agus vicaria j. Montaleat, Tarn-et-Garonne.
Atlantici O. in Gallia Narbonensis. Plin. n. li. 3, 36; Camboleotri Atlantici.
At(e)-loiidus (Thurneysen vgl. ir. lond
20 wild) M. GIL II 76: L. Mi C. f. Atlondi. (Villamanta) 3082: Aplondus (Atlondus?)nbsp;Dagencium M. f(ilius?). (ivoJier?) 4980:nbsp;Atlondus Maquiaesus Sunnae f.
Atlus M. (Baumotte-lez-Pin,Ilaute-8aóne) Mémoires de la Société d’Emulation du Boubs,nbsp;séance du 14 février 1880 = BE 3 (1883)nbsp;p. 272.
Ato(n) M. (Bei Feldhirchcn) GIL III 6503: Obilie Atonis f.
30 -ato in F. Epato.
AtoclillS M. Vita Samsonis 1, 8 A8S 38. iul. VI p. blbB: Atoclius. E: Atonbsp;clius. . . . Atocli (me.).
AtoliliUS M. (Bemagen) GIB 648 = llaug 7 9; Atolini (nemlich filius, nach Ghrist).nbsp;s. Aiolini.
Atolisus M. (Narhomie) GIL XII 4842; Giariae Q. f. Atoliso (corrupt?).
Atora O. s. Atura.
40 -ato-S in M. Sin-atos, *dam-atos; s. atus.
-ato-S in *car-atos part. perf. pass. m ir. caru ich liebe, in Caratios.
-ato-S bret. -od, w. -awd, in * tab-ato-s zunge.
Atot(us?). (Trier) GIB p. 357 zweimal.
Atp-illo-S, Atp-ilo-S M. gallischer fürst, Münze BN 1860 p. 178; OECITIEIX Bnbsp;ATPILI. I'= Atpili f(ilius). BA n. s. 13nbsp;(1866) p. 418 pl. XI 25: ATPILI.Ii. BN
60 1868 p. 5; OEGETIEIX B ATPILI I'. ib. SEGISV B ATTTI. 1868 pl. 1 n. 6. (Pom-
miers, départ. de l’Aisne) 3® s., tip. 195: | adventumque ibi Eomanorum expectare una ATTT. BA n. s. 17 (1868) 138: ATPI-j cum Atrebatibus (flB var. atrebatis Ashb.nbsp;LI.F. (Vernon) OECITIEIX B ATPILLI' Jf atribatis AB') et Veromanduis, fini-
t-atium — A-trëb-at-es)
P. Mur.-Ghab. 689—691: ATEI B MA. Silber-mz. der Segusiavi. Mur.-Ghab. 4637.nbsp;4638: ATTTI. Silber-mz. der Aedui. Mur.-Ghab. 4800—4806; ATPILI P(ilius) Bnbsp;OEGETIEIX (= Orcetirix Atepili filius).nbsp;Csiïöe»-; 4807—4812: ATPILI F. (silber)nbsp;4813; ATPILIF B OE. cf Atep-ilos.nbsp;Atpo-marns M. s. Atepomams.nbsp;Atrabates, Atravetes s. Atrebates.nbsp;Atractianus s. Atrectius.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
Atrans O. in Noricum, j. Trojana bei St. Osivald auf dem Branberge. IA 129,3:nbsp;Adrante mansio. Illieros. p. 560 W.: Man-sio Hadrante. TP: Adrante. Ob glcich demnbsp;walde bei Zosim. 2,45; IIeqI ra’'ASQava, wonbsp;Magnentius den Gonstantius schlug?— (Mi-trovitz, a. 354 p. Ghr.) GIL III 3705 =nbsp;Wilmanns 835: Quinarios lapides per Illy-ricum fecit ab Atrante ad flumen Savumnbsp;milia passus CCCXLVI. — Bazu local-gott- 20nbsp;heit Atrans. (j. in Goritz) GIL III 5117:nbsp;Atranti Aug(usto?) sac(rum). (Traianibcrg)nbsp;5118: [Atr]ant[i]. — Atrantinus zu O.nbsp;Atrans. (Hrastnih) 5121; Ex vik(ario) Be-nigni vil(ici) stat(ionis) Atrantin(ae). (j. innbsp;Goritz) 5123: Noreie August(ae) et honorinbsp;stat(ionis) Atrant(inae). EE 4 p. 167 n.nbsp;585: Vil(ici) s[t]at(ionis) Atrantin(ae).
AtreEa F. (Bordeaux) Jullian n. 155; Matri eius Atrebse.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30
A-trëb-at-es t-stamm, nach Zeufl bewoner, besitzer, für *A(d)-trebates (a nach d’Ar-bois de Jubainville)., compos, von praep. oder partikel ad = lat. ad und treb-ates, ^possessor es, bewoner, anwoner’, air. atrab besitznbsp;aus *ad-trebo-n, aec. plur. Atrebatas (=nbsp;-ans, nicht griechische, sondern gall, flexion?)nbsp;amvoner, zu air. a-treba d. i. *ad-treba ernbsp;besitzt, toont, ad-ro-threb assedit, attrab won-sitz, w. adrefu retourner chez soi, athref man- 4onbsp;sio, von *trebo-, *trbho dorf — ir. treb wo-nwng, tv. tref dorf, bret. trev, lat. tribus stamm,nbsp;germ, thorpa (got. paürp acker, land, as.nbsp;thorp, ae.an. l)orp, a/id. dorf) cf. Con-trebia;
V. im mrdwesten Galliens hei den Belgae, provinz Artois, mit hauptstadt Nemetaeon, j.nbsp;Arras {alt Arraz aus Atrabatas), Pas-de-Galais. Gaes. h. G. 2,4,9,^®; Atrebatesnbsp;{acc.; daraus Gros. 6,7,14). 16,2; Transnbsp;id flumen (Sabim) omnes Nervios consedisse 50
-ocr page 149- -ocr page 150-Atrebia — Atta
Attacco(ii) — Attialus
Attianus — Attonius
Attianus cogn. M. Attiana F. ist la- tcinisch. Attichi-acii-in s. *Atepi-acu-s. Atticoti s. Atecotti. Attili-acu-m 0. j. Tïlly, Seine-et-Oise, arrond. de Mantes, canton de lloudan. Cf.nbsp;Atili-acu-m. Attilio(n) Jf. (Ashcrg) CIB 234: C. Atti-lio C. f. 10 Att-illu-s M. cogn. (Museum in Mün-ehen) CIL III 6010, 25; Attillus f(ecit). (Yorlc) VII 1336, 110. (London; Biclibo-rougli) Sch. 612: Attilli m(anu). (Vaison) XII nbsp;nbsp;nbsp;1446: Sabinae Atlll(us). (Champs desnbsp;Alouèges, Fins d’Annecy) 2534: . . . iliusnbsp;Attillus. (Victme) 5686,98: Attilli ina(nu);nbsp;Attillus. (Aix) 5777; ////lio Attilli f. (Bordeaux) Jullian n. 447: Attilli. (Fosse Jeannbsp;Fat hei Beims) BE 5 p. 139: I)(is) M(ani- 20 bus) Attilli et Atepae Augusti Nocturni(i). (Oher-Weningen, Sclnoeiz, saee. 2—3) CIL XIII nbsp;nbsp;nbsp;5222: Attillus fecit. (Alains, vonnbsp;Klcimvintcrnheim) Becicer s. 100. XIV. 2. 3.nbsp;(Darmstadt) BJ 27, 124: Attillus f(ecit).nbsp;(Trier) CIB 825,4: Attillus. (Castel) 13i2:nbsp;Pl(avius) Sabinius Attillus. (Coin) BJ 88,nbsp;97; Attillus f(ecit). (Museum in Darmstadt;nbsp;Alains; England; Bom) Seh. 577: Atillus.nbsp;(Bei Mains) 578: Atillus f(ecit). (Bhein- ¦•jo sabern; Hannover; Vechten; Holland) Sch. 611. attilus m. eine störart, j. oherital. adello. Blin. n. h. 9, 44: Attilus (piscis) in Padonbsp;inertia pinguescens ad mille aliquando libras, catenate* captus hamo nee nisi bournnbsp;iugis extractus. Atque hunc minimus ap-pellatus clupea venam quandam eius in fau-cibus mira eupidine appetens morsu ex-animat. 10 Attiui-acu-S von *Attinius, variante vom ital. gentile Atinius, 0. j. Attigny, im tal dernbsp;Aisne, arrond. de Vousiers, mtd Attigny,nbsp;cantons-hauptofi des dép. des Ardennes. Einnbsp;ander es Attigny im dép. des Vosges; auch innbsp;Autingues, canton d’Ardres, Bas-de-Calais,nbsp;arrond. de St.-Omer, und in Attignat-Oncin.nbsp;Dipl. Berts p. 40, 23 (a. 664): Attiniacumnbsp;(in pago Attoariorum). p. 106, 28 (a.749):nbsp;Attiniaco villa. —¦ Attilliacense merumnbsp;.¦io (fiscus) (Attin). Dipl: Berts p. 49, 9. 15:nbsp;Infra mero Attiniaceiise. Attiuus M. cogn. (Yorh) CILNll 1336, 111: Attinus. (Bas-en-Basset, chef-lieu denbsp;canton de Varrond. d’Yssingeaux, dép. de la [Attianus — Attonius] |
Ilaute-Loire) BE n. 56 (1890) p. 5 w. 804: Alpino p(uero) Attinus pat(er), Pollinanbsp;m(ater) t. p(osuerunt). Attio(n) ilf. (Al-Gyógy) CIL III 1400; Q. Ingenuvius Attio. (Victring) 4933: M. Ulpius Attio. (Mains) CIB 1128: Attionbsp;Lani £ Montanus annorum XLV mil. co[h].nbsp;Ea[e]toru[m]. cf. Atio. (Hcddernheim) 1483nbsp;T. Attio Attonis (nach Becicer s. 112 C. 7: T. Attii (centuria?) Attonis). nbsp;nbsp;nbsp;lo Attipiacum s. *Atepi-acu-m. Attisaga M. cogn. (El Arahal) CiL II 1374; C. lulius Attisaga. Attisas fl. s. Atesis. Attiso M. cogn. (London) CIL VII1336, 112. Attiulius M. (Hcddernheim) CIB 1491“ 2; Leg. XXII Attiulii. Attivi-acu-s 0. j. Athée. Atto(n) M. sum teil celtisch, sum teil ger- w manisch. (Augshurg; und jetst in München)nbsp;CIL III 6010, 26: Atto fecit, Atto f(ecit).nbsp;(St. Andrü in Karnten) AEM 10 (1886) s.nbsp;233: Atto. (Klagenfurt) EE 2 p. 438 n. 952,nbsp;ad GIL III 6503: Obilie Attonis f. con.nbsp;(Bom) CIL VI 3332: M. Taricius Atto.nbsp;(Miramas) XII 646: Celtilla Attonis f.nbsp;(Agen) Blade n. 176; Maglo Matonio Attonbsp;ma[r]morarius v(otum) s(olvit) l(ibens) m(e-rito). (JJnecht ist die inschrift, angeblich hei 30nbsp;den ruinen von Eysses hei Yïlleneuve d’Age-nais. Blade n. XXXVI p. 186: luP Attonisnbsp;fil. Atto.) (Tets) CIB 605: Attonis. (Bolch)nbsp;688; Atto Parno. (Trier) 825: loincatiusnbsp;Atto. (Dienheim) 915: Silius Attonis f(ilius).nbsp;(Heddernheim) 1483 == Becicer s. 112 C.l:nbsp;T(iti) Attii, ceilturia (?) Attonis. (Wolf-stein) 1769 = Haug 55; Attonia Selmanicconbsp;Attonis f(ilio). (Nimtcegen) Sch. 616: Attonbsp;f(ecit). (i^oWwei?) 617; Atto fec(it). (Bhein-aonbsp;sahern) 618: Of. Attoni. (j. in Mains)nbsp;Becker s. 102,14: INOTTA19 (=officina(?)nbsp;Attonis). Sïlher-ms. im Berliner museum, s. A. Engel, Études sur les grandes collections de Numismatique de l’Allemagne, Mulh. 1879nbsp;p. 31: ... ATTO. s. Attü. Attoniii (?). (Brohl) CIB 661. Attonius M. Attonia F. (Bettau) CIL III 4031: M. At[t]onius [Eujfinus. (Frauen-chiemsce) 5569: L. Attonio Adnamato. (Augs- 50nbsp;hurg) 5797: Sext. Attonius Privatus civesnbsp;Trever. (Uts-Mcmmingen) 6570: C. Sarve-lius T. f. Paternus, c(ivis?) c(oloniae) Cl(au-diae) Ar(ae?), Attonius. (Bei Biercehridge, |
Attracta
Atucia
Atucus — Atus-iu-s
AtucilsAf. (Magdalcna-Berg inNoricum) AEM 9 (1885) p. 260: Atuco Matonis f. -atul in A-brinc-atui. Atuia s. Attuia. Atula cogn. (Cremona, a. 481 p. Clir., christl.) GIL V 4117. Atul(l)ius If. Atul(l)ia E. (KleinSanct-Veit hei lieincgg) AEM 8,d0. 13,117: [P.] Ael(ius) S[ec]undu[s] Atuli f(ilius). (Stmo) 10 CILY 6583 add.: Atulia Tertia. (Hom) VI 2379, 54 (a. 144 p. Chr.): T. Atullpus]nbsp;Severus. (Stmo) 12783: D(is) M(anibus)nbsp;Atulliae Faustinae filiae dulcissimae . . .nbsp;[Atjiillius Primitivus. (Salerno) X 533: ï.nbsp;Atullius Severus. (Pompeji) 854: T. Atul-lius C. f. Geler. (Lcngfeld) CIIl 1402: C.nbsp;Atulius Maior. Atullo -S M. Gold-ms. eines fürsten der cisulpinisclien Boii. BN 1869 p. 16 pl.ï 1: 20 ATVLLOS. Vgl. ALur.-Clidb. p. 219 m n. 9434. Clli p. 357: Aiul(lus) (Atulius?)nbsp;viermal. -atinii in O. Arandatum. Atmi. (Maine) GIB 1376, 10. Atun1l)erix s. Antobroges. Atuiiderix. Aleroio. me. BN 1868 j). 486. 1869 p). 276: ATVNDEEIX. Atuiiessiis M.(Saintes) Espérandienlll: Corritiae Atunessi f(iliae). 30 AtxillS, (Meimslieim) CIB 1572: Atuns (dat.) Unnae fili(ae) coiugi. AtuiiUS M. (St. Veit in Karnten) GIL III 4952: Ti. Publicio Atuno. (St. Alichaelnbsp;in Noricum) AEM 1885 s. 258: Atunus. Atiir fl. in der Gascogne, prov. Adóur, j. l’Adour. Nach W. von Ilumholdt von hash.nbsp;iturria quelle. Lucan. 1, 420—421: Et ri-pas Aturi qua litore curvo | molliter admis-sus claudit Tarbellicus aequor. Btol. 2,7,1: 40 ^Arovqiog Ttoragov ix^oXaL Auson. parent. 6, llsg..' Turn profugum in terris, per quasnbsp;erumpit AtuiTus Tarbellique furor perstrepitnbsp;Oceani. illbscB. 468: Tarbellicus ibit Atur-rus. Vïbius Sequ. de fluv.: Atyr. — Atur-l’CS (accolae fluvii). Sidon. epist. 2, 1, 1:nbsp;Kediit iste Catilina saeculi nostri nupernbsp;Aturribus. — AturriciiS. Sidon. epist, 8nbsp;12,7: Hic Aturricus (atturicus jP) piscisnbsp;Garunnicis mugilibus insultet. 60 Atura vom fl. Atur, auch vico lulii, O.j. Air e-sur-l’Adour, Landes. Greg. Tur. innbsp;glor. conf. 51: Infra terminum (vici lulien-sis), quod superius diximus, apud vicum [Atucus — Atua-iu-s] |
Atoram. Meroiv. me. Comhrouse w. 79 pl. 1, 10: ATVEEE. Hauptort der Atlireiises (die dioecese umfafit Ie Clialosse, Ie Gahar-dan Occidental und einen teil von Estarac).nbsp;NG 14, 9: In provinoia Novempopulana . . . . civitas Aturensium. ViUeicht die Taru-sates hei Caesar und Toruates hei PUnius. Üher den Aturensis pagus s. Longnon, Atlas p. 151. Atur-Svu-s fl. j. l’Arroux, nbfl. der Loire, lo Atur-euu-s M. cogn. (Brignon, Gard) GIL XII 2920: Servilia Atureni. Atur-ia fl. in llispanien, j. Oria. Mela 3,1,15: lt;(Atu)gt;ria. Atur-ios M. Atur-ia F. gentile. (Bcau-caire. Gard) GIL XII 2826: D(is) M(a-nibus) Aturiae Calliste. (Saintes) Esperan-dieu 107: lul(ius) Aturios (oder villcicht Atn-ris) aY(u)nc(u)lus. At-lirita cf. Ate-uritus; cf. OvQinaxog, 20 Urittius, uritu. Aturo(n) M. (Gitania) llermes 15, 600 = Ilühner, Bom. llerrschaft in Westeuropqanbsp;s. 256: Aturo Viriati (filius). (lleddesdorf-Niederhieber, a. 246 p. Chr.) CIB 692:nbsp;Aturo. -atus in M. Ad-nam-atus, GIL III 5681: . . . am-atus, Atep-atus, Camul-atus, Cas-atus (Sequanus), Cass-atus, Cenn-atus Cen-atus, Cinn-atus, Gom-atus, Gombucov-atus, 30 Coutusu-ati (gen.), Dir-atus, Giam-atus, Hiatus, Liud-atus, Lup-atus, Magi-atus, Med-ati (gen.), G. Eatam-atus? Eeds-atus die-nehen Eess-atus Ees-atus Eedes-[atus],nbsp;Sëd-atus, Sem-atus, Vass-atus, Viri-atus. In O.: Belenatis oder Belenatus abgeleitet von Belenos; -atus tvird im mittelalter zunbsp;-adus, 6. Vocradus, Vougré (Auhe); s. atos. -atu-S in Garatus; s. atos. Atusa M. cogn. (Chdtelet-d’Andance, io Ardèche) GIL XII5686,104: Atusa fec(it).nbsp;(Luxemburg und London) Sch. 621. 622:nbsp;Atusa f(ecit). Ygl. Attusa. Atusirus ilf. (Wdsènau) CIB 939 = Becker n. 232: Blussus Atus[iri f(ilius)].nbsp;Vgl. Sirus? Atus-iu-s M. (Maïland) GIL V 5847: M. Atusio M. f. Ouf. Glycero. 5848: M. Atusi Trypbonis qui vixit a. XXXIIII M. Atusiusnbsp;Glyoerus. (Arona) 6623: D(is) M(anibus) 50nbsp;Prisci Atusi Adiutoris. (Orte) XI 3057:nbsp;Sex. Atusius Sex. fil. Pabia Eoina Priscus,nbsp;evoe(atus) Aug. (Périgueux): Gn. Atusiusnbsp;lustus. King, im Arch. Journal: S(exti) |
Atus-oniu-s
Aucius
A.T.V.S.I fyenetiv). cf. Fröhncr, PJiilol. suppl. 5, 1 p. 38. Vgl. Attusius. Atus-Oiiiii-S M. (JagstJiausen) Das Kö-nigreich Württemberg s. 171: Atusonius Vi-ctorinus. Atyr s. Atur. au ir. ó, ua, hrit. u, idg. au; a-lauda, Alaunius, Arausió(n), -auco-s, Audos, Aulir-cus, auno-, Caunus Caune, Caurinus, Cauru 10 cf. Cavarinus, *clönis für *claunis, Don-tau-r-io-s, Draucus, Drausus (Drausius, Con-draussius) (ütcr als Drusus, in Lauconno, Laucus, launo-s, *(p)lausa, lau-tro-n, MAVO,nbsp;Maufennos, Eaucillus, [p jrau-ta-s, Sintaugus.nbsp;Wechsel non au wnd ou; Counus und C'au-nus, Acounis und Acaunus, Alounis undnbsp;Alauni, Ando(e)-rourus und Eaurici, cf. py-rcnae. Harousoni und Harausoni. au aus a in Caune Caunus, Quenataucï. 20 au wecJisélt mit a, in Naiiaüat Nagav-CccTig. au- praefix ^von’, ir. praep. ó, ua, laf. au-(ferre, fugere). Au . . . (Wicn) CILIll 4558: Au...inus. (Brescia) V 4320: M. Au .... Eufi . . .nbsp;(Gles, Val di Non, a. 103 p. Chr.) 5067:nbsp;C. Au......atino. Aubasii. (Nijmegen) Cllt 85: M. L. Au-basno. 30 Aub-e(lo(n) M. Fredegar. cliron. 4, 71. MGSS lier. II 156, 19: Aubedo legatariusnbsp;dirictus a Chlodoveo (II.) regi. 156, 30:nbsp;Aubedo. Aiica, Auva fl. j. la Bresle. Aucalo(n) M. cogn., demin. von Auco. (Torrètes hei Apt, Vauclu.se) GIL XII 1088:nbsp;Minervai [Tjulla Aucalonis [f.J v. s. [1.] a.nbsp;(Be Fort, Itameau la Folie, commune d’Any-ITartin-Bieux hei Aubenton, Aisne) BSAF 40 1889 p. 84: Auc(alo) Auconis fil(ius). Aucaiiisus fundus. God. tradd. ceel. Ba-venn. 72, 3: Fundus Varianus qui vocatur Aucanisi. Vgl. Canisius. Aucarliis M. (Uticl) GIL II 3218: Ela-tia Aucarli f. Aucasus 31. (Sainte-Gemme, commune de Sempuy, canton de Valence, Gers) Bladenbsp;n. 64: Caeudnae (lis Laevinae) Aucasi fil(iae)nbsp;uxori. 50 Auccitauiis 31. cogn. (Aleaudetc) GIL II 5061: Conieli[ae L. f. Titianae uxori C. |nbsp;Sall(ii) Aucci[tani|. Auceia F. (Altino) GIL V 2180: Sibi et Auceiae Psyche. |
Aucetiaiuis 31. (London) GIL VII1336, 116: Aucetia(nus?) f(ecit). -aucia in Avaucia. Aucia fl. die Oos bei Baden-Baden. — Auciacensis. Dipl.Berte ^.41,35Y«- 675): Balneas illas trans Ehenum, in pago Aucia-censi sitas. Trad. Wis. 278 (a.712): Trans Eenum in pago Auciacinse. Auci-aco O. l) j. Aucliy. Merow. ms. Gombrouse pl, 1, 11; Auciaeo. 2) j. Auxy- lonbsp;le-GJidteau, Pas-dc-Galais. 3Ierou’. m,s.: Au-ciaco: 3) im peigus Wasttnensis, j. Auxy,nbsp;Loirct. 4) Auciacus, eondita, im pugus Ge-nomanicus; j. Oisé (Oisé), Sartlie. Vgl. villam Auciacum, Alciacum. Aucias O. j. Oulx, Italien. Aucieruus 31. (var. Autbigernus). lonac vita Columbani c. 10. Sur. ASS 21. nov.nbsp;p. 470. Aucilauo c(astro). 3Ierowing. ms. BN 20 1862 p. 335. Auclliu-S 31. Aucilia F. (Bom, unfer Vitellius) GIL VI 2763: L. Aucilius L. f(i-lius) Vol(tinia) Secundus Vienna. (LaBalmc)nbsp;XII 2376: Igt;(is) M.(anibus) Auciliae Mar-cellinae defunctae ann. XXII men. VI dier.nbsp;XVIII. Aucilius Lucanus et Modestia Mar-cian[e] parent, infeliciss. til. pientiss. p. c.nbsp;et sub asc. ded. (Saint-Vulbas, swischennbsp;Lyon und Lagnieux, dép», de l’Ain) Allmer .'lonbsp;II n. 133: M. Aucilio Lucano (dat) dec(u-rioni) civit(atis) Vien(nensium). (Bordeaux)nbsp;Jullian n. 850; Aucilia Pascasia. Aucis odcr Ulois j. Oulx. Auc-issa 31. cogn. (Paris) BE 1882 p. 120: Aucissa. (Auf einer fibula aus Nea-pel) GIL X 8072, 22: Aucissa. (Fibula, j.nbsp;im Musée de 8t, Germain n. 22266) BE 3nbsp;(188.3) p. 273 = BSAF 1883 p. 291: Aucissa. (Eine bronse-fibcl, in Trier) WZ 3 40nbsp;s. 186: Aucissa f(ecit). Aucius nomen 31. Aucia F. (Aus La-tium) GIL I 92: C. Auci (. . Cauei?) M. f. (San Esteban) II 2828: Terentia Aucia.nbsp;(Pagno) V 7639; V. Anivius Auci f. Moctius.nbsp;(3Iontélimar) XII 1743: Dis Manibus M.nbsp;Audi [MJacrIni. (Nimes) 3608; T. Audusnbsp;Helvianus. (Narbonne) 4856: Auc[i]ae D. 1....... (Vaise) Boissieu p. 163 = All- mcr-D. n. 28; C. Aucius C(ai) fll(ius) Ga- 50 l(eria) Macrinus. cf. t 2 p. 431 == t. 3 p. 445:nbsp;D(is) M(anibus) C. Aucii Gal(eria) Celeris,nbsp;seviri Aug(ustalis); C. Aucius Macrinusnbsp;patri. [Atua-oniu-8 — Auoliisj |
Auco(n) — Audinn-incum
M. Audasio Suavl. 3505; M. Audasius M.
1. Titurus. (Bergamo) 5150; L. Audasius L. 1. Licinus. (Monza) 5749: D(is) M(ani-bus) Audasiae Q. f. Gales Q. Audasius Ae-raa/.on VIvir Aug(ustalis) g(ratuito) d(ecu-rionum) d(ecreto) Mediol. et Foro Popil.nbsp;pater. (Brescia) 8879: Audasia D. 1. Clara.nbsp;(Bom, a, 70 p. Chr.) VI 200; P. Audasiusnbsp;Polybius. (Tebessa) VIII 1886; C. Audasius C. f. Pap. Succedens. . . Audasi(us) lonbsp;Pomptinus Primitius. 1910; Audasius Pri-mitius et Audasia lanuaria Audasiae For-tunatae filiae suae. 1911: Audasia Charitu.nbsp;(Constantine) 7255: C. Audas . . . (II Vastonbsp;d’Aimone) IX 2868: Audas. Eunomie f.nbsp;(Gapua) X 8223: [Aujdasiae Apate.
Audatius M. (Museum in Wiesbaden)
Sell. 636; Audati m(anu). FpL Audacius.
Audax M. cogn., nach d’Arbois dc Ju-bainville villeicM lateinische ausspraclie des 20 galUscJien Audagus. Biodor. 33 fr. 21:nbsp;Avdag (Lusitanier). Appian. Ilispan. 71nbsp;(74): Avöaxa y.al ALxdlxcova Kal MIvovqov.nbsp;(Angora) CIL III 265: Fl. Audaeis 7 leg.
I. adiutric. nat. Germanic. (Belgrad) 6335: Audax T. c. praefectus urbi. (Pompeji) IVnbsp;1955: Audax. (London) VII 1338, 3;nbsp;Audax. (Pentima) IX 3207: C. Antonionbsp;Audaci. (Arsoli) 4066: Audaeis. (Casteïla-mare) X 775: P. Aelio Audaci. (Orange) sonbsp;XII 1249 M. jo. 824: Audax Cilonis (fllius).nbsp;(Corncillian) 5686, 108: Audaci. (Grips-wald) CIB 256 •= Ilettner 19: Merourionbsp;Arvemo M. lulius Audax pro se et suis 1. m.nbsp;(Jetzt in Mainz) Beclcer s. 108, 212; T(iti)nbsp;Audaeis (?). cf. Sch. 637.
Audeniaces. (Villc-Vicïlle beiSommières, dép. du Gard) MSAF 13 (1837) p. 212:nbsp;Vota Rutin(ii) Audemaces Messina Ceniceo,nbsp;Messini f(iliae) v. s. 1. m.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
Audena fl, Liguriens. Liv. 41, 19, 1; Intra Audenam amnem.
Auden-acu-S vicaria, O. j. Aulnay-de-Saintonge, Charente -Inférieure.
Auderatum O. j. Orret, Cóte-d’Or. Pard. dipt. n. 514 t 2 p. 325 (a. 721): Auderato.nbsp;n. 587 ^.400 (a. 746): In pago Duismense,nbsp;Audrate.
Auderienses. (Mainz, a. 277— 278) CIB 1088; L. Sextio Pervvinco dec(urioni) 50nbsp;civitatis Auderiensium causidico. lAs An-detriensium? oder tnit Bergh WZ 1, 514nbsp;Aureliensium.
Audiiiu-incum O. j. Ounans, Jura.
Auco(n) M. (Le Fort, liamemi la Folie, commune d’Amj-Martin-Itieux, hei Aubenton,nbsp;Aisne) BSAF 1889 p. 84; Auc(alo?) Auco-nis iil(ms).
-auco-s ahleitung in Al-aucos, Alb... auca CIL IT 2855, Cai-aucus? Donn-aucus,nbsp;Senn-aucus?
Aucroilia F. (Mactar) CIL VIII 654: Aucronia Roga(ta).
w Aiict-illa F. coc/n. (Tarragona) CIL II 4387; Atilia Auctilla.
Auct-inu-s M. Auctilla F. (Honda) CIL II 1359: L. lunius Auctiniis. (Ecija)nbsp;1497: Furnia Auctina. (Trier) CIll 825:nbsp;Auctinus Romanus.
Aiicto-mariis M. (Cilli) CIL III 5272: Magimai’o (dat.) Auctomari.
Alictiira fl, s. Autura.
Alictus M. Aiicta F. ist lateiniscJi.
20 -aucü- F.? in Bagaucuni (dat).
Aucus M. cogn. (Ileklenlieim) CIL III 5932 = Bas Königreich Württemberg 1 s.nbsp;147: Fl(avius) Aucus. (Pagno) V 7639;nbsp;V. Anivius Auci f. Moctius. (Nmrrébroby,nbsp;Fünen) BICA 1883 p.236 = Bi? 4 (1884)nbsp;p. 34; Dis Aucus (odcr Aucus) f(ecit). Vgl.nbsp;Aucius.
-ailtl- in Ap-aud-ulus, Bag-audae, brilt basc-auda, fons Bli-audi, Cass-auda, Gabnbsp;30 audus, Gec-aud? Lagu-audus, Sap-audus,-anbsp;(cf. Sapavidus CIL XII 1838). Vgl. -oud-in Olloudius; .s. -dos, -da, -don.
Aiida fl j. Grcsle, in Eu. Vita Germani 7,24 ASS 2.mai I p. 268 B: Transito Audanbsp;amne, qui est limes medius Normanniae etnbsp;Franeiae. Vgl. Aucia.
Aiidaciiis Jli. (Carmran) GIL VII 749: Fortun[ae] Audac(ius) Romanus D (centu-rio) leg(ionum) VI. XX . [11] Aug(ustae).nbsp;40 Vgl. Audatius.
Audaci fig. (Lyon, Trion): AVDACI. Audagus M. (Brougham-Castle in Westmoreland) GIL VII 295 = EE 7 p. 306nbsp;n. 953: Deo Blatucairo Audagus v. s. p. s. s.nbsp;Vgl. Audax.
Audalea F. odcr V.? (Lissabon) CIL II 5008: luliae Severae Audaleae.
audasia. CGIL 4 p. 404, 25: Audasia (Adasia bf Adasiam' de) ovis maior natu.
60 Aud-asiil-s ilf. AudasiaB. renet? Sued. Oct 19: L. Audasi. . . Audasius. (Bom) GILnbsp;I 1031 = VI 12804: P. Audasius A 1. Sté-panus. (Verona) GIL V 3503; L. Audasius Boduaci f. Audasia C. f. Paulla. 3504:
[Aiico(n) — Audinn-incum]
-ocr page 157-Aud-ïnus
Augusto-dunum
Augustobriga. Bav. 4,43 p. 311,2: Augu- : istobriga. 4897: Ab Augustobriga m. VIII. Alld-Inus M. (d’Arhois de Juhainvïlle v(/l. ir. M. Uada = Ödans, gen. üdantos =nbsp;oudans, oudantos). Greg. Tur. Ji. F. 7, 47:nbsp;ConiunctusAudmo. 9,30; Audini filius. Vitanbsp;Germani 1,5 ASS 2. mai I p. 2621): Quem-dam Scotorum gentis principera sibi, Audi-num nomine, una cum uxore, rpiae Aquilanbsp;vocabatur, obvimn liaberet. Fj: Audinusnbsp;cum Aquila uxore . . . Audinus. 10 Axiditi-acu-s O. j. Saint-Galmier, Loire. Vita Bnldomeri 3 A88 27. febr. III p. 683nbsp;F: In vico quodam, qui Auditiacus voeatur., Audo----(8calhg'castle) GIL VII 874; Deo s. Belatuca[d]ro Audo .... [Pajullinus V. s. Audos AI. Bronze-ms. der Biturigcs Cuhi. BN 183819.412. 1847 pl.11. Mur.-Chah.nbsp;4183. V. l)uJm-Ferrero 30: AVDOS; s.nbsp;ABVDOS. 20 Audotus M. (En la Puebla de lAllo) EE 3 p. 193 n. 149: Audoti Flavi Areni. Audl’ate s. Auderatum. Alldri-Sca villa, j. dorf Orville, dép. Pas-de-Calais, arrond. d’Arras. Auduili-acu-S O.j. Annag-la-Cóte, Yonne, arrond. Avalon. Parel. dipl. n. 273 t, 2 p.nbsp;37 (a. 635): In pago Avalense coloniamnbsp;Auduniacum. Audura fl. s. Autura. 30 Auge. Siïber-mz. BBN 1885 pl. 13, 5: DVENAC B AYGII. Augecia. (Auejst) III 352, 28 Jf..- Auge cia f. . .. aiigiacus M. (Zurzach) GIL XIII 5240: . . . Augiacus . . f. Polia Super [Pol]-lentia miles [leg.] XI C(laudiae) p. f. Augi-acu-S centena, O. j. Augy (Allier) oeler Augy-sur-Aubois (Glier). AugilO M. (Limoges): Sul(picius) Au- 40 gilo. Augilius M. Vila Desideraü 1 A88 8. mai II p. 303 G: Patre Augino. Acta Austregi-sili 1, 1, 1 A88 20. mai V pgt;- 229*B: Au-stregisilus, natus Augino patre. AuginilS mons in lAgurien. lAv. 39, 2, 2; In montem Auginum profugerunt. Augtus. (BesanQon) Or. 2313= Herzog 412: D. lul(ius) P. f. Augtus. AllgUllOn s. Augustodunum. 50 -augUS in M. Sint-augus cf. Vertougus. Aiigustalioiia $. Augustobona. Aiigustadiuiuin, Aiigustednnuin,nbsp;Augustidxmuni s. Augustodunum. Augusts-llöna hybrkler 0., ^stadt des- |
Augustus’, Ort der Trieasser, daler spetter Augusta Trecorum, Tricassi, Tricasi ge-nannt, j. Troyes, Aube. Ptol. 2, 8, 10: ’Tqgt;’nbsp;ovg [KaQvovrag) TqikccSioi, xal nóhg Avyov-Gró^ova. IA 381, 7; Augustobonam. 383, 6: Augustobona. TP: Aïïg. Bona. Augusto-Srïga ’des Augustus festung’, römische gründung nacJi a. 27 a. Ghr., O. innbsp;Ilispania. l) sfaelt der Vettones in Ljusita-nia, j. Talavera la viejee. Plin. n. Ji. 4,118: lonbsp;Augustobricenses. PM. 2, 5, 7: Avyovato-[jQiya. IA 438,6: Augustobriga (var. -brica,nbsp;-bria). Bav. 4,44 i». 312,12: Augustabria.nbsp;(ElVillar del Pedroso bei Talavera la vicja)nbsp;GIL II 941: Flavia Eufina Augustobrig(en-sis). — 2) O. der Pelendones in Ilispemianbsp;Tarraconensis, j. Aldea del Muro bei.AIuronbsp;ele.Agreda. Ptol. 2, 6, 53: Avyovato^QÏyanbsp;(55 Noova AvyovGva genanni). IA 442,3: stabrica. (Agreda, a. 131 p. Glir.) GIL II 4892: Ab Augustobriga m. p. III. (Galde-ruela, a. 104—111 p. Ghr.) 4893: Ab Au-[gustobriga]. (Geistelruiz) 4895: A(b) Au-gus(tobriga). (Pozalmuro) 4896; A(b)Au- (a. 104—111 p. Ghr.) 4898: Ab Augusto-brifga]. (Poza) 4899: A(b) Augustobriga m.VIIII. (a. 100 p. Ghr.) 4900: Ab Augu-stob(riga) m. p. X. (Garrejo) 4901: Augu- sonbsp;stobrigam m. p. XXVI. Augusts-duiiUHi ’burgberg, festung eïes Augustus’, ander stelle vonBïbracte. l)haupt-stadt der Aedui, j. Auhm (nach el’Arbois denbsp;Jubainville aus Austoün für Agustodünum),nbsp;dép. Saónc-et-Ijoire. Melei 3, 2, 20 (c. a. 43):nbsp;Urbesque opulentissimae in Treveris Augusta,nbsp;in Haeduis Augustodunum, in Auscis Elium-berrum. Tac. a. 3,43 (a.21p. Ghr.): Apudnbsp;Aeduos maior moles exorta, quanto civitas 40nbsp;opulentior et comprimendi procul loraesidium.nbsp;Augustodunum caput gentis armatis cobor-tibus Sacrovir occupaverat. 45: 'Mox Augustodunum petit. 46: Sacrovir primo Augustodunum, dein metu deditionis in villamnbsp;propinquam cum fidissimis pergit. Ptol. 2, 8, 12: To tamp;v AiSovav samp;vog xccl nolsig avramp;v AvyovGTÓdovvov..... nbsp;nbsp;nbsp;8, 5, 5: Tijg 6s AovydovvrjGiag PalXiug tb gsv AvyovGtó-öovvov lysi Tfjv fiEyCGvrjv rjfiSQav wQmv is (Jó, 50 y.ccl óisGTtjKsv AXe^avÓQstag nQog övGsig amp;Qceignbsp;fi yijSquot;. Ammian. 15,11,11: Lugdunensemnbsp;primam Lugdunus ornat et Cabillonas etnbsp;Senones et Biturigae et moenium Augustu- [Aud-ïnus — Augustö-dünum] |
Augusto-dunum
duni magnitude vetusta. 16, 2, 1 (a.356): Conperit Augustuduni civitatis antiquae mu-ros spatiosi quidem ambitus, sed carie ve-tustatis invalides barbarerum impetu repen-tino insessos, torpente praesentium militumnbsp;manu veteranes concursatiene pervigili de-feiidisse, ut solet abrupta saepe discriminanbsp;salutis ultima desperatie propulsare. 2; Au-gustudunum pervenit. IA 360,2; Augusto-10 dunum. 366, 5: Ab Augustoduno. 458,5.nbsp;460, 8: Augustodunum. TP: Avg. Dvnvm.nbsp;NI) occ. 11,59: Procurater gynaeeii Augu-steduno translat! Mettis. 42,70: Praefeetus Sarmatarum gentilium. Au......Jlieron. citron, a. Ahr. 23(gt;fgt;: Magnentio aput Augustodunum (-denumPJ’) arripiente impeiium. Gros. 7, 29, 8; Magnentius enim apud Auguste (t’ar. -U-) dunum arripuit imperium.nbsp;Zosim. 2,42,4; üccvTeg oftotcog oGot ttjv itó-20 liv AvyovGTÓSovvov aKovv (iv avrynbsp;Tavva iitQccyamp;rj) r^g cxvrrjg tyivovxo yvcófixig.nbsp;Ars Asperi grammatici (Ancccl. Jlelv. ji. 61,nbsp;11 Hagen): Lugduni vel Agustiduni lege-bam,, tamquam Lugdune vel Augustidunonbsp;et bis similia. Fortunat. carni. 8, 3, 160:nbsp;Augustïdiine Symphoriane venis. VUa Gcr-mani 29, 83: Quotiens famulus dei ad Au-gustidunum voluisset accedere. 61, 163:nbsp;Pergens Augustidunum vir sanctus Rotagi-30 aco dum pervenit. 63,170: Itaque pergensnbsp;Augustiduno pro ordinatione Syagrii epi-scepi. Grcg. Tur. h. F. 3, 11 (ad a. 534):nbsp;Chlethacharius vero et Childebertus in Bur-gundiam dirigunt, Augustidunumque obsi-dentes, cunctam, fugato Godomaro, Burgun-diarn occupaverunt. Martyrolog. Hierongm.nbsp;1. ian., 6. id. km., id. mai., 8. h. iul., Ic. iul.,nbsp;prul. non. iul., non. aug., 11. h. sept, 10. Ic.nbsp;sept,, 6. Tc. .sept, id. sept, 8. Tc. oct, Jc. mv.,nbsp;ioprul. non. nov., 13. k. dec.: Augustiduno.nbsp;Grcg. reg. 9, 222 (a. 599): Ecclesia civitatis Augustodunae post Lugdunensem (prima)nbsp;esse debeat. 13, 7 (a. 602): Augustoduni.nbsp;Fredegar. chron. 4, 58 (ad n. 629—630):nbsp;Per Agustedunum Autesiodero pergens. 90nbsp;(a.(gt;42): Per Senonas et Auticiodero Agustedunum accesserunt......Agustedunum gradiendum iter adrepuit. . . . Usque adgre-derit Agustedunum. . . Postergum eius Agu-60 stedunum accessit. . . . Agustedunum dirixe-rat. ... De urbem Agustedunum maturius liromeventis. ... In crasteno de Agostedu-num promovens. lonae vifa Columhani c.nbsp;19: Per urbem Vesontionem Agustidunum- |
[Augustü-dünumJ que. Aetldc. 19: Augustadunum. ‘ Bav. 4, 27 p. 241,14: Augunon. Bard. dipt w. 514 t. 2 p. 325 (a. 721): Similiter et areas innbsp;Augustodunum civitate. n. 587 t. 2 p. 401nbsp;(a. 746): Actum Augustoduno civitate. Vitanbsp;Lcodegarii 1, 19 A8S 2. oct. I 466 Jï; Augustidunum commendaverat urbem. 2, 23nbsp;p. 469 J); Augustidunum urbem accederent. 34 p. 411 B: Augustidunum assignaverunt in dominium. 35 p. 471 C: De Augusti- lonbsp;duno. 36 p. 4711): Civitatis Augustiduni.nbsp;Ursini vita Lcodegarii 1, 5 ASS 2. oct, Inbsp;486 A.- Augustoduno, quae est Aeduorumnbsp;civitas, fecerant pontificem. 8 p. 486 C: Innbsp;Augustuduno urbe. 11 p. 486 PV In civi-tatem suam Augustuduno. Audocni vitanbsp;Fligii c, 35: Civitatem, quae olim Edua,nbsp;nunc autem Augustidunus vocatur. Vitanbsp;Audocni 8,15 Anal. Boll. 5, 93; Civitatemnbsp;Galliarum Aeduam, quae nunc Augustidu- 20nbsp;num vocatur. Passio VI Benigni 2,9 AS8nbsp;1. nov. I p. 165 F: Ad urbem Augustidunum iter dirigunt. Haec ex antique Heduanbsp;est vocitata. 166 A: Ex suo nomine (lu-lius) Augustidunum, hoe est Augusti mon-tem appellari constituit. Annalcs Flavinia-censcs a. 725: Augustodunum (ags cocZ.)nbsp;destruitur. [llerici vita s. Germani 1, 3;nbsp;Augustidunum demum concepta vocari, |nbsp;Augusti montem (var. nomen) transfert 30nbsp;quod Celtica lingua.] — Inschriften: (Té-bessa) BC 1890 jo. 459; P. Messius P. f.nbsp;Q(uirina) Melissus Aug(usto)du(no). (Ni-mes, saec. 2) CIL XII 3232 = Kaibel-Le-hèguc n. 2495: AvyovGv[odovvov]. (Autun)nbsp;BA n.s.1 (1863) p. 275: M////V ] TODV |nbsp;ONSIS 1 VM I OS. (Prégübert, canton denbsp;Vermanton, Tonne, a. 258 oder 259 p. Chr.)nbsp;BSAF 1879 p. 100 — 103; Aed(uorum)nbsp;E[mi]b(us) ab Aug(ustoduno) m(ilia) p(as- 40nbsp;suum) LXXII. Merow. münzen: AG und AC.nbsp;(saec. G ex.) BN 1884 p. 73: A^GVSTE-DVNO. (Gold-triens) BN 3quot; s., t 7nbsp;(1889) p. 38—40: AVCVSTIDVNO FIT.nbsp;BNF 1836 p. 327; AVGVSOTEDVNO F. — Ang'ustodnneiises. Concil. Arelat. I. a. 314 (Mansi 2 c. 476D^.- Reticius episco-pus, Amandus presbyter, PMlomatius diaconus de civitate Augustodunensium. Fu-menii oratio pro restaurandis scolis 14,1; In cgt;onbsp;Augustodunensium oppido. ND 9,33: Au-gustodonensis loi'icaria, balistaria et cliba-naria. 34; Augustodonensis scutaria. Idac.nbsp;chron. c. 238 C 8irm.: Eufronii Augustodu- |
Augusto-duro-n — Augustb-magus
nensis episcopi. Concil. Epaonense a. 517 (Mansi 8 c. 564 2?^; Pragmatius ia Christinbsp;nomine episcopus civitatis Augustodunensis.nbsp;ConciJ. Aurelian. V. a. 549 (Mansi 9 c. 136nbsp;B): In Christi nomine Nectarius episcopusnbsp;ecclesiae Augustidunensis. Fortunati carm.nbsp;5, 6 fit. p. 112 Leo: Ad Syagrium episco-pum Augustidunensem. jj. 117,1; Augusti-dOnensis opus tibi solvo, Syagri. Vita Q-er-10 mani 1,1; Beatus igitur Germanus Parisio^nbsp;rum pontifex territorii Augustidunensis in-digena. 8, 26: Pro villis Augustidunensisnbsp;ecclesiae. Greg. Tur^h. F. 2, (15): Basilica beati Simphoriani Agustidunensis mar-tiris. 9,23: Virgilius abba Agustidunensis.nbsp;40; In monastyrio Agustidunensi relicta.nbsp;41: Desiderius diaconus Siagri Agustidunensis episcopi. 10, 26: Eustasius Agustidunensis diaconus. 28: Siagrium. Agustidu-20 nensim (episcopum). Grcg. Tur. in glor.nbsp;mart. c. 51; Symphorianus martyr apudnbsp;Agustidunensim urbem martyrium consum-mavit. In glor. conf. c. 72 cap.: De cimi-tirio Agustidunensis urbis. 72: Cimiteriumnbsp;igitur apud Agustidunensim urbem Gallicanbsp;lingua t ? * (lücke nach Bonnet) vocitavit,nbsp;eo quod ibi fuerint multoruiu hominum ca-davera funerata. 74; At Eiticius episcopa-tum Agustidunensis urbis, populo elegente,nbsp;so sortitur. 96: Infra Agustidunensim termi-num. Vitae patrum 7, 1: Agustidunensisnbsp;civitatis comitatum ambivit. 8, 10: Siagrium Agustidunensim episcopum. 12; Diaconus 'enim Agustidunensis gravi oculorumnbsp;caecitate turbatus. Stephani Africani vitanbsp;' Amatoris 4, 27 A88 1. mai 1 p. 58 C: Adnbsp;urbem Augustudunensium venit. Gi'cg. rcg.nbsp;(a.59Cgt;) 6,52: Desiderio Viennensi et Syagrionbsp;Augustodunensi episcopis. (a. 597) 8,4: Sy-40 agrio episcopo Augustodunensi. (a. 599) 9,nbsp;208: Syagrium episcopum Augustodunen-sem. 213: Syagrii episcopi Augustodunensis. 219; Syagrio episcopo Augustodunensi.nbsp;222: Syagrium episcopum Augustodunen-sem. 223; Syagrio episcopo Augustodunensi. 224: Syagrium Augustodunensemnbsp;episcopum. (a. (102) 13, 11: Xenodochiumnbsp;Augustodunense. 12: Parthenonem sanctaenbsp;Mariae Augustodunensem . . . Ab episcoponbsp;ao Augustodunensi. 13; Ecclesiam sancti Martini Augustodunensem. Pertz dipl. p. 154,nbsp;27 (a. 635, nach v. Sided echt): De domnonbsp;Perreolo, Augustidunensis urbis episcopo.nbsp;Parel, elipl. n. 275, t. 2 p. 41 (a. 636): Holder, Altcelt. Sprachschalz. I |
Ferreolus, Augustodunensis episcopus. n. 333 jJ. 111 (a. 659): In Christi nominenbsp;Ragnobertus, ac si indignus, Augustudu-nensis ecclesiae episcopus. n. 369 p. 160nbsp;(a. 673): S. Leodegarii episcopi Augustidunensis. n. 392 p. 184 (a. 680): Ego, Leo-degarius, ab impio iudice Ebroino cathedranbsp;Augustidunense depositus. n. 437 p. 238, «. 696: In pago Augustidunense. | Über disen pagus s. Longnon, Atlas p. 94. | Vita lo Eugendi 2,3 ASS l.ian. I p. 50: In Augii-studunensium urbe. Passio Andeoli 1,6 A»?/? 1. mai I p. 37: Ad Augustidunensem (cod. Augiensis LXXXIV f. c. l) urbem. Passio V.Bcnigni 1, 1 ASS 1. nov. lp. 160 7?.-Augusti(-u- t'ör.)duneiisium urbe. 1, 2 p. 160E.' Augustudunensium urbe. Vita Fmani 1, 4 ASS 16. mai III p. 596 F: Ad Augustodunensem Galliarum urbem. 1,10 p. 597nbsp;1): Augustudunensem urbem. 2,11 p.598 20nbsp;A: Ab Augustodunensi oppido. VitaEptadiinbsp;1 ASS 24. aug. IV p. 778 C: Augustodunensis Aeduae Galliarum oppidi civis. 13nbsp;p.78QD: Ad urbem Augustodunensem. Actanbsp;Aunarii 3 ASS 25. sept. VII p. 106 C: Sya-grius episcoims Augustodunensium aposto-licae cathedrae praesidebat. Vita Besideriinbsp;1 ASS 23. mai V p. 252 C: In Augustudu-nensi civitate. Acta Austrcgisili 2, 2 ASSnbsp;20. mai V p. 233* 7gt;.- Ad Augustodunensem 30nbsp;urbem. Vita Agili 2, 5 ASS 30. aiig. VInbsp;p. 577: Augustodunensis ecclesiae pontifex.nbsp;Vita Lcodegari et Gerini prol. 1 ASS 2. oct.nbsp;lp. 463Al.' Erminario, urbis Augustidunensis episcopo. 1, 2 p. 464 A: Leodegariusnbsp;urbis Augustidunensis eisiscopus. 3 p. 464 C. 5 p. 464 71. 4, 58 p. 479 Tl.- In Augusti-dunensi urbe. Vita Deodaü 3, 20 ASS 19. iun. UI p. 8797V Leodegarium Augustodunensem episcopum. Vita Eticherii 1, 4 ASS 40nbsp;20. fébr. III p. 217 F: In Augustudinensinbsp;urbe. Passio Marcelli 2 ASS 4. sept. II p.nbsp;197 A: Valerianus Augustidunensis viaenbsp;compos. Constanta vita Germani 2, 1, 64nbsp;ASS 31. nd, VII p. 217 C: Territorium Augustodunense. ~ 2) j. Aiithon, dép. Fure-ct-Loir. Augustö-(luro-n 'des Augustus festung’’ 0., hauptort der Baiocasses, j. Bayeux, Ced-vados. TP: Augustoduro. nbsp;nbsp;nbsp;so Augnsto-magiis 'des Augustus fdd’, j. Senlis, Oise. TP: Avg. Magus. IA 380,5:nbsp;Augustomago. 10 [Augustó-duro-n — Augusto-magus] |
, Augusto-nëm-ëto-n — Aulerci
Augustö-nëm-ëto-n \ïes Augustus hei-ligtum’ O., spater Arverni, j. Clermmit-Ferrand, Fuy-de-Fómc. Ptol. 2,7,12: Mi-Qog rcóv Aqovcqvcov, iv oig nóhg Avyovaio-véfisTOv Y.' fie'. TP: Aüg. Nemeto. Jjexicoti Tironianum: Arueimus — Agustoneme-tum. (Tebessa) CIIj VIII 10629 = P:Enbsp;5 p. 207. 375 n. 650 cf. Hennes 19, 8^;nbsp;M. lulius M. f, Qui(rina) Maternus Aug(u-10 sto)n(emeto) mil. leg. III Aug(ustae). (Win-disch) CIL XIII 5209: [M. IJulio M. f.nbsp;[Qui]r. Maxim(o) [A]ugusto[neJmeto mil.nbsp;[leg.] XI C(laudiae) p. f. Vgl. Nsjxcoaaóg. Augiistö-rïto-u Vfcs Augustus furt\ O. gegen saec. 3 Lemovices, j. Limoges, Ilaute-Vienne. Ptol. 2, 7, 9: ’Ev ös tfj fisGoyetanbsp;Toïg fisv HI'axoGlv vTtóxeivzai AigovLKOi 'Aalnbsp;nólig AvyovarÓQirov. IA 462, 2: Augusto-ritum. TP: Aus Rito (vorlage Aug. rite).nbsp;20 (Limoges) Espérandieu, Cité des Lemovicesnbsp;w. 69^1.157: Aug[usto]riti civi[tatis]. Gold-solidus Dagoherts I. 631—638. MA n. s. 36nbsp;(1878)j).250—255 — Mélanges de nmnism.nbsp;3 jj. 191: fLEMXOVIX AGVSTOEEDOnbsp;ANSOINDO MO(netario) M f DOMNVSnbsp;DAGOBERTHVS REX PRANCORVM. Felix Bourquelot, in: Annuairc de la SAFnbsp;1851 n. 36. Lexicon Tironianum: Agusto-retum. 30 Allgustudunum s. Augustodunum. Aulati-acil-S O. Acta Austregisili 2, 2 ASS 20.mai V p. 233 B: Mansit non longenbsp;ab urbe villa Aulatiaco. Aulauna s. Alaona. Aul -ayn-sVilf. giegclhruchstüdc ausMhein-zabern, j. in Mainz: \UIAV. Aulerci M^eiiAulirci F. Caes. h. G. 2,34: Eodem tempore a Publio Crasso, quem cumnbsp;legione una miserat adVenetos, ünellos, Osis-40 mos,Coriosolitas,Esuvios, Aulercos,Rbedones,nbsp;quae sunt maritumae civitates Oceanumquenbsp;attingunt, certior factns est omnes eas civitates in deditionem potestatemque populinbsp;Romani esse redactas. 3, 17, 3: Atque Msnbsp;paucis diebus Aulerci (aulurci Ashl)) Ebu-rovices Lexoviique senatu suo interfecto,nbsp;quod auctores belli esse nolebant, portasnbsp;clauserunt seque cum Viridovice coniunxe-runt. (Baraus Oros. 6,8,18: Aulercos (var.nbsp;50 aluercos) Eburovices Lixoviosque). 29, 3:nbsp;Itaque vastatis omnibus eorum agris, vicisnbsp;aedifioiisque ineensis Caesar exercitum re-duxit et in Aulercis Lexoviisque, reliquis itemnbsp;civitatibus, quae proxime bellum fecerant, [A.ugttsturném-ëto-n — Aulercï] |
in Mbernis conlocavit. 7,4,6: Celeriter sibi Senones, Parisios, Pictones, Cadurcos, Turo-nos, Aulercos (auleurcos A' Ashb. auleur- cus B' aulurcos (3 , archetyp. aulorcos), Lemovices, Andos reliquosque omnes, qui Oce-anum adtingunt, adiungit. 57,3,Summa imperii traditur Camulogeno Aulerco. 75, 2: Imperant Aeduis atque eorum clientibus, Segusiavis, Ambivaretis, Aulercis Branno-vicibus, [Blannoviis], milia XXXV. 3: ... lonbsp;Nitiobrigibus quina milia; Aulercis Ceno-mapnis totidem. . . Lemovicibus (Nipperdey;nbsp;lexouiis (3 lixouiis a Ashb.) et Aulercis Ebu-rovicibus (Henry dcVcdois; eburonibus codd.)nbsp;terna. Hirt. h. G. 8,7,4: Ambianos, Aulercos, Caletos, Veliocassis, Atrebates. (Barausnbsp;Oros. 6,11,12.) Liv. 5,34,5: Is (Bellovesus),nbsp;quod eius expopulis abundabat,Bituriges, Ar-vernos, Senones, Aeduos, Ambarros, Carnutes,nbsp;Aulercos excivit. Plin. n. h. 4,107: (In Lug- 20nbsp;dunensis Gallia) Aedui foederati, Carnuteninbsp;foederati, Boi, Senones, Aulerci qui cogno-minantur Eburovices et qui Cenomani, Meldinbsp;liberi, Parisi, Tricasses, Andicavi, Viducas-ses, Bodiocasses, Venelli, Coriosvelites, Dia-blinti, Riedones, Turones, Atesui, Secusiavinbsp;liberi, in quorum agro colonia Lugdunum.nbsp;Ptol. 2, 8, 7: Ev ós rfj psaoysCu ramp;v fi'svnbsp;Ovsvercbv sioiv avaTohxaTsqot AvlÏQywi (oi)nbsp;Aia^Xirai, év nóltg Noióóovvov. 8: AvXIoq- 30nbsp;KOI 01 xal Ksvofiavvoi, wv nóXig Obivóivovnbsp;(Valois list Sovivóivov). 9: AvqvqkoI otnbsp;E^ovQoviKot, mv noXtg MsdioXccviov. IA 384, 4: Mediolano Aulercorum (aurelcorumD alu-ercorum OQ), j. Evreux, dép. Eure. TP: Mediolano Autercorvm. A. Diablintes, dép),nbsp;de la May enne (Jilhlains, Maine occidental),nbsp;zwisclien Bedones, Curiosolitae und Venetes.nbsp;Cenomani = civitas Cenomanorum (Mainenbsp;oriental). Eburo-vices (nachd’ArhoisdeJu-mnbsp;bainville von AI. Eburos), pays d’Evreuxnbsp;(= civitas Ebroicorum und oiv. Sagiorum).nbsp;Branno-vloes (Gharolais), nacli d’Arbois denbsp;Jubainville von M. Brannos, im norden desnbsp;dép. de l’Ain; cliënten der Aedui, hewontennbsp;den nw. teil des aeduischen territoriums, wel-chcr spüter die civitas Autessiodurum bïldete.nbsp;Legende des ersten bischofs von Auxerre innbsp;Entrains, Nièvre: Quidam Aeolercus. Bronze-münzen der Aedui Eburovices. Mur.-Chah. 50nbsp;7046: AVLIRCVS. 7047—7049: AVLIR-CO(s) M EBVROVICOM. Imehriften: (lA-mogcs, saec. 2) Espérandieu, La dié des Lemovices p. 50: D(is) M(anibus) et m(emo- |
Aulia
Aura
riae) Paeti Paetinp] decurionis civitatis Aulercorum | Ebu |r[oYicum] ipse sibi [vius]nbsp;posui[t]. (Bordeaux) Jullian n. 52; [D(i@)nbsp;M(anibus)| e[t] memo[riae]. Soll[emiiis?]nbsp;cives Aulercu[sJ. Aulia . ... M. (Madrid) CIL II 4976, 6: Aul.ia. Allli-acu-S vom gentile Aulius, O. Bard. dipt. n. 300, f. 2 p. 70 (u. 64.2). 10 Allliqui-acu-S vicaria, j. AJlouis, Cher. Aulirci s. Aulerci. Aulll. (Le-Graisivaudan) CIL XII 2325: Hic fines Aul[l]orum. Aulma F. (Museum in Agram) AFjM 1885 s. 139. Aiilo . . . (Cividale) CIL V 1773; M. Aulo . . . Yitiaco.....vitiaci f. Aulo(n) M. cogn. (Brescia) CIL V 4731: Spurio Homuncioni et Seeunde Aulonis f.nbsp;20 P. Vetius Cupitus ami . . Auluceiltius illyrisch? M. cogn. (Aqui-leja) CIL V 940: Val(erius) Aulucentius. ?Aulucmus M. (Thorda) CIL III 918: D(is) M(anibus) Aur(elius) Aulucmus. AVN-T. Britt, mz. in süber und bronze. Fjvans p. 413—414, plate XVII n. 8. Auli-aco vicus, O. Merow. mz. RN 1864 1). 416: AVNACO. Auil-atius M. (Mailand) CIL V 5972: 30 Aunatio Verno. Aunci-acu-s Yicaria, j. Onzay, commune de Palluau, Indre. Aulidlupra. Merow. mz. RN 3® s., t. 8 (1890) p. 179 n. 147: AVMQLVPIïA Mnbsp;t CHCDDO. Aun-edo(n) M. eogn. (Reims) BSAF 1884 p. 135: Aunedo. cf. (Rossum) Sch.nbsp;696: A(um)edu f. Davon ahgeleitet Auiiedonil-acu-m O. j.Aunay-de-Sain-40 tonge, dép. de Charente-Inférieure, arrond. Saint-Jean-d’Angély, stadt in Aquitanien,nbsp;strafte von Bordeaux nach Autun. IA 459,nbsp;4: Aunedonnacum (var. aunidonacum, aune-dunacum, aunedonacum). TP: Auedonnaco.nbsp;Vgl. Anvalonn-acos. Ann-enus 31. (London) CIL^ll 1326, 345: Auneni Martialis (gen.). Merotv. mz.nbsp;RN 3® s., t. 8 (1890) p. 179 n. 153; AV-MEMI///// 50 Aun-icili-s venetisch? M. (Aquileja) CIL Y 891: M. Aunicius M. f. Mess'alllnus. Aiiii-iUiu-s 31. (Como) CIL V 5374: D(is) M(anibus) Secundini Aunilliorum.nbsp;Aunios insel von Hispania Tarraconen- |
sis, der gallaecischen Mste gegeniiber, j. Ons. Plin. n. h, 4, 111; Ex insulis nominandaenbsp;Corticata et Aunios. Auli-iu-s M. Aunia F. (Villaviq.osa) CIL II 146; Aunia Ammini f. (Capara)nbsp;820: Caelia Aunia luli Fusoi Tuberianinbsp;uxor. (Villar) 833: Aunia Angeiti f(ilia).nbsp;(TaJavera de la Reina) 903: Aunia Tangininbsp;f(ilia). (Navalcdbaïlo) 2840; Antestia Aunia. -auii-0- cndung, suffix, aus a-Yan-o- lo (Zm/I® 129. 275), in 31. Alaunos (Al- odernbsp;A-1.?), bellaunos, Canaunos, loaunus, Lïgau-nus, Lucaunus Lugaunus, Lugauna, Vallau-nus, Vasauna, Yeilaunus, Velaunos (ausnbsp;vella-Yonos cf. Vella-yii), vellaunos in Vel-launo-dünum, Vereassi-yeilaunus, Sego-vel-launï, CIR 1985: ...ioctauno, V. Anauni,nbsp;Concanauni, Genauni Genaunes, Ingauni, Li-gauni, Velauni, 0. Ac-aunum, Alaunium,nbsp;Eyaunum vicus, lyaunum, *Ivavono-n, fl. 20nbsp;Alaunos Alauna (Al- oder A-1.?), Bon-önanbsp;für *Bon-auna? Icaunus (Icauna Yonnenbsp;nicht célüsch nach d’Arbois de Jubainville'),nbsp;Mal-auna, Mol-in-auna (in Lothringen). Auii-o(n) M. germanisch? Greg. Tur. h. F. 7, 47: Gum Aunone. Alinom. (Poitiers) Sch. 698: Aunom. o. Auiioiieiisis. Idac. chron. t. 2 c. 243 C Sirm.: Sueyi adversum Aunonensem saeviuntnbsp;plebem. F: De Aunonensi plebe. 244 D; 30nbsp;Aunonenses. Aunonibe. (Bei Friesach) CILUl 5027: Aunonibe luliani f. Aunus 31. Verg. Aen. 11, 700 sg..- Ap-penninioolae bellator filius Auni, | baud Li-gurum extremus. (Vienne) CIL XII 5686, 117; Auni m(anu). (Moudon) XIII 5043: Q. Ael(ius) Aunus. (Voorburg; Amiens) SchA}97: Auni m(anu). (Rheinzabern) 6dd:nbsp;Aunus f(ecit).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;4o Aup. . . (Romeno) CIL V 5068; Aup. Firminus et Paternus et lustinianus. AHpl-edo(n) M. cogn. (Como) CIL V 5342; Sibi et Aenoni Aupledonis f(ilio). -aur- nach Ernault aus aY-(a)r-, in Ar-aur-is, Vi-aur-us. Aur. Silber-mz. lIuclier,Artgauloisp.7b-. CA-IVR oder AVE. ATRA .... s. Arauso(n). Aura vallis, fj. la vallée d’Aurc, cine der cgt;o Quatre Vallées, llautes-Pyrénées. Aura fl. j. Aure, geht in die Fure; cf. Aur-ona und *Aur-ana. Aura F. cogn. (Mailand) CIL V 5963: 10* [Aulia — Aura! |
295
Aur-ana
Aiir-iu-s
296
et in agro Gallioo esse in servitute. 22: Sibi et [AJtIliae Aurae uxori. (Rom) OrélU 4544: Abucciae Aurae. (Narhonne) CILnbsp;XII 4684; Plavia Aura. *AiH'-ana leurzform von st. auro-, fl. j. die Ohm. AlirasiCllS s. Arausicus. AYRC. SiJber-ms. Leletvel pl. 1., 10. IIu-eher, Art gauïois p. 75. Aureli-acil-S (von Aurelius) fundus, O. 10 in l) Aureillac (Gard), 2) Aureliaco hn pagus Telamitensis, j. Aurïllac (dép. du Can-tal), 3) OrlJiac (Lot), 4) Auriliacus, j. Orlynbsp;(Seine), 5) Orliac (Dordogne), 6) en Qucrcy,nbsp;7) Orlhaghuet (tlmw.) ministerium, im pagus Rutenicus, commune de Sainte-Geneviève,nbsp;Aveyron, 8) Orliaguet (Dordogne), 9) Orlia-guet, commune de Gimel, Corrèse, 10) innbsp;Italien (prov. Ravenna, prqv. Forti, undnbsp;Oriago, prov. Venedig). 20 Aur-elus ilf. (Bordeaux) Jidlian n. 24:4,: Aurelus Aurikn(us). Aure-OnilllS, Aurionus vicus, j. Évron, Vita Iladuindi 3,8 ASS SO. ian. 11 p. 1142:nbsp;In locum, qui vocatur Aurion. 3,9: In vi-cum scilicet suum, qui Aurion vocatur . . .nbsp;Praedictus vicus Aurion. Pard. dipt. n. 300,nbsp;t. 2 p. 70 (a. 642): Auriono (Aureonno)nbsp;vicuni.....De Aureonensi vico (zweimal). Aureos O. IHier. p. 6 Toliler: Mutatio 30 Aureos (cod. Paris. Aurseos). Aurgi in Ilispanien, j. Jaen, iberisch ? Anri-acu-s vom gentiUc. Aurius. Acta AustregisiU 1, 1, 6 ASS 20. mai V p. 230*nbsp;A: Sub Auriaco. In Auriac (Var); Auriacnbsp;(Basses-Alpes); Auriac (Creuse); Saint-Georges - d’Aurat (Haute - Loire ); Auriatnbsp;(Creuse); Orry-la-vitte (Oise); Orago (Mai-tand). Aiiriatensiiim castrum j. Roccavione. 40 Acta s. DalmaUi, bei Spelta, Hist, de’ vc-scovi di Pavia. Pavia 1597, p. 49—-56: In castro Auriatensium, quod inter Gegii etnbsp;Vermenagiae fluvios situm est. Auriates bei Forte-Demonte ztvischen dem col de l’Argentière und Coni. Rav. 4,33 p.nbsp;270,13—271,2: luxta fines Albuis (=A1-pium) supra seriptae Italiae est civitas quaenbsp;dicitur ^ Ororiatis, item Albis. Cf. Guidonbsp;36 p). 476, 14—17. 50 Auriaxe s. Uriaxe. Anricima fig. (Rottweil) Holder s. 24. Auri-kniis '.sow des *Atiros'’, cf. Aura CIIj V 5963, M. (Bordeaux) Jutlian n.nbsp;244: Aurelus Aurikn(us). |
Aiiriensis. Syn. Lucensis a. 572 (Mansi 9 c. 841Fj): Witimer Auriensis ecclesiae epi-scopus. Aurili-acil-S fundus s. Aureliacus. Aur-illa von st. auro-, nach ErnauU == *aus-ro- morgen, cf. avqiov, F. Vita Melorinbsp;1 Anal. Boll. 5, 166: Uxorem nomine Au-rillam de genere Britannorum. Aiirilli-acu-m von *Aurillius, 0. j. Au-riltac. nbsp;nbsp;nbsp;10 *Aiirini-acu-in, *Aurini-aca von ill. Aurinius, in l) Origny-te-Butin, Orne, 2) Au-rignac, dép. Haute - Garonne, arrond. denbsp;Gaudens, 3) Orignac, 4) Orgnac, 5) Orniach, 6) Orny, 7) Orgnaga und Oranago (Mai-land). Aiiriiix 0. in Hispanien. Liv. 24,42,5; Ad Auringem inde urbem Poeni recessere,nbsp;et, ut territis instaret, secutus Eomanus.nbsp;Verschiden von Orongi.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Aurion 0. s. Aureonnus. Aur-iu-s 31. Auria F., stamm auro-, vit-teicht gall, ursprungs, aus Larinum. Cie. . pro Ctucntio (a. 62 a. Clir.) 5, 11: Nupsitnbsp;A. Aurio Melino. 7, 21: Larinas quaedamnbsp;fuit Dinaea, socrus Oppianici, quae filios ba-buit M. et N. Aurios et Cn. Magium et filiamnbsp;Magiani, nuptam Oppianico. M. Auriusnbsp;adulescentulus . . . N. autem Aurius, fraternbsp;eius, mortuus est . . . Interim venit index ad 30nbsp;Dinaeam neque obscurus neque incertus, quinbsp;nuntiaret ei filium eius, M. Aurium, vivere Propinqui tarnen illi, quern ad modum viva Dinaea instituerant, ita mortua ilia ad in-vestigandum M. Aurium cum eodem illo indice in agrum Gallicum pi'ofecti sunt. 8,23:nbsp;Ipsuin M. Aurium non magna iactura factanbsp;tollendum interfieiendumque curant. . . Lit-teras Larinum ad Aurios, illius adulescentis 40nbsp;suosque necessarios, mittunt . . . Quas litte-ras A. Aurius, vir fortis et experiens et dominbsp;nobilis et M. illius Auri perpropinquus, innbsp;foro, palam, multis audientibus, cum ades-i set Oppianicus, recitat et clarissima voce senbsp;nomen Oppianici, si interfectum M. Auriumnbsp;esse comperisset, delaturum esse testatur.nbsp;24: Interfectum esse M. Aurium renun-tiant. . . . Aurius, is qui antea denuntiarat.nbsp;25: A. Aurium ilium, qui sibi delationem 50nbsp;nominis et capitis periculum ostentarat, etnbsp;alterum A. Aurium et eius L. filium et Sex.nbsp;Vibium . . . proscribendos interficiendosquenbsp;curaret. 9,26: Habiti matrem, illam, cuius |
[Aur-ana — Aur-iu-s]
-ocr page 163-Aur-ona
Aus-oba
virum A. Aurium occiderat, concupivit. 11, 31; Cum esset gravida Auria. 6G, 188; A.nbsp;Aurinm. Audi in Auri-knus und vallisnbsp;Auria hci Cavaillon (Vaucluse) s. 11, undnbsp;0. Auri-acu-s. *AiiV-ölia fl. in Oronna, j. I’Aronde, dép. de I’Oise. Alli'-On-iu-S von stamm auro-, M. Pard. dipl. n. 412, t. 2 p. 210 (a. 090): Auronius.nbsp;10 Aui’Oria F. (Sörg) CIB 763; Aurorianbsp;. . . AurofriaeJ. '*‘Auros M. in Auri-knus. Anrs-inus M. Pu^xl. dipl. n. 361 i. 2 p. 150 (a. 670): Signum Aureino. -alls (-ous) aus avos, in: Canaus, Cirous, Divitaus, Lieoaus, Maccaus, Pravaiis, Sa-maus, Segisiaus, Sennaus, Simaus, Tanaus,nbsp;0. Andelaus s. *AndelaYus (c/'. *Andel-acus),nbsp;Berraus, Merlaus aus *Merulavus, pagusnbsp;20 Vellaus. cf. -ous. -aus fur acus, in Ercheraus seu Erchari-licus; vicus Lucofaus aut Lucofagus; Stabu-laus aus Stabuliacuui. -aus aquitunisdi in Heraus cf. Harouso, Harausoni. Ausa iberiscli? 0. l) der Ausetani in llispania Tarraconensis, ini mittelalter Vidinbsp;d’Osona, j. Vich Oder Vique in Catalonien.nbsp;Ptol. 2, 6, 69; Avaa. Iberische nimise:nbsp;80nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;Mionnet t, 1 p. 55. — Alise- taUT y. Cues. b. c. 1, 60, 2; Hos Tarraco-nenses et lacetani et Ausetani et paucis post diebus Illurgavonenses, qui flumen Hi-berum attingunt, insecuntur. Liv. 21, 23,nbsp;2; Ilergetes inde Bargusiosque et Ausetanosnbsp;et Lacetaniam, quae subiecta Pyrenaeis mon-tibus est, subegit. 61,8; Inde in Ausetanosnbsp;prope Hiberum, socios et ipsos Poenoram,nbsp;procedit. 29, 2, 2; Per agrum Ausetanum.nbsp;40 5; Medii Ausetani erant. 3,3; In agrumnbsp;Ilergetum Ausetanorumque. 34, 20,1; De-fecere ad eum Sedetani, Ausetani, Suesse-tani. 39, 56, 1; Hand procul flumine Hi-bero, in agro Ausetano. Plin. n. h. 3, 22;nbsp;Ausetani. 23: Latinorum Ausetani. Ptol.nbsp;2, 6, 69: Avamp;rjzai’ol. Latere. Veron. 14,8:nbsp;Ausetani. (Sevilla) CIL II 1181: Praef(e-cto) cobort(is) primae Ause[tanorum]. (Barcelona) 4537: Ex d. d. Ausetanor(um). 2) innbsp;50 llispania Bactica. lAv. 26,17,4; In Ause-tanis (Q-lareanus und Iliibner CIL II p.434nbsp;lesen Oretanis) is locus est inter oppidanbsp;Iliturgim et Mentissam. 3) j. la Chapellcnbsp;d’Ose, Jiameau commune de Lantages, Aube. |
Ausil fl. bei Aquileja in Friuul. AusaHcalio(n) 0. in Liburnia, j. beinbsp;Lrenovatz in Dalmatien. Ptol. 2,16,6: Av-GaynciXC (avoavxSv X). TP: Ausancalione. Ausanius M. Greg. Tur. h. F. 3, 36; Ausanius amicus meus eum Papianilla con-iuge. Aus-ava fl. die Oos, Oose oder Oes, nbfl. der Kgll, nordöstl. von Priim. — 0. j. Oosnbsp;im hr else Priim, Bheinpreussen, im bezirh lonbsp;Biklesheim, zivischen Trier und Coin. I Anbsp;372, 5: Vicus Ausava. TP: Ausaua. -ausca ligur. in 0. Vindausca, davon ab-geleitct Vindauscius, Vindauseensis. AuscI, Auscil V. ist iberiscli. -aUSCia in F. Vindauscia. Ausci-acu-s 0. Pard. dipl. n. 300 t. 2 p. 70 (a. 642): Ausciaco. Auscrocos, Aiiscrocus M., groftvater des Mnigs Cottios, vater des Lonnos und des 20nbsp;Cot(t)os, fdngt an eu regieren 75 a. Chr.nbsp;Silber-miinzen gefwnden in Barry bei Orange;nbsp;bei Alais, Gard; in Vernon; au mont Beu-vray; auf dem groften St. Bernhard, u. a.nbsp;Muret-Chah. 5747: AVS. 5748: AVS Mnbsp;AVSe. 5749 — 5754. 5765. 5766. 5771.nbsp;5772: DVENACOS B AVSCRO. 5757nbsp;— 5760: AVSCEO. 5767. 5768. 5773;nbsp;AVSCEO. 5769: DVENACO ; AVSCEO.nbsp;5770; AV. . 5774; DVENACOS B AVS- 30nbsp;CEOCOS. 5775.5776: AVSCEOCOS. 5777:nbsp;AVSCEOCO. 5779; DVENACVS AVS-CEOeVS. 5780. 5781. 5784: DVEN Bnbsp;AVSe. 5782. 5783. 5785: AVSC. Auserus fig. (Antiq. Mannheim) Sell. 711: Auserus. Ausiniaca villa von Ausinius. Pard. dipl. n. 471, t. 2 i). 278 (a. 708): In linenbsp;Ausiniaca villa, in pago Pugentense (Suge-tense), super fluvium Mosellae. AucJiinfranz. 40nbsp;Osny und Osnago (Como), Osnaglii(Mailand). \ Ausin-incu-ni 0. in Oisenans, commune I de Buffy-sur-Seille, Jura. Ausio(n) M. (Saalburg) CIB 1428“: Primius Ausio. Brunotti, Cod. dipl Toscan. 1 n. 8 p. 441 (a. 715): Ausio. -aviso- ableitung in al-ausa, Ar-ausa, bac-ausa Bac-ausus, Bai-auso, Bell-ausus,nbsp;Bi-ausius^ -ausia, Car-aus-iu-s, Mel-aususnbsp;-ausa, Nem-ausus, Penn-ausius, ïel-ausius; 50nbsp;vgl. oes, eus und osus. Auso(u) M. (Mainz) CIB 1154: Auso. Aus-oba fl. in Irland, bei Galway. Ptol.nbsp;2,2,3; A'iaó^a norcifiov rx/Solw. Bav. 5,32 [Aur-ona — Aus-oba] |
Atis-ona
Autessio-durum
Aut-estms — -autonia
duro [LXXJII Intaranum m(ilia) p(assuum) XX[Xrn|; ab Autessioduro sic Odouna In-taranuin [LJXXX; Intar[anum] m(ilia) p(as-suum) XLV; a Xevinio sic Massava Intaranum. Ileroiu. münzen: BN 1847 p. 105:nbsp;AVTIZIODIEO. 1863 p. 344: AVTISIO-DEEO. 1868 j). 191: ATISlODIEO IVITS,nbsp;AVTISIODIEA, AVTISIODIEO, AVTISIO-DEE. 3“ s.i, t 8 (1890) p. 179 n. 152:nbsp;10 AVTRIODEEO. — Autissiodiireiises.nbsp;Christl. inschrift, c. a. 367? (hameau dunbsp;Turon, univoit Montségur, arrond. de Viüe-neuve-sur-Lot, dép. de Lot-et-Garonne) Bladenbsp;n. 172: Autissiodurensium civitas. — Prosper i Aquitani chron. a. 439: Papa Caelesti-nus Germanum Autisiodorensem episcopumnbsp;vice sua inittit. Concil. Aurelkin. I a. 511nbsp;(Mansi 8 c. 357 B): Theodosius, episcopusnbsp;ecclesiae Autisiodorensis. Conciï. Paris. lYnbsp;20 a. 573 (Mansi 9 c. 868 A); Aunacharius ...nbsp;episcopus ecclesiae Autisiodorensis. Concil.nbsp;Matisc.I a, 581 (Mansi 9 c. 936DA' Aunacharius in Christi nomine episcopus ecclesiaenbsp;Autisiodorensis. II a. 585 (Mansi 9 c. 957nbsp;I)): Aunacharius episcopus ecclesiae Autisiodorensis. Greg. Tur. li. F. 4, 42: Audi-siodorensis urbis incola fuit. 5, 14: Pernbsp;Audisiodorensem territurium (l’Auxerrois).nbsp;Mir. Mart. 2, 5: Ex Autisiodorense opido.nbsp;30 4,13: Autisiodorensis urbis. Glor. conf. 40:nbsp;Autisiodorensim urbem. Yirt. lulian. 29:nbsp;Beatum Germanum Autissiodorensim antesti-tem. Pard. dipt, n. 273, t. 2 p. 36 (a. 635):nbsp;Palladius, quamvis peccator et fragilis, san-ctae Autissiodorensis ecclesiae episcopus.nbsp;p. 31: Me cellam sive coenobium in suburbane Autissiodorensi oonstruxisse ... In ter-ritorio Autissiodorensi Vincella super loau-nam Iluvium .... In pago Autissiodorensinbsp;40 \ühcr disen vgl. Longnon, Atlas p. 109] villam, quae dicitur Vallis, et Clamiciacum.nbsp;n. 275 p. 41 (a. 636): Palladius, Altissio-dorensis episcopus. n. 363 p. 153 (a. 670):nbsp;In pago Autissioderinse (zweimal), w. 437nbsp;j). 238 (a.696): Villa vero Corvillo in pagonbsp;Autissiodorense. Cod. Cotton. Cleopatra E.nbsp;1 fol. 6'' de liturgia Hibernica (e. a. 720):nbsp;Germani episcopi Autisiodorensis. Baedanbsp;h. e. 1,17: Autissiodorensis episcopus (Ger-50 manus). Yita Germani 1, 4 AS8 2. mai Inbsp;p. 262 C: In pago Autissiodorensi. . . . Urbsnbsp;Autissiodorensis. Constantii vita Germaninbsp;1, 1, 1 ASS 31. iul. VII p. 202 B: Autisiodorensis oppidi. 2 p. 202 B: Territorium
Autisiodorensis urbis. 2,12 p. 204 F: Autisiodorensis oppidi. 3, 21 p. 207 A: In ecclesia Autisiodorensi. Yita Mamertini 1nbsp;AS8 20. apr. II p. 759 B: Ad s. Germanumnbsp;Autissiodorensem episcopum. Yita Genovefaenbsp;i c. 3,11: Ab Autisioderense urbe. Yita Epta-dii 6 ASS 34. aug. IV p. 779 B: Civitatisnbsp;suae Autissiodorensis. Acta Aunarii 3 ASSnbsp;35. sept.YJl p. 106 C: Praesule Autissiodorensis ecclesiae Aetherio. lp. 106 G: Ad lonbsp;praefatam Autissiodorensium civitatem. 8nbsp;p. 107 A: In territorio praedictae civitatisnbsp;Autissiodor. liagmiberti vita Walarici 1, 4nbsp;ASS 1. apr. 1^.17 F: Aunacharii Autissiodorensis episcopi. YitaLupi 1,2 ASS l.sept,nbsp;lp. 256D.’ Aunarius Autisiodorensium prae-sul. Yita Severi 4 Anal. Boll. 5, 419: Autisiodorensis ecclesiae . . . Autisiodorensis civitatis. Yita Aquüini 2, 26 ASS 19. oct.nbsp;VIII p. 509 E: GeiTuani Autisiodorensis. 20nbsp;[Geneaïogia regum Franconm, cod. Augiens.nbsp;LXXXIII saec. 11 ƒ. 14'' = Aug. CXLVInbsp;f. 2’’: In Fontanide in pago Autisiodorensi. |nbsp;Stepliani Africani vita Amaloris 1, 1 ASSnbsp;1. mai I p. 52 C: Proclidius civis Autissiodorensis. 2, 8 p. 51 A: In Autissiodorensium civitatem pergere. 3, 18 p. 56 B:nbsp;Euptilius, civis Autissiodorensis civitatis. 4,
24 p. 57 C: Territorium Autissiodorense. Passio lusti 4 Anal. Boll. 5, 376: Se chid- sünbsp;stianos esse Autysiodorenses natione.
Aut-estius (von Autus) M. nomen gen-tilicium. (Nimes) CIL XII 3462: Autestio Q. f. Vol. Palustri.
Aiit-illus M. (S. Bartolomeo in Galdo) CIL rX 942: C. Baebio Autill[o].
Antimi-acnm O. von M. Autimius.
Alit-iiil ir. Y. an Galwag-bag, tvo die stadt Athcnny. Ptol. 2, 2, 4: Avtïvol. Pseudo- 40nbsp;Aethici cosmogr. 39: Ubi Velaburi Luceni-que consistunt.
Autis'(s)ioduruni s. Autessiodurum.
Autius M. ist lateiniscli,
Auto(n) abgeleitet von Autus, 31. cogn. (Cherasco) CILX 7480: Tertio Bresio Au-tonis f.
'*Auto-ialuin? Altogilo, O. in Auteuil, Seine-et-Oise, arrond. de Itambouillet, cant,nbsp;de 3Iontfort-l’Amaury; Auteuil, dép. de la sonbsp;Seine, j. in Paris; Authiou, Nièvre.
-autonia in And-autonia? Yon 31. Au-tonius. (Isernia) CIL IX 2638: A[u]tonio lustiniano rectore provinciae. (Lanciano)
[Aut-estius — -autonia]
-ocr page 166-Aiito-scuttus
Auximum
2998; Autonius lustinianus rector [provin-ciae], (Venafro) X 4858: Autonio lustini-ano praesidi provinciae Samnitium. Auto-scuttus M. cogn. Antosciitta F. cogn. (Stains) CIL III 5408: Atilius Auto-scutti f(ilius). (Enzelsdorfl.Fernits) 5426; Autoscuttas. Autosudorillll s. Autessiodürum. Autl'-aca O. der Vaccaei. Ptol. 2,6,49;nbsp;10 AVTQaxa. Autr-ÏCO-ii ahgpleitet von fl. Autura ('*Aïit-ara Zeuff) l’Eure, 0. der Carnutcs innbsp;Liigdvmensis, j. Chartres, Eure-et-Loir. Ptol. 2, nbsp;nbsp;nbsp;8, 10: KaQvovrai. Avtqikov. TP: Autri-ciun. NCr 4 (Ijugdun. Senon.), 5: Civitasnbsp;Autrioum. Comtantii vita Germani 1, 1, 8nbsp;A8S 31.'iul. VII p. 203(7; Ad locum, quinbsp;appellatur Autrious. \Vgl. Her kus p. 226,nbsp;s. zu Autessiodurum,] (Tebessa) CIL VIII 20 1 8 7 6; Q. lulius Q. f. Quir. Dioratus Autr(i-co) mil. leg. III Aug., s. Altricus. AutriciiS M. germanisch? Pard. dipt. n. 393, t. 2 p. 185 (a. 680): S(ignum) Autrico. Aliti'ig-on-es Y. in Hispania Tarraco-nensis (nicht — AhlÓTQiysg hei Strab. 3, 3, nbsp;nbsp;nbsp;7 p. 155). Liv. fragm. lib. 91; In Be-roiies et Autricones. . . . Undique equitibusnbsp;et suae gentis et Autriconum. Mela 3, 1,nbsp;15; Per Autrigones (Hermolaus Barbarus, 30 avariginos A). Plin. n. li. 3,27; In Autri-gonum X civitatibus Tritium et Virovesca. Flor. (aus Tav. 135?) 2, 33 (4, 12), 47 ;nbsp;Vaccaeos et Turmogos et Autrigonas crebrisnbsp;inoursionibus fatigabant. (Parans Cros. 6,nbsp;21,3; Vaccaeos et Turmogos et Autrigonasnbsp;adsiduis eruptionibus joopulabantur.) Ptol.nbsp;2, 6, 7; AvTQLyóvav Nsqovk jioragov ix^o-Xai, ^Xaovióf^Qiya. 52: ’AvatoXixmieQOi denbsp;xovrmv rs xaï xwv Kavvci^Qav Amgiyoveg.nbsp;40 54: ’Tnb Ss tovg Avxqiyovag Bfjqcovsg. 64:nbsp;Toig gsv AvxglyoGLv, ovg giöovg o nozctfibgnbsp;(quot;JjSij^og) SiaQQsè. Liber generationis 1,216,nbsp;3 (Ghronogr. a. 354) p. 109 ilf.: Autricoui.nbsp;Chr. Alex.: Autrigonii. Fredegar. chron. 1,nbsp;8: Autriconi. ? Aiitrodius M. (Francolise) CIL X 4717: V. Autrodiu(s) C. (f.). . Autl’Oiiiiis 31. Autroiliii F. ist latein. Aut-iliniia j. l’Automm, nbfl. der Oisc.nbsp;60 Alitiimiiliia F. cogn. (Villanueva delnbsp;Mio) CIL II 1074: Attiae Autumninae f. Alltllino O. liagimberti vita Wcdarici 1, 3 A8S 1. (ipr. 1 p. n I): Quoddam mona-sterium, nomine Autumo. [Auto-scuttus — Auximum] |
*Aut-urii aus *Avot-ura von idg. avotós brunnen (Fick) ? fl. j. l’Eure, nbfl, der Seine.nbsp;Vita Emani 1, 7 ASS 16. mai III p. 6117 B:nbsp;Super ripam fluininis, cui vocabulum est Au-dura. 2,16 p. 698E: Prope fluvium Audurae.nbsp;Vita Bethcerii 9 ASS 2. aug. I p. 170 F: Adnbsp;portum, qui vocatur Vilemeldis . . . supernbsp;fluvium Audura. Vita Leutfredi 2, 12 ASSnbsp;21. iwi. IV p. 107 F: luxta fluvium Auctu-ram. 2,18 p. 109 A: In Auctura fluvio. 3, lonbsp;24^1.1100; luxta ripam fluniinis Aucturae. In O. Autr-icum. AiitilS (venetisch, oder — Auctus?) 31. Auta F. (Hol bei Laschische) CIL III 5151:nbsp;Cupitus Auti f. (Aquileja, cliristUch) V 1637:nbsp;Hic requiisoit Auta in pace. (Verona) 3500: C. Autus Narcissus. (3Iagliano) IX 3992: Sutoria Autta. (Porto d’ Anzo) X 6721;nbsp;Gargilii Auti. (Ostia) XIV 1215: Laberianbsp;Q. et D. 1. Auta. (Pforzheim) CIB 1689: 20nbsp;luli Auto (dativ) filio. (Windisch) Sch. 718. C. Aut. (Spanische münze) Akernian, Anc. Coins p. 85 w. 1; T. Autus (Illvir Gluniaenbsp;in Hispania). Aliva fl. bei Onival, gcht in den ocean. Bagimberti vita Walarici 3, 16 ASS l.apr. I p. 21 A; Austa, iuxta Auvae fluvium. Auv-aca F. (Julkh) CIB 596: Macrinia Auvaca. AiiV-ailCUin gen. pl. (cf. Auvo, Avana), 30 tvarscheinlich V. (SanEsteban) CILÏ12827: L. Licinius Seranus Avvancum. Auvo 31. cogn. (Cadiz) GIL II 1775: S. Avvo. Vgl. Avana, Auvaiicum. Auxili-acu-S villa, 0. j. Oisilly en Bourgogne. Hipl. Pertz p. 40, 22 (a. 664): Au-xiliaouin (ace.). Auximum, Auxumum stadt in Pke-num, j. Osimo, römiscJie colonie, a. u. 597 — 157 a. Chr. gegrwndet; italisch, nicht cel- 40nbsp;tisch, trotz vita Felkiani 8 Anal. Bolt. 8 p.nbsp;387 S(p: Ad Picenam provinciam pervenit, ubinbsp;multas urbes, scilicet Pinnem, Asculum, Pir-mum, Ausunum, Senegaliam, quae in Penta-poli regione sita est, convertit ad dominum.nbsp;Quaestioncs.grammaücae codkis Bernensis 33nbsp;(Anccd. Helv. p. 187, 17 Hagen): Galli Se-nones ab urbe Romana revertentes condide-runt secus mare civitatem vocantes Ancho-nam velut 'hanc unam’, inde pu'ogredientes 50nbsp;vocaverunt Auximum, quapropter, ubi tunbsp;posuisti 'syntliema’, si posuisses 'epithema’,nbsp;putasses te quot;f* ritis quaestionibus id augendinbsp;gratia super addidisse. Havon Auximates. |
Auxunnus
Avar-ïco-n
Auxunnus fl. s. Axona. av |/ fordern, gern huhcn, begunstigen (Fick); bret. evez soin, iv. ewi écouter, air.nbsp;-oi, -ai it garde, gr. cefCoj (FrnauU). In:nbsp;Ar-siV'I, avento-. -av- in ableihingen, fl. Abravannus, in portum Crindavinum (Ninies) CIL XII 3313,nbsp;Lit-avia, Lit-av-iccus; *vl-av (hret. glau-,nbsp;w. gwlaw-) regen. 10 -avS suffix, bret. -aoii, ou, iv. au, gen-ava mund, in M. Oal-ava, F. Cass-ava, Duci-ava Dugi-ava, ?Mess-ava, ? Vos-ava Vosavia, 6r. Onu-ava, Osdi-avaBj-^’w 0. Aball-ava? Ambl-ava, Antunn-ava, Aus-ava vicus, Gal-ava,nbsp;Gen-ava, Mas-ava, Mass-ava, Ovil-ava, Pis-avae, Eion-ava vicus? Vell-ava; in ft. Ambl-ava, An-ava, Aus-ava, *Bon-ava *Bomi-ava,nbsp;*Broc-ava, *Brun-ava, ^ilal-ava Malva, Mat-ava (in lialien), Occ-ava, Orn-ava, *Val-ava. 20 Ava F. (Szent-Endre) CIL III 3644: Ava Macimari f. Avaka. (Inschrift auf mont Beuvray) BA n. s. 23 (1872)nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;59: Avaka. Avaguia 0. der BsXlowol, j. Lavagna. Ptol. 3, 1, 28: Avayvia. Avalana s. Aballava. Aval(l)insis s. Aballo(n). Avallaus 31. cogn. (Wien, a. 24!) p. Chr.) CIL III 4558: [A]ur(elius) Avallaus. 30 Avallo vicus, j. Ilavelu, Eure-et-Loir, bei Houdan, arrond. Breux, canton Anet, cf.nbsp;Longnon, Géogr. p. 325. [Fortunati] vitanbsp;Leobini 18, 60: Avallo vico aocederet; cf.nbsp;Aballo(n). Avallocium. (a. 574) Greg. Tur. h. F. 4, 34 (49): Usque Avallocium (var. aiialo-cium) Carnotinensem vicum abiit. [Fortunati] vita Leobini 17, 57: Avallocium per-venisset. 40 Avaua F. (Sasamon, 239 p. Chr.) EE 2 p. 244 n. 322: Va[(leria)] Avana; cf.nbsp;Auvo, Auvanoum. Avau-acu-s 0. 3Ierotv. mz. BN 3® s., t, 8 (1890)i).178»j.l46: WAMfAJCO V(i)CO. -avannus in fl,. Abr-avannus. Avant-ici vcmi fluff Vancon? V. in Gallia Narbonensis, pays dc Ghorges bei Siste-ron (=Avatici). Blin. n. h. 3,37: Adiecit formulae (der provinz Narbonensis) Galba 50 imperator ex Inalpinis Avanticos (ac(g)an-ticos codd.) atque Bodionticos, quorum op-pidum Dinia. Ygl. fl. Avance, gemeinden Avanqon, westlich von Chorges, Aventicum. Avdvxixov s. Aventicum, |
Av-antuni locellus, in pago Genomannico. Bard. dipt. n. 230 t. 1 p. 205 (a. 615):nbsp;Avanto (Gauvin ci. Ananto), j.. Arnage. ?Av-ara, Avera fl. j. l) l’Èvrc, Yèvre, nbfl. des Cher, dép. Cher. Acta Austregisilinbsp;2,8 ASS 20. mai V p. 234*Super ripamnbsp;Ultrionis et Averae. 2) j. I’Aurette. In 0.nbsp;Avaricum, und nach Ernault in Ar-aurisnbsp;= *ar-av(a)r(a). Avare 0. der Lusitani; 3Iiiller setzt den lo ' ort der civitas Aravorum, j. Leveza beinbsp;3Iarialva, gleich; lliibner zu CIL II 453 p. • 51 vgl. den vicus Talabara. Btol. 2, 5, 6: AvaQi] (3Iuller, kavagr] codd.). Avarea F. (Wolfsberg) CIL III 6518: Avareae. ! Avaria. Fillon, Etudes numistnatiques Ipl.l n.9 = BN 3® s., t, 7 (1889) pgt;. 548:nbsp;ND IVSTINVS C. B VICT[OEJIA AVA-ED.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 I Avar-ICO-n nach Zeuft vom fl.-namen Av-ara (j. I’Evre), der vorort der Biturigesnbsp;I Cubi, 0. j. Bourges, Cher. Cues. b. G. 7,nbsp;13, 3: Caesar ad oppidum Avaricum, quodnbsp;erat maximum munitissimumque in finibusnbsp;Biturigum atque agri fertilissima regione,nbsp;profectus est, quod eo oppido recepto civi-tatem Biturigum se in potestatem redactu-rum confidebat. 15,3: Deliberatur de Ava-rico in communi coiicilio, incendi placeat an sonbsp;defendi. (4) Procumbunt omnibus Gallisnbsp;ad pedes Bituriges, ne pulcherrimam propenbsp;totius Galliae urbem, quae praesidio et or-namento sit civitati, suis manibus succen-dere cogerentur; facile se loci natura defen-suros dicunt, quod, prope ex omnibus par-tibus flumine et palude circumdata, unumnbsp;babeat et perangustum aditum. 16, 1,*.nbsp;Ab Avarico. 2,'*’: Ad Avaricum. 18, I,quot;'*:nbsp;Propius Avaricum. 29, 4: Sibi numquam 40nbsp;placuisse Avaricum defendi. 30,2,®: Primonbsp;incendendum Avaricum, post deserendumnbsp;censuerat. 31, 3,'’: Qui Avarico expugnatonbsp;refugerant. 4, Id, quod Avarici deperi-erat. 32,1,': Caesar Avarici compluris diesnbsp;commoratus. 47, 5: Ut sibi parcerent neu,nbsp;sicut Avarici fecissent, ne a mulieribus qui-dem atque infantibus abstinerent. 52, 2,quot;:nbsp;Ad Avaricum. b. c. 3, 47, 5: Ad Alesiamnbsp;magnam se inopiam perpessos, multo etiam 50nbsp;maiorem .ad Avaricum maximarum gentiumnbsp;victores discessisse. Flor. 1,45 (3,10), 23:nbsp;Turn ipsa capita belli adgressus urbes, Avaricum quadraginta milium propugnantium [AuxujmuB •— Avar'ico-n(| |
Av-ari-o(n) — Aveniii-o(n)
[ sustulit I, Alesiam duoentorum quinqua-ginta milium iuventute subnixam flammis adaequavit. Ptol. 2,7,10: 'AvaQixóv (Muller ei. 'AovaQiKÓv) %6Xig. Dio 40, 34, 1:nbsp;Avamp;ig ovr ixsirot nQÓg ts rovg BirovQiyagnbsp;inavijlamp;ov xal nóhv avvSiv Avuqixov êXói'rsgnbsp;ènl nXeiazov ir amy ccviéaiov. IA 460, 4;nbsp;Avaricum. TP: Avarievm. Meilenzeiger vonnbsp;Alkliamps (Edm. Tudot, Carte des voies rom.nbsp;10 du dép. de l’AlUer ji. 12); ... Avar. 1. XIIIInbsp;Med(iolan.) 1. XII Ner. 1. XXV. Münse.nbsp;IINF 1836 p. 310: A(Taricum). — Avari-censis. Caes. Ij. G. 7, 47, 7’'-; Excitari senbsp;Avaricensibus praemiis. Av-ari-o(n) fl.j. l’Aveyron, nhfl. des Tarn. Vita s. Amantii 3,19 MG a. u. IV 2 p. 37:nbsp;Ut partem nunc eius Lauterna teneat rivus,nbsp;partem Avarionis babeat ripa duminis innbsp;testimonium virtutis perpetuo servatura. 20 Avarillll promunturium, j. Cup Aveiro. Ptol. 2, 6, 1: AvaQov axQov. Avarns M., ein Numantiner, nach W. v. Humboldt p. 31.7 o baskisch. Appian.IIisp.nbsp;95: AvaQog ö' avxamp;v yyovfisrqg . . .'O fi'svnbsp;AvaQog . . . Tbv Avaqov. cf. Avara. . . . avarus AI. (Mariasaal) CIL III 4966; ... avaro Eumnis f. Avat-ïci V. in GaUia Narbonensis, zivi-scJien PJióne und Marseille, identisch mit den 30 Avantici? NacJi Alüller von den Anatilii nichtnbsp;verseinden. Méla 2,5,78: Inter eum et Ebo-danum Maritima Avaticorum stagno ad-sidet. Daraus Plin. n. h. 3, 34: Oppidumnbsp;Maritima Ab(v)aticorum (ruines au fonds denbsp;l’étang de la Yalduc) superque Campi La-pidei, Herculis proeliorum memoria, regionbsp;Anatiliorum et intus Dexuiatium Cavarum-que. Ptol. 2, 10, 5: Msra ÓÈ rbv Podavbvnbsp;ETil tlaXciOGr] Kshai AvariKamp;v (avaxiaXav V)nbsp;40 MdQhifict TcaXtg. Av-aucia M. Belgische bronze-ms., im territorium von Tongern, bei Asberg am Ni-derrhein, auch auf dem Gr. St. Bernhard ge-flinden. Lcleivcl pl. IX 26—27. v. I)uhn-Ferrero *73. Bictionn. archéol. de la Gaulcnbsp;n. 115. EA'’ 1858 p. 440.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1868 p. 408. 1883 p. 7. lluchcr pl. II n. 169. Muret-Ghab. 8881—8890: AVAVCIA. AtC töpferstempel. (Poitiers, vor a. ttdS) bo Bichard p. 14: AVE. (Jublains) Moivatnbsp;p. 87: AVE. AY-e(lo(n) M. cogn. (Nuvolento) CIL V 4304: M. Secundi Avedonis. Avedoim-aco s. Aunedonnacum. |
Av-eius M. (Narbonne) CIL XII 5148: C. Aveio Severo. (Bordeaiuc) Jullian w. 449; Aveius. Avel-iu-S ilf. (Boecabruna) GILY 7823: M.’ Avelio M.’ f. Fa[I.] Paterno. . . . M.' Ave-lius M.’ f. Marcellus et Comisia Tranquil-lina parent(es) filio pientissimo. *av-ell«ï ivind, ir. ail, mbret. auel, av-el, f.. Icon. avel, tree. awel, f., tv. awel, f., gr.nbsp;ultXXa ivindstoft, aeolisch av-eXXa.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Arell-icu-S AI. gentUname (cf. G. Endo-vellicus). (Huclés) CIL II 3133 = FF 4 p. 21; Hispanus (praenomen) Avellicus. * avelio w. ewyllys, bret. eouel (voluntas), lat. avidus (Stokes). Aven fig. (Gannstatt) Sch. 639: Aven. Avena ilf. (Verona) CILY 3382 =Kai-bel-Lebègue 2307: M. Avena Macro . . . Ave-niae Bassaridis filiae . . . Avenianus. Avên-acii-s und Avënn-acu-s nach w d’Arbois de Jubainvïlle ableitung com gen-tilicium Avénus oder Avena, dann Avënnusnbsp;(cf. Abenna) neben Avius, O. j. Avenay, dep.nbsp;de la Alarne, arrond. de Beims, canton d’Ay;nbsp;ferner curtis Avenacus 'mi pagus Fquestri-cus (um Nyon) mul villa Avenacus im agernbsp;Viriacensis, und in Saint-Oyen, Alaconnais. Aveudo(n) O. in Balmatien. Strub. 4,6, 10 p. 207. 7, 5, 4 p. 314: HóXsig d’ avrav (’laTtóöav) MixovXov, Aqovmvoi, Movritwv, 30nbsp;AvépSiov (Gluver, oaSEvdov codd.). IA 274, 1: Avendone. TP: Auendone. Bav. 4, 22 p. 224, 15: Abendone. Appian. Illyr. 16:nbsp;’Imtóöiav ö's zêbv èvzbg ’'AXztsmv Movrjzivoinbsp;psv xcil AvsvSsazai, nQoaéamp;svzo anreS ngoG-lÓvzi. Avenia F. cogn. (Verona) CILY 3382 == Kaibcl 2307: Aveniae Bassaridis. (Aqui-leja) 8371: D(is) M(anibus) Cosconiae Aveniae coniug(i) optim(ae) L. Cervon. Avitia- 40nbsp;nus merenti. Aveiii-aiin-S M. cogn. (Verona) CIL Y 3382 = Kaibel 2307; M. Gavius Corneliusnbsp;Agatbemer Avenianus. Aveilli-acn-S O. s. Avenacus. Aveniii-acu-S O. j. Augny oder Avigny. Vita Tresani 16 ASS 7. febr. II p. 33 B:nbsp;Locus, qui dicitur Avenniacus. Aveiini-o(n) nach d’Arbois de Juhain-ville ableitung auf -o(n) vom römischen ba gentile Avennius, abgeleitet vom cognomennbsp;Avennus, Avénus, O. der Cavares in Gallia Narbonensis, j. Avignon, dép. de Vau-\cluse. Artemidor. ap. Steph. Byz.: Avcvicóv, |
[A.V'ari-o(n) — Avermi-o(n)]
-ocr page 169-Avenniocus
Avent-ia
nóhg MaOGaliag n^bg rm ’Podavw. rb èamp;vi-%bv Avsvicov^Gwg rm è7tt%CL)Qt(p Kal Aveviaj-vixrig xw quot;Ellrjvx xvnw. Strah. 4,1,11 J?. 185: EigI ö's iv TM fisxa^v Tcóbeig xai Avsi'iüv xalnbsp;’ApavGi'av Kal ’AsQia. 3Iela 2, 5, 75: Aven-nio Cavarum (urbs). Plm. n. Jt. 3,36:nbsp;Avennio Cavarum. PM. 2,10,8: Kavagoi,nbsp;agt;v Ttókeig ^eGÓyeLoi . . . Aovevvimv (WiTberg,nbsp;yloavevviav codd.) Kokmvia. TP: Auennione. 10 JA 553,5: Civitas Avenione. IHier. 43, p. 553,5 W; pgt;. 4 T.: Civitas Avinione (aW.)nbsp;(cod. Yeron., Avenione cod. Paris. 4808).nbsp;Marii cliron. a. 500 p. 10 Arndt: Gundoba-gaudus Avinione latebram dedit. «. 581nbsp;p. 15: Mummolus patricius cum uxore etnbsp;filiis et multitudine familiae ao diviciisnbsp;multis in marca Childiberti regis, id estnbsp;Avinione, confugit. Greg. Tur. li. 2, 23nbsp;(32): Avennionem urbem ingreditur. 6,18 20 (26): InAvennione secum retinuit. . . Aven-nione (nach A.) abiit. . . Dux advenit Aven-nione. . . . Avennione regressus est. 7, 36: Avinione accessi. 8, 3: Quae Avennionenbsp;inventae sunt. Concil. II. Ilatisc. a. 585nbsp;(Mansi !) c. 958 E): loannis episcopi abnbsp;Avenione. Frcdegar. (4, 108) contin. 20,nbsp;ad a. 737: Avennionem urbem niunitissimamnbsp;ac montuosam ipsi Sarracini, collecto hostilenbsp;agmine, ingrediuntur. (l09) 21: Avennio- 30 nem urbem venientes. Formul. Marculf. suppl. 1 p. 107, 15 Z.: Avennione. Mav. 4,nbsp;29 p. 239,16: Abicinione. Vita Apollinarisnbsp;2,8 ASS 5. oct. 111 p. 911): Naturae firma-tam munimine arcem monstraret Avennio.nbsp;Vita Agricoli 1, 1 ASS 2. sept. I p. 45Ö C:nbsp;Avenione natus. 1, 6 p. 451 C: Cum Avenione dudum viguisset . . . Avenione. 1, 8nbsp;p. 451 F: Avenio (vocat). Silher-mz.: Lanbsp;Saussaye, Nuni. de la Narhonn. w. 17. I)ict. 40 archéol. de la Gaule w.3. Lelmvélpl.8,17.52. Buclialais p. 20: AOTE, AYE. BN 1838nbsp;p. 220: AV(ennio). p. 221: AOYE. 1867nbsp;jp. 331:AOVE. 1869 ii. 275: AOYA. 1883nbsp;p. 1: AOYE. Murct-Cliab. (silbcr) 2509—nbsp;2514: AOYE. (bronze) 2515—2517: AYE.nbsp;2518.2519: A. AOYE (Jttwr PK). 2520: AOYENIOA. 2521:____YOAN. 2522: . . . NOYN. 2523: . . OY. . Audi AOYE-NIOAN. Auf nierowingischen münzen audi: 50 AVINIONI CIV., AV(e)N(io) und AE. — Aveiiiiiciises bewoner von Avignon. Greg.nbsp;Tur. li. F. 6, (9): Migrante autem Aven-niensis (-icensis Longrion) civitatis (l’Avi-gnminais) pontifice. (lüez) CIL XII 366: |
Curatorp rei p(ublicae)] Avenn[iens(ium)]. (Cadenct) 1069: C. Iul(i)us Avenn(iensis?).nbsp;(Apt) 1120: Ilvir(i) c(oloniae) I(uliae) Ha-d(rianae) Avenn(iensis). (Ntmes) 3169:nbsp;Locus d. [d(ecreto) d(ecurionum)] Avenni-en[ses patrono?]. 3275 u.p. 897: Cüratorinbsp;Cabell[ens(ium)] Avenniéns(ium) Eoroiiilién-s(ium). — AveuiOliensis. llilaripapae ep.nbsp;15,1 p. 159 Thiel (a. 465): Abinionensi pro-vinciae. Vita Agricoli 1, 4 ASS 2. sept. I lonbsp;^.450J?.- Avenionensem ecclesiam. 450 jE.'nbsp;Eelictis Avenionensibus. 1, 6 p. 451 G: Ecclesiam Avenionensem... A loanne primumnbsp;episcopo Avenionensi. — Über den Avenio-nensis pagus s. Longnon, Atlas p. 141. —nbsp;AYClluicilS. NG 11, 14: Civitas Avenni-corum. Concil. Agath. a. 506 (Mansi 8 c.nbsp;337 B): luliano episcopo de Avennica civi-tate. Greg. Tur. h. F. 4, 23 (30): Avenni-cam urbem . . . Avennicam ...nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 (44): 20 Avennici ten-iturii (VAvignonnais). nbsp;nbsp;nbsp;6, 1: Se infra murum Avennicorum munitione concludit. 16 (24): In oivitate Avennica. 7, 10: Infra murus Avennicae urbis. 38: In Avennica urbe retenetur. 40: Apud urbem Avennecam. 10,23: Vivariensim Aven-nicamque urbem (VAvignonnais). Vita Agricoli 1, 8 ASS 2. sept. lp. 451 F: Avenicae civitatis columen. — Avillio aucli in dennbsp;dioecesen Alli u. Antibes; in Avignon (Jura) 30nbsp;um,d zwei Avignonnet (Haute-Garonne undnbsp;Isère). ATeiluiociiS j. Avignon. Sidon. Apoll. epist. 6, 12, 8: Avenniocus. Greg. Tur. li. F. 4, 29 (42): In Avennioco terreturio (V Avignonnais). Avcilteco s. Aventicum. Aveiit-ia fem. ïamp;-stamm, nach Zcuft von stamm av-ento-. 1) Flvet. G., schutzgöttin vonnbsp;O. Avent-ioum, = eine Mustitia ’ ?, eine quell- 40nbsp;göttin derfontaine des Bugdères hei Bonutyre.nbsp;(Mü/nchweilcr) GIL XIII 5071: Déae Aven-t(iae) C. lul. Primus Trevir cur. col. item cur.nbsp;Illlllvir de suo posuit. 5072: Deae Aven-t(iae) T. Tertius Severus cur. colon, idemquenbsp;all(ector) cui. incolae Aventioens(es) jorim.nbsp;omnium ob eius erga se merita tabulamnbsp;arg. pu[b]l. posuer(unt) donum, d. s. p. exnbsp;HE vcc. 1. d. d. d. 5073: Deae Aventiaenbsp;et gen(io) incolar(um) [= Apollini?] T. Ia- 50nbsp;nuarius Elorlnus et P. Domitius Didymusnbsp;curatores col. ex stipe annua adiectis de suonbsp;HSquot; n ld. 2) Avencia F., abl. Parel. dipl.nbsp;n. 180 t. 1 p. 139 (a. 573): Basulo (aU.) [Avenniocus — Aveut-iaJ |
Aventi-acu-s
Av-esa
eum uxore sua Avencia. 3) fl. in Oheritalicn,' GIL XIII 5042: Hanc pecun(iain) incol(is)
col(oniae) Aveiiticensium dari volo. (Münch-weiler) i)072: Incolae Aveiiticens(es). (Aven-cJies) 5091: Incolae Avent[ic]ens(es). 5102: Colon! Aventicenses. Pard. dipl. n. 103 1.1nbsp;j3. 70 (a.523): Fine Aventicensi. Fredegar.nbsp;avento-, had von G. Aventia den namen er-' chron. 4, 37 (a. 609 — 610): Alamanni innbsp;halten. 0., liawptstadt der eivitas Elvetiorum,' pago Aventicense Ultraiorano hostiliter in-in der provincia Maxima Sequanorum, j.' gressi sunt .... maximam partem territurionbsp;jo AvenGies, dcutsch Wiflisburg, Schtveig, ean-. Aventicense incendio concremant.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo
ion Waadt. Tac. h. 1, 68 (geit des Vitéllius, Aveiltill-iu-S M. Aveiltiiiiil F. nomen a. 69): Aventicum gentis caput (Helvetio-! lateiniscJi.
rum). Ptol. 2, 9, 10 (stadt der Erjxoarol):: Aveilt-inn-S M. Aveutilia F. cogn. ist AvavrLKÓv (Müller list Aveviiy.óv). TP mit \ latciniseh.
titel-vignette: Auentieum. Heletiorum. NG\ Aventi-o(n) naehd’Arbois de Juhainville 9,4: Civitas Elvitiorum, Aventicus. IA'^abgeleitet vom gentüe Ayentius, 0. l) Avan-352,4: Aventiculuin [fe Aventicum col(o-i fow, dép. des Ilautes-Alpes. 2) Avangon,
j. Currionc, tvoran die festung Luvenm sikl-Ucli von Carrara. TP: Fl. Auentia.
*Aveiiti-acu-S vom gentile Aventius, O. j. Avcnsac, Gers.
Aveilt-ÏCU-iii naclt Zeuft von stamm
ma)] Helvetiorum. Amniian. 15,11,12: Alpes Graiae et Poeninae . . . habent et Ad-20 venticum, desertam quidem civitatem, sednbsp;non ignobilem quondam, ut aedifioia semi-ruta nunc quoque demonstrant. Coneil. Ma-
dép. des Ardennes. 3) Avangon, écart de la commune d’Exireuïl (Beux-Sèvres). A) Avan-ton (Vienne). — Thurncysen vgl. hach Avan- 20nbsp;gon im canton Waadt.
Avent-iu-S römisches gentile vom stamm
tisc. II. a. 585 (Alansi 9 c. 958 A).- Marius avento-. (Bordeaux) Jidlian n. 207: D(is) episcopus ecclesiae Aventicae. Gre^r. Twr., M(anibus) et m(emoria) Aventi (?)... (orfcrnbsp;vita patrum 1,1: lila lorensis deserti se-1 Aventini).
creta, quae inter Burgundiam Alamanniam-! *a,y-tönto-H cy. emit gl.aequus,hret.(Lcon) que sita Aventicae adiacent civitati. Fre-, eeun, eu-n juste, corn, ewn aequus, rectus,nbsp;dcgar. chron. 2, 36: Titus universam Galli-' mste; ]/eev tueri, protegere; davon abgéleitetnbsp;leam circuivit et Aventeoo civitate, quem ! Avent-ia, Avent-icu-m.
30 pater inciperat, explevit et gloriosae, eo gt; AT-ël'il fl. s. Avara. nbsp;nbsp;nbsp;so
quod earn diligebat, ornabit . . . (Vespasia-1 Averanus aquitan. G. des mont Avéran nus) Germanus revellantis superat et Aven-; (Ie col de l’Aouëran) dans Ie Cotnminges beinbsp;ticum civitatem aedificare praecepit. A Tito, l^Mcllcs, canton Saint-Béat, Haute-Garonne,nbsp;filio suo, postea expletur et nobelissima m\auf der sqjanischen gr enge (auch ein dorf
Averan, Hautes-Pyrénées, gtvischen Ossun mul Lourdes), oder G. der waldhüche, cf.nbsp;Avëra? (Zwischen Fos und Canejan) BAnbsp;13, 2 (1857) p. 682: Averano deo lulianbsp;Sergi f. Paulina v. s. 1. m.
Averciaco O. j. Avrcchy. nbsp;nbsp;nbsp;*
Averi-aco O. 1) villa in pago Andcgu-vinse. 2) j. Fverich im begirice der Severin-fiirclie in Coin.
Averius M-. fig. (London) The Journal of the British arcJucological Association WHOnbsp;p. 15: Quintus Aver(i)us Veranius.
=*'AYerm-acu-in 0. in Evernacum, j. Ehernach im hreis Kochem.
*av-er-o-s nach Ernault ’(pGit')fils’ = *(p)av-er-os, w. -wyr, cf. bret. d-ouaren, cf 1nbsp;avios, lat. puer, gr. naJ--ig.
Av-esa villa, j. Avoise, Sarthe, diocese du, Mans. Pard. dipt. n. 300 t. 2 p. 69: Villamnbsp;TECO FITV. — Aveilticensis. (Moudon) I iuris mei, cuius vocabulum vocatur Avesa.
