Op deze kaart is het nabije Oosten afgebeeld, met de nadruk op zending in het Ottomaanse Rijk en omgelegen gebieden in de jaren 1860. Griekland, onafhankelijk sinds 1822, is lichtgroen afgebeeld, de Russische grenzen donkergroen, Perzië paars en het Ottomaanse Rijk roze. Namen van plaatsen waar zendingsorganisaties actief zijn, zijn in kleur onderstreept, met name Amerikaanse, Britse en Duitse. Vier inzetkaarten laten zendingsactiviteit zien in de Bosporusregio, Constantinopel, Jeruzalem en de directe omgeving van de Anglicaanse Christuskerk in Jeruzalem. Opmerkelijk is hoe sterk vertegenwoordigd de American Board of Commissioners for Foreign Missions (ABCFM) is, de oudste Amerikaanse zendingsorganisatie. Opmerkelijk is ook de grote verscheidenheid van zendingsorganisaties in Palestina.
Het was een relatief rustige periode in de Ottomaanse geschiedenis, waarin de Tanzimathervormingen voor meer politieke openheid zorgden en met name christenen in het Ottomaanse Rijk zich snel ontwikkelden, scholen openden en meer invloed kregen in een poging van de sultan om buitenlandse invloeden af te zwakken. Toch was er ook meer openheid voor zendingsorganisaties: in 1849 werd de eerste protestantse kerk in het Nabije Oosten gesticht, de Christuskerk die in de inzetkaart is te zien.
De kaart komt uit de Allgemeiner Missions-Atlas van Reinhold Grundemann (1836-1924), die tussen 1867 en 1871 verscheen in vier delen (over Afrika 20 kaarten, Azië 29 kaarten, Polynesië 12 kaarten en Amerika 11 kaarten). In het voorwoord schreef Grundemann:
‘Hoeveel zendingsverslagen men ook leest over dergelijke missies, de indrukken die ze geven blijven niet bij ons in het geheugen hangen, omdat we als het ware geen patroon hebben gemaakt door onze kennis van de verschillende locaties waar ze mee te maken hebben, waar we die indrukken konden binnenkomen en verzamelen’.
Zijn atlas laat volgens hem zien wat mogelijk is ‘Als geografie en zending hand in hand gaan'.
Grundemann was een zeer productieve theoloog die heeft gezorgd voor de professionalisering van zendingscartografie. Hij produceerde een aantal zendingsatlassen van hoge kwaliteit, zeker in vergelijking met de eerdere soms eenvoudige kaarten. Grundemann had theologie gestudeerd in Tübingen, Halle en Berlijn, en werd predikant in 1861. Zijn interesse in zending en in cartografie leidde hem ertoe om zendingsreizen en studiereizen te ondernemen, waar hij het materiaal verzamelde voor de Allgemeiner Missions-Atlas, die in vier delen verscheen tussen 1867 en 1871. Een kleinere versie, de Kleiner Missions-Atlas zur Darstellung des evangelischen Missionswerkes verscheen in 1886, en een vernieuwde atlas, de Neuer Missions-Atlas, in 1896. Typerend voor Grundemann was de meer wetenschappelijke benadering en precisie van zijn kaarten. Waar eerdere kaarten bijvoorbeeld slechts ‘heidens’ gebied markeerde, maakte Grundemann in een uitzonderlijk fraaie zendingswereldkaart een onderscheid in acht varianten van natuurgodsdiensten.
114 of 376
