Azië staatkundig: De plaats Novonikojawevsk aan de Ob, waar de Trans-Siberische spoorweg langs rijdt, is nu omgedoopt in ‘Siberiewsk’. Irbit heet tijdelijk naar een regisseur van films over de revolutie, ‘Turin’. Kwast zegt: ‘Op de bladen 31 en 32 zijn tevens belangrijke grenswijzigingen aangebracht in Arabië, waarbij bewerker den zeer gewaardeerden steun mocht ontvangen van prof. SNOUCK HURGRONJE te Leiden. De gesloten overeenkomsten tusschen den Wachabietenvorst [dat wil zeggen Ibn Saoed] en Jemen (en Engeland en Italie!) maakten het wenschelijk het land Asir nog apart aan te duiden.’ Er is nu een grens getrokken dwars door de grote Arabische Woestijn (Roeb al-Chali), tussen het Arabië van Ibn Saoed enerzijds en Jemen, Aden, Hadhramaut en Oman anderzijds. Aan de noordkant van Ibn Saoeds’ Arabië is ook de grens met de door de Britten gecontroleerde staten Trans-Jordanië, Irak en Koeweit vastgelegd.
De Kirgiezen Republiek is hernoemd tot ‘Kazaken Republiek’ (hoofdstad Kzyl Orda), Toerkestan is verder opgedeeld in de SSR Toerkmenië (de hoofdstad Leninsk is toegevoegd), de SSR Oezbekië (hoofdstad Samarkand), de ASSR Tadjikistan (hoofdstad Dschoeschenbe (Dushanbe)) en het Karakirgiezen autonome gebied (het latere Kirgizistan, hoofdstad Dzjapar Abad). Bijna alle minderheden in de Sovjet-Unie hebben hun autonome gebieden; op de kaart aangegeven staan nog die der Oiroten of Oirjaten en der Boerjaten (B.M.R. betekent Boerjatisch Mongoolse Republiek).
In China heeft, nadat Mongolië al een groene bies had gekregen om de Russische invloed op het gebied aan te geven, nu ook Tannoe-Toeva een dergelijke bies. In Japan is de Japanse Binnenzee, die tot nu toe met de Japanse naam op de kaart stond, Seto Oetsji, nu met de Nederlandse en Engelse naam vermeld: ‘Japanse Binnenzee/Inland Sea’. Waar dat laatste voor nodig is, maken de redacteuren niet duidelijk. Gelukkig gaat de ‘Inland Sea’ er in de 34ste druk weer af.