[Aventi-acu-s — Av-esa]
Gallea Cisalpina atficetur. 40: Alamanni vastatum Aventicum praevencione Wibilinbsp;cuinomento et plurima parte Galliarum, innbsp;Aetalia transierunt. cf. Avantici. (Sion, a.nbsp;251—254 p. Chr.) GIL XII 5518: Aven-40 t(icum) leug(ae) XVII. (Amsoldingen, a.nbsp;251—254 p. Chr.) IE 309 = BE 5 p. 70:nbsp;Aventic(o) leug(ae) VIL (Entreroches beinbsp;la Barrag, cant. Waadt, a. 128—138 p. Chr.)nbsp;Ill 331: Aventicum m. p. XXXXI. (Pau-dcx gwischcn Lausanne und Vevey, a. 140nbsp;—144 p. Chr.) 332: Avent. m. p. XXXVIII.nbsp;(Treycovagnes bei Yverdun, a. 202—205 p.nbsp;Chr.) 333: Aventic. leu[g]. XXI. (Chavor-nay bei Orbe, a. 202 — 205 p. Chr.) 334:nbsp;50 Aventic. m. p. XXIII. (Bei Solothurn, a. 213nbsp;p. Chr.) 335: Avent. XXVI. (Bei Badennbsp;int Aargau) 337: Av. 1. LVI. (Merowing.nbsp;triens) BN 3® s., t. amp; p. 16 n. 11: AVEN-
Aveseude — Avirlio
[Aveseude — Avirho]
-ocr page 172--avi-s
Avo-brïga
Avolea — Ax(s)-ill-ius
sua honorib(us) functo, flam(ini) Eomae dl-vor(um) et Aug(usti) p(rovinciae) H(ispa-niae) c(iterioris). Nicht = Ardobrica. s. Abo-brig(c)a. Avolea O. Tita Menelei 4, 43 ASS 22. kil. V p. 315 E: Villas Avolcam et Vari-cium in Exandonensi pago. Avolgig'i F. (Astorga) CIL II 2633 (a. 152 p. Chr.): Ex gente Avolgigorum. 10 Sempronium Perpetuum Orniacum. Avolus M. Fortunat. carm. 4, 21 Ut.: Epitapbium Avoli. 4, 21, 1; Inriguis AvS-lum lacrimis ne flete sepultum. Av-oiliu-s M. gentüic. Avoiiia F. ist latemiscli. Avonus M. cogn. (Genf) CIL XII 5686, 118: Avonus f(ecit). (Reims) BS AF 1881nbsp;p. 246: Avonus fe(cit). Avor . . . (Aus der coUectim Jules Clie- 20 vrier passée au nmsée de Chaïon-sur-Saóne) BE 3 p. 267 = BSAF 1883 pi- 292: lu-lios A\or/l/-, s. Avo . . . Vgl. (Bordeaux) JulKan w. 59: [D(is)] M(anibus)......vor [def(unctus) an]n(os) XXXX faber, civis Medijomatricus......ci.? . . . avorix Gallier. (Jublains) Mowat p. 7 9: [Virjotuti... avorix.....iani (filius) avot, avvot ici iexbmtrT'^ f^ciC? Bronze-mz. der Lexovvi. muret-Chab. 7148: TOVA R TOVA. 7149: / TOVA (== avot?). nbsp;nbsp;nbsp;(Triumph-bogen von I Orange, a, 21 p. Chr.) CIL XII 1231, 1'^: / [Bojudillus avot. (Breteuil en Picardie) Comte d’Aïïonville, Dissertation sur les campsnbsp;romains du dépiartement de la Somme jo. 184nbsp;pl. V w. 44: [Eej;tugen]os avvot. (Museumnbsp;zu Moulains) Edm. Tudot, Collection denbsp;figurines en argile etc. Paris 1860. pl. XII: 10 Sacrillos avot .... Sacr[i]llos Carati avot form.....Sacrillos avot form. (Lezoux, Puy-de-Dóme) RA série, t. 11 p. 159: Plav(os) avo(t) .... Eutenus av(ot) ....nbsp;Togos a(vot). (Terracotta-figur aus Caude-hec-lès-Elbeuf) t. 10 p). 362. t, 11 p. 155.nbsp;t. 13 ji. 145 = Bulletin archéologique dunbsp;comité des Travaux historiipues et scicntifiquesnbsp;1887 pi. 323: Ee;(tugenos Sullias avvot.nbsp;(Fégréac, Loire-Inférieure) AePar., 10 juinnbsp;^0 1887 = RA .3® s., t. 10 p. 362: Avvot.nbsp;Avot. . . (Museum zu Wien) CIL IIInbsp;3010, 34: Avot. Lvota ftg. (Jublains) Mowat p. 85: Avo-ta[epMax(i)|mi (entweder Avota (et) Maxi- liljL u |
mus oder Avota Max(i)m[iJ = Avota, sclave Oder arbeiter des Maximus). AVOTA. . . MAXM.. . Avi'i-Oiiiilini O. j. Évron, Mayenne. -avuill in O. Ad-avum, An-avum, Broc-avum (beruht aM/quot;/?. *Broc-ava?), Gandavumnbsp;castrum (Gent), luv-avum, Tar-avum? Vel-lavum territorium. Avuntus s. Aguntum. avvot s. avot. nbsp;nbsp;nbsp;10 -ax, -ak-s in *ariax. -ax in O. Bibr-ax neben Bibr-acte. -ax- aquitan. Hannaxus, Uriaxe, Berbaxis. Axa /Z. Kemble, Cod. dipl. aevi Sax, n.71nbsp;(a. 723): Terra autem baeo sita est innbsp;monte et circa montem qui dicitur Brente;nbsp;babens ab occidente Sabrinam, ab aquilonenbsp;Axam, ab oriente Termic, ab austro Siger.nbsp;Axabricenses s. Arabriga. Axauthos insel hei Brittanien. Plin. n. 20 h. 4, 103: Axantbos (var. axantos, anxan-tes); vgl. lixisama. Ax-autia O. villeicht Boiirg Saint Chri-stophe, dép. ie l’Ain. Vita Domitiani 1, 4 ASS 1. iul. I p. 500; Lugduno egressus,nbsp;quandam eremunculam aggreditur, locumnbsp;qui Axantia vulgo dicitur. Axati O. in Jlispania Baetica (Hispa-'ensis conventus), j. Lora del Rio. Plin. n. h. 3, 11: Axati.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Axatitaiii F. (Lora) CIL II 1055: In munioipio Flavio Axatitano . . . m(unicipii)nbsp;E(lavii) Axatitani. ’A^slvioq. Appian. Ilisp. 47: Ayoqa psv xivi rmv nolsgicav iitejELqn tceqI A'^siviovnbsp;nóhv GeacoQ£vg,évy s. üxama. * Axelo - driniim O. in BrUtama. ND occ. 40,49: Axeloduiio. s. Uxellodunum. Axenoratus ilf. Pard. dipl. n. 177 t. 1 p. 132 (a. 570): übi casam indominicatam 10nbsp;Axenorato Balulo fuisse dinoscitur. Axia vicaria, O. j. Aixe, Ilaute-Vienne. axi-ac-bi-ti nach Ernault Jaillé, coupénbsp;(cf. vidu-I)i-on) avec un instrument tran-chant, cf. iv. a web edge, *awcbog aigwisé,nbsp;awcblymu aiguiser, und o§v-amp;yx-Tog. (Vieil-Évreux) Diet. arch, de la Gaule, Inscr. gaul.nbsp;n. 8: AXIACBITI. Vgl. Axi -ounus. Axii . . cogn. (London) CIL VII 1331, 21:Axii. _nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;^nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5a Ax(s)-ill-ius M. illyrisch? (Trier) CIR 770: Axsillius Avitus sive Sacruna. (Dm-fnbsp;Pallien auf dem ivege von Trier nach Lüt-tich) 796: Axillius. [Avolea — Ax(9)-ill-ius] |
Ax-ïma — Aziri-aca
[Ax-ïnia — A/.iri-aca]
-ocr page 175-
K) celtisch, l) air. b (m), ay. b (m), idg. bb, lai. anlautend f, inlaut end b, umbr. osh. f, nbsp;nbsp;nbsp;fff. lt;p, germ, lit slaw. sd. bj ai. bh, z. h.nbsp;ambi, baro-, Bibr-acte. 2) nbsp;nbsp;nbsp;Fortsetzer der grundspi'aclilichen q-reiJie,nbsp;urcelt. gu, air. cy. b = a) idg. g^, g^, lat. bnbsp;(v, g), (g) V, umbr. oslc. b, gr. (3^ (y) (d),nbsp;germ, q (p) (k), Ut g, slaw. g, i, dz, al-ban.^ g, g, arm. k, zd. g, j (zh), ai. g, j; 0. b. 10 bena, *bivo-s; amp;) idg. g^h, g^b, lat. f (b, gu, v), umbr. oslc. f, gr. qgt; (%) (amp;), germ, v (b)nbsp;(g), g) «¦, slaw. g, z', dz, alb. g, g, arm. g, nbsp;nbsp;nbsp;i, g, j W, ai. gh, h. 3) nbsp;nbsp;nbsp;Celtisch b = air. cy. b (m?), urspr.nbsp;gv, ^a^. gv(b),v, umbr. osh. b, gr. § (y),nbsp;qo, Ut. g, slaw. g, got. kv, germ, kv, gv, zd.nbsp;g, j (zh), ai. g, j; aus urspr. velaren g‘\nbsp;g^h, k^; bel-, 4) nbsp;nbsp;nbsp;G-all. b? urspr. ghv, air. cy. b, lat. vnbsp;20 (gv, g), gr. X, lt;p, germ, g (v?), lU. slaw. g, zd. g, j, zh, ai. [g]h. 5) nbsp;nbsp;nbsp;b für altes v, sowol im anlaut als imnbsp;inlaut: Ambi-dravus, Ardbinnae CIB 589,nbsp;Bertunum = Virodünum? Besantio für altesnbsp;Vesontio schon bei Ammian, Bingium nebennbsp;Vincum, Borvo daraus Borbo, Borbitoma-gus für Borveto-magus, Cob-nertus Com-nertus Covnertus oder Counertus, Coviner-tus Conertus, V(i)biscus fiirViviscus; m für 30 b in Veceo für Becco? 6) nbsp;nbsp;nbsp;Für b steht p in: carpentum für ear-ba(e)ntum. Biraia. Alerow. mz. EN 3® s., t. 8 (1890) p. 186 n. 203: f BiEAIA VICO. Ba..... (La Ermita de Bonela) CIL II nbsp;nbsp;nbsp;2926: Alae Ba..... BaBbec ... F. (Pulst in Karnten) CIL III nbsp;nbsp;nbsp;4903: Massato Babbec .... fi[l]. cf.nbsp;Esectbecna? 40 BabBiiis M. christl. cogn. (Beligna) CIL V 1691: Ego Babbius Nonnite coiugi pos. Babrinius M. (Aquileja) CIL V 971: T. Apolonius C. [f.] P. Babrinius M. [f.]. Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
?BaI)US M. (Klausenburg) CIL III 866: Aur. Babus. Bacaco s. Bagacon. Bacacu F. (8t Michael bei Villach) AEM 9 (1885) p. 258: Ba.ca.cu. Vgl. Bagaueu. Bacadus M. (Osterndorf zwischen Scham-bach und Gehren) CIL III 5922: D(is) M(anibus) Veseeae Bacadi f. *Bacari-acu-m von M. Bacarius, O. j. Bacharach.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Bacasis O. der laccetani in Hispania Tarraconensis, j. Bag a am fl. Llobregat.nbsp;Ptol. 2, 6, 71: Btt¦k. — Bacasitanus.nbsp;(Casteïlon de Ampurias) CIL II 4625: L.nbsp;Aemilio Montano Bacasitano Lacerilis f(i-lius) h(ic) s(itus) e(st).nbsp;bacaiidae s. bagaudae.nbsp;bac-ausa. Cod. Paris. 7643 f. 19'', 1:nbsp;Bacausas. concas ereas. Bacavisus M. (S. Walhurgis bei Eber- 20 stein) CIL III 5019: Luoco Vircllles (Vir-cilles?) et Bacausus Tertio . . . fili fecerunt. bacca vUleicht ein an Bacchus angelen-tes hispanischcs icort. Varro l. l. 7, 87: Vi-num in Hispania bacca. Baccanae, tal von, j. Baccano. IA 286, 4: Baccanas. baccar, aris, n. (i-stamm) oder griech.? pflanzenname, gallischer baldrian, Valeriananbsp;celtica L., noch jetzt im Veronesischen bac- 30nbsp;cara, bacohera, cf. mlat. asara bacca, (auchnbsp;span.) a. bacara, asabaccara, span. asa-bacar, versetzt basic, basacara, gael. bachar,nbsp;m., digitalis, lady’s glove, wird unterschidennbsp;von bachar, m., glans quernea. Verg. buc. 4, 19 sq.: Gum baccare. 7, 27 sq.: Baccare frontem | cingite, ne vati noceat mala lingua future. Plin. n. li. 12, 45: Baccarisnbsp;vocatur nardum rusticum, de quo dicemusnbsp;inter flores. 21,29: Baccar quoque radicis 40nbsp;tantum odoratae est, a quibusdam nardumnbsp;rusticum appellatum. Unguenta ex ea ra-dice fieri solita apud antiques Aristophanes j 1 [b — baccar] |
Baco-ara
bacucei
Baculo(n)
Baes-ella
quibus vera officia aut superbe aut humili-ter peraguntur, explerent. Baculo(ii) M. (Brougham) EE 3 jj. 125 n. 84: Deo Belatucadro Baculo pro se etnbsp;suis v(otum) l(ibens) s(olvit). Bac-uut-iu-s für *Bag-unt-iu-s; cf.*Ba-gantia, fl. in Pawnonia inferior, j. Bossut in der slavon. mïlitairgrenze, flieftt in die Sau.nbsp;Plin. n. h. 3, 148: Alter amnis Baguntiusnbsp;10 in Saum Sirmio oppido influit. Ptol, 2,15,nbsp;4: Ovanovi^-a- X)vtiov. Bac-ui'dus Gr. german.? (Coin, a. 189p. Chr.) CIB 385: Baejirdo sacrum M. Alba-n[i]us Paternus optio v. s. 1. m. II Sil. cos.nbsp;(Cöln) 386: Bacurdo sacrum T. lul. Fortu-natus pro se et suis v. s. 1. m. {in laterenbsp;leg. XXII pri.). Bac-urius Jf. Awmiaw. 31,12,16: Ba-curius Hiberus quidam. Rufmus h. e. 2, 33. 20 Theophan. chronogr. 1 j3.24 de Boor: Tamanbsp;Povqjïvog iffiojisr itaQa rov avrov ^aSiXemgnbsp;zamp;v ’I^fjQwv BaKKOVQiov aKrjxowg. Baden-acu-s O. Pard. dipl. n. 412, t. 2 p. 209 (a. 690): Badenaco ad Fontanellae. Badera O. in GalUa Narhonensis, j. Ba-ziège hei Toulouse, dép. Haute-Garonne, arrond. Villefranche. TP: Badera. Badia O. in Lusitanien, vüleicht j. Ba-dajoz. Val. Max. 3, 7, 1: Gum oppidum 30 Badiam circumsederet. Plutarch, reg. et imp.nbsp;apophth, Scip. mai. 3: HohoQxStv ö's %óIlvnbsp;Bad'EÏav. bad-iti-s i-stamm von y eelt. bad tauchen, pflanzenname 'Ie.nenuphar’,ngmphaea. Mar-ccll. medic, c. 33, 63 p. 347, 11 H.: Herbanbsp;est, quae Graeee nympbaea, Latine clavanbsp;Herculis, Gallice baditis appellatur. ?BadOCUms M. Trad. Wiz. w. 14 (a. 739): De genitore Badocune ad me (Boro-40 num) pervenit. Badomarius M. ist germanisch. Badouicus mons, j. Mount Badon in Berkshire. Gildae hist. § 26: Badonioi mentis. Baed. h. e. 1, 16: Badonicus mons. Badu-ariu-s nach Zeuft gallischen ur-sprungs. Coripp. in laud. lustin. 2, 284: Dispositorque novus saorae Baduarius aulae. Badusius Jl£ ist lateinisch. *Badva ir. kriegsgöttin Badhbh, nach Sieg-50 fried im frisischen lucus Badubennae, Tac. a. 4, 73. (h eingescJioben, römische unhe-rechtigte schreïbung.') Thurneysen vgl. Bodv-. Baebelo O. in Hispanien. Plin. n. h. |
33, 97: Ex quis (argenti puteis) Baebelo appellatur hodie. Baebro O. in Hispania Baetica, j. Cahra. Plin. n. h. 3, 10: Baebro. Baecor O. in Hispania Baetica. Appian. Hisp. 65: 'Eg %coq£ov co ovoga rjv BamÓQ. Baecula O. in Hispanien; l) in Hispania Baetica, j. Baylen. Polyh. 10, 38, 7: 'O 61 riöv KaQp^ëovLcov atQarrjybg èrvyxave gsv óiccvQi^cov èv xoïg tvsqI KaOzalcava zónoig lonbsp;ztEQL BamvXct nóliv ov fia%Qav zmv aQyvQsicavnbsp;jZEzallcov. 11,20,5: EyyiSag Se zeg Kaaza-XmvL Kcd zoïg tisqÏ Bcelxvlcc zónoig. Liv. 27,nbsp;18, 1 (a. 209 a. Chr.): Prope urbem Bae-culam. 28, 13, 5 (a. 206): Ad Baeculamnbsp;urbem progressus. cf. perioch. lïb. 27: Innbsp;Hispania ad Baeculam Scipio cum Hasdru-bale et Hamilcare conflixit et vicit. Appian.nbsp;Hisp. 24: EmcpavÉvzog Ss avrcö zov 2xi7c£-covog èg Baixvkrjv {Wesseling stattBaizmgv). 20nbsp;Steph. Byz.: Baixvla, nóUg ’I^rjQiag ngognbsp;zaig 'HgaxlEiaig azzjXcag, zo Èamp;vixbv Baixv-Icvg. 2) O. der Ausetani in Hispania Tar-raconensis. Ptol. 2, 6, 69: Bcaxovla (Be-xovla X). — Baeculonenses. Plin. n. h. 3, 23: Baeculonenses. Baeculonius M. Liv. 41, 4, 1 (a. 178 a. Chr.): Sub haec A. Baeculonium signife-rum suum, notae fortitudinis virum, inferrenbsp;signum iussit.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Baed-arus zu w. baedd eher, M. (Za-gaia, distr. Meedinté, hei Cernetz) CIL III 1585: Ucudius Baedari et Sutta Epicadinbsp;p(arentes) p(ientissimae) fil(iae) tit(ulum)nbsp;p(osuerunt) [i]d[e]m Ulcudus B[e]dari. Baedorus M. (Condeixa a velha) CIL II 365: De vico Baedoro gentis Pinto-n(um). Baedyi V. in Hispania Tarraconensis, hei Betanzos und am fl. Mandco. PtoL 2,6,26: 40nbsp;BaiSvcov (ciiSvcov X). Baega oder Baegum O. (Marchena) CIIj II 1394: Calpurnia Felic[l]a Baegesis. Baelo(n) O. s. Bailo. Baenis fl. in Lusitania, hei stadt Baiona, gegenüher der insel Baiona; nicht Néhis.nbsp;Strah. 3, 3, 4 ji. 153: Baïvzg {pi Se Mlvióvnbsp;(paei) noXv fiÉyiSzog zamp;v èv AvOizavia zzozet-fiamp;v ETt OKZaxootovg xai avzóg avaTzisofievognbsp;GzaStovg (falsch).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50 Baesado M. Liv. 33,44,4: Cum Budare et Baesadine, imperatoribus Hispanis. Baes-ella F. (Gourdan, hei Saint-Gau-dens, Pyrenaeen) BS AF 1880 p. 157: Ser- 11* [Baculo(n) — Baes-ella] |
Baes-erta — *baga
ranconi Belheiorigis f(ilio) et Baesellae uxori liered(es) fecer(unt) ex test(amento). Baes-erta pyrenaeischer G., iherisch? von 0. Basert in den Pyrenaeen, s.-w. von Huosnbsp;am ufer der Garonne, hei la Broquere undnbsp;dem see Bariazan, auf dem wege von Saini-Gaudens nach Bagnères-de-Luchon, Haute-Garonne, canton de Saint-Bertrand de Com-minges (die capelle Notre-Dame de Basertnbsp;10 scheint das lieiligtum discs ortes erseizt zunbsp;haben). (Bei Labroquere, j. im museum zunbsp;Toulouse, Boschach catalogue n. 114) BAnbsp;16,2 (1860) i9.489 = BSAF 1879 _p.56:nbsp;Baeserte deo Harbelex Harsi f. v. s. 1. m. Baeslo M. (Alt-Ofen) GIL III 3437; I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Baesio Gu . . . fil.nbsp;V. s. [1.] m. Baeso M. (Segovia) CIL II 2733: C. Baeso . . . abi . . . Ux(amensis). 20 Baesucei 0. j. Yilches? (Vilches) CIL II 3251: [C. Se]mproiii[o] C[eleris f(ilio)nbsp;Cejleri f(ilio), d(ecreto) 4(6011x101111111) mu-nie[ip]i Baesuccitani. [HJuic municipiumnbsp;Blavium Baesuccitanum laudationem, locumnbsp;sepulturae, inpensam funeris, exsequias, sta-tuam decrevit. 3252; Munic(ipium) [B(la-vium)] Baesuccptanum] . . . [ci]ves Baesuc-oitani et incolae. Baes-Uris 0. in Lusitanien, ist iherisch. 30 Baet-asii nach Thurneysen villeicht zunbsp;air. baitb toricht, launisch; T. Untcr-Germa-niens u. Belgiens, zusammen mit Nerviern u.nbsp;Tungren gencmnt, u. zwar unter den voTkern,nbsp;die heim Bataver-aufstande den libmern amnbsp;Icingsten treu hliehen. Germanen? Ir gebietnbsp;reich te westwarts bis an den pagus Condrustis.nbsp;Plin. n. h. 4, 106: Baetasi. Tac. h. 4, 56:nbsp;Nihil apud Batavos ausus quosdam Nervio-rum Baetasiorumque in arma traxit. 66:nbsp;40 Claudius Labeo Baetasiorum Tungrorumquenbsp;et Nerviorum tumultuaria manu restitit...nbsp;Civilis Baetasios quoque ac Nervios in fidemnbsp;acceptos copiis suis adiunxit, ingens rerum,nbsp;perculsis civitatum animis vel sponte incli-nantibus. ND occ. 28,18: Tribunus cohor-tis primae Vetasiorum, Regulbio (Beculvernbsp;in Brittcmien). (Lissa) CIL III 3079; L.nbsp;SerTili[us] P. f. Ser. Baetasius. (Seckau)nbsp;5331; Praef(ecto) coh(ortis) I Betas(iorum)nbsp;60 c(ivium) R(omanorum). (Bom, a. 103)nbsp;Ilenzen, Annali dell’ Inst. 1885 ji. 239 n.i:nbsp;M. Arrad(ius) Priscus Traianenses . . . Baetasius . . . Mwd spater Baetasius . . . Baetasius. (a. 104) p. 258 n. 4. BICA 1885 [Baes-erta — *bag5j |
w. 1070: Bamp;.Aamp;sms. (zweimal). (Bom, in villa Pamfili) CIL quot;VI 8808: Phoebus Neronisnbsp;Claud. Caesaris Aug. corp. oust. dec. Eabuti,nbsp;nat(ione) Baetesius, mil. an. VIII. vix. an.nbsp;XXV h. s. e. Posuit Gnostus dec. eademnbsp;hexes eius ex colleg. German. (Maryport)nbsp;VII 386: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) coh(ors) L Baetasiorum o(ivium) R(omanorum). (Carlisle) 390. (Maryport) 391; Marti mi-litari coh. I. Baetasiorum c. R. 394. 395: 10nbsp;Victoriae Aug. coh. I. Baetasiorum c. R.nbsp;(Malpas in Cheshire) 1193 = III L) xxinbsp;(a. 103): (Coh.) I Baetasiorum. (Stanning-ton bei Sheffield) VII 1195 = III B xxxnbsp;(a. 124): (Coh.) I Baetasior(um) (zuerstnbsp;Baetasior., nachher Betas.geschriben). (Mainz)nbsp;GIB 981: Annauso Sedavonis f(ilius) civesnbsp;Betasiu[s eq(ues) alae] li Plavia[e]. Baet-errae stadt der Volcae Tcctosages in Gallia Narbonensis, j. Beziers, dép. Hé- 20nbsp;rault, ist iherisch. Bazu Betarr-atis (cf.nbsp;Namaus-atis) V., mit celtischem suffix. Bronze-mz. Buchalais p.84—86. Bict. arch, de lanbsp;Gaule n. 15. BA 12, 1 (1855) p. 35—42.nbsp;(saec. 2 a. Chr.) BN 1855 p. 431. 1883nbsp;p. 5: BHTAPPATIC. Be la Saussaye, Nu-mismatique ji. 183 tab. 22. Gh. Bobert, Nu-mismatique de la province de Languedoc; lanbsp;période antique, (extr. du t, 2 de la nouvellenbsp;édition de l’IIistoire générale du Languedoc sonbsp;t. 2 p. 513; p.m et pl. IV fig.20-. BHTAR-RATIC Oder BHTARRATI. Monnaies gau-loises j). 19; B BHTAPPAfTICJ. Muret-Ghab. 2432—2437: BHTAPPATIZ. 2438;nbsp;BHTAPPA . . 2439; BHTAPP . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2440; BHTAPPA. . 2441-.BHTAPPATI. . 2442; BHTAPPTI.. 2443: BHTAPP AT . . Baetesius s. Baetasius. Baetis fl. Baeticus ist iherisch. Baeto-rix M. ist germanisch. Strab. 7, 4o 1, 4 p. 292: AsvöÓQi'è, BcarÓQiyog rov Mé-Xwvog ccêslqiov vióg, Uovyafi^qog. Baetulo(n) fl. und o., Baeturia iherisch, ?Baetus M. (Pentima) CIL IX 3175: . . Sentius L. f. Baetus. ?Baezocrusu F. (8. Baniïlo) CIL III 2781: Baezocrusu lavia lavi f(ilia). Baezns zu cy. baedd apcr, baeddaidd eberanlich? M. (Abrudbdnya) CIL III 1270:nbsp;D(is) M(anibus) Planio Baezi qui et Ma- 50nbsp;gistro. air. bag f. kampf, contentio, pugna, (von *bhagha-?), baigim ich kampfe, ahd.nbsp;b(p)aga, pagön, nhd. biigern; nach d’Arbois |
Bageeto(n) — Ba-ia
gregatis bacaudis in ecclesia Tyriassone foederatos. 238 jï; Per Bredericum Theu-dorici regis fratrem bacaudae Tarraconensesnbsp;caeduntur ex auctoritate Eomana. Hieron.nbsp;chron. a.Abr.2303: Diocletianus in consortium regni Heroulium Maximianum adsumit.nbsp;Qui, rnsticorum multitudine oppressa, quaenbsp;faotioni suae bacaudarnm nomen indiderat,nbsp;pacem Galliis reddidit. Zosim. 6,2,5 (a. 408): 10 Tïjv Xeiav anaGav öcoQrjadjjLevos roig rce^l idg ’’AX'jteig dnaviriGaOïv amtS ^cexavöaig. Oinbsp;Tcspl tag quot;AXtcsig jSaKavSai. Die vita s. Mau-ricii Tcennt sic als Christen, ivas zu Salviansnbsp;eifer stimmt. Passio s. Mauricii et sociorumnbsp;cius 1, 1 (ASS 22. sept. VI p. 345 B) cod.nbsp;Aug. XXXTII fol. 172^ col. 1: In bagau-damm loco. 1, 2 fol. 172'' col. 2: Contranbsp;Bagaudarum turbas esse pugnandum. Passio Typasii vcterani 1 An. Boll. 9 p. 116, 20 13: In partibus quoque Galliarum bacaudae crudeliter saeviebant. Das Monasteriumnbsp;Fossatensc, Saint-Maur-les-Fosses, depart.nbsp;Seine, fürte den warscheinlich alten namennbsp;Castrum bagaudorum. Die Bagauden em-pörtcn sich im j. 284. — Baganda 31.nbsp;(Bavenna) CIL XI 287, a. 545 (cf. Agnellinbsp;liher pontificalis 26 c. 77): Consecuti beneficia archangeli Micbaelis Bacauda et lu-lianus a fundamentis fecerunt et dedicave- 30 runt. Cassiod. var. 5, 25: Bacauda viro su-blimi (tribnno Alediolanensi) Tbeodoricus rex Mediolanensis. Gregor. I. reg. ep. 1, 4 p. 5nbsp;Eivalcl (a. 590): Bacaudam fratrem et co-episcopum (Formiensem) nostrum. 1, 4 (a.nbsp;590): Bacauda episcopus. 1,8)). 10 (a.590):nbsp;Bacaudae episcopo Formiensi. 1, 9 p. 11nbsp;(a. 5.90): Testamentum Bacaudae quondamnbsp;xenodochi. 2, 6 p. 105 (a. 591): Bacaudaenbsp;et Agnello episcopis. 4,42 j). 278 (a.594): 40 Bacauda frater et coepiscopus noster. 7, 16 (a.597): Obitum Bacaudae episcopi. (Zam-bra) IHCh 100 (a. 630): Dedicavit bancnbsp;aede(m) d(o)m(inu)s Bacauda ep(i)sc(o)-p(u)s. Cone. Tolet. VIII, a. 653 (Alansi 10nbsp;c. 1222 C): Bacauda Egabrensis episcopus.nbsp;— BagaiidicilS. Eumenii or. pro restau-randis scolis 4: Latrocinio bagaudicae renbsp;bellionis obsessa. Bageeto(n). (Tabajd) CIL III 3372: 50 Annamatus Tripponis f. ann. LXXX. h. s. e. et Bassae Bageetonis [f.] coniugi . . . Bagenus O. Vita Gallae virg. 14 ASS 1. fébr. I p. 941 E: Et portaverunt illudnbsp;Bageno Tico (Galliae). [Bageeto(n) — Ba-ia] |
Bag-erna villa, O. j. Bernes, Seine-et-Oise. *I)ag-ia f. streit, Icampf, ir. baigfie con-tentio, pugfM, air. baigim ich Mmpfe, deutsch bfig-ja streit, Tcampf, in Baia germ. Bagja-varja, Baivaria (Baiern). Bag-la 31. cogn. (S. Vittorino bei Aquila degli Abruzzi) CIL IX 4279: L. Oppius P.nbsp;f. Bagia. (Preturo) 4469: Bagiae. Bagienni Ugurisch, nbsp;nbsp;nbsp;lo Bagin-ati-s dbgeleitet von O. Baginus. (Morestel, dép. de l’Isère), vïllcicht von Ba-chelin, hameau de la commune de Bassinsnbsp;bei Ilorestel, CIL XII 2383: lovi Baginatinbsp;Corintlus Nigidi AelianI (sclave) ex Yot(o). Bag-iniis, Bag-ina G., local-genien zu Mont Vanige und dorf Bésignan. (Belle-combe, canton du Buis, dép. de la Dróme) BEnbsp;n. 54 (1889) n. 777 p. 438; Felix Smerinbsp;f(ilius) Bagino et Baginababus [Y(otum)] 20nbsp;s(olvit) l(ibens) m(erito). — Baginenslsnbsp;pagus, vüleicM erhaltcn in mont Tanèze undnbsp;dorf Bésignan bei Sainte-Jalle bei Tare-ndol. (Canton du Buis, dép. de la Dróme, arrond. Nyons) GIL XII 1377 : L. Veratius Eusti-cus aed(ilis) pac(gi) Bag(inensis) leg(at)nbsp;beneficiaria ex mul(tis) et aere fracto. Bag-inus Jlf. episcopus. Pard. dipt. n. 344 t. 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;125 (a. 662): Baginus, ac si peccator episcopus. nbsp;nbsp;nbsp;30 Bagna villa, in pago Atoariorum, j. Ba-gnot. Pard. dipt. n. 554, t. 2 p. 366 (a. 734): Actum Bagnavilla, publice. Bagnissuini s. Bainissone. Bagnoben vicus. Merow. mz. Bagliolum villa, j. Bagnoux, commune de Calvisson. Bagnolum, BaniolumJ. Baigneux. Pard. dipl. n. 480, t. 2 p. 288 (a. 711): In pagonbsp;Ladscense, Pauliaco et Bagnolo. n. 514 p. 40nbsp;324 (a. 721): In pago Leotinoinse, villamnbsp;Maurianae, Altam ripam, Baniolum. Bagolosus villa in pago Mosariorum. Dipl. Pertz p. 96, 8 (a. 714): Actum Bago-loso villa publice. Bagusta in pago Ambianensi. Dipl. Pertz p. 37, 25 (a. 662): Per Bagusta. Baia O. j. Baye, Marne. Vita Alpini 1 ASS 7. sept. III p. 85F: In agro Oatbalau-nensi vico, qui Baia dicitur. 4 p. 86 B: sonbsp;Baiam defertur. Ba-ia (fUr bag-ja streit, Tcampf) nach Glüclc das stammwort des namens Baicr, dasnbsp;stammland des volTces der Baiern. Bav. 4, |
Baiala
Bal-ano-s
Balarus — Baliticaurus
Balcinium O. 1) im pagus Vimnaus, j. Beauchamps, dép. Somme, arrond. Abbeville;
2) im pagus Ostrébanti, j. Bouchain, dép. Nord, arrond. Valenciennes.
Balcium, Baucium, O. j. Les Baux, dép. des Bouches-du-Bhone, arrond. Arles.
*Balc-ona fl. inPalehou., j. Bayhonbuch, r. nbfl. der Warche.
*l)alco-s ir. bale fest, stark, w. balch proud, bret. balch stolz, frech. Ernault vgl. gr. (pol- lonbsp;xóg. In *maro-balous; viüeicht in fl. Belcanbsp;(LeBec), Belcha (La Bauche), *Balc-ona,
O. Balcantia.
Bald-acu-s O. 1) j. Baudeux oder Bo-deux; 2) Bouafles, commune du canton des Andélys, Eure.
Baldlli-acu-s O. j. Batilly.
Baldo(n) O. in Spanien. Liv. 33,21,8: Baldonem.
Balgenti castro, O. j. Baugency. BN w 1839 p. 206: BALGENTI CASTE(o).
Balgi-acu-S zu Balius? O. l) vicaria im pagus Andegavus, j. Le Vieil-Baugé, dép.nbsp;Maine-et-Loire. Pard. dipl. n. 369, t. 2 p.nbsp;159 (a. 673): In Balgiaeo. 2) im pagusnbsp;Lugdunensis, j. Bagé-la-Ville und Bagé-le-Chdtel, dép. Ain, arrond. Bourg. 3) j. IjUnbsp;Basoge-Montpingon, Laval, s. Baugi-acu-s.
Balgini-acii-m von Balginius, O. j. Bau-qnez, brgm. u. kr. Alalmedy. nbsp;nbsp;nbsp;so
*Bali-acu-m O. in Balihc, j. Baal, regbz. Aachen, kr. Erkélenz.
Bali-Svu-s O. j. Baillou, dép. Loir-et-Cher, arrond. Vendame.
Balidae O. in Gallien am Lega (Liger). Bav. 4, 26 p. 234, 12: Balidas.
Balio M. Pacati panegyr. Theodosia Au-g%isto cl. 28: Vestrum, Balio triuniphalis et trabeate Merobaudes.
*Balio-ialum O. 1) j. Bailleul, dép. lo Nord, arrond. Ilazebrouck. 2) Balioiluinnbsp;O. j. Baiïlct. 3) Baliolis j. Beloeil in dernbsp;belgischcn provinz Hennegau, arrond. Afh.
4) Baliolum im pagus Lisuinus, j. Bailleul-la-Vallée, départ. Eure, arrond. Pont-Audemer. ' 5) Baliolus im pagus Carnote-nus, j. Bailleau-le-Pin, dép. Eure-et-Loir, arrond. Chartres.
ball-SCa vitis. Colum. r. r. 3,2,19: Qua-lis balisca (vitis), quarum minorem cocco- so loum vocant Hispani. 7,1: Baliscam. 9,1:nbsp;Baliscum. 3: Biturici generis aut balisci.
Balissae aquae s. Balizae.
Baliticaurus s. Belatucadros.
traditur) Eomam venerunt, pollicentes ad Macedonieum bellum auxilia.
Balarus lusitanischer M., nacli Stokes = gr. qpaXapó? heil, leuchtend, glanzend, weift.nbsp;SU. 3,378: At Vettonum aras Balarus pro-bat aequore aperto.
Balat-ëdo O. j. Balesmes, dép. Indre-et-Loire, arrond. de Loches, canton de la Haye. Q-reg. Tur. h. 10,31,6: In vicis... Balatedine.nbsp;10 Balatot'oruni in pago Eemensi. Pard.nbsp;dipt. n. 119, t. lp. 86: Balatoforum, quodnbsp;dicitur Xenodochion.
Balatonium villa in solo Portensi, O.j. Balham an den ufern der Aisne, Ardennes,nbsp;arrond. de Béthel, canton d’Asfeld. Pard.nbsp;dipt. w. 119, t. lp. 85: Balatonium sive Ple-rinaoum. Alerow. mz. BN 1839 p. 203:nbsp;BALATONE.
Balat-onius M. (Beims) BC 1889 n. 2 w p. 22 n. 20: Balatonius.
Balat-onua villa Pard. dipt. w. 328, t. 2 p. 105 (a. 657): Medietatem, quain in Bala-tonna genitores nostri tenuerunt.nbsp;Balatonno O. s. Belato-dunum.nbsp;Balat-iilla F. (Bijon, Cóte-d’Or) Lejaynbsp;143: Balatulla Matu ... eis (filia). cf. Be-latulla.
Balavo O. j. Baïllou, Loir-et-Cher. Me-roiv. mz. BN 1864 p. 407: BALAVO B 30 EEAEGVSEIO M.
*Balbi-Hco-S vom gentile Balbius, O. j. dorf Baugy, dép. Saone-et-Loire, arrond. denbsp;Gharolles, canton de Alarcigny. Pard. dipt.nbsp;w. 442, t. 2 p. 244 (a. 697): Ultra Ligerimnbsp;Balbiago. — Balbiacensis. Grcg. Tur. denbsp;virt. s. Alartini 2, 16: Igitur dum quodamnbsp;tempore iter agerem in pago Balbiacinsi,nbsp;ad Ligerem fluvium usque peiTeni.
Balbini-aco-S vom gentile Balbinius, O. ¦10 l) j. Bohigny, dép. Seine, arrond. St. Benis.nbsp;Pard. dipt. n. 452, t. 2 p. 256 = Tardif,nbsp;Alonuments historiques n. 40 p. 32 (c. a.nbsp;700): De Latiniaco et Balbiniaco; 2) Bau-bigny, départ, Cóte-d’Or, arrond. Beaune;nbsp;3) BauUgny, dans la Manche.
Balbo-S ir. AI. Balbh, nach Stokes zu ir. balbh stammering, dumb, viUeicht enflehntnbsp;von lat. balbus? Strab. 3, 5, 3 p. 169: Buldog Padixavóg.
50 Balc-antia auf einem fluPnamen beruhen-der O., j. Boquencé, Orne.
Balci-acu-S O. 1) Alerowing.mz.: BAL-CIACO, BELCIACO. 2) B. ministerium, j. Balzac, Aveyron.
[BaUrus — Baliticaurus]
-ocr page 183-Bal-iu-s
balnea
Bal-iu-s M. (Veczeli) CIL III 1629, 3: Elius Balius. Vgl. Balgiaous. Balizae aquae in Pannonia superior. IA 265,7: Aquis Balissis. (Horn) CIL VI 3297:nbsp;Ex Pan(nonia) sup(eriore) natus ad aquasnbsp;Balizas, pago lovista, vic(o) Coc... netibus. Balla nach Stoles [zoall’, cf. lulioballae castellum Ill3rrici Procop.deaedif. p.2%b.,‘ó'dnbsp;Lind. und ir. O. Balla (urceU. *Ballaia?),nbsp;10 dorf in der harony of Clanmorris, in Cearci,nbsp;j. county of Mayo, pjrovinz Connaught. Balla ... O. Merow.mz.: BALLA..... VICO. Ballaiov. Bronze-mz. Mur.-Chab.lQl'A2 —10135: BAAAAIOV rücMaufig. Ballatetoiie O. s. Belatodunum. [idlXsxa s. baluca. Ball-ista (cf. Tol-isto-bogii) berg in Li-gurien. Liv. 39,2,7: M. Aemilius alter con-20 sul agros Ligurura vicosque, qui in campis aut vallibus erant, ipsis monies duos Bali-stam Suismontiumque tenentibus, deussitnbsp;depopulatusque est. 40, 41, 1: Postumiusnbsp;prima et tertia legione Balistam Suismontiumque monies obsedit. 41, 18, 1: Duosnbsp;monies Letum et Balistam ceperunt. 9: Pe-tillius adversus Balistae et Leti iugum, quodnbsp;eos monies perpetuo dorso inter se iungit,nbsp;castra habuit. 80 Ballista Af. cogn. (Verona) CIL V 3357: P. Asinius L. f. Ballista. Servius ed. Thilonbsp;t. 1 p. 1: Monte sub hoe lapidum tegiturnbsp;Ballista sepultus; | noete die tutum carpe,nbsp;viator, iter. Ballodium O. j. Baslieux, dép. Moselle, arrond. Briey. Bal(l)-onius M. ist lateinisch. bal-luS f., oberital. halma, nprov. baumo, südostfranz. barme, afr. balme die felsgrotte,nbsp;40 franz. baume, ¦ raetisch palva, bair. b(p)al-fen, palven bei Schnteller^ 1, 236. Vitanbsp;Bomani 5, 19 ASS 28. fébr. III ji. 746 A:nbsp;Quam in cingulo illo vel halma, Gallico, utnbsp;reor, sermone sic vocatam. — Auch in O.nbsp;Balma, l) mon. im pagus Scodingorum, j.nbsp;Baume-les-Messieurs, dép. Jura, arrond.nbsp;Lons-le-Satmier; 2) mon. ini pagus Lugdu-nensis, j. Saint-Ilomain-de-Boche, communenbsp;de Prafz, Jura; 3) im pagus Lausannensis,nbsp;'¦gt;0 j. Baulmes, Schweiz, canton Waadt; 4) innbsp;dioecesi Vesontiensi, j. Beaume. Pard. dipl.nbsp;n. 514, t. 2 p. 325 (a. 721): In pago Pau-liacinse, Balma et Corniciaco; 5) ƒ Baumes?nbsp;6) j. Baume-les-Nonnes. EgUberti vita Er- |
menfredi 3, 23 ASS 25. sept. VII p. 121 D: Penes monasterium virginum Balmam. Balmae O. in valle Alaurigenica. Pard. dipl. n.559, t.2 p.371 (a. 739): In Balmas,nbsp;ubi oratorius in honore sancti Verani estnbsp;constructus. Balo-doriium O. j. Ballore, dép. Saóne-et-Loire, arrond. Charolles. Balo-dorum O. j. Balleure, commune d’Etrigny, dép. Saónc-et-Loire.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo^ Bal-oniu-S ilf. s. Ballonius. Balo -rice F. (Aulnay, dép. Charente-Inférieure, a. 212) BA 3“ s., f 13 (1889) p. 423 == BE No. 55 (1889) n. 794 p. 466nbsp;= Espérandieu 51 p. 146 (a. 212? war-scheinl. unecht): C(aius) lu(lius) Drutedo etnbsp;Baloric(e) (Allmer corrigiert es in Baiorice). Balsa villeichtïber. (span., port., hash.); zu bash, balsa urspr. ^sammlung, anhaufung;nbsp;pfütze’? TT/L Belsinum, Balsio. Ernault vgl. 20nbsp;Belsa. O. derTurdetani in Lusit., j. bei Tavira.nbsp;Mela 3, 1, 7: In Cuneo sunt Myrtili, Balionbsp;(Barbaras ei. Balsa), Ossonoba. Plin. n. h. 4, 116: Oppida Ossonoba, Balsa, Myrtilis. Ptol. 2, 5, 2: Mstee zag zov Ava nozagovnbsp;SK^ohag TovQÓrjzccvamp;v Bdkacc.., ^Oaaóvo^a...nbsp;Cod. Marciani Heracl. p. 547,2: 'Enl ’’I^alGanbsp;. . .’A-no dh’I^dlGmv. IA 426,1; Balsa. Bav. 4, 43 p. 306, 10: Balsa. (Tavira) GIL II 4990: T. Manlio T. f. Quir. Paustino Bals. 30nbsp;I)ie münze MVNICIP.BALSA. . . ist falsch.nbsp;BN 1864 p. 245. — Balsenses. Plin.n.h. 4, 118: Balsenses. (Torrejao) GIL II 105: G. Blossius Saturninus Galeria Napolitanus Afer Areniensis incola Balsensis. (Tavira)nbsp;4989: Publicius Alexander Laetilianus Bal-sensium (libertus). Balsimius Jf. germanisch? (Inschrift a. 535) BA n. s. 6 (1862) p.316: Balsimius.nbsp;Pard. dipt. w. 471, f. 2 p. 278 (a. 708): Bal- 40nbsp;simius (mancipium). Balsio(n) Iberisch? cf. Balsa, Belsinum. O. der Geltibercr in Hispania Turraconensis. IA 443, 4: Balsione. cf. 451: Balsione. Balta O., vorort eines secundairen pagus, j. Baupte (Manche). Baltili-acii-s O. j. Baillé, dépendant de la paroisse d’Evron. baluca, balux, hallux goldsand, unreines metall, ein altes spanisches wort, vgl. ai. va- sonbsp;luka, valika, f. arena, oder iberisch? cf. span.nbsp;baluz Ideiner goldhlumpen. Strab. 3, 2, 8nbsp;p. 146; As,iovGl ós Pakdrai lt;(xalliöTa)gt; zknbsp;naq êavzoig slvca za fiézalka sv zco KsgfiÉvm [Bal-iu-s — baluca] |
Bal-ucus
Baniana
OQSi, xal rcc in amy zslfieva rfj üvQrivy' zb fiivzoz nleïov tavzEvd'sv evöozi^sï. iv ês zoïgnbsp;iprjyiiaSi rov ^^vGiov (paGiv eiQioxsGamp;ai norsnbsp;zai ‘ïi^ilirqalaq ^cólovg, Sj xabovGi ndlctg,nbsp;jxMQcig zaamp;uQGscog dsojxévag. PUn. n. h. 33,nbsp;7 7: Aurum arrugia (var. auriga) quaesitumnbsp;non coquitur, sed statim suum est. Inye-ninntur ita massae, nee non in puteis, etnbsp;denas excedentes libras; palagas (var. pala-10 cas), alii palacurnas (var. psalacurnas), idemnbsp;quod minutum est balucem vocant. Martial.nbsp;12, 57, 7—10; Hinc otiosus sordidam qua-tit mensam 1 Neroniana nummularius massa, [nbsp;illinc balucis malleator Hispanae | tritumnbsp;nitenti fuste verberat saxum. M. Aurel. ap.nbsp;Fronton, ep. ad M. Caes. 5,23,38: quot;AnL^avognbsp;'LiTtóö'eöi? videtur mibi, quod plane '(¦baluceis,nbsp;qualem petieram. lustin. 44, 1, 7; In bacnbsp;cursus amnium non torrentes rapidique, utnbsp;20 noceant, sed lenes et vineis campisque in-rigui, aestuariis quoque Oceani adfatimnbsp;piscosi, plerique etiam divites auro, quodnbsp;in palucibus vehunt. Clust. 11, 7 (6), 1nbsp;(a. 365): Itaque siqui sponte confluxerint,nbsp;eos laudabilitas tua octonos scripulos innbsp;balluca, quae Graece iQVGa^iiog appellatur,nbsp;cogat exsolvere. CTJt 10, 19, 3 (a. 365):nbsp;Siqui sponte confluxerint, eos laudabilitasnbsp;tua octonos scripulos in balluca cogat ex-30 olvere. 4 (a.367): Ob metallicum canonem,nbsp;in quo propria consuetudo retinenda est,nbsp;quattuordecim uncias ballucae pro singulisnbsp;libris constat inferri. 12: Balluca. Hcsych.nbsp;BdXlsKec' ipTjcpov. CGIL 2 p. 263, 8: Pri-óiov 2QVG0V aKaamp;dqiSto v. balluca. ji. 4 78,5 9: balluca. p. 479,1: XqvgIov yt]-Siov dzaamp;aQiGzov: balluca. Bal-ucus M. (Coursegotdes) GIL XII 41: Baluch Lanc Civotegetis ovp. 40 Bambix pyrenaeisck, nach Luchaire eher gallo-griechisch als ïberisch, M. (Ardiège,nbsp;Haute-Garonne) PA armee 16, 2 p. 489.nbsp;Barry, Monographie du dieu Lcherenn d'Ardiège p. 16 «.VII = Catalogue du Musce denbsp;Toulouse n.QA: Bambix Publ(i) l(i)b(ertus).nbsp;Barry p. 19 w. IX = Catal. n. 103: Bambix, Sori f(ilius). Bamica. (Gallarati) B315'^ s., f.11 (49 de la collection)-. Bamica. 50 Ban .... G. (Malpartida) GIL II 855; ...........I...........[ Ban[dJ... Banaciaco 0. s. Bannaciacus. Bau-ana F. (Patemion hei Villach in Kdrnten) GIL III 4753: Tinco Eedsati f(i- [Bal-ucus — Baniana] |
lius) et Banana Venimari f'(ilia) uxor T(i-vus?) v(iva?) f(ecerunt) Ambidrabo f(ilio) equiti auxsiliario a(nnorum) XX. H(ic) s(i-tus) e(st). Banas 0. j. Banes, hameau commune de Beaumont, Dordogne. Brevier von Sarlat.nbsp;Proprium s. Aviti, saec. 6: Vicus de Banas. banata. Diocletiani edict. fr. Alegalop.: Bavaza Naqizr] óinbg rjzoi r.ara^imv..... ^avava FaXlinr]. nbsp;nbsp;nbsp;lo Banbia. (CöIm) WK 1 w. 5 s. 35. cf. Banvos. Banci-allum O. in pago Cenomanko. Pard. dipl. n. 230, t, 1 p). 210 (a. 615): Rei-colam illam, quae est super Ledum fluvium,nbsp;nomine Banciallo. Banci-o(n). (Trier) Kraus n. 94: Ilic iacit in pace Bancio. band^ bond air. y 'hefehleW, ace. pl. for-banda, -bandi, verh. ad-bondim, -bonnim 20nbsp;je notifie. Aus dem Celtischen ist nach d’Ar-bois de Jubainville entlehnt as. ahd. ban,nbsp;pan(n) m., ae. geban, an. bann, n. gébotnbsp;unter strafandrohung, verbot, gerichtsbarkeitnbsp;und deren gebiet. Gr eg. Tur. h. F. 5, 26:nbsp;Post baec Chilpericus rex de pauperibus etnbsp;iunioribus ecclesiae vel basilicae bannos ius-sit exigi, pro eo quod in exercitu non am-bulassent. Lex Bib. tit, 67: De eo quinbsp;bannum non adimplet. Dronke, God. dipl, 30nbsp;Ftdd. n. 4'^ p. 3 (a. 751): Banno nostro (dbl.) . . . banni nostri. Cartae Senon. 19 p. 193, 13 sq. Z.: Ut de omnis bostis vel omnibus bannis seu et arribannus sit conservatus. Bandiiius 31. (Mmes) GIL XII 3919; Sinicus Bandinus (Hirschfeld B[l]andinus). Bandritum 0. der Senones in Gallia Lugdunensis, j. Pasumot, nördlich von Bassou, am linken ufer der Yonne, gegcnübernbsp;Bonnard. TP: Bandritum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Bandus M. welsch. (SiUan, Cardiganshire) Bhys^ 379: Bandus iacit. Bandya G. (Braganga) GIL II 2498: Bandve Cornelius Ooulatus v. s. J. m. cf.nbsp;(Ginzo de Limia) 2515: ... cius C. Vii. f.nbsp;Ba[n]dveae[t]obrico v. [1.] a. s. Bani-acu-s O. Acta AustregisiU 2, 13 ASS 20. mai V p. 285* F: Ex Baniaco villa.nbsp;Vita Geremari 2, 19 ASS 24. sept. VI p.nbsp;702D: Ad locum, quiBaniacus pons dicitur. 50 Baniana O. der Turduli m Hispania Baetica, j. Baëna. Ptol. 2, 4, 9: Biviava. —nbsp;Banienses. (Alcantara) GIL II 760, 15:nbsp;Banienses. (Moncorvo) 2399 auct.: lovi |
Baniarioia
Ban-0
