De kaarten van de Guyana’s en van Midden-Amerika en West-Indië zijn helaas uit de atlas verdwenen. Behouden is een halve bladzijde met kaarten van Suriname, de Nederlandse Antillen en plattegronden van Paramaribo en Willemstad. De kaart van Suriname heeft hoogtetinten gekregen en een duidelijke nieuwe reliëftekening. Behalve de spoorweg naar Dam zijn nu ook de verharde wegen aangegeven. Het aantal benoemde topografische objecten in het binnenland is verdubbeld, en er zijn symbolen toegevoegd die het begin van de bevaarbaarheid van de rivieren aangeven. Bezuiden vijf graden noorderbreedte is geen van de rivieren meer bevaarbaar, door de vele, met een klein dwarsstreepje aangegeven watervallen en stroomversnellingen. De bosnegers blijken vooral te wonen aan de bovenlopen van de Suriname en de Saramacca en de benedenloop van de Tapanahony, de Indianen aan de bovenloop van de Tapanahony, aan de Sipaliwini en de Coppename. ‘Rijwegen’ zijn er van Paramaribo naar Domburg en Constantia en van Burnside naar Hamilton. De administratieve indeling is ook toegevoegd en bestaat uit de districten Nickerie, Coronie, Beneden Saramacca, Boven Saramacca, Beneden Commewijne. Boven Commewijne, Beneden Para, Boven Para, Beneden Suriname, Boven Suriname en Marowijne. Op de kaart staan ook vuurtorens aangegeven bij de monding van de Marowijne en de Suriname, en bij de laatste ook een lichtschip.
De Nederlandse Antillen zijn allemaal op dezelfde schaal weergegeven, 1:600.000, en daarnaast Willemstad en Paramaribo op dezelfde schaal, 1:50.000. Op de eilandkaart is het niet helemaal duidelijk wat nu Willemstad is, het is bedoeld als overkoepelende naam voor Otrabanda, Schaarlo en Pietermaai. Het op de plattegrond weergegeven gebied van Willemstad is kleiner, evenals de schaal, dan in de vorige editie, maar de kaart is geactualiseerd, zodat nu voor het eerst ook de gebouwen van de raffinaderij van de Curaçaose Petroleum Maatschappij te zien zijn, aan de noordzijde van het Schottegat. De route van de tram in Punda komt duidelijk uit, naast (rode) stenen zijn ook (zwarte) houten gebouwen toegevoegd, evenals steenkolenloodsen aan de Sint-Annabaai. Het pensionaat Welgelegen, in het noordwesten van de plattegrond, werd gedreven door de Zusters Franciscanessen van Roosendaal en was beroemd in heel Zuid-Amerika. Achter het pensionaat lag een badinrichting die in 1925 geleidelijk aan onbruikbaar werd vanwege de door de raffinaderij op het Schottegat geloosde teer.
De plattegrond van Paramaribo laat de steigers van de verschillende scheepvaartmaatschappijen zien, de spoorweg naar Dam, de industriële (zaagmolen, gasfabriek), religieuze (elf kerken), hygiënische (krankzinnigengesticht, militair hospitaal) en bestuurlijke (gouverneurswoning, kazerne, telegraaf- en postkantoor) infrastructuur zien, de naburige plantages (Wolfenbüttel, Ma Retraite, Oldenburg, Beekhuizen) en alle waterlopen in dit waarschijnlijk drassige gebied. Er moeten ook al moskeeën en tempels geweest zijn maar die staan niet aangegeven.
137 of 179
