Titel van de beschrijving | Eclipskaart van Europa, Petrus Schenk jr., 1715 | Vertaal
|
Titel | Eclipseos solis totalis cum mora, d. 12 maji 1706, horis autem: in Europa celebratae geographica repraesentatio, in: qua centralis umbrae tractus ac reliquae magnitudines suis locis competentes, ex illustrium virorum observationibus deductae, per areus parallelos, ceu digitorum singulorum indices | Vertaal
|
Auteur | Doppelmayr, Johann Gabriel, | Vertaal
|
Materiaalsoort | Map | Vertaal
|
Gebied | Europa (geografie) | Vertaal
|
Impressum | [Amsterdam] : Petrus Schenk | Vertaal
|
Jaar | [1715] | Vertaal
|
Techniek | kopergrav., in kleur | Vertaal
|
Afmetingen | 47 x 58 cm | Vertaal
|
Opmerking | Met 2 bijkaarten: 'Son eclips op den 12 may 1706' en 'Son eclips op den 3 may 1715'. | Vertaal
|
Annotatie | Cum privilegio Amsteld. et Regis PoloniƦ. Zie: Gent, R.H. van, 'Mapping the Lunar Shadow: The Earliest Solar Eclipse Maps', in: A.D. Wittmann, G. Wolfschmidt & H.W. Duerbeck (eds.), 'Development of Solar Research/Entwicklung der Sonnenforschung: Proceedings of the Colloquium Freiburg (Breisgau), September 15, 2003', 2005 [= 'Acta Historica Astronomiae', nr. 25]), p. 103-127. | Vertaal
|
Commentaar | Een bijzondere kaart, waarop wordt aangegeven hoe de zonsverduistering van 12 mei 1706 vanuit verschillende delen van Europa zichtbaar was. De stippellijnen geven de grootte (magnitude) aan van de maximale verduistering, uitgedrukt volgens een schaal die van nul (geen verduistering) tot twaalf (zon totaal verduisterd) loopt. De totaliteitszone liep van de Straat van Gibraltar over Spanje, Frankrijk, Centraal Europa, Polen, Noord Rusland en eindigde in Siberiƫ.
De Schenk-kaart is gebaseerd op een vergelijkbare kaart, die werd ontworpen door de Nurembergse sterrenkundige Johann Gabriel Doppelmayr en in 1707 werd uitgegeven door de Nurembergse uitgever Johann Baptist Homann. Petrus Schenk sr. voegde hierbij een verklarend schema aan de linkerzijde toe die werd ontleend aan een andere Doppelmayr/Homann-kaart, welke ook in 1707 verscheen. Verder plaatste hij naast IJsland nog een klein wereldkaartje met verdere bijzonderheden over dezelfde zonsverduistering berekend door de Amsterdamse wiskundige Simon van der Moolen.
Er bestaan twee staten van deze eclipskaart. De eerste verscheen vermoedelijk kort na de Doppelmayr/Homann-kaart werd uitgegeven door Petrus Schenk sr. De tweede staat (hier afgebeeld) verscheen vermoedelijk in of kort voor 1715 en werd uitgegeven door Petrus Schenk jr. Hierbij is het bijkaartje naast IJsland vervangen door een met de zichtbaarheid van de zonsverduistering van 3 mei 1715 volgens de berekening van Simon van der Moolen.
De Homann/Schenk-kaarten zijn niet de vroegste voorbeelden van eclipskaarten. De Frans-Italiaanse sterrenkundige Jean-Dominique Cassini publiceerde in 1700 al een eenvoudige kaart over de zichtbaarheid van de zonsverduistering van 23 september 1699. De Amsterdamse wiskundigen Andreas van Lugtenburg en Simon van der Moolen publiceerden in 1706 eenvoudige wereldkaarten over de zichtbaarheid van de zonsverduistering van 12 mei later in dat jaar. | Vertaal
|
Locatie | Universiteitsbibliotheek Amsterdam | Vertaal
|
Signatuur | 31-04-21 | Vertaal
|
Volledige metadata als Marc21 XML | Open Marc21 XML in nieuw venster | Vertaal
|