optimo max(imo), civitati Baniens(i) [Sul-picius] Bas[stis d(onuin)] d(at). B-aniaricia 0. lonae vita Columbani c.18 Sur. ASS 21. nov. j). 471: Penes Calmem,nbsp;quam Baniarieiam vocant. Baii-illus M. Baiiilla F. (Tours) Sch. 728: Of. Banilli. sno. OIL Y 3744: Ba-nilla. Bailio(n) Jf. fig. (Trier) Sch. 727: Banio. 10 Bani-o(n) F. (Dorf O.ssuccio in Tremez-eina am Zago di Como, hci Mailand) OILnbsp;V 5227: Matronis et genlis Ausuciatiumnbsp;consacravit Arvius NigrI f. nomine sno et C.nbsp;Semproni Mgri et Banionis Cucalonis filiaenbsp;liarentium suoimm. Vgl. Banira, Banona. Baniola 0. j. Bagneux, Marne. Baiiiolum 0. 1) im pagus Castrensis, j. Bagneux, Seine; F) im pagus Latisccnsis, j,nbsp;Bagncux-la-Fosse, Aube; 3) im pagus Seno-20 nicus, j. Bagneaux, Yonne. Vgl Bannolus,nbsp;Bagnolum. Ban-ira F. (Bois de Vaux bei Vidy) CIIj XIII 5027: Banira et Doninda et Daedalusnbsp;et Tato Icari flli. Suleis suis, qui curamnbsp;vestra(ni) agunt Ideii(nicis?) Cappo Icarinbsp;l(ibertus?). Baiiisaio-s M. Vita Badegundis 2, 17: Servus beatae reginae nomine Banisaios ex-tendit manum. 30 Ban-iii-s M. (Globasnitz in Earnten) CIL III 5076: Banio Verecundo. Vgl. italisch.nbsp;gentilnamen Ban(n)ius. Bann .. . cogn. (York) CIL VII 1337, 7: Bann . . . Banna 0. in Brittanien. Bav. 5, 31 p. 432, 20: Banna. (Budge, Wiltshire) CIIjnbsp;VII1291: Banna(m). — Bannenses. (Car-rawburgh) CIL VII 620: Vic . . Banneses.nbsp;(Birdoswald) 830: Venatores Bannies(es). 40 Banna cogn. (Bregenz) CIL III 6017, 8: Banna f(ecit). (In JYeapel) X 8072,11:nbsp;Banna. (Kleines denkmal in Paris, Cabinetnbsp;des médaOles n. 3836) BSAF 1880 p. 130nbsp;—131: BANNAI (lis Banna f(ecit)). (Ausnbsp;Mandcure) A. Vaissier, Lcs poteries estam-pillees dans I’ancienne Séquanie, 1882 j). 41nbsp;pi. XIII fig. B: Banna f(ecit). BE t. 3nbsp;(1883) p. 273: Banna f(ecit). Bannaci-Scn-S vicaria, 0., merotv. mivnz-Eo statte, j. Banassac, im Gévaudan, dép. Lozere, arrond. Marvejols. BN 3® s., t. 8 (1890)nbsp;p. 14—15 (gold, a. 628—631): CHAEIBEE-TVS EEX B fBANNACIAGO PCT. p.179nbsp;n. 153: AVOEOI/////BA. p. 181 n. 168: |
BANAEIIACO ///// B t^KOSCA. Auch Ban-nacaco, Banniaciaco. Bann-atia 0. dcr Vacomagi, j. Dealgin, am fl. Earn, oder Buchanty on the Almond?nbsp;Ptol. 2, 3, 8: Bavvaxla. Bannaventa 0. j. Baventry in Northamptonshire. I A 470, 5 {LN; bennaventa A BCGIMB benauenta OQTTJV bennauennanbsp;Fy 479,5: Bannavento. cf. 477,1: Isan-navatia; und Banna.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo banne in Brigo-banne. ¦bannis in Brigobannis; cf. Canto-benna. Bannolus 0. j. Bagneux, canton des Bi-ceys. Quantin, Cartulaire general de I’Yonne. Auxerre 1860, a. 695: Bannolus; a. 711:nbsp;Bagnolum. Bard. dipt. n. 514, t. 2 p. 324nbsp;(a. 721): In pago Leotincinse, villam Mau-rianae, Altam ripam, Baniolum. Vgl. Ba-niolum.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Bannovallum 0. in Brittanien. Bav.b., 31 p. 430, 3. Bannun-S M. cogn. (Aldborough) CIL VII 1336, 132: Bannui m(anu). (Dép. denbsp;I’Allier) Sch. 730: Bannui. s. Banvos. Banoluccus M. (Augsburg) CIL III 6010, 37: Banolucci. (London; Chesterfordnbsp;[Audly End]) VII 1336, 133. (Amiens)nbsp;Sch. 729: Banolucci (gen.). Ban-ona F. cogn. (St. Veit bei Greifen- so burg in Earnten) CIL III 4724: Antestianbsp;C. £ Banona. (Vf. Veit) 4884: Banona Anninbsp;Sabini v. f. sibi et Septumo coni. (Tanzen-berg) 4892: Q. Cervius Eaustus et Banonanbsp;Montani v. f. s. et Faustinae fil. ann. X.nbsp;(Victring) 4933: luliae Ti. fll. Banonae M.nbsp;Ulpius Attio matri optimae. (Bei Enittel-feld in Steicrmark) 5473: Saturio Talionisnbsp;v(ivus) f(ecit) s(ibi) et Banona Bardi an-(norum) LXX. (Groftlobning bei Knittelfeld) 40nbsp;5474: Pluncus Victoris et Caletiu Adnamatinbsp;V. £ sibi et Banonae £ an. XVIII. (Salzburg) 5542: Banona Agisi f. obit. an. LXXXV.nbsp;(Jetzt in Graz) 5698: Belatullo Biraconisnbsp;£ an. LXX et Ategnatae Malsonis £ coni,nbsp;an. LX et Vergaio £ an. XXXX et Livimaenbsp;£ an. XXX et Claudiae Banonae an. VIII h.nbsp;f. c. (Ilelenenberg) EE 2 p. 480 n. 1061:nbsp;Banona. (Como) CIL V 5377: V. £ Secundus Maximi £ sibi et Banonae Eufi £ Eufi- mnbsp;nae uxori et M. Eufinio Seeundino £ (Gastel Seprio) 5626: Banona Sunuei £ (Olcg-gio bei Arona) 6621 = Hübner, Exemplanbsp;n.21: Banona Doconis f(ilia) p(osuit) su(is)? fBaniarioia — Ban-bnaJ |
*'ba-no-s — Barbari-acu-s
Barbario(n)
Bardo-magus
bardo-s — Bardyetae
laudibus in longum vates dimitti- vüle von M. Bardos, O. hei Mailancl. (Mai-land) CIL VI 5872: Ab [p]ossessoribu[s Yijci Bardoma[g(i)]. 5878: Possessorib(iis)nbsp;vici Bardomag(i). Bardo-S m. o-stamm, nach Zimmer lyrischer sanger m lob uncl scJdwipf; air. \iwdpoet, pi. baird, hret. tréc. barz harde, vann. barb,nbsp;mbrct. barz menétricr, mimus, corn, bartb tu-biccn, mimus vel scurra, w. bardd, p?. beirdd,nbsp;10 beirddion. Bas wort ist nicht genannt, obernbsp;gemeint bei Poseidonios lib. 23 (c. 100 a. Chr.)nbsp;FHG 3 p. 361. Athenae. 4 c. 37 p. 152®:nbsp;'Aifioqioavxog d’ avvov -jtQOamp;eaglav nors rfignbsp;amp;oCvrjg ufpvSXEQ'^GccvTd xiva xmv ^aQ^aQCOvnbsp;noixjxxjv dqnxéO'amp;ca xal óvvavx'ijoavxa psianbsp;v/xveiv avxov xrjv énsQO^riv, êccvxóv dnbsp;anoamp;Qgvuv oxi vaxé^tjxs, xov dè xsQipamp;évxanbsp;amp;vlaxLOv cchfiOai iqvaiov xaï qvipui avxtönbsp;naQaxqéiovxi, aveXójiEvov d’ èxeüvov ndXivnbsp;20 vgvelv Xéyovxa öióxi xu ï%vri xfjg yijg ècp Tjgnbsp;dqgax’ïiXccxel%Qvoov xal eve^yeoiag dvamp;QÓnoignbsp;qjÉQSi. Appian. Gall. 4, 12: MovOixóg xanbsp;avriQ sl'nsxo, ^aQ^aQm fxovatxy xbv jiaeiXéanbsp;Bixotxov, alx’ AXXó^Qiyag, aixcc xbv n^söjSav-xTjv avxóv sg xa yavog xcci avÓQaCav xainbsp;naQwvsiav vjxvamp;v. Genannt bei Poseidonios, FHG t. 3 p. 259 = Athenae. 6 c. 49nbsp;p. 246“““*: noGaidóviog S’ b ’Anajiavg èv xynbsp;x' xai xQtxij xóiv taxoqiöiv 'Aêlro/’, (prjol,nbsp;30 ^naqidyovxai g.aO'’ avxamp;v xal itoXafiovvxsg övg,-jStwrag, orj xaXovGi. itaqaGlxovg. O'Srot d'Ènbsp;êyxwgia avxamp;v xal nqbg aamp;qóovg XayovGivnbsp;dvamp;Qfanovg GvvaGxcbxag xal nqbg axaGxov xmvnbsp;xaxd (laqog èxaCvmv axqocojiévcov. rd óe dxov-Gjxaxu avxwv aiGxv ot xaXovfxavoi, ^aqöot' not-r/TCït dè ovxoi xvy^dvovGi, jxsx móijg anaivovgnbsp;Xayovxag. Poseidonios hei Strab. 4, 4, 4 p.nbsp;197: Buqa naGi d’ mg ènlnav xqia cpvXanbsp;xmv xifimpévmv öiaqgt;sqóvxmg aGXL, ^dqöox xanbsp;40 xal ovdxaig xai óqvióat' ^aqóot fièv ¦é/x.vytainbsp;xal TtoiyxaL ... Biodor. 5, 31, 2: FIgl öanbsp;Tcaq' avxoïg xal Txoifjxal geXmv, ovg ^dqSovgnbsp;ovogd^ovGiv. OVXOI dh ft£r’ oqydvcav talg Xv-qaig ojioimv (cf. crotta Britanna) aóovxsg,nbsp;ovg fi'av ifxvovGiv, ovg óa fiXaGq}rjfiovGi. Am-mian. 15, 9, 8 (aus Timagenes): Per baecnbsp;loea hominibus paulatim excultis viguerenbsp;^tudia laudabilium doctrinarum, incboatanbsp;per bardos et eubagis et drasidas. Et bardinbsp;60 quidem fortia virorutn illustrium facta be-roicis conposita versibus cum dulcibus lyi-aenbsp;modulis cantitarunt. Luccm. 1,447—449:nbsp;Vos quoque, qui fortes animas belloque per-emptas | [bardo-s — Bardyetae] |
tis aeTum, | plurima securi fudistis carmina, bardi! Baeu Commenta Bern. TJs.: Bardinbsp;Germaniae geus quae dixit viros fortesnbsp;post interitum fieri immortales. Qui nuncnbsp;securi decedente Caesare scribere yacantnbsp;vel cantare. Pauli Festus p. 34,11114. = p. 25, 5—7 P.: Bardus Gallice cantor appel-latur, qui virorum fortium laudes canit, a gente Bardorum, de quibus Lucanus: 'Plu-riiua securi fudistis carmina Bardi’. Hesych.: lonbsp;Baqöol' doLÖol naqd PaXataig. Prudent.nbsp;apotJi.29Q—299: Scriptoris (Moysis), quemnbsp;non bardus pater aut avus augur, | fabulanbsp;nee veteris famae nee garrula nutrix, | neenbsp;sago olangore loquax et stridula cornix i remnbsp;docuere dei. CGIL 4 p. 487, 37. 590,42.nbsp;600, 15. Cod. Sangall. 238 p. 24: Bardusnbsp;carminum conditor. — BardaiCUS. luvenal.nbsp;sat. 16, 13 s^..' Bardaicus iudex datur baecnbsp;punire volenti | calceus . . . was geivonlich 20nbsp;als illyrisch, von dem scholiasten ober alsnbsp;gallisch gedeutet wird: Centurio, qui quasinbsp;inter illos milites militavit babentis statio-nem apud Bardos. Est autem geus Galliae.nbsp;lulius Capitol, in Pcrtinace c. 8, 3: Cucullinbsp;Bardaici; s. Vardaicus. — Bardigiosus.nbsp;Felicis monachi Girwensis vita Guthlaci 1, 9nbsp;ASS 11. apr. II p. 39 B: (Guthlacus) nonnbsp;puerorum lascivias, non garrula matronarumnbsp;deliramenta, non vanas' vulgi fabulas, nou 30nbsp;ruricolarum bardigiosos vagitus, non falsidicanbsp;parasitorum frivola, non variarum volucrumnbsp;diversos crocitus, ut adsolet illa aetas, imi-tabatur. — Bardo-S auch als M., wie ir.nbsp;Bard, gen. Bairt; (bret. Barz gewönlich mitnbsp;dem artilcel). (Geiselbrechting, in Noricum)nbsp;CIL III B. mp. 846 (a. 64 p. Chr.): Cattao,nbsp;Bardi (one gentilickmi) f(ilio), Helvetio, alaenbsp;Gemellianae gregali. (Wien) 4575: T(itus)nbsp;Pl(avius) Bardi veter(ani) alae I Fl(aviae) .40nbsp;Aug(ustae) Brit(onum miliariae) c(ivium)nbsp;E(omanorum) Lici(nius) Memor fratri suonbsp;pos(u)it. (Feistritz in Karnten) 4838: luliaenbsp;Bard[i {also hieft er IuliusBardus)filiae]Elio-marae. (Bei Knittelfeld in Steiermarlc) 5473:nbsp;Saturio Talionis v(ivus) f(ecit) s(ibi) et Ba-nona Bardi (one gentile) (filia) an(norum)nbsp;LXX. (3Iiseno)X 3468: D(is) M(anibus) L.nbsp;lalli Valentis qui et Liccae Bardi f. Optionis.nbsp;(Vechten) Sch. 732: O Bardo. Auch in O. sonbsp;Bardo-magus. Bardyetae' Y. in Hispanien, iberisch? Strab. 3, 3, 7 p. 155: El gy xtvi Ttqbg rjóo-vyg ioxiv dxoveiv IlXavxavqovg xal Baqövrj- |
Barea
Barisi-acu-:
xccq %ai ’AXXótQiycig %al aXXa xsIqco %aï aarj-fióxEQa rovvonv ovófiara. 3,4, 12 p. 162: 2vv£'/,lig d’ eiGÏ {BrjQiavsg') xal BaQÓvi^taig,nbsp;oBf OL VVV BaQSovXovg xaXovexv. s. Varduli. Barea 0. s. Baria. Barecillo s. Baraoillo, Baricillo. Baregium O.j.Baréges, Ilautes-Fyrénées. Bareloco O. Merow. me. BN 3“ s., t. 8 (1890) p. 182 n. 169: BAEELOCO. 10 Bareta M. cogn. (JdMva) GIL II 3628: Baebiiis Bareta. Barevel O. j. Barvaux-Condroe, in der helgisdien provine Namur, arrond. Binant. Barg.....ligurièch? 0.? M.? (Borgo S. Balmaeeo) GIL V 7850: Secundus Eni-eius Parrae f. Barg .... Barga (vicus?) (Veleia) GIL XI 1147 p. 6, 70: Bargae. Bargae O. j. Barges, Góte-d’Or. 20 Bargates M. cogn. Petron. sat. 96: Procurator insulae Bargates. (Bom) GIL I 1019: C......C. 1. Bargates. VI 13716: Q. Cae[cilius] Bargates. 23014: M. Nonius Bargates. (Bimini) I 1553“= XI 494: Q.nbsp;Ovi(us) Q(uinti) l(ibertus) Barg(ates). (Nar-honne, Aude) XII 4886: C. lulius Bargati 1.nbsp;4895: C. lulio Bargatis 1. Lucrioni. Bargatus M. (Arezeo) ScJi. 733: Bar-gatus. 30 BaQyiaxig O. s. Brigaecium. Bargi-acu-s O. j. Chdteauneuf-Yal-de-Bargis, dép. Nièvres, arrond. Gosne, Bargin ... M. (Bei Grcmona) GIL V 4093: lovi L. Varius Q. f. Bargin . . . BargO- s. brago-. Barg-Onlus istamm brago- oder bargo-) M. (Zalilbach) CIB 1222: ^ (Centuria)nbsp;Bargoni. BargOS cf. brago-, fl. l) in Irland, s. •10 Birgos. 2) in Illyrien. Strab. 7, 5, 12 p. 318: Mera'^v Öveïv TCora/icóv ifi^aXXóvvavnbsp;slg rbv ’Igtqov, tov tb Nouqov tov naqa ttjvnbsp;NsyBGTixrjv QBOvtog xai tov MaQyov (xivegnbsp;Ö£ BaQyov cpuGiv). Barg-usil Y. in Hispanien, um Berga, prov. Barcelona. Poïyb. 3, 35, 2: Kal d'ta-^ug TOV ’'I^tjQa noTagbv %aTsGTQB(psTO to tbnbsp;IXovQyfjTamp;v Bamp;vog xal BaQyovGicov, bti ÖBTOvgnbsp;AiQrivoGiovg xal Tovg ’AvöoGÏvovg, gBypi, Tijg 50 TtQoaayo^BvogévTjg üvQrivrjg. 4: ’HyBfióva giv BTtl naGTjg xaTéXms Tijg bttI xdÓB tov noTagovnbsp;%aiQag'Avvcova, Tav öh BaQyovGiav xal ês-Gnóvrjv' fiaXiGTa yaQ TOVTOtg rptiGTSi. Slu Tvjvnbsp;n^bg 'Pagaïovg Bvvoiav. Liv. 21, 19, 6: |
(Eomani) ad Bargusios primum venerunt, a quibus benigne excepti, quia taedebat imperii Punici, multos trans Hiberum populosnbsp;ad cupidinem novae fortunae erexerunt. 21,nbsp;23,2: (Hannibal) Ilergetes inde Bargusios-que et Ausetanos et Lacetaniam, quae sub-iecta Pyrenaeis montibus ust, subegit. Stepli.nbsp;Bye.: BaqyovGLOL, eamp;vog övTixbv ngbg twnbsp;’I^rjQi. noTaga, IloXv^iog iv TQkm. Ygl. Ber-gistani.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo -Bari cy. fUr -barri in Vendu-bari (ir. Einnbharr), cf. Ena-barri, Barri-vendi. Baria O. der BastuU in Ilispania Tar-raconensis, aber noch eu Baetica gerechnet, j. Yera am r. ufer des Almaneora. Gic. adnbsp;Au. 16, 4, 2: Eo ipso die, quo oppidumnbsp;Baream cepisset. Plin. n. h. 3,19: Oppidanbsp;orae proxima Urci adscriptumque Baeticaenbsp;Barea. Ptol. 2, 4, 8: Büqbm {BaquXia X)nbsp;•jtóXig. 9: BaQBiag noXsag. JSan. 4,42 jo. 305, 20nbsp;2: Barria. 5, 4nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;343,9: Baria. Guido 82 _p. 515,15: Varia. Müneen hei Sestini p. 35 umd Gusseme 1 p. Zlb. (Yülaricos) EL 3nbsp;p. 47 n. 39 (a. 348 p. G'hr.): Ees publicanbsp;Bariensium. Bari-acu-S l) villa in pago Genomanico. Pard. dipl. n. 179,11 ji. 135 (a. 572): Villamnbsp;Bariaco. j). 136: In Bariaco. «.230^9.203nbsp;(a. 615): Gum Bariaco. 2) bei Bourges. 3) j. Boiry, dép. Pas-de-Galais. 4) j. Barjac. 30 Baricca F. (Au Kef, bei Bob-el-Oust) BG 1887 p. 230: Baricca Eogati fi[lj. Baricillo O. Merow. Mens. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 48: BAEICILLO M MODE-EATVS I. p. 49 auch BAEACILLO, BA-EACILLO PI, BAEECILLO, BEEECILLO. Barici-o(n) M. (Ileddernhcim) CIB 1445: Aemilius Barioio T(auriensis) votum sol. 1. 1. m. Bari-duuum O. in DalmaUen. TP: Ba- 40 riduo. -barii in Y. Ambi-barii; cf. Com-barillius. Barisi-acu-m vmi M. *Barisios, O. j. Barieis-au-Bois, canton de Coucy-le-Chdtcau,nbsp;dép. Aisne, arrond. Loon. Lipl. Perie p. 25, 30 (c. a.661): Villam nostram nuncupatam Barisiacum, sitam in pago Laudunensi. 34:nbsp;Ipsam villam memoratam Barisiacum. 39: De ipsa villa Barisiaco. Pard. dipl. n. 350 t. 2 p. 133 (a. 664): Villam nuncupatam 50nbsp;Barisiaco, in pago Laudunensi sitam ... Etnbsp;ipso loco vel villa superius nominata Barisiaco. . . . Ipsum monasterium vel villamnbsp;saepe nominatam Barisiacum. [Barea — Barisi-acu-m] |
Baiia — Barri-vendi
Barla O. s. Barba. Barlous O. j. Barleux, dép. Somme, arr. Péronne. Barna (cf. w. barn f. judgment, barnu to judge, barnwr, barnydd judge, hr et. barn-ernbsp;richter = *barn-.^rio-s, barn-our richter —nbsp;*barn-ori-s; vgl. ’auch hr et. lud-uarn =nbsp;Ind-barn, ir. Mael-barn) F. (Linares) OILnbsp;II 3282; Aelia Q. f. Barna. (Telese) IXnbsp;10 2222: Arbitratu Barnae {gen. von Barnaes)nbsp;libert. (Montedoro) FE 8 p. 61 n. 242,10:nbsp;Barn. (Aïlier) Sch. 734; Barnae. Barnacis O. der Carpetani in Hispania Tarraconensis. Ptol. 2., 6, 56: BaQvaxig. cf. Lgt;OQvaMg. Baro- mn *bbaro-s, ir. bar a sage, lat. bariolus (Stohes). In: Barogilmn, Baroma-gus, M. Com-baro-marus, Barus, *Bar-isios,nbsp;F. Anibi-bariï. 20 It)aro(n) ist romanisch, nicht céltisch, trotz schol. Pers. 5, 138: Lingua Gallorum (d. h.nbsp;im gallischen Latein) barones dicuntur servinbsp;militum, qui utique stultissimi sunt, servinbsp;scilicet stultorum. cf. barro(n). Baro(n) abgeleitet von Barus, M. cogn. (Como) GIL V 5372; D(is) M(anibus) C.nbsp;Secundienus Baronis C. Secundiénus Severusnbsp;patri pientissim. (Arcisate zwischen Logonbsp;Alaggiore %md Lago di Como) 5450: Matro-30 nis lunonibus Valerius Baronis f(ilius) v. s.nbsp;Lm. (Brébhia) 5499: I(ovi) o(ptimo) m(a-ximo) L. Coelius Baro votum. 5503: D(is)nbsp;M(anibus) L. Coeli L. f. Out'. Baronis. (Tro-haso) 6645: Novellio Baroni. (Ivrea) Paisnbsp;w. 906; C. Attio Baroni. (Emhrun, Basses-Alpes) GIL XII 91: L. Vestonius Baronisnbsp;fiL ius). Baro(n) o. Merowing. mz. von Bennes: B’A’E’O’N'E. 40 Barocho 31. Trad.Wiz. n. 202 (a. 713): Barocbone. *Baro-iala O. in Bareil, commune de Chalonnes, départ, 3Iaine-et-Loire, arrond.nbsp;Angers. *Baro-ialuni O. in Bareuü oder Ba-roeul, cf. Marcq-en-Bareuïl, Marcq-Baroeut im dép. Nord, arrond. Lille, canton Tour-coing. *Baro-magus hrit. O., von fl. *Barus. 50 TP: Baromaci. Wird für identisch mit dcmnbsp;Caesaromagus des IA gehalten. Baronins M. Baronia F. s. Barronius. Baronta AI. Pard. dipt. n. 559 t. 2 p.nbsp;373 (a. 739): Baronta. [Barla — Barri-yondi] |
Barontus 31. Pard. dipl. n. 253 t.2 p.Q (a. 631): Ad viro illustri Baronto comité.nbsp;p. 10: Ad viros illustris Gainoaldo et Baronto comitis. ji. 11: Barontus subs. Vitanbsp;Menélei 1, 5 AS8 22. iul. V p. 309 B: Barontus. 6: Baronti. 7 p. 309 E: Barontus. F: Baronti (zweimal). 8: Barontus. 12 p. 310 ü.' Barontum. 3, 22 p. 312 E. 26nbsp;p. 31‘dB: Baronti. . . . Barontus. 27 jp.313nbsp;G: Barontum. 21 p. 313 C. 28 jp. 313 G; lonbsp;Barontus. D.-Baronti. 29; Barontumnbsp;mal). E: Bxconio (dat). 30 ji. 313 iS.'Barontus. 4,32_p.314J?.- Baronti . . . Barontusnbsp;. . . Baronti. . . Barontus. 33 p.311G: Baronto (dat, ziveimal). 34 p. 314 G. D: Baronto . . . Baronti. 4,35 p. 314 D.- Baronti.nbsp;ïbid.: Baronto (dativ). E: Baronti. 36:nbsp;Baronti (zweimal). 4,36.37 p.311:F: Bar-ronti. 31 p.313F. 38 ji. 315 A.'Barontus. . . . Baronti. p. 315 A. 4,39 p.315A: Ba- 20 rontus. B: Barontum . . . Baronti. 40 p.nbsp;315 B: Barontum . . . Barontus. C: Barontinbsp;. . . Barontum. 41 p. 315 G.- Barontus. 42nbsp;p. 315 D: Baronti . . . Baronti. 43 jp. 315G.-Baronti. 6, 61 p. 318 G. B: Barontum . . .nbsp;Barontum. B: Barontus'. Barossa vallis, j. Le val de Barousse, l’une des quatre Yallées, Hautes-Pyrénées. Barosus 31. (Lambèse) GIL VIII 2568, 53: C. Marius Barosus Sim(ithu).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Barra O. j. Barr in Elsafl-Lofhringen. Pard. dipl. n. 511 t, 2 p. 313 (a. 720):nbsp;Barre. *I)arr-aco-S nach Ernault hr et barrek comhle, plein jusqu’aux hords; hranéhu, bar-roc’h \%ind in O. Barr-acu-m von barr som-met\. Barrex? heiname des 3Iars, nach Ernault '^suprême\ (Carlisle) GIL VII 925: M(arti) Barreci lanuarius.......v(otum) 40 s(olvit) l(ibens) m(erito). Barrect. (Tommen-y-3Iur; aetatis infi-mae) EE 1 p. 284 n. 854: D(is) M(anibus) Barrect Carantei. Barri s. Barri-vendi (gen.), son vonVen-du-barri (gen.), 'w. M. Ena-barri (gen.) für Enna-barri. cf. Vendu-bari für -ban-i. Barria Bav., s. Baria. Barrilla F. (Pozzuoli) GIL X 2265: Ti. Claudio Diadumeno amico lulia Barrilla. 50 Barri-'vendi compos, von barr=*bhars-to sommet, w. bar in Hen-bar, und von vendi,nbsp;gen. lat. von vindo- weift = w. Berwyn ^ivhite-topped’ oder ^tvhite-headed’, ir. Barrf'binn |
Barro(n) — basc-auda
Bascei — bas-m-m
ria. Dam schol.: Mascaudas vasa ubi cali-ces lavantur. et caccabos. CGIL 4 p. 24, 23: Bascaudas concas greas. p. 294, 46;nbsp;Vascaudes (Vasoaudas aft) concas ereas. cf.nbsp;Loewe, Prodrom. p. 62 sq. Bascei G., du val et du col de Bassoucs, nquitanisch; ïberisch? (Melles, seuil de lanbsp;vallée d’Arran, dép. Haute-Garonne, arrond.nbsp;Saint-Gaudens, canton de Saint-Béat, jetztnbsp;10 im nmseum zu Toulouse) Du Mège, Archéol.nbsp;pyrén. p. 159 = BA 16, 2 (i860) p. 490nbsp;= Boschach n. 139; Bascei Andosso ipdernbsp;Basceiandosso) Andoxus v. s. 1. m. Basci-ascus mit ligur. suffix, O. j. Bois-sieu. Pard. dipl. n. 559 t. 2 p. 612 (a. 739): In pago Vianense et Leudunense, Bornaco,nbsp;Basciasco, Amblariaco, Blaciaco, colonicanbsp;Sevorio. Basci-o(n) M. cogn. (Busachi) GIL X 20 7870: Bascio Lossonis. Bascus M. fig. (Jetzt in Mainz) Becker s. 102, 19: Basci. Basi-acu-m O. l) j. Bessot. 2) j. Saint-Nizier-sur-Arroux, dép. Saóne-et-Loire. cf. Bessiaco. Basila M. F. cogn. (Susa) GIL V 7296; Tul(iae) [BJasilae. (Kesür-el-Ghennaia) VIIInbsp;4310: Coniugi merenti cum Basila et Valentino fil(iis) coni(ni)nnibus. (Atina) Xnbsp;30 5056: [T.] Helvio T. 1 Basilae. 5057: T.nbsp;Helvio T. f. Basilae. (Bordeaux) Julliannbsp;w. 212; Memoriae Basil(a)e (nicht Basilenm). Basilgeacus O. j. La Basoge-des-Alleux. Bad-tXeia insél, nach Zeuft j. Gesel. Dio-dor. 5,23,1; Jlfpl tov xalovgévov rjléxTqov VVV óis^tgsv. rijg Sxvamp;lag rijg (jneQ rrjv Fct-lariav (= Germaniam) xar’ avrixQv vijaógnbsp;èeri neXayla Kara rov axsavbv 7} TTQOOayo-Qevogévfj Eaöilsia. etg ravrrjv b xlvdoav ix-10 ^dklst Saipdig rb xaXovgsvov ijXexr^ov, ov-öafiov de rijg oixovgévrig tpaivógtvov ... 5:nbsp;Tb rjXexrQov övvdysrat- gèv êv rij TCQosiQrjgévynbsp;vi]a(p, xogi^erui ó’ vrcb rav êyyaqiav Tiqbgnbsp;rijv dvrinÉQag ^neiQOV, di ‘fjg cpSQerai rtgbgnbsp;robg xa'd'’ rÓTtovg. Plin. n. h. 4, 95;nbsp;Xenophon Lampsacenus amp;¦ litore Scytharumnbsp;tridui navigatione insulam esse inmensaenbsp;magnitudinis Balciam tradit, eandem Py-theas Basiliam (aus ’A§aXr)Gtav nach v. Gut-50 schmid) nominal. 37, 35; Pytheas Guto-nibus Germaniae genti accoli aestuariumnbsp;Oceani Metuonidis nomine spatio stadiorumnbsp;sex milinm, ab hoe diei navigatione abessenbsp;insulam Abalum, illo per ver fluetibus ad- [Bascei — bas-iu-m] |
veM et esse concreti maris purgamentum, incolas pro ligno ad ignem uti eo proximis-que Teutonis vendere. 36: Huic et Timaeusnbsp;credidit, sed insulam Basiliam vocavit. 61:nbsp;Metrodorus Scepsius in eadem Germanianbsp;Basilia insula nasci (adamantem), in quanbsp;et sucinum, solus, quod equidem legerim,nbsp;dicit et praefert Arabicis. Quod esse falsumnbsp;quis dubitet? Basill-aca villa vom griechisch-römischen lo gentile Basilius. Basili-acu-m O. j. Basiago, Faentino, cf. frz. Basly, dép. Calvados, arrond. Cacn,nbsp;canton Creully; Basillac, dép. Dordogne. BasiniaCUS pagus s. *Bassiniacus. Basinta F. (Bom) CIL VI 3368; L. Aur. Basinta. Basinns M. Basina F. ist franUsch. Basio F. venetisch? (Padova) CIL V 2887: Aollia P. 1. Basio sibi et T. Cartorio 20nbsp;Scirto uxor viro. ?Basitanus M. cogn. (PozzuoU) CIL X 2260: Ti. Claudio Basitano. bas-iu-m, -ii, n. kuss, transpadanisch; ital. bacia (selten bagio), rum. buza lippe,nbsp;prov. bais, spgt;an. beso kuss, bezo lippe, buznbsp;handkuss, portug. beijo kuss, beigo lippe.nbsp;Zuerst von Catullus aus Verona eingefürtesnbsp;wort, 5, 7: Da mi basia mille, deinde centum. 13; Cum tantum sciat esse basiorum. 30 7, nbsp;nbsp;nbsp;9: Tam te basia multa basiare. 12: Basia mala fascinare lingua. 16, 12: Milianbsp;multa basiorum. 99, 16: Numquam iamnbsp;posthac basia surripiam. Phaedr. 5,7,28sq.:nbsp;lactat basia | tibicen. Petron. sat. 21; (Ci-naedus) modo extortis nos clunibus cecidit,nbsp;modo basiis olidissimis inquinavit. 23; Im-mundissimo me basio conspuit. 24: Clunibus eum basiisque distrivit. 31: Stupenti-bus spississima basia impegit. 86: Mox ba- 40nbsp;sio inbaesi. Martial (a. 85—86) 1, 3, 7:nbsp;Dum basïa iactas. 76, 14; Basïa sola cre-pant. 2, 10, 1. 12, 1. 21, 1. 22, 4. (a. 87nbsp;—88) 3, 65, 9. (dec. 88) 4, 22, 8. (a. 89) 5, 46, 1. (a. 90) 6, 34, 1. 50, 6. (a. 93) 8, nbsp;nbsp;nbsp;46, 6. (a. 94) 9, 93, 7. (a. 98) 10, 42, 5: Basïa. (a. 96) 11,6,14; Da nunc basia, sed Catulliana. 8,12.13. 22,2. 23,10.nbsp;26,3. 95,1: Basia. 98,9. 21: Basium.nbsp;104, 9. (a. 101) 12, 26, 4. 55, 9: Basia. 50nbsp;12: Basium (acc.). 59,1: Basiorum. 65,7;nbsp;Basio. luvenal 4, 118: Blandaque devexaenbsp;iactaret basia redae. Maximiani eleg. 1, 97nbsp;— 98 P.: Labra, | quae gustata mihi basia |
Basins — Bataro(ii)
Batavó-duro-n — Baudi-o(n)
3286: Niger Bataronis f. Sue[l]trms (origo) eques ala Aravacorum. Batavó-diiro-ll O. (cf. 'oppidum Bata-vorum’ Tac. h. 5, 19), J. ValMiof hei Nijmegen. Tac. h. 5, 20: Batavoduri . . . Bata-voduri. PM. 2, 9, 8: BaravódovQov. Vgl. Bav. 1, 10 p. 27, 15: Frixonum Dorostatesnbsp;est patria. 4, 24 p. 228, 17: Sub Doro-state Prigonum patria. 10 Bat-eia. (Michelsdorf hei Friesacli) GIL III 5031: luniae C. f. Bateiae. (Glohasnitznbsp;in Karnten) 5076: Bateiae Disocni f. ïBatelis. (Greuth) GIL III 5057: Ba-tell Deusonis f. JtaS-avdxioq, BaS-dvaxTOi^ M. Athenae. 6,25 p.234'’: Th d’ ï'9'i'og ccvxwv {xamp;v Zxoq-óiGTÓiv) ievi. ftèv leitjavov zamp;v gsrcc BqÉvvovnbsp;ötqaxtvGagévcov ènl xo AeXq)XKOv pavxsïov Pa-laxSiv, Baamp;dvaxxog (aamp;avaxiog AG; Zeuft 20 ci. Aêavaxiogj Ss xig '^ysgcuv avxovg SicoKiGsv S7tl xovg txsqI xov quot;Igxqov xóxtovg * * a(p’ xignbsp;xal X7}v oSóv, Sx ¦^g èvÓGxrjGav, Bccamp;avctxxiavnbsp;xalovGi xal xohg anofóvovg xovg sxslvovnbsp;Baamp;ax’dxxovg sxx xal vvv nQOGayoQSVOvGiv. Batiana O., stadt der Gavarer, j. Mir-mande, dép. Bróme, arrond. Valence, canton Loriol. TP.’Batiana. JJPeros. 554,1: Mut.nbsp;Vacianis (Bantianis Ver.). Bav. 4, 26 p.nbsp;239, 12: Untiana. 30 Batis f., eine pflanze, meerfenchel (Gritli-mum maritimum L.). Golum. 12,7,1: Bat-tis et eius colioulum, qui milvinus pes ap-pellatur. ¦ Plin. w. 7(. 21, 86: In Italia pau-cissimas (herbas sponte nascentes) novimus, fraga, tamnum, ruscum, batim marinam,nbsp;batim hortensiam, quam aliqui asparagumnbsp;Gallicum vocant. 174: Batis quoque alvomnbsp;mollit. Inlinitur podagricis cruda et contusa. *Batoii-aca von M. Bato(n), O. in Batto- 40 naga, Brescia. Batora O. in Hispania. (Martos) GIL II 1677: Ordo Batores(is). Batro cogn. (Gïlli) GILIH 5235: Batro Celeian(orura). Batrus M. (Bordeaux) Juïlian n. 213: Batrus Coni (filius oder Batrusconi?). Batsala O. in pago Atrebatense. Pard. dipl. n. 392, t. 2 p. 183 (a. 680): Batsalanbsp;cum ecclesia et omnibus appendiciis. 50 Batsio. (Alt-Ofen) EL 2 p.370 n.amp;33 ad CILÏH 3437:1. o. m. Batsio Gv//i fil.v. s.[l.] m. *-l)atta m. ?L-stamm, ¦viUeicltt in an-da-bata für *ando-batta (Stokes), Buttu-batta hei Naevius? Vgl. batu-. [Batavó-duro-n — Baudi-o(n)] |
Battaces M. (102 a. Ghr.). Polyb. 21,37 (22, 20), 5: Haqayivovxax Palkox naqa AxxL-Sog xal Baxxaxov xwv sx IIsGGivovvxog IsQScavnbsp;xrig firiXQog xamp;v amp;samp;v. Liodor. fr. 36, 13, 1:nbsp;'OxL Baxxaxfjg xig ovoga rjxs, (prjGlv, ix IIsGGivovvxog xijg 0Qvyiag, isQshg VTtaQj^av xijgnbsp;(isyalxjg xamp;v amp;samp;v (ixjXQÓg. 3: O Baxxdxrjg.nbsp;cf. Plut. Mar. 17: IIsqI xovxov Ss nag xovnbsp;XQÓvov a.qgt;ixsxo xal Baxaxxjg sx IIsGGivovvxognbsp;6 xrjg (A,syélf]g /itjx^og iSQSvg.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Batt-alus M. (Astorga) GIL II 2650: C. lulius C. lib. Bat[t]alus domo Eoma. Batt-ius M. nomen. (Venosa) GIL IX 456: K. Battio Se ... . Batto(n) M. cogn. Battü F. (Pozzo zwi-schen Vicenza und Bassano) GIL V 361* ist echt (Mommsen FE 5 p. 246) — Paisnbsp;n. 611: D(is) M(anibus) Viridomaro Batto-nis f. Cluirio (nomen gentilicium, oder =nbsp;Centroni?) d(o)nio Tens. (Helenenherg) EE 20nbsp;4^. 165 n. 576: Postumia P. 1. Battu. Battus M. (Alt-Ofen) GIL III 3593: Batti Vi... i f(ilio) ann(orum), et Ees____ore ann(norum) Memoris f(iliae), h(ic) s(itis), et Sisiune nepti annicule, fecit Verbugianbsp;filia eius et sibi viva. Ba-tu- mir. bath manslaughter, ir. bat, hret. ba-z stock, w. ba-th coin, pl. ba-thau,nbsp;cf. lat. ba-tuere, ae. beadu. j/ba schlagen. ?Batusius ilf. cogn. (Ponza) GIL X so 6776: Batusius. Bauconica O. j. Oppenheim in Hessen. TP: Bonoonica. IA 355, 4: Bauconica. snbsp;Buconice. Baud-elius M. Martyrol. Hieronym. 13. k. iun.: In Galliis Baudeli martyris. Vgl.nbsp;Acta s. Baudelii martyris Nemausi, A8Snbsp;20. mai V p. *195—*196. Baudi-aca von M. Baudius, villa in pago Cenomanico, O. j. Bais. Pard; dipl. n. 300, 40nbsp;t. 2 p. 70 (a. 642): Villam Baudiacam. Baudici-aca finis. Pard. dipl. n. 586, t. 2 p. 398 (a. 745): In fine Baudiciaca. Baudigo(n) M. (Pozzuoli) GIL X 2676: Vitalis Baudigonis (f.). Baudili-acu-S von Baudilius, O. j. Bouilly, dép. Yonne, arrond. Auxerre, canton St.-Florentin. Baud-illius M. germanisch? Gr eg. Tur. im glor. mart. 77: Est apud Nemausensis 5onbsp;urbis oppido Baudillii beati martyris glorio-sum sepulchrum, . . . Baudillium martyrem. Baudi-o(n) M. (Spoleto) Orell. 3391 (un-ter Constantinus): Plorio Baudioni viro dn- |
Baud-iu-s — Bebr-inium
cenario protector! ex ordinario leg. II. Ital. Divit(ensmm). Baud-iu-s ^sigreich’ M. BaudiajF. (Bom) CIL VI 3594; D(is) M(anibus) Fl(avio)nbsp;Brittoni leg. XIIII gem. Catonia Baudianbsp;coniiix et liberi eius b. m. feoer(unt). Innbsp;O. Baudiaoa, Boudo-briga; cf. Boudios. Baudo-brïsa (= Baudi colUs, cf. *Bau-dus, Boudus, *Baudius) O.j.Buppricli, reghz. 10 Trier, Icr. Saarlouis, lag an der Bömerstraftenbsp;von Trier nach Strafiburg. IA 374,2; Bau-dobric(g)a. Merov. ms. BN 3® s., t. 8 (1890)nbsp;p. 185 M. 199: BODOVEECA FIT. Ver-scliiden von Boudobriga. Baiidrinus villa, j. Boran, Oise, arr. de Senlis, canton de Neuilly-en-Thelle. Dipt.nbsp;Pertz p. 84, 15 (a. 726): Villa sua nnnco-pante Baudrino, super fluvium Hyssera, si-tain in pago Cameliacinse. 20: Ipsa villanbsp;20 Baudrinus. 22; Ipsa villa in snprascriptonbsp;loco Baudrino in iam dicto pago Camelia-cinse. 29: lam dicta villa Baudrinus innbsp;superescripto pago Cameleacinse. Baudus M. Anth. Lat. 307 v. 4—6E.: Esse inter iuvenes cupit, vocari | Baudus,nbsp;dum misero gemat dolore | et nil pi’ovaleat.nbsp;In: Baudo-briga. Baugi-acu-S O. j. Bouliy, dép. Nièvre, arrond. Cosnes, canton St.-Amand. Con-30 stantius vita Germani 1, 3, 26 ASS 31. iul. VII nbsp;nbsp;nbsp;p. 207 F: Ad proprium habitaculumnbsp;Baugiacum. Vita Lupi 1, 3 ASS 27. ian.nbsp;H p. 777: Baugiacum villam. 4; Villa Bau-giaco. — Audi in Baugcy. Baugus M. cogn. (Bir Haddada) CIL VIII nbsp;nbsp;nbsp;8725: T . . . Baugus. Bannonia insel. PUn. n. h, 4, 94: Insulae complures sine nominibus eo situ tra-duntur, ex quibus ante Scythiam quae ap-40 pellatur Baunonia unam abesse diei cursu, in quam veris tempore fluctibus eleotrumnbsp;eiciatur, Timaeus prodidit. Bausetae in valle Maurogenica, O. j. AIont-Saint-AIichel-dc-la-Portc. Baus-o(n) M. cogn. (Klagenfurt) CIL III 4888; . .. ius Bausonis et Cotonise. (Arn-dorf) 4889; Bauso Cupiti et Eustice con-iugi viva fecit. (Arsago) V 5537: Bauso. Bauson vicaria, j. Saint-Genest-de-Beau-30 zon, Ardèchc. Bautae 0. j. Pont-Brogny, commune de Pringy, Haute-Savoie. IA 347, 11; Bautas.nbsp;s. Bo(utas?). Bautica beiname von fl. Doria Baltea |
in Oberitaïien. Bav. 4, 36p. 288, 15: Duria Bautica. Vita Ursi 1, 1 ASS 1. febr. Inbsp;p. 937 C: Circumcingitur enim (Augustanbsp;Praetoria) a duobus fluminibus, quorumnbsp;ista sunt nomina, Duria videlicet, et Baut(h)-egius. 1, 4 p. 937 F: lam vero fluvius,nbsp;quem antea Bauthegium nominavimus, quinbsp;ex Alpibus Penninis descendit, ex orientalinbsp;parte ipsam urbem circumcingit, et vali-dissimo cursu infestus tanta crevit magni- lonbsp;tudine, ut muros civitatis validissimo cursunbsp;arctaret, invaderet agros, ... Bauvi-acu-S O. j. Bovée, dép. Meuse, arroml. Commercy, canton Void. Bauxare 0. j. Bozen in Tyrol. CTh. 6, 30, 3 (a. 379): Bauxare. [Paid. h. Lang. 5, 36 (ad a. 680): Qui Bauzanum et reli-qua castella regebat.] *lbayacca nach StoTces in w. buwch, brei buoc’b Oder bioc’b, corn, bücb, bugb.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Bavacum s. Bagacon. Bavartensis vallis, j. Le Vabartès, portion de la vaïlée supérieure de la Garonne. Bayina. Martyriwm s. Porcarii 6 ASS 12. aug. II p. 738 F: Bavinarum, id estnbsp;avium maritimarum innumerabilis multitude. Bax-era fl. Vita Tygris (echt?) 12 ASS 25. iun. V p. lóL: Flumen, quod diciturnbsp;Baxera, qui intrat in Isaram flumen.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Baxi-acu-S vicaria, O. j. Bassy, Saóne-et-Loire. Baxo(n) M. Buricius epist. 2,20,6: Pro Baxone. F. (Mollina) GIL II 2060: Postu-mia M(arci) f(ilia) Aciliana Baxo. Baxsantiiios. (Lezoux) BSAF 1883 p. 209. Bazas s. Vasatas. Bdora s. BoSsQia. -be verbal-endimg in iore-be. nbsp;nbsp;nbsp;40 Bead . ... AI. cogn. (Tarragona) CIL II 4972, 20; Bead. C. Ann. Vgl. (Voorburg)nbsp;Sch. 762; Beada[t]e. ’Bealcost 0. (Bom) CIL VI 2772: Na-t(us) vico Blialcost reg(ione) Pautaliense. BeBérixoq (Ilesych.) venctiscli, Bebii montes s. Bibii. Beboriia O. j. Borre, Pas-de-Calais. bebra. Veget.r.mü. 1,20: Barbar! autemnbsp;scutati pedites bis praecipue utuntur, quas 50nbsp;bebras vocant et binas etiam ac ternas innbsp;proeliis portant. Bebriacum s. Betriacum. Bebr-inium ZU *bebro-s, in pago ïaruan- [Baud-iu-s — Bebr-inium] |
*Bebr-isa — Eedacicj
bëcco-S m, schnabcl, prov. bec-s schnabel, it. bgcco, bresc. bgch, parmes. b§ccb, cat.
becb, nbsp;nbsp;nbsp;gael. (aucli nidersckottisch) beio f., bret,nbsp;bék, béc, bég (^pl. bégou) m. rostrum, facies,nbsp;bach croc, franz. bec, ahd. piebu, ae. bè'cca,nbsp;ndl. bek. Vgl. prov. beca halten, pïc, it. picconbsp;m. rostrum, cuspis. M. cogn, (ir. Becc, Beg).nbsp;Suet. Vitell. 18 (a. 70 p. Chr.): Ab Antonionbsp;Primo adversarum partium duce oppressusnbsp;est, cui Tolosae nato cognomen in pueritia lonbsp;Becco (dat.) iuerat: id valet gallinacei rostrum (schnabel eines hünerhans). (Ruffieux,nbsp;Ain, Savoie) GIL XII 2514: Num. Aug.nbsp;deo Apollini Beccus ex voto. Trad. Wiz.nbsp;232 (a, 713): Signum Bertigario, sibi Beccus.
*bêcco-S oder *biccos adi. klein, air.
becc, nbsp;nbsp;nbsp;bec klein, wenig, gering, nir. gael. beag,nbsp;gael. beic, le. bacb. Bavon atgeleitet *bicc-ano-s, armor, bieb-an, mbret. biban klein,nbsp;beban, bec’han, bret. bic’ban, biban, bian 20nbsp;klein, tvenig, cy. by(i)cban (cf. beeban), corn.nbsp;beeban, biban, beban, bian, bean. In fl.nbsp;*Dïvo-becca kleine Bwy, *mori biocanon marenbsp;parvum, j. Ilorbilian, M. *Penno-beccusnbsp;capite parvus? in O. *Penno-becci-acum,nbsp;Pembeciacum.
beccum, -beccus bach, in fl, Eoto-bee-ous, früher Eota in Gallien, O. Milebeccus.
Becillum Rav. s. Brixellum.
BecnaP.cogw. (Ebersdorf) CJDIII4597: 30 Domisi Aionis an(norum) LX [b(io)] s(itus)nbsp;e(st) et Becna coiux viva. P(arentibus) fi-(lii) p(osuerunt).
Bectenus AI. Bard. dipt, w. 241, Z. 1 ji. 228 (a. 627): Signum Becteno.
Bec-uro 31. fig. (Paris) BE 1882 p. 114: BIICVEO.
Beda M. F. germanisch,
-beda in brittan. göttin Eicagam-beda CIL VII 1072?nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40
Beda vicus, O., j. Bitburg, preuss. Rliein-provinz, regbz. Trier. TP: Beda vicus. IA 372, 4: Beda vicus. Rav. 4, 26 p. 238, 1:nbsp;Bidana. (Feldflur Burbet nördlieh von Bitburg) WKXO (1891) sp. 103—104 (a. 245):
A vikan[is B]edensibu[s]. — Bedeiisis. Pertz dipl. p. 93, 40. 94, 39 (a. 706): Innbsp;pago Bedensi. ( Über den pagus s. Longnon,nbsp;Atlas p. 113; über B. pagus in civitatenbsp;Leucorum p. 117.) p. 96, 44 (a. 715—716?); .wnbsp;Gastro Bedense. Pard. dipt. n. 540, t, 2nbsp;p. 349, a. 726: In pago Bedensi.
Bedaciq. (3Iedinaceli in Spanien, prov. Soria) EE 2 p. 243 n. 321: Valerius Be-
nense, O- Pctyd. di^)ï. n. 528, t. 2 j). 340 (a. 723): Bebrinio, super fiuvio Quantia.
*Bei)r-isa in O. u. fl. Bïbis (fram. Bi-hiche) bei Busendorf in Detdsch-Lofhringcn, lef cis Bolchen.
Betor-onna 1) fl. j. la Brevenne, dép. du Bhónc, nbfl. der Azergue. Vita Domitiani 1,
6 ASS 1. iuï. I p. 50-D; Igitur ciroumcirca illos perscrutantes locellos, fontes repereruntnbsp;10 irriguos; inter quos unum invenientes maximum, Bebronnae indiderunt nomen; undenbsp;usque in bodiernum diem Bebi'onnensis di-citur ille locellus. — Bavon Bebron-icanbsp;oder Bevronica vallis. — 2) o. j. nion.nbsp;Saint-Rambert, Am. Acta Ragneberü 5 ASSnbsp;13. iun. II p. 695 F: Ad quemdam locumnbsp;Bebronne vocabulo.
BebropiciXS enttveder aus *Bebro-baccus verderbt, oder Bebr-op-io-us aus *Bebr(av)-20 ic-us; fl. in pago Vonginsi, j. Ie ruisseau denbsp;Livry. Bard. dipt. n. 492, t. 2 p. 300 (a.nbsp;676 oder 715): Crisciaco super fluviolo Be-broprico (lis Bebropico).
*bêbro-s nacJi d’Arbois de JubainvUle 'biber, castor’, gael. beabhar, acorn, beternbsp;(oder aMsae.beofor?), Zat. fiber, beberPnsemw.nbsp;5, 14, scJiol. luvenal. 12, 34, rom. bïbër, frz.nbsp;bevere j. bièvre, germ, bebru-, bibru-, tvesteur.nbsp;bhebbro-s, lest. bebru. Ut. bebru-s tmtZbèbru-s,nbsp;30 preuss. bebru-s, zd. bawri, ai. babhrü-s, idg.nbsp;*bbe-bhrii-s, ni. bïber, eigentl. braun (I'iclc);nbsp;in Bebr-onna, Bibr-acte, Bibr-ax, Bibr-oci;nbsp;cf. bibro-.
?bec in Babbec? Esectbeena? Pabecus?
Bec .. ali . . cogn. (York) CIL VII1336, 137: Büc.ali (Beg.ali? Ilübner').
Becca M. eines cinaeden, von der gesicMs-bildung. Anth. Lat. 321, 3. 5 JZ.
becci- s. baoci.
40 Becci-aco vicus, rom gentile *Beccius (difi vom cogn. Beccus), O. j. dorf Bessay,nbsp;dép). Vendee, arronrl. de la Rochc-sur-Yon,nbsp;canton de Mareuil. G-reg. Tur. in glor. mart.nbsp;1,89: Vicus est in Arbatilico, nomine Bec-ciaco.
Becco(n) 31. cogn. (Pallanza) CIIj V 6644: Vecco Mocconis f(ilius). (Toulouse)nbsp;XII 5381: Deo Silvan(o) Dom(estico) Beoconbsp;V. s. 1. m. Greg. Tur. de virt. luliani 16:nbsp;m Becconis oomitis . . . Becconem . . . Becconinbsp;. . . Becco.
*BGCC01li-Scn-in von M. Becconius (su Beccus), O. j. Becquigny, dép. Aisne, arrond.nbsp;St.-Quentin, canton Roliain.
[*Bebr-i8a — Bedaoiq]
-ocr page 197-Bed-aio-ii
Beisiris
daciq(uni) [genfilifafis nO'iHen\ Candidus. Vgl. Valeria Venniqum. Bed-aio-u vicus in Noricum, röm. station zwischen Salzburg und Innsbruck, 0. j. CJiie-ming bei Seeon, in der nahe des heutigen Sce-bruck, am Chiepisee. Ptol. 2, 13, 3: Béêa-'Aov (Muller list Bsêdïov), TP: Bedaio. IAnbsp;236, 1. 257, 1. 258, 7: Bidaio. Bed-aio-S nach Stokes zu ir. Bede, abret. 10 Bedoe Bidoe, piet. Béde. Local-G. in Noricum verert, am 15. mai? Nach im fürte der O. Bedaion seinen namen, oder umgekert dernbsp;gott nach dem orte: ^der gott von Bedaion’.nbsp;(Chieming in Oberbaiern, bezirksamt Traun-stein) GIL III 5572 (a. 337p. Chr.): Bedaionbsp;Aug(usto) sacr(um), Alo'unar(um?) Setoniusnbsp;Maximianus et Fir(mius oder -minius) Fir-minianus Ilvir(i) Perpetuo et Cornel, cos.nbsp;(Stöttham, bezirksamt Trawnstein) 5575 (a. 20 326): In li(oiiorem) d(onms) d(ivinae). I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Arub(iano) et sanctonbsp;Bed(aio) Vind(ius) Verus... ex voto pos(uit)nbsp;id(ibus) Mais. (Pidcnliart bei Seeon) 5580nbsp;(a. 219): I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Arubianonbsp;et Bedaio sancto ... idib(us) Mais. (Seeon beinbsp;Salzburg) 5581 (a. 319): Bedaio Aug(risto)nbsp;et Alounis sacr(um). C. Catins Secundianusnbsp;Ilvir inip(eratore) Antoiiin(o) II. et Sacer-dote co(n)s(ulibus). (In Chieming 9. merz so 1882 gefunden) Münchener Sitzungsberichte 1883, philos.-phüol.-histor. Cl. heft 2 s. 211nbsp;(a. 309): Bedaio Aug(usto). (In Chiemingnbsp;am 17. april 1883 gefunden) ebd. s. 214 (a.nbsp;325): Bedaio Aug(usto) sacr(um) Alon(is)nbsp;L. Cassius Lucullns et C. Vind(ius) Con-stans Ilviri (von Bedaium) Tusco et ? con-sulibus. Bed-arus M. (Thorda) CIL III 917: Bedarus. 40 Bed-asius M. Bed-asia F. nomen. (Brescia) CIL V 4396: Bedasiae Q. f. lustae. (Cles, Val di Non, a. 103) 5067: Bedasius...nbsp;Ai Marani bei Ala) Pais n. 664: Dian® Be-das(ius) Primus. Bedata O. j. Saint-Marcellin, commune de Bognes, Bouches-du-Bhóne. Bedenense ministerium, j. Bédène oder Viadène im canton de Saint-Amand-des-Cots,nbsp;Aveyron. 60 Bedern-ilca villa, O. Pard. dipl. n. 47 5, t. 2 p. 282, a. 709: In villa, quae vocaturnbsp;Bedernaca, sitam in pago Virdonense. Bedesia J’. C0.9W. (Montelione) CIL X 88: Suallia Q. f. Bedesia. |
Bed -esis fl., j. lionco, italisch; aber cf. Atesis, Tamesis? Bedicco vico. Merow. münze. Bed-iscum O. j. Bais, dép. und arrond. Mayenne. Bedo M. cogn. (Toledo) CIL II 3074: Bedo Canbaricum. -bedonla in O. Canti-bedonia. Bedonia fl. j. la Boulogne. Be(fo§ schleier? Edicti Liocletiuni fragm. lo Alegalopolit.: Bsdol NtoQixog xalhGzog rjroinbsp;^7]Xov . . .Bsdog PaXhxog. Bedri-SCUni s. Betriacum. Bedunia O. in Spanien, asturische skult. Ptol. 2, 6, 30: Bsdovvrjaleav Bsöovvla. IAnbsp;439, 7: Bedunia. (Penedva de Castro) CILnbsp;II 2788: Coemea. B//etunia Ci[]|i f. Vgl.nbsp;Betouna. Bedunus M. (Braganga) CIL II 2507: Flavio Beduno. cf. Betouna, Betunia. 20nbsp;Bedus fl., j. Le Bied, nbfl. des Loing.nbsp;Beennate vicaria, j. Beynat, dép. Corrèze,nbsp;arrond. Brive. Begaro s. Bigerriones. Begeeto(n) AI. (Tabajd) CIL III 3372: Bassa Begeetonis [f.] coniugi. Begekata. Merow. mz. liN 1852 p. 244: BEGEKATA oder BEGERATA (Bigom-tana civitas)? Begerri s. Bigeniones. nbsp;nbsp;nbsp;so Begesse O. in Brittanien, j. Barhül. Bav. 5, 31 p. 435, 6. Begia M. Kemble n. 69 (a. 718): Servo dei, quem vocant Begia. Oder germanisch,nbsp;ivie F. Beia für Begia aus Bagia (prundf.nbsp;Bagjan)? Begiloc s. Beiloc. Begonium ministerium, j. Begon, com-nvme de la Selve (Aveyron). Begorra s. Bigerriones. nbsp;nbsp;nbsp;40 BegOSUlil vicaria, j. Bégot-le-Bas, commune de Saint-Pons, und Bégot-le-Haut, commune de Biols (Hérault). Begu (sanctimonialis femina). Baeda h. e. 4, 23. Beiloc ilf. BBC 3, 3 p. 110 Jaffé (c. a. 732—742): Beiloc (Begiloc C). Beisiris(sis?) pyrenae. G., warscheinlich Iberisch, Luchaire. y siri, bask, zuri weifl.nbsp;(I)orf Cadéac-les-Bains, dans la vallée 50nbsp;d’Aure, im land der Bigerriones, Hautes-Py-rénées) BA n. s. 16 (1867) p. 371 = BEnbsp;2 p. 184: I(ovi) o(ptimo) m(aximo) Beisi- fBed-aio-n — Beisiris] |
Bel — Belat-ullus
rissi M. Val. Potens v. s. 1. m. Bie inschrift ist vcrdcichtig. cf. Baeserte (deo). Bël M. zu air. mir. bél m. lippe, mn/nct, pl. n. beóil, w. gwefl =*vo-bel, nach Stokesnbsp;*beslo-, *ghveslo- zu gr. %üXoz‘i YitaKeïlacinbsp;1 ASS 1. mai lp. 104 E: Eugenius cogno-mento Bêl, Kellaci filius. Bel-ad V. (ceivitas) in den Alpes Cot-tiae. (Bogen von Susa, a. u. 745/6) CIL V 10 7231: Belacorum. Bamit zusammenzustellennbsp;Velacus, Velaco, Velagostes, Velagostius,nbsp;Velacostai, Ve(Vi)lagenms, Velagenus, Vela-cena, Velagia. Bel-ad-iu-S M. (Boulogne-sur-mer, Pas-de-Galais) Vaillant n. ld: Beladius Talani f(ilius) Paim(onius). Beladonnis? G., hcimmie des Alars. (NaJie dem hause la Tour d’Aigues, hei Aix-cn-Provence, Bouclies-du-Bhónc) CIL XIInbsp;20 503; Marti Beladonni (dativ), T. Pl(avius)nbsp;lustus ex iussu. Belat portus, j. Ie port de Belatto auf der französisch-spanischen grenze. Belata F.cogn. (Alailand) GIL V 6000: Belatae. bel-atll- nach Siegfried und Stokes infi-nitiv-aUeitung auf -atu- von y hel *gvel [in ir. épil er stirht, ir. epeltu interitus, gen.nbsp;epelten; atballat sie sfecamp;m, at-bela er sterhe],nbsp;io germ, qual (ahd. qnellan, as. quelljan, ae.nbsp;cwellan), Ut. gel. cf. belo-. In: Belatu-cadros,nbsp;*Belatu-duntim, Bel(l)atulliis Belatulla, Be-latu-mara. Belatu - cadro - S brettan. heiname des kriegsgottes, nach Bhgs ^ schön in der zerstö-rung, schön wann er tötet’. (Whelp casttenbsp;hei Kirkhy There in Westmoreland) CILYllnbsp;294: Deo Belatucadro lib(ens) votum fecitnbsp;. . iolus. (Brougham Castte, Westmoreland)nbsp;40 2 9 5 = EE 7 p. 306 n. 953: Deo Blatu-cairo Audagus v. s. p. s. s. (Plumptomvallnbsp;hei Penrith in Cumberland) CIL VII 314:nbsp;Deo sanoto Bel[a]tuca[dro] aram. 318:nbsp;Deo Marti Belatucadro et numinib(us) Au-g(ustorum) lulius Augustalis actor lul(ii)nbsp;Lupi praef(ecti). (Kirkhride, Cumberland)nbsp;333: Deo Belatucadro Petsius M. solvit votum 1. m. (Old-Carlisle) 337: Deo sanctonbsp;Belatucadro Aurelius Diatua (?) ara(m) exnbsp;50 voto posuit l(ibens) m(erito). EE 3 ji. 128nbsp;n. 92: Deo Belatucadro sancto Aur(elius)nbsp;Tasulus vet(eranus) v. s. 1. [m.]. CIL VIInbsp;349 = EE 7 p. 307 n. 965; Deo Belvtvca-d[ro]. (Ellenhorough bei Maryport) CIL VII [Bël — Belat-ullus] |
369: Belatucadro lul. Civilis opt(io) v. s. 1. m. (Carvoran) 745: Do Belatucadro votu s(olu-tum). EETp.d2Q «.1053: Deo [BJaliticauronbsp;votu(m). CIL VII 746: Do Marti Belatu-cairo. (Castlesteads) 873: Deo Belatucadronbsp;ar. Minerv[alis?]. (Scalby-castte) 874: Deonbsp;s(ancto) BeIatuca[d]ro Audo . . [Pajullinusnbsp;V. s. (Castlesteads) 885: D(eo) Marti [Be-la]tuca[dro]? Paco[ni]us Saturn[inu]s [prae-f]eet[us] posuit. (Burgh-by-Sands) 934: lonbsp;Deo Belatuca[dro]. 935; Deo Belatucadronbsp;Antr(onius) Auf(idianus) posuit aram pronbsp;se et suis. EE 7 p. 332 n. 1084; Martinbsp;Belatucad(ro) sa(n)ot(um). (Netherby) CILnbsp;VII 957; Deo Marti Belatucadro [A]ur(e-lius) [M]ca[n]or v(otum) s(olvit) l(ibens)nbsp;l(aetus) m(erito). (Brougham-CastleinWest-moreland) EE 3 p. 125 n. 84; Deo Belatu-oadro Baculo pro suo et suis v(otum) l(i-bens) s(olvit). «. 85 = Hiibner, Bomische 20nbsp;Herr schaft in Westeuropa s. 62: Deo Belatu-oadro Amuro, Sivitus Tingso ex cuneumnbsp;[Er]is[iorum Gerjmanorum. Unecht ist dienbsp;inschrift EE 7 p.dbS «.1186: I(ovi) o(pti-mo) m(aximo Tarami Belatucabro Moguntonbsp;Mouno deabus Matribus deae Suriae For-tunae ceterisq(ue) Britannorum dis dea-busq(ue) C. Verius Fortis trib. cob. I. Ael.nbsp;Britonn. vs. *Belatii-dnnum = i?e?atiarii;. 0. l) Ba- 30 lado(n). Vita Bomnoli 2, 11 ASS 16. mainbsp;III p. 609 B: In villa nostra, quam Bala-donem vocant. 2) j. Ballon, dép. de lanbsp;Sarthe, arrond. Le Alans. Merow. mz. BNnbsp;3® s., t. 8 (1890) p. 181 n. 165: BALA-TONNO. M. 166; BALATONNO. w. 167;nbsp;BALLATETONE. Belatull-ius II. (Trion) Allmer et Biss, n. 390 t. 3 p. 389: Belatullius Victor etnbsp;Pousonia Gra[ta(?)J.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Belat-ullus M. Belat-ulla F. cogn. (Bei Toltschach in Kdrnten) CIL III 4949:nbsp;Belatullse Duni f. (Jetzt in Graz) 5698:nbsp;Belatullo Biraconis f(ilius) an. LXX. et Ate-gnatae Malsonis f. con. an. LX et Vergaionbsp;f. an. XXXX et Livimae 1'. an. XXX etnbsp;Claudiae Banonae an. VIII b. f. c. (Western-dorf) 6010,189: Belatullus. (Como)N5273:nbsp;Belatullae Calventi f. uxori. (Genf) XIInbsp;2627; Terentia Belatulla. (Langres) BA H^s., ,50nbsp;1.16 (1890) j). 52: Belatulla coniux et Mos-sianus. (Tarquimpol beiBieuze, Lothringen)nbsp;BE 5 (1885) p. 50 = BSAF 1887 i?.175nbsp;= WZ 1887 s. 287: Maiusi Blandi 111. Ma- |
Belatïi-marii
Bël-ëno-s
riani fil. Beiatulla (lis Belatullae) ux(oris) Beiatulla (lis Beiatulla) posuit. (Gastel, a.nbsp;236 p. Chr.) OIR 1336: Titius Belatullus.nbsp;(Homburg) BE 1885 p. 212 == WK 4 sp.nbsp;107: Belatullus. (Worms) fig.: R(amp; B)ela-tullus. (j. in Mainz) Becker n. 82 undnbsp;p. 102 nr. 26. 27: Belatulus f(ecit) und aufnbsp;stempeln aus MiUenberg usw. (Bei Vidy)nbsp;GIL XIII 5025: In honorem d[onius dito vinae] deo Apollinis Ca.....Belatul[l]i coniux [pro salute . . . .]nis viri sui v. s. m. nbsp;nbsp;nbsp;[1.]. (Limbach) 1773: Belatulle uxori.nbsp;Belatu-mara naA Ernault ^grande xmr la destruction’, E. (Trostberg, bczirksamt TrauMstein in, Oberbaiern) GIL III 5589:nbsp;L. Bellicio L. f. Quartioni decurioni luva-vensium Ilviro iuris dicundi, vixit an. LVIIInbsp;Sapliae Belatumarae coniugi an. LXII. Bel-licius Seccio et Bellicius Achilles cum con-20 iugibus ex testamento faciendum curaverunt.nbsp;Belaunum = *Belavanum, O. j. Bclan-sur-Ource, dép. Cóte-d’Or, arrond. Montigny.nbsp;Belbili s. Bilbilis. Belbocanensis s. Bellovacensis. Belca O. j. Beauche, commune de Bam-pierre-en-Burly, Loiret. TB. IA 367, 5. Belca fl. j. Ie Bec. Belcae wol — Volcae Arecomici. Auson. ord. urb. nob. 115: Usque in Teutosagos (lisnbsp;30 Tectosagos) paganaque nomina Belcas (bel-cos Raris. 8500). Belcae Y. MelaS, 5, 36: Scythici populi incolunt, fere omnes et in unum Belcaenbsp;adpellati. 6, 57: Thyle Belcarum (Kapp;nbsp;belgarum cod. Vatic. 4929) litori adpositanbsp;est, Grais et nostris celebrata carminibus. Belclia==*Bel-ich-a cf. Belca, fl. inpago Autissioderinsi, j. la Beauche. Bard. dipl. n. nbsp;nbsp;nbsp;363, t. 2 p. 152, a. 670: Super fluvionbsp;40 Belchae . . . Super fluviolo Beloha. p. 153: Super fluvio Belchae (zweimal). Belci-aco O. j. Beaucé, dép. Ille-et-Vilaine, arrond. umd canton Eougères. Merow. mz. RN 1863 p. 347: BELCIACO.nbsp;RN 3® s., t. 8 (1890) p. 182 n. 175:nbsp;BEJ ¦ CIACO B LEVDOMIEO. Belcinaca insula, j. Belsignac. Vita Con-dedi 1 A8S 21. oct. IX p. 355 A.- In insu-lam vocabulo Belcinacam, vicinam fisco Are 60 lano, quae undique ambiebatur fluvio Se-quanae. — Belcionaca insula. Vita Au-doeni 17, 44 p. 58, 17 Sauv. = Anal. Boll.nbsp;5, 122: Insulam, cui est Belcionaca voca-bulum. |
. BeldevacilS s. Bellovaci. Belea . . . (EUenborough) GILYll 1336, 142. Beleaiik .... Merow. mz. RN 3® s., t, 8 p. 182 n. 176: -f BELEA/Ei//// R -j-TEO-DOVALD. Beledonii V. Steph. Byz.: BsXrjöóvwc, s'amp;vog tcccq’ mxsava. HaQ^EVtog sv AijXionbsp;’ovó’ Ènl ttjXlOtcov axQa BsXrjöovécov’. Beleia O. der Edetani in Spanien. Btol. lo 2, 6, 62: BêXsia (BsXXta X). IA 454, 8:nbsp;Beleia. Rav. 4, 45nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;318, 7: Belegia. Belen-atis s. Belenos. *Beleil-ava O. in Belleneuve, dép. Góte-d’Or; Béllenot sous Bouïlly, dép. Cóte-d’Or, arrond. Beaune; Balemd, dép. de l’Aube. Belendi V. in Aquitanica, im arrondiss. Bamiers, dép. Ariège, iberisch? Blin. n. Ji, 4, 108: Belendi. Vgl. cod. Sangall. 238 p. 25: Belenni tetri (=mlain?).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 (tskév-io-v pflanze, vïlleicht Balanites Ac-gyptiaea Delïl. Bseudo-Aristotél. plant. 7 p. 821, 32 B: BeXéviov, xb êtiXrjxrjgamp;ösg rb ys-vófievov iv tij HEQaïói, fisraqgt;vrcv6gsvov èvnbsp;xy Aiyvnxm y iv xrj HuXcuGxlvy yCvexca ^Qa-aigov. BeXév-io-qpriester des Belenos? (Aquileja) GIL V 735 u. add. p. 1024 = Kaibel-Le-bègue 2311: Apthoneto fratri Theodoro filionbsp;Achillaeus pater BsXsvi, (vocativ).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Beleniiis ableitimg vom gottnamen Bele-nus, auch Bellenius geschriben (unter einflup von bellum), M. Belenia F. (Hr. Zanfour)nbsp;GIL VIII 1799: Belenia Pabia. 4695: Q.nbsp;Bellenius Secundus Pius. (Saintes) RA 12, 1 (1855) jp. 363: D(is) M(anibus) lul. Belenia® M. ïerenti C. Marian, .fil. s. Bi[l]-lenius. In: Belniacus. Beleno castro von G. Belenos, O. j. Ghd-teaubelin bei stadt Salins, oder bei Bordeaux. 40 Merow. n(z.: BELENO CAS(tro). BEChnbsp;t. 26 p. 452. 6® s., 3, 110: BELENO Rnbsp;CASTEO. RN 3® s., t. 8 (1890) p. 182 n.nbsp;177: B6LGNO FUT R ///l/ljl foODOLINOnbsp;OlONI///. cf. Belna-villa. Bël-ëiio-s rmch d’Arbois de Jubainville ’brillant, resplendissant, ardent’, 7. ]/g^'iielenbsp;heil sein, glühen, ai. gval brennen, gvalana-snbsp;ardens, splendens, ignis aus *^ëlëno-s; dannnbsp;BelinOS, 1) G., dem Apollo verglichen. Ter- 60nbsp;tuil. apol. c. 24: Unicuique etiam provinciae etnbsp;civitati suus deus est, ut Syriae Astartes,nbsp;ut Arabiae Dusares, ut Noricis Belenus, utnbsp;Africae Caelestis, ut Mauritaniae reguli sui. [Belatu-maru — Bël-ënO'S] |
371
Bël-ëno-s
372
Ad naüoncs 2, 8: Belenum Noricvim. Ile-rodian. 8,3,8: Kal nbsp;nbsp;nbsp;öé xtvsi; èöidovro, oij dij Tov iTtiyatQiov (der Aguilejer) •Osov viKXjv vTtiG'jiyovjiivov. BïXevov (BéXsv cod.nbsp;Venei.) ós xalovei rovrov, as^oval rs vnsQ-(pvaq, 'AnókXcova slvat, samp;slovzsg. ov xai rrjvnbsp;sixóva slsj/óv tiveg ramp;v Ma^ifilvov Otgaria-tögt;v cpavijvai Ttokkaxig iv asqi 'bneq zfjg nó-ksfog jzayojisvrjv. 9: quot;Otzsq size aktjamp;wg sqpav-10 zaGamp;tj rialv, v.al (^iTtkaGamp;rj oder sipsvGamp;t]nbsp;llcnverden'y jSovkoizévoig firj aaxfjjiorsïv zo-Govzov GzQazov nqbg ó^lov órjjiozav jtolvnbsp;ikdzzova jirj avziGióvza, óoxsïv ós 'imó amp;savnbsp;allo: fifj vTz’ avamp;gcüTtav vsvixTjOamp;ai, sIksïvnbsp;ovx s^a. Capitolm. Maxmüni duo c. 22, 1;nbsp;Cum igitur frustra obsideret Aquileiam Ma-ximinus, legates in eandeni urbem misit.nbsp;Quibus populus paene consenserat, nisi Meno-filius cum collega restitisset dicens, etiamnbsp;20 deum Belenum per liaruspices respondisse,nbsp;Maximinum esse vinceiidum. 2: Unde etiamnbsp;postea Maximiniani milites iactasse dicun-tur, Apollinem contra se pugnasse debere,nbsp;nee illam Maximi aut senatus sed deorumnbsp;fuisse victoriam. Auson. (der nach 2Io-mm-sen zu CIL V p. 84 den namen B. nur ausnbsp;gelerter spïlerei für Apollo gebrauchi) prof.nbsp;5, 7—14; Tu Baiocassi stii-pe druidarumnbsp;satus, I si fama non fallit fidem, | Beleninbsp;30 (gen.) sacratum ducis e templo genus | etnbsp;inde vobis nomina; [ tibi Paterae; sic mini-stros nuncupant j Apollinares mystici: | fratrinbsp;patrique nomen a Pboebo datum | natoquenbsp;de Delpbis tuo. 11, 22—25; Nee reticebonbsp;senem | nomine Phoebicium, | qui Beleninbsp;aedituus | nil opis inde tulit. Inschriften:nbsp;(bei Klagenfurt) CIL III 4774: Belino Aug.nbsp;sac. (Aquileja) V 732 (a. 286 — 305):nbsp;[Apollini] Beleno [imperator] es Caesares [C.nbsp;40 Aur. Val. Dijocletianus et [M. Aur. Val.nbsp;MJaximianus [p. f. invicjti Augg. dedicave-rant. \cf. n. 803: Deo Soli Diocletianus etnbsp;Maximianus invicti Augg.J 733: ... Bë-l(8no) voti solvere lib(entes). 734: Belinonbsp;Augus(to) L. Annius Pidelis. 736: C. Aqui-leiensis Diadumenus B(eleno) v(otum) s(ol-vit). (Beligna hei Aquileja) 737: Apollininbsp;Beleno C. Aquileiens(is) Felix quod vilic(us)nbsp;summarum [vovit, libertns posuit]. 738:nbsp;50 Belino Aug(usto) sacrum voto suscepto pronbsp;A. Aquillio C. f. Pom. Valente IllI. v. i. d.nbsp;desig. Phoebus lib. v. s. 1. m. 739: Belenonbsp;V. s. 1. a. p. c. . . -nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;740; Belino Sex. Cae- sernius Paustus Illlllvir v. s. 1. in. (Aqui- [Bël-ëno-s] |
leja) 741: Apollini Beleno Aug(usto) Tib. Cl. Aristio et Cornelia Eutyc[hi]an. coniunx cum filis Claud. Constante Feroefijano Eu-t[y]ohiane [AJristione ex voto posuer(unt)nbsp;signum Cupidinis. L(oous) d(atus) d(ecreto)nbsp;d(ecurionum). (Beligna) 742: Beleno Au-g(usto) sacr(um). L. Cornelius L. lil. Veil.nbsp;Secundinus Aquil. evoc. Aug. n. quod innbsp;urb. donum vov. Aquil. perlatum libens posuit. L. d. d. d. (Aquileja) 743; M. Hosti- lonbsp;lius Auctus Illlllvir B(eleno) d. s. (Beligna) 744: Belen(o) Aug(usto), in memo-r(iam) lulior(um) Marcell(i) et Marcellse etnbsp;in honorem luliarum Charites et Marcellaenbsp;filia(rum) et Lieinfi) Macron(is) iunior(is)nbsp;nepotis C. lul(ius) Agathopus Illlllvirnbsp;Aquil. L. d. d. d. (Aquileja) 745: Belinonbsp;Aug(usto) sacr(um). L. lunius Successus v.nbsp;s. 1. m. domu Altinas. (Beligna) 746: Beleno Mansuetius Verus Laur. Lau. et Vi- 20nbsp;biania lantulla v. s. (Aquileja) 747 — Fer-rero n. 35: T. Marius Aptus Vercellen(sis)nbsp;et Asiaticus Ma[ri (servus)] Beleno v(otum)nbsp;s(olverunt) l(ibentes) a(nimo) p(...) c(...).nbsp;(Insel Corgle) CIL V 748: Apollini Belenonbsp;Aug(usto) sac(ruin). C. Petilius Venustusnbsp;trib. praetorian, v. s. (Aquileja) 749: Apollini Beleno Aug. in honorem C. Petti C. f.nbsp;Pal. Philtati eq. p. praef. aed. pot. praef.nbsp;et patroni collegiorum fabr. et cent. Dio- 3onbsp;des lib. donum dedit. L. d. d. d. (Belvedere) 750; P. Trosius C. f. Cinna B. s.nbsp;(Insel Barbanza) 751; Belino sacr(um). L.nbsp;Vettonius L. 1. Secundus Illlllvir. (Beligna)nbsp;752: Beleno Aug. T.Vlbius Abascantus IlIIlïnbsp;vir. Aquil. dónum ded(it). (Belvedere) 753;nbsp;Apollini Beleno Aug. C.Volusius . . . (Aquileja) 754 add.: Fonti Bel(eni). (Monistero)nbsp;755: Fonti Bel(eni) sacr(um). T. Kaniusnbsp;lanuarius [v.] s. 1. m. [cf. (zwischen Mona- 40nbsp;stero und Terzo) 8250: Fontib(us) Aug. He-raola pos.] (Zuglio) 1829; Aedem Belininbsp;[su]a pecunia refecere et [olu]pea inauratanbsp;in fastigio V et signa duo dedere. (Concordia) 1866; M. Pore(ius) Tertius Bel(eno)nbsp;Augus(talis) Concord(iae). (Altino) 2143: L. Aquilius Narcissus Aug(ustalis) Bel. v. s. (Venedig) 2144: Belino Aug. v. s. Q. He-rennius Paulli lib. Polybius Augustalis.nbsp;2145: C. Lucretius C- f- Papiria Eufus B(e- 5onbsp;leno) V. s. 1. m. 2146: B[e]l[e]no Aug(usto)nbsp;Na[e]vius P[hile]tus. (Aquileja) 8212:nbsp;[Apo]llin(i) Belen(o) . . [A]quileiensis/'//tusnbsp;Illlllvir [Aquile]iae coactor [arge]ntarius |
I5ël-ërio-ii — Belgae
37G
Belgae
incolant, sese cum his coniuiixisse, tantuin-que esse eorum omnium furorem, ut ne Su-essiones quidem, fratres consanguineosque suos, qui eodem iure et isdem legibus utan-tur, unum imperium unumque magistratumnbsp;cum ipsis habeant, deterrere potuerint, quinnbsp;cum bis consentirent. 2, 4, 1—2: Sic rep-periebat (Caesar): plerosque Belgas esse or-tos ab Germanis (tiach d’ArJ)ois de Jubain-10 ville ini geograpliisclien, nicht im ethnographi-schen sinne, wie 6,32,1: Segni Condrusiquenbsp;ex gente et numero Germanorum) Ebenum-que antiquitus (sacc. 3 a. Chr.) traductosnbsp;propter loci fertilitatem ibi consedisse, Gal-losque, qui ea loca incolerent, expulisse, so-losque esse, qui patrum nostrorum memorianbsp;omni Gallia vexata Teutonos Cimbrosquenbsp;intra fines suos ingredi prohibuerint. (Baminbsp;vgl. Tac. G. 2: Quoniam qui primi Ehenumnbsp;20 transgressi Gallos expulerint, ac nunc Tun-gri, tune German! vocati sint.) Caes. h. G.nbsp;2, 4, 4: Quantam quisque multitudinem innbsp;communi Belgarum concilio ad id bellumnbsp;pollicitus sit. 5,4: Omnis Belgarum copiasnbsp;in unum locum coactas. 6, 1: Belgae op-pugnare coeperunt. 2: Gallorum eadem at-que Belgarum oppugnatio est baec. 14,1,Gnbsp;Post disoessum Belgarum. 6: Haeduorumnbsp;auctoritatem apud omnes Belgas amplifica-30 turum, quorum auxiliis atque opibus, siquanbsp;bella ineiderint, sustentare consuerint. 15,nbsp;1: Quod erat civitas (Bellovacorum) magnanbsp;inter Belgas auctoritate atque hominumnbsp;multitudine praestabat. 5: Esse hominesnbsp;feros magnaeque virtutis, increpitare atquenbsp;incusare reliquos Belgas, qui se populo Eo-mano dedidissent patriamque virtutem pro-iecissent. 17, 2: Ex dediticiis Belgis reli-quisque Gallis. 19, 1,®: Belgae ad Nerviosnbsp;40 detulerant. 3,7,1: Caesar pacatam Galliamnbsp;existimaret, superatis Belgis, expulsis Ger-manis, victis in Alpibus Sedunis. 11, 2:nbsp;Huic mandat, Eemos reliquosque Belgasnbsp;adeat atque in officio continent Germanos-que, qui auxilio ab Belgis arcessiti diceban-tur, si per vim navibus flumen transire co-nentur, probibeat. 4, 38, 3,'“: Caesar innbsp;Belgis omnium legionum biberna constituit.nbsp;dlirf. b. G. 8, 6, 2: Bellovacos, qui bellinbsp;50 gloria Gallos omnes Belgasque praestabant.nbsp;38,1: In Bellovacis relinquit, nequa rursusnbsp;novorum consiliorum capiendorum Belgisnbsp;facultas daretur. 54, 5: Sic enim existima-bat tutissimam fore Galliam, si Belgae, quo- |
[Belgae] rum maxima virtus, Aedui, quorum aucto-ritas summa esset, exercitibus continerentur.nbsp;Strab. 4, 1, 1 i?. 176: Of fièv ó-fj i^ixvnbsp;^ovv, ’Axvnavovg xal Bélyag xccXovvtsg xainbsp;Kélrtxg' rovg p'sv ’Axvnavovg teXécognbsp;laygévovg ov rfj ylwity (lóvov, alia xaï roignbsp;GwgaGiv, èjjL(p£Qitg ’'I§r]Q6i gallov Ij jTalaratnbsp;rovg óè XoiTtovg FeeXauxovg fisv TTjv oipcv,nbsp;SgoyXcÓTTovg 6’ ov névvag, all’ èviovg giXQovnbsp;TtaQuXXdztovTag taig yXdtTciig' xal noXLXua lonbsp;dÈ »tat of §loi gixQov i^rjXXayfiivoi siolv'nbsp;p. 177: BéXyag S e'Xsyov xovg Xoinovg re rmvnbsp;naQcoxeaviramp;v gé%Qi rmv ix^oXamp;v rov Frjvovnbsp;xaL rivag rmv naQoixovvrmv rov Prjvov xalnbsp;rag ’'AXneig. Ovrmg 6s xal 6 amp;ebg KaïouQ evnbsp;rolg rirtogvrigaGiv eÏQTjxev. 6 êe 2ie^aörbgnbsp;KaïGaQ rerQayfj êisXmv rovg fi'ev KéXrag rrjgnbsp;]\[ciQ§a)vhi6og irtaQxiag aTvétpfjvev/Axviravovgnbsp;d’ ob'öJtEp xamp;xsïvog, nqoGeamp;rixe ö's rerra^eG-xuiSexa ï'amp;vf] rmv gera^v rov Fa^ovva xal 20nbsp;rov AeiyrjQog noragov vegogivmv' rrjv óènbsp;Xotnrjv óieXmv Siya rijv gev AovySovvm nqoG-mqiGe g£%Qi rc5r “rco gsQmv rov Frjvov, rijvnbsp;ó'e roïg BéXyaig. 3,1 j?. 191: Tavrrig ó'e rrjgnbsp;ydpijg rd gev dvm geQH] rd rtpoj raïg nrjyaignbsp;rmv noragmv^ rov re 'Pijvov xal rov 'Poóavov,nbsp;gsxQi geGmv GyeSov ri rmv nedimv vnb rmnbsp;AovySovvm réraxrai, rd ós Xoind xal naqm-xeavirixd vn dXXy réraxrai gegiêi, r^v lóémgnbsp;BéXyatg rtQOGvégovGiv. 4, 1 p. 194: Msta 30nbsp;dÈ rd Xexamp;svra êamp;vt] rd Xoind BsXymv ÈGrivnbsp;éamp;vr] rmv nagmxsavirmv, mv Oriéveroi gévnbsp;eiGiv of vavgayriGavreg Tt^bg KaïGaQa. 4, 4, 3 p. 196: Tovrmv êh rovg BéXyag d^iGrovg (paGiv, elg nevrexaióexa k'amp;vri óiyQ-r/gévovg,nbsp;rd gsra^v rov ’Pyvov xal toü AséyrjQog naQ-oixovvra rov mxsavóv, mGrs góvovg dvréyeivnbsp;TtQog TTJV tSv FeQgavmv êipoóov, Kig^Qmvnbsp;xal Tevróvmv. avrmv ó'e rmv BeXymv BeX-Xodxovg aQiGrovg qjaGÏ, gsrd ós rovrovg, 40nbsp;SoveGGimvag. ryg ós TtoXvavamp;Qmnlag Grjgeiov'nbsp;elg ydQ rgidxovra gvQidSag e^srd^sGamp;aé cpaGinbsp;rmv BsXymv ngóregov rmv óvvagévmv qjégsivnbsp;oTtXa. Méla 3, 2, 20: Namque a Pyrenaeonbsp;ad Garunnam Aquitani, ab eo ad Sequanamnbsp;Celtae, inde ad Ehenum pertinent Belgae.nbsp;Aquitanorum clarissimi sunt Ausci, Celta-rum Haedui, Belgarum Treveri. Plin. n. h.nbsp;15^51: (Mala) a conditione castrat! seminis,nbsp;quae spadonia appellant Belgae. 16,15 8: In .50nbsp;Belgis. Lucan. 1, 426: Et docilis rector con-strati (var. monstrati) Belga covinni. Baminbsp;comm. Usen.: Belga] ciuitas Galliae. Tac.a. 1, 34: Sequanos proximos et Belgarum civi- |
Belgae
tates in verba eins adigit. 43: Neque enim di sinant, ut Belgaram quamquam ofïerentiumnbsp;decus istud et claritudo sit, subvenisse Eo-mano nomini, compressisse Germaniae po-pulos. 3, 40; Componunt Florus Belgas,nbsp;Saerovir propiores Gallos eoncire. Tac. h.nbsp;4, 17: Fuisse inter Verginii auxilia Belgas,nbsp;20: Tumultuariae Belgarum cobortes . . .nbsp;Cedentibus Belgis pellitur legio, et valiumnbsp;10 portasque trepidi petebant. 37; Vitellii tarnen imagines in castris et per proximasnbsp;Belgarum civitates repositae. 70: Civilisnbsp;avia Belgarum circumibat. 71: Pars equi-tum aequioribus iugis circumvecta nobilis-simos Belgarum, in quis ducem Valentinum,nbsp;cepit. 76: Quod roboris sit. Belgas secumnbsp;palam aut voto stare. Plutarch. Pompei. 51:nbsp;/doKOiv noQ^coTatco rijg PcójiTjg anüvai xainbsp;avvrjQvrjaamp;ai Bélyaig xal ^ov-^^ocg xal B^er-20 xavoig èXdvB'avsv ino êetvÓTrjzog iv fteuw rwnbsp;6ri(i(p xal roïg xvQicordroig ngdypaGi xaroito-liTEvó/ievog rbv nofinrjtov. Caes. 20: ’Enslnbsp;öe BÉXyug ijxovGs êvvaxcotaTovg Kekxamp;v xalnbsp;xr]v xglxrjv anaarig xf^g Kslxix^g vsjiójiévovgnbsp;axpsGxavai, nol'kdg Sri '^i'Vag iivgidöag èvÓTtkmvnbsp;dvÖQamp;v riamp;Qoixóxag, èmOxQSxpag evamp;vg êycógeinbsp;xdyei noU.amp;. Flor. 1, 45 (3, 10): Sequensnbsp;longe longeque cruentior pugna Belgarum,nbsp;quippe pro libertate pugnantium. Ptol. 2,nbsp;30 3, 13 (in Brittanien, s. Caes. h. G. 5, 12):nbsp;Toig dè Ao^ovvoig Bilyai xal Ttólsig' ’'laxahg,nbsp;quot;TSaxa 'd'Egfid, Ovsvxa. Appian. Gall. 1, 4:nbsp;Msxd xovxovg b KaïGag xoig xalovjiévoig Bil-yaig imnsGav jtoxafiór xiva nsgaSi, xoGov-xovg anèxxELvev mg xov noxapov yEcpvQWamp;Évxanbsp;xoïg GmpaGi TCEgaGai. Incerti gratiarum actionbsp;Comiantino Augusto 3: Ita in unam pacemnbsp;sociatis omnibus Celtarum Belgarumque po-pulis eripuere barbaris, quicquid iunxerenbsp;40 Eomanis. Ammian. 15, 11, 1: Temporibusnbsp;priscis cum laterent hae partes ut barbarae,nbsp;tripertitae fuisse oreduntur in Celtas eos-demque Gallos divisae et Aquitanos et Belgas, lingua, institutis legibusque discrepan-tes. 3: A Belgis vero eandem gentem (Gallos) Matrona discindit et Sequana. 4: Ho-rum omnium apud veteres Belgae dioeban-tur esse fortissimi ea propter, quod ab hu-maniore cultu longe discreti nee adventiciisnbsp;60 effeminati delieiis, diu cum transrhenanisnbsp;certavere Germanis. Serv. in Verg. georg. 3,nbsp;204: Gallicana vehicula, nam Belgae civitasnbsp;est Galliae, in qua buiuscemodi vebiculinbsp;usus repertus est. Auson. Mos. 10—11: |
Et tandem primis Belgarum conspicor oris i Noiomagum. 24: Dignata imperio debentnbsp;cui moenia Belgae. 318 sq.: Hos ergo autnbsp;horum similes est credere dignum | Belgarum in terris scaenas posuisse domorum.nbsp;394 — 395: Cum facta viritim | Belgarumnbsp;patriosque canam, decora inclita, mores.nbsp;439; Belgarum bospitiis non per nova foe-dera notus. A5Q sq.: Addam praesidiis du-biarum condita rerum, | sed modo seouris lonbsp;non castra, sed borrea Belgis. 461 sq.: Nonnbsp;tibi se Liger anteferet, non Axona praeceps, |nbsp;Matrona non. Gallis Belgisque intersita finis.nbsp;Claudian. cons. Stil. 1, 225—226: Ut iamnbsp;trans fluvium non indignante Caüco | pascatnbsp;Belga pecus. Oros. 6, 7, 11 (aus Caesar):nbsp;Post haec Belgarum gens, quae tertia parsnbsp;Galliarum est, adversus Ca,esarem exarsit.nbsp;Cassian. contra Nestorium 1,2,4; Emersissenbsp;haeresim venenosam ex maxima Belgarum 20nbsp;urbe conspeximus. Salvian. guh. dei 7, 50:nbsp;Belgarum regio post primum exitium Germaniae arsit. Sidon. Apoll. carm. 7, 234:nbsp;Belgam. 328: Belga. 372 sq.: Francusnbsp;Germanum primum Belgamque secundum.nbsp;Inschriften: (Pdronell) AFM 1886 s. 26nbsp;n. 12: Belga. (Bei Humatz hei LjuhusM,nbsp;a.173) III 1790=6362: Cob(ors) I. B[e]l-g(arum). (Vergoraz) 1918: C(enturio) le-g(ionis) I M(inerviae), praepositus coho(rtis) 30nbsp;I Belg(arum). (Salona) 2067; Mil(es) eo-b(ortis) I Belg(arum). (Orgija hei Much)nbsp;2744: Vexil. cob. [I. B]e[l]. (Brazza) 3096:nbsp;Cent(urio) cob(ortis) I Belg(arum) cura-gens tbeat(ri). (Sird) 3162’’: Co[b]. I.nbsp;Ilelg. (Gardun-Vojnic) FE lp. 108 w.350: . . . emens Platoris [Dajesitias vexill(arius) [e]quit(um) cob. I Belgar(um). (Serajevo)nbsp;AFM 1890 s. 210; C. lulius Maximus veter. cob. ï. Belg(arum). cf. 1884 s. 106 40nbsp;w. 12. (Bath) GIL VII 49: lulius Vitalis,nbsp;fabricie(n)sis leg(ionis) XX V(aleriae) v(ictri-cis) ... natione Belga. (Saintes) Espérandieunbsp;99—102: Tribuno militum cobort[is I Bel-gjarum. (Mainz,nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;unter Severus Alexan der) CIB 1030: Genio cbor(tis) I Septimie Bel(garum) Alexandrinianae. — Venta Bel-garum (hélgischer hïlfstruppen), j. Winchester in der englischen Grafschaft Hampshire,nbsp;Oder CalvepitFarm, in der grafschaft Wiltshire. 50nbsp;IA 478,2. 483,2. 486,11: VentaBelgarum.nbsp;Bav. 5,31126,8: Venta Velgarom. — Bel-gicl F. Bio 39,1,1 (a. 57 a. Chr.): 01 yagnbsp;BsXyixol xm xe Pfjvm xtolXoTg xal Gvgglxxoig [BelgaeJ |
Belgae
yéi'sGi TCQoGoMovvxsg xctl tni xov coxeavov xbv naxa BQSxxavtav xa'd'^xovxss £i' ixsv xm Tt^lvnbsp;01 fiev êvGTCOvSoi xoïg ^Pcoficüoxg ^Oav, ot 6inbsp;ècpQÓvxi^ov avxamp;v ovêév, xóxs Se xov Kaiaaganbsp;cv (jpegó/xevov löóvxeg xal SexSavxsg, [irj xalnbsp;sjti Gqgt;ag ogjj,i^6y, OvvsGxgaq^TjGav xaï xoivmnbsp;nl^v ^Prjfiamp;v Aóyw %QrjGd(i£voi Gwe^ovlev-Gavxó xe in\ xoïg ’Pa^aioig xal GvvcójioGavnbsp;rdX^av ngoGxriGdixevoi. 40, 42, 1 (a. 51):nbsp;10 Or xs ydg Bskyixol oi nlriGió£goi Kó^iiióvnbsp;xivu ’Axgé^av 7tgoGxrjGdix,£voi. — BclgiCUS.nbsp;Verg. georg. 3, 204;. Belgica vel molli melius feret esseda collo. Dam Servius: Belgica esseda, Gallicana veliicula. Propert.nbsp;5,10,39—42; Claudius Eridanum traiectosnbsp;arcuit hostes, | Belgica cui vasti palma re-lata ducis j Virdomari. Genus hie Ehenonbsp;iactabat ab ipso | nobilis e tectis funderenbsp;gaesa rotis. Plin. n. h. 16, 161; Quippenbsp;20 non eadem gratia Belgicis (calamis). SU.nbsp;10,77; Ut canis occultos agitat cum Belgi-cus apros. Sulpie. Sever, dial. 1, 8, 5; Undenbsp;interdum Belgious (monacbus) noster valdenbsp;irasci solet. 9, 2; Sicut Belgicus nosternbsp;irascitur. Vita Maurïlii 18, 102 = MG a.nbsp;a. IV 2 p. 95,15; Belgicus quidam nomine.nbsp;103; Belgicus oculorum caecitate percussus.nbsp;105; Belgicus. — Belgica ward von dennbsp;Bömern erobert 50 a. Clir., eigene provinznbsp;30 (kaiserlich) 17p. Chr. Plin. n.h. 1 (aus 4,31);nbsp;Belgicae Galliae (gen.). 4,105; Gallia omnisnbsp;Comata uno nomine appellata in tria popu-lorum genera dividitur, amnibus maxime di-stincta. A Scalde ad Sequanam Belgica, ab eonbsp;ad Garunnam Celtica eademque Lugdunensis,nbsp;inde ad Pyrenaei montis excursum Aquita-nica, Aremorica antea dicta. 7,76; Cornelinbsp;Taciti equitis Eomani Belgicae Galliae rationes procurantis. 15, 103; In Belgicanbsp;40 vero Lusitanis (cerasis), in ripis etiam Ebeni.nbsp;36,159; In Belgica provincia oandidum la-pidem serra qua lignum faciliusque etiamnbsp;secant ad tegularum et imbricum vicem vel,nbsp;si libeat, quae vocant pavonacea tegendinbsp;genera. Tac. a. 13, 53; Aelius Gracilisnbsp;Belgicae legatus. li. 1, 69 (m a. 69): Valerius Asiaticus, Belgicae provinciae legatus.nbsp;Ptol. 2, 7, 1: 'Jï KeXxoyaXaxia Siygtjxai eignbsp;enagiiag xaGGagag, ’.Axovixaviav xal AovySov-50 vrjGÏciv xal BeXyixriv xal NaQ^covrjGlav. 8,3;nbsp;H ê avaxoXixtj xav nXevQamp;u Gvvijxxxai g'svnbsp;xfj BsXytxy xaxd xbv Sxfxoavav xxoxagóv. 11;nbsp;Tlgbg xy BeXyixy. 2, 9 Ut.: KeXxoyaXaxiagnbsp;BeXyixrjg amp;£Gig. 1; Tyg Se BeXyixfig I'aXXiag [Belgae] |
Tj gev ccTxb SvGewg nXevga xal Txaga ryv AovySovvyGiav eigrixai' y S’ agxxixfj xal naganbsp;xbv Bgexxavixbv mxeavbv ejei ovxatg. Vatic. /V. 223 ree. Mommsen: Ex epistula divi Hadrian!, quam scripsit Claudio Saturnino legato Belgicae. Dio 39, 50, 2 (zu a. 55 a. Chr.):nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;yneigov xyg BsXyxxijg xaxd Mogtvovg. Spartian. Did. lul. 1; Inde Bel-gicam sancte ae diu rexit. Eumenii gra-tiarum actio Constantino Aug. 7; Ab eo fle- lo xus e quo retrorsum via ducit in Belgicam.nbsp;Eutrop. 9,21; (Carausius) cum apud Bono-niam per tractum Belgicae et Armorici pa-candum mare accepisset. Ammian. 15, 11nbsp;(zu a. 355)., 9; Post bas Belgica prima Me-diomatricos praetendit et Treviros domici-lium principum clarum. 10; Huic adnexanbsp;secunda est Belgica, qua Ambiani sunt, urbsnbsp;inter alias eminens et Catelauni et Eemi.nbsp;17, 3 (a. 357), 6; Secundae Belgicae. ND 20nbsp;occ. 1,46; Belgicae secundae (dux). 73.74;nbsp;Belgicae primae. Belgicae secundae (con-sulares). 3,19; Belgica prima. 20; Belgicanbsp;secunda. 5, 140; Belgicae secundae (dux).nbsp;11, 56; Procurator gynaecii Eemensis, Belgicae secundae. 57; Procurator gynaeciinbsp;Tomaoensis, Belgicae secundae. 58; Procurator gynaecii Triberorum, Belgicae primae.nbsp;22, 7. 8; Belgica prima. Belgica secunda.nbsp;26.27; Belgicae primae. Belgicae secundae sonbsp;(consulares). 38,1; Dux Belgicae secundae. 6; Sub dispositione viri spectabilis ducis Belgicae secundae. 42, 37; Praefectus lae-torum Lingonentium per diversa disperso-rum Belgicae primae. 38; Praefectus lae-torum Actorum, Epuso Belgicae primae.nbsp;39; Praefectus laetorum Herviorum, Fauonbsp;Martis Belgicae secundae. 40; Praefectusnbsp;laetorum Batavorum Nemetacentium, Atra-batis Belgicae secundae. 41; Praefectus lae- 40nbsp;torum Batavorum Contraginnentium, Novio-mago Belgicae secundae. 42; Praefectusnbsp;laetorum gentilium lt;^Sueborum)gt;, Eemolt;(s)gt;nbsp;et Silvanectas Belgicae secundae. 67; Praefectus Sarmatarum gentilium, inter Eenosnbsp;et Tambianos (Eemos et Ambianos Gelen.)nbsp;provinciae Belgicae secundae. Latere. Veron.nbsp;8,2.3; Belgica prima. Belgica secunda. 15, 7; Istae omnes civitates trans Eenum in formulam Belgicae primae redactae. Latere. 50nbsp;Polem. Sïlv. 2, 9; Septima (provincia Gal-liarum); Belgica prima, in qua est Treveris.nbsp;10; Octava; Belgica secunda, de qua (trans-itur ad Brittaniam) transitus Britannorum. |
Belgae
NG 5, 1—5: In provincia Belgica prima civitates num. IIII: Metropolis civitas Tre-verorum. Civitas Mediomatricum, Mettis.nbsp;Civitas Leucorum, Tullo. Civitas Verodu-nensium. 6, 1—13: In provincia Belgicanbsp;secunda civitates num. XII: Metropolis ci-vita.s Eemorum. Civitas Suessionum. Civitasnbsp;Catalaunorum. Civitas Veromandorum. Civitas Atrabatum. Civitas Camaracensium.nbsp;10 Civitas Turnacensium. Civitas Silvanectum.nbsp;Civitas Bellovacorum. Civitas Ambianensium.nbsp;Civitas Morinum. Civitas Bononiensium.nbsp;Gros. 1,2,52: Per litus septentrionalis Oce-ani usque ad Galliam Belgicam et flumennbsp;Ehenum. 60: Galliam Belgicam. 63: Gallia Belgica babet ab oriente limitem flumi-nis Ebeni et Germaniam, ab euro Alpesnbsp;Poeninas, a meridie provinciamXarbonensem,nbsp;ab occasu provinciam Lugdunensem, a circionbsp;20 Oceanum Britannicum, a septentrione Bri-tanniam insulam. 65: Belgicam. 66; Belgicam Galliam. Sidon. Apoll. epist. 17,2:nbsp;Belgicis olim sive Ebenanis abolita terris.nbsp;9, 7, 1: Quidam ab Arvernis Belgicam pe-tens. carm. 7,547; Belgica rura. lul. Honor. prov. 18^). 34E..' Belgica provincia.nbsp;Gildae Mst. § 3: Absque meridianae fretonbsp;plagae, quo ad Galliam Belgicam navigatur.nbsp;Gr eg. Tur. de virt. luliani 32: Quidam apudnbsp;30 Belgicae secundae provintiam, id est subur-bano Eemensis urbis. Pard. dipl. n. 512, t.2nbsp;jo. 322 (c.a.720): Belgicae, Aquitaniae me-tropolitanos. Baed. h. e. 1, 1: (Brittania)nbsp;habet a meridie Galliam Belgicam. Vitanbsp;Salahergae 1, 4 ASS 22. sept. VI p. 522 A:nbsp;Post Germaniae Belgicaeque laboriosum cal-lem. Vita Ettonis 1, 3 ASS 10. iul. III p.nbsp;59 F: Pro Belgicae ac Gallicanae salutenbsp;ecclesiae. Inschriften: (Angora) GIG 4011;nbsp;40 nQea^BVTïjv %ai avnGTQatrjyov Bslyixrjg. (Tarragona, unter M. Aurelius oder Commodus)nbsp;GIL II 4114: Proc(uratori). XX. bered(ita-tium) per Gallias Lugdunensem et Belgicamnbsp;et utramq(ue) Germaniam. (Garisburg) IIInbsp;1017 (a. .2.38—244): Petronius Polianus —nbsp;leg(atus) Aug(usti) [pr(o)p]r(aetore) Eae-t(iae), i[te]m Belgicae. 1456: Proc(uratori)nbsp;rat(ionis) priv(atae) prov(inciae) Maur(eta-niae) Caes(ariensis), item per Belgicam etnbsp;50 duas Germanias. (Cilli) 5212: Próc(uratori)nbsp;provinciarum Belgicae Germaniae superiórisnbsp;Germaniae inferioris . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5213; Proc(ura- tori) provin[ciarum] Bel[gieae et] Germ[a-niae utriusq(ue)]. 5214: [Proc(uratori) Aug. |
prov(inciarum) B]el[gicae German(iae) utri-usq(ue)]. 5215 (zwischen a. 161 imd 169, unter Mare Aurelius und Verus): Proc(ura-tori) provinciar(um) Belgicae et utriusq(ue)nbsp;Germ(aniae) Eaetiae Mauret(aniae) Caesa-rens(is) Liisitaniae Ciliciae. [Earnach ge-fdlscht ist (museum in Metz) Bohert et Gagnat,nbsp;Epigr. de la Moselle fase. 2 p. 30—32: T.nbsp;Vario Clementi proc(uratori) provinc(iae)nbsp;Belg(icae) praef(ecto) equit(um) alae Bri- lonbsp;t(annicae) praef(ecto) auxil(iorum) Hisp(a-norum) Trev(erorum) civ(itas) opt. prae-sidi.] (Ephesus) 6065: Subprocurator pro-vinc. [Maurjetaniae, Tingitanae, Item pro-vinc. Belgicae. (Brettye beim alten Sarmi-zegefhusa) Hemen, BIGA 1848 p. 155:nbsp;Per . Belgicam . et. duas Germanias. (Gon-cordia, nach 166 p. Ghr., s.2) BE 5 (1885)nbsp;p, 324 = Pais 1227: Procur(atori) prov(in-ciae) Belgicae. (Ivrea, saec. 2 ex.) V 6785: 20nbsp;Mil(es) benef(iciarius) leg(ati) Aug(usti)nbsp;provinc(iae) Belgic(ae).. (Turin) 6974: [Le-gajto pro praetor(e) [im]p. Nervae Caes.nbsp;Aug. provinciae Belgicae. 6975: Legatonbsp;pro prae[tor.] imp. Nervae Cae[s. Aug.] provinciae Bel[gicae]. 6976 (a.103): Leg. pronbsp;pr(aetore) [provinc(iae) Belgijcae divl Nervae. (Naeh a. 103) 6977 = Hiibner, Ex-empla n. 348: Legato pro pr(aetore) provin-c(iae) Belgic(ae) divl Nervae. 6978: [Leg. 30nbsp;pro pr(aetore)] provin[c. Belgic(ae) divinbsp;Nervae]. 6980; Leg. pro pr(aetore) pro-[vinc(iae) Belgic(ae) divi Nervae]. (Bom) VI 1401: Leg. Aug. [pr(o) pr(aetore) prov. P]onti et Bitbyniae item German]iae, Dal-matiae, Belgica[e]. 1435 (a. 163): Leg.nbsp;Aug. [pr]o pr(aetore) prov(inciae) Belg(i-cae). 1444 (a. 107): Leg(ato) pro pr(ae-tore) provinciae Belgicae. 1450; Leg(ato)nbsp;Augg(ustorum) pr(o) pr(aetore) provinc(iae) 40nbsp;Germaniae inferioris, item provinc(iae) Belgicae. 1509: Leg(ato) Aug(usti) pr(o)nbsp;pr(aetore) prov(inciae) Belgicae. 1548: Leg.nbsp;propr. provinc. Belgio[ae]. 1599 (a. 177):nbsp;Proc(uratori) a rationibus; proc(uratori)nbsp;Belgpcae et dujarum Germaniarum. 1625“'''nbsp;(aus den letzten jaren Mare Aurels): Pro-c(uratori) monet. proc. X[X] bered. proc.nbsp;provinci[ae] Belgicae et duarum Germania-rum proc. a rationibus Aug. 1625®: Ex 50nbsp;Belgica Treveri. 2821 (a. 246): Civ(es)nbsp;ex prov. Belgica Aug(usta) Viromanduro-ru(m) milites. 2822: Ex provincia Belgicanbsp;[niilites]. 8450: Pr[oc(uratori) provinc(iae) ] fBelgae] |
Belgica — Beli-acu-s
Belgicae. 15493: Dis Man(ibus) Claudiae Lepidillae ex proviucia Belgica Ambianaenbsp;fecerunt liberi eius. YIII 597: [Leg(ato)]nbsp;Augg. pr(o) pr(aetore) provino[iae Bejlgi-ca[e]. (Lanibèse) EE 7 n. 395 p. 121: Prae-tori leg. Aug. Tice quinque fascium prov.nbsp;Belgi[cae]. (Tunis, unweit Sidi Amor Eje-didi; geit von Septimius Severus bis Severusnbsp;Alexander, frühestens a.193—211, spatestensnbsp;10 222—235) EE 5 p. 531 n. 1203: Pra[e-f(ecto)] veb[icu]lor(um) per B[e]lg[ic]amnbsp;et duas G-[e]rman(ias). [Belgica, Germanianbsp;sup. u. inf. machten rniter einem post-directornbsp;einen eigenen post-bezirlc aus.] (Neapel) Xnbsp;1679: Cornicnlario proc(ïiratoris) provinciaenbsp;Belgicae. 1705: [Leg(ato) Aug. Galjliae Bel-gi[oae]. (Formia) 6092: A cominentarlsnbsp;provmc(iae) Belgicae. (Arles) XII 671: Pronbsp;inag(istro) [XX liered(itatium)] provinc(ia-20 rum) Xarboneii[sis] Aquitanic(ae) B[elgi-c(aeJ?J. (Nimes) 5897: [Leg(ato) Au[g]...nbsp;[prov(inciae) Belgjicae. (Lyon, unter Severusnbsp;Alexander) Boissieu p.211 = Orell. 5530 =nbsp;Wilmanns 1293 == Allmer et Dissard w. 24:nbsp;Item vice proo(uratoris) patrimon(ii) pro-Y(mciarum) Belgic(ae) et duarum Germa-iiiar(um) .... bis pr[oc(uratori)] ration(is)nbsp;privat(ae) per Belgic(am) et duas Germ(a-nias) . . . Boissieu j). 273: Proc. XX bered.nbsp;30 per Gallias Lugdunensem et Belgicam etnbsp;utramq(ue) Germaniam. (Maim) CIB 1101: . . . Aprilis Sol. f. 7 (centurio; villeicht eq(ues)) cbo(rte) [I (prima)J Belgica, na-tione Li[n]gaust[e]r. (Tivoli) XIV 3593:nbsp;Electo iud(icio) sacro ad [census] accept(an-dos) per proY(inciam) Velgicam. Belgica vicus in Unter-Germanien, an der strafte von Coin nach Trier, grenz-station, O. j. Biïlig, reg.-bez. Coin, hreis Eus-40 Icirchen, preuss. Bheinprovins, am Spechel-stein. IA 373, 3: Belgica vicus. Belgida O. in Spanien. Appian. Hisp. 100: Belyrjdrj nólei. Oros. 5, 23, 11, ausnbsp;Liv. 91 Oder 92: Pompeius Belgidam (bel-gidam LPBB; Segidam edd., cf. CIL IInbsp;988), nobilem Celtiberiae urbem, cepit. Belgiaa F. cogn. (Mailand) CIL V 6004: Belginae. Belg-inum 0. grem-station an derBömer-50 strafte von Bingen nach Trier, j. Stumpfer Thurm hei Wederath, preuss. Bheinprovinz,nbsp;reg.-bez. Trier. TB: Belginum. (Bruchloch,nbsp;zwischen Junglinster imd Burgïinster innbsp;Luxemburg) BA n. s. (1876) p. 178. 181 [Belgica — Beli-ücu-s] |
— BJ 67, 5—6: [Belgjini. Bavon (Hein-g er ath) CIB 864 — Wilma/nns 2282: In b(onorem) d(omus) d(iYinae) dea[e] Eponenbsp;Yica[n]i Belg(inates) p(osuerunt). Belgis fl. s. Celbis. Belg-isius M. (Lyon) Boissieu p.li cf. Allmer et Dissard t. 2 p. 131: Ti^ito) Belgis .. . Belgïtes V. in Pannonien. Plin. n. h, 3, 148: Belgites. nbsp;nbsp;nbsp;lo Belgium die landermasse der Bellovaci und irer helgischen verhündeten, Belgien.nbsp;Caes. h. G. 5,12,2: Ab iis, qui praedae aonbsp;belli inferendi causa ex Belgio transierantnbsp;(qui orti omnes fere iis nominibus civitatumnbsp;appellantur, quibus orti ex civitatibus eonbsp;provenerunt) et bello inlato ibi permanseruntnbsp;atque agros colere coeperunt. 24, 3: Trisnbsp;(legiones) in Belgio conlocavit. 25,4: Lu-cium Plancum cum legione ex Belgio cele- 20nbsp;riter in Carnutes proficisci iubet. Hirtiusnbsp;h. G. 8, 46, 4,^^: Quattuor legiones in Belgio conlocavit. 6: Ad legiones in Belgiumnbsp;se recepit bibernavitque Nemetocennae. 49,nbsp;1,^: Caesar in Belgio cum biemaret. 54,4: C. Trebonium cum legionibus IIII in Belgio conlocat. (Saint-Pierre-les-Eglises, hei Chau-vigny, Vienne, 1. jh.?) Espérandieu p. 236:nbsp;.....Anextlo |.....in Belgio. Belgius M. celtischer anfürer a. 282 a. Ch. 30 Pompei Trogi prol. 24, 7; Ipse (Ptolomaeusnbsp;Ceraunus) cum Belgio Gallorum duce congressus interiit. lustin. 24, 5,1: Igitur Gallinbsp;duce Belgio ad temptandos Macedonum ani-mos legatos ad Ptolomeum mittunt. 6, 1:nbsp;Brennus, quo duce portio Gallorum in Grae-ciam se effuderat, audita victoria suorum,nbsp;qui Belgio duce Macedonas vicerant. 25,2,2:nbsp;Exemplum Belgi, qui non magno ante tempore Macedonum exercitum cum rege truci- 40nbsp;daverat. Pauscm. 10, 19,4, 7: Bólyiog ósnbsp;STtl Maxsöóvag rs Kal ’IllvQiovg rjlaGe, Kalnbsp;èg ayamp;va TtQog IlTolsgaïov KazéGTfj torsnbsp;syovTa zrjv JMaKsêóvav ftaGiksiav. Belheiorix Iberisch? M. (Gourdan hei Saint-Gaudens, Pyrenaeen) BSAF 1880 p.nbsp;157: Serranconi Belbeiorigis f(ilio) et Bae-sellae uxori bered(es) fecer(unt) ex testa-mento. Bella F. (Nimes) CIL XII 3469: D(is) 50 M(anibus) Béliae PrImI f. M. VIbius Cam-panus uxórl optimae. Bell -acu-s Oder Biliacus O. j. Bellac, Haute- Vienne. |
Beli-andrum
Belism-iu-s
387
Belismum — Bellic(c)us
388
r(unt). Mliys erivartet Belisamius, Belise-mius Oder Belisimius. Vgl. Blesamius, -mus.
Belismum vicaria? j. Bdlême, dép. Orne, etrrond. Mortagne.
beliu-candae pflanze, Achillea millefolium; cf. ir. bile heiliger haum, und lat. folium = *bholio-n, gr. (pvllov und caud-hundert? JDioscorid. 4 c. 113: MvqióepvXlovnbsp;1 ol ös gvllócpvXlov, oi 6s GrQarLCOxiK'g, ol Ssnbsp;10 A%(lksiog, Bcogaïoi fiillsqgt;6hovfi, ot Sh aov-TtsQKihovg, BsvsQig, TaXloi ^sliovxuvScig\.nbsp;Apul. de herb. 89: Myriopbyllos, Itali millefolium, Galli bellocandium, alii vigentiam,nbsp;Daci diodela.
Bell . . G. (Mandeure) MA n. s. 43 (1882) p. 271; Deae Bell | Scantrus 0;(tainbsp;fil.
Bellacus castmm, j. Bellac, dép. Ilaute-Vienne.
20 nbsp;nbsp;nbsp;Bell -anco(n) M. (Unterhalb Memagen)
CIM 641 = Ilaug n. 27: Deo Herculi et genio loei Bellanco Gimion[iJs (yicml. filius)nbsp;vot(um) s(olYit) l(ibens) m(erito).
Bellator lateinisch? M. (Carlsburg) CIL III 1018: M. Vetio Bellator(e). (Langres)nbsp;BA n.s. 39 (1880) p.1?,-. Bellator Cocill(i)nbsp;fil(ius). (Arles) GIL XII 5819: Bellatur.nbsp;(Eheinzabern) Sch. 774: Bellator f(ecit).
Bellato-rix M. (Grassendorf) CIM 1877: 30 Constans Bellatoricis.
Bellatu. (Bei Autun) Société de Chulon, bei Creuly.
-bellaUllOS in Dub(m)no-bellaunus nach GlüeJc aus *bella-vanos su Bello-vesus, Bel-lo-rïx, belg. Y. Bellovaci; vilmer nach d’Ar-bois de Jubainvüle für -vellaunos ^gut’.
Bell-ausus M. (Lyon, chrisU.) Boissieu p. 597. LXIII = Le Blant t. 1 n. 30 p. 67:nbsp;A Bellausus. (Bainson) Le Blant t. 1 n.nbsp;10 337 A p. 452: Bellosa.
Belleu-avus ableüung von M. Bellinus. O. j. Belleneuve, Cóte-d’Or, arrond. Dijon.
Bellen-ica (cf. Bellemer oder Pollenser tal, ital. Valle di Blegno) Bav. 4, 30 J5.251,nbsp;14; Bellenica. Guido 458, 4-: Bellanica.
Bellenius M. für Belenius, in O. Bel-uiacum; cf. Bellinus, Bellenus.
Belli SU belo-? (cf. stadt Belia oder Ve-lia hei Ptol.), celtiberisches volle in Spanien, 50 Polyb. 35, 2, 3; licence xmv BsXXav kA TLx-xiov. 11; Ox fisv OVV BsXlamp;v y.al TLxxcovnbsp;Gvfiya%ovvxsg Pcoycdoig. Appian. Hisp. 44:nbsp;SeyfjSfj TtóXig èaxï KsXxijSrj^cov xwv BsXXavnbsp;Xsfoyévcov. 48; Havxsg A^ovaxol xal BsXXol
[Belismuci. — Igt;cllic(c)us]
xai Txxamp;oe. 50: BsXXovg xal Tixamp;ovg xal AQOvaxovg. 63; BsXXamp;v xal Tkamp;mv. 66:nbsp;Aqovaxohg xal Tlxamp;ovg xal BsXXovg. Aufnbsp;münsen OO/'/V/'/VXM = Boaili-khoem.
Belliccus s. Bellicus.
Bellicensis s. Belicensis.
*Bellici-acu-m von Bellicius, O. in Bel-linsago.
Bellic(e)ianus M. cogn. (Ssöny) CIL UI 4311; D(is) M(anibus) et memoriae E. An- lonbsp;tisti Belliciani . . . Luci Antisti Bellicus . . .nbsp;et Bellicianus. (Cilli, a. 211) 5187: C. Li-cinius Bellicianus. (Lins) 5688: Eloriusnbsp;Bellicianus. (Bulmore, Caerleon) VII 133;nbsp;I(ulius) Belicianus. (Caerwent) 1255; Bellicianus Bellicianus Bellicianus Bellicianu[s].nbsp;(Chester) EE 7 p. 292 n. 893: L. Ecimiusnbsp;Bellicianus Vitalis. The Academy No. 803nbsp;p. 209: D(is) M(anibus) M(arcus) Sextiusnbsp;[M(arci?) f(ilius)] Clau(dia tribu) Bellicci- 20nbsp;a(nus) Celeia. (Ilr. Sidi Médiün) CIL VIIInbsp;1287: L. Bellicius Bellicianus.
Bellicinus M. Bellicina F. cogn. (Cilli) CIL III 5225; Vepon(iae) Bellicinae.
Bellic(c)us M. Bellic(c)a F., davon Bell-ïc-iu-s M. Bellicia F. nomen. (Cas-lona) CIL II 3265: G. Cor(nelius) Bellicus.nbsp;(Tarragona) 4175: L. Coelius Bellicus. (ITft-lovadj) in 291; ... [Bellicio] P. [f] Stel.nbsp;So[ller]ti. (Lesan, 182 p. Chr.) 752 add.: mnbsp;Ayiano Be[lJli[co]. (Kulitsch bei Smederevo)nbsp;1647: Bel ll|icus (?) Caesar[is] n(ostri) ver-(na) vil(icus). (Sten am Anger) 4175:nbsp;Bel. (Ssöny) 4311: Luci Antisti Bellicus ... et Bellicianus. (Arndorf) 4789;nbsp;Bellicus Marini fil(ius). (St, Veit) 4811;
M. Bell(icius) Saturninus . . . cum Bell(icia) Satürnina . . . Bel(licio) Pinitian(o) fi[li]is.nbsp;(Döchmannsdorf in Karnfen) 4:839'• Belliciusnbsp;Statutus. (ZoUfcld) 4929: BeU(iciae) Aute-40nbsp;tae. (Görits) 5123: Bellicus. (BergVitopanbsp;bei Cilli) 5183; C. Bellicius Ingenuus. (Wald-stein im UébélhacMal) 5452: C. Bellic(ius)
. . . C. Bellicio Eu . . . (Weits) 5493: Bel-liciae Spectatae. (Grabenstadt, distr. Traun-stein)5570: Bellicus Secundi f(ilius). (Burclc-hausen) 5589: L. Bellicio L. f. Quartioni decurioni luvayensium . . . Bellicius Seccionbsp;et Bellicius Achilles. (Augsburg) 5811:nbsp;Peregrinius Bellic(us). (Iglitsa) 6211; ... 60nbsp;[B|ellicius. (SaJona) 6376: Domit(ia) M.nbsp;[f(ilia)] Bellica. (Stabiae, a. 68) d. iv p. 847.nbsp;xr p. 848; C. Bellico Natale, c. vn text, etnbsp;test. p. 943: De Bellico Alexandri . . . Bellici
Bellienus
Bellinus
Alex[a]ndri . . . Bellieus Alexandri . . . Bel-licus Alexand[ri|. (Pmipeji) IV 2247: Bel-llcus. (Magnadola) V 1127: Bellico. (Co-maccliio, prov. Ferrara) 2416: L. Bellitius Felix. (Trevenmolo, prov. Verona) 3337.nbsp;('FerowfO 3338: Bellici Sollertis. (Villanova)nbsp;3515: D(is) M(anibus) L. Bellici AntM etnbsp;Belliciae Myrtidis. (Sfenico) ,5010: M. Ul-piufs] Bellieus. (Carnago) 5602: P. Cam-10 pilio Bellico. (Ivrea) 6795: A. Titio A. 1.nbsp;Bellico. (Bom) VI 13538: Q. Bellici Aemi-liani. 13539: C. Bellicius C. f. Pal. Fau-stianus . . . C. Bellicio C. f. Pal. Proculo.nbsp;13540: 0. Bellici Prepontis. 13541: [C.]nbsp;Bellicio C. 1. Urbano . . . C. Bellicius Urba-nus. 13542: T. Bellicio Eipano . . . T. Bellicio Asiatico. (Tretire, Herefordshire) VIInbsp;'163: Deo trivii Bellieus don(avit) aram.nbsp;(Procolitiae) FE 3p.315 m. 191: Deae Con-20 ventinae Bellieus v. s. 1. m. p. (Chester) 7nbsp;p. 293 n. 900: M. Sextius Clau(dia) Belli-c[us] Cla(udia) Celeia. (Slimdn) GIL VIIInbsp;940: C. Bellieus Aptbon[etus]. (Tunis) lliS:nbsp;Bellic(us) Max(imi) f(ilius). (Hr. Sidi Median) 1279: ... [BellJIci Secundi. 1287:nbsp;L. Bellicius Bellicianus . . . Bellicius Eepo-stus. (Dugga) 1525: M. Mattius M. f. Arn.nbsp;Pullaienus Bellieus. 1526: C.Mattius Pul-laienus Bellieus. (Lamhèse) 2554'^, 16: M.nbsp;30 Laetor. Bellieus. 2567,15: C.Nonius [B]el-lieus. 36: A. Geminius Bellieus. 3228: C.nbsp;Eutil. Bellico. 3521: Bellieus. (Khamisa)nbsp;4874: C. Vasidius C. lil. Palat. Bellieus.nbsp;4995: Herennius Bellieus. 5036: Licinianbsp;Bellica. (Signs) 5790: lulia Q. f. Belliea.nbsp;(Beni Ziad) 6400: lunia Q. f. Bellica. 6647:nbsp;C. Tulius Bellieus. (Benevento) X 1942:nbsp;Bellieia Quintilia. (Pescina) 3715: C. Bel-licium Proebrysum. (Bon Aftan) BC 1887nbsp;40 p. 113: M. Lieinius Bellie. Eoman. f. p. v.nbsp;(Africa) p. 121: Eogatus Bellici f. (Bud-rum) The Journal of hellenic Studies 11 (l 890)nbsp;p. 251 w. 27 (unter Antoninus Pius):... ciusnbsp;T. f. Cl. Dexter Augus[tanus Alpinjus Bellicius Sellers Metilius......s Eutilianus. (Pisa, noch a. 87) GIL XI 1430: C. Bellieus Natalis Tebanianus. (Antibes, a. 124) XII 169: [C. B]ellieIo Fla[eco Torquato]. (Arles) 738:nbsp;C. Publ(io) Bellieo. (Vaison) 1361: [B]el-r.o lieae llaminic[ae] Divae Aug. prop. 1398:nbsp;C. Blaesio T. filio, Volt(inia), Bellico. (Vienne,nbsp;2. jh.) 1853: C. Bellico Calpurnio [T]or-quato. 2018: Valeri (duo:) Bellinus etnbsp;Bellieus. (Grenoble) 2247: Attia AtticI fl-l(ia) Bellica. 2262: Ingenuiae T. f(iliae)nbsp;Bellicae. (Lucey) 2442: D(is) M(anibus) |
Q. Carmini Bellici. (Seyssel) 2561: Q. Ca-tius . . [f.] Bellieus. (Bei Nmies) 3485: D(is) M(anibus) P. Csecili Bellici. Auf töpfer-marlcen: (Sainte-Colombe, Isère) 5686,125“:nbsp;Bllllicci ni(aiiu). (Aosta) 1'2F‘-. Bellieus f(e-cit). (Juhlains) Mowatp.8‘d: Bllllicci m(anu).nbsp;(Vienne) GIL XII 5686, 126: Eellicci ina-(nu). 131“'’’: Billicu///, Blhicul///. (Sainte- lonbsp;Colombe und Vienne) 5701, 51“quot;'’: L. V(i-bius) Bellieus V(iennae) f(ecit). (Jjyon)nbsp;Boissieu p. 54 cf.Allmer et Biss. t.2jo. 123.nbsp;f. 3 _p. 25: Numinibus Augustor(um) Ti.Ep-pius Bellie[us ....]. Allmer et Biss. t. 2,nbsp;w. 133: (lul)iae Salicae (coniugi) [Ti. E]pplnbsp;Bellici ftrjes provinci(ae) Galliae imd Ti.nbsp;|E]ppi Bellici]. (Bijon) Lejay n. 106: D(is)nbsp;M(anibus) Bellieia Belli[ni]ci soror. (Poitiers) Bichardn. 67: Bellicci m(anu). (Trier) 20nbsp;GIB 825: Bellicius Cossus. (Worms) 901:nbsp;Maianus Bellici f. (Mainz) 1107 = BeeJeer, 'nbsp;Katalog d.Mainzer Museums w. 89: lul(ius)nbsp;Bellieus. (Museum su Epinal, vom berg Bo-non, Hohe Bonne) GIB 1909: Belliccus Sur-bur. (Vechten) Sch. 776: Bellici. 779: Bel-licv///o. fTöM(/efw) 777: Of. Be[lli]ci. (Bom,nbsp;c.a.100) GILXV887“: Exf(iglinis) L.Bellicinbsp;Sollerti(s). 887’’: Ex f(iglinis) L. Vellicinbsp;Sollertis. 887”: Ex f(iglinis) L. Vellici Sol- 30nbsp;l(ertis). 888: De praedis L. B(ellici?) S(ol-lertis?). 2418: C. Bellici Zmaragdi. Einnbsp;C. Bellicius Torquatus war consul ord. a.nbsp;148 p. Chr. Vgl. Billicus. — In: Bellicum,nbsp;Bellitium, vorort eines jgagus, j. Belley, Ain. Bellienus ist lateiniseh. -bellinos s. Belinos. Bell-intum O.j. Barbentane bei Avignon, bei Mas de l’Enfant, commune de Bognonas,nbsp;Bouches-du-Bhóne. Illier. 42 p. 553, 4 W. 40nbsp;— p. 4 T.: Mut(atio) Bellinto. bellinuntia s. bilinuntia. Bellinus M. Beilina F. cogn. Plut. Pomp. 24: Br^aryyovg óvo Es'^tlhov Kalnbsp;Btllïvov. (lm museum su Turin) GIL Vnbsp;8122,3: Bellini. (Binchester) VII 430: . . .nbsp;bellinufs]. (Tal de l’Huveaune) XII 401 u.nbsp;p. 811: Belli[no] (Belle . . . -Jullian). BEnbsp;5 p. 294 n. 68. (Vienne) GIL XII 1866:nbsp;Atti(i duo:) Bellinus et . . . Ninus liberti. 50nbsp;2002: T. Servilius Bellinus. 2018: Valeri (duo:) Bellinus et Bellieus. (Ntmes)nbsp;3748 u. p. 840: D(is) M(anibus) T. Messinbsp;Bellini v. s. p. (Belley) Allmer 739: Sexti- 13* [Bellienus — Bellinus] |
Belliolus — Bellö-vacI
ImsBellimis. (Basel) GIL XIII 5281: D(is) M(anibus) Bellinus Divixt(i) filio. (Neuss)nbsp;CIB 2lt;db = Hau(j 73; Beilina. — Belfilms pagus, j. Le Bélin, Le Belinois. Parel,nbsp;dipl. n. 300, t. 2 p. 70 (a. 642): Villamnbsp;proprietatis meae Isomodiaeum, sitam innbsp;pago Belini (var. Belim, Bellivi). s. Belenus. Belliolus 31. (Lyon) Boissieu p. 503 = Allmcr et Diss. w. 270, t 3 jp. 191: C(ai)nbsp;10 Belli(i) Bellioli. Belliosa F. (Lyon) Boissieu p. 427 w. 25: Numonia Belliosa. Bellirinum villa, O. j. Beaurains, dép. Pas-de-Calais, arrond. Arras. Perts dipl. p.nbsp;37, 21 (a. €62): Bellirino. Pard. dipl. n.nbsp;392, t. 2 p. 183; Belrenio. Bellisone O. in lEspanien. IA 451, 1. s. nbsp;nbsp;nbsp;Balsio(n). Bellitiolia O. s. Bilitio. 20 Bellius M. Bellia F. (Cüü) GIL III 5155: Bellia Sarona. d.xlv (a. 165). xlvinbsp;(a. 167): C. Belli Urbani.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;(Gomo) V 5387: Suadillae Belliae Cripponis f. (Lyon) Boissieu p. 503 = AUmer et Biss. n. 270, t. Sp.ldl: D(is) M(anibus) et memoriaenbsp;dulcissimae C. Belli Bellioli qul vixit annisnbsp;VIL m(ensibus) IIII d(iebus) III. C. Belliusnbsp;Octavius, pater, Firmia Sextiola mater, etnbsp;Bellia Octaviola soror, vivi [si]bi posterls- 30 que suis fecerunt et sub asoia dedicaverunt. (Solmanden) GIB 1765: Bellius Suaviusnbsp;Evius (von Haug verbeftert in Bellius, Sua-vis filius). Bello s. Bailo. bello- in Bello(n), Béllo-rïx, -vaci, -ve-sus, für belo-; cf. bellaunus (^nacli Glück aus *bellavanos), oder zu belatu-? Bello(n) M. (Pola in Isirien) GIL V 86, 7. 8: Bello (nominativ). (Narbonne) XIInbsp;40 0992: L. Fulvio Belloni. (Périgueux) BEnbsp;té 1 n. 60: Bell[us et] Bello PrimanI (filii).nbsp;Bello-aci s. Bellovaci. Bellolaet(c)o O. j. Beaufay, arrond. le Mans, canton Ballon, dans la SarOie.nbsp;Merowing. mz. BN 1883 p. 480: BELLO-FAECO. S'» s., t. 8 (1890) p. 183 n. 178:nbsp;BELLOVETO. Bellogaecum O. Beaugé? en Maine-et-Loire. 50 Bellölia der lateinische name der kriegs-göttin der celtischen Scordisci. Ammian. 27, 4,4: Scordisci..., saevi quondam et truces,nbsp;ut antiquitas docet, hostiis captivorum Bel-lonae litantes et Marti. cf. (Novara) GIL [Belliolus — Bellö-vacij |
V 6507: Virtuti Bellonae L. Petronius Cal-listratus visu iussus. Bellonius M. (Obrigheim) GIB 1724 = Haug n. 10: L. Bellonius Marcus. Bello -rix F. (Langres) Murat. 22, 5; Apollini lulia Bellorix Abrej;tubogi f(ilia)nbsp;ex voto suscepto. Bellosa s. Bellausus. Bellö-Taci zu Vac-alus, Vaco, Vacua, Va-cus, Vaco-magus, Vagienni, cf. Ovax-órr- lo 10-v; Tohoro-dyioi? d’Arbois de Jubainvillenbsp;vgl. Ebro-vaccus. Belgischer V. ini Beau-vaisis (Biauvoisis aus Béllovacése) und Telle,nbsp;um Beauvais (Biauvais = Bellovacis),nbsp;Oise, früher Caesaromagus. Gaes. b. G. 2, 4, 5: Plurimum inter eos (Belgas) Bellova-cos (bellouacos a bello uaeoSjB bellouagos (3) . et virtute et auctoritate et bominum numero valere: hos posse conficere armatanbsp;milia centum; pollicitos ex eo numero electa 20nbsp;sexaginta, totiusque belli imperium sibi po-stulare. 5, 3; ld fieri posse, si suas co-pias Haedui in fines Bellovacorum (bello uacortï Ashb. bellobacorum (bello bacorum B) a bellouagorum T) introduxerint et eo-rum agros popular! coeperint. 10, 5:nbsp;Quod Diviciaeum atque Aeduos finibus Bellovacorum (bellouacorum a bellouagorum ^ B corr.') adpropinquare cognoverant. 13, 1: Caesar ... in deditionem Suessiones ac- 30 cepit exercitumque in Bellovacos (bellouagos TB corr.) ducit. 14, 1: Bellovacosnbsp;(bellouagos TB corr.') omni tempore in fidenbsp;atque amicitia civitatis Haeduae fuisse.nbsp;14,5,®: Petere non solum Bellovacos (bellouagos TB corr.)., sed etiam pro his Aeduos. 5, 46, 1: Caesar . . . nuntium in Bellovacos ad Marcum Crassum quaestorem mittit. 7,nbsp;59, 2: Bellovaci autem defectione Haeduo-rum cognita . . . bellum parare coeperunt. 40nbsp;5; Bellovaci, quae civitas in Gallia maxi-mam habet opinionem virtutis, instabant.nbsp;75, 3,^^: Bellovacis. 5: Ex his Bellovacinbsp;suum numerum non contulerunt, quod senbsp;suo nomine atque arbitrio cum Eomanis bel-luin gestures dicerent neque cuiusdam im-perio optemperaturos; rogati tarnen abCom-mio pro eius hospitio II una miserunt.nbsp;90, 5,®: Nequam a finitumis Bellovacis ca-lamitatem aocipiant. Ilirt. b. G. 8, 6, 2: 50nbsp;Bellovacos, qui belli gloria Gallos omnesnbsp;Belgasque praestabant, finitimasque his ci-vitates duce Correo Bellovaco et Commio |
Bellovaedius
Bello-vesu-s
Atrebate exercitus conparare atque in unum locum oogere, 7,1,^: Ad Bellovacos pro-ficiscitur. 3: A quibus eum quaereret Caesar, quo loco inultitudo esset Bellovaoorumnbsp;quodve esset consilium eorum, inveniebat:nbsp;Bellovacos omnes, qui arma ferre possent,nbsp;in unum locum convenisse. 6; Constituissenbsp;autem Bellovacos omnium principum consensu. 12,1; Bellovaci delecta-manu peditumnbsp;10 cognitis stationibus cotidianis equitum no-strorum silvestribus locis insidias disponuntnbsp;eodemque equites postero die mittunt. 14,nbsp;1; Duces Bellovacorum veriti similem ob-sessionem Alesiae noctu dimittunt eos, quosnbsp;aut aetate aut viribus inferiores aut inermesnbsp;habebant, unaque reliqua inpedimenta. 15,nbsp;4,’; Bellovaci (nom. pi.).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;16, 2: Insidias
veriti liberam facultatem sui recipiendi Bel-lovacis dederunt. 17, 1,^: Correum, Bello-20 vacorum ducem. 20,2,®: Bellovaci reliquae-que civitates. 21,3: Adflictas opes equestri proelio Bellovacorum esse. 4,®: Bellovacos.nbsp;22, 1,®: Bellovacos ceterasque Gralliae civitates. 23,1: Concurrunt reliquarum civita-tium legati, quae Bellovacorum speculaban-tur eventum. 38, 1: Caesar interim M. An-tonium quaestorem cum cobortibus XV innbsp;Bellovacis (bellouacis AsJth. bello acis Anbsp;bellovagis |3 belgis J5') relinquit, nequa rur-30 sus novorum consiliorum capiendorum Belgis'facultas daretur. Cic. epist. 8,1,4 (a.u.nbsp;703): Apud Bellovacos circumsederi. Liv.nbsp;epit. 114: Brutus, legatus Caesaris in Gallia,nbsp;Bellovacos rebellantes in proelio vicit. Beinbsp;Strahon BslXoaxoi. 4,3,5 p. 194: Toïq Ma-vanioig d’ slgI Gvva%tïg tnl ry amp;akaTTy Mo-Qivol xal BaXXoaKOL xal 'Afi§iavoï nceï JSovaG-aiaveg xal KdXstoinbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ryg sgt;ij3oXijg xov
Srjy.odvcc TtoTajiov. 4, 4, 3 p. 196: Avxav 40 Sa xamp;v BaXywv BsXXoaxovg dqiGxovg lt;paai,nbsp;fisxd Ss xovxovg, BovaGGLCOvag. 5,11 j). 208:nbsp;Tqixriv (6S6v) xfjv anï xbv axscxvbv xbv (xyvnbsp;codd.) TtQbg BeXXoaxoig xal ’A^Piuvotg. Plin.nbsp;n. h. 4, 106: Bellovaci. Ptol. 2, 9, 4: BsA-XovuKOi, ebv TtóXig KaïGaQÓjiciyog. Incertinbsp;panegyr. Constantio Caesari d. 21: Quiequidnbsp;infrequens Ambiano et Bellovaco et Tricas-sino solo Lingoniooque restabat, barbaronbsp;cultore revirescit. Clust. 12, 46 (47), 1, 7nbsp;50 = CTh 7, 20, 2 (a. 320): K. mart. in ci-vitate Velovocoram. (Bellovacorum? soilnbsp;Yelanorum zu lesen sein, in Moesia sup)).nbsp;NG- 6, 20 (Belg. II): Civitas Bellovaoorum.nbsp;Oros. 6, 7, 12 (aus Caesar): Bellovagui,
qui ceteris numero et virtute praestare vide-rentur. 11, 12 (aus Ilirtius): Bellovagui, omnibus Gallorum gentibus ipsorum opinions fortiores babebantur. Notae Tiron.nbsp;fol. 15 jn 142 Gr.: Belloacum. 3Iartyrolog.nbsp;Ilieronym. id. oct.: Belloacis civitate Lu-ciani martyris. Yita Ehrulfi 1 ASS 25.nbsp;iul. VI p. 194; Civis Belloacae urbis. 10nbsp;p. 196 A: Belloacum translata sunt. Inschriften: (Viinne) CIL XII 1922: Merca-lonbsp;tori. Senilis filio, civi Bellova[co]. (Bordeaux) Jullian n. 58: D(is) M(anibus) obnbsp;memoriam Vestini Onatedonis c(ivis) Bel-[l(ovaci)] (nicht Belendi). Merow. mimzen:nbsp;BNF 18'd% i). 409: BELLOVAECO. ENnbsp;1868 p. 194; BELDEVACVS Cl. — Bel-lovaceiisis. Bipl. Pertz p. 31, 18 (a, 657nbsp;—ff73): Aguciaco, Cusduno, Magninovillare,nbsp;Medianovillare, seo et'Gellis, sitas in pagonbsp;Belloacinse. [Über den B. pagus s. Long- 20nbsp;mn, Atlas p. 127.] Pard. dipt. n. 412, t.2nbsp;p. 209 (a. 690): Vuabuniacas in pago Be-loacinsi. Bipl. Pertz p. 61, 6 (a. 095): Innbsp;loco noncopanti Hosdinio, in pago Belloa-cense. p. 109, 8 (c.a.751): In pago Bello-acense loca nominata Pittitovillare, Marciaco,nbsp;Saoiaco, Ansinovillare, ïbeodegariovillare,nbsp;Ambricocurte, Ebroaldocurte, Gellis. Zacha-rias papa BEG 3 jn 193 Jaffé (a. 748):nbsp;Deodato Belbocanensi episcopo. Passio Eau- sonbsp;stiani et Yictorici 3. id. dec. (cod. Augiens.nbsp;XXXII col. 1): Belloacensium ingres-
es
sus est finib; Passio lusti 7 Anal. Boll. 5, 377: In territorium Belvacense. YitaEhrulfinbsp;4 ASS 25. iul. VI p. 195 A: A Belvacensinbsp;episcopo. 8 p. 195 F: In territorio Belva-censium. Yita Gercmari 1, 1 ASS 24.sept.
VI J5. 698 AJ; In confinio Belvacensium. 2,
19 p. 102 B: Belvacensem pagum. Acta Fiacrii 3, 26 ASS 30. aug. VI p. 608F: In 40nbsp;territorio Belvacensi apud Britolium. Baude-mundi vita Amandi 6, 24 ASS 6. fehr. I p.nbsp;853 C: In pago Belvacensi.— Bclvaceusenbsp;monasterium, j. Bélvès, dép. Borclogne, arr.nbsp;Sarlat.
Bellovaedius 31. Ammian. 25,7,13 (a. 363): Xemota et Victor ex parte nostrorumnbsp;et Bellovaedius, insignium numerorum tri-buni.
Bello ¦VeStt-S von bello- oder hefter belo-, 50 cf. Visu-rix? Sigo-vesus, 31. Ves-agus,nbsp;Ves-ontio, 31. schwesterson des Ambig(c)atus.nbsp;Liv. 5, 34, 3 (a. 391 a. Chr.): Hic magno
[Bellovaedius — Bello-vesu-s]
Bell-ucius
Belunum
Bellis
Benagius
Oi'tumt'c, BsXovvov .... IA 276,2; Vlam Bellono (cod. Escor.; reliqui Beloio). (Aqiii-leja) GIL V 993; L. Liicceio L. f. Lucullonbsp;ini.vir(o) i. d. Belluni. (Bom) VI 2612;nbsp;D. M. M. Oreius M. f. Pap. Secundus Be-luno. Bellis M. cogn. (Maguelonne, IlérauU) GIL 4193; Belus Cobn[erti f.]. Belvacensis s. Bellovaci. 10 Belve ilf. (Are d’Orange, Vauclusc) GIL XII 1231, 9; Belve. Beiiii-lligU-S 6r. (Ampïlly-les-Bordes, Gótc-d’Or) Lejay p. 38 n. 28; Deo Bemilu-ciovi (lis -lugovi?^. liena genetw iircélt. *bnas, U-stam/tn, frau, iveib, in F. Bena, Sacro-bena (ef. Sacro-vi-rus), Seno-bena, Mandu-benos? Benaia; ir.nbsp;ben, gen. s. mna, mnaa, cy. ben muller, iv.nbsp;corn, ben, acorn, benen gl. sponsa, gr. yvvt),nbsp;20 boeot. (5ava, got, qvinö, alid. quena, aisl.nbsp;kona gen. pl. kvenna (im germ, in die n-declination ubergefüH), preuss. gëna elicfrau,nbsp;genna, aksl. zena, armen, kin, ai. gna- wetbnbsp;eincs gottes, ved. gna für gana, au. jéni, gbenanbsp;tvcib, idg. gen. *g^nas, uridg. *g^en-a, *g^nn-a,nbsp;*g^n-a l/gen-, *-gna tveïb, urspr. das gebarennbsp;(Brugmann). Bëlia F. (Bei Brescia) GIL V 4547; Bena Criponi. 30 Bên-aco-S ^cormdus’, für *benn-aco-s? cf. air. bennach, cy. bannawc (Zeuft), ahge-leitet von ir. benn f. horn, vorgebirgc, cy. corn.nbsp;ban m, horn, spitse, prov. ban; cf. Canto-bennumV l) M. (Aus Savalle in der Valnbsp;Sahhia) GIL V 4892; . . . sena Benaci. Vgl.nbsp;Pnake in der etrushischen inschrift Pauïi n.nbsp;36 s. 107; Pnake Vitamu La;{es = Benaousnbsp;Vindamo Lauci. 2) Laous Benaous ^mit dennbsp;filen vorgebirgen’, der Garda-see, in Gallianbsp;40 Gisalpina. Polyb. 34, 10, 19^ hei Strab. 5,nbsp;6, 12 p. 209; Algvag ós sivaL ipgaiv ivnbsp;roig oQSGi nXslovgnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;t^sig ós fisyalag, |
wv Tj g'sv Byvaxog s%si, isijxog TtsvianoaLcov Graólcov, itXdxog ós lt;(sKcitóvy tgcaKOVxa,nbsp;sy.Qsi ós noxagog MlyKiog. Verg. georg. 2,nbsp;159—160; Laeus tantos? te, Lari maxime, teque I fluctibus et fremitu adsurgens,nbsp;Bénaoe, marino? (Lasu Servius: Larius la-cus in Gallia est cisalpina, non amplius cen-50 turn viginti stadiorum eireiiitu patens; Be-nacus in eadem regione mille et ducentorum.nbsp;Benaous laous est Italiae, qui magnitudinenbsp;sui tempestates imitatur marinas. luniliusnbsp;p. 8 Muller: lunilius dicit; Benaous eiusdemnbsp;: regionis laous circuitus stadia mille, ut Ae-¦ niilius Macer; illi (Unger list IIII) multanbsp;laous quem oiroum milia. Pkilargyrius p.nbsp;329; Larius — non amplius oentum vigintinbsp;stadiorum cirouitu patens, Benaous mille etnbsp;ducentorum.) Aen. 10,205 sq.: Quos jiatrenbsp;Bënaoo, velatus harundine glauoa j Mincius in-festa ducebat in aequorapinu. (LasuServius:nbsp;Benaous laous est Venetiae, de quo fluviusnbsp;nasoitur Minoius. lure ergo dux Venetus lonbsp;fluvium provinciae suae depinxit in navi;nbsp;quem Benaci filium, quia ex ipso babet ori-ginem, dicit.) Plin. n. li. 2,224; In Benaoonbsp;Mincius. 3, 131; Mincium Benaous. 9,75nbsp;(aus Aemilius Macer Veronensis): Laous estnbsp;Italiae Benaous in Veronensi agro Minciumnbsp;amnem tramittens, ad cuius emersus annuonbsp;tempore, octobri fere mense, autumnali sidere,nbsp;ut palam est, biemato lacu, fluctibus glome-ratae volvuntur in tantum mirabili multitu- 20nbsp;dine, ut in excipulis eins fluminis ob hocnbsp;ipsum fabricatis singul orum milium reperian-tur globi. Vopisci vitaProbi 24,1; Eoma urbenbsp;fugerunt et in Italia circa Veronam ac Be-nacum et Larium atque in bis regionibusnbsp;larem locaverunt. Aurel. Victor, epit 34, 2;nbsp;Adversum gentem Alamannorum baud pro-cul a lacu Benaoo dimicans tantam multi-tudinem fudit, ut aegre pars dimidia super-fuerit. Glaudian. epithalam. dictum Pal- 30nbsp;ladio et Geler. 105—108; Undique concur-runt volucres, quaecumque fremente [ per-mulcent Athesin cantu, quas Larius audit, I quas Benaous alit, quas excipit amnenbsp;quieto | Mincius. Glaudian. carmina minoranbsp;13 (52) V. 18; Bênacumque putat litoranbsp;rubra lacum. God. Paris. 7643 f. 20', 1;nbsp;Benaous laous Mantue. (Am Gardasee) GILnbsp;V 3998; ... oio et lac(ui) Benaoo Successus Q. Samici Myrini v. s. 1. m. Q. Samicius 40nbsp;Suc| cessujs iterum. — Beiiacciiscs gcmcindenbsp;am nordwesüichen ufer des Garda-sces, nachnbsp;dem Laous Benaous, dem Garda-see, benannt.nbsp;(Broscia) GIL V 4313; Trumplin[i] et Be-nacen[ses]. (Toscolano) 4866 (a. 165p.Glir.).nbsp;4867 (a.189). 4868 (a.191). 4869 (quot;a. .SftSnbsp;—270): Benacenses. (Gargnano) A.814:'. Neptune sacrum. P(agani) B(enaoenses). BenagillS. (Algier) BSAV 1883 p. 64; Benagi vixal (Lyon) Boissieup.'dOd — AU- sonbsp;mer et Liss. n. 81; XaiQS Bsvayi, vyiaivsnbsp;Bsvceyi, neben laiQe svtpvyc, vyiaivs evtpvxt-Benago et Lentulo coss. a. u. 479 (‘Ójt. Bs-vaxov xai Asvxovlov), Benaoo II et Merinda [Belus — Beiiagius] |
Ben-aia — Bepo-litanos
coss. a. u. ISO (yn. Bsvdwv xb kccï Ms-Qévdov^. lieii-iiisi von bëna ahgeleitet, F. Greg. Tur. vit.patr. 15,‘S: Benaia, hoe erat nomennbsp;inulieris. Benaias vieo, O. j. Bénayes, départ. Correze, arrond. Brives, canton Lubcrsac.nbsp;Merow. mz. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 183nbsp;n. 180: BEklAIASCO V. 10 Ben-arni ^num galUcum nomen, an ïbe-ricum?’ Zeuft. Plin. n.h. 4,108: Venami. Besjardins list mit Marca Benarni odernbsp;Venarni. IA 452, 6: Benearno (beneharnonbsp;ACFGJLN). 453,3. 457,5; Benearmimnbsp;(JLNB, beneharmim reJiqui). Conciliumnbsp;Agath, a. 506 (Mansi 8 c. 337 B): Ga-lactorius episcopus de Benarno. Greg. Tur.nbsp;h. F. 9, 7: Vice luliensis atque Benarnaenbsp;(Béarn, valléc du gave de Pau) urbium (j.nbsp;20 Lescar, Basses-Pyrénées, ein wenig nordwestl.nbsp;von Pau, seit 980 Lascurris). 20 = Pactum Guntchrammi et CMldcberti II — AIGnbsp;Cap. lp. 13, 40 (a. 587): De oivitatibus ...nbsp;Benarno. — Benarneuses. FG 14 (prov.nbsp;Novempop.), 8: Civitas Benarnensiuin. Con-cil. II Matisc. a.' 585 (Mansi 9 c. 958 B):nbsp;Savinus episcopus ecclesiae Benarnensiuin.nbsp;Pard. dipt. n. 347, t. 2 p. 130: Salvius Be-narnensis urbis episcopus. Uher den Benar-30 nensis pagus s. Longnon, Atlas p. 151. Beneharnum s. Benarni. Benela O. in Carnien. Eav. 4, 21 p. 222, 23. Benius s. Bennius. Benlaunl V. lei Wilten. Ptol. 2,12,3: BÈvlttvvoi. Muller ci. Ksvavvoi oder Kaï-vcxvvox, s. Genauni. henna fem. éi-stamm, cine art funverlc, korlschlitten, cy. benn f. vehiculum, nelen-40 form men, menn, Ir et. mann m. TcörlcJiennbsp;one lienkel, tragkorh für lasttiere, bannenbsp;ïcagenkorh, nhcl. benne f. wagenkasten, ital.nbsp;imd raetorom. benna Icorlschlitten, auch benda,nbsp;roman, bgnna ivagenlcorb, afrz. frz. bennenbsp;kasten, ae. binn aus eelt. benna, Jioll. bennenbsp;tvasclikorh, span. catalon. prov. banasta;nbsp;Grimm zu binden flcchten. Pauli excerptinbsp;ex lil. Festi 32 M. = p. 24,1. 2 P.; Bennanbsp;lingua Gallica (in Nord-Italien) genus vehi-50 culi appellatur, unde vocantur conbennonesnbsp;in eadem benna sedentes. Baraus Glossar.nbsp;cod. Bruxell. 10859 f. 9’^ col. 2; Benna linguanbsp;Gallica genus vehiculi appellatur. cf. Catonbsp;r.r. 23,1: Bennae emautur? [Ben-aia — Bëp6-litanos] |
Benna s. Vienna. Benn-icus JIP fig. (Bieppe) Sck. 790: Bennici. (Bondon) 791: Bennici m(anu).nbsp;(Bavay) 792: Bennicus. cf. Belinicus. Benn-in-s ilf. Bennia F. gentUname, italiscli? s. mxssap. bennarihino Fabretti n.nbsp;2952, zurückgéhend auf daim.-lat. Bennusnbsp;wagenfilrer'? s. Beeclce, B. M. 37, 385.nbsp;(Tarragona) CIL II 4186: Bennia Venu-stina. 4967, 4: On. (Gn.) Beu(nius). (S, lonbsp;Banillo) III 2785; Nomedito Benni. (Pom-peji) IV 1848: Statius Blinni P. s(erYus)nbsp;Hispanis. (Bom) VI 13552: L. Bennius.L. D. 1. Bassus, Bennia L. 1. Musa, L. Ben-niu[s] Anio[etus]. 13553: L. Bennio Capi-tolino ... Duo Benni. Epictetus et Zosa. 13554; Sex. Bennius Eucharis[tus] Sex.nbsp;Bennio Saturnino patri. 13555: L. Bennionbsp;Olympiaco . . . L. Bennius Hilarus et Bennianbsp;Helpis. 13556; C. Bennio Zotico. 13557; 2«nbsp;Bennia D. 1. Antiochis. 13558: Bennia Pau-stine. 13559: Bennia Hilara. (Aïn-Brinn)nbsp;VIII 2608: L. Bennius Primus sacerdos cumnbsp;Bennio Portunato filio. (Lambèse) 4172:nbsp;Bennius Felix. (Algier) 10477, 3: [L.?J Benni Vo.....(Bei 8. Valentino) IX 3069: Bennia D. 1. Exoebe. (Pesto) X 486: Ben-niae Epbesiae. (Besina) 1403 c 4: L. Bennius L. f. Tro. Maritumus. (Pozzuoli) 1684; [M.] Bennio M. f. Eu[fo]. 3001: Bennius 30nbsp;Geler. (Cuma, a. 7 p. CJir.) 3697, 2: M.nbsp;Bennio S . . . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3713: M. Benni Rufi. (8. Maria di Capua) 4042: Benie Pelicissime C. Beniu[s] Felicissimus. (8. Germano) 5220; Q. Benio Q. 1. Eroti. EE 8p. 149 w.596: M. Benius M. 1. (Porto d’Anzo) CIL X 6709: Bennia . . . (Bavenna) XI 46: Bennia Marcia. (Nepi, a. 18 p. Chr.) 3196: L. Bennius Primus mag. pagl, Bennia Primigenianbsp;magistra. Münze: Cohen, m. imp. 1* p. 177 40nbsp;w. 15: L. BENNIO PEAEF. henilO- horn, spitze, cap, cy. bann, ban, ir. benn horn, in Canto-bennum album [?]nbsp;cornu, Cantobennicus, cf. Brigo-bannis, üm-bennum? Benn-oiiius M. (Brindisi) EE 8 s. 4 n. 10: Bennonius Pba[r]na[cjes L. li. Ber. ?Beiltvielliivs M. (8. Maria di Capua) CIL X 4013: M. Bentuellius M. f. . . .nbsp;B^oregas s. Bitmlges.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Beorretaiius s. Bigerritanus. Bëpö-litanos Galater, noch 8tolces zu ir.nbsp;biach penis; nach Ernault zu Vejoo-talos,nbsp;Acinco-vepus, tv. gweb visage. M. Plut. |
Beralcha — berg-
mui virt. p. 259 B: 'Hv o’ orofta tw veavi-Gy.a BrjitoXiravog. C: By^nohravóv. Beralcha F. Fortunati vita Badegundis 2,8: Per Beralcham Adteias nocte cum parteis elapsa est. Berallo O. j. Béralle, Pas-de-Galais. Merow. mz.: BEEALLO. Berarilini ïberisch /ïir Verarimii, cf. Be-rones. 10 Beraxs ibcrisch. Berb-era fl. la Bèhrc, r. nbfl. der Loire, davon vicus Berhereiisis j. Lompierre-sur-Bihre, Allier. Greg. Tur. vit. patrum cap.nbsp;13,1: Ad vicrim Bferberensim, qrii nunc Li-pidiaco (nach dem neuen hesitzer Lepidus)nbsp;dicitur, veniens. Berberis fl. Greg. Tur. virt. Mart. 1, 36: Trans Berberem fluvium. Berbiri-acu-s villa. [Chronkon s. Be- 20 nigni cd. Bougaut p. 29—30.] Berbis O. in Pannonia inferior, hei Po-djajci ztvischen Verovitilc und Valpovo. Ptol. 2, 15, 4: Beg^ig (Bs^^lg X). TP: Berebis.nbsp;IA 130, 6: Vereis (var. Verecis). Illieros.nbsp;562, 10: Mansio Vereis, liav.i,19 ^.215,nbsp;6: Berevis. Auf Jcupfermünzen Ovsg^iavcovnbsp;hei Bahington, Numismatic chronicle 1863nbsp;p. 104—106. Berccilo s. Baracillo. 30 Bercltts 31. (Fcija) GIL II 1489: L. Bercius Aper. In O. Berci-acn-s, l) j. Bercé,nbsp;dép. Sartlie, gemeinde Alarigné. 2) j. Berzat,nbsp;Dordogne, s. Breciaco. Vgl. Birciris. Berconum O. Plin. n. h. 3, 79: Lerina (insél Saint-Honorat) adversum Antipolim,nbsp;in qua Berconi oppidi memoria. Bercoi’Cates V. in Aquitanien (nicht Bis-carosse mch Bercouats noch Barcou). Plin. n. h. 4, 108. 40 Bercoriuin O. j. Bressuire, Deux-Sèvres. Bercui-acil-S O. Pard. dipl. n. 363, t. 2 p. 152 (a. 670): Bercuiaco ... Ex ipsonbsp;agro Bereuiacense. Berdes O. j. Verdds, Basses-Pgrénées. Berecillo O. 3Icrotv. mz. MN 3° s., t. 8 (1890) p. 183 w. 182: f BEEECILLO.nbsp;p. 184 n. 191: fBLIIClLLOO. cf. Brecillo,nbsp;Bricilloo, Baracillo. Berecingum -O. j. Barking on the Tha- 60 mes. Baed. h. e. 4, 6: In Berecingum locus. Berecyiltia phrygische G. auch bei den Geiten in Autun vererf. Greg. Tur. in glor.nbsp;conf. c. 77 (zu c. a. 180 p. Ghr.): Peruntnbsp;autein in bac urbe simulacbrum fuisse |
Berecintbiae, sicut sancti martyris Sim-pboriani passionis declarat bistoria. Hanc cum in carpento pro salvatione agrorumnbsp;ao vinearum suarum misero gentilitatisnbsp;more deferrent, adfuit supradictus Simpliciusnbsp;episcopus, baud procul aspiciens cantantesnbsp;i atque saltantes ante boe simulacbrum; ge-: mitumque pro stultitia plebis ad deumnbsp;j emittens ait: 'Illumina, quaeso, domine,nbsp;j oculos huius populi, ut cognoscat, quia lonbsp;simulacbrum Berecintbiae nihil est.’ Etnbsp;I facto signo crucis contra, protinus simula-chrüm in terrain ruit, ao defixa solo animalia, : quae plaustrum quo boe vehebatur trahe-bant, mover! non poterant. Stupit vulgus innumerum, et deam laesam omnis catervanbsp;conclamat; immolantur victimae, animalianbsp;verberantur, sed moveri non possunt. Tunenbsp;quadringenti de illa stulta multitudine virinbsp;coniuncti simul, aiunt ad invicem: 'Si virtus 20nbsp;est ulla deitatis in statua, eregatur spontae,nbsp;iubeatque boves, qui telluri sunt stabiliti,nbsp;procedere. Certe si moveri nequit, mani-festum est nihil esse divinitatis in ea.’ Tunenbsp;accedentes et immolantes unum de pecori-bus, cum viderent deam suam nullatenusnbsp;posse moveri, relicto gentilitatis errore, in-quesitumque antestitem loei, convers! adnbsp;unitatem eclesiae, cognoscentes veri deinbsp;magnitudinem, sancto sunt baptismate oon- 3onbsp;secrati. Vgl. Vita Symphoriani 3—11 AS8nbsp;22. aug. IV p. 399 G—497 C und Sulpic.nbsp;Sev. vit. Martini c. 15. Bereda O. s. Voreda. Bereni-aca curtis, j. Bergnicourt, déq). Ardennes, arrond. Bethel, canton Asfcld. Ber-enilS G. (Sainte-Sabine, Góte-d’Or, dioecese Autun) Lejay n. 253: Bereno Ci-cetius. Beresis oder Bereiisis (centuria Arven- 4o sis), bask. Be-ra, Be-hera, partie inférieure?nbsp;(Bei Alcoléa del Bio) GIL II 1064: Centu-riae Ores(is), Manens(is), Halos, Erques(is),nbsp;Beres(is), Arvabores(is), Isines(is), Isurgu-t(ana). Beretonli mons, in pago Tolosano. Pard. dipl. n. 393, t. 2 p. 184 (a. 680): In mon-tem Beretonii quondam usque in Stirpini-ago. berg- berg, corn, bret, bern, cy. bera 60 haufe, cy. bryn hügel aus *byr(g)-yn, cf w.nbsp;beras tas, frz. barobe heuhaufe (aus berc-),nbsp;span. port. barga abschüftiges ufer, germ,nbsp;stamm berga- (claraus lehmvort ksl. brëgu [Beralcha — berg-] |
Bergae — Berg-omo-n
ufer, herg), arm. barjr hocli, berj MJic, idg. bberg^o- ybherg'h; cf. ligiir. berga, bereganbsp;m Beregie-ma. In: iuventutis Vo-bergensis,nbsp;Berg-idum, Berg-imus, Berg-intram, Berg-omon, Berg-usia; vgl. briga. Bergae 0. j. Bergnes, dép. Nord, arrond. Bunlcerque. Bergalei alpengcmeinde im tale von Ber-gell Oder Pregaglia, an der llaira nördlich 10 vom Corner see, oherJialb Chiavenna. (Beinbsp;Cles, Val di Non) Edict des Claudius vomnbsp;15. mere 46 p. Cltr., CIL V 5050,11; Ber-galeos. Bergaiiie, Bergamo s. Bergomon. Bergant. . G-. (Longwood beiSlaclc) EEnbsp;7 p. 298 n. 920: Deo s(ancto) Berganti (i.nbsp;e. Briganti) et n(uminibiis) Aug(tistoruin).nbsp;cf. dea Brigantia. Bergeraulum O. j. Bargème, Var. 20 Bergeiltio s. Bregetium. Bergi insel hei Briüanien. Plin. n. Ji. 4, 104: Bergos (acc.); vgl. Bergyos. Bcrgida O. Flor. 2,33 (4, 12), 49: Pri-mum adversus Cantabros sub moenibus Ber-gidae proeliatum. Bergidoii O. in Asturkn, im nordwesU. Spanien, miscJien Luciis und Asturiga, j.nbsp;Villa franca del Vier so, prov. Lcon. Pfol.nbsp;2, 6, 28: 'H AorovQia, %al Ttóleig èv avrrjnbsp;30 al'ös' . . . BéQyióov (^jSsqytSov X) QXaovwv.nbsp;IA 425, 4.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;429, 2.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;431, 1: Bergido. Bav. 4, 45 p. 320, 10: Bergidon. (Tarragona) CIL II 4248 (a. 75): C. Val. Ara-bino, Plaviani f(ilio), Bergido P(laviensi). Miinsen bei Gussemc 2 p). 386. — Bergi-deiisis. Vita Fruchiosi 1, 2 ASS 16. apr.nbsp;II p. 431 E: Inter montium convallia Ber-gidensis territorii. 1, 5 p. 432 B: Demuiiinbsp;iterum egrediens, inter Bergidensis territoriinbsp;40 et Gallaeciae fines, aedificavit inona^teriumnbsp;Visumense. Berg-imus G-. von Bergomon. (Brescia) CIL V 4200: Bergim(o) M. Nonius M. f.nbsp;Pab. Senecianus v. s. 4201 (a. u. 746): L.nbsp;Vibius Visci 1. NympI odotus Bergimo votum. 4202: [Genio col(oniae)] Brix| iae et]nbsp;Bergl imo] sacr[um] Alpi[nus]. ('Arco)) 4981:nbsp;Sex. Nigidius Pab. Primus aed. Brix. decur.nbsp;bonore grat. d. d. ex postulation, pleb. aramnbsp;50 Bergimo restit. (Bom, c. saec. 2 ex.) XV 889:nbsp;Bergimi. Bergine O. j. Vernègues, dép. Bouches-du-BMne, arrond. Arles, canton Egguières. [Bergae — Berg-omo-n] |
Avien. or. mar. 700: Gens bine Nearcbi Bergineque civitas.' Berg-intrum liguriseh? O. in Gallien, j. Ie Bourg-Saint-Ilaurice en Tarentaise, in Savoyen, auf dem rechten ufer der Iscre, amnbsp;fufie des Meinon St. Bernhard; in der nahenbsp;ein bach j. Borgeat. TP. IA 345,5. 347,8:nbsp;Bergintrum. Bav. 4, 26 p. 238, 16: Bre-niton. Bergistaul F. Liv. 34 (195 a. Chr.), lo 16, 9: Bergistanorum civitatis septem ca-stella defecerunt. 17, 5: Eebellione Bergistanorum. 21, 2: Transfugit inde ad con-sulem princeps Bergistanus. 6: Bergistanosnbsp;ceteros. Vgl. Bargusii und Bergium. BeQyizioiv s. Brigetio. Berg-ium O. im nordosten Spaniens, swischen Ebro uml den Pyrenaeen, j. Berga,nbsp;Liv. 34 (a. 195 a. Chr.), 21, 1: Victor adnbsp;Bergium castrum ducit. Ptol. 2, 6, 67: 20nbsp;hsQyrjrsg, iv olg Ttóhig geeóyeioi. . . BiqyL-öov (^sqyidiov X). Bergium O. in Germania magna. Ptol. 2, 11, 14: BÉQytov. Bergogiate, Bergoiata vicaria, O. j. Ie Bourg-Saini-Andéol, Ardèche, s. Burgogiate. Berg-omo-n O., stadt der Orobii, hernaeh der Cenomanni, in Gallia Cisalpina, j. Bergamo. Catonis origg. bei Plin. n. h. 3, 124:nbsp;Orobiorum (codd. orumbo(i)uiorum, oromo- 30nbsp;biorum) stirpis esse Comum atque Berg-omum et Licini Porum aliquot circa p)opu-los auctor est Cato, sed originem gentisnbsp;ignorare se fatetur, quam docet Corneliusnbsp;Alexander ortam a Graecia interpireta-tione etiam nominis vitam in montibus de-gentium. 125: In boe situ interiit oppiduinnbsp;Orumboviorum Parra, unde Bergomatesnbsp;Cato dixit ortos, etiamnum prodente se al-tius quam fortunatius situm. Strah. 5,1, 6 40nbsp;pgt;. 213: Bgi^éa %al Mavvova xal Bé^yofiovnbsp;(Mommsen mit Cluverius statt ’Pfiyiov, cf.nbsp;Procop. b. Gottli. 2,12: BsQyogov Kal Kmgovnbsp;Kal No^uqlv Kal alV axta noliagara') Kalnbsp;Kamp;gov. lustin. 20, 5, 7 — 8: His autemnbsp;Gallis causa in Italiam veniendi sedesquenbsp;novas quaerendi intestina discordia et ad-siduae domi dissensiones fuere, quarum tae-dio cum in Italiam venissent, sedibus Tuscosnbsp;expulerunt et Mediolanium, Comum, Brixiam, .50nbsp;Veronam, Bergomum, Tridentum, Vicetiamnbsp;condiderunt. Ptol. 3, 1, 27: Ksvogavav, o'inbsp;delv vn:b rrjv Ovsvertav, Bègyogov. IA 127,nbsp;10: Bergame civitas. Illier. 94 p. 548 IF., |
Bei'ff-onia
Bern-atis
p. 6 T.: Bergamo (cod.Yeron., Vergamo cocl. Paris. 4808). Fasti Vindobonenses prioresnbsp;a.464 MG a.a. IX 305: Occisns est Be-orgor rex Alanorum Bergamo ad pede mentis. Inschriften: (Pergamo) CIL V 5126:nbsp;Flamini divi Claudil Bergomi. Pais w. 1165:nbsp;.. acero. L. f. [Vo]t(uria) Bergomo. (Bei Win-disch) CIL XIII 5210: Q. Lncilius Q. f.nbsp;Vot(uria) Pudens Bergomi mil. leg. XInbsp;10 C(laudiae) p(iae) f(idelis). — Bei’gom-ates.nbsp;Plin. n. h. 3, 125: Bergomates. 34, 2: Innbsp;Bergomatium agro extrema parte Italiae.nbsp;Symmachi papae epist. 5 p. 668 Thiel a. 501:nbsp;Laurentius episcopiis ecclesiae Bergomatisnbsp;subscripsi. (Brescia) CIL V 4368: Cura-t(ori) rei p(ublicae) Bergom(atmm) dat(o)nbsp;ab imp. Traiano. (Bergamo) 5128: M(uni-eipii) B(ergomatis). (Baggio) 8921: Cur(a-tori) r(ei) p(ublicae) [C]omens(ium) et Ber-20 g(omatmm). Berg-onia G. (Viens, dép. Vaucluse, ar rond. und canton d’Apt) CIL XII 1061:nbsp;Bllrgoni(a)e G. L . . . Calvo v. s. 1. merito. Berg-onius M. (Benevento) CIL IX 1644: C. Bergonius Q. f. Bergui O. j. Bergoueg, Landes; Basses-Pgrénées, arrond. Bayonne, canton Bidache. Berg-ula O. der Bastitani (gehort jedoch eu Baetica), j. Berja, prov. Almeria. Ptol.nbsp;30 2, 6, 60: BÉQyovXu (^eQyovXa X). Berg-ulla christl. F. (Cremona) CIL V 4121: Bergulla. Bergus mons, der berg unter dem walde von Saint-Andéol odcr bois de Berg, östtichnbsp;von Villeneuve-de-Berg, Ardèche. Berg-ü-s-ia O. l) stadt der Ilergetes in Spanten, j. Balaguer, prov. Lerida. Ptol.nbsp;2, 6, 67: BsQyovGw. Lavon Bergusita-uus. (Narbonne) CIL XII 4529: T. Vi-40 pongins Homullus Bergusitamis. Vgl. Bar-gusii. 2) O. der Allobroges, j. Bourgoin,nbsp;dép. de l’Isère, arrond. La-Tour-du-Pin. IAnbsp;346,8: Bergusia. 2!P.-Bergusium. Bav.A,nbsp;26 p. 239, 7: Birgusia. Bergyos. Mela 2, 5, 78: Litus igno-bile est (am sinus Gallicus), lapideum ut vocant, in quo Herculem contra Albiona etnbsp;Bergyon (Alebiona et Dercynon ei. Bursian,nbsp;cf. Apollod. 2, 5, 10) Neptuni liberos dimi-50 cantem, cum tela defecissent, ab invooatonbsp;love adiutum imbre lapidum ferunt.nbsp;Berhaxes, Berhaxis iberisch. Beria 31. vcnetisch? (Alia Boschina bei Belvedere) CIL Y 1092: Beria M’. f. |
Beria oder Beriia raetisch, O. (Terso) CIL V 947: Q. Vettidius Q. f. Cla. Beria.nbsp;(Bom) VI 1058,13 (a. 210 p.Chr.): C. An-tonius C. f. Antullus Beruae. 3559, 6 (a.nbsp;168 p. Chr.): Berua. Plin. n. h. 3, 130:nbsp;Pertini et Tridentini et Beruenses Eaeticanbsp;oppida. (Féltre) CIL V 2071: Beruens.nbsp;colleg. fabr. Altinatium. Ygl, die monti Be-rici bei Yicenm. Beria in pago Attoariarum, O.j. Beire- lo la-YiUe. Ports dipt. p. 40, 21 (a. 664). Berici-acu-S O. j. Béreysiat, Ain. Bericicus M. (The Gnoll, bei Neath, aiis Llangadoc, Glamorganshire) IBCh 80 ==nbsp;Bhys^ 386: Macaritini fili Beric(f?)irci]. Bericos odcr Yericus? brittan. 31. cf. (aber nicht gleich) Verica. Bio 60, 19, 1:nbsp;BsQiKÓg Tig sy.nEGmv ek vijGov (B^erra-vtag) %aza GzaOïv. Berigieraa mons agri Genuatis, ligur.? 20 (Isola) CIL I 199 = V 7749, 19 (a. u.nbsp;637=117 a. Chr.): In montem Berigiemam. Berigneium s. Bernegium. Beriniariacae villa, j. Bermeries, dép. Nord, arrond. d’Avesnes, canton de Bavai.nbsp;Perts dipl. p. 21,19 (c. a. 656): Ateliaco velnbsp;locello qui dicitur Curtilis fibi Berimeriacus. Beriimeium s. Bernegium. Berillus 31. Yita Amati 1, 4 ASS 13. sept, IV p. lOSE: Minister e fratribus, cui 30nbsp;nomen erat Berinus. Berinzona s. Bilitio(n). Beritini pagani. (A la Penne, dorf bei Puget-Théniers, Alpcs-3Iaritimes) CIL XIInbsp;2: Beo Marti leusdrino pag(ani) Bereti(ni)nbsp;de suo sibi posuerunt. Beritoniis 31. fig. (Neutcied) Sch. 793: Beri tonus. Berl-aria villa in pago Attoariarum O. Perts dipl. p. 40,23 (a. 664): Berlariam. 40 Berl-eta villa in pago Atrebatense, O. Pard. dipl. n. 392, t. 2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;183 (a. 680): Ber- leta cum omnibus appendiciis. Bermereis O. j. Biesmerées, in der bel-gischen provinz Namur, arrond. Phïlippcvïlle, canton Florennes. Beriia in pago Eemensi, j. Saint-Sauve, Nord. Pard. dipl. n. 119, t. 1 ^i.85: Berna. Bern-ai)a O. der Edetani. Ptol. 2,6,62: BÉQVa^a (BsQvava X).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;5o Bern-aco villa publica, j. Berny-Bivière, dép. Aisne, arrond. Soissons, canton de Yic-sur-Aisne. Ygl, Brennacus. Bern-atis villa, comté de Substantion. [Berg-oaia — Bern-atis] |
Bernazobres
bem-
Beriiazobres s. Verno-dubrus. Berii-egiiim, Beriiiueiura tmd Beri-gnelum j. dorf Bargny, Oise, arrond. denbsp;Senlis, canton de Bets; s. Brennaco. Bern-ona eurtis. Bard. dipt. w. 103, i5.1 j). 70 (u.523): InVallense pago, et in vallenbsp;Augustana, quae est a finibus Italiae, aliasnbsp;curtes, Sidrio, Bernona, Leuca, Bromusionbsp;duodecimo paterno. 10 BsQvoq s. Brennos. Berone 0. j. Baron, dép. Saóne-et-Loire, arrond. und canton Char olies. Beroil-es V., celtiberischer stamm von den Celtici am Anas in Hispanien. Bell.nbsp;Alexandr. 53, 1: Berones. Strab. 3, 4, 5nbsp;p. 158: KeXtoig, ot vvvnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;xal Brj^iovsg xalovvrat: 12 p. 162: OiKovGi d’ IK fzev rwv TCQog uqktov pcQamp;v xolg Kiltc-§riqai BrjQcovsg, Kctvxd^Qoig ogo^oi xoïg Ko-20 vietioig (Kaqiaxoig des Ptol.?), xal aviol xovnbsp;KsXximv OxoXov ysyovóxeg, wv êaxi itóhgnbsp;OvaQia Kara xxjv xov ’’Jjltjgog Sid^aGiv %si-psvrj' Gvvsy^eig ö’ siol xai Bccgdvrixcag, oi)? otnbsp;vvv BagSovXovg itaXovGiv. Liv. fragm. lib.nbsp;91: In Berones et Autricones. . . . Frumen-tumque inde Contrebiam, quae Leucada ap-pellatur, comportandum, praeter quam ur-bem oportunissimus ex Beronibus transitusnbsp;erat ... In confinio Beronum. Ptol. 2,6,54:nbsp;,00 Vno Se xovg AvxQiyovag Briqmvsg, ev olg Ttó-keig TqIxiov MdyaXXov, ’Olivet, OvaQiia. 55:nbsp;’Tnb Ss xovg Ilslsvdovag %al xovg BxjQavagnbsp;Agatovansg. Berra cogn. (Alailand) CIL Y 8115,20: Berra. — Zu ^berro-S hurs, nach Stotcesnbsp;bret. ber-r, w. byr, corn, ber, ir. berr Icurz,nbsp;berraim icli schere, cf. lat. brevis = *bregvisnbsp;aus *mregh-vi-s, gr. ^qaiv-g, got. ga-maur-gjan? 40 Beri’-avu-s oder Be(a)rraus vicus, 0. ;j. Barrou, dcp. Tndre-et-Loire, arrond. denbsp;Ijoches, canton du Grand-Pressigny. Greg.nbsp;Tur. h, P'. 6, 7 (12): Graviter tunc pagusnbsp;Siodunensis ac Berravensis urbis Toronicaenbsp;devastati sunt. 10, 31, 6: Huius temporenbsp;aedificatae sunt ecclesiae in vicis, id estnbsp;Evina, Mediconno, Barrao, Balatedine, Vernao. Berrice inset bei Brittanien. Plin. n. h. 4, 104: Maximamque omnium Berrioen, exnbsp;,¦50 qua in Tylen navigetur. Berricum villa bei Le Mans. Vita Ha-duindi 1, 5 ASS 20. ian. II p. 1141: . . . Beruum et Berricum (villas Oenoman.). Berronice Galaterin, fruu des Deitauros [Bernazobres — beru-] |
(Bciotaros), naeh Helm Berenice. PUit, ado. Colotem 4, 5: llQog de BeQQOviKXjv xxjv Arjt-xavQOV XCÖV Aaxeicufiovicov xivd yvvatxamp;vnbsp;capixéöamp;ca liyovGiv. Bers-ashi-s venetisch? (Verona) GIL V 3516: D(is) M(anibus) C. Bersasi Philocyrinbsp;Crispina Amiohale mater. Berseg . . ibcrisch? (Hallai bei Auch) Blade n. 203: Macro Bersegi f(ilio). Bers-elliiiii 0. in Pannonien. Bav. 4,19 lo p. 218, 1. Bersimes M. (Brescia) CIL V 4366: Aurelius Bersimes. Bersovia 0. j. Zsidovin im ungar. comi-tat Krasso-Ssöreny, bes. Bogsan. TP: Bersovia. Priscian. inst. 6, 13: Traianus in I Dacicorum: Inde Berzobim, deinde Aizi pro-cessimus. Bav. 4, 14 p. 204, 3: Bersovia.nbsp;Bersula oberital. fl. TP: FI Bersvla.nbsp;Berta P'. (Wiesbaden) CPB 1515: C. 20nbsp;Val(er.) C. f. Berta Menenia Crispus mil.nbsp;leg. VIII. Aug. Bertini-aca eurtis, j. Saint-BUn, dép. Haute-Marne, arrond. Chaumont. Bertini-acu-s villa. Pard. dipt, n. 49, t. 1 p. 24 (a. 475, warschcinlich unecht):nbsp;Viliam de Bertiniaco .... Dicta villa denbsp;Bertiniaco. berto- nacJi Gliiclc su cy. berth nitidus, pulclier, in Gur-berth = *Ver-bertus, bret. 30nbsp;Berth-valart, corn, berth, ir. Bertach innbsp;Flaith-bertacb =*Vlati-bert-aco-s. cf. nibrct.nbsp;berz, vann. herb’ eclat, succes (Ernault);nbsp;ahd. berbt-, got. bairhts clarus. Bert-ona F. Trad. Wis. n. 243 (a. 700): Bertonae. Bert-oiliu-s M, Pard. dipt, n. 551, t. 2 p. 365 (a. 732): Item quae in praedio Ma-cbariaco a Bertonio mihi donata. Bertunum 0. tiMSgttK. Viro-dunum? l)j. 40 Birten bei Zanten, Bheinpreussen, reg.-bes.nbsp;Büsséldorf, hreis Geldcrn. Greg. Tur. innbsp;glor. mart. c. 62: Apud Bertunensim oppi-dum. Bav. 4, 24 p. 228, 1: Beurtina. 2) j.nbsp;Fertow = Vertunum, dép. du Pas-dc-Catais,nbsp;arrond. und canton Montreuil. Merow. ms.nbsp;BECJi 6“ 5. 3, 110. BN 1852 p. 246:nbsp;BEETVNO FIT. Bertunus M. Trad, Wis. w.244 (a.713): Tenunt beredis Bertuno.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so beru- VL-stamm, n., air. bi[u]r =be’'r spiefl, stachel, gen. bera, pi. beura sudes, gael. biornbsp;a pointed small stick, corn, ber gl. veru, bret.nbsp;w. ber bratspieft, speer, lat. (g)veru, umbr. |
Berua
betidolen
Betinae
bëtü-la
Betinae O. j. Béthines, dép. Vienne, ar-rond. Montmorillon, canton Saint-Savin. Betini-aca villa in Beteneium, O. j. Bégny, Ardennes, arrond. de Bethel, cantonnbsp;de GJidteau-Porcien. Betorec(g)as, Betorex, Betorgas, Betoricas, Betoricus s. Bituriges. Betorrita O. j. Bédarrides, dép. Vau-cluse, arrond. Avignon. 10 Betouna F.cogn. (Lara) CIL II 2861; Atiliae Betounae Mecani (?) libertae. cf. Be-dunienses, Bedunus, Betunia. ?Betranus M. (Bom) CIL VI 669: Be-tranus. Betri-acu-m O. in Oberitalien, bei Cal-vatone, zivischen Piadena und Bozzolo, prov. Cremona, distr. Casalmaggiore. Plin. n. h.nbsp;10, 135: Venerunt in Italiani Bedriacensi-bus bellis civilibus trans Padum et novaenbsp;20 aves. Tac, h, 2, 23; Aegre coercitam legio-nem et pugnandi ardore usque ad seditio-nem progressam Bedriaci sistit. 39: Pro-moveri ad quartum a Bedriaco castra jila-cuit. 44: Otboniani Bedriacum petentes ...nbsp;Magnam exercitus partem Bedriaci reman-sisse. 45: Vitellianus exercitus ad quintumnbsp;a Bedriaco lapidem consedit. 49; Promiseenbsp;Bedriaci, Placentiae aliisque in castris ce-lebratum id genus mortis. 50: Die, quonbsp;30 Bedriaci certabatur. 57: Prosperas apudnbsp;Bedriacum res. 66: Bedriacensi acie. 70:nbsp;Bedriacensibus campis. 86; Bedriacensis pu-gnae. 3,15: Universo cum exercitu secun-dis a Verona castris Bedriacum venit . . .nbsp;Ad octavum a Bedriaco progressus. 20: Bedriacum niittit. 27: Proxima Bedriacensisnbsp;viae tertiani septimanique sumpsere. 31:nbsp;Qui nuper Bedriaci victoriae temperassent.nbsp;Plut. Oilio 8: 'O dè quot;Oamp;tov TtaQaysvógsvog signbsp;¦10 BrjrQiaxbv ecg tó at^ctWTteóov (éati ös tcoU-'/yt] nltjclov Kgsgmvtjg t6 BrjtQiaxóv) è§ov-XevsTO TteQl rijg gé^fjg. 11: Pevogéveov êenbsp;tovrmv Kal ramp;v êv BTjtQcaxa GtQatKaxamp;v tovnbsp;’'Oamp;wvog èxcpeQogévcov get’ OQyfig inl rrjv gd-yy[v n^or\yayev avtovg 6 ÜQÓxXog ex rov Brj-T^iaKov. 13: ’BtcI tb Brjt^iaxóv . . . Eig tbnbsp;BrjtQcaxóv. losepli, b. lud. 4, 9, 9: Kal ye-vogevfjg GvgjSoXXjg xatd Br)SQcaxbv tijg PaXa-tcag ngog re OvdXevta xal Kacxlvvav tovgnbsp;DO OvcteXXtov GtQatrjyovg, ty tt^coty g'ev '^géganbsp;tteqiriv ”0amp;(OV, ty öevtéqa ós tb OvcteXXtovnbsp;GtQatcmtcxóv. Sueton. Oth. 9: Apud Betria-cum fraude superatus est. ViteU. 10: Denbsp;Betriacensi victoria et Otbonis exitu. 15: [Betinae — bëtü-l5] |
Betriacenses copias et duces. Vesp. 5: Acie Betriacensi. luvenal. 2, lOQ: Bêbrïacis campis spolium adfectare Palati. Schol. luven.nbsp;2,99: Hunc (Otbonem) incomparabilis vitaenbsp;bello civili Vitellius vleit apud Bebriaoumnbsp;campum. Horum bellum scripsit Cornelius,nbsp;scripsit et Pompeius Planta, qui ait Bebri-acum vicum esse a Cremona vicesimo la-pide. ad v. 106: Bebriacus campus internbsp;Hostiliani et Cremonam .... ubi .pugnavit lonbsp;Otbo cum exercitu Vitelliano et victus senbsp;ipsum iugulavit. Hicronym. chron. a. Abr.nbsp;2084: Otbo tertio regni sui mense ajmtVe-triacum propria manu occubuit. Aurel. Vict.nbsp;epit. 7, 2: Hic (Otbo) a Vitellio priinumnbsp;apud Placentiam, dehinc apud Betriacuninbsp;victus. Eutrop. 7, 17, 3: Cum apud Betri-acum in Italia levi proelio victus esset. TP:nbsp;Beloriaco. Oros. 7, 8, 6: Quarto apud Bedriacum proelio cum animadvertisset suos 20nbsp;vinei. Bav. 4,30 ji. 25 3,2: Brediaco. Guidonbsp;459, 1: Bridiacum. Bettinis O. Meroiv. mz. BN 3® s., t. 8 (1890) p. 183 n. 185: BETTINIS FIT Bnbsp;t MEDOALDO AO. [ieTTOViscy s. vettonica. *betuil f. birlce, ci/. bedw, bret. bézö, bèo, bezv-en, acorn, bedew-en; cf. air. betbe gl.nbsp;buxus, arbor. Betubia, Betuia F. s. Betuvius. 30 Betuitus s. Bituitos. bëtu-la, bëtll-lla fem. 0,-stamm, birke, demin. von *betua, tessin. bidelya, it, bétula u.nbsp;béttula (danében mü suffix-vertausehunghfA-ello), crenmi. béddol oder beddól? cat, bedóll,nbsp;afrz. bououl, bool, bou (statt bodol), walton.nbsp;böle, span. a-bedul, galic. bedui, port. betulla,nbsp;'pic. champ, boule (für beoule?), daher frz.nbsp;bouleau {demin. für *heou.lea,vL) birke. Plin.nbsp;n. h. 16,74—75: Gaudet frigidis sorbus, 40nbsp;sed magis etiam betulla. Gallica baec arbornbsp;mirabili candore atque tenuitate, terribilisnbsp;magistratuum virgis, eadem circuits flexilis,nbsp;item corbium costis. Bitumen ex ea Gallinbsp;excoquunt. 176: Siquidem et genistae etnbsp;populi et ulmi et sanguine! frutices et be-tullae et barundo fissa et barundinum folia.nbsp;209; Betulla. — In: Bedul-campus. Bavonnbsp;*Betulletuni j. Le Boulay-Thierry und Lenbsp;Boulay-IIivoye, dép. Fure-et-Loir, arrond. 50nbsp;Breux, canton Nogent-le-Boi; auch in Bou-laie, Boulaye, Boulois, Bouloy; Belloy, dép.nbsp;Seine-et-Oise, arrond. Pontoisc, canton Lu-zarches, imd Boullay-les-Beux-Fglises, dép. |
*Betuli-aou-m — Biatu-macus
Biausco(n) — Bidillanu(v)i-aco-s
1891 s. 5G n. 13; Asu(v)ius Biatumari f(ilius) vius sibi et Deva[e] Namiori[g]isnbsp;[f(iliae)l. an. XXX. c[oi]ugi Biatumaronbsp;[patr]i bss. Biausco(n) M. (Alsó-Sgent-Ivdn) GIL III D. XLii p. 884 (a. 145—160): Cob(or-tis) I Alpinor(um) equit(atae) ... ex equite,nbsp;Ulpio Spumari f. Biausconi Eravis(co). Biaus-iu-s beiname des Mercurius, G-. 10 (Ubbergen) CIB 97: D[eo] Mercurio Biau-sio [S]iinpliciu[s] Ingemi[s] v. s. 1. m. Bilt)-Bco-n O. in Germanien bei den Iler-munduren, vïllcieht Bïburg bei Altmühl. Pfol. 2, 11, 15: BC§a%ov. Bib-all T. in Ilispania Tarraconensis, j. Val Bibalo (nicht Vianna del Bollo, tvienbsp;Jliibner will). Plin. n. h. 3,28: Viba li.nbsp;Ptol. 2, 6, 42: Bi^aXamp;v QÓQog BijSceXamp;v.nbsp;(Chaves) GIL II 2477 : Bibali. 20 Bibe O. j. Le Mont-Aimé, gemcinde Bergères-lès-Vertus, dép. Marne, arrond. Chalons, canton Vertus. TP: Bibe. Bib -esia fl. in Spanien, j. Bïbeg. Bav. 4, 45 p. 321, 17. Bibli monies in Pannonia superior. Ptol. 2,14,1; Méiqi tav Bi^aCcov (ci. Muller; (Si-jiXi'mv X) ó^sav. IA 274, 3: Bibium (Bu-bium B, Bilbilim F\ j. Pottoh. Bibiscoil s. Viviscus. 30 Bibr-acte oder Bibr-ax O. nach Zeuft ^ stadt der biber’, von gall. *bebro-s, j. lenbsp;Mont Beuvray, 20 kilometer ivestlich von Au-tun, dép. de la Nièvre, canton de MouUns ennbsp;Gilbert. Caes. 5. (?. 1, 23, 1: A Bibracte,nbsp;oppido Haeduorum longe maximo et copios-sissimo . . . Iter ab Helvetiis avertit ac Bibracte ire contendit. 7, 55, 4: Litavicumnbsp;Bibracte {§ bibracti a Ashb.) ab Haeduisnbsp;receptum, quod est oppidum apud eos ma-40 ximae auetoritatis. 6: Obsides civitatumnbsp;Bibracte ad magistratnm dedueendos cura-verunt. 63, 5: Totius Galliae conciliumnbsp;Bibracte indicitur. 90, 8,Ii^se Bibractenbsp;liiemare constituit. Ilirt. b.G. 8,2,1,®: Abnbsp;oppido Bibracte proficiseitur. 4, 1; Ipse senbsp;recipit die XXXX. Bibracte. Strab. 4, 3, 2nbsp;j?. 192: Msra'^v fisv ovv rov AïyrjQog Kal zovnbsp;’’Aqaqog oIku tb zov Aióovcov i'amp;vog, nókiv e%ovnbsp;Ka^vXkïvov Kal (pQovQiov Bi^gaKza. Incertinbsp;50 gratiarum actio Constantino 14 (a. 311): Sisnbsp;licet dominus urbium, omnium nationum,nbsp;nos tarnen etiani nomen accepimus tuum:nbsp;iam non antiquum Bibracte, quod hucusquenbsp;dictum est lulia, Polia, Plorentia, sed Plavia [Biau8co(ii) — Bidillanu(v)i-aco-s] |
est civitas Aeduorum (Autun). G. der quelle des Mont Beuvray. (Lijon, aus Autun):nbsp;Deae Bibracti (as)signatum. (Luxemburg)nbsp;Oreïli 1973; Deae Bibracti P. Capril(ius)nbsp;Pacatus Illlllvir Augustal(is) v(otum) s(ol-vit) l(aetus) m(erito). Bibrax Eemorum, j. le Vieux-Laon, ge-meinde Saint-Thomas, dép. de l’Aisne, cant. Craonne, c. 20 kïlom. östlich von Laon undnbsp;32 von Beims. Caes. b. G. 2, 6, 1: Ab bis lonbsp;castris oppidum Eemorum nomine Bibraxnbsp;aberat milia passuum octo. Vita Gobani 6nbsp;ASS 20. ian. IV p. 24 B: Ad Laudunumnbsp;montem, qui antique sermone Bibrax nun-cupabatur. Bibr-OCI von *bebro-s biber, V. ini süd-östlichen Brittanien. Caes. b. G. 5, 21, 1; Trinovantibus defensis atque ab omni mili-tum iniuria probibitis, Cenimagni, Segonti-aci, Ancalites, Bibroci, Cassi legationibus 2Unbsp;missis sese Caesari dedunt. Bicatius M. nomen. (Bei Pont-en-Boyans, Isère) GIL XII 2210; D(is) M(anibus) C.nbsp;Bicati Potiti p(rimi) pi(laris). Bicc . . . (Pogzuoli) CIL X 2168: D.M. Bibiae Bicc . . . Bicci-ati-s O. Pard. dipl. n. 559, t. 2 p. 371 (a. 739): Colonica in valle Diubiasca,nbsp;infra fines Langobardorum ubi dicitur Bic-ciatis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Bicelmensis pagus s. Longnon, Atlas p. 147. Bic-ëra fl. j. Vezère, nfl. der Dordogne. Bav. 4, 41 p. 299, 2. Bicirius (= Vicirius?) M. (Verona und Genua) CIL V 8114, 13: Bie(irii) Aga-t(hopi). (Bom) VI 13581 cf. X 1008*, 69:nbsp;Dis M(anibus) C Bicirius Agatopus Bicirionbsp;Agatopo. (Arles) XII 5682, 12: Bie(irii)nbsp;Agat(opi).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;40 Bicor-asco mit Ugurischem suffix, O. Pard. dipl. n. 559, t. 2 p. 371 (a. 739): Bi-corasco. Bic-urg-iu-m O. in Germania magna. Ptol. 2, 11, 14: BiKOVQytov. Bid-agum, Bizagum O. j. Bkac, gemcinde Calvisson, Gard. Bidaio s. Bedaion. ItiófiQioq s. Ciderius. Bidillaiiii(v)i-aco-s warscheinlich ethni- 50 cum von *B(V)idillanv-io-n oder -via, O.nbsp;Bitilianum, villa Bidiliane, j. Bédilhan beinbsp;Calvisson, dép. Gard, arrond. Nimes, cantonnbsp;Sommières. (Nmies) CIL XII p. 383 |
Bidlsci-acu-s
Bil-bilis
IVb.50 jp.382: IctQta Oder Faqta oviay.og óeöe fiav^s^o NafiavGiKa^o §QaT0vd£. Bidisci-Scu-s O.j. Besse, Maine-ct-Loire, canton Saint-Georges-le-ThoureU. BióÓQiog s. Ciderius. biduBilim s. vidu-bio-n. Bieius M. cogn. (Botticino Sera, prov. Brescia) GIL V 4209: Eatabus Deico Bieinbsp;(gen.) f. v. s. 1. m. 10 Bieiios M. Bieiia F. (Bom) OIL VI 10006: Biena Cor .... ungentaria. (Ausnbsp;Jlrcsci'a.^^ 13584: Cn. Bieno Cn. liberto One-sidoro. (Beggio)Xl 972: Cn. Bienus L. f.nbsp;Pol. Broccus. (Coin) WK 10 (1891) w.47nbsp;(saec. 1 p. Clir., 1. ludfte) I. II sp. 109: Bienus Gati f(ilius). Ill p. 110: Bieno Gatinbsp;f(ilio) civi Viromanduo. Vgl. die münzenbsp;BIIINOS (geivönlicli Bilinos gelesen). Bieri 0. j. Bièrei Schweiz, canton Waadt, 20 district Aubonne. Biga M. (London) GIL VII 1336,146: Biga fec(it). (York) 147: Biga. Bigerra iberisch? 0. 1) der Oretani, j. Becerra. Liv. 24,41,11: Bigerra indenbsp;urbs (socii et bi Eomauorum erant) a Car-thaginiensibus oppugnari coepta est. 2) dernbsp;Bastitani, j. Bigorra am fl. Madera. Ptol.nbsp;2, 6, 60: Biyéqqa. Bigerriones viUeicM hasldsch, celUberi-30 sches volk in Aquitanien, bewoner der Bigorre, tal der Neste und der oberen Adour undnbsp;Gave de Pau, mit hauptort Bigorra, j. dorfnbsp;Cieutat, Hautes - Pyrénées, arrond. et cantonnbsp;de Bagnères-de-Bigorre, spetter, ends 4.jh,,nbsp;nach Turba (Tarbes, Hautes-Pyrénées) verlegt. [Tiber den Bigorrae pagus s. Ijongnon,nbsp;Atlas p. 152.] Cues. b. G. 3, 27, 1,“: Bigerriones. Plin. n. h. 4, 108: Begerri.nbsp;NG li (dv. Novempop.), 11: Civitas Turba,nbsp;40 ubi eastrum Bogorra. PauUnus Ausonio v.nbsp;246: Dignaque pellitis babitas deserta Bï-bO) . gerris (Voss. Ill hat uigerris). Sidon.Apol-lin. epist. 1,11,3: Turn Paeonius quam Bi-gerrus (Arelatensis). Pactum Guntcliramni et ChUdeberti II = Greg. Tur. 9,20 = MGnbsp;Cap. I p. 13, 40 (a. 587): De civitatibusnbsp;vero, boo est Burdegala, Lenaovecas, Cadur-cus, Benarno et Begorra (j. Tarbes) (var.nbsp;Begaro, Bigorra). Eav. 4,41 p. 300,5: Bi-60 gorrias. Virgil, grammat, 2 p. 8, 13 H.: Denbsp;potestate autem (scil. litterarum), quia ma-gna ex parte legestum (neglectum Bonscli)nbsp;est, bigerro (Bönsch d. Bigerrico = Aqui- Holder, Altcelt. Sprachschata. 1. |
tanico) sermone clefabo (crepabo oder labor Bönsch). Merowing, mz. BN 1869 p. 276:nbsp;BEGOERA (j. Tarbes, nicht Bouère) PIT.nbsp;1883 p. 485: BEGOEEA. t, 8 (1890)nbsp;p. 182 n. 174: fBEi^OEEA PIT; und BE-GEEA cf. Begerata. Bigerritiiims. Auson. epist. 11,5^.170, 2 5 Sch.: In fundo patriae Bigerritanae. Coned. Agath. a. 506 (Mansi 8 c. 337 B): Apro episcopo Bigorritanae civitatis (j. Bigorre). jonbsp;Condi. II. Matisc. a. 585 (Mansi 9 c. 958 C):nbsp;Amelius, episcopus ecclesiae Bigorritanae.nbsp;Greg. Tur. h. F. 9,6: Amelius BeoiTetanaenbsp;(filr Begorretanae) urbis episcopus. In glor.nbsp;mart. c. 73: Infra terininum urbis Beorrita-nae. In glor. conf. c. 48: Infra terminumnbsp;autem Beorretanae urbis. Vita Savini 2nbsp;ASS 9. oct. IV J). 1004J..- Vigorritanam ei-vitatem (Tarbes). — Bigerricus. Sulpic.nbsp;Sever, dial. 1 (2), 1, 8: Bigerricam vestem, 20nbsp;brevein adque bispidam. Sidon. Apollin. epist. 8, 12, 1: Quia solet Bigerricus turbo mobi-lium aggeruni indicia confundere. Fortunaf. vita Martini 3, 49: Induitur sancta birsutanbsp;bigerrica palla. Vgl. Greg. M. reg. 7 ind. 7,nbsp;epist. 40: Sex minora Aquitanica pallia etnbsp;duo oraria transmisi. Bigorra s. Bigerriones. Bigur vallis, j. tal Baïgorry, dép. Basses Pyrénées, arrond. Mauléon.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Biisanch 0. j. Bihain, in der belgischen provinz Luxemburg, arrond. Bastogne, cantnbsp;Houffalize. Bilaisis pyrenae. M. iberisch? (Gaud, vallée de la Pique, j. im museum zu Toulouse)nbsp;Boschachn. 169-. Andus Bilaisis f(ilius) b(io)nbsp;s(itus) e(st). Bil-Bilis nach d’Arbois de Jubainville reduplic. form von bili variante zu st. bilo-, ' la trés bonne, la trés heureuse, la trés same, 40 la trés sure’? 0. der Ccltiherer in Ilispanianbsp;Tarraconensis, j. Fl Cerro de Bambola, 3nbsp;kilometer nördlich von Calatayud, prov. Zaragoza in Aragonien, iberischnbsp;Strab. 3,4,13 p. 162: Kai Fsyo^qlya 6’ èotlnbsp;xamp;v Keln^rjQav nóXtg y.al BlXpdig, Ttsq'i ccgnbsp;MsxiXXog xai SsqzcoQiog ÈnoXéjj.rjGav. lustin.nbsp;44, 3, 8: Nec ullum apud eos telum proba-tur, quod non aut Birbili fluvio aut Cba-lybe tinguatur. Plin. n. h, 3, 24: Civium 50nbsp;Eomanorum Belblitanos. 34, 144: Haecnbsp;(aqua) alibi atque alibi utilior nobilitavitnbsp;loca gloria ferri, sicuti Bilbilim (var. Birbi-lium) in Ilispania et Turiassonem, Comumnbsp;14:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;[Bidi£ci-acu-s — Bil-bilis] |
Bil-caisi-o(n) — bilin-untia
in Italia, cum ferraria metalla in iis locis non sint. Martial. ], 49, 1—4: Vir Celti-iberis non tacende gentibus | nostraequenbsp;laus Hispaniae, | videbis altam, Liciniane,nbsp;Bilbïlin, | equis (aquis?) et armis nobilem. Te, Liciniane, gloriabitur nostra j nee me tacebit Bilbïlis. 4, 55, llsg..' Saevonbsp;Bilbïlin optimam metallo, | quae vincit Cba-lybasque Noricosque. 10,103,1 sq.(a.98):nbsp;10 Municipes, Augusta mihi quos Bilbïlis acri |nbsp;monte creat, rapidis quem Salo cingit aquis.nbsp;104, 6: Altam Bilbïlin et tuum Salonem.nbsp;12, 18, 9: Auro Bilbïlis et superba ferro.nbsp;Ptol. 2, 6, 57: Kslrl^riQeg, iv oïg noXeig . . .nbsp;Ba^ihg (Bd§ig X). IA 437,3. 439,1: Bil-bili. Auson. epist. 24, 5Q sq.: Ergo meumnbsp;patriaeque decus columenque senati | Bilbïlis (var. Birbilis) aut haerens soopulis Cala-gurris babebit. Ausonio Paiilinus epist. 10,nbsp;20 223sg'..' Birbïlim acutis | pendentem scopu-lis. 231: Birbïlis buic tantum, Calagorris,nbsp;Hilerda notantur. Sidon. ApolUn. carm. 23,nbsp;163: Quem dat Bilbïlis alta Ma^rtialem.nbsp;Consentii ars vol. 5 p. 349, 5 K.: Bilbilis.nbsp;Pav. 4,43 jo. 309,16: Belbili. Mimsen desnbsp;Augustus, Tiberius und Caligula, cf. EcKlielnbsp;B. N. 1, 35 sq. Mionnet t. 1 p. 30. suppl.nbsp;1 p. 55. Cohen m. imp. p. 152 n. 635nbsp;—642: BILBILIS und BILBILI. p. 198nbsp;30 w. 95—97: MVN(icipium) AVGVSTA BILBILIS. i).241 w.36: MVN. AVG. BILBIL.nbsp;Cf. Aloïss Heiss, Description générale desnbsp;monnaies antiques de l’Espagne (1870) p.nbsp;1815. Inschriften: (Bom) CIL VI 2728:nbsp;Birbili. (Artes) XII 735: D(is) M(anibus)nbsp;Metelliae Protidis matri Birbilitan(ae, nomen Ff) Lucinae. (Bordeaux) Hübner, Ex-empla n. IQi — Jullian w. 66: L(ucio) Antonio L(ucii) f(ilio) Gal(eria tribu) statutonbsp;40 domo Bilbil(itano) Ocellio l(ibertus). —nbsp;Aquae Bilbitanorum (j. Alhama bei Ca-latayud, bezirh Ateca) bei IA 437, 2. 438,nbsp;14. cf. CIL II 3022: L. Cornelius Pbllo-musl L. Samius Aquensis b. s. e. Bil -caisi-o(n) M. (Celigny, im schweiz. canton Genf) CIL XIII 5018: Igt;(is) M(ani-bus) Cornell Bilcamp;,isionis fil. Publicia Per-petua coniugis incomparabilis. Bileseton F. (Cchcgin, in der span.prov. 60 Murcia) CIL II 3537: Pompeia M. f. Bileseton Proba v[e]ixit. cf. Bilition. Biliacus O. s. Beliacus. Bilic-anus M. (London) CIL VII 1336, 148: Ofic. Bilicani (gen.). [Bil'Cai8i-o(n) — ‘bilin-untia] |
Bilic-atus M. cogn. auf töpfermarken. (London; auch in Autun und Périgueux) CILnbsp;VII 1336,149: Of(f)ic(ina)Bilicat(i). (Sainte-Colombe) XII 5686, 130“: Bilicatus f(ecit).nbsp;(Vienne) 130'’: Offic. Bilicati. (Genf) 130'’:nbsp;Ofic. Bilicati. Ofic.Bilic]. (Toulouse) Ofic. Bilicati. (Paris) Sch. 807 — BE 1882 p. 114. 120. BA 3'’5., t.4 (1884) p. 377:nbsp;Ofic(ina) Bilicati. (Lyon, Trion) Of. Bilica.,nbsp;Ofic. Bilicat., Billicc[at]i. (Limoges) Espé- lonbsp;randieu n. 59 j3. 137, 3: Ofic. Bilica(ti). —nbsp;(Poitiers) Bichard 70: Of Bilicat. 71: [Ofnbsp;BJilicat. Bilicatus auch in der Auvergne.nbsp;(Windisch) Mitth. der antiq. Ges. in Zurichnbsp;15 5. 218: Of Bilica. (Bomi) BJ89 (1890) 5. 6 n. 39: Ofic. Bilicat(i). Bilic-edo(n) AI. (Biegél) Sch. 808: Bili-cedo f(ecit). s. Billicedo, Vutlobilicedonus. Bil -icos von bilo-, M. Chr. Alex. 186, 2 p. IIOM.: Bilici gens et accolae T(=G)al- 20nbsp;lorum. — Davon gentile Biiicius M. cogn.nbsp;(Tarragona) CIL II 4970,85: Ofic(ina) Bi-lic . . . . (Shefford, Bedfordshire) VII 1336,nbsp;150: Of Bilici. . . inach Dryden OP BI-AlCl3[ni]). (Orange) XII 5686,127: Bi. o.nbsp;(Avignon) 128: [OJfic. Bili. (Aix?) 129“:nbsp;Ofic. Bilic. (Vienne) 129^: Gfi. Bilic. (Genf)nbsp;129*’: Ofic. Bili. (Aoste-St.-Denis) 129'* jj.nbsp;860: Ofic. Bilic . . (Museum in Langresnbsp;n. 119) BE 5 (1885) p. 31: D(is) M(ani- sonbsp;bus) Pu(blii) Bilici Sarasi et liberorum eiiusnbsp;p(ater) Sacrovirus m(onimentum) p(osuit).nbsp;(Tours; Limoges) Sch. 800. (Poitiers) Bichardnbsp;69: Ofic. Bilic. (Paris, rücMaufig) 801: Ofic.nbsp;Bilic. (Lüttich; Limoges) 802: Ofi. Bilic.;nbsp;Ofic.Bilici. (Tongern)803:. . .0. Bilic.(Lyon,nbsp;Trion): Of Bilic.; Ofic.Bilic. (Windisch undnbsp;Turgi) m 352, 33“: Ofic. Bilici. Bilini-Scu-m abgeleitet von Bilinius, O. 1) Buïligny, dép. de la Meurthe, arrond. und 40 canton Tout. 2) Beligny, commu/ne de Ville-franche, Bhóne. Bilinos s. Bele(i)nos. bilin-untia von Belenos, dem gaUischen Apollo. Dioscorid. 4 c. 69: ’Toexvagog [ot da êioOKvagog,......Pcogcüoi IvGavcc^ ösv- TUQice, ot ds ATtoXXlVttQlg ^......amp;OVSKOt. (pa^ovXmvia, PaXloi ^iXivovvrta (lis §sXevovv-xia?), Aaxoi êtiksia amp;égvog iotl kts. Apulei. de herb. virt. c. 4: A Graecis Hyoscyamos 5onbsp;dicitur et Dioscyamus . . . Latini insanamnbsp;vocant, aliqui Apollinarem, . . . Tusci fabamnbsp;lupinam, Galli bellinuntiam, Daci dieliam.nbsp;cf. Isidor. or. 17,9,41: Hyoscyamos a Grae- |
-bills
Bingium
cis, a Latinis herba calicularis .... Hanc vulgus Milimindrum dicit, propter quod alie-nationem mentis induois; warscheinl. iberisch. -bilis s. bilo-. Bilisa gii bilo-, M. cogn. (Szöny) CIL III 6010, 248: Bilisa. Bilisarius M. cogn. christl, a. 538? (Ci-mitile, prov. Caserta, distr. Nola) CIL X 1350: Bilisari. 10 Bilisia s. Belisia. Bilistages M. Liv. 34, 11, 2: Ab Iler-getum regulo Bilistage. Bil-ltio(n) 0. j. Bellinzona. Greg. Tur. li. i^. 10, 3: Ad Bilitionem buius urbis (Me-diolanensis) castrum, in campis situm Ca-ninis. Mav. 4, 30 p. 251, 15: Bellitiona.nbsp;Guido 14 j). 458, 5: Bellinciona. ¥gl. Bi-leseton. Billacum s. Ibillaco. 20 Billatica. (Lamta in Africa, a. 4.53) CIL VIII 11128: Billatica. Billenius M. nomen. (Alla Nervia) Pais 992: Bi[l]lenius Onesimus. Bil(l)i-acus mm rom. M. Bil(l)ius = Duilius, 0. in Billy (z. b. Billy-sur-Aisne;nbsp;Billy-sur-Ourcq), Bilhac, Billey, Biïlé, Bil-liat, Billieu. Bill -icca F. (Anglefort) Allmer 691: Billiecae Gratiani fil(iae). 30 Billiccatus s. Bilicatus. Billice . . . (London) CIL VII 1336, 151“: EDILLIff. BmiCG. Billiceddni-S E’. (Landsluid) CIB 1780: D(is) M(anibus) Caciro T. f. Geddi et Billi-ceddni patribus Magissa filius f. c. Billicedo M. fig. (Xanten) Sch. 398: Abil-licedo fe(cit). Hettner 17 4, 20. Bilice do. Bill-icus M. cogn. fig. (London) CIL VII 1336, 152: Billie, of. (Vienne) XII 10 5686, 131“: Billieu///. 131’': Bil„icui///. (Vechten) Sell. 71%'. Bellici. 779: Bellicv///o.nbsp;(Tongern) 777: Of Be[lli]oi. (Lyon, Trion):nbsp;Billicve, Billic(v2), Billicvz o. Vgl. Bilious. *Billio-magus 'des Bil(l)ius feld’, O.j. Billom in der Auvergne, Puy-de-Bome, arr.nbsp;de Clermont. Merow. mz. BN 3” s., t. 8nbsp;(1890) p. 184 n. 187: BILLIOMACO. n.nbsp;188: BirnOMAC AlCO. w.189: faiLLIO-MV(=a) VICO. 50 Billo(n) 31. cogn. (Bom) CIL I 1285 = IX 3521: L. Billueidius L. 1. Billo. (Bcinbsp;Seyssel, Haute-Savoie) XII 2562: Deo Vin-tio Polluci On. Terentius Billonis fil(ius)nbsp;Terentianus ex voto. |
Billus 31. (Modena) CIL XI 888: Q. Gavius Billus. bilo- nach d’Arbois de JubainvUle mir. bil sicker, gut, glücklich, heil, in Bilicos, Bi-licius, Bilicatus, Bilisa, Bilu, Bilios, Bilius,nbsp;Bilbilis, Cinci-bilus, Mandu-bilos. Mit var.nbsp;bili- in Inde(-i-)bilis für Ande-bilis, Ando-bales, Mandu-bilis; ef. Biliccus. Biloeraha in pago Saruinse. Trad.Wiz. n. 267 (a. 719): Ad Biloerakawilare.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo Biln sf. bilon-, M. cogn. (Trient) CIL V 5041: Prisons Bilonis Carci. Bilubium 0. in Lalmatien. TP: Billu bio. lA 338,2: Bilubio. Bav. 4,16 p.210,nbsp;11: lulianum. Biluco vico. BN 1863 p. 346: BILVCO VICO FIT. 3“ s., t. 8 (1890) p. 184 n. 190:nbsp;BIJVCO VICO ET. Zu lesen Bilaco? Billy,nbsp;dép. Loir-et-Cher, arrond. de Bomorantin,nbsp;canton de Selles-sur-Cher.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;20 Biludium in Illyrien. Sestini^ p. 42 cf. Mionnet suppl. t. 3 p. 328: BlAoYAIQN. Bim -ius M. (Carbonara bei Ceglie, prov. Bari) CIL IX 278: A. Bimio [Flaojci fnbsp;Flac[co]. (Le Chdtelet, gemeinde Gourzon,nbsp;Haute-Marne) Sch. 813: Bimius. Bim-umo-S 31. (Saint-Bemy, dép. des Bouches-du-Bhêne, arrond. Arles) CIL XIInbsp;p. 127: BIAA/MoC AIToYMAPeOC (=E.nbsp;son des Litumaros). (d’Arbois de Jubain- sonbsp;ville list Bimamos, superl. von Bimos, wohernbsp;Bimius.) Binagum in pago Belnense. Pard. dipt, n. 437, t. 2 p. 237 (a. 696): In suprascriptanbsp;villa in Hauxiaco et Binago. Binbelli ligurisches V. Italiens. Plin. n. h. 3, 47. Bineta cogn. (Bergamo) CIL V 5148: Capitoni Blnetae et Martiae et Primul. de-licatis.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;io Bingium (aus Vingium oder Vincum?) 0. j. Bingen, am 1. ufer der Ndhc, Binger-briiclc und Buppertsberg, Bheinhessen. Tac. h. 4, 70: Tutor Treveris comitantibus, vi-tato Mogontiaco, Bingium concessit. TP:nbsp;Bingiti. JA 253,4: Bingio. 371,3; Vinco.nbsp;374, 4; Bingio. Ammian. 18, 2, 4; Civita-tes occupatae sunt septem: Castra Herculis,nbsp;Quadriburgium, Tricensimae, Nivesio, Bonna,nbsp;Antennacum etVingo. Auson. Mos. 2; Ad- 50nbsp;dita miratus veteri nova moenia Vingonbsp;(Mommsen; uico codd.). NB occ. 41 (Mo-gont.), 10: Bingio. 22; Praefectus niilitumnbsp;Bringentium, Bingio. Bav. 4,24 p. 227,7: 14* nbsp;nbsp;nbsp;[-bilis — Bingiuml |
Binhdo
Birr-ius
Bingum. (Meilenstein wn Tongcrn) Orell. 5236 = BA n. s. 3 (1861) p. 410: [Bi]n-gium. cf. Condi-vicnum oder Condi-vincum.
Bllihdo F. cogn. (Gleichenberg) OIL III 5483: Binlido (nach Frnauït H für II = Bi-nedo) coniux.
Bio M.cogn. (Tarragona) GIL II 4970, 86: Bio fe(cit). 164: [B]io? (London)nbsp;1336,153: Biofe I//(— Bio fecit?). (Bonn)nbsp;10 BJ 90, 43: Bio fecit.
Bio-cno-Silf. (Colchester) CILYll 1336, 154 == FF 3 p. 148 n. 138 (unecht?):nbsp;BIOKHO.
Bi -onna j. Bmme, nhfl. der Aisne, ent-springt bei Somme-Bionne (Ilarne).
Bi-onta F. cogn. (Curno hei Bergamo) GIL V 5176: Luciliai L. f Biontae.nbsp;Bippii. si fig. (Eottweü) Holder.nbsp;Birac-attus o-st, abl. von Biraco . M.nbsp;20 (Dijon) Ijcjay w. 83: DisManibus . . . [I]ulinbsp;Biracilli C(aius) lul(ius) Biracattus paternbsp;p(onendum) c(uravit).
Birac-atns M. (Les Pousseux, Dijon) J.iejay 128: M(onumentum) Litugeni Bira-cati [filii].
BiQax-eXX-ov stadt derTusci. PM. 3,1, 43. Birac-illu-s M. cogn. (Mmes) GIL XIInbsp;5686, 132: Birac(i)lli. (Allier) Sch. 815:nbsp;Biracri .... Ygl. Biragillus.
80 Bir ac-iu-S M. cogn. (Scarpi.szolo hei Brescia) CITj V 4153: P. Mueius Biraolnbsp;f(ilius). (3Iains) Beclccr s. 26 n. 93 — BJnbsp;64, 43. 67, 7: M(arcus) Biracius Indutius.nbsp;Vgl. Pirus.
Birac-o(n) 31. (Aus Noricum, in Graz) GIL III 5698: Belatullo Biraconis f(ilio).nbsp;cf. Piracos.
Biraco-S nach d’Arhois de Jubainville abl. von Binis,«:ar. von Birrus, 31. Insubrischenbsp;io silber-münze. BN 1860 p. 173 pl. 8, 11.nbsp;1861 p. 62.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1868 p. 414. 3Iuret-Ghah.
9579: BIRACOS; s. Ar-viragus, Biracius, Pirakos. O. in Biraghi, Birago, Biraga imnbsp;3Caïlandisclten. ii!(7 11,156. Birac(Charente;nbsp;Gironde; Lot-et-Garonne), Biré, Sarthe.
Birag-illu-s 3L (London) GIL VII 1336, 155: Bir.agilli (gen.), s. Biracillus.
Biragns 31. (Dijon) L^ejay p.138 w. 164: Dis Manibus mon(umentum) Martiae, Biragi.nbsp;60 Birbatri cogn. (Diano) GIL I 1257 =nbsp;X 290: L. Oppi M. f. Birbatri n.
Birbienns 31. (Torh) GIL YII 1336, 158: Birbieni (gen.). (Franlcreich) Sch. 818:nbsp;Birbieni.
tBinlido — Birr-ius]
Birbilis s. Bilbilis.
Bircilloo s. BerecUlo.
Bircius 31. Bircia F. (Porto d’Anzo) GIL X 6710: D(is) M(anibus) Birciae Am-pliatae C. Bircius Epaphroditus patronae b.
m. nbsp;nbsp;nbsp;f. Vgl. Bercius.
Birgaius 31. (SUchester) FF 3 p. 143
n. nbsp;nbsp;nbsp;126.
*Bii’go-drinnni O. in Birgden, Idrchdorf im preuss. rcg.-hez. Aachen, hreis Geilen- lonbsp;Icirchen.
BirgOS ir. fl. Berhha, engl. Barroiv. Ptol. 2,2,5: BlQyov (var. Ba^yov) noragov in^olai.nbsp;Birg-nsia O. s. Bergusia.
Biri -acu-S ahl. von Birius, O. j. Birieux, Ain, arrond. Trévoux, canton Meximieux.nbsp;Biriatus 3£. s. Viriatus.
Biriciana G. in Baetien, j. Burhnars-hofen. TP: Biricianis.
/ Birici .. . (Africa) BC 1887 p. 122: 20 Birici/H Frontones f.
Biricus F’, cogn. (3/leschta Nehur) CITj VIII 6892: lulia Q. fil. Biricus.
Birila insel bei Brittankn. Bav. 5, 32 p. 441, 4.
Bir-iscuin O. Pard. dipt. n. 559, t. 2 p). 371 (a. 739): In Birisco.
Bir-ins 3L (Africa) GILYlll 17022: Seia Birius Fortunatus.
Birnns O. Pard. dipt. n. 474, t. 2 ^.280 .‘io (a. 709): In pago Testeventi super Mosam,nbsp;loco Birni.
biros s. birros.
Birr .. .31. cogn. (Genf) GIL XII 2594: Mercurio Aug. M. Attius Birr . . . v. s.
Birr-antus 31. cogn. fig. (Tourdan, canton de Beaurepaire, dép. de l’Isère) GIL XII 6030, 2: Birrantus. (Jublains, 3Jayenne)nbsp;Moivat p. 83, 85: Bir[r]antus. p. 85: Birr-antv .... (Allier) Sch. 819: Birrantin. . . 40nbsp;(Vechten) 820: Birrant(us).
Birri-o(n) M.cogn. (Susa) CITY 7278: Birrionis.
Birr-ius M. Birria F. nomen. PUn. n. h. 1, 19: Q. Birrio. Hor. serm. 1, 4, 69:nbsp;Caeli Birrique latronum. Porfyrion: Byr-rius. (Sebenico) CITj III 2799: Birriusnbsp;Fortunius. (Stobrec) 8548: Bju-ria Lupula.nbsp;(Asoio) V 2101: Birriae L. f. 2906: Birriusnbsp;Voltioni. (illyr.) f. Sumbica Ostiala, Birria 60nbsp;Frem(antio), Birria Quarta, Birria Voltioin.nbsp;f Tertia. (Leno, proving Brescia) 4168:
... Birrius P. 1. Abascantus. (Bom) VI13591: M’. Birri Albani Birria Ni[ce] coniugi b. m.
Birr-o(n) — Bisanga
T5is-au
bison
Trad. Wie. a. 699, 205. 223. 252; Ad Bi-sariga. 240: Ad Bisanga. Bis-au s. Bissau. Biseiia F. (Aquilcja) GIL V 1363; Bi-sena T. f. Posilla. Biscne... cogn. (London) GIL VII 1336, 156; BI?ENE . . . VBisentina regio. (Bom) GIL VI 3566: Anneus Portunalis milis regionis Bisentinae.nbsp;10 Bisentio(n) s. Vesontio. Bisi -acu-m 0. j. Biziat, dép. Ain, arroncl. Trévoux, canton ChdtiUon-sur-Chalaronne. Bisigarium O. j. Lcux-Évailles, dép. 3Iayenne, arrond. Laval, canton Montsurs.nbsp;Bard. dipt. n. 85, ^. 2 p. 478 (a. 710): Bi-sigario. Bis-illus M. (Nuits, Góte-d’Or) Lejuy 230: Luminatus Bisilli (filius). Bisiili-acil-m von M. Bisinius, dift vom io germ. M. Bisinus, O. j. l) Besny-les-Laon,nbsp;Aisne? 2) Bessenicli, hreis EusMrchcn, rcg.-bee. Göln. Bis-iu-S M. Bis-ia F. cogn. (Abrugi-banya) GIL III 1266: Bisius Scenob(arbi). (Galderio)Y 3702; C. Bisio C. f(ilio). (Bez-eonico) 5239: Miniciae L. f. BIsiae. (Mai-land) 5841: Q. Bisius Communis. (Nijmegen,nbsp;s. 1 ex.) GIB 116 = Hübner, Exempla n.nbsp;395: Q. Bisius Secund(us) Q. f(ilius) domonbsp;30 Brixsse mil. leg. X. g. Bïson grundform bisont- der ivisent, cel-tiscJi oder germanisch? ahd. wisunt, wisant, wisint (heruUscher AI. Ovlecivêog bei Procop.nbsp;b. Gotth.), ae. wesend, an. vlsundr, got. *wi-sunds, gr. §ia(av gen. ^idmvog. Sen. Hippol.nbsp;Q5.sg.: Tibi villosi terga bisontes | latisquenbsp;feri cornibus uri. Plin. n. h. 8, 38: Pauoanbsp;contermina illi (Scythiae) Germania, insignianbsp;tarnen bourn ferorum genera, iubatos bison-40 tes excellentique et vi et velocitate uros.nbsp;Martial. spect.'iZ.^I (a. 80): Illi cessit atroxnbsp;bubalus atque bïson. epigr. 1, 104, 8 (a.nbsp;85—86): Turpes esseda quod trabunt bï-sontes. 9, 57,10 (a. 94): Nee rasum caveanbsp;latus bïsontis. Pausan. 10, 13, 1: BCamvognbsp;ós ravQov rmv Tlaiovmamp;v. 2; Odtoi otnbsp;Gcovsg xctXsncóraToi 9r\qLmv slaiv amp;XbSæamp;ainbsp;^mvtsg, xai óIkxvu o^k av ovtw yévoiTO Isxvqccnbsp;ry ig^oXy. ¦d'rjqsvovtai ós oStoi rqÓTtov roi-60 óvós. èrtsiëav xwqCov ot uyqsvovrsg nqccvsgnbsp;silqagt xaamp;yxor sg xobXóxyra, xtQmxct gsvnbsp;cpqéygati laxvqm rtsql^ ayv^msavro, ósvzsqovnbsp;ós xb xaravxsg xaï tb txsqI tw nsqaxi bgaXbvnbsp;ccixov vsoóaqxoig jSvqffcag xatsaxóqssav. yv [Bis-au — bïson] |
lt;Jè xvxaxiiv aitoQovvTsg ^vqamv, xÓts xai xk ava xmv ósqgaxmv vnb sXaiov aepiöiv oXi-öamp;yqk Ttoisïxai. xb ós svxsvamp;sv ot gaXiGxanbsp;[nTtsvsiv ayad'ol övvsXavvovGiv sg xb siqygs-vov x^gqIov xovg ^iGcovag' ot ós svamp;vg svnbsp;xatg iXQÓxaig xS)v jSvqGav óXtGamp;óvxsg xaxk xovnbsp;Tcqavovg xvXtvóovxai, scog xaxsvsxamp;aiGiv sg xonbsp;ogaXóv. sqqiggsvox ós svxavamp;a TjgsXrjvxcanbsp;xax' ccqX'^? rsxccqxy ós y nsgnxy gaXiGxanbsp;ygsqa xav gsv yóy xov S-vgov xb txoXv b Xi- lonbsp;gbg acpaiQSÏ xctl y xaXaiTfaqla, ot ós GipiGiv,nbsp;olg xéxvy xiamp;aGsvsiv, nqoGcpsqovGiv sxi xsigs-voig ntxvog xyg ygsqov xaqxtbv TxqosxXéxjjav-xsg sx xmv {sXaxtGxmv^ sXvxqmv' sxsqag ósnbsp;ovx Sv xqoggt;7]g xó ys rtaqavxixa ajpaixo xccnbsp;d'yqta' xéXog ós óiaXa^óvxsg ósGgotg ayovGi'nbsp;xal xovg gsv Xqónov atqovGc xov siqygsvov. 3; Tov jSiGmvog ós xyg xsqjuXyg. c/! 9,21,2; Ovxob ós ot sx üaióvmv (xavqoi) sg xs xbnbsp;aXXo Gmga óetGstg, xal agfpl xb Gxsqvov ga- aonbsp;XiGxa siGi xai xyv ysvvv. Lio 76, 1, 5 (sunbsp;a. 202): BÏGmvsg, ^omv xi xovxo slóog, ^aq-^aqixbv xb ys'vog xal xyv bxpiv. Oppian.nbsp;cyneg. 2,159—llbG'EGxiv agaigaxsxov 90-vloig xavqoiGt ysvsamp;Xov, | tong xaXsovGi |3t-Gmvag, insi Ttaxqyg xsXsd'ovGi ] BiGxovióognbsp;®qyxyg’ axkq sXXaxov sïóea xota. { qiqixaXsyvnbsp;Xaixyv gsv STCmgaóbv aiamp;vGGovGiv | avxsGi.nbsp;TtiaXéoiGi xal agp’ axaXotGi ysvscobg' j otet xsnbsp;Xaxvysvxsg aqmqsnsg slóog s'xovGi \ ^avamp;óxo- 30nbsp;goi, pXoGvqot, amp;yqmv gsósovxs Xsovxsg. | o^stainbsp;xsqamv ós nvqiyXmxtvsg axmxat, \ xaXxstoignbsp;yvagrcxotGiv snsixsXoi ayxiGxqoiGiv. | aXX ovxnbsp;mg s'xsqoi Gvvsvavxtov aXXyXoiGi | vsvovGtnbsp;Gxvysqmv xsqamv snixaqGiov aixgyv' \ vnxianbsp;ó' siGoqómvxa nqbg aiamp;sqa lt;potvia xsvxqa. |nbsp;xovvsxsv OTXTXÓxs xsv wv’ STtixQty^ovGi, xtjjóv-xsg I 7j jSqoxóv, y xiva amp;yqa, gsxyoqov asi-qovGi. I yXmGGa ós xotg Gxsivy gsv, axkq xqy-Xsta gaXiGxa, \ oïa Gióyqo^óqoto nsXsi xsxva- 40nbsp;Gga GbëyqoV | yXmGGy d’ atgaGGovxsg anbnbsp;Xqóa Xixga^ovGiv. Timotheus Gaeaeus de ani-malibus 28 ed. Haupt, Hermes 3 (1869), s.nbsp;18: quot;Oti sGxl ^ovg jSi'Gmv xaXovgsvog, bg sysinbsp;xyv yXmGGav toj Gaqxoxpayov. sGxi dÈ anb BiGxm-vtëog yyg. Solin. 20,4: In hoe traetu sane etnbsp;in Omni septentrionis plaga visontes frequen-tissimi, qui bovis feri similes, saetosi eolla,nbsp;iubas horridi, ultra tauros pernioitate, captinbsp;adsuescere manu nesciunt. Isid. or. 14, 4, 4; 50nbsp;Bisontes quoque feras, et uros atque alcesnbsp;parturit (Hircania silva). Lex Alam. pact. 6 fr. 5, 6 p. 28, 5; Siquis vesontum (var. bissontem), bubalum, si cervum, quod bru- |
Bisontiï
Bitto(n) — Bïtu-ito-s
— Allmer et Diss. n. 271, t. 1 j).193: D(is) M(aiiibus) et memoriae aeterna[e] Bittiaenbsp;Titiae, feminae sanctissimae et imcompara-bili moribus [et piejtate, et Sabinio Sancto,nbsp;coningi vivo; lulius Diviciac[us] et Sabiniusnbsp;Sanctinus, fil[i], parentibiis karissimps] po-nendum curaveru[iit] et sub ascia dedicave-runt. (lyyon) Boissieu p. bOi.XY—Allmernbsp;et Diss. 3 j). 451; D(is) M(anibus) et me-10 moriae aeternae Bittiae Eugeniae, animaenbsp;innocentissimae, quae vixit annis XVIII,nbsp;mense 1, dieb(us) XXIII, Bittia Severa alumna[e]dulcis[simae.....]. (Oberolm hei Mainz) BecJcer n. 58; L(ucius) Bittius Pau-linus anular(ius). Bitto(n) AI. cogn. (Aosta) OIL V 6853; Pomponius Bitto. llïtu- u-stamm, mm. *bïtu-s m., acc. sg. *bitu-n, welt, air. bitb, stamm bitu m., gen.nbsp;20 betho, a'bret.*'bit, mhret. bet, acg. bit, byt, w.nbsp;by-d. Ut. g^-tü aufzuleben, alcsl. zi-tu zunbsp;lében, quot;j/g^ei-; cwig, immerwarend in Bitui-tos, Bituoos Bituca, Bituia, Bitulla, Bitumosnbsp;(superl.), Bituna, Bitutio; bitu- welt namnbsp;nach d’Arhois de Juhainville als erstes com-positionsglid (indeclinabel) die hedeutung^ cwig,nbsp;immer’ an (adv. oder adi.), in Bitu-riges,nbsp;Bitu-daga, daneben Dago-bitus immer gut,nbsp;*bitu-lanos air. bith-lan immer voll, *bitu-30 matis air. bith-maith f. immer gut, ir. bith-beo semper virus — *bitu-bivos, ir. bith-slannbsp;toujours bien portant — *bitu-slanos, air.nbsp;bith-fhote immer lang = *bitu-voiitios, w.nbsp;byt in Bit-eomin, Bit-monoc, bret. bit. Bituc-iu-s abgeleitet von Bitucos, M. nomen gentüic. (Au Pont-Lunet bei Marsil-largues, Ilérault) GIL XII 4178; T. Bitucius Titus. Bitukos M., könig der Galater, Bituka M F. cogn. Bronze-münzen. Muret-Chab.nbsp;2406; BITOYKOC BACIA . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2407; BI- TOYKOC BACIAEYC. 2408; BITOYKOC BACI. . .nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;2409; BITOYIO BACIAE . . 2410; BITOYIOC BACIAYE. 2411; BI-TOYIOC BACIAEYC. 2412; BITOYIO BACAEYC. 2413.2414; BITOYIO BACIAEYC. 2415; BITOYIO TOrO BACIAEYC. Vgl. Mionnet, Bcscr. t. 4, p. 404nbsp;n. 8—11. BN 1856 p. 5.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;1858 p. 124. 50 BA n. s. 34 (1877) p. 93. Ch. Bobert, Nu-mismatique de la province de Languedoc; la période antique (Extr. du t. 2 de la nouvellenbsp;edition de l’Histoire générale du Languedoc)nbsp;joZ. IV16. Catalogue p. 68. A. Barthélemy, [Bitto(u) — Bïtü ito-s] |
Numismatique de la France, V^patiie, p. 18. (Watcrmore bei Cirencester, s. 1 ex. oder 2nbsp;in.) GIL VII 68 = EE 7 p. 280 n. 834;nbsp;Dannicus, eqes alae Indian(ae) tur(ma)nbsp;Albani stip(endiorum) XVI, cives Raur(i-cus), cur(averunt) Eulvius Natalis [et]nbsp;F[nic}it lavjius Bitucus er(edes) testame(n-to). Il(ic) s(itus) e(st). (Nimes) XII 3114;nbsp;P.r.o. [x](umis) Bituka v. s. 1. m. Ygl.nbsp;Bituitos 2).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;10 Bïtü-daga naeh d’Arbois de Jubainville ^toujours borme’; F. cogn. (Bordeaux) Jul-lian n. 118; lulia Bitudaca Matui filia.nbsp;119; [I]ul(ia) Bitudaga. Bitugia F. nomen. (Grenoble) OJA-XII 2263; Bitugia Modestina mater. Bituios s. Bitukos. BïtÜ-ito-S M. 1) honig der Ar verni, 121 a. Clir. besigt. GIL I, act. triumph. Capitol,nbsp;a. u. 634: Q. Fabius Q. Aemiliani f. Q. n. 20nbsp;an. DC[XXXIII] Maximus procos. de Allo-bro [gibus] et Betulto (lis Betuito) rege Ar-vernorum X. k. Liv. epit 61; Q. Fabiusnbsp;Maximus consul, Pauli nepos, adversus Al-lobroges et Bituitum Arvernorum regem fe-liciter pugnavit. Ex Bituiti exercitu caesanbsp;milia bominum centum viginti. Ipse rexnbsp;cum ad satisfaciendum senatui Romam pro-fectus esset, Albam custodiendus datus est,nbsp;quia contra pacem videbatur, ut in Galliam 30nbsp;remitteretur. (Baraus Gros. 5, 14, 1; Annonbsp;ab urbe condita DCXXVIII Fabius consulnbsp;Bituito regi Arvernorum Galliae civitatisnbsp;bellum aximo instruetu conparanti adeonbsp;cum parvo exercitu occurrit, ut Bituitusnbsp;paucitatem Romanorum vix ad escam cani-bus, quos in agmine babebat, sufficere possenbsp;iactaret. 2; Qui cum sibi ad transferendasnbsp;copias unum pontem Rbodani fluminis pa-rum esse intellegeret, alium conpactis lyn- 10nbsp;tribus catenisque conexum superstratis con-fixisque tabulis instruxit. 3; Conserta pugnanbsp;et diu graviter agitata, victi Galli conversi-(j^ue in fugam, dum quisque sibi timet, co-acervatis inconsulte agminibusetpraeproperonbsp;transitu pontis vincula ruperunt ae moxnbsp;cum ipsis' lyntribus mersi sunt. 4; Centumnbsp;octoginta milia armatorum in exercitu Bituiti fuisse traduntur, ex quibus centumnbsp;quinquaginta milia vel caesa vel mersa sunt.) 50nbsp;Strab. 4,2,3 p. 191: Bixvkov (^ixitov codd.) Se xov Jtjöj xov Md^igov %clt;l xbv AojiCxiov nolEgriaavxog o nax7]Q AovéQiog, Athenae. 4, 37 p. 152^:”Exi 6 IloasiSwviog öirjyovg.Bvog |
Bitu-lla
Bïtü-rigës
xal rbv AovtQviov tov Bitvirog TCatQog nlov-Tov TOV vTcb Ptofiaiav 'aiQ£amp;évtog. Val. Max. 9,6,3: Iratus namque (Cn. Domitius)nbsp;Bituito regi Arvernorum, quod suam et Al-lobrogum gentem se etiam turn in provincie’nbsp;morante ad Q. Fabii snocessoris sui dexte-ram confugere hortatus esset, per conloquiinbsp;simulationem arcessitum bospitioque excepnbsp;turn vinxit ao Romam nave deportandumnbsp;13 curavit. Cuius factum senatus neque pro-bare potuit neque rescindere voluit, ne re-missus iu patriam Bituitus bellum reno-varet. Igitur eum Albam custodiae causanbsp;relegavit. Flor. 1, 37 (3, 2, 5): Nibil tamnbsp;conspicuum in triumpbo quam rex ipsenbsp;Vituitus discoloribus in armis argenteoquenbsp;carjiento, qualis pugnaverat. Appia/n. Gall.nbsp;12:'üt (Tvaiep Aojierlco) mxQoSsvovti lt;^xrjvynbsp;tS)v SctXvmv ivTvyiévsi Ttpso^svrrjg Birohovnbsp;20 ^aodécog zamp;v 'AXlo^Qiyav (irrtümlich staltnbsp;der Arverner) . . . Movoixóg rs amp;vrjQ sirtsto,nbsp;fiovaixrj rbv ^aSiXea Bitoïrov, £itnbsp;AXXó^Qiyag, tlxa xbv TtpiolSsvxrju avxbv eg xenbsp;yévog xal ccvêgeiav xal negiovsCav xipvav.nbsp;Eutrop. 4, 22 (a. u. 627): Arvernorum tunenbsp;nobilissimae civitati atque eorum duci Bituito. Hieronym. chron. a. Ahr. 1891: At-verni nobilissima Galliarum urbs capta etnbsp;rex Vituitus. Frcdegar. chron. 2, 30 MG88nbsp;30 Mcr. II 54,14: Aversia tune nobelis Galliarum urbis capta et rex Vetuetus. — 2) Wolnbsp;auch der Galater, der den Mifhridates vomnbsp;lében erlöste; nach d’Arhois de Jubainviïïenbsp;ware Bitukos hermsfélïen. Appian. Mitlir.nbsp;c. 111: Bixóixov (^Ixixov V) ovv xiva idaiv,nbsp;riysfióva KeXxSiv...’0 p'ev Sri Bixótxog (§[xixognbsp;V). . . Liv. perioch. 102 p. 90 l. 9 John:nbsp;(Mithridates) a milite Gallo nomine Bitoco,nbsp;a quo ut adiuvaret se petierat, interfeotus est.nbsp;40 Aurel. Victor de viris illustr. c. 76, 8: (Mi-thridales) inmissum peroussorem Gallum Si-thocum auctoritate vultus territum revoca-vit et in caedem suam manum trepidantisnbsp;adiuvit. Oros. 6, 5, 6 nennt den Gallumnbsp;quendam militem nicht mit namen. Ttltu-lla ableitwng von Bitus, F. cogn. (Coiilours hei Marguerittes, Gard) GIL XIInbsp;3003: Bitulla[e]. Bitu-mus superl. von bitus, nach d’Aren hois de Juhainvïlle ^très perpetuel ’, M. (Tai-mezzane bei Brescia) GIL V 4929: Bitumo Lubia[m]i f(iliö). Bitunia O. j. Béthune, Pas-de-Galais. BN 1862 p. 319. |
Bitunia, saltus, Albitemius? ïberisch? (Veleia) GIL XI 1147 col 3, 32. 75ii.213:nbsp;Saltum Bituniam (Bitiniam 32) Albitemium.nbsp;col. 6, 60 p. 217: Saltus praediaque Bitu-nias sive quo alio vocabulo sunt. Bitunia F. (Grenoble, Isère) GIL XII 2288: Bitun(ia) Titiol[a mater]. Bitun-o(n) ableitung v. Bitunus. M. cogn. (Novara in Piemont) GIL V 6553 — Hüb-ner, Exempla n. 20: Sola Bituno(nis?) f(i- lonbsp;lia) pia, vale. Bitunus M. Bituna F. cogn. (Embrun) GIL XII 89: Bitunae Kari f. matri. (Lanbsp;Grive bei Saint-Alban, Isère) 2356: Dubna-cus Cobrovilli f. fecit vius sibi et Bitunaenbsp;Troucstis f(iliae) coniugi suae. fig. (Obern-burg am Main) BJ 62, 50: Bitunus f(eoit).nbsp;(Königshofen) 66, 70. Bïtü-rTgës nach Zewft — ^aut semper aut mundi vél late dominantes, i. e. potenles’, 20nbsp;nach d’Arbois de Jubainviïïe nicht ^weltJcö-nige’, sondern ^toujours rois, rois perpétuels’. V. in zwei abteilungen: l) B. Cubi mit haupt-stadt Avaricum, j. Bourges, Gher, im pays de Berry. 2) B. Vivisci im Bordelais, mitnbsp;hauptstadt Burdigala. Gaes. b. G. 1, 18, 6:nbsp;Huius potentiae causa matrem in Bituidgi-bus (uiturigibus aT bitorigibus Z7) homininbsp;illio nobilissimo ac potentissimo conlocasse. 7, 5, 1,''^: Ipse in Bituriges proficiscitur. 2: 3o Eius adventu Bituriges (Cubi) ad Aeduos,nbsp;quorum erant in fide, legates mittunt sub-sidium rogatum. 3: Haedui . . . copias equi-tatus peditatusque subsidie Biturigibus mittunt. 4: Qui cum ad flumen Ligerim venis-sent, quod Bituriges (acc.) ab Haeduis divi-dit, paucos dies ibi morati neque flumennbsp;transire ausi domum revertuntur legatisquenbsp;nostris renuntiant, (5) se Biturigum perfl-diam veritos revertisse, quibus id oonsilii lonbsp;fuisse cognoverint, ut, si flumen transissent,nbsp;una ex ponte ipsi, altera Arverni se circum-sisterent. 7: Bituriges eorum discessu sta-tim se cum Arvernis coniungunt. 8,5: Ca-stra ex Biturigibus movet in Arvemos versus. 9, 6,'®: Vercingetorix rursus in Bituriges (Berry) exercitum reducit. 11,9: Ex-ercitum Ligerem traducit atque in Biturigum fines pervenit. 12, 2: Oppidum Bitu-riguin, positum in via, Noviodunum oppu- 60nbsp;gnare instituerat. 13,3: Caesar ad oppidumnbsp;Avaricum, quod erat maximum munitissi-mumque in finibus Biturigum atque agrinbsp;fertilissima regione, profectus est, quod eo [Bitu-lla — Bïtü-rïgës] |
Bïtu-riffës
oppido recepto civitatem Biturigum se in potestatem redacturum eonfidebat. 15, 1:nbsp;Uno die amplius XX urbes Biturigum in-cenduntur. Hoe idem fit in reliquis civita-tibus. 4: Procumbunt omnibus Gallis adnbsp;pedes Bituriges, ne pulcbèrrimam prope to-tius Galliae urbem, quae praesidio et orna-mento sit civitati, suis manibus succenderenbsp;cogerentur. 21, 3: Nee solis Biturigibusnbsp;10 oommunem salutem committendam censent.nbsp;29, 4; Factum inprudentia Biturigum. 75,nbsp;3: Sequanis, Senonibus, Biturigibus, Santo-nis, Kutenis, Carnutibus duodena milia. 90, i 6; Titum Sextium in Bituriges (bitu reges AsM)}). . . mittit. Hirt. 1). G. 8, 2, 1: Adnbsp;legionem XIIlt;^I)gt;, quam non longe a finibusnbsp;Haeduorum conlocaverat in finibus Biturigum. 2: Eeliqum exercitum in copiosissi-mos agros Biturigum inducit, qui, cum la-20 tos fines et eomplura oppida haberent, uniusnbsp;legionis bibernis non potuerint contineri,nbsp;quin bellum pararent coniurationesque fa-cerent.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;3, 3: Multis bominum milibus captis perterriti Bituriges, qui prinium ad-ventum potuerant effugere Eomanorum, in finitimas oivitates aut privatis hospitiis con-fisi aut soeietate consiliorum confugerant.nbsp;5; Bituriges, cum sibi viderent dementianbsp;Caesaris reditum patere in eins amicitiamnbsp;30 finitumasque civitates sine ulla poena de-disse obsides atque in fidem receptas esse,nbsp;idem fecerunt. 4,2: Bituriges ad eum (Cae-sarem) legates mittunt auxilium petitumnbsp;contra Carnutes, quos intulisse bellum sibinbsp;querebantur. 11, 1: Legionem XIII, quaenbsp;cum ï. Sextio legato in Biturigibus biemabat.nbsp;Strab. 4,2,1 p. 190:nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;ö’ 6 fisv la- Qovvag rQial Kotaixoig av^fjd'slg slg rb /ista^v BizovgCycov ts tamp;v ’Otdamv (oi. Kramer; io-40 gkamp;v codd.) è'jtmaXovfxévmv %al Kavróveov,nbsp;aiKfotSQcov ralanxwv êamp;vwv' fióvov yccQ ófjnbsp;rb rmv BitovQiyav rovrav i'amp;vog èv roïgnbsp;Axoviravoïg aXlóipvlov 1'Sqvxcci, %al ob Gvv-rsXet avroig, dh ê^nógiov BovQdCyaXanbsp;Ejïixetftsvov Xi/A.voamp;ctXdrr't] riv(, TtoiovGivnbsp;at ix^oXal rov norafiov. 2: Elra ’Aqovsqvoinbsp;%ai AsfjioovtKsg %al JJexQOxóqwi' jrpóg xov-xoig NixwQiyeg xat KaêovQxoi xfil BixovQiysg,nbsp;ot Kov^ot xaXovfJLEVoi. p. 191: IlaQcc fi\vnbsp;.50 OVV xoïg UsxQoxoQwtg GiöriQovQyetd iGxivnbsp;aGxsïa xal xotg Kov^oig Bixovql^i. Liv. 5,nbsp;34,lsg'..' Celtarum, quae pars Galliae tertianbsp;est, penes Bituriges summa imperii fuit |
[Bïtü-rigës] (nach d’Arbois de Jubainvillc missverstünd-niss der griechischen quelle). li regem Cel-tico dabant. Ambigatus (Ambicatus ci. Stokes)nbsp;is fuit, virtute fortanaque cum sua turnnbsp;publioa praepollens, quod in imperio eiusnbsp;Gallia adeo frugum hominumque fertilisnbsp;fuit, ut abundans multitude vix regi vide-retur posse. 5: Bituriges (acc.). Lucan. 1,nbsp;423: Et Bïtürix longisque leves Suessonesnbsp;in armis. Lam comm. Us.: Et Bituris] po- lonbsp;pulus. Plin. n. h. 4,108: (Aquitanicae sunt)nbsp;Bituriges liberi cognomine Yivisci. 109:nbsp;Pictonibus iuncti autem Bituriges liberi, quinbsp;Cubi appellantur. 19, 8: Cadurci, Caleti,nbsp;Euteni, Bituriges ultimique bominum existi-mati Morini, immo vero Galliae universaenbsp;vela texunt, iam quidem et transrbenaninbsp;bostes, nee pulcbriorem aliam vestem eorumnbsp;feminae novere. 34,162: Deinde et argentum incoquere simili modo coepere equorum sonbsp;maxime ornamentis iumentorumque ac iu-gorum Alesia oppido, reliqua gloria Biturigum fuit. Klor. 1, 45 (3, 10) (a. 52 a.nbsp;CJir., aus Liv. 107): Pariter Arvernos atque Biturigas, Carnutas simul Sequanosquenbsp;contraxit. Ptol. 2, 7, 7: BirovQiysg ot Ovi-piGxoi, év TtóXeig Noviófiayog, BovQÖtyaXa.nbsp;10: ndvxcov öè xovxmv dit dvaxoXav itaqij-xovxeg imXafi^dvovGi zal xxjg gsxcc xbv AL-ysiQa Tcoxa/xbv Bixovqiyig ot Kov^oi (r.ov^oc 30nbsp;codd.) Kaï TtóXig Avaqixóv. Lio 40, 33, 2nbsp;(ad a. 52 a. CJir.): 'O KaiGaq dvixoixtGamp;')]nbsp;zal zaxaXa^onv avxobg èg BixovQiyag ifi^c^Xt]-zóxag izstvotg fi'ev (on ydq na ndvxeg otnbsp;GXQaxtmxai avxov naqijGav) ovz sixijfivvev, ignbsp;ês Sr} xr}v AqoveqvlSu dvreg^aXav Ènavriya-yEv öizaSs xovg- noXEiitovg zal (pv yccQ èSózsinbsp;na d^LÓfiaiog abxoig slvai) nQoansxaQr)Gsv.nbsp;34, 1: Avd'ig ovv izEÏvoi nqóg xs xovg Bi~nbsp;xovQiyag ènavrjXamp;ov zal nóXiv abxav Aova- 40nbsp;Qtzbv êXóvxEg sni nXeiGtov èv avty dvrsoyov.nbsp;Ammian. 15,11,11: Lugdunensem primamnbsp;Lugdunus ornat et Cabillona et Senones etnbsp;Biturigae (ueturrigae cod. Vat?) (Bourges)nbsp;et moenium Augustuduni magnitude ve-tusta. TP: Betvriges. Sulpic. Sever, dial. 1 (2), 8, 7: Claudioraagus vicus est in con-finio Biturigum adque Turonum. NG 12, (Aquitan.I)2: Metropolis civitas Biturigumnbsp;(Bourges). Butil. Namat. 1, 353: Xon Bï- 50nbsp;türïx largo potior strictura camino. Not.nbsp;Tiron. f. 15 p. 141 Gr.: Bitui-rex. Oros. 6:nbsp;11,1 (aus Cues. b. G. 7,15,1): Incensa Bi-; turigo civitas. Sidon. Apoll. epist. 7, 5, 1, |
Bïtu-rigës
Biturigas (stoelt) deoreto civium petitus ad-veni. 8,2: Populus Beturix. 9,1: Ad ple-bem Biturigis in ecclesia sermocinatus. 23: Prins Bituriges noveram quam Biturigas.nbsp;Iordan. Get. c. 45, 237: Veniens in Beturi-gas civitate. Fortunat. carm. 3,20 Ut: Adnbsp;Pelicem episcopum Biturigum. Vita Germaninbsp;62, 166: Gum Bituricas accessisset. Vitanbsp;Martini 3, 269: Est loens in Toronum fine 10 et confine Biturgnm. Gr eg. Tur. li. F. 1, (31): Bituricas civitatem adgressns... Apudnbsp;Bituricas urbem. 2, 13 (l8): Brittani denbsp;Bitoricas a Grothis expulsi sunt. 3,12: Bituricas urbem petiit. 4, 24 (31): Bitorexnbsp;(stadt, im nominativ). 6, 7 (12): Gum Binbsp;turicus musitaret. 22 (31): Biturigi veronbsp;cum quindecim milibus ad Mediolanensim castrum confluunt.....Isti qui Bituricas (stadt) obsidebant. (39): Eemigius Bituri- 20 gum episcopus. 7, 12: Biturigi contra eos venire disponunt. 13: Biturigi commotinbsp;cuncta vastarent. 24: Gum Aurilianensibusnbsp;adque Biturigis Pectavum petiit. 38: Abnbsp;Ollone Beturicum comité. 42: Bituricumnbsp;quoque comes. 8, 30; Byturigi. 10, 19;nbsp;Biturigas urbem (das territorium von B.).nbsp;Glor. conf. 79: Eclesiam Biturigis primumnbsp;instituit rexitque. 80: Biturigum (gen.).nbsp;Martyrol. Hieronymian. 16. hal. fébr., 4. hal. 30 mai., 13. hal. iun., hal. aug., hal. oct, non. oct, 4. id. oct, id. oct.: Bituricas. B,av. 4,nbsp;40 ji. 297,1: Buturicas. Pard. dipt n. 442,nbsp;t. 2 p. 245 (a. 697): Bituricas in conventunbsp;nobilium. Formul. Bitur. 3 p. 169, 34 Z.^nbsp;Beturegas civitate accedas. 9 p. 172, 13.nbsp;13^ p. 175, 36.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;15° p. 176, 10.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;15^ ?. nbsp;nbsp;nbsp;176, 22; Bitoricas in civitate. Vita Be-siderati 6 A8S 8. mai II p. 304 C: Apudnbsp;Bituricas. Vita Austrcgisïli 1, 2, 10 ic 20. mai V p. 231* ü.' Decedente Biturigis Apollinare episcopo. 17nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;232*A.- In ipsa civitate Biturigas. 2 c. 1 p. 233*A.- Bituriges tributarios non fecerat. c. 5 p. 233*7?.-Biturigas civitatem. c. 8 p.2Si*B: Biturigas maneo. F: In spiritu ad Biturigas fui. ?. nbsp;nbsp;nbsp;9 p. 234* F: Biturigas resideret. Vitanbsp;Sulpicii 1, 5 ASS 17. ian. 11 p. 175: Biturigas in civitate .... Bituricas in civitate. Vita Eustadiolae 3 A88 8. iun. II P- 50 133 JEJ; Moenia Biturigis civitatis. Vita Si-giranni 24 Anal. Boll. 3 p. 406: Bituricas in civitate. Baudemundi vita Amandi 1, 6nbsp;ASS 6. febr. I p. 849 E: Givitatem Bituricas. Inschriften: (Tarragona) OIL II 4203: Praefecto cobortis primas Bituri[g]um. (Salona) III 2065: Virdomarus Thartontisnbsp;f. domo Biturix missicius alae Claudiae novae t(estamento) f(ieri) i(ussit) et Pamaenbsp;soróri. (Augstmrg) 5831: Natione Biturix.nbsp;(Sïkator) D.ixp. 852 (a. 74p. Chr.); (Gohors) I (prima) Aquitanorum Biturigum. (Torh) VII 248: Gives Biturix Gubus. (Cherchel)nbsp;BE 3 (1883) p.21=EE 5 p. 465 n. 988:nbsp;[Ti(berius) Claudjius Gongonetia[cus] eq. )onbsp;alae. II. Thraoum [njatione Biturix. (Fortnbsp;du Ha): Bitur. (Nimes) GIL XII 3058:nbsp;Ordo Bitur[igum]. (Bordeaux, saec.l)Jul-lian n. 1: Augusto sacrum et genio civitatisnbsp;Bit(uricum) Viv(iscorum). 133; lul(ius)nbsp;Lupus c(ivis) Biturix V(i)b(iscus). 222:nbsp;D(is) M(anibus) Gastrici(a)e nationis Bitu-r(igis) V(i)v(iscae). (Lyon) Boissieu p. 467 = Allmer et Biss. w. 97:......Arv(ernis) Bit(urigibus) G(ubis). Bit. G. Bit. G......20 .......[Bit.] G. Bit. G. Bi[t. G.......] 124 (cf. Jullian t 2 p. 515, Espérandieu 172, spater als Bomitianus): Cüratóri Bi-t(urigum) VIviscórum. (Bordelais) 125: .....io Silv[ino? . . . . , Bitujrigi Gu[bo]. Boissieu p. 532 = Allmer et Biss. n. 126: .... [lulijus Balbus Bitvrix. (Lyon, Trion)nbsp;Allmer et Bissard, Trion p. 171 = BE t. 2nbsp;n. 637 = Allmer et Bissard, Lyon n. 225;nbsp;A(ulus) ) Did (i) us Martinus civis Biturix aonbsp;Gubus. (8ainte-SaUne, dioecese Autun) Le-jay n. 251: . . . [IJuliae fil(iae) [Bi- odernbsp;Ca?]turigi. (Limoges, saec. 2) BE 1882nbsp;p. 11—12 = Jullian t. 2 p. 516 = Espérandieu, Cité des Lemov. p. 55: Artis gram-matices doctor, morumq(ue) magister, Blae-sïanus Bïturïx, Musarum semper amator,nbsp;bic iacet aetemo devinctus membra sop orenbsp;und M(arcns) C(laudius) B(]aesianus) B(i'nbsp;turix) G[ubus?] I? (Bourges) Buhot de Ker-rnnbsp;sers, Épigr. rom. du Cher p. 134; Caviaenbsp;Quietae Aemili Afri Ilvir filiae ///ƒ/ i Blaesi-[ani?] Bit. Gub/^/ocus. (Bonn) CIB 498;nbsp;Biturix nationis, Faedus (Germane?) equ.nbsp;ala Longina (lis Longiniana). (Maim, a. 90)nbsp;EE 5 p. 652—653; (Gohors) I Biturigum.nbsp;CIB 1120: Praef(ecto) coh(ortis) II. ^(se-cundae) Bituric(g?)um. (Basel) GIL XIIInbsp;5276: Ex civitate Biturigum. Au ft er dennbsp;genannten ist Bratronos ein Biturigen-name. 5onbsp;— Ber voïhsname Biturix wird, wie auchnbsp;Boius, Eburo, Vindelicus, auch als personenname gébraucht, M. F. cogn. (Ling) GILnbsp;III 6010,42: Biturix f(ecit). (Eining) Mün- [Bïtü-rïgës] |
Bïtü-rjges
chener Siteungslerichte pMlos.-pMlol. u. histA Cl. 1887 s. 197: Biturix fe(cit). (Yorli;nbsp;AlMorougli) CIL VII 1336, 159; Biturixnbsp;f(ecit). (London) 160: [BJiturici (gen.).'nbsp;in(anu). (Sainte-Colombe, Isère; Nïmes) XIInbsp;5686,135“““: Biturix f(ecit). (Lyon, Trion;nbsp;musée Guiniet) Aïlmer etBiss., Trion p. 363%nbsp;Biturix f(ecit), Biturix. f(ecit). (Lyon) BEnbsp;1885 p. 151 = (Baris) Sch. 827: Biturix.nbsp;10 (Poitiers): Bitur(ix). (Vechten; Le CJiutelet)nbsp;Sch. 828: Biturix f(ecit). (Étouges) 830v'Bi-turix. f(ecit). (Le Chdtelet) 831: Bi.t.ur.ix.nbsp;f(ecit). (Langres) Juïlian t 2 p. 528 =BAnbsp;3“ s., t. 16 (1890) p. 53: D(is) M(anibus)nbsp;Priscae Biturigis [l]ib(ertae). (Auxerre)nbsp;MSAF 30 (3, 10) p. 133 = Jullian t.2 p.nbsp;528: D. M. Biturix Vitalis filia. (Graux,nbsp;dans les Vosges) MSAF t. 5 p. 22 =BSAFnbsp;1880 p. 254: Apollini et Sironae Biturixnbsp;20 luli f. Merotv. münzen von Bourges: BNFnbsp;1836 p. 408. BECh t. 26 p. 452; auch einenbsp;goldmünze in Gotha: BETOEE6AS. BNnbsp;1859 i). 190: BETOEEX. 1864 _p. 415:nbsp;BETOEECAS. 3“ s., t. 8 (1890) p. 183nbsp;w. 181; fBEOEECA? ClV(itatis) (ace. pinbsp;statt genet.), n. 183: f BETOEEQA^ CLnbsp;n. 184; BETOEEX. w. 975 p. 323: BG-TOEICA/Z////. n. 976 j). 323: tB[ETOE]I-0A(y^ CIVI. — Bituricus. Colum. r. r. 3,nbsp;30 2, 19; Qualls est Biturica (vitis). 28: Bi-turicae. 7, 1: Bituricam. 9, 1: Bituricum.nbsp;3: Biturici generis. 21, 3: Bituricae. Plin.nbsp;n. h. 14, 27: (Vitis) Eaecenia et cum eanbsp;florens Biturigiaca (lis Biturica oder Biturinbsp;gica) acino rarior, numquam floris obnoxii,nbsp;quoniam antecedunt ventisque et imbribusnbsp;resistunt, meliores tarnen algentibus locisnbsp;quam calidis, umidis quam sitientibus. Isidornbsp;or. 17,5,22: Biturica a regions nomen sortitanbsp;10 est, turbines et pluvias, et calores fortissimenbsp;sustinens, nee in macra terra defioiens, buiusnbsp;meriti et basilicum est. Constantii vita Ger-mani 1,1, 8 ASS 31. iul VII p. 203 C: Exnbsp;territorio Biturico. Concil. Agath. a. 506nbsp;(Mansi 8 c. 337 A): Tetradius, episoopus denbsp;Biturica (Bourges) metropoli. Concil. Aurel.nbsp;a. 511 (Mansi 8 C.356B): Tetradius, epi-scopus ecclesiae Bituricae metropolis. Concil.nbsp;Arvern. I a. 535 (ALansi 8 c. 863 B): Hono-50 ratus in Christi nomine episcopus ecclesiaenbsp;Bituricae. Concil. Arvern. II a. 549 (Mansinbsp;9 c. 144D).’ Desideratus, ecclesiae Bituricaenbsp;episcopus. Concil. Paris. II a. 554 (Mansinbsp;9 c. 740 E); Probianus episcopus ecclesiae [Bïtü-rïgësj |
Bituricae. Concil. Paris. III a. 557 (Mansi 9 c. 747 C): Probianus . . . episcopus ecclesiae Bituricae. Concil. Paris. IV a. 573nbsp;(Mansi 9 c. 867 C): Felix . . . episcopus ecclesiae Bituricae. Concil. Matisc. I a. 581nbsp;(3Iansi 9 c. 936 C): Eemedius in Christinbsp;nomine episcopus ecclesiae Bituricae. Cone.nbsp;Matisc. II a. 585 (Mansi 9 c. 357 C):nbsp;Sulpitius episcopus ecclesiae Bituricae. —nbsp;Fortunati vita Germani 40, 111: Pagus lonbsp;Bituricus. Greg.h.F. 1,(31): Apud Bituricam urbem. 5, (6): Leonastis Bituri-gus (Berry) archidiaconus. (lO): In Biturigonbsp;termino. 25,(33): Biturica civitas. 29,(39): De Biturigo (Bituricum, das territorium, stadt) retractus. (49); In Biturico. . . In Biturigo pergens .... Inruentibus Biturigis. . . . Ad hospites suos iterum in Biturigo expetiit. 6,22(31): Ad terminum Bituricum venit . . . Bituricum valiant. . . In- 20 grediemini Bituricum. 8,43; Infra territuriinbsp;Biturigi termino. 9,19: Territurii Biturigi.nbsp;24: Biturigae urbis. 10, 25: Ex Bitorico.nbsp;26: Sulpitius Bituricae urbis pontifex. Glor.nbsp;mart. 1, 33; Biturigae eclesiae. 58: In pagonbsp;Biturigi territurii. 89: In Biturigo. Virt.nbsp;Mart. 2,7 cap.: Item de alio paralytico exnbsp;Biturigo (s^a(lC). 2,24: In Biturigo. 29.3,40.nbsp;45: Ex Biturigo. 4, 45: Biturigae urbis.nbsp;Glor. conf. 7 9: Bituriga vero urbs . . . Ante 30nbsp;conspectum muri Biturigi. 80: Plebs . . .nbsp;Bituriga. 90: In Dolense autem Bituriginbsp;terminum (das territorium von B.). 102:nbsp;Episcopus Biturigus . . . Felicis Biturigi epi-scopi. Vitae patrum 8,11: Ex termino Biturigo (du Berry). 9, 1: Biturigi territuriinbsp;. . . Archadium Biturigae urbis episcopum.nbsp;16, 1; Biturigi territurii . . . Territurii Biturigi. 18, 1: Biturigum terminum est in-gressus. Martyrol. Ilicronym. 14. hal. sept.: 40nbsp;In Biturico territorio sancti Mariani. Pard.nbsp;dipl. n. 230, t. 1 p. 209 (a. 615): In Biturico. n. 273, t. 2 p. 37 (a. 635): In pagonbsp;Betorico. [Über den Bituricus pagus s.nbsp;Longnon, Atlas p. 143.] n. 358, t.2p.l43nbsp;(a. 667): In territorio Biturico ... In pagonbsp;Biturico (en Berry). Pertz dipl. p. 59, 48nbsp;(a. 695): In pago Bitorico. Form. Bit. 7nbsp;_p.l71,14Z.; Betorice civitatis, ego illi con-manens in pago Bitorico. L 15; Bitorice ci- 50nbsp;vitatis. 15“y». 175, 8; In pago Biturigo.nbsp;Vita Aventini 1, 2 ASS 4. febr. 1 p. 476 C:nbsp;Bituricae urbis oppidi indigena. Vita Lau-riani 8 ASS 4. iul. II p. 37F: In territorio |
Bit-uris
bl
Biturico. Vita Desiderati 4 ASS 8. mai. II p.SOiS: ürbis Bituricae archiepiscopo. Ste.-pliani Africani 5, 32 ASS 1. mai I p.59E:nbsp;Ex territorio Biturico. Vita altera Arediinbsp;3, 28 ASS 25. aug. V p. 186 D.- De territorio Betorico. Vita AustregisiU 1,1,1 ASSnbsp;20. mai V p. 229* B: Bituricae civitatisnbsp;indigena. 1, 2,12 p. 2ül*C: In urbe Bitu-rica. 16 ggt;. 2S1* F: Ab urbe Bituriga. 2nbsp;10 c. 1 p. 232*F: Urbem et pagum Biturigum.nbsp;F: Ad portas Biturigae civitatis. p.233*A:nbsp;Pagum et urbem Biturigam. c. 3 p.233*C.nbsp;4jö.233*D.- In pago Biturico. c.7 p.23V*B:nbsp;In ipso pago Bitiïrigo. c. 8 p. 231* B: Innbsp;Bituriga civitate. F: Pagum Biturigum.nbsp;Vita Sulpicii 1, 2 ASS 17. ian. II p. 168: . Bituricae fuit urbis egregius pastor. 6, 25 j).171; Bituricam plebem. Vita alia Sulpiciinbsp;1,7 p. 175: Plebem Bituricam. Vita Sigi-¦20 ranni 1 Anal. Boll. 3, 381: Sigirannus,nbsp;solo Biturico nobili ex progenie ortus. Vitanbsp;Fustadiolae 5 ASS 8. iun. II p. 134 A: ïer-ram Biturigam. 8 p. 134 D.- Biturigae urbis pontifex. Vita Pardulp)hi 2, 18 ASS 6.nbsp;oei. III p. 437 JD: Homo quidam ex territorio Biturico, Leodulpbus nomine. — Bi-tiirigi-acu-s s. Bituricus. — Biturigicusnbsp;M. Fdicti JDiocletiani frgm. Megalopolitan.:nbsp;A'tzyog FalliKog rovreativ Av^tavijSiog Tjvoi.nbsp;30 Bizov^rjzixog. — Bitiirig(c)eiisis. AH) or.nbsp;5, 34: Equites catafractarii Biturigentes.nbsp;Greg. Tur. virt.IuUani c. 14: Tetradius epi-scopus Biturigensis. lonae vita Fustasii 3,nbsp;16 ASS 29. mart. III p. 790 A.- In Bitori-cense urbe. ... In suburbane eiusdem Bi-toricensis urbis. Vita Alariani 1 ASS 20.nbsp;apr. Up. 760A.’ A finibus Bituricensibus.nbsp;Vita Lauriani 10 ASS 4. iul. II p.38C: Innbsp;pagum Biturigensium. Vita Desiderati 3 ASSnbsp;40 S.maillp. 304 A; Arvernensium et Biturigensium, nee non totius pene Aquitaniae lines.nbsp;Vita Germerii 11 ASS 16. mai III ji. 594A.'nbsp;Bituricensem comitatum. Vita AustregisiU 1,nbsp;2, 10 ASS 20. mai V p,231*B: Ecclesiamnbsp;Bituricensem. Acta AustregisiU 2, 13 p.nbsp;23b* F: De loco vicino ab urbe Biturigensium Novavilla. Vita Fustadiolae 1 ASSnbsp;8. iun. 11 p. 133 C; In urbe Biturigensiumnbsp;. . . Biturigensem ecclesiam. Vita Genovefaenbsp;50 c. 6, 70: A Bituricense urbe. — Bituri-veiisis. Form. Bitur. jp. 167, iOZ.: Sic re-fulgit vultus autem apud clerus Bituriven-sis. 168,4: Corda Biturivensis. 19^1.179,nbsp;3: Ecclesiae Biturivense urbem. |
Bit-uris O. in Spanien, j. Bidaureta, ist iberiscli. Bitus nach d’Arbois de Jubainville ’Perpetuus’, M. cogn. (Lyon) MF 1885 nbsp;nbsp;nbsp;152: Bitus. (Lyon, Trion) p. 363. 364: Bitus. (Niershach) CIB 855: Deo Intarabo ex im-perio Q. Solimarius Bitus aedem cum suisnbsp;ornamentis consacravit 1. m. Pard. dipt. n.nbsp;253, t. 2 p. 10 (a. 631): Bitus servus. Sonst ^nbsp;ist Bitus thracisch für Bithus.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lo* Bituti-o(n) M. cogn. (Bieux-Mérinvillc, Aude, gwischen Narhonne und Carcassonne)nbsp;CIL XII 5371: C. Gominio C. f. Volt(inia)nbsp;BitutionI prait(ori) c(oloniae) I(uliae) C(ar-casonis). Biuinus M. cogn, (Bienno) CIL V 4975: [Ves]gassis Biuml f. Biuima fl. cf. F. Bivonia. Pertg dipl. p. 92, 38 (a. 702): Usque Biunna. Bluvo(n) M. cogn. (Calvisano, proving 20 Brescia) CIL V 4136: ïertius Biuvo[nis f.]. Biv-aiddouas list StoJecs die ogmische inschrift in Man,*Tlie Academy n. 744 p. 93: Bivaieunas . . . (gen.) magi mucoi Cunava;nbsp;cf. Lugu-aedon (gen), Aedonius. Biyeio(n) cogn. cf. lepontisch Pivotialos, Pivones. (Buffedora di Ghiara di Adda, ge-gend von Brescia) CIL V 4164: V(ivus)nbsp;f(ecit) Eufiis Biveionis f. sibi e[t] Diae Ca-pi [ujxor(i) et Biveioni ïriumonis f.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;30 Biverias curtis. Vita-AgïU 7 ASS' 30. aug. VI p.b31 D: Curtem, quae dicitur Biverias. Bivito(n) Oder Bivitonus M. (Langres) RA 3® s., t. 16 (1890) ^.44: Bivitoni Bissinbsp;fil(io) Oder fil(ii). *bïv0- adj. lehendig, air. biu, béo, béu (wow. plur. bi), beo-, -beo, cy. byw, huw,nbsp;-biu, abret. biu, mbr. beu, bret. biu, beu,nbsp;Lcon beo, acorn, biu, ncorn. bew vita, urcelt, 40nbsp;guivo-, lat. (g)vïvo-, gr. §iIo-, pio-g lében,nbsp;got. qiwa- aus *gwiwo-, *giwo-, ae. ewieunbsp;(eucu), ahd. quëc(ccb). Ut, gvyva-, gyva-s,nbsp;ahsl. ^ivu, ai. jiva-s, armen, kea-m lebe, idg.nbsp;g^ïuó-s. -f ir. biv, lat. (g)viv, gr. j3iP vonnbsp;ai. gïv lében; in air. bith-beo *bitu-bïvosnbsp;immer lebend; cy. Bewwi, Con-bevi, w. Cyn-fyw; Boci-bewwi. Bivonia F. (Brescia) CIL Y 4487: Bi-voniae P. fil(iae) Priscillae. nbsp;nbsp;nbsp;50 Bizaguui, Bidagum O. j. Bigac, ge-meinde Calvisson, Gard. bl in Ibliomarius. |
fBit-uris — bl]
-ocr page 236-Bla ..
Blandi-acu-s
[Bla .. — Blaodi-acu-s]
-ocr page 237-Blandi-baceius — Blandus
rente, arrond. Angoulême; dép. Charenfe-Inférieure, arrond. St'-Jean-d’Angély, canton Matha; dép. Haute-Loire, arrond. Le Puy,nbsp;canton Saint-Paulien; dép. Haute-Vienne,nbsp;arrond. und canton Bcllac), Blameat (dép.nbsp;Puy-de-Bóme, arrond. und canton Clermont),nbsp;Blanmy (Charente-Infér.), Blangy (Aisne;nbsp;dép. Ardennes, arrond. Bethel, canton As-feld; Blanzy-sur-Bourhince, dép. Saóne-et-10 Loire, arrond. Autun, canton Montcenis) undnbsp;in 13 weïlern, Blaugac (dép. Gard, arrond. u.nbsp;canton JJgès [alt Blandiacus u. Blaudiacusp,nbsp;Bianzé (piem. Binzago, prov. Novara, distr.nbsp;Vercélli), cf. Blandiana villa in Baden, aufnbsp;dem wege von Carlshurg nach Csïkmó. TP:nbsp;Blandiana. Vgl. Blangiacus.
Blandi-baccius O. j. Blomhay, dép. Ardennes, arrond. und canton Bocroi. Pard. dipt. n. 119, t. 1 p. 85 (a. 533): Blandibac-20 eins villa in Portensi.
Blandiuia F. (Lyon) Boissieu p.4A^ — Wïlmanns 2566 = Allnier et Biss. n. 187:nbsp;Blandiniae Martiolae puelae.
Blaiidini-actt-ni, Blandinium, kloster Blandinherg zu Gent. Pard. dipt. n. 407 p.nbsp;202 (a.703): Ad monasterium Blandinium.nbsp;Vita Fleutherii 1, 3 AS8 20. fébr. III p.nbsp;181 B: In loco, qui nunc Blandinium ap-pellatur. 2., 6 p. 188 C: ... Addens maternbsp;30 episcopi, quani Blandam vocavit. Ab illanbsp;itaque Blandinium locus appellatus est. 2,nbsp;7 p). 188 73.- Blandinium adirent . . . Blandinium iverunt . . . Viam, quae ducit Blandinium. 3, 12 p. 189A; Nomine Blanda:nbsp;aqua Blandinium nuncupatum est. 3, 14nbsp;p. 189 C. 5, 31 p. 192 F: B. Betri Blandi-niensis. Vita alia Fleutherii 4,20^.19173.-Blandiniensem (ecclesiam). 6, 33 _p. 193 O.-In locum, qui nunc Blandinium appellatur.nbsp;40 6, 34nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;193 B: Blandinium adiit. 7, 38
p. 194 73.- Blandiniensem ecclesiam. [Vgl. Liber censualis s. Petri Blandiniensis ASSnbsp;1. nov. ï p. 375 G: Locum . . . : cui Blandinium indidit vocabulum, quia blanditiis ani-mos ferocis populi inibi delinivit sacriquenbsp;baptismatis unda consecravit.]
Bland-inus von Blandus abgeleitet, M. Blaiid-ina F. cogn. (Antechera) CIL IInbsp;2021: Corneliae Blandinae Singiliensi L.nbsp;50 Cornelius Themison pater et Cornelia Blandanbsp;mater posuerunt. (Gradisca oder Varheli)nbsp;III 6271: Valeriae Blandinae coniugi. (Lyd-ney Park, Gloucestershire) YII 138: D(eo)nbsp;M(arti?) Nodonti Pl(avius) Blandinus, ar-
matura, v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito). (Cagliari) X 7604: Titiae Plaviae Blandinae. (Nimes)NIl 3919: Sinicus B[l]andinus.nbsp;(Bijon) Lejay 85: Segomar[us] Blandin(i)nbsp;f(ilius). Vita Saldbergae 1, 9 ASS 22.scpt.nbsp;Nip. 522F; Vir . . . nomine Blandinus, quinbsp;cognomentum Baso acceperat. Vita Clarinbsp;2,3 ASS' l.ian. 1 p. 55: Sanctae Blandinae.
I 3, 4: Apud sanctam Blandinam. 4,9 p.56: j Coenobium sanctae Blandinae. 5,10: Bea- lonbsp;tissimae martyris Blandinae. 6, 11: Virgonbsp;beatissima Blandina. 12: In ecclesia bea-tae martyris Blandinae. O. Cella Blandini,nbsp;j. La Celle-sur-Morin, Seine-et-Marne.
Bland-iro(n) M. cogn. (Como) CIL V 5273: V. f. C. Albucius Blandiro.
Bland-ius ilf. Blandia F. gentilicium. (Verona) CIL V 3768: L. Tenatio P. f. vironbsp;Blandia C. f. (Bergamo) 5132: L. Blandiusnbsp;C.f. 5133: Q.Blandi[us] Monta[nus]. (Como) 20nbsp;5324: L. Blandpus . . .Jorinus. (Mailand)nbsp;5970: Sex. Blandi Profuturi. (Lodi vecchio)nbsp;6345: C. Blandius Secundinus cum Blandionbsp;Prisco pontific. et Blandio Agricola filis Me-diolani. (Genf) XII 2601: Blandio C. [fV]nbsp;yol(tinia) Latino (dat.). (Caissargues) 107 V.nbsp;Blaesae Blandi f. sorori an(norum) . . . Ser-vatae Titi f. uxori Optatus Blandi f. sibi etnbsp;SU [is . . .]. (Lyon) Allmer et Bissard t. 1nbsp;p. 448. t. 3 p. 443: D. M., L. Blandio Pa- 33
terno,.....; L. Blandius Pius fratri karis-
simo p. c. (Vienne) Allmer t. 1 p. 349. In O. Blandi-acu-s.
Blandola F. (Arles) CIL XII 953: Blandola.
Bland-oua s. Blanona.
Blandoni-acil-S in pago Atboariomm. Pard. dipl. n. 514, t. 2 p. 325 (a. 721): Innbsp;pago Atboariomm, Hicio et Blandoniaco etnbsp;colonica; cf. n. 587, t. 2 p. 400 (a. 746): -lonbsp;In pago Atboariomm, Flexo et Blandonero.
Blando-vicun-ia fem. patronym. Hochter wow Blandovicunos’, l/vik, cf. ’It-ovva, Vir-unum, Sed-uni. (Gargas, dép. Vaucluse,nbsp;arrond. und canton Apt) BE t, 1 p. 178 n.nbsp;209. 256 = BF 2 p. 187 = BSAF 1880nbsp;p. 245 == CIL XII p. 137, 2: CCKGrrAInbsp;BAANAOOYIKOYNIAI (dat. fem. sg. griech.).
Bland-ulus M. cogn. (Gafsa) CIL VIII 131: Bland[ul]us Pot[bi f]il(ius).nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;50
Blandus ilf. Blanda T*'.; auchlateinisch, (Villa Vizosa) CILÏL 130: Blandus Scalliaenbsp;Eufinae servus. (Antechera) 2021: Cornelianbsp;Blanda. (Valencia) 3782: [D(is)] M(anibus)
[Blandi-baocius — Blandus]
-ocr page 238-Blangi-acu-s — Blarus
G. luli Blandi. (Kaindorf, distr. Hartherg) III 5510: Ti. Claudio Blando. (Gradisca odernbsp;Varheli) 6271: P. Pont. Blando. (Salona)nbsp;8786: Clódiae P. 1. Bland[ae]. (Pompeji) IVnbsp;1552:.. Eubelio Blando (aU.) cos. (a. 17p. C.).nbsp;1717. 1719: M. Caesius Blandus. 1733:nbsp;M. Caesius Blan(dus). 3071: Blando (^«6/!.^.nbsp;(Venedig) V 2189: Acutiae L. 1. Blandae.nbsp;(Ferrara) 2405: T. Blandus T. 1. Priyatus.nbsp;10 (Bagnolo) 3170: C. Dosseni Blando. (Ye-rona, a. u. 753) 3257: Blandus C. Afininbsp;Asclae ser. 3692: [OJpelliai M. f. Secundainbsp;sorori Blandai 1. (Brescia) 4593: Q. Egnanbsp;tius Q. 1. Blandus. (Como) 5290: Blandaenbsp;Eomati f(iliae) matri suae. (Monm) 5751:nbsp;Cenuriae Blandae Maurenae filiabus. (Mai-land) 589Q-. Laetil[l]o Blando. 5900:.^anan-dae Amabill Blandae libert. 6086: L.Virionbsp;L. 1. Blando. (Aquileja) 8393: M. Gavionbsp;20 Blando conl. (TJiala) VIII 566: L. Valerius Blandus. (Hr. hu Schater) 1188: C.nbsp;Blandus. (Lambèse) 2769: L. Mellonio L.nbsp;f. Cl. Blando. 4063: Se. Blan[d . . .]. (Ksoiirnbsp;el B’eimaia) 4312: L. lulius Blandus 2maLnbsp;4313: L. lulius Blandus. (Aumale) 9153:nbsp;Pompeus Blandus. (Hr. Abel em Mthir)nbsp;16422: C. Caecilius Q. f. Cor. Blandus. [Blandus auch 12695. 12696.] (Lucera) 1X799:nbsp;C. lulius Blandus. (Fermo) 5390: P.Pabiusnbsp;30 Blandus. (Salerno) X 548: L. Aelius Blandus. (Besina) 1403 c 19: C. Postumius C.nbsp;f. Pal. Blandu[s]. (Neapel) 2311: Blandaenbsp;(dat.). 2511: C. Suettio Blando. (Miseno)nbsp;3555: L. Carisio Blando. (Pompeji) 8048,nbsp;21: Luri Blandi. Xï. (Clermont)'A112P6-. G.nbsp;Pompeio Blando. (Arles, christl.) 942:nbsp;Blanda. (Aramon) 2811: Baebia Blanda.nbsp;(Cruviez) 2903: Blandus Priyati f. (Har-horme) 4880: C. lulius C.1. Blandus. (Lyon)nbsp;40 Boissieup. 390 = OreU. 7254 = Wilmannsnbsp;2238 — Allmer et Hiss. n. 172: C. Apronio,nbsp;Aproni(i) Blandi fil(io), Eaptori, Treyero.nbsp;(Dijon) Bejag 81: D(is) M(anibus) Martillaenbsp;Blandi iU(iae). 93: D(is) M(anibus) Blandanbsp;Blandi fil(ia). 162: M[i]nuta Blandi fil(ia).nbsp;(Tarquimpol hei Hieuse, Lothringen) BE 5nbsp;(1885) p. bO = BSAF 1887 p. 175: Ma-iusi, Blandi fil(ii) Mariani M. Belatullae ux.nbsp;Belatulla posuit. (Basel-Augst) CIL XIIInbsp;50 5282: Blandus Vindalucon(is). (Nijmegen)nbsp;CIB 74: Bland . . . (Bom) CIL XV1248“ '=nbsp;[auch in Mainz, Becker s. 99. Ill]: L(uci)nbsp;Luri Blandi. Vila Boniti 3,15 ASS 15. ian. Inbsp;p. 1072: Mulier quaedam erat nomineBlanda. [Blaugi-acu-s — Blurus] |
— Blandi Mons O. j. Blasimont, dép. Gi- , ronde, arrond. la Béole, canton Sauveterre. Blangi-SCU-S für Blandiacus, 0. j. Blan-gy-sur-Ternoise, dép. Pas-de-Calais, arrond. St.-Pol, canton Be Pareq. Vita Bertae 1, 6nbsp;ASS 4. iul. H p. 50 H: In yilla sua Blan-giaco. 1, 9 p. 51A: In amoenissimo loconbsp;Blangiaci oppidi. 2, 10 p. 51 H: In Blan-giaci. 2, 14 p. 52 C: Ad Blangiaci amoe-nissimum monasterium. 2, 15 p. 52 C: Ad lonbsp;Blangiacum. 2,24 _p. 53jF; In Basilica eoe-nobii Blangiaci. (zu a. 685, redigiert c. 961)nbsp;Cartulaire de l’ahhaye de Sai/nt-Bertin p.‘ó‘ó:nbsp;Blangiacum in pago ïaruanorum. Blani-acu-S yilla, vom M. *Blan-io-s. l) j. Blagng-sur-Vingcanne, Cóte-d’Or, arr.nbsp;Hijon, canton Mirebeau. Pertz dipl. p. 40, 22 (a. 664): Blaniacum. 2) j. Bligny, dép. Auhc, arrond. Bar-sur-Auhe, canton Ven-deuvre-sur-Barse. 3) j. Planig in Bhein- 20nbsp;hessen, kreis Alzey. 4) j. Blonay, Waadtland. *Blaiiio-brïga von M. *Blanio-s, O. ^Fresnenan) CIL II2902: Blaniobr(igensis). Blaunia F. (S. Severino) CIL IX 5611: Blannia Ursilla. BlanUOYÜ s. Brannoyices. *Blauo-ialum, Blanoilus vom M. *Blanos triefaugig, /bblan, griech. cplavnbsp;sprudeln, schwellen; O. j. Bléneau, déqiart.nbsp;Yonne, arrond. Joigny.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;so Blanoiia O. in Lïburnia, j. Yrama. Ptol. 2, 16, 6: Bkavmva. IA 272, 3: Blandona. Blanuanius M., aus *Blano-manius ent-standen? (Wiesbaden) CIB 1522: Blanuanius Ayiti. Blan-USCUS cnMdconnais, mit ligurischem suffix, j. Blanot, dép. Saóne-et-Loire, arrond.nbsp;Mdcon, canton Clung. Blanz(s)i-ac(g)us 0. 1) j. Blancey, Cóte-d’Or, arr. Beau^ie, canton Pouillg-en-Mon- lo tagne. 2) j. Blanzay, Yienne. 3) j. Blanzacnbsp;in dép. Charente; dép. Charentc-Inférieure;nbsp;dép. Haute-Loire; dép). Hautc-Vienne. Vgl.nbsp;*Bland(g)iacus. Blari -acu-m O. j. Blerïk an der Maas, nördl. von Boermond, prov. Limburg. Blarit villa, O. j. Bléry, Seine-et-Oise, arrond. de Mantes, canton de Bonnicres, commune de Boissy-Mauvoisin. Blarta M. thracisch? (Coin) CIB 344; 50 Longinus Blarta Bisae f. Bessus eq(ues)nbsp;alae Sulp(iciae) an. XXXVI. Blarus M. cogn. (Aus Piemont) CIL V 7185; L. Isaleius L. f. Blarus. |
Blase-o(n) — Blava
Blasc-o(n) insél, j. Brescou, IlerauU, canton Agde. Strut). 4,1,6 nbsp;nbsp;nbsp;181: Tr]v BXaOxmva vijGov. Plin. n. h. 3,79: Galliae autem ora in Rhodani ostio Metina, mox quae Blasoorumnbsp;(fftr. brascorum, blasconus) yoeatur, et tresnbsp;Stoechades (daraus Martian. Cap. 6, 643).nbsp;Ptol. 2, 10, 9 (nacli Muller interpolation):nbsp;BXaSxmv. Avien. or. mar. 603 sq.: Blasconbsp;propter insula est, j teretique forma caespesnbsp;10 editur salo. *Blasi-acu-iii von Blasius, O.j. Bisago, Como. cf. *Besiagum. aus mlato- *ml-to- gemalenes (cf. mla-ti-s), eincm qlten part. pass, zu cy. malu,nbsp;ir. melim (inf. bleith) malen, lat. molere;nbsp;mbret. bleut mel. Icon, bleud; vann. bled met. *)jla-t hlume, mbret. *blezu blumen, befter bleuzu, bleuzf, eg. blodau flos, mcy.nbsp;blawt, 'll', blawd blume und mel, acorn, blot,nbsp;20 corn, bles, blez, air. blath blume, bMie, mir.nbsp;blath blume, blilte, cf. ybblo-, bblé-, bhlës-sclnvcHen maclien, got, bloma m. blume, alid.nbsp;bluot bliite vm stamm bble- bhlo-, led. flos,nbsp;sahin. Plusare, abl., osTc. Fluusai, dat. Form.nbsp;Andec. 22 p. 11,32Z.: Ilia blada (von reben),nbsp;quern ibidem deos dederit. *Iilati-acu-S nach d'Arbois de Jubain-ville vom gentile Blatius, Blattius, 0. 1) im Mans, nicht Blèves, dép. Sarihe. Bard. dipt.nbsp;30 w. 230, t. 1 j3.211 (a. 615): Locello, qui nun-cupatur Blaciacus. 2) m der umgebung vonnbsp;Vienne, Isère, nicht La Blache, canton Vinay.nbsp;Bard. dipt. n. 559, t. 2 p.312 (a. 739): Eam-nulfus de Blaciaco. 3) j. Blaey, Tonne, arrond.nbsp;Avallon, canton Isle-sur-le-Serein. Bard,nbsp;dipt. n. 587, t. 2 qj. 400 (a. 746): In pagonbsp;ïernodrinse curtem, quae vocatur Blaciacus.nbsp;4) j. Plassac, Girmide, arrond. und cantonnbsp;Blaye. Mabillon, Vet. Analecta cd. Bar. a.nbsp;.10 1723 p. 25^'^Bard. dipt. n. 230, 1.1 p. 206nbsp;(a. 615): Villa vero Blacciago sita in terra-turio Burdigalense, secus ipsum agrum Blac-ciaco castro Blavit (Blavium Bard.), quae est super alveum Garonnae.......Secus ipsum agrum Blacciaco. 5) j. Blaisy-Bas und Blaisy-Haut, Cote-d’Or, arrond. Dijon,nbsp;canton Sombernon. 6) j. Blossac bei Blaye.nbsp;7) j. Blaisy, commune de Saint-Mar cl-de-Vaux, Saóne-et-Loire, arrond. Chalon, cant.nbsp;50 Givry. -Rlatio in Ando-blatio. Blatius s. Blattius. *Blato-l)ulg-io-s nach d’Arbois ablei-tung von *blato-bulga ''melsach (Bhys)’ M., Holder, Alt-celt. Sprachschatz. I. |
als 0. in Brittanicn, j. Birrens, bei Middleby Kirk, standort der coh. II Tungrorum oo eq. C. L. I A 467, 1: A Blatobulgio (cod. Bemens. -burgium). Blato-inagUS und Blatomum, O.j. Blond, dép. Hatde-Vienne, arrond. und canton Bel-lac. Mcrow. mz. Belfort n. 868: BLATO-MAGO FI. 869 (saec. 7): BLATOOlAGO.nbsp;870: fBLAROMAGO VI. 871: fBLA-TOMO 8CI MAE.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;« Blatta F. (Aumale) CIL VIII 9116: Caeciliae Blattae coniugi. ?Blattius, Blatius M. gentile. Liv. 26, 38, 6: Sala2Üae principes erant Basins etnbsp;Blattius; Basins Hannibali amicus, Blattius,nbsp;quantum ex tuto poterat, rem Romanamnbsp;fovebat. 8: Be Blattio. Blattius. 11: Blattius; heiftt bei Val. Max. 3, 8, ext.1: Blas-sius. Apgt;pian. Annib. 45 — 47: Bldziog.nbsp;CIL I p. 448 adn. (a. u. 707): M. Blat- 20nbsp;tins M. f. (a. u. 708): . . . Blattius M. f.nbsp;(La Barra) II 998: L. Blatius Calpurnia-nus. (Sevilla) 1176: L. Blatio L. f. Ser.nbsp;Ventino (oder Serventino). (Asturien) 2715:nbsp;Blattia Caecilia. (Kalsdorf) III 5428: Bla-t. . . Ur . . . (Este) V 2704: L. M’. Blattilnbsp;nepotes. (Grofter St. Bernhard) 6866: Poe-nino sacrum P. Blattius Creticus. (Bom)Ylnbsp;13610: L. Blatti D. 1. Pan. 13611: P.nbsp;Blattio Urbano. (Altilia) IX 2492: Blattius 30nbsp;Bexter. (Die, a. 245 p. Chr.) XII 1567:nbsp;Blattio Paterno civitatis Voc(ontiorum). Innbsp;0. *Blatiacus. Blatu M. (Mougins bei Cannes) CIL XII 231: ValeriaePaternae L.Val.Blatu (Ilirsch-feld ci. Bla(s)tu(s) ?) filiae pilss. v. an. XVIIII. Blatucairo s. Belatucadros. Blaudi-acu-S 0. s. Blandiacus. Blaudos 0. in Bhrygien bei Ancyra. Strab. 12, 5, 2: Tovxmv (der Tectosagen) 4’ 40nbsp;ijv (pQovQiov ’’AyKVQa bficovvgog ty TtQog Av-Sia nsQi BXavóov noXlivy 0qvyicexy. Steph.nbsp;Byz.: BXccvSog, nóXig Qqvyiag, anb BXa'v-Sov rov rbv tónov jtpeoTovnbsp;nbsp;nbsp;nbsp;lag Ms- vsxQixtrjg. zb samp;vzxbr BXcxvdrjvóg. Cic. ad Q. fr. 1, 2, 4: Be Blaudeno Zeuxide. Blauto s. Blavia. Blava, Blavia vicaria, villeicht zu *blavi-s cheveu, bret. (Léon) bleo poil. 0. ' j. Blaye bei Bordeaux, Gironde, TB: Bla- 50 , uia. lA 458, 7: Blauto (mit recht vonnbsp;I Wesseling in Blavio verbeftert). Auson. ’ epist, 10, 16: Fert militarem ad Blaviam. ND occ. 37 (Armor.), I: Blabia. 15: Prae- ] 5 [Bla8c-o(n) — BlEva] |
'‘Blavini-acu-m — Bluc-io-n
Bletis. Val. 859: Terminus Augusta!, inter fectus militum Carronentium, Blabla. Greg. Turin, de glor. conf. c. 45; Est autemnbsp;sepulcbrum eius (s. Bomam) contiguumnbsp;Blaviensi castello super litus amnis Garou-nae. Lihcr historiae Francorum 31 (ad a.nbsp;!')67): B avia castello in basilica sancti Eo-mani sepultus. Ttav. 4, 40 JJ. 298, 4* Bla-via. Mahillm, Vet. Anal. p. 259 — Pard.nbsp;dipl. n. 230, t. 1 p. 206 (a. 615): Castronbsp;10 Blavium (Blavit Mah)). Yüa Momani, Ut,nbsp;Anal. Boll. 5, 178: Castro Blayiae. 180:nbsp;Locum castri, cuius vocabulum est Blavae.nbsp;9,183: Castro suburbanae civitatis Blaviae.nbsp;13, 188: Ad locum castri Blaviae. ’^Blavini-acu-ni 0. j. Blavignac, dép. Loeère, arrond. Marvejols, canton St.-Chely-d’Apcher. Blecaenus M. (Astorga, a. 27 p. Clir.) OIL II 2633: Arausa Blecaenl. 20 BledenMthe 0. Kemble n. 63 (a. 712): Ad portum que dicitur Bledenbithe. Bled-inus w. Bleddyn, nach d’Arbois de Jubainville und Tliurneysen deminut, m cy.nbsp;blaidd, bret. bleid, Leon bleiz wolf, air. blednbsp;untier. M. Vita Moclioemoci seu Pulcherii 3,nbsp;2ii ASS 13. mart. II 284(7; Eonanus nominenbsp;filius Bledini. Bled-o(n) M. (Bei Melk) EE A p. Ill n. 605: Maricae Bledonis f. uxori. 30 Blegina nomen illyrisch? (Ad Bivedum, zwischen Bleggio und Tione) AEM 5 (1881)nbsp;s. 117 = Pais n. 698: [S]ex. Blegina ....nbsp;inmunis [Cajesaris. Blendium hafen in Hispania Tarraeo-nensis, j. P. Pendueles. Plin. n. h. 4, 111: Portus Blendium. Mela 3, 1, 15: Belluntenbsp;list Muller zu Ptol. 2, 6 p. 148 Blendium. Blendo(n) M. (Meiselberg in Karnten) CIL III 4842: Cauru Blendonis f(ilia). 40 Blendumen iP. Pertz dipt p.9Q,13 (a. 714): Blendumen abbatissa. Blenna O.j. Blennes, dép. Seine-et-AIarne, arr. Fontainebleau, canton Lorrez le Bocage. ?Bleronosita. (Dijon, auxPoussots) Le-jay 132: Batinio B[le]r[o]n[os]ita(e). Blesa fl. 1) j. la Blaise, nbfl. der Marne. 2) die Blies, nbfl. der Saar. Blesamius Galater in diensten des tetrarchen Deiotaros, erinnert an die gottin .00 Belisama (Minerva). Cic. pro Deiotaro 33nbsp;(a. 45): Blesamius . . . Blesamius. 34: Ble-samio, qui vivit in regno. 38: Huic Blesa-mio. 41: Corpora sua pro salute regumnbsp;suorum bi legati tibi regii tradunt, Hieras |
et Blesamius et Antigonus. 42: Exquire de Blesamio numquid ad regem contra dignitatem tuam scripserit. Epist. ad Att 16, 3, 6 (a. 44): Ecquid amas Deiotarum et non amas Hieram? qui, ut Blesamius venit adnbsp;me, cum ei praescriptum esset, nequid sinenbsp;Sexti nostri sententia ageret, neque ad iliumnbsp;neque ad quemquam nostrum rettulit. Innbsp;0 BUmes und Blêmes. Blesamus M. (Bom) CIL VI 16199“ lo = XIV 3752: B. Cornelius L. 1. Blesamus.nbsp;21994: C. Mannei Blesami. (Ascoli Piceno)nbsp;IX 5235: Q. Salius Q. P. 1. Blesamus. Blescius M. (Bisingham) GIIj VII1017: Blescius Diovicus. ?Blesi-o(n) M. (Nijmegen) GIB 70: Ble-sio Burgionis fil(ius). Blestium 0. in Brittanien, j. Monmouth, lA 485, 2: Blestio. Blestus M. (Leon) CIL II 5087: Ï .... 20 Blestus. Blesum s. Blaesus. Bletisa 0. j. Ledesma in Lusitanien; warscheinlich iberisch. CIIj II 858: Terminus August(al.) inter Mirobrig(am) Val. ut Bletisam et Mirobr(igam) et Salm(anticam). Blezis s. *Blaesi. *blillO urcelt, in Dia-blintres, aFret. blin gl. tepore, plur. blinion gl. inertes, gl. tebefacti, 30nbsp;blin-der (fiir blin-ter) gl. segnitia, bline gl.nbsp;hebeseeret. i. stupesceret, w. blin fatigue; nachnbsp;Bugge ai. glana fordone; nach Loth blin furnbsp;mli-n, cf. gr. a-fi^lvvoo, d-gfilvg = ci-filvg. Blirei portus, 0., und castellum de Bli-riaco, le chateau de Bléré, Touraine. Blivida s. Brivatis. Blixata in Parisiaco? Pard. dipt w.452, t. 2 p. 2bl (a. 700): In monte Blixata. Blocu-liti w. Bliglyd u. Bliglid. (TAa- 40 nor) Bhys^ 367. 425: [Bjloculiti. Blote 0. j. Blot-TÉglise, Puy-de-Dome, arrond. Biom, canton Menaf. Merow. mz.nbsp;Belfort 881: f BLOTE FIT. BIOXUS vgl. abret Blucb? M. (Bordeaux) JuUian t. 1 n. 175 p. 286: C(ai) Sec(undi-ni?) Bloxi. Bill.... M. (Tarragona) CIL II 4970, 87: Blu____ Bluc-io-n castell der Tolistobogii, residenz 50 des Deiotaros, in Galatia. Cic. pro Deiotaronbsp;7, 21: Cum in castellum Blucium (luceiumnbsp;codd) ventum esset, Strab. 12,5,2nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;567: (Dqovqm d’ avTamp;v tun to t£ BIovmov red to |
[*Blavini-acu-m — Bluc-io-n]
-ocr page 241-Blussus — BóisQaog
Ilrjiov, av ró fi'sv rjv (^aGilsiov JrjiovccQov, tb Ss ya^ofpvXaxiov. Blussus M. (Weisenau) CIB 939 = Becker n. 232: Blussus Atusiri f(ilius)nbsp;nauta. Blustieilielus mons (agri G-enuatis), li-(juriscJi? GIL I 199 == y 7749, 21 p. 886 (a.u. 637 = 117 a. Chr.): Inde sursum iugonbsp;recto Blustiemelo in montem Claxelum. 10 blutthagi-o(n) stamm auf -ion, pflanzen-name. Marceïl. medic, c. 9, 132 p. 107, 2: Herb am, quae Gallice dicitur blutthagio,nbsp;nascitur locis humidis, earn teres, succum- que eius--auribus instillabis. Biefen- hach vgl. mrd. Waudr nehen blautr mollis, ae. nbsp;nbsp;nbsp;bleat miser, ahd. blóz, und -ago innbsp;pflanzennamen. bn in dubno-, Cobnertus, -ob-nos, fl. Li-bnius, assimiliert dumno, Comnertus, Ex-20 omnus, Limnius. -bo dat. pl. in matrebo Namausikabo. Bo .... pagus. (Bei Entrechaux) GIL XII 1371: Praef(ecto) Bo . . . tior(um), wonbsp;schwcrlich Bocontiorum zu erganzen ist. Boacias fl. lAguriens, j. Vara. Ptol. 3, 1,3; ExtQoni] Boaxiov jtorapov. IA 293,5:nbsp;Boaceas. Bo-acil-in O. j. Bohas, dép Ain, arrond. Bourg, canton Geyzériat. 30 Boae delmatische insel. Ammian. 22, 3, 6: In insulam Delmatiam Boas. 28, 1,23;nbsp;Ad Boas Delmatiae locum. Boalcha villa, in Coenomanico, nicht la Bosse, dép. Sarthc. Bard. dipl. n. 230, t. 1 p. nbsp;nbsp;nbsp;214 (a. 615): De villa Boalcba.nbsp;Bo-antiis M. Greg. Tur. h. F. 8, 11; Boantum. Boates Y. NG 14, 7; In provincia No-vempopulana... civitas Boatium. s. Boiates. 40 Boatius 31. (Salona) GIL III 1934:nbsp;Caesia T. f. Secunda BoatI Aesculapio.nbsp;(Lucera) IX 876: T. Boatius T. 1. Eros; cf.nbsp;Kellermann vig. III 1, 6. VI 3, 12. Boba 31. christl. (VercelU) GIL V 6737: Boba. Bobini cella, mon. Montier-en-VIsle, Aube, arrond. und canton Bar-sur-Aube. Bobiuni [Bobïum vita s. Galli 1132 3IG poet. 11 p. 4:57: Quaere monasterium, Bo-50 bium quod dicitur], j. Bobbio. Alartyrol.nbsp;Hieronym. 9. k. dec.: In Italia monasterionbsp;Bobio depositie sancti Columbani abbatis.nbsp;lonae vita Golumbani cd. Sur. 21. nov. p.nbsp;467: In Bobiensi monasterio .•. . . Bobiensis |
coenobii. c. 18 jp. 471: Boboleni, qui nunc Bobiensi coenobio praeest. c. 29 p. 477;nbsp;Quem locum veterum traditie Bobium nun-cupabat, ob rivum in eo loco boe nominenbsp;fluentem: amnemque alium profluentem, nomine Treviam, super quem olim Hannibalnbsp;biemans bominum, equorum, elepbantorumnbsp;atrocissima damna sensit. p. 478: In antenbsp;dicto coenobio Bobiense. God. Taurin. F. III nbsp;nbsp;nbsp;15 /'.39': E Bobiensi monasterio. f. 55'': lonbsp;Cenobio Bobiensi. Fredegar. chr on. 4, 36:nbsp;Monasterium loco nomen Bobio illuo con-struens. Yita Walarici 5, 25 ASS 1. apr. 1 p. 231): Cum esset in Bobio. Vita Sala-bergae 1,3 ASS 22. sept. Y1 p. 521 F: Monasterium Bobiense. Vita Wandregisili 2, 12 ASS 22. iul. V p. 2lt;o7 F: In monasterium, quod vocatur Bobius, in regione Lon-gobardorum. VitaFiliberti l,Q ASS 20.aug. IV nbsp;nbsp;nbsp;p. 7Q B: Bobium. Vita Audoëni 2, 4 20nbsp;Anal. Boll. 5, 81; Bovium in Italia. Boblaenus 31. (Condeixa) GIL II 384: Maelia Boblaeni f(ilia). bÖC- tumor, ir. bocaim tumeo = bocim, bocail ostentatio; gaél. boebail tumidus =nbsp;bocil; cy. bogail, bogel umbilicus = bocel;nbsp;bogeiliaw prominere, eminere = *boceliau.nbsp;In: Boci-bewwi, Msli-^oxo-v (0905), Eo-bogdioi für *Eo-bok-idioi; Tri-bocï? (vonnbsp;d’Arbois de JubainvUle zu ir. boe gl. tener, :ionbsp;bret. bouk weich, zart, cf. pl. bocion putres,nbsp;vann. poug? gcstellt, Hrès doux, trés tendres’;nbsp;s. Bocula), Touto-bocio. Trad. Wiz. 136nbsp;(a.745): InLonenboebo .... in Lonenbuab?nbsp;Vgl. dacisch Costoboci, Costobocae, Coissto-boc(ensis regis)? Bocciduus O. Vita 3Iclori 6 Anal. Boll. 5, 169: In page castelli, quod Bocciduus appellatur